>Livre, Chap. |
[2, 18] |
καίτοι
γε
ἀμφοτέραις
εἷς
γέγονεν
|
ὁ |
ἀνήρ,
ἀλλ´
ὅμως
αὕτη
μὲν |
[2, 2] |
νόμῳ
ἐφ´
ὅσον
χρόνον
ζῇ
|
ὁ
|
ἀνὴρ
αὐτῆς·
ἐὰν
δὲ
κοιμηθῇ |
[2, 2] |
ἀνὴρ
αὐτῆς·
ἐὰν
δὲ
κοιμηθῇ
|
ὁ |
ἀνὴρ
αὐτῆς,
ἐλευθέρα
ἐστὶν
ᾧ
|
[2, 11] |
μέγα
κατ´
αὐτῆς
ἔχῃ
φρονεῖν
|
ὁ |
ἀνήρ,
διὰ
τοῦ
ῥήματος
τούτου |
[2, 13] |
πολλῆς
ὑπακούουσι
τῆς
πειθοῦς,
καὶ
|
ὁ |
ἀντιλέγων
οὐδείς·
ὅταν
δὲ
ὁ |
[2, 19] |
καὶ
ἔστιν
εὔκολα.
Καὶ
γὰρ
|
ὁ |
ἀριστεὺς
οὐ
τὰ
τραύματα
μόνον, |
[2, 1] |
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων,
ἅπερ
ἐπισυρόμενος
|
ὁ |
γάμος
εἰς
τὰς
τῶν
ἀνθρώπων |
[2, 5] |
πολλῆς
σεμνότητος
καὶ
σωφροσύνης
σημεῖον
|
ὁ |
γάμος
ἐκεῖνός
ἐστιν,
οὕτως
οὗτος |
[2, 5] |
κρείττων,
οὕτως
οὗτος
ἐκείνου
βελτίων
|
ὁ |
γάμος.
Ἡ
μὲν
γὰρ
χήρα, |
[2, 6] |
ἂν
δικαίως·
ὥστε
εἰ
καὶ
|
ὁ |
γάμος
καλόν,
ὁ
συνεχῶς
αὐτῷ |
[2, 19] |
ἐπὶ
τὴν
ἀριστείαν
ἔρχεται·
καὶ
|
ὁ
|
γεωργὸς
δὲ
οὐχὶ
τὴν
ἄροσιν |
[2, 5] |
ἐξισοῦται
πάλιν
αὐτῇ
καὶ
συνάπτεται·
|
ὁ |
δὲ
γάμος
οὗτος
ἐξ
ἑκατέρων |
[2, 6] |
πρῶτος
ἐκβέβληται
παρὰ
τοῦ
δευτέρου,
|
ὁ
|
δεύτερος
δὲ
ὑπ´
ἐκείνου·
οὔτε |
[2, 11] |
βίον
ἡμῖν.
Ὅπερ
οὖν
εἰδὼς
|
ὁ |
Θεὸς
ἀπένειμεν
αὐτῇ
μοῖραν
οὐκ
|
[2, 11] |
δὲ
οὐκ
ἠλάττωσαν.
Καὶ
γὰρ
|
ὁ |
Θεὸς
ἐξ
ἀρχῆς
οὐ
τὸ
|
[2, 10] |
καὶ
Ἰουδαίοις
τὸ
σάββατον
ἔδωκεν
|
ὁ |
Θεὸς
οὐχ
ἵνα
ἀργῶσιν
ἁπλῶς, |
[2, 19] |
τὰς
δὲ
ἡμετέρας
ἐλπίδας
οὐδεὶς
|
ὁ |
καταισχύνων
ἐστίν,
ἂν
μὴ
βουληθῶμεν |
[2, 17] |
ἀλλ´
ἅπας
μοι
πρὸς
ταύτας
|
ὁ |
λόγος
ἐστί.
Τί
οὖν,
ἂν |
[2, 3] |
καὶ
μανίας
ἃς
οὐκ
ἐκόλασεν
|
ὁ |
μακάριος
ἐκεῖνος,
ἀλλ´
ἐφείσατο,
ταύτας |
[2, 8] |
ἑαυτῷ
οὐδὲ
ἐναντιολογίᾳ
τοσαύτῃ
περιέπεσεν
|
ὁ |
μακάριος
ἐκεῖνος,
οὐδ´
ἂν
ὁ |
[2, 17] |
προτιμήσεις
αὐτήν;
Οὐκ
ἔγωγε,
ἀλλ´
|
ὁ |
μακάριος
Παῦλος·
ἐκεῖνος
γάρ
φησι· |
[2, 14] |
προσερῶν;
~Μὴ
γάρ,
ἐπειδὴ
συνεχώρησεν
|
ὁ |
μακάριος
Παῦλος
τὸ
πρᾶγμα,
ἤδη |
[2, 13] |
συνειδυῖαν,
ἂν
ταῦτα
ποιῇ,
οὐδεὶς
|
ὁ |
μεμφόμενος
οὐδὲ
ἐγκαλῶν;
οὐδεὶς
ὁ |
[2, 6] |
ἐν
τάξει
τῆς
οἰκείας
σαρκός·
|
ὁ |
μὲν
γὰρ
πρῶτος
ἐκβέβληται
παρὰ |
[2, 13] |
ὁ
μεμφόμενος
οὐδὲ
ἐγκαλῶν;
οὐδεὶς
|
ὁ |
μισήσων
καὶ
ἄστοργον
καὶ
ἄπιστον |
[2, 8] |
ὁ
μακάριος
ἐκεῖνος,
οὐδ´
ἂν
|
ὁ |
πάντας
ἀνθρώπους
βουλόμενος
εἶναι
ἐν
|
[2, 17] |
δευτέρου
γάμου,
πάνυ
γε
οὐδὲ
|
ὁ |
παρ´
ἡμῶν
πείσει
λόγος·
ἀλλ´ |
[2, 8] |
κρότων
καὶ
στεφάνων.
~Πῶς
οὖν
|
ὁ |
Παῦλος
ἐκώλυσε
χηρεύειν,
φησί,
καὶ |
[2, 8] |
Νεωτέρας
δὲ
χήρας
παραιτοῦ«
Οὐχ
|
ὁ |
Παῦλος
τὰς
βουλομένας
χηρεύειν
ἐκώλυσεν, |
[2, 6] |
ὁμοίως
γὰρ
ἔσται
καλὸν
καὶ
|
ὁ |
πολλάκις
αὐτῷ
χρώμενος
μᾶλλον
ἐπαινοῖτ´ |
[2, 17] |
ποιούσας
οὐδὲ
διαλεχθήσομαι·
εἰ
γὰρ
|
ὁ |
πολὺς
χρόνος
καὶ
ἡ
ἡλικία |
[2, 17] |
οὐχ
ἑκοῦσα,
φησίν·
εἰ
γὰρ
|
ὁ |
πρῶτος
ἔζη,
οὐκ
ἂν
ἕτερον
|
[2, 14] |
πλείω
γενήσεται.
Τοιοῦτος
γὰρ
οὗτος
|
ὁ |
σπόρος.
Εἰ
δὲ
ἐλάττων
ἐστὶ |
[2, 6] |
εἰ
καὶ
ὁ
γάμος
καλόν,
|
ὁ |
συνεχῶς
αὐτῷ
κεχρημένος
τοῦ
σπανιάκις |
[2, 13] |
ὁ
ἀντιλέγων
οὐδείς·
ὅταν
δὲ
|
ὁ |
φοβῶν
ἀπέλθῃ,
ἅπαντες
ἐπεμβαίνουσι
τῇ
|