>

Livre, Chap.
[6, 3]	ποιῶ, οἶκος τοῦ Ἰσραὴλ, ἀλλ´	ἢ	διὰ τὸ ὄνομά μου. Ὃ
[6, 5]	οὐκ ἐνῆν αὐτὸν τελειωθῆναι, ἀλλ´	ἢ	διὰ τούτων, ἀνάγκη πᾶσα, τούτων
[6, 6]	καὶ πλέον αὐτὴν μισῶ νῦν,	ἢ	εἰ μηδὲν εἶχε τούτων. Τί
[6, 4]	τῆς εἰς τὸν Χριστὸν μανίας,	ἢ	ὅτε τὸν μόσχον προσεκύνησαν. Ὅτε
[6, 3]	τιμᾶσθε, ἀλλὰ καὶ χαλεπώτερα ἐπάθετε,	ἢ	ὅτε τοὺς υἱοὺς ὑμῶν ἐσφάττετε;
[6, 6]	ἐκεῖνον διὰ τοῦτο φθεγγόμενον μᾶλλον	ἢ	σιωπῶντα ἤλαυνεν ὁ Παῦλος. Διαπονηθεὶς
[6, 6]	ἐστι, βιβλία κεῖσθαι ἐν τόπῳ,	ἢ	φθέγγεσθαι τὰ ἀπὸ τῶν βιβλίων;
[6, 2]	δὲ τοιοῦτον τολμῶντας ἀποστρέφεται νῦν;	Ἦ	δῆλον ὅτι καὶ παιδοκτονίας καὶ
[6, 4]	κατὰ τὴν προφητείαν ἀναιρέσεώς ἐστιν	ἡ	αἰτία, ἀλλ´ ἡ ὀργὴ τοῦ
[6, 2]	ἐγὼ, ἀλλ´ αὐτὴ τῶν πραγμάτων	ἡ	ἀλήθεια. Ἐπειδὴ τὸν Χριστὸν ἀπεκτείνατε,
[6, 6]	Ὅτι μέγα τὸ δέλεαρ, πολλὴ	ἡ	ἀπάτη τοῖς ἀφελεστέροις ἐντεῦθεν γίνεται·
[6, 6]	τῆς τιμῆς (περιμάχητον γάρ πως	ἡ	ἀρχὴ, καὶ πολλοῖς ἐπέραστον) ἐκέλευσε
[6, 6]	γὰρ εἰπὼν ἐξ ἀρχῆς· Βλαστησάτω	ἡ	γῆ βοτάνην χόρτου, καὶ τὴν
[6, 6]	(ἀναμένειν ψῆφον. Καὶ θυμιώντων αὐτῶν,	ἡ	γῆ διαστᾶσα πάντας κατέπιε τοὺς
[6, 7]	ἔστι πτωχείαν προβαλέσθαι· ῥημάτων ἐστὶν	ἡ	δαπάνη, λόγων ἐστὶ τὸ ἀνάλωμα.
[6, 5]	στολὴ, καὶ τὸ λογεῖον, καὶ	ἡ	δήλωσις; Μὴ γάρ μοι τοὺς
[6, 7]	καὶ μεθ´ οὗ τῷ Πατρὶ	ἡ	δόξα, ἅμα τῷ ἁγίῳ Πνεύματι,
[6, 2]	ὅτι ἕως συντελείας καθέξει αὐτοὺς	ἡ	δουλεία αὕτη. Καὶ μαρτυρεῖ τοῖς
[6, 7]	Ἐκκλησίαν ἐπανάγαγε. Αὕτη πλείων ἐκείνης	ἡ	ἐλεημοσύνη, καὶ μυρίων ταλάντων μεῖζον
[6, 3]	ἂν, πολλάκις ὑμῶν ἐπιχειρησάντων, ἀνόνητος	ἡ	ἐπιχείρησις γέγονεν. ~δʹ Οὐκ ἐντεῦθεν
[6, 5]	ὅτι Αἴρεται ἀπὸ τῆς γῆς	ἡ	ζωὴ αὐτοῦ; Διὰ τοῦτο καὶ
[6, 5]	ὅτι Αἴρεται (ἀπὸ τῆς γῆς	ἡ	ζωὴ αὐτοῦ, ἐπήγαγε λέγων· Καὶ
[6, 5]	τοῦτο καὶ ὁ Παῦλός φησιν·	Ἡ	ζωὴ ἡμῶν κέκρυπται σὺν τῷ
[6, 5]	Θεῷ. Ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ,	ἡ	ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς
[6, 5]	ἐξελεύσεσθε, φησὶν, ἑπτὰ ἡμέρας ἕως	ἡ	ἡμέρα πληρωθῇ, ἡμέρα τελειώσεως ὑμῶν·
[6, 7]	τὴν παρανομίαν τῶν θεραπευόντων αὐτὸν	ἡ	ἧττα γέγονε· καὶ ἡ κιβωτὸς
[6, 3]	φησὶ, καὶ ἐξιλάσατο, καὶ ἐκόπασεν	ἡ	θραῦσις· καὶ τοσούτους ἀσεβήσαντας ἀνθρώπους
[6, 4]	λίθων τοῦ ἱερέως; Καὶ γὰρ	ἡ	Ἰουδαϊκὴ πολιτεία οὐχὶ κάτωθεν πάσας
[6, 7]	πωλουμένων κιβωτίων οὐδὲν ἄμεινον αὕτη	ἡ	κιβωτὸς διακεῖσθαι δοκεῖ, ἀλλὰ καὶ
[6, 7]	αὐτὸν ἡ ἧττα γέγονε· καὶ	ἡ	κιβωτὸς ληφθεῖσα αἰχμάλωτος, ἐν ἀλλοτρίᾳ
[6, 7]	ὅτε τὰ χερουβὶμ ἦν, ὅτε	ἡ	κιβωτὸς, ὅτε ἔτι Πνεύματος ἐπήνθει
[6, 5]	φησιν· Ἐν τῇ ταπεινώσει αὐτοῦ	ἡ	κρίσις αὐτοῦ ἤρθη. Εἶτα δεικνὺς
[6, 5]	αὐτοῦ· ἐν τῇ ταπεινώσει αὐτοῦ	ἡ	κρίσις αὐτοῦ ἤρθη. Καὶ ποῦ
[6, 5]	φησίν· Ἐν τῇ ταπεινώσει αὐτοῦ	ἡ	κρίσις αὐτοῦ ἤρθη. Οὐδεὶς αὐτὸν
[6, 4]	ἦν, καὶ τὰ ξύλα, καὶ	ἡ	μάχαιρα, καὶ ὁ ἱερεύς· τὸ
[6, 4]	ἀναιρέσεώς ἐστιν ἡ αἰτία, ἀλλ´	ἡ	ὀργὴ τοῦ Θεοῦ, καὶ τὸ
[6, 2]	οὖν, εἰ τέλος ἔμελλε λήψεσθαι	ἡ	παροῦσα δουλεία, καὶ τοῦτο ἂν
[6, 5]	πατρῴων, εἰ μὴ ἔπεσεν ὑμῶν	ἡ	πόλις, καὶ ἐρείπιον ἐγένετο ὁ
[6, 5]	πράγματα βοᾷ, καὶ τέλος ἔλαβεν	ἡ	προφητεία, τίνος ἕνεκεν ἀναισχυντεῖς εἰκῆ
[6, 6]	καὶ τῆς τοῦ Θεοῦ κρίσεως	ἡ	ῥάβδος ἐκείνη, φωνὴν μὲν οὐκ
[6, 6]	περιελάσαι τῷ θυσιαστηρίῳ, ἵν´ ὥσπερ	ἡ	ῥάβδος χωρὶς φωνῆς ἠφίει φωνὴν
[6, 5]	ποῦ ὁ ἀρχιερεύς; ποῦ δὲ	ἡ	στολὴ, καὶ τὸ λογεῖον, καὶ
[6, 2]	τὰ ἁμαρτήματα, πολλὴ ἦν ὑμῖν	ἡ	τιμὴ παρὰ τοῦ Θεοῦ· ὅτε
[6, 6]	μενουσῶν ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ σχήματος,	ἡ	τοῦ Ἀαρὼν ἐβλάστησε μόνη, καὶ
[6, 4]	ἀποδείξωμεν τῶν Γραφῶν, ὅτι οὐχ	ἡ	τοῦ ναοῦ κατασκαφὴ τῆς κατὰ
[6, 7]	τὰς μιαιφονίας· νῦν ὅτε αὐτοὺς	ἡ	τοῦ Πνεύματος ἐγκατέλιπε χάρις, καὶ
[6, 4]	τούτοις, ἡνίκα τινὰ χρίεσθαι ἔδει,	ἡ	τοῦ Πνεύματος χάρις ἐφίπτατο, καὶ
[6, 2]	κατελύετο. Ξένη τις ἦν ὑμῖν	ἡ	τροφὴ καὶ παράδοξος, καὶ βοᾷ
[6, 1]	οὐκ ἐπιτρέπει τῆς ὑμετέρας ἀγάπης	ἡ	τυραννίς. Αἰδοῦμαι καὶ τοῦ πατρὸς
[6, 1]	Διὰ τοῦτο αὕτη ποθεινοτέρα αὐτοῖς	ἡ	ὑπόθεσις. Ἀπὸ μὲν γὰρ τῶν
[6, 5]	ἀκοῦσαι τῶν ῥήσεων. Αὕτη, φησὶν,	ἡ	χρίσις Ἀαρὼν, καὶ ἡ χρίσις
[6, 5]	φησὶν, ἡ χρίσις Ἀαρὼν, καὶ	ἡ	χρίσις τῶν υἱῶν αὐτοῦ. Καὶ
[6, 5]	τὸν εὐεργέτην ἔσφαττον; Εἰ μὴ	ἐξέβη	ταῦτα, καὶ ἠτίμωσθε νῦν, καὶ
[6, 5]	ὁ ναὸς, καὶ τραγῳδίαν ἅπασαν	ὑπερέβη	τὰ καθ´ ὑμᾶς, μὴ πιστεύῃς,
[6, 6]	εἰπὼν ἐξ ἀρχῆς· Βλαστησάτω ἡ	γῆ	βοτάνην χόρτου, καὶ τὴν δύναμιν
[6, 6]	ψῆφον. Καὶ θυμιώντων αὐτῶν, ἡ	γῆ	διαστᾶσα πάντας κατέπιε τοὺς συναιρομένους
[6, 7]	γὰρ αὐτὸν καὶ οὐρανὸς καὶ	γῆ	καὶ θάλασσα γέγονε, καὶ ἥλιος
[6, 7]	κιβωτὸς ληφθεῖσα αἰχμάλωτος, ἐν ἀλλοτρίᾳ	γῇ	τὴν ἰσχὺν τὴν οἰκείαν ἐπεδείκνυτο,
[6, 3]	τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ μιᾷ	σφαγῇ	παρανόμου τινὸς ἀνδρός· πολλῷ μᾶλλον
[6, 3]	κολάσεως· ἀλλ´ ἵνα μή τις	λέγῃ,	ὅτι ἀσθενῶν ὁ Θεὸς, καὶ
[6, 5]	ἐξιλάσασθαι περὶ ὑμῶν. Ὅταν οὖν	λέγῃ	ὅτι διὰ τούτων ὁ Ἀαρὼν
[6, 4]	πάντα τὰ τοιαῦτα. Ὅταν οὖν	λέγῃ	σοι ὁ Ἰουδαῖος, ὅτι ἄνθρωποι
[6, 4]	ἐστιν ἡ αἰτία, ἀλλ´ ἡ	ὀργὴ	τοῦ Θεοῦ, καὶ τὸ μειζόνως
[6, 5]	Καὶ εἶπε Μωϋσῆς πάσῃ τῇ	συναγωγῇ·	Τοῦτο τὸ ῥῆμα ὃ ἐνετείλατο
[6, 1]	τὴν τράπεζαν τῆς ἐπιθυμίας. Τοῦτο	δὴ	καὶ ἡμεῖς πεπόνθαμεν. Ἐπειδὴ γὰρ
[6, 1]	καὶ τὴν ὑμετέραν προθυμίαν. Διὸ	δὴ	καὶ τοῖς ὑπὲρ δύναμιν ἐπιχειρῆσαι
[6, 6]	ποιοῦσι τὴν βλάβην. Διὰ τοῦτο	δὴ	μάλιστα Παῦλος διεπονεῖτο, καὶ ἔσπευδεν
[6, 3]	ἅπαντας εἶχε συγκεκλεισμένους· οὐχὶ τότε	δὴ,	τότε, ἐπειδὴ ὁ Θεὸς ἵλεως
[6, 6]	ἑτέρῳ πάλιν αὐτὸν ἐχειροτόνησε τρόπῳ.	Ἐπειδὴ	γὰρ πολλοὶ συστάντες ἐπεθύμουν αὐτοῦ
[6, 1]	Τοῦτο δὴ καὶ ἡμεῖς πεπόνθαμεν.	Ἐπειδὴ	γὰρ τῆς πρὸς Ἰουδαίους ἡψάμεθα
[6, 6]	ἔτι δὲ καὶ τῷ Ἀαρών.	Ἐπειδὴ	δὲ ἐκόμισαν, λαβὼν αὐτὰς ἁπάσας,
[6, 6]	ἀπ´ αὐτῆς. Καὶ τίνος ἕνεκεν;	Ἐπειδὴ	ἐβόα· Οὗτοι οἱ ἄνθρωποι δοῦλοι
[6, 5]	καὶ προσήγαγε τὸν μόσχον. Καὶ	ἐπειδὴ	ἔθυσεν, ἐπιθέντος Ἀαρὼν τὰς χεῖρας,
[6, 3]	καὶ τοῖς σφόδρα ἀνοήτοις, ὅτι,	ἐπειδὴ	εἰς τὸν Σωτῆρα καὶ προστάτην
[6, 6]	διάβολος. Τί δὲ οἱ δαίμονες;	ἐπειδὴ	ἐκήρυττον καὶ ἔλεγον· Οὗτοι οἱ
[6, 2]	ἑαυτῶν προβάλλοιντο, καὶ εἴποιεν, ὅτι	Ἐπειδὴ	ἡμάρτομεν τῷ Θεῷ, καὶ προσεκρούσαμεν
[6, 2]	ἀλήθεια. Ἐπειδὴ τὸν Χριστὸν ἀπεκτείνατε,	ἐπειδὴ	κατὰ τοῦ Δεσπότου τὰς χεῖρας
[6, 6]	διεπονεῖτο, καὶ ἔσπευδεν αὐτοὺς ἐπιστομίσαι,	ἐπειδὴ	μὴ τὴν αὐτοῖς προσήκουσαν ἥρπαζον
[6, 6]	Διὰ τοῦτο κἀγὼ μισῶ Ἰουδαίους,	ἐπειδὴ	νόμον ἔχουσι, νόμον ὑβρίζοντες, καὶ
[6, 6]	διανοίαις. Τί οὖν, εἰπέ μοι,	ἐπειδὴ	ὁ διάβολος ἐφθέγξατο ἀπὸ τῶν
[6, 3]	συγκεκλεισμένους· οὐχὶ τότε δὴ, τότε,	ἐπειδὴ	ὁ Θεὸς ἵλεως ἦν, χωρὶς
[6, 5]	ῥῆμα ὃ ἐνετείλατο Κύριος. Καὶ	ἐπειδὴ	προσήγαγεν αὐτοὺς δεῖ γὰρ συντεμεῖν)
[6, 7]	τοῦτο ἅγιος ἦν ὁ ναὸς,	ἐπειδὴ	τὴν κιβωτὸν εἶχεν; Οὐδαμῶς, ἀλλὰ
[6, 4]	ἀποστραφεὶς καθάπαξ; Οὐχὶ, φησίν· ἀλλ´	ἐπειδὴ	τὴν μητρόπολιν οὐκ ἔχομεν, διὰ
[6, 5]	τοῦ ἐξιλάσασθαι ἐπ´ αὐτοῦ. Εἶτα	ἐπειδή	τινα ἐξ αὐτοῦ κατέκαυσε, τὰ
[6, 2]	τοῦ Δεσπότου τὰς χεῖρας ἐξετείνατε,	ἐπειδὴ	τὸ αἷμα τὸ τίμιον ἐξεχέατε,
[6, 6]	μάλιστα μὲν μισῶ τὴν συναγωγὴν,	ἐπειδὴ	τὸν νόμον ἔχει καὶ τοὺς
[6, 1]	γὰρ μάλιστα μισοῦσιν οἱ μάρτυρες,	ἐπειδὴ	τὸν ὑπ´ ἐκείνων σταυρωθέντα σφόδρα
[6, 2]	αὐτὴ τῶν πραγμάτων ἡ ἀλήθεια.	Ἐπειδὴ	τὸν Χριστὸν ἀπεκτείνατε, ἐπειδὴ κατὰ
[6, 4]	τὴν μητρόπολιν οὐκ ἔχετε; οὐκ	ἐπειδὴ	ὑμᾶς ὁ Θεὸς ἐγκατέλιπε; Μᾶλλον
[6, 7]	Μὴ τοίνυν κατοκνήσωμεν, ἀλλ´, ὅση	σπουδὴ	καὶ προθυμία, τοὺς ἀδελφοὺς θηρεύσωμεν
[6, 3]	εἰργάσατο. Εἰ δὲ ἀνθρώποις ταῦτα	λογίζῃ,	σκόπησον πάλιν ἐκεῖνο, ὅτι καὶ
[6, 6]	Καὶ ἵνα μὴ τῷ χρόνῳ	λήθῃ	τὸ γενόμενον παραδοθὲν ἀγνοεῖν τοὺς
[6, 6]	δῶσι παῤῥησίαν, διὰ τοῦτο καὶ	ἀληθῆ	τινα ἀνέμιξαν, καθάπερ οἱ τὰ
[6, 5]	ἄνθρωπος ἐν τῇ ὁδῷ αὐτοῦ	ἐπλανήθη.	Καὶ λέγων τοῦ σταυροῦ τὸν
[6, 5]	ταπεινώσει αὐτοῦ ἡ κρίσις αὐτοῦ	ἤρθη.	Εἶτα δεικνὺς ὡς οὐκ ἄνθρωπος
[6, 5]	ταπεινώσει αὐτοῦ ἡ κρίσις αὐτοῦ	ἤρθη.	Καὶ ποῦ ταῦτα ἔστιν ἰδεῖν
[6, 5]	ταπεινώσει αὐτοῦ ἡ κρίσις αὐτοῦ	ἤρθη.	Οὐδεὶς αὐτὸν κατὰ τὸν τοῦ
[6, 6]	ἐφθέγξατο ἀπὸ τῶν Γραφῶν, ἆρα	ἡγιάσθη	αὐτοῦ τὸ στόμα; Οὐκ ἔστιν
[6, 5]	διὰ τούτων ἐκαθαρίσθη, διὰ τούτων	ἡγιάσθη,	διὰ τούτων ἐξιλάσατο τὸν Θεὸν,
[6, 5]	ὁ Ἀαρὼν ἐτελειώθη, διὰ τούτων	ἐκαθαρίσθη,	διὰ τούτων ἡγιάσθη, διὰ τούτων
[6, 5]	ἔλεγεν· Ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν	ἤχθη,	καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ
[6, 5]	φησιν· Ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν	ἤχθη,	καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ
[6, 5]	ὅτι διὰ τούτων ὁ Ἀαρὼν	ἐτελειώθη,	διὰ τούτων ἐκαθαρίσθη, διὰ τούτων
[6, 3]	τὸ ὄνομά μου, ἵνα μὴ	βεβηλωθῇ	ἐν τοῖς ἔθνεσι. Καὶ πάλιν·
[6, 3]	ἵνα μὴ τὸ ὄνομα αὐτοῦ	βεβηλωθῇ,	ἵνα μὴ μέγας τις ἐκεῖνος
[6, 5]	τῷ Θεῷ. Ὅταν ὁ Χριστὸς	φανερωθῇ,	ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ
[6, 5]	ἑπτὰ ἡμέρας ἕως ἡ ἡμέρα	πληρωθῇ,	ἡμέρα τελειώσεως ὑμῶν· ἑπτὰ γὰρ
[6, 1]	πίῃ, οὐκ ἂν ῥᾳδίως ταύτης	ἀποσταίη	λοιπὸν τῆς θοίνης, ἀλλὰ μετὰ
[6, 3]	ὑμῖν, οὕτως ἔφυγεν, ἀγαπῶν, εἰ	διασωθείη	μόνος; Καὶ ἄλλους δὲ μυρίους
[6, 6]	παραδοθὲν ἀγνοεῖν τοὺς μετὰ ταῦτα	ποιῇ	τὴν παράδοξον τοῦ Θεοῦ ψῆφον,
[6, 1]	σαρκὸς ἀπογεύσηται καὶ αἷμα ἀνθρώπινον	πίῃ,	οὐκ ἂν ῥᾳδίως ταύτης ἀποσταίη
[6, 5]	τελειωθῆναι, ἀλλ´ ἢ διὰ τούτων,	ἀνάγκη	πᾶσα, τούτων μὴ γινομένων, ἱερωσύνην
[6, 4]	τοῦ ἱερέως; Καὶ γὰρ ἡ	Ἰουδαϊκὴ	πολιτεία οὐχὶ κάτωθεν πάσας εἶχε
[6, 5]	ἡ προφητεία, τίνος ἕνεκεν ἀναισχυντεῖς	εἰκῆ	καὶ μάτην; Ποῦ γὰρ τὰ
[6, 7]	ἐπιμελείας. Κἂν γὰρ μυρία τις	καταβάλῃ	χρήματα, οὐδὲν τοιοῦτον ἐργάζεται, ὅσον
[6, 1]	χρυσὸν καὶ ἄργυρον καὶ ἱμάτια	πολυτελῆ,	ἀλλὰ θησαυροὺς ἀσύλους ἐπιφερόμενοι, ὑπομονὴν,
[6, 4]	τούτοις διηκόνουν τοῖς πράγμασι, καὶ	νεφέλη	πολλάκις καὶ καπνὸς τὰ ἄδυτα
[6, 1]	δὲ τῶν κατὰ Ἰουδαίων ἀγώνων	πολλὴ	γένοιτ´ ἂν αὐτοῖς ἡδονὴ, καὶ
[6, 6]	δήποτε; Ὅτι μέγα τὸ δέλεαρ,	πολλὴ	ἡ ἀπάτη τοῖς ἀφελεστέροις ἐντεῦθεν
[6, 2]	μὲν μείζονα ἦν τὰ ἁμαρτήματα,	πολλὴ	ἦν ὑμῖν ἡ τιμὴ παρὰ
[6, 5]	ὁ ἀρχιερεύς; ποῦ δὲ ἡ	στολὴ,	καὶ τὸ λογεῖον, καὶ ἡ
[6, 5]	ἐκέλευσεν ἑψῆσαι κρέας ἐν τῇ	αὐλῇ	τῆς σκηνῆς, καὶ ἐκεῖ φαγεῖν
[6, 4]	τὰ ἄδυτα κατελάμβανεν. Ἵν´ οὖν	μὴ	ἀναισχυντῶσιν οἱ Ἰουδαῖοι, μηδὲ ἀνθρώποις
[6, 3]	πολλάκις. Ὥστε καὶ νῦν, εἰ	μὴ	αὐτὸς ἦν ὁ καθάπαξ ὑμᾶς
[6, 3]	διὰ τὸ ὄνομά μου, ἵνα	μὴ	βεβηλωθῇ ἐν τοῖς ἔθνεσι. Καὶ
[6, 5]	Τὸ δὲ αἴτιον διὰ τὸ	μὴ	βούλεσθαι αὐτὸν ἐπεξελθεῖν· εἰ γὰρ
[6, 2]	λιθάζοντες, ἐν αἰχμαλωσίᾳ διάγετε διηνεκεῖ;	Μὴ	γὰρ ἕτερος ἦν τότε Θεὸς,
[6, 5]	τὸ λογεῖον, καὶ ἡ δήλωσις;	Μὴ	γάρ μοι τοὺς πατριάρχας τούτους
[6, 6]	ὠθῶν, καὶ κατὰ κρημνῶν ἀφιείς;	Μὴ	γάρ μοι τοῦτο εἴπῃς, ὅτι
[6, 2]	τὸ κοινὸν καὶ τὸ παράδοξον;	Μὴ	γὰρ νῦν ἐν ἁμαρτίαις μόνον
[6, 5]	διὰ τούτων, ἀνάγκη πᾶσα, τούτων	μὴ	γινομένων, ἱερωσύνην αὐτοῖς μὴ συνεστάναι.
[6, 7]	ἀξίας ἐρεῖ. Ναὸν ἐπιθυμεῖς ἰδεῖν;	μὴ	δράμῃς εἰς τὴν συναγωγὴν, ἀλλὰ
[6, 3]	ὅτι ἀσθενῶν ὁ Θεὸς, καὶ	μὴ	δυνάμενος σῶσαι, ἀφῆκε τοὺς Ἰουδαίους
[6, 5]	εὐεργεσίας τὸν εὐεργέτην ἔσφαττον; Εἰ	μὴ	ἐξέβη ταῦτα, καὶ ἠτίμωσθε νῦν,
[6, 5]	πάντων ἀπεστέρησθε τῶν πατρῴων, εἰ	μὴ	ἔπεσεν ὑμῶν ἡ πόλις, καὶ
[6, 4]	καθεῖλον, καὶ τὸν βωμὸν ἀνέτρεψαν·	(μὴ	καὶ τοὺς προφήτας ἄνθρωποι ἔπαυσαν;
[6, 7]	χάριτος ἐξεπέσατε. Τοῦτο χρὴ δεδοικέναι,	μὴ	κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἀκούσητε
[6, 7]	τὸ ἀξίωμα τοῦ σωζομένου, καὶ	μὴ	καταφρονήσῃς αὐτοῦ τῆς ἐπιμελείας. Κἂν
[6, 6]	κεφαλήν; Οὐκ οἶδας ὅτι, κἂν	μὴ	λῃστεύῃ τις, ἐν δὲ τῷ
[6, 3]	τὸ ὄνομα αὐτοῦ βεβηλωθῇ, ἵνα	μὴ	μέγας τις ἐκεῖνος νομίζηται, μηδὲ
[6, 4]	οὐκ ἂν ἐπολέμησαν ἄνθρωποι, εἰ	μὴ	ὁ Θεὸς συνεχώρησεν. Ἔστω δὲ,
[6, 7]	αὐτῇ προσιοῦσιν ἐργάζεται βλάβην. Ἀδελφοὶ,	μὴ	παιδία γίνεσθε ταῖς φρεσὶν, ἀλλὰ
[6, 7]	ἐπὶ τὴν συναγωγὴν τρέχοντα βλέπων,	μὴ	παρίδῃς, ἀλλ´ ὥσπερ χαλινῷ τινι
[6, 4]	ἁλώσεως στῆναι τὰ ὑμέτερα, καὶ	μὴ	περαιτέρω προελθεῖν ὑμῶν τὴν ἀτιμίαν.
[6, 5]	ἅπασαν ὑπερέβη τὰ καθ´ ὑμᾶς,	μὴ	πιστεύῃς, ὦ Ἰουδαῖε· εἰ δὲ
[6, 6]	ἦν ἔγκλημα τοσοῦτον αὐτοῖς, εἰ	μὴ	πιστεύοντες τοῖς προφήταις, ἠπείθουν τῷ
[6, 7]	γεέννης ἐξήρπασεν. Ἔδειξα τὸν θησαυρὸν,	μὴ	προδῶτε τὸ κέρδος. Οὐκ ἔστιν
[6, 6]	αὐτῶν τρέχεις; καὶ οὐ δέδοικας	μὴ	σκηπτὸς ἄνωθεν κατενεχθεὶς καταφλέξῃ σου
[6, 5]	τούτων μὴ γινομένων, ἱερωσύνην αὐτοῖς	μὴ	συνεστάναι. Ὁρᾷς ὅτι δικαίως ἔλεγον
[6, 4]	μὴ τὸ χρῖσμα τὸ ἱερατικόν;	μὴ	τὰ ἄλλα ἅπαντα καθεῖλεν ἄνθρωπος;
[6, 4]	τὴν τοῦ Πνεύματος χάριν ἀνεῖλον;	μὴ	τὰ ἄλλα τὰ σεμνὰ τὰ
[6, 6]	τὴν τῶν προτέρων ἄνοιαν, ἵνα	μὴ	τὴν αὐτὴν ὑπομείνωσι δίκην. Ὁρᾷς
[6, 6]	καὶ ἔσπευδεν αὐτοὺς ἐπιστομίσαι, ἐπειδὴ	μὴ	τὴν αὐτοῖς προσήκουσαν ἥρπαζον ἀξίαν.
[6, 4]	ἱλαστηρίου συνεχῶς ἀκουομένην ἄνθρωπος ἐπέσχε;	μὴ	τὴν δήλωσιν τὴν ἐπὶ τῶν
[6, 4]	καὶ τοὺς προφήτας ἄνθρωποι ἔπαυσαν;	μὴ	τὴν τοῦ Πνεύματος χάριν ἀνεῖλον;
[6, 4]	πῦρ ἄνωθεν καταφέρεσθαι ἄνθρωπος ἐκώλυσεν;	μὴ	τὴν φωνὴν τὴν ἐκ τοῦ
[6, 3]	ἄξιοι καὶ κολάσεως· ἀλλ´ ἵνα	μή	τις λέγῃ, ὅτι ἀσθενῶν ὁ
[6, 3]	Θεὸς διὰ τοῦτο διέσωσεν, ἵνα	μὴ	τὸ ὄνομα αὐτοῦ βεβηλωθῇ, ἵνα
[6, 4]	τεῖχός σου καθεῖλον οἱ ἄνθρωποι·	μὴ	τὸ πῦρ ἄνωθεν καταφέρεσθαι ἄνθρωπος
[6, 4]	δήλωσιν τὴν ἐπὶ τῶν λίθων;	μὴ	τὸ χρῖσμα τὸ ἱερατικόν; μὴ
[6, 7]	δαπάνη, λόγων ἐστὶ τὸ ἀνάλωμα.	Μὴ	τοίνυν κατοκνήσωμεν, ἀλλ´, ὅση σπουδὴ
[6, 2]	μειζόνως κολάζεσθε νῦν. Ἐπεὶ, εἰ	μὴ	τοῦτό ἐστι τὸ αἴτιον τῆς
[6, 3]	ἐστὲ δεινοῖς. Ὥστε εἴ γε	μὴ	τοῦτο ἦν, οὐκ ἂν ἐπὶ
[6, 3]	ἐκεῖνο, ὅτι καὶ ἄνθρωποι, εἰ	μὴ	τῷ Θεῷ δοκοῦν ἦν τοῦτο,
[6, 6]	ἄνωθεν κατέφλεξε πῦρ. Καὶ ἵνα	μὴ	τῷ χρόνῳ λήθῃ τὸ γενόμενον
[6, 3]	ἐσμεν νῦν, καὶ ἐν μείζονι	τιμῇ	καθεστήκαμεν. Καὶ πόθεν δῆλον ὅτι
[6, 2]	ἁμαρτήματα, πολλὴ ἦν ὑμῖν ἡ	τιμὴ	παρὰ τοῦ Θεοῦ· ὅτε δὲ
[6, 2]	οὐκ ἔστιν ὑμῖν διόρθωσις, οὐδὲ	συγγνώμη	λοιπὸν, οὐδὲ ἀπολογία. Τότε μὲν
[6, 7]	πτωχείαν προβαλέσθαι· ῥημάτων ἐστὶν ἡ	δαπάνη,	λόγων ἐστὶ τὸ ἀνάλωμα. Μὴ
[6, 6]	δὲ τῷ τῶν λῃστευόντων σπηλαίῳ	φανῇ,	τὴν αὐτὴν ἐκείνοις δίδωσι δίκην;
[6, 1]	πρὸς ἀνθρώπους μάχης ἀμελέτητα ὄντα	τυγχάνῃ,	ἡμερώτερά πώς ἐστι καὶ πραότερα·
[6, 7]	ἀπέλασον πάντα λογισμὸν πονηρὸν, ἵνα	γένῃ	μέλος τοῦ Χριστοῦ τίμιον, ἵνα
[6, 7]	μέλος τοῦ Χριστοῦ τίμιον, ἵνα	γένῃ	ναὸς τοῦ Πνεύματος· ποίησον καὶ
[6, 2]	καὶ τὰ τείχη αὐτόματα κατελύετο.	Ξένη	τις ἦν ὑμῖν ἡ τροφὴ
[6, 3]	λήψεσθαι προσεδόκησε, καὶ καθάπερ ἐν	σαγήνῃ	τινὶ καὶ δικτύοις εἰς τὴν
[6, 5]	καὶ παίζουσι καθάπερ ἐν τῇ	σκηνῇ,	μᾶλλον δὲ οὐδὲ ὑπόκρισιν διατηρῆσαι
[6, 5]	ῥαντισμὸς, μήτε ἐλαίου χρῖσις, μήτε	σκηνὴ	παρῇ τοῦ μαρτυρίου, μήτε τὸν
[6, 6]	μετὰ ταῦτα διαλέγηται πᾶσι καὶ	παραινῇ	καὶ συμβουλεύῃ, μηδαμῶς μιμεῖσθαι τὴν
[6, 7]	οὐδὲν μὲν ταῦτα βλάψαι δύναται,	ἐκείνη	δὲ πολλὴν καθ´ ἡμέραν τοῖς
[6, 6]	τοῦ Θεοῦ κρίσεως ἡ ῥάβδος	ἐκείνη,	φωνὴν μὲν οὐκ ἀφιεῖσα, σάλπιγγος
[6, 1]	ἀγώνων πολλὴ γένοιτ´ ἂν αὐτοῖς	ἡδονὴ,	καὶ σφόδρα ἂν τούτων μάλιστα
[6, 6]	σχήματος, ἡ τοῦ Ἀαρὼν ἐβλάστησε	μόνη,	καὶ φύλλα ἤνεγκε καὶ καρποὺς,
[6, 2]	παρὰ δὲ τὴν ἀρχὴν ἐν	δικαιοσύνῃ	καὶ κατορθώμασιν; οὐκ ἄνωθεν καὶ
[6, 7]	ἐπανάγαγε. Αὕτη πλείων ἐκείνης ἡ	ἐλεημοσύνη,	καὶ μυρίων ταλάντων μεῖζον τὸ
[6, 3]	ἄνδρα παράνομον ἀνελὼν ἐδικαιοῦτο, καὶ	ἱερωσύνῃ	ἐτιμᾶτο· ὑμεῖς δὲ, ὡς φατὲ,
[6, 6]	Ἰουδαίοις πάντα καὶ γέλως καὶ	αἰσχύνη	καὶ καπηλεῖα καὶ μυρίας μεστὰ
[6, 4]	τῶν χερουβὶμ ἐκ τοῦ ἱλαστηρίου	φωνή	τις ἐφέρετο, καὶ τὰ μέλλοντα
[6, 6]	δέδοικας μὴ σκηπτὸς ἄνωθεν κατενεχθεὶς	καταφλέξῃ	σου τὴν κεφαλήν; Οὐκ οἶδας
[6, 5]	ὑμεῖς φανερωθήσεσθε σὺν αὐτῷ ἐν	δόξῃ.	Ἀλλ´ ὅπερ προεθέμην εἰπεῖν καὶ
[6, 1]	τῇ ὑμετέρᾳ τὸ πᾶν ἐπιῤῥίψας	ἀγάπῃ.	Μηδεὶς δὲ ὑμῶν ἀκαιρίαν καταγινωσκέτω
[6, 3]	μέγας τις ἐκεῖνος νομίζηται, μηδὲ	εἴπῃ	τις, ὅτι δι´ ἐκεῖνον ταῦτα
[6, 7]	καὶ βάραθρον, κἂν ὁτιοῦν τις	προσείπῃ,	ἔλαττον τῆς ἀξίας ἐρεῖ. Ναὸν
[6, 5]	μήτε ἐλαίου χρῖσις, μήτε σκηνὴ	παρῇ	τοῦ μαρτυρίου, μήτε τὸν ὡρισμένον
[6, 7]	δικαιοῦσθε, τῆς χάριτος ἐξεπέσατε. Τοῦτο	χρὴ	δεδοικέναι, μὴ κατὰ τὴν ἡμέραν
[6, 7]	ταύτης ἀγωνίας ἀπαλλάττοντες, παιδεύσατε τί	χρὴ	φοβεῖσθαι καὶ δεδοικέναι, οὐχὶ τὴν
[6, 5]	τοῦ μαρτυρίου. Καὶ εἶπε Μωϋσῆς	πάσῃ	τῇ συναγωγῇ· Τοῦτο τὸ ῥῆμα
[6, 4]	τὸν βωμὸν ἑστῶτες, ἀλλ´ ἐν	μέσῃ	χώρᾳ βαρβάρων, μεταξὺ (παρανόμων καὶ
[6, 7]	ἀνάλωμα. Μὴ τοίνυν κατοκνήσωμεν, ἀλλ´,	ὅση	σπουδὴ καὶ προθυμία, τοὺς ἀδελφοὺς
[6, 2]	διὰ τῶν θείων Γραφῶν· τῇ	παρούσῃ	δὲ οὐδεὶς ὥρισε χρόνον προφήτης,
[6, 5]	καὶ ἐκέλευσεν ἑψῆσαι κρέας ἐν	τῇ	αὐλῇ τῆς σκηνῆς, καὶ ἐκεῖ
[6, 2]	πρὸς ὑμᾶς· Τεσσαράκοντα ἔτη προσώχθισα	τῇ	γενεᾷ ταύτῃ, καὶ εἶπον, Ἀεὶ
[6, 7]	παιδία γίνεσθε ταῖς φρεσὶν, ἀλλὰ	τῇ	κακίᾳ νηπιάζετε, καὶ τοὺς πρὸς
[6, 2]	ταύτῃ, καὶ εἶπον, Ἀεὶ πλανῶνται	τῇ	καρδίᾳ; Πῶς οὖν οὐκ ἀπεστράφη
[6, 5]	ὡς πρόβατα ἐπλανήθημεν, ἄνθρωπος ἐν	τῇ	ὁδῷ αὐτοῦ ἐπλανήθη. Καὶ λέγων
[6, 2]	ἀπεδείξαμεν διὰ τῶν θείων Γραφῶν·	τῇ	παρούσῃ δὲ οὐδεὶς ὥρισε χρόνον
[6, 1]	πρὸ τῶν στεφάνων αὐτῶν πτερούμενοι	τῇ	προσδοκίᾳ τῶν στεφάνων, καὶ τὸ
[6, 0]		~Τῇ	προτεραίᾳ μακρὰν ὁμιλίαν εἰπὼν κατὰ
[6, 5]	ὑποκρίνονται, καὶ παίζουσι καθάπερ ἐν	τῇ	σκηνῇ, μᾶλλον δὲ οὐδὲ ὑπόκρισιν
[6, 5]	μαρτυρίου. Καὶ εἶπε Μωϋσῆς πάσῃ	τῇ	συναγωγῇ· Τοῦτο τὸ ῥῆμα ὃ
[6, 5]	ἐπιδεικνύμενος. Διὰ τοῦτό φησιν· Ἐν	τῇ	ταπεινώσει αὐτοῦ ἡ κρίσις αὐτοῦ
[6, 5]	ἀνοίγει τὸ στόμα αὐτοῦ· ἐν	τῇ	ταπεινώσει αὐτοῦ ἡ κρίσις αὐτοῦ
[6, 5]	δικαστηρίῳ γενομένην τότε, φησίν· Ἐν	τῇ	ταπεινώσει αὐτοῦ ἡ κρίσις αὐτοῦ
[6, 1]	πειράσομαι, ταῖς εὐχαῖς τούτου καὶ	τῇ	ὑμετέρᾳ τὸ πᾶν ἐπιῤῥίψας ἀγάπῃ.
[6, 1]	καὶ μετὰ πολλοῦ τοῦ θυμοῦ	τῇ	φάλαγγι τῶν ἐχθρῶν (ἐπιπεσὼν, καὶ
[6, 6]	ταύτην ἤγαγε τὴν ἀρχὴν, ἀλλὰ	τῇ	ψήφῳ τοῦ Θεοῦ πειθόμενος ἐνεχείρισεν
[6, 6]	μέγα τὸ δέλεαρ, πολλὴ ἡ	ἀπάτη	τοῖς ἀφελεστέροις ἐντεῦθεν γίνεται· ἐπεὶ
[6, 2]	τοῦ Θεοῦ πρὸς ὑμᾶς· Τεσσαράκοντα	ἔτη	προσώχθισα τῇ γενεᾷ ταύτῃ, καὶ
[6, 4]	καὶ τὸ τῆς προφητείας οὐκ	ἀπέπτη	χάρισμα, ἀλλὰ καὶ οὗτος αὐτὸς
[6, 2]	τὴν ἐπὶ Ἀντιόχου τοῦ Ἐπιφανοῦς·	ἑκάστῃ	γὰρ τούτων καὶ χρόνον καὶ
[6, 3]	κατὰ τοῦ ἔθνους ὀργὴν ἔπαυσεν·	Ἔστη	γὰρ Φινεὲς, φησὶ, καὶ ἐξιλάσατο,
[6, 7]	δὲ πολλὴν καθ´ ἡμέραν τοῖς	αὐτῇ	προσιοῦσιν ἐργάζεται βλάβην. Ἀδελφοὶ, μὴ
[6, 2]	μᾶλλον δὲ οὐκ ἐγὼ, ἀλλ´	αὐτὴ	τῶν πραγμάτων ἡ ἀλήθεια. Ἐπειδὴ
[6, 7]	ἀγορᾶς πωλουμένων κιβωτίων οὐδὲν ἄμεινον	αὕτη	ἡ κιβωτὸς διακεῖσθαι δοκεῖ, ἀλλὰ
[6, 2]	συντελείας καθέξει αὐτοὺς ἡ δουλεία	αὕτη.	Καὶ μαρτυρεῖ τοῖς εἰρημένοις ὁ
[6, 7]	κατασχὼν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν ἐπανάγαγε.	Αὕτη	πλείων ἐκείνης ἡ ἐλεημοσύνη, καὶ
[6, 1]	ἡμετέρων οὗτοι λόγων; Διὰ τοῦτο	αὕτη	ποθεινοτέρα αὐτοῖς ἡ ὑπόθεσις. Ἀπὸ
[6, 5]	αὐτῶν ἄξιον ἀκοῦσαι τῶν ῥήσεων.	Αὕτη,	φησὶν, ἡ χρίσις Ἀαρὼν, καὶ
[6, 2]	Τεσσαράκοντα ἔτη προσώχθισα τῇ γενεᾷ	ταύτῃ,	καὶ εἶπον, Ἀεὶ πλανῶνται τῇ
[6, 6]	νόμον ἔχουσι, νόμον ὑβρίζοντες, καὶ	ταύτῃ	τοὺς ἀφελεστέρους δελεάζειν ἐπιχειροῦντες. Οὐκ
[6, 1]	δὲ τὸ ἡμέτερον χαλεπώτερον πάθος.	Στρατιώτῃ	μὲν γὰρ διακλάσαντι τὸ ξίφος
[6, 5]	καὶ ἡγίασεν αὐτὸ, καὶ τὰ	σκεύη,	καὶ τὸν λουτῆρα, καὶ τὴν
[6, 6]	διαλέγηται πᾶσι καὶ παραινῇ καὶ	συμβουλεύῃ,	μηδαμῶς μιμεῖσθαι τὴν τῶν προτέρων
[6, 6]	Οὐκ οἶδας ὅτι, κἂν μὴ	λῃστεύῃ	τις, ἐν δὲ τῷ τῶν
[6, 4]	ὅτι οὐχ ἡ τοῦ ναοῦ	κατασκαφὴ	τῆς κατὰ τὴν προφητείαν ἀναιρέσεώς
[6, 3]	ἐπὶ τοσοῦτον ὁ Θεὸς ὑμᾶς	ἀπεστράφη,	εἰ καὶ μυρία ἦτε ἡμαρτηκότες·
[6, 4]	ἀποστραφέντος; Τίνος οὖν ἕνεκεν ὑμᾶς	ἀπεστράφη;	Εὔδηλον καὶ τοῦτο πάλιν, ὅτι
[6, 2]	ἐλάττονα πλημμελεῖτε νῦν, παντελῶς ὑμᾶς	ἀπεστράφη,	καὶ ἀτιμίᾳ παρέδωκε διηνεκεῖ; Εἰ
[6, 2]	τῇ καρδίᾳ; Πῶς οὖν οὐκ	ἀπεστράφη	ὑμᾶς τότε ὁ Θεὸς, ἀλλὰ
[6, 3]	καθεστήκαμεν. Καὶ πόθεν δῆλον ὅτι	ἀπεστράφη,	φησὶν, ἡμᾶς ὁ Θεός; Λόγου
[6, 2]	Ξένη τις ἦν ὑμῖν ἡ	τροφὴ	καὶ παράδοξος, καὶ βοᾷ ὁ
[6, 2]	ἀλλ´ ἐσαλπίσατε μόνον, καὶ τὰ	τείχη	αὐτόματα κατελύετο. Ξένη τις ἦν
[6, 4]	τὸν ὑμέτερον λόγον, ὅτι τὰ	τείχη	κατέσκαψαν οἱ ἄνθρωποι, καὶ τὴν
[6, 6]	τιμῆς (περιμάχητον γάρ πως ἡ	ἀρχὴ,	καὶ πολλοῖς ἐπέραστον) ἐκέλευσε πυρεῖα
[6, 5]	Αἴρεται ἀπὸ τῆς γῆς ἡ	ζωὴ	αὐτοῦ; Διὰ τοῦτο καὶ ὁ
[6, 5]	Αἴρεται (ἀπὸ τῆς γῆς ἡ	ζωὴ	αὐτοῦ, ἐπήγαγε λέγων· Καὶ δώσω
[6, 5]	καὶ ὁ Παῦλός φησιν· Ἡ	ζωὴ	ἡμῶν κέκρυπται σὺν τῷ Χριστῷ
[6, 5]	Ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ	ζωὴ	ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς φανερωθήσεσθε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/04/2009