Livre, Chap.
[1, 14]	λυτρουμένου παῖδα· καὶ γὰρ ἐπήγετο	τὸν	ἀδελφιδοῦν ὄντα ἐτῶν ἑπτά· τάλαντα
[1, 3]	ὁ Ἀριστόβουλος ἅτε δὴ καὶ	τὸν	ἀδελφὸν ἀγαπῶν καὶ διδοὺς φθόνῳ
[1, 17]	δὲ ὡς ἤκουσεν ὄντα πορρωτάτω	τὸν	ἀδελφόν, ἀμελήσας τῶν παραγγελμάτων ἐπὶ
[1, 3]	δὲ αὐτῶν ἡ τίσις εἰς	τὸν	ἀδελφὸν Ἀντίγονον, ὃν ἠγάπα τε
[1, 23]	ἰσχυρῶς ἀπελύσατο. Καθαρὸν δὲ καὶ	τὸν	ἀδελφὸν ἀποδείξας κοινωνοῦντα τῶν κινδύνων,
[1, 30]	ἀπελευθέρων κατηφεῖς τῷ βασιλεῖ προσελθόντες	τὸν	ἀδελφὸν αὐτοῦ διεφθάρθαι φαρμάκοις ἔλεγον·
[1, 29]	χορηγήσειεν μισθοὺς κατ' αὐτοῦ καὶ	τὸν	ἀδελφὸν αὐτῷ κατασκευάσειεν πολέμιον ἐνδησαμένη
[1, 29]	ἕως ὑπεραγανακτήσας σὺν αὐτῇ καὶ	τὸν	ἀδελφὸν ἐκβάλλει. Φερώρας δὲ ἀγαπήσας
[1, 17]	πράγματα. Κατελελοίπει μὲν γὰρ Ἰώσηπον	τὸν	ἀδελφὸν ἐπὶ τῶν ὅλων παραγγείλας
[1, 10]	διοικοῦντι τὴν Συρίαν. Πρὸς δὲ	τὸν	ἀδελφὸν εὐδοκιμοῦντα καὶ Φασάηλος ἐφιλοτιμεῖτο
[1, 12]	τιμωρίαν ἀμύνεσθαι θέλοντος Ἡρώδην εἰς	τὸν	ἀδελφόν. Ἡρώδης δὲ ἔτυχεν μὲν
[1, 22]	κατὰ τὸν πάππον Ὑρκανὸν καὶ	τὸν	ἀδελφὸν Ἰωνάθην· οὐδὲ γὰρ τούτου
[1, 16]	καὶ τετρακοσίοις ἱππεῦσιν διαλαμβάνει πέμψας	τὸν	ἀδελφὸν Ἰώσηπον, ὡς μή τι
[1, 29]	ἐπανῆλθεν δὲ οὐδὲ πρὸς νοσοῦντα	τὸν	ἀδελφὸν καίτοι λιπαρῶς μεταπεμπόμενον· ἐβούλετο
[1, 13]	Ἔτυχεν δὲ παρ' ἄλλων προακηκοὼς	τὸν	ἀδελφὸν συνειλημμένον, καὶ προσῄει Ὑρκανοῦ
[1, 30]	τὴν μητέρα τὴν Ἀντιφίλου καὶ	τὸν	ἀδελφὸν τὰς βασάνους μετέφερεν, κἀκεῖνοι
[1, 6]	ἑξακισχιλίους κτείνει, μεθ' ὧν καὶ	τὸν	ἀδελφὸν τὸν Ἀντιπάτρου Φαλλίωνα. (Ὑρκανὸς
[1, 12]	Ἕλικι συμπράξειεν, καὶ ὅτι περιορῴη	τὸν	ἀδελφὸν τὸν Μαλίχου τὰ φρούρια
[1, 16]	ἵστατο ἐπὶ τὸ στόμιον καὶ	τὸν	ἀεὶ προιόντα τῶν υἱῶν ἀπέσφαττεν.
[1, 12]	τούτου πολλὰ παρῄνει προελθὼν ἐπὶ	τὸν	αἰγιαλὸν Ἡρώδης σὺν Ὑρκανῷ μήθ'
[1, 9]	κέρατι ῥύεται περιελθὼν Ἀντίπατρος παρὰ	τὸν	αἰγιαλὸν τοῦ ποταμοῦ· τῶν γὰρ
[1, 4]	τοσαῦτα δράσαντι. Ἅμα δὲ καὶ	τὸν	Ἄκαιρον ἐπικληθέντα Δημήτριον ἐπεκαλοῦντο. Ῥᾳδίως
[1, 30]	μὴ καὶ καθ' ᾅδου φέροιμι	τὸν	ἀλάστορα. Καὶ κελεύσαντος ἐκόμισα καὶ
[1, 26]	ὡμολόγουν, προεκομίσθη δέ τις πρὸς	τὸν	Ἀλεξανδρείου φρούραρχον ἐπιστολὴ παρὰ Ἀλεξάνδρου
[1, 5]	διαχειρίσασθαι τῶν παροξυνάντων ἐπ' ἐκείνους	τὸν	Ἀλέξανδρον· ἐνδιδούσης δ' ὑπὸ δεισιδαιμονίας
[1, 24]	καὶ θεραπείαν τῶν δυνατῶν περὶ	τὸν	Ἀλέξανδρον λαθραίαν, τούς τε ἡγεμόνας
[1, 24]	συνταγμάτων, ὡς ἐφεστάναι δοκεῖν αὐτῷ	τὸν	Ἀλέξανδρον ξιφήρη. Συλλαβὼν οὖν αὐτὸν
[1, 26]	τάχει συνεργεῖν ὑποκριθείς· φάναι γὰρ	τὸν	Ἀλέξανδρον, ὡς οὐκ ἀγαπᾷ βασιλεύσας
[1, 11]	καὶ τὴν πατρίδα μου σώζει	τὸν	ἀμφοτέρων ἐπίβουλον ἀνελών. Εἴτε δὲ
[1, 11]	τἀδελφοῦ συμβουλεύσαντος αὐτῷ μὴ φανερῶς	τὸν	ἄνδρα μετιέναι, διαστασιάσειν γὰρ τὸ
[1, 33]	δὲ Σαλώμην τὴν ἀδελφὴν καὶ	τὸν	ἄνδρα ταύτης Ἀλεξᾶν οἶδα, ἔφη,
[1, 9]	κατορθωμάτων. (Ὁ δὲ τότε μὲν	τὸν	ἄνδρα τοῖς ἐπαίνοις καὶ ταῖς
[1, 10]	δυνάμεως συνελθόντων. Οἷς καὶ διὰ	τὸν	ἀνῃρημένον καὶ διὰ τὸν περιόντα
[1, 3]	προαπαγγέλμασιν, ὃς ἐπειδὴ καὶ τότε	τὸν	Ἀντίγονον ἐθεάσατο παριόντα διὰ τοῦ
[1, 3]	ἀνόπλου μὲν ἀπέχεσθαι, κτείνειν δὲ	τὸν	Ἀντίγονον, εἰ μετὰ τῶν ὅπλων
[1, 12]	Ἰουδαίας κρατεῖ τῇ μάχῃ καὶ	τὸν	Ἀντίγονον ἐξελάσας ὑπέστρεψεν εἰς Ἱεροσόλυμα
[1, 15]	ἀλλ' ἐπεξῄεσαν ἤδη τοῖς περὶ	τὸν	Ἀντίγονον καὶ τὰ μὲν φανερῶς
[1, 13]	γυναικῶν καταγαγεῖν ἐπὶ τὰ βασίλεια	τὸν	Ἀντίγονον, καταλῦσαι δὲ τὸν Ὑρκανόν.
[1, 14]	διεξῄεσαν, ἀποδεικνύντες ἅμα καὶ πολέμιον	τὸν	Ἀντίγονον οὐ μόνον ἐξ ὧν
[1, 15]	Ἐπεὶ δὲ ἀντιπαρηγοροῦντες οἱ περὶ	τὸν	Ἀντίγονον οὔτε κατακούειν τῶν κηρυγμάτων
[1, 3]	βασιλέως σιωπῆσαι, λέγειν δὲ πρὸς	τὸν	Ἀντίγονον ὡς ὁ ἀδελφὸς ἀκούσας
[1, 17]	(Τῇ δ' ὑστεραίᾳ Πάππον μὲν	τὸν	Ἀντιγόνου στρατηγὸν καρατομήσας, ἀνῄρητο δ'
[1, 1]	προτειχίσμασι κεκοσμημένον, ὑπολαβὼν ἐπ' αὐτοῦ	τὸν	Ἀντίοχον εἶναι, τῶν τε ἰδίων
[1, 4]	ἀποφράττων. Οὐ μὴν εἶρξαί γε	τὸν	Ἀντίοχον ἴσχυσεν· ἐμπρήσας γὰρ τοὺς
[1, 4]	ἀριθμόν, ἀτάκτοις ἐπιπίπτει τοῖς περὶ	τὸν	Ἀντίοχον. Καρτερᾶς δὲ μάχης γενομένης
[1, 1]	κἂν εἰ συνέβη δὲ εἶναι	τὸν	Ἀντίοχον, οὐδὲν πλέον ἤνυσεν ὁ
[1, 2]	τὴν ἀρχὴν ἐκρατύνατο πρός τε	τὸν	Ἀντιόχου παῖδα διαλλαγὰς ἐποιήσατο. Οὐ
[1, 28]	πολλὰ πρὸς ὀργὴν ἀποκρινάμενος ἀπελαύνει	τὸν	Ἀντίπατρον, αὖθις δὲ ὑπαχθεὶς αὐτοῦ
[1, 30]	τί γὰρ αὐτὸν ἐβλάπτομεν; Ἀποκρίνασθαι	τὸν	Ἀντίπατρον εἴθε πάντα ἡμᾶς ἀφελόμενος
[1, 30]	δὲ ἀποδυρόμενον πρὸς τὴν μητέρα	τὸν	Ἀντίπατρον εἰπεῖν, ὡς αὐτὸς μὲν
[1, 32]	ὑπὲρ ἁπάντων. Ὡρμημένος δ' ἐπὶ	τὸν	Ἀντίπατρον ἐπεσχέθη νόσῳ χαλεπῇ· περὶ
[1, 8]	ἔχων δύναμιν. Οἱ δὲ περὶ	τὸν	Ἀντίπατρον ἐπίλεκτοι καὶ τὸ ἄλλο
[1, 30]	παραδοίη Φερώρᾳ· τούτῳ γὰρ ἐντείλασθαι	τὸν	Ἀντίπατρον Ἡρώδην ἀνελεῖν ἕως αὐτός
[1, 33]	παραχρῆμα πέμψας τοὺς δορυφόρους ἀποκτείνει	τὸν	Ἀντίπατρον. Θάψαι δὲ τὸν νεκρὸν
[1, 26]	Ἀλεξάνδρου τερατευσάμενος Εὐρυκλῆς ἐπῄνει πολλὰ	τὸν	Ἀντίπατρον, ὡς ἄρα μόνος τε
[1, 32]	λόγον. (Οὔαρος δὲ ἀπολογεῖσθαι κελεύσας	τὸν	Ἀντίπατρον, ὡς οὐδὲν πλέον εἰπὼν
[1, 24]	μηδὲν ἐκφέρεσθαι τῶν ἀπορρήτων, καὶ	τὸν	Ἀντιπάτρου βίον οὐκ ἂν ἥμαρτέν
[1, 6]	μεθ' ὧν καὶ τὸν ἀδελφὸν	τὸν	Ἀντιπάτρου Φαλλίωνα. (Ὑρκανὸς δὲ καὶ
[1, 30]	ἀδελφὸν τὰς βασάνους μετέφερεν, κἀκεῖνοι	τὸν	Ἀντίφιλον κομίσαι τε ἀπ' Αἰγύπτου
[1, 18]	ἐν τέλει Σύρων διαβάλλουσα πρὸς	τὸν	Ἀντώνιον ἀναιρεῖν ἔπειθεν ὡς ἂν
[1, 16]	ἀνδρείας καὶ τοῦ μᾶλλον ἀρέσασθαι	τὸν	Ἀντώνιον. Γίνεται γοῦν ἐπελθὼν τέλος
[1, 18]	κυρία καὶ προπέμψασα μέχρις Εὐφράτου	τὸν	Ἀντώνιον ἐπιστρατεύοντα Πάρθοις ἦλθεν εἰς
[1, 19]	βασιλεῦσιν, ὡς ἔφαμεν, ἐπιβουλεύουσα πείθει	τὸν	Ἀντώνιον Ἡρώδῃ διαπιστεῦσαι τὸν πρὸς
[1, 24]	Καῖσαρ τοσαύτην ἔδωκεν ἐξουσίαν, ὥστε	τὸν	ἀπ' αὐτοῦ φυγόντα καὶ μὴ
[1, 2]	πρὸς τὰς αἰκίας οὔτε πρὸς	τὸν	ἀπειλούμενον αὐτῇ θάνατον ἐνδιδοῦσα χεῖρας
[1, 21]	Καὶ πόλιν ἄλλην κτίσας κατὰ	τὸν	ἀπὸ Ἱεριχοῦς ἰόντων αὐλῶνα πρὸς
[1, 30]	ἀπορρήτων Φερώρα τεθνεῶτος ἢ σώζουσα	τὸν	ἀπολέσαντα πάντας ἡμᾶς Ἀντίπατρον; Ἄκουε,
[1, 8]	τε καὶ ξενίαις μάλιστα προσηγάγετο	τὸν	Ἀράβων βασιλέα διὰ τὴν ἐπιγαμβρίαν,
[1, 6]	ἀνακτήσασθαι τὴν βασιλείαν ἔπειθεν καὶ	τὸν	Ἀρέταν δέξασθαί τε τὸν Ὑρκανὸν
[1, 6]	δίχα δωρεῶν αἷς καὶ πρὸς	τὸν	Ἀρέταν δικαιολογίαις χρώμενοι κατηντιβόλουν μισῆσαι
[1, 4]	ἐξαίφνης ἐπιστρέψας, μυρία δ' ἦν	τὸν	ἀριθμόν, ἀτάκτοις ἐπιπίπτει τοῖς περὶ
[1, 7]	διὰ Κιλικίας εἰς Ῥώμην ἠπείγετο	τὸν	Ἀριστόβουλον ἄγων μετὰ τῆς γενεᾶς
[1, 8]	τὴν ἐπιγαμβρίαν, κἀπειδὴ τὸν πρὸς	τὸν	Ἀριστόβουλον ἀνείλετο πόλεμον, ἐκείνῳ παρακαταθήκην
[1, 8]	μέχρι πολλοῦ μὲν οἱ περὶ	τὸν	Ἀριστόβουλον διεκαρτέρουν γενναίως ἀγωνιζόμενοι, τέλος
[1, 26]	ὑπεκρίνετο. Τὰ δ' αὐτὰ καὶ	τὸν	Ἀριστόβουλον εἰπεῖν δελεάσας καὶ ταῖς
[1, 6]	τὴν μεσόγειον ἀνιόντων, ἀκούσας συμπεφευγέναι	τὸν	Ἀριστόβουλον εἰς Ἀλεξάνδρειον, τοῦτο δ'
[1, 6]	ἐπὶ τὴν ἀρχήν, πολλὰ μὲν	τὸν	Ἀριστόβουλον εἰς τὸ ἦθος διαβάλλων,
[1, 6]	πολλοὶ τὸν Ὑρκανὸν μεταβαίνουσιν πρὸς	τὸν	Ἀριστόβουλον. Ὁ δὲ μετὰ τῶν
[1, 9]	κρατήσας ἀνίησι μὲν τῶν δεσμῶν	τὸν	Ἀριστόβουλον, παραδοὺς δ' αὐτῷ δύο
[1, 5]	ἐπωνομάσθησαν. Πρὶν δὲ ἐπεξελθεῖν Ἀλεξάνδρα	τὸν	Ἀριστόβουλον τῆς τἀδελφοῦ καταλύσεως τελευτᾷ
[1, 3]	ἐκείνας τὰς ἡμέρας νόσῳ χρήσασθαι	τὸν	Ἀριστόβουλον, τὸν δὲ Ἀντίγονον ἐπὶ
[1, 26]	πατέρα. Τὸ δὲ τελευταῖον ἐργολαβήσας	τὸν	Ἀριστοβούλου καὶ Ἀλεξάνδρου θάνατον κατήγορος
[1, 12]	πρὸς Ἡρώδην ἔχθος συγκατήγαγεν Ἀντίγονον	τὸν	Ἀριστοβούλου, καὶ τὸ πλέον διὰ
[1, 5]	μηθὲν ἀξιόλογον ἐργασαμένην. Τιγράνην δὲ	τὸν	Ἀρμενίων βασιλέα προσκαθεζόμενον Πτολεμαίδι καὶ
[1, 10]	τῷ φρονήματι. Καταλαβὼν οὖν Ἐζεκίαν	τὸν	ἀρχιλῃστὴν τὰ προσεχῆ τῇ Συρίᾳ
[1, 4]	οἷς Γάμαλα φρούριον καρτερὸν ἑλών,	τὸν	ἄρχοντα Δημήτριον ἐν αὐτῷ παραλύσας
[1, 12]	ὡρμημένος. Ἐπὶ τούτους κεκραγότας ἐκπέμπει	τὸν	ἄρχοντα τῶν Τυρίων κολάζειν προστάξας
[1, 23]	παρ' ἡλικίαν θεραπευόμενον, ὅσον ὀδυνήσει	τὸν	ἀτιμούμενον. Οὕς γε μὴν ἑκάστῳ
[1, 30]	περιέρχεται τέλος. ~(Μετέβαινεν δ' ἐπὶ	τὸν	αὐθέντην Ἀντίπατρον ἡ ποινὴ τὸν
[1, 26]	μάλιστα φίλοις Ἀλεξάνδρῳ καὶ κατὰ	τὸν	αὐτὸν Εὐρυκλεῖ καιρὸν ἐπιδημήσας πυνθανομένῳ
[1, 2]	οὐ πολὺ γὰρ Ἀντίοχος Κενδεβαῖον	τὸν	αὐτοῦ στρατηγὸν μετὰ δυνάμεως δῃώσοντα
[1, 1]	υἱεῖς ἦσαν αὐτῷ, κοπίσιν ἀναιρεῖ	τὸν	Βακχίδην. Καὶ παραχρῆμα μὲν δείσας
[1, 16]	τὴν βασιλείαν ἐλπίσιν, Ἀντίοχον δὲ	τὸν	βασιλέα ἀναγκασθῆναι παραδοῦναι τὰ Σαμόσατα.
[1, 23]	ἀδελφῶν χρώμενος, κολακείᾳ καὶ διαβολῇ,	τὸν	βασιλέα καὶ περὶ θανάτου τῶν
[1, 20]	μὴ ζητοίης Ἀντώνιον. (Τούτοις φιλοφρονησάμενος	τὸν	βασιλέα καὶ περιθεὶς αὐτῷ τὸ
[1, 16]	ἡμαρτημένων γενόμενος ταχέως μεταδιώκει τε	τὸν	βασιλέα καὶ πολλὰ δεηθεὶς ἑαυτῷ
[1, 26]	ἐμπορεύσεται τὴν βασιλείαν. Περιέρχεται γοῦν	τὸν	βασιλέα κολακείᾳ καὶ δεινότητι λόγων
[1, 33]	κτείνειν ὁ βασιλεὺς ἐνετείλατο, μεταπεισθῆναι	τὸν	βασιλέα λέγουσα καὶ πάλιν ἀναπέμπειν
[1, 17]	ὑποπεπτηχότες καὶ διαλανθάνοντες ὡς ἐθεάσαντο	τὸν	βασιλέα, λυθέντες ὑπ' ἐκπλήξεως αὐτὸν
[1, 16]	ὄρθιος ἐπιρρέπουσα ταῖς χαράδραις, ὥστε	τὸν	βασιλέα μέχρι πολλοῦ μὲν ἀπορεῖν
[1, 32]	τὰς ἐπιστολὰς ἐκείνας ἔπεμψα πεπεισμένη	τὸν	βασιλέα μὴ φείσεσθαι τῆς ἀδελφῆς,
[1, 24]	ἡσυχῆ καὶ πρὸς ἀγανάκτησιν ἐξεκαλεῖτο	τὸν	βασιλέα. Πάντα δὲ εἰς ἐπιβουλὴν
[1, 28]	ἡμέραν ἐποιεῖτο τὰς διαδόσεις ὁρῶν	τὸν	βασιλέα παρ' ἃς αὐτὸς ἐλπίδας
[1, 33]	τῶν ἡβώντων στρατόπεδον. Οἳ τότε	τὸν	βασιλέα πυνθανόμενοι ταῖς ἀθυμίαις ὑπορρέοντα
[1, 25]	αἰτίας. Ὡς δ' ἑώρα πιστεύοντα	τὸν	βασιλέα, σκεπτέον, ἔφη, μή ποτε
[1, 7]	Ἀριστοβούλου πολεμεῖν ἀξιούντων καὶ ῥύεσθαι	τὸν	βασιλέα, τῶν δὲ τὰ Ὑρκανοῦ
[1, 24]	τριακοσίοις ταλάντοις. Ἀλλ' ἀπέδρα Φερώρας	τὸν	βασιλικὸν γάμον πρὸς ἔρωτα δούλης,
[1, 33]	Ἀρχέλαος εἰς πολυτέλειαν, ἀλλὰ πάντα	τὸν	βασιλικὸν κόσμον προήνεγκεν συμπομπεύσοντα τῷ
[1, 13]	ποιησάμενος τὴν καταστροφὴν τοῖς κατὰ	τὸν	βίον ἔργοις πρέπουσαν· κατέχει δὲ
[1, 27]	συγκεχύσθαι τὴν φύσιν, ἀνομίας γέμειν	τὸν	βίον, καὶ πάνθ' ὅσα μὴ
[1, 8]	δευτέρου πολέμου· παρῆν δὲ μειλισσομένη	τὸν	Γαβίνιον κατὰ δέος τῶν ἐπὶ
[1, 8]	Τῆς δ' ἄλλης Συρίας πρὸς	τὸν	Γαβινίου χωρισμὸν κινηθείσης καὶ Ἰουδαίους
[1, 25]	οὖν Ἀρχελάου στρατήγημα, δι' οὗ	τὸν	γαμβρὸν ἐρρύσατο, πέρας εἶχεν, μετὰ
[1, 17]	καὶ πάρεργον ποιούμενος τῆς πολιορκίας	τὸν	γάμον· ἤδη γὰρ ὑπερηφάνει τοὺς
[1, 9]	ἀνελὼν τὸν υἱὸν καὶ διὰ	τὸν	γάμον κηδεμονικώτερος αὐτὸς ἦν πρὸς
[1, 25]	τὸν υἱόν, εἰ μὴ λύσειεν	τὸν	γάμον, ὄντων μὲν αὐτοῖς ἤδη
[1, 28]	ἐξοικειούμενος ὁ Ἀντίπατρος τοῦτον ἐπραγματεύσατο	τὸν	γάμον. Περιῄει δὲ καὶ τὸν
[1, 6]	μήν τι τῶν ὡμολογημένων ἐγένετο·	τὸν	γὰρ ἐπὶ τὴν κομιδὴν τῶν
[1, 32]	περιοῦσιν ὡς ἐφέδροις τῆς διαδοχῆς·	τὸν	γὰρ παρασκευάσαντα πατρὶ φάρμακον ἦ
[1, 30]	τόλμης καὶ τὸν υἱὸν ἠμύνατο·	τὸν	γοῦν ἐξ αὐτῆς Ἡρώδην ὄντα
[1, 32]	ἀνθρώπους ῥᾴδιον τηλικοῦτον μύσος ἐνσκευαζόμενον,	τὸν	δ' ἀπ' οὐρανοῦ δικαστὴν ἀμήχανον,
[1, 2]	προσκαθεζόμενος τοῖς Ἱεροσολύμοις. Ὁ δὲ	τὸν	Δαυίδου τάφον ἀνοίξας, ὃς δὴ
[1, 21]	τῶν φίλων τὸν μὲν Καισάρειον	τὸν	δὲ Ἀγρίππειον. (Ἀλλὰ γὰρ οὐκ
[1, 3]	ἡμέρας νόσῳ χρήσασθαι τὸν Ἀριστόβουλον,	τὸν	δὲ Ἀντίγονον ἐπὶ τέλει τῆς
[1, 23]	προήγαγεν μὲν εἰς δάκρυα πάντας,	τὸν	δὲ Καίσαρα διέθηκεν οὕτως ὡς
[1, 4]	μὲν τῶν ἀδελφῶν βασιλειῶντα κτείνει,	τὸν	δὲ καταλιμπανόμενον ἀγαπῶντα τὸ ζῆν
[1, 26]	ἐκέλευσεν τηρεῖν, ἔτι μέντοι λελυμένους,	τὸν	δὲ λυμεῶνα τῆς οἰκίας καὶ
[1, 21]	ὄρει προσηγόρευσεν Ἡρώδειον ἀφ' ἑαυτοῦ,	τὸν	δὲ μαστοειδῆ κολωνὸν ὄντα χειροποίητον
[1, 10]	καὶ τῶν πέριξ στρατηγὸν καθίστησιν,	τὸν	δὲ μετ' αὐτὸν Ἡρώδην ἐπὶ
[1, 5]	ὥστε ἐνοχλεῖν περὶ τῶν ὅλων,	τὸν	δὲ νεώτερον Ἀριστόβουλον διὰ θερμότητα
[1, 23]	μὲν τῷ πατρὶ πάντα πειθαρχεῖν,	τὸν	δὲ τὴν βασιλείαν καταλιπεῖν ᾧ
[1, 28]	μὲν τὴν Ἀριστοβούλου συνῴκισεν θυγατέρα,	τὸν	δὲ υἱὸν αὐτοῦ τῇ Φερώρα
[1, 29]	αὐτῷ, τὸν μὲν φίλον Συλλαίου	τὸν	δὲ φύλαρχον. Οἱ δὲ βασανιζόμενοι
[1, 5]	ἀποδέουσα καὶ ταῖς παρανομίαις ἀνθισταμένη	τὸν	δῆμον εἰς εὔνοιαν προσηγάγετο. Καὶ
[1, 4]	ἀφεώρα. Τοσαύτη δὲ κατάπληξις ἔσχεν	τὸν	δῆμον, ὥστε τῶν ἀντιστασιαστῶν κατὰ
[1, 33]	ᾗ πολλὰ περὶ τῆς εἰς	τὸν	διάδοχον εὐνοίας παρεκάλει. Μετὰ δὲ
[1, 23]	φανερὸν τὴν ἀπέχθειαν οὐκ ἐξέφερεν	τὸν	διαλλακτὴν αἰδούμενος. Ὡς δὲ τὴν
[1, 10]	χρὴ δρᾶν. Ὡς ἑώρα μείζονα	τὸν	διάφορον. Ἐπεὶ δὲ ὑπὸ Σέξτου
[1, 27]	διαδόχων ἐπ' Ἀντιπάτρῳ καταλείπουσι μόνῳ,	τὸν	ἑαυτοῖς εὐμεταχείριστον αἱρούμενοι βασιλέα. Σκέψαι
[1, 29]	καὶ πρὸς Ἀρέταν ἦν ἀγὼν	τὸν	ἑαυτοῦ βασιλέα· τούτου γὰρ ἄλλους
[1, 33]	Τούτῳ δὲ τόν τε δακτύλιον	τὸν	ἑαυτοῦ Καίσαρι φέρειν ἐνετέλλετο καὶ
[1, 30]	παίδων μετὰ τὴν τελευτήν, ἀλλὰ	τὸν	ἐκ Μαριάμμης Ἡρώδην γεγραφέναι. Καὶ
[1, 33]	καὶ πρὸ τοῦ δι' ἀρετῆς	τὸν	ἐκ νόσου θάνατον αἱρεῖσθαι. (Ἅμα
[1, 2]	δυσσεβοῦς, ὡς αὐτῇ γε κρείττονα	τὸν	ἐκ Πτολεμαίου θάνατον ἀθανασίας εἶναι
[1, 30]	ἐμαυτῇ πρὸς τὰ ἄδηλα καὶ	τὸν	ἐκ σοῦ φόβον ἐτήρησα. (Ταῦτ'
[1, 23]	ὥσπερ ἐπιτείχισμα τοῖς υἱοῖς κατάγει	τὸν	ἐκ τῆς Δωρίδος Ἀντίπατρον καὶ
[1, 22]	Ῥώμης ἄφιξιν. Πρῶτον μὲν γὰρ	τὸν	ἐκ τῆς Δωρίδος υἱὸν Ἀντίπατρον
[1, 1]	περὶ ὅλης Συρίας πρὸς Πτολεμαῖον	τὸν	ἕκτον, ἡ φιλοτιμία δ' ἦν
[1, 31]	πλεῖστα δοὺς χρήματα συμφύρειν ἐπειρᾶτο	τὸν	ἔλεγχον, ἐσθῆτάς τε πολυτελεῖς καὶ
[1, 32]	ἀδελφῶν ἀποσχέσθαι. Προελθὼν δ' ἐπὶ	τὸν	ἔλεγχον τῆς φαρμακείας τάς τε
[1, 10]	ὠμότητα μέμφεσθαι καὶ μηδὲν εἰς	τὸν	ἔλεον παραμῖξαι φθονερὸν πάθος, ὁ
[1, 1]	τὸ στῖφος τῶν πολεμίων ἐπὶ	τὸν	ἐλέφαντα διήνυσεν. Ἐφικέσθαι μὲν οὖν
[1, 1]	ζῆν. Ὅ γε μὴν κυβερνῶν	τὸν	ἐλέφαντα ἰδιώτης ἦν· κἂν εἰ
[1, 33]	ταύτης Ἀλεξᾶν οἶδα, ἔφη, Ἰουδαίους	τὸν	ἐμὸν ἑορτάσοντας θάνατον, δύναμαι δὲ
[1, 32]	Ἀλλ' ἐπεὶ δαίμων τις ἐξερημοῖ	τὸν	ἐμὸν οἶκον καί μοι τοὺς
[1, 11]	σωτῆρος ἐπιβουλὴν ἐνεσκευάζετο σπεύδων ἀνελεῖν	τὸν	ἐμπόδιον αὐτοῦ τοῖς ἀδικήμασιν Ἀντίπατρος
[1, 18]	αὐτῶν ἀποτεμόμενος καὶ δὴ καὶ	τὸν	ἐν Ἱεριχοῦντι φοινικῶνα, ἐν ᾧ
[1, 21]	προσειπὼν Κύπρον. Φασαήλῳ δὲ τἀδελφῷ	τὸν	ἐν Ἱεροσολύμοις ὁμώνυμον πύργον, οὗ
[1, 23]	τὰς διαλλαγὰς Καίσαρα, τρίτον ἐμὲ	τὸν	ἐν οἷς ἔξεστιν ἐπιτάσσειν παρακαλοῦντα,
[1, 1]	καὶ τὸν ναὸν ἐσύλησε καὶ	τὸν	ἐνδελεχισμὸν τῶν καθ' ἡμέραν ἐναγισμῶν
[1, 26]	συνοικῶν ἐάσει διαδέχεσθαι τὴν ἀρχὴν	τὸν	ἐξ ἰδιώτιδος, καὶ ταῦτα μεγίστην
[1, 23]	ἀφόρητος ἦν ἡ μεταβολή, καὶ	τὸν	ἐξ ἰδιώτιδος μητρὸς ὁρῶντες προκόπτοντα
[1, 20]	ὀργὴ πολλὰ καὶ χαλεπὰ μεμφομένου	τὸν	ἐξαιτούμενον οἷς διεκρούσατο τὴν δέησιν.
[1, 32]	πανοῦργον τὸ Ἀντιπάτρου προειπὼν καὶ	τὸν	ἐπ' αὐτῷ διαχέας ἔλεον, ἔπειτα
[1, 25]	μεμίανται. Θαυμάζω δὲ καὶ σὲ	τὸν	ἐπιβουλευθέντα τῆς ἀνεξικακίας, εἰ ζῇ
[1, 13]	ἀποτρέποντος Ἡρώδου καὶ παραινοῦντος ἀναιρεῖν	τὸν	ἐπίβουλον, ἀλλὰ μὴ ταῖς ἐπιβουλαῖς
[1, 31]	δὲ εἰς χεῖρας λαβεῖν σπεύδων	τὸν	ἐπίβουλον καὶ δεδοικὼς μή ποτε
[1, 2]	ἀηθεστάτων. Ἐπικαλοῦνται δὲ βοηθὸν Ἀντίοχον	τὸν	ἐπικληθέντα Ἀσπένδιον· κἀκεῖνος ἑτοίμως ὑπακούσας
[1, 2]	μητρὶ καὶ φεύγει πρὸς Ζήνωνα	τὸν	ἐπικληθέντα Κοτυλᾶν· Φιλαδελφείας δ' ἦν
[1, 32]	προορῶμαι τὴν μέλλουσαν ἀξιοπιστίαν καὶ	τὸν	ἐπίπλαστον ὀλοφυρμόν· οὗτός ἐστιν ὁ
[1, 1]	Ῥωμαίους πρῶτος ἐποιήσατο φιλίαν, καὶ	τὸν	Ἐπιφανῆ πάλιν εἰς τὴν χώραν
[1, 22]	ἐτάραξεν Ἡρώδην, μάλιστα μὲν διὰ	τὸν	ἔρωτα ζηλοτύπως ἔχοντα, λογιζόμενον δὲ
[1, 25]	μανίαν ὀδυρόμενος, ἧς αἴτιον εἶναι	τὸν	ἔρωτα τῆς γυναικὸς ἔλεγεν. Παραστήσας
[1, 22]	δὲ Ἰώσηπος, οὔτι κακοήθως, ἀλλὰ	τὸν	ἔρωτα τοῦ βασιλέως παραστῆσαι τῇ
[1, 19]	καὶ θατέρῳ τῶν δυναστῶν καταλύσῃ	τὸν	ἕτερον. (Ἔρρεψεν μέντοι καθ' Ἡρώδην
[1, 4]	δὲ παρελθὼν εἰς τὴν ἐξουσίαν	τὸν	ἕτερον μὲν τῶν ἀδελφῶν βασιλειῶντα
[1, 20]	τὴν ἐν Ἀκτίῳ πληγὴν κατέλιπον	τὸν	εὐεργέτην, ἐγενόμην δὲ σύμβουλος ἄριστος,
[1, 8]	ὧν ἀπέσχετο Πομπήιος. Διαβὰς δὲ	τὸν	Εὐφράτην αὐτός τε ἀπώλετο καὶ
[1, 8]	συνθήκας ἡσυχάζειν Ἀλέξανδρον ἀναγκάσας ἐπὶ	τὸν	Εὐφράτην ὑπέστρεψεν Πάρθους διαβαίνειν ἀνείρξων,
[1, 26]	ὡς πρότερον αὐτῷ παραστήσεσθαι πεφρικὼς	τὸν	ἐφεστῶτα πατέρα οὐδὲ φθέγξεσθαι περὶ
[1, 20]	Δαμασκηνοῖς. Οἱ δ' ἐπὶ Οὐάρρωνα	τὸν	ἡγεμόνα τῆς Συρίας καταφυγόντες ἐδεήθησαν
[1, 24]	προσῄεσαν, ὡς καίπερ φιλαδελφότατον ὄντα	τὸν	Ἡρώδην εἰς πίστιν ὑπαχθῆναι τῶν
[1, 16]	τῶν λεγομένων ἀλλὰ καὶ προσονειδίσας	τὸν	Ἡρώδην εἰς ταπεινότητα ἐπὶ τοῖς
[1, 22]	καὶ πρὸς ὃ μάλιστα κινήσειν	τὸν	Ἡρώδην ἔμελλον, εἰς μοιχείαν διέβαλλον
[1, 10]	Ὑρκανὸν κατ' ὀργήν τε οἴχεσθαι	τὸν	Ἡρώδην λέγοντες καὶ παρεσκευασμένον κατ'
[1, 10]	ὀργὴν τελευταῖον ἐκρήξας ἐκάλει κριθησόμενον	τὸν	Ἡρώδην. Ὁ δὲ καὶ τοῦ
[1, 13]	καταρωμένους. (Ἐν δὲ τούτῳ καὶ	τὸν	Ἡρώδην ὁ πεμφθεὶς οἰνοχόος ἐπεβούλευε
[1, 24]	κρύφα πρὸς αὐτὸν συνιέναι. (Ταῦτα	τὸν	Ἡρώδην οὕτως ἐξεφόβησεν, ὡς μηδὲ
[1, 22]	ἀπόρρητον ἐκφαίνει. Κἀκείνη πρὸς ἐπανήκοντα	τὸν	Ἡρώδην πολλά τε περὶ τοῦ
[1, 12]	ἄρχειν· τοῦ δὲ τοὺς περὶ	τὸν	Ἡρώδην προκρίνοντος, ἡσθείς, ἦν γὰρ
[1, 14]	καὶ μετ' αὐτὸν Ἀτρατῖνος παραστησάμενοι	τὸν	Ἡρώδην τάς τε πατρῴας εὐεργεσίας
[1, 29]	ὅρον ἕξειν ἕνα τῆς φυγῆς	τὸν	Ἡρώδου θάνατον καὶ μηδέποτε πρὸς
[1, 26]	ψευδέσιν ἐγκωμίοις. Ταχέως δὲ συνιδὼν	τὸν	Ἡρώδου τρόπον καὶ πάντα λέγων
[1, 26]	ἔπειτα Καίσαρα μέχρι νῦν ἀγνοοῦντα	τὸν	Ἡρώδου τρόπον· οὐ γὰρ ὡς
[1, 1]	ἐλπίδι μόνῃ λαμπροῦ κατορθώματος ἑλέσθαι	τὸν	θάνατον. Γίνεται δὲ καὶ κλῃδὼν
[1, 24]	Διέθηκεν δὲ πρὸς αὐτὰ καὶ	τὸν	θεῖον Φερώραν Ἀντίπατρος ἐχθρωδῶς καὶ
[1, 24]	τήν τε Σαλώμην ἐχθρὰν καὶ	τὸν	θεῖον Φερώραν· ἦσαν δὲ βαρεῖς
[1, 19]	μετὰ τὸν σεισμόν, ὥσθ' ὑπολαμβάνειν	τὸν	θεὸν Ἄραψιν δέλεαρ τοῦτο καθεικέναι
[1, 23]	βασιλεῖς, καὶ τῆς γνώμης πρῶτον	τὸν	θεὸν σύμψηφον, ἔπειτα καὶ ὑμᾶς
[1, 0]	αὐτοῦ τὴν εἰς Ἰταλίαν καὶ	τὸν	θρίαμβον. (Ταῦτα πάντα περιλαβὼν ἐν
[1, 11]	Ἀντίπατρον· ἀνθυπεκρίνετο δὲ μόλις Ἡρώδης	τὸν	θυμὸν ἐπέχων καὶ Κασσίῳ δι'
[1, 24]	τις ἑτέρα διαβολὴ συνέδραμεν ἡ	τὸν	θυμὸν ὑπεκκαύσασα τοῦ βασιλέως· ἤκουσεν
[1, 9]	καὶ τῆς συγκλήτου φυγόντων ὑπὲρ	τὸν	Ἰόνιον Ῥώμης καὶ τῶν ὅλων
[1, 19]	καὶ μετὰ τὴν θυσίαν διέβαινεν	τὸν	Ἰορδάνην ποταμὸν μετὰ τῆς δυνάμεως.
[1, 11]	τὸ πανοῦργον τἀνδρὸς ὑποδείσας διαβαίνει	τὸν	Ἰορδάνην στρατὸν ἀθροίσων εἰς τὴν
[1, 33]	καὶ θεραπείας ἐπενόει· διαβὰς γοῦν	τὸν	Ἰορδάνην τοῖς κατὰ Καλλιρρόην ἐχρῆτο
[1, 0]	~(Ἐπειδὴ	τὸν	Ἰουδαίων πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον συστάντα
[1, 2]	πρὸς τὴν ἧτταν ὠργισμένος κτείνει	τὸν	Ἰωνάθην. (Σίμων δὲ γενναίως ἀφηγούμενος
[1, 2]	τοὺς φίλους αὐτοῦ πειρώμενος ἥκοντα	τὸν	Ἰωνάθην σὺν ὀλίγοις εἰς Πτολεμαίδα
[1, 17]	καὶ γὰρ οὗτος ἦν ὁ	τὸν	Ἰώσηπον ἀνελών. Λωφήσαντος δὲ τοῦ
[1, 22]	πάνυ γοῦν, εἶπεν, ταῖς πρὸς	τὸν	Ἰώσηπον ἐντολαῖς ἐπεδείξω τὸν πρὸς
[1, 22]	ἦν, καὶ οὐκ ἄν ποτε	τὸν	Ἰώσηπον ἐξαγγεῖλαι τὴν ἐντολὴν φάμενος
[1, 22]	τὰς διαβολὰς ἁρπάσασα τὴν εἰς	τὸν	Ἰώσηπον ἐπεβεβαίωσεν ὑποψίαν. Ὁ δ'
[1, 17]	ὀργῆς, ὥστε καὶ νεκρὸν αἰκίσασθαι	τὸν	Ἰώσηπον· κρατήσας γοῦν τῶν σωμάτων
[1, 4]	ἀδελφοὺς αὐτοῦ βασιλέα καθίστησιν Ἀλέξανδρον	τὸν	καὶ καθ' ἡλικίαν καὶ μετριότητι
[1, 6]	κατάγειν δὲ ἐπὶ τὴν βασιλείαν	τὸν	καὶ τρόπῳ καὶ καθ' ἡλικίαν
[1, 5]	ὁ νεώτερος τῶν παίδων Ἀριστόβουλος	τὸν	καιρὸν ἁρπάσας μετὰ τῶν οἰκετῶν,
[1, 11]	Ἡρώδης μὲν τοῦτον τῇ τιμωρίᾳ	τὸν	καιρὸν ἀφώρισεν, Μάλιχος δὲ ὑποπτεύσας,
[1, 22]	Καὶ τοῦτον Σαλώμη ἡ ἀδελφὴ	τὸν	καιρὸν εἰς τὰς διαβολὰς ἁρπάσασα
[1, 16]	Εὐφράτου πλησίον καρτερά, θᾶττον ἠπείγετο	τὸν	καιρὸν ἐπιτήδειον ὁρῶν πρός τε
[1, 11]	~(συνίσταται δὲ Ῥωμαίοις κατὰ τοῦτον	τὸν	καιρὸν ὁ μέγας πόλεμος Κασσίου
[1, 10]	καὶ Ἀντίγονος ὁ Ἀριστοβούλου πρὸς	τὸν	Καίσαρα παρὼν γίνεται παραδόξως Ἀντιπάτρῳ
[1, 29]	Πείσας δὲ πολλοῖς χρήμασιν Φάβατον	τὸν	Καίσαρος διοικητὴν ἐχρῆτο βοηθῷ καὶ
[1, 13]	παρεῖχον. Ὁ δὲ αὐτοὺς ἐπὶ	τὸν	καλούμενον Δρυμὸν προέπεμψεν τὸ χωρίον
[1, 33]	ἐξ ὅλης Ἰουδαίας συναγαγὼν εἰς	τὸν	καλούμενον ἱππόδρομον ἐκέλευσεν συγκλεῖσαι. Προσκαλεσάμενος
[1, 6]	εἵπετο τοῖς πολεμίοις καὶ περὶ	τὸν	καλούμενον Παπυρῶνα συμβαλὼν αὐτοῖς ὑπὲρ
[1, 13]	βοηθήσοντα Ἀντιγόνῳ. (Τῶν δὲ λῃζομένων	τὸν	Κάρμηλον πολλοὶ Ἰουδαῖοι συνδραμόντες πρὸς
[1, 14]	ὡς παρελθὼν Ἀντώνιος καὶ πρὸς	τὸν	κατὰ Πάρθων πόλεμον βασιλεύειν Ἡρώδην
[1, 22]	οὐ γὰρ ἀφαιρέσει γαμετῆς ἐμέτρει	τὸν	κίνδυνον, ἀλλὰ θανάτῳ. (Μέλλων οὖν
[1, 20]	εἶναι λέγων τῶν πταισθέντων διόρθωσιν	τὸν	Κλεοπάτρας θάνατον· ἣν ἀνελόντι καὶ
[1, 32]	ὑπερεμπλησθὲν ἀνεξικακίας ἤνεγκεν κατ' ἐμοῦ	τὸν	κόρον· ἔδοξα γὰρ αὐτῷ πολὺν
[1, 27]	Τίρωνα σὺν τῷ παιδὶ καὶ	τὸν	κουρέα βασάνοις διήλεγχεν, καὶ τῶν
[1, 8]	καιρὸς λέγειν. (Πάρθους δὲ μετὰ	τὸν	Κράσσον ἐπιδιαβαίνειν εἰς Συρίαν ὡρμημένους
[1, 4]	δὲ ἐν δευτέρῳ τὴν πρὸς	τὸν	κωλύσαντα ἄμυναν εὐθὺς ἐπὶ τοὺς
[1, 26]	ποινὴ περιῆλθεν. (Ἄξιον δὲ ἀντιθεῖναι	τὸν	Κῷον Εὐάρεστον τῷ Σπαρτιάτῃ· καὶ
[1, 4]	(Γίνεται δ' αὐτῷ καὶ πρὸς	τὸν	Λάθουρον ἐπικληθέντα Πτολεμαῖον συμβολὴ πόλιν
[1, 27]	τε ἡγεμόνων καὶ Τίρωνος κατηγορήσας	τὸν	λαὸν ἐπ' αὐτοὺς ἐστρατολόγησεν· αὐτόθι
[1, 7]	ὅπερ ἦν προσῆκον ἀγαθῷ στρατηγῷ,	τὸν	λαὸν εὐνοίᾳ πλέον ἢ δέει
[1, 23]	εἰς Ἱεροσόλυμα Ἡρώδης ἀφικνεῖται, συναγαγὼν	τὸν	λαὸν καὶ τοὺς τρεῖς υἱοὺς
[1, 17]	ὑπὲρ δύναμιν. Καὶ διανύσας ἐπὶ	τὸν	Λίβανον ὀκτακοσίους μὲν τῶν περὶ
[1, 21]	πόλιν, τοῖς ταύτῃ δὲ πλοιζομένοις	τὸν	λιμένα, Καίσαρι δὲ τὴν τιμὴν
[1, 29]	Τελευταῖον δ' εἰς Φερώραν ἀπέστρεφεν	τὸν	λόγον, δυοῖν θάτερον ἑλέσθαι λέγων,
[1, 32]	τούτοις εἰπὼν καὶ ἀποδείξας καταπαύει	τὸν	λόγον. (Οὔαρος δὲ ἀπολογεῖσθαι κελεύσας
[1, 19]	πεμφθέντες ὑπὸ τοῦ βασιλέως καὶ	τὸν	λόφον κατέσχον, αὐτὸς δὲ καθ'
[1, 20]	ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε· Ζηνόδωρος ὁ	τὸν	Λυσανίου μεμισθωμένος οἶκον οὐ διέλειπεν
[1, 11]	τότε μὲν ἀπολογούμενόν τε προσίεται	τὸν	Μάλιχον καὶ τῆς ὑπονοίας ἀπολύειν
[1, 11]	αἰγιαλὸν ἐξῄεσαν ξιφήρεις, ἔνθα περιστάντες	τὸν	Μάλιχον πολλοῖς τραύμασιν ἀναιροῦσιν. Ὑρκανὸς
[1, 12]	καὶ ὅτι περιορῴη τὸν ἀδελφὸν	τὸν	Μαλίχου τὰ φρούρια καταλαμβάνοντα· πολλὰ
[1, 3]	τῇ παραλίῳ Καισαρείᾳ. Τοῦτο γοῦν	τὸν	μάντιν διετάραξεν. (Ἀριστοβούλῳ γε μὴν
[1, 19]	πολέμου κατέστεψαν. Ἀλλ' οὐ διαφεύξονται	τὸν	μέγαν ὀφθαλμὸν αὐτοῦ καὶ τὴν
[1, 16]	πολλὴν δὲ ἀποτεμόμενος λείαν, ὥστε	τὸν	μὲν Ἀντώνιον θαυμάζοντα καὶ πάλαι
[1, 8]	Γνοὺς ἀνεχώρει ἐπὶ Μαχαιροῦντος. Καὶ	τὸν	μὲν ἄχρηστον ὄχλον ἀπεφορτίσατο, μόνους
[1, 0]	Τίτος, ἐν παντὶ τῷ πολέμῳ	τὸν	μὲν δῆμον ἐλεήσας ὑπὸ τῶν
[1, 24]	(Τούτοις ὡς πατέρα πείσαντες ταχέως	τὸν	μὲν ἐν χερσὶν φόβον διεκρούσαντο,
[1, 25]	γὰρ ἠπειγόμην ἀπὸ Καππαδοκίας ὡς	τὸν	μὲν εὑρήσων πάλαι δεδωκότα δίκας,
[1, 21]	συνεκρίνετο, προσηγόρευσεν ἀπὸ τῶν φίλων	τὸν	μὲν Καισάρειον τὸν δὲ Ἀγρίππειον.
[1, 3]	Βαβυλῶνι δουλείας· τῶν δὲ ἀδελφῶν	τὸν	μὲν μεθ' ἑαυτὸν Ἀντίγονον, ἐδόκει
[1, 5]	αὐτῇ παίδων ὄντων ἐξ Ἀλεξάνδρου	τὸν	μὲν πρεσβύτερον Ὑρκανὸν διά τε
[1, 2]	θᾶττον ἀπανασταίη, διηπείλει. Πρὸς ἃ	τὸν	μὲν Ὑρκανὸν ὀργῆς πλείων οἶκτος
[1, 29]	ἑτέρους Ἄραβας εὑρὼν παρ' αὐτῷ,	τὸν	μὲν φίλον Συλλαίου τὸν δὲ
[1, 4]	Δαμασκηνοὶ διὰ τὸ πρὸς Πτολεμαῖον	τὸν	Μενναίου μῖσος Ἀρέταν ἐπάγονται καὶ
[1, 13]	διαπεφεύγοι, νῦν, εἰπεῖν, εὔθυμος ἄπειμι	τὸν	μετελευσόμενον τοὺς ἐχθροὺς καταλιπὼν ζῶντα.
[1, 18]	τε ἱεροῦ καὶ τῶν κατὰ	τὸν	ναὸν ἁγίων. Ὁ δὲ βασιλεὺς
[1, 18]	ποικίλως ἐτετάρακτο· καὶ γὰρ περὶ	τὸν	ναὸν ἀθροιζόμενον τὸ ἀσθενέστερον ἐδαιμονία
[1, 0]	ἀκούσας καὶ τὸ πῦρ ἐπὶ	τὸν	ναὸν εἵλκυσαν οἱ Ἰουδαίων τύραννοι,
[1, 1]	λειτουργίας σκεύη καινὰ κατασκευάσας εἰς	τὸν	ναὸν εἰσήνεγκεν ὡς τῶν προτέρων
[1, 7]	περὶ αὐτὸν ὁ Πομπήιος εἰς	τὸν	ναόν, ἔνθα μόνῳ θεμιτὸν ἦν
[1, 21]	ἔτει τῆς βασιλείας αὐτόν τε	τὸν	ναὸν ἐπεσκεύασεν καὶ περὶ αὐτὸν
[1, 0]	Τίτος σῶσαι τὴν πόλιν καὶ	τὸν	ναὸν ἐπιθυμῶν ἐπὶ δεξιὰς τοὺς
[1, 1]	ἐπαφιεὶς τοὺς στρατιώτας αὐτὸς καὶ	τὸν	ναὸν ἐσύλησε καὶ τὸν ἐνδελεχισμὸν
[1, 33]	κατασπᾶν. Ἀθέμιτον γὰρ εἶναι κατὰ	τὸν	ναὸν ἢ εἰκόνας ἢ προτομὰς
[1, 33]	ἀποκτείνει τὸν Ἀντίπατρον. Θάψαι δὲ	τὸν	νεκρὸν αὐτοῦ προστάξας ἐν Ὑρκανίᾳ
[1, 24]	συνθήκας περὶ γάμου πρὸς Συλλαῖον	τὸν	Ὀβαίδα τοῦ Ἀράβων βασιλέως ἐπίτροπον,
[1, 32]	διαφθείρας ὅλον τοῦ μύσους ἀναπλήσειεν	τὸν	οἶκον, ἄλλα τε πολλὰ πρὸς
[1, 23]	θεῷ, πολλὰ δὲ Καίσαρι καταστησαμένῳ	τὸν	οἶκον αὐτοῦ τεταραγμένον καὶ μεῖζόν
[1, 2]	δόντος δίκας ἐφ' οἷς εἰς	τὸν	οἶκον αὐτῶν παρηνόμησεν. Ὁ δὲ
[1, 22]	δι' ἣν αὐτῷ στασιασθῆναι συνέβη	τὸν	οἶκον καὶ τάχιον μέν, μάλιστα
[1, 32]	δ' αὐτῷ σιγᾶν ἐγκραγὼν πρὸς	τὸν	Οὔαρον εἶπεν· ἀλλ' ὅτι μὲν
[1, 32]	τούς τε ἄλλους ἅπαντας καὶ	τὸν	Οὔαρον εἰς οἶκτον προυκαλέσατο, μόνον
[1, 6]	δέξασθαι> καὶ ὡς πρέπον εἴη	τὸν	οὕτω λαμπρᾶς προεστῶτα βασιλείας ὑπερέχειν
[1, 30]	στέργοντα μισήσας καὶ κτεῖναι βουλευσάμενος	τὸν	οὕτως ἐπ' ἐμοὶ μηδὲ τεθνεῶτί
[1, 30]	ἐμαυτὸν διανοίας τοῦ ἀδελφοῦ διήμαρτον,	τὸν	οὕτως στέργοντα μισήσας καὶ κτεῖναι
[1, 2]	ἐνδιδοῦσα χεῖρας ὤρεγε καὶ κατηντιβόλει	τὸν	παῖδα μήτι πρὸς τὴν αὐτῆς
[1, 19]	ἀλλοτρίας, οἳ πρέσβεις ἡμετέρους παρὰ	τὸν	πάντων ἀνθρώπων νόμον ὠμῶς ἀπέκτειναν
[1, 26]	ἐπὶ τίσιν. Ζητήσειν δὲ καὶ	τὸν	πάππον ἐκεῖ καὶ τὴν μητέρα
[1, 22]	ταῖς ἑορταῖς ἀφεὶς κατιέναι· ἔπειτα	τὸν	πάππον τῆς γυναικὸς Ὑρκανὸν ἐκ
[1, 22]	φανερῶς ὠνείδιζεν αὐτῷ τὰ κατὰ	τὸν	πάππον Ὑρκανὸν καὶ τὸν ἀδελφὸν
[1, 23]	οὐ γὰρ τοσοῦτον εὐφρανεῖ τις	τὸν	παρ' ἡλικίαν θεραπευόμενον, ὅσον ὀδυνήσει
[1, 13]	τῇ τε πόλει καὶ ξενίᾳ	τὸν	Πάρθον εἰσδέχεται μετὰ πεντακοσίων ἱππέων,
[1, 9]	καὶ τὰς ἀδελφὰς αὐτοῦ πρὸς	τὸν	πατέρα ἀνήγαγεν. Ἁλοὺς δ' ἔρωτι
[1, 27]	βασιλεῖ πάντα μηνύσειν, εἰ χαρίσαιτο	τὸν	πατέρα αὐτῷ. Κἀκείνου δόντος εἶπεν,
[1, 25]	τε καὶ διαλλάσσει τῷ νεανίσκῳ	τὸν	πατέρα· δεῖν μέντοι πάντως ἔφη
[1, 26]	ὁ μόνος εὐγενὴς Ἀλέξανδρος καὶ	τὸν	πατέρα δι' ἀγένειαν ἀδοξῶν” κατὰ
[1, 26]	εἴρων. Πανταχοῦ δ' ἀμείλικτον εὑρίσκειν	τὸν	πατέρα καὶ μόνῳ φιλόστοργον Ἀντιπάτρῳ,
[1, 26]	μετὰ Ἀριστοβούλου τοῦ ἀδελφοῦ κτείναντα	τὸν	πατέρα, καὶ παράσχῃ τοῖς ὅπλοις
[1, 31]	ἡγεμών. Ὁ δὲ εἴσεισι πρὸς	τὸν	πατέρα καὶ τῇ τόλμῃ παρακροτήσας
[1, 23]	ἔννοιαν λαμβάνοντες ὡς πολέμιον ὑφεώρων	τὸν	πατέρα, καὶ τὸ πρότερον μὲν
[1, 23]	μὲν ὢν ἐν ταῖς πρὸς	τὸν	πατέρα κολακείαις, διαβολὰς δὲ κατὰ
[1, 25]	ἀδίκως. ~(Ὁ δ' Ἀλέξανδρος ἐπεὶ	τὸν	πατέρα μεταπείθειν ἀμήχανον ἑώρα, τοῖς
[1, 11]	ὅρκοις ἐκγοητεύσας διαλλακτὰς αὐτῷ πρὸς	τὸν	πατέρα πείθει γίνεσθαι. Πάλιν γοῦν
[1, 27]	οὐ μὴν ᾤετο δεῖν ἀφελέσθαι	τὸν	πατέρα τὴν περὶ τῶν υἱῶν
[1, 26]	ἐπαινέτης ἦν Ἀντιπάτρου καὶ πρὸς	τὸν	πατέρα. Τὸ δὲ τελευταῖον ἐργολαβήσας
[1, 31]	βασιλέως. Πάρεργον δὲ τῆς ἐπὶ	τὸν	πατέρα τόλμης ἐκόμιζεν τὰς κατὰ
[1, 31]	χρήμασιν, ὡς πολλὰ μὲν βλασφημοῖεν	τὸν	πατέρα, φανερῶς δὲ Ἀλέξανδρον καὶ
[1, 28]	τὸ μὲν ὑπιέναι πανούργως ἔδεισε	τὸν	πατέρα χαλεπὸν ὄντα καὶ πρὸς
[1, 21]	ἄκραν πύργοις περιέσχεν, ἐπλήρωσεν δὲ	τὸν	περίβολον βασιλείοις πολυτελεστάτοις, ὡς μὴ
[1, 10]	διὰ τὸν ἀνῃρημένον καὶ διὰ	τὸν	περιόντα Καίσαρα φίλους ὄντας ἀμφοτέρους
[1, 21]	καὶ θριγκοῖς καὶ στέγαις περικεχύσθαι	τὸν	πλοῦτον δαψιλῆ· πόρρωθεν δὲ μεγίστοις
[1, 23]	θηρίοις αἱ στοργαὶ μένουσιν, ἔπειτα	τὸν	ποιησάμενον ἡμῶν τὰς διαλλαγὰς Καίσαρα,
[1, 8]	Ἀρέταν, ὅπως ἐπὶ χρήμασιν διαλύσαιτο	τὸν	πόλεμον. Πείθεται δὲ ὁ Ἄραψ
[1, 6]	ἐπιτρέπειν καὶ ἑαυτὸν χαλεπαίνοντα καταστέλλει	τὸν	Πομπήιον. Οὐ μήν τι τῶν
[1, 10]	πάλαι διαφορῶν καὶ τὴν πρὸς	τὸν	Πομπήιον φιλίαν ἀποσκευαζόμενοι. (Πρὸς ταῦτα
[1, 16]	διέφθειρεν, οἱ λοιποὶ δ' ὑπὲρ	τὸν	ποταμὸν ἐσκεδάσθησαν, ὥστε τὴν Γαλιλαίαν
[1, 10]	Φασάηλον μὲν δὴ τῶν παίδων	τὸν	πρεσβύτατον Ἱεροσολύμων καὶ τῶν πέριξ
[1, 33]	ἐπανορθοῦται, καὶ διάδοχον μὲν Ἀρχέλαον	τὸν	πρεσβύτατον υἱὸν ἀδελφὸν δὲ Ἀντιπάτρου
[1, 11]	τῶν Κασσίου προσταγμάτων ἀναμνησθέντες ἐπὶ	τὸν	πρὸ τῆς πόλεως αἰγιαλὸν ἐξῄεσαν
[1, 19]	πείθει τὸν Ἀντώνιον Ἡρώδῃ διαπιστεῦσαι	τὸν	πρὸς Ἄραβας πόλεμον, ἵν' ἢ
[1, 22]	πρὸς τὸν Ἰώσηπον ἐντολαῖς ἐπεδείξω	τὸν	πρὸς ἡμᾶς ἔρωτα κτεῖναί με
[1, 16]	διῆγεν Ἀντώνιος, Βεντίδιος δὲ ἐπὶ	τὸν	πρὸς Πάρθους πόλεμον Σίλωνά τε
[1, 8]	βασιλέα διὰ τὴν ἐπιγαμβρίαν, κἀπειδὴ	τὸν	πρὸς τὸν Ἀριστόβουλον ἀνείλετο πόλεμον,
[1, 30]	παραλίπῃ. (Κἀν τούτῳ τρέπεται πρὸς	τὸν	Σαμαρείτην Ἀντίπατρον, ὃς ἦν ἐπίτροπος
[1, 13]	ἦν οὗτος ὁ Μενναίου, πείθει	τὸν	σατράπην ὑποσχέσει χιλίων ταλάντων καὶ
[1, 31]	τὸ δαιμόνιον, καὶ διαπεράσας εἰς	τὸν	Σεβαστὸν λιμένα τῆς Καισαρείας κατάγεται.
[1, 19]	τῶν ἀψύχων κινήματα μηδ' ὑπολαμβάνετε	τὸν	σεισμὸν ἑτέρας συμφορᾶς τέρας γεγονέναι·
[1, 19]	ἀποδέω κατεπτηχέναι τοὺς πολεμίους μετὰ	τὸν	σεισμόν, ὥσθ' ὑπολαμβάνειν τὸν θεὸν
[1, 33]	Ἔνθα παρελθὼν Πτολεμαῖος ὁ καὶ	τὸν	σημαντῆρα δακτύλιον παρὰ τοῦ βασιλέως
[1, 15]	δ' ἐντυγχάνων τοῖς τε ὑπὸ	τὸν	Σίλωνα ἡγεμόσιν καὶ κατὰ πλῆθος
[1, 17]	ἃς συνέπεμψεν Μαχαιρᾶς· ᾔει δὲ	τὸν	σῖτον ἁρπάσων ἐν ἀκμῇ τοῦ
[1, 26]	οἱ περὶ αὐτὸν ἡδέως προετίμων	τὸν	Σπαρτιάτην. (Ὁ δ' ἐπεὶ τὰ
[1, 16]	τὴν Γαλιλαίαν κτείνουσιν μὲν Θολεμαῖον	τὸν	στρατηγὸν ἀδοκήτως προσπεσόντες, ἐπόρθουν δὲ
[1, 16]	καὶ δύο τάγματα. Τούτων δὲ	τὸν	στρατηγὸν Μαχαιρᾶν Ἀντίγονος ἱκέτευσεν δι'
[1, 19]	προπετείᾳ τινὶ βλαβῆτε. (Τούτοις παρακροτήσας	τὸν	στρατὸν ὡς ἑώρα προθύμους, ἔθυεν
[1, 27]	Καίσαρα διὰ τάχους Οὐολούμνιόν τε	τὸν	στρατοπεδάρχην καὶ τῶν φίλων Ὄλυμπον
[1, 29]	φησιν, ὅτι Συλλαῖος διαφθείρειεν αὐτοῦ	τὸν	σωματοφύλακα Κόρινθον χρήμασιν, ὃν δεῖ
[1, 17]	πρὸς Ἀντιόχειαν Δάφνην ὄνειροι σαφεῖς	τὸν	τἀδελφοῦ θάνατον προσημαίνουσιν, καὶ μετὰ
[1, 21]	τὴν παράλιον ἀλίμενον, ὡς πάντα	τὸν	τὴν Φοινίκην ἐπ' Αἰγύπτου παραπλέοντα
[1, 0]	πατρίδος ἐπιστένοντες συκοφαντοίη, διδότω παρὰ	τὸν	τῆς ἱστορίας νόμον συγγνώμην τῷ
[1, 26]	Ἡρώδης ἐν ἀλλοτρίοις καὶ μετὰ	τὸν	τῆς μητρὸς αὐτῶν φόνον τὴν
[1, 18]	Πάρθων Ἀντώνιος ἄγων αἰχμάλωτον Ἀρταβάζην	τὸν	Τιγράνου παῖδα δῶρον Κλεοπάτρᾳ· μετὰ
[1, 27]	μηδὲν πλέον λέγοντος, στρεβλοῦν ἐκέλευσεν	τὸν	Τίρωνα σφοδρότερον. Ὁ δ' υἱὸς
[1, 21]	ἑτέρους. (Καθάπαν δ' ἔχων ἀντιπράσσοντα	τὸν	τόπον ἐφιλονείκησεν πρὸς τὴν δυσχέρειαν,
[1, 11]	ὑπ' Ἀντιπάτρου σώζεται πείσαντος Μοῦρκον	τὸν	τότε στρατηγοῦντα Συρίας, ὃς ὥρμητο
[1, 14]	αὐτοῦ τὰ λύτρα ῥύσιον θεὶς	τὸν	τοῦ λυτρουμένου παῖδα· καὶ γὰρ
[1, 2]	τοὺς δύο παῖδας ἐγκαθείρξας ἐπὶ	τὸν	τρίτον Ἰωάννην, ὃς καὶ Ὑρκανὸς
[1, 12]	καὶ ἐκ τῆς Γαλιλαίας Μαρίωνα	τὸν	Τυρίων τύραννον ἤδη τρία κατεσχηκότα
[1, 10]	μήτε ἐπιστείλαντος αὐτοῦ τοσούτους παρὰ	τὸν	τῶν Ἰουδαίων νόμον ἀνῄρηκεν Ἡρώδης·
[1, 28]	δὲ τὸ ἑαυτοῦ μῖσος καὶ	τὸν	τῶν ὀρφανῶν ἔλεον ἐκ τοῦ
[1, 14]	ἔπεμψεν διὰ τάχους τοὺς ἀνακαλέσοντας	τὸν	ὑβρισμένον. Ἔφθανεν δὲ καὶ τούτους
[1, 27]	ἐκείνους τε καὶ αὐτὸν καὶ	τὸν	υἱὸν αὐτοῦ συνελάμβανεν. (Ἐφ' ᾧ
[1, 25]	βασιλέως δῶρον ἕξειν παρ' αὐτοῦ	τὸν	υἱόν, εἰ μὴ λύσειεν τὸν
[1, 9]	ὑπὸ τῷ Λιβάνῳ Χαλκίδος, Φιλιππίωνα	τὸν	υἱὸν ἐπ' αὐτοὺς εἰς Ἀσκάλωνα
[1, 30]	δὲ τῆς μητρῴας τόλμης καὶ	τὸν	υἱὸν ἠμύνατο· τὸν γοῦν ἐξ
[1, 9]	γὰρ Πτολεμαῖος τὴν Ἀλεξάνδραν ἀνελὼν	τὸν	υἱὸν καὶ διὰ τὸν γάμον
[1, 24]	ἡδέως, παραμυθίαν λαμβάνων τοῦ δῆσαι	τὸν	υἱὸν τὸ μὴ δοκεῖν ἀδίκως.
[1, 32]	κομίζοντες γράμματα παρ' αὐτῆς πρὸς	τὸν	υἱὸν τοιάδε· ἐπεὶ πεφώραται πάντα
[1, 31]	καὶ οὐ Φερώραν κλαίοντος, ἀλλὰ	τὸν	ὑπηρέτην· ἤδη δὲ καὶ φόβος
[1, 6]	Προκατασκευάσας δὲ ἀμφοτέρους, νύκτωρ ἀναλαβὼν	τὸν	Ὑρκανὸν ἀπὸ τῆς πόλεως ἀποδιδράσκει
[1, 6]	τοῦ ἔθνους. Οὗτος ἅμα καὶ	τὸν	Ὑρκανὸν Ἀρέτᾳ προσφυγόντα τῷ βασιλεῖ
[1, 6]	Ἀραβίας ἐστίν. Ἔνθα τῷ Ἀρέτᾳ	τὸν	Ὑρκανὸν ἐγχειρίσας καὶ πολλὰ μὲν
[1, 7]	προσβολὰς εὐτρέπιζεν ἔχων τοὺς περὶ	τὸν	Ὑρκανὸν εἴς τε τὰς ἐπινοίας
[1, 5]	ἀποδείκνυσι βασιλέα. Πρὸς ταῦτα ὀδυρόμενον	τὸν	Ὑρκανὸν ἡ μήτηρ οἰκτείρασα τήν
[1, 6]	καὶ τὸν Ἀρέταν δέξασθαί τε	τὸν	Ὑρκανὸν καὶ καταγαγεῖν ἐπὶ τὴν
[1, 2]	τοῦ δήμου ταχέως δεδεγμένων ἤδη	τὸν	Ὑρκανόν. Καὶ ὁ μὲν παραχρῆμα
[1, 10]	ἀθροίσας ἐπὶ Ἱεροσολύμων ἦγεν καταλύσων	τὸν	Ὑρκανόν. Κἂν ἔφθη τοῦτο ποιήσας,
[1, 10]	Καὶ πάλιν οἱ πονηροὶ παρώξυνον	τὸν	Ὑρκανὸν κατ' ὀργήν τε οἴχεσθαι
[1, 6]	περὶ Ἱεριχοῦντα καταλιπόντες οἱ πολλοὶ	τὸν	Ὑρκανὸν μεταβαίνουσιν πρὸς τὸν Ἀριστόβουλον.
[1, 10]	αὑτοῦ καθίστατο τὴν χώραν ὁρῶν	τὸν	Ὑρκανὸν νωθῆ τε καὶ βασιλείας
[1, 6]	ἦθος διαβάλλων, πολλὰ δ' ἐπαινῶν	τὸν	Ὑρκανὸν παρῄνει δέξασθαι> καὶ ὡς
[1, 2]	στρατεύσας εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἐπολιόρκει	τὸν	Ὑρκανὸν προσκαθεζόμενος τοῖς Ἱεροσολύμοις. Ὁ
[1, 6]	χεῖρα τῷ ἀδικουμένῳ· ἀδικεῖσθαι δὲ	τὸν	Ὑρκανὸν στερηθέντα τῆς κατὰ τὸ
[1, 13]	βασίλεια τὸν Ἀντίγονον, καταλῦσαι δὲ	τὸν	Ὑρκανόν. Τούτοις ὑπαχθεὶς Πάκορος αὐτὸς
[1, 1]	Ἐλεάζαρος ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ προιδὼν	τὸν	ὑψηλότατον τῶν ἐλεφάντων πύργῳ τε
[1, 30]	τὸν αὐθέντην Ἀντίπατρον ἡ ποινὴ	τὸν	Φερώρα θάνατον ἀρχὴν λαβοῦσα. Τῶν
[1, 28]	τὸν γάμον. Περιῄει δὲ καὶ	τὸν	Φερώραν δώροις τε καὶ ταῖς
[1, 11]	Μάλιχον. Ὁ δ' αὐτῷ μετιέναι	τὸν	φονέα τοῦ πατρὸς ἀντεπιστείλας καὶ
[1, 26]	τούτῳ καὶ> κτείνεται. Βασανίσας δὲ	τὸν	φρούραρχον Ἡρώδης οὐδὲν ἤκουσεν οὐδὲ
[1, 15]	ἡμέραν Ἀντώνιος εἱστία. ~(Παρὰ δὲ	τὸν	χρόνον τοῦτον Ἀντίγονος ἐπολιόρκει τοὺς
[1, 33]	δ' αὐτῷ πρῶτον, εἰ τολμήσειαν	τὸν	χρυσοῦν ἀετὸν ἐκκόπτειν, ὡμολόγουν. Ἔπειτα,
[1, 33]	σφᾶς αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ τέγους	τὸν	χρυσοῦν ἀετὸν ἐξέκοπτον πελέκεσιν. Ἠγγέλθη

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/05/2006