Livre, Chap.
[3, 9]	συρρηγνυμένων ἐγίνετο τῶν σκαφῶν, πολὺς	δ'	ἀγνυμένων ὁ ψόφος. Καὶ τοῦ
[3, 7]	τὸ τεῖχος ἐκέλευσεν ὑψοῦν. Τῶν	δ'	ἀδύνατον εἶναι φαμένων οἰκοδομεῖν τοσούτοις
[3, 10]	πᾶν πεφυτεύκασιν οἱ νεμόμενοι, τοῦ	δ'	ἀέρος τὸ εὔκρατον ἁρμόζει καὶ
[3, 7]	πρὸς τοῖς πεντακισχιλίοις ἦν, τὰ	δ'	αἰχμάλωτα δισχίλια ἑκατὸν καὶ τριάκοντα.
[3, 5]	δ' εἰσὶν αἱ περιαγωγαί, ὀξεῖαι	δ'	ἀκοαὶ μὲν παραγγέλμασιν, ὄψεις δὲ
[3, 8]	ἑκὼν θνήσκῃς, Ἰουδαίων στρατηγός, ἂν	δ'	ἄκων, προδότης τεθνήξῃ. Ταῦθ' ἅμα
[3, 7]	τὴν ὑπὲρ αὐτῆς ἀκρώρειαν. Κυκλόθεν	δ'	ἄλλοις ὄρεσιν καλυπτομένη, πρὶν εἰσαφίκοιτό
[3, 7]	δύσβατον δὲ καὶ πεζοῖς, ἱππεῦσιν	δ'	ἀμήχανον. Οἱ μὲν οὖν τέσσαρσιν
[3, 7]	καὶ μεγέθει τοῦ λίθου. Μάθοι	δ'	ἄν τις τὴν τοῦ μηχανήματος
[3, 7]	βιαζομένους ἔτι φέρειν, καὶ δόλῳ	δ'	ἂν ἁλοῖεν, εἴ τις ἐπιθοῖτο·
[3, 5]	ἐξ ἐπιδρομῆς εὐάλωτοι πολεμίοις· ὅπῃ	δ'	ἂν ἐμβάλωσιν εἰς ἐχθρῶν γῆν,
[3, 7]	τὴν σφαγὴν εὔθυμοι παρέσχον. Ἀναίμακτον	δ'	ἂν ἦν αὐχῆσαι Ῥωμαίοις τὸ
[3, 8]	σοι δεξιὰν καὶ ξίφος· σὺ	δ'	ἂν μὲν ἑκὼν θνήσκῃς, Ἰουδαίων
[3, 3]	τῆς Περαίας τὴν Γαλιλαίαν, προέλοιτο	δ'	ἂν τῇ δυνάμει· ἡ μὲν
[3, 5]	εἰς ἀποτροπὴν τῶν νεωτεριζόντων· εἴη	δ'	ἂν τοῖς ἀγνοοῦσιν τῶν φιλοκαλούντων
[3, 7]	μὲν συμφοραῖς Σαμαρεῖται ἐχρήσαντο. (Τῶν	δ'	ἀνὰ τὰ Ἰωτάπατα καρτερούντων καὶ
[3, 7]	τρώσαντες μὲν πλείστους Ῥωμαίων, δεκατρεῖς	δ'	ἀνελόντες· αὐτῶν δ' ἔπεσον μὲν
[3, 8]	ὀξεῖα μὲν πολέμου ῥοπή, τῶν	δ'	ἀνθρωπίνων οὐδὲν βέβαιον· παρὸ καὶ
[3, 8]	τῶν πολεμίων πάντα διειληφότων, νυκτὸς	δ'	ἀνιὼν ἐζήτει δρασμοῦ διάδυσιν καὶ
[3, 8]	γεγηθότων ἐπὶ τῷ ληφθέντι, τῶν	δ'	ἀπειλούντων, τῶν δ' ἐγγύθεν ἰδεῖν
[3, 1]	μειλιξάμενός τε καὶ προθεραπεύσας. Ὁ	δ'	ἀπὸ τῆς Ἀχαίας, ἔνθα συνῆν
[3, 3]	γείτων, τὸ μῆκος ἐκτείνεται. Πλατύνεται	δ'	ἀπὸ τῆς ἐν τῷ μεγάλῳ
[3, 7]	ὀλίγοι καὶ πλείους ἐτρώθησαν, τῶν	δ'	ἀπὸ τῆς Ἰωταπάτης ἀπέθανον μὲν
[3, 10]	ἐπὶ βήματος ἐν Ταριχέαις, διακρίνων	δ'	ἀπὸ τῶν ἐπιχωρίων τὸν ἔπηλυν
[3, 7]	τοῦ νυκτερινοῦ πόνου διαναπαύσας. βουλόμενος	δ'	ἀπὸ τῶν καταρριφθέντων περισπάσαι τοὺς
[3, 3]	ἀπὸ Μαχαιροῦντος εἰς Πέλλαν, εὖρος	δ'	ἀπὸ Φιλαδελφείας μέχρι Ἰορδάνου. Καὶ
[3, 7]	μὲν οὖν οὕτως ἑκάτερον· τὸ	δ'	ἀργὸν ἀπὸ τῆς πόλεως· πλῆθος,
[3, 10]	δὲ ἐν ἐλαχίστοις σφάλμασιν· ἡμῶν	δ'	ἀρετὴ καὶ εὐπείθεια καὶ τὸ
[3, 7]	λάβοι τὸν Ἰώσηπον ὑποχείριον. Ὁ	δ'	ἁρπάσας ὥσπερ μέγιστον εὐτύχημα τὴν
[3, 7]	ἃς μὲν παντελῶς ἐκλελειμμένας, ἔστιν	δ'	ἃς αὐτὸς ἐξανδραποδιζόμενος. (Ὁ δ'
[3, 5]	τετράπηχυς καὶ εὖρος ἴση. (Φραξάμενοι	δ'	αὐλίζονται κατὰ συντάξεις ἕκαστοι μεθ'
[3, 3]	τοῖς Ἀράβων ὅροις κώμη, καλοῦσι	δ'	αὐτὴν Ἰορδὰν οἱ τῇδε Ἰουδαῖοι.
[3, 3]	Ἰουλιάδος ἐκτείνεται τὸ μῆκος. Οἰκοῦσι	δ'	αὐτὴν μιγάδες Ἰουδαῖοί τε καὶ
[3, 3]	τὰ πρὸς βορέαν, τὰ νότια	δ'	αὐτῆς ἐπὶ μῆκος μετρουμένης ὁρίζει
[3, 3]	πρὸς ἑσπέραν δὲ Ἰορδάνῃ· μεσημβρινὸν	δ'	αὐτῆς πέρας ἡ Μωαβῖτις, καὶ
[3, 3]	ποταμοῦ μέχρις Ἰόππης ἀναπέπταται. Μεσαιτάτη	δ'	αὐτῆς πόλις τὰ Ἱεροσόλυμα κεῖται,
[3, 3]	Ἀγρίππα βασιλείας ὅροι. Τὰ προσάρκτια	δ'	αὐτῆς Τύρῳ τε καὶ τῇ
[3, 10]	καὶ παραξύοντες ἐγγύθεν ἔπαιον. Ἐκακοῦντο	δ'	αὐτοὶ πλέον κατ' ἀμφότερα· ταῖς
[3, 1]	τὴν τῶν Ἰουδαίων ἐπανάστασιν, προκαταλήψεται	δ'	αὐτοῖς ἤδη καὶ τὰ πέριξ
[3, 5]	ἡσυχίας τε καὶ κόσμου. Πάντα	δ'	αὐτοῖς καὶ τὰ ἄλλα μετ'
[3, 2]	ἐπαλινδρόμουν ἐπὶ τὴν Ἀσκάλωνα. Παρείπετο	δ'	αὐτοῖς μετά τε τῆς ἀπειρίας
[3, 5]	ἀναμένουσιν τοὺς καιρούς. Αἱ μελέται	δ'	αὐτοῖς οὐδὲν τῆς κατὰ ἀλήθειαν
[3, 5]	ὅλων οἱ ταξίαρχοι πάντες. Ὁ	δ'	αὐτοῖς τό τε ἐξ ἔθους
[3, 9]	τὸν Ἰώσηπον πάθος εὑρίσκετο, ζῆν	δ'	αὐτὸν ἔγνωσαν καὶ παρὰ Ῥωμαίοις
[3, 7]	τάχα μὲν ἀληθεύειν ἐκεῖνον, μηδὲν	δ'	αὐτὸς ἐξ ἐνέδρας πείσεσθαι μέγα
[3, 1]	δέκατον ἐκεῖθεν ἀναστήσοντα τάγμα, περάσας	δ'	αὐτὸς τὸν Ἑλλήσποντον πεζὸς εἰς
[3, 10]	χρημάτων καὶ δυνάμεως ἐκρατύνατο, Ταριχέαι	δ'	αὐτοῦ τὰ λείψανα τῆς φιλοτιμίας
[3, 7]	νομίσας, βιαζομένῳ δὲ φρουράν, πολὺ	δ'	αὐτοῦ τῆς εἰς τὴν ἀπόλειψιν
[3, 10]	ὡς μή τις ἀποκλίνειεν, συγκλείουσι	δ'	αὐτοὺς εἰς τὴν πόλιν. Καὶ
[3, 8]	ἐκκαίειν τὸ σπήλαιον ὥρμητο, κατεῖχεν	δ'	αὐτοὺς ὁ πολέμαρχος ζωγρῆσαι τὸν
[3, 8]	πρὸς οἶκτον τοῦ Ἰωσήπου, πλείστη	δ'	αὐτῷ καὶ παρὰ τῷ πατρὶ
[3, 7]	κἂν ἁλῶσιν δέ, παραμυθίαν. Πρέπειν	δ'	αὐτῷ μήτε φυγεῖν τοὺς ἐχθροὺς
[3, 9]	θεῷ χαριστήρια τῶν κατωρθωμένων. Ὡς	δ'	αὐτῷ Τιβεριὰς μὲν νεωτερίζειν, ἀφεστάναι
[3, 6]	καὶ τοὺς λογχοφόρους ἔχων. Εἵπετο	δ'	αὐτῷ τὸ ἴδιον τοῦ τάγματος
[3, 3]	τὸ πληθύειν ἀνδρῶν ἑκατέραν. (Μεθόριος	δ'	αὐτῶν ἡ Ἀνουάθου Βόρκαιος προσαγορευομένη
[3, 9]	οἱ δυνατώτατοι μεθ' ὅπλων. Ἐξηγεῖτο	δ'	αὐτῶν Ἰησοῦς τις ὄνομα παῖς
[3, 5]	κράνεσιν καὶ μαχαιροφοροῦντες ἀμφοτέρωθεν. Μακρότερον	δ'	αὐτῶν τὸ λαιὸν ξίφος πολλῷ·
[3, 2]	συμφορᾷ κατεστάλησαν τὰ φρονήματα, μᾶλλον	δ'	αὐτῶν τὸ πάθος ἤγειρε τὰς
[3, 5]	ὠμοὶ πρὸς τοὺς κολαζομένους. Τοσοῦτον	δ'	αὐτῶν τὸ πρὸς τοὺς ἡγεμόνας
[3, 7]	καὶ βοήθειαν πρὸς ἄνοδον· Ὁ	δ'	ἀφυλάκτως ὤρεγε τὴν χεῖρα, καὶ
[3, 8]	ληφθέντι, τῶν δ' ἀπειλούντων, τῶν	δ'	ἐγγύθεν ἰδεῖν βιαζομένων. Καὶ οἱ
[3, 7]	δ' ἔπεσον μὲν δεκαεπτά, τραυματίαι	δ'	ἐγένοντο ἑξακόσιοι. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ
[3, 7]	Ἰωταπάτης ἀγωνιζόμενοι γενναίως ἔπεσον, πλεῖστοι	δ'	ἐγένοντο τραυματίαι, καὶ μόλις περὶ
[3, 10]	πήσσειν ἐπὶ τοὺς καταπεφευγότας· αἱ	δ'	ἐγίνοντο ταχέως ἀφθονίᾳ τε ὕλης
[3, 9]	εἰ πάντες εἰρηνικὰ φρονοῖεν. Ὡς	δ'	ἔγνω τὸν δῆμον ὁμοφρονοῦντα τοῖς
[3, 8]	ὑπὸ τῶν ἑλόντων. Οὐ μεταβήσομαι	δ'	ἐγὼ εἰς τὴν τῶν πολεμίων
[3, 10]	τὸ κατόρθωμα καὶ μεῖζον. Νομίζω	δ'	ἔγωγε ἐπὶ τῆσδε τῆς ὥρας
[3, 7]	διαρκουμένων τῶν ἐν αὐτῇ· σπάνιον	δ'	εἴ ποτε τὸ κλίμα θέρους
[3, 3]	παραλίοις κατατείνουσα μέχρι Πτολεμαίδος. Μερίζεται	δ'	εἰς ἕνδεκα κληρουχίας, ὧν ἄρχει
[3, 5]	ἀσφαλεῖς μὲν αἱ τάξεις, εὔστροφοι	δ'	εἰσὶν αἱ περιαγωγαί, ὀξεῖαι δ'
[3, 7]	κατὰ χώραν μὲν ἔμενον, πολέμου	δ'	εἶχεν ἀπειλὴν ἥ τε σύνοδος
[3, 7]	πλείστου ποιεῖσθαι λαβεῖν αὐτόν· εἰ	δ'	ἐκδράντα πύθοιντο, πολὺ τῆς ἐπὶ
[3, 5]	ἐκεῖ πάλιν τειχίσασθαι, μὴ γένοιτο	δ'	ἐκεῖνό ποτε τοῖς πολεμίοις χρήσιμον.
[3, 10]	μὲν προκατωρθωμένων ἄξιος ἐκεῖνος, ἐγὼ	δ'	ἐκείνου παῖς, στρατιῶται δ' ὑμεῖς
[3, 8]	διαλεχθῆναι θέλειν ἔλεγεν αὐτῷ. Μεταστησαμένου	δ'	ἐκείνου πλὴν τοῦ παιδὸς Τίτου
[3, 8]	καὶ χειρὸς τῆς ἐμῆς· εἰ	δ'	ἐκείνους εἰσέρχεται φειδὼ πολεμίου, πόσῳ
[3, 7]	τεῖχος οἱ πολέμιοι, τὸ δεύτερον	δ'	ἔκλεισαν οἱ σφέτεροι, μέσοι δὲ
[3, 10]	πορρωτάτω τῶν πολεμίων ἀνήχθησαν· (Τίτος	δ'	ἐκπέμψας τινὰ τῶν ἱππέων εὐαγγελίζεται
[3, 10]	αὐτῇ κατηκοντίζοντο τῇ λίμνῃ, πολλοὺς	δ'	ἐκπηδήσαντας οἱ Ῥωμαῖοι διέφθειραν ἐπὶ
[3, 9]	ἀφύλακτον εἰσέρχονται τὴν πόλιν. Οἱ	δ'	ἐν αὐτῇ προῄσθοντο μὲν τὴν
[3, 4]	τῶν δεσποτῶν ἀεὶ στρεφόμενοι, συγκινδυνεύοντες	δ'	ἐν πολέμοις, ὡς μήτ' ἐμπειρίᾳ
[3, 8]	ῥομφαίας ἐπιφέροντες αὐτομάτως παρεῖσαν. (Ὁ	δ'	ἐν ταῖς ἀμηχανίαις οὐκ ἠπόρησεν
[3, 5]	αἱ σάλπιγγες ὑποσημαίνουσιν παρεσκευάσθαι. Οἱ	δ'	ἐν τάχει τοῖς τε ὀρεῦσιν
[3, 7]	τις· ἑκατοντάρχης ἦν Ἀντώνιος, θνήσκει	δ'	ἐξ ἐνέδρας. Τῶν γὰρ εἰς
[3, 5]	τὰς μὲν σκηνὰς ἀναιροῦσιν, πάντα	δ'	ἐξαρτύονται πρὸς τὴν ἔξοδον. Καὶ
[3, 7]	ἔνδοθεν κραυγὴ γυναικῶν ἠγείρετο, συνήχουν	δ'	ἔξωθεν οἰμωγαὶ φονευομένων. Αἵματι δ'
[3, 7]	μὲν τείχους ἀνέστειλαν αὐτούς, πολλὰ	δ'	ἐπεδείκνυντο χειρῶν ἔργα καὶ τόλμης.
[3, 5]	καὶ ἐπιστήμῃ τῶν πονούντων· εἰ	δ'	ἐπείγοι, καὶ τάφρος ἔξωθεν περιβάλλεται
[3, 7]	Ῥωμαίων, δεκατρεῖς δ' ἀνελόντες· αὐτῶν	δ'	ἔπεσον μὲν δεκαεπτά, τραυματίαι δ'
[3, 10]	διὰ τὴν ἧτταν πλέον· ὁ	δ'	ἔπηλυς πολὺς ὢν πλεῖον ἐβιάζετο,
[3, 10]	διὰ τῆς χώρας ἔφευγον, οἱ	δ'	ἐπὶ τὴν λίμνην καταθέοντες ὑπαντιάζουσιν
[3, 9]	ἦν τῶν ἀπολωλότων ἐθρηνεῖτο, τὸ	δ'	ἐπὶ τῷ στρατηγῷ πένθος ἐδημεύθη,
[3, 10]	καλεῖται τροχοειδὴς οὖσα λίμνη, μένει	δ'	ἐπὶ χείλους αὐτῆς ἀεὶ τὸ
[3, 7]	πλῆθος ἀνεῖλον οἱ Ῥωμαῖοι, ταῖς	δ'	ἐπιούσαις ἀνερευνώμενοι τὰς καταδύσεις τοὺς
[3, 2]	οὖσαν τῆς Γαλιλαίας πόλιν, ἐρυμνοτάτῳ	δ'	ἐπιτετειχισμένην χωρίῳ καὶ φρουρὰν ὅλου
[3, 8]	ἐπισήμων ἄνδρας καταλαμβάνει λανθάνοντας, παρασκευὴν	δ'	ἐπιτηδείων οὐκ ὀλίγαις ἡμέραις διαρκεῖν
[3, 7]	δ' ἔξωθεν οἰμωγαὶ φονευομένων. Αἵματι	δ'	ἐρρεῖτο πᾶς ὁ πρὸ τῆς
[3, 8]	οὐκ ἀνίει τὸν Ἰώσηπον, ἐδωρεῖτο	δ'	ἐσθῆτι καὶ τοῖς ἄλλοις κειμηλίοις
[3, 10]	ἐκ τῆς καλουμένης Φιάλης· ἡ	δ'	ἐστὶν ἀνιόντων εἰς τὴν Τραχωνῖτιν
[3, 9]	ἐκεῖθεν στρατιὰν εἰς Σκυθόπολιν· ἡ	δ'	ἐστὶν μεγίστη τῆς δεκαπόλεως καὶ
[3, 7]	προσάγειν ἔγνω τὸν κριόν. Ὁ	δ'	ἐστὶν ὑπερμεγέθης δοκὸς ἱστῷ νηὸς
[3, 4]	καὶ ἱππέων ἴλη μία, πέντε	δ'	ἕτεραι τῶν ἀπὸ Συρίας ἱππέων.
[3, 10]	λίμνης ἕλη καὶ τέλματα, διαμείψας	δ'	ἑτέρους ἑκατὸν εἴκοσι σταδίους μετὰ
[3, 5]	αὐτῶν, εἰ κατεπείγοι, πλατεῖαι. ῥυμοτομοῦσι	δ'	εὐδιαθέτως εἴσω τὸ στρατόπεδον, καὶ
[3, 7]	τοῦ τείχους τολμῆσαι προελθεῖν. Ῥωμαῖοι	δ'	εὐθὺς μὲν ἀπώκνησαν προσβαλεῖν δι'
[3, 10]	τῆς προσεχοῦς χώρας καλεῖται, σταδίων	δ'	εὖρος οὖσα τεσσαράκοντα καὶ πρὸς
[3, 1]	γεγονέναι τὰ συμβάντα λέγων, πρέπειν	δ'	ἡγούμενος ἑαυτῷ διὰ τὸν ὄγκον
[3, 6]	πρὸς τοῖς ἑκατὸν ἱππεῖς. Τούτοις	δ'	ἠκολούθουν οἱ τὰς ἑλεπόλεις φέροντες
[3, 7]	μὴ συνεισβάλωσιν οἱ πολέμιοι. Θεὸς	δ'	ἦν ἄρα ὁ Ῥωμαίοις τὰ
[3, 7]	πέμπτῃ δ' ὁ Ἰώσηπος, αὕτη	δ'	ἦν Ἀρτεμισίου μηνὸς μία καὶ
[3, 10]	λείψανα τῆς φιλοτιμίας μετέλαβον. Σκάφη	δ'	ἦν αὐτοῖς ἐπὶ τῆς λίμνης
[3, 7]	ἀφετηρίους μηχανὰς ἐπιστήσας, τὰ πάντα	δ'	ἦν ἑκατὸν ἑξήκοντα ὄργανα, βάλλειν
[3, 7]	τότε καὶ καῦμα δεινόν, ὥρα	δ'	ἦν θέρους καὶ τῶν ἐπιτηδείων
[3, 9]	τῷ στρατῷ τὴν Καισάρειαν. Ἀλεεινὴ	δ'	ἦν κἀκείνη χειμῶνος ὥρᾳ καθ'
[3, 7]	ταύτην τὴν ὥραν ἐπελθεῖν. Τῷ	δ'	ἦν μὲν δι' ὑπονοίας ὁ
[3, 6]	πλῆθος ἀνῃρήκει τῶν καταλαμβανομένων, τοῦτο	δ'	ἦν τὸ ἀσθενέστερον Γαλιλαίων καὶ
[3, 10]	Ῥωμαῖοι διέφθειραν ἐπὶ γῆς. Ἦν	δ'	ἰδεῖν κεκερασμένην μὲν αἵματι, πεπληρωμένην
[3, 9]	μένοντες φρουρῶσι τὸ στρατόπεδον, οἱ	δ'	ἱππεῖς προνομεύωσι τὴν πέριξ καὶ
[3, 4]	πόλει πρὸς φυλακὴν αὐτῆς, τὸ	δ'	ἱππικὸν ἐπὶ τῆς παρεμβολῆς αὐλίζεται.
[3, 7]	δ' ἃς αὐτὸς ἐξανδραποδιζόμενος. (Ὁ	δ'	Ἰώσηπος ἣν πρὸς ἀσφάλειαν εἵλετο
[3, 7]	τῆς πόλεως δυσάλωτον ἀπέκαμνον. (Ἔστιν	δ'	Ἰωταπάτα πλὴν ὀλίγου πᾶσα κρημνός,
[3, 7]	τῇ στρατιᾷ λεωφόρον· τῇ πέμπτῃ	δ'	ὁ Ἰώσηπος, αὕτη δ' ἦν
[3, 7]	ὄρει πλαγίῳ προσέκτισται. Καὶ τοῦτο	δ'	ὁ Ἰώσηπος ἐμπεριειλήφει τειχίζων τὴν
[3, 6]	τοὺς ἐχθροὺς διασκίδνανται φυγῇ. Καταλείπεται	δ'	ὁ Ἰώσηπος μετ' ὀλίγων, καὶ
[3, 5]	ἔνδον εἰς σκηνὰς διαλαμβάνουσιν, ἔξωθεν	δ'	ὁ κύκλος τείχους ὄψιν ἐπίχει
[3, 8]	εἰπὼν καὶ συνεκληροῦτο πείσας. ἑτοίμην	δ'	ὁ λαχὼν τῷ μεθ' αὑτὸν
[3, 8]	ζωγρῆσαι τὸν ἄνδρα φιλοτιμούμενος. Ὡς	δ'	ὅ τε Νικάνωρ προσέκειτο λιπαρῶν
[3, 5]	ἀγωγὴ τῆς Ῥωμαίων στρατιᾶς. Ἐπάνειμι	δ'	ὅθεν ἐπὶ ταῦτ' ἐξέβην. ~(Οὐεσπασιανὸς
[3, 7]	ἢ πεσεῖν ἢ διαφθεῖραι. Ὡς	δ'	οἱ μὲν ἔκαμνον διηνεκῶς ἀμυνόμενοι
[3, 10]	ὑπαντιάζουσιν τοῖς πολεμίοις περιέπιπτον· ἐκτείνοντο	δ'	οἱ μὲν ἐπιβαίνοντες τῶν σκαφῶν,
[3, 5]	πλέον ἔχει τὸ μῆκος. Φέρουσι	δ'	οἱ μὲν περὶ τὸν στρατηγὸν
[3, 10]	ἐπιθέσθαι προελθοῦσιν οὐχ ὑπέμενεν. Ἐξενίκων	δ'	οἱ φίλοι μηδὲν κατὰ Ἰουδαίων
[3, 7]	τὴν ὁρμὴν τῶν βελῶν. (Ὁμοῦ	δ'	οἵ τε σαλπικταὶ τῶν ταγμάτων
[3, 6]	ἔθους τὴν τάξιν ἐπισκοπούμενος. Τὸ	δ'	οἰκετικὸν ἑκάστου τάγματος ἅπαν τοῖς
[3, 7]	οὔσης κατὰ τὴν πόλιν, τῷ	δ'	ὀμβρίῳ διαρκουμένων τῶν ἐν αὐτῇ·
[3, 5]	ὁπότε θελήσειαν αὐτεξούσιον ἑκάστῳ, πᾶσιν	δ'	ὁμοῦ, τούς τε ὕπνους αὐτοῖς
[3, 5]	τοῖς πολεμίοις χρήσιμον. Καὶ τρίτον	δ'	ὅμως αἱ σάλπιγγες προσημαίνουσιν τὴν
[3, 10]	οὖν ἐκπεριπλέοντες τὰς σχεδίας, ἔστιν	δ'	ὅπου καὶ πλησιάζοντες, πόρρωθεν τοὺς
[3, 10]	ἀντιπάλῳ τὰ Ἰουδαίων τίθεσθαι; Σκεπτέον	δ'	ὅτι καὶ παθεῖν μὲν οὐδὲν
[3, 10]	φιλεῖ δίχα κινδύνου κατορθοῦσθαι. Φθάνειν	δ'	οὐ μόνον χρὴ τὴν τῶν
[3, 3]	ἄστυ τῆς χώρας ἐκάλεσαν. Ἀφῄρηται	δ'	οὐδὲ τῶν ἐκ θαλάσσης τερπνῶν
[3, 5]	ὑποσημαίνει μὲν ἡ σάλπιγξ, ἠρεμεῖ	δ'	οὐδείς, ἀλλ' ἅμα νεύματι τὰς
[3, 7]	ἀσφάλειαν τὰ ὅπλα ῥίψασιν· ὡς	δ'	οὐκ ἔπειθεν, προσπεσὼν ἀπέκτεινεν πάντας,
[3, 10]	τοὺς Ῥωμαίους ἐγγίζειν ἐδεδοίκεισαν. Ὅμως	δ'	οὖν ἐκπεριπλέοντες τὰς σχεδίας, ἔστιν
[3, 10]	καὶ πρὶν ἀφικέσθαι βοήθειαν, ἔστιν	δ'	οὓς ἡσυχῆ πρὸς τὸ πλῆθος
[3, 3]	Θελλᾶ κώμης Ἰορδάνου γείτονος. (Τηλικαῦται	δ'	οὖσαι τὸ μέγεθος καὶ τοσούτοις
[3, 3]	ὅλου τοῦ ἔθνους ἐσομένην. ~(Δύο	δ'	οὔσας τὰς Γαλιλαίας, τήν τε
[3, 9]	ναῦς ἐξωτέρω βέλους διενυκτέρευσαν. (Ἀλιμένου	δ'	οὔσης φύσει τῆς Ἰόππης, αἰγιαλῷ
[3, 8]	ὑπὸ τῶν ἀφαιρουμένων αὐτήν. Νῦν	δ'	οὔτ' εἰς μάχην ἀντιάζουσιν ἡμῖν
[3, 9]	ὑπεραρθεὶς ὁ κλύδων ἐβάπτιζεν. Ἦν	δ'	οὔτε φυγῆς τόπος οὔτε μένουσιν
[3, 7]	τὰ σπήλαιά τις συμπεφευγότων, πολλοὶ	δ'	οὗτοι πλῆθος ἦσαν, ἱκετεύει τὸν
[3, 8]	τοῦ> Ἰωσήπου θάνατον ἡγοῦντο. Καταλείπεται	δ'	οὗτος εἴτε ὑπὸ τύχης χρὴ
[3, 8]	Ἰωσήπῳ καὶ συνήθη πάλαι. Παρελθὼν	δ'	οὗτος τό τε φύσει Ῥωμαίων
[3, 10]	ἐγὼ δ' ἐκείνου παῖς, στρατιῶται	δ'	ὑμεῖς ἐμοῦ· καὶ γὰρ ἐκείνῳ
[3, 10]	τοὺς πολεμίους ἐμβαλῶ. Μὴ λείπεσθε	δ'	ὑμεῖς ἐμοῦ πεπεισμένοι τὴν ἐμὴν
[3, 7]	ἀπέθανον μὲν ἓξ ἄνδρες, τραυματίαι	δ'	ὑπὲρ τριακοσίους ἀνεκομίσθησαν. Εἰκάδι μὲν
[3, 10]	ῥᾴδιοι καὶ προσαμύνειν ἑαυτοῖς, αἱ	δ'	ὑπέρογκοι δυνάμεις ὑφ' ἑαυτῶν βλάπτονται
[3, 10]	σὺν ἱππεῦσιν ἑξακοσίοις ἐπιλέκτοις. (Ὁ	δ'	ὑπέρογκον εὑρὼν τὴν τῶν πολεμίων
[3, 10]	Ἰορδάνου πηγὴ τὸ Πάνειον, φέρεται	δ'	ὑπὸ γῆν εἰς τοῦτο κρυπτῶς
[3, 4]	ἐνῆν μάλιστα συντόμως ἀπηγγέλκαμεν. ~(Ἡ	δ'	ὑπὸ Οὐεσπασιανοῦ πεμφθεῖσα Σεπφωρίταις βοήθεια,
[3, 9]	μὲν εἰρήνης ὁ δῆμος, καταστασιάζοιτο	δ'	ὑπό τινων πολεμεῖν βιαζομένων. Προσελάσας
[3, 10]	γεῦσίν τε καὶ ἰδέαν. Μέση	δ'	ὑπὸ τοῦ Ἰορδάνου τέμνεται· Καὶ
[3, 8]	ἀλλήλων σφαγὰς ἐπιτρέψωμεν, ὁ λαχὼν	δ'	ὑπὸ τοῦ μετ' αὐτὸν πιπτέτω,
[3, 7]	ἐπὶ τὸ χῶμα κατέπιπτον. Ἐπαίοντο	δ'	ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων οἱ πεσόντες·
[3, 7]	τραυματίαι δ' ἐγένοντο ἑξακόσιοι. (Τῇ	δ'	ὑστεραίᾳ πάλιν προσβάλλουσι τοῖς Ῥωμαίοις
[3, 10]	αὐτῆς, καὶ κτείνειν προσέταξεν τῇ	δ'	ὑστεραίᾳ πρὸς τὴν λίμνην καταβὰς
[3, 10]	τῷ πατρὶ τὸ ἔργον. Ὁ	δ'	ὡς εἰκός, ὑπερησθεὶς τῇ τε
[3, 1]	~(Νέρωνι	δ'	ὡς ἠγγέλη τὰ κατὰ τὴν
[3, 8]	σῶσαι προαιρούμενον ἄνδρα γενναῖον. Προσετίθει	δ'	ὡς οὔτ' ἂν Οὐεσπασιανὸς ἐνεδρεύων
[3, 7]	ἐκέλευσεν καταχέειν τῶν συνησπικότων. Οἱ	δ'	ὡς παρεσκευασμένον ἔχοντες μετὰ τάχους
[3, 6]	περὶ παντὸς τοῦ πολέμου, τότε	δ'	ὡς πορρωτάτω χωρίζεσθαι τῶν κινδύνων
[3, 10]	(Ταῦτα τοῦ Τίτου διεξιόντος προθυμία	δαιμόνιος	ἐμπίπτει τοῖς ἀνδράσιν, καὶ προσγενομένου
[3, 8]	Ὁ δὲ τῆς πόλεως ἁλισκομένης	δαιμονίῳ	τινὶ συνεργίᾳ χρησάμενος μέσον μὲν
[3, 7]	πάθος Γαλιλαίοις πέμπτῃ καὶ εἰκάδι	Δαισίου	μηνός. (Ἔμειναν δὲ οὐδὲ Σαμαρεῖς
[3, 7]	μυρίοις ὄντας· ἑβδόμῃ καὶ εἰκάδι	Δαισίου	μηνὸς ἐπράχθη· Καὶ τοιαύταις μὲν
[3, 7]	ὑπὲρ τριακοσίους ἀνεκομίσθησαν. Εἰκάδι μὲν	Δαισίου	μηνὸς ἡ παράταξις ἦν. ~(Οὐεσπασιανὸς
[3, 5]	συντάξεως οὔτε δέος ἐξίστησιν οὔτε	δαπανᾷ	πόνος, ἕπεται δὲ τὸ κρατεῖν
[3, 7]	μὲν ἓξ ὡρῶν ἀντεῖχον μαχόμενοι,	δαπανηθέντων	δὲ τῶν μαχίμων τὸ λοιπὸν
[3, 10]	περίβολον ἐν ἀρχῇ τῆς ἀποστάσεως	δαψιλείᾳ	χρημάτων καὶ δυνάμεως ἐκρατύνατο, Ταριχέαι
[3, 8]	αὐτὸ μόνον εἰληφέναι Ἰώσηπον, ἐγὼ	δὲ	ἄγγελος ἥκω σοι μειζόνων. Μὴ
[3, 7]	μὲν οὐδὲν ἢ μικρόν, αὐτοὶ	δὲ	ἀδιαλείπτως ἔπιπτον ὑπὸ μὴ βλεπομένων
[3, 8]	ἐκ φθαρτῆς ὕλης δεδημιούργηται, ψυχὴ	δὲ	ἀθάνατος ἀεὶ καὶ θεοῦ μοῖρα
[3, 2]	συνειλουμένων διεκπαίοντες ἀπείρους ἀνῄρουν, ἄλλοι	δὲ	ἄλλους ὅπῃ τρέποιντο κυκλούμενοι καὶ
[3, 6]	μὲν τιτρώσκουσι τῶν Ῥωμαίων, ἑπτὰ	δὲ	ἀναιροῦσιν διὰ τὸ μήτε ἄτακτον
[3, 2]	ὡρμημένοι καὶ δὴ παρῆσαν· ὁ	δὲ	Ἀντώνιος, οὐ γὰρ ἠγνόει μέλλουσαν
[3, 7]	τῶν πετροβόλων λίθους κολπούμεναι, περιολισθάνοι	δὲ	ἀπ' αὐτῶν καὶ τὰ λοιπὰ
[3, 3]	Ἀγρίππα βασιλείας εἰσὶ μοῖραι. Ἀρχομένη	δὲ	ἀπὸ Λιβάνου ὄρους καὶ τῶν
[3, 3]	Φοινίκη τε καὶ Συρία, διορίζει	δὲ	ἀπὸ μὲν δύσεως ἡλίου Πτολεμαὶς
[3, 7]	αὐτὸς ἐνέπλησεν δέους καταφυγών. Οἱ	δὲ	ἀπὸ τῆς Τιβεριάδος οὐκ ἄν,
[3, 5]	πρὸς δὲ ὅπλων διαφοραί, οὐδὲν	δὲ	ἀπροβούλευτον ἐν ταῖς μάχαις οὐδὲ
[3, 4]	τοξότας καὶ χιλίους ἱππεῖς, τοῦ	δὲ	Ἄραβος Μάλχου χιλίους πέμψαντος ἱππεῖς
[3, 2]	οἷς Ἰωάννης ὁ Ἐσσαῖος. Ἡ	δὲ	Ἀσκάλων ἐτετείχιστο μὲν καρτερῶς, βοηθείας
[3, 7]	φθανόμενοι· ξηρᾶς γὰρ ὕλης, πρὸς	δὲ	ἀσφάλτου τε καὶ πίσσης, ἔτι
[3, 10]	εἰς τὴν πόλιν συνέφευγον. (Ἐκδέχεται	δὲ	αὐτοὺς πάλιν στάσις ἔσω χαλεπή·
[3, 7]	μηχανὰς κατάρχοιντο τῆς εἰσόδου· κατόπιν	δὲ	αὐτῶν ἔταξεν τοῦ πεζοῦ τὸ
[3, 7]	ἀλκιμώτερον εἶναι τῆς ἀπογνώσεως, περισβέννυσθαι	δὲ	αὐτῶν τὰς ὁρμὰς σκοπῶν ἀπορουμένας
[3, 7]	ὀργάνων φοβερώτερος ὁ ῥοῖζος, τῶν	δὲ	βαλλομένων ἦν ὁ> ψόφος. Ἐπάλληλοι
[3, 10]	εἷλον ἅμα ταῖς ἁλιάσιν. Τῶν	δὲ	βαπτισθέντων τοὺς ἀνανεύοντας ἢ βέλος
[3, 10]	ὀνείδη τὸν πόλεμον προυξένει ἑάΛωσαν	δὲ	Γορπιαίου μηνὸς ὀγδόῃ.
[3, 8]	δὲ δρασσόμενος τῆς δεξιᾶς, ὃν	δὲ	δεήσει δυσωπῶν, καὶ ποικίλοις διαιρούμενος
[3, 7]	καὶ πᾶσαν ὕλην κατέχωσαν. Περὶ	δὲ	δείλην πάλιν ἀναστήσαντες προσῆγον τὸν
[3, 9]	τοῖς νεωτερίζουσιν· Ἔνναβρις ὀνομάζεται. Πέμπει	δὲ	δεκαδάρχην Οὐαλεριανὸν σὺν ἱππεῦσιν πεντήκοντα
[3, 7]	ὥπλιζε τῷ θυμῷ στρατηγουμένους. Παραταξάμενοι	δὲ	δι' ὅλης ἡμέρας νυκτὶ διαλύονται,
[3, 9]	φύσει τῶν σκυθρωποτέρων. Κατ' ὀλίγον	δὲ	διὰ τῶν προσχώρων ὥδευε τἀληθὲς
[3, 10]	αὐτοῖς ἐβαπτίζοντο τοῖς σκάφεσιν. Τῶν	δὲ	διεκπαίειν πειρωμένων πολλοὺς μὲν ἐφικνούμενοι
[3, 10]	μὲν κατόπιν προσκείμενος ἀνῄρει, τῶν	δὲ	διεκπαίων ἀθρόων, οὓς δὲ φθάνων
[3, 7]	αὐτῷ χιλίους μὲν ἱππεῖς πεζοὺς	δὲ	δισχιλίους. Ὁ δὲ τὴν μὲν
[3, 5]	πλατεῖς μὲν αἰχμάς, οὐκ ἀποδέοντες	δὲ	δοράτων μέγεθος· κράνη δὲ καὶ
[3, 8]	τῷ δὲ στρατηγικώτερον ἐμβλέπων, τοῦ	δὲ	δρασσόμενος τῆς δεξιᾶς, ὃν δὲ
[3, 3]	τοῖς μυρίοις ἔχειν οἰκήτορας. (Καθόλου	δέ,	εἰ καὶ τῷ μεγέθει τις
[3, 8]	περὶ σωτηρίας πανουργεῖν, κατὰ μικρὸν	δὲ	εἰς πίστιν ὑπήγετο τοῦ θεοῦ
[3, 9]	μὲν εἰς ἀνανδρίαν, παρ' οἷς	δὲ	εἰς προδοσίαν ἐκακίζετο, πλήρης τε
[3, 9]	τε καὶ ἠρήμουν ἅπασαν. ~(Ὡς	δὲ	εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα τὸ κατὰ
[3, 9]	εἴργειν τοὺς Ῥωμαίους ἀπετρέποντο, συμφυγόντες	δὲ	εἰς τὰς ναῦς ἐξωτέρω βέλους
[3, 2]	ὡς διεφθαρμένου καὶ Νίγερος, ὁ	δὲ	εἰς τὸ μυχαίτατον τοῦ φρουρίου
[3, 7]	πρὸς ὀλίγον ἀντισχόντας ἐδίωκεν. Συμφυγόντων	δὲ	εἰς τὸ πρῶτον τεῖχος οἱ
[3, 7]	ἤρθη καθάπερ ἑαλωκότων ἤδη. ~(Πολλάκις	δὲ	εἰς τὸν αὐτὸν παίοντας τόπον
[3, 8]	ἑαυτὸν ἐκκλέπτει τῶν πολεμίων, καθάλλεται	δὲ	εἴς τινα βαθὺν λάκκον, ᾧ
[3, 9]	κατὰ τὰς κεραίας ἑκατέρωθεν· αἱ	δέ	εἰσιν κρημνοὶ βαθεῖς καὶ προύχουσαι
[3, 7]	Σαμίου μὲν παῖς ἦν, Ἐλεάζαρος	δὲ	ἐκαλεῖτο, Σαβὰ δὲ πατρὶς αὐτῷ
[3, 4]	ἐπὶ τῆς παρεμβολῆς αὐλίζεται. Προιόντες	δὲ	ἑκατέρωθεν συνεχῶς καὶ τὰ πέριξ
[3, 4]	ἀνὰ ἑξακοσίους μὲν πεζούς, ἱππεῖς	δὲ	ἑκατὸν εἴκοσιν. Συχνὸν δὲ καὶ
[3, 7]	βαλλομένων ἦν ὁ> ψόφος. Ἐπάλληλοι	δὲ	ἐκτύπουν οἱ νεκροὶ κατὰ τοῦ
[3, 10]	μὲν τὰς εὐπραγίας εὔτονα, σβεννύμενα	δὲ	ἐν ἐλαχίστοις σφάλμασιν· ἡμῶν δ'
[3, 7]	φοβερὸς ἐμπόδιον τοῖς ἐργαζομένοις. (Οὐεσπασιανὸς	δὲ	ἐν κύκλῳ τὰς ἀφετηρίους μηχανὰς
[3, 5]	τὸ στρατήγιον ναῷ παραπλήσιον· ὥσπερ	δὲ	ἐν σχεδίῳ πόλις καὶ ἀγορά
[3, 2]	παρὰ τὰς ἀμηχανίας κατεφαίνετο, Ῥωμαῖοι	δὲ	ἐν ταῖς εὐπραγίαις καίπερ ὄντες
[3, 5]	πρὸς τὰς βολὰς ἕτοιμα. Πύλαι	δὲ	ἐνοικοδομοῦνται τέσσαρες καθ' ἕκαστον τοῦ
[3, 7]	μὲν πύργους ἐνῳκοδόμησαν αὐτῷ, καρτερὰν	δὲ	ἔπαλξιν ἐφηρμόσαντο. Τοῦτο τοῖς Ῥωμαίοις
[3, 10]	μὲν οὕτως φύσεως ἔχει. (Οὐεσπασιανὸς	δέ,	ἐπεὶ παρεσκευάσθησαν αἱ σχεδίαι, τῆς
[3, 5]	παντὸς ἔργου προάγει, τοῖς δοχθεῖσι	δὲ	ἕπεται τὰ ἔργα· παρ' ὃ
[3, 8]	ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦτο πράττουσιν, ἐγὼ	δὲ	ἐπὶ ἀπωλείᾳ, καί γε τῇ
[3, 8]	καὶ παντὸς ἀνθρώπων γένους, ἐγὼ	δὲ	ἐπὶ τιμωρίαν δέομαι φρουρᾶς μείζονος,
[3, 7]	τῶν ἐπιβατηρίων μηχανῶν συνεπατοῦντο, πολλοὶ	δὲ	ἐπὶ τὸ χῶμα κατέπιπτον. Ἐπαίοντο
[3, 7]	μηνὸς ἡ παράταξις ἦν. ~(Οὐεσπασιανὸς	δὲ	ἐπὶ τοῖς συμβεβηκόσι τὴν στρατιὰν
[3, 7]	μετ' ἀπειλῆς ἡσυχάζειν κελεύσας· αὐτὸς	δὲ	ἐπὶ τῶν ἐρειφθέντων ᾗ ἔλαχεν
[3, 7]	πτωμάτων τὸ τεῖχος ἐγίνετο. Φοβερωτέραν	δὲ	ἐποίουν τὴν βοὴν περιηχοῦντα τὰ
[3, 7]	δέρρεις, αἷς ὑπεσκήνουν, διέσπα, τοῖς	δὲ	ἔργοις ἐνέβαλλεν πῦρ. Τῇ τε
[3, 7]	σύμβουλον λαβὼν τὴν ἀνάγκην, ἡ	δέ	ἐστιν δεινὴ πρὸς ἐπίνοιαν, ὅταν
[3, 10]	αἰγιαλοῖς ἐπιλήγουσα καὶ ψάμμῳ, πρὸς	δὲ	εὔκρατος ἀρύσασθαι, ποταμοῦ μὲν ἢ
[3, 10]	τέλους σφάλλεται. Καὶ ὑπὲρ μειζόνων	δὲ	ἢ Ἰουδαῖοι διαγωνιεῖσθε· καὶ γὰρ
[3, 10]	μὲν ἢ κρήνης προσηνεστέρα, ψυχροτέρα	δὲ	ἢ κατὰ λίμνης διάχυσιν ἀεὶ
[3, 4]	ἀνδραποδιζόμενοι δὲ τοὺς ἀσθενεῖς. Πυρὶ	δὲ	ἡ Γαλιλαία καὶ αἵματι πεπλήρωτο
[3, 9]	αὐτῷ Τιβεριὰς μὲν νεωτερίζειν, ἀφεστάναι	δὲ	ἠγγέλλοντο Ταριχέαι, μοῖρα δὲ τῆς
[3, 7]	τὸ κεκμηκὸς ἑαυτῶν ἀναλαμβάνοντες. (Οὐεσπασιανὸς	δὲ	ἡγούμενος τῷ μήκει τοῦ χρόνου
[3, 2]	ἀνὰ πᾶν τὸ πεδίον· τὸ	δὲ	ἦν πολὺ καὶ πᾶν ἱππάσιμον.
[3, 2]	Ἀσκάλων ἐτετείχιστο μὲν καρτερῶς, βοηθείας	δὲ	ἦν σχεδὸν ἔρημος· ἐφρουρεῖτο γὰρ
[3, 7]	ἀσφάλτου τε καὶ πίσσης, ἔτι	δὲ	θείου διίπτατο τὸ πῦρ ἐπινοίας
[3, 8]	τοὺς ἐξ ἐνέδρας τιμωρούμεθα. Τὸν	δὲ	θεὸν οὐκ οἴεσθε ἀγανακτεῖν, ὅταν
[3, 7]	τὸ βληθὲν τοῦ διαστήματος, μέγιστον	δὲ	θόρυβον ἐνεποίησεν τοῖς Ῥωμαίοις· πρὸς
[3, 7]	μὲν ἐμπειρία μετ' ἀλκῆς, τοὺς	δὲ	θράσος ὥπλιζε τῷ θυμῷ στρατηγουμένους.
[3, 7]	καὶ πλευρὰν μὲν ἑνώσαντες, τοῖς	δὲ	θυρεοῖς καθύπερθεν φραξάμενοι στῖφος ἄρρηκτον
[3, 7]	βραδέως διὰ τὴν πιότητα. Τοῖς	δὲ	θώραξιν καὶ τοῖς κράνεσιν ἐνδεδεμένων
[3, 6]	ἴωσιν, τοῦ κρατήσειν δοκεῖ. Τοῖς	δὲ	ἱεροῖς ἠκολούθουν οἱ σαλπιγκταί, καὶ
[3, 5]	ἄμην τε καὶ πέλεκυν, πρὸς	δὲ	ἱμάντα καὶ δρέπανον καὶ ἅλυσιν,
[3, 10]	ἐπὶ τῆς οἰκουμένης διαπέφευγεν, Ἰουδαῖοι	δέ,	ἵν' εἴπωμεν καὶ ὑπὲρ αὐτῶν,
[3, 3]	πρὸς ἄρκτον ὁρίζεται, πρὸς ἑσπέραν	δὲ	Ἰορδάνῃ· μεσημβρινὸν δ' αὐτῆς πέρας
[3, 7]	ἐμπόδιον ὄντα τῆς ῥώμης· Οἱ	δὲ	Ἰουδαῖοι δόλῳ δευτέρῳ τὰς προσβάσεις
[3, 10]	καὶ πολὺ πλείους ἔδοξαν. Οἱ	δὲ	Ἰουδαῖοι καίτοι τήν τε ὁρμὴν
[3, 7]	διῃρημένων ἀργὸς ἦν οὐδείς. Οἱ	δὲ	Ἰουδαῖοι πέτρας τε μεγάλας ἀπὸ
[3, 5]	ἀχθοφορούντων ὀρέων τὸν πεζόν. Τοῖς	δὲ	ἱππεῦσιν μάχαιρα μὲν ἐκ δεξιῶν
[3, 3]	τῶν Ἰορδάνου ναμάτων. Πρὸς ἕω	δὲ	Ἱππηνῇ τε καὶ Γαδάροις ἀποτέμνεται
[3, 10]	ποιεῖν ἔθος τοῖς ἐπιχωρίοις, γένη	δὲ	ἰχθύων ἐν αὐτῇ διάφορα πρὸς
[3, 7]	ἤδη τοῦ τείχους ἐπέβαινον. (Ὁ	δὲ	Ἰώσηπος ἐν ταῖς ἀμηχανίαις σύμβουλον
[3, 8]	τὰς ἐπ' αὐτὸν ὀργάς. Ὁ	δὲ	Ἰώσηπος καὶ τοῖς Ἰωταπατηνοῖς ὅτι
[3, 7]	αὐτῷ παραδοθήσεσθαι τὴν πόλιν· ὁ	δὲ	Ἰώσηπος κλάσαι τὴν ἐλπίδα ταύτην
[3, 7]	κακῶν ἀλλ' ἤδη παρόντων. Ὁ	δὲ	Ἰώσηπος τὰς μὲν γυναῖκας, ὡς
[3, 7]	ὃν ἂν θαρσοῖεν οἰχομένου. (Ὁ	δὲ	Ἰώσηπος τὸ κατ' αὐτὸν ἀσφαλὲς
[3, 8]	ἁγνοῖς πάλιν ἀντενοικίζονται σώμασιν· ὅσοις	δὲ	καθ' ἑαυτῶν ἐμάνησαν αἱ χεῖρες,
[3, 9]	Ἱεροσολύμων τοιοῦτοι θόρυβοι κατεῖχον. (Οὐεσπασιανὸς	δὲ	καθ' ἱστορίαν τῆς Ἀγρίππα βασιλείας,
[3, 4]	Τούτοις εἵποντο ὀκτωκαίδεκα σπεῖραι· προσεγένοντο	δὲ	καὶ ἀπὸ Καισαρείας πέντε καὶ
[3, 8]	θέλῃ, κλέος μὲν αἰώνιον, οἶκοι	δὲ	καὶ γενεαὶ βέβαιοι, καθαραὶ δὲ
[3, 8]	βουλόμενος, ὅταν μὴ δέῃ. Τί	δὲ	καὶ δεδοικότες πρὸς Ῥωμαίους οὐκ
[3, 10]	φοίνικες, οἳ καύματι τρέφονται, συκαῖ	δὲ	καὶ ἐλαῖαι πλησίον τούτων, αἷς
[3, 8]	δὲ καὶ γενεαὶ βέβαιοι, καθαραὶ	δὲ	καὶ ἐπήκοοι μένουσιν αἱ ψυχαί,
[3, 7]	πολεμίων ἐν μέσῳ στρεφομένων, ἤδη	δὲ	καὶ ἡμέρας οὔσης, ὅμως οὔπω
[3, 5]	ἀποδέοντες δὲ δοράτων μέγεθος· κράνη	δὲ	καὶ θώρακες ὁμοίως τοῖς πεζοῖς
[3, 7]	καὶ πᾶν εἶδος βελῶν· ἦν	δὲ	καὶ μὴ διικνουμένων πολὺς ὁ
[3, 10]	καὶ διοιδούντων ἔγεμον σωμάτων, ἐκκαιόμενοι	δὲ	καὶ μυδῶντες οἱ νεκροὶ τὸν
[3, 8]	πρὸς τὸν καθαπτόμενον ἀντιστρεφόμενος. Τῶν	δὲ	καὶ παρὰ τὰς ἐσχάτας συμφορὰς
[3, 4]	ἱππεῖς δὲ ἑκατὸν εἴκοσιν. Συχνὸν	δὲ	καὶ παρὰ τῶν βασιλέων συνήχθη
[3, 7]	ὀρεινὴν ὑπάρχουσαν καὶ πετρώδη, δύσβατον	δὲ	καὶ πεζοῖς, ἱππεῦσιν δ' ἀμήχανον.
[3, 9]	ὁρῶν τὴν πόλιν, τὸ δέκατον	δὲ	καὶ πέμπτον εἰς Σκυθόπολιν, ὡς
[3, 8]	τοὺς Ῥωμαίων βασιλεῖς ἐσόμενα. Ἦν	δὲ	καὶ περὶ κρίσεις ὀνείρων ἱκανὸς
[3, 10]	ἐστερημένους μὲν τῶν πατρίδων, βιάζεσθαι	δὲ	καὶ πρὸς οὓς ἂν καταφύγωσιν
[3, 6]	εἰ πρὸ μάχης μεταβάλοιντο· ἅμα	δὲ	καὶ πρὸς πολιορκίαν τῶν ἐρυμάτων
[3, 7]	ἐπὶ τῆς πόλεως κατεπλάγησαν. (Οὐεσπασιανὸς	δὲ	καὶ πρὸς τὸ πανοῦργον τοῦ
[3, 7]	τῆς καύσεως οὐκ ἦν, πηδῶντες	δὲ	καὶ συνειλούμενοι ταῖς ἀλγηδόσιν ἀπὸ
[3, 8]	μὲν ἄρα δόξαν ἀνδρείας, ψευδῆ	δὲ	καὶ συνέσεως εἶχες, εἴ γε
[3, 7]	τὰ βέλη πρὸς ἄφεσιν, ὁμοίως	δὲ	καὶ σφενδονήτας καὶ τοὺς ἐπὶ
[3, 8]	θάπτειν θεμιτὸν ἡγούμενοι, παρ' ἑτέροις	δὲ	καὶ τὰς δεξιὰς τῶν τοιούτων
[3, 9]	πλέον ὑφ' Ἑλλήνων οἰκουμένην. Ἐδέχοντο	δὲ	καὶ τὴν στρατιὰν καὶ τὸν
[3, 7]	τὴν πόλιν ὁ Τραιανός, εἰ	δὲ	καί τινες ἔνδον εἶεν, οἰόμενος
[3, 7]	ἀντισχεῖν τῇ προτέρᾳ γεγενημένοι, χρώμενοι	δὲ	καὶ τοῖς Ῥωμαίοις μαχιμωτέροις· ὑπὸ
[3, 10]	ποιεῖν εἴ τι βούλοιτο· πιπράσκει	δὲ	καὶ τούτους ὁ βασιλεύς. Ὁ
[3, 3]	δὲ πολὺ μὲν μείζων, ἔρημος	δὲ	καὶ τραχεῖα τὸ πλέον πρός
[3, 5]	καὶ τὰς ψυχὰς ἀλκίμους, προσασκοῦνται	δὲ	καὶ τῷ φόβῳ. Οἵ τε
[3, 6]	συμπλέκεσθαι θαρρεῖν γυμνῆτας ὁπλίταις. Ἔπεσον	δὲ	καὶ τῶν Ἰουδαίων τρεῖς ἄνδρες
[3, 7]	ᾔδει σωτηρίαν, εἰ μεταβάλοιντο. Αὐτὸς	δὲ	καίπερ συγγνωσθήσεσθαι παρὰ Ῥωμαίοις προσδοκῶν,
[3, 7]	εἰς τὰς βολὰς εὐσχόλουν. Πολλὰ	δὲ	κακουμένους ἐν τῇ προσβολῇ τοὺς
[3, 7]	χώματα τῶν Ῥωμαίων ὑπεπίμπρασαν. Οἱ	δὲ	κακῶς ἐπεβοήθουν πρός τε τὴν
[3, 8]	κἂν πονηροὺς καταλείπωσι δεσπότας, αὐτοὶ	δὲ	κάλλιστον δεσπότην ἀποδιδράσκοντες τὸν θεὸν
[3, 7]	οὗ καὶ καλεῖται, τετυπωμένῳ. Καταιωρεῖται	δὲ	κάλοις μέσος ὥσπερ ἀπὸ πλάστιγγος
[3, 5]	δελεάζοντος εἰς ἀπρομήθειαν, τῆς σκέψεως	δέ,	κἂν ἀτυχήσῃ ποτέ, πρὸς τὸ
[3, 10]	ἀνθρώπων, κἂν ᾖ μάχιμον, ἀνδρεία	δέ,	κἂν ἐν ὀλίγοις· οἱ μέν
[3, 7]	τὴν ἅλωσιν ἐπίστευον ἀναιρούμενοι. Ῥωμαίους	δὲ	κατὰ μνήμην ὧν ἐκ τῆς
[3, 7]	πρὸς τοῖς διακοσίοις συνήχθη, νεκροὶ	δὲ	κατὰ τὴν ἅλωσιν καὶ τὰς
[3, 6]	ἐφόδου μὲν αἱρήσειν ῥᾳδίως, μέγα	δὲ	κλέος αὐτῷ παρὰ τοῖς ἡγεμόσιν
[3, 7]	τοὺς ἐπὶ τῶν μηχανημάτων, ἑτέρους	δὲ	κλίμακας ἀραμένους προσφέρειν ἐπάνω τοῖς
[3, 3]	πρὸς Τιβεριάδα λίμνης εὐρύνεται, ἀπὸ	δὲ	κώμης καλουμένης Ἀρφᾶς μέχρις Ἰουλιάδος
[3, 9]	πρὸς τοῖς διακοσίοις ἦν. Ῥωμαῖοι	δὲ	λαβόντες ἀμαχητὶ τὴν πόλιν κατασκάπτουσιν.
[3, 5]	ὠκεανὸς δὲ πρὸς ἑσπέραν, μεσημβρινὸν	δὲ	Λιβύης τὸ πιότατον καὶ πρὸς
[3, 10]	ὕλης καὶ πλήθει τεχνιτῶν. (Ἡ	δὲ	λίμνη Γεννησὰρ μὲν ἀπὸ τῆς
[3, 4]	εἶχον ἀνὰ χιλίους πεζούς, αἱ	δὲ	λοιπαὶ δεκατρεῖς ἀνὰ ἑξακοσίους μὲν
[3, 5]	πεζοὶ λόγχην καὶ ἀσπίδα, ἡ	δὲ	λοιπὴ φάλαγξ ξυστόν τε καὶ
[3, 7]	τοῦ πεζοῦ τὸ ἀκμαιότατον, τὸ	δὲ	λοιπὸν ἱππικὸν ἀντιπαρεξέτεινεν τῷ τείχει
[3, 10]	δέκα μησὶν ἀδιαλείπτως χορηγεῖ, τοὺς	δὲ	λοιποὺς καρποὺς δι' ἔτους ὅλου
[3, 4]	μεταπείθειν Σεπφωρίτας ἀσθενέστερος εὑρεθείς. Παρώξυνεν	δὲ	μᾶλλον τὸν πόλεμον ἐπὶ τὴν
[3, 7]	δισχίλιοι τὸν ἀριθμὸν ὄντες. Κενὴν	δὲ	μαχίμων λογιζόμενος εἶναι τὴν πόλιν
[3, 8]	παῖς ὁ σὸς οὗτος. Δέσμει	δέ	με νῦν ἀσφαλέστερον, καὶ τήρει
[3, 7]	διεσείσθη μὲν τὸ τεῖχος, κραυγὴ	δὲ	μεγίστη παρὰ τῶν ἔνδον ἤρθη
[3, 5]	χωρὶς αἵματος παρατάξεις, τὰς παρατάξεις	δὲ	μεθ' αἵματος μελέτας. Οὐδὲ γὰρ
[3, 7]	ἀνάγκης ἐν πολέμῳ μαχιμώτερον. ~(Γενομένης	δὲ	μεθ' ἡμέραν προσβολῆς τὸ μὲν
[3, 3]	ἱππεῖς ἐν αὐτῇ κατοικεῖν· ἀπὸ	δὲ	μεσημβρίας Σαμαρεῖτίς τε καὶ Σκυθόπολις
[3, 3]	ἡ κεφαλὴ σώματος· αἱ λοιπαὶ	δὲ	μετ' αὐτὴν διῄρηνται τὰς τοπαρχίας.
[3, 7]	λάθοι διαδρὰς ὁ Ἰώσηπος. (Αὐτὸς	δὲ	μετὰ μίαν ἡμέραν ἀναλαβὼν πᾶσαν
[3, 2]	τῶν γειτνιώντων βασιλέων συμμάχους. ~(Ἰουδαῖοι	δὲ	μετὰ τὴν Κεστίου πληγὴν ἐπηρμένοι
[3, 10]	πρότερον πεσοῦσιν ἑξακισχίλιοι ἑπτακόσιοι. ~(Οὐεσπασιανὸς	δὲ	μετὰ τὴν μάχην καθίζει μὲν
[3, 7]	πλῆθος ἐπιστήσας ἐπέτρεψεν βάλλειν, αὐτὸς	δὲ	μετὰ τῶν πεζῶν εἰς τὸ
[3, 3]	τὴν Τυρίων γῆν ὁρίζει. Μηκύνεται	δὲ	μέχρι Μηρὼθ ἀπὸ Θελλᾶ κώμης
[3, 2]	ταχείας καὶ μεταβολῆς ἐλπίδι, τῶν	δὲ	μὴ κοπιώντων ἐν οἷς εὐτύχουν,
[3, 10]	εὖ ἔχοντας χαίρω βλέπων, δέδοικα	δὲ	μή τινι τῶν πολεμίων τὸ
[3, 7]	ἐπὶ τοῦ τείχους ἔβαλλον. Οἱ	δὲ	μήτε κατὰ κόρσης φερομένων τῶν
[3, 9]	ὀλοφύρσεις ἐν τῇ πόλει, πλείστους	δὲ	μισθοῦσθαι τοὺς αὐλητάς, οἳ θρήνων
[3, 3]	ὕονται δὲ τὸ πλέον· γλυκὺ	δὲ	νᾶμα πᾶν διαφόρως ἐν αὐταῖς,
[3, 10]	ἰδεῖν κεκερασμένην μὲν αἵματι, πεπληρωμένην	δὲ	νεκρῶν τὴν λίμνην ἅπασαν· διεσώθη
[3, 9]	ἐπὶ πλεῖστον τὸ πέλαγος, πληρωθῆναι	δὲ	νεκρῶν τὴν παράλιον· καὶ γὰρ
[3, 7]	ἐγκύμονος πληγείσης τὴν γαστέρα, προῄει	δὲ	νέον ἐξ οἰκίας, ἐξέσεισεν ἐφ'
[3, 10]	χιλίοις ὄντας ἀνελεῖν ἐκέλευσεν, τῶν	δὲ	νέων ἐπιλέξας τοὺς ἰσχυροτάτους ἑξακισχιλίους
[3, 8]	ἐχθρῶν ἄρτι κείμενον ὁρῶντι παρῆν	δὲ>	νοεῖν, ὅσον δύναται τύχη, καὶ
[3, 10]	μὲν ἐφικνούμενοι κοντοῖς διέπειρον, οὓς	δὲ	ξιφήρεις ἐπιπηδῶντες εἰς τὰ σκάφη,
[3, 5]	δικάζοιεν, εἴ τινες διαφέροιντο. Τειχίζεται	δὲ	ὁ περίβολος καὶ τὰ ἐν
[3, 7]	ἀμυνόμενοι λείπουσιν τὸν περίβολον, Ἐπιπηδήσαντες	δὲ	οἱ περὶ τὸν Τίτον τῆς
[3, 7]	τοὺς ἐπὶ τοῦ τείχους. Ὁμοῦ	δὲ	οἵ τε καταπέλται τὰς λόγχας
[3, 8]	ἡμῖν οὔτ' ἀναιροῦσιν ἡμᾶς· δειλὸς	δὲ	ὁμοίως ὅ τε μὴ βουλόμενος
[3, 5]	ὁμοίως τοῖς πεζοῖς ἅπασιν. Οὐδενὶ	δὲ	ὅπλων διαλλάττουσιν οἱ περὶ τὸν
[3, 5]	πορεῖαί τε καὶ καταλύσεις, πρὸς	δὲ	ὅπλων διαφοραί, οὐδὲν δὲ ἀπροβούλευτον
[3, 7]	περὶ τὸν Ἰώσηπον ὥρμησαν. Ἁψάμενοι	δὲ	ὅσον αὔης εἶχον ὕλης τριχόθεν
[3, 10]	ἴσοι πρὸς ἀστρατεύτους ἀντιτασσώμεθα; Λογίζεσθε	δέ,	ὅτι καὶ πρὸς γυμνῆτας ὁπλῖται
[3, 7]	τὸν Κέστιον αὐτῶν παρανομίας. Ἐμπίμπρησιν	δὲ	οὐ μόνον αὐτὴν τὴν πόλιν,
[3, 9]	ὑπό τινων πολεμεῖν βιαζομένων. Προσελάσας	δὲ	Οὐαλεριανὸς ἐπεὶ πλησίον ἦν τοῦ
[3, 7]	καὶ εἰκάδι Δαισίου μηνός. (Ἔμειναν	δὲ	οὐδὲ Σαμαρεῖς ἀπείρατοι συμφορῶν· ἀθροισθέντες
[3, 7]	πολλὰ τοὺς Ἰουδαίους ἀνέστελλεν· ἠρέμει	δὲ	οὐδὲ τῶν ἀφετηρίων ὀργάνων τὸ
[3, 10]	αὐτοῖς διὰ τὴν κοινωνίαν. Ἔπεμψεν	δὲ	Οὐεσπασιανὸς καὶ Ἀντώνιον Σίλωνα σὺν
[3, 7]	ἐστρατοπεδευκότες πρὸ τοῦ τείχους· ὡς	δὲ	Οὐεσπασιανὸς τούτοις μὲν τοὺς τοξότας
[3, 7]	μετέωροι πρὸς ταραχὴν ὑπῆρχον. Ἐδόκει	δὲ	Οὐεσπασιανῷ φθάσαι τὸ κίνημα καὶ
[3, 5]	μάχης ἢ τειχίσαι στρατόπεδον. Τὸ	δὲ	οὐκ εἰκαῖον οὐδὲ ἀνώμαλον ἐγείρουσιν
[3, 9]	λῃστρικοῦ στίφους ὁ κορυφαιότατος. Οὐαλεριανὸς	δὲ	οὔτε παρὰ τὰς ἐντολὰς τοῦ
[3, 7]	τοῖς κατόπιν τιτρώσκουσιν ἦσαν. (Ἐπέλιπεν	δὲ	οὔτε Ῥωμαίους ἐν ταῖς κακοπραγίαις
[3, 7]	ἄκρων τοὺς σάκους ἀπέτεμνον. Ἐνεργοῦς	δὲ	οὕτω τῆς ἑλεπόλεως γενομένης καὶ
[3, 7]	ἤδη δίψους προήκοντες ἀπέκαμνον. Διακείμενοι	δὲ	οὕτως οὐκ ἐλάνθανον τοὺς Ῥωμαίους·
[3, 5]	δρᾶσαι μὲν ἀεὶ ταχεῖς, βραδύτατοι	δὲ	παθεῖν εἰσιν, οὐδ' ἔστιν ὅπου
[3, 7]	κατὰ πόδας προσκείμενοι συνεισέπεσον. Ὁρμήσαντας	δὲ	πάλιν εἰς τὸ δεύτερον τεῖχος
[3, 9]	Τίτου τῇ τιμῇ συνεργοῦντος. ~(Τετάρτῃ	δὲ	Πανέμου μηνὸς ἀναζεύξας εἰς Πτολεμαίδα
[3, 8]	καὶ τὰς φυλακὰς κατεσκέπτετο. Φρουρουμένων	δὲ	πανταχόθεν πάντων δι' αὐτὸν ὡς
[3, 10]	τῶν ἱππέων ἀνατρεπόμενοι συνεπατοῦντο. Πολλῶν	δὲ	πανταχοῦ φονευομένων διασκίδνανται καὶ πρὸς
[3, 2]	μὲν ὑπὲρ ὀκτακισχιλίους, οἱ λοιποὶ	δὲ	πάντες ἔφυγον, σὺν οἷς καὶ
[3, 9]	δὲ φίλους ἐθρήνουν, τὸν Ἰώσηπον	δὲ	πάντες, ὡς ἐπὶ τριακοστὴν μὲν
[3, 7]	ἐπὶ τὸν στρατηγὸν συνέθεον. Πρὸ	δὲ	πάντων Τίτος δείσας περὶ τῷ
[3, 6]	καὶ τοῖς ὑποζυγίοις ἄγοντες· κατόπιν	δὲ	πάντων τῶν ταγμάτων> ὁ μίσθιος
[3, 5]	τὸν λαβόντα αἴτιον εἶναι, τῶν	δὲ	παρὰ γνώμην προσπεσόντων σκυθρωπῶν παραμυθίαν
[3, 5]	κοντὸς ἐπιμήκης ἐν χειρί, θυρεὸς	δὲ	παρὰ πλευρὸν ἵππου πλάγιος, καὶ
[3, 7]	δι' αὐτὸν προθύμως, κἂν ἁλῶσιν	δέ,	παραμυθίαν. Πρέπειν δ' αὐτῷ μήτε
[3, 5]	ὢν τύχοι χῶρος, ἐξομαλίζεται· διαμετρεῖται	δὲ	παρεμβολὴ τετράγωνος αὐτοῖς. Καὶ τεκτόνων
[3, 6]	ὁ στρατηγὸς πολλοῖς ἐνειργάσατο, κατάπληξιν	δὲ	πᾶσιν· οἱ μὲν γὰρ περὶ
[3, 7]	ἐπὶ τὸ τεῖχος ἔφερεν. Σκοπὸς	δὲ	πᾶσιν τοῖς ἐχθροῖς γενόμενος καὶ
[3, 7]	ἦν, Ἐλεάζαρος δὲ ἐκαλεῖτο, Σαβὰ	δὲ	πατρὶς αὐτῷ τῆς Γαλιλαίας· ὑπερμεγέθη
[3, 7]	δοκὸς ἱστῷ νηὸς παραπλήσιος· ἐστόμωται	δὲ	παχεῖ σιδήρῳ κατ' ἄκρον εἰς
[3, 4]	βοήθεια, χίλιοι μὲν ἱππεῖς ἑξακισχίλιοι	δὲ	πεζοί, Πλακίδου χιλιαρχοῦντος αὐτῶν ἐν
[3, 7]	ἐπιπέμπει πεντακοσίων μὲν ἱππέων χιλίων	δὲ	πεζῶν. Ὁ δὲ πρὸς τὴν
[3, 7]	πείσεσθαι δεινὸν Ἰωσήπου μένοντος. (Ὁ	δὲ	πειθομένῳ μὲν ἱκετηρίαν ταῦτα νομίσας,
[3, 2]	ὀχυρὸν κώμης Βελζεδὲκ καλουμένης. Οἱ	δὲ	περὶ τὸν Ἀντώνιον ὡς μήτε
[3, 7]	ἐπὶ τὸ τεῖχος ὥρμων. (Οἱ	δὲ	περὶ τὸν Ἰώσηπον καίπερ ἐπ'
[3, 7]	πατρὶς αὐτῷ τῆς Γαλιλαίας· ὑπερμεγέθη	δὲ	πέτραν ἀράμενος ἀφίησιν ἀπὸ τοῦ
[3, 8]	ἀποτροπὴν τῆς αὐτοχειρίας ἔλεγεν· οἱ	δὲ	πεφραγμένας ἀπογνώσει τὰς ἀκοὰς ἔχοντες
[3, 1]	ἐμπειρίας τὴν ἡλικίαν ὁρῶν, μέγα	δὲ	πίστεως αὐτοῦ τοὺς υἱοὺς ὅμηρον
[3, 9]	μὲν τὴν πρὸς Ῥωμαίους, τὸ	δὲ	πλέον ἔχθει τῶν κατεστραμμένων· διὸ
[3, 7]	μέχρι μέν τινος ἀπημύναντο, περισχεθέντες	δὲ	πλήθει τῶν πολεμίων ὀψὲ παρεῖσαν
[3, 8]	κολάζειν ἐβόων τὸν πολέμιον, τῶν	δὲ	πλησίον ἀνάμνησις αὐτοῦ τῶν ἔργων
[3, 10]	κεκυκλωμένων αὐτοῖς τῶν ἁλιάδων. Ἐκχεόμενοι	δὲ	πολλοὶ μὲν ἐν αὐτῇ κατηκοντίζοντο
[3, 3]	συνεχής ἐστιν καρποφόρος, ἡ Περαία	δὲ	πολὺ μὲν μείζων, ἔρημος δὲ
[3, 10]	τὴν πόλιν, ἐὰν ταχύνωμεν· δεῖ	δὲ	πόνου πρὸς τῷ τάχει καὶ
[3, 7]	τούτοις μὲν εἶκον κακούμενοι, τῶν	δὲ	πόρρω βαλλομένων ἐνδοτέρω γινόμενοι προσέκειντο
[3, 9]	δὲ πρὸς ταῖς πέτραις, πολλὰς	δὲ	πρὸς ἀντίον κῦμα βιαζομένας εἰς
[3, 2]	τὸ τεῖχος ὠθουμένους ἀνέστειλεν. Οἱ	δὲ	πρὸς ἐμπείρους πολέμων ἄπειροι καὶ
[3, 5]	πρὸς ἕω μὲν Εὐφράτης, ὠκεανὸς	δὲ	πρὸς ἑσπέραν, μεσημβρινὸν δὲ Λιβύης
[3, 8]	δοκεῖ σοι τῷ κτίσαντι, μετέβη	δὲ	πρὸς Ῥωμαίους ἡ τύχη πᾶσα,
[3, 9]	τῶν νεῶν αὐτόθι συνήραξεν, τὰς	δὲ	πρὸς ταῖς πέτραις, πολλὰς δὲ
[3, 7]	ἱππέων χιλίων δὲ πεζῶν. Ὁ	δὲ	πρὸς τὴν πόλιν ἐλθὼν διὰ
[3, 10]	μετ' αὐτὸν οἱ λοιποί. Δέος	δὲ	πρὸς τὴν τόλμαν αὐτοῦ τοῖς
[3, 7]	προεξασθενεῖν τοῦ βάθους, ἀπὸ βορέου	δὲ	προσιτὴ μόνον, καθ' ὃ λήγοντι
[3, 10]	οὐκ ἂν ὑπομείναιμι λειφθείς. Ὑμεῖς	δὲ	πῶς οὐκ ἂν αἰσχύνοισθε προκινδυνεύοντος
[3, 5]	σφάλλονται μὲν ἥκιστα, κἂν πταίσωσι	δέ,	ῥᾳδίως ἀναλαμβάνουσι τὰ σφάλματα. Ἡγοῦνταί
[3, 7]	ἀπὸ τοῦ δεκάτου τάγματος, τοσούτῳ	δὲ	ῥοίζῳ καὶ βίᾳ τοῖς Ῥωμαίοις
[3, 8]	ἤγετο ὑπὸ τοῦ> Νικάνορος. Οἱ	δὲ	Ῥωμαῖοι πάντες ἐπὶ θέαν αὐτοῦ
[3, 10]	εἰς τοὺς σφετέρους ἀνέφευγον· ἐπιδιώξαντες	δὲ	Ῥωμαῖοι συνελαύνουσιν αὐτοὺς εἰς τὰ
[3, 3]	Φιλαδελφηνῇ καὶ Γεράσοις ἀποτέμνεται. (Ἡ	δὲ	Σαμαρεῖτις χώρα μέση μὲν τῆς
[3, 5]	δ' ἀκοαὶ μὲν παραγγέλμασιν, ὄψεις	δὲ	σημείοις, ἔργοις δὲ χεῖρες. Ὅθεν
[3, 7]	αὐτῶν ἐκέλευσεν τὰς ἐξόδους. (Τοῖς	δὲ	σίτου μὲν πλῆθος ἦν ἔνδον
[3, 4]	τῶν ἀπὸ Συρίας ἱππέων. Τῶν	δὲ	σπειρῶν αἱ δέκα μὲν εἶχον
[3, 8]	τὸν μὲν ὀνομαστὶ καλῶν, τῷ	δὲ	στρατηγικώτερον ἐμβλέπων, τοῦ δὲ δρασσόμενος
[3, 9]	σωτῆρα καὶ εὐεργέτην ἀνακαλοῦντες. Τῆς	δὲ	στρατιᾶς τριβομένης περὶ τὴν τῶν
[3, 7]	ἐξηγεῖτο πρὸς τὴν πολιορκίαν. Τῶν	δὲ	στρατιωτῶν κλίμακας πάντοθεν τῷ τείχει
[3, 9]	καὶ οἱ μὲν ξένους, οἱ	δὲ	συγγενεῖς, οἱ δὲ φίλους ἐθρήνουν,
[3, 7]	ἐπιθήσοντα τῇ νίκῃ τέλος. Ὁ	δὲ	συμβαλὼν ὑπολείπεσθαί τινα πόνον μετὰ
[3, 6]	καὶ ταῖς φυγαῖς ἐναποκάμνον, ὁρῶν	δὲ	συμφεῦγον ἀεὶ τὸ μάχιμον εἰς
[3, 10]	τῆς ναυμαχίας τὸ τέλος, ἀπέθανον	δὲ	σὺν τοῖς ἐπὶ τῆς πόλεως
[3, 4]	οἳ παμπληθεῖς μὲν εἵποντο, διὰ	δὲ	συνάσκησιν πολεμικὴν οὐκ ἂν ἀποτάσσοιντο
[3, 10]	τὴν λίμνην ἀνταρκέσειν ἐπανήγετο. Τοῖς	δὲ	συνελαυνομένοις οὔτ' ἐπὶ γῆν διαφεύγειν
[3, 7]	πειρωμένων, ἔγγιον προσαγαγόντες ἔβαλλον· ὁμοίως	δὲ	συνήγγιζον οἱ τοξόται καὶ σφενδονῆται.
[3, 10]	φθάνων κατὰ στόμα διήλαυνεν, πολλοὺς	δὲ	συνηλοία περὶ ἀλλήλοις πεσόντας ἐμπηδῶν,
[3, 7]	βελῶν εἴξωσιν τῆς εἰσόδου. ~(Ἰώσηπος	δὲ	συνιεὶς τὴν ἐπίνοιαν ἐπὶ μὲν
[3, 9]	μὲν ἄλλο πᾶν ὀρθίῳ, βραχὺ	δὲ	συννεύοντι κατὰ τὰς κεραίας ἑκατέρωθεν·
[3, 10]	ἐπιπηδῶντες εἰς τὰ σκάφη, τινὰς	δὲ	συντρεχούσαις ταῖς σχεδίαις ἐναποληφθέντας μέσους
[3, 4]	τοῖς ἅμα αὐτῷ τάγμασιν, ἦν	δὲ	τὰ ἐπισημότατα τὸ πέμπτον καὶ
[3, 8]	παρελύοντο μὲν αἱ δεξιαί, περιωλίσθανεν	δὲ	τὰ ξίφη, καὶ πολλοὶ τὰς
[3, 7]	ὡς μηδὲν ταύτῃ βλαβησομένους, εἰς	δὲ	τὰ παρερρωγότα τοῦ τείχους τοὺς
[3, 9]	γινομένην πλήθους ἐξέλυσεν ἡσυχίᾳ· τῶν	δὲ	ταγμάτων τὰ μὲν δύο χειμερίσοντα
[3, 7]	τοὺς σάκκους τῶν ὕπερθεν, ὑποβαλλόντων	δὲ	ταῖς ἐμβολαῖς, ὡς μηδὲν κατ'
[3, 10]	ἅπασαν· διεσώθη γὰρ οὐδείς. Δεινὴ	δὲ	ταῖς ἑξῆς ἡμέραις περιεῖχε τὴν
[3, 9]	αὐτοῦ βλασφημιῶν ἡ πόλις. Παρωξύνοντο	δὲ	ταῖς πληγαῖς καὶ προσεξεκαίοντο ταῖς
[3, 9]	οἳ θρήνων αὐτοῖς ἐξῆρχον. (Ὡς	δὲ	τἀληθῆ διεκαλύπτετο τῷ χρόνῳ καὶ
[3, 7]	μετὰ κινδύνων ἀνείργειν ἔχοντες. (Κατὰ	δὲ	τὰς αὐτὰς ἡμέρας Οὐεσπασιανὸς ἐπί
[3, 2]	στρατηγὸς εἰς τὰ μέλλοντα. (Οὐεσπασιανὸς	δὲ	τὰς δυνάμεις ἀναλαβὼν ἐκ τῆς
[3, 7]	φαρέτρας κενώσωσιν οἱ τοξόται. βαλλόντων	δὲ	τὰς ἐπιβατηρίους μηχανὰς αὐτοὺς προπηδᾶν
[3, 10]	περὶ ἀλλήλοις πεσόντας ἐμπηδῶν, πᾶσιν	δὲ	τὰς πρὸς τὸ τεῖχος φυγὰς
[3, 7]	τοῖς γειτνιῶσι κακοῖς ἐσωφρονίζοντο, πρὸς	δὲ	τὰς Ῥωμαίων εὐπραγίας ἐν ἀλογίστῳ
[3, 9]	ᾔει πρὸς τὴν πόλιν. Οἱ	δὲ	τάς τε πύλας ἀνοίγουσιν αὐτῷ
[3, 7]	οἱ τοξόται καὶ σφενδονῆται. Διὰ	δὲ	ταῦτα μηδενὸς τῶν περιβόλων ἐπιβῆναι
[3, 10]	ἐπὶ Τιβεριάδα φερούσης ὁδοῦ. Τῶν	δὲ	ταχέως πιστευσάντων οἷς ἤθελον καὶ
[3, 10]	μήθ' ὑπονοστοῦν μήθ' ὑπερχεόμενον. Ἀγνοούμενος	δὲ	τέως ὁ Ἰορδάνης ἐντεῦθεν ἄρχεσθαι
[3, 7]	καθύπερθεν τῶν πολεμίων ὄντων, κυκλωσάμενος	δὲ	τῇ δυνάμει πᾶσαν τὴν ὑπόρειον
[3, 7]	συμμείναντας εἰς Τιβεριάδα καταφεύγει. ~(Οὐεσπασιανὸς	δὲ	τῇ πόλει τῶν Γαδάρων ἐπελθὼν
[3, 7]	οὖν οὕτως ὀχυρότητος Ἰωταπάτη· (Οὐεσπασιανὸς	δὲ	τῇ τε φύσει τοῦ χωρίου
[3, 7]	δι' ὅλης ὡδευκότες ἡμέρας, διπλῇ	δὲ	τῇ φάλαγγι κυκλοῦνται τὴν πόλιν
[3, 6]	Πτολεμαίδι συνέτασσεν τὰς δυνάμεις, ὁ	δὲ	τὴν Γαλιλαίαν κατατρέχων Πλάκιδος ἐπεὶ
[3, 10]	τὴν Ἀσφαλτῖτιν ἔξεισι λίμνην. (Παρατείνει	δὲ	τὴν Γεννησὰρ ὁμώνυμος χώρα θαυμαστὴ
[3, 7]	μακρὰν ὁρῶν ἀνθέξειν, ἐν ἀπόρῳ	δὲ	τὴν ἑαυτῶν σωτηρίαν εἰ μένοι,
[3, 8]	εἰ τοῖς Ῥωμαίοις ἐνδιδοίη. ~(Δείσας	δὲ	τὴν ἔφοδον ὁ Ἰώσηπος καὶ
[3, 7]	ὑπὸ τῶν Ῥωμαίων μηχανάς. (Ὑπὸ	δὲ	τὴν ἕω Οὐεσπασιανὸς ἐπὶ τὴν
[3, 5]	τι γίνεται δίχα παραγγέλματος. Ὑπὸ	δὲ	τὴν ἕω τὸ στρατιωτικὸν μὲν
[3, 7]	τὸν μὲν φυλάσσειν ἐκέλευσεν, ἐπὶ	δὲ	τὴν κατάληψιν τῆς πόλεως παρεσκεύαζε
[3, 7]	ἱππεῖς πεζοὺς δὲ δισχιλίους. Ὁ	δὲ	τὴν μὲν πόλιν δυσάλωτον καταλαβών,
[3, 7]	πόλεως παρεσκεύαζε τὴν στρατιάν. (Κατὰ	δὲ	τὴν μηνυθεῖσαν ὥραν ᾔεσαν ἡσυχῆ
[3, 10]	οἱ βοηθήσοντες καὶ πλησίον· ἁρπάσαι	δὲ	τὴν νίκην δυνάμεθα, καὶ χρὴ
[3, 7]	τὰς κλίμακας οὐ προσεῖχεν, ἀπεκαραδόκει	δὲ	τὴν ὁρμὴν τῶν βελῶν. (Ὁμοῦ
[3, 9]	ἀθρόοι καταβοῶντες ἠξίουν κολάζειν. Οὐεσπασιανὸς	δὲ	τὴν περὶ τούτου δέησιν ὡς
[3, 7]	πρὸς τὴν Ἰωταπάταν ἀφικνεῖται. Ἀναλαβὼν	δὲ	τὴν στρατιὰν εἰς τὸ προσάρκτιον
[3, 7]	πρότερον μάχας συνηριθμήθησαν τετρακισμύριοι. Οὐεσπασιανὸς	δὲ	τήν τε πόλιν κατασκάψαι κελεύει
[3, 3]	ἀρχὴ μέχρι Βακὰ κώμης· αὕτη	δὲ	τὴν Τυρίων γῆν ὁρίζει. Μηκύνεται
[3, 10]	ἢ διακωλύειν οὐδεὶς ὑπέμεινεν, λιπόντες	δὲ	τὴν φρουρὰν οἱ μὲν περὶ
[3, 9]	ἀφεστάναι δὲ ἠγγέλλοντο Ταριχέαι, μοῖρα	δὲ	τῆς Ἀγρίππα βασιλείας ἦσαν ἀμφότεραι,
[3, 7]	ὑπὸ σφίσι τεταγμένους εἰσῆγον. Κατειλημμένης	δὲ	τῆς ἄκρας καὶ τῶν πολεμίων
[3, 10]	ἄλλως, οὐ στρατιὰ λέγοιντο· τὰ	δὲ	τῆς ἡμετέρας ἐμπειρίας καὶ τάξεως
[3, 3]	ἐπιλήγει τῆς Ἀκραβετηνῶν τοπαρχίας· φύσιν	δὲ	τῆς Ἰουδαίας κατ' οὐδὲν διάφορος.
[3, 2]	πρώταις ὁρμαῖς ἐγγίων ἔδοξεν. Ἐξηγοῦντο	δὲ	τῆς καταδρομῆς τρεῖς ἄνδρες ἀλκήν
[3, 8]	διηρεύνων καὶ τοὺς ἀποκρύφους. Ὁ	δὲ	τῆς πόλεως ἁλισκομένης δαιμονίῳ τινὶ
[3, 9]	ἀνέμου τῆς θαλάσσης ἐξωθουμένοις, Ῥωμαίων	δὲ	τῆς πόλεως· Καὶ πολλὴ μὲν
[3, 7]	κἂν ἁλίσκωνται, συναπολεῖσθαι περιττῶς, ἐκδὺς	δὲ	τῆς πολιορκίας ἔξωθεν αὐτοὺς ὠφελήσειν
[3, 10]	οὔπω φερομένων εἰς ὅπλα. Κατακούσας	δὲ	τῆς ταραχῆς Τίτος, οὐ γὰρ
[3, 7]	ὑπὸ τοῦ δίψους ἀποθανεῖν, πολλοὺς	δὲ	τῆς τοιαύτης ἀπωλείας τὸ δουλεύειν
[3, 7]	πόλεως αὐτῶν ἀντιπερισπάσειν. Οὐχ ὁρᾶν	δέ,	τί παρακαθεζόμενος αὐτοῖς χρήσιμος εἴη
[3, 2]	τινά, Χάαλλις καλεῖται, συνέφυγον. Ὀλίγοι	δέ	τινες καὶ τῶν Ῥωμαίων ἐπὶ
[3, 5]	πρὸς τοὺς πολέμους χρήσιμον. Εἰ	δέ	τις αὐτῶν καὶ εἰς τὴν
[3, 7]	Ἰουδαίοις ἐγείρει τὰ φρονήματα. Οὐεσπασιανῷ	δέ	τις εὐαγγελίζεται τὴν μετάβασιν τοῦ
[3, 7]	Ῥωμαίων ὑπερήρθη τὸ τεῖχος, αὐτομολεῖ	δέ	τις πρὸς τὸν Οὐεσπασιανὸν τῆς
[3, 8]	εἶναι δοκεῖ καὶ ἄπιστος, εἰ	δέ	τις τοῦ σφετέρου σώματος ἐκβάλλει
[3, 4]	Ἰωσήπου τειχισθεῖσαι πόλεις ἦσαν. (Ὁ	δὲ	Τίτος περαιωθεὶς ἀπὸ τῆς Ἀχαίας
[3, 10]	ταύτῃ πειρωμένους ἐκβοηθεῖν περιέσχον, ὁ	δὲ	Τίτος πρῶτος τὸν ἵππον ἤλαυνεν
[3, 7]	κέρως τὸν Τραιανὸν ἵστησιν, αὐτὸς	δὲ	τὸ δεξιὸν ἔχων ἐξηγεῖτο πρὸς
[3, 9]	τὴν Ἰωταπάτην ὥσπερ εἶχεν, ἐσχεδιασμένον	δὲ	τὸ κατὰ τὸν Ἰώσηπον πάθος
[3, 5]	ἐξίστησιν οὔτε δαπανᾷ πόνος, ἕπεται	δὲ	τὸ κρατεῖν ἀεὶ κατὰ τῶν
[3, 3]	ὅσον οὐδαμοῦ φύσει διψάδες, ὕονται	δὲ	τὸ πλέον· γλυκὺ δὲ νᾶμα
[3, 7]	ἅμα τοῖς δυνατοῖς ἐβουλεύετο. Συναισθόμενοι	δὲ	τὸ πλῆθος καὶ περιχυθὲν αὐτῷ
[3, 7]	ὡς ἂν μὴ καταπλαγεῖεν, πρὸς	δὲ	τὸ πλῆθος τῶν βελῶν συνοκλάσαντας
[3, 10]	ἐπὶ γῆς πολεμίοις διεναυμάχουν· Οὐεσπασιανὸς	δὲ	τὸ πολὺ πλῆθος αὐτῶν ἠθροισμένον
[3, 7]	ποτὸν αὐτοῖς διένειμεν εὐθέως. Οἱ	δὲ	τὸ ταμιεύεσθαι χαλεπώτερον ἐνδείας ὑπελάμβανον,
[3, 7]	δ' ἔκλεισαν οἱ σφέτεροι, μέσοι	δὲ	τοῖν δυοῖν κατειλούμενοι περιβόλων βύζην,
[3, 10]	μὲν ἐπιβαίνοντες τῶν σκαφῶν, οἱ	δὲ	τοῖς ἀναχθεῖσιν προσπίπτειν πειρώμενοι. Πολὺς
[3, 7]	μετακεκίνητο τῶν πάλαι φυλακῶν, πρὸς	δὲ	τοῖς βεβλημένοις τείχεσιν τοὺς πολεμίους
[3, 5]	βουλὴ μὲν ἄρχει παρατάξεως, ἕπεται	δὲ	τοῖς βεβουλευμένοις στρατὸς οὕτω δραστήριος,
[3, 7]	πολλοὶ μὲν τοῖς ἀλλήλων, πολλοὶ	δὲ	τοῖς ἰδίοις περιεπείροντο ξίφεσιν, ἄπειροι
[3, 10]	μὲν ἀντέσχον ταῖς ἐμβολαῖς, νυσσόμενοι	δὲ	τοῖς κοντοῖς καὶ τῷ ῥοίζῳ
[3, 9]	τῶν κυμάτων καλυπτόμενοι διεφθείροντο, πολλοὶ	δὲ	τοῖς ναυαγίοις ἐμπλεκόμενοι· τινὲς δὲ
[3, 1]	ἑσπέραν ὑπὸ Γερμανῶν ταρασσομένην, προσκτησάμενον	δὲ	τοῖς ὅπλοις Βρεττανίαν τέως λανθάνουσαν,
[3, 7]	τὸ τῶν Ἰουδαίων πλῆθος. Συμπεσόντες	δὲ	τοῖς Ῥωμαίοις ἀθρόοι τοῦ μὲν
[3, 9]	τὴν ἀρχαιότητα τοῦ μύθου, τύπτων	δὲ	τὸν αἰγιαλὸν ἐναντίος βορέας καὶ
[3, 9]	τὸ τῶν Ῥωμαίων στρατόπεδον, ἐπαγόμενοι	δὲ	τὸν βασιλέα προσπίπτουσιν ἱκέται Οὐεσπασιανῷ,
[3, 5]	πρόθυμον ἕτοιμοι λέγοντες εἶναι, φθάνουσιν	δὲ	τὸν ἐπερωτῶντα, καί τινος ἀρηίου
[3, 8]	ἡγεμονίας ἔτει Πανέμου νουμηνίᾳ. ~(Ῥωμαῖοι	δὲ	τὸν Ἰώσηπον ἀναζητοῦντες κατά τε
[3, 8]	δι' ἑτέρων σημείων προδεικνύντος. Ἀτρεκῆ	δὲ	τὸν Ἰώσηπον καὶ ἐν ἄλλοις
[3, 8]	αὐτίκα πλήξων δῆλος ἦν. Ὁ	δὲ	τὸν μὲν ὀνομαστὶ καλῶν, τῷ
[3, 7]	ὁρῶντες ἐκ χειρὸς βέλει, πυρὶ	δὲ	τὸν περὶ αὐτοῖς σίδηρον ἀνάλωτον,
[3, 8]	ὄψιν οὐκ ἐνέδωκεν αὐτοῦ. Μάλιστα	δὲ	τὸν Τίτον ἐξαιρέτως τό τε
[3, 9]	ἡγήσασθαι τῆς πόλεως ὅλης· φείσασθαι	δὲ	τοῦ δήμου Ῥωμαίοις φίλα φρονοῦντος
[3, 8]	ἄνδρα φίλον ὑπήκουσεν ἐλθεῖν. (Ἐνδοιάζοντος	δὲ	τοῦ Ἰωσήπου καὶ πρὸς τὸν
[3, 2]	περιίδοιεν, ὑποπιμπρᾶσι τὸ τεῖχος. Φλεγομένου	δὲ	τοῦ πύργου Ῥωμαῖοι μὲν ἀναχωροῦσι
[3, 5]	τὰς ἀνακλήσεις ὑποχωροῦσιν ἀθρόοι. (Ἐξιέναι	δὲ	τοῦ στρατοπέδου δέον ὑποσημαίνει μὲν
[3, 10]	πολλαπλασίους ποιεῖ τὰ πλεονεκτήματα, πολὺ	δὲ	τοῦ τῶν πολεμίων ἀριθμοῦ παραιρεῖται
[3, 7]	αἱ τῶν Ἰουδαίων παραδύσεις. ~(Ἐγειρομένου	δὲ	τοῦ χώματος ἤδη καὶ ταῖς
[3, 10]	Ἀλεξανδρέων λίμνην κορακίνῳ παραπλήσιον. Μῆκος	δὲ	τοῦ χωρίου παρατείνει κατὰ τὸν
[3, 4]	μὲν ἀεὶ τὸ μάχιμον, ἀνδραποδιζόμενοι	δὲ	τοὺς ἀσθενεῖς. Πυρὶ δὲ ἡ
[3, 7]	μὲν πόλεως ἐκράτησαν ταχέως, πρὸς	δὲ	τοὺς ἔνδον αὐτοῖς συστραφέντας καρτερὰ
[3, 7]	καὶ διπλῷ περιβόλῳ τετείχιστο, προαπηντηκότας	δὲ	τοὺς ἐξ αὐτῆς ἑτοίμους εἰς
[3, 10]	τοὺς μὲν αἰτίους ἀνελών, οἰκτείρας	δὲ	τοὺς ἐπιχωρίους ἀνεπαύσατο φόνου. Καὶ
[3, 10]	ἕκαστος εἶχεν τάχους ἔφευγον. Τίτος	δὲ	τοὺς μὲν κατόπιν προσκείμενος ἀνῄρει,
[3, 10]	δυνάμεως αὐτῷ δεῖν λέγων. Αὐτὸς	δὲ	τοὺς μὲν πλείους τῶν ἱππέων
[3, 7]	ἀπὸ τοῦ τείχους βολαῖς· οἱ	δὲ	τοὺς πλησίον ὄχθους ἀνασπῶντες γῆν
[3, 10]	ἀριθμοῦ παραιρεῖται τὰ ἐλαττώματα> Κατορθοῖ	δὲ	τοὺς πολέμους οὐ πλῆθος ἀνθρώπων,
[3, 7]	ἀφετηρίων ὀργάνων τὰ κουφότερα, πρὸς	δὲ	τοὺς ῥωμαλεωτάτους σφενδονήτας· οἳ μὴ
[3, 6]	χωρίζεσθαι τῶν κινδύνων ἔκρινεν Ἀναλαβὼν	δὲ	τοὺς συμμείναντας εἰς Τιβεριάδα καταφεύγει.
[3, 7]	δεκάτου τάγματος ὀλίγους ἄγων· ἀποσφάξαντες	δὲ	τοὺς φύλακας εἰσίασιν εἰς τὴν
[3, 5]	ἐπὶ τοὺς ἑκατοντάρχας ἕκαστοι, πρὸς	δὲ	τοὺς χιλιάρχους οὗτοι συνίασιν ἀσπασόμενοι,
[3, 7]	πόλιν ὁρμῆς ἀνήσειν. Οὐκ ἔπειθεν	δὲ	τούτοις, ἀλλὰ μᾶλλον ἐξέκαυσεν τὸ
[3, 7]	ἀφετηρίων ὀργάνων τὸ πλῆθος. Οἱ	δὲ	τούτοις μὲν εἶκον κακούμενοι, τῶν
[3, 9]	πεδιὰς οὖσα καὶ παράλιος. (Ἐν	δὲ	τούτῳ συναθροισθέντες οἵ τε κατὰ
[3, 10]	καὶ τούτους σώζειν ἐσκέπτετο. Φαμένων	δὲ	τούτων βλαβερὰν ἔσεσθαι τὴν ἄφεσιν
[3, 7]	μὲν διαπείρεται βέλεσιν, πρὸς οὐδὲν	δὲ	τούτων ἐπιστραφείς, ὅτε τὸ τεῖχος
[3, 7]	στρατηγὸς περὶ δείλην ἀνεκάλει. Ἔπεσον	δὲ	τούτων μὲν οὐκ ὀλίγοι καὶ
[3, 8]	δέχεται τὰς ψυχὰς σκοτεινότερος, ὁ	δὲ	τούτων πατὴρ θεὸς εἰς ἐγγόνους
[3, 7]	ἐκ τῆς ἁλώσεως διαλαθεῖν. Κατόπιν	δὲ	τούτων περιέστησεν τοὺς τοξότας ἔχειν
[3, 6]	ταλαιπωροῖτο δυσποροῦν τὸ στράτευμα. Κατόπιν	δὲ	τούτων τάς τε ἰδίας καὶ
[3, 5]	τῶν ἡγεμόνων σκηνὰς τίθενται, μεσαίτατον	δὲ	τούτων τὸ στρατήγιον ναῷ παραπλήσιον·
[3, 9]	αὐτῆς τὸν Ἀγρίππαν ἑώρα. Λαβόντων	δὲ	τούτων τῷ δήμῳ δεξιὰς οἱ
[3, 7]	ἀπὸ τῶν γεφυρωμάτων ἔπιπτον· οἱ	δὲ	τραπέντες εἰς τοὺς σφετέρους πρόσω
[3, 2]	τε καὶ Σίλας· οἱ λοιποὶ	δὲ	τραυματίαι τὸ πλέον σὺν τῷ
[3, 7]	προσυψῶσαι μὲν τὰ χώματα, πύργους	δὲ	τρεῖς πεντήκοντα ποδῶν τὸ ὕψος
[3, 8]	μὲν οὖν ἡμέραις διαλανθάνει, τῇ	δὲ	τρίτῃ γυναικὸς ἁλούσης τῶν ἅμα
[3, 10]	κατὰ τῶν ἀφέντων ἐγίνωσκεν, τὸν	δὲ	τρόπον αὐτῶν τῆς ἀναιρέσεως διενοεῖτο.
[3, 3]	τὸ πάλαι μὲν Γαλιλαίων, νῦν	δὲ	Τυρίων ὄρος· ᾧ προσίσχει Γαβαά,
[3, 7]	ἀνάγκης πολεμοῦσιν, ἀλλὰ προσκτωμένοις. Τοῖς	δὲ	τῶν Ἀράβων τοξόταις καὶ τοῖς
[3, 9]	ἐφεστῶτες οἱ Ῥωμαῖοι διέφθειρον. Ἀριθμὸς	δὲ	τῶν ἐκβρασθέντων σωμάτων τετρακισχίλιοι πρὸς
[3, 10]	μὴ διαφυγεῖν ἔφθασαν ἀντιτασσομένων, ἀμαχητὶ	δὲ	τῶν ἐπιχωρίων· κατὰ γὰρ ἐλπίδα
[3, 7]	ἐγίνοντο τῶν Ῥωμαίων ἀδιάλειπτοι, ἐκδρομαὶ	δὲ	τῶν Ἰωταπατηνῶν καὶ τειχομαχίαι καρτερώτεραι,
[3, 10]	τοῖς ἀναχθεῖσιν προσπίπτειν πειρώμενοι. Πολὺς	δὲ	τῶν κατὰ τὴν πόλιν ἦν
[3, 7]	ἓξ ὡρῶν ἀντεῖχον μαχόμενοι, δαπανηθέντων	δὲ	τῶν μαχίμων τὸ λοιπὸν πλῆθος
[3, 5]	ἐξ ἴσου διαστήματος κεκοσμημένος. Ἐπὶ	δὲ	τῶν μεταπυργίων τούς τε ὀξυβελεῖς
[3, 7]	ἀμείβειν οὐκ ἔχοντες, τὸ κεκμηκὸς	δὲ	τῶν Ῥωμαίων ἀκραιφνεῖς διεδέχοντο καὶ
[3, 10]	εἰ δέοι, διαναυμαχεῖν ἐξηρτυμένα. Περιβαλλομένων	δὲ	τῶν Ῥωμαίων τὸ στρατόπεδον οἱ
[3, 5]	ἐν ταῖς ἴλαις ἱππέων· Κλήρῳ	δὲ	τῶν ταγμάτων ἀεὶ τὸ λαχὸν
[3, 7]	νύκτας πολεμῶν οὐκ ἔκαμνεν. (Οὐεσπασιανὸς	δὲ	τῶν τε> Ῥωμαίων κακουμένων ταῖς
[3, 7]	αὐτοὺς ἐφρούρει τῆς ἡμέρας. Συνέβη	δὲ	ὕδατος ἀπορουμένων τῶν Σαμαρέων ἐκφλεγῆναι
[3, 7]	ἄλλων πλὴν ἁλὸς ἁπάντων, ἔνδεια	δὲ	ὕδατος ὡς ἂν πηγῆς μὲν
[3, 7]	τοῖς καταρριφθεῖσιν φυλακήν, οἱ λοιποὶ	δὲ	ὑπ' ἀθρόων βιαζόμενοι τῶν βελῶν
[3, 8]	παρ' οἷς οὕτως ἐπολέμησας, σώζεσθαι	δὲ	ὑπ' ἐκείνων, κἂν ᾖ βέβαιον,
[3, 1]	ἔκπληξις ἐμπίπτει καὶ δέος, φανερῶς	δὲ	ὑπερηφάνει καὶ προσωργίζετο, στρατηγῶν μὲν
[3, 7]	σταυροῖς ἑκατέρωθεν ἑδραίοις ὑπεστηριγμένης. Ἀνωθούμενος	δὲ	ὑπὸ πλήθους ἀνδρῶν εἰς τὸ
[3, 7]	τοῖς ἰδίοις περιεπείροντο ξίφεσιν, ἄπειροι	δὲ	ὑπὸ Ῥωμαίων ἔπιπτον οὐδὲ ὅσον
[3, 10]	τῷ Ἀγρίππα πλούτῳ κεκοσμημένον· ἀρχόμενος	δὲ	φανεροῦ ῥεύματος ὁ Ἰορδάνης ἀπὸ
[3, 10]	τῶν δὲ διεκπαίων ἀθρόων, οὓς	δὲ	φθάνων κατὰ στόμα διήλαυνεν, πολλοὺς
[3, 7]	δεκάτου τραπέντος τάγματος, οἱ λοιποὶ	δὲ	φθάσαντες καὶ τὰ ὄργανα καὶ
[3, 3]	Ἀραβίᾳ τε καὶ Σιλωνίτιδι, πρὸς	δὲ	Φιλαδελφηνῇ καὶ Γεράσοις ἀποτέμνεται. (Ἡ
[3, 9]	ξένους, οἱ δὲ συγγενεῖς, οἱ	δὲ	φίλους ἐθρήνουν, τὸν Ἰώσηπον δὲ
[3, 7]	τὸ τεῖχος ἀδιαλείπτως τυπτόμενον· Οἱ	δὲ	φραξάμενοι τοῖς σώμασι καὶ τοῖς
[3, 7]	μὲν ἱκετηρίαν ταῦτα νομίσας, βιαζομένῳ	δὲ	φρουράν, πολὺ δ' αὐτοῦ τῆς
[3, 2]	κηδείαν αὐτὸν ἐρευνῶσιν ὑποφθέγγεται. Προελθὼν	δὲ	χαρᾶς ἀνελπίστου πάντας ἐπλήρωσεν Ἰουδαίους
[3, 5]	παραγγέλμασιν, ὄψεις δὲ σημείοις, ἔργοις	δὲ	χεῖρες. Ὅθεν δρᾶσαι μὲν ἀεὶ
[3, 4]	ἐφ' ἣν ἔσταλτο δύναμιν, συντόνῳ	δὲ	χρώμενος πορείᾳ διὰ τάχους εἰς
[3, 7]	ἐβουλεύετο περὶ τῆς προσβολῆς. Δόξαν	δὲ	χῶσαι τὸ προσιτὸν τοῦ τείχους
[3, 6]	ὁρμῆς ἀτονώτερος εὑρεθεὶς φεύγει. (Οὐεσπασιανὸς	δὲ	ὡρμημένος αὐτὸς ἐμβαλεῖν εἰς τὴν
[3, 7]	τοὺς τὰ γράμματα κομίζοντας. (Οὐεσπασιανὸς	δὲ	ὡρμημένος ἐξαιρεῖν τὴν Ἰωταπάταν, πέπυστο
[3, 9]	ἐποίουν τὰ τῇδε πελάγη. Οὐεσπασιανὸς	δὲ	ὡς ἔγνω τὴν σύνταξιν αὐτῶν,
[3, 9]	δὲ τοῖς ναυαγίοις ἐμπλεκόμενοι· τινὲς	δὲ	ὡς κουφοτέρῳ τὴν θάλατταν ἔφθανον
[3, 9]	δεύτερον ὑπὸ Ῥωμαίοις ἑάλω. Οὐεσπασιανὸς	δὲ	ὡς μὴ πάλιν οἱ πειραταὶ
[3, 8]	χεῖρας ἑκὼν καὶ ζῶ, μαρτύρομαι	δὲ	ὡς οὐ προδότης, ἀλλὰ σὸς
[3, 7]	ἀγρυπνίᾳ διηνεκεῖ καὶ μάχαις ἐπαλλήλοις	δεδαπανημένοι	δυνατοὶ μὲν εἶεν οὐδὲ βιαζομένους
[3, 8]	πᾶσιν καὶ ἐκ φθαρτῆς ὕλης	δεδημιούργηται,	ψυχὴ δὲ ἀθάνατος ἀεὶ καὶ
[3, 7]	τόν τε υἱὸν ὁ πατὴρ	δεδιότα	καὶ τὴν στρατιὰν ἔπαυσεν τοῦ
[3, 10]	ὑμᾶς εὖ ἔχοντας χαίρω βλέπων,	δέδοικα	δὲ μή τινι τῶν πολεμίων
[3, 8]	ἆρ' οὐχὶ θάνατον; εἶθ' ὃν	δεδοίκαμεν	ἐκ τῶν ἐχθρῶν ὑποπτευόμενον ἑαυτοῖς
[3, 8]	μὴ δέῃ. Τί δὲ καὶ	δεδοικότες	πρὸς Ῥωμαίους οὐκ ἄνιμεν; ἆρ'
[3, 8]	κυβερνήτην ἡγοῦμαι δειλότατον, ὅστις χειμῶνα	δεδοικὼς	πρὸ τῆς θυέλλης ἐβάπτισεν ἑκὼν
[3, 8]	θεῷ τὴν σωτηρίαν παραβάλλεται, κἀπεὶ	δέδοκται	τὸ θνήσκειν, ἔφη, φέρε κλήρῳ
[3, 6]	τὰ λοιπὰ παρέξειν· προσχωρήσειν γὰρ	δέει	τὰς ἄλλας πόλεις τῆς καρτερωτάτης
[3, 8]	τε μὴ βουλόμενος θνήσκειν ὅταν	δέῃ	καὶ ὁ βουλόμενος, ὅταν μὴ
[3, 8]	καὶ ὁ βουλόμενος, ὅταν μὴ	δέῃ.	Τί δὲ καὶ δεδοικότες πρὸς
[3, 8]	δρασσόμενος τῆς δεξιᾶς, ὃν δὲ	δεήσει	δυσωπῶν, καὶ ποικίλοις διαιρούμενος πάθεσιν
[3, 9]	Οὐεσπασιανὸς δὲ τὴν περὶ τούτου	δέησιν	ὡς ὑπ' ἀκρίτου γινομένην πλήθους
[3, 10]	Ἔχομεν τὴν πόλιν, ἐὰν ταχύνωμεν·	δεῖ	δὲ πόνου πρὸς τῷ τάχει
[3, 10]	ἡμετέρας ἐμπειρίας καὶ τάξεως τί	δεῖ	καὶ λέγειν; ἐπὶ τοῦτο μέντοι
[3, 9]	καὶ τῶν Ἀνδρομέδας δεσμῶν ἔτι	δεικνύμενοι	τύποι πιστοῦνται τὴν ἀρχαιότητα τοῦ
[3, 7]	τοὺς στρατιώτας ὁ στρατηγὸς περὶ	δείλην	ἀνεκάλει. Ἔπεσον δὲ τούτων μὲν
[3, 7]	πᾶσαν ὕλην κατέχωσαν. Περὶ δὲ	δείλην	πάλιν ἀναστήσαντες προσῆγον τὸν κριὸν
[3, 2]	εὐτύχουν, παρέτεινεν ἡ μάχη μέχρι	δείλης,	ἕως ἀνῃρέθησαν μὲν μύριοι τῶν
[3, 7]	τὴν δύναμιν εἵπετο καὶ μέχρι	δείλης	ὁδεύσας πρὸς τὴν Ἰωταπάταν ἀφικνεῖται.
[3, 3]	πολλοὶ Γαλιλαῖοι πάντοτε, καὶ οὔτε	δειλία	ποτὲ τοὺς ἄνδρας οὔτε λιπανδρία
[3, 7]	τῶν πολεμίων ἰσχὺν αὖθις εἰς	δειλίαν	κακίζοιτο μήτε ἐνδεέστερον ἀπαγγείλας κἂν
[3, 8]	ἀντιάζουσιν ἡμῖν οὔτ' ἀναιροῦσιν ἡμᾶς·	δειλὸς	δὲ ὁμοίως ὅ τε μὴ
[3, 8]	ὡς ἔγωγε καὶ κυβερνήτην ἡγοῦμαι	δειλότατον,	ὅστις χειμῶνα δεδοικὼς πρὸ τῆς
[3, 10]	πατέρα πέμπει πλείονος δυνάμεως αὐτῷ	δεῖν	λέγων. Αὐτὸς δὲ τοὺς μὲν
[3, 10]	λίμνην ἅπασαν· διεσώθη γὰρ οὐδείς.	Δεινὴ	δὲ ταῖς ἑξῆς ἡμέραις περιεῖχε
[3, 7]	κατὰ τοῦ τείχους ῥιπτόμενοι, καὶ	δεινὴ	μὲν ἔνδοθεν κραυγὴ γυναικῶν ἠγείρετο,
[3, 7]	τὴν ἀνάγκην, ἡ δέ ἐστιν	δεινὴ	πρὸς ἐπίνοιαν, ὅταν αὐτὴν ἀπόγνωσις
[3, 7]	ταύτην τὴν ὥραν πολιορκουμένων ἀθυμία	δεινὴ	πρὸς τὴν τοῦ δίψους ἐπίνοιαν
[3, 7]	καρτερούντων καὶ παρ' ἐλπίδα τοῖς	δεινοῖς	ἀντεχόντων τεσσαρακοστῇ μὲν ἡμέρᾳ καὶ
[3, 10]	νῦν οὐ κοπιῶσιν ἡττώμενοι· Καὶ	δεινὸν	ἐκείνων ἑστώτων ἐν ταῖς κακοπραγίαις
[3, 7]	τῶν ταγμάτων ἁπάντων συνήχησαν καὶ	δεινὸν	ἐπηλάλαξεν ἡ στρατιά, καὶ πάντοθεν
[3, 7]	ἑαυτῶν· οὐδὲν γὰρ ἠξίουν πείσεσθαι	δεινὸν	Ἰωσήπου μένοντος. (Ὁ δὲ πειθομένῳ
[3, 7]	ταῖς ἐπάλξεσιν ὅσον οὔπω πλησιάζοντος	δεινὸν	ὁ Ἰώσηπος νομίσας, εἰ μηδὲν
[3, 7]	Σαμαρέων ἐκφλεγῆναι τότε καὶ καῦμα	δεινόν,	ὥρα δ' ἦν θέρους καὶ
[3, 1]	κατασοβαρεύεσθαι τῶν σκυθρωπῶν καὶ δοκεῖν	δεινοῦ	παντὸς ἐπάνω τὴν ψυχὴν ἔχειν.
[3, 7]	διεσκέδασεν τὴν τάξιν, καὶ μετὰ	δεινῶν	ἀλγηδόνων ἀπεκυλινδοῦντο τοῦ τείχους· ῥᾷστα
[3, 7]	καθ' ἣν ἄνεσίν τε τῶν	δεινῶν	ἐδόκουν ἔχειν καὶ καθάπτεται μάλιστα
[3, 7]	τοὺς ἔτι συμμένοντας ὑπὸ τῶν	δεινῶν	κατεαγότας ἐπαναβαίνει τῷ ὄρει, καὶ
[3, 5]	κατὰ συντάξεις ἑκάστοις. Οὐδὲ γὰρ	δεῖπνον	ἢ ἄριστον ὁπότε θελήσειαν αὐτεξούσιον
[3, 7]	ἀποκλείουσιν τῆς πόλεως οἱ σφέτεροι	δείσαντες	μὴ συνεισβάλωσιν οἱ πολέμιοι. Θεὸς
[3, 8]	αὐτόν, εἰ τοῖς Ῥωμαίοις ἐνδιδοίη.	~(Δείσας	δὲ τὴν ἔφοδον ὁ Ἰώσηπος
[3, 7]	ὃ τὸ τεῖχος ἦν εὐάλωτον,	δείσας	ὁ Ἰώσηπος περὶ τῇ πόλει
[3, 7]	συνέθεον. Πρὸ δὲ πάντων Τίτος	δείσας	περὶ τῷ πατρὶ παρῆν, ὡς
[3, 4]	ἱππέων. Τῶν δὲ σπειρῶν αἱ	δέκα	μὲν εἶχον ἀνὰ χιλίους πεζούς,
[3, 10]	βασιλικώτατα σταφυλήν τε καὶ σῦκον	δέκα	μησὶν ἀδιαλείπτως χορηγεῖ, τοὺς δὲ
[3, 6]	Τούτοις ἀφ' ἑκάστης ἑκατονταρχίας ἠκολούθουν	δέκα	τήν τε ἑαυτῶν σκευὴν καὶ
[3, 7]	χιλίοις ἱππεῦσιν πέμπει Πλάκιδον καὶ	δεκαδάρχην	Αἰβούτιον, ἄνδρα τῶν ἐπισήμων κατὰ
[3, 9]	νεωτερίζουσιν· Ἔνναβρις ὀνομάζεται. Πέμπει δὲ	δεκαδάρχην	Οὐαλεριανὸν σὺν ἱππεῦσιν πεντήκοντα διαλεχθησόμενον
[3, 7]	ἀνελόντες· αὐτῶν δ' ἔπεσον μὲν	δεκαεπτά,	τραυματίαι δ' ἐγένοντο ἑξακόσιοι. (Τῇ
[3, 9]	ἡ δ' ἐστὶν μεγίστη τῆς	δεκαπόλεως	καὶ γείτων τῆς Τιβεριάδος. Ἔνθα
[3, 9]	ἐπιτήδειον ὁρῶν τὴν πόλιν, τὸ	δέκατον	δὲ καὶ πέμπτον εἰς Σκυθόπολιν,
[3, 1]	ἐπ' Ἀλεξανδρείας τὸ πέμπτον καὶ	δέκατον	ἐκεῖθεν ἀναστήσοντα τάγμα, περάσας δ'
[3, 4]	ἐπισημότατα τὸ πέμπτον καὶ τὸ	δέκατον,	ζεύγνυσι τὸ ἀχθὲν ὑπ' αὐτοῦ
[3, 7]	ἀντεχόντων ἐπαιρομένην, Τραιανὸν ὄντα τοῦ	δεκάτου	τάγματος ἡγεμόνα ἐκπέμπει παραδοὺς αὐτῷ
[3, 7]	τῶν ἀπὸ τοῦ πέμπτου καὶ	δεκάτου	τάγματος ὀλίγους ἄγων· ἀποσφάξαντες δὲ
[3, 7]	μὲν εἰς τοὺς ἀπὸ τοῦ	δεκάτου	τάγματος, τοσούτῳ δὲ ῥοίζῳ καὶ
[3, 7]	τοῦ τε πέμπτου καὶ τοῦ	δεκάτου	τραπέντος τάγματος, οἱ λοιποὶ δὲ
[3, 4]	χιλίους πεζούς, αἱ δὲ λοιπαὶ	δεκατρεῖς	ἀνὰ ἑξακοσίους μὲν πεζούς, ἱππεῖς
[3, 7]	διαλύονται, τρώσαντες μὲν πλείστους Ῥωμαίων,	δεκατρεῖς	δ' ἀνελόντες· αὐτῶν δ' ἔπεσον
[3, 5]	ὡς τοῦ μὲν αὐτομάτου καλοῦ	δελεάζοντος	εἰς ἀπρομήθειαν, τῆς σκέψεως δέ,
[3, 3]	τε πᾶσα καὶ εὔβοτος καὶ	δένδρεσι	παντοίοις κατάφυτος, ὡς ὑπὸ τῆς
[3, 3]	καὶ πάμφορον, καὶ τὰ πεδία	δένδρεσι	ποικίλοις κατάφυτα τὸ πλεῖστόν τε
[3, 7]	γυμνῷ τῷ σώματι τὰς πληγὰς	δεξάμενος	πέντε μὲν διαπείρεται βέλεσιν, πρὸς
[3, 10]	μέλλομεν ἐκδιδόντος ἡμῖν Ἰουδαίους θεοῦ;	δέξασθε	τὴν νίκην. Οὐκ ἀκούετε βοῆς;
[3, 8]	στρατηγὸν αἰδουμένων παρελύοντο μὲν αἱ	δεξιαί,	περιωλίσθανεν δὲ τὰ ξίφη, καὶ
[3, 8]	Ῥωμαίων ἐνέδραν εὔχομαι· μετὰ γὰρ	δεξιὰν	ἀναιρούμενος ὑπ' αὐτῶν εὔθυμος τεθνήξομαι,
[3, 7]	ἦσαν, ἱκετεύει τὸν Ἀντώνιον ὀρέξαι	δεξιὰν	αὐτῷ πίστιν τε σωτηρίας καὶ
[3, 8]	τοῦ πατρίου κλέους. Χρήσομέν σοι	δεξιὰν	καὶ ξίφος· σὺ δ' ἂν
[3, 8]	εἰ τελευταῖος λείποιτο, μιᾶναι τὴν	δεξιὰν	ὁμοφύλῳ φόνῳ πείθει κἀκεῖνον ἐπὶ
[3, 8]	μηδ' ἐπὶ τῆς ἰδίας κείσθω	δεξιᾶς	ἕκαστος· ἄδικον γὰρ οἰχομένων τινὰ
[3, 2]	Γάλλῳ πίστεις τε ἔδοσαν καὶ	δεξιὰς	ἔλαβον καὶ παρεδέξαντο φρουράν. Τότε
[3, 9]	αὐτοὶ φρουρηθῆναι μέχρι νῦν ἐπὶ	δεξιὰς	ἐπειγόμενοι πάλαι. Ταύταις ἐνεδίδου ταῖς
[3, 5]	ὑποπιμπλάμενοι τῇ βοῇ συνεξαίρουσιν τὰς	δεξιάς.	(Ἔπειτα προιόντες ὁδεύουσιν ἡσυχῇ καὶ
[3, 10]	τῶν ἐπιχωρίων· κατὰ γὰρ ἐλπίδα	δεξιᾶς	καὶ τὸ συνειδὸς τοῦ μὴ
[3, 7]	τῶν πολεμίων ὀψὲ παρεῖσαν τὰς	δεξιὰς	καὶ τοῖς ἐφεστῶσιν τὴν σφαγὴν
[3, 9]	Λαβόντων δὲ τούτων τῷ δήμῳ	δεξιὰς	οἱ περὶ τὸν Ἰησοῦν οὐκέτι
[3, 8]	ἐμβλέπων, τοῦ δὲ δρασσόμενος τῆς	δεξιᾶς,	ὃν δὲ δεήσει δυσωπῶν, καὶ
[3, 7]	πολεμίοις τὸ μὲν πρῶτον ἐπὶ	δεξιὰς	προυκαλεῖτο καὶ σώζεσθαι παρεκάλει διαβεβαιούμενος
[3, 8]	δύο χιλιάρχους Παυλῖνον καὶ Γαλλικανόν,	δεξιάς	τε τῷ Ἰωσήπῳ δοῦναι κελεύσας
[3, 8]	παρ' ἑτέροις δὲ καὶ τὰς	δεξιὰς	τῶν τοιούτων νεκρῶν ἀποκόπτειν ἐκέλευσαν,
[3, 7]	Τραιανὸν ἵστησιν, αὐτὸς δὲ τὸ	δεξιὸν	ἔχων ἐξηγεῖτο πρὸς τὴν πολιορκίαν.
[3, 10]	Καισαρείας τῆς ὁδοῦ κατὰ τὸ	δεξιὸν	μέρος οὐκ ἄπωθεν. Ἐκ μὲν
[3, 5]	πολλῷ· τὸ γὰρ κατὰ τὸ	δεξιὸν	σπιθαμῆς οὐ πλέον ἔχει τὸ
[3, 5]	ἀπολειφθείη τάξεως. Ὅ τε κῆρυξ	δεξιὸς	τῷ πολεμάρχῳ παραστάς, εἰ πρὸς
[3, 5]	δὲ ἱππεῦσιν μάχαιρα μὲν ἐκ	δεξιῶν	μακρὰ καὶ κοντὸς ἐπιμήκης ἐν
[3, 9]	γὰρ βασιλεὺς αὐτόν, ἅμα καὶ	δεξιώσασθαι	τὸν ἡγεμόνα σὺν τῇ στρατιᾷ
[3, 10]	ἐπὶ γῆς ἡττωμένους, κἂν εἰ	δέοι,	διαναυμαχεῖν ἐξηρτυμένα. Περιβαλλομένων δὲ τῶν
[3, 5]	πράττοντες ἐπιστρέφονταί τε ταχέως, ἵνα	δέοι,	καὶ πρὸς τὰς ἐφόδους αὐτοῖς
[3, 5]	ξυλεία τε καὶ ἐπισιτισμός, εἰ	δέοιντο,	καὶ ὑδρεία κατὰ συντάξεις ἑκάστοις.
[3, 8]	γένους, ἐγὼ δὲ ἐπὶ τιμωρίαν	δέομαι	φρουρᾶς μείζονος, εἰ κατασχεδιάζω καὶ
[3, 9]	ἱκέται Οὐεσπασιανῷ, μὴ σφᾶς περιιδεῖν	δεόμενοι,	μηδὲ τὴν ὀλίγων ἀπόνοιαν ἡγήσασθαι
[3, 7]	καὶ οὐ προτροπῆς ἀλλ' ἔργων	δεομένους,	προσυψῶσαι μὲν τὰ χώματα, πύργους
[3, 5]	ἀθρόοι. (Ἐξιέναι δὲ τοῦ στρατοπέδου	δέον	ὑποσημαίνει μὲν ἡ σάλπιγξ, ἠρεμεῖ
[3, 5]	καὶ Ῥῆνος τῆς ἡγεμονίας ὅροι;	δεόντως	γὰρ ἄν τις εἴποι τὸ
[3, 10]	καὶ μετ' αὐτὸν οἱ λοιποί.	Δέος	δὲ πρὸς τὴν τόλμαν αὐτοῦ
[3, 5]	τῆς ἐν ἔθει συντάξεως οὔτε	δέος	ἐξίστησιν οὔτε δαπανᾷ πόνος, ἕπεται
[3, 1]	ὡς εἰκὸς ἔκπληξις ἐμπίπτει καὶ	δέος,	φανερῶς δὲ ὑπερηφάνει καὶ προσωργίζετο,
[3, 7]	οἰόμενος μηδὲν αὐτοὺς τολμήσειν ὑπὸ	δέους,	ἀνετίθει τῷ στρατηγῷ τὴν ἅλωσιν,
[3, 7]	πλείους ἀφέμενοι μετ' ἐκπλήξεως καὶ	δέους	ἐπὶ τὸν στρατηγὸν συνέθεον. Πρὸ
[3, 7]	ἀσφάλειαν εἵλετο πόλιν αὐτὸς ἐνέπλησεν	δέους	καταφυγών. Οἱ δὲ ἀπὸ τῆς
[3, 7]	τε διηνεκέσι καὶ καθύπερθεν πεφραγμένον	δέρρει	πρός τε αὐτῶν καὶ τοῦ
[3, 7]	τὰς μὲν ἐπὶ τῶν χωμάτων	δέρρεις,	αἷς ὑπεσκήνουν, διέσπα, τοῖς δὲ
[3, 8]	καὶ παῖς ὁ σὸς οὗτος.	Δέσμει	δέ με νῦν ἀσφαλέστερον, καὶ
[3, 9]	πέλαγος, ἔνθα καὶ τῶν Ἀνδρομέδας	δεσμῶν	ἔτι δεικνύμενοι τύποι πιστοῦνται τὴν
[3, 8]	ἦρκτο. Φρουρᾶς μὲν οὖν καὶ	δεσμῶν	οὐκ ἀνίει τὸν Ἰώσηπον, ἐδωρεῖτο
[3, 8]	δίκαιον νενόμισται κἂν πονηροὺς καταλείπωσι	δεσπότας,	αὐτοὶ δὲ κάλλιστον δεσπότην ἀποδιδράσκοντες
[3, 8]	καταλείπωσι δεσπότας, αὐτοὶ δὲ κάλλιστον	δεσπότην	ἀποδιδράσκοντες τὸν θεὸν οὐ δοκοῦμεν
[3, 8]	νῦν ἀσφαλέστερον, καὶ τήρει σεαυτῷ·	δεσπότης	μὲν γὰρ οὐ μόνον ἐμοῦ
[3, 4]	εἰρήνην ἐν ταῖς μελέταις τῶν	δεσποτῶν	ἀεὶ στρεφόμενοι, συγκινδυνεύοντες δ' ἐν
[3, 4]	μήτ' ἀλκῇ τινος πλὴν τῶν	δεσποτῶν	ἐλαττοῦσθαι. ~(Κἀν τούτῳ μὲν οὖν
[3, 3]	αὐτὴν διῄρηνται τὰς τοπαρχίας. Γοφνὰ	δευτέρα	καὶ μετὰ ταύτην Ἀκραβετά, Θαμνὰ
[3, 2]	τοῖς προτέροις κατορθώμασιν ἐπὶ πληγὴν	δευτέραν.	Διαλιπόντες γοῦν οὐδ' ὅσον ἰάσασθαι
[3, 7]	αὐτοῖς τεῖχος οἱ πολέμιοι, τὸ	δεύτερον	δ' ἔκλεισαν οἱ σφέτεροι, μέσοι
[3, 7]	Ὁρμήσαντας δὲ πάλιν εἰς τὸ	δεύτερον	τεῖχος ἀποκλείουσιν τῆς πόλεως οἱ
[3, 9]	μὲν οὖν ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ	δεύτερον	ὑπὸ Ῥωμαίοις ἑάλω. Οὐεσπασιανὸς δὲ
[3, 7]	ῥώμης· Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι δόλῳ	δευτέρῳ	τὰς προσβάσεις αὐτῶν ἐπέσφαλλον τῆλιν
[3, 6]	ὀλίγων, καὶ κατιδὼν ὡς οὔτε	δέχεσθαι	τοὺς πολεμίους ἀρκετὴν ἔχει δύναμιν
[3, 8]	αἱ χεῖρες, τούτων ᾅδης μὲν	δέχεται	τὰς ψυχὰς σκοτεινότερος, ὁ δὲ
[3, 9]	ἐναντίος βορέας καὶ πρὸς ταῖς	δεχομέναις	πέτραις ὑψηλὸν ἀναπέμπων τὸ κῦμα
[3, 7]	πλάζοιτό τε ἡ ἐμβολή, καὶ	δεχόμενοι	τὰς πληγὰς ἐκκενοῖεν τῇ χαυνότητι.
[3, 6]	ἁπάντων καὶ ἀλκιμώτατος ὤν· ὃ	δὴ	καὶ τῆς ἡγεμονίας τεκμήριον αὐτοῖς
[3, 2]	πολὺ καὶ πᾶν ἱππάσιμον. Ὃ	δὴ	καὶ τοῖς Ῥωμαίοις συνεργῆσαν πλεῖστον
[3, 5]	διαφέρειν εἰς τοὺς ὑποτεταγμένους· ὃ	δὴ	κἀπὶ παρατάξεως πράττοντες ἐπιστρέφονταί τε
[3, 10]	πλῆθος κατάπληξιν λεληθυῖαν ἐνεργάσηται. Λογισάσθω	δὴ	πάλιν οἷος πρὸς οἵους παρατάξεται,
[3, 2]	ὁδεύσαντες ὡς ἐγγύθεν ὡρμημένοι καὶ	δὴ	παρῆσαν· ὁ δὲ Ἀντώνιος, οὐ
[3, 7]	διαλιπὼν αὖθις ἐκτετρυχωμένοις ἐπιπέσοι. Φρουρεῖν	δὴ	πάσας αὐτῶν ἐκέλευσεν τὰς ἐξόδους.
[3, 3]	τε καὶ Σύροι. Τὰ μὲν	δὴ	περὶ τῆς Ἰουδαίων τε καὶ
[3, 1]	ἰδίου θρίαμβον καταγαγεῖν. (Ταῦτά τε	δὴ	προκλῃδονιζόμενος καὶ σταθερὰν μετ' ἐμπειρίας
[3, 7]	πρὸς ὅπλα καὶ βίαν. Ὃ	δὴ	τοῖς Ἰουδαίοις δι' ἐπιθυμίας ἦν·
[3, 9]	σωφρονίσων αὐτῷ τὰς πόλεις. Πέμπει	δὴ	τὸν υἱὸν Τίτον εἰς Καισάρειαν
[3, 8]	καὶ ὡς ἕκαστος αὐτίκα πλήξων	δῆλος	ἦν. Ὁ δὲ τὸν μὲν
[3, 9]	φρονοῖεν. Ὡς δ' ἔγνω τὸν	δῆμον	ὁμοφρονοῦντα τοῖς ἱκέταις, ἀναλαβὼν τὴν
[3, 9]	ὡς ἐπιθυμοίη μὲν εἰρήνης ὁ	δῆμος,	καταστασιάζοιτο δ' ὑπό τινων πολεμεῖν
[3, 9]	(Τοῦτο καταδείσαντες οἱ γηραιοὶ τοῦ	δήμου	καὶ προύχειν δοκοῦντες φεύγουσι μὲν
[3, 9]	πόλεως ὅλης· φείσασθαι δὲ τοῦ	δήμου	Ῥωμαίοις φίλα φρονοῦντος ἀεί, καὶ
[3, 9]	ἑώρα. Λαβόντων δὲ τούτων τῷ	δήμῳ	δεξιὰς οἱ περὶ τὸν Ἰησοῦν
[3, 4]	τῆς ἐπιβολῆς οἱ Ῥωμαῖοι διέλιπον	δῃοῦντες	αὐτῶν τὰ πεδία καὶ διαρπάζοντες
[3, 7]	οἱ Ῥωμαῖοι μακροὺς καὶ δρέπανα	δήσαντες	ἐπ' ἄκρων τοὺς σάκους ἀπέτεμνον.
[3, 9]	τούτους στρατείαν εὔκαιρον ἡγεῖτο καὶ	δι'	Ἀγρίππαν, ὡς εἰς ξενίας ἀμοιβὴν
[3, 5]	προσημαίνουσιν τὴν ἔξοδον ἐπισπέρχουσαι τοὺς	δι'	αἰτίαν τινὰ βραδύναντας, ὡς μή
[3, 8]	ἅπαξ ἕλωσι διεξῄει, καὶ ὡς	δι'	ἀρετὴν αὐτὸς θαυμάζοιτο μᾶλλον ἢ
[3, 7]	γενόμενος καὶ πᾶσιν τοῖς ἐπτοημένοις	δι'	αὐτὸν ὀφθῆναι σπουδάσας χαλεπώτερον Ἰουδαίοις
[3, 7]	μὲν ἐλπὶς παραμένων, παντὸς ἀγωνισομένου	δι'	αὐτὸν προθύμως, κἂν ἁλῶσιν δέ,
[3, 8]	κατεσκέπτετο. Φρουρουμένων δὲ πανταχόθεν πάντων	δι'	αὐτὸν ὡς λαθεῖν οὐκ ἦν,
[3, 8]	ὃ θνήσκει μετὰ προνοίας ἢ	δι'	αὐτοῦ· φύσεως γὰρ νόμος ἰσχυρὸς
[3, 7]	καὶ βαλλόντων τὰς μηχανὰς ἐπεξέδραμον	δι'	αὐτῶν πρὶν ἐπιβῆναι τοὺς βαλόντας,
[3, 9]	οἶκον ὄλβῳ προαιρούμενος καὶ καταστεῖλαι	δι'	αὐτῶν τὰ νοσοῦντα τῆς ἀρχῆς,
[3, 7]	καὶ τὸν στρατηγὸν ἀπογνόντα τὴν	δι'	ἐνδείας ἅλωσιν τρέπεσθαι πάλιν πρὸς
[3, 7]	βίαν. Ὃ δὴ τοῖς Ἰουδαίοις	δι'	ἐπιθυμίας ἦν· ἀπεγνωκότες γὰρ ἑαυτοὺς
[3, 8]	ἡγεμονίαν ἤδη καὶ τὰ σκῆπτρα	δι'	ἑτέρων σημείων προδεικνύντος. Ἀτρεκῆ δὲ
[3, 10]	χορηγεῖ, τοὺς δὲ λοιποὺς καρποὺς	δι'	ἔτους ὅλου περιγηράσκοντας ἑαυτοῖς· πρὸς
[3, 7]	τεκτόνων. Ὑφ' οἷς ἀσφαλῶς ἐργαζόμενοι	δι'	ἡμέρας τε καὶ νυκτὸς τὸ
[3, 10]	καὶ καθηγεῖται πρὸς τὴν λίμνην,	δι'	ἧς ἐλάσας πρῶτος εἰς τὴν
[3, 7]	τῇ δυνάμει πᾶσαν τὴν ὑπόρειον	δι'	ὅλης αὐτοὺς ἐφρούρει τῆς ἡμέρας.
[3, 7]	τῷ θυμῷ στρατηγουμένους. Παραταξάμενοι δὲ	δι'	ὅλης ἡμέρας νυκτὶ διαλύονται, τρώσαντες
[3, 7]	δ' εὐθὺς μὲν ἀπώκνησαν προσβαλεῖν	δι'	ὅλης ὡδευκότες ἡμέρας, διπλῇ δὲ
[3, 7]	ἔτι τοῖς πολεμίοις τολμῶντος ἀνθίστασθαι	δι'	ὃν ἂν θαρσοῖεν οἰχομένου. (Ὁ
[3, 7]	ἐπελθεῖν. Τῷ δ' ἦν μὲν	δι'	ὑπονοίας ὁ αὐτόμολος τό τε
[3, 8]	τῶν διὰ νυκτὸς ὀνείρων εἰσέρχεται,	δι'	ὧν ὁ θεὸς τάς τε
[3, 4]	θεραπόντων, οἳ παμπληθεῖς μὲν εἵποντο,	διὰ	δὲ συνάσκησιν πολεμικὴν οὐκ ἂν
[3, 7]	συνήγγιζον οἱ τοξόται καὶ σφενδονῆται.	Διὰ	δὲ ταῦτα μηδενὸς τῶν περιβόλων
[3, 2]	τοῖς πεντακοσίοις ἀπέχουσα σταδίους ἀεὶ	διὰ	μίσους Ἰουδαίοις γεγενημένη, διὸ καὶ
[3, 10]	γενέσθαι τὸ πάθος, ἀλλὰ καὶ	διὰ	μίσους τοῖς δράσασιν ἐλθεῖν. Τοῦτο
[3, 10]	αὐτοῖς ἄδειαν ἀμφίβολον ἐπέτρεψεν ἐξιέναι	διὰ	μόνης τῆς ἐπὶ Τιβεριάδα φερούσης
[3, 8]	Ἰώσηπος ἔμαθεν, ἀνάμνησις αὐτὸν τῶν	διὰ	νυκτὸς ὀνείρων εἰσέρχεται, δι' ὧν
[3, 7]	αἷμα ταραχθέντων τῶν πλησίον φήμη	διὰ	παντὸς ἐπῄει τοῦ στρατοῦ, καὶ
[3, 7]	καὶ τοῖς σπηλαίοις ἐπεξῄεσαν καὶ	διὰ	πάσης ἐχώρουν ἡλικίας πλὴν νηπίων
[3, 3]	πᾶν διαφόρως ἐν αὐταῖς, καὶ	διὰ	πλῆθος πόας ἀγαθῆς τὰ κτήνη
[3, 7]	αἰκίαν βασάνων ἀντέσχεν καὶ μηδὲν	διὰ	πυρὸς ἐξερευνῶσι τοῖς πολεμίοις περὶ
[3, 4]	δύναμιν, συντόνῳ δὲ χρώμενος πορείᾳ	διὰ	τάχους εἰς Πτολεμαίδα ἀφικνεῖται. Κἀκεῖ
[3, 7]	μὲν οὖν ταῦτ' ἐπιστείλας πέμπει	διὰ	τάχους ἐπὶ Ἱεροσολύμων τοὺς τὰ
[3, 7]	δὲ πρὸς τὴν πόλιν ἐλθὼν	διὰ	τάχους καὶ διατάξας τὴν στρατιὰν
[3, 10]	χαλεπή· τοῖς μὲν γὰρ ἐπιχωρίοις	διά	τε τὰς κτήσεις καὶ τὴν
[3, 9]	ταῖς ἱκεσίαις ὁ στρατηγὸς καίτοι	διὰ	τὴν ἁρπαγὴν τῶν ἵππων ἐφ'
[3, 3]	τῶν κωμῶν πλῆθος πανταχοῦ πολυάνθρωπον	διὰ	τὴν εὐθηνίαν, ὡς τὴν ἐλαχίστην
[3, 10]	πολεμεῖν ἀπ' ἀρχῆς καὶ τότε	διὰ	τὴν ἧτταν πλέον· ὁ δ'
[3, 10]	ὡς μειουμένης τῆς νίκης αὐτοῖς	διὰ	τὴν κοινωνίαν. Ἔπεμψεν δὲ Οὐεσπασιανὸς
[3, 10]	γὰρ αὐτή τι φυτὸν ἀρνεῖται	διὰ	τὴν πιότητα, καὶ πᾶν πεφυτεύκασιν
[3, 7]	φύσει ταχέως καὶ ψυχόμενον βραδέως	διὰ	τὴν πιότητα. Τοῖς δὲ θώραξιν
[3, 10]	οἱ μὲν περὶ τὸν Ἰησοῦν	διὰ	τῆς χώρας ἔφευγον, οἱ δ'
[3, 7]	ἕτερον ἐπενόησεν εἰς περιουσίαν αὐτῷ·	Διά	τινος χαράδρας δυσβάτου καὶ διὰ
[3, 9]	πρῶτον ἠπίστουν οἱ πολλοὶ καὶ	διὰ	τὸ μέγεθος τῆς συμφορᾶς καὶ
[3, 9]	τὸ μέγεθος τῆς συμφορᾶς καὶ	διὰ	τὸ μηδένα τῶν λεγομένων αὐτόπτην
[3, 6]	τῶν Ῥωμαίων, ἑπτὰ δὲ ἀναιροῦσιν	διὰ	τὸ μήτε ἄτακτον αὐτῶν τὴν
[3, 3]	Γαβαά, πόλις ἱππέων, οὕτω προσαγορευομένη	διὰ	τὸ τοὺς ὑφ' Ἡρώδου βασιλέως
[3, 7]	ῥωμαλεωτάτους σφενδονήτας· οἳ μὴ καθορώμενοι	διὰ	τὸ ὕψος καὶ τὰ θωράκια
[3, 1]	λέγων, πρέπειν δ' ἡγούμενος ἑαυτῷ	διὰ	τὸν ὄγκον τῆς ἡγεμονίας κατασοβαρεύεσθαι
[3, 8]	ἄδοξος ἡ σωτηρία παρ' οἷς	διὰ	τοσούτων ἔργων ἐπεδειξάμεθα τὰς ἀρετάς·
[3, 10]	τέως ὁ Ἰορδάνης ἐντεῦθεν ἄρχεσθαι	διὰ	τοῦ τετραρχήσαντος Τραχωνιτῶν ἠλέγχθη Φιλίππου·
[3, 7]	Διά τινος χαράδρας δυσβάτου καὶ	διὰ	τοῦθ' ὑπὸ τῶν φυλάκων ἀμελουμένης
[3, 8]	ἐν ἅπασιν τὸ ζῆν ἐθέλειν·	διὰ	τοῦτο καὶ τοὺς φανερῶς ἀφαιρουμένους
[3, 8]	τιμωρεῖται τοὺς τῶν πατέρων ὑβριστάς.	Διὰ	τοῦτο μεμίσηται παρὰ θεῷ τοῦτο
[3, 9]	βασιλεῖ χαριζόμενος, τῶν τε τειχῶν	διὰ	τοῦτον ἐφείσατο συμμενεῖν πρὸς τὸ
[3, 7]	ἐπιβατηρίους μηχανὰς αὐτοὺς προπηδᾶν καὶ	διὰ	τῶν ἰδίων ὀργάνων ἀπαντᾶν τοῖς
[3, 9]	τῶν σκυθρωποτέρων. Κατ' ὀλίγον δὲ	διὰ	τῶν προσχώρων ὥδευε τἀληθὲς καὶ
[3, 7]	δεξιὰς προυκαλεῖτο καὶ σώζεσθαι παρεκάλει	διαβεβαιούμενος	ἀσφάλειαν τὰ ὅπλα ῥίψασιν· ὡς
[3, 8]	θεοῦ προσταγμάτων, εἰ προαποθάνοι τῆς	διαγγελίας,	ἤρχετο πρὸς αὐτοὺς φιλοσοφεῖν ἐπὶ
[3, 10]	ὑπὲρ μειζόνων δὲ ἢ Ἰουδαῖοι	διαγωνιεῖσθε·	καὶ γὰρ εἰ περὶ ἐλευθερίας
[3, 10]	πεζοὺς καὶ στρατηγούμενοι πρὸς ἀστρατηγήτους	διαγωνίζεσθε,	καὶ ὡς ὑμᾶς μὲν ταῦτα
[3, 7]	καὶ σώματος ἀφειδοῦντες ἐμάχοντο, ἐκ	διαδοχῆς	ἑκάτεροι τὸ κεκμηκὸς ἑαυτῶν ἀναλαμβάνοντες.
[3, 8]	Οἱ μετὰ Νέρωνα μέχρι σοῦ	διάδοχοι	μενοῦσιν. Σὺ Καῖσαρ, Οὐεσπασιανέ, καὶ
[3, 7]	τὴν πόλιν, ὡς μὴ λάθοι	διαδρὰς	ὁ Ἰώσηπος. (Αὐτὸς δὲ μετὰ
[3, 8]	νυκτὸς δ' ἀνιὼν ἐζήτει δρασμοῦ	διάδυσιν	καὶ τὰς φυλακὰς κατεσκέπτετο. Φρουρουμένων
[3, 8]	ἀφανίσῃ τις ἀνθρώπου παρακαταθήκην ἢ	διαθῆται	κακῶς, πονηρὸς εἶναι δοκεῖ καὶ
[3, 7]	ἐνεπίμπρασαν, μέχρι συνεὶς Οὐεσπασιανὸς τὴν	διαίρεσιν	τῶν ἔργων αἰτίαν εἶναι τῆς
[3, 8]	δὲ δεήσει δυσωπῶν, καὶ ποικίλοις	διαιρούμενος	πάθεσιν ἐπὶ τῆς ἀνάγκης εἶργεν
[3, 4]	ἐν τῷ μεγάλῳ πεδίῳ στρατοπεδευσάμενοι	διαιροῦνται,	καὶ τὸ μὲν πεζὸν ἐν
[3, 7]	ἔσχατον ἤδη δίψους προήκοντες ἀπέκαμνον.	Διακείμενοι	δὲ οὕτως οὐκ ἐλάνθανον τοὺς
[3, 5]	μόνον εἰς τὰς τοῦ βίου	διακονίας	ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς πολέμους
[3, 8]	οὐ προδότης, ἀλλὰ σὸς εἶμι	διάκονος.	(Ταῦτ' εἰπὼν ἐνεδίδου τῷ Νικάνορι·
[3, 9]	ἐκβρασθέντων σωμάτων τετρακισχίλιοι πρὸς τοῖς	διακοσίοις	ἦν. Ῥωμαῖοι δὲ λαβόντες ἀμαχητὶ
[3, 7]	μὲν αἰχμάλωτα χίλια πρὸς τοῖς	διακοσίοις	συνήχθη, νεκροὶ δὲ κατὰ τὴν
[3, 10]	γηραιοὺς μὲν ἅμα τοῖς ἀχρήστοις	διακοσίους	ἐπὶ χιλίοις ὄντας ἀνελεῖν ἐκέλευσεν,
[3, 10]	μὲν ἐπὶ βήματος ἐν Ταριχέαις,	διακρίνων	δ' ἀπὸ τῶν ἐπιχωρίων τὸν
[3, 8]	εἰ μὴ ταῦτα λῆρος εἴη	διακρουομένου	τὰς ἐπ' αὐτὸν ὀργάς. Ὁ
[3, 10]	ἐνέπεσεν, καὶ μάχεσθαι μὲν ἢ	διακωλύειν	οὐδεὶς ὑπέμεινεν, λιπόντες δὲ τὴν
[3, 5]	ἐγείρουσιν οὐδὲ πάντες ἢ ἀτάκτως	διαλαβόντες,	ἀλλ' εἰ μὲν ἀνώμαλος ὢν
[3, 7]	τῶν ἀναφευγόντων ἐκ τῆς ἁλώσεως	διαλαθεῖν.	Κατόπιν δὲ τούτων περιέστησεν τοὺς
[3, 10]	πόλιν φρουρεῖν ἐκέλευσεν, ὡς μὴ	διαλάθοι	τις ἐξ αὐτῆς, καὶ κτείνειν
[3, 5]	τὸ μὲν ἔνδον εἰς σκηνὰς	διαλαμβάνουσιν,	ἔξωθεν δ' ὁ κύκλος τείχους
[3, 10]	τῶν χρημάτων ᾗπερ ἐπετράπη χωρούντων,	διαλαμβάνουσιν	μὲν οἱ Ῥωμαῖοι τὴν μέχρι
[3, 8]	κατῄει. Δύο μὲν οὖν ἡμέραις	διαλανθάνει,	τῇ δὲ τρίτῃ γυναικὸς ἁλούσης
[3, 7]	γὰρ οἱ πολλοὶ καὶ ὕπνῳ	διαλέλυντο,	καὶ τῶν διανισταμένων ὁμίχλη τὰς
[3, 8]	ἀκούσας ὁ Ἰώσηπος μόνῳ τι	διαλεχθῆναι	θέλειν ἔλεγεν αὐτῷ. Μεταστησαμένου δ'
[3, 9]	δεκαδάρχην Οὐαλεριανὸν σὺν ἱππεῦσιν πεντήκοντα	διαλεχθησόμενον	εἰρηνικὰ τοῖς κατὰ τὴν πόλιν
[3, 9]	ἐπὶ τριακοστὴν μὲν ἡμέραν μὴ	διαλιπεῖν	τὰς ὀλοφύρσεις ἐν τῇ πόλει,
[3, 2]	προτέροις κατορθώμασιν ἐπὶ πληγὴν δευτέραν.	Διαλιπόντες	γοῦν οὐδ' ὅσον ἰάσασθαι τὰ
[3, 7]	χρήσεσθαι κατὰ τὴν μάχην, εἰ	διαλιπὼν	αὖθις ἐκτετρυχωμένοις ἐπιπέσοι. Φρουρεῖν δὴ
[3, 10]	τῶν πολεμίων ὁμόνοιαν, οὓς ἀνάγκη	διαλλάξει	ταχέως, ἀλλὰ καὶ τὴν τῶν
[3, 5]	πεζοῖς ἅπασιν. Οὐδενὶ δὲ ὅπλων	διαλλάττουσιν	οἱ περὶ τὸν στρατηγὸν ἔκκριτοι
[3, 7]	δὲ δι' ὅλης ἡμέρας νυκτὶ	διαλύονται,	τρώσαντες μὲν πλείστους Ῥωμαίων, δεκατρεῖς
[3, 5]	ἀμείνους τὰς ἐπὶ τοῖς προβουλευθεῖσιν	διαμαρτίας,	ὡς τοῦ μὲν αὐτομάτου καλοῦ
[3, 10]	Σεμεχωνίτιδος λίμνης ἕλη καὶ τέλματα,	διαμείψας	δ' ἑτέρους ἑκατὸν εἴκοσι σταδίους
[3, 5]	ἀνώμαλος ὢν τύχοι χῶρος, ἐξομαλίζεται·	διαμετρεῖται	δὲ παρεμβολὴ τετράγωνος αὐτοῖς. Καὶ
[3, 7]	ὀλίγον ἀπὸ τοῦ νυκτερινοῦ πόνου	διαναπαύσας.	βουλόμενος δ' ἀπὸ τῶν καταρριφθέντων
[3, 9]	μὲν ἡμερῶν εἴκοσι τὴν στρατιὰν	διαναπαύων	καὶ αὐτὸς ἐν εὐωχίαις ἦν,
[3, 10]	γῆς ἡττωμένους, κἂν εἰ δέοι,	διαναυμαχεῖν	ἐξηρτυμένα. Περιβαλλομένων δὲ τῶν Ῥωμαίων
[3, 10]	ἐκπεπολεμωμένων πάντων οὔτ' ἐξ ἴσου	διαναυμαχεῖν·	τά τε γὰρ σκάφη μικρὰ
[3, 7]	καὶ ὕπνῳ διαλέλυντο, καὶ τῶν	διανισταμένων	ὁμίχλη τὰς ὄψεις ἀπήμβλυνεν πολλὴ
[3, 7]	τὰς πληγὰς δεξάμενος πέντε μὲν	διαπείρεται	βέλεσιν, πρὸς οὐδὲν δὲ τούτων
[3, 10]	τοῦτο τῶν ἐπὶ τῆς οἰκουμένης	διαπέφευγεν,	Ἰουδαῖοι δέ, ἵν' εἴπωμεν καὶ
[3, 10]	τῶν ἀέρων εὐκρασίᾳ καὶ πηγῇ	διάρδεται	γονιμωτάτῃ, Καφαρναοὺμ αὐτὴν οἱ ἐπιχώριοι
[3, 3]	καὶ ἄμπελον καὶ φοινικῶνας ἤσκηται,	διαρδομένη	χειμάρροις τε τοῖς ἀπὸ τῶν
[3, 8]	δ' ἐπιτηδείων οὐκ ὀλίγαις ἡμέραις	διαρκεῖν	δυναμένην. Μεθ' ἡμέραν μὲν οὖν
[3, 7]	τὴν πόλιν, τῷ δ' ὀμβρίῳ	διαρκουμένων	τῶν ἐν αὐτῇ· σπάνιον δ'
[3, 4]	δῃοῦντες αὐτῶν τὰ πεδία καὶ	διαρπάζοντες	τὰ ἐπὶ τῆς χώρας κτήματα,
[3, 7]	βίᾳ τοῖς Ῥωμαίοις συνέπεσον, ὡς	διαρρῆξαί	τε τὰς τάξεις καὶ τρέψασθαι
[3, 10]	συνεπατοῦντο. Πολλῶν δὲ πανταχοῦ φονευομένων	διασκίδνανται	καὶ πρὸς τὴν πόλιν ὡς
[3, 6]	καὶ πρὶν ἰδεῖν τοὺς ἐχθροὺς	διασκίδνανται	φυγῇ. Καταλείπεται δ' ὁ Ἰώσηπος
[3, 5]	μάχας διαφέρουσιν· οὔτε γὰρ ἀταξία	διασκίδνησιν	αὐτοὺς ἀπὸ τῆς ἐν ἔθει
[3, 8]	φονῶμεν; ἢ τί τὰ φίλτατα	διαστασιάζομεν,	σῶμα καὶ ψυχήν; ἠλλάχθαι τις
[3, 7]	εἶναι τῆς βλάβης, τὰ γὰρ	διαστήματα	τοῖς Ἰουδαίοις προσβολῆς παρεῖχεν τόπον,
[3, 5]	ὄψιν ἐπίχει πύργοις ἐξ ἴσου	διαστήματος	κεκοσμημένος. Ἐπὶ δὲ τῶν μεταπυργίων
[3, 7]	ἐπιπολαίως προεκλύσαντος τὸ βληθὲν τοῦ	διαστήματος,	μέγιστον δὲ θόρυβον ἐνεποίησεν τοῖς
[3, 2]	σπήλαιον καταπηδήσας ἐκ τοῦ πύργου	διασώζεται,	καὶ μεθ' ἡμέρας τρεῖς τοῖς
[3, 7]	πόλιν ἐλθὼν διὰ τάχους καὶ	διατάξας	τὴν στρατιὰν ἐπὶ μὲν τοῦ
[3, 6]	τὴν Γαλιλαίαν ἐξελαύνει τῆς Πτολεμαίδος	διατάξας	τὴν στρατιὰν ὁδεύειν καθὰ Ῥωμαίοις
[3, 7]	τῶν ὕπερθεν ἀφιεμένων βελῶν γέρρα	διατείναντες	ὑπὲρ χαρακωμάτων ἔχουν ὑπ' αὐτοῖς
[3, 7]	ἐκκενοῖεν τῇ χαυνότητι. Τοῦτο πλείστην	διατριβὴν	παρέσχεν τοῖς Ῥωμαίοις, καθ' ὃ
[3, 6]	μὲν ἅμα τῷ παιδὶ Τίτῳ	διατρίβων	τέως ἐν τῇ Πτολεμαίδι συνέτασσεν
[3, 5]	σημεῖον καὶ τἆλλα παραγγέλματα δίδωσιν	διαφέρειν	εἰς τοὺς ὑποτεταγμένους· ὃ δὴ
[3, 5]	ταξιάρχοις, ὅπῃ δικάζοιεν, εἴ τινες	διαφέροιντο.	Τειχίζεται δὲ ὁ περίβολος καὶ
[3, 5]	γυμνάζεται. Διὸ κουφότατα τὰς μάχας	διαφέρουσιν·	οὔτε γὰρ ἀταξία διασκίδνησιν αὐτοὺς
[3, 10]	δὲ συνελαυνομένοις οὔτ' ἐπὶ γῆν	διαφεύγειν	ἦν ἐκπεπολεμωμένων πάντων οὔτ' ἐξ
[3, 10]	οὔτ' ἄξιοι σωτηρίας εἶεν καὶ	διαφεύξονται	κατὰ τῶν ἀφέντων ἐγίνωσκεν, τὸν
[3, 7]	αὐτὸν ἢ μέχρι παντὸς ἀπαυθαδισαμένους	διαφθαρήσεσθαι	λιμῷ. Πολύ τε ῥᾴοσιν αὐτοῖς
[3, 7]	Ῥωμαίων πρὶν ἢ πεσεῖν ἢ	διαφθεῖραι.	Ὡς δ' οἱ μὲν ἔκαμνον
[3, 10]	γένη δὲ ἰχθύων ἐν αὐτῇ	διάφορα	πρὸς τοὺς ἀλλαχοῦ γεῦσίν τε
[3, 5]	καὶ καταλύσεις, πρὸς δὲ ὅπλων	διαφοραί,	οὐδὲν δὲ ἀπροβούλευτον ἐν ταῖς
[3, 10]	τὸ εὔκρατον ἁρμόζει καὶ τοῖς	διαφόροις.	Καρύαι μέν γε φυτῶν τὸ
[3, 3]	δὲ τῆς Ἰουδαίας κατ' οὐδὲν	διάφορος.	Ἀμφότεραι γὰρ ὀρειναὶ καὶ πεδιάδες,
[3, 10]	μόνον τρέφει παρὰ δόξαν τὰς	διαφόρους	ὀπώρας ἀλλὰ καὶ διαφυλάσσει. Τὰ
[3, 3]	πλέον· γλυκὺ δὲ νᾶμα πᾶν	διαφόρως	ἐν αὐταῖς, καὶ διὰ πλῆθος
[3, 7]	τῆς καταλήψεως αἴσθησιν τῶν φυλάκων	διαφυγεῖν	ἔφθασαν ἀναβάντες εἴς τινα τῶν
[3, 10]	τῶν μὲν ἐπηλύδων ὅσοι μὴ	διαφυγεῖν	ἔφθασαν ἀντιτασσομένων, ἀμαχητὶ δὲ τῶν
[3, 9]	ἐκπίπτοντες τῶν πόλεων καὶ οἱ	διαφυγόντες	ἐκ τῶν κατεστραμμένων, πλῆθος οὐκ
[3, 8]	τε Ῥωμαίων καὶ τὸν οἰκείων	διαφυγὼν	πόλεμον ἐπὶ Οὐεσπασιανὸν ἤγετο ὑπὸ
[3, 10]	τὰς διαφόρους ὀπώρας ἀλλὰ καὶ	διαφυλάσσει.	Τὰ μέν γε βασιλικώτατα σταφυλήν
[3, 10]	ψυχροτέρα δὲ ἢ κατὰ λίμνης	διάχυσιν	ἀεὶ μένουσα. Τὸ μὲν γὰρ
[3, 8]	τὸ μηκέτι εἶναι πάλιν ἐκείνῳ	δίδομεν.	Τὰ μέν γε σώματα θνητὰ
[3, 6]	τοῖς πολεμίοις καὶ μετανοίας καιρὸν	διδούς,	εἰ πρὸ μάχης μεταβάλοιντο· ἅμα
[3, 8]	ψυχὴν ἐπελέξω τὰ μέλλοντα εἰπεῖν,	δίδωμι	μὲν Ῥωμαίοις τὰς χεῖρας ἑκὼν
[3, 5]	ἔθους σημεῖον καὶ τἆλλα παραγγέλματα	δίδωσιν	διαφέρειν εἰς τοὺς ὑποτεταγμένους· ὃ
[3, 8]	εἰς πίστιν ὑπήγετο τοῦ θεοῦ	διεγείροντος	αὐτὸν εἰς τὴν ἡγεμονίαν ἤδη
[3, 7]	τοῖς ἐν τέλει τῶν Ἱεροσολύμων	διέγνω	μετὰ ἀκριβείας τὰ πράγματα, ὡς
[3, 7]	Οὐεσπασιανὸς ἀναπαύσας τὴν στρατιὰν μάχης	διέγνω	προσκαθεζόμενος σπάνει τῶν ἐπιτηδείων αἱρεῖν
[3, 9]	ἀμφότεραι, πανταχόθεν τοὺς Ἰουδαίους καταστρέφεσθαι	διεγνωκὼς	τὴν ἐπὶ τούτους στρατείαν εὔκαιρον
[3, 7]	κεκμηκὸς δὲ τῶν Ῥωμαίων ἀκραιφνεῖς	διεδέχοντο	καὶ ταχέως ἀντὶ τῶν ἀποβιασθέντων
[3, 8]	βαθὺν λάκκον, ᾧ πλατὺ σπήλαιον	διέζευκτο	κατὰ πλευρὰν τοῖς ἄνωθεν ἀόρατον.
[3, 7]	γὰρ φρουραῖς ἡ Σαμαρεῖτις ὅλη	διείληπτο	τό τε πλῆθος τῶν ἐληλυθότων
[3, 8]	οὖν ὑπεστέλλετο τῶν πολεμίων πάντα	διειληφότων,	νυκτὸς δ' ἀνιὼν ἐζήτει δρασμοῦ
[3, 9]	αὐτοῖς ἐξῆρχον. (Ὡς δὲ τἀληθῆ	διεκαλύπτετο	τῷ χρόνῳ καὶ τὰ μὲν
[3, 9]	γὰρ οὐδὲ ἄγγελος, ἀλλ' αὐτοματὶ	διεκήρυσσεν	φήμη τὴν ἅλωσιν οἰκεία φύσει
[3, 10]	εἴκοσι σταδίους μετὰ πόλιν Ἰουλιάδα	διεκπαίει	τὴν Γεννησὰρ μέσην, ἔπειτα πολλὴν
[3, 10]	ἐβαπτίζοντο τοῖς σκάφεσιν. Τῶν δὲ	διεκπαίειν	πειρωμένων πολλοὺς μὲν ἐφικνούμενοι κοντοῖς
[3, 2]	τῶν ὑπὸ τοῦ δρόμου συνειλουμένων	διεκπαίοντες	ἀπείρους ἀνῄρουν, ἄλλοι δὲ ἄλλους
[3, 10]	κατόπιν προσκείμενος ἀνῄρει, τῶν δὲ	διεκπαίων	ἀθρόων, οὓς δὲ φθάνων κατὰ
[3, 10]	ἕως τῷ πλήθει βιασάμενοι καὶ	διεκπεσόντες	εἰς τὴν πόλιν συνέφευγον. (Ἐκδέχεται
[3, 10]	στασιάζουσιν οἱ τὰς χεῖρας ἡμῶν	διεκφυγόντες.	Ἔχομεν τὴν πόλιν, ἐὰν ταχύνωμεν·
[3, 4]	ὀργῇ τῆς ἐπιβολῆς οἱ Ῥωμαῖοι	διέλιπον	δῃοῦντες αὐτῶν τὰ πεδία καὶ
[3, 10]	ἐπαλλήλους τοῖς ἐπὶ γῆς πολεμίοις	διεναυμάχουν·	Οὐεσπασιανὸς δὲ τὸ πολὺ πλῆθος
[3, 7]	πολιορκίαν, μέτρῳ τὸ ποτὸν αὐτοῖς	διένειμεν	εὐθέως. Οἱ δὲ τὸ ταμιεύεσθαι
[3, 10]	δὲ τρόπον αὐτῶν τῆς ἀναιρέσεως	διενοεῖτο.	Καὶ γὰρ αὐτόθι κτείνων ἐκπολεμώσειν
[3, 9]	εἰς τὰς ναῦς ἐξωτέρω βέλους	διενυκτέρευσαν.	(Ἀλιμένου δ' οὔσης φύσει τῆς
[3, 8]	πρὸς οὓς ἂν ἅπαξ ἕλωσι	διεξῄει,	καὶ ὡς δι' ἀρετὴν αὐτὸς
[3, 5]	κτησαμένων ἔλασσον. (Ταῦτα μὲν οὖν	διεξῆλθον	οὐ Ῥωμαίους ἐπαινέσαι προαιρούμενος τοσοῦτον,
[3, 10]	τι κατορθώσομεν. (Ταῦτα τοῦ Τίτου	διεξιόντος	προθυμία δαιμόνιος ἐμπίπτει τοῖς ἀνδράσιν,
[3, 10]	πειρωμένων πολλοὺς μὲν ἐφικνούμενοι κοντοῖς	διέπειρον,	οὓς δὲ ξιφήρεις ἐπιπηδῶντες εἰς
[3, 7]	οὓς ἠβούλετο τῶν ἔξω Ἰουδαίων	διεπέμψατο	καὶ παρ' αὐτῶν ἐλάμβανεν, παντός
[3, 7]	τὸν βουβῶνα δόρατι καὶ παραχρῆμα	διεργάζεται.	(Κατ' ἐκείνην μὲν οὖν τὴν
[3, 6]	ἐξαπιναίους τῶν πολεμίων ἐπιδρομὰς καὶ	διερευνῷεν	τὰς ὑπόπτους καὶ λοχᾶσθαι δυναμένας
[3, 7]	μέχρι ποδῶν ὑπὸ τὰς πανοπλίας	διέρρει	τοῦ σώματος ὅλου καὶ τὴν
[3, 7]	καὶ καθ' ὃ παρείκοιεν ἐκεῖνοι	διερρίπτουν	τε τὸ χῶμα καὶ τὰ
[3, 7]	Καὶ κατὰ τὴν πρώτην πληγὴν	διεσείσθη	μὲν τὸ τεῖχος, κραυγὴ δὲ
[3, 7]	θέρμῃ. Τοῦτο καιομένων τῶν Ῥωμαίων	διεσκέδασεν	τὴν τάξιν, καὶ μετὰ δεινῶν
[3, 7]	Καὶ προελθὼν μετὰ τῶν μαχιμωτάτων	διεσκίδνα	τε τοὺς φρουροὺς καὶ μέχρι
[3, 7]	τῶν χωμάτων δέρρεις, αἷς ὑπεσκήνουν,	διέσπα,	τοῖς δὲ ἔργοις ἐνέβαλλεν πῦρ.
[3, 9]	μηδένα τῶν λεγομένων αὐτόπτην παρεῖναι·	διεσώθη	γὰρ οὐδὲ ἄγγελος, ἀλλ' αὐτοματὶ
[3, 10]	δὲ νεκρῶν τὴν λίμνην ἅπασαν·	διεσώθη	γὰρ οὐδείς. Δεινὴ δὲ ταῖς
[3, 7]	ἱππέων ἀποβήσας τῶν ἵππων> τριχῇ	διέταξεν	κατὰ τὰ πεπτωκότα τοῦ τείχους,
[3, 8]	κειμηλίοις φιλοφρονούμενός τε καὶ περιέπων	διετέλει	τὰ πολλὰ Τίτου τῇ τιμῇ
[3, 2]	Ῥωμαῖοι μὲν ἀναχωροῦσι γεγηθότες ὡς	διεφθαρμένου	καὶ Νίγερος, ὁ δὲ εἰς
[3, 10]	πολλοὺς δ' ἐκπηδήσαντας οἱ Ῥωμαῖοι	διέφθειραν	ἐπὶ γῆς. Ἦν δ' ἰδεῖν
[3, 9]	αἰγιαλὸν ἐκφερομένους ἐφεστῶτες οἱ Ῥωμαῖοι	διέφθειρον.	Ἀριθμὸς δὲ τῶν ἐκβρασθέντων σωμάτων
[3, 10]	μυδῶντες οἱ νεκροὶ τὸν ἀέρα	διέφθειρον,	ὡς μὴ μόνον οἰκτρὸν Ἰουδαίοις
[3, 9]	μὲν ὑπὸ τῶν κυμάτων καλυπτόμενοι	διεφθείροντο,	πολλοὶ δὲ τοῖς ναυαγίοις ἐμπλεκόμενοι·
[3, 7]	μέρος ἔν τινι λόφῳ στρατοπεδεύεται	διέχοντι	σταδίους ἑπτὰ τῆς πόλεως, πειρώμενος
[3, 7]	καὶ καταπελτῶν βία πολλοὺς ἅμα	διήλαυνεν,	καὶ τῶν ὑπὸ τῆς μηχανῆς
[3, 10]	οὓς δὲ φθάνων κατὰ στόμα	διήλαυνεν,	πολλοὺς δὲ συνηλοία περὶ ἀλλήλοις
[3, 1]	παντὸς ἐπάνω τὴν ψυχὴν ἔχειν.	(Διηλέγχετό	γε μὴν ὁ τῆς ψυχῆς
[3, 7]	Καὶ κατὰ τοῦτό γε οὐ	διημάρτανον	αὐτοῦ τῆς γνώμης· ἑώρα μὲν
[3, 6]	καρτερωτάτης ἐχομένης. Πολύ γε μὴν	διήμαρτεν	τῆς ἐλπίδος· ἐπιόντα γὰρ αὐτὸν
[3, 7]	τὴν ἀσθένειαν, καὶ ὡς ἀγρυπνίᾳ	διηνεκεῖ	καὶ μάχαις ἐπαλλήλοις δεδαπανημένοι δυνατοὶ
[3, 7]	ἕτεροι τὸν κριὸν γέρροις τε	διηνεκέσι	καὶ καθύπερθεν πεφραγμένον δέρρει πρός
[3, 10]	ἑαυτούς. Ἐπεὶ τίς ὄνησις τῆς	διηνεκοῦς	στρατείας, ἂν ἴσοι πρὸς ἀστρατεύτους
[3, 7]	Ὡς δ' οἱ μὲν ἔκαμνον	διηνεκῶς	ἀμυνόμενοι καὶ τοὺς προμάχους ἀμείβειν
[3, 8]	λέγοντες ἐπανετείναντο τὰ ξίφη καὶ	διηπείλουν	ἀναιρήσειν αὐτόν, εἰ τοῖς Ῥωμαίοις
[3, 8]	πολέμου ληφθείς, τούς τε νεκροὺς	διηρεύνων	καὶ τοὺς ἀποκρύφους. Ὁ δὲ
[3, 7]	αὐτοῖς ἀδιαλείπτως ἔφερον, καὶ τριχῆ	διῃρημένων	ἀργὸς ἦν οὐδείς. Οἱ δὲ
[3, 3]	αἱ λοιπαὶ δὲ μετ' αὐτὴν	διῄρηνται	τὰς τοπαρχίας. Γοφνὰ δευτέρα καὶ
[3, 7]	βελῶν· ἦν δὲ καὶ μὴ	διικνουμένων	πολὺς ὁ ψόφος καὶ φοβερὸς
[3, 7]	καὶ πίσσης, ἔτι δὲ θείου	διίπτατο	τὸ πῦρ ἐπινοίας τάχιον, καὶ
[3, 8]	αὐτούς, περὶ ὧν πρὸς ἐκείνους	διιστάμεθα.	Καλὸν γὰρ ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας
[3, 5]	τε λοχαγοῖς καὶ ταξιάρχοις, ὅπῃ	δικάζοιεν,	εἴ τινες διαφέροιντο. Τειχίζεται δὲ
[3, 8]	τοῦ σώματος. Καλὸν οὖν, ἑταῖροι,	δίκαια	φρονεῖν καὶ μὴ ταῖς ἀνθρωπίναις
[3, 8]	κολάζειν μὲν τοὺς ἀποδράντας οἰκέτας	δίκαιον	νενόμισται κἂν πονηροὺς καταλείπωσι δεσπότας,
[3, 8]	ἐκείνους εἰσέρχεται φειδὼ πολεμίου, πόσῳ	δικαιότερον	ἂν ἡμᾶς ἡμῶν αὐτῶν εἰσέλθοι;
[3, 4]	ὡς καὶ Ῥωμαίοις δυσάλωτον εἶναι·	διὸ	καὶ τῆς ἐλπίδος ἀφήμαρτεν τοῦ
[3, 9]	δὲ πλέον ἔχθει τῶν κατεστραμμένων·	διὸ	καὶ τὸν Ἰώσηπον ἀθρόοι καταβοῶντες
[3, 2]	ἀεὶ διὰ μίσους Ἰουδαίοις γεγενημένη,	διὸ	καὶ τότε ταῖς πρώταις ὁρμαῖς
[3, 5]	προθυμίᾳ καθάπερ ἐν πολέμῳ γυμνάζεται.	Διὸ	κουφότατα τὰς μάχας διαφέρουσιν· οὔτε
[3, 8]	τοῦ μετ' αὐτὸν πιπτέτω, καὶ	διοδεύσει	πάντων οὕτως ἡ τύχη, μηδ'
[3, 10]	γὰρ αἰγιαλοὶ ναυαγίων ἅμα καὶ	διοιδούντων	ἔγεμον σωμάτων, ἐκκαιόμενοι δὲ καὶ
[3, 3]	ἡ Φοινίκη τε καὶ Συρία,	διορίζει	δὲ ἀπὸ μὲν δύσεως ἡλίου
[3, 10]	οἷος πρὸς οἵους παρατάξεται, καὶ	διότι	Ἰουδαῖοι μέν, εἰ καὶ σφόδρα
[3, 7]	προσβαλεῖν δι' ὅλης ὡδευκότες ἡμέρας,	διπλῇ	δὲ τῇ φάλαγγι κυκλοῦνται τὴν
[3, 7]	φύσει καρτερὰ τυγχάνειν οὖσα καὶ	διπλῷ	περιβόλῳ τετείχιστο, προαπηντηκότας δὲ τοὺς
[3, 7]	πεντακισχιλίοις ἦν, τὰ δ' αἰχμάλωτα	δισχίλια	ἑκατὸν καὶ τριάκοντα. Τοῦτο συνέβη
[3, 7]	μέχρι πάντες ἀπώλοντο μύριοι καὶ	δισχίλιοι	τὸν ἀριθμὸν ὄντες. Κενὴν δὲ
[3, 10]	Οὐεσπασιανὸς καὶ Ἀντώνιον Σίλωνα σὺν	δισχιλίοις	τοξόταις κελεύσας καταλαβόντας τὸ ἀντικρὺ
[3, 7]	χιλίους μὲν ἱππεῖς πεζοὺς δὲ	δισχιλίους.	Ὁ δὲ τὴν μὲν πόλιν
[3, 4]	Ἀγρίππα καὶ Σοαίμου παρασχομένων ἀνὰ	δισχιλίους	πεζοὺς τοξότας καὶ χιλίους ἱππεῖς,
[3, 4]	πεζοὺς εἰς ἓξ ἀθροίζεσθαι μυριάδας	δίχα	θεραπόντων, οἳ παμπληθεῖς μὲν εἵποντο,
[3, 10]	οὐδὲν γὰρ τῶν μεγάλων φιλεῖ	δίχα	κινδύνου κατορθοῦσθαι. Φθάνειν δ' οὐ
[3, 7]	γέροντες· οὐδὲν γὰρ ἄρρεν ὑπελείφθη	δίχα	νηπίων, ἃ μετὰ γυναικῶν ἐξηνδραποδίσαντο.
[3, 5]	οὐδ' ἔστιν ὅ τι γίνεται	δίχα	παραγγέλματος. Ὑπὸ δὲ τὴν ἕω
[3, 3]	μεσταί, παρ' ὅσον οὐδαμοῦ φύσει	διψάδες,	ὕονται δὲ τὸ πλέον· γλυκὺ
[3, 7]	τὴν πόλιν πρὸ λιμοῦ καὶ	δίψης	τὸν ἐν πολέμῳ θάνατον ᾑροῦντο.
[3, 7]	τοὺς μὲν αὐθημερὸν ὑπὸ τοῦ	δίψους	ἀποθανεῖν, πολλοὺς δὲ τῆς τοιαύτης
[3, 7]	ἀθυμία δεινὴ πρὸς τὴν τοῦ	δίψους	ἐπίνοιαν ἦν, ἀσχαλλόντων ἤδη ὡς
[3, 7]	καὶ καθάπερ εἰς ἔσχατον ἤδη	δίψους	προήκοντες ἀπέκαμνον. Διακείμενοι δὲ οὕτως
[3, 4]	ἀπείρατος ἦν· μία γὰρ καταφυγὴ	διωκομένοις	αἱ ὑπὸ τοῦ Ἰωσήπου τειχισθεῖσαι
[3, 10]	πολὺς ὢν πλεῖον ἐβιάζετο, καὶ	διωργισμένων	ἐπ' ἀλλήλοις κραυγή τε ἦν
[3, 8]	ἢ διαθῆται κακῶς, πονηρὸς εἶναι	δοκεῖ	καὶ ἄπιστος, εἰ δέ τις
[3, 10]	ὑπὸ τοῦ Ἰορδάνου τέμνεται· Καὶ	δοκεῖ	μὲν Ἰορδάνου πηγὴ τὸ Πάνειον,
[3, 8]	τὸ Ἰουδαίων, ἔφη, φῦλον ὀκλάσαι	δοκεῖ	σοι τῷ κτίσαντι, μετέβη δὲ
[3, 8]	κτίσαντα ἡμᾶς δυσσέβειαν. Εἰ σώζεσθαι	δοκεῖ,	σωζώμεθα· καὶ γὰρ οὐκ ἄδοξος
[3, 6]	οὓς ἂν ἴωσιν, τοῦ κρατήσειν	δοκεῖ.	Τοῖς δὲ ἱεροῖς ἠκολούθουν οἱ
[3, 8]	τὴν παρακαταθήκην τοῦ θεοῦ, λεληθέναι	δοκεῖ	τὸν ἀδικούμενον; Καὶ κολάζειν μὲν
[3, 7]	φθόνῳ τῆς ἐκείνου σωτηρίας, ἔμοιγε	δοκεῖν,	ἀλλ' ἐλπίδι τῆς ἑαυτῶν· οὐδὲν
[3, 1]	ἡγεμονίας κατασοβαρεύεσθαι τῶν σκυθρωπῶν καὶ	δοκεῖν	δεινοῦ παντὸς ἐπάνω τὴν ψυχὴν
[3, 10]	ἡμῖν εὐδοξίας καὶ τοῦ μὴ	δοκεῖν	μετὰ τὴν τῆς οἰκουμένης ἡγεμονίαν
[3, 5]	τοὺς ἀγαθοὺς τιμαῖς ῥύονται τὸ	δοκεῖν	ὠμοὶ πρὸς τοὺς κολαζομένους. Τοσοῦτον
[3, 9]	τῶν ἱππέων ἀπέβησεν, ὡς μὴ	δοκοῖεν	ἀκροβολιζόμενοι παρεῖναι· Καὶ πρὶν εἰς
[3, 7]	κριόν. Ὁ δ' ἐστὶν ὑπερμεγέθης	δοκὸς	ἱστῷ νηὸς παραπλήσιος· ἐστόμωται δὲ
[3, 7]	μέσος ὥσπερ ἀπὸ πλάστιγγος ἑτέρας	δοκοῦ,	σταυροῖς ἑκατέρωθεν ἑδραίοις ὑπεστηριγμένης. Ἀνωθούμενος
[3, 8]	δεσπότην ἀποδιδράσκοντες τὸν θεὸν οὐ	δοκοῦμεν	ἀσεβεῖν; ἆρ' οὐκ ἴστε ὅτι
[3, 7]	προνοίᾳ θεοῦ τὸν συνετώτατον εἶναι	δοκοῦντα	τῶν πολεμίων οἰόμενος εἰς εἱρκτὴν
[3, 9]	γηραιοὶ τοῦ δήμου καὶ προύχειν	δοκοῦντες	φεύγουσι μὲν εἰς τὸ τῶν
[3, 9]	ζῶντος ὅσον εὐνοίας ἐπὶ τεθνάναι	δοκοῦντος	πρότερον ἀνελάμβανον. Καὶ παρ' οἷς
[3, 7]	οὐδὲ βιαζομένους ἔτι φέρειν, καὶ	δόλῳ	δ' ἂν ἁλοῖεν, εἴ τις
[3, 7]	τῆς ῥώμης· Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι	δόλῳ	δευτέρῳ τὰς προσβάσεις αὐτῶν ἐπέσφαλλον
[3, 7]	Τίτος σὺν ἑνὶ τῶν χιλιάρχων	Δομετίῳ	Σαβίνῳ τῶν ἀπὸ τοῦ πέμπτου
[3, 10]	τῶν τειχοποιῶν σκεδασθέντων ὀλίγα τῆς	δομήσεως	σπαράξαντες, ὡς ἑώρων τοὺς ὁπλίτας
[3, 5]	ἕπεται τῶν τε πρὸς τὴν	δόμησιν	ἐργαλείων. (Καὶ τὸ μὲν ἔνδον
[3, 8]	ἀποθνήσκειν ἔπεισας. Ψευδῆ μὲν ἄρα	δόξαν	ἀνδρείας, ψευδῆ δὲ καὶ συνέσεως
[3, 7]	νεωτερίζουσαν καὶ τῶν Ἰωταπατηνῶν παρὰ	δόξαν	ἀντεχόντων ἐπαιρομένην, Τραιανὸν ὄντα τοῦ
[3, 7]	ἡγεμόνας ἐβουλεύετο περὶ τῆς προσβολῆς.	Δόξαν	δὲ χῶσαι τὸ προσιτὸν τοῦ
[3, 10]	γὰρ οὐ μόνον τρέφει παρὰ	δόξαν	τὰς διαφόρους ὀπώρας ἀλλὰ καὶ
[3, 7]	νύττει κάτωθεν ὑπὸ τὸν βουβῶνα	δόρατι	καὶ παραχρῆμα διεργάζεται. (Κατ' ἐκείνην
[3, 5]	μὲν αἰχμάς, οὐκ ἀποδέοντες δὲ	δοράτων	μέγεθος· κράνη δὲ καὶ θώρακες
[3, 8]	ὑποπτευόμενον ἑαυτοῖς βέβαιον ἐπιστήσομεν; ἀλλὰ	δουλείαν,	ἐρεῖ τις. Πάνυ γοῦν νῦν
[3, 7]	δὲ τῆς τοιαύτης ἀπωλείας τὸ	δουλεύειν	προαιρουμένους Ῥωμαίοις προσφυγεῖν. Ἐξ ὧν
[3, 8]	Ἰώσηπε, καὶ φῶς ὑπομένεις ὁρᾶν	δοῦλον;	ὡς ταχέως ἐπελάθου σαυτοῦ. Πόσους
[3, 8]	Γαλλικανόν, δεξιάς τε τῷ Ἰωσήπῳ	δοῦναι	κελεύσας καὶ προτρεψομένους ἀνελθεῖν. (Ἀφικόμενοι
[3, 8]	θεοῦ χρέος ἐκτινύντων, ὅταν ὁ	δοὺς	κομίσασθαι θέλῃ, κλέος μὲν αἰώνιον,
[3, 5]	ἀεὶ παντὸς ἔργου προάγει, τοῖς	δοχθεῖσι	δὲ ἕπεται τὰ ἔργα· παρ'
[3, 8]	εἰσέλθοι; καὶ γὰρ ἠλίθιον ταῦτα	δρᾶν	σφᾶς αὐτούς, περὶ ὧν πρὸς
[3, 5]	σημείοις, ἔργοις δὲ χεῖρες. Ὅθεν	δρᾶσαι	μὲν ἀεὶ ταχεῖς, βραδύτατοι δὲ
[3, 10]	βέλεσιν, καὶ πλησιάζειν τολμῶντες πρὶν	δρᾶσαί	τι παθεῖν ἔφθανον καὶ σὺν
[3, 8]	γὰρ ὧν εἰκὸς ἦν τοσαῦτα	δράσαντα	παθεῖν, οὐκ ἐκ τοῦ φύσει
[3, 7]	εὔκλειαν ἀντικαταλλαξάμενον τοῦ βίου καὶ	δράσαντά	τι γενναῖον εἰς μνήμην ὀψιγενῶν
[3, 10]	ἀλλὰ καὶ διὰ μίσους τοῖς	δράσασιν	ἐλθεῖν. Τοῦτο μὲν ἐκείνης τῆς
[3, 7]	τὴν ἑαυτῶν σωτηρίαν εἰ μένοι,	δρασμὸν	ἅμα τοῖς δυνατοῖς ἐβουλεύετο. Συναισθόμενοι
[3, 8]	διειληφότων, νυκτὸς δ' ἀνιὼν ἐζήτει	δρασμοῦ	διάδυσιν καὶ τὰς φυλακὰς κατεσκέπτετο.
[3, 7]	συμφοραῖς θυμὸν προαλίσαντας ἐναφεῖναι τοῖς	δράσουσιν	αὐτάς. (Ἔταξεν μὲν οὖν οὕτως
[3, 8]	δὲ στρατηγικώτερον ἐμβλέπων, τοῦ δὲ	δρασσόμενος	τῆς δεξιᾶς, ὃν δὲ δεήσει
[3, 5]	δὲ τοῖς βεβουλευμένοις στρατὸς οὕτω	δραστήριος,	τί θαυμαστόν, εἰ πρὸς ἕω
[3, 7]	κοντοὺς οἱ Ῥωμαῖοι μακροὺς καὶ	δρέπανα	δήσαντες ἐπ' ἄκρων τοὺς σάκους
[3, 5]	πέλεκυν, πρὸς δὲ ἱμάντα καὶ	δρέπανον	καὶ ἅλυσιν, ἡμερῶν τε τριῶν
[3, 2]	ἐπέστρεφον καὶ τῶν ὑπὸ τοῦ	δρόμου	συνειλουμένων διεκπαίοντες ἀπείρους ἀνῄρουν, ἄλλοι
[3, 7]	βαλλομένους, σκέπην αὐτοῖς ἐπινοεῖ τοιάνδε·	δρυφάκτους	πήξασθαι κελεύσας ἐμπετάσαι τε βύρσας
[3, 7]	Ἰουδαῖοι πρίν τι παθεῖν ἀεὶ	δρῶντες	ἀνέφευγον εἰς τὴν πόλιν, τοῖς
[3, 10]	ταῖς τε γὰρ χερμάσιν οὐδὲν	δρῶντες	ὅτι μὴ κτύπον ἐπάλληλον, εἰς
[3, 10]	ὅσον ἐξικνεῖσθαι τῶν Ῥωμαίων βάλλοντες	δύναιντο	τάς τε ἀγκύρας ἔβαλλον καὶ
[3, 10]	πλησίον· ἁρπάσαι δὲ τὴν νίκην	δυνάμεθα,	καὶ χρὴ τοὺς ὑπὸ τοῦ
[3, 3]	Γαλιλαίαν, προέλοιτο δ' ἂν τῇ	δυνάμει·	ἡ μὲν γὰρ ἐνεργὸς ὅλη
[3, 7]	πολεμίων ὄντων, κυκλωσάμενος δὲ τῇ	δυνάμει	πᾶσαν τὴν ὑπόρειον δι' ὅλης
[3, 2]	τὰ μέλλοντα. (Οὐεσπασιανὸς δὲ τὰς	δυνάμεις	ἀναλαβὼν ἐκ τῆς Ἀντιοχείας, ἣ
[3, 6]	ἐν τῇ Πτολεμαίδι συνέτασσεν τὰς	δυνάμεις,	ὁ δὲ τὴν Γαλιλαίαν κατατρέχων
[3, 1]	ἀφικνεῖται κἀκεῖ τάς τε Ῥωμαικὰς	δυνάμεις	συνήγαγε καὶ συχνοὺς παρὰ τῶν
[3, 10]	προσαμύνειν ἑαυτοῖς, αἱ δ' ὑπέρογκοι	δυνάμεις	ὑφ' ἑαυτῶν βλάπτονται πλέον ἢ
[3, 6]	διερευνῷεν τὰς ὑπόπτους καὶ λοχᾶσθαι	δυναμένας	ὕλας, οἷς εἵπετο καὶ Ῥωμαίων
[3, 8]	ἐπιτηδείων οὐκ ὀλίγαις ἡμέραις διαρκεῖν	δυναμένην.	Μεθ' ἡμέραν μὲν οὖν ὑπεστέλλετο
[3, 7]	φερομένων τῶν βελῶν ἐκκλίνειν ῥᾳδίως	δυνάμενοι	μήτε τοὺς ἀφανεῖς ἀμύνεσθαι, καὶ
[3, 1]	καὶ τηλικούτου πολέμου μέγεθος ἀναδέξασθαι	δυνάμενον,	ἄνδρα ταῖς ἀπὸ νεότητος στρατείαις
[3, 7]	Ἔνθα καὶ τοὺς ἔτι μάχεσθαι	δυναμένους	ἡ δυσχωρία τὴν ἄμυναν ἀφείλετο·
[3, 10]	πρὸς οὓς ἂν καταφύγωσιν πολεμεῖν	δυναμένους,	Οὐεσπασιανὸς ὡς μὲν οὔτ' ἄξιοι
[3, 7]	καὶ συναφθείσης ἅμα αὐτοῖς τῆς	δυνάμεως	ἀνείρχθησαν αἱ τῶν Ἰουδαίων παραδύσεις.
[3, 10]	μὲν τὸν πατέρα πέμπει πλείονος	δυνάμεως	αὐτῷ δεῖν λέγων. Αὐτὸς δὲ
[3, 6]	(Οὕτως ὁδεύσας Οὐεσπασιανὸς μετὰ τῆς	δυνάμεως	εἰς τοὺς ὅρους ἀφικνεῖται τῆς
[3, 10]	τῆς ἀποστάσεως δαψιλείᾳ χρημάτων καὶ	δυνάμεως	ἐκρατύνατο, Ταριχέαι δ' αὐτοῦ τὰ
[3, 10]	ἐπεὶ παρεσκευάσθησαν αἱ σχεδίαι, τῆς	δυνάμεως	ἐπιβήσας ὅσον ᾤετο τοῖς κατὰ
[3, 7]	μίαν ἡμέραν ἀναλαβὼν πᾶσαν τὴν	δύναμιν	εἵπετο καὶ μέχρι δείλης ὁδεύσας
[3, 7]	ἐπαναβαίνει τῷ ὄρει, καὶ τὴν	δύναμιν	ἐν κύκλῳ περιστήσας τοῖς πολεμίοις
[3, 9]	ὁμοφρονοῦντα τοῖς ἱκέταις, ἀναλαβὼν τὴν	δύναμιν	ᾔει πρὸς τὴν πόλιν. Οἱ
[3, 6]	δέχεσθαι τοὺς πολεμίους ἀρκετὴν ἔχει	δύναμιν	καὶ πεπτώκοι τὰ φρονήματα τῶν
[3, 7]	πρὸς Ῥωμαίους ἀξιόμαχον αὐτῷ πέμψωσι	δύναμιν.	Ὁ μὲν οὖν ταῦτ' ἐπιστείλας
[3, 2]	ἰάσασθαι τὰ τραύματα καὶ τὴν	δύναμιν	πᾶσαν ἐπισυλλέξαντες ὀργιλώτερον καὶ πολλῷ
[3, 4]	ἦσαν τοξόται, ὡς τὴν πᾶσαν	δύναμιν	συνεξαριθμουμένων τῶν βασιλικῶν ἱππέας τε
[3, 4]	παραλαμβάνει μὲν ἐφ' ἣν ἔσταλτο	δύναμιν,	συντόνῳ δὲ χρώμενος πορείᾳ διὰ
[3, 7]	ὡς οὐδένα τῶν Ῥωμαίων ἀνελεῖν	δύνανται,	τό γε πεσεῖν αὐτοὺς ὑπὸ
[3, 8]	ὁρῶντι παρῆν δὲ> νοεῖν, ὅσον	δύναται	τύχη, καὶ ὡς ὀξεῖα μὲν
[3, 7]	διηνεκεῖ καὶ μάχαις ἐπαλλήλοις δεδαπανημένοι	δυνατοὶ	μὲν εἶεν οὐδὲ βιαζομένους ἔτι
[3, 7]	γὰρ ἐν τοῖς στενωποῖς οἱ	δυνατοὶ	προσέπιπτον καὶ ἀπὸ τῶν οἰκιῶν
[3, 7]	εἰ μένοι, δρασμὸν ἅμα τοῖς	δυνατοῖς	ἐβουλεύετο. Συναισθόμενοι δὲ τὸ πλῆθος
[3, 10]	τοῦ πρέποντος, ὅταν ᾖ μὴ	δυνατὸν	ἄμφω. Κατανεύσας οὖν αὐτοῖς ἄδειαν
[3, 9]	ἐπεκθέουσιν αὐτῷ τῶν στασιαστῶν οἱ	δυνατώτατοι	μεθ' ὅπλων. Ἐξηγεῖτο δ' αὐτῶν
[3, 7]	τὰ παρερρωγότα τοῦ τείχους τοὺς	δυνατωτάτους	καὶ πρὸ πάντων ἀνὰ ἓξ
[3, 3]	φρουρὰν ὅλου τοῦ ἔθνους ἐσομένην.	~(Δύο	δ' οὔσας τὰς Γαλιλαίας, τήν
[3, 8]	αὖθις εἰς τὸ σπήλαιον κατῄει.	Δύο	μὲν οὖν ἡμέραις διαλανθάνει, τῇ
[3, 7]	ἄριστοι μετ' αὐτὸν ἐφάνησαν ἀδελφοὶ	δύο	Νετείρας καὶ Φίλιππος, ἀπὸ Ῥούμας
[3, 2]	Ἰουδαίων τὸν ἀριθμὸν ἄνδρες καὶ	δύο	τῶν ἡγεμόνων, Ἰωάννης τε καὶ
[3, 9]	τῶν δὲ ταγμάτων τὰ μὲν	δύο	χειμερίσοντα ἐκάθισεν ἐπὶ τῆς Καισαρείας
[3, 8]	Οὐεσπασιανὸς αὐτίκα μετὰ σπουδῆς πέμπει	δύο	χιλιάρχους Παυλῖνον καὶ Γαλλικανόν, δεξιάς
[3, 7]	οἱ σφέτεροι, μέσοι δὲ τοῖν	δυοῖν	κατειλούμενοι περιβόλων βύζην, πολλοὶ μὲν
[3, 8]	πλὴν τοῦ παιδὸς Τίτου καὶ	δυοῖν	φίλων τοὺς ἄλλους ἅπαντας σὺ
[3, 7]	τε εἶεν ὑπὸ βρίθους καὶ	δυσάλωτοι	πυρί, τῶν χωμάτων ἐπέστησεν, συνεπιβήσας
[3, 7]	Ῥωμαῖοι πρὸς τὸ τῆς πόλεως	δυσάλωτον	ἀπέκαμνον. (Ἔστιν δ' Ἰωταπάτα πλὴν
[3, 4]	Γαλιλαίων ἐτείχισεν ὡς καὶ Ῥωμαίοις	δυσάλωτον	εἶναι· διὸ καὶ τῆς ἐλπίδος
[3, 7]	Ὁ δὲ τὴν μὲν πόλιν	δυσάλωτον	καταλαβών, πρὸς γὰρ τῷ φύσει
[3, 2]	τρίβοιντο περὶ τὸν πύργον ὄντα	δυσάλωτον	μήτε ζῶντα τὸν ἡγεμόνα καὶ
[3, 6]	λεωφόρου κατευθύνειν καὶ χθαμαλοῦν τὰ	δύσβατα	καὶ τὰς ἐμποδίους ὕλας προανακόπτειν,
[3, 7]	ὁδὸν ὀρεινὴν ὑπάρχουσαν καὶ πετρώδη,	δύσβατον	δὲ καὶ πεζοῖς, ἱππεῦσιν δ'
[3, 7]	περιουσίαν αὐτῷ· Διά τινος χαράδρας	δυσβάτου	καὶ διὰ τοῦθ' ὑπὸ τῶν
[3, 7]	τὸ μὲν ὕψος τῶν πύργων	δυσέφικτον	ὁρῶντες ἐκ χειρὸς βέλει, πυρὶ
[3, 8]	παρὰ μὲν ἡμῖν μέχρις ἡλίου	δύσεως	ἀτάφους ἐκρίπτειν ἔκριναν καίτοι καὶ
[3, 3]	Συρία, διορίζει δὲ ἀπὸ μὲν	δύσεως	ἡλίου Πτολεμαὶς τοῖς τῆς χώρας
[3, 4]	ἀφικνεῖται. Κἀκεῖ καταλαβὼν τὸν πατέρα	δυσὶ	τοῖς ἅμα αὐτῷ τάγμασιν, ἦν
[3, 7]	φυλάκων ἀμελουμένης κατὰ τὰ πρὸς	δύσιν	μέρη τῆς φάραγγος ἐκπέμπων τινὰς
[3, 6]	ὕλας προανακόπτειν, ὡς μὴ ταλαιπωροῖτο	δυσποροῦν	τὸ στράτευμα. Κατόπιν δὲ τούτων
[3, 8]	τὴν εἰς τὸν κτίσαντα ἡμᾶς	δυσσέβειαν.	Εἰ σώζεσθαι δοκεῖ, σωζώμεθα· καὶ
[3, 7]	τῶν ὀργάνων πόρρωθεν μὴ βλεπομένων	δυσφύλακτον	ἦν τὸ βαλλόμενον. ἥ τε
[3, 7]	τοὺς ἔτι μάχεσθαι δυναμένους ἡ	δυσχωρία	τὴν ἄμυναν ἀφείλετο· θλιβόμενοι γὰρ
[3, 5]	πλήθους ἡσσήθησαν ἢ στρατηγημάτων ἢ	δυσχωρίας,	ἀλλ' οὐδὲ τύχης· καὶ γὰρ
[3, 8]	τῆς δεξιᾶς, ὃν δὲ δεήσει	δυσωπῶν,	καὶ ποικίλοις διαιρούμενος πάθεσιν ἐπὶ
[3, 5]	αὐτοὺς ἀρετῆς κτῆμα ἔχοντας, οὐ	δῶρον	τύχης. Οὐ γὰρ αὐτοῖς ἀρχὴ
[3, 8]	ἀγανακτεῖν, ὅταν ἄνθρωπος αὐτοῦ τὸ	δῶρον	ὑβρίζῃ; καὶ γὰρ εἰλήφαμεν παρ'