Chant, vers |
17, [200-249] |
Ὀδυσῆος·
~νῦν
μὲν
δὴ
μάλα
|
πάγχυ |
κακὸς
κακὸν
ἡγηλάζει,
~ὡς
αἰεὶ |
17, [550-599] |
καὶ
φράζεο
θυμῷ
~μή
τι
|
πάθῃς· |
πολλοὶ
δὲ
κακὰ
φρονέουσιν
Ἀχαιῶν, |
17, [500-549] |
γαῖαν,
~αἶψά
κε
σὺν
ᾧ
|
παιδὶ |
βίας
ἀποτίσεται
ἀνδρῶν.
~ὣς
φάτο, |
17, [0-49] |
ἠὲ
χρυσέῃ
Ἀφροδίτῃ,
~ἀμφὶ
δὲ
|
παιδὶ |
φίλῳ
βάλε
πήχεε
δακρύσασα,
~κύσσε |
17, [200-249] |
ὅτε
δὴ
στείχοντες
ὁδὸν
κάτα
|
παιπαλόεσσαν
|
~ἄστεος
ἐγγὺς
ἔσαν
καὶ
ἐπὶ |
17, [350-399] |
χεῖρ᾽
ὀρέγων,
ὡς
εἰ
πτωχὸς
|
πάλαι |
εἴη.
~οἱ
δ᾽
ἐλεαίροντες
δίδοσαν, |
17, [200-249] |
ἀμφὶ
κάρη
σφέλα
ἀνδρῶν
ἐκ
|
παλαμάων
|
~πλευραὶ
ἀποτρίψουσι
δόμον
κάτα
βαλλομένοιο. |
17, [0-49] |
δ᾽
ἄλκιμον
ἔγχος,
ὅ
οἱ
|
παλάμηφιν |
ἀρήρει,
~ἄστυδε
ἱέμενος,
καὶ
ἑὸν |
17, [400-449] |
ἠοῖ
φαινομένηφιν
~ἦλθον·
πλῆτο
δὲ
|
πᾶν |
πεδίον
πεζῶν
τε
καὶ
ἵππων
|
17, [550-599] |
~Εὔμαι᾽
αἶψά
κ᾽
ἐγὼ
νημερτέα
|
πάντ᾽ |
ἐνέποιμι
~κούρῃ
Ἰκαρίοιο,
περίφρονι
Πηνελοπείῃ· |
17, [550-599] |
δέ
κέ
σε
γνώῃ
νημερτέα
|
πάντ᾽ |
ἐνέποντα,
~ἕσσει
σε
χλαῖνάν
τε |
17, [500-549] |
~αἴ
κ᾽
αὐτὸν
γνώω
νημερτέα
|
πάντ᾽ |
ἐνέποντα,
~ἕσσω
μιν
χλαῖνάν
τε |
17, [550-599] |
~μνηστήρων
ἐς
ὅμιλον,
ἐπεὶ
διεπέφραδε
|
πάντα. |
~αἶψα
δὲ
Τηλέμαχον
ἔπεα
πτερόεντα |
17, [500-549] |
δ᾽
εἰς
ἡμέτερον
πωλεύμενοι
ἤματα
|
πάντα, |
~βοῦς
ἱερεύοντες
καὶ
ὄϊς
καὶ |
17, [350-399] |
ἀνδράσιν
ὄλβιον
εἶναι,
~καί
οἱ
|
πάντα |
γένοιθ᾽
ὅσσα
φρεσὶν
ᾗσι
μενοινᾷ. |
17, [50-99] |
ἐν
μεγάροισι
~λάθρη
κτείναντες
πατρώϊα
|
πάντα |
δάσωνται,
~αὐτὸν
ἔχοντά
σε
βούλομ᾽ |
17, [600-649] |
ἱερήϊα
καλά·
~αὐτὰρ
ἐμοὶ
τάδε
|
πάντα |
καὶ
ἀθανάτοισι
μελήσει.
~ὣς
φάθ᾽ |
17, [550-599] |
ἐμὸν
βίοτον·
σοὶ
δ᾽
ἐνθάδε
|
πάντα |
μελόντων.
~αὐτὸν
μέν
σε
πρῶτα |
17, [0-49] |
τηλίκος
εἰμί,
~ὥστ᾽
ἐπιτειλαμένῳ
σημάντορι
|
πάντα |
πιθέσθαι.
~ἀλλ᾽
ἔρχευ·
ἐμὲ
δ᾽ |
17, [450-499] |
ἢ
καὶ
χειρός,
ἀποδρύψωσι
δὲ
|
πάντα. |
~ὣς
ἔφαθ᾽
οἱ
δ᾽
ἄρα |
17, [350-399] |
καί
σε
κελεύει
~αἰτίζειν
μάλα
|
πάντας |
ἐποιχόμενον
μνηστῆρας·
~αἰδῶ
δ᾽
οὐκ |
17, [300-349] |
αὐτόν
τε
κέλευε
~αἰτίζειν
μάλα
|
πάντας |
ἐποιχόμενον
μνηστῆρας·
~αἰδὼς
δ᾽
οὐκ |
17, [100-149] |
δ᾽
ἔβαλε
κρατερῶς,
κεχάροντο
δὲ
|
πάντες |
Ἀχαιοί,
~τοῖος
ἐὼν
μνηστῆρσιν
ὁμιλήσειεν |
17, [400-449] |
πόδας
εἰλαπινάζων·
~οἱ
δ᾽
ἄλλοι
|
πάντες |
δίδοσαν,
πλῆσαν
δ᾽
ἄρα
πήρην
|
17, [500-549] |
γὰρ
ἀνώγει·
~ἔνθ᾽
ἄλλοι
μὲν
|
πάντες |
ἐνέπλησάν
τ᾽
ἔδοσάν
τε,
~οὗτος |
17, [450-499] |
περίφρων
Πηνελόπεια·
~μαῖ᾽
ἐχθροὶ
μὲν
|
πάντες, |
ἐπεὶ
κακὰ
μηχανόωνται·
~Ἀντίνοος
δὲ |
17, [200-249] |
δ᾽
ἐφύπερθε
τέτυκτο
~νυμφάων,
ὅθι
|
πάντες |
ἐπιρρέζεσκον
ὁδῖται·
~ἔνθα
σφέας
ἐκίχαν᾽ |
17, [150-199] |
παρεγίγνετο
δαιτί·
~κοῦροι,
ἐπεὶ
δὴ
|
πάντες |
ἐτέρφθητε
φρέν᾽
ἀέθλοις,
~ἔρχεσθε
πρὸς |
17, [100-149] |
~τοῖος
ἐὼν
μνηστῆρσιν
ὁμιλήσειεν
Ὀδυσσεύς·
|
~πάντες |
κ᾽
ὠκύμοροί
τε
γενοίατο
πικρόγαμοί |
17, [50-99] |
κατέχευεν
Ἀθήνη·
~τὸν
δ᾽
ἄρα
|
πάντες |
λαοὶ
ἐπερχόμενον
θηεῦντο.
~ἀμφὶ
δέ |
17, [450-499] |
~ὣς
ἔφαθ᾽
οἱ
δ᾽
ἄρα
|
πάντες |
ὑπερφιάλως
νεμέσησαν·
~ὧδε
δέ
τις |
17, [450-499] |
καὶ
ἀναιδής
ἐσσι
προΐκτης.
~ἑξείης
|
πάντεσσι |
παρίστασαι·
οἱ
δὲ
διδοῦσι
~μαψιδίως, |
17, [150-199] |
ἔργα,
~ἔστιν,
ἀτὰρ
μνηστῆρσι
κακὸν
|
πάντεσσι |
φυτεύει·
~τοῖον
ἐγὼν
οἰωνὸν
ἐϋσσέλμου |
17, [150-199] |
δείπνηστος
ἔην
καὶ
ἐπήλυθε
μῆλα
|
~πάντοθεν |
ἐξ
ἀγρῶν,
οἱ
δ᾽
ἤγαγον |
17, [400-449] |
~στῆναι
ἐναντίβιον·
περὶ
γὰρ
κακὰ
|
πάντοθεν |
ἔστη.
~ἔνθ᾽
ἡμέων
πολλοὺς
μὲν |
17, [450-499] |
τε
θεοὶ
ξείνοισιν
ἐοικότες
ἀλλοδαποῖσι,
|
~παντοῖοι |
τελέθοντες,
ἐπιστρωφῶσι
πόληας,
~ἀνθρώπων
ὕβριν |
17, [200-249] |
ἄρ᾽
αἰγείρων
ὑδατοτρεφέων
ἦν
ἄλσος,
|
~πάντοσε |
κυκλοτερές,
κατὰ
δὲ
ψυχρὸν
ῥέεν |
17, [350-399] |
ἴμεν
αἰτήσων
ἐνδέξια
φῶτα
ἕκαστον,
|
~πάντοσε |
χεῖρ᾽
ὀρέγων,
ὡς
εἰ
πτωχὸς |
17, [350-399] |
αὐτόν.
~ἀλλ᾽
αἰεὶ
χαλεπὸς
περὶ
|
πάντων |
εἶς
μνηστήρων
~δμωσὶν
Ὀδυσσῆος,
πέρι |
17, [300-349] |
ἐπὶ
οἷ
καλέσας·
ὁ
δὲ
|
παπτήνας |
ἕλε
δίφρον
~κείμενον,
ἔνθα
τε |
17, [400-449] |
προικὸς
γεύσεσθαι
Ἀχαιῶν·
~στῆ
δὲ
|
παρ᾽ |
Ἀντίνοον,
καί
μιν
πρὸς
μῦθον |
17, [400-449] |
ἐγὼ
κελόμην
ἐρίηρας
ἑταίρους
~αὐτοῦ
|
πὰρ |
νήεσσι
μένειν
καὶ
νῆας
ἔρυσθαι, |
17, [50-99] |
χρυσείῃ,
ὑπὲρ
ἀργυρέοιο
λέβητος,
~νίψασθαι·
|
παρὰ |
δὲ
ξεστὴν
ἐτάνυσσε
τράπεζαν.
~σῖτον |
17, [250-299] |
τὸν
γὰρ
φιλέεσκε
μάλιστα.
~τῷ
|
πάρα |
μὲν
κρειῶν
μοῖραν
θέσαν
οἳ |
17, [100-149] |
γαῖαν
ἱκέσθαι.
~οὐ
γάρ
οἱ
|
πάρα |
νῆες
ἐπήρετμοι
καὶ
ἑταῖροι,
~οἵ |
17, [450-499] |
οὐδ᾽
ἐλεητὺς
~ἀλλοτρίων
χαρίσασθαι,
ἐπεὶ
|
πάρα |
πολλὰ
ἑκάστῳ.
~τὸν
δ᾽
ἀναχωρήσας |
17, [50-99] |
παρεόντων.
~μήτηρ
δ᾽
ἀντίον
ἷζε
|
παρὰ |
σταθμὸν
μεγάροιο
~κλισμῷ
κεκλιμένη,
λέπτ᾽ |
17, [550-599] |
πέρι
νόστιμον
ἦμαρ,
~ἀσσοτέρω
καθίσασα
|
παραὶ |
πυρί·
εἵματα
γάρ
τοι
~λύγρ᾽ |
17, [100-149] |
ἐγώ
γε
~ἄλλα
παρὲξ
εἴποιμι
|
παρακλιδὸν |
οὐδ᾽
ἀπατήσω,
~ἀλλὰ
τὰ
μέν |
17, [200-249] |
δαιτῶν
ἀπολυμαντῆρα;
~ὃς
πολλῇς
φλιῇσι
|
παραστὰς |
θλίψεται
ὤμους,
~αἰτίζων
ἀκόλους,
οὐκ |
17, [150-199] |
μάλιστα
~ἥνδανε
κηρύκων,
καὶ
σφιν
|
παρεγίγνετο |
δαιτί·
~κοῦροι,
ἐπεὶ
δὴ
πάντες |
17, [250-299] |
πονέοντο,
~σῖτον
δ᾽
αἰδοίη
ταμίη
|
παρέθηκε |
φέρουσα
~ἔδμεναι.
ἀγχίμολον
δ᾽
Ὀδυσεὺς |
17, [50-99] |
τράπεζαν.
~σῖτον
δ᾽
αἰδοίη
ταμίη
|
παρέθηκε |
φέρουσα,
~εἴδατα
πόλλ᾽
ἐπιθεῖσα,
χαριζομένη |
17, [300-349] |
δ᾽
οὐκ
ἀγαθὴ
κεχρημένῳ
ἀνδρὶ
|
παρεῖναι. |
~ὣς
φάτο,
βῆ
δὲ
συφορβός, |
17, [100-149] |
οὐκ
ἂν
ἐγώ
γε
~ἄλλα
|
παρὲξ |
εἴποιμι
παρακλιδὸν
οὐδ᾽
ἀπατήσω,
~ἀλλὰ |
17, [50-99] |
φέρουσα,
~εἴδατα
πόλλ᾽
ἐπιθεῖσα,
χαριζομένη
|
παρεόντων. |
~μήτηρ
δ᾽
ἀντίον
ἷζε
παρὰ |
17, [50-99] |
~Τηλέμαχος
ξείνοιο
ἑκὰς
τράπετ᾽
ἀλλὰ
|
παρέστη. |
~τὸν
καὶ
Πείραιος
πρότερος
πρὸς |
17, [450-499] |
ἀποπροελὼν
δόμεναι·
τὰ
δὲ
πολλὰ
|
πάρεστιν. |
~ὣς
ἔφατ᾽
Ἀντίνοος
δ᾽
ἐχολώσατο |
17, [500-549] |
ἀείδῃ·
~ὣς
ἐμὲ
κεῖνος
ἔθελγε
|
παρήμενος |
ἐν
μεγάροισι.
~φησὶ
δ᾽
Ὀδυσσῆος |
17, [450-499] |
ἅλα
δοίης,
~ὃς
νῦν
ἀλλοτρίοισι
|
παρήμενος |
οὔ
τί
μοι
ἔτλης
~σίτου |
17, [350-399] |
ἀνὰ
μέγαρ᾽
αὐτὰρ
Ἀθήνη,
~ἄγχι
|
παρισταμένη |
Λαερτιάδην
Ὀδυσῆα
~ὤτρυν᾽
ὡς
ἂν |
17, [450-499] |
ἀναιδής
ἐσσι
προΐκτης.
~ἑξείης
πάντεσσι
|
παρίστασαι· |
οἱ
δὲ
διδοῦσι
~μαψιδίως,
ἐπεὶ |
17, [200-249] |
κάτα
βαλλομένοιο.
~ὣς
φάτο,
καὶ
|
παριὼν |
λὰξ
ἔνθορεν
ἀφραδίῃσιν
~ἰσχίῳ·
οὐδέ |
17, [250-299] |
Ἴλιον
ἱρὴν
~ᾤχετο.
τὸν
δὲ
|
πάροιθεν |
ἀγίνεσκον
νέοι
ἄνδρες
~αἶγας
ἐπ᾽ |
17, [150-199] |
πρὸς
ἀλλήλους
ἀγόρευον,
~μνηστῆρες
δὲ
|
πάροιθεν |
Ὀδυσσῆος
μεγάροιο
~δίσκοισιν
τέρποντο
καὶ |
17, [250-299] |
αὐτὸς
~θρέψε
μέν,
οὐδ᾽
ἀπόνητο,
|
πάρος |
δ᾽
εἰς
Ἴλιον
ἱρὴν
~ᾤχετο. |
17, [150-199] |
οἱ
δ᾽
ἤγαγον
οἳ
τὸ
|
πάρος |
περ,
~καὶ
τότε
δή
σφιν |
17, [150-199] |
~ἐν
τυκτῷ
δαπέδῳ,
ὅθι
περ
|
πάρος |
ὕβριν
ἔχοντες.
~ἀλλ᾽
ὅτε
δὴ |
17, [100-149] |
Λακεδαίμονα
δῖαν·
~αὐτὰρ
ἐγὼ
τῷ
|
πᾶσαν |
ἀληθείην
κατέλεξα·
~καὶ
τότε
δή |
17, [50-99] |
ἀναβᾶσα
σὺν
ἀμφιπόλοισι
γυναιξὶν
~εὔχεο
|
πᾶσι |
θεοῖσι
τεληέσσας
ἑκατόμβας
~ῥέξειν,
αἴ |
17, [50-99] |
καθαρὰ
χροῒ
εἵμαθ᾽
ἑλοῦσα,
~εὔχετο
|
πᾶσι |
θεοῖσι
τεληέσσας
ἑκατόμβας
~ῥέξειν,
αἴ |
17, [500-549] |
οὐκ
ἀτελὴς
θάνατος
μνηστῆρσι
γένοιτο
|
~πᾶσι |
μάλ᾽
οὐδέ
κέ
τις
θάνατον |
17, [200-249] |
Δολίοιο
Μελανθεὺς
~αἶγας
ἄγων,
αἳ
|
πᾶσι |
μετέπρεπον
αἰπολίοισι,
~δεῖπνον
μνηστήρεσσι·
δύω |
17, [500-549] |
ὁράᾳς
ὅ
μοι
υἱὸς
ἐπέπταρε
|
πᾶσιν |
ἔπεσσι;
~τῷ
κε
καὶ
οὐκ |
17, [500-549] |
νῦν
δεῦρο
τόδ᾽
ἵκετο
πήματα
|
πάσχων, |
~προπροκυλινδόμενος·
στεῦται
δ᾽
Ὀδυσῆος
ἀκοῦσαι, |
17, [400-449] |
νῦν
δεῦρο
τόδ᾽
ἵκω
πήματα
|
πάσχων. |
~τὸν
δ᾽
αὖτ᾽
Ἀντίνοος
ἀπαμείβετο |
17, [100-149] |
ἐφήσει.
~αἲ
γάρ,
Ζεῦ
τε
|
πάτερ |
καὶ
Ἀθηναίη
καὶ
Ἄπολλον,
~τοῖος |
17, [550-599] |
ἱστάμενος
ἔπεα
πτερόεντα
προσηύδα·
~ξεῖνε
|
πάτερ, |
καλέει
σε
περίφρων
Πηνελόπεια,
~μήτηρ |
17, [100-149] |
~ἐνδυκέως
ἐφίλει,
ὡς
εἴ
τε
|
πατὴρ |
ἑὸν
υἱὸν
~ἐλθόντα
χρόνιον
νέον |
17, [350-399] |
προσηύδα·
~Ἀντίνο᾽
ἦ
μευ
καλὰ
|
πατὴρ |
ὣς
κήδεαι
υἷος,
~ὃς
τὸν |
17, [300-349] |
κακότητι,
ἄναξ
δέ
οἱ
ἄλλοθι
|
πάτρης
|
~ὤλετο,
τὸν
δὲ
γυναῖκες
ἀκηδέες |
17, [100-149] |
τοί
μ᾽
ὦκα
φίλην
ἐς
|
πατρίδ᾽ |
ἔπεμψαν.
~ὣς
φάτο,
τῇ
δ᾽ |
17, [500-549] |
Ὀδυσεὺς
ἔλθοι
καὶ
ἵκοιτ᾽
ἐς
|
πατρίδα |
γαῖαν,
~αἶψά
κε
σὺν
ᾧ |
17, [100-149] |
ὁ
δ᾽
οὐ
δύναται
ἣν
|
πατρίδα |
γαῖαν
ἱκέσθαι.
~οὐ
γάρ
οἱ |
17, [150-199] |
ἦ
τοι
Ὀδυσεὺς
ἤδη
ἐν
|
πατρίδι |
γαίῃ,
~ἥμενος
ἢ
ἕρπων,
τάδε |
17, [0-49] |
~λάθρη,
ἐμεῦ
ἀέκητι,
φίλου
μετὰ
|
πατρὸς |
ἀκουήν.
~ἀλλ᾽
ἄγε
μοι
κατάλεξον |
17, [100-149] |
ἐς
τόδε
δῶμα,
~νόστον
σοῦ
|
πατρὸς |
σάφα
εἰπέμεν,
εἴ
που
ἄκουσας. |
17, [50-99] |
ἀγήνορες
ἐν
μεγάροισι
~λάθρη
κτείναντες
|
πατρώϊα |
πάντα
δάσωνται,
~αὐτὸν
ἔχοντά
σε |
17, [50-99] |
~οἵ
τε
οἱ
ἐξ
ἀρχῆς
|
πατρώϊοι |
ἦσαν
ἑταῖροι,
~ἔνθα
καθέζετ᾽
ἰών· |
17, [500-549] |
μεγάροισι.
~φησὶ
δ᾽
Ὀδυσσῆος
ξεῖνος
|
πατρώϊος |
εἶναι,
~Κρήτῃ
ναιετάων,
ὅθι
Μίνωος |
17, [0-49] |
~ὄψεται·
οὐ
γάρ
μιν
πρόσθεν
|
παύσεσθαι |
ὀΐω
~κλαυθμοῦ
τε
στυγεροῖο
γόοιό |
17, [0-49] |
ἔπειθ᾽
ὑπὸ
ποσσὶν
ἐδήσατο
καλὰ
|
πέδιλα
|
~Τηλέμαχος,
φίλος
υἱὸς
Ὀδυσσῆος
θείοιο, |
17, [400-449] |
φαινομένηφιν
~ἦλθον·
πλῆτο
δὲ
πᾶν
|
πεδίον |
πεζῶν
τε
καὶ
ἵππων
~χαλκοῦ |
17, [400-449] |
~ἦλθον·
πλῆτο
δὲ
πᾶν
πεδίον
|
πεζῶν |
τε
καὶ
ἵππων
~χαλκοῦ
τε |
17, [150-199] |
ἔφαθ᾽
οἱ
δ᾽
ἀνστάντες
ἔβαν
|
πείθοντό |
τε
μύθῳ.
~αὐτὰρ
ἐπεί
ῥ᾽ |
17, [50-99] |
αὖ
Τηλέμαχος
πεπνυμένος
ἀντίον
ηὔδα·
|
~Πείραι᾽ |
οὐ
γάρ
τ᾽
ἴδμεν
ὅπως |
17, [50-99] |
ἐγὼ
προὔπεμψα
σὺν
ἀντιθέοις
ἑτάροισι,
|
~Πείραιον |
δέ
μιν
ἠνώγεα
προτὶ
οἶκον |
17, [50-99] |
δ᾽
ἐξερέεινον
ἕκαστα.
~τοῖσι
δὲ
|
Πείραιος |
δουρικλυτὸς
ἐγγύθεν
ἦλθεν
~ξεῖνον
ἄγων |
17, [50-99] |
τράπετ᾽
ἀλλὰ
παρέστη.
~τὸν
καὶ
|
Πείραιος |
πρότερος
πρὸς
μῦθον
ἔειπε·
~Τηλέμαχ᾽ |
17, [100-149] |
καὶ
ἑταῖροι,
~οἵ
κέν
μιν
|
πέμποιεν |
ἐπ᾽
εὐρέα
νῶτα
θαλάσσης"
~ὣς |
17, [450-499] |
δ᾽
ἐν
μὲν
κραδίῃ
μέγα
|
πένθος |
ἄεξε
~βλημένου,
οὐδ᾽
ἄρα
δάκρυ |
17, [450-499] |
ἐστὶ
μετὰ
φρεσὶν
οὔτε
τι
|
πένθος, |
~ὁππότ᾽
ἀνὴρ
περὶ
οἷσι
μαχειόμενος |
17, [550-599] |
πόσει
κέλεται,
καὶ
κήδεά
περ
|
πεπαθυίῃ. |
~εἰ
δέ
κέ
σε
γνώῃ |
17, [550-599] |
γενέσθαι.
~τὸν
δ᾽
αὖ
Τηλέμαχος
|
πεπνυμένος |
ἀντίον
ηὔδα·
~ἔσσεται
οὕτως,
ἄττα· |
17, [0-49] |
ὀπωπῆς.
~τὴν
δ᾽
αὖ
Τηλέμαχος
|
πεπνυμένος |
ἀντίον
ηὔδα·
~μῆτερ
ἐμή,
μή |
17, [50-99] |
ἔδωκε.
~τὸν
δ᾽
αὖ
Τηλέμαχος
|
πεπνυμένος |
ἀντίον
ηὔδα·
~Πείραι᾽
οὐ
γάρ |
17, [350-399] |
θεοειδής.
~τὸν
δ᾽
αὖ
Τηλέμαχος
|
πεπνυμένος |
ἀντίον
ηὔδα·
~σίγα,
μή
μοι |
17, [100-149] |
ἄκουσας.
~τὴν
δ᾽
αὖ
Τηλέμαχος
|
πεπνυμένος |
ἀντίον
ηὔδα·
~τοιγὰρ
ἐγώ
τοι, |
17, [250-299] |
μοι
θυμός,
ἐπεὶ
κακὰ
πολλὰ
|
πέπονθα
|
~κύμασι
καὶ
πολέμῳ·
μετὰ
καὶ |
17, [500-549] |
~εἴ
που
Ὀδυσσῆος
ταλασίφρονος
ἠὲ
|
πέπυσται |
~ἢ
ἴδεν
ὀφθαλμοῖσι·
πολυπλάγκτῳ
γὰρ |
17, [0-49] |
ἦτορ
~ἐν
στήθεσσιν
ὄρινε
φυγόντι
|
περ |
αἰπὺν
ὄλεθρον·
~ἀλλ᾽
ὑδρηναμένη,
καθαρὰ |
17, [0-49] |
ἔστιν
ἅπαντας
~ἀνθρώπους
ἀνέχεσθαι,
ἔχοντά
|
περ |
ἄλγεα
θυμῷ·
~ὁ
ξεῖνος
δ᾽ |
17, [400-449] |
χρὴ
δόμεναι
καὶ
λώϊον
ἠέ
|
περ |
ἄλλοι
~σίτου·
ἐγὼ
δέ
κέ |
17, [550-599] |
ἄφρων
ὁ
ξεῖνος·
ὀΐεται,
ὥς
|
περ |
ἂν
εἴη·
~οὐ
γάρ
πού |
17, [550-599] |
ἐνὶ
μεγάροισιν
ἄνωχθι
~μεῖναι,
ἐπειγομένην
|
περ, |
ἐς
ἠέλιον
καταδύντα·
~καὶ
τότε |
17, [250-299] |
ἐπεὶ
οὐδὲ
τά
τ᾽
ἄλλα
|
πέρ |
ἐσσ᾽
ἀνοήμων.
~ἀλλ᾽
ἄγε
δὴ |
17, [550-599] |
συβῶτα·
~μυθεῖται
κατὰ
μοῖραν,
ἅ
|
πέρ |
κ᾽
οἴοιτο
καὶ
ἄλλος,
~ὕβριν |
17, [150-199] |
δ᾽
ἤγαγον
οἳ
τὸ
πάρος
|
περ, |
~καὶ
τότε
δή
σφιν
ἔειπε |
17, [0-49] |
θυμῷ·
~ὁ
ξεῖνος
δ᾽
εἴ
|
περ |
μάλα
μηνίει,
ἄλγιον
αὐτῷ
~ἔσσεται· |
17, [150-199] |
ἱέντες,
~ἐν
τυκτῷ
δαπέδῳ,
ὅθι
|
περ |
πάρος
ὕβριν
ἔχοντες.
~ἀλλ᾽
ὅτε |
17, [550-599] |
~ἀμφὶ
πόσει
κέλεται,
καὶ
κήδεά
|
περ |
πεπαθυίῃ.
~εἰ
δέ
κέ
σε |
17, [450-499] |
οἷσι
μαχειόμενος
κτεάτεσσι
~βλήεται,
ἢ
|
περὶ |
βουσὶν
ἢ
ἀργεννῇς
ὀΐεσσιν·
~αὐτὰρ |
17, [400-449] |
οὐδέ
τις
ἔτλη
~στῆναι
ἐναντίβιον·
|
περὶ |
γὰρ
κακὰ
πάντοθεν
ἔστη.
~ἔνθ᾽ |
17, [350-399] |
πάντων
εἶς
μνηστήρων
~δμωσὶν
Ὀδυσσῆος,
|
πέρι |
δ᾽
αὖτ᾽
ἐμοί·
αὐτὰρ
ἐγώ |
17, [250-299] |
καὶ
δῖος
ὑφορβὸς
~στήτην
ἐρχομένω,
|
περὶ |
δέ
σφεας
ἤλυθ᾽
ἰωὴ
~φόρμιγγος |
17, [550-599] |
περίφρονι
Πηνελοπείῃ·
~οἶδα
γὰρ
εὖ
|
περὶ |
κείνου,
ὁμὴν
δ᾽
ἀνεδέγμεθ᾽
ὀϊζύν. |
17, [550-599] |
~καὶ
τότε
μ᾽
εἰρέσθω
πόσιος
|
πέρι |
νόστιμον
ἦμαρ,
~ἀσσοτέρω
καθίσασα
παραὶ |
17, [350-399] |
μευ,
μνηστῆρες
ἀγακλειτῆς
βασιλείης,
~τοῦδε
|
περὶ |
ξείνου·
ἦ
γάρ
μιν
πρόσθεν |
17, [450-499] |
οὔτε
τι
πένθος,
~ὁππότ᾽
ἀνὴρ
|
περὶ |
οἷσι
μαχειόμενος
κτεάτεσσι
~βλήεται,
ἢ |
17, [350-399] |
ἓ
αὐτόν.
~ἀλλ᾽
αἰεὶ
χαλεπὸς
|
περὶ |
πάντων
εἶς
μνηστήρων
~δμωσὶν
Ὀδυσσῆος, |
17, [200-249] |
γέροντι,
~σκηπτόμενον·
τὰ
δὲ
λυγρὰ
|
περὶ |
χροῒ
εἵματα
ἕστο.
~ἀλλ᾽
ὅτε |
17, [300-349] |
γέροντι,
~σκηπτόμενος·
τὰ
δὲ
λυγρὰ
|
περὶ |
χροΐ
εἵματα
ἕστο.
~ἷζε
δ᾽ |
17, [300-349] |
ὅττι
δίοιτο·
καὶ
ἴχνεσι
γὰρ
|
περιῄδη· |
~νῦν
δ᾽
ἔχεται
κακότητι,
ἄναξ |
17, [400-449] |
σφῷ,
~αἶψα
μάλ᾽
Αἰγυπτίων
ἀνδρῶν
|
περικαλλέας |
ἀγροὺς
~πόρθεον,
ἐκ
δὲ
γυναῖκας |
17, [300-349] |
συβώτην,
~ἄρτον
τ᾽
οὖλον
ἑλὼν
|
περικαλλέος |
ἐκ
κανέοιο
~καὶ
κρέας,
ὥς |
17, [550-599] |
νημερτέα
πάντ᾽
ἐνέποιμι
~κούρῃ
Ἰκαρίοιο,
|
περίφρονι |
Πηνελοπείῃ·
~οἶδα
γὰρ
εὖ
περὶ |
17, [150-199] |
ἐγεγώνευν.
~τὸν
δ᾽
αὖτε
προσέειπε
|
περίφρων |
Πηνελόπεια·
~αἲ
γὰρ
τοῦτο,
ξεῖνε, |
17, [0-49] |
~ἡ
δ᾽
ἴεν
ἐκ
θαλάμοιο
|
περίφρων |
Πηνελόπεια,
~Ἀρτέμιδι
ἰκέλη
ἠὲ
χρυσέῃ |
17, [450-499] |
~τοῦ
δ᾽
ὡς
οὖν
ἤκουσε
|
περίφρων |
Πηνελόπεια
~βλημένου
ἐν
μεγάρῳ,
μετ᾽ |
17, [500-549] |
δόμονδε.
~τὸν
δ᾽
αὖτε
προσέειπε
|
περίφρων |
Πηνελόπεια·
~ἔρχεο,
δεῦρο
κάλεσσον,
ἵν᾽ |
17, [450-499] |
ἵκοιτο.
~τὴν
δ᾽
αὖτε
προσέειπε
|
περίφρων |
Πηνελόπεια·
~μαῖ᾽
ἐχθροὶ
μὲν
πάντες, |
17, [550-599] |
προσηύδα·
~ξεῖνε
πάτερ,
καλέει
σε
|
περίφρων |
Πηνελόπεια,
~μήτηρ
Τηλεμάχοιο·
μεταλλῆσαί
τί |
17, [550-599] |
ἐπακοῦσαι.
~τὸν
δ᾽
αὖτε
προσέειπε
|
περίφρων |
Πηνελόπεια·
~οὐκ
ἄφρων
ὁ
ξεῖνος· |
17, [100-149] |
ἕντο,
~τοῖσι
δὲ
μύθων
ἦρχε
|
περίφρων |
Πηνελόπεια·
~Τηλέμαχ᾽
ἦ
τοι
ἐγὼν |
17, [450-499] |
νῶτον·
ὁ
δ᾽
ἐστάθη
ἠΰτε
|
πέτρη
|
~ἔμπεδον,
οὐδ᾽
ἄρα
μιν
σφῆλεν |
17, [200-249] |
ψυχρὸν
ῥέεν
ὕδωρ
~ὑψόθεν
ἐκ
|
πέτρης· |
βωμὸς
δ᾽
ἐφύπερθε
τέτυκτο
~νυμφάων, |
17, [550-599] |
~ἄγχι
σχὼν
κεφαλήν,
ἵνα
μὴ
|
πευθοίαθ᾽ |
οἱ
ἄλλοι·
~ὦ
φίλ᾽
ἐγὼ |
17, [150-199] |
γαίῃ,
~ἥμενος
ἢ
ἕρπων,
τάδε
|
πευθόμενος |
κακὰ
ἔργα,
~ἔστιν,
ἀτὰρ
μνηστῆρσι |
17, [100-149] |
στονόεσσα
τέτυκται,
~αἰεὶ
δάκρυσ᾽
ἐμοῖσι
|
πεφυρμένη, |
ἐξ
οὗ
Ὀδυσσεὺς
~ᾤχεθ᾽
ἅμ᾽ |
17, [200-249] |
ἄγει
θεὸς
ὡς
τὸν
ὁμοῖν.
|
~πῇ |
δὴ
τόνδε
μολοβρὸν
ἄγεις,
ἀμέγαρτε |
17, [550-599] |
~τοὺς
Ζεὺς
ἐξολέσειε
πρὶν
ἡμῖν
|
πῆμα |
γενέσθαι.
~τὸν
δ᾽
αὖ
Τηλέμαχος |
17, [400-449] |
φώνησέν
τε·
~τίς
δαίμων
τόδε
|
πῆμα |
προσήγαγε,
δαιτὸς
ἀνίην;
~στῆθ᾽
οὕτως |
17, [500-549] |
δὴ
νῦν
δεῦρο
τόδ᾽
ἵκετο
|
πήματα |
πάσχων,
~προπροκυλινδόμενος·
στεῦται
δ᾽
Ὀδυσῆος |
17, [400-449] |
δὴ
νῦν
δεῦρο
τόδ᾽
ἵκω
|
πήματα |
πάσχων.
~τὸν
δ᾽
αὖτ᾽
Ἀντίνοος |
17, [150-199] |
~τὸν
δ᾽
αὖτε
προσέειπε
περίφρων
|
Πηνελόπεια· |
~αἲ
γὰρ
τοῦτο,
ξεῖνε,
ἔπος |
17, [500-549] |
δῶμα
~σμερδαλέον
κονάβησε·
γέλασσε
δὲ
|
Πηνελόπεια, |
~αἶψα
δ᾽
ἄρ᾽
Εὔμαιον
ἔπεα |
17, [0-49] |
δ᾽
ἴεν
ἐκ
θαλάμοιο
περίφρων
|
Πηνελόπεια, |
~Ἀρτέμιδι
ἰκέλη
ἠὲ
χρυσέῃ
Ἀφροδίτῃ, |
17, [450-499] |
δ᾽
ὡς
οὖν
ἤκουσε
περίφρων
|
Πηνελόπεια
|
~βλημένου
ἐν
μεγάρῳ,
μετ᾽
ἄρα |
17, [500-549] |
~τὸν
δ᾽
αὖτε
προσέειπε
περίφρων
|
Πηνελόπεια· |
~ἔρχεο,
δεῦρο
κάλεσσον,
ἵν᾽
ἀντίον |
17, [350-399] |
~οὐκ
ἀλέγω,
ἧός
μοι
ἐχέφρων
|
Πηνελόπεια |
~ζώει
ἐνὶ
μεγάροις
καὶ
Τηλέμαχος |
17, [450-499] |
~τὴν
δ᾽
αὖτε
προσέειπε
περίφρων
|
Πηνελόπεια· |
~μαῖ᾽
ἐχθροὶ
μὲν
πάντες,
ἐπεὶ |
17, [550-599] |
~ξεῖνε
πάτερ,
καλέει
σε
περίφρων
|
Πηνελόπεια, |
~μήτηρ
Τηλεμάχοιο·
μεταλλῆσαί
τί
ἑ |
17, [550-599] |
δ᾽
ὑπὲρ
οὐδοῦ
βάντα
προσηύδα
|
Πηνελόπεια· |
~οὐ
σύ
γ᾽
ἄγεις,
Εὔμαιε· |
17, [550-599] |
~τὸν
δ᾽
αὖτε
προσέειπε
περίφρων
|
Πηνελόπεια· |
~οὐκ
ἄφρων
ὁ
ξεῖνος·
ὀΐεται, |
17, [100-149] |
~τοῖσι
δὲ
μύθων
ἦρχε
περίφρων
|
Πηνελόπεια· |
~Τηλέμαχ᾽
ἦ
τοι
ἐγὼν
ὑπερώϊον |
17, [550-599] |
οὔτε
τις
ἄλλος.
~τῷ
νῦν
|
Πηνελόπειαν |
ἐνὶ
μεγάροισιν
ἄνωχθι
~μεῖναι,
ἐπειγομένην |
17, [550-599] |
πάντ᾽
ἐνέποιμι
~κούρῃ
Ἰκαρίοιο,
περίφρονι
|
Πηνελοπείῃ· |
~οἶδα
γὰρ
εὖ
περὶ
κείνου, |
17, [450-499] |
ἄρ᾽
ἕζετο,
κὰδ
δ᾽
ἄρα
|
πήρην
|
~θῆκεν
ἐϋπλείην,
μετὰ
δὲ
μνηστῆρσιν |
17, [150-199] |
καὶ
ἀμφ᾽
ὤμοισιν
ἀεικέα
βάλλετο
|
πήρην, |
~πυκνὰ
ῥωγαλέην·
ἐν
δὲ
στρόφος |
17, [400-449] |
πάντες
δίδοσαν,
πλῆσαν
δ᾽
ἄρα
|
πήρην
|
~σίτου
καὶ
κρειῶν·
τάχα
δὴ |
17, [350-399] |
~αὖθι
ποδῶν
προπάροιθεν,
ἀεικελίης
ἐπὶ
|
πήρης, |
~ἤσθιε
δ᾽
ἧος
ἀοιδὸς
ἐνὶ |
17, [0-49] |
~ἀμφὶ
δὲ
παιδὶ
φίλῳ
βάλε
|
πήχεε |
δακρύσασα,
~κύσσε
δέ
μιν
κεφαλήν |
17, [0-49] |
εἰμί,
~ὥστ᾽
ἐπιτειλαμένῳ
σημάντορι
πάντα
|
πιθέσθαι. |
~ἀλλ᾽
ἔρχευ·
ἐμὲ
δ᾽
ἄξει |
17, [400-449] |
ἐμῆς
ἀπάνευθε
τραπέζης,
~μὴ
τάχα
|
πικρὴν |
Αἴγυπτον
καὶ
Κύπρον
ἵκηαι·
~ὥς |
17, [100-149] |
~πάντες
κ᾽
ὠκύμοροί
τε
γενοίατο
|
πικρόγαμοί |
τε.
~ταῦτα
δ᾽
ἅ
μ᾽ |
17, [500-549] |
ὄϊς
καὶ
πίονας
αἶγας,
~εἰλαπινάζουσιν
|
πίνουσί |
τε
αἴθοπα
οἶνον,
~μαψιδίως·
τὰ |
17, [200-249] |
ἐρίφοισι
φορῆναι,
~καί
κεν
ὀρὸν
|
πίνων |
μεγάλην
ἐπιγουνίδα
θεῖτο.
~ἀλλ᾽
ἐπεὶ |
17, [500-549] |
~βοῦς
ἱερεύοντες
καὶ
ὄϊς
καὶ
|
πίονας |
αἶγας,
~εἰλαπινάζουσιν
πίνουσί
τε
αἴθοπα |
17, [150-199] |
δ᾽
ἱέρευον
ὄϊς
μεγάλους
καὶ
|
πίονας |
αἶγας,
~ἵρευον
δὲ
σύας
σιάλους |
17, [200-249] |
~ὔμμ᾽
ἐπὶ
μηρί᾽
ἔκηε,
καλύψας
|
πίονι |
δημῷ,
~ἀρνῶν
ἠδ᾽
ἐρίφων,
τόδε |
17, [500-549] |
ἀκοῦσαι,
~ἀγχοῦ,
Θεσπρωτῶν
ἀνδρῶν
ἐν
|
πίονι |
δήμῳ,
~ζωοῦ·
πολλὰ
δ᾽
ἄγει |
17, [600-649] |
δ᾽
ἕρκεά
τε
μέγαρόν
τε,
|
~πλεῖον |
δαιτυμόνων·
οἱ
δ᾽
ὀρχηστυῖ
καὶ |
17, [200-249] |
κάρη
σφέλα
ἀνδρῶν
ἐκ
παλαμάων
|
~πλευραὶ |
ἀποτρίψουσι
δόμον
κάτα
βαλλομένοιο.
~ὣς |
17, [250-299] |
ὑπολείψομαι
αὐτοῦ.
~οὐ
γάρ
τι
|
πληγέων |
ἀδαήμων
οὐδὲ
βολάων·
~τολμήεις
μοι |
17, [600-649] |
ἄρ᾽
ἕζετ᾽
ἐϋξέστου
ἐπὶ
δίφρου,
|
~πλησάμενος |
δ᾽
ἄρα
θυμὸν
ἐδητύος
ἠδὲ |
17, [400-449] |
~οἱ
δ᾽
ἄλλοι
πάντες
δίδοσαν,
|
πλῆσαν |
δ᾽
ἄρα
πήρην
~σίτου
καὶ |
17, [400-449] |
ἀΐοντες
ἅμ᾽
ἠοῖ
φαινομένηφιν
~ἦλθον·
|
πλῆτο |
δὲ
πᾶν
πεδίον
πεζῶν
τε |
17, [400-449] |
~κείμενον,
ᾧ
ῥ᾽
ἔπεχεν
λιπαροὺς
|
πόδας |
εἰλαπινάζων·
~οἱ
δ᾽
ἄλλοι
πάντες |
17, [450-499] |
δώματ᾽
ἐρύσσωσ᾽
οἷ᾽
ἀγορεύεις,
~ἢ
|
ποδὸς |
ἢ
καὶ
χειρός,
ἀποδρύψωσι
δὲ |
17, [350-399] |
ἀμφοτέρῃσιν
ἐδέξατο
καὶ
κατέθηκεν
~αὖθι
|
ποδῶν |
προπάροιθεν,
ἀεικελίης
ἐπὶ
πήρης,
~ἤσθιε |
17, [350-399] |
~αὐτὸν
δ᾽
οὐ
σάφα
οἶδα,
|
πόθεν |
γένος
εὔχεται
εἶναι.
~ὣς
ἔφατ᾽ |
17, [350-399] |
τ᾽
εἴροντο
τίς
εἴη
καὶ
|
πόθεν |
ἔλθοι.
~τοῖσι
δὲ
καὶ
μετέειπε |
17, [50-99] |
τεληέσσας
ἑκατόμβας
~ῥέξειν,
αἴ
κέ
|
ποθι |
Ζεὺς
ἄντιτα
ἔργα
τελέσσῃ.
~αὐτὰρ |
17, [50-99] |
τεληέσσας
ἑκατόμβας
~ῥέξειν,
αἴ
κέ
|
ποθι |
Ζεὺς
ἄντιτα
ἔργα
τελέσσῃ.
~Τηλέμαχος |
17, [150-199] |
ἡγεμόνευε.
~δὸς
δέ
μοι,
εἴ
|
ποθί |
τοι
ῥόπαλον
τετμημένον
ἐστίν,
~σκηρίπτεσθ᾽ |
17, [100-149] |
γαλαθηνοὺς
~κνημοὺς
ἐξερέῃσι
καὶ
ἄγκεα
|
ποιήεντα
|
~βοσκομένη,
ὁ
δ᾽
ἔπειτα
ἑὴν |
17, [200-249] |
καλλίροον,
ὅθεν
ὑδρεύοντο
πολῖται,
~τὴν
|
ποίησ᾽ |
Ἴθακος
καὶ
Νήριτος
ἠδὲ
Πολύκτωρ· |
17, [250-299] |
~ἠπύει,
ἣν
ἄρα
δαιτὶ
θεοὶ
|
ποίησαν |
ἑταίρην.
~τὸν
δ᾽
ἀπαμειβόμενος
προσέφης, |
17, [100-149] |
ἔς
τε
Πύλον
καὶ
Νέστορα,
|
ποιμένα |
λαῶν·
~δεξάμενος
δέ
με
κεῖνος |
17, [400-449] |
προσέειπε·
~Τηλέμαχ᾽
ὑψαγόρη,
μένος
ἄσχετε,
|
ποῖον |
ἔειπες.
~εἴ
οἱ
τόσσον
ἅπαντες |
17, [250-299] |
κακὰ
πολλὰ
πέπονθα
~κύμασι
καὶ
|
πολέμῳ· |
μετὰ
καὶ
τόδε
τοῖσι
γενέσθω· |
17, [450-499] |
ἐοικότες
ἀλλοδαποῖσι,
~παντοῖοι
τελέθοντες,
ἐπιστρωφῶσι
|
πόληας, |
~ἀνθρώπων
ὕβριν
τε
καὶ
εὐνομίην |
17, [200-249] |
ὄπισθε
μένοντες·
ὁ
δ᾽
ἐς
|
πόλιν |
ἦγεν
ἄνακτα
~πτωχῷ
λευγαλέῳ
ἐναλίγκιον |
17, [400-449] |
τ᾽
ἔκτεινον·
τάχα
δ᾽
ἐς
|
πόλιν |
ἵκετ᾽
ἀϋτή.
~οἱ
δὲ
βοῆς |
17, [0-49] |
~τὸν
ξεῖνον
δύστηνον
ἄγ᾽
ἐς
|
πόλιν, |
ὄφρ᾽
ἂν
ἐκεῖθι
~δαῖτα
πτωχεύῃ· |
17, [0-49] |
τοι
μὲν
ἐγὼν
εἶμ᾽
ἐς
|
πόλιν, |
ὄφρα
με
μήτηρ
~ὄψεται·
οὐ |
17, [150-199] |
~ξεῖν᾽
ἐπεὶ
ἂρ
δὴ
ἔπειτα
|
πόλινδ᾽ |
ἰέναι
μενεαίνεις
~σήμερον,
ὡς
ἐπέτελλεν |
17, [350-399] |
συβῶτα,
τίη
δὲ
σὺ
τόνδε
|
πόλινδε |
~ἤγαγες;
ἦ
οὐχ
ἅλις
ἧμιν |
17, [150-199] |
ἐντυνόμενοι.
τοὶ
δ᾽
ἐξ
ἀγροῖο
|
πόλινδε
|
~ὠτρύνοντ᾽
Ὀδυσεύς
τ᾽
ἰέναι
καὶ |
17, [200-249] |
ἀφίκοντο
~τυκτὴν
καλλίροον,
ὅθεν
ὑδρεύοντο
|
πολῖται, |
~τὴν
ποίησ᾽
Ἴθακος
καὶ
Νήριτος |
17, [50-99] |
αἰδοίη
ταμίη
παρέθηκε
φέρουσα,
~εἴδατα
|
πόλλ᾽ |
ἐπιθεῖσα,
χαριζομένη
παρεόντων.
~μήτηρ
δ᾽ |
17, [100-149] |
ἴδον
Ἀργείην
Ἑλένην,
ἧς
εἵνεκα
|
πολλὰ
|
~Ἀργεῖοι
Τρῶές
τε
θεῶν
ἰότητι |
17, [500-549] |
ἀνδρῶν
ἐν
πίονι
δήμῳ,
~ζωοῦ·
|
πολλὰ |
δ᾽
ἄγει
κειμήλια
ὅνδε
δόμονδε. |
17, [300-349] |
ἔνθα
τε
δαιτρὸς
ἐφίζεσκε
κρέα
|
πολλὰ
|
~δαιόμενος
μνηστῆρσι
δόμον
κάτα
δαινυμένοισι· |
17, [450-499] |
ἐλεητὺς
~ἀλλοτρίων
χαρίσασθαι,
ἐπεὶ
πάρα
|
πολλὰ |
ἑκάστῳ.
~τὸν
δ᾽
ἀναχωρήσας
προσέφη |
17, [350-399] |
~σίγα,
μή
μοι
τοῦτον
ἀμείβεο
|
πολλὰ |
ἔπεσσιν·
~Ἀντίνοος
δ᾽
εἴωθε
κακῶς |
17, [250-299] |
ἔστιν
ἀποκρύψαι
μεμαυῖαν,
~οὐλομένην,
ἣ
|
πολλὰ |
κάκ᾽
ἀνθρώποισι
δίδωσι,
~τῆς
ἕνεκεν |
17, [450-499] |
γαστέρος
εἵνεκα
λυγρῆς,
~οὐλομένης,
ἣ
|
πολλὰ |
κάκ᾽
ἀνθρώποισι
δίδωσιν.
~ἀλλ᾽
εἴ |
17, [500-549] |
αἴθοπα
οἶνον,
~μαψιδίως·
τὰ
δὲ
|
πολλὰ |
κατάνεται.
οὐ
γὰρ
ἔπ᾽
ἀνήρ, |
17, [200-249] |
ἔλθῃ
πρὸς
δώματ᾽
Ὀδυσσῆος
θείοιο,
|
~πολλά |
οἱ
ἀμφὶ
κάρη
σφέλα
ἀνδρῶν |
17, [400-449] |
δμῶες
μάλα
μυρίοι
ἄλλα
τε
|
πολλὰ
|
~οἷσίν
τ᾽
εὖ
ζώουσι
καὶ |
17, [450-499] |
~σίτου
ἀποπροελὼν
δόμεναι·
τὰ
δὲ
|
πολλὰ |
πάρεστιν.
~ὣς
ἔφατ᾽
Ἀντίνοος
δ᾽ |
17, [250-299] |
~τολμήεις
μοι
θυμός,
ἐπεὶ
κακὰ
|
πολλὰ |
πέπονθα
~κύμασι
καὶ
πολέμῳ·
μετὰ |
17, [150-199] |
κε
τάχα
γνοίης
φιλότητά
τε
|
πολλά |
τε
δῶρα
~ἐξ
ἐμεῦ,
ὡς |
17, [400-449] |
ἀνθρώποισιν
ἔναιον
~ὄλβιος
ἀφνειὸν
καὶ
|
πολλάκι |
δόσκον
ἀλήτῃ,
~τοίῳ
ὁποῖος
ἔοι |
17, [250-299] |
κεῖτ᾽
ἀπόθεστος
ἀποιχομένοιο
ἄνακτος,
~ἐν
|
πολλῇ |
κόπρῳ,
ἥ
οἱ
προπάροιθε
θυράων
|
17, [200-249] |
~πτωχὸν
ἀνιηρόν
δαιτῶν
ἀπολυμαντῆρα;
~ὃς
|
πολλῇς |
φλιῇσι
παραστὰς
θλίψεται
ὤμους,
~αἰτίζων |
17, [550-599] |
φράζεο
θυμῷ
~μή
τι
πάθῃς·
|
πολλοὶ |
δὲ
κακὰ
φρονέουσιν
Ἀχαιῶν,
~τοὺς |
17, [250-299] |
ἀνὴρ
ὑπεροπλίσσαιτο.
~γιγνώσκω
δ᾽
ὅτι
|
πολλοὶ |
ἐν
αὐτῷ
δαῖτα
τίθενται
~ἄνδρες, |
17, [250-299] |
δ᾽
ἀρίγνωτ᾽
ἐστὶ
καὶ
ἐν
|
πολλοῖσιν |
ἰδέσθαι.
~ἐξ
ἑτέρων
ἕτερ᾽
ἐστίν, |
17, [400-449] |
κακὰ
πάντοθεν
ἔστη.
~ἔνθ᾽
ἡμέων
|
πολλοὺς |
μὲν
ἀπέκτανον
ὀξέϊ
χαλκῷ,
~τοὺς |
17, [400-449] |
στήθεσσι
νόημα·
~αὐτὸς
γὰρ
φαγέμεν
|
πολὺ |
βούλεαι
ἢ
δόμεν
ἄλλῳ.
~τὸν |
17, [550-599] |
~καὶ
δὲ
σοὶ
ὧδ᾽
αὐτῇ
|
πολὺ |
κάλλιον,
ὦ
βασίλεια,
~οἴην
πρὸς |
17, [0-49] |
ὑπέρβη
λάϊνον
οὐδόν.
~τὸν
δὲ
|
πολὺ |
πρώτη
εἶδε
τροφὸς
Εὐρύκλεια,
~κώεα |
17, [300-349] |
Ὀδυσῆα
ἐεικοστῷ
ἐνιαυτῷ.
~τὸν
δὲ
|
πολὺ |
πρῶτος
ἴδε
Τηλέμαχος
θεοειδὴς
~ἐρχόμενον |
17, [200-249] |
ποίησ᾽
Ἴθακος
καὶ
Νήριτος
ἠδὲ
|
Πολύκτωρ· |
~ἀμφὶ
δ᾽
ἄρ᾽
αἰγείρων
ὑδατοτρεφέων |
17, [150-199] |
ἔσται.
~τὸν
δ᾽
ἀπαμειβόμενος
προσέφη
|
πολύμητις |
Ὀδυσσεύς·
~γιγνώσκω,
φρονέω·
τά
γε |
17, [350-399] |
προΐκτῃ.
~τὸν
δ᾽
ἀπαμειβόμενος
προσέφη
|
πολύμητις |
Ὀδυσσεύς·
~Ζεῦ
ἄνα,
Τηλέμαχόν
μοι |
17, [450-499] |
ἑκάστῳ.
~τὸν
δ᾽
ἀναχωρήσας
προσέφη
|
πολύμητις |
Ὀδυσσεύς·
~ὢ
πόποι,
οὐκ
ἄρα |
17, [0-49] |
μυθήσασθαι.
~τὸν
δ᾽
ἀπαμειβόμενος
προσέφη
|
πολύμητις |
Ὀδυσσεύς·
~ὦ
φίλος,
οὐδέ
τοι |
17, [250-299] |
τῆλ᾽
Ἰθάκης,
ἵνα
μοι
βίοτον
|
πολὺν |
ἄλφοι.
~αἲ
γὰρ
Τηλέμαχον
βάλοι |
17, [400-449] |
που
~ὅς
μ᾽
ἅμα
ληϊστῆρσι
|
πολυπλάγκτοισιν |
ἀνῆκεν
~Αἴγυπτόνδ᾽
ἰέναι,
δολιχὴν
ὁδόν, |
17, [500-549] |
ἠὲ
πέπυσται
~ἢ
ἴδεν
ὀφθαλμοῖσι·
|
πολυπλάγκτῳ |
γὰρ
ἔοικε.
~τὴν
δ᾽
ἀπαμειβόμενος |
17, [250-299] |
ἄνωγα.
~τὸν
δ᾽
ἠμείβετ᾽
ἔπειτα
|
πολύτλας |
δῖος
Ὀδυσσεύς·
~γιγνώσκω,
φρονέω·
τά |
17, [550-599] |
ἐθέλῃσι.
~τὸν
δ᾽
αὖτε
προσέειπε
|
πολύτλας |
δῖος
Ὀδυσσεύς·
~Εὔμαι᾽
αἶψά
κ᾽ |
17, [250-299] |
μὲν
κρειῶν
μοῖραν
θέσαν
οἳ
|
πονέοντο, |
~σῖτον
δ᾽
αἰδοίη
ταμίη
παρέθηκε |
17, [250-299] |
ἕνεκεν
καὶ
νῆες
ἐΰζυγοι
ὁπλίζονται
|
~πόντον |
ἐπ᾽
ἀτρύγετον,
κακὰ
δυσμενέεσσι
φέρουσαι. |
17, [100-149] |
με
ἔπεσσιν
ἀμειβόμενος
προσέειπεν·
~ὢ
|
πόποι, |
ἦ
μάλα
δὴ
κρατερόφρονος
ἀνδρὸς |
17, [200-249] |
προσέειπε
Μελάνθιος,
αἰπόλος
αἰγῶν·
~ὢ
|
πόποι, |
οἶον
ἔειπε
κύων
ὀλοφώϊα
εἰδώς, |
17, [450-499] |
ἀναχωρήσας
προσέφη
πολύμητις
Ὀδυσσεύς·
~ὢ
|
πόποι, |
οὐκ
ἄρα
σοί
γ᾽
ἐπὶ |
17, [400-449] |
μάλ᾽
Αἰγυπτίων
ἀνδρῶν
περικαλλέας
ἀγροὺς
|
~πόρθεον, |
ἐκ
δὲ
γυναῖκας
ἄγον
καὶ |
17, [550-599] |
μεταλλῆσαί
τί
ἑ
θυμὸς
~ἀμφὶ
|
πόσει |
κέλεται,
καὶ
κήδεά
περ
πεπαθυίῃ. |
17, [0-49] |
δὲ
διὰ
σταθμοῖο
βεβήκει,
~κραιπνὰ
|
ποσὶ |
προβιβάς,
κακὰ
δὲ
μνηστῆρσι
φύτευεν. |
17, [50-99] |
προκείμενα
χεῖρας
ἴαλλον,
~αὐτὰρ
ἐπεὶ
|
πόσιος |
καὶ
ἐδητύος
ἐξ
ἔρον
ἕντο, |
17, [550-599] |
καταδύντα·
~καὶ
τότε
μ᾽
εἰρέσθω
|
πόσιος |
πέρι
νόστιμον
ἦμαρ,
~ἀσσοτέρω
καθίσασα |
17, [0-49] |
Ἠώς,
~δὴ
τότ᾽
ἔπειθ᾽
ὑπὸ
|
ποσσὶν |
ἐδήσατο
καλὰ
πέδιλα
~Τηλέμαχος,
φίλος |
17, [250-299] |
~Ἄργος,
Ὀδυσσῆος
ταλασίφρονος,
ὅν
ῥά
|
ποτ᾽ |
αὐτὸς
~θρέψε
μέν,
οὐδ᾽
ἀπόνητο, |
17, [200-249] |
ἔειπε
κύων
ὀλοφώϊα
εἰδώς,
~τόν
|
ποτ᾽ |
ἐγὼν
ἐπὶ
νηὸς
ἐϋσσέλμοιο
μελαίνης
|
17, [100-149] |
καὶ
Ἄπολλον,
~τοῖος
ἐὼν
οἷός
|
ποτ᾽ |
ἐϋκτιμένῃ
ἐνὶ
Λέσβῳ
~ἐξ
ἔριδος |
17, [100-149] |
κυδαλίμοισιν.
~αὐτὰρ
Ὀδυσσῆος
ταλασίφρονος
οὔ
|
ποτ᾽ |
ἔφασκεν,
~ζωοῦ
οὐδὲ
θανόντος,
ἐπιχθονίων |
17, [200-249] |
~νύμφαι
κρηναῖαι,
κοῦραι
Διός,
εἴ
|
ποτ᾽ |
Ὀδυσσεὺς
~ὔμμ᾽
ἐπὶ
μηρί᾽
ἔκηε, |
17, [400-449] |
ἀπολοίμην.
~στῆσα
δ᾽
ἐν
Αἰγύπτῳ
|
ποταμῷ |
νέας
ἀμφιελίσσας.
~ἔνθ᾽
ἦ
τοι |
17, [400-449] |
ἀπείρονα
γαῖαν.
~καὶ
γὰρ
ἐγώ
|
ποτε |
οἶκον
ἐν
ἀνθρώποισιν
ἔναιον
~ὄλβιος |
17, [300-349] |
θυράων,
~κλινάμενος
σταθμῷ
κυπαρισσίνῳ,
ὅν
|
ποτε |
τέκτων
~ξέσσεν
ἐπισταμένως
καὶ
ἐπὶ |
17, [600-649] |
δ᾽
ἄρα
θυμὸν
ἐδητύος
ἠδὲ
|
ποτῆτος
|
~βῆ
ῥ᾽
ἴμεναι
μεθ᾽
ὕας, |
17, [50-99] |
ἔειπε·
~Τηλέμαχ᾽
αἶψ᾽
ὄτρυνον
ἐμὸν
|
ποτὶ |
δῶμα
γυναῖκας,
~ὥς
τοι
δῶρ᾽ |
17, [150-199] |
μάλιστα
~ἦμαρ,
ἀτὰρ
τάχα
τοι
|
ποτὶ |
ἕσπερα
ῥίγιον
ἔσται.
~τὸν
δ᾽ |
17, [500-549] |
~ὡς
δ᾽
ὅτ᾽
ἀοιδὸν
ἀνὴρ
|
ποτιδέρκεται, |
ὅς
τε
θεῶν
ἒξ
~ἀείδει |
17, [100-149] |
εὐνήν,
~ἀμφοτέροισι
δὲ
τοῖσιν
ἀεικέα
|
πότμον |
ἐφῆκεν,
~ὣς
Ὀδυσεὺς
κείνοισιν
ἀεικέα |
17, [100-149] |
ἐφῆκεν,
~ὣς
Ὀδυσεὺς
κείνοισιν
ἀεικέα
|
πότμον |
ἐφήσει.
~αἲ
γάρ,
Ζεῦ
τε |
17, [100-149] |
σοῦ
πατρὸς
σάφα
εἰπέμεν,
εἴ
|
που |
ἄκουσας.
~τὴν
δ᾽
αὖ
Τηλέμαχος |
17, [550-599] |
τοῦτ᾽
ἐνόησεν
ἀλήτης;
~ἦ
τινά
|
που |
δείσας
ἐξαίσιον
ἦε
καὶ
ἄλλως
|
17, [500-549] |
μιν
προσπτύξομαι
ἠδ᾽
ἐρέωμαι
~εἴ
|
που |
Ὀδυσσῆος
ταλασίφρονος
ἠὲ
πέπυσται
~ἢ |
17, [400-449] |
Ζεὺς
ἀλάπαξε
Κρονίων
ἤθελε
γάρ
|
που |
~ὅς
μ᾽
ἅμα
ληϊστῆρσι
πολυπλάγκτοισιν |
17, [450-499] |
κάκ᾽
ἀνθρώποισι
δίδωσιν.
~ἀλλ᾽
εἴ
|
που |
πτωχῶν
γε
θεοὶ
καὶ
Ἐρινύες |
17, [550-599] |
περ
ἂν
εἴη·
~οὐ
γάρ
|
πού |
τινες
ὧδε
καταθνητῶν
ἀνθρώπων
~ἀνέρες |
17, [450-499] |
δύστηνον
ἀλήτην,
~οὐλόμεν᾽
εἰ
δή
|
πού |
τις
ἐπουράνιος
θεός
ἐστιν.
~καί |
17, [50-99] |
ὁ
τῶν
μὲν
ἔπειτα
ἀλεύατο
|
πουλὺν |
ὅμιλον,
~ἀλλ᾽
ἵνα
Μέντωρ
ἧστο |
17, [0-49] |
τε
στυγεροῖο
γόοιό
τε
δακρυόεντος,
|
~πρίν |
γ᾽
αὐτόν
με
ἴδηται·
ἀτὰρ |
17, [100-149] |
ἐς
Ἴλιον·
οὐδέ
μοι
ἔτλης,
|
~πρὶν |
ἐλθεῖν
μνηστῆρας
ἀγήνορας
ἐς
τόδε |
17, [550-599] |
φρονέουσιν
Ἀχαιῶν,
~τοὺς
Ζεὺς
ἐξολέσειε
|
πρὶν |
ἡμῖν
πῆμα
γενέσθαι.
~τὸν
δ᾽ |
17, [450-499] |
θεοὶ
καὶ
Ἐρινύες
εἰσίν,
~Ἀντίνοον
|
πρὸ |
γάμοιο
τέλος
θανάτοιο
κιχείη.
~τὸν |
17, [0-49] |
διὰ
σταθμοῖο
βεβήκει,
~κραιπνὰ
ποσὶ
|
προβιβάς, |
κακὰ
δὲ
μνηστῆρσι
φύτευεν.
~αὐτὰρ |
17, [400-449] |
Ὀδυσσεὺς
~αὖτις
ἐπ᾽
οὐδὸν
ἰὼν
|
προικὸς |
γεύσεσθαι
Ἀχαιῶν·
~στῆ
δὲ
παρ᾽ |
17, [350-399] |
οὐκ
ἀγαθήν
φησ᾽
ἔμμεναι
ἀνδρὶ
|
προΐκτῃ. |
~τὸν
δ᾽
ἀπαμειβόμενος
προσέφη
πολύμητις |
17, [400-449] |
τις
θαρσαλέος
καὶ
ἀναιδής
ἐσσι
|
προΐκτης. |
~ἑξείης
πάντεσσι
παρίστασαι·
οἱ
δὲ |
17, [250-299] |
ἄνδρες
~αἶγας
ἐπ᾽
ἀγροτέρας
ἠδὲ
|
πρόκας |
ἠδὲ
λαγωούς·
~δὴ
τότε
κεῖτ᾽ |
17, [50-99] |
~οἱ
δ᾽
ἐπ᾽
ὀνείαθ᾽
ἑτοῖμα
|
προκείμενα |
χεῖρας
ἴαλλον,
~αὐτὰρ
ἐπεὶ
πόσιος |
17, [250-299] |
~ἐν
πολλῇ
κόπρῳ,
ἥ
οἱ
|
προπάροιθε |
θυράων
~ἡμιόνων
τε
βοῶν
τε |
17, [250-299] |
ἐθέλεις,
ἐπίμεινον,
ἐγὼ
δ᾽
εἶμι
|
προπάροιθε· |
~μηδὲ
σὺ
δηθύνειν,
μή
τίς |
17, [350-399] |
ἐδέξατο
καὶ
κατέθηκεν
~αὖθι
ποδῶν
|
προπάροιθεν, |
ἀεικελίης
ἐπὶ
πήρης,
~ἤσθιε
δ᾽ |
17, [250-299] |
δὴ
νοέοντι
κελεύεις.
~ἀλλ᾽
ἔρχευ
|
προπάροιθεν, |
ἐγὼ
δ᾽
ὑπολείψομαι
αὐτοῦ.
~οὐ |
17, [500-549] |
δεῦρο
τόδ᾽
ἵκετο
πήματα
πάσχων,
|
~προπροκυλινδόμενος· |
στεῦται
δ᾽
Ὀδυσῆος
ἀκοῦσαι,
~ἀγχοῦ, |
17, [250-299] |
φέρουσαι.
~ὣς
οἱ
μὲν
τοιαῦτα
|
πρὸς |
ἀλλήλους
ἀγόρευον·
~ἂν
δὲ
κύων |
17, [150-199] |
μακαρίζοι.
~ὣς
οἱ
μὲν
τοιαῦτα
|
πρὸς |
ἀλλήλους
ἀγόρευον,
~μνηστῆρες
δὲ
πάροιθεν |
17, [200-249] |
ῥοπάλῳ
ἐκ
θυμὸν
ἕλοιτο,
~ἦ
|
πρὸς |
γῆν
ἐλάσειε
κάρη
ἀμφουδὶς
ἀείρας. |
17, [150-199] |
πάντες
ἐτέρφθητε
φρέν᾽
ἀέθλοις,
~ἔρχεσθε
|
πρὸς |
δώμαθ᾽
ἵν᾽
ἐντυνώμεθα
δαῖτα·
~οὐ |
17, [200-249] |
τετελεσμένον
ἔσται·
~αἴ
κ᾽
ἔλθῃ
|
πρὸς |
δώματ᾽
Ὀδυσσῆος
θείοιο,
~πολλά
οἱ |
17, [50-99] |
~δὴ
τότε
μοι
χαίροντι
φέρειν
|
πρὸς |
δώματα
χαίρων.
~ὣς
εἰπὼν
ξεῖνον |
17, [0-49] |
~ἔγχος
μέν
ῥ᾽
ἔστησε
φέρων
|
πρὸς |
κίονα
μακρήν,
~αὐτὸς
δ᾽
εἴσω |
17, [400-449] |
δὲ
παρ᾽
Ἀντίνοον,
καί
μιν
|
πρὸς |
μῦθον
ἔειπε·
~δός,
φίλος·
οὐ |
17, [50-99] |
παρέστη.
~τὸν
καὶ
Πείραιος
πρότερος
|
πρὸς |
μῦθον
ἔειπε·
~Τηλέμαχ᾽
αἶψ᾽
ὄτρυνον |
17, [450-499] |
~τὴν
δ᾽
αὖτ᾽
Εὐρυνόμη
ταμίη
|
πρὸς |
μῦθον
ἔειπεν·
~εἰ
γὰρ
ἐπ᾽ |
17, [550-599] |
πολὺ
κάλλιον,
ὦ
βασίλεια,
~οἴην
|
πρὸς |
ξεῖνον
φάσθαι
ἔπος
ἠδ᾽
ἐπακοῦσαι. |
17, [300-349] |
κάτα
δαινυμένοισι·
~τὸν
κατέθηκε
φέρων
|
πρὸς |
Τηλεμάχοιο
τράπεζαν
~ἀντίον,
ἔνθα
δ᾽ |
17, [200-249] |
φθείρουσι
νομῆες.
~τὸν
δ᾽
αὖτε
|
προσέειπε |
Μελάνθιος,
αἰπόλος
αἰγῶν·
~ὢ
πόποι, |
17, [150-199] |
Τηλεμάχῳ
ἐγεγώνευν.
~τὸν
δ᾽
αὖτε
|
προσέειπε |
περίφρων
Πηνελόπεια·
~αἲ
γὰρ
τοῦτο, |
17, [500-549] |
ὅνδε
δόμονδε.
~τὸν
δ᾽
αὖτε
|
προσέειπε |
περίφρων
Πηνελόπεια·
~ἔρχεο,
δεῦρο
κάλεσσον, |
17, [450-499] |
Ἠῶ
ἵκοιτο.
~τὴν
δ᾽
αὖτε
|
προσέειπε |
περίφρων
Πηνελόπεια·
~μαῖ᾽
ἐχθροὶ
μὲν |
17, [550-599] |
ἠδ᾽
ἐπακοῦσαι.
~τὸν
δ᾽
αὖτε
|
προσέειπε |
περίφρων
Πηνελόπεια·
~οὐκ
ἄφρων
ὁ |
17, [550-599] |
κ᾽
ἐθέλῃσι.
~τὸν
δ᾽
αὖτε
|
προσέειπε |
πολύτλας
δῖος
Ὀδυσσεύς·
~Εὔμαι᾽
αἶψά |
17, [300-349] |
~Τηλέμαχος
δ᾽
ἐπὶ
οἷ
καλέσας
|
προσέειπε |
συβώτην,
~ἄρτον
τ᾽
οὖλον
ἑλὼν |
17, [0-49] |
ἀρήρει,
~ἄστυδε
ἱέμενος,
καὶ
ἑὸν
|
προσέειπε |
συβώτην·
~ἄττ᾽
ἦ
τοι
μὲν |
17, [250-299] |
~Φήμιος·
αὐτὰρ
ὁ
χειρὸς
ἑλὼν
|
προσέειπε |
συβώτην·
~Εὔμαι᾽
ἦ
μάλα
δὴ |
17, [400-449] |
~τὸν
δ᾽
αὖτ᾽
Ἀντίνοος
ἀπαμειβόμενος
|
προσέειπε· |
~Τηλέμαχ᾽
ὑψαγόρη,
μένος
ἄσχετε,
ποῖον |
17, [100-149] |
τότε
δή
με
ἔπεσσιν
ἀμειβόμενος
|
προσέειπεν· |
~ὢ
πόποι,
ἦ
μάλα
δὴ |
17, [450-499] |
κιχείη.
~τὸν
δ᾽
αὖτ᾽
Ἀντίνοος
|
προσέφη, |
Εὐπείθεος
υἱός·
~ἔσθι᾽
ἕκηλος,
ξεῖνε, |
17, [150-199] |
ῥίγιον
ἔσται.
~τὸν
δ᾽
ἀπαμειβόμενος
|
προσέφη |
πολύμητις
Ὀδυσσεύς·
~γιγνώσκω,
φρονέω·
τά |
17, [350-399] |
ἀνδρὶ
προΐκτῃ.
~τὸν
δ᾽
ἀπαμειβόμενος
|
προσέφη |
πολύμητις
Ὀδυσσεύς·
~Ζεῦ
ἄνα,
Τηλέμαχόν |
17, [450-499] |
πολλὰ
ἑκάστῳ.
~τὸν
δ᾽
ἀναχωρήσας
|
προσέφη |
πολύμητις
Ὀδυσσεύς·
~ὢ
πόποι,
οὐκ |
17, [0-49] |
ἀληθέα
μυθήσασθαι.
~τὸν
δ᾽
ἀπαμειβόμενος
|
προσέφη |
πολύμητις
Ὀδυσσεύς·
~ὦ
φίλος,
οὐδέ |
17, [350-399] |
τόνδ᾽
ἐκάλεσσας;
~τὸν
δ᾽
ἀπαμειβόμενος
|
προσέφης, |
Εὔμαιε
συβῶτα·
~Ἀντίνο᾽
οὐ
μὲν |
17, [500-549] |
γὰρ
ἔοικε.
~τὴν
δ᾽
ἀπαμειβόμενος
|
προσέφης, |
Εὔμαιε
συβῶτα
~εἰ
γάρ
τοι, |
17, [300-349] |
κομέουσιν
ἄνακτες.
~τὸν
δ᾽
ἀπαμειβόμενος
|
προσέφης, |
Εὔμαιε
συβῶτα·
~καὶ
λίην
ἀνδρός |
17, [550-599] |
αἰδοῖο;
ἀλήτης.
~τὴν
δ᾽
ἀπαμειβόμενος
|
προσέφης, |
Εὔμαιε
συβῶτα·
~μυθεῖται
κατὰ
μοῖραν, |
17, [250-299] |
ποίησαν
ἑταίρην.
~τὸν
δ᾽
ἀπαμειβόμενος
|
προσέφης, |
Εὔμαιε
συβῶτα·
~ῥεῖ᾽
ἔγνως,
ἐπεὶ |
17, [400-449] |
τε·
~τίς
δαίμων
τόδε
πῆμα
|
προσήγαγε, |
δαιτὸς
ἀνίην;
~στῆθ᾽
οὕτως
ἐς |
17, [550-599] |
~αἶψα
δὲ
Τηλέμαχον
ἔπεα
πτερόεντα
|
προσηύδα, |
~ἄγχι
σχὼν
κεφαλήν,
ἵνα
μὴ |
17, [350-399] |
ῥα
καὶ
Ἀντίνοον
ἔπεα
πτερόεντα
|
προσηύδα· |
~Ἀντίνο᾽
ἦ
μευ
καλὰ
πατὴρ |
17, [500-549] |
~ἡ
δ᾽
ἐπὶ
οἷ
καλέσασα
|
προσηύδα |
δῖον
ὑφορβόν·
~ἔρχεο,
δῖ᾽
Εὔμαιε, |
17, [500-549] |
δ᾽
ἄρ᾽
Εὔμαιον
ἔπεα
πτερόεντα
|
προσηύδα· |
~ἔρχεό
μοι,
τὸν
ξεῖνον
ἐναντίον |
17, [0-49] |
~καί
ῥ᾽
ὀλοφυρομένη
ἔπεα
πτερόεντα
|
προσηύδα· |
~ἦλθες,
Τηλέμαχε,
γλυκερὸν
φάος.
οὔ |
17, [450-499] |
μιν
ὑπόδρα
ἰδὼν
ἔπεα
πτερόεντα
|
προσηύδα· |
~νῦν
δή
σ᾽
οὐκέτι
καλὰ |
17, [550-599] |
~ἀγχοῦ
δ᾽
ἱστάμενος
ἔπεα
πτερόεντα
|
προσηύδα· |
~ξεῖνε
πάτερ,
καλέει
σε
περίφρων |
17, [550-599] |
~τὸν
δ᾽
ὑπὲρ
οὐδοῦ
βάντα
|
προσηύδα |
Πηνελόπεια·
~οὐ
σύ
γ᾽
ἄγεις, |
17, [350-399] |
περὶ
ξείνου·
ἦ
γάρ
μιν
|
πρόσθεν |
ὄπωπα.
~ἦ
τοι
μέν
οἱ |
17, [0-49] |
μήτηρ
~ὄψεται·
οὐ
γάρ
μιν
|
πρόσθεν |
παύσεσθαι
ὀΐω
~κλαυθμοῦ
τε
στυγεροῖο |
17, [500-549] |
ἄνωχθι
~ἐλθέμεν,
ὄφρα
τί
μιν
|
προσπτύξομαι |
ἠδ᾽
ἐρέωμαι
~εἴ
που
Ὀδυσσῆος |
17, [50-99] |
ἀλλὰ
παρέστη.
~τὸν
καὶ
Πείραιος
|
πρότερος |
πρὸς
μῦθον
ἔειπε·
~Τηλέμαχ᾽
αἶψ᾽ |
17, [50-99] |
ἑτάροισι,
~Πείραιον
δέ
μιν
ἠνώγεα
|
προτὶ |
οἶκον
ἄγοντα
~ἐνδυκέως
φιλέειν
καὶ |
17, [350-399] |
~ἐνθάδ᾽
ἀγειρόμενοι,
σὺ
δὲ
καὶ
|
προτὶ |
τόνδ᾽
ἐκάλεσσας;
~τὸν
δ᾽
ἀπαμειβόμενος |
17, [50-99] |
δεῦρο
κιόντι.
~τὸν
μὲν
ἐγὼ
|
προὔπεμψα |
σὺν
ἀντιθέοις
ἑτάροισι,
~Πείραιον
δέ |
17, [100-149] |
ἐς
Ἀτρεΐδην,
δουρικλειτὸν
Μενέλαον,
~ἵπποισι
|
προὔπεμψε |
καὶ
ἅρμασι
κολλητοῖσιν.
~ἔνθ᾽
ἴδον |
17, [50-99] |
κλισμοῖσι
καθῖζον.
~χέρνιβα
δ᾽
ἀμφίπολος
|
προχόῳ |
ἐπέχευε
φέρουσα
~καλῇ
χρυσείῃ,
ὑπὲρ |
17, [500-549] |
ἔδοσάν
τε,
~οὗτος
δὲ
θρήνυι
|
πρυμνὸν |
βάλε
δεξιὸν
ὦμον.
~ἡ
μὲν |
17, [450-499] |
θρῆνυν
ἑλὼν
βάλε
δεξιὸν
ὦμον,
|
~πρυμνότατον |
κατὰ
νῶτον·
ὁ
δ᾽
ἐστάθη |
17, [550-599] |
οἶσθα
καὶ
αὐτός,
ἐπεί
σε
|
πρῶθ᾽ |
ἱκέτευσα.
~ὣς
φάτο,
βῆ
δὲ |
17, [150-199] |
οὐδ᾽
ἐπικεύσω·
~ἴστω
νῦν
Ζεὺς
|
πρῶτα |
θεῶν,
ξενίη
τε
τράπεζα
~ἱστίη |
17, [550-599] |
πάντα
μελόντων.
~αὐτὸν
μέν
σε
|
πρῶτα |
σάω,
καὶ
φράζεο
θυμῷ
~μή |
17, [0-49] |
λάϊνον
οὐδόν.
~τὸν
δὲ
πολὺ
|
πρώτη |
εἶδε
τροφὸς
Εὐρύκλεια,
~κώεα
καστορνῦσα |
17, [500-549] |
δ᾽
ἤματ᾽
ἔρυξα
~ἐν
κλισίῃ·
|
πρῶτον |
γὰρ
ἔμ᾽
ἵκετο
νηὸς
ἀποδράς· |
17, [250-299] |
ἔσται
τάδε
ἔργα.
~ἠὲ
σὺ
|
πρῶτος |
ἔσελθε
δόμους
εὖ
ναιετάοντας,
~δύσεο |
17, [300-349] |
ἐεικοστῷ
ἐνιαυτῷ.
~τὸν
δὲ
πολὺ
|
πρῶτος |
ἴδε
Τηλέμαχος
θεοειδὴς
~ἐρχόμενον
κατὰ |
17, [300-349] |
ἄκουσεν,
~ἀγχοῦ
δ᾽
ἱστάμενος
ἔπεα
|
πτερόεντ᾽ |
ἀγόρευε·
~Τηλέμαχός
τοι,
ξεῖνε,
διδοῖ |
17, [550-599] |
πάντα.
~αἶψα
δὲ
Τηλέμαχον
ἔπεα
|
πτερόεντα |
προσηύδα,
~ἄγχι
σχὼν
κεφαλήν,
ἵνα |
17, [350-399] |
~ἦ
ῥα
καὶ
Ἀντίνοον
ἔπεα
|
πτερόεντα |
προσηύδα·
~Ἀντίνο᾽
ἦ
μευ
καλὰ |
17, [500-549] |
~αἶψα
δ᾽
ἄρ᾽
Εὔμαιον
ἔπεα
|
πτερόεντα |
προσηύδα·
~ἔρχεό
μοι,
τὸν
ξεῖνον |
17, [0-49] |
καλά,
~καί
ῥ᾽
ὀλοφυρομένη
ἔπεα
|
πτερόεντα |
προσηύδα·
~ἦλθες,
Τηλέμαχε,
γλυκερὸν
φάος. |
17, [450-499] |
~καί
μιν
ὑπόδρα
ἰδὼν
ἔπεα
|
πτερόεντα |
προσηύδα·
~νῦν
δή
σ᾽
οὐκέτι |
17, [550-599] |
ἄκουσεν·
~ἀγχοῦ
δ᾽
ἱστάμενος
ἔπεα
|
πτερόεντα |
προσηύδα·
~ξεῖνε
πάτερ,
καλέει
σε |
17, [0-49] |
μενεαίνω·
~πτωχῷ
βέλτερόν
ἐστι
κατὰ
|
πτόλιν |
ἠὲ
κατ᾽
ἀγροὺς
~δαῖτα
πτωχεύειν· |
17, [50-99] |
ἦλθεν
~ξεῖνον
ἄγων
ἀγορήνδε
διὰ
|
πτόλιν· |
οὐδ᾽
ἄρ᾽
ἔτι
δὴν
~Τηλέμαχος |
17, [200-249] |
οὐκ
ἐθελήσει
~ἔργον
ἐποίχεσθαι,
ἀλλὰ
|
πτώσσων |
κατὰ
δῆμον
~βούλεται
αἰτίζων
βόσκειν |
17, [0-49] |
πτόλιν
ἠὲ
κατ᾽
ἀγροὺς
~δαῖτα
|
πτωχεύειν· |
δώσει
δέ
μοι
ὅς
κ᾽ |
17, [0-49] |
πόλιν,
ὄφρ᾽
ἂν
ἐκεῖθι
~δαῖτα
|
πτωχεύῃ· |
δώσει
δέ
οἱ
ὅς
κ᾽ |
17, [350-399] |
ἧμιν
ἀλήμονές
εἰσι
καὶ
ἄλλοι,
|
~πτωχοὶ |
ἀνιηροί,
δαιτῶν
ἀπολυμαντῆρες;
~ἦ
ὄνοσαι |
17, [200-249] |
τόνδε
μολοβρὸν
ἄγεις,
ἀμέγαρτε
συβῶτα,
|
~πτωχὸν |
ἀνιηρόν
δαιτῶν
ἀπολυμαντῆρα;
~ὃς
πολλῇς |
17, [350-399] |
γε
βροτῶν
ἐπ᾽
ἀπείρονα
γαῖαν·
|
~πτωχὸν |
δ᾽
οὐκ
ἄν
τις
καλέοι |
17, [350-399] |
~πάντοσε
χεῖρ᾽
ὀρέγων,
ὡς
εἰ
|
πτωχὸς |
πάλαι
εἴη.
~οἱ
δ᾽
ἐλεαίροντες |
17, [0-49] |
οὐδέ
τοι
αὐτὸς
ἐρύκεσθαι
μενεαίνω·
|
~πτωχῷ |
βέλτερόν
ἐστι
κατὰ
πτόλιν
ἠὲ |
17, [200-249] |
δ᾽
ἐς
πόλιν
ἦγεν
ἄνακτα
|
~πτωχῷ |
λευγαλέῳ
ἐναλίγκιον
ἠδὲ
γέροντι,
~σκηπτόμενον· |
17, [300-349] |
μετ᾽
αὐτὸν
ἐδύσετο
δώματ᾽
Ὀδυσσεύς,
|
~πτωχῷ |
λευγαλέῳ
ἐναλίγκιος
ἠδὲ
γέροντι,
~σκηπτόμενος· |
17, [450-499] |
ἀνθρώποισι
δίδωσιν.
~ἀλλ᾽
εἴ
που
|
πτωχῶν |
γε
θεοὶ
καὶ
Ἐρινύες
εἰσίν, |
17, [150-199] |
ἀμφ᾽
ὤμοισιν
ἀεικέα
βάλλετο
πήρην,
|
~πυκνὰ |
ῥωγαλέην·
ἐν
δὲ
στρόφος
ἦεν |
17, [100-149] |
ἀληθείην
καταλέξω.
~ᾠχόμεθ᾽
ἔς
τε
|
Πύλον |
καὶ
Νέστορα,
ποιμένα
λαῶν·
~δεξάμενος |
17, [0-49] |
~ὄψεσθαι
ἐφάμην,
ἐπεὶ
ᾤχεο
νηῒ
|
Πύλονδε
|
~λάθρη,
ἐμεῦ
ἀέκητι,
φίλου
μετὰ |
17, [550-599] |
νόστιμον
ἦμαρ,
~ἀσσοτέρω
καθίσασα
παραὶ
|
πυρί· |
εἵματα
γάρ
τοι
~λύγρ᾽
ἔχω· |
17, [350-399] |
Λαερτιάδην
Ὀδυσῆα
~ὤτρυν᾽
ὡς
ἂν
|
πύρνα |
κατὰ
μνηστῆρας
ἀγείροι,
~γνοίη
θ᾽ |
17, [0-49] |
δέ
οἱ
ὅς
κ᾽
ἐθέλῃσι
|
~πύρνον |
καὶ
κοτύλην·
ἐμὲ
δ᾽
οὔ |
17, [0-49] |
σὺ
κελεύεις,
~αὐτίκ᾽
ἐπεί
κε
|
πυρὸς |
θερέω
ἀλέη
τε
γένηται.
~αἰνῶς |
17, [500-549] |
ἵκετο
νηὸς
ἀποδράς·
~ἀλλ᾽
οὔ
|
πω |
κακότητα
διήνυσεν
ἣν
ἀγορεύων.
~ὡς |
17, [500-549] |
ἔδουσιν,
~οἱ
δ᾽
εἰς
ἡμέτερον
|
πωλεύμενοι |
ἤματα
πάντα,
~βοῦς
ἱερεύοντες
καὶ |
17, [0-49] |
καὶ
κοτύλην·
ἐμὲ
δ᾽
οὔ
|
πως |
ἔστιν
ἅπαντας
~ἀνθρώπους
ἀνέχεσθαι,
ἔχοντά |
17, [250-299] |
τοῖσι
γενέσθω·
~γαστέρα
δ᾽
οὔ
|
πως |
ἔστιν
ἀποκρύψαι
μεμαυῖαν,
~οὐλομένην,
ἣ |