[71] <394> Σεπφωρῖται δὲ παραδόξως τὸν πρῶτον κίνδυνον διαφυγόντες πρὸς Κέστιον Γάλλον ἔπεμψαν ἥκειν παρακαλοῦντες ὡς αὐτοὺς θᾶττον παραληψόμενον τὴν πόλιν, ἢ πέμπειν δύναμιν τὴν ἀνακόψουσαν τὰς ἐπ᾽ αὐτοὺς τῶν πολεμίων ἐπιδρομάς· καὶ τέλος ἔπεισαν τὸν Γάλλον πέμψαι δύναμιν αὐτοῖς ἱππικήν τε καὶ πεζικήν, ἣν ἐλθοῦσαν νυκτὸς εἰσεδέξαντο. <395> Κακουμένης δὲ ὑπὸ τῆς Ῥωμαϊκῆς στρατιᾶς τῆς <πέριξ> χώρας ἀναλαβὼν ἐγὼ τοὺς περὶ ἐμὲ στρατιώτας ἧκον εἰς Γαρεις κώμην. Ἔνθα βαλόμενος χάρακα πόρρω τῆς Σεπφωριτῶν πόλεως ἀπὸ σταδίων εἴκοσι νυκτὸς ἐπ᾽ αὐτῇ προσέμιξα καὶ τοῖς τείχεσι προσέβαλλον, <396> καὶ διὰ κλιμάκων ἐμβιβάσας συχνοὺς τῶν στρατιωτῶν ἐγκρατὴς τοῦ πλείστου τῆς πόλεως μέρους ἐγενόμην, μετ᾽ οὐ πολὺ δὲ διὰ τὴν τῶν τόπων ἄγνοιαν ἀναγκασθέντες ὑπεχωρήσαμεν, ἀνελόντες Ῥωμαίων μὲν ἱππεῖς δύο, πεζοὺς δὲ δέκα, ὀλίγους δὲ Σεπφωριτῶν, αὐτοὶ δ᾽ ἕνα μόνον ἀπεβάλομεν. <397> Γενομένης δ᾽ ὕστερον ἡμῖν κατὰ τὸ πεδίον μάχης πρὸς τοὺς ἱππεῖς μέχρι πολλοῦ καρτερῶς διακινδυνεύσαντες ἡττήθημεν· περιελθόντων γὰρ τῶν Ῥωμαίων οἱ μετ᾽ ἐμοῦ δείσαντες ἔφυγον εἰς τοὐπίσω. Πίπτει δ᾽ ἐπὶ τῆς παρατάξεως ἐκείνης εἷς τῶν πεπιστευμένων τὴν τοῦ σώματός μου φυλακὴν Ἰοῦστος τοὔνομα καὶ παρὰ βασιλεῖ ποτε τὴν αὐτὴν τάξιν ἐσχηκώς. <398> Κατὰ τοῦτον δὲ τὸν καιρὸν ἡ παρὰ βασιλέως δύναμις ἧκεν ἱππική τε καὶ πεζικὴ καὶ Σύλλας ἐπ᾽ αὐτῆς ἡγεμὼν ὁ ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων. Οὗτος οὖν βαλόμενος στρατόπεδον Ἰουλιάδος ἀπέχον σταδίους πέντε φρουρὰν ἐφίστησιν ταῖς ὁδοῖς, τῇ τε εἰς Σελεύκειαν ἀγούσῃ καὶ τῇ εἰς Γάμαλα τὸ φρούριον, ὑπὲρ τοῦ τὰς παρὰ τῶν Γαλιλαίων ὠφελείας τοῖς ἐνοίκοις ἀποκλείειν.

[71] <394> Les Sephoritains qui se virent contre toute espérance délivrés d'un si grand péril, députèrent vers Cestius Gallus pour le prier de venir promptement dans leur ville, ou d'y envoyer au moins des troupes assez fortes pour empêcher les courses de leurs ennemis. Il leur accorda cette grâce et leur envoya la nuit un corps de cavalerie et d'infanterie. <395> Lorsque j'appris que ces troupes ravageaient le pays d'alentour, j'avançais les miennes et vins me camper a Garizim, éloigné de vingt stades de Séphoris. Je m'approchai la nuit des murailles, y fis donner l'escalade et mes gens se rendirent maîtres d'une grande partie de la ville. <396> Mais parce qu'ils n'en connaissaient pas bien tous les endroits, nous fûmes contraints de nous retirer après avoir tué douze soldats, deux cavaliers romains et quelques habitants, sans avoir perdu qu'un seul des nôtres. <397> Nous en vînmes à quelque jours de là à un combat dans la plaine ou après que nous eûmes soutenu longtemps avec beaucoup de courage l'effort de la cavalerie des romains, les miens qui me virent environnés des ennemis, s'étonnèrent et prirent la fuite ; et Justus l'un de mes gardes et qui l'avait été autrefois de ceux du roi, fut tué en cette occasion. <398> Sila, capitaine des de ce prince, vint ensuite avec grand nombre de cavalerie et d'infanterie camper à cinq stades près de Juliade, et laissa une partie de ses gens sur le chemin de Cana et du château de Gamala pour empêcher d'y porter des vivres.