>Livre, Chap. |
[2, 3] |
ταῦτα
ἅπερ
ἐρῶ
νῦν.
Καὶ
|
γὰρ |
ἂν
εἴη
τῆς
ἐσχάτης
ἀπονοίας |
[2, 11] |
βίῳ
πράγματα
μόνον
ἀφῆκεν·
ἦ
|
γὰρ |
ἂν
εὐκαταφρόνητος
ἡ
γυνὴ
ἦν |
[2, 7] |
αὐτῇ
προσελεύσεται
τῆς
φιλίας·
κἂν
|
γὰρ |
ἁπάντων
ἀνθρώπων
ἀπηνέστερος
ᾖ,
οὐκ |
[2, 16] |
τῶν
μηδὲ
συμβησομένων
ἴσως.
Ὁ
|
γὰρ |
ἀπελθὼν
καὶ
καταφρονηθεὶς
καὶ
τὸν |
[2, 8] |
ἕνεκεν
καὶ
διὰ
τί;
Οὐ
|
γὰρ |
ἁπλῶς
οὕτως
εἴρηκεν,
ἀλλὰ
καὶ |
[2, 4] |
δύο
τὴν
αὐτήν.
Ἡ
μὲν
|
γὰρ |
ἀρκεσθεῖσα
τῷ
προτέρῳ
ἔδειξεν
ὅτι
|
[2, 11] |
τῶν
ἀνδρῶν
ἀναγκάζεσθαι
ὑπομένειν.
Οὔτε
|
γὰρ |
αὐτὴ
μεταχειρίσασθαι
δυνήσεται
καθάπερ
ἐκεῖνος, |
[2, 15] |
ἐνοχλήσει
τις
ταῦτα
λέγων.
Ἃ
|
γὰρ |
διὰ
τῶν
πραγμάτων
ἔμαθεν
ἀκριβέστερον, |
[2, 17] |
πεῖραν
ἥξει
τῶν
χαλεπῶν;
Οὐδὲ
|
γὰρ |
εἴ
τις
βουλόμενος
ἐμπορεύσασθαι,
πρὶν |
[2, 10] |
καὶ
ὅσα
αὐτῶν
κατηγορεῖ.
Δέον
|
γὰρ |
εἰς
προσευχὰς
τετράφθαι
τὸν
ἅπαντα |
[2, 4] |
κακίαν
τις
εἶναι
νομιζέτω.
Οὐδὲ
|
γὰρ |
εἰς
τὴν
τῶν
πονηρῶν
τὸ
|
[2, 17] |
οὐ
πρὸς
τὰς
γεγηρακυίας·
πρὸς
|
γὰρ |
ἐκείνας
τοῦτο
ποιούσας
οὐδὲ
διαλεχθήσομαι· |
[2, 3] |
ἐπὶ
τοῦτο
ἦλθον
νῦν·
τὸ
|
γὰρ |
ἐν
Κυρίῳ
γενέσθαι
δυνάμενον
πάσης |
[2, 18] |
αἱ
δὲ
ἐλάττους.
Αἱ
μὲν
|
γὰρ |
ἐν
νεότητι
τὸν
ζυγὸν
ἀναδεξάμεναι |
[2, 18] |
αὐτὰ
πάλιν
παθεῖν.
Ἡ
μὲν
|
γὰρ |
ἐν
τῇ
χηρείᾳ
μένουσα
ἕξει |
[2, 6] |
καὶ
σώφρων
γυνή.
Εἰ
μὲν
|
γὰρ |
ἑνὶ
διαπαντὸς
ἀρκοῖτο
ἀνδρί,
γάμος |
[2, 12] |
ἄνδρα
δίκαια
κέρδη
πορίζεσθαι—
ὡς
|
γὰρ |
ἐπὶ
πολὺ
τὰς
τῶν
ἀλλοτρίων |
[2, 6] |
δίς,
κἄν
τε
πολλάκις—
ὁμοίως
|
γὰρ |
ἔσται
καλὸν
καὶ
ὁ
πολλάκις |
[2, 5] |
αὐτὸ
τὸ
πρᾶγμα
συγκρίνωμεν.
Ὥσπερ
|
γὰρ |
ἡ
παρθενία
τοῦ
γάμου
κρείττων, |
[2, 9] |
δυνάμεως,
ἀλλὰ
προαιρέσεώς
φημι.
~Καθάπερ
|
γὰρ |
ἡ
παρθένος,
μετὰ
τὴν
τῆς |
[2, 6] |
ἀπολείπεσθαι
φαίην
ἄν.
Ἐκείνη
μὲν
|
γὰρ |
ἤκουσε
τοῦ
Κυρίου
λέγοντος·
Ἀντὶ |
[2, 10] |
εὐπρόσεδρον
τῷ
Κυρίῳ
ἀπερισπάστως.
Οὐ
|
γὰρ |
θέλει
αὐτὴν
μερίζεσθαι,
ἀλλ´
ὅλην |
[2, 14] |
τῶν
παρὰ
τοῦ
Θεοῦ.
Ἂν
|
γὰρ |
θελήσῃ
παρακαταθέσθαι
τὰ
χρήματα
τῷ
|
[2, 7] |
ἐν
αὐτοῖς
μίξις
ἀτερπής.
Καὶ
|
γὰρ |
καὶ
οἰκέται,
καὶ
θεράπαιναι
καὶ |
[2, 16] |
δι´
ἕτερα
πολλά.
Οὗτος
μὲν
|
γὰρ |
καὶ
ὀνειδίσαι
εὐκόλως
δύναιτ´
ἂν |
[2, 14] |
παρὰ
τῶν
πολλῶν.
Κολάσεως
μὲν
|
γὰρ |
καὶ
τιμωρίας
ἐστὶν
ἐκτός,
ἐπαίνων |
[2, 15] |
σφοδρότητος
ἐμπίπτειν
εἰκός.
Ἐκείνων
μὲν
|
γὰρ |
κἂν
μεταδιδόαμεν
τοῖς
βουλομένοις,
ταύτης |
[2, 15] |
μετὰ
τὴν
χηρείαν.
Ταύτην
μὲν
|
γὰρ |
κἂν
ὡς
γυναῖκα
στέργῃ,
ἀλλ´ |
[2, 7] |
οἶκον
περιβάλλῃ
καλλωπισμοῖς
ἐκείνη.
Τὸ
|
γὰρ |
καταλαβὸν
ἤδη
πένθος
τὴν
οἰκίαν |
[2, 8] |
τὴν
αἰτίαν
προστέθεικεν
εἰπών·
Ὅταν
|
γὰρ |
καταστρηνιάσωσι
τοῦ
Χριστοῦ,
γαμεῖν
θέλουσιν. |
[2, 8] |
νομοθετῶν,
ἀλλὰ
συγγινώσκων
αὐτοῖς·
Τοῦτο
|
γὰρ |
λέγω,
φησί,
κατὰ
συγγνώμην,
οὐ |
[2, 9] |
ζυγὸν
ἄγει
τὸν
πρότερον.
Εἰ
|
γὰρ |
μέλλοι
τις,
φησί,
χήρα
οὖσα |
[2, 8] |
καὶ
σφόδρα
ποιῶν
συνετῶς.
Εἰ
|
γὰρ |
μέλλοις,
φησί,
δευτέροις
γάμοις
ὁμιλεῖν, |
[2, 7] |
ἐκείνου
γυναῖκα;
Σφόδρα
γε·
οὐδὲ
|
γὰρ
|
μετὰ
πολλῆς
αὐτῇ
προσελεύσεται
τῆς |
[2, 11] |
ἔλεγε·
Ποιήσωμεν
αὐτῷ
βοηθόν.
Ἵνα
|
γὰρ |
μὴ
τῷ
πρῶτον
γεγενῆσθαι,
μηδὲ |
[2, 8] |
ὁμιλεῖν,
μηδὲ
ἐπαγγείλῃ
χηρείαν·
τοῦ
|
γὰρ |
μηδ´
ὅλως
ὑποσχέσθαι
τὸ
μετὰ |
[2, 3] |
ταῦτα
μυρίων
ἐμπεπλησμένους
κακῶν.
Εἰ
|
γὰρ
|
μηδὲ
κρίνειν
κελευόμεθα,
ἵνα
μὴ |
[2, 19] |
οὖν
καὶ
ἔστιν
εὔκολα.
Καὶ
|
γὰρ |
ὁ
ἀριστεὺς
οὐ
τὰ
τραύματα |
[2, 11] |
αἱ
δὲ
οὐκ
ἠλάττωσαν.
Καὶ
|
γὰρ |
ὁ
Θεὸς
ἐξ
ἀρχῆς
οὐ |
[2, 17] |
τοῦτο
ποιούσας
οὐδὲ
διαλεχθήσομαι·
εἰ
|
γὰρ |
ὁ
πολὺς
χρόνος
καὶ
ἡ |
[2, 17] |
Ἀλλ´
οὐχ
ἑκοῦσα,
φησίν·
εἰ
|
γὰρ |
ὁ
πρῶτος
ἔζη,
οὐκ
ἂν |
[2, 13] |
ἀντιπίπτοντος,
οὐδὲ
δυσκολίαν
παρέχοντος.
Καὶ
|
γὰρ |
οἰκέται
καὶ
οἰκονόμοι
καὶ
ἐπίτροποι |
[2, 15] |
οἰκίας
καὶ
ἐπὶ
σκευῶν·
καὶ
|
γὰρ |
οἰκίαν
τὴν
παρ´
ἑτέρου
δοθεῖσαν |
[2, 15] |
τις
ἂν
συμβαῖνον
ἡμῖν·
οὐ
|
γὰρ |
ὁμοίως
διακείμεθα
πρὸς
τὰ
παρ´ |
[2, 6] |
εὐφώρατον
ἔσται
τὸ
σόφισμα.
Γάμος
|
γὰρ |
οὐ
διὰ
τὴν
μίξιν
λέγεται |
[2, 18] |
ἱδρῶτα
ὑπέμεινεν
οὐδὲ
πόνον·
πῶς
|
γὰρ |
οὐδενὸς
ὄντος
πράγματος
τοῦ
βίαν |
[2, 14] |
δέξασθαι
τὴν
μεταβολήν.
Χήρα
μὲν
|
γὰρ |
οὖσα,
κἂν
ἐλαττώσῃ
τι
τῶν |
[2, 14] |
καὶ
πολλῷ
πλείω
γενήσεται.
Τοιοῦτος
|
γὰρ |
οὗτος
ὁ
σπόρος.
Εἰ
δὲ |
[2, 12] |
τοῦ
βίου
σύστασιν
αὕτη;
Ἐπειδὴ
|
γὰρ |
οὐχ
ἧττον
τῶν
δημοσίων
τὰ |
[2, 19] |
ἡμεῖς
ἢ
ἐκεῖνοι·
ἐκείνοις
μὲν
|
γὰρ |
πολλὰ
πολλάκις
τῶν
οὐκ
ἐπ´ |
[2, 9] |
ἀντικειμένῳ
ἀφορμὴν
λοιδορίας
χάριν.
Ἐπειδὴ
|
γὰρ |
πολλὰς
τῶν
χηρῶν
εἰκὸς
ἦν |
[2, 17] |
πραγμάτων
τοῦ
κόσμου.
Ἡ
μὲν
|
γὰρ |
πολὺν
αὐτοῖς
συγγενομένη
χρόνον
καὶ |
[2, 12] |
καὶ
τὰ
πάντα
διέφθειρεν.
Ἐπειδὴ
|
γὰρ
|
πρᾶγμά
ἐστι
δυσχερὲς
κερδαίνοντα
ἔξωθεν |
[2, 12] |
δέος
τοῦτο
δεδοίκαμεν;
Τὸ
μὲν
|
γὰρ |
προσοδεύειν
ἔξωθεν
καὶ
συνάγειν
ἀνδρῶν |
[2, 6] |
τῆς
οἰκείας
σαρκός·
ὁ
μὲν
|
γὰρ |
πρῶτος
ἐκβέβληται
παρὰ
τοῦ
δευτέρου, |
[2, 10] |
αὐτὴν
διαπαντὸς
τοῖς
πνευματικοῖς·
Ἡ
|
γὰρ |
σπαταλῶσα,
φησί,
ζῶσα
τέθνηκεν.
Ἐπεὶ |
[2, 18] |
ἀλλὰ
καὶ
τὸν
μισθόν.
Καὶ
|
γὰρ |
τὰ
πολλὰ
τῶν
κατορθωμάτων
οὕτως |
[2, 17] |
ἀπολαύσασα
χρόνον
τοῦ
ἀνδρός;
Πρὸς
|
γὰρ |
τὰς
κόρας
μοι
ταῦτα
εἴρηται, |
[2, 17] |
συνήφθη
πάλιν.
Ποίας
ἀνάγκης;
Ἐγὼ
|
γὰρ |
ταύτης
ἧς
λέγεις
μείζονα
ἑτέραν |
[2, 15] |
ἅπαντα
παρίημι
νῦν.
Ὁ
μὲν
|
γὰρ |
τῇ
παρθένῳ
διαλεγόμενος
εἰκότως
καὶ |
[2, 14] |
οὐκ
ἂν
δύναιτο
κοινωνεῖν.
Καὶ
|
γὰρ |
τὸ
κατωφερῆ
τινα
καὶ
λάγνον
|
[2, 8] |
διατάξασθαι
τὸν
νόμον
αὐταῖς·
εἰ
|
γὰρ |
τὸ
Παύλου
τὸ
θέλημα
βούλει |
[2, 14] |
οὐ
μὴν
ἐπαίνων
ἐγγύς·
αὐτὸ
|
γὰρ |
τὸ
συγκαταβῆναι
τοσοῦτον,
οὐδὲν
ἕτερόν |
[2, 18] |
σβέσαι
τὴν
ἐπιθυμίαν
αὐτῆς.
~Τότε
|
γὰρ |
τοῖς
πράγμασι
μάλιστα
ἐπιμένειν
εἰώθαμεν, |
[2, 1] |
ἄνδρας
ἐπιζητεῖν
θαυμαστὸν
οὐδέν·
καὶ
|
γὰρ |
τὸν
πόλεμον
πρᾶγμα
οὕτως
ἐπίπονον |
[2, 11] |
τῆς
οἰκείας
ἀσθενείας
προκαλύμματα.
Πολλαὶ
|
γὰρ |
τῶν
ἀνδρῶν
γενναιότερον
καὶ
οἰκίας |
[2, 14] |
πολλάκις
ἀθρόον
πάντα
ἀποβαλεῖται·
ταῖς
|
γὰρ |
τῶν
ἀνδρῶν
συμφοραῖς
ἀνάγκη
καὶ |
[2, 14] |
ἀνθρώποις
προσκρούειν
προαχθήσεται.
Ἂν
μὲν
|
γὰρ |
τῶν
δυνατῶν
ᾖ
καὶ
πολλὴν |
[2, 2] |
καὶ
τούτων
πλείους.
~Αἱ
μὲν
|
γὰρ |
ὑπὸ
τοῦ
πολλοῦ
χρόνου
λήθῃ |
[2, 15] |
σὺν
ἐκείνοις
ὑποκεῖσθαι
ἑτέρῳ;
~Τὰς
|
γὰρ |
φροντίδας,
καὶ
τὰς
ὕβρεις,
καὶ |
[2, 5] |
βελτίων
ὁ
γάμος.
Ἡ
μὲν
|
γὰρ
|
χήρα,
ἀπὸ
τῆς
ἀρχῆς
ἐλαττωθεῖσα |