Chapitre |
[19] |
Κομβάβος,
Ἐγώ
τοι,
ἔφη,
ὦ
|
Κομβάβε, |
ἐσθλὸν
ἐόντα
φιλέω
τε
μάλιστα |
[26] |
καὶ
δακρύων
ἅμα
ἔλεγεν,
Ὦ
|
Κομβάβε, |
τί
μέγα
κακὸν
εἰργάσαο;
τί |
[28] |
νυν
καὶ
τάδε
ἀπίθανα.
δοκέω
|
γε |
μὲν
Διονύσῳ
σφέας
καὶ
τάδε |
[3] |
τῶν
ἐγὼ
πλεῖστα
ὄπωπα,
τό
|
γε |
τοῦ
Ἡρακλέος
τὸ
ἐν
Τύρῳ, |
[20] |
μεγάλη
συμφορὴ
ἔσσεται,
εἰ
μὴ
|
ἔγωγε |
πᾶσαν
αἰτίην
κακοῦ
ἀποθήσομαι·
τῷ |
[49] |
ἐκκόψαντες
τῇ
αὐλῇ
ἑστᾶσι,
μετὰ
|
δὲ |
ἀγινέοντες
αἶγάς
τε
καὶ
ὄϊας |
[6] |
πρήσει
τῆς
ὥρης
ἵστανται·
ἡ
|
δὲ |
ἀγορὴ
μούνοισι
ξείνοισι
παρακέαται,
καὶ |
[46] |
μέγας
ἀνέχειν
τὸν
βωμόν.
ἔστεπται
|
δὲ |
ἀεὶ
καὶ
θυώματα
ἔχει,
πολλοὶ |
[50] |
πολλοὶ
δὲ
τύμπανα
παταγέουσιν,
ἄλλοι
|
δὲ |
ἀείδουσιν
ἔνθεα
καὶ
ἱρὰ
ᾄσματα. |
[26] |
σοφίην
καὶ
εὐδαιμονίην
εἴκελος.
Μετὰ
|
δὲ |
αἰτησάμενος
ἐκτελέσαι
τὰ
λείποντα
τῷ |
[17] |
δοκέοντι
κατ´
ἡσυχίην
ἐνόσεεν,
ἔκειτο
|
δὲ |
ἀλγέων
οὐδέν,
καί
οἱ
ἥ |
[29] |
λέγοντες
τὰ
οὐνόματα
ἕκαστος.
παρεστεὼς
|
δὲ |
ἄλλος
ἄνω
ἀγγέλλει·
ὁ
δὲ |
[42] |
ἐπὶ
τῇ
κεφαλῇ
ἔχουσιν.
ἀρχιερεὺς
|
δὲ |
ἄλλος
ἑκάστου
ἔτεος
ἐπιγίγνεται,
πορφυρέην
|
[29] |
ἐς
χώρην
ἄκρου
ποδός·
ἀνιὼν
|
δὲ |
ἅμα
ἀναβάλλει
τὴν
σειρὴν
ἀμφοτέρωθεν |
[22] |
οἱ
πάντα
Κομβάβος
ἦν.
τέλος
|
δὲ |
ἀμηχανέουσα
τῇ
συμφορῇ
εὐπρεπέα
ἱκεσίην |
[33] |
ἐς
ἐκεῖνον
ἐκτελέει.
~Ἐν
μέσῳ
|
δὲ |
ἀμφοτέρων
ἕστηκεν
ξόανον
ἄλλο
χρύσεον, |
[26] |
μορφὴν
μὲν
ὁκοίη
γυνή,
ἐσθῆτα
|
δὲ |
ἀνδρηίην
ἔχει.
Λέγεται
δὲ
τῶν |
[19] |
τῇ
ἱρῇ
πόλει
νηόν,
εἰ
|
δὲ |
ἀπειθέοι,
πολλά
οἱ
καὶ
κακὰ
|
[29] |
χρόνον
τῶν
εἶπον
ἡμερέων.
πολλοὶ
|
δὲ |
ἀπικνεόμενοι
χρυσόν
τε
καὶ
ἄργυρον, |
[19] |
τελέσαι
καὶ
στρατιῆς
ἐπικρατέειν·
σοὶ
|
δὲ |
ἀπικομένῳ
ἐξ
ἡμέων
τιμὴ
μεγάλη |
[20] |
ψυχῆς
ἐμῆς
ἀντάξιον.
εὖτ´
ἂν
|
δὲ |
ἀπίκωμαι,
σόον
αὖτις
ἀποίσομαι.
ὁ |
[55] |
τὴν
αὐτὴν
ὁδὸν
ἀπικνέονται,
ἄρας
|
δὲ |
ἀπὸ
τῆς
ἑωυτοῦ
ὁδοιπορέει,
ὕδασί |
[13] |
Δευκαλίωνος
πέρι
Ἕλληνες
ἱστορέουσι.
~Τὸ
|
δὲ |
ἀπὸ
τούτου
λέγεται
λόγος
ὑπὸ |
[20] |
οἱ
χρόνον
ἑπτὰ
ἡμερέων,
μετὰ
|
δὲ |
ἀποστεῖλαί
μιν
τελέσαντά
τι
τῶν |
[6] |
ἀνὰ
τὴν
χώρην
ἵσταται.
ἐπεὰν
|
δὲ |
ἀποτύψωνταί
τε
καὶ
ἀποκλαύσωνται,
πρῶτα |
[36] |
ἐν
Λιβύῃ,
καὶ
ἐν
τῇ
|
δὲ |
Ἀσίῃ
πολλά
ἐστιν.
ἀλλὰ
τὰ |
[1] |
τὸν
νηὸν
ὅκως
ἐγένετο.
γράφω
|
δὲ
|
Ἀσσύριος
ἐών,
καὶ
τῶν
ἀπηγέομαι |
[32] |
ἑτέρῃ
σκῆπτρον
ἔχει,
τῇ
ἑτέρῃ
|
δὲ |
ἄτρακτον,
καὶ
ἐπὶ
τῇ
κεφαλῇ |
[29] |
ἱρά
τε
καὶ
θεοπρεπέα·
εἰ
|
δὲ |
ἀτρεκέα
ἐστίν,
οὐκ
ἔχω
ἐρέειν. |
[8] |
μοι
Βύβλιος
τοσάδε
ἀπηγέετο·
εἰ
|
δὲ |
ἀτρεκέως
ταῦτα
ἔλεγεν,
ἐμοὶ
μὲν |
[42] |
ἐς
τὴν
θυσίην
ἀπικνέοντο.
ἐσθὴς
|
δὲ |
αὐτέοισι
πᾶσι
λευκή,
καὶ
πῖλον |
[54] |
ἐκείνην
τὴν
ἡμέρην
εἰσί.
τοὔνεκα
|
δὲ |
αὐτέοισι
σύννομοί
τέ
εἰσι
καὶ
|
[58] |
πήρην
ἐνθέμενοι
χειρὶ
κατάγουσιν,
ἅμα
|
δὲ |
αὐτέοισιν
ἐπικερτομέοντες
λέγουσιν
ὅτι
οὐ |
[46] |
ὀργυιέων
πλέον
ἔμμεναι.
κατὰ
μέσον
|
δὲ |
αὐτῆς
βωμὸς
λίθου
ἀνέστηκεν.
δοκέοις |
[36] |
μαντηίην
ἐς
τέλος
αὐτουργέει.
τρόπος
|
δὲ |
αὐτῆς
τοιόσδε.
εὖτ´
ἂν
ἐθέλῃ |
[18] |
ὦν
τοιάδε
σοφίῃ
ἐψεύδετο.
ὁ
|
δὲ |
αὐτίκα
ἐλίσσετο,
Πρός
τε
σοφίης |
[49] |
τὰ
δένδρεα
πυρὴν
ἐνιᾶσιν,
τὰ
|
δὲ |
αὐτίκα
πάντα
καίονται.
ἐς
ταύτην |
[51] |
δοκέει,
καὶ
τοῦτο
ἕστηκε.
λαβὼν
|
δὲ |
αὐτίκα
τάμνει
ἑωυτὸν
θέει
τε |
[27] |
μέν
μοι
τοσάδε
εἰρήσθω,
Γάλλων
|
δὲ |
αὖτις
ἐγὼ
λόγῳ
ὑστέρῳ
μεμνήσομαι, |
[47] |
ἐς
αὐτὸν
νηχόμενοι
στεφανηφορέουσιν.
~Γίγνονται
|
δὲ |
αὐτόθι
καὶ
πανηγύριές
τε
μέγισται, |
[48] |
καὶ
πολλὰ
λιπαρέουσα
ἀποπέμπει.
~Μέγισται
|
δὲ |
αὐτοῖσι
πανηγύριες
αἳ
ἐς
θάλασσαν
|
[42] |
τέ
εἰσι
καὶ
χειροήθεες.
~Ἱρέες
|
δὲ |
αὐτοῖσι
πολλοὶ
ἀποδεδέχαται,
τῶν
οἱ
|
[52] |
ἐς
τὰ
προάστεια
φέρουσιν,
θέμενοι
|
δὲ |
αὐτὸν
καὶ
τὸ
φέρτρον
τῷ
|
[36] |
ἄνευ
οὔτε
προφητέων
φθέγγονται,
ὅδε
|
δὲ |
αὐτός
τε
κινέεται
καὶ
τὴν
|
[30] |
ἡ
ὀροφὴ
πᾶσα
χρυσέη.
ἀπόζει
|
δὲ |
αὐτοῦ
ὀδμὴ
ἀμβροσίη
ὁκοίη
λέγεται |
[36] |
μοῦνοι
Ἀπόλλωνα
εἵμασι
κοσμέουσιν.
~Ἔργων
|
δὲ |
αὐτοῦ
πέρι
πολλὰ
μὲν
ἔχω |
[45] |
τρέφονται
πολλοὶ
καὶ
πολυειδέες.
γίγνονται
|
δὲ |
αὐτῶν
ἔνιοι
κάρτα
μεγάλοι·
οὗτοι |
[17] |
τὴν
νοῦσον
ἔρωτα
ἔμμεναι.
ἔρωτος
|
δὲ |
ἀφανέος
πολλὰ
σημήια,
ὀφθαλμοί
τε
|
[54] |
οὐ
σφίσι
ἐσιέναι
ὅσιον.
~Θύουσιν
|
δὲ |
βόας
ἄρσενάς
τε
καὶ
θήλεας |
[39] |
τοῦ
νηοῦ
ὧδε
κεκοσμέαται·
ἔξω
|
δὲ |
βωμός
τε
κέαται
μέγας
χάλκεος, |
[52] |
ἐν
τῇσι
τομῇσι
ποιέουσιν.
~Ἀποθανόντες
|
δὲ |
Γάλλοι
οὐκ
ὁμοίην
ταφὴν
τοῖσιν |
[12] |
ἡ
γενεὴ
πάντες
ὤλοντο,
οὗτοι
|
δὲ |
γένεος
τοῦ
δευτέρου
εἰσί,
τὸ |
[15] |
δὲ
ἱρὸν
Ἄττεω
ποίημα.
Ἄττης
|
δὲ |
γένος
μὲν
Λυδὸς
ἦν,
πρῶτος |
[8] |
ἐς
τὰ
μάλιστα
μιλτώδεα,
ἡ
|
δὲ |
γῆ
μιν
αἱμώδεα
τίθησιν·
καὶ |
[14] |
ἀλλὰ
σφίσιν
ἥδε
ἱρή.
τὰ
|
δὲ |
γιγνόμενα
δοκέει
αὐτοῖς
ποιέεσθαι
Δερκετοῦς |
[17] |
καὶ
ἡ
καρδίη
ἀνεπάλλετο.
τὰ
|
δὲ |
γιγνόμενα
ἐμφανέα
τῷ
ἰητρῷ
τὸν
|
[24] |
τε
καὶ
ἀκολασίην
προὔφερεν·
κάρτα
|
δὲ |
δεινοπαθέων
πίστιν
τε
καὶ
φιλίην |
[20] |
ἀπίκωμαι,
σόον
αὖτις
ἀποίσομαι.
ὁ
|
δὲ
|
δεξάμενος
ἑτέρῃ
σφρηγῖδι
ἐσημαίνετο
καὶ |
[29] |
δὲ
ἄλλος
ἄνω
ἀγγέλλει·
ὁ
|
δὲ |
δεξάμενος
τοὔνομα
εὐχωλὴν
ἐς
ἕκαστον |
[32] |
καὶ
Ἀρμένιοι
καὶ
Βαβυλώνιοι.
τὸ
|
δὲ |
δὴ
μέζονος
λόγου
ἄξιον,
τοῦτο |
[39] |
δεξιῇ
τὸν
νηὸν
ἐπιδεικνύουσα.
ἀνέστη
|
δὲ |
δι´
αἰτίην
τοιήνδε.
ἀνθρώποισιν
ὁκόσοι |
[44] |
ἐπιμανέες
τε
καὶ
φρενοβλαβέες.
~Θυσίη
|
δὲ |
δὶς
ἑκάστης
ἡμέρης
ἐπιτελέεται,
ἐς
|
[33] |
Σεμιράμιος
ἔμμεναι
τόδε
σημήιον.
ἀποδημέει
|
δὲ |
δὶς
ἑκάστου
ἔτεος
ἐς
θάλασσαν |
[28] |
τῶν
εὐχωλέων
ἀγχόθεν
ἐπαΐουσιν.
ἄλλοισιν
|
δὲ |
δοκέει
καὶ
τάδε
Δευκαλίωνος
εἵνεκα |
[46] |
καὶ
πολλοὶ
ὧδε
νομίζουσιν·
ἐμοὶ
|
δὲ |
δοκέει
στῦλος
ὑφεστεὼς
μέγας
ἀνέχειν |
[13] |
τοιόνδε
ἐγένετο,
οὐκ
οἶδα·
τὸ
|
δὲ |
ἐγὼ
εἶδον,
μικρόν
ἐστιν.
Σῆμα |
[18] |
τοι
σὴν
γυναῖκα
ποθέει·
τὰ
|
δὲ
|
ἐγὼ
ἔλεγον
πάντα
ἔην
ψεύδεα. |
[27] |
καὶ
ἔργα
γυναικῶν
ἐπιτελέουσιν.
ὡς
|
δὲ |
ἐγὼ
ἤκουον,
ἀνακέαται
καὶ
τουτέων |
[10] |
τὰ
δὲ
καὶ
Ἀσσύριοι.
εἶδον
|
δὲ |
ἐγὼ
καὶ
τὰ
ἐν
τῷ |
[34] |
πρῶτα
μὲν
θρόνος
Ἠελίου,
αὐτοῦ
|
δὲ |
ἕδος
οὐκ
ἔνι·
μούνου
γὰρ |
[27] |
ἐπὶ
τῇ
ἀνδρηίῃ
λυπέοιτο.
~τὸ
|
δὲ |
ἔθος
τοῦτο
ἐπειδὴ
ἅπαξ
ἐγένετο, |
[14] |
ἑωυτῆς,
τῆς
Δερκετὼ
οὔνομα.
Δερκετοῦς
|
δὲ |
εἶδος
ἐν
Φοινίκῃ
ἐθεησάμην,
θέημα |
[34] |
Σεληναίης
ξόανα
οὐ
δεικνύουσιν.
ὅτευ
|
δὲ |
εἵνεκα
ὧδε
νομίζουσιν,
ἐγὼ
καὶ |
[14] |
ἕδος
εἵσασθαι
νομίζουσιν,
οὐκ
Ἥρῃ
|
δὲ |
εἵσασθαι
ἀλλὰ
μητρὶ
ἑωυτῆς,
τῆς |
[48] |
ἐπειρήθην
ταύτης
τῆς
ὁδοιπορίης.
τὰ
|
δὲ |
ἐλθόντες
ποιέουσιν,
εἶδον
καὶ
ἀπηγήσομαι. |
[11] |
τῶν
οἱ
μὲν
ἱροί,
οἱ
|
δὲ
|
ἐμφανέες,
οἱ
δὲ
κάρτα
μυθώδεες, |
[49] |
οἱ
δὲ
λαμπάδα
καλέουσιν.
θυσίην
|
δὲ |
ἐν
αὐτῇ
τοιήνδε
ποιέουσιν.
δένδρεα |
[10] |
οὐδὲ
χώρη
ἄλλη
ἱροτέρη.
ἔνι
|
δὲ |
ἐν
αὐτῷ
καὶ
ἔργα
πολυτελέα |
[14] |
πόδας
ἰχθύος
οὐρὴ
ἀποτείνεται.
ἡ
|
δὲ |
ἐν
τῇ
ἱρῇ
πόλει
πᾶσα |
[37] |
ἐν
γῇ
κάτω
ἔλιπεν,
αὐτὸς
|
δὲ |
ἐν
τῷ
ἠέρι
μοῦνος
ἐφορέετο. |
[7] |
τὴν
Ἀφροδίτην
θυσίη
γίγνεται.
~Εἰσὶ
|
δὲ |
ἔνιοι
Βυβλίων
οἳ
λέγουσι
παρὰ |
[49] |
χρύσεα
καὶ
ἀργύρεα
ποιήματα.
ἐπεὰν
|
δὲ |
ἐντελέα
πάντα
ποιήσωνται,
περιενείκαντες
τὰ |
[10] |
ἀρχαῖα
καὶ
μεγάλα
ἱρά.
~τοσούτων
|
δὲ |
ἐόντων
ἐμοὶ
δοκέει
οὐδὲν
τῶν |
[4] |
ἐστὶν
τῆς
Κάδμου
ἀδελφεῆς·
ταύτην
|
δὲ
|
ἐοῦσαν
Ἀγήνορος
τοῦ
βασιλέως
θυγατέρα, |
[20] |
τὸ
ἐγὼ
κάρτα
ἐπόθεον·
νῦν
|
δὲ
|
ἐπεὶ
μεγάλην
ὁδὸν
ἔρχομαι,
παρὰ |
[13] |
τὸ
σύμπαν
ὕδωρ
κατεδέξατο·
Δευκαλίων
|
δέ, |
ἐπεὶ
τάδε
ἐγένετο,
βωμούς
τε |
[48] |
ἀλλ´
ἔστιν
ἀλεκτρυὼν
ἱρός,
οἰκέει
|
δὲ |
ἐπὶ
τῇ
λίμνῃ,
ὃς
ἐπεὶ
|
[29] |
καὶ
τὸν
φαλλὸν
περιβάλλει,
μετὰ
|
δὲ
|
ἐπιβαίνει
ξύλων
προσφυῶν
τῷ
φαλλῷ |
[22] |
τὸν
ἔρωτα
ὁμολογέειν
ἐφυλάσσετο,
αὐτὴ
|
δὲ |
ἐπιχειρέειν
αἰδέετο.
ἐπινοέει
ὦν
τοιάδε, |
[52] |
τάδε
πρήξαντες
ὀπίσω
ἀπονοστέουσιν.
φυλάξαντες
|
δὲ |
ἑπτὰ
ἡμερέων
ἀριθμὸν
οὕτως
ἐς |
[50] |
ἔνθεα
καὶ
ἱρὰ
ᾄσματα.
τὸ
|
δὲ |
ἔργον
ἐκτὸς
τοῦ
νηοῦ
τόδε |
[17] |
οἰκιστέων
τοῦ
ἱροῦ
μυθολογέουσιν.
ἤδη
|
δὲ |
ἐρέω
καὶ
τοῦ
νηοῦ
πέρι
|
[38] |
Ἀπόλλωνα
ξόανόν
ἐστιν
Ἄτλαντος,
μετὰ
|
δὲ |
Ἑρμέω
καὶ
Εἰλειθυίης.
~Τὰ
μὲν |
[59] |
οἱ
μὲν
ἐς
καρπούς,
οἱ
|
δὲ |
ἐς
αὐχένας·
καὶ
ἀπὸ
τοῦδε |
[33] |
οἱ
μὲν
ἐς
Διόνυσον,
ἄλλοι
|
δὲ
|
ἐς
Δευκαλίωνα,
οἱ
δὲ
ἐς |
[33] |
ἄλλοι
δὲ
ἐς
Δευκαλίωνα,
οἱ
|
δὲ |
ἐς
Σεμίραμιν
ἄγουσιν·
καὶ
γὰρ |
[53] |
ἐσέλθωσιν,
οὐκ
ὅσια
ποιέουσιν.
~νόμοισι
|
δὲ |
ἐς
ταῦτα
χρέωνται
τουτέοισι.
ἢν |
[29] |
κου,
οἶδε
τὸ
λέγω.
Ἐπεὰν
|
δὲ |
ἐς
τέλος
ἵκηται
τῆς
ὁδοῦ, |
[18] |
καὶ
γυναῖκα
καὶ
βασιληίην,
αὐτὸς
|
δὲ |
ἐς
τὴν
Βαβυλωνίην
χώρην
ἀπίκετο |
[21] |
τοῦδε
ἀσφαλέα
ὁδὸν
ἤνυεν·
ἀπικόμενοι
|
δὲ |
ἐς
τὴν
ἱρὴν
πόλιν
σπουδῇ |
[47] |
καὶ
πανηγύριές
τε
μέγισται,
καλέονται
|
δὲ |
ἐς
τὴν
λίμνην
καταβάσιες,
ὅτι
|
[13] |
ἐν
τῷ
νηῷ
ἐκχέουσι,
μετὰ
|
δὲ |
ἐς
τὸ
χάσμα
κατέρχεται,
καὶ |
[48] |
ἔργου
τῷ
ἀλεκτρυόνι
ἀγείρονται.
ἔνθεν
|
δὲ |
ἐς
τὸν
νηὸν
αὐτοὶ
ἐνείκαντες |
[55] |
μὲν
παρεοῦσαν
θυσίην
δέκεσθαι,
μέζω
|
δὲ |
ἐσαῦτις
ὑπισχνέεται.
τελέσας
δὲ
ταῦτα, |
[16] |
ἐξ
Αἰθιόπων
ἤνεικεν,
καὶ
φαλλοὶ
|
δὲ |
ἑστᾶσι
ἐν
τοῖσι
προπυλαίοισι
δύο |
[55] |
τὴν
ἑωυτοῦ
κεφαλὴν
ἀναλαμβάνει·
ἅμα
|
δὲ |
εὐχόμενος
αἰτέει
τὴν
μὲν
παρεοῦσαν
|
[29] |
εὐχωλὴν
ἐς
ἕκαστον
ποιέεται,
ἅμα
|
δὲ |
εὐχόμενος
κροτέει
ποίημα
χάλκεον,
τὸ |
[32] |
τὸ
μὲν
φέγγος
ἀσθενέει,
ἰδέην
|
δὲ |
ἔχει
κάρτα
πυρώδεα.
καὶ
ἄλλο |
[24] |
ἐχέτω
ὅκως
καὶ
ἐγένετο.
~Ὡς
|
δὲ |
ἡ
ἀγγελίη
ἐς
τὴν
ἱρὴν |
[15] |
χώρῳ
τὸ
ἱρὸν
ἐποιήσατο.
σημήια
|
δέ· |
ἡ
θεὸς
τὰ
πολλὰ
ἐς |
[17] |
ἐν
ἠρεμίῃ
μεγάλῃ
ἦν,
ὡς
|
δὲ |
ἡ
μητρυιὴ
ἀπίκετο,
τήν
τε |
[22] |
ἔργον
ἐς
ἐμφανὲς
ἤνεικεν.
ἰδοῦσα
|
δὲ |
ἡ
Στρατονίκη
τὰ
οὔποτε
ἔλπετο, |
[35] |
Ἀπόλλωνα
παῖδα
θέμενοι
ἱλάσκονται.
αἰτίη
|
δὲ |
ἥδε.
δοκέει
αὐτέοισι
ἀσοφίη
μεγάλη |
[25] |
μὲν
ἑστήκεεν
λέγων
οὐδέν·
ἐπεὶ
|
δὲ
|
ἤδη
ἐς
τὸν
φόνον
ἤγετο, |
[50] |
ἐς
τάδε
μεμιμημένα.
~Ἐν
ῥητῇσι
|
δὲ |
ἡμέρῃσι
τὸ
μὲν
πλῆθος
ἐς |
[36] |
μιν
περὶ
ἁπάντων
πρηγμάτων·
ὁ
|
δὲ |
ἤν
τι
μὴ
ἐθέλῃ
ποιέεσθαι, |
[25] |
τά
οἱ
φρουρέειν
ἔδωκεν·
ὡς
|
δὲ |
ἤνεικεν,
λύσας
τὴν
σφρηγῖδα
ὁ |
[32] |
οὐδὲ
ἐθέλων
ἄλλως
εἰκάσεις.
~ἡ
|
δὲ |
Ἥρη
σκοπέοντί
τοι
πολυειδέα
μορφὴν |
[15] |
βίου
μὲν
ἀνδρηίου
ἀπεπαύσατο,
μορφὴν
|
δὲ |
θηλέην
ἠμείψατο
καὶ
ἐσθῆτα
γυναικηίην
|
[30] |
πεποίηται,
οὐ
κάρτα
μακρή.
ἀνελθόντι
|
δὲ |
θωῦμα
μὲν
καὶ
ὁ
πρόνηος |
[36] |
ἢν
δὲ
μὴ
ἀείρωσιν,
ὁ
|
δὲ |
ἱδρώει
καὶ
ἐς
μέζον
ἔτι |
[17] |
σῶμα
δι´
ἡμέρης
ἐμαραίνετο.
ὁ
|
δὲ |
ἰητρὸς
ὡς
εἶδέ
μιν
ἐς |
[20] |
~ὡς
δὲ
οὐδαμὰ
ἐπείθετο,
ὁ
|
δὲ |
ἱκεσίης
δευτέρης
ἅπτεται
δοῦναί
οἱ |
[55] |
ὅδε
καὶ
ὀφρύας
ἐξύρατο,
μετὰ
|
δὲ |
ἱρεύσας
ὄϊν
τὰ
μὲν
ἄλλα |
[1] |
ἀπὸ
τοῦ
Εὐφρήτεω
ποταμοῦ,
καλέεται
|
δὲ |
Ἱρή,
καὶ
ἔστιν
ἱρὴ
τῆς |
[26] |
τὴν
αὐτὴν
ἐκείνῳ
διαιτέοντο.
ἄλλοι
|
δὲ
|
ἱρολογέουσιν
ἐπὶ
τῷ
πρήγματι,
λέγοντες |
[15] |
μὲν
θεὴ
Ῥέη
ἐστίν,
τὸ
|
δὲ
|
ἱρὸν
Ἄττεω
ποίημα.
Ἄττης
δὲ |
[53] |
ἱρὸν
οὐκ
ἀπικνέεται,
τῇ
ἑτέρῃ
|
δὲ |
καθήρας
ἑωυτὸν
ἐσέρχεται.
αὐτῶν
δὲ
|
[16] |
νυν
καὶ
τόδε
ἀρκέει,
ἐρέω
|
δὲ |
καὶ
ἄλλ´
ὅ
τι
ἐστὶν |
[39] |
τε
κέαται
μέγας
χάλκεος,
ἐν
|
δὲ |
καὶ
ἄλλα
ξόανα
μυρία
χάλκεα |
[58] |
θύει
τε
καὶ
εὔχεται.
~Ἔστιν
|
δὲ |
καὶ
ἄλλης
θυσίης
τρόπος
τοιόσδε. |
[8] |
τὴν
κεφαλὴν
ἐθεησάμην
Βυβλίνην.
~Ἔνι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλο
θωῦμα
ἐν
τῇ |
[4] |
καὶ
Τύριος
ἥρως
ἐστίν.
~Ἔνι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλο
ἱρὸν
ἐν
Φοινίκῃ |
[60] |
τοῦδε
ἅπαντες
Ἀσσύριοι
στιγματηφορέουσιν.
~Ποιέουσι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλο
μούνοισι
Ἑλλήνων
Τροιζηνίοισι |
[43] |
καὶ
τιάρῃ
χρυσέῃ
ἀναδέεται.
~ἔστι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλο
πλῆθος
ἀνθρώπων
ἱρῶν |
[37] |
ἀποδημέειν
τὴν
εἶπον
ἀποδημίην.
~ἐρέω
|
δὲ |
καὶ
ἄλλο,
τὸ
ἐμεῦ
παρεόντος |
[35] |
νέον
ἀτελὲς
ἔτι
νομίζουσιν.
ἐν
|
δὲ |
καὶ
ἄλλο
τῷ
σφετέρῳ
Ἀπόλλωνι
|
[5] |
οὐκ
ὁμολογέουσιν
Εὐρώπης
ἔμμεναι.
~Ἔχουσι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλο
Φοίνικες
ἱρόν,
οὐκ
|
[15] |
τάδε
οὐ
Δερκετοῖ
χαρίζονται.
~Ἔστιν
|
δὲ |
καὶ
ἄλλος
λόγος
ἱρός,
τὸν |
[10] |
δὲ
καὶ
Κίλικες
φέρουσι,
τὰ
|
δὲ |
καὶ
Ἀσσύριοι.
εἶδον
δὲ
ἐγὼ |
[40] |
ἑωυτὴν
ἀλλ´
ἐκείνην
ὁμολογέουσα.
~Εἶδον
|
δὲ |
καὶ
αὐτόθι
Ἑλένης
ἄγαλμα
καὶ
|
[15] |
ὁκοίην
Ῥέην
Λυδοὶ
ποιέουσιν.
ἔλεγεν
|
δὲ |
καὶ
Γάλλων
πέρι,
οἵ
εἰσιν |
[46] |
ἀεὶ
καὶ
θυώματα
ἔχει,
πολλοὶ
|
δὲ |
καὶ
ἑκάστης
ἡμέρης
κατ´
εὐχὴν |
[6] |
τόδε
καὶ
ἀρχαῖόν
ἐστιν.
~Εἶδον
|
δὲ |
καὶ
ἐν
Βύβλῳ
μέγα
ἱρὸν |
[36] |
δὲ
καὶ
παρ´
Αἰγυπτίοισι,
τὰ
|
δὲ |
καὶ
ἐν
Λιβύῃ,
καὶ
ἐν |
[30] |
μὲν
ἐς
ἠέλιον
ἀνιόντα,
εἶδος
|
δὲ |
καὶ
ἐργασίην
ἐστὶν
ὁκοίους
νηοὺς |
[9] |
τοῦ
ἀνέμου
ἡ
συντυχίη.
~Ἀνέβην
|
δὲ |
καὶ
ἐς
τὸν
Λίβανον
ἐκ |
[55] |
τούτου
ἐς
γόνυ
ἕζεται,
πόδας
|
δὲ |
καὶ
κεφαλὴν
τοῦ
κτήνεος
ἐπὶ |
[10] |
καὶ
ἄλλα
ἐκ
Καππαδοκίης,
τὰ
|
δὲ |
καὶ
Κίλικες
φέρουσι,
τὰ
δὲ |
[45] |
σαφὲς
οὐδὲν
εἰπεῖν
ἐδύναντο.
~Ἔστι
|
δὲ |
καὶ
λίμνη
αὐτόθι,
οὐ
πολλὸν |
[40] |
καὶ
Ἕκτορος
καὶ
Ἀχιλλέος.
εἶδον
|
δὲ |
καὶ
Νειρέος
εἶδος
τοῦ
Ἀγλαΐης, |
[1] |
ὁκόσα
ἐν
αὐτῇ
ἐστιν·
ἐρέω
|
δὲ |
καὶ
νόμους
τοῖσιν
ἐς
τὰ |
[7] |
τὸν
Ὄσιριν
πάντα
πρήσσεσθαι.
ἐρέω
|
δὲ |
καὶ
ὁκόθεν
καὶ
τάδε
πιστὰ |
[1] |
καὶ
θυσίας
τὰς
ἐπιτελέουσιν.
ἐρέω
|
δὲ
|
καὶ
ὁκόσα
καὶ
περὶ
τῶν |
[49] |
ἐκ
τῶν
δενδρέων
ἀπαρτέουσιν·
ἐν
|
δὲ |
καὶ
ὄρνιθες
καὶ
εἵματα
καὶ
|
[45] |
αὐτῶν
ἔνιοι
κάρτα
μεγάλοι·
οὗτοι
|
δὲ |
καὶ
οὐνόματα
ἔχουσιν
καὶ
ἔρχονται |
[2] |
τεμένεα
καὶ
πανηγύριας
ἀποδεῖξαι.
πρῶτοι
|
δὲ |
καὶ
οὐνόματα
ἱρὰ
ἔγνωσαν
καὶ
|
[58] |
τὰ
δὲ
κατενεχθέντα
θνήσκουσιν.
ἔνιοι
|
δὲ |
καὶ
παῖδας
ἑωυτῶν
ἐντεῦθεν
ἀπιᾶσιν, |
[36] |
πολλὰ
μὲν
παρ´
Ἕλλησι,
πολλὰ
|
δὲ |
καὶ
παρ´
Αἰγυπτίοισι,
τὰ
δὲ |
[34] |
ἐμφανέα
πάντεσι
τὰ
εἴδεα·
Ἠέλιος
|
δὲ |
καὶ
Σεληναίη
πάμπαν
ἐναργέες
καὶ |
[60] |
μούνοισι
Ἑλλήνων
Τροιζηνίοισι
ὁμολογέοντες.
λέξω
|
δὲ |
καὶ
τὰ
ἐκεῖνοι
ποιέουσιν.
Τροιζήνιοι |
[6] |
ὄργια
ἐς
Ἄδωνιν
ἐπιτελέουσιν·
ἐδάην
|
δὲ |
καὶ
τὰ
ὄργια.
λέγουσι
γὰρ |
[51] |
μετὰ
δὲ
τοιάδε
ἔπρηξαν.
καταλέξω
|
δὲ |
καὶ
τὰ
ποιέουσιν.
ὁ
νεηνίης |
[13] |
χάσματι
Ἥρης
ἅγιον
ἐστήσατο.
ἐγὼ
|
δὲ |
καὶ
τὸ
χάσμα
εἶδον,
καὶ |
[16] |
καλέεται
δὲ
τάδε
νευρόσπαστα.
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
τόδε
ἐν
τῷ
ἱρῷ· |
[5] |
μέν
μιν
οὐκ
ὄπωπα,
μέγα
|
δὲ |
καὶ
τόδε
καὶ
ἀρχαῖόν
ἐστιν. |
[19] |
πολλήν,
τοὺς
μὲν
οἰκοδομέειν,
τοὺς
|
δὲ |
καὶ
τοῦ
ἀσφαλέος
εἵνεκα.
καλέσας |
[36] |
ἴδιον
τούτου
ἄνευ
ποιέουσιν.
λέγει
|
δὲ |
καὶ
τοῦ
ἔτεος
πέρι
καὶ |
[36] |
καὶ
ὁκότε
οὐκ
ἔρονται.
λέγει
|
δὲ |
καὶ
τοῦ
σημηίου
πέρι,
κότε
|
[55] |
πολλὰ
ἐν
γῇ
νέμονται.
~Λέξω
|
δὲ |
καὶ
τῶν
πανηγυριστέων
τὰ
ἕκαστοι
|
[10] |
καὶ
ξόανα
θεοπρεπέα.
καὶ
θεοὶ
|
δὲ |
κάρτα
αὐτοῖσιν
ἐμφανέες·
ἱδρώει
γὰρ |
[11] |
ἱροί,
οἱ
δὲ
ἐμφανέες,
οἱ
|
δὲ |
κάρτα
μυθώδεες,
καὶ
ἄλλοι
βάρβαροι, |
[57] |
ζῳὸν
ἐς
τὰ
οἰκεῖα,
ἐλθὼν
|
δὲ |
κατ´
ἑωυτὸν
θύει
τε
καὶ |
[28] |
ἱρὸν
ἵδρυται,
λόφος
ἐστίν,
κέαται
|
δὲ |
κατὰ
μέσον
μάλιστα
τῆς
πόλιος, |
[58] |
ἐκ
τῶν
προπυλαίων
ἀπιᾶσιν,
τὰ
|
δὲ |
κατενεχθέντα
θνήσκουσιν.
ἔνιοι
δὲ
καὶ |
[35] |
ποιέοντες
ἑωυτοὺς
μὲν
ἐπαινέουσιν,
Ἑλλήνων
|
δὲ
|
κατηγορέουσιν
καὶ
ἄλλων
ὁκόσοι
Ἀπόλλωνα
|
[18] |
ἠδὲ
ἰητρὸν
ἄνδρα
βιώμενος.
σὺ
|
δὲ |
κῶς
ἂν
αὐτὸς
ἔπρηξας,
εἴ |
[49] |
μιν
οἱ
μὲν
πυρήν,
οἱ
|
δὲ |
λαμπάδα
καλέουσιν.
θυσίην
δὲ
ἐν
|
[23] |
τοῦ
ἔργου
Κομβάβον
μετεκάλεεν.
ἄλλοι
|
δὲ |
λέγουσι
λόγον
οὔτι
ἀληθέα,
τὴν |
[8] |
διὰ
τοῦ
Λιβάνου
ἔρχεται·
ὁ
|
δὲ |
Λίβανος
κάρτα
ξανθόγεώς
ἐστιν.
ἄνεμοι |
[27] |
ἔχοντα,
ἔρωτι
μεγάλῳ
ἔσχετο,
μετὰ
|
δὲ |
μαθοῦσα
ἀτελέα
ἐόντα
ἑωυτὴν
διειργάσατο. |
[22] |
οἱ
τὴν
μέθην
ἐπεκάλεεν.
ἀπειλούσης
|
δὲ
|
μέγα
τι
κακὸν
ἑωυτὴν
ἐργάσασθαι, |
[26] |
αὐτέων
συκοφαντέων
ὁ
θάνατος,
μετὰ
|
δὲ |
μεγάλη
δωρεὴ
ἀπίξεται
χρυσός
τε |
[36] |
μιν
ἱρέες
αὐτίκα
ἀείρουσιν·
ἢν
|
δὲ |
μὴ
ἀείρωσιν,
ὁ
δὲ
ἱδρώει |
[18] |
ὧδε
ἀγνὼς
ἐὼν
ἐδέετο.
ὁ
|
δέ |
μιν
αὖτις
ἀμείβετο,
Ἀνόσια
σπεύδεις |
[36] |
τῇ
ἕδρῃ
πρῶτα
κινέεται,
οἱ
|
δέ |
μιν
ἱρέες
αὐτίκα
ἀείρουσιν·
ἢν |
[18] |
τοι
ἀλγέει
μὲν
οὐδέν,
ἔρως
|
δέ |
μιν
καὶ
φρενοβλαβείη
ἔχει.
ἐπιθυμέει |
[16] |
αἰτίην
ἤκουσα
πολλὸν
πιστοτέρην.
~ἁνδάνει
|
δέ |
μοι
ἃ
λέγουσιν
τοῦ
ἱροῦ |
[20] |
παρὰ
σοὶ
τόδε
θήσομαι.
σὺ
|
δέ |
μοι
ἀσφαλέως
ἔχειν·
τόδε
γάρ |
[11] |
ἄλλοισιν
ἀνθρώπων
τοσαίδε
ἀποδεδέχαται.
~Ἱστορέοντι
|
δέ |
μοι
ἐτέων
πέρι,
ὁκόσα
τῷ |
[15] |
τέμνονται
καὶ
Ἄττεα
μιμέονται.
Τὰ
|
δέ |
μοι
εὐπρεπέα
μὲν
δοκέει
ἔμμεναι, |
[17] |
γυναικὸς
τοῦ
Ἀσσυρίων
βασιλέως.
Δοκέει
|
δέ |
μοι
ἡ
Στρατονίκη
ἐκείνη
ἔμμεναι, |
[27] |
τὸ
ἱρὸν
οὐκ
ἐσέρχονται·
πρότερον
|
δέ |
μοι
θυμὸς
εἰπεῖν
θέσιός
τε |
[29] |
ἐστίν,
οὐκ
ἔχω
ἐρέειν.
δοκέει
|
δέ |
μοι,
μέγα
ἐς
ἀγρυπνίην
συμβάλλεται |
[20] |
καὶ
γυναικὶ
καλῇ
ἕψομαι.
τὸ
|
δέ
|
μοι
μεγάλη
συμφορὴ
ἔσσεται,
εἰ |
[20] |
μοι
ταύτης
τῆς
πίστιος;
τί
|
δέ |
μοι
ὁδοῦ,
τῆς
τέλος
ἤδη |
[4] |
ἐγὼ
δοκέω
Σεληναίην
ἔμμεναι.
ὡς
|
δέ |
μοί
τις
τῶν
ἱρέων
ἀπηγέετο, |
[1] |
τῆς
Ἥρης
τῆς
Ἀσσυρίης.
δοκέει
|
δέ |
μοι,
τόδε
τὸ
οὔνομα
οὐκ |
[19] |
ἡμέας,
ἣν
δὴ
ἐπεδέξαο.
νῦν
|
δέ |
μοι
χρειὼ
μεγάλης
πίστιος,
τῷ |
[33] |
τοῖσι
ἄλλοισι
ξοάνοισι
εἴκελον.
τὸ
|
δὲ |
μορφὴν
μὲν
ἰδίην
οὐκ
ἔχει, |
[14] |
τοὺς
μὲν
ἄλλους
σιτέονται,
περιστερὴν
|
δὲ |
μούνην
οὐ
σιτέονται,
ἀλλὰ
σφίσιν |
[54] |
καὶ
αἶγας
καὶ
ὄϊας.
σύας
|
δὲ |
μοῦνον
ἐναγέας
νομίζοντες
οὔτε
θύουσιν |
[12] |
ἐγένοντο
καὶ
πάντες
ὤλοντο,
Δευκαλίων
|
δὲ |
μοῦνος
ἀνθρώπων
ἐλίπετο
ἐς
γενεὴν |
[12] |
Ἕλληνες
ἐπ´
αὐτῷ
λέγουσιν.
ὁ
|
δὲ |
μῦθος
ὧδε
ἔχει.
Ἥδε
ἡ |
[55] |
κρεουργέει
τε
καὶ
εὐωχέεται,
τὸ
|
δὲ |
νάκος
χαμαὶ
θέμενος
ἐπὶ
τούτου |
[60] |
νεηνίαι
τῶν
γενείων
ἀπάρχονται,
τοῖς
|
δὲ |
νέοισι
πλοκάμους
ἱροὺς
ἐκ
γενετῆς |
[35] |
τοῖσι
θεοῖσι
τὰ
εἴδεα,
τὸ
|
δὲ |
νέον
ἀτελὲς
ἔτι
νομίζουσιν.
ἐν |
[4] |
τῷ
ταύρῳ
τῷ
Διί·
τὸν
|
δὲ |
νηὸν
οὐκ
ὁμολογέουσιν
Εὐρώπης
ἔμμεναι. |
[30] |
δὴ
πέρι
τοσάδε
ἀρκέει.
~ὁ
|
δὲ |
νηὸς
ὁρέει
μὲν
ἐς
ἠέλιον |
[17] |
μὲν
κατενεχθῆναι
χρόνῳ
ὕστερον,
τὸν
|
δὲ |
νῦν
ἐόντα
Στρατονίκης
ἔμμεναι
ποίημα, |
[31] |
ἐς
πάμπαν
αὐτῆς
μνήσεαι.
~Ἔνδοθεν
|
δὲ |
ὁ
νηὸς
οὐκ
ἁπλόος
ἐστίν, |
[30] |
θύρῃσί
τε
ἤσκηται
χρυσέῃσιν·
ἔνδοθεν
|
δὲ |
ὁ
νηὸς
χρυσοῦ
τε
πολλοῦ |
[29] |
τοῦ
ξυλίνου
ἀνδρὸς
ἀνέρχεται.
~Ἡ
|
δέ |
οἱ
ἄνοδος
τοιήδε·
σειρῇ
μικρῇ |
[12] |
καὶ
γυναῖκας
ἑωυτοῦ
ἐσέβη·
ἐσβαίνοντι
|
δέ |
οἱ
ἀπίκοντο
σύες
καὶ
ἵπποι |
[26] |
τὸ
λοιπὸν
αὐτοῦ
ἔμενεν.
ἔδωκεν
|
δέ |
οἱ
βασιλεὺς
ἀρετῆς
τε
καὶ |
[22] |
ἕκαστα
ἐς
ἀγνοίην
ἀναχωρέει.
Ὡς
|
δέ |
οἱ
ἐδόκεε,
καὶ
ἐποίεε
ταῦτα. |
[21] |
συνόντα
μιν
ποθέειν
ἄρχετο,
μετὰ
|
δέ
|
οἱ
καὶ
κάρτα
ἐπεμήνατο.
καὶ |
[32] |
νυκτὶ
σέλας
πολλὸν
ἀπολάμπεται,
ὑπὸ
|
δέ |
οἱ
καὶ
ὁ
νηὸς
ἅπας |
[19] |
τὴν
ἱρὴν
πόλιν
ἔπεμπε,
σὺν
|
δὲ |
οἱ
καὶ
χρήματα
καὶ
στρατιὴν |
[15] |
καὶ
ἐς
Συρίην
ἀπίκετο.
ὡς
|
δὲ
|
οἱ
πέρην
Εὐφρήτεω
ἄνθρωποι
οὔτε |
[40] |
Ἀλεξάνδρου
αὐτῷ
ἐκείνῳ
εἴκελον,
παρὰ
|
δέ |
οἱ
Σαρδανάπαλλος
ἕστηκεν
ἄλλῃ
μορφῇ |
[12] |
καὶ
τοῦ
εὐσεβέος
εἵνεκα.
ἡ
|
δέ |
οἱ
σωτηρίη
ἥδε
ἐγένετο·
λάρνακα
|
[28] |
φαλλῷ
χρόνον
ἑπτὰ
ἡμερέων.
αἰτίη
|
δέ |
οἱ
τῆς
ἀνόδου
ἥδε
λέγεται. |
[22] |
καὶ
τὴν
νοῦσον
ἔκρυπτεν·
ὡς
|
δέ |
οἱ
τὸ
κακὸν
μέζον
ἡσυχίης |
[32] |
κεφαλῇ
φορέει·
λυχνὶς
καλέεται,
οὔνομα
|
δὲ |
οἱ
τοῦ
ἔργου
ἡ
συντυχίη. |
[32] |
μούνην
τὴν
Οὐρανίην
κοσμέουσιν.
ἔκτοσθεν
|
δέ |
οἱ
χρυσός
τε
ἄλλος
περικέαται |
[27] |
χαρίζονται·
τάμνονται
δ´
ὦν.
ἐσθῆτα
|
δὲ |
οἵδε
οὐκέτι
ἀνδρηίην
ἔχουσιν,
ἀλλὰ |
[51] |
φέρει
τὰ
ἔταμεν.
ἐς
ὁκοίην
|
δὲ |
οἰκίην
τάδε
ἀπορρίψει,
ἐκ
ταύτης |
[22] |
ἐς
λόγους
οἱ
ἐλθεῖν.
ἅμα
|
δὲ |
οἴνῳ
ἐσιόντι
παρρησίη
τε
ἐσέρχεται |
[32] |
λευκοί,
οἱ
δὲ
ὑδατώδεες,
πολλοὶ
|
δὲ
|
οἰνώδεες,
πολλοὶ
δὲ
πυρώδεες,
ἔτι |
[6] |
ὅκως
Αἰγύπτιοι
ἀποθανόντος
Ἄπιος.
γυναικῶν
|
δὲ |
ὁκόσαι
οὐκ
ἐθέλουσι
ξύρεσθαι,
τοιήνδε |
[14] |
ξένον·
ἡμισέη
μὲν
γυνή,
τὸ
|
δὲ |
ὁκόσον
ἐκ
μηρῶν
ἐς
ἄκρους |
[32] |
οἰνώδεες,
πολλοὶ
δὲ
πυρώδεες,
ἔτι
|
δὲ |
ὄνυχες
οἱ
Σαρδῷοι
πολλοὶ
καὶ |
[19] |
γυναῖκα
καὶ
ἔργον
ἱρόν.
τὰ
|
δὲ |
ὀρρώδεεν
μή
κοτέ
οἱ
ζηλοτυπίη
|
[8] |
τοῖς
Βυβλίοις
τὰ
πένθεα.
μυθέονται
|
δὲ |
ὅτι
ταύτῃσι
τῇσι
ἡμέρῃσιν
ὁ |
[14] |
Δερκετὼ
μορφὴν
ἰχθύος
ἔχει,
τὸ
|
δὲ |
ὅτι
τὸ
Σεμιράμιος
τέλος
ἐς
|
[28] |
τειχέων
τὸ
μὲν
ἀρχαῖον,
τὸ
|
δὲ |
οὐ
πολλὸν
ἡμέων
πρεσβύτερον.
τὰ |
[2] |
καὶ
λόγους
ἱροὺς
ἔλεξαν.
μετὰ
|
δὲ |
οὐ
πολλοστῷ
χρόνῳ
παρ´
Αἰγυπτίων |
[15] |
εὐπρεπέα
μὲν
δοκέει
ἔμμεναι,
ἀληθέα
|
δὲ |
οὔ·
ἐπεὶ
καὶ
τῆς
τομῆς |
[7] |
ἄνεμοι
φέρουσι
θείῃ
ναυτιλίῃ·
τρέπεται
|
δὲ
|
οὐδαμά,
ἀλλ´
ἐς
μούνην
τὴν |
[22] |
μανίης
μὲν
ἐκείνης
ἔσχετο,
ἔρωτος
|
δὲ |
οὐδαμὰ
ἐλήθετο,
ἀλλὰ
πάντα
οἱ |
[20] |
τὴν
μοῦνος
ἀπάξειν
ἔμελλεν.
~ὡς
|
δὲ |
οὐδαμὰ
ἐπείθετο,
ὁ
δὲ
ἱκεσίης |
[29] |
μέγα
καὶ
τρηχὺ
κινεόμενον.
εὕδει
|
δὲ |
οὐδαμά·
ἢν
γάρ
μιν
ὕπνος |
[11] |
ἐγὼ
πάντας
μὲν
ἐρέω,
δέκομαι
|
δὲ |
οὐδαμά.
~Οἱ
μὲν
ὦν
πολλοὶ |
[22] |
καὶ
γυναιξὶ
Γάλλοι
ἐπιμαίνονται,
ζηλοτυπέει
|
δὲ |
οὐδείς,
ἀλλὰ
σφίσι
τὸ
χρῆμα |
[26] |
ἡ
φιλίη
μέζων
ἐγεγόνεεν.
ἐδόκεεν
|
δὲ |
οὐδεὶς
ἔτι
Ἀσσυρίων
Κομβάβῳ
σοφίην |
[57] |
ὅτι
σφίσι
πάντα
ὑπηγέονται.
~Θύουσι
|
δὲ |
οὐκ
ἐν
αὐτῷ
τῷ
ἱρῷ, |
[25] |
ἐσθλὰ
μὲν
ἐς
δεσπότεα,
ἐμοὶ
|
δὲ |
οὐκ
εὐτυχέα.
τοιόσδε
μέντοι
ἐὼν |
[31] |
καὶ
ἐς
τοῦτον
ὀλίγη·
θύρῃσι
|
δὲ |
οὐκ
ἤσκηται,
ἀλλὰ
ἐς
ἀντίον |
[13] |
ἐς
τὸν
νηὸν
ἀπικνέεται.
φέρουσι
|
δὲ |
οὐκ
ἱρέες
μοῦνον,
ἀλλὰ
πᾶσα |
[35] |
ἥγηνται
καὶ
πρωθήβην
ποιέουσιν,
μοῦνοι
|
δὲ |
οὗτοι
Ἀπόλλωνος
γενειήτεω
ξόανον
δεικνύουσιν. |
[3] |
ἔθεντο
καὶ
ξόανα
ἐστήσαντο.
~τὸ
|
δὲ |
παλαιὸν
καὶ
παρ´
Αἰγυπτίοισιν
ἀξόανοι |
[12] |
νέμονται,
πάντα
ἐς
ζεύγεα.
ὁ
|
δὲ |
πάντα
ἐδέκετο,
καί
μιν
οὐκ
|
[59] |
παῖδες,
ἀλλὰ
βόες
εἰσίν.
~Στίζονται
|
δὲ |
πάντες,
οἱ
μὲν
ἐς
καρπούς, |
[26] |
Ἀσσύριαι
καὶ
ἵπποι
βασιλήιοι.
ἀπίξεαι
|
δὲ |
παρ´
ἡμέας
ἄνευ
ἐσαγγελέος
οὐδέ |
[1] |
τὰ
μὲν
αὐτοψίῃ
μαθών,
τὰ
|
δὲ |
παρὰ
τῶν
ἱρέων
ἐδάην,
ὁκόσα
|
[24] |
καὶ
ἐν
φρουρῇ
εἶχεν·
μετὰ
|
δέ, |
παρεόντων
οἱ
τῶν
φίλων
οἳ |
[24] |
τῷ
ἔργῳ
τοιάδε
ἔπρηξεν.
πολλοὶ
|
δὲ |
παρεστεῶτες
ἤλεγχον
ὅτι
ἀναφανδὸν
σφέας |
[49] |
καὶ
θύσαντες
ὀπίσω
ἀπονοστέουσιν.
~Ὁρτέων
|
δὲ |
πασέων
τῶν
οἶδα
μεγίστην
τοῦ
|
[12] |
τὸ
πολλὸν
ὕδωρ
ἐγένετο.
Δευκαλίωνος
|
δὲ |
πέρι
λόγον
ἐν
Ἕλλησιν
ἤκουσα, |
[12] |
Δευκαλίωνος
ἐς
πληθὺν
ἀπίκετο.
ἐκείνων
|
δὲ
|
πέρι
τῶν
ἀνθρώπων
τάδε
μυθέονται· |
[42] |
καὶ
ἄλλοι
παραβώμιοι.
ἐπ´
ἐμεῦ
|
δὲ |
πλείονες
καὶ
τριηκοσίων
ἐς
τὴν |
[13] |
ἐὸν
ὕδατος
χρῆμα
πολλόν.
τὰ
|
δὲ |
ποιέοντες
Δευκαλίωνα
ἐν
τῷ
ἱρῷ |
[51] |
ἔρχεται
καὶ
ξίφος
ἀναιρέεται·
τὸ
|
δὲ |
πολλὰ
ἔτη,
ἐμοὶ
δοκέει,
καὶ
|
[10] |
κινέεται
καὶ
χρησμηγορέει,
καὶ
βοὴ
|
δὲ |
πολλάκις
ἐγένετο
ἐν
τῷ
νηῷ |
[50] |
ἐς
τὸ
ἱρὸν
ἀγείρονται,
Γάλλοι
|
δὲ |
πολλοὶ
καὶ
τοὺς
ἔλεξα,
οἱ |
[8] |
τῷ
ποταμῷ
Ἄδωνις
ἐπικέαται.
ὁ
|
δὲ |
ποταμὸς
ἑκάστου
ἔτεος
αἱμάσσεται
καὶ |
[28] |
οὐ
πολλὸν
ἡμέων
πρεσβύτερον.
τὰ
|
δὲ |
προπύλαια
τοῦ
ἱροῦ
ἐς
ἄνεμον |
[26] |
ἀνδρὸς
ἐπ´
ἀδικίην
ἐγκαλέομαι.
~Ὁ
|
δὲ |
πρὸς
τάδε
ἀμβώσας
περιέβαλέν
τέ |
[18] |
ἐπόθεεν,
ἐμεῦ
τάδε
δεόμενος;
ὁ
|
δὲ |
πρὸς
τάδε
ἔλεγεν
ὡς
οὐδ´ |
[47] |
ὁ
μὲν
ἔρχεται
ὀψόμενος,
ἡ
|
δὲ
|
πρόσω
ἱσταμένη
ἀπείργει
τέ
μιν |
[42] |
σφάζουσιν,
οἱ
δὲ
σπονδηφορέουσιν,
ἄλλοι
|
δὲ |
πυρφόροι
καλέονται
καὶ
ἄλλοι
παραβώμιοι. |
[32] |
ὑδατώδεες,
πολλοὶ
δὲ
οἰνώδεες,
πολλοὶ
|
δὲ |
πυρώδεες,
ἔτι
δὲ
ὄνυχες
οἱ
|
[20] |
τι
τῶν
μάλιστα
ἐδέετο.
τυχὼν
|
δὲ |
ῥηιδίως,
ἐς
τὸν
ἑωυτοῦ
οἶκον |
[14] |
τοῦ
ἱροῦ
τοιόσδε
ἐστίν.
~ἄλλοι
|
δὲ |
Σεμίραμιν
τὴν
Βαβυλωνίην,
τῆς
δὴ |
[26] |
τί
μέγα
κακὸν
εἰργάσαο;
τί
|
δὲ |
σεωυτὸν
οὕτως
ἀεικέλιον
ἔργον
μοῦνος |
[33] |
τῶν
ἄλλων
θεῶν
εἴδεα.
καλέεται
|
δὲ |
σημήιον
καὶ
ὑπ´
αὐτῶν
Ἀσσυρίων, |
[42] |
μὲν
τὰ
ἱρήια
σφάζουσιν,
οἱ
|
δὲ |
σπονδηφορέουσιν,
ἄλλοι
δὲ
πυρφόροι
καλέονται |
[50] |
νώτοισι
πρὸς
ἀλλήλους
τύπτονται.
πολλοὶ
|
δὲ |
σφίσι
παρεστεῶτες
ἐπαυλέουσι,
πολλοὶ
δὲ |
[1] |
μὲν
ἀρχαῖον
ἄλλο
ἦν,
μετὰ
|
δὲ |
σφίσι
τῶν
ἱρῶν
μεγάλων
γιγνομένων |
[26] |
αὐτίκα
ἐς
φόνον
ἤγοντο,
τῷ
|
δὲ |
τὰ
δῶρα
ἐδέδοτο
καὶ
ἡ |
[22] |
ῥηιδίως
τὸν
νηὸν
ὑπέσχετο.
~Ἡ
|
δὲ |
τὰ
μὲν
πρῶτα
ἐσωφρόνεεν
καὶ |
[19] |
οἱ
καὶ
κακὰ
ἀπείλεεν.
ἡ
|
δὲ |
τὰ
μὲν
πρῶτα
οὐδεμίαν
ὤρην
|
[15] |
γένος
μὲν
Λυδὸς
ἦν,
πρῶτος
|
δὲ |
τὰ
ὄργια
τὰ
ἐς
Ῥέην |
[16] |
πεποιημένους,
μεγάλα
αἰδοῖα
ἔχοντας·
καλέεται
|
δὲ |
τάδε
νευρόσπαστα.
ἔστι
δὲ
καὶ |
[18] |
γαμετὴν
ἢ
παῖδα
ὀλέσαι.
ὡς
|
δὲ |
τάδε
ὁ
ἰητρὸς
ἤκουσεν,
Τί |
[53] |
τὰς
κεφαλὰς
ξυράμενοι
ἐσέρχονται·
πρὶν
|
δὲ |
τάδε
ποιῆσαι,
οὐ
σφίσι
ἐσιέναι |
[48] |
ἕκαστος
ὕδατι
σεσαγμένον
φέρουσιν,
κηρῷ
|
δὲ |
τάδε
σεσήμανται.
καί
μιν
οὐκ |
[31] |
μὲν
Ἥρην
λέοντες
φέρουσιν,
ὁ
|
δὲ |
ταύροισιν
ἐφέζεται.
Καὶ
δῆτα
τὸ |
[17] |
καὶ
χροιὴ
καὶ
δάκρυα.
μαθὼν
|
δὲ |
ταῦτα
ἐποίεε·
χειρὶ
μὲν
τῇ |
[55] |
μέζω
δὲ
ἐσαῦτις
ὑπισχνέεται.
τελέσας
|
δὲ |
ταῦτα,
τὴν
κεφαλὴν
αὐτοῦ
τε |
[28] |
οἱ
τείχεα
δοιὰ
περικέαται.
τῶν
|
δὲ
|
τειχέων
τὸ
μὲν
ἀρχαῖον,
τὸ |
[24] |
σφέας
ἀλλήλοισι
συνεόντας
εἶδον.
πᾶσιν
|
δὲ |
τέλος
ἐδόκεεν
αὐτίκα
θνήσκειν
Κομβάβον
|
[15] |
Γάλλοι
Ἥρῃ
μὲν
οὐδαμά,
Ῥέῃ
|
δὲ |
τέμνονται
καὶ
Ἄττεα
μιμέονται.
Τὰ |
[25] |
Κομβάβον
θανάτου
ἄξια
ἐργασμένον.
~Ὁ
|
δὲ |
τέως
μὲν
ἑστήκεεν
λέγων
οὐδέν· |
[41] |
μορφῇ
καὶ
ἄλλῃ
στολῇ.
~Ἐν
|
δὲ |
τῇ
αὐλῇ
ἄφετοι
νέμονται
βόες |
[6] |
Ἀδώνιδι
ὅκως
ἐόντι
νέκυι,
μετὰ
|
δὲ |
τῇ
ἑτέρῃ
ἡμέρῃ
ζώειν
τέ |
[44] |
ἀείδοντες
οὔτε
αὐλέοντες·
εὖτ´
ἂν
|
δὲ |
τῇ
Ἥρῃ
κατάρχωνται,
ἀείδουσίν
τε |
[56] |
τὴν
ἑωυτοῦ
αὖτις
ἀπικέσθαι.
~ἐν
|
δὲ |
τῇ
ἱρῇ
πόλει
ἐκδέκεταί
μιν |
[32] |
καὶ
Νεμέσιος
καὶ
Μοιρέων.
χειρὶ
|
δὲ |
τῇ
μὲν
ἑτέρῃ
σκῆπτρον
ἔχει, |
[13] |
ἐγὼ
εἶδον,
μικρόν
ἐστιν.
Σῆμα
|
δὲ |
τῆς
ἱστορίης
τόδε
πρήσσουσιν.
δὶς
|
[46] |
καὶ
εἶχεν
τὸ
ποίημα.
~Βάθος
|
δὲ |
τῆς
λίμνης
πολλόν.
ἐγὼ
μὲν |
[36] |
ἐθέλῃ
ποιέεσθαι,
ὀπίσω
ἀναχωρέει,
ἢν
|
δέ
|
τι
ἐπαινέῃ,
ἄγει
ἐς
τὸ |
[32] |
ἀτρεκέϊ
λόγῳ
Ἥρη
ἐστΐν,
ἔχει
|
δέ |
τι
καὶ
Ἀθηναίης
καὶ
Ἀφροδίτης |
[19] |
καὶ
τοῦ
ἀσφαλέος
εἵνεκα.
καλέσας
|
δέ |
τινα
τῶν
ἑωυτοῦ
φίλων,
νεηνίην
|
[8] |
μὲν
οἱ
πολλοὶ
λέγουσιν.
ἐμοὶ
|
δέ
|
τις
ἀνὴρ
Βύβλιος
ἀληθέα
δοκέων |
[45] |
καὶ
ἔρχονται
καλεόμενοι·
ἐπ´
ἐμέο
|
δέ |
τις
ἦν
ἐν
αὐτοῖσι
χρυσοφορέων. |
[29] |
σειρὴν
ἀμφοτέρωθεν
ὅκωσπερ
ἡνιοχέων.
εἰ
|
δέ |
τις
τόδε
μὲν
οὐκ
ὄπωπεν, |
[21] |
μὲν
ἐόντα
λαθέειν
μηδαμά,
Στρατονίκην
|
δὲ |
τίσασθαι,
ὅτι
οὐ
ῥηιδίως
τὸν |
[14] |
ἐστὶν
τάχα
κου
δέξομαι·
Δερκετοῦς
|
δὲ |
τὸ
ἱρὸν
ἔμμεναι
οὐδαμὰ
πείθομαι, |
[36] |
πολλὰ
μὲν
ἔχω
εἰπεῖν,
ἐρέω
|
δὲ |
τὸ
μάλιστα
θωυμάζειν
ἄξιον.
πρῶτα |
[32] |
ὑπὸ
λύχνοισι
φαείνεται.
ἐν
ἡμέρῃ
|
δὲ |
τὸ
μὲν
φέγγος
ἀσθενέει,
ἰδέην |
[51] |
πολλοὶ
ἐς
θέην
ἀπικόμενοι
μετὰ
|
δὲ |
τοιάδε
ἔπρηξαν.
καταλέξω
δὲ
καὶ |
[38] |
τῷ
ἠέρι
μοῦνος
ἐφορέετο.
~Μετὰ
|
δὲ |
τὸν
Ἀπόλλωνα
ξόανόν
ἐστιν
Ἄτλαντος, |
[31] |
μέγαν
νηὸν
πάντες
ἐσέρχονται,
ἐς
|
δὲ |
τὸν
θάλαμον
οἱ
ἱρέες
μοῦνον, |
[35] |
ἐν
τῷ
ἠέρι
φαινομένοισι;
~Μετὰ
|
δὲ |
τὸν
θρόνον
τοῦτον
κέαται
ξόανον
|
[22] |
καὶ
τὸν
ἔρωτα
ὡμολόγεεν.
ὁ
|
δὲ |
τόν
τε
λόγον
ἀπηνέως
ἀπεδέκετο |
[14] |
πόλει
πᾶσα
γυνή
ἐστιν,
πίστιες
|
δὲ |
τοῦ
λόγου
αὐτοῖσιν
οὐ
κάρτα |
[36] |
τὸ
μάλιστα
θωυμάζειν
ἄξιον.
πρῶτα
|
δὲ
|
τοῦ
μαντηίου
ἐπιμνήσομαι.
μαντήια
πολλὰ |
[17] |
τοῦ
νεηνίσκου
τὴν
καρδίην,
ἐκάλεε
|
δὲ |
τοὺς
ἀνὰ
τὴν
οἰκίην
πάντας· |
[37] |
μιν
ἱρέες
ἀείροντες
ἔφερον,
ὁ
|
δὲ |
τοὺς
μὲν
ἐν
γῇ
κάτω |
[28] |
σφέας
καὶ
τάδε
ποιέειν,
συμβάλλομαι
|
δὲ |
τουτέοισι.
φαλλοὺς
ὅσοι
Διονύσῳ
ἐγείρουσι, |
[52] |
ἐς
τὸ
ἱρὸν
ἐσέρχονται·
πρὸ
|
δὲ |
τουτέων
ἢν
ἐσέλθωσιν,
οὐκ
ὅσια |
[50] |
δὲ
σφίσι
παρεστεῶτες
ἐπαυλέουσι,
πολλοὶ
|
δὲ |
τύμπανα
παταγέουσιν,
ἄλλοι
δὲ
ἀείδουσιν |
[34] |
τοῦ
εἶπον
ὕδατος.
~Ἐν
αὐτῷ
|
δὲ |
τῷ
νηῷ
ἐσιόντων
ἐν
ἀριστερῇ |
[31] |
τὸ
ἱρὸν
μέλεται
θεραπηίη.
ἐν
|
δὲ |
τῷδε
εἵαται
τὰ
ἕδεα,
ἥ |
[33] |
μὲν
ἰδίην
οὐκ
ἔχει,
φορέει
|
δὲ |
τῶν
ἄλλων
θεῶν
εἴδεα.
καλέεται |
[39] |
μὲν
ὅκως
θεὸν
ἱλάσκεσθαι,
θεῶν
|
δὲ |
τῶν
ἄλλων
καὶ
αὐτῆς
Ἥρης
|
[28] |
ἀγαθὰ
ξυναπάσῃ
Συρίῃ
αἰτέει,
οἱ
|
δὲ |
τῶν
εὐχωλέων
ἀγχόθεν
ἐπαΐουσιν.
ἄλλοισιν |
[39] |
βασιλέων
τε
καὶ
ἱρέων·
καταλέξω
|
δὲ |
τῶν
μάλιστα
ἄξιον
μνήσασθαι.
ἐν
|
[17] |
ἀνὰ
τὴν
οἰκίην
πάντας·
ὁ
|
δὲ |
τῶν
μὲν
ἄλλων
ἐσιόντων
πάντων |
[53] |
δὲ
καθήρας
ἑωυτὸν
ἐσέρχεται.
αὐτῶν
|
δὲ
|
τῶν
οἰκείων
τοῦ
νέκυος
ἕκαστοι |
[18] |
μιν
καὶ
φρενοβλαβείη
ἔχει.
ἐπιθυμέει
|
δὲ |
τῶν
οὐδαμὰ
τεύξεται,
φιλέων
γυναῖκα
|
[26] |
ἐσθῆτα
δὲ
ἀνδρηίην
ἔχει.
Λέγεται
|
δὲ |
τῶν
φίλων
τοὺς
μάλιστά
οἱ |
[32] |
τῶν
οἱ
μὲν
λευκοί,
οἱ
|
δὲ |
ὑδατώδεες,
πολλοὶ
δὲ
οἰνώδεες,
πολλοὶ |
[56] |
τόδε
πατρόθεν
οἴκοι
δέκονται.
καλέονται
|
δὲ |
ὑπὸ
Ἀσσυρίων
οἵδε
διδάσκαλοι,
ὅτι |
[36] |
μέζον
ἔτι
κινέεται.
εὖτ´
ἂν
|
δὲ |
ὑποδύντες
φέρωσιν,
ἄγει
σφέας
πάντῃ |
[29] |
τόδε
μὲν
οὐκ
ὄπωπεν,
ὄπωπεν
|
δὲ |
φοινικοβατέοντας
ἢ
ἐν
Ἀραβίῃ
ἢ |
[29] |
χρυσόν
τε
καὶ
ἄργυρον,
οἱ
|
δὲ
|
χαλκόν,
τὰ
νομίζουσιν,
ἐς
ἐχῖνον |
[60] |
καταθέντες
οἱ
μὲν
ἀργύρεα,
πολλοὶ
|
δὲ |
χρύσεα
ἐν
τῷ
νηῷ
προσηλώσαντες
|
[31] |
ἐόντα
ἑτέρῳ
οὐνόματι
κληίζουσιν.
ἄμφω
|
δὲ |
χρύσεοί
τέ
εἰσιν
καὶ
ἄμφω |
[8] |
ἀπηγέετο
τοῦ
πάθεος
αἰτίην.
ἔλεγεν
|
δὲ |
ὧδε·
ὁ
Ἄδωνις
ὁ
ποταμός, |
[19] |
πρῶτα
οὐδεμίαν
ὤρην
ἐποιέετο·
μετὰ
|
δέ, |
ὥς
μιν
μεγάλη
νοῦσος
ἔλαβεν, |
[20] |
σημηνάμενος
τὸ
τρῶμα
ἰῆτο.
μετὰ
|
δέ, |
ὥς
μιν
ὁδοιπορέειν
ἐδόκεεν,
ἀπικόμενος |
[39] |
ἀλογέειν.
καὶ
ὧδε
ἐποίεον.
μετὰ
|
δὲ |
ὥς
οἱ
θεόθεν
ἀπίκοντο
νοῦσοί |
[25] |
ἀναγκαίη
μεγάλη
ἐκ
σέο
κατέλαβεν,
|
τοιάδε
|
ἐπετέλεσα,
ἐσθλὰ
μὲν
ἐς
δεσπότεα, |
[23] |
οὐδὲ
Σθενεβοίην
πείθομαι
οὐδὲ
Φαίδρην
|
τοιάδε |
ἐπιτελέσαι,
εἰ
τὸν
Ἱππόλυτον
ἀτρεκέως
|
[51] |
ἐς
θέην
ἀπικόμενοι
μετὰ
δὲ
|
τοιάδε |
ἔπρηξαν.
καταλέξω
δὲ
καὶ
τὰ |
[24] |
ἀσεβέοντα,
τῆς
ἐν
τῷ
ἔργῳ
|
τοιάδε
|
ἔπρηξεν.
πολλοὶ
δὲ
παρεστεῶτες
ἤλεγχον |
[26] |
πάμπαν
ἐπαινέω.
ὦ
σχέτλιε,
ὃς
|
τοιάδε |
ἔτλης,
οἷα
μήτε
σὲ
παθέειν |
[26] |
ἀπολογίης
ἔδεεν.
ἀλλ´
ἐπεὶ
δαίμων
|
τοιάδε |
ἤθελεν,
πρῶτα
μέν
σοι
τίσις |
[22] |
δὲ
ἐπιχειρέειν
αἰδέετο.
ἐπινοέει
ὦν
|
τοιάδε, |
οἴνῳ
ἑωυτὴν
μεθύσασα
ἐς
λόγους |
[18] |
οὔτι
μετήσομαι.
ὁ
μὲν
ὦν
|
τοιάδε |
σοφίῃ
ἐψεύδετο.
ὁ
δὲ
αὐτίκα |
[20] |
οἶκον
ἀπικνέεται
καὶ
πεσὼν
χαμᾶζε
|
τοιάδε |
ὠδύρετο·
Ὢ
δείλαιος,
τί
μοι |
[8] |
αἰτίη.
ὁ
μέν
μοι
Βύβλιος
|
τοσάδε |
ἀπηγέετο·
εἰ
δὲ
ἀτρεκέως
ταῦτα |
[29] |
ὀρρωδίη.
Φαλλοβατέων
μὲν
δὴ
πέρι
|
τοσάδε |
ἀρκέει.
~ὁ
δὲ
νηὸς
ὁρέει |
[27] |
στολῆς
θηλέης.
Κομβάβου
μέν
μοι
|
τοσάδε |
εἰρήσθω,
Γάλλων
δὲ
αὖτις
ἐγὼ |
[17] |
ἀνὴρ
χάλκεος
ἔχων
αἰδοῖον
μέγα.
|
~Τοσάδε |
μὲν
ἀμφὶ
τῶν
οἰκιστέων
τοῦ |
[26] |
ἀδικίην
ἐγκαλέομαι.
~Ὁ
δὲ
πρὸς
|
τάδε |
ἀμβώσας
περιέβαλέν
τέ
μιν
καὶ |
[28] |
ὀρρωδέοντες.
ἐμοὶ
μέν
νυν
καὶ
|
τάδε |
ἀπίθανα.
δοκέω
γε
μὲν
Διονύσῳ |
[51] |
τὰ
ποιέουσιν.
ὁ
νεηνίης
ὅτῳ
|
τάδε |
ἀποκέαται
ῥίψας
τὰ
εἵματα
μεγάλῃ |
[51] |
ἔταμεν.
ἐς
ὁκοίην
δὲ
οἰκίην
|
τάδε |
ἀπορρίψει,
ἐκ
ταύτης
ἐσθῆτά
τε |
[18] |
τοι
σὴν
γυναῖκα
ἐπόθεεν,
ἐμεῦ
|
τάδε
|
δεόμενος;
ὁ
δὲ
πρὸς
τάδε |
[28] |
ἐπαΐουσιν.
ἄλλοισιν
δὲ
δοκέει
καὶ
|
τάδε |
Δευκαλίωνος
εἵνεκα
ποιέεσθαι,
ἐκείνης
ξυμφορῆς |
[13] |
ὕδωρ
κατεδέξατο·
Δευκαλίων
δέ,
ἐπεὶ
|
τάδε |
ἐγένετο,
βωμούς
τε
ἔθετο
καὶ |
[26] |
οὐδ´
ἢν
γυναικὶ
ἅμα
εὐνάζωμαι.
|
τάδε |
εἶπέν
τε
ἅμα
καὶ
ἐποίεεν· |
[20] |
τό
μοι
πάντα
φόβον
ἰήσεται.
|
Τάδε |
εἰπὼν
ἀτελέα
ἑωυτὸν
ἐποίεεν,
καὶ |
[18] |
τάδε
δεόμενος;
ὁ
δὲ
πρὸς
|
τάδε |
ἔλεγεν
ὡς
οὐδ´
αὐτὸς
ἄν |
[49] |
τὰ
σημήια
ἕκαστοι
ἔχουσιν
ἐς
|
τάδε |
μεμιμημένα.
~Ἐν
ῥητῇσι
δὲ
ἡμέρῃσι |
[51] |
καὶ
κόσμον
τὸν
γυναικήιον
λαμβάνει.
|
τάδε |
μὲν
ἐν
τῇσι
τομῇσι
ποιέουσιν. |
[9] |
τὸ
ἱρόν,
καὶ
ἀρχαῖον
ἦν.
|
Τάδε |
μέν
ἐστι
τὰ
ἐν
τῇ |
[4] |
μιν
ἐς
Κρήτην
φέρων
ἀπίκετο.
|
τάδε |
μὲν
καὶ
τῶν
ἄλλων
Φοινίκων |
[12] |
ἐκείνων
δὲ
πέρι
τῶν
ἀνθρώπων
|
τάδε |
μυθέονται·
ὑβρισταὶ
κάρτα
ἐόντες
ἀθέμιστα |
[16] |
μεγάλα
αἰδοῖα
ἔχοντας·
καλέεται
δὲ
|
τάδε |
νευρόσπαστα.
ἔστι
δὲ
καὶ
τόδε |
[27] |
αἰτίη·
συνενείχθη
γάρ
οἱ
καὶ
|
τάδε. |
ξείνη
γυνὴ
ἐς
πανήγυριν
ἀπικομένη, |
[25] |
τά
οἱ
ἀπιὼν
παρεθήκατο.
πρὸς
|
τάδε |
ὁ
βασιλεὺς
καλέσας
τὸν
ταμίην |
[18] |
ἢ
παῖδα
ὀλέσαι.
ὡς
δὲ
|
τάδε |
ὁ
ἰητρὸς
ἤκουσεν,
Τί
τοι, |
[19] |
ἡμέων
τιμὴ
μεγάλη
ἔσσεται.
Πρὸς
|
τάδε |
ὁ
Κομβάβος
αὐτίκα
λίσσετο
πολλὰ
|
[14] |
ἐνίοισιν
ἰχθύας
οὐ
σιτέονται,
καὶ
|
τάδε |
οὐ
Δερκετοῖ
χαρίζονται.
~Ἔστιν
δὲ |
[7] |
ἐρέω
δὲ
καὶ
ὁκόθεν
καὶ
|
τάδε |
πιστὰ
δοκέουσι.
κεφαλὴ
ἑκάστου
ἔτεος |
[28] |
γε
μὲν
Διονύσῳ
σφέας
καὶ
|
τάδε |
ποιέειν,
συμβάλλομαι
δὲ
τουτέοισι.
φαλλοὺς |
[35] |
Ἀπόλλωνος
γενειήτεω
ξόανον
δεικνύουσιν.
καὶ
|
τάδε
|
ποιέοντες
ἑωυτοὺς
μὲν
ἐπαινέουσιν,
Ἑλλήνων |
[53] |
κεφαλὰς
ξυράμενοι
ἐσέρχονται·
πρὶν
δὲ
|
τάδε |
ποιῆσαι,
οὐ
σφίσι
ἐσιέναι
ὅσιον. |
[52] |
ἐκόμισαν,
ὕπερθε
λίθοις
βάλλουσιν,
καὶ
|
τάδε
|
πρήξαντες
ὀπίσω
ἀπονοστέουσιν.
φυλάξαντες
δὲ |
[48] |
ὕδατι
σεσαγμένον
φέρουσιν,
κηρῷ
δὲ
|
τάδε |
σεσήμανται.
καί
μιν
οὐκ
αὐτοὶ |
[25] |
ἐπεπόνθεεν,
ἔλεξέ
τε,
Ὦ
βασιλεῦ,
|
τάδε |
τοι
ἐγὼ
ὀρρωδέων,
εὖτέ
με
|
[18] |
Ἀνόσια
σπεύδεις
γάμον
ἐμὸν
ἀπαιρεόμενος
|
ἠδὲ
|
ἰητρὸν
ἄνδρα
βιώμενος.
σὺ
δὲ |
[27] |
μηκέτι
ἑτέρη
γυνὴ
ἴσα
ἐξαπατέοιτο.
|
ἥδε |
αἰτίη
Γάλλοισι
στολῆς
θηλέης.
Κομβάβου |
[19] |
ἔρωτα
ἔγνω
τε
καὶ
ἰήσατο.
|
~Ἥδε |
δὴ
ὦν
ἡ
Στρατονίκη
ἔτι |
[35] |
παῖδα
θέμενοι
ἱλάσκονται.
αἰτίη
δὲ
|
ἥδε. |
δοκέει
αὐτέοισι
ἀσοφίη
μεγάλη
ἔμμεναι |
[12] |
εἵνεκα.
ἡ
δέ
οἱ
σωτηρίη
|
ἥδε |
ἐγένετο·
λάρνακα
μεγάλην,
τὴν
αὐτὸς |
[12] |
ὁ
δὲ
μῦθος
ὧδε
ἔχει.
|
Ἥδε |
ἡ
γενεή,
οἱ
νῦν
ἄνθρωποι, |
[29] |
καὶ
ἀεικέα
ἐργάζεται,
καί
οἱ
|
ἥδε |
ἡ
ζημίη
τοῦ
ὕπνου
ἐπικέαται. |
[18] |
νεηνίσκου
τὸν
πατέρα
κάρτα
ὀρρωδέοντα,
|
Ἥδε |
ἡ
νοῦσος,
ἔφη,
ἣν
ὁ |
[14] |
μούνην
οὐ
σιτέονται,
ἀλλὰ
σφίσιν
|
ἥδε |
ἱρή.
τὰ
δὲ
γιγνόμενα
δοκέει |
[28] |
αἰτίη
δέ
οἱ
τῆς
ἀνόδου
|
ἥδε |
λέγεται.
οἱ
μὲν
πολλοὶ
νομίζουσιν |
[39] |
Ἥρην
τρέπεσθαι.
τοὔνεκα
δὴ
ἔτι
|
τοιήδε |
ἀνέστηκεν,
τοῖσιν
ἀπικνεομένοισι
τὴν
Ἥρην |
[29] |
ἀνέρχεται.
~Ἡ
δέ
οἱ
ἄνοδος
|
τοιήδε· |
σειρῇ
μικρῇ
ἑωυτόν
τε
ἅμα |
[18] |
ζηλοτυπέων
πένθος
ἐγεῖραι
πάσῃ
βασιληίῃ
|
μηδὲ
|
ἰητρὸς
ἐὼν
φόνον
προξενέειν
ἰητρικῇ. |
[19] |
πολλὰ
λιπαρέων
μή
μιν
ἐκπέμπειν
|
μηδὲ |
πιστεύειν
οἱ
τὰ
πολλὸν
ἑωυτοῦ |
[10] |
καὶ
πανηγύριες
οὐδαμοῖσιν
ἄλλοισιν
ἀνθρώπων
|
τοσαίδε |
ἀποδεδέχαται.
~Ἱστορέοντι
δέ
μοι
ἐτέων |
[17] |
ἐμαραίνετο.
ὁ
δὲ
ἰητρὸς
ὡς
|
εἶδέ |
μιν
ἐς
οὐδὲν
ἐμφανὲς
ἀρρωστέοντα, |
[29] |
ἐν
Αἰγύπτῳ
ἢ
ἄλλοθί
κου,
|
οἶδε |
τὸ
λέγω.
Ἐπεὰν
δὲ
ἐς |
[56] |
δέκονται.
καλέονται
δὲ
ὑπὸ
Ἀσσυρίων
|
οἵδε |
διδάσκαλοι,
ὅτι
σφίσι
πάντα
ὑπηγέονται. |
[27] |
τάμνονται
δ´
ὦν.
ἐσθῆτα
δὲ
|
οἵδε |
οὐκέτι
ἀνδρηίην
ἔχουσιν,
ἀλλὰ
εἵματά |
[28] |
τοὺς
Διόνυσος
ἐστήσατο,
ἡλικίην
καὶ
|
οἵδε |
τριηκοσίων
ὀργυιέων.
ἐς
τουτέων
τὸν |
[39] |
ἐπιδεικνύουσα.
ἀνέστη
δὲ
δι´
αἰτίην
|
τοιήνδε. |
ἀνθρώποισιν
ὁκόσοι
Συρίην
οἰκέουσιν
νόμον |
[6] |
δὲ
ὁκόσαι
οὐκ
ἐθέλουσι
ξύρεσθαι,
|
τοιήνδε |
ζημίην
ἐκτελέουσιν·
ἐν
μιῇ
ἡμέρῃ |
[49] |
καλέουσιν.
θυσίην
δὲ
ἐν
αὐτῇ
|
τοιήνδε |
ποιέουσιν.
δένδρεα
μεγάλα
ἐκκόψαντες
τῇ |
[13] |
πάλαι
καὶ
μέγα
ἐὸν
νῦν
|
τοιόνδε |
ἐγένετο,
οὐκ
οἶδα·
τὸ
δὲ |
[19] |
τῷ
προτέρῳ
ἀνδρὶ
συνοικέουσα
ὄναρ
|
τοιόνδε |
ἐθεήσατο,
ὥς
μιν
ἡ
Ἥρη |
[16] |
κάρτα
μεγάλοι,
ἐπὶ
τῶν
ἐπίγραμμα
|
τοιόνδε |
ἐπιγέγραπται,
τούσδε
φαλλοὺς
Διόνυσος
Ἥρῃ |
[16] |
Διονύσῳ
ἐγείρουσιν,
ἐπὶ
τῶν
καὶ
|
τοιόνδε |
τι
φέρουσιν,
ἄνδρας
μικροὺς
ἐκ |
[13] |
ποιέοντες
Δευκαλίωνα
ἐν
τῷ
ἱρῷ
|
τόνδε |
νόμον
θέσθαι
λέγουσι
συμφορῆς
τε
|
[18] |
νοῦσος,
ἔφη,
ἣν
ὁ
παῖς
|
ὅδε |
ἀρρωστέει,
οὐ
νοῦσός
ἐστιν,
ἀλλὰ |
[18] |
οὐ
νοῦσός
ἐστιν,
ἀλλὰ
ἀδικίη·
|
ὅδε |
γάρ
τοι
ἀλγέει
μὲν
οὐδέν, |
[36] |
ἱρέων
ἄνευ
οὔτε
προφητέων
φθέγγονται,
|
ὅδε |
δὲ
αὐτός
τε
κινέεται
καὶ |
[28] |
δοκέει
δ´
ὦν
μοι,
καὶ
|
ὅδε
|
ἐς
ἐκείνου
μίμησιν
τοῦ
ξυλίνου |
[55] |
πόλιν
πρῶτον
ἀπικνέηται,
κεφαλὴν
μὲν
|
ὅδε |
καὶ
ὀφρύας
ἐξύρατο,
μετὰ
δὲ |
[16] |
τὸ
ἐμοὶ
μέν
νυν
καὶ
|
τόδε |
ἀρκέει,
ἐρέω
δὲ
καὶ
ἄλλ´ |
[20] |
σὺ
δέ
μοι
ἀσφαλέως
ἔχειν·
|
τόδε |
γάρ
μοι
χρυσοῦ
βέλτερον,
τόδε |
[47] |
Ζεὺς
πρῶτος
ἴδηται·
ἢν
γὰρ
|
τόδε |
γένηται,
λέγουσιν
ὅτι
πάντες
ἀπόλλυνται. |
[50] |
δὲ
ἔργον
ἐκτὸς
τοῦ
νηοῦ
|
τόδε |
γίγνεται,
οὐδὲ
ἐσέρχονται
ἐς
τὸν |
[34] |
εἵνεκα
ὧδε
νομίζουσιν,
ἐγὼ
καὶ
|
τόδε |
ἔμαθον.
λέγουσι
τοῖσι
μὲν
ἄλλοισι |
[16] |
τάδε
νευρόσπαστα.
ἔστι
δὲ
καὶ
|
τόδε |
ἐν
τῷ
ἱρῷ·
ἐν
δεξιῇ |
[1] |
τῶν
ἱρῶν
μεγάλων
γιγνομένων
ἐς
|
τόδε |
ἡ
ἐπωνυμίη
ἀπίκετο.
περὶ
ταύτης |
[20] |
μεγάλην
ὁδὸν
ἔρχομαι,
παρὰ
σοὶ
|
τόδε |
θήσομαι.
σὺ
δέ
μοι
ἀσφαλέως |
[5] |
οὐκ
ὄπωπα,
μέγα
δὲ
καὶ
|
τόδε |
καὶ
ἀρχαῖόν
ἐστιν.
~Εἶδον
δὲ |
[29] |
ὅκωσπερ
ἡνιοχέων.
εἰ
δέ
τις
|
τόδε |
μὲν
οὐκ
ὄπωπεν,
ὄπωπεν
δὲ |
[20] |
καὶ
λέγει
ὧδε·
Ὦ
δέσποτα,
|
τόδε |
μοι
μέγα
κειμήλιον
ἐν
τοῖσι
|
[20] |
τόδε
γάρ
μοι
χρυσοῦ
βέλτερον,
|
τόδε |
μοι
ψυχῆς
ἐμῆς
ἀντάξιον.
εὖτ´
|
[56] |
πόλιος
αὐτόθι
ξεινοδόκοι
εἰσίν,
καὶ
|
τόδε |
πατρόθεν
οἴκοι
δέκονται.
καλέονται
δὲ |
[50] |
ἐσέρχονται
ἐς
τὸν
νηὸν
ὁκόσοι
|
τόδε |
ποιέουσιν.
~Ἐν
ταύτῃσι
τῇσι
ἡμέρῃσι |
[13] |
ἐστιν.
Σῆμα
δὲ
τῆς
ἱστορίης
|
τόδε |
πρήσσουσιν.
δὶς
ἑκάστου
ἔτεος
ἐκ |
[33] |
τοὔνεκα
δὴ
μυθέονται
Σεμιράμιος
ἔμμεναι
|
τόδε |
σημήιον.
ἀποδημέει
δὲ
δὶς
ἑκάστου |
[14] |
τῇ
Ἀσίῃ
ἐστίν,
ταύτην
καὶ
|
τόδε |
τὸ
ἕδος
εἵσασθαι
νομίζουσιν,
οὐκ |
[1] |
τῆς
Ἀσσυρίης.
δοκέει
δέ
μοι,
|
τόδε
|
τὸ
οὔνομα
οὐκ
ἅμα
τῇ |
[13] |
αὐτοῖσι
λόγος
ἀμφὶ
τοῦ
ἱροῦ
|
τοιόσδε |
ἐστίν.
~ἄλλοι
δὲ
Σεμίραμιν
τὴν |
[36] |
τέλος
αὐτουργέει.
τρόπος
δὲ
αὐτῆς
|
τοιόσδε. |
εὖτ´
ἂν
ἐθέλῃ
χρησμηγορέειν,
ἐν |
[25] |
δεσπότεα,
ἐμοὶ
δὲ
οὐκ
εὐτυχέα.
|
τοιόσδε |
μέντοι
ἐὼν
ἀνδρὸς
ἐπ´
ἀδικίην
|
[58] |
δὲ
καὶ
ἄλλης
θυσίης
τρόπος
|
τοιόσδε. |
στέψαντες
τὰ
ἱρήια,
ζῳὰ
ἐκ |
[16] |
ἐπὶ
τῶν
ἐπίγραμμα
τοιόνδε
ἐπιγέγραπται,
|
τούσδε |
φαλλοὺς
Διόνυσος
Ἥρῃ
μητρυιῇ
ἀνέθηκα. |
[25] |
ὡς
ἀναιρέει
μιν
οὐχ
ὕβριος
|
οὐδὲ |
γάμων
εἵνεκα,
ἀλλὰ
ἐκείνων
ἐπιθυμέων
|
[33] |
οὔνομα
ἴδιον
αὐτῷ
ἔθεντο,
ἀλλ´
|
οὐδὲ |
γενέσιος
αὐτοῦ
καὶ
εἴδεος
λέγουσιν. |
[31] |
εἵματα
καὶ
ἕδρην,
καί
μιν
|
οὐδὲ |
ἐθέλων
ἄλλως
εἰκάσεις.
~ἡ
δὲ |
[48] |
εἰπεῖν·
οὐ
γὰρ
ἦλθον
αὐτὸς
|
οὐδὲ |
ἐπειρήθην
ταύτης
τῆς
ὁδοιπορίης.
τὰ |
[50] |
ἐκτὸς
τοῦ
νηοῦ
τόδε
γίγνεται,
|
οὐδὲ
|
ἐσέρχονται
ἐς
τὸν
νηὸν
ὁκόσοι |
[10] |
τῇ
ἱρῇ
πόλει
μέζον
ἔμμεναι
|
οὐδὲ
|
νηὸς
ἄλλος
ἁγιώτερος
οὐδὲ
χώρη |
[18] |
αὐτὸς
ἄν
κοτε
γυναικὸς
ἐφείσατο
|
οὐδὲ |
παιδὶ
σωτηρίης
ἐφθόνεεν,
εἰ
καί |
[23] |
Στρατονίκην
μυθολογέουσιν.
ἐγὼ
μέν
νυν
|
οὐδὲ |
Σθενεβοίην
πείθομαι
οὐδὲ
Φαίδρην
τοιάδε |
[33] |
σημήιον
καὶ
ὑπ´
αὐτῶν
Ἀσσυρίων,
|
οὐδέ |
τι
οὔνομα
ἴδιον
αὐτῷ
ἔθεντο, |
[26] |
δὲ
παρ´
ἡμέας
ἄνευ
ἐσαγγελέος
|
οὐδέ |
τις
ἀπέρξει
σε
ἡμετέρης
ὄψιος, |
[23] |
μέν
νυν
οὐδὲ
Σθενεβοίην
πείθομαι
|
οὐδὲ |
Φαίδρην
τοιάδε
ἐπιτελέσαι,
εἰ
τὸν |
[10] |
ἔμμεναι
οὐδὲ
νηὸς
ἄλλος
ἁγιώτερος
|
οὐδὲ |
χώρη
ἄλλη
ἱροτέρη.
ἔνι
δὲ |
[54] |
περιστερὴ
δοκέει
χρῆμα
ἱρότατον
καὶ
|
οὐδὲ |
ψαύειν
αὐτέων
δικαιέουσιν·
καὶ
ἢν
|
[59] |
δὲ
ἐς
αὐχένας·
καὶ
ἀπὸ
|
τοῦδε |
ἅπαντες
Ἀσσύριοι
στιγματηφορέουσιν.
~Ποιέουσι
δὲ |
[21] |
~Κομβάβος
μέν
νυν
τὸ
ἀπὸ
|
τοῦδε |
ἀσφαλέα
ὁδὸν
ἤνυεν·
ἀπικόμενοι
δὲ |
[8] |
γῆ
μιν
αἱμώδεα
τίθησιν·
καὶ
|
τοῦδε |
τοῦ
πάθεος
οὐ
τὸ
αἷμα, |
[18] |
φόνον
προξενέειν
ἰητρικῇ.
ὁ
μὲν
|
ὧδε |
ἀγνὼς
ἐὼν
ἐδέετο.
ὁ
δέ |
[39] |
καὶ
αὐτῆς
Ἥρης
ἀλογέειν.
καὶ
|
ὧδε |
ἐποίεον.
μετὰ
δὲ
ὥς
οἱ |
[12] |
αὐτῷ
λέγουσιν.
ὁ
δὲ
μῦθος
|
ὧδε |
ἔχει.
Ἥδε
ἡ
γενεή,
οἱ |
[17] |
τὸν
ἔρωτα
ἐποίεεν,
καί
μιν
|
ὧδε |
ἰήσατο.
~καλέσας
τοῦ
νεηνίσκου
τὸν |
[39] |
μὲν
ὦν
ἐντὸς
τοῦ
νηοῦ
|
ὧδε |
κεκοσμέαται·
ἔξω
δὲ
βωμός
τε |
[18] |
οἱ
καὶ
ἡ
τελευτὴ
ἐγένετο.
|
ὧδε |
μὲν
ὁ
ἰητρὸς
ἔρωτα
ἔγνω |
[34] |
οὐ
δεικνύουσιν.
ὅτευ
δὲ
εἵνεκα
|
ὧδε |
νομίζουσιν,
ἐγὼ
καὶ
τόδε
ἔμαθον. |
[46] |
τῷ
ὕδατι
ἐποχέεσθαι,
καὶ
πολλοὶ
|
ὧδε
|
νομίζουσιν·
ἐμοὶ
δὲ
δοκέει
στῦλος |
[8] |
τοῦ
πάθεος
αἰτίην.
ἔλεγεν
δὲ
|
ὧδε· |
ὁ
Ἄδωνις
ὁ
ποταμός,
ὦ |
[60] |
πρὶν
Ἱππολύτῳ
κόμας
κείρασθαι·
καὶ
|
ὧδε |
ποιέουσιν.
τοῦτο
καὶ
ἐν
τῇ
|
[20] |
ἅμα
τὸ
ἀγγήιον
καὶ
λέγει
|
ὧδε· |
Ὦ
δέσποτα,
τόδε
μοι
μέγα |
[31] |
ἱρὸν
μέλεται
θεραπηίη.
ἐν
δὲ
|
τῷδε |
εἵαται
τὰ
ἕδεα,
ἥ
τε |
[15] |
αὐτὸν
οὔτε
ὄργια
ἐδέκοντο,
ἐν
|
τῷδε |
τῷ
χώρῳ
τὸ
ἱρὸν
ἐποιήσατο. |
[23] |
ἐπιτελέσαι,
εἰ
τὸν
Ἱππόλυτον
ἀτρεκέως
|
ἐπόθεε |
Φαίδρη.
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
ἐχέτω |
[35] |
κέαται
ξόανον
Ἀπόλλωνος,
οὐκ
οἷον
|
ἐώθεε |
ποιέεσθαι·
οἱ
μὲν
γὰρ
ἄλλοι |
[22] |
Ὡς
δέ
οἱ
ἐδόκεε,
καὶ
|
ἐποίεε |
ταῦτα.
καὶ
ἐπεὶ
ἐκ
δείπνου |
[17] |
καὶ
δάκρυα.
μαθὼν
δὲ
ταῦτα
|
ἐποίεε· |
χειρὶ
μὲν
τῇ
δεξιῇ
εἶχε |
[22] |
ἀγνοίην
ἀναχωρέει.
Ὡς
δέ
οἱ
|
ἐδόκεε, |
καὶ
ἐποίεε
ταῦτα.
καὶ
ἐπεὶ
|
[17] |
εἶχε
τοῦ
νεηνίσκου
τὴν
καρδίην,
|
ἐκάλεε |
δὲ
τοὺς
ἀνὰ
τὴν
οἰκίην |
[20] |
θυώμασι·
καὶ
ἔπειτα
σφρηγῖδι
τὴν
|
ἐφόρεε |
σημηνάμενος
τὸ
τρῶμα
ἰῆτο.
μετὰ |
[25] |
φθέγξατό
τε
καὶ
τὸ
κειμήλιον
|
αἴτεε, |
λέγων
ὡς
ἀναιρέει
μιν
οὐχ
|
[20] |
ἑωυτοῦ
οἶκον
ἀπικνέεται
καὶ
πεσὼν
|
χαμᾶζε
|
τοιάδε
ὠδύρετο·
Ὢ
δείλαιος,
τί |
[52] |
καὶ
τὸ
φέρτρον
τῷ
ἐκόμισαν,
|
ὕπερθε |
λίθοις
βάλλουσιν,
καὶ
τάδε
πρήξαντες |
[29] |
χαλκόν,
τὰ
νομίζουσιν,
ἐς
ἐχῖνον
|
πρόσθε |
κείμενον
κατιᾶσιν,
λέγοντες
τὰ
οὐνόματα |
[26] |
τὰ
οὐ
πάμπαν
ἐπαινέω.
ὦ
|
σχέτλιε, |
ὃς
τοιάδε
ἔτλης,
οἷα
μήτε
|
[51] |
ἔτη,
ἐμοὶ
δοκέει,
καὶ
τοῦτο
|
ἕστηκε. |
λαβὼν
δὲ
αὐτίκα
τάμνει
ἑωυτὸν
|
[25] |
ἔπεμπες,
ἀέκων
ᾖον·
καὶ
ἐπεί
|
με
|
ἀναγκαίη
μεγάλη
ἐκ
σέο
κατέλαβεν, |
[25] |
τάδε
τοι
ἐγὼ
ὀρρωδέων,
εὖτέ
|
με
|
ταύτην
ὁδὸν
ἔπεμπες,
ἀέκων
ᾖον· |
[20] |
πᾶσαν
αἰτίην
κακοῦ
ἀποθήσομαι·
τῷ
|
με |
χρῆν
μέγα
ἔργον
ἀποτελέσαι,
τό |
[26] |
οἷα
μήτε
σὲ
παθέειν
μήτ´
|
ἐμὲ |
ἰδέσθαι
ὤφελεν·
οὐ
γάρ
μοι |
[18] |
ἰητρὸς
ἤκουσεν,
Τί
τοι,
ἔφη,
|
ἐμὲ
|
λίσσεαι;
καὶ
γάρ
τοι
σὴν |
[21] |
τῷ
ἔργῳ
ἐξεγένετο,
ἐν
τοῖσι
|
ἀπέβαινε |
τάπερ
ὁ
Κομβάβος
ὀρρώδεεν.
ἡ |
[8] |
ὁ
Ἄδωνις
ὁ
ποταμός,
ὦ
|
ξεῖνε, |
διὰ
τοῦ
Λιβάνου
ἔρχεται·
ὁ |
[25] |
ἐπέδειξεν
καὶ
ἑωυτὸν
ὁκοῖα
ἐπεπόνθεεν,
|
ἔλεξέ |
τε,
Ὦ
βασιλεῦ,
τάδε
τοι |
[19] |
ἀνὴρ
ἐς
τὴν
ἱρὴν
πόλιν
|
ἔπεμπε, |
σὺν
δὲ
οἱ
καὶ
χρήματα |
[26] |
ἄνευ
ἐσαγγελέος
οὐδέ
τις
ἀπέρξει
|
σε |
ἡμετέρης
ὄψιος,
οὐδ´
ἢν
γυναικὶ |
[19] |
μοι
χρειὼ
μεγάλης
πίστιος,
τῷ
|
σε |
θέλω
γυναικὶ
ἐμῇ
ἑσπόμενον
ἔργον |
[32] |
ἢν
ἑστεὼς
ἀντίος
ἐσορέῃς,
ἐς
|
σὲ |
ὁρῇ
καὶ
μεταβαίνοντι
τὸ
βλέμμα |
[26] |
ὃς
τοιάδε
ἔτλης,
οἷα
μήτε
|
σὲ |
παθέειν
μήτ´
ἐμὲ
ἰδέσθαι
ὤφελεν· |
[26] |
ἐπέμπετο,
καὶ
τόν
τε
νηὸν
|
ἐξετέλεσε |
καὶ
τὸ
λοιπὸν
αὐτοῦ
ἔμενεν. |
[32] |
κοσμέουσιν.
ἔκτοσθεν
δέ
οἱ
χρυσός
|
τε
|
ἄλλος
περικέαται
καὶ
λίθοι
κάρτα |
[26] |
γυναικὶ
ἅμα
εὐνάζωμαι.
τάδε
εἶπέν
|
τε
|
ἅμα
καὶ
ἐποίεεν·
καὶ
οἱ |
[20] |
ἐς
ἀγγήιον
μικρὸν
κατέθετο
σμύρνῃ
|
τε |
ἅμα
καὶ
μέλιτι
καὶ
ἄλλοισι |
[29] |
ἄνοδος
τοιήδε·
σειρῇ
μικρῇ
ἑωυτόν
|
τε |
ἅμα
καὶ
τὸν
φαλλὸν
περιβάλλει, |
[20] |
τὸν
βασιλέα
πολλῶν
παρεόντων
διδοῖ
|
τε |
ἅμα
τὸ
ἀγγήιον
καὶ
λέγει |
[19] |
μιν
μεγάλη
νοῦσος
ἔλαβεν,
τῷ
|
τε |
ἀνδρὶ
τὴν
ὄψιν
ἀπηγήσατο
καὶ |
[10] |
γὰρ
αὐτοῖσιν
ἀπικνέεται
χρήματα
ἔκ
|
τε |
Ἀραβίης
καὶ
Φοινίκων
καὶ
Βαβυλωνίων |
[17] |
δὲ
ἀφανέος
πολλὰ
σημήια,
ὀφθαλμοί
|
τε
|
ἀσθενέες
καὶ
φωνὴ
καὶ
χροιὴ |
[54] |
ἐναγέας,
ἀλλὰ
ἱροὺς
νομίζουσιν.
ὀρνίθων
|
τε |
αὐτέοισι
περιστερὴ
δοκέει
χρῆμα
ἱρότατον
|
[27] |
ἐγὼ
λόγῳ
ὑστέρῳ
μεμνήσομαι,
τομῆς
|
τε |
αὐτέων,
ὅκως
τάμνονται,
καὶ
ταφῆς |
[4] |
Ἀγήνορος
τοῦ
βασιλέως
θυγατέρα,
ἐπειδή
|
τε |
ἀφανὴς
ἐγεγόνεεν,
οἱ
Φοίνικες
τῷ |
[27] |
οὐκέτι
ἀνδρηίην
ἔχουσιν,
ἀλλὰ
εἵματά
|
τε |
γυναικήια
φορέουσιν
καὶ
ἔργα
γυναικῶν |
[22] |
ἐγένετο,
ἐς
ἐμφανὲς
ἐτρύχετο
κλαίεσκέν
|
τε |
δι´
ἡμέρης
καὶ
Κομβάβον
ἀνεκαλέετο |
[51] |
δὲ
αὐτίκα
τάμνει
ἑωυτὸν
θέει
|
τε |
διὰ
τῆς
πόλιος
καὶ
τῇσι |
[13] |
δέ,
ἐπεὶ
τάδε
ἐγένετο,
βωμούς
|
τε |
ἔθετο
καὶ
νηὸν
ἐπὶ
τῷ
|
[30] |
οὐδαμὰ
λείπεται,
ἀλλά
σευ
τά
|
τε |
εἵματα
ἐς
πολλὸν
ἔχει
τὴν |
[54] |
εἰσί.
τοὔνεκα
δὲ
αὐτέοισι
σύννομοί
|
τέ |
εἰσι
καὶ
ἐς
τὰ
οἰκεῖα |
[41] |
οὐδαμὰ
σίνονται,
ἀλλὰ
πάντες
ἱροί
|
τέ
|
εἰσι
καὶ
χειροήθεες.
~Ἱρέες
δὲ |
[31] |
οὐνόματι
κληίζουσιν.
ἄμφω
δὲ
χρύσεοί
|
τέ |
εἰσιν
καὶ
ἄμφω
ἕζονται·
ἀλλὰ |
[31] |
ἱρέες,
ἀλλὰ
οἳ
μάλιστα
ἀγχίθεοί
|
τέ |
εἰσιν
καὶ
οἷσι
πᾶσα
ἐς
|
[6] |
καὶ
μνήμην
τοῦ
πάθεος
τύπτονταί
|
τε |
ἑκάστου
ἔτεος
καὶ
θρηνέουσι
καὶ |
[28] |
ἄνεμον
βορέην
ἀποκέκρινται,
μέγαθος
ὅσον
|
τε
|
ἑκατὸν
ὀργυιέων.
ἐν
τούτοισι
τοῖσι |
[28] |
ἑκάστου
ἔτεος
δὶς
ἀνέρχεται
οἰκέει
|
τε |
ἐν
ἄκρῳ
τῷ
φαλλῷ
χρόνον |
[25] |
τὴν
σφρηγῖδα
ὁ
Κομβάβος
τά
|
τε |
ἐνεόντα
ἐπέδειξεν
καὶ
ἑωυτὸν
ὁκοῖα |
[2] |
ἡμεῖς
ἴδμεν
Αἰγύπτιοι
λέγονται
θεῶν
|
τε |
ἐννοίην
λαβεῖν
καὶ
ἱρὰ
εἵσασθαι |
[24] |
λέγων
τρισσὰ
Κομβάβον
ἀδικέειν
μοιχόν
|
τε |
ἐόντα
καὶ
ἐς
πίστιν
ὑβρίσαντα
|
[27] |
ἐς
πανήγυριν
ἀπικομένη,
ἰδοῦσα
καλόν
|
τε |
ἐόντα
καὶ
ἐσθῆτα
ἔτι
ἀνδρηίην |
[15] |
ἐς
πᾶσαν
γῆν
φοιτέων
ὄργιά
|
τε
|
ἐπετέλεεν
καὶ
τὰ
ἔπαθεν
ἀπηγέετο |
[22] |
ἅμα
δὲ
οἴνῳ
ἐσιόντι
παρρησίη
|
τε |
ἐσέρχεται
καὶ
ἡ
ἀποτυχίη
οὐ |
[35] |
γὰρ
ἄλλοι
πάντες
Ἀπόλλωνα
νέον
|
τε |
ἥγηνται
καὶ
πρωθήβην
ποιέουσιν,
μοῦνοι |
[24] |
ὁ
Κομβάβος
τὴν
αἰτίην,
θαρσέων
|
τε
|
ᾖεν,
ὅτι
οἱ
ἡ
ἀπολογίη |
[31] |
τῷδε
εἵαται
τὰ
ἕδεα,
ἥ
|
τε |
Ἥρη
καὶ
τὸν
αὐτοὶ
Δία |
[30] |
ὁ
πρόνηος
μέγα
παρέχεται
θύρῃσί
|
τε |
ἤσκηται
χρυσέῃσιν·
ἔνδοθεν
δὲ
ὁ |
[51] |
τάδε
ἀπορρίψει,
ἐκ
ταύτης
ἐσθῆτά
|
τε |
θηλέην
καὶ
κόσμον
τὸν
γυναικήιον
|
[29] |
ἕλῃ
ποτέ,
σκορπίος
ἀνιὼν
ἀνεγείρει
|
τε |
καὶ
ἀεικέα
ἐργάζεται,
καί
οἱ |
[24] |
κατηγορέειν
ἄρχετο
καί
οἱ
μοιχείην
|
τε |
καὶ
ἀκολασίην
προὔφερεν·
κάρτα
δὲ |
[6] |
χώρην
ἵσταται.
ἐπεὰν
δὲ
ἀποτύψωνταί
|
τε |
καὶ
ἀποκλαύσωνται,
πρῶτα
μὲν
καταγίζουσι |
[29] |
ἡμερέων.
πολλοὶ
δὲ
ἀπικνεόμενοι
χρυσόν
|
τε |
καὶ
ἄργυρον,
οἱ
δὲ
χαλκόν, |
[44] |
δὲ
τῇ
Ἥρῃ
κατάρχωνται,
ἀείδουσίν
|
τε |
καὶ
αὐλέουσιν
καὶ
κρόταλα
ἐπικροτέουσιν. |
[22] |
ἐν
τοῖσι
Κομβάβος
αὐλίζετο,
λίσσετό
|
τε |
καὶ
γούνων
ἅπτετο
καὶ
τὸν |
[12] |
εἶχεν,
ἐς
ταύτην
ἐσβιβάσας
παῖδάς
|
τε |
καὶ
γυναῖκας
ἑωυτοῦ
ἐσέβη·
ἐσβαίνοντι
|
[24] |
ὁ
βασιλεὺς
αὐτίκα
μὲν
ἔδησέν
|
τε |
καὶ
ἐν
φρουρῇ
εἶχεν·
μετὰ |
[60] |
ἐν
τῷ
ἱρῷ
γένωνται,
τάμνουσίν
|
τε |
καὶ
ἐς
ἄγγεα
καταθέντες
οἱ |
[26] |
ἔδωκεν
δέ
οἱ
βασιλεὺς
ἀρετῆς
|
τε |
καὶ
εὐεργεσίης
εἵνεκα
ἐν
τῷ |
[13] |
τόνδε
νόμον
θέσθαι
λέγουσι
συμφορῆς
|
τε
|
καὶ
εὐεργεσίης
μνῆμα
ἔμμεναι.
Ὁ |
[19] |
ἐμῶν
καὶ
πάμπαν
ἐπαινέω
σοφίης
|
τε |
καὶ
εὐνοίης
τῆς
ἐς
ἡμέας, |
[57] |
ἐλθὼν
δὲ
κατ´
ἑωυτὸν
θύει
|
τε |
καὶ
εὔχεται.
~Ἔστιν
δὲ
καὶ |
[55] |
ὄϊν
τὰ
μὲν
ἄλλα
κρεουργέει
|
τε |
καὶ
εὐωχέεται,
τὸ
δὲ
νάκος |
[29] |
ἐς
τὸν
σκορπίον
μυθέονται
ἱρά
|
τε |
καὶ
θεοπρεπέα·
εἰ
δὲ
ἀτρεκέα |
[54] |
ὅσιον.
~Θύουσιν
δὲ
βόας
ἄρσενάς
|
τε |
καὶ
θήλεας
καὶ
αἶγας
καὶ |
[48] |
τὸν
νηὸν
αὐτοὶ
ἐνείκαντες
σπένδουσί
|
τε |
καὶ
θύσαντες
ὀπίσω
ἀπονοστέουσιν.
~Ὁρτέων |
[18] |
μὲν
ὁ
ἰητρὸς
ἔρωτα
ἔγνω
|
τε |
καὶ
ἰήσατο.
~Ἥδε
δὴ
ὦν |
[39] |
ἄλλα
ξόανα
μυρία
χάλκεα
βασιλέων
|
τε |
καὶ
ἱρέων·
καταλέξω
δὲ
τῶν |
[49] |
ἑστᾶσι,
μετὰ
δὲ
ἀγινέοντες
αἶγάς
|
τε
|
καὶ
ὄϊας
καὶ
ἄλλα
κτήνεα |
[51] |
ἐπεὰν
γὰρ
οἱ
ἄλλοι
αὐλέωσί
|
τε |
καὶ
ὄργια
ποιέωνται,
ἐς
πολλοὺς |
[55] |
ὕδασί
τε
ψυχροῖσι
χρεόμενος
λουτρῶν
|
τε |
καὶ
πόσιος
εἵνεκα
καὶ
ἐς |
[39] |
ὥς
οἱ
θεόθεν
ἀπίκοντο
νοῦσοί
|
τε |
καὶ
συμφοραὶ
καὶ
ἄλγεα,
μανίης |
[43] |
ἄλλο
πλῆθος
ἀνθρώπων
ἱρῶν
αὐλητέων
|
τε |
καὶ
συριστέων
καὶ
Γάλλων,
καὶ |
[25] |
ἐς
τὸν
φόνον
ἤγετο,
φθέγξατό
|
τε |
καὶ
τὸ
κειμήλιον
αἴτεε,
λέγων |
[12] |
ἐλίπετο
ἐς
γενεὴν
δευτέρην
εὐβουλίης
|
τε |
καὶ
τοῦ
εὐσεβέος
εἵνεκα.
ἡ |
[24] |
προὔφερεν·
κάρτα
δὲ
δεινοπαθέων
πίστιν
|
τε |
καὶ
φιλίην
ἀνεκαλέετο,
λέγων
τρισσὰ |
[43] |
καὶ
Γάλλων,
καὶ
γυναῖκες
ἐπιμανέες
|
τε |
καὶ
φρενοβλαβέες.
~Θυσίη
δὲ
δὶς |
[39] |
ὧδε
κεκοσμέαται·
ἔξω
δὲ
βωμός
|
τε |
κέαται
μέγας
χάλκεος,
ἐν
δὲ |
[36] |
προφητέων
φθέγγονται,
ὅδε
δὲ
αὐτός
|
τε |
κινέεται
καὶ
τὴν
μαντηίην
ἐς |
[22] |
ἔρωτα
ὡμολόγεεν.
ὁ
δὲ
τόν
|
τε
|
λόγον
ἀπηνέως
ἀπεδέκετο
καὶ
τὸ |
[48] |
ὁρῇ
καὶ
μισθὸν
ἀρνύμενος
ἀνά
|
τε |
λύει
τὸν
δεσμὸν
καὶ
τὸν |
[19] |
ὦ
Κομβάβε,
ἐσθλὸν
ἐόντα
φιλέω
|
τε |
μάλιστα
φίλων
ἐμῶν
καὶ
πάμπαν |
[47] |
~Γίγνονται
δὲ
αὐτόθι
καὶ
πανηγύριές
|
τε |
μέγισται,
καλέονται
δὲ
ἐς
τὴν |
[26] |
δὲ
πρὸς
τάδε
ἀμβώσας
περιέβαλέν
|
τέ |
μιν
καὶ
δακρύων
ἅμα
ἔλεγεν, |
[47] |
ἡ
δὲ
πρόσω
ἱσταμένη
ἀπείργει
|
τέ |
μιν
καὶ
πολλὰ
λιπαρέουσα
ἀποπέμπει. |
[46] |
ἀνέστηκεν.
δοκέοις
ἂν
ἄφνω
πλώειν
|
τέ |
μιν
καὶ
τῷ
ὕδατι
ἐποχέεσθαι, |
[6] |
δὲ
τῇ
ἑτέρῃ
ἡμέρῃ
ζώειν
|
τέ |
μιν
μυθολογέουσι
καὶ
ἐς
τὸν |
[19] |
θέλω
γυναικὶ
ἐμῇ
ἑσπόμενον
ἔργον
|
τέ
|
μοι
ἐπιτελέσαι
καὶ
ἱρὰ
τελέσαι |
[42] |
ἄλλος
ἑκάστου
ἔτεος
ἐπιγίγνεται,
πορφυρέην
|
τε |
μοῦνος
οὗτος
φορέει
καὶ
τιάρῃ |
[26] |
ἀπολελοίπεεν—
αὖτις
ἐπέμπετο,
καὶ
τόν
|
τε |
νηὸν
ἐξετέλεσε
καὶ
τὸ
λοιπὸν |
[24] |
τὴν
ἱρὴν
πόλιν
ἀπίκετο
ἔγνω
|
τε |
ὁ
Κομβάβος
τὴν
αἰτίην,
θαρσέων |
[55] |
εὐνῆς
ἐπιβῆναι
ὅσιον
πρὶν
τήν
|
τε |
ὁδὸν
ἐκτελέσαι
καὶ
ἐς
τὴν |
[17] |
καὶ
τοῦ
νηοῦ
πέρι
θέσιός
|
τε |
ὅκως
ἐγένετο
καὶ
ὅστις
μιν |
[27] |
δέ
μοι
θυμὸς
εἰπεῖν
θέσιός
|
τε |
πέρι
τοῦ
νηοῦ
καὶ
μεγάθεος, |
[26] |
δὲ
μεγάλη
δωρεὴ
ἀπίξεται
χρυσός
|
τε |
πολλὸς
καὶ
ἄργυρος
ἄπλετος
καὶ |
[30] |
ἔνδοθεν
δὲ
ὁ
νηὸς
χρυσοῦ
|
τε |
πολλοῦ
ἀπολάμπεται
καὶ
ἡ
ὀροφὴ
|
[18] |
ὁ
δὲ
αὐτίκα
ἐλίσσετο,
Πρός
|
τε |
σοφίης
καὶ
ἰητρικῆς,
μή
μοι |
[55] |
δὲ
ταῦτα,
τὴν
κεφαλὴν
αὐτοῦ
|
τε |
στέφεται
καὶ
τῶν
ἄλλων
ὁκόσοι |
[49] |
ὁρτὴν
πολλοὶ
ἄνθρωποι
ἀπικνέονται
ἔκ
|
τε |
Συρίης
καὶ
τῶν
πέριξ
χωρέων
|
[48] |
σφέων
δέξηται
τὰ
ἀγγήια,
τήν
|
τε |
σφρηγῖδα
ὁρῇ
καὶ
μισθὸν
ἀρνύμενος |
[49] |
τῶν
πέριξ
χωρέων
πασέων,
φέρουσίν
|
τε |
τὰ
ἑωυτῶν
ἱρὰ
ἕκαστοι
καὶ
|
[50] |
ἄνθρωποι,
τελέουσι
τὰ
ὄργια,
τάμνονταί
|
τε |
τοὺς
πήχεας
καὶ
τοῖσι
νώτοισι |
[32] |
καὶ
ἐπὶ
τῇ
κεφαλῇ
ἀκτῖνάς
|
τε |
φορέει
καὶ
πύργον
καὶ
κεστὸν |
[17] |
ἀλγέων
οὐδέν,
καί
οἱ
ἥ
|
τε |
χροιὴ
πάμπαν
ἐτρέπετο
καὶ
τὸ |
[17] |
δὲ
ἡ
μητρυιὴ
ἀπίκετο,
τήν
|
τε |
χροιὴν
ἠλλάξατο
καὶ
ἱδρώειν
ἄρξατο |
[29] |
συνδέων
ὁκοίην
καλιὴν
ἱζάνει,
μίμνει
|
τε |
χρόνον
τῶν
εἶπον
ἡμερέων.
πολλοὶ
|
[55] |
ἀπὸ
τῆς
ἑωυτοῦ
ὁδοιπορέει,
ὕδασί
|
τε
|
ψυχροῖσι
χρεόμενος
λουτρῶν
τε
καὶ |
[25] |
καὶ
ἑωυτὸν
ὁκοῖα
ἐπεπόνθεεν,
ἔλεξέ
|
τε, |
Ὦ
βασιλεῦ,
τάδε
τοι
ἐγὼ |
[26] |
σχέτλιε,
ὃς
τοιάδε
ἔτλης,
οἷα
|
μήτε
|
σὲ
παθέειν
μήτ´
ἐμὲ
ἰδέσθαι |
[27] |
καὶ
θηλύνονται,
εἴτε
Κομβάβον
παραμυθεόμενοι
|
εἴτε |
καὶ
Ἥρῃ
χαρίζονται·
τάμνονται
δ´ |
[27] |
τῷ
ἱρῷ
τάμνονται
καὶ
θηλύνονται,
|
εἴτε |
Κομβάβον
παραμυθεόμενοι
εἴτε
καὶ
Ἥρῃ |
[18] |
ἔλεγεν
ὡς
οὐδ´
αὐτὸς
ἄν
|
κοτε |
γυναικὸς
ἐφείσατο
οὐδὲ
παιδὶ
σωτηρίης
|
[19] |
ἱρόν.
τὰ
δὲ
ὀρρώδεεν
μή
|
κοτέ |
οἱ
ζηλοτυπίη
χρόνῳ
ὑστέρῳ
ἐς |
[36] |
δὲ
καὶ
τοῦ
σημηίου
πέρι,
|
κότε
|
χρή
μιν
ἀποδημέειν
τὴν
εἶπον |
[28] |
εἵνεκα
ποιέεσθαι,
ἐκείνης
ξυμφορῆς
μνήματα,
|
ὁκότε |
οἱ
ἄνθρωποι
ἐς
τὰ
οὔρεα |
[36] |
τῶν
ὡρέων
αὐτοῦ
πασέων,
καὶ
|
ὁκότε |
οὐκ
ἔρονται.
λέγει
δὲ
καὶ |
[14] |
ἰχθύας
χρῆμα
ἱρὸν
νομίζουσιν
καὶ
|
οὔκοτε |
ἰχθύων
ψαύουσι·
καὶ
ὄρνιθας
τοὺς |
[29] |
ἢν
γάρ
μιν
ὕπνος
ἕλῃ
|
ποτέ, |
σκορπίος
ἀνιὼν
ἀνεγείρει
τε
καὶ |
[22] |
ἰδοῦσα
δὲ
ἡ
Στρατονίκη
τὰ
|
οὔποτε |
ἔλπετο,
μανίης
μὲν
ἐκείνης
ἔσχετο, |
[24] |
οἱ
τῶν
φίλων
οἳ
καὶ
|
τότε |
πεμπομένῳ
τῷ
Κομβάβῳ
παρεγένοντο,
παραγαγὼν |
[12] |
ἐν
μιῇ
λάρνακι
πάντες
ἔπλευσαν
|
ἔστε |
τὸ
ὕδωρ
ἐπεκράτεεν.
τὰ
μὲν |
[25] |
βασιλεῦ,
τάδε
τοι
ἐγὼ
ὀρρωδέων,
|
εὖτέ |
με
ταύτην
ὁδὸν
ἔπεμπες,
ἀέκων |
[44] |
μὲν
ὦν
κατ´
ἡσυχίην
θύουσιν
|
οὔτε |
ἀείδοντες
οὔτε
αὐλέοντες·
εὖτ´
ἂν |
[44] |
κατ´
ἡσυχίην
θύουσιν
οὔτε
ἀείδοντες
|
οὔτε |
αὐλέοντες·
εὖτ´
ἂν
δὲ
τῇ |
[15] |
δὲ
οἱ
πέρην
Εὐφρήτεω
ἄνθρωποι
|
οὔτε |
αὐτὸν
οὔτε
ὄργια
ἐδέκοντο,
ἐν |
[12] |
κάρτα
ἐόντες
ἀθέμιστα
ἔργα
ἔπρησσον,
|
οὔτε |
γὰρ
ὅρκια
ἐφύλασσον
οὔτε
ξείνους |
[54] |
σύας
δὲ
μοῦνον
ἐναγέας
νομίζοντες
|
οὔτε |
θύουσιν
οὔτε
σιτέονται.
ἄλλοι
δ´
|
[36] |
καὶ
οὔτε
ἱρὸν
πρῆγμα
οὐδὲν
|
οὔτε |
ἴδιον
τούτου
ἄνευ
ποιέουσιν.
λέγει |
[12] |
ὅρκια
ἐφύλασσον
οὔτε
ξείνους
ἐδέκοντο
|
οὔτε |
ἱκετέων
ἠνείχοντο,
ἀνθ´
ὧν
σφίσιν |
[36] |
πολλά
ἐστιν.
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
|
οὔτε |
ἱρέων
ἄνευ
οὔτε
προφητέων
φθέγγονται, |
[36] |
μὲν
συναγείρουσι
τὰ
θέσφατα,
καὶ
|
οὔτε |
ἱρὸν
πρῆγμα
οὐδὲν
οὔτε
ἴδιον
|
[12] |
ἔπρησσον,
οὔτε
γὰρ
ὅρκια
ἐφύλασσον
|
οὔτε |
ξείνους
ἐδέκοντο
οὔτε
ἱκετέων
ἠνείχοντο, |
[15] |
πέρην
Εὐφρήτεω
ἄνθρωποι
οὔτε
αὐτὸν
|
οὔτε
|
ὄργια
ἐδέκοντο,
ἐν
τῷδε
τῷ |
[36] |
τὰ
μὲν
οὔτε
ἱρέων
ἄνευ
|
οὔτε |
προφητέων
φθέγγονται,
ὅδε
δὲ
αὐτός |
[54] |
μοῦνον
ἐναγέας
νομίζοντες
οὔτε
θύουσιν
|
οὔτε |
σιτέονται.
ἄλλοι
δ´
οὐ
σφέας |
[17] |
ἐποίεε·
χειρὶ
μὲν
τῇ
δεξιῇ
|
εἶχε |
τοῦ
νεηνίσκου
τὴν
καρδίην,
ἐκάλεε |
[23] |
οὔτι
ἀληθέα,
τὴν
Στρατονίκην,
ἐπειδὴ
|
ἀπέτυχε |
τῶν
ἐδέετο,
αὐτὴν
γράψασαν
ἐς
|