Livre, Chap.
[11, 8]	προσκαλεσάμενος ἐκέλευσεν αὐτοὺς αἰτεῖσθαι δωρεάς,	ἃς	ἂν αὐτοὶ θέλωσιν. Τοῦ δ'
[11, 4]	τὰ ἐγκλήματα καὶ τὰς αἰτίας,	ἃς	κατὰ τῶν Σαμαρέων ἐπέφερον, ἔγνω
[11, 3]	κοίλης Συρίας ἀφεῖναι τὰς κώμας,	ἃς	τῶν Ἰουδαίων κατεῖχον, καὶ προσέτι
[11, 8]	Δαρεῖος ἀκούσας, ὅτι τὸν Ἑλλήσποντον	διαβὰς	Ἀλέξανδρος καὶ τοὺς σατράπας αὐτοῦ
[11, 8]	αὐτοῦ τὴν βασιλείαν Ἀλέξανδρος καὶ	διαβὰς	τὸν Ἑλλήσποντον, νικᾷ μὲν τοὺς
[11, 6]	ἔθνος, ἐξ οὗπερ εἴη τυγχάνουσα.	Μεταβὰς	δὲ ὁ θεῖος αὐτῆς ἐκ
[11, 1]	πεντακοσίας καὶ εἰς σεμίδαλιν πυρῶν	ἀρτάβας	δισμυρίας πεντακοσίας. Κελεύω δὲ τὴν
[11, 6]	καὶ περιτίθεται τὸ περιαυχένιον, καὶ	ἐπιβὰς	ἐπὶ τὸν ἵππον ἐν κύκλῳ
[11, 6]	περιέχον τοῦτον τὸν τρόπον· βασιλεὺς	μέγας	Ἀρταξέρξης τοῖς ἀπὸ Ἰνδικῆς ἕως
[11, 6]	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον· βασιλεὺς	μέγας	Ἀρταξέρξης τοῖς ἄρχουσι καὶ τὰ
[11, 6]	αὐτὰς φρουρέας. Ὁ δὲ Μαρδοχαῖος	μέγας	τε ἦν καὶ λαμπρὸς παρὰ
[11, 6]	τῆς ἰδίας οὐσίας αὐτὸς ἐπηγγείλατο	μυριάδας	δώσειν ταλάντων ἀργυρίου τέσσαρας, ὅπου
[11, 1]	οἴνου καὶ ἐλαίου δραχμὰς εἴκοσιν	μυριάδας	καὶ πεντακισχιλίας πεντακοσίας καὶ εἰς
[11, 6]	κατ' αὐτῶν διεπέτασεν, ὥστε πολλὰς	μυριάδας	κατακλίνεσθαι. Διηκονοῦντο δ' ἐκπώμασι χρυσέοις
[11, 6]	Ἀμάνην ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἐπισπεύδοντες.	Σαβουχάδας	δὲ τῶν εὐνούχων εἷς ἰδὼν
[11, 6]	καὶ τοὺς δέκα τοὺς Ἀμάνου	παῖδας	ἀνασταυρῶσαι. Καὶ τοῦτο μὲν προσέταξε
[11, 6]	τὰς ἡμέρας ταύτας ἑορτάζουσιν διαπεμπόμενοι	μερίδας	ἀλλήλοις. Ἔγραψεν δὲ Μαρδοχαῖος τοῖς
[11, 3]	πλῆθος εἰς τὰς ἰδίας ἀνεχώρησεν	πατρίδας.	~(Ἑβδόμῳ δὲ μηνὶ τῆς ἀπὸ
[11, 7]	τοῦ ἀρχιερέως Ἐλεασίβου τὴν ἀρχιερωσύνην	Ἰώδας	ὁ παῖς αὐτοῦ διεδέξατο. Τελευτήσαντος
[11, 5]	γῆν ἀποκαταστήσαντα καὶ τοὺς Περσῶν	βασιλέας	ἀναγκάσαντα> λαβεῖν οἶκτον αὐτῶν, καὶ
[11, 6]	ἐν Σούσοις ἀνεσταύρωσα μετὰ τῆς	γενεᾶς,	τοῦ πάντα ἐφορῶντος θεοῦ ταύτην
[11, 6]	προειρημένας ἡμέρας ἑορτάζουσιν προσαγορεύσαντες αὐτὰς	φρουρέας.	Ὁ δὲ Μαρδοχαῖος μέγας τε
[11, 8]	ἐπιούσῃ προσκαλεσάμενος ἐκέλευσεν αὐτοὺς αἰτεῖσθαι	δωρεάς,	ἃς ἂν αὐτοὶ θέλωσιν. Τοῦ
[11, 3]	ταύτας ἐπαγγειλάμενος αὐτοῖς παρέξειν τὰς	δωρεὰς	ἐρωτᾷ μὲν τὸν πρῶτον, εἰ
[11, 6]	ἕτερον δὲ διὰ πίστιν τετυχηκότα	δωρεᾶς	μηνύων ἦλθεν καὶ ἐπὶ Γαβαταῖον
[11, 6]	βασίλισσαν λέγειν αὐτῷ, τίνος βούλεται	δωρεᾶς	τυχεῖν, ὡς ληψομένην οὗπερ ἂν
[11, 5]	Ἀποκριναμένων δ' ἥκειν ἐκ τῆς	Ἰουδαίας,	πῶς αὐτῶν ἔχει τὸ πλῆθος
[11, 1]	ὃ τῆς αὐτοῦ προφητείας ὁ	Ἡσαίας	κατέλιπεν πρὸ ἐτῶν διακοσίων καὶ
[11, 1]	οἰκοδομῆσαί μου τὸν ναόν. Ταῦτα	Ἡσαίας	προεφήτευσεν ἔμπροσθεν ἢ κατασκαφῆναι τὸν
[11, 1]	τὸν ναὸν οἰκοδομήσουσι καὶ τῆς	ἀρχαίας	ἀπολαύσουσιν εὐδαιμονίας, ταῦτ' αὐτοῖς παρέσχεν.
[11, 4]	πάλαι κατασκευαζόμενον, ὅσον εἶεν τῆς	ἀρχαίας	εὐδαιμονίας ὑποβεβηκότες καὶ τῆς ἀξίας
[11, 1]	τῆς πόλεως καὶ ἀναβιούσης τῆς	ἀρχαίας	περὶ τὴν θρησκείαν συνηθείας. Ἀπέπεμψε
[11, 8]	αἰτίαν ἔσχεν παρὰ τοῖς Ἱεροσολυμίταις	κοινοφαγίας	ἢ τῆς ἐν σαββάτοις παρανομίας
[11, 5]	τῆς τιμῆς τοῦ Νεεμίου καὶ	χορηγίας	τῆς εἰς τὴν οἰκοδομίαν ἐπεστάλκει.
[11, 4]	τῆς Χουθίας ἡμᾶς μετήγαγεν καὶ	Μηδίας	ἐνθάδε. τούτους αὐτῶν ποιησαμένων τοὺς
[11, 3]	δὲ ἄλλο πλῆθος εἰς τὰς	ἰδίας	ἀνεχώρησεν πατρίδας. ~(Ἑβδόμῳ δὲ μηνὶ
[11, 6]	παρ' αὐτῶν γινομένους, ἐκ τῆς	ἰδίας	οὐσίας αὐτὸς ἐπηγγείλατο μυριάδας δώσειν
[11, 3]	ὑπολειπόμενον τῶν Ἰουδαίων πλῆθος μετὰ	παιδιᾶς.	(Καὶ οἱ μὲν οὕτως ἀπῄεσαν
[11, 6]	ὁ Ἀρταξέρξης καὶ καταστήσας ἀπὸ	Ἰνδίας	ἄχρι Αἰθιοπίας τῶν σατραπειῶν ἑκατὸν
[11, 6]	αὐχένα αὐτῆς διὰ τὸν νόμον	εὐλαβείας	αὐτὴν ἀπολύων. Ἡ δ' ὑπὸ
[11, 3]	σατραπῶν καὶ ἡγεμόνων περὶ τῆς	ἀληθείας	ἤρξατο λέγειν ἀπέδειξα μέν, εἰπών,
[11, 3]	ὁ Ζοροβάβηλος τὸν περὶ τῆς	ἀληθείας	λόγον, ἐπιβοήσαντος δὲ τοῦ πλήθους
[11, 3]	τῆς τῶν γυναικῶν καὶ τῆς	ἀληθείας	ὁ τρίτος Ζοροβάβηλος διδάσκειν αὐτοὺς
[11, 3]	αὗται καὶ ὁ βασιλεὺς τῆς	ἀληθείας	ὑπάρχουσιν. Εἰ γάρ ἐστιν ἡ
[11, 1]	τῆς ἀρχαίας περὶ τὴν θρησκείαν	συνηθείας.	Ἀπέπεμψε δ' αὐτοῖς Κῦρος καὶ
[11, 1]	τὸν λαὸν ἡμῶν ἐκ τῆς	οἰκείας	εἰς Βαβυλῶνα συνέπεσεν, ἠλέησεν ὁ
[11, 4]	καὶ τοῦτον ὑπερευχόμεθα καὶ τῆς	θρησκείας	ἐσμὲν ἐπιθυμηταὶ ἐξ ἐκείνου τοῦ
[11, 3]	τὰ κατ' οἶκον διὰ ταύτας	ἐπιμελείας	καὶ φυλακῆς ἀξιοῦται. Καὶ οὐκ
[11, 4]	ἐπὶ ἡμέρας ἑπτὰ μηδεμιᾶς φειδόμενοι	πολυτελείας,	ἀλλὰ καὶ τὰς ὁλοκαυτώσεις ἐπιφέροντες
[11, 6]	μηνὶ ἑβδόμου ἔτους τῆς αὐτοῦ	βασιλείας,	Ἀδέρῳ δὲ καλουμένῳ. Διέπεμψε δὲ
[11, 6]	ἀφιεμένους καὶ ἑορτάζειν ὑπὲρ τῆς	βασιλείας	αὐτοῦ πολλαῖς ἡμέραις. Ὁμοίως τε
[11, 6]	μηδ' ἂν τὸ μέρος τῆς	βασιλείας	ἐθελήσῃ λαβεῖν> Ἡ δὲ εἰς
[11, 6]	αὐτοῦ καὶ τὰ ἡμίση τῆς	βασιλείας,	εἰ δέοιτο τούτων, παραχωρήσοντος αὐτῇ.
[11, 6]	τῶν ἀγαθῶν ἐταμίευσεν, ἀλλὰ τῆς	βασιλείας	ἐπεβούλευσέ με καὶ τῆς ψυχῆς
[11, 3]	τιμῆς. (Τῷ δὲ πρώτῳ τῆς	βασιλείας	ἔτει Δαρεῖος ὑποδέχεται λαμπρῶς καὶ
[11, 4]	ἀναγεγραμμένα· ἐν τῷ πρώτῳ τῆς	βασιλείας	ἔτει Κῦρος ὁ βασιλεὺς ἐκέλευσεν
[11, 5]	ὀγδόῳ καὶ εἰκοστῷ τῆς Ξέρξου	βασιλείας	ἔτει μηνὶ ἐνάτῳ. Τέλος δὲ
[11, 6]	οὐσῶν ἄρχοντας, τῷ τρίτῳ τῆς	βασιλείας	ἔτει τούς τε φίλους καὶ
[11, 1]	~(Τῷ δὲ πρώτῳ τῆς Κύρου	βασιλείας	ἔτει, τοῦτο δ' ἦν ἑβδομηκοστὸν
[11, 4]	Τοῦ δ' ἐνάτου τῆς Δαρείου	βασιλείας	ἔτους εἰκάδι καὶ τρίτῃ μηνὸς
[11, 5]	τοῦ ἑβδόμου ἔτους τῆς Ξέρξου	βασιλείας	παρεγένοντο εἰς Ἱεροσόλυμα μηνὶ πέμπτῳ
[11, 2]	τοῦ δευτέρου ἔτους τῆς Δαρείου	βασιλείας	τοῦ Περσῶν ἐπ' ἄλλα ἔτη
[11, 6]	νῦν αὐτὸ ῥύσασθαι τῆς κατηγγελμένης	ἀπωλείας·	οὐδὲ γὰρ ἁμαρτόν τι κινδυνεύειν
[11, 6]	καὶ ταῦτα φθεγγομένης καὶ μετὰ	ἀσθενείας	αὐτόν τε ἀγωνία καὶ ταραχὴ
[11, 1]	τὴν τούτων χορηγίαν ἐκ τῶν	Σαμαρείας	γίνεσθαι φόρων. Ἐποίσουσι δὲ τὰ
[11, 5]	τῆς Συρίας καὶ Φοινίκης καὶ	Σαμαρείας	ἔπαρχον, ἐν ᾗ περί τε
[11, 4]	ἐπιστολὴν πρὸς τοὺς ἐπάρχους τῆς	Σαμαρείας	καὶ τὴν βουλὴν ἀπέπεμψεν. Τὰ
[11, 4]	βασιλικοῦ γαζοφυλακείου τῶν φόρων τῆς	Σαμαρείας	πάνθ' ὅσα πρὸς θυσίας ἐστὶν
[11, 3]	ἐπιτάττειν τοῖς Ἰουδαίοις τὰς βασιλικὰς	χρείας,	ἀνῆκέ τε πᾶσαν ἣν ἂν
[11, 1]	τὸ βιβλίον, ὃ τῆς αὐτοῦ	προφητείας	ὁ Ἡσαίας κατέλιπεν πρὸ ἐτῶν
[11, 4]	καὶ τὸν γεγενημένον ὁρῶντες ὑπὸ	πτωχείας	ἐνδεέστερον τοῦ πάλαι κατασκευαζόμενον, ὅσον
[11, 4]	τῶν Ἀσσυρίων βασιλεὺς ἐκ τῆς	Χουθίας	ἡμᾶς μετήγαγεν καὶ Μηδίας ἐνθάδε.
[11, 2]	ἐπὶ πλέον αὐξηθῇ τὰ τῆς	κακίας	αὐτῶν, ᾗ χρώμενοι πρὸς τοὺς
[11, 8]	διαρπάσειν καὶ τὸν ἀρχιερέα μετ'	αἰκίας	ἀπολέσειν λογιζομένων, τὰ ἐναντία τούτων
[11, 4]	αὐτὸν ὁ θεὸς ἐπίσχῃ τῆς	ἀδικίας.	~(Ταῦθ' εὑρὼν ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν
[11, 8]	ὄρος ὑπερελθὼν ἐν Ἰσσῷ τῆς	Κιλικίας	τοὺς πολεμίους ὡς ἐκεῖ μαχησόμενος
[11, 5]	μένειν ἐν αὐτῇ κατασκευάσας τὰς	οἰκίας	αὐτοῖς ἐκ τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων·
[11, 6]	ὡς εὕροι σταυρὸν ἐπὶ τῆς	οἰκίας	αὐτοῦ παρεσκευασμένον ἐπὶ Μαρδοχαῖον τοῦτο
[11, 8]	καταλαβὼν αὐτὸν ἀρχόμενον τῆς Τύρου	πολιορκίας,	ὧν τε αὐτὸς ἄρχει τόπων
[11, 3]	μὲν χρυσίου ἑκατὸν ἀργύρου δὲ	πεντακισχιλίας.	Οὕτως μὲν οὖν οἵ τε
[11, 1]	ἐλαίου δραχμὰς εἴκοσιν μυριάδας καὶ	πεντακισχιλίας	πεντακοσίας καὶ εἰς σεμίδαλιν πυρῶν
[11, 5]	χειμέριον, καὶ τὸ ἔργον οὐ	μιᾶς	οὐδὲ δευτέρας ἡμέρας ὑπάρχειν. Ἀλλ'
[11, 4]	ἐπιτελέσαντες κατευωχήθησαν ἐπὶ ἡμέρας ἑπτὰ	μηδεμιᾶς	φειδόμενοι πολυτελείας, ἀλλὰ καὶ τὰς
[11, 5]	οἰκοδομίας πέρας ἔχειν ἀκουσθείσης ἐδυσφόρει.	Νεεμίας	δὲ τὴν πόλιν ὁρῶν ὀλιγανθρωπουμένην
[11, 5]	οἱ μὲν ἡδέως ὑπήκουσαν οἷς	Νεεμίας	διετάξατο, πολυανθρωποτέραν δὲ τὴν τῶν
[11, 5]	καθ' ἡμέραν νεκρῶν, ἐδάκρυσεν ὁ	Νεεμίας	ἐλεήσας τῆς συμφορᾶς τοὺς ὁμοφύλους,
[11, 5]	καὶ ἐπαίνων ἄξια φιλοτιμησάμενος ὁ	Νεεμίας	ἐτελεύτησεν εἰς γῆρας ἀφικόμενος. Ἀνὴρ
[11, 5]	Τέλος δὲ τῶν τειχῶν λαβόντων	Νεεμίας	καὶ τὸ πλῆθος ἔθυσαν τῷ
[11, 5]	Ἰουδαίων οἰνοχόος τοῦ βασιλέως Ξέρξου	Νεεμίας	ὄνομα περιπατῶν πρὸ τῆς μητροπόλεως
[11, 5]	δια κόνει. ὁ μὲν οὖν	Νεεμίας	προσκυνήσας τῷ θεῷ καὶ τῷ
[11, 5]	βίον καὶ ταφῆναι μετὰ πολλῆς	φιλοτιμίας	ἐν Ἱεροσολύμοις. Ὑπὸ δὲ τὸν
[11, 5]	μήτε νυκτὸς αὐτοὺς ἀνιέναι τῆς	οἰκοδομίας,	ἀλλὰ πάσῃ σπουδῇ χρωμένους συνέχειν
[11, 5]	ὑφ' ὧν ἐκταρασσόμενοι μικροῦ τῆς	οἰκοδομίας	ἀπέστησαν. Τὸν δὲ Νεεμίαν οὐδὲν
[11, 4]	πρὸς αὐτοὺς ἔφασαν τῆς μὲν	οἰκοδομίας	αὐτοῖς ἀδύνατον εἶναι κοινωνεῖν, αὐτῶν
[11, 5]	τῷ θεῷ ὑπὲρ τῆς τούτων	οἰκοδομίας	καὶ διῆγον ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ
[11, 4]	τοῖς προφήταις ἐντεταμένως εἴχοντο τῆς	οἰκοδομίας	μηδεμίαν ἡμέραν ἀνιέμενοι. (Δαρεῖος δὲ
[11, 5]	Συρίᾳ κατῳκημένα τῆς τῶν τειχῶν	οἰκοδομίας	πέρας ἔχειν ἀκουσθείσης ἐδυσφόρει. Νεεμίας
[11, 4]	τὸν ναὸν καὶ κοινωνῆσαι τῆς	οἰκοδομίας·	σεβόμεθα γὰρ οὐκ ἔλαττον ἐκείνων
[11, 4]	κελεύσας ἀναβάντα εἰς Ἱεροσόλυμα τῆς	οἰκοδομίας	τοῦ ναοῦ ποιήσασθαι πρόνοιαν. Ὃς
[11, 4]	μηνός. ἤρξαντο δὲ καὶ τῆς	οἰκοδομίας	τοῦ ναοῦ πολλὰ τοῖς τε
[11, 1]	Ἀβεσσάρῳ, ὅπως φυλάττῃ μέχρι τῆς	οἰκοδομίας	τοῦ ναοῦ, τελεσθέντος δὲ αὐτοῦ
[11, 8]	κοινοφαγίας ἢ τῆς ἐν σαββάτοις	παρανομίας	ἤ τινος ἄλλου τοιούτου ἁμαρτήματος,
[11, 6]	παρασχὼν καὶ προνοησάμενος εἰρήνης καὶ	εὐνομίας	αὐτοῖς, ἐζήτουν πῶς εἰς ἅπαντα
[11, 5]	ὑπὸ τῆς περὶ τὸ ἔργον	ἐπιθυμίας	ἀναισθητῶν καὶ τῆς ταλαιπωρίας. Οὕτως
[11, 4]	συνήγαγον εἰς Ἱεροσόλυμα πανδημεὶ μηδὲν	προθυμίας	ἀπολιπόντες, κατεσκεύασάν τε θυσιαστήριον ἐφ'
[11, 4]	τοῖς ἐν Σαμαρείᾳ. Ζοροβάβηλος καὶ	Ἀνανίας	καὶ Μαρδοχαῖος Ἰουδαίων πρεσβευταὶ ᾐτιῶντο
[11, 6]	διάνοιαν συνεχύθη καὶ πληγεὶς ὑπὸ	ἀμηχανίας	ἔξεισιν ἄγων τὸν ἵππον καὶ
[11, 5]	τῆς τοῦ μηνὸς τοῦ ἐχομένου	νουμηνίας	ποιησάμενοι τὴν ἔρευναν πολλοὺς ἔκ
[11, 4]	τὰς εὐχὰς ἀπεδίδοσαν θύοντες ἀπὸ	νουμηνίας	τοῦ ἑβδόμου μηνός. ἤρξαντο δὲ
[11, 8]	ἀρχιερεὺς Ἰαδδοῦς καὶ τὴν ἀρχιερωσύνην	Ὀνίας	ὁ παῖς αὐτοῦ παρειλήφει. Τὰ
[11, 8]	νῦν σχήματι ἐν Δίῳ τῆς	Μακεδονίας	τυγχάνων, καὶ πρὸς ἐμαυτὸν διασκεπτομένῳ
[11, 1]	οἰκοδομήσουσι καὶ τῆς ἀρχαίας ἀπολαύσουσιν	εὐδαιμονίας,	ταῦτ' αὐτοῖς παρέσχεν. Παρορμήσας γὰρ
[11, 4]	κατασκευαζόμενον, ὅσον εἶεν τῆς ἀρχαίας	εὐδαιμονίας	ὑποβεβηκότες καὶ τῆς ἀξίας τοῦ
[11, 4]	Κῦρος ὁ μετ' αὐτὸν τῆς	Βαβυλωνίας	καὶ Περσίδος βασιλεὺς ἔγραψεν οἰκοδομῆσαι
[11, 8]	τῆς πρὸς τοὺς ἀλλοφύλους αὐτοῖς	κοινωνίας	ἀρχὴν τοῦτο ἔσεσθαι. Ὑπάρξαι μέντοι
[11, 6]	ἀρχὴν ἀπολαύων ἅμα καὶ τῆς	κοινωνίας	τοῦ βίου τῇ βασιλίσσῃ. Ἦν
[11, 6]	βαδίζειν αὐτὰς ἐπὶ κοίτην βασιλέως	ἀξίας	ἤδη γεγονέναι, καθ' ἑκάστην ἡμέραν
[11, 4]	ἀρχαίας εὐδαιμονίας ὑποβεβηκότες καὶ τῆς	ἀξίας	τοῦ ναοῦ λογιζόμενοι κατήφουν, καὶ
[11, 6]	εὐνούχων εἰς ἐπιμέλειαν πάσης ἐτύγχανε	προνοίας	ἀρωμάτων ἀφθονίᾳ καὶ πολυτελείᾳ τῶν
[11, 6]	ἄρχουσιν ἀπὸ Ἰνδικῆς ἕως τῆς	Αἰθιοπίας	ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ σατραπειῶν ἡγουμένοις. Τὰ
[11, 6]	τοῖς ἀπὸ Ἰνδικῆς ἕως τῆς	Αἰθιοπίας	ἑπτὰ καὶ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν
[11, 3]	τοπάρχας τῆς Ἰνδικῆς ἄχρι τῆς	Αἰθιοπίας	καὶ τοὺς στρατηγοὺς τῶν ἑκατὸν
[11, 6]	καὶ καταστήσας ἀπὸ Ἰνδίας ἄχρι	Αἰθιοπίας	τῶν σατραπειῶν ἑκατὸν καὶ εἰκοσιεπτὰ
[11, 5]	θεοῦ νόμων χαίρειν. Τῆς ἐμαυτοῦ	φιλανθρωπίας	ἔργον εἶναι νομίσας τὸ τοὺς
[11, 4]	προφῆται παρ' αὐτοῖς Ἀγγαῖος καὶ	Ζαχαρίας	θαρρεῖν αὐτοὺς παρώρμων καὶ μηδὲν
[11, 5]	ἐποίησεν ἀπ' ἀρχομένης ἡμέρας ἕως	μεσημβρίας·	οἱ δὲ ἀκούσαντες ἀναγινωσκομένων τῶν
[11, 6]	παρακαλοῦν προνοῆσαι τὸν θεὸν τῆς	σωτηρίας	αὐτῶν καὶ τοὺς ἐν ἁπάσῃ
[11, 6]	οὐδὲν παρέσχεν ὡς αἰτίῳ τῆς	σωτηρίας	γεγονότι, μόνον δὲ αὐτοῦ τὸ
[11, 5]	συντεταμένως καὶ προνοητικῶς αὐτοῦ τῆς	σωτηρίας	εἶχεν οὐχὶ φοβούμενος τὸν θάνατον,
[11, 6]	δεηθῆναι τοῦ βασιλέως ἐνετέλλετο καὶ	σωτηρίας	ἕνεκεν τοῦ ἔθνους μὴ ἀδοξῆσαι
[11, 6]	τοῦτ' εἴη δεδωκὼς ἀντὶ τῆς	σωτηρίας,	ἣν αὐτῷ παρέσχεν τοὺς ἐπιβουλεύσαντας
[11, 5]	τῷ θεῷ περὶ τῆς αὐτῶν	σωτηρίας	καὶ τοῦ μηδὲν κατὰ τὴν
[11, 5]	δώδεκα ὑπὲρ κοινῆς τοῦ λαοῦ	σωτηρίας,	κριοὺς ἐνενήκοντα, ἄρνας ἑβδομηκονταδύο, ἐρίφους
[11, 1]	προσφέροντες εὔξονται τῷ θεῷ περὶ	σωτηρίας	τε τοῦ βασιλέως καὶ τοῦ
[11, 4]	ὑπαγορεύσωσιν, εὔχωνται δὲ ὑπὲρ τῆς	σωτηρίας	τοῦ βασιλέως καὶ Περσῶν. Τοὺς
[11, 6]	γὰρ αὐτοῖς ὁ θεὸς ἀντὶ	ὀλεθρίας	σωτήριον πεποίηκεν. Ἔστι δ' ἀγαθὴ
[11, 5]	Σούσων, ξένων τινῶν ἀπὸ μακρᾶς	ὁδοιπορίας	εἰς τὴν πόλιν εἰσιόντων ἐπακούσας
[11, 3]	μὲν οὕτως ἀπῄεσαν ἐξ ἑκάστης	πατριᾶς	ἀριθμὸς ὄντες ὡρισμένος. Ἐμοὶ δὲ
[11, 1]	καὶ εἰς σεμίδαλιν πυρῶν ἀρτάβας	δισμυρίας	πεντακοσίας. Κελεύω δὲ τὴν τούτων
[11, 3]	καὶ τοὺς ἐκ τῆς κοίλης	Συρίας	ἀφεῖναι τὰς κώμας, ἃς τῶν
[11, 8]	κυκλωσαμένων αὐτόν, οἱ μὲν τῆς	Συρίας	βασιλεῖς καὶ οἱ λοιποὶ τοῦτο
[11, 5]	αὐτῷ πρὸς τοὺς σατράπας τῆς	Συρίας	ἐπιστολήν, ὑφ' ἧς αὐτοῖς γνωρισθήσεται
[11, 5]	δὲ καὶ τοῖς γαζοφύλαξιν τῆς	Συρίας	καὶ τῆς Φοινίκης, ἵνα τῶν
[11, 4]	εἰς Ἱεροσόλυμα Σισίνου τοῦ τῆς	Συρίας	καὶ Φοινίκης ἐπάρχου καὶ Σαρωβαζάνου
[11, 5]	Ἀδδαῖον ἐπιστολὴν κομίσαι τὸν τῆς	Συρίας	καὶ Φοινίκης καὶ Σαμαρείας ἔπαρχον,
[11, 5]	καὶ τοῖς ἐπάρχοις τῆς κοίλης	Συρίας	καὶ Φοινίκης τὰ γράμματα τοῦ
[11, 4]	Ἀναβασσάρου τοῦ ἐπάρχου καὶ τῆς	Συρίας	τε καὶ Φοινίκης ἡγεμόνος καὶ
[11, 6]	ἀπολύω τῆς ἐκ τῶν προαπεσταλμένων	τιμωρίας,	οἷς ποιήσετε καλῶς μὴ προσέχοντες,
[11, 5]	ἔργον ἐπιθυμίας ἀναισθητῶν καὶ τῆς	ταλαιπωρίας.	Οὕτως δὲ καὶ συντεταμένως καὶ
[11, 8]	τινας καὶ ἀγαγέσθαι γυναῖκας οὐκ	ἐπιχωρίας.	Ἐκέλευον οὖν τὸν Μανασσῆν διαζεύγνυσθαι
[11, 5]	εἶναι συμβέβηκεν ἐπί τε τῆς	Ἀσίας	καὶ τῆς Εὐρώπης Ῥωμαίοις ὑπακουούσας,
[11, 8]	μοι, πῶς ἂν κρατήσαιμι τῆς	Ἀσίας,	παρεκελεύετο μὴ μέλλειν ἀλλὰ θαρσοῦντα
[11, 6]	φρονοῦσι χαίρειν. Πολλοὶ διὰ μέγεθος	εὐεργεσίας	καὶ τιμῆς, ἣν δι' ὑπερβολὴν
[11, 1]	δραχμὰς εἴκοσιν μυριάδας καὶ πεντακισχιλίας	πεντακοσίας	καὶ εἰς σεμίδαλιν πυρῶν ἀρτάβας
[11, 1]	εἰς σεμίδαλιν πυρῶν ἀρτάβας δισμυρίας	πεντακοσίας.	Κελεύω δὲ τὴν τούτων χορηγίαν
[11, 5]	πλείονα λόγον εὐθὺς ἐξέβαλον καὶ	θυσίας	ἐξευμενίζοντες τὸν θεὸν ἐπήνεγκαν κριοὺς
[11, 4]	τόπου, ὅπως τὰς νομίμους ἀναφέρωσι	θυσίας	ἐπ' αὐτοῦ τῷ θεῷ κατὰ
[11, 1]	τὰς νομιζομένας κατὰ τὸ παλαιὸν	θυσίας	ἐπετέλουν, ὥσπερ ἀνακτιζομένης αὐτοῖς τῆς
[11, 3]	Θύειν τε αὐτοῖς τὰς νενομισμένας	θυσίας	ἐπέτρεψε καὶ τὴν χορηγίαν ἅπασαν
[11, 4]	τῆς Σαμαρείας πάνθ' ὅσα πρὸς	θυσίας	ἐστὶν αὐτοῖς χρήσιμα, καθὼς οἱ
[11, 4]	ἐπιφέροντες τῷ θεῷ καὶ χαριστηρίους	θυσίας	ἱερουργοῦντες ἀνθ' ὧν αὐτοὺς ποθοῦν
[11, 4]	ἐπετροπεύοντο τελεῖν τοῖς Ἰουδαίοις εἰς	θυσίας	λόγον ταύρους καὶ κριοὺς καὶ
[11, 4]	παρὰ δὲ Μακεδόσιν Δύστρος, προσφέρουσιν	θυσίας	οἵ τε ἱερεῖς καὶ Λευῖται
[11, 5]	κομισθῆναι τῷ θεῷ εἰς τὰς	θυσίας,	πάντα τε, ὅσα βούλει ἐξ
[11, 5]	ἐκ τῶν ὁλοκαυτώσεων νενομισμένας γίνεσθαι	θυσίας,	ταύρους δώδεκα ὑπὲρ κοινῆς τοῦ
[11, 1]	πρὸς τούτοις θρέμματα πρὸς τὰς	θυσίας.	(Ταῦτα Κύρου καταγγείλαντος τοῖς Ἰσραηλίταις
[11, 4]	ἃ προσέταξα ὑμῖν εἰς τὰς	θυσίας	τελεῖν αὐτοῖς ἀναλώματα. Βούλομαι οὖν
[11, 4]	ὑπὸ τοῦ βασιλέως εἰς τὰς	θυσίας	τελεῖν τοῖς Ἰουδαίοις παρέχειν οὐκ
[11, 4]	τοὺς καλουμένους ἐνδελεχισμοὺς καὶ τὰς	θυσίας	τῶν σαββάτων καὶ πασῶν τῶν
[11, 7]	Ἰουδαίοις, πρὶν τὰς καθημερινὰς ἐπιφέρειν	θυσίας	ὑπὲρ ἀρνὸς ἑκάστου τελεῖν αὐτοὺς
[11, 6]	αὐτῶν γινομένους, ἐκ τῆς ἰδίας	οὐσίας	αὐτὸς ἐπηγγείλατο μυριάδας δώσειν ταλάντων
[11, 1]	ἀκυρώσαντας ἀνασταυρωθῆναι βούλομαι καὶ τὰς	οὐσίας	αὐτῶν εἶναι βασιλικάς. καὶ ἡ
[11, 5]	ἀπαλλοτριωθησομένων τοῦ πλήθους καὶ τῆς	οὐσίας	αὐτῶν κατὰ τὴν τῶν πρεσβυτέρων
[11, 6]	ψυχῆς τὸν αἴτιον αὐτῷ τῆς	ἐξουσίας	ἀφελέσθαι, τὸν εὐεργέτην μου καὶ
[11, 6]	οἰκουμένης καὶ μηδὲν ὑπὸ τῆς	ἐξουσίας	ὑπερήφανον μηδὲ σκαιὸν εἰς τοὺς
[11, 8]	Ὑπάρξαι μέντοι καὶ τῆς προτέρας	αἰχμαλωσίας	αὐτοῖς καὶ τῶν κακῶν αἴτιον
[11, 5]	Συναγαγὼν δὲ τοὺς ἐκ τῆς	αἰχμαλωσίας	εἰς τὸ πέραν τοῦ Εὐφράτου
[11, 4]	περὶ τῶν ἀνασωθέντων ἐκ τῆς	αἰχμαλωσίας	Ἰουδαίων ἐν τοῖς Κύρου καὶ
[11, 4]	ἐκγόνους. Πρὸ μὲν γὰρ τῆς	αἰχμαλωσίας	καὶ τῆς ἀναστάσεως ἐβασιλεύοντο ἀπὸ
[11, 5]	τῆς τότε συμφορᾶς αὐτῶν καὶ	αἰχμαλωσίας	περισώσαντα καὶ πάλιν εἰς Ἱεροσόλυμα
[11, 5]	ὥστε πάντας τοὺς ἀπὸ τῆς	αἰχμαλωσίας	συνελθεῖν εἰς Ἱεροσόλυμα, ὡς τῶν
[11, 1]	ἐδήλου· τῶν δ' ἐκ τῆς	αἰχμαλωσίας	συνελθόντων εἰς Ἱεροσόλυμα μυριάδες ἦσαν
[11, 8]	Μακεδόσιν ἡττήθη καὶ πολλὴν τῆς	στρατιᾶς	ἀπολέσας ληφθέντων αἰχμαλώτων αὐτοῦ τῆς
[11, 8]	αὐτὸς γὰρ ἡγήσεσθαί μου τῆς	στρατιᾶς	καὶ τὴν Περσῶν παραδώσειν ἀρχήν.
[11, 4]	δὲ τὰ ἐγκλήματα καὶ τὰς	αἰτίας,	ἃς κατὰ τῶν Σαμαρέων ἐπέφερον,
[11, 3]	δίκαιος οὗτος, ἀπὸ τῆς αὐτῆς	αἰτίας	δεῖ καὶ τὴν ἀλήθειαν ἰσχυροτάτην
[11, 3]	εὐχαριστεῖν ἤρξατο τῷ θεῷ τῆς	σοφίας	καὶ τῆς ἐπ' αὐτῇ νίκης,
[11, 4]	Ἱεροσολύμοις πολιτείᾳ χρώμενοι ἀριστοκρατικῇ μετὰ	ὀλιγαρχίας·	οἱ γὰρ ἀρχιερεῖς προεστήκεσαν τῶν
[11, 6]	τὸ συμπόσιον ἥκειν κάλλει τὰς	γυναῖκας	ἁπάσας ὑπερβάλλουσαν. Ἡ δὲ φυλακῇ
[11, 6]	οἳ τοῖς ἀλλοτρίοις βλέπεσθαι τὰς	γυναῖκας	ἀπηγορεύκασιν, οὐκ ἐπορεύετο πρὸς τὸν
[11, 5]	μὲν ἁμαρτεῖν ἔλεγεν ἀλλοεθνεῖς ἐνοικισαμένους	γυναῖκας,	ἔπειθε δ' αὐτὸν ἐξορκίσαι πάντας
[11, 5]	τῶν Ἰσραηλιτῶν, οἳ καὶ τὰς	γυναῖκας	καὶ τὰ ἐξ αὐτῶν γεγενημένα
[11, 5]	ὅτι, ἐὰν ἐκβαλεῖν αὐτοὺς τὰς	γυναῖκας	καὶ τὰ ἐξ αὐτῶν προστάξῃ
[11, 5]	Λευιτῶν καὶ Ἰσραηλιτῶν ἀποπέμψασθαι τὰς	γυναῖκας	καὶ τὰ τέκνα κατὰ τὴν
[11, 3]	πολλάκις λήθην ἔχομεν διὰ τὰς	γυναῖκας,	καὶ τὰς ψυχὰς ἀφιέναι μετ'
[11, 5]	τοὺς πατρίους νόμους ἀλλοεθνεῖς ἠγμένοι	γυναῖκας	καὶ τὸ ἱερατικὸν γένος συγκεχύκασιν,
[11, 5]	συμφέροντα δὲ αὐτοῖς ἀποπεμψαμένους τὰς	γυναῖκας.	Οἱ δὲ ποιήσειν μὲν τοῦτο
[11, 8]	γάμους πλημμελῆσαί τινας καὶ ἀγαγέσθαι	γυναῖκας	οὐκ ἐπιχωρίας. Ἐκέλευον οὖν τὸν
[11, 3]	ἱερέων ἐκ τῆς τιμῆς ἠγμένοι	γυναῖκας,	ὧν οὔτ' αὐτοὶ τὸ γένος
[11, 1]	καὶ τὰς οὐσίας αὐτῶν εἶναι	βασιλικάς.	καὶ ἡ μὲν ἐπιστολὴ ταῦτα
[11, 3]	ἐκώλυσεν ἐπιτάττειν τοῖς Ἰουδαίοις τὰς	βασιλικὰς	χρείας, ἀνῆκέ τε πᾶσαν ἣν
[11, 4]	τὸ ἄλλο τῶν Ἰσραηλιτῶν πλῆθος	ἀνανεωτικὰς	τῶν πρότερον ἀγαθῶν μετὰ τὴν
[11, 6]	εἶπεν, οὕτως ἡμῶν ταῖς συμφοραῖς	ἐπεγγελᾷς;	πεισθεὶς δ' ὡς ὁ βασιλεὺς
[11, 8]	βασιλέως ἐπὶ τῇ πρότερον ἀπειθείᾳ.	Παραγγείλας	οὖν ἱκεσίαν τῷ λαῷ καὶ
[11, 8]	κρατήσας ἐπολιόρκει Τύρον, ἠξίου τε	ἀποστείλας	γράμματα πρὸς τὸν τῶν Ἰουδαίων
[11, 6]	πορφύρεα κατ' αὐτῶν διεπέτασεν, ὥστε	πολλὰς	μυριάδας κατακλίνεσθαι. Διηκονοῦντο δ' ἐκπώμασι
[11, 6]	Μαρδοχαῖος μὲν κατὰ τὰς Ἐσθῆρος	ἐντολὰς	τόν τε λαὸν ἐποίησεν νηστεῦσαι
[11, 5]	καὶ δείξας τῷ θεῷ τὰς	ἐπιστολὰς	ἀποδίδωσιν τῷ Ἀδδαίῳ καὶ τοῖς
[11, 6]	μὲν οὖν ἱππεῖς οἱ τὰς	ἐπιστολὰς	διακομίζοντες εὐθὺς ἐξορμήσαντες τὴν προκειμένην
[11, 4]	τὰ γινόμενα καὶ προσέτι τὰς	ἐπιστολὰς	ἐπιδεικνύντων τὰς Καμβύσου, δι' ὧν
[11, 6]	ὑπὸ τοῦ βασιλικοῦ σημαντῆρος ἠσφαλισμένας	ἐπιστολὰς	οὐδὲν περὶ τῶν ἐγγεγραμμένων ἐναντιώσεσθαι.
[11, 5]	νεμόμενοι χαλεπῶς ἔφερον καὶ διετέλουν	ἐπιβουλὰς	αὐτοῖς συντιθέντες τὴν προαίρεσιν αὐτῶν
[11, 5]	γῆς τὰ τείχη καὶ τὰς	πύλας	ἐμπεπρησμένας αὐτῆς; ἀλλὰ χάρισαί μοι
[11, 8]	στεφανοῦντας τὴν πόλιν ἀνοίγειν τὰς	πύλας,	καὶ τοὺς μὲν ἄλλους λευκαῖς
[11, 5]	χώραν ἔμεινεν· διὸ καὶ δύο	φυλὰς	εἶναι συμβέβηκεν ἐπί τε τῆς
[11, 4]	Ἀσσυρίων βασιλεὺς ἐκ τῆς Χουθίας	ἡμᾶς	μετήγαγεν καὶ Μηδίας ἐνθάδε. τούτους
[11, 4]	Μακεδόνας Ξανθικῷ λεγομένῳ κατὰ δὲ	ἡμᾶς	Νισάν, συνερρύη πᾶς ὁ λαὸς
[11, 6]	καὶ προσκυνούμενον διατελεῖν καὶ μεθ'	ἡμᾶς	τὰ δεύτερα τῆς βασιλικῆς παρὰ
[11, 5]	οἰκοδομίαν, εἰ μάθοιεν περὶ ταύτην	ἡμᾶς	φιλοτιμουμένους, ἐνστήσονται καὶ πολλὰ πραγματεύσονται
[11, 4]	τῶν βασιλέων ὑπομνήματα εὕρῃ μηδὲν	ἡμᾶς	ὧν λέγομεν καταψευσαμένους. (Ταῦτ' εἰπόντων
[11, 5]	καὶ ταραχὴν αὐτοὺς ἐνέβαλλον καὶ	φήμας	αὐτοῖς διέστελλον ὡς πολλῶν ἐπιστρατεύειν
[11, 4]	τελεῖν αὐτοῖς ἀναλώματα. Βούλομαι οὖν	ὑμᾶς	ἀναγνόντας τὴν ἐπιστολὴν χορηγεῖν αὐτοῖς
[11, 5]	τοῦ ἱεροῦ τελειώσω. Βούλομαι δ'	ὑμᾶς	τὴν τῶν γειτονευόντων ἡμῖν ἐθνῶν
[11, 6]	τὴν δίκην ἐπιβαλόντος. Κελεύω δὲ	ὑμᾶς	τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς ἐκθέντας
[11, 4]	καὶ Μαρδοχαῖος Ἰουδαίων πρεσβευταὶ ᾐτιῶντο	ὑμᾶς	ὡς ἐνοχλοῦντας αὐτοῖς πρὸς τὴν
[11, 1]	κτηνῶν καὶ οἴνου καὶ ἐλαίου	δραχμὰς	εἴκοσιν μυριάδας καὶ πεντακισχιλίας πεντακοσίας
[11, 7]	ἀρνὸς ἑκάστου τελεῖν αὐτοὺς δημοσίᾳ	δραχμὰς	πεντήκοντα. Τούτου δὲ τὴν αἰτίαν
[11, 3]	τῆς κοίλης Συρίας ἀφεῖναι τὰς	κώμας,	ἃς τῶν Ἰουδαίων κατεῖχον, καὶ
[11, 5]	ἐργασίαν αὐτοῦ τῷ λαῷ κατὰ	κώμας	τε καὶ πόλεις κατὰ τὸ
[11, 3]	ἡσύχασεν. ὄρθρου δὲ μεταπεμψάμενος τοὺς	μεγιστᾶνας	καὶ σατράπας καὶ τοπάρχας τῆς
[11, 6]	ταῦτα μὲν οἱ Ἰουδαῖοι τὰς	προειρημένας	ἡμέρας ἑορτάζουσιν προσαγορεύσαντες αὐτὰς φρουρέας.
[11, 6]	προετέθη γράμματα, θρηνοῦντες καὶ τὰς	κατηγγελμένας	αὐτοῖς συμφορὰς ὀδυρόμενοι. Ὡς δ'
[11, 1]	ἀπεδίδοσαν τῷ θεῷ καὶ τὰς	νομιζομένας	κατὰ τὸ παλαιὸν θυσίας ἐπετέλουν,
[11, 8]	τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐξεστράτευσεν ἐπὶ τὰς	ἐχομένας	πόλεις. Πάντων δ' αὐτὸν πρὸς
[11, 5]	τὰ τείχη καὶ τὰς πύλας	ἐμπεπρησμένας	αὐτῆς; ἀλλὰ χάρισαί μοι πορευθέντι
[11, 6]	τὰς ὑπὸ τοῦ βασιλικοῦ σημαντῆρος	ἠσφαλισμένας	ἐπιστολὰς οὐδὲν περὶ τῶν ἐγγεγραμμένων
[11, 5]	θεῷ τὰς ἐκ τῶν ὁλοκαυτώσεων	νενομισμένας	γίνεσθαι θυσίας, ταύρους δώδεκα ὑπὲρ
[11, 3]	δοθῆναι. Θύειν τε αὐτοῖς τὰς	νενομισμένας	θυσίας ἐπέτρεψε καὶ τὴν χορηγίαν
[11, 4]	Δαυίδου ἐπὶ ἔτη πεντακόσια τριακονταδύο	μῆνας	ἓξ ἡμέρας δέκα, πρὸ δὲ
[11, 6]	καταρδομένη, καὶ τούτων ἀπέλαυον ἐπὶ	μῆνας	ἓξ τετρακόσιαι τὸν ἀριθμὸν οὖσαι.
[11, 5]	ταλαιπωρίαν ἐπὶ ἔτη δύο καὶ	μῆνας	τέσσαρας· ἐν τούτῳ γὰρ τῷ
[11, 5]	ὁ Ἔσδρας καὶ τὰς χεῖρας	ἀνατείνας	εἰς τὸν οὐρανόν, αἰσχύνεσθαι μὲν
[11, 7]	ἐπέταξε τοῖς Ἰουδαίοις, πρὶν τὰς	καθημερινὰς	ἐπιφέρειν θυσίας ὑπὲρ ἀρνὸς ἑκάστου
[11, 8]	ἀρχιερέα καὶ διδάξειν πάντας, πρὸς	τίνας	δὴ αὐτοῖς φυλακτέον τοὺς ὅρκους·
[11, 8]	τὸ περὶ τοὺς γάμους πλημμελῆσαί	τινας	καὶ ἀγαγέσθαι γυναῖκας οὐκ ἐπιχωρίας.
[11, 6]	καὶ μῖσος ἴδιον ἔχοντες πρός	τινας,	παραλογισάμενοι τοὺς κρατοῦντας ψευδέσιν αἰτίαις
[11, 5]	ἐζήτουν τὸν Νεεμίαν διαφθεῖραι μισθούμενοί	τινας	τῶν ἀλλοφύλων, ἵν' αὐτὸν ἀνέλωσιν.
[11, 5]	εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἐπαγαγέσθαι	τινὰς	τῶν ἐν Βαβυλῶνι τυγχανόντων Ἰουδαίων
[11, 3]	ἄρχοντες ἦσαν, οἳ καὶ συνεβάλοντο	μνᾶς	μὲν χρυσίου ἑκατὸν ἀργύρου δὲ
[11, 5]	μὲν Ἑβραίους Ξένιος, κατὰ δὲ	Μακεδόνας	Ἀπελλαῖος καλεῖται. Καθισάντων δὲ ἐν
[11, 8]	χεῖρας τοῖς Πέρσαις ἥξειν τοὺς	Μακεδόνας	διὰ τὸ πλῆθος. Ἀπέβη δ'
[11, 6]	Ἑβραίους Ἄδαρ καλεῖται κατὰ δὲ	Μακεδόνας	Δύστρος, οἱ κομίσαντες τὰ τοῦ
[11, 4]	μηνὶ τῷ πρώτῳ, κατὰ μὲν	Μακεδόνας	Ξανθικῷ λεγομένῳ κατὰ δὲ ἡμᾶς
[11, 6]	τὰ Περσῶν ἔθνη καὶ τοὺς	ἡγεμόνας	αὐτῶν ὑποδεξάμενος ἑστιᾷ πολυτελῶς, οἷον
[11, 3]	τοὺς ἀναβησομένους εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα	ἡγεμόνας	ἐκ τῶν πατρίων φυλῶν σὺν
[11, 3]	γεγονότας καὶ τοὺς τῶν Μήδων	ἡγεμόνας	καὶ σατράπας τῆς Περσίδος καὶ
[11, 4]	καί τινων ἑτέρων καὶ τοὺς	ἡγεμόνας	τῶν Ἰουδαίων ἐρομένων, τίνος αὐτοῖς
[11, 5]	τοῦ λαοῦ σωτηρίας, κριοὺς ἐνενήκοντα,	ἄρνας	ἑβδομηκονταδύο, ἐρίφους εἰς παραίτησιν τῶν
[11, 4]	λόγον ταύρους καὶ κριοὺς καὶ	ἄρνας	καὶ ἐρίφους καὶ σεμίδαλιν καὶ
[11, 4]	ἀπειληφέναι ταύρους ἑκατὸν κριοὺς διακοσίους	ἄρνας	τετρακοσίους χιμάρους δώδεκα κατὰ φυλήν,
[11, 6]	αὐτὰς ἠφίει καὶ τὸ πλῆθος	φωνάς,	παρακαλοῦν προνοῆσαι τὸν θεὸν τῆς
[11, 6]	αὐτοῦ νόμον οὐ προσκυνοῦντος ἄνθρωπον,	παραφυλάξας	ὁ Ἀμάνης ἐπυνθάνετο, πόθεν εἴη.
[11, 5]	σαλπιγκτὰς ἀπὸ πεντακοσίων ἔστησεν ποδῶν	προστάξας,	ἂν ἐπιφανῶσιν οἱ πολέμιοι, τοῦτο
[11, 1]	φέρειν Μιθριδάτῃ τῷ γαζοφύλακι αὐτοῦ	προστάξας	δοῦναι αὐτὰ Ἀβεσσάρῳ, ὅπως φυλάττῃ
[11, 8]	Θηβαίδι φρουρεῖν τὴν χώραν αὐτοῖς	προστάξας.	(Τελευτήσαντος δὲ Ἀλεξάνδρου ἡ μὲν
[11, 6]	αὐτῷ παρέσχεν τοὺς ἐπιβουλεύσαντας εὐνούχους	ἐλέγξας,	ἐνδύεται τὴν πορφύραν, ἣν ὁ
[11, 5]	ἔτος ἤδη βασιλεύοντος Ξέρξου, καὶ	δείξας	τῷ θεῷ τὰς ἐπιστολὰς ἀποδίδωσιν
[11, 1]	ἐγὼ πολλῶν ἐθνῶν καὶ μεγάλων	ἀποδείξας	βασιλέα πέμψαι μου τὸν λαὸν
[11, 6]	ἄρχουσι τάδε γράφει. Πολλῶν ἐθνῶν	ἄρξας	καὶ πάσης ἧς ἐβουλήθην κρατήσας
[11, 4]	ἱερόν, καὶ τί δήποτε τὰς	στοὰς	καὶ τὰ τείχη περιβεβλήκασιν τῇ
[11, 4]	τὰς ἐν κύκλῳ τοῦ ναοῦ	στοὰς	τοῦ ἔνδοθεν ἱεροῦ. (Ἐνστάσης δὲ
[11, 5]	τὰ Ἱεροσόλυμα καθόδου. Ὁ δὲ	πᾶς	λαὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν κατὰ χώραν
[11, 4]	κατὰ δὲ ἡμᾶς Νισάν, συνερρύη	πᾶς	ὁ λαὸς ἐκ τῶν κωμῶν
[11, 8]	Ἑλλήσποντον διαβὰς Ἀλέξανδρος καὶ τοὺς	σατράπας	αὐτοῦ τῇ κατὰ Γράνικον μάχῃ
[11, 3]	τοὺς ἐπιτρόπους τοὺς αὐτοῦ καὶ	σατράπας	ἐκώλυσεν ἐπιτάττειν τοῖς Ἰουδαίοις τὰς
[11, 5]	δὲ βασιλεὺς γράφει πρὸς τοὺς	σατράπας	ἐπιστολὴν τοιάνδε· βασιλεὺς βασιλέων Ξέρξης
[11, 3]	δὲ μεταπεμψάμενος τοὺς μεγιστᾶνας καὶ	σατράπας	καὶ τοπάρχας τῆς Περσίδος καὶ
[11, 2]	λαὸν ἀνάστατον ἐποίησεν, παρεκάλουν τοὺς	σατράπας	καὶ τοὺς ἐπιμελουμένους ἐμποδίζειν τοὺς
[11, 5]	δωρεὰν κατένευσεν καὶ πρὸς τοὺς	σατράπας	κομίσαι γράμματα, ὅπως τιμῆς τε
[11, 1]	ἐπιστολὴν πρὸς τοὺς ἐν Συρίᾳ	σατράπας	Κῦρος τάδε λέγουσαν· βασιλεὺς Κῦρος
[11, 3]	τοὺς τῶν Μήδων ἡγεμόνας καὶ	σατράπας	τῆς Περσίδος καὶ τοπάρχας τῆς
[11, 5]	βασιλέα δοῦναι αὐτῷ πρὸς τοὺς	σατράπας	τῆς Συρίας ἐπιστολήν, ὑφ' ἧς
[11, 5]	ἐπὶ ἔτη δύο καὶ μῆνας	τέσσαρας·	ἐν τούτῳ γὰρ τῷ χρόνῳ
[11, 6]	ἐπηγγείλατο μυριάδας δώσειν ταλάντων ἀργυρίου	τέσσαρας,	ὅπου ἂν κελεύσῃ. Ταῦτα δὲ
[11, 3]	ἕως τῶν Ἱεροσολύμων ὥδευον μετὰ	χαρᾶς	καὶ τρυφῆς, ψαλλόμενοι καὶ καταυλούμενοι
[11, 5]	δὲ ταῦτα τοῖς ἱερεῦσιν ὁ	Ἔζδρας	ἀπέδωκε τῷ θεῷ τὰς ἐκ
[11, 5]	προσπεσόντος αὐτοῖς· φθάσας γὰρ ὁ	Ἔζδρας	εἰπεῖν τῷ βασιλεῖ, ὅτι διασώσει
[11, 5]	γάμους τῶν προειρημένων οὕτως ἐπανορθώσας	Ἔζδρας	ἐκαθάρισεν τὴν περὶ ταῦτα συνήθειαν,
[11, 5]	νόμῳ. Πεισθεὶς οὖν τούτοις ὁ	Ἔζδρας	ἐποίησεν ὀμόσαι τοὺς φυλάρχους τῶν
[11, 5]	τοῦ κρύους ἀηδῶς διακειμένων, ἀναστὰς	Ἔζδρας	ᾐτιᾶτο ἐκείνους λέγων παρανομῆσαι γήμαντας
[11, 5]	πρῶτος ἱερεὺς τοῦ θεοῦ καλούμενος	Ἔζδρας,	ὃς τῶν Μωυσέως νόμων ἱκανῶς
[11, 5]	Καὶ παραχρῆμα τοῖς γαζοφύλαξιν ὁ	Ἔζδρας	οὖσιν ἐκ τοῦ τῶν ἱερέων
[11, 5]	τὸν νόμον διεφύλαττον. Ὁ δὲ	Ἔζδρας	οὕτως ὁρῶν αὐτοὺς ἔχοντας ἐκέλευσεν
[11, 5]	ζημίᾳ χρηματικῇ. Ἔρρωσο. (Λαβὼν δὲ	Ἔζδρας	ταύτην τὴν ἐπιστολὴν ὑπερήσθη καὶ
[11, 5]	δὲ ἀπὸ τῆς γῆς ὁ	Ἔσδρας	καὶ τὰς χεῖρας ἀνατείνας εἰς
[11, 5]	μὲν οὖν καὶ αὐτὸς ἐβουλεύσατο	Ἔσδρας,	προεχώρησεν δ' αὐτῷ κρίναντος αὐτὸν
[11, 6]	βασιλεὺς πυνθανόμενος, εἰ μὴ ἔχει	γέρας	αὐτῷ δοθὲν ἀναγεγραμμένον. Ὁ δ'
[11, 3]	τὸν ἀληθέστερον καὶ συνετώτερον, τούτῳ	γέρας	δώσειν ὑπισχνεῖται νικητήριον πορφύραν ἐνδύσασθαι
[11, 6]	τις δι' ἀριστείαν ἔν τινι	γέρας	εἰληφὼς χώραν, ἧς καὶ τὸ
[11, 8]	ἱερέα τὸν Μανασσῆ κατέστησεν, μέγιστον	γέρας	ἡγησάμενος τοῖς ἐκ τῆς θυγατρὸς
[11, 6]	εἰς αὐτὸν ἥξειν τοῦτο τὸ	γέρας.	Ὁ δὲ βασιλεὺς ἡσθεὶς τῇ
[11, 6]	δ' ὡς ὁ βασιλεὺς αὐτῷ	γέρας	τοῦτ' εἴη δεδωκὼς ἀντὶ τῆς
[11, 6]	ἱκετεύουσα τὸν θεὸν ἐπὶ τρεῖς	ἡμέρας	ἀποδύεται μὲν τὴν ἐσθῆτα ἐκείνην
[11, 4]	ἔτη πεντακόσια τριακονταδύο μῆνας ἓξ	ἡμέρας	δέκα, πρὸ δὲ τῶν βασιλέων
[11, 5]	δὲ τὸ ὄνομα ἀφ' ἧς	ἡμέρας	ἐκ Βαβυλῶνος ἀνέβησαν ἐκ τῆς
[11, 6]	παρασκευαζομένῳ τὴν ἐπίδειξιν ποιήσασθαι, ἐπὶ	ἡμέρας	ἑκατὸν ὀγδοήκοντα. Ἔπειτα τὰ ἔθνη
[11, 6]	μὲν οἱ Ἰουδαῖοι τὰς προειρημένας	ἡμέρας	ἑορτάζουσιν προσαγορεύσαντες αὐτὰς φρουρέας. Ὁ
[11, 3]	πότον καὶ κώμους τραπέντες ἐφ'	ἡμέρας	ἑπτὰ διήγαγον εὐωχούμενοι καὶ τὴν
[11, 4]	αὐτοῦ μηνὸς ἐπιτελέσαντες κατευωχήθησαν ἐπὶ	ἡμέρας	ἑπτὰ μηδεμιᾶς φειδόμενοι πολυτελείας, ἀλλὰ
[11, 5]	καὶ τοῦτ' ἐποίησεν ἀπ' ἀρχομένης	ἡμέρας	ἕως μεσημβρίας· οἱ δὲ ἀκούσαντες
[11, 6]	ζῶσιν> Ἰουδαίοις ταύτας παραφυλάσσειν τὰς	ἡμέρας	καὶ ἑορτὴν ἄγειν αὐτὰς καὶ
[11, 6]	πρεσβευτὰς αὐτῶν ἐν Σούσοις ἐπὶ	ἡμέρας	κατευώχησεν ἑπτά. Τὸ δὲ συμπόσιον
[11, 5]	πολλὰ διατιθέναι κακὰ τοὺς Ἰουδαίους,	ἡμέρας	μὲν κατατρεχόντων τὴν χώραν καὶ
[11, 1]	δ' ἦν ἑβδομηκοστὸν ἀφ' ἧς	ἡμέρας	μεταναστῆναι τὸν λαὸν ἡμῶν ἐκ
[11, 5]	ἐκείνων ἀπέχθειαν στησομένους, μήτε δ'	ἡμέρας	μήτε νυκτὸς αὐτοὺς ἀνιέναι τῆς
[11, 5]	Εὐφράτου καὶ τρεῖς ἐπιδιατρίψας ἐκεῖ	ἡμέρας	νηστείαν αὐτοῖς παρήγγειλεν, ὅπως εὐχὰς
[11, 5]	ἤρξαντο καὶ τοῦτο ποιοῦντες ἐφ'	ἡμέρας	ὀκτὼ ἐν ταῖς σκηναῖς ἀνεχώρησαν
[11, 5]	τούτων οἰκοδομίας καὶ διῆγον ἐφ'	ἡμέρας	ὀκτὼ εὐωχούμενοι. Τὰ μὲν οὖν
[11, 6]	τῆς Περσίδος αὐτόθι διῆγεν ἑκάστης	ἡμέρας	πρὸς τοῖς βασιλείοις διατρίβων καὶ
[11, 6]	τῇ οἰκουμένῃ Ἰουδαῖοι πάντες τὰς	ἡμέρας	ταύτας ἑορτάζουσιν διαπεμπόμενοι μερίδας ἀλλήλοις.
[11, 6]	ἀποσχομένους ὑπὲρ αὐτῆς ἐπὶ τρεῖς	ἡμέρας,	τὸ δ' αὐτὸ ποιήσασα μετὰ
[11, 5]	ἔργον οὐ μιᾶς οὐδὲ δευτέρας	ἡμέρας	ὑπάρχειν. Ἀλλ' οἵ τε ἡγεμόνες
[11, 5]	κατῳκημένα τῆς τῶν τειχῶν οἰκοδομίας	πέρας	ἔχειν ἀκουσθείσης ἐδυσφόρει. Νεεμίας δὲ
[11, 3]	καὶ μεταλάβωμεν. Ἐγκαταλείπομεν δὲ καὶ	πατέρας	καὶ μητέρας> καὶ τὴν θρεψαμένην
[11, 6]	τὸ πρὸς τὴν προτέραν φιλόστοργον	ἑτέρας	ἐπεισαγωγῇ, καὶ τὸ πρὸς ἐκείνην
[11, 6]	ἀλλ' ἐκ τῶν παρὰ τὰς	ἡμετέρας	ὄψεις τετολμημένων, ὡς διαβολαῖς μὲν
[11, 3]	Ἐγκαταλείπομεν δὲ καὶ πατέρας καὶ	μητέρας>	καὶ τὴν θρεψαμένην γῆν, καὶ
[11, 8]	ἔσεσθαι. Ὑπάρξαι μέντοι καὶ τῆς	προτέρας	αἰχμαλωσίας αὐτοῖς καὶ τῶν κακῶν
[11, 5]	τὸ ἔργον οὐ μιᾶς οὐδὲ	δευτέρας	ἡμέρας ὑπάρχειν. Ἀλλ' οἵ τε
[11, 5]	φιλοτιμησάμενος ὁ Νεεμίας ἐτελεύτησεν εἰς	γῆρας	ἀφικόμενος. Ἀνὴρ δὲ ἐγένετο χρηστὸς
[11, 6]	ἀλλήλους ὁμιλούντων ἧκον οἱ τῆς	Ἐσθήρας	εὐνοῦχοι τὸν Ἀμάνην ἐπὶ τὸ
[11, 6]	κήπους ἐκ τοῦ συμποσίου, τῆς	Ἐσθήρας	ὁ Ἀμάνης ἤρξατο δεῖσθαι καὶ
[11, 6]	τὸν εὐνοῦχον. Ἀφικομένης δὲ τῆς	Ἐσθήρας	πρὸς αὐτὸν ἡσθεὶς αὐτῇ καὶ
[11, 6]	βασιλέως, Μαρδοχαῖος δὲ διὰ τῆς	Ἐσθήρας	φανεροὺς ἐποίησε τῷ βασιλεῖ τοὺς
[11, 6]	δὲ θεὸς κατεγέλα τῆς Ἀμάνου	πονηρᾶς	ἐλπίδος καὶ τὸ συμβησόμενον εἰδὼς
[11, 5]	γῆς ὁ Ἔσδρας καὶ τὰς	χεῖρας	ἀνατείνας εἰς τὸν οὐρανόν, αἰσχύνεσθαι
[11, 8]	ἐν τῇ Ἀσίᾳ μηδ' εἰς	χεῖρας	τοῖς Πέρσαις ἥξειν τοὺς Μακεδόνας
[11, 5]	Περσῶν Σούσων, ξένων τινῶν ἀπὸ	μακρᾶς	ὁδοιπορίας εἰς τὴν πόλιν εἰσιόντων
[11, 2]	καὶ πονηρὰν οἰκοδομοῦσιν καὶ τὰς	ἀγορὰς	αὐτῆς καὶ ἐπισκευάζουσιν τὰ τείχη
[11, 5]	καὶ λείψανον ἐκ τῆς τότε	συμφορᾶς	αὐτῶν καὶ αἰχμαλωσίας περισώσαντα καὶ
[11, 5]	ὀργὴν λαβὼν πάλιν αὐτοὺς εἰς	συμφορὰς	ἐμβάλῃ, διέρρηξε μὲν εὐθὺς ὑπὸ
[11, 6]	γῇ Ἰσραηλίτας ἐξελέσθαι τῆς μελλούσης	συμφορᾶς·	καὶ γὰρ πρὸ ὀφθαλμῶν αὐτὴν
[11, 6]	θρηνοῦντες καὶ τὰς κατηγγελμένας αὐτοῖς	συμφορὰς	ὀδυρόμενοι. Ὡς δ' ἀπήγγειλάν τινες
[11, 5]	ἐδάκρυσεν ὁ Νεεμίας ἐλεήσας τῆς	συμφορᾶς	τοὺς ὁμοφύλους, καὶ ἀναβλέψας εἰς
[11, 4]	νομοθέτης περὶ αὐτῆς διετάξατο, καὶ	προσφορὰς	μετὰ ταῦτα καὶ τοὺς καλουμένους
[11, 6]	εὑρεθῆναι· θᾶττον γὰρ τῆς συνήθους	ὥρας	ἐληλύθει περὶ τοῦ Μαρδοχαίου θανάτου
[11, 3]	ἣν ἂν κατασχεῖν δυνηθῶσιν τῆς	χώρας	ἀτελῆ φόρων αὐτοῖς νέμεσθαι. Προσέταξε
[11, 6]	διὰ πάσης τῆς ὑπ' αὐτὸν	χώρας	γενομένου συνέπεσεν ὥστε καὶ τοὺς
[11, 4]	κἀκ τοῦ φόρου τοῦ τῆς	χώρας	ἧς ἐπετροπεύοντο τελεῖν τοῖς Ἰουδαίοις
[11, 5]	ἀπεργαζομένων, ὡς πολλοὺς ἐκ τῆς	χώρας	καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν Ἱεροσολύμων
[11, 6]	καθ' ὅλης τῆς ἡμῖν ὑπηκόου	χώρας,	καὶ παρασκευαζέσθωσαν πάντως εἰς τὴν
[11, 4]	ὁ ἄρχων τοὺς ἀπὸ τῆς	χώρας	συνήγαγον εἰς Ἱεροσόλυμα πανδημεὶ μηδὲν
[11, 6]	καὶ περὶ τῶν ἐπὶ τῆς	χώρας	τί ποτ' εἴη γεγονὸς διαποροῦντος
[11, 5]	τινος ἄλλου δυσκόλου προσπεσόντος αὐτοῖς·	φθάσας	γὰρ ὁ Ἔζδρας εἰπεῖν τῷ
[11, 6]	συμπόσιον ἥκειν κάλλει τὰς γυναῖκας	ἁπάσας	ὑπερβάλλουσαν. Ἡ δὲ φυλακῇ τῶν
[11, 3]	διάνοιαν τῆς συναφῆς τῶν πραγμάτων	ἀποσπάσας	δυσπαρακολούθητον αὐτοῖς ποιήσω τὴν διήγησιν.
[11, 5]	πόλιν καὶ μένειν ἐν αὐτῇ	κατασκευάσας	τὰς οἰκίας αὐτοῖς ἐκ τῶν
[11, 5]	τῇ περὶ τῶν ἐπηγγελμένων ἡδονῇ.	Καλέσας	δὲ αὐτὸν τῇ ἐπιούσῃ δίδωσιν
[11, 1]	φιλοτιμία ποιῆσαι τὰ γεγραμμένα, καὶ	καλέσας	τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν ἐν Βαβυλῶνι
[11, 5]	καὶ τοῖς ἄλλοις ἐπάρχοις, καὶ	συγκαλέσας	πάντα τὸν λαὸν εἰς Ἱεροσόλυμα
[11, 8]	ἡττήθη καὶ πολλὴν τῆς στρατιᾶς	ἀπολέσας	ληφθέντων αἰχμαλώτων αὐτοῦ τῆς μητρὸς
[11, 6]	βασιλέως αἰτησάμενον ἀνασταυρῶσαι τὸν Μαρδοχαῖον,	ἐπαινέσας	τὴν γνώμην προσέταξεν τοῖς οἰκέταις
[11, 5]	ἡμέραν νεκρῶν, ἐδάκρυσεν ὁ Νεεμίας	ἐλεήσας	τῆς συμφορᾶς τοὺς ὁμοφύλους, καὶ
[11, 8]	χρηματισθὲν αὐτῷ πᾶσι μηνύσας καὶ	ποιήσας	ὅσα κατὰ τοὺς ὕπνους αὐτῷ
[11, 6]	ἀξιοῖ τοῦτο ποιεῖν. Καὶ τιμωρήσασθαι	θελήσας	τὸν Μαρδοχαῖον αὐτὸν μὲν αἰτήσασθαι
[11, 4]	τε καθεῖλεν καὶ τὸν ναὸν	συλήσας	ἐνέπρησεν καὶ τὸν λαὸν μετῴκισεν
[11, 4]	διετάξατο, καὶ τὰ σκεύη, ἃ	συλήσας	Ναβουχοδονόσορος εἰς Βαβυλῶνα ἐκόμισεν, ἀποδοθῆναι
[11, 3]	δὲ καὶ τὰ σκεύη, ὅσα	συλήσας	Ναβουχοδονόσορος εἰς Βαβυλῶνα ἐκόμισεν. Καὶ
[11, 1]	τὰ σκεύη τοῦ θεοῦ, ἃ	συλήσας	τὸν ναὸν ὁ βασιλεὺς Ναβουχοδονόσορος
[11, 1]	ἀπολαύσουσιν εὐδαιμονίας, ταῦτ' αὐτοῖς παρέσχεν.	Παρορμήσας	γὰρ τὴν Κύρου ψυχὴν ἐποίησεν
[11, 5]	κόνει. ὁ μὲν οὖν Νεεμίας	προσκυνήσας	τῷ θεῷ καὶ τῷ βασιλεῖ
[11, 6]	ἀπώλειαν ἐκδοθέντας Ἰουδαίους οὐ πονηροὺς	κατανοήσας,	ἀλλὰ τὸν ἄριστον πολιτευομένους τρόπον
[11, 3]	τολμᾷ κοιμώμενον οὐδὲ τῶν ἰδίων	ἀναχωρήσας	ποιεῖσθαι πρόνοιαν, ἀλλ' ἓν ἔργον
[11, 8]	παραγενόμενος Δαμασκὸν αἱρεῖ καὶ Σιδῶνος	κρατήσας	ἐπολιόρκει Τύρον, ἠξίου τε ἀποστείλας
[11, 6]	ἄρξας καὶ πάσης ἧς ἐβουλήθην	κρατήσας	οἰκουμένης καὶ μηδὲν ὑπὸ τῆς
[11, 8]	αὐτοῦ τῇ κατὰ Γράνικον μάχῃ	κρατήσας	προσωτέρω χωρεῖ, στρατιὰν ἱππικήν τε
[11, 8]	ὑποσχέσεις τελέσειν, ὡς ἂν Δαρεῖος	κρατήσας	τῶν πολεμίων ὑποστρέψῃ· πέπειστο γὰρ
[11, 6]	τὴν βασιλείαν ὁ Ἀρταξέρξης καὶ	καταστήσας	ἀπὸ Ἰνδίας ἄχρι Αἰθιοπίας τῶν
[11, 5]	καὶ τῷ βασιλεῖ τῆς ὑποσχέσεως	εὐχαριστήσας	τὸ κατηφὲς τοῦ προσώπου καὶ
[11, 3]	ταῦτ' οὖν περὶ τῶν παρόντων	εὐχαριστήσας	τῷ θεῷ καὶ πρὸς τὰ
[11, 6]	θεοῦ τὴν διάνοιαν μετέβαλεν καὶ	δείσας	περὶ τῇ γυναικί, μὴ καὶ
[11, 3]	τῆς Περσίδος καὶ Μηδικῆς καὶ	καθίσας	ἐν ᾧ χρηματίζειν εἰώθει, τῶν
[11, 8]	καταλύσειν τὴν Περσῶν ἀρχὴν ἐδήλου,	νομίσας	αὐτὸς εἶναι ὁ σημαινόμενος τότε
[11, 8]	αὐτῇ φρούραρχον ὄνομα Βαβημάσιν ἐπολιόρκει.	~(Νομίσας	δὲ καιρὸν ἐπιτήδειον ἔχειν ὁ
[11, 5]	Τῆς ἐμαυτοῦ φιλανθρωπίας ἔργον εἶναι	νομίσας	τὸ τοὺς βουλομένους ἐκ τοῦ
[11, 8]	καὶ τῶν τέκνων ἔφυγεν εἰς	Πέρσας.	Ἀλέξανδρος δ' εἰς Συρίαν παραγενόμενος
[11, 6]	τοὺς γάμους παραγγέλλων, αὐτὸς δὲ	Πέρσας	καὶ τοὺς Μήδους> καὶ τοὺς
[11, 4]	ἐπέστειλεν ἐν τάχει γενέσθαι Σαβάσηρον	κελεύσας	ἀναβάντα εἰς Ἱεροσόλυμα τῆς οἰκοδομίας
[11, 6]	δ' ὡς ἔφη μηδὲν εἶναι,	κελεύσας	ἡσυχάζειν, τίς ἡ τῆς νυκτὸς
[11, 2]	ἐννέα· Καμβύσης γὰρ ἓξ ἔτη	βασιλεύσας,	καταστρεψάμενος ἐν τούτοις τὴν Αἴγυπτον
[11, 8]	καὶ τὸ χρηματισθὲν αὐτῷ πᾶσι	μηνύσας	καὶ ποιήσας ὅσα κατὰ τοὺς
[11, 8]	τοῖς ζῶσιν μὴ παραβήσεσθαι φήσαντος,	ἀκούσας	Ἀλέξανδρος παρωξύνθη, καὶ τὴν μὲν
[11, 8]	Ὁ δ' ἀρχιερεὺς Ἰαδδοῦς τοῦτ'	ἀκούσας	ἦν ἐν ἀγωνίᾳ καὶ δέει,
[11, 8]	δὲ τοῦτον τὸν καιρὸν Δαρεῖος	ἀκούσας,	ὅτι τὸν Ἑλλήσποντον διαβὰς Ἀλέξανδρος
[11, 6]	τὸ ὕψος. Ὁ δὲ βασιλεὺς	ἀκούσας	οὐκ ἄλλῃ τιμωρίᾳ περιβάλλειν ἔκρινεν
[11, 6]	σώσαντί μου τὴν ψυχήν. τούτων	ἀκούσας	παρὰ πᾶσαν ἐλπίδα τὴν διάνοιαν
[11, 5]	ὁδοιπορίας εἰς τὴν πόλιν εἰσιόντων	ἐπακούσας	ἑβραιστὶ πρὸς ἀλλήλους ὁμιλούντων προσελθὼν
[11, 6]	ταύτῃ προσέταξέ τισιν ἐπιλεξαμένους τὰς	εὐδοκιμούσας	ἐπ' εὐμορφίᾳ τῶν ἐν τῇ
[11, 5]	Ἀσίας καὶ τῆς Εὐρώπης Ῥωμαίοις	ὑπακουούσας,	αἱ δὲ δέκα φυλαὶ πέραν
[11, 5]	τοὺς γάμους τῶν προειρημένων οὕτως	ἐπανορθώσας	Ἔζδρας ἐκαθάρισεν τὴν περὶ ταῦτα
[11, 6]	με τῷ τρόπῳ τῶν εὐνοούντων	ἐρημώσας	ἐβούλετο τὴν ἀρχὴν εἰς ἄλλους
[11, 2]	ἀποστάτιν καὶ πονηρὰν οἰκοδομοῦσιν καὶ	τὰς	ἀγορὰς αὐτῆς καὶ ἐπισκευάζουσιν τὰ
[11, 4]	Ὡς δὲ τὰ ἐγκλήματα καὶ	τὰς	αἰτίας, ἃς κατὰ τῶν Σαμαρέων
[11, 3]	σατράπας ἐκώλυσεν ἐπιτάττειν τοῖς Ἰουδαίοις	τὰς	βασιλικὰς χρείας, ἀνῆκέ τε πᾶσαν
[11, 6]	εἰς τὸ συμπόσιον ἥκειν κάλλει	τὰς	γυναῖκας ἁπάσας ὑπερβάλλουσαν. Ἡ δὲ
[11, 6]	νόμων, οἳ τοῖς ἀλλοτρίοις βλέπεσθαι	τὰς	γυναῖκας ἀπηγορεύκασιν, οὐκ ἐπορεύετο πρὸς
[11, 5]	δὲ ὅτι, ἐὰν ἐκβαλεῖν αὐτοὺς	τὰς	γυναῖκας καὶ τὰ ἐξ αὐτῶν
[11, 5]	καὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν, οἳ καὶ	τὰς	γυναῖκας καὶ τὰ ἐξ αὐτῶν
[11, 5]	τῶν Λευιτῶν καὶ Ἰσραηλιτῶν ἀποπέμψασθαι	τὰς	γυναῖκας καὶ τὰ τέκνα κατὰ
[11, 3]	φιλτάτων πολλάκις λήθην ἔχομεν διὰ	τὰς	γυναῖκας, καὶ τὰς ψυχὰς ἀφιέναι
[11, 5]	κεχαρισμένα συμφέροντα δὲ αὐτοῖς ἀποπεμψαμένους	τὰς	γυναῖκας. Οἱ δὲ ποιήσειν μὲν
[11, 6]	παραβαινόντων τοὺς σοὺς νόμους ἐμηχανήσατο.	τὰς	δ' αὐτὰς ἠφίει καὶ τὸ
[11, 5]	ἀναλωμάτων· τόν τε γεωργοῦντα λαὸν	τὰς	δεκάτας τῶν καρπῶν ἐκέλευσε φέρειν
[11, 3]	κληθήσεται. ταύτας ἐπαγγειλάμενος αὐτοῖς παρέξειν	τὰς	δωρεὰς ἐρωτᾷ μὲν τὸν πρῶτον,
[11, 5]	ὁ Ἔζδρας ἀπέδωκε τῷ θεῷ	τὰς	ἐκ τῶν ὁλοκαυτώσεων νενομισμένας γίνεσθαι
[11, 4]	ᾠκοδομήκεσαν γὰρ οἱ Ἰουδαῖοι καὶ	τὰς	ἐν κύκλῳ τοῦ ναοῦ στοὰς
[11, 5]	Ξέρξου, καὶ δείξας τῷ θεῷ	τὰς	ἐπιστολὰς ἀποδίδωσιν τῷ Ἀδδαίῳ καὶ
[11, 6]	(Οἱ μὲν οὖν ἱππεῖς οἱ	τὰς	ἐπιστολὰς διακομίζοντες εὐθὺς ἐξορμήσαντες τὴν
[11, 4]	αὐτῷ τὰ γινόμενα καὶ προσέτι	τὰς	ἐπιστολὰς ἐπιδεικνύντων τὰς Καμβύσου, δι'
[11, 6]	ὑπομενεῖν. (Καὶ Μαρδοχαῖος μὲν κατὰ	τὰς	Ἐσθῆρος ἐντολὰς τόν τε λαὸν
[11, 3]	παρ' αὐτῶν ἔχομεν· καὶ γὰρ	τὰς	ἐσθῆτας αὗται ὑφαίνουσιν ἡμῖν καὶ
[11, 6]	συμβουλίᾳ ταύτῃ προσέταξέ τισιν ἐπιλεξαμένους	τὰς	εὐδοκιμούσας ἐπ' εὐμορφίᾳ τῶν ἐν
[11, 4]	ἁγίων ἑορτῶν, οἵ τε πεποιημένοι	τὰς	εὐχὰς ἀπεδίδοσαν θύοντες ἀπὸ νουμηνίας
[11, 5]	αἰτῆσαι τοὺς προπέμψοντας. Ποιησάμενοι δὲ	τὰς	εὐχάς, ἄραντες ἀπὸ τοῦ Εὐφράτου
[11, 8]	ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐξεστράτευσεν ἐπὶ	τὰς	ἐχομένας πόλεις. Πάντων δ' αὐτὸν
[11, 6]	βασιλείᾳ ζῶσιν> Ἰουδαίοις ταύτας παραφυλάσσειν	τὰς	ἡμέρας καὶ ἑορτὴν ἄγειν αὐτὰς
[11, 6]	ἐν τῇ οἰκουμένῃ Ἰουδαῖοι πάντες	τὰς	ἡμέρας ταύτας ἑορτάζουσιν διαπεμπόμενοι μερίδας
[11, 6]	ἔχον, ἀλλ' ἐκ τῶν παρὰ	τὰς	ἡμετέρας ὄψεις τετολμημένων, ὡς διαβολαῖς
[11, 5]	Ἱεροσόλυμα κομισθῆναι τῷ θεῷ εἰς	τὰς	θυσίας, πάντα τε, ὅσα βούλει
[11, 1]	καὶ πρὸς τούτοις θρέμματα πρὸς	τὰς	θυσίας. (Ταῦτα Κύρου καταγγείλαντος τοῖς
[11, 4]	χορηγοῦντας ἃ προσέταξα ὑμῖν εἰς	τὰς	θυσίας τελεῖν αὐτοῖς ἀναλώματα. Βούλομαι
[11, 4]	φόρων ὑπὸ τοῦ βασιλέως εἰς	τὰς	θυσίας τελεῖν τοῖς Ἰουδαίοις παρέχειν
[11, 4]	καὶ τοὺς καλουμένους ἐνδελεχισμοὺς καὶ	τὰς	θυσίας τῶν σαββάτων καὶ πασῶν
[11, 3]	τὸ δὲ ἄλλο πλῆθος εἰς	τὰς	ἰδίας ἀνεχώρησεν πατρίδας. ~(Ἑβδόμῳ δὲ
[11, 7]	φόρους ἐπέταξε τοῖς Ἰουδαίοις, πρὶν	τὰς	καθημερινὰς ἐπιφέρειν θυσίας ὑπὲρ ἀρνὸς
[11, 4]	καὶ προσέτι τὰς ἐπιστολὰς ἐπιδεικνύντων	τὰς	Καμβύσου, δι' ὧν ἐκώλυσεν ἐκεῖνος
[11, 6]	τούτων προετέθη γράμματα, θρηνοῦντες καὶ	τὰς	κατηγγελμένας αὐτοῖς συμφορὰς ὀδυρόμενοι. Ὡς
[11, 5]	ὑπερηγάπησαν, πολλοὶ δ' αὐτῶν καὶ	τὰς	κτήσεις ἀναλαβόντες ἦλθον εἰς Βαβυλῶνα
[11, 3]	ἐκ τῆς κοίλης Συρίας ἀφεῖναι	τὰς	κώμας, ἃς τῶν Ἰουδαίων κατεῖχον,
[11, 3]	ἱεροῦ δοθῆναι. Θύειν τε αὐτοῖς	τὰς	νενομισμένας θυσίας ἐπέτρεψε καὶ τὴν
[11, 1]	εὐχὰς ἀπεδίδοσαν τῷ θεῷ καὶ	τὰς	νομιζομένας κατὰ τὸ παλαιὸν θυσίας
[11, 4]	πρότερον ἦν ᾠκοδομημένον τόπου, ὅπως	τὰς	νομίμους ἀναφέρωσι θυσίας ἐπ' αὐτοῦ
[11, 5]	τῶν Ἱεροσολύμων αἰχμαλώτους ἀπῆχθαι καὶ	τὰς	ὁδοὺς πλήρεις εὑρίσκεσθαι καθ' ἡμέραν
[11, 5]	καὶ μένειν ἐν αὐτῇ κατασκευάσας	τὰς	οἰκίας αὐτοῖς ἐκ τῶν ἰδίων
[11, 4]	μηδεμιᾶς φειδόμενοι πολυτελείας, ἀλλὰ καὶ	τὰς	ὁλοκαυτώσεις ἐπιφέροντες τῷ θεῷ καὶ
[11, 1]	καὶ ἀκυρώσαντας ἀνασταυρωθῆναι βούλομαι καὶ	τὰς	οὐσίας αὐτῶν εἶναι βασιλικάς. καὶ
[11, 6]	καὶ τὴν χάριν τοῦ προσώπου	τὰς	ὄψεις τῶν θεωμένων μᾶλλον ἐπάγεσθαι.
[11, 6]	προειρημένῳ χρόνῳ τὴν ἐπιμέλειαν ἔχειν	τὰς	παρθένους καὶ τοῦ βαδίζειν αὐτὰς
[11, 6]	τούτου κομισθέντος τοῦ προστάγματος εἰς	τὰς	πόλεις καὶ τὴν χώραν ἕτοιμοι
[11, 6]	Διὰ ταῦτα μὲν οἱ Ἰουδαῖοι	τὰς	προειρημένας ἡμέρας ἑορτάζουσιν προσαγορεύσαντες αὐτὰς
[11, 5]	τῆς γῆς τὰ τείχη καὶ	τὰς	πύλας ἐμπεπρησμένας αὐτῆς; ἀλλὰ χάρισαί
[11, 8]	καὶ στεφανοῦντας τὴν πόλιν ἀνοίγειν	τὰς	πύλας, καὶ τοὺς μὲν ἄλλους
[11, 4]	ἢ ἱερόν, καὶ τί δήποτε	τὰς	στοὰς καὶ τὰ τείχη περιβεβλήκασιν
[11, 1]	βοσκημάτων πλῆθος σὺν ἵπποις. Καὶ	τάς	τε εὐχὰς ἀπεδίδοσαν τῷ θεῷ
[11, 8]	γάμον ἐπιβάθραν τοῖς παρανομεῖν περὶ	τὰς	τῶν γυναικῶν συνοικήσεις βουλησομένοις γενέσθαι
[11, 6]	τὴν βασιλείαν· τοὺς γὰρ ἀναγνωσομένους	τὰς	ὑπὸ τοῦ βασιλικοῦ σημαντῆρος ἠσφαλισμένας
[11, 8]	Σαναβαλλέτης εὐθὺς ἔλεγεν τῷ Μανασσῇ	τὰς	ὑποσχέσεις τελέσειν, ὡς ἂν Δαρεῖος
[11, 5]	τῆς γῆς ὁ Ἔσδρας καὶ	τὰς	χεῖρας ἀνατείνας εἰς τὸν οὐρανόν,
[11, 3]	ἔχομεν διὰ τὰς γυναῖκας, καὶ	τὰς	ψυχὰς ἀφιέναι μετ' αὐτῶν καρτεροῦμεν.
[11, 3]	πλουσίου· μεταποιεῖ γὰρ καὶ μεταγεννᾷ	τὰς	ψυχὰς ἐν αὐταῖς ἐγγενόμενος, καὶ
[11, 5]	τόν τε γεωργοῦντα λαὸν τὰς	δεκάτας	τῶν καρπῶν ἐκέλευσε φέρειν εἰς
[11, 2]	βιβλία· εὑρήσεις γὰρ ἐν αὐτοῖς	ἀποστάτας	καὶ τῶν βασιλέων ἐχθροὺς Ἰουδαίους
[11, 2]	ἦν καὶ στρατευσαμένῳ γε ἐπὶ	Μασσαγέτας	εὐθὺς συνέβη τελευτῆσαι τὸν βίον.
[11, 3]	αὐτῶν ἔχομεν· καὶ γὰρ τὰς	ἐσθῆτας	αὗται ὑφαίνουσιν ἡμῖν καὶ τὰ
[11, 3]	δὲ καὶ τοὺς Ἰδουμαίους καὶ	Σαμαρείτας	καὶ τοὺς ἐκ τῆς κοίλης
[11, 6]	τοὺς ἐν ἁπάσῃ τῇ γῇ	Ἰσραηλίτας	ἐξελέσθαι τῆς μελλούσης συμφορᾶς· καὶ
[11, 8]	ἄλλου τοιούτου ἁμαρτήματος, παρὰ τοὺς	Σικιμίτας	ἔφευγεν λέγων ἀδίκως ἐκβεβλῆσθαι. Τετελευτήκει
[11, 8]	κατεῖχεν οὐ μικρὰ ταραχὴ τοὺς	Ἱεροσολυμίτας·	ἀφίσταντο γὰρ ἅπαντες πρὸς τὸν
[11, 8]	Τὰ μὲν δὴ περὶ τοὺς	Ἱεροσολυμίτας	ἐν τούτοις ἐτύγχανεν ὄντα.
[11, 5]	τὴν τοῦ θεοῦ σοφίαν ἀπόδειξον	κριτάς,	ὅπως δικάσωσιν ἐν Συρίᾳ καὶ
[11, 5]	ὀλιγανθρωπουμένην τοὺς ἱερεῖς τε καὶ	Λευίτας	παρεκάλεσεν τὴν χώραν ἐκλιπόντας μετελθεῖν
[11, 5]	ἔγγιστα αὐτῶν ἐκέλευσεν κεῖσθαι καὶ	σαλπιγκτὰς	ἀπὸ πεντακοσίων ἔστησεν ποδῶν προστάξας,
[11, 4]	βασιλέως καὶ Περσῶν. Τοὺς δὲ	παραβάντας	τι τῶν ἐπεσταλμένων συλληφθέντας ἐκέλευσεν
[11, 5]	Ἔζδρας ᾐτιᾶτο ἐκείνους λέγων παρανομῆσαι	γήμαντας	οὐκ ἐξ ὁμοφύλων· νῦν μέντοι
[11, 3]	συγκατασκευάζειν αὐτῷ τὴν πόλιν, καὶ	πάντας	ἔγραψεν ἐλευθέρους εἶναι τοὺς εἰς
[11, 5]	γυναῖκας, ἔπειθε δ' αὐτὸν ἐξορκίσαι	πάντας	ἐκβαλεῖν αὐτὰς καὶ τὰ ἐξ
[11, 5]	τοῖς νόμοις, μὴ κοινὴν ἐπὶ	πάντας	ὀργὴν λαβὼν πάλιν αὐτοὺς εἰς
[11, 8]	τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερέα καὶ διδάξειν	πάντας,	πρὸς τίνας δὴ αὐτοῖς φυλακτέον
[11, 6]	τοῦ δευτέρου μου πατρὸς Ἀμάνου	πάντας	σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις ἀπολέσαι
[11, 5]	αὐτόθι. Γενομένου δὲ κηρύγματος ὥστε	πάντας	τοὺς ἀπὸ τῆς αἰχμαλωσίας συνελθεῖν
[11, 4]	ὑπὸ βασιλέως αὐτῶν εὐδαίμονος καὶ	πάντας	ὑπερβάλλοντος ἀρετῇ πολὺν διαμεῖναι χρόνον.
[11, 5]	τὸ δ' ἀντίγραφον αὐτῆς πρὸς	ἅπαντας	ἔπεμψεν τοὺς ὁμοεθνεῖς τοὺς κατὰ
[11, 6]	ἐπιξενωθεὶς ἡμῖν ἀπέλαυσεν τῆς πρὸς	ἅπαντας	χρηστότητος ἐπὶ τοσοῦτον, ὡς πατέρα
[11, 2]	αὐτῶν ἔγνωμεν δυνατοὺς καὶ βιαίους	φορολογήσαντας	κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην. Ἐγὼ
[11, 6]	τοὺς ἐν οἷς ἠτύχησαν καιροῖς	ἀδικήσαντας	αὐτοὺς ἀμύνωνται, τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ
[11, 6]	ἕνεκα καὶ μὴ λήθῃ παραπολέσθαι·	μελλήσαντας	γὰρ αὐτοὺς ἐν ταύταις διαφθείρεσθαι
[11, 5]	προυτρέπετο δὲ μᾶλλον πρὸς εὐωχίαν	ὁρμήσαντας	ποιεῖν τὰ πρόσφορα τῇ ἑορτῇ
[11, 6]	σωτηρίας, ἣν αὐτῷ παρέσχεν τοὺς	ἐπιβουλεύσαντας	εὐνούχους ἐλέγξας, ἐνδύεται τὴν πορφύραν,
[11, 6]	ἐπὶ Γαβαταῖον καὶ Θεοδέστην τοὺς	ἐπιβουλεύσαντας	εὐνούχους τῷ βασιλεῖ, ὧν μηνυτὴς
[11, 3]	εἰς τὸ φῶς καὶ τοὺς	φυτεύσαντας	ἀμπέλους, αἳ ποιοῦσιν τὸν οἶνον,
[11, 5]	γεγενημένα, κολασθήσεσθαι δὲ τοὺς οὐχ	ὑπακούσαντας	τῷ νόμῳ. Πεισθεὶς οὖν τούτοις
[11, 1]	Περσῶν βασιλεία διαμείνῃ. Τοὺς δὲ	παρακούσαντας	τούτων καὶ ἀκυρώσαντας ἀνασταυρωθῆναι βούλομαι
[11, 1]	Τοὺς δὲ παρακούσαντας τούτων καὶ	ἀκυρώσαντας	ἀνασταυρωθῆναι βούλομαι καὶ τὰς οὐσίας
[11, 6]	ὑμᾶς τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς	ἐκθέντας	εἰς ἅπασαν τὴν βασιλείαν τοὺς
[11, 6]	ὑπὸ τοῦ ἀλιτηρίου πρὸς ἀπώλειαν	ἐκδοθέντας	Ἰουδαίους οὐ πονηροὺς κατανοήσας, ἀλλὰ
[11, 6]	ἐλέῳ πλέον ἢ τοῖς ἐπεσταλμένοις	πεισθέντας	παρακοῦσαι τῶν γεγραμμένων. Καὶ τοῦτο
[11, 4]	μαθεῖν θέλοντες. Γνόντες δὲ τοὺς	αἰχμαλωτισθέντας	εἰς Βαβυλῶνα τῶν Ἰουδαίων ἀνακτίζοντας
[11, 4]	δὲ παραβάντας τι τῶν ἐπεσταλμένων	συλληφθέντας	ἐκέλευσεν ἀνασταυρωθῆναι καὶ τὴν οὐσίαν
[11, 6]	οὐδὲν περὶ τῶν ἐγγεγραμμένων ἐναντιώσεσθαι.	Μεταπεμφθέντας	οὖν τοὺς βασιλικοὺς γραμματεῖς ἐκέλευσε
[11, 5]	ὁμοεθνεῖς τοὺς κατὰ τὴν Μηδίαν	ὄντας.	Μαθόντες δὲ οὗτοι τὴν παρὰ
[11, 8]	δεδηλώκαμεν· ἐν μὲν ταῖς συμφοραῖς	ὄντας	τοὺς Ἰουδαίους ἀρνοῦνται συγγενεῖς ὁμολογοῦντες
[11, 3]	λυποῦν, τοὺς δὲ ἀλλότρια χρέα	λαβόντας	εἰς λήθην ἄγει καὶ ποιεῖ
[11, 4]	οὐκ ἤθελον τούς τε ἐπάρχους	σπουδάζοντας	αὐτοῖς πρὸς τοῦτο καὶ συνεργοῦντας
[11, 4]	αἰχμαλωτισθέντας εἰς Βαβυλῶνα τῶν Ἰουδαίων	ἀνακτίζοντας	τὸ ἱερόν, προσίασιν τῷ Ζοροβαβήλῳ
[11, 3]	εἰς τὴν Ἰουδαίαν τῶν αἰχμαλώτων	ἀπελθόντας.	Καὶ τοὺς ἐπιτρόπους τοὺς αὐτοῦ
[11, 8]	Μακεδόσιν πρὶν ἢ πᾶσαν αὐτοὺς	ἐπιόντας	καταστρέψασθαι τὴν Ἀσίαν. Περαιωσάμενος οὖν
[11, 6]	ἄνθρωποι πρὸς τὸ κολάζειν τοὺς	προσιόντας	ἀκλήτους τῷ θρόνῳ. Καθῆστο μέντοι
[11, 3]	Ζοροβάβηλον καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ	μέλλοντας	ἐπὶ τὴν οἰκοδομὴν ἐξιέναι τοῦ
[11, 3]	κέδρινα κατακομίζειν ἐκ τοῦ Λιβάνου	τεμόντας	εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ συγκατασκευάζειν αὐτῷ
[11, 4]	αὐτοῖς ἀναλώματα. Βούλομαι οὖν ὑμᾶς	ἀναγνόντας	τὴν ἐπιστολὴν χορηγεῖν αὐτοῖς ἐκ
[11, 5]	καὶ Λευίτας παρεκάλεσεν τὴν χώραν	ἐκλιπόντας	μετελθεῖν εἰς τὴν πόλιν καὶ
[11, 8]	πολλοὺς δὲ καὶ ἄλλους αὐτῷ	συμπαρόντας	τῶν ὁμοεθνῶν θέλειν ἱερὸν ἐν
[11, 6]	πίνειν τὸ ποτὸν αὐτοῖς συνεχῶς	προσφέροντας,	ὡς καὶ παρὰ Πέρσαις γίγνεται,
[11, 6]	πρὸς τὴν ἀκοὴν ἐξέπεμπεν τοὺς	μεταμφιάσοντας	αὐτόν. Οὐ πεισθέντος δὲ ἀποδύσασθαι
[11, 6]	μέλλουσαν, ἐὰν ὀλιγωρηθῶσιν ὑπ' αὐτοῦ,	κατασκευάσοντας.	(Ταῦθ' ἱκετεύουσα τὸν θεὸν ἐπὶ
[11, 2]	τελεῖν ὑπομενοῦντας οὔτε δὲ ὑπακούειν	ἐθελήσοντας,	ἀλλὰ καὶ βασιλεῦσιν ἀντιστήσονται καὶ
[11, 6]	φανεροὺς ἐποίησε τῷ βασιλεῖ τοὺς	ἐπιβουλεύοντας.	Ταραχθεὶς δὲ ὁ βασιλεὺς τἀληθὲς
[11, 6]	ταπεινόν, ᾧ παραιτήσεται τοὺς Ἰουδαίους	κινδυνεύοντας	ἀπολέσθαι· τὸν γὰρ τὴν δευτέραν
[11, 5]	δὲ Ἔζδρας οὕτως ὁρῶν αὐτοὺς	ἔχοντας	ἐκέλευσεν ἀπιέναι πρὸς αὑτοὺς καὶ
[11, 6]	πολιτευομένους τρόπον καὶ τῷ θεῷ	προσανέχοντας,	ὃς ἐμοί τε καὶ τοῖς
[11, 5]	ταῦτ' εἰπὼν ἐκέλευσεν εὐθὺς τοὺς	ἄρχοντας	μετρῆσαι τὸ τεῖχος καὶ διανεῖμαι
[11, 6]	σατραπειῶν ἑκατὸν καὶ εἰκοσιεπτὰ οὐσῶν	ἄρχοντας,	τῷ τρίτῳ τῆς βασιλείας ἔτει
[11, 7]	τοὺς ἐν αὐτῇ βασιλεῖς πράγματα	παρασχόντας,	ἀσμένως συνῴκισεν τὴν αὐτοῦ θυγατέρα
[11, 5]	κατηξίωσεν ἱππεῖς αὐτὸν αἰτῆσαι τοὺς	προπέμψοντας.	Ποιησάμενοι δὲ τὰς εὐχάς, ἄραντες
[11, 4]	οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ καὶ μὴ	χορηγοῦντας	ἃ προσέταξα ὑμῖν εἰς τὰς
[11, 4]	σπουδάζοντας αὐτοῖς πρὸς τοῦτο καὶ	συνεργοῦντας	εἶχον, ἄλλα τε ὅσα βλάπτειν
[11, 5]	καὶ πολλοὺς τῶν ὁμοφύλων ἐθελοντὶ	ἀκολουθοῦντας	αὐτῷ παραλαβὼν ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα
[11, 5]	τοῦ δεκάτου μηνὸς ἀναζητεῖν τοὺς	συνοικοῦντας	ταῖς ἀλλοεθνέσιν εὗρον ἕως τῆς
[11, 4]	Ἰουδαίων πρεσβευταὶ ᾐτιῶντο ὑμᾶς ὡς	ἐνοχλοῦντας	αὐτοῖς πρὸς τὴν οἰκοδομίαν τοῦ
[11, 5]	τείχη. Ἐκέλευσεν δὲ ἑξῆς τοὺς	οἰκοδομοῦντας	ὅπλα περιζωννυμένους ἐργάζεσθαι, καὶ ὁ
[11, 8]	ὕπνους ὁ θεὸς θαρρεῖν καὶ	στεφανοῦντας	τὴν πόλιν ἀνοίγειν τὰς πύλας,
[11, 2]	γενομένων οὔτε φόρους αὐτοὺς τελεῖν	ὑπομενοῦντας	οὔτε δὲ ὑπακούειν ἐθελήσοντας, ἀλλὰ
[11, 6]	ἔχοντες πρός τινας, παραλογισάμενοι τοὺς	κρατοῦντας	ψευδέσιν αἰτίαις καὶ διαβολαῖς ἔπεισαν
[11, 6]	οὐδ' αὐτοὺς ἀδικεῖν ὤκνησαν τοὺς	εὐεργετοῦντας	τὸ εὐχάριστον ἐξ ἀνθρώπων ἀναιροῦντες,
[11, 8]	στολαῖς ποιεῖσθαι τὴν ὑπάντησιν μηδὲν	προσδοκῶντας	πείσεσθαι δεινὸν προνοουμένου τοῦ θεοῦ.
[11, 5]	γειτονευόντων ἡμῖν ἐθνῶν δυσμένειαν σαφῶς	εἰδότας,	καὶ ὅτι πρὸς τὴν οἰκοδομίαν,
[11, 4]	τε τοὺς εἰκοστὸν ἔτος ἤδη	γεγονότας	καὶ Ἰησοῦν καὶ τοὺς υἱοὺς
[11, 3]	περὶ αὐτὸν καὶ τοὺς οἴκοι	γεγονότας	καὶ τοὺς τῶν Μήδων ἡγεμόνας
[11, 5]	πάντα τὸν λαὸν εἰς Ἱεροσόλυμα	στὰς	ἐν μέσῳ τῷ ἱερῷ τοιούτους
[11, 5]	ἐπὶ τῷ γεγενημένῳ λύπης συμμεταλαμβάνοντες.	Ἀναστὰς	δὲ ἀπὸ τῆς γῆς ὁ
[11, 5]	ὑπὸ τοῦ κρύους ἀηδῶς διακειμένων,	ἀναστὰς	Ἔζδρας ᾐτιᾶτο ἐκείνους λέγων παρανομῆσαι
[11, 3]	(Ἡσθεὶς ἐπὶ τούτοις ὁ βασιλεὺς	ἀναστὰς	κατεφίλησέν τε αὐτὸν καὶ τοῖς
[11, 8]	πείσεσθαι δεινὸν προνοουμένου τοῦ θεοῦ.	Διαναστὰς	δὲ ἐκ τοῦ ὕπνου ἔχαιρέν
[11, 7]	ἐν τῷ ἱερῷ ἐφόνευσεν, εὐθὺς	ἐπιστὰς	τοῖς Ἰουδαίοις μετὰ θυμοῦ ἤρξατο
[11, 6]	τὰς παρθένους καὶ τοῦ βαδίζειν	αὐτὰς	ἐπὶ κοίτην βασιλέως ἀξίας ἤδη
[11, 6]	τοὺς δ' ἐχθροὺς τιμωρησάμενοι παρατηρήσουσιν	αὐτὰς	εὐχαριστοῦντες τῷ θεῷ. Διὰ ταῦτα
[11, 6]	σοὺς νόμους ἐμηχανήσατο. τὰς δ'	αὐτὰς	ἠφίει καὶ τὸ πλῆθος φωνάς,
[11, 5]	δ' αὐτὸν ἐξορκίσαι πάντας ἐκβαλεῖν	αὐτὰς	καὶ τὰ ἐξ αὐτῶν γεγενημένα,
[11, 6]	τὰς ἡμέρας καὶ ἑορτὴν ἄγειν	αὐτὰς	καὶ τοῖς ἐκγόνοις παραδοῦναι τοῦ
[11, 6]	τὰς προειρημένας ἡμέρας ἑορτάζουσιν προσαγορεύσαντες	αὐτὰς	φρουρέας. Ὁ δὲ Μαρδοχαῖος μέγας
[11, 6]	οἰκουμένῃ Ἰουδαῖοι πάντες τὰς ἡμέρας	ταύτας	ἑορτάζουσιν διαπεμπόμενοι μερίδας ἀλλήλοις. Ἔγραψεν
[11, 3]	καὶ συγγενής μου, ἔφη, κληθήσεται.	ταύτας	ἐπαγγειλάμενος αὐτοῖς παρέξειν τὰς δωρεὰς
[11, 3]	καὶ τὰ κατ' οἶκον διὰ	ταύτας	ἐπιμελείας καὶ φυλακῆς ἀξιοῦται. Καὶ
[11, 6]	τῇ Ἀρταξέρξου βασιλείᾳ ζῶσιν> Ἰουδαίοις	ταύτας	παραφυλάσσειν τὰς ἡμέρας καὶ ἑορτὴν
[11, 6]	Ἔπειτα τὰ ἔθνη καὶ τοὺς	πρεσβευτὰς	αὐτῶν ἐν Σούσοις ἐπὶ ἡμέρας
[11, 8]	καὶ οὓς Σαναβαλλέτης πρὸς αὐτὸν	στρατιώτας	ἀπέστειλεν καὶ παρεκάλουν παραγενόμενον εἰς
[11, 8]	ἀπετάξατο. Τοὺς δὲ τοῦ Σαναβαλλέτου	στρατιώτας	ἐκέλευσεν ἕπεσθαι εἰς Αἴγυπτον· ἐκεῖ
[11, 8]	λευκαῖς ἐσθῆσιν, τοὺς δὲ ἱερεῖς	προεστῶτας	ἐν ταῖς βυσσίναις αὐτῶν, τὸν
[11, 3]	καὶ σατράπας τῆς Περσίδος καὶ	τοπάρχας	τῆς Ἰνδικῆς ἄχρι τῆς Αἰθιοπίας
[11, 3]	τοὺς μεγιστᾶνας καὶ σατράπας καὶ	τοπάρχας	τῆς Περσίδος καὶ Μηδικῆς καὶ
[11, 4]	ἑορτῶν, οἵ τε πεποιημένοι τὰς	εὐχὰς	ἀπεδίδοσαν θύοντες ἀπὸ νουμηνίας τοῦ
[11, 1]	σὺν ἵπποις. Καὶ τάς τε	εὐχὰς	ἀπεδίδοσαν τῷ θεῷ καὶ τὰς
[11, 5]	τοὺς προπέμψοντας. Ποιησάμενοι δὲ τὰς	εὐχάς,	ἄραντες ἀπὸ τοῦ Εὐφράτου δωδεκάτῃ
[11, 5]	ἡμέρας νηστείαν αὐτοῖς παρήγγειλεν, ὅπως	εὐχὰς	ποιήσονται τῷ θεῷ περὶ τῆς
[11, 3]	διὰ τὰς γυναῖκας, καὶ τὰς	ψυχὰς	ἀφιέναι μετ' αὐτῶν καρτεροῦμεν. Οὕτως
[11, 3]	μεταποιεῖ γὰρ καὶ μεταγεννᾷ τὰς	ψυχὰς	ἐν αὐταῖς ἐγγενόμενος, καὶ τῶν
[11, 5]	τῆς συμφορᾶς τοὺς ὁμοφύλους, καὶ	ἀναβλέψας	εἰς τὸν οὐρανόν, ἄχρι τίνος,
[11, 3]	ἐξελθὼν ἀπὸ τῶν βασιλείων καὶ	ἀναβλέψας	εἰς τὸν οὐρανὸν εὐχαριστεῖν ἤρξατο
[11, 2]	καταστρεψάμενος ἐν τούτοις τὴν Αἴγυπτον	ὑποστρέψας	ἐτελεύτησεν ἐν Δαμασκῷ. ~(Μετὰ δὲ
[11, 8]	ἔγωγε ταῦτ' εἶπεν, Ἰουδαίοις ἔδωκα,	ὑποστρέψας	μέντοι γε καὶ διδαχθεὶς ὑφ'
[11, 5]	πέραν τοῦ Εὐφράτου καὶ τρεῖς	ἐπιδιατρίψας	ἐκεῖ ἡμέρας νηστείαν αὐτοῖς παρήγγειλεν,
[11, 6]	βουλόμενος τοῖς ἑστιωμένοις ὁ βασιλεὺς	πέμψας	ἐκέλευσεν αὐτὴν εἰς τὸ συμπόσιον
[11, 6]	βούλεται τῶν κατακειμένων ἕκαστος φιλοφρονεῖσθαι.	Διαπέμψας	δὲ καὶ κατὰ τὴν χώραν
[11, 7]	παρὰ βαρβάροις ὠμὸν οὕτως καὶ	ἀσεβὲς	ἔργον γεγονέναι. Τὸ μέντοι θεῖον
[11, 5]	πέραν εἰσὶν Εὐφράτου ἕως δεῦρο,	μυριάδες	ἄπειροι καὶ ἀριθμῷ γνωσθῆναι μὴ
[11, 1]	τῆς αἰχμαλωσίας συνελθόντων εἰς Ἱεροσόλυμα	μυριάδες	ἦσαν τέσσαρες καὶ δισχίλιοι τετρακόσιοι
[11, 3]	Ἰούδα φυλῆς καὶ Βενιαμίτιδος ἦν	μυριάδες	τετρακόσιαι ἑξηκονταδύο καὶ ὀκτακισχίλιοι, Λευῖται
[11, 4]	οἱ Λευῖται καὶ οἱ Ἀσάφου	παῖδες	ἀναστάντες ὕμνουν τὸν θεόν, ὡς
[11, 2]	Καμβύσῃ δηλοῦσαν τάδε· δέσποτα, οἱ	παῖδές	σου Ῥάθυμος ὁ πάντα τὰ
[11, 3]	ἄριστα εἰπόντος, καὶ ὅτι τὸ	ἀληθὲς	ἰσχὺν ἄτρεπτον καὶ ἀγήρω μόνον
[11, 6]	πορφύραν. Ὁ δὲ οὐκ εἰδὼς	τἀληθές,	ἀλλὰ χλευάζεσθαι νομίζων ὦ κάκιστε
[11, 6]	ἐπιβουλεύοντας. Ταραχθεὶς δὲ ὁ βασιλεὺς	τἀληθὲς	ἐξεῦρεν καὶ τοὺς μὲν εὐνούχους
[11, 3]	ἀμπέλους, αἳ ποιοῦσιν τὸν οἶνον,	γυναῖκές	εἰσιν αἱ τίκτουσαί τε καὶ
[11, 3]	τὸν τρίτον δέ, εἰ αἱ	γυναῖκες	ἢ τούτων μᾶλλον ἡ ἀλήθεια.
[11, 3]	ἀπέδειξα μέν, εἰπών, ὅσον αἱ	γυναῖκες	ἰσχύουσιν, ἀσθενέστεραι δ' ὅμως καὶ
[11, 3]	κρείττους τὴν δύναμιν τούτων αἱ	γυναῖκες·	τόν τε γὰρ βασιλέα γυνὴ
[11, 2]	Χουθαίοις τὸ περὶ τοὺς Ἰουδαίους	ἀμελὲς	καὶ ῥᾴθυμον τῆς οἰκοδομῆς· Κύρῳ
[11, 6]	ὑποδείξαντός μοι παντάπασιν ἀνθρώποις ἀναμεμῖχθαι	δυσμενὲς	ἔθνος καὶ τοῖς νόμοις ἀλλόκοτον
[11, 6]	τὸν υἱὸν Κῦρον, ὃν Ἀρταξέρξην	Ἕλληνες	καλοῦσιν, συνέβη μεταβῆναι. Τούτου τὴν
[11, 6]	μεστὴ μὲν τὸ πρόσωπον ἐρυθήματος,	προσηνὲς	δὲ καὶ σεμνὸν ἐπικειμένη τὸ
[11, 8]	αὐτοῦ πρὸς τὸ πλῆθος, εἴ	τινες	αὐτῷ βούλονται συστρατεύειν τοῖς πατρίοις
[11, 8]	γὰρ αὐτοὺς ἐν αὐτῷ σπείρειν,	τίνες	ὄντες ταῦτα παρακαλοῦσιν ἐπυνθάνετο. Τῶν
[11, 6]	συμφορὰς ὀδυρόμενοι. Ὡς δ' ἀπήγγειλάν	τινες	τῇ βασιλίσσῃ τὸν Μαρδοχαῖον ἐν
[11, 5]	προσελθόντων αὐτῷ τινων κατηγορούντων, ὥς	τινες	τοῦ πλήθους καὶ τῶν ἱερέων
[11, 5]	ἡμέρας ὑπάρχειν. Ἀλλ' οἵ τε	ἡγεμόνες	τούτοις καὶ οἱ συνοικοῦντες ταῖς
[11, 4]	ἀρχιερεὺς καὶ οἱ τῶν πατριῶν	ἡγεμόνες	τῶν Ἰσραηλιτῶν πρὸς αὐτοὺς ἔφασαν
[11, 1]	συνελθόντων εἰς Ἱεροσόλυμα μυριάδες ἦσαν	τέσσαρες	καὶ δισχίλιοι τετρακόσιοι ἑξήκοντα δύο.
[11, 3]	ἑξηκονταδύο καὶ ὀκτακισχίλιοι, Λευῖται δὲ	τέσσαρες	καὶ ἑβδομήκοντα, γυναικῶν δὲ ἀναμὶξ
[11, 4]	Ζοροβάβηλος καὶ ἄλλοι τῶν ἀρχόντων	τέσσαρες.	Ὡς δὲ τὰ ἐγκλήματα καὶ
[11, 3]	οἴνου δύναμιν οὕτως αὐτὴν ἐμφανίζων·	ἄνδρες	γὰρ εἶπεν, ἐγὼ τὴν ἰσχὺν
[11, 5]	ἐποιήσατο πρὸς αὐτὸν τοὺς λόγους·	ἄνδρες	Ἰουδαῖοι, τὸν μὲν θεὸν ἴστε
[11, 1]	δ' ἀριθμὸς αὐτῶν ἐστιν τοσοῦτος·	ψυκτῆρες	χρύσεοι πεντήκοντα, ἀργύρεοι τετρακόσιοι, θηρίκλεια
[11, 3]	ἅπασαν τὴν τῶν ἔργων ταλαιπωρίαν	ὑπομείναντες	θερίσωσιν καὶ τοὺς καρποὺς συνέλωσιν,
[11, 1]	αὐτοῖς οἱ τοῦ βασιλέως φίλοι	πάντες	ἐβοήθουν καὶ συνεισέφερον εἰς τὴν
[11, 5]	Οἱ δὲ ποιήσειν μὲν τοῦτο	πάντες	ἐξεβόησαν, τὸ δὲ πλῆθος εἶναι
[11, 6]	πόλεις καὶ τὴν χώραν ἕτοιμοι	πάντες	ἐπὶ τὴν τῶν Ἰουδαίων ἀπώλειαν
[11, 6]	σχῆμα. Τὸ δ' αὐτὸ καὶ	πάντες	ἐποίησαν οἱ ἐν ταῖς πόλεσιν
[11, 5]	οὖν πρὸς αὐτὸν οἱ μέτριοι	πάντες	κλαίοντες καὶ αὐτοὶ καὶ τῆς
[11, 5]	καὶ οἱ σύμβουλοι αὐτοῦ καὶ	πάντες	οἱ ἐν Βαβυλῶνι μένοντες Ἰσραηλῖται.
[11, 8]	οὐκ αὐτὸς μόνος ἀλλὰ καὶ	πάντες	οἱ ἐν τῇ Ἀσίᾳ μηδ'
[11, 5]	καὶ Μωαβῖται καὶ Σαμαρεῖται καὶ	πάντες	οἱ ἐν τῇ κοίλῃ> Συρίᾳ
[11, 6]	οἱ ἐν τῇ οἰκουμένῃ Ἰουδαῖοι	πάντες	τὰς ἡμέρας ταύτας ἑορτάζουσιν διαπεμπόμενοι
[11, 3]	οἶνος καὶ ὁ βασιλεύς, ᾧ	πάντες	ὑπακούουσιν, ἀλλὰ κρείττους τὴν δύναμιν
[11, 5]	καὶ πρὸς τὸν Ἔζδραν εὔνοιαν	ἅπαντες	μὲν ὑπερηγάπησαν, πολλοὶ δ' αὐτῶν
[11, 8]	ταραχὴ τοὺς Ἱεροσολυμίτας· ἀφίσταντο γὰρ	ἅπαντες	πρὸς τὸν Μανασσῆν τοῦ Σαναβαλλέτου
[11, 5]	προπέμψοντας. Ποιησάμενοι δὲ τὰς εὐχάς,	ἄραντες	ἀπὸ τοῦ Εὐφράτου δωδεκάτῃ τοῦ
[11, 4]	ναοῦ κατασκευή· καὶ τοὺς θεμελίους	ἐγείραντες	τῇ νουμηνίᾳ τοῦ δευτέρου μηνὸς
[11, 4]	καὶ δεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς	ἐπιτελέσαντες	κατευωχήθησαν ἐπὶ ἡμέρας ἑπτὰ μηδεμιᾶς
[11, 2]	καὶ οἱ τούτοις συντεταγμένοι παραχρῆμα	ἐπιπηδήσαντες	ἵπποις ἔσπευσαν εἰς Ἱεροσόλυμα πλῆθος
[11, 3]	τοῦ βασιλέως δόξωσι παραβαίνειν προστάγματα,	νικήσαντες	δὲ τὴν ὠφέλειαν τὴν ἐκ
[11, 6]	οἱ τὰς ἐπιστολὰς διακομίζοντες εὐθὺς	ἐξορμήσαντες	τὴν προκειμένην ὁδὸν ἤνυον. Ὁ
[11, 3]	γῆν ἐργαζόμενοι καὶ ἀροῦντες ὅταν	πονήσαντες	καὶ ἅπασαν τὴν τῶν ἔργων
[11, 6]	κατὰ δὲ Μακεδόνας Δύστρος, οἱ	κομίσαντες	τὰ τοῦ βασιλέως γράμματα ἐδήλουν,
[11, 6]	Ἰουδαῖοι τὰς προειρημένας ἡμέρας ἑορτάζουσιν	προσαγορεύσαντες	αὐτὰς φρουρέας. Ὁ δὲ Μαρδοχαῖος
[11, 5]	ἐξευμενίζοντες τὸν θεὸν ἐπήνεγκαν κριοὺς	καταθύσαντες	αὐτῷ. Τὰ δὲ ὀνόματα αὐτῶν
[11, 5]	ἡμέρας ἕως μεσημβρίας· οἱ δὲ	ἀκούσαντες	ἀναγινωσκομένων τῶν νόμων δίκαιοι μὲν
[11, 5]	χώρα τὴν προσηγορίαν αὐτοῖς μετέλαβον.	(Ἀκούσαντες	δὲ τὴν τῶν τειχῶν οἰκοδομὴν
[11, 3]	παρὰ τοῦ βασιλέως. Οἱ δὲ	ἀκούσαντες	εὐχαριστοῦσι μὲν τῷ θεῷ πάλιν
[11, 4]	(Τῆς δὲ βοῆς τῶν σαλπίγγων	ἀκούσαντες	οἱ Σαμαρεῖται, ἐτύγχανον γὰρ ἀπεχθανόμενοι
[11, 4]	ἱερὸν σέβειν τὸν θεόν. ~(Ταῦτ'	ἀκούσαντες	οἱ Χουθαῖοι, τὴν γὰρ προσηγορίαν
[11, 4]	Λευῖται καὶ οἱ Ἀσάφου παῖδες	ἀναστάντες	ὕμνουν τὸν θεόν, ὡς τὴν
[11, 3]	ποιεῖ πάντων ἀλλοτριωτάτους. Καὶ ὅταν	νήψαντες	τύχωσιν καὶ καταλίπῃ διὰ τῆς
[11, 4]	τῆς ἀπὸ Βαβυλῶνος αὐτῶν ἐξόδου	περιπέμψαντες	ὅ τε ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς καὶ
[11, 3]	ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ σατραπειῶν. Ἐπεὶ δὲ	κατευωχηθέντες	ἄχρι κόρου καὶ πλησμονῆς ἀνέλυσαν
[11, 5]	ἔφερον καὶ διετέλουν ἐπιβουλὰς αὐτοῖς	συντιθέντες	τὴν προαίρεσιν αὐτῶν ἐμποδίζοντες, πολλούς
[11, 6]	τὴν ἐχομένην τοῦ αὐτοῦ μηνὸς	συναθροισθέντες	εὐωχήθησαν. ὅθεν καὶ νῦν οἱ
[11, 3]	κελεύουσιν, καὶ κτείνεσθαι δ' οἱ	κελευσθέντες	καὶ κτείνειν ὑπομένουσιν, ἵνα μὴ
[11, 2]	ὅτι Ἰουδαῖοι οἱ εἰς Βαβυλῶνα	ἀναχθέντες	ἐληλύθασιν εἰς τὴν ἡμετέραν καὶ
[11, 3]	εἰς δὲ πότον καὶ κώμους	τραπέντες	ἐφ' ἡμέρας ἑπτὰ διήγαγον εὐωχούμενοι
[11, 6]	δὲ ἐκ τούτων προστασίαν πραγμάτων	ἐπιτραπέντες	παρὰ τῶν φίλων καὶ μῖσος
[11, 6]	πανταχόθεν ἡμῖν πολέμιοι μιᾷ ἡμέρᾳ	διαφθαρέντες	τοῦ λοιποῦ μετ' εἰρήνης ἡμῖν
[11, 2]	κατασκευήν. Οἱ δὲ καὶ χρήμασιν	διαφθαρέντες	ὑπ' αὐτῶν ἀπημπόλησαν τοῖς Χουθαίοις
[11, 6]	ἀγαθῶν κόρον εἰς τοὺς αἰτίους	ἀφέντες	λήσεσθαι τὸ θεῖον ἐπὶ τούτοις
[11, 3]	ἴδωμεν εὔμορφον γυναῖκα, πάντα ἐκεῖνα	ἀφέντες	τῷ εἴδει τῆς ὁραθείσης προσκεχήναμεν
[11, 6]	Ἐσθῆρι δυνάμενος· οἱ δὲ πάλιν	συστραφέντες	τῇ τετράδι καὶ δεκάτῃ τοῦ
[11, 6]	τοῦ βασιλέως οἱ ἐν Σούσοις	ὄντες	Ἰουδαῖοι κοινὴν ὑπέλαβον τὴν εὐπραγίαν
[11, 4]	Ἱεροσολύμων καὶ τοῦ ναοῦ κατασκευῆς,	ὄντες	κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον δύο
[11, 8]	αὐτοὺς ἐν αὐτῷ σπείρειν, τίνες	ὄντες	ταῦτα παρακαλοῦσιν ἐπυνθάνετο. Τῶν δ'
[11, 3]	ἀπῄεσαν ἐξ ἑκάστης πατριᾶς ἀριθμὸς	ὄντες	ὡρισμένος. Ἐμοὶ δὲ οὐκ ἔδοξε
[11, 5]	οἱ συνοικοῦντες ταῖς ἀλλοφύλοις παραγενέσθωσαν	λαβόντες	χρόνον καὶ πρεσβυτέρους ἐξ οὗ
[11, 5]	δ' αὐτῶν καὶ τὰς κτήσεις	ἀναλαβόντες	ἦλθον εἰς Βαβυλῶνα ποθοῦντες τῆς
[11, 8]	Ἀλεξάνδρου οἱ Σικιμῖται προσῆλθον αὐτῷ	προσπαραλαβόντες	καὶ οὓς Σαναβαλλέτης πρὸς αὐτὸν
[11, 8]	αὐτῶν τῇ κοινωνίᾳ προσήκειν αὐτοῖς	λέγοντες	καὶ ἐκ τῶν Ἰωσήπου γενεαλογοῦντες
[11, 3]	ἐνενηκονταδύο, ἄλλοι τε πρὸς τούτοις	λέγοντες	μὲν εἶναι τῶν Ἰσραηλιτῶν οὐ
[11, 6]	ὑπὸ Ἀμάνου δίκαια ποιήσειν, εἰ	διαφυγόντες	μὲν ἐν αὐταῖς τὸν κίνδυνον
[11, 4]	τε λατόμοις καὶ τέκτοσι χρήματα	δόντες	καὶ τὰ πρὸς τροφὴν τῶν
[11, 6]	καὶ τὸν στρεπτὸν περιθέμενος προῆλθεν,	ἰδόντες	αὐτὸν οὕτως τετιμημένον ὑπὸ τοῦ
[11, 8]	τῶν ἀποστατῶν τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους,	ἰδόντες	ὅτι τοὺς Ἰουδαίους Ἀλέξανδρος οὕτω
[11, 6]	τὸν Ἀμάνην ἐπὶ τὸ δεῖπνον	ἐπισπεύδοντες.	Σαβουχάδας δὲ τῶν εὐνούχων εἷς
[11, 3]	ἀνάκτησιν καὶ παλιγγενεσίαν τῆς πατρίδος	ἑορτάζοντες.	Ἔπειτα τοὺς ἀναβησομένους εἰς τὰ
[11, 5]	δ' ἑβδόμῳ μηνὶ τὴν σκηνοπηγίαν	ἑορτάζοντες	καὶ σχεδὸν ἅπαντος τοῦ λαοῦ
[11, 5]	αὐτοῖς συντιθέντες τὴν προαίρεσιν αὐτῶν	ἐμποδίζοντες,	πολλούς τε τῶν Ἰουδαίων ἀπέκτειναν
[11, 6]	οὖν ἱππεῖς οἱ τὰς ἐπιστολὰς	διακομίζοντες	εὐθὺς ἐξορμήσαντες τὴν προκειμένην ὁδὸν
[11, 5]	λόγον εὐθὺς ἐξέβαλον καὶ θυσίας	ἐξευμενίζοντες	τὸν θεὸν ἐπήνεγκαν κριοὺς καταθύσαντες
[11, 3]	τοῦ κρατίστου καὶ ἰσχυροτάτου ζῴου	δεσπόζοντες	ἀνυπέρβλητοι τὴν δύναμιν οὗτοι καὶ
[11, 5]	τοὺς κατὰ τὴν Μηδίαν ὄντας.	Μαθόντες	δὲ οὗτοι τὴν παρὰ τοῦ
[11, 4]	καθὼς ἐν αὐτῇ περιέχει. Ἔρρωσθε.	μαθόντες	οὖν ἐκ τῆς ἐπιστολῆς ὁ
[11, 5]	τοῦ λαοῦ συνεληλυθότος ἐπ' αὐτήν,	ἀνελθόντες	εἰς τὸ ἀνειμένον τοῦ ναοῦ
[11, 5]	πρὸς αὐτὸν οἱ μέτριοι πάντες	κλαίοντες	καὶ αὐτοὶ καὶ τῆς ἐπὶ
[11, 4]	τὴν αἰτίαν τοῦ θορύβου μαθεῖν	θέλοντες.	Γνόντες δὲ τοὺς αἰχμαλωτισθέντας εἰς
[11, 1]	Βαβυλῶνι τὰ κτήματα καταλιπεῖν οὐ	θέλοντες.	Καὶ παραγενομένοις αὐτοῖς οἱ τοῦ
[11, 5]	τῆς ἐπὶ τῷ γεγενημένῳ λύπης	συμμεταλαμβάνοντες.	Ἀναστὰς δὲ ἀπὸ τῆς γῆς
[11, 4]	αἰτίαν τοῦ θορύβου μαθεῖν θέλοντες.	Γνόντες	δὲ τοὺς αἰχμαλωτισθέντας εἰς Βαβυλῶνα
[11, 5]	καὶ πάντες οἱ ἐν Βαβυλῶνι	μένοντες	Ἰσραηλῖται. Παραδοὺς δὲ ταῦτα τοῖς
[11, 8]	βούλονται συστρατεύειν τοῖς πατρίοις ἔθεσιν	ἐμμένοντες	καὶ κατὰ ταῦτα ζῶντες, ἑτοίμως
[11, 3]	οὐχὶ πονοῦντες καὶ πᾶσαν ταλαιπωρίαν	ὑπομένοντες	καὶ διὰ γῆς καὶ διὰ
[11, 6]	ἐπ' ἀδυνάτοις οἷς ἤθελεν διετέλει.	Βλέποντες	δ' αὐτὸν οὕτως ἔχοντα χαλεπῶς
[11, 4]	εἰς Ἱεροσόλυμα πανδημεὶ μηδὲν προθυμίας	ἀπολιπόντες,	κατεσκεύασάν τε θυσιαστήριον ἐφ' οὗ
[11, 3]	κινδύνους τοῖς ἀρχομένοις ἀκούονται, καὶ	πέμποντες	αὐτοὺς ἐπ' ἐχθροὺς καταπειθεῖς διὰ
[11, 3]	τῶν πόνων περιγένηταί τινα, αὐτὰ	φέροντες	ὡς δεσποίναις ταῖς γυναιξὶν διδόαμεν;
[11, 4]	πολυτελείας, ἀλλὰ καὶ τὰς ὁλοκαυτώσεις	ἐπιφέροντες	τῷ θεῷ καὶ χαριστηρίους θυσίας
[11, 1]	οἱ ἱερεῖς ἐν Ἱεροσολύμοις καὶ	προσφέροντες	εὔξονται τῷ θεῷ περὶ σωτηρίας
[11, 3]	εἰκότως ἂν εἶεν. Ἀμέλει πολέμους	ἐπιτάττοντες	καὶ κινδύνους τοῖς ἀρχομένοις ἀκούονται,
[11, 4]	πόλιν, καὶ τὴν ἑορτὴν ἤγαγον	ἁγνεύοντες	μετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων τῷ
[11, 4]	ὡς τοῦ θεοῦ ταῦτα προλέγοντος.	Πιστεύοντες	δὲ τοῖς προφήταις ἐντεταμένως εἴχοντο
[11, 4]	τε πεποιημένοι τὰς εὐχὰς ἀπεδίδοσαν	θύοντες	ἀπὸ νουμηνίας τοῦ ἑβδόμου μηνός.
[11, 4]	ἵνα μὴ διαλείπωσιν καθ' ἡμέραν	θύοντες	μηδ' ὑπὲρ ἐμοῦ καὶ Περσῶν
[11, 6]	δὲ τὸν θρόνον αὐτοῦ πελέκεις	ἔχοντες	ἄνθρωποι πρὸς τὸ κολάζειν τοὺς
[11, 5]	προσταχθὲν ὑπ' αὐτοῦ ποιεῖν ἀνάγκην	ἔχοντες	ἐτίμησάν τε τὸ ἔθνος καὶ
[11, 8]	Σαμαρεῖται μητρόπολιν τότε τὴν Σίκειμαν	ἔχοντες	κειμένην πρὸς τῷ Γαριζεὶν ὄρει
[11, 5]	εἰς Ἱεροσόλυμα, ἵνα τρέφεσθαι διηνεκῶς	ἔχοντες	οἱ ἱερεῖς καὶ Λευῖται μὴ
[11, 6]	τῶν φίλων καὶ μῖσος ἴδιον	ἔχοντες	πρός τινας, παραλογισάμενοι τοὺς κρατοῦντας
[11, 6]	τιμωρίας, οἷς ποιήσετε καλῶς μὴ	προσέχοντες,	ἀλλὰ καὶ τιμῆς αὐτοὺς ἁπάσης
[11, 4]	πρὸ δὲ τῶν βασιλέων τούτων	ἄρχοντες	αὐτοὺς διεῖπον οἱ προσαγορευόμενοι κριταὶ
[11, 3]	Σερεβαῖος ἐκ τοῦ πλήθους κεκριμένοι	ἄρχοντες	ἦσαν, οἳ καὶ συνεβάλοντο μνᾶς
[11, 1]	ἐξώρμησαν οἱ τῶν δύο φυλῶν	ἄρχοντες	τῆς Ἰούδα καὶ Βενιαμίτιδος οἵ
[11, 6]	τοὺς ἐχθροὺς ἀπολέσωσιν. Οἱ δὲ	ἄρχοντες	τῶν σατραπειῶν καὶ οἱ τύραννοι
[11, 8]	λέγοντες καὶ ἐκ τῶν Ἰωσήπου	γενεαλογοῦντες	αὑτοὺς ἐκγόνων Ἐφραίμου καὶ Μανασσοῦς.
[11, 8]	ὄντας τοὺς Ἰουδαίους ἀρνοῦνται συγγενεῖς	ὁμολογοῦντες	τότε τὴν ἀλήθειαν, ὅταν δέ
[11, 4]	τῷ θεῷ καὶ χαριστηρίους θυσίας	ἱερουργοῦντες	ἀνθ' ὧν αὐτοὺς ποθοῦν τὸ
[11, 8]	(Οἱ δὲ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν πρεσβύτεροι	δεινοπαθοῦντες	ἐπὶ τῷ τὸν Ἰαδδοῦ τοῦ
[11, 5]	κτήσεις ἀναλαβόντες ἦλθον εἰς Βαβυλῶνα	ποθοῦντες	τῆς εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καθόδου.
[11, 4]	καὶ τοῖς ἡγουμένοις τῶν πατριῶν	ἀξιοῦντες	αὐτοῖς ἐπιτραπῆναι συγκατασκευάσαι τὸν ναὸν
[11, 5]	παραινοῦντος ἑορτάζειν ἤρξαντο καὶ τοῦτο	ποιοῦντες	ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ ἐν ταῖς
[11, 4]	τοὺς Μωυσέως νόμους. Ταῦτα δὲ	ποιοῦντες	οὐκ ἦσαν ἐν ἡδονῇ τοῖς
[11, 2]	καὶ στάσεις καὶ πολέμους οἱ	ἐνοικοῦντες	πραγματευσάμενοι, καὶ βασιλεῖς αὐτῶν ἔγνωμεν
[11, 5]	τε ἡγεμόνες τούτοις καὶ οἱ	συνοικοῦντες	ταῖς ἀλλοφύλοις παραγενέσθωσαν λαβόντες χρόνον
[11, 4]	τὸν πρότερον ναὸν> ταῖς μνήμαις	ἀναπολοῦντες	μέγιστόν τε καὶ πολυτελέστατον, καὶ
[11, 6]	τὰ περὶ τούτων προετέθη γράμματα,	θρηνοῦντες	καὶ τὰς κατηγγελμένας αὐτοῖς συμφορὰς
[11, 3]	ἰσχὺν τῶν γυναικῶν κατανοήσαιτε· οὐχὶ	πονοῦντες	καὶ πᾶσαν ταλαιπωρίαν ὑπομένοντες καὶ
[11, 3]	δὲ ἀλλὰ> γῆν ἐργαζόμενοι καὶ	ἀροῦντες	ὅταν πονήσαντες καὶ ἅπασαν τὴν
[11, 6]	εὐεργετοῦντας τὸ εὐχάριστον ἐξ ἀνθρώπων	ἀναιροῦντες,	καὶ δι' ἀπειροκαλίαν τῶν οὐκ
[11, 6]	δ' ἐχθροὺς τιμωρησάμενοι παρατηρήσουσιν αὐτὰς	εὐχαριστοῦντες	τῷ θεῷ. Διὰ ταῦτα μὲν
[11, 8]	ἔθεσιν ἐμμένοντες καὶ κατὰ ταῦτα	ζῶντες,	ἑτοίμως ἔχειν ἐπάγεσθαι, πολλοὶ τὴν
[11, 4]	καὶ πολυτελέστατον, καὶ τὸν γεγενημένον	ὁρῶντες	ὑπὸ πτωχείας ἐνδεέστερον τοῦ πάλαι
[11, 3]	ὧν ἔπραξαν παρὰ τὴν μέθην	εἰδότες.	Τούτοις ἐγὼ τεκμαιρόμενος εὑρίσκω τὸν
[11, 5]	τὸ πολίτευμα παρανομηθέντων Ἔζδρᾳ χάριν	εἰδότες.	ᾧ συνέβη μετὰ τὴν παρὰ
[11, 4]	τοὺς Ἰουδαίους εἰργάσαντο πλούτῳ τε	πεποιθότες	καὶ συγγένειαν προσποιούμενοι τὴν Περσῶν,
[11, 4]	ὅσον εἶεν τῆς ἀρχαίας εὐδαιμονίας	ὑποβεβηκότες	καὶ τῆς ἀξίας τοῦ ναοῦ
[11, 5]	βασιλεῖ τῆς ὑποσχέσεως εὐχαριστήσας τὸ	κατηφὲς	τοῦ προσώπου καὶ συγκεχυμένον ἀπεκάθηρεν
[11, 5]	σατράπας τῆς Συρίας ἐπιστολήν, ὑφ'	ἧς	αὐτοῖς γνωρισθήσεται τίς εἴη. Ὁ
[11, 6]	Πολλῶν ἐθνῶν ἄρξας καὶ πάσης	ἧς	ἐβουλήθην κρατήσας οἰκουμένης καὶ μηδὲν
[11, 6]	μηδὲν ἀδικούντων ὀργὴν ἀναλαβεῖν, ὑφ'	ἧς	ἐκινδύνευσαν ἀπολέσθαι. Τοῦτο δὲ οὐκ
[11, 4]	Τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς ὑμῖν	ἧς	ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν εὗρον τοῖς
[11, 4]	τοῦ φόρου τοῦ τῆς χώρας	ἧς	ἐπετροπεύοντο τελεῖν τοῖς Ἰουδαίοις εἰς
[11, 3]	εἰπόντος ὑπέμνησεν αὐτὸν τῆς εὐχῆς,	ἧς	ἐποιήσατο, εἰ λάβοι τὴν βασιλείαν·
[11, 3]	ἄλλων δύο κριθεὶς ἄξιος ἀπέλαυεν	ἧς	ἤλπισεν τιμῆς. (Τῷ δὲ πρώτῳ
[11, 5]	Ἐκλήθησαν δὲ τὸ ὄνομα ἀφ'	ἧς	ἡμέρας ἐκ Βαβυλῶνος ἀνέβησαν ἐκ
[11, 1]	τοῦτο δ' ἦν ἑβδομηκοστὸν ἀφ'	ἧς	ἡμέρας μεταναστῆναι τὸν λαὸν ἡμῶν
[11, 6]	ἔν τινι γέρας εἰληφὼς χώραν,	ἧς	καὶ τὸ ὄνομα ἐγέγραπτο. ἕτερον
[11, 6]	ὧν παρόντων διηγεῖτο τὴν τιμήν,	ἧς	οὐ παρὰ τοῦ βασιλέως ἀπολαύοι
[11, 5]	ἀνέβησαν ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς,	ἧς	πρώτης ἐλθούσης εἰς ἐκείνους τοὺς
[11, 5]	ἀναθήσεις καὶ ὅσων ἂν ἐπίνοιαν	λάβῃς	καὶ ταῦτα προσεξεργάσῃ τὴν εἰς
[11, 3]	καὶ τοῦ ναοῦ προσέταξεν κλήρους	γῆς	δοθῆναι καὶ κατὰ ἕκαστον ἔτος
[11, 6]	πατρίῳ νόμῳ ῥίψασα κατὰ τῆς	γῆς	ἑαυτὴν καὶ πενθικὴν ἐσθῆτα περιθεμένη,
[11, 3]	πᾶσαν ταλαιπωρίαν ὑπομένοντες καὶ διὰ	γῆς	καὶ διὰ θαλάττης, ὅταν ἡμῖν
[11, 5]	οὐκ ἀκουσθήσεται, διέμενεν ἐπὶ τῆς	γῆς	κείμενος. Συνέτρεχον οὖν πρὸς αὐτὸν
[11, 6]	τοῦ ἐνδύματος καὶ μέχρι τῆς	γῆς	κεχυμένον ἄκροις ἀπῃώρει τοῖς δακτύλοις,
[11, 5]	συμμεταλαμβάνοντες. Ἀναστὰς δὲ ἀπὸ τῆς	γῆς	ὁ Ἔσδρας καὶ τὰς χεῖρας
[11, 8]	ἐκεῖ γὰρ αὐτοῖς δώσειν κλήρους	γῆς·	ὃ καὶ μετ' ὀλίγον ἐποίησεν
[11, 5]	εἰσιν, ἀκούω βεβλῆσθαι κατὰ τῆς	γῆς	τὰ τείχη καὶ τὰς πύλας
[11, 6]	ἀμφοτέροις καὶ πρὸς τὴν παραίτησιν	ὀργῆς,	εἴ τι παροξυνθείη πρὸς αὐτὴν
[11, 6]	εἶναι τὴν αἰτίαν τῆς Ἀμάνου	ὀργῆς,	ὅτι μὴ προσεκύνησα μηδ' ἣν
[11, 6]	ἀπηνέστερον καὶ διακεκαυμένῳ ὑπὸ τῆς	ὀργῆς	τῷ προσώπῳ, πάρεσις αὐτὴν εὐθὺς
[11, 4]	ὡς τὴν εἰς αὐτὸν εὐλογίαν	Δαυίδης	κατέδειξε πρῶτος. Οἱ δὲ ἱερεῖς
[11, 3]	ἄλλο τι τῶν πολυτελῶν καὶ	σπουδῆς	ἀξίων, ὅταν ἴδωμεν εὔμορφον γυναῖκα,
[11, 5]	Νεεμίαν οὐδὲν τούτων ἐξέστησεν τῆς	σπουδῆς	τῆς περὶ τὸ ἔργον, ἀλλὰ
[11, 8]	πολιορκίᾳ διεληλυθότων καὶ δύο τῇ	Γάζης	ὁ μὲν Σαναβαλλέτης ἀπέθανεν. Ἀλέξανδρος
[11, 5]	δίκαιος ἀνὴρ καὶ δόξης ἀπολαύων	ἀγαθῆς	παρὰ τῷ πλήθει πρῶτος ἱερεὺς
[11, 6]	μήτε αἰχμαλωσίᾳ. ἵνα μέντοι μὴ	ζημιωθῇς	τοὺς φόρους τοὺς παρ' αὐτῶν
[11, 3]	Ῥαβεζάκου τοῦ Θεμασίου παιδὸς Ἀπάμης	παλλακῆς	δ' αὐτοῦ ῥαπιζόμενον, καὶ τὸ
[11, 3]	οἶκον διὰ ταύτας ἐπιμελείας καὶ	φυλακῆς	ἀξιοῦται. Καὶ οὐκ ἔστιν ἡμῖν
[11, 5]	τὸ ἔργον, ἀλλὰ στῖφός τι	φυλακῆς	ἕνεκα τοῦ σώματος περιβαλλόμενος ἀτρύτως
[11, 5]	αὐτῶν γεγενημένα τῆς τῶν νόμων	φυλακῆς	ἢ τῶν πρὸς αὐτὰ φίλτρων
[11, 3]	εἴπῃ καὶ κελεύσῃ τοῦτο ἐξ	ἀνάγκης	οὐδὲν ὑπερβαλομένων γίνεται. Ἔτι ὁ
[11, 5]	κρίσιν ἀφιερωθησομένης, συνῆλθον ἐκ τῆς	Ἰουδαικῆς	καὶ Βενιαμίτιδος ἐν τρισὶν ἡμέραις
[11, 2]	οὓς ἐκ τῆς Περσίδος καὶ	Μηδικῆς	ἀγαγὼν Σαλμανασσάρης ὁ τῶν Ἀσσυρίων
[11, 3]	καὶ τοπάρχας τῆς Περσίδος καὶ	Μηδικῆς	καὶ καθίσας ἐν ᾧ χρηματίζειν
[11, 3]	τῆς Περσίδος καὶ τοπάρχας τῆς	Ἰνδικῆς	ἄχρι τῆς Αἰθιοπίας καὶ τοὺς
[11, 6]	τε οἰκονόμοις καὶ ἄρχουσιν ἀπὸ	Ἰνδικῆς	ἕως τῆς Αἰθιοπίας ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ
[11, 6]	βασιλεὺς μέγας Ἀρταξέρξης τοῖς ἀπὸ	Ἰνδικῆς	ἕως τῆς Αἰθιοπίας ἑπτὰ καὶ
[11, 6]	μεθ' ἡμᾶς τὰ δεύτερα τῆς	βασιλικῆς	παρὰ πάντων τιμῆς ἀποφέρεσθαι, τὴν
[11, 3]	σοφίας καὶ τῆς ἐπ' αὐτῇ	νίκης,	ἣν Δαρείου παρόντος ἔλαβεν· οὐ
[11, 4]	Σισίνου τοῦ τῆς Συρίας καὶ	Φοινίκης	ἐπάρχου καὶ Σαρωβαζάνου μετὰ καί
[11, 4]	καὶ τῆς Συρίας τε καὶ	Φοινίκης	ἡγεμόνος καὶ τῶν ἑταίρων αὐτοῦ,
[11, 5]	γαζοφύλαξιν τῆς Συρίας καὶ τῆς	Φοινίκης,	ἵνα τῶν ὑπὸ Ἔζδρα τοῦ
[11, 5]	κομίσαι τὸν τῆς Συρίας καὶ	Φοινίκης	καὶ Σαμαρείας ἔπαρχον, ἐν ᾗ
[11, 5]	ἐπάρχοις τῆς κοίλης Συρίας καὶ	Φοινίκης	τὰ γράμματα τοῦ βασιλέως ἀπέδωκεν.
[11, 8]	θυγατέρα Νικασώ, τῆς μέντοι γε	ἱερατικῆς	τιμῆς μεγίστης οὔσης ἐν τῷ
[11, 8]	διαχρύσῳ στολῇ καὶ ἐπὶ τῆς	κεφαλῆς	ἔχοντα τὴν κίδαριν καὶ τὸ
[11, 4]	τὴν τῶν ἐχθρῶν κακοήθειάν ἐστιν	ἀτελής.	Εἰ τοίνυν βούλεσθε καὶ δοκιμάζετε,
[11, 6]	κόσμον, οὗτος δ' ἦν ἐκ	ποικίλης	μὲν ἐσθῆτος, χρυσοῦ δὲ καὶ
[11, 3]	Σαμαρείτας καὶ τοὺς ἐκ τῆς	κοίλης	Συρίας ἀφεῖναι τὰς κώμας, ἃς
[11, 5]	οἰκονόμοις καὶ τοῖς ἐπάρχοις τῆς	κοίλης	Συρίας καὶ Φοινίκης τὰ γράμματα
[11, 3]	Δαρεῖος ὑποδέχεται λαμπρῶς καὶ μετὰ	πολλῆς	παρασκευῆς τούς τε περὶ αὐτὸν
[11, 5]	τὸν βίον καὶ ταφῆναι μετὰ	πολλῆς	φιλοτιμίας ἐν Ἱεροσολύμοις. Ὑπὸ δὲ
[11, 6]	Τὰ μέντοι γεγραμμένα προτεθήτω καθ'	ὅλης	τῆς ἡμῖν ὑπηκόου χώρας, καὶ
[11, 6]	ἀναγκαίων φίλων ἕνα κηρύσσειν δι'	ὅλης	τῆς πόλεως, ὅτι ταύτης τυγχάνει
[11, 8]	ἐπιτήδειον ἔχειν ὁ Σαναβαλλέτης τῆς	ἐπιβολῆς	Δαρείου μὲν ἀπέγνω, λαβὼν δὲ
[11, 6]	δὲ ὑμᾶς τὸ ἀντίγραφον τῆς	ἐπιστολῆς	ἐκθέντας εἰς ἅπασαν τὴν βασιλείαν
[11, 4]	Ἔρρωσθε. μαθόντες οὖν ἐκ τῆς	ἐπιστολῆς	ὁ Σισίννης καὶ οἱ σὺν
[11, 4]	γραψάντων καὶ κατηγορούντων διὰ τῆς	ἐπιστολῆς	τῶν Ἰουδαίων, ὡς τήν τε
[11, 4]	αὐτῶν χαίρειν. Τὸ ἀντίγραφον τῆς	ἐπιστολῆς	ὑμῖν ἧς ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν
[11, 6]	ὅτι Ἀμάνης εἴη πρὸ τῆς	αὐλῆς,	ἐκέλευσεν αὐτὸν εἰσκαλέσαι. Εἰσελθόντος δέ
[11, 6]	οὕτως οἰκτρῷ σχήματι πρὸ τῆς	αὐλῆς	ἑστῶτα, ταραχθεῖσα πρὸς τὴν ἀκοὴν
[11, 6]	φίλων ὃν ἂν πρὸ τῆς	αὐλῆς	εὕρωσιν ἤδη παρόντα τοῦτον αὐτῷ
[11, 6]	τὸν Μαρδοχαῖον εὑρὼν πρὸ τῆς	αὐλῆς	σάκκον ἐνδεδυμένον ἐκέλευσεν ἀποθέμενον ἐνδύσασθαι
[11, 2]	ὁ γραμματεὺς καὶ οἱ τῆς	βουλῆς	τῆς ἐν Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ
[11, 5]	Βαβυλῶνος ἀνέβησαν ἐκ τῆς Ἰούδα	φυλῆς,	ἧς πρώτης ἐλθούσης εἰς ἐκείνους
[11, 3]	ἡλικίαν γεγονότων ἐκ τῆς Ἰούδα	φυλῆς	καὶ Βενιαμίτιδος ἦν μυριάδες τετρακόσιαι
[11, 3]	Δαυίδου γεγονὼς ἐκ τῆς Ἰούδα	φυλῆς,	καὶ Ἰησοῦς υἱὸς Ἰωσεδέκου τοῦ
[11, 6]	δ' ἦν ἐκ τῆς Βενιαμίτιδος	φυλῆς,	τῶν δὲ πρώτων παρὰ τοῖς
[11, 3]	τῆς Ῥαβεζάκου τοῦ Θεμασίου παιδὸς	Ἀπάμης	παλλακῆς δ' αὐτοῦ ῥαπιζόμενον, καὶ
[11, 5]	ἡμαρτημένα τῷ λαῷ, ὃς τῆς	μνήμης	ἐξέβαλεν τὰ τοῖς πατράσιν ἡμῶν
[11, 6]	βασιλέως ᾧ ἂν στέρξῃ καὶ	τιμῆς	ἄξιον δοκιμάσῃ. Ἐπεὶ δ' ἐκπεριῆλθον
[11, 6]	δεύτερα τῆς βασιλικῆς παρὰ πάντων	τιμῆς	ἀποφέρεσθαι, τὴν εὐτυχίαν οὐκ ἤνεγκεν
[11, 6]	καλῶς μὴ προσέχοντες, ἀλλὰ καὶ	τιμῆς	αὐτοὺς ἁπάσης τυγχάνειν βούλομαι, καὶ
[11, 6]	τὴν πρώτην μοῖραν δόξης καὶ	τιμῆς	ἔχοντος καὶ μετ' ἐμὲ δευτέρου
[11, 3]	καὶ τῶν ἱερέων ἐκ τῆς	τιμῆς	ἠγμένοι γυναῖκας, ὧν οὔτ' αὐτοὶ
[11, 6]	Πολλοὶ διὰ μέγεθος εὐεργεσίας καὶ	τιμῆς,	ἣν δι' ὑπερβολὴν χρηστότητος τῶν
[11, 6]	ἄλλος τυγχάνει παρὰ τοῖς βασιλεῦσι	τιμῆς.	ἰδὼν δ' ἐν τῇ αὐλῇ
[11, 8]	Νικασώ, τῆς μέντοι γε ἱερατικῆς	τιμῆς	μεγίστης οὔσης ἐν τῷ ἔθνει
[11, 6]	πόλεως, ὅτι ταύτης τυγχάνει τῆς	τιμῆς	ὃν ἂν ὁ βασιλεὺς τιμήσῃ.
[11, 5]	τοὺς σατράπας κομίσαι γράμματα, ὅπως	τιμῆς	τε αὐτὸν ἀξιώσωσι καὶ πᾶσαν
[11, 5]	ἐν ᾗ περί τε τῆς	τιμῆς	τοῦ Νεεμίου καὶ χορηγίας τῆς
[11, 3]	κριθεὶς ἄξιος ἀπέλαυεν ἧς ἤλπισεν	τιμῆς.	(Τῷ δὲ πρώτῳ τῆς βασιλείας
[11, 2]	Ἰουδαίους ἀμελὲς καὶ ῥᾴθυμον τῆς	οἰκοδομῆς·	Κύρῳ γὰρ περί τε ἄλλους
[11, 8]	ποιήσειν ἐπαγγελλομένου μετὰ τῆς Δαρείου	γνώμης	τοῦ βασιλέως, ἐπαρθεὶς ταῖς ὑποσχέσεσιν
[11, 6]	οὗτος οὐκ ἀποθνήσκει μόνος, ἀλλὰ	συγγνώμης	τυχὼν σώζεται. Μαρδοχαῖος δὲ τούτους
[11, 6]	μηδὲν ἔτι φθέγξασθαι δυνηθέντος, καὶ	Σαβουζάνης	ὁ εὐνοῦχος παρελθὼν κατηγόρει τοῦ
[11, 6]	τοῖς λέγουσι προστιθέμενον. Ὡς μὲν	Ἀμάνης,	Ἀμαδάθου μὲν παῖς Ἀμαληκίτης δὲ
[11, 6]	Μαρδοχαῖος εἰσῄει πρὸς τὸν βασιλέα,	Ἀμάνης	δ' ὑπ' αἰσχύνης πρὸς αὑτὸν
[11, 6]	ἔθνους ᾐτεῖτο παρὰ τοῦ βασιλέως	Ἀμάνης.	Δοὺς δὲ αὐτῷ καὶ τὸ
[11, 6]	Τῶν οὖν θεραπόντων εἰπόντων, ὅτι	Ἀμάνης	εἴη πρὸ τῆς αὐλῆς, ἐκέλευσεν
[11, 6]	~(Τοῦ δὲ βασιλέως ὑποσχομένου ὁ	Ἀμάνης	ἐξῆλθεν περιχαρὴς ἐπὶ τῷ μόνον
[11, 6]	οὐ προσκυνοῦντος ἄνθρωπον, παραφυλάξας ὁ	Ἀμάνης	ἐπυνθάνετο, πόθεν εἴη. Μαθὼν δ'
[11, 6]	τοῦ συμποσίου, τῆς Ἐσθήρας ὁ	Ἀμάνης	ἤρξατο δεῖσθαι καὶ παρακαλεῖν συγγνῶναι
[11, 6]	ἐμαυτοῦ μεγαλοφροσύνης ἀξίως. ὁ δὲ	Ἀμάνης	λογισάμενος, ἣν ἂν δῷ γνώμην
[11, 6]	λανθάνει καθ' ἑαυτοῦ πρῶτον ἑτοιμασάμενος.	~(Ἀμάνης	μὲν οὖν ἀμετρήτως τῇ παρὰ
[11, 6]	βούλεται. Τυχὼν δὲ ὧν ἐπεθύμει	Ἀμάνης	παραχρῆμα πέμπει διάταγμα ὡς τοῦ
[11, 6]	μὲν οὖν βασιλεὺς καὶ ὁ	Ἀμάνης	πρὸς εὐωχίαις καὶ πότοις ἦσαν,
[11, 6]	βασιλεὺς τιμήσῃ. Ὁ μὲν οὖν	Ἀμάνης	ταῦτα συνεβούλευσεν οἰόμενος εἰς αὐτὸν
[11, 6]	καὶ τοῖς παρὰ πλευρὸν οὖσιν	ἀχανὴς	ἐπέπεσεν. Ὁ δὲ βασιλεὺς κατὰ
[11, 3]	δέ μοι, φησίν, καὶ κεκλήσῃ	συγγενὴς	ἐμός. ταῦτ' εἰπόντος ὑπέμνησεν αὐτὸν
[11, 3]	προεδρίαν διὰ τὴν σοφίαν καὶ	συγγενής	μου, ἔφη, κληθήσεται. ταύτας ἐπαγγειλάμενος
[11, 3]	πεντακόσια εἰκοσιπέντε. Ἡγεμὼν δὲ τῆς	κατηριθμημένης	πληθύος ἦν ὁ Σαλαθιήλου παῖς
[11, 6]	καὶ νῦν αὐτὸ ῥύσασθαι τῆς	κατηγγελμένης	ἀπωλείας· οὐδὲ γὰρ ἁμαρτόν τι
[11, 6]	μόλις δ' αὐτῆς καὶ ταῦτα	φθεγγομένης	καὶ μετὰ ἀσθενείας αὐτόν τε
[11, 3]	ἀνεχόμενον καὶ μειδιώσης μὲν μειδιῶντα	ὀργιζομένης	δὲ σκυθρωπάζοντα καὶ τῇ τῶν
[11, 1]	τὸ παλαιὸν θυσίας ἐπετέλουν, ὥσπερ	ἀνακτιζομένης	αὐτοῖς τῆς πόλεως καὶ ἀναβιούσης
[11, 6]	εὐθὺς ἀπέπεμπεν πρὸς τὸν εὐνοῦχον.	Ἀφικομένης	δὲ τῆς Ἐσθήρας πρὸς αὐτὸν
[11, 5]	κατὰ τὴν τῶν πρεσβυτέρων κρίσιν	ἀφιερωθησομένης,	συνῆλθον ἐκ τῆς Ἰουδαικῆς καὶ
[11, 6]	τοῦτο κατὰ τῆς ὑπ' αὐτοῦ	βασιλευομένης	οἰκουμένης, ἄμικτον ἀσύμφυλον οὔτε θρησκείαν
[11, 5]	ἀνέγνω καὶ τοῦτ' ἐποίησεν ἀπ'	ἀρχομένης	ἡμέρας ἕως μεσημβρίας· οἱ δὲ
[11, 6]	κατὰ τῆς ὑπ' αὐτοῦ βασιλευομένης	οἰκουμένης,	ἄμικτον ἀσύμφυλον οὔτε θρησκείαν τὴν
[11, 1]	ὁ θεὸς ὁ μέγιστος τῆς	οἰκουμένης	ἀπέδειξε βασιλέα, πείθομαι τοῦτον εἶναι,
[11, 6]	καὶ πάσης ἧς ἐβουλήθην κρατήσας	οἰκουμένης	καὶ μηδὲν ὑπὸ τῆς ἐξουσίας
[11, 3]	αὐτοῦ ῥαπιζόμενον, καὶ τὸ διάδημα	ἀφαιρουμένης	καὶ τῇ ἰδίᾳ κεφαλῇ περιτιθείσης
[11, 6]	ἡμέρᾳ διαφθαρέντες τοῦ λοιποῦ μετ'	εἰρήνης	ἡμῖν τὸν βίον διάγειν παρέχωσι.
[11, 6]	ἰδίοις νόμοις χρωμένους ζῆν μετ'	εἰρήνης	καὶ βοηθεῖν αὐτοῖς, ὅπως τοὺς
[11, 6]	πρᾷον ἐμαυτὸν παρασχὼν καὶ προνοησάμενος	εἰρήνης	καὶ εὐνομίας αὐτοῖς, ἐζήτουν πῶς
[11, 6]	τοῦ γὰρ βασιλέως διὰ νυκτὸς	ἐκείνης	ἀφαιρεῖται τὸν ὕπνον. Ὁ δ'
[11, 6]	Ἄστην ἐκβαλεῖν καὶ δοῦναι τὴν	ἐκείνης	τιμὴν ἑτέρᾳ γυναικί. (Διακείμενος δὲ
[11, 6]	κακοῖς ὤν· ἐπί τε τῆς	κλίνης	αὐτοῦ πεσόντος καὶ τὴν βασίλισσαν
[11, 5]	γίνεσθαι θυσίας, ταύρους δώδεκα ὑπὲρ	κοινῆς	τοῦ λαοῦ σωτηρίας, κριοὺς ἐνενήκοντα,
[11, 7]	ὁ στρατηγὸς Ἀρταξέρξου γνούς, ὅτι	Ἰωάννης	ὁ ἀρχιερεὺς τῶν Ἰουδαίων τὸν
[11, 7]	δὲ καὶ τούτου τὴν τιμὴν	Ἰωάννης	υἱὸς ὢν αὐτοῦ παρέλαβεν, δι'
[11, 4]	Ζοροβαβήλου καὶ τοῦ ἀρχιερέως ὁ	Σισίννης	καὶ οἱ σὺν αὐτῷ τὴν
[11, 4]	οὖν ἐκ τῆς ἐπιστολῆς ὁ	Σισίννης	καὶ οἱ σὺν αὐτῷ τὴν
[11, 3]	ὁ μὲν τρυφῆς ἁπάσης καὶ	ἡδονῆς	ἀναπιμπλάμενος καθεύδει, φυλάσσεται δὲ ὑπὸ
[11, 3]	δὲ κατευωχηθέντες ἄχρι κόρου καὶ	πλησμονῆς	ἀνέλυσαν κοιμηθησόμενοι παρ' αὐτοὺς ἕκαστοι,
[11, 5]	παραμένοντα καὶ διὰ τῆς ἐκείνων	δικαιοσύνης	οὐκ ἐγκαταλείποντα τὴν ὑπὲρ ὑμῶν
[11, 6]	ὑπ' ἐμοῦ σφόδρα τῆς ἐμαυτοῦ	μεγαλοφροσύνης	ἀξίως. ὁ δὲ Ἀμάνης λογισάμενος,
[11, 8]	ἀδελφὸν ἀλλοφύλῳ συνοικοῦντα μετέχειν τῆς	ἀρχιερωσύνης	ἐστασίαζον πρὸς αὐτόν· ἡγοῦντο γὰρ
[11, 6]	τὸν βασιλέα, Ἀμάνης δ' ὑπ'	αἰσχύνης	πρὸς αὑτὸν παραγίνεται καὶ μετὰ
[11, 5]	ἀναστήσεται τὰ τείχη. Ἐκέλευσεν δὲ	ἑξῆς	τοὺς οἰκοδομοῦντας ὅπλα περιζωννυμένους ἐργάζεσθαι,
[11, 5]	ἐν Βαβυλῶνι δίκαιος ἀνὴρ καὶ	δόξης	ἀπολαύων ἀγαθῆς παρὰ τῷ πλήθει
[11, 6]	παρ' ἐμοὶ τὴν πρώτην μοῖραν	δόξης	καὶ τιμῆς ἔχοντος καὶ μετ'
[11, 5]	σατράπας ἐπιστολὴν τοιάνδε· βασιλεὺς βασιλέων	Ξέρξης	Ἔζδρᾳ ἱερεῖ καὶ ἀναγνώστῃ τῶν
[11, 5]	τὴν βασιλείαν ὁ παῖς αὐτοῦ	Ξέρξης	ἐκληρονόμησεν αὐτοῦ καὶ τὴν πρὸς
[11, 6]	Παραλαβὼν γὰρ τὴν βασιλείαν ὁ	Ἀρταξέρξης	καὶ καταστήσας ἀπὸ Ἰνδίας ἄχρι
[11, 6]	τοῦτον τὸν τρόπον· βασιλεὺς μέγας	Ἀρταξέρξης	τοῖς ἀπὸ Ἰνδικῆς ἕως τῆς
[11, 6]	ἔχει τὸν τρόπον· βασιλεὺς μέγας	Ἀρταξέρξης	τοῖς ἄρχουσι καὶ τὰ ἡμέτερα
[11, 4]	τοῦ κατασκαφέντος οἰμωγή. (Τῆς δὲ	βοῆς	τῶν σαλπίγγων ἀκούσαντες οἱ Σαμαρεῖται,
[11, 7]	ὑπὸ Δαρείου τοῦ τελευταίου βασιλέως	σατράπης	Χουθαῖος τὸ γένος, ἐξ ὧν
[11, 4]	σχεδίαν πηξαμένοις εἰς τὸν τῆς	Ἰόππης	κομίζειν λιμένα· τοῦτο γὰρ πρῶτος
[11, 4]	κατήφουν, καὶ τῆς ἐπὶ τούτῳ	λύπης	κρατεῖν οὐ δυνάμενοι μέχρι θρήνων
[11, 5]	καὶ τῆς ἐπὶ τῷ γεγενημένῳ	λύπης	συμμεταλαμβάνοντες. Ἀναστὰς δὲ ἀπὸ τῆς
[11, 5]	ἐμβάλῃ, διέρρηξε μὲν εὐθὺς ὑπὸ	λύπης	τὴν ἐσθῆτα καὶ τὴν κεφαλὴν
[11, 5]	τε τῆς Ἀσίας καὶ τῆς	Εὐρώπης	Ῥωμαίοις ὑπακουούσας, αἱ δὲ δέκα
[11, 4]	ἐκείνου τοῦ χρόνου, ἀφ' οὗ	Σαλμανασσάρης	ὁ τῶν Ἀσσυρίων βασιλεὺς ἐκ
[11, 2]	τῆς Περσίδος καὶ Μηδικῆς ἀγαγὼν	Σαλμανασσάρης	ὁ τῶν Ἀσσυρίων βασιλεὺς κατῴκισεν
[11, 6]	βασιλέως ὑποσχομένου ὁ Ἀμάνης ἐξῆλθεν	περιχαρὴς	ἐπὶ τῷ μόνον ἠξιῶσθαι συνδειπνεῖν
[11, 6]	ἡσθεὶς αὐτῇ καὶ πεσὼν τῆς	κόρης	εἰς ἔρωτα νομίμως αὐτὴν ἄγεται
[11, 6]	διατρίβων καὶ πυνθανόμενος περὶ τῆς	κόρης,	τίνα διάγει τρόπον· ἔστεργεν γὰρ
[11, 6]	Ἰουδαῖον. Τῆς δὲ γυναικὸς αὐτοῦ	Γαζάσης	εἰπούσης κελεῦσαι ξύλον κοπῆναι πηχῶν
[11, 6]	τὰ πράγματα δι' αὐτοὺς ἀμείνω	πάσης	ἐλπίδος. Καὶ τὰ μὲν τούτοις
[11, 6]	τινὶ τῶν εὐνούχων εἰς ἐπιμέλειαν	πάσης	ἐτύγχανε προνοίας ἀρωμάτων ἀφθονίᾳ καὶ
[11, 6]	γράφει. Πολλῶν ἐθνῶν ἄρξας καὶ	πάσης	ἧς ἐβουλήθην κρατήσας οἰκουμένης καὶ
[11, 6]	δὲ γράμματος τοῦ βασιλικοῦ διὰ	πάσης	τῆς ὑπ' αὐτὸν χώρας γενομένου
[11, 3]	γίνεται. Ἔτι ὁ μὲν τρυφῆς	ἁπάσης	καὶ ἡδονῆς ἀναπιμπλάμενος καθεύδει, φυλάσσεται
[11, 6]	προσέχοντες, ἀλλὰ καὶ τιμῆς αὐτοὺς	ἁπάσης	τυγχάνειν βούλομαι, καὶ τὸν ταῦτα
[11, 4]	ναοῦ στοὰς τοῦ ἔνδοθεν ἱεροῦ.	(Ἐνστάσης	δὲ τῆς τῶν ἀζύμων ἑορτῆς
[11, 3]	ἐκεῖνα ἀφέντες τῷ εἴδει τῆς	ὁραθείσης	προσκεχήναμεν καὶ ὑπομένομεν παραχωρῆσαι τῶν
[11, 3]	ἀφαιρουμένης καὶ τῇ ἰδίᾳ κεφαλῇ	περιτιθείσης	ἀνεχόμενον καὶ μειδιώσης μὲν μειδιῶντα
[11, 2]	ἴσως, ὅτι τῆς πόλεως οὕτως	συνοικισθείσης	καὶ τὸν κύκλον τῶν τειχῶν
[11, 5]	τῶν τειχῶν οἰκοδομίας πέρας ἔχειν	ἀκουσθείσης	ἐδυσφόρει. Νεεμίας δὲ τὴν πόλιν
[11, 8]	καὶ τοὺς ἱερεῖς ἀξιοπρεπῶς ἐτίμησεν.	Δειχθείσης	δ' αὐτῷ τῆς Δανιήλου βίβλου,
[11, 6]	Ἀμαδάθου· τῆς γὰρ πατρίδος αὐτῇ	διαφθαρείσης	καὶ τῶν ὁμοφύλων ἀπολομένων οὐκ
[11, 7]	ἦν δὲ καὶ τούτῳ ἀδελφὸς	Μανασσῆς	ὄνομα, ᾧ Σαναβαλλέτης ὁ πεμφθεὶς
[11, 8]	βασιλέως, ἐπαρθεὶς ταῖς ὑποσχέσεσιν ὁ	Μανασσῆς	παρέμενεν τῷ Σαναβαλλέτῃ τὴν ἀρχιερωσύνην
[11, 8]	ἀδελφὸν τοῦ βωμοῦ, παραγενόμενος ὁ	Μανασσῆς	πρὸς τὸν πενθερὸν Σαναβαλλέτην στέργειν
[11, 6]	γνούς, ὡς ἐπὶ τὸν τῆς	βασιλίσσης	θεῖον, τὸν γὰρ Ἀμάνην μέλλειν
[11, 6]	μόνον, ἀλλὰ καὶ παρὰ τῆς	βασιλίσσης·	καὶ γὰρ τήμερον ὡς δειπνήσειεν
[11, 6]	τοῖς ἔθνεσιν τὰ περὶ τῆς	βασιλίσσης	κεκυρωμένα, ἔδοξε τὴν Ἄστην ἐκβαλεῖν
[11, 6]	αἰδῶ ποιήσεται παράδειγμα τὴν τῆς	βασιλίσσης	ὑπερηφανίαν πρὸς σὲ τὸν κρατοῦντα
[11, 2]	Περσῶν ἐπ' ἄλλα ἔτη ἐννέα·	Καμβύσης	γὰρ ἓξ ἔτη βασιλεύσας, καταστρεψάμενος
[11, 2]	καὶ γράφει τάδε λέγων· βασιλεὺς	Καμβύσης	Ῥαθύμῳ τῷ γράφοντι τὰ προσπίπτοντα
[11, 2]	καὶ Φοινίκην. (Ἀναγνοὺς δὲ ὁ	Καμβύσης	τὴν ἐπιστολὴν καὶ φύσει πονηρὸς
[11, 8]	μέντοι γε ἱερατικῆς τιμῆς μεγίστης	οὔσης	ἐν τῷ ἔθνει καὶ τῷ
[11, 2]	καὶ τὸν κύκλον τῶν τειχῶν	ἀπολαβούσης	ἀποκλείεταί σοι ἡ ὁδὸς ἡ
[11, 5]	τῆς Ἰούδα φυλῆς, ἧς πρώτης	ἐλθούσης	εἰς ἐκείνους τοὺς τόπους αὐτοί
[11, 1]	ἀνακτιζομένης αὐτοῖς τῆς πόλεως καὶ	ἀναβιούσης	τῆς ἀρχαίας περὶ τὴν θρησκείαν
[11, 6]	σχῆμα τοῦτο περικείμενος οὐδ' αὐτῆς	παρακαλούσης	ἀπέθετο. Ὁ δὲ Μαρδοχαῖος ἐπέδειξε
[11, 6]	τῇ γῇ Ἰσραηλίτας ἐξελέσθαι τῆς	μελλούσης	συμφορᾶς· καὶ γὰρ πρὸ ὀφθαλμῶν
[11, 8]	τῷ ἔθνει καὶ τῷ γένει	παραμενούσης	οὐ βούλεσθαι δι' αὐτὴν στέρεσθαι.
[11, 6]	ἀποσπώμενον κατὰ μικρὸν γίνεσθαι τῆς	συνούσης.	Πεισθεὶς δὲ τῇ συμβουλίᾳ ταύτῃ
[11, 6]	Τῆς δὲ γυναικὸς αὐτοῦ Γαζάσης	εἰπούσης	κελεῦσαι ξύλον κοπῆναι πηχῶν ἑξήκοντα
[11, 7]	ὁ ναὸς ἐμιάνθη ὑπὸ Περσῶν.	Βαγώσης	δὲ ὁ στρατηγὸς Ἀρταξέρξου γνούς,
[11, 7]	αὐτοῦ παρέλαβεν, δι' ὃν καὶ	Βαγώσης	ὁ στρατηγὸς τοῦ ἄλλου> Ἀρταξέρξου
[11, 7]	μὲν οὖν χρησάμενος τῇ ἐπινοίᾳ	Βαγώσης	τοὺς Ἰουδαίους ἔτεσιν ἑπτὰ ὑπὲρ
[11, 7]	Ἰησοῦς· τούτῳ φίλῳ τυγχάνοντι ὁ	Βαγώσης	ὑπέσχετο τὴν ἀρχιερωσύνην παρέξειν. Ἀπὸ
[11, 3]	ἰδίᾳ κεφαλῇ περιτιθείσης ἀνεχόμενον καὶ	μειδιώσης	μὲν μειδιῶντα ὀργιζομένης δὲ σκυθρωπάζοντα
[11, 4]	βαλὼν αὐτὸν ὁ θεὸς ἐπίσχῃ	τῆς	ἀδικίας. ~(Ταῦθ' εὑρὼν ἐν τοῖς
[11, 6]	καὶ ἄρχουσιν ἀπὸ Ἰνδικῆς ἕως	τῆς	Αἰθιοπίας ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ σατραπειῶν ἡγουμένοις.
[11, 6]	Ἀρταξέρξης τοῖς ἀπὸ Ἰνδικῆς ἕως	τῆς	Αἰθιοπίας ἑπτὰ καὶ εἴκοσι καὶ
[11, 3]	καὶ τοπάρχας τῆς Ἰνδικῆς ἄχρι	τῆς	Αἰθιοπίας καὶ τοὺς στρατηγοὺς τῶν
[11, 5]	ἀριθμόν. Συναγαγὼν δὲ τοὺς ἐκ	τῆς	αἰχμαλωσίας εἰς τὸ πέραν τοῦ
[11, 4]	μὲν περὶ τῶν ἀνασωθέντων ἐκ	τῆς	αἰχμαλωσίας Ἰουδαίων ἐν τοῖς Κύρου
[11, 4]	βασιλεύειν ἐκγόνους. Πρὸ μὲν γὰρ	τῆς	αἰχμαλωσίας καὶ τῆς ἀναστάσεως ἐβασιλεύοντο
[11, 5]	κηρύγματος ὥστε πάντας τοὺς ἀπὸ	τῆς	αἰχμαλωσίας συνελθεῖν εἰς Ἱεροσόλυμα, ὡς
[11, 1]	ταῦτα ἐδήλου· τῶν δ' ἐκ	τῆς	αἰχμαλωσίας συνελθόντων εἰς Ἱεροσόλυμα μυριάδες
[11, 3]	τῶν σατραπῶν καὶ ἡγεμόνων περὶ	τῆς	ἀληθείας ἤρξατο λέγειν ἀπέδειξα μέν,
[11, 3]	μὲν ὁ Ζοροβάβηλος τὸν περὶ	τῆς	ἀληθείας λόγον, ἐπιβοήσαντος δὲ τοῦ
[11, 3]	περὶ τῆς τῶν γυναικῶν καὶ	τῆς	ἀληθείας ὁ τρίτος Ζοροβάβηλος διδάσκειν
[11, 3]	καὶ αὗται καὶ ὁ βασιλεὺς	τῆς	ἀληθείας ὑπάρχουσιν. Εἰ γάρ ἐστιν
[11, 6]	αὐτὸν γὰρ εἶναι τὴν αἰτίαν	τῆς	Ἀμάνου ὀργῆς, ὅτι μὴ προσεκύνησα
[11, 6]	ἕτοιμον· ὁ δὲ θεὸς κατεγέλα	τῆς	Ἀμάνου πονηρᾶς ἐλπίδος καὶ τὸ
[11, 4]	μὲν γὰρ τῆς αἰχμαλωσίας καὶ	τῆς	ἀναστάσεως ἐβασιλεύοντο ἀπὸ Σαούλου πρῶτον
[11, 4]	τῆς ἀρχαίας εὐδαιμονίας ὑποβεβηκότες καὶ	τῆς	ἀξίας τοῦ ναοῦ λογιζόμενοι κατήφουν,
[11, 4]	ἀνεχώρησεν πατρίδας. ~(Ἑβδόμῳ δὲ μηνὶ	τῆς	ἀπὸ Βαβυλῶνος αὐτῶν ἐξόδου περιπέμψαντες
[11, 3]	σύνεσιν δοκεῖ. Τὸν δὲ τρόπον	τῆς	ἀποδείξεως ἐντεῦθεν ἐλάμβανεν· πάντων μὲν
[11, 1]	καὶ τὸν ναὸν οἰκοδομήσουσι καὶ	τῆς	ἀρχαίας ἀπολαύσουσιν εὐδαιμονίας, ταῦτ' αὐτοῖς
[11, 4]	τοῦ πάλαι κατασκευαζόμενον, ὅσον εἶεν	τῆς	ἀρχαίας εὐδαιμονίας ὑποβεβηκότες καὶ τῆς
[11, 1]	αὐτοῖς τῆς πόλεως καὶ ἀναβιούσης	τῆς	ἀρχαίας περὶ τὴν θρησκείαν συνηθείας.
[11, 6]	ἡμῖν τοῦ τε βίου καὶ	τῆς	ἀρχῆς Ἐσθῆρα κακούργως καὶ μετὰ
[11, 8]	ἀρχιερέως ἀδελφὸν ἀλλοφύλῳ συνοικοῦντα μετέχειν	τῆς	ἀρχιερωσύνης ἐστασίαζον πρὸς αὐτόν· ἡγοῦντο
[11, 5]	φυλὰς εἶναι συμβέβηκεν ἐπί τε	τῆς	Ἀσίας καὶ τῆς Εὐρώπης Ῥωμαίοις
[11, 8]	διασκεπτομένῳ μοι, πῶς ἂν κρατήσαιμι	τῆς	Ἀσίας, παρεκελεύετο μὴ μέλλειν ἀλλὰ
[11, 6]	εἰπόντων, ὅτι Ἀμάνης εἴη πρὸ	τῆς	αὐλῆς, ἐκέλευσεν αὐτὸν εἰσκαλέσαι. Εἰσελθόντος
[11, 6]	ἐν οὕτως οἰκτρῷ σχήματι πρὸ	τῆς	αὐλῆς ἑστῶτα, ταραχθεῖσα πρὸς τὴν
[11, 6]	τῶν φίλων ὃν ἂν πρὸ	τῆς	αὐλῆς εὕρωσιν ἤδη παρόντα τοῦτον
[11, 6]	καὶ τὸν Μαρδοχαῖον εὑρὼν πρὸ	τῆς	αὐλῆς σάκκον ἐνδεδυμένον ἐκέλευσεν ἀποθέμενον
[11, 3]	ἐστιν καὶ δίκαιος οὗτος, ἀπὸ	τῆς	αὐτῆς αἰτίας δεῖ καὶ τὴν
[11, 6]	ποιεῖται δωδεκάτῳ μηνὶ ἑβδόμου ἔτους	τῆς	αὐτοῦ βασιλείας, Ἀδέρῳ δὲ καλουμένῳ.
[11, 1]	Κῦρος ἀναγινώσκων τὸ βιβλίον, ὃ	τῆς	αὐτοῦ προφητείας ὁ Ἡσαίας κατέλιπεν
[11, 5]	εὐχὰς ποιήσονται τῷ θεῷ περὶ	τῆς	αὐτῶν σωτηρίας καὶ τοῦ μηδὲν
[11, 4]	Βαβυλῶνα, Κῦρος ὁ μετ' αὐτὸν	τῆς	Βαβυλωνίας καὶ Περσίδος βασιλεὺς ἔγραψεν
[11, 6]	ἔργων ἀφιεμένους καὶ ἑορτάζειν ὑπὲρ	τῆς	βασιλείας αὐτοῦ πολλαῖς ἡμέραις. Ὁμοίως
[11, 6]	ἀτυχήσειν, μηδ' ἂν τὸ μέρος	τῆς	βασιλείας ἐθελήσῃ λαβεῖν> Ἡ δὲ
[11, 6]	ὡς αὐτοῦ καὶ τὰ ἡμίση	τῆς	βασιλείας, εἰ δέοιτο τούτων, παραχωρήσοντος
[11, 6]	μέγεθος τῶν ἀγαθῶν ἐταμίευσεν, ἀλλὰ	τῆς	βασιλείας ἐπεβούλευσέ με καὶ τῆς
[11, 3]	ἤλπισεν τιμῆς. (Τῷ δὲ πρώτῳ	τῆς	βασιλείας ἔτει Δαρεῖος ὑποδέχεται λαμπρῶς
[11, 4]	ἦν ἀναγεγραμμένα· ἐν τῷ πρώτῳ	τῆς	βασιλείας ἔτει Κῦρος ὁ βασιλεὺς
[11, 6]	εἰκοσιεπτὰ οὐσῶν ἄρχοντας, τῷ τρίτῳ	τῆς	βασιλείας ἔτει τούς τε φίλους
[11, 6]	καὶ μεθ' ἡμᾶς τὰ δεύτερα	τῆς	βασιλικῆς παρὰ πάντων τιμῆς ἀποφέρεσθαι,
[11, 6]	ἑτοιμασάμενοι, γνούς, ὡς ἐπὶ τὸν	τῆς	βασιλίσσης θεῖον, τὸν γὰρ Ἀμάνην
[11, 6]	ἀπολαύοι μόνον, ἀλλὰ καὶ παρὰ	τῆς	βασιλίσσης· καὶ γὰρ τήμερον ὡς
[11, 6]	διαγγεῖλαι τοῖς ἔθνεσιν τὰ περὶ	τῆς	βασιλίσσης κεκυρωμένα, ἔδοξε τὴν Ἄστην
[11, 6]	ἀνδρὸς αἰδῶ ποιήσεται παράδειγμα τὴν	τῆς	βασιλίσσης ὑπερηφανίαν πρὸς σὲ τὸν
[11, 6]	τρεφομένη· οὗτος δ' ἦν ἐκ	τῆς	Βενιαμίτιδος φυλῆς, τῶν δὲ πρώτων
[11, 2]	Σεμέλιος ὁ γραμματεὺς καὶ οἱ	τῆς	βουλῆς τῆς ἐν Συρίᾳ καὶ
[11, 6]	χώραν ὑπὸ Ἀμάνου τοῦ Ἀμαδάθου·	τῆς	γὰρ πατρίδος αὐτῇ διαφθαρείσης καὶ
[11, 6]	τῶν ἐν Σούσοις ἀνεσταύρωσα μετὰ	τῆς	γενεᾶς, τοῦ πάντα ἐφορῶντος θεοῦ
[11, 6]	τῷ πατρίῳ νόμῳ ῥίψασα κατὰ	τῆς	γῆς ἑαυτὴν καὶ πενθικὴν ἐσθῆτα
[11, 5]	τέκνα, οὐκ ἀκουσθήσεται, διέμενεν ἐπὶ	τῆς	γῆς κείμενος. Συνέτρεχον οὖν πρὸς
[11, 6]	βαθὺ τοῦ ἐνδύματος καὶ μέχρι	τῆς	γῆς κεχυμένον ἄκροις ἀπῃώρει τοῖς
[11, 5]	λύπης συμμεταλαμβάνοντες. Ἀναστὰς δὲ ἀπὸ	τῆς	γῆς ὁ Ἔσδρας καὶ τὰς
[11, 5]	ἐμῶν εἰσιν, ἀκούω βεβλῆσθαι κατὰ	τῆς	γῆς τὰ τείχη καὶ τὰς
[11, 8]	Ἐκέλευον οὖν τὸν Μανασσῆν διαζεύγνυσθαι	τῆς	γυναικὸς ἢ μὴ προσιέναι τῷ
[11, 6]	ἔχουσι παρ' αὐτοῖς, καλέσαντα κατηγορεῖν	τῆς	γυναικὸς καὶ λέγειν, ὡς ὑβρισθείη
[11, 6]	οἱ φίλοι συνεβούλευον τὴν μὲν	τῆς	γυναικὸς μνήμην καὶ τὸν ἔρωτα
[11, 6]	τὴν ἐπιβουλὴν τῷ θείῳ κατεμήνυσε	τῆς	γυναικὸς τοῦ βασιλέως, Μαρδοχαῖος δὲ
[11, 8]	ἀξιοπρεπῶς ἐτίμησεν. Δειχθείσης δ' αὐτῷ	τῆς	Δανιήλου βίβλου, ἐν ᾗ τινα
[11, 4]	ἔτεσιν ἑπτά. Τοῦ δ' ἐνάτου	τῆς	Δαρείου βασιλείας ἔτους εἰκάδι καὶ
[11, 2]	ἔργα μέχρι τοῦ δευτέρου ἔτους	τῆς	Δαρείου βασιλείας τοῦ Περσῶν ἐπ'
[11, 8]	καὶ ταῦτα ποιήσειν ἐπαγγελλομένου μετὰ	τῆς	Δαρείου γνώμης τοῦ βασιλέως, ἐπαρθεὶς
[11, 4]	τὸν ναὸν τοῦ κατασκαφέντος οἰμωγή.	(Τῆς	δὲ βοῆς τῶν σαλπίγγων ἀκούσαντες
[11, 6]	ἐν τῇ αὐλῇ τὸν Ἰουδαῖον.	Τῆς	δὲ γυναικὸς αὐτοῦ Γαζάσης εἰπούσης
[11, 5]	κατατρεχόντων τὴν χώραν καὶ διαρπαζόντων,	τῆς	δὲ νυκτὸς κακῶς ἀπεργαζομένων, ὡς
[11, 4]	ἐγίνετο. (Ὧν τῷ δευτέρῳ ἔτει	τῆς	εἰς Ἱεροσόλυμα καθόδου τῶν Ἰουδαίων
[11, 5]	ἀναλαβόντες ἦλθον εἰς Βαβυλῶνα ποθοῦντες	τῆς	εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καθόδου. Ὁ
[11, 5]	τιμῆς τοῦ Νεεμίου καὶ χορηγίας	τῆς	εἰς τὴν οἰκοδομίαν ἐπεστάλκει. (Γενόμενος
[11, 6]	βασιλείαν διεφύλαξεν, οὐ μόνον ἀπολύω	τῆς	ἐκ τῶν προαπεσταλμένων τιμωρίας, οἷς
[11, 5]	καὶ Ἰακώβου παραμένοντα καὶ διὰ	τῆς	ἐκείνων δικαιοσύνης οὐκ ἐγκαταλείποντα τὴν
[11, 6]	τινὰ στεργόμενον ὑπ' ἐμοῦ σφόδρα	τῆς	ἐμαυτοῦ μεγαλοφροσύνης ἀξίως. ὁ δὲ
[11, 5]	τῶν τοῦ θεοῦ νόμων χαίρειν.	Τῆς	ἐμαυτοῦ φιλανθρωπίας ἔργον εἶναι νομίσας
[11, 8]	παρὰ τοῖς Ἱεροσολυμίταις κοινοφαγίας ἢ	τῆς	ἐν σαββάτοις παρανομίας ἤ τινος
[11, 2]	γραμματεὺς καὶ οἱ τῆς βουλῆς	τῆς	ἐν Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ κριταί.
[11, 6]	τῆς ψυχῆς τὸν αἴτιον αὐτῷ	τῆς	ἐξουσίας ἀφελέσθαι, τὸν εὐεργέτην μου
[11, 6]	κρατήσας οἰκουμένης καὶ μηδὲν ὑπὸ	τῆς	ἐξουσίας ὑπερήφανον μηδὲ σκαιὸν εἰς
[11, 3]	τῷ θεῷ τῆς σοφίας καὶ	τῆς	ἐπ' αὐτῇ νίκης, ἣν Δαρείου
[11, 5]	οἰκεῖα μετὰ ὕμνων τοῦ θεοῦ	τῆς	ἐπανορθώσεως τῶν περὶ τὸ πολίτευμα
[11, 4]	τοῦ ναοῦ λογιζόμενοι κατήφουν, καὶ	τῆς	ἐπὶ τούτῳ λύπης κρατεῖν οὐ
[11, 5]	πάντες κλαίοντες καὶ αὐτοὶ καὶ	τῆς	ἐπὶ τῷ γεγενημένῳ λύπης συμμεταλαμβάνοντες.
[11, 8]	καιρὸν ἐπιτήδειον ἔχειν ὁ Σαναβαλλέτης	τῆς	ἐπιβολῆς Δαρείου μὲν ἀπέγνω, λαβὼν
[11, 6]	Κελεύω δὲ ὑμᾶς τὸ ἀντίγραφον	τῆς	ἐπιστολῆς ἐκθέντας εἰς ἅπασαν τὴν
[11, 4]	περιέχει. Ἔρρωσθε. μαθόντες οὖν ἐκ	τῆς	ἐπιστολῆς ὁ Σισίννης καὶ οἱ
[11, 4]	αὐτῷ γραψάντων καὶ κατηγορούντων διὰ	τῆς	ἐπιστολῆς τῶν Ἰουδαίων, ὡς τήν
[11, 4]	ἑταίροις αὐτῶν χαίρειν. Τὸ ἀντίγραφον	τῆς	ἐπιστολῆς ὑμῖν ἧς ἐν τοῖς
[11, 6]	πρὸς ἀλλήλους ὁμιλούντων ἧκον οἱ	τῆς	Ἐσθήρας εὐνοῦχοι τὸν Ἀμάνην ἐπὶ
[11, 6]	τοὺς κήπους ἐκ τοῦ συμποσίου,	τῆς	Ἐσθήρας ὁ Ἀμάνης ἤρξατο δεῖσθαι
[11, 6]	πρὸς τὸν εὐνοῦχον. Ἀφικομένης δὲ	τῆς	Ἐσθήρας πρὸς αὐτὸν ἡσθεὶς αὐτῇ
[11, 6]	τοῦ βασιλέως, Μαρδοχαῖος δὲ διὰ	τῆς	Ἐσθήρας φανεροὺς ἐποίησε τῷ βασιλεῖ
[11, 6]	κομίσαντος αὐτῷ τοῦ εὐνούχου παρὰ	τῆς	Ἐσθῆρος τοὺς λόγους ἀπαγγέλλειν ἐκέλευσεν
[11, 5]	ἐπί τε τῆς Ἀσίας καὶ	τῆς	Εὐρώπης Ῥωμαίοις ὑπακουούσας, αἱ δὲ
[11, 3]	ἐμός. ταῦτ' εἰπόντος ὑπέμνησεν αὐτὸν	τῆς	εὐχῆς, ἧς ἐποιήσατο, εἰ λάβοι
[11, 6]	τοῦ βασιλέως ἀπαλλάξαι τοῦ περὶ	τῆς	ζωῆς φόβου τὸ τῶν Ἰουδαίων
[11, 6]	μέντοι γεγραμμένα προτεθήτω καθ' ὅλης	τῆς	ἡμῖν ὑπηκόου χώρας, καὶ παρασκευαζέσθωσαν
[11, 4]	ἔφασκον, καὶ τοῦτον ὑπερευχόμεθα καὶ	τῆς	θρησκείας ἐσμὲν ἐπιθυμηταὶ ἐξ ἐκείνου
[11, 8]	μέγιστον γέρας ἡγησάμενος τοῖς ἐκ	τῆς	θυγατρὸς γενησομένοις τοῦτ' ἔσεσθαι. Μηνῶν
[11, 6]	τοὺς παρ' αὐτῶν γινομένους, ἐκ	τῆς	ἰδίας οὐσίας αὐτὸς ἐπηγγείλατο μυριάδας
[11, 7]	τοὺς Ἰουδαίους ἔτεσιν ἑπτὰ ὑπὲρ	τῆς	Ἰησοῦ τελευτῆς μετῆλθεν. (Καταστρέψαντος δὲ
[11, 3]	σατράπας τῆς Περσίδος καὶ τοπάρχας	τῆς	Ἰνδικῆς ἄχρι τῆς Αἰθιοπίας καὶ
[11, 4]	καὶ σχεδίαν πηξαμένοις εἰς τὸν	τῆς	Ἰόππης κομίζειν λιμένα· τοῦτο γὰρ
[11, 1]	οἱ τῶν δύο φυλῶν ἄρχοντες	τῆς	Ἰούδα καὶ Βενιαμίτιδος οἵ τε
[11, 5]	ἡμέρας ἐκ Βαβυλῶνος ἀνέβησαν ἐκ	τῆς	Ἰούδα φυλῆς, ἧς πρώτης ἐλθούσης
[11, 3]	δώδεκα τὴν ἡλικίαν γεγονότων ἐκ	τῆς	Ἰούδα φυλῆς καὶ Βενιαμίτιδος ἦν
[11, 3]	ὢν τῶν Δαυίδου γεγονὼς ἐκ	τῆς	Ἰούδα φυλῆς, καὶ Ἰησοῦς υἱὸς
[11, 5]	παραγενόμενοι. Ἀποκριναμένων δ' ἥκειν ἐκ	τῆς	Ἰουδαίας, πῶς αὐτῶν ἔχει τὸ
[11, 5]	πρεσβυτέρων κρίσιν ἀφιερωθησομένης, συνῆλθον ἐκ	τῆς	Ἰουδαικῆς καὶ Βενιαμίτιδος ἐν τρισὶν
[11, 3]	δὲ ὁ πρῶτος ἀποφηνάμενος περὶ	τῆς	ἰσχύος τοῦ οἴνου τὰ προειρημένα
[11, 2]	μὴ ἐπὶ πλέον αὐξηθῇ τὰ	τῆς	κακίας αὐτῶν, ᾗ χρώμενοι πρὸς
[11, 8]	τοῦτον δὲ νῦν ἰδὼν καὶ	τῆς	κατὰ τοὺς ὕπνους ἀναμνησθεὶς ὄψεώς
[11, 6]	συνέγνω, καὶ νῦν αὐτὸ ῥύσασθαι	τῆς	κατηγγελμένης ἀπωλείας· οὐδὲ γὰρ ἁμαρτόν
[11, 3]	πεντακισχίλια πεντακόσια εἰκοσιπέντε. Ἡγεμὼν δὲ	τῆς	κατηριθμημένης πληθύος ἦν ὁ Σαλαθιήλου
[11, 8]	καὶ διαχρύσῳ στολῇ καὶ ἐπὶ	τῆς	κεφαλῆς ἔχοντα τὴν κίδαριν καὶ
[11, 8]	Κιλίκιον ὄρος ὑπερελθὼν ἐν Ἰσσῷ	τῆς	Κιλικίας τοὺς πολεμίους ὡς ἐκεῖ
[11, 6]	ἐν κακοῖς ὤν· ἐπί τε	τῆς	κλίνης αὐτοῦ πεσόντος καὶ τὴν
[11, 3]	καὶ Σαμαρείτας καὶ τοὺς ἐκ	τῆς	κοίλης Συρίας ἀφεῖναι τὰς κώμας,
[11, 5]	βασιλέως οἰκονόμοις καὶ τοῖς ἐπάρχοις	τῆς	κοίλης Συρίας καὶ Φοινίκης τὰ
[11, 6]	τὴν ἀρχὴν ἀπολαύων ἅμα καὶ	τῆς	κοινωνίας τοῦ βίου τῇ βασιλίσσῃ.
[11, 5]	χρηστότητι καὶ τοὺς τοιούτους ἀφιέναι	τῆς	κολάσεως. (Καὶ ὁ μὲν ἐπαύσατο
[11, 6]	αὐτὸν ἡσθεὶς αὐτῇ καὶ πεσὼν	τῆς	κόρης εἰς ἔρωτα νομίμως αὐτὴν
[11, 6]	βασιλείοις διατρίβων καὶ πυνθανόμενος περὶ	τῆς	κόρης, τίνα διάγει τρόπον· ἔστεργεν
[11, 1]	~(Τῷ δὲ πρώτῳ	τῆς	Κύρου βασιλείας ἔτει, τοῦτο δ'
[11, 8]	τῷ νῦν σχήματι ἐν Δίῳ	τῆς	Μακεδονίας τυγχάνων, καὶ πρὸς ἐμαυτὸν
[11, 6]	ἁπάσῃ τῇ γῇ Ἰσραηλίτας ἐξελέσθαι	τῆς	μελλούσης συμφορᾶς· καὶ γὰρ πρὸ
[11, 4]	τῶν Ἰσραηλιτῶν πρὸς αὐτοὺς ἔφασαν	τῆς	μὲν οἰκοδομίας αὐτοῖς ἀδύνατον εἶναι
[11, 8]	ἔλεγεν αὐτοῦ τὴν θυγατέρα Νικασώ,	τῆς	μέντοι γε ἱερατικῆς τιμῆς μεγίστης
[11, 5]	Ξέρξου Νεεμίας ὄνομα περιπατῶν πρὸ	τῆς	μητροπόλεως τῶν Περσῶν Σούσων, ξένων
[11, 8]	στρατιᾶς ἀπολέσας ληφθέντων αἰχμαλώτων αὐτοῦ	τῆς	μητρὸς καὶ γυναικὸς καὶ τῶν
[11, 5]	τὰ ἡμαρτημένα τῷ λαῷ, ὃς	τῆς	μνήμης ἐξέβαλεν τὰ τοῖς πατράσιν
[11, 3]	ἐπὶ τὴν κοίτην καὶ βραχὺ	τῆς	νυκτὸς ἀναπαυσάμενος ἔξυπνος γίνεται, καὶ
[11, 3]	νήψαντες τύχωσιν καὶ καταλίπῃ διὰ	τῆς	νυκτὸς αὐτοὺς ὁ οἶνος κοιμωμένους,
[11, 6]	εἶναι, κελεύσας ἡσυχάζειν, τίς ἡ	τῆς	νυκτὸς ὥρα, παρὰ τῶν ἐπὶ
[11, 5]	τὸ τεῖχος, ὀγδόῳ καὶ εἰκοστῷ	τῆς	Ξέρξου βασιλείας ἔτει μηνὶ ἐνάτῳ.
[11, 5]	πρώτου μηνὸς τοῦ ἑβδόμου ἔτους	τῆς	Ξέρξου βασιλείας παρεγένοντο εἰς Ἱεροσόλυμα
[11, 1]	μεταναστῆναι τὸν λαὸν ἡμῶν ἐκ	τῆς	οἰκείας εἰς Βαβυλῶνα συνέπεσεν, ἠλέησεν
[11, 6]	Ἀμάνου, ὡς εὕροι σταυρὸν ἐπὶ	τῆς	οἰκίας αὐτοῦ παρεσκευασμένον ἐπὶ Μαρδοχαῖον
[11, 2]	τοὺς Ἰουδαίους ἀμελὲς καὶ ῥᾴθυμον	τῆς	οἰκοδομῆς· Κύρῳ γὰρ περί τε
[11, 5]	ἡμέρας μήτε νυκτὸς αὐτοὺς ἀνιέναι	τῆς	οἰκοδομίας, ἀλλὰ πάσῃ σπουδῇ χρωμένους
[11, 5]	ἐθνῶν, ὑφ' ὧν ἐκταρασσόμενοι μικροῦ	τῆς	οἰκοδομίας ἀπέστησαν. Τὸν δὲ Νεεμίαν
[11, 4]	δὲ τοῖς προφήταις ἐντεταμένως εἴχοντο	τῆς	οἰκοδομίας μηδεμίαν ἡμέραν ἀνιέμενοι. (Δαρεῖος
[11, 4]	συγκατασκευάσαι τὸν ναὸν καὶ κοινωνῆσαι	τῆς	οἰκοδομίας· σεβόμεθα γὰρ οὐκ ἔλαττον
[11, 4]	Σαβάσηρον κελεύσας ἀναβάντα εἰς Ἱεροσόλυμα	τῆς	οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ ποιήσασθαι πρόνοιαν.
[11, 4]	ἑβδόμου μηνός. ἤρξαντο δὲ καὶ	τῆς	οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ πολλὰ τοῖς
[11, 1]	αὐτὰ Ἀβεσσάρῳ, ὅπως φυλάττῃ μέχρι	τῆς	οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ, τελεσθέντος δὲ
[11, 1]	με ὁ θεὸς ὁ μέγιστος	τῆς	οἰκουμένης ἀπέδειξε βασιλέα, πείθομαι τοῦτον
[11, 3]	πάντα ἐκεῖνα ἀφέντες τῷ εἴδει	τῆς	ὁραθείσης προσκεχήναμεν καὶ ὑπομένομεν παραχωρῆσαι
[11, 6]	αὐτὴν ἀπηνέστερον καὶ διακεκαυμένῳ ὑπὸ	τῆς	ὀργῆς τῷ προσώπῳ, πάρεσις αὐτὴν
[11, 5]	ἀπαντησάντων ἀπαλλοτριωθησομένων τοῦ πλήθους καὶ	τῆς	οὐσίας αὐτῶν κατὰ τὴν τῶν
[11, 3]	καὶ τὴν ἀνάκτησιν καὶ παλιγγενεσίαν	τῆς	πατρίδος ἑορτάζοντες. Ἔπειτα τοὺς ἀναβησομένους
[11, 5]	μηδὲ τὴν ψυχὴν ἀλγεῖν, ὅπου	τῆς	πατρίδος μου Ἱεροσολύμων, ἐν ᾗ
[11, 7]	ἀρχιερωσύνην παρέξειν. Ἀπὸ ταύτης οὖν	τῆς	πεποιθήσεως Ἰησοῦς ἐν τῷ ναῷ
[11, 5]	οὐδὲν τούτων ἐξέστησεν τῆς σπουδῆς	τῆς	περὶ τὸ ἔργον, ἀλλὰ στῖφός
[11, 5]	σώματος περιβαλλόμενος ἀτρύτως ὑπέμενεν, ὑπὸ	τῆς	περὶ τὸ ἔργον ἐπιθυμίας ἀναισθητῶν
[11, 6]	αὐτῆς ἐκ Βαβυλῶνος εἰς Σοῦσα	τῆς	Περσίδος αὐτόθι διῆγεν ἑκάστης ἡμέρας
[11, 2]	μάλιστα τὸ Χουθαίων, οὓς ἐκ	τῆς	Περσίδος καὶ Μηδικῆς ἀγαγὼν Σαλμανασσάρης
[11, 3]	μεγιστᾶνας καὶ σατράπας καὶ τοπάρχας	τῆς	Περσίδος καὶ Μηδικῆς καὶ καθίσας
[11, 3]	τῶν Μήδων ἡγεμόνας καὶ σατράπας	τῆς	Περσίδος καὶ τοπάρχας τῆς Ἰνδικῆς
[11, 2]	τοὺς Ἰουδαίους πρός τε τὴν	τῆς	πόλεως ἀνάστασιν καὶ τὴν τοῦ
[11, 6]	ἐνδυσάμενος καὶ καταχεάμενος σποδιὰν διὰ	τῆς	πόλεως ἐφέρετο βοῶν, ὅτι μηδὲν
[11, 1]	θυσίας ἐπετέλουν, ὥσπερ ἀνακτιζομένης αὐτοῖς	τῆς	πόλεως καὶ ἀναβιούσης τῆς ἀρχαίας
[11, 3]	τὸν θεόν, καὶ τοῖς φύλαξι	τῆς	πόλεως καὶ τοῦ ναοῦ προσέταξεν
[11, 8]	(Πυθόμενος δ' αὐτὸν οὐ πόρρω	τῆς	πόλεως ὄντα πρόεισι μετὰ τῶν
[11, 6]	φίλων ἕνα κηρύσσειν δι' ὅλης	τῆς	πόλεως, ὅτι ταύτης τυγχάνει τῆς
[11, 2]	σοι δηλῶσαι ἀγνοούμενον ἴσως, ὅτι	τῆς	πόλεως οὕτως συνοικισθείσης καὶ τὸν
[11, 5]	ἐπιπέσωσιν. Αὐτὸς δὲ νύκτωρ περιήρχετο	τῆς	πόλεως τὸν κύκλον οὐδὲν κάμνων
[11, 6]	Περσῶν αἵματος, ἐπιξενωθεὶς ἡμῖν ἀπέλαυσεν	τῆς	πρὸς ἅπαντας χρηστότητος ἐπὶ τοσοῦτον,
[11, 8]	γυναικῶν συνοικήσεις βουλησομένοις γενέσθαι καὶ	τῆς	πρὸς τοὺς ἀλλοφύλους αὐτοῖς κοινωνίας
[11, 8]	τοῦτο ἔσεσθαι. Ὑπάρξαι μέντοι καὶ	τῆς	προτέρας αἰχμαλωσίας αὐτοῖς καὶ τῶν
[11, 3]	τοσούτων κύριον εἶδόν ποτε ὑπὸ	τῆς	Ῥαβεζάκου τοῦ Θεμασίου παιδὸς Ἀπάμης
[11, 4]	κομίζειν ἐπιστολὴν πρὸς τοὺς ἐπάρχους	τῆς	Σαμαρείας καὶ τὴν βουλὴν ἀπέπεμψεν.
[11, 4]	τοῦ βασιλικοῦ γαζοφυλακείου τῶν φόρων	τῆς	Σαμαρείας πάνθ' ὅσα πρὸς θυσίας
[11, 3]	οὐρανὸν εὐχαριστεῖν ἤρξατο τῷ θεῷ	τῆς	σοφίας καὶ τῆς ἐπ' αὐτῇ
[11, 5]	δὲ Νεεμίαν οὐδὲν τούτων ἐξέστησεν	τῆς	σπουδῆς τῆς περὶ τὸ ἔργον,
[11, 8]	τοῖς Μακεδόσιν ἡττήθη καὶ πολλὴν	τῆς	στρατιᾶς ἀπολέσας ληφθέντων αἰχμαλώτων αὐτοῦ
[11, 8]	διαβαίνειν· αὐτὸς γὰρ ἡγήσεσθαί μου	τῆς	στρατιᾶς καὶ τὴν Περσῶν παραδώσειν
[11, 5]	νεκρῶν, ἐδάκρυσεν ὁ Νεεμίας ἐλεήσας	τῆς	συμφορᾶς τοὺς ὁμοφύλους, καὶ ἀναβλέψας
[11, 3]	μὴ τὴν τῶν ἀναγινωσκόντων διάνοιαν	τῆς	συναφῆς τῶν πραγμάτων ἀποσπάσας δυσπαρακολούθητον
[11, 6]	ὥστε Ἀμάνην εὑρεθῆναι· θᾶττον γὰρ	τῆς	συνήθους ὥρας ἐληλύθει περὶ τοῦ
[11, 6]	εὔνουν ἀποσπώμενον κατὰ μικρὸν γίνεσθαι	τῆς	συνούσης. Πεισθεὶς δὲ τῇ συμβουλίᾳ
[11, 8]	καὶ κυκλωσαμένων αὐτόν, οἱ μὲν	τῆς	Συρίας βασιλεῖς καὶ οἱ λοιποὶ
[11, 5]	δοῦναι αὐτῷ πρὸς τοὺς σατράπας	τῆς	Συρίας ἐπιστολήν, ὑφ' ἧς αὐτοῖς
[11, 5]	Ἔγραψα δὲ καὶ τοῖς γαζοφύλαξιν	τῆς	Συρίας καὶ τῆς Φοινίκης, ἵνα
[11, 4]	ἀναβάντων εἰς Ἱεροσόλυμα Σισίνου τοῦ	τῆς	Συρίας καὶ Φοινίκης ἐπάρχου καὶ
[11, 5]	πρὸς Ἀδδαῖον ἐπιστολὴν κομίσαι τὸν	τῆς	Συρίας καὶ Φοινίκης καὶ Σαμαρείας
[11, 4]	εἶναι Ἀναβασσάρου τοῦ ἐπάρχου καὶ	τῆς	Συρίας τε καὶ Φοινίκης ἡγεμόνος
[11, 6]	φωνάς, παρακαλοῦν προνοῆσαι τὸν θεὸν	τῆς	σωτηρίας αὐτῶν καὶ τοὺς ἐν
[11, 6]	μὲν οὐδὲν παρέσχεν ὡς αἰτίῳ	τῆς	σωτηρίας γεγονότι, μόνον δὲ αὐτοῦ
[11, 5]	καὶ συντεταμένως καὶ προνοητικῶς αὐτοῦ	τῆς	σωτηρίας εἶχεν οὐχὶ φοβούμενος τὸν
[11, 6]	γέρας τοῦτ' εἴη δεδωκὼς ἀντὶ	τῆς	σωτηρίας, ἣν αὐτῷ παρέσχεν τοὺς
[11, 4]	ἱερεῖς ὑπαγορεύσωσιν, εὔχωνται δὲ ὑπὲρ	τῆς	σωτηρίας τοῦ βασιλέως καὶ Περσῶν.
[11, 5]	τὸ ἔργον ἐπιθυμίας ἀναισθητῶν καὶ	τῆς	ταλαιπωρίας. Οὕτως δὲ καὶ συντεταμένως
[11, 6]	παρακαλοῦσαν τὸ δὲ εἶδος εὐπρεπεστέραν	τῆς	τάχιον οὖσαν, ἵν' ἀμφοτέροις καὶ
[11, 3]	δὲ καὶ τῶν ἱερέων ἐκ	τῆς	τιμῆς ἠγμένοι γυναῖκας, ὧν οὔτ'
[11, 6]	τῆς πόλεως, ὅτι ταύτης τυγχάνει	τῆς	τιμῆς ὃν ἂν ὁ βασιλεὺς
[11, 5]	ἔπαρχον, ἐν ᾗ περί τε	τῆς	τιμῆς τοῦ Νεεμίου καὶ χορηγίας
[11, 5]	σπέρμα τι καὶ λείψανον ἐκ	τῆς	τότε συμφορᾶς αὐτῶν καὶ αἰχμαλωσίας
[11, 3]	μετ' αὐτὸν ἤρξατο λέγειν περὶ	τῆς	τοῦ βασιλέως δυνάμεως, ταύτην ἀποδεικνὺς
[11, 5]	καὶ τῷ θεῷ προσκυνεῖν ἤρξατο,	τῆς	τοῦ βασιλέως πρὸς αὐτὸν χρηστότητος
[11, 5]	συνοικοῦντας ταῖς ἀλλοεθνέσιν εὗρον ἕως	τῆς	τοῦ μηνὸς τοῦ ἐχομένου νουμηνίας
[11, 5]	πλῆθος ἔθυσαν τῷ θεῷ ὑπὲρ	τῆς	τούτων οἰκοδομίας καὶ διῆγον ἐφ'
[11, 8]	ἧκεν καὶ καταλαβὼν αὐτὸν ἀρχόμενον	τῆς	Τύρου πολιορκίας, ὧν τε αὐτὸς
[11, 4]	τοῦ ἔνδοθεν ἱεροῦ. (Ἐνστάσης δὲ	τῆς	τῶν ἀζύμων ἑορτῆς μηνὶ τῷ
[11, 3]	(Σιωπήσαντος δὲ καὶ τούτου περὶ	τῆς	τῶν γυναικῶν καὶ τῆς ἀληθείας
[11, 6]	τοῖς εὐνοοῦσιν ἡμῖν ὑπόμνησις δὲ	τῆς	τῶν ἐπιβουλευσάντων κολάσεως. Εἰδέναι μέντοι
[11, 4]	μὴ μεταδόξῃ τῷ βασιλεῖ περὶ	τῆς	τῶν Ἱεροσολύμων καὶ τοῦ ναοῦ
[11, 3]	Κῦρος πρὸ αὐτοῦ ἐβουλήθη περὶ	τῆς	τῶν Ἰουδαίων ἀποκαταστάσεως, ταῦτα καὶ
[11, 5]	καὶ τὰ ἐξ αὐτῶν γεγενημένα	τῆς	τῶν νόμων φυλακῆς ἢ τῶν
[11, 5]	τὰ ἐν τῇ Συρίᾳ κατῳκημένα	τῆς	τῶν τειχῶν οἰκοδομίας πέρας ἔχειν
[11, 6]	γράμματος τοῦ βασιλικοῦ διὰ πάσης	τῆς	ὑπ' αὐτὸν χώρας γενομένου συνέπεσεν
[11, 6]	πονηρόν, διεσπάρθαι δὲ τοῦτο κατὰ	τῆς	ὑπ' αὐτοῦ βασιλευομένης οἰκουμένης, ἄμικτον
[11, 5]	τῷ θεῷ καὶ τῷ βασιλεῖ	τῆς	ὑποσχέσεως εὐχαριστήσας τὸ κατηφὲς τοῦ
[11, 5]	τοῖς γαζοφύλαξιν τῆς Συρίας καὶ	τῆς	Φοινίκης, ἵνα τῶν ὑπὸ Ἔζδρα
[11, 4]	ὁ τῶν Ἀσσυρίων βασιλεὺς ἐκ	τῆς	Χουθίας ἡμᾶς μετήγαγεν καὶ Μηδίας
[11, 3]	πᾶσαν ἣν ἂν κατασχεῖν δυνηθῶσιν	τῆς	χώρας ἀτελῆ φόρων αὐτοῖς νέμεσθαι.
[11, 4]	διετάξατο, κἀκ τοῦ φόρου τοῦ	τῆς	χώρας ἧς ἐπετροπεύοντο τελεῖν τοῖς
[11, 5]	κακῶς ἀπεργαζομένων, ὡς πολλοὺς ἐκ	τῆς	χώρας καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν
[11, 4]	Ζοροβάβηλος ὁ ἄρχων τοὺς ἀπὸ	τῆς	χώρας συνήγαγον εἰς Ἱεροσόλυμα πανδημεὶ
[11, 6]	Ἐσθήρᾳ καὶ περὶ τῶν ἐπὶ	τῆς	χώρας τί ποτ' εἴη γεγονὸς
[11, 6]	τὸ πνεῦμα καὶ κατελειπόμην ὑπὸ	τῆς	ψυχῆς. μόλις δ' αὐτῆς καὶ
[11, 6]	τῆς βασιλείας ἐπεβούλευσέ με καὶ	τῆς	ψυχῆς τὸν αἴτιον αὐτῷ τῆς
[11, 6]	ἀρχῆς Ἐσθῆρα κακούργως καὶ μετὰ	ἀπάτης	πρὸς ἀπώλειαν αἰτησάμενος· τούτῳ γάρ
[11, 4]	ἐκεῖνον τὸν καιρόν, ὡς ὁ	νομοθέτης	περὶ αὐτῆς διετάξατο, καὶ προσφορὰς
[11, 6]	καὶ Θεοδοσίτου Βαρνάβαζος τῶν εὐνούχων	οἰκέτης	τοῦ ἑτέρου τὸ γένος ὢν
[11, 8]	δύο τῇ Γάζης ὁ μὲν	Σαναβαλλέτης	ἀπέθανεν. Ἀλέξανδρος δ' ἐξελὼν τὴν
[11, 8]	ἤδη περὶ τῶν προκειμένων ὁ	Σαναβαλλέτης	αὐτῷ λόγους προσέφερεν δηλῶν, ὡς
[11, 8]	δὲ τῇ Δαρείου καταβάσει ὁ	Σαναβαλλέτης	εὐθὺς ἔλεγεν τῷ Μανασσῇ τὰς
[11, 7]	τούτῳ ἀδελφὸς Μανασσῆς ὄνομα, ᾧ	Σαναβαλλέτης	ὁ πεμφθεὶς εἰς Σαμάρειαν ὑπὸ
[11, 8]	προσῆλθον αὐτῷ προσπαραλαβόντες καὶ οὓς	Σαναβαλλέτης	πρὸς αὐτὸν στρατιώτας ἀπέστειλεν καὶ
[11, 8]	δὲ καιρὸν ἐπιτήδειον ἔχειν ὁ	Σαναβαλλέτης	τῆς ἐπιβολῆς Δαρείου μὲν ἀπέγνω,
[11, 8]	πᾶσαν εἰσενεγκάμενος σπουδὴν ᾠκοδόμησεν ὁ	Σαναβαλλέτης	τὸν ναὸν καὶ ἱερέα τὸν
[11, 6]	μὲν Ἀμάνης, Ἀμαδάθου μὲν παῖς	Ἀμαληκίτης	δὲ τὸ γένος, ἀλλότριος ὢν
[11, 4]	(Ἐνστάσης δὲ τῆς τῶν ἀζύμων	ἑορτῆς	μηνὶ τῷ πρώτῳ, κατὰ μὲν
[11, 6]	Σοῦσα τῆς Περσίδος αὐτόθι διῆγεν	ἑκάστης	ἡμέρας πρὸς τοῖς βασιλείοις διατρίβων
[11, 3]	οἱ μὲν οὕτως ἀπῄεσαν ἐξ	ἑκάστης	πατριᾶς ἀριθμὸς ὄντες ὡρισμένος. Ἐμοὶ
[11, 8]	τῆς μέντοι γε ἱερατικῆς τιμῆς	μεγίστης	οὔσης ἐν τῷ ἔθνει καὶ
[11, 3]	καὶ διὰ γῆς καὶ διὰ	θαλάττης,	ὅταν ἡμῖν ἐκ τῶν πόνων
[11, 3]	καὶ δίκαιος οὗτος, ἀπὸ τῆς	αὐτῆς	αἰτίας δεῖ καὶ τὴν ἀλήθειαν
[11, 6]	πρὸς αὐτόν· ὁ δὲ ἁπτόμενος	αὐτῆς	ἀκίνδυνος ἦν. Καὶ περὶ μὲν
[11, 5]	τείχη καὶ τὰς πύλας ἐμπεπρησμένας	αὐτῆς;	ἀλλὰ χάρισαί μοι πορευθέντι τὸ
[11, 6]	ἐπιοῦσαν ἀνεβάλλετο φράζειν αὐτῷ τὴν	αὐτῆς	βούλησιν, εἰ πάλιν ἔλθοι πρὸς
[11, 6]	ῥάβδον ἐξέτεινεν ἐπὶ τὸν αὐχένα	αὐτῆς	διὰ τὸν νόμον εὐλαβείας αὐτὴν
[11, 4]	καιρόν, ὡς ὁ νομοθέτης περὶ	αὐτῆς	διετάξατο, καὶ προσφορὰς μετὰ ταῦτα
[11, 6]	τυγχάνουσα. Μεταβὰς δὲ ὁ θεῖος	αὐτῆς	ἐκ Βαβυλῶνος εἰς Σοῦσα τῆς
[11, 8]	κίδαριν καὶ τὸ χρυσοῦν ἐπ'	αὐτῆς	ἔλασμα, ᾧ τὸ τοῦ θεοῦ
[11, 6]	ἄδειαν. Ταῦτα λέγων τὸ σκῆπτρον	αὐτῆς	ἐνετίθει τῇ χειρὶ καὶ τὴν
[11, 6]	καὶ νηστεῦσαι πάντων ἀποσχομένους ὑπὲρ	αὐτῆς	ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας, τὸ δ'
[11, 2]	πονηρὰν οἰκοδομοῦσιν καὶ τὰς ἀγορὰς	αὐτῆς	καὶ ἐπισκευάζουσιν τὰ τείχη καὶ
[11, 6]	ὑπὸ τῆς ψυχῆς. μόλις δ'	αὐτῆς	καὶ ταῦτα φθεγγομένης καὶ μετὰ
[11, 6]	καὶ λέγειν, ὡς ὑβρισθείη πρὸς	αὐτῆς·	κληθεῖσα γὰρ ὑπ' αὐτοῦ πολλάκις
[11, 6]	προσέταξεν οὖν δηλοῦν, τίνα κατ'	αὐτῆς	νόμον ὁρίζουσιν. Ἑνὸς δ' ἐξ
[11, 6]	τὸ σχῆμα τοῦτο περικείμενος οὐδ'	αὐτῆς	παρακαλούσης ἀπέθετο. Ὁ δὲ Μαρδοχαῖος
[11, 5]	μὲν κατέσχεν, τὸ δ' ἀντίγραφον	αὐτῆς	πρὸς ἅπαντας ἔπεμψεν τοὺς ὁμοεθνεῖς
[11, 6]	δὲ καὶ τὸν πατρῷον οἶκον	αὐτῆς	ὑπὸ τῶν ὀλιγωρηθέντων διαφθαρήσεσθαι. Ἡ
[11, 6]	τῇ Ἐσθήρᾳ, καὶ ὅτι μηδεὶς	τοσαύτης	ἄλλος τυγχάνει παρὰ τοῖς βασιλεῦσι
[11, 7]	ὑπέσχετο τὴν ἀρχιερωσύνην παρέξειν. Ἀπὸ	ταύτης	οὖν τῆς πεποιθήσεως Ἰησοῦς ἐν
[11, 6]	δι' ὅλης τῆς πόλεως, ὅτι	ταύτης	τυγχάνει τῆς τιμῆς ὃν ἂν
[11, 7]	ἔτεσιν ἑπτὰ ὑπὲρ τῆς Ἰησοῦ	τελευτῆς	μετῆλθεν. (Καταστρέψαντος δὲ τοῦ Ἰωάννου
[11, 6]	ἐπιβουλεύσαντας εὐνούχους τῷ βασιλεῖ, ὧν	μηνυτὴς	Μαρδοχαῖος ἦν γεγενημένος. Φράσαντος δὲ
[11, 3]	παῖδα Δαρεῖον ἀπέδειξαν βασιλέα. Οὗτος	ἰδιώτης	ὢν ηὔξατο τῷ θεῷ, εἰ
[11, 5]	ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς, ἧς	πρώτης	ἐλθούσης εἰς ἐκείνους τοὺς τόπους
[11, 3]	ὑποδέχεται λαμπρῶς καὶ μετὰ πολλῆς	παρασκευῆς	τούς τε περὶ αὐτὸν καὶ
[11, 4]	τῶν Ἱεροσολύμων καὶ τοῦ ναοῦ	κατασκευῆς,	ὄντες κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον
[11, 6]	εἰ βούλοιο τὸν ἄνθρωπον ὃν	φῂς	ἀγαπᾶν δόξῃ περιβαλεῖν, ποίησον ἐφ'
[11, 3]	τὴν τῶν ἀναγινωσκόντων διάνοιαν τῆς	συναφῆς	τῶν πραγμάτων ἀποσπάσας δυσπαρακολούθητον αὐτοῖς
[11, 5]	Νεεμίαν, κατεσκυθρωπακότα θεασάμενος, διὰ τί	κατηφὴς	εἴη ἀνέκρινεν. Ὁ δὲ τοῦ
[11, 3]	ὑπερβαλομένων γίνεται. Ἔτι ὁ μὲν	τρυφῆς	ἁπάσης καὶ ἡδονῆς ἀναπιμπλάμενος καθεύδει,
[11, 3]	Ἱεροσολύμων ὥδευον μετὰ χαρᾶς καὶ	τρυφῆς,	ψαλλόμενοι καὶ καταυλούμενοι καὶ περιψοφούμενοι
[11, 6]	τοῦ τε βίου καὶ τῆς	ἀρχῆς	Ἐσθῆρα κακούργως καὶ μετὰ ἀπάτης
[11, 3]	ταῦτ' εἰπόντος ὑπέμνησεν αὐτὸν τῆς	εὐχῆς,	ἧς ἐποιήσατο, εἰ λάβοι τὴν
[11, 3]	μαραινόμενον οὐδὲ περιουσίαν ἀφαιρετὴν ὑπὸ	τύχης,	ἀλλὰ τὰ δίκαια καὶ τὰ
[11, 8]	λαμπρὸν περὶ αὐτοὺς ἴδωσιν ἐκ	τύχης,	ἐπιπηδῶσιν αὐτῶν τῇ κοινωνίᾳ προσήκειν
[11, 6]	πνεῦμα καὶ κατελειπόμην ὑπὸ τῆς	ψυχῆς.	μόλις δ' αὐτῆς καὶ ταῦτα
[11, 6]	βασιλείας ἐπεβούλευσέ με καὶ τῆς	ψυχῆς	τὸν αἴτιον αὐτῷ τῆς ἐξουσίας
[11, 6]	βασιλέως ἀπαλλάξαι τοῦ περὶ τῆς	ζωῆς	φόβου τὸ τῶν Ἰουδαίων ἔθνος,
[11, 6]	ἐν ταῖς πόλεσιν Ἰουδαῖοι, ἐν	αἷς	τὰ περὶ τούτων προετέθη γράμματα,
[11, 8]	Φίλιππος ὁ Μακεδόνων βασιλεὺς ἐν	Αἰγαῖς	ὑπὸ Παυσανίου τοῦ Κεράστου ἐκ
[11, 3]	εἶχον εἰπεῖν οὔτ' ἐν ταῖς	γενεαλογίαις	τῶν Λευιτῶν καὶ ἱερέων εὑρέθησαν·
[11, 6]	τετολμημένων, ὡς διαβολαῖς μὲν καὶ	κατηγορίαις	μὴ προσέχειν ἔτι τοῦ λοιποῦ
[11, 4]	μὲν ὑπὲρ τούτων ἐπιδαψιλευόμενοι ταῖς	θυσίαις	καὶ τῇ περὶ τὸν θεὸν
[11, 6]	τινας, παραλογισάμενοι τοὺς κρατοῦντας ψευδέσιν	αἰτίαις	καὶ διαβολαῖς ἔπεισαν κατὰ μηδὲν
[11, 6]	βασιλεὺς καὶ ὁ Ἀμάνης πρὸς	εὐωχίαις	καὶ πότοις ἦσαν, ἐν ταραχῇ
[11, 8]	πύλας, καὶ τοὺς μὲν ἄλλους	λευκαῖς	ἐσθῆσιν, αὐτὸν δὲ μετὰ τῶν
[11, 8]	τὸ μὲν πλῆθος ἐν ταῖς	λευκαῖς	ἐσθῆσιν, τοὺς δὲ ἱερεῖς προεστῶτας
[11, 6]	ἐκ τοῦ θρόνου, καὶ ταῖς	ἀγκάλαις	αὐτὴν ὑπολαβὼν ἀνεκτᾶτο κατασπαζόμενός τε
[11, 6]	ἐν τῇ χώρᾳ καὶ ταῖς	ἄλλαις	πόλεσιν Ἰουδαίων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῖς
[11, 6]	ἑορτάζειν ὑπὲρ τῆς βασιλείας αὐτοῦ	πολλαῖς	ἡμέραις. Ὁμοίως τε τῶν γυναικῶν
[11, 6]	τοὺς κρατοῦντας ψευδέσιν αἰτίαις καὶ	διαβολαῖς	ἔπεισαν κατὰ μηδὲν ἀδικούντων ὀργὴν
[11, 6]	τὰς ἡμετέρας ὄψεις τετολμημένων, ὡς	διαβολαῖς	μὲν καὶ κατηγορίαις μὴ προσέχειν
[11, 4]	σαλπίγγων οἱ ἱερεῖς ταῖς συνήθεσι	στολαῖς	κεκοσμημένοι καὶ οἱ Λευῖται καὶ
[11, 8]	μετὰ τῶν ἱερέων ταῖς νομίμοις	στολαῖς	ποιεῖσθαι τὴν ὑπάντησιν μηδὲν προσδοκῶντας
[11, 4]	πρεσβύτεροι τὸν πρότερον ναὸν> ταῖς	μνήμαις	ἀναπολοῦντες μέγιστόν τε καὶ πολυτελέστατον,
[11, 5]	ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ ἐν ταῖς	σκηναῖς	ἀνεχώρησαν εἰς τὰ οἰκεῖα μετὰ
[11, 6]	ἐχρῆν τὴν βασίλισσαν σὺν δυσὶν	θεραπαίναις,	ὧν ἡ μὲν ἐπερειδομένην αὐτὴν
[11, 3]	περιγένηταί τινα, αὐτὰ φέροντες ὡς	δεσποίναις	ταῖς γυναιξὶν διδόαμεν; Καὶ τὸν
[11, 8]	δὲ ἱερεῖς προεστῶτας ἐν ταῖς	βυσσίναις	αὐτῶν, τὸν δὲ ἀρχιερέα ἐν
[11, 6]	Ὡς μὲν Ἀμάνης, Ἀμαδάθου μὲν	παῖς	Ἀμαληκίτης δὲ τὸ γένος, ἀλλότριος
[11, 7]	Ἐλεασίβου τὴν ἀρχιερωσύνην Ἰώδας ὁ	παῖς	αὐτοῦ διεδέξατο. Τελευτήσαντος δὲ καὶ
[11, 5]	καὶ Ἰωακείμου τοῦ ἀρχιερέως ἀποθανόντος	παῖς	αὐτοῦ Ἐλεάσιβος τὴν ἀρχιερωσύνην διεδέξατο.
[11, 5]	τελευτήσαντος παραλαβὼν τὴν βασιλείαν ὁ	παῖς	αὐτοῦ Ξέρξης ἐκληρονόμησεν αὐτοῦ καὶ
[11, 8]	καὶ τὴν ἀρχιερωσύνην Ὀνίας ὁ	παῖς	αὐτοῦ παρειλήφει. Τὰ μὲν δὴ
[11, 8]	δολοφονηθεὶς ἀπέθανεν. Παραλαβὼν δ' ὁ	παῖς	αὐτοῦ τὴν βασιλείαν Ἀλέξανδρος καὶ
[11, 3]	κατηριθμημένης πληθύος ἦν ὁ Σαλαθιήλου	παῖς	Ζοροβάβηλος ἐκ τῶν υἱῶν ὢν
[11, 5]	τὸν καιρὸν ἀρχιερεὺς ἦν Ἰησοῦ	παῖς	Ἰωάκειμος ὄνομα. Ὑπῆρχεν δὲ καὶ
[11, 3]	αὐτὸν καὶ τοῖς τοπάρχαις καὶ	σατράπαις	γράφει κελεύων προπέμψαι τὸν Ζοροβάβηλον
[11, 5]	Ἰουδαικῆς καὶ Βενιαμίτιδος ἐν τρισὶν	ἡμέραις	εἰκάδι τοῦ ἐνάτου μηνός, ὃς
[11, 6]	καὶ τοῖς ἡδέσιν ἀποταξαμένη τρισὶν	ἡμέραις	ᾔτει τὸν θεὸν ἐλεηθῆναι μὲν
[11, 6]	ὑπὲρ τῆς βασιλείας αὐτοῦ πολλαῖς	ἡμέραις.	Ὁμοίως τε τῶν γυναικῶν ἡ
[11, 5]	τῶν ἐν δυσὶν ἢ τρισὶν	ἡμέραις	οὐκ ἀπαντησάντων ἀπαλλοτριωθησομένων τοῦ πλήθους
[11, 6]	αὐτοὺς ἐν ταύταις διαφθείρεσθαι ταῖς	ἡμέραις	ὑπὸ Ἀμάνου δίκαια ποιήσειν, εἰ
[11, 6]	ἀνθρώπων, εἶπεν, οὕτως ἡμῶν ταῖς	συμφοραῖς	ἐπεγγελᾷς; πεισθεὶς δ' ὡς ὁ
[11, 8]	πρότερον δεδηλώκαμεν· ἐν μὲν ταῖς	συμφοραῖς	ὄντας τοὺς Ἰουδαίους ἀρνοῦνται συγγενεῖς
[11, 6]	συνεχῶς προσφέροντας, ὡς καὶ παρὰ	Πέρσαις	γίγνεται, ἀλλ' ἐπιτρέπειν αὐτοῖς καὶ
[11, 8]	Ἀσίᾳ μηδ' εἰς χεῖρας τοῖς	Πέρσαις	ἥξειν τοὺς Μακεδόνας διὰ τὸ
[11, 6]	Ἡ δὲ φυλακῇ τῶν παρὰ	Πέρσαις	νόμων, οἳ τοῖς ἀλλοτρίοις βλέπεσθαι
[11, 6]	γεγονέναι τὴν ὕβριν, ἀλλὰ πᾶσι	Πέρσαις,	οἷς κινδυνεύεται καταφρονουμένοις ὑπὸ τῶν
[11, 6]	ἀνεπήδησεν ἐκ τοῦ θρόνου, καὶ	ταῖς	ἀγκάλαις αὐτὴν ὑπολαβὼν ἀνεκτᾶτο κατασπαζόμενός
[11, 6]	τῶν ἐν τῇ χώρᾳ καὶ	ταῖς	ἄλλαις πόλεσιν Ἰουδαίων τῶν ἐχθρῶν
[11, 5]	δεκάτου μηνὸς ἀναζητεῖν τοὺς συνοικοῦντας	ταῖς	ἀλλοεθνέσιν εὗρον ἕως τῆς τοῦ
[11, 5]	ἡγεμόνες τούτοις καὶ οἱ συνοικοῦντες	ταῖς	ἀλλοφύλοις παραγενέσθωσαν λαβόντες χρόνον καὶ
[11, 8]	τοὺς δὲ ἱερεῖς προεστῶτας ἐν	ταῖς	βυσσίναις αὐτῶν, τὸν δὲ ἀρχιερέα
[11, 3]	γένος εἶχον εἰπεῖν οὔτ' ἐν	ταῖς	γενεαλογίαις τῶν Λευιτῶν καὶ ἱερέων
[11, 3]	τινα, αὐτὰ φέροντες ὡς δεσποίναις	ταῖς	γυναιξὶν διδόαμεν; Καὶ τὸν βασιλέα
[11, 6]	γὰρ αὐτοὺς ἐν ταύταις διαφθείρεσθαι	ταῖς	ἡμέραις ὑπὸ Ἀμάνου δίκαια ποιήσειν,
[11, 4]	οἱ μὲν ὑπὲρ τούτων ἐπιδαψιλευόμενοι	ταῖς	θυσίαις καὶ τῇ περὶ τὸν
[11, 8]	ἰδὼν τὸ μὲν πλῆθος ἐν	ταῖς	λευκαῖς ἐσθῆσιν, τοὺς δὲ ἱερεῖς
[11, 4]	οἱ πρεσβύτεροι τὸν πρότερον ναὸν>	ταῖς	μνήμαις ἀναπολοῦντες μέγιστόν τε καὶ
[11, 8]	αὐτὸν δὲ μετὰ τῶν ἱερέων	ταῖς	νομίμοις στολαῖς ποιεῖσθαι τὴν ὑπάντησιν
[11, 6]	καὶ πάντες ἐποίησαν οἱ ἐν	ταῖς	πόλεσιν Ἰουδαῖοι, ἐν αἷς τὰ
[11, 5]	ποιοῦντες ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ ἐν	ταῖς	σκηναῖς ἀνεχώρησαν εἰς τὰ οἰκεῖα
[11, 6]	πάντων ἀνθρώπων, εἶπεν, οὕτως ἡμῶν	ταῖς	συμφοραῖς ἐπεγγελᾷς; πεισθεὶς δ' ὡς
[11, 8]	καὶ πρότερον δεδηλώκαμεν· ἐν μὲν	ταῖς	συμφοραῖς ὄντας τοὺς Ἰουδαίους ἀρνοῦνται
[11, 4]	ἱεροῦ μετὰ σαλπίγγων οἱ ἱερεῖς	ταῖς	συνήθεσι στολαῖς κεκοσμημένοι καὶ οἱ
[11, 8]	Δαρείου γνώμης τοῦ βασιλέως, ἐπαρθεὶς	ταῖς	ὑποσχέσεσιν ὁ Μανασσῆς παρέμενεν τῷ
[11, 6]	ἐπαινέσας τὴν γνώμην προσέταξεν τοῖς	οἰκέταις	ξύλον ἑτοιμασαμένους στῆσαι τοῦτο ἐν
[11, 4]	ταῦτα προλέγοντος. Πιστεύοντες δὲ τοῖς	προφήταις	ἐντεταμένως εἴχοντο τῆς οἰκοδομίας μηδεμίαν
[11, 1]	θυσίας. (Ταῦτα Κύρου καταγγείλαντος τοῖς	Ἰσραηλίταις	ἐξώρμησαν οἱ τῶν δύο φυλῶν
[11, 5]	αὐτοῦ τελευτὴν οὐκέτ' αὐτοῦ τοῖς	πολίταις	ἀναστήσεται τὰ τείχη. Ἐκέλευσεν δὲ
[11, 8]	τὰ δόξαντα. τοῖς μὲν οὖν	Σικιμίταις	οὕτως ἀπετάξατο. Τοὺς δὲ τοῦ
[11, 8]	τις αἰτίαν ἔσχεν παρὰ τοῖς	Ἱεροσολυμίταις	κοινοφαγίας ἢ τῆς ἐν σαββάτοις
[11, 4]	ἀπώκνουν. Ἔδοξεν οὖν πρεσβευσαμένοις τοῖς	Ἱεροσολυμίταις	πρὸς τὸν βασιλέα Δαρεῖον κατηγορῆσαι
[11, 4]	εἰς Βαβυλῶνα ἐκόμισεν, ἀποδοθῆναι τοῖς	Ἱεροσολυμίταις,	τὴν δὲ ἐπιμέλειαν τούτων εἶναι
[11, 5]	λέγω, ὅπως τοῖς ἱερεῦσιν καὶ	Λευίταις	καὶ ἱεροψάλταις καὶ θυρωροῖς καὶ
[11, 3]	τῶν ἰδίων γίνεσθαι, καὶ τοῖς	Λευίταις	τὰ ὄργανα, οἷς ὑμνοῦσι τὸν
[11, 5]	τοῖς ἱερεῦσιν καὶ Λευίταις καὶ	ἱεροψάλταις	καὶ θυρωροῖς καὶ ἱεροδούλοις καὶ
[11, 3]	καὶ μεταγεννᾷ τὰς ψυχὰς ἐν	αὐταῖς	ἐγγενόμενος, καὶ τῶν μὲν ἐν
[11, 6]	ποιήσειν, εἰ διαφυγόντες μὲν ἐν	αὐταῖς	τὸν κίνδυνον τοὺς δ' ἐχθροὺς
[11, 6]	παραπολέσθαι· μελλήσαντας γὰρ αὐτοὺς ἐν	ταύταις	διαφθείρεσθαι ταῖς ἡμέραις ὑπὸ Ἀμάνου
[11, 3]	κατεφίλησέν τε αὐτὸν καὶ τοῖς	τοπάρχαις	καὶ σατράπαις γράφει κελεύων προπέμψαι
[11, 8]	τοῦ Σαναβαλλέτου στρατιώτας ἐκέλευσεν ἕπεσθαι	εἰς	Αἴγυπτον· ἐκεῖ γὰρ αὐτοῖς δώσειν
[11, 3]	ποιεῖν, εἴ ποτε δυσχεραίνουσαν ἔβλεπεν.	~(Εἰς	ἀλλήλους δὲ ἀφορώντων τῶν σατραπῶν
[11, 6]	εὐνοούντων ἐρημώσας ἐβούλετο τὴν ἀρχὴν	εἰς	ἄλλους μεταβαλεῖν. Ἐγὼ δὲ τοὺς
[11, 6]	πέμπει διάταγμα ὡς τοῦ βασιλέως	εἰς	ἅπαντα τὰ ἔθνη περιέχον τοῦτον
[11, 6]	καὶ εὐνομίας αὐτοῖς, ἐζήτουν πῶς	εἰς	ἅπαντα τούτων ἀπολαύειν αὐτοῖς γένοιτο.
[11, 6]	τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς ἐκθέντας	εἰς	ἅπασαν τὴν βασιλείαν τοὺς Ἰουδαίους
[11, 6]	γράμμα τὸ κατὰ τῶν Ἰουδαίων	εἰς	ἅπασαν τὴν ὑπὸ τῷ βασιλεῖ
[11, 5]	ἀξιώσωσι καὶ πᾶσαν παράσχωσιν χορηγίαν	εἰς	ἅπερ βούλεται. πέπαυσο δή, φησί,
[11, 5]	λάβῃς καὶ ταῦτα προσεξεργάσῃ τὴν	εἰς	αὐτὰ δαπάνην ποιούμενος ἐκ τοῦ
[11, 4]	ὕμνουν τὸν θεόν, ὡς τὴν	εἰς	αὐτὸν εὐλογίαν Δαυίδης κατέδειξε πρῶτος.
[11, 6]	οὖν Ἀμάνης ταῦτα συνεβούλευσεν οἰόμενος	εἰς	αὐτὸν ἥξειν τοῦτο τὸ γέρας.
[11, 5]	ἄλλο μηδὲν ἐπίβουλον ἢ φορτικὸν	εἰς	αὐτοὺς γένηται. Καὶ σὺ δέ,
[11, 2]	δεῖ, βασιλεῦ, ὅτι Ἰουδαῖοι οἱ	εἰς	Βαβυλῶνα ἀναχθέντες ἐληλύθασιν εἰς τὴν
[11, 4]	τὰ σκεύη, ἃ συλήσας Ναβουχοδονόσορος	εἰς	Βαβυλῶνα ἐκόμισεν, ἀποδοθῆναι τοῖς Ἱεροσολυμίταις,
[11, 3]	τὰ σκεύη, ὅσα συλήσας Ναβουχοδονόσορος	εἰς	Βαβυλῶνα ἐκόμισεν. Καὶ τοῦτ' ἔφη,
[11, 3]	δεηθεὶς αὑτὸν παρέχειν ὅμοιον, ἧκεν	εἰς	Βαβυλῶνα καὶ τοῖς ὁμοφύλοις εὐηγγελίσατο
[11, 4]	τὸν λαὸν μετῴκισεν αἰχμάλωτον μεταγαγὼν	εἰς	Βαβυλῶνα, Κῦρος ὁ μετ' αὐτὸν
[11, 5]	καὶ τὰς κτήσεις ἀναλαβόντες ἦλθον	εἰς	Βαβυλῶνα ποθοῦντες τῆς εἰς τὰ
[11, 1]	λαὸν ἡμῶν ἐκ τῆς οἰκείας	εἰς	Βαβυλῶνα συνέπεσεν, ἠλέησεν ὁ θεὸς
[11, 4]	θέλοντες. Γνόντες δὲ τοὺς αἰχμαλωτισθέντας	εἰς	Βαβυλῶνα τῶν Ἰουδαίων ἀνακτίζοντας τὸ
[11, 8]	αὐτοῖς καὶ χρήματα καὶ χώραν	εἰς	γεωργίαν καὶ κατοίκησιν ἀπομερίζοντος καὶ
[11, 5]	ἄξια φιλοτιμησάμενος ὁ Νεεμίας ἐτελεύτησεν	εἰς	γῆρας ἀφικόμενος. Ἀνὴρ δὲ ἐγένετο
[11, 3]	αὐτοῖς ἀποδιδόντι τὴν πάτριον γῆν,	εἰς	δὲ πότον καὶ κώμους τραπέντες
[11, 6]	τι αὐτοῦ λείψανον καταλιπεῖν μήτ'	εἰς	δουλείαν τινῶν φυλαχθέντων μήτε αἰχμαλωσίᾳ.
[11, 8]	εἶναι καὶ τῷ βασιλεῖ συμφέρον	εἰς	δύο διῃρῆσθαι τὴν Ἰουδαίων δύναμιν,
[11, 5]	δ' ἔχειν εἰπόντων, καθῃρῆσθαι γὰρ	εἰς	ἔδαφος τὰ τείχη καὶ τὰ
[11, 5]	Ἰούδα φυλῆς, ἧς πρώτης ἐλθούσης	εἰς	ἐκείνους τοὺς τόπους αὐτοί τε
[11, 6]	Σοῦσα πορευθέντι τοὺς ἐκεῖ Ἰουδαίους	εἰς	ἐκκλησίαν συναγαγεῖν καὶ νηστεῦσαι πάντων
[11, 6]	δὲ αὕτη τινὶ τῶν εὐνούχων	εἰς	ἐπιμέλειαν πάσης ἐτύγχανε προνοίας ἀρωμάτων
[11, 6]	αὐτῇ καὶ πεσὼν τῆς κόρης	εἰς	ἔρωτα νομίμως αὐτὴν ἄγεται γυναῖκα
[11, 6]	μόνον τοῦ γραμματέως καὶ μεταβαίνοντος	εἰς	ἑτέραν πρᾶξιν ἐπέσχεν ὁ βασιλεὺς
[11, 4]	ἧς ἐπετροπεύοντο τελεῖν τοῖς Ἰουδαίοις	εἰς	θυσίας λόγον ταύρους καὶ κριοὺς
[11, 3]	θεραπόντων πλῆθος εἵπετο τοῖς ἀναβαίνουσιν	εἰς	Ἱεροσόλυμα ἑπτακισχιλίων τριακοσίων τριακονταεπτά, ψάλται
[11, 5]	δεκάτας τῶν καρπῶν ἐκέλευσε φέρειν	εἰς	Ἱεροσόλυμα, ἵνα τρέφεσθαι διηνεκῶς ἔχοντες
[11, 4]	(Ὧν τῷ δευτέρῳ ἔτει τῆς	εἰς	Ἱεροσόλυμα καθόδου τῶν Ἰουδαίων μηνὶ
[11, 1]	ἄρχοντι τῶν Ἰουδαίων, ἵνα διακομίσωσιν	εἰς	Ἱεροσόλυμα καὶ ἀποκαταστήσωσιν εἰς τὸν
[11, 4]	Μιθριδάτῃ τῷ γαζοφύλακι προσέταξεν κομίσαι	εἰς	Ἱεροσόλυμα καὶ πάλιν εἰς τὸν
[11, 3]	κατακομίζειν ἐκ τοῦ Λιβάνου τεμόντας	εἰς	Ἱεροσόλυμα, καὶ συγκατασκευάζειν αὐτῷ τὴν
[11, 5]	καὶ αἰχμαλωσίας περισώσαντα καὶ πάλιν	εἰς	Ἱεροσόλυμα καὶ τὴν οἰκείαν γῆν
[11, 5]	ὠνομασμένον τῷ θεῷ τοῦτο πᾶν	εἰς	Ἱεροσόλυμα κομισθῆναι τῷ θεῷ εἰς
[11, 5]	ἔτους τῆς Ξέρξου βασιλείας παρεγένοντο	εἰς	Ἱεροσόλυμα μηνὶ πέμπτῳ τοῦ αὐτοῦ
[11, 1]	δ' ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας συνελθόντων	εἰς	Ἱεροσόλυμα μυριάδες ἦσαν τέσσαρες καὶ
[11, 4]	τοὺς ἀπὸ τῆς χώρας συνήγαγον	εἰς	Ἱεροσόλυμα πανδημεὶ μηδὲν προθυμίας ἀπολιπόντες,
[11, 5]	ἐθελοντὶ ἀκολουθοῦντας αὐτῷ παραλαβὼν ἧκεν	εἰς	Ἱεροσόλυμα πέμπτον καὶ εἰκοστὸν ἔτος
[11, 2]	συντεταγμένοι παραχρῆμα ἐπιπηδήσαντες ἵπποις ἔσπευσαν	εἰς	Ἱεροσόλυμα πλῆθος ἐπαγόμενοι πολύ, καὶ
[11, 4]	δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον ἀναβάντων	εἰς	Ἱεροσόλυμα Σισίνου τοῦ τῆς Συρίας
[11, 5]	καὶ συγκαλέσας πάντα τὸν λαὸν	εἰς	Ἱεροσόλυμα στὰς ἐν μέσῳ τῷ
[11, 4]	τάχει γενέσθαι Σαβάσηρον κελεύσας ἀναβάντα	εἰς	Ἱεροσόλυμα τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ
[11, 5]	τοὺς ἀπὸ τῆς αἰχμαλωσίας συνελθεῖν	εἰς	Ἱεροσόλυμα, ὡς τῶν ἐν δυσὶν
[11, 3]	τοὺς δὲ ἀλλότρια χρέα λαβόντας	εἰς	λήθην ἄγει καὶ ποιεῖ δοκεῖν
[11, 3]	γίνεται, καὶ μηκέτι κατακοιμηθῆναι δυνάμενος	εἰς	ὁμιλίαν τρέπεται μετὰ τῶν τριῶν
[11, 6]	ἐνέμεινεν παραιτουμένη τὴν ἄφιξιν, ὡς	εἰς	ὀργὴν παροξυνθέντα τὸν βασιλέα λῦσαι
[11, 6]	Διέπεμψε δὲ τοὺς ἀγγάρους λεγομένους	εἰς	πᾶν ἔθνος ἑορτάζειν τοὺς γάμους
[11, 5]	κριοὺς ἐνενήκοντα, ἄρνας ἑβδομηκονταδύο, ἐρίφους	εἰς	παραίτησιν τῶν ἡμαρτημένων δεκαδύο. Τοῖς
[11, 6]	σημηναμένην αὐτοῦ τῇ σφραγῖδι πέμπειν	εἰς	πᾶσαν τὴν βασιλείαν· τοὺς γὰρ
[11, 8]	γυναικὸς καὶ τῶν τέκνων ἔφυγεν	εἰς	Πέρσας. Ἀλέξανδρος δ' εἰς Συρίαν
[11, 7]	ὄνομα, ᾧ Σαναβαλλέτης ὁ πεμφθεὶς	εἰς	Σαμάρειαν ὑπὸ Δαρείου τοῦ τελευταίου
[11, 1]	μυριάδας καὶ πεντακισχιλίας πεντακοσίας καὶ	εἰς	σεμίδαλιν πυρῶν ἀρτάβας δισμυρίας πεντακοσίας.
[11, 6]	Μαρδοχαίῳ τὸν αὐτὸν πέμψασα διάκονον	εἰς	Σοῦσα πορευθέντι τοὺς ἐκεῖ Ἰουδαίους
[11, 6]	ὁ θεῖος αὐτῆς ἐκ Βαβυλῶνος	εἰς	Σοῦσα τῆς Περσίδος αὐτόθι διῆγεν
[11, 5]	πάντας ὀργὴν λαβὼν πάλιν αὐτοὺς	εἰς	συμφορὰς ἐμβάλῃ, διέρρηξε μὲν εὐθὺς
[11, 8]	ἔφυγεν εἰς Πέρσας. Ἀλέξανδρος δ'	εἰς	Συρίαν παραγενόμενος Δαμασκὸν αἱρεῖ καὶ
[11, 3]	πατρίδος ἑορτάζοντες. Ἔπειτα τοὺς ἀναβησομένους	εἰς	τὰ Ἱεροσόλυμα ἡγεμόνας ἐκ τῶν
[11, 5]	ἦλθον εἰς Βαβυλῶνα ποθοῦντες τῆς	εἰς	τὰ Ἱεροσόλυμα καθόδου. Ὁ δὲ
[11, 5]	βασιλεῖ Ξέρξῃ. Γνοὺς δὲ ἀναβῆναι	εἰς	τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἐπαγαγέσθαι τινὰς
[11, 1]	τε Λευῖται καὶ οἱ ἱερεῖς	εἰς	τὰ Ἱεροσόλυμα. Πολλοὶ γὰρ κατέμειναν
[11, 3]	ἦν ἐν τῇ Βαβυλῶνι, κατῳκίσθησαν	εἰς	τὰ Ἱεροσόλυμα· τὸ δὲ ἄλλο
[11, 5]	ἐν τῇ ἡμετέρᾳ βασιλείᾳ συναπαίρειν	εἰς	τὰ Ἱεροσόλυμα, τοῦτο προσέταξα, καὶ
[11, 5]	ὀκτὼ ἐν ταῖς σκηναῖς ἀνεχώρησαν	εἰς	τὰ οἰκεῖα μετὰ ὕμνων τοῦ
[11, 5]	εἰς Ἱεροσόλυμα κομισθῆναι τῷ θεῷ	εἰς	τὰς θυσίας, πάντα τε, ὅσα
[11, 4]	μὴ χορηγοῦντας ἃ προσέταξα ὑμῖν	εἰς	τὰς θυσίας τελεῖν αὐτοῖς ἀναλώματα.
[11, 4]	τῶν φόρων ὑπὸ τοῦ βασιλέως	εἰς	τὰς θυσίας τελεῖν τοῖς Ἰουδαίοις
[11, 3]	Ἱεροσόλυμα· τὸ δὲ ἄλλο πλῆθος	εἰς	τὰς ἰδίας ἀνεχώρησεν πατρίδας. ~(Ἑβδόμῳ
[11, 6]	παρέχωσι. τούτου κομισθέντος τοῦ προστάγματος	εἰς	τὰς πόλεις καὶ τὴν χώραν
[11, 1]	θύσουσιν τῷ θεῷ. Τὴν δὲ	εἰς	ταῦτα δαπάνην ἐκ τῶν ἐμαυτοῦ
[11, 4]	δόμου ἑνὸς ἐγχωρίου. Καὶ τὴν	εἰς	ταῦτα δαπάνην ἐκ τῶν τοῦ
[11, 6]	καὶ τοῖς διὰ λίθου πολυτελοῦς	εἰς	τέρψιν ἅμα καὶ θέαν πεποιημένοις.
[11, 1]	Ἰουδαίων συγχωρεῖν αὐτοῖς ἔφη βαδίζειν	εἰς	τὴν αὐτῶν πατρίδα καὶ ἀναστῆσαί
[11, 1]	τὸν ναὸν ὁ βασιλεὺς Ναβουχοδονόσορος	εἰς	τὴν Βαβυλῶνα ἐκόμισεν. Παρέδωκεν δὲ
[11, 4]	ἀνασταυρωθῆναι καὶ τὴν οὐσίαν αὐτῶν	εἰς	τὴν βασιλικὴν καταταγῆναι κτῆσιν. Καὶ
[11, 8]	Τὸ δὲ ὄνομα τοῦτο μεταφερόμενον	εἰς	τὴν Ἑλληνικὴν γλῶτταν σκοπὸν σημαίνει·
[11, 6]	βασιλείας ἐθελήσῃ λαβεῖν> Ἡ δὲ	εἰς	τὴν ἐπιοῦσαν ἀνεβάλλετο φράζειν αὐτῷ
[11, 6]	σὺν τῷ βασιλεῖ, κληθείη πάλιν	εἰς	τὴν ἐπιοῦσαν. Ἔλεγέν τε μὴ
[11, 2]	οἱ εἰς Βαβυλῶνα ἀναχθέντες ἐληλύθασιν	εἰς	τὴν ἡμετέραν καὶ τήν τε
[11, 1]	χώρᾳ κατοικούντων ἐπέτρεψα τοῖς βουλομένοις	εἰς	τὴν ἰδίαν ἀπελθοῦσι πατρίδα τήν
[11, 1]	βασιλέα πέμψαι μου τὸν λαὸν	εἰς	τὴν ἰδίαν γῆν καὶ οἰκοδομῆσαί
[11, 3]	πάντας ἔγραψεν ἐλευθέρους εἶναι τοὺς	εἰς	τὴν Ἰουδαίαν τῶν αἰχμαλώτων ἀπελθόντας.
[11, 5]	τοῦ Νεεμίου καὶ χορηγίας τῆς	εἰς	τὴν οἰκοδομίαν ἐπεστάλκει. (Γενόμενος οὖν
[11, 3]	κατεῖχον, καὶ προσέτι τάλαντα πεντήκοντα	εἰς	τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ἱεροῦ δοθῆναι.
[11, 1]	συμβάλωνται χρυσὸν αὐτοῖς καὶ ἄργυρον	εἰς	τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ καὶ
[11, 1]	ἐπὶ ἔτη ἑβδομήκοντα πάλιν αὐτοὺς	εἰς	τὴν πάτριον ἀποκαταστήσει γῆν καὶ
[11, 4]	αὐτοὺς ποθοῦν τὸ θεῖον πάλιν	εἰς	τὴν πάτριον γῆν καὶ τοὺς
[11, 8]	στρατιώτας ἀπέστειλεν καὶ παρεκάλουν παραγενόμενον	εἰς	τὴν πόλιν αὐτῶν τιμῆσαι καὶ
[11, 5]	ξένων τινῶν ἀπὸ μακρᾶς ὁδοιπορίας	εἰς	τὴν πόλιν εἰσιόντων ἐπακούσας ἑβραιστὶ
[11, 5]	παρεκάλεσεν τὴν χώραν ἐκλιπόντας μετελθεῖν	εἰς	τὴν πόλιν καὶ μένειν ἐν
[11, 4]	ὁ λαὸς ἐκ τῶν κωμῶν	εἰς	τὴν πόλιν, καὶ τὴν ἑορτὴν
[11, 8]	τὸν ἀρχιερέα τῶν Ἰουδαίων παραθεόντων	εἰς	τὴν πόλιν παραγίνεται. Καὶ ἀνελθὼν
[11, 6]	ὑπηκόου χώρας, καὶ παρασκευαζέσθωσαν πάντως	εἰς	τὴν προγεγραμμένην ἡμέραν, ἵνα τοὺς
[11, 6]	ἐπὶ τὴν τῶν Ἰουδαίων ἀπώλειαν	εἰς	τὴν προειρημένην ἡμέραν ἐγίνοντο· ἐσπεύδετο
[11, 1]	φίλοι πάντες ἐβοήθουν καὶ συνεισέφερον	εἰς	τὴν τοῦ ναοῦ κατασκευὴν οἱ
[11, 5]	λαοῦ συνεληλυθότος ἐπ' αὐτήν, ἀνελθόντες	εἰς	τὸ ἀνειμένον τοῦ ναοῦ πρὸς
[11, 6]	τῶν γάμων αὐτοῦ, εἰσελθούσῃ δὲ	εἰς	τὸ βασίλειον περιτίθησι τὸ διάδημα,
[11, 4]	αὐτοὺς καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ἀφικνουμένοις	εἰς	τὸ ἱερὸν σέβειν τὸν θεόν.
[11, 5]	εὐθὺς ὥρμησεν ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ	εἰς	τὸ παστοφόριον τὸ Ἰωάννου τοῦ
[11, 5]	δὲ τοὺς ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας	εἰς	τὸ πέραν τοῦ Εὐφράτου καὶ
[11, 6]	ὁ βασιλεὺς πέμψας ἐκέλευσεν αὐτὴν	εἰς	τὸ συμπόσιον ἥκειν κάλλει τὰς
[11, 6]	κληθεῖσα γὰρ ὑπ' αὐτοῦ πολλάκις	εἰς	τὸ συμπόσιον ὑπήκουσεν οὐδὲ ἅπαξ.
[11, 3]	τε γὰρ βασιλέα γυνὴ παρήγαγεν	εἰς	τὸ φῶς καὶ τοὺς φυτεύσαντας
[11, 4]	Ἐπεὶ δὲ τῶν πατέρων ἀσεβησάντων	εἰς	τὸν θεὸν Ναβουχοδονόσορος ὁ Βαβυλωνίων
[11, 4]	κομίσαι εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ πάλιν	εἰς	τὸν ἴδιον ἀποκατασταθῆναι ναὸν οἰκοδομηθέντα.
[11, 1]	ἱερεῦσιν καὶ ἄρχουσιν τοῦ πλήθους	εἰς	τὸν ναὸν ἀποθησομένοις. Πέμπει δὲ
[11, 7]	καὶ τούτους ποιησάμενος τοὺς λόγους	εἰς	τὸν ναὸν εἰσέρχεται. Ταύτῃ μὲν
[11, 7]	ἐργάσασθαι. πειρωμένου δ' αὐτοῦ εἰσελθεῖν	εἰς	τὸν ναὸν ἐκώλυον αὐτόν. Ὁ
[11, 3]	ἦν ἔτι ἐν Βαβυλῶνι, πέμψειν	εἰς	τὸν ναὸν τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις.
[11, 1]	διακομίσωσιν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ ἀποκαταστήσωσιν	εἰς	τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ. Ὁ
[11, 5]	καὶ ἡδίων αὑτοῦ γενόμενος ἀπέβλεψεν	εἰς	τὸν Νεεμίαν, κατεσκυθρωπακότα θεασάμενος, διὰ
[11, 5]	Ἔσδρας καὶ τὰς χεῖρας ἀνατείνας	εἰς	τὸν οὐρανόν, αἰσχύνεσθαι μὲν ἔλεγεν
[11, 5]	συμφορᾶς τοὺς ὁμοφύλους, καὶ ἀναβλέψας	εἰς	τὸν οὐρανόν, ἄχρι τίνος, εἶπεν,
[11, 3]	ἀπὸ τῶν βασιλείων καὶ ἀναβλέψας	εἰς	τὸν οὐρανὸν εὐχαριστεῖν ἤρξατο τῷ
[11, 4]	δήσασιν αὐτὰ καὶ σχεδίαν πηξαμένοις	εἰς	τὸν τῆς Ἰόππης κομίζειν λιμένα·
[11, 6]	~(Τελευτήσαντος δὲ Ξέρξου τὴν βασιλείαν	εἰς	τὸν υἱὸν Κῦρον, ὃν Ἀρταξέρξην
[11, 8]	ἄλλων ἐθνῶν ποιούμενος τὴν ὑπάντησιν	εἰς	τόπον τινὰ Σαφειν λεγόμενον. Τὸ
[11, 6]	ἐξ ὧν προσεδόκησαν ἀγαθῶν κόρον	εἰς	τοὺς αἰτίους ἀφέντες λήσεσθαι τὸ
[11, 6]	τῆς ἐξουσίας ὑπερήφανον μηδὲ σκαιὸν	εἰς	τοὺς ἀρχομένους ἀναγκασθεὶς ἁμαρτεῖν, ἀλλ'
[11, 8]	δὲ Ἀλεξάνδρου ἡ μὲν ἀρχὴ	εἰς	τοὺς διαδόχους ἐμερίσθη, τὸ δὲ
[11, 6]	τοῦτο τοῦ βασιλέως καὶ ἀναπηδήσαντος	εἰς	τοὺς κήπους ἐκ τοῦ συμποσίου,
[11, 6]	χρηστότητος τῶν παρεχόντων ἐκαρποῦντο, οὐκ	εἰς	τοὺς ὑποδεεστέρους μόνον ἐξυβρίζουσιν, ἀλλ'
[11, 5]	τῶν ἀλλοφύλων, ἵν' αὐτὸν ἀνέλωσιν.	Εἰς	φόβον δὲ καὶ ταραχὴν αὐτοὺς
[11, 8]	οἱ ἐν τῇ Ἀσίᾳ μηδ'	εἰς	χεῖρας τοῖς Πέρσαις ἥξειν τοὺς
[11, 6]	ἀργῶς ἀπολέσαι τὴν ἀγρυπνίαν, ἀλλ'	εἴς	τι τῶν τῇ βασιλείᾳ διαφερόντων
[11, 6]	ἐπισπεύδοντες. Σαβουχάδας δὲ τῶν εὐνούχων	εἷς	ἰδὼν τὸν σταυρὸν ἐν τῇ
[11, 3]	ὑπὸ φόβου· καταλιπεῖν γὰρ οὐδὲ	εἷς	τολμᾷ κοιμώμενον οὐδὲ τῶν ἰδίων
[11, 6]	ἐλπίδα τὴν διάνοιαν συνεχύθη καὶ	πληγεὶς	ὑπὸ ἀμηχανίας ἔξεισιν ἄγων τὸν
[11, 6]	παρὰ τῇ Ἐσθήρᾳ, καὶ ὅτι	μηδεὶς	τοσαύτης ἄλλος τυγχάνει παρὰ τοῖς
[11, 5]	Ὁ δὲ μέσος τοῦ πλήθους	σταθεὶς	ἀνέγνω καὶ τοῦτ' ἐποίησεν ἀπ'
[11, 3]	θεῷ καὶ πρὸς τὰ μέλλοντα	δεηθεὶς	αὑτὸν παρέχειν ὅμοιον, ἧκεν εἰς
[11, 5]	ἀνέκρινεν. Ὁ δὲ τοῦ θεοῦ	δεηθεὶς	χάριν τινὰ καὶ πειθὼ παρασχεῖν
[11, 8]	δὲ τοῦ τῶν Ὀρεστῶν γένους	δολοφονηθεὶς	ἀπέθανεν. Παραλαβὼν δ' ὁ παῖς
[11, 6]	ὁ βασιλεὺς μετὰ τοῦ Ἀμάνου	εὐωχηθεὶς	ἠξίου τὴν βασίλισσαν λέγειν αὐτῷ,
[11, 3]	καὶ πέμποντες αὐτοὺς ἐπ' ἐχθροὺς	καταπειθεῖς	διὰ τὴν ἰσχὺν τὴν αὐτῶν
[11, 3]	σωματοφυλακεῖν αὐτὸν μετ' ἄλλων δύο	κριθεὶς	ἄξιος ἀπέλαυεν ἧς ἤλπισεν τιμῆς.
[11, 6]	καὶ πρὸς τὴν ὄψιν μᾶλλον	παροξυνθεὶς	εἶπεν, ὦ κάκιστε πάντων, καὶ
[11, 3]	τούτων μᾶλλον ἡ ἀλήθεια. Ταῦτα	προθεὶς	αὐτοῖς ζητεῖν ἡσύχασεν. ὄρθρου δὲ
[11, 8]	τῆς Δαρείου γνώμης τοῦ βασιλέως,	ἐπαρθεὶς	ταῖς ὑποσχέσεσιν ὁ Μανασσῆς παρέμενεν
[11, 6]	μηδὲ σκαιὸν εἰς τοὺς ἀρχομένους	ἀναγκασθεὶς	ἁμαρτεῖν, ἀλλ' ἐπιεικῆ καὶ πρᾷον
[11, 8]	εἶναι ὁ σημαινόμενος τότε μὲν	ἡσθεὶς	ἀπέλυσε τὸ πλῆθος, τῇ δ'
[11, 6]	δὲ τῆς Ἐσθήρας πρὸς αὐτὸν	ἡσθεὶς	αὐτῇ καὶ πεσὼν τῆς κόρης
[11, 8]	ὡς ἐκεῖ μαχησόμενος αὐτοῖς ἐξεδέχετο.	Ἡσθεὶς	δὲ τῇ Δαρείου καταβάσει ὁ
[11, 3]	αἰτήσασθαι κριθέντι σοφῷ καὶ συνετῷ.	(Ἡσθεὶς	ἐπὶ τούτοις ὁ βασιλεὺς ἀναστὰς
[11, 6]	τὸ γέρας. Ὁ δὲ βασιλεὺς	ἡσθεὶς	τῇ παραινέσει προελθών. Φησίν, ἔχεις
[11, 8]	καὶ τῆς κατὰ τοὺς ὕπνους	ἀναμνησθεὶς	ὄψεώς τε καὶ παρακελεύσεως, νομίζω
[11, 6]	παρεῖχον, ταύτην ἐκείνῳ παρασχεῖν ὑπέμενον,	ὀργισθεὶς	ταῦτα κατὰ τῶν μὴ παραβαινόντων
[11, 6]	οὕτως ἡμῶν ταῖς συμφοραῖς ἐπεγγελᾷς;	πεισθεὶς	δ' ὡς ὁ βασιλεὺς αὐτῷ
[11, 6]	κατὰ μικρὸν γίνεσθαι τῆς συνούσης.	Πεισθεὶς	δὲ τῇ συμβουλίᾳ ταύτῃ προσέταξέ
[11, 5]	τοὺς οὐχ ὑπακούσαντας τῷ νόμῳ.	Πεισθεὶς	οὖν τούτοις ὁ Ἔζδρας ἐποίησεν
[11, 7]	Μανασσῆς ὄνομα, ᾧ Σαναβαλλέτης ὁ	πεμφθεὶς	εἰς Σαμάρειαν ὑπὸ Δαρείου τοῦ
[11, 8]	ἔδωκα, ὑποστρέψας μέντοι γε καὶ	διδαχθεὶς	ὑφ' ὑμῶν ἀκριβέστερον ποιήσω τὰ
[11, 6]	ἐποίησε τῷ βασιλεῖ τοὺς ἐπιβουλεύοντας.	Ταραχθεὶς	δὲ ὁ βασιλεὺς τἀληθὲς ἐξεῦρεν
[11, 7]	πεποιθήσεως Ἰησοῦς ἐν τῷ ναῷ	διενεχθεὶς	τῷ Ἰωάννῃ παρώξυνεν τὸν ἀδελφὸν
[11, 6]	ἀλλότριος ὢν τοῦ Περσῶν αἵματος,	ἐπιξενωθεὶς	ἡμῖν ἀπέλαυσεν τῆς πρὸς ἅπαντας
[11, 6]	Περιεστήκεσαν δὲ τὸν θρόνον αὐτοῦ	πελέκεις	ἔχοντες ἄνθρωποι πρὸς τὸ κολάζειν
[11, 6]	Τοῦτο τὸ ἔθνος, εἴ τινα	θέλεις	τοῖς ὑπηκόοις εὐεργεσίαν καταθέσθαι, κελεύσεις
[11, 2]	πολέμους οἱ ἐνοικοῦντες πραγματευσάμενοι, καὶ	βασιλεῖς	αὐτῶν ἔγνωμεν δυνατοὺς καὶ βιαίους
[11, 2]	αὐτῶν, ᾗ χρώμενοι πρὸς τοὺς	βασιλεῖς	διατετελέ κασιν. τούτων ἀναγνωσθέντων τῶν
[11, 6]	καὶ οἱ τύραννοι καὶ οἱ	βασιλεῖς	καὶ οἱ γραμματεῖς εἶχον ἐν
[11, 8]	αὐτόν, οἱ μὲν τῆς Συρίας	βασιλεῖς	καὶ οἱ λοιποὶ τοῦτο ποιήσαντος
[11, 3]	θέλουσιν, τούτων δ' ἄρχουσιν οἱ	βασιλεῖς	καὶ τὴν ἐξουσίαν ἔχουσιν· οἱ
[11, 7]	Συρίᾳ κατοικοῦσιν τοὺς ἐν αὐτῇ	βασιλεῖς	πράγματα παρασχόντας, ἀσμένως συνῴκισεν τὴν
[11, 3]	τὸν δεύτερον δέ, εἰ οἱ	βασιλεῖς,	τὸν τρίτον δέ, εἰ αἱ
[11, 6]	κομισθέντος τοῦ προστάγματος εἰς τὰς	πόλεις	καὶ τὴν χώραν ἕτοιμοι πάντες
[11, 5]	λαῷ κατὰ κώμας τε καὶ	πόλεις	κατὰ τὸ ἑκάστοις δυνατόν, ὑποσχόμενος
[11, 8]	Ἱεροσολύμοις ἐξεστράτευσεν ἐπὶ τὰς ἐχομένας	πόλεις.	Πάντων δ' αὐτὸν πρὸς οὓς
[11, 8]	συμφοραῖς ὄντας τοὺς Ἰουδαίους ἀρνοῦνται	συγγενεῖς	ὁμολογοῦντες τότε τὴν ἀλήθειαν, ὅταν
[11, 5]	προσελθὼν αὐτοὺς μὲν ἁμαρτεῖν ἔλεγεν	ἀλλοεθνεῖς	ἐνοικισαμένους γυναῖκας, ἔπειθε δ' αὐτὸν
[11, 5]	καὶ λελύκασιν τοὺς πατρίους νόμους	ἀλλοεθνεῖς	ἠγμένοι γυναῖκας καὶ τὸ ἱερατικὸν
[11, 5]	αὐτῆς πρὸς ἅπαντας ἔπεμψεν τοὺς	ὁμοεθνεῖς	τοὺς κατὰ τὴν Μηδίαν ὄντας.
[11, 5]	καὶ δίκαιος καὶ περὶ τοὺς	ὁμοεθνεῖς	φιλοτιμότατος, μνημεῖον αἰώνιον αὐτῷ καταλιπὼν
[11, 6]	ἑτέρου τὸ γένος ὢν Ἰουδαῖος	συνεὶς	τὴν ἐπιβουλὴν τῷ θείῳ κατεμήνυσε
[11, 5]	νόμον, καὶ τοῖς ἀγνοοῦσιν δὲ	παρέξεις	αὐτὸν μαθεῖν, ἵνα ἄν τις
[11, 6]	καθ' ὅλην τὴν οἰκουμένην παρθένους	εὐπρεπεῖς,	ὧν τὴν προκριθεῖσαν ἕξειν γυναῖκα·
[11, 3]	αἴτημά ἐστιν, ὅ μοι νῦν	ἐπιτρέπεις	αἰτήσασθαι κριθέντι σοφῷ καὶ συνετῷ.
[11, 5]	αὐτοὺς ὁ θεός, οὐ κατηξίωσεν	ἱππεῖς	αὐτὸν αἰτῆσαι τοὺς προπέμψοντας. Ποιησάμενοι
[11, 6]	ἐχθροὺς μετέλθωσιν. (Οἱ μὲν οὖν	ἱππεῖς	οἱ τὰς ἐπιστολὰς διακομίζοντες εὐθὺς
[11, 4]	ἐν τούτοις ὑπῆρχεν. (Οἱ δὲ	Σαμαρεῖς	ἀπεχθῶς πρὸς αὐτοὺς καὶ βασκάνως
[11, 7]	γένος, ἐξ ὧν καὶ οἱ	Σαμαρεῖς	εἰσιν, εἰδὼς λαμπρὰν οὖσαν τὴν
[11, 8]	Ἰουδαίους ὁμολογεῖν. Εἰσὶν γὰρ οἱ	Σαμαρεῖς	τοιοῦτοι τὴν φύσιν, ὡς ἤδη
[11, 8]	δὲ τὸν ἀρχιερέα καὶ τοὺς	ἱερεῖς	ἀξιοπρεπῶς ἐτίμησεν. Δειχθείσης δ' αὐτῷ
[11, 4]	ἐστὶν αὐτοῖς χρήσιμα, καθὼς οἱ	ἱερεῖς	ἀξιοῦσιν, ἵνα μὴ διαλείπωσιν καθ'
[11, 1]	οἵ τε Λευῖται καὶ οἱ	ἱερεῖς	εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα. Πολλοὶ γὰρ
[11, 3]	ὅ τε ἀρχιερεὺς καὶ οἱ	ἱερεῖς,	ἐκ τῶν ἰδίων γίνεσθαι, καὶ
[11, 1]	κατὰ τοὺς Μωυσέως νόμους οἱ	ἱερεῖς	ἐν Ἱεροσολύμοις καὶ προσφέροντες εὔξονται
[11, 4]	Δύστρος, προσφέρουσιν θυσίας οἵ τε	ἱερεῖς	καὶ Λευῖται καὶ τὸ ἄλλο
[11, 4]	Δαυίδης κατέδειξε πρῶτος. Οἱ δὲ	ἱερεῖς	καὶ Λευῖται καὶ τῶν πατριῶν
[11, 5]	ἵνα τρέφεσθαι διηνεκῶς ἔχοντες οἱ	ἱερεῖς	καὶ Λευῖται μὴ καταλείπωσι τὴν
[11, 4]	τοὺς Μωυσέως νόμους οἵ τε	ἱερεῖς	καὶ οἱ Λευῖται θυρωροὺς ἐφ'
[11, 3]	Οὕτως μὲν οὖν οἵ τε	ἱερεῖς	καὶ οἱ Λευῖται καὶ μέρος
[11, 8]	ταῖς λευκαῖς ἐσθῆσιν, τοὺς δὲ	ἱερεῖς	προεστῶτας ἐν ταῖς βυσσίναις αὐτῶν,
[11, 4]	τοῦ ἱεροῦ μετὰ σαλπίγγων οἱ	ἱερεῖς	ταῖς συνήθεσι στολαῖς κεκοσμημένοι καὶ
[11, 5]	τὴν πόλιν ὁρῶν ὀλιγανθρωπουμένην τοὺς	ἱερεῖς	τε καὶ Λευίτας παρεκάλεσεν τὴν
[11, 4]	καὶ τἆλλα, ὅσα ἂν οἱ	ἱερεῖς	ὑπαγορεύσωσιν, εὔχωνται δὲ ὑπὲρ τῆς
[11, 4]	ἀριστοκρατικῇ μετὰ ὀλιγαρχίας· οἱ γὰρ	ἀρχιερεῖς	προεστήκεσαν τῶν πραγμάτων ἄχρι οὗ
[11, 5]	αἰχμαλώτους ἀπῆχθαι καὶ τὰς ὁδοὺς	πλήρεις	εὑρίσκεσθαι καθ' ἡμέραν νεκρῶν, ἐδάκρυσεν
[11, 6]	καὶ βιάζεσθαί μου τὴν γυναῖκα	ἐπιχειρεῖς;	Ἀμάνου δὲ πρὸς τοῦτο καταπλαγέντος
[11, 5]	τὸ πέραν τοῦ Εὐφράτου καὶ	τρεῖς	ἐπιδιατρίψας ἐκεῖ ἡμέρας νηστείαν αὐτοῖς
[11, 6]	(Ταῦθ' ἱκετεύουσα τὸν θεὸν ἐπὶ	τρεῖς	ἡμέρας ἀποδύεται μὲν τὴν ἐσθῆτα
[11, 6]	πάντων ἀποσχομένους ὑπὲρ αὐτῆς ἐπὶ	τρεῖς	ἡμέρας, τὸ δ' αὐτὸ ποιήσασα
[11, 1]	τὸ εὖρος, λίθου μὲν ξεστοῦ	τρεῖς	ποιησάμενοι δόμους καὶ ἕνα ξύλινον
[11, 2]	ἐχθρὰ βασιλεῦσιν ἀεὶ γεγενημένη, καὶ	στάσεις	καὶ πολέμους οἱ ἐνοικοῦντες πραγματευσάμενοι,
[11, 8]	εὐθὺς ἔλεγεν τῷ Μανασσῇ τὰς	ὑποσχέσεις	τελέσειν, ὡς ἂν Δαρεῖος κρατήσας
[11, 5]	τὰ δεδομένα σοι ἱερὰ σκεύη	ἀναθήσεις	καὶ ὅσων ἂν ἐπίνοιαν λάβῃς
[11, 8]	παρανομεῖν περὶ τὰς τῶν γυναικῶν	συνοικήσεις	βουλησομένοις γενέσθαι καὶ τῆς πρὸς
[11, 2]	τὰ τῶν πατέρων σου βιβλία·	εὑρήσεις	γὰρ ἐν αὐτοῖς ἀποστάτας καὶ
[11, 5]	πολλοὶ δ' αὐτῶν καὶ τὰς	κτήσεις	ἀναλαβόντες ἦλθον εἰς Βαβυλῶνα ποθοῦντες
[11, 6]	θέλεις τοῖς ὑπηκόοις εὐεργεσίαν καταθέσθαι,	κελεύσεις	πρόρριζον ἀπολέσθαι μηδέ τι αὐτοῦ
[11, 4]	φειδόμενοι πολυτελείας, ἀλλὰ καὶ τὰς	ὁλοκαυτώσεις	ἐπιφέροντες τῷ θεῷ καὶ χαριστηρίους
[11, 6]	καὶ οἱ βασιλεῖς καὶ οἱ	γραμματεῖς	εἶχον ἐν τιμῇ τοὺς Ἰουδαίους·
[11, 6]	ἐναντιώσεσθαι. Μεταπεμφθέντας οὖν τοὺς βασιλικοὺς	γραμματεῖς	ἐκέλευσε γράφειν τοῖς ἔθνεσι περὶ
[11, 6]	ἡσθεὶς τῇ παραινέσει προελθών. Φησίν,	ἔχεις	γὰρ καὶ τὸν ἵππον καὶ
[11, 6]	ἐκ τῶν παρὰ τὰς ἡμετέρας	ὄψεις	τετολμημένων, ὡς διαβολαῖς μὲν καὶ
[11, 6]	τὴν χάριν τοῦ προσώπου τὰς	ὄψεις	τῶν θεωμένων μᾶλλον ἐπάγεσθαι. Παραδοθεῖσα
[11, 8]	ἱερόν. Ὁ δ' ἐκεῖνο μὲν	αὖθις	ὑποστρέφων ἰδεῖν ὑπέσχετο πρὸς αὐτούς,
[11, 6]	αὐτῆς· κληθεῖσα γὰρ ὑπ' αὐτοῦ	πολλάκις	εἰς τὸ συμπόσιον ὑπήκουσεν οὐδὲ
[11, 3]	θρεψαμένην γῆν, καὶ τῶν φιλτάτων	πολλάκις	λήθην ἔχομεν διὰ τὰς γυναῖκας,
[11, 6]	ἀλλ' ὡς καὶ πρότερον αὐτοῦ	πολλάκις	προενόησεν καὶ ἁμαρτόντι συνέγνω, καὶ
[11, 6]	ἐπορεύετο πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ	πολλάκις	τοὺς εὐνούχους ἀποστέλλοντος πρὸς αὐτὴν
[11, 6]	καὶ κατελειπόμην ὑπὸ τῆς ψυχῆς.	μόλις	δ' αὐτῆς καὶ ταῦτα φθεγγομένης
[11, 2]	μου βιβλία, καὶ εὑρέθη ἡ	πόλις	ἐχθρὰ βασιλεῦσιν ἀεὶ γεγενημένη, καὶ
[11, 6]	ἐν ταραχῇ δ' ἦν ἡ	πόλις.	~(Ὁ δὲ Μαρδοχαῖος μαθὼν τὸ
[11, 5]	ἔχει τὸ πλῆθος καὶ ἡ	μητρόπολις	Ἱεροσόλυμα, πάλιν ἤρξατο πυνθάνεσθαι. Κακῶς
[11, 4]	τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἱερέων ἐφ'	οἷς	ἐδόκουν ἐλαττοῦσθαι τὸν ναὸν τοῦ
[11, 6]	ὑπέσχετο μηδὲν ἄχαρι αὐτὴν μηδ'	οἷς	ἐσπούδακεν ἐναντίον ἔσεσθαι, γράφειν δὲ
[11, 6]	προσέχειν ἔτι τοῦ λοιποῦ μηδ'	οἷς	ἕτεροι πείθειν ἐπιχειροῦσιν, κρίνειν δ'
[11, 6]	λυπούμενος δὲ ὡς ἐπ' ἀδυνάτοις	οἷς	ἤθελεν διετέλει. Βλέποντες δ' αὐτὸν
[11, 6]	βοηθεῖν αὐτοῖς, ὅπως τοὺς ἐν	οἷς	ἠτύχησαν καιροῖς ἀδικήσαντας αὐτοὺς ἀμύνωνται,
[11, 6]	τὴν ὕβριν, ἀλλὰ πᾶσι Πέρσαις,	οἷς	κινδυνεύεται καταφρονουμένοις ὑπὸ τῶν γυναικῶν
[11, 5]	Καὶ οἱ μὲν ἡδέως ὑπήκουσαν	οἷς	Νεεμίας διετάξατο, πολυανθρωποτέραν δὲ τὴν
[11, 6]	τῆς ἐκ τῶν προαπεσταλμένων τιμωρίας,	οἷς	ποιήσετε καλῶς μὴ προσέχοντες, ἀλλὰ
[11, 3]	καὶ τοῖς Λευίταις τὰ ὄργανα,	οἷς	ὑμνοῦσι τὸν θεόν, καὶ τοῖς
[11, 4]	βασανίζων αὑτὸν ὡς ἐπ' ἐλάττοσιν	οἷς	ὑπελάμβανεν. Ὑπερεφώνει δὲ τὸν τῶν
[11, 6]	δ' ἂν ἑτέρως ἔχῃ, τοῖς	ἔργοις	αὐτοῖς ἀλλὰ μὴ τοῖς λέγουσι
[11, 5]	κύκλον οὐδὲν κάμνων οὔτε τοῖς	ἔργοις	οὔτε τῇ διαίτῃ οὔτε τοῖς
[11, 6]	μυριάδας κατακλίνεσθαι. Διηκονοῦντο δ' ἐκπώμασι	χρυσέοις	καὶ τοῖς διὰ λίθου πολυτελοῦς
[11, 4]	καὶ σπουδάζουσιν περὶ αὐτὸν τοῖς	Ἰουδαίοις	ἀναβολὴν καὶ τριβὴν πραγματεύσασθαι. Κατὰ
[11, 6]	ἀφανίσαι· καὶ γὰρ φύσει τοῖς	Ἰουδαίοις	ἀπηχθάνετο, ὅτι καὶ τὸ γένος
[11, 5]	τὴν ἐπιστολὴν τοῖς αὐτόθι παροῦσιν	Ἰουδαίοις,	αὐτὴν μὲν κατέσχεν, τὸ δ'
[11, 8]	φαμένων ἀλλ' ἔγωγε ταῦτ' εἶπεν,	Ἰουδαίοις	ἔδωκα, ὑποστρέψας μέντοι γε καὶ
[11, 4]	χώρας ἧς ἐπετροπεύοντο τελεῖν τοῖς	Ἰουδαίοις	εἰς θυσίας λόγον ταύρους καὶ
[11, 6]	πραχθήσεσθαι γάρ, παρεκάλεσεν ἐπιτραπῆναι τοῖς	Ἰουδαίοις	καὶ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν οὕτως
[11, 7]	ἱερῷ ἐφόνευσεν, εὐθὺς ἐπιστὰς τοῖς	Ἰουδαίοις	μετὰ θυμοῦ ἤρξατο λέγειν· ἐτολμήσατε
[11, 6]	Καὶ τοῦτο μὲν προσέταξε τοῖς	Ἰουδαίοις	ὁ βασιλεὺς μηδὲν ἀντιλέγειν Ἐσθῆρι
[11, 2]	τοίνυν προσέταξα μὴ συγχωρεῖν τοῖς	Ἰουδαίοις	οἰκοδομεῖν τὴν πόλιν, μὴ ἐπὶ
[11, 4]	εἰς τὰς θυσίας τελεῖν τοῖς	Ἰουδαίοις	παρέχειν οὐκ ἤθελον τούς τε
[11, 6]	τῶν δὲ πρώτων παρὰ τοῖς	Ἰουδαίοις.	Πασῶν δὲ τὴν Ἐσθῆρα συνέβαινεν,
[11, 7]	ἐμίανεν καὶ φόρους ἐπέταξε τοῖς	Ἰουδαίοις,	πρὶν τὰς καθημερινὰς ἐπιφέρειν θυσίας
[11, 6]	βασιλίσσῃ. Ἦν δὲ καὶ τοῖς	Ἰουδαίοις	τὰ πράγματα δι' αὐτοὺς ἀμείνω
[11, 3]	καὶ σατράπας ἐκώλυσεν ἐπιτάττειν τοῖς	Ἰουδαίοις	τὰς βασιλικὰς χρείας, ἀνῆκέ τε
[11, 6]	ἐν τῇ Ἀρταξέρξου βασιλείᾳ ζῶσιν>	Ἰουδαίοις	ταύτας παραφυλάσσειν τὰς ἡμέρας καὶ
[11, 4]	τοῖς δὲ δούλοις τοῦ θεοῦ	Ἰουδαίοις	τε καὶ ἡγεμόσιν αὐτῶν ἐπιτρέψουσιν
[11, 2]	διαφθαρέντες ὑπ' αὐτῶν ἀπημπόλησαν τοῖς	Χουθαίοις	τὸ περὶ τοὺς Ἰουδαίους ἀμελὲς
[11, 5]	τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Εὐρώπης	Ῥωμαίοις	ὑπακουούσας, αἱ δὲ δέκα φυλαὶ
[11, 3]	σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις καὶ	ὑποζυγίοις	ἐπελέξαντο, οἳ Δαρείου συμπέμψαντος ἕως
[11, 8]	Βαβυλῶνι καὶ Μηδίᾳ Ἰουδαίους τοῖς	ἰδίοις	ἐπιτρέψῃ νόμοις χρῆσθαι, ἀσμένως ὑπέσχετο
[11, 6]	βασιλείαν τοὺς Ἰουδαίους ἀφεῖναι τοῖς	ἰδίοις	νόμοις χρωμένους ζῆν μετ' εἰρήνης
[11, 6]	διῆγεν ἑκάστης ἡμέρας πρὸς τοῖς	βασιλείοις	διατρίβων καὶ πυνθανόμενος περὶ τῆς
[11, 6]	Ἄστη συνήγαγεν συμπόσιον ἐν τοῖς	βασιλείοις,	ἣν ἐπιδεῖξαι βουλόμενος τοῖς ἑστιωμένοις
[11, 6]	σημειώσασθαι καὶ προσμένειν αὐτὸν τοῖς	βασιλείοις	ὄντα φίλον ἀναγκαιότατον τῷ βασιλεῖ.
[11, 4]	τροφὴν τῶν εἰσαγομένων, τοῖς τε	Σιδωνίοις	ἡδὺ καὶ κοῦφον ἦν τά
[11, 6]	ἄλλοις ἔχον οὔτε νόμοις χρώμενον	ὁμοίοις,	ἐχθρὸν δὲ καὶ τοῖς ἔθεσι
[11, 8]	τινες αὐτῷ βούλονται συστρατεύειν τοῖς	πατρίοις	ἔθεσιν ἐμμένοντες καὶ κατὰ ταῦτα
[11, 8]	δ' ἀρχιερέως αἰτησαμένου χρήσασθαι τοῖς	πατρίοις	νόμοις καὶ τὸ ἕβδομον ἔτος
[11, 6]	παρὰ Πέρσαις νόμων, οἳ τοῖς	ἀλλοτρίοις	βλέπεσθαι τὰς γυναῖκας ἀπηγορεύκασιν, οὐκ
[11, 7]	πόλιν Ἱεροσόλυμα καὶ πολλὰ τοῖς	Ἀσσυρίοις	καὶ τοῖς ἐν τῇ κοίλῃ
[11, 4]	οὐκ ἦσαν ἐν ἡδονῇ τοῖς	προσχωρίοις	ἔθνεσιν πάντων αὐτοῖς ἀπεχθανομένων. ἤγαγον
[11, 4]	τὸν τρόπον ἔτεσιν πλέον ἢ	πεντακοσίοις	διήγαγον μετὰ Μωυσῆν ἀποθανόντα καὶ
[11, 6]	ἡμαρτημένων· συνῆκε γὰρ αὐτὸς ἐν	κακοῖς	ὤν· ἐπί τε τῆς κλίνης
[11, 4]	ἀνέγνω γράμματα, προσέταξεν ἐν τοῖς	βασιλικοῖς	ὑπομνήμασιν ζητηθῆναι τὰ περὶ τούτων.
[11, 3]	καὶ καταυλούμενοι καὶ περιψοφούμενοι τοῖς	κυμβάλοις.	Προέπεμπε δὲ αὐτοὺς καὶ τὸ
[11, 6]	ἡμέρας ταύτας ἑορτάζουσιν διαπεμπόμενοι μερίδας	ἀλλήλοις.	Ἔγραψεν δὲ Μαρδοχαῖος τοῖς ἐν
[11, 6]	δακρύων τῇ γυναικὶ καὶ τοῖς.	Φίλοις	τὰ συμβεβηκότα διηγεῖτο. Οἱ δ'
[11, 8]	Παμφυλίᾳ τόποις ἐπέβαλεν, καθὼς ἐν	ἄλλοις	δεδήλωται. (Οἱ δὲ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν
[11, 5]	ἀποδίδωσιν τῷ Ἀδδαίῳ καὶ τοῖς	ἄλλοις	ἐπάρχοις, καὶ συγκαλέσας πάντα τὸν
[11, 6]	οὔτε θρησκείαν τὴν αὐτὴν τοῖς	ἄλλοις	ἔχον οὔτε νόμοις χρώμενον ὁμοίοις,
[11, 6]	ἐκείνου ποιήσαντος εἶναι καὶ τοῖς	ἄλλοις	μαθεῖν οὕτως γνῶναι> παρεσχηκότος, ὡς
[11, 5]	μοι καὶ τοῖς ἑπτά μου	συμβούλοις,	ὅπως τὰ κατὰ τὴν Ἰουδαίαν
[11, 4]	ἀφέξονται τοῦ τόπου, τοῖς δὲ	δούλοις	τοῦ θεοῦ Ἰουδαίοις τε καὶ
[11, 4]	καὶ Βουήδωνι καὶ τοῖς λοιποῖς	συνδούλοις	αὐτῶν τοῖς ἐν Σαμαρείᾳ. Ζοροβάβηλος
[11, 5]	καὶ ἱεροψάλταις καὶ θυρωροῖς καὶ	ἱεροδούλοις	καὶ γραμματεῦσιν τοῦ ἱεροῦ μήτε
[11, 6]	γῆς κεχυμένον ἄκροις ἀπῃώρει τοῖς	δακτύλοις,	ἥκει πρὸς τὸν βασιλέα, μεστὴ
[11, 5]	τούτοις καὶ οἱ συνοικοῦντες ταῖς	ἀλλοφύλοις	παραγενέσθωσαν λαβόντες χρόνον καὶ πρεσβυτέρους
[11, 3]	ἧκεν εἰς Βαβυλῶνα καὶ τοῖς	ὁμοφύλοις	εὐηγγελίσατο τὰ παρὰ τοῦ βασιλέως.
[11, 8]	δὲ ἱερέων καὶ Ἰσραηλιτῶν τοιούτοις	γάμοις	ἐπιπεπλεγμένων κατεῖχεν οὐ μικρὰ ταραχὴ
[11, 8]	εἶναι, χρηματίζειν δ' οἱ ἐν	Σικίμοις	Σιδώνιοι, πάλιν αὐτοὺς ἐπηρώτησεν, εἰ
[11, 8]	δὲ μετὰ τῶν ἱερέων ταῖς	νομίμοις	στολαῖς ποιεῖσθαι τὴν ὑπάντησιν μηδὲν
[11, 6]	ἀναμεμῖχθαι δυσμενὲς ἔθνος καὶ τοῖς	νόμοις	ἀλλόκοτον καὶ τοῖς βασιλεῦσιν ἀνυπότακτον
[11, 8]	ἀρχιερέως αἰτησαμένου χρήσασθαι τοῖς πατρίοις	νόμοις	καὶ τὸ ἕβδομον ἔτος ἀνείσφορον
[11, 5]	συγκεχύκασιν, δεομένων τε βοηθῆσαι τοῖς	νόμοις,	μὴ κοινὴν ἐπὶ πάντας ὀργὴν
[11, 8]	Μηδίᾳ Ἰουδαίους τοῖς ἰδίοις ἐπιτρέψῃ	νόμοις	χρῆσθαι, ἀσμένως ὑπέσχετο ποιήσειν ἅπερ
[11, 6]	αὐτὴν τοῖς ἄλλοις ἔχον οὔτε	νόμοις	χρώμενον ὁμοίοις, ἐχθρὸν δὲ καὶ
[11, 6]	τοὺς Ἰουδαίους ἀφεῖναι τοῖς ἰδίοις	νόμοις	χρωμένους ζῆν μετ' εἰρήνης καὶ
[11, 6]	περὶ τῶν Ἰουδαίων τοῖς τε	οἰκονόμοις	καὶ ἄρχουσιν ἀπὸ Ἰνδικῆς ἕως
[11, 5]	δεκαδύο. Τοῖς δὲ τοῦ βασιλέως	οἰκονόμοις	καὶ τοῖς ἐπάρχοις τῆς κοίλης
[11, 4]	τοῦ ναοῦ πολλὰ τοῖς τε	λατόμοις	καὶ τέκτοσι χρήματα δόντες καὶ
[11, 5]	τούτῳ γὰρ τῷ χρόνῳ τοῖς	Ἱεροσολύμοις	ἀνῳκοδομήθη τὸ τεῖχος, ὀγδόῳ καὶ
[11, 1]	τὸν ναὸν αὐτοῦ οἰκοδομήσω ἐν	Ἱεροσολύμοις	ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ χώρᾳ. (Ταῦτα
[11, 8]	Ἀλέξανδρος ταῦτα διοικησάμενος ἐν τοῖς	Ἱεροσολύμοις	ἐξεστράτευσεν ἐπὶ τὰς ἐχομένας πόλεις.
[11, 8]	ὅμοιον ὄντα τῷ ἐν τοῖς	Ἱεροσολύμοις	ἐπὶ τοῦ Γαριζεὶν ὄρους, ὃ
[11, 3]	εἰς τὸν ναὸν τὸν ἐν	Ἱεροσολύμοις.	Ἔτυχεν δὲ κατ' ἐκεῖνον τὸν
[11, 1]	Μωυσέως νόμους οἱ ἱερεῖς ἐν	Ἱεροσολύμοις	καὶ προσφέροντες εὔξονται τῷ θεῷ
[11, 4]	τὸν ναὸν οἰκοδομηθῆναι τὸν ἐν	Ἱεροσολύμοις	καὶ τὸ θυσιαστήριον, ὕψος μὲν
[11, 4]	θεὸν φιλοτιμίᾳ κατῴκησαν ἐν τοῖς	Ἱεροσολύμοις	πολιτείᾳ χρώμενοι ἀριστοκρατικῇ μετὰ ὀλιγαρχίας·
[11, 1]	τὸν ναὸν οἰκοδομῆσαι τὸν ἐν	Ἱεροσολύμοις	τοῦ θεοῦ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ
[11, 5]	ταφῆναι μετὰ πολλῆς φιλοτιμίας ἐν	Ἱεροσολύμοις.	Ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν
[11, 4]	περὶ τούτων. Καὶ εὑρέθη ἐν	Ἐκβατάνοις	τῇ βάρει τῇ ἐν Μηδίᾳ
[11, 4]	ξύλα δήσασιν αὐτὰ καὶ σχεδίαν	πηξαμένοις	εἰς τὸν τῆς Ἰόππης κομίζειν
[11, 4]	Ἰουδαίους οὐκ ἀπώκνουν. Ἔδοξεν οὖν	πρεσβευσαμένοις	τοῖς Ἱεροσολυμίταις πρὸς τὸν βασιλέα
[11, 6]	εἰς τέρψιν ἅμα καὶ θέαν	πεποιημένοις.	Προσέταττεν δὲ καὶ τοῖς διακόνοις
[11, 5]	αὐτῶν, καὶ συγγνωμονῆσαι τοῖς νῦν	ἡμαρτημένοις,	ἄξια μὲν θανάτου πεποιηκόσιν, ὂν
[11, 5]	λύπην τὴν ἐπὶ τοῖς ἔμπροσθεν	ἐξημαρτημένοις	ἀσφάλειάν τε ἕξειν καὶ φυλακὴν
[11, 6]	μηδ' ἐλέῳ πλέον ἢ τοῖς	ἐπεσταλμένοις	πεισθέντας παρακοῦσαι τῶν γεγραμμένων. Καὶ
[11, 1]	ἐμῇ χώρᾳ κατοικούντων ἐπέτρεψα τοῖς	βουλομένοις	εἰς τὴν ἰδίαν ἀπελθοῦσι πατρίδα
[11, 1]	κτήματα καταλιπεῖν οὐ θέλοντες. Καὶ	παραγενομένοις	αὐτοῖς οἱ τοῦ βασιλέως φίλοι
[11, 6]	ἐπιοῦσαν ἡμέραν οὕτως χρήσασθαι τοῖς	ὑπολειπομένοις	τῶν ἐχθρῶν καὶ τοὺς δέκα
[11, 1]	τοῦ πλήθους εἰς τὸν ναὸν	ἀποθησομένοις.	Πέμπει δὲ καὶ ἐπιστολὴν πρὸς
[11, 8]	περὶ τὰς τῶν γυναικῶν συνοικήσεις	βουλησομένοις	γενέσθαι καὶ τῆς πρὸς τοὺς
[11, 8]	ἡγησάμενος τοῖς ἐκ τῆς θυγατρὸς	γενησομένοις	τοῦτ' ἔσεσθαι. Μηνῶν δ' ἑπτὰ
[11, 2]	γραμματεῖ καὶ τοῖς λοιποῖς τοῖς	συντασσομένοις	καὶ οἰκοῦσιν ἐν Σαμαρείᾳ καὶ
[11, 6]	τὸ ὄνομα τοῖς τὰ ὑπομνήματα	συγγραφομένοις	ἐκέλευσε σημειώσασθαι καὶ προσμένειν αὐτὸν
[11, 3]	πολέμους ἐπιτάττοντες καὶ κινδύνους τοῖς	ἀρχομένοις	ἀκούονται, καὶ πέμποντες αὐτοὺς ἐπ'
[11, 6]	τῆς Αἰθιοπίας ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ σατραπειῶν	ἡγουμένοις.	Τὰ δὲ γραφέντα τοῦτον ἔχει
[11, 4]	Ζοροβαβήλῳ καὶ Ἰησοῦ καὶ τοῖς	ἡγουμένοις	τῶν πατριῶν ἀξιοῦντες αὐτοῖς ἐπιτραπῆναι
[11, 4]	πρὸς αὐτοὺς καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις	ἀφικνουμένοις	εἰς τὸ ἱερὸν σέβειν τὸν
[11, 6]	ἀλλὰ πᾶσι Πέρσαις, οἷς κινδυνεύεται	καταφρονουμένοις	ὑπὸ τῶν γυναικῶν αἴσχιστα διαγεγονέναι
[11, 6]	βασιλείοις, ἣν ἐπιδεῖξαι βουλόμενος τοῖς	ἑστιωμένοις	ὁ βασιλεὺς πέμψας ἐκέλευσεν αὐτὴν
[11, 6]	ὡς τριακοσίους, καὶ οὐδενὸς τῶν	ἐκείνοις	ὑπαρχόντων ἥψαντο κτημάτων. Ἀπέθανον δὲ
[11, 6]	Ἀμάνου πάντας σὺν γυναιξὶ καὶ	τέκνοις	ἀπολέσαι μηδεμίαν φειδῶ ποιησαμένους, μηδ'
[11, 6]	ἔθνος ἅπαν σὺν γυναιξὶ καὶ	τέκνοις	ἀπολέσθαι. Τὴν δ' αἰτίαν μετ'
[11, 3]	πατρίων φυλῶν σὺν γυναιξὶ καὶ	τέκνοις	καὶ ὑποζυγίοις ἐπελέξαντο, οἳ Δαρείου
[11, 5]	πρὸς αὐτὸν σὺν γυναιξὶν καὶ	τέκνοις	συνῆλθον, Ἀχόνιός τις ὀνόματι πρῶτος
[11, 5]	ἵν' ὁπλισάμενοι μάχωνται καὶ μὴ	γυμνοῖς	αὐτοῖς ἐπιπέσωσιν. Αὐτὸς δὲ νύκτωρ
[11, 1]	τὸ δουλεῦσαι Ναβουχοδονοσόρῳ καὶ τοῖς	ἐκγόνοις	αὐτοῦ καὶ ταύτην ὑπομεῖναι τὴν
[11, 6]	ἑορτὴν ἄγειν αὐτὰς καὶ τοῖς	ἐκγόνοις	παραδοῦναι τοῦ πρὸς πάντα διαμεῖναι
[11, 6]	ὃς ἐμοί τε καὶ τοῖς	προγόνοις	ἡμῶν τὴν βασιλείαν διεφύλαξεν, οὐ
[11, 6]	πεποιημένοις. Προσέταττεν δὲ καὶ τοῖς	διακόνοις	μὴ βιάζεσθαι πίνειν τὸ ποτὸν
[11, 4]	ἐν τοῖς Κύρου καὶ Δαρείου	χρόνοις	ἐν τούτοις ὑπῆρχεν. (Οἱ δὲ
[11, 5]	οὔτε τῇ διαίτῃ οὔτε τοῖς	ὕπνοις·	οὐδενὶ γὰρ τούτων πρὸς ἡδονὴν
[11, 6]	ἔθνος, εἴ τινα θέλεις τοῖς	ὑπηκόοις	εὐεργεσίαν καταθέσθαι, κελεύσεις πρόρριζον ἀπολέσθαι
[11, 4]	Σαδράκῃ καὶ Βουήδωνι καὶ τοῖς	λοιποῖς	συνδούλοις αὐτῶν τοῖς ἐν Σαμαρείᾳ.
[11, 2]	καὶ Σεμελίῳ γραμματεῖ καὶ τοῖς	λοιποῖς	τοῖς συντασσομένοις καὶ οἰκοῦσιν ἐν
[11, 8]	Καρίαν ἐπιδραμὼν τοῖς ἐν Παμφυλίᾳ	τόποις	ἐπέβαλεν, καθὼς ἐν ἄλλοις δεδήλωται.
[11, 8]	ἱερὸν ἐν τοῖς ὑπ' ἐκείνῳ	τόποις	ἤδη κατασκευάσαι. Τοῦτο δ' εἶναι
[11, 2]	οἱ τούτοις συντεταγμένοι παραχρῆμα ἐπιπηδήσαντες	ἵπποις	ἔσπευσαν εἰς Ἱεροσόλυμα πλῆθος ἐπαγόμενοι
[11, 1]	οἱ δὲ βοσκημάτων πλῆθος σὺν	ἵπποις.	Καὶ τάς τε εὐχὰς ἀπεδίδοσαν
[11, 6]	Ἀμάνου κηδεμονικῶς ὑποδείξαντός μοι παντάπασιν	ἀνθρώποις	ἀναμεμῖχθαι δυσμενὲς ἔθνος καὶ τοῖς
[11, 4]	βούλονται, πρὸς αὐτοὺς καὶ πᾶσιν	ἀνθρώποις	ἀφικνουμένοις εἰς τὸ ἱερὸν σέβειν
[11, 6]	τῷ σῷ λαῷ καὶ ἅπασιν	ἀνθρώποις.	Τοῦτο τὸ ἔθνος, εἴ τινα
[11, 7]	μήτε παρ' Ἕλλησιν μήτε παρὰ	βαρβάροις	ὠμὸν οὕτως καὶ ἀσεβὲς ἔργον
[11, 6]	μοναρχίαν μισοῦν καὶ δύσνουν τοῖς	ἡμετέροις	πράγμασι, κελεύω τοὺς δηλουμένους ὑπὸ
[11, 6]	εὐπρεπεστέραν τῆς τάχιον οὖσαν, ἵν'	ἀμφοτέροις	καὶ πρὸς τὴν παραίτησιν ὀργῆς,
[11, 4]	τῶν ἱερῶν ἔργων συλλαμβανόμενοι τοῖς	πρεσβυτέροις	τῶν Ἰουδαίων καὶ τῶν γερόντων
[11, 6]	ὅπως τοὺς ἐν οἷς ἠτύχησαν	καιροῖς	ἀδικήσαντας αὐτοὺς ἀμύνωνται, τῇ τρισκαιδεκάτῃ
[11, 4]	ἀντιγράφει τῷ Σισίννῃ καὶ τοῖς	ἑταίροις	αὐτοῦ τάδε λέγων· βασιλεὺς Δαρεῖος
[11, 4]	ἐπάρχῳ καὶ Σαραβαζάνῃ καὶ τοῖς	ἑταίροις	αὐτῶν χαίρειν. Τὸ ἀντίγραφον τῆς
[11, 6]	καὶ μέχρι τῆς γῆς κεχυμένον	ἄκροις	ἀπῃώρει τοῖς δακτύλοις, ἥκει πρὸς
[11, 8]	Τοῦ δ' ἀρχιερέως ἀποκριναμένου τοῖς	γραμματοφόροις,	ὡς ὅρκους εἴη δεδωκὼς Δαρείῳ
[11, 5]	καὶ Λευίταις καὶ ἱεροψάλταις καὶ	θυρωροῖς	καὶ ἱεροδούλοις καὶ γραμματεῦσιν τοῦ
[11, 6]	πρὸ τῶν πυλῶν τῶν ἐν	Σούσοις	ἀνεσταύρωσα μετὰ τῆς γενεᾶς, τοῦ
[11, 6]	καὶ τοὺς πρεσβευτὰς αὐτῶν ἐν	Σούσοις	ἐπὶ ἡμέρας κατευώχησεν ἑπτά. Τὸ
[11, 6]	Ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἐν	Σούσοις	Ἰουδαῖοι τὴν τετράδα καὶ δεκάτην
[11, 6]	συνέπεσεν ὥστε καὶ τοὺς ἐν	Σούσοις	Ἰουδαίους ἀποκτεῖναι τῶν ἐχθρῶν περὶ
[11, 6]	ὑπὸ τοῦ βασιλέως οἱ ἐν	Σούσοις	ὄντες Ἰουδαῖοι κοινὴν ὑπέλαβον τὴν
[11, 6]	καὶ τὸ ἀντίγραφον τῶν ἐν	Σούσοις	προτεθέντων κομίσαι τῇ Ἐσθῆρι καὶ
[11, 3]	πορφύραν ἐνδύσασθαι καὶ ἐν ἐκπώμασιν	χρυσοῖς	πίνειν καὶ ἐπὶ χρυσίου καθεύδειν
[11, 5]	ἐπισταμένους σου τὸν νόμον, καὶ	τοῖς	ἀγνοοῦσιν δὲ παρέξεις αὐτὸν μαθεῖν,
[11, 5]	ἐπιστολὰς ἀποδίδωσιν τῷ Ἀδδαίῳ καὶ	τοῖς	ἄλλοις ἐπάρχοις, καὶ συγκαλέσας πάντα
[11, 6]	ἀσύμφυλον οὔτε θρησκείαν τὴν αὐτὴν	τοῖς	ἄλλοις ἔχον οὔτε νόμοις χρώμενον
[11, 6]	ταύτην ἐκείνου ποιήσαντος εἶναι καὶ	τοῖς	ἄλλοις μαθεῖν οὕτως γνῶναι> παρεσχηκότος,
[11, 6]	τῶν παρὰ Πέρσαις νόμων, οἳ	τοῖς	ἀλλοτρίοις βλέπεσθαι τὰς γυναῖκας ἀπηγορεύκασιν,
[11, 3]	δὲ τῶν θεραπόντων πλῆθος εἵπετο	τοῖς	ἀναβαίνουσιν εἰς Ἱεροσόλυμα ἑπτακισχιλίων τριακοσίων
[11, 6]	τὸν τρόπον· βασιλεὺς μέγας Ἀρταξέρξης	τοῖς	ἀπὸ Ἰνδικῆς ἕως τῆς Αἰθιοπίας
[11, 3]	Ἀμέλει πολέμους ἐπιτάττοντες καὶ κινδύνους	τοῖς	ἀρχομένοις ἀκούονται, καὶ πέμποντες αὐτοὺς
[11, 6]	τὸν τρόπον· βασιλεὺς μέγας Ἀρταξέρξης	τοῖς	ἄρχουσι καὶ τὰ ἡμέτερα φρονοῦσι
[11, 7]	τὴν πόλιν Ἱεροσόλυμα καὶ πολλὰ	τοῖς	Ἀσσυρίοις καὶ τοῖς ἐν τῇ
[11, 8]	τοῖς βασιλεῦσιν, καθὼς καὶ πρότερον	τοῖς	Ἀσσυρίων ἄρξασιν ἐγένετο. Συγχωρήσαντος δὲ
[11, 5]	δ' ἐν Βαβυλῶνι τὴν ἐπιστολὴν	τοῖς	αὐτόθι παροῦσιν Ἰουδαίοις, αὐτὴν μὲν
[11, 6]	αὐτόθι διῆγεν ἑκάστης ἡμέρας πρὸς	τοῖς	βασιλείοις διατρίβων καὶ πυνθανόμενος περὶ
[11, 6]	βασίλισσα Ἄστη συνήγαγεν συμπόσιον ἐν	τοῖς	βασιλείοις, ἣν ἐπιδεῖξαι βουλόμενος τοῖς
[11, 6]	ἐκέλευσε σημειώσασθαι καὶ προσμένειν αὐτὸν	τοῖς	βασιλείοις ὄντα φίλον ἀναγκαιότατον τῷ
[11, 6]	μηδεὶς τοσαύτης ἄλλος τυγχάνει παρὰ	τοῖς	βασιλεῦσι τιμῆς. ἰδὼν δ' ἐν
[11, 6]	καὶ τοῖς νόμοις ἀλλόκοτον καὶ	τοῖς	βασιλεῦσιν ἀνυπότακτον καὶ παρηλλαγμένον τοῖς
[11, 8]	εἰ νεωτερίσειέν ποτε, χαλεπὸν ᾖ	τοῖς	βασιλεῦσιν, καθὼς καὶ πρότερον τοῖς
[11, 4]	κομισθέντα ἀνέγνω γράμματα, προσέταξεν ἐν	τοῖς	βασιλικοῖς ὑπομνήμασιν ζητηθῆναι τὰ περὶ
[11, 1]	τῇ ἐμῇ χώρᾳ κατοικούντων ἐπέτρεψα	τοῖς	βουλομένοις εἰς τὴν ἰδίαν ἀπελθοῦσι
[11, 5]	τοῦ αὐτοῦ ἔτους. Καὶ παραχρῆμα	τοῖς	γαζοφύλαξιν ὁ Ἔζδρας οὖσιν ἐκ
[11, 5]	βασιλικοῦ γαζοφυλακείου. Ἔγραψα δὲ καὶ	τοῖς	γαζοφύλαξιν τῆς Συρίας καὶ τῆς
[11, 1]	τοῦτον σύμμαχον αὐτόν τε γράψειν	τοῖς	γειτονεύουσιν ἐκείνῃ τῇ χώρᾳ τῶν
[11, 8]	τούτοις. Τοῦ δ' ἀρχιερέως ἀποκριναμένου	τοῖς	γραμματοφόροις, ὡς ὅρκους εἴη δεδωκὼς
[11, 6]	τῆς γῆς κεχυμένον ἄκροις ἀπῃώρει	τοῖς	δακτύλοις, ἥκει πρὸς τὸν βασιλέα,
[11, 4]	αὐτοὶ μὲν ἀφέξονται τοῦ τόπου,	τοῖς	δὲ δούλοις τοῦ θεοῦ Ἰουδαίοις
[11, 5]	εἰς παραίτησιν τῶν ἡμαρτημένων δεκαδύο.	Τοῖς	δὲ τοῦ βασιλέως οἰκονόμοις καὶ
[11, 6]	Διηκονοῦντο δ' ἐκπώμασι χρυσέοις καὶ	τοῖς	διὰ λίθου πολυτελοῦς εἰς τέρψιν
[11, 6]	θέαν πεποιημένοις. Προσέταττεν δὲ καὶ	τοῖς	διακόνοις μὴ βιάζεσθαι πίνειν τὸ
[11, 6]	τοῖς βασιλεῦσιν ἀνυπότακτον καὶ παρηλλαγμένον	τοῖς	ἔθεσι καὶ τὴν μοναρχίαν μισοῦν
[11, 6]	χρώμενον ὁμοίοις, ἐχθρὸν δὲ καὶ	τοῖς	ἔθεσι καὶ τοῖς ἐπιτηδεύμασιν τῷ
[11, 6]	τοὺς βασιλικοὺς γραμματεῖς ἐκέλευσε γράφειν	τοῖς	ἔθνεσι περὶ τῶν Ἰουδαίων τοῖς
[11, 6]	ζημίαν καὶ τοῦτο ποιήσαντα διαγγεῖλαι	τοῖς	ἔθνεσιν τὰ περὶ τῆς βασιλίσσης
[11, 8]	Μανασσῆ κατέστησεν, μέγιστον γέρας ἡγησάμενος	τοῖς	ἐκ τῆς θυγατρὸς γενησομένοις τοῦτ'
[11, 1]	μετὰ τὸ δουλεῦσαι Ναβουχοδονοσόρῳ καὶ	τοῖς	ἐκγόνοις αὐτοῦ καὶ ταύτην ὑπομεῖναι
[11, 6]	καὶ ἑορτὴν ἄγειν αὐτὰς καὶ	τοῖς	ἐκγόνοις παραδοῦναι τοῦ πρὸς πάντα
[11, 5]	μετάνοιαν καὶ λύπην τὴν ἐπὶ	τοῖς	ἔμπροσθεν ἐξημαρτημένοις ἀσφάλειάν τε ἕξειν
[11, 8]	δουλωσάμενος καὶ τὴν Καρίαν ἐπιδραμὼν	τοῖς	ἐν Παμφυλίᾳ τόποις ἐπέβαλεν, καθὼς
[11, 4]	καὶ τοῖς λοιποῖς συνδούλοις αὐτῶν	τοῖς	ἐν Σαμαρείᾳ. Ζοροβάβηλος καὶ Ἀνανίας
[11, 3]	τοῦ ναοῦ. Ἐπέστειλε δὲ καὶ	τοῖς	ἐν Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ ξύλα
[11, 6]	μερίδας ἀλλήλοις. Ἔγραψεν δὲ Μαρδοχαῖος	τοῖς	ἐν τῇ Ἀρταξέρξου βασιλείᾳ ζῶσιν>
[11, 7]	καὶ πολλὰ τοῖς Ἀσσυρίοις καὶ	τοῖς	ἐν τῇ κοίλῃ Συρίᾳ κατοικοῦσιν
[11, 4]	βασιλεὺς Δαρεῖος Ταγανᾷ καὶ Σαμβᾷ	τοῖς	ἐπάρχοις καὶ Σαμαρειτῶν Σαδράκῃ καὶ
[11, 5]	δὲ τοῦ βασιλέως οἰκονόμοις καὶ	τοῖς	ἐπάρχοις τῆς κοίλης Συρίας καὶ
[11, 6]	ποιησαμένους, μηδ' ἐλέῳ πλέον ἢ	τοῖς	ἐπεσταλμένοις πεισθέντας παρακοῦσαι τῶν γεγραμμένων.
[11, 6]	δὲ καὶ τοῖς ἔθεσι καὶ	τοῖς	ἐπιτηδεύμασιν τῷ σῷ λαῷ καὶ
[11, 5]	ἀπίτω, καθάπερ ἔδοξέν μοι καὶ	τοῖς	ἑπτά μου συμβούλοις, ὅπως τὰ
[11, 6]	χαρίζεσθαι δ' ἂν ἑτέρως ἔχῃ,	τοῖς	ἔργοις αὐτοῖς ἀλλὰ μὴ τοῖς
[11, 5]	τὸν κύκλον οὐδὲν κάμνων οὔτε	τοῖς	ἔργοις οὔτε τῇ διαίτῃ οὔτε
[11, 6]	τοῖς βασιλείοις, ἣν ἐπιδεῖξαι βουλόμενος	τοῖς	ἑστιωμένοις ὁ βασιλεὺς πέμψας ἐκέλευσεν
[11, 6]	τὴν συνηγορίαν τῶν ὁμοεθνῶν ἐν	τοῖς	ἐσχάτοις σαλευόντων, μῖσός τε γενέσθαι
[11, 4]	Δαρεῖος ἀντιγράφει τῷ Σισίννῃ καὶ	τοῖς	ἑταίροις αὐτοῦ τάδε λέγων· βασιλεὺς
[11, 4]	τῷ ἐπάρχῳ καὶ Σαραβαζάνῃ καὶ	τοῖς	ἑταίροις αὐτῶν χαίρειν. Τὸ ἀντίγραφον
[11, 3]	ταλάντων δὲ μεμνῆσθαι καὶ τῶν	τοῖς	εὐδαίμοσι προσηκόντων ὀνομάτων. Ἔτι γε
[11, 6]	σωτήριον πεποίηκεν. Ἔστι δ' ἀγαθὴ	τοῖς	εὐνοοῦσιν ἡμῖν ὑπόμνησις δὲ τῆς
[11, 8]	ἕως ἂν ᾖ Δαρεῖος ἐν	τοῖς	ζῶσιν μὴ παραβήσεσθαι φήσαντος, ἀκούσας
[11, 4]	τῷ Ζοροβαβήλῳ καὶ Ἰησοῦ καὶ	τοῖς	ἡγουμένοις τῶν πατριῶν ἀξιοῦντες αὐτοῖς
[11, 6]	καὶ τροφῇ καὶ ποτῷ καὶ	τοῖς	ἡδέσιν ἀποταξαμένη τρισὶν ἡμέραις ᾔτει
[11, 6]	τὴν μοναρχίαν μισοῦν καὶ δύσνουν	τοῖς	ἡμετέροις πράγμασι, κελεύω τοὺς δηλουμένους
[11, 8]	ἐν Βαβυλῶνι καὶ Μηδίᾳ Ἰουδαίους	τοῖς	ἰδίοις ἐπιτρέψῃ νόμοις χρῆσθαι, ἀσμένως
[11, 6]	τὴν βασιλείαν τοὺς Ἰουδαίους ἀφεῖναι	τοῖς	ἰδίοις νόμοις χρωμένους ζῆν μετ'
[11, 1]	ναοῦ, τελεσθέντος δὲ αὐτοῦ παραδῷ	τοῖς	ἱερεῦσιν καὶ ἄρχουσιν τοῦ πλήθους
[11, 5]	Καὶ ὑμῖν δὲ λέγω, ὅπως	τοῖς	ἱερεῦσιν καὶ Λευίταις καὶ ἱεροψάλταις
[11, 5]	μένοντες Ἰσραηλῖται. Παραδοὺς δὲ ταῦτα	τοῖς	ἱερεῦσιν ὁ Ἔζδρας ἀπέδωκε τῷ
[11, 8]	δέ τις αἰτίαν ἔσχεν παρὰ	τοῖς	Ἱεροσολυμίταις κοινοφαγίας ἢ τῆς ἐν
[11, 4]	οὐκ ἀπώκνουν. Ἔδοξεν οὖν πρεσβευσαμένοις	τοῖς	Ἱεροσολυμίταις πρὸς τὸν βασιλέα Δαρεῖον
[11, 4]	Ναβουχοδονόσορος εἰς Βαβυλῶνα ἐκόμισεν, ἀποδοθῆναι	τοῖς	Ἱεροσολυμίταις, τὴν δὲ ἐπιμέλειαν τούτων
[11, 5]	ἐν τούτῳ γὰρ τῷ χρόνῳ	τοῖς	Ἱεροσολύμοις ἀνῳκοδομήθη τὸ τεῖχος, ὀγδόῳ
[11, 8]	οὖν Ἀλέξανδρος ταῦτα διοικησάμενος ἐν	τοῖς	Ἱεροσολύμοις ἐξεστράτευσεν ἐπὶ τὰς ἐχομένας
[11, 8]	ναὸν ὅμοιον ὄντα τῷ ἐν	τοῖς	Ἱεροσολύμοις ἐπὶ τοῦ Γαριζεὶν ὄρους,
[11, 4]	τὸν θεὸν φιλοτιμίᾳ κατῴκησαν ἐν	τοῖς	Ἱεροσολύμοις πολιτείᾳ χρώμενοι ἀριστοκρατικῇ μετὰ
[11, 4]	κατασκευὴν καὶ σπουδάζουσιν περὶ αὐτὸν	τοῖς	Ἰουδαίοις ἀναβολὴν καὶ τριβὴν πραγματεύσασθαι.
[11, 6]	πᾶν ἀφανίσαι· καὶ γὰρ φύσει	τοῖς	Ἰουδαίοις ἀπηχθάνετο, ὅτι καὶ τὸ
[11, 4]	τῆς χώρας ἧς ἐπετροπεύοντο τελεῖν	τοῖς	Ἰουδαίοις εἰς θυσίας λόγον ταύρους
[11, 6]	πυνθανομένου, πραχθήσεσθαι γάρ, παρεκάλεσεν ἐπιτραπῆναι	τοῖς	Ἰουδαίοις καὶ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν
[11, 7]	τῷ ἱερῷ ἐφόνευσεν, εὐθὺς ἐπιστὰς	τοῖς	Ἰουδαίοις μετὰ θυμοῦ ἤρξατο λέγειν·
[11, 6]	ἀνασταυρῶσαι. Καὶ τοῦτο μὲν προσέταξε	τοῖς	Ἰουδαίοις ὁ βασιλεὺς μηδὲν ἀντιλέγειν
[11, 2]	Ἐγὼ τοίνυν προσέταξα μὴ συγχωρεῖν	τοῖς	Ἰουδαίοις οἰκοδομεῖν τὴν πόλιν, μὴ
[11, 4]	βασιλέως εἰς τὰς θυσίας τελεῖν	τοῖς	Ἰουδαίοις παρέχειν οὐκ ἤθελον τούς
[11, 6]	φυλῆς, τῶν δὲ πρώτων παρὰ	τοῖς	Ἰουδαίοις. Πασῶν δὲ τὴν Ἐσθῆρα
[11, 7]	ναὸν ἐμίανεν καὶ φόρους ἐπέταξε	τοῖς	Ἰουδαίοις, πρὶν τὰς καθημερινὰς ἐπιφέρειν
[11, 6]	τῇ βασιλίσσῃ. Ἦν δὲ καὶ	τοῖς	Ἰουδαίοις τὰ πράγματα δι' αὐτοὺς
[11, 3]	αὐτοῦ καὶ σατράπας ἐκώλυσεν ἐπιτάττειν	τοῖς	Ἰουδαίοις τὰς βασιλικὰς χρείας, ἀνῆκέ
[11, 1]	τὰς θυσίας. (Ταῦτα Κύρου καταγγείλαντος	τοῖς	Ἰσραηλίταις ἐξώρμησαν οἱ τῶν δύο
[11, 3]	ψαλλόμενοι καὶ καταυλούμενοι καὶ περιψοφούμενοι	τοῖς	κυμβάλοις. Προέπεμπε δὲ αὐτοὺς καὶ
[11, 4]	ἧς ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν εὗρον	τοῖς	Κύρου ἀπέσταλκα καὶ βούλομαι γίνεσθαι
[11, 4]	~(Ταῦθ' εὑρὼν ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν	τοῖς	Κύρου Δαρεῖος ἀντιγράφει τῷ Σισίννῃ
[11, 4]	ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας Ἰουδαίων ἐν	τοῖς	Κύρου καὶ Δαρείου χρόνοις ἐν
[11, 6]	τοῖς ἔργοις αὐτοῖς ἀλλὰ μὴ	τοῖς	λέγουσι προστιθέμενον. Ὡς μὲν Ἀμάνης,
[11, 3]	ἐκ τῶν ἰδίων γίνεσθαι, καὶ	τοῖς	Λευίταις τὰ ὄργανα, οἷς ὑμνοῦσι
[11, 4]	Σαμαρειτῶν Σαδράκῃ καὶ Βουήδωνι καὶ	τοῖς	λοιποῖς συνδούλοις αὐτῶν τοῖς ἐν
[11, 2]	Βεελζέμῳ καὶ Σεμελίῳ γραμματεῖ καὶ	τοῖς	λοιποῖς τοῖς συντασσομένοις καὶ οἰκοῦσιν
[11, 8]	ἀγωνίᾳ καὶ δέει, πῶς ἀπαντήσει	τοῖς	Μακεδόσιν ἀμηχανῶν ὀργιζομένου τοῦ βασιλέως
[11, 8]	προσεδόκων· συμβαλὼν γὰρ ὁ βασιλεὺς	τοῖς	Μακεδόσιν ἡττήθη καὶ πολλὴν τῆς
[11, 8]	καὶ πεζικὴν συνήθροιζεν ἀπαντῆσαι διαγνοὺς	τοῖς	Μακεδόσιν πρὶν ἢ πᾶσαν αὐτοὺς
[11, 8]	ὑμῶν ἀκριβέστερον ποιήσω τὰ δόξαντα.	τοῖς	μὲν οὖν Σικιμίταις οὕτως ἀπετάξατο.
[11, 6]	ἀνθρώποις ἀναμεμῖχθαι δυσμενὲς ἔθνος καὶ	τοῖς	νόμοις ἀλλόκοτον καὶ τοῖς βασιλεῦσιν
[11, 5]	γένος συγκεχύκασιν, δεομένων τε βοηθῆσαι	τοῖς	νόμοις, μὴ κοινὴν ἐπὶ πάντας
[11, 5]	λαβεῖν οἶκτον αὐτῶν, καὶ συγγνωμονῆσαι	τοῖς	νῦν ἡμαρτημένοις, ἄξια μὲν θανάτου
[11, 6]	Μαρδοχαῖον, ἐπαινέσας τὴν γνώμην προσέταξεν	τοῖς	οἰκέταις ξύλον ἑτοιμασαμένους στῆσαι τοῦτο
[11, 3]	ὅμοιον, ἧκεν εἰς Βαβυλῶνα καὶ	τοῖς	ὁμοφύλοις εὐηγγελίσατο τὰ παρὰ τοῦ
[11, 6]	πάρεσις αὐτὴν εὐθὺς λαμβάνει καὶ	τοῖς	παρὰ πλευρὸν οὖσιν ἀχανὴς ἐπέπεσεν.
[11, 8]	γὰρ τὸν τούτου γάμον ἐπιβάθραν	τοῖς	παρανομεῖν περὶ τὰς τῶν γυναικῶν
[11, 4]	προήγοντο. Ὁ δὲ λαὸς ἠγάπα	τοῖς	παροῦσιν καὶ τῷ μόνον οἰκοδομῆσαι
[11, 5]	ὃς τῆς μνήμης ἐξέβαλεν τὰ	τοῖς	πατράσιν ἡμῶν διὰ τὴν ἀσέβειαν
[11, 8]	εἴ τινες αὐτῷ βούλονται συστρατεύειν	τοῖς	πατρίοις ἔθεσιν ἐμμένοντες καὶ κατὰ
[11, 8]	Τοῦ δ' ἀρχιερέως αἰτησαμένου χρήσασθαι	τοῖς	πατρίοις νόμοις καὶ τὸ ἕβδομον
[11, 8]	τῇ Ἀσίᾳ μηδ' εἰς χεῖρας	τοῖς	Πέρσαις ἥξειν τοὺς Μακεδόνας διὰ
[11, 5]	τὴν αὐτοῦ τελευτὴν οὐκέτ' αὐτοῦ	τοῖς	πολίταις ἀναστήσεται τὰ τείχη. Ἐκέλευσεν
[11, 4]	μαθὼν παρ' αὐτῶν οὐκ ἀσφαλῆ	τοῖς	πράγμασιν αὐτοῦ τὴν τῶν Ἱεροσολύμων
[11, 4]	οὖν τῶν ἱερῶν ἔργων συλλαμβανόμενοι	τοῖς	πρεσβυτέροις τῶν Ἰουδαίων καὶ τῶν
[11, 6]	προσανέχοντας, ὃς ἐμοί τε καὶ	τοῖς	προγόνοις ἡμῶν τὴν βασιλείαν διεφύλαξεν,
[11, 4]	ποιοῦντες οὐκ ἦσαν ἐν ἡδονῇ	τοῖς	προσχωρίοις ἔθνεσιν πάντων αὐτοῖς ἀπεχθανομένων.
[11, 4]	θεοῦ ταῦτα προλέγοντος. Πιστεύοντες δὲ	τοῖς	προφήταις ἐντεταμένως εἴχοντο τῆς οἰκοδομίας
[11, 2]	Σεμελίῳ γραμματεῖ καὶ τοῖς λοιποῖς	τοῖς	συντασσομένοις καὶ οἰκοῦσιν ἐν Σαμαρείᾳ
[11, 6]	μόνον δὲ αὐτοῦ τὸ ὄνομα	τοῖς	τὰ ὑπομνήματα συγγραφομένοις ἐκέλευσε σημειώσασθαι
[11, 4]	τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ πολλὰ	τοῖς	τε λατόμοις καὶ τέκτοσι χρήματα
[11, 6]	τοῖς ἔθνεσι περὶ τῶν Ἰουδαίων	τοῖς	τε οἰκονόμοις καὶ ἄρχουσιν ἀπὸ
[11, 4]	τὰ πρὸς τροφὴν τῶν εἰσαγομένων,	τοῖς	τε Σιδωνίοις ἡδὺ καὶ κοῦφον
[11, 3]	ἀναστὰς κατεφίλησέν τε αὐτὸν καὶ	τοῖς	τοπάρχαις καὶ σατράπαις γράφει κελεύων
[11, 8]	τῶν ὁμοεθνῶν θέλειν ἱερὸν ἐν	τοῖς	ὑπ' ἐκείνῳ τόποις ἤδη κατασκευάσαι.
[11, 6]	τὸ ἔθνος, εἴ τινα θέλεις	τοῖς	ὑπηκόοις εὐεργεσίαν καταθέσθαι, κελεύσεις πρόρριζον
[11, 5]	ἔργοις οὔτε τῇ διαίτῃ οὔτε	τοῖς	ὕπνοις· οὐδενὶ γὰρ τούτων πρὸς
[11, 6]	τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν οὕτως χρήσασθαι	τοῖς	ὑπολειπομένοις τῶν ἐχθρῶν καὶ τοὺς
[11, 4]	τῆς ἐπιστολῆς ὑμῖν ἧς ἐν	τοῖς	ὑπομνήμασιν εὗρον τοῖς Κύρου ἀπέσταλκα
[11, 4]	τῆς ἀδικίας. ~(Ταῦθ' εὑρὼν ἐν	τοῖς	ὑπομνήμασιν τοῖς Κύρου Δαρεῖος ἀντιγράφει
[11, 6]	μετὰ δακρύων τῇ γυναικὶ καὶ	τοῖς.	Φίλοις τὰ συμβεβηκότα διηγεῖτο. Οἱ
[11, 3]	οἷς ὑμνοῦσι τὸν θεόν, καὶ	τοῖς	φύλαξι τῆς πόλεως καὶ τοῦ
[11, 2]	χρήμασιν διαφθαρέντες ὑπ' αὐτῶν ἀπημπόλησαν	τοῖς	Χουθαίοις τὸ περὶ τοὺς Ἰουδαίους
[11, 8]	Ἱεροσολυμίταις κοινοφαγίας ἢ τῆς ἐν	σαββάτοις	παρανομίας ἤ τινος ἄλλου τοιούτου
[11, 6]	ἐδύνατο, λυπούμενος δὲ ὡς ἐπ'	ἀδυνάτοις	οἷς ἤθελεν διετέλει. Βλέποντες δ'
[11, 6]	συνηγορίαν τῶν ὁμοεθνῶν ἐν τοῖς	ἐσχάτοις	σαλευόντων, μῖσός τε γενέσθαι τῷ
[11, 6]	ὁ Ἀμάνης πρὸς εὐωχίαις καὶ	πότοις	ἦσαν, ἐν ταραχῇ δ' ἦν
[11, 5]	τε καὶ πόλεις κατὰ τὸ	ἑκάστοις	δυνατόν, ὑποσχόμενος δὲ καὶ αὐτὸς
[11, 4]	καιρὸν ἐκεῖνον δύο προφῆται παρ'	αὐτοῖς	Ἀγγαῖος καὶ Ζαχαρίας θαρρεῖν αὐτοὺς
[11, 4]	αὐτοὺς ἔφασαν τῆς μὲν οἰκοδομίας	αὐτοῖς	ἀδύνατον εἶναι κοινωνεῖν, αὐτῶν προσταχθέντων
[11, 6]	ἂν ἑτέρως ἔχῃ, τοῖς ἔργοις	αὐτοῖς	ἀλλὰ μὴ τοῖς λέγουσι προστιθέμενον.
[11, 5]	ἐδεήθησαν τοῦ Ἔζδρα τοὺς νόμους	αὐτοῖς	ἀναγνῶναι τοὺς Μωυσέως. Ὁ δὲ
[11, 4]	ὑμῖν εἰς τὰς θυσίας τελεῖν	αὐτοῖς	ἀναλώματα. Βούλομαι οὖν ὑμᾶς ἀναγνόντας
[11, 4]	ἡδονῇ τοῖς προσχωρίοις ἔθνεσιν πάντων	αὐτοῖς	ἀπεχθανομένων. ἤγαγον δὲ καὶ τὴν
[11, 3]	εὐχαριστοῦσι μὲν τῷ θεῷ πάλιν	αὐτοῖς	ἀποδιδόντι τὴν πάτριον γῆν, εἰς
[11, 5]	μὲν θεῷ κεχαρισμένα συμφέροντα δὲ	αὐτοῖς	ἀποπεμψαμένους τὰς γυναῖκας. Οἱ δὲ
[11, 2]	σου βιβλία· εὑρήσεις γὰρ ἐν	αὐτοῖς	ἀποστάτας καὶ τῶν βασιλέων ἐχθροὺς
[11, 5]	γεγαμηκότων πλῆθος. καὶ ταῦτα δόξαν	αὐτοῖς	ἀρξάμενοι τῇ νουμηνίᾳ τοῦ δεκάτου
[11, 6]	πῶς εἰς ἅπαντα τούτων ἀπολαύειν	αὐτοῖς	γένοιτο. Τοῦ δὲ διὰ σωφροσύνην
[11, 5]	τῆς Συρίας ἐπιστολήν, ὑφ' ἧς	αὐτοῖς	γνωρισθήσεται τίς εἴη. Ὁ δὲ
[11, 1]	τῶν ταλαιπώρων, καὶ καθὼς προεῖπεν	αὐτοῖς	διὰ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου πρὶν
[11, 5]	ταραχὴν αὐτοὺς ἐνέβαλλον καὶ φήμας	αὐτοῖς	διέστελλον ὡς πολλῶν ἐπιστρατεύειν αὐτοῖς
[11, 8]	ἕπεσθαι εἰς Αἴγυπτον· ἐκεῖ γὰρ	αὐτοῖς	δώσειν κλήρους γῆς· ὃ καὶ
[11, 6]	καὶ προνοησάμενος εἰρήνης καὶ εὐνομίας	αὐτοῖς,	ἐζήτουν πῶς εἰς ἅπαντα τούτων
[11, 4]	ὑμᾶς ἀναγνόντας τὴν ἐπιστολὴν χορηγεῖν	αὐτοῖς	ἐκ τοῦ βασιλικοῦ γαζοφυλακείου τῶν
[11, 6]	περιτεμνόμενα τὴν αἰδῶ τὸ ἀκίνδυνον	αὐτοῖς	ἐκ τούτου πραγματεύσασθαι. Καὶ γὰρ
[11, 5]	ἐν αὐτῇ κατασκευάσας τὰς οἰκίας	αὐτοῖς	ἐκ τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων· τόν
[11, 8]	τοὺς πολεμίους ὡς ἐκεῖ μαχησόμενος	αὐτοῖς	ἐξεδέχετο. Ἡσθεὶς δὲ τῇ Δαρείου
[11, 8]	Δαρείου στρατηγοὺς ἐπὶ Γρανίκῳ συμβαλὼν	αὐτοῖς,	ἐπελθὼν δὲ τὴν Λυδίαν καὶ
[11, 5]	ὁπλισάμενοι μάχωνται καὶ μὴ γυμνοῖς	αὐτοῖς	ἐπιπέσωσιν. Αὐτὸς δὲ νύκτωρ περιήρχετο
[11, 4]	τοῖς ἡγουμένοις τῶν πατριῶν ἀξιοῦντες	αὐτοῖς	ἐπιτραπῆναι συγκατασκευάσαι τὸν ναὸν καὶ
[11, 6]	ἄλλαις πόλεσιν Ἰουδαίων τῶν ἐχθρῶν	αὐτοῖς	ἑπτακισμύριοι καὶ πεντακισχίλιοι. Καὶ τούτους
[11, 5]	ἑβραιστὶ πρὸς ἀλλήλους ὁμιλούντων προσελθὼν	αὐτοῖς	ἐπυνθάνετο, πόθεν εἶεν παραγενόμενοι. Ἀποκριναμένων
[11, 6]	τῶν βασιλείων ἦλθεν καὶ πρὸς	αὐτοῖς	ἔστη· οὐ γὰρ ἐξῆν εἰσελθεῖν
[11, 1]	τῶν ἐν Βαβυλῶνι Ἰουδαίων συγχωρεῖν	αὐτοῖς	ἔφη βαδίζειν εἰς τὴν αὐτῶν
[11, 4]	δὲ ὑπὸ Δαρείου· προσκυνεῖν δὲ	αὐτοῖς	ἐφιέναι καὶ τοῦτο μόνον εἶναι
[11, 3]	μᾶλλον ἡ ἀλήθεια. Ταῦτα προθεὶς	αὐτοῖς	ζητεῖν ἡσύχασεν. ὄρθρου δὲ μεταπεμψάμενος
[11, 8]	αὐτῶν τιμῆσαι καὶ τὸ παρ'	αὐτοῖς	ἱερόν. Ὁ δ' ἐκεῖνο μὲν
[11, 1]	καὶ σατραπῶν, ἵνα συμβάλωνται χρυσὸν	αὐτοῖς	καὶ ἄργυρον εἰς τὴν οἰκοδομίαν
[11, 4]	Περσῶν βασιλέως διάνοιαν εὐμενῆ κατέστησεν	αὐτοῖς.	Καὶ οἱ μὲν ὑπὲρ τούτων
[11, 6]	παρὰ Πέρσαις γίγνεται, ἀλλ' ἐπιτρέπειν	αὐτοῖς	καὶ πρὸς ὃ βούλεται τῶν
[11, 1]	ἄλλα μεγάλα χίλια. Συγχωρῶ δὲ	αὐτοῖς	καὶ τὴν ἐκ προγόνων εἰθισμένην
[11, 1]	τοῦ θεοῦ ναόν· ἔσεσθαι γὰρ	αὐτοῖς	καὶ τοῦτον σύμμαχον αὐτόν τε
[11, 8]	μέντοι καὶ τῆς προτέρας αἰχμαλωσίας	αὐτοῖς	καὶ τῶν κακῶν αἴτιον τὸ
[11, 8]	τὸν Μανασσῆν τοῦ Σαναβαλλέτου χορηγοῦντος	αὐτοῖς	καὶ χρήματα καὶ χώραν εἰς
[11, 6]	τῶν νόμων ἐξήγησιν ἔχουσι παρ'	αὐτοῖς,	καλέσαντα κατηγορεῖν τῆς γυναικὸς καὶ
[11, 8]	καὶ τῆς πρὸς τοὺς ἀλλοφύλους	αὐτοῖς	κοινωνίας ἀρχὴν τοῦτο ἔσεσθαι. Ὑπάρξαι
[11, 4]	τῶν πρέσβεων ὁ βασιλεύς, δοὺς	αὐτοῖς	κομίζειν ἐπιστολὴν πρὸς τοὺς ἐπάρχους
[11, 1]	τὴν θρησκείαν συνηθείας. Ἀπέπεμψε δ'	αὐτοῖς	Κῦρος καὶ τὰ σκεύη τοῦ
[11, 8]	ἐπιπηδῶσιν αὐτῶν τῇ κοινωνίᾳ προσήκειν	αὐτοῖς	λέγοντες καὶ ἐκ τῶν Ἰωσήπου
[11, 5]	αὐτοῖς διέστελλον ὡς πολλῶν ἐπιστρατεύειν	αὐτοῖς	μελλόντων ἐθνῶν, ὑφ' ὧν ἐκταρασσόμενοι
[11, 5]	καὶ ἡ χώρα τὴν προσηγορίαν	αὐτοῖς	μετέλαβον. (Ἀκούσαντες δὲ τὴν τῶν
[11, 3]	δυνηθῶσιν τῆς χώρας ἀτελῆ φόρων	αὐτοῖς	νέμεσθαι. Προσέταξε δὲ καὶ τοὺς
[11, 6]	τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ· ταύτην γὰρ	αὐτοῖς	ὁ θεὸς ἀντὶ ὀλεθρίας σωτήριον
[11, 1]	καταλιπεῖν οὐ θέλοντες. Καὶ παραγενομένοις	αὐτοῖς	οἱ τοῦ βασιλέως φίλοι πάντες
[11, 6]	ζῆν μετ' εἰρήνης καὶ βοηθεῖν	αὐτοῖς,	ὅπως τοὺς ἐν οἷς ἠτύχησαν
[11, 3]	μου, ἔφη, κληθήσεται. ταύτας ἐπαγγειλάμενος	αὐτοῖς	παρέξειν τὰς δωρεὰς ἐρωτᾷ μὲν
[11, 1]	τῆς ἀρχαίας ἀπολαύσουσιν εὐδαιμονίας, ταῦτ'	αὐτοῖς	παρέσχεν. Παρορμήσας γὰρ τὴν Κύρου
[11, 5]	τρεῖς ἐπιδιατρίψας ἐκεῖ ἡμέρας νηστείαν	αὐτοῖς	παρήγγειλεν, ὅπως εὐχὰς ποιήσονται τῷ
[11, 3]	συναφῆς τῶν πραγμάτων ἀποσπάσας δυσπαρακολούθητον	αὐτοῖς	ποιήσω τὴν διήγησιν. Τὸ δὲ
[11, 3]	καὶ τὴν θάλασσαν εἶναι χρησίμην	αὐτοῖς	πρὸς ἃ θέλουσιν, τούτων δ'
[11, 4]	πρεσβευταὶ ᾐτιῶντο ὑμᾶς ὡς ἐνοχλοῦντας	αὐτοῖς	πρὸς τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ
[11, 4]	ἤθελον τούς τε ἐπάρχους σπουδάζοντας	αὐτοῖς	πρὸς τοῦτο καὶ συνεργοῦντας εἶχον,
[11, 8]	τῇ Θηβαίδι φρουρεῖν τὴν χώραν	αὐτοῖς	προστάξας. (Τελευτήσαντος δὲ Ἀλεξάνδρου ἡ
[11, 4]	ἡγεμόνας τῶν Ἰουδαίων ἐρομένων, τίνος	αὐτοῖς	συγχωρήσαντος οὕτως οἰκοδομοῦσιν τὸν ναόν,
[11, 6]	γράμματα, θρηνοῦντες καὶ τὰς κατηγγελμένας	αὐτοῖς	συμφορὰς ὀδυρόμενοι. Ὡς δ' ἀπήγγειλάν
[11, 6]	μὴ βιάζεσθαι πίνειν τὸ ποτὸν	αὐτοῖς	συνεχῶς προσφέροντας, ὡς καὶ παρὰ
[11, 5]	χαλεπῶς ἔφερον καὶ διετέλουν ἐπιβουλὰς	αὐτοῖς	συντιθέντες τὴν προαίρεσιν αὐτῶν ἐμποδίζοντες,
[11, 3]	τοῦ ἱεροῦ δοθῆναι. Θύειν τε	αὐτοῖς	τὰς νενομισμένας θυσίας ἐπέτρεψε καὶ
[11, 6]	τῶν Ἰουδαίων καὶ τὴν ἀπώλειαν	αὐτοῖς	τὴν μέλλουσαν, ἐὰν ὀλιγωρηθῶσιν ὑπ'
[11, 8]	βασιλέως ὀργὴν εἰκὸς ἦν ἐπιτρέψειν	αὐτοῖς	τήν τε πόλιν διαρπάσειν καὶ
[11, 1]	παλαιὸν θυσίας ἐπετέλουν, ὥσπερ ἀνακτιζομένης	αὐτοῖς	τῆς πόλεως καὶ ἀναβιούσης τῆς
[11, 3]	μὲν Ἱεροσόλυμα, κατασκευάσαι δὲ ἐν	αὐτοῖς	τὸν τοῦ θεοῦ ναόν, ἀποκαταστῆσαι
[11, 6]	ἑπτά. Τὸ δὲ συμπόσιον ἦν	αὐτοῖς	τὸν τρόπον τοῦτον γεγενημένον· σκήνωμα
[11, 8]	ἀξιούντων δὲ ἀφεῖναι τὸν φόρον	αὐτοῖς	τοῦ ἑβδοματικοῦ ἔτους, οὐδὲ γὰρ
[11, 5]	ἤ τινος ἄλλου δυσκόλου προσπεσόντος	αὐτοῖς·	φθάσας γὰρ ὁ Ἔζδρας εἰπεῖν
[11, 8]	διδάξειν πάντας, πρὸς τίνας δὴ	αὐτοῖς	φυλακτέον τοὺς ὅρκους· ὅθεν πονικώτερον
[11, 4]	πάνθ' ὅσα πρὸς θυσίας ἐστὶν	αὐτοῖς	χρήσιμα, καθὼς οἱ ἱερεῖς ἀξιοῦσιν,
[11, 8]	Πολλῶν δὲ ἱερέων καὶ Ἰσραηλιτῶν	τοιούτοις	γάμοις ἐπιπεπλεγμένων κατεῖχεν οὐ μικρὰ
[11, 6]	πάσης ἐλπίδος. Καὶ τὰ μὲν	τούτοις	βασιλεύοντος Ἀρταξέρξου συμβάντα τοῦτον εἶχεν
[11, 3]	ἔπραξαν παρὰ τὴν μέθην εἰδότες.	Τούτοις	ἐγὼ τεκμαιρόμενος εὑρίσκω τὸν οἶνον
[11, 6]	γεγονὸς διαποροῦντος καὶ τί πρὸς	τούτοις	ἔτ' αὐτοῦ γενέσθαι βούλεται πυνθανομένου,
[11, 8]	δὴ περὶ τοὺς Ἱεροσολυμίτας ἐν	τούτοις	ἐτύγχανεν ὄντα.
[11, 1]	οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ καὶ πρὸς	τούτοις	θρέμματα πρὸς τὰς θυσίας. (Ταῦτα
[11, 5]	ὑπάρχειν. Ἀλλ' οἵ τε ἡγεμόνες	τούτοις	καὶ οἱ συνοικοῦντες ταῖς ἀλλοφύλοις
[11, 3]	τριακόσιοι ἐνενηκονταδύο, ἄλλοι τε πρὸς	τούτοις	λέγοντες μὲν εἶναι τῶν Ἰσραηλιτῶν
[11, 6]	ἀφέντες λήσεσθαι τὸ θεῖον ἐπὶ	τούτοις	νομίζουσι καὶ τὴν ἐξ αὐτοῦ
[11, 3]	σοφῷ καὶ συνετῷ. (Ἡσθεὶς ἐπὶ	τούτοις	ὁ βασιλεὺς ἀναστὰς κατεφίλησέν τε
[11, 5]	ὑπακούσαντας τῷ νόμῳ. Πεισθεὶς οὖν	τούτοις	ὁ Ἔζδρας ἐποίησεν ὀμόσαι τοὺς
[11, 3]	υἱὸς Ἰωσεδέκου τοῦ ἀρχιερέως. Πρὸς	τούτοις	ὁ Μαρδοχαῖος καὶ Σερεβαῖος ἐκ
[11, 2]	Σεμέλιος ὁ γραμματεὺς καὶ οἱ	τούτοις	συντεταγμένοι παραχρῆμα ἐπιπηδήσαντες ἵπποις ἔσπευσαν
[11, 2]	ἓξ ἔτη βασιλεύσας, καταστρεψάμενος ἐν	τούτοις	τὴν Αἴγυπτον ὑποστρέψας ἐτελεύτησεν ἐν
[11, 8]	ἑλομένους· οὐ γὰρ μετανοήσειν ἐπὶ	τούτοις.	Τοῦ δ' ἀρχιερέως ἀποκριναμένου τοῖς
[11, 4]	καταταγῆναι κτῆσιν. Καὶ κατηύξατο πρὸς	τούτοις	τῷ θεῷ, ὅπως εἴ τις
[11, 4]	Κύρου καὶ Δαρείου χρόνοις ἐν	τούτοις	ὑπῆρχεν. (Οἱ δὲ Σαμαρεῖς ἀπεχθῶς
[11, 4]	Δαρεῖος Ταγανᾷ καὶ Σαμβᾷ τοῖς	ἐπάρχοις	καὶ Σαμαρειτῶν Σαδράκῃ καὶ Βουήδωνι
[11, 5]	τῷ Ἀδδαίῳ καὶ τοῖς ἄλλοις	ἐπάρχοις,	καὶ συγκαλέσας πάντα τὸν λαὸν
[11, 5]	τοῦ βασιλέως οἰκονόμοις καὶ τοῖς	ἐπάρχοις	τῆς κοίλης Συρίας καὶ Φοινίκης
[11, 6]	ὑπὸ τῆς ὀργῆς τῷ προσώπῳ,	πάρεσις	αὐτὴν εὐθὺς λαμβάνει καὶ τοῖς
[11, 6]	δ' ἀγαθὴ τοῖς εὐνοοῦσιν ἡμῖν	ὑπόμνησις	δὲ τῆς τῶν ἐπιβουλευσάντων κολάσεως.
[11, 8]	ὄρους ἱερὸν ἔμεινεν. Εἰ δέ	τις	αἰτίαν ἔσχεν παρὰ τοῖς Ἱεροσολυμίταις
[11, 6]	πείθειν ἐπιχειροῦσιν, κρίνειν δ' ὅσα	τις	αὐτὸς οἶδεν πεπραγμένα, καὶ κολάζειν
[11, 6]	Κομίσαντος δὲ καὶ ἀναγινώσκοντος εὑρέθη	τις	δι' ἀριστείαν ἔν τινι γέρας
[11, 5]	ἐπιστολήν, ὑφ' ἧς αὐτοῖς γνωρισθήσεται	τίς	εἴη. Ὁ δὲ βασιλεὺς γράφει
[11, 1]	καὶ θαυμάσαντα τὸ θεῖον ὁρμή	τις	ἔλαβεν καὶ φιλοτιμία ποιῆσαι τὰ
[11, 4]	ἐγκεχειρισμένων θᾶττον ἢ προσεδόκησεν ἄν	τις	ἔλαβεν τέλος. Ἀπαρτισθέντος δὲ τοῦ
[11, 6]	αὐτόν. Συναχθεισῶν δὲ πολλῶν εὑρέθη	τις	ἐν Βαβυλῶνι κόρη τῶν γονέων
[11, 4]	τούτοις τῷ θεῷ, ὅπως εἴ	τις	ἐπιχειρήσειε διακωλῦσαι τὴν οἰκοδομίαν τοῦ
[11, 6]	ἔφη μηδὲν εἶναι, κελεύσας ἡσυχάζειν,	τίς	ἡ τῆς νυκτὸς ὥρα, παρὰ
[11, 5]	πύλῃ καὶ ταῦτα ἀποδυρομένου προελθών	τις	ἤγγειλεν αὐτῷ μέλλειν ἤδη κατακλίνεσθαι
[11, 5]	ἀρχιερωσύνην διεδέξατο. (Τῶν δ' αἰχμαλωτισθέντων	τις	Ἰουδαίων οἰνοχόος τοῦ βασιλέως Ξέρξου
[11, 5]	γυναιξὶν καὶ τέκνοις συνῆλθον, Ἀχόνιός	τις	ὀνόματι πρῶτος τῶν Ἱεροσολυμιτῶν, προσελθὼν
[11, 6]	παρεσχηκότος, ὡς ἃ καθ' ἑτέρου	τις	παρεσκεύασε ταῦτα λανθάνει καθ' ἑαυτοῦ
[11, 5]	παρέξεις αὐτὸν μαθεῖν, ἵνα ἄν	τις	τῶν ὁμοεθνῶν σου παραβαίνῃ τὸν
[11, 6]	τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου μηνός,	ὅς	ἐστιν Ἄδαρ, τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ·
[11, 6]	τρόπον καὶ τῷ θεῷ προσανέχοντας,	ὃς	ἐμοί τε καὶ τοῖς προγόνοις
[11, 3]	τοῦ παντὸς λαοῦ τῶν Ἰουδαίων,	ὃς	ἦν ἐν τῇ Βαβυλῶνι, κατῳκίσθησαν
[11, 4]	εἰκάδι καὶ τρίτῃ μηνὸς δωδεκάτου,	ὃς	καλεῖται παρὰ μὲν ἡμῖν Ἄδαρ
[11, 6]	τοῦ δωδεκάτου μηνὸς τῇ τρισκαιδεκάτῃ,	ὃς	κατὰ μὲν Ἑβραίους Ἄδαρ καλεῖται
[11, 5]	ἡμέραις εἰκάδι τοῦ ἐνάτου μηνός,	ὃς	κατὰ μὲν Ἑβραίους Ξένιος, κατὰ
[11, 4]	οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ ποιήσασθαι πρόνοιαν.	Ὃς	μετὰ τὸ λαβεῖν παρὰ Κύρου
[11, 5]	διὰ τὰ ἡμαρτημένα τῷ λαῷ,	ὃς	τῆς μνήμης ἐξέβαλεν τὰ τοῖς
[11, 3]	πρὸς Δαρεῖον ἐξ Ἱεροσολύμων Ζοροβάβηλος,	ὃς	τῶν αἰχμαλώτων Ἰουδαίων ἡγεμὼν ἀπεδέδεικτο·
[11, 5]	ἱερεὺς τοῦ θεοῦ καλούμενος Ἔζδρας,	ὃς	τῶν Μωυσέως νόμων ἱκανῶς ἔμπειρος
[11, 7]	οὐκ ἠμέλησεν, ἀλλὰ καὶ ὁ	λαὸς	δι' αὐτὴν τὴν αἰτίαν ἐδουλώθη
[11, 4]	ἡμᾶς Νισάν, συνερρύη πᾶς ὁ	λαὸς	ἐκ τῶν κωμῶν εἰς τὴν
[11, 4]	καὶ δακρύων προήγοντο. Ὁ δὲ	λαὸς	ἠγάπα τοῖς παροῦσιν καὶ τῷ
[11, 5]	Ἱεροσόλυμα καθόδου. Ὁ δὲ πᾶς	λαὸς	τῶν Ἰσραηλιτῶν κατὰ χώραν ἔμεινεν·
[11, 7]	τὴν αἰτίαν ἐδουλώθη καὶ ὁ	ναὸς	ἐμιάνθη ὑπὸ Περσῶν. Βαγώσης δὲ
[11, 4]	υἱοὺς αὐτοῦ. Καὶ ὁ μὲν	ναὸς	πάσῃ χρησαμένων σπουδῇ τῶν τὴν
[11, 5]	τοῦ ἀρχιερέως ἀποθανόντος παῖς αὐτοῦ	Ἐλεάσιβος	τὴν ἀρχιερωσύνην διεδέξατο. (Τῶν δ'
[11, 6]	Ἰουδαίους· ὁ γὰρ ἐκ Μαρδοχαίου	φόβος	ἠνάγκαζεν αὐτοὺς σωφρονεῖν. Τοῦ δὲ
[11, 6]	αὐτοῦ. Χαρὰ δὲ καὶ σωτήριον	φέγγος	ἐκτιθεμένων τῶν τοῦ βασιλέως γραμμάτων
[11, 7]	ὑπὸ Περσῶν. Βαγώσης δὲ ὁ	στρατηγὸς	Ἀρταξέρξου γνούς, ὅτι Ἰωάννης ὁ
[11, 7]	δι' ὃν καὶ Βαγώσης ὁ	στρατηγὸς	τοῦ ἄλλου> Ἀρταξέρξου τὸν ναὸν
[11, 3]	ὑπὸ τῆς Ῥαβεζάκου τοῦ Θεμασίου	παιδὸς	Ἀπάμης παλλακῆς δ' αὐτοῦ ῥαπιζόμενον,
[11, 2]	βίον. Καμβύσου δὲ τοῦ Κύρου	παιδὸς	τὴν βασιλείαν παραλαβόντος οἱ ἐν
[11, 6]	τοὺς λόγους παρακαλοῦσαν τὸ δὲ	εἶδος	εὐπρεπεστέραν τῆς τάχιον οὖσαν, ἵν'
[11, 6]	πράγματα δι' αὐτοὺς ἀμείνω πάσης	ἐλπίδος.	Καὶ τὰ μὲν τούτοις βασιλεύοντος
[11, 6]	θεὸς κατεγέλα τῆς Ἀμάνου πονηρᾶς	ἐλπίδος	καὶ τὸ συμβησόμενον εἰδὼς ἐτέρπετο
[11, 6]	Ἀμάνου τοῦ Ἀμαδάθου· τῆς γὰρ	πατρίδος	αὐτῇ διαφθαρείσης καὶ τῶν ὁμοφύλων
[11, 3]	τὴν ἀνάκτησιν καὶ παλιγγενεσίαν τῆς	πατρίδος	ἑορτάζοντες. Ἔπειτα τοὺς ἀναβησομένους εἰς
[11, 5]	τὴν ψυχὴν ἀλγεῖν, ὅπου τῆς	πατρίδος	μου Ἱεροσολύμων, ἐν ᾗ τάφοι
[11, 6]	ἐκ Βαβυλῶνος εἰς Σοῦσα τῆς	Περσίδος	αὐτόθι διῆγεν ἑκάστης ἡμέρας πρὸς
[11, 4]	μετ' αὐτὸν τῆς Βαβυλωνίας καὶ	Περσίδος	βασιλεὺς ἔγραψεν οἰκοδομῆσαι τὸν ναόν,
[11, 2]	τὸ Χουθαίων, οὓς ἐκ τῆς	Περσίδος	καὶ Μηδικῆς ἀγαγὼν Σαλμανασσάρης ὁ
[11, 3]	καὶ σατράπας καὶ τοπάρχας τῆς	Περσίδος	καὶ Μηδικῆς καὶ καθίσας ἐν
[11, 3]	Μήδων ἡγεμόνας καὶ σατράπας τῆς	Περσίδος	καὶ τοπάρχας τῆς Ἰνδικῆς ἄχρι
[11, 5]	συνῆλθον ἐκ τῆς Ἰουδαικῆς καὶ	Βενιαμίτιδος	ἐν τρισὶν ἡμέραις εἰκάδι τοῦ
[11, 3]	ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς καὶ	Βενιαμίτιδος	ἦν μυριάδες τετρακόσιαι ἑξηκονταδύο καὶ
[11, 1]	φυλῶν ἄρχοντες τῆς Ἰούδα καὶ	Βενιαμίτιδος	οἵ τε Λευῖται καὶ οἱ
[11, 6]	οὗτος δ' ἦν ἐκ τῆς	Βενιαμίτιδος	φυλῆς, τῶν δὲ πρώτων παρὰ
[11, 2]	τειχῶν ἀπολαβούσης ἀποκλείεταί σοι ἡ	ὁδὸς	ἡ ἐπὶ κοίλην Συρίαν καὶ
[11, 6]	ἡμέρᾳ· ταύτην γὰρ αὐτοῖς ὁ	θεὸς	ἀντὶ ὀλεθρίας σωτήριον πεποίηκεν. Ἔστι
[11, 4]	τοῦ ναοῦ, βαλὼν αὐτὸν ὁ	θεὸς	ἐπίσχῃ τῆς ἀδικίας. ~(Ταῦθ' εὑρὼν
[11, 8]	αὐτῷ κατὰ τοὺς ὕπνους ὁ	θεὸς	θαρρεῖν καὶ στεφανοῦντας τὴν πόλιν
[11, 6]	μὲν ἦν ἕτοιμον· ὁ δὲ	θεὸς	κατεγέλα τῆς Ἀμάνου πονηρᾶς ἐλπίδος
[11, 1]	βασιλεὺς λέγει· ἐπεί με ὁ	θεὸς	ὁ μέγιστος τῆς οἰκουμένης ἀπέδειξε
[11, 5]	βασιλεῖ, ὅτι διασώσει αὐτοὺς ὁ	θεός,	οὐ κατηξίωσεν ἱππεῖς αὐτὸν αἰτῆσαι
[11, 1]	εἰς Βαβυλῶνα συνέπεσεν, ἠλέησεν ὁ	θεὸς	τὴν αἰχμαλωσίαν καὶ τὴν συμφορὰν
[11, 6]	τῷ βασιλεῖ Βαγαθώου καὶ Θεοδοσίτου	Βαρνάβαζος	τῶν εὐνούχων οἰκέτης τοῦ ἑτέρου
[11, 6]	ἡμέτερα φρονοῦσι χαίρειν. Πολλοὶ διὰ	μέγεθος	εὐεργεσίας καὶ τιμῆς, ἣν δι'
[11, 6]	ἤνεγκεν οὐδὲ σώφρονι λογισμῷ τὸ	μέγεθος	τῶν ἀγαθῶν ἐταμίευσεν, ἀλλὰ τῆς
[11, 4]	καὶ τὸ ἄλλο τῶν Ἰσραηλιτῶν	πλῆθος	ἀνανεωτικὰς τῶν πρότερον ἀγαθῶν μετὰ
[11, 8]	ἥξειν τοὺς Μακεδόνας διὰ τὸ	πλῆθος.	Ἀπέβη δ' οὐχ ὡς προσεδόκων·
[11, 5]	τειχῶν λαβόντων Νεεμίας καὶ τὸ	πλῆθος	ἔθυσαν τῷ θεῷ ὑπὲρ τῆς
[11, 8]	Εἰπόντος δ' αὐτοῦ πρὸς τὸ	πλῆθος,	εἴ τινες αὐτῷ βούλονται συστρατεύειν
[11, 5]	τοῦτο πάντες ἐξεβόησαν, τὸ δὲ	πλῆθος	εἶναι πολύ, καὶ τὴν ὥραν
[11, 3]	εἴκοσι. Τὸ δὲ τῶν θεραπόντων	πλῆθος	εἵπετο τοῖς ἀναβαίνουσιν εἰς Ἱεροσόλυμα
[11, 3]	τὰ Ἱεροσόλυμα· τὸ δὲ ἄλλο	πλῆθος	εἰς τὰς ἰδίας ἀνεχώρησεν πατρίδας.
[11, 8]	ἔτι πόρρωθεν ἰδὼν τὸ μὲν	πλῆθος	ἐν ταῖς λευκαῖς ἐσθῆσιν, τοὺς
[11, 2]	ἐπιπηδήσαντες ἵπποις ἔσπευσαν εἰς Ἱεροσόλυμα	πλῆθος	ἐπαγόμενοι πολύ, καὶ διεκώλυσαν οἰκοδομεῖν
[11, 5]	Ἰουδαίας, πῶς αὐτῶν ἔχει τὸ	πλῆθος	καὶ ἡ μητρόπολις Ἱεροσόλυμα, πάλιν
[11, 5]	τοὺς συνεπισκεψομένους τὸ τῶν γεγαμηκότων	πλῆθος.	καὶ ταῦτα δόξαν αὐτοῖς ἀρξάμενοι
[11, 3]	καὶ τὸ ὑπολειπόμενον τῶν Ἰουδαίων	πλῆθος	μετὰ παιδιᾶς. (Καὶ οἱ μὲν
[11, 3]	πάντων ἰσχὺν ὑπερβάλλειν, ᾧ τοσοῦτο	πλῆθος	πείθεται κελεύοντι; (Σιωπήσαντος δὲ καὶ
[11, 1]	δ' ἄργυρον οἱ δὲ βοσκημάτων	πλῆθος	σὺν ἵπποις. Καὶ τάς τε
[11, 8]	τότε μὲν ἡσθεὶς ἀπέλυσε τὸ	πλῆθος,	τῇ δ' ἐπιούσῃ προσκαλεσάμενος ἐκέλευσεν
[11, 6]	δ' αὐτὰς ἠφίει καὶ τὸ	πλῆθος	φωνάς, παρακαλοῦν προνοῆσαι τὸν θεὸν
[11, 3]	Πρὸς τούτοις ὁ Μαρδοχαῖος καὶ	Σερεβαῖος	ἐκ τοῦ πλήθους κεκριμένοι ἄρχοντες
[11, 4]	ἐκεῖνον δύο προφῆται παρ' αὐτοῖς	Ἀγγαῖος	καὶ Ζαχαρίας θαρρεῖν αὐτοὺς παρώρμων
[11, 6]	τοῦ ἑτέρου τὸ γένος ὢν	Ἰουδαῖος	συνεὶς τὴν ἐπιβουλὴν τῷ θείῳ
[11, 7]	Δαρείου τοῦ τελευταίου βασιλέως σατράπης	Χουθαῖος	τὸ γένος, ἐξ ὧν καὶ
[11, 6]	σὺ γάρ, ἔφη, μοι φίλος	ἀναγκαῖος,	ἴσθι διάκονος ὧν χρηστὸς σύμβουλος
[11, 5]	Ὑπῆρχεν δὲ καὶ ἐν Βαβυλῶνι	δίκαιος	ἀνὴρ καὶ δόξης ἀπολαύων ἀγαθῆς
[11, 5]	ἐγένετο χρηστὸς τὴν φύσιν καὶ	δίκαιος	καὶ περὶ τοὺς ὁμοεθνεῖς φιλοτιμότατος,
[11, 3]	θεοῦ, ἀληθινὸς δέ ἐστιν καὶ	δίκαιος	οὗτος, ἀπὸ τῆς αὐτῆς αἰτίας
[11, 5]	Ἑβραίους Ξένιος, κατὰ δὲ Μακεδόνας	Ἀπελλαῖος	καλεῖται. Καθισάντων δὲ ἐν τῷ
[11, 6]	κατεμήνυσε τῆς γυναικὸς τοῦ βασιλέως,	Μαρδοχαῖος	δὲ διὰ τῆς Ἐσθήρας φανεροὺς
[11, 6]	μόνος, ἀλλὰ συγγνώμης τυχὼν σώζεται.	Μαρδοχαῖος	δὲ τούτους κομίσαντος αὐτῷ τοῦ
[11, 6]	ἐκπεριῆλθον τὴν πόλιν, ὁ μὲν	Μαρδοχαῖος	εἰσῄει πρὸς τὸν βασιλέα, Ἀμάνης
[11, 6]	αὐτῆς παρακαλούσης ἀπέθετο. Ὁ δὲ	Μαρδοχαῖος	ἐπέδειξε τῷ εὐνούχῳ τὴν αἰτίαν
[11, 6]	εὐνούχους τῷ βασιλεῖ, ὧν μηνυτὴς	Μαρδοχαῖος	ἦν γεγενημένος. Φράσαντος δὲ τοῦτο
[11, 4]	Σαμαρείᾳ. Ζοροβάβηλος καὶ Ἀνανίας καὶ	Μαρδοχαῖος	Ἰουδαίων πρεσβευταὶ ᾐτιῶντο ὑμᾶς ὡς
[11, 3]	τοῦ ἀρχιερέως. Πρὸς τούτοις ὁ	Μαρδοχαῖος	καὶ Σερεβαῖος ἐκ τοῦ πλήθους
[11, 6]	ἦν ἡ πόλις. ~(Ὁ δὲ	Μαρδοχαῖος	μαθὼν τὸ γινόμενον περιρρηξάμενος τὴν
[11, 6]	προσαγορεύσαντες αὐτὰς φρουρέας. Ὁ δὲ	Μαρδοχαῖος	μέγας τε ἦν καὶ λαμπρὸς
[11, 6]	ἀποθανεῖν δέῃ τοῦτο ὑπομενεῖν. (Καὶ	Μαρδοχαῖος	μὲν κατὰ τὰς Ἐσθῆρος ἐντολὰς
[11, 6]	διαπεμπόμενοι μερίδας ἀλλήλοις. Ἔγραψεν δὲ	Μαρδοχαῖος	τοῖς ἐν τῇ Ἀρταξέρξου βασιλείᾳ
[11, 6]	προκειμένην ὁδὸν ἤνυον. Ὁ δὲ	Μαρδοχαῖος	ὡς ἀναλαβὼν τὴν βασιλικὴν στολὴν
[11, 5]	τὸ ἔργον, ὥς γε καιρὸς	ἴδιός	ἐστιν. ταῦτ' εἰπὼν ἐκέλευσεν εὐθὺς
[11, 6]	εἴη τυγχάνουσα. Μεταβὰς δὲ ὁ	θεῖος	αὐτῆς ἐκ Βαβυλῶνος εἰς Σοῦσα
[11, 8]	(Κατὰ δὲ τοῦτον τὸν καιρὸν	Δαρεῖος	ἀκούσας, ὅτι τὸν Ἑλλήσποντον διαβὰς
[11, 4]	ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν τοῖς Κύρου	Δαρεῖος	ἀντιγράφει τῷ Σισίννῃ καὶ τοῖς
[11, 4]	τῆς οἰκοδομίας μηδεμίαν ἡμέραν ἀνιέμενοι.	(Δαρεῖος	δὲ τῶν Σαμαρειτῶν αὐτῷ γραψάντων
[11, 3]	τῶν Ἰουδαίων ἀποκαταστάσεως, ταῦτα καὶ	Δαρεῖος	διετάξατο. (Τυχὼν οὖν τούτων παρὰ
[11, 8]	καὶ τούτους ἕως ἂν ᾖ	Δαρεῖος	ἐν τοῖς ζῶσιν μὴ παραβήσεσθαι
[11, 8]	τὰς ὑποσχέσεις τελέσειν, ὡς ἂν	Δαρεῖος	κρατήσας τῶν πολεμίων ὑποστρέψῃ· πέπειστο
[11, 3]	ἀνέλυσαν κοιμηθησόμενοι παρ' αὐτοὺς ἕκαστοι,	Δαρεῖος	ὁ βασιλεὺς ἐλθὼν ἐπὶ τὴν
[11, 4]	ἑταίροις αὐτοῦ τάδε λέγων· βασιλεὺς	Δαρεῖος	Σισίννῃ τῷ ἐπάρχῳ καὶ Σαραβαζάνῃ
[11, 4]	δὲ γεγραμμένα ἦν τοιάδε· βασιλεὺς	Δαρεῖος	Ταγανᾷ καὶ Σαμβᾷ τοῖς ἐπάρχοις
[11, 3]	δὲ πρώτῳ τῆς βασιλείας ἔτει	Δαρεῖος	ὑποδέχεται λαμπρῶς καὶ μετὰ πολλῆς
[11, 2]	πάντα τὰ πραττόμενα γράφων καὶ	Σεμέλιος	ὁ γραμματεὺς καὶ οἱ τῆς
[11, 2]	τῶν γραμμάτων ὁ Ῥάθυμος καὶ	Σεμέλιος	ὁ γραμματεὺς καὶ οἱ τούτοις
[11, 3]	ὁ οὐρανὸς καὶ ταχὺς ὁ	ἥλιος,	ταῦτα δὲ πάντα κινεῖται κατὰ
[11, 5]	μηνός, ὃς κατὰ μὲν Ἑβραίους	Ξένιος,	κατὰ δὲ Μακεδόνας Ἀπελλαῖος καλεῖται.
[11, 5]	σὺν γυναιξὶν καὶ τέκνοις συνῆλθον,	Ἀχόνιός	τις ὀνόματι πρῶτος τῶν Ἱεροσολυμιτῶν,
[11, 3]	αὐτὸν μετ' ἄλλων δύο κριθεὶς	ἄξιος	ἀπέλαυεν ἧς ἤλπισεν τιμῆς. (Τῷ
[11, 6]	παῖς Ἀμαληκίτης δὲ τὸ γένος,	ἀλλότριος	ὢν τοῦ Περσῶν αἵματος, ἐπιξενωθεὶς
[11, 7]	βίον διαδέχεται τὴν ἀρχιερωσύνην ὁ	υἱὸς	αὐτοῦ Ἰαδδοῦς. ἦν δὲ καὶ
[11, 3]	τῆς Ἰούδα φυλῆς, καὶ Ἰησοῦς	υἱὸς	Ἰωσεδέκου τοῦ ἀρχιερέως. Πρὸς τούτοις
[11, 7]	καὶ τούτου τὴν τιμὴν Ἰωάννης	υἱὸς	ὢν αὐτοῦ παρέλαβεν, δι' ὃν
[11, 6]	αὐλῇ τὸν Ἰουδαῖον. Τῆς δὲ	γυναικὸς	αὐτοῦ Γαζάσης εἰπούσης κελεῦσαι ξύλον
[11, 8]	οὖν τὸν Μανασσῆν διαζεύγνυσθαι τῆς	γυναικὸς	ἢ μὴ προσιέναι τῷ θυσιαστηρίῳ.
[11, 6]	παρ' αὐτοῖς, καλέσαντα κατηγορεῖν τῆς	γυναικὸς	καὶ λέγειν, ὡς ὑβρισθείη πρὸς
[11, 8]	αἰχμαλώτων αὐτοῦ τῆς μητρὸς καὶ	γυναικὸς	καὶ τῶν τέκνων ἔφυγεν εἰς
[11, 6]	φίλοι συνεβούλευον τὴν μὲν τῆς	γυναικὸς	μνήμην καὶ τὸν ἔρωτα μηδὲν
[11, 6]	ἐπιβουλὴν τῷ θείῳ κατεμήνυσε τῆς	γυναικὸς	τοῦ βασιλέως, Μαρδοχαῖος δὲ διὰ
[11, 8]	ἀκολουθούντων Χαλδαίων ὅσα βασιλέως ὀργὴν	εἰκὸς	ἦν ἐπιτρέψειν αὐτοῖς τήν τε
[11, 6]	αὐτῶν ὑποδεξάμενος ἑστιᾷ πολυτελῶς, οἷον	εἰκὸς	παρὰ βασιλεῖ τοῦ πλούτου παρασκευαζομένῳ
[11, 4]	ἢ προσεδόκησεν ἄν τις ἔλαβεν	τέλος.	Ἀπαρτισθέντος δὲ τοῦ ἱεροῦ μετὰ
[11, 5]	Ξέρξου βασιλείας ἔτει μηνὶ ἐνάτῳ.	Τέλος	δὲ τῶν τειχῶν λαβόντων Νεεμίας
[11, 3]	καὶ τῆς ἀληθείας ὁ τρίτος	Ζοροβάβηλος	διδάσκειν αὐτοὺς ἤρξατο λέγων οὕτως·
[11, 3]	πληθύος ἦν ὁ Σαλαθιήλου παῖς	Ζοροβάβηλος	ἐκ τῶν υἱῶν ὢν τῶν
[11, 3]	οὖν τούτων παρὰ τοῦ βασιλέως	Ζοροβάβηλος	ἐξελθὼν ἀπὸ τῶν βασιλείων καὶ
[11, 4]	κατηγορῆσαι τῶν Σαμαρειτῶν, καὶ πρεσβεύουσιν	Ζοροβάβηλος	καὶ ἄλλοι τῶν ἀρχόντων τέσσαρες.
[11, 4]	συνδούλοις αὐτῶν τοῖς ἐν Σαμαρείᾳ.	Ζοροβάβηλος	καὶ Ἀνανίας καὶ Μαρδοχαῖος Ἰουδαίων
[11, 4]	τούτους αὐτῶν ποιησαμένων τοὺς λόγους	Ζοροβάβηλος	καὶ Ἰησοῦς ὁ ἀρχιερεὺς καὶ
[11, 4]	περιβεβλήκασιν τῇ πόλει σφόδρα ὀχυρά,	Ζοροβάβηλος	καὶ ὁ ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς δούλους
[11, 4]	ὅ τε ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς καὶ	Ζοροβάβηλος	ὁ ἄρχων τοὺς ἀπὸ τῆς
[11, 3]	ἀφικόμενος πρὸς Δαρεῖον ἐξ Ἱεροσολύμων	Ζοροβάβηλος,	ὃς τῶν αἰχμαλώτων Ἰουδαίων ἡγεμὼν
[11, 3]	καὶ ἀπελέγχουσα. (Καταπαύει μὲν ὁ	Ζοροβάβηλος	τὸν περὶ τῆς ἀληθείας λόγον,
[11, 3]	ἐστιν ἡ γῆ μεγίστη καὶ	ὑψηλὸς	ὁ οὐρανὸς καὶ ταχὺς ὁ
[11, 6]	ἵππον, σὺ γάρ, ἔφη, μοι	φίλος	ἀναγκαῖος, ἴσθι διάκονος ὧν χρηστὸς
[11, 5]	νόμων ἱκανῶς ἔμπειρος ὢν γίνεται	φίλος	τῷ βασιλεῖ Ξέρξῃ. Γνοὺς δὲ
[11, 6]	Ἐσθήρᾳ, καὶ ὅτι μηδεὶς τοσαύτης	ἄλλος	τυγχάνει παρὰ τοῖς βασιλεῦσι τιμῆς.
[11, 6]	δὲ καὶ σεμνὸν ἐπικειμένη τὸ	κάλλος.	Εἰσῄει δὲ πρὸς αὐτὸν μετὰ
[11, 3]	ἀίδιον. Παρέχει δ' ἡμῖν οὐ	κάλλος	χρόνῳ μαραινόμενον οὐδὲ περιουσίαν ἀφαιρετὴν
[11, 6]	ἀναγκαῖος, ἴσθι διάκονος ὧν χρηστὸς	σύμβουλος	ἐγένου. Ταῦτα δὲ αὐτῷ παρ'
[11, 6]	Πέρσαι προσκυνοῦσιν αὐτόν, οὗτος δὲ	δοῦλος	ὢν οὐκ ἀξιοῖ τοῦτο ποιεῖν.
[11, 3]	μοι, φησίν, καὶ κεκλήσῃ συγγενὴς	ἐμός.	ταῦτ' εἰπόντος ὑπέμνησεν αὐτὸν τῆς
[11, 1]	ναὸν τοῦ θεοῦ. Ὁ δ'	ἀριθμὸς	αὐτῶν ἐστιν τοσοῦτος· ψυκτῆρες χρύσεοι
[11, 3]	οὕτως ἀπῄεσαν ἐξ ἑκάστης πατριᾶς	ἀριθμὸς	ὄντες ὡρισμένος. Ἐμοὶ δὲ οὐκ
[11, 5]	καιρὸν ἀρχιερεὺς ἦν Ἰησοῦ παῖς	Ἰωάκειμος	ὄνομα. Ὑπῆρχεν δὲ καὶ ἐν
[11, 5]	περιζωννυμένους ἐργάζεσθαι, καὶ ὁ μὲν	οἰκοδόμος	μάχαιραν εἶχεν καὶ ὁ τὴν
[11, 2]	τούτων ἀναγνωσθέντων τῶν γραμμάτων ὁ	Ῥάθυμος	καὶ Σεμέλιος ὁ γραμματεὺς καὶ
[11, 2]	τάδε· δέσποτα, οἱ παῖδές σου	Ῥάθυμος	ὁ πάντα τὰ πραττόμενα γράφων
[11, 3]	γῆ μεγίστη καὶ ὑψηλὸς ὁ	οὐρανὸς	καὶ ταχὺς ὁ ἥλιος, ταῦτα
[11, 6]	τίνα κατ' αὐτῆς νόμον ὁρίζουσιν.	Ἑνὸς	δ' ἐξ αὐτῶν Μουχαίου ὄνομα
[11, 4]	ξεστῶν τριῶν καὶ ξυλίνου δόμου	ἑνὸς	ἐγχωρίου. Καὶ τὴν εἰς ταῦτα
[11, 6]	μὲν παῖς Ἀμαληκίτης δὲ τὸ	γένος,	ἀλλότριος ὢν τοῦ Περσῶν αἵματος,
[11, 3]	οὐ δυνάμενοι δὲ ἐπιδεῖξαι τὸ	γένος	αὐτῶν ἑξακόσιοι πεντηκονταδύο. Ἐξεβλήθησαν δὲ
[11, 6]	δὲ Ἀμαδάθου μὲν υἱὸν τὸ	γένος	δὲ Ἀμαληκίτην εἰσιόντα πρὸς τὸν
[11, 3]	γυναῖκας, ὧν οὔτ' αὐτοὶ τὸ	γένος	εἶχον εἰπεῖν οὔτ' ἐν ταῖς
[11, 7]	τελευταίου βασιλέως σατράπης Χουθαῖος τὸ	γένος,	ἐξ ὧν καὶ οἱ Σαμαρεῖς
[11, 5]	ἠγμένοι γυναῖκας καὶ τὸ ἱερατικὸν	γένος	συγκεχύκασιν, δεομένων τε βοηθῆσαι τοῖς
[11, 6]	Ἰουδαίοις ἀπηχθάνετο, ὅτι καὶ τὸ	γένος	τῶν Ἀμαληκιτῶν, ἐξ ὧν ἦν
[11, 6]	εὐνούχων οἰκέτης τοῦ ἑτέρου τὸ	γένος	ὢν Ἰουδαῖος συνεὶς τὴν ἐπιβουλὴν
[11, 6]	ἐκέλευσε δηλοῦν αὐτῷ, τί βούλεται·	μηδενὸς	γὰρ ἀτυχήσειν, μηδ' ἂν τὸ
[11, 5]	τὸ Ἰωάννου τοῦ Ἐλιασίβου καὶ	μηδενὸς	ὅλως διὰ τὴν λύπην γευσάμενος
[11, 6]	τῶν ἐναντίων ὡς τριακοσίους, καὶ	οὐδενὸς	τῶν ἐκείνοις ὑπαρχόντων ἥψαντο κτημάτων.
[11, 6]	ἐσθῆτα καὶ σάκκον ἐνδυσάμενος καὶ	καταχεάμενος	σποδιὰν διὰ τῆς πόλεως ἐφέρετο
[11, 8]	ἐγένετο. Συγχωρήσαντος δὲ Ἀλεξάνδρου πᾶσαν	εἰσενεγκάμενος	σπουδὴν ᾠκοδόμησεν ὁ Σαναβαλλέτης τὸν
[11, 3]	συγγενής μου, ἔφη, κληθήσεται. ταύτας	ἐπαγγειλάμενος	αὐτοῖς παρέξειν τὰς δωρεὰς ἐρωτᾷ
[11, 3]	μὲν τρυφῆς ἁπάσης καὶ ἡδονῆς	ἀναπιμπλάμενος	καθεύδει, φυλάσσεται δὲ ὑπὸ γρηγορούντων
[11, 3]	βιαιότατον. (Ὡς δὲ ὁ πρῶτος	ἀποφηνάμενος	περὶ τῆς ἰσχύος τοῦ οἴνου
[11, 3]	ἔξυπνος γίνεται, καὶ μηκέτι κατακοιμηθῆναι	δυνάμενος	εἰς ὁμιλίαν τρέπεται μετὰ τῶν
[11, 6]	ὁ βασιλεὺς μηδὲν ἀντιλέγειν Ἐσθῆρι	δυνάμενος·	οἱ δὲ πάλιν συστραφέντες τῇ
[11, 6]	ἔθνη καὶ τοὺς ἡγεμόνας αὐτῶν	ὑποδεξάμενος	ἑστιᾷ πολυτελῶς, οἷον εἰκὸς παρὰ
[11, 6]	τὸν τρόπον τοῦτον γεγενημένον· σκήνωμα	πηξάμενος	ἐκ χρυσέων καὶ ἀργυρέων κιόνων
[11, 6]	δὲ Μαρδοχαῖος μαθὼν τὸ γινόμενον	περιρρηξάμενος	τὴν ἐσθῆτα καὶ σάκκον ἐνδυσάμενος
[11, 5]	ἀπέβλεψεν εἰς τὸν Νεεμίαν, κατεσκυθρωπακότα	θεασάμενος,	διὰ τί κατηφὴς εἴη ἀνέκρινεν.
[11, 8]	ἀρχήν. ὅθεν ἄλλον μὲν οὐδένα	θεασάμενος	ἐν τοιαύτῃ στολῇ, τοῦτον δὲ
[11, 6]	ταῦτα λανθάνει καθ' ἑαυτοῦ πρῶτον	ἑτοιμασάμενος.	~(Ἀμάνης μὲν οὖν ἀμετρήτως τῇ
[11, 8]	τὸ πλῆθος, τῇ δ' ἐπιούσῃ	προσκαλεσάμενος	ἐκέλευσεν αὐτοὺς αἰτεῖσθαι δωρεάς, ἃς
[11, 6]	ἐχαρίσατο τῇ βασιλίσσῃ. Μαρδοχαῖον δὲ	προσκαλεσάμενος,	καὶ γὰρ ἐδήλωσεν αὐτῷ τὴν
[11, 8]	τὸν Μανασσῆ κατέστησεν, μέγιστον γέρας	ἡγησάμενος	τοῖς ἐκ τῆς θυγατρὸς γενησομένοις
[11, 7]	ἐν τῷ ναῷ; καὶ τούτους	ποιησάμενος	τοὺς λόγους εἰς τὸν ναὸν
[11, 8]	(Ὁ μὲν οὖν Ἀλέξανδρος ταῦτα	διοικησάμενος	ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐξεστράτευσεν ἐπὶ
[11, 5]	ἄλλα καλὰ καὶ ἐπαίνων ἄξια	φιλοτιμησάμενος	ὁ Νεεμίας ἐτελεύτησεν εἰς γῆρας
[11, 6]	καὶ πρᾷον ἐμαυτὸν παρασχὼν καὶ	προνοησάμενος	εἰρήνης καὶ εὐνομίας αὐτοῖς, ἐζήτουν
[11, 7]	ναὸν εἰσέρχεται. Ταύτῃ μὲν οὖν	χρησάμενος	τῇ ἐπινοίᾳ Βαγώσης τοὺς Ἰουδαίους
[11, 8]	φυλακτέον τοὺς ὅρκους· ὅθεν πονικώτερον	χρησάμενος	τῇ πολιορκίᾳ λαμβάνει τὴν Τύρον.
[11, 6]	καὶ μετὰ ἀπάτης πρὸς ἀπώλειαν	αἰτησάμενος·	τούτῳ γάρ με τῷ τρόπῳ
[11, 8]	καταλιπεῖν ὅσον οὐδέπω μέλλουσαν αἱρεῖσθαι,	παραστησάμενος	δὲ ταύτην ἠπείλει στρατεύσειν ἐπὶ
[11, 8]	τῇ πολιορκίᾳ λαμβάνει τὴν Τύρον.	Καταστησάμενος	δὲ τὰ ἐν αὐτῇ ἐπὶ
[11, 6]	μεγαλοφροσύνης ἀξίως. ὁ δὲ Ἀμάνης	λογισάμενος,	ἣν ἂν δῷ γνώμην ταύτην
[11, 3]	κοίτην καὶ βραχὺ τῆς νυκτὸς	ἀναπαυσάμενος	ἔξυπνος γίνεται, καὶ μηκέτι κατακοιμηθῆναι
[11, 6]	περιρρηξάμενος τὴν ἐσθῆτα καὶ σάκκον	ἐνδυσάμενος	καὶ καταχεάμενος σποδιὰν διὰ τῆς
[11, 5]	μηδενὸς ὅλως διὰ τὴν λύπην	γευσάμενος	ἐκείνην τὴν ἡμέραν διήγαγεν αὐτόθι.
[11, 5]	δ' εὐθὺς ὡς εἶχεν μηδὲ	ἀπολουσάμενος	διακονήσων ἔσπευσεν τῷ βασιλεῖ τὴν
[11, 8]	αὐτοὺς ἐπιόντας καταστρέψασθαι τὴν Ἀσίαν.	Περαιωσάμενος	οὖν τὸν Εὐφράτην ποταμὸν καὶ
[11, 8]	εἰπὼν πρὸς τὸν Παρμενίωνα καὶ	δεξιωσάμενος	τὸν ἀρχιερέα τῶν Ἰουδαίων παραθεόντων
[11, 8]	τὴν Λυδίαν καὶ τὴν Ἰωνίαν	δουλωσάμενος	καὶ τὴν Καρίαν ἐπιδραμὼν τοῖς
[11, 5]	ἄγνοιαν αὐτὸν παραβαίνων, ἀλλ' ὡς	ἐπιστάμενος	μὲν τολμηρῶς δὲ παρακούων καὶ
[11, 4]	δοκιμάζετε, γράψατε ταῦτα Δαρείῳ, ὅπως	ἐπισκεψάμενος	τὰ τῶν βασιλέων ὑπομνήματα εὕρῃ
[11, 2]	Καμβύσης γὰρ ἓξ ἔτη βασιλεύσας,	καταστρεψάμενος	ἐν τούτοις τὴν Αἴγυπτον ὑποστρέψας
[11, 3]	αὐτοῖς ζητεῖν ἡσύχασεν. ὄρθρου δὲ	μεταπεμψάμενος	τοὺς μεγιστᾶνας καὶ σατράπας καὶ
[11, 6]	τὸν χρυσοῦν καὶ τὸν στρεπτὸν	περιθέμενος	προῆλθεν, ἰδόντες αὐτὸν οὕτως τετιμημένον
[11, 8]	νομίζω θείᾳ πομπῇ τὴν στρατείαν	πεποιημένος	Δαρεῖον νικήσειν καὶ τὴν Περσῶν
[11, 6]	βασιλεῖ, ὧν μηνυτὴς Μαρδοχαῖος ἦν	γεγενημένος.	Φράσαντος δὲ τοῦτο μόνον τοῦ
[11, 3]	τι πάρεξ ὧν αὐτὸς ἦν	ὑπεσχημένος·	δώσειν γὰρ ὄντι σοφῷ καὶ
[11, 5]	ἀκουσθήσεται, διέμενεν ἐπὶ τῆς γῆς	κείμενος.	Συνέτρεχον οὖν πρὸς αὐτὸν οἱ
[11, 6]	τὴν ἐκείνης τιμὴν ἑτέρᾳ γυναικί.	(Διακείμενος	δὲ πρὸς αὐτὴν ἐρωτικῶς καὶ
[11, 6]	πενθεῖ καὶ τὸ σχῆμα τοῦτο	περικείμενος	οὐδ' αὐτῆς παρακαλούσης ἀπέθετο. Ὁ
[11, 6]	ταῖς ἀγκάλαις αὐτὴν ὑπολαβὼν ἀνεκτᾶτο	κατασπαζόμενός	τε καὶ προσομιλῶν ἡδέως καὶ
[11, 4]	καὶ ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου	κατασκευαζόμενος	μέχρι καὶ τοῦ δεῦρο διὰ
[11, 5]	λαβεῖν τοὺς πρώτους τοῦ λαοῦ.	Λογιζόμενος	δὲ ὅτι, ἐὰν ἐκβαλεῖν αὐτοὺς
[11, 8]	τὴν τοῦ βασιλέως παρουσίαν ἐξεδέχετο.	(Πυθόμενος	δ' αὐτὸν οὐ πόρρω τῆς
[11, 6]	ὃν ἐπὶ Μαρδοχαῖον παρεσκευάκεισαν, καὶ	πυθόμενος	παρά τινος τῶν οἰκετῶν, ἐπὶ
[11, 6]	μὲν οὖν Ἀμάνης ταῦτα συνεβούλευσεν	οἰόμενος	εἰς αὐτὸν ἥξειν τοῦτο τὸ
[11, 8]	παρέμενεν τῷ Σαναβαλλέτῃ τὴν ἀρχιερωσύνην	οἰόμενος	ἕξειν Δαρείου δόντος· καὶ γὰρ
[11, 7]	τὴν αὐτοῦ θυγατέρα Νικασὼ καλουμένην,	οἰόμενος	τὴν ἐπιγαμίαν ὅμηρον αὐτῷ γενήσεσθαι
[11, 5]	ὁ Νεεμίας ἐτελεύτησεν εἰς γῆρας	ἀφικόμενος.	Ἀνὴρ δὲ ἐγένετο χρηστὸς τὴν
[11, 3]	δὲ κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν	ἀφικόμενος	πρὸς Δαρεῖον ἐξ Ἱεροσολύμων Ζοροβάβηλος,
[11, 5]	τι φυλακῆς ἕνεκα τοῦ σώματος	περιβαλλόμενος	ἀτρύτως ὑπέμενεν, ὑπὸ τῆς περὶ
[11, 5]	Ἱεροσόλυμα, τοῦτο προσέταξα, καὶ ὁ	βουλόμενος	ἀπίτω, καθάπερ ἔδοξέν μοι καὶ
[11, 6]	τὸν ὕπνον. Ὁ δ' οὐ	βουλόμενος	ἀργῶς ἀπολέσαι τὴν ἀγρυπνίαν, ἀλλ'
[11, 6]	πλὴν εἰ μή τινα σώζειν	βουλόμενος	προτείνειεν τὸν χρυσῆν ῥάβδον· ᾧ
[11, 6]	ἐν τοῖς βασιλείοις, ἣν ἐπιδεῖξαι	βουλόμενος	τοῖς ἑστιωμένοις ὁ βασιλεὺς πέμψας
[11, 6]	ἑτέραν πρᾶξιν ἐπέσχεν ὁ βασιλεὺς	πυνθανόμενος,	εἰ μὴ ἔχει γέρας αὐτῷ
[11, 6]	πρὸς τοῖς βασιλείοις διατρίβων καὶ	πυνθανόμενος	περὶ τῆς κόρης, τίνα διάγει
[11, 5]	βασιλεὺς διεχύθη καὶ ἡδίων αὑτοῦ	γενόμενος	ἀπέβλεψεν εἰς τὸν Νεεμίαν, κατεσκυθρωπακότα
[11, 5]	τῆς εἰς τὴν οἰκοδομίαν ἐπεστάλκει.	(Γενόμενος	οὖν ἐν Βαβυλῶνι καὶ πολλοὺς
[11, 8]	Πέρσας. Ἀλέξανδρος δ' εἰς Συρίαν	παραγενόμενος	Δαμασκὸν αἱρεῖ καὶ Σιδῶνος κρατήσας
[11, 4]	τὸ λαβεῖν παρὰ Κύρου γράμματα,	παραγενόμενος	εὐθὺς τοὺς θεμελίους κατεβάλετο, καὶ
[11, 8]	εἴργοντος τὸν ἀδελφὸν τοῦ βωμοῦ,	παραγενόμενος	ὁ Μανασσῆς πρὸς τὸν πενθερὸν
[11, 3]	μεταγεννᾷ τὰς ψυχὰς ἐν αὐταῖς	ἐγγενόμενος,	καὶ τῶν μὲν ἐν συμφορᾷ
[11, 8]	ἐδήλου, νομίσας αὐτὸς εἶναι ὁ	σημαινόμενος	τότε μὲν ἡσθεὶς ἀπέλυσε τὸ
[11, 3]	τὴν μέθην εἰδότες. Τούτοις ἐγὼ	τεκμαιρόμενος	εὑρίσκω τὸν οἶνον ὑπερκρατοῦντα πάντων
[11, 3]	ἐγὼ τὴν ἰσχὺν τοῦ οἴνου	τεκμαιρόμενος	πάντα ὑπερβάλλουσαν εὑρίσκω τούτῳ τῷ
[11, 6]	ἐληλύθει περὶ τοῦ Μαρδοχαίου θανάτου	δεησόμενος	αὐτοῦ. Τῶν οὖν θεραπόντων εἰπόντων,
[11, 8]	Κιλικίας τοὺς πολεμίους ὡς ἐκεῖ	μαχησόμενος	αὐτοῖς ἐξεδέχετο. Ἡσθεὶς δὲ τῇ
[11, 6]	ἐξέτεινεν πρὸς αὐτόν· ὁ δὲ	ἁπτόμενος	αὐτῆς ἀκίνδυνος ἦν. Καὶ περὶ
[11, 6]	πρὸς τοῦ βασιλέως καὶ ὁ	εἰσερχόμενος	πρὸς αὐτὸν ἄκλητος ἀποθνήσκει, πλὴν
[11, 5]	πόλεις κατὰ τὸ ἑκάστοις δυνατόν,	ὑποσχόμενος	δὲ καὶ αὐτὸς μετὰ τῶν
[11, 5]	οὐχὶ φοβούμενος τὸν θάνατον, ἀλλὰ	πεπεισμένος,	ὅτι μετὰ τὴν αὐτοῦ τελευτὴν
[11, 3]	ἐξ ἑκάστης πατριᾶς ἀριθμὸς ὄντες	ὡρισμένος.	Ἐμοὶ δὲ οὐκ ἔδοξε τὰ
[11, 5]	αὐτοῦ τῆς σωτηρίας εἶχεν οὐχὶ	φοβούμενος	τὸν θάνατον, ἀλλὰ πεπεισμένος, ὅτι
[11, 3]	ποιεῖσθαι πρόνοιαν, ἀλλ' ἓν ἔργον	ἡγούμενος	τῶν ἀναγκαίων τὸ φυλάττειν τὸν
[11, 5]	προσεξεργάσῃ τὴν εἰς αὐτὰ δαπάνην	ποιούμενος	ἐκ τοῦ βασιλικοῦ γαζοφυλακείου. Ἔγραψα
[11, 4]	τοῦ πρότερον ὄντος οὐδένα λόγον	ποιούμενος	οὐδ' ἀνάμνησιν οὐδὲ πρὸς τὴν
[11, 8]	καὶ διαφέρουσαν τῶν ἄλλων ἐθνῶν	ποιούμενος	τὴν ὑπάντησιν εἰς τόπον τινὰ
[11, 5]	πλήθει πρῶτος ἱερεὺς τοῦ θεοῦ	καλούμενος	Ἔζδρας, ὃς τῶν Μωυσέως νόμων
[11, 6]	διὰ τὸν νόμον οὐκ ἐδύνατο,	λυπούμενος	δὲ ὡς ἐπ' ἀδυνάτοις οἷς
[11, 5]	ἅπερ βούλεται. πέπαυσο δή, φησί,	λυπούμενος	καὶ χαίρων ἡμῖν τοῦ λοιποῦ
[11, 6]	ἀμετρήτως τῇ παρὰ τοῦ βασιλέως	χρώμενος	τιμῇ τοῦτον διεφθάρη τὸν τρόπον,
[11, 5]	ἀρξάμενοι τῇ νουμηνίᾳ τοῦ δεκάτου	μηνὸς	ἀναζητεῖν τοὺς συνοικοῦντας ταῖς ἀλλοεθνέσιν
[11, 6]	τετράδι καὶ δεκάτῃ τοῦ Δύστρου	μηνὸς	ἀπέκτειναν τῶν ἐναντίων ὡς τριακοσίους,
[11, 4]	βασιλείας ἔτους εἰκάδι καὶ τρίτῃ	μηνὸς	δωδεκάτου, ὃς καλεῖται παρὰ μὲν
[11, 4]	τετράδι καὶ δεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ	μηνὸς	ἐπιτελέσαντες κατευωχήθησαν ἐπὶ ἡμέρας ἑπτὰ
[11, 4]	θύοντες ἀπὸ νουμηνίας τοῦ ἑβδόμου	μηνός.	ἤρξαντο δὲ καὶ τῆς οἰκοδομίας
[11, 6]	ἀμύνωνται, τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου	μηνός,	ὅς ἐστιν Ἄδαρ, τῇ αὐτῇ
[11, 5]	τρισὶν ἡμέραις εἰκάδι τοῦ ἐνάτου	μηνός,	ὃς κατὰ μὲν Ἑβραίους Ξένιος,
[11, 6]	καὶ τὴν ἐχομένην τοῦ αὐτοῦ	μηνὸς	συναθροισθέντες εὐωχήθησαν. ὅθεν καὶ νῦν
[11, 6]	πραγματεύσασθαι. Καὶ γὰρ τοῦ δωδεκάτου	μηνὸς	τῇ τρισκαιδεκάτῃ, ὃς κατὰ μὲν
[11, 6]	μὲν ἀπέκτειναν τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ	μηνός,	τὴν δὲ ἐχομένην ἑορτάσιμον ἐποίησαν.
[11, 4]	ἐγείραντες τῇ νουμηνίᾳ τοῦ δευτέρου	μηνὸς	τοῦ δευτέρου ἔτους ἐπῳκοδόμουν, προστησάμενοι
[11, 5]	τοῦ Εὐφράτου δωδεκάτῃ τοῦ πρώτου	μηνὸς	τοῦ ἑβδόμου ἔτους τῆς Ξέρξου
[11, 6]	τετράδι καὶ δεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου	μηνὸς	τοῦ ἐνεστῶτος ἔτους, ὅπως οἱ
[11, 5]	ἀλλοεθνέσιν εὗρον ἕως τῆς τοῦ	μηνὸς	τοῦ ἐχομένου νουμηνίας ποιησάμενοι τὴν
[11, 6]	ἐφέρετο βοῶν, ὅτι μηδὲν ἀδικῆσαν	ἔθνος	ἀναιρεῖται, καὶ τοῦτο λέγων ἕως
[11, 6]	ἡγεμονίαν ἐκινδύνευσεν τὸ τῶν Ἰουδαίων	ἔθνος	ἅπαν σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις
[11, 6]	μηδὲ νῦν ὑπεριδεῖν αὐτοῦ τὸ	ἔθνος	ἀπολλύμενον, ἀλλ' ὡς καὶ πρότερον
[11, 6]	τοῦ βασιλέως μικρὸν ἡγήσατο, τὸ	ἔθνος	δὲ αὐτοῦ διέγνω πᾶν ἀφανίσαι·
[11, 6]	ζωῆς φόβου τὸ τῶν Ἰουδαίων	ἔθνος,	δηλοῦσα τὰ γραφέντα κατὰ πᾶσαν
[11, 6]	βούλομαι καὶ πόλιν καὶ πᾶν	ἔθνος,	ἐὰν τῶν γεγραμμένων τινὸς παρακούσῃ,
[11, 6]	καὶ ἅπασιν ἀνθρώποις. Τοῦτο τὸ	ἔθνος,	εἴ τινα θέλεις τοῖς ὑπηκόοις
[11, 6]	οὖν τῷ βασιλεῖ κατηγόρει λέγων	ἔθνος	εἶναι πονηρόν, διεσπάρθαι δὲ τοῦτο
[11, 6]	μὴ ποιήσασα φανερὸν αὐτῷ τὸ	ἔθνος,	ἐξ οὗπερ εἴη τυγχάνουσα. Μεταβὰς
[11, 6]	τοὺς ἀγγάρους λεγομένους εἰς πᾶν	ἔθνος	ἑορτάζειν τοὺς γάμους παραγγέλλων, αὐτὸς
[11, 6]	βασιλικοῦ, ἣν καὶ σῶσαι τὸ	ἔθνος	ἡμῶν λέγουσιν. Παραλαβὼν γὰρ τὴν
[11, 5]	δέσποτα, περιόψει ταῦτα πάσχον τὸ	ἔθνος	ἡμῶν οὕτως ἅρπαγμα πάντων καὶ
[11, 5]	ἀνάγκην ἔχοντες ἐτίμησάν τε τὸ	ἔθνος	καὶ πρὸς πᾶσαν αὐτῷ χρείαν
[11, 6]	μοι παντάπασιν ἀνθρώποις ἀναμεμῖχθαι δυσμενὲς	ἔθνος	καὶ τοῖς νόμοις ἀλλόκοτον καὶ
[11, 8]	δύναμιν, ἵνα μὴ ὁμογνωμονοῦν τὸ	ἔθνος	μηδὲ συνεστός, εἰ νεωτερίσειέν ποτε,
[11, 1]	εἶναι, ὃν τὸ τῶν Ἰσραηλιτῶν	ἔθνος	προσκυνεῖ. Καὶ γὰρ τοὐμὸν προεῖπεν
[11, 4]	τὰς Καμβύσου, δι' ὧν ἐκώλυσεν	ἐκεῖνος	οἰκοδομεῖν τὸν ναόν, μαθὼν παρ'
[11, 3]	κινεῖται κατὰ βούλησιν τοῦ θεοῦ,	ἀληθινὸς	δέ ἐστιν καὶ δίκαιος οὗτος,
[11, 3]	οὕτως· ἰσχυρὸς μὲν καὶ ὁ	οἶνος	καὶ ὁ βασιλεύς, ᾧ πάντες
[11, 3]	διὰ τῆς νυκτὸς αὐτοὺς ὁ	οἶνος	κοιμωμένους, ἀνίστανται μηθὲν ὧν ἔπραξαν
[11, 3]	μὲν τὸν πρῶτον, εἰ ὁ	οἶνος	ὑπερισχύει, τὸν δεύτερον δέ, εἰ
[11, 5]	ἢ πρὸς τῶν πολεμίων ἤ	τινος	ἄλλου δυσκόλου προσπεσόντος αὐτοῖς· φθάσας
[11, 8]	τῆς ἐν σαββάτοις παρανομίας ἤ	τινος	ἄλλου τοιούτου ἁμαρτήματος, παρὰ τοὺς
[11, 4]	τοὺς ἡγεμόνας τῶν Ἰουδαίων ἐρομένων,	τίνος	αὐτοῖς συγχωρήσαντος οὕτως οἰκοδομοῦσιν τὸν
[11, 6]	ἠξίου τὴν βασίλισσαν λέγειν αὐτῷ,	τίνος	βούλεται δωρεᾶς τυχεῖν, ὡς ληψομένην
[11, 6]	Ἐρωτήσαντος δὲ τοῦ βασιλέως, ὑπὸ	τίνος	εἴη ταῦτα γεγενημένα, κατηγόρει τὸ
[11, 5]	ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανόν, ἄχρι	τίνος,	εἶπεν, ὦ δέσποτα, περιόψει ταῦτα
[11, 6]	πᾶν ἔθνος, ἐὰν τῶν γεγραμμένων	τινὸς	παρακούσῃ, ὅτι καὶ πυρὶ καὶ
[11, 6]	αὐτῇ παρών, ἀπέστειλεν Μαρδοχαίῳ γνωσόμενον,	τίνος	συμβεβηκότος αὐτῷ σκυθρωποῦ πενθεῖ καὶ
[11, 6]	Μαρδοχαῖον παρεσκευάκεισαν, καὶ πυθόμενος παρά	τινος	τῶν οἰκετῶν, ἐπὶ τίνα τοῦτον
[11, 6]	τῆς χώρας τί ποτ' εἴη	γεγονὸς	διαποροῦντος καὶ τί πρὸς τούτοις
[11, 6]	ἔφη, μοι φίλος ἀναγκαῖος, ἴσθι	διάκονος	ὧν χρηστὸς σύμβουλος ἐγένου. Ταῦτα
[11, 8]	ὑποστρέψῃ· πέπειστο γὰρ οὐκ αὐτὸς	μόνος	ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ ἐν
[11, 6]	ἀκλήτῳ προσελθόντι, οὗτος οὐκ ἀποθνήσκει	μόνος,	ἀλλὰ συγγνώμης τυχὼν σώζεται. Μαρδοχαῖος
[11, 8]	τοῦ θεοῦ ἐγέγραπτο ὄνομα, προσελθὼν	μόνος	προσεκύνησεν τὸ ὄνομα καὶ τὸν
[11, 6]	τήμερον ὡς δειπνήσειεν παρ' αὐτῇ	μόνος	σὺν τῷ βασιλεῖ, κληθείη πάλιν
[11, 4]	τῆς Συρίας τε καὶ Φοινίκης	ἡγεμόνος	καὶ τῶν ἑταίρων αὐτοῦ, ὅπως
[11, 3]	τῇ τοῦ ὀρφανοῦ καὶ δεομένου	κηδεμόνος	ὁμοίαν τίθησιν, καὶ τὴν τοῦ
[11, 4]	αὐτῷ κατασκευασθέντα ὑπὸ βασιλέως αὐτῶν	εὐδαίμονος	καὶ πάντας ὑπερβάλλοντος ἀρετῇ πολὺν
[11, 3]	καὶ βραχὺ τῆς νυκτὸς ἀναπαυσάμενος	ἔξυπνος	γίνεται, καὶ μηκέτι κατακοιμηθῆναι δυνάμενος
[11, 7]	τὰς καθημερινὰς ἐπιφέρειν θυσίας ὑπὲρ	ἀρνὸς	ἑκάστου τελεῖν αὐτοὺς δημοσίᾳ δραχμὰς
[11, 6]	αὐτόν· ὁ δὲ ἁπτόμενος αὐτῆς	ἀκίνδυνος	ἦν. Καὶ περὶ μὲν τούτων
[11, 8]	Συρίαν παραγενόμενος Δαμασκὸν αἱρεῖ καὶ	Σιδῶνος	κρατήσας ἐπολιόρκει Τύρον, ἠξίου τε
[11, 8]	τῷ βασιλεῖ τὴν διάνοιαν ὑπελάμβανον,	Παρμενίωνος	δὲ μόνου προσελθόντος αὐτῷ καὶ
[11, 5]	ὄνομα ἀφ' ἧς ἡμέρας ἐκ	Βαβυλῶνος	ἀνέβησαν ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς,
[11, 4]	~(Ἑβδόμῳ δὲ μηνὶ τῆς ἀπὸ	Βαβυλῶνος	αὐτῶν ἐξόδου περιπέμψαντες ὅ τε
[11, 6]	δὲ ὁ θεῖος αὐτῆς ἐκ	Βαβυλῶνος	εἰς Σοῦσα τῆς Περσίδος αὐτόθι
[11, 4]	οἱ Λευῖται θυρωροὺς ἐφ' ἑκάστου	πυλῶνος·	ᾠκοδομήκεσαν γὰρ οἱ Ἰουδαῖοι καὶ
[11, 5]	(Τῶν δ' αἰχμαλωτισθέντων τις Ἰουδαίων	οἰνοχόος	τοῦ βασιλέως Ξέρξου Νεεμίας ὄνομα
[11, 8]	τοῦτον δὴ τὸν καιρὸν καὶ	Φίλιππος	ὁ Μακεδόνων βασιλεὺς ἐν Αἰγαῖς
[11, 6]	βίον· οὐδεμία γὰρ τοῦ συνοικοῦντος	ἀνδρὸς	αἰδῶ ποιήσεται παράδειγμα τὴν τῆς
[11, 8]	τῶν τέκνων ἔφυγεν εἰς Πέρσας.	Ἀλέξανδρος	δ' εἰς Συρίαν παραγενόμενος Δαμασκὸν
[11, 8]	Γάζης ὁ μὲν Σαναβαλλέτης ἀπέθανεν.	Ἀλέξανδρος	δ' ἐξελὼν τὴν Γάζαν ἐπὶ
[11, 8]	ἐναντία τούτων ἐγένετο. Ὁ γὰρ	Ἀλέξανδρος	ἔτι πόρρωθεν ἰδὼν τὸ μὲν
[11, 8]	ὁ παῖς αὐτοῦ τὴν βασιλείαν	Ἀλέξανδρος	καὶ διαβὰς τὸν Ἑλλήσποντον, νικᾷ
[11, 8]	ἀκούσας, ὅτι τὸν Ἑλλήσποντον διαβὰς	Ἀλέξανδρος	καὶ τοὺς σατράπας αὐτοῦ τῇ
[11, 8]	ἔθνους, ἰδόντες ὅτι τοὺς Ἰουδαίους	Ἀλέξανδρος	οὕτω λαμπρῶς τετίμηκεν ἔγνωσαν αὑτοὺς
[11, 8]	ζῶσιν μὴ παραβήσεσθαι φήσαντος, ἀκούσας	Ἀλέξανδρος	παρωξύνθη, καὶ τὴν μὲν Τύρον
[11, 8]	στρατείαν ἠγάπησαν. (Ὁ μὲν οὖν	Ἀλέξανδρος	ταῦτα διοικησάμενος ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις
[11, 6]	γὰρ ἀτυχήσειν, μηδ' ἂν τὸ	μέρος	τῆς βασιλείας ἐθελήσῃ λαβεῖν> Ἡ
[11, 3]	ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται καὶ	μέρος	τι τοῦ παντὸς λαοῦ τῶν
[11, 7]	αὐτοὺς ἔφη· πῶς οὐκ ἐγὼ	καθαρώτερός	εἰμι τοῦ ἀνῃρημένου ἐν τῷ
[11, 6]	(Καὶ Μαρδοχαῖος μὲν κατὰ τὰς	Ἐσθῆρος	ἐντολὰς τόν τε λαὸν ἐποίησεν
[11, 6]	αὐτῷ τοῦ εὐνούχου παρὰ τῆς	Ἐσθῆρος	τοὺς λόγους ἀπαγγέλλειν ἐκέλευσεν αὐτῇ,
[11, 2]	Καμβύσης τὴν ἐπιστολὴν καὶ φύσει	πονηρὸς	ὢν κινεῖται πρὸς τὰ δεδηλωμένα
[11, 6]	ἀναγνωσομένους τὰς ὑπὸ τοῦ βασιλικοῦ	σημαντῆρος	ἠσφαλισμένας ἐπιστολὰς οὐδὲν περὶ τῶν
[11, 6]	τεταγμένων ἐπυνθάνετο. Μαθὼν δ' ὡς	ὄρθρος	ἐστὶν ἤδη, προσέταξεν τῶν φίλων
[11, 5]	συνέχειν τὸ ἔργον, ὥς γε	καιρὸς	ἴδιός ἐστιν. ταῦτ' εἰπὼν ἐκέλευσεν
[11, 5]	ὃς τῶν Μωυσέως νόμων ἱκανῶς	ἔμπειρος	ὢν γίνεται φίλος τῷ βασιλεῖ
[11, 8]	καὶ τὸν Ταῦρον τὸ Κιλίκιον	ὄρος	ὑπερελθὼν ἐν Ἰσσῷ τῆς Κιλικίας
[11, 4]	πάνθ' ὅσα μετήγαγεν ἐξ αὐτοῦ	Ναβουχοδονόσορος	ἀναθήματα καὶ σκεύη Ζοροβαβήλῳ παραδοὺς
[11, 4]	καὶ τὰ σκεύη, ἃ συλήσας	Ναβουχοδονόσορος	εἰς Βαβυλῶνα ἐκόμισεν, ἀποδοθῆναι τοῖς
[11, 3]	καὶ τὰ σκεύη, ὅσα συλήσας	Ναβουχοδονόσορος	εἰς Βαβυλῶνα ἐκόμισεν. Καὶ τοῦτ'
[11, 1]	συλήσας τὸν ναὸν ὁ βασιλεὺς	Ναβουχοδονόσορος	εἰς τὴν Βαβυλῶνα ἐκόμισεν. Παρέδωκεν
[11, 4]	πατέρων ἀσεβησάντων εἰς τὸν θεὸν	Ναβουχοδονόσορος	ὁ Βαβυλωνίων καὶ Χαλδαίων βασιλεὺς
[11, 1]	ἃ ἐσύλησεν ἐκ τοῦ ναοῦ	Ναβουχοδονόσορος	ὁ βασιλεύς, ἔπεμψα παραδοὺς Μιθριδάτῃ
[11, 3]	τὴν θάλασσαν εἶναι χρησίμην αὐτοῖς	πρὸς	ἃ θέλουσιν, τούτων δ' ἄρχουσιν
[11, 5]	αὐτὸν τῇ ἐπιούσῃ δίδωσιν αὐτῷ	πρὸς	Ἀδδαῖον ἐπιστολὴν κομίσαι τὸν τῆς
[11, 8]	ὀκτακισχιλίους τῶν ἀρχομένων ὑπ' αὐτοῦ	πρὸς	Ἀλέξανδρον ἧκεν καὶ καταλαβὼν αὐτὸν
[11, 6]	αὐτῷ. (Ταῦτα δὲ τούτων ἔτι	πρὸς	ἀλλήλους ὁμιλούντων ἧκον οἱ τῆς
[11, 5]	τὴν πόλιν εἰσιόντων ἐπακούσας ἑβραιστὶ	πρὸς	ἀλλήλους ὁμιλούντων προσελθὼν αὐτοῖς ἐπυνθάνετο,
[11, 5]	γὰρ τούτων πρὸς ἡδονὴν ἀλλὰ	πρὸς	ἀνάγκην ἐχρῆτο. Καὶ ταύτην ὑπέμεινε
[11, 5]	κατέσχεν, τὸ δ' ἀντίγραφον αὐτῆς	πρὸς	ἅπαντας ἔπεμψεν τοὺς ὁμοεθνεῖς τοὺς
[11, 6]	αἵματος, ἐπιξενωθεὶς ἡμῖν ἀπέλαυσεν τῆς	πρὸς	ἅπαντας χρηστότητος ἐπὶ τοσοῦτον, ὡς
[11, 6]	Ἐσθῆρα κακούργως καὶ μετὰ ἀπάτης	πρὸς	ἀπώλειαν αἰτησάμενος· τούτῳ γάρ με
[11, 6]	δὲ τοὺς ὑπὸ τοῦ ἀλιτηρίου	πρὸς	ἀπώλειαν ἐκδοθέντας Ἰουδαίους οὐ πονηροὺς
[11, 6]	τοῦ λαοῦ κίνδυνον ἀπωδύρετο καὶ	πρὸς	ἀπώλειαν ἔλεγεν μετὰ τοῦ ἔθνους
[11, 5]	τῶν νόμων φυλακῆς ἢ τῶν	πρὸς	αὐτὰ φίλτρων ποιούμενοι πλείονα λόγον
[11, 6]	αὐτὸν μετὰ Ἀμάνου τοῦ φίλου	πρὸς	αὐτὴν ἐλθεῖν ἠξίωσεν· παρεσκευακέναι γὰρ
[11, 6]	τιμὴν ἑτέρᾳ γυναικί. (Διακείμενος δὲ	πρὸς	αὐτὴν ἐρωτικῶς καὶ μὴ φέρων
[11, 5]	φιλοτιμουμένους, ἐνστήσονται καὶ πολλὰ πραγματεύσονται	πρὸς	αὐτὴν ἡμῖν ἐμπόδια, θαρρεῖν μὲν
[11, 6]	αὐτῆς βούλησιν, εἰ πάλιν ἔλθοι	πρὸς	αὐτὴν μετὰ Ἀμάνου ἐφ' ἑστίασιν.
[11, 6]	παραίτησιν ὀργῆς, εἴ τι παροξυνθείη	πρὸς	αὐτὴν ὁ βασιλεύς, χρήσαιτο καὶ
[11, 6]	καὶ πολλάκις τοὺς εὐνούχους ἀποστέλλοντος	πρὸς	αὐτὴν οὐδὲν ἧττον ἐνέμεινεν παραιτουμένη
[11, 3]	ἀλήθειαν ἰσχυροτάτην ἡγεῖσθαι καὶ μηδὲν	πρὸς	αὐτὴν τὸ ἄδικον δυνάμενον. Ἔτι
[11, 6]	γυναικὸς καὶ λέγειν, ὡς ὑβρισθείη	πρὸς	αὐτῆς· κληθεῖσα γὰρ ὑπ' αὐτοῦ
[11, 6]	ἕως τῶν βασιλείων ἦλθεν καὶ	πρὸς	αὐτοῖς ἔστη· οὐ γὰρ ἐξῆν
[11, 6]	τοῦ βασιλέως καὶ ὁ εἰσερχόμενος	πρὸς	αὐτὸν ἄκλητος ἀποθνήσκει, πλὴν εἰ
[11, 6]	καὶ μηδὲν ὑποπτεύειν σκυθρωπόν, ὅτι	πρὸς	αὐτὸν ἄκλητος ἔλθοι· τὸν γὰρ
[11, 6]	αὐτὸν ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἔλθοι	πρὸς	αὐτόν. Εἶναι δὲ τὸν σταυρὸν
[11, 8]	συνοικοῦντα μετέχειν τῆς ἀρχιερωσύνης ἐστασίαζον	πρὸς	αὐτόν· ἡγοῦντο γὰρ τὸν τούτου
[11, 6]	εὐνοῦχον. Ἀφικομένης δὲ τῆς Ἐσθήρας	πρὸς	αὐτὸν ἡσθεὶς αὐτῇ καὶ πεσὼν
[11, 6]	ἐπικειμένη τὸ κάλλος. Εἰσῄει δὲ	πρὸς	αὐτὸν μετὰ δέους. Ὡς δὲ
[11, 6]	ἤθελεν τῶν ἀκλήτων προσιόντων ἐξέτεινεν	πρὸς	αὐτόν· ὁ δὲ ἁπτόμενος αὐτῆς
[11, 5]	τῆς γῆς κείμενος. Συνέτρεχον οὖν	πρὸς	αὐτὸν οἱ μέτριοι πάντες κλαίοντες
[11, 8]	αὐτῷ προσπαραλαβόντες καὶ οὓς Σαναβαλλέτης	πρὸς	αὐτὸν στρατιώτας ἀπέστειλεν καὶ παρεκάλουν
[11, 6]	καὶ γὰρ ἐδήλωσεν αὐτῷ τὴν	πρὸς	αὐτὸν συγγένειαν Ἐσθήρα, ὃν ἔδωκεν
[11, 5]	εὐχῶν· θρηνούντων δὲ πάντων, ὅσοι	πρὸς	αὐτὸν σὺν γυναιξὶν καὶ τέκνοις
[11, 6]	ἐν τῇ βασιλείᾳ παρθένων ἀγαγεῖν	πρὸς	αὐτόν. Συναχθεισῶν δὲ πολλῶν εὑρέθη
[11, 5]	μέσῳ τῷ ἱερῷ τοιούτους ἐποιήσατο	πρὸς	αὐτὸν τοὺς λόγους· ἄνδρες Ἰουδαῖοι,
[11, 5]	προσκυνεῖν ἤρξατο, τῆς τοῦ βασιλέως	πρὸς	αὐτὸν χρηστότητος ἐκεῖνον αἴτιον ὁμολογῶν
[11, 6]	βασιλέα, Ἀμάνης δ' ὑπ' αἰσχύνης	πρὸς	αὑτὸν παραγίνεται καὶ μετὰ δακρύων
[11, 6]	πρὸς τιμὴν ἐγένετο. Καὶ παρελθὼν	πρὸς	αὑτὸν τὴν γυναῖκα Γάζασαν ἐκάλεσεν
[11, 8]	μὲν αὖθις ὑποστρέφων ἰδεῖν ὑπέσχετο	πρὸς	αὐτούς, ἀξιούντων δὲ ἀφεῖναι τὸν
[11, 4]	τῶν πατριῶν ἡγεμόνες τῶν Ἰσραηλιτῶν	πρὸς	αὐτοὺς ἔφασαν τῆς μὲν οἰκοδομίας
[11, 7]	ναὸν ἐκώλυον αὐτόν. Ὁ δὲ	πρὸς	αὐτοὺς ἔφη· πῶς οὐκ ἐγὼ
[11, 4]	ὑπῆρχεν. (Οἱ δὲ Σαμαρεῖς ἀπεχθῶς	πρὸς	αὐτοὺς καὶ βασκάνως διακείμενοι πολλὰ
[11, 4]	μόνον εἶναι κοινόν, εἰ βούλονται,	πρὸς	αὐτοὺς καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ἀφικνουμένοις
[11, 5]	ὁρῶν αὐτοὺς ἔχοντας ἐκέλευσεν ἀπιέναι	πρὸς	αὑτοὺς καὶ μὴ δακρύειν· εἶναι
[11, 5]	μέχρι τοῦ δακρύειν προήχθησαν ἐνθυμούμενοι	πρὸς	αὑτούς, ὅτι μηδὲν ἂν τῶν
[11, 3]	κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἀφικόμενος	πρὸς	Δαρεῖον ἐξ Ἱεροσολύμων Ζοροβάβηλος, ὃς
[11, 5]	καὶ ἀριθμῷ γνωσθῆναι μὴ δυνάμεναι.	Πρὸς	δὲ Ἔζδραν ἀφικνοῦνται ἱερέων καὶ
[11, 6]	γὰρ ἂν ἠνωχληκέναι αὐτῷ, εἰ	πρὸς	δουλείαν πικρὰν ἐκέλευσεν αὐτοὺς ἀπεμποληθῆναι·
[11, 6]	αὐτὸν ὄντα Ἰουδαῖον ἠγανάκτησεν καὶ	πρὸς	ἑαυτὸν εἶπεν, ὡς οἱ μὲν
[11, 6]	φιλόστοργον ἑτέρας ἐπεισαγωγῇ, καὶ τὸ	πρὸς	ἐκείνην εὔνουν ἀποσπώμενον κατὰ μικρὸν
[11, 8]	Δίῳ τῆς Μακεδονίας τυγχάνων, καὶ	πρὸς	ἐμαυτὸν διασκεπτομένῳ μοι, πῶς ἂν
[11, 6]	οὖν βασιλεὺς καὶ ὁ Ἀμάνης	πρὸς	εὐωχίαις καὶ πότοις ἦσαν, ἐν
[11, 5]	γὰρ ἐξεῖναι· προυτρέπετο δὲ μᾶλλον	πρὸς	εὐωχίαν ὁρμήσαντας ποιεῖν τὰ πρόσφορα
[11, 5]	τοῖς ὕπνοις· οὐδενὶ γὰρ τούτων	πρὸς	ἡδονὴν ἀλλὰ πρὸς ἀνάγκην ἐχρῆτο.
[11, 4]	φόρων τῆς Σαμαρείας πάνθ' ὅσα	πρὸς	θυσίας ἐστὶν αὐτοῖς χρήσιμα, καθὼς
[11, 6]	τὸν Μαρδοχαῖον αὐτὸν μὲν αἰτήσασθαι	πρὸς	κόλασιν παρὰ τοῦ βασιλέως μικρὸν
[11, 6]	βασιλέα. Ταῦτα γνοῦσα πέμπει πάλιν	πρὸς	Μαρδοχαῖον δηλοῦσα, ὅτι μήτε κληθείη
[11, 6]	γίγνεται, ἀλλ' ἐπιτρέπειν αὐτοῖς καὶ	πρὸς	ὃ βούλεται τῶν κατακειμένων ἕκαστος
[11, 8]	ἐχομένας πόλεις. Πάντων δ' αὐτὸν	πρὸς	οὓς ἀφίκοιτο φιλοφρόνως ἐκδεχομένων, Σαμαρεῖται
[11, 6]	καὶ τοῖς ἐκγόνοις παραδοῦναι τοῦ	πρὸς	πάντα διαμεῖναι τὸν χρόνον τὴν
[11, 3]	καὶ τὴν τοῦ δούλου διεγείρει	πρὸς	παρρησίαν τοῦ ἐλευθέρου, ἥ τε
[11, 5]	ἐτίμησάν τε τὸ ἔθνος καὶ	πρὸς	πᾶσαν αὐτῷ χρείαν συνήργησαν. (Ταῦτα
[11, 6]	παράδειγμα τὴν τῆς βασιλίσσης ὑπερηφανίαν	πρὸς	σὲ τὸν κρατοῦντα ἁπάντων ἔχουσα.
[11, 2]	καὶ φύσει πονηρὸς ὢν κινεῖται	πρὸς	τὰ δεδηλωμένα καὶ γράφει τάδε
[11, 3]	παρόντων εὐχαριστήσας τῷ θεῷ καὶ	πρὸς	τὰ μέλλοντα δεηθεὶς αὑτὸν παρέχειν
[11, 1]	ναοῦ καὶ πρὸς τούτοις θρέμματα	πρὸς	τὰς θυσίας. (Ταῦτα Κύρου καταγγείλαντος
[11, 2]	τοὺς ἐπιμελουμένους ἐμποδίζειν τοὺς Ἰουδαίους	πρός	τε τὴν τῆς πόλεως ἀνάστασιν
[11, 5]	λάφυρον γενόμενον; διατρίβοντος δ' αὐτοῦ	πρὸς	τῇ πύλῃ καὶ ταῦτα ἀποδυρομένου
[11, 6]	πρὸ τῆς αὐλῆς ἑστῶτα, ταραχθεῖσα	πρὸς	τὴν ἀκοὴν ἐξέπεμπεν τοὺς μεταμφιάσοντας
[11, 7]	τὴν ἐπιγαμίαν ὅμηρον αὐτῷ γενήσεσθαι	πρὸς	τὴν ἀπὸ τοῦ τῶν Ἰουδαίων
[11, 5]	τῷ θεῷ πρῶτον ὡς καὶ	πρὸς	τὴν ἐκείνων ἀπέχθειαν στησομένους, μήτε
[11, 5]	γὰρ ἀκολούθως τῷ πατρὶ τὰ	πρὸς	τὴν θρησκείαν ἐποίησεν καὶ πρὸς
[11, 5]	αὐτὸς μετὰ τῶν οἰκετῶν συλλήψεσθαι	πρὸς	τὴν οἰκοδομίαν διέλυσε τὴν ἐκκλησίαν.
[11, 5]	δυσμένειαν σαφῶς εἰδότας, καὶ ὅτι	πρὸς	τὴν οἰκοδομίαν, εἰ μάθοιεν περὶ
[11, 4]	ᾐτιῶντο ὑμᾶς ὡς ἐνοχλοῦντας αὐτοῖς	πρὸς	τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ καὶ
[11, 6]	παρακαλοῦντος ἐπεισελθὼν ὁ βασιλεὺς καὶ	πρὸς	τὴν ὄψιν μᾶλλον παροξυνθεὶς εἶπεν,
[11, 6]	τάχιον οὖσαν, ἵν' ἀμφοτέροις καὶ	πρὸς	τὴν παραίτησιν ὀργῆς, εἴ τι
[11, 6]	ἕξειν γυναῖκα· σβέννυσθαι γὰρ τὸ	πρὸς	τὴν προτέραν φιλόστοργον ἑτέρας ἐπεισαγωγῇ,
[11, 5]	εἰς τὸ ἀνειμένον τοῦ ναοῦ	πρὸς	τὴν πύλην τὴν ἐπὶ τὴν
[11, 4]	λόγον ποιούμενος οὐδ' ἀνάμνησιν οὐδὲ	πρὸς	τὴν σύγκρισιν τὴν ἐκείνου βασανίζων
[11, 6]	αὐτὴν ὁ βασιλεύς, χρήσαιτο καὶ	πρὸς	τὴν συνηγορίαν τῶν ὁμοεθνῶν ἐν
[11, 3]	κατὰ ἕκαστον ἔτος ὡρισμένον τι	πρὸς	τὴν τοῦ βίου χρείαν ἀργύριον,
[11, 6]	γὰρ αὐτῷ παρ' αὐτοῦ θεασαμένου	πρὸς	τιμὴν ἐγένετο. Καὶ παρελθὼν πρὸς
[11, 6]	στῆσαι τοῦτο ἐν τῇ αὐλῇ	πρὸς	τιμωρίαν Μαρδοχαίῳ. Καὶ τοῦτο μὲν
[11, 6]	αὐτὸν αἰτεῖσθαι παρὰ τοῦ βασιλέως	πρὸς	τιμωρίαν, τότε μὲν ἡσυχίαν ἦγεν.
[11, 8]	Ἰουδαίων ἀρχιερέα καὶ διδάξειν πάντας,	πρὸς	τίνας δὴ αὐτοῖς φυλακτέον τοὺς
[11, 6]	φίλων καὶ μῖσος ἴδιον ἔχοντες	πρός	τινας, παραλογισάμενοι τοὺς κρατοῦντας ψευδέσιν
[11, 4]	τὸν ναόν. Καὶ συλλαβέσθαι δὲ	πρὸς	τὸ ἔργον διετάξατο, κἀκ τοῦ
[11, 5]	τὴν ἐκκλησίαν. Καὶ οἱ Ἰουδαῖοι	πρὸς	τὸ ἔργον παρεσκευάζοντο. Ἐκλήθησαν δὲ
[11, 6]	θρόνον αὐτοῦ πελέκεις ἔχοντες ἄνθρωποι	πρὸς	τὸ κολάζειν τοὺς προσιόντας ἀκλήτους
[11, 5]	ἀναγινωσκομένων τῶν νόμων δίκαιοι μὲν	πρὸς	τὸ παρὸν καὶ τὸ μέλλον
[11, 8]	ἅπερ ἀξιοῦσιν. Εἰπόντος δ' αὐτοῦ	πρὸς	τὸ πλῆθος, εἴ τινες αὐτῷ
[11, 6]	Περσίδος αὐτόθι διῆγεν ἑκάστης ἡμέρας	πρὸς	τοῖς βασιλείοις διατρίβων καὶ πυνθανόμενος
[11, 6]	πόλιν, ὁ μὲν Μαρδοχαῖος εἰσῄει	πρὸς	τὸν βασιλέα, Ἀμάνης δ' ὑπ'
[11, 4]	Ἔδοξεν οὖν πρεσβευσαμένοις τοῖς Ἱεροσολυμίταις	πρὸς	τὸν βασιλέα Δαρεῖον κατηγορῆσαι τῶν
[11, 3]	πάλαι γὰρ ἦν αὐτῷ φιλία	πρὸς	τὸν βασιλέα, δι' ἣν καὶ
[11, 6]	τὰς γυναῖκας ἀπηγορεύκασιν, οὐκ ἐπορεύετο	πρὸς	τὸν βασιλέα, καὶ πολλάκις τοὺς
[11, 6]	ἄκροις ἀπῃώρει τοῖς δακτύλοις, ἥκει	πρὸς	τὸν βασιλέα, μεστὴ μὲν τὸ
[11, 6]	τὸ γένος δὲ Ἀμαληκίτην εἰσιόντα	πρὸς	τὸν βασιλέα προσεκύνουν οἵ τε
[11, 5]	πρὸς τὸν θεὸν εὐσέβειαν καὶ	πρὸς	τὸν Ἔζδραν εὔνοιαν ἅπαντες μὲν
[11, 6]	Ὁ δὲ πλησιάζων εὐθὺς ἀπέπεμπεν	πρὸς	τὸν εὐνοῦχον. Ἀφικομένης δὲ τῆς
[11, 5]	τὴν παρὰ τοῦ βασιλέως καὶ	πρὸς	τὸν θεὸν εὐσέβειαν καὶ πρὸς
[11, 5]	Ξέρξης ἐκληρονόμησεν αὐτοῦ καὶ τὴν	πρὸς	τὸν θεὸν εὐσέβειάν τε καὶ
[11, 8]	τοὺς Ἱεροσολυμίτας· ἀφίσταντο γὰρ ἅπαντες	πρὸς	τὸν Μανασσῆν τοῦ Σαναβαλλέτου χορηγοῦντος
[11, 8]	ἐστί μοι προχωρήσειν. Ταῦτ' εἰπὼν	πρὸς	τὸν Παρμενίωνα καὶ δεξιωσάμενος τὸν
[11, 8]	τοῦ βωμοῦ, παραγενόμενος ὁ Μανασσῆς	πρὸς	τὸν πενθερὸν Σαναβαλλέτην στέργειν μὲν
[11, 8]	Τύρον, ἠξίου τε ἀποστείλας γράμματα	πρὸς	τὸν τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερέα συμμαχίαν
[11, 6]	Μαρδοχαῖον δηλοῦσα, ὅτι μήτε κληθείη	πρὸς	τοῦ βασιλέως καὶ ὁ εἰσερχόμενος
[11, 8]	συνοικήσεις βουλησομένοις γενέσθαι καὶ τῆς	πρὸς	τοὺς ἀλλοφύλους αὐτοῖς κοινωνίας ἀρχὴν
[11, 2]	τῆς κακίας αὐτῶν, ᾗ χρώμενοι	πρὸς	τοὺς βασιλεῖς διατετελέ κασιν. τούτων
[11, 1]	ἀποθησομένοις. Πέμπει δὲ καὶ ἐπιστολὴν	πρὸς	τοὺς ἐν Συρίᾳ σατράπας Κῦρος
[11, 4]	βασιλεύς, δοὺς αὐτοῖς κομίζειν ἐπιστολὴν	πρὸς	τοὺς ἐπάρχους τῆς Σαμαρείας καὶ
[11, 6]	μῖσός τε γενέσθαι τῷ βασιλεῖ	πρὸς	τοὺς ἐχθροὺς τῶν Ἰουδαίων καὶ
[11, 5]	πρὸς τὴν θρησκείαν ἐποίησεν καὶ	πρὸς	τοὺς Ἰουδαίους ἔσχεν φιλοτιμότατα. Κατ'
[11, 5]	εἴη. Ὁ δὲ βασιλεὺς γράφει	πρὸς	τοὺς σατράπας ἐπιστολὴν τοιάνδε· βασιλεὺς
[11, 5]	τε τὴν δωρεὰν κατένευσεν καὶ	πρὸς	τοὺς σατράπας κομίσαι γράμματα, ὅπως
[11, 5]	παρεκάλεσεν τὸν βασιλέα δοῦναι αὐτῷ	πρὸς	τοὺς σατράπας τῆς Συρίας ἐπιστολήν,
[11, 6]	ἔλθοι· τὸν γὰρ νόμον τοῦτον	πρὸς	τοὺς ὑπηκόους κεῖσθαι, τὴν δὲ
[11, 4]	τούς τε ἐπάρχους σπουδάζοντας αὐτοῖς	πρὸς	τοῦτο καὶ συνεργοῦντας εἶχον, ἄλλα
[11, 6]	τὴν γυναῖκα ἐπιχειρεῖς; Ἀμάνου δὲ	πρὸς	τοῦτο καταπλαγέντος καὶ μηδὲν ἔτι
[11, 6]	τὴν ἐπιβουλὴν ἤλεγχεν. Ταραχθέντος δὲ	πρὸς	τοῦτο τοῦ βασιλέως καὶ ἀναπηδήσαντος
[11, 6]	εἴη γεγονὸς διαποροῦντος καὶ τί	πρὸς	τούτοις ἔτ' αὐτοῦ γενέσθαι βούλεται
[11, 1]	τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ καὶ	πρὸς	τούτοις θρέμματα πρὸς τὰς θυσίας.
[11, 3]	ἱεροὶ τριακόσιοι ἐνενηκονταδύο, ἄλλοι τε	πρὸς	τούτοις λέγοντες μὲν εἶναι τῶν
[11, 3]	Ἰησοῦς υἱὸς Ἰωσεδέκου τοῦ ἀρχιερέως.	Πρὸς	τούτοις ὁ Μαρδοχαῖος καὶ Σερεβαῖος
[11, 4]	βασιλικὴν καταταγῆναι κτῆσιν. Καὶ κατηύξατο	πρὸς	τούτοις τῷ θεῷ, ὅπως εἴ
[11, 4]	τέκτοσι χρήματα δόντες καὶ τὰ	πρὸς	τροφὴν τῶν εἰσαγομένων, τοῖς τε
[11, 8]	τότε τὴν Σίκειμαν ἔχοντες κειμένην	πρὸς	τῷ Γαριζεὶν ὄρει καὶ κατῳκημένην
[11, 5]	τὴν ὁδὸν παθεῖν ἄτοπον ἢ	πρὸς	τῶν πολεμίων ἤ τινος ἄλλου
[11, 6]	Μαρδοχαῖος μέγας τε ἦν καὶ	λαμπρὸς	παρὰ τῷ βασιλεῖ καὶ συνδιεῖπεν
[11, 8]	γέρας ἡγησάμενος τοῖς ἐκ τῆς	θυγατρὸς	γενησομένοις τοῦτ' ἔσεσθαι. Μηνῶν δ'
[11, 6]	δηλουμένους ὑπὸ τοῦ δευτέρου μου	πατρὸς	Ἀμάνου πάντας σὺν γυναιξὶ καὶ
[11, 8]	ἀπολέσας ληφθέντων αἰχμαλώτων αὐτοῦ τῆς	μητρὸς	καὶ γυναικὸς καὶ τῶν τέκνων
[11, 6]	Ἄδαρ καλεῖται κατὰ δὲ Μακεδόνας	Δύστρος,	οἱ κομίσαντες τὰ τοῦ βασιλέως
[11, 4]	ἡμῖν Ἄδαρ παρὰ δὲ Μακεδόσιν	Δύστρος,	προσφέρουσιν θυσίας οἵ τε ἱερεῖς
[11, 4]	θυσιαστήριον, ὕψος μὲν πηχῶν ἑξήκοντα	εὖρος	δὲ τῶν αὐτῶν, διὰ δόμων
[11, 1]	τῶν δ' αὐτῶν καὶ τὸ	εὖρος,	λίθου μὲν ξεστοῦ τρεῖς ποιησάμενοι
[11, 1]	Ἰουδαίᾳ χώρᾳ. (Ταῦτα δ' ἔγνω	Κῦρος	ἀναγινώσκων τὸ βιβλίον, ὃ τῆς
[11, 4]	λιμένα· τοῦτο γὰρ πρῶτος μὲν	Κῦρος	ἐκέλευσεν, τότε δὲ Δαρείου κελεύσαντος
[11, 1]	θρησκείαν συνηθείας. Ἀπέπεμψε δ' αὐτοῖς	Κῦρος	καὶ τὰ σκεύη τοῦ θεοῦ,
[11, 4]	τῷ πρώτῳ τῆς βασιλείας ἔτει	Κῦρος	ὁ βασιλεὺς ἐκέλευσεν τὸν ναὸν
[11, 1]	κατὰ πᾶσαν τὴν Ἀσίαν, ὅτι	Κῦρος	ὁ βασιλεὺς λέγει· ἐπεί με
[11, 4]	μετῴκισεν αἰχμάλωτον μεταγαγὼν εἰς Βαβυλῶνα,	Κῦρος	ὁ μετ' αὐτὸν τῆς Βαβυλωνίας
[11, 3]	τὰ σκεύη, καὶ πάντα, ὅσα	Κῦρος	πρὸ αὐτοῦ ἐβουλήθη περὶ τῆς
[11, 1]	σατράπας Κῦρος τάδε λέγουσαν· βασιλεὺς	Κῦρος	Σισίνῃ καὶ Σαραβασάνῃ χαίρειν. Ἰουδαίων
[11, 1]	πρὸς τοὺς ἐν Συρίᾳ σατράπας	Κῦρος	τάδε λέγουσαν· βασιλεὺς Κῦρος Σισίνῃ
[11, 3]	διδάσκειν αὐτοὺς ἤρξατο λέγων οὕτως·	ἰσχυρὸς	μὲν καὶ ὁ οἶνος καὶ
[11, 5]	ἀναγνῶναι τοὺς Μωυσέως. Ὁ δὲ	μέσος	τοῦ πλήθους σταθεὶς ἀνέγνω καὶ
[11, 6]	ἐπιτραπέντες παρὰ τῶν φίλων καὶ	μῖσος	ἴδιον ἔχοντες πρός τινας, παραλογισάμενοι
[11, 6]	ὁμοεθνῶν ἐν τοῖς ἐσχάτοις σαλευόντων,	μῖσός	τε γενέσθαι τῷ βασιλεῖ πρὸς
[11, 6]	διάγειν παρέχωσι. τούτου κομισθέντος τοῦ	προστάγματος	εἰς τὰς πόλεις καὶ τὴν
[11, 5]	ἡμέραν διήγαγεν αὐτόθι. Γενομένου δὲ	κηρύγματος	ὥστε πάντας τοὺς ἀπὸ τῆς
[11, 6]	βασιλέα, μεστὴ μὲν τὸ πρόσωπον	ἐρυθήματος,	προσηνὲς δὲ καὶ σεμνὸν ἐπικειμένη
[11, 8]	παρανομίας ἤ τινος ἄλλου τοιούτου	ἁμαρτήματος,	παρὰ τοὺς Σικιμίτας ἔφευγεν λέγων
[11, 6]	γένος, ἀλλότριος ὢν τοῦ Περσῶν	αἵματος,	ἐπιξενωθεὶς ἡμῖν ἀπέλαυσεν τῆς πρὸς
[11, 6]	ἠνάγκαζεν αὐτοὺς σωφρονεῖν. Τοῦ δὲ	γράμματος	τοῦ βασιλικοῦ διὰ πάσης τῆς
[11, 6]	Ἰουδαίων ἐκείνην ἐκ τοῦ βασιλέως	ὀνόματος	καὶ σημηναμένην αὐτοῦ τῇ σφραγῖδι
[11, 6]	δὲ ἑπομένη τὸ βαθὺ τοῦ	ἐνδύματος	καὶ μέχρι τῆς γῆς κεχυμένον
[11, 5]	στῖφός τι φυλακῆς ἕνεκα τοῦ	σώματος	περιβαλλόμενος ἀτρύτως ὑπέμενεν, ὑπὸ τῆς
[11, 4]	βασιλεὺς ἑλὼν τὴν πόλιν κατὰ	κράτος	αὐτήν τε καθεῖλεν καὶ τὸν
[11, 5]	δίκαιος καὶ περὶ τοὺς ὁμοεθνεῖς	φιλοτιμότατος,	μνημεῖον αἰώνιον αὐτῷ καταλιπὼν τὰ
[11, 8]	πατρίοις νόμοις καὶ τὸ ἕβδομον	ἔτος	ἀνείσφορον εἶναι, συνεχώρησεν πάντα. Παρακαλεσάντων
[11, 5]	εἰς Ἱεροσόλυμα πέμπτον καὶ εἰκοστὸν	ἔτος	ἤδη βασιλεύοντος Ξέρξου, καὶ δείξας
[11, 4]	ἔργων Λευιτῶν τε τοὺς εἰκοστὸν	ἔτος	ἤδη γεγονότας καὶ Ἰησοῦν καὶ
[11, 3]	γῆς δοθῆναι καὶ κατὰ ἕκαστον	ἔτος	ὡρισμένον τι πρὸς τὴν τοῦ
[11, 6]	δ' ἦν ἐκ ποικίλης μὲν	ἐσθῆτος,	χρυσοῦ δὲ καὶ λίθου πολυτελοῦς,
[11, 6]	καὶ ὁ εἰσερχόμενος πρὸς αὐτὸν	ἄκλητος	ἀποθνήσκει, πλὴν εἰ μή τινα
[11, 6]	ὑποπτεύειν σκυθρωπόν, ὅτι πρὸς αὐτὸν	ἄκλητος	ἔλθοι· τὸν γὰρ νόμον τοῦτον
[11, 3]	τοῦ ἐλευθέρου, ἥ τε τοῦ	πένητος	ὁμοία γίνεται τῇ τοῦ πλουσίου·
[11, 8]	ἐκγόνων Ἐφραίμου καὶ Μανασσοῦς. Μετὰ	λαμπρότητος	οὖν καὶ πολλὴν ἐνδεικνύμενοι τὴν
[11, 5]	τῆς τοῦ βασιλέως πρὸς αὐτὸν	χρηστότητος	ἐκεῖνον αἴτιον ὁμολογῶν γεγενῆσθαι, καὶ
[11, 6]	ἡμῖν ἀπέλαυσεν τῆς πρὸς ἅπαντας	χρηστότητος	ἐπὶ τοσοῦτον, ὡς πατέρα μου
[11, 6]	καὶ τιμῆς, ἣν δι' ὑπερβολὴν	χρηστότητος	τῶν παρεχόντων ἐκαρποῦντο, οὐκ εἰς
[11, 3]	γυναικῶν καὶ τῆς ἀληθείας ὁ	τρίτος	Ζοροβάβηλος διδάσκειν αὐτοὺς ἤρξατο λέγων
[11, 3]	τὴν κοίτην καὶ βραχὺ τῆς	νυκτὸς	ἀναπαυσάμενος ἔξυπνος γίνεται, καὶ μηκέτι
[11, 5]	στησομένους, μήτε δ' ἡμέρας μήτε	νυκτὸς	αὐτοὺς ἀνιέναι τῆς οἰκοδομίας, ἀλλὰ
[11, 3]	τύχωσιν καὶ καταλίπῃ διὰ τῆς	νυκτὸς	αὐτοὺς ὁ οἶνος κοιμωμένους, ἀνίστανται
[11, 6]	γενησομένῳ· τοῦ γὰρ βασιλέως διὰ	νυκτὸς	ἐκείνης ἀφαιρεῖται τὸν ὕπνον. Ὁ
[11, 5]	χώραν καὶ διαρπαζόντων, τῆς δὲ	νυκτὸς	κακῶς ἀπεργαζομένων, ὡς πολλοὺς ἐκ
[11, 6]	κελεύσας ἡσυχάζειν, τίς ἡ τῆς	νυκτὸς	ὥρα, παρὰ τῶν ἐπὶ τούτῳ
[11, 1]	πρὸς τὰς θυσίας. (Ταῦτα Κύρου	καταγγείλαντος	τοῖς Ἰσραηλίταις ἐξώρμησαν οἱ τῶν
[11, 5]	ἐβουλεύσατο Ἔσδρας, προεχώρησεν δ' αὐτῷ	κρίναντος	αὐτὸν ἄξιον οἶμαι τοῦ θεοῦ
[11, 6]	καὶ βέβαιον εὔνοιαν Ἀμάνου κηδεμονικῶς	ὑποδείξαντός	μοι παντάπασιν ἀνθρώποις ἀναμεμῖχθαι δυσμενὲς
[11, 7]	ἀπὸ τοῦ τῶν Ἰουδαίων ἔθνους	παντὸς	εὔνοιαν. ~(Κατὰ τοῦτον δὴ τὸν
[11, 3]	Λευῖται καὶ μέρος τι τοῦ	παντὸς	λαοῦ τῶν Ἰουδαίων, ὃς ἦν
[11, 5]	τὴν σκηνοπηγίαν ἑορτάζοντες καὶ σχεδὸν	ἅπαντος	τοῦ λαοῦ συνεληλυθότος ἐπ' αὐτήν,
[11, 6]	καταμανθάνειν, μὴ μόνον τὴν Ἀμάνου	κολάσαντος	πονηρίαν, ἀλλὰ καὶ τὴν κατ'
[11, 6]	ὧν μηνυτὴς Μαρδοχαῖος ἦν γεγενημένος.	Φράσαντος	δὲ τοῦτο μόνον τοῦ γραμματέως
[11, 8]	μικροῦ δεῖν ἐγγὺς τῶν Ἱεροσολύμων.	Ἐπαινέσαντος	δὲ αὐτοὺς Ἀλεξάνδρου οἱ Σικιμῖται
[11, 6]	πρὸς τοῦτο τοῦ βασιλέως καὶ	ἀναπηδήσαντος	εἰς τοὺς κήπους ἐκ τοῦ
[11, 6]	ἄλλου μεμηχανημένην τιμωρίαν ταύτην ἐκείνου	ποιήσαντος	εἶναι καὶ τοῖς ἄλλοις μαθεῖν
[11, 8]	βασιλεῖς καὶ οἱ λοιποὶ τοῦτο	ποιήσαντος	κατεπλάγησαν καὶ διεφθάρθαι τῷ βασιλεῖ
[11, 3]	τὸν περὶ τῆς ἀληθείας λόγον,	ἐπιβοήσαντος	δὲ τοῦ πλήθους ὡς ἄριστα
[11, 3]	ᾧ τοσοῦτο πλῆθος πείθεται κελεύοντι;	(Σιωπήσαντος	δὲ καὶ τούτου περὶ τῆς
[11, 8]	πρότερον τοῖς Ἀσσυρίων ἄρξασιν ἐγένετο.	Συγχωρήσαντος	δὲ Ἀλεξάνδρου πᾶσαν εἰσενεγκάμενος σπουδὴν
[11, 4]	τῶν Ἰουδαίων ἐρομένων, τίνος αὐτοῖς	συγχωρήσαντος	οὕτως οἰκοδομοῦσιν τὸν ναόν, ὡς
[11, 8]	φρουρεῖν τὴν χώραν αὐτοῖς προστάξας.	(Τελευτήσαντος	δὲ Ἀλεξάνδρου ἡ μὲν ἀρχὴ
[11, 7]	Ἰώδας ὁ παῖς αὐτοῦ διεδέξατο.	Τελευτήσαντος	δὲ καὶ τούτου τὴν τιμὴν
[11, 6]	οὖν ἐπὶ Ξέρξου βασιλέως ἐγένετο.	~(Τελευτήσαντος	δὲ Ξέρξου τὴν βασιλείαν εἰς
[11, 5]	ἐπιστολὴ ταῦτα περιεῖχεν. ~(Δαρείου δὲ	τελευτήσαντος	παραλαβὼν τὴν βασιλείαν ὁ παῖς
[11, 6]	κακόν· παρεκάλει τε τούτων ἀπαλλαγῆναι.	Ἐρωτήσαντος	δὲ τοῦ βασιλέως, ὑπὸ τίνος
[11, 8]	ἐν τοῖς ζῶσιν μὴ παραβήσεσθαι	φήσαντος,	ἀκούσας Ἀλέξανδρος παρωξύνθη, καὶ τὴν
[11, 6]	τυχὼν σώζεται. Μαρδοχαῖος δὲ τούτους	κομίσαντος	αὐτῷ τοῦ εὐνούχου παρὰ τῆς
[11, 6]	ἰδίων πράξεων ἀναγινώσκειν αὐτῷ προσέταξεν.	Κομίσαντος	δὲ καὶ ἀναγινώσκοντος εὑρέθη τις
[11, 4]	Κῦρος ἐκέλευσεν, τότε δὲ Δαρείου	κελεύσαντος	ἐγίνετο. (Ὧν τῷ δευτέρῳ ἔτει
[11, 6]	ἡ βασιλεία. (Ταῦτα τοῦ Ἀμάνου	ἀξιώσαντος	ὁ βασιλεὺς καὶ τὸ ἀργύριον
[11, 6]	Τοῦ δὲ βασιλέως τῶν ἀπολωλότων	δηλώσαντος	τὸν ἀριθμὸν Ἐσθήρᾳ καὶ περὶ
[11, 7]	ὑπὲρ τῆς Ἰησοῦ τελευτῆς μετῆλθεν.	(Καταστρέψαντος	δὲ τοῦ Ἰωάννου τὸν βίον
[11, 3]	καὶ ὑποζυγίοις ἐπελέξαντο, οἳ Δαρείου	συμπέμψαντος	ἕως τῶν Ἱεροσολύμων ὥδευον μετὰ
[11, 6]	ἐπιχειρεῖς; Ἀμάνου δὲ πρὸς τοῦτο	καταπλαγέντος	καὶ μηδὲν ἔτι φθέγξασθαι δυνηθέντος,
[11, 6]	καταπλαγέντος καὶ μηδὲν ἔτι φθέγξασθαι	δυνηθέντος,	καὶ Σαβουζάνης ὁ εὐνοῦχος παρελθὼν
[11, 1]	μέχρι τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ,	τελεσθέντος	δὲ αὐτοῦ παραδῷ τοῖς ἱερεῦσιν
[11, 6]	ἐξέπεμπεν τοὺς μεταμφιάσοντας αὐτόν. Οὐ	πεισθέντος	δὲ ἀποδύσασθαι τὸν σάκκον, οὐ
[11, 6]	τὸν βίον διάγειν παρέχωσι. τούτου	κομισθέντος	τοῦ προστάγματος εἰς τὰς πόλεις
[11, 4]	προσεδόκησεν ἄν τις ἔλαβεν τέλος.	Ἀπαρτισθέντος	δὲ τοῦ ἱεροῦ μετὰ σαλπίγγων
[11, 6]	αὐτοὺς κατεσκευακέναι τὴν ἐπιβουλὴν ἤλεγχεν.	Ταραχθέντος	δὲ πρὸς τοῦτο τοῦ βασιλέως
[11, 4]	ἐδόκουν ἐλαττοῦσθαι τὸν ναὸν τοῦ	κατασκαφέντος	οἰμωγή. (Τῆς δὲ βοῆς τῶν
[11, 4]	οἰκοδομῆσαι τὸ ἱερὸν τοῦ πρότερον	ὄντος	οὐδένα λόγον ποιούμενος οὐδ' ἀνάμνησιν
[11, 2]	τοῦ Κύρου παιδὸς τὴν βασιλείαν	παραλαβόντος	οἱ ἐν Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ
[11, 5]	ἅρπαγμα πάντων καὶ λάφυρον γενόμενον;	διατρίβοντος	δ' αὐτοῦ πρὸς τῇ πύλῃ
[11, 6]	κύκλῳ περιῄει τὴν πόλιν Ἀμάνου	προάγοντος	καὶ κηρύσσοντος, ὅτι τοῦτ' ἔσται
[11, 8]	συνοικεῖν αὐτοῦ τῇ θυγατρί, καὶ	λέγοντος	οἰκοδομήσειν ναὸν ὅμοιον ὄντα τῷ
[11, 4]	δύσκολον, ὡς τοῦ θεοῦ ταῦτα	προλέγοντος.	Πιστεύοντες δὲ τοῖς προφήταις ἐντεταμένως
[11, 8]	ἀρχιερέως τῷ λαῷ συναγανακτοῦντος καὶ	εἴργοντος	τὸν ἀδελφὸν τοῦ βωμοῦ, παραγενόμενος
[11, 8]	τὴν ἀρχιερωσύνην οἰόμενος ἕξειν Δαρείου	δόντος·	καὶ γὰρ συνέβαινεν τὸν Σαναβαλλέτην
[11, 6]	μᾶλλον θεασαμένη καί τι κἀκείνου	προσιδόντος	αὐτὴν ἀπηνέστερον καὶ διακεκαυμένῳ ὑπὸ
[11, 8]	χώραν εἰς γεωργίαν καὶ κατοίκησιν	ἀπομερίζοντος	καὶ παντὶ τρόπῳ τῷ γαμβρῷ
[11, 6]	τῆς αὐλῆς, ἐκέλευσεν αὐτὸν εἰσκαλέσαι.	Εἰσελθόντος	δέ φίλον, εἶπεν, εἰδὼς ἐμαυτῷ
[11, 8]	διάνοιαν ὑπελάμβανον, Παρμενίωνος δὲ μόνου	προσελθόντος	αὐτῷ καὶ πυθομένου, τί δήποτε
[11, 6]	αὐτῷ προσέταξεν. Κομίσαντος δὲ καὶ	ἀναγινώσκοντος	εὑρέθη τις δι' ἀριστείαν ἔν
[11, 6]	θεοῦ ταύτην αὐτῷ τὴν δίκην	ἐπιβαλόντος.	Κελεύω δὲ ὑμᾶς τὸ ἀντίγραφον
[11, 4]	βασιλέως αὐτῶν εὐδαίμονος καὶ πάντας	ὑπερβάλλοντος	ἀρετῇ πολὺν διαμεῖναι χρόνον. Ἐπεὶ
[11, 6]	βασιλέα, καὶ πολλάκις τοὺς εὐνούχους	ἀποστέλλοντος	πρὸς αὐτὴν οὐδὲν ἧττον ἐνέμεινεν
[11, 7]	συμβάντα τοῦτον εἶχεν τὸν τρόπον.	~(Ἀποθανόντος	δὲ τοῦ ἀρχιερέως Ἐλεασίβου τὴν
[11, 5]	καιρὸν καὶ Ἰωακείμου τοῦ ἀρχιερέως	ἀποθανόντος	παῖς αὐτοῦ Ἐλεάσιβος τὴν ἀρχιερωσύνην
[11, 6]	τοῦτο μόνον τοῦ γραμματέως καὶ	μεταβαίνοντος	εἰς ἑτέραν πρᾶξιν ἐπέσχεν ὁ
[11, 8]	ἀσμένως ὑπέσχετο ποιήσειν ἅπερ ἀξιοῦσιν.	Εἰπόντος	δ' αὐτοῦ πρὸς τὸ πλῆθος,
[11, 3]	δὲ τοῦ πλήθους ὡς ἄριστα	εἰπόντος,	καὶ ὅτι τὸ ἀληθὲς ἰσχὺν
[11, 6]	δ' ἐξ αὐτῶν Μουχαίου ὄνομα	εἰπόντος	οὐκ αὐτῷ μόνῳ ταύτην γεγονέναι
[11, 3]	καὶ κεκλήσῃ συγγενὴς ἐμός. ταῦτ'	εἰπόντος	ὑπέμνησεν αὐτὸν τῆς εὐχῆς, ἧς
[11, 3]	ἐπ' αὐτῇ νίκης, ἣν Δαρείου	παρόντος	ἔλαβεν· οὐ γὰρ ἂν τούτων
[11, 6]	ἐπί τε τῆς κλίνης αὐτοῦ	πεσόντος	καὶ τὴν βασίλισσαν παρακαλοῦντος ἐπεισελθὼν
[11, 5]	πολεμίων ἤ τινος ἄλλου δυσκόλου	προσπεσόντος	αὐτοῖς· φθάσας γὰρ ὁ Ἔζδρας
[11, 6]	τῆς βασιλείας, εἰ δέοιτο τούτων,	παραχωρήσοντος	αὐτῇ. Ἡ δὲ Ἐσθήρα ἐφ'
[11, 6]	τὴν πόλιν Ἀμάνου προάγοντος καὶ	κηρύσσοντος,	ὅτι τοῦτ' ἔσται παρὰ τοῦ
[11, 6]	τὴν τιμὴν παρ' αὐτῶν Ἀρταξέρξου	κελεύοντος	γενέσθαι. Μαρδοχαίου δὲ διὰ σοφίαν
[11, 6]	ἐλπίδος. Καὶ τὰ μὲν τούτοις	βασιλεύοντος	Ἀρταξέρξου συμβάντα τοῦτον εἶχεν τὸν
[11, 5]	πέμπτον καὶ εἰκοστὸν ἔτος ἤδη	βασιλεύοντος	Ξέρξου, καὶ δείξας τῷ θεῷ
[11, 6]	συνέβη μεταβῆναι. Τούτου τὴν Περσῶν	ἔχοντος	ἡγεμονίαν ἐκινδύνευσεν τὸ τῶν Ἰουδαίων
[11, 6]	πρώτην μοῖραν δόξης καὶ τιμῆς	ἔχοντος	καὶ μετ' ἐμὲ δευτέρου διὰ
[11, 8]	πρὸς τὸν Μανασσῆν τοῦ Σαναβαλλέτου	χορηγοῦντος	αὐτοῖς καὶ χρήματα καὶ χώραν
[11, 6]	τὸν βίον· οὐδεμία γὰρ τοῦ	συνοικοῦντος	ἀνδρὸς αἰδῶ ποιήσεται παράδειγμα τὴν
[11, 6]	αὐτοῦ πεσόντος καὶ τὴν βασίλισσαν	παρακαλοῦντος	ἐπεισελθὼν ὁ βασιλεὺς καὶ πρὸς
[11, 8]	καὶ παντὶ τρόπῳ τῷ γαμβρῷ	συμφιλοκαλοῦντος.	(Κατὰ δὲ τοῦτον τὸν καιρὸν
[11, 5]	συμπεσεῖν. Οἱ δὲ ταῦτα Ἔζδρα	παραινοῦντος	ἑορτάζειν ἤρξαντο καὶ τοῦτο ποιοῦντες
[11, 6]	τὸν οἴκοθεν αὐτοῦ νόμον οὐ	προσκυνοῦντος	ἄνθρωπον, παραφυλάξας ὁ Ἀμάνης ἐπυνθάνετο,
[11, 6]	χώρας τί ποτ' εἴη γεγονὸς	διαποροῦντος	καὶ τί πρὸς τούτοις ἔτ'
[11, 8]	Τοῦ δ' ἀρχιερέως τῷ λαῷ	συναγανακτοῦντος	καὶ εἴργοντος τὸν ἀδελφὸν τοῦ
[11, 6]	μετὰ τῆς γενεᾶς, τοῦ πάντα	ἐφορῶντος	θεοῦ ταύτην αὐτῷ τὴν δίκην
[11, 5]	καὶ σχεδὸν ἅπαντος τοῦ λαοῦ	συνεληλυθότος	ἐπ' αὐτήν, ἀνελθόντες εἰς τὸ
[11, 6]	παρών, ἀπέστειλεν Μαρδοχαίῳ γνωσόμενον, τίνος	συμβεβηκότος	αὐτῷ σκυθρωποῦ πενθεῖ καὶ τὸ
[11, 6]	ἔχω σοι τὸ αἰφνίδιον τοῦ	συμβεβηκότος	μοι ῥᾳδίως εἰπεῖν· ὡς γὰρ
[11, 6]	τοῖς ἄλλοις μαθεῖν οὕτως γνῶναι>	παρεσχηκότος,	ὡς ἃ καθ' ἑτέρου τις
[11, 6]	πρὸς ὃ βούλεται τῶν κατακειμένων	ἕκαστος	φιλοφρονεῖσθαι. Διαπέμψας δὲ καὶ κατὰ
[11, 8]	μὴ ὁμογνωμονοῦν τὸ ἔθνος μηδὲ	συνεστός,	εἰ νεωτερίσειέν ποτε, χαλεπὸν ᾖ
[11, 6]	φίλος ἀναγκαῖος, ἴσθι διάκονος ὧν	χρηστὸς	σύμβουλος ἐγένου. Ταῦτα δὲ αὐτῷ
[11, 5]	γῆρας ἀφικόμενος. Ἀνὴρ δὲ ἐγένετο	χρηστὸς	τὴν φύσιν καὶ δίκαιος καὶ
[11, 1]	ἐπεί με ὁ θεὸς ὁ	μέγιστος	τῆς οἰκουμένης ἀπέδειξε βασιλέα, πείθομαι
[11, 3]	τῷ λόγον ἐροῦντι περὶ ὧν	αὐτὸς	ἀνακρίνειν μέλλει τὸν ἀληθέστερον καὶ
[11, 8]	τῆς Τύρου πολιορκίας, ὧν τε	αὐτὸς	ἄρχει τόπων ἔλεγεν αὐτῷ παραδιδόναι
[11, 8]	μὴ μέλλειν ἀλλὰ θαρσοῦντα διαβαίνειν·	αὐτὸς	γὰρ ἡγήσεσθαί μου τῆς στρατιᾶς
[11, 5]	καὶ μὴ γυμνοῖς αὐτοῖς ἐπιπέσωσιν.	Αὐτὸς	δὲ νύκτωρ περιήρχετο τῆς πόλεως
[11, 6]	ἔθνος ἑορτάζειν τοὺς γάμους παραγγέλλων,	αὐτὸς	δὲ Πέρσας καὶ τοὺς Μήδους>
[11, 5]	συνήργησαν. (Ταῦτα μὲν οὖν καὶ	αὐτὸς	ἐβουλεύσατο Ἔσδρας, προεχώρησεν δ' αὐτῷ
[11, 8]	τὴν Περσῶν ἀρχὴν ἐδήλου, νομίσας	αὐτὸς	εἶναι ὁ σημαινόμενος τότε μὲν
[11, 6]	συγγνῶναι τῶν ἡμαρτημένων· συνῆκε γὰρ	αὐτὸς	ἐν κακοῖς ὤν· ἐπί τε
[11, 6]	γινομένους, ἐκ τῆς ἰδίας οὐσίας	αὐτὸς	ἐπηγγείλατο μυριάδας δώσειν ταλάντων ἀργυρίου
[11, 8]	ὑπισχνουμένου καὶ πάντων ἀποδείξειν ὧν	αὐτὸς	ἐπῆρχεν τόπων ἡγεμόνα βουλόμενον συνοικεῖν
[11, 3]	βασιλεὺς αἰτήσασθαί τι πάρεξ ὧν	αὐτὸς	ἦν ὑπεσχημένος· δώσειν γὰρ ὄντι
[11, 6]	ἐποίησεν νηστεῦσαι καὶ τὸν θεὸν	αὐτὸς	ἱκέτευσε μηδὲ νῦν ὑπεριδεῖν αὐτοῦ
[11, 8]	τοῦ ὕπνου ἔχαιρέν τε μεγάλως	αὐτὸς	καὶ τὸ χρηματισθὲν αὐτῷ πᾶσι
[11, 5]	ἑκάστοις δυνατόν, ὑποσχόμενος δὲ καὶ	αὐτὸς	μετὰ τῶν οἰκετῶν συλλήψεσθαι πρὸς
[11, 8]	πολεμίων ὑποστρέψῃ· πέπειστο γὰρ οὐκ	αὐτὸς	μόνος ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ
[11, 6]	Καθῆστο μέντοι λύγον χρυσέαν ἔχων	αὐτὸς	ὁ βασιλεύς, ἣν ὅτε τινὰ
[11, 6]	ἐπιχειροῦσιν, κρίνειν δ' ὅσα τις	αὐτὸς	οἶδεν πεπραγμένα, καὶ κολάζειν μὲν
[11, 8]	τί δήποτε προσκυνούντων αὐτὸν ἁπάντων	αὐτὸς	προσκυνήσειεν τὸν Ἰουδαίων ἀρχιερέα; οὐ
[11, 6]	τῶν Ἀμαληκιτῶν, ἐξ ὧν ἦν	αὐτός,	ὑπ' αὐτῶν διέφθαρτο. Προσελθὼν οὖν
[11, 3]	ἀληθινὸς δέ ἐστιν καὶ δίκαιος	οὗτος,	ἀπὸ τῆς αὐτῆς αἰτίας δεῖ
[11, 1]	πρὸ ἐτῶν διακοσίων καὶ δέκα·	οὗτος	γὰρ ἐν ἀπορρήτῳ εἶπε ταῦτα
[11, 6]	γίνεται τὸν βασιλικὸν περικειμένου κόσμον,	οὗτος	δ' ἦν ἐκ ποικίλης μὲν
[11, 6]	γὰρ ἦν ὄνομα αὐτῷ, τρεφομένη·	οὗτος	δ' ἦν ἐκ τῆς Βενιαμίτιδος
[11, 6]	μὲν ἐλεύθεροι Πέρσαι προσκυνοῦσιν αὐτόν,	οὗτος	δὲ δοῦλος ὢν οὐκ ἀξιοῖ
[11, 3]	βασιλεῖ κομίζουσιν. Ὃ δ' ἂν	οὗτος	εἴπῃ καὶ κελεύσῃ τοῦτο ἐξ
[11, 3]	Ὑστάσπου παῖδα Δαρεῖον ἀπέδειξαν βασιλέα.	Οὗτος	ἰδιώτης ὢν ηὔξατο τῷ θεῷ,
[11, 6]	ποιήσειεν ὁ βασιλεὺς ἀκλήτῳ προσελθόντι,	οὗτος	οὐκ ἀποθνήσκει μόνος, ἀλλὰ συγγνώμης
[11, 8]	δὲ θεόν, οὗ τὴν ἀρχιερωσύνην	οὗτος	τετίμηται· τοῦτον γὰρ καὶ κατὰ
[11, 5]	βασιλεῦ, δύναμαί σοι μὴ βλέπεσθαι	τοιοῦτος	μηδὲ τὴν ψυχὴν ἀλγεῖν, ὅπου
[11, 1]	Ὁ δ' ἀριθμὸς αὐτῶν ἐστιν	τοσοῦτος·	ψυκτῆρες χρύσεοι πεντήκοντα, ἀργύρεοι τετρακόσιοι,
[11, 3]	καὶ βιαιότατον. (Ὡς δὲ ὁ	πρῶτος	ἀποφηνάμενος περὶ τῆς ἰσχύος τοῦ
[11, 3]	περὶ τῶν προκειμένων. (Καὶ ὁ	πρῶτος	ἤρξατο λέγειν τὴν τοῦ οἴνου
[11, 8]	τὸ ὄνομα καὶ τὸν ἀρχιερέα	πρῶτος	ἠσπάσατο. Τῶν δὲ Ἰουδαίων ὁμοῦ
[11, 5]	ἀπολαύων ἀγαθῆς παρὰ τῷ πλήθει	πρῶτος	ἱερεὺς τοῦ θεοῦ καλούμενος Ἔζδρας,
[11, 4]	Ἰόππης κομίζειν λιμένα· τοῦτο γὰρ	πρῶτος	μὲν Κῦρος ἐκέλευσεν, τότε δὲ
[11, 4]	εἰς αὐτὸν εὐλογίαν Δαυίδης κατέδειξε	πρῶτος.	Οἱ δὲ ἱερεῖς καὶ Λευῖται
[11, 5]	τέκνοις συνῆλθον, Ἀχόνιός τις ὀνόματι	πρῶτος	τῶν Ἱεροσολυμιτῶν, προσελθὼν αὐτοὺς μὲν
[11, 6]	δεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου μηνὸς τοῦ	ἐνεστῶτος	ἔτους, ὅπως οἱ πανταχόθεν ἡμῖν
[11, 3]	εἰκοσιπέντε. Ἡγεμὼν δὲ τῆς κατηριθμημένης	πληθύος	ἦν ὁ Σαλαθιήλου παῖς Ζοροβάβηλος
[11, 3]	ὁ πρῶτος ἀποφηνάμενος περὶ τῆς	ἰσχύος	τοῦ οἴνου τὰ προειρημένα ἐπαύσατο,
[11, 5]	ἔχειν εἰπόντων, καθῃρῆσθαι γὰρ εἰς	ἔδαφος	τὰ τείχη καὶ τὰ πέριξ
[11, 5]	τῆς περὶ τὸ ἔργον, ἀλλὰ	στῖφός	τι φυλακῆς ἕνεκα τοῦ σώματος
[11, 7]	τὴν αἰτίαν τοιαύτην συνέβη γενέσθαι·	ἀδελφὸς	ἦν τῷ Ἰωάννῃ Ἰησοῦς· τούτῳ
[11, 7]	Ἰαδδοῦς. ἦν δὲ καὶ τούτῳ	ἀδελφὸς	Μανασσῆς ὄνομα, ᾧ Σαναβαλλέτης ὁ
[11, 5]	λαβεῖν ἐξουσίαν, ὅπως ὑμῶν τὸ	τεῖχος	ἀναστήσω καὶ τὸ λείψανον τοῦ
[11, 5]	ἀλλὰ χάρισαί μοι πορευθέντι τὸ	τεῖχος	ἀνεγεῖραι καὶ τοῦ ἱεροῦ τὸ
[11, 5]	εὐθὺς τοὺς ἄρχοντας μετρῆσαι τὸ	τεῖχος	καὶ διανεῖμαι τὴν ἐργασίαν αὐτοῦ
[11, 5]	χρόνῳ τοῖς Ἱεροσολύμοις ἀνῳκοδομήθη τὸ	τεῖχος,	ὀγδόῳ καὶ εἰκοστῷ τῆς Ξέρξου
[11, 6]	φθέγξασθαι δυνηθέντος, καὶ Σαβουζάνης ὁ	εὐνοῦχος	παρελθὼν κατηγόρει τοῦ Ἀμάνου, ὡς
[11, 1]	τοῦ ναοῦ καὶ οἰκοδομήσωσιν αὐτὸν	ὕψος	μὲν ἑξήκοντα πηχῶν τῶν δ'
[11, 4]	ἐν Ἱεροσολύμοις καὶ τὸ θυσιαστήριον,	ὕψος	μὲν πηχῶν ἑξήκοντα εὖρος δὲ
[11, 6]	σταυρὸν ἔλεγεν ἑξήκοντα πήχεων τὸ	ὕψος.	Ὁ δὲ βασιλεὺς ἀκούσας οὐκ
[11, 8]	ἀπήντησαν τῷ βασιλεῖ μικροῦ δεῖν	ἐγγὺς	τῶν Ἱεροσολύμων. Ἐπαινέσαντος δὲ αὐτοὺς
[11, 3]	μόνον ἔχοι, προσέταξεν αὐτὸν ὁ	βασιλεὺς	αἰτήσασθαί τι πάρεξ ὧν αὐτὸς
[11, 6]	ᾧ γὰρ τοῦτο ποιήσειεν ὁ	βασιλεὺς	ἀκλήτῳ προσελθόντι, οὗτος οὐκ ἀποθνήσκει
[11, 6]	πήχεων τὸ ὕψος. Ὁ δὲ	βασιλεὺς	ἀκούσας οὐκ ἄλλῃ τιμωρίᾳ περιβάλλειν
[11, 3]	συνετῷ. (Ἡσθεὶς ἐπὶ τούτοις ὁ	βασιλεὺς	ἀναστὰς κατεφίλησέν τε αὐτὸν καὶ
[11, 6]	ἐπεγγελᾷς; πεισθεὶς δ' ὡς ὁ	βασιλεὺς	αὐτῷ γέρας τοῦτ' εἴη δεδωκὼς
[11, 5]	πρὸς τοὺς σατράπας ἐπιστολὴν τοιάνδε·	βασιλεὺς	βασιλέων Ξέρξης Ἔζδρᾳ ἱερεῖ καὶ
[11, 5]	γνωρισθήσεται τίς εἴη. Ὁ δὲ	βασιλεὺς	γράφει πρὸς τοὺς σατράπας ἐπιστολὴν
[11, 4]	τοῖς ἑταίροις αὐτοῦ τάδε λέγων·	βασιλεὺς	Δαρεῖος Σισίννῃ τῷ ἐπάρχῳ καὶ
[11, 4]	Τὰ δὲ γεγραμμένα ἦν τοιάδε·	βασιλεὺς	Δαρεῖος Ταγανᾷ καὶ Σαμβᾷ τοῖς
[11, 5]	λεῖπον προσοι κοδομῆσαι. ὁ δὲ	βασιλεὺς	διδόναι τε τὴν δωρεὰν κατένευσεν
[11, 5]	δὲ μετὰ τὸ δεῖπνον ὁ	βασιλεὺς	διεχύθη καὶ ἡδίων αὑτοῦ γενόμενος
[11, 3]	Πῶς οὖν οὐκ ἂν ὁ	βασιλεὺς	δόξειεν τὴν πάντων ἰσχὺν ὑπερβάλλειν,
[11, 4]	ἔγνω παρὰ τῶν πρέσβεων ὁ	βασιλεύς,	δοὺς αὐτοῖς κομίζειν ἐπιστολὴν πρὸς
[11, 4]	αὐτὸν τῆς Βαβυλωνίας καὶ Περσίδος	βασιλεὺς	ἔγραψεν οἰκοδομῆσαι τὸν ναόν, καὶ
[11, 4]	οὗ Σαλμανασσάρης ὁ τῶν Ἀσσυρίων	βασιλεὺς	ἐκ τῆς Χουθίας ἡμᾶς μετήγαγεν
[11, 4]	τῆς βασιλείας ἔτει Κῦρος ὁ	βασιλεὺς	ἐκέλευσεν τὸν ναὸν οἰκοδομηθῆναι τὸν
[11, 3]	παρ' αὐτοὺς ἕκαστοι, Δαρεῖος ὁ	βασιλεὺς	ἐλθὼν ἐπὶ τὴν κοίτην καὶ
[11, 4]	Ναβουχοδονόσορος ὁ Βαβυλωνίων καὶ Χαλδαίων	βασιλεὺς	ἑλὼν τὴν πόλιν κατὰ κράτος
[11, 8]	καιρὸν καὶ Φίλιππος ὁ Μακεδόνων	βασιλεὺς	ἐν Αἰγαῖς ὑπὸ Παυσανίου τοῦ
[11, 1]	ἐκ τοῦ ναοῦ Ναβουχοδονόσορος ὁ	βασιλεύς,	ἔπεμψα παραδοὺς Μιθριδάτῃ τῷ γαζοφύλακι
[11, 6]	λύγον χρυσέαν ἔχων αὐτὸς ὁ	βασιλεύς,	ἣν ὅτε τινὰ σώζειν ἤθελεν
[11, 6]	τοῦτο τὸ γέρας. Ὁ δὲ	βασιλεὺς	ἡσθεὶς τῇ παραινέσει προελθών. Φησίν,
[11, 6]	τῇ Σούσῃ. Ὁ μὲν οὖν	βασιλεὺς	καὶ ὁ Ἀμάνης πρὸς εὐωχίαις
[11, 5]	δώδεκα· ταῦτα γὰρ ἐδωρήσατο ὁ	βασιλεὺς	καὶ οἱ σύμβουλοι αὐτοῦ καὶ
[11, 6]	τὴν βασίλισσαν παρακαλοῦντος ἐπεισελθὼν ὁ	βασιλεὺς	καὶ πρὸς τὴν ὄψιν μᾶλλον
[11, 6]	(Ταῦτα τοῦ Ἀμάνου ἀξιώσαντος ὁ	βασιλεὺς	καὶ τὸ ἀργύριον αὐτῷ χαρίζεται
[11, 2]	δεδηλωμένα καὶ γράφει τάδε λέγων·	βασιλεὺς	Καμβύσης Ῥαθύμῳ τῷ γράφοντι τὰ
[11, 6]	οὖσιν ἀχανὴς ἐπέπεσεν. Ὁ δὲ	βασιλεὺς	κατὰ βούλησιν οἶμαι τοῦ θεοῦ
[11, 2]	ἀγαγὼν Σαλμανασσάρης ὁ τῶν Ἀσσυρίων	βασιλεὺς	κατῴκισεν ἐν Σαμαρείᾳ, ὅτε τὸν
[11, 1]	Συρίᾳ σατράπας Κῦρος τάδε λέγουσαν·	βασιλεὺς	Κῦρος Σισίνῃ καὶ Σαραβασάνῃ χαίρειν.
[11, 1]	τὴν Ἀσίαν, ὅτι Κῦρος ὁ	βασιλεὺς	λέγει· ἐπεί με ὁ θεὸς
[11, 6]	ἔθνη περιέχον τοῦτον τὸν τρόπον·	βασιλεὺς	μέγας Ἀρταξέρξης τοῖς ἀπὸ Ἰνδικῆς
[11, 6]	γραφέντα τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον·	βασιλεὺς	μέγας Ἀρταξέρξης τοῖς ἄρχουσι καὶ
[11, 6]	ἡσυχίαν ἦγεν. Ὡς δὲ ὁ	βασιλεὺς	μετὰ τοῦ Ἀμάνου εὐωχηθεὶς ἠξίου
[11, 6]	μὲν προσέταξε τοῖς Ἰουδαίοις ὁ	βασιλεὺς	μηδὲν ἀντιλέγειν Ἐσθῆρι δυνάμενος· οἱ
[11, 1]	ἃ συλήσας τὸν ναὸν ὁ	βασιλεὺς	Ναβουχοδονόσορος εἰς τὴν Βαβυλῶνα ἐκόμισεν.
[11, 3]	ηὔξατο τῷ θεῷ, εἰ γένοιτο	βασιλεύς,	πάντα τὰ σκεύη τοῦ θεοῦ,
[11, 6]	ἐπιδεῖξαι βουλόμενος τοῖς ἑστιωμένοις ὁ	βασιλεὺς	πέμψας ἐκέλευσεν αὐτὴν εἰς τὸ
[11, 6]	εἰς ἑτέραν πρᾶξιν ἐπέσχεν ὁ	βασιλεὺς	πυνθανόμενος, εἰ μὴ ἔχει γέρας
[11, 6]	τοὺς ἐπιβουλεύοντας. Ταραχθεὶς δὲ ὁ	βασιλεὺς	τἀληθὲς ἐξεῦρεν καὶ τοὺς μὲν
[11, 3]	ὅμως καὶ αὗται καὶ ὁ	βασιλεὺς	τῆς ἀληθείας ὑπάρχουσιν. Εἰ γάρ
[11, 6]	τῆς τιμῆς ὃν ἂν ὁ	βασιλεὺς	τιμήσῃ. Ὁ μὲν οὖν Ἀμάνης
[11, 8]	ὡς προσεδόκων· συμβαλὼν γὰρ ὁ	βασιλεὺς	τοῖς Μακεδόσιν ἡττήθη καὶ πολλὴν
[11, 6]	ὑπομένειν τὸν βίον. Ὁ δὲ	βασιλεὺς	ὑπέσχετο μηδὲν ἄχαρι αὐτὴν μηδ'
[11, 6]	ἐνδύεται τὴν πορφύραν, ἣν ὁ	βασιλεὺς	φορῶν ἀεὶ διετέλει, καὶ περιτίθεται
[11, 6]	τι παροξυνθείη πρὸς αὐτὴν ὁ	βασιλεύς,	χρήσαιτο καὶ πρὸς τὴν συνηγορίαν
[11, 3]	καὶ ὁ οἶνος καὶ ὁ	βασιλεύς,	ᾧ πάντες ὑπακούουσιν, ἀλλὰ κρείττους
[11, 6]	(Ἔθηκε δὲ καὶ νόμον ὁ	βασιλεὺς	ὥστε μηδένα τῶν ἰδίων αὐτῷ
[11, 5]	ἀγαθῆς παρὰ τῷ πλήθει πρῶτος	ἱερεὺς	τοῦ θεοῦ καλούμενος Ἔζδρας, ὃς
[11, 5]	Κατ' ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν	ἀρχιερεὺς	ἦν Ἰησοῦ παῖς Ἰωάκειμος ὄνομα.
[11, 8]	ἤδη τὸν καιρὸν καὶ ὁ	ἀρχιερεὺς	Ἰαδδοῦς καὶ τὴν ἀρχιερωσύνην Ὀνίας
[11, 8]	πόλιν ἀναβαίνειν ἐσπουδάκει. Ὁ δ'	ἀρχιερεὺς	Ἰαδδοῦς τοῦτ' ἀκούσας ἦν ἐν
[11, 4]	σφόδρα ὀχυρά, Ζοροβάβηλος καὶ ὁ	ἀρχιερεὺς	Ἰησοῦς δούλους μὲν αὐτοὺς ἔφασαν
[11, 4]	αὐτῶν ἐξόδου περιπέμψαντες ὅ τε	ἀρχιερεὺς	Ἰησοῦς καὶ Ζοροβάβηλος ὁ ἄρχων
[11, 3]	θεραπεύουσι τὸν θεὸν ὅ τε	ἀρχιερεὺς	καὶ οἱ ἱερεῖς, ἐκ τῶν
[11, 4]	λόγους Ζοροβάβηλος καὶ Ἰησοῦς ὁ	ἀρχιερεὺς	καὶ οἱ τῶν πατριῶν ἡγεμόνες
[11, 7]	Ἀρταξέρξου γνούς, ὅτι Ἰωάννης ὁ	ἀρχιερεὺς	τῶν Ἰουδαίων τὸν ἴδιον ἀδελφὸν
[11, 2]	πραττόμενα γράφων καὶ Σεμέλιος ὁ	γραμματεὺς	καὶ οἱ τῆς βουλῆς τῆς
[11, 2]	ὁ Ῥάθυμος καὶ Σεμέλιος ὁ	γραμματεὺς	καὶ οἱ τούτοις συντεταγμένοι παραχρῆμα
[11, 6]	βασιλεῖ συνεσομένην. Ὁ δὲ πλησιάζων	εὐθὺς	ἀπέπεμπεν πρὸς τὸν εὐνοῦχον. Ἀφικομένης
[11, 8]	τῇ Δαρείου καταβάσει ὁ Σαναβαλλέτης	εὐθὺς	ἔλεγεν τῷ Μανασσῇ τὰς ὑποσχέσεις
[11, 5]	αὐτὰ φίλτρων ποιούμενοι πλείονα λόγον	εὐθὺς	ἐξέβαλον καὶ θυσίας ἐξευμενίζοντες τὸν
[11, 6]	ἱππεῖς οἱ τὰς ἐπιστολὰς διακομίζοντες	εὐθὺς	ἐξορμήσαντες τὴν προκειμένην ὁδὸν ἤνυον.
[11, 7]	Ἰησοῦν ἐν τῷ ἱερῷ ἐφόνευσεν,	εὐθὺς	ἐπιστὰς τοῖς Ἰουδαίοις μετὰ θυμοῦ
[11, 6]	ὀργῆς τῷ προσώπῳ, πάρεσις αὐτὴν	εὐθὺς	λαμβάνει καὶ τοῖς παρὰ πλευρὸν
[11, 2]	καὶ στρατευσαμένῳ γε ἐπὶ Μασσαγέτας	εὐθὺς	συνέβη τελευτῆσαι τὸν βίον. Καμβύσου
[11, 5]	ἴδιός ἐστιν. ταῦτ' εἰπὼν ἐκέλευσεν	εὐθὺς	τοὺς ἄρχοντας μετρῆσαι τὸ τεῖχος
[11, 4]	λαβεῖν παρὰ Κύρου γράμματα, παραγενόμενος	εὐθὺς	τοὺς θεμελίους κατεβάλετο, καὶ ἐξ
[11, 6]	μέγαν καὶ καλὸν καὶ φοβερόν,	εὐθὺς	ὑπεχώρει μου τὸ πνεῦμα καὶ
[11, 5]	εἰς συμφορὰς ἐμβάλῃ, διέρρηξε μὲν	εὐθὺς	ὑπὸ λύπης τὴν ἐσθῆτα καὶ
[11, 5]	συμβουλίαν. Λαβὼν δὲ τοὺς ὅρκους	εὐθὺς	ὥρμησεν ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ εἰς
[11, 5]	κατακλίνεσθαι τὸν βασιλέα. Ὁ δ'	εὐθὺς	ὡς εἶχεν μηδὲ ἀπολουσάμενος διακονήσων
[11, 3]	τῆς τοῦ βασιλέως δυνάμεως, ταύτην	ἀποδεικνὺς	τὴν ἰσχυροτάτην καὶ πλέον τῶν
[11, 8]	πόλεις. Πάντων δ' αὐτὸν πρὸς	οὓς	ἀφίκοιτο φιλοφρόνως ἐκδεχομένων, Σαμαρεῖται μητρόπολιν
[11, 2]	ἔθνη καὶ μάλιστα τὸ Χουθαίων,	οὓς	ἐκ τῆς Περσίδος καὶ Μηδικῆς
[11, 8]	Σικιμῖται προσῆλθον αὐτῷ προσπαραλαβόντες καὶ	οὓς	Σαναβαλλέτης πρὸς αὐτὸν στρατιώτας ἀπέστειλεν
[11, 8]	Ἑλλήσποντον, νικᾷ μὲν τοὺς Δαρείου	στρατηγοὺς	ἐπὶ Γρανίκῳ συμβαλὼν αὐτοῖς, ἐπελθὼν
[11, 3]	ἄχρι τῆς Αἰθιοπίας καὶ τοὺς	στρατηγοὺς	τῶν ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ σατραπειῶν. Ἐπεὶ
[11, 5]	τοιούτους ἐποιήσατο πρὸς αὐτὸν τοὺς	λόγους·	ἄνδρες Ἰουδαῖοι, τὸν μὲν θεὸν
[11, 6]	εὐνούχου παρὰ τῆς Ἐσθῆρος τοὺς	λόγους	ἀπαγγέλλειν ἐκέλευσεν αὐτῇ, μὴ τὴν
[11, 7]	ναῷ; καὶ τούτους ποιησάμενος τοὺς	λόγους	εἰς τὸν ναὸν εἰσέρχεται. Ταύτῃ
[11, 4]	ἐνθάδε. τούτους αὐτῶν ποιησαμένων τοὺς	λόγους	Ζοροβάβηλος καὶ Ἰησοῦς ὁ ἀρχιερεὺς
[11, 6]	καὶ ποιεῖσθαι περὶ τούτων τοὺς	λόγους·	οὐ γὰρ ἂν ἠνωχληκέναι αὐτῷ,
[11, 6]	τῷ βασιλεῖ πιθανὴν μὲν τοὺς	λόγους	παρακαλοῦσαν τὸ δὲ εἶδος εὐπρεπεστέραν
[11, 8]	τῶν προκειμένων ὁ Σαναβαλλέτης αὐτῷ	λόγους	προσέφερεν δηλῶν, ὡς γαμβρὸν μὲν
[11, 3]	κατεργάζεσθαι καὶ τείχη κατασπᾶν καὶ	πύργους	κελεύουσιν, καὶ κτείνεσθαι δ' οἱ
[11, 4]	παρὰ τῶν πρέσβεων ὁ βασιλεύς,	δοὺς	αὐτοῖς κομίζειν ἐπιστολὴν πρὸς τοὺς
[11, 6]	ᾐτεῖτο παρὰ τοῦ βασιλέως Ἀμάνης.	Δοὺς	δὲ αὐτῷ καὶ τὸ ἀντίγραφον
[11, 6]	τὸν Ἰουδαῖον καὶ ταῦτα ἐκείνῳ	δοὺς	προάγων αὐτοῦ τὸν ἵππον, σὺ
[11, 5]	οἱ ἐν Βαβυλῶνι μένοντες Ἰσραηλῖται.	Παραδοὺς	δὲ ταῦτα τοῖς ἱερεῦσιν ὁ
[11, 4]	Ναβουχοδονόσορος ἀναθήματα καὶ σκεύη Ζοροβαβήλῳ	παραδοὺς	καὶ Μιθριδάτῃ τῷ γαζοφύλακι προσέταξεν
[11, 1]	ναοῦ Ναβουχοδονόσορος ὁ βασιλεύς, ἔπεμψα	παραδοὺς	Μιθριδάτῃ τῷ γαζοφύλακι καὶ Ζοροβαβήλῳ
[11, 7]	τὴν ἀρχιερωσύνην ὁ υἱὸς αὐτοῦ	Ἰαδδοῦς.	ἦν δὲ καὶ τούτῳ ἀδελφὸς
[11, 8]	τὸν καιρὸν καὶ ὁ ἀρχιερεὺς	Ἰαδδοῦς	καὶ τὴν ἀρχιερωσύνην Ὀνίας ὁ
[11, 8]	ἀναβαίνειν ἐσπουδάκει. Ὁ δ' ἀρχιερεὺς	Ἰαδδοῦς	τοῦτ' ἀκούσας ἦν ἐν ἀγωνίᾳ
[11, 6]	αὐτὸς δὲ Πέρσας καὶ τοὺς	Μήδους>	καὶ τοὺς πρώτους τῶν ἐθνῶν
[11, 5]	Ἱεροσολύμων αἰχμαλώτους ἀπῆχθαι καὶ τὰς	ὁδοὺς	πλήρεις εὑρίσκεσθαι καθ' ἡμέραν νεκρῶν,
[11, 6]	Εἰσῄει δὲ πρὸς αὐτὸν μετὰ	δέους.	Ὡς δὲ κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ
[11, 5]	καὶ ὁ τὴν ὕλην παρακομίζων,	θυρεοὺς	δ' ἔγγιστα αὐτῶν ἐκέλευσεν κεῖσθαι
[11, 1]	τοῖς ἱερεῦσιν καὶ ἄρχουσιν τοῦ	πλήθους	εἰς τὸν ναὸν ἀποθησομένοις. Πέμπει
[11, 8]	τῶν ἱερέων καὶ τοῦ πολιτικοῦ	πλήθους,	ἱεροπρεπῆ καὶ διαφέρουσαν τῶν ἄλλων
[11, 5]	ἡμέραις οὐκ ἀπαντησάντων ἀπαλλοτριωθησομένων τοῦ	πλήθους	καὶ τῆς οὐσίας αὐτῶν κατὰ
[11, 5]	τινων κατηγορούντων, ὥς τινες τοῦ	πλήθους	καὶ τῶν ἱερέων καὶ Λευιτῶν
[11, 3]	Μαρδοχαῖος καὶ Σερεβαῖος ἐκ τοῦ	πλήθους	κεκριμένοι ἄρχοντες ἦσαν, οἳ καὶ
[11, 5]	Μωυσέως. Ὁ δὲ μέσος τοῦ	πλήθους	σταθεὶς ἀνέγνω καὶ τοῦτ' ἐποίησεν
[11, 4]	σαλπίγγων ἦχον καὶ τὴν τοῦ	πλήθους	χαρὰν ἡ τῶν πρεσβυτέρων καὶ
[11, 3]	ἀληθείας λόγον, ἐπιβοήσαντος δὲ τοῦ	πλήθους	ὡς ἄριστα εἰπόντος, καὶ ὅτι
[11, 6]	Ἀμάνην εὑρεθῆναι· θᾶττον γὰρ τῆς	συνήθους	ὥρας ἐληλύθει περὶ τοῦ Μαρδοχαίου
[11, 8]	Ἰουδαίων ἔθνους, ἰδόντες ὅτι τοὺς	Ἰουδαίους	Ἀλέξανδρος οὕτω λαμπρῶς τετίμηκεν ἔγνωσαν
[11, 2]	τοῖς Χουθαίοις τὸ περὶ τοὺς	Ἰουδαίους	ἀμελὲς καὶ ῥᾴθυμον τῆς οἰκοδομῆς·
[11, 6]	ὥστε καὶ τοὺς ἐν Σούσοις	Ἰουδαίους	ἀποκτεῖναι τῶν ἐχθρῶν περὶ πεντακοσίους.
[11, 8]	μὲν ταῖς συμφοραῖς ὄντας τοὺς	Ἰουδαίους	ἀρνοῦνται συγγενεῖς ὁμολογοῦντες τότε τὴν
[11, 6]	εἰς ἅπασαν τὴν βασιλείαν τοὺς	Ἰουδαίους	ἀφεῖναι τοῖς ἰδίοις νόμοις χρωμένους
[11, 4]	βασκάνως διακείμενοι πολλὰ κακὰ τοὺς	Ἰουδαίους	εἰργάσαντο πλούτῳ τε πεποιθότες καὶ
[11, 6]	εἰς Σοῦσα πορευθέντι τοὺς ἐκεῖ	Ἰουδαίους	εἰς ἐκκλησίαν συναγαγεῖν καὶ νηστεῦσαι
[11, 5]	θρησκείαν ἐποίησεν καὶ πρὸς τοὺς	Ἰουδαίους	ἔσχεν φιλοτιμότατα. Κατ' ἐκεῖνον δὲ
[11, 7]	χρησάμενος τῇ ἐπινοίᾳ Βαγώσης τοὺς	Ἰουδαίους	ἔτεσιν ἑπτὰ ὑπὲρ τῆς Ἰησοῦ
[11, 5]	ἔθνη πολλὰ διατιθέναι κακὰ τοὺς	Ἰουδαίους,	ἡμέρας μὲν κατατρεχόντων τὴν χώραν
[11, 2]	ἀποστάτας καὶ τῶν βασιλέων ἐχθροὺς	Ἰουδαίους	καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν, ἣ
[11, 6]	σχῆμα ταπεινόν, ᾧ παραιτήσεται τοὺς	Ἰουδαίους	κινδυνεύοντας ἀπολέσθαι· τὸν γὰρ τὴν
[11, 6]	γραμματεῖς εἶχον ἐν τιμῇ τοὺς	Ἰουδαίους·	ὁ γὰρ ἐκ Μαρδοχαίου φόβος
[11, 8]	οὕτω λαμπρῶς τετίμηκεν ἔγνωσαν αὑτοὺς	Ἰουδαίους	ὁμολογεῖν. Εἰσὶν γὰρ οἱ Σαμαρεῖς
[11, 6]	τοῦ ἀλιτηρίου πρὸς ἀπώλειαν ἐκδοθέντας	Ἰουδαίους	οὐ πονηροὺς κατανοήσας, ἀλλὰ τὸν
[11, 4]	ἢ δι' ἑτέρων ἠδύναντο τοὺς	Ἰουδαίους	οὐκ ἀπώκνουν. Ἔδοξεν οὖν πρεσβευσαμένοις
[11, 2]	καὶ τοὺς ἐπιμελουμένους ἐμποδίζειν τοὺς	Ἰουδαίους	πρός τε τὴν τῆς πόλεως
[11, 2]	πολύ, καὶ διεκώλυσαν οἰκοδομεῖν τοὺς	Ἰουδαίους	τὴν πόλιν καὶ τὸν ναόν.
[11, 8]	τοὺς ἐν Βαβυλῶνι καὶ Μηδίᾳ	Ἰουδαίους	τοῖς ἰδίοις ἐπιτρέψῃ νόμοις χρῆσθαι,
[11, 2]	βασιλεῖς αὐτῶν ἔγνωμεν δυνατοὺς καὶ	βιαίους	φορολογήσαντας κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην.
[11, 3]	νέμεσθαι. Προσέταξε δὲ καὶ τοὺς	Ἰδουμαίους	καὶ Σαμαρείτας καὶ τοὺς ἐκ
[11, 6]	τῇ τρισκαιδεκάτῃ, ὃς κατὰ μὲν	Ἑβραίους	Ἄδαρ καλεῖται κατὰ δὲ Μακεδόνας
[11, 5]	ἐνάτου μηνός, ὃς κατὰ μὲν	Ἑβραίους	Ξένιος, κατὰ δὲ Μακεδόνας Ἀπελλαῖος
[11, 1]	τὸν ἄρχοντα τῶν Ἰουδαίων, ἵνα	θεμελίους	βάλωνται τοῦ ναοῦ καὶ οἰκοδομήσωσιν
[11, 4]	τοῦ ναοῦ κατασκευή· καὶ τοὺς	θεμελίους	ἐγείραντες τῇ νουμηνίᾳ τοῦ δευτέρου
[11, 4]	Κύρου γράμματα, παραγενόμενος εὐθὺς τοὺς	θεμελίους	κατεβάλετο, καὶ ἐξ ἐκείνου τοῦ
[11, 2]	ἑξήκοντα δύο. ~(Βαλλομένων δὲ τοὺς	θεμελίους	τοῦ ναοῦ καὶ περὶ τὴν
[11, 8]	Δαρείου μὲν ἀπέγνω, λαβὼν δὲ	ὀκτακισχιλίους	τῶν ἀρχομένων ὑπ' αὐτοῦ πρὸς
[11, 8]	ἐν Ἰσσῷ τῆς Κιλικίας τοὺς	πολεμίους	ὡς ἐκεῖ μαχησόμενος αὐτοῖς ἐξεδέχετο.
[11, 4]	ὁλοκαυτώσεις ἐπιφέροντες τῷ θεῷ καὶ	χαριστηρίους	θυσίας ἱερουργοῦντες ἀνθ' ὧν αὐτοὺς
[11, 4]	ἱερὸν ἀνακαινισθὲν ἀπειληφέναι ταύρους ἑκατὸν	κριοὺς	διακοσίους ἄρνας τετρακοσίους χιμάρους δώδεκα
[11, 5]	ὑπὲρ κοινῆς τοῦ λαοῦ σωτηρίας,	κριοὺς	ἐνενήκοντα, ἄρνας ἑβδομηκονταδύο, ἐρίφους εἰς
[11, 4]	εἰς θυσίας λόγον ταύρους καὶ	κριοὺς	καὶ ἄρνας καὶ ἐρίφους καὶ
[11, 5]	θυσίας ἐξευμενίζοντες τὸν θεὸν ἐπήνεγκαν	κριοὺς	καταθύσαντες αὐτῷ. Τὰ δὲ ὀνόματα
[11, 5]	τὴν πολιτείαν καὶ λελύκασιν τοὺς	πατρίους	νόμους ἀλλοεθνεῖς ἠγμένοι γυναῖκας καὶ
[11, 4]	ἀνακαινισθὲν ἀπειληφέναι ταύρους ἑκατὸν κριοὺς	διακοσίους	ἄρνας τετρακοσίους χιμάρους δώδεκα κατὰ
[11, 6]	μηνὸς ἀπέκτειναν τῶν ἐναντίων ὡς	τριακοσίους,	καὶ οὐδενὸς τῶν ἐκείνοις ὑπαρχόντων
[11, 4]	ταύρους ἑκατὸν κριοὺς διακοσίους ἄρνας	τετρακοσίους	χιμάρους δώδεκα κατὰ φυλήν, τοσαῦται
[11, 6]	Ἰουδαίους ἀποκτεῖναι τῶν ἐχθρῶν περὶ	πεντακοσίους.	Τοῦ δὲ βασιλέως τῶν ἀπολωλότων
[11, 6]	προσεδόκησαν ἀγαθῶν κόρον εἰς τοὺς	αἰτίους	ἀφέντες λήσεσθαι τὸ θεῖον ἐπὶ
[11, 4]	Ἰούδα τοῦ Ἀμιναδάβου καὶ τοὺς	υἱοὺς	αὐτοῦ. Καὶ ὁ μὲν ναὸς
[11, 4]	γεγονότας καὶ Ἰησοῦν καὶ τοὺς	υἱοὺς	αὐτοῦ καὶ τοὺς ἀδελφοὺς καὶ
[11, 6]	ἐγγεγραμμένων ἐναντιώσεσθαι. Μεταπεμφθέντας οὖν τοὺς	βασιλικοὺς	γραμματεῖς ἐκέλευσε γράφειν τοῖς ἔθνεσι
[11, 8]	ἀρχιερέως ἀποκριναμένου τοῖς γραμματοφόροις, ὡς	ὅρκους	εἴη δεδωκὼς Δαρείῳ μὴ βαστάζειν
[11, 5]	Ἀχονίου συμβουλίαν. Λαβὼν δὲ τοὺς	ὅρκους	εὐθὺς ὥρμησεν ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ
[11, 8]	τίνας δὴ αὐτοῖς φυλακτέον τοὺς	ὅρκους·	ὅθεν πονικώτερον χρησάμενος τῇ πολιορκίᾳ
[11, 3]	τὸ φῶς καὶ τοὺς φυτεύσαντας	ἀμπέλους,	αἳ ποιοῦσιν τὸν οἶνον, γυναῖκές
[11, 6]	χρυσέοις καὶ τοῖς διὰ λίθου	πολυτελοῦς	εἰς τέρψιν ἅμα καὶ θέαν
[11, 6]	ἐσθῆτος, χρυσοῦ δὲ καὶ λίθου	πολυτελοῦς,	φοβερώτερον καὶ δι' αὐτὰ μᾶλλον
[11, 3]	εἴ ποτε δυσχεραίνουσαν ἔβλεπεν. ~(Εἰς	ἀλλήλους	δὲ ἀφορώντων τῶν σατραπῶν καὶ
[11, 6]	(Ταῦτα δὲ τούτων ἔτι πρὸς	ἀλλήλους	ὁμιλούντων ἧκον οἱ τῆς Ἐσθήρας
[11, 5]	πόλιν εἰσιόντων ἐπακούσας ἑβραιστὶ πρὸς	ἀλλήλους	ὁμιλούντων προσελθὼν αὐτοῖς ἐπυνθάνετο, πόθεν
[11, 6]	τῆς βασιλείας ἔτει τούς τε	φίλους	καὶ τὰ Περσῶν ἔθνη καὶ
[11, 6]	γυναῖκα Γάζασαν ἐκάλεσεν καὶ τοὺς	φίλους.	ὧν παρόντων διηγεῖτο τὴν τιμήν,
[11, 2]	οἰκοδομῆς· Κύρῳ γὰρ περί τε	ἄλλους	ἀσχοληθέντι πολέμους ἄγνοια τούτων ἦν
[11, 8]	Ἰαδδοῦ ἀδελφόν, πολλοὺς δὲ καὶ	ἄλλους	αὐτῷ συμπαρόντας τῶν ὁμοεθνῶν θέλειν
[11, 8]	τὰς πύλας, καὶ τοὺς μὲν	ἄλλους	λευκαῖς ἐσθῆσιν, αὐτὸν δὲ μετὰ
[11, 6]	ἐρημώσας ἐβούλετο τὴν ἀρχὴν εἰς	ἄλλους	μεταβαλεῖν. Ἐγὼ δὲ τοὺς ὑπὸ
[11, 3]	τῶν ὄντων ἡμῖν, ἵνα τοῦ	κάλλους	ἀπολαύσωμεν καὶ μεταλάβωμεν. Ἐγκαταλείπομεν δὲ
[11, 8]	τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερέως Ἰαδδοῦ ἀδελφόν,	πολλοὺς	δὲ καὶ ἄλλους αὐτῷ συμπαρόντας
[11, 5]	δὲ νυκτὸς κακῶς ἀπεργαζομένων, ὡς	πολλοὺς	ἐκ τῆς χώρας καὶ ἐξ
[11, 5]	ἐχομένου νουμηνίας ποιησάμενοι τὴν ἔρευναν	πολλοὺς	ἔκ τε τῶν Ἰησοῦ ἐκγόνων
[11, 5]	συντιθέντες τὴν προαίρεσιν αὐτῶν ἐμποδίζοντες,	πολλούς	τε τῶν Ἰουδαίων ἀπέκτειναν καὶ
[11, 5]	(Γενόμενος οὖν ἐν Βαβυλῶνι καὶ	πολλοὺς	τῶν ὁμοφύλων ἐθελοντὶ ἀκολουθοῦντας αὐτῷ
[11, 4]	Ζοροβάβηλος καὶ ὁ ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς	δούλους	μὲν αὐτοὺς ἔφασαν εἶναι τοῦ
[11, 8]	γενέσθαι καὶ τῆς πρὸς τοὺς	ἀλλοφύλους	αὐτοῖς κοινωνίας ἀρχὴν τοῦτο ἔσεσθαι.
[11, 5]	Νεεμίας ἐλεήσας τῆς συμφορᾶς τοὺς	ὁμοφύλους,	καὶ ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανόν,
[11, 6]	νομίμως αὐτὴν ἄγεται γυναῖκα καὶ	γάμους	αὐτῇ ποιεῖται δωδεκάτῳ μηνὶ ἑβδόμου
[11, 6]	εἰς πᾶν ἔθνος ἑορτάζειν τοὺς	γάμους	παραγγέλλων, αὐτὸς δὲ Πέρσας καὶ
[11, 8]	κακῶν αἴτιον τὸ περὶ τοὺς	γάμους	πλημμελῆσαί τινας καὶ ἀγαγέσθαι γυναῖκας
[11, 5]	οὖν ἁμάρτημα τὸ περὶ τοὺς	γάμους	τῶν προειρημένων οὕτως ἐπανορθώσας Ἔζδρας
[11, 5]	λάβῃ τὸ θεῖον ἢ τοὺς	ἐμοὺς	ἐκγόνους, πάντ' ἀξιῶ καὶ μέχρι
[11, 2]	γὰρ περί τε ἄλλους ἀσχοληθέντι	πολέμους	ἄγνοια τούτων ἦν καὶ στρατευσαμένῳ
[11, 3]	ἰσχὺν εἰκότως ἂν εἶεν. Ἀμέλει	πολέμους	ἐπιτάττοντες καὶ κινδύνους τοῖς ἀρχομένοις
[11, 2]	ἀεὶ γεγενημένη, καὶ στάσεις καὶ	πολέμους	οἱ ἐνοικοῦντες πραγματευσάμενοι, καὶ βασιλεῖς
[11, 4]	ἦν ᾠκοδομημένον τόπου, ὅπως τὰς	νομίμους	ἀναφέρωσι θυσίας ἐπ' αὐτοῦ τῷ
[11, 1]	λίθου μὲν ξεστοῦ τρεῖς ποιησάμενοι	δόμους	καὶ ἕνα ξύλινον ἐγχώριον, ὁμοίως
[11, 5]	πολιτείαν καὶ λελύκασιν τοὺς πατρίους	νόμους	ἀλλοεθνεῖς ἠγμένοι γυναῖκας καὶ τὸ
[11, 5]	ἀποβλέπουσαν ἐδεήθησαν τοῦ Ἔζδρα τοὺς	νόμους	αὐτοῖς ἀναγνῶναι τοὺς Μωυσέως. Ὁ
[11, 6]	τῶν μὴ παραβαινόντων τοὺς σοὺς	νόμους	ἐμηχανήσατο. τὰς δ' αὐτὰς ἠφίει
[11, 4]	γῆν καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ	νόμους	ἤγαγεν καὶ τὴν τοῦ Περσῶν
[11, 1]	ἱερὰ ταῦτα κατὰ τοὺς Μωυσέως	νόμους	οἱ ἱερεῖς ἐν Ἱεροσολύμοις καὶ
[11, 4]	Ἔστησάν τε κατὰ τοὺς Μωυσέως	νόμους	οἵ τε ἱερεῖς καὶ οἱ
[11, 4]	τῷ θεῷ κατὰ τοὺς Μωυσέως	νόμους.	Ταῦτα δὲ ποιοῦντες οὐκ ἦσαν
[11, 4]	μετὰ ταῦτα καὶ τοὺς καλουμένους	ἐνδελεχισμοὺς	καὶ τὰς θυσίας τῶν σαββάτων
[11, 3]	γῆν, εἰς δὲ πότον καὶ	κώμους	τραπέντες ἐφ' ἡμέρας ἑπτὰ διήγαγον
[11, 5]	γίνεται φίλος τῷ βασιλεῖ Ξέρξῃ.	Γνοὺς	δὲ ἀναβῆναι εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα
[11, 7]	Βαγώσης δὲ ὁ στρατηγὸς Ἀρταξέρξου	γνούς,	ὅτι Ἰωάννης ὁ ἀρχιερεὺς τῶν
[11, 6]	ἐπὶ τίνα τοῦτον ἦσαν ἑτοιμασάμενοι,	γνούς,	ὡς ἐπὶ τὸν τῆς βασιλίσσης
[11, 8]	τε καὶ πεζικὴν συνήθροιζεν ἀπαντῆσαι	διαγνοὺς	τοῖς Μακεδόσιν πρὶν ἢ πᾶσαν
[11, 5]	πᾶσαν αὐτοῦ χάριν ἔλεγεν εἶναι.	Ἀναγνοὺς	δ' ἐν Βαβυλῶνι τὴν ἐπιστολὴν
[11, 2]	ἐπὶ κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην.	(Ἀναγνοὺς	δὲ ὁ Καμβύσης τὴν ἐπιστολὴν
[11, 2]	Σαμαρείᾳ καὶ Φοινίκῃ τάδε λέγει.	Ἀναγνοὺς	τὰ πεμφθέντα παρ' ὑμῶν γράμματα
[11, 1]	τε τοῦ βασιλέως καὶ τοῦ	γένους	αὐτοῦ, ὅπως ἡ Περσῶν βασιλεία
[11, 8]	ἐκ δὲ τοῦ τῶν Ὀρεστῶν	γένους	δολοφονηθεὶς ἀπέθανεν. Παραλαβὼν δ' ὁ
[11, 6]	ὡς ἔγημεν Ἰουδαίαν γυναῖκα τοῦ	γένους	οὖσαν τοῦ βασιλικοῦ, ἣν καὶ
[11, 5]	οὖσιν ἐκ τοῦ τῶν ἱερέων	γένους	παρέστησεν τὰ ἱερὰ χρήματα, ἀργυρίου
[11, 6]	περιπέμψαντα καθ' ὅλην τὴν οἰκουμένην	παρθένους	εὐπρεπεῖς, ὧν τὴν προκριθεῖσαν ἕξειν
[11, 6]	χρόνῳ τὴν ἐπιμέλειαν ἔχειν τὰς	παρθένους	καὶ τοῦ βαδίζειν αὐτὰς ἐπὶ
[11, 6]	τῇ συμβουλίᾳ ταύτῃ προσέταξέ τισιν	ἐπιλεξαμένους	τὰς εὐδοκιμούσας ἐπ' εὐμορφίᾳ τῶν
[11, 6]	γνώμην προσέταξεν τοῖς οἰκέταις ξύλον	ἑτοιμασαμένους	στῆσαι τοῦτο ἐν τῇ αὐλῇ
[11, 6]	καὶ τέκνοις ἀπολέσαι μηδεμίαν φειδῶ	ποιησαμένους,	μηδ' ἐλέῳ πλέον ἢ τοῖς
[11, 5]	αὐτοὺς μὲν ἁμαρτεῖν ἔλεγεν ἀλλοεθνεῖς	ἐνοικισαμένους	γυναῖκας, ἔπειθε δ' αὐτὸν ἐξορκίσαι
[11, 4]	εὕρῃ μηδὲν ἡμᾶς ὧν λέγομεν	καταψευσαμένους.	(Ταῦτ' εἰπόντων τοῦ τε Ζοροβαβήλου
[11, 5]	Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ πάσῃ τοὺς	ἐπισταμένους	σου τὸν νόμον, καὶ τοῖς
[11, 5]	θεῷ κεχαρισμένα συμφέροντα δὲ αὐτοῖς	ἀποπεμψαμένους	τὰς γυναῖκας. Οἱ δὲ ποιήσειν
[11, 6]	χώραν παρήγγειλεν ἀνεῖσθαι τῶν ἔργων	ἀφιεμένους	καὶ ἑορτάζειν ὑπὲρ τῆς βασιλείας
[11, 6]	καλουμένῳ. Διέπεμψε δὲ τοὺς ἀγγάρους	λεγομένους	εἰς πᾶν ἔθνος ἑορτάζειν τοὺς
[11, 8]	τούτῳ διδόναι τὴν Μακεδόνων φιλίαν	ἑλομένους·	οὐ γὰρ μετανοήσειν ἐπὶ τούτοις.
[11, 5]	ἔργον εἶναι νομίσας τὸ τοὺς	βουλομένους	ἐκ τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους καὶ
[11, 6]	τοὺς φόρους τοὺς παρ' αὐτῶν	γινομένους,	ἐκ τῆς ἰδίας οὐσίας αὐτὸς
[11, 3]	τῆς πατρίδος ἑορτάζοντες. Ἔπειτα τοὺς	ἀναβησομένους	εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα ἡγεμόνας ἐκ
[11, 5]	καὶ πρὸς τὴν ἐκείνων ἀπέχθειαν	στησομένους,	μήτε δ' ἡμέρας μήτε νυκτὸς
[11, 6]	πᾶσαν τὴν βασιλείαν· τοὺς γὰρ	ἀναγνωσομένους	τὰς ὑπὸ τοῦ βασιλικοῦ σημαντῆρος
[11, 6]	πονηροὺς κατανοήσας, ἀλλὰ τὸν ἄριστον	πολιτευομένους	τρόπον καὶ τῷ θεῷ προσανέχοντας,
[11, 6]	ὑπερήφανον μηδὲ σκαιὸν εἰς τοὺς	ἀρχομένους	ἀναγκασθεὶς ἁμαρτεῖν, ἀλλ' ἐπιεικῆ καὶ
[11, 6]	ἐκκλησίαν συναγαγεῖν καὶ νηστεῦσαι πάντων	ἀποσχομένους	ὑπὲρ αὐτῆς ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας,
[11, 5]	οὗ ἂν θελήσωσιν τόπου τοὺς	συνεπισκεψομένους	τὸ τῶν γεγαμηκότων πλῆθος. καὶ
[11, 3]	μὴ σοῦ, φησί, δέσποτα, τυχὼν	εὐμενοῦς.	ταῦτ' οὖν περὶ τῶν παρόντων
[11, 5]	δὲ ἑξῆς τοὺς οἰκοδομοῦντας ὅπλα	περιζωννυμένους	ἐργάζεσθαι, καὶ ὁ μὲν οἰκοδόμος
[11, 4]	προσφορὰς μετὰ ταῦτα καὶ τοὺς	καλουμένους	ἐνδελεχισμοὺς καὶ τὰς θυσίας τῶν
[11, 2]	παρεκάλουν τοὺς σατράπας καὶ τοὺς	ἐπιμελουμένους	ἐμποδίζειν τοὺς Ἰουδαίους πρός τε
[11, 6]	τοῖς ἡμετέροις πράγμασι, κελεύω τοὺς	δηλουμένους	ὑπὸ τοῦ δευτέρου μου πατρὸς
[11, 5]	εἰ μάθοιεν περὶ ταύτην ἡμᾶς	φιλοτιμουμένους,	ἐνστήσονται καὶ πολλὰ πραγματεύσονται πρὸς
[11, 3]	τῆς νυκτὸς αὐτοὺς ὁ οἶνος	κοιμωμένους,	ἀνίστανται μηθὲν ὧν ἔπραξαν παρὰ
[11, 6]	Ἰουδαίους ἀφεῖναι τοῖς ἰδίοις νόμοις	χρωμένους	ζῆν μετ' εἰρήνης καὶ βοηθεῖν
[11, 5]	τῆς οἰκοδομίας, ἀλλὰ πάσῃ σπουδῇ	χρωμένους	συνέχειν τὸ ἔργον, ὥς γε
[11, 6]	σωτηρίαν, ἀλλὰ τὴν κοινὴν τοῦ	ἔθνους·	εἰ γὰρ ἀμελήσειεν τούτου νῦν,
[11, 6]	πρὸς ἀπώλειαν ἔλεγεν μετὰ τοῦ	ἔθνους	ἐκδεδόσθαι, διὸ καὶ ποιεῖσθαι περὶ
[11, 6]	ὑπόσχεσιν, ᾗ τὴν ἀπώλειαν τοῦ	ἔθνους	ᾐτεῖτο παρὰ τοῦ βασιλέως Ἀμάνης.
[11, 8]	ὑπὸ τῶν ἀποστατῶν τοῦ Ἰουδαίων	ἔθνους,	ἰδόντες ὅτι τοὺς Ἰουδαίους Ἀλέξανδρος
[11, 5]	τοὺς βουλομένους ἐκ τοῦ Ἰουδαίων	ἔθνους	καὶ Λευιτῶν ὄντων ἐν τῇ
[11, 8]	αὐτοῦ προσφέρων ἐδεῖτο ὑπερασπίσαι τοῦ	ἔθνους	καὶ τῶν ἐπερχομένων κινδύνων ἀπαλλάξαι.
[11, 6]	ἐνετέλλετο καὶ σωτηρίας ἕνεκεν τοῦ	ἔθνους	μὴ ἀδοξῆσαι λαβεῖν σχῆμα ταπεινόν,
[11, 7]	τὴν ἀπὸ τοῦ τῶν Ἰουδαίων	ἔθνους	παντὸς εὔνοιαν. ~(Κατὰ τοῦτον δὴ
[11, 5]	ἀηδῶς διακειμένων, ἀναστὰς Ἔζδρας ᾐτιᾶτο	ἐκείνους	λέγων παρανομῆσαι γήμαντας οὐκ ἐξ
[11, 5]	φυλῆς, ἧς πρώτης ἐλθούσης εἰς	ἐκείνους	τοὺς τόπους αὐτοί τε καὶ
[11, 5]	τὸ θεῖον ἢ τοὺς ἐμοὺς	ἐκγόνους,	πάντ' ἀξιῶ καὶ μέχρι τοῦ
[11, 4]	οὗ τοὺς Ἀσαμωναίου συνέβη βασιλεύειν	ἐκγόνους.	Πρὸ μὲν γὰρ τῆς αἰχμαλωσίας
[11, 8]	ἰδὼν καὶ τῆς κατὰ τοὺς	ὕπνους	ἀναμνησθεὶς ὄψεώς τε καὶ παρακελεύσεως,
[11, 8]	καὶ ποιήσας ὅσα κατὰ τοὺς	ὕπνους	αὐτῷ παρηγγέλη τὴν τοῦ βασιλέως
[11, 8]	τοῦτον γὰρ καὶ κατὰ τοὺς	ὕπνους	εἶδον ἐν τῷ νῦν σχήματι
[11, 8]	θυσίαν ἐχρημάτισεν αὐτῷ κατὰ τοὺς	ὕπνους	ὁ θεὸς θαρρεῖν καὶ στεφανοῦντας
[11, 3]	εἶεν. Ἀμέλει πολέμους ἐπιτάττοντες καὶ	κινδύνους	τοῖς ἀρχομένοις ἀκούονται, καὶ πέμποντες
[11, 6]	γὰρ νόμον τοῦτον πρὸς τοὺς	ὑπηκόους	κεῖσθαι, τὴν δὲ ὁμοίως αὐτῷ
[11, 6]	βασιλέως καὶ ἀναπηδήσαντος εἰς τοὺς	κήπους	ἐκ τοῦ συμποσίου, τῆς Ἐσθήρας
[11, 3]	τῶν αἰχμαλώτων ἀπελθόντας. Καὶ τοὺς	ἐπιτρόπους	τοὺς αὐτοῦ καὶ σατράπας ἐκώλυσεν
[11, 5]	πρώτης ἐλθούσης εἰς ἐκείνους τοὺς	τόπους	αὐτοί τε καὶ ἡ χώρα
[11, 3]	ταλαιπωρίαν ὑπομείναντες θερίσωσιν καὶ τοὺς	καρποὺς	συνέλωσιν, τοὺς φόρους τῷ βασιλεῖ
[11, 3]	ἐξαιρεῖ μνήμην· ὁπλίζει γὰρ τοὺς	ἀνθρώπους	καὶ κατὰ τῶν φιλτάτων καὶ
[11, 3]	ἐντεῦθεν ἐλάμβανεν· πάντων μὲν εἶπεν	ἀνθρώπους	περικρατεῖν, οἳ καὶ τὴν γῆν
[11, 6]	ἀργύριον αὐτῷ χαρίζεται καὶ τοὺς	ἀνθρώπους,	ὥστε ποιεῖν αὐτοὺς ὅ τι
[11, 6]	δὲ καλουμένῳ. Διέπεμψε δὲ τοὺς	ἀγγάρους	λεγομένους εἰς πᾶν ἔθνος ἑορτάζειν
[11, 4]	ἑκατὸν κριοὺς διακοσίους ἄρνας τετρακοσίους	χιμάρους	δώδεκα κατὰ φυλήν, τοσαῦται γάρ
[11, 3]	τὴν πόλιν, καὶ πάντας ἔγραψεν	ἐλευθέρους	εἶναι τοὺς εἰς τὴν Ἰουδαίαν
[11, 6]	Μαρδοχαῖος δὲ διὰ τῆς Ἐσθήρας	φανεροὺς	ἐποίησε τῷ βασιλεῖ τοὺς ἐπιβουλεύοντας.
[11, 6]	παρεχόντων ἐκαρποῦντο, οὐκ εἰς τοὺς	ὑποδεεστέρους	μόνον ἐξυβρίζουσιν, ἀλλ' οὐδ' αὐτοὺς
[11, 5]	ἀλλοφύλοις παραγενέσθωσαν λαβόντες χρόνον καὶ	πρεσβυτέρους	ἐξ οὗ ἂν θελήσωσιν τόπου
[11, 3]	πόλεως καὶ τοῦ ναοῦ προσέταξεν	κλήρους	γῆς δοθῆναι καὶ κατὰ ἕκαστον
[11, 8]	Αἴγυπτον· ἐκεῖ γὰρ αὐτοῖς δώσειν	κλήρους	γῆς· ὃ καὶ μετ' ὀλίγον
[11, 6]	πρὸς ἀπώλειαν ἐκδοθέντας Ἰουδαίους οὐ	πονηροὺς	κατανοήσας, ἀλλὰ τὸν ἄριστον πολιτευομένους
[11, 6]	κινδυνεύσειν ἤμελλον ἐν ταύτῃ τοὺς	ἐχθροὺς	ἀπολέσωσιν. Οἱ δὲ ἄρχοντες τῶν
[11, 2]	αὐτοῖς ἀποστάτας καὶ τῶν βασιλέων	ἐχθροὺς	Ἰουδαίους καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν,
[11, 3]	ἀκούονται, καὶ πέμποντες αὐτοὺς ἐπ'	ἐχθροὺς	καταπειθεῖς διὰ τὴν ἰσχὺν τὴν
[11, 6]	τὴν προγεγραμμένην ἡμέραν, ἵνα τοὺς	ἐχθροὺς	μετέλθωσιν. (Οἱ μὲν οὖν ἱππεῖς
[11, 6]	αὐταῖς τὸν κίνδυνον τοὺς δ'	ἐχθροὺς	τιμωρησάμενοι παρατηρήσουσιν αὐτὰς εὐχαριστοῦντες τῷ
[11, 6]	γενέσθαι τῷ βασιλεῖ πρὸς τοὺς	ἐχθροὺς	τῶν Ἰουδαίων καὶ τὴν ἀπώλειαν
[11, 8]	τὸ δὲ ἐπὶ τοῦ Γαριζεὶν	ὄρους	ἱερὸν ἔμεινεν. Εἰ δέ τις
[11, 8]	τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐπὶ τοῦ Γαριζεὶν	ὄρους,	ὃ τῶν κατὰ τὴν Σαμάρειαν
[11, 2]	μέντοι γε τούτων γενομένων οὔτε	φόρους	αὐτοὺς τελεῖν ὑπομενοῦντας οὔτε δὲ
[11, 7]	Ἀρταξέρξου τὸν ναὸν ἐμίανεν καὶ	φόρους	ἐπέταξε τοῖς Ἰουδαίοις, πρὶν τὰς
[11, 5]	καὶ γραμματεῦσιν τοῦ ἱεροῦ μήτε	φόρους	ἐπιτάξητε μήτε ἄλλο μηδὲν ἐπίβουλον
[11, 6]	ἵνα μέντοι μὴ ζημιωθῇς τοὺς	φόρους	τοὺς παρ' αὐτῶν γινομένους, ἐκ
[11, 3]	καὶ τοὺς καρποὺς συνέλωσιν, τοὺς	φόρους	τῷ βασιλεῖ κομίζουσιν. Ὃ δ'
[11, 5]	τῶν ὁλοκαυτώσεων νενομισμένας γίνεσθαι θυσίας,	ταύρους	δώδεκα ὑπὲρ κοινῆς τοῦ λαοῦ
[11, 4]	τοῦ τὸ ἱερὸν ἀνακαινισθὲν ἀπειληφέναι	ταύρους	ἑκατὸν κριοὺς διακοσίους ἄρνας τετρακοσίους
[11, 4]	τοῖς Ἰουδαίοις εἰς θυσίας λόγον	ταύρους	καὶ κριοὺς καὶ ἄρνας καὶ
[11, 4]	τε ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται	θυρωροὺς	ἐφ' ἑκάστου πυλῶνος· ᾠκοδομήκεσαν γὰρ
[11, 6]	κατὰ τῶν μὴ παραβαινόντων τοὺς	σοὺς	νόμους ἐμηχανήσατο. τὰς δ' αὐτὰς
[11, 4]	ὀχυρά, Ζοροβάβηλος καὶ ὁ ἀρχιερεὺς	Ἰησοῦς	δούλους μὲν αὐτοὺς ἔφασαν εἶναι
[11, 7]	Ἀπὸ ταύτης οὖν τῆς πεποιθήσεως	Ἰησοῦς	ἐν τῷ ναῷ διενεχθεὶς τῷ
[11, 4]	ἐξόδου περιπέμψαντες ὅ τε ἀρχιερεὺς	Ἰησοῦς	καὶ Ζοροβάβηλος ὁ ἄρχων τοὺς
[11, 4]	ποιησαμένων τοὺς λόγους Ζοροβάβηλος καὶ	Ἰησοῦς	ὁ ἀρχιερεὺς καὶ οἱ τῶν
[11, 7]	γενέσθαι· ἀδελφὸς ἦν τῷ Ἰωάννῃ	Ἰησοῦς·	τούτῳ φίλῳ τυγχάνοντι ὁ Βαγώσης
[11, 3]	ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς, καὶ	Ἰησοῦς	υἱὸς Ἰωσεδέκου τοῦ ἀρχιερέως. Πρὸς
[11, 8]	γενεαλογοῦντες αὑτοὺς ἐκγόνων Ἐφραίμου καὶ	Μανασσοῦς.	Μετὰ λαμπρότητος οὖν καὶ πολλὴν
[11, 6]	Ἀδέρῳ δὲ καλουμένῳ. Διέπεμψε δὲ	τοὺς	ἀγγάρους λεγομένους εἰς πᾶν ἔθνος
[11, 4]	καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ	τοὺς	ἀδελφοὺς καὶ Ζοδμοῆλον τὸν ἀδελφὸν
[11, 6]	ὧν προσεδόκησαν ἀγαθῶν κόρον εἰς	τοὺς	αἰτίους ἀφέντες λήσεσθαι τὸ θεῖον
[11, 4]	θορύβου μαθεῖν θέλοντες. Γνόντες δὲ	τοὺς	αἰχμαλωτισθέντας εἰς Βαβυλῶνα τῶν Ἰουδαίων
[11, 8]	βουλησομένοις γενέσθαι καὶ τῆς πρὸς	τοὺς	ἀλλοφύλους αὐτοῖς κοινωνίας ἀρχὴν τοῦτο
[11, 6]	τῶν ἐχθρῶν καὶ τοὺς δέκα	τοὺς	Ἀμάνου παῖδας ἀνασταυρῶσαι. Καὶ τοῦτο
[11, 3]	παλιγγενεσίαν τῆς πατρίδος ἑορτάζοντες. Ἔπειτα	τοὺς	ἀναβησομένους εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα ἡγεμόνας
[11, 3]	συνήθων ἐξαιρεῖ μνήμην· ὁπλίζει γὰρ	τοὺς	ἀνθρώπους καὶ κατὰ τῶν φιλτάτων
[11, 6]	τὸ ἀργύριον αὐτῷ χαρίζεται καὶ	τοὺς	ἀνθρώπους, ὥστε ποιεῖν αὐτοὺς ὅ
[11, 5]	Γενομένου δὲ κηρύγματος ὥστε πάντας	τοὺς	ἀπὸ τῆς αἰχμαλωσίας συνελθεῖν εἰς
[11, 4]	Ἰησοῦς καὶ Ζοροβάβηλος ὁ ἄρχων	τοὺς	ἀπὸ τῆς χώρας συνήγαγον εἰς
[11, 6]	ἐξουσίας ὑπερήφανον μηδὲ σκαιὸν εἰς	τοὺς	ἀρχομένους ἀναγκασθεὶς ἁμαρτεῖν, ἀλλ' ἐπιεικῆ
[11, 5]	ἐστιν. ταῦτ' εἰπὼν ἐκέλευσεν εὐθὺς	τοὺς	ἄρχοντας μετρῆσαι τὸ τεῖχος καὶ
[11, 4]	προεστήκεσαν τῶν πραγμάτων ἄχρι οὗ	τοὺς	Ἀσαμωναίου συνέβη βασιλεύειν ἐκγόνους. Πρὸ
[11, 3]	αἰχμαλώτων ἀπελθόντας. Καὶ τοὺς ἐπιτρόπους	τοὺς	αὐτοῦ καὶ σατράπας ἐκώλυσεν ἐπιτάττειν
[11, 2]	κακίας αὐτῶν, ᾗ χρώμενοι πρὸς	τοὺς	βασιλεῖς διατετελέ κασιν. τούτων ἀναγνωσθέντων
[11, 6]	τῶν ἐγγεγραμμένων ἐναντιώσεσθαι. Μεταπεμφθέντας οὖν	τοὺς	βασιλικοὺς γραμματεῖς ἐκέλευσε γράφειν τοῖς
[11, 5]	φιλανθρωπίας ἔργον εἶναι νομίσας τὸ	τοὺς	βουλομένους ἐκ τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους
[11, 6]	λεγομένους εἰς πᾶν ἔθνος ἑορτάζειν	τοὺς	γάμους παραγγέλλων, αὐτὸς δὲ Πέρσας
[11, 8]	τῶν κακῶν αἴτιον τὸ περὶ	τοὺς	γάμους πλημμελῆσαί τινας καὶ ἀγαγέσθαι
[11, 5]	μὲν οὖν ἁμάρτημα τὸ περὶ	τοὺς	γάμους τῶν προειρημένων οὕτως ἐπανορθώσας
[11, 6]	πέμπειν εἰς πᾶσαν τὴν βασιλείαν·	τοὺς	γὰρ ἀναγνωσομένους τὰς ὑπὸ τοῦ
[11, 6]	μὲν ἐν αὐταῖς τὸν κίνδυνον	τοὺς	δ' ἐχθροὺς τιμωρησάμενοι παρατηρήσουσιν αὐτὰς
[11, 8]	διαβὰς τὸν Ἑλλήσποντον, νικᾷ μὲν	τοὺς	Δαρείου στρατηγοὺς ἐπὶ Γρανίκῳ συμβαλὼν
[11, 3]	συμφορᾷ καθεστηκότων σβέννυσι τὸ λυποῦν,	τοὺς	δὲ ἀλλότρια χρέα λαβόντας εἰς
[11, 8]	πλῆθος ἐν ταῖς λευκαῖς ἐσθῆσιν,	τοὺς	δὲ ἱερεῖς προεστῶτας ἐν ταῖς
[11, 4]	σωτηρίας τοῦ βασιλέως καὶ Περσῶν.	Τοὺς	δὲ παραβάντας τι τῶν ἐπεσταλμένων
[11, 1]	ὅπως ἡ Περσῶν βασιλεία διαμείνῃ.	Τοὺς	δὲ παρακούσαντας τούτων καὶ ἀκυρώσαντας
[11, 8]	μὲν οὖν Σικιμίταις οὕτως ἀπετάξατο.	Τοὺς	δὲ τοῦ Σαναβαλλέτου στρατιώτας ἐκέλευσεν
[11, 6]	τοῖς ὑπολειπομένοις τῶν ἐχθρῶν καὶ	τοὺς	δέκα τοὺς Ἀμάνου παῖδας ἀνασταυρῶσαι.
[11, 6]	δύσνουν τοῖς ἡμετέροις πράγμασι, κελεύω	τοὺς	δηλουμένους ὑπὸ τοῦ δευτέρου μου
[11, 8]	Ἀλεξάνδρου ἡ μὲν ἀρχὴ εἰς	τοὺς	διαδόχους ἐμερίσθη, τὸ δὲ ἐπὶ
[11, 4]	προστησάμενοι τῶν ἔργων Λευιτῶν τε	τοὺς	εἰκοστὸν ἔτος ἤδη γεγονότας καὶ
[11, 3]	καὶ πάντας ἔγραψεν ἐλευθέρους εἶναι	τοὺς	εἰς τὴν Ἰουδαίαν τῶν αἰχμαλώτων
[11, 5]	πολλοὶ τὸν ἀριθμόν. Συναγαγὼν δὲ	τοὺς	ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας εἰς τὸ
[11, 3]	τοὺς Ἰδουμαίους καὶ Σαμαρείτας καὶ	τοὺς	ἐκ τῆς κοίλης Συρίας ἀφεῖναι
[11, 6]	πέμψασα διάκονον εἰς Σοῦσα πορευθέντι	τοὺς	ἐκεῖ Ἰουδαίους εἰς ἐκκλησίαν συναγαγεῖν
[11, 5]	ἐμὲ λάβῃ τὸ θεῖον ἢ	τοὺς	ἐμοὺς ἐκγόνους, πάντ' ἀξιῶ καὶ
[11, 6]	θεὸν τῆς σωτηρίας αὐτῶν καὶ	τοὺς	ἐν ἁπάσῃ τῇ γῇ Ἰσραηλίτας
[11, 7]	ἐν τῇ κοίλῃ Συρίᾳ κατοικοῦσιν	τοὺς	ἐν αὐτῇ βασιλεῖς πράγματα παρασχόντας,
[11, 4]	εἰς τὴν πάτριον γῆν καὶ	τοὺς	ἐν αὐτῇ νόμους ἤγαγεν καὶ
[11, 8]	Παρακαλεσάντων δ' αὐτόν, ἵνα καὶ	τοὺς	ἐν Βαβυλῶνι καὶ Μηδίᾳ Ἰουδαίους
[11, 6]	εἰρήνης καὶ βοηθεῖν αὐτοῖς, ὅπως	τοὺς	ἐν οἷς ἠτύχησαν καιροῖς ἀδικήσαντας
[11, 6]	χώρας γενομένου συνέπεσεν ὥστε καὶ	τοὺς	ἐν Σούσοις Ἰουδαίους ἀποκτεῖναι τῶν
[11, 1]	Πέμπει δὲ καὶ ἐπιστολὴν πρὸς	τοὺς	ἐν Συρίᾳ σατράπας Κῦρος τάδε
[11, 4]	δοὺς αὐτοῖς κομίζειν ἐπιστολὴν πρὸς	τοὺς	ἐπάρχους τῆς Σαμαρείας καὶ τὴν
[11, 6]	Ἐσθήρας φανεροὺς ἐποίησε τῷ βασιλεῖ	τοὺς	ἐπιβουλεύοντας. Ταραχθεὶς δὲ ὁ βασιλεὺς
[11, 6]	τῆς σωτηρίας, ἣν αὐτῷ παρέσχεν	τοὺς	ἐπιβουλεύσαντας εὐνούχους ἐλέγξας, ἐνδύεται τὴν
[11, 6]	καὶ ἐπὶ Γαβαταῖον καὶ Θεοδέστην	τοὺς	ἐπιβουλεύσαντας εὐνούχους τῷ βασιλεῖ, ὧν
[11, 2]	ἐποίησεν, παρεκάλουν τοὺς σατράπας καὶ	τοὺς	ἐπιμελουμένους ἐμποδίζειν τοὺς Ἰουδαίους πρός
[11, 5]	ἐν Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ πάσῃ	τοὺς	ἐπισταμένους σου τὸν νόμον, καὶ
[11, 3]	Ἰουδαίαν τῶν αἰχμαλώτων ἀπελθόντας. Καὶ	τοὺς	ἐπιτρόπους τοὺς αὐτοῦ καὶ σατράπας
[11, 1]	ποιῆσαι τὰ γεγραμμένα, καὶ καλέσας	τοὺς	ἐπιφανεστάτους τῶν ἐν Βαβυλῶνι Ἰουδαίων
[11, 6]	τὸ συμπόσιον, ἀναστάντα δὲ καὶ	τοὺς	ἑπτὰ τῶν Περσῶν, οἳ τὴν
[11, 6]	ἀλλ' οὐδ' αὐτοὺς ἀδικεῖν ὤκνησαν	τοὺς	εὐεργετοῦντας τὸ εὐχάριστον ἐξ ἀνθρώπων
[11, 6]	πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ πολλάκις	τοὺς	εὐνούχους ἀποστέλλοντος πρὸς αὐτὴν οὐδὲν
[11, 6]	αὐτοὶ κινδυνεύσειν ἤμελλον ἐν ταύτῃ	τοὺς	ἐχθροὺς ἀπολέσωσιν. Οἱ δὲ ἄρχοντες
[11, 6]	εἰς τὴν προγεγραμμένην ἡμέραν, ἵνα	τοὺς	ἐχθροὺς μετέλθωσιν. (Οἱ μὲν οὖν
[11, 6]	τε γενέσθαι τῷ βασιλεῖ πρὸς	τοὺς	ἐχθροὺς τῶν Ἰουδαίων καὶ τὴν
[11, 6]	καὶ τὰ Περσῶν ἔθνη καὶ	τοὺς	ἡγεμόνας αὐτῶν ὑποδεξάμενος ἑστιᾷ πολυτελῶς,
[11, 4]	μετὰ καί τινων ἑτέρων καὶ	τοὺς	ἡγεμόνας τῶν Ἰουδαίων ἐρομένων, τίνος
[11, 4]	ἡ τοῦ ναοῦ κατασκευή· καὶ	τοὺς	θεμελίους ἐγείραντες τῇ νουμηνίᾳ τοῦ
[11, 4]	παρὰ Κύρου γράμματα, παραγενόμενος εὐθὺς	τοὺς	θεμελίους κατεβάλετο, καὶ ἐξ ἐκείνου
[11, 2]	τετρακόσιοι ἑξήκοντα δύο. ~(Βαλλομένων δὲ	τοὺς	θεμελίους τοῦ ναοῦ καὶ περὶ
[11, 3]	αὐτοῖς νέμεσθαι. Προσέταξε δὲ καὶ	τοὺς	Ἰδουμαίους καὶ Σαμαρείτας καὶ τοὺς
[11, 8]	αὐτὸν δὲ τὸν ἀρχιερέα καὶ	τοὺς	ἱερεῖς ἀξιοπρεπῶς ἐτίμησεν. Δειχθείσης δ'
[11, 5]	δὲ τὴν πόλιν ὁρῶν ὀλιγανθρωπουμένην	τοὺς	ἱερεῖς τε καὶ Λευίτας παρεκάλεσεν
[11, 8]	ἐπιπεπλεγμένων κατεῖχεν οὐ μικρὰ ταραχὴ	τοὺς	Ἱεροσολυμίτας· ἀφίσταντο γὰρ ἅπαντες πρὸς
[11, 8]	παρειλήφει. Τὰ μὲν δὴ περὶ	τοὺς	Ἱεροσολυμίτας ἐν τούτοις ἐτύγχανεν ὄντα.
[11, 8]	τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους, ἰδόντες ὅτι	τοὺς	Ἰουδαίους Ἀλέξανδρος οὕτω λαμπρῶς τετίμηκεν
[11, 2]	ἀπημπόλησαν τοῖς Χουθαίοις τὸ περὶ	τοὺς	Ἰουδαίους ἀμελὲς καὶ ῥᾴθυμον τῆς
[11, 8]	ἐν μὲν ταῖς συμφοραῖς ὄντας	τοὺς	Ἰουδαίους ἀρνοῦνται συγγενεῖς ὁμολογοῦντες τότε
[11, 6]	ἐκθέντας εἰς ἅπασαν τὴν βασιλείαν	τοὺς	Ἰουδαίους ἀφεῖναι τοῖς ἰδίοις νόμοις
[11, 4]	καὶ βασκάνως διακείμενοι πολλὰ κακὰ	τοὺς	Ἰουδαίους εἰργάσαντο πλούτῳ τε πεποιθότες
[11, 5]	τὴν θρησκείαν ἐποίησεν καὶ πρὸς	τοὺς	Ἰουδαίους ἔσχεν φιλοτιμότατα. Κατ' ἐκεῖνον
[11, 7]	οὖν χρησάμενος τῇ ἐπινοίᾳ Βαγώσης	τοὺς	Ἰουδαίους ἔτεσιν ἑπτὰ ὑπὲρ τῆς
[11, 5]	πέριξ ἔθνη πολλὰ διατιθέναι κακὰ	τοὺς	Ἰουδαίους, ἡμέρας μὲν κατατρεχόντων τὴν
[11, 6]	λαβεῖν σχῆμα ταπεινόν, ᾧ παραιτήσεται	τοὺς	Ἰουδαίους κινδυνεύοντας ἀπολέσθαι· τὸν γὰρ
[11, 6]	οἱ γραμματεῖς εἶχον ἐν τιμῇ	τοὺς	Ἰουδαίους· ὁ γὰρ ἐκ Μαρδοχαίου
[11, 4]	ἑαυτῶν ἢ δι' ἑτέρων ἠδύναντο	τοὺς	Ἰουδαίους οὐκ ἀπώκνουν. Ἔδοξεν οὖν
[11, 2]	σατράπας καὶ τοὺς ἐπιμελουμένους ἐμποδίζειν	τοὺς	Ἰουδαίους πρός τε τὴν τῆς
[11, 2]	ἐπαγόμενοι πολύ, καὶ διεκώλυσαν οἰκοδομεῖν	τοὺς	Ἰουδαίους τὴν πόλιν καὶ τὸν
[11, 4]	καὶ προσφορὰς μετὰ ταῦτα καὶ	τοὺς	καλουμένους ἐνδελεχισμοὺς καὶ τὰς θυσίας
[11, 3]	ἔργων ταλαιπωρίαν ὑπομείναντες θερίσωσιν καὶ	τοὺς	καρποὺς συνέλωσιν, τοὺς φόρους τῷ
[11, 6]	τῶν τοῦ βασιλέως γραμμάτων καὶ	τοὺς	κατὰ πόλιν τῶν Ἰουδαίων καὶ
[11, 5]	πρὸς ἅπαντας ἔπεμψεν τοὺς ὁμοεθνεῖς	τοὺς	κατὰ τὴν Μηδίαν ὄντας. Μαθόντες
[11, 6]	κατὰ πόλιν τῶν Ἰουδαίων καὶ	τοὺς	κατὰ χώραν ἐπεῖχεν, ὡς πολλὰ
[11, 6]	τοῦ βασιλέως καὶ ἀναπηδήσαντος εἰς	τοὺς	κήπους ἐκ τοῦ συμποσίου, τῆς
[11, 6]	ἴδιον ἔχοντες πρός τινας, παραλογισάμενοι	τοὺς	κρατοῦντας ψευδέσιν αἰτίαις καὶ διαβολαῖς
[11, 5]	ἱερῷ τοιούτους ἐποιήσατο πρὸς αὐτὸν	τοὺς	λόγους· ἄνδρες Ἰουδαῖοι, τὸν μὲν
[11, 6]	τοῦ εὐνούχου παρὰ τῆς Ἐσθῆρος	τοὺς	λόγους ἀπαγγέλλειν ἐκέλευσεν αὐτῇ, μὴ
[11, 7]	τῷ ναῷ; καὶ τούτους ποιησάμενος	τοὺς	λόγους εἰς τὸν ναὸν εἰσέρχεται.
[11, 4]	Μηδίας ἐνθάδε. τούτους αὐτῶν ποιησαμένων	τοὺς	λόγους Ζοροβάβηλος καὶ Ἰησοῦς ὁ
[11, 6]	διὸ καὶ ποιεῖσθαι περὶ τούτων	τοὺς	λόγους· οὐ γὰρ ἂν ἠνωχληκέναι
[11, 6]	ὀφθεῖσαν τῷ βασιλεῖ πιθανὴν μὲν	τοὺς	λόγους παρακαλοῦσαν τὸ δὲ εἶδος
[11, 8]	εἰς χεῖρας τοῖς Πέρσαις ἥξειν	τοὺς	Μακεδόνας διὰ τὸ πλῆθος. Ἀπέβη
[11, 3]	ζητεῖν ἡσύχασεν. ὄρθρου δὲ μεταπεμψάμενος	τοὺς	μεγιστᾶνας καὶ σατράπας καὶ τοπάρχας
[11, 8]	πόλιν ἀνοίγειν τὰς πύλας, καὶ	τοὺς	μὲν ἄλλους λευκαῖς ἐσθῆσιν, αὐτὸν
[11, 6]	ὁ βασιλεὺς τἀληθὲς ἐξεῦρεν καὶ	τοὺς	μὲν εὐνούχους ἀνεσταύρωσεν, τῷ δὲ
[11, 6]	ταραχθεῖσα πρὸς τὴν ἀκοὴν ἐξέπεμπεν	τοὺς	μεταμφιάσοντας αὐτόν. Οὐ πεισθέντος δὲ
[11, 6]	παραγγέλλων, αὐτὸς δὲ Πέρσας καὶ	τοὺς	Μήδους> καὶ τοὺς πρώτους τῶν
[11, 1]	δὲ τὰ ἱερὰ ταῦτα κατὰ	τοὺς	Μωυσέως νόμους οἱ ἱερεῖς ἐν
[11, 4]	ἥμαρτεν ἑκάστη. Ἔστησάν τε κατὰ	τοὺς	Μωυσέως νόμους οἵ τε ἱερεῖς
[11, 4]	ἐπ' αὐτοῦ τῷ θεῷ κατὰ	τοὺς	Μωυσέως νόμους. Ταῦτα δὲ ποιοῦντες
[11, 5]	Ἔζδρα τοὺς νόμους αὐτοῖς ἀναγνῶναι	τοὺς	Μωυσέως. Ὁ δὲ μέσος τοῦ
[11, 5]	ἀνατολὴν ἀποβλέπουσαν ἐδεήθησαν τοῦ Ἔζδρα	τοὺς	νόμους αὐτοῖς ἀναγνῶναι τοὺς Μωυσέως.
[11, 5]	τὰ τείχη. Ἐκέλευσεν δὲ ἑξῆς	τοὺς	οἰκοδομοῦντας ὅπλα περιζωννυμένους ἐργάζεσθαι, καὶ
[11, 3]	τούς τε περὶ αὐτὸν καὶ	τοὺς	οἴκοι γεγονότας καὶ τοὺς τῶν
[11, 5]	ἀντίγραφον αὐτῆς πρὸς ἅπαντας ἔπεμψεν	τοὺς	ὁμοεθνεῖς τοὺς κατὰ τὴν Μηδίαν
[11, 5]	φύσιν καὶ δίκαιος καὶ περὶ	τοὺς	ὁμοεθνεῖς φιλοτιμότατος, μνημεῖον αἰώνιον αὐτῷ
[11, 5]	ὁ Νεεμίας ἐλεήσας τῆς συμφορᾶς	τοὺς	ὁμοφύλους, καὶ ἀναβλέψας εἰς τὸν
[11, 5]	τὴν Ἀχονίου συμβουλίαν. Λαβὼν δὲ	τοὺς	ὅρκους εὐθὺς ὥρμησεν ἀπὸ τοῦ
[11, 8]	πρὸς τίνας δὴ αὐτοῖς φυλακτέον	τοὺς	ὅρκους· ὅθεν πονικώτερον χρησάμενος τῇ
[11, 5]	ἐξ αὐτῶν γεγενημένα, κολασθήσεσθαι δὲ	τοὺς	οὐχ ὑπακούσαντας τῷ νόμῳ. Πεισθεὶς
[11, 6]	μέντοι μὴ ζημιωθῇς τοὺς φόρους	τοὺς	παρ' αὐτῶν γινομένους, ἐκ τῆς
[11, 5]	παραβεβήκασι τὴν πολιτείαν καὶ λελύκασιν	τοὺς	πατρίους νόμους ἀλλοεθνεῖς ἠγμένοι γυναῖκας
[11, 5]	τὴν οἰκείαν γῆν ἀποκαταστήσαντα καὶ	τοὺς	Περσῶν βασιλέας ἀναγκάσαντα> λαβεῖν οἶκτον
[11, 8]	ὑπερελθὼν ἐν Ἰσσῷ τῆς Κιλικίας	τοὺς	πολεμίους ὡς ἐκεῖ μαχησόμενος αὐτοῖς
[11, 6]	ὀγδοήκοντα. Ἔπειτα τὰ ἔθνη καὶ	τοὺς	πρεσβευτὰς αὐτῶν ἐν Σούσοις ἐπὶ
[11, 5]	οὐ κατηξίωσεν ἱππεῖς αὐτὸν αἰτῆσαι	τοὺς	προπέμψοντας. Ποιησάμενοι δὲ τὰς εὐχάς,
[11, 6]	ἔχοντες ἄνθρωποι πρὸς τὸ κολάζειν	τοὺς	προσιόντας ἀκλήτους τῷ θρόνῳ. Καθῆστο
[11, 5]	τῷ τὴν αἰτίαν ταύτην λαβεῖν	τοὺς	πρώτους τοῦ λαοῦ. Λογιζόμενος δὲ
[11, 6]	Πέρσας καὶ τοὺς Μήδους> καὶ	τοὺς	πρώτους τῶν ἐθνῶν ἑστιᾷ ἐπὶ
[11, 8]	τὸν Ἑλλήσποντον διαβὰς Ἀλέξανδρος καὶ	τοὺς	σατράπας αὐτοῦ τῇ κατὰ Γράνικον
[11, 5]	Ὁ δὲ βασιλεὺς γράφει πρὸς	τοὺς	σατράπας ἐπιστολὴν τοιάνδε· βασιλεὺς βασιλέων
[11, 2]	Ἰσραηλιτῶν λαὸν ἀνάστατον ἐποίησεν, παρεκάλουν	τοὺς	σατράπας καὶ τοὺς ἐπιμελουμένους ἐμποδίζειν
[11, 5]	τὴν δωρεὰν κατένευσεν καὶ πρὸς	τοὺς	σατράπας κομίσαι γράμματα, ὅπως τιμῆς
[11, 5]	τὸν βασιλέα δοῦναι αὐτῷ πρὸς	τοὺς	σατράπας τῆς Συρίας ἐπιστολήν, ὑφ'
[11, 8]	τινος ἄλλου τοιούτου ἁμαρτήματος, παρὰ	τοὺς	Σικιμίτας ἔφευγεν λέγων ἀδίκως ἐκβεβλῆσθαι.
[11, 6]	ταῦτα κατὰ τῶν μὴ παραβαινόντων	τοὺς	σοὺς νόμους ἐμηχανήσατο. τὰς δ'
[11, 3]	Ἰνδικῆς ἄχρι τῆς Αἰθιοπίας καὶ	τοὺς	στρατηγοὺς τῶν ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ σατραπειῶν.
[11, 3]	κελεύων προπέμψαι τὸν Ζοροβάβηλον καὶ	τοὺς	σὺν αὐτῷ μέλλοντας ἐπὶ τὴν
[11, 5]	ἐξ οὗ ἂν θελήσωσιν τόπου	τοὺς	συνεπισκεψομένους τὸ τῶν γεγαμηκότων πλῆθος.
[11, 5]	νουμηνίᾳ τοῦ δεκάτου μηνὸς ἀναζητεῖν	τοὺς	συνοικοῦντας ταῖς ἀλλοεθνέσιν εὗρον ἕως
[11, 4]	τοῖς Ἰουδαίοις παρέχειν οὐκ ἤθελον	τούς	τε ἐπάρχους σπουδάζοντας αὐτοῖς πρὸς
[11, 3]	λαμπρῶς καὶ μετὰ πολλῆς παρασκευῆς	τούς	τε περὶ αὐτὸν καὶ τοὺς
[11, 6]	τῷ τρίτῳ τῆς βασιλείας ἔτει	τούς	τε φίλους καὶ τὰ Περσῶν
[11, 5]	τῇ τοῦ θεοῦ χρηστότητι καὶ	τοὺς	τοιούτους ἀφιέναι τῆς κολάσεως. (Καὶ
[11, 5]	ἧς πρώτης ἐλθούσης εἰς ἐκείνους	τοὺς	τόπους αὐτοί τε καὶ ἡ
[11, 3]	καὶ τοὺς οἴκοι γεγονότας καὶ	τοὺς	τῶν Μήδων ἡγεμόνας καὶ σατράπας
[11, 4]	ἀδελφὸν Ἰούδα τοῦ Ἀμιναδάβου καὶ	τοὺς	υἱοὺς αὐτοῦ. Καὶ ὁ μὲν
[11, 4]	ἤδη γεγονότας καὶ Ἰησοῦν καὶ	τοὺς	υἱοὺς αὐτοῦ καὶ τοὺς ἀδελφοὺς
[11, 6]	τὸν γὰρ νόμον τοῦτον πρὸς	τοὺς	ὑπηκόους κεῖσθαι, τὴν δὲ ὁμοίως
[11, 8]	νῦν ἰδὼν καὶ τῆς κατὰ	τοὺς	ὕπνους ἀναμνησθεὶς ὄψεώς τε καὶ
[11, 8]	μηνύσας καὶ ποιήσας ὅσα κατὰ	τοὺς	ὕπνους αὐτῷ παρηγγέλη τὴν τοῦ
[11, 8]	τετίμηται· τοῦτον γὰρ καὶ κατὰ	τοὺς	ὕπνους εἶδον ἐν τῷ νῦν
[11, 8]	τὴν θυσίαν ἐχρημάτισεν αὐτῷ κατὰ	τοὺς	ὕπνους ὁ θεὸς θαρρεῖν καὶ
[11, 6]	εἰς ἄλλους μεταβαλεῖν. Ἐγὼ δὲ	τοὺς	ὑπὸ τοῦ ἀλιτηρίου πρὸς ἀπώλειαν
[11, 6]	τῶν παρεχόντων ἐκαρποῦντο, οὐκ εἰς	τοὺς	ὑποδεεστέρους μόνον ἐξυβρίζουσιν, ἀλλ' οὐδ'
[11, 6]	τὴν γυναῖκα Γάζασαν ἐκάλεσεν καὶ	τοὺς	φίλους. ὧν παρόντων διηγεῖτο τὴν
[11, 6]	αἰχμαλωσίᾳ. ἵνα μέντοι μὴ ζημιωθῇς	τοὺς	φόρους τοὺς παρ' αὐτῶν γινομένους,
[11, 3]	θερίσωσιν καὶ τοὺς καρποὺς συνέλωσιν,	τοὺς	φόρους τῷ βασιλεῖ κομίζουσιν. Ὃ
[11, 5]	τούτοις ὁ Ἔζδρας ἐποίησεν ὀμόσαι	τοὺς	φυλάρχους τῶν ἱερέων καὶ τῶν
[11, 3]	παρήγαγεν εἰς τὸ φῶς καὶ	τοὺς	φυτεύσαντας ἀμπέλους, αἳ ποιοῦσιν τὸν
[11, 2]	πραγματευσάμενοι, καὶ βασιλεῖς αὐτῶν ἔγνωμεν	δυνατοὺς	καὶ βιαίους φορολογήσαντας κοίλην Συρίαν
[11, 1]	τὰ γεγραμμένα, καὶ καλέσας τοὺς	ἐπιφανεστάτους	τῶν ἐν Βαβυλῶνι Ἰουδαίων συγχωρεῖν
[11, 3]	φιλτάτων καὶ δοκεῖν ποιεῖ πάντων	ἀλλοτριωτάτους.	Καὶ ὅταν νήψαντες τύχωσιν καὶ
[11, 3]	καὶ ποιεῖ δοκεῖν αὐτοὺς ἁπάντων	πλουσιωτάτους,	ὡς μηδὲν μικρὸν φθέγγεσθαι, ταλάντων
[11, 4]	δ' ἐνάτου τῆς Δαρείου βασιλείας	ἔτους	εἰκάδι καὶ τρίτῃ μηνὸς δωδεκάτου,
[11, 4]	τοῦ δευτέρου μηνὸς τοῦ δευτέρου	ἔτους	ἐπῳκοδόμουν, προστησάμενοι τῶν ἔργων Λευιτῶν
[11, 5]	Ἱεροσόλυμα μηνὶ πέμπτῳ τοῦ αὐτοῦ	ἔτους.	Καὶ παραχρῆμα τοῖς γαζοφύλαξιν ὁ
[11, 6]	τοῦ δωδεκάτου μηνὸς τοῦ ἐνεστῶτος	ἔτους,	ὅπως οἱ πανταχόθεν ἡμῖν πολέμιοι
[11, 8]	τὸν φόρον αὐτοῖς τοῦ ἑβδοματικοῦ	ἔτους,	οὐδὲ γὰρ αὐτοὺς ἐν αὐτῷ
[11, 6]	αὐτῇ ποιεῖται δωδεκάτῳ μηνὶ ἑβδόμου	ἔτους	τῆς αὐτοῦ βασιλείας, Ἀδέρῳ δὲ
[11, 2]	τὰ ἔργα μέχρι τοῦ δευτέρου	ἔτους	τῆς Δαρείου βασιλείας τοῦ Περσῶν
[11, 5]	τοῦ πρώτου μηνὸς τοῦ ἑβδόμου	ἔτους	τῆς Ξέρξου βασιλείας παρεγένοντο εἰς
[11, 5]	πολύ, καὶ τὴν ὥραν τοῦ	ἔτους	χειμέριον, καὶ τὸ ἔργον οὐ
[11, 3]	γε μὴν στρατηγῶν καὶ βασιλέων	ἀναισθήτους	ἀπεργάζεται καὶ φίλων καὶ συνήθων
[11, 6]	πρὸς τὸ κολάζειν τοὺς προσιόντας	ἀκλήτους	τῷ θρόνῳ. Καθῆστο μέντοι λύγον
[11, 3]	βασιλεύς, ᾧ πάντες ὑπακούουσιν, ἀλλὰ	κρείττους	τὴν δύναμιν τούτων αἱ γυναῖκες·
[11, 6]	ὑποδεεστέρους μόνον ἐξυβρίζουσιν, ἀλλ' οὐδ'	αὐτοὺς	ἀδικεῖν ὤκνησαν τοὺς εὐεργετοῦντας τὸ
[11, 8]	τῇ δ' ἐπιούσῃ προσκαλεσάμενος ἐκέλευσεν	αὐτοὺς	αἰτεῖσθαι δωρεάς, ἃς ἂν αὐτοὶ
[11, 8]	ἐγγὺς τῶν Ἱεροσολύμων. Ἐπαινέσαντος δὲ	αὐτοὺς	Ἀλεξάνδρου οἱ Σικιμῖται προσῆλθον αὐτῷ
[11, 6]	τοῖς Ἰουδαίοις τὰ πράγματα δι'	αὐτοὺς	ἀμείνω πάσης ἐλπίδος. Καὶ τὰ
[11, 6]	ἐν οἷς ἠτύχησαν καιροῖς ἀδικήσαντας	αὐτοὺς	ἀμύνωνται, τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου
[11, 5]	μήτε δ' ἡμέρας μήτε νυκτὸς	αὐτοὺς	ἀνιέναι τῆς οἰκοδομίας, ἀλλὰ πάσῃ
[11, 8]	αὖθις ὑποστρέφων ἰδεῖν ὑπέσχετο πρὸς	αὐτούς,	ἀξιούντων δὲ ἀφεῖναι τὸν φόρον
[11, 3]	λήθην ἄγει καὶ ποιεῖ δοκεῖν	αὐτοὺς	ἁπάντων πλουσιωτάτους, ὡς μηδὲν μικρὸν
[11, 6]	μὴ προσέχοντες, ἀλλὰ καὶ τιμῆς	αὐτοὺς	ἁπάσης τυγχάνειν βούλομαι, καὶ τὸν
[11, 6]	εἰ πρὸς δουλείαν πικρὰν ἐκέλευσεν	αὐτοὺς	ἀπεμποληθῆναι· μέτριον γὰρ τοῦτο τὸ
[11, 5]	μηδὲν ἐπίβουλον ἢ φορτικὸν εἰς	αὐτοὺς	γένηται. Καὶ σὺ δέ, Ἔζδρα,
[11, 7]	θυσίας ὑπὲρ ἀρνὸς ἑκάστου τελεῖν	αὐτοὺς	δημοσίᾳ δραχμὰς πεντήκοντα. Τούτου δὲ
[11, 4]	δὲ τῶν βασιλέων τούτων ἄρχοντες	αὐτοὺς	διεῖπον οἱ προσαγορευόμενοι κριταὶ καὶ
[11, 5]	ἐπὶ πάντας ὀργὴν λαβὼν πάλιν	αὐτοὺς	εἰς συμφορὰς ἐμβάλῃ, διέρρηξε μὲν
[11, 1]	δουλείαν ἐπὶ ἔτη ἑβδομήκοντα πάλιν	αὐτοὺς	εἰς τὴν πάτριον ἀποκαταστήσει γῆν
[11, 3]	καὶ πλησμονῆς ἀνέλυσαν κοιμηθησόμενοι παρ'	αὐτοὺς	ἕκαστοι, Δαρεῖος ὁ βασιλεὺς ἐλθὼν
[11, 8]	τοῦ ἑβδοματικοῦ ἔτους, οὐδὲ γὰρ	αὐτοὺς	ἐν αὐτῷ σπείρειν, τίνες ὄντες
[11, 6]	μὴ λήθῃ παραπολέσθαι· μελλήσαντας γὰρ	αὐτοὺς	ἐν ταύταις διαφθείρεσθαι ταῖς ἡμέραις
[11, 5]	Εἰς φόβον δὲ καὶ ταραχὴν	αὐτοὺς	ἐνέβαλλον καὶ φήμας αὐτοῖς διέστελλον
[11, 3]	τοῖς ἀρχομένοις ἀκούονται, καὶ πέμποντες	αὐτοὺς	ἐπ' ἐχθροὺς καταπειθεῖς διὰ τὴν
[11, 8]	οἱ ἐν Σικίμοις Σιδώνιοι, πάλιν	αὐτοὺς	ἐπηρώτησεν, εἰ τυγχάνουσιν Ἰουδαῖοι. Τῶν
[11, 8]	τοῖς Μακεδόσιν πρὶν ἢ πᾶσαν	αὐτοὺς	ἐπιόντας καταστρέψασθαι τὴν Ἀσίαν. Περαιωσάμενος
[11, 4]	ὁ ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς δούλους μὲν	αὐτοὺς	ἔφασαν εἶναι τοῦ μεγίστου θεοῦ,
[11, 4]	πατριῶν ἡγεμόνες τῶν Ἰσραηλιτῶν πρὸς	αὐτοὺς	ἔφασαν τῆς μὲν οἰκοδομίας αὐτοῖς
[11, 7]	ἐκώλυον αὐτόν. Ὁ δὲ πρὸς	αὐτοὺς	ἔφη· πῶς οὐκ ἐγὼ καθαρώτερός
[11, 5]	Ὁ δὲ Ἔζδρας οὕτως ὁρῶν	αὐτοὺς	ἔχοντας ἐκέλευσεν ἀπιέναι πρὸς αὑτοὺς
[11, 3]	ἀληθείας ὁ τρίτος Ζοροβάβηλος διδάσκειν	αὐτοὺς	ἤρξατο λέγων οὕτως· ἰσχυρὸς μὲν
[11, 8]	ὅταν δέ τι λαμπρὸν περὶ	αὐτοὺς	ἴδωσιν ἐκ τύχης, ἐπιπηδῶσιν αὐτῶν
[11, 4]	(Οἱ δὲ Σαμαρεῖς ἀπεχθῶς πρὸς	αὐτοὺς	καὶ βασκάνως διακείμενοι πολλὰ κακὰ
[11, 4]	εἶναι κοινόν, εἰ βούλονται, πρὸς	αὐτοὺς	καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ἀφικνουμένοις εἰς
[11, 3]	περιψοφούμενοι τοῖς κυμβάλοις. Προέπεμπε δὲ	αὐτοὺς	καὶ τὸ ὑπολειπόμενον τῶν Ἰουδαίων
[11, 6]	καὶ τοῦτον ὄντα πονηρὸν ἐπ'	αὐτοὺς	κατεσκευακέναι τὴν ἐπιβουλὴν ἤλεγχεν. Ταραχθέντος
[11, 5]	ὀνόματι πρῶτος τῶν Ἱεροσολυμιτῶν, προσελθὼν	αὐτοὺς	μὲν ἁμαρτεῖν ἔλεγεν ἀλλοεθνεῖς ἐνοικισαμένους
[11, 5]	εἰπεῖν τῷ βασιλεῖ, ὅτι διασώσει	αὐτοὺς	ὁ θεός, οὐ κατηξίωσεν ἱππεῖς
[11, 3]	καὶ καταλίπῃ διὰ τῆς νυκτὸς	αὐτοὺς	ὁ οἶνος κοιμωμένους, ἀνίστανται μηθὲν
[11, 6]	καὶ τοὺς ἀνθρώπους, ὥστε ποιεῖν	αὐτοὺς	ὅ τι βούλεται. Τυχὼν δὲ
[11, 4]	αὐτοῖς Ἀγγαῖος καὶ Ζαχαρίας θαρρεῖν	αὐτοὺς	παρώρμων καὶ μηδὲν ἐκ τῶν
[11, 4]	χαριστηρίους θυσίας ἱερουργοῦντες ἀνθ' ὧν	αὐτοὺς	ποθοῦν τὸ θεῖον πάλιν εἰς
[11, 6]	γὰρ ἐκ Μαρδοχαίου φόβος ἠνάγκαζεν	αὐτοὺς	σωφρονεῖν. Τοῦ δὲ γράμματος τοῦ
[11, 5]	Λογιζόμενος δὲ ὅτι, ἐὰν ἐκβαλεῖν	αὐτοὺς	τὰς γυναῖκας καὶ τὰ ἐξ
[11, 2]	γε τούτων γενομένων οὔτε φόρους	αὐτοὺς	τελεῖν ὑπομενοῦντας οὔτε δὲ ὑπακούειν
[11, 5]	ὁμοφύλων· νῦν μέντοι γε ποιήσειν	αὐτοὺς	τῷ μὲν θεῷ κεχαρισμένα συμφέροντα
[11, 8]	καὶ ἐκ τῶν Ἰωσήπου γενεαλογοῦντες	αὑτοὺς	ἐκγόνων Ἐφραίμου καὶ Μανασσοῦς. Μετὰ
[11, 8]	Ἀλέξανδρος οὕτω λαμπρῶς τετίμηκεν ἔγνωσαν	αὑτοὺς	Ἰουδαίους ὁμολογεῖν. Εἰσὶν γὰρ οἱ
[11, 5]	αὐτοὺς ἔχοντας ἐκέλευσεν ἀπιέναι πρὸς	αὑτοὺς	καὶ μὴ δακρύειν· εἶναι γὰρ
[11, 5]	τοῦ δακρύειν προήχθησαν ἐνθυμούμενοι πρὸς	αὑτούς,	ὅτι μηδὲν ἂν τῶν πεπειραμένων
[11, 5]	τοῦ θεοῦ χρηστότητι καὶ τοὺς	τοιούτους	ἀφιέναι τῆς κολάσεως. (Καὶ ὁ
[11, 5]	στὰς ἐν μέσῳ τῷ ἱερῷ	τοιούτους	ἐποιήσατο πρὸς αὐτὸν τοὺς λόγους·
[11, 4]	ἡμᾶς μετήγαγεν καὶ Μηδίας ἐνθάδε.	τούτους	αὐτῶν ποιησαμένων τοὺς λόγους Ζοροβάβηλος
[11, 8]	βαστάζειν ὅπλα κατ' αὐτοῦ, καὶ	τούτους	ἕως ἂν ᾖ Δαρεῖος ἐν
[11, 8]	ἄρχει τόπων ἔλεγεν αὐτῷ παραδιδόναι	τούτους	καὶ δεσπότην αὐτὸν ἡδέως ἔχειν
[11, 6]	συγγνώμης τυχὼν σώζεται. Μαρδοχαῖος δὲ	τούτους	κομίσαντος αὐτῷ τοῦ εὐνούχου παρὰ
[11, 6]	αὐτοῖς ἑπτακισμύριοι καὶ πεντακισχίλιοι. Καὶ	τούτους	μὲν ἀπέκτειναν τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ
[11, 7]	ἀνῃρημένου ἐν τῷ ναῷ; καὶ	τούτους	ποιησάμενος τοὺς λόγους εἰς τὸν
[11, 5]	καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν Ἱεροσολύμων	αἰχμαλώτους	ἀπῆχθαι καὶ τὰς ὁδοὺς πλήρεις
[11, 5]	τὴν αἰτίαν ταύτην λαβεῖν τοὺς	πρώτους	τοῦ λαοῦ. Λογιζόμενος δὲ ὅτι,
[11, 6]	καὶ τοὺς Μήδους> καὶ τοὺς	πρώτους	τῶν ἐθνῶν ἑστιᾷ ἐπὶ μῆνα
[11, 5]	τῶν πρεσβυτέρων καὶ ὑπὸ τοῦ	κρύους	ἀηδῶς διακειμένων, ἀναστὰς Ἔζδρας ᾐτιᾶτο
[11, 5]	σωτηρίας, κριοὺς ἐνενήκοντα, ἄρνας ἑβδομηκονταδύο,	ἐρίφους	εἰς παραίτησιν τῶν ἡμαρτημένων δεκαδύο.
[11, 4]	καὶ κριοὺς καὶ ἄρνας καὶ	ἐρίφους	καὶ σεμίδαλιν καὶ ἔλαιον καὶ
[11, 4]	τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ τοὺς	ἀδελφοὺς	καὶ Ζοδμοῆλον τὸν ἀδελφὸν Ἰούδα
[11, 8]	ἡ μὲν ἀρχὴ εἰς τοὺς	διαδόχους	ἐμερίσθη, τὸ δὲ ἐπὶ τοῦ
[11, 5]	ὁ Ἔζδρας ἐποίησεν ὀμόσαι τοὺς	φυλάρχους	τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευιτῶν
[11, 4]	παρέχειν οὐκ ἤθελον τούς τε	ἐπάρχους	σπουδάζοντας αὐτοῖς πρὸς τοῦτο καὶ
[11, 4]	αὐτοῖς κομίζειν ἐπιστολὴν πρὸς τοὺς	ἐπάρχους	τῆς Σαμαρείας καὶ τὴν βουλὴν
[11, 6]	τἀληθὲς ἐξεῦρεν καὶ τοὺς μὲν	εὐνούχους	ἀνεσταύρωσεν, τῷ δὲ Μαρδοχαίῳ τότε
[11, 6]	τὸν βασιλέα, καὶ πολλάκις τοὺς	εὐνούχους	ἀποστέλλοντος πρὸς αὐτὴν οὐδὲν ἧττον
[11, 6]	ἣν αὐτῷ παρέσχεν τοὺς ἐπιβουλεύσαντας	εὐνούχους	ἐλέγξας, ἐνδύεται τὴν πορφύραν, ἣν
[11, 6]	Γαβαταῖον καὶ Θεοδέστην τοὺς ἐπιβουλεύσαντας	εὐνούχους	τῷ βασιλεῖ, ὧν μηνυτὴς Μαρδοχαῖος
[11, 3]	καὶ ὑψηλὸς ὁ οὐρανὸς καὶ	ταχὺς	ὁ ἥλιος, ταῦτα δὲ πάντα
[11, 6]	ἄλλοις μαθεῖν οὕτως γνῶναι> παρεσχηκότος,	ὡς	ἃ καθ' ἑτέρου τις παρεσκεύασε
[11, 6]	Μαρδοχαίῳ τότε μὲν οὐδὲν παρέσχεν	ὡς	αἰτίῳ τῆς σωτηρίας γεγονότι, μόνον
[11, 8]	τῷ Μανασσῇ τὰς ὑποσχέσεις τελέσειν,	ὡς	ἂν Δαρεῖος κρατήσας τῶν πολεμίων
[11, 6]	ὁδὸν ἤνυον. Ὁ δὲ Μαρδοχαῖος	ὡς	ἀναλαβὼν τὴν βασιλικὴν στολὴν καὶ
[11, 3]	λόγον, ἐπιβοήσαντος δὲ τοῦ πλήθους	ὡς	ἄριστα εἰπόντος, καὶ ὅτι τὸ
[11, 6]	καὶ τὰ κρείττω προσδοκᾶν παρεθάρρυνεν,	ὡς	αὐτοῦ καὶ τὰ ἡμίση τῆς
[11, 6]	διάγει τρόπον· ἔστεργεν γὰρ αὐτὴν	ὡς	αὑτοῦ θυγατέρα. (Ἔθηκε δὲ καὶ
[11, 8]	Σαναβαλλέτης αὐτῷ λόγους προσέφερεν δηλῶν,	ὡς	γαμβρὸν μὲν ἔχοι Μανασσῆ τοῦ
[11, 6]	τοῦ συμβεβηκότος μοι ῥᾳδίως εἰπεῖν·	ὡς	γὰρ εἶδόν σε μέγαν καὶ
[11, 6]	τὰς κατηγγελμένας αὐτοῖς συμφορὰς ὀδυρόμενοι.	Ὡς	δ' ἀπήγγειλάν τινες τῇ βασιλίσσῃ
[11, 6]	παρεσκευακέναι γὰρ αὐτὴν δεῖπνον ἔλεγεν.	Ὡς	δ' ἐπένευσεν καὶ παρῆσαν, μεταξὺ
[11, 6]	δὲ πρὸς αὐτὸν μετὰ δέους.	Ὡς	δὲ κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ καθεζομένου
[11, 5]	τὴν ἐπὶ τοῦ πότου διακονίαν.	Ὡς	δὲ μετὰ τὸ δεῖπνον ὁ
[11, 6]	τιμωρίαν, τότε μὲν ἡσυχίαν ἦγεν.	Ὡς	δὲ ὁ βασιλεὺς μετὰ τοῦ
[11, 3]	οἶνον ὑπερκρατοῦντα πάντων καὶ βιαιότατον.	(Ὡς	δὲ ὁ πρῶτος ἀποφηνάμενος περὶ
[11, 4]	καὶ ἄλλοι τῶν ἀρχόντων τέσσαρες.	Ὡς	δὲ τὰ ἐγκλήματα καὶ τὰς
[11, 7]	τὸν Ἰωάννην ἐν τῷ ἱερῷ	ὡς	δεινὸν ἦν καὶ πρότερον, ὡς
[11, 6]	τῆς βασιλίσσης· καὶ γὰρ τήμερον	ὡς	δειπνήσειεν παρ' αὐτῇ μόνος σὺν
[11, 3]	πόνων περιγένηταί τινα, αὐτὰ φέροντες	ὡς	δεσποίναις ταῖς γυναιξὶν διδόαμεν; Καὶ
[11, 6]	παρὰ τὰς ἡμετέρας ὄψεις τετολμημένων,	ὡς	διαβολαῖς μὲν καὶ κατηγορίαις μὴ
[11, 6]	τὰ τοῦ βασιλέως διηγεῖσθαι πρῶτον,	ὡς	ἔγημεν Ἰουδαίαν γυναῖκα τοῦ γένους
[11, 6]	ἧττον ἐνέμεινεν παραιτουμένη τὴν ἄφιξιν,	ὡς	εἰς ὀργὴν παροξυνθέντα τὸν βασιλέα
[11, 5]	τὸν βασιλέα. Ὁ δ' εὐθὺς	ὡς	εἶχεν μηδὲ ἀπολουσάμενος διακονήσων ἔσπευσεν
[11, 8]	Ἰσσῷ τῆς Κιλικίας τοὺς πολεμίους	ὡς	ἐκεῖ μαχησόμενος αὐτοῖς ἐξεδέχετο. Ἡσθεὶς
[11, 4]	Μαρδοχαῖος Ἰουδαίων πρεσβευταὶ ᾐτιῶντο ὑμᾶς	ὡς	ἐνοχλοῦντας αὐτοῖς πρὸς τὴν οἰκοδομίαν
[11, 6]	νόμον οὐκ ἐδύνατο, λυπούμενος δὲ	ὡς	ἐπ' ἀδυνάτοις οἷς ἤθελεν διετέλει.
[11, 4]	σύγκρισιν τὴν ἐκείνου βασανίζων αὑτὸν	ὡς	ἐπ' ἐλάττοσιν οἷς ὑπελάμβανεν. Ὑπερεφώνει
[11, 6]	τίνα τοῦτον ἦσαν ἑτοιμασάμενοι, γνούς,	ὡς	ἐπὶ τὸν τῆς βασιλίσσης θεῖον,
[11, 5]	κατ' ἄγνοιαν αὐτὸν παραβαίνων, ἀλλ'	ὡς	ἐπιστάμενος μὲν τολμηρῶς δὲ παρακούων
[11, 6]	εὐνοῦχος παρελθὼν κατηγόρει τοῦ Ἀμάνου,	ὡς	εὕροι σταυρὸν ἐπὶ τῆς οἰκίας
[11, 6]	αὐτῷ δοθὲν ἀναγεγραμμένον. Ὁ δ'	ὡς	ἔφη μηδὲν εἶναι, κελεύσας ἡσυχάζειν,
[11, 6]	τὸ σχῆμα μεταβάλλει, κοσμησαμένη δ'	ὡς	ἐχρῆν τὴν βασίλισσαν σὺν δυσὶν
[11, 8]	οἱ Σαμαρεῖς τοιοῦτοι τὴν φύσιν,	ὡς	ἤδη που καὶ πρότερον δεδηλώκαμεν·
[11, 6]	τὸ ποτὸν αὐτοῖς συνεχῶς προσφέροντας,	ὡς	καὶ παρὰ Πέρσαις γίγνεται, ἀλλ'
[11, 5]	θαρρεῖν μὲν τῷ θεῷ πρῶτον	ὡς	καὶ πρὸς τὴν ἐκείνων ἀπέχθειαν
[11, 6]	αὐτοῦ τὸ ἔθνος ἀπολλύμενον, ἀλλ'	ὡς	καὶ πρότερον αὐτοῦ πολλάκις προενόησεν
[11, 6]	αὐτῷ, τίνος βούλεται δωρεᾶς τυχεῖν,	ὡς	ληψομένην οὗπερ ἂν ἐπιθυμίαν ἔχῃ,
[11, 6]	ἀλλὰ μὴ τοῖς λέγουσι προστιθέμενον.	Ὡς	μὲν Ἀμάνης, Ἀμαδάθου μὲν παῖς
[11, 1]	πρὶν ἢ κατασκαφῆναι τὴν πόλιν,	ὡς	μετὰ τὸ δουλεῦσαι Ναβουχοδονοσόρῳ καὶ
[11, 3]	ποιεῖ δοκεῖν αὐτοὺς ἁπάντων πλουσιωτάτους,	ὡς	μηδὲν μικρὸν φθέγγεσθαι, ταλάντων δὲ
[11, 7]	ὡς δεινὸν ἦν καὶ πρότερον,	ὡς	μήτε παρ' Ἕλλησιν μήτε παρὰ
[11, 6]	ταῖς συμφοραῖς ἐπεγγελᾷς; πεισθεὶς δ'	ὡς	ὁ βασιλεὺς αὐτῷ γέρας τοῦτ'
[11, 4]	σκηνοπηγίαν κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρόν,	ὡς	ὁ νομοθέτης περὶ αὐτῆς διετάξατο,
[11, 6]	ἠγανάκτησεν καὶ πρὸς ἑαυτὸν εἶπεν,	ὡς	οἱ μὲν ἐλεύθεροι Πέρσαι προσκυνοῦσιν
[11, 6]	τούτῳ τεταγμένων ἐπυνθάνετο. Μαθὼν δ'	ὡς	ὄρθρος ἐστὶν ἤδη, προσέταξεν τῶν
[11, 8]	δ' ἀρχιερέως ἀποκριναμένου τοῖς γραμματοφόροις,	ὡς	ὅρκους εἴη δεδωκὼς Δαρείῳ μὴ
[11, 5]	ἢ τὸν βασιλικόν, ὑπόσχῃ τιμωρίαν,	ὡς	οὐ κατ' ἄγνοιαν αὐτὸν παραβαίνων,
[11, 6]	πρὸς ἅπαντας χρηστότητος ἐπὶ τοσοῦτον,	ὡς	πατέρα μου τὸ λοιπὸν προσαγορεύεσθαι
[11, 3]	καὶ ἱερέων εὑρέθησαν· ἦσαν δὲ	ὡς	πεντακόσιοι καὶ πέντε καὶ εἴκοσι.
[11, 6]	καὶ τοὺς κατὰ χώραν ἐπεῖχεν,	ὡς	πολλὰ καὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν
[11, 5]	τῆς δὲ νυκτὸς κακῶς ἀπεργαζομένων,	ὡς	πολλοὺς ἐκ τῆς χώρας καὶ
[11, 5]	ἐνέβαλλον καὶ φήμας αὐτοῖς διέστελλον	ὡς	πολλῶν ἐπιστρατεύειν αὐτοῖς μελλόντων ἐθνῶν,
[11, 8]	τὸ πλῆθος. Ἀπέβη δ' οὐχ	ὡς	προσεδόκων· συμβαλὼν γὰρ ὁ βασιλεὺς
[11, 4]	παῖδες ἀναστάντες ὕμνουν τὸν θεόν,	ὡς	τὴν εἰς αὐτὸν εὐλογίαν Δαυίδης
[11, 4]	διὰ τῆς ἐπιστολῆς τῶν Ἰουδαίων,	ὡς	τήν τε πόλιν ὀχυροῦσι καὶ
[11, 6]	ἐπεθύμει Ἀμάνης παραχρῆμα πέμπει διάταγμα	ὡς	τοῦ βασιλέως εἰς ἅπαντα τὰ
[11, 4]	ἐκ τῶν Περσῶν ὑφορᾶσθαι δύσκολον,	ὡς	τοῦ θεοῦ ταῦτα προλέγοντος. Πιστεύοντες
[11, 6]	Δύστρου μηνὸς ἀπέκτειναν τῶν ἐναντίων	ὡς	τριακοσίους, καὶ οὐδενὸς τῶν ἐκείνοις
[11, 5]	τῆς αἰχμαλωσίας συνελθεῖν εἰς Ἱεροσόλυμα,	ὡς	τῶν ἐν δυσὶν ἢ τρισὶν
[11, 6]	κατηγορεῖν τῆς γυναικὸς καὶ λέγειν,	ὡς	ὑβρισθείη πρὸς αὐτῆς· κληθεῖσα γὰρ
[11, 4]	συγχωρήσαντος οὕτως οἰκοδομοῦσιν τὸν ναόν,	ὡς	φρούριον μᾶλλον αὐτὸν εἶναι ἢ
[11, 5]	σπουδῇ χρωμένους συνέχειν τὸ ἔργον,	ὥς	γε καιρὸς ἴδιός ἐστιν. ταῦτ'
[11, 5]	ὕστερον προσελθόντων αὐτῷ τινων κατηγορούντων,	ὥς	τινες τοῦ πλήθους καὶ τῶν
[11, 6]	ὕπνον. Ὁ δ' οὐ βουλόμενος	ἀργῶς	ἀπολέσαι τὴν ἀγρυπνίαν, ἀλλ' εἴς
[11, 6]	βίου καὶ τῆς ἀρχῆς Ἐσθῆρα	κακούργως	καὶ μετὰ ἀπάτης πρὸς ἀπώλειαν
[11, 5]	πρεσβυτέρων καὶ ὑπὸ τοῦ κρύους	ἀηδῶς	διακειμένων, ἀναστὰς Ἔζδρας ᾐτιᾶτο ἐκείνους
[11, 6]	εἰσκαλέσαι. Εἰσελθόντος δέ φίλον, εἶπεν,	εἰδὼς	ἐμαυτῷ σὲ μόνον εὔνουν συμβουλεῦσαί
[11, 6]	πονηρᾶς ἐλπίδος καὶ τὸ συμβησόμενον	εἰδὼς	ἐτέρπετο τῷ γενησομένῳ· τοῦ γὰρ
[11, 7]	ὧν καὶ οἱ Σαμαρεῖς εἰσιν,	εἰδὼς	λαμπρὰν οὖσαν τὴν πόλιν Ἱεροσόλυμα
[11, 6]	τὴν πορφύραν. Ὁ δὲ οὐκ	εἰδὼς	τἀληθές, ἀλλὰ χλευάζεσθαι νομίζων ὦ
[11, 8]	ὅπλα κατ' αὐτοῦ, καὶ τούτους	ἕως	ἂν ᾖ Δαρεῖος ἐν τοῖς
[11, 4]	μὲν οἰκοδομίαν ἐπισχεῖν οὐ διέγνωσαν	ἕως	ἂν ταῦτα δηλωθῇ Δαρείῳ, παραχρῆμα
[11, 5]	δέκα φυλαὶ πέραν εἰσὶν Εὐφράτου	ἕως	δεῦρο, μυριάδες ἄπειροι καὶ ἀριθμῷ
[11, 5]	τοῦτ' ἐποίησεν ἀπ' ἀρχομένης ἡμέρας	ἕως	μεσημβρίας· οἱ δὲ ἀκούσαντες ἀναγινωσκομένων
[11, 6]	οἰκονόμοις καὶ ἄρχουσιν ἀπὸ Ἰνδικῆς	ἕως	τῆς Αἰθιοπίας ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ σατραπειῶν
[11, 6]	μέγας Ἀρταξέρξης τοῖς ἀπὸ Ἰνδικῆς	ἕως	τῆς Αἰθιοπίας ἑπτὰ καὶ εἴκοσι
[11, 5]	τοὺς συνοικοῦντας ταῖς ἀλλοεθνέσιν εὗρον	ἕως	τῆς τοῦ μηνὸς τοῦ ἐχομένου
[11, 6]	ἔθνος ἀναιρεῖται, καὶ τοῦτο λέγων	ἕως	τῶν βασιλείων ἦλθεν καὶ πρὸς
[11, 3]	ὑποζυγίοις ἐπελέξαντο, οἳ Δαρείου συμπέμψαντος	ἕως	τῶν Ἱεροσολύμων ὥδευον μετὰ χαρᾶς
[11, 6]	Ταῦτα δὲ τὰ χρήματα παρέχειν	ἡδέως	ἔλεγεν, ἵν' ἀπὸ τούτων εἰρηνευθῇ
[11, 8]	παραδιδόναι τούτους καὶ δεσπότην αὐτὸν	ἡδέως	ἔχειν ἀντὶ Δαρείου τοῦ βασιλέως.
[11, 6]	ἀνεκτᾶτο κατασπαζόμενός τε καὶ προσομιλῶν	ἡδέως	καὶ θαρρεῖν παρακαλῶν καὶ μηδὲν
[11, 5]	τὴν θρησκείαν. Καὶ οἱ μὲν	ἡδέως	ὑπήκουσαν οἷς Νεεμίας διετάξατο, πολυανθρωποτέραν
[11, 6]	ἑξήκοντα καὶ πρωὶ παρὰ τοῦ	βασιλέως	αἰτησάμενον ἀνασταυρῶσαι τὸν Μαρδοχαῖον, ἐπαινέσας
[11, 6]	τοῦ ἔθνους ᾐτεῖτο παρὰ τοῦ	βασιλέως	Ἀμάνης. Δοὺς δὲ αὐτῷ καὶ
[11, 6]	τοῦ βαδίζειν αὐτὰς ἐπὶ κοίτην	βασιλέως	ἀξίας ἤδη γεγονέναι, καθ' ἑκάστην
[11, 6]	Ἀμάνου κτῆσιν καὶ δεῖται τοῦ	βασιλέως	ἀπαλλάξαι τοῦ περὶ τῆς ζωῆς
[11, 5]	καὶ Φοινίκης τὰ γράμματα τοῦ	βασιλέως	ἀπέδωκεν. Οἱ δὲ τὸ προσταχθὲν
[11, 6]	τιμήν, ἧς οὐ παρὰ τοῦ	βασιλέως	ἀπολαύοι μόνον, ἀλλὰ καὶ παρὰ
[11, 8]	ἡδέως ἔχειν ἀντὶ Δαρείου τοῦ	βασιλέως.	Ἀσμένως δ' αὐτὸν προσδεξαμένου θαρρῶν
[11, 4]	ναὸν τοῦτον αὐτῷ κατασκευασθέντα ὑπὸ	βασιλέως	αὐτῶν εὐδαίμονος καὶ πάντας ὑπερβάλλοντος
[11, 4]	ταῦτα δαπάνην ἐκ τῶν τοῦ	βασιλέως	γίνεσθαι διετάξατο, καὶ τὰ σκεύη,
[11, 6]	Δύστρος, οἱ κομίσαντες τὰ τοῦ	βασιλέως	γράμματα ἐδήλουν, ὅπως καθ' ἣν
[11, 6]	σωτήριον φέγγος ἐκτιθεμένων τῶν τοῦ	βασιλέως	γραμμάτων καὶ τοὺς κατὰ πόλιν
[11, 6]	ἐτέρπετο τῷ γενησομένῳ· τοῦ γὰρ	βασιλέως	διὰ νυκτὸς ἐκείνης ἀφαιρεῖται τὸν
[11, 4]	ἤγαγεν καὶ τὴν τοῦ Περσῶν	βασιλέως	διάνοιαν εὐμενῆ κατέστησεν αὐτοῖς. Καὶ
[11, 6]	δηλώσομεν· πρέπει γὰρ τὰ τοῦ	βασιλέως	διηγεῖσθαι πρῶτον, ὡς ἔγημεν Ἰουδαίαν
[11, 3]	ὑπομένουσιν, ἵνα μὴ τὰ τοῦ	βασιλέως	δόξωσι παραβαίνειν προστάγματα, νικήσαντες δὲ
[11, 3]	ἤρξατο λέγειν περὶ τῆς τοῦ	βασιλέως	δυνάμεως, ταύτην ἀποδεικνὺς τὴν ἰσχυροτάτην
[11, 5]	Ταῦτα μὲν οὖν ἐπὶ Ξέρξου	βασιλέως	ἐγένετο. ~(Τελευτήσαντος δὲ Ξέρξου τὴν
[11, 6]	παραχρῆμα πέμπει διάταγμα ὡς τοῦ	βασιλέως	εἰς ἅπαντα τὰ ἔθνη περιέχον
[11, 4]	ἐκ τῶν φόρων ὑπὸ τοῦ	βασιλέως	εἰς τὰς θυσίας τελεῖν τοῖς
[11, 6]	καὶ περὶ τούτων δεηθῆναι τοῦ	βασιλέως	ἐνετέλλετο καὶ σωτηρίας ἕνεκεν τοῦ
[11, 8]	μετὰ τῆς Δαρείου γνώμης τοῦ	βασιλέως,	ἐπαρθεὶς ταῖς ὑποσχέσεσιν ὁ Μανασσῆς
[11, 8]	τοῖς Μακεδόσιν ἀμηχανῶν ὀργιζομένου τοῦ	βασιλέως	ἐπὶ τῇ πρότερον ἀπειθείᾳ. Παραγγείλας
[11, 3]	(Τυχὼν οὖν τούτων παρὰ τοῦ	βασιλέως	Ζοροβάβηλος ἐξελθὼν ἀπὸ τῶν βασιλείων
[11, 6]	Ταραχθέντος δὲ πρὸς τοῦτο τοῦ	βασιλέως	καὶ ἀναπηδήσαντος εἰς τοὺς κήπους
[11, 6]	ὅτι μήτε κληθείη πρὸς τοῦ	βασιλέως	καὶ ὁ εἰσερχόμενος πρὸς αὐτὸν
[11, 4]	δὲ ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τοῦ	βασιλέως	καὶ Περσῶν. Τοὺς δὲ παραβάντας
[11, 5]	δὲ οὗτοι τὴν παρὰ τοῦ	βασιλέως	καὶ πρὸς τὸν θεὸν εὐσέβειαν
[11, 1]	θεῷ περὶ σωτηρίας τε τοῦ	βασιλέως	καὶ τοῦ γένους αὐτοῦ, ὅπως
[11, 5]	ἀμέλει συνήργησέν μοι παρὰ τοῦ	βασιλέως	λαβεῖν ἐξουσίαν, ὅπως ὑμῶν τὸ
[11, 6]	θείῳ κατεμήνυσε τῆς γυναικὸς τοῦ	βασιλέως,	Μαρδοχαῖος δὲ διὰ τῆς Ἐσθήρας
[11, 6]	αἰτήσασθαι πρὸς κόλασιν παρὰ τοῦ	βασιλέως	μικρὸν ἡγήσατο, τὸ ἔθνος δὲ
[11, 6]	φιλεῖσθαι γὰρ ἑαυτὸν ὑπὸ τοῦ	βασιλέως	μόνον, ἣν ᾤετο ἀρίστην εἶναι
[11, 5]	αἰχμαλωτισθέντων τις Ἰουδαίων οἰνοχόος τοῦ	βασιλέως	Ξέρξου Νεεμίας ὄνομα περιπατῶν πρὸ
[11, 3]	ὁμοφύλοις εὐηγγελίσατο τὰ παρὰ τοῦ	βασιλέως.	Οἱ δὲ ἀκούσαντες εὐχαριστοῦσι μὲν
[11, 6]	αὐτὸν οὕτως τετιμημένον ὑπὸ τοῦ	βασιλέως	οἱ ἐν Σούσοις ὄντες Ἰουδαῖοι
[11, 5]	ἡμαρτημένων δεκαδύο. Τοῖς δὲ τοῦ	βασιλέως	οἰκονόμοις καὶ τοῖς ἐπάρχοις τῆς
[11, 6]	τῶν Ἰουδαίων ἐκείνην ἐκ τοῦ	βασιλέως	ὀνόματος καὶ σημηναμένην αὐτοῦ τῇ
[11, 8]	καὶ τῶν ἀκολουθούντων Χαλδαίων ὅσα	βασιλέως	ὀργὴν εἰκὸς ἦν ἐπιτρέψειν αὐτοῖς
[11, 8]	ὕπνους αὐτῷ παρηγγέλη τὴν τοῦ	βασιλέως	παρουσίαν ἐξεδέχετο. (Πυθόμενος δ' αὐτὸν
[11, 4]	οἱ σὺν αὐτῷ τὴν τοῦ	βασιλέως	προαίρεσιν ταύτῃ τὰ λοιπὰ ἀκόλουθα
[11, 5]	θεῷ προσκυνεῖν ἤρξατο, τῆς τοῦ	βασιλέως	πρὸς αὐτὸν χρηστότητος ἐκεῖνον αἴτιον
[11, 6]	μέλλειν αὐτὸν αἰτεῖσθαι παρὰ τοῦ	βασιλέως	πρὸς τιμωρίαν, τότε μὲν ἡσυχίαν
[11, 7]	Σαμάρειαν ὑπὸ Δαρείου τοῦ τελευταίου	βασιλέως	σατράπης Χουθαῖος τὸ γένος, ἐξ
[11, 3]	τὴν διάνοιαν καὶ τὴν τοῦ	βασιλέως	τῇ τοῦ ὀρφανοῦ καὶ δεομένου
[11, 6]	ἐχθρῶν περὶ πεντακοσίους. Τοῦ δὲ	βασιλέως	τῶν ἀπολωλότων δηλώσαντος τὸν ἀριθμὸν
[11, 6]	τούτων ἀπαλλαγῆναι. Ἐρωτήσαντος δὲ τοῦ	βασιλέως,	ὑπὸ τίνος εἴη ταῦτα γεγενημένα,
[11, 6]	Ἀμάνου ἐφ' ἑστίασιν. ~(Τοῦ δὲ	βασιλέως	ὑποσχομένου ὁ Ἀμάνης ἐξῆλθεν περιχαρὴς
[11, 1]	Καὶ παραγενομένοις αὐτοῖς οἱ τοῦ	βασιλέως	φίλοι πάντες ἐβοήθουν καὶ συνεισέφερον
[11, 6]	οὖν ἀμετρήτως τῇ παρὰ τοῦ	βασιλέως	χρώμενος τιμῇ τοῦτον διεφθάρη τὸν
[11, 6]	ὅτι τοῦτ' ἔσται παρὰ τοῦ	βασιλέως	ᾧ ἂν στέρξῃ καὶ τιμῆς
[11, 6]	οὐδὲ γὰρ ἁμαρτόν τι κινδυνεύειν	ἀκλεῶς	ἀποθανεῖν, ἀλλ' αὐτὸν γὰρ εἶναι
[11, 2]	Ἰουδαίους πρός τε τὴν τῆς	πόλεως	ἀνάστασιν καὶ τὴν τοῦ ναοῦ
[11, 6]	καὶ καταχεάμενος σποδιὰν διὰ τῆς	πόλεως	ἐφέρετο βοῶν, ὅτι μηδὲν ἀδικῆσαν
[11, 1]	ἐπετέλουν, ὥσπερ ἀνακτιζομένης αὐτοῖς τῆς	πόλεως	καὶ ἀναβιούσης τῆς ἀρχαίας περὶ
[11, 3]	θεόν, καὶ τοῖς φύλαξι τῆς	πόλεως	καὶ τοῦ ναοῦ προσέταξεν κλήρους
[11, 8]	δ' αὐτὸν οὐ πόρρω τῆς	πόλεως	ὄντα πρόεισι μετὰ τῶν ἱερέων
[11, 6]	ἕνα κηρύσσειν δι' ὅλης τῆς	πόλεως,	ὅτι ταύτης τυγχάνει τῆς τιμῆς
[11, 2]	δηλῶσαι ἀγνοούμενον ἴσως, ὅτι τῆς	πόλεως	οὕτως συνοικισθείσης καὶ τὸν κύκλον
[11, 5]	Αὐτὸς δὲ νύκτωρ περιήρχετο τῆς	πόλεως	τὸν κύκλον οὐδὲν κάμνων οὔτε
[11, 5]	Νεεμίας ὄνομα περιπατῶν πρὸ τῆς	μητροπόλεως	τῶν Περσῶν Σούσων, ξένων τινῶν
[11, 3]	λέγειν περὶ τῆς τοῦ βασιλέως	δυνάμεως,	ταύτην ἀποδεικνὺς τὴν ἰσχυροτάτην καὶ
[11, 3]	δοκεῖ. Τὸν δὲ τρόπον τῆς	ἀποδείξεως	ἐντεῦθεν ἐλάμβανεν· πάντων μὲν εἶπεν
[11, 5]	ἵνα τῶν ὑπὸ Ἔζδρα τοῦ	ἱερέως	καὶ ἀναγνώστου τῶν τοῦ θεοῦ
[11, 8]	ἐπὶ τῷ τὸν Ἰαδδοῦ τοῦ	ἀρχιερέως	ἀδελφὸν ἀλλοφύλῳ συνοικοῦντα μετέχειν τῆς
[11, 8]	ἂν αὐτοὶ θέλωσιν. Τοῦ δ'	ἀρχιερέως	αἰτησαμένου χρήσασθαι τοῖς πατρίοις νόμοις
[11, 5]	αὐτὸν καιρὸν καὶ Ἰωακείμου τοῦ	ἀρχιερέως	ἀποθανόντος παῖς αὐτοῦ Ἐλεάσιβος τὴν
[11, 8]	μετανοήσειν ἐπὶ τούτοις. Τοῦ δ'	ἀρχιερέως	ἀποκριναμένου τοῖς γραμματοφόροις, ὡς ὅρκους
[11, 7]	τὸν τρόπον. ~(Ἀποθανόντος δὲ τοῦ	ἀρχιερέως	Ἐλεασίβου τὴν ἀρχιερωσύνην Ἰώδας ὁ
[11, 8]	ἔχοι Μανασσῆ τοῦ τῶν Ἰουδαίων	ἀρχιερέως	Ἰαδδοῦ ἀδελφόν, πολλοὺς δὲ καὶ
[11, 5]	τε τῶν Ἰησοῦ ἐκγόνων τοῦ	ἀρχιερέως	καὶ τῶν ἱερέων καὶ τῶν
[11, 4]	τοῦ τε Ζοροβαβήλου καὶ τοῦ	ἀρχιερέως	ὁ Σισίννης καὶ οἱ σὺν
[11, 3]	καὶ Ἰησοῦς υἱὸς Ἰωσεδέκου τοῦ	ἀρχιερέως.	Πρὸς τούτοις ὁ Μαρδοχαῖος καὶ
[11, 8]	προσιέναι τῷ θυσιαστηρίῳ. Τοῦ δ'	ἀρχιερέως	τῷ λαῷ συναγανακτοῦντος καὶ εἴργοντος
[11, 8]	τῷ θεῷ κατὰ τὴν τοῦ	ἀρχιερέως	ὑφήγησιν, αὐτὸν δὲ τὸν ἀρχιερέα
[11, 6]	ὑπόμνησις δὲ τῆς τῶν ἐπιβουλευσάντων	κολάσεως.	Εἰδέναι μέντοι γε βούλομαι καὶ
[11, 5]	καὶ τοὺς τοιούτους ἀφιέναι τῆς	κολάσεως.	(Καὶ ὁ μὲν ἐπαύσατο τῶν
[11, 4]	γὰρ τῆς αἰχμαλωσίας καὶ τῆς	ἀναστάσεως	ἐβασιλεύοντο ἀπὸ Σαούλου πρῶτον ἀρξάμενοι
[11, 3]	ἐβουλήθη περὶ τῆς τῶν Ἰουδαίων	ἀποκαταστάσεως,	ταῦτα καὶ Δαρεῖος διετάξατο. (Τυχὼν
[11, 5]	θεῷ καὶ τῷ βασιλεῖ τῆς	ὑποσχέσεως	εὐχαριστήσας τὸ κατηφὲς τοῦ προσώπου
[11, 7]	παρέξειν. Ἀπὸ ταύτης οὖν τῆς	πεποιθήσεως	Ἰησοῦς ἐν τῷ ναῷ διενεχθεὶς
[11, 4]	πρόσταγμα τοῦ θεοῦ καὶ μετὰ	βουλήσεως	Κύρου τε καὶ Δαρείου τῶν
[11, 8]	ὕπνους ἀναμνησθεὶς ὄψεώς τε καὶ	παρακελεύσεως,	νομίζω θείᾳ πομπῇ τὴν στρατείαν
[11, 1]	τὰ ἱερὰ ταῦτα κατὰ τοὺς	Μωυσέως	νόμους οἱ ἱερεῖς ἐν Ἱεροσολύμοις
[11, 4]	ἑκάστη. Ἔστησάν τε κατὰ τοὺς	Μωυσέως	νόμους οἵ τε ἱερεῖς καὶ
[11, 4]	αὐτοῦ τῷ θεῷ κατὰ τοὺς	Μωυσέως	νόμους. Ταῦτα δὲ ποιοῦντες οὐκ
[11, 5]	θεοῦ καλούμενος Ἔζδρας, ὃς τῶν	Μωυσέως	νόμων ἱκανῶς ἔμπειρος ὢν γίνεται
[11, 5]	τοὺς νόμους αὐτοῖς ἀναγνῶναι τοὺς	Μωυσέως.	Ὁ δὲ μέσος τοῦ πλήθους
[11, 5]	μετὰ ὕμνων τοῦ θεοῦ τῆς	ἐπανορθώσεως	τῶν περὶ τὸ πολίτευμα παρανομηθέντων
[11, 6]	Φράσαντος δὲ τοῦτο μόνον τοῦ	γραμματέως	καὶ μεταβαίνοντος εἰς ἑτέραν πρᾶξιν
[11, 8]	τῆς κατὰ τοὺς ὕπνους ἀναμνησθεὶς	ὄψεώς	τε καὶ παρακελεύσεως, νομίζω θείᾳ
[11, 8]	τοῖς ἐν Παμφυλίᾳ τόποις ἐπέβαλεν,	καθὼς	ἐν ἄλλοις δεδήλωται. (Οἱ δὲ
[11, 4]	ἀπέσταλκα καὶ βούλομαι γίνεσθαι πάντα,	καθὼς	ἐν αὐτῇ περιέχει. Ἔρρωσθε. μαθόντες
[11, 8]	ποτε, χαλεπὸν ᾖ τοῖς βασιλεῦσιν,	καθὼς	καὶ πρότερον τοῖς Ἀσσυρίων ἄρξασιν
[11, 4]	πρὸς θυσίας ἐστὶν αὐτοῖς χρήσιμα,	καθὼς	οἱ ἱερεῖς ἀξιοῦσιν, ἵνα μὴ
[11, 1]	συμφορὰν ἐκείνων τῶν ταλαιπώρων, καὶ	καθὼς	προεῖπεν αὐτοῖς διὰ Ἱερεμίου τοῦ
[11, 5]	ἐπισκέψωνται τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ	ἀκολούθως	καὶ ἀπενέγκωσι δῶρα τῷ Ἰσραηλιτῶν
[11, 5]	τε καὶ τιμήν· ἅπαντα γὰρ	ἀκολούθως	τῷ πατρὶ τὰ πρὸς τὴν
[11, 4]	τούτοις ὑπῆρχεν. (Οἱ δὲ Σαμαρεῖς	ἀπεχθῶς	πρὸς αὐτοὺς καὶ βασκάνως διακείμενοι
[11, 6]	τὸ αἰφνίδιον τοῦ συμβεβηκότος μοι	ῥᾳδίως	εἰπεῖν· ὡς γὰρ εἶδόν σε
[11, 6]	ἐμοῦ σφόδρα τῆς ἐμαυτοῦ μεγαλοφροσύνης	ἀξίως.	ὁ δὲ Ἀμάνης λογισάμενος, ἣν
[11, 6]	τοὺς ὑπηκόους κεῖσθαι, τὴν δὲ	ὁμοίως	αὐτῷ βασιλεύουσαν πᾶσαν ἔχειν ἄδειαν.
[11, 1]	δόμους καὶ ἕνα ξύλινον ἐγχώριον,	ὁμοίως	δὲ καὶ θυσιαστήριον, ἐφ' οὗ
[11, 6]	τὴν δὲ ἐχομένην ἑορτάσιμον ἐποίησαν.	Ὁμοίως	δὲ καὶ οἱ ἐν Σούσοις
[11, 6]	τῆς βασιλείας αὐτοῦ πολλαῖς ἡμέραις.	Ὁμοίως	τε τῶν γυναικῶν ἡ βασίλισσα
[11, 5]	καὶ διαρπαζόντων, τῆς δὲ νυκτὸς	κακῶς	ἀπεργαζομένων, ὡς πολλοὺς ἐκ τῆς
[11, 5]	μητρόπολις Ἱεροσόλυμα, πάλιν ἤρξατο πυνθάνεσθαι.	Κακῶς	δ' ἔχειν εἰπόντων, καθῃρῆσθαι γὰρ
[11, 5]	φέρειν εἰς Ἱεροσόλυμα, ἵνα τρέφεσθαι	διηνεκῶς	ἔχοντες οἱ ἱερεῖς καὶ Λευῖται
[11, 8]	παρὰ τοὺς Σικιμίτας ἔφευγεν λέγων	ἀδίκως	ἐκβεβλῆσθαι. Τετελευτήκει δὲ κατ' ἐκεῖνον
[11, 6]	πίστιν καὶ βέβαιον εὔνοιαν Ἀμάνου	κηδεμονικῶς	ὑποδείξαντός μοι παντάπασιν ἀνθρώποις ἀναμεμῖχθαι
[11, 5]	Οὕτως δὲ καὶ συντεταμένως καὶ	προνοητικῶς	αὐτοῦ τῆς σωτηρίας εἶχεν οὐχὶ
[11, 6]	γυναικί. (Διακείμενος δὲ πρὸς αὐτὴν	ἐρωτικῶς	καὶ μὴ φέρων τὴν διάζευξιν,
[11, 6]	βασιλεὺς αὐτῷ γέρας τοῦτ' εἴη	δεδωκὼς	ἀντὶ τῆς σωτηρίας, ἣν αὐτῷ
[11, 8]	τοῖς γραμματοφόροις, ὡς ὅρκους εἴη	δεδωκὼς	Δαρείῳ μὴ βαστάζειν ὅπλα κατ'
[11, 8]	ἐκ τοῦ ὕπνου ἔχαιρέν τε	μεγάλως	αὐτὸς καὶ τὸ χρηματισθὲν αὐτῷ
[11, 2]	περὶ τὸν ναὸν καὶ σπουδαζομένων	καλῶς	ἔχειν ἔδοξεν ἡμῖν γράψαι σοι,
[11, 6]	τῶν προαπεσταλμένων τιμωρίας, οἷς ποιήσετε	καλῶς	μὴ προσέχοντες, ἀλλὰ καὶ τιμῆς
[11, 6]	τοὺς ἡγεμόνας αὐτῶν ὑποδεξάμενος ἑστιᾷ	πολυτελῶς,	οἷον εἰκὸς παρὰ βασιλεῖ τοῦ
[11, 5]	Ἰωάννου τοῦ Ἐλιασίβου καὶ μηδενὸς	ὅλως	διὰ τὴν λύπην γευσάμενος ἐκείνην
[11, 6]	πεσὼν τῆς κόρης εἰς ἔρωτα	νομίμως	αὐτὴν ἄγεται γυναῖκα καὶ γάμους
[11, 8]	ἐμμένοντες καὶ κατὰ ταῦτα ζῶντες,	ἑτοίμως	ἔχειν ἐπάγεσθαι, πολλοὶ τὴν σὺν
[11, 3]	αἱ γυναῖκες ἰσχύουσιν, ἀσθενέστεραι δ'	ὅμως	καὶ αὗται καὶ ὁ βασιλεὺς
[11, 5]	Ἔζδρας, ὃς τῶν Μωυσέως νόμων	ἱκανῶς	ἔμπειρος ὢν γίνεται φίλος τῷ
[11, 4]	Σαμαρεῖς ἀπεχθῶς πρὸς αὐτοὺς καὶ	βασκάνως	διακείμενοι πολλὰ κακὰ τοὺς Ἰουδαίους
[11, 4]	προλέγοντος. Πιστεύοντες δὲ τοῖς προφήταις	ἐντεταμένως	εἴχοντο τῆς οἰκοδομίας μηδεμίαν ἡμέραν
[11, 5]	τῆς ταλαιπωρίας. Οὕτως δὲ καὶ	συντεταμένως	καὶ προνοητικῶς αὐτοῦ τῆς σωτηρίας
[11, 8]	ἔχειν ἀντὶ Δαρείου τοῦ βασιλέως.	Ἀσμένως	δ' αὐτὸν προσδεξαμένου θαρρῶν ἤδη
[11, 7]	ἐν αὐτῇ βασιλεῖς πράγματα παρασχόντας,	ἀσμένως	συνῴκισεν τὴν αὐτοῦ θυγατέρα Νικασὼ
[11, 8]	τοῖς ἰδίοις ἐπιτρέψῃ νόμοις χρῆσθαι,	ἀσμένως	ὑπέσχετο ποιήσειν ἅπερ ἀξιοῦσιν. Εἰπόντος
[11, 3]	τῶν υἱῶν ὢν τῶν Δαυίδου	γεγονὼς	ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς, καὶ
[11, 8]	δ' αὐτὸν πρὸς οὓς ἀφίκοιτο	φιλοφρόνως	ἐκδεχομένων, Σαμαρεῖται μητρόπολιν τότε τὴν
[11, 8]	καὶ πρὸς ἐμαυτὸν διασκεπτομένῳ μοι,	πῶς	ἂν κρατήσαιμι τῆς Ἀσίας, παρεκελεύετο
[11, 6]	μόνον εὔνουν συμβουλεῦσαί μοι παρακαλῶ,	πῶς	ἂν τιμήσαιμι τινὰ στεργόμενον ὑπ'
[11, 8]	ἦν ἐν ἀγωνίᾳ καὶ δέει,	πῶς	ἀπαντήσει τοῖς Μακεδόσιν ἀμηχανῶν ὀργιζομένου
[11, 5]	δ' ἥκειν ἐκ τῆς Ἰουδαίας,	πῶς	αὐτῶν ἔχει τὸ πλῆθος καὶ
[11, 6]	εἰρήνης καὶ εὐνομίας αὐτοῖς, ἐζήτουν	πῶς	εἰς ἅπαντα τούτων ἀπολαύειν αὐτοῖς
[11, 7]	Ὁ δὲ πρὸς αὐτοὺς ἔφη·	πῶς	οὐκ ἐγὼ καθαρώτερός εἰμι τοῦ
[11, 3]	φυλάττειν τὸν βασιλέα τούτῳ προσμένει.	Πῶς	οὖν οὐκ ἂν ὁ βασιλεὺς
[11, 5]	καὶ πειθὼ παρασχεῖν αὐτῷ λέγοντι,	πῶς,	φησίν, ὦ βασιλεῦ, δύναμαί σοι
[11, 5]	ἐν τῇ κοίλῃ> Συρίᾳ νεμόμενοι	χαλεπῶς	ἔφερον καὶ διετέλουν ἐπιβουλὰς αὐτοῖς
[11, 6]	Βλέποντες δ' αὐτὸν οὕτως ἔχοντα	χαλεπῶς	οἱ φίλοι συνεβούλευον τὴν μὲν
[11, 8]	τὸν ἀρχιερέα καὶ τοὺς ἱερεῖς	ἀξιοπρεπῶς	ἐτίμησεν. Δειχθείσης δ' αὐτῷ τῆς
[11, 4]	ἡγεμόνος καὶ τῶν ἑταίρων αὐτοῦ,	ὅπως	αὐτοὶ μὲν ἀφέξονται τοῦ τόπου,
[11, 5]	τοῦ θεοῦ νόμων ἐπισταλέντων ἐπιμεληθῶσιν.	ὅπως	δὲ μηδεμίαν ὀργὴν ἐπ' ἐμὲ
[11, 5]	τοῦ θεοῦ σοφίαν ἀπόδειξον κριτάς,	ὅπως	δικάσωσιν ἐν Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ
[11, 4]	κατηύξατο πρὸς τούτοις τῷ θεῷ,	ὅπως	εἴ τις ἐπιχειρήσειε διακωλῦσαι τὴν
[11, 4]	καὶ δοκιμάζετε, γράψατε ταῦτα Δαρείῳ,	ὅπως	ἐπισκεψάμενος τὰ τῶν βασιλέων ὑπομνήματα
[11, 2]	σοι, βασιλεῦ, καὶ μὴ περιιδεῖν,	ὅπως	ἐπισκέψῃ τὰ τῶν πατέρων σου
[11, 5]	ἐκεῖ ἡμέρας νηστείαν αὐτοῖς παρήγγειλεν,	ὅπως	εὐχὰς ποιήσονται τῷ θεῷ περὶ
[11, 1]	βασιλέως καὶ τοῦ γένους αὐτοῦ,	ὅπως	ἡ Περσῶν βασιλεία διαμείνῃ. Τοὺς
[11, 6]	τὰ τοῦ βασιλέως γράμματα ἐδήλουν,	ὅπως	καθ' ἣν ἡμέραν αὐτοὶ κινδυνεύσειν
[11, 6]	δωδεκάτου μηνὸς τοῦ ἐνεστῶτος ἔτους,	ὅπως	οἱ πανταχόθεν ἡμῖν πολέμιοι μιᾷ
[11, 5]	καὶ τοῖς ἑπτά μου συμβούλοις,	ὅπως	τὰ κατὰ τὴν Ἰουδαίαν ἐπισκέψωνται
[11, 4]	καὶ πρότερον ἦν ᾠκοδομημένον τόπου,	ὅπως	τὰς νομίμους ἀναφέρωσι θυσίας ἐπ'
[11, 5]	πρὸς τοὺς σατράπας κομίσαι γράμματα,	ὅπως	τιμῆς τε αὐτὸν ἀξιώσωσι καὶ
[11, 5]	νόμον. Καὶ ὑμῖν δὲ λέγω,	ὅπως	τοῖς ἱερεῦσιν καὶ Λευίταις καὶ
[11, 6]	μετ' εἰρήνης καὶ βοηθεῖν αὐτοῖς,	ὅπως	τοὺς ἐν οἷς ἠτύχησαν καιροῖς
[11, 5]	παρὰ τοῦ βασιλέως λαβεῖν ἐξουσίαν,	ὅπως	ὑμῶν τὸ τεῖχος ἀναστήσω καὶ
[11, 1]	αὐτοῦ προστάξας δοῦναι αὐτὰ Ἀβεσσάρῳ,	ὅπως	φυλάττῃ μέχρι τῆς οἰκοδομίας τοῦ
[11, 6]	γεγενημένα, κατηγόρει τὸ λοιπὸν ἤδη	φανερῶς	τοῦ Ἀμάνου καὶ τοῦτον ὄντα
[11, 6]	ᾖ τοιαῦτα, χαρίζεσθαι δ' ἂν	ἑτέρως	ἔχῃ, τοῖς ἔργοις αὐτοῖς ἀλλὰ
[11, 5]	παραβαίνων, ἀλλ' ὡς ἐπιστάμενος μὲν	τολμηρῶς	δὲ παρακούων καὶ καταφρονῶν. Κολασθήσονται
[11, 3]	τῆς βασιλείας ἔτει Δαρεῖος ὑποδέχεται	λαμπρῶς	καὶ μετὰ πολλῆς παρασκευῆς τούς
[11, 8]	ὅτι τοὺς Ἰουδαίους Ἀλέξανδρος οὕτω	λαμπρῶς	τετίμηκεν ἔγνωσαν αὑτοὺς Ἰουδαίους ὁμολογεῖν.
[11, 2]	καὶ τοῦτό σοι δηλῶσαι ἀγνοούμενον	ἴσως,	ὅτι τῆς πόλεως οὕτως συνοικισθείσης
[11, 6]	πρῶτον ἑτοιμασάμενος. ~(Ἀμάνης μὲν οὖν	ἀμετρήτως	τῇ παρὰ τοῦ βασιλέως χρώμενος
[11, 6]	αὐτῷ βοήθειαν παρὰ τοῦ θεοῦ	πάντως,	αὐτὴν δὲ καὶ τὸν πατρῷον
[11, 6]	ἡμῖν ὑπηκόου χώρας, καὶ παρασκευαζέσθωσαν	πάντως	εἰς τὴν προγεγραμμένην ἡμέραν, ἵνα
[11, 6]	ἦν. Καὶ περὶ μὲν τούτων	ἀρκούντως	ἡμῖν δεδήλωται. ~(Χρόνῳ δ' ὕστερον
[11, 6]	ἀριθμὸν οὖσαι. ὅτε δ' ἐνόμιζεν	ἀποχρώντως	τῷ προειρημένῳ χρόνῳ τὴν ἐπιμέλειαν
[11, 3]	δύναμιν οὗτοι καὶ τὴν ἰσχὺν	εἰκότως	ἂν εἶεν. Ἀμέλει πολέμους ἐπιτάττοντες
[11, 8]	δόξαντα. τοῖς μὲν οὖν Σικιμίταις	οὕτως	ἀπετάξατο. Τοὺς δὲ τοῦ Σαναβαλλέτου
[11, 3]	μετὰ παιδιᾶς. (Καὶ οἱ μὲν	οὕτως	ἀπῄεσαν ἐξ ἑκάστης πατριᾶς ἀριθμὸς
[11, 5]	ταῦτα πάσχον τὸ ἔθνος ἡμῶν	οὕτως	ἅρπαγμα πάντων καὶ λάφυρον γενόμενον;
[11, 3]	λέγειν τὴν τοῦ οἴνου δύναμιν	οὕτως	αὐτὴν ἐμφανίζων· ἄνδρες γὰρ εἶπεν,
[11, 6]	εἶναι καὶ τοῖς ἄλλοις μαθεῖν	οὕτως	γνῶναι> παρεσχηκότος, ὡς ἃ καθ'
[11, 3]	ψυχὰς ἀφιέναι μετ' αὐτῶν καρτεροῦμεν.	Οὕτως	δ' ἂν μάλιστα τὴν ἰσχὺν
[11, 5]	ἐπιθυμίας ἀναισθητῶν καὶ τῆς ταλαιπωρίας.	Οὕτως	δὲ καὶ συντεταμένως καὶ προνοητικῶς
[11, 6]	ἁπάντων ἔχουσα. Παρακελευομένου δὲ τὴν	οὕτως	ἐνυβρίζουσαν αὐτῷ ζημιῶσαι μεγάλην ζημίαν
[11, 5]	περὶ τοὺς γάμους τῶν προειρημένων	οὕτως	ἐπανορθώσας Ἔζδρας ἐκαθάρισεν τὴν περὶ
[11, 6]	περιτίθησι τὸ διάδημα, καὶ συνῴκησεν	οὕτως	Ἐσθήρα μὴ ποιήσασα φανερὸν αὐτῷ
[11, 6]	ἤθελεν διετέλει. Βλέποντες δ' αὐτὸν	οὕτως	ἔχοντα χαλεπῶς οἱ φίλοι συνεβούλευον
[11, 6]	ὦ κάκιστε πάντων ἀνθρώπων, εἶπεν,	οὕτως	ἡμῶν ταῖς συμφοραῖς ἐπεγγελᾷς; πεισθεὶς
[11, 6]	ἀρχαιοτέρων οὐδ' ἀκοῇ γνωρίμων ἡμῖν	οὕτως	ἰδεῖν ἔστιν ἔχον, ἀλλ' ἐκ
[11, 3]	Ζοροβάβηλος διδάσκειν αὐτοὺς ἤρξατο λέγων	οὕτως·	ἰσχυρὸς μὲν καὶ ὁ οἶνος
[11, 7]	Ἕλλησιν μήτε παρὰ βαρβάροις ὠμὸν	οὕτως	καὶ ἀσεβὲς ἔργον γεγονέναι. Τὸ
[11, 3]	χρυσίου ἑκατὸν ἀργύρου δὲ πεντακισχιλίας.	Οὕτως	μὲν οὖν οἵ τε ἱερεῖς
[11, 4]	Ἰουδαίων ἐρομένων, τίνος αὐτοῖς συγχωρήσαντος	οὕτως	οἰκοδομοῦσιν τὸν ναόν, ὡς φρούριον
[11, 6]	τῇ βασιλίσσῃ τὸν Μαρδοχαῖον ἐν	οὕτως	οἰκτρῷ σχήματι πρὸ τῆς αὐλῆς
[11, 5]	νόμον διεφύλαττον. Ὁ δὲ Ἔζδρας	οὕτως	ὁρῶν αὐτοὺς ἔχοντας ἐκέλευσεν ἀπιέναι
[11, 6]	ἐκέλευσεν αὐτῇ, μὴ τὴν ἰδίαν	οὕτως	σκοπεῖν σωτηρίαν, ἀλλὰ τὴν κοινὴν
[11, 5]	δὲ τὴν τῶν Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν	οὕτως	συνέβη γενέσθαι. Πολλὰ δὲ καὶ
[11, 2]	ἀγνοούμενον ἴσως, ὅτι τῆς πόλεως	οὕτως	συνοικισθείσης καὶ τὸν κύκλον τῶν
[11, 6]	στρεπτὸν περιθέμενος προῆλθεν, ἰδόντες αὐτὸν	οὕτως	τετιμημένον ὑπὸ τοῦ βασιλέως οἱ
[11, 6]	Ἰουδαίοις καὶ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν	οὕτως	χρήσασθαι τοῖς ὑπολειπομένοις τῶν ἐχθρῶν
[11, 5]	φυλακῆς ἕνεκα τοῦ σώματος περιβαλλόμενος	ἀτρύτως	ὑπέμενεν, ὑπὸ τῆς περὶ τὸ
[11, 3]	βασιλέα γυνὴ παρήγαγεν εἰς τὸ	φῶς	καὶ τοὺς φυτεύσαντας ἀμπέλους, αἳ
[11, 5]	τῶν γειτονευόντων ἡμῖν ἐθνῶν δυσμένειαν	σαφῶς	εἰδότας, καὶ ὅτι πρὸς τὴν
[11, 6]	δι' ἀριστείαν ἔν τινι γέρας	εἰληφὼς	χώραν, ἧς καὶ τὸ ὄνομα
[11, 6]	ὧν ἡ μὲν ἐπερειδομένην αὐτὴν	κούφως	ἔφερεν, ἡ δὲ ἑπομένη τὸ
[11, 6]	βιάζεσθαι πίνειν τὸ ποτὸν αὐτοῖς	συνεχῶς	προσφέροντας, ὡς καὶ παρὰ Πέρσαις