Paragraphes |
[30] |
ἐν
ἅπασι
τοῖς
κινδύνοις
αὐτῶν
|
φαίνεσθαι |
περιγιγνόμενον;
Ἐκεῖνος
τοίνυν
τῶν
μὲν |
[30] |
ἀφειδῶς
διέκειτο
καὶ
μεγαλοπρεπῶς
ὥστε
|
φαίνεσθαι |
τὰ
κοινὰ
τὰ
τῶν
ἄλλων |
[40] |
γνῶναι
τὴν
εὔνοιαν
τὴν
ἐκείνου.
|
Φαίνεται |
γὰρ
τῷ
δήμῳ
βοηθῶν,
τῆς |
[0] |
εἴ
τις
εἰς
τὰ
μυστήρια
|
φαίνοιτ' |
ἐξαμαρτάνων,
τῶν
δ'
ἄλλων
εἴ |
[0] |
καὶ
σωτηρίας
οὐδεμιᾶς
ἄλλης
αὐτῷ
|
φαινομένης |
τελευτῶν
ἐπὶ
Λακεδαιμονίους
ἠναγκάσθη
καταφυγεῖν. |
[10] |
μετὰ
Λακεδαιμονίων
εὐτυχεῖν,
καὶ
πᾶσι
|
φανερὸν |
ἐποίησεν
ὅτι
τοῖς
ἐκβαλοῦσιν
ἀλλ' |
[30] |
καὶ
τοῦθ'
ἡγοῦμαι
πᾶσιν
εἶναι
|
φανερὸν |
ὅτι
τοῦτον
ἀναγκαῖόν
ἐστιν
εὐνούστατον |
[40] |
Ἀλλὰ
μὴν
οὐδ'
ὁμοίας
ἐκείνῳ
|
φανήσει |
τὰς
προφάσεις
ἔχων·
οὐ
γὰρ |
[10] |
αὐτὸν
τῶν
γεγενημένων
αἰτιῶνται
καί
|
φασι |
παρ'
ἐκείνου
μαθεῖν
Λακεδαιμονίους
ὡς |
[0] |
περὶ
ὧν
ὑμᾶς
ὑπ'
ἐκείνου
|
φασὶν |
ἠδικῆσθαι,
τούτων
αὐτοὶ
δίκην
παρ' |
[20] |
ταῖς
ἄλλαις
κατασκευαῖς
ὥστε
τοὺς
|
φάσκοντας |
αὐτὴν
ἄστυ
τῆς
Ἑλλάδος
εἶναι |
[30] |
ὃ
τῶν
εὐδαιμονεστάτων
ἔργον
ἐστί,
|
φαῦλος |
δ'
οὐδεὶς
ἂν
ποιήσειεν,
οὐ |
[20] |
πάντας
εἰδότας
ὅτι
καὶ
τοῖς
|
φαυλοτάτοις |
τῶν
ἀνθρώπων
ἔξεστιν
οὐ
μόνον |
[10] |
οὐδὲ
κακοὺς
ἄνδρας
νομίζειν,
ὅσοι
|
φεύγοντες |
κατελθεῖν
ἐζήτησαν,
ἀλλὰ
πολὺ
μᾶλλον |
[40] |
οὐσίαν
ἀπολωλεκὼς
νυνὶ
πέντε
ταλάντων
|
φεύγω |
δίκην.
Καὶ
τὸ
μὲν
ἔγκλημ' |
[40] |
δὲ
πολιτῶν
ἄρχειν
ἠξίου,
καὶ
|
φεύγων |
μὲν
ἡσυχίαν
εἶχε,
κατελθὼν
δὲ |
[0] |
πρόνοιαν
ἔσχεν
ὑπὲρ
τοῦ
μηδὲ
|
φεύγων |
μηδὲν
ἐξαμαρτεῖν
εἰς
τὴν
πόλιν, |
[20] |
κράτος
εἷλεν
ἢ
λόγῳ
πείσας
|
φίλας |
ὑμῖν
ἐποίησε,
πολὺ
ἂν
ἔργον |
[20] |
ἀληθῆ
λέγειν.
Τὴν
μὲν
οὖν
|
φιλίαν |
τὴν
πρὸς
τὸν
δῆμον
οὕτω |
[10] |
τίνα
δ'
ἢ
πόλιν
ἢ
|
φίλον |
ἢ
ξένον
οὐκ
ἤλθετε
δεησόμενοι |
[40] |
Καίτοι
πῶς
ἂν
γένοιτ'
ἢ
|
φίλος |
πονηρότερος
ἢ
ἐχθρὸς
ἐλάττονος
ἄξιος; |
[40] |
δυστυχῶν,
τοὺς
αὐτοὺς
ἐχθροὺς
καὶ
|
φίλους |
ὑμῖν
νομίζων,
ἐκ
παντὸς
τρόπου |
[0] |
τοῦ
στρατοπέδου
μετεπέμψαντο,
καὶ
τῶν
|
φίλων |
αὐτοῦ
τοὺς
μὲν
ἀπέκτειναν,
τοὺς |
[10] |
δὲ
τούτοις
ἐνενήκοντα
νεῶν
ἐκ
|
Φοινίκης |
εἰς
Ἄσπενδον
ἡκουσῶν
καὶ
παρεσκευασμένων |
[20] |
ἀπέστρεψε
δὲ
τὰς
ναῦς
τὰς
|
Φοινίσσας. |
Καὶ
μετὰ
ταῦτα
καθ'
ἕκαστον |
[20] |
μνημονεύεσθαι.
Καὶ
πρῶτον
μέν,
ὅτε
|
Φορμίων |
ἐξήγαγεν
ἐπὶ
Θρᾴκης
χιλίους
Ἀθηναίων, |
[20] |
ἀνόητόν
ἐστιν
ἁπάντων
τῶν
εἰρημένων
|
φροντίζειν· |
ὅμως
δ'
οὐχ
ἥκιστ'
ἐπιθυμῶ |
[0] |
τῳ
δόξαιμι
τῶν
πολιτῶν
ἧττον
|
φροντίζειν |
τῆς
ἐκείνου
δόξης
ἢ
τῶν |
[20] |
τῆς
ἐκείνου
τυραννίδος,
ἀλλ'
εἵλοντο
|
φυγεῖν |
μᾶλλον
ἢ
τοὺς
πολίτας
ἰδεῖν |
[10] |
χρόνου
σκοπεῖν
οἷος
ἦν
πρὶν
|
φυγεῖν |
περὶ
τὸ
πλῆθος,
καὶ
ὅτι |
[10] |
εἰ
τοῦ
πατρὸς
μετὰ
τὴν
|
φυγὴν |
δωρεὰν
λαβόντος
ἐγὼ
διὰ
τὴν |
[10] |
λαβόντος
ἐγὼ
διὰ
τὴν
ἐκείνου
|
φυγὴν |
ζημιωθείην.
Ἡγοῦμαι
δ'
αὐτὸν
παρ' |
[30] |
καὶ
πρώτου
τῶν
πολιτῶν
αὐτοῦ
|
φυγὴν |
κατέγνωσαν·
οὕτω
σφόδρ'
ἥ
τε |
[40] |
γεγονὼς
διὰ
τὴν
τοῦ
πατρὸς
|
φυγὴν |
περὶ
τοῦ
σώματος
εἰς
κίνδυνον |
[0] |
Τεισίας
πολλάκις
ὀνειδίζει
μοι
τὴν
|
φυγὴν |
τὴν
τοῦ
πατρὸς
καὶ
μᾶλλον |
[10] |
ἀλλὰ
πολὺ
μᾶλλον
ὅσοι
μένοντες
|
φυγῆς |
ἄξι'
ἐποίησαν·
οὐδ'
ἐντεῦθεν
ἀρξαμένους |
[20] |
τοῦ
πατρὸς
τοὐμοῦ,
στρατηγήσαντες
τῆς
|
φυγῆς |
κατήγαγον
τὸν
δῆμον
καὶ
τοὺς |
[40] |
διακειμένοις
περὶ
ἀτιμίας,
ἣν
ἐγὼ
|
φυγῆς |
μείζω
συμφορὰν
νομίζω·
πολὺ
γὰρ |
[40] |
ὀρφανὸς
κατελείφθην,
τοῦ
μὲν
πατρὸς
|
φυγόντος, |
τῆς
δὲ
μητρὸς
τελευτησάσης,
οὔπω |