Chapitre
[19]	ἄχθομαι τοῖς λοιδορουμένοις αὐτῷ; Χριστὸν	δὲ	ἀγαπῶντες ἔχετε πολιοῦχον ἀντὶ τοῦ
[17]	ἄρχοντας, ἀλλὰ τὸν ἀδικήσαντα, ὁ	δὲ	ἀδικῶν εἶτα εἰργόμενος, ἀφεὶς μέμφεσθαι
[25]	ἀρέσω, πρὸς οὓς πορεύομαι, κρίνων	δὲ	αἱρετώτερον, εἰ διαμάρτοιμι τοῦ δόξαι
[16]	ὁ θεὸς φέρων κατέστησεν. Ἐγὼ	δὲ	αἰσχυνόμενος ἄρχων ἰδιώτου φαυλότερος εἶναι,
[7]	ἀκοσμίας ἀναπίμπλατε τὰ ἱερά. Πρέποι	δὲ	ἂν ἀνδράσι σώφροσι καὶ κοσμίοις
[29]	ὑμῖν μέτρων τετταράκοντα μυριάδας. Ὡς	δὲ	ἀνάλωτο καὶ τοῦτο, πρότερον μὲν
[13]	Ἀχαρνέα μὲν ἐξ ἡμισείας, ἀηδῆ	δὲ	ἄνδρα παντάπασι καὶ ἄνθρωπον ἄχαριν.
[27]	ἡ βασιλικὴ νέμειν δαπάνη, ὑμῖν	δὲ	ἀνεὶς τῶν εἰσφορῶν οὐκ ὀλίγα,
[16]	οὐδὲ εἰ ἄρξεις ἠπίστατο. Δεινὸς	δὲ	ἀνέπεισε γέρων, ὃν καὶ ὑμεῖς
[12]	ὀρχησταί τε χοροιτυπίῃσιν ἄριστοι, τοὐναντίον	δὲ	ἀντ´ ἐγκωμίων ὑμῖν προσεῖναί φημι
[7]	τῶν θεῶν τοὺς ἀνθρώπους, μᾶλλον	δὲ	ἀντὶ τῶν θεῶν τοὺς ἀνθρώπους
[17]	ἡ πόλις ἐστὶν ἐλευθέρα. Σὺ	δὲ	ἀξιοῖς τοὺς ἐν αὐτῇ νεανίσκους
[11]	μὲν δὴ ταῦτα ἐποιήθη. Τοῖς	δὲ	ἀπ´ ἐκείνου γενομένοις οὐ νέμεσις
[1]	εἰς τοὺς ἀδικοῦντας λοιδορίᾳ. Ἐμοὶ	δὲ	ἀπαγορεύει μὲν ὁ νόμος ἐπ´
[22]	ἡμῶν ἐδίδαξε μόλις ἡσυχάζειν. Ἐπεὶ	δὲ	ἀπεπεμψάμεθα τὸν νεκρὸν τῆς Δάφνης,
[13]	τῇ πόλει ταύτῃ καπηλεῖα; σὺ	δὲ	ἀπεχθάνῃ τοῖς καπήλοις οὐ ξυγχωρῶν
[10]	ἄττα ἔπασχεν ἐκείνης παρούσης· ἐπεὶ	δὲ	ἀπῆλθεν, ἐπιόντων ἄλλων, ἀτρέμας εἶχε
[24]	καὶ τὼ χεῖρε βιασάμενος. Ὑμῖν	δὲ	ἀπηχθόμην ἐγὼ ποιῶν ἀνοήτως. Ἐχρῆν
[8]	ἀποψιλῶσαι μὲν τὰς παρειάς, καλὰ	δὲ	ἀπὸ σαυτοῦ πρῶτον ἀρξάμενον δεικνύειν
[28]	πολὺ μὲν ἀνῆκα χρυσίον, πολὺ	δὲ	ἀργύριον, φόρους δὲ παμπληθεῖς ἰδίᾳ
[1]	Μούσαις ᾄσω καὶ ἐμαυτῷ. Τὸ	δὲ	ᾄσμα πεζῇ μὲν λέξει πεποίηται,
[30]	καὶ ἀποκτιννὺς τὸν ἄρχοντα, δίκην	δὲ	αὖθις ἀποτίνων ὑπὲρ τούτων, ὧν
[5]	ᾗ πολλοὶ μὲν ὀρχησταί, πολλοὶ	δὲ	αὐληταί, μῖμοι δὲ πλείους τῶν
[6]	ποτ´ ἐστὶν οὐκ ἴσμεν, ὄνομα	δὲ	αὐτῆς ἀκούοντες μόνον, ἔργον οὐχ
[20]	κεκτημένος οὐσίαν πολλὴν πάνυ· μέτρον	δὲ	αὐτῆς εἰ ποθεῖτε μαθεῖν (οἶμαι
[10]	τῷ παιδὶ τῆς γαμετῆς. Ὁ	δὲ	αὐτίκα μὲν ἠρνήσατο· τελευτήσαντος δὲ
[6]	τάφους καλινδουμένοις γραϊδίοις ξυνεχωρήσαμεν, ἡμεῖς	δὲ	αὐτὸ διὰ τῆς ἡμῶν αὐτῶν
[23]	πλεῖστον τῶν ἀνθρώπων γένος) ὑμεῖς	δὲ	αὐτοὶ πρῶτον μὲν τῶν εἰς
[22]	χρήσασθαι δεξιόν, εὐπρόσιτον, πρᾷον· ὑμεῖς	δὲ	αὐτοῖς ἀντιδεδώκατε νῦν ἐνθένδε πρῶτον
[6]	μηδὲ ἐπιτρέπειν τῷ θυμῷ, παιδαγωγεῖν	δὲ	αὐτόν, ὡς ἐνδέχεται, καὶ σωφρονίζειν·
[9]	βίῳ καὶ τῇ προαιρέσει. Προστίθημι	δὲ	αὐτὸς ὅσα δυνατόν ἐστί μοι
[31]	Τοῦτο ἐξετασθὲν ἀνεφάνη σαφῶς. Ἀφελόμενος	δὲ	αὐτοὺς ἐγὼ τῶν ἐχόντων οὐ
[17]	ὄνοι βούλονται ταῖς στοαῖς, εἴργει	δὲ	αὐτοὺς οὐδεὶς οὐδενός, ἵνα μὴ
[10]	πάθος οὐ δύνασθαι, τὸ σῶμα	δὲ	αὐτῷ κατὰ μικρὸν τηκόμενον ἀφανῶς
[2]	τὰ πολλὰ ἔχω μέλανας. Εἰ	δὲ	βούλεσθέ τι καὶ τῶν ἀπορρήτων
[20]	ἴσης εἶναι φιλομύθους. Εἶἑν. Ὁ	δὲ	δὴ Κάτων ὅπως ἀπήντησε τῷ
[22]	πρὸς πάντα ἑτοίμως ὑπήκουσαν. Ὃ	δὲ	δὴ μέγιστον, ἐκεῖθεν εἰς ὑμᾶς
[28]	δυνάμενα τὴν πόλιν ἐκπολεμῶσαι· τὸ	δὲ	δὴ μέγιστον, ἐξ οὗ τὸ
[7]	καὶ ἴσχεο μηδ´ ὀλόλυζε; τὰς	δὲ	δὴ Τρῳάδας οὔτι πρὸς τὸν
[7]	εἰς τὰ τεμένη συνέρχεσθε, συνδραμόντες	δὲ	δι´ ἐμὲ πολλῆς ἀκοσμίας ἀναπίμπλατε
[28]	ἁπανταχοῦ μὲν ἀπολελυμένων, παρ´ ὑμῖν	δὲ	διὰ περιττὴν φρόνησιν ἀμειβομένων πρὸς
[4]	οὐδὲ αὐτοῦ πάνυ χαρίεντος, ἐμοὶ	δὲ	διὰ τοῦτο μάλιστα οἰκείου. Ἐτύγχανον
[4]	τις αὖρα τοῦ ὕδατος, εἶναι	δὲ	δοκεῖ θερμότερον τὸ θαλάττιον τοῦ
[19]	τῆς ἁγιστείας θεσμοῖς προσκείμενον, οἱ	δὲ	δυνατοὶ κωλυόμενοι πολλοῦ πάντα πωλεῖν
[6]	ὀνομάζεσθαι μέν σε δεσπότην, ἔργῳ	δὲ	ἐᾶν ἡμᾶς εἶναι ἐλευθέρους, ὦ
[3]	δεῖγμα ἐναργὲς μοχθηρίας τρόπου· προστίθημι	δὲ	ἐγώ τι καινότερον ἀεί. Μισῶ
[19]	τοῖς τάφοις τῶν Γαλιλαίων; ἐλύπησα	δὲ	ἐγὼ τίνας Ἐμισηνῶν πώποτε; ὑμῶν
[23]	ὁρῶν παρ´ ὑμῖν ἀποδέξαιτο, νομίζω	δὲ	ἔγωγε μηδὲ τοῖς θεοῖς ἀρέσκειν
[19]	ὀνομάτων εἶναι τὰ γράμματα, δηλοῦν	δὲ	ἐθέλειν τὸ μὲν Χριστόν, τὸ
[10]	τῆς ἑαυτοῦ μητρυιᾶς ἐρασθῆναι· κρύπτειν	δὲ	ἐθέλοντα τὸ πάθος οὐ δύνασθαι,
[30]	τοὺς μὲν ἀπιέναι, τὴν πόλιν	δὲ	εἶναι τὰ πρὸς ἐμὲ γνώμης
[11]	πᾶσιν εἶδον τοῖς Ἕλλησιν, ἔχω	δὲ	εἰπεῖν ὑπὲρ αὐτῶν ὡς καὶ
[6]	ἐν δικαστηρίοις μετριάζειν, τοὺς πένητας	δὲ	εἴργεις συκοφαντεῖν. Ἀφεὶς δὲ τὴν
[6]	ἐν πᾶσι τὸ ἐλεύθερον. Ἡ	δὲ	εἰρωνεία πόση; δεσπότης εἶναι οὐ
[3]	οὐκ ἐπιεικεῖ δεσπότῃ. Καὶ τότε	δὲ	εἰσελθὼν τοῖς ἀφοσιουμένοις ἔοικα. Κέκτημαι
[23]	ἐσθῆτι καὶ μεγαλοπρεπεῖ κεκοσμημένους. Ὡς	δὲ	εἴσω παρῆλθον τοῦ τεμένους, οὔτε
[22]	τέμενος τοῦ Δαφναίου θεοῦ, οἱ	δὲ	εἴτε λαθόντες εἴτε μὴ τὸ
[23]	προσφέρειν τῷ θεῷ ταῦρον. Ὑμῶν	δὲ	ἕκαστος ἰδίᾳ μὲν εἰς τὰ
[17]	τὰ δίκαια ποιεῖν ἀναγκάζειν, ἐπιτρέψαι	δὲ	ἑκάστῳ πράττειν ὅ τι ἂν
[14]	Ὁμήρου καὶ Ἡσιόδου ποιημάτων. Ἐπεὶ	δὲ	ἐκείνη πρῶτον ἐμὲ καὶ μόνον
[11]	τοῦτο ἔχω μαρτυρεῖν Ἀθηναίοις. Εἰ	δὲ	ἐκεῖνοι διασώζουσιν εἰκόνα τῆς παλαιᾶς
[28]	τοὺς πλουσιωτάτους ἑλομένοις ἔχειν· ὑμεῖς	δὲ	ἐκείνων μὲν οὐ τοὺς δυναμένους
[11]	καθόλου μὲν Ἕλληνες πάντες, αὐτῶν	δὲ	Ἑλλήνων πλέον τοῦτο ἔχω μαρτυρεῖν
[31]	θείου τοὐμοῦ καὶ ὁμωνύμου, χάριτι	δὲ	ἐμῇ, ὃς δὴ τοὺς πανούργους
[30]	ταῦτα ἐπιτηδεύοντας ἐξελέγχων. ~Ἡ πόλις	δὲ	ἐν ἀφθονίᾳ γέγονεν ἄρτων ἕνεκα
[5]	ποιεῖτε πολλαχοῦ μέν, οὐχ ἥκιστα	δὲ	ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ ἐν
[13]	τὰ δίκαια ποιεῖν ἀναγκάζων. Οἱ	δὲ	ἐν τέλει τῆς πόλεως ἀμφοῖν
[5]	τῆς βοῆς ὁ δῆμος, οἱ	δὲ	ἐν τέλει τῷ γνωριμώτεροι μᾶλλον
[20]	προσάγει, καὶ ἀναπείσαντας ἐκδραμεῖν. Ὄντος	δὲ	ἐν τοιούτοις αὐτοῦ καὶ διαποροῦντος
[29]	καὶ τὰ λοιπὰ πάντα) σίτου	δὲ	ἐνδεῶς εἶχον, ἀφορίας δεινῆς ὑπὸ
[4]	ἐμῶν εἰς ὑμᾶς ἀδικημάτων; ~τὰ	δὲ	ἔνδον ἄγρυπνοι νύκτες ἐν στιβάδι,
[4]	ἐν τοῖς τοίχοις ὑγρότητα, κομίσαι	δὲ	ἔνδον ἐκέλευσα πῦρ κεκαυμένον καὶ
[31]	εἶναι καὶ ᾐτήσασθε λαβεῖν, λαβόντες	δὲ	ἐνείμασθε πάντες οἱ μὴ δεόμενοι.
[13]	εἶναί μοι δοκεῖ πρᾳότατος. ~Ἐγὼ	δὲ	ἐννοήσας εὑρίσκω καὶ ἕτερα δεινὰ
[25]	εἰσφορῶν τὸ πέμπτον. Οὐκ οἶμαι	δὲ	ἐξαρκεῖν τὸ σωφρονεῖν ἐμέ, μέτριον
[4]	κεφαλῆς ἐδέησα μὲν ἀποπνιγῆναι, κομισθεὶς	δὲ	ἔξω, τῶν ἰατρῶν παραινούντων ἀπορρῖψαι
[23]	τράπεζαν τοὺς φίλους παραλαμβάνων· ἐνιαυσίου	δὲ	ἑορτῆς οὔσης οὐδεὶς ἐκόμισεν ἔλαιον
[4]	πᾶσαν τὸ τεῖχος καταλαμβάνει, ξύλιναι	δὲ	ἐπ´ αὐτὴν ἀμφοτέρωθεν εἰσάγουσι γέφυραι,
[29]	ποιῆσαι πολίτας καὶ ξένους. Οἱ	δὲ	ἐπαγγειλάμενοι τοῦ πράγματος ἐπιμελήσεσθαι, μηνῶν
[24]	ἐν ὀλίγοις ὑμῶν κατέδραμον· ὑμεῖς	δὲ	ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς ἐν τῷ
[5]	περιουσίας τοὺς νόμους κατεπάτησεν· ὡς	δὲ	ἐπὶ τούτοις εὐφραινόμενοι δῆλον ποιεῖτε
[22]	αὐτίκα τὰ βασίλεια) τοὺς ὀρχηστὰς	δὲ	ἐπιτραπέντας ἐν τῷ θεάτρῳ τὴν
[22]	οὐ δέον ὁμιλεῖν γυναιξί, μειρακίοις	δὲ	ἐπιχειρεῖν, οὐκ οἶδα ὁπόσα ἐνθάδε
[23]	μὲν τὰς ψυχὰς κατεσκευασμένους, λευκῇ	δὲ	ἐσθῆτι καὶ μεγαλοπρεπεῖ κεκοσμημένους. Ὡς
[27]	πολλοὺς εὖ ποιεῖν ἀνθρώπους. Ἀδύνατον	δὲ	εὖ ἴστε καὶ τοῖς εἰσφέρουσι
[5]	ταῦτα ῥᾷον ἔφερεν ἀγροικία, πόλις	δὲ	εὐδαίμων καὶ μακαρία καὶ πολυάνθρωπος
[10]	μὲν γὰρ ὑπὸ Σελεύκου, τοὔνομα	δὲ	ἔχει ἀπὸ τοῦ Σελεύκου παιδός)
[1]	πεζῇ μὲν λέξει πεποίηται, λοιδορίας	δὲ	ἔχει πολλὰς καὶ μεγάλας, οὐκ
[14]	Φαίαξιν ὀρχεῖται τὰ μειράκια· σὺ	δὲ	ἔχεις κιθαρῳδὸν τὸν Φήμιον καὶ
[29]	ὡς οὐδεὶς ἂν ἤλπισεν. Ἐπεὶ	δὲ	ἑώρων ἀληθῆ τὴν τοῦ δήμου
[14]	καὶ κατ´ ἐμαυτὸν οὐδέποτε, τρίτον	δὲ	ἢ τέταρτον, εὖ ἴστε, Πατρόκλῳ
[15]	τοσαύτης ἐγγενομένην τῆς χαλεπότητος· ἐμοὶ	δὲ	ἤδη πλείω τούτων ἐστίν. ~Εἶἑν·
[13]	σώφρονι πόλει δεῖν φάμενος, κρεῶν	δὲ	ἤδη τῇ τρυφώσῃ· τὸ γὰρ
[6]	ἀρχῆς τοῦτο τὸ ὄνομα, δουλεύειν	δὲ	ἡμᾶς ἀναγκάζεις ἄρχουσι καὶ νόμοις.
[19]	τὸ αἴνιγμα ξυνεῖναι χαλεπόν, τυχόντες	δὲ	ἡμεῖς ἐξηγητῶν ἀπὸ τῆς ὑμετέρας
[29]	καὶ δῆλον ἐποίησα πᾶσιν. Ἐπεὶ	δὲ	ἦν τὰ μὲν ἄλλα παρ´
[23]	τὸ σύνθημα παρ´ ἐμοῦ. Ἐπεὶ	δὲ	ἠρόμην τί μέλλει θύειν ἡ
[27]	καὶ ἀσελγεστάτας ὕβρεις καταχέαι· τὰ	δὲ	ἰδίᾳ μοι πρὸς ὑμᾶς πεποιημένα
[14]	ὢν ἐμοὶ καὶ ἀναγκαῖος, ἐτύγχανον	δὲ	ἰδιώτης ἔτι. Συγγνωτέον οὖν ἐμοί·
[22]	δὲ τῆς βουλῆς ἀμεληθέν, εἰσέτι	δὲ	καὶ ἀμελούμενον. Ἐμοὶ μὲν οὖν
[3]	τὸ σῶμα εἶναι τοιοῦτο, πρὸς	δὲ	καὶ δίαιτα παγχάλεπος ἐπιτηδεύεται. Εἴργω
[29]	ἐπὶ τοῦτο συρρεῖ, οἱ πλεῖστοι	δὲ	καὶ ἐκ τῶν ἀγρῶν συντρέχουσιν,
[21]	θωπεύειν οὔτε κολακεύειν εἰδόσιν, ἁπλῶς	δὲ	καὶ ἐλευθέρως ἐκ τοῦ ἴσου
[2]	φύσει πρόσεστι τὸ ἐράσμιον. Ὑμεῖς	δὲ	καὶ ἐν τῷ γήρᾳ ζηλοῦντες
[11]	μέχρι πολλοῦ τὰς ποιότητας, ἴσως	δὲ	καὶ ἐπίπαν ὅμοια τὰ μετὰ
[6]	ἐστιν, ἀπόλωλας μὲν αὐτός, ἀπολλύεις	δὲ	καὶ ἡμᾶς οὐκ ἀνεχομένους ἀκούειν
[4]	ὑδρεύεσθαι μάλιστα ἐνθένδε χρή. Γίνεται	δὲ	καὶ ὁ χειμὼν ἐκεῖ πρᾳότερος,
[16]	παρ´ ὑμῖν ξένοι νεήλυδες, εἷς	δὲ	καὶ πολίτης ὑμέτερος, Ἑρμῇ φίλος
[16]	ἄλλων τοῖς ἄρχουσιν ἀδικίαν. Ὁ	δὲ	καὶ συγκολάζων εἰς δύναμιν τοῖς
[6]	ὡς ἐνδέχεται, καὶ σωφρονίζειν· εἰ	δὲ	καὶ τοῦτό τις ἔργον θεῖτο
[13]	κεκτημένους τὴν γῆν αἰτιῶνται. Σὺ	δὲ	καὶ τούτους ἐχθροὺς ποιεῖς σαυτῷ,
[27]	Διόνυσον ἕλκουσι καὶ περιφέρουσιν, οὕτω	δὲ	καὶ ὑμεῖς ἐν ταῖς ἀγοραῖς
[12]	ἐμαυτοῦ πρῶτον συγγνώμην, ἐν μέρει	δὲ	καὶ ὑμῖν νέμω τὰ πάτρια
[21]	ἅμα τοῖς πολίταις τρεφόμενος· Ἐμοὶ	δὲ	Κελτοὶ καὶ Γερμανοὶ καὶ δρυμὸς
[19]	ἐθέλειν τὸ μὲν Χριστόν, τὸ	δὲ	Κωνστάντιον. Ἀνέχεσθε οὖν μου λέγοντος
[2]	ἐν λόχμῃ τῶν θηρίων. Ἐσθίειν	δὲ	λάβρως ἢ πίνειν χανδὸν οὐ
[23]	καὶ κατὰ φυλὰς βουθυτεῖν, εἰ	δὲ	μὴ ῥᾴδιον, ἕνα κοινῇ πᾶσαν
[17]	ὅ τι σοι φίλον, εἰ	δὲ	μή, φθέγγεσθαι ὅσων ἂν ἡδέως
[2]	ἔοικεν, οὐδενὸς μὲν ἄλλου, τοῦ	δὲ	μὴ φύσει γενέσθαι καλόν. Ταῦτά
[16]	καὶ ὁ μηδὲν ἀδικῶν, ὁ	δὲ	μηδ´ ἐπιτρέπων τοῖς ἀδικοῦσιν ἀδικεῖν
[2]	τραχύτης αὐτῶν δεινὰ ἐργάσηται. Νομίσῃ	δὲ	μηδεὶς δυσχεραίνειν ἐμὲ τῷ σκώμματι.
[20]	Κάτων ἀπεκρίνατο μὲν οὐθέν, βοήσας	δὲ	μόνον οἷά τις ἔμπληκτος καὶ
[1]	ἐθέλων ἐμαυτὸν οὐκ ἔχω, ψέγειν	δὲ	μυρία, ~καὶ πρῶτον ἀρξάμενος ἀπὸ
[25]	ἀλλὰ καὶ τέτταρας, εἰ βούλεσθε	δὲ	νυνὶ καὶ πέμπτον. Ὁ δέ
[22]	μὲν ὀλίγοι πολλῶν κατεγέλων, ἐγὼ	δὲ	ξὺν ὀλίγοις ἐνθάδε γελοῖος ὑμῖν
[16]	κοσμῆται. Μόνῳ οὖν μοι, μᾶλλον	δὲ	ξὺν ὀλίγοις ἐπιτηδεύοντι νῦν τοῦτο
[23]	οὔτε ἡ πόλις κοινῇ, μόνος	δὲ	ὁ ἱερεύς, ὃν οἶμαι δικαιότερον
[14]	ἀληθινὸν κάλλος ὑγρότης βίου· ἐμὲ	δὲ	ὁ παιδαγωγὸς ἐδίδασκεν εἰς γῆν
[15]	ἔχει τε καὶ ἕξει. Τυχὸν	δὲ	ὁ παιδαγωγὸς εἰ προέγνω τοῦτο,
[4]	ἀνενδεῶς ἔχοντα τῆς βοηθείας. Ὡς	δὲ	ὁ χειμὼν ἐπεκράτει καὶ ἀεὶ
[32]	πειράσομαι τοῦ λοιποῦ συνετώτερος· ὑμῖν	δὲ	οἱ θεοὶ τῆς εἰς ἡμᾶς
[4]	ἐκ τοῦ πυρὸς ἀλέαν· συνέβη	δὲ	οἶμαι καὶ τότε διὰ σκαιότητα
[30]	τῶν συνόντων ἡμῖν ἀρχόντων. Ἐπεὶ	δὲ	οἶμαι συμβαίνει τοὺς μὲν ἀπιέναι,
[23]	λειτουργεῖν σφίσι τὰ εἰκότα· πρέπει	δὲ	οἶμαι τῇ πόλει θύειν ἰδίᾳ
[10]	ἔλαττον εἶναι τοῦ συνήθους. Ἐῴκει	δὲ	οἶμαι τὸ κατ´ αὐτὸν αἰνίγματι,
[23]	τοὺς τῶν τοιούτων δεομένους (ἔστι	δὲ	οἶμαι τοιοῦτον τὸ πλεῖστον τῶν
[6]	μόνον, ἔργον οὐχ ὁρῶμεν. Εἰ	δὲ	ὁποῖον σὺ νῦν ἐπιτηδεύεις ἐστίν,
[24]	ὑμεῖς ἀεὶ μὲν ζῆτε, ποθεῖτε	δὲ	ὁρᾶν καὶ ἐν τοῖς ἄρχουσιν.
[16]	ἅμιλλαν) ἐμαυτοῦ δὲ πάντως. Ἐγὼ	δὲ	(οὐ γὰρ εἶχον ὅ τι
[26]	εἶτα τοῦ μὲν ἐπιλαθόμενον, τὸ	δὲ	οὐ δυνηθέντα ἑλεῖν ἱκανῶς ἀμφοῖν
[4]	τῶν Παρισίων τὴν πολίχνην. Ἔστι	δὲ	οὐ μεγάλη νῆσος ἐγκειμένη τῷ
[17]	τοιοῦτόν ἐστιν, ἐλεύθερον λίαν) σὺ	δὲ	οὐ ξυνείς, ἄρχεσθαι αὐτοὺς μετὰ
[10]	ἐχούσης αἰτίαν τῆς νόσου, μᾶλλον	δὲ	οὐδὲ αὐτῆς, ἥτις ποτέ ἐστι,
[23]	πράττειν οὐδὲν ἄτοπον ὑπολαμβάνετε. Πρόσεισι	δὲ	οὐδεὶς τῶν δεομένων τοῖς ἱεροῖς·
[22]	τοῦ κόσμου πράγματα ἀνατέτραπται (σύνοιδα	δὲ	οὐδὲν ἀνατρέπων ἐμαυτῷ οὔτε ἑκὼν
[3]	εἰσελθὼν τοῖς ἀφοσιουμένοις ἔοικα. Κέκτημαι	δὲ	οὐδένα, καὶ ταῦτα βασιλεὺς ἀκούων
[30]	γέγονεν ἄρτων ἕνεκα μόνον, ἄλλου	δὲ	οὐδενός. Συνίην μὲν οὖν καὶ
[2]	ἡμεῖς ἐκ τῶν γνάθων. Ἐμοὶ	δὲ	οὐκ ἀπέχρησε μόνον ἡ βαθύτης
[9]	μὲν ὑμᾶς τῆς εὐδαιμονίας, ἐμαυτῷ	δὲ	οὐκ ἄχθομαι· φίλα γάρ ἐστί
[7]	θεῷ τοὺς Τρῶας εὔχεσθαι, εὐχομένας	δὲ	οὐκ ἔδειξεν ἐν τῇ ποιήσει
[13]	Ἰθάκῃ μνηστῆρσι μετῆν ἀσελγείας. Ὅτῳ	δὲ	οὐκ ἐν ἡδονῇ κρέα ὕεια
[2]	ἀκροχορδὼν ὥσπερ τῷ Κικέρωνι· νυνὶ	δὲ	οὐκ ἔστι. Καὶ εἰ συγγινώσκετε,
[5]	δὲ πλείους τῶν πολιτῶν, αἰδὼς	δὲ	οὐκ ἔστιν ἀρχόντων. Ἐρυθριᾶν γὰρ
[21]	δυνατὸν πόσεως ἴσασι μόνον. Ἀσέλγεια	δὲ	οὐκ ἔστιν ἐν τοῖς θεάτροις
[10]	τῆσδε τῆς πόλεως βασιλέα, μᾶλλον	δὲ	οὗπερ ἐπώνυμος ἥδε ἡ πόλις
[10]	ἥτις ποτέ ἐστι, φαινομένης, ἐναργοῦς	δὲ	οὔσης τῆς περὶ τὸ μειράκιον
[14]	ἐς διδασκάλου μίαν ὁδόν· ἄλλην	δὲ	οὔτε αὐτὸς εἰδέναι θέλων οὔτε
[20]	ξένε, ἔφη, ποῦ Δημήτριος; ἦν	δὲ	οὗτος ἀπελεύθερος Πομπηίου, κεκτημένος οὐσίαν
[4]	περὶ τὴν φίλην Λουτεκίαν· ὀνομάζουσι	δὲ	οὕτως οἱ Κελτοὶ τῶν Παρισίων
[28]	χρυσίον, πολὺ δὲ ἀργύριον, φόρους	δὲ	παμπληθεῖς ἰδίᾳ παρὰ τὰς ἄλλας
[5]	τὸν Λυδῶν βασιλέα συνουσίας, καλοὶ	δὲ	πάντες καὶ μεγάλοι καὶ λεῖοι
[16]	πρὸς αὐτοὺς τὴν ἅμιλλαν) ἐμαυτοῦ	δὲ	πάντως. Ἐγὼ δὲ (οὐ γὰρ
[25]	αὐτὸν καὶ ξυμπράττειν; οὐ προμηθέστατα	δὲ	πάσαις ἐπεξῆλθε ταῖς οἰκονομίαις τῆς
[8]	καὶ ἀνήμερον μαλάξει θυμόν· ἀποκέκλεισται	δὲ	πάσῃ πανταχοῦ πάροδος γλυκυθυμίᾳ. Καὶ
[5]	ὀρχησταί, πολλοὶ δὲ αὐληταί, μῖμοι	δὲ	πλείους τῶν πολιτῶν, αἰδὼς δὲ
[8]	ἐστιν ἡ πόλις πλήρης, ἡδονὴ	δὲ	πολλὴ καὶ χάριτες, ὁποίας ἄν
[16]	ὁ μὲν γὰρ ἑνός, ὁ	δὲ	πολλῶν ἀντάξιος ἑτέρων, μηνύων τὴν
[19]	ἀνεψιὸς ἐγένετο καὶ φίλος. Ἐπεὶ	δὲ	πρὸ τῆς φιλίας εἵλετο τὴν
[14]	μὲν εἴκοσι προσκυνούμενον ὄνομα, νυνὶ	δὲ	προφερόμενον ἀντ´ ἀδικήματος καὶ ὀνείδους,
[13]	μεθύειν οὐδὲ κορδακίζειν ἄχθεται. Σὺ	δὲ	σῖτον ἄφθονον παρέχων οἴει τρέφειν
[22]	μὲν ὀρχηστὰς αὐτοῖς ἐπαγαγεῖν, ἄλλα	δὲ	τὰ ἐντεῦθεν ἀγαθὰ τοιαῦτα, καὶ
[6]	τὰ μὲν ὀνόματα πρᾳότατε, πικρότατε	δὲ	τὰ ἔργα; πρὸς δὲ τούτοις
[23]	θεῷ χῆνα ἱερεῖον, ἡ πόλις	δὲ	τὰ νῦν οὐδὲν ηὐτρέπισται« Ἐνταῦθα
[12]	εἰκὸς τὰ ἑαυτοῦ ἕκαστον, ἀτιμάζειν	δὲ	τὰ παρὰ τοῖς ἄλλοις. Ὁ
[17]	μὲν ἐπιεικῶς αὐτὸ ποιοῦντες, ἐν	δὲ	ταῖς ἑορταῖς πλέον. ~Ἔδωκάν ποτε
[8]	δὶς ἐνοχλεῖν τοῖς θεοῖς, ἐπιτελεῖν	δὲ	τὰς πανηγύρεις ἐκείνας, ὁπόσαι κοιναὶ
[8]	τῆς Τύχης ἔρχεται τέμενος. Ἐπισχὼν	δὲ	τὴν ἀποφράδα, πάλιν ἐς Φιλίου
[1]	εἶναι δ´ ἐπιχειροῦντας δυσμενεῖς, ἀφαιρεῖται	δὲ	τὴν ἐν τοῖς μέλεσι μουσικὴν
[6]	πένητας δὲ εἴργεις συκοφαντεῖν. Ἀφεὶς	δὲ	τὴν σκηνὴν καὶ τοὺς μίμους
[28]	οὐ τοὺς δυναμένους εἵλεσθε, λαβόμενοι	δὲ	τῆς ἀφορμῆς εἰργάσασθε παραπλήσια πόλει
[22]	δήμῳ μὲν ἡδονὴν παρασχόν, ὑπὸ	δὲ	τῆς βουλῆς ἀμεληθέν, εἰσέτι δὲ
[14]	κεφαλῆς τὸ γένειον, ἐν ἐκείνῳ	δὲ	τῆς ἡλικίας ἰδίᾳ μὲν καὶ
[1]	τῆς ἴσης μὲν ἕξεως, ἀπὸ	δὲ	τῆς ὁμοίας, ὡς ἐμαυτὸν πείθω,
[18]	αἰδεῖσθαι διδαχθῇ τοὺς πρεσβυτέρους, ὑπὸ	δὲ	τῆς οὕτω κακῆς συνηθείας εὐλαβέστερα
[18]	ἡδονὴν παρέχει τὸ λέγειν, τοὺς	δὲ	τὸ ἀκροᾶσθαι τῶν τοιούτων σκωμμάτων
[4]	ἀγριώτερος ἦν τοῦ συνήθους, ἐθάλπετο	δὲ	τὸ δωμάτιον οὐδαμῶς, οὗπερ ἐκάθευδον,
[29]	σῖτον λάθρᾳ ἀπέδοντο πλείονος, ἐβάρησαν	δὲ	τὸ κοινὸν τοῖς ἰδίοις ἀναλώμασι.
[14]	καὶ σωφροσύνην τὴν ἀναισθησίαν, ἀνδρείαν	δὲ	τὸ μὴ εἴκειν ταῖς ἐπιθυμίαις
[10]	ὅμοιος τοῖς οὐδὲν πάσχουσι. Συνιδὼν	δὲ	τὸ πάθος ὁ Ἐρασίστρατος φράζει
[6]	καὶ νόμοις, ἐκ τῶν ἴσων	δὲ	τοῖς ὁμοτίμοις προσφέρεσθαι καὶ τὴν
[22]	παρ´ ὑμῖν διαίτης. Οἱ Κελτοὶ	δὲ	τὸν μὲν κοτυλιστὴν ἠγνόησαν (ἐδέξατο
[1]	γάρ, ἀπαγορεύοντος τοῦ νόμου; εἰς	δὲ	τὸν ποιητὴν αὐτὸν καὶ τὸν
[29]	ἐπὶ τῶν δέκα πρότερον. Εἰ	δὲ	τοσαῦτα μέτρα θέρους ἦν παρ´
[10]	δὲ αὐτίκα μὲν ἠρνήσατο· τελευτήσαντος	δὲ	τοῦ πατρὸς μικρὸν ὕστερον, ἣν
[14]	Σκύθης μὲν τὸ γένος, ὁμώνυμος	δὲ	τοῦ τὸν Ξέρξην ἀναπείσαντος ἐπὶ
[2]	τοῖς ἄρτοις τὰς τρίχας. Ὑπὲρ	δὲ	τοῦ φιλεῖσθαι καὶ φιλεῖν ἥκιστα
[13]	ἐπιτήδεια καὶ τοῖς ἐπιδημοῦσιν. Οἱ	δὲ	τοὺς κεκτημένους τὴν γῆν αἰτιῶνται.
[3]	ὁ ἀδελφὸς ὁ ὁμοπάτριος. Ἓξ	δὲ	τοὺς πάντας θεώμενος δρόμους, οὐδὲ
[6]	πικρότατε δὲ τὰ ἔργα; πρὸς	δὲ	τούτοις ἀποκναίεις βιαζόμενος μὲν τοὺς
[22]	ἐπιδημοῦσι τῶν ξένων φρικῶδες, ὑμῶν	δὲ	τῷ δήμῳ μὲν ἡδονὴν παρασχόν,
[12]	τὰ παρὰ τοῖς ἄλλοις. Ὁ	δὲ	τῷ τὰ ἐναντία ζηλοῦντι νέμων
[8]	μὲν ὀλιγωρίᾳ τῶν φυλάκων, ταῖς	δὲ	τῶν ἀθέων ἀνδρῶν τόλμαις ἀφανισθέν)
[22]	ἀνέστησαν αὐτίκα τεμένη, τοὺς τάφους	δὲ	τῶν ἀθέων ἀνέτρεψαν πάντας, ὑπὸ
[19]	θεοὶ τῶν Κωνσταντίων πειραθῆναι, μᾶλλον	δὲ	τῶν ἐκείνου φίλων τῆς πλεονεξίας.
[20]	πώγωνος οὐκ οἶδα, παρ´ ὁντινοῦν	δὲ	τῶν ἐπὶ σωφροσύνῃ καὶ μεγαλοψυχίᾳ
[18]	ἡμερῶν ὅλον εὐπαθοῦντες ἐνιαυτόν, ἀντὶ	δὲ	τῶν ξένων πρέσβεων εἰς αὐτοὺς
[13]	ἀμφοτέρων ἀφῃρημένοι τὰς ἐπικερδείας. Ὁ	δὲ	τῶν Σύρων δῆμος οὐκ ἔχων
[14]	ἵστανται καθ´ ἑκάστην ἡμέραν; ~Ἐμὲ	δὲ	ὑγρὸν βλέπειν ῥιπτοῦντα πανταχοῦ τὰ
[22]	ὅτι πολεμῶ τῷ Χῖ, πόθος	δὲ	ὑμᾶς εἴσεισι τοῦ Κάππα. Καὶ
[23]	ἔξω τοῦ τεμένους εἶναι, περιμένειν	δὲ	ὑμᾶς, ἐμὲ δὴ τιμῶντας ὡς
[26]	καλοὶ φανεῖσθαι τῶν ἐπιτηδευμάτων. Ἐπεὶ	δὲ	ὑμᾶς ἥ τε βαθύτης ἀπαρέσκει
[27]	εἰς ὑμᾶς ἀπεσχόμην, τοῦ λέγειν	δὲ	ὑμᾶς κακῶς οὐκ ἀπεσχόμην, ἵνα
[22]	ὡς ἐνεδέησεν ἔτι κοτυλιστοῦ (τοῦτο	δὲ	ὑμεῖς ἴστε πρὸς τῷ ἔργῳ
[22]	ἢ βουλομένῳ μοι ἦν. Τὰ	δὲ	ὑμέτερα· πολλοὶ μὲν ἐγειρομένους ἄρτι
[28]	πόλει μὲν οὐδαμῶς εὐνομουμένῃ, πρέποντα	δὲ	ὑμῶν ἄλλως τῷ τρόπῳ. Βούλεσθε
[23]	τοῦ Μαϊουμᾶ χρήματα ἀπολέσαντας, ὑπὲρ	δὲ	ὑμῶν αὐτῶν καὶ τῆς σωτηρίας
[23]	θύειν ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ· νυνὶ	δὲ	ὑμῶν ἕκαστος ἐπιτρέπει μὲν τῇ
[17]	ὅσων ἂν ἡδέως ἀκούσαις. Οἱ	δὲ	ὑπ´ ἐλευθερίας εἰώθασι κωμάζειν, ἀεὶ
[17]	ἕνεκα πρόκεινται καὶ πολυτελείας, χρῆσθαι	δὲ	ὑπ´ ἐλευθερίας οἱ ὄνοι βούλονται
[30]	(οἱ μὲν γὰρ μισοῦσιν, οἱ	δὲ	ὑπ´ ἐμοῦ τραφέντες ἀχαριστοῦσιν) Ἀδραστείᾳ
[19]	πολλοῦ πάντα πωλεῖν ἀργυρίου, πάντες	δὲ	ὑπὲρ τῶν ὀρχηστῶν καὶ τῶν
[20]	αὐτὸς οὐκ ἐφικόμην μέν, ηὐξάμην	δὲ	ὑπὸ ἀμαθίας κοινωνῆσαι καὶ μετασχεῖν.
[23]	Ἥλιον πρὸς τοὺς ἀπιστοῦντας. ~Ὑμᾶς	δὲ	ὑπομνῆσαι βούλομαι καὶ ἄλλης ἀπεχθείας
[4]	ἀπὸ συμπτώματος, οὐ πλησμονῆς. Ἄξιον	δὲ	ὑπομνησθῆναι διηγήματος οὐδὲ αὐτοῦ πάνυ
[10]	ἥτις ποτέ ἐστιν, ἐξευρεῖν. Ὁ	δὲ	ὑπονοήσας ἐκ τῶν Ὁμήρου τίνες
[29]	μὲν πεντάκις χιλίους, ἑπτάκις χιλίους	δὲ	ὕστερον, εἶτα νῦν μυρίους, οὓς
[27]	προπετῶς μὲν καὶ ἀνοήτως, ἥκιστα	δὲ	ὑφ´ ὑμῶν ἄξια ἀχαριστεῖσθαι, πρέποι
[14]	μὲν οὐκ ἐβουλόμην τότε, ὁ	δὲ	ὡς δή τι χαρίεν ποιῶν
[10]	ἀπὸ τῆς βασιλίδος ἀρξάμενος. Ἡ	δὲ	ὡς ἦλθεν, ἐπισκεψομένη δῆθεν αὐτόν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/11/2006