Chapitre
[3]	οἶμαί ποτε, οὐδὲ τὰς αὐτὰς	διατριβὰς	ἡμῖν ἐν παισὶν ἐποιοῦ· σοὶ
[17]	τί ἄλλο ἢ τοῖς μυσὶ	διατριβὰς	ὠνεῖται καὶ ταῖς τίλφαις οἰκήσεις
[25]	παρόντας ὡς ἠγανάκτησα καὶ ὀλίγου	πληγὰς	ἐνέτριψα αὐτῷ χαλεπαίνων ὑπὲρ σοῦ,
[17]	καὶ ταῖς τίλφαις οἰκήσεις καὶ	πληγὰς	ὡς ἀμελοῦσι τοῖς οἰκέταις; ~Πῶς
[9]	συλλέγων χαμάθεν τῆς κιθάρας τὰς	σφραγῖδας·	ἐξεπεπτώκεσαν γὰρ κἀκείνης συμμαστιγουμένης αὐτῷ.
[7]	τοῦ μεταφρένου κυρτώματι καὶ τὰς	κνημῖδας	ἐπισυρόμενος, καὶ ὅλως αἰσχύνων ἀμφοτέρους,
[6]	οἰκέταις. ἐκεῖνο δὲ γελοῖον ἐποίει,	κρηπῖδας	γὰρ καλλίστας ἐωνεῖτο νεοτμήτους ἀεί,
[22]	γοῦν οἴει, τοῦτ´ ἐπινενόηκας καὶ	ἐλπίδας	οὐ μικρὰς ἔχεις περὶ τοῦ
[24]	μοι δοκεῖς ὅτι τὰς ἀγαθὰς	ἐλπίδας	οὐ παρὰ τῶν βιβλιοκαπήλων δεῖ
[29]	μὲν τεχνίτας αὐτῶν ξυρὸν καὶ	μαχαιρίδας	καὶ κάτοπτρον σύμμετρον ἔχοντας, τοὺς
[6]	ἀνὴρ ἐκ συμφορᾶς ἀποτμηθεὶς τοὺς	πόδας	ἀμφοτέρους, ἀπὸ κρύους, οἶμαι, ἀποσαπέντας
[6]	καὶ θεραπεύων τὴν δυστυχίαν ξυλίνους	πόδας	πεποίητο, καὶ τούτους ὑποδούμενος ἐβάδιζεν
[12]	προχειρισάμενον κρούειν καὶ συνταράττειν τὰς	χορδὰς	ἄτεχνον καὶ ἄμουσον νεανίσκον, ἐλπίζοντα
[9]	ἀσύντακτον, ἀπορρήγνυσι δὲ τρεῖς ἅμα	χορδὰς	σφοδρότερον τοῦ δέοντος ἐμπεσὼν τῇ
[29]	τινὶ τὰ σὰ εἰκάσω, τοὺς	κουρέας	τούτους ἐπίσκεψαι, καὶ ὄψει τοὺς
[1]	αὐτὰ τεκμαίροιο καὶ συμβούλους τοὺς	σέας	ἐπὶ τὴν ἐξέτασιν παραλαμβάνοις; ἐπεὶ
[24]	ἀγνοεῖν μοι δοκεῖς ὅτι τὰς	ἀγαθὰς	ἐλπίδας οὐ παρὰ τῶν βιβλιοκαπήλων
[4]	τοῖς βιβλιοκαπήλοις ἤρισεν ἂν περὶ	παιδείας	τοσαῦτα βιβλία ἔχουσι καὶ πωλοῦσιν,
[22]	βιβλία σπουδῆς, εἰ καὶ ὑπὸ	νωθείας	ἐγὼ μὴ πάλαι κατεῖδον· σοφὸν
[28]	τῶν βιβλίων οὐδ´ ἐκ τῆς	πολυτελείας	αὐτῶν, ἀλλ´ ἐκ τῆς φωνῆς
[19]	περὶ τὴν ὠνὴν τῶν βιβλίων·	ὠφελείας	μὲν γὰρ ἢ χρείας τῆς
[19]	βιβλίων· ὠφελείας μὲν γὰρ ἢ	χρείας	τῆς ἀπ´ αὐτῶν οὐδ´ ἂν
[3]	εἶ καὶ ἀνδρεῖος τὰ τοιαῦτα,	τολμήσειας	ἄν ποτε εἰπεῖν ὡς ἐπαιδεύθης
[30]	σὺ τοίνυν ἄλλῳ μὲν δεηθέντι	χρήσειας	ἂν τὰ βιβλία, χρήσασθαι δὲ
[23]	ἂν πέντε ἐλέφαντας ὑπὸ μάλης	κρύψειας	ἢ ἕνα κίναιδον. εἶτα ἡ
[26]	τέχνας καὶ κάλλη αὐτῶν καὶ	κακίας	καὶ ὀνομάτων χρῆσιν τῶν Ἀττικῶν·
[15]	πολλάκις δι´ αὐτὴν εἰς τὰς	λατομίας	ἐμπεσεῖν οὐ δυνάμενον κατέχειν τὸν
[24]	θεοὶ ἐθέλωσι, καὶ πρὸς ἔσχατον	πενίας	συνελάσοντας· δέον ἔτι νῦν σωφρονήσαντα
[5]	Ἰσμηνίου, οὓς ἑπτὰ ταλάντων ὁ	Ἰσμηνίας	ἐν Κορίνθῳ ἐπρίατο, ἆρ´ ἂν
[8]	τὰ μὲν οὖν τῆς γυμνῆς	ἀγωνίας	αὐτίκα ἐδόκει αὐτῷ ἀδύνατον εἶναι
[14]	ὑπερηκόντισεν. ὁρᾷς ὅπως κακοδαιμόνως διάκειται,	βακτηρίας	εἰς τὴν κεφαλὴν ὡς ἀληθῶς
[1]	χωρεῖ, καὶ ἔλεγχος γίγνεται τῆς	ἀπαιδευσίας	πως τοῦτο. μάλιστα δὲ οὐδὲ
[19]	χρήσιμα ὅμως ἐκ πολλῆς τῆς	περιουσίας	ἀναλίσκεις; καὶ μὴν ὅσα γε
[3]	ἐν χρῷ πρὸς τὰ βιβλία	συνουσίας	ἢ ὡς διδάσκαλός σοι ὁ
[26]	ἱκανῶς πεπαίδευσαι, ἅλις σοι τῆς	σοφίας.	μόνον οὐκ ἐπ´ ἄκρου τοῦ
[25]	κἀκεῖνα· περὶ δύο ταῦτα δεινῶς	ἐσπούδακας,	βιβλίων τε τῶν πολυτελῶν κτῆσιν
[19]	τίνος ἕνεκα τὴν σπουδὴν ταύτην	ἐσπούδακας	περὶ τὴν ὠνὴν τῶν βιβλίων·
[5]	ταῦτα, εἰ μὴ καὶ τὰς	ἀποθήκας	αὐτὰς τῶν βιβλίων ἡγῇ πεπαιδεῦσθαι
[29]	τὸ αὐτὸ σοὶ ποιοῦσιν, ἐλεφαντίνους	νάρθηκας	καὶ σικύας ἀργυρᾶς ποιούμενοι καὶ
[22]	γάρ, ὡς γοῦν οἴει, τοῦτ´	ἐπινενόηκας	καὶ ἐλπίδας οὐ μικρὰς ἔχεις
[22]	τῶν τοῖς ὀρχησταῖς συνόντων κιναίδων	ἔοικας	οὐκ ἂν εἴποιμι, ὅτι δὲ
[27]	δὲ Ἀριστοφάνην καὶ τὸν Εὔπολιν	ὑποδέδυκας;	ἀνέγνως καὶ τοὺς Βάπτας, τὸ
[29]	καὶ σικύας ἀργυρᾶς ποιούμενοι καὶ	σμίλας	χρυσοκολλήτους· ὁπόταν δὲ καὶ χρήσασθαι
[16]	βιβλία καὶ ἀνατυλίττεις ἀεὶ καὶ	διακολλᾷς	καὶ περικόπτεις καὶ ἀλείφεις τῷ
[4]	ὅλως ἅπαντα ἐκεῖνα ὅσα ὁ	Σύλλας	Ἀθήνηθεν εἰς Ἰταλίαν ἐξέπεμψε· τί
[13]	Νέανθον λέγω, ὅπου καὶ καθ´	ἡμᾶς	αὐτοὺς ἐγένετό τις καὶ ἔτι
[4]	ἀγορᾶς ἦν πριάσθαι τοὺς πένητας	ἡμᾶς	ὑπερβάλλοντας. τίς δὲ τοῖς ἐμπόροις
[29]	τὰ ἐκείνων κάτοπτρα προσελθόντες τὰς	κόμας	εὐθετίζουσιν. ~καὶ σὺ τοίνυν ἄλλῳ
[19]	ἢ φαλακρὸς ἄν τις πρίαιτο	κτένας	ἢ κάτοπτρον ὁ τυφλὸς ἢ
[24]	τοὺς βιβλιογράφους; οὔκ, ἀλλ´ ὠμούς	τινας	ἀνθρώπους ἐπιτρίψοντάς σε, ἢν οἱ
[25]	ἐπιλειπόντων σε τῶν οἴκοθεν μεταστέλλοιό	τινας	τῶν ἐλευθέρων, οἷς ἀκίνδυνον ἀπελθοῦσιν,
[12]	μόνους ἐφ´ ἑαυτὸν συγκαλέσαι τοὺς	κύνας.	ὅτεπερ καὶ σαφέστατα ὤφθη ὡς
[12]	μουσικῆς· ἄχρι δὴ συνελθόντας τοὺς	κύνας	πρὸς τὸν ἦχον— πολλοὶ δὲ
[26]	ἱστορίαν οἶσθα, πάσας δὲ λόγων	τέχνας	καὶ κάλλη αὐτῶν καὶ κακίας
[9]	τοῦ χρυσοῦ διεφαίνετο. τούτοις ἅπασι	προεκπλήξας	τὸ θέατρον καὶ θαυμαστῆς ἐλπίδος
[21]	κορύζης. ὁ μὲν γὰρ Πύρρος	ἐπιδείξας	αὐτῇ εἰκόνα Φιλίππου καὶ Περδίκκου
[3]	διατρίβειν αἱ θεαὶ λέγονται, οὐδὲ	ἀκήκοας	οἶμαί ποτε, οὐδὲ τὰς αὐτὰς
[10]	μὲν παλαιὰν ἔχων, ξυλίνους δὲ	κόλλοπας	ἐπικειμένην, ἐσθῆτα δὲ μόγις σὺν
[7]	κράνει ὁπότε ἀνανεύσειε δεικνὺς τοὺς	παραβλῶπας	ἐκείνους αὑτοῦ ὀφθαλμοὺς καὶ τὸν
[9]	μαστίγων καὶ συλλέγων χαμάθεν τῆς	κιθάρας	τὰς σφραγῖδας· ἐξεπεπτώκεσαν γὰρ κἀκείνης
[16]	κρόκῳ καὶ τῇ κέδρῳ καὶ	διφθέρας	περιβάλλεις καὶ ὀμφαλοὺς ἐντίθης, ὡς
[22]	τοῦτ´ ἐπινενόηκας καὶ ἐλπίδας οὐ	μικρὰς	ἔχεις περὶ τοῦ πράγματος, εἰ
[7]	δὴ καὶ σὺ πάσχων οὐχ	ὁρᾷς,	ὁπόταν τὸ μὲν βιβλίον ἐν
[14]	τῇ ἀπαιδευσίᾳ καὶ βδελυρίᾳ ὑπερηκόντισεν.	ὁρᾷς	ὅπως κακοδαιμόνως διάκειται, βακτηρίας εἰς
[2]	δὲ ἀνεῳγμένοις μὲν τοῖς ὀφθαλμοῖς	ὁρᾷς	τὰ βιβλία, καὶ νὴ Δία
[4]	τῶν πλουσίων, εἰ ὥσπερ ἐξ	ἀγορᾶς	ἦν πριάσθαι τοὺς πένητας ἡμᾶς
[20]	κναφεὺς καὶ ὁ κατὰ τοὺς	προπάτορας	ἡμῶν ψευδονέρων καὶ εἴ τις
[6]	ἐν Ἀσίᾳ πλούσιος ἀνὴρ ἐκ	συμφορᾶς	ἀποτμηθεὶς τοὺς πόδας ἀμφοτέρους, ἀπὸ
[29]	ποιοῦσιν, ἐλεφαντίνους νάρθηκας καὶ σικύας	ἀργυρᾶς	ποιούμενοι καὶ σμίλας χρυσοκολλήτους· ὁπόταν
[4]	ἀναγιγνωσκομένων οἶσθα οὐδέν, ἀλλ´ ὄνος	λύρας	ἀκούεις κινῶν τὰ ὦτα. Ὡς
[12]	τοῦ τυράννου ταῦτα ὑπὲρ τῆς	λύρας	πυνθανόμενον, ὡς ἐκήλει μὲν θηρία
[25]	δήγματα ἐπιδεικνύς. ἀλλ´ ἔγωγε καὶ	μάρτυρας	ἂν παρασχοίμην τοὺς τότε παρόντας
[10]	δραχμῶν ἀξίαν· ἀλλ´ οὗτός γε	ᾄσας	δεξιῶς καὶ κιθαρίσας κατὰ τὸν
[27]	οὐδέν σου τἀκεῖ καθίκετο, οὐδ´	ἠρυθρίασας	γνωρίσας αὐτά; τοῦτο γοῦν καὶ
[26]	πάντα. πᾶσαν μὲν ἱστορίαν οἶσθα,	πάσας	δὲ λόγων τέχνας καὶ κάλλη
[19]	καὶ τὸ τῆς Ἀγαύης ἔργον—	ἁρπάσας	διέσπασεν αὐτὸ εἰπών, Ἄμεινόν ἐστι
[4]	κἂν ὑποβαλόμενος αὐτὰ ἐπικαθεύδῃς ἢ	συγκολλήσας	καὶ περιβαλόμενος περινοστῇς; πίθηκος γὰρ
[9]	τὸ θέατρον καὶ θαυμαστῆς ἐλπίδος	ἐμπλήσας	τοὺς θεατάς, ἐπειδή ποτε καὶ
[30]	οὐκ ἂν δύναιο. καίτοι οὐδὲ	ἔχρησάς	τινι βιβλίον πώποτε, ἀλλὰ τὸ
[28]	ὠνοῦ μὲν βιβλία καὶ οἴκοι	κατακλείσας	ἔχε καὶ καρποῦ τὴν δόξαν
[10]	οὗτός γε ᾄσας δεξιῶς καὶ	κιθαρίσας	κατὰ τὸν νόμον τῆς τέχνης
[27]	σου τἀκεῖ καθίκετο, οὐδ´ ἠρυθρίασας	γνωρίσας	αὐτά; τοῦτο γοῦν καὶ μάλιστα
[5]	ἐπιδείξασθαί τι ἔργον τοξότου ἄξιον;	ἀνένευσας	καὶ τοῦτο. κατὰ ταὐτὰ δὴ
[5]	κατὰ τὴν τέχνην; εὖ γε	ἀνένευσας·	οὐδὲ γὰρ τοὺς Μαρσύου ἢ
[5]	τῶν βιβλίων ἡγῇ πεπαιδεῦσθαι τοσαῦτα	περιεχούσας	παλαιῶν ἀνδρῶν συγγράμματα; Καί μοι,
[24]	ὅλον ἀγνοεῖν μοι δοκεῖς ὅτι	τὰς	ἀγαθὰς ἐλπίδας οὐ παρὰ τῶν
[5]	ὠνῇ ταῦτα, εἰ μὴ καὶ	τὰς	ἀποθήκας αὐτὰς τῶν βιβλίων ἡγῇ
[3]	οὐδὲ ἀκήκοας οἶμαί ποτε, οὐδὲ	τὰς	αὐτὰς διατριβὰς ἡμῖν ἐν παισὶν
[19]	ἀπαίδευτόν τινα βιβλίον κάλλιστον ἀναγιγνώσκοντα	τὰς	Βάκχας οἶμαι τοῦ Εὐριπίδου, κατὰ
[7]	τῷ τοῦ μεταφρένου κυρτώματι καὶ	τὰς	κνημῖδας ἐπισυρόμενος, καὶ ὅλως αἰσχύνων
[29]	δὲ τὰ ἐκείνων κάτοπτρα προσελθόντες	τὰς	κόμας εὐθετίζουσιν. ~καὶ σὺ τοίνυν
[15]	Φιλόξενον πολλάκις δι´ αὐτὴν εἰς	τὰς	λατομίας ἐμπεσεῖν οὐ δυνάμενον κατέχειν
[9]	καὶ συλλέγων χαμάθεν τῆς κιθάρας	τὰς	σφραγῖδας· ἐξεπεπτώκεσαν γὰρ κἀκείνης συμμαστιγουμένης
[12]	καὶ προχειρισάμενον κρούειν καὶ συνταράττειν	τὰς	χορδὰς ἄτεχνον καὶ ἄμουσον νεανίσκον,
[6]	τὴν γνώμην, ὠνούμενος δὲ χρυσοῦς	ἐμβάτας,	οἷς μόλις ἄν τις καὶ
[9]	καὶ θαυμαστῆς ἐλπίδος ἐμπλήσας τοὺς	θεατάς,	ἐπειδή ποτε καὶ ᾆσαι καὶ
[9]	πάντων γενέσθαι τῶν θεατῶν, τοὺς	ἀθλοθέτας	δὲ ἀγανακτήσαντας ἐπὶ τῇ τόλμῃ
[25]	ἑτέραν νόσον θεραπεύειν καὶ τοὺς	ὑπηρέτας	ἐκείνους ὠνεῖσθαι, ὅπως μὴ ἐπιλειπόντων
[4]	ἐξ ἀγορᾶς ἦν πριάσθαι τοὺς	πένητας	ἡμᾶς ὑπερβάλλοντας. τίς δὲ τοῖς
[29]	ἐπίσκεψαι, καὶ ὄψει τοὺς μὲν	τεχνίτας	αὐτῶν ξυρὸν καὶ μαχαιρίδας καὶ
[3]	ὁ δεῖνα ἢ τῷ δεῖνι	συνεφοίτας.	~ἀλλ´ ἑνὶ τούτῳ μόνῳ πάντα
[12]	ὑπηχήσειν τὴν λύραν ὑφ´ ὧν	πάντας	καταθέλξειν καὶ κηλήσειν, καὶ ὅλως
[9]	τῶν θεατῶν, τοὺς ἀθλοθέτας δὲ	ἀγανακτήσαντας	ἐπὶ τῇ τόλμῃ μαστιγώσαντας αὐτὸν
[9]	δὲ ἀγανακτήσαντας ἐπὶ τῇ τόλμῃ	μαστιγώσαντας	αὐτὸν ἐκβαλεῖν τοῦ θεάτρου· ὅτεπερ
[23]	τὴν παροιμίαν, θᾶττον ἂν πέντε	ἐλέφαντας	ὑπὸ μάλης κρύψειας ἢ ἕνα
[29]	ἀμαθεῖς καὶ ἰδιώτας πλῆθος μαχαιρίδων	προτιθέντας	καὶ κάτοπτρα μεγάλα, οὐ μὴν
[6]	πόδας ἀμφοτέρους, ἀπὸ κρύους, οἶμαι,	ἀποσαπέντας	ἐπειδή ποτε διὰ χιόνος ὁδοιπορῆσαι
[12]	τῆς Ὀρφέως μουσικῆς· ἄχρι δὴ	συνελθόντας	τοὺς κύνας πρὸς τὸν ἦχον—
[4]	ἦν πριάσθαι τοὺς πένητας ἡμᾶς	ὑπερβάλλοντας.	τίς δὲ τοῖς ἐμπόροις καὶ
[25]	μάρτυρας ἂν παρασχοίμην τοὺς τότε	παρόντας	ὡς ἠγανάκτησα καὶ ὀλίγου πληγὰς
[24]	ἐθέλωσι, καὶ πρὸς ἔσχατον πενίας	συνελάσοντας·	δέον ἔτι νῦν σωφρονήσαντα ἀποδόσθαι
[29]	καὶ μαχαιρίδας καὶ κάτοπτρον σύμμετρον	ἔχοντας,	τοὺς δὲ ἀμαθεῖς καὶ ἰδιώτας
[24]	οὔκ, ἀλλ´ ὠμούς τινας ἀνθρώπους	ἐπιτρίψοντάς	σε, ἢν οἱ θεοὶ ἐθέλωσι,
[20]	δείπνῳ κἀκείνους χερσαίων βατράχων δίκην	διψῶντας	κεκραγέναι, ἢ μὴ πίνειν, ἢν
[29]	λήσειν γε διὰ ταῦτα οὐδὲν	εἰδότας.	ἀλλὰ τὸ γελοιότατον ἐκεῖνο πάσχουσιν,
[4]	μηδὲν τῶν καλῶν καὶ αἰσχρῶν	καθεωρακότας.	καίτοι σὺ μὲν δύο ἢ
[27]	Εὔπολιν ὑποδέδυκας; ἀνέγνως καὶ τοὺς	Βάπτας,	τὸ δρᾶμα ὅλον; εἶτ´ οὐδέν
[6]	δὲ γελοῖον ἐποίει, κρηπῖδας γὰρ	καλλίστας	ἐωνεῖτο νεοτμήτους ἀεί, καὶ τὴν
[3]	ἀκήκοας οἶμαί ποτε, οὐδὲ τὰς	αὐτὰς	διατριβὰς ἡμῖν ἐν παισὶν ἐποιοῦ·
[5]	εἰ μὴ καὶ τὰς ἀποθήκας	αὐτὰς	τῶν βιβλίων ἡγῇ πεπαιδεῦσθαι τοσαῦτα
[6]	καὶ τὴν πλείστην πραγματείαν περὶ	ταύτας	εἶχεν, ὡς καλλίστοις ὑποδήμασι κεκοσμημένα
[29]	ἔχοντας, τοὺς δὲ ἀμαθεῖς καὶ	ἰδιώτας	πλῆθος μαχαιρίδων προτιθέντας καὶ κάτοπτρα
[29]	σοὶ ποιοῦσιν, ἐλεφαντίνους νάρθηκας καὶ	σικύας	ἀργυρᾶς ποιούμενοι καὶ σμίλας χρυσοκολλήτους·
[19]	τινα βιβλίον κάλλιστον ἀναγιγνώσκοντα τὰς	Βάκχας	οἶμαι τοῦ Εὐριπίδου, κατὰ τὸν
[19]	ταῖς τοῦ γέροντος ἐκείνου διαθήκαις	παρενέγραψας,	ἀπωλώλεις ἂν ὑπὸ λιμοῦ ἤδη
[21]	~καὶ τί θαυμαστὸν εἰ τοῦτο	ἔπαθες,	ἀνόητος καὶ ἀπαίδευτος ἄνθρωπος, καὶ
[21]	ἐν Λαρίσῃ πρεσβῦτις ξένη αὐτῷ	τἀληθὲς	εἰποῦσα ἔπαυσεν αὐτὸν τῆς κορύζης.
[14]	ἔσεσθαι τῷ θαυμαστῷ ἐκείνῳ γέροντι.	~χθὲς	δὲ καὶ πρῴην ἄλλος τις
[12]	ἐν τῇ πόλει χρῆσθαι οὐκ	ἀσφαλὲς	οἴεσθαι εἶναι, νύκτωρ δὲ ὑπὸ
[21]	βλέμμα ἐκείνου ᾧ σεαυτὸν εἰκάζων	ἔχαιρες,	ὅπου καὶ Πύρρον φασὶ τὸν
[27]	Ἱππώνακτος; ἢ τούτων μὲν ὑπερφρονεῖς,	ῥήτορες	δὲ μάλιστά σοι διὰ χειρός;
[23]	δέ σοι πότοι, ὁποῖαι δὲ	νύκτες	καὶ οἵοις καὶ ἡλίκοις συγκαθεύδεις;
[29]	πρὸς δὲ τὰ ἐκείνων κάτοπτρα	προσελθόντες	τὰς κόμας εὐθετίζουσιν. ~καὶ σὺ
[23]	οὔκ, εἴ γε μὴ χύτραις	λημῶντες	τυγχάνοιεν. μυρία γάρ ἐστι τὰ
[20]	μὴ πίνειν, ἢν μὴ διαρραγῶσι	βοῶντες.	Καὶ γὰρ οὐκ οἶδ´ ὅπως
[8]	τὴν μέν γε κιθάραν αὐτήν,	ὑπερφυές	τι χρῆμα εἰς κάλλος καὶ
[28]	μηκέτι μὴ τολμήσῃς τοιοῦτο μηδέν,	~ἄφες	δὲ τὰ βιβλία καὶ μόνα
[3]	καί μοι πρὸς τῆς Λιβανίτιδος	ἄφες	ἐν τῷ παρόντι τὸ μὴ
[7]	τὴν δευτέραν τῆς Ἰλιάδος ῥαψῳδίαν,	ἧς	τὰ μὲν ἄλλα μὴ ἐξετάζειν·
[28]	δὲ μηδέποτε μηδὲ ἀναγνῷς μηδὲ	ὑπαγάγῃς	τῇ γλώττῃ παλαιῶν ἀνδρῶν λόγους
[2]	τοῦτό μοι ἱκανόν, ἢν μὴ	εἰδῇς	τὴν ἀρετὴν καὶ κακίαν ἑκάστου
[4]	παιδείαν κτήσαιο, κἂν ὑποβαλόμενος αὐτὰ	ἐπικαθεύδῃς	ἢ συγκολλήσας καὶ περιβαλόμενος περινοστῇς;
[22]	αἰτία τῆς περὶ τὰ βιβλία	σπουδῆς,	εἰ καὶ ὑπὸ νωθείας ἐγὼ
[11]	ταῖς χορδαῖς, καὶ οὕτω μετ´	ᾠδῆς	προσενεχθῆναι τῇ Λέσβῳ, κἀκείνους ἀνελομένους
[21]	τἀληθὲς εἰποῦσα ἔπαυσεν αὐτὸν τῆς	κορύζης.	ὁ μὲν γὰρ Πύρρος ἐπιδείξας
[16]	καὶ διφθέρας περιβάλλεις καὶ ὀμφαλοὺς	ἐντίθης,	ὡς δή τι ἀπολαύσων αὐτῶν;
[20]	αὐτοῖς ἅπαντα, ὅς ποτε κἀκεῖνο	ἐπείσθης,	ὡς βασιλεῖ τινι ὡμοιώθης τὴν
[3]	τολμήσειας ἄν ποτε εἰπεῖν ὡς	ἐπαιδεύθης	ἢ ἐμέλησέ σοι πώποτε τῆς
[20]	κἀκεῖνο ἐπείσθης, ὡς βασιλεῖ τινι	ὡμοιώθης	τὴν ὄψιν, καθάπερ ὁ ψευδαλέξανδρος
[2]	κακίαν ἑκάστου τῶν ἐγγεγραμμένων καὶ	συνίῃς	ὅστις μὲν ὁ νοῦς σύμπασιν,
[18]	αἰτιῷτο τῶν ἐγγεγραμμένων, σὺ δὲ	ἀποροίης	καὶ μηδὲν ἔχοις εἰπεῖν; οὐκ
[12]	μακάριον ἔσεσθαι κληρονομήσαντα τῆς Ὀρφέως	μουσικῆς·	ἄχρι δὴ συνελθόντας τοὺς κύνας
[7]	διφθέραν, χρυσοῦν δὲ τὸν ὀμφαλόν,	ἀναγιγνώσκῃς	δὲ αὐτὸ βαρβαρίζων καὶ καταισχύνων
[23]	θᾶττον ἂν πέντε ἐλέφαντας ὑπὸ	μάλης	κρύψειας ἢ ἕνα κίναιδον. εἶτα
[19]	μηδέν σοι χρήσιμα ὅμως ἐκ	πολλῆς	τῆς περιουσίας ἀναλίσκεις; καὶ μὴν
[28]	ἐκ τῆς φωνῆς καὶ τῆς	γνώμης	τῶν γεγραφότων. ~σὺ δὲ οἴει
[30]	ποιεῖς τῆς ἐν τῇ φάτνῃ	κατακειμένης,	ἣ οὔτε αὐτὴ τῶν κριθῶν
[9]	τὰς σφραγῖδας· ἐξεπεπτώκεσαν γὰρ κἀκείνης	συμμαστιγουμένης	αὐτῷ. ~Μικρὸν δὲ ἐπισχὼν μετ´
[10]	πλουτεῖς γάρ, ἐγὼ δὲ ὁ	πένης	τὴν Δελφικήν. πλὴν τοῦτό γε
[9]	μαστιγοφόρων συρόμενος διὰ μέσης τῆς	σκηνῆς	καὶ τὰ σκέλη καθῃματωμένος ἐκ
[9]	κιθάρας τὰς σφραγῖδας· ἐξεπεπτώκεσαν γὰρ	κἀκείνης	συμμαστιγουμένης αὐτῷ. ~Μικρὸν δὲ ἐπισχὼν
[8]	Πύθια. τὰ μὲν οὖν τῆς	γυμνῆς	ἀγωνίας αὐτίκα ἐδόκει αὐτῷ ἀδύνατον
[29]	ἰοῦ τἄλλα μεστὸν ἀπήλλαξε τῆς	ὀδύνης	τὸν νοσοῦντα. ἵνα δὲ καὶ
[3]	ποτε παρὰ τῶν Μουσῶν κλῶνα	δάφνης	καθάπερ ὁ ποιμὴν ἐκεῖνος λαβών;
[3]	ὅτι ἠξίωσαν, ἀλλ´ ἀντὶ τῆς	δάφνης	μυρρίνῃ ἂν ἢ καὶ μαλάχης
[8]	κάλλιστον, ὡς ἀντὶ καρποῦ τῆς	δάφνης	σμαράγδους εἶναι ἰσομεγέθεις τῷ καρπῷ·
[8]	ἐσθῆτα χρυσόπαστον ποιησάμενος καὶ στέφανον	δάφνης	χρυσῆς κάλλιστον, ὡς ἀντὶ καρποῦ
[10]	κιθαρίσας κατὰ τὸν νόμον τῆς	τέχνης	ἐκράτει καὶ ἀνεκηρύττετο καὶ τοῦ
[28]	πολυτελείας αὐτῶν, ἀλλ´ ἐκ τῆς	φωνῆς	καὶ τῆς γνώμης τῶν γεγραφότων.
[9]	ὑπὸ τῶν μαστιγοφόρων συρόμενος διὰ	μέσης	τῆς σκηνῆς καὶ τὰ σκέλη
[27]	ἀλλὰ πρὸς Κότυος μηκέτι μὴ	τολμήσῃς	τοιοῦτο μηδέν, ~ἄφες δὲ τὰ
[8]	χρυσόπαστον ποιησάμενος καὶ στέφανον δάφνης	χρυσῆς	κάλλιστον, ὡς ἀντὶ καρποῦ τῆς
[19]	τοῦ Πενθέως πάθη καὶ τὸ	τῆς	Ἀγαύης ἔργον— ἁρπάσας διέσπασεν αὐτὸ
[19]	ὠφελείας μὲν γὰρ ἢ χρείας	τῆς	ἀπ´ αὐτῶν οὐδ´ ἂν οἰηθείη
[1]	κάτω χωρεῖ, καὶ ἔλεγχος γίγνεται	τῆς	ἀπαιδευσίας πως τοῦτο. μάλιστα δὲ
[28]	ἀλλ´ ἐκ τῆς φωνῆς καὶ	τῆς	γνώμης τῶν γεγραφότων. ~σὺ δὲ
[8]	νικῆσαι Πύθια. τὰ μὲν οὖν	τῆς	γυμνῆς ἀγωνίας αὐτίκα ἐδόκει αὐτῷ
[3]	οἶδ´ ὅτι ἠξίωσαν, ἀλλ´ ἀντὶ	τῆς	δάφνης μυρρίνῃ ἂν ἢ καὶ
[8]	χρυσῆς κάλλιστον, ὡς ἀντὶ καρποῦ	τῆς	δάφνης σμαράγδους εἶναι ἰσομεγέθεις τῷ
[30]	ἀλλὰ τὸ τῆς κυνὸς ποιεῖς	τῆς	ἐν τῇ φάτνῃ κατακειμένης, ἣ
[3]	ἐπαιδεύθης ἢ ἐμέλησέ σοι πώποτε	τῆς	ἐν χρῷ πρὸς τὰ βιβλία
[18]	ποιητοῦ ἐστι, σὺ δὲ ἐκ	τῆς	ἐπιγραφῆς εἰδὼς πρᾴως εἴποις τοῦτό
[9]	καὶ ἡ πορφύρα δὲ ἐνέπρεπε	τῆς	ἐσθῆτος, ἣ μεταξὺ τοῦ χρυσοῦ
[7]	τις αὐτοῦ λαβὼν τὴν δευτέραν	τῆς	Ἰλιάδος ῥαψῳδίαν, ἧς τὰ μὲν
[14]	ὀστᾶ τοῦ Γηρυόνου καὶ Μεμφῖται	τῆς	Ἴσιδος τοὺς πλοκάμους· αὐτὸς δὲ
[9]	τῶν μαστίγων καὶ συλλέγων χαμάθεν	τῆς	κιθάρας τὰς σφραγῖδας· ἐξεπεπτώκεσαν γὰρ
[21]	αὐτῷ τἀληθὲς εἰποῦσα ἔπαυσεν αὐτὸν	τῆς	κορύζης. ὁ μὲν γὰρ Πύρρος
[30]	τινι βιβλίον πώποτε, ἀλλὰ τὸ	τῆς	κυνὸς ποιεῖς τῆς ἐν τῇ
[3]	δὲ σοί— καί μοι πρὸς	τῆς	Λιβανίτιδος ἄφες ἐν τῷ παρόντι
[12]	Πιττακοῦ τοῦ τυράννου ταῦτα ὑπὲρ	τῆς	λύρας πυνθανόμενον, ὡς ἐκήλει μὲν
[12]	μόνα ἐξαίρετα τῷ Ὀρφεῖ παρὰ	τῆς	μητρὸς ὑπῆρχεν· ἡ λύρα δὲ
[23]	ἔσεσθαι πάντα σου πρόδηλα τὰ	τῆς	νυκτὸς ἀπόρρητα; εἰπὲ γοῦν μοι
[29]	ἔχων ἰοῦ τἄλλα μεστὸν ἀπήλλαξε	τῆς	ὀδύνης τὸν νοσοῦντα. ἵνα δὲ
[12]	καὶ ὅλως μακάριον ἔσεσθαι κληρονομήσαντα	τῆς	Ὀρφέως μουσικῆς· ἄχρι δὴ συνελθόντας
[22]	ληρῶ; πρόδηλος γὰρ ἡ αἰτία	τῆς	περὶ τὰ βιβλία σπουδῆς, εἰ
[19]	σοι χρήσιμα ὅμως ἐκ πολλῆς	τῆς	περιουσίας ἀναλίσκεις; καὶ μὴν ὅσα
[28]	κάλλους τῶν βιβλίων οὐδ´ ἐκ	τῆς	πολυτελείας αὐτῶν, ἀλλ´ ἐκ τῆς
[20]	οὐκ οἶδ´ ὅπως ῥᾷστος εἶ	τῆς	ῥινὸς ἕλκεσθαι, καὶ πιστεύεις αὐτοῖς
[10]	πλὴν τοῦτό γε μόνον ὤνησο	τῆς	σκευῆς, ὅτι μηδὲ ἐλεούμενος ἐπὶ
[9]	τῶν μαστιγοφόρων συρόμενος διὰ μέσης	τῆς	σκηνῆς καὶ τὰ σκέλη καθῃματωμένος
[26]	βιβλία. ἱκανῶς πεπαίδευσαι, ἅλις σοι	τῆς	σοφίας. μόνον οὐκ ἐπ´ ἄκρου
[10]	καὶ κιθαρίσας κατὰ τὸν νόμον	τῆς	τέχνης ἐκράτει καὶ ἀνεκηρύττετο καὶ
[28]	τῆς πολυτελείας αὐτῶν, ἀλλ´ ἐκ	τῆς	φωνῆς καὶ τῆς γνώμης τῶν
[23]	ἐκεῖνος σοφιστὴς ἢ Βάταλος ὁ	αὐλητὴς	ἢ ὁ κίναιδος Ἡμιθέων ὁ
[19]	ὁ ἠπειρώτης κώπην ἢ ὁ	κυβερνήτης	ἄροτρον. ἀλλὰ μὴ ἐπίδειξιν πλούτου
[5]	Ἡρακλέους τὰ τόξα κτήσαιτο μὴ	Φιλοκτήτης	ὢν ὡς δύνασθαι ἐντείνασθαί τε
[23]	ἢ ὁ κίναιδος Ἡμιθέων ὁ	Συβαρίτης,	ὃς τοὺς θαυμαστοὺς ὑμῖν νόμους
[7]	καὶ λελωβημένος. ἐκεῖνος τοίνυν ὁ	Θερσίτης	ὁ τοιοῦτος εἰ λάβοι τὴν
[18]	τὴν γῆν, κατὰ σεαυτοῦ ὁ	Βελλεροφόντης	περιφέρων τὸ βιβλίον; ~Δημήτριος δὲ
[14]	δὲ ὁ τοῦ θαυμαστοῦ κτήματος	δεσπότης	καὶ αὐτὸν σὲ τῇ ἀπαιδευσίᾳ
[9]	ἅπασι προεκπλήξας τὸ θέατρον καὶ	θαυμαστῆς	ἐλπίδος ἐμπλήσας τοὺς θεατάς, ἐπειδή
[23]	εἰ Βάσσος ὁ ὑμέτερος ἐκεῖνος	σοφιστὴς	ἢ Βάταλος ὁ αὐλητὴς ἢ
[4]	ἐπικαθεύδῃς ἢ συγκολλήσας καὶ περιβαλόμενος	περινοστῇς;	πίθηκος γὰρ ὁ πίθηκος, ἡ
[19]	παλλακὴν ὁ εὐνοῦχος ἢ ὁ	ἠπειρώτης	κώπην ἢ ὁ κυβερνήτης ἄροτρον.
[19]	Πενθέως πάθη καὶ τὸ τῆς	Ἀγαύης	ἔργον— ἁρπάσας διέσπασεν αὐτὸ εἰπών,
[10]	τοῦτό γε μόνον ὤνησο τῆς	σκευῆς,	ὅτι μηδὲ ἐλεούμενος ἐπὶ τῇ
[3]	νόθα καὶ παρακεκομμένα. ~Τί οὖν;	φὴς	καὶ ταὐτὰ μὴ μαθὼν ἡμῖν
[18]	ἐστι, σὺ δὲ ἐκ τῆς	ἐπιγραφῆς	εἰδὼς πρᾴως εἴποις τοῦτό γε·
[5]	τοῦτο ἐπινεύειν; ἔλεγχος γάρ, οἶμαι,	σαφὴς	οὗτος, καὶ τῶν ὁρώντων ἕκαστος
[3]	δάφνης μυρρίνῃ ἂν ἢ καὶ	μαλάχης	φύλλοις μαστιγοῦσαι ἀπήλλαξαν ἂν τῶν
[7]	μὲν βιβλίον ἐν τῇ χειρὶ	ἔχῃς	πάγκαλον, πορφυρᾶν μὲν ἔχον τὴν
[25]	ἀσφάλειαν ταῦτα ποιεῖν καὶ πάσχειν	ἔχῃς.	ὥστε μὲν γὰρ μηκέτι ἐργάζεσθαι
[11]	ὑπηχεῖν τῶν ἀνέμων ἐμπιπτόντων ταῖς	χορδαῖς,	καὶ οὕτω μετ´ ᾠδῆς προσενεχθῆναι
[27]	ψυχὴν ἔχων ἅπτῃ τῶν βιβλίων,	ὁποίαις	αὐτὰ χερσὶν ἀνελίττεις. πότε δὲ
[19]	φέρων ταῖς τοῦ γέροντος ἐκείνου	διαθήκαις	παρενέγραψας, ἀπωλώλεις ἂν ὑπὸ λιμοῦ
[10]	τῇ κιθάρᾳ καὶ ταῖς σφραγῖσιν	ἐκείναις.	καὶ εἰπεῖν γε λέγεται πρὸς
[23]	αὐτόν; οὔκ, εἴ γε μὴ	χύτραις	λημῶντες τυγχάνοιεν. μυρία γάρ ἐστι
[10]	μάτην ἐμπομπεύσαντος τῇ κιθάρᾳ καὶ	ταῖς	σφραγῖσιν ἐκείναις. καὶ εἰπεῖν γε
[17]	τοῖς μυσὶ διατριβὰς ὠνεῖται καὶ	ταῖς	τίλφαις οἰκήσεις καὶ πληγὰς ὡς
[19]	εἰδέναι, εἰ μὴ σαυτὸν φέρων	ταῖς	τοῦ γέροντος ἐκείνου διαθήκαις παρενέγραψας,
[11]	αὐτὴν ὑπηχεῖν τῶν ἀνέμων ἐμπιπτόντων	ταῖς	χορδαῖς, καὶ οὕτω μετ´ ᾠδῆς
[6]	ὑποδούμενος ἐβάδιζεν ἐπιστηριζόμενος ἅμα τοῖς	οἰκέταις.	ἐκεῖνο δὲ γελοῖον ἐποίει, κρηπῖδας
[17]	καὶ πληγὰς ὡς ἀμελοῦσι τοῖς	οἰκέταις;	~Πῶς δὲ οὐ κἀκεῖνο αἰσχρόν,
[22]	δὴ ᾧτινι μὲν τῶν τοῖς	ὀρχησταῖς	συνόντων κιναίδων ἔοικας οὐκ ἂν
[17]	μυσὶ διατριβὰς ὠνεῖται καὶ ταῖς	τίλφαις	οἰκήσεις καὶ πληγὰς ὡς ἀμελοῦσι
[10]	δὲ κόλλοπας ἐπικειμένην, ἐσθῆτα δὲ	μόγις	σὺν τῷ στεφάνῳ δέκα δραχμῶν
[21]	καίτοι τὸ τῶν μουσικῶν τοῦτο,	δὶς	διὰ πασῶν τὸ πρᾶγμα ἦν·
[5]	πολλὰ βιβλία, οὐ σκώμματα οὗτος	εἰς	ἀπαιδευσίαν καθ´ ἑαυτοῦ ἐκφέροι; τί
[5]	πᾶσι καὶ εἰς κάλλος καὶ	εἰς	ἀσφάλειαν κάλλιστα ἐξειργασμένην, ὁ δὲ
[12]	τοῦ Ὀρφέως συμφορὰν μηδενὸς ἁπτομένου,	εἰς	ἔρωτα τοῦ κτήματος ἐμπεσεῖν καὶ
[4]	ἐκεῖνα ὅσα ὁ Σύλλας Ἀθήνηθεν	εἰς	Ἰταλίαν ἐξέπεμψε· τί ἂν πλέον
[2]	ἐκεῖνα κεκρικέναι, ὅσα ὁ Καλλῖνος	εἰς	κάλλος ἢ ὁ ἀοίδιμος Ἀττικὸς
[5]	καλλίστην παραλάβοι, τοῖς πᾶσι καὶ	εἰς	κάλλος καὶ εἰς ἀσφάλειαν κάλλιστα
[8]	κιθάραν αὐτήν, ὑπερφυές τι χρῆμα	εἰς	κάλλος καὶ πολυτέλειαν, χρυσοῦ μὲν
[18]	τὰ τοιαῦτα ἐν συνουσίᾳ προχωρεῖν	εἰς	μῆκος λόγων, ὁ μὲν ἐπαινοῖ
[15]	ὡς ἐγγελᾶται, τὸ Αἰσχύλου πυξίον	εἰς	ὃ ἐκεῖνος ἔγραφε σὺν πολλῇ
[28]	σὺ γὰρ ὠνήσῃ καὶ χρήσῃ	εἰς	οὐδὲν καὶ καταγελασθήσῃ πρὸς τῶν
[4]	μηδ´ ἐκείνους πολύ σου τὰ	εἰς	παιδείαν ἀμείνους, ἀλλὰ βαρβάρους μὲν
[4]	τί ἂν πλέον ἐκ τούτου	εἰς	παιδείαν κτήσαιο, κἂν ὑποβαλόμενος αὐτὰ
[16]	γὰρ ἐλπίδα καὶ αὐτὸς ἔχων	εἰς	τὰ βιβλία καὶ ἀνατυλίττεις ἀεὶ
[19]	τοῦτο ἐμφῆναι ἅπασιν, ὅτι καὶ	εἰς	τὰ μηδέν σοι χρήσιμα ὅμως
[15]	τὸν Φιλόξενον πολλάκις δι´ αὐτὴν	εἰς	τὰς λατομίας ἐμπεσεῖν οὐ δυνάμενον
[14]	ὁρᾷς ὅπως κακοδαιμόνως διάκειται, βακτηρίας	εἰς	τὴν κεφαλὴν ὡς ἀληθῶς δεόμενος.
[29]	αὐτὰ ἴσασιν· παρελθὼν δέ τις	εἰς	τὸ μέσον τῶν μεμαθηκότων φλεβότομον
[12]	ὑπὸ κόλπου ἔχοντα μόνον προελθεῖν	εἰς	τὸ προάστειον καὶ προχειρισάμενον κρούειν
[14]	Κυνικοῦ βακτηρίαν, ἣν καταθέμενος ἥλατο	εἰς	τὸ πῦρ, ταλάντου κἀκεῖνος ἐπρίατο,
[11]	κεφαλὴν αὐτοῦ σὺν τῇ λύρᾳ	εἰς	τὸν Ἕβρον ἐμπεσοῦσαν ἐκβληθῆναι εἰς
[11]	εἰς τὸν Ἕβρον ἐμπεσοῦσαν ἐκβληθῆναι	εἰς	τὸν μέλανα κόλπον, καὶ ἐπιπλεῖν
[21]	μὲν δὴ τούτων ὕβρισταί μοι	εἰς	τὸν Πύρρον, ὅτι σὲ εἴκασα
[11]	ἐστι, τὴν λύραν δὲ ἀναθεῖναι	εἰς	τοῦ Ἀπόλλωνος τὸ ἱερόν, καὶ
[8]	σμικρότατον ἐκεῖνος ἀνακρούσαιτο. ἧκεν οὖν	εἰς	τοὺς Δελφοὺς τοῖς τε ἄλλοις
[22]	ἀκούσειεν, ὡς ὠνῇ βιβλία καὶ	συνάγεις	πολλά, πάντα ἐν βραχεῖ παρ´
[23]	νύκτες καὶ οἵοις καὶ ἡλίκοις	συγκαθεύδεις;	οὐκ οἶσθα ὡς ὦτα καὶ
[27]	δὲ ἀναγιγνώσκεις; μεθ´ ἡμέραν; ἀλλ´	οὐδεὶς	ἑώρακε τοῦτο ποιοῦντα. ἀλλὰ νύκτωρ;
[21]	καὶ ταῦτα ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἐπέπειστο,	οὐδεὶς	ὅστις οὐ συνετίθετο καὶ συνέπασχεν
[22]	βραχεῖ παρ´ αὐτοῦ ἔσεσθαί σοι	νομίζεις.	~ἀλλ´, ὦ κατάπυγον, οἴει τοσοῦτον
[4]	μόνῳ πάντα ἐκεῖνα ἀναδραμεῖσθαι νῦν	ἐλπίζεις,	τῷ κτᾶσθαι πολλὰ βιβλία. κατὰ
[21]	ἀνόητος καὶ ἀπαίδευτος ἄνθρωπος, καὶ	προῄεις	ἐξυπτιάζων καὶ μιμούμενος βάδισμα καὶ
[29]	κάτοπτρον σύμμετρον ἔχοντας, τοὺς δὲ	ἀμαθεῖς	καὶ ἰδιώτας πλῆθος μαχαιρίδων προτιθέντας
[8]	καρποῦ τῆς δάφνης σμαράγδους εἶναι	ἰσομεγέθεις	τῷ καρπῷ· τὴν μέν γε
[6]	Ἀσίᾳ πλούσιος ἀνὴρ ἐκ συμφορᾶς	ἀποτμηθεὶς	τοὺς πόδας ἀμφοτέρους, ἀπὸ κρύους,
[19]	ὑπὸ λιμοῦ ἤδη καὶ ἀγορὰν	προὐτίθεις	τῶν βιβλίων. ~λοιπὸν οὖν δὴ
[30]	ἄλλων ὅσα κατάπτυστα καὶ ἐπονείδιστα	ποιεῖς,	αὖθις ἀκούσῃ πολλάκις.
[1]	ἐστὶν οὗ ἐθέλεις ὃ νῦν	ποιεῖς.	οἴει μὲν γὰρ ἐν παιδείᾳ
[30]	πώποτε, ἀλλὰ τὸ τῆς κυνὸς	ποιεῖς	τῆς ἐν τῇ φάτνῃ κατακειμένης,
[6]	οὐ ταὐτὰ οὖν καὶ σὺ	ποιεῖς	χωλὴν μὲν ἔχων καὶ συκίνην
[22]	ἐρρωμένην ἔτι καὶ νῦν μαίνεσθαι	δοκεῖς	ἅπασιν ἐπ´ ἐκείνῃ τῇ εἰκόνι,
[24]	~Τὸ δ´ ὅλον ἀγνοεῖν μοι	δοκεῖς	ὅτι τὰς ἀγαθὰς ἐλπίδας οὐ
[19]	ὅμως ἐκ πολλῆς τῆς περιουσίας	ἀναλίσκεις;	καὶ μὴν ὅσα γε κἀμὲ
[27]	ἐκεῖνά γε πάντα οἶσθα καὶ	γιγνώσκεις	αὐτῶν ἕκαστον, τὸν δὲ Ἀριστοφάνην
[4]	ἔχεις ἐν τῇ χειρὶ καὶ	ἀναγιγνώσκεις	ἀεί, τῶν δὲ ἀναγιγνωσκομένων οἶσθα
[27]	τοσαῦτα βιβλία ἔχων τί μάλιστα	ἀναγιγνώσκεις	αὐτῶν; τὰ Πλάτωνος; τὰ Ἀντισθένους;
[2]	καὶ νὴ Δία κατακόρως, καὶ	ἀναγιγνώσκεις	ἔνια πάνυ ἐπιτρέχων, φθάνοντος τοῦ
[27]	Αἰσχίνου τὸν κατὰ Τιμάρχου λόγον	ἀναγιγνώσκεις;	ἢ ἐκεῖνά γε πάντα οἶσθα
[27]	αὐτὰ χερσὶν ἀνελίττεις. πότε δὲ	ἀναγιγνώσκεις;	μεθ´ ἡμέραν; ἀλλ´ οὐδεὶς ἑώρακε
[1]	~Καὶ μὴν ἐναντίον ἐστὶν οὗ	ἐθέλεις	ὃ νῦν ποιεῖς. οἴει μὲν
[4]	πωλοῦσιν, ἀλλ´ εἴ γε διελέγχειν	ἐθέλεις,	ὄψει μηδ´ ἐκείνους πολύ σου
[22]	ὢν καὶ τοῖς πεπαιδευμένοις ἐξομοιοῦσθαι	ἐθέλεις,	πιστεύων τοῖς τὰ τοιαῦτά σε
[16]	καὶ τῇ κέδρῳ καὶ διφθέρας	περιβάλλεις	καὶ ὀμφαλοὺς ἐντίθης, ὡς δή
[19]	τοῦ γέροντος ἐκείνου διαθήκαις παρενέγραψας,	ἀπωλώλεις	ἂν ὑπὸ λιμοῦ ἤδη καὶ
[23]	καὶ μαστίχη καὶ φῦκος, οἷς	ὑμεῖς	κοσμεῖσθε, καὶ ὅλως κατὰ τὴν
[5]	ἀπαιδευσίαν καθ´ ἑαυτοῦ ἐκφέροι; τί	ὀκνεῖς	καὶ τοῦτο ἐπινεύειν; ἔλεγχος γάρ,
[27]	τὰ Ἱππώνακτος; ἢ τούτων μὲν	ὑπερφρονεῖς,	ῥήτορες δὲ μάλιστά σοι διὰ
[26]	οὐδὲν κἀμέ σοι ἐνδιατρίβειν, ἐπειδὴ	χαίρεις	ἐξαπατώμενος. ~Ἡδέως δ´ ἂν καὶ
[9]	τι καὶ ἀσύντακτον, ἀπορρήγνυσι δὲ	τρεῖς	ἅμα χορδὰς σφοδρότερον τοῦ δέοντος
[9]	ἧκεν ἡ τοῦ ἀγῶνος ἡμέρα,	τρεῖς	μὲν ἦσαν, ἔλαχεν δὲ μέσος
[17]	διατριβὰς ὠνεῖται καὶ ταῖς τίλφαις	οἰκήσεις	καὶ πληγὰς ὡς ἀμελοῦσι τοῖς
[16]	ἀνατυλίττεις ἀεὶ καὶ διακολλᾷς καὶ	περικόπτεις	καὶ ἀλείφεις τῷ κρόκῳ καὶ
[27]	τῶν βιβλίων, ὁποίαις αὐτὰ χερσὶν	ἀνελίττεις.	πότε δὲ ἀναγιγνώσκεις; μεθ´ ἡμέραν;
[16]	ἔχων εἰς τὰ βιβλία καὶ	ἀνατυλίττεις	ἀεὶ καὶ διακολλᾷς καὶ περικόπτεις
[10]	σὺ μὲν χρυσῆν δάφνην περίκεισαι,	πλουτεῖς	γάρ, ἐγὼ δὲ ὁ πένης
[5]	εἰδὼς ὅ τι χρήσαιτο ἑκατέρῳ.	ἐπινεύεις	καὶ τοῦτο; πείθου δὴ καὶ
[20]	εἶ τῆς ῥινὸς ἕλκεσθαι, καὶ	πιστεύεις	αὐτοῖς ἅπαντα, ὅς ποτε κἀκεῖνο
[1]	οὐδὲ τὰ κάλλιστα ὠνῇ, ἀλλὰ	πιστεύεις	τοῖς ὡς ἔτυχεν ἐπαινοῦσι καὶ
[4]	οἶσθα οὐδέν, ἀλλ´ ὄνος λύρας	ἀκούεις	κινῶν τὰ ὦτα. Ὡς εἴ
[16]	καὶ διακολλᾷς καὶ περικόπτεις καὶ	ἀλείφεις	τῷ κρόκῳ καὶ τῇ κέδρῳ
[4]	καὶ σὺ τοίνυν βιβλίον μὲν	ἔχεις	ἐν τῇ χειρὶ καὶ ἀναγιγνώσκεις
[16]	δὲ ἄγριον, φασί, παρὰ πάντων	ἔχεις	ἐπὶ τῇ βδελυρίᾳ· ὡς εἰ
[18]	ἰδών— ἀεὶ δέ τι πάντως	ἔχεις	ἔροιτο οὗτινος ἢ ῥήτορος ἢ
[4]	τρία παρ´ αὐτῶν ἐκείνων πριάμενος	ἔχεις,	οἱ δὲ νύκτωρ καὶ μεθ´
[22]	ἐπινενόηκας καὶ ἐλπίδας οὐ μικρὰς	ἔχεις	περὶ τοῦ πράγματος, εἰ βασιλεὺς
[26]	οὐκ ἐπ´ ἄκρου τοῦ χείλους	ἔχεις	τὰ παλαιὰ πάντα. πᾶσαν μὲν
[30]	ὅσα κατάπτυστα καὶ ἐπονείδιστα ποιεῖς,	αὖθις	ἀκούσῃ πολλάκις.
[30]	καὶ ἐπονείδιστα ποιεῖς, αὖθις ἀκούσῃ	πολλάκις.
[7]	ἄλλοις καὶ τὸν Ὅμηρον ἐπρίω	πολλάκις,	ἀναγνώτω σοί τις αὐτοῦ λαβὼν
[15]	καὶ γελοίως, ὥστε τὸν Φιλόξενον	πολλάκις	δι´ αὐτὴν εἰς τὰς λατομίας
[19]	ὑπ´ ἐμοῦ ἢ ὑπὸ σοῦ	πολλάκις.	Ζητῶν δὲ ἀεὶ πρὸς ἐμαυτὸν
[4]	παρὰ τοῦ Δημοσθένους καὶ αὐτὰ	ὀκτάκις	μεταγεγραμμένα εὑρέθη, καὶ ὅλως ἅπαντα
[26]	μηκέτι ὠνεῖσθαι βιβλία. ἱκανῶς πεπαίδευσαι,	ἅλις	σοι τῆς σοφίας. μόνον οὐκ
[6]	ὠνούμενος δὲ χρυσοῦς ἐμβάτας, οἷς	μόλις	ἄν τις καὶ ἀρτίπους ἐμπεριπατήσειεν;
[2]	νοῦς σύμπασιν, τίς δὲ ἡ	τάξις	τῶν ὀνομάτων, ὅσα τε πρὸς
[25]	οἴκοθεν μεταστέλλοιό τινας τῶν ἐλευθέρων,	οἷς	ἀκίνδυνον ἀπελθοῦσιν, ἢν μὴ λάβωσιν
[28]	καὶ καταγελασθήσῃ πρὸς τῶν πεπαιδευμένων,	οἷς	ἀπόχρη ὠφελεῖσθαι οὐκ ἐκ τοῦ
[6]	γνώμην, ὠνούμενος δὲ χρυσοῦς ἐμβάτας,	οἷς	μόλις ἄν τις καὶ ἀρτίπους
[23]	ψιμύθιον καὶ μαστίχη καὶ φῦκος,	οἷς	ὑμεῖς κοσμεῖσθε, καὶ ὅλως κατὰ
[25]	ὁμοίων καὶ ἄλλον ταὐτὰ καὶ	λόγοις	διηγουμένους. πρὸς δὴ ταῦτα, ὦγαθέ,
[9]	περιλαμπόμενος τῷ χρυσῷ καὶ τοῖς	σμαράγδοις	καὶ βηρύλλοις καὶ ὑακίνθοις· καὶ
[8]	ἀκηράτου πᾶσαν, σφραγῖσι δὲ καὶ	λίθοις	ποικίλοις κατακεκοσμημένην, Μουσῶν μεταξὺ καὶ
[9]	τοῖς σμαράγδοις καὶ βηρύλλοις καὶ	ὑακίνθοις·	καὶ ἡ πορφύρα δὲ ἐνέπρεπε
[16]	δὲ τῶν ἰχθύων ἀφωνότερος εἶ—	βιοῖς	δὲ ὡς οὐδ´ εἰπεῖν καλόν,
[1]	τῶν τὰ τοιαῦτα ἐπιψευδομένων τοῖς	βιβλίοις	καὶ θησαυρὸς ἕτοιμος τοῖς καπήλοις
[3]	τοῦ Ἵππου κρήνην, ἅπερ ἢ	ποιμνίοις	διψῶσιν ἢ ποιμένων στόμασι καθαροῖς
[23]	πότοι, ὁποῖαι δὲ νύκτες καὶ	οἵοις	καὶ ἡλίκοις συγκαθεύδεις; οὐκ οἶσθα
[23]	δὲ νύκτες καὶ οἵοις καὶ	ἡλίκοις	συγκαθεύδεις; οὐκ οἶσθα ὡς ὦτα
[12]	ἐμπεσεῖν καὶ διαφθείραντα τὸν ἱερέα	μεγάλοις	χρήμασι πεῖσαι ὑποθέντα ἑτέραν ὁμοίαν
[1]	βιβλίοις καὶ θησαυρὸς ἕτοιμος τοῖς	καπήλοις	αὐτῶν. ἢ πόθεν γάρ σοι
[24]	ταύτην οἰκίαν, ἀποδοῦναι δὲ τοῖς	ἀνδραποδοκαπήλοις	μέρος γοῦν ἀπὸ πολλῶν τῶν
[4]	δὲ τοῖς ἐμπόροις καὶ τοῖς	βιβλιοκαπήλοις	ἤρισεν ἂν περὶ παιδείας τοσαῦτα
[8]	πᾶσαν, σφραγῖσι δὲ καὶ λίθοις	ποικίλοις	κατακεκοσμημένην, Μουσῶν μεταξὺ καὶ Ἀπόλλωνος
[7]	ἐμπεριπατήσειεν; ~Ἐπεὶ δὲ ἐν τοῖς	ἄλλοις	καὶ τὸν Ὅμηρον ἐπρίω πολλάκις,
[8]	εἰς τοὺς Δελφοὺς τοῖς τε	ἄλλοις	λαμπρὸς καὶ δὴ καὶ ἐσθῆτα
[9]	χρυσῷ καὶ τοῖς σμαράγδοις καὶ	βηρύλλοις	καὶ ὑακίνθοις· καὶ ἡ πορφύρα
[3]	μυρρίνῃ ἂν ἢ καὶ μαλάχης	φύλλοις	μαστιγοῦσαι ἀπήλλαξαν ἂν τῶν τοιούτων,
[23]	οὕτω περιφανῆ ἐστιν ὡς καὶ	τυφλοῖς	εἶναι καὶ κωφοῖς γνώριμα· εἰ
[2]	σὺ δὲ ἀνεῳγμένοις μὲν τοῖς	ὀφθαλμοῖς	ὁρᾷς τὰ βιβλία, καὶ νὴ
[1]	τοὺς σέας ἐπὶ τὴν ἐξέτασιν	παραλαμβάνοις;	ἐπεὶ τοῦ ἀκριβοῦς ἢ ἀσφαλοῦς
[2]	ἀπολαύσειε κάλλους παιδικῶν; σὺ δὲ	ἀνεῳγμένοις	μὲν τοῖς ὀφθαλμοῖς ὁρᾷς τὰ
[22]	οὕτως ζωγράφος ὢν καὶ τοῖς	πεπαιδευμένοις	ἐξομοιοῦσθαι ἐθέλεις, πιστεύων τοῖς τὰ
[27]	ἀλλὰ νύκτωρ; πότερον ἐπιτεταγμένος ἤδη	ἐκείνοις	ἢ πρὸ τῶν λόγων; ἀλλὰ
[7]	τὴν μελίαν δυνάμενος; οὐκ ἂν	εἴποις·	ἀλλὰ καὶ γέλωτα ἂν ὀφλισκάνοι
[18]	ἐκ τῆς ἐπιγραφῆς εἰδὼς πρᾴως	εἴποις	τοῦτό γε· εἶτα, ὡς φιλεῖ
[3]	ποιμνίοις διψῶσιν ἢ ποιμένων στόμασι	καθαροῖς	πότιμα. Καίτοι οὐδέ, εἰ καὶ
[4]	ἡμᾶς ὑπερβάλλοντας. τίς δὲ τοῖς	ἐμπόροις	καὶ τοῖς βιβλιοκαπήλοις ἤρισεν ἂν
[7]	ἀρτίπους ἐμπεριπατήσειεν; ~Ἐπεὶ δὲ ἐν	τοῖς	ἄλλοις καὶ τὸν Ὅμηρον ἐπρίω
[24]	νεόκτιστον ταύτην οἰκίαν, ἀποδοῦναι δὲ	τοῖς	ἀνδραποδοκαπήλοις μέρος γοῦν ἀπὸ πολλῶν
[1]	εἶ τῶν τὰ τοιαῦτα ἐπιψευδομένων	τοῖς	βιβλίοις καὶ θησαυρὸς ἕτοιμος τοῖς
[4]	τίς δὲ τοῖς ἐμπόροις καὶ	τοῖς	βιβλιοκαπήλοις ἤρισεν ἂν περὶ παιδείας
[29]	κείρονται μὲν οἱ πολλοὶ παρὰ	τοῖς	γείτοσιν αὐτῶν, πρὸς δὲ τὰ
[4]	πένητας ἡμᾶς ὑπερβάλλοντας. τίς δὲ	τοῖς	ἐμπόροις καὶ τοῖς βιβλιοκαπήλοις ἤρισεν
[1]	τοῖς βιβλίοις καὶ θησαυρὸς ἕτοιμος	τοῖς	καπήλοις αὐτῶν. ἢ πόθεν γάρ
[17]	αὐτῶν ὠφελούμενος, τί ἄλλο ἢ	τοῖς	μυσὶ διατριβὰς ὠνεῖται καὶ ταῖς
[6]	τούτους ὑποδούμενος ἐβάδιζεν ἐπιστηριζόμενος ἅμα	τοῖς	οἰκέταις. ἐκεῖνο δὲ γελοῖον ἐποίει,
[17]	οἰκήσεις καὶ πληγὰς ὡς ἀμελοῦσι	τοῖς	οἰκέταις; ~Πῶς δὲ οὐ κἀκεῖνο
[22]	σὺ δὴ ᾧτινι μὲν τῶν	τοῖς	ὀρχησταῖς συνόντων κιναίδων ἔοικας οὐκ
[8]	καὶ Ὀρφέως ἐντετορνευμένων, θαῦμα μέγα	τοῖς	ὁρῶσιν. ~Ἐπεὶ δ´ οὖν ποτε
[23]	ἔχων βαδίζοι, τί οἴει φανεῖσθαι	τοῖς	ὁρῶσιν; Ἡρακλέα εἶναι αὐτόν; οὔκ,
[2]	παιδικῶν; σὺ δὲ ἀνεῳγμένοις μὲν	τοῖς	ὀφθαλμοῖς ὁρᾷς τὰ βιβλία, καὶ
[5]	ὁ μὲν ναῦν καλλίστην παραλάβοι,	τοῖς	πᾶσι καὶ εἰς κάλλος καὶ
[22]	ἀπίθανος οὕτως ζωγράφος ὢν καὶ	τοῖς	πεπαιδευμένοις ἐξομοιοῦσθαι ἐθέλεις, πιστεύων τοῖς
[9]	ὅλος περιλαμπόμενος τῷ χρυσῷ καὶ	τοῖς	σμαράγδοις καὶ βηρύλλοις καὶ ὑακίνθοις·
[22]	τοῖς πεπαιδευμένοις ἐξομοιοῦσθαι ἐθέλεις, πιστεύων	τοῖς	τὰ τοιαῦτά σε ἐπαινοῦσι. Καίτοι
[8]	ἧκεν οὖν εἰς τοὺς Δελφοὺς	τοῖς	τε ἄλλοις λαμπρὸς καὶ δὴ
[1]	τὰ κάλλιστα ὠνῇ, ἀλλὰ πιστεύεις	τοῖς	ὡς ἔτυχεν ἐπαινοῦσι καὶ ἕρμαιον
[6]	πραγματείαν περὶ ταύτας εἶχεν, ὡς	καλλίστοις	ὑποδήμασι κεκοσμημένα εἴη αὐτῷ τὰ
[20]	τῆς ῥινὸς ἕλκεσθαι, καὶ πιστεύεις	αὐτοῖς	ἅπαντα, ὅς ποτε κἀκεῖνο ἐπείσθης,
[20]	δὲ σὲ καὶ λόγους ἐπιδείκνυσθαι	αὐτοῖς	ἐπὶ δείπνῳ κἀκείνους χερσαίων βατράχων
[11]	καταθάψαι ἵναπερ νῦν τὸ Βακχεῖον	αὐτοῖς	ἐστι, τὴν λύραν δὲ ἀναθεῖναι
[24]	τὰ βιβλία ταῦτα καὶ σὺν	αὐτοῖς	τὴν νεόκτιστον ταύτην οἰκίαν, ἀποδοῦναι
[1]	τοῦ ἀκριβοῦς ἢ ἀσφαλοῦς ἐν	αὐτοῖς	τίς ἢ ποία διάγνωσις; ~Ἵνα
[15]	ἐκ τοῦ πυξίου, καὶ τό·	αὑτοῖς	γὰρ ἐμπαίζουσιν οἱ μωροὶ βροτῶν.
[9]	ἣ μεταξὺ τοῦ χρυσοῦ διεφαίνετο.	τούτοις	ἅπασι προεκπλήξας τὸ θέατρον καὶ
[29]	χρυσοκολλήτους· ὁπόταν δὲ καὶ χρήσασθαι	τούτοις	δέῃ, οἱ μὲν οὐδὲ ὅπως
[20]	ἕτερος, ὠνεῖσθαι τὰ βιβλία, ὡς	ἀληθεύοις	τοὺς ἐπαίνους αὐτῶν. φασὶ δὲ
[23]	ὡς καὶ τυφλοῖς εἶναι καὶ	κωφοῖς	γνώριμα· εἰ γὰρ καὶ φθέγξαιο
[18]	σὺ δὲ ἀποροίης καὶ μηδὲν	ἔχοις	εἰπεῖν; οὐκ εὔξῃ τότε χανεῖν
[15]	γελοιότερα ἔγραφεν, οἷον κἀκεῖνο τό·	Δωρὶς	τέθνηκεν ἡ Διονυσίου γυνή. καὶ
[1]	ἐν αὐτοῖς τίς ἢ ποία	διάγνωσις;	~Ἵνα δέ σοι δῶ αὐτὰ
[20]	προπάτορας ἡμῶν ψευδονέρων καὶ εἴ	τις	ἄλλος τῶν ὑπὸ τῷ ψευδο
[25]	ὥστε μὲν γὰρ μηκέτι ἐργάζεσθαι	τίς	ἂν μεταπείσειέ σε; οὐδὲ γὰρ
[2]	οὐδὲν μᾶλλον ἢ τυφλὸς ἄν	τις	ἀπολαύσειε κάλλους παιδικῶν; σὺ δὲ
[5]	ἀνάνευσον πρὸς τὰ ἐρωτώμενα. εἴ	τις	αὐλεῖν μὴ ἐπιστάμενος κτήσαιτο τοὺς
[7]	Ὅμηρον ἐπρίω πολλάκις, ἀναγνώτω σοί	τις	αὐτοῦ λαβὼν τὴν δευτέραν τῆς
[7]	αὐτῶν πρὸς σέ· πεποίηται δέ	τις	αὐτῷ δημηγορῶν παγγέλοιος ἄνθρωπος, διάστροφος
[2]	ὅστις μὲν ὁ νοῦς σύμπασιν,	τίς	δὲ ἡ τάξις τῶν ὀνομάτων,
[4]	πριάσθαι τοὺς πένητας ἡμᾶς ὑπερβάλλοντας.	τίς	δὲ τοῖς ἐμπόροις καὶ τοῖς
[1]	ἐν παιδείᾳ καὶ αὐτὸς εἶναί	τις	δόξειν σπουδῇ συνωνούμενος τὰ κάλλιστα
[29]	μεταχειρίσασθαι αὐτὰ ἴσασιν· παρελθὼν δέ	τις	εἰς τὸ μέσον τῶν μεμαθηκότων
[21]	καὶ συνέπασχεν αὐτῷ, ἄχρι δή	τις	ἐν Λαρίσῃ πρεσβῦτις ξένη αὐτῷ
[21]	τῷ μαγείρῳ· καὶ γὰρ ἦν	τις	ἐν τῇ Λαρίσῃ Βατραχίων μάγειρος
[18]	δὲ οὐ κἀκεῖνο αἰσχρόν, εἴ	τις	ἐν τῇ χειρὶ ἔχοντά σε
[1]	ἀκριβοῦς ἢ ἀσφαλοῦς ἐν αὐτοῖς	τίς	ἢ ποία διάγνωσις; ~Ἵνα δέ
[10]	δὲ ἐπισχὼν μετ´ αὐτὸν Εὔμηλός	τις	Ἠλεῖος εἰσέρχεται, κιθάραν μὲν παλαιὰν
[6]	χρυσοῦς ἐμβάτας, οἷς μόλις ἄν	τις	καὶ ἀρτίπους ἐμπεριπατήσειεν; ~Ἐπεὶ δὲ
[13]	καὶ καθ´ ἡμᾶς αὐτοὺς ἐγένετό	τις	καὶ ἔτι ἐστίν, οἶμαι, ὃς
[17]	ἅττ´ ἂν παρὰ τῶν παλαιῶν	τις	κτήσαιτο, λέγειν τε δύνασθαι καὶ
[23]	καὶ ποιεῖν ἐκεῖνα, εἰ τούτων	τις	νυνὶ λεοντῆν περιβαλόμενος καὶ ῥόπαλον
[6]	κυνὶ καὶ βαλανείῳ; ~Καὶ ἐγένετό	τις	οὐ πρὸ πολλοῦ ἐν Ἀσίᾳ
[17]	μήτε ἐκεῖνα μήτε ταῦτα φαίνηταί	τις	παρ´ αὐτῶν ὠφελούμενος, τί ἄλλο
[19]	οὐ μᾶλλον ἢ φαλακρὸς ἄν	τις	πρίαιτο κτένας ἢ κάτοπτρον ὁ
[14]	~χθὲς δὲ καὶ πρῴην ἄλλος	τις	τὴν Πρωτέως τοῦ Κυνικοῦ βακτηρίαν,
[27]	γοῦν καὶ μάλιστα θαυμάσειεν ἄν	τις,	τίνα ποτὲ ψυχὴν ἔχων ἅπτῃ
[5]	μὴ μαθών. τί δ´ εἴ	τις	τοῦ Ἡρακλέους τὰ τόξα κτήσαιτο
[19]	ἀπ´ αὐτῶν οὐδ´ ἂν οἰηθείη	τις	τῶν καὶ ἐπ´ ἐλάχιστόν σε
[5]	καὶ τοῦτό μοι ἐπίνευσον· εἴ	τις	ὥσπερ σὺ ἀπαίδευτος ὢν ὠνοῖτο
[2]	ἑκάστου τῶν ἐγγεγραμμένων καὶ συνίῃς	ὅστις	μὲν ὁ νοῦς σύμπασιν, τίς
[21]	ταῦτα ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἐπέπειστο, οὐδεὶς	ὅστις	οὐ συνετίθετο καὶ συνέπασχεν αὐτῷ,
[21]	ἄχρι δή τις ἐν Λαρίσῃ	πρεσβῦτις	ξένη αὐτῷ τἀληθὲς εἰποῦσα ἔπαυσεν
[20]	ἕλκεσθαι, καὶ πιστεύεις αὐτοῖς ἅπαντα,	ὅς	ποτε κἀκεῖνο ἐπείσθης, ὡς βασιλεῖ
[16]	βελτίων γεγένησαι διὰ τὴν ὠνήν,	ὃς	τοιαῦτα μὲν φθέγγῃ— μᾶλλον δὲ
[13]	τις καὶ ἔτι ἐστίν, οἶμαι,	ὃς	τὸν Ἐπικτήτου λύχνον τοῦ Στωϊκοῦ
[23]	ὁ κίναιδος Ἡμιθέων ὁ Συβαρίτης,	ὃς	τοὺς θαυμαστοὺς ὑμῖν νόμους συνέγραψεν,
[11]	τινα ἐπὶ τῷ Ὀρφεῖ, ὡς	λόγος,	τὴν λύραν δὲ αὐτὴν ὑπηχεῖν
[7]	αὐτοῦ λαβὼν τὴν δευτέραν τῆς	Ἰλιάδος	ῥαψῳδίαν, ἧς τὰ μὲν ἄλλα
[23]	Βάταλος ὁ αὐλητὴς ἢ ὁ	κίναιδος	Ἡμιθέων ὁ Συβαρίτης, ὃς τοὺς
[9]	προεκπλήξας τὸ θέατρον καὶ θαυμαστῆς	ἐλπίδος	ἐμπλήσας τοὺς θεατάς, ἐπειδή ποτε
[14]	τοῦ Γηρυόνου καὶ Μεμφῖται τῆς	Ἴσιδος	τοὺς πλοκάμους· αὐτὸς δὲ ὁ
[3]	σοί— καί μοι πρὸς τῆς	Λιβανίτιδος	ἄφες ἐν τῷ παρόντι τὸ
[15]	σπουδῇ κτησάμενος καὶ αὐτὸς ᾤετο	ἔνθεος	ἔσεσθαι καὶ κάτοχος ἐκ τοῦ
[29]	τοὺς δὲ ἀμαθεῖς καὶ ἰδιώτας	πλῆθος	μαχαιρίδων προτιθέντας καὶ κάτοπτρα μεγάλα,
[26]	ἐν παιδείᾳ γεγένησαι διὰ τὸ	πλῆθος	τῶν βιβλίων. κωλύει γὰρ οὐδὲν
[23]	μέν σου ὁ μεθ´ ἡμέραν	βίος,	οἷοι δέ σοι πότοι, ὁποῖαι
[10]	ἐπισχὼν μετ´ αὐτὸν Εὔμηλός τις	Ἠλεῖος	εἰσέρχεται, κιθάραν μὲν παλαιὰν ἔχων,
[3]	καὶ πάνυ ἀναίσχυντος εἶ καὶ	ἀνδρεῖος	τὰ τοιαῦτα, τολμήσειας ἄν ποτε
[20]	οὐ μόνον καλὸς εἶ καὶ	ἐράσμιος	ἀλλὰ σοφὸς καὶ ῥήτωρ καὶ
[23]	ἀκούειν, ἐκεῖνα δὲ μὴ εἰδέναι,	οἷος	μέν σου ὁ μεθ´ ἡμέραν
[20]	σοφὸς καὶ ῥήτωρ καὶ συγγραφεὺς	οἷος	οὐδ´ ἕτερος, ὠνεῖσθαι τὰ βιβλία,
[7]	πεποίηται δέ τις αὐτῷ δημηγορῶν	παγγέλοιος	ἄνθρωπος, διάστροφος τὸ σῶμα καὶ
[21]	καὶ ἄλλων βασιλέων ἤρετο τίνι	ὅμοιος	εἴη, πάνυ πεπεισμένος ἐπὶ τὸν
[13]	Ἐπικτήτου σοφίαν ὄναρ ἐπικτήσεσθαι καὶ	ὅμοιος	ἔσεσθαι τῷ θαυμαστῷ ἐκείνῳ γέροντι.
[21]	ποτὲ διαφθαρῆναι ὡς πιστεύειν ὅτι	ὅμοιος	ἦν Ἀλεξάνδρῳ ἐκείνῳ; καίτοι τὸ
[21]	Λαρίσῃ Βατραχίων μάγειρος τῷ Πύρρῳ	ὅμοιος.	~Καὶ σὺ δὴ ᾧτινι μὲν
[19]	ὁ Βελλεροφόντης περιφέρων τὸ βιβλίον;	~Δημήτριος	δὲ ὁ Κυνικὸς ἰδὼν ἐν
[6]	οὐ πρὸ πολλοῦ ἐν Ἀσίᾳ	πλούσιος	ἀνὴρ ἐκ συμφορᾶς ἀποτμηθεὶς τοὺς
[4]	ἢ συγκολλήσας καὶ περιβαλόμενος περινοστῇς;	πίθηκος	γὰρ ὁ πίθηκος, ἡ παροιμία
[4]	περιβαλόμενος περινοστῇς; πίθηκος γὰρ ὁ	πίθηκος,	ἡ παροιμία φησί, κἂν χρύσεα
[18]	τοιαῦτα ἐν συνουσίᾳ προχωρεῖν εἰς	μῆκος	λόγων, ὁ μὲν ἐπαινοῖ τι
[4]	ἀξυνέτους δὲ τῇ γνώσει, οἵους	εἰκὸς	εἶναι τοὺς μηδὲν τῶν καλῶν
[19]	τὸ βιβλίον; ~Δημήτριος δὲ ὁ	Κυνικὸς	ἰδὼν ἐν Κορίνθῳ ἀπαίδευτόν τινα
[2]	εἰς κάλλος ἢ ὁ ἀοίδιμος	Ἀττικὸς	σὺν ἐπιμελείᾳ τῇ πάσῃ ἔγραψαν,
[23]	καὶ ψιμύθιον καὶ μαστίχη καὶ	φῦκος,	οἷς ὑμεῖς κοσμεῖσθε, καὶ ὅλως
[7]	ὅτι αὐτίκα διὰ τοῦτο καὶ	καλὸς	ἅμα καὶ ἰσχυρὸς ἂν γένοιτο,
[20]	τῶν κολάκων ὡς οὐ μόνον	καλὸς	εἶ καὶ ἐράσμιος ἀλλὰ σοφὸς
[3]	τὰ βιβλία συνουσίας ἢ ὡς	διδάσκαλός	σοι ὁ δεῖνα ἢ τῷ
[23]	ὁ ὑμέτερος ἐκεῖνος σοφιστὴς ἢ	Βάταλος	ὁ αὐλητὴς ἢ ὁ κίναιδος
[9]	ἔλαχεν δὲ μέσος αὐτῶν ὁ	Εὐάγγελος	ᾄδειν· καὶ μετὰ Θέσπιν τὸν
[9]	γελοιότατος ὤφθη δακρύων ὁ χρυσοῦς	Εὐάγγελος	καὶ ὑπὸ τῶν μαστιγοφόρων συρόμενος
[10]	περὶ πόδα δή σοι καὶ	Εὐάγγελος	οὗτος, παρ´ ὅσον σοί γε
[8]	διηγήσασθαί τι Πυθοῖ γενόμενον. Ταραντῖνος	Εὐάγγελος	τοὔνομα τῶν οὐκ ἀφανῶν ἐν
[5]	καὶ αὐλεῖν δύναιτο, ἢ οὐδὲν	ὄφελος	αὐτῷ τοῦ κτήματος οὐκ ἐπισταμένῳ
[2]	τῇ πάσῃ ἔγραψαν, σοὶ τί	ὄφελος,	ὦ θαυμάσιε, τοῦ κτήματος οὔτε
[22]	ἐπαινοῦσι. Καίτοι τί ταῦτα ληρῶ;	πρόδηλος	γὰρ ἡ αἰτία τῆς περὶ
[10]	~Μικρὸν δὲ ἐπισχὼν μετ´ αὐτὸν	Εὔμηλός	τις Ἠλεῖος εἰσέρχεται, κιθάραν μὲν
[23]	καὶ βλέμμα καὶ φωνὴ καὶ	τράχηλος	ἐπικεκλασμένος καὶ ψιμύθιον καὶ μαστίχη
[14]	γέροντι. ~χθὲς δὲ καὶ πρῴην	ἄλλος	τις τὴν Πρωτέως τοῦ Κυνικοῦ
[20]	ἡμῶν ψευδονέρων καὶ εἴ τις	ἄλλος	τῶν ὑπὸ τῷ ψευδο τεταγμένων.
[2]	τοῦ κτήματος οὔτε εἰδότι τὸ	κάλλος	αὐτῶν οὔτε χρησομένῳ ποτὲ οὐδὲν
[2]	κεκρικέναι, ὅσα ὁ Καλλῖνος εἰς	κάλλος	ἢ ὁ ἀοίδιμος Ἀττικὸς σὺν
[5]	παραλάβοι, τοῖς πᾶσι καὶ εἰς	κάλλος	καὶ εἰς ἀσφάλειαν κάλλιστα ἐξειργασμένην,
[8]	αὐτήν, ὑπερφυές τι χρῆμα εἰς	κάλλος	καὶ πολυτέλειαν, χρυσοῦ μὲν τοῦ
[9]	Θηβαῖον οὐ φαύλως ἀγωνισάμενον εἰσέρχεται	ὅλος	περιλαμπόμενος τῷ χρυσῷ καὶ τοῖς
[2]	χρησομένῳ ποτὲ οὐδὲν μᾶλλον ἢ	τυφλὸς	ἄν τις ἀπολαύσειε κάλλους παιδικῶν;
[19]	πρίαιτο κτένας ἢ κάτοπτρον ὁ	τυφλὸς	ἢ ὁ κωφὸς αὐλητὴν ἢ
[2]	Καλλῖνος εἰς κάλλος ἢ ὁ	ἀοίδιμος	Ἀττικὸς σὺν ἐπιμελείᾳ τῇ πάσῃ
[1]	ἐπιψευδομένων τοῖς βιβλίοις καὶ θησαυρὸς	ἕτοιμος	τοῖς καπήλοις αὐτῶν. ἢ πόθεν
[22]	σαφῶς οἶδα. οὔκουν θαυμαστόν, εἰ	ἀπίθανος	οὕτως ζωγράφος ὢν καὶ τοῖς
[12]	μετὰ τὴν τοῦ Ὀρφέως συμφορὰν	μηδενὸς	ἁπτομένου, εἰς ἔρωτα τοῦ κτήματος
[4]	ἢ τρία παρ´ αὐτῶν ἐκείνων	πριάμενος	ἔχεις, οἱ δὲ νύκτωρ καὶ
[7]	ἐπὶ τῶν ὤμων τὴν μελίαν	δυνάμενος;	οὐκ ἂν εἴποις· ἀλλὰ καὶ
[8]	καὶ δὴ καὶ ἐσθῆτα χρυσόπαστον	ποιησάμενος	καὶ στέφανον δάφνης χρυσῆς κάλλιστον,
[5]	γὰρ τοὺς Μαρσύου ἢ Ὀλύμπου	κτησάμενος	αὐλήσειεν ἂν μὴ μαθών. τί
[15]	ἐκεῖνος ἔγραφε σὺν πολλῇ σπουδῇ	κτησάμενος	καὶ αὐτὸς ᾤετο ἔνθεος ἔσεσθαι
[5]	ἐρωτώμενα. εἴ τις αὐλεῖν μὴ	ἐπιστάμενος	κτήσαιτο τοὺς Τιμοθέου αὐλοὺς ἢ
[27]	τοῦτο ποιοῦντα. ἀλλὰ νύκτωρ; πότερον	ἐπιτεταγμένος	ἤδη ἐκείνοις ἢ πρὸ τῶν
[14]	Πρωτέως τοῦ Κυνικοῦ βακτηρίαν, ἣν	καταθέμενος	ἥλατο εἰς τὸ πῦρ, ταλάντου
[7]	ἄνθρωπος, διάστροφος τὸ σῶμα καὶ	λελωβημένος.	ἐκεῖνος τοίνυν ὁ Θερσίτης ὁ
[14]	εἰς τὴν κεφαλὴν ὡς ἀληθῶς	δεόμενος.	~Λέγεται δὲ καὶ Διονύσιον τραγῳδίαν
[6]	πεποίητο, καὶ τούτους ὑποδούμενος ἐβάδιζεν	ἐπιστηριζόμενος	ἅμα τοῖς οἰκέταις. ἐκεῖνο δὲ
[15]	κατέχειν τὸν γέλωτα. οὗτος τοίνυν	πυθόμενος	ὡς ἐγγελᾶται, τὸ Αἰσχύλου πυξίον
[23]	εἰ τούτων τις νυνὶ λεοντῆν	περιβαλόμενος	καὶ ῥόπαλον ἔχων βαδίζοι, τί
[4]	αὐτὰ ἐπικαθεύδῃς ἢ συγκολλήσας καὶ	περιβαλόμενος	περινοστῇς; πίθηκος γὰρ ὁ πίθηκος,
[4]	τούτου εἰς παιδείαν κτήσαιο, κἂν	ὑποβαλόμενος	αὐτὰ ἐπικαθεύδῃς ἢ συγκολλήσας καὶ
[23]	ἔκρυψεν, σὺ δ´ οἴει λήσειν	σκεπόμενος	βιβλίῳ; ἀλλ´ οὐ δυνατόν· προδώσει
[9]	οὐ φαύλως ἀγωνισάμενον εἰσέρχεται ὅλος	περιλαμπόμενος	τῷ χρυσῷ καὶ τοῖς σμαράγδοις
[9]	Εὐάγγελος καὶ ὑπὸ τῶν μαστιγοφόρων	συρόμενος	διὰ μέσης τῆς σκηνῆς καὶ
[7]	μεταφρένου κυρτώματι καὶ τὰς κνημῖδας	ἐπισυρόμενος,	καὶ ὅλως αἰσχύνων ἀμφοτέρους, καὶ
[23]	φθέγξαιο μόνον, εἰ γὰρ καὶ	λουόμενος	ἀποδύσαιο, μᾶλλον δὲ μὴ ἀποδύσῃ,
[23]	βλέμμα καὶ φωνὴ καὶ τράχηλος	ἐπικεκλασμένος	καὶ ψιμύθιον καὶ μαστίχη καὶ
[21]	ἤρετο τίνι ὅμοιος εἴη, πάνυ	πεπεισμένος	ἐπὶ τὸν Ἀλέξανδρον ἥξειν αὐτήν,
[6]	ξυλίνους πόδας πεποίητο, καὶ τούτους	ὑποδούμενος	ἐβάδιζεν ἐπιστηριζόμενος ἅμα τοῖς οἰκέταις.
[10]	ὤνησο τῆς σκευῆς, ὅτι μηδὲ	ἐλεούμενος	ἐπὶ τῇ ἥττῃ ἀπέρχῃ, ἀλλὰ
[17]	ταῦτα φαίνηταί τις παρ´ αὐτῶν	ὠφελούμενος,	τί ἄλλο ἢ τοῖς μυσὶ
[21]	ἄνθρωπος, καὶ προῄεις ἐξυπτιάζων καὶ	μιμούμενος	βάδισμα καὶ σχῆμα καὶ βλέμμα
[7]	δὲ τῶν συνόντων σοι κολάκων	ἐπαινούμενος,	οἳ καὶ αὐτοὶ πρὸς ἀλλήλους
[6]	ἔχων καὶ συκίνην τὴν γνώμην,	ὠνούμενος	δὲ χρυσοῦς ἐμβάτας, οἷς μόλις
[1]	αὐτὸς εἶναί τις δόξειν σπουδῇ	συνωνούμενος	τὰ κάλλιστα τῶν βιβλίων· τὸ
[10]	ἐπὶ τῇ ἥττῃ ἀπέρχῃ, ἀλλὰ	μισούμενος	προσέτι διὰ τὴν ἄτεχνόν σου
[7]	διαστρέφων, ὑπὸ μὲν τῶν πεπαιδευμένων	καταγελώμενος,	ὑπὸ δὲ τῶν συνόντων σοι
[9]	τῆς σκηνῆς καὶ τὰ σκέλη	καθῃματωμένος	ἐκ τῶν μαστίγων καὶ συλλέγων
[26]	κἀμέ σοι ἐνδιατρίβειν, ἐπειδὴ χαίρεις	ἐξαπατώμενος.	~Ἡδέως δ´ ἂν καὶ ἐροίμην
[13]	δραχμῶν ἐπρίατο; ἤλπιζεν γὰρ οἶμαι	κἀκεῖνος,	εἰ τῶν νυκτῶν ὑπ´ ἐκείνῳ
[14]	ἥλατο εἰς τὸ πῦρ, ταλάντου	κἀκεῖνος	ἐπρίατο, καὶ ἔχει μὲν τὸ
[22]	εἰ δὲ ταῦτα ὑπὲρ σοῦ	ἐκεῖνος	ἀκούσειεν, ὡς ὠνῇ βιβλία καὶ
[8]	βοώντων ὁπότε καὶ τὸ σμικρότατον	ἐκεῖνος	ἀνακρούσαιτο. ἧκεν οὖν εἰς τοὺς
[15]	τὸ Αἰσχύλου πυξίον εἰς ὃ	ἐκεῖνος	ἔγραφε σὺν πολλῇ σπουδῇ κτησάμενος
[20]	ὁ ψευδαλέξανδρος καὶ ὁ ψευδοφίλιππος	ἐκεῖνος	κναφεὺς καὶ ὁ κατὰ τοὺς
[3]	κλῶνα δάφνης καθάπερ ὁ ποιμὴν	ἐκεῖνος	λαβών; Ἑλικῶνα μὲν γάρ, ἵνα
[23]	τόδε, εἰ Βάσσος ὁ ὑμέτερος	ἐκεῖνος	σοφιστὴς ἢ Βάταλος ὁ αὐλητὴς
[7]	διάστροφος τὸ σῶμα καὶ λελωβημένος.	ἐκεῖνος	τοίνυν ὁ Θερσίτης ὁ τοιοῦτος
[2]	αὐτὰ ἐκεῖνα κεκρικέναι, ὅσα ὁ	Καλλῖνος	εἰς κάλλος ἢ ὁ ἀοίδιμος
[20]	οἶδ´ ὅπως ῥᾷστος εἶ τῆς	ῥινὸς	ἕλκεσθαι, καὶ πιστεύεις αὐτοῖς ἅπαντα,
[19]	οὔπω καὶ τήμερον εὑρεῖν δεδύνημαι	τίνος	ἕνεκα τὴν σπουδὴν ταύτην ἐσπούδακας
[5]	ἡμέραν διὰ χειρὸς ἔχουσιν αὐτά.	~τίνος	οὖν ἀγαθοῦ ὠνῇ ταῦτα, εἰ
[8]	σοι διηγήσασθαί τι Πυθοῖ γενόμενον.	Ταραντῖνος	Εὐάγγελος τοὔνομα τῶν οὐκ ἀφανῶν
[18]	δέ τι πάντως ἔχεις ἔροιτο	οὗτινος	ἢ ῥήτορος ἢ συγγραφέως ἢ
[4]	δὲ ἀναγιγνωσκομένων οἶσθα οὐδέν, ἀλλ´	ὄνος	λύρας ἀκούεις κινῶν τὰ ὦτα.
[6]	οἶμαι, ἀποσαπέντας ἐπειδή ποτε διὰ	χιόνος	ὁδοιπορῆσαι συνέβη αὐτῷ. οὗτος τοίνυν
[25]	περὶ σοῦ διηγεῖτο ἐξελθὼν ὁ	πόρνος,	ἔτι καὶ δήγματα ἐπιδεικνύς. ἀλλ´
[30]	βιβλίον πώποτε, ἀλλὰ τὸ τῆς	κυνὸς	ποιεῖς τῆς ἐν τῇ φάτνῃ
[9]	ποτε καὶ ἧκεν ἡ τοῦ	ἀγῶνος	ἡμέρα, τρεῖς μὲν ἦσαν, ἔλαχεν
[8]	ποικίλοις κατακεκοσμημένην, Μουσῶν μεταξὺ καὶ	Ἀπόλλωνος	καὶ Ὀρφέως ἐντετορνευμένων, θαῦμα μέγα
[11]	λύραν δὲ ἀναθεῖναι εἰς τοῦ	Ἀπόλλωνος	τὸ ἱερόν, καὶ ἐπὶ πολύ
[27]	τί μάλιστα ἀναγιγνώσκεις αὐτῶν; τὰ	Πλάτωνος;	τὰ Ἀντισθένους; τὰ Ἀρχιλόχου; τὰ
[20]	καθάπερ ὁ ψευδαλέξανδρος καὶ ὁ	ψευδοφίλιππος	ἐκεῖνος κναφεὺς καὶ ὁ κατὰ
[7]	δέ τις αὐτῷ δημηγορῶν παγγέλοιος	ἄνθρωπος,	διάστροφος τὸ σῶμα καὶ λελωβημένος.
[21]	τοῦτο ἔπαθες, ἀνόητος καὶ ἀπαίδευτος	ἄνθρωπος,	καὶ προῄεις ἐξυπτιάζων καὶ μιμούμενος
[20]	ὡμοιώθης τὴν ὄψιν, καθάπερ ὁ	ψευδαλέξανδρος	καὶ ὁ ψευδοφίλιππος ἐκεῖνος κναφεὺς
[24]	οἰκίαν, ἀποδοῦναι δὲ τοῖς ἀνδραποδοκαπήλοις	μέρος	γοῦν ἀπὸ πολλῶν τῶν ὀφειλομένων.
[5]	ἢ κοππαφόρον, ἐλέγχοιτο ἄν, οἶμαι,	ἑκάτερος	οὐκ εἰδὼς ὅ τι χρήσαιτο
[20]	ῥήτωρ καὶ συγγραφεὺς οἷος οὐδ´	ἕτερος,	ὠνεῖσθαι τὰ βιβλία, ὡς ἀληθεύοις
[23]	καὶ τόδε, εἰ Βάσσος ὁ	ὑμέτερος	ἐκεῖνος σοφιστὴς ἢ Βάταλος ὁ
[16]	φθέγγῃ— μᾶλλον δὲ τῶν ἰχθύων	ἀφωνότερος	εἶ— βιοῖς δὲ ὡς οὐδ´
[21]	τις ἐν τῇ Λαρίσῃ Βατραχίων	μάγειρος	τῷ Πύρρῳ ὅμοιος. ~Καὶ σὺ
[27]	ῥήτορες δὲ μάλιστά σοι διὰ	χειρός;	εἰπέ μοι, καὶ Αἰσχίνου τὸν
[4]	νύκτωρ καὶ μεθ´ ἡμέραν διὰ	χειρὸς	ἔχουσιν αὐτά. ~τίνος οὖν ἀγαθοῦ
[19]	σε εἰδότων, οὐ μᾶλλον ἢ	φαλακρὸς	ἄν τις πρίαιτο κτένας ἢ
[18]	πάντως ἔχεις ἔροιτο οὗτινος ἢ	ῥήτορος	ἢ συγγραφέως ἢ ποιητοῦ ἐστι,
[7]	κολάκων ἐπαινούμενος, οἳ καὶ αὐτοὶ	πρὸς	ἀλλήλους ἐπιστρεφόμενοι γελῶσι τὰ πολλά;
[25]	θηρεύεται. ἀδύνατον δὲ πένητα ὄντα	πρὸς	ἄμφω διαρκεῖν. σκόπει τοίνυν ὡς
[10]	ἐκείναις. καὶ εἰπεῖν γε λέγεται	πρὸς	αὐτόν· Ὦ Εὐάγγελε, σὺ μὲν
[29]	πολλοὶ παρὰ τοῖς γείτοσιν αὐτῶν,	πρὸς	δὲ τὰ ἐκείνων κάτοπτρα προσελθόντες
[25]	ἄλλον ταὐτὰ καὶ λόγοις διηγουμένους.	πρὸς	δὴ ταῦτα, ὦγαθέ, ταμιεύου τἀργύριον
[19]	σοῦ πολλάκις. Ζητῶν δὲ ἀεὶ	πρὸς	ἐμαυτὸν οὔπω καὶ τήμερον εὑρεῖν
[24]	ἢν οἱ θεοὶ ἐθέλωσι, καὶ	πρὸς	ἔσχατον πενίας συνελάσοντας· δέον ἔτι
[8]	ἐδόκει αὐτῷ ἀδύνατον εἶναι μήτε	πρὸς	ἰσχὺν μήτε πρὸς ὠκύτητα εὖ
[27]	ἢ πρὸ τῶν λόγων; ἀλλὰ	πρὸς	Κότυος μηκέτι μὴ τολμήσῃς τοιοῦτο
[15]	μωροὶ βροτῶν. Τοῦτο μέν γε	πρὸς	σὲ μάλιστα εὐστόχως ἂν εἰρημένον
[7]	μὴ ἐξετάζειν· οὐδὲν γὰρ αὐτῶν	πρὸς	σέ· πεποίηται δέ τις αὐτῷ
[30]	ὑπὲρ μόνων τῶν βιβλίων παρρησιάζομαι	πρὸς	σέ, περὶ δὲ τῶν ἄλλων
[3]	σοι πώποτε τῆς ἐν χρῷ	πρὸς	τὰ βιβλία συνουσίας ἢ ὡς
[5]	ἀδύνατον, ἐπίνευσον γοῦν ἢ ἀνάνευσον	πρὸς	τὰ ἐρωτώμενα. εἴ τις αὐλεῖν
[3]	οἵῳ δὲ σοί— καί μοι	πρὸς	τῆς Λιβανίτιδος ἄφες ἐν τῷ
[0]		~ΠΡΟΣ	ΤΟΝ ΑΠΑΙΔΕΥΤΟΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ
[12]	ἄχρι δὴ συνελθόντας τοὺς κύνας	πρὸς	τὸν ἦχον— πολλοὶ δὲ ἦσαν
[2]	τάξις τῶν ὀνομάτων, ὅσα τε	πρὸς	τὸν ὀρθὸν κανόνα τῷ συγγραφεῖ
[28]	χρήσῃ εἰς οὐδὲν καὶ καταγελασθήσῃ	πρὸς	τῶν πεπαιδευμένων, οἷς ἀπόχρη ὠφελεῖσθαι
[8]	εἶναι μήτε πρὸς ἰσχὺν μήτε	πρὸς	ὠκύτητα εὖ πεφυκότι, κιθάρᾳ δὲ
[8]	τοὺς Δελφοὺς τοῖς τε ἄλλοις	λαμπρὸς	καὶ δὴ καὶ ἐσθῆτα χρυσόπαστον
[21]	τῆς κορύζης. ὁ μὲν γὰρ	Πύρρος	ἐπιδείξας αὐτῇ εἰκόνα Φιλίππου καὶ
[21]	ἐπεὶ γὰρ οὕτω διέκειτο ὁ	Πύρρος	καὶ ταῦτα ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἐπέπειστο,
[12]	ἐξαίρετα τῷ Ὀρφεῖ παρὰ τῆς	μητρὸς	ὑπῆρχεν· ἡ λύρα δὲ ἄλλως
[1]	τοιαῦτα ἐπιψευδομένων τοῖς βιβλίοις καὶ	θησαυρὸς	ἕτοιμος τοῖς καπήλοις αὐτῶν. ἢ
[7]	τοῦτο καὶ καλὸς ἅμα καὶ	ἰσχυρὸς	ἂν γένοιτο, καὶ ὑπερπηδήσεται μὲν
[9]	τρεῖς μὲν ἦσαν, ἔλαχεν δὲ	μέσος	αὐτῶν ὁ Εὐάγγελος ᾄδειν· καὶ
[16]	δὲ ὡς οὐδ´ εἰπεῖν καλόν,	μῖσος	δὲ ἄγριον, φασί, παρὰ πάντων
[23]	γοῦν μοι καὶ τόδε, εἰ	Βάσσος	ὁ ὑμέτερος ἐκεῖνος σοφιστὴς ἢ
[22]	οὐ μικρὰς ἔχεις περὶ τοῦ	πράγματος,	εἰ βασιλεὺς μάθοι ταῦτα σοφὸς
[14]	αὐτὸς δὲ ὁ τοῦ θαυμαστοῦ	κτήματος	δεσπότης καὶ αὐτὸν σὲ τῇ
[12]	μηδενὸς ἁπτομένου, εἰς ἔρωτα τοῦ	κτήματος	ἐμπεσεῖν καὶ διαφθείραντα τὸν ἱερέα
[5]	ἢ οὐδὲν ὄφελος αὐτῷ τοῦ	κτήματος	οὐκ ἐπισταμένῳ χρήσασθαι κατὰ τὴν
[2]	τί ὄφελος, ὦ θαυμάσιε, τοῦ	κτήματος	οὔτε εἰδότι τὸ κάλλος αὐτῶν
[9]	ἐκβαλεῖν τοῦ θεάτρου· ὅτεπερ καὶ	γελοιότατος	ὤφθη δακρύων ὁ χρυσοῦς Εὐάγγελος
[9]	ἡ πορφύρα δὲ ἐνέπρεπε τῆς	ἐσθῆτος,	ἣ μεταξὺ τοῦ χρυσοῦ διεφαίνετο.
[21]	τί θαυμαστὸν εἰ τοῦτο ἔπαθες,	ἀνόητος	καὶ ἀπαίδευτος ἄνθρωπος, καὶ προῄεις
[27]	τὰ Ἀντισθένους; τὰ Ἀρχιλόχου; τὰ	Ἱππώνακτος;	ἢ τούτων μὲν ὑπερφρονεῖς, ῥήτορες
[23]	πάντα σου πρόδηλα τὰ τῆς	νυκτὸς	ἀπόρρητα; εἰπὲ γοῦν μοι καὶ
[10]	καὶ τοῦ Εὐαγγέλου κατεγέλα μάτην	ἐμπομπεύσαντος	τῇ κιθάρᾳ καὶ ταῖς σφραγῖσιν
[9]	τρεῖς ἅμα χορδὰς σφοδρότερον τοῦ	δέοντος	ἐμπεσὼν τῇ κιθάρᾳ, ᾄδειν δὲ
[2]	καὶ ἀναγιγνώσκεις ἔνια πάνυ ἐπιτρέχων,	φθάνοντος	τοῦ ὀφθαλμοῦ τὸ στόμα· οὐδέπω
[19]	μὴ σαυτὸν φέρων ταῖς τοῦ	γέροντος	ἐκείνου διαθήκαις παρενέγραψας, ἀπωλώλεις ἂν
[3]	Καίτοι οὐδέ, εἰ καὶ πάνυ	ἀναίσχυντος	εἶ καὶ ἀνδρεῖος τὰ τοιαῦτα,
[5]	σαφὴς οὗτος, καὶ τῶν ὁρώντων	ἕκαστος	εὐθὺς τὸ προχειρότατον ἐκεῖνο ἐπιφθέγγεται,
[20]	Καὶ γὰρ οὐκ οἶδ´ ὅπως	ῥᾷστος	εἶ τῆς ῥινὸς ἕλκεσθαι, καὶ
[14]	Μεμφῖται τῆς Ἴσιδος τοὺς πλοκάμους·	αὐτὸς	δὲ ὁ τοῦ θαυμαστοῦ κτήματος
[1]	μὲν γὰρ ἐν παιδείᾳ καὶ	αὐτὸς	εἶναί τις δόξειν σπουδῇ συνωνούμενος
[16]	πυξίον. ~τίνα γὰρ ἐλπίδα καὶ	αὐτὸς	ἔχων εἰς τὰ βιβλία καὶ
[30]	ἂν τὰ βιβλία, χρήσασθαι δὲ	αὐτὸς	οὐκ ἂν δύναιο. καίτοι οὐδὲ
[15]	σὺν πολλῇ σπουδῇ κτησάμενος καὶ	αὐτὸς	ᾤετο ἔνθεος ἔσεσθαι καὶ κάτοχος
[21]	εἰ τοῦτο ἔπαθες, ἀνόητος καὶ	ἀπαίδευτος	ἄνθρωπος, καὶ προῄεις ἐξυπτιάζων καὶ
[5]	ἐπίνευσον· εἴ τις ὥσπερ σὺ	ἀπαίδευτος	ὢν ὠνοῖτο πολλὰ βιβλία, οὐ
[10]	στεφάνῳ δέκα δραχμῶν ἀξίαν· ἀλλ´	οὗτός	γε ᾄσας δεξιῶς καὶ κιθαρίσας
[5]	ἐπίσκοπα τοξεῦσαι; τί σοι καὶ	οὗτος	δοκεῖ; ἆρ´ ἂν ἐπιδείξασθαί τι
[5]	ὠνοῖτο πολλὰ βιβλία, οὐ σκώμματα	οὗτος	εἰς ἀπαιδευσίαν καθ´ ἑαυτοῦ ἐκφέροι;
[5]	ἐπινεύειν; ἔλεγχος γάρ, οἶμαι, σαφὴς	οὗτος,	καὶ τῶν ὁρώντων ἕκαστος εὐθὺς
[10]	πόδα δή σοι καὶ Εὐάγγελος	οὗτος,	παρ´ ὅσον σοί γε οὐδ´
[15]	οὐ δυνάμενον κατέχειν τὸν γέλωτα.	οὗτος	τοίνυν πυθόμενος ὡς ἐγγελᾶται, τὸ
[6]	διὰ χιόνος ὁδοιπορῆσαι συνέβη αὐτῷ.	οὗτος	τοίνυν τοῦτο μὲν ἐλεεινὸν ἐπεπόνθει,
[7]	ἐκεῖνος τοίνυν ὁ Θερσίτης ὁ	τοιοῦτος	εἰ λάβοι τὴν Ἀχιλλέως πανοπλίαν,
[10]	γε οὐδ´ ὀλίγον μέλει τοῦ	γέλωτος	τῶν θεατῶν. ~Οὐκ ἄκαιρον δ´
[14]	δείκνυσιν ὡς Τεγεᾶται τοῦ Καλυδωνίου	ὑὸς	τὸ δέρμα καὶ Θηβαῖοι τὰ
[27]	πρὸ τῶν λόγων; ἀλλὰ πρὸς	Κότυος	μηκέτι μὴ τολμήσῃς τοιοῦτο μηδέν,
[22]	οὔκουν θαυμαστόν, εἰ ἀπίθανος οὕτως	ζωγράφος	ὢν καὶ τοῖς πεπαιδευμένοις ἐξομοιοῦσθαι
[7]	τις αὐτῷ δημηγορῶν παγγέλοιος ἄνθρωπος,	διάστροφος	τὸ σῶμα καὶ λελωβημένος. ἐκεῖνος
[22]	πράγματος, εἰ βασιλεὺς μάθοι ταῦτα	σοφὸς	ἀνὴρ καὶ παιδείαν μάλιστα τιμῶν·
[20]	καλὸς εἶ καὶ ἐράσμιος ἀλλὰ	σοφὸς	καὶ ῥήτωρ καὶ συγγραφεὺς οἷος
[19]	κάτοπτρον ὁ τυφλὸς ἢ ὁ	κωφὸς	αὐλητὴν ἢ παλλακὴν ὁ εὐνοῦχος
[5]	τί ὀκνεῖς καὶ τοῦτο ἐπινεύειν;	ἔλεγχος	γάρ, οἶμαι, σαφὴς οὗτος, καὶ
[1]	περὶ τὰ κάτω χωρεῖ, καὶ	ἔλεγχος	γίγνεται τῆς ἀπαιδευσίας πως τοῦτο.
[15]	αὐτὸς ᾤετο ἔνθεος ἔσεσθαι καὶ	κάτοχος	ἐκ τοῦ πυξίου· ἀλλ´ ὅμως
[19]	κωφὸς αὐλητὴν ἢ παλλακὴν ὁ	εὐνοῦχος	ἢ ὁ ἠπειρώτης κώπην ἢ
[3]	μὴ σύμπαντα σαφῶς εἰπεῖν— οὐδὲ	ἐγγὺς	γενέσθαι ποτ´ ἂν εὖ οἶδ´
[22]	ἔχεις περὶ τοῦ πράγματος, εἰ	βασιλεὺς	μάθοι ταῦτα σοφὸς ἀνὴρ καὶ
[20]	ψευδαλέξανδρος καὶ ὁ ψευδοφίλιππος ἐκεῖνος	κναφεὺς	καὶ ὁ κατὰ τοὺς προπάτορας
[20]	ἀλλὰ σοφὸς καὶ ῥήτωρ καὶ	συγγραφεὺς	οἷος οὐδ´ ἕτερος, ὠνεῖσθαι τὰ
[5]	οὗτος, καὶ τῶν ὁρώντων ἕκαστος	εὐθὺς	τὸ προχειρότατον ἐκεῖνο ἐπιφθέγγεται, τί
[7]	ὑπὸ τῷ κράνει ὁπότε ἀνανεύσειε	δεικνὺς	τοὺς παραβλῶπας ἐκείνους αὑτοῦ ὀφθαλμοὺς
[25]	ὁ πόρνος, ἔτι καὶ δήγματα	ἐπιδεικνύς.	ἀλλ´ ἔγωγε καὶ μάρτυρας ἂν
[8]	κρατήσειν ἐπείσθη ὑπὸ καταράτων ἀνθρώπων	οὓς	εἶχε περὶ αὑτὸν ἐπαινούντων καὶ
[5]	Τιμοθέου αὐλοὺς ἢ τοὺς Ἰσμηνίου,	οὓς	ἑπτὰ ταλάντων ὁ Ἰσμηνίας ἐν
[1]	τὴν ἐξέτασιν παραλαμβάνοις; ἐπεὶ τοῦ	ἀκριβοῦς	ἢ ἀσφαλοῦς ἐν αὐτοῖς τίς
[20]	αὐτῶν. φασὶ δὲ σὲ καὶ	λόγους	ἐπιδείκνυσθαι αὐτοῖς ἐπὶ δείπνῳ κἀκείνους
[28]	ὑπαγάγῃς τῇ γλώττῃ παλαιῶν ἀνδρῶν	λόγους	καὶ ποιήματα μηδὲν δεινόν σε
[8]	ὡς ἀντὶ καρποῦ τῆς δάφνης	σμαράγδους	εἶναι ἰσομεγέθεις τῷ καρπῷ· τὴν
[5]	τί δ´ εἴ τις τοῦ	Ἡρακλέους	τὰ τόξα κτήσαιτο μὴ Φιλοκτήτης
[12]	μὲν θηρία καὶ φυτὰ καὶ	λίθους,	ἐμελῴδει δὲ καὶ μετὰ τὴν
[4]	σύ, ἀξυνέτους δὲ τῇ γνώσει,	οἵους	εἰκὸς εἶναι τοὺς μηδὲν τῶν
[16]	κέδρῳ καὶ διφθέρας περιβάλλεις καὶ	ὀμφαλοὺς	ἐντίθης, ὡς δή τι ἀπολαύσων
[1]	παραλαμβάνοις; ἐπεὶ τοῦ ἀκριβοῦς ἢ	ἀσφαλοῦς	ἐν αὐτοῖς τίς ἢ ποία
[7]	ἐπαινούμενος, οἳ καὶ αὐτοὶ πρὸς	ἀλλήλους	ἐπιστρεφόμενοι γελῶσι τὰ πολλά; ~Θέλω
[26]	μόνον οὐκ ἐπ´ ἄκρου τοῦ	χείλους	ἔχεις τὰ παλαιὰ πάντα. πᾶσαν
[2]	ἢ τυφλὸς ἄν τις ἀπολαύσειε	κάλλους	παιδικῶν; σὺ δὲ ἀνεῳγμένοις μὲν
[28]	ἀπόχρη ὠφελεῖσθαι οὐκ ἐκ τοῦ	κάλλους	τῶν βιβλίων οὐδ´ ἐκ τῆς
[5]	μὴ ἐπιστάμενος κτήσαιτο τοὺς Τιμοθέου	αὐλοὺς	ἢ τοὺς Ἰσμηνίου, οὓς ἑπτὰ
[1]	καὶ κατακεκόφθαι αὐτὰ τεκμαίροιο καὶ	συμβούλους	τοὺς σέας ἐπὶ τὴν ἐξέτασιν
[14]	καὶ Μεμφῖται τῆς Ἴσιδος τοὺς	πλοκάμους·	αὐτὸς δὲ ὁ τοῦ θαυμαστοῦ
[7]	δεικνὺς τοὺς παραβλῶπας ἐκείνους αὑτοῦ	ὀφθαλμοὺς	καὶ τὸν θώρακα ἐπαίρων τῷ
[23]	Συβαρίτης, ὃς τοὺς θαυμαστοὺς ὑμῖν	νόμους	συνέγραψεν, ὡς χρὴ λεαίνεσθαι καὶ
[24]	Καλλῖνον τοὺς βιβλιογράφους; οὔκ, ἀλλ´	ὠμούς	τινας ἀνθρώπους ἐπιτρίψοντάς σε, ἢν
[2]	καὶ συνίῃς ὅστις μὲν ὁ	νοῦς	σύμπασιν, τίς δὲ ἡ τάξις
[27]	ἀναγιγνώσκεις αὐτῶν; τὰ Πλάτωνος; τὰ	Ἀντισθένους;	τὰ Ἀρχιλόχου; τὰ Ἱππώνακτος; ἢ
[4]	τοῦ Θουκυδίδου ὅσα παρὰ τοῦ	Δημοσθένους	καὶ αὐτὰ ὀκτάκις μεταγεγραμμένα εὑρέθη,
[4]	ἐκεῖνα ἔχε συλλαβὼν τὰ τοῦ	Δημοσθένους	ὅσα τῇ χειρὶ τῇ αὑτοῦ
[11]	ᾠδῆς προσενεχθῆναι τῇ Λέσβῳ, κἀκείνους	ἀνελομένους	τὴν μὲν κεφαλὴν καταθάψαι ἵναπερ
[25]	καὶ ἄλλον ταὐτὰ καὶ λόγοις	διηγουμένους.	πρὸς δὴ ταῦτα, ὦγαθέ, ταμιεύου
[20]	τὰ βιβλία, ὡς ἀληθεύοις τοὺς	ἐπαίνους	αὐτῶν. φασὶ δὲ σὲ καὶ
[11]	μετ´ ᾠδῆς προσενεχθῆναι τῇ Λέσβῳ,	κἀκείνους	ἀνελομένους τὴν μὲν κεφαλὴν καταθάψαι
[20]	λόγους ἐπιδείκνυσθαι αὐτοῖς ἐπὶ δείπνῳ	κἀκείνους	χερσαίων βατράχων δίκην διψῶντας κεκραγέναι,
[7]	ὁπότε ἀνανεύσειε δεικνὺς τοὺς παραβλῶπας	ἐκείνους	αὑτοῦ ὀφθαλμοὺς καὶ τὸν θώρακα
[4]	γε διελέγχειν ἐθέλεις, ὄψει μηδ´	ἐκείνους	πολύ σου τὰ εἰς παιδείαν
[25]	νόσον θεραπεύειν καὶ τοὺς ὑπηρέτας	ἐκείνους	ὠνεῖσθαι, ὅπως μὴ ἐπιλειπόντων σε
[4]	πολύ σου τὰ εἰς παιδείαν	ἀμείνους,	ἀλλὰ βαρβάρους μὲν τὴν φωνὴν
[10]	εἰσέρχεται, κιθάραν μὲν παλαιὰν ἔχων,	ξυλίνους	δὲ κόλλοπας ἐπικειμένην, ἐσθῆτα δὲ
[6]	ἐπεπόνθει, καὶ θεραπεύων τὴν δυστυχίαν	ξυλίνους	πόδας πεποίητο, καὶ τούτους ὑποδούμενος
[29]	ἰατρῶν τὸ αὐτὸ σοὶ ποιοῦσιν,	ἐλεφαντίνους	νάρθηκας καὶ σικύας ἀργυρᾶς ποιούμενοι
[12]	ὅμοιον τῷ Ὀρφεῖ παθεῖν καὶ	μόνους	ἐφ´ ἑαυτὸν συγκαλέσαι τοὺς κύνας.
[6]	οἷς μόλις ἄν τις καὶ	ἀρτίπους	ἐμπεριπατήσειεν; ~Ἐπεὶ δὲ ἐν τοῖς
[24]	βιβλιογράφους; οὔκ, ἀλλ´ ὠμούς τινας	ἀνθρώπους	ἐπιτρίψοντάς σε, ἢν οἱ θεοὶ
[7]	ἐπὶ στόμα καταπίπτων ὑπὸ τοῦ	βάρους	καὶ ὑπὸ τῷ κράνει ὁπότε
[4]	τὰ εἰς παιδείαν ἀμείνους, ἀλλὰ	βαρβάρους	μὲν τὴν φωνὴν ὥσπερ σύ,
[6]	ἐκ συμφορᾶς ἀποτμηθεὶς τοὺς πόδας	ἀμφοτέρους,	ἀπὸ κρύους, οἶμαι, ἀποσαπέντας ἐπειδή
[7]	κνημῖδας ἐπισυρόμενος, καὶ ὅλως αἰσχύνων	ἀμφοτέρους,	καὶ τὸν δημιουργὸν αὐτῶν καὶ
[6]	συκίνην τὴν γνώμην, ὠνούμενος δὲ	χρυσοῦς	ἐμβάτας, οἷς μόλις ἄν τις
[9]	καὶ γελοιότατος ὤφθη δακρύων ὁ	χρυσοῦς	Εὐάγγελος καὶ ὑπὸ τῶν μαστιγοφόρων
[9]	παρὰ πάντων γενέσθαι τῶν θεατῶν,	τοὺς	ἀθλοθέτας δὲ ἀγανακτήσαντας ἐπὶ τῇ
[27]	τὸν Εὔπολιν ὑποδέδυκας; ἀνέγνως καὶ	τοὺς	Βάπτας, τὸ δρᾶμα ὅλον; εἶτ´
[24]	σοι τὸν Ἀττικὸν καὶ Καλλῖνον	τοὺς	βιβλιογράφους; οὔκ, ἀλλ´ ὠμούς τινας
[29]	μαχαιρίδας καὶ κάτοπτρον σύμμετρον ἔχοντας,	τοὺς	δὲ ἀμαθεῖς καὶ ἰδιώτας πλῆθος
[8]	ἐκεῖνος ἀνακρούσαιτο. ἧκεν οὖν εἰς	τοὺς	Δελφοὺς τοῖς τε ἄλλοις λαμπρὸς
[20]	ὠνεῖσθαι τὰ βιβλία, ὡς ἀληθεύοις	τοὺς	ἐπαίνους αὐτῶν. φασὶ δὲ σὲ
[23]	κίναιδος Ἡμιθέων ὁ Συβαρίτης, ὃς	τοὺς	θαυμαστοὺς ὑμῖν νόμους συνέγραψεν, ὡς
[9]	θέατρον καὶ θαυμαστῆς ἐλπίδος ἐμπλήσας	τοὺς	θεατάς, ἐπειδή ποτε καὶ ᾆσαι
[5]	κτήσαιτο τοὺς Τιμοθέου αὐλοὺς ἢ	τοὺς	Ἰσμηνίου, οὓς ἑπτὰ ταλάντων ὁ
[29]	γελοιοτέρῳ τινὶ τὰ σὰ εἰκάσω,	τοὺς	κουρέας τούτους ἐπίσκεψαι, καὶ ὄψει
[12]	καὶ μόνους ἐφ´ ἑαυτὸν συγκαλέσαι	τοὺς	κύνας. ὅτεπερ καὶ σαφέστατα ὤφθη
[12]	Ὀρφέως μουσικῆς· ἄχρι δὴ συνελθόντας	τοὺς	κύνας πρὸς τὸν ἦχον— πολλοὶ
[5]	εὖ γε ἀνένευσας· οὐδὲ γὰρ	τοὺς	Μαρσύου ἢ Ὀλύμπου κτησάμενος αὐλήσειεν
[29]	κουρέας τούτους ἐπίσκεψαι, καὶ ὄψει	τοὺς	μὲν τεχνίτας αὐτῶν ξυρὸν καὶ
[4]	τῇ γνώσει, οἵους εἰκὸς εἶναι	τοὺς	μηδὲν τῶν καλῶν καὶ αἰσχρῶν
[7]	τῷ κράνει ὁπότε ἀνανεύσειε δεικνὺς	τοὺς	παραβλῶπας ἐκείνους αὑτοῦ ὀφθαλμοὺς καὶ
[4]	ὥσπερ ἐξ ἀγορᾶς ἦν πριάσθαι	τοὺς	πένητας ἡμᾶς ὑπερβάλλοντας. τίς δὲ
[14]	Γηρυόνου καὶ Μεμφῖται τῆς Ἴσιδος	τοὺς	πλοκάμους· αὐτὸς δὲ ὁ τοῦ
[6]	πλούσιος ἀνὴρ ἐκ συμφορᾶς ἀποτμηθεὶς	τοὺς	πόδας ἀμφοτέρους, ἀπὸ κρύους, οἶμαι,
[20]	ἐκεῖνος κναφεὺς καὶ ὁ κατὰ	τοὺς	προπάτορας ἡμῶν ψευδονέρων καὶ εἴ
[1]	κατακεκόφθαι αὐτὰ τεκμαίροιο καὶ συμβούλους	τοὺς	σέας ἐπὶ τὴν ἐξέτασιν παραλαμβάνοις;
[5]	τις αὐλεῖν μὴ ἐπιστάμενος κτήσαιτο	τοὺς	Τιμοθέου αὐλοὺς ἢ τοὺς Ἰσμηνίου,
[25]	ἔγωγε καὶ μάρτυρας ἂν παρασχοίμην	τοὺς	τότε παρόντας ὡς ἠγανάκτησα καὶ
[25]	τὴν ἑτέραν νόσον θεραπεύειν καὶ	τοὺς	ὑπηρέτας ἐκείνους ὠνεῖσθαι, ὅπως μὴ
[4]	μὲν τὴν φωνὴν ὥσπερ σύ,	ἀξυνέτους	δὲ τῇ γνώσει, οἵους εἰκὸς
[29]	σικύας ἀργυρᾶς ποιούμενοι καὶ σμίλας	χρυσοκολλήτους·	ὁπόταν δὲ καὶ χρήσασθαι τούτοις
[6]	ἐποίει, κρηπῖδας γὰρ καλλίστας ἐωνεῖτο	νεοτμήτους	ἀεί, καὶ τὴν πλείστην πραγματείαν
[23]	Ἡμιθέων ὁ Συβαρίτης, ὃς τοὺς	θαυμαστοὺς	ὑμῖν νόμους συνέγραψεν, ὡς χρὴ
[13]	λέγω, ὅπου καὶ καθ´ ἡμᾶς	αὐτοὺς	ἐγένετό τις καὶ ἔτι ἐστίν,
[16]	ἐπὶ τῇ βδελυρίᾳ· ὡς εἰ	τοιούτους	ἀπειργάζετο τὰ βιβλία, φυγῇ φευκτέον
[29]	τὰ σὰ εἰκάσω, τοὺς κουρέας	τούτους	ἐπίσκεψαι, καὶ ὄψει τοὺς μὲν
[6]	δυστυχίαν ξυλίνους πόδας πεποίητο, καὶ	τούτους	ὑποδούμενος ἐβάδιζεν ἐπιστηριζόμενος ἅμα τοῖς
[6]	ἀποτμηθεὶς τοὺς πόδας ἀμφοτέρους, ἀπὸ	κρύους,	οἶμαι, ἀποσαπέντας ἐπειδή ποτε διὰ
[24]	τὸν Ἀττικὸν καὶ Καλλῖνον τοὺς	βιβλιογράφους;	οὔκ, ἀλλ´ ὠμούς τινας ἀνθρώπους
[8]	ἀνακρούσαιτο. ἧκεν οὖν εἰς τοὺς	Δελφοὺς	τοῖς τε ἄλλοις λαμπρὸς καὶ
[20]	οὐδ´ ἕτερος, ὠνεῖσθαι τὰ βιβλία,	ὡς	ἀληθεύοις τοὺς ἐπαίνους αὐτῶν. φασὶ
[14]	διάκειται, βακτηρίας εἰς τὴν κεφαλὴν	ὡς	ἀληθῶς δεόμενος. ~Λέγεται δὲ καὶ
[4]	ἀπέφαινε τὸν ἔχοντα, πολλοῦ ἂν	ὡς	ἀληθῶς τὸ κτῆμα ἦν ἄξιον
[17]	ταῖς τίλφαις οἰκήσεις καὶ πληγὰς	ὡς	ἀμελοῦσι τοῖς οἰκέταις; ~Πῶς δὲ
[8]	καὶ στέφανον δάφνης χρυσῆς κάλλιστον,	ὡς	ἀντὶ καρποῦ τῆς δάφνης σμαράγδους
[20]	ἅπαντα, ὅς ποτε κἀκεῖνο ἐπείσθης,	ὡς	βασιλεῖ τινι ὡμοιώθης τὴν ὄψιν,
[22]	μὴ πάλαι κατεῖδον· σοφὸν γάρ,	ὡς	γοῦν οἴει, τοῦτ´ ἐπινενόηκας καὶ
[16]	διφθέρας περιβάλλεις καὶ ὀμφαλοὺς ἐντίθης,	ὡς	δή τι ἀπολαύσων αὐτῶν; πάνυ
[3]	πρὸς τὰ βιβλία συνουσίας ἢ	ὡς	διδάσκαλός σοι ὁ δεῖνα ἢ
[5]	τόξα κτήσαιτο μὴ Φιλοκτήτης ὢν	ὡς	δύνασθαι ἐντείνασθαί τε αὐτὰ καὶ
[15]	τὸν γέλωτα. οὗτος τοίνυν πυθόμενος	ὡς	ἐγγελᾶται, τὸ Αἰσχύλου πυξίον εἰς
[16]	πάντων ἔχεις ἐπὶ τῇ βδελυρίᾳ·	ὡς	εἰ τοιούτους ἀπειργάζετο τὰ βιβλία,
[4]	λύρας ἀκούεις κινῶν τὰ ὦτα.	Ὡς	εἴ γε τὸ κεκτῆσθαι τὰ
[12]	ταῦτα ὑπὲρ τῆς λύρας πυνθανόμενον,	ὡς	ἐκήλει μὲν θηρία καὶ φυτὰ
[3]	τοιαῦτα, τολμήσειας ἄν ποτε εἰπεῖν	ὡς	ἐπαιδεύθης ἢ ἐμέλησέ σοι πώποτε
[1]	κάλλιστα ὠνῇ, ἀλλὰ πιστεύεις τοῖς	ὡς	ἔτυχεν ἐπαινοῦσι καὶ ἕρμαιον εἶ
[25]	ἂν παρασχοίμην τοὺς τότε παρόντας	ὡς	ἠγανάκτησα καὶ ὀλίγου πληγὰς ἐνέτριψα
[25]	πρὸς ἄμφω διαρκεῖν. σκόπει τοίνυν	ὡς	ἱερὸν χρῆμα συμβουλή. ἀξιῶ γάρ
[23]	δὲ σὰ οὕτω περιφανῆ ἐστιν	ὡς	καὶ τυφλοῖς εἶναι καὶ κωφοῖς
[6]	πλείστην πραγματείαν περὶ ταύτας εἶχεν,	ὡς	καλλίστοις ὑποδήμασι κεκοσμημένα εἴη αὐτῷ
[11]	θρῆνόν τινα ἐπὶ τῷ Ὀρφεῖ,	ὡς	λόγος, τὴν λύραν δὲ αὐτὴν
[28]	μηδὲν δεινόν σε εἰργασμένα. Οἶδα	ὡς	μάτην ταῦτά μοι λελήρηται καὶ
[3]	μαστιγοῦσαι ἀπήλλαξαν ἂν τῶν τοιούτων,	ὡς	μὴ μιᾶναι μήτε τὸν Ὀλμειὸν
[25]	ὦγαθέ, ταμιεύου τἀργύριον καὶ φύλαττε,	ὡς	οἴκοι καὶ κατὰ πολλὴν ἀσφάλειαν
[20]	ἐκεῖνο, πεπεισμένον ὑπὸ τῶν κολάκων	ὡς	οὐ μόνον καλὸς εἶ καὶ
[16]	ἰχθύων ἀφωνότερος εἶ— βιοῖς δὲ	ὡς	οὐδ´ εἰπεῖν καλόν, μῖσος δὲ
[12]	κύνας. ὅτεπερ καὶ σαφέστατα ὤφθη	ὡς	οὐχ ἡ λύρα ἡ θέλγουσα
[21]	ἐπὶ τῷ ὁμοίῳ ποτὲ διαφθαρῆναι	ὡς	πιστεύειν ὅτι ὅμοιος ἦν Ἀλεξάνδρῳ
[23]	οἴει τοσοῦτον μανδραγόραν κατακεχύσθαι αὐτοῦ	ὡς	ταῦτα μὲν ἀκούειν, ἐκεῖνα δὲ
[14]	τὸ κειμήλιον τοῦτο καὶ δείκνυσιν	ὡς	Τεγεᾶται τοῦ Καλυδωνίου ὑὸς τὸ
[12]	ἦσαν αὐτόθι— διασπάσα– σθαι αὐτόν,	ὡς	τοῦτο γοῦν ὅμοιον τῷ Ὀρφεῖ
[18]	πρᾴως εἴποις τοῦτό γε· εἶτα,	ὡς	φιλεῖ τὰ τοιαῦτα ἐν συνουσίᾳ
[23]	τοὺς θαυμαστοὺς ὑμῖν νόμους συνέγραψεν,	ὡς	χρὴ λεαίνεσθαι καὶ παρατίλλεσθαι καὶ
[22]	ταῦτα ὑπὲρ σοῦ ἐκεῖνος ἀκούσειεν,	ὡς	ὠνῇ βιβλία καὶ συνάγεις πολλά,
[23]	καὶ ἡλίκοις συγκαθεύδεις; οὐκ οἶσθα	ὡς	ὦτα καὶ ὀφθαλμοὶ πολλοὶ βασιλέως;
[18]	δὲ ἐκ τῆς ἐπιγραφῆς εἰδὼς	πρᾴως	εἴποις τοῦτό γε· εἶτα, ὡς
[5]	δὴ καὶ ὁ κυβερνᾶν οὐκ	εἰδὼς	καὶ ἱππεύειν μὴ μεμελετηκὼς εἰ
[5]	ἐλέγχοιτο ἄν, οἶμαι, ἑκάτερος οὐκ	εἰδὼς	ὅ τι χρήσαιτο ἑκατέρῳ. ἐπινεύεις
[29]	τῷ πλήθει τῶν βιβλίων, οὐκ	εἰδὼς	ὅτι καὶ οἱ ἀμαθέστατοι τῶν
[18]	σὺ δὲ ἐκ τῆς ἐπιγραφῆς	εἰδὼς	πρᾴως εἴποις τοῦτό γε· εἶτα,
[27]	σοι ἐνδιατρίβειν, ἐπειδὴ χαίρεις ἐξαπατώμενος.	~Ἡδέως	δ´ ἂν καὶ ἐροίμην σε,
[19]	ἦν τὸν διηγούμενον τὰ τοῦ	Πενθέως	πάθη καὶ τὸ τῆς Ἀγαύης
[23]	ὡς ὦτα καὶ ὀφθαλμοὶ πολλοὶ	βασιλέως;	τὰ δὲ σὰ οὕτω περιφανῆ
[7]	ὁ τοιοῦτος εἰ λάβοι τὴν	Ἀχιλλέως	πανοπλίαν, οἴει ὅτι αὐτίκα διὰ
[14]	καὶ πρῴην ἄλλος τις τὴν	Πρωτέως	τοῦ Κυνικοῦ βακτηρίαν, ἣν καταθέμενος
[18]	ἔροιτο οὗτινος ἢ ῥήτορος ἢ	συγγραφέως	ἢ ποιητοῦ ἐστι, σὺ δὲ
[8]	Μουσῶν μεταξὺ καὶ Ἀπόλλωνος καὶ	Ὀρφέως	ἐντετορνευμένων, θαῦμα μέγα τοῖς ὁρῶσιν.
[12]	λύραν δοῦναι αὐτῷ τὴν τοῦ	Ὀρφέως.	λαβόντα δὲ μεθ´ ἡμέραν μὲν
[12]	ὅλως μακάριον ἔσεσθαι κληρονομήσαντα τῆς	Ὀρφέως	μουσικῆς· ἄχρι δὴ συνελθόντας τοὺς
[12]	δὲ καὶ μετὰ τὴν τοῦ	Ὀρφέως	συμφορὰν μηδενὸς ἁπτομένου, εἰς ἔρωτα
[14]	βακτηρίας εἰς τὴν κεφαλὴν ὡς	ἀληθῶς	δεόμενος. ~Λέγεται δὲ καὶ Διονύσιον
[4]	τὸν ἔχοντα, πολλοῦ ἂν ὡς	ἀληθῶς	τὸ κτῆμα ἦν ἄξιον καὶ
[8]	πεφυκότι, κιθάρᾳ δὲ καὶ ᾠδῇ	ῥᾳδίως	κρατήσειν ἐπείσθη ὑπὸ καταράτων ἀνθρώπων
[10]	ἀξίαν· ἀλλ´ οὗτός γε ᾄσας	δεξιῶς	καὶ κιθαρίσας κατὰ τὸν νόμον
[15]	τραγῳδίαν ποιεῖν φαύλως πάνυ καὶ	γελοίως,	ὥστε τὸν Φιλόξενον πολλάκις δι´
[5]	οὐκ εἰδὼς καὶ ἱππεύειν μὴ	μεμελετηκὼς	εἰ ὁ μὲν ναῦν καλλίστην
[12]	μητρὸς ὑπῆρχεν· ἡ λύρα δὲ	ἄλλως	κτῆμα ἦν, οὐδὲν ἄμεινον τῶν
[1]	ἄξια, τίνα δὲ φαῦλα καὶ	ἄλλως	σαπρά, εἰ μὴ τῷ διαβεβρῶσθαι
[7]	καὶ τὰς κνημῖδας ἐπισυρόμενος, καὶ	ὅλως	αἰσχύνων ἀμφοτέρους, καὶ τὸν δημιουργὸν
[4]	αὐτὰ ὀκτάκις μεταγεγραμμένα εὑρέθη, καὶ	ὅλως	ἅπαντα ἐκεῖνα ὅσα ὁ Σύλλας
[23]	φῦκος, οἷς ὑμεῖς κοσμεῖσθε, καὶ	ὅλως	κατὰ τὴν παροιμίαν, θᾶττον ἂν
[12]	πάντας καταθέλξειν καὶ κηλήσειν, καὶ	ὅλως	μακάριον ἔσεσθαι κληρονομήσαντα τῆς Ὀρφέως
[9]	μετὰ Θέσπιν τὸν Θηβαῖον οὐ	φαύλως	ἀγωνισάμενον εἰσέρχεται ὅλος περιλαμπόμενος τῷ
[15]	δὲ καὶ Διονύσιον τραγῳδίαν ποιεῖν	φαύλως	πάνυ καὶ γελοίως, ὥστε τὸν
[19]	εἰς τὰ μηδέν σοι χρήσιμα	ὅμως	ἐκ πολλῆς τῆς περιουσίας ἀναλίσκεις;
[15]	κάτοχος ἐκ τοῦ πυξίου· ἀλλ´	ὅμως	ἐν αὐτῷ ἐκείνῳ μακρῷ γελοιότερα
[21]	τὴν τοῦ Πύρρου εἰκόνα· καὶ	ὅμως	ἐπέπειστο ἐκμεμάχθαι τοῦ Ἀλεξάνδρου τὴν
[26]	ῥᾴδιον, τὸ μηκέτι ὠνεῖσθαι βιβλία.	ἱκανῶς	πεπαίδευσαι, ἅλις σοι τῆς σοφίας.
[28]	τοῦτο. προσάψῃ δὲ μηδέποτε μηδὲ	ἀναγνῷς	μηδὲ ὑπαγάγῃς τῇ γλώττῃ παλαιῶν
[27]	Ἀριστοφάνην καὶ τὸν Εὔπολιν ὑποδέδυκας;	ἀνέγνως	καὶ τοὺς Βάπτας, τὸ δρᾶμα
[25]	γὰρ κἀκεῖνα· περὶ δύο ταῦτα	δεινῶς	ἐσπούδακας, βιβλίων τε τῶν πολυτελῶν
[14]	καὶ βδελυρίᾳ ὑπερηκόντισεν. ὁρᾷς ὅπως	κακοδαιμόνως	διάκειται, βακτηρίας εἰς τὴν κεφαλὴν
[18]	πληγὰς ὡς ἀμελοῦσι τοῖς οἰκέταις;	~Πῶς	δὲ οὐ κἀκεῖνο αἰσχρόν, εἴ
[1]	καὶ ἔλεγχος γίγνεται τῆς ἀπαιδευσίας	πως	τοῦτο. μάλιστα δὲ οὐδὲ τὰ
[14]	ἀπαιδευσίᾳ καὶ βδελυρίᾳ ὑπερηκόντισεν. ὁρᾷς	ὅπως	κακοδαιμόνως διάκειται, βακτηρίας εἰς τὴν
[25]	καὶ τοὺς ὑπηρέτας ἐκείνους ὠνεῖσθαι,	ὅπως	μὴ ἐπιλειπόντων σε τῶν οἴκοθεν
[20]	βοῶντες. Καὶ γὰρ οὐκ οἶδ´	ὅπως	ῥᾷστος εἶ τῆς ῥινὸς ἕλκεσθαι,
[29]	τούτοις δέῃ, οἱ μὲν οὐδὲ	ὅπως	χρὴ μεταχειρίσασθαι αὐτὰ ἴσασιν· παρελθὼν
[2]	τὰ βιβλία, καὶ νὴ Δία	κατακόρως,	καὶ ἀναγιγνώσκεις ἔνια πάνυ ἐπιτρέχων,
[9]	ποτε καὶ ᾆσαι καὶ κιθαρίσαι	πάντως	ἔδει, ἀνακρούεται μὲν ἀνάρμοστόν τι
[28]	ποτε φθογγὴν ἀφῇ. εἰ δὲ	πάντως	ἐμμένειν τῇ ὁμοίᾳ νόσῳ διέγνωσται,
[18]	βιβλίον ἰδών— ἀεὶ δέ τι	πάντως	ἔχεις ἔροιτο οὗτινος ἢ ῥήτορος
[22]	οἶδα. οὔκουν θαυμαστόν, εἰ ἀπίθανος	οὕτως	ζωγράφος ὢν καὶ τοῖς πεπαιδευμένοις
[21]	Ἠπειρώτην, τὰ ἄλλα θαυμαστὸν ἄνδρα,	οὕτως	ὑπὸ κολάκων ἐπὶ τῷ ὁμοίῳ
[3]	τῷ παρόντι τὸ μὴ σύμπαντα	σαφῶς	εἰπεῖν— οὐδὲ ἐγγὺς γενέσθαι ποτ´
[22]	ἐπ´ ἐκείνῃ τῇ εἰκόνι, πάνυ	σαφῶς	οἶδα. οὔκουν θαυμαστόν, εἰ ἀπίθανος
[15]	μέν γε πρὸς σὲ μάλιστα	εὐστόχως	ἂν εἰρημένον εἴη τῷ Διονυσίῳ,