Livre, Chap.
[11, 3]	βασιλεῖς, τὸν τρίτον δέ, εἰ	αἱ	γυναῖκες ἢ τούτων μᾶλλον ἡ
[11, 3]	λέγειν ἀπέδειξα μέν, εἰπών, ὅσον	αἱ	γυναῖκες ἰσχύουσιν, ἀσθενέστεραι δ' ὅμως
[11, 3]	ἀλλὰ κρείττους τὴν δύναμιν τούτων	αἱ	γυναῖκες· τόν τε γὰρ βασιλέα
[11, 5]	καὶ τῆς Εὐρώπης Ῥωμαίοις ὑπακουούσας,	αἱ	δὲ δέκα φυλαὶ πέραν εἰσὶν
[11, 3]	ποιοῦσιν τὸν οἶνον, γυναῖκές εἰσιν	αἱ	τίκτουσαί τε καὶ τρέφουσαι, καθόλου
[11, 4]	κατὰ φυλήν, τοσαῦται γάρ εἰσιν	αἱ	τῶν Ἰσραηλιτῶν φυλαί, ὑπὲρ ὧν
[11, 3]	φῶς καὶ τοὺς φυτεύσαντας ἀμπέλους,	αἳ	ποιοῦσιν τὸν οἶνον, γυναῖκές εἰσιν
[11, 1]	ἀργύρεα τριακόσια, φιάλαι χρυσαῖ τριάκοντα,	ἀργύρεαι	δισχίλιαι τετρακόσιαι, σκεύη τε ἄλλα
[11, 8]	λοιποὶ τοῦτο ποιήσαντος κατεπλάγησαν καὶ	διεφθάρθαι	τῷ βασιλεῖ τὴν διάνοιαν ὑπελάμβανον,
[11, 6]	κατηγόρει λέγων ἔθνος εἶναι πονηρόν,	διεσπάρθαι	δὲ τοῦτο κατὰ τῆς ὑπ'
[11, 6]	συμβεβηκότα διηγεῖτο. Οἱ δ' οὐκέτ'	ἀμύνασθαι	τὸν Μαρδοχαῖον ἔλεγον δυνήσεσθαι· τὸν
[11, 6]	τοῦτο καταπλαγέντος καὶ μηδὲν ἔτι	φθέγξασθαι	δυνηθέντος, καὶ Σαβουζάνης ὁ εὐνοῦχος
[11, 8]	καὶ τὸν ναὸν συνέβαινεν ἐκεῖθεν	ἀφορᾶσθαι.	Τῶν δὲ Φοινίκων καὶ τῶν
[11, 4]	καὶ μηδὲν ἐκ τῶν Περσῶν	ὑφορᾶσθαι	δύσκολον, ὡς τοῦ θεοῦ ταῦτα
[11, 7]	ἐτολμήσατε ἐν τῷ ἱερῷ φόνον	ἐργάσασθαι.	πειρωμένου δ' αὐτοῦ εἰσελθεῖν εἰς
[11, 6]	τοῦ πλούτου παρασκευαζομένῳ τὴν ἐπίδειξιν	ποιήσασθαι,	ἐπὶ ἡμέρας ἑκατὸν ὀγδοήκοντα. Ἔπειτα
[11, 4]	Ἱεροσόλυμα τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ	ποιήσασθαι	πρόνοιαν. Ὃς μετὰ τὸ λαβεῖν
[11, 8]	θέλωσιν. Τοῦ δ' ἀρχιερέως αἰτησαμένου	χρήσασθαι	τοῖς πατρίοις νόμοις καὶ τὸ
[11, 6]	καὶ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν οὕτως	χρήσασθαι	τοῖς ὑπολειπομένοις τῶν ἐχθρῶν καὶ
[11, 6]	οὐκ ἀξιοῖ τοῦτο ποιεῖν. Καὶ	τιμωρήσασθαι	θελήσας τὸν Μαρδοχαῖον αὐτὸν μὲν
[11, 3]	ἐστιν, ὅ μοι νῦν ἐπιτρέπεις	αἰτήσασθαι	κριθέντι σοφῷ καὶ συνετῷ. (Ἡσθεὶς
[11, 6]	θελήσας τὸν Μαρδοχαῖον αὐτὸν μὲν	αἰτήσασθαι	πρὸς κόλασιν παρὰ τοῦ βασιλέως
[11, 3]	ἔχοι, προσέταξεν αὐτὸν ὁ βασιλεὺς	αἰτήσασθαί	τι πάρεξ ὧν αὐτὸς ἦν
[11, 3]	γέρας δώσειν ὑπισχνεῖται νικητήριον πορφύραν	ἐνδύσασθαι	καὶ ἐν ἐκπώμασιν χρυσοῖς πίνειν
[11, 6]	αὐλῆς σάκκον ἐνδεδυμένον ἐκέλευσεν ἀποθέμενον	ἐνδύσασθαι	τὴν πορφύραν. Ὁ δὲ οὐκ
[11, 6]	μεταμφιάσοντας αὐτόν. Οὐ πεισθέντος δὲ	ἀποδύσασθαι	τὸν σάκκον, οὐ γὰρ ἐφ'
[11, 6]	τὸ ἀκίνδυνον αὐτοῖς ἐκ τούτου	πραγματεύσασθαι.	Καὶ γὰρ τοῦ δωδεκάτου μηνὸς
[11, 4]	τοῖς Ἰουδαίοις ἀναβολὴν καὶ τριβὴν	πραγματεύσασθαι.	Κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον
[11, 6]	ἁμαρτόντι συνέγνω, καὶ νῦν αὐτὸ	ῥύσασθαι	τῆς κατηγγελμένης ἀπωλείας· οὐδὲ γὰρ
[11, 6]	τοῖς τὰ ὑπομνήματα συγγραφομένοις ἐκέλευσε	σημειώσασθαι	καὶ προσμένειν αὐτὸν τοῖς βασιλείοις
[11, 2]	πεμφθέντα παρ' ὑμῶν γράμματα ἐκέλευσα	ἐπισκέψασθαι	τὰ τῶν προγόνων μου βιβλία,
[11, 8]	πρὶν ἢ πᾶσαν αὐτοὺς ἐπιόντας	καταστρέψασθαι	τὴν Ἀσίαν. Περαιωσάμενος οὖν τὸν
[11, 5]	καὶ τῶν Λευιτῶν καὶ Ἰσραηλιτῶν	ἀποπέμψασθαι	τὰς γυναῖκας καὶ τὰ τέκνα
[11, 4]	ἐπιτρέψουσιν οἰκοδομηθῆναι τὸν ναόν. Καὶ	συλλαβέσθαι	δὲ πρὸς τὸ ἔργον διετάξατο,
[11, 8]	τοὺς γάμους πλημμελῆσαί τινας καὶ	ἀγαγέσθαι	γυναῖκας οὐκ ἐπιχωρίας. Ἐκέλευον οὖν
[11, 5]	ἀναβῆναι εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ	ἐπαγαγέσθαι	τινὰς τῶν ἐν Βαβυλῶνι τυγχανόντων
[11, 6]	τὰς ὄψεις τῶν θεωμένων μᾶλλον	ἐπάγεσθαι.	Παραδοθεῖσα δὲ αὕτη τινὶ τῶν
[11, 8]	κατὰ ταῦτα ζῶντες, ἑτοίμως ἔχειν	ἐπάγεσθαι,	πολλοὶ τὴν σὺν αὐτῷ στρατείαν
[11, 3]	ἁπάντων πλουσιωτάτους, ὡς μηδὲν μικρὸν	φθέγγεσθαι,	ταλάντων δὲ μεμνῆσθαι καὶ τῶν
[11, 5]	ἑξῆς τοὺς οἰκοδομοῦντας ὅπλα περιζωννυμένους	ἐργάζεσθαι,	καὶ ὁ μὲν οἰκοδόμος μάχαιραν
[11, 3]	αὐτῶν ἔχουσιν, καὶ ὄρη μὲν	κατεργάζεσθαι	καὶ τείχη κατασπᾶν καὶ πύργους
[11, 6]	εἶπεν, ὦ κάκιστε πάντων, καὶ	βιάζεσθαί	μου τὴν γυναῖκα ἐπιχειρεῖς; Ἀμάνου
[11, 6]	δὲ καὶ τοῖς διακόνοις μὴ	βιάζεσθαι	πίνειν τὸ ποτὸν αὐτοῖς συνεχῶς
[11, 6]	δὲ οὐκ εἰδὼς τἀληθές, ἀλλὰ	χλευάζεσθαι	νομίζων ὦ κάκιστε πάντων ἀνθρώπων,
[11, 6]	κολάζειν μὲν ἂν ᾖ τοιαῦτα,	χαρίζεσθαι	δ' ἂν ἑτέρως ἔχῃ, τοῖς
[11, 6]	τινα θέλεις τοῖς ὑπηκόοις εὐεργεσίαν	καταθέσθαι,	κελεύσεις πρόρριζον ἀπολέσθαι μηδέ τι
[11, 6]	τὴν ἐπιοῦσαν. Ἔλεγέν τε μὴ	ἀρέσκεσθαι	Μαρδοχαῖον ὁρῶντα ἐν τῇ αὐλῇ
[11, 5]	ἀπῆχθαι καὶ τὰς ὁδοὺς πλήρεις	εὑρίσκεσθαι	καθ' ἡμέραν νεκρῶν, ἐδάκρυσεν ὁ
[11, 6]	ἐν ἁπάσῃ τῇ γῇ Ἰσραηλίτας	ἐξελέσθαι	τῆς μελλούσης συμφορᾶς· καὶ γὰρ
[11, 6]	τὸν αἴτιον αὐτῷ τῆς ἐξουσίας	ἀφελέσθαι,	τὸν εὐεργέτην μου καὶ σωτῆρα
[11, 6]	ὑπηκόοις εὐεργεσίαν καταθέσθαι, κελεύσεις πρόρριζον	ἀπολέσθαι	μηδέ τι αὐτοῦ λείψανον καταλιπεῖν
[11, 6]	ἅπαν σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις	ἀπολέσθαι.	Τὴν δ' αἰτίαν μετ' οὐ
[11, 6]	ᾧ παραιτήσεται τοὺς Ἰουδαίους κινδυνεύοντας	ἀπολέσθαι·	τὸν γὰρ τὴν δευτέραν ἔχοντα
[11, 6]	ὀργὴν ἀναλαβεῖν, ὑφ' ἧς ἐκινδύνευσαν	ἀπολέσθαι.	Τοῦτο δὲ οὐκ ἐκ τῶν
[11, 6]	ἑορτὴν ἕνεκα καὶ μὴ λήθῃ	παραπολέσθαι·	μελλήσαντας γὰρ αὐτοὺς ἐν ταύταις
[11, 8]	καὶ τῷ γένει παραμενούσης οὐ	βούλεσθαι	δι' αὐτὴν στέρεσθαι. Τοῦ δὲ
[11, 3]	τῆς χώρας ἀτελῆ φόρων αὐτοῖς	νέμεσθαι.	Προσέταξε δὲ καὶ τοὺς Ἰδουμαίους
[11, 5]	ἡ μητρόπολις Ἱεροσόλυμα, πάλιν ἤρξατο	πυνθάνεσθαι.	Κακῶς δ' ἔχειν εἰπόντων, καθῃρῆσθαι
[11, 7]	δὲ τὴν αἰτίαν τοιαύτην συνέβη	γενέσθαι·	ἀδελφὸς ἦν τῷ Ἰωάννῃ Ἰησοῦς·
[11, 6]	τί πρὸς τούτοις ἔτ' αὐτοῦ	γενέσθαι	βούλεται πυνθανομένου, πραχθήσεσθαι γάρ, παρεκάλεσεν
[11, 1]	ταῦτα δαπάνην ἐκ τῶν ἐμαυτοῦ	γενέσθαι	βούλομαι. Καὶ τὰ σκεύη δέ,
[11, 6]	παρακοῦσαι τῶν γεγραμμένων. Καὶ τοῦτο	γενέσθαι	βούλομαι τῇ τετράδι καὶ δεκάτῃ
[11, 8]	τὰς τῶν γυναικῶν συνοικήσεις βουλησομένοις	γενέσθαι	καὶ τῆς πρὸς τοὺς ἀλλοφύλους
[11, 6]	τιμὴν παρ' αὐτῶν Ἀρταξέρξου κελεύοντος	γενέσθαι.	Μαρδοχαίου δὲ διὰ σοφίαν καὶ
[11, 5]	τῶν Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν οὕτως συνέβη	γενέσθαι.	Πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα καλὰ
[11, 4]	Τοῦτο γὰρ ἐπέστειλεν ἐν τάχει	γενέσθαι	Σαβάσηρον κελεύσας ἀναβάντα εἰς Ἱεροσόλυμα
[11, 6]	τοῖς ἐσχάτοις σαλευόντων, μῖσός τε	γενέσθαι	τῷ βασιλεῖ πρὸς τοὺς ἐχθροὺς
[11, 3]	σωματοφυλάκων ἕκαστον ἐκέλευσεν πάντων ἀκουόντων	ἀποφαίνεσθαι	τὸ δοκοῦν αὐτῷ περὶ τῶν
[11, 4]	δαπάνην ἐκ τῶν τοῦ βασιλέως	γίνεσθαι	διετάξατο, καὶ τὰ σκεύη, ἃ
[11, 5]	τὰς ἐκ τῶν ὁλοκαυτώσεων νενομισμένας	γίνεσθαι	θυσίας, ταύρους δώδεκα ὑπὲρ κοινῆς
[11, 3]	οἱ ἱερεῖς, ἐκ τῶν ἰδίων	γίνεσθαι,	καὶ τοῖς Λευίταις τὰ ὄργανα,
[11, 4]	τοῖς Κύρου ἀπέσταλκα καὶ βούλομαι	γίνεσθαι	πάντα, καθὼς ἐν αὐτῇ περιέχει.
[11, 6]	ἐκείνην εὔνουν ἀποσπώμενον κατὰ μικρὸν	γίνεσθαι	τῆς συνούσης. Πεισθεὶς δὲ τῇ
[11, 1]	τούτων χορηγίαν ἐκ τῶν Σαμαρείας	γίνεσθαι	φόρων. Ἐποίσουσι δὲ τὰ ἱερὰ
[11, 3]	κατασπᾶν καὶ πύργους κελεύουσιν, καὶ	κτείνεσθαι	δ' οἱ κελευσθέντες καὶ κτείνειν
[11, 6]	αὐτῶν διεπέτασεν, ὥστε πολλὰς μυριάδας	κατακλίνεσθαι.	Διηκονοῦντο δ' ἐκπώμασι χρυσέοις καὶ
[11, 5]	τις ἤγγειλεν αὐτῷ μέλλειν ἤδη	κατακλίνεσθαι	τὸν βασιλέα. Ὁ δ' εὐθὺς
[11, 5]	χεῖρας ἀνατείνας εἰς τὸν οὐρανόν,	αἰσχύνεσθαι	μὲν ἔλεγεν αὐτὸν ἀναβλέψαι διὰ
[11, 6]	νομίζουσι καὶ τὴν ἐξ αὐτοῦ	διαφεύξεσθαι	δίκην. Ἔνιοι δὲ ἐκ τούτων
[11, 8]	δὲ τοῦ Σαναβαλλέτου στρατιώτας ἐκέλευσεν	ἕπεσθαι	εἰς Αἴγυπτον· ἐκεῖ γὰρ αὐτοῖς
[11, 6]	Πέρσαις νόμων, οἳ τοῖς ἀλλοτρίοις	βλέπεσθαι	τὰς γυναῖκας ἀπηγορεύκασιν, οὐκ ἐπορεύετο
[11, 5]	ὦ βασιλεῦ, δύναμαί σοι μὴ	βλέπεσθαι	τοιοῦτος μηδὲ τὴν ψυχὴν ἀλγεῖν,
[11, 8]	παραμενούσης οὐ βούλεσθαι δι' αὐτὴν	στέρεσθαι.	Τοῦ δὲ Σαναβαλλέτου μὴ μόνον
[11, 6]	τῆς βασιλικῆς παρὰ πάντων τιμῆς	ἀποφέρεσθαι,	τὴν εὐτυχίαν οὐκ ἤνεγκεν οὐδὲ
[11, 6]	μελλήσαντας γὰρ αὐτοὺς ἐν ταύταις	διαφθείρεσθαι	ταῖς ἡμέραις ὑπὸ Ἀμάνου δίκαια
[11, 1]	καὶ τὸν τοῦ θεοῦ ναόν·	ἔσεσθαι	γὰρ αὐτοῖς καὶ τοῦτον σύμμαχον
[11, 6]	αὐτὴν μηδ' οἷς ἐσπούδακεν ἐναντίον	ἔσεσθαι,	γράφειν δὲ ἃ βούλεται προσέταξε
[11, 4]	αὐτοῦ τὴν τῶν Ἱεροσολύμων ἀποκατάστασιν	ἔσεσθαι,	ἐπεὶ καὶ τὰ παρὰ τοῦ
[11, 6]	εἰ γὰρ ἀμελήσειεν τούτου νῦν,	ἔσεσθαι	μὲν αὐτῷ βοήθειαν παρὰ τοῦ
[11, 8]	ἐκ τῆς θυγατρὸς γενησομένοις τοῦτ'	ἔσεσθαι.	Μηνῶν δ' ἑπτὰ τῇ Τύρου
[11, 8]	ἀλλοφύλους αὐτοῖς κοινωνίας ἀρχὴν τοῦτο	ἔσεσθαι.	Ὑπάρξαι μέντοι καὶ τῆς προτέρας
[11, 8]	Δαρεῖος ἐν τοῖς ζῶσιν μὴ	παραβήσεσθαι	φήσαντος, ἀκούσας Ἀλέξανδρος παρωξύνθη, καὶ
[11, 8]	ἀλλὰ θαρσοῦντα διαβαίνειν· αὐτὸς γὰρ	ἡγήσεσθαί	μου τῆς στρατιᾶς καὶ τὴν
[11, 5]	καὶ τὰ ἐξ αὐτῶν γεγενημένα,	κολασθήσεσθαι	δὲ τοὺς οὐχ ὑπακούσαντας τῷ
[11, 6]	ἔτ' αὐτοῦ γενέσθαι βούλεται πυνθανομένου,	πραχθήσεσθαι	γάρ, παρεκάλεσεν ἐπιτραπῆναι τοῖς Ἰουδαίοις
[11, 6]	κόρον εἰς τοὺς αἰτίους ἀφέντες	λήσεσθαι	τὸ θεῖον ἐπὶ τούτοις νομίζουσι
[11, 7]	οἰόμενος τὴν ἐπιγαμίαν ὅμηρον αὐτῷ	γενήσεσθαι	πρὸς τὴν ἀπὸ τοῦ τῶν
[11, 6]	οὐκέτ' ἀμύνασθαι τὸν Μαρδοχαῖον ἔλεγον	δυνήσεσθαι·	τὸν γὰρ θεὸν εἶναι σὺν
[11, 6]	οἶκον αὐτῆς ὑπὸ τῶν ὀλιγωρηθέντων	διαφθαρήσεσθαι.	Ἡ δὲ Ἐσθήρα ἐπέστειλεν μὲν
[11, 8]	ποιεῖσθαι τὴν ὑπάντησιν μηδὲν προσδοκῶντας	πείσεσθαι	δεινὸν προνοουμένου τοῦ θεοῦ. Διαναστὰς
[11, 6]	ποιήσασα μετὰ τῶν θεραπαινίδων τότε	προσελεύσεσθαι	τῷ βασιλεῖ παρὰ τὸν νόμον
[11, 6]	ἐπιστολὰς οὐδὲν περὶ τῶν ἐγγεγραμμένων	ἐναντιώσεσθαι.	Μεταπεμφθέντας οὖν τοὺς βασιλικοὺς γραμματεῖς
[11, 6]	ὡς πατέρα μου τὸ λοιπὸν	προσαγορεύεσθαι	καὶ προσκυνούμενον διατελεῖν καὶ μεθ'
[11, 5]	ἐκέλευσε φέρειν εἰς Ἱεροσόλυμα, ἵνα	τρέφεσθαι	διηνεκῶς ἔχοντες οἱ ἱερεῖς καὶ
[11, 5]	καὶ αὐτὸς μετὰ τῶν οἰκετῶν	συλλήψεσθαι	πρὸς τὴν οἰκοδομίαν διέλυσε τὴν
[11, 5]	προγόνων τῶν ἐμῶν εἰσιν, ἀκούω	βεβλῆσθαι	κατὰ τῆς γῆς τὰ τείχη
[11, 8]	τοὺς Σικιμίτας ἔφευγεν λέγων ἀδίκως	ἐκβεβλῆσθαι.	Τετελευτήκει δὲ κατ' ἐκεῖνον ἤδη
[11, 5]	αὐτὸν χρηστότητος ἐκεῖνον αἴτιον ὁμολογῶν	γεγενῆσθαι,	καὶ διὰ τοῦτο τὴν πᾶσαν
[11, 3]	μηδὲν μικρὸν φθέγγεσθαι, ταλάντων δὲ	μεμνῆσθαι	καὶ τῶν τοῖς εὐδαίμοσι προσηκόντων
[11, 5]	πυνθάνεσθαι. Κακῶς δ' ἔχειν εἰπόντων,	καθῃρῆσθαι	γὰρ εἰς ἔδαφος τὰ τείχη
[11, 8]	τῷ βασιλεῖ συμφέρον εἰς δύο	διῃρῆσθαι	τὴν Ἰουδαίων δύναμιν, ἵνα μὴ
[11, 8]	Ἰουδαίους τοῖς ἰδίοις ἐπιτρέψῃ νόμοις	χρῆσθαι,	ἀσμένως ὑπέσχετο ποιήσειν ἅπερ ἀξιοῦσιν.
[11, 3]	δεῖ καὶ τὴν ἀλήθειαν ἰσχυροτάτην	ἡγεῖσθαι	καὶ μηδὲν πρὸς αὐτὴν τὸ
[11, 6]	πρέπει γὰρ τὰ τοῦ βασιλέως	διηγεῖσθαι	πρῶτον, ὡς ἔγημεν Ἰουδαίαν γυναῖκα
[11, 6]	τῆς Ἐσθήρας ὁ Ἀμάνης ἤρξατο	δεῖσθαι	καὶ παρακαλεῖν συγγνῶναι τῶν ἡμαρτημένων·
[11, 6]	τοῦ ἔθνους ἐκδεδόσθαι, διὸ καὶ	ποιεῖσθαι	περὶ τούτων τοὺς λόγους· οὐ
[11, 3]	κοιμώμενον οὐδὲ τῶν ἰδίων ἀναχωρήσας	ποιεῖσθαι	πρόνοιαν, ἀλλ' ἓν ἔργον ἡγούμενος
[11, 8]	τῶν ἱερέων ταῖς νομίμοις στολαῖς	ποιεῖσθαι	τὴν ὑπάντησιν μηδὲν προσδοκῶντας πείσεσθαι
[11, 5]	θυρεοὺς δ' ἔγγιστα αὐτῶν ἐκέλευσεν	κεῖσθαι	καὶ σαλπιγκτὰς ἀπὸ πεντακοσίων ἔστησεν
[11, 6]	νόμον τοῦτον πρὸς τοὺς ὑπηκόους	κεῖσθαι,	τὴν δὲ ὁμοίως αὐτῷ βασιλεύουσαν
[11, 5]	μέχρι τοῦ πυροῦ κόρων ἑκατὸν	ἐπιτελεῖσθαι	τῷ θεῷ κατὰ τὸν νόμον.
[11, 6]	γνώμην ταύτην δώσειν ὑπὲρ αὐτοῦ,	φιλεῖσθαι	γὰρ ἑαυτὸν ὑπὸ τοῦ βασιλέως
[11, 6]	καὶ κατὰ τὴν χώραν παρήγγειλεν	ἀνεῖσθαι	τῶν ἔργων ἀφιεμένους καὶ ἑορτάζειν
[11, 6]	ὃ βούλεται τῶν κατακειμένων ἕκαστος	φιλοφρονεῖσθαι.	Διαπέμψας δὲ καὶ κατὰ τὴν
[11, 8]	ἔκρινεν καταλιπεῖν ὅσον οὐδέπω μέλλουσαν	αἱρεῖσθαι,	παραστησάμενος δὲ ταύτην ἠπείλει στρατεύσειν
[11, 8]	δ' ἐπιούσῃ προσκαλεσάμενος ἐκέλευσεν αὐτοὺς	αἰτεῖσθαι	δωρεάς, ἃς ἂν αὐτοὶ θέλωσιν.
[11, 6]	τὸν γὰρ Ἀμάνην μέλλειν αὐτὸν	αἰτεῖσθαι	παρὰ τοῦ βασιλέως πρὸς τιμωρίαν,
[11, 6]	ἀπώλειαν ἔλεγεν μετὰ τοῦ ἔθνους	ἐκδεδόσθαι,	διὸ καὶ ποιεῖσθαι περὶ τούτων
[11, 6]	ᾧ τοῦτον ἀναγκασθείη λαβεῖν δεινῷ	πεπαῦσθαι	τοῦτο, προσκαλεσαμένη τὸν εὐνοῦχον Ἀχράθεον,
[11, 8]	ἐπιχωρίας. Ἐκέλευον οὖν τὸν Μανασσῆν	διαζεύγνυσθαι	τῆς γυναικὸς ἢ μὴ προσιέναι
[11, 6]	ὧν τὴν προκριθεῖσαν ἕξειν γυναῖκα·	σβέννυσθαι	γὰρ τὸ πρὸς τὴν προτέραν
[11, 4]	καὶ ἱερέων ἐφ' οἷς ἐδόκουν	ἐλαττοῦσθαι	τὸν ναὸν τοῦ κατασκαφέντος οἰμωγή.
[11, 6]	ἐξῆλθεν περιχαρὴς ἐπὶ τῷ μόνον	ἠξιῶσθαι	συνδειπνεῖν τῷ βασιλεῖ παρὰ τῇ
[11, 5]	ἐξ αὐτῶν τῶν Ἱεροσολύμων αἰχμαλώτους	ἀπῆχθαι	καὶ τὰς ὁδοὺς πλήρεις εὑρίσκεσθαι
[11, 6]	κηδεμονικῶς ὑποδείξαντός μοι παντάπασιν ἀνθρώποις	ἀναμεμῖχθαι	δυσμενὲς ἔθνος καὶ τοῖς νόμοις
[11, 1]	τριακόσια, φιάλαι χρυσαῖ τριάκοντα, ἀργύρεαι	δισχίλιαι	τετρακόσιαι, σκεύη τε ἄλλα μεγάλα
[11, 3]	τριακοσίων τριακονταεπτά, ψάλται δὲ καὶ	ψάλτριαι	διακόσιοι τεσσαρακονταπέντε, κάμηλοι τετρακόσιαι τριακονταπέντε,
[11, 3]	φυλῆς καὶ Βενιαμίτιδος ἦν μυριάδες	τετρακόσιαι	ἑξηκονταδύο καὶ ὀκτακισχίλιοι, Λευῖται δὲ
[11, 1]	φιάλαι χρυσαῖ τριάκοντα, ἀργύρεαι δισχίλιαι	τετρακόσιαι,	σκεύη τε ἄλλα μεγάλα χίλια.
[11, 6]	τούτων ἀπέλαυον ἐπὶ μῆνας ἓξ	τετρακόσιαι	τὸν ἀριθμὸν οὖσαι. ὅτε δ'
[11, 3]	καὶ ψάλτριαι διακόσιοι τεσσαρακονταπέντε, κάμηλοι	τετρακόσιαι	τριακονταπέντε, ὑποζύγια πεντακισχίλια πεντακόσια εἰκοσιπέντε.
[11, 8]	περὶ τοὺς γάμους πλημμελῆσαί τινας	καὶ	ἀγαγέσθαι γυναῖκας οὐκ ἐπιχωρίας. Ἐκέλευον
[11, 3]	ὅτι τὸ ἀληθὲς ἰσχὺν ἄτρεπτον	καὶ	ἀγήρω μόνον ἔχοι, προσέταξεν αὐτὸν
[11, 8]	ἀρχιερέα συμμαχίαν τε αὐτῷ πέμπειν	καὶ	ἀγορὰν τῷ στρατεύματι παρασχεῖν καὶ
[11, 3]	ἀθάνατον δὲ ἡ ἀλήθεια χρῆμα	καὶ	ἀίδιον. Παρέχει δ' ἡμῖν οὐ
[11, 5]	ἐκ τῆς τότε συμφορᾶς αὐτῶν	καὶ	αἰχμαλωσίας περισώσαντα καὶ πάλιν εἰς
[11, 1]	διαμείνῃ. Τοὺς δὲ παρακούσαντας τούτων	καὶ	ἀκυρώσαντας ἀνασταυρωθῆναι βούλομαι καὶ τὰς
[11, 5]	οὕτως συνέβη γενέσθαι. Πολλὰ δὲ	καὶ	ἄλλα καλὰ καὶ ἐπαίνων ἄξια
[11, 3]	χρυσὸν πολὺν κτησάμενοι καὶ ἄργυρον	καὶ	ἄλλο τι τῶν πολυτελῶν καὶ
[11, 4]	τῶν Σαμαρειτῶν, καὶ πρεσβεύουσιν Ζοροβάβηλος	καὶ	ἄλλοι τῶν ἀρχόντων τέσσαρες. Ὡς
[11, 8]	ἀρχιερέως Ἰαδδοῦ ἀδελφόν, πολλοὺς δὲ	καὶ	ἄλλους αὐτῷ συμπαρόντας τῶν ὁμοεθνῶν
[11, 6]	καὶ πρότερον αὐτοῦ πολλάκις προενόησεν	καὶ	ἁμαρτόντι συνέγνω, καὶ νῦν αὐτὸ
[11, 2]	οἱ ἐν Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ	καὶ	Ἀμμανίτιδι καὶ Μωαβίτιδι καὶ Σαμαρείᾳ
[11, 1]	ὥσπερ ἀνακτιζομένης αὐτοῖς τῆς πόλεως	καὶ	ἀναβιούσης τῆς ἀρχαίας περὶ τὴν
[11, 5]	ἐλεήσας τῆς συμφορᾶς τοὺς ὁμοφύλους,	καὶ	ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανόν, ἄχρι
[11, 3]	Ζοροβάβηλος ἐξελθὼν ἀπὸ τῶν βασιλείων	καὶ	ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν εὐχαριστεῖν
[11, 6]	ἀναγινώσκειν αὐτῷ προσέταξεν. Κομίσαντος δὲ	καὶ	ἀναγινώσκοντος εὑρέθη τις δι' ἀριστείαν
[11, 5]	βασιλεὺς βασιλέων Ξέρξης Ἔζδρᾳ ἱερεῖ	καὶ	ἀναγνώστῃ τῶν τοῦ θεοῦ νόμων
[11, 5]	τῶν ὑπὸ Ἔζδρα τοῦ ἱερέως	καὶ	ἀναγνώστου τῶν τοῦ θεοῦ νόμων
[11, 4]	αὐτῶν τοῖς ἐν Σαμαρείᾳ. Ζοροβάβηλος	καὶ	Ἀνανίας καὶ Μαρδοχαῖος Ἰουδαίων πρεσβευταὶ
[11, 6]	δὲ πρὸς τοῦτο τοῦ βασιλέως	καὶ	ἀναπηδήσαντος εἰς τοὺς κήπους ἐκ
[11, 1]	βαδίζειν εἰς τὴν αὐτῶν πατρίδα	καὶ	ἀναστῆσαί τε τὴν πόλιν Ἱεροσόλυμα
[11, 8]	παραθεόντων εἰς τὴν πόλιν παραγίνεται.	Καὶ	ἀνελθὼν ἐπὶ τὸ ἱερὸν θύει
[11, 3]	ἐργαζόμενοι καὶ ἀροῦντες ὅταν πονήσαντες	καὶ	ἅπασαν τὴν τῶν ἔργων ταλαιπωρίαν
[11, 6]	τοῖς ἐπιτηδεύμασιν τῷ σῷ λαῷ	καὶ	ἅπασιν ἀνθρώποις. Τοῦτο τὸ ἔθνος,
[11, 3]	σφάλλει γὰρ τῶν πινόντων αὐτὸν	καὶ	ἀπατᾷ τὴν διάνοιαν καὶ τὴν
[11, 3]	διακρίνουσα ἀπ' αὐτῶν τὰ ἄδικα	καὶ	ἀπελέγχουσα. (Καταπαύει μὲν ὁ Ζοροβάβηλος
[11, 5]	τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ ἀκολούθως	καὶ	ἀπενέγκωσι δῶρα τῷ Ἰσραηλιτῶν θεῷ,
[11, 1]	Ἰουδαίων, ἵνα διακομίσωσιν εἰς Ἱεροσόλυμα	καὶ	ἀποκαταστήσωσιν εἰς τὸν ναὸν τοῦ
[11, 6]	γεγενημένον· σκήνωμα πηξάμενος ἐκ χρυσέων	καὶ	ἀργυρέων κιόνων ὕφη λίνεα καὶ
[11, 5]	ἐγώ τε καὶ οἱ φίλοι·	καὶ	ἀργύριον καὶ χρυσίον ὅσον ἂν
[11, 1]	σατραπῶν, ἵνα συμβάλωνται χρυσὸν αὐτοῖς	καὶ	ἄργυρον εἰς τὴν οἰκοδομίαν τοῦ
[11, 3]	γυναικῶν, ἀλλὰ χρυσὸν πολὺν κτησάμενοι	καὶ	ἄργυρον καὶ ἄλλο τι τῶν
[11, 5]	Εὐφράτου ἕως δεῦρο, μυριάδες ἄπειροι	καὶ	ἀριθμῷ γνωσθῆναι μὴ δυνάμεναι. Πρὸς
[11, 3]	πίνειν καὶ ἐπὶ χρυσίου καθεύδειν	καὶ	ἅρμα χρυσοχάλινον καὶ κίδαριν βύσσινον
[11, 4]	θυσίας λόγον ταύρους καὶ κριοὺς	καὶ	ἄρνας καὶ ἐρίφους καὶ σεμίδαλιν
[11, 3]	στρατευόμενοι δὲ ἀλλὰ> γῆν ἐργαζόμενοι	καὶ	ἀροῦντες ὅταν πονήσαντες καὶ ἅπασαν
[11, 2]	ἐθελήσοντας, ἀλλὰ καὶ βασιλεῦσιν ἀντιστήσονται	καὶ	ἄρχειν μᾶλλον ἢ ὑπακούειν ἐθελήσουσιν.
[11, 6]	τῶν Ἰουδαίων τοῖς τε οἰκονόμοις	καὶ	ἄρχουσιν ἀπὸ Ἰνδικῆς ἕως τῆς
[11, 1]	δὲ αὐτοῦ παραδῷ τοῖς ἱερεῦσιν	καὶ	ἄρχουσιν τοῦ πλήθους εἰς τὸν
[11, 7]	μήτε παρὰ βαρβάροις ὠμὸν οὕτως	καὶ	ἀσεβὲς ἔργον γεγονέναι. Τὸ μέντοι
[11, 3]	γυναῖκες ἰσχύουσιν, ἀσθενέστεραι δ' ὅμως	καὶ	αὗται καὶ ὁ βασιλεὺς τῆς
[11, 5]	αὐτὸν οἱ μέτριοι πάντες κλαίοντες	καὶ	αὐτοὶ καὶ τῆς ἐπὶ τῷ
[11, 5]	πολλούς τε τῶν Ἰουδαίων ἀπέκτειναν	καὶ	αὐτὸν ἐζήτουν τὸν Νεεμίαν διαφθεῖραι
[11, 5]	χρείαν συνήργησαν. (Ταῦτα μὲν οὖν	καὶ	αὐτὸς ἐβουλεύσατο Ἔσδρας, προεχώρησεν δ'
[11, 5]	τὸ ἑκάστοις δυνατόν, ὑποσχόμενος δὲ	καὶ	αὐτὸς μετὰ τῶν οἰκετῶν συλλήψεσθαι
[11, 7]	ὢν αὐτοῦ παρέλαβεν, δι' ὃν	καὶ	Βαγώσης ὁ στρατηγὸς τοῦ ἄλλου>
[11, 2]	καὶ πολέμους οἱ ἐνοικοῦντες πραγματευσάμενοι,	καὶ	βασιλεῖς αὐτῶν ἔγνωμεν δυνατοὺς καὶ
[11, 2]	οὔτε δὲ ὑπακούειν ἐθελήσοντας, ἀλλὰ	καὶ	βασιλεῦσιν ἀντιστήσονται καὶ ἄρχειν μᾶλλον
[11, 3]	ὀνομάτων. Ἔτι γε μὴν στρατηγῶν	καὶ	βασιλέων ἀναισθήτους ἀπεργάζεται καὶ φίλων
[11, 4]	δὲ Σαμαρεῖς ἀπεχθῶς πρὸς αὐτοὺς	καὶ	βασκάνως διακείμενοι πολλὰ κακὰ τοὺς
[11, 6]	μετ' ἐμὲ δευτέρου διὰ πίστιν	καὶ	βέβαιον εὔνοιαν Ἀμάνου κηδεμονικῶς ὑποδείξαντός
[11, 2]	Ῥαθύμῳ τῷ γράφοντι τὰ προσπίπτοντα	καὶ	Βεελζέμῳ καὶ Σεμελίῳ γραμματεῖ καὶ
[11, 5]	ἀφιερωθησομένης, συνῆλθον ἐκ τῆς Ἰουδαικῆς	καὶ	Βενιαμίτιδος ἐν τρισὶν ἡμέραις εἰκάδι
[11, 3]	γεγονότων ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς	καὶ	Βενιαμίτιδος ἦν μυριάδες τετρακόσιαι ἑξηκονταδύο
[11, 1]	δύο φυλῶν ἄρχοντες τῆς Ἰούδα	καὶ	Βενιαμίτιδος οἵ τε Λευῖται καὶ
[11, 6]	παροξυνθεὶς εἶπεν, ὦ κάκιστε πάντων,	καὶ	βιάζεσθαί μου τὴν γυναῖκα ἐπιχειρεῖς;
[11, 3]	εὑρίσκω τὸν οἶνον ὑπερκρατοῦντα πάντων	καὶ	βιαιότατον. (Ὡς δὲ ὁ πρῶτος
[11, 2]	καὶ βασιλεῖς αὐτῶν ἔγνωμεν δυνατοὺς	καὶ	βιαίους φορολογήσαντας κοίλην Συρίαν καὶ
[11, 6]	νόμοις χρωμένους ζῆν μετ' εἰρήνης	καὶ	βοηθεῖν αὐτοῖς, ὅπως τοὺς ἐν
[11, 4]	τοῖς ἐπάρχοις καὶ Σαμαρειτῶν Σαδράκῃ	καὶ	Βουήδωνι καὶ τοῖς λοιποῖς συνδούλοις
[11, 4]	ὑπομνήμασιν εὗρον τοῖς Κύρου ἀπέσταλκα	καὶ	βούλομαι γίνεσθαι πάντα, καθὼς ἐν
[11, 3]	βασιλεὺς ἐλθὼν ἐπὶ τὴν κοίτην	καὶ	βραχὺ τῆς νυκτὸς ἀναπαυσάμενος ἔξυπνος
[11, 6]	ἔρωτα νομίμως αὐτὴν ἄγεται γυναῖκα	καὶ	γάμους αὐτῇ ποιεῖται δωδεκάτῳ μηνὶ
[11, 6]	τῇ βασιλίσσῃ. Μαρδοχαῖον δὲ προσκαλεσάμενος,	καὶ	γὰρ ἐδήλωσεν αὐτῷ τὴν πρὸς
[11, 6]	τοῦτο, προσκαλεσαμένη τὸν εὐνοῦχον Ἀχράθεον,	καὶ	γὰρ ἔτυχεν αὐτῇ παρών, ἀπέστειλεν
[11, 6]	Ἰσραηλίτας ἐξελέσθαι τῆς μελλούσης συμφορᾶς·	καὶ	γὰρ πρὸ ὀφθαλμῶν αὐτὴν εἶχον
[11, 8]	ἀρχιερωσύνην οἰόμενος ἕξειν Δαρείου δόντος·	καὶ	γὰρ συνέβαινεν τὸν Σαναβαλλέτην ἤδη
[11, 3]	ὃ μὴ παρ' αὐτῶν ἔχομεν·	καὶ	γὰρ τὰς ἐσθῆτας αὗται ὑφαίνουσιν
[11, 6]	ἀλλὰ καὶ παρὰ τῆς βασιλίσσης·	καὶ	γὰρ τήμερον ὡς δειπνήσειεν παρ'
[11, 6]	ἀκίνδυνον αὐτοῖς ἐκ τούτου πραγματεύσασθαι.	Καὶ	γὰρ τοῦ δωδεκάτου μηνὸς τῇ
[11, 1]	τὸ τῶν Ἰσραηλιτῶν ἔθνος προσκυνεῖ.	Καὶ	γὰρ τοὐμὸν προεῖπεν ὄνομα διὰ
[11, 6]	δὲ αὐτοῦ διέγνω πᾶν ἀφανίσαι·	καὶ	γὰρ φύσει τοῖς Ἰουδαίοις ἀπηχθάνετο,
[11, 5]	ἱεροψάλταις καὶ θυρωροῖς καὶ ἱεροδούλοις	καὶ	γραμματεῦσιν τοῦ ἱεροῦ μήτε φόρους
[11, 2]	ὢν κινεῖται πρὸς τὰ δεδηλωμένα	καὶ	γράφει τάδε λέγων· βασιλεὺς Καμβύσης
[11, 8]	ληφθέντων αἰχμαλώτων αὐτοῦ τῆς μητρὸς	καὶ	γυναικὸς καὶ τῶν τέκνων ἔφυγεν
[11, 4]	κρατεῖν οὐ δυνάμενοι μέχρι θρήνων	καὶ	δακρύων προήγοντο. Ὁ δὲ λαὸς
[11, 3]	τῆς τῶν Ἰουδαίων ἀποκαταστάσεως, ταῦτα	καὶ	Δαρεῖος διετάξατο. (Τυχὼν οὖν τούτων
[11, 4]	καὶ μετὰ βουλήσεως Κύρου τε	καὶ	Δαρείου τῶν βασιλέων, ᾠκοδομήθη δὲ
[11, 4]	αἰχμαλωσίας Ἰουδαίων ἐν τοῖς Κύρου	καὶ	Δαρείου χρόνοις ἐν τούτοις ὑπῆρχεν.
[11, 4]	ἐβασιλεύοντο ἀπὸ Σαούλου πρῶτον ἀρξάμενοι	καὶ	Δαυίδου ἐπὶ ἔτη πεντακόσια τριακονταδύο
[11, 4]	ἔγραψαν. Τῶν δὲ Ἰουδαίων κατεπτηχότων	καὶ	δεδιότων μὴ μεταδόξῃ τῷ βασιλεῖ
[11, 8]	τοῦτ' ἀκούσας ἦν ἐν ἀγωνίᾳ	καὶ	δέει, πῶς ἀπαντήσει τοῖς Μακεδόσιν
[11, 5]	εἰκοστὸν ἔτος ἤδη βασιλεύοντος Ξέρξου,	καὶ	δείξας τῷ θεῷ τὰς ἐπιστολὰς
[11, 6]	τοῦ θεοῦ τὴν διάνοιαν μετέβαλεν	καὶ	δείσας περὶ τῇ γυναικί, μὴ
[11, 6]	βασίλισσα Μαρδοχαίῳ τὴν Ἀμάνου κτῆσιν	καὶ	δεῖται τοῦ βασιλέως ἀπαλλάξαι τοῦ
[11, 1]	Ἡσαίας κατέλιπεν πρὸ ἐτῶν διακοσίων	καὶ	δέκα· οὗτος γὰρ ἐν ἀπορρήτῳ
[11, 4]	πάσχα προσαγορευομένην θυσίαν τῇ τετράδι	καὶ	δεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς ἐπιτελέσαντες
[11, 6]	δὲ πάλιν συστραφέντες τῇ τετράδι	καὶ	δεκάτῃ τοῦ Δύστρου μηνὸς ἀπέκτειναν
[11, 6]	τοῦτο γενέσθαι βούλομαι τῇ τετράδι	καὶ	δεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου μηνὸς τοῦ
[11, 6]	ἐν Σούσοις Ἰουδαῖοι τὴν τετράδα	καὶ	δεκάτην καὶ τὴν ἐχομένην τοῦ
[11, 8]	Ταῦτ' εἰπὼν πρὸς τὸν Παρμενίωνα	καὶ	δεξιωσάμενος τὸν ἀρχιερέα τῶν Ἰουδαίων
[11, 3]	τοῦ βασιλέως τῇ τοῦ ὀρφανοῦ	καὶ	δεομένου κηδεμόνος ὁμοίαν τίθησιν, καὶ
[11, 8]	τόπων ἔλεγεν αὐτῷ παραδιδόναι τούτους	καὶ	δεσπότην αὐτὸν ἡδέως ἔχειν ἀντὶ
[11, 6]	τὸ εὐχάριστον ἐξ ἀνθρώπων ἀναιροῦντες,	καὶ	δι' ἀπειροκαλίαν τῶν οὐκ ἐξ
[11, 6]	δὲ καὶ λίθου πολυτελοῦς, φοβερώτερον	καὶ	δι' αὐτὰ μᾶλλον θεασαμένη καί
[11, 3]	πονοῦντες καὶ πᾶσαν ταλαιπωρίαν ὑπομένοντες	καὶ	διὰ γῆς καὶ διὰ θαλάττης,
[11, 3]	ταλαιπωρίαν ὑπομένοντες καὶ διὰ γῆς	καὶ	διὰ θαλάττης, ὅταν ἡμῖν ἐκ
[11, 7]	τὸν ἀδελφὸν ὥστ' αὐτὸν ἀνελεῖν	καὶ	διὰ τὴν ὀργὴν τηλικοῦτο ἀσέβημα
[11, 5]	καὶ Ἰσάκου καὶ Ἰακώβου παραμένοντα	καὶ	διὰ τῆς ἐκείνων δικαιοσύνης οὐκ
[11, 5]	χρηστότητος ἐκεῖνον αἴτιον ὁμολογῶν γεγενῆσθαι,	καὶ	διὰ τοῦτο τὴν πᾶσαν αὐτοῦ
[11, 8]	παῖς αὐτοῦ τὴν βασιλείαν Ἀλέξανδρος	καὶ	διαβὰς τὸν Ἑλλήσποντον, νικᾷ μὲν
[11, 6]	παραλογισάμενοι τοὺς κρατοῦντας ψευδέσιν αἰτίαις	καὶ	διαβολαῖς ἔπεισαν κατὰ μηδὲν ἀδικούντων
[11, 6]	τι κἀκείνου προσιδόντος αὐτὴν ἀπηνέστερον	καὶ	διακεκαυμένῳ ὑπὸ τῆς ὀργῆς τῷ
[11, 3]	παθῶν μεταβολῇ κολακεύοντα τὴν γυναῖκα	καὶ	διαλλάττοντα ἐκ τοῦ σφόδρα ταπεινὸν
[11, 5]	τοὺς ἄρχοντας μετρῆσαι τὸ τεῖχος	καὶ	διανεῖμαι τὴν ἐργασίαν αὐτοῦ τῷ
[11, 5]	ἡμέρας μὲν κατατρεχόντων τὴν χώραν	καὶ	διαρπαζόντων, τῆς δὲ νυκτὸς κακῶς
[11, 8]	καὶ τοῦ πολιτικοῦ πλήθους, ἱεροπρεπῆ	καὶ	διαφέρουσαν τῶν ἄλλων ἐθνῶν ποιούμενος
[11, 8]	δὲ ἀρχιερέα ἐν τῇ ὑακινθίνῳ	καὶ	διαχρύσῳ στολῇ καὶ ἐπὶ τῆς
[11, 8]	ἐπὶ τὸν τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερέα	καὶ	διδάξειν πάντας, πρὸς τίνας δὴ
[11, 8]	Ἰουδαίοις ἔδωκα, ὑποστρέψας μέντοι γε	καὶ	διδαχθεὶς ὑφ' ὑμῶν ἀκριβέστερον ποιήσω
[11, 2]	εἰς Ἱεροσόλυμα πλῆθος ἐπαγόμενοι πολύ,	καὶ	διεκώλυσαν οἰκοδομεῖν τοὺς Ἰουδαίους τὴν
[11, 5]	κοίλῃ> Συρίᾳ νεμόμενοι χαλεπῶς ἔφερον	καὶ	διετέλουν ἐπιβουλὰς αὐτοῖς συντιθέντες τὴν
[11, 8]	οἱ λοιποὶ τοῦτο ποιήσαντος κατεπλάγησαν	καὶ	διεφθάρθαι τῷ βασιλεῖ τὴν διάνοιαν
[11, 5]	θεῷ ὑπὲρ τῆς τούτων οἰκοδομίας	καὶ	διῆγον ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ εὐωχούμενοι.
[11, 5]	δὲ ἐγένετο χρηστὸς τὴν φύσιν	καὶ	δίκαιος καὶ περὶ τοὺς ὁμοεθνεῖς
[11, 3]	τοῦ θεοῦ, ἀληθινὸς δέ ἐστιν	καὶ	δίκαιος οὗτος, ἀπὸ τῆς αὐτῆς
[11, 6]	θαυμάζειν καὶ τὴν σοφίαν αὐτοῦ	καὶ	δικαιοσύνην καταμανθάνειν, μὴ μόνον τὴν
[11, 6]	γένοιτο. Τοῦ δὲ διὰ σωφροσύνην	καὶ	δικαιοσύνην παρ' ἐμοὶ τὴν πρώτην
[11, 5]	θεοῦ τῶν βουληθέντων διὰ χρηστότητα	καὶ	δικαιοσύνην. Χρόνῳ δὲ ὕστερον προσελθόντων
[11, 1]	εἰς Ἱεροσόλυμα μυριάδες ἦσαν τέσσαρες	καὶ	δισχίλιοι τετρακόσιοι ἑξήκοντα δύο. ~(Βαλλομένων
[11, 3]	ἀνθρώπους καὶ κατὰ τῶν φιλτάτων	καὶ	δοκεῖν ποιεῖ πάντων ἀλλοτριωτάτους. Καὶ
[11, 4]	ἐστιν ἀτελής. Εἰ τοίνυν βούλεσθε	καὶ	δοκιμάζετε, γράψατε ταῦτα Δαρείῳ, ὅπως
[11, 5]	καὶ ἐν Βαβυλῶνι δίκαιος ἀνὴρ	καὶ	δόξης ἀπολαύων ἀγαθῆς παρὰ τῷ
[11, 6]	κεκυρωμένα, ἔδοξε τὴν Ἄστην ἐκβαλεῖν	καὶ	δοῦναι τὴν ἐκείνης τιμὴν ἑτέρᾳ
[11, 8]	ἑπτὰ τῇ Τύρου πολιορκίᾳ διεληλυθότων	καὶ	δύο τῇ Γάζης ὁ μὲν
[11, 5]	Ἰσραηλιτῶν κατὰ χώραν ἔμεινεν· διὸ	καὶ	δύο φυλὰς εἶναι συμβέβηκεν ἐπί
[11, 6]	ἔθεσι καὶ τὴν μοναρχίαν μισοῦν	καὶ	δύσνουν τοῖς ἡμετέροις πράγμασι, κελεύω
[11, 3]	καὶ ὀκτακισχίλιοι, Λευῖται δὲ τέσσαρες	καὶ	ἑβδομήκοντα, γυναικῶν δὲ ἀναμὶξ καὶ
[11, 6]	Ἰνδικῆς ἕως τῆς Αἰθιοπίας ἑπτὰ	καὶ	εἴκοσι καὶ ἑκατὸν σατραπειῶν ἄρχουσι
[11, 3]	δὲ ὡς πεντακόσιοι καὶ πέντε	καὶ	εἴκοσι. Τὸ δὲ τῶν θεραπόντων
[11, 6]	ἄχρι Αἰθιοπίας τῶν σατραπειῶν ἑκατὸν	καὶ	εἰκοσιεπτὰ οὐσῶν ἄρχοντας, τῷ τρίτῳ
[11, 5]	παραλαβὼν ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα πέμπτον	καὶ	εἰκοστὸν ἔτος ἤδη βασιλεύοντος Ξέρξου,
[11, 5]	Ἱεροσολύμοις ἀνῳκοδομήθη τὸ τεῖχος, ὀγδόῳ	καὶ	εἰκοστῷ τῆς Ξέρξου βασιλείας ἔτει
[11, 8]	δ' ἀρχιερέως τῷ λαῷ συναγανακτοῦντος	καὶ	εἴργοντος τὸν ἀδελφὸν τοῦ βωμοῦ,
[11, 1]	εἴκοσιν μυριάδας καὶ πεντακισχιλίας πεντακοσίας	καὶ	εἰς σεμίδαλιν πυρῶν ἀρτάβας δισμυρίας
[11, 8]	τῇ κοινωνίᾳ προσήκειν αὐτοῖς λέγοντες	καὶ	ἐκ τῶν Ἰωσήπου γενεαλογοῦντες αὑτοὺς
[11, 6]	τῆς Αἰθιοπίας ἑπτὰ καὶ εἴκοσι	καὶ	ἑκατὸν σατραπειῶν ἄρχουσι τάδε γράφει.
[11, 4]	ἄρνας καὶ ἐρίφους καὶ σεμίδαλιν	καὶ	ἔλαιον καὶ οἶνον καὶ τἆλλα,
[11, 1]	εἰθισμένην τιμὴν κτηνῶν καὶ οἴνου	καὶ	ἐλαίου δραχμὰς εἴκοσιν μυριάδας καὶ
[11, 5]	παῖς Ἰωάκειμος ὄνομα. Ὑπῆρχεν δὲ	καὶ	ἐν Βαβυλῶνι δίκαιος ἀνὴρ καὶ
[11, 3]	δώσειν ὑπισχνεῖται νικητήριον πορφύραν ἐνδύσασθαι	καὶ	ἐν ἐκπώμασιν χρυσοῖς πίνειν καὶ
[11, 6]	ἡμέραν ἐγίνοντο· ἐσπεύδετο δὲ τοῦτο	καὶ	ἐν τῇ Σούσῃ. Ὁ μὲν
[11, 1]	μὲν ξεστοῦ τρεῖς ποιησάμενοι δόμους	καὶ	ἕνα ξύλινον ἐγχώριον, ὁμοίως δὲ
[11, 5]	ὡς πολλοὺς ἐκ τῆς χώρας	καὶ	ἐξ αὐτῶν τῶν Ἱεροσολύμων αἰχμαλώτους
[11, 4]	παραγενόμενος εὐθὺς τοὺς θεμελίους κατεβάλετο,	καὶ	ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου κατασκευαζόμενος
[11, 6]	παρήγγειλεν ἀνεῖσθαι τῶν ἔργων ἀφιεμένους	καὶ	ἑορτάζειν ὑπὲρ τῆς βασιλείας αὐτοῦ
[11, 6]	Ἰουδαίοις ταύτας παραφυλάσσειν τὰς ἡμέρας	καὶ	ἑορτὴν ἄγειν αὐτὰς καὶ τοῖς
[11, 5]	δὲ ἀναβῆναι εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα	καὶ	ἐπαγαγέσθαι τινὰς τῶν ἐν Βαβυλῶνι
[11, 5]	Πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα καλὰ	καὶ	ἐπαίνων ἄξια φιλοτιμησάμενος ὁ Νεεμίας
[11, 6]	πίστιν τετυχηκότα δωρεᾶς μηνύων ἦλθεν	καὶ	ἐπὶ Γαβαταῖον καὶ Θεοδέστην τοὺς
[11, 8]	τῇ ὑακινθίνῳ καὶ διαχρύσῳ στολῇ	καὶ	ἐπὶ τῆς κεφαλῆς ἔχοντα τὴν
[11, 3]	καὶ ἐν ἐκπώμασιν χρυσοῖς πίνειν	καὶ	ἐπὶ χρυσίου καθεύδειν καὶ ἅρμα
[11, 6]	διετέλει, καὶ περιτίθεται τὸ περιαυχένιον,	καὶ	ἐπιβὰς ἐπὶ τὸν ἵππον ἐν
[11, 2]	οἰκοδομοῦσιν καὶ τὰς ἀγορὰς αὐτῆς	καὶ	ἐπισκευάζουσιν τὰ τείχη καὶ ναὸν
[11, 1]	τὸν ναὸν ἀποθησομένοις. Πέμπει δὲ	καὶ	ἐπιστολὴν πρὸς τοὺς ἐν Συρίᾳ
[11, 4]	ταύρους καὶ κριοὺς καὶ ἄρνας	καὶ	ἐρίφους καὶ σεμίδαλιν καὶ ἔλαιον
[11, 6]	ἤδη καὶ προσεδόκων. ἱκέτευε δὲ	καὶ	Ἐσθήρα τὸν θεὸν τῷ πατρίῳ
[11, 6]	ἐμαυτὸν παρασχὼν καὶ προνοησάμενος εἰρήνης	καὶ	εὐνομίας αὐτοῖς, ἐζήτουν πῶς εἰς
[11, 4]	ὑπομνήμασιν ζητηθῆναι τὰ περὶ τούτων.	Καὶ	εὑρέθη ἐν Ἐκβατάνοις τῇ βάρει
[11, 2]	τὰ τῶν προγόνων μου βιβλία,	καὶ	εὑρέθη ἡ πόλις ἐχθρὰ βασιλεῦσιν
[11, 4]	δύο προφῆται παρ' αὐτοῖς Ἀγγαῖος	καὶ	Ζαχαρίας θαρρεῖν αὐτοὺς παρώρμων καὶ
[11, 4]	κατασκευὴ τοῦ ναοῦ προφητευόντων Ἀγγαίου	καὶ	Ζαχαρίου κατὰ πρόσταγμα τοῦ θεοῦ
[11, 4]	υἱοὺς αὐτοῦ καὶ τοὺς ἀδελφοὺς	καὶ	Ζοδμοῆλον τὸν ἀδελφὸν Ἰούδα τοῦ
[11, 1]	μου καὶ τὸν γαζοφύλακα Μιθριδάτην	καὶ	Ζοροβάβηλον τὸν ἄρχοντα τῶν Ἰουδαίων,
[11, 4]	περιπέμψαντες ὅ τε ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς	καὶ	Ζοροβάβηλος ὁ ἄρχων τοὺς ἀπὸ
[11, 1]	ἔπεμψα παραδοὺς Μιθριδάτῃ τῷ γαζοφύλακι	καὶ	Ζοροβαβήλῳ τῷ ἄρχοντι τῶν Ἰουδαίων,
[11, 6]	τοῦτον Μαρδοχαίῳ δίδωσι. Δωρεῖται δὲ	καὶ	ἡ βασίλισσα Μαρδοχαίῳ τὴν Ἀμάνου
[11, 1]	τὰς οὐσίας αὐτῶν εἶναι βασιλικάς.	καὶ	ἡ μὲν ἐπιστολὴ ταῦτα ἐδήλου·
[11, 4]	καὶ Περσῶν εὐχόμενοι τῷ θεῷ.	καὶ	ἡ μὲν ἐπιστολὴ ταῦτα περιεῖχεν.
[11, 5]	πῶς αὐτῶν ἔχει τὸ πλῆθος	καὶ	ἡ μητρόπολις Ἱεροσόλυμα, πάλιν ἤρξατο
[11, 5]	ἐκείνους τοὺς τόπους αὐτοί τε	καὶ	ἡ χώρα τὴν προσηγορίαν αὐτοῖς
[11, 3]	ἀλλήλους δὲ ἀφορώντων τῶν σατραπῶν	καὶ	ἡγεμόνων περὶ τῆς ἀληθείας ἤρξατο
[11, 4]	δούλοις τοῦ θεοῦ Ἰουδαίοις τε	καὶ	ἡγεμόσιν αὐτῶν ἐπιτρέψουσιν οἰκοδομηθῆναι τὸν
[11, 5]	τὸ δεῖπνον ὁ βασιλεὺς διεχύθη	καὶ	ἡδίων αὑτοῦ γενόμενος ἀπέβλεψεν εἰς
[11, 3]	Ἔτι ὁ μὲν τρυφῆς ἁπάσης	καὶ	ἡδονῆς ἀναπιμπλάμενος καθεύδει, φυλάσσεται δὲ
[11, 4]	Ἰουδαίων καὶ τῶν γερόντων ἄρχουσιν.	Καὶ	ἠνύετο κατὰ πολλὴν σπουδὴν ἡ
[11, 6]	κατασπαζόμενός τε καὶ προσομιλῶν ἡδέως	καὶ	θαρρεῖν παρακαλῶν καὶ μηδὲν ὑποπτεύειν
[11, 1]	Ταῦτ' οὖν ἀναγνόντα τὸν Κῦρον	καὶ	θαυμάσαντα τὸ θεῖον ὁρμή τις
[11, 6]	λίθου πολυτελοῦς εἰς τέρψιν ἅμα	καὶ	θέαν πεποιημένοις. Προσέταττεν δὲ καὶ
[11, 6]	μηνύων ἦλθεν καὶ ἐπὶ Γαβαταῖον	καὶ	Θεοδέστην τοὺς ἐπιβουλεύσαντας εὐνούχους τῷ
[11, 6]	ὕστερον ἐπιβουλευσάντων τῷ βασιλεῖ Βαγαθώου	καὶ	Θεοδοσίτου Βαρνάβαζος τῶν εὐνούχων οἰκέτης
[11, 5]	ἱερεῦσιν καὶ Λευίταις καὶ ἱεροψάλταις	καὶ	θυρωροῖς καὶ ἱεροδούλοις καὶ γραμματεῦσιν
[11, 5]	Ἔζδραν ἀφικνοῦνται ἱερέων καὶ Λευιτῶν	καὶ	θυρωρῶν καὶ ἱεροψαλτῶν καὶ ἱεροδούλων
[11, 8]	Παραγγείλας οὖν ἱκεσίαν τῷ λαῷ	καὶ	θυσίαν τῷ θεῷ μετ' αὐτοῦ
[11, 5]	ποιούμενοι πλείονα λόγον εὐθὺς ἐξέβαλον	καὶ	θυσίας ἐξευμενίζοντες τὸν θεὸν ἐπήνεγκαν
[11, 1]	ἕνα ξύλινον ἐγχώριον, ὁμοίως δὲ	καὶ	θυσιαστήριον, ἐφ' οὗ θύσουσιν τῷ
[11, 5]	τῶν πατέρων Ἀβράμου καὶ Ἰσάκου	καὶ	Ἰακώβου παραμένοντα καὶ διὰ τῆς
[11, 8]	ᾠκοδόμησεν ὁ Σαναβαλλέτης τὸν ναὸν	καὶ	ἱερέα τὸν Μανασσῆ κατέστησεν, μέγιστον
[11, 3]	ἐν ταῖς γενεαλογίαις τῶν Λευιτῶν	καὶ	ἱερέων εὑρέθησαν· ἦσαν δὲ ὡς
[11, 4]	πλήθους χαρὰν ἡ τῶν πρεσβυτέρων	καὶ	ἱερέων ἐφ' οἷς ἐδόκουν ἐλαττοῦσθαι
[11, 5]	Λευίταις καὶ ἱεροψάλταις καὶ θυρωροῖς	καὶ	ἱεροδούλοις καὶ γραμματεῦσιν τοῦ ἱεροῦ
[11, 5]	Λευιτῶν καὶ θυρωρῶν καὶ ἱεροψαλτῶν	καὶ	ἱεροδούλων πολλοὶ τὸν ἀριθμόν. Συναγαγὼν
[11, 5]	ὅπως τοῖς ἱερεῦσιν καὶ Λευίταις	καὶ	ἱεροψάλταις καὶ θυρωροῖς καὶ ἱεροδούλοις
[11, 5]	ἱερέων καὶ Λευιτῶν καὶ θυρωρῶν	καὶ	ἱεροψαλτῶν καὶ ἱεροδούλων πολλοὶ τὸν
[11, 4]	τὸ ἱερόν, προσίασιν τῷ Ζοροβαβήλῳ	καὶ	Ἰησοῦ καὶ τοῖς ἡγουμένοις τῶν
[11, 4]	τοὺς εἰκοστὸν ἔτος ἤδη γεγονότας	καὶ	Ἰησοῦν καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ
[11, 4]	πεντακοσίοις διήγαγον μετὰ Μωυσῆν ἀποθανόντα	καὶ	Ἰησοῦν τὸν στρατηγόν. Καὶ τὰ
[11, 4]	αὐτῶν ποιησαμένων τοὺς λόγους Ζοροβάβηλος	καὶ	Ἰησοῦς ὁ ἀρχιερεὺς καὶ οἱ
[11, 3]	γεγονὼς ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς,	καὶ	Ἰησοῦς υἱὸς Ἰωσεδέκου τοῦ ἀρχιερέως.
[11, 5]	ἴστε μνήμῃ τῶν πατέρων Ἀβράμου	καὶ	Ἰσάκου καὶ Ἰακώβου παραμένοντα καὶ
[11, 5]	τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευιτῶν	καὶ	Ἰσραηλιτῶν ἀποπέμψασθαι τὰς γυναῖκας καὶ
[11, 8]	πρεσβύτερον εἶναι. Πολλῶν δὲ ἱερέων	καὶ	Ἰσραηλιτῶν τοιούτοις γάμοις ἐπιπεπλεγμένων κατεῖχεν
[11, 3]	ἔχουσιν· οἱ δὲ τοῦ κρατίστου	καὶ	ἰσχυροτάτου ζῴου δεσπόζοντες ἀνυπέρβλητοι τὴν
[11, 5]	Ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν	καὶ	Ἰωακείμου τοῦ ἀρχιερέως ἀποθανόντος παῖς
[11, 3]	τοπάρχας τῆς Περσίδος καὶ Μηδικῆς	καὶ	καθίσας ἐν ᾧ χρηματίζειν εἰώθει,
[11, 1]	τὴν συμφορὰν ἐκείνων τῶν ταλαιπώρων,	καὶ	καθὼς προεῖπεν αὐτοῖς διὰ Ἱερεμίου
[11, 1]	καὶ φιλοτιμία ποιῆσαι τὰ γεγραμμένα,	καὶ	καλέσας τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν ἐν
[11, 6]	ὡς γὰρ εἶδόν σε μέγαν	καὶ	καλὸν καὶ φοβερόν, εὐθὺς ὑπεχώρει
[11, 3]	ναοῦ προσέταξεν κλήρους γῆς δοθῆναι	καὶ	κατὰ ἕκαστον ἔτος ὡρισμένον τι
[11, 8]	συστρατεύειν τοῖς πατρίοις ἔθεσιν ἐμμένοντες	καὶ	κατὰ ταῦτα ζῶντες, ἑτοίμως ἔχειν
[11, 6]	κατακειμένων ἕκαστος φιλοφρονεῖσθαι. Διαπέμψας δὲ	καὶ	κατὰ τὴν χώραν παρήγγειλεν ἀνεῖσθαι
[11, 8]	ἀρχιερωσύνην οὗτος τετίμηται· τοῦτον γὰρ	καὶ	κατὰ τοὺς ὕπνους εἶδον ἐν
[11, 3]	μνήμην· ὁπλίζει γὰρ τοὺς ἀνθρώπους	καὶ	κατὰ τῶν φιλτάτων καὶ δοκεῖν
[11, 8]	ὑπ' αὐτοῦ πρὸς Ἀλέξανδρον ἧκεν	καὶ	καταλαβὼν αὐτὸν ἀρχόμενον τῆς Τύρου
[11, 3]	ἀλλοτριωτάτους. Καὶ ὅταν νήψαντες τύχωσιν	καὶ	καταλίπῃ διὰ τῆς νυκτὸς αὐτοὺς
[11, 6]	γὰρ τὴν βασιλείαν ὁ Ἀρταξέρξης	καὶ	καταστήσας ἀπὸ Ἰνδίας ἄχρι Αἰθιοπίας
[11, 3]	μετὰ χαρᾶς καὶ τρυφῆς, ψαλλόμενοι	καὶ	καταυλούμενοι καὶ περιψοφούμενοι τοῖς κυμβάλοις.
[11, 5]	ἐπιστάμενος μὲν τολμηρῶς δὲ παρακούων	καὶ	καταφρονῶν. Κολασθήσονται δ' ἤτοι θανάτῳ
[11, 6]	τὴν ἐσθῆτα καὶ σάκκον ἐνδυσάμενος	καὶ	καταχεάμενος σποδιὰν διὰ τῆς πόλεως
[11, 6]	εὐθὺς ὑπεχώρει μου τὸ πνεῦμα	καὶ	κατελειπόμην ὑπὸ τῆς ψυχῆς. μόλις
[11, 6]	ὄψεις τετολμημένων, ὡς διαβολαῖς μὲν	καὶ	κατηγορίαις μὴ προσέχειν ἔτι τοῦ
[11, 4]	δὲ τῶν Σαμαρειτῶν αὐτῷ γραψάντων	καὶ	κατηγορούντων διὰ τῆς ἐπιστολῆς τῶν
[11, 4]	εἰς τὴν βασιλικὴν καταταγῆναι κτῆσιν.	Καὶ	κατηύξατο πρὸς τούτοις τῷ θεῷ,
[11, 8]	χρήματα καὶ χώραν εἰς γεωργίαν	καὶ	κατοίκησιν ἀπομερίζοντος καὶ παντὶ τρόπῳ
[11, 8]	κειμένην πρὸς τῷ Γαριζεὶν ὄρει	καὶ	κατῳκημένην ὑπὸ τῶν ἀποστατῶν τοῦ
[11, 3]	συνετῷ· συγκαθεσθήσῃ δέ μοι, φησίν,	καὶ	κεκλήσῃ συγγενὴς ἐμός. ταῦτ' εἰπόντος
[11, 6]	ἢ τῇ κατὰ Μαρδοχαίου νενοημένῃ,	καὶ	κελεύει παραχρῆμα αὐτὸν ἐξ ἐκείνου
[11, 3]	Ὃ δ' ἂν οὗτος εἴπῃ	καὶ	κελεύσῃ τοῦτο ἐξ ἀνάγκης οὐδὲν
[11, 5]	ποιεῖν τὰ πρόσφορα τῇ ἑορτῇ	καὶ	κεχαρισμένα, καὶ τὴν μετάνοιαν καὶ
[11, 6]	περιῄει τὴν πόλιν Ἀμάνου προάγοντος	καὶ	κηρύσσοντος, ὅτι τοῦτ' ἔσται παρὰ
[11, 3]	χρυσίου καθεύδειν καὶ ἅρμα χρυσοχάλινον	καὶ	κίδαριν βύσσινον καὶ περιαυχένιον χρύσεον,
[11, 3]	ἂν εἶεν. Ἀμέλει πολέμους ἐπιτάττοντες	καὶ	κινδύνους τοῖς ἀρχομένοις ἀκούονται, καὶ
[11, 4]	αὐτοῖς ἐπιτραπῆναι συγκατασκευάσαι τὸν ναὸν	καὶ	κοινωνῆσαι τῆς οἰκοδομίας· σεβόμεθα γὰρ
[11, 6]	ὅσα τις αὐτὸς οἶδεν πεπραγμένα,	καὶ	κολάζειν μὲν ἂν ᾖ τοιαῦτα,
[11, 4]	εἰσαγομένων, τοῖς τε Σιδωνίοις ἡδὺ	καὶ	κοῦφον ἦν τά τε κέδρινα
[11, 4]	Ἰουδαίοις εἰς θυσίας λόγον ταύρους	καὶ	κριοὺς καὶ ἄρνας καὶ ἐρίφους
[11, 3]	καὶ κτείνεσθαι δ' οἱ κελευσθέντες	καὶ	κτείνειν ὑπομένουσιν, ἵνα μὴ τὰ
[11, 3]	τείχη κατασπᾶν καὶ πύργους κελεύουσιν,	καὶ	κτείνεσθαι δ' οἱ κελευσθέντες καὶ
[11, 8]	μιᾷ φωνῇ τὸν Ἀλέξανδρον ἀσπασαμένων	καὶ	κυκλωσαμένων αὐτόν, οἱ μὲν τῆς
[11, 3]	πάτριον γῆν, εἰς δὲ πότον	καὶ	κώμους τραπέντες ἐφ' ἡμέρας ἑπτὰ
[11, 6]	δὲ Μαρδοχαῖος μέγας τε ἦν	καὶ	λαμπρὸς παρὰ τῷ βασιλεῖ καὶ
[11, 5]	ἔθνος ἡμῶν οὕτως ἅρπαγμα πάντων	καὶ	λάφυρον γενόμενον; διατρίβοντος δ' αὐτοῦ
[11, 6]	αὐτοῖς, καλέσαντα κατηγορεῖν τῆς γυναικὸς	καὶ	λέγειν, ὡς ὑβρισθείη πρὸς αὐτῆς·
[11, 8]	βουλόμενον συνοικεῖν αὐτοῦ τῇ θυγατρί,	καὶ	λέγοντος οἰκοδομήσειν ναὸν ὅμοιον ὄντα
[11, 5]	δὲ τὸν θεὸν σπέρμα τι	καὶ	λείψανον ἐκ τῆς τότε συμφορᾶς
[11, 5]	καὶ Λευιτῶν παραβεβήκασι τὴν πολιτείαν	καὶ	λελύκασιν τοὺς πατρίους νόμους ἀλλοεθνεῖς
[11, 4]	προσφέρουσιν θυσίας οἵ τε ἱερεῖς	καὶ	Λευῖται καὶ τὸ ἄλλο τῶν
[11, 4]	κατέδειξε πρῶτος. Οἱ δὲ ἱερεῖς	καὶ	Λευῖται καὶ τῶν πατριῶν οἱ
[11, 5]	τρέφεσθαι διηνεκῶς ἔχοντες οἱ ἱερεῖς	καὶ	Λευῖται μὴ καταλείπωσι τὴν θρησκείαν.
[11, 5]	δὲ λέγω, ὅπως τοῖς ἱερεῦσιν	καὶ	Λευίταις καὶ ἱεροψάλταις καὶ θυρωροῖς
[11, 5]	ὁρῶν ὀλιγανθρωπουμένην τοὺς ἱερεῖς τε	καὶ	Λευίτας παρεκάλεσεν τὴν χώραν ἐκλιπόντας
[11, 5]	Πρὸς δὲ Ἔζδραν ἀφικνοῦνται ἱερέων	καὶ	Λευιτῶν καὶ θυρωρῶν καὶ ἱεροψαλτῶν
[11, 5]	βουλομένους ἐκ τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους	καὶ	Λευιτῶν ὄντων ἐν τῇ ἡμετέρᾳ
[11, 5]	τοῦ πλήθους καὶ τῶν ἱερέων	καὶ	Λευιτῶν παραβεβήκασι τὴν πολιτείαν καὶ
[11, 6]	ποικίλης μὲν ἐσθῆτος, χρυσοῦ δὲ	καὶ	λίθου πολυτελοῦς, φοβερώτερον καὶ δι'
[11, 5]	καὶ κεχαρισμένα, καὶ τὴν μετάνοιαν	καὶ	λύπην τὴν ἐπὶ τοῖς ἔμπροσθεν
[11, 2]	λίαν ἐσπουδακότων, τὰ πέριξ ἔθνη	καὶ	μάλιστα τὸ Χουθαίων, οὓς ἐκ
[11, 8]	Ἰωσήπου γενεαλογοῦντες αὑτοὺς ἐκγόνων Ἐφραίμου	καὶ	Μανασσοῦς. Μετὰ λαμπρότητος οὖν καὶ
[11, 4]	ἐν Σαμαρείᾳ. Ζοροβάβηλος καὶ Ἀνανίας	καὶ	Μαρδοχαῖος Ἰουδαίων πρεσβευταὶ ᾐτιῶντο ὑμᾶς
[11, 6]	κἂν ἀποθανεῖν δέῃ τοῦτο ὑπομενεῖν.	(Καὶ	Μαρδοχαῖος μὲν κατὰ τὰς Ἐσθῆρος
[11, 1]	βούλομαι Κῦρον ἐγὼ πολλῶν ἐθνῶν	καὶ	μεγάλων ἀποδείξας βασιλέα πέμψαι μου
[11, 6]	λοιπὸν προσαγορεύεσθαι καὶ προσκυνούμενον διατελεῖν	καὶ	μεθ' ἡμᾶς τὰ δεύτερα τῆς
[11, 3]	τῇ ἰδίᾳ κεφαλῇ περιτιθείσης ἀνεχόμενον	καὶ	μειδιώσης μὲν μειδιῶντα ὀργιζομένης δὲ
[11, 5]	ἐκλιπόντας μετελθεῖν εἰς τὴν πόλιν	καὶ	μένειν ἐν αὐτῇ κατασκευάσας τὰς
[11, 3]	τε ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται	καὶ	μέρος τι τοῦ παντὸς λαοῦ
[11, 3]	κίδαριν βύσσινον καὶ περιαυχένιον χρύσεον,	καὶ	μετ' αὐτὸν ἕξειν προεδρίαν διὰ
[11, 6]	μοῖραν δόξης καὶ τιμῆς ἔχοντος	καὶ	μετ' ἐμὲ δευτέρου διὰ πίστιν
[11, 8]	αὐτοῖς δώσειν κλήρους γῆς· ὃ	καὶ	μετ' ὀλίγον ἐποίησεν ἐν τῇ
[11, 6]	καὶ τῆς ἀρχῆς Ἐσθῆρα κακούργως	καὶ	μετὰ ἀπάτης πρὸς ἀπώλειαν αἰτησάμενος·
[11, 6]	δ' αὐτῆς καὶ ταῦτα φθεγγομένης	καὶ	μετὰ ἀσθενείας αὐτόν τε ἀγωνία
[11, 4]	Ζαχαρίου κατὰ πρόσταγμα τοῦ θεοῦ	καὶ	μετὰ βουλήσεως Κύρου τε καὶ
[11, 6]	ὑπ' αἰσχύνης πρὸς αὑτὸν παραγίνεται	καὶ	μετὰ δακρύων τῇ γυναικὶ καὶ
[11, 3]	βασιλείας ἔτει Δαρεῖος ὑποδέχεται λαμπρῶς	καὶ	μετὰ πολλῆς παρασκευῆς τούς τε
[11, 6]	δὲ τοῦτο μόνον τοῦ γραμματέως	καὶ	μεταβαίνοντος εἰς ἑτέραν πρᾶξιν ἐπέσχεν
[11, 3]	τῇ τοῦ πλουσίου· μεταποιεῖ γὰρ	καὶ	μεταγεννᾷ τὰς ψυχὰς ἐν αὐταῖς
[11, 3]	ἡμῖν, ἵνα τοῦ κάλλους ἀπολαύσωμεν	καὶ	μεταλάβωμεν. Ἐγκαταλείπομεν δὲ καὶ πατέρας
[11, 6]	ἑπομένη τὸ βαθὺ τοῦ ἐνδύματος	καὶ	μέχρι τῆς γῆς κεχυμένον ἄκροις
[11, 5]	περὶ δὲ τῶν παρῳχημένων ἐδυσφόρουν	καὶ	μέχρι τοῦ δακρύειν προήχθησαν ἐνθυμούμενοι
[11, 5]	τοὺς ἐμοὺς ἐκγόνους, πάντ' ἀξιῶ	καὶ	μέχρι τοῦ πυροῦ κόρων ἑκατὸν
[11, 5]	τῷ λαῷ, ἵν' ὁπλισάμενοι μάχωνται	καὶ	μὴ γυμνοῖς αὐτοῖς ἐπιπέσωσιν. Αὐτὸς
[11, 5]	ἔχοντας ἐκέλευσεν ἀπιέναι πρὸς αὑτοὺς	καὶ	μὴ δακρύειν· εἶναι γὰρ ἑορτὴν
[11, 5]	μὴ δακρύειν· εἶναι γὰρ ἑορτὴν	καὶ	μὴ δεῖν ἐν αὐτῇ κλαίειν·
[11, 6]	τὸν χρόνον τὴν ἑορτὴν ἕνεκα	καὶ	μὴ λήθῃ παραπολέσθαι· μελλήσαντας γὰρ
[11, 2]	ἔδοξεν ἡμῖν γράψαι σοι, βασιλεῦ,	καὶ	μὴ περιιδεῖν, ὅπως ἐπισκέψῃ τὰ
[11, 6]	(Διακείμενος δὲ πρὸς αὐτὴν ἐρωτικῶς	καὶ	μὴ φέρων τὴν διάζευξιν, καταλλαγῆναι
[11, 4]	πρὸς τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ	καὶ	μὴ χορηγοῦντας ἃ προσέταξα ὑμῖν
[11, 4]	καὶ Ζαχαρίας θαρρεῖν αὐτοὺς παρώρμων	καὶ	μηδὲν ἐκ τῶν Περσῶν ὑφορᾶσθαι
[11, 6]	Ἀμάνου δὲ πρὸς τοῦτο καταπλαγέντος	καὶ	μηδὲν ἔτι φθέγξασθαι δυνηθέντος, καὶ
[11, 3]	καὶ τὴν ἀλήθειαν ἰσχυροτάτην ἡγεῖσθαι	καὶ	μηδὲν πρὸς αὐτὴν τὸ ἄδικον
[11, 6]	πάσης ἧς ἐβουλήθην κρατήσας οἰκουμένης	καὶ	μηδὲν ὑπὸ τῆς ἐξουσίας ὑπερήφανον
[11, 6]	προσομιλῶν ἡδέως καὶ θαρρεῖν παρακαλῶν	καὶ	μηδὲν ὑποπτεύειν σκυθρωπόν, ὅτι πρὸς
[11, 5]	παστοφόριον τὸ Ἰωάννου τοῦ Ἐλιασίβου	καὶ	μηδενὸς ὅλως διὰ τὴν λύπην
[11, 8]	ἵνα καὶ τοὺς ἐν Βαβυλῶνι	καὶ	Μηδίᾳ Ἰουδαίους τοῖς ἰδίοις ἐπιτρέψῃ
[11, 4]	ἐκ τῆς Χουθίας ἡμᾶς μετήγαγεν	καὶ	Μηδίας ἐνθάδε. τούτους αὐτῶν ποιησαμένων
[11, 2]	Χουθαίων, οὓς ἐκ τῆς Περσίδος	καὶ	Μηδικῆς ἀγαγὼν Σαλμανασσάρης ὁ τῶν
[11, 3]	σατράπας καὶ τοπάρχας τῆς Περσίδος	καὶ	Μηδικῆς καὶ καθίσας ἐν ᾧ
[11, 3]	τῆς νυκτὸς ἀναπαυσάμενος ἔξυπνος γίνεται,	καὶ	μηκέτι κατακοιμηθῆναι δυνάμενος εἰς ὁμιλίαν
[11, 5]	τὴν ταλαιπωρίαν ἐπὶ ἔτη δύο	καὶ	μῆνας τέσσαρας· ἐν τούτῳ γὰρ
[11, 3]	μεταλάβωμεν. Ἐγκαταλείπομεν δὲ καὶ πατέρας	καὶ	μητέρας> καὶ τὴν θρεψαμένην γῆν,
[11, 4]	ἀναθήματα καὶ σκεύη Ζοροβαβήλῳ παραδοὺς	καὶ	Μιθριδάτῃ τῷ γαζοφύλακι προσέταξεν κομίσαι
[11, 6]	πραγμάτων ἐπιτραπέντες παρὰ τῶν φίλων	καὶ	μῖσος ἴδιον ἔχοντες πρός τινας,
[11, 5]	μου Ἱεροσολύμων, ἐν ᾗ τάφοι	καὶ	μνήματα προγόνων τῶν ἐμῶν εἰσιν,
[11, 4]	αὐτοὺς διεῖπον οἱ προσαγορευόμενοι κριταὶ	καὶ	μόναρχοι, καὶ τοῦτον πολιτευόμενοι τὸν
[11, 5]	τῶν τειχῶν οἰκοδομὴν σπευδομένην Ἀμμανῖται	καὶ	Μωαβῖται καὶ Σαμαρεῖται καὶ πάντες
[11, 2]	Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ καὶ Ἀμμανίτιδι	καὶ	Μωαβίτιδι καὶ Σαμαρείᾳ γράφουσιν ἐπιστολὴν
[11, 2]	αὐτῆς καὶ ἐπισκευάζουσιν τὰ τείχη	καὶ	ναὸν ἀνεγείρουσιν. ἴσθι μέντοι γε
[11, 3]	καὶ ἑβδομήκοντα, γυναικῶν δὲ ἀναμὶξ	καὶ	νηπίων σώματα ἦν τετρακισμύρια ἑπτακόσια
[11, 6]	ἐκεῖ Ἰουδαίους εἰς ἐκκλησίαν συναγαγεῖν	καὶ	νηστεῦσαι πάντων ἀποσχομένους ὑπὲρ αὐτῆς
[11, 6]	ὡς αὑτοῦ θυγατέρα. (Ἔθηκε δὲ	καὶ	νόμον ὁ βασιλεὺς ὥστε μηδένα
[11, 6]	πολλάκις προενόησεν καὶ ἁμαρτόντι συνέγνω,	καὶ	νῦν αὐτὸ ῥύσασθαι τῆς κατηγγελμένης
[11, 2]	πόλιν αὐτῶν, ἣ διὰ τοῦτο	καὶ	νῦν ἠρημώθη. Ἔδοξε δ' ἡμῖν
[11, 6]	αὐτοῦ μηνὸς συναθροισθέντες εὐωχήθησαν. ὅθεν	καὶ	νῦν οἱ ἐν τῇ οἰκουμένῃ
[11, 4]	λιθίνων βία τε ξεστῶν τριῶν	καὶ	ξυλίνου δόμου ἑνὸς ἐγχωρίου. Καὶ
[11, 6]	Σούσῃ. Ὁ μὲν οὖν βασιλεὺς	καὶ	ὁ Ἀμάνης πρὸς εὐωχίαις καὶ
[11, 8]	κατ' ἐκεῖνον ἤδη τὸν καιρὸν	καὶ	ὁ ἀρχιερεὺς Ἰαδδοῦς καὶ τὴν
[11, 4]	τῇ πόλει σφόδρα ὀχυρά, Ζοροβάβηλος	καὶ	ὁ ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς δούλους μὲν
[11, 3]	ἀσθενέστεραι δ' ὅμως καὶ αὗται	καὶ	ὁ βασιλεὺς τῆς ἀληθείας ὑπάρχουσιν.
[11, 3]	ἰσχυρὸς μὲν καὶ ὁ οἶνος	καὶ	ὁ βασιλεύς, ᾧ πάντες ὑπακούουσιν,
[11, 5]	εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, τοῦτο προσέταξα,	καὶ	ὁ βουλόμενος ἀπίτω, καθάπερ ἔδοξέν
[11, 6]	μήτε κληθείη πρὸς τοῦ βασιλέως	καὶ	ὁ εἰσερχόμενος πρὸς αὐτὸν ἄκλητος
[11, 7]	μέντοι θεῖον οὐκ ἠμέλησεν, ἀλλὰ	καὶ	ὁ λαὸς δι' αὐτὴν τὴν
[11, 5]	τοὺς τοιούτους ἀφιέναι τῆς κολάσεως.	(Καὶ	ὁ μὲν ἐπαύσατο τῶν εὐχῶν·
[11, 4]	Ἀμιναδάβου καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ.	Καὶ	ὁ μὲν ναὸς πάσῃ χρησαμένων
[11, 5]	τοὺς οἰκοδομοῦντας ὅπλα περιζωννυμένους ἐργάζεσθαι,	καὶ	ὁ μὲν οἰκοδόμος μάχαιραν εἶχεν
[11, 7]	δι' αὐτὴν τὴν αἰτίαν ἐδουλώθη	καὶ	ὁ ναὸς ἐμιάνθη ὑπὸ Περσῶν.
[11, 3]	ἤρξατο λέγων οὕτως· ἰσχυρὸς μὲν	καὶ	ὁ οἶνος καὶ ὁ βασιλεύς,
[11, 3]	δοκοῦν αὐτῷ περὶ τῶν προκειμένων.	(Καὶ	ὁ πρῶτος ἤρξατο λέγειν τὴν
[11, 5]	ὁ μὲν οἰκοδόμος μάχαιραν εἶχεν	καὶ	ὁ τὴν ὕλην παρακομίζων, θυρεοὺς
[11, 4]	στολαῖς κεκοσμημένοι καὶ οἱ Λευῖται	καὶ	οἱ Ἀσάφου παῖδες ἀναστάντες ὕμνουν
[11, 6]	τῶν σατραπειῶν καὶ οἱ τύραννοι	καὶ	οἱ βασιλεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς
[11, 6]	οἱ τύραννοι καὶ οἱ βασιλεῖς	καὶ	οἱ γραμματεῖς εἶχον ἐν τιμῇ
[11, 6]	ἐχομένην ἑορτάσιμον ἐποίησαν. Ὁμοίως δὲ	καὶ	οἱ ἐν Σούσοις Ἰουδαῖοι τὴν
[11, 1]	καὶ Βενιαμίτιδος οἵ τε Λευῖται	καὶ	οἱ ἱερεῖς εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα.
[11, 3]	τὸν θεὸν ὅ τε ἀρχιερεὺς	καὶ	οἱ ἱερεῖς, ἐκ τῶν ἰδίων
[11, 5]	τὴν οἰκοδομίαν διέλυσε τὴν ἐκκλησίαν.	Καὶ	οἱ Ἰουδαῖοι πρὸς τὸ ἔργον
[11, 4]	Μωυσέως νόμους οἵ τε ἱερεῖς	καὶ	οἱ Λευῖται θυρωροὺς ἐφ' ἑκάστου
[11, 3]	μὲν οὖν οἵ τε ἱερεῖς	καὶ	οἱ Λευῖται καὶ μέρος τι
[11, 4]	ἱερεῖς ταῖς συνήθεσι στολαῖς κεκοσμημένοι	καὶ	οἱ Λευῖται καὶ οἱ Ἀσάφου
[11, 8]	οἱ μὲν τῆς Συρίας βασιλεῖς	καὶ	οἱ λοιποὶ τοῦτο ποιήσαντος κατεπλάγησαν
[11, 5]	Λευῖται μὴ καταλείπωσι τὴν θρησκείαν.	Καὶ	οἱ μὲν ἡδέως ὑπήκουσαν οἷς
[11, 3]	τῶν Ἰουδαίων πλῆθος μετὰ παιδιᾶς.	(Καὶ	οἱ μὲν οὕτως ἀπῄεσαν ἐξ
[11, 4]	βασιλέως διάνοιαν εὐμενῆ κατέστησεν αὐτοῖς.	Καὶ	οἱ μὲν ὑπὲρ τούτων ἐπιδαψιλευόμενοι
[11, 3]	τοῦ πολέμου τῷ βασιλεῖ κομίζουσιν.	Καὶ	οἱ μὴ στρατευόμενοι δὲ ἀλλὰ>
[11, 7]	Χουθαῖος τὸ γένος, ἐξ ὧν	καὶ	οἱ Σαμαρεῖς εἰσιν, εἰδὼς λαμπρὰν
[11, 5]	ταῦτα γὰρ ἐδωρήσατο ὁ βασιλεὺς	καὶ	οἱ σύμβουλοι αὐτοῦ καὶ πάντες
[11, 4]	καὶ τοῦ ἀρχιερέως ὁ Σισίννης	καὶ	οἱ σὺν αὐτῷ τὴν μὲν
[11, 4]	ἐκ τῆς ἐπιστολῆς ὁ Σισίννης	καὶ	οἱ σὺν αὐτῷ τὴν τοῦ
[11, 5]	Ἀλλ' οἵ τε ἡγεμόνες τούτοις	καὶ	οἱ συνοικοῦντες ταῖς ἀλλοφύλοις παραγενέσθωσαν
[11, 2]	γράφων καὶ Σεμέλιος ὁ γραμματεὺς	καὶ	οἱ τῆς βουλῆς τῆς ἐν
[11, 2]	Ῥάθυμος καὶ Σεμέλιος ὁ γραμματεὺς	καὶ	οἱ τούτοις συντεταγμένοι παραχρῆμα ἐπιπηδήσαντες
[11, 6]	Οἱ δὲ ἄρχοντες τῶν σατραπειῶν	καὶ	οἱ τύραννοι καὶ οἱ βασιλεῖς
[11, 4]	Ζοροβάβηλος καὶ Ἰησοῦς ὁ ἀρχιερεὺς	καὶ	οἱ τῶν πατριῶν ἡγεμόνες τῶν
[11, 5]	θεῷ, ἅπερ ηὐξάμην ἐγώ τε	καὶ	οἱ φίλοι· καὶ ἀργύριον καὶ
[11, 1]	λαὸν εἰς τὴν ἰδίαν γῆν	καὶ	οἰκοδομῆσαί μου τὸν ναόν. Ταῦτα
[11, 1]	ἵνα θεμελίους βάλωνται τοῦ ναοῦ	καὶ	οἰκοδομήσωσιν αὐτὸν ὕψος μὲν ἑξήκοντα
[11, 2]	καὶ τοῖς λοιποῖς τοῖς συντασσομένοις	καὶ	οἰκοῦσιν ἐν Σαμαρείᾳ καὶ Φοινίκῃ
[11, 4]	ἐρίφους καὶ σεμίδαλιν καὶ ἔλαιον	καὶ	οἶνον καὶ τἆλλα, ὅσα ἂν
[11, 1]	ἐκ προγόνων εἰθισμένην τιμὴν κτηνῶν	καὶ	οἴνου καὶ ἐλαίου δραχμὰς εἴκοσιν
[11, 3]	Βενιαμίτιδος ἦν μυριάδες τετρακόσιαι ἑξηκονταδύο	καὶ	ὀκτακισχίλιοι, Λευῖται δὲ τέσσαρες καὶ
[11, 3]	τὴν ἰσχὺν τὴν αὐτῶν ἔχουσιν,	καὶ	ὄρη μὲν κατεργάζεσθαι καὶ τείχη
[11, 8]	καὶ ἀγορὰν τῷ στρατεύματι παρασχεῖν	καὶ	ὅσα Δαρείῳ πρότερον ἐτέλουν δῶρα
[11, 5]	δεδομένα σοι ἱερὰ σκεύη ἀναθήσεις	καὶ	ὅσων ἂν ἐπίνοιαν λάβῃς καὶ
[11, 3]	καὶ δοκεῖν ποιεῖ πάντων ἀλλοτριωτάτους.	Καὶ	ὅταν νήψαντες τύχωσιν καὶ καταλίπῃ
[11, 6]	τῷ βασιλεῖ παρὰ τῇ Ἐσθήρᾳ,	καὶ	ὅτι μηδεὶς τοσαύτης ἄλλος τυγχάνει
[11, 5]	ἡμῖν ἐθνῶν δυσμένειαν σαφῶς εἰδότας,	καὶ	ὅτι πρὸς τὴν οἰκοδομίαν, εἰ
[11, 3]	τοῦ πλήθους ὡς ἄριστα εἰπόντος,	καὶ	ὅτι τὸ ἀληθὲς ἰσχὺν ἄτρεπτον
[11, 1]	προεῖπεν ὄνομα διὰ τῶν προφητῶν,	καὶ	ὅτι τὸν ναὸν αὐτοῦ οἰκοδομήσω
[11, 6]	ἀπέκτειναν τῶν ἐναντίων ὡς τριακοσίους,	καὶ	οὐδενὸς τῶν ἐκείνοις ὑπαρχόντων ἥψαντο
[11, 3]	ταύτας ἐπιμελείας καὶ φυλακῆς ἀξιοῦται.	Καὶ	οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἀποζευχθῆναι γυναικῶν,
[11, 8]	οἱ Σικιμῖται προσῆλθον αὐτῷ προσπαραλαβόντες	καὶ	οὓς Σαναβαλλέτης πρὸς αὐτὸν στρατιώτας
[11, 6]	δείσας περὶ τῇ γυναικί, μὴ	καὶ	πάθῃ τι τῶν χειρόνων ὑπὸ
[11, 3]	διήγαγον εὐωχούμενοι καὶ τὴν ἀνάκτησιν	καὶ	παλιγγενεσίαν τῆς πατρίδος ἑορτάζοντες. Ἔπειτα
[11, 5]	συμφορᾶς αὐτῶν καὶ αἰχμαλωσίας περισώσαντα	καὶ	πάλιν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ τὴν
[11, 4]	γαζοφύλακι προσέταξεν κομίσαι εἰς Ἱεροσόλυμα	καὶ	πάλιν εἰς τὸν ἴδιον ἀποκατασταθῆναι
[11, 6]	μέντοι γε βούλομαι καὶ πόλιν	καὶ	πᾶν ἔθνος, ἐὰν τῶν γεγραμμένων
[11, 8]	καὶ τὴν Περσῶν καταλύσειν δύναμιν	καὶ	πάνθ' ὅσα κατὰ νοῦν ἐστί
[11, 4]	βασιλεὺς ἔγραψεν οἰκοδομῆσαι τὸν ναόν,	καὶ	πάνθ' ὅσα μετήγαγεν ἐξ αὐτοῦ
[11, 3]	πέμψαι δὲ καὶ τὰ σκεύη,	καὶ	πάντα, ὅσα Κῦρος πρὸ αὐτοῦ
[11, 3]	καὶ συγκατασκευάζειν αὐτῷ τὴν πόλιν,	καὶ	πάντας ἔγραψεν ἐλευθέρους εἶναι τοὺς
[11, 4]	κατασκευασθέντα ὑπὸ βασιλέως αὐτῶν εὐδαίμονος	καὶ	πάντας ὑπερβάλλοντος ἀρετῇ πολὺν διαμεῖναι
[11, 6]	περικειμένῳ σχῆμα. Τὸ δ' αὐτὸ	καὶ	πάντες ἐποίησαν οἱ ἐν ταῖς
[11, 5]	βασιλεὺς καὶ οἱ σύμβουλοι αὐτοῦ	καὶ	πάντες οἱ ἐν Βαβυλῶνι μένοντες
[11, 8]	γὰρ οὐκ αὐτὸς μόνος ἀλλὰ	καὶ	πάντες οἱ ἐν τῇ Ἀσίᾳ
[11, 5]	Ἀμμανῖται καὶ Μωαβῖται καὶ Σαμαρεῖται	καὶ	πάντες οἱ ἐν τῇ κοίλῃ>
[11, 8]	εἰς γεωργίαν καὶ κατοίκησιν ἀπομερίζοντος	καὶ	παντὶ τρόπῳ τῷ γαμβρῷ συμφιλοκαλοῦντος.
[11, 8]	παρέξειν δύναμιν καὶ τιμὴν ὑπισχνουμένου	καὶ	πάντων ἀποδείξειν ὧν αὐτὸς ἐπῆρχεν
[11, 6]	ποτὸν αὐτοῖς συνεχῶς προσφέροντας, ὡς	καὶ	παρὰ Πέρσαις γίγνεται, ἀλλ' ἐπιτρέπειν
[11, 6]	τοῦ βασιλέως ἀπολαύοι μόνον, ἀλλὰ	καὶ	παρὰ τῆς βασιλίσσης· καὶ γὰρ
[11, 1]	τὰ κτήματα καταλιπεῖν οὐ θέλοντες.	Καὶ	παραγενομένοις αὐτοῖς οἱ τοῦ βασιλέως
[11, 6]	Ἐσθήρας ὁ Ἀμάνης ἤρξατο δεῖσθαι	καὶ	παρακαλεῖν συγγνῶναι τῶν ἡμαρτημένων· συνῆκε
[11, 8]	τοὺς ὕπνους ἀναμνησθεὶς ὄψεώς τε	καὶ	παρακελεύσεως, νομίζω θείᾳ πομπῇ τὴν
[11, 6]	ὅλης τῆς ἡμῖν ὑπηκόου χώρας,	καὶ	παρασκευαζέσθωσαν πάντως εἰς τὴν προγεγραμμένην
[11, 5]	μηνὶ πέμπτῳ τοῦ αὐτοῦ ἔτους.	Καὶ	παραχρῆμα τοῖς γαζοφύλαξιν ὁ Ἔζδρας
[11, 8]	Σαναβαλλέτης πρὸς αὐτὸν στρατιώτας ἀπέστειλεν	καὶ	παρεκάλουν παραγενόμενον εἰς τὴν πόλιν
[11, 6]	αὐτοῦ θεασαμένου πρὸς τιμὴν ἐγένετο.	Καὶ	παρελθὼν πρὸς αὑτὸν τὴν γυναῖκα
[11, 6]	ἀλλόκοτον καὶ τοῖς βασιλεῦσιν ἀνυπότακτον	καὶ	παρηλλαγμένον τοῖς ἔθεσι καὶ τὴν
[11, 6]	δεῖπνον ἔλεγεν. Ὡς δ' ἐπένευσεν	καὶ	παρῆσαν, μεταξὺ πίνων τὴν Ἐσθῆρα
[11, 5]	ὅπως τιμῆς τε αὐτὸν ἀξιώσωσι	καὶ	πᾶσαν παράσχωσιν χορηγίαν εἰς ἅπερ
[11, 3]	τῶν γυναικῶν κατανοήσαιτε· οὐχὶ πονοῦντες	καὶ	πᾶσαν ταλαιπωρίαν ὑπομένοντες καὶ διὰ
[11, 6]	τάδε γράφει. Πολλῶν ἐθνῶν ἄρξας	καὶ	πάσης ἧς ἐβουλήθην κρατήσας οἰκουμένης
[11, 4]	κοινόν, εἰ βούλονται, πρὸς αὐτοὺς	καὶ	πᾶσιν ἀνθρώποις ἀφικνουμένοις εἰς τὸ
[11, 4]	καὶ τὰς θυσίας τῶν σαββάτων	καὶ	πασῶν τῶν ἁγίων ἑορτῶν, οἵ
[11, 3]	ἀπολαύσωμεν καὶ μεταλάβωμεν. Ἐγκαταλείπομεν δὲ	καὶ	πατέρας καὶ μητέρας> καὶ τὴν
[11, 8]	προσωτέρω χωρεῖ, στρατιὰν ἱππικήν τε	καὶ	πεζικὴν συνήθροιζεν ἀπαντῆσαι διαγνοὺς τοῖς
[11, 4]	οἱ Σαμαρεῖται ταύτην ἔχουσιν, ἠγανάκτησαν	καὶ	πείθουσιν τὰ ἐν Συρίᾳ ἔθνη
[11, 5]	τοῦ θεοῦ δεηθεὶς χάριν τινὰ	καὶ	πειθὼ παρασχεῖν αὐτῷ λέγοντι, πῶς,
[11, 3]	καὶ κινδύνους τοῖς ἀρχομένοις ἀκούονται,	καὶ	πέμποντες αὐτοὺς ἐπ' ἐχθροὺς καταπειθεῖς
[11, 6]	ῥίψασα κατὰ τῆς γῆς ἑαυτὴν	καὶ	πενθικὴν ἐσθῆτα περιθεμένη, καὶ τροφῇ
[11, 1]	καὶ ἐλαίου δραχμὰς εἴκοσιν μυριάδας	καὶ	πεντακισχιλίας πεντακοσίας καὶ εἰς σεμίδαλιν
[11, 6]	Ἰουδαίων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῖς ἑπτακισμύριοι	καὶ	πεντακισχίλιοι. Καὶ τούτους μὲν ἀπέκτειναν
[11, 3]	εὑρέθησαν· ἦσαν δὲ ὡς πεντακόσιοι	καὶ	πέντε καὶ εἴκοσι. Τὸ δὲ
[11, 6]	δὲ ἁπτόμενος αὐτῆς ἀκίνδυνος ἦν.	Καὶ	περὶ μὲν τούτων ἀρκούντως ἡμῖν
[11, 2]	δὲ τοὺς θεμελίους τοῦ ναοῦ	καὶ	περὶ τὴν οἰκοδομίαν αὐτοῦ λίαν
[11, 5]	χρηστὸς τὴν φύσιν καὶ δίκαιος	καὶ	περὶ τοὺς ὁμοεθνεῖς φιλοτιμότατος, μνημεῖον
[11, 6]	Σούσοις προτεθέντων κομίσαι τῇ Ἐσθῆρι	καὶ	περὶ τούτων δεηθῆναι τοῦ βασιλέως
[11, 6]	ἀπολωλότων δηλώσαντος τὸν ἀριθμὸν Ἐσθήρᾳ	καὶ	περὶ τῶν ἐπὶ τῆς χώρας
[11, 3]	ἅρμα χρυσοχάλινον καὶ κίδαριν βύσσινον	καὶ	περιαυχένιον χρύσεον, καὶ μετ' αὐτὸν
[11, 6]	τὴν αὐτὴν ἐσθῆτά σοι φοροῦντα	καὶ	περιαυχένιον χρυσοῦν ἔχοντα καὶ προάγοντα
[11, 6]	ὁ βασιλεὺς φορῶν ἀεὶ διετέλει,	καὶ	περιτίθεται τὸ περιαυχένιον, καὶ ἐπιβὰς
[11, 3]	καὶ τρυφῆς, ψαλλόμενοι καὶ καταυλούμενοι	καὶ	περιψοφούμενοι τοῖς κυμβάλοις. Προέπεμπε δὲ
[11, 6]	βασιλέα προσεκύνουν οἵ τε ξένοι	καὶ	Πέρσαι ταύτην αὐτῷ τὴν τιμὴν
[11, 4]	ὁ μετ' αὐτὸν τῆς Βαβυλωνίας	καὶ	Περσίδος βασιλεὺς ἔγραψεν οἰκοδομῆσαι τὸν
[11, 4]	ἡμέραν θύοντες μηδ' ὑπὲρ ἐμοῦ	καὶ	Περσῶν εὐχόμενοι τῷ θεῷ. καὶ
[11, 4]	ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τοῦ βασιλέως	καὶ	Περσῶν. Τοὺς δὲ παραβάντας τι
[11, 6]	Ἐσθήρας πρὸς αὐτὸν ἡσθεὶς αὐτῇ	καὶ	πεσὼν τῆς κόρης εἰς ἔρωτα
[11, 3]	δυνάμεως, ταύτην ἀποδεικνὺς τὴν ἰσχυροτάτην	καὶ	πλέον τῶν ἄλλων δυναμένην, ὅσα
[11, 6]	πᾶσαν ἐλπίδα τὴν διάνοιαν συνεχύθη	καὶ	πληγεὶς ὑπὸ ἀμηχανίας ἔξεισιν ἄγων
[11, 3]	Ἐπεὶ δὲ κατευωχηθέντες ἄχρι κόρου	καὶ	πλησμονῆς ἀνέλυσαν κοιμηθησόμενοι παρ' αὐτοὺς
[11, 3]	χρέα λαβόντας εἰς λήθην ἄγει	καὶ	ποιεῖ δοκεῖν αὐτοὺς ἁπάντων πλουσιωτάτους,
[11, 6]	μετὰ τοῦ ἔθνους ἐκδεδόσθαι, διὸ	καὶ	ποιεῖσθαι περὶ τούτων τοὺς λόγους·
[11, 8]	τὸ χρηματισθὲν αὐτῷ πᾶσι μηνύσας	καὶ	ποιήσας ὅσα κατὰ τοὺς ὕπνους
[11, 5]	τῷ λαῷ κατὰ κώμας τε	καὶ	πόλεις κατὰ τὸ ἑκάστοις δυνατόν,
[11, 2]	βασιλεῦσιν ἀεὶ γεγενημένη, καὶ στάσεις	καὶ	πολέμους οἱ ἐνοικοῦντες πραγματευσάμενοι, καὶ
[11, 6]	κολάσεως. Εἰδέναι μέντοι γε βούλομαι	καὶ	πόλιν καὶ πᾶν ἔθνος, ἐὰν
[11, 5]	περὶ ταύτην ἡμᾶς φιλοτιμουμένους, ἐνστήσονται	καὶ	πολλὰ πραγματεύσονται πρὸς αὐτὴν ἡμῖν
[11, 7]	λαμπρὰν οὖσαν τὴν πόλιν Ἱεροσόλυμα	καὶ	πολλὰ τοῖς Ἀσσυρίοις καὶ τοῖς
[11, 6]	οὐκ ἐπορεύετο πρὸς τὸν βασιλέα,	καὶ	πολλάκις τοὺς εὐνούχους ἀποστέλλοντος πρὸς
[11, 8]	καὶ Μανασσοῦς. Μετὰ λαμπρότητος οὖν	καὶ	πολλὴν ἐνδεικνύμενοι τὴν περὶ αὐτὸν
[11, 8]	ὁ βασιλεὺς τοῖς Μακεδόσιν ἡττήθη	καὶ	πολλὴν τῆς στρατιᾶς ἀπολέσας ληφθέντων
[11, 5]	ἐπεστάλκει. (Γενόμενος οὖν ἐν Βαβυλῶνι	καὶ	πολλοὺς τῶν ὁμοφύλων ἐθελοντὶ ἀκολουθοῦντας
[11, 6]	πάσης ἐτύγχανε προνοίας ἀρωμάτων ἀφθονίᾳ	καὶ	πολυτελείᾳ τῶν ἀλειμμάτων ὧν χρῄζει
[11, 4]	ταῖς μνήμαις ἀναπολοῦντες μέγιστόν τε	καὶ	πολυτελέστατον, καὶ τὸν γεγενημένον ὁρῶντες
[11, 2]	τήν τε πόλιν τὴν ἀποστάτιν	καὶ	πονηρὰν οἰκοδομοῦσιν καὶ τὰς ἀγορὰς
[11, 6]	καὶ ἀργυρέων κιόνων ὕφη λίνεα	καὶ	πορφύρεα κατ' αὐτῶν διεπέτασεν, ὥστε
[11, 6]	καὶ ὁ Ἀμάνης πρὸς εὐωχίαις	καὶ	πότοις ἦσαν, ἐν ταραχῇ δ'
[11, 6]	πενθικὴν ἐσθῆτα περιθεμένη, καὶ τροφῇ	καὶ	ποτῷ καὶ τοῖς ἡδέσιν ἀποταξαμένη
[11, 6]	ἀρχομένους ἀναγκασθεὶς ἁμαρτεῖν, ἀλλ' ἐπιεικῆ	καὶ	πρᾷον ἐμαυτὸν παρασχὼν καὶ προνοησάμενος
[11, 4]	βασιλέα Δαρεῖον κατηγορῆσαι τῶν Σαμαρειτῶν,	καὶ	πρεσβεύουσιν Ζοροβάβηλος καὶ ἄλλοι τῶν
[11, 5]	ταῖς ἀλλοφύλοις παραγενέσθωσαν λαβόντες χρόνον	καὶ	πρεσβυτέρους ἐξ οὗ ἂν θελήσωσιν
[11, 6]	φοροῦντα καὶ περιαυχένιον χρυσοῦν ἔχοντα	καὶ	προάγοντα τῶν ἀναγκαίων φίλων ἕνα
[11, 6]	ἐπιεικῆ καὶ πρᾷον ἐμαυτὸν παρασχὼν	καὶ	προνοησάμενος εἰρήνης καὶ εὐνομίας αὐτοῖς,
[11, 5]	ταλαιπωρίας. Οὕτως δὲ καὶ συντεταμένως	καὶ	προνοητικῶς αὐτοῦ τῆς σωτηρίας εἶχεν
[11, 6]	τὸν τοῦ λαοῦ κίνδυνον ἀπωδύρετο	καὶ	πρὸς ἀπώλειαν ἔλεγεν μετὰ τοῦ
[11, 6]	λέγων ἕως τῶν βασιλείων ἦλθεν	καὶ	πρὸς αὐτοῖς ἔστη· οὐ γὰρ
[11, 6]	δ' αὐτὸν ὄντα Ἰουδαῖον ἠγανάκτησεν	καὶ	πρὸς ἑαυτὸν εἶπεν, ὡς οἱ
[11, 8]	ἐν Δίῳ τῆς Μακεδονίας τυγχάνων,	καὶ	πρὸς ἐμαυτὸν διασκεπτομένῳ μοι, πῶς
[11, 6]	Πέρσαις γίγνεται, ἀλλ' ἐπιτρέπειν αὐτοῖς	καὶ	πρὸς ὃ βούλεται τῶν κατακειμένων
[11, 5]	ἔχοντες ἐτίμησάν τε τὸ ἔθνος	καὶ	πρὸς πᾶσαν αὐτῷ χρείαν συνήργησαν.
[11, 3]	τῶν παρόντων εὐχαριστήσας τῷ θεῷ	καὶ	πρὸς τὰ μέλλοντα δεηθεὶς αὑτὸν
[11, 5]	μὲν τῷ θεῷ πρῶτον ὡς	καὶ	πρὸς τὴν ἐκείνων ἀπέχθειαν στησομένους,
[11, 6]	βασίλισσαν παρακαλοῦντος ἐπεισελθὼν ὁ βασιλεὺς	καὶ	πρὸς τὴν ὄψιν μᾶλλον παροξυνθεὶς
[11, 6]	τῆς τάχιον οὖσαν, ἵν' ἀμφοτέροις	καὶ	πρὸς τὴν παραίτησιν ὀργῆς, εἴ
[11, 6]	πρὸς αὐτὴν ὁ βασιλεύς, χρήσαιτο	καὶ	πρὸς τὴν συνηγορίαν τῶν ὁμοεθνῶν
[11, 5]	καὶ πρὸς τὸν θεὸν εὐσέβειαν	καὶ	πρὸς τὸν Ἔζδραν εὔνοιαν ἅπαντες
[11, 5]	οὗτοι τὴν παρὰ τοῦ βασιλέως	καὶ	πρὸς τὸν θεὸν εὐσέβειαν καὶ
[11, 5]	τὰ πρὸς τὴν θρησκείαν ἐποίησεν	καὶ	πρὸς τοὺς Ἰουδαίους ἔσχεν φιλοτιμότατα.
[11, 5]	διδόναι τε τὴν δωρεὰν κατένευσεν	καὶ	πρὸς τοὺς σατράπας κομίσαι γράμματα,
[11, 1]	εἰς τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ	καὶ	πρὸς τούτοις θρέμματα πρὸς τὰς
[11, 6]	πρὸ ὀφθαλμῶν αὐτὴν εἶχον ἤδη	καὶ	προσεδόκων. ἱκέτευε δὲ καὶ Ἐσθήρα
[11, 3]	κώμας, ἃς τῶν Ἰουδαίων κατεῖχον,	καὶ	προσέτι τάλαντα πεντήκοντα εἰς τὴν
[11, 4]	μὴ συνοίσειν αὐτῷ τὰ γινόμενα	καὶ	προσέτι τὰς ἐπιστολὰς ἐπιδεικνύντων τὰς
[11, 6]	πατέρα μου τὸ λοιπὸν προσαγορεύεσθαι	καὶ	προσκυνούμενον διατελεῖν καὶ μεθ' ἡμᾶς
[11, 6]	τὰ ὑπομνήματα συγγραφομένοις ἐκέλευσε σημειώσασθαι	καὶ	προσμένειν αὐτὸν τοῖς βασιλείοις ὄντα
[11, 6]	αὐτὴν ὑπολαβὼν ἀνεκτᾶτο κατασπαζόμενός τε	καὶ	προσομιλῶν ἡδέως καὶ θαρρεῖν παρακαλῶν
[11, 1]	νόμους οἱ ἱερεῖς ἐν Ἱεροσολύμοις	καὶ	προσφέροντες εὔξονται τῷ θεῷ περὶ
[11, 4]	ὁ νομοθέτης περὶ αὐτῆς διετάξατο,	καὶ	προσφορὰς μετὰ ταῦτα καὶ τοὺς
[11, 6]	τὸ ἔθνος ἀπολλύμενον, ἀλλ' ὡς	καὶ	πρότερον αὐτοῦ πολλάκις προενόησεν καὶ
[11, 8]	τὴν φύσιν, ὡς ἤδη που	καὶ	πρότερον δεδηλώκαμεν· ἐν μὲν ταῖς
[11, 4]	κατεσκεύασάν τε θυσιαστήριον ἐφ' οὗ	καὶ	πρότερον ἦν ᾠκοδομημένον τόπου, ὅπως
[11, 1]	τοῦ αὐτοῦ τόπου, ἐφ' οὗ	καὶ	πρότερον. Κατέπεμψα δέ μου καὶ
[11, 8]	χαλεπὸν ᾖ τοῖς βασιλεῦσιν, καθὼς	καὶ	πρότερον τοῖς Ἀσσυρίων ἄρξασιν ἐγένετο.
[11, 7]	τῷ ἱερῷ ὡς δεινὸν ἦν	καὶ	πρότερον, ὡς μήτε παρ' Ἕλλησιν
[11, 6]	κελεῦσαι ξύλον κοπῆναι πηχῶν ἑξήκοντα	καὶ	πρωὶ παρὰ τοῦ βασιλέως αἰτησάμενον
[11, 6]	πεπηγότα, ὃν ἐπὶ Μαρδοχαῖον παρεσκευάκεισαν,	καὶ	πυθόμενος παρά τινος τῶν οἰκετῶν,
[11, 8]	Παρμενίωνος δὲ μόνου προσελθόντος αὐτῷ	καὶ	πυθομένου, τί δήποτε προσκυνούντων αὐτὸν
[11, 6]	ἡμέρας πρὸς τοῖς βασιλείοις διατρίβων	καὶ	πυνθανόμενος περὶ τῆς κόρης, τίνα
[11, 3]	μὲν κατεργάζεσθαι καὶ τείχη κατασπᾶν	καὶ	πύργους κελεύουσιν, καὶ κτείνεσθαι δ'
[11, 6]	τῶν γεγραμμένων τινὸς παρακούσῃ, ὅτι	καὶ	πυρὶ καὶ σιδήρῳ δαπανηθήσεται. Τὰ
[11, 2]	τὸ περὶ τοὺς Ἰουδαίους ἀμελὲς	καὶ	ῥᾴθυμον τῆς οἰκοδομῆς· Κύρῳ γὰρ
[11, 6]	καὶ μηδὲν ἔτι φθέγξασθαι δυνηθέντος,	καὶ	Σαβουζάνης ὁ εὐνοῦχος παρελθὼν κατηγόρει
[11, 6]	τὸ γινόμενον περιρρηξάμενος τὴν ἐσθῆτα	καὶ	σάκκον ἐνδυσάμενος καὶ καταχεάμενος σποδιὰν
[11, 5]	δ' ἔγγιστα αὐτῶν ἐκέλευσεν κεῖσθαι	καὶ	σαλπιγκτὰς ἀπὸ πεντακοσίων ἔστησεν ποδῶν
[11, 2]	Φοινίκῃ καὶ Ἀμμανίτιδι καὶ Μωαβίτιδι	καὶ	Σαμαρείᾳ γράφουσιν ἐπιστολὴν Καμβύσῃ δηλοῦσαν
[11, 5]	τὸν τῆς Συρίας καὶ Φοινίκης	καὶ	Σαμαρείας ἔπαρχον, ἐν ᾗ περί
[11, 5]	οἰκοδομὴν σπευδομένην Ἀμμανῖται καὶ Μωαβῖται	καὶ	Σαμαρεῖται καὶ πάντες οἱ ἐν
[11, 3]	Προσέταξε δὲ καὶ τοὺς Ἰδουμαίους	καὶ	Σαμαρείτας καὶ τοὺς ἐκ τῆς
[11, 4]	Ταγανᾷ καὶ Σαμβᾷ τοῖς ἐπάρχοις	καὶ	Σαμαρειτῶν Σαδράκῃ καὶ Βουήδωνι καὶ
[11, 4]	ἦν τοιάδε· βασιλεὺς Δαρεῖος Ταγανᾷ	καὶ	Σαμβᾷ τοῖς ἐπάρχοις καὶ Σαμαρειτῶν
[11, 4]	βασιλεὺς Δαρεῖος Σισίννῃ τῷ ἐπάρχῳ	καὶ	Σαραβαζάνῃ καὶ τοῖς ἑταίροις αὐτῶν
[11, 1]	τάδε λέγουσαν· βασιλεὺς Κῦρος Σισίνῃ	καὶ	Σαραβασάνῃ χαίρειν. Ἰουδαίων τῶν ἐν
[11, 4]	τῆς Συρίας καὶ Φοινίκης ἐπάρχου	καὶ	Σαρωβαζάνου μετὰ καί τινων ἑτέρων
[11, 3]	τε αὐτὸν καὶ τοῖς τοπάρχαις	καὶ	σατράπαις γράφει κελεύων προπέμψαι τὸν
[11, 3]	Καὶ τοὺς ἐπιτρόπους τοὺς αὐτοῦ	καὶ	σατράπας ἐκώλυσεν ἐπιτάττειν τοῖς Ἰουδαίοις
[11, 3]	ὄρθρου δὲ μεταπεμψάμενος τοὺς μεγιστᾶνας	καὶ	σατράπας καὶ τοπάρχας τῆς Περσίδος
[11, 3]	καὶ τοὺς τῶν Μήδων ἡγεμόνας	καὶ	σατράπας τῆς Περσίδος καὶ τοπάρχας
[11, 1]	τῇ χώρᾳ τῶν ἰδίων ἡγεμόνων	καὶ	σατραπῶν, ἵνα συμβάλωνται χρυσὸν αὐτοῖς
[11, 2]	ὁ πάντα τὰ πραττόμενα γράφων	καὶ	Σεμέλιος ὁ γραμματεὺς καὶ οἱ
[11, 2]	ἀναγνωσθέντων τῶν γραμμάτων ὁ Ῥάθυμος	καὶ	Σεμέλιος ὁ γραμματεὺς καὶ οἱ
[11, 2]	γράφοντι τὰ προσπίπτοντα καὶ Βεελζέμῳ	καὶ	Σεμελίῳ γραμματεῖ καὶ τοῖς λοιποῖς
[11, 4]	κριοὺς καὶ ἄρνας καὶ ἐρίφους	καὶ	σεμίδαλιν καὶ ἔλαιον καὶ οἶνον
[11, 6]	τὸ πρόσωπον ἐρυθήματος, προσηνὲς δὲ	καὶ	σεμνὸν ἐπικειμένη τὸ κάλλος. Εἰσῄει
[11, 3]	ἀρχιερέως. Πρὸς τούτοις ὁ Μαρδοχαῖος	καὶ	Σερεβαῖος ἐκ τοῦ πλήθους κεκριμένοι
[11, 6]	ἐκείνην ἐκ τοῦ βασιλέως ὀνόματος	καὶ	σημηναμένην αὐτοῦ τῇ σφραγῖδι πέμπειν
[11, 6]	τινὸς παρακούσῃ, ὅτι καὶ πυρὶ	καὶ	σιδήρῳ δαπανηθήσεται. Τὰ μέντοι γεγραμμένα
[11, 8]	εἰς Συρίαν παραγενόμενος Δαμασκὸν αἱρεῖ	καὶ	Σιδῶνος κρατήσας ἐπολιόρκει Τύρον, ἠξίου
[11, 4]	μετήγαγεν ἐξ αὐτοῦ Ναβουχοδονόσορος ἀναθήματα	καὶ	σκεύη Ζοροβαβήλῳ παραδοὺς καὶ Μιθριδάτῃ
[11, 2]	οὖν τῶν περὶ τὸν ναὸν	καὶ	σπουδαζομένων καλῶς ἔχειν ἔδοξεν ἡμῖν
[11, 4]	ἐπισχεῖν τὴν τοῦ ναοῦ κατασκευὴν	καὶ	σπουδάζουσιν περὶ αὐτὸν τοῖς Ἰουδαίοις
[11, 3]	καὶ ἄλλο τι τῶν πολυτελῶν	καὶ	σπουδῆς ἀξίων, ὅταν ἴδωμεν εὔμορφον
[11, 2]	πόλις ἐχθρὰ βασιλεῦσιν ἀεὶ γεγενημένη,	καὶ	στάσεις καὶ πολέμους οἱ ἐνοικοῦντες
[11, 8]	τοὺς ὕπνους ὁ θεὸς θαρρεῖν	καὶ	στεφανοῦντας τὴν πόλιν ἀνοίγειν τὰς
[11, 2]	ἀσχοληθέντι πολέμους ἄγνοια τούτων ἦν	καὶ	στρατευσαμένῳ γε ἐπὶ Μασσαγέτας εὐθὺς
[11, 5]	ἢ φορτικὸν εἰς αὐτοὺς γένηται.	Καὶ	σὺ δέ, Ἔζδρα, κατὰ τὴν
[11, 4]	Ἰουδαίους εἰργάσαντο πλούτῳ τε πεποιθότες	καὶ	συγγένειαν προσποιούμενοι τὴν Περσῶν, ἐπειδήπερ
[11, 3]	ἕξειν προεδρίαν διὰ τὴν σοφίαν	καὶ	συγγενής μου, ἔφη, κληθήσεται. ταύτας
[11, 5]	βασιλέας ἀναγκάσαντα> λαβεῖν οἶκτον αὐτῶν,	καὶ	συγγνωμονῆσαι τοῖς νῦν ἡμαρτημένοις, ἄξια
[11, 5]	Ἀδδαίῳ καὶ τοῖς ἄλλοις ἐπάρχοις,	καὶ	συγκαλέσας πάντα τὸν λαὸν εἰς
[11, 3]	τοῦ Λιβάνου τεμόντας εἰς Ἱεροσόλυμα,	καὶ	συγκατασκευάζειν αὐτῷ τὴν πόλιν, καὶ
[11, 5]	εὐχαριστήσας τὸ κατηφὲς τοῦ προσώπου	καὶ	συγκεχυμένον ἀπεκάθηρεν τῇ περὶ τῶν
[11, 4]	αὐτῶν ἐπιτρέψουσιν οἰκοδομηθῆναι τὸν ναόν.	Καὶ	συλλαβέσθαι δὲ πρὸς τὸ ἔργον
[11, 6]	καὶ λαμπρὸς παρὰ τῷ βασιλεῖ	καὶ	συνδιεῖπεν αὐτῷ τὴν ἀρχὴν ἀπολαύων
[11, 3]	πλήθους κεκριμένοι ἄρχοντες ἦσαν, οἳ	καὶ	συνεβάλοντο μνᾶς μὲν χρυσίου ἑκατὸν
[11, 1]	τοῦ βασιλέως φίλοι πάντες ἐβοήθουν	καὶ	συνεισέφερον εἰς τὴν τοῦ ναοῦ
[11, 4]	ἐπάρχους σπουδάζοντας αὐτοῖς πρὸς τοῦτο	καὶ	συνεργοῦντας εἶχον, ἄλλα τε ὅσα
[11, 3]	νῦν ἐπιτρέπεις αἰτήσασθαι κριθέντι σοφῷ	καὶ	συνετῷ. (Ἡσθεὶς ἐπὶ τούτοις ὁ
[11, 3]	αὐτὸς ἀνακρίνειν μέλλει τὸν ἀληθέστερον	καὶ	συνετώτερον, τούτῳ γέρας δώσειν ὑπισχνεῖται
[11, 3]	βασιλέων ἀναισθήτους ἀπεργάζεται καὶ φίλων	καὶ	συνήθων ἐξαιρεῖ μνήμην· ὁπλίζει γὰρ
[11, 5]	καὶ τῆς ταλαιπωρίας. Οὕτως δὲ	καὶ	συντεταμένως καὶ προνοητικῶς αὐτοῦ τῆς
[11, 6]	τὸ βασίλειον περιτίθησι τὸ διάδημα,	καὶ	συνῴκησεν οὕτως Ἐσθήρα μὴ ποιήσασα
[11, 4]	τοῦ Λιβάνου ξύλα δήσασιν αὐτὰ	καὶ	σχεδίαν πηξαμένοις εἰς τὸν τῆς
[11, 5]	ἑβδόμῳ μηνὶ τὴν σκηνοπηγίαν ἑορτάζοντες	καὶ	σχεδὸν ἅπαντος τοῦ λαοῦ συνεληλυθότος
[11, 3]	πρὸς τὸν βασιλέα, δι' ἣν	καὶ	σωματοφυλακεῖν αὐτὸν μετ' ἄλλων δύο
[11, 6]	γένους οὖσαν τοῦ βασιλικοῦ, ἣν	καὶ	σῶσαι τὸ ἔθνος ἡμῶν λέγουσιν.
[11, 6]	ἐξουσίας ἀφελέσθαι, τὸν εὐεργέτην μου	καὶ	σωτῆρα Μαρδοχαῖον καὶ τὴν κοινωνὸν
[11, 6]	τούτων δεηθῆναι τοῦ βασιλέως ἐνετέλλετο	καὶ	σωτηρίας ἕνεκεν τοῦ ἔθνους μὴ
[11, 6]	τὴν εὐπραγίαν αὐτοῦ. Χαρὰ δὲ	καὶ	σωτήριον φέγγος ἐκτιθεμένων τῶν τοῦ
[11, 5]	ἐσθῆτα καὶ τὴν κεφαλὴν ἐσπάρασσεν	καὶ	τὰ γένεια ὑβρίζων ἐπὶ τὴν
[11, 5]	ἐξέστω σοι μετὰ τῶν ἀδελφῶν.	Καὶ	τὰ δεδομένα σοι ἱερὰ σκεύη
[11, 5]	αὐτὸν ἐξορκίσαι πάντας ἐκβαλεῖν αὐτὰς	καὶ	τὰ ἐξ αὐτῶν γεγενημένα, κολασθήσεσθαι
[11, 5]	Ἰσραηλιτῶν, οἳ καὶ τὰς γυναῖκας	καὶ	τὰ ἐξ αὐτῶν γεγενημένα τῆς
[11, 5]	ἐὰν ἐκβαλεῖν αὐτοὺς τὰς γυναῖκας	καὶ	τὰ ἐξ αὐτῶν προστάξῃ τέκνα,
[11, 6]	βασιλεὺς μέγας Ἀρταξέρξης τοῖς ἄρχουσι	καὶ	τὰ ἡμέτερα φρονοῦσι χαίρειν. Πολλοὶ
[11, 6]	κρείττω προσδοκᾶν παρεθάρρυνεν, ὡς αὐτοῦ	καὶ	τὰ ἡμίση τῆς βασιλείας, εἰ
[11, 3]	τὰς ἐσθῆτας αὗται ὑφαίνουσιν ἡμῖν	καὶ	τὰ κατ' οἶκον διὰ ταύτας
[11, 6]	κατελάμβανεν καὶ τὴν Ἐσθῆρ' εὐψυχεῖν	καὶ	τὰ κρείττω προσδοκᾶν παρεθάρρυνεν, ὡς
[11, 4]	ἀποθανόντα καὶ Ἰησοῦν τὸν στρατηγόν.	Καὶ	τὰ μὲν περὶ τῶν ἀνασωθέντων
[11, 6]	δι' αὐτοὺς ἀμείνω πάσης ἐλπίδος.	Καὶ	τὰ μὲν τούτοις βασιλεύοντος Ἀρταξέρξου
[11, 3]	ὑπὸ τύχης, ἀλλὰ τὰ δίκαια	καὶ	τὰ νόμιμα, διακρίνουσα ἀπ' αὐτῶν
[11, 4]	τῶν Ἱεροσολύμων ἀποκατάστασιν ἔσεσθαι, ἐπεὶ	καὶ	τὰ παρὰ τοῦ Σισίννου καὶ
[11, 5]	γὰρ εἰς ἔδαφος τὰ τείχη	καὶ	τὰ πέριξ ἔθνη πολλὰ διατιθέναι
[11, 6]	βασιλείας ἔτει τούς τε φίλους	καὶ	τὰ Περσῶν ἔθνη καὶ τοὺς
[11, 4]	λατόμοις καὶ τέκτοσι χρήματα δόντες	καὶ	τὰ πρὸς τροφὴν τῶν εἰσαγομένων,
[11, 4]	τῶν τοῦ βασιλέως γίνεσθαι διετάξατο,	καὶ	τὰ σκεύη, ἃ συλήσας Ναβουχοδονόσορος
[11, 1]	ἐκ τῶν ἐμαυτοῦ γενέσθαι βούλομαι.	Καὶ	τὰ σκεύη δέ, ἃ ἐσύλησεν
[11, 3]	βίου χρείαν ἀργύριον, πέμψαι δὲ	καὶ	τὰ σκεύη, καὶ πάντα, ὅσα
[11, 3]	τοῦ θεοῦ ναόν, ἀποκαταστῆσαι δὲ	καὶ	τὰ σκεύη, ὅσα συλήσας Ναβουχοδονόσορος
[11, 1]	συνηθείας. Ἀπέπεμψε δ' αὐτοῖς Κῦρος	καὶ	τὰ σκεύη τοῦ θεοῦ, ἃ
[11, 4]	καὶ τί δήποτε τὰς στοὰς	καὶ	τὰ τείχη περιβεβλήκασιν τῇ πόλει
[11, 5]	καὶ Ἰσραηλιτῶν ἀποπέμψασθαι τὰς γυναῖκας	καὶ	τὰ τέκνα κατὰ τὴν Ἀχονίου
[11, 6]	φόβου, ἀνεπήδησεν ἐκ τοῦ θρόνου,	καὶ	ταῖς ἀγκάλαις αὐτὴν ὑπολαβὼν ἀνεκτᾶτο
[11, 6]	ὑπὸ τῶν ἐν τῇ χώρᾳ	καὶ	ταῖς ἄλλαις πόλεσιν Ἰουδαίων τῶν
[11, 4]	σεμίδαλιν καὶ ἔλαιον καὶ οἶνον	καὶ	τἆλλα, ὅσα ἂν οἱ ἱερεῖς
[11, 6]	μετὰ ἀσθενείας αὐτόν τε ἀγωνία	καὶ	ταραχὴ κατελάμβανεν καὶ τὴν Ἐσθῆρ'
[11, 5]	αὐτὸν ἀνέλωσιν. Εἰς φόβον δὲ	καὶ	ταραχὴν αὐτοὺς ἐνέβαλλον καὶ φήμας
[11, 2]	τὴν ἀποστάτιν καὶ πονηρὰν οἰκοδομοῦσιν	καὶ	τὰς ἀγορὰς αὐτῆς καὶ ἐπισκευάζουσιν
[11, 4]	τέσσαρες. Ὡς δὲ τὰ ἐγκλήματα	καὶ	τὰς αἰτίας, ἃς κατὰ τῶν
[11, 5]	Λευιτῶν καὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν, οἳ	καὶ	τὰς γυναῖκας καὶ τὰ ἐξ
[11, 4]	πυλῶνος· ᾠκοδομήκεσαν γὰρ οἱ Ἰουδαῖοι	καὶ	τὰς ἐν κύκλῳ τοῦ ναοῦ
[11, 4]	ταῦτα καὶ τοὺς καλουμένους ἐνδελεχισμοὺς	καὶ	τὰς θυσίας τῶν σαββάτων καὶ
[11, 6]	περὶ τούτων προετέθη γράμματα, θρηνοῦντες	καὶ	τὰς κατηγγελμένας αὐτοῖς συμφορὰς ὀδυρόμενοι.
[11, 5]	μὲν ὑπερηγάπησαν, πολλοὶ δ' αὐτῶν	καὶ	τὰς κτήσεις ἀναλαβόντες ἦλθον εἰς
[11, 1]	τε εὐχὰς ἀπεδίδοσαν τῷ θεῷ	καὶ	τὰς νομιζομένας κατὰ τὸ παλαιὸν
[11, 5]	αὐτῶν τῶν Ἱεροσολύμων αἰχμαλώτους ἀπῆχθαι	καὶ	τὰς ὁδοὺς πλήρεις εὑρίσκεσθαι καθ'
[11, 4]	ἑπτὰ μηδεμιᾶς φειδόμενοι πολυτελείας, ἀλλὰ	καὶ	τὰς ὁλοκαυτώσεις ἐπιφέροντες τῷ θεῷ
[11, 1]	τούτων καὶ ἀκυρώσαντας ἀνασταυρωθῆναι βούλομαι	καὶ	τὰς οὐσίας αὐτῶν εἶναι βασιλικάς.
[11, 5]	κατὰ τῆς γῆς τὰ τείχη	καὶ	τὰς πύλας ἐμπεπρησμένας αὐτῆς; ἀλλὰ
[11, 1]	δὲ βοσκημάτων πλῆθος σὺν ἵπποις.	Καὶ	τάς τε εὐχὰς ἀπεδίδοσαν τῷ
[11, 5]	ἀπὸ τῆς γῆς ὁ Ἔσδρας	καὶ	τὰς χεῖρας ἀνατείνας εἰς τὸν
[11, 3]	λήθην ἔχομεν διὰ τὰς γυναῖκας,	καὶ	τὰς ψυχὰς ἀφιέναι μετ' αὐτῶν
[11, 5]	δ' αὐτοῦ πρὸς τῇ πύλῃ	καὶ	ταῦτα ἀποδυρομένου προελθών τις ἤγγειλεν
[11, 5]	συνεπισκεψομένους τὸ τῶν γεγαμηκότων πλῆθος.	καὶ	ταῦτα δόξαν αὐτοῖς ἀρξάμενοι τῇ
[11, 6]	στρεπτόν. Ἐπιζήτησον Μαρδοχαῖον τὸν Ἰουδαῖον	καὶ	ταῦτα ἐκείνῳ δοὺς προάγων αὐτοῦ
[11, 2]	τὴν πόλιν καὶ τὸν ναόν.	Καὶ	ταῦτα μὲν ἐπεσχέθη τὰ ἔργα
[11, 8]	τὴν Σαμάρειαν ὀρῶν ἐστιν ὑψηλότατον,	καὶ	ταῦτα ποιήσειν ἐπαγγελλομένου μετὰ τῆς
[11, 5]	καὶ ὅσων ἂν ἐπίνοιαν λάβῃς	καὶ	ταῦτα προσεξεργάσῃ τὴν εἰς αὐτὰ
[11, 6]	τῆς ψυχῆς. μόλις δ' αὐτῆς	καὶ	ταῦτα φθεγγομένης καὶ μετὰ ἀσθενείας
[11, 5]	ἡδονὴν ἀλλὰ πρὸς ἀνάγκην ἐχρῆτο.	Καὶ	ταύτην ὑπέμεινε τὴν ταλαιπωρίαν ἐπὶ
[11, 1]	Ναβουχοδονοσόρῳ καὶ τοῖς ἐκγόνοις αὐτοῦ	καὶ	ταύτην ὑπομεῖναι τὴν δουλείαν ἐπὶ
[11, 5]	δόξαν γηραιῷ τελευτῆσαι τὸν βίον	καὶ	ταφῆναι μετὰ πολλῆς φιλοτιμίας ἐν
[11, 3]	μεγίστη καὶ ὑψηλὸς ὁ οὐρανὸς	καὶ	ταχὺς ὁ ἥλιος, ταῦτα δὲ
[11, 3]	ἔχουσιν, καὶ ὄρη μὲν κατεργάζεσθαι	καὶ	τείχη κατασπᾶν καὶ πύργους κελεύουσιν,
[11, 6]	πατρὸς Ἀμάνου πάντας σὺν γυναιξὶ	καὶ	τέκνοις ἀπολέσαι μηδεμίαν φειδῶ ποιησαμένους,
[11, 6]	Ἰουδαίων ἔθνος ἅπαν σὺν γυναιξὶ	καὶ	τέκνοις ἀπολέσθαι. Τὴν δ' αἰτίαν
[11, 3]	τῶν πατρίων φυλῶν σὺν γυναιξὶ	καὶ	τέκνοις καὶ ὑποζυγίοις ἐπελέξαντο, οἳ
[11, 5]	ὅσοι πρὸς αὐτὸν σὺν γυναιξὶν	καὶ	τέκνοις συνῆλθον, Ἀχόνιός τις ὀνόματι
[11, 4]	ἑορτὴν ἤγαγον ἁγνεύοντες μετὰ γυναικῶν	καὶ	τέκνων τῷ πατρίῳ νόμῳ, καὶ
[11, 4]	ναοῦ πολλὰ τοῖς τε λατόμοις	καὶ	τέκτοσι χρήματα δόντες καὶ τὰ
[11, 1]	κατασκαφῆναι τὸν ναὸν ἔτεσιν ἑκατὸν	καὶ	τεσσαράκοντα. Ταῦτ' οὖν ἀναγνόντα τὸν
[11, 4]	ἀπεχθανόμενοι τῇ τε Ἰούδα φυλῇ	καὶ	τῇ Βενιαμίτιδι, συνέδραμον τὴν αἰτίαν
[11, 3]	ῥαπιζόμενον, καὶ τὸ διάδημα ἀφαιρουμένης	καὶ	τῇ ἰδίᾳ κεφαλῇ περιτιθείσης ἀνεχόμενον
[11, 4]	ὑπὲρ τούτων ἐπιδαψιλευόμενοι ταῖς θυσίαις	καὶ	τῇ περὶ τὸν θεὸν φιλοτιμίᾳ
[11, 3]	μὲν μειδιῶντα ὀργιζομένης δὲ σκυθρωπάζοντα	καὶ	τῇ τῶν παθῶν μεταβολῇ κολακεύοντα
[11, 3]	ἀπὸ τῆς αὐτῆς αἰτίας δεῖ	καὶ	τὴν ἀλήθειαν ἰσχυροτάτην ἡγεῖσθαι καὶ
[11, 3]	ἐφ' ἡμέρας ἑπτὰ διήγαγον εὐωχούμενοι	καὶ	τὴν ἀνάκτησιν καὶ παλιγγενεσίαν τῆς
[11, 6]	πρὸς τοὺς ἐχθροὺς τῶν Ἰουδαίων	καὶ	τὴν ἀπώλειαν αὐτοῖς τὴν μέλλουσαν,
[11, 8]	τηρήσειν αὐτῷ τὴν ἱερωσύνην, ἀλλὰ	καὶ	τὴν ἀρχιερατικὴν παρέξειν δύναμιν καὶ
[11, 8]	καιρὸν καὶ ὁ ἀρχιερεὺς Ἰαδδοῦς	καὶ	τὴν ἀρχιερωσύνην Ὀνίας ὁ παῖς
[11, 6]	τε τῆς κλίνης αὐτοῦ πεσόντος	καὶ	τὴν βασίλισσαν παρακαλοῦντος ἐπεισελθὼν ὁ
[11, 4]	πρὸς τοὺς ἐπάρχους τῆς Σαμαρείας	καὶ	τὴν βουλὴν ἀπέπεμψεν. Τὰ δὲ
[11, 3]	μὲν εἶπεν ἀνθρώπους περικρατεῖν, οἳ	καὶ	τὴν γῆν καταναγκάζουσιν καὶ τὴν
[11, 4]	καὶ ξυλίνου δόμου ἑνὸς ἐγχωρίου.	Καὶ	τὴν εἰς ταῦτα δαπάνην ἐκ
[11, 1]	μεγάλα χίλια. Συγχωρῶ δὲ αὐτοῖς	καὶ	τὴν ἐκ προγόνων εἰθισμένην τιμὴν
[11, 6]	τὸ θεῖον ἐπὶ τούτοις νομίζουσι	καὶ	τὴν ἐξ αὐτοῦ διαφεύξεσθαι δίκην.
[11, 3]	τούτων δ' ἄρχουσιν οἱ βασιλεῖς	καὶ	τὴν ἐξουσίαν ἔχουσιν· οἱ δὲ
[11, 4]	τῶν κωμῶν εἰς τὴν πόλιν,	καὶ	τὴν ἑορτὴν ἤγαγον ἁγνεύοντες μετὰ
[11, 6]	γάρ, παρεκάλεσεν ἐπιτραπῆναι τοῖς Ἰουδαίοις	καὶ	τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν οὕτως χρήσασθαι
[11, 6]	τε ἀγωνία καὶ ταραχὴ κατελάμβανεν	καὶ	τὴν Ἐσθῆρ' εὐψυχεῖν καὶ τὰ
[11, 6]	Ἰουδαῖοι τὴν τετράδα καὶ δεκάτην	καὶ	τὴν ἐχομένην τοῦ αὐτοῦ μηνὸς
[11, 3]	οἳ καὶ τὴν γῆν καταναγκάζουσιν	καὶ	τὴν θάλασσαν εἶναι χρησίμην αὐτοῖς
[11, 3]	δὲ καὶ πατέρας καὶ μητέρας>	καὶ	τὴν θρεψαμένην γῆν, καὶ τῶν
[11, 3]	ἐπέτρεψε καὶ τὴν χορηγίαν ἅπασαν	καὶ	τὴν ἱερὰν στολήν, ᾗ θεραπεύουσι
[11, 3]	δεσπόζοντες ἀνυπέρβλητοι τὴν δύναμιν οὗτοι	καὶ	τὴν ἰσχὺν εἰκότως ἂν εἶεν.
[11, 8]	αὐτοῖς, ἐπελθὼν δὲ τὴν Λυδίαν	καὶ	τὴν Ἰωνίαν δουλωσάμενος καὶ τὴν
[11, 8]	Λυδίαν καὶ τὴν Ἰωνίαν δουλωσάμενος	καὶ	τὴν Καρίαν ἐπιδραμὼν τοῖς ἐν
[11, 6]	τὴν Ἀμάνου κολάσαντος πονηρίαν, ἀλλὰ	καὶ	τὴν κατ' ἄλλου μεμηχανημένην τιμωρίαν
[11, 5]	εὐθὺς ὑπὸ λύπης τὴν ἐσθῆτα	καὶ	τὴν κεφαλὴν ἐσπάρασσεν καὶ τὰ
[11, 6]	εὐεργέτην μου καὶ σωτῆρα Μαρδοχαῖον	καὶ	τὴν κοινωνὸν ἡμῖν τοῦ τε
[11, 8]	παραβήσεσθαι φήσαντος, ἀκούσας Ἀλέξανδρος παρωξύνθη,	καὶ	τὴν μὲν Τύρον οὐκ ἔκρινεν
[11, 5]	πρόσφορα τῇ ἑορτῇ καὶ κεχαρισμένα,	καὶ	τὴν μετάνοιαν καὶ λύπην τὴν
[11, 6]	ἀνυπότακτον καὶ παρηλλαγμένον τοῖς ἔθεσι	καὶ	τὴν μοναρχίαν μισοῦν καὶ δύσνουν
[11, 5]	περισώσαντα καὶ πάλιν εἰς Ἱεροσόλυμα	καὶ	τὴν οἰκείαν γῆν ἀποκαταστήσαντα καὶ
[11, 4]	τῶν ἐπεσταλμένων συλληφθέντας ἐκέλευσεν ἀνασταυρωθῆναι	καὶ	τὴν οὐσίαν αὐτῶν εἰς τὴν
[11, 4]	καὶ τέκνων τῷ πατρίῳ νόμῳ,	καὶ	τὴν πάσχα προσαγορευομένην θυσίαν τῇ
[11, 8]	τὴν στρατείαν πεποιημένος Δαρεῖον νικήσειν	καὶ	τὴν Περσῶν καταλύσειν δύναμιν καὶ
[11, 8]	γὰρ ἡγήσεσθαί μου τῆς στρατιᾶς	καὶ	τὴν Περσῶν παραδώσειν ἀρχήν. ὅθεν
[11, 2]	καὶ τῶν βασιλέων ἐχθροὺς Ἰουδαίους	καὶ	τὴν πόλιν αὐτῶν, ἣ διὰ
[11, 6]	ἀμηχανίας ἔξεισιν ἄγων τὸν ἵππον	καὶ	τὴν πορφύραν καὶ τὸ χρυσοῦν
[11, 5]	παῖς αὐτοῦ Ξέρξης ἐκληρονόμησεν αὐτοῦ	καὶ	τὴν πρὸς τὸν θεὸν εὐσέβειάν
[11, 6]	σκῆπτρον αὐτῆς ἐνετίθει τῇ χειρὶ	καὶ	τὴν ῥάβδον ἐξέτεινεν ἐπὶ τὸν
[11, 4]	πάντων αὐτοῖς ἀπεχθανομένων. ἤγαγον δὲ	καὶ	τὴν σκηνοπηγίαν κατ' ἐκεῖνον τὸν
[11, 6]	ἐπέρχεταί μοι τὸ θεῖον θαυμάζειν	καὶ	τὴν σοφίαν αὐτοῦ καὶ δικαιοσύνην
[11, 6]	ἔχεις γὰρ καὶ τὸν ἵππον	καὶ	τὴν στολὴν καὶ τὸν στρεπτόν.
[11, 1]	ἠλέησεν ὁ θεὸς τὴν αἰχμαλωσίαν	καὶ	τὴν συμφορὰν ἐκείνων τῶν ταλαιπώρων,
[11, 8]	τὴν τῶν Γαζαίων πόλιν ἦλθεν	καὶ	τήν τε Γάζαν καὶ τὸν
[11, 2]	ἀναχθέντες ἐληλύθασιν εἰς τὴν ἡμετέραν	καὶ	τήν τε πόλιν τὴν ἀποστάτιν
[11, 3]	αὐτὸν καὶ ἀπατᾷ τὴν διάνοιαν	καὶ	τὴν τοῦ βασιλέως τῇ τοῦ
[11, 3]	καὶ δεομένου κηδεμόνος ὁμοίαν τίθησιν,	καὶ	τὴν τοῦ δούλου διεγείρει πρὸς
[11, 2]	τε τὴν τῆς πόλεως ἀνάστασιν	καὶ	τὴν τοῦ ναοῦ κατασκευήν. Οἱ
[11, 4]	τοὺς ἐν αὐτῇ νόμους ἤγαγεν	καὶ	τὴν τοῦ Περσῶν βασιλέως διάνοιαν
[11, 4]	δὲ τὸν τῶν σαλπίγγων ἦχον	καὶ	τὴν τοῦ πλήθους χαρὰν ἡ
[11, 6]	ὑπὸ τῷ βασιλεῖ χώραν διαπεμφθὲν	καὶ	τὴν τῶν χρημάτων ὑπόσχεσιν, ᾗ
[11, 6]	αὐτῇ τοὔνομα, τῷ κάλλει διαφέρειν	καὶ	τὴν χάριν τοῦ προσώπου τὰς
[11, 3]	αὐτοῖς τὰς νενομισμένας θυσίας ἐπέτρεψε	καὶ	τὴν χορηγίαν ἅπασαν καὶ τὴν
[11, 6]	τοῦ προστάγματος εἰς τὰς πόλεις	καὶ	τὴν χώραν ἕτοιμοι πάντες ἐπὶ
[11, 5]	τὸ δὲ πλῆθος εἶναι πολύ,	καὶ	τὴν ὥραν τοῦ ἔτους χειμέριον,
[11, 3]	τούτου περὶ τῆς τῶν γυναικῶν	καὶ	τῆς ἀληθείας ὁ τρίτος Ζοροβάβηλος
[11, 4]	Πρὸ μὲν γὰρ τῆς αἰχμαλωσίας	καὶ	τῆς ἀναστάσεως ἐβασιλεύοντο ἀπὸ Σαούλου
[11, 4]	εἶεν τῆς ἀρχαίας εὐδαιμονίας ὑποβεβηκότες	καὶ	τῆς ἀξίας τοῦ ναοῦ λογιζόμενοι
[11, 1]	γῆν καὶ τὸν ναὸν οἰκοδομήσουσι	καὶ	τῆς ἀρχαίας ἀπολαύσουσιν εὐδαιμονίας, ταῦτ'
[11, 6]	κοινωνὸν ἡμῖν τοῦ τε βίου	καὶ	τῆς ἀρχῆς Ἐσθῆρα κακούργως καὶ
[11, 3]	ἤρξατο τῷ θεῷ τῆς σοφίας	καὶ	τῆς ἐπ' αὐτῇ νίκης, ἣν
[11, 4]	ἀξίας τοῦ ναοῦ λογιζόμενοι κατήφουν,	καὶ	τῆς ἐπὶ τούτῳ λύπης κρατεῖν
[11, 5]	μέτριοι πάντες κλαίοντες καὶ αὐτοὶ	καὶ	τῆς ἐπὶ τῷ γεγενημένῳ λύπης
[11, 5]	συμβέβηκεν ἐπί τε τῆς Ἀσίας	καὶ	τῆς Εὐρώπης Ῥωμαίοις ὑπακουούσας, αἱ
[11, 4]	θεόν, ἔφασκον, καὶ τοῦτον ὑπερευχόμεθα	καὶ	τῆς θρησκείας ἐσμὲν ἐπιθυμηταὶ ἐξ
[11, 8]	στολῇ, τοῦτον δὲ νῦν ἰδὼν	καὶ	τῆς κατὰ τοὺς ὕπνους ἀναμνησθεὶς
[11, 6]	αὐτῷ τὴν ἀρχὴν ἀπολαύων ἅμα	καὶ	τῆς κοινωνίας τοῦ βίου τῇ
[11, 4]	τοῦ ἑβδόμου μηνός. ἤρξαντο δὲ	καὶ	τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ πολλὰ
[11, 5]	οὐκ ἀπαντησάντων ἀπαλλοτριωθησομένων τοῦ πλήθους	καὶ	τῆς οὐσίας αὐτῶν κατὰ τὴν
[11, 8]	τῶν γυναικῶν συνοικήσεις βουλησομένοις γενέσθαι	καὶ	τῆς πρὸς τοὺς ἀλλοφύλους αὐτοῖς
[11, 8]	ἀρχὴν τοῦτο ἔσεσθαι. Ὑπάρξαι μέντοι	καὶ	τῆς προτέρας αἰχμαλωσίας αὐτοῖς καὶ
[11, 4]	τούτων εἶναι Ἀναβασσάρου τοῦ ἐπάρχου	καὶ	τῆς Συρίας τε καὶ Φοινίκης
[11, 5]	περὶ τὸ ἔργον ἐπιθυμίας ἀναισθητῶν	καὶ	τῆς ταλαιπωρίας. Οὕτως δὲ καὶ
[11, 5]	καὶ τοῖς γαζοφύλαξιν τῆς Συρίας	καὶ	τῆς Φοινίκης, ἵνα τῶν ὑπὸ
[11, 6]	ἀλλὰ τῆς βασιλείας ἐπεβούλευσέ με	καὶ	τῆς ψυχῆς τὸν αἴτιον αὐτῷ
[11, 4]	μᾶλλον αὐτὸν εἶναι ἢ ἱερόν,	καὶ	τί δήποτε τὰς στοὰς καὶ
[11, 6]	καὶ δι' αὐτὰ μᾶλλον θεασαμένη	καί	τι κἀκείνου προσιδόντος αὐτὴν ἀπηνέστερον
[11, 6]	τί ποτ' εἴη γεγονὸς διαποροῦντος	καὶ	τί πρὸς τούτοις ἔτ' αὐτοῦ
[11, 5]	πρὸς τὸν θεὸν εὐσέβειάν τε	καὶ	τιμήν· ἅπαντα γὰρ ἀκολούθως τῷ
[11, 8]	καὶ τὴν ἀρχιερατικὴν παρέξειν δύναμιν	καὶ	τιμὴν ὑπισχνουμένου καὶ πάντων ἀποδείξειν
[11, 6]	τοῦ βασιλέως ᾧ ἂν στέρξῃ	καὶ	τιμῆς ἄξιον δοκιμάσῃ. Ἐπεὶ δ'
[11, 6]	ποιήσετε καλῶς μὴ προσέχοντες, ἀλλὰ	καὶ	τιμῆς αὐτοὺς ἁπάσης τυγχάνειν βούλομαι,
[11, 6]	ἐμοὶ τὴν πρώτην μοῖραν δόξης	καὶ	τιμῆς ἔχοντος καὶ μετ' ἐμὲ
[11, 6]	χαίρειν. Πολλοὶ διὰ μέγεθος εὐεργεσίας	καὶ	τιμῆς, ἣν δι' ὑπερβολὴν χρηστότητος
[11, 6]	ὢν οὐκ ἀξιοῖ τοῦτο ποιεῖν.	Καὶ	τιμωρήσασθαι θελήσας τὸν Μαρδοχαῖον αὐτὸν
[11, 4]	Φοινίκης ἐπάρχου καὶ Σαρωβαζάνου μετὰ	καί	τινων ἑτέρων καὶ τοὺς ἡγεμόνας
[11, 4]	οἵ τε ἱερεῖς καὶ Λευῖται	καὶ	τὸ ἄλλο τῶν Ἰσραηλιτῶν πλῆθος
[11, 6]	βασιλέως Ἀμάνης. Δοὺς δὲ αὐτῷ	καὶ	τὸ ἀντίγραφον τῶν ἐν Σούσοις
[11, 6]	τοῦ Ἀμάνου ἀξιώσαντος ὁ βασιλεὺς	καὶ	τὸ ἀργύριον αὐτῷ χαρίζεται καὶ
[11, 6]	φύσει τοῖς Ἰουδαίοις ἀπηχθάνετο, ὅτι	καὶ	τὸ γένος τῶν Ἀμαληκιτῶν, ἐξ
[11, 3]	Ἀπάμης παλλακῆς δ' αὐτοῦ ῥαπιζόμενον,	καὶ	τὸ διάδημα ἀφαιρουμένης καὶ τῇ
[11, 8]	αἰτησαμένου χρήσασθαι τοῖς πατρίοις νόμοις	καὶ	τὸ ἕβδομον ἔτος ἀνείσφορον εἶναι,
[11, 5]	τὴν ὥραν τοῦ ἔτους χειμέριον,	καὶ	τὸ ἔργον οὐ μιᾶς οὐδὲ
[11, 1]	ἑξήκοντα πηχῶν τῶν δ' αὐτῶν	καὶ	τὸ εὖρος, λίθου μὲν ξεστοῦ
[11, 4]	ναὸν οἰκοδομηθῆναι τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις	καὶ	τὸ θυσιαστήριον, ὕψος μὲν πηχῶν
[11, 5]	πατρίους νόμους ἀλλοεθνεῖς ἠγμένοι γυναῖκας	καὶ	τὸ ἱερατικὸν γένος συγκεχύκασιν, δεομένων
[11, 5]	ὅπως ὑμῶν τὸ τεῖχος ἀναστήσω	καὶ	τὸ λείψανον τοῦ ἱεροῦ τελειώσω.
[11, 5]	δίκαιοι μὲν πρὸς τὸ παρὸν	καὶ	τὸ μέλλον ἐδιδάσκοντο εἶναι, περὶ
[11, 6]	τινι γέρας εἰληφὼς χώραν, ἧς	καὶ	τὸ ὄνομα ἐγέγραπτο. ἕτερον δὲ
[11, 8]	εἰς τὴν πόλιν αὐτῶν τιμῆσαι	καὶ	τὸ παρ' αὐτοῖς ἱερόν. Ὁ
[11, 5]	δὲ τῶν τειχῶν λαβόντων Νεεμίας	καὶ	τὸ πλῆθος ἔθυσαν τῷ θεῷ
[11, 6]	ἐμηχανήσατο. τὰς δ' αὐτὰς ἠφίει	καὶ	τὸ πλῆθος φωνάς, παρακαλοῦν προνοῆσαι
[11, 6]	τὴν προτέραν φιλόστοργον ἑτέρας ἐπεισαγωγῇ,	καὶ	τὸ πρὸς ἐκείνην εὔνουν ἀποσπώμενον
[11, 6]	κατεγέλα τῆς Ἀμάνου πονηρᾶς ἐλπίδος	καὶ	τὸ συμβησόμενον εἰδὼς ἐτέρπετο τῷ
[11, 6]	ἀποδύεται μὲν τὴν ἐσθῆτα ἐκείνην	καὶ	τὸ σχῆμα μεταβάλλει, κοσμησαμένη δ'
[11, 6]	τίνος συμβεβηκότος αὐτῷ σκυθρωποῦ πενθεῖ	καὶ	τὸ σχῆμα τοῦτο περικείμενος οὐδ'
[11, 3]	τοῖς κυμβάλοις. Προέπεμπε δὲ αὐτοὺς	καὶ	τὸ ὑπολειπόμενον τῶν Ἰουδαίων πλῆθος
[11, 8]	ὕπνου ἔχαιρέν τε μεγάλως αὐτὸς	καὶ	τὸ χρηματισθὲν αὐτῷ πᾶσι μηνύσας
[11, 8]	τῆς κεφαλῆς ἔχοντα τὴν κίδαριν	καὶ	τὸ χρυσοῦν ἐπ' αὐτῆς ἔλασμα,
[11, 6]	τὸν ἵππον καὶ τὴν πορφύραν	καὶ	τὸ χρυσοῦν περιαυχένιον, καὶ τὸν
[11, 5]	τοὺς ἐπισταμένους σου τὸν νόμον,	καὶ	τοῖς ἀγνοοῦσιν δὲ παρέξεις αὐτὸν
[11, 5]	τὰς ἐπιστολὰς ἀποδίδωσιν τῷ Ἀδδαίῳ	καὶ	τοῖς ἄλλοις ἐπάρχοις, καὶ συγκαλέσας
[11, 6]	τιμωρίαν ταύτην ἐκείνου ποιήσαντος εἶναι	καὶ	τοῖς ἄλλοις μαθεῖν οὕτως γνῶναι>
[11, 6]	ἔθνος καὶ τοῖς νόμοις ἀλλόκοτον	καὶ	τοῖς βασιλεῦσιν ἀνυπότακτον καὶ παρηλλαγμένον
[11, 5]	τοῦ βασιλικοῦ γαζοφυλακείου. Ἔγραψα δὲ	καὶ	τοῖς γαζοφύλαξιν τῆς Συρίας καὶ
[11, 6]	κατακλίνεσθαι. Διηκονοῦντο δ' ἐκπώμασι χρυσέοις	καὶ	τοῖς διὰ λίθου πολυτελοῦς εἰς
[11, 6]	καὶ θέαν πεποιημένοις. Προσέταττεν δὲ	καὶ	τοῖς διακόνοις μὴ βιάζεσθαι πίνειν
[11, 6]	νόμοις χρώμενον ὁμοίοις, ἐχθρὸν δὲ	καὶ	τοῖς ἔθεσι καὶ τοῖς ἐπιτηδεύμασιν
[11, 1]	ὡς μετὰ τὸ δουλεῦσαι Ναβουχοδονοσόρῳ	καὶ	τοῖς ἐκγόνοις αὐτοῦ καὶ ταύτην
[11, 6]	ἡμέρας καὶ ἑορτὴν ἄγειν αὐτὰς	καὶ	τοῖς ἐκγόνοις παραδοῦναι τοῦ πρὸς
[11, 3]	ἐξιέναι τοῦ ναοῦ. Ἐπέστειλε δὲ	καὶ	τοῖς ἐν Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ
[11, 7]	Ἱεροσόλυμα καὶ πολλὰ τοῖς Ἀσσυρίοις	καὶ	τοῖς ἐν τῇ κοίλῃ Συρίᾳ
[11, 5]	Τοῖς δὲ τοῦ βασιλέως οἰκονόμοις	καὶ	τοῖς ἐπάρχοις τῆς κοίλης Συρίας
[11, 6]	ἐχθρὸν δὲ καὶ τοῖς ἔθεσι	καὶ	τοῖς ἐπιτηδεύμασιν τῷ σῷ λαῷ
[11, 5]	βουλόμενος ἀπίτω, καθάπερ ἔδοξέν μοι	καὶ	τοῖς ἑπτά μου συμβούλοις, ὅπως
[11, 4]	Κύρου Δαρεῖος ἀντιγράφει τῷ Σισίννῃ	καὶ	τοῖς ἑταίροις αὐτοῦ τάδε λέγων·
[11, 4]	Σισίννῃ τῷ ἐπάρχῳ καὶ Σαραβαζάνῃ	καὶ	τοῖς ἑταίροις αὐτῶν χαίρειν. Τὸ
[11, 4]	προσίασιν τῷ Ζοροβαβήλῳ καὶ Ἰησοῦ	καὶ	τοῖς ἡγουμένοις τῶν πατριῶν ἀξιοῦντες
[11, 6]	περιθεμένη, καὶ τροφῇ καὶ ποτῷ	καὶ	τοῖς ἡδέσιν ἀποταξαμένη τρισὶν ἡμέραις
[11, 6]	βίου τῇ βασιλίσσῃ. Ἦν δὲ	καὶ	τοῖς Ἰουδαίοις τὰ πράγματα δι'
[11, 3]	ἱερεῖς, ἐκ τῶν ἰδίων γίνεσθαι,	καὶ	τοῖς Λευίταις τὰ ὄργανα, οἷς
[11, 4]	καὶ Σαμαρειτῶν Σαδράκῃ καὶ Βουήδωνι	καὶ	τοῖς λοιποῖς συνδούλοις αὐτῶν τοῖς
[11, 2]	καὶ Βεελζέμῳ καὶ Σεμελίῳ γραμματεῖ	καὶ	τοῖς λοιποῖς τοῖς συντασσομένοις καὶ
[11, 6]	παντάπασιν ἀνθρώποις ἀναμεμῖχθαι δυσμενὲς ἔθνος	καὶ	τοῖς νόμοις ἀλλόκοτον καὶ τοῖς
[11, 3]	παρέχειν ὅμοιον, ἧκεν εἰς Βαβυλῶνα	καὶ	τοῖς ὁμοφύλοις εὐηγγελίσατο τὰ παρὰ
[11, 6]	προσώπῳ, πάρεσις αὐτὴν εὐθὺς λαμβάνει	καὶ	τοῖς παρὰ πλευρὸν οὖσιν ἀχανὴς
[11, 6]	θεῷ προσανέχοντας, ὃς ἐμοί τε	καὶ	τοῖς προγόνοις ἡμῶν τὴν βασιλείαν
[11, 3]	βασιλεὺς ἀναστὰς κατεφίλησέν τε αὐτὸν	καὶ	τοῖς τοπάρχαις καὶ σατράπαις γράφει
[11, 6]	καὶ μετὰ δακρύων τῇ γυναικὶ	καὶ	τοῖς. Φίλοις τὰ συμβεβηκότα διηγεῖτο.
[11, 3]	ὄργανα, οἷς ὑμνοῦσι τὸν θεόν,	καὶ	τοῖς φύλαξι τῆς πόλεως καὶ
[11, 8]	αὐτοῖς τήν τε πόλιν διαρπάσειν	καὶ	τὸν ἀρχιερέα μετ' αἰκίας ἀπολέσειν
[11, 8]	προσελθὼν μόνος προσεκύνησεν τὸ ὄνομα	καὶ	τὸν ἀρχιερέα πρῶτος ἠσπάσατο. Τῶν
[11, 3]	ὡς δεσποίναις ταῖς γυναιξὶν διδόαμεν;	Καὶ	τὸν βασιλέα δὲ τὸν τοσούτων
[11, 1]	καὶ πρότερον. Κατέπεμψα δέ μου	καὶ	τὸν γαζοφύλακα Μιθριδάτην καὶ Ζοροβάβηλον
[11, 4]	ἀναπολοῦντες μέγιστόν τε καὶ πολυτελέστατον,	καὶ	τὸν γεγενημένον ὁρῶντες ὑπὸ πτωχείας
[11, 8]	ἦλθεν καὶ τήν τε Γάζαν	καὶ	τὸν ἐν αὐτῇ φρούραρχον ὄνομα
[11, 6]	τὴν μὲν τῆς γυναικὸς μνήμην	καὶ	τὸν ἔρωτα μηδὲν ὠφελούμενον ἐκβαλεῖν,
[11, 6]	τόν τε λαὸν ἐποίησεν νηστεῦσαι	καὶ	τὸν θεὸν αὐτὸς ἱκέτευσε μηδὲ
[11, 6]	παραινέσει προελθών. Φησίν, ἔχεις γὰρ	καὶ	τὸν ἵππον καὶ τὴν στολὴν
[11, 2]	ὅτι τῆς πόλεως οὕτως συνοικισθείσης	καὶ	τὸν κύκλον τῶν τειχῶν ἀπολαβούσης
[11, 4]	καὶ τὸν ναὸν συλήσας ἐνέπρησεν	καὶ	τὸν λαὸν μετῴκισεν αἰχμάλωτον μεταγαγὼν
[11, 6]	πορφύραν καὶ τὸ χρυσοῦν περιαυχένιον,	καὶ	τὸν Μαρδοχαῖον εὑρὼν πρὸ τῆς
[11, 2]	οἰκοδομεῖν τοὺς Ἰουδαίους τὴν πόλιν	καὶ	τὸν ναόν. Καὶ ταῦτα μὲν
[11, 1]	πατρίδα τήν τε πόλιν ἀνακτίζειν	καὶ	τὸν ναὸν οἰκοδομῆσαι τὸν ἐν
[11, 1]	εἰς τὴν πάτριον ἀποκαταστήσει γῆν	καὶ	τὸν ναὸν οἰκοδομήσουσι καὶ τῆς
[11, 4]	κατὰ κράτος αὐτήν τε καθεῖλεν	καὶ	τὸν ναὸν συλήσας ἐνέπρησεν καὶ
[11, 8]	σημαίνει· τά τε γὰρ Ἱεροσόλυμα	καὶ	τὸν ναὸν συνέβαινεν ἐκεῖθεν ἀφορᾶσθαι.
[11, 4]	ὡς τήν τε πόλιν ὀχυροῦσι	καὶ	τὸν ναὸν φρουρίῳ προσεοικότα μᾶλλον
[11, 6]	γενέσθαι. Μαρδοχαίου δὲ διὰ σοφίαν	καὶ	τὸν οἴκοθεν αὐτοῦ νόμον οὐ
[11, 6]	τοῦ θεοῦ πάντως, αὐτὴν δὲ	καὶ	τὸν πατρῷον οἶκον αὐτῆς ὑπὸ
[11, 6]	ὡς ἀναλαβὼν τὴν βασιλικὴν στολὴν	καὶ	τὸν στέφανον τὸν χρυσοῦν καὶ
[11, 6]	τὸν ἵππον καὶ τὴν στολὴν	καὶ	τὸν στρεπτόν. Ἐπιζήτησον Μαρδοχαῖον τὸν
[11, 6]	καὶ τὸν στέφανον τὸν χρυσοῦν	καὶ	τὸν στρεπτὸν περιθέμενος προῆλθεν, ἰδόντες
[11, 8]	Περαιωσάμενος οὖν τὸν Εὐφράτην ποταμὸν	καὶ	τὸν Ταῦρον τὸ Κιλίκιον ὄρος
[11, 6]	τιμῆς αὐτοὺς ἁπάσης τυγχάνειν βούλομαι,	καὶ	τὸν ταῦτα κατ' αὐτῶν μηχανησάμενον
[11, 1]	ἀναστῆσαί τε τὴν πόλιν Ἱεροσόλυμα	καὶ	τὸν τοῦ θεοῦ ναόν· ἔσεσθαι
[11, 3]	ἡγεμόνας καὶ σατράπας τῆς Περσίδος	καὶ	τοπάρχας τῆς Ἰνδικῆς ἄχρι τῆς
[11, 3]	μεταπεμψάμενος τοὺς μεγιστᾶνας καὶ σατράπας	καὶ	τοπάρχας τῆς Περσίδος καὶ Μηδικῆς
[11, 4]	(Ταῦτ' εἰπόντων τοῦ τε Ζοροβαβήλου	καὶ	τοῦ ἀρχιερέως ὁ Σισίννης καὶ
[11, 6]	τὴν ἐπιμέλειαν ἔχειν τὰς παρθένους	καὶ	τοῦ βαδίζειν αὐτὰς ἐπὶ κοίτην
[11, 1]	περὶ σωτηρίας τε τοῦ βασιλέως	καὶ	τοῦ γένους αὐτοῦ, ὅπως ἡ
[11, 4]	ἐκείνου τοῦ χρόνου κατασκευαζόμενος μέχρι	καὶ	τοῦ δεῦρο διὰ τὴν τῶν
[11, 5]	μοι πορευθέντι τὸ τεῖχος ἀνεγεῖραι	καὶ	τοῦ ἱεροῦ τὸ λεῖπον προσοι
[11, 5]	θεῷ περὶ τῆς αὐτῶν σωτηρίας	καὶ	τοῦ μηδὲν κατὰ τὴν ὁδὸν
[11, 4]	βασιλεῖ περὶ τῆς τῶν Ἱεροσολύμων	καὶ	τοῦ ναοῦ κατασκευῆς, ὄντες κατὰ
[11, 3]	καὶ τοῖς φύλαξι τῆς πόλεως	καὶ	τοῦ ναοῦ προσέταξεν κλήρους γῆς
[11, 8]	ὄντα πρόεισι μετὰ τῶν ἱερέων	καὶ	τοῦ πολιτικοῦ πλήθους, ἱεροπρεπῆ καὶ
[11, 4]	Ἰησοῦν καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ	καὶ	τοὺς ἀδελφοὺς καὶ Ζοδμοῆλον τὸν
[11, 6]	καὶ τὸ ἀργύριον αὐτῷ χαρίζεται	καὶ	τοὺς ἀνθρώπους, ὥστε ποιεῖν αὐτοὺς
[11, 6]	χρήσασθαι τοῖς ὑπολειπομένοις τῶν ἐχθρῶν	καὶ	τοὺς δέκα τοὺς Ἀμάνου παῖδας
[11, 3]	καὶ τοὺς Ἰδουμαίους καὶ Σαμαρείτας	καὶ	τοὺς ἐκ τῆς κοίλης Συρίας
[11, 6]	τὸν θεὸν τῆς σωτηρίας αὐτῶν	καὶ	τοὺς ἐν ἁπάσῃ τῇ γῇ
[11, 4]	πάλιν εἰς τὴν πάτριον γῆν	καὶ	τοὺς ἐν αὐτῇ νόμους ἤγαγεν
[11, 8]	πάντα. Παρακαλεσάντων δ' αὐτόν, ἵνα	καὶ	τοὺς ἐν Βαβυλῶνι καὶ Μηδίᾳ
[11, 6]	αὐτὸν χώρας γενομένου συνέπεσεν ὥστε	καὶ	τοὺς ἐν Σούσοις Ἰουδαίους ἀποκτεῖναι
[11, 2]	ἀνάστατον ἐποίησεν, παρεκάλουν τοὺς σατράπας	καὶ	τοὺς ἐπιμελουμένους ἐμποδίζειν τοὺς Ἰουδαίους
[11, 3]	τὴν Ἰουδαίαν τῶν αἰχμαλώτων ἀπελθόντας.	Καὶ	τοὺς ἐπιτρόπους τοὺς αὐτοῦ καὶ
[11, 6]	μὲν τὸ συμπόσιον, ἀναστάντα δὲ	καὶ	τοὺς ἑπτὰ τῶν Περσῶν, οἳ
[11, 6]	φίλους καὶ τὰ Περσῶν ἔθνη	καὶ	τοὺς ἡγεμόνας αὐτῶν ὑποδεξάμενος ἑστιᾷ
[11, 4]	Σαρωβαζάνου μετὰ καί τινων ἑτέρων	καὶ	τοὺς ἡγεμόνας τῶν Ἰουδαίων ἐρομένων,
[11, 4]	συνείχετο ἡ τοῦ ναοῦ κατασκευή·	καὶ	τοὺς θεμελίους ἐγείραντες τῇ νουμηνίᾳ
[11, 3]	φόρων αὐτοῖς νέμεσθαι. Προσέταξε δὲ	καὶ	τοὺς Ἰδουμαίους καὶ Σαμαρείτας καὶ
[11, 8]	ὑφήγησιν, αὐτὸν δὲ τὸν ἀρχιερέα	καὶ	τοὺς ἱερεῖς ἀξιοπρεπῶς ἐτίμησεν. Δειχθείσης
[11, 4]	διετάξατο, καὶ προσφορὰς μετὰ ταῦτα	καὶ	τοὺς καλουμένους ἐνδελεχισμοὺς καὶ τὰς
[11, 3]	τῶν ἔργων ταλαιπωρίαν ὑπομείναντες θερίσωσιν	καὶ	τοὺς καρποὺς συνέλωσιν, τοὺς φόρους
[11, 6]	ἐκτιθεμένων τῶν τοῦ βασιλέως γραμμάτων	καὶ	τοὺς κατὰ πόλιν τῶν Ἰουδαίων
[11, 6]	τοὺς κατὰ πόλιν τῶν Ἰουδαίων	καὶ	τοὺς κατὰ χώραν ἐπεῖχεν, ὡς
[11, 8]	τὴν πόλιν ἀνοίγειν τὰς πύλας,	καὶ	τοὺς μὲν ἄλλους λευκαῖς ἐσθῆσιν,
[11, 6]	δὲ ὁ βασιλεὺς τἀληθὲς ἐξεῦρεν	καὶ	τοὺς μὲν εὐνούχους ἀνεσταύρωσεν, τῷ
[11, 6]	γάμους παραγγέλλων, αὐτὸς δὲ Πέρσας	καὶ	τοὺς Μήδους> καὶ τοὺς πρώτους
[11, 3]	παρασκευῆς τούς τε περὶ αὐτὸν	καὶ	τοὺς οἴκοι γεγονότας καὶ τοὺς
[11, 5]	καὶ τὴν οἰκείαν γῆν ἀποκαταστήσαντα	καὶ	τοὺς Περσῶν βασιλέας ἀναγκάσαντα> λαβεῖν
[11, 6]	ἑκατὸν ὀγδοήκοντα. Ἔπειτα τὰ ἔθνη	καὶ	τοὺς πρεσβευτὰς αὐτῶν ἐν Σούσοις
[11, 6]	δὲ Πέρσας καὶ τοὺς Μήδους>	καὶ	τοὺς πρώτους τῶν ἐθνῶν ἑστιᾷ
[11, 8]	ὅτι τὸν Ἑλλήσποντον διαβὰς Ἀλέξανδρος	καὶ	τοὺς σατράπας αὐτοῦ τῇ κατὰ
[11, 3]	τῆς Ἰνδικῆς ἄχρι τῆς Αἰθιοπίας	καὶ	τοὺς στρατηγοὺς τῶν ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ
[11, 3]	γράφει κελεύων προπέμψαι τὸν Ζοροβάβηλον	καὶ	τοὺς σὺν αὐτῷ μέλλοντας ἐπὶ
[11, 5]	ἐπὶ τῇ τοῦ θεοῦ χρηστότητι	καὶ	τοὺς τοιούτους ἀφιέναι τῆς κολάσεως.
[11, 3]	αὐτὸν καὶ τοὺς οἴκοι γεγονότας	καὶ	τοὺς τῶν Μήδων ἡγεμόνας καὶ
[11, 4]	τὸν ἀδελφὸν Ἰούδα τοῦ Ἀμιναδάβου	καὶ	τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ. Καὶ ὁ
[11, 4]	ἔτος ἤδη γεγονότας καὶ Ἰησοῦν	καὶ	τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ τοὺς
[11, 6]	αὑτὸν τὴν γυναῖκα Γάζασαν ἐκάλεσεν	καὶ	τοὺς φίλους. ὧν παρόντων διηγεῖτο
[11, 3]	γυνὴ παρήγαγεν εἰς τὸ φῶς	καὶ	τοὺς φυτεύσαντας ἀμπέλους, αἳ ποιοῦσιν
[11, 5]	μέσος τοῦ πλήθους σταθεὶς ἀνέγνω	καὶ	τοῦτ' ἐποίησεν ἀπ' ἀρχομένης ἡμέρας
[11, 3]	συλήσας Ναβουχοδονόσορος εἰς Βαβυλῶνα ἐκόμισεν.	Καὶ	τοῦτ' ἔφη, τοὐμὸν αἴτημά ἐστιν,
[11, 6]	ἐπεσταλμένοις πεισθέντας παρακοῦσαι τῶν γεγραμμένων.	Καὶ	τοῦτο γενέσθαι βούλομαι τῇ τετράδι
[11, 6]	ὅτι μηδὲν ἀδικῆσαν ἔθνος ἀναιρεῖται,	καὶ	τοῦτο λέγων ἕως τῶν βασιλείων
[11, 6]	τῇ αὐλῇ πρὸς τιμωρίαν Μαρδοχαίῳ.	Καὶ	τοῦτο μὲν ἦν ἕτοιμον· ὁ
[11, 6]	δέκα τοὺς Ἀμάνου παῖδας ἀνασταυρῶσαι.	Καὶ	τοῦτο μὲν προσέταξε τοῖς Ἰουδαίοις
[11, 4]	Δαρείου· προσκυνεῖν δὲ αὐτοῖς ἐφιέναι	καὶ	τοῦτο μόνον εἶναι κοινόν, εἰ
[11, 6]	ἐνυβρίζουσαν αὐτῷ ζημιῶσαι μεγάλην ζημίαν	καὶ	τοῦτο ποιήσαντα διαγγεῖλαι τοῖς ἔθνεσιν
[11, 5]	ταῦτα Ἔζδρα παραινοῦντος ἑορτάζειν ἤρξαντο	καὶ	τοῦτο ποιοῦντες ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ
[11, 2]	νῦν ἠρημώθη. Ἔδοξε δ' ἡμῖν	καὶ	τοῦτό σοι δηλῶσαι ἀγνοούμενον ἴσως,
[11, 6]	λοιπὸν ἤδη φανερῶς τοῦ Ἀμάνου	καὶ	τοῦτον ὄντα πονηρὸν ἐπ' αὐτοὺς
[11, 4]	οἱ προσαγορευόμενοι κριταὶ καὶ μόναρχοι,	καὶ	τοῦτον πολιτευόμενοι τὸν τρόπον ἔτεσιν
[11, 1]	θεοῦ ναόν· ἔσεσθαι γὰρ αὐτοῖς	καὶ	τοῦτον σύμμαχον αὐτόν τε γράψειν
[11, 4]	ἔλαττον ἐκείνων τὸν θεόν, ἔφασκον,	καὶ	τοῦτον ὑπερευχόμεθα καὶ τῆς θρησκείας
[11, 3]	πλῆθος πείθεται κελεύοντι; (Σιωπήσαντος δὲ	καὶ	τούτου περὶ τῆς τῶν γυναικῶν
[11, 7]	παῖς αὐτοῦ διεδέξατο. Τελευτήσαντος δὲ	καὶ	τούτου τὴν τιμὴν Ἰωάννης υἱὸς
[11, 8]	μὴ βαστάζειν ὅπλα κατ' αὐτοῦ,	καὶ	τούτους ἕως ἂν ᾖ Δαρεῖος
[11, 6]	ἐχθρῶν αὐτοῖς ἑπτακισμύριοι καὶ πεντακισχίλιοι.	Καὶ	τούτους μὲν ἀπέκτειναν τῇ τρισκαιδεκάτῃ
[11, 7]	τοῦ ἀνῃρημένου ἐν τῷ ναῷ;	καὶ	τούτους ποιησάμενος τοὺς λόγους εἰς
[11, 7]	υἱὸς αὐτοῦ Ἰαδδοῦς. ἦν δὲ	καὶ	τούτῳ ἀδελφὸς Μανασσῆς ὄνομα, ᾧ
[11, 6]	ὧν χρῄζει τὰ σώματα καταρδομένη,	καὶ	τούτων ἀπέλαυον ἐπὶ μῆνας ἓξ
[11, 5]	εἰς τὸ πέραν τοῦ Εὐφράτου	καὶ	τρεῖς ἐπιδιατρίψας ἐκεῖ ἡμέρας νηστείαν
[11, 3]	γυναῖκές εἰσιν αἱ τίκτουσαί τε	καὶ	τρέφουσαι, καθόλου δ' οὐδέν ἐστιν,
[11, 4]	περὶ αὐτὸν τοῖς Ἰουδαίοις ἀναβολὴν	καὶ	τριβὴν πραγματεύσασθαι. Κατὰ δὲ τὸν
[11, 4]	τῆς Δαρείου βασιλείας ἔτους εἰκάδι	καὶ	τρίτῃ μηνὸς δωδεκάτου, ὃς καλεῖται
[11, 6]	ἑαυτὴν καὶ πενθικὴν ἐσθῆτα περιθεμένη,	καὶ	τροφῇ καὶ ποτῷ καὶ τοῖς
[11, 3]	τῶν Ἱεροσολύμων ὥδευον μετὰ χαρᾶς	καὶ	τρυφῆς, ψαλλόμενοι καὶ καταυλούμενοι καὶ
[11, 8]	ἤδη κατασκευάσαι. Τοῦτο δ' εἶναι	καὶ	τῷ βασιλεῖ συμφέρον εἰς δύο
[11, 5]	οὖν Νεεμίας προσκυνήσας τῷ θεῷ	καὶ	τῷ βασιλεῖ τῆς ὑποσχέσεως εὐχαριστήσας
[11, 8]	μεγίστης οὔσης ἐν τῷ ἔθνει	καὶ	τῷ γένει παραμενούσης οὐ βούλεσθαι
[11, 6]	ἀλλὰ τὸν ἄριστον πολιτευομένους τρόπον	καὶ	τῷ θεῷ προσανέχοντας, ὃς ἐμοί
[11, 5]	Ἔζδρας ταύτην τὴν ἐπιστολὴν ὑπερήσθη	καὶ	τῷ θεῷ προσκυνεῖν ἤρξατο, τῆς
[11, 3]	τρέπεται μετὰ τῶν τριῶν σωματοφυλάκων,	καὶ	τῷ λόγον ἐροῦντι περὶ ὧν
[11, 4]	δὲ λαὸς ἠγάπα τοῖς παροῦσιν	καὶ	τῷ μόνον οἰκοδομῆσαι τὸ ἱερὸν
[11, 8]	ἐκεῖθεν ἀφορᾶσθαι. Τῶν δὲ Φοινίκων	καὶ	τῶν ἀκολουθούντων Χαλδαίων ὅσα βασιλέως
[11, 6]	κατὰ χώραν ἐπεῖχεν, ὡς πολλὰ	καὶ	τῶν ἄλλων ἐθνῶν διὰ τὸν
[11, 3]	ὑπεσχημένος· δώσειν γὰρ ὄντι σοφῷ	καὶ	τῶν ἄλλων μᾶλλον φανέντι συνετῷ·
[11, 2]	εὑρήσεις γὰρ ἐν αὐτοῖς ἀποστάτας	καὶ	τῶν βασιλέων ἐχθροὺς Ἰουδαίους καὶ
[11, 4]	συλλαμβανόμενοι τοῖς πρεσβυτέροις τῶν Ἰουδαίων	καὶ	τῶν γερόντων ἄρχουσιν. Καὶ ἠνύετο
[11, 8]	προσφέρων ἐδεῖτο ὑπερασπίσαι τοῦ ἔθνους	καὶ	τῶν ἐπερχομένων κινδύνων ἀπαλλάξαι. Κατακοιμηθέντι
[11, 4]	Συρίας τε καὶ Φοινίκης ἡγεμόνος	καὶ	τῶν ἑταίρων αὐτοῦ, ὅπως αὐτοὶ
[11, 6]	πρὸ αὐτοῦ βασιλέων τὰ ὑπομνήματα	καὶ	τῶν ἰδίων πράξεων ἀναγινώσκειν αὐτῷ
[11, 3]	αὐτῶν ἑξακόσιοι πεντηκονταδύο. Ἐξεβλήθησαν δὲ	καὶ	τῶν ἱερέων ἐκ τῆς τιμῆς
[11, 5]	κατηγορούντων, ὥς τινες τοῦ πλήθους	καὶ	τῶν ἱερέων καὶ Λευιτῶν παραβεβήκασι
[11, 5]	τῶν Ἰησοῦ ἐκγόνων τοῦ ἀρχιερέως	καὶ	τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευιτῶν
[11, 5]	τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευιτῶν	καὶ	τῶν Ἰσραηλιτῶν, οἳ καὶ τὰς
[11, 8]	καὶ τῆς προτέρας αἰχμαλωσίας αὐτοῖς	καὶ	τῶν κακῶν αἴτιον τὸ περὶ
[11, 5]	ὀμόσαι τοὺς φυλάρχους τῶν ἱερέων	καὶ	τῶν Λευιτῶν καὶ Ἰσραηλιτῶν ἀποπέμψασθαι
[11, 5]	τοῦ ἀρχιερέως καὶ τῶν ἱερέων	καὶ	τῶν Λευιτῶν καὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν,
[11, 3]	τὰς ψυχὰς ἐν αὐταῖς ἐγγενόμενος,	καὶ	τῶν μὲν ἐν συμφορᾷ καθεστηκότων
[11, 6]	τῆς γὰρ πατρίδος αὐτῇ διαφθαρείσης	καὶ	τῶν ὁμοφύλων ἀπολομένων οὐκ ἂν
[11, 4]	Οἱ δὲ ἱερεῖς καὶ Λευῖται	καὶ	τῶν πατριῶν οἱ πρεσβύτεροι τὸν
[11, 5]	ὑπαίθρῳ τοῦ ἱεροῦ, παρόντων ἅμα	καὶ	τῶν πρεσβυτέρων καὶ ὑπὸ τοῦ
[11, 6]	αὐτὴν ἀναλῶσαι, τὸν γραμματέα κομίσαντα	καὶ	τῶν πρὸ αὐτοῦ βασιλέων τὰ
[11, 4]	καὶ τὰ παρὰ τοῦ Σισίννου	καὶ	τῶν σὺν αὐτῷ κομισθέντα ἀνέγνω
[11, 8]	αὐτοῦ τῆς μητρὸς καὶ γυναικὸς	καὶ	τῶν τέκνων ἔφυγεν εἰς Πέρσας.
[11, 3]	μικρὸν φθέγγεσθαι, ταλάντων δὲ μεμνῆσθαι	καὶ	τῶν τοῖς εὐδαίμοσι προσηκόντων ὀνομάτων.
[11, 3]	μητέρας> καὶ τὴν θρεψαμένην γῆν,	καὶ	τῶν φιλτάτων πολλάκις λήθην ἔχομεν
[11, 5]	τῷ θεῷ κατὰ τὸν νόμον.	Καὶ	ὑμῖν δὲ λέγω, ὅπως τοῖς
[11, 5]	παρόντων ἅμα καὶ τῶν πρεσβυτέρων	καὶ	ὑπὸ τοῦ κρύους ἀηδῶς διακειμένων,
[11, 6]	ὑπαρχόντων ἥψαντο κτημάτων. Ἀπέθανον δὲ	καὶ	ὑπὸ τῶν ἐν τῇ χώρᾳ
[11, 3]	φυλῶν σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις	καὶ	ὑποζυγίοις ἐπελέξαντο, οἳ Δαρείου συμπέμψαντος
[11, 3]	τῷ εἴδει τῆς ὁραθείσης προσκεχήναμεν	καὶ	ὑπομένομεν παραχωρῆσαι τῶν ὄντων ἡμῖν,
[11, 3]	γάρ ἐστιν ἡ γῆ μεγίστη	καὶ	ὑψηλὸς ὁ οὐρανὸς καὶ ταχὺς
[11, 5]	δὲ καὶ ταραχὴν αὐτοὺς ἐνέβαλλον	καὶ	φήμας αὐτοῖς διέστελλον ὡς πολλῶν
[11, 8]	~(Κατὰ τοῦτον δὴ τὸν καιρὸν	καὶ	Φίλιππος ὁ Μακεδόνων βασιλεὺς ἐν
[11, 1]	τὸ θεῖον ὁρμή τις ἔλαβεν	καὶ	φιλοτιμία ποιῆσαι τὰ γεγραμμένα, καὶ
[11, 3]	στρατηγῶν καὶ βασιλέων ἀναισθήτους ἀπεργάζεται	καὶ	φίλων καὶ συνήθων ἐξαιρεῖ μνήμην·
[11, 6]	εἶδόν σε μέγαν καὶ καλὸν	καὶ	φοβερόν, εὐθὺς ὑπεχώρει μου τὸ
[11, 2]	βασιλείαν παραλαβόντος οἱ ἐν Συρίᾳ	καὶ	Φοινίκῃ καὶ Ἀμμανίτιδι καὶ Μωαβίτιδι
[11, 2]	τῆς βουλῆς τῆς ἐν Συρίᾳ	καὶ	Φοινίκῃ κριταί. Γινώσκειν σε δεῖ,
[11, 3]	δὲ καὶ τοῖς ἐν Συρίᾳ	καὶ	Φοινίκῃ ξύλα κέδρινα κατακομίζειν ἐκ
[11, 5]	κριτάς, ὅπως δικάσωσιν ἐν Συρίᾳ	καὶ	Φοινίκῃ πάσῃ τοὺς ἐπισταμένους σου
[11, 2]	συντασσομένοις καὶ οἰκοῦσιν ἐν Σαμαρείᾳ	καὶ	Φοινίκῃ τάδε λέγει. Ἀναγνοὺς τὰ
[11, 2]	ὁδὸς ἡ ἐπὶ κοίλην Συρίαν	καὶ	Φοινίκην. (Ἀναγνοὺς δὲ ὁ Καμβύσης
[11, 2]	καὶ βιαίους φορολογήσαντας κοίλην Συρίαν	καὶ	Φοινίκην. Ἐγὼ τοίνυν προσέταξα μὴ
[11, 4]	Ἱεροσόλυμα Σισίνου τοῦ τῆς Συρίας	καὶ	Φοινίκης ἐπάρχου καὶ Σαρωβαζάνου μετὰ
[11, 4]	ἐπάρχου καὶ τῆς Συρίας τε	καὶ	Φοινίκης ἡγεμόνος καὶ τῶν ἑταίρων
[11, 5]	ἐπιστολὴν κομίσαι τὸν τῆς Συρίας	καὶ	Φοινίκης καὶ Σαμαρείας ἔπαρχον, ἐν
[11, 5]	τοῖς ἐπάρχοις τῆς κοίλης Συρίας	καὶ	Φοινίκης τὰ γράμματα τοῦ βασιλέως
[11, 7]	ἄλλου> Ἀρταξέρξου τὸν ναὸν ἐμίανεν	καὶ	φόρους ἐπέταξε τοῖς Ἰουδαίοις, πρὶν
[11, 5]	ἔμπροσθεν ἐξημαρτημένοις ἀσφάλειάν τε ἕξειν	καὶ	φυλακὴν τοῦ μηδὲν ὅμοιον συμπεσεῖν.
[11, 3]	κατ' οἶκον διὰ ταύτας ἐπιμελείας	καὶ	φυλακῆς ἀξιοῦται. Καὶ οὐκ ἔστιν
[11, 2]	δὲ ὁ Καμβύσης τὴν ἐπιστολὴν	καὶ	φύσει πονηρὸς ὢν κινεῖται πρὸς
[11, 5]	βούλεται. πέπαυσο δή, φησί, λυπούμενος	καὶ	χαίρων ἡμῖν τοῦ λοιποῦ δια
[11, 4]	τὸν θεὸν Ναβουχοδονόσορος ὁ Βαβυλωνίων	καὶ	Χαλδαίων βασιλεὺς ἑλὼν τὴν πόλιν
[11, 5]	καὶ χρύσεα σκεύη ταλάντων εἴκοσι,	καὶ	χαλκᾶ σκεύη χρυσοῦ κρείττονα σταθμὸν
[11, 4]	τὰς ὁλοκαυτώσεις ἐπιφέροντες τῷ θεῷ	καὶ	χαριστηρίους θυσίας ἱερουργοῦντες ἀνθ' ὧν
[11, 5]	τε τῆς τιμῆς τοῦ Νεεμίου	καὶ	χορηγίας τῆς εἰς τὴν οἰκοδομίαν
[11, 2]	τοῦ ναοῦ κατασκευήν. Οἱ δὲ	καὶ	χρήμασιν διαφθαρέντες ὑπ' αὐτῶν ἀπημπόλησαν
[11, 8]	Μανασσῆν τοῦ Σαναβαλλέτου χορηγοῦντος αὐτοῖς	καὶ	χρήματα καὶ χώραν εἰς γεωργίαν
[11, 5]	πεντήκοντα, σκεύη ἀργυρᾶ ταλάντων ἑκατόν,	καὶ	χρύσεα σκεύη ταλάντων εἴκοσι, καὶ
[11, 5]	καὶ οἱ φίλοι· καὶ ἀργύριον	καὶ	χρυσίον ὅσον ἂν εὑρεθῇ ἐν
[11, 5]	τε, ὅσα βούλει ἐξ ἀργύρου	καὶ	χρυσοῦ κατασκευάσαι, ποιεῖν ἐξέστω σοι
[11, 8]	Σαναβαλλέτου χορηγοῦντος αὐτοῖς καὶ χρήματα	καὶ	χώραν εἰς γεωργίαν καὶ κατοίκησιν
[11, 3]	ἑπτακισχιλίων τριακοσίων τριακονταεπτά, ψάλται δὲ	καὶ	ψάλτριαι διακόσιοι τεσσαρακονταπέντε, κάμηλοι τετρακόσιαι
[11, 3]	μὴν τὰ μὲν ἄλλα θνητὰ	καὶ	ὠκύμορα εἶναι συμβέβηκεν τῶν ἰσχὺν
[11, 3]	καθεύδει, φυλάσσεται δὲ ὑπὸ γρηγορούντων	καὶ	ὡσανεὶ δεδεμένων ὑπὸ φόβου· καταλιπεῖν
[11, 1]	σπονδεῖα χρύσεα τεσσαράκοντα, ἀργύρεα τριακόσια,	φιάλαι	χρυσαῖ τριάκοντα, ἀργύρεαι δισχίλιαι τετρακόσιαι,
[11, 3]	τῶν αἰχμαλώτων Ἰουδαίων ἡγεμὼν ἀπεδέδεικτο·	πάλαι	γὰρ ἦν αὐτῷ φιλία πρὸς
[11, 4]	ὁρῶντες ὑπὸ πτωχείας ἐνδεέστερον τοῦ	πάλαι	κατασκευαζόμενον, ὅσον εἶεν τῆς ἀρχαίας
[11, 6]	μεγάλην ζημίαν καὶ τοῦτο ποιήσαντα	διαγγεῖλαι	τοῖς ἔθνεσιν τὰ περὶ τῆς
[11, 5]	Ῥωμαίοις ὑπακουούσας, αἱ δὲ δέκα	φυλαὶ	πέραν εἰσὶν Εὐφράτου ἕως δεῦρο,
[11, 4]	γάρ εἰσιν αἱ τῶν Ἰσραηλιτῶν	φυλαί,	ὑπὲρ ὧν ἥμαρτεν ἑκάστη. Ἔστησάν
[11, 5]	λέγοντι, πῶς, φησίν, ὦ βασιλεῦ,	δύναμαί	σοι μὴ βλέπεσθαι τοιοῦτος μηδὲ
[11, 5]	ἄρχοντας μετρῆσαι τὸ τεῖχος καὶ	διανεῖμαι	τὴν ἐργασίαν αὐτοῦ τῷ λαῷ
[11, 6]	Ὁ δὲ βασιλεὺς κατὰ βούλησιν	οἶμαι	τοῦ θεοῦ τὴν διάνοιαν μετέβαλεν
[11, 5]	δ' αὐτῷ κρίναντος αὐτὸν ἄξιον	οἶμαι	τοῦ θεοῦ τῶν βουληθέντων διὰ
[11, 1]	μέγιστος τῆς οἰκουμένης ἀπέδειξε βασιλέα,	πείθομαι	τοῦτον εἶναι, ὃν τὸ τῶν
[11, 4]	εὗρον τοῖς Κύρου ἀπέσταλκα καὶ	βούλομαι	γίνεσθαι πάντα, καθὼς ἐν αὐτῇ
[11, 5]	τὸ λείψανον τοῦ ἱεροῦ τελειώσω.	Βούλομαι	δ' ὑμᾶς τὴν τῶν γειτονευόντων
[11, 6]	ἐπιβουλευσάντων κολάσεως. Εἰδέναι μέντοι γε	βούλομαι	καὶ πόλιν καὶ πᾶν ἔθνος,
[11, 1]	δαπάνην ἐκ τῶν ἐμαυτοῦ γενέσθαι	βούλομαι.	Καὶ τὰ σκεύη δέ, ἃ
[11, 1]	παρακούσαντας τούτων καὶ ἀκυρώσαντας ἀνασταυρωθῆναι	βούλομαι	καὶ τὰς οὐσίας αὐτῶν εἶναι
[11, 6]	καὶ τιμῆς αὐτοὺς ἁπάσης τυγχάνειν	βούλομαι,	καὶ τὸν ταῦτα κατ' αὐτῶν
[11, 1]	ταῦτα λέγειν τὸν θεόν, ὅτι	βούλομαι	Κῦρον ἐγὼ πολλῶν ἐθνῶν καὶ
[11, 4]	τὰς θυσίας τελεῖν αὐτοῖς ἀναλώματα.	Βούλομαι	οὖν ὑμᾶς ἀναγνόντας τὴν ἐπιστολὴν
[11, 6]	τῶν γεγραμμένων. Καὶ τοῦτο γενέσθαι	βούλομαι	τῇ τετράδι καὶ δεκάτῃ τοῦ
[11, 6]	δὲ τῆς τῶν ἐπιβουλευσάντων κολάσεως.	Εἰδέναι	μέντοι γε βούλομαι καὶ πόλιν
[11, 5]	καὶ τὰ πέριξ ἔθνη πολλὰ	διατιθέναι	κακὰ τοὺς Ἰουδαίους, ἡμέρας μὲν
[11, 5]	δ' ἡμέρας μήτε νυκτὸς αὐτοὺς	ἀνιέναι	τῆς οἰκοδομίας, ἀλλὰ πάσῃ σπουδῇ
[11, 3]	αὐτῷ μέλλοντας ἐπὶ τὴν οἰκοδομὴν	ἐξιέναι	τοῦ ναοῦ. Ἐπέστειλε δὲ καὶ
[11, 5]	οὕτως ὁρῶν αὐτοὺς ἔχοντας ἐκέλευσεν	ἀπιέναι	πρὸς αὑτοὺς καὶ μὴ δακρύειν·
[11, 6]	ὥστε μηδένα τῶν ἰδίων αὐτῷ	προσιέναι	μὴ κληθέντα, ὁπηνίκα ἐπὶ τοῦ
[11, 8]	διαζεύγνυσθαι τῆς γυναικὸς ἢ μὴ	προσιέναι	τῷ θυσιαστηρίῳ. Τοῦ δ' ἀρχιερέως
[11, 3]	τὰς γυναῖκας, καὶ τὰς ψυχὰς	ἀφιέναι	μετ' αὐτῶν καρτεροῦμεν. Οὕτως δ'
[11, 5]	θεοῦ χρηστότητι καὶ τοὺς τοιούτους	ἀφιέναι	τῆς κολάσεως. (Καὶ ὁ μὲν
[11, 4]	ὑπὸ Δαρείου· προσκυνεῖν δὲ αὐτοῖς	ἐφιέναι	καὶ τοῦτο μόνον εἶναι κοινόν,
[11, 6]	φίλου πρὸς αὐτὴν ἐλθεῖν ἠξίωσεν·	παρεσκευακέναι	γὰρ αὐτὴν δεῖπνον ἔλεγεν. Ὡς
[11, 6]	τοῦτον ὄντα πονηρὸν ἐπ' αὐτοὺς	κατεσκευακέναι	τὴν ἐπιβουλὴν ἤλεγχεν. Ταραχθέντος δὲ
[11, 6]	βασιλεῖ τιμὴν Ἀμάνην κατηγορήσαντ' αὐτῶν	παρωξυγκέναι	κατ' αὐτῶν τὸν βασιλέα. Ταῦτα
[11, 6]	τοὺς λόγους· οὐ γὰρ ἂν	ἠνωχληκέναι	αὐτῷ, εἰ πρὸς δουλείαν πικρὰν
[11, 5]	ἄπειροι καὶ ἀριθμῷ γνωσθῆναι μὴ	δυνάμεναι.	Πρὸς δὲ Ἔζδραν ἀφικνοῦνται ἱερέων
[11, 6]	ἐπὶ κοίτην βασιλέως ἀξίας ἤδη	γεγονέναι,	καθ' ἑκάστην ἡμέραν μίαν ἔπεμπεν
[11, 6]	εἰπόντος οὐκ αὐτῷ μόνῳ ταύτην	γεγονέναι	τὴν ὕβριν, ἀλλὰ πᾶσι Πέρσαις,
[11, 7]	ὠμὸν οὕτως καὶ ἀσεβὲς ἔργον	γεγονέναι.	Τὸ μέντοι θεῖον οὐκ ἠμέλησεν,
[11, 6]	καταφρονουμένοις ὑπὸ τῶν γυναικῶν αἴσχιστα	διαγεγονέναι	τὸν βίον· οὐδεμία γὰρ τοῦ
[11, 4]	αἰχμαλωσίαν τοῦ τὸ ἱερὸν ἀνακαινισθὲν	ἀπειληφέναι	ταύρους ἑκατὸν κριοὺς διακοσίους ἄρνας
[11, 5]	τῷ βασιλεῖ Ξέρξῃ. Γνοὺς δὲ	ἀναβῆναι	εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἐπαγαγέσθαι
[11, 6]	ὃν Ἀρταξέρξην Ἕλληνες καλοῦσιν, συνέβη	μεταβῆναι.	Τούτου τὴν Περσῶν ἔχοντος ἡγεμονίαν
[11, 6]	τὸ κακόν· παρεκάλει τε τούτων	ἀπαλλαγῆναι.	Ἐρωτήσαντος δὲ τοῦ βασιλέως, ὑπὸ
[11, 6]	καὶ μὴ φέρων τὴν διάζευξιν,	καταλλαγῆναι	μὲν αὐτῇ διὰ τὸν νόμον
[11, 4]	οὐσίαν αὐτῶν εἰς τὴν βασιλικὴν	καταταγῆναι	κτῆσιν. Καὶ κατηύξατο πρὸς τούτοις
[11, 4]	καὶ πάλιν εἰς τὸν ἴδιον	ἀποκατασταθῆναι	ναὸν οἰκοδομηθέντα. Τοῦτο γὰρ ἐπέστειλεν
[11, 6]	δηλοῦν. Ἔτυχέν τε ὥστε Ἀμάνην	εὑρεθῆναι·	θᾶττον γὰρ τῆς συνήθους ὥρας
[11, 4]	ἐν Συρίᾳ ἔθνη τῶν σατραπῶν	δεηθῆναι	τὸν αὐτὸν τρόπον, ὅνπερ ἐπὶ
[11, 6]	τῇ Ἐσθῆρι καὶ περὶ τούτων	δεηθῆναι	τοῦ βασιλέως ἐνετέλλετο καὶ σωτηρίας
[11, 6]	τρισὶν ἡμέραις ᾔτει τὸν θεὸν	ἐλεηθῆναι	μὲν αὐτήν, δόξαι δ' ὀφθεῖσαν
[11, 6]	πρὸς δουλείαν πικρὰν ἐκέλευσεν αὐτοὺς	ἀπεμποληθῆναι·	μέτριον γὰρ τοῦτο τὸ κακόν·
[11, 3]	ἀναπαυσάμενος ἔξυπνος γίνεται, καὶ μηκέτι	κατακοιμηθῆναι	δυνάμενος εἰς ὁμιλίαν τρέπεται μετὰ
[11, 4]	ὁ βασιλεὺς ἐκέλευσεν τὸν ναὸν	οἰκοδομηθῆναι	τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις καὶ τὸ
[11, 4]	τε καὶ ἡγεμόσιν αὐτῶν ἐπιτρέψουσιν	οἰκοδομηθῆναι	τὸν ναόν. Καὶ συλλαβέσθαι δὲ
[11, 4]	προσέταξεν ἐν τοῖς βασιλικοῖς ὑπομνήμασιν	ζητηθῆναι	τὰ περὶ τούτων. Καὶ εὑρέθη
[11, 3]	εἰς τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ἱεροῦ	δοθῆναι.	Θύειν τε αὐτοῖς τὰς νενομισμένας
[11, 3]	τοῦ ναοῦ προσέταξεν κλήρους γῆς	δοθῆναι	καὶ κατὰ ἕκαστον ἔτος ὡρισμένον
[11, 4]	συλήσας Ναβουχοδονόσορος εἰς Βαβυλῶνα ἐκόμισεν,	ἀποδοθῆναι	τοῖς Ἱεροσολυμίταις, τὴν δὲ ἐπιμέλειαν
[11, 5]	θεῷ τοῦτο πᾶν εἰς Ἱεροσόλυμα	κομισθῆναι	τῷ θεῷ εἰς τὰς θυσίας,
[11, 5]	δεῦρο, μυριάδες ἄπειροι καὶ ἀριθμῷ	γνωσθῆναι	μὴ δυνάμεναι. Πρὸς δὲ Ἔζδραν
[11, 3]	ἀξιοῦται. Καὶ οὐκ ἔστιν ἡμῖν	ἀποζευχθῆναι	γυναικῶν, ἀλλὰ χρυσὸν πολὺν κτησάμενοι
[11, 3]	ἔλαβεν· οὐ γὰρ ἂν τούτων	ἀξιωθῆναι	μὴ σοῦ, φησί, δέσποτα, τυχὼν
[11, 1]	δὲ παρακούσαντας τούτων καὶ ἀκυρώσαντας	ἀνασταυρωθῆναι	βούλομαι καὶ τὰς οὐσίας αὐτῶν
[11, 4]	τι τῶν ἐπεσταλμένων συλληφθέντας ἐκέλευσεν	ἀνασταυρωθῆναι	καὶ τὴν οὐσίαν αὐτῶν εἰς
[11, 5]	ἂν ἐπιφανῶσιν οἱ πολέμιοι, τοῦτο	σημῆναι	τῷ λαῷ, ἵν' ὁπλισάμενοι μάχωνται
[11, 4]	ἡγουμένοις τῶν πατριῶν ἀξιοῦντες αὐτοῖς	ἐπιτραπῆναι	συγκατασκευάσαι τὸν ναὸν καὶ κοινωνῆσαι
[11, 6]	βούλεται πυνθανομένου, πραχθήσεσθαι γάρ, παρεκάλεσεν	ἐπιτραπῆναι	τοῖς Ἰουδαίοις καὶ τὴν ἐπιοῦσαν
[11, 6]	αὐτοῦ Γαζάσης εἰπούσης κελεῦσαι ξύλον	κοπῆναι	πηχῶν ἑξήκοντα καὶ πρωὶ παρὰ
[11, 1]	ἦν ἑβδομηκοστὸν ἀφ' ἧς ἡμέρας	μεταναστῆναι	τὸν λαὸν ἡμῶν ἐκ τῆς
[11, 1]	Ἱερεμίου τοῦ προφήτου πρὶν ἢ	κατασκαφῆναι	τὴν πόλιν, ὡς μετὰ τὸ
[11, 1]	Ταῦτα Ἡσαίας προεφήτευσεν ἔμπροσθεν ἢ	κατασκαφῆναι	τὸν ναὸν ἔτεσιν ἑκατὸν καὶ
[11, 5]	γηραιῷ τελευτῆσαι τὸν βίον καὶ	ταφῆναι	μετὰ πολλῆς φιλοτιμίας ἐν Ἱεροσολύμοις.
[11, 4]	Ἱεροσολυμίταις, τὴν δὲ ἐπιμέλειαν τούτων	εἶναι	Ἀναβασσάρου τοῦ ἐπάρχου καὶ τῆς
[11, 5]	τὴν πᾶσαν αὐτοῦ χάριν ἔλεγεν	εἶναι.	Ἀναγνοὺς δ' ἐν Βαβυλῶνι τὴν
[11, 1]	βούλομαι καὶ τὰς οὐσίας αὐτῶν	εἶναι	βασιλικάς. καὶ ἡ μὲν ἐπιστολὴ
[11, 5]	πρὸς αὑτοὺς καὶ μὴ δακρύειν·	εἶναι	γὰρ ἑορτὴν καὶ μὴ δεῖν
[11, 6]	τὸ δεῖπνον ἔλθοι πρὸς αὐτόν.	Εἶναι	δὲ τὸν σταυρὸν ἔλεγεν ἑξήκοντα
[11, 4]	ναόν, ὡς φρούριον μᾶλλον αὐτὸν	εἶναι	ἢ ἱερόν, καὶ τί δήποτε
[11, 6]	μεμηχανημένην τιμωρίαν ταύτην ἐκείνου ποιήσαντος	εἶναι	καὶ τοῖς ἄλλοις μαθεῖν οὕτως
[11, 8]	τόποις ἤδη κατασκευάσαι. Τοῦτο δ'	εἶναι	καὶ τῷ βασιλεῖ συμφέρον εἰς
[11, 6]	Ὁ δ' ὡς ἔφη μηδὲν	εἶναι,	κελεύσας ἡσυχάζειν, τίς ἡ τῆς
[11, 4]	αὐτοῖς ἐφιέναι καὶ τοῦτο μόνον	εἶναι	κοινόν, εἰ βούλονται, πρὸς αὐτοὺς
[11, 4]	τῆς μὲν οἰκοδομίας αὐτοῖς ἀδύνατον	εἶναι	κοινωνεῖν, αὐτῶν προσταχθέντων κατασκευάσαι τὸν
[11, 5]	χαίρειν. Τῆς ἐμαυτοῦ φιλανθρωπίας ἔργον	εἶναι	νομίσας τὸ τοὺς βουλομένους ἐκ
[11, 8]	Περσῶν ἀρχὴν ἐδήλου, νομίσας αὐτὸς	εἶναι	ὁ σημαινόμενος τότε μὲν ἡσθεὶς
[11, 1]	οἰκουμένης ἀπέδειξε βασιλέα, πείθομαι τοῦτον	εἶναι,	ὃν τὸ τῶν Ἰσραηλιτῶν ἔθνος
[11, 5]	παρὸν καὶ τὸ μέλλον ἐδιδάσκοντο	εἶναι,	περὶ δὲ τῶν παρῳχημένων ἐδυσφόρουν
[11, 8]	συνέβαινεν τὸν Σαναβαλλέτην ἤδη πρεσβύτερον	εἶναι.	Πολλῶν δὲ ἱερέων καὶ Ἰσραηλιτῶν
[11, 5]	πάντες ἐξεβόησαν, τὸ δὲ πλῆθος	εἶναι	πολύ, καὶ τὴν ὥραν τοῦ
[11, 6]	τῷ βασιλεῖ κατηγόρει λέγων ἔθνος	εἶναι	πονηρόν, διεσπάρθαι δὲ τοῦτο κατὰ
[11, 5]	ἔμεινεν· διὸ καὶ δύο φυλὰς	εἶναι	συμβέβηκεν ἐπί τε τῆς Ἀσίας
[11, 3]	μὲν ἄλλα θνητὰ καὶ ὠκύμορα	εἶναι	συμβέβηκεν τῶν ἰσχὺν ἐχόντων, ἀθάνατον
[11, 6]	ἔλεγον δυνήσεσθαι· τὸν γὰρ θεὸν	εἶναι	σὺν αὐτῷ. (Ταῦτα δὲ τούτων
[11, 8]	καὶ τὸ ἕβδομον ἔτος ἀνείσφορον	εἶναι,	συνεχώρησεν πάντα. Παρακαλεσάντων δ' αὐτόν,
[11, 6]	βασιλέως μόνον, ἣν ᾤετο ἀρίστην	εἶναι	ταύτην φανερὰν ἐποίησεν. Εἶπεν γάρ
[11, 6]	ἀκλεῶς ἀποθανεῖν, ἀλλ' αὐτὸν γὰρ	εἶναι	τὴν αἰτίαν τῆς Ἀμάνου ὀργῆς,
[11, 5]	λέγειν οὐκ ἔδοξεν ἡμῖν ἀναγκαῖον	εἶναι.	Τὸ μὲν οὖν ἁμάρτημα τὸ
[11, 4]	Ἰησοῦς δούλους μὲν αὐτοὺς ἔφασαν	εἶναι	τοῦ μεγίστου θεοῦ, τὸν δὲ
[11, 3]	πόλιν, καὶ πάντας ἔγραψεν ἐλευθέρους	εἶναι	τοὺς εἰς τὴν Ἰουδαίαν τῶν
[11, 5]	ὥστ' αὐτὴν τοῦ λοιποῦ μόνιμον	εἶναι.	~(Τῷ δ' ἑβδόμῳ μηνὶ τὴν
[11, 3]	τε πρὸς τούτοις λέγοντες μὲν	εἶναι	τῶν Ἰσραηλιτῶν οὐ δυνάμενοι δὲ
[11, 8]	τυγχάνουσιν Ἰουδαῖοι. Τῶν δ' οὐκ	εἶναι	φαμένων ἀλλ' ἔγωγε ταῦτ' εἶπεν,
[11, 8]	Τῶν δ' εἰπόντων Ἑβραῖοι μὲν	εἶναι,	χρηματίζειν δ' οἱ ἐν Σικίμοις
[11, 3]	γῆν καταναγκάζουσιν καὶ τὴν θάλασσαν	εἶναι	χρησίμην αὐτοῖς πρὸς ἃ θέλουσιν,
[11, 6]	ἐκγόνοις παραδοῦναι τοῦ πρὸς πάντα	διαμεῖναι	τὸν χρόνον τὴν ἑορτὴν ἕνεκα
[11, 4]	καὶ πάντας ὑπερβάλλοντος ἀρετῇ πολὺν	διαμεῖναι	χρόνον. Ἐπεὶ δὲ τῶν πατέρων
[11, 1]	τοῖς ἐκγόνοις αὐτοῦ καὶ ταύτην	ὑπομεῖναι	τὴν δουλείαν ἐπὶ ἔτη ἑβδομήκοντα
[11, 5]	ἐν αὐτῇ κλαίειν· οὐ γὰρ	ἐξεῖναι·	προυτρέπετο δὲ μᾶλλον πρὸς εὐωχίαν
[11, 6]	καὶ τοὺς ἐν Σούσοις Ἰουδαίους	ἀποκτεῖναι	τῶν ἐχθρῶν περὶ πεντακοσίους. Τοῦ
[11, 3]	τοὺς ἐκ τῆς κοίλης Συρίας	ἀφεῖναι	τὰς κώμας, ἃς τῶν Ἰουδαίων
[11, 6]	ἅπασαν τὴν βασιλείαν τοὺς Ἰουδαίους	ἀφεῖναι	τοῖς ἰδίοις νόμοις χρωμένους ζῆν
[11, 8]	ὑπέσχετο πρὸς αὐτούς, ἀξιούντων δὲ	ἀφεῖναι	τὸν φόρον αὐτοῖς τοῦ ἑβδοματικοῦ
[11, 5]	προσοι κοδομῆσαι. ὁ δὲ βασιλεὺς	διδόναι	τε τὴν δωρεὰν κατένευσεν καὶ
[11, 8]	Δαρείῳ πρότερον ἐτέλουν δῶρα τούτῳ	διδόναι	τὴν Μακεδόνων φιλίαν ἑλομένους· οὐ
[11, 8]	αὐτὸς ἄρχει τόπων ἔλεγεν αὐτῷ	παραδιδόναι	τούτους καὶ δεσπότην αὐτὸν ἡδέως
[11, 1]	Μιθριδάτῃ τῷ γαζοφύλακι αὐτοῦ προστάξας	δοῦναι	αὐτὰ Ἀβεσσάρῳ, ὅπως φυλάττῃ μέχρι
[11, 5]	τυγχανόντων Ἰουδαίων παρεκάλεσεν τὸν βασιλέα	δοῦναι	αὐτῷ πρὸς τοὺς σατράπας τῆς
[11, 6]	ἔδοξε τὴν Ἄστην ἐκβαλεῖν καὶ	δοῦναι	τὴν ἐκείνης τιμὴν ἑτέρᾳ γυναικί.
[11, 6]	ἄγειν αὐτὰς καὶ τοῖς ἐκγόνοις	παραδοῦναι	τοῦ πρὸς πάντα διαμεῖναι τὸν
[11, 6]	καὶ τοῖς ἄλλοις μαθεῖν οὕτως	γνῶναι>	παρεσχηκότος, ὡς ἃ καθ' ἑτέρου
[11, 5]	τοῦ Ἔζδρα τοὺς νόμους αὐτοῖς	ἀναγνῶναι	τοὺς Μωυσέως. Ὁ δὲ μέσος
[11, 6]	Ἀμάνης ἤρξατο δεῖσθαι καὶ παρακαλεῖν	συγγνῶναι	τῶν ἡμαρτημένων· συνῆκε γὰρ αὐτὸς
[11, 8]	ἔθνους καὶ τῶν ἐπερχομένων κινδύνων	ἀπαλλάξαι.	Κατακοιμηθέντι δὲ μετὰ τὴν θυσίαν
[11, 6]	κτῆσιν καὶ δεῖται τοῦ βασιλέως	ἀπαλλάξαι	τοῦ περὶ τῆς ζωῆς φόβου
[11, 6]	συμπόσιον ἐν τοῖς βασιλείοις, ἣν	ἐπιδεῖξαι	βουλόμενος τοῖς ἑστιωμένοις ὁ βασιλεὺς
[11, 3]	τῶν Ἰσραηλιτῶν οὐ δυνάμενοι δὲ	ἐπιδεῖξαι	τὸ γένος αὐτῶν ἑξακόσιοι πεντηκονταδύο.
[11, 6]	τὸν θεὸν ἐλεηθῆναι μὲν αὐτήν,	δόξαι	δ' ὀφθεῖσαν τῷ βασιλεῖ πιθανὴν
[11, 8]	αὐτοῖς κοινωνίας ἀρχὴν τοῦτο ἔσεσθαι.	Ὑπάρξαι	μέντοι καὶ τῆς προτέρας αἰχμαλωσίας
[11, 3]	εἰπών, ὅσον αἱ γυναῖκες ἰσχύουσιν,	ἀσθενέστεραι	δ' ὅμως καὶ αὗται καὶ
[11, 5]	χάρισαί μοι πορευθέντι τὸ τεῖχος	ἀνεγεῖραι	καὶ τοῦ ἱεροῦ τὸ λεῖπον
[11, 5]	καὶ αὐτὸν ἐζήτουν τὸν Νεεμίαν	διαφθεῖραι	μισθούμενοί τινας τῶν ἀλλοφύλων, ἵν'
[11, 7]	διὰ τὴν ὀργὴν τηλικοῦτο ἀσέβημα	δρᾶσαι	κατ' ἀδελφοῦ τὸν Ἰωάννην ἐν
[11, 3]	ἂν εἴη οἰκοδομῆσαι μὲν Ἱεροσόλυμα,	κατασκευάσαι	δὲ ἐν αὐτοῖς τὸν τοῦ
[11, 5]	βούλει ἐξ ἀργύρου καὶ χρυσοῦ	κατασκευάσαι,	ποιεῖν ἐξέστω σοι μετὰ τῶν
[11, 4]	ἀδύνατον εἶναι κοινωνεῖν, αὐτῶν προσταχθέντων	κατασκευάσαι	τὸν ναὸν πρότερον μὲν ὑπὸ
[11, 8]	τοῖς ὑπ' ἐκείνῳ τόποις ἤδη	κατασκευάσαι.	Τοῦτο δ' εἶναι καὶ τῷ
[11, 4]	τῶν πατριῶν ἀξιοῦντες αὐτοῖς ἐπιτραπῆναι	συγκατασκευάσαι	τὸν ναὸν καὶ κοινωνῆσαι τῆς
[11, 6]	πρὸ τῆς αὐλῆς, ἐκέλευσεν αὐτὸν	εἰσκαλέσαι.	Εἰσελθόντος δέ φίλον, εἶπεν, εἰδὼς
[11, 6]	πάντας σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις	ἀπολέσαι	μηδεμίαν φειδῶ ποιησαμένους, μηδ' ἐλέῳ
[11, 6]	Ὁ δ' οὐ βουλόμενος ἀργῶς	ἀπολέσαι	τὴν ἀγρυπνίαν, ἀλλ' εἴς τι
[11, 5]	ἱερατικὸν γένος συγκεχύκασιν, δεομένων τε	βοηθῆσαι	τοῖς νόμοις, μὴ κοινὴν ἐπὶ
[11, 1]	ὁρμή τις ἔλαβεν καὶ φιλοτιμία	ποιῆσαι	τὰ γεγραμμένα, καὶ καλέσας τοὺς
[11, 8]	αἴτιον τὸ περὶ τοὺς γάμους	πλημμελῆσαί	τινας καὶ ἀγαγέσθαι γυναῖκας οὐκ
[11, 8]	παραγενόμενον εἰς τὴν πόλιν αὐτῶν	τιμῆσαι	καὶ τὸ παρ' αὐτοῖς ἱερόν.
[11, 5]	τοῦ ἱεροῦ τὸ λεῖπον προσοι	κοδομῆσαι.	ὁ δὲ βασιλεὺς διδόναι τε
[11, 3]	βασιλείαν· αὕτη δ' ἂν εἴη	οἰκοδομῆσαι	μὲν Ἱεροσόλυμα, κατασκευάσαι δὲ ἐν
[11, 1]	εἰς τὴν ἰδίαν γῆν καὶ	οἰκοδομῆσαί	μου τὸν ναόν. Ταῦτα Ἡσαίας
[11, 4]	τοῖς παροῦσιν καὶ τῷ μόνον	οἰκοδομῆσαι	τὸ ἱερὸν τοῦ πρότερον ὄντος
[11, 1]	πόλιν ἀνακτίζειν καὶ τὸν ναὸν	οἰκοδομῆσαι	τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις τοῦ θεοῦ
[11, 4]	Βαβυλωνίας καὶ Περσίδος βασιλεὺς ἔγραψεν	οἰκοδομῆσαι	τὸν ναόν, καὶ πάνθ' ὅσα
[11, 5]	ἀναστὰς Ἔζδρας ᾐτιᾶτο ἐκείνους λέγων	παρανομῆσαι	γήμαντας οὐκ ἐξ ὁμοφύλων· νῦν
[11, 5]	ἀναγκάσαντα> λαβεῖν οἶκτον αὐτῶν, καὶ	συγγνωμονῆσαι	τοῖς νῦν ἡμαρτημένοις, ἄξια μὲν
[11, 4]	ἐπιτραπῆναι συγκατασκευάσαι τὸν ναὸν καὶ	κοινωνῆσαι	τῆς οἰκοδομίας· σεβόμεθα γὰρ οὐκ
[11, 6]	σωτηρίας ἕνεκεν τοῦ ἔθνους μὴ	ἀδοξῆσαι	λαβεῖν σχῆμα ταπεινόν, ᾧ παραιτήσεται
[11, 6]	καὶ τὸ πλῆθος φωνάς, παρακαλοῦν	προνοῆσαι	τὸν θεὸν τῆς σωτηρίας αὐτῶν
[11, 4]	Ἱεροσολυμίταις πρὸς τὸν βασιλέα Δαρεῖον	κατηγορῆσαι	τῶν Σαμαρειτῶν, καὶ πρεσβεύουσιν Ζοροβάβηλος
[11, 5]	εἰπὼν ἐκέλευσεν εὐθὺς τοὺς ἄρχοντας	μετρῆσαι	τὸ τεῖχος καὶ διανεῖμαι τὴν
[11, 3]	τῆς ὁραθείσης προσκεχήναμεν καὶ ὑπομένομεν	παραχωρῆσαι	τῶν ὄντων ἡμῖν, ἵνα τοῦ
[11, 6]	τὸν ἔρωτα μηδὲν ὠφελούμενον ἐκβαλεῖν,	ζητῆσαι	δὲ περιπέμψαντα καθ' ὅλην τὴν
[11, 5]	θεός, οὐ κατηξίωσεν ἱππεῖς αὐτὸν	αἰτῆσαι	τοὺς προπέμψοντας. Ποιησάμενοι δὲ τὰς
[11, 8]	ἱππικήν τε καὶ πεζικὴν συνήθροιζεν	ἀπαντῆσαι	διαγνοὺς τοῖς Μακεδόσιν πρὶν ἢ
[11, 6]	προσέταξεν τοῖς οἰκέταις ξύλον ἑτοιμασαμένους	στῆσαι	τοῦτο ἐν τῇ αὐλῇ πρὸς
[11, 1]	εἰς τὴν αὐτῶν πατρίδα καὶ	ἀναστῆσαί	τε τὴν πόλιν Ἱεροσόλυμα καὶ
[11, 3]	αὐτοῖς τὸν τοῦ θεοῦ ναόν,	ἀποκαταστῆσαι	δὲ καὶ τὰ σκεύη, ὅσα
[11, 5]	παρὰ τῷ λαῷ δόξαν γηραιῷ	τελευτῆσαι	τὸν βίον καὶ ταφῆναι μετὰ
[11, 2]	γε ἐπὶ Μασσαγέτας εὐθὺς συνέβη	τελευτῆσαι	τὸν βίον. Καμβύσου δὲ τοῦ
[11, 5]	ἐνοικισαμένους γυναῖκας, ἔπειθε δ' αὐτὸν	ἐξορκίσαι	πάντας ἐκβαλεῖν αὐτὰς καὶ τὰ
[11, 5]	κατένευσεν καὶ πρὸς τοὺς σατράπας	κομίσαι	γράμματα, ὅπως τιμῆς τε αὐτὸν
[11, 4]	καὶ Μιθριδάτῃ τῷ γαζοφύλακι προσέταξεν	κομίσαι	εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ πάλιν εἰς
[11, 6]	ἀντίγραφον τῶν ἐν Σούσοις προτεθέντων	κομίσαι	τῇ Ἐσθῆρι καὶ περὶ τούτων
[11, 5]	δίδωσιν αὐτῷ πρὸς Ἀδδαῖον ἐπιστολὴν	κομίσαι	τὸν τῆς Συρίας καὶ Φοινίκης
[11, 6]	ἔθνος δὲ αὐτοῦ διέγνω πᾶν	ἀφανίσαι·	καὶ γὰρ φύσει τοῖς Ἰουδαίοις
[11, 8]	θεῷ μετ' αὐτοῦ προσφέρων ἐδεῖτο	ὑπερασπίσαι	τοῦ ἔθνους καὶ τῶν ἐπερχομένων
[11, 5]	τὰς πύλας ἐμπεπρησμένας αὐτῆς; ἀλλὰ	χάρισαί	μοι πορευθέντι τὸ τεῖχος ἀνεγεῖραι
[11, 5]	οὖν τούτοις ὁ Ἔζδρας ἐποίησεν	ὀμόσαι	τοὺς φυλάρχους τῶν ἱερέων καὶ
[11, 6]	εἶπεν, ὡς οἱ μὲν ἐλεύθεροι	Πέρσαι	προσκυνοῦσιν αὐτόν, οὗτος δὲ δοῦλος
[11, 6]	προσεκύνουν οἵ τε ξένοι καὶ	Πέρσαι	ταύτην αὐτῷ τὴν τιμὴν παρ'
[11, 6]	δὲ γυναικὸς αὐτοῦ Γαζάσης εἰπούσης	κελεῦσαι	ξύλον κοπῆναι πηχῶν ἑξήκοντα καὶ
[11, 6]	εἰδὼς ἐμαυτῷ σὲ μόνον εὔνουν	συμβουλεῦσαί	μοι παρακαλῶ, πῶς ἂν τιμήσαιμι
[11, 1]	τὴν πόλιν, ὡς μετὰ τὸ	δουλεῦσαι	Ναβουχοδονοσόρῳ καὶ τοῖς ἐκγόνοις αὐτοῦ
[11, 6]	ἐντολὰς τόν τε λαὸν ἐποίησεν	νηστεῦσαι	καὶ τὸν θεὸν αὐτὸς ἱκέτευσε
[11, 6]	Ἰουδαίους εἰς ἐκκλησίαν συναγαγεῖν καὶ	νηστεῦσαι	πάντων ἀποσχομένους ὑπὲρ αὐτῆς ἐπὶ
[11, 6]	εἰς ὀργὴν παροξυνθέντα τὸν βασιλέα	λῦσαι	μὲν τὸ συμπόσιον, ἀναστάντα δὲ
[11, 4]	θεῷ, ὅπως εἴ τις ἐπιχειρήσειε	διακωλῦσαι	τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ, βαλὼν
[11, 6]	μῆνας ἓξ τετρακόσιαι τὸν ἀριθμὸν	οὖσαι.	ὅτε δ' ἐνόμιζεν ἀποχρώντως τῷ
[11, 6]	πλέον ἢ τοῖς ἐπεσταλμένοις πεισθέντας	παρακοῦσαι	τῶν γεγραμμένων. Καὶ τοῦτο γενέσθαι
[11, 3]	τὸν οἶνον, γυναῖκές εἰσιν αἱ	τίκτουσαί	τε καὶ τρέφουσαι, καθόλου δ'
[11, 3]	εἰσιν αἱ τίκτουσαί τε καὶ	τρέφουσαι,	καθόλου δ' οὐδέν ἐστιν, ὃ
[11, 1]	χρύσεα τεσσαράκοντα, ἀργύρεα τριακόσια, φιάλαι	χρυσαῖ	τριάκοντα, ἀργύρεαι δισχίλιαι τετρακόσιαι, σκεύη
[11, 6]	δὲ τὴν οὕτως ἐνυβρίζουσαν αὐτῷ	ζημιῶσαι	μεγάλην ζημίαν καὶ τοῦτο ποιήσαντα
[11, 6]	τῶν τῇ βασιλείᾳ διαφερόντων αὐτὴν	ἀναλῶσαι,	τὸν γραμματέα κομίσαντα καὶ τῶν
[11, 2]	δ' ἡμῖν καὶ τοῦτό σοι	δηλῶσαι	ἀγνοούμενον ἴσως, ὅτι τῆς πόλεως
[11, 6]	τοὺς δέκα τοὺς Ἀμάνου παῖδας	ἀνασταυρῶσαι.	Καὶ τοῦτο μὲν προσέταξε τοῖς
[11, 6]	πρωὶ παρὰ τοῦ βασιλέως αἰτησάμενον	ἀνασταυρῶσαι	τὸν Μαρδοχαῖον, ἐπαινέσας τὴν γνώμην
[11, 6]	οὖσαν τοῦ βασιλικοῦ, ἣν καὶ	σῶσαι	τὸ ἔθνος ἡμῶν λέγουσιν. Παραλαβὼν
[11, 6]	κόρης εἰς ἔρωτα νομίμως αὐτὴν	ἄγεται	γυναῖκα καὶ γάμους αὐτῇ ποιεῖται
[11, 3]	μὴν στρατηγῶν καὶ βασιλέων ἀναισθήτους	ἀπεργάζεται	καὶ φίλων καὶ συνήθων ἐξαιρεῖ
[11, 6]	βασιλεὺς καὶ τὸ ἀργύριον αὐτῷ	χαρίζεται	καὶ τοὺς ἀνθρώπους, ὥστε ποιεῖν
[11, 6]	ἀποθνήσκει μόνος, ἀλλὰ συγγνώμης τυχὼν	σώζεται.	Μαρδοχαῖος δὲ τούτους κομίσαντος αὐτῷ
[11, 3]	ἰσχὺν ὑπερβάλλειν, ᾧ τοσοῦτο πλῆθος	πείθεται	κελεύοντι; (Σιωπήσαντος δὲ καὶ τούτου
[11, 6]	βασιλεὺς φορῶν ἀεὶ διετέλει, καὶ	περιτίθεται	τὸ περιαυχένιον, καὶ ἐπιβὰς ἐπὶ
[11, 2]	τὸν κύκλον τῶν τειχῶν ἀπολαβούσης	ἀποκλείεταί	σοι ἡ ὁδὸς ἡ ἐπὶ
[11, 6]	τὴν βασίλισσαν λέγειν αὐτῷ, τίνος	βούλεται	δωρεᾶς τυχεῖν, ὡς ληψομένην οὗπερ
[11, 6]	Ἐσθῆρα ἐκέλευσε δηλοῦν αὐτῷ, τί	βούλεται·	μηδενὸς γὰρ ἀτυχήσειν, μηδ' ἂν
[11, 5]	πᾶσαν παράσχωσιν χορηγίαν εἰς ἅπερ	βούλεται.	πέπαυσο δή, φησί, λυπούμενος καὶ
[11, 6]	ἐναντίον ἔσεσθαι, γράφειν δὲ ἃ	βούλεται	προσέταξε περὶ τῶν Ἰουδαίων ἐκείνην
[11, 6]	πρὸς τούτοις ἔτ' αὐτοῦ γενέσθαι	βούλεται	πυνθανομένου, πραχθήσεσθαι γάρ, παρεκάλεσεν ἐπιτραπῆναι
[11, 6]	ὥστε ποιεῖν αὐτοὺς ὅ τι	βούλεται.	Τυχὼν δὲ ὧν ἐπεθύμει Ἀμάνης
[11, 6]	ἐπιτρέπειν αὐτοῖς καὶ πρὸς ὃ	βούλεται	τῶν κατακειμένων ἕκαστος φιλοφρονεῖσθαι. Διαπέμψας
[11, 6]	προσφέροντας, ὡς καὶ παρὰ Πέρσαις	γίγνεται,	ἀλλ' ἐπιτρέπειν αὐτοῖς καὶ πρὸς
[11, 3]	τοῦτο ἐξ ἀνάγκης οὐδὲν ὑπερβαλομένων	γίνεται.	Ἔτι ὁ μὲν τρυφῆς ἁπάσης
[11, 3]	βραχὺ τῆς νυκτὸς ἀναπαυσάμενος ἔξυπνος	γίνεται,	καὶ μηκέτι κατακοιμηθῆναι δυνάμενος εἰς
[11, 3]	ἥ τε τοῦ πένητος ὁμοία	γίνεται	τῇ τοῦ πλουσίου· μεταποιεῖ γὰρ
[11, 6]	αὐτοῦ καθεζομένου ἐπὶ τοῦ θρόνου	γίνεται	τὸν βασιλικὸν περικειμένου κόσμον, οὗτος
[11, 5]	Μωυσέως νόμων ἱκανῶς ἔμπειρος ὢν	γίνεται	φίλος τῷ βασιλεῖ Ξέρξῃ. Γνοὺς
[11, 8]	Ἰουδαίων παραθεόντων εἰς τὴν πόλιν	παραγίνεται.	Καὶ ἀνελθὼν ἐπὶ τὸ ἱερὸν
[11, 6]	δ' ὑπ' αἰσχύνης πρὸς αὑτὸν	παραγίνεται	καὶ μετὰ δακρύων τῇ γυναικὶ
[11, 3]	μηκέτι κατακοιμηθῆναι δυνάμενος εἰς ὁμιλίαν	τρέπεται	μετὰ τῶν τριῶν σωματοφυλάκων, καὶ
[11, 3]	σοφίαν καὶ συγγενής μου, ἔφη,	κληθήσεται.	ταύτας ἐπαγγειλάμενος αὐτοῖς παρέξειν τὰς
[11, 6]	ὅτι καὶ πυρὶ καὶ σιδήρῳ	δαπανηθήσεται.	Τὰ μέντοι γεγραμμένα προτεθήτω καθ'
[11, 5]	Συρίας ἐπιστολήν, ὑφ' ἧς αὐτοῖς	γνωρισθήσεται	τίς εἴη. Ὁ δὲ βασιλεὺς
[11, 5]	ἐξ αὐτῶν προστάξῃ τέκνα, οὐκ	ἀκουσθήσεται,	διέμενεν ἐπὶ τῆς γῆς κείμενος.
[11, 6]	γὰρ τοῦ συνοικοῦντος ἀνδρὸς αἰδῶ	ποιήσεται	παράδειγμα τὴν τῆς βασιλίσσης ὑπερηφανίαν
[11, 6]	ἀδοξῆσαι λαβεῖν σχῆμα ταπεινόν, ᾧ	παραιτήσεται	τοὺς Ἰουδαίους κινδυνεύοντας ἀπολέσθαι· τὸν
[11, 5]	τελευτὴν οὐκέτ' αὐτοῦ τοῖς πολίταις	ἀναστήσεται	τὰ τείχη. Ἐκέλευσεν δὲ ἑξῆς
[11, 3]	ἁπάσης καὶ ἡδονῆς ἀναπιμπλάμενος καθεύδει,	φυλάσσεται	δὲ ὑπὸ γρηγορούντων καὶ ὡσανεὶ
[11, 6]	παρέσχεν τοὺς ἐπιβουλεύσαντας εὐνούχους ἐλέγξας,	ἐνδύεται	τὴν πορφύραν, ἣν ὁ βασιλεὺς
[11, 6]	τὸν θεὸν ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας	ἀποδύεται	μὲν τὴν ἐσθῆτα ἐκείνην καὶ
[11, 6]	ὕβριν, ἀλλὰ πᾶσι Πέρσαις, οἷς	κινδυνεύεται	καταφρονουμένοις ὑπὸ τῶν γυναικῶν αἴσχιστα
[11, 7]	δὲ τοῦ Ἰωάννου τὸν βίον	διαδέχεται	τὴν ἀρχιερωσύνην ὁ υἱὸς αὐτοῦ
[11, 3]	πρώτῳ τῆς βασιλείας ἔτει Δαρεῖος	ὑποδέχεται	λαμπρῶς καὶ μετὰ πολλῆς παρασκευῆς
[11, 6]	τοῦ σταυροῦ κρεμασθέντα ἀποθανεῖν. ὅθεν	ἐπέρχεταί	μοι τὸ θεῖον θαυμάζειν καὶ
[11, 7]	τοὺς λόγους εἰς τὸν ναὸν	εἰσέρχεται.	Ταύτῃ μὲν οὖν χρησάμενος τῇ
[11, 8]	θεόν, οὗ τὴν ἀρχιερωσύνην οὗτος	τετίμηται·	τοῦτον γὰρ καὶ κατὰ τοὺς
[11, 4]	ὑπερευχόμεθα καὶ τῆς θρησκείας ἐσμὲν	ἐπιθυμηταὶ	ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου, ἀφ'
[11, 5]	ἐπίβουλον ἢ φορτικὸν εἰς αὐτοὺς	γένηται.	Καὶ σὺ δέ, Ἔζδρα, κατὰ
[11, 3]	ὅταν ἡμῖν ἐκ τῶν πόνων	περιγένηταί	τινα, αὐτὰ φέροντες ὡς δεσποίναις
[11, 4]	κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον δύο	προφῆται	παρ' αὐτοῖς Ἀγγαῖος καὶ Ζαχαρίας
[11, 5]	τειχῶν οἰκοδομὴν σπευδομένην Ἀμμανῖται καὶ	Μωαβῖται	καὶ Σαμαρεῖται καὶ πάντες οἱ
[11, 6]	Μαρδοχαίῳ τὴν Ἀμάνου κτῆσιν καὶ	δεῖται	τοῦ βασιλέως ἀπαλλάξαι τοῦ περὶ
[11, 6]	ἄγεται γυναῖκα καὶ γάμους αὐτῇ	ποιεῖται	δωδεκάτῳ μηνὶ ἑβδόμου ἔτους τῆς
[11, 5]	Ξένιος, κατὰ δὲ Μακεδόνας Ἀπελλαῖος	καλεῖται.	Καθισάντων δὲ ἐν τῷ ὑπαίθρῳ
[11, 6]	ὃς κατὰ μὲν Ἑβραίους Ἄδαρ	καλεῖται	κατὰ δὲ Μακεδόνας Δύστρος, οἱ
[11, 4]	καὶ τρίτῃ μηνὸς δωδεκάτου, ὃς	καλεῖται	παρὰ μὲν ἡμῖν Ἄδαρ παρὰ
[11, 3]	ὁ ἥλιος, ταῦτα δὲ πάντα	κινεῖται	κατὰ βούλησιν τοῦ θεοῦ, ἀληθινὸς
[11, 2]	ἐπιστολὴν καὶ φύσει πονηρὸς ὢν	κινεῖται	πρὸς τὰ δεδηλωμένα καὶ γράφει
[11, 3]	καὶ συνετώτερον, τούτῳ γέρας δώσειν	ὑπισχνεῖται	νικητήριον πορφύραν ἐνδύσασθαι καὶ ἐν
[11, 4]	βοῆς τῶν σαλπίγγων ἀκούσαντες οἱ	Σαμαρεῖται,	ἐτύγχανον γὰρ ἀπεχθανόμενοι τῇ τε
[11, 5]	σπευδομένην Ἀμμανῖται καὶ Μωαβῖται καὶ	Σαμαρεῖται	καὶ πάντες οἱ ἐν τῇ
[11, 8]	πρὸς οὓς ἀφίκοιτο φιλοφρόνως ἐκδεχομένων,	Σαμαρεῖται	μητρόπολιν τότε τὴν Σίκειμαν ἔχοντες
[11, 4]	Χουθαῖοι, τὴν γὰρ προσηγορίαν οἱ	Σαμαρεῖται	ταύτην ἔχουσιν, ἠγανάκτησαν καὶ πείθουσιν
[11, 6]	βοῶν, ὅτι μηδὲν ἀδικῆσαν ἔθνος	ἀναιρεῖται,	καὶ τοῦτο λέγων ἕως τῶν
[11, 6]	γὰρ βασιλέως διὰ νυκτὸς ἐκείνης	ἀφαιρεῖται	τὸν ὕπνον. Ὁ δ' οὐ
[11, 6]	Ἀμάνῃ δακτύλιον τοῦτον Μαρδοχαίῳ δίδωσι.	Δωρεῖται	δὲ καὶ ἡ βασίλισσα Μαρδοχαίῳ
[11, 5]	πάντες οἱ ἐν Βαβυλῶνι μένοντες	Ἰσραηλῖται.	Παραδοὺς δὲ ταῦτα τοῖς ἱερεῦσιν
[11, 8]	Ἐπαινέσαντος δὲ αὐτοὺς Ἀλεξάνδρου οἱ	Σικιμῖται	προσῆλθον αὐτῷ προσπαραλαβόντες καὶ οὓς
[11, 5]	τὴν τῶν τειχῶν οἰκοδομὴν σπευδομένην	Ἀμμανῖται	καὶ Μωαβῖται καὶ Σαμαρεῖται καὶ
[11, 2]	τῆς ἐν Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ	κριταί.	Γινώσκειν σε δεῖ, βασιλεῦ, ὅτι
[11, 4]	ἄρχοντες αὐτοὺς διεῖπον οἱ προσαγορευόμενοι	κριταὶ	καὶ μόναρχοι, καὶ τοῦτον πολιτευόμενοι
[11, 3]	μυριάδες τετρακόσιαι ἑξηκονταδύο καὶ ὀκτακισχίλιοι,	Λευῖται	δὲ τέσσαρες καὶ ἑβδομήκοντα, γυναικῶν
[11, 4]	οἵ τε ἱερεῖς καὶ οἱ	Λευῖται	θυρωροὺς ἐφ' ἑκάστου πυλῶνος· ᾠκοδομήκεσαν
[11, 3]	οἵ τε ἱερεῖς καὶ οἱ	Λευῖται	καὶ μέρος τι τοῦ παντὸς
[11, 4]	συνήθεσι στολαῖς κεκοσμημένοι καὶ οἱ	Λευῖται	καὶ οἱ Ἀσάφου παῖδες ἀναστάντες
[11, 1]	Ἰούδα καὶ Βενιαμίτιδος οἵ τε	Λευῖται	καὶ οἱ ἱερεῖς εἰς τὰ
[11, 4]	θυσίας οἵ τε ἱερεῖς καὶ	Λευῖται	καὶ τὸ ἄλλο τῶν Ἰσραηλιτῶν
[11, 4]	πρῶτος. Οἱ δὲ ἱερεῖς καὶ	Λευῖται	καὶ τῶν πατριῶν οἱ πρεσβύτεροι
[11, 3]	ἑπτακόσια τεσσαρακονταδύο. Πάρεξ δὲ τούτων	Λευῖται	μὲν ἦσαν ὑμνῳδοὶ ἑκατὸν εἰκοσιοκτώ,
[11, 5]	διηνεκῶς ἔχοντες οἱ ἱερεῖς καὶ	Λευῖται	μὴ καταλείπωσι τὴν θρησκείαν. Καὶ
[11, 3]	εἰς Ἱεροσόλυμα ἑπτακισχιλίων τριακοσίων τριακονταεπτά,	ψάλται	δὲ καὶ ψάλτριαι διακόσιοι τεσσαρακονταπέντε,
[11, 3]	νυκτὸς αὐτοὺς ὁ οἶνος κοιμωμένους,	ἀνίστανται	μηθὲν ὧν ἔπραξαν παρὰ τὴν
[11, 4]	τοῦτο μόνον εἶναι κοινόν, εἰ	βούλονται,	πρὸς αὐτοὺς καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις
[11, 8]	τὸ πλῆθος, εἴ τινες αὐτῷ	βούλονται	συστρατεύειν τοῖς πατρίοις ἔθεσιν ἐμμένοντες
[11, 4]	ἑταίρων αὐτοῦ, ὅπως αὐτοὶ μὲν	ἀφέξονται	τοῦ τόπου, τοῖς δὲ δούλοις
[11, 1]	ἱερεῖς ἐν Ἱεροσολύμοις καὶ προσφέροντες	εὔξονται	τῷ θεῷ περὶ σωτηρίας τε
[11, 5]	τολμηρῶς δὲ παρακούων καὶ καταφρονῶν.	Κολασθήσονται	δ' ἤτοι θανάτῳ ἢ ζημίᾳ
[11, 5]	νηστείαν αὐτοῖς παρήγγειλεν, ὅπως εὐχὰς	ποιήσονται	τῷ θεῷ περὶ τῆς αὐτῶν
[11, 2]	ὑπακούειν ἐθελήσοντας, ἀλλὰ καὶ βασιλεῦσιν	ἀντιστήσονται	καὶ ἄρχειν μᾶλλον ἢ ὑπακούειν
[11, 5]	μάθοιεν περὶ ταύτην ἡμᾶς φιλοτιμουμένους,	ἐνστήσονται	καὶ πολλὰ πραγματεύσονται πρὸς αὐτὴν
[11, 5]	ἡμᾶς φιλοτιμουμένους, ἐνστήσονται καὶ πολλὰ	πραγματεύσονται	πρὸς αὐτὴν ἡμῖν ἐμπόδια, θαρρεῖν
[11, 3]	ἐπιτάττοντες καὶ κινδύνους τοῖς ἀρχομένοις	ἀκούονται,	καὶ πέμποντες αὐτοὺς ἐπ' ἐχθροὺς
[11, 5]	μὴ δυνάμεναι. Πρὸς δὲ Ἔζδραν	ἀφικνοῦνται	ἱερέων καὶ Λευιτῶν καὶ θυρωρῶν
[11, 8]	ταῖς συμφοραῖς ὄντας τοὺς Ἰουδαίους	ἀρνοῦνται	συγγενεῖς ὁμολογοῦντες τότε τὴν ἀλήθειαν,
[11, 1]	ἄρχοντα τῶν Ἰουδαίων, ἵνα θεμελίους	βάλωνται	τοῦ ναοῦ καὶ οἰκοδομήσωσιν αὐτὸν
[11, 1]	ἰδίων ἡγεμόνων καὶ σατραπῶν, ἵνα	συμβάλωνται	χρυσὸν αὐτοῖς καὶ ἄργυρον εἰς
[11, 6]	οἷς ἠτύχησαν καιροῖς ἀδικήσαντας αὐτοὺς	ἀμύνωνται,	τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου μηνός,
[11, 5]	σημῆναι τῷ λαῷ, ἵν' ὁπλισάμενοι	μάχωνται	καὶ μὴ γυμνοῖς αὐτοῖς ἐπιπέσωσιν.
[11, 4]	ὅσα ἂν οἱ ἱερεῖς ὑπαγορεύσωσιν,	εὔχωνται	δὲ ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τοῦ
[11, 5]	ὅπως τὰ κατὰ τὴν Ἰουδαίαν	ἐπισκέψωνται	τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ ἀκολούθως
[11, 6]	προάγοντος καὶ κηρύσσοντος, ὅτι τοῦτ'	ἔσται	παρὰ τοῦ βασιλέως ᾧ ἂν
[11, 6]	Ταῦτα δὲ αὐτῷ παρ' ἡμῶν	ἔσται	σώσαντί μου τὴν ψυχήν. τούτων
[11, 3]	ἰσχύουσιν, ἀσθενέστεραι δ' ὅμως καὶ	αὗται	καὶ ὁ βασιλεὺς τῆς ἀληθείας
[11, 3]	ἔχομεν· καὶ γὰρ τὰς ἐσθῆτας	αὗται	ὑφαίνουσιν ἡμῖν καὶ τὰ κατ'
[11, 4]	τετρακοσίους χιμάρους δώδεκα κατὰ φυλήν,	τοσαῦται	γάρ εἰσιν αἱ τῶν Ἰσραηλιτῶν
[11, 4]	καὶ Ἀνανίας καὶ Μαρδοχαῖος Ἰουδαίων	πρεσβευταὶ	ᾐτιῶντο ὑμᾶς ὡς ἐνοχλοῦντας αὐτοῖς
[11, 3]	διὰ ταύτας ἐπιμελείας καὶ φυλακῆς	ἀξιοῦται.	Καὶ οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἀποζευχθῆναι
[11, 8]	τόποις ἐπέβαλεν, καθὼς ἐν ἄλλοις	δεδήλωται.	(Οἱ δὲ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν πρεσβύτεροι
[11, 6]	περὶ μὲν τούτων ἀρκούντως ἡμῖν	δεδήλωται.	~(Χρόνῳ δ' ὕστερον ἐπιβουλευσάντων τῷ
[11, 1]	τὴν Κύρου ψυχὴν ἐποίησεν αὐτὸν	γράψαι	κατὰ πᾶσαν τὴν Ἀσίαν, ὅτι
[11, 2]	σπουδαζομένων καλῶς ἔχειν ἔδοξεν ἡμῖν	γράψαι	σοι, βασιλεῦ, καὶ μὴ περιιδεῖν,
[11, 5]	οὐρανόν, αἰσχύνεσθαι μὲν ἔλεγεν αὐτὸν	ἀναβλέψαι	διὰ τὰ ἡμαρτημένα τῷ λαῷ,
[11, 3]	τὴν τοῦ βίου χρείαν ἀργύριον,	πέμψαι	δὲ καὶ τὰ σκεύη, καὶ
[11, 1]	ἐθνῶν καὶ μεγάλων ἀποδείξας βασιλέα	πέμψαι	μου τὸν λαὸν εἰς τὴν
[11, 3]	τοπάρχαις καὶ σατράπαις γράφει κελεύων	προπέμψαι	τὸν Ζοροβάβηλον καὶ τοὺς σὺν
[11, 6]	εὐχάριστον ἐξ ἀνθρώπων ἀναιροῦντες, καὶ	δι'	ἀπειροκαλίαν τῶν οὐκ ἐξ ὧν
[11, 6]	δὲ καὶ ἀναγινώσκοντος εὑρέθη τις	δι'	ἀριστείαν ἔν τινι γέρας εἰληφὼς
[11, 6]	καὶ λίθου πολυτελοῦς, φοβερώτερον καὶ	δι'	αὐτὰ μᾶλλον θεασαμένη καί τι
[11, 8]	τῷ γένει παραμενούσης οὐ βούλεσθαι	δι'	αὐτὴν στέρεσθαι. Τοῦ δὲ Σαναβαλλέτου
[11, 7]	ἠμέλησεν, ἀλλὰ καὶ ὁ λαὸς	δι'	αὐτὴν τὴν αἰτίαν ἐδουλώθη καὶ
[11, 6]	καὶ τοῖς Ἰουδαίοις τὰ πράγματα	δι'	αὐτοὺς ἀμείνω πάσης ἐλπίδος. Καὶ
[11, 4]	ἄλλα τε ὅσα βλάπτειν ἢ	δι'	ἑαυτῶν ἢ δι' ἑτέρων ἠδύναντο
[11, 4]	βλάπτειν ἢ δι' ἑαυτῶν ἢ	δι'	ἑτέρων ἠδύναντο τοὺς Ἰουδαίους οὐκ
[11, 3]	αὐτῷ φιλία πρὸς τὸν βασιλέα,	δι'	ἣν καὶ σωματοφυλακεῖν αὐτὸν μετ'
[11, 6]	τῶν ἀναγκαίων φίλων ἕνα κηρύσσειν	δι'	ὅλης τῆς πόλεως, ὅτι ταύτης
[11, 7]	Ἰωάννης υἱὸς ὢν αὐτοῦ παρέλαβεν,	δι'	ὃν καὶ Βαγώσης ὁ στρατηγὸς
[11, 6]	μέγεθος εὐεργεσίας καὶ τιμῆς, ἣν	δι'	ὑπερβολὴν χρηστότητος τῶν παρεχόντων ἐκαρποῦντο,
[11, 4]	τὰς ἐπιστολὰς ἐπιδεικνύντων τὰς Καμβύσου,	δι'	ὧν ἐκώλυσεν ἐκεῖνος οἰκοδομεῖν τὸν
[11, 4]	ἐνάτου τῆς Δαρείου βασιλείας ἔτους	εἰκάδι	καὶ τρίτῃ μηνὸς δωδεκάτου, ὃς
[11, 5]	καὶ Βενιαμίτιδος ἐν τρισὶν ἡμέραις	εἰκάδι	τοῦ ἐνάτου μηνός, ὃς κατὰ
[11, 4]	τὴν πάσχα προσαγορευομένην θυσίαν τῇ	τετράδι	καὶ δεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς
[11, 6]	οἱ δὲ πάλιν συστραφέντες τῇ	τετράδι	καὶ δεκάτῃ τοῦ Δύστρου μηνὸς
[11, 6]	Καὶ τοῦτο γενέσθαι βούλομαι τῇ	τετράδι	καὶ δεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου μηνὸς
[11, 8]	μετ' ὀλίγον ἐποίησεν ἐν τῇ	Θηβαίδι	φρουρεῖν τὴν χώραν αὐτοῖς προστάξας.
[11, 6]	ὀνόματος καὶ σημηναμένην αὐτοῦ τῇ	σφραγῖδι	πέμπειν εἰς πᾶσαν τὴν βασιλείαν·
[11, 2]	καὶ Φοινίκῃ καὶ Ἀμμανίτιδι καὶ	Μωαβίτιδι	καὶ Σαμαρείᾳ γράφουσιν ἐπιστολὴν Καμβύσῃ
[11, 4]	τε Ἰούδα φυλῇ καὶ τῇ	Βενιαμίτιδι,	συνέδραμον τὴν αἰτίαν τοῦ θορύβου
[11, 2]	ἐν Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ καὶ	Ἀμμανίτιδι	καὶ Μωαβίτιδι καὶ Σαμαρείᾳ γράφουσιν
[11, 3]	οἱ βασιλεῖς, τὸν τρίτον δέ,	εἰ	αἱ γυναῖκες ἢ τούτων μᾶλλον
[11, 6]	ταύτην φανερὰν ἐποίησεν. Εἶπεν γάρ	εἰ	βούλοιο τὸν ἄνθρωπον ὃν φῂς
[11, 4]	καὶ τοῦτο μόνον εἶναι κοινόν,	εἰ	βούλονται, πρὸς αὐτοὺς καὶ πᾶσιν
[11, 6]	ἀλλὰ τὴν κοινὴν τοῦ ἔθνους·	εἰ	γὰρ ἀμελήσειεν τούτου νῦν, ἔσεσθαι
[11, 3]	ὁ βασιλεὺς τῆς ἀληθείας ὑπάρχουσιν.	Εἰ	γάρ ἐστιν ἡ γῆ μεγίστη
[11, 3]	ἰδιώτης ὢν ηὔξατο τῷ θεῷ,	εἰ	γένοιτο βασιλεύς, πάντα τὰ σκεύη
[11, 8]	τοῦ Γαριζεὶν ὄρους ἱερὸν ἔμεινεν.	Εἰ	δέ τις αἰτίαν ἔσχεν παρὰ
[11, 6]	καὶ τὰ ἡμίση τῆς βασιλείας,	εἰ	δέοιτο τούτων, παραχωρήσοντος αὐτῇ. Ἡ
[11, 6]	ἡμέραις ὑπὸ Ἀμάνου δίκαια ποιήσειν,	εἰ	διαφυγόντες μὲν ἐν αὐταῖς τὸν
[11, 3]	αὐτὸν τῆς εὐχῆς, ἧς ἐποιήσατο,	εἰ	λάβοι τὴν βασιλείαν· αὕτη δ'
[11, 5]	καὶ ὅτι πρὸς τὴν οἰκοδομίαν,	εἰ	μάθοιεν περὶ ταύτην ἡμᾶς φιλοτιμουμένους,
[11, 6]	πρᾶξιν ἐπέσχεν ὁ βασιλεὺς πυνθανόμενος,	εἰ	μὴ ἔχει γέρας αὐτῷ δοθὲν
[11, 6]	πρὸς αὐτὸν ἄκλητος ἀποθνήσκει, πλὴν	εἰ	μή τινα σώζειν βουλόμενος προτείνειεν
[11, 8]	ὁμογνωμονοῦν τὸ ἔθνος μηδὲ συνεστός,	εἰ	νεωτερίσειέν ποτε, χαλεπὸν ᾖ τοῖς
[11, 3]	δωρεὰς ἐρωτᾷ μὲν τὸν πρῶτον,	εἰ	ὁ οἶνος ὑπερισχύει, τὸν δεύτερον
[11, 3]	οἶνος ὑπερισχύει, τὸν δεύτερον δέ,	εἰ	οἱ βασιλεῖς, τὸν τρίτον δέ,
[11, 6]	φράζειν αὐτῷ τὴν αὐτῆς βούλησιν,	εἰ	πάλιν ἔλθοι πρὸς αὐτὴν μετὰ
[11, 6]	οὐ γὰρ ἂν ἠνωχληκέναι αὐτῷ,	εἰ	πρὸς δουλείαν πικρὰν ἐκέλευσεν αὐτοὺς
[11, 4]	τῶν ἐχθρῶν κακοήθειάν ἐστιν ἀτελής.	Εἰ	τοίνυν βούλεσθε καὶ δοκιμάζετε, γράψατε
[11, 5]	ἂν τῶν πεπειραμένων κακῶν ἔπαθον,	εἰ	τὸν νόμον διεφύλαττον. Ὁ δὲ
[11, 8]	Σικίμοις Σιδώνιοι, πάλιν αὐτοὺς ἐπηρώτησεν,	εἰ	τυγχάνουσιν Ἰουδαῖοι. Τῶν δ' οὐκ
[11, 3]	τοῦ σφόδρα ταπεινὸν αὑτὸν ποιεῖν,	εἴ	ποτε δυσχεραίνουσαν ἔβλεπεν. ~(Εἰς ἀλλήλους
[11, 6]	καὶ πρὸς τὴν παραίτησιν ὀργῆς,	εἴ	τι παροξυνθείη πρὸς αὐτὴν ὁ
[11, 6]	ἅπασιν ἀνθρώποις. Τοῦτο τὸ ἔθνος,	εἴ	τινα θέλεις τοῖς ὑπηκόοις εὐεργεσίαν
[11, 8]	δ' αὐτοῦ πρὸς τὸ πλῆθος,	εἴ	τινες αὐτῷ βούλονται συστρατεύειν τοῖς
[11, 4]	πρὸς τούτοις τῷ θεῷ, ὅπως	εἴ	τις ἐπιχειρήσειε διακωλῦσαι τὴν οἰκοδομίαν
[11, 2]	εὑρέθη ἡ πόλις ἐχθρὰ βασιλεῦσιν	ἀεὶ	γεγενημένη, καὶ στάσεις καὶ πολέμους
[11, 6]	πορφύραν, ἣν ὁ βασιλεὺς φορῶν	ἀεὶ	διετέλει, καὶ περιτίθεται τὸ περιαυχένιον,
[11, 3]	ἀλλότρια χρέα λαβόντας εἰς λήθην	ἄγει	καὶ ποιεῖ δοκεῖν αὐτοὺς ἁπάντων
[11, 6]	πυνθανόμενος περὶ τῆς κόρης, τίνα	διάγει	τρόπον· ἔστεργεν γὰρ αὐτὴν ὡς
[11, 2]	ἐν Σαμαρείᾳ καὶ Φοινίκῃ τάδε	λέγει.	Ἀναγνοὺς τὰ πεμφθέντα παρ' ὑμῶν
[11, 1]	Ἀσίαν, ὅτι Κῦρος ὁ βασιλεὺς	λέγει·	ἐπεί με ὁ θεὸς ὁ
[11, 2]	καὶ Φοινίκῃ κριταί. Γινώσκειν σε	δεῖ,	βασιλεῦ, ὅτι Ἰουδαῖοι οἱ εἰς
[11, 3]	οὗτος, ἀπὸ τῆς αὐτῆς αἰτίας	δεῖ	καὶ τὴν ἀλήθειαν ἰσχυροτάτην ἡγεῖσθαι
[11, 3]	γυναῖκα, πάντα ἐκεῖνα ἀφέντες τῷ	εἴδει	τῆς ὁραθείσης προσκεχήναμεν καὶ ὑπομένομεν
[11, 3]	τρυφῆς ἁπάσης καὶ ἡδονῆς ἀναπιμπλάμενος	καθεύδει,	φυλάσσεται δὲ ὑπὸ γρηγορούντων καὶ
[11, 8]	ἀκούσας ἦν ἐν ἀγωνίᾳ καὶ	δέει,	πῶς ἀπαντήσει τοῖς Μακεδόσιν ἀμηχανῶν
[11, 6]	καὶ πολυτελείᾳ τῶν ἀλειμμάτων ὧν	χρῄζει	τὰ σώματα καταρδομένη, καὶ τούτων
[11, 3]	φίλων καὶ συνήθων ἐξαιρεῖ μνήμην·	ὁπλίζει	γὰρ τοὺς ἀνθρώπους καὶ κατὰ
[11, 6]	ἐπὶ τὸν ἵππον ἐν κύκλῳ	περιῄει	τὴν πόλιν Ἀμάνου προάγοντος καὶ
[11, 6]	καὶ σεμνὸν ἐπικειμένη τὸ κάλλος.	Εἰσῄει	δὲ πρὸς αὐτὸν μετὰ δέους.
[11, 6]	τὴν πόλιν, ὁ μὲν Μαρδοχαῖος	εἰσῄει	πρὸς τὸν βασιλέα, Ἀμάνης δ'
[11, 5]	δόξης ἀπολαύων ἀγαθῆς παρὰ τῷ	πλήθει	πρῶτος ἱερεὺς τοῦ θεοῦ καλούμενος
[11, 6]	Ταῦτα λέγων τὸ σκῆπτρον αὐτῆς	ἐνετίθει	τῇ χειρὶ καὶ τὴν ῥάβδον
[11, 6]	γνωσόμενον, τίνος συμβεβηκότος αὐτῷ σκυθρωποῦ	πενθεῖ	καὶ τὸ σχῆμα τοῦτο περικείμενος
[11, 6]	θᾶττον γὰρ τῆς συνήθους ὥρας	ἐληλύθει	περὶ τοῦ Μαρδοχαίου θανάτου δεησόμενος
[11, 3]	καὶ καθίσας ἐν ᾧ χρηματίζειν	εἰώθει,	τῶν σωματοφυλάκων ἕκαστον ἐκέλευσεν πάντων
[11, 3]	λαβόντας εἰς λήθην ἄγει καὶ	ποιεῖ	δοκεῖν αὐτοὺς ἁπάντων πλουσιωτάτους, ὡς
[11, 3]	κατὰ τῶν φιλτάτων καὶ δοκεῖν	ποιεῖ	πάντων ἀλλοτριωτάτους. Καὶ ὅταν νήψαντες
[11, 3]	ὁμοία γίνεται τῇ τοῦ πλουσίου·	μεταποιεῖ	γὰρ καὶ μεταγεννᾷ τὰς ψυχὰς
[11, 6]	νόμους ἐμηχανήσατο. τὰς δ' αὐτὰς	ἠφίει	καὶ τὸ πλῆθος φωνάς, παρακαλοῦν
[11, 8]	τὴν τῶν Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν ἀναβαίνειν	ἐσπουδάκει.	Ὁ δ' ἀρχιερεὺς Ἰαδδοῦς τοῦτ'
[11, 8]	στρατιώτας ἐκέλευσεν ἕπεσθαι εἰς Αἴγυπτον·	ἐκεῖ	γὰρ αὐτοῖς δώσειν κλήρους γῆς·
[11, 5]	τοῦ Εὐφράτου καὶ τρεῖς ἐπιδιατρίψας	ἐκεῖ	ἡμέρας νηστείαν αὐτοῖς παρήγγειλεν, ὅπως
[11, 6]	διάκονον εἰς Σοῦσα πορευθέντι τοὺς	ἐκεῖ	Ἰουδαίους εἰς ἐκκλησίαν συναγαγεῖν καὶ
[11, 8]	τῆς Κιλικίας τοὺς πολεμίους ὡς	ἐκεῖ	μαχησόμενος αὐτοῖς ἐξεδέχετο. Ἡσθεὶς δὲ
[11, 6]	κεχυμένον ἄκροις ἀπῃώρει τοῖς δακτύλοις,	ἥκει	πρὸς τὸν βασιλέα, μεστὴ μὲν
[11, 8]	Σικιμίτας ἔφευγεν λέγων ἀδίκως ἐκβεβλῆσθαι.	Τετελευτήκει	δὲ κατ' ἐκεῖνον ἤδη τὸν
[11, 5]	χορηγίας τῆς εἰς τὴν οἰκοδομίαν	ἐπεστάλκει.	(Γενόμενος οὖν ἐν Βαβυλῶνι καὶ
[11, 3]	ὅσα βίαν ἔχειν ἢ σύνεσιν	δοκεῖ.	Τὸν δὲ τρόπον τῆς ἀποδείξεως
[11, 8]	ἐν αὐτῇ φρούραρχον ὄνομα Βαβημάσιν	ἐπολιόρκει.	~(Νομίσας δὲ καιρὸν ἐπιτήδειον ἔχειν
[11, 8]	Δαμασκὸν αἱρεῖ καὶ Σιδῶνος κρατήσας	ἐπολιόρκει	Τύρον, ἠξίου τε ἀποστείλας γράμματα
[11, 6]	βασιλεὺς ἀκλήτῳ προσελθόντι, οὗτος οὐκ	ἀποθνήσκει	μόνος, ἀλλὰ συγγνώμης τυχὼν σώζεται.
[11, 6]	ὁ εἰσερχόμενος πρὸς αὐτὸν ἄκλητος	ἀποθνήσκει,	πλὴν εἰ μή τινα σώζειν
[11, 5]	διὰ τὴν ἀσέβειαν αὐτῶν συμπεσόντα,	παρεκάλει	δὲ τὸν θεὸν σπέρμα τι
[11, 6]	μέτριον γὰρ τοῦτο τὸ κακόν·	παρεκάλει	τε τούτων ἀπαλλαγῆναι. Ἐρωτήσαντος δὲ
[11, 3]	τὴν ἰσχὺν εἰκότως ἂν εἶεν.	Ἀμέλει	πολέμους ἐπιτάττοντες καὶ κινδύνους τοῖς
[11, 5]	ἐγκαταλείποντα τὴν ὑπὲρ ὑμῶν πρόνοιαν·	ἀμέλει	συνήργησέν μοι παρὰ τοῦ βασιλέως
[11, 6]	ὡς ἐπ' ἀδυνάτοις οἷς ἤθελεν	διετέλει.	Βλέποντες δ' αὐτὸν οὕτως ἔχοντα
[11, 6]	ἣν ὁ βασιλεὺς φορῶν ἀεὶ	διετέλει,	καὶ περιτίθεται τὸ περιαυχένιον, καὶ
[11, 8]	μέλλουσαν αἱρεῖσθαι, παραστησάμενος δὲ ταύτην	ἠπείλει	στρατεύσειν ἐπὶ τὸν τῶν Ἰουδαίων
[11, 6]	βασιλείοις ὄντα φίλον ἀναγκαιότατον τῷ	βασιλεῖ.	(Ἀμάνην δὲ Ἀμαδάθου μὲν υἱὸν
[11, 6]	~(Χρόνῳ δ' ὕστερον ἐπιβουλευσάντων τῷ	βασιλεῖ	Βαγαθώου καὶ Θεοδοσίτου Βαρνάβαζος τῶν
[11, 6]	ἦν καὶ λαμπρὸς παρὰ τῷ	βασιλεῖ	καὶ συνδιεῖπεν αὐτῷ τὴν ἀρχὴν
[11, 6]	αὐτῶν διέφθαρτο. Προσελθὼν οὖν τῷ	βασιλεῖ	κατηγόρει λέγων ἔθνος εἶναι πονηρόν,
[11, 6]	παρ' αὐτῇ μόνος σὺν τῷ	βασιλεῖ,	κληθείη πάλιν εἰς τὴν ἐπιοῦσαν.
[11, 3]	τὴν ἐκ τοῦ πολέμου τῷ	βασιλεῖ	κομίζουσιν. Καὶ οἱ μὴ στρατευόμενοι
[11, 3]	καρποὺς συνέλωσιν, τοὺς φόρους τῷ	βασιλεῖ	κομίζουσιν. Ὃ δ' ἂν οὗτος
[11, 8]	περὶ αὐτὸν προθυμίαν ἀπήντησαν τῷ	βασιλεῖ	μικροῦ δεῖν ἐγγὺς τῶν Ἱεροσολύμων.
[11, 5]	ἔμπειρος ὢν γίνεται φίλος τῷ	βασιλεῖ	Ξέρξῃ. Γνοὺς δὲ ἀναβῆναι εἰς
[11, 5]	γὰρ ὁ Ἔζδρας εἰπεῖν τῷ	βασιλεῖ,	ὅτι διασώσει αὐτοὺς ὁ θεός,
[11, 6]	τῷ μόνον ἠξιῶσθαι συνδειπνεῖν τῷ	βασιλεῖ	παρὰ τῇ Ἐσθήρᾳ, καὶ ὅτι
[11, 6]	τῶν θεραπαινίδων τότε προσελεύσεσθαι τῷ	βασιλεῖ	παρὰ τὸν νόμον ὑπισχνεῖτο, κἂν
[11, 4]	καὶ δεδιότων μὴ μεταδόξῃ τῷ	βασιλεῖ	περὶ τῆς τῶν Ἱεροσολύμων καὶ
[11, 6]	αὐτήν, δόξαι δ' ὀφθεῖσαν τῷ	βασιλεῖ	πιθανὴν μὲν τοὺς λόγους παρακαλοῦσαν
[11, 6]	σαλευόντων, μῖσός τε γενέσθαι τῷ	βασιλεῖ	πρὸς τοὺς ἐχθροὺς τῶν Ἰουδαίων
[11, 8]	Τοῦτο δ' εἶναι καὶ τῷ	βασιλεῖ	συμφέρον εἰς δύο διῃρῆσθαι τὴν
[11, 6]	ἑκάστην ἡμέραν μίαν ἔπεμπεν τῷ	βασιλεῖ	συνεσομένην. Ὁ δὲ πλησιάζων εὐθὺς
[11, 8]	ποιήσαντος κατεπλάγησαν καὶ διεφθάρθαι τῷ	βασιλεῖ	τὴν διάνοιαν ὑπελάμβανον, Παρμενίωνος δὲ
[11, 5]	μηδὲ ἀπολουσάμενος διακονήσων ἔσπευσεν τῷ	βασιλεῖ	τὴν ἐπὶ τοῦ πότου διακονίαν.
[11, 5]	προσκυνήσας τῷ θεῷ καὶ τῷ	βασιλεῖ	τῆς ὑποσχέσεως εὐχαριστήσας τὸ κατηφὲς
[11, 6]	γὰρ τὴν δευτέραν ἔχοντα τῷ	βασιλεῖ	τιμὴν Ἀμάνην κατηγορήσαντ' αὐτῶν παρωξυγκέναι
[11, 6]	ἑστιᾷ πολυτελῶς, οἷον εἰκὸς παρὰ	βασιλεῖ	τοῦ πλούτου παρασκευαζομένῳ τὴν ἐπίδειξιν
[11, 6]	τῆς Ἐσθήρας φανεροὺς ἐποίησε τῷ	βασιλεῖ	τοὺς ἐπιβουλεύοντας. Ταραχθεὶς δὲ ὁ
[11, 6]	εἰς ἅπασαν τὴν ὑπὸ τῷ	βασιλεῖ	χώραν διαπεμφθὲν καὶ τὴν τῶν
[11, 6]	Θεοδέστην τοὺς ἐπιβουλεύσαντας εὐνούχους τῷ	βασιλεῖ,	ὧν μηνυτὴς Μαρδοχαῖος ἦν γεγενημένος.
[11, 6]	ἐσθῆτα ἐκείνην καὶ τὸ σχῆμα	μεταβάλλει,	κοσμησαμένη δ' ὡς ἐχρῆν τὴν
[11, 6]	γὰρ ἦν αὐτῇ τοὔνομα, τῷ	κάλλει	διαφέρειν καὶ τὴν χάριν τοῦ
[11, 6]	αὐτὴν εἰς τὸ συμπόσιον ἥκειν	κάλλει	τὰς γυναῖκας ἁπάσας ὑπερβάλλουσαν. Ἡ
[11, 3]	ὑπερβάλλουσαν εὑρίσκω τούτῳ τῷ τρόπῳ·	σφάλλει	γὰρ τῶν πινόντων αὐτὸν καὶ
[11, 3]	ἐροῦντι περὶ ὧν αὐτὸς ἀνακρίνειν	μέλλει	τὸν ἀληθέστερον καὶ συνετώτερον, τούτῳ
[11, 4]	καὶ τὰ τείχη περιβεβλήκασιν τῇ	πόλει	σφόδρα ὀχυρά, Ζοροβάβηλος καὶ ὁ
[11, 5]	τὰς θυσίας, πάντα τε, ὅσα	βούλει	ἐξ ἀργύρου καὶ χρυσοῦ κατασκευάσαι,
[11, 4]	τῆς χώρας συνήγαγον εἰς Ἱεροσόλυμα	πανδημεὶ	μηδὲν προθυμίας ἀπολιπόντες, κατεσκεύασάν τε
[11, 6]	τι βούλεται. Τυχὼν δὲ ὧν	ἐπεθύμει	Ἀμάνης παραχρῆμα πέμπει διάταγμα ὡς
[11, 6]	τῷ προσώπῳ, πάρεσις αὐτὴν εὐθὺς	λαμβάνει	καὶ τοῖς παρὰ πλευρὸν οὖσιν
[11, 8]	ὅθεν πονικώτερον χρησάμενος τῇ πολιορκίᾳ	λαμβάνει	τὴν Τύρον. Καταστησάμενος δὲ τὰ
[11, 6]	καθ' ἑτέρου τις παρεσκεύασε ταῦτα	λανθάνει	καθ' ἑαυτοῦ πρῶτον ἑτοιμασάμενος. ~(Ἀμάνης
[11, 3]	φυλάσσεται δὲ ὑπὸ γρηγορούντων καὶ	ὡσανεὶ	δεδεμένων ὑπὸ φόβου· καταλιπεῖν γὰρ
[11, 6]	καὶ ὅτι μηδεὶς τοσαύτης ἄλλος	τυγχάνει	παρὰ τοῖς βασιλεῦσι τιμῆς. ἰδὼν
[11, 6]	ὅλης τῆς πόλεως, ὅτι ταύτης	τυγχάνει	τῆς τιμῆς ὃν ἂν ὁ
[11, 8]	ἐν τῷ ἔθνει καὶ τῷ	γένει	παραμενούσης οὐ βούλεσθαι δι' αὐτὴν
[11, 3]	τὸ φυλάττειν τὸν βασιλέα τούτῳ	προσμένει.	Πῶς οὖν οὐκ ἂν ὁ
[11, 8]	τιμῆς μεγίστης οὔσης ἐν τῷ	ἔθνει	καὶ τῷ γένει παραμενούσης οὐ
[11, 8]	εἰς τὴν Ἑλληνικὴν γλῶτταν σκοπὸν	σημαίνει·	τά τε γὰρ Ἱεροσόλυμα καὶ
[11, 5]	χαίρων ἡμῖν τοῦ λοιποῦ δια	κόνει.	ὁ μὲν οὖν Νεεμίας προσκυνήσας
[11, 1]	ὃν τὸ τῶν Ἰσραηλιτῶν ἔθνος	προσκυνεῖ.	Καὶ γὰρ τοὐμὸν προεῖπεν ὄνομα
[11, 4]	ὡς ἐπ' ἐλάττοσιν οἷς ὑπελάμβανεν.	Ὑπερεφώνει	δὲ τὸν τῶν σαλπίγγων ἦχον
[11, 6]	στέρξῃ καὶ τιμῆς ἄξιον δοκιμάσῃ.	Ἐπεὶ	δ' ἐκπεριῆλθον τὴν πόλιν, ὁ
[11, 3]	στρατηγοὺς τῶν ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ σατραπειῶν.	Ἐπεὶ	δὲ κατευωχηθέντες ἄχρι κόρου καὶ
[11, 4]	ὑπερβάλλοντος ἀρετῇ πολὺν διαμεῖναι χρόνον.	Ἐπεὶ	δὲ τῶν πατέρων ἀσεβησάντων εἰς
[11, 4]	τὴν τῶν Ἱεροσολύμων ἀποκατάστασιν ἔσεσθαι,	ἐπεὶ	καὶ τὰ παρὰ τοῦ Σισίννου
[11, 1]	ὅτι Κῦρος ὁ βασιλεὺς λέγει·	ἐπεί	με ὁ θεὸς ὁ μέγιστος
[11, 6]	αἰτίαν μετ' οὐ πολὺ δηλώσομεν·	πρέπει	γὰρ τὰ τοῦ βασιλέως διηγεῖσθαι
[11, 1]	πλήθους εἰς τὸν ναὸν ἀποθησομένοις.	Πέμπει	δὲ καὶ ἐπιστολὴν πρὸς τοὺς
[11, 6]	δὲ ὧν ἐπεθύμει Ἀμάνης παραχρῆμα	πέμπει	διάταγμα ὡς τοῦ βασιλέως εἰς
[11, 6]	αὐτῶν τὸν βασιλέα. Ταῦτα γνοῦσα	πέμπει	πάλιν πρὸς Μαρδοχαῖον δηλοῦσα, ὅτι
[11, 4]	Καὶ εὑρέθη ἐν Ἐκβατάνοις τῇ	βάρει	τῇ ἐν Μηδίᾳ βιβλίον, ἐν
[11, 5]	τοιάνδε· βασιλεὺς βασιλέων Ξέρξης Ἔζδρᾳ	ἱερεῖ	καὶ ἀναγνώστῃ τῶν τοῦ θεοῦ
[11, 8]	δ' εἰς Συρίαν παραγενόμενος Δαμασκὸν	αἱρεῖ	καὶ Σιδῶνος κρατήσας ἐπολιόρκει Τύρον,
[11, 3]	ἀπεργάζεται καὶ φίλων καὶ συνήθων	ἐξαιρεῖ	μνήμην· ὁπλίζει γὰρ τοὺς ἀνθρώπους
[11, 3]	τίθησιν, καὶ τὴν τοῦ δούλου	διεγείρει	πρὸς παρρησίαν τοῦ ἐλευθέρου, ἥ
[11, 8]	ἔχοντες κειμένην πρὸς τῷ Γαριζεὶν	ὄρει	καὶ κατῳκημένην ὑπὸ τῶν ἀποστατῶν
[11, 6]	διέφθαρτο. Προσελθὼν οὖν τῷ βασιλεῖ	κατηγόρει	λέγων ἔθνος εἶναι πονηρόν, διεσπάρθαι
[11, 6]	ὑπὸ τίνος εἴη ταῦτα γεγενημένα,	κατηγόρει	τὸ λοιπὸν ἤδη φανερῶς τοῦ
[11, 6]	καὶ Σαβουζάνης ὁ εὐνοῦχος παρελθὼν	κατηγόρει	τοῦ Ἀμάνου, ὡς εὕροι σταυρὸν
[11, 5]	τειχῶν οἰκοδομίας πέρας ἔχειν ἀκουσθείσης	ἐδυσφόρει.	Νεεμίας δὲ τὴν πόλιν ὁρῶν
[11, 6]	μέχρι τῆς γῆς κεχυμένον ἄκροις	ἀπῃώρει	τοῖς δακτύλοις, ἥκει πρὸς τὸν
[11, 8]	κατὰ Γράνικον μάχῃ κρατήσας προσωτέρω	χωρεῖ,	στρατιὰν ἱππικήν τε καὶ πεζικὴν
[11, 6]	καὶ καλὸν καὶ φοβερόν, εὐθὺς	ὑπεχώρει	μου τὸ πνεῦμα καὶ κατελειπόμην
[11, 8]	ἐξεδέχετο. Ἡσθεὶς δὲ τῇ Δαρείου	καταβάσει	ὁ Σαναβαλλέτης εὐθὺς ἔλεγεν τῷ
[11, 6]	Ὁ δὲ βασιλεὺς ἡσθεὶς τῇ	παραινέσει	προελθών. Φησίν, ἔχεις γὰρ καὶ
[11, 8]	ἐν ἀγωνίᾳ καὶ δέει, πῶς	ἀπαντήσει	τοῖς Μακεδόσιν ἀμηχανῶν ὀργιζομένου τοῦ
[11, 1]	πάλιν αὐτοὺς εἰς τὴν πάτριον	ἀποκαταστήσει	γῆν καὶ τὸν ναὸν οἰκοδομήσουσι
[11, 2]	ὁ Καμβύσης τὴν ἐπιστολὴν καὶ	φύσει	πονηρὸς ὢν κινεῖται πρὸς τὰ
[11, 6]	διέγνω πᾶν ἀφανίσαι· καὶ γὰρ	φύσει	τοῖς Ἰουδαίοις ἀπηχθάνετο, ὅτι καὶ
[11, 5]	Ἔζδρας εἰπεῖν τῷ βασιλεῖ, ὅτι	διασώσει	αὐτοὺς ὁ θεός, οὐ κατηξίωσεν
[11, 2]	προσπίπτοντα καὶ Βεελζέμῳ καὶ Σεμελίῳ	γραμματεῖ	καὶ τοῖς λοιποῖς τοῖς συντασσομένοις
[11, 3]	(Τῷ δὲ πρώτῳ τῆς βασιλείας	ἔτει	Δαρεῖος ὑποδέχεται λαμπρῶς καὶ μετὰ
[11, 4]	ἐν τῷ πρώτῳ τῆς βασιλείας	ἔτει	Κῦρος ὁ βασιλεὺς ἐκέλευσεν τὸν
[11, 5]	καὶ εἰκοστῷ τῆς Ξέρξου βασιλείας	ἔτει	μηνὶ ἐνάτῳ. Τέλος δὲ τῶν
[11, 4]	κελεύσαντος ἐγίνετο. (Ὧν τῷ δευτέρῳ	ἔτει	τῆς εἰς Ἱεροσόλυμα καθόδου τῶν
[11, 6]	ἄρχοντας, τῷ τρίτῳ τῆς βασιλείας	ἔτει	τούς τε φίλους καὶ τὰ
[11, 1]	δὲ πρώτῳ τῆς Κύρου βασιλείας	ἔτει,	τοῦτο δ' ἦν ἑβδομηκοστὸν ἀφ'
[11, 6]	τοῖς ἡδέσιν ἀποταξαμένη τρισὶν ἡμέραις	ᾔτει	τὸν θεὸν ἐλεηθῆναι μὲν αὐτήν,
[11, 3]	αὐτῶν τὰ ἄδικα καὶ ἀπελέγχουσα.	(Καταπαύει	μὲν ὁ Ζοροβάβηλος τὸν περὶ
[11, 6]	τῇ κατὰ Μαρδοχαίου νενοημένῃ, καὶ	κελεύει	παραχρῆμα αὐτὸν ἐξ ἐκείνου τοῦ
[11, 8]	Καὶ ἀνελθὼν ἐπὶ τὸ ἱερὸν	θύει	μὲν τῷ θεῷ κατὰ τὴν
[11, 3]	τὸν πρῶτον, εἰ ὁ οἶνος	ὑπερισχύει,	τὸν δεύτερον δέ, εἰ οἱ
[11, 3]	καὶ τοῖς τοπάρχαις καὶ σατράπαις	γράφει	κελεύων προπέμψαι τὸν Ζοροβάβηλον καὶ
[11, 6]	καὶ ἑκατὸν σατραπειῶν ἄρχουσι τάδε	γράφει.	Πολλῶν ἐθνῶν ἄρξας καὶ πάσης
[11, 5]	τίς εἴη. Ὁ δὲ βασιλεὺς	γράφει	πρὸς τοὺς σατράπας ἐπιστολὴν τοιάνδε·
[11, 2]	κινεῖται πρὸς τὰ δεδηλωμένα καὶ	γράφει	τάδε λέγων· βασιλεὺς Καμβύσης Ῥαθύμῳ
[11, 4]	τοῖς ὑπομνήμασιν τοῖς Κύρου Δαρεῖος	ἀντιγράφει	τῷ Σισίννῃ καὶ τοῖς ἑταίροις
[11, 8]	ἀρχιερωσύνην Ὀνίας ὁ παῖς αὐτοῦ	παρειλήφει.	Τὰ μὲν δὴ περὶ τοὺς
[11, 4]	οἰκοδομηθέντα. Τοῦτο γὰρ ἐπέστειλεν ἐν	τάχει	γενέσθαι Σαβάσηρον κελεύσας ἀναβάντα εἰς
[11, 6]	ὁ βασιλεὺς πυνθανόμενος, εἰ μὴ	ἔχει	γέρας αὐτῷ δοθὲν ἀναγεγραμμένον. Ὁ
[11, 5]	ἐκ τῆς Ἰουδαίας, πῶς αὐτῶν	ἔχει	τὸ πλῆθος καὶ ἡ μητρόπολις
[11, 6]	ἡγουμένοις. Τὰ δὲ γραφέντα τοῦτον	ἔχει	τὸν τρόπον· βασιλεὺς μέγας Ἀρταξέρξης
[11, 4]	γίνεσθαι πάντα, καθὼς ἐν αὐτῇ	περιέχει.	Ἔρρωσθε. μαθόντες οὖν ἐκ τῆς
[11, 3]	ἡ ἀλήθεια χρῆμα καὶ ἀίδιον.	Παρέχει	δ' ἡμῖν οὐ κάλλος χρόνῳ
[11, 8]	Τύρου πολιορκίας, ὧν τε αὐτὸς	ἄρχει	τόπων ἔλεγεν αὐτῷ παραδιδόναι τούτους
[11, 5]	ἄχρι τίνος, εἶπεν, ὦ δέσποτα,	περιόψει	ταῦτα πάσχον τὸ ἔθνος ἡμῶν
[11, 5]	γευσάμενος ἐκείνην τὴν ἡμέραν διήγαγεν	αὐτόθι.	Γενομένου δὲ κηρύγματος ὥστε πάντας
[11, 6]	Βαβυλῶνος εἰς Σοῦσα τῆς Περσίδος	αὐτόθι	διῆγεν ἑκάστης ἡμέρας πρὸς τοῖς
[11, 5]	ἐν Βαβυλῶνι τὴν ἐπιστολὴν τοῖς	αὐτόθι	παροῦσιν Ἰουδαίοις, αὐτὴν μὲν κατέσχεν,
[11, 6]	γάρ, ἔφη, μοι φίλος ἀναγκαῖος,	ἴσθι	διάκονος ὧν χρηστὸς σύμβουλος ἐγένου.
[11, 2]	τὰ τείχη καὶ ναὸν ἀνεγείρουσιν.	ἴσθι	μέντοι γε τούτων γενομένων οὔτε
[11, 1]	δὲ ταῦτα φέρειν Μιθριδάτῃ τῷ	γαζοφύλακι	αὐτοῦ προστάξας δοῦναι αὐτὰ Ἀβεσσάρῳ,
[11, 1]	βασιλεύς, ἔπεμψα παραδοὺς Μιθριδάτῃ τῷ	γαζοφύλακι	καὶ Ζοροβαβήλῳ τῷ ἄρχοντι τῶν
[11, 4]	Ζοροβαβήλῳ παραδοὺς καὶ Μιθριδάτῃ τῷ	γαζοφύλακι	προσέταξεν κομίσαι εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ
[11, 6]	δοῦναι τὴν ἐκείνης τιμὴν ἑτέρᾳ	γυναικί.	(Διακείμενος δὲ πρὸς αὐτὴν ἐρωτικῶς
[11, 6]	παραγίνεται καὶ μετὰ δακρύων τῇ	γυναικὶ	καὶ τοῖς. Φίλοις τὰ συμβεβηκότα
[11, 6]	μετέβαλεν καὶ δείσας περὶ τῇ	γυναικί,	μὴ καὶ πάθῃ τι τῶν
[11, 6]	συμβουλεῦσαί μοι παρακαλῶ, πῶς ἂν	τιμήσαιμι	τινὰ στεργόμενον ὑπ' ἐμοῦ σφόδρα
[11, 8]	ἐμαυτὸν διασκεπτομένῳ μοι, πῶς ἂν	κρατήσαιμι	τῆς Ἀσίας, παρεκελεύετο μὴ μέλλειν
[11, 7]	ἔφη· πῶς οὐκ ἐγὼ καθαρώτερός	εἰμι	τοῦ ἀνῃρημένου ἐν τῷ ναῷ;
[11, 5]	τῇ διαίτῃ οὔτε τοῖς ὕπνοις·	οὐδενὶ	γὰρ τούτων πρὸς ἡδονὴν ἀλλὰ
[11, 4]	εἰς Ἱεροσόλυμα καθόδου τῶν Ἰουδαίων	μηνὶ	δευτέρῳ παραγενομένων συνείχετο ἡ τοῦ
[11, 6]	καὶ γάμους αὐτῇ ποιεῖται δωδεκάτῳ	μηνὶ	ἑβδόμου ἔτους τῆς αὐτοῦ βασιλείας,
[11, 5]	εἰκοστῷ τῆς Ξέρξου βασιλείας ἔτει	μηνὶ	ἐνάτῳ. Τέλος δὲ τῶν τειχῶν
[11, 5]	Ξέρξου βασιλείας παρεγένοντο εἰς Ἱεροσόλυμα	μηνὶ	πέμπτῳ τοῦ αὐτοῦ ἔτους. Καὶ
[11, 5]	μόνιμον εἶναι. ~(Τῷ δ' ἑβδόμῳ	μηνὶ	τὴν σκηνοπηγίαν ἑορτάζοντες καὶ σχεδὸν
[11, 4]	ἰδίας ἀνεχώρησεν πατρίδας. ~(Ἑβδόμῳ δὲ	μηνὶ	τῆς ἀπὸ Βαβυλῶνος αὐτῶν ἐξόδου
[11, 4]	δὲ τῆς τῶν ἀζύμων ἑορτῆς	μηνὶ	τῷ πρώτῳ, κατὰ μὲν Μακεδόνας
[11, 6]	εὑρέθη τις δι' ἀριστείαν ἔν	τινι	γέρας εἰληφὼς χώραν, ἧς καὶ
[11, 6]	μᾶλλον ἐπάγεσθαι. Παραδοθεῖσα δὲ αὕτη	τινὶ	τῶν εὐνούχων εἰς ἐπιμέλειαν πάσης
[11, 6]	τὴν εὐτυχίαν οὐκ ἤνεγκεν οὐδὲ	σώφρονι	λογισμῷ τὸ μέγεθος τῶν ἀγαθῶν
[11, 4]	ἐπάρχοις καὶ Σαμαρειτῶν Σαδράκῃ καὶ	Βουήδωνι	καὶ τοῖς λοιποῖς συνδούλοις αὐτῶν
[11, 5]	ὄνομα. Ὑπῆρχεν δὲ καὶ ἐν	Βαβυλῶνι	δίκαιος ἀνὴρ καὶ δόξης ἀπολαύων
[11, 1]	καλέσας τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν ἐν	Βαβυλῶνι	Ἰουδαίων συγχωρεῖν αὐτοῖς ἔφη βαδίζειν
[11, 8]	αὐτόν, ἵνα καὶ τοὺς ἐν	Βαβυλῶνι	καὶ Μηδίᾳ Ἰουδαίους τοῖς ἰδίοις
[11, 5]	οἰκοδομίαν ἐπεστάλκει. (Γενόμενος οὖν ἐν	Βαβυλῶνι	καὶ πολλοὺς τῶν ὁμοφύλων ἐθελοντὶ
[11, 3]	Ἰουδαίων, ὃς ἦν ἐν τῇ	Βαβυλῶνι,	κατῳκίσθησαν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα· τὸ
[11, 6]	δὲ πολλῶν εὑρέθη τις ἐν	Βαβυλῶνι	κόρη τῶν γονέων ἀμφοτέρων ὀρφανὴ
[11, 5]	αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἐν	Βαβυλῶνι	μένοντες Ἰσραηλῖται. Παραδοὺς δὲ ταῦτα
[11, 3]	θεοῦ, ὅσα ἦν ἔτι ἐν	Βαβυλῶνι,	πέμψειν εἰς τὸν ναὸν τὸν
[11, 1]	Πολλοὶ γὰρ κατέμειναν ἐν τῇ	Βαβυλῶνι	τὰ κτήματα καταλιπεῖν οὐ θέλοντες.
[11, 5]	ἔλεγεν εἶναι. Ἀναγνοὺς δ' ἐν	Βαβυλῶνι	τὴν ἐπιστολὴν τοῖς αὐτόθι παροῦσιν
[11, 5]	καὶ ἐπαγαγέσθαι τινὰς τῶν ἐν	Βαβυλῶνι	τυγχανόντων Ἰουδαίων παρεκάλεσεν τὸν βασιλέα
[11, 3]	ὑμνοῦσι τὸν θεόν, καὶ τοῖς	φύλαξι	τῆς πόλεως καὶ τοῦ ναοῦ
[11, 6]	μου πατρὸς Ἀμάνου πάντας σὺν	γυναιξὶ	καὶ τέκνοις ἀπολέσαι μηδεμίαν φειδῶ
[11, 6]	τῶν Ἰουδαίων ἔθνος ἅπαν σὺν	γυναιξὶ	καὶ τέκνοις ἀπολέσθαι. Τὴν δ'
[11, 3]	ἐκ τῶν πατρίων φυλῶν σὺν	γυναιξὶ	καὶ τέκνοις καὶ ὑποζυγίοις ἐπελέξαντο,
[11, 4]	κεκοσμημένοι καὶ οἱ Λευῖται καὶ	οἱ	Ἀσάφου παῖδες ἀναστάντες ὕμνουν τὸν
[11, 6]	σατραπειῶν καὶ οἱ τύραννοι καὶ	οἱ	βασιλεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς εἶχον
[11, 3]	ἃ θέλουσιν, τούτων δ' ἄρχουσιν	οἱ	βασιλεῖς καὶ τὴν ἐξουσίαν ἔχουσιν·
[11, 3]	ὑπερισχύει, τὸν δεύτερον δέ, εἰ	οἱ	βασιλεῖς, τὸν τρίτον δέ, εἰ
[11, 4]	πολιτείᾳ χρώμενοι ἀριστοκρατικῇ μετὰ ὀλιγαρχίας·	οἱ	γὰρ ἀρχιερεῖς προεστήκεσαν τῶν πραγμάτων
[11, 6]	τύραννοι καὶ οἱ βασιλεῖς καὶ	οἱ	γραμματεῖς εἶχον ἐν τιμῇ τοὺς
[11, 1]	ναοῦ κατασκευὴν οἱ μὲν χρυσὸν	οἱ	δ' ἄργυρον οἱ δὲ βοσκημάτων
[11, 6]	τοῖς. Φίλοις τὰ συμβεβηκότα διηγεῖτο.	Οἱ	δ' οὐκέτ' ἀμύνασθαι τὸν Μαρδοχαῖον
[11, 5]	ἀπ' ἀρχομένης ἡμέρας ἕως μεσημβρίας·	οἱ	δὲ ἀκούσαντες ἀναγινωσκομένων τῶν νόμων
[11, 3]	εὐηγγελίσατο τὰ παρὰ τοῦ βασιλέως.	Οἱ	δὲ ἀκούσαντες εὐχαριστοῦσι μὲν τῷ
[11, 6]	ἐν ταύτῃ τοὺς ἐχθροὺς ἀπολέσωσιν.	Οἱ	δὲ ἄρχοντες τῶν σατραπειῶν καὶ
[11, 1]	μὲν χρυσὸν οἱ δ' ἄργυρον	οἱ	δὲ βοσκημάτων πλῆθος σὺν ἵπποις.
[11, 4]	αὐτὸν εὐλογίαν Δαυίδης κατέδειξε πρῶτος.	Οἱ	δὲ ἱερεῖς καὶ Λευῖται καὶ
[11, 2]	καὶ τὴν τοῦ ναοῦ κατασκευήν.	Οἱ	δὲ καὶ χρήμασιν διαφθαρέντες ὑπ'
[11, 6]	βασιλεὺς μηδὲν ἀντιλέγειν Ἐσθῆρι δυνάμενος·	οἱ	δὲ πάλιν συστραφέντες τῇ τετράδι
[11, 5]	δὲ αὐτοῖς ἀποπεμψαμένους τὰς γυναῖκας.	Οἱ	δὲ ποιήσειν μὲν τοῦτο πάντες
[11, 4]	Δαρείου χρόνοις ἐν τούτοις ὑπῆρχεν.	(Οἱ	δὲ Σαμαρεῖς ἀπεχθῶς πρὸς αὐτοὺς
[11, 5]	φυλακὴν τοῦ μηδὲν ὅμοιον συμπεσεῖν.	Οἱ	δὲ ταῦτα Ἔζδρα παραινοῦντος ἑορτάζειν
[11, 5]	τὰ γράμματα τοῦ βασιλέως ἀπέδωκεν.	Οἱ	δὲ τὸ προσταχθὲν ὑπ' αὐτοῦ
[11, 3]	βασιλεῖς καὶ τὴν ἐξουσίαν ἔχουσιν·	οἱ	δὲ τοῦ κρατίστου καὶ ἰσχυροτάτου
[11, 8]	ἐπέβαλεν, καθὼς ἐν ἄλλοις δεδήλωται.	(Οἱ	δὲ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν πρεσβύτεροι δεινοπαθοῦντες
[11, 2]	σε δεῖ, βασιλεῦ, ὅτι Ἰουδαῖοι	οἱ	εἰς Βαβυλῶνα ἀναχθέντες ἐληλύθασιν εἰς
[11, 5]	οἱ σύμβουλοι αὐτοῦ καὶ πάντες	οἱ	ἐν Βαβυλῶνι μένοντες Ἰσραηλῖται. Παραδοὺς
[11, 8]	Ἑβραῖοι μὲν εἶναι, χρηματίζειν δ'	οἱ	ἐν Σικίμοις Σιδώνιοι, πάλιν αὐτοὺς
[11, 6]	ἑορτάσιμον ἐποίησαν. Ὁμοίως δὲ καὶ	οἱ	ἐν Σούσοις Ἰουδαῖοι τὴν τετράδα
[11, 6]	οὕτως τετιμημένον ὑπὸ τοῦ βασιλέως	οἱ	ἐν Σούσοις ὄντες Ἰουδαῖοι κοινὴν
[11, 2]	Κύρου παιδὸς τὴν βασιλείαν παραλαβόντος	οἱ	ἐν Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ καὶ
[11, 6]	δ' αὐτὸ καὶ πάντες ἐποίησαν	οἱ	ἐν ταῖς πόλεσιν Ἰουδαῖοι, ἐν
[11, 8]	αὐτὸς μόνος ἀλλὰ καὶ πάντες	οἱ	ἐν τῇ Ἀσίᾳ μηδ' εἰς
[11, 5]	Μωαβῖται καὶ Σαμαρεῖται καὶ πάντες	οἱ	ἐν τῇ κοίλῃ> Συρίᾳ νεμόμενοι
[11, 6]	συναθροισθέντες εὐωχήθησαν. ὅθεν καὶ νῦν	οἱ	ἐν τῇ οἰκουμένῃ Ἰουδαῖοι πάντες
[11, 2]	γεγενημένη, καὶ στάσεις καὶ πολέμους	οἱ	ἐνοικοῦντες πραγματευσάμενοι, καὶ βασιλεῖς αὐτῶν
[11, 4]	θυσίας ἐστὶν αὐτοῖς χρήσιμα, καθὼς	οἱ	ἱερεῖς ἀξιοῦσιν, ἵνα μὴ διαλείπωσιν
[11, 1]	Βενιαμίτιδος οἵ τε Λευῖται καὶ	οἱ	ἱερεῖς εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα. Πολλοὶ
[11, 3]	θεὸν ὅ τε ἀρχιερεὺς καὶ	οἱ	ἱερεῖς, ἐκ τῶν ἰδίων γίνεσθαι,
[11, 1]	ταῦτα κατὰ τοὺς Μωυσέως νόμους	οἱ	ἱερεῖς ἐν Ἱεροσολύμοις καὶ προσφέροντες
[11, 5]	Ἱεροσόλυμα, ἵνα τρέφεσθαι διηνεκῶς ἔχοντες	οἱ	ἱερεῖς καὶ Λευῖται μὴ καταλείπωσι
[11, 4]	δὲ τοῦ ἱεροῦ μετὰ σαλπίγγων	οἱ	ἱερεῖς ταῖς συνήθεσι στολαῖς κεκοσμημένοι
[11, 4]	οἶνον καὶ τἆλλα, ὅσα ἂν	οἱ	ἱερεῖς ὑπαγορεύσωσιν, εὔχωνται δὲ ὑπὲρ
[11, 4]	ἐφ' ἑκάστου πυλῶνος· ᾠκοδομήκεσαν γὰρ	οἱ	Ἰουδαῖοι καὶ τὰς ἐν κύκλῳ
[11, 5]	οἰκοδομίαν διέλυσε τὴν ἐκκλησίαν. Καὶ	οἱ	Ἰουδαῖοι πρὸς τὸ ἔργον παρεσκευάζοντο.
[11, 6]	τῷ θεῷ. Διὰ ταῦτα μὲν	οἱ	Ἰουδαῖοι τὰς προειρημένας ἡμέρας ἑορτάζουσιν
[11, 3]	πύργους κελεύουσιν, καὶ κτείνεσθαι δ'	οἱ	κελευσθέντες καὶ κτείνειν ὑπομένουσιν, ἵνα
[11, 6]	καλεῖται κατὰ δὲ Μακεδόνας Δύστρος,	οἱ	κομίσαντες τὰ τοῦ βασιλέως γράμματα
[11, 3]	τὴν Περσῶν ἀρχὴν ἐνιαυτῷ κατέσχον	οἱ	λεγόμενοι ἑπτὰ οἶκοι τῶν Περσῶν
[11, 4]	νόμους οἵ τε ἱερεῖς καὶ	οἱ	Λευῖται θυρωροὺς ἐφ' ἑκάστου πυλῶνος·
[11, 3]	οὖν οἵ τε ἱερεῖς καὶ	οἱ	Λευῖται καὶ μέρος τι τοῦ
[11, 4]	ταῖς συνήθεσι στολαῖς κεκοσμημένοι καὶ	οἱ	Λευῖται καὶ οἱ Ἀσάφου παῖδες
[11, 8]	μὲν τῆς Συρίας βασιλεῖς καὶ	οἱ	λοιποὶ τοῦτο ποιήσαντος κατεπλάγησαν καὶ
[11, 6]	καὶ πρὸς ἑαυτὸν εἶπεν, ὡς	οἱ	μὲν ἐλεύθεροι Πέρσαι προσκυνοῦσιν αὐτόν,
[11, 5]	μὴ καταλείπωσι τὴν θρησκείαν. Καὶ	οἱ	μὲν ἡδέως ὑπήκουσαν οἷς Νεεμίας
[11, 6]	ἡμέραν, ἵνα τοὺς ἐχθροὺς μετέλθωσιν.	(Οἱ	μὲν οὖν ἱππεῖς οἱ τὰς
[11, 3]	Ἰουδαίων πλῆθος μετὰ παιδιᾶς. (Καὶ	οἱ	μὲν οὕτως ἀπῄεσαν ἐξ ἑκάστης
[11, 8]	Ἀλέξανδρον ἀσπασαμένων καὶ κυκλωσαμένων αὐτόν,	οἱ	μὲν τῆς Συρίας βασιλεῖς καὶ
[11, 4]	διάνοιαν εὐμενῆ κατέστησεν αὐτοῖς. Καὶ	οἱ	μὲν ὑπὲρ τούτων ἐπιδαψιλευόμενοι ταῖς
[11, 1]	εἰς τὴν τοῦ ναοῦ κατασκευὴν	οἱ	μὲν χρυσὸν οἱ δ' ἄργυρον
[11, 5]	κείμενος. Συνέτρεχον οὖν πρὸς αὐτὸν	οἱ	μέτριοι πάντες κλαίοντες καὶ αὐτοὶ
[11, 3]	πολέμου τῷ βασιλεῖ κομίζουσιν. Καὶ	οἱ	μὴ στρατευόμενοι δὲ ἀλλὰ> γῆν
[11, 2]	ἐπιστολὴν Καμβύσῃ δηλοῦσαν τάδε· δέσποτα,	οἱ	παῖδές σου Ῥάθυμος ὁ πάντα
[11, 6]	μηνὸς τοῦ ἐνεστῶτος ἔτους, ὅπως	οἱ	πανταχόθεν ἡμῖν πολέμιοι μιᾷ ἡμέρᾳ
[11, 5]	ἔστησεν ποδῶν προστάξας, ἂν ἐπιφανῶσιν	οἱ	πολέμιοι, τοῦτο σημῆναι τῷ λαῷ,
[11, 4]	καὶ Λευῖται καὶ τῶν πατριῶν	οἱ	πρεσβύτεροι τὸν πρότερον ναὸν> ταῖς
[11, 4]	βασιλέων τούτων ἄρχοντες αὐτοὺς διεῖπον	οἱ	προσαγορευόμενοι κριταὶ καὶ μόναρχοι, καὶ
[11, 7]	τὸ γένος, ἐξ ὧν καὶ	οἱ	Σαμαρεῖς εἰσιν, εἰδὼς λαμπρὰν οὖσαν
[11, 8]	αὑτοὺς Ἰουδαίους ὁμολογεῖν. Εἰσὶν γὰρ	οἱ	Σαμαρεῖς τοιοῦτοι τὴν φύσιν, ὡς
[11, 4]	δὲ βοῆς τῶν σαλπίγγων ἀκούσαντες	οἱ	Σαμαρεῖται, ἐτύγχανον γὰρ ἀπεχθανόμενοι τῇ
[11, 4]	οἱ Χουθαῖοι, τὴν γὰρ προσηγορίαν	οἱ	Σαμαρεῖται ταύτην ἔχουσιν, ἠγανάκτησαν καὶ
[11, 8]	Ἱεροσολύμων. Ἐπαινέσαντος δὲ αὐτοὺς Ἀλεξάνδρου	οἱ	Σικιμῖται προσῆλθον αὐτῷ προσπαραλαβόντες καὶ
[11, 5]	γὰρ ἐδωρήσατο ὁ βασιλεὺς καὶ	οἱ	σύμβουλοι αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ
[11, 4]	τοῦ ἀρχιερέως ὁ Σισίννης καὶ	οἱ	σὺν αὐτῷ τὴν μὲν οἰκοδομίαν
[11, 4]	τῆς ἐπιστολῆς ὁ Σισίννης καὶ	οἱ	σὺν αὐτῷ τὴν τοῦ βασιλέως
[11, 5]	οἵ τε ἡγεμόνες τούτοις καὶ	οἱ	συνοικοῦντες ταῖς ἀλλοφύλοις παραγενέσθωσαν λαβόντες
[11, 6]	μετέλθωσιν. (Οἱ μὲν οὖν ἱππεῖς	οἱ	τὰς ἐπιστολὰς διακομίζοντες εὐθὺς ἐξορμήσαντες
[11, 2]	καὶ Σεμέλιος ὁ γραμματεὺς καὶ	οἱ	τῆς βουλῆς τῆς ἐν Συρίᾳ
[11, 6]	ἔτι πρὸς ἀλλήλους ὁμιλούντων ἧκον	οἱ	τῆς Ἐσθήρας εὐνοῦχοι τὸν Ἀμάνην
[11, 1]	οὐ θέλοντες. Καὶ παραγενομένοις αὐτοῖς	οἱ	τοῦ βασιλέως φίλοι πάντες ἐβοήθουν
[11, 2]	καὶ Σεμέλιος ὁ γραμματεὺς καὶ	οἱ	τούτοις συντεταγμένοι παραχρῆμα ἐπιπηδήσαντες ἵπποις
[11, 6]	δὲ ἄρχοντες τῶν σατραπειῶν καὶ	οἱ	τύραννοι καὶ οἱ βασιλεῖς καὶ
[11, 1]	Κύρου καταγγείλαντος τοῖς Ἰσραηλίταις ἐξώρμησαν	οἱ	τῶν δύο φυλῶν ἄρχοντες τῆς
[11, 4]	καὶ Ἰησοῦς ὁ ἀρχιερεὺς καὶ	οἱ	τῶν πατριῶν ἡγεμόνες τῶν Ἰσραηλιτῶν
[11, 5]	ἅπερ ηὐξάμην ἐγώ τε καὶ	οἱ	φίλοι· καὶ ἀργύριον καὶ χρυσίον
[11, 6]	δ' αὐτὸν οὕτως ἔχοντα χαλεπῶς	οἱ	φίλοι συνεβούλευον τὴν μὲν τῆς
[11, 4]	σέβειν τὸν θεόν. ~(Ταῦτ' ἀκούσαντες	οἱ	Χουθαῖοι, τὴν γὰρ προσηγορίαν οἱ
[11, 5]	οὐδὲ δευτέρας ἡμέρας ὑπάρχειν. Ἀλλ'	οἵ	τε ἡγεμόνες τούτοις καὶ οἱ
[11, 4]	δὲ Μακεδόσιν Δύστρος, προσφέρουσιν θυσίας	οἵ	τε ἱερεῖς καὶ Λευῖται καὶ
[11, 3]	δὲ πεντακισχιλίας. Οὕτως μὲν οὖν	οἵ	τε ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται
[11, 4]	τε κατὰ τοὺς Μωυσέως νόμους	οἵ	τε ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται
[11, 1]	ἄρχοντες τῆς Ἰούδα καὶ Βενιαμίτιδος	οἵ	τε Λευῖται καὶ οἱ ἱερεῖς
[11, 6]	εἰσιόντα πρὸς τὸν βασιλέα προσεκύνουν	οἵ	τε ξένοι καὶ Πέρσαι ταύτην
[11, 4]	καὶ πασῶν τῶν ἁγίων ἑορτῶν,	οἵ	τε πεποιημένοι τὰς εὐχὰς ἀπεδίδοσαν
[11, 3]	καὶ τέκνοις καὶ ὑποζυγίοις ἐπελέξαντο,	οἳ	Δαρείου συμπέμψαντος ἕως τῶν Ἱεροσολύμων
[11, 3]	τοῦ πλήθους κεκριμένοι ἄρχοντες ἦσαν,	οἳ	καὶ συνεβάλοντο μνᾶς μὲν χρυσίου
[11, 5]	τῶν Λευιτῶν καὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν,	οἳ	καὶ τὰς γυναῖκας καὶ τὰ
[11, 3]	πάντων μὲν εἶπεν ἀνθρώπους περικρατεῖν,	οἳ	καὶ τὴν γῆν καταναγκάζουσιν καὶ
[11, 3]	δὲ τὴν τῶν μάγων ἀναίρεσιν,	οἳ	μετὰ τὸν Καμβύσου θάνατον τὴν
[11, 6]	καὶ τοὺς ἑπτὰ τῶν Περσῶν,	οἳ	τὴν τῶν νόμων ἐξήγησιν ἔχουσι
[11, 6]	φυλακῇ τῶν παρὰ Πέρσαις νόμων,	οἳ	τοῖς ἀλλοτρίοις βλέπεσθαι τὰς γυναῖκας
[11, 3]	τῆς εὐχῆς, ἧς ἐποιήσατο, εἰ	λάβοι	τὴν βασιλείαν· αὕτη δ' ἂν
[11, 1]	θηρίκλεια χρύσεα πεντήκοντα, ἀργύρεα τετρακόσια,	κάδοι	χρύσεοι πεντήκοντα, ἀργύρεοι πεντακόσιοι, σπονδεῖα
[11, 3]	δὲ τούτων Λευῖται μὲν ἦσαν	ὑμνῳδοὶ	ἑκατὸν εἰκοσιοκτώ, πυλωροὶ δὲ ἑκατὸν
[11, 1]	ἀργύρεα τετρακόσια, κάδοι χρύσεοι πεντήκοντα,	ἀργύρεοι	πεντακόσιοι, σπονδεῖα χρύσεα τεσσαράκοντα, ἀργύρεα
[11, 1]	ἐστιν τοσοῦτος· ψυκτῆρες χρύσεοι πεντήκοντα,	ἀργύρεοι	τετρακόσιοι, θηρίκλεια χρύσεα πεντήκοντα, ἀργύρεα
[11, 1]	χρύσεα πεντήκοντα, ἀργύρεα τετρακόσια, κάδοι	χρύσεοι	πεντήκοντα, ἀργύρεοι πεντακόσιοι, σπονδεῖα χρύσεα
[11, 1]	ἀριθμὸς αὐτῶν ἐστιν τοσοῦτος· ψυκτῆρες	χρύσεοι	πεντήκοντα, ἀργύρεοι τετρακόσιοι, θηρίκλεια χρύσεα
[11, 6]	τὴν αὐτῆς βούλησιν, εἰ πάλιν	ἔλθοι	πρὸς αὐτὴν μετὰ Ἀμάνου ἐφ'
[11, 6]	καλέσων αὐτὸν ἐπὶ τὸ δεῖπνον	ἔλθοι	πρὸς αὐτόν. Εἶναι δὲ τὸν
[11, 6]	σκυθρωπόν, ὅτι πρὸς αὐτὸν ἄκλητος	ἔλθοι·	τὸν γὰρ νόμον τοῦτον πρὸς
[11, 6]	ἐποίησαν οἱ ἐν ταῖς πόλεσιν	Ἰουδαῖοι,	ἐν αἷς τὰ περὶ τούτων
[11, 4]	ἑκάστου πυλῶνος· ᾠκοδομήκεσαν γὰρ οἱ	Ἰουδαῖοι	καὶ τὰς ἐν κύκλῳ τοῦ
[11, 6]	βασιλέως οἱ ἐν Σούσοις ὄντες	Ἰουδαῖοι	κοινὴν ὑπέλαβον τὴν εὐπραγίαν αὐτοῦ.
[11, 2]	Γινώσκειν σε δεῖ, βασιλεῦ, ὅτι	Ἰουδαῖοι	οἱ εἰς Βαβυλῶνα ἀναχθέντες ἐληλύθασιν
[11, 6]	νῦν οἱ ἐν τῇ οἰκουμένῃ	Ἰουδαῖοι	πάντες τὰς ἡμέρας ταύτας ἑορτάζουσιν
[11, 5]	διέλυσε τὴν ἐκκλησίαν. Καὶ οἱ	Ἰουδαῖοι	πρὸς τὸ ἔργον παρεσκευάζοντο. Ἐκλήθησαν
[11, 6]	θεῷ. Διὰ ταῦτα μὲν οἱ	Ἰουδαῖοι	τὰς προειρημένας ἡμέρας ἑορτάζουσιν προσαγορεύσαντες
[11, 6]	δὲ καὶ οἱ ἐν Σούσοις	Ἰουδαῖοι	τὴν τετράδα καὶ δεκάτην καὶ
[11, 5]	πρὸς αὐτὸν τοὺς λόγους· ἄνδρες	Ἰουδαῖοι,	τὸν μὲν θεὸν ἴστε μνήμῃ
[11, 8]	πάλιν αὐτοὺς ἐπηρώτησεν, εἰ τυγχάνουσιν	Ἰουδαῖοι.	Τῶν δ' οὐκ εἶναι φαμένων
[11, 4]	τὸν θεόν. ~(Ταῦτ' ἀκούσαντες οἱ	Χουθαῖοι,	τὴν γὰρ προσηγορίαν οἱ Σαμαρεῖται
[11, 5]	δὲ ἀκούσαντες ἀναγινωσκομένων τῶν νόμων	δίκαιοι	μὲν πρὸς τὸ παρὸν καὶ
[11, 8]	παρακαλοῦσιν ἐπυνθάνετο. Τῶν δ' εἰπόντων	Ἑβραῖοι	μὲν εἶναι, χρηματίζειν δ' οἱ
[11, 1]	Ἱεροσόλυμα μυριάδες ἦσαν τέσσαρες καὶ	δισχίλιοι	τετρακόσιοι ἑξήκοντα δύο. ~(Βαλλομένων δὲ
[11, 3]	ἦν μυριάδες τετρακόσιαι ἑξηκονταδύο καὶ	ὀκτακισχίλιοι,	Λευῖται δὲ τέσσαρες καὶ ἑβδομήκοντα,
[11, 6]	τῶν ἐχθρῶν αὐτοῖς ἑπτακισμύριοι καὶ	πεντακισχίλιοι.	Καὶ τούτους μὲν ἀπέκτειναν τῇ
[11, 6]	ἔτους, ὅπως οἱ πανταχόθεν ἡμῖν	πολέμιοι	μιᾷ ἡμέρᾳ διαφθαρέντες τοῦ λοιποῦ
[11, 5]	ποδῶν προστάξας, ἂν ἐπιφανῶσιν οἱ	πολέμιοι,	τοῦτο σημῆναι τῷ λαῷ, ἵν'
[11, 6]	τὴν ἐξ αὐτοῦ διαφεύξεσθαι δίκην.	Ἔνιοι	δὲ ἐκ τούτων προστασίαν πραγμάτων
[11, 8]	χρηματίζειν δ' οἱ ἐν Σικίμοις	Σιδώνιοι,	πάλιν αὐτοὺς ἐπηρώτησεν, εἰ τυγχάνουσιν
[11, 6]	οὗτος δὲ δοῦλος ὢν οὐκ	ἀξιοῖ	τοῦτο ποιεῖν. Καὶ τιμωρήσασθαι θελήσας
[11, 5]	Συνέτρεχον οὖν πρὸς αὐτὸν οἱ	μέτριοι	πάντες κλαίοντες καὶ αὐτοὶ καὶ
[11, 6]	πόλεσιν Ἰουδαίων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῖς	ἑπτακισμύριοι	καὶ πεντακισχίλιοι. Καὶ τούτους μὲν
[11, 3]	τριακονταεπτά, ψάλται δὲ καὶ ψάλτριαι	διακόσιοι	τεσσαρακονταπέντε, κάμηλοι τετρακόσιαι τριακονταπέντε, ὑποζύγια
[11, 3]	ἑκατὸν δέκα, δοῦλοι δὲ ἱεροὶ	τριακόσιοι	ἐνενηκονταδύο, ἄλλοι τε πρὸς τούτοις
[11, 3]	δὲ ἐπιδεῖξαι τὸ γένος αὐτῶν	ἑξακόσιοι	πεντηκονταδύο. Ἐξεβλήθησαν δὲ καὶ τῶν
[11, 1]	μυριάδες ἦσαν τέσσαρες καὶ δισχίλιοι	τετρακόσιοι	ἑξήκοντα δύο. ~(Βαλλομένων δὲ τοὺς
[11, 1]	τοσοῦτος· ψυκτῆρες χρύσεοι πεντήκοντα, ἀργύρεοι	τετρακόσιοι,	θηρίκλεια χρύσεα πεντήκοντα, ἀργύρεα τετρακόσια,
[11, 3]	ἱερέων εὑρέθησαν· ἦσαν δὲ ὡς	πεντακόσιοι	καὶ πέντε καὶ εἴκοσι. Τὸ
[11, 1]	τετρακόσια, κάδοι χρύσεοι πεντήκοντα, ἀργύρεοι	πεντακόσιοι,	σπονδεῖα χρύσεα τεσσαράκοντα, ἀργύρεα τριακόσια,
[11, 3]	τε περὶ αὐτὸν καὶ τοὺς	οἴκοι	γεγονότας καὶ τοὺς τῶν Μήδων
[11, 3]	ἐνιαυτῷ κατέσχον οἱ λεγόμενοι ἑπτὰ	οἶκοι	τῶν Περσῶν τὸν Ὑστάσπου παῖδα
[11, 3]	δὲ καὶ ψάλτριαι διακόσιοι τεσσαρακονταπέντε,	κάμηλοι	τετρακόσιαι τριακονταπέντε, ὑποζύγια πεντακισχίλια πεντακόσια
[11, 5]	ηὐξάμην ἐγώ τε καὶ οἱ	φίλοι·	καὶ ἀργύριον καὶ χρυσίον ὅσον
[11, 1]	παραγενομένοις αὐτοῖς οἱ τοῦ βασιλέως	φίλοι	πάντες ἐβοήθουν καὶ συνεισέφερον εἰς
[11, 6]	αὐτὸν οὕτως ἔχοντα χαλεπῶς οἱ	φίλοι	συνεβούλευον τὴν μὲν τῆς γυναικὸς
[11, 3]	δοῦλοι δὲ ἱεροὶ τριακόσιοι ἐνενηκονταδύο,	ἄλλοι	τε πρὸς τούτοις λέγοντες μὲν
[11, 4]	Σαμαρειτῶν, καὶ πρεσβεύουσιν Ζοροβάβηλος καὶ	ἄλλοι	τῶν ἀρχόντων τέσσαρες. Ὡς δὲ
[11, 1]	οἱ ἱερεῖς εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα.	Πολλοὶ	γὰρ κατέμειναν ἐν τῇ Βαβυλῶνι
[11, 5]	Ἔζδραν εὔνοιαν ἅπαντες μὲν ὑπερηγάπησαν,	πολλοὶ	δ' αὐτῶν καὶ τὰς κτήσεις
[11, 6]	καὶ τὰ ἡμέτερα φρονοῦσι χαίρειν.	Πολλοὶ	διὰ μέγεθος εὐεργεσίας καὶ τιμῆς,
[11, 8]	ταῦτα ζῶντες, ἑτοίμως ἔχειν ἐπάγεσθαι,	πολλοὶ	τὴν σὺν αὐτῷ στρατείαν ἠγάπησαν.
[11, 5]	θυρωρῶν καὶ ἱεροψαλτῶν καὶ ἱεροδούλων	πολλοὶ	τὸν ἀριθμόν. Συναγαγὼν δὲ τοὺς
[11, 5]	ἐδωρήσατο ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ	σύμβουλοι	αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἐν
[11, 3]	εἰκοσιοκτώ, πυλωροὶ δὲ ἑκατὸν δέκα,	δοῦλοι	δὲ ἱεροὶ τριακόσιοι ἐνενηκονταδύο, ἄλλοι
[11, 5]	ὁ βουλόμενος ἀπίτω, καθάπερ ἔδοξέν	μοι	καὶ τοῖς ἑπτά μου συμβούλοις,
[11, 3]	ἔφη, τοὐμὸν αἴτημά ἐστιν, ὅ	μοι	νῦν ἐπιτρέπεις αἰτήσασθαι κριθέντι σοφῷ
[11, 6]	βέβαιον εὔνοιαν Ἀμάνου κηδεμονικῶς ὑποδείξαντός	μοι	παντάπασιν ἀνθρώποις ἀναμεμῖχθαι δυσμενὲς ἔθνος
[11, 5]	ὑπὲρ ὑμῶν πρόνοιαν· ἀμέλει συνήργησέν	μοι	παρὰ τοῦ βασιλέως λαβεῖν ἐξουσίαν,
[11, 6]	ἐμαυτῷ σὲ μόνον εὔνουν συμβουλεῦσαί	μοι	παρακαλῶ, πῶς ἂν τιμήσαιμι τινὰ
[11, 5]	πύλας ἐμπεπρησμένας αὐτῆς; ἀλλὰ χάρισαί	μοι	πορευθέντι τὸ τεῖχος ἀνεγεῖραι καὶ
[11, 8]	πάνθ' ὅσα κατὰ νοῦν ἐστί	μοι	προχωρήσειν. Ταῦτ' εἰπὼν πρὸς τὸν
[11, 8]	τυγχάνων, καὶ πρὸς ἐμαυτὸν διασκεπτομένῳ	μοι,	πῶς ἂν κρατήσαιμι τῆς Ἀσίας,
[11, 6]	σοι τὸ αἰφνίδιον τοῦ συμβεβηκότος	μοι	ῥᾳδίως εἰπεῖν· ὡς γὰρ εἶδόν
[11, 6]	σταυροῦ κρεμασθέντα ἀποθανεῖν. ὅθεν ἐπέρχεταί	μοι	τὸ θεῖον θαυμάζειν καὶ τὴν
[11, 3]	μᾶλλον φανέντι συνετῷ· συγκαθεσθήσῃ δέ	μοι,	φησίν, καὶ κεκλήσῃ συγγενὴς ἐμός.
[11, 6]	τὸν ἵππον, σὺ γάρ, ἔφη,	μοι	φίλος ἀναγκαῖος, ἴσθι διάκονος ὧν
[11, 3]	ἑκάστης πατριᾶς ἀριθμὸς ὄντες ὡρισμένος.	Ἐμοὶ	δὲ οὐκ ἔδοξε τὰ τῶν
[11, 6]	καὶ τῷ θεῷ προσανέχοντας, ὃς	ἐμοί	τε καὶ τοῖς προγόνοις ἡμῶν
[11, 6]	διὰ σωφροσύνην καὶ δικαιοσύνην παρ'	ἐμοὶ	τὴν πρώτην μοῖραν δόξης καὶ
[11, 6]	τὰς πόλεις καὶ τὴν χώραν	ἕτοιμοι	πάντες ἐπὶ τὴν τῶν Ἰουδαίων
[11, 3]	μὲν εἶναι τῶν Ἰσραηλιτῶν οὐ	δυνάμενοι	δὲ ἐπιδεῖξαι τὸ γένος αὐτῶν
[11, 4]	ἐπὶ τούτῳ λύπης κρατεῖν οὐ	δυνάμενοι	μέχρι θρήνων καὶ δακρύων προήγοντο.
[11, 4]	ἀναστάσεως ἐβασιλεύοντο ἀπὸ Σαούλου πρῶτον	ἀρξάμενοι	καὶ Δαυίδου ἐπὶ ἔτη πεντακόσια
[11, 5]	πλῆθος. καὶ ταῦτα δόξαν αὐτοῖς	ἀρξάμενοι	τῇ νουμηνίᾳ τοῦ δεκάτου μηνὸς
[11, 6]	οἰκετῶν, ἐπὶ τίνα τοῦτον ἦσαν	ἑτοιμασάμενοι,	γνούς, ὡς ἐπὶ τὸν τῆς
[11, 5]	ἱππεῖς αὐτὸν αἰτῆσαι τοὺς προπέμψοντας.	Ποιησάμενοι	δὲ τὰς εὐχάς, ἄραντες ἀπὸ
[11, 1]	εὖρος, λίθου μὲν ξεστοῦ τρεῖς	ποιησάμενοι	δόμους καὶ ἕνα ξύλινον ἐγχώριον,
[11, 5]	τοῦ μηνὸς τοῦ ἐχομένου νουμηνίας	ποιησάμενοι	τὴν ἔρευναν πολλοὺς ἔκ τε
[11, 6]	τὸν κίνδυνον τοὺς δ' ἐχθροὺς	τιμωρησάμενοι	παρατηρήσουσιν αὐτὰς εὐχαριστοῦντες τῷ θεῷ.
[11, 3]	ἀποζευχθῆναι γυναικῶν, ἀλλὰ χρυσὸν πολὺν	κτησάμενοι	καὶ ἄργυρον καὶ ἄλλο τι
[11, 4]	μηνὸς τοῦ δευτέρου ἔτους ἐπῳκοδόμουν,	προστησάμενοι	τῶν ἔργων Λευιτῶν τε τοὺς
[11, 6]	μῖσος ἴδιον ἔχοντες πρός τινας,	παραλογισάμενοι	τοὺς κρατοῦντας ψευδέσιν αἰτίαις καὶ
[11, 5]	τοῦτο σημῆναι τῷ λαῷ, ἵν'	ὁπλισάμενοι	μάχωνται καὶ μὴ γυμνοῖς αὐτοῖς
[11, 2]	στάσεις καὶ πολέμους οἱ ἐνοικοῦντες	πραγματευσάμενοι,	καὶ βασιλεῖς αὐτῶν ἔγνωμεν δυνατοὺς
[11, 2]	ὁ γραμματεὺς καὶ οἱ τούτοις	συντεταγμένοι	παραχρῆμα ἐπιπηδήσαντες ἵπποις ἔσπευσαν εἰς
[11, 5]	λελύκασιν τοὺς πατρίους νόμους ἀλλοεθνεῖς	ἠγμένοι	γυναῖκας καὶ τὸ ἱερατικὸν γένος
[11, 3]	τῶν ἱερέων ἐκ τῆς τιμῆς	ἠγμένοι	γυναῖκας, ὧν οὔτ' αὐτοὶ τὸ
[11, 4]	εἴχοντο τῆς οἰκοδομίας μηδεμίαν ἡμέραν	ἀνιέμενοι.	(Δαρεῖος δὲ τῶν Σαμαρειτῶν αὐτῷ
[11, 4]	τῶν ἁγίων ἑορτῶν, οἵ τε	πεποιημένοι	τὰς εὐχὰς ἀπεδίδοσαν θύοντες ἀπὸ
[11, 4]	οἱ ἱερεῖς ταῖς συνήθεσι στολαῖς	κεκοσμημένοι	καὶ οἱ Λευῖται καὶ οἱ
[11, 4]	ἀπεχθῶς πρὸς αὐτοὺς καὶ βασκάνως	διακείμενοι	πολλὰ κακὰ τοὺς Ἰουδαίους εἰργάσαντο
[11, 3]	καὶ Σερεβαῖος ἐκ τοῦ πλήθους	κεκριμένοι	ἄρχοντες ἦσαν, οἳ καὶ συνεβάλοντο
[11, 2]	ἵπποις ἔσπευσαν εἰς Ἱεροσόλυμα πλῆθος	ἐπαγόμενοι	πολύ, καὶ διεκώλυσαν οἰκοδομεῖν τοὺς
[11, 3]	Περσῶν ἀρχὴν ἐνιαυτῷ κατέσχον οἱ	λεγόμενοι	ἑπτὰ οἶκοι τῶν Περσῶν τὸν
[11, 4]	κατευωχήθησαν ἐπὶ ἡμέρας ἑπτὰ μηδεμιᾶς	φειδόμενοι	πολυτελείας, ἀλλὰ καὶ τὰς ὁλοκαυτώσεις
[11, 3]	μὴ στρατευόμενοι δὲ ἀλλὰ> γῆν	ἐργαζόμενοι	καὶ ἀροῦντες ὅταν πονήσαντες καὶ
[11, 4]	καὶ τῆς ἀξίας τοῦ ναοῦ	λογιζόμενοι	κατήφουν, καὶ τῆς ἐπὶ τούτῳ
[11, 3]	ὥδευον μετὰ χαρᾶς καὶ τρυφῆς,	ψαλλόμενοι	καὶ καταυλούμενοι καὶ περιψοφούμενοι τοῖς
[11, 5]	οἱ ἐν τῇ κοίλῃ> Συρίᾳ	νεμόμενοι	χαλεπῶς ἔφερον καὶ διετέλουν ἐπιβουλὰς
[11, 4]	Ἐπεστάτουν οὖν τῶν ἱερῶν ἔργων	συλλαμβανόμενοι	τοῖς πρεσβυτέροις τῶν Ἰουδαίων καὶ
[11, 4]	ἀκούσαντες οἱ Σαμαρεῖται, ἐτύγχανον γὰρ	ἀπεχθανόμενοι	τῇ τε Ἰούδα φυλῇ καὶ
[11, 5]	προσελθὼν αὐτοῖς ἐπυνθάνετο, πόθεν εἶεν	παραγενόμενοι.	Ἀποκριναμένων δ' ἥκειν ἐκ τῆς
[11, 6]	πάντες τὰς ἡμέρας ταύτας ἑορτάζουσιν	διαπεμπόμενοι	μερίδας ἀλλήλοις. Ἔγραψεν δὲ Μαρδοχαῖος
[11, 6]	καὶ τὰς κατηγγελμένας αὐτοῖς συμφορὰς	ὀδυρόμενοι.	Ὡς δ' ἀπήγγειλάν τινες τῇ
[11, 3]	ἄχρι κόρου καὶ πλησμονῆς ἀνέλυσαν	κοιμηθησόμενοι	παρ' αὐτοὺς ἕκαστοι, Δαρεῖος ὁ
[11, 5]	αὐτοῖς μελλόντων ἐθνῶν, ὑφ' ὧν	ἐκταρασσόμενοι	μικροῦ τῆς οἰκοδομίας ἀπέστησαν. Τὸν
[11, 4]	Καὶ οἱ μὲν ὑπὲρ τούτων	ἐπιδαψιλευόμενοι	ταῖς θυσίαις καὶ τῇ περὶ
[11, 4]	τούτων ἄρχοντες αὐτοὺς διεῖπον οἱ	προσαγορευόμενοι	κριταὶ καὶ μόναρχοι, καὶ τοῦτον
[11, 3]	βασιλεῖ κομίζουσιν. Καὶ οἱ μὴ	στρατευόμενοι	δὲ ἀλλὰ> γῆν ἐργαζόμενοι καὶ
[11, 4]	κριταὶ καὶ μόναρχοι, καὶ τοῦτον	πολιτευόμενοι	τὸν τρόπον ἔτεσιν πλέον ἢ
[11, 4]	μηδ' ὑπὲρ ἐμοῦ καὶ Περσῶν	εὐχόμενοι	τῷ θεῷ. καὶ ἡ μὲν
[11, 8]	Μετὰ λαμπρότητος οὖν καὶ πολλὴν	ἐνδεικνύμενοι	τὴν περὶ αὐτὸν προθυμίαν ἀπήντησαν
[11, 5]	αὐτὸν ἐζήτουν τὸν Νεεμίαν διαφθεῖραι	μισθούμενοί	τινας τῶν ἀλλοφύλων, ἵν' αὐτὸν
[11, 5]	ἢ τῶν πρὸς αὐτὰ φίλτρων	ποιούμενοι	πλείονα λόγον εὐθὺς ἐξέβαλον καὶ
[11, 4]	πλούτῳ τε πεποιθότες καὶ συγγένειαν	προσποιούμενοι	τὴν Περσῶν, ἐπειδήπερ ἐκεῖθεν ἦσαν.
[11, 3]	χαρᾶς καὶ τρυφῆς, ψαλλόμενοι καὶ	καταυλούμενοι	καὶ περιψοφούμενοι τοῖς κυμβάλοις. Προέπεμπε
[11, 5]	καὶ μέχρι τοῦ δακρύειν προήχθησαν	ἐνθυμούμενοι	πρὸς αὑτούς, ὅτι μηδὲν ἂν
[11, 3]	τρυφῆς, ψαλλόμενοι καὶ καταυλούμενοι καὶ	περιψοφούμενοι	τοῖς κυμβάλοις. Προέπεμπε δὲ αὐτοὺς
[11, 3]	τραπέντες ἐφ' ἡμέρας ἑπτὰ διήγαγον	εὐωχούμενοι	καὶ τὴν ἀνάκτησιν καὶ παλιγγενεσίαν
[11, 5]	καὶ διῆγον ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ	εὐωχούμενοι.	Τὰ μὲν οὖν ἔθνη τὰ
[11, 4]	κατῴκησαν ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις πολιτείᾳ	χρώμενοι	ἀριστοκρατικῇ μετὰ ὀλιγαρχίας· οἱ γὰρ
[11, 2]	τὰ τῆς κακίας αὐτῶν, ᾗ	χρώμενοι	πρὸς τοὺς βασιλεῖς διατετελέ κασιν.
[11, 6]	τὸν βασιλέα προσεκύνουν οἵ τε	ξένοι	καὶ Πέρσαι ταύτην αὐτῷ τὴν
[11, 6]	ἄρχοντες τῶν σατραπειῶν καὶ οἱ	τύραννοι	καὶ οἱ βασιλεῖς καὶ οἱ
[11, 8]	τῆς Συρίας βασιλεῖς καὶ οἱ	λοιποὶ	τοῦτο ποιήσαντος κατεπλάγησαν καὶ διεφθάρθαι
[11, 6]	τὸν θρόνον αὐτοῦ πελέκεις ἔχοντες	ἄνθρωποι	πρὸς τὸ κολάζειν τοὺς προσιόντας
[11, 6]	ἑαυτὸν εἶπεν, ὡς οἱ μὲν	ἐλεύθεροι	Πέρσαι προσκυνοῦσιν αὐτόν, οὗτος δὲ
[11, 3]	δὲ ἑκατὸν δέκα, δοῦλοι δὲ	ἱεροὶ	τριακόσιοι ἐνενηκονταδύο, ἄλλοι τε πρὸς
[11, 6]	ἔτι τοῦ λοιποῦ μηδ' οἷς	ἕτεροι	πείθειν ἐπιχειροῦσιν, κρίνειν δ' ὅσα
[11, 8]	δεδήλωται. (Οἱ δὲ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν	πρεσβύτεροι	δεινοπαθοῦντες ἐπὶ τῷ τὸν Ἰαδδοῦ
[11, 4]	Λευῖται καὶ τῶν πατριῶν οἱ	πρεσβύτεροι	τὸν πρότερον ναὸν> ταῖς μνήμαις
[11, 5]	εἰσὶν Εὐφράτου ἕως δεῦρο, μυριάδες	ἄπειροι	καὶ ἀριθμῷ γνωσθῆναι μὴ δυνάμεναι.
[11, 6]	παρελθὼν κατηγόρει τοῦ Ἀμάνου, ὡς	εὕροι	σταυρὸν ἐπὶ τῆς οἰκίας αὐτοῦ
[11, 3]	μὲν ἦσαν ὑμνῳδοὶ ἑκατὸν εἰκοσιοκτώ,	πυλωροὶ	δὲ ἑκατὸν δέκα, δοῦλοι δὲ
[11, 2]	καλῶς ἔχειν ἔδοξεν ἡμῖν γράψαι	σοι,	βασιλεῦ, καὶ μὴ περιιδεῖν, ὅπως
[11, 6]	ὅτι μὴ προσεκύνησα μηδ' ἣν	σοί,	δέσποτα, φησίν, τιμὴν παρεῖχον, ταύτην
[11, 2]	Ἔδοξε δ' ἡμῖν καὶ τοῦτό	σοι	δηλῶσαι ἀγνοούμενον ἴσως, ὅτι τῆς
[11, 2]	κύκλον τῶν τειχῶν ἀπολαβούσης ἀποκλείεταί	σοι	ἡ ὁδὸς ἡ ἐπὶ κοίλην
[11, 5]	τῶν ἀδελφῶν. Καὶ τὰ δεδομένα	σοι	ἱερὰ σκεύη ἀναθήσεις καὶ ὅσων
[11, 5]	καὶ χρυσοῦ κατασκευάσαι, ποιεῖν ἐξέστω	σοι	μετὰ τῶν ἀδελφῶν. Καὶ τὰ
[11, 5]	πῶς, φησίν, ὦ βασιλεῦ, δύναμαί	σοι	μὴ βλέπεσθαι τοιοῦτος μηδὲ τὴν
[11, 6]	ἀναζωπυρήσασα, δέσποτ' εἶπεν, οὐκ ἔχω	σοι	τὸ αἰφνίδιον τοῦ συμβεβηκότος μοι
[11, 6]	ἵππου βαδίζειν τὴν αὐτὴν ἐσθῆτά	σοι	φοροῦντα καὶ περιαυχένιον χρυσοῦν ἔχοντα
[11, 5]	τῶν εὐχῶν· θρηνούντων δὲ πάντων,	ὅσοι	πρὸς αὐτὸν σὺν γυναιξὶν καὶ
[11, 5]	καὶ τοῦ ἱεροῦ τὸ λεῖπον	προσοι	κοδομῆσαι. ὁ δὲ βασιλεὺς διδόναι
[11, 5]	παρακούων καὶ καταφρονῶν. Κολασθήσονται δ'	ἤτοι	θανάτῳ ἢ ζημίᾳ χρηματικῇ. Ἔρρωσο.
[11, 3]	κρατίστου καὶ ἰσχυροτάτου ζῴου δεσπόζοντες	ἀνυπέρβλητοι	τὴν δύναμιν οὗτοι καὶ τὴν
[11, 6]	τῆς τῶν ἐπιβουλευσάντων κολάσεως. Εἰδέναι	μέντοι	γε βούλομαι καὶ πόλιν καὶ
[11, 8]	αὐτοῦ τὴν θυγατέρα Νικασώ, τῆς	μέντοι	γε ἱερατικῆς τιμῆς μεγίστης οὔσης
[11, 8]	ταῦτ' εἶπεν, Ἰουδαίοις ἔδωκα, ὑποστρέψας	μέντοι	γε καὶ διδαχθεὶς ὑφ' ὑμῶν
[11, 5]	γήμαντας οὐκ ἐξ ὁμοφύλων· νῦν	μέντοι	γε ποιήσειν αὐτοὺς τῷ μὲν
[11, 2]	τείχη καὶ ναὸν ἀνεγείρουσιν. ἴσθι	μέντοι	γε τούτων γενομένων οὔτε φόρους
[11, 6]	πυρὶ καὶ σιδήρῳ δαπανηθήσεται. Τὰ	μέντοι	γεγραμμένα προτεθήτω καθ' ὅλης τῆς
[11, 7]	καὶ ἀσεβὲς ἔργον γεγονέναι. Τὸ	μέντοι	θεῖον οὐκ ἠμέλησεν, ἀλλὰ καὶ
[11, 8]	κοινωνίας ἀρχὴν τοῦτο ἔσεσθαι. Ὑπάρξαι	μέντοι	καὶ τῆς προτέρας αἰχμαλωσίας αὐτοῖς
[11, 6]	προσιόντας ἀκλήτους τῷ θρόνῳ. Καθῆστο	μέντοι	λύγον χρυσέαν ἔχων αὐτὸς ὁ
[11, 6]	τινῶν φυλαχθέντων μήτε αἰχμαλωσίᾳ. ἵνα	μέντοι	μὴ ζημιωθῇς τοὺς φόρους τοὺς
[11, 3]	πλησμονῆς ἀνέλυσαν κοιμηθησόμενοι παρ' αὐτοὺς	ἕκαστοι,	Δαρεῖος ὁ βασιλεὺς ἐλθὼν ἐπὶ
[11, 8]	αὐτοὺς αἰτεῖσθαι δωρεάς, ἃς ἂν	αὐτοὶ	θέλωσιν. Τοῦ δ' ἀρχιερέως αἰτησαμένου
[11, 5]	οἱ μέτριοι πάντες κλαίοντες καὶ	αὐτοὶ	καὶ τῆς ἐπὶ τῷ γεγενημένῳ
[11, 6]	ἐδήλουν, ὅπως καθ' ἣν ἡμέραν	αὐτοὶ	κινδυνεύσειν ἤμελλον ἐν ταύτῃ τοὺς
[11, 4]	καὶ τῶν ἑταίρων αὐτοῦ, ὅπως	αὐτοὶ	μὲν ἀφέξονται τοῦ τόπου, τοῖς
[11, 5]	ἐλθούσης εἰς ἐκείνους τοὺς τόπους	αὐτοί	τε καὶ ἡ χώρα τὴν
[11, 3]	τιμῆς ἠγμένοι γυναῖκας, ὧν οὔτ'	αὐτοὶ	τὸ γένος εἶχον εἰπεῖν οὔτ'
[11, 3]	ζῴου δεσπόζοντες ἀνυπέρβλητοι τὴν δύναμιν	οὗτοι	καὶ τὴν ἰσχὺν εἰκότως ἂν
[11, 5]	τὴν Μηδίαν ὄντας. Μαθόντες δὲ	οὗτοι	τὴν παρὰ τοῦ βασιλέως καὶ
[11, 8]	ὁμολογεῖν. Εἰσὶν γὰρ οἱ Σαμαρεῖς	τοιοῦτοι	τὴν φύσιν, ὡς ἤδη που
[11, 6]	ἧς οὐ παρὰ τοῦ βασιλέως	ἀπολαύοι	μόνον, ἀλλὰ καὶ παρὰ τῆς
[11, 5]	πατρίδος μου Ἱεροσολύμων, ἐν ᾗ	τάφοι	καὶ μνήματα προγόνων τῶν ἐμῶν
[11, 8]	προσέφερεν δηλῶν, ὡς γαμβρὸν μὲν	ἔχοι	Μανασσῆ τοῦ τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερέως
[11, 3]	ἰσχὺν ἄτρεπτον καὶ ἀγήρω μόνον	ἔχοι,	προσέταξεν αὐτὸν ὁ βασιλεὺς αἰτήσασθαί
[11, 4]	διεῖπον οἱ προσαγορευόμενοι κριταὶ καὶ	μόναρχοι,	καὶ τοῦτον πολιτευόμενοι τὸν τρόπον
[11, 6]	ὁμιλούντων ἧκον οἱ τῆς Ἐσθήρας	εὐνοῦχοι	τὸν Ἀμάνην ἐπὶ τὸ δεῖπνον
[11, 6]	τετυχηκότα δωρεᾶς μηνύων ἦλθεν καὶ	ἐπὶ	Γαβαταῖον καὶ Θεοδέστην τοὺς ἐπιβουλεύσαντας
[11, 8]	νικᾷ μὲν τοὺς Δαρείου στρατηγοὺς	ἐπὶ	Γρανίκῳ συμβαλὼν αὐτοῖς, ἐπελθὼν δὲ
[11, 5]	Καὶ ταύτην ὑπέμεινε τὴν ταλαιπωρίαν	ἐπὶ	ἔτη δύο καὶ μῆνας τέσσαρας·
[11, 1]	καὶ ταύτην ὑπομεῖναι τὴν δουλείαν	ἐπὶ	ἔτη ἑβδομήκοντα πάλιν αὐτοὺς εἰς
[11, 4]	Σαούλου πρῶτον ἀρξάμενοι καὶ Δαυίδου	ἐπὶ	ἔτη πεντακόσια τριακονταδύο μῆνας ἓξ
[11, 6]	πλούτου παρασκευαζομένῳ τὴν ἐπίδειξιν ποιήσασθαι,	ἐπὶ	ἡμέρας ἑκατὸν ὀγδοήκοντα. Ἔπειτα τὰ
[11, 4]	τοῦ αὐτοῦ μηνὸς ἐπιτελέσαντες κατευωχήθησαν	ἐπὶ	ἡμέρας ἑπτὰ μηδεμιᾶς φειδόμενοι πολυτελείας,
[11, 6]	τοὺς πρεσβευτὰς αὐτῶν ἐν Σούσοις	ἐπὶ	ἡμέρας κατευώχησεν ἑπτά. Τὸ δὲ
[11, 4]	ὅνπερ ἐπὶ Κύρου πρότερον εἶτ'	ἐπὶ	Καμβύσου μετ' αὐτόν, ἐπισχεῖν τὴν
[11, 2]	ἀποκλείεταί σοι ἡ ὁδὸς ἡ	ἐπὶ	κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην. (Ἀναγνοὺς
[11, 6]	παρθένους καὶ τοῦ βαδίζειν αὐτὰς	ἐπὶ	κοίτην βασιλέως ἀξίας ἤδη γεγονέναι,
[11, 4]	δεηθῆναι τὸν αὐτὸν τρόπον, ὅνπερ	ἐπὶ	Κύρου πρότερον εἶτ' ἐπὶ Καμβύσου
[11, 6]	τῇ Ἀμάνου οἰκίᾳ πεπηγότα, ὃν	ἐπὶ	Μαρδοχαῖον παρεσκευάκεισαν, καὶ πυθόμενος παρά
[11, 6]	ἐπὶ τῆς οἰκίας αὐτοῦ παρεσκευασμένον	ἐπὶ	Μαρδοχαῖον τοῦτο γὰρ αὐτῷ πυνθανομένῳ
[11, 2]	τούτων ἦν καὶ στρατευσαμένῳ γε	ἐπὶ	Μασσαγέτας εὐθὺς συνέβη τελευτῆσαι τὸν
[11, 6]	τοὺς πρώτους τῶν ἐθνῶν ἑστιᾷ	ἐπὶ	μῆνα ὅλον ὑπὲρ τῶν γάμων
[11, 6]	σώματα καταρδομένη, καὶ τούτων ἀπέλαυον	ἐπὶ	μῆνας ἓξ τετρακόσιαι τὸν ἀριθμὸν
[11, 5]	Ἱεροσολύμων τείχη. Ταῦτα μὲν οὖν	ἐπὶ	Ξέρξου βασιλέως ἐγένετο. ~(Τελευτήσαντος δὲ
[11, 5]	βοηθῆσαι τοῖς νόμοις, μὴ κοινὴν	ἐπὶ	πάντας ὀργὴν λαβὼν πάλιν αὐτοὺς
[11, 2]	Ἰουδαίοις οἰκοδομεῖν τὴν πόλιν, μὴ	ἐπὶ	πλέον αὐξηθῇ τὰ τῆς κακίας
[11, 8]	διοικησάμενος ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐξεστράτευσεν	ἐπὶ	τὰς ἐχομένας πόλεις. Πάντων δ'
[11, 5]	καὶ δύο φυλὰς εἶναι συμβέβηκεν	ἐπί	τε τῆς Ἀσίας καὶ τῆς
[11, 6]	γὰρ αὐτὸς ἐν κακοῖς ὤν·	ἐπί	τε τῆς κλίνης αὐτοῦ πεσόντος
[11, 8]	Μακεδόσιν ἀμηχανῶν ὀργιζομένου τοῦ βασιλέως	ἐπὶ	τῇ πρότερον ἀπειθείᾳ. Παραγγείλας οὖν
[11, 5]	μὲν θανάτου πεποιηκόσιν, ὂν δὲ	ἐπὶ	τῇ τοῦ θεοῦ χρηστότητι καὶ
[11, 5]	ναοῦ πρὸς τὴν πύλην τὴν	ἐπὶ	τὴν ἀνατολὴν ἀποβλέπουσαν ἐδεήθησαν τοῦ
[11, 5]	ἐσπάρασσεν καὶ τὰ γένεια ὑβρίζων	ἐπὶ	τὴν γῆν τε ἑαυτὸν ἔρριψεν
[11, 3]	ἕκαστοι, Δαρεῖος ὁ βασιλεὺς ἐλθὼν	ἐπὶ	τὴν κοίτην καὶ βραχὺ τῆς
[11, 3]	καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ μέλλοντας	ἐπὶ	τὴν οἰκοδομὴν ἐξιέναι τοῦ ναοῦ.
[11, 8]	Καταστησάμενος δὲ τὰ ἐν αὐτῇ	ἐπὶ	τὴν τῶν Γαζαίων πόλιν ἦλθεν
[11, 8]	Ἀλέξανδρος δ' ἐξελὼν τὴν Γάζαν	ἐπὶ	τὴν τῶν Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν ἀναβαίνειν
[11, 6]	καὶ τὴν χώραν ἕτοιμοι πάντες	ἐπὶ	τὴν τῶν Ἰουδαίων ἀπώλειαν εἰς
[11, 5]	προστάξῃ τέκνα, οὐκ ἀκουσθήσεται, διέμενεν	ἐπὶ	τῆς γῆς κείμενος. Συνέτρεχον οὖν
[11, 8]	ὑακινθίνῳ καὶ διαχρύσῳ στολῇ καὶ	ἐπὶ	τῆς κεφαλῆς ἔχοντα τὴν κίδαριν
[11, 6]	τοῦ Ἀμάνου, ὡς εὕροι σταυρὸν	ἐπὶ	τῆς οἰκίας αὐτοῦ παρεσκευασμένον ἐπὶ
[11, 6]	ἀριθμὸν Ἐσθήρᾳ καὶ περὶ τῶν	ἐπὶ	τῆς χώρας τί ποτ' εἴη
[11, 6]	πυθόμενος παρά τινος τῶν οἰκετῶν,	ἐπὶ	τίνα τοῦτον ἦσαν ἑτοιμασάμενοι, γνούς,
[11, 6]	οἰκέτην εἰπεῖν, ὅτε καλέσων αὐτὸν	ἐπὶ	τὸ δεῖπνον ἔλθοι πρὸς αὐτόν.
[11, 6]	τῆς Ἐσθήρας εὐνοῦχοι τὸν Ἀμάνην	ἐπὶ	τὸ δεῖπνον ἐπισπεύδοντες. Σαβουχάδας δὲ
[11, 8]	τὴν πόλιν παραγίνεται. Καὶ ἀνελθὼν	ἐπὶ	τὸ ἱερὸν θύει μὲν τῷ
[11, 5]	τὴν μετάνοιαν καὶ λύπην τὴν	ἐπὶ	τοῖς ἔμπροσθεν ἐξημαρτημένοις ἀσφάλειάν τε
[11, 6]	χειρὶ καὶ τὴν ῥάβδον ἐξέτεινεν	ἐπὶ	τὸν αὐχένα αὐτῆς διὰ τὸν
[11, 6]	περιτίθεται τὸ περιαυχένιον, καὶ ἐπιβὰς	ἐπὶ	τὸν ἵππον ἐν κύκλῳ περιῄει
[11, 6]	τοῦτον ἦσαν ἑτοιμασάμενοι, γνούς, ὡς	ἐπὶ	τὸν τῆς βασιλίσσης θεῖον, τὸν
[11, 8]	παραστησάμενος δὲ ταύτην ἠπείλει στρατεύσειν	ἐπὶ	τὸν τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερέα καὶ
[11, 6]	ἀπέλαυσεν τῆς πρὸς ἅπαντας χρηστότητος	ἐπὶ	τοσοῦτον, ὡς πατέρα μου τὸ
[11, 1]	τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις τοῦ θεοῦ	ἐπὶ	τοῦ αὐτοῦ τόπου, ἐφ' οὗ
[11, 8]	τοὺς διαδόχους ἐμερίσθη, τὸ δὲ	ἐπὶ	τοῦ Γαριζεὶν ὄρους ἱερὸν ἔμεινεν.
[11, 8]	ὄντα τῷ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις	ἐπὶ	τοῦ Γαριζεὶν ὄρους, ὃ τῶν
[11, 6]	δὲ κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ καθεζομένου	ἐπὶ	τοῦ θρόνου γίνεται τὸν βασιλικὸν
[11, 6]	αὐτῷ προσιέναι μὴ κληθέντα, ὁπηνίκα	ἐπὶ	τοῦ θρόνου καθέζοιτο. Περιεστήκεσαν δὲ
[11, 5]	διακονήσων ἔσπευσεν τῷ βασιλεῖ τὴν	ἐπὶ	τοῦ πότου διακονίαν. Ὡς δὲ
[11, 6]	αἰτίους ἀφέντες λήσεσθαι τὸ θεῖον	ἐπὶ	τούτοις νομίζουσι καὶ τὴν ἐξ
[11, 3]	κριθέντι σοφῷ καὶ συνετῷ. (Ἡσθεὶς	ἐπὶ	τούτοις ὁ βασιλεὺς ἀναστὰς κατεφίλησέν
[11, 8]	φιλίαν ἑλομένους· οὐ γὰρ μετανοήσειν	ἐπὶ	τούτοις. Τοῦ δ' ἀρχιερέως ἀποκριναμένου
[11, 4]	ναοῦ λογιζόμενοι κατήφουν, καὶ τῆς	ἐπὶ	τούτῳ λύπης κρατεῖν οὐ δυνάμενοι
[11, 6]	τῆς νυκτὸς ὥρα, παρὰ τῶν	ἐπὶ	τούτῳ τεταγμένων ἐπυνθάνετο. Μαθὼν δ'
[11, 6]	κατασκευάσοντας. (Ταῦθ' ἱκετεύουσα τὸν θεὸν	ἐπὶ	τρεῖς ἡμέρας ἀποδύεται μὲν τὴν
[11, 6]	νηστεῦσαι πάντων ἀποσχομένους ὑπὲρ αὐτῆς	ἐπὶ	τρεῖς ἡμέρας, τὸ δ' αὐτὸ
[11, 5]	κλαίοντες καὶ αὐτοὶ καὶ τῆς	ἐπὶ	τῷ γεγενημένῳ λύπης συμμεταλαμβάνοντες. Ἀναστὰς
[11, 6]	ὑποσχομένου ὁ Ἀμάνης ἐξῆλθεν περιχαρὴς	ἐπὶ	τῷ μόνον ἠξιῶσθαι συνδειπνεῖν τῷ
[11, 5]	τὴν γῆν τε ἑαυτὸν ἔρριψεν	ἐπὶ	τῷ τὴν αἰτίαν ταύτην λαβεῖν
[11, 8]	δὲ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν πρεσβύτεροι δεινοπαθοῦντες	ἐπὶ	τῷ τὸν Ἰαδδοῦ τοῦ ἀρχιερέως
[11, 3]	ἐν ἐκπώμασιν χρυσοῖς πίνειν καὶ	ἐπὶ	χρυσίου καθεύδειν καὶ ἅρμα χρυσοχάλινον
[11, 6]	Ὁ δὲ βασιλεὺς ὑπέσχετο μηδὲν	ἄχαρι	αὐτὴν μηδ' οἷς ἐσπούδακεν ἐναντίον
[11, 4]	τὸν καιρόν, ὡς ὁ νομοθέτης	περὶ	αὐτῆς διετάξατο, καὶ προσφορὰς μετὰ
[11, 3]	μετὰ πολλῆς παρασκευῆς τούς τε	περὶ	αὐτὸν καὶ τοὺς οἴκοι γεγονότας
[11, 8]	οὖν καὶ πολλὴν ἐνδεικνύμενοι τὴν	περὶ	αὐτὸν προθυμίαν ἀπήντησαν τῷ βασιλεῖ
[11, 4]	τοῦ ναοῦ κατασκευὴν καὶ σπουδάζουσιν	περὶ	αὐτὸν τοῖς Ἰουδαίοις ἀναβολὴν καὶ
[11, 8]	ἀλήθειαν, ὅταν δέ τι λαμπρὸν	περὶ	αὐτοὺς ἴδωσιν ἐκ τύχης, ἐπιπηδῶσιν
[11, 5]	καὶ τὸ μέλλον ἐδιδάσκοντο εἶναι,	περὶ	δὲ τῶν παρῳχημένων ἐδυσφόρουν καὶ
[11, 3]	Τὸ δὲ κεφάλαιον τῶν ἀπερχομένων	περὶ	ἔτη δώδεκα τὴν ἡλικίαν γεγονότων
[11, 6]	ἁπτόμενος αὐτῆς ἀκίνδυνος ἦν. Καὶ	περὶ	μὲν τούτων ἀρκούντως ἡμῖν δεδήλωται.
[11, 6]	Σούσοις Ἰουδαίους ἀποκτεῖναι τῶν ἐχθρῶν	περὶ	πεντακοσίους. Τοῦ δὲ βασιλέως τῶν
[11, 1]	καὶ προσφέροντες εὔξονται τῷ θεῷ	περὶ	σωτηρίας τε τοῦ βασιλέως καὶ
[11, 8]	τούτου γάμον ἐπιβάθραν τοῖς παρανομεῖν	περὶ	τὰς τῶν γυναικῶν συνοικήσεις βουλησομένοις
[11, 5]	οὕτως ἐπανορθώσας Ἔζδρας ἐκαθάρισεν τὴν	περὶ	ταῦτα συνήθειαν, ὥστ' αὐτὴν τοῦ
[11, 5]	πρὸς τὴν οἰκοδομίαν, εἰ μάθοιεν	περὶ	ταύτην ἡμᾶς φιλοτιμουμένους, ἐνστήσονται καὶ
[11, 2]	ῥᾴθυμον τῆς οἰκοδομῆς· Κύρῳ γὰρ	περί	τε ἄλλους ἀσχοληθέντι πολέμους ἄγνοια
[11, 5]	καὶ Σαμαρείας ἔπαρχον, ἐν ᾗ	περί	τε τῆς τιμῆς τοῦ Νεεμίου
[11, 6]	τὴν διάνοιαν μετέβαλεν καὶ δείσας	περὶ	τῇ γυναικί, μὴ καὶ πάθῃ
[11, 1]	πόλεως καὶ ἀναβιούσης τῆς ἀρχαίας	περὶ	τὴν θρησκείαν συνηθείας. Ἀπέπεμψε δ'
[11, 2]	τοὺς θεμελίους τοῦ ναοῦ καὶ	περὶ	τὴν οἰκοδομίαν αὐτοῦ λίαν ἐσπουδακότων,
[11, 3]	ἀφορώντων τῶν σατραπῶν καὶ ἡγεμόνων	περὶ	τῆς ἀληθείας ἤρξατο λέγειν ἀπέδειξα
[11, 3]	(Καταπαύει μὲν ὁ Ζοροβάβηλος τὸν	περὶ	τῆς ἀληθείας λόγον, ἐπιβοήσαντος δὲ
[11, 5]	ὅπως εὐχὰς ποιήσονται τῷ θεῷ	περὶ	τῆς αὐτῶν σωτηρίας καὶ τοῦ
[11, 6]	ποιήσαντα διαγγεῖλαι τοῖς ἔθνεσιν τὰ	περὶ	τῆς βασιλίσσης κεκυρωμένα, ἔδοξε τὴν
[11, 6]	δεῖται τοῦ βασιλέως ἀπαλλάξαι τοῦ	περὶ	τῆς ζωῆς φόβου τὸ τῶν
[11, 3]	(Ὡς δὲ ὁ πρῶτος ἀποφηνάμενος	περὶ	τῆς ἰσχύος τοῦ οἴνου τὰ
[11, 6]	τοῖς βασιλείοις διατρίβων καὶ πυνθανόμενος	περὶ	τῆς κόρης, τίνα διάγει τρόπον·
[11, 3]	ὁ μετ' αὐτὸν ἤρξατο λέγειν	περὶ	τῆς τοῦ βασιλέως δυνάμεως, ταύτην
[11, 3]	κελεύοντι; (Σιωπήσαντος δὲ καὶ τούτου	περὶ	τῆς τῶν γυναικῶν καὶ τῆς
[11, 4]	δεδιότων μὴ μεταδόξῃ τῷ βασιλεῖ	περὶ	τῆς τῶν Ἱεροσολύμων καὶ τοῦ
[11, 3]	ὅσα Κῦρος πρὸ αὐτοῦ ἐβουλήθη	περὶ	τῆς τῶν Ἰουδαίων ἀποκαταστάσεως, ταῦτα
[11, 5]	τούτων ἐξέστησεν τῆς σπουδῆς τῆς	περὶ	τὸ ἔργον, ἀλλὰ στῖφός τι
[11, 5]	περιβαλλόμενος ἀτρύτως ὑπέμενεν, ὑπὸ τῆς	περὶ	τὸ ἔργον ἐπιθυμίας ἀναισθητῶν καὶ
[11, 5]	τοῦ θεοῦ τῆς ἐπανορθώσεως τῶν	περὶ	τὸ πολίτευμα παρανομηθέντων Ἔζδρᾳ χάριν
[11, 4]	ἐπιδαψιλευόμενοι ταῖς θυσίαις καὶ τῇ	περὶ	τὸν θεὸν φιλοτιμίᾳ κατῴκησαν ἐν
[11, 2]	ὑπακούειν ἐθελήσουσιν. Ἐνεργουμένων οὖν τῶν	περὶ	τὸν ναὸν καὶ σπουδαζομένων καλῶς
[11, 6]	γὰρ τῆς συνήθους ὥρας ἐληλύθει	περὶ	τοῦ Μαρδοχαίου θανάτου δεησόμενος αὐτοῦ.
[11, 8]	καὶ τῶν κακῶν αἴτιον τὸ	περὶ	τοὺς γάμους πλημμελῆσαί τινας καὶ
[11, 5]	Τὸ μὲν οὖν ἁμάρτημα τὸ	περὶ	τοὺς γάμους τῶν προειρημένων οὕτως
[11, 8]	αὐτοῦ παρειλήφει. Τὰ μὲν δὴ	περὶ	τοὺς Ἱεροσολυμίτας ἐν τούτοις ἐτύγχανεν
[11, 2]	αὐτῶν ἀπημπόλησαν τοῖς Χουθαίοις τὸ	περὶ	τοὺς Ἰουδαίους ἀμελὲς καὶ ῥᾴθυμον
[11, 5]	τὴν φύσιν καὶ δίκαιος καὶ	περὶ	τοὺς ὁμοεθνεῖς φιλοτιμότατος, μνημεῖον αἰώνιον
[11, 6]	προτεθέντων κομίσαι τῇ Ἐσθῆρι καὶ	περὶ	τούτων δεηθῆναι τοῦ βασιλέως ἐνετέλλετο
[11, 4]	δηλωθῇ Δαρείῳ, παραχρῆμα δ' αὐτῷ	περὶ	τούτων ἔγραψαν. Τῶν δὲ Ἰουδαίων
[11, 4]	τοῖς βασιλικοῖς ὑπομνήμασιν ζητηθῆναι τὰ	περὶ	τούτων. Καὶ εὑρέθη ἐν Ἐκβατάνοις
[11, 6]	πόλεσιν Ἰουδαῖοι, ἐν αἷς τὰ	περὶ	τούτων προετέθη γράμματα, θρηνοῦντες καὶ
[11, 6]	ἔθνους ἐκδεδόσθαι, διὸ καὶ ποιεῖσθαι	περὶ	τούτων τοὺς λόγους· οὐ γὰρ
[11, 4]	τὸν στρατηγόν. Καὶ τὰ μὲν	περὶ	τῶν ἀνασωθέντων ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας
[11, 6]	βασιλικοῦ σημαντῆρος ἠσφαλισμένας ἐπιστολὰς οὐδὲν	περὶ	τῶν ἐγγεγραμμένων ἐναντιώσεσθαι. Μεταπεμφθέντας οὖν
[11, 5]	προσώπου καὶ συγκεχυμένον ἀπεκάθηρεν τῇ	περὶ	τῶν ἐπηγγελμένων ἡδονῇ. Καλέσας δὲ
[11, 6]	δηλώσαντος τὸν ἀριθμὸν Ἐσθήρᾳ καὶ	περὶ	τῶν ἐπὶ τῆς χώρας τί
[11, 6]	γράφειν δὲ ἃ βούλεται προσέταξε	περὶ	τῶν Ἰουδαίων ἐκείνην ἐκ τοῦ
[11, 6]	γραμματεῖς ἐκέλευσε γράφειν τοῖς ἔθνεσι	περὶ	τῶν Ἰουδαίων τοῖς τε οἰκονόμοις
[11, 3]	δέσποτα, τυχὼν εὐμενοῦς. ταῦτ' οὖν	περὶ	τῶν παρόντων εὐχαριστήσας τῷ θεῷ
[11, 3]	ἀκουόντων ἀποφαίνεσθαι τὸ δοκοῦν αὐτῷ	περὶ	τῶν προκειμένων. (Καὶ ὁ πρῶτος
[11, 8]	δ' αὐτὸν προσδεξαμένου θαρρῶν ἤδη	περὶ	τῶν προκειμένων ὁ Σαναβαλλέτης αὐτῷ
[11, 3]	σωματοφυλάκων, καὶ τῷ λόγον ἐροῦντι	περὶ	ὧν αὐτὸς ἀνακρίνειν μέλλει τὸν
[11, 6]	Ἰουδαίοις ὁ βασιλεὺς μηδὲν ἀντιλέγειν	Ἐσθῆρι	δυνάμενος· οἱ δὲ πάλιν συστραφέντες
[11, 6]	ἐν Σούσοις προτεθέντων κομίσαι τῇ	Ἐσθῆρι	καὶ περὶ τούτων δεηθῆναι τοῦ
[11, 6]	τὸ σκῆπτρον αὐτῆς ἐνετίθει τῇ	χειρὶ	καὶ τὴν ῥάβδον ἐξέτεινεν ἐπὶ
[11, 8]	ἡγεμόνα βουλόμενον συνοικεῖν αὐτοῦ τῇ	θυγατρί,	καὶ λέγοντος οἰκοδομήσειν ναὸν ὅμοιον
[11, 5]	τιμήν· ἅπαντα γὰρ ἀκολούθως τῷ	πατρὶ	τὰ πρὸς τὴν θρησκείαν ἐποίησεν
[11, 6]	γεγραμμένων τινὸς παρακούσῃ, ὅτι καὶ	πυρὶ	καὶ σιδήρῳ δαπανηθήσεται. Τὰ μέντοι
[11, 6]	Ἀρταξέρξης καὶ καταστήσας ἀπὸ Ἰνδίας	ἄχρι	Αἰθιοπίας τῶν σατραπειῶν ἑκατὸν καὶ
[11, 3]	εἰκοσιεπτὰ σατραπειῶν. Ἐπεὶ δὲ κατευωχηθέντες	ἄχρι	κόρου καὶ πλησμονῆς ἀνέλυσαν κοιμηθησόμενοι
[11, 4]	γὰρ ἀρχιερεῖς προεστήκεσαν τῶν πραγμάτων	ἄχρι	οὗ τοὺς Ἀσαμωναίου συνέβη βασιλεύειν
[11, 3]	Περσίδος καὶ τοπάρχας τῆς Ἰνδικῆς	ἄχρι	τῆς Αἰθιοπίας καὶ τοὺς στρατηγοὺς
[11, 5]	καὶ ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανόν,	ἄχρι	τίνος, εἶπεν, ὦ δέσποτα, περιόψει
[11, 4]	τούτῳ λύπης κρατεῖν οὐ δυνάμενοι	μέχρι	θρήνων καὶ δακρύων προήγοντο. Ὁ
[11, 4]	ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου κατασκευαζόμενος	μέχρι	καὶ τοῦ δεῦρο διὰ τὴν
[11, 6]	τὸ βαθὺ τοῦ ἐνδύματος καὶ	μέχρι	τῆς γῆς κεχυμένον ἄκροις ἀπῃώρει
[11, 1]	δοῦναι αὐτὰ Ἀβεσσάρῳ, ὅπως φυλάττῃ	μέχρι	τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ, τελεσθέντος
[11, 5]	δὲ τῶν παρῳχημένων ἐδυσφόρουν καὶ	μέχρι	τοῦ δακρύειν προήχθησαν ἐνθυμούμενοι πρὸς
[11, 2]	ταῦτα μὲν ἐπεσχέθη τὰ ἔργα	μέχρι	τοῦ δευτέρου ἔτους τῆς Δαρείου
[11, 5]	ἐμοὺς ἐκγόνους, πάντ' ἀξιῶ καὶ	μέχρι	τοῦ πυροῦ κόρων ἑκατὸν ἐπιτελεῖσθαι
[11, 5]	καὶ τῶν ἱερέων καὶ Λευιτῶν	παραβεβήκασι	τὴν πολιτείαν καὶ λελύκασιν τοὺς
[11, 6]	μισοῦν καὶ δύσνουν τοῖς ἡμετέροις	πράγμασι,	κελεύω τοὺς δηλουμένους ὑπὸ τοῦ
[11, 6]	πολλὰς μυριάδας κατακλίνεσθαι. Διηκονοῦντο δ'	ἐκπώμασι	χρυσέοις καὶ τοῖς διὰ λίθου
[11, 8]	αὐτὸς καὶ τὸ χρηματισθὲν αὐτῷ	πᾶσι	μηνύσας καὶ ποιήσας ὅσα κατὰ
[11, 6]	ταύτην γεγονέναι τὴν ὕβριν, ἀλλὰ	πᾶσι	Πέρσαις, οἷς κινδυνεύεται καταφρονουμένοις ὑπὸ
[11, 6]	βασιλεῦσιν ἀνυπότακτον καὶ παρηλλαγμένον τοῖς	ἔθεσι	καὶ τὴν μοναρχίαν μισοῦν καὶ
[11, 6]	ὁμοίοις, ἐχθρὸν δὲ καὶ τοῖς	ἔθεσι	καὶ τοῖς ἐπιτηδεύμασιν τῷ σῷ
[11, 4]	μετὰ σαλπίγγων οἱ ἱερεῖς ταῖς	συνήθεσι	στολαῖς κεκοσμημένοι καὶ οἱ Λευῖται
[11, 6]	βασιλικοὺς γραμματεῖς ἐκέλευσε γράφειν τοῖς	ἔθνεσι	περὶ τῶν Ἰουδαίων τοῖς τε
[11, 6]	εἰσελθούσῃ δὲ εἰς τὸ βασίλειον	περιτίθησι	τὸ διάδημα, καὶ συνῴκησεν οὕτως
[11, 3]	ἂν τούτων ἀξιωθῆναι μὴ σοῦ,	φησί,	δέσποτα, τυχὼν εὐμενοῦς. ταῦτ' οὖν
[11, 5]	εἰς ἅπερ βούλεται. πέπαυσο δή,	φησί,	λυπούμενος καὶ χαίρων ἡμῖν τοῦ
[11, 8]	οὐ πόρρω τῆς πόλεως ὄντα	πρόεισι	μετὰ τῶν ἱερέων καὶ τοῦ
[11, 6]	ἕως τῆς Αἰθιοπίας ἑπτὰ καὶ	εἴκοσι	καὶ ἑκατὸν σατραπειῶν ἄρχουσι τάδε
[11, 5]	ἑκατόν, καὶ χρύσεα σκεύη ταλάντων	εἴκοσι,	καὶ χαλκᾶ σκεύη χρυσοῦ κρείττονα
[11, 3]	ὡς πεντακόσιοι καὶ πέντε καὶ	εἴκοσι.	Τὸ δὲ τῶν θεραπόντων πλῆθος
[11, 3]	δὲ μεμνῆσθαι καὶ τῶν τοῖς	εὐδαίμοσι	προσηκόντων ὀνομάτων. Ἔτι γε μὴν
[11, 4]	πολλὰ τοῖς τε λατόμοις καὶ	τέκτοσι	χρήματα δόντες καὶ τὰ πρὸς
[11, 6]	τοσαύτης ἄλλος τυγχάνει παρὰ τοῖς	βασιλεῦσι	τιμῆς. ἰδὼν δ' ἐν τῇ
[11, 3]	τῶν μὲν ἐν συμφορᾷ καθεστηκότων	σβέννυσι	τὸ λυποῦν, τοὺς δὲ ἀλλότρια
[11, 6]	ἔργοις αὐτοῖς ἀλλὰ μὴ τοῖς	λέγουσι	προστιθέμενον. Ὡς μὲν Ἀμάνης, Ἀμαδάθου
[11, 6]	λήσεσθαι τὸ θεῖον ἐπὶ τούτοις	νομίζουσι	καὶ τὴν ἐξ αὐτοῦ διαφεύξεσθαι
[11, 1]	τοῖς βουλομένοις εἰς τὴν ἰδίαν	ἀπελθοῦσι	πατρίδα τήν τε πόλιν ἀνακτίζειν
[11, 3]	τοῖς Λευίταις τὰ ὄργανα, οἷς	ὑμνοῦσι	τὸν θεόν, καὶ τοῖς φύλαξι
[11, 6]	τοῖς ἄρχουσι καὶ τὰ ἡμέτερα	φρονοῦσι	χαίρειν. Πολλοὶ διὰ μέγεθος εὐεργεσίας
[11, 4]	Ἰουδαίων, ὡς τήν τε πόλιν	ὀχυροῦσι	καὶ τὸν ναὸν φρουρίῳ προσεοικότα
[11, 1]	ἀποκαταστήσει γῆν καὶ τὸν ναὸν	οἰκοδομήσουσι	καὶ τῆς ἀρχαίας ἀπολαύσουσιν εὐδαιμονίας,
[11, 1]	ἐκ τῶν Σαμαρείας γίνεσθαι φόρων.	Ἐποίσουσι	δὲ τὰ ἱερὰ ταῦτα κατὰ
[11, 3]	τοῦ βασιλέως. Οἱ δὲ ἀκούσαντες	εὐχαριστοῦσι	μὲν τῷ θεῷ πάλιν αὐτοῖς
[11, 3]	καὶ τὴν ἱερὰν στολήν, ᾗ	θεραπεύουσι	τὸν θεὸν ὅ τε ἀρχιερεὺς
[11, 6]	οἳ τὴν τῶν νόμων ἐξήγησιν	ἔχουσι	παρ' αὐτοῖς, καλέσαντα κατηγορεῖν τῆς
[11, 6]	τρόπον· βασιλεὺς μέγας Ἀρταξέρξης τοῖς	ἄρχουσι	καὶ τὰ ἡμέτερα φρονοῦσι χαίρειν.
[11, 6]	καὶ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν σατραπειῶν	ἄρχουσι	τάδε γράφει. Πολλῶν ἐθνῶν ἄρξας
[11, 6]	ἔδωκεν Ἀμάνῃ δακτύλιον τοῦτον Μαρδοχαίῳ	δίδωσι.	Δωρεῖται δὲ καὶ ἡ βασίλισσα
[11, 5]	νόμῳ τοῦ θεοῦ ἀκολούθως καὶ	ἀπενέγκωσι	δῶρα τῷ Ἰσραηλιτῶν θεῷ, ἅπερ
[11, 3]	ἵνα μὴ τὰ τοῦ βασιλέως	δόξωσι	παραβαίνειν προστάγματα, νικήσαντες δὲ τὴν
[11, 5]	οἱ ἱερεῖς καὶ Λευῖται μὴ	καταλείπωσι	τὴν θρησκείαν. Καὶ οἱ μὲν
[11, 4]	ᾠκοδομημένον τόπου, ὅπως τὰς νομίμους	ἀναφέρωσι	θυσίας ἐπ' αὐτοῦ τῷ θεῷ
[11, 5]	γράμματα, ὅπως τιμῆς τε αὐτὸν	ἀξιώσωσι	καὶ πᾶσαν παράσχωσιν χορηγίαν εἰς
[11, 6]	εἰρήνης ἡμῖν τὸν βίον διάγειν	παρέχωσι.	τούτου κομισθέντος τοῦ προστάγματος εἰς
[11, 6]	καταθέσθαι, κελεύσεις πρόρριζον ἀπολέσθαι μηδέ	τι	αὐτοῦ λείψανον καταλιπεῖν μήτ' εἰς
[11, 6]	τὴν Ἐσθῆρα ἐκέλευσε δηλοῦν αὐτῷ,	τί	βούλεται· μηδενὸς γὰρ ἀτυχήσειν, μηδ'
[11, 6]	ἀνθρώπους, ὥστε ποιεῖν αὐτοὺς ὅ	τι	βούλεται. Τυχὼν δὲ ὧν ἐπεθύμει
[11, 8]	μόνου προσελθόντος αὐτῷ καὶ πυθομένου,	τί	δήποτε προσκυνούντων αὐτὸν ἁπάντων αὐτὸς
[11, 4]	αὐτὸν εἶναι ἢ ἱερόν, καὶ	τί	δήποτε τὰς στοὰς καὶ τὰ
[11, 5]	παρεκάλει δὲ τὸν θεὸν σπέρμα	τι	καὶ λείψανον ἐκ τῆς τότε
[11, 6]	δι' αὐτὰ μᾶλλον θεασαμένη καί	τι	κἀκείνου προσιδόντος αὐτὴν ἀπηνέστερον καὶ
[11, 5]	τὸν Νεεμίαν, κατεσκυθρωπακότα θεασάμενος, διὰ	τί	κατηφὴς εἴη ἀνέκρινεν. Ὁ δὲ
[11, 6]	κατηγγελμένης ἀπωλείας· οὐδὲ γὰρ ἁμαρτόν	τι	κινδυνεύειν ἀκλεῶς ἀποθανεῖν, ἀλλ' αὐτὸν
[11, 8]	τότε τὴν ἀλήθειαν, ὅταν δέ	τι	λαμπρὸν περὶ αὐτοὺς ἴδωσιν ἐκ
[11, 3]	προσέταξεν αὐτὸν ὁ βασιλεὺς αἰτήσασθαί	τι	πάρεξ ὧν αὐτὸς ἦν ὑπεσχημένος·
[11, 6]	πρὸς τὴν παραίτησιν ὀργῆς, εἴ	τι	παροξυνθείη πρὸς αὐτὴν ὁ βασιλεύς,
[11, 6]	περὶ τῶν ἐπὶ τῆς χώρας	τί	ποτ' εἴη γεγονὸς διαποροῦντος καὶ
[11, 3]	καὶ κατὰ ἕκαστον ἔτος ὡρισμένον	τι	πρὸς τὴν τοῦ βίου χρείαν
[11, 6]	ποτ' εἴη γεγονὸς διαποροῦντος καὶ	τί	πρὸς τούτοις ἔτ' αὐτοῦ γενέσθαι
[11, 3]	καὶ οἱ Λευῖται καὶ μέρος	τι	τοῦ παντὸς λαοῦ τῶν Ἰουδαίων,
[11, 4]	καὶ Περσῶν. Τοὺς δὲ παραβάντας	τι	τῶν ἐπεσταλμένων συλληφθέντας ἐκέλευσεν ἀνασταυρωθῆναι
[11, 3]	κτησάμενοι καὶ ἄργυρον καὶ ἄλλο	τι	τῶν πολυτελῶν καὶ σπουδῆς ἀξίων,
[11, 6]	ἀπολέσαι τὴν ἀγρυπνίαν, ἀλλ' εἴς	τι	τῶν τῇ βασιλείᾳ διαφερόντων αὐτὴν
[11, 6]	τῇ γυναικί, μὴ καὶ πάθῃ	τι	τῶν χειρόνων ὑπὸ τοῦ φόβου,
[11, 5]	περὶ τὸ ἔργον, ἀλλὰ στῖφός	τι	φυλακῆς ἕνεκα τοῦ σώματος περιβαλλόμενος
[11, 8]	ὕπνους εἶδον ἐν τῷ νῦν	σχήματι	ἐν Δίῳ τῆς Μακεδονίας τυγχάνων,
[11, 6]	τὸν Μαρδοχαῖον ἐν οὕτως οἰκτρῷ	σχήματι	πρὸ τῆς αὐλῆς ἑστῶτα, ταραχθεῖσα
[11, 5]	καὶ τέκνοις συνῆλθον, Ἀχόνιός τις	ὀνόματι	πρῶτος τῶν Ἱεροσολυμιτῶν, προσελθὼν αὐτοὺς
[11, 8]	αὐτῷ πέμπειν καὶ ἀγορὰν τῷ	στρατεύματι	παρασχεῖν καὶ ὅσα Δαρείῳ πρότερον
[11, 3]	τῶν τοῖς εὐδαίμοσι προσηκόντων ὀνομάτων.	Ἔτι	γε μὴν στρατηγῶν καὶ βασιλέων
[11, 3]	πρὸς αὐτὴν τὸ ἄδικον δυνάμενον.	Ἔτι	γε μὴν τὰ μὲν ἄλλα
[11, 3]	σκεύη τοῦ θεοῦ, ὅσα ἦν	ἔτι	ἐν Βαβυλῶνι, πέμψειν εἰς τὸν
[11, 3]	ἐξ ἀνάγκης οὐδὲν ὑπερβαλομένων γίνεται.	Ἔτι	ὁ μὲν τρυφῆς ἁπάσης καὶ
[11, 8]	τούτων ἐγένετο. Ὁ γὰρ Ἀλέξανδρος	ἔτι	πόρρωθεν ἰδὼν τὸ μὲν πλῆθος
[11, 6]	σὺν αὐτῷ. (Ταῦτα δὲ τούτων	ἔτι	πρὸς ἀλλήλους ὁμιλούντων ἧκον οἱ
[11, 6]	μὲν καὶ κατηγορίαις μὴ προσέχειν	ἔτι	τοῦ λοιποῦ μηδ' οἷς ἕτεροι
[11, 6]	πρὸς τοῦτο καταπλαγέντος καὶ μηδὲν	ἔτι	φθέγξασθαι δυνηθέντος, καὶ Σαβουζάνης ὁ
[11, 3]	νυκτὸς ἀναπαυσάμενος ἔξυπνος γίνεται, καὶ	μηκέτι	κατακοιμηθῆναι δυνάμενος εἰς ὁμιλίαν τρέπεται
[11, 3]	ἃς τῶν Ἰουδαίων κατεῖχον, καὶ	προσέτι	τάλαντα πεντήκοντα εἰς τὴν οἰκοδομίαν
[11, 4]	συνοίσειν αὐτῷ τὰ γινόμενα καὶ	προσέτι	τὰς ἐπιστολὰς ἐπιδεικνύντων τὰς Καμβύσου,
[11, 5]	δὲ ἐπὶ τῇ τοῦ θεοῦ	χρηστότητι	καὶ τοὺς τοιούτους ἀφιέναι τῆς
[11, 8]	καὶ δεσπότην αὐτὸν ἡδέως ἔχειν	ἀντὶ	Δαρείου τοῦ βασιλέως. Ἀσμένως δ'
[11, 6]	ταύτην γὰρ αὐτοῖς ὁ θεὸς	ἀντὶ	ὀλεθρίας σωτήριον πεποίηκεν. Ἔστι δ'
[11, 6]	αὐτῷ γέρας τοῦτ' εἴη δεδωκὼς	ἀντὶ	τῆς σωτηρίας, ἣν αὐτῷ παρέσχεν
[11, 8]	γεωργίαν καὶ κατοίκησιν ἀπομερίζοντος καὶ	παντὶ	τρόπῳ τῷ γαμβρῷ συμφιλοκαλοῦντος. (Κατὰ
[11, 6]	δὲ αὐτῷ παρ' ἡμῶν ἔσται	σώσαντί	μου τὴν ψυχήν. τούτων ἀκούσας
[11, 2]	Κύρῳ γὰρ περί τε ἄλλους	ἀσχοληθέντι	πολέμους ἄγνοια τούτων ἦν καὶ
[11, 8]	καὶ τῶν ἐπερχομένων κινδύνων ἀπαλλάξαι.	Κατακοιμηθέντι	δὲ μετὰ τὴν θυσίαν ἐχρημάτισεν
[11, 3]	ὅ μοι νῦν ἐπιτρέπεις αἰτήσασθαι	κριθέντι	σοφῷ καὶ συνετῷ. (Ἡσθεὶς ἐπὶ
[11, 5]	ἐμπεπρησμένας αὐτῆς; ἀλλὰ χάρισαί μοι	πορευθέντι	τὸ τεῖχος ἀνεγεῖραι καὶ τοῦ
[11, 6]	αὐτὸν πέμψασα διάκονον εἰς Σοῦσα	πορευθέντι	τοὺς ἐκεῖ Ἰουδαίους εἰς ἐκκλησίαν
[11, 3]	σοφῷ καὶ τῶν ἄλλων μᾶλλον	φανέντι	συνετῷ· συγκαθεσθήσῃ δέ μοι, φησίν,
[11, 3]	αὐτὸς ἦν ὑπεσχημένος· δώσειν γὰρ	ὄντι	σοφῷ καὶ τῶν ἄλλων μᾶλλον
[11, 5]	τινὰ καὶ πειθὼ παρασχεῖν αὐτῷ	λέγοντι,	πῶς, φησίν, ὦ βασιλεῦ, δύναμαί
[11, 3]	μὲν τῷ θεῷ πάλιν αὐτοῖς	ἀποδιδόντι	τὴν πάτριον γῆν, εἰς δὲ
[11, 6]	τοῦτο ποιήσειεν ὁ βασιλεὺς ἀκλήτῳ	προσελθόντι,	οὗτος οὐκ ἀποθνήσκει μόνος, ἀλλὰ
[11, 5]	Βαβυλῶνι καὶ πολλοὺς τῶν ὁμοφύλων	ἐθελοντὶ	ἀκολουθοῦντας αὐτῷ παραλαβὼν ἧκεν εἰς
[11, 7]	τῷ Ἰωάννῃ Ἰησοῦς· τούτῳ φίλῳ	τυγχάνοντι	ὁ Βαγώσης ὑπέσχετο τὴν ἀρχιερωσύνην
[11, 6]	πρότερον αὐτοῦ πολλάκις προενόησεν καὶ	ἁμαρτόντι	συνέγνω, καὶ νῦν αὐτὸ ῥύσασθαι
[11, 3]	ὑπερβάλλειν, ᾧ τοσοῦτο πλῆθος πείθεται	κελεύοντι;	(Σιωπήσαντος δὲ καὶ τούτου περὶ
[11, 2]	λέγων· βασιλεὺς Καμβύσης Ῥαθύμῳ τῷ	γράφοντι	τὰ προσπίπτοντα καὶ Βεελζέμῳ καὶ
[11, 1]	τῷ γαζοφύλακι καὶ Ζοροβαβήλῳ τῷ	ἄρχοντι	τῶν Ἰουδαίων, ἵνα διακομίσωσιν εἰς
[11, 3]	τριῶν σωματοφυλάκων, καὶ τῷ λόγον	ἐροῦντι	περὶ ὧν αὐτὸς ἀνακρίνειν μέλλει
[11, 6]	αὐτοῦ. Τῶν οὖν θεραπόντων εἰπόντων,	ὅτι	Ἀμάνης εἴη πρὸ τῆς αὐλῆς,
[11, 1]	εἶπε ταῦτα λέγειν τὸν θεόν,	ὅτι	βούλομαι Κῦρον ἐγὼ πολλῶν ἐθνῶν
[11, 5]	ὁ Ἔζδρας εἰπεῖν τῷ βασιλεῖ,	ὅτι	διασώσει αὐτοὺς ὁ θεός, οὐ
[11, 5]	πρώτους τοῦ λαοῦ. Λογιζόμενος δὲ	ὅτι,	ἐὰν ἐκβαλεῖν αὐτοὺς τὰς γυναῖκας
[11, 2]	κριταί. Γινώσκειν σε δεῖ, βασιλεῦ,	ὅτι	Ἰουδαῖοι οἱ εἰς Βαβυλῶνα ἀναχθέντες
[11, 7]	δὲ ὁ στρατηγὸς Ἀρταξέρξου γνούς,	ὅτι	Ἰωάννης ὁ ἀρχιερεὺς τῶν Ἰουδαίων
[11, 6]	ἐὰν τῶν γεγραμμένων τινὸς παρακούσῃ,	ὅτι	καὶ πυρὶ καὶ σιδήρῳ δαπανηθήσεται.
[11, 6]	γὰρ φύσει τοῖς Ἰουδαίοις ἀπηχθάνετο,	ὅτι	καὶ τὸ γένος τῶν Ἀμαληκιτῶν,
[11, 1]	γράψαι κατὰ πᾶσαν τὴν Ἀσίαν,	ὅτι	Κῦρος ὁ βασιλεὺς λέγει· ἐπεί
[11, 5]	φοβούμενος τὸν θάνατον, ἀλλὰ πεπεισμένος,	ὅτι	μετὰ τὴν αὐτοῦ τελευτὴν οὐκέτ'
[11, 6]	τὴν αἰτίαν τῆς Ἀμάνου ὀργῆς,	ὅτι	μὴ προσεκύνησα μηδ' ἣν σοί,
[11, 6]	βασιλεῖ παρὰ τῇ Ἐσθήρᾳ, καὶ	ὅτι	μηδεὶς τοσαύτης ἄλλος τυγχάνει παρὰ
[11, 6]	διὰ τῆς πόλεως ἐφέρετο βοῶν,	ὅτι	μηδὲν ἀδικῆσαν ἔθνος ἀναιρεῖται, καὶ
[11, 5]	δακρύειν προήχθησαν ἐνθυμούμενοι πρὸς αὑτούς,	ὅτι	μηδὲν ἂν τῶν πεπειραμένων κακῶν
[11, 6]	πέμπει πάλιν πρὸς Μαρδοχαῖον δηλοῦσα,	ὅτι	μήτε κληθείη πρὸς τοῦ βασιλέως
[11, 6]	παρακαλῶν καὶ μηδὲν ὑποπτεύειν σκυθρωπόν,	ὅτι	πρὸς αὐτὸν ἄκλητος ἔλθοι· τὸν
[11, 5]	ἐθνῶν δυσμένειαν σαφῶς εἰδότας, καὶ	ὅτι	πρὸς τὴν οἰκοδομίαν, εἰ μάθοιεν
[11, 6]	κηρύσσειν δι' ὅλης τῆς πόλεως,	ὅτι	ταύτης τυγχάνει τῆς τιμῆς ὃν
[11, 2]	τοῦτό σοι δηλῶσαι ἀγνοούμενον ἴσως,	ὅτι	τῆς πόλεως οὕτως συνοικισθείσης καὶ
[11, 3]	πλήθους ὡς ἄριστα εἰπόντος, καὶ	ὅτι	τὸ ἀληθὲς ἰσχὺν ἄτρεπτον καὶ
[11, 8]	τοῦτον τὸν καιρὸν Δαρεῖος ἀκούσας,	ὅτι	τὸν Ἑλλήσποντον διαβὰς Ἀλέξανδρος καὶ
[11, 1]	ὄνομα διὰ τῶν προφητῶν, καὶ	ὅτι	τὸν ναὸν αὐτοῦ οἰκοδομήσω ἐν
[11, 8]	ἀποστατῶν τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους, ἰδόντες	ὅτι	τοὺς Ἰουδαίους Ἀλέξανδρος οὕτω λαμπρῶς
[11, 6]	πόλιν Ἀμάνου προάγοντος καὶ κηρύσσοντος,	ὅτι	τοῦτ' ἔσται παρὰ τοῦ βασιλέως
[11, 6]	παρέσχεν ὡς αἰτίῳ τῆς σωτηρίας	γεγονότι,	μόνον δὲ αὐτοῦ τὸ ὄνομα
[11, 8]	καὶ πάνθ' ὅσα κατὰ νοῦν	ἐστί	μοι προχωρήσειν. Ταῦτ' εἰπὼν πρὸς
[11, 6]	θεὸς ἀντὶ ὀλεθρίας σωτήριον πεποίηκεν.	Ἔστι	δ' ἀγαθὴ τοῖς εὐνοοῦσιν ἡμῖν
[11, 5]	εἰς τὴν πόλιν εἰσιόντων ἐπακούσας	ἑβραιστὶ	πρὸς ἀλλήλους ὁμιλούντων προσελθὼν αὐτοῖς
[11, 3]	τὴν ἰσχὺν τῶν γυναικῶν κατανοήσαιτε·	οὐχὶ	πονοῦντες καὶ πᾶσαν ταλαιπωρίαν ὑπομένοντες
[11, 5]	προνοητικῶς αὐτοῦ τῆς σωτηρίας εἶχεν	οὐχὶ	φοβούμενος τὸν θάνατον, ἀλλὰ πεπεισμένος,
[11, 6]	ξύλον κοπῆναι πηχῶν ἑξήκοντα καὶ	πρωὶ	παρὰ τοῦ βασιλέως αἰτησάμενον ἀνασταυρῶσαι