Chapitre
[22]	ἐπεσήμηνε γὰρ εἰσελθόντι μοι πρῶτον	τὸ	ἄγαλμα, καὶ τούτου μάρτυρα καλῶ
[19]	ἐστι τοῦτο τῆς ὑμετέρας σοφίας	τὸ	αἴνιγμα ξυνεῖναι χαλεπόν, τυχόντες δὲ
[18]	εἴργειν καὶ κολάζειν τῶν νέων	τὸ	ἀκόλαστον. Παραιρεῖσθαι γάρ ἐστι καὶ
[18]	παρέχει τὸ λέγειν, τοὺς δὲ	τὸ	ἀκροᾶσθαι τῶν τοιούτων σκωμμάτων εὐφραίνει.
[26]	μὴ παραβάλλειν τοῖς θεάτροις καὶ	τὸ	ἀξιοῦν ἐν τοῖς ἱεροῖς εἶναι
[26]	βαθύτης ἀπαρέσκει τοῦ γενείου καὶ	τὸ	ἀτημέλητον τῶν τριχῶν καὶ τὸ
[11]	τοῖς ἤθεσιν ἀρετῆς, εἰκὸς δήπουθεν	τὸ	αὐτὸ ὑπάρχειν καὶ Σύροις καὶ
[17]	ἀδικούμενον, εἰς τοὺς ἄρχοντας τρέπει	τὸ	ἄχθος. Ἐξὸν οὖν ὑπὸ τῆς
[14]	Ὁμήρῳ δεξιώτατα πεποιημένη· λαβὼν ἐπέξιθι	τὸ	βιβλίον. Τοὺς παντομίμους ἀκούεις ὀρχηστάς;
[13]	κρεῶν δὲ ἤδη τῇ τρυφώσῃ·	τὸ	γὰρ καὶ ἰχθύων καὶ ὀρνιθίων
[17]	ἂν ἐθέλῃ καὶ δυνατὸς ᾖ	(τὸ	γὰρ τῆς πόλεως ἦθος οἶμαι
[14]	πρὶν μᾶλλον κομῆσαι τῆς κεφαλῆς	τὸ	γένειον, ἐν ἐκείνῳ δὲ τῆς
[2]	τὴν αἰτίαν ὥσπερ οἱ τράγοι	τὸ	γένειον ἔχων, ἐξὸν οἶμαι λεῖον
[11]	ἠιόσι Μυσοῖς, ὅθεν δὴ καὶ	τὸ	γένος ἐστί μοι πᾶν ἄγροικον,
[14]	θεοὺς καὶ θεάς, Σκύθης μὲν	τὸ	γένος, ὁμώνυμος δὲ τοῦ τὸν
[20]	φιληκόῳ καὶ πρεσβυτέρῳ· φιλεῖ γὰρ	τὸ	γῆρας ἐπανάγειν αὖθις εἰς τὴν
[28]	οὔπω δυνάμενα τὴν πόλιν ἐκπολεμῶσαι·	τὸ	δὲ δὴ μέγιστον, ἐξ οὗ
[19]	δὲ ἐθέλειν τὸ μὲν Χριστόν,	τὸ	δὲ Κωνστάντιον. Ἀνέχεσθε οὖν μου
[26]	ἵππων, εἶτα τοῦ μὲν ἐπιλαθόμενον,	τὸ	δὲ οὐ δυνηθέντα ἑλεῖν ἱκανῶς
[16]	πάντες, εἰς τὰ θέατρα· πεποιημένοι	τὸ	δυσκλεέστατον τῶν ἔργων καὶ ἐπονείδιστον
[4]	ἦν τοῦ συνήθους, ἐθάλπετο δὲ	τὸ	δωμάτιον οὐδαμῶς, οὗπερ ἐκάθευδον, ὅνπερ
[6]	νόμους· ἡδὺ γὰρ ἐν πᾶσι	τὸ	ἐλεύθερον. Ἡ δὲ εἰρωνεία πόση;
[22]	ὑμᾶς ἐφέρετο πολὺ καὶ μέγα	τὸ	ἐμὸν ὄνομα, καὶ ἐβόων πάντες
[2]	αἱ γυναῖκες, αἷς φύσει πρόσεστι	τὸ	ἐράσμιον. Ὑμεῖς δὲ καὶ ἐν
[4]	ὕδατος, εἶναι δὲ δοκεῖ θερμότερον	τὸ	θαλάττιον τοῦ γλυκέος) εἴτε οὖν
[22]	αὐτοῖς ἐκεῖ παραπλησίως ἐμοὶ καταγελαστότατον	τὸ	θέατρον· ἀλλ´ οἱ μὲν ὀλίγοι
[19]	οὐδὲν ἠδίκησε τὴν πόλιν οὐδὲ	τὸ	Κάππα. Τί μέν ἐστι τοῦτο
[10]	τοῦ συνήθους. Ἐῴκει δὲ οἶμαι	τὸ	κατ´ αὐτὸν αἰνίγματι, σαφῆ μὲν
[17]	μετ´ εὐνοίας τῶν ἀδικημάτων, ἀφεὶς	τὸ	κέρδος, ἔχθραν ἐπαναιρῇ, καὶ τοῦτο
[18]	ἐστι καὶ ἀποθραύειν τῆς ἐλευθερίας	τὸ	κεφάλαιον, εἴ τις ἀφέλοιτο τοῦ
[29]	λάθρᾳ ἀπέδοντο πλείονος, ἐβάρησαν δὲ	τὸ	κοινὸν τοῖς ἰδίοις ἀναλώμασι. Καὶ
[18]	ὅτι τοῖς μὲν ἡδονὴν παρέχει	τὸ	λέγειν, τοὺς δὲ τὸ ἀκροᾶσθαι
[6]	πάντων ἀνθρώπων ἀμαθέστατε καὶ φιλαπεχθημονέστατε,	τὸ	λεγόμενον ὑπὸ τῶν ἀγεννεστάτων σῶφρον
[28]	δὲ δὴ μέγιστον, ἐξ οὗ	τὸ	μέγα ἤρθη μῖσος, ~ἀφικομένου μου
[20]	ἐπὶ σωφροσύνῃ καὶ μεγαλοψυχίᾳ καὶ	τὸ	μέγιστον ἀνδρείᾳ μέγα φρονούντων ἄξιος
[8]	πάσῃ πανταχοῦ πάροδος γλυκυθυμίᾳ. Καὶ	τὸ	μέγιστον τῶν κακῶν, ὅτι τοιοῦτον
[10]	ἐναργοῦς δὲ οὔσης τῆς περὶ	τὸ	μειράκιον ἀσθενείας. Ἐνθάδε μέγας ἆθλος
[10]	γίγνεται τηκεδόνος τῷ σώματι, καὶ	τὸ	μειράκιον ὁρῶν ὑπό τε ἡλικίας
[6]	ἧς ἀνεχόμενοι μῆνα ἕβδομον τουτονί,	τὸ	μὲν εὔχεσθαι πάντως ἀπαλλαγῆναι τοῦ
[19]	τὰ γράμματα, δηλοῦν δὲ ἐθέλειν	τὸ	μὲν Χριστόν, τὸ δὲ Κωνστάντιον.
[14]	σωφροσύνην τὴν ἀναισθησίαν, ἀνδρείαν δὲ	τὸ	μὴ εἴκειν ταῖς ἐπιθυμίαις μηδὲ
[26]	τὸ ἀτημέλητον τῶν τριχῶν καὶ	τὸ	μὴ παραβάλλειν τοῖς θεάτροις καὶ
[12]	ἀμαθίαν καὶ τὴν δυσκολίαν, καὶ	τὸ	μὴ ῥᾳδίως μαλάττεσθαι μηδὲ ἐπὶ
[28]	ἐμοὺς καὶ ἀπὸ τῶν ἐργασαμένων	τὸ	νόμισμα τοὺς πλουσιωτάτους ἑλομένοις ἔχειν·
[4]	οὐδ´ ὣς ἐπέτρεψα τοῖς ὑπηρέταις	τὸ	οἴκημα, δεδιὼς κινῆσαι τὴν ἐν
[6]	ὡς ἐπίφθονον τῆς ἀρχῆς τοῦτο	τὸ	ὄνομα, δουλεύειν δὲ ἡμᾶς ἀναγκάζεις
[22]	ὑμεῖς ἴστε πρὸς τῷ ἔργῳ	τὸ	ὄνομα) καὶ τοῦτον ἐνθένδε ἐκάλει
[10]	τοῖς οὐδὲν πάσχουσι. Συνιδὼν δὲ	τὸ	πάθος ὁ Ἐρασίστρατος φράζει πρὸς
[10]	μητρυιᾶς ἐρασθῆναι· κρύπτειν δὲ ἐθέλοντα	τὸ	πάθος οὐ δύνασθαι, τὸ σῶμα
[7]	ἀνόσιον πρὸς τοὺς θεοὺς ὥσπερ	τὸ	παρ´ ὑμῶν ποιούμενον. Ἐπαινεῖτε γὰρ
[4]	καὶ ταῦτα ἔχον εὐτρεπῶς πρὸς	τὸ	παραδέξασθαι τὴν ἐκ τοῦ πυρὸς
[25]	ἀνεῖται πᾶσι τῶν εἰθισμένων εἰσφορῶν	τὸ	πέμπτον. Οὐκ οἶμαι δὲ ἐξαρκεῖν
[23]	δεομένους (ἔστι δὲ οἶμαι τοιοῦτον	τὸ	πλεῖστον τῶν ἀνθρώπων γένος) ὑμεῖς
[14]	παιδαρίῳ κομιδῇ· Μή σε παραπειθέτω	τὸ	πλῆθος τῶν ἡλικιωτῶν ἐπὶ τὰ
[1]	ἐπιτηδεύειν, ἢ πάλαι ποτὲ ἐδόκει	τὸ	πλουτεῖν ἀδίκως. Οὐ μὴν ἀφέξομαι
[10]	καὶ ὑπορρεῖν τὰς δυνάμεις, καὶ	τὸ	πνεῦμα ἔλαττον εἶναι τοῦ συνήθους.
[7]	πικρῶς αὐτὸ δὴ τοῦτο λέγων	τὸ	ποιούμενον ὑπ´ αὐτῶν, ὡς Ὑμεῖς
[14]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα στρατεῦσαι, καὶ	τὸ	πολυθρύλλητον τοῦτο δὴ πρὸ μηνῶν
[31]	καὶ ῥητορείαν εἶναι καὶ προσποίησιν	τὸ	πρᾶγμα; γῆς κλήρους οἶμαι τρισχιλίους
[27]	οὐκ ὀλίγα, ἆρ´ οὐκ αἰνίγματι	τὸ	πρᾶγμα ἔοικεν; Ἀλλ´ ὁπόσα μὲν
[4]	τινος ἄλλης αἰτίας ἀφανοῦς ἐμοί,	τὸ	πρᾶγμά ἐστι τοιοῦτον· ἀλεεινότερον ἔχουσιν
[24]	λόγοις, ὡς μήποτε ὤφελεν, ἐκλιπὼν	τὸ	προάστειον, ὃ πολὺν ἐτήρησε χρόνον
[16]	ἐτάξαμεν, οὕτω περὶ πολλοῦ ποιούμεθα	τὸ	προσκρούειν ὑμῖν καὶ ἀπεχθάνεσθαι, δέον
[10]	τοῦ πνεύματος καὶ πολὺ περὶ	τὸ	πρόσωπον ἐρύθημα. Ταῦτα ὁρῶν ὁ
[27]	τοῦ τε αὐχμοῦ τοῦ περὶ	τὸ	πρόσωπον καὶ τῆς ἀναφροδισίας, ὅσῳ
[14]	καλός, οὔτι τὴν ψυχήν, ἀλλὰ	τὸ	πρόσωπον ὀφθείην, ὁ τρόπος οὐ
[10]	πλησίον τῆς κλίνης ἀφορῶν εἰς	τὸ	πρόσωπον τοῦ μειρακίου, παριέναι κελεύσας
[22]	δὲ εἴτε λαθόντες εἴτε μὴ	τὸ	πῦρ ἔδειξαν ἐκεῖνο, τοῖς μὲν
[4]	ἤδη τὸν πόρον ἔμελλε καὶ	τὸ	ῥεῦμα γεφυροῦν. Ὡς οὖν ἐν
[19]	Δαφναίου καὶ τῆς Καλλιόπης, ἣ	τὸ	σόφισμα ὑμῶν ἀπεγύμνωσεν. Ἐμισηνοὶ Χριστὸν
[2]	τῶν ἀπορρήτων μαθεῖν, ἔστι μοι	τὸ	στῆθος δασὺ καὶ λάσιον ὥσπερ
[23]	ἐμὲ δὴ τιμῶντας ὡς ἀρχιερέα,	τὸ	σύνθημα παρ´ ἐμοῦ. Ἐπεὶ δὲ
[10]	ἐθέλοντα τὸ πάθος οὐ δύνασθαι,	τὸ	σῶμα δὲ αὐτῷ κατὰ μικρὸν
[3]	ἕτερον. ~Ἐμοὶ γὰρ οὐκ ἀπόχρη	τὸ	σῶμα εἶναι τοιοῦτο, πρὸς δὲ
[8]	γνάθους μόνον, ἀλλὰ καὶ ἅπαν	τὸ	σῶμα, λειότεροι τῶν γυναικῶν ὅπως
[25]	πέμπτον. Οὐκ οἶμαι δὲ ἐξαρκεῖν	τὸ	σωφρονεῖν ἐμέ, μέτριον ἔχων μὰ
[4]	ποταμῷ, καὶ αὐτὴν κύκλῳ πᾶσαν	τὸ	τεῖχος καταλαμβάνει, ξύλιναι δὲ ἐπ´
[23]	καὶ τοὺς ἐφήβους ἐκεῖ περὶ	τὸ	τέμενος θεοπρεπέστατα μὲν τὰς ψυχὰς
[22]	τῶν λειψάνων ἠγανακτηκόσι τοῦ νεκροῦ	τὸ	τέμενος τοῦ Δαφναίου θεοῦ, οἱ
[26]	τὰς κρίσεις ἡμῶν ἀσχολία καὶ	τὸ	τῆς ἀγορᾶς εἴργειν τὴν πλεονεξίαν,
[8]	ἐφεξῆς ἐβάδισεν (ἐπιλέλησμαι γὰρ εἰς	τὸ	τῆς Δάφνης ὁσάκις εἰσῆλθον τέμενος,
[8]	ἐν τῷ τῆς Τύχης, εἰς	τὸ	τῆς Δήμητρος τρὶς ἐφεξῆς ἐβάδισεν
[8]	ἑορτή, καὶ ὁ Καῖσαρ εἰς	τὸ	τῆς Τύχης ἔρχεται τέμενος. Ἐπισχὼν
[9]	οὐ συνῆκα ποταπὸν ἐξ ἀρχῆς	τὸ	τῆσδε τῆς πόλεως ἦθος, καὶ
[4]	ἐστι τοιοῦτον· ἀλεεινότερον ἔχουσιν οἱ	τὸ	χωρίον οἰκοῦντες τὸν χειμῶνα, καὶ
[12]	ζηλοῦσιν, οὐδὲ ἐν ὀνείδει προφέρομαι	τὸ	Ψεῦσταί τ´ ὀρχησταί τε χοροιτυπίῃσιν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/11/2006