Paragraphes
[30]	σώματος κινδυνεύων ταύτας ὑπανοίγειν ἐτόλμησεν,	αἳ	σεσημασμέναι μὲν ἦσαν ὑπὸ τῶν
[50]	ὥστε καὶ ἑτέρους εὖ ποιεῖν	δύνασθαι,	Πασίων' ἦλθον συκοφαντήσων καὶ ψευδεῖς
[40]	δ' ἐπείσθησαν ἐγγυητὰς παρ' ἐμοῦ	δέξασθαι.	(Καὶ Φίλιππος μὲν ὤν μοι
[50]	εἶναι καὶ τῶν μὴ γενομένων	παρασκευάσασθαι,	τὰς δὲ βασάνους φανερῶς ἐπιδεικνύναι,
[30]	ἀλλὰ καὶ συνθήκας περὶ αὐτῶν	ποιήσασθαι	ἐπειδὴ δὲ τοιοῦτον ἔλεγχον κατ'
[40]	τῶν χρημάτων ἐπαρθῆναι τὴν ἀποστέρησιν	ποιήσασθαι;	Τίς δὲ πώποτ' εἰς τοσοῦτον
[20]	δίκην, ἐβουλήθη πρὸς ἐμὲ ἀπαλλαγὴν	ποιήσασθαι.	Τοῦτον δὲ κελεύσατ' ἀποδεῖξαι, τι
[30]	Πόντῳ παρὰ τοῦ πατρὸς τοὐμοῦ	κομίσασθαι,	(νομίζων μεγάλα κερδαίνειν, εἰ κατὰ
[10]	δὲ ταῦτα μὲν μηδὲν μᾶλλον	κομίσασθαι,	πρὸς Σάτυρον δ' εἰς τὴν
[0]	τοῖς ἐμοῖς. Βουλομένου γὰρ ἐμοῦ	κομίσασθαι	τἀμαυτοῦ καὶ πλεῖν εἰς Βυζάντοιν,
[20]	ὡς ἔδει με παρὰ τοὺτου	κομίσασθαι	τὸ χρυσίον, ἐκελεύομεν τὸν ξένον,
[30]	Πόντον, βουλόμενος ἐκεῖθεν ὡς πλεῖστ'	ἐκκομίσασθαι	τῶν χρημάτων, ἐδεήθην Στρατοκλέους τὸ
[50]	καὶ ὑπὲρ ἐκείνων τὰ δίκαια	ψηφίσασθαι	καὶ μὴ τοὺς Πασίωνος λόγους
[50]	οὖ ὑμῶν δέομαι μεμνημένους τούτων	καταψηφίσασθαι	Πασίωνος, καὶ μὴ τοσαύτην πονηρίαν
[20]	πρὸς ἐμὲ κατὰ τὸ γραμματεῖον	διαλύσασθαι.	(Ἔπειτ' ἐγὼ μέν, ὦ ἄνδρες
[30]	κἀκεῖν' ὑπερφυές, ~εἰ πρὶν μὲν	συγγράψασθαι	τὸ γραμματεῖον οὕτω σφόδρ' ἠπίστησα
[50]	περὶ πραγμάτων οὕτω φανερῶν ἐπεχείρει	ψεύδεσθαι,	πῶς χρὴ πιστεύειν αὐτῷ περὶ
[10]	ἐνθάδε, καὶ ἐπιλαβόμενος ἠξίου αὐτὸν	βασανίζεσθαι	καὶ περὶ τῆς παρακαταθήκης καὶ
[10]	συλληφθέντα ὡς ἐλεύθερον ὄντα διεκώλυσε	βασανίζεσθαι,	μετὰ δὲ ταῦθ' ὡς δοῦλον
[10]	ἐξαιρούμενος εἰς ἐλευθερίαν καὶ κωλύων	βασανίζεσθαι.	Ὅ δὲ πάντων δεινότατον· κατεγγυῶντος
[10]	τῆς παραδόσεως οὐκ ἤθελεν αὐτοῖς	πείθεσθαι,	τὸ δ' ἀργύριον ἕτοιμος ἦν
[10]	οὑτοσὶ οὐ δημοκοίνους ἔφασκεν αὐτοὺς	ἑλέσθαι,	ἀλλ' ἐκέλευε λόγῳ πυνθάνεσθαι παρὰ
[10]	αὐτοὺς ἑλέσθαι, ἀλλ' ἐκέλευε λόγῳ	πυνθάνεσθαι	παρὰ τοῦ παιδός, (εἴ τι
[20]	ἀξιῶν τὴν αὐτὴν Πασίωνι ψευδομένῳ	γίγνεσθαι	ζημίαν ἧσπερ ἂν αὐτὸς ἐτύγχανεν,
[50]	βάσανον περὶ τοῦ πράγματος τούτου	γενέσθαι.	(Ἐγὼ οὖ ὑμῶν δέομαι μεμνημένους
[40]	Πασίων τὸ πρῶτον ἐτόλμησεν ἔξαρνος	γενέσθαι.	Εὑρήσετε γὰρ τὸν μὲν πατέρα
[30]	ῥᾳδίως τοσούτων χρημάτων ἐγγυητήν μου	γενέσθαι;	Καί μοι ἀνάβητε, μάρτυρες. Μάρτυρες.
[10]	ἠναγκάσθη μὲν δι' ἀπορίαν ἔξαρνος	γενέσθαι,	ὀλίγου δὲ χρόνου πειράσοιτο τὰ
[10]	ἡγούμενος ἔλεγχον ἂν τοῦτον σαφέστατον	γενέσθαι	περὶ ὧν ἐνεκάλουν, λέγει λόγον
[10]	μου εἰς ἱερὸν ἐλθόνθ' ἑαυτῷ	συγγενέσθαι.	(Καὶ ἐπειδὴ ἤλθομεν εἰς ἀκρόπολιν,
[0]	τούτῳ καὶ ἑτέροις ἐπὶ τόκῳ	φαίνεσθαι	καὶ πάντα ποιεῖν ἐξ ἐκεῖνοι
[50]	ἀπολεῖσθαι, διακαρτερήσας δὲ καὶ ἐλεύθερος	ἔσεσθαι	καὶ μεθέξειν ὧν οὗτός μ'
[0]	εἰ μὲν αὐτοῦ μένειν ἐπιχειροίην,	ἐκδοθήσεσθαι,	μ' ὑπὸ τῆς πόλεως Σατύρῳ,
[0]	ποιεῖν ἐξ ἐκεῖνοι μάλιστ' ἤμελλον	πεισθήσεσθαι	μὴ εἶναί μοι χρήματα. (Τότε
[20]	τοῦ διεφθαρμένου γραμματείου τὴν ἀπολογίαν	ποιήσεσθαι	καὶ τοὺτοις ἰσχυριεῖσθαι μάλιστα. Ὑμεῖς
[0]	καὶ τῶν ἐκεῖ, πάντων ἐνδεὴς	γενήσεσθαι·	εἰ δ' ὁμολογῶν εἶναι ἐπιστείλαντος
[20]	ἐκδοίη τὸν παῖδα βασανίσαι, (φανερός	γενήσεσθαι	πανουργῶν, εἰ δὲ μὴ ποιήσειε
[10]	τ' ἔδομεν ἀλλήλοις ἦ μὴν	σιωπήσεσθαι	τὰ πραχθέντα, ἣν οὗτος ἔλυσεν,
[10]	οἰόμενος δ' ἐκ τῶν λοιπῶν	ἐπανορθώσεσθαι,	προσῆλθεν ἡμῖν φάσκων ἕτοιμος εἶναι
[0]	ἐμὲ δὲ πολλῶν ἀκουόντων ἔξαρνον	γεγενῆσθαι	μηδὲν κεκτῆσθαι, πᾶσί τε φανερὸν
[10]	ὑπῆρχε σιγῶντι μὲν ὑπὸ τούτου	ἀπεστερῆσθαι	τῶν χρημάτων, λέγοντι δὲ ταῦτα
[0]	πολλῶν ἀκουόντων ἔξαρνον γεγενῆσθαι μηδὲν	κεκτῆσθαι,	πᾶσί τε φανερὸν ἀπαιτούμενον καὶ
[30]	τοὺς ὑπὲρ Σατύρου πράττοντας μηδὲν	κεκτῆσθαι	πλὴν ὧν ἐκείνοις παρεδίδουν, καὶ
[10]	ἐδεδοίκει, ὃν ἔφασκεν ὑφ' ἡμῶν	ἠνδραποδίσθαι	καὶ παρ' οὗ τοσαῦτα χρήμαθ'
[50]	Πασίωνος λόγους ψευδεῖς ὄντας πιστοτέρους	ἡγεῖσθαι	τῶν ἐμῶν.
[20]	τῶν χρημάτων ἔδει τὰς συνθήκας	ποιεῖσθαι.	Ἔτι δὲ κἀκεῖν' ὑπερφυές, ~εἰ
[20]	τὴν ἀπολογίαν ποιήσεσθαι καὶ τοὺτοις	ἰσχυριεῖσθαι	μάλιστα. Ὑμεῖς οὖν μοι τὸν
[50]	δικάσειεν, οὕτω δὲ σφόδρ' ἐνόμιζεν	ἀδικεῖσθαί	με, ὥστε συγκαλέσας τοὺς ναυκλήρους
[0]	ἄρχειν, ἁπάσης δὲ τῆς δυνάμεως	ἐπιμελεῖσθαι	τῆς ἐκείνου. (Πυνθανόμενος δὲ καὶ
[50]	χρόνον ὑπὸ τούτου κάκιστ' ἀνθρώπων	ἀπολεῖσθαι,	διακαρτερήσας δὲ καὶ ἐλεύθερος ἔσεσθαι
[0]	δ' εἰσπλευσοίμην εἰς τὸν Πόντον,	ἀποθανεῖσθαί	με μετὰ τοῦ πατρός· ταῦτα
[10]	ὡμολόγησεν εἰς τὸν Πόντον μοι	συμπλευσεῖσθαι	κἀκεῖ τὸ χρυσίον ἀποδώσειν, ἵν'
[20]	εἰς τὸν Πόντον ἔφη μοι	συμπλευσεῖσθαι	οὔτ' εἶναι πρός ἔμ' αὐτῷ
[50]	ἄνδρες δικασταί, ὁμολογήσας ὡς Σάτυρον	εἰσπλευσεῖσθαι	καὶ ποιήσειν ἅττ' ἂν ἐκεῖνος
[20]	συνθήκην, καθ' ἣν οὗτος μὲν	ἀφεῖσθαί	φησι τῶν ἐγκλημάτων, ἐγὼ δ'
[10]	ἀφανίσας ὑφ' ἡμῶν αὐτὸν ᾐτιᾶτ'	ἠφανίσθαι,	ἔπειτα δὲ συλληφθέντα ὡς ἐλεύθερον
[20]	οἶόν τ' ἦν ὁπότε βούλοιτ'	ἀπηλλάχθαι	τῶν κινδύνων, εἰ μὴ πείσειεν
[30]	ἐγὼ πρὸς ὑμᾶς εἴρηκα, ἱκανῶς	ἐπιδεδεῖχθαι	νομίζω. Οὐκ ἄξιον δὲ θαυμάζειν,
[10]	αὐτοὶ ἠφανίσαμεν. Καὶ ταῦτα λέγων	καὶ	ἀγανακτῶν καὶ δακρύων εἷλκέ με
[40]	ἀξιώσειε καταγνῶναί μου τοσαύτην μανίαν	καὶ	ἀμαθίαν; (Ἐνθυμηθῆναι δ' ἄξιόν ἐστιν,
[20]	τὰ χρήματα. ~Ταῦτα δὲ συγγράψαντες	καὶ	ἀναγαγόντες εἰς ἀκρόπολιν Πύρωνα Φεραῖον
[30]	περὶ ἁπάντων εἰς ἐκείνας κατέφευγε	καὶ	ἀνοίγειν ἐκέλευε τὸ γραμματεῖον. Ὡς
[0]	εἶναι τὰ παρ' αὑτῷ κείμενα	καὶ	ἄξι' ἀναισχυντίας, ἐμὲ δὲ πολλῶν
[0]	τε χρήματα παρ' ἐμοῦ παραλαβεῖν	καὶ	αὐτὸν εἰσπλεῖν κελεύειν· ἐὰν δὲ
[50]	ἐκεῖνος γνῷ, καὶ ταῦτ' ἐξηπάτησε,	καὶ	αὐτὸς μὲν οὐκ ἤθελεν εἰσπλεῦσαι
[10]	δὲ ταῦθ' ὡς δοῦλον ἐκδοὺς	καὶ	βασανιστὰς ἑλόμενος λόγῳ μὲν ἐκέλευσε
[20]	τι χρήσαιτο τοῖς αὑτοῦ κακοῖς.	Καὶ	γὰρ οὐ μόνον περὶ τῆς
[30]	κινδυνεύοι τὰ χρήματα, ἄλλως τε	καὶ	Δακεδαιμονίων ἀρχόντων κατ' ἐκεῖνον τὸν
[10]	Καὶ ταῦτα λέγων καὶ ἀγανακτῶν	καὶ	δακρύων εἷλκέ με πρὸς τὸν
[10]	δικασταί, πάντες αὐτοῦ κατεγίγνωσκον ἀδικεῖν	καὶ	δεινὰ ποιεῖν, ὅστις τὸν παῖδα,
[40]	κακοῖς ἀδίκως ἐγκαλεῖν, ἢ Πασίωνα	καὶ	διὰ τὸ μέγεθος τῶν ἡμετέρων
[40]	τὸ μέγεθος τῶν ἡμετέρων συμφορῶν	καὶ	διὰ τὸ πλῆθος τῶν χρημάτων
[50]	ἔμελλεν ἕξειν ἐν τῇ βασάνῳ,	καὶ	διὰ τοῦτ' οὐκ εἰκὸς ἦν
[50]	συνειδὼς αὑτῷ τὰ πεπραγμένα, ὑπέμεινε	καὶ	δίκας φεύγειν καὶ τὰς ἄλλας
[10]	υἱεῖ. Πυθόμενος δὲ ταῦτα Πασίων	καὶ	εἰδὼς ὅτι φανερῶς ἤδη πράξω
[40]	τῇ τούτου τραπέζῃ κεῖταί μοι,	καὶ	ἐκ τῶν ἔργων τῶν Πασίωνος
[10]	αὐτῷ μεταμέλειν τῶν πεπραγμένων συνεχώρουν	καὶ	ἐκέλευον αὐτὸν ἐξευρεῖν, ὅντιν' ἂν
[10]	ἤλθομεν εἰς ἀκρόπολιν, ἐγκαλυψάμενος ἔκλαε	καὶ	ἔλεγεν, ὡς ἠναγκάσθη μὲν δι'
[50]	κάκιστ' ἀνθρώπων ἀπολεῖσθαι, διακαρτερήσας δὲ	καὶ	ἐλεύθερος ἔσεσθαι καὶ μεθέξειν ὧν
[10]	δ' εἰς τὴν μεγίστην διαβολὴν	καὶ	ἐμαυτὸν καὶ τὸν πατέρα καταστῆσαι;
[50]	κενὰς ἐκπέμποντες ὑμῖν ἐξαγωγὴν ἔδοσαν·	καὶ	ἐν τοῖς ἰδίοις συμβολαίοις, ὧν
[10]	ἀφανίσαντας τὸν παῖδ' ἀντεγκαλεῖν αὑτῷ	καὶ	ἐξαιτεῖν τοῦτον, ὃν αὐτοὶ ἠφανίσαμεν.
[10]	εἰς ἱερὸν ἐλθόνθ' ἑαυτῷ συγγενέσθαι.	(Καὶ	ἐπειδὴ ἤλθομεν εἰς ἀκρόπολιν, ἐγκαλυψάμενος
[10]	δ' εὑρίσκει τὸν παῖδ' ἐνθάδε,	καὶ	ἐπιλαβόμενος ἠξίου αὐτὸν βασανίζεσθαι καὶ
[30]	Ἱππολαί̈ δαν, ξένον ὄντ' ἐμαυτοῦ	καὶ	ἐπιτήδειον, περιεώρων παρὰ τούτου δανειζόμενον.
[0]	καὶ ὀφείλοντά με καὶ τούτῳ	καὶ	ἑτέροις ἐπὶ τόκῳ φαίνεσθαι καὶ
[0]	κεκτῆσθαι, πᾶσί τε φανερὸν ἀπαιτούμενον	καὶ	ἑτέροις προσομολογοῦντα ὀφείλειν (καὶ πρὸς
[50]	καὶ τοσαύτην οὐσίαν κεκτημένος ὥστε	καὶ	ἑτέρους εὖ ποιεῖν δύνασθαι, Πασίων'
[40]	δὲ τούτοις εἰσφορᾶς ἡμῖν προσταχθείσης	καὶ	ἑτέρων ἐπιγραφέων γενομένων ἐγὼ πλεῖστον
[20]	Καὶ οὐκ ἔφθη διαπραξάμενος ταῦτα	καὶ	θρασύτατος ἁπάντων ἀνθρώπων ἐγένετο, καὶ
[40]	ἀνδρὸς Δηλίου. Ἀμφισβητοῦντος δ' ἐμοῦ	καὶ	καθέλκειν ἀξιοῦντος οὕτω τὴν βουλὴν
[0]	δοὺς ἐξέπεμψεν ἅμα κατ' ἐμπορίαν	καὶ	κατὰ θεωρίαν· συστήσαντος δέ μοι
[10]	ἔχειν, τοῦτον ἐξαιρούμενος εἰς ἐλευθερίαν	καὶ	κωλύων βασανίζεσθαι. Ὅ δὲ πάντων
[30]	καλούμενον, ὃς ὑπὲρ Πασίωνος ἅπαντα	καὶ	λέγει καὶ πράττει, τίς οὐκ
[30]	περὶ τῶν ἄλλων τοιαῦτα πράττειν	καὶ	λέγειν ἐξ ὧν ἐκείνους μάλιστ'
[40]	τῶν ἄλλων ἐναντί' αὐτὸς αὑτῷ	καὶ	λέγων καὶ πράττων φανερός ἐστιν·
[50]	πιστότερον οὐδ' ἀληθέστερον βασάνου νομίζοντας,	καὶ	μάρτυρας μὲν ἡγουμένους οἷόν τ'
[50]	διακαρτερήσας δὲ καὶ ἐλεύθερος ἔσεσθαι	καὶ	μεθέξειν ὧν οὗτός μ' ἀπεστέρησεν.
[20]	τούτῳ περὶ τοῦ γραμματείου πιστεύοιτε;	(Καὶ	μὲν δή, ὦ ἄνδρες δικασταί,
[0]	τὸ πρᾶγμα προσπέμπω Φιλόμηλον αὐτῷ	καὶ	Μενέξενον ἀπαιτήσοντας, ἔξαρνος γίγνεται πρὸς
[10]	λόγον πάντων δεινότατον, ὡς ἐγὼ	καὶ	Μενέξενος διαφθείραντες καὶ πείσαντες αὐτὸν
[50]	ἐνθάδε γενομένων συμβολαίων, ἄλλως τε	καὶ	μὴ παρόντος τούτου μηδὲ μέλλοντος
[50]	ναυκλήρους ἐδεῖτ' αὐτῶν βοηθεῖν ἐμοὶ	καὶ	μὴ περιορᾶν ἀδικούμενον, καὶ πρὸς
[50]	δέομαι μεμνημένους τούτων καταψηφίσασθαι Πασίωνος,	καὶ	μὴ τοσαύτην πονηρίαν ἐμοῦ καταγνῶναι,
[50]	ὑπὲρ ἐκείνων τὰ δίκαια ψηφίσασθαι	καὶ	μὴ τοὺς Πασίωνος λόγους ψευδεῖς
[20]	εἰ τοὺς ἐλέγχους ἐφοβούμην, ἐξῆν	καὶ	μηδεμίαν συνθήκην ποιησάμενον χαίρειν ἐᾶν
[40]	παρέσχεν. Καίτοι εἰ μικρῶν ἀπεστερεῖτο	καὶ	μηδὲν ᾔδει μ' ἐνθάδε κεκτημένον,
[30]	συνθήκας, αὐτὸν Ἀγύρριον μαρτυροῦντα παρέξομαι.	Καί	μοι ἀνάβηθι. Μαρτυρία. (Ὅτι μὲν
[40]	τοῖς ἐμοῖς χρήμασι τυγχάνει χρώμενος.	Καί	μοι ἀνάβητε μάρτυρες. Μάρτυρες. (Αὐτὸν
[30]	τοσούτων χρημάτων ἐγγυητήν μου γενέσθαι;	Καί	μοι ἀνάβητε, μάρτυρες. Μάρτυρες. (Ἴσως
[50]	ἔδωκε φέρειν Θενοτίμῳ τῷ Καρκίνου.	Καί	μοι ἀνάγνωθι αὐτοῖς. Ἐπιστολή. (Οὕτω
[10]	αὐτῷ κατέστησ' ἓξ ταλάντῶν ἐγγυητάς.	Καί	μοι κάλει τούτων μάρτυρας. Μάρτυρες.
[10]	ἦν ἀποτίνειν, εἰ καταγνοῖεν αὐτοῦ.	Καί	μοι κάλει τούτων μάρτυρας. Μάρτυρες.
[10]	Πασίων αὐτὸν ἑπτὰ ταλάντων διηγγυήσατο.	Καί	μοι τούτων ἀνάβητε μάρτυρες. Μάρτυρες.
[0]	διαβολῆς πρὸς Σάτυρον γενομένης ὡς	καὶ	ὁ πατὴρ οὑμὸς ἐπιβουλεύοι τῇ
[30]	ὁμολογοῦντος ἐμοῦ ὀφείλειν τριακοσίας δραχμάς,	καὶ	ὅτι Ἱππολαί̈ δαν, ξένον ὄντ'
[10]	πρὸς τὸν πολέμαρχον, ἐγγυητὰς αἰτῶν,	καὶ	οὐ πρότερον ἀφῆκεν, ἕως αὐτῷ
[20]	τοῦ Μενεξένου συλληφθήσοιτο. (Ἀπορῶν δὲ	καὶ	οὐδεμίαν ἄλλην εὑρίσκων ἀπαλλαγήν, πείσας
[0]	προσεποιεῖτ' ἀπορεῖν ἐν τῷ παρόντι	καὶ	οὐκ ἂν ἔχειν ἀποδοῦναι· ἐπειδὴ
[20]	εἰ μή μ' ἀπαλλάξειεν οὗτος.	Καὶ	οὐκ ἔφθη διαπραξάμενος ταῦτα καὶ
[10]	ἀφῃρεῖτ' αὐτὸν ὡς ἐλεύθερον ὄντα,	καὶ	οὐκ ᾐσχύνετ' οὐδ' ἐδεδοίκει, ὃν
[20]	καὶ θρασύτατος ἁπάντων ἀνθρώπων ἐγένετο,	καὶ	οὔτ' εἰς τὸν Πόντον ἔφη
[20]	εἴ τι τούτων ἐφαίνετο ποιήσας.	Καὶ	οὗτος, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἐδεῖτο
[0]	μὴ μόνον ἔξαρνον εἶναι ἀλλὰ	καὶ	ὀφείλοντά με καὶ τούτῳ καὶ
[0]	καὶ ἑτέροις ἐπὶ τόκῳ φαίνεσθαι	καὶ	πάντα ποιεῖν ἐξ ἐκεῖνοι μάλιστ'
[10]	ὃν ἔφασκεν ὑφ' ἡμῶν ἠνδραποδίσθαι	καὶ	παρ' οὗ τοσαῦτα χρήμαθ' ἡμᾶς
[40]	(Ἀλλ' εἰς ἀγῶνα καταστὰς ᾤμην	καὶ	παρὰ τὸ δίκαιον πλέον ἕξειν
[40]	ἔργων τῶν Πασίωνος ὑμῖν δεδήλωκα	καὶ	παρὰ τῶν ἄλλων τῶν εἰδότων
[40]	Φιλόμηλον προσέπεμψ' ἀπαιτήσοντας τὴν παρακαταθήκην,	καὶ	Πασίων τὸ πρῶτον ἐτόλμησεν ἔξαρνος
[10]	ὡς ἐγὼ καὶ Μενέξενος διαφθείραντες	καὶ	πείσαντες αὐτὸν ἐπὶ τῇ τραπέζῃ
[0]	καὶ περὶ τῆσδε τῆς πόλεως	καὶ	περὶ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος ἐπεθύμησ'
[10]	καὶ ἐπιλαβόμενος ἠξίου αὐτὸν βασανίζεσθαι	καὶ	περὶ τῆς παρακαταθήκης καὶ περὶ
[0]	ἐπιμελεῖσθαι τῆς ἐκείνου. (Πυνθανόμενος δὲ	καὶ	περὶ τῆσδε τῆς πόλεως καὶ
[20]	ἐκείνης ἐδεδοίκει τῆς εἰληγμένης, ἀλλὰ	καὶ	περὶ τοῦ γραμματείου, ὅπως μὴ
[0]	περὶ πολλῶν χρημάτων κινδυνεύω, ἀλλὰ	καὶ	περὶ τοῦ μὴ δοκεῖν ἀδίκως
[30]	βουλῆς εἰσβληθέντας; (Καίτοι ὅστις ἕνεκα	καὶ	περὶ τοῦ σώματος κινδυνεύων ταύτας
[30]	ἐδανεισάμην τριακοσίους στατῆρας. Ἄξιον οὖν	καὶ	περὶ τούτων ἀκοῦσαι, ἵν' ἐπίστησθ'
[40]	περὶ τούτων μόνον ἀλλ' οὐ	καὶ	περὶ τῶν ἄλλων ἐναντί' αὐτὸς
[30]	καὶ τούτῳ προσομολογῆσαι τριακοσίας δραχμὰς	καὶ	περὶ τῶν ἄλλων τοιαῦτα πράττειν
[0]	μὴ μόνον περὶ χρημάτων ἀλλὰ	καὶ	περὶ τῶν ἄλλων τούτῳ μάλιστα
[50]	ὑμᾶς καὶ περὶ τῶν ἰδίων	καὶ	περὶ τῶν δημοσίων οὐδὲν πιστότερον
[50]	ποιούμεθα. (Ὁρῶ δὲ καὶ ὑμᾶς	καὶ	περὶ τῶν ἰδίων καὶ περὶ
[10]	βασανίζεσθαι καὶ περὶ τῆς παρακαταθήκης	καὶ	περὶ ὧν οὗτος ἡμᾶς ᾐτιάσατο.
[0]	κέκτηνται καὶ χρήματα πολλὰ διαχειρίζουσι	καὶ	πιστοὶ διὰ τὴν τέχνην δοκοῦσιν
[0]	Βουλομένου γὰρ ἐμοῦ κομίσασθαι τἀμαυτοῦ	καὶ	πλεῖν εἰς Βυζάντοιν, ἡγησάμενος οὗτος
[50]	γίγνονται, οὐ μόνον ἴσον ἀλλὰ	καὶ	πλέον ἔχοντες ἀπέρχεσθε. (Ὥστ' οὐκ
[50]	δικασταί, ὁμολογήσας ὡς Σάτυρον εἰσπλευσεῖσθαι	καὶ	ποιήσειν ἅττ' ἂν ἐκεῖνος γνῷ,
[50]	πλείστου τῶν Ἑλλήνων ὑμᾶς ποιοῦνται,	καὶ	πολλάκις ἤδη διὰ σπάνιν σίτου
[30]	ὑπὲρ Πασίωνος ἅπαντα καὶ λέγει	καὶ	πράττει, τίς οὐκ οἶδεν ὑμῶν
[40]	ἐναντί' αὐτὸς αὑτῷ καὶ λέγων	καὶ	πράττων φανερός ἐστιν· ὃς τὸν
[0]	διενοεῖτό μ' ἀποστερεῖν τὰ χρήματα.	Καὶ	πρὸς μὲν ἐμὲ προσεποιεῖτ' ἀπορεῖν
[50]	ἐμοὶ καὶ μὴ περιορᾶν ἀδικούμενον,	καὶ	πρὸς τὴν πόλιν συγγράψας ἐπιστολὴν
[0]	ἀπαιτούμενον καὶ ἑτέροις προσομολογοῦντα ὀφείλειν	(καὶ	πρὸς τούτοις, ὦ ἄνδρες δικασταί,
[50]	αὐτῷ παρακαταθήκας ἐγκαλῶν. (Ἄξιον δὲ	καὶ	Σατύρου καὶ τοῦ πατρὸς ἐνθυμηθῆναι,
[10]	ἀπαγγέλλοντες ὅτι ὁ πατὴρ ἀφεῖται,	καὶ	Σατύρῳ οὕτως ἁπάντων μεταμέλει τῶν
[10]	ἠξίουν αὐτοὺς μαστιγοῦν τὸν ἐκδοθέντα	καὶ	στρεβλοῦν, ἕως τἀληθῆ δόξειεν αὐτοῖς
[10]	δέ μου συγγνώμην ἔχειν αὐτῷ	καὶ	συγκρύψαι τὴν συμφοράν, ἵνα μὴ
[30]	ἀφεῖναι Πασίωνα τῶν ἐγκλημάτων ἀλλὰ	καὶ	συνθήκας περὶ αὐτῶν ποιήσασθαι ἐπειδὴ
[0]	πάντα ποιεῖν, ὅσα Σάτυρος προσέταττε,	καὶ	τὰ μὲν φανερὰ τῶν χρημάτων
[40]	ἀμφισβητοῦμεν, ἀναμνησθέντες ἐκεῖνον τὸν χρόνον,	καὶ	τὰ πράγματα πῶς εἶχεν ἡμῖν,
[50]	πεπραγμένα, ὑπέμεινε καὶ δίκας φεύγειν	καὶ	τὰς ἄλλας αἰτίας ἔχειν, ὥστε
[40]	πείθειν ὠόμην μηδὲν εἶναί μοι.	~Καὶ	ταῦθ' ὡς οὐ δι' ἀπορίαν
[50]	ποιήσειν ἅττ' ἂν ἐκεῖνος γνῷ,	καὶ	ταῦτ' ἐξηπάτησε, καὶ αὐτὸς μὲν
[40]	τέ μοι πολλὰ χρήματ' ἐνθάδε	καὶ	ταῦτ' ἐπὶ τῇ τούτου τραπέζῃ
[10]	ἐξαιτεῖν τοῦτον, ὃν αὐτοὶ ἠφανίσαμεν.	Καὶ	ταῦτα λέγων καὶ ἀγανακτῶν καὶ
[20]	εἰ δὲ μή, Σατύρῳ ἀποδοῦναι·	καὶ	ταῦτα ῥηθῆναι ὑπ' ἀμφοτέρων ἡμῶν
[20]	ἀπηλλαγμένος ἤδη Πασίων ἦν ἐγκλημάτων	καὶ	τέλος εἶχεν ἡμῖν τὸ πρᾶγμα;
[10]	μείζω πεποιηκὼς ἧς εἶχε πρότερον,	καὶ	τὴν ἀδελφὴν τὴν ἐμὴν εἰληφὼς
[40]	ὦ ἄνδρες δικασταί, τὴν ἀτοπίαν	καὶ	τὴν ἀπιστίαν ὧν ἑκάστοτε Πασίων
[10]	τὰς μεγίστας αὐτῷ δεδωκὼς εἴη,	καὶ	τὴν ἀρχὴν ἔτι μείζω πεποιηκὼς
[40]	τὸν μὲν πατέρα μου συνειλημμένον	καὶ	τὴν οὐσίαν ἅπασαν ἀφῃρημένον, ἐμοὶ
[20]	οὐ μόνον περὶ τῆς βασάνου	καὶ	τῆς δίκης ἐκείνης ἐδεδοίκει τῆς
[40]	τῶν ἐν τῇ πόλει χρώμενος;	Καὶ	τίς ἂν ὑμῶν ἀξιώσειε καταγνῶναί
[30]	συνέστησα, καὶ ὡμολόγησεν οὗτος αὐτῷ	καὶ	τὸ ἀρχαῖον καὶ τοὺς τόκους
[50]	ἐκεῖσ' ἔλεγεν ὅτι ἐλεύθερος εἴη	καὶ	τὸ γένος Μιλήσιος, εἰσπέμψειε δ'
[20]	μὲν δή, ὦ ἄνδρες δικασταί,	καὶ	τόδε ῥᾴδιον πᾶσι γνῶναι, ὅτι
[20]	τῶν πρὸς Σάτυρον διαβολῶν ἀπηλλάγημεν	καὶ	τὸν Κιττον οὐχ οἶός τ'
[10]	τὴν μεγίστην διαβολὴν καὶ ἐμαυτὸν	καὶ	τὸν πατέρα καταστῆσαι; Κράτιστον οὖν
[0]	εἰς τὰς μεγίστας διαβολὰς ἐμαυτὸν	καὶ	τὸν πατέρα καταστήσειν πρὸς Σάτυρον.
[50]	ὡς οἰκῶν ἐν τῷ Πόντῳ	καὶ	τοσαύτην οὐσίαν κεκτημένος ὥστε καὶ
[50]	ἐγκαλῶν. (Ἄξιον δὲ καὶ Σατύρου	καὶ	τοῦ πατρὸς ἐνθυμηθῆναι, οἳ πάντα
[20]	δὲ διά τε τὴν βάσανον	καὶ	τοὺς ἀγῶνας τοὺς ἐν ὑμῖν
[30]	ὑμῶν πέρυσιν ἀνοίξαντα τὰς ὑδρίας	καὶ	τοὺς κριτὰς ἐξελόντα τοὺς ὑπὸ
[30]	οὗτος αὐτῷ καὶ τὸ ἀρχαῖον	καὶ	τοὺς τόκους τοὺς γιγνομένους ἀποδώσειν.
[20]	διεφθαρμένου γραμματείου τὴν ἀπολογίαν ποιήσεσθαι	καὶ	τοὺτοις ἰσχυριεῖσθαι μάλιστα. Ὑμεῖς οὖν
[40]	τῶν πρὸς Σάτυρον διαβολῶν ἀπηλλάγην	καὶ	τοῦτον ἅπαντες ὀφλήσειν τὴν δίκην
[0]	εἶναι ἀλλὰ καὶ ὀφείλοντά με	καὶ	τούτῳ καὶ ἑτέροις ἐπὶ τόκῳ
[30]	τὸ παρὰ τούτῳ κείμενον, ὁμολογῶ	καὶ	τούτῳ προσομολογῆσαι τριακοσίας δραχμὰς καὶ
[0]	μὲν γὰρ ἱκανή μοι καταλειφθήσεται	καὶ	τούτων στερηθέντι· εἰ δὲ δόξαιμι
[30]	(Ἴσως τοίνυν, ὦ ἄνδρες δικασταί,	καὶ	τούτων ὑμῖν μάρτυρας παρέξεται, ὡς
[0]	τέχνην δοκοῦσιν εἶναι. Ὅμως δὲ	καὶ	τούτων ὑπαρχόντων ἡγοῦμαι φανερὸν πᾶσι
[0]	κεῖνος, στερηθεὶς καὶ τῶν ἐνθάδε	καὶ	τῶν ἐκεῖ, πάντων ἐνδεὴς γενήσεσθαι·
[0]	εἴ τι πάθοι κεῖνος, στερηθεὶς	καὶ	τῶν ἐνθάδε καὶ τῶν ἐκεῖ,
[10]	τῆς πόλεως διαλύσειε τὸ συμβόλαιον,	καὶ	τῶν μὲν ἐνθάδε μηδεὶς εἰδείη
[30]	εἰς συμφορὰς οἵας ὑμῖν διηγησάμην,	καὶ	τῶν μὲν οἴκοι πάντων ἀπεστερημένος,
[50]	μὲν ἡγουμένους οἷόν τ' εἶναι	καὶ	τῶν μὴ γενομένων παρασκευάσασθαι, τὰς
[30]	τοιαῦτ' ἤδη γέγονεν, ἀλλ' ὅτι	καὶ	τῶν χρωμένων τινὲς Πασίωνι πολὺ
[50]	γ' αὐτῶν ποιούμεθα. (Ὁρῶ δὲ	καὶ	ὑμᾶς καὶ περὶ τῶν ἰδίων
[40]	ὤν μοι ξένος πατρικός, κληθεὶς	καὶ	ὑπακούσας, δείσας τὸ μέγεθος τοῦ
[50]	οὖν ὑμῶν καὶ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ	καὶ	ὑπὲρ ἐκείνων τὰ δίκαια ψηφίσασθαι
[50]	ἐκείνων ἐπιστολάς. Δέομαι οὖν ὑμῶν	καὶ	ὑπὲρ ἐμαυτοῦ καὶ ὑπὲρ ἐκείνων
[40]	ἐπείσθησαν ἐγγυητὰς παρ' ἐμοῦ δέξασθαι.	(Καὶ	Φίλιππος μὲν ὤν μοι ξένος
[40]	εἶχεν ἡμῖν, ὅτ' ἐγὼ Μενέξενον	καὶ	Φιλόμηλον προσέπεμψ' ἀπαιτήσοντας τὴν παρακαταθήκην,
[0]	πρὸς τοιούτους ἀνάγκη κινδυνεύειν, οἳ	καὶ	φίλους πολλοὺς κέκτηνται καὶ χρήματα
[0]	πατήρ μου δύο ναῦς σίτου	καὶ	χρήματα δοὺς ἐξέπεμψεν ἅμα κατ'
[0]	οἳ καὶ φίλους πολλοὺς κέκτηνται	καὶ	χρήματα πολλὰ διαχειρίζουσι καὶ πιστοὶ
[50]	ποιεῖν δύνασθαι, Πασίων' ἦλθον συκοφαντήσων	καὶ	ψευδεῖς αὐτῷ παρακαταθήκας ἐγκαλῶν. (Ἄξιον
[10]	αὐτοὶ προιόντος τοῦ λόγου γνώσεσθε,	καὶ	ὡμολόγησεν εἰς τὸν Πόντον μοι
[30]	μὴ καταλάβῃ, Πασίων' αὐτῷ συνέστησα,	καὶ	ὡμολόγησεν οὗτος αὐτῷ καὶ τὸ
[30]	κεκτῆσθαι πλὴν ὧν ἐκείνοις παρεδίδουν,	καὶ	ὡς αὐτὸς ἐπελαμβάνετο τῶν χρημάτων
[30]	ὀφείλειν τριακοσίας δραχμάς, καὶ ὅτι	Ἱππολαί̈	δαν, ξένον ὄντ' ἐμαυτοῦ καὶ
[20]	οὖν μοι τὸν νοῦν προσέχετε·	οἶμαι	γὰρ ἐξ αὐτῶν τούτων φανερὰν
[50]	τούτου γενέσθαι. (Ἐγὼ οὖ ὑμῶν	δέομαι	μεμνημένους τούτων καταψηφίσασθαι Πασίωνος, καὶ
[50]	ὀλίγου ποιήσαισθε τὰς ἐκείνων ἐπιστολάς.	Δέομαι	οὖν ὑμῶν καὶ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ
[30]	τὰς συνθήκας, αὐτὸν Ἀγύρριον μαρτυροῦντα	παρέξομαι.	Καί μοι ἀνάβηθι. Μαρτυρία. (Ὅτι
[40]	Πρῶτον μὲν γὰρ ὑμῖν μάρτυρας	παρέξομαι	τοὺς εἰδότας πολλά μοι χρήματ'
[40]	Μάρτυρες. (Αὐτὸν τοίνυν Πασίων' ἔργῳ	παρέξομαι	τούτοις συμμαρτυροῦντα. Ὁλκάδα γάρ, ἐφ'
[0]	οὖν ὑμῖν, ὅπως ἂν δύνωμαι,	διηγήσομαι	τὰ πεπραγμένα. Ἐμοὶ γάρ, ὦ
[20]	τ' ἦν, ἅπανθ' ὑμῖν εἴρηκα.	Ἡγοῦμαι	δὲ Πασίων' ὦ ἄνδρες δικασταί,
[50]	μοι τῶν δικαίων ὑπαρχόντων, ἐκεῖν'	ἡγοῦμαι	μέγιστον εἶναι τεκμήριον ὡς ἀποστερεῖ
[30]	θαλάττης. Τούτῳ μὲν οὖν οὐδὲν	ἡγοῦμαι	τοῦτ' εἶναι σημεῖον, ὡς οὐκ
[0]	Ὅμως δὲ καὶ τούτων ὑπαρχόντων	ἡγοῦμαι	φανερὸν πᾶσι ποιήσειν ὅτι ἀποστεροῦμαι
[10]	τε καλῶς ἕξει κἀγὼ τἀμαυτοῦ	κομιοῦμαι.	(Τρίτῃ δ' ἡμέρᾳ συνελθόντες πίστιν
[0]	ἐπιθυμεῖν· ὃ ἐγὼ περὶ πλείστου	ποιοῦμαι.	Οὐσία μὲν γὰρ ἱκανή μοι
[0]	ἡγοῦμαι φανερὸν πᾶσι ποιήσειν ὅτι	ἀποστεροῦμαι	τῶν χρημάτων ὑπὸ Πασίωνος. (Ἐξ
[0]	ἀρχῆς οὖν ὑμῖν, ὅπως ἂν	δύνωμαι,	διηγήσομαι τὰ πεπραγμένα. Ἐμοὶ γάρ,
[50]	τοῦ πράγματος μᾶλλον ἢ σαφῶς	εἰδέναι.	Οὐ γὰρ δὴ τοῦτό γ'
[0]	ἔχειν ἀποδοῦναι· ἐπειδὴ δὲ βουλόμενος	εἰδέναι	σαφῶς τὸ πρᾶγμα προσπέμπω Φιλόμηλον
[10]	τὸν παῖδα, ὃ ἔφασκον ἐγὼ	συνειδέναι	περὶ τῶν χρημάτων, πρῶτον μὲν
[10]	περὶ μὲν τῶν παρεληλυθότων φανερῶς	ἡμαρτηκέναι,	οἰόμενος δ' ἐκ τῶν λοιπῶν
[0]	ἡγησάμενος οὗτος κάλλιστον αὑτῷ καιρὸν	παραπεπτωκέναι	τὰ μὲν γὰρ χρήματα πόλλ'
[30]	κινδυνεύων ταύτας ὑπανοίγειν ἐτόλμησεν, αἳ	σεσημασμέναι	μὲν ἦσαν ὑπὸ τῶν χορηγῶν,
[30]	δικασταί, οἴεσθ' ἂν αὐτὸν ἐπιθυμεῖν	ἀναιρεθῆναι	ταύτας τὰς συνθήκας, ἐξ ὧν
[40]	μου τοσαύτην μανίαν καὶ ἀμαθίαν;	(Ἐνθυμηθῆναι	δ' ἄξιόν ἐστιν, ὦ ἄνδρες
[50]	καὶ Σατύρου καὶ τοῦ πατρὸς	ἐνθυμηθῆναι,	οἳ πάντα τὸν χρόνον περὶ
[20]	μή, Σατύρῳ ἀποδοῦναι· καὶ ταῦτα	ῥηθῆναι	ὑπ' ἀμφοτέρων ἡμῶν ὁμολογεῖται. (Καίτοι
[40]	διὰ τὸ πλῆθος τῶν χρημάτων	ἐπαρθῆναι	τὴν ἀποστέρησιν ποιήσασθαι; Τίς δὲ
[40]	αὐτὸς ἠφάνισεν, ὑφ' ἡμῶν ἔφασκεν	ἀνδραποδισθῆναι,	τὸν αὐτὸν δὲ τοῦτον ἀπεγράψατο
[0]	τούτῳ κειμένων μὴ μόνον ἔξαρνον	εἶναι	ἀλλὰ καὶ ὀφείλοντά με καὶ
[10]	ταῦθ' ἡγούμενος οὐδεμίαν αὑτῷ σωτηρίαν	εἶναι,	ἐάνπερ εἰς ὑμᾶς εἰσέλθῃ, προσπέμπων
[0]	ἐνδεὴς γενήσεσθαι· εἰ δ' ὁμολογῶν	εἶναι	ἐπιστείλαντος Σατύρου μὴ παραδοίην, εἰς
[50]	μάρτυρας μὲν ἡγουμένους οἷόν τ'	εἶναι	καὶ τῶν μὴ γενομένων παρασκευάσασθαι,
[30]	μάλιστ' ἄν πείθειν ὠόμην μηδὲν	εἶναί	μοι. ~Καὶ ταῦθ' ὡς οὐ
[0]	ἐκεῖνοι μάλιστ' ἤμελλον πεισθήσεσθαι μὴ	εἶναί	μοι χρήματα. (Τότε μὲν οὖν,
[0]	πιστοὶ διὰ τὴν τέχνην δοκοῦσιν	εἶναι.	Ὅμως δὲ καὶ τούτων ὑπαρχόντων
[10]	ἐπανορθώσεσθαι, προσῆλθεν ἡμῖν φάσκων ἕτοιμος	εἶναι	παραδοῦναι βασανίζειν τὸν παῖδα. Ἑλόμενοι
[20]	Πόντον ἔφη μοι συμπλευσεῖσθαι οὔτ'	εἶναι	πρός ἔμ' αὐτῷ συμβόλαιον οὐδέν,
[0]	(Βουλευομένοις οὖν ἡμῖν ἐδόκει βέλτιστον	εἶναι	προσομολογεῖν πάντα ποιεῖν, ὅσα Σάτυρος
[30]	μὲν οὖν οὐδὲν ἡγοῦμαι τοῦτ'	εἶναι	σημεῖον, ὡς οὐκ ἦν ἐνθάδε
[0]	τὰ μὲν γὰρ χρήματα πόλλ'	εἶναι	τὰ παρ' αὑτῷ κείμενα καὶ
[50]	δικαίων ὑπαρχόντων, ἐκεῖν' ἡγοῦμαι μέγιστον	εἶναι	τεκμήριον ὡς ἀποστερεῖ με Πασίων
[40]	δίκην ἐνόμιζον, τηνικαῦτά μέ φησιν	ἀφεῖναι	πάντων τῶν ἐγκλημάτων αὐτόν. Καίτοι
[30]	τοῖς πράγμασιν ὥστε μὴ μόνον	ἀφεῖναι	Πασίωνα τῶν ἐγκλημάτων ἀλλὰ καὶ
[30]	ἀπεστερημένος, τὰ δ' ἐνθάδ' ἀναγκαζόμενος	παραδιδόναι	τοῖς ἥκουσιν, ὑπολοίπου δ' οὐδενὸς
[50]	παρασκευάσασθαι, τὰς δὲ βασάνους φανερῶς	ἐπιδεικνύναι,	ὁπότεροι τἀληθῆ λέγουσιν. Ἃ οὗτος
[10]	προσῆλθεν ἡμῖν φάσκων ἕτοιμος εἶναι	παραδοῦναι	βασανίζειν τὸν παῖδα. Ἑλόμενοι δὲ
[0]	τὰ μὲν φανερὰ τῶν χρημάτων	παραδοῦναι,	περὶ δὲ τῶν παρὰ τούτῳ
[10]	βασανιεῖν, ἔγνωσαν δὲ Πασίων' ἐμοὶ	παραδοῦναι	τὸν παῖδα. Οὗτος δ' οὕτω
[50]	τοῦτ' οὐκ εἰκὸς ἦν αὐτὸν	ἐκδοῦναι.	(Πάντες γὰρ ἐπίστασθ' ὅτι κατειπὼν
[50]	τὸν παῖδ' οὐκ ἠθέλησε βασανίζειν	ἐκδοῦναι	τὸν συνειδότα περὶ τῆς παρακαταθήκης.
[10]	δὲ χρόνου πειράσοιτο τὰ χρήματ'	ἀποδοῦναι·	ἐδεῖτο δέ μου συγγνώμην ἔχειν
[0]	παρόντι καὶ οὐκ ἂν ἔχειν	ἀποδοῦναι·	ἐπειδὴ δὲ βουλόμενος εἰδέναι σαφῶς
[20]	γραμματεῖον, εἰ δὲ μή, Σατύρῳ	ἀποδοῦναι·	καὶ ταῦτα ῥηθῆναι ὑπ' ἀμφοτέρων
[20]	μαθόντες, ὦ ἄνδρες δικασταί, προσετάττομεν	ἀποδοῦναι	Σατύρω τὸ γραμματεῖον, ἂν μὴ
[20]	γραμματεῖον, εἰ δὲ μή, Σατύρω	ἀποδοῦναι.	(Τὰ μὲν οὖν ἡμέτερ' ὦ
[20]	δικασταί, καὶ τόδε ῥᾴδιον πᾶσι	γνῶναι,	ὅτι ἐμοὶ μέν, ὃς ἐνεκάλουν,
[40]	ὦ ἄνδρες δικασταί, ἄριστ' ἂν	γνῶναι	περὶ ὧν ἀμφισβητοῦμεν, ἀναμνησθέντες ἐκεῖνον
[40]	Καὶ τίς ἂν ὑμῶν ἀξιώσειε	καταγνῶναί	μου τοσαύτην μανίαν καὶ ἀμαθίαν;
[50]	καὶ μὴ τοσαύτην πονηρίαν ἐμοῦ	καταγνῶναι,	ὡς οἰκῶν ἐν τῷ Πόντῳ
[20]	ἀπαλλαγὴν ποιήσασθαι. Τοῦτον δὲ κελεύσατ'	ἀποδεῖξαι,	τι κερδαίνων ἤ τίνα κίνδυνον
[0]	δόξαιμι μηδὲν προσῆκον τοσαῦτα χρήματ'	ἐγκαλέσαι,	διαβληθείην ἂν τὸν ἅπαντα βίον.
[30]	τούτῳ κείμενον, ὁμολογῶ καὶ τούτῳ	προσομολογῆσαι	τριακοσίας δραχμὰς καὶ περὶ τῶν
[0]	περὶ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος ἐπεθύμησ'	ἀποδημῆσαι.	Γεμίσας οὖς ὁ πατήρ μου
[40]	μὲν αἰτιᾶταί μ' ἀδίκως ἐγκαλεῖν	ἐπιχειρῆσαι·	ἐπειδὴ δ' ἐγώ τε τῶν
[10]	καὶ ἐμαυτὸν καὶ τὸν πατέρα	καταστῆσαι;	Κράτιστον οὖν ἡγησάμην ἡσυχίαν ἄγειν.
[20]	εἰ μὲν ἐκδοίη τὸν παῖδα	βασανίσαι,	(φανερός γενήσεσθαι πανουργῶν, εἰ δὲ
[20]	Κιττον οὐχ οἶός τ' ἐγένετ'	ἀφανίσαι,	τὸν συνειδότα περὶ τῆς παρακαταθήκης,
[20]	μὲν διαλλαγῶμεν πρὸς ἡμᾶς αὐτούς,	κατακαῦσαι	τὸ γραμματεῖον, εἰ δὲ μή,
[20]	μὲν διαλλαγῶμεν πρὸς ἡμᾶς αὐτούς,	κατακαῦσαι	τὸ γραμματεῖον, εἰ δὲ μή,
[50]	καὶ αὐτὸς μὲν οὐκ ἤθελεν	εἰσπλεῦσαι	πολλάκις ἐμοῦ προκαλεσαμένου, εἰσέπεμψε δὲ
[30]	Ἄξιον οὖν καὶ περὶ τούτων	ἀκοῦσαι,	ἵν' ἐπίστησθ' οἵοις τεκμηρίοις ἐπαρθεὶς
[40]	αὐτοῦ δίκην λαβεῖν, τότε μὲν	αἰτιᾶταί	μ' ἀδίκως ἐγκαλεῖν ἐπιχειρῆσαι· ἐπειδὴ
[0]	αὐτῷ καὶ Μενέξενον ἀπαιτήσοντας, ἔξαρνος	γίγνεται	πρὸς αὐτοὺς μηδὲν ἔχειν τῶν
[0]	ἐπὶ ταῖς τραπέζαις ἄνευ μαρτύρων	γίγνεται,	τοῖς ἀδικουμένοις δὲ πρὸς τοιούτους
[30]	δικασταί, καὶ τούτων ὑμῖν μάρτυρας	παρέξεται,	ὡς ἔξαρνος ἐγενόμην πρὸς τοὺς
[0]	Οὐσία μὲν γὰρ ἱκανή μοι	καταλειφθήσεται	καὶ τούτων στερηθέντι· εἰ δὲ
[10]	ἐκέλευον αὐτὸν ἐξευρεῖν, ὅντιν' ἂν	βούληται	τρόπον, ὅπως τούτῳ τε καλῶς
[10]	ἵνα μὴ παρακαταθήκας δεχόμενος φανερὸς	γένηται	τοιαῦτ' ἐξημαρτηκώς. Ἡγούμενος δ' αὐτῷ
[20]	ἔσοιτο· ὁ γὰρ παῖς, ἐὰν	βασανίξηται,	περὶ πάντων τἀληθῆ κατεπεῖ. (Ἐγὼ
[20]	ταῦτα ῥηθῆναι ὑπ' ἀμφοτέρων ἡμῶν	ὁμολογεῖται.	(Καίτοι τί μαθόντες, ὦ ἄνδρες
[40]	ταῦτ' ἐπὶ τῇ τούτου τραπέζῃ	κεῖταί	μοι, καὶ ἐκ τῶν ἔργων
[10]	οἱ ἀπαγγέλλοντες ὅτι ὁ πατὴρ	ἀφεῖται,	καὶ Σατύρῳ οὕτως ἁπάντων μεταμέλει
[50]	τοῖς ἰδίοις συμβολαίοις, ὧν ἐκεῖνοι	κριταὶ	γίγνονται, οὐ μόνον ἴσον ἀλλὰ
[0]	κινδυνεύειν, οἳ καὶ φίλους πολλοὺς	κέκτηνται	καὶ χρήματα πολλὰ διαχειρίζουσι καὶ
[50]	ἰδίοις συμβολαίοις, ὧν ἐκεῖνοι κριταὶ	γίγνονται,	οὐ μόνον ἴσον ἀλλὰ καὶ
[50]	περὶ πλείστου τῶν Ἑλλήνων ὑμᾶς	ποιοῦνται,	καὶ πολλάκις ἤδη διὰ σπάνιν
[10]	δὲ ταῦτ' ὦ ἄνδρες δικασταί,	ἀφικνοῦνταί	μοι οἱ ἀπαγγέλλοντες ὅτι ὁ
[40]	(Δοκεῖτε δέ μοι, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	ἄριστ' ἂν γνῶναι περὶ ὧν
[10]	(Μετὰ δὲ ταῦτ' ὦ ἄνδρες	δικασταί,	ἀφικνοῦνταί μοι οἱ ἀπαγγέλλοντες ὅτι
[10]	μὲν μαρτύρων ἀκηκόατε, ὦ ἄνδρες	δικασταί·	ἐγὼ δὲ τὰ μὲν ἀπολωλεκὼς
[20]	ποιήσας. Καὶ οὗτος, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	ἐδεῖτο μου ἀπαλλάττειν Μενέξενον, λέγων
[30]	ἄξιον δὲ θαυμάζειν, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	εἰ τὸ γραμματεῖον διέφθειρεν, οὐ
[20]	Ἡγοῦμαι δὲ Πασίων' ὦ ἄνδρες	δικασταί,	ἐκ τοῦ διεφθαρμένου γραμματείου τὴν
[0]	(καὶ πρὸς τούτοις, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	ἐνόμιζεν, εἰ μὲν αὐτοῦ μένειν
[0]	(Τότε μὲν οὖν, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	ἐνόμιζόν μοι Πασίωνα δι' εὔνοιαν
[20]	τὰ πολλὰ λέγοιμι, ὦ ἄνδρες	δικασταί;	Εὑρέθη γάρ ἐν τὦ γραμματείῳ
[20]	(Ἔπειτ' ἐγὼ μέν, ὦ ἄνδρες	δικασταί	ἔχω τὰς αἰτίας εἰπεῖν δι'
[10]	τοίνυν αὐτῷ πεπραγμένων, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	ἡγούμενος περὶ μὲν τῶν παρεληλυθότων
[20]	(Καὶ μὲν δή, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	καὶ τόδε ῥᾴδιον πᾶσι γνῶναι,
[30]	Μάρτυρες. (Ἴσως τοίνυν, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	καὶ τούτων ὑμῖν μάρτυρας παρέξεται,
[30]	δανειζόμενον. (Ἐγὼ δ' ὦ ἄνδρες	δικασταί,	καταστὰς εἰς συμφορὰς οἵας ὑμῖν
[0]	δὲ κακοῖς ὤν, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	λέγω πρὸς Πασίωνα τὰς ἐμαυτοῦ
[30]	χρημάτων. Ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	μέλλοντος Στρατοκλέους εἰσπλεῖν εἰς τὸν
[30]	αὑτὸν ἀναιρεῖν. (Καίτοι, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	οἴεσθ' ἂν αὐτὸν ἐπιθυμεῖν ἀναιρεθῆναι
[50]	(Τὸ τελευταῖον τοίνυν, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	ὁμολογήσας ὡς Σάτυρον εἰσπλευσεῖσθαι καὶ
[0]	μοι μέγας ἐστίν, ὦ ἄνδρες	δικασταί.	Οὐ γὰρ μόνον περὶ πολλῶν
[20]	μὲν οὖν ἡμέτερ' ὦ ἄνδρες	δικασταί,	οὕτω διεπέπρακτο· Μενέξενος δ' ὀργιζόμενος
[10]	ἐκ τῶν συνόδων, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	πάντες αὐτοῦ κατεγίγνωσκον ἀδικεῖν καὶ
[0]	βίον. (Ἔστι δ' ὦ ἄνδρες	δικασταί,	πάντων χαλεπώτατον τοιούτων ἀντιδίκων τυχεῖν.
[0]	πεπραγμένα. Ἐμοὶ γάρ, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	πατὴρ μέν ἐστι Σωπαῖος, ὃν
[50]	Ἐπιστολή. (Οὕτω τοίνυν, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	πολλῶν μοι τῶν δικαίων ὑπαρχόντων,
[20]	(Καίτοι τί μαθόντες, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	προσετάττομεν ἀποδοῦναι Σατύρω τὸ γραμματεῖον,
[40]	δ' ἄξιόν ἐστιν, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	τὴν ἀτοπίαν καὶ τὴν ἀπιστίαν
[20]	λέγων ὅτι οὐδὲν αὐτῷ πλέον	ἔσται,	εἰ τὰ μὲν χρήματ' ἐκ
[30]	μοι χρήματα. Ἐμοὶ δὲ μέγιστ'	ἔσται	τεκμήρια τὰ πρὸς Στρατοκλέα πραχθέντα,
[10]	βούλοιντο. Διαφερομένων δ' ἡμῶν οἱ	βασανισταὶ	αὐτοὶ μὲν οὐκ ἔφασαν βασανιεῖν,
[10]	μου συγγνώμην ἔχειν αὐτῷ καὶ	συγκρύψαι	τὴν συμφοράν, ἵνα μὴ παρακαταθήκας
[40]	μοι. ~Καὶ ταῦθ' ὡς οὐ	δι'	ἀπορίαν ἐγίγνετο, ἀλλ' ἵνα πιστευθείην
[10]	καὶ ἔλεγεν, ὡς ἠναγκάσθη μὲν	δι'	ἀπορίαν ἔξαρνος γενέσθαι, ὀλίγου δὲ
[20]	δικασταί ἔχω τὰς αἰτίας εἰπεῖν	δι'	ἃς οὗτος ὡμολόγησεν ἀποδώσειν τὸ
[0]	ἄνδρες δικασταί, ἐνόμιζόν μοι Πασίωνα	δι'	εὔνοιαν ἅπαντα ταῦτα συμβουλεύειν· ἐπειδὴ
[30]	ἐν ἀκροπόλει, τί δεῖ θαυμάζειν,	εἰ	γραμματείδιον παρ' ἀνθρώπῳ ξένῳ κείμενον
[0]	μ' ὑπὸ τῆς πόλεως Σατύρῳ,	εἰ	δ' ἄλλοσέ ποι τραποίμην, οὐδὲν
[0]	μελήσειν αὑτῷ τῶν ἐμῶν λόγων,	εἰ	δ' εἰσπλευσοίμην εἰς τὸν Πόντον,
[0]	τῶν ἐκεῖ, πάντων ἐνδεὴς γενήσεσθαι·	εἰ	δ' ὁμολογῶν εἶναι ἐπιστείλαντος Σατύρου
[0]	μοι καταλειφθήσεται καὶ τούτων στερηθέντι·	εἰ	δὲ δόξαιμι μηδὲν προσῆκον τοσαῦτα
[20]	παῖδα βασανίσαι, (φανερός γενήσεσθαι πανουργῶν,	εἰ	δὲ μὴ ποιήσειε ταῦτ' ὀφλήσειν
[20]	ἡμᾶς αὐτούς, κατακαῦσαι τὸ γραμματεῖον,	εἰ	δὲ μή, Σατύρῳ ἀποδοῦναι· καὶ
[20]	ἡμᾶς αὐτούς, κατακαῦσαι τὸ γραμματεῖον,	εἰ	δὲ μή, Σατύρω ἀποδοῦναι. (Τὰ
[10]	λέγειν ὅ τι αὐτὸς βούλοιτο·	εἰ	δὲ μὴ ταῦτα ποιήσειε, δίαιταν
[30]	δ' οὐδενὸς ὄντος μοι, πλὴν	εἰ	δυνηθείην λαθεῖν περιποιησάμενος τὸ χρυσίον
[30]	τοὐμοῦ κομίσασθαι, (νομίζων μεγάλα κερδαίνειν,	εἰ	κατὰ πλοῦν μὴ κινδυνεύοι τὰ
[10]	δ' ἀργύριον ἕτοιμος ἦν ἀποτίνειν,	εἰ	καταγνοῖεν αὐτοῦ. Καί μοι κάλει
[0]	τούτοις, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἐνόμιζεν,	εἰ	μὲν αὐτοῦ μένειν ἐπιχειροίην, ἐκδοθήσεσθαι,
[20]	συνειδότα περὶ τῆς παρακαταθήκης, ἡγησάμενος,	εἰ	μὲν ἐκδοίη τὸν παῖδα βασανίσαι,
[0]	τούτῳ μάλιστα πιστεύειν. Ἡγούμην δ'	εἰ	μὲν προοίμην ἅπαντα τὰ χρήματα,
[20]	γραμματεῖον, ὃ ἔδει Σάτυρον λαβεῖν,	εἰ	μή μ' ἀπαλλάξειεν οὗτος. Καὶ
[20]	ὁπότε βούλοιτ' ἀπηλλάχθαι τῶν κινδύνων,	εἰ	μὴ πείσειεν ἐμὲ τὸν ἐγκαλοῦντα.
[30]	τοὺς γιγνομένους ἀποδώσειν. Δώσειν. Καίτοι	εἰ	μηδὲν ἔκειτο παρ' αὐτῷ τῶν
[40]	ἑπτὰ ταλάντων ἐγγυητὴν παρέσχεν. Καίτοι	εἰ	μικρῶν ἀπεστερεῖτο καὶ μηδὲν ᾔδει
[30]	ποιεῖσθαι. Ἔτι δὲ κἀκεῖν' ὑπερφυές,	~εἰ	πρὶν μὲν συγγράψασθαι τὸ γραμματεῖον
[40]	οὕτως ἔπραττον, ὥστ' οὐδ' ἄν,	εἰ	προσωμολόγει μ' ἀποστερεῖν τῶν χρημάτων,
[20]	ὅτι οὐδὲν αὐτῷ πλέον ἔσται,	εἰ	τὰ μὲν χρήματ' ἐκ τῶν
[30]	δὲ θαυμάζειν, ὦ ἄνδρες δικασταί,	εἰ	τὸ γραμματεῖον διέφθειρεν, οὐ μόνον
[20]	ὅτι ἐμοὶ μέν, ὃς ἐνεκάλουν,	εἰ	τοὺς ἐλέγχους ἐφοβούμην, ἐξῆν καὶ
[10]	λόγῳ πυνθάνεσθαι παρὰ τοῦ παιδός,	(εἴ	τι βούλοιντο. Διαφερομένων δ' ἡμῶν
[0]	προοίμην ἅπαντα τὰ χρήματα, κινδυνεύειν,	εἴ	τι πάθοι κεῖνος, στερηθεὶς καὶ
[20]	ζημίαν ἧσπερ ἂν αὐτὸς ἐτύγχανεν,	εἴ	τι τούτων ἐφαίνετο ποιήσας. Καὶ
[30]	ὃς ὑπὲρ Πασίωνος ἅπαντα καὶ	λέγει	καὶ πράττει, τίς οὐκ οἶδεν
[10]	σαφέστατον γενέσθαι περὶ ὧν ἐνεκάλουν,	λέγει	λόγον πάντων δεινότατον, ὡς ἐγὼ
[40]	ἔπραττον, ὥστ' οὐδ' ἄν, εἰ	προσωμολόγει	μ' ἀποστερεῖν τῶν χρημάτων, οἷός
[30]	ἔκειντο δ' ἐν ἀκροπόλει, τί	δεῖ	θαυμάζειν, εἰ γραμματείδιον παρ' ἀνθρώπῳ
[30]	τούτων οὐκ οἶδ' ὅ τι	δεῖ	πλείω λέγειν. (Ἤδη δέ τινας
[20]	τῶν ἐγκλημάτων, ἐγὼ δ' ὡς	ἔδει	με παρὰ τοὺτου κομίσασθαι τὸ
[20]	παῖδας διαφθείρει τὸ γραμματεῖον, ὃ	ἔδει	Σάτυρον λαβεῖν, εἰ μή μ'
[20]	περὶ τῆς ἀποδόσεως τῶν χρημάτων	ἔδει	τὰς συνθήκας ποιεῖσθαι. Ἔτι δὲ
[20]	ἡμῖν ἔτι πραγμάτων, περί ὦν	ἔδει	τοῦτον πρὸς ἐμὲ κατὰ τὸ
[40]	εἰ μικρῶν ἀπεστερεῖτο καὶ μηδὲν	ᾔδει	μ' ἐνθάδε κεκτημένον, οὐκ ἂν
[10]	ἀφανίζει Κίττον τὸν παῖδα, ὃς	συνῄδει	περὶ τῶν χρημάτων. (Ἐπειδὴ δ'
[10]	ἤδη πράξω περὶ τῶν ἐμαυτοῦ,	ἀφανίζει	Κίττον τὸν παῖδα, ὃς συνῄδει
[10]	ἐμὴν εἰληφὼς γυναῖκα τῷ αὑτοῦ	υἱεῖ.	Πυθόμενος δὲ ταῦτα Πασίων καὶ
[10]	εἰς τὸν Πόντον μοι συμπλευσεῖσθαι	κἀκεῖ	τὸ χρυσίον ἀποδώσειν, ἵν' ὡς
[0]	καὶ τῶν ἐνθάδε καὶ τῶν	ἐκεῖ,	πάντων ἐνδεὴς γενήσεσθαι· εἰ δ'
[10]	ὄντα, καὶ οὐκ ᾐσχύνετ' οὐδ'	ἐδεδοίκει,	ὃν ἔφασκεν ὑφ' ἡμῶν ἠνδραποδίσθαι
[20]	βασάνου καὶ τῆς δίκης ἐκείνης	ἐδεδοίκει	τῆς εἰληγμένης, ἀλλὰ καὶ περὶ
[0]	πρὸς Σάτυρον. (Βουλευομένοις οὖν ἡμῖν	ἐδόκει	βέλτιστον εἶναι προσομολογεῖν πάντα ποιεῖν,
[10]	Πελοπόννησον ᾠχόμην ζητήσων, Μενέξενος δ'	εὑρίσκει	τὸν παῖδ' ἐνθάδε, καὶ ἐπιλαβόμενος
[10]	εἰ καταγνοῖεν αὐτοῦ. Καί μοι	κάλει	τούτων μάρτυρας. Μάρτυρες. (Ἐπειδὴ τοίνυν
[10]	ἓξ ταλάντῶν ἐγγυητάς. Καί μοι	κάλει	τούτων μάρτυρας. Μάρτυρες. (Τῶν μὲν
[10]	ἀφεῖται, καὶ Σατύρῳ οὕτως ἁπάντων	μεταμέλει	τῶν πεπραγμένων, ὥστε πίστεις τὰς
[0]	τὸν μὲν πατέρα μου συλλαμβάνει,	ἐπιστέλλει	δὲ τοῖς ἐνθάδ' ἐπιδημοῦσιν ἐκ
[40]	ἐτύγχανον πάντων τῶν ἐν τῇ	πόλει	χρώμενος; Καὶ τίς ἂν ὑμῶν
[30]	τῶν ταμιῶν, ἔκειντο δ' ἐν	ἀκροπόλει,	τί δεῖ θαυμάζειν, εἰ γραμματείδιον
[0]	συγγιγνοίμην, τὸν μὲν πατέρα μου	συλλαμβάνει,	ἐπιστέλλει δὲ τοῖς ἐνθάδ' ἐπιδημοῦσιν
[40]	λέγων ὅτι τοῖς ἐμοῖς χρήμασι	τυγχάνει	χρώμενος. Καί μοι ἀνάβητε μάρτυρες.
[10]	τρόπον, ὅπως τούτῳ τε καλῶς	ἕξει	κἀγὼ τἀμαυτοῦ κομιοῦμαι. (Τρίτῃ δ'
[20]	οὗτος ὡμολόγησεν ἀποδώσειν τὸ χρυσίον·	ἐπεὶ	γὰρ ἡμεῖς τε τῶν πρὸς
[40]	μετὰ τῶν οἰκετῶν τῶν ἄλλων,	ἐπεὶ	δ' αὐτὸν ἠξίου Μενέξενος βασανίζειν,
[20]	ἐὰν βασανίξηται, περὶ πάντων τἀληθῆ	κατεπεῖ.	(Ἐγὼ δ' ἠξίουν πρὸς μὲν
[50]	ἡγοῦμαι μέγιστον εἶναι τεκμήριον ὡς	ἀποστερεῖ	με Πασίων τῶν χρημάτων, ὅτι
[30]	ἵν' ἐπίστησθ' οἵοις τεκμηρίοις ἐπαρθεὶς	ἀποστερεῖ	με τῶν χρημάτων. Ἐγὼ γάρ,
[20]	πείσας τοῦ ξένου τοὺς παῖδας	διαφθείρει	τὸ γραμματεῖον, ὃ ἔδει Σάτυρον
[40]	τὴν ἀπιστίαν ὧν ἑκάστοτε Πασίων	ἐπεχείρει	λέγειν. Ὅτε μὲν γὰρ οὕτως
[50]	ὅστις περὶ πραγμάτων οὕτω φανερῶν	ἐπεχείρει	ψεύδεσθαι, πῶς χρὴ πιστεύειν αὐτῷ
[30]	δ' ἐποιησάμεθ' οὐχ ὡς Πασίων	ἐπιχειρήσει	λέγειν, ἀλλ' ὡς ἐγὼ πρὸς
[20]	συγγεγραμμένων εἰς τὸν Πόντον εἰσπλεύσας	ἀποδώσει,	αὐτὸς δ' ὁμοίως ἐνθάδε καταγέλαστος
[30]	(Ἐρωτῶντος γὰρ Στρατοκλέους, ὅστις αὐτῷ	ἀποδώσει	τὰ χρήματα, ἐὰν ὁ πατὴρ
[30]	Ὡς οὖν τὸ πρῶτον ἀναιρεῖν	ἐζήτει	τὰς συνθήκας, αὐτὸν Ἀγύρριον μαρτυροῦντα
[20]	κἀκεῖνον Πασίων1 ᾐτιάσατο, λαχὼν δίκην	ἐξῄτει	τὸν Κίττον, ἀξιῶν τὴν αὐτὴν
[30]	Πασίωνος ἅπαντα καὶ λέγει καὶ	πράττει,	τίς οὐκ οἶδεν ὑμῶν πέρυσιν
[30]	Ἀγύρριον μαρτυροῦντα παρέξομαι. Καί μοι	ἀνάβηθι.	Μαρτυρία. (Ὅτι μὲν τοίνυν συνθήκας
[50]	Θενοτίμῳ τῷ Καρκίνου. Καί μοι	ἀνάγνωθι	αὐτοῖς. Ἐπιστολή. (Οὕτω τοίνυν, ὦ
[10]	ἐπέτρεπε Σατύρῳ, ἐφ' ᾧτε καταγιγνώσκειν	ἡμιόλι'	αὐτοῦ τὰ χρήματα. ~Ταῦτα δὲ
[0]	καὶ τούτων στερηθέντι· εἰ δὲ	δόξαιμι	μηδὲν προσῆκον τοσαῦτα χρήματ' ἐγκαλέσαι,
[20]	Τί ἂν ὑμῖν τὰ πολλὰ	λέγοιμι,	ὦ ἄνδρες δικασταί; Εὑρέθη γάρ
[30]	ὅτι καὶ τῶν χρωμένων τινὲς	Πασίωνι	πολὺ δεινότερα τούτων πεποιήκασι. Πυθόδωρον
[20]	τὸν Κίττον, ἀξιῶν τὴν αὐτὴν	Πασίωνι	ψευδομένῳ γίγνεσθαι ζημίαν ἧσπερ ἂν
[0]	τὰ παρ' αὑτῷ κείμενα καὶ	ἄξι'	ἀναισχυντίας, ἐμὲ δὲ πολλῶν ἀκουόντων
[10]	ὦ ἄνδρες δικασταί, ἀφικνοῦνταί μοι	οἱ	ἀπαγγέλλοντες ὅτι ὁ πατὴρ ἀφεῖται,
[10]	τι βούλοιντο. Διαφερομένων δ' ἡμῶν	οἱ	βασανισταὶ αὐτοὶ μὲν οὐκ ἔφασαν
[40]	ἀξιοῦντος οὕτω τὴν βουλὴν διέθεσαν	οἱ	βουλόμενοι συκοφαντεῖν, ὥστε τὸ μὲν
[0]	πατὴρ μέν ἐστι Σωπαῖος, ὃν	οἱ	πλέοντες εἰς τὸν Πόντον ἅπαντες
[0]	δὲ πρὸς τοιούτους ἀνάγκη κινδυνεύειν,	οἳ	καὶ φίλους πολλοὺς κέκτηνται καὶ
[50]	Σατύρου καὶ τοῦ πατρὸς ἐνθυμηθῆναι,	οἳ	πάντα τὸν χρόνον περὶ πλείστου
[0]	τὰ χρήματα, κινδυνεύειν, εἴ τι	πάθοι	κεῖνος, στερηθεὶς καὶ τῶν ἐνθάδε
[30]	ὑμῖν διηγησάμην, καὶ τῶν μὲν	οἴκοι	πάντων ἀπεστερημένος, τὰ δ' ἐνθάδ'
[30]	αὐτὸν Ἀγύρριον μαρτυροῦντα παρέξομαι. Καί	μοι	ἀνάβηθι. Μαρτυρία. (Ὅτι μὲν τοίνυν
[40]	ἐμοῖς χρήμασι τυγχάνει χρώμενος. Καί	μοι	ἀνάβητε μάρτυρες. Μάρτυρες. (Αὐτὸν τοίνυν
[30]	χρημάτων ἐγγυητήν μου γενέσθαι; Καί	μοι	ἀνάβητε, μάρτυρες. Μάρτυρες. (Ἴσως τοίνυν,
[50]	φέρειν Θενοτίμῳ τῷ Καρκίνου. Καί	μοι	ἀνάγνωθι αὐτοῖς. Ἐπιστολή. (Οὕτω τοίνυν,
[40]	δύναμιν τὴν ἐμὴν ἤμελλεν εὐθύς	μοι	δώσειν ἀργύριον; Ἀλλ' οὐχ οὕτως
[40]	τῶν δ' ἑπτὰ ταλάντων ἐγγυητής	μοι	ἐγένεθ' ἡγούμενος πίστιν ἔχειν ἱκανὴν
[40]	ἐπὶ τῇ τούτου τραπέζῃ κεῖταί	μοι,	καὶ ἐκ τῶν ἔργων τῶν
[30]	ἄν πείθειν ὠόμην μηδὲν εἶναί	μοι.	~Καὶ ταῦθ' ὡς οὐ δι'
[10]	ἀποτίνειν, εἰ καταγνοῖεν αὐτοῦ. Καί	μοι	κάλει τούτων μάρτυρας. Μάρτυρες. (Ἐπειδὴ
[10]	κατέστησ' ἓξ ταλάντῶν ἐγγυητάς. Καί	μοι	κάλει τούτων μάρτυρας. Μάρτυρες. (Τῶν
[0]	ποιοῦμαι. Οὐσία μὲν γὰρ ἱκανή	μοι	καταλειφθήσεται καὶ τούτων στερηθέντι· εἰ
[0]	~Τραπεζιτικός. (Ὁ μὲν ἀγών	μοι	μέγας ἐστίν, ὦ ἄνδρες δικασταί.
[40]	δέξασθαι. (Καὶ Φίλιππος μὲν ὤν	μοι	ξένος πατρικός, κληθεὶς καὶ ὑπακούσας,
[10]	ταῦτ' ὦ ἄνδρες δικασταί, ἀφικνοῦνταί	μοι	οἱ ἀπαγγέλλοντες ὅτι ὁ πατὴρ
[30]	πρὸς Στρατοκλέα πραχθέντα, ὡς ἦν	μοι	παρὰ τούτῳ χρυσίον. (Ἐρωτῶντος γὰρ
[0]	οὖν, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἐνόμιζόν	μοι	Πασίωνα δι' εὔνοιαν ἅπαντα ταῦτα
[30]	ἥκουσιν, ὑπολοίπου δ' οὐδενὸς ὄντος	μοι,	πλὴν εἰ δυνηθείην λαθεῖν περιποιησάμενος
[40]	Ὡς μὲν τοίνυν ἦν τέ	μοι	πολλὰ χρήματ' ἐνθάδε καὶ ταῦτ'
[0]	καὶ κατὰ θεωρίαν· συστήσαντος δέ	μοι	Πυθοδώρου τοῦ Φοίνικος Πασιωνα ἐχρώμην
[10]	καὶ ὡμολόγησεν εἰς τὸν Πόντον	μοι	συμπλευσεῖσθαι κἀκεῖ τὸ χρυσίον ἀποδώσειν,
[20]	οὔτ' εἰς τὸν Πόντον ἔφη	μοι	συμπλευσεῖσθαι οὔτ' εἶναι πρός ἔμ'
[40]	ἀπιὼν ᾤχετο· Πασίων δ' Ἀρχέστρατόν	μοι	τὸν ἀπὸ τῆς τραπέζης ἑπτὰ
[20]	τοὺτοις ἰσχυριεῖσθαι μάλιστα. Ὑμεῖς οὖν	μοι	τὸν νοῦν προσέχετε· οἶμαι γὰρ
[10]	ἔχειν τῶν ἐμῶν. ~Πανταχόθεν δέ	μοι	τοσούτων κακῶν προσπεπτωκότων τίν' οἴεσθέ
[10]	αὐτὸν ἑπτὰ ταλάντων διηγγυήσατο. Καί	μοι	τούτων ἀνάβητε μάρτυρες. Μάρτυρες. (Τούτων
[50]	τοίνυν, ὦ ἄνδρες δικασταί, πολλῶν	μοι	τῶν δικαίων ὑπαρχόντων, ἐκεῖν' ἡγοῦμαι
[40]	μάρτυρας παρέξομαι τοὺς εἰδότας πολλά	μοι	χρήματ' ἐκ τοῦ Πόντου κομισθέντα,
[30]	σημεῖον, ὡς οὐκ ἦν ἐνθάδε	μοι	χρήματα. Ἐμοὶ δὲ μέγιστ' ἔσται
[30]	τὸ παράπαν οὐδ' ἦν ἐνθάδε	μοι	χρήματα, λέγων ὡς παρὰ Στρατοκλέους
[0]	μάλιστ' ἤμελλον πεισθήσεσθαι μὴ εἶναί	μοι	χρήματα. (Τότε μὲν οὖν, ὦ
[40]	τῶν εἰδότων ἀκηκόατε. (Δοκεῖτε δέ	μοι,	ὦ ἄνδρες δικασταί, ἄριστ' ἂν
[0]	ἂν δύνωμαι, διηγήσομαι τὰ πεπραγμένα.	Ἐμοὶ	γάρ, ὦ ἄνδρες δικασταί, πατὴρ
[40]	καὶ τὴν οὐσίαν ἅπασαν ἀφῃρημένον,	ἐμοὶ	δ' οὐχ οἷόν τ' ὂν
[30]	οὐκ ἦν ἐνθάδε μοι χρήματα.	Ἐμοὶ	δὲ μέγιστ' ἔσται τεκμήρια τὰ
[50]	τοὺς ναυκλήρους ἐδεῖτ' αὐτῶν βοηθεῖν	ἐμοὶ	καὶ μὴ περιορᾶν ἀδικούμενον, καὶ
[30]	Στρατοκλέους τὸ μὲν αὑτοῦ χρυσίον	ἐμοὶ	καταλιπεῖν, ἐν δὲ τῷ Πόντῳ
[20]	ἀποφαίνειν, πῶς οὐκ ἄν δικαίως	ἐμοὶ	μᾶλλον ἢ τούτῳ περὶ τοῦ
[20]	τόδε ῥᾴδιον πᾶσι γνῶναι, ὅτι	ἐμοὶ	μέν, ὃς ἐνεκάλουν, εἰ τοὺς
[10]	ἔφασαν βασανιεῖν, ἔγνωσαν δὲ Πασίων'	ἐμοὶ	παραδοῦναι τὸν παῖδα. Οὗτος δ'
[40]	τὰς μὲν τριακοσίας δραχμὰς ἐνεκάλεσεν	ἐμοὶ	χαριζόμενος, τῶν δ' ἑπτὰ ταλάντων
[30]	ἢ ἄλλῳ τρόπῳ, ᾧ ἠδύναντο,	μηχανησάμενοι;	Περὶ μὲν οὖν τούτων οὐκ
[10]	εἶναι παραδοῦναι βασανίζειν τὸν παῖδα.	Ἑλόμενοι	δὲ βασανιστὰς ἀπηντήσαμεν εἰς τὸ
[40]	οὕτω τὴν βουλὴν διέθεσαν οἱ	βουλόμενοι	συκοφαντεῖν, ὥστε τὸ μὲν πρῶτον
[50]	ἐν τοῖς ἰδίοις συμβολαίοις, ὧν	ἐκεῖνοι	κριταὶ γίγνονται, οὐ μόνον ἴσον
[0]	φαίνεσθαι καὶ πάντα ποιεῖν ἐξ	ἐκεῖνοι	μάλιστ' ἤμελλον πεισθήσεσθαι μὴ εἶναί
[0]	πόλεως Σατύρῳ, εἰ δ' ἄλλοσέ	ποι	τραποίμην, οὐδὲν μελήσειν αὑτῷ τῶν
[50]	τὰς δὲ βασάνους φανερῶς ἐπιδεικνύναι,	ὁπότεροι	τἀληθῆ λέγουσιν. Ἃ οὗτος εἰδὼς
[30]	τόκους τοὺς γιγνομένους ἀποδώσειν. Δώσειν.	Καίτοι	εἰ μηδὲν ἔκειτο παρ' αὐτῷ
[40]	τραπέζης ἑπτὰ ταλάντων ἐγγυητὴν παρέσχεν.	Καίτοι	εἰ μικρῶν ἀπεστερεῖτο καὶ μηδὲν
[30]	τοὺς ὑπὸ τῆς βουλῆς εἰσβληθέντας;	(Καίτοι	ὅστις ἕνεκα καὶ περὶ τοῦ
[50]	τάλαντ' ἀπὸ τῆς τούτου τραπέζης.	Καίτοι	ὅστις περὶ πραγμάτων οὕτω φανερῶν
[50]	τὸν συνειδότα περὶ τῆς παρακαταθήκης.	Καίτοι	περὶ τῶν πρὸς τοὺς ἐπὶ
[40]	οὔτ' εἰς τὸν Πόντον εἰσπλεῖν.	(Καίτοι	πότερον εἰκὸς ἔμ' ἐν τοσούτοις
[40]	ἀφεῖναι πάντων τῶν ἐγκλημάτων αὐτόν.	Καίτοι	πῶς ἂν τούτων ἀλογώτερα γένοιτο;
[20]	ῥηθῆναι ὑπ' ἀμφοτέρων ἡμῶν ὁμολογεῖται.	(Καίτοι	τί μαθόντες, ὦ ἄνδρες δικασταί,
[30]	τηνικαῦτ' ἐπεθύμησ' εἰς ὑμᾶς εἰσελθεῖν.	Καίτοι	τίς ἄν οὕτω περί τῶν
[30]	τὰς γεγενημένας πρὸς αὑτὸν ἀναιρεῖν.	(Καίτοι,	ὦ ἄνδρες δικασταί, οἴεσθ' ἂν
[0]	καὶ χρήματα πολλὰ διαχειρίζουσι καὶ	πιστοὶ	διὰ τὴν τέχνην δοκοῦσιν εἶναι.
[10]	αὑτῷ καὶ ἐξαιτεῖν τοῦτον, ὃν	αὐτοὶ	ἠφανίσαμεν. Καὶ ταῦτα λέγων καὶ
[10]	Διαφερομένων δ' ἡμῶν οἱ βασανισταὶ	αὐτοὶ	μὲν οὐκ ἔφασαν βασανιεῖν, ἔγνωσαν
[10]	ἣν οὗτος ἔλυσεν, ὡς ὑμεῖς	αὐτοὶ	προιόντος τοῦ λόγου γνώσεσθε, καὶ
[0]	ὡς καὶ ὁ πατὴρ οὑμὸς	ἐπιβουλεύοι	τῇ ἀρχῇ, κἀγὼ τοῖς φυγάσι
[30]	κερδαίνειν, εἰ κατὰ πλοῦν μὴ	κινδυνεύοι	τὰ χρήματα, ἄλλως τε καὶ
[50]	δὴ τοῦτό γ' ἂν εἰπεῖν	ἔχοι,	ὡς ἔλαττον ἔμελλεν ἕξειν ἐν
[10]	δὲ μὴ ταῦτα ποιήσειε, δίαιταν	ἐπὶ	ῥητοῖς ἐπέτρεπε Σατύρῳ, ἐφ' ᾧτε
[0]	γὰρ συμβόλαια τὰ πρὸς τοὺς	ἐπὶ	ταῖς τραπέζαις ἄνευ μαρτύρων γίγνεται,
[50]	Καίτοι περὶ τῶν πρὸς τοὺς	ἐπὶ	ταῖς τραπέζαις συμβολαίων τίς ἂν
[40]	πολλὰ χρήματ' ἐνθάδε καὶ ταῦτ'	ἐπὶ	τῇ τούτου τραπέζῃ κεῖταί μοι,
[10]	Μενέξενος διαφθείραντες καὶ πείσαντες αὐτὸν	ἐπὶ	τῇ τραπέζῃ καθήμενον ἓξ τάλαντ'
[0]	με καὶ τούτῳ καὶ ἑτέροις	ἐπὶ	τόκῳ φαίνεσθαι καὶ πάντα ποιεῖν
[40]	ἢ τί διανοηθεὶς ἀδίκως ἦλθον	ἐπὶ	τοῦτον; Πότερον ὡς δείσας τὴν
[30]	τούτους ἔλεγε τοὺς λόγους, ἀλλὰ	περὶ	ἁπάντων εἰς ἐκείνας κατέφευγε καὶ
[10]	μηδεὶς ἔλεγχος μηδὲ βάσανος γένοιτο	περὶ	αὐτῶν, ἔφασκεν ἡμᾶς ἀφανίσαντας τὸν
[30]	τῶν ἐγκλημάτων ἀλλὰ καὶ συνθήκας	περὶ	αὐτῶν ποιήσασθαι ἐπειδὴ δὲ τοιοῦτον
[10]	δὲ τὰ μὲν ἀπολωλεκὼς ἤδη,	περὶ	δὲ τῶν αἰσχίστας αἰτίας ἔχων,
[0]	μὲν φανερὰ τῶν χρημάτων παραδοῦναι,	περὶ	δὲ τῶν παρὰ τούτῳ κειμένων
[30]	ἄλλῳ τρόπῳ, ᾧ ἠδύναντο, μηχανησάμενοι;	Περὶ	μὲν οὖν τούτων οὐκ οἶδ'
[10]	σφόδρ' ἔφευγε τὴν βάσανον, ὥστε	περὶ	μὲν τῆς παραδόσεως οὐκ ἤθελεν
[10]	πεπραγμένων, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἡγούμενος	περὶ	μὲν τῶν παρεληλυθότων φανερῶς ἡμαρτηκέναι,
[50]	ἀπέρχεσθε. (Ὥστ' οὐκ ἂν εἰκότως	περὶ	ὀλίγου ποιήσαισθε τὰς ἐκείνων ἐπιστολάς.
[20]	ὁ γὰρ παῖς, ἐὰν βασανίξηται,	περὶ	πάντων τἀληθῆ κατεπεῖ. (Ἐγὼ δ'
[0]	τῶν ἀλλοτρίων ἐπιθυμεῖν· ὃ ἐγὼ	περὶ	πλείστου ποιοῦμαι. Οὐσία μὲν γὰρ
[50]	ἐνθυμηθῆναι, οἳ πάντα τὸν χρόνον	περὶ	πλείστου τῶν Ἑλλήνων ὑμᾶς ποιοῦνται,
[0]	ἄνδρες δικασταί. Οὐ γὰρ μόνον	περὶ	πολλῶν χρημάτων κινδυνεύω, ἀλλὰ καὶ
[50]	τῆς τούτου τραπέζης. Καίτοι ὅστις	περὶ	πραγμάτων οὕτω φανερῶν ἐπεχείρει ψεύδεσθαι,
[0]	περὶ τῆσδε τῆς πόλεως καὶ	περὶ	τῆς ἄλλης Ἑλλάδος ἐπεθύμησ' ἀποδημῆσαι.
[20]	περὶ τῆς ἀφέσεως ἀλλὰ τοῦτον	περὶ	τῆς ἀποδόσεως τῶν χρημάτων ἔδει
[20]	τὸν ἐγκαλοῦντα. Ὥστ' οὐκ ἐμὲ	περὶ	τῆς ἀφέσεως ἀλλὰ τοῦτον περὶ
[20]	κακοῖς. Καὶ γὰρ οὐ μόνον	περὶ	τῆς βασάνου καὶ τῆς δίκης
[20]	τ' ἐγένετ' ἀφανίσαι, τὸν συνειδότα	περὶ	τῆς παρακαταθήκης, ἡγησάμενος, εἰ μὲν
[10]	ἐπιλαβόμενος ἠξίου αὐτὸν βασανίζεσθαι καὶ	περὶ	τῆς παρακαταθήκης καὶ περὶ ὧν
[50]	ἠθέλησε βασανίζειν ἐκδοῦναι τὸν συνειδότα	περὶ	τῆς παρακαταθήκης. Καίτοι περὶ τῶν
[0]	τῆς ἐκείνου. (Πυνθανόμενος δὲ καὶ	περὶ	τῆσδε τῆς πόλεως καὶ περὶ
[20]	ἐδεδοίκει τῆς εἰληγμένης, ἀλλὰ καὶ	περὶ	τοῦ γραμματείου, ὅπως μὴ ὑπὸ
[20]	δικαίως ἐμοὶ μᾶλλον ἢ τούτῳ	περὶ	τοῦ γραμματείου πιστεύοιτε; (Καὶ μὲν
[0]	πολλῶν χρημάτων κινδυνεύω, ἀλλὰ καὶ	περὶ	τοῦ μὴ δοκεῖν ἀδίκως τῶν
[50]	οὗτος εἰδὼς ἠβουλήθη εἰκάζειν ὑμᾶς	περὶ	τοῦ πράγματος μᾶλλον ἢ σαφῶς
[50]	αἰτίας ἔχειν, ὥστε μηδεμίαν βάσανον	περὶ	τοῦ πράγματος τούτου γενέσθαι. (Ἐγὼ
[30]	εἰσβληθέντας; (Καίτοι ὅστις ἕνεκα καὶ	περὶ	τοῦ σώματος κινδυνεύων ταύτας ὑπανοίγειν
[40]	τοσοῦτον συκοφαντίας ἀφίκετο ὥστε αὐτὸς	περὶ	τοῦ σώματος κινδυνεύων τοῖς ἀλλοτρίοις
[30]	τριακοσίους στατῆρας. Ἄξιον οὖν καὶ	περὶ	τούτων ἀκοῦσαι, ἵν' ἐπίστησθ' οἵοις
[40]	ἀλογώτερα γένοιτο; (Ἀλλὰ γὰρ ἴσως	περὶ	τούτων μόνον ἀλλ' οὐ καὶ
[40]	τούτων μόνον ἀλλ' οὐ καὶ	περὶ	τῶν ἄλλων ἐναντί' αὐτὸς αὑτῷ
[30]	τούτῳ προσομολογῆσαι τριακοσίας δραχμὰς καὶ	περὶ	τῶν ἄλλων τοιαῦτα πράττειν καὶ
[0]	μόνον περὶ χρημάτων ἀλλὰ καὶ	περὶ	τῶν ἄλλων τούτῳ μάλιστα πιστεύειν.
[30]	εἰσελθεῖν. Καίτοι τίς ἄν οὕτω	περί	τῶν αὑτοῦ πραγμάτων βουλεύσαιτο; (Ὃ
[50]	καὶ περὶ τῶν ἰδίων καὶ	περὶ	τῶν δημοσίων οὐδὲν πιστότερον οὐδ'
[10]	εἰδὼς ὅτι φανερῶς ἤδη πράξω	περὶ	τῶν ἐμαυτοῦ, ἀφανίζει Κίττον τὸν
[50]	ἡμῶν δικάζειν μὲν οὐκ ἠξίου	περὶ	τῶν ἐνθάδε γενομένων συμβολαίων, ἄλλως
[50]	(Ὁρῶ δὲ καὶ ὑμᾶς καὶ	περὶ	τῶν ἰδίων καὶ περὶ τῶν
[50]	συνειδότα περὶ τῆς παρακαταθήκης. Καίτοι	περὶ	τῶν πρὸς τοὺς ἐπὶ ταῖς
[50]	εἰσπέμψειε δ' αὐτὸν Πασίων διδάξοντα	περὶ	τῶν χρημάτων. (Ἀκούσας δὲ Σάτυρος
[10]	Κίττον τὸν παῖδα, ὃς συνῄδει	περὶ	τῶν χρημάτων. (Ἐπειδὴ δ' ἐγὼ
[10]	παῖδα, ὃ ἔφασκον ἐγὼ συνειδέναι	περὶ	τῶν χρημάτων, πρῶτον μὲν αὐτὸς
[0]	αὐτὸν διεκείμην ὥστε μὴ μόνον	περὶ	χρημάτων ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν
[20]	ὑπολοίπων ὄντων ἡμῖν ἔτι πραγμάτων,	περί	ὦν ἔδει τοῦτον πρὸς ἐμὲ
[40]	ἄνδρες δικασταί, ἄριστ' ἂν γνῶναι	περὶ	ὧν ἀμφισβητοῦμεν, ἀναμνησθέντες ἐκεῖνον τὸν
[10]	ἔλεγχον ἂν τοῦτον σαφέστατον γενέσθαι	περὶ	ὧν ἐνεκάλουν, λέγει λόγον πάντων
[50]	ψεύδεσθαι, πῶς χρὴ πιστεύειν αὐτῷ	περὶ	ὧν μόνος πρὸς μόνον ἔπραξεν;
[10]	καὶ περὶ τῆς παρακαταθήκης καὶ	περὶ	ὧν οὗτος ἡμᾶς ᾐτιάσατο. (Πασίων
[0]	ἐπιβουλεύοι τῇ ἀρχῇ, κἀγὼ τοῖς	φυγάσι	συγγιγνοίμην, τὸν μὲν πατέρα μου
[30]	τινὲς Πασίωνι πολὺ δεινότερα τούτων	πεποιήκασι.	Πυθόδωρον γὰρ τὸν σκηνίτην καλούμενον,
[40]	συνεπιγραφέων, λέγων ὅτι τοῖς ἐμοῖς	χρήμασι	τυγχάνει χρώμενος. Καί μοι ἀνάβητε
[20]	ἄνδρες δικασταί, καὶ τόδε ῥᾴδιον	πᾶσι	γνῶναι, ὅτι ἐμοὶ μέν, ὃς
[0]	καὶ τούτων ὑπαρχόντων ἡγοῦμαι φανερὸν	πᾶσι	ποιήσειν ὅτι ἀποστεροῦμαι τῶν χρημάτων
[0]	ἀκουόντων ἔξαρνον γεγενῆσθαι μηδὲν κεκτῆσθαι,	πᾶσί	τε φανερὸν ἀπαιτούμενον καὶ ἑτέροις
[20]	καθ' ἣν οὗτος μὲν ἀφεῖσθαί	φησι	τῶν ἐγκλημάτων, ἐγὼ δ' ὡς
[10]	δόξειεν αὐτοῖς λέγειν· Πασίων δ'	οὑτοσὶ	οὐ δημοκοίνους ἔφασκεν αὐτοὺς ἑλέσθαι,
[0]	πολλοὺς κέκτηνται καὶ χρήματα πολλὰ	διαχειρίζουσι	καὶ πιστοὶ διὰ τὴν τέχνην
[20]	ἐκέλευε τὸ γραμματεῖον ἐναντιόν μαρτύρων.	Τί	ἂν ὑμῖν τὰ πολλὰ λέγοιμι,
[10]	δ' αὐτῷ ἐξείη λέγειν ὅ	τι	αὐτὸς βούλοιτο· εἰ δὲ μὴ
[10]	πυνθάνεσθαι παρὰ τοῦ παιδός, (εἴ	τι	βούλοιντο. Διαφερομένων δ' ἡμῶν οἱ
[20]	πρὸς μὲν Μενέξενον πράττειν ὅ	τι	βούλοιτο, πρὸς δ' ἐμὲ ποιεῖν
[30]	ταμιῶν, ἔκειντο δ' ἐν ἀκροπόλει,	τί	δεῖ θαυμάζειν, εἰ γραμματείδιον παρ'
[30]	οὖν τούτων οὐκ οἶδ' ὅ	τι	δεῖ πλείω λέγειν. (Ἤδη δέ
[40]	ποίας δ' ἂν ἐλπίδος ἢ	τί	διανοηθεὶς ἀδίκως ἦλθον ἐπὶ τοῦτον;
[20]	ποιήσασθαι. Τοῦτον δὲ κελεύσατ' ἀποδεῖξαι,	τι	κερδαίνων ἤ τίνα κίνδυνον φοβηθεὶς
[20]	ὑπ' ἀμφοτέρων ἡμῶν ὁμολογεῖται. (Καίτοι	τί	μαθόντες, ὦ ἄνδρες δικασταί, προσετάττομεν
[0]	ἅπαντα τὰ χρήματα, κινδυνεύειν, εἴ	τι	πάθοι κεῖνος, στερηθεὶς καὶ τῶν
[20]	ἧσπερ ἂν αὐτὸς ἐτύγχανεν, εἴ	τι	τούτων ἐφαίνετο ποιήσας. Καὶ οὗτος,
[20]	ταπεινὸς ἦν, οὐκ ἔχων ὅ	τι	χρήσαιτο τοῖς αὑτοῦ κακοῖς. Καὶ
[20]	χρημάτων ἔδει τὰς συνθήκας ποιεῖσθαι.	Ἔτι	δὲ κἀκεῖν' ὑπερφυές, ~εἰ πρὶν
[40]	με τῇ τούτου τραπέζῃ χρώμενον,	ἔτι	δὲ παρ' ὧν ἐχρυσώνησ' ὑπ'
[10]	δεδωκὼς εἴη, καὶ τὴν ἀρχὴν	ἔτι	μείζω πεποιηκὼς ἧς εἶχε πρότερον,
[20]	ἐποιησάμεθ' ὡς ὑπολοίπων ὄντων ἡμῖν	ἔτι	πραγμάτων, περί ὦν ἔδει τοῦτον
[40]	οὐ καὶ περὶ τῶν ἄλλων	ἐναντί'	αὐτὸς αὑτῷ καὶ λέγων καὶ
[10]	εἰδείη τὸν τρόπον τῆς ἀπαλλαγῆς,	ἐκπλεύσαντι	δ' αὐτῷ ἐξείη λέγειν ὅ
[0]	ἱκανή μοι καταλειφθήσεται καὶ τούτων	στερηθέντι·	εἰ δὲ δόξαιμι μηδὲν προσῆκον
[10]	ὑπὸ τούτου ἀπεστερῆσθαι τῶν χρημάτων,	λέγοντι	δὲ ταῦτα μὲν μηδὲν μᾶλλον
[0]	ἐμὲ προσεποιεῖτ' ἀπορεῖν ἐν τῷ	παρόντι	καὶ οὐκ ἂν ἔχειν ἀποδοῦναι·
[10]	γνώμην ἔχειν, ᾧ γ' ὑπῆρχε	σιγῶντι	μὲν ὑπὸ τούτου ἀπεστερῆσθαι τῶν
[0]	ὑπαρχόντων ἡγοῦμαι φανερὸν πᾶσι ποιήσειν	ὅτι	ἀποστεροῦμαι τῶν χρημάτων ὑπὸ Πασίωνος.
[50]	Κίττον· ὃς ἐλθὼν ἐκεῖσ' ἔλεγεν	ὅτι	ἐλεύθερος εἴη καὶ τὸ γένος
[20]	καὶ τόδε ῥᾴδιον πᾶσι γνῶναι,	ὅτι	ἐμοὶ μέν, ὃς ἐνεκάλουν, εἰ
[30]	ἐμοῦ ὀφείλειν τριακοσίας δραχμάς, καὶ	ὅτι	Ἱππολαί̈ δαν, ξένον ὄντ' ἐμαυτοῦ
[30]	πολλὰ τοιαῦτ' ἤδη γέγονεν, ἀλλ'	ὅτι	καὶ τῶν χρωμένων τινὲς Πασίωνι
[50]	αὐτὸν ἐκδοῦναι. (Πάντες γὰρ ἐπίστασθ'	ὅτι	κατειπὼν μὲν ἤμελλε τὸν ἐπίλοιπον
[30]	παρέξομαι. Καί μοι ἀνάβηθι. Μαρτυρία.	(Ὅτι	μὲν τοίνυν συνθήκας δ' ἐποιησάμεθ'
[10]	δικασταί, ἀφικνοῦνταί μοι οἱ ἀπαγγέλλοντες	ὅτι	ὁ πατὴρ ἀφεῖται, καὶ Σατύρῳ
[20]	ἐδεῖτο μου ἀπαλλάττειν Μενέξενον, λέγων	ὅτι	οὐδὲν αὐτῷ πλέον ἔσται, εἰ
[30]	διέφθειρεν, οὐ μόνον διὰ τοῦτο,	ὅτι	πολλὰ τοιαῦτ' ἤδη γέγονεν, ἀλλ'
[40]	ἐγγυητής μου κατέστη. (Ἀλλὰ δῆλον	ὅτι	τὰς μὲν τριακοσίας δραχμὰς ἐνεκάλεσεν
[20]	ἡμῖν τὸ πρᾶγμα; Ἀλλὰ δῆλον	ὅτι	ταύτας τὰς συνθήκας ἐποιησάμεθ' ὡς
[40]	δ' ἐδεόμην τῶν συνεπιγραφέων, λέγων	ὅτι	τοῖς ἐμοῖς χρήμασι τυγχάνει χρώμενος.
[50]	ἀποστερεῖ με Πασίων τῶν χρημάτων,	ὅτι	τὸν παῖδ' οὐκ ἠθέλησε βασανίζειν
[10]	δὲ ταῦτα Πασίων καὶ εἰδὼς	ὅτι	φανερῶς ἤδη πράξω περὶ τῶν
[0]	ὦ ἄνδρες δικασταί, πατὴρ μέν	ἐστι	Σωπαῖος, ὃν οἱ πλέοντες εἰς
[0]	διαβληθείην ἂν τὸν ἅπαντα βίον.	(Ἔστι	δ' ὦ ἄνδρες δικασταί, πάντων