Livre, Chap. |
[1, 20] |
αὐτὸν
ἐξῃτεῖτό
τινα
τῶν
Ἀντωνίου
|
φίλων |
Ἀλεξᾶν
ἱκέτην
γενόμενον·
ἐνίκα
δὲ |
[1, 24] |
καὶ
πρὸς
βάσανον
ἐχώρει
τῶν
|
φίλων |
αὐτοῦ.
Σιγῶντες
δὲ
ἀπέθνησκον
πολλοὶ |
[1, 14] |
μεγίστην,
ἐν
ᾗ
μετὰ
τῶν
|
φίλων |
εἰς
Βρεντέσιον
καταπλεύσας
κἀκεῖθεν
εἰς |
[1, 32] |
βασιλεὺς
ἀθροίζει
τῶν
συγγενῶν
καὶ
|
φίλων, |
εἰσκαλεῖ
δὲ
καὶ
τοὺς
Ἀντιπάτρου |
[1, 25] |
ἥτις
ἐκαλεῖτο
Παννυχίς,
τῶν
τε
|
φίλων |
ἐτίμησεν
κατ'
ἀξίαν
ἕκαστον.
Ὁμοίως |
[1, 24] |
ἐπετίθει.
Καὶ
τῶν
μὲν
αὐτοῦ
|
φίλων |
ἢ
φύσει
στεγανώτατος
ἦν
ἕκαστος |
[1, 21] |
ἐπιδημίας
ἀπὸ
τῶν
αὐτῶν
ὠνόμασεν
|
φίλων. |
Καθόλου
δὲ
οὐκ
ἔστιν
εἰπεῖν |
[1, 29] |
Ἀθροίσας
οὖν
συνέδριον
τῶν
τε
|
φίλων |
καὶ
συγγενῶν
ἄλλα
τε
πολλὰ |
[1, 14] |
ὑπὸ
Πτολεμαίου
καὶ
Σαπφινίου
τῶν
|
φίλων. |
Καίπερ
δὲ
ὢν
ἐν
ἀπορίᾳ |
[1, 32] |
ἐνεκόπη,
Νικολάῳ
δ'
ἑνὶ
τῶν
|
φίλων |
λέγειν
τὰς
ἀποδείξεις
ἔνευσεν.
Μεταξὺ |
[1, 24] |
ὥσπερ
Πτολεμαῖος
ὁ
τιμιώτατος
τῶν
|
φίλων, |
οἵ
τε
ἀδελφοὶ
τοῦ
βασιλέως |
[1, 27] |
τε
τὸν
στρατοπεδάρχην
καὶ
τῶν
|
φίλων |
Ὄλυμπον
ἐγγράφους
τὰς
μηνύσεις
φέροντας. |
[1, 10] |
Καίσαρα
πολεμίους
ἀνθ'
ἡγεμόνων
καὶ
|
φίλων· |
οὐ
γὰρ
ἀνέξεσθαι
μετακινούμενον
ἐκ |
[1, 31] |
ἐξ
ὀνόματος
τῶν
ἐπὶ
Ῥώμης
|
φίλων, |
οὓς
δὲ
ἔπειθεν
γράψαι
διαφθείρας |
[1, 31] |
εἰς
τὸ
βασίλειον
δίχα
τῶν
|
φίλων· |
οὗτοι
γὰρ
ὑβρισθέντες
ἐπὶ
τοῦ |
[1, 24] |
ἐνέκειντο
πολλοί,
πλείους
δὲ
τῶν
|
φίλων |
παρεδύοντο
κατάσκοποι.
Πᾶν
δὲ
τὸ |
[1, 31] |
Οἱ
μὲν
οὖν
προμηθέστεροι
τῶν
|
φίλων |
συνεβούλευον
μὴ
πρότερον
ἐμπίπτειν
τῷ |
[1, 28] |
τελευταῖον
ἄκουσαν
Ἀλεξᾷ
τινι
τῶν
|
φίλων |
συνῴκισεν
καὶ
τῶν
θυγατέρων
αὐτῆς |
[1, 29] |
διὰ
τῶν
ἐπὶ
τῆς
Ἰταλίας
|
φίλων |
τὴν
εἰς
Ῥώμην
ἀποδημίαν
αὑτῷ· |
[1, 21] |
πῃ
συνεκρίνετο,
προσηγόρευσεν
ἀπὸ
τῶν
|
φίλων |
τὸν
μὲν
Καισάρειον
τὸν
δὲ |