HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe, La guerre des Juifs contre les Romains, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique)

γ = 100 formes différentes pour 307 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[3, 8]   παρακαλοῦσιν, ἀθρόοι περιστάντες, ἦ μεγάλα γ' ἂν στενάξειαν, ἐβόων, οἱ πάτριοι

[3, 8]   πρὸς τοὺς πολεμίους ἠλιθιώτερος, εἴ γ' ἐκεῖνοι μὲν ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦτο

[3, 3]   δὲ Τυρίων ὄρος· ᾧ προσίσχει Γαβαά, πόλις ἱππέων, οὕτω προσαγορευομένη διὰ

[3, 10]   καὶ Ἱππηνοὶ καὶ ἐκ τῆς Γαδαρίτιδος τὸ πλέον ὡς στασιασταὶ καὶ

[3, 3]   ἕω δὲ Ἱππηνῇ τε καὶ Γαδάροις ἀποτέμνεται καὶ τῇ Γαυλωνίτιδι· ταύτῃ

[3, 7]   ~(Οὐεσπασιανὸς δὲ τῇ πόλει τῶν Γαδάρων ἐπελθὼν αἱρεῖ τε κατὰ πρώτην

[3, 3]   κτήνη πλέον ἢ παρ' ἄλλοις γαλακτοφόρα. Μέγιστόν γε μὴν τεκμήριον ἀρετῆς

[3, 7]   χειμαζομένης νεώς, εἰς ἣν ἐν γαλήνῃ παρῆλθεν· ἐπιβαπτίσειν γὰρ αὐτοῖς τὴν

[3, 4]   τοὺς ἀσθενεῖς. Πυρὶ δὲ ἡ Γαλιλαία καὶ αἵματι πεπλήρωτο πᾶσα πάθους

[3, 6]   ὡρμημένος αὐτὸς ἐμβαλεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν ἐξελαύνει τῆς Πτολεμαίδος διατάξας τὴν

[3, 6]   τὰς δυνάμεις, ὁ δὲ τὴν Γαλιλαίαν κατατρέχων Πλάκιδος ἐπεὶ πολὺ μὲν

[3, 3]   τις ἐλαττώσειε τῆς Περαίας τὴν Γαλιλαίαν, προέλοιτο δ' ἂν τῇ δυνάμει·

[3, 3]   Καὶ τῆς μὲν κάτω καλουμένης Γαλιλαίας ἀπὸ Τιβεριάδος μέχρι Χαβουλών, ἧς

[3, 3]   Βηρσάβης, ἣ καὶ τῆς ἄνω Γαλιλαίας εἰς εὖρος ἀρχὴ μέχρι Βακὰ

[3, 6]   εἰς τοὺς ὅρους ἀφικνεῖται τῆς Γαλιλαίας, ἔνθα καταστρατοπεδευσάμενος ὡρμημένους εἰς πόλεμον

[3, 3]   Σαμαρεῖτις χώρα μέση μὲν τῆς Γαλιλαίας ἐστὶ καὶ τῆς Ἰουδαίας· ἀρχομένη

[3, 2]   Σέπφωριν, μεγίστην μὲν οὖσαν τῆς Γαλιλαίας πόλιν, ἐρυμνοτάτῳ δ' ἐπιτετειχισμένην χωρίῳ

[3, 2]   αὐτῷ τὴν πόλιν οἱ τῆς Γαλιλαίας Σέπφωριν νεμόμενοι πόλιν, μόνοι τῶν

[3, 3]   ἐσομένην. ~(Δύο δ' οὔσας τὰς Γαλιλαίας, τήν τε ἄνω καὶ τὴν

[3, 7]   Σαβὰ δὲ πατρὶς αὐτῷ τῆς Γαλιλαίας· ὑπερμεγέθη δὲ πέτραν ἀράμενος ἀφίησιν

[3, 7]   τείχει προσφερόντων πρὸς ὀλίγον οἱ Γαλιλαῖοι καθύπερθεν ἀμυνόμενοι λείπουσιν τὸν περίβολον,

[3, 7]   καὶ Φίλιππος, ἀπὸ Ῥούμας κώμης, Γαλιλαῖοι καὶ αὐτοί, οἳ προπηδῶσι μὲν

[3, 3]   γὰρ ἐκ νηπίων καὶ πολλοὶ Γαλιλαῖοι πάντοτε, καὶ οὔτε δειλία ποτὲ

[3, 7]   τριάκοντα. Τοῦτο συνέβη τὸ πάθος Γαλιλαίοις πέμπτῃ καὶ εἰκάδι Δαισίου μηνός.

[3, 7]   τε γὰρ ἐκ τῆς χώρας Γαλιλαίους συναθροίσειν ᾗ τάχος καὶ Ῥωμαίους

[3, 4]   ἐλπίσας, ἣν αὐτὸς πρὶν ἀποστῆναι Γαλιλαίων ἐτείχισεν ὡς καὶ Ῥωμαίοις δυσάλωτον

[3, 6]   τοῦτο δ' ἦν τὸ ἀσθενέστερον Γαλιλαίων καὶ ταῖς φυγαῖς ἐναποκάμνον, ὁρῶν

[3, 3]   καὶ Κάρμηλος, τὸ πάλαι μὲν Γαλιλαίων, νῦν δὲ Τυρίων ὄρος· ᾧ

[3, 7]   ἦν ἄρα ὁ Ῥωμαίοις τὰ Γαλιλαίων πάθη χαριζόμενος, ὃς καὶ τότε

[3, 8]   πέμπει δύο χιλιάρχους Παυλῖνον καὶ Γαλλικανόν, δεξιάς τε τῷ Ἰωσήπῳ δοῦναι

[3, 2]   ἀπρονόητοι πρὶν ἀφικέσθαι Οὐεσπασιανὸν Καισεννίῳ Γάλλῳ πίστεις τε ἔδοσαν καὶ δεξιὰς

[3, 3]   ἀφηγοῦνται, κἀπὶ ταύταις ἥ τε Γαμαλιτικὴ καὶ Γαυλανῖτις Βαταναία τε καὶ

[3, 9]   ὅλην ὠργισμένος τὴν πόλιν· καὶ γὰρ ἀγωνιῶντα περὶ αὐτῆς τὸν Ἀγρίππαν

[3, 7]   ἔκδοτον φονῶσιν ἐχθροῖς παρέστησεν. Ἐμπίπτοντες γὰρ ἀθρόοι ταῖς πύλαις καὶ πολλὰ

[3, 10]   τε καὶ ὄψις· οἱ μὲν γὰρ αἰγιαλοὶ ναυαγίων ἅμα καὶ διοιδούντων

[3, 9]   εἰς τὸ πέλαγος, τόν τε γὰρ αἰγιαλὸν ὄντα πετρώδη καὶ τοὺς

[3, 7]   καὶ τοῖς Ῥωμαίοις μαχιμωτέροις· ὑπὸ γὰρ αἰδοῦς εἰς ὀργὴν ἐξεκαίοντο τὸ

[3, 7]   στρατιὰν ἔπαυσεν τοῦ θορύβου· τῶν γὰρ ἀλγηδόνων ἐπάνω γενόμενος καὶ πᾶσιν

[3, 7]   μὴ συμπλέκεσθαι θανατῶσιν ἀνθρώποις· οὐδὲν γὰρ ἀλκιμώτερον εἶναι τῆς ἀπογνώσεως, περισβέννυσθαι

[3, 5]   Ῥῆνος τῆς ἡγεμονίας ὅροι; δεόντως γὰρ ἄν τις εἴποι τὸ κτῆμα

[3, 8]   ἵν' ἐμαυτοῦ προδότης γένωμαι· καὶ γὰρ ἂν εἴην πολὺ τῶν αὐτομολούντων

[3, 7]   ἐπιτηδείων αἱρεῖν τὴν πόλιν· ἢ γὰρ ἀναγκαζομένους ταῖς ἀπορίαις ἱκετεύσειν αὐτὸν

[3, 7]   τοὺς Ἰουδαίους πρὸς τόλμαν· οὐδὲν γὰρ ἀνάγκης ἐν πολέμῳ μαχιμώτερον. ~(Γενομένης

[3, 7]   τόλμας παρωξύνετο τῶν Ἰωταπατηνῶν· πάλιν γὰρ ἀναθαρσήσαντες ἐπὶ τῷ τειχισμῷ τοῖς

[3, 8]   γοῦν νῦν ἐσμὲν ἐλεύθεροι. Γενναῖον γὰρ ἀνελεῖν ἑαυτόν, φήσει τις. Οὐ

[3, 10]   ἐκπολεμώσειν ὑφωρᾶτο τοὺς ἐπιχωρίους, οὐ γὰρ ἀνέξεσθαι φονευομένων ἱκετῶν τοσούτων παρ'

[3, 2]   ἐλασσωμάτων ἡ προτέρα τύχη· τοῦ γὰρ Ἀντωνίου τὰς παρόδους προλοχίσαντος ἀδόκητοι

[3, 3]   ἐστὶ καὶ τῆς Ἰουδαίας· ἀρχομένη γὰρ ἀπὸ τῆς ἐν τῷ πεδίῳ

[3, 7]   τε ὁμοῦ καὶ γέροντες· οὐδὲν γὰρ ἄρρεν ὑπελείφθη δίχα νηπίων, ἃ

[3, 5]   κουφότατα τὰς μάχας διαφέρουσιν· οὔτε γὰρ ἀταξία διασκίδνησιν αὐτοὺς ἀπὸ τῆς

[3, 10]   φύσιν τε καὶ κάλλος· οὔτε γὰρ αὐτή τι φυτὸν ἀρνεῖται διὰ

[3, 10]   αὐτῶν τῆς ἀναιρέσεως διενοεῖτο. Καὶ γὰρ αὐτόθι κτείνων ἐκπολεμώσειν ὑφωρᾶτο τοὺς

[3, 5]   ἔχοντας, οὐ δῶρον τύχης. Οὐ γὰρ αὐτοῖς ἀρχὴ τῶν ὅπλων πόλεμος,

[3, 7]   ἣν ἐν γαλήνῃ παρῆλθεν· ἐπιβαπτίσειν γὰρ αὐτοῖς τὴν πόλιν μηδενὸς ἔτι

[3, 6]   μὴν διήμαρτεν τῆς ἐλπίδος· ἐπιόντα γὰρ αὐτὸν οἱ Ἰωταπατηνοὶ προαισθόμενοι πρὸ

[3, 7]   μὴν ὧν ἔδρων ἀντέπασχον· ὅσον γὰρ αὐτοὺς ἡ τῆς σωτηρίας ἀπόγνωσις,

[3, 2]   πράττοντας ἀντιτασσόμενοι πονοῦσιν ῥᾳδίως· ὡς γὰρ αὐτῶν ἅπαξ ἤδη συνεταράχθησαν αἱ

[3, 9]   ἱστορίαν τῆς Ἀγρίππα βασιλείας, ἐνῆγεν γὰρ βασιλεὺς αὐτόν, ἅμα καὶ δεξιώσασθαι

[3, 6]   εἰς τὰ λοιπὰ παρέξειν· προσχωρήσειν γὰρ δέει τὰς ἄλλας πόλεις τῆς

[3, 5]   ὑδρεία κατὰ συντάξεις ἑκάστοις. Οὐδὲ γὰρ δεῖπνον ἢ ἄριστον ὁπότε θελήσειαν

[3, 8]   μέντοι Ῥωμαίων ἐνέδραν εὔχομαι· μετὰ γὰρ δεξιὰν ἀναιρούμενος ὑπ' αὐτῶν εὔθυμος

[3, 7]   αἰτίαν εἶναι τῆς βλάβης, τὰ γὰρ διαστήματα τοῖς Ἰουδαίοις προσβολῆς παρεῖχεν

[3, 7]   Ἰουδαίοις δι' ἐπιθυμίας ἦν· ἀπεγνωκότες γὰρ ἑαυτοὺς καὶ τὴν πόλιν πρὸ

[3, 10]   ἀρετῇ καὶ τῷ κατορθώματι, μεγίστη γὰρ ἐδόκει καθῃρῆσθαι μοῖρα τοῦ πολέμου,

[3, 10]   δὲ ἢ Ἰουδαῖοι διαγωνιεῖσθε· καὶ γὰρ εἰ περὶ ἐλευθερίας καὶ πατρίδων

[3, 8]   αὐτοῦ τὸ δῶρον ὑβρίζῃ; καὶ γὰρ εἰλήφαμεν παρ' ἐκείνου τὸ εἶναι

[3, 7]   ὡρμημένος ἐξαιρεῖν τὴν Ἰωταπάταν, πέπυστο γὰρ εἰς αὐτὴν πλείστους τῶν πολεμίων

[3, 7]   θνήσκει δ' ἐξ ἐνέδρας. Τῶν γὰρ εἰς τὰ σπήλαιά τις συμπεφευγότων,

[3, 10]   πολέμου τριβὴν αὐτῷ γενησομένην· συνέρρει γὰρ εἰς τὰς Ταριχέας πᾶν τὸ

[3, 7]   φάλαγγι τὴν πόλιν ἐζωσμένην, οὐδὲν γὰρ εἰς τὴν μάχην μετακεκίνητο τῶν

[3, 3]   πολέμου πεῖραν ἀντέσχον· μάχιμοί τε γὰρ ἐκ νηπίων καὶ πολλοὶ Γαλιλαῖοι

[3, 10]   χωρὶς τῶν Ἀγρίππᾳ χαρισθέντων· τοὺς γὰρ ἐκ τῆς τούτου βασιλείας ἐπέτρεψεν

[3, 7]   αὐτοὺς ὠφελήσειν μέγιστα· τούς τε γὰρ ἐκ τῆς χώρας Γαλιλαίους συναθροίσειν

[3, 6]   ἴδιον τοῦ τάγματος ἱππικόν· ἴδιοι γὰρ ἑκάστου τάγματος εἴκοσι πρὸς τοῖς

[3, 10]   μέντοι τῆς Τιβεριάδος· τὸν μὲν γὰρ ἐκεῖ περίβολον ἐν ἀρχῇ τῆς

[3, 10]   στρατιῶται δ' ὑμεῖς ἐμοῦ· καὶ γὰρ ἐκείνῳ τὸ νικᾶν ἔθος, κἀγὼ

[3, 10]   ἀμαχητὶ δὲ τῶν ἐπιχωρίων· κατὰ γὰρ ἐλπίδα δεξιᾶς καὶ τὸ συνειδὸς

[3, 10]   ὧδε· ἄνδρες, ἔφη, Ῥωμαῖοι, καλὸν γὰρ ἐν ἀρχῇ τῶν λόγων ὑπομνῆσαι

[3, 7]   δυσχωρία τὴν ἄμυναν ἀφείλετο· θλιβόμενοι γὰρ ἐν τοῖς στενωποῖς καὶ κατὰ

[3, 7]   συστραφέντας καρτερὰ μάχη συρρήγνυται· Καὶ γὰρ ἐν τοῖς στενωποῖς οἱ δυνατοὶ

[3, 3]   ἂν τῇ δυνάμει· ἡ μὲν γὰρ ἐνεργὸς ὅλη καὶ συνεχής ἐστιν

[3, 5]   δὲ μεθ' αἵματος μελέτας. Οὐδὲ γὰρ ἐξ ἐπιδρομῆς εὐάλωτοι πολεμίοις· ὅπῃ

[3, 9]   καὶ τὰ μὴ γενόμενα· τεθνεὼς γὰρ ἐπὶ τῆς ἁλώσεως καὶ ὁ

[3, 7]   οὐδὲ Σαμαρεῖς ἀπείρατοι συμφορῶν· ἀθροισθέντες γὰρ ἐπὶ τὸ Γαριζεὶν καλούμενον ὄρος,

[3, 9]   οὔσης φύσει τῆς Ἰόππης, αἰγιαλῷ γὰρ ἐπιλήγει τραχεῖ καὶ τὸ μὲν

[3, 10]   στάσις ἔσω χαλεπή· τοῖς μὲν γὰρ ἐπιχωρίοις διά τε τὰς κτήσεις

[3, 10]   αἰσχύνοισθε προκινδυνεύοντος ἡγεμόνος ἡττώμενοι; προκινδυνεύσω γάρ, εὖ ἴστε, καὶ πρῶτος εἰς

[3, 2]   παρῆσαν· ὁ δὲ Ἀντώνιος, οὐ γὰρ ἠγνόει μέλλουσαν ἔτι τὴν ἔφοδον

[3, 8]   τεθνηξομένου καὶ τοῦ στρατηγοῦ· ζωῆς γὰρ ἡδίω τὸν μετὰ τοῦ> Ἰωσήπου

[3, 8]   ἡμᾶς ἡμῶν αὐτῶν εἰσέλθοι; καὶ γὰρ ἠλίθιον ταῦτα δρᾶν σφᾶς αὐτούς,

[3, 10]   δὲ τῆς ταραχῆς Τίτος, οὐ γὰρ ἦν ἄπωθεν τοῦ τείχους, οὗτος

[3, 7]   γενομένης καὶ τοῦ τείχους, νεοπαγὲς γὰρ ἦν, ἐνδιδόντος ἤδη, τὸ λοιπὸν

[3, 8]   σφόδρα τοῦ στρατηγοῦ φιλοτιμουμένου, μεγίστη γὰρ ἦν μοῖρα τοῦ πολέμου ληφθείς,

[3, 7]   ἀλλ' ἐλπίδι τῆς ἑαυτῶν· οὐδὲν γὰρ ἠξίουν πείσεσθαι δεινὸν Ἰωσήπου μένοντος.

[3, 10]   ἔσεσθαι τὴν ἄφεσιν αὐτῶν, οὐ γὰρ ἠρεμήσειν ἀπολυθέντας ἀνθρώπους ἐστερημένους μὲν

[3, 7]   ὡς καθάπαν ἐπιλελοιπότος ὕδατος· ὁ γὰρ Ἰώσηπος τήν τε πόλιν ὁρῶν

[3, 7]   ἐντὸς ὅσης ἐφικνεῖτο χώρας· καὶ γὰρ καὶ τὸ τῶν Ἀράβων τοξοτῶν

[3, 5]   τὸ λαιὸν ξίφος πολλῷ· τὸ γὰρ κατὰ τὸ δεξιὸν σπιθαμῆς οὐ

[3, 4]   ἢ συμφορᾶς ἀπείρατος ἦν· μία γὰρ καταφυγὴ διωκομένοις αἱ ὑπὸ τοῦ

[3, 7]   τῆς καθύπερθεν ἀμύνης ἠρέμουν· ἐκτρέχοντες γὰρ λῃστρικώτερον κατὰ λόχους περιέσπων τε

[3, 5]   καὶ τῷ φόβῳ. Οἵ τε γὰρ νόμοι παρ' αὐτοῖς οὐ λιποταξίου

[3, 8]   προνοίας ἢ δι' αὐτοῦ· φύσεως γὰρ νόμος ἰσχυρὸς ἐν ἅπασιν τὸ

[3, 10]   οὐδὲν ἀνήκεστον ἡμῖν φόβος· πολλοὶ γὰρ οἱ βοηθήσοντες καὶ πλησίον· ἁρπάσαι

[3, 8]   πρέπει. Νέρωνί με πέμπεις· τί γάρ; Οἱ μετὰ Νέρωνα μέχρι σοῦ

[3, 7]   κρατουμένοις αἴσθησις ἦν· Καμάτῳ τε γὰρ οἱ πολλοὶ καὶ ὕπνῳ διαλέλυντο,

[3, 8]   ἰδίας κείσθω δεξιᾶς ἕκαστος· ἄδικον γὰρ οἰχομένων τινὰ τῶν ἄλλων μετανοήσαντα

[3, 3]   Ἰουδαίας κατ' οὐδὲν διάφορος. Ἀμφότεραι γὰρ ὀρειναὶ καὶ πεδιάδες, εἴς τε

[3, 2]   τι Ἰουδαῖοι παρακινοῖεν, ὑπελάμβανον· καὶ γὰρ οὐ μικρὸν ἐδόκει τὸ κινδύνευμα

[3, 8]   καὶ τήρει σεαυτῷ· δεσπότης μὲν γὰρ οὐ μόνον ἐμοῦ σὺ Καῖσαρ,

[3, 10]   ὥσπερ ἀντιποιουμένης τοῦ χωρίου· καὶ γὰρ οὐ μόνον τρέφει παρὰ δόξαν

[3, 9]   τῶν λεγομένων αὐτόπτην παρεῖναι· διεσώθη γὰρ οὐδὲ ἄγγελος, ἀλλ' αὐτοματὶ διεκήρυσσεν

[3, 10]   νεκρῶν τὴν λίμνην ἅπασαν· διεσώθη γὰρ οὐδείς. Δεινὴ δὲ ταῖς ἑξῆς

[3, 8]   Εἰ σώζεσθαι δοκεῖ, σωζώμεθα· καὶ γὰρ οὐκ ἄδοξος ἡ σωτηρία παρ'

[3, 7]   ποιεῖσθαι τὴν ἔξοδον· μένων μὲν γὰρ οὔτ' ἂν ὠφελῆσαί τι μέγα

[3, 10]   ἐπιχωρίων τὸν ἔπηλυν λεώ, κατάρξαι γὰρ οὗτος ἐδόκει πολέμου, μετὰ τῶν

[3, 10]   τετραρχήσαντος Τραχωνιτῶν ἠλέγχθη Φιλίππου· βαλὼν γὰρ οὗτος εἰς τὴν Φιάλην ἄχυρα

[3, 7]   γωνίας ἀπέθρυπτε πύργων. Ἀνδρῶν μὲν γὰρ οὕτως ἰσχυρὸν στῖφος, ὃ μὴ

[3, 6]   κατάπληξιν δὲ πᾶσιν· οἱ μὲν γὰρ περὶ τὸν Ἰώσηπον ἐστρατοπεδευκότες οὐκ

[3, 10]   ὅτι μὴ κτύπον ἐπάλληλον, εἰς γὰρ πεφραγμένους ἔβαλλον, ἐφικτοὶ τοῖς Ῥωμαίων

[3, 7]   αὐτοῦ τῆς γνώμης· ἑώρα μὲν γάρ, ποῖ ῥέψει τὰ Ἰουδαίων τέλους,

[3, 10]   πρὸς τῶν ἐπιχωρίων. Ἡ μὲν γὰρ πόλις, ὥσπερ ἡ Τιβεριὰς ὑπόρειος

[3, 5]   στρατηγοὶ τῶν νόμων φοβερώτεροι· ταῖς γὰρ πρὸς τοὺς ἀγαθοὺς τιμαῖς ῥύονται

[3, 10]   ἐξ ἴσου διαναυμαχεῖν· τά τε γὰρ σκάφη μικρὰ ὄντα καὶ λῃστρικὰ

[3, 8]   ἐπὶ τιμωρίαν ἀναγαγεῖν αὐτόν, εἶναι γὰρ ταύτην καὶ παρὰ μὴ προιόντος

[3, 5]   δυσχωρίας, ἀλλ' οὐδὲ τύχης· καὶ γὰρ ταύτης αὐτοῖς τὸ κρατεῖν βεβαιότερον.

[3, 7]   ἐπ' αὐτῷ μόνῳ κειμένους· εἶναι γὰρ τῇ πόλει καὶ σωτηρίας μὲν

[3, 10]   ἔτους ὅλου περιγηράσκοντας ἑαυτοῖς· πρὸς γὰρ τῇ τῶν ἀέρων εὐκρασίᾳ καὶ

[3, 7]   ἁλοῖεν, εἴ τις ἐπιθοῖτο· περὶ γὰρ τὴν ἐσχάτην φυλακήν, καθ' ἣν

[3, 10]   ὅμως ἐστὶ καὶ ποτιμωτάτη· καὶ γὰρ τῆς ἑλώδους παχύτητος ἔχει τὸ

[3, 7]   τῆσδε τῆς νυκτὸς γενομένων· πληγεὶς γάρ τις ἀπ' αὐτοῦ τῶν περὶ

[3, 7]   θόρυβον ἐνεποίησεν τοῖς Ῥωμαίοις· πρὸς γὰρ τὸ αἷμα ταραχθέντων τῶν πλησίον

[3, 7]   ἀπεκυλινδοῦντο τοῦ τείχους· ῥᾷστα μὲν γὰρ τὸ ἔλαιον ἀπὸ κορυφῆς μέχρι

[3, 8]   καὶ ἐν ἄλλοις κατελάμβανεν· τῶν γὰρ τοῖς ἀπορρήτοις παρατυχόντων φίλων ὁ

[3, 8]   φιλοσοφεῖν ἐπὶ τῆς ἀνάγκης· τί γὰρ τοσοῦτον, ἔφη, σφῶν αὐτῶν, ἑταῖροι,

[3, 7]   οὐκ ἐλάνθανον τοὺς Ῥωμαίους· ἀπὸ γὰρ τοῦ κατάντους ἑώρων αὐτοὺς ὑπὲρ

[3, 9]   δὲ νεκρῶν τὴν παράλιον· καὶ γὰρ τοὺς ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν ἐκφερομένους

[3, 7]   ὅσον εἰς ἄμυναν ἀναθαρροῦντες· πρὸς γὰρ τῷ καταπεπλῆχθαι τοὺς πολεμίους τὰς

[3, 7]   μὲν πόλιν δυσάλωτον καταλαβών, πρὸς γὰρ τῷ φύσει καρτερὰ τυγχάνειν οὖσα

[3, 10]   τῷ τάχει καὶ λήματος· οὐδὲν γὰρ τῶν μεγάλων φιλεῖ δίχα κινδύνου

[3, 7]   τῶν Ἰουδαίων οἱ πεσόντες· ἐσφαλμένων γὰρ τῶν Ῥωμαίων οὗτοι τῆς κατὰ

[3, 10]   διάχυσιν ἀεὶ μένουσα. Τὸ μὲν γὰρ ὕδωρ οὐκ ἀπᾴδει χιόνος ἐξαιθριασθέν,

[3, 7]   φλογὸς τὰς ἀμύνας φθανόμενοι· ξηρᾶς γὰρ ὕλης, πρὸς δὲ ἀσφάλτου τε

[3, 8]   ὧν πρὸς ἐκείνους διιστάμεθα. Καλὸν γὰρ ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας ἀποθνήσκειν· φημὶ

[3, 8]   ἄγγελος ἥκω σοι μειζόνων. Μὴ γὰρ ὑπὸ θεοῦ προπεμπόμενος ᾔδειν τὸν

[3, 7]   κακουμένων ταῖς ἐκδρομαῖς, τρέπεσθαί τε γὰρ ὑπὸ Ἰουδαίων ᾐδοῦντο καὶ τραπέντων

[3, 2]   δὲ ἦν σχεδὸν ἔρημος· ἐφρουρεῖτο γὰρ ὑπό τε σπείρας πεζῶν καὶ

[3, 7]   μὴ βλεπομένων καθορώμενοι· αὐτοί τε γὰρ ὑπὸ τῆς σφετέρας περιλαμπόμενοι φλογὸς

[3, 2]   τῶν Ἰουδαίων φόνον· τούς τε γὰρ φεύγοντας αὐτῶν φθάνοντες ἐπέστρεφον καὶ

[3, 7]   τὰς ὁρμὰς αὐτῶν ὑποτέμνεσθαι· καὶ γὰρ φρουραῖς ἡ Σαμαρεῖτις ὅλη διείληπτο

[3, 10]   πλέον κατ' ἀμφότερα· ταῖς τε γὰρ χερμάσιν οὐδὲν δρῶντες ὅτι μὴ

[3, 8]   ἐδίδοσαν, οὐ μὴν ἔπειθον· ἐκ γὰρ ὧν εἰκὸς ἦν τοσαῦτα δράσαντα

[3, 9]   καὶ προτρεψόμενον ἐπὶ πίστεις· ἀκηκόει γάρ, ὡς ἐπιθυμοίη μὲν εἰρήνης ὁ

[3, 7]   ἐπιλέκτων ἐπ' αὐτοχειρίαν παρώξυνεν· κατιδόντες γάρ, ὡς οὐδένα τῶν Ῥωμαίων ἀνελεῖν

[3, 7]   Ἰουδαίοις ἐπῆρεν τὸν πόλεμον· ἕκαστος γὰρ ὡς τιμωρὸς τοῦ στρατηγοῦ προκινδυνεύειν

[3, 7]   συμφορῶν· ἀθροισθέντες γὰρ ἐπὶ τὸ Γαριζεὶν καλούμενον ὄρος, ὅπερ αὐτοῖς ἐστιν

[3, 6]   ἄπωθεν τῆς Σεπφώρεως παρὰ πόλιν Γαρὶν καλουμένην ἐπεὶ πλησιάζοντα τὸν πόλεμον

[3, 7]   μεθ' ἡμέραν ἐγκύμονος πληγείσης τὴν γαστέρα, προῄει δὲ νέον ἐξ οἰκίας,

[3, 10]   γε ἄλλος ὄχλος Τραχωνῖται καὶ Γαυλανῖται καὶ Ἱππηνοὶ καὶ ἐκ τῆς

[3, 3]   ταύταις ἥ τε Γαμαλιτικὴ καὶ Γαυλανῖτις Βαταναία τε καὶ Τραχωνῖτις, αἳ

[3, 3]   καὶ Γαδάροις ἀποτέμνεται καὶ τῇ Γαυλωνίτιδι· ταύτῃ καὶ τῆς Ἀγρίππα βασιλείας

[3, 10]   τούτους ὁ βασιλεύς. Ὁ μέντοι γε ἄλλος ὄχλος Τραχωνῖται καὶ Γαυλανῖται

[3, 10]   ἀλλὰ καὶ διαφυλάσσει. Τὰ μέν γε βασιλικώτατα σταφυλήν τε καὶ σῦκον

[3, 8]   ἡμᾶς ἐστιν ἀσέβεια. Τῶν μέν γε ζῴων οὐδέν ἐστιν ὃ θνήσκει

[3, 10]   τίνας μάχεσθαι μέλλομεν. Τὰς μέν γε ἡμετέρας χεῖρας οὐδὲν εἰς τοῦτο

[3, 7]   πολέμῳ θάνατον ᾑροῦντο. (Ὁ μέντοι γε Ἰώσηπος πρὸς τῷδε τῷ στρατηγήματι

[3, 10]   κἂν ἐν ὀλίγοις· οἱ μέν γε καὶ τάξασθαι ῥᾴδιοι καὶ προσαμύνειν

[3, 8]   φησιν. Ἀλλ' οἴδασιν Ῥωμαῖοι τοῦτό γε· Καλὸν ἐν πολέμῳ θνήσκειν, ἀλλὰ

[3, 3]   Ἰορδὰν οἱ τῇδε Ἰουδαῖοι. Εὖρός γε μὴν ἀπὸ Ἰορδάνου ποταμοῦ μέχρις

[3, 6]   πόλεις τῆς καρτερωτάτης ἐχομένης. Πολύ γε μὴν διήμαρτεν τῆς ἐλπίδος· ἐπιόντα

[3, 7]   ἀνεσταυρώθη τοῦ θανάτου καταμειδιῶν· τά γε μὴν εἰκότα πιστὸν ἐποίει τὸν

[3, 8]   ὑπὸ τοῦ θείου λεγόμενα, τῶν γε μὴν ἱερῶν βίβλων οὐκ ἠγνόει

[3, 4]   προθέοντας ὁπότε θαρρήσειαν ἀνακόπτοντες. Ὥρμησέ γε μὴν Ἰώσηπος ἐπὶ τὴν πόλιν

[3, 7]   ὥσπερ ὕλης τὸ πῦρ· προσήκειν γε μὴν καὶ Ῥωμαίοις μετὰ ἀσφαλείας

[3, 3]   καρπῶν ἡμέρων αὔξησιν ἀγριωτέρα, τό γε μὴν μαλθακὸν αὐτῆς καὶ πάμφορον,

[3, 1]   ἐπάνω τὴν ψυχὴν ἔχειν. (Διηλέγχετό γε μὴν ὁ τῆς ψυχῆς θόρυβος

[3, 9]   σιδήρῳ σφᾶς αὐτοὺς ἀναιροῦντες. Τό γε μὴν πλεῖστον ὑπὸ τῶν κυμάτων

[3, 9]   καὶ προσεξεκαίοντο ταῖς κακοπραγίαις· τό γε μὴν πταίειν, ὃ γίνεται τοῖς

[3, 3]   ἢ παρ' ἄλλοις γαλακτοφόρα. Μέγιστόν γε μὴν τεκμήριον ἀρετῆς καὶ εὐθηνίας

[3, 9]   ἀμφιβολίας ἦν ἤδη βεβαιότερον, προσεσχεδιάζετό γε μὴν τοῖς πεπραγμένοις καὶ τὰ

[3, 7]   βελῶν τὸ φῶς ὑπετέμνετο. Μεμνημένοι γε μὴν τῶν τοῦ Ἰωσήπου προσταγμάτων

[3, 7]   πόλεως σφᾶς αὐτοὺς ἀνεῖλον. ~(Ὅσοι γε μὴν ὑπὸ πρώτην τῆς καταλήψεως

[3, 2]   ἔλαβον καὶ παρεδέξαντο φρουράν. Τότε γε μὴν φιλοφρόνως ἐκδεξάμενοι τὸν ἡγεμόνα

[3, 7]   ἔργα καὶ τόλμης. Οὐκ ἔλασσόν γε μὴν ὧν ἔδρων ἀντέπασχον· ὅσον

[3, 10]   καὶ λέγειν; ἐπὶ τοῦτο μέντοι γε μόνοι καὶ κατ' εἰρήνην ἀσκούμεθα

[3, 9]   Ἱεροσόλυμα πένθους ἐπλήρωσεν· κατὰ μέν γε οἴκους καὶ κατὰ συγγενείας οἷς

[3, 7]   αὐτὸν ᾤοντο. Καὶ κατὰ τοῦτό γε οὐ διημάρτανον αὐτοῦ τῆς γνώμης·

[3, 7]   τῶν Ῥωμαίων ἀνελεῖν δύνανται, τό γε πεσεῖν αὐτοὺς ὑπὸ Ῥωμαίων προέλαβον

[3, 5]   γνώμην προσπεσόντων σκυθρωπῶν παραμυθίαν τό γε προσηκόντως βεβουλεῦσθαι. (Παρασκευάζουσι μὲν οὖν

[3, 8]   πάλιν ἐκείνῳ δίδομεν. Τὰ μέν γε σώματα θνητὰ πᾶσιν καὶ ἐκ

[3, 8]   δὲ καὶ συνέσεως εἶχες, εἴ γε σωτηρίαν μὲν ἔχειν ἐλπίζεις παρ'

[3, 8]   ἐγὼ δὲ ἐπὶ ἀπωλείᾳ, καί γε τῇ ἐμαυτοῦ. Τὴν μέντοι Ῥωμαίων

[3, 7]   ὄψεως κατάπληξιν ἀπελείπετο. Πλεῖστοι μέν γε τῶν ἐπὶ τῆς Ἰωταπάτης ἀγωνιζόμενοι

[3, 10]   καὶ τοῖς διαφόροις. Καρύαι μέν γε φυτῶν τὸ χειμεριώτατον ἄπειροι τεθήλασιν

[3, 6]   καθὰ Ῥωμαίοις ἔθος. Τοὺς μέν γε ψιλοὺς τῶν ἐπικούρων καὶ τοξότας

[3, 2]   σταδίους ἀεὶ διὰ μίσους Ἰουδαίοις γεγενημένη, διὸ καὶ τότε ταῖς πρώταις

[3, 7]   παρὰ λόγον ἀντισχεῖν τῇ προτέρᾳ γεγενημένοι, χρώμενοι δὲ καὶ τοῖς Ῥωμαίοις

[3, 2]   τοῦ πύργου Ῥωμαῖοι μὲν ἀναχωροῦσι γεγηθότες ὡς διεφθαρμένου καὶ Νίγερος, ὁ

[3, 9]   Ἰησοῦν ἀπήγαγον εἰς τὴν πόλιν γεγηθότες ὡς μάχῃ ληφθέντας οὐκ ἐνέδρᾳ.

[3, 8]   θόρυβος ἦν ποικίλος, τῶν μὲν γεγηθότων ἐπὶ τῷ ληφθέντι, τῶν δ'

[3, 1]   ἢ ταῖς τῶν πολεμίων ἀρεταῖς γεγονέναι τὰ συμβάντα λέγων, πρέπειν δ'

[3, 1]   συνήγαγε καὶ συχνοὺς παρὰ τῶν γειτνιώντων βασιλέων συμμάχους. ~(Ἰουδαῖοι δὲ μετὰ

[3, 7]   τὰ φρονήματα. Καὶ οὐδὲ τοῖς γειτνιῶσι κακοῖς ἐσωφρονίζοντο, πρὸς δὲ τὰς

[3, 3]   Μηρὼθ ἀπὸ Θελλᾶ κώμης Ἰορδάνου γείτονος. (Τηλικαῦται δ' οὖσαι τὸ μέγεθος

[3, 9]   ἐστὶν μεγίστη τῆς δεκαπόλεως καὶ γείτων τῆς Τιβεριάδος. Ἔνθα καὶ αὐτὸς

[3, 3]   ἧς ἐν τοῖς παραλίοις Πτολεμαΐς γείτων, τὸ μῆκος ἐκτείνεται. Πλατύνεται δ'

[3, 8]   μὲν αἰώνιον, οἶκοι δὲ καὶ γενεαὶ βέβαιοι, καθαραὶ δὲ καὶ ἐπήκοοι

[3, 6]   μήτε ἄτακτον αὐτῶν τὴν ὑποχώρησιν γενέσθαι καὶ τὰς πληγὰς ἐπιπολαίους πεφραγμένων

[3, 10]   ὡς μὴ μόνον οἰκτρὸν Ἰουδαίοις γενέσθαι τὸ πάθος, ἀλλὰ καὶ διὰ

[3, 10]   νυκτὸς ποιεῖν ἔθος τοῖς ἐπιχωρίοις, γένη δὲ ἰχθύων ἐν αὐτῇ διάφορα

[3, 10]   ὑφορώμενος ἐκεῖ πολέμου τριβὴν αὐτῷ γενησομένην· συνέρρει γὰρ εἰς τὰς Ταριχέας

[3, 10]   τινὲς τοῦ Νείλου ἔδοξαν, ἐπεὶ γεννᾷ τῷ κατὰ τὴν Ἀλεξανδρέων λίμνην

[3, 7]   ἐπιτηδείων εὔπορον καὶ τὰ φρονήματα γενναῖα τῶν ἀνδρῶν, βουλόμενός τε παρ'

[3, 8]   Πάνυ γοῦν νῦν ἐσμὲν ἐλεύθεροι. Γενναῖον γὰρ ἀνελεῖν ἑαυτόν, φήσει τις.

[3, 7]   τοῦ βίου καὶ δράσαντά τι γενναῖον εἰς μνήμην ὀψιγενῶν πεσεῖν” ἐπ'

[3, 10]   ἀρετὴ καὶ εὐπείθεια καὶ τὸ γενναῖον, ὃ κἀν τοῖς ἄλλοις εὐτυχήμασιν

[3, 8]   λαβεῖν, ἀλλὰ σῶσαι προαιρούμενον ἄνδρα γενναῖον. Προσετίθει δ' ὡς οὔτ' ἂν

[3, 2]   μήτε ζῶντα τὸν ἡγεμόνα καὶ γενναιότατον τῶν πολεμίων περιίδοιεν, ὑποπιμπρᾶσι τὸ

[3, 7]   περισπάσαι τοὺς εἴργοντας τοὺς μὲν γενναιοτάτους τῶν ἱππέων ἀποβήσας τῶν ἵππων>

[3, 7]   τῶν ἐπὶ τῆς Ἰωταπάτης ἀγωνιζόμενοι γενναίως ἔπεσον, πλεῖστοι δ' ἐγένοντο τραυματίαι,

[3, 10]   Πάνειον, ἔνθεν ἐδόκουν οἱ παλαιοὶ γεννᾶσθαι τὸν ποταμόν, εὗρεν ἀνενεχθέντα. Τοῦ

[3, 10]   πλήθει τεχνιτῶν. (Ἡ δὲ λίμνη Γεννησὰρ μὲν ἀπὸ τῆς προσεχοῦς χώρας

[3, 10]   μετὰ πόλιν Ἰουλιάδα διεκπαίει τὴν Γεννησὰρ μέσην, ἔπειτα πολλὴν ἀναμετρούμενος ἐρημίαν

[3, 10]   ἔξεισι λίμνην. (Παρατείνει δὲ τὴν Γεννησὰρ ὁμώνυμος χώρα θαυμαστὴ φύσιν τε

[3, 10]   τῇ λίμνῃ πεποιθότες, ἣ καλεῖται Γεννησὰρ πρὸς τῶν ἐπιχωρίων. Ἡ μὲν

[3, 5]   ῥᾴδιον ἐκεῖ πάλιν τειχίσασθαι, μὴ γένοιτο δ' ἐκεῖνό ποτε τοῖς πολεμίοις

[3, 9]   τοῖς πεπραγμένοις καὶ τὰ μὴ γενόμενα· τεθνεὼς γὰρ ἐπὶ τῆς ἁλώσεως

[3, 7]   γὰρ ἀνάγκης ἐν πολέμῳ μαχιμώτερον. ~(Γενομένης δὲ μεθ' ἡμέραν προσβολῆς τὸ

[3, 7]   Ἐνεργοῦς δὲ οὕτω τῆς ἑλεπόλεως γενομένης καὶ τοῦ τείχους, νεοπαγὲς γὰρ

[3, 7]   Σκοπὸς δὲ πᾶσιν τοῖς ἐχθροῖς γενόμενος καὶ γυμνῷ τῷ σώματι τὰς

[3, 7]   θορύβου· τῶν γὰρ ἀλγηδόνων ἐπάνω γενόμενος καὶ πᾶσιν τοῖς ἐπτοημένοις δι'

[3, 8]   ἐπὶ τῆς τότε ὥρας ἔνθους γενόμενος καὶ τὰ φρικώδη τῶν προσφάτων

[3, 7]   τῶν ἐπὶ τῆσδε τῆς νυκτὸς γενομένων· πληγεὶς γάρ τις ἀπ' αὐτοῦ

[3, 8]   καὶ θαλάττης καὶ παντὸς ἀνθρώπων γένους, ἐγὼ δὲ ἐπὶ τιμωρίαν δέομαι

[3, 10]   ἀρχῇ τῶν λόγων ὑπομνῆσαι τοῦ γένους ὑμᾶς, ἵν' εἰδῆτε, τίνες ὄντες

[3, 8]   πολεμίων τάξιν, ἵν' ἐμαυτοῦ προδότης γένωμαι· καὶ γὰρ ἂν εἴην πολὺ

[3, 3]   Σιλωνίτιδι, πρὸς δὲ Φιλαδελφηνῇ καὶ Γεράσοις ἀποτέμνεται. (Ἡ δὲ Σαμαρεῖτις χώρα

[3, 1]   πάλαι Ῥωμαίοις τὴν ἑσπέραν ὑπὸ Γερμανῶν ταρασσομένην, προσκτησάμενον δὲ τοῖς ὅπλοις

[3, 7]   λαμβάνειν τε πρὸ ὀφθαλμῶν σφαγησομένους γέροντας καὶ τέκνα καὶ γυναῖκας ἀναιρεθησομένας

[3, 7]   αὐτοῦ περιέχεσθαι· παιδία γοῦν καὶ γέροντες καὶ γύναια μετὰ νηπίων ὀδυρόμενα

[3, 7]   ἀπεσφάττοντο νέοι τε ὁμοῦ καὶ γέροντες· οὐδὲν γὰρ ἄρρεν ὑπελείφθη δίχα

[3, 7]   ἀλεωρὰν τῶν ὕπερθεν ἀφιεμένων βελῶν γέρρα διατείναντες ὑπὲρ χαρακωμάτων ἔχουν ὑπ'

[3, 7]   τά τε μηχανήματα καὶ τὰ γέρρα καὶ τὰ χώματα τῶν Ῥωμαίων

[3, 7]   καὶ πέτροις τοὺς ἐπὶ τὰ γέρρα τὸν κριὸν ἐπιβρίθοντας ἔβαλλον. Καὶ

[3, 7]   καὶ τὰ χαρακώματα σὺν τοῖς γέρροις ἐνεπίμπρασαν, μέχρι συνεὶς Οὐεσπασιανὸς τὴν

[3, 7]   τολμῶντος προσῆγον ἕτεροι τὸν κριὸν γέρροις τε διηνεκέσι καὶ καθύπερθεν πεφραγμένον

[3, 10]   αὐτῇ διάφορα πρὸς τοὺς ἀλλαχοῦ γεῦσίν τε καὶ ἰδέαν. Μέση δ'

[3, 7]   συνειλούμενοι ταῖς ἀλγηδόσιν ἀπὸ τῶν γεφυρωμάτων ἔπιπτον· οἱ δὲ τραπέντες εἰς

[3, 3]   ὀρειναὶ καὶ πεδιάδες, εἴς τε γεωργίαν μαλθακαὶ καὶ πολύφοροι κατάδενδροί τε

[3, 7]   δὲ τοὺς πλησίον ὄχθους ἀνασπῶντες γῆν αὐτοῖς ἀδιαλείπτως ἔφερον, καὶ τριχῆ

[3, 10]   Τοῖς δὲ συνελαυνομένοις οὔτ' ἐπὶ γῆν διαφεύγειν ἦν ἐκπεπολεμωμένων πάντων οὔτ'

[3, 10]   τὸ Πάνειον, φέρεται δ' ὑπὸ γῆν εἰς τοῦτο κρυπτῶς ἐκ τῆς

[3, 10]   φθορὰ πανταχοῦ, μέχρι τραπέντες εἰς γῆν ἐξεώσθησαν οἱ λοιποὶ κεκυκλωμένων αὐτοῖς

[3, 3]   κώμης· αὕτη δὲ τὴν Τυρίων γῆν ὁρίζει. Μηκύνεται δὲ μέχρι Μηρὼθ

[3, 5]   δ' ἂν ἐμβάλωσιν εἰς ἐχθρῶν γῆν, οὐ πρὶν ἅπτονται μάχης ἢ

[3, 3]   τῆς ἐν τῷ πεδίῳ κειμένης Γηνεὼς ὄνομα κώμης ἐπιλήγει τῆς Ἀκραβετηνῶν

[3, 9]   οὐκ ἐνέδρᾳ. (Τοῦτο καταδείσαντες οἱ γηραιοὶ τοῦ δήμου καὶ προύχειν δοκοῦντες

[3, 10]   πάντας ἐν τῷ σταδίῳ, καὶ γηραιοὺς μὲν ἅμα τοῖς ἀχρήστοις διακοσίους

[3, 7]   σὺν τοῖς κεκμηκόσιν ἵστησι τοὺς γηραιοὺς ὡς μηδὲν ταύτῃ βλαβησομένους, εἰς

[3, 10]   ἐκπηδήσαντας οἱ Ῥωμαῖοι διέφθειραν ἐπὶ γῆς. Ἦν δ' ἰδεῖν κεκερασμένην μὲν

[3, 10]   πρός τε τὸ συμφεύγειν ἐπὶ γῆς ἡττωμένους, κἂν εἰ δέοι, διαναυμαχεῖν

[3, 8]   ἐμοῦ σὺ Καῖσαρ, ἀλλὰ καὶ γῆς καὶ θαλάττης καὶ παντὸς ἀνθρώπων

[3, 10]   τὰς ναῦς ἐπαλλήλους τοῖς ἐπὶ γῆς πολεμίοις διεναυμάχουν· Οὐεσπασιανὸς δὲ τὸ

[3, 3]   εὐπετείας προκαλέσασθαι καὶ τὸν ἥκιστα γῆς φιλόπονον. Προσησκήθη γοῦν ὑπὸ τῶν

[3, 5]   προσημαίνουσιν, οὐδ' ἔστιν ὅ τι γίνεται δίχα παραγγέλματος. Ὑπὸ δὲ τὴν

[3, 9]   τό γε μὴν πταίειν, ὃ γίνεται τοῖς εὖ φρονοῦσιν ἀσφαλείας καὶ

[3, 9]   τούτου δέησιν ὡς ὑπ' ἀκρίτου γινομένην πλήθους ἐξέλυσεν ἡσυχίᾳ· τῶν δὲ

[3, 7]   τῶν δὲ πόρρω βαλλομένων ἐνδοτέρω γινόμενοι προσέκειντο τοῖς Ῥωμαίοις χαλεποὶ καὶ

[3, 10]   τούτοις ἑτέρων ἑκατὸν τὸ μῆκος γλυκεῖά τε ὅμως ἐστὶ καὶ ποτιμωτάτη·

[3, 3]   διψάδες, ὕονται δὲ τὸ πλέον· γλυκὺ δὲ νᾶμα πᾶν διαφόρως ἐν

[3, 5]   πόλεμόν εἰσιν ἕτοιμοι, τῇ πατρίῳ γλώσσῃ τρὶς ἀναπυνθάνεται· Κἀκεῖνοι τοσαυτάκις ἀντιβοῶσιν

[3, 5]   ταῖς μάχαις οὐδὲ αὐτοσχέδιον, ἀλλὰ γνώμη μὲν ἀεὶ παντὸς ἔργου προάγει,

[3, 5]   αἴτιον εἶναι, τῶν δὲ παρὰ γνώμην προσπεσόντων σκυθρωπῶν παραμυθίαν τό γε

[3, 7]   γε οὐ διημάρτανον αὐτοῦ τῆς γνώμης· ἑώρα μὲν γάρ, ποῖ ῥέψει

[3, 8]   Οὐεσπασιανὸς τρίτον ἐπιπέμπει χιλίαρχον Νικάνορα γνώριμον τῷ Ἰωσήπῳ καὶ συνήθη πάλαι.

[3, 5]   ἄλλην σύνταξιν τῆς στρατιᾶς ἀπίδοι, γνώσεται τὴν τοσήνδε ἡγεμονίαν αὐτοὺς ἀρετῆς

[3, 10]   ἀέρων εὐκρασίᾳ καὶ πηγῇ διάρδεται γονιμωτάτῃ, Καφαρναοὺμ αὐτὴν οἱ ἐπιχώριοι καλοῦσιν.

[3, 10]   τὸν πόλεμον προυξένει ἑάΛωσαν δὲ Γορπιαίου μηνὸς ὀγδόῃ.

[3, 8]   τῷ σοφωτάτῳ κολάζεται νομοθέτῃ· τοὺς γοῦν ἀναιροῦντας ἑαυτοὺς παρὰ μὲν ἡμῖν

[3, 2]   προσωτέρω τὸν πόλεμον ἐξῆγον· πᾶν γοῦν εὐθέως ὅσον ἦν μαχιμώτατον αὐτοῖς

[3, 7]   τὸ πλῆθος αὐτοῦ περιέχεσθαι· παιδία γοῦν καὶ γέροντες καὶ γύναια μετὰ

[3, 8]   ἀλλὰ δουλείαν, ἐρεῖ τις. Πάνυ γοῦν νῦν ἐσμὲν ἐλεύθεροι. Γενναῖον γὰρ

[3, 2]   κατορθώμασιν ἐπὶ πληγὴν δευτέραν. Διαλιπόντες γοῦν οὐδ' ὅσον ἰάσασθαι τὰ τραύματα

[3, 8]   κελεύσας καὶ προτρεψομένους ἀνελθεῖν. (Ἀφικόμενοι γοῦν παρεκάλουν οὗτοι τὸν ἄνδρα καὶ

[3, 3]   τὸν ἥκιστα γῆς φιλόπονον. Προσησκήθη γοῦν ὑπὸ τῶν οἰκητόρων πᾶσα, καὶ

[3, 9]   τῶν κακῶν αὖθις ἀρχή· μᾶλλον γοῦν ὥρμων ἐπὶ τοὺς Ῥωμαίους ὡς

[3, 3]   μετ' αὐτὴν διῄρηνται τὰς τοπαρχίας. Γοφνὰ δευτέρα καὶ μετὰ ταύτην Ἀκραβετά,

[3, 7]   τάχους ἐπὶ Ἱεροσολύμων τοὺς τὰ γράμματα κομίζοντας. (Οὐεσπασιανὸς δὲ ὡρμημένος ἐξαιρεῖν

[3, 7]   μέρη τῆς φάραγγος ἐκπέμπων τινὰς γράμματά τε πρὸς οὓς ἠβούλετο τῶν

[3, 7]   εὐτυχεῖν παρ' οἷς πολεμήσων ἐπέμφθη. Γράφειν οὖν τοῖς ἐν τέλει τῶν

[3, 5]   πάσῃ προθυμίᾳ καθάπερ ἐν πολέμῳ γυμνάζεται. Διὸ κουφότατα τὰς μάχας διαφέρουσιν·

[3, 10]   Λογίζεσθε δέ, ὅτι καὶ πρὸς γυμνῆτας ὁπλῖται καὶ ἱππεῖς πρὸς πεζοὺς

[3, 6]   βάλλειν πλέον ἢ συμπλέκεσθαι θαρρεῖν γυμνῆτας ὁπλίταις. Ἔπεσον δὲ καὶ τῶν

[3, 7]   ἐργαζομένων τὰς σκέπας καὶ τοὺς γυμνουμένους ἔπαιον, καὶ καθ' ὃ παρείκοιεν

[3, 7]   πᾶσιν τοῖς ἐχθροῖς γενόμενος καὶ γυμνῷ τῷ σώματι τὰς πληγὰς δεξάμενος

[3, 7]   ἀργὸν ἀπὸ τῆς πόλεως· πλῆθος, γύναια καὶ παῖδες, ὡς ἐθεάσαντο τριπλῇ

[3, 7]   παιδία γοῦν καὶ γέροντες καὶ γύναια μετὰ νηπίων ὀδυρόμενα προσέπιπτον αὐτῷ

[3, 7]   σφαγησομένους γέροντας καὶ τέκνα καὶ γυναῖκας ἀναιρεθησομένας ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ὅσον

[3, 7]   Ὁ δὲ Ἰώσηπος τὰς μὲν γυναῖκας, ὡς μὴ θηλύνοιεν οἴκτῳ τὰς

[3, 7]   καὶ ἀπὸ τῶν οἰκιῶν αἱ γυναῖκες ἔβαλλον πᾶν τὸ προστυχὸν αὐταῖς.

[3, 8]   ἡμέραις διαλανθάνει, τῇ δὲ τρίτῃ γυναικὸς ἁλούσης τῶν ἅμα αὐτοῖς μηνύεται,

[3, 7]   κρανίον ἀπὸ τριῶν ἐσφενδονήθη σταδίων. Γυναικός τε μεθ' ἡμέραν ἐγκύμονος πληγείσης

[3, 7]   ὑπελείφθη δίχα νηπίων, ἃ μετὰ γυναικῶν ἐξηνδραποδίσαντο. Τῶν μὲν οὖν ἀναιρεθέντων

[3, 7]   καὶ δεινὴ μὲν ἔνδοθεν κραυγὴ γυναικῶν ἠγείρετο, συνήχουν δ' ἔξωθεν οἰμωγαὶ

[3, 7]   ἐχώρουν ἡλικίας πλὴν νηπίων καὶ γυναικῶν. Καὶ τὰ μὲν αἰχμάλωτα χίλια

[3, 6]   ἂν ὑπὲρ κινδυνευούσης πατρίδος καὶ γυναικῶν καὶ τέκνων, τρέπονται ταχέως. Καὶ

[3, 7]   ῥοῖζος ἐπάλξεις τε ἀπέσυρεν καὶ γωνίας ἀπέθρυπτε πύργων. Ἀνδρῶν μὲν γὰρ

[3, 5]   πλευρὸν ἵππου πλάγιος, καὶ κατὰ γωρυτοῦ παρήρτηνται τρεῖς ἢ πλείους ἄκοντες,

Livre, Chap.
[3, 8]	παρακαλοῦσιν, ἀθρόοι περιστάντες, ἦ μεγάλα	γ'	ἂν στενάξειαν, ἐβόων, οἱ πάτριοι
[3, 8]	πρὸς τοὺς πολεμίους ἠλιθιώτερος, εἴ	γ'	ἐκεῖνοι μὲν ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦτο
[3, 3]	δὲ Τυρίων ὄρος· ᾧ προσίσχει	Γαβαά,	πόλις ἱππέων, οὕτω προσαγορευομένη διὰ
[3, 10]	καὶ Ἱππηνοὶ καὶ ἐκ τῆς	Γαδαρίτιδος	τὸ πλέον ὡς στασιασταὶ καὶ
[3, 3]	ἕω δὲ Ἱππηνῇ τε καὶ	Γαδάροις	ἀποτέμνεται καὶ τῇ Γαυλωνίτιδι· ταύτῃ
[3, 7]	~(Οὐεσπασιανὸς δὲ τῇ πόλει τῶν	Γαδάρων	ἐπελθὼν αἱρεῖ τε κατὰ πρώτην
[3, 3]	κτήνη πλέον ἢ παρ' ἄλλοις	γαλακτοφόρα.	Μέγιστόν γε μὴν τεκμήριον ἀρετῆς
[3, 7]	χειμαζομένης νεώς, εἰς ἣν ἐν	γαλήνῃ	παρῆλθεν· ἐπιβαπτίσειν γὰρ αὐτοῖς τὴν
[3, 4]	τοὺς ἀσθενεῖς. Πυρὶ δὲ ἡ	Γαλιλαία	καὶ αἵματι πεπλήρωτο πᾶσα πάθους
[3, 6]	ὡρμημένος αὐτὸς ἐμβαλεῖν εἰς τὴν	Γαλιλαίαν	ἐξελαύνει τῆς Πτολεμαίδος διατάξας τὴν
[3, 6]	τὰς δυνάμεις, ὁ δὲ τὴν	Γαλιλαίαν	κατατρέχων Πλάκιδος ἐπεὶ πολὺ μὲν
[3, 3]	τις ἐλαττώσειε τῆς Περαίας τὴν	Γαλιλαίαν,	προέλοιτο δ' ἂν τῇ δυνάμει·
[3, 3]	Καὶ τῆς μὲν κάτω καλουμένης	Γαλιλαίας	ἀπὸ Τιβεριάδος μέχρι Χαβουλών, ἧς
[3, 3]	Βηρσάβης, ἣ καὶ τῆς ἄνω	Γαλιλαίας	εἰς εὖρος ἀρχὴ μέχρι Βακὰ
[3, 6]	εἰς τοὺς ὅρους ἀφικνεῖται τῆς	Γαλιλαίας,	ἔνθα καταστρατοπεδευσάμενος ὡρμημένους εἰς πόλεμον
[3, 3]	Σαμαρεῖτις χώρα μέση μὲν τῆς	Γαλιλαίας	ἐστὶ καὶ τῆς Ἰουδαίας· ἀρχομένη
[3, 2]	Σέπφωριν, μεγίστην μὲν οὖσαν τῆς	Γαλιλαίας	πόλιν, ἐρυμνοτάτῳ δ' ἐπιτετειχισμένην χωρίῳ
[3, 2]	αὐτῷ τὴν πόλιν οἱ τῆς	Γαλιλαίας	Σέπφωριν νεμόμενοι πόλιν, μόνοι τῶν
[3, 3]	ἐσομένην. ~(Δύο δ' οὔσας τὰς	Γαλιλαίας,	τήν τε ἄνω καὶ τὴν
[3, 7]	Σαβὰ δὲ πατρὶς αὐτῷ τῆς	Γαλιλαίας·	ὑπερμεγέθη δὲ πέτραν ἀράμενος ἀφίησιν
[3, 7]	τείχει προσφερόντων πρὸς ὀλίγον οἱ	Γαλιλαῖοι	καθύπερθεν ἀμυνόμενοι λείπουσιν τὸν περίβολον,
[3, 7]	καὶ Φίλιππος, ἀπὸ Ῥούμας κώμης,	Γαλιλαῖοι	καὶ αὐτοί, οἳ προπηδῶσι μὲν
[3, 3]	γὰρ ἐκ νηπίων καὶ πολλοὶ	Γαλιλαῖοι	πάντοτε, καὶ οὔτε δειλία ποτὲ
[3, 7]	τριάκοντα. Τοῦτο συνέβη τὸ πάθος	Γαλιλαίοις	πέμπτῃ καὶ εἰκάδι Δαισίου μηνός.
[3, 7]	τε γὰρ ἐκ τῆς χώρας	Γαλιλαίους	συναθροίσειν ᾗ τάχος καὶ Ῥωμαίους
[3, 4]	ἐλπίσας, ἣν αὐτὸς πρὶν ἀποστῆναι	Γαλιλαίων	ἐτείχισεν ὡς καὶ Ῥωμαίοις δυσάλωτον
[3, 6]	τοῦτο δ' ἦν τὸ ἀσθενέστερον	Γαλιλαίων	καὶ ταῖς φυγαῖς ἐναποκάμνον, ὁρῶν
[3, 3]	καὶ Κάρμηλος, τὸ πάλαι μὲν	Γαλιλαίων,	νῦν δὲ Τυρίων ὄρος· ᾧ
[3, 7]	ἦν ἄρα ὁ Ῥωμαίοις τὰ	Γαλιλαίων	πάθη χαριζόμενος, ὃς καὶ τότε
[3, 8]	πέμπει δύο χιλιάρχους Παυλῖνον καὶ	Γαλλικανόν,	δεξιάς τε τῷ Ἰωσήπῳ δοῦναι
[3, 2]	ἀπρονόητοι πρὶν ἀφικέσθαι Οὐεσπασιανὸν Καισεννίῳ	Γάλλῳ	πίστεις τε ἔδοσαν καὶ δεξιὰς
[3, 3]	ἀφηγοῦνται, κἀπὶ ταύταις ἥ τε	Γαμαλιτικὴ	καὶ Γαυλανῖτις Βαταναία τε καὶ
[3, 9]	ὅλην ὠργισμένος τὴν πόλιν· καὶ	γὰρ	ἀγωνιῶντα περὶ αὐτῆς τὸν Ἀγρίππαν
[3, 7]	ἔκδοτον φονῶσιν ἐχθροῖς παρέστησεν. Ἐμπίπτοντες	γὰρ	ἀθρόοι ταῖς πύλαις καὶ πολλὰ
[3, 10]	τε καὶ ὄψις· οἱ μὲν	γὰρ	αἰγιαλοὶ ναυαγίων ἅμα καὶ διοιδούντων
[3, 9]	εἰς τὸ πέλαγος, τόν τε	γὰρ	αἰγιαλὸν ὄντα πετρώδη καὶ τοὺς
[3, 7]	καὶ τοῖς Ῥωμαίοις μαχιμωτέροις· ὑπὸ	γὰρ	αἰδοῦς εἰς ὀργὴν ἐξεκαίοντο τὸ
[3, 7]	στρατιὰν ἔπαυσεν τοῦ θορύβου· τῶν	γὰρ	ἀλγηδόνων ἐπάνω γενόμενος καὶ πᾶσιν
[3, 7]	μὴ συμπλέκεσθαι θανατῶσιν ἀνθρώποις· οὐδὲν	γὰρ	ἀλκιμώτερον εἶναι τῆς ἀπογνώσεως, περισβέννυσθαι
[3, 5]	Ῥῆνος τῆς ἡγεμονίας ὅροι; δεόντως	γὰρ	ἄν τις εἴποι τὸ κτῆμα
[3, 8]	ἵν' ἐμαυτοῦ προδότης γένωμαι· καὶ	γὰρ	ἂν εἴην πολὺ τῶν αὐτομολούντων
[3, 7]	ἐπιτηδείων αἱρεῖν τὴν πόλιν· ἢ	γὰρ	ἀναγκαζομένους ταῖς ἀπορίαις ἱκετεύσειν αὐτὸν
[3, 7]	τοὺς Ἰουδαίους πρὸς τόλμαν· οὐδὲν	γὰρ	ἀνάγκης ἐν πολέμῳ μαχιμώτερον. ~(Γενομένης
[3, 7]	τόλμας παρωξύνετο τῶν Ἰωταπατηνῶν· πάλιν	γὰρ	ἀναθαρσήσαντες ἐπὶ τῷ τειχισμῷ τοῖς
[3, 8]	γοῦν νῦν ἐσμὲν ἐλεύθεροι. Γενναῖον	γὰρ	ἀνελεῖν ἑαυτόν, φήσει τις. Οὐ
[3, 10]	ἐκπολεμώσειν ὑφωρᾶτο τοὺς ἐπιχωρίους, οὐ	γὰρ	ἀνέξεσθαι φονευομένων ἱκετῶν τοσούτων παρ'
[3, 2]	ἐλασσωμάτων ἡ προτέρα τύχη· τοῦ	γὰρ	Ἀντωνίου τὰς παρόδους προλοχίσαντος ἀδόκητοι
[3, 3]	ἐστὶ καὶ τῆς Ἰουδαίας· ἀρχομένη	γὰρ	ἀπὸ τῆς ἐν τῷ πεδίῳ
[3, 7]	τε ὁμοῦ καὶ γέροντες· οὐδὲν	γὰρ	ἄρρεν ὑπελείφθη δίχα νηπίων, ἃ
[3, 5]	κουφότατα τὰς μάχας διαφέρουσιν· οὔτε	γὰρ	ἀταξία διασκίδνησιν αὐτοὺς ἀπὸ τῆς
[3, 10]	φύσιν τε καὶ κάλλος· οὔτε	γὰρ	αὐτή τι φυτὸν ἀρνεῖται διὰ
[3, 10]	αὐτῶν τῆς ἀναιρέσεως διενοεῖτο. Καὶ	γὰρ	αὐτόθι κτείνων ἐκπολεμώσειν ὑφωρᾶτο τοὺς
[3, 5]	ἔχοντας, οὐ δῶρον τύχης. Οὐ	γὰρ	αὐτοῖς ἀρχὴ τῶν ὅπλων πόλεμος,
[3, 7]	ἣν ἐν γαλήνῃ παρῆλθεν· ἐπιβαπτίσειν	γὰρ	αὐτοῖς τὴν πόλιν μηδενὸς ἔτι
[3, 6]	μὴν διήμαρτεν τῆς ἐλπίδος· ἐπιόντα	γὰρ	αὐτὸν οἱ Ἰωταπατηνοὶ προαισθόμενοι πρὸ
[3, 7]	μὴν ὧν ἔδρων ἀντέπασχον· ὅσον	γὰρ	αὐτοὺς ἡ τῆς σωτηρίας ἀπόγνωσις,
[3, 2]	πράττοντας ἀντιτασσόμενοι πονοῦσιν ῥᾳδίως· ὡς	γὰρ	αὐτῶν ἅπαξ ἤδη συνεταράχθησαν αἱ
[3, 9]	ἱστορίαν τῆς Ἀγρίππα βασιλείας, ἐνῆγεν	γὰρ	βασιλεὺς αὐτόν, ἅμα καὶ δεξιώσασθαι
[3, 6]	εἰς τὰ λοιπὰ παρέξειν· προσχωρήσειν	γὰρ	δέει τὰς ἄλλας πόλεις τῆς
[3, 5]	ὑδρεία κατὰ συντάξεις ἑκάστοις. Οὐδὲ	γὰρ	δεῖπνον ἢ ἄριστον ὁπότε θελήσειαν
[3, 8]	μέντοι Ῥωμαίων ἐνέδραν εὔχομαι· μετὰ	γὰρ	δεξιὰν ἀναιρούμενος ὑπ' αὐτῶν εὔθυμος
[3, 7]	αἰτίαν εἶναι τῆς βλάβης, τὰ	γὰρ	διαστήματα τοῖς Ἰουδαίοις προσβολῆς παρεῖχεν
[3, 7]	Ἰουδαίοις δι' ἐπιθυμίας ἦν· ἀπεγνωκότες	γὰρ	ἑαυτοὺς καὶ τὴν πόλιν πρὸ
[3, 10]	ἀρετῇ καὶ τῷ κατορθώματι, μεγίστη	γὰρ	ἐδόκει καθῃρῆσθαι μοῖρα τοῦ πολέμου,
[3, 10]	δὲ ἢ Ἰουδαῖοι διαγωνιεῖσθε· καὶ	γὰρ	εἰ περὶ ἐλευθερίας καὶ πατρίδων
[3, 8]	αὐτοῦ τὸ δῶρον ὑβρίζῃ; καὶ	γὰρ	εἰλήφαμεν παρ' ἐκείνου τὸ εἶναι
[3, 7]	ὡρμημένος ἐξαιρεῖν τὴν Ἰωταπάταν, πέπυστο	γὰρ	εἰς αὐτὴν πλείστους τῶν πολεμίων
[3, 7]	θνήσκει δ' ἐξ ἐνέδρας. Τῶν	γὰρ	εἰς τὰ σπήλαιά τις συμπεφευγότων,
[3, 10]	πολέμου τριβὴν αὐτῷ γενησομένην· συνέρρει	γὰρ	εἰς τὰς Ταριχέας πᾶν τὸ
[3, 7]	φάλαγγι τὴν πόλιν ἐζωσμένην, οὐδὲν	γὰρ	εἰς τὴν μάχην μετακεκίνητο τῶν
[3, 3]	πολέμου πεῖραν ἀντέσχον· μάχιμοί τε	γὰρ	ἐκ νηπίων καὶ πολλοὶ Γαλιλαῖοι
[3, 10]	χωρὶς τῶν Ἀγρίππᾳ χαρισθέντων· τοὺς	γὰρ	ἐκ τῆς τούτου βασιλείας ἐπέτρεψεν
[3, 7]	αὐτοὺς ὠφελήσειν μέγιστα· τούς τε	γὰρ	ἐκ τῆς χώρας Γαλιλαίους συναθροίσειν
[3, 6]	ἴδιον τοῦ τάγματος ἱππικόν· ἴδιοι	γὰρ	ἑκάστου τάγματος εἴκοσι πρὸς τοῖς
[3, 10]	μέντοι τῆς Τιβεριάδος· τὸν μὲν	γὰρ	ἐκεῖ περίβολον ἐν ἀρχῇ τῆς
[3, 10]	στρατιῶται δ' ὑμεῖς ἐμοῦ· καὶ	γὰρ	ἐκείνῳ τὸ νικᾶν ἔθος, κἀγὼ
[3, 10]	ἀμαχητὶ δὲ τῶν ἐπιχωρίων· κατὰ	γὰρ	ἐλπίδα δεξιᾶς καὶ τὸ συνειδὸς
[3, 10]	ὧδε· ἄνδρες, ἔφη, Ῥωμαῖοι, καλὸν	γὰρ	ἐν ἀρχῇ τῶν λόγων ὑπομνῆσαι
[3, 7]	δυσχωρία τὴν ἄμυναν ἀφείλετο· θλιβόμενοι	γὰρ	ἐν τοῖς στενωποῖς καὶ κατὰ
[3, 7]	συστραφέντας καρτερὰ μάχη συρρήγνυται· Καὶ	γὰρ	ἐν τοῖς στενωποῖς οἱ δυνατοὶ
[3, 3]	ἂν τῇ δυνάμει· ἡ μὲν	γὰρ	ἐνεργὸς ὅλη καὶ συνεχής ἐστιν
[3, 5]	δὲ μεθ' αἵματος μελέτας. Οὐδὲ	γὰρ	ἐξ ἐπιδρομῆς εὐάλωτοι πολεμίοις· ὅπῃ
[3, 9]	καὶ τὰ μὴ γενόμενα· τεθνεὼς	γὰρ	ἐπὶ τῆς ἁλώσεως καὶ ὁ
[3, 7]	οὐδὲ Σαμαρεῖς ἀπείρατοι συμφορῶν· ἀθροισθέντες	γὰρ	ἐπὶ τὸ Γαριζεὶν καλούμενον ὄρος,
[3, 9]	οὔσης φύσει τῆς Ἰόππης, αἰγιαλῷ	γὰρ	ἐπιλήγει τραχεῖ καὶ τὸ μὲν
[3, 10]	στάσις ἔσω χαλεπή· τοῖς μὲν	γὰρ	ἐπιχωρίοις διά τε τὰς κτήσεις
[3, 10]	αἰσχύνοισθε προκινδυνεύοντος ἡγεμόνος ἡττώμενοι; προκινδυνεύσω	γάρ,	εὖ ἴστε, καὶ πρῶτος εἰς
[3, 2]	παρῆσαν· ὁ δὲ Ἀντώνιος, οὐ	γὰρ	ἠγνόει μέλλουσαν ἔτι τὴν ἔφοδον
[3, 8]	τεθνηξομένου καὶ τοῦ στρατηγοῦ· ζωῆς	γὰρ	ἡδίω τὸν μετὰ τοῦ> Ἰωσήπου
[3, 8]	ἡμᾶς ἡμῶν αὐτῶν εἰσέλθοι; καὶ	γὰρ	ἠλίθιον ταῦτα δρᾶν σφᾶς αὐτούς,
[3, 10]	δὲ τῆς ταραχῆς Τίτος, οὐ	γὰρ	ἦν ἄπωθεν τοῦ τείχους, οὗτος
[3, 7]	γενομένης καὶ τοῦ τείχους, νεοπαγὲς	γὰρ	ἦν, ἐνδιδόντος ἤδη, τὸ λοιπὸν
[3, 8]	σφόδρα τοῦ στρατηγοῦ φιλοτιμουμένου, μεγίστη	γὰρ	ἦν μοῖρα τοῦ πολέμου ληφθείς,
[3, 7]	ἀλλ' ἐλπίδι τῆς ἑαυτῶν· οὐδὲν	γὰρ	ἠξίουν πείσεσθαι δεινὸν Ἰωσήπου μένοντος.
[3, 10]	ἔσεσθαι τὴν ἄφεσιν αὐτῶν, οὐ	γὰρ	ἠρεμήσειν ἀπολυθέντας ἀνθρώπους ἐστερημένους μὲν
[3, 7]	ὡς καθάπαν ἐπιλελοιπότος ὕδατος· ὁ	γὰρ	Ἰώσηπος τήν τε πόλιν ὁρῶν
[3, 7]	ἐντὸς ὅσης ἐφικνεῖτο χώρας· καὶ	γὰρ	καὶ τὸ τῶν Ἀράβων τοξοτῶν
[3, 5]	τὸ λαιὸν ξίφος πολλῷ· τὸ	γὰρ	κατὰ τὸ δεξιὸν σπιθαμῆς οὐ
[3, 4]	ἢ συμφορᾶς ἀπείρατος ἦν· μία	γὰρ	καταφυγὴ διωκομένοις αἱ ὑπὸ τοῦ
[3, 7]	τῆς καθύπερθεν ἀμύνης ἠρέμουν· ἐκτρέχοντες	γὰρ	λῃστρικώτερον κατὰ λόχους περιέσπων τε
[3, 5]	καὶ τῷ φόβῳ. Οἵ τε	γὰρ	νόμοι παρ' αὐτοῖς οὐ λιποταξίου
[3, 8]	προνοίας ἢ δι' αὐτοῦ· φύσεως	γὰρ	νόμος ἰσχυρὸς ἐν ἅπασιν τὸ
[3, 10]	οὐδὲν ἀνήκεστον ἡμῖν φόβος· πολλοὶ	γὰρ	οἱ βοηθήσοντες καὶ πλησίον· ἁρπάσαι
[3, 8]	πρέπει. Νέρωνί με πέμπεις· τί	γάρ;	Οἱ μετὰ Νέρωνα μέχρι σοῦ
[3, 7]	κρατουμένοις αἴσθησις ἦν· Καμάτῳ τε	γὰρ	οἱ πολλοὶ καὶ ὕπνῳ διαλέλυντο,
[3, 8]	ἰδίας κείσθω δεξιᾶς ἕκαστος· ἄδικον	γὰρ	οἰχομένων τινὰ τῶν ἄλλων μετανοήσαντα
[3, 3]	Ἰουδαίας κατ' οὐδὲν διάφορος. Ἀμφότεραι	γὰρ	ὀρειναὶ καὶ πεδιάδες, εἴς τε
[3, 2]	τι Ἰουδαῖοι παρακινοῖεν, ὑπελάμβανον· καὶ	γὰρ	οὐ μικρὸν ἐδόκει τὸ κινδύνευμα
[3, 8]	καὶ τήρει σεαυτῷ· δεσπότης μὲν	γὰρ	οὐ μόνον ἐμοῦ σὺ Καῖσαρ,
[3, 10]	ὥσπερ ἀντιποιουμένης τοῦ χωρίου· καὶ	γὰρ	οὐ μόνον τρέφει παρὰ δόξαν
[3, 9]	τῶν λεγομένων αὐτόπτην παρεῖναι· διεσώθη	γὰρ	οὐδὲ ἄγγελος, ἀλλ' αὐτοματὶ διεκήρυσσεν
[3, 10]	νεκρῶν τὴν λίμνην ἅπασαν· διεσώθη	γὰρ	οὐδείς. Δεινὴ δὲ ταῖς ἑξῆς
[3, 8]	Εἰ σώζεσθαι δοκεῖ, σωζώμεθα· καὶ	γὰρ	οὐκ ἄδοξος ἡ σωτηρία παρ'
[3, 7]	ποιεῖσθαι τὴν ἔξοδον· μένων μὲν	γὰρ	οὔτ' ἂν ὠφελῆσαί τι μέγα
[3, 10]	ἐπιχωρίων τὸν ἔπηλυν λεώ, κατάρξαι	γὰρ	οὗτος ἐδόκει πολέμου, μετὰ τῶν
[3, 10]	τετραρχήσαντος Τραχωνιτῶν ἠλέγχθη Φιλίππου· βαλὼν	γὰρ	οὗτος εἰς τὴν Φιάλην ἄχυρα
[3, 7]	γωνίας ἀπέθρυπτε πύργων. Ἀνδρῶν μὲν	γὰρ	οὕτως ἰσχυρὸν στῖφος, ὃ μὴ
[3, 6]	κατάπληξιν δὲ πᾶσιν· οἱ μὲν	γὰρ	περὶ τὸν Ἰώσηπον ἐστρατοπεδευκότες οὐκ
[3, 10]	ὅτι μὴ κτύπον ἐπάλληλον, εἰς	γὰρ	πεφραγμένους ἔβαλλον, ἐφικτοὶ τοῖς Ῥωμαίων
[3, 7]	αὐτοῦ τῆς γνώμης· ἑώρα μὲν	γάρ,	ποῖ ῥέψει τὰ Ἰουδαίων τέλους,
[3, 10]	πρὸς τῶν ἐπιχωρίων. Ἡ μὲν	γὰρ	πόλις, ὥσπερ ἡ Τιβεριὰς ὑπόρειος
[3, 5]	στρατηγοὶ τῶν νόμων φοβερώτεροι· ταῖς	γὰρ	πρὸς τοὺς ἀγαθοὺς τιμαῖς ῥύονται
[3, 10]	ἐξ ἴσου διαναυμαχεῖν· τά τε	γὰρ	σκάφη μικρὰ ὄντα καὶ λῃστρικὰ
[3, 8]	ἐπὶ τιμωρίαν ἀναγαγεῖν αὐτόν, εἶναι	γὰρ	ταύτην καὶ παρὰ μὴ προιόντος
[3, 5]	δυσχωρίας, ἀλλ' οὐδὲ τύχης· καὶ	γὰρ	ταύτης αὐτοῖς τὸ κρατεῖν βεβαιότερον.
[3, 7]	ἐπ' αὐτῷ μόνῳ κειμένους· εἶναι	γὰρ	τῇ πόλει καὶ σωτηρίας μὲν
[3, 10]	ἔτους ὅλου περιγηράσκοντας ἑαυτοῖς· πρὸς	γὰρ	τῇ τῶν ἀέρων εὐκρασίᾳ καὶ
[3, 7]	ἁλοῖεν, εἴ τις ἐπιθοῖτο· περὶ	γὰρ	τὴν ἐσχάτην φυλακήν, καθ' ἣν
[3, 10]	ὅμως ἐστὶ καὶ ποτιμωτάτη· καὶ	γὰρ	τῆς ἑλώδους παχύτητος ἔχει τὸ
[3, 7]	τῆσδε τῆς νυκτὸς γενομένων· πληγεὶς	γάρ	τις ἀπ' αὐτοῦ τῶν περὶ
[3, 7]	θόρυβον ἐνεποίησεν τοῖς Ῥωμαίοις· πρὸς	γὰρ	τὸ αἷμα ταραχθέντων τῶν πλησίον
[3, 7]	ἀπεκυλινδοῦντο τοῦ τείχους· ῥᾷστα μὲν	γὰρ	τὸ ἔλαιον ἀπὸ κορυφῆς μέχρι
[3, 8]	καὶ ἐν ἄλλοις κατελάμβανεν· τῶν	γὰρ	τοῖς ἀπορρήτοις παρατυχόντων φίλων ὁ
[3, 8]	φιλοσοφεῖν ἐπὶ τῆς ἀνάγκης· τί	γὰρ	τοσοῦτον, ἔφη, σφῶν αὐτῶν, ἑταῖροι,
[3, 7]	οὐκ ἐλάνθανον τοὺς Ῥωμαίους· ἀπὸ	γὰρ	τοῦ κατάντους ἑώρων αὐτοὺς ὑπὲρ
[3, 9]	δὲ νεκρῶν τὴν παράλιον· καὶ	γὰρ	τοὺς ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν ἐκφερομένους
[3, 7]	ὅσον εἰς ἄμυναν ἀναθαρροῦντες· πρὸς	γὰρ	τῷ καταπεπλῆχθαι τοὺς πολεμίους τὰς
[3, 7]	μὲν πόλιν δυσάλωτον καταλαβών, πρὸς	γὰρ	τῷ φύσει καρτερὰ τυγχάνειν οὖσα
[3, 10]	τῷ τάχει καὶ λήματος· οὐδὲν	γὰρ	τῶν μεγάλων φιλεῖ δίχα κινδύνου
[3, 7]	τῶν Ἰουδαίων οἱ πεσόντες· ἐσφαλμένων	γὰρ	τῶν Ῥωμαίων οὗτοι τῆς κατὰ
[3, 10]	διάχυσιν ἀεὶ μένουσα. Τὸ μὲν	γὰρ	ὕδωρ οὐκ ἀπᾴδει χιόνος ἐξαιθριασθέν,
[3, 7]	φλογὸς τὰς ἀμύνας φθανόμενοι· ξηρᾶς	γὰρ	ὕλης, πρὸς δὲ ἀσφάλτου τε
[3, 8]	ὧν πρὸς ἐκείνους διιστάμεθα. Καλὸν	γὰρ	ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας ἀποθνήσκειν· φημὶ
[3, 8]	ἄγγελος ἥκω σοι μειζόνων. Μὴ	γὰρ	ὑπὸ θεοῦ προπεμπόμενος ᾔδειν τὸν
[3, 7]	κακουμένων ταῖς ἐκδρομαῖς, τρέπεσθαί τε	γὰρ	ὑπὸ Ἰουδαίων ᾐδοῦντο καὶ τραπέντων
[3, 2]	δὲ ἦν σχεδὸν ἔρημος· ἐφρουρεῖτο	γὰρ	ὑπό τε σπείρας πεζῶν καὶ
[3, 7]	μὴ βλεπομένων καθορώμενοι· αὐτοί τε	γὰρ	ὑπὸ τῆς σφετέρας περιλαμπόμενοι φλογὸς
[3, 2]	τῶν Ἰουδαίων φόνον· τούς τε	γὰρ	φεύγοντας αὐτῶν φθάνοντες ἐπέστρεφον καὶ
[3, 7]	τὰς ὁρμὰς αὐτῶν ὑποτέμνεσθαι· καὶ	γὰρ	φρουραῖς ἡ Σαμαρεῖτις ὅλη διείληπτο
[3, 10]	πλέον κατ' ἀμφότερα· ταῖς τε	γὰρ	χερμάσιν οὐδὲν δρῶντες ὅτι μὴ
[3, 8]	ἐδίδοσαν, οὐ μὴν ἔπειθον· ἐκ	γὰρ	ὧν εἰκὸς ἦν τοσαῦτα δράσαντα
[3, 9]	καὶ προτρεψόμενον ἐπὶ πίστεις· ἀκηκόει	γάρ,	ὡς ἐπιθυμοίη μὲν εἰρήνης ὁ
[3, 7]	ἐπιλέκτων ἐπ' αὐτοχειρίαν παρώξυνεν· κατιδόντες	γάρ,	ὡς οὐδένα τῶν Ῥωμαίων ἀνελεῖν
[3, 7]	Ἰουδαίοις ἐπῆρεν τὸν πόλεμον· ἕκαστος	γὰρ	ὡς τιμωρὸς τοῦ στρατηγοῦ προκινδυνεύειν
[3, 7]	συμφορῶν· ἀθροισθέντες γὰρ ἐπὶ τὸ	Γαριζεὶν	καλούμενον ὄρος, ὅπερ αὐτοῖς ἐστιν
[3, 6]	ἄπωθεν τῆς Σεπφώρεως παρὰ πόλιν	Γαρὶν	καλουμένην ἐπεὶ πλησιάζοντα τὸν πόλεμον
[3, 7]	μεθ' ἡμέραν ἐγκύμονος πληγείσης τὴν	γαστέρα,	προῄει δὲ νέον ἐξ οἰκίας,
[3, 10]	γε ἄλλος ὄχλος Τραχωνῖται καὶ	Γαυλανῖται	καὶ Ἱππηνοὶ καὶ ἐκ τῆς
[3, 3]	ταύταις ἥ τε Γαμαλιτικὴ καὶ	Γαυλανῖτις	Βαταναία τε καὶ Τραχωνῖτις, αἳ
[3, 3]	καὶ Γαδάροις ἀποτέμνεται καὶ τῇ	Γαυλωνίτιδι·	ταύτῃ καὶ τῆς Ἀγρίππα βασιλείας
[3, 10]	τούτους ὁ βασιλεύς. Ὁ μέντοι	γε	ἄλλος ὄχλος Τραχωνῖται καὶ Γαυλανῖται
[3, 10]	ἀλλὰ καὶ διαφυλάσσει. Τὰ μέν	γε	βασιλικώτατα σταφυλήν τε καὶ σῦκον
[3, 8]	ἡμᾶς ἐστιν ἀσέβεια. Τῶν μέν	γε	ζῴων οὐδέν ἐστιν ὃ θνήσκει
[3, 10]	τίνας μάχεσθαι μέλλομεν. Τὰς μέν	γε	ἡμετέρας χεῖρας οὐδὲν εἰς τοῦτο
[3, 7]	πολέμῳ θάνατον ᾑροῦντο. (Ὁ μέντοι	γε	Ἰώσηπος πρὸς τῷδε τῷ στρατηγήματι
[3, 10]	κἂν ἐν ὀλίγοις· οἱ μέν	γε	καὶ τάξασθαι ῥᾴδιοι καὶ προσαμύνειν
[3, 8]	φησιν. Ἀλλ' οἴδασιν Ῥωμαῖοι τοῦτό	γε·	Καλὸν ἐν πολέμῳ θνήσκειν, ἀλλὰ
[3, 3]	Ἰορδὰν οἱ τῇδε Ἰουδαῖοι. Εὖρός	γε	μὴν ἀπὸ Ἰορδάνου ποταμοῦ μέχρις
[3, 6]	πόλεις τῆς καρτερωτάτης ἐχομένης. Πολύ	γε	μὴν διήμαρτεν τῆς ἐλπίδος· ἐπιόντα
[3, 7]	ἀνεσταυρώθη τοῦ θανάτου καταμειδιῶν· τά	γε	μὴν εἰκότα πιστὸν ἐποίει τὸν
[3, 8]	ὑπὸ τοῦ θείου λεγόμενα, τῶν	γε	μὴν ἱερῶν βίβλων οὐκ ἠγνόει
[3, 4]	προθέοντας ὁπότε θαρρήσειαν ἀνακόπτοντες. Ὥρμησέ	γε	μὴν Ἰώσηπος ἐπὶ τὴν πόλιν
[3, 7]	ὥσπερ ὕλης τὸ πῦρ· προσήκειν	γε	μὴν καὶ Ῥωμαίοις μετὰ ἀσφαλείας
[3, 3]	καρπῶν ἡμέρων αὔξησιν ἀγριωτέρα, τό	γε	μὴν μαλθακὸν αὐτῆς καὶ πάμφορον,
[3, 1]	ἐπάνω τὴν ψυχὴν ἔχειν. (Διηλέγχετό	γε	μὴν ὁ τῆς ψυχῆς θόρυβος
[3, 9]	σιδήρῳ σφᾶς αὐτοὺς ἀναιροῦντες. Τό	γε	μὴν πλεῖστον ὑπὸ τῶν κυμάτων
[3, 9]	καὶ προσεξεκαίοντο ταῖς κακοπραγίαις· τό	γε	μὴν πταίειν, ὃ γίνεται τοῖς
[3, 3]	ἢ παρ' ἄλλοις γαλακτοφόρα. Μέγιστόν	γε	μὴν τεκμήριον ἀρετῆς καὶ εὐθηνίας
[3, 9]	ἀμφιβολίας ἦν ἤδη βεβαιότερον, προσεσχεδιάζετό	γε	μὴν τοῖς πεπραγμένοις καὶ τὰ
[3, 7]	βελῶν τὸ φῶς ὑπετέμνετο. Μεμνημένοι	γε	μὴν τῶν τοῦ Ἰωσήπου προσταγμάτων
[3, 7]	πόλεως σφᾶς αὐτοὺς ἀνεῖλον. ~(Ὅσοι	γε	μὴν ὑπὸ πρώτην τῆς καταλήψεως
[3, 2]	ἔλαβον καὶ παρεδέξαντο φρουράν. Τότε	γε	μὴν φιλοφρόνως ἐκδεξάμενοι τὸν ἡγεμόνα
[3, 7]	ἔργα καὶ τόλμης. Οὐκ ἔλασσόν	γε	μὴν ὧν ἔδρων ἀντέπασχον· ὅσον
[3, 10]	καὶ λέγειν; ἐπὶ τοῦτο μέντοι	γε	μόνοι καὶ κατ' εἰρήνην ἀσκούμεθα
[3, 9]	Ἱεροσόλυμα πένθους ἐπλήρωσεν· κατὰ μέν	γε	οἴκους καὶ κατὰ συγγενείας οἷς
[3, 7]	αὐτὸν ᾤοντο. Καὶ κατὰ τοῦτό	γε	οὐ διημάρτανον αὐτοῦ τῆς γνώμης·
[3, 7]	τῶν Ῥωμαίων ἀνελεῖν δύνανται, τό	γε	πεσεῖν αὐτοὺς ὑπὸ Ῥωμαίων προέλαβον
[3, 5]	γνώμην προσπεσόντων σκυθρωπῶν παραμυθίαν τό	γε	προσηκόντως βεβουλεῦσθαι. (Παρασκευάζουσι μὲν οὖν
[3, 8]	πάλιν ἐκείνῳ δίδομεν. Τὰ μέν	γε	σώματα θνητὰ πᾶσιν καὶ ἐκ
[3, 8]	δὲ καὶ συνέσεως εἶχες, εἴ	γε	σωτηρίαν μὲν ἔχειν ἐλπίζεις παρ'
[3, 8]	ἐγὼ δὲ ἐπὶ ἀπωλείᾳ, καί	γε	τῇ ἐμαυτοῦ. Τὴν μέντοι Ῥωμαίων
[3, 7]	ὄψεως κατάπληξιν ἀπελείπετο. Πλεῖστοι μέν	γε	τῶν ἐπὶ τῆς Ἰωταπάτης ἀγωνιζόμενοι
[3, 10]	καὶ τοῖς διαφόροις. Καρύαι μέν	γε	φυτῶν τὸ χειμεριώτατον ἄπειροι τεθήλασιν
[3, 6]	καθὰ Ῥωμαίοις ἔθος. Τοὺς μέν	γε	ψιλοὺς τῶν ἐπικούρων καὶ τοξότας
[3, 2]	σταδίους ἀεὶ διὰ μίσους Ἰουδαίοις	γεγενημένη,	διὸ καὶ τότε ταῖς πρώταις
[3, 7]	παρὰ λόγον ἀντισχεῖν τῇ προτέρᾳ	γεγενημένοι,	χρώμενοι δὲ καὶ τοῖς Ῥωμαίοις
[3, 2]	τοῦ πύργου Ῥωμαῖοι μὲν ἀναχωροῦσι	γεγηθότες	ὡς διεφθαρμένου καὶ Νίγερος, ὁ
[3, 9]	Ἰησοῦν ἀπήγαγον εἰς τὴν πόλιν	γεγηθότες	ὡς μάχῃ ληφθέντας οὐκ ἐνέδρᾳ.
[3, 8]	θόρυβος ἦν ποικίλος, τῶν μὲν	γεγηθότων	ἐπὶ τῷ ληφθέντι, τῶν δ'
[3, 1]	ἢ ταῖς τῶν πολεμίων ἀρεταῖς	γεγονέναι	τὰ συμβάντα λέγων, πρέπειν δ'
[3, 1]	συνήγαγε καὶ συχνοὺς παρὰ τῶν	γειτνιώντων	βασιλέων συμμάχους. ~(Ἰουδαῖοι δὲ μετὰ
[3, 7]	τὰ φρονήματα. Καὶ οὐδὲ τοῖς	γειτνιῶσι	κακοῖς ἐσωφρονίζοντο, πρὸς δὲ τὰς
[3, 3]	Μηρὼθ ἀπὸ Θελλᾶ κώμης Ἰορδάνου	γείτονος.	(Τηλικαῦται δ' οὖσαι τὸ μέγεθος
[3, 9]	ἐστὶν μεγίστη τῆς δεκαπόλεως καὶ	γείτων	τῆς Τιβεριάδος. Ἔνθα καὶ αὐτὸς
[3, 3]	ἧς ἐν τοῖς παραλίοις Πτολεμαΐς	γείτων,	τὸ μῆκος ἐκτείνεται. Πλατύνεται δ'
[3, 8]	μὲν αἰώνιον, οἶκοι δὲ καὶ	γενεαὶ	βέβαιοι, καθαραὶ δὲ καὶ ἐπήκοοι
[3, 6]	μήτε ἄτακτον αὐτῶν τὴν ὑποχώρησιν	γενέσθαι	καὶ τὰς πληγὰς ἐπιπολαίους πεφραγμένων
[3, 10]	ὡς μὴ μόνον οἰκτρὸν Ἰουδαίοις	γενέσθαι	τὸ πάθος, ἀλλὰ καὶ διὰ
[3, 10]	νυκτὸς ποιεῖν ἔθος τοῖς ἐπιχωρίοις,	γένη	δὲ ἰχθύων ἐν αὐτῇ διάφορα
[3, 10]	ὑφορώμενος ἐκεῖ πολέμου τριβὴν αὐτῷ	γενησομένην·	συνέρρει γὰρ εἰς τὰς Ταριχέας
[3, 10]	τινὲς τοῦ Νείλου ἔδοξαν, ἐπεὶ	γεννᾷ	τῷ κατὰ τὴν Ἀλεξανδρέων λίμνην
[3, 7]	ἐπιτηδείων εὔπορον καὶ τὰ φρονήματα	γενναῖα	τῶν ἀνδρῶν, βουλόμενός τε παρ'
[3, 8]	Πάνυ γοῦν νῦν ἐσμὲν ἐλεύθεροι.	Γενναῖον	γὰρ ἀνελεῖν ἑαυτόν, φήσει τις.
[3, 7]	τοῦ βίου καὶ δράσαντά τι	γενναῖον	εἰς μνήμην ὀψιγενῶν πεσεῖν” ἐπ'
[3, 10]	ἀρετὴ καὶ εὐπείθεια καὶ τὸ	γενναῖον,	ὃ κἀν τοῖς ἄλλοις εὐτυχήμασιν
[3, 8]	λαβεῖν, ἀλλὰ σῶσαι προαιρούμενον ἄνδρα	γενναῖον.	Προσετίθει δ' ὡς οὔτ' ἂν
[3, 2]	μήτε ζῶντα τὸν ἡγεμόνα καὶ	γενναιότατον	τῶν πολεμίων περιίδοιεν, ὑποπιμπρᾶσι τὸ
[3, 7]	περισπάσαι τοὺς εἴργοντας τοὺς μὲν	γενναιοτάτους	τῶν ἱππέων ἀποβήσας τῶν ἵππων>
[3, 7]	τῶν ἐπὶ τῆς Ἰωταπάτης ἀγωνιζόμενοι	γενναίως	ἔπεσον, πλεῖστοι δ' ἐγένοντο τραυματίαι,
[3, 10]	Πάνειον, ἔνθεν ἐδόκουν οἱ παλαιοὶ	γεννᾶσθαι	τὸν ποταμόν, εὗρεν ἀνενεχθέντα. Τοῦ
[3, 10]	πλήθει τεχνιτῶν. (Ἡ δὲ λίμνη	Γεννησὰρ	μὲν ἀπὸ τῆς προσεχοῦς χώρας
[3, 10]	μετὰ πόλιν Ἰουλιάδα διεκπαίει τὴν	Γεννησὰρ	μέσην, ἔπειτα πολλὴν ἀναμετρούμενος ἐρημίαν
[3, 10]	ἔξεισι λίμνην. (Παρατείνει δὲ τὴν	Γεννησὰρ	ὁμώνυμος χώρα θαυμαστὴ φύσιν τε
[3, 10]	τῇ λίμνῃ πεποιθότες, ἣ καλεῖται	Γεννησὰρ	πρὸς τῶν ἐπιχωρίων. Ἡ μὲν
[3, 5]	ῥᾴδιον ἐκεῖ πάλιν τειχίσασθαι, μὴ	γένοιτο	δ' ἐκεῖνό ποτε τοῖς πολεμίοις
[3, 9]	τοῖς πεπραγμένοις καὶ τὰ μὴ	γενόμενα·	τεθνεὼς γὰρ ἐπὶ τῆς ἁλώσεως
[3, 7]	γὰρ ἀνάγκης ἐν πολέμῳ μαχιμώτερον.	~(Γενομένης	δὲ μεθ' ἡμέραν προσβολῆς τὸ
[3, 7]	Ἐνεργοῦς δὲ οὕτω τῆς ἑλεπόλεως	γενομένης	καὶ τοῦ τείχους, νεοπαγὲς γὰρ
[3, 7]	Σκοπὸς δὲ πᾶσιν τοῖς ἐχθροῖς	γενόμενος	καὶ γυμνῷ τῷ σώματι τὰς
[3, 7]	θορύβου· τῶν γὰρ ἀλγηδόνων ἐπάνω	γενόμενος	καὶ πᾶσιν τοῖς ἐπτοημένοις δι'
[3, 8]	ἐπὶ τῆς τότε ὥρας ἔνθους	γενόμενος	καὶ τὰ φρικώδη τῶν προσφάτων
[3, 7]	τῶν ἐπὶ τῆσδε τῆς νυκτὸς	γενομένων·	πληγεὶς γάρ τις ἀπ' αὐτοῦ
[3, 8]	καὶ θαλάττης καὶ παντὸς ἀνθρώπων	γένους,	ἐγὼ δὲ ἐπὶ τιμωρίαν δέομαι
[3, 10]	ἀρχῇ τῶν λόγων ὑπομνῆσαι τοῦ	γένους	ὑμᾶς, ἵν' εἰδῆτε, τίνες ὄντες
[3, 8]	πολεμίων τάξιν, ἵν' ἐμαυτοῦ προδότης	γένωμαι·	καὶ γὰρ ἂν εἴην πολὺ
[3, 3]	Σιλωνίτιδι, πρὸς δὲ Φιλαδελφηνῇ καὶ	Γεράσοις	ἀποτέμνεται. (Ἡ δὲ Σαμαρεῖτις χώρα
[3, 1]	πάλαι Ῥωμαίοις τὴν ἑσπέραν ὑπὸ	Γερμανῶν	ταρασσομένην, προσκτησάμενον δὲ τοῖς ὅπλοις
[3, 7]	λαμβάνειν τε πρὸ ὀφθαλμῶν σφαγησομένους	γέροντας	καὶ τέκνα καὶ γυναῖκας ἀναιρεθησομένας
[3, 7]	αὐτοῦ περιέχεσθαι· παιδία γοῦν καὶ	γέροντες	καὶ γύναια μετὰ νηπίων ὀδυρόμενα
[3, 7]	ἀπεσφάττοντο νέοι τε ὁμοῦ καὶ	γέροντες·	οὐδὲν γὰρ ἄρρεν ὑπελείφθη δίχα
[3, 7]	ἀλεωρὰν τῶν ὕπερθεν ἀφιεμένων βελῶν	γέρρα	διατείναντες ὑπὲρ χαρακωμάτων ἔχουν ὑπ'
[3, 7]	τά τε μηχανήματα καὶ τὰ	γέρρα	καὶ τὰ χώματα τῶν Ῥωμαίων
[3, 7]	καὶ πέτροις τοὺς ἐπὶ τὰ	γέρρα	τὸν κριὸν ἐπιβρίθοντας ἔβαλλον. Καὶ
[3, 7]	καὶ τὰ χαρακώματα σὺν τοῖς	γέρροις	ἐνεπίμπρασαν, μέχρι συνεὶς Οὐεσπασιανὸς τὴν
[3, 7]	τολμῶντος προσῆγον ἕτεροι τὸν κριὸν	γέρροις	τε διηνεκέσι καὶ καθύπερθεν πεφραγμένον
[3, 10]	αὐτῇ διάφορα πρὸς τοὺς ἀλλαχοῦ	γεῦσίν	τε καὶ ἰδέαν. Μέση δ'
[3, 7]	συνειλούμενοι ταῖς ἀλγηδόσιν ἀπὸ τῶν	γεφυρωμάτων	ἔπιπτον· οἱ δὲ τραπέντες εἰς
[3, 3]	ὀρειναὶ καὶ πεδιάδες, εἴς τε	γεωργίαν	μαλθακαὶ καὶ πολύφοροι κατάδενδροί τε
[3, 7]	δὲ τοὺς πλησίον ὄχθους ἀνασπῶντες	γῆν	αὐτοῖς ἀδιαλείπτως ἔφερον, καὶ τριχῆ
[3, 10]	Τοῖς δὲ συνελαυνομένοις οὔτ' ἐπὶ	γῆν	διαφεύγειν ἦν ἐκπεπολεμωμένων πάντων οὔτ'
[3, 10]	τὸ Πάνειον, φέρεται δ' ὑπὸ	γῆν	εἰς τοῦτο κρυπτῶς ἐκ τῆς
[3, 10]	φθορὰ πανταχοῦ, μέχρι τραπέντες εἰς	γῆν	ἐξεώσθησαν οἱ λοιποὶ κεκυκλωμένων αὐτοῖς
[3, 3]	κώμης· αὕτη δὲ τὴν Τυρίων	γῆν	ὁρίζει. Μηκύνεται δὲ μέχρι Μηρὼθ
[3, 5]	δ' ἂν ἐμβάλωσιν εἰς ἐχθρῶν	γῆν,	οὐ πρὶν ἅπτονται μάχης ἢ
[3, 3]	τῆς ἐν τῷ πεδίῳ κειμένης	Γηνεὼς	ὄνομα κώμης ἐπιλήγει τῆς Ἀκραβετηνῶν
[3, 9]	οὐκ ἐνέδρᾳ. (Τοῦτο καταδείσαντες οἱ	γηραιοὶ	τοῦ δήμου καὶ προύχειν δοκοῦντες
[3, 10]	πάντας ἐν τῷ σταδίῳ, καὶ	γηραιοὺς	μὲν ἅμα τοῖς ἀχρήστοις διακοσίους
[3, 7]	σὺν τοῖς κεκμηκόσιν ἵστησι τοὺς	γηραιοὺς	ὡς μηδὲν ταύτῃ βλαβησομένους, εἰς
[3, 10]	ἐκπηδήσαντας οἱ Ῥωμαῖοι διέφθειραν ἐπὶ	γῆς.	Ἦν δ' ἰδεῖν κεκερασμένην μὲν
[3, 10]	πρός τε τὸ συμφεύγειν ἐπὶ	γῆς	ἡττωμένους, κἂν εἰ δέοι, διαναυμαχεῖν
[3, 8]	ἐμοῦ σὺ Καῖσαρ, ἀλλὰ καὶ	γῆς	καὶ θαλάττης καὶ παντὸς ἀνθρώπων
[3, 10]	τὰς ναῦς ἐπαλλήλους τοῖς ἐπὶ	γῆς	πολεμίοις διεναυμάχουν· Οὐεσπασιανὸς δὲ τὸ
[3, 3]	εὐπετείας προκαλέσασθαι καὶ τὸν ἥκιστα	γῆς	φιλόπονον. Προσησκήθη γοῦν ὑπὸ τῶν
[3, 5]	προσημαίνουσιν, οὐδ' ἔστιν ὅ τι	γίνεται	δίχα παραγγέλματος. Ὑπὸ δὲ τὴν
[3, 9]	τό γε μὴν πταίειν, ὃ	γίνεται	τοῖς εὖ φρονοῦσιν ἀσφαλείας καὶ
[3, 9]	τούτου δέησιν ὡς ὑπ' ἀκρίτου	γινομένην	πλήθους ἐξέλυσεν ἡσυχίᾳ· τῶν δὲ
[3, 7]	τῶν δὲ πόρρω βαλλομένων ἐνδοτέρω	γινόμενοι	προσέκειντο τοῖς Ῥωμαίοις χαλεποὶ καὶ
[3, 10]	τούτοις ἑτέρων ἑκατὸν τὸ μῆκος	γλυκεῖά	τε ὅμως ἐστὶ καὶ ποτιμωτάτη·
[3, 3]	διψάδες, ὕονται δὲ τὸ πλέον·	γλυκὺ	δὲ νᾶμα πᾶν διαφόρως ἐν
[3, 5]	πόλεμόν εἰσιν ἕτοιμοι, τῇ πατρίῳ	γλώσσῃ	τρὶς ἀναπυνθάνεται· Κἀκεῖνοι τοσαυτάκις ἀντιβοῶσιν
[3, 5]	ταῖς μάχαις οὐδὲ αὐτοσχέδιον, ἀλλὰ	γνώμη	μὲν ἀεὶ παντὸς ἔργου προάγει,
[3, 5]	αἴτιον εἶναι, τῶν δὲ παρὰ	γνώμην	προσπεσόντων σκυθρωπῶν παραμυθίαν τό γε
[3, 7]	γε οὐ διημάρτανον αὐτοῦ τῆς	γνώμης·	ἑώρα μὲν γάρ, ποῖ ῥέψει
[3, 8]	Οὐεσπασιανὸς τρίτον ἐπιπέμπει χιλίαρχον Νικάνορα	γνώριμον	τῷ Ἰωσήπῳ καὶ συνήθη πάλαι.
[3, 5]	ἄλλην σύνταξιν τῆς στρατιᾶς ἀπίδοι,	γνώσεται	τὴν τοσήνδε ἡγεμονίαν αὐτοὺς ἀρετῆς
[3, 10]	ἀέρων εὐκρασίᾳ καὶ πηγῇ διάρδεται	γονιμωτάτῃ,	Καφαρναοὺμ αὐτὴν οἱ ἐπιχώριοι καλοῦσιν.
[3, 10]	τὸν πόλεμον προυξένει ἑάΛωσαν δὲ	Γορπιαίου	μηνὸς ὀγδόῃ.
[3, 8]	τῷ σοφωτάτῳ κολάζεται νομοθέτῃ· τοὺς	γοῦν	ἀναιροῦντας ἑαυτοὺς παρὰ μὲν ἡμῖν
[3, 2]	προσωτέρω τὸν πόλεμον ἐξῆγον· πᾶν	γοῦν	εὐθέως ὅσον ἦν μαχιμώτατον αὐτοῖς
[3, 7]	τὸ πλῆθος αὐτοῦ περιέχεσθαι· παιδία	γοῦν	καὶ γέροντες καὶ γύναια μετὰ
[3, 8]	ἀλλὰ δουλείαν, ἐρεῖ τις. Πάνυ	γοῦν	νῦν ἐσμὲν ἐλεύθεροι. Γενναῖον γὰρ
[3, 2]	κατορθώμασιν ἐπὶ πληγὴν δευτέραν. Διαλιπόντες	γοῦν	οὐδ' ὅσον ἰάσασθαι τὰ τραύματα
[3, 8]	κελεύσας καὶ προτρεψομένους ἀνελθεῖν. (Ἀφικόμενοι	γοῦν	παρεκάλουν οὗτοι τὸν ἄνδρα καὶ
[3, 3]	τὸν ἥκιστα γῆς φιλόπονον. Προσησκήθη	γοῦν	ὑπὸ τῶν οἰκητόρων πᾶσα, καὶ
[3, 9]	τῶν κακῶν αὖθις ἀρχή· μᾶλλον	γοῦν	ὥρμων ἐπὶ τοὺς Ῥωμαίους ὡς
[3, 3]	μετ' αὐτὴν διῄρηνται τὰς τοπαρχίας.	Γοφνὰ	δευτέρα καὶ μετὰ ταύτην Ἀκραβετά,
[3, 7]	τάχους ἐπὶ Ἱεροσολύμων τοὺς τὰ	γράμματα	κομίζοντας. (Οὐεσπασιανὸς δὲ ὡρμημένος ἐξαιρεῖν
[3, 7]	μέρη τῆς φάραγγος ἐκπέμπων τινὰς	γράμματά	τε πρὸς οὓς ἠβούλετο τῶν
[3, 7]	εὐτυχεῖν παρ' οἷς πολεμήσων ἐπέμφθη.	Γράφειν	οὖν τοῖς ἐν τέλει τῶν
[3, 5]	πάσῃ προθυμίᾳ καθάπερ ἐν πολέμῳ	γυμνάζεται.	Διὸ κουφότατα τὰς μάχας διαφέρουσιν·
[3, 10]	Λογίζεσθε δέ, ὅτι καὶ πρὸς	γυμνῆτας	ὁπλῖται καὶ ἱππεῖς πρὸς πεζοὺς
[3, 6]	βάλλειν πλέον ἢ συμπλέκεσθαι θαρρεῖν	γυμνῆτας	ὁπλίταις. Ἔπεσον δὲ καὶ τῶν
[3, 7]	ἐργαζομένων τὰς σκέπας καὶ τοὺς	γυμνουμένους	ἔπαιον, καὶ καθ' ὃ παρείκοιεν
[3, 7]	πᾶσιν τοῖς ἐχθροῖς γενόμενος καὶ	γυμνῷ	τῷ σώματι τὰς πληγὰς δεξάμενος
[3, 7]	ἀργὸν ἀπὸ τῆς πόλεως· πλῆθος,	γύναια	καὶ παῖδες, ὡς ἐθεάσαντο τριπλῇ
[3, 7]	παιδία γοῦν καὶ γέροντες καὶ	γύναια	μετὰ νηπίων ὀδυρόμενα προσέπιπτον αὐτῷ
[3, 7]	σφαγησομένους γέροντας καὶ τέκνα καὶ	γυναῖκας	ἀναιρεθησομένας ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ὅσον
[3, 7]	Ὁ δὲ Ἰώσηπος τὰς μὲν	γυναῖκας,	ὡς μὴ θηλύνοιεν οἴκτῳ τὰς
[3, 7]	καὶ ἀπὸ τῶν οἰκιῶν αἱ	γυναῖκες	ἔβαλλον πᾶν τὸ προστυχὸν αὐταῖς.
[3, 8]	ἡμέραις διαλανθάνει, τῇ δὲ τρίτῃ	γυναικὸς	ἁλούσης τῶν ἅμα αὐτοῖς μηνύεται,
[3, 7]	κρανίον ἀπὸ τριῶν ἐσφενδονήθη σταδίων.	Γυναικός	τε μεθ' ἡμέραν ἐγκύμονος πληγείσης
[3, 7]	ὑπελείφθη δίχα νηπίων, ἃ μετὰ	γυναικῶν	ἐξηνδραποδίσαντο. Τῶν μὲν οὖν ἀναιρεθέντων
[3, 7]	καὶ δεινὴ μὲν ἔνδοθεν κραυγὴ	γυναικῶν	ἠγείρετο, συνήχουν δ' ἔξωθεν οἰμωγαὶ
[3, 7]	ἐχώρουν ἡλικίας πλὴν νηπίων καὶ	γυναικῶν.	Καὶ τὰ μὲν αἰχμάλωτα χίλια
[3, 6]	ἂν ὑπὲρ κινδυνευούσης πατρίδος καὶ	γυναικῶν	καὶ τέκνων, τρέπονται ταχέως. Καὶ
[3, 7]	ῥοῖζος ἐπάλξεις τε ἀπέσυρεν καὶ	γωνίας	ἀπέθρυπτε πύργων. Ἀνδρῶν μὲν γὰρ
[3, 5]	πλευρὸν ἵππου πλάγιος, καὶ κατὰ	γωρυτοῦ	παρήρτηνται τρεῖς ἢ πλείους ἄκοντες,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 16/11/2006