Livre, Chap.
[7, 31]	φιλικὴν δοῦναι Ῥωμαίοις δεξιάν, ὡς	δ'	ἀγριαίνοντας ἐπὶ τῶι λόγωι συνεῖδεν,
[7, 31]	τις τὸ κατὰ φύσιν· τῆς	δ'	ἄλλης πολυπειρίας τε καὶ πολυμαθείας
[7, 9]	ἀρχὴν ἐπικατασχόντες, ἐκποδὼν μεθίστανται, Οὐαλεριανὸς	δ'	ἅμα παιδὶ Γαλλιήνωι διαδέχεται τὴν
[7, 14]	ἑλέσθαι τὸ κατὰ γνώμην. Ὡς	δ'	ἀμελλητὶ τὴν δεξιὰν προτείνας ἐδέξατο
[7, 31]	Μακεδόνων μῆνας Δύστρου κβ, ὡς	δ'	ἂν εἴποιεν Ῥωμαῖοι, πρὸ ια
[7, 29]	ἔσχεν τοῦ βίου» Μεθ' ἕτερα	δ'	αὖθις τὸν βίον τοῦ αὐτοῦ
[7, 31]	ἔμελλε τὰ τῆς ἐκκλησίας, ἀνορθοῦται	δ'	αὐτὰ πρὸς αὐτοῦ θεοῦ τοῦ
[7, 20]	ὡς Μωσῆ μὲν καταβοᾶν, ῥυῆναι	δ'	αὐτοῖς παρὰ τοῦ θαυμάσια ποιοῦντος
[7, 28]	οὐρανὸν καθολικῆς ἐκκλησίας ἀποκηρύττεται. Μάλιστα	δ'	αὐτὸν εὐθύνας ἐπικρυπτόμενον διήλεγξεν Μαλχίων,
[7, 27]	Ἀλεξάνδρειαν ἐπισκοπῆς ἔτεσιν ἑπτακαίδεκα, διαδέχεται	δ'	αὐτὸν Μάξιμος. Γαλλιηνοῦ δ' ἐφ'
[7, 10]	τοῖς εἰδόσιν ἀδελφοῖς λέγειν» Ὁ	δ'	αὐτὸς καὶ ἐν τῆι πρὸς
[7, 29]	περὶ ἡμᾶς ὁ Αὐρηλιανός, προϊούσης	δ'	αὐτῶι τῆς ἀρχῆς ἀλλοῖόν τι
[7, 31]	τῆς Ἀλεξανδρέων ὁρμηθεὶς πόλεως· αἰτία	δ'	αὐτῶι τῆς μεταναστάσεως ὑπῆρξεν ἡ
[7, 31]	πλεῖστα τῶι Ἀνατολίωι συγγράμματα, τοσαῦτα	δ'	εἰς ἡμᾶς ἐλήλυθεν, δι' ὧν
[7, 31]	ἔτεσιν ἑπτὰ κατενοή σαμεν. Τῆς	δ'	ἐν Ἱεροσολύμοις ἐκκλησίας μετὰ τὸν
[7, 31]	ἡ τῶν ἐκκλησιῶν πολιορκία. Τῆς	δ'	ἐν Λαοδικείαι παροικίας ἡγήσατο μετὰ
[7, 31]	μὲν καὶ αὐτὸς Ἀλεξανδρεύς, λόγων	δ'	ἕνεκα καὶ παιδείας τῆς Ἑλλήνων
[7, 31]	ἐξαιρέτου πρὸς ἁπάντων ἠξιωμένου, δείγματος	δ'	ἕνεκα μόνου τοῦδε ἐπιμνησθήσομαι. Τοῦ
[7, 20]	μὲν εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν, πάλιν	δ'	ἐνταῦθα στάσεως καὶ πολέμου συστάντος,
[7, 29]	ἔχοντα καὶ συγκαταριθμούμενον ἡμῖν, τὸν	δ'	ἐξορχησάμενον τὸ μυστήριον καὶ ἐμπομπεύσαντα
[7, 13]	ἔτι τότε καθηγεῖτο Ξύστος, τῆς	δ'	ἐπ' Ἀντιοχείας μετὰ Φάβιον Δημητριανός,
[7, 4]	Ταῦτα μὲν ὁ Διονύσιος· Στέφανον	δ'	ἐπὶ δυσὶν ἀποπλήσαντα τὴν λειτουργίαν
[7, 13]	ἀδελφὸς Ἀθηνόδωρος, Ὠριγένους γνώριμοι· τῆς	δ'	ἐπὶ Παλαιστίνης Καισαρείας, Θεοκτίστου μεταλλάξαντος,
[7, 14]	βασιλεῦσι μὴ θύοντι, κατηγόρει, αὐτῶι	δ'	ἐπιβάλλειν τὸν κλῆρον· ἐφ' ὧι
[7, 20]	φόνων οἷον ἐρυθρὰ θάλασσα· ὁ	δ'	ἐπιρρέων ποταμὸς τὴν πόλιν ποτὲ
[7, 31]	τε πρὸς αὐτῶν μάλιστα· μαθεῖν	δ'	ἔστιν ἐκ τῶν ὑπὸ Φίλωνος
[7, 27]	διαδέχεται δ' αὐτὸν Μάξιμος. Γαλλιηνοῦ	δ'	ἐφ' ὅλοις ἐνιαυτοῖς πεντεκαίδεκα τὴν
[7, 29]	δορυφορούμενος, τῶν μὲν προπορευομένων, τῶν	δ'	ἐφεπομένων, πολλῶν τὸν ἀριθμόν, ὡς
[7, 25]	ἐξήγησιν πεποιῆσθαι τοῦ Ἐκκλησιαστοῦ, διαφόρους	δ'	ἡμῖν τε καὶ πρὸς τοῦτον
[7, 14]	ὁ Μαρῖνος εἴη γνώμης, ὡς	δ'	ὁμολογοῦντα Χριστιανὸν ἐπιμόνως ἑώρα, τριῶν
[7, 2]	διανύσαντος, Λούκιος κατέστη διάδοχος, μησὶν	δ'	οὐδ' ὅλοις οὗτος ὀκτὼ τῆι
[7, 2]	εἰ δέοι τοὺς ἐξ οἵας	δ'	οὖν αἱρέσεως ἐπιστρέφοντας διὰ λουτροῦ
[7, 6]	ταῖς παμμιάροις αὐτῶν ἐνθυμήσεσιν, ὄνησιν	δ'	οὖν ἀπ' αὐτῶν ταύτην λαμβάνων,
[7, 31]	ὠφελείας οὐκ ἀφανῶς ἐπεμέλετο. Ταύτηι	δ'	οὖν ἐνάτωι ἔτει τοῦ διωγμοῦ
[7, 16]	τοῖς παροῦσι τὸ γινόμενον. Παρόντα	δ'	οὖν ποτε τοῖς πραττομένοις τὸν
[7, 29]	γυναίοις, ἀκόσμως οὕτως ἀκροωμένοις, τοῖς	δ'	οὖν ὡς ἐν οἴκωι θεοῦ
[7, 31]	ἠξιωμένον, λόγιον ἄνδρα ἔγνωμεν. Φιλόκαλος	δ'	οὗτος περὶ τὰ θεῖα γεγονώς,
[7, 31]	Ἑβραϊκαῖς γραφαῖς ἐπιστημόνως ἐντυγχάνειν. Ἦν	δ'	οὗτος τῶν μάλιστα ἐλευθερίων προπαιδείας
[7, 31]	ὡς ἔτυχεν ἁμαρτάνειν φαμέν. Ἔστιν	δ'	οὐχ ἡμέτερος οὗτος ὁ λόγος,
[7, 4]	ἐπικαινοτομεῖν οἰόμενος, ἐπὶ τούτωι διηγανάκτει·	~Δ'	Πλεῖστα δὴ οὖν αὐτῶι περὶ
[7, 23]	Περὶ ἐπαγγελιῶν δύο συγγράμματα, ἡ	δ'	ὑπόθεσις αὐτῶι Νέπως ἦν, ἐπίσκοπος
[7, 29]	συνεισάγειν ἑαυτοῖς γυναῖκας ἐξέπεσον, οἳ	δ'	ὑπωπτεύθησαν, ὥστ' εἰ καὶ δοίη
[7, 13]	καθ' ἡμᾶς, διάδοχος καθίσταται· τῆς	δ'	Ὠριγένους διατριβῆς καὶ οὗτος ἦν.
[7, 30]	καὶ τρόπωι τήν τε φύσιν	δαιμονικός	τις ὢν καὶ μανιώδης, ἀκόλουθα
[7, 16]	ἐπὶ πάντων θεὸν τὸ λαοπλάνον	δαιμόνιον	ἐλέγξαι καὶ παῦσαι τῆς τῶν
[7, 30]	τοῦ λογισμοῦ παρατροπὴν καθωπλίζετο, τοῦ	δαίμονος,	αὐτοῦ δὴ τοῦ θεομάχου σατανᾶ,
[7, 16]	καταβάλλεσθαι καὶ τοῦτο τῆι τοῦ	δαίμονος	δυνάμει ἀφανὲς γίνεσθαι παραδόξως θαῦμά
[7, 9]	φθεγγόμενοι διασκεδάσαι τὰς τῶν ἀλιτηρίων	δαιμόνων	ἐπιβουλάς, τελετὰς δὲ ἀνάγνους καὶ
[7, 30]	τὰς φρένας ἐπώνυμός τε τῆς	δαιμονώσης	αἱρέσεως τὴν τοῦ λογισμοῦ παρατροπὴν
[7, 20]	Καὶ οὕτω μειούμενον ἀεὶ καὶ	δαπανώμενον	ὁρῶντες τὸ ἐπὶ γῆς ἀνθρώπων
[7, 29]	τί ἂν ταῦτα γράφοιμεν; ἐπιστάμεθα	δέ,	ἀγαπητοί, ὅτι τὸν ἐπίσκοπον καὶ
[7, 24]	θυσίαις καὶ ἱερείων σφαγαῖς. Ἐγὼ	δὲ	ἀθετῆσαι μὲν οὐκ ἂν τολμήσαιμι
[7, 20]	ὕδατος φορᾶς ἐπαγαγεῖν ἀπειλήν· ἀεὶ	δὲ	αἵματι καὶ φόνοις καὶ καταποντισμοῖς
[7, 29]	μίαν μὲν ἀπέστησεν ἤδη, δύο	δὲ	ἀκμαζούσας καὶ εὐπρεπεῖς τὴν ὄψιν
[7, 31]	Ἕλληνας οὐκ ἄμοιρος, τὴν φύσιν	δὲ	ἄλλως εὐνοῦχος, οὕτω πεφυκὼς ἐξ
[7, 29]	μετὰ βραχέα ἐπιλέγουσιν ταῦτα· ἐπεστέλλομεν	δὲ	ἅμα καὶ παρεκαλοῦμεν πολλοὺς καὶ
[7, 31]	καταλείπει τὸν κλῆρον· καὶ τούτου	δὲ	ἀμφὶ τὰ πεντεκαίδεκα ἔτη προστάντος,
[7, 9]	τῶν ἀλιτηρίων δαιμόνων ἐπιβουλάς, τελετὰς	δὲ	ἀνάγνους καὶ μαγγανείας ἐξαγίστους καὶ
[7, 17]	ταῖς χερσὶν ἱκετευούσηι ἐοικός, τούτου	δὲ	ἄντικρυς ἄλλο τῆς αὐτῆς ὕλης,
[7, 27]	ἔτι καὶ παρακαλύπτεσθαι πειρωμένων, τῶν	δὲ	ἀπογυμνοῦν καὶ εἰς φανερὸν ἄγειν
[7, 24]	τόν τε τῆς φράσεως· τούτωι	δὲ	ἀποκαλύψεις μὲν ἑωρακέναι καὶ γνῶσιν
[7, 29]	ἀγωγῆς, διαγράφουσιν ἐν τούτοις· ὅπου	δὲ	ἀποστὰς τοῦ κανόνος, ἐπὶ κίβδηλα
[7, 24]	εἰς Πέργην τῆς Παμφυλίας, Ἰωάννης	δὲ	ἀποχωρήσας ἀπ' αὐτῶν ὑπέστρεψεν εἰς
[7, 31]	ζωιοφόρου κύκλου διεξιόντος ἡλίου. Ὁ	δὲ	Ἀριστόβουλος προστίθησιν ὡς εἴη ἐξ
[7, 29]	τὰ κοινωνικὰ δέχησθε γράμματα· τῶι	δὲ	Ἀρτεμᾶι οὗτος ἐπιστελλέτω καὶ οἱ
[7, 31]	ἐμφανὲς τῶι Ἀνατολίωι καθίστησιν. Ὃ	δὲ	αὐτίκα τὴν ἐπαγγελίαν δεξάμενος, βουλὴν
[7, 31]	αὐτοῦ λαβών, εἶπες ἄν; ἐφάμιλλα	δὲ	αὐτῶι καὶ τὰ τῆς ἀρετῆς
[7, 6]	κατ' Ἀλεξάνδρειαν Διονυσίου μεμαρτύρηται. Γράφει	δὲ	αὐτῶι μεθ' ἕτερα τῶν κατὰ
[7, 8]	φυγαδεύοντι» ~Θ' Καὶ ἡ πέμπτη	δὲ	αὐτῶι πρὸς τὸν Ῥωμαίων ἐπίσκοπον
[7, 10]	προεῖπον, ὠμῶς τῶν προσαγομένων, τοὺς	δὲ	βασάνοις καταξαίνων, τοὺς δὲ φυλακαῖς
[7, 11]	τὸν τοῦ μαρτυρίου στέφανον· ταύτηι	δὲ	βουλευσαμένους, ὁρμῆσαι ἐπὶ τὴν Καισάρειαν
[7, 21]	ἐφεπομένων τοῖς πρὸ αὐτῶν. Τὰ	δέ	γε ἔθνη πᾶν τοὐναντίον· καὶ
[7, 24]	χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη. Ὁ	δέ	γε εὐαγγελιστὴς οὐδὲ τῆς καθολικῆς
[7, 24]	ἀνωνύμως ὁ πρεσβύτερος γέγραπται. Οὗτος	δέ	γε οὐδὲ αὔταρκες ἐνόμισεν εἰς
[7, 10]	οἷα μέχρι νῦν Αἰμιλιανοῦ. Ποῦ	δὲ	Γερμανὸς ἐφάνη; τίς δὲ περὶ
[7, 4]	πρότερον μὲν ὀλίγα, καὶ νῦν	δὲ	διὰ πλειόνων ἐπέστειλα» Ἀλλὰ ταῦτα
[7, 10]	διὰ μαστίγων καὶ πυρός, οἳ	δὲ	διὰ σιδήρου τὸν ἀγῶνα νικήσαντες,
[7, 27]	διὰ σπουδῆς ποιουμένων. Ἐν τούτωι	δὲ	Διονύσιος τελευτᾶι κατὰ τὸ δωδέκατον
[7, 19]	τὴν μὲν Φλαυΐωι προσφωνεῖ, τὴν	δὲ	Δομετίωι καὶ Διδύμωι, ἐν ἧι
[7, 31]	ἡμέτερος οὗτος ὁ λόγος, Ἰουδαίοις	δὲ	ἐγινώσκετο τοῖς πάλαι καὶ πρὸ
[7, 29]	λέγει Ἰησοῦν Χριστὸν κάτωθεν, οἱ	δὲ	εἰς αὐτὸν ψάλλοντες καὶ ἐγκωμιάζοντες
[7, 8]	ὑπαρχῆς ἀνασκευάζειν ἔτι τολμήσαιμι· θαρσεῖν	δὲ	ἐκέλευον καὶ μετὰ βεβαίας πίστεως
[7, 23]	καὶ συμβιβάζουσα τοὺς ἀντιδιατιθεμένους· γραφῆς	δὲ	ἐκκειμένης, ὡς δοκεῖ τισιν, πιθανωτάτης
[7, 29]	νεωτέρων ἀνδρῶν συγγράμματα, εἰς ἑαυτὸν	δὲ	ἐν μέσηι τῆι ἐκκλησίαι τῆι
[7, 5]	περὶ τοῦ δηλουμένου ζητήματος· σημαίνων	δὲ	ἐν ταὐτῶι καὶ περὶ τῶν
[7, 31]	ἰσημερινόν, ὁ ἥλιος, τμῆμα, ἣ	δὲ	ἐξ ἀνάγκης κατὰ τὸ φθινοπωρινὸν
[7, 10]	κελεύσεως τῶν Σεβαστῶν ἡμῶν. Οὐδαμῶς	δὲ	ἐξέσται οὔτε ὑμῖν οὔτε ἄλλοις
[7, 21]	μὲν γὰρ οὐδὲ ἡμῶν, πολλὴ	δὲ	ἐξῆλθεν εἰς τὰ ἔθνη» Τούτοις
[7, 10]	τῆς ἐρήμου καλουμένην Κεφρώ. Αὐτῶν	δὲ	ἐπακούσατε τῶν ὑπ' ἀμφοτέρων λεχθέντων
[7, 6]	πρότερον παρ' αὐτοῦ τετυχήκεσαν» Πάλιν	δὲ	ἐπὶ πολὺ γυμνάσας τὸ πρόβλημα,
[7, 22]	βασιλέων τὸν μὲν προέμενος, τῶι	δὲ	ἐπιθέμενος, παγγενεῖ ταχέως καὶ πρόρριζος
[7, 10]	φησίν, βασιλέως κρύψαι καλόν, τὰ	δὲ	ἔργα τοῦ θεοῦ ἀνακαλύπτειν ἔνδοξον,
[7, 9]	καὶ μῆνες τεσσαράκοντα δύο. Ἀμφότερα	δὲ	ἔστιν ἐπὶ Οὐαλεριανοῦ θαυμάσαι καὶ
[7, 22]	ἔστιν, ἐπεὶ μηδὲ ἦν, ὃ	δὲ	ἔστιν ὁμοίως ὥσπερ ἦν, καὶ
[7, 31]	μεσοῦντος τοῦ πρώτου μηνός· τοῦτο	δὲ	εὑρίσκεσθαι, τὸ πρῶτον τμῆμα τοῦ
[7, 29]	πᾶσιν περὶ τούτου λόγος· μέλλοντα	δὲ	ἤδη καὶ σχεδὸν εἰπεῖν τοῖς
[7, 10]	αὖθις μνημονεύει ἐν τούτοις· τοὺς	δὲ	ἡμετέρους, πολλούς τε ὄντας καὶ
[7, 24]	ἀλλὰ τούτων μὲν οὐδέν, ἀδελφὸν	δὲ	ἡμῶν καὶ συγκοινωνὸν εἶπεν καὶ
[7, 4]	ἕτερά φησιν. Καὶ τοῖς ἀγαπητοῖς	δὲ	ἡμῶν καὶ συμπρεσβυτέροις Διονυσίωι καὶ
[7, 21]	ἣν μόνοις ἡμῖν δέδωκεν· βραχυτάτης	δὲ	ἡμῶν τε καὶ αὐτῶν τυχόντων
[7, 31]	αὐτοῦ δεομένων ὠφελείας ἕνεκεν, πολὺ	δὲ	ἦν αὐτῶι καὶ τὸ περὶ
[7, 31]	τὰ πρῶτα τῆς ἐπιστήμης, ψυχῶν	δὲ	θεραπευτικῆς οἷος οὐδὲ ἄλλος ἀνθρώπων
[7, 31]	εὐαγγελικῆς τρόπον γνήσιον ἐπιδεδειγμένος. Μετὰ	δὲ	Θεωνᾶν ἐννεακαίδεκα ἔτεσιν ἐξυπηρετησάμενον διαδέχεται
[7, 27]	Καππαδοκῶν Καισαρείας ἐπίσκοπος ἦν, Γρηγόριος	δὲ	καὶ Ἀθηνόδωρος ἀδελφοὶ τῶν κατὰ
[7, 9]	αὐτοῦ ἐκκλησίας γέγονεν πολέμιος, ἠλλοτρίωσεν	δὲ	καὶ ἀπεξένωσεν ἑαυτὸν τοῦ ἐλέους
[7, 24]	λέγεσθαι. Καὶ ἀπὸ τῶν νοημάτων	δὲ	καὶ ἀπὸ τῶν ῥημάτων καὶ
[7, 26]	Ἀλεξάνδρειαν ὁμώνυμος Διονύσιος. Ἐν τούτωι	δὲ	καὶ Δημητριανοῦ κατ' Ἀντιόχειαν τὸν
[7, 24]	οὐκ ἐνέγραψεν καθ' αὑτάς. Ἔτι	δὲ	καὶ διὰ τῆς φράσεως τὴν
[7, 23]	εἴ τι ὀρθῶς λέγοιτο, ἐξετάζειν	δὲ	καὶ διευθύνειν, εἴ τι μὴ
[7, 21]	δὲ οὐ τοιοῦτο μέν, γυμνάσιον	δὲ	καὶ δοκίμιον οὐδενὸς τῶν ἄλλων
[7, 17]	τοῦ Ἰησοῦ φέρειν ἔλεγον, ἔμενεν	δὲ	καὶ εἰς ἡμᾶς, ὡς καὶ
[7, 24]	οὗ καὶ πάλιν λέγει· εἶχον	δὲ	καὶ Ἰωάννην ὑπηρέτην. Εἰ δὲ
[7, 29]	εὐλαβηθῆναι, μή τινα σκανδαλίσηι, τοὺς	δὲ	καὶ μιμεῖσθαι προτρέψηι. Πῶς γὰρ
[7, 29]	πρότερον εἶχεν, μὴ φυλάξαντος. Ἔμελλεν	δὲ	καὶ νῦν ὁ Φιρμιλιανὸς εἰς
[7, 24]	τῆς ἐπιστολῆς χρῶτα πρόκειται. Ἀλλοιοτάτη	δὲ	καὶ ξένη παρὰ ταῦτα ἡ
[7, 27]	πρὸς τούτοις, τῶν κατὰ Βόστραν	δὲ	καὶ οὗτος ἀδελφῶν διαπρεπῶς ἡγεῖτο,
[7, 22]	ταχέως καὶ πρόρριζος ἐξηφανίσθη, ἀνεδείχθη	δὲ	καὶ συνανωμολογήθη παρὰ πάντων ὁ
[7, 21]	πολλὰ μηχανωμένοις ἐκκλῖναι ῥάιδιον» Μετὰ	δὲ	καὶ ταύτην τὴν ἐπιστολήν, εἰρηνευσάντων
[7, 6]	πρεσβείου ἠξιωμένον, οὐκ εἰς μακρὸν	δὲ	καὶ τὴν ἐπισκοπὴν τῶν ἐκεῖσε
[7, 8]	πρὸ τῆς ἐμῆς χειροτονίας, οἶμοι	δὲ	καὶ τῆς τοῦ μακαρίου Ἡρακλᾶ
[7, 6]	γράφει Διονύσιος, ταῦτα παρατίθεται· ἐγὼ	δὲ	καὶ τοῖς συντάγμασιν καὶ ταῖς
[7, 29]	καὶ ὑπισχνούμενος βοηθήσειν μισθοῦ, ψευδόμενος	δὲ	καὶ τούτους καὶ μάτην καρπούμενος
[7, 31]	τῶν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας, ἔπειτα	δὲ	καὶ τῶν ἄλλων τῶν κατὰ
[7, 21]	ὑποστάντες ὅσα ἡμῖν ἐλυμήναντο, παραπολαύσαντες	δὲ	καὶ ὧν ἀλλήλους εἰργάσαντό τε
[7, 13]	Ἀντιοχείας μετὰ Φάβιον Δημητριανός, Φιρμιλιανὸς	δὲ	Καισαρείας τῆς Καππαδοκῶν, καὶ ἐπὶ
[7, 31]	λεγόμενα, τοῦτο μὲν πιθανά, τοῦτο	δὲ	κατὰ τὰς κυριακὰς ἀποδείξεις προϊόντα,
[7, 31]	τῶι Ἐνὼχ μαθήματα» Καὶ ἀριθμητικὰς	δὲ	καταλέλοιπεν ὁ αὐτὸς ἐν ὅλοις
[7, 10]	παρατίθεται τὸν τρόπον· εἰς ἀφροσύνην	δὲ	κινδυνεύω πολλὴν καὶ ἀναισθησίαν ὄντως
[7, 31]	τῆς ἐκκλησίας διηγουμένου κατηκούσαμεν. Μετὰ	δὲ	Κύριλλον Τύραννος τῆς Ἀντιοχέων παροικίας
[7, 26]	περὶ τοῦ ζητουμένου, παραστήσας, οἱ	δὲ	λοιποὶ τῶν ἐκκλησιῶν ποιμένες ἄλλος
[7, 31]	πέμψας ὁ Ἀνατόλιος ἐκδιδάσκει· ὃ	δὲ	μαθών, σωτηρίαν τοῖς ἀπὸ τῶν
[7, 10]	τῶν κατὰ χώραν ἀφορίσας, ἡμᾶς	δὲ	μᾶλλον ἐν ὁδῶι καὶ πρώτους
[7, 24]	ταῦτα ἃ μὴ συνεώρακα, θαυμάζω	δὲ	μᾶλλον ὅτι μὴ καὶ εἶδον»
[7, 11]	ὁ μὲν Πρίσκος ἐκαλεῖτο, ὁ	δὲ	Μάλχος, τῶι δὲ τρίτωι Ἀλέξανδρος
[7, 31]	διαδέχεται θρόνον. Καὶ ἐπ' Ἀλεξανδρείας	δὲ	Μάξιμον ὀκτωκαίδεκα ἔτεσιν μετὰ τὴν
[7, 10]	κατὰ Συρίαν Λαοδικείας καθίσταται, ὁ	δὲ	Μάξιμος, ὃν τότε πρεσβύτερον εἴρηκεν,
[7, 11]	ὅμοιον ἱστοροῦσιν ἀγῶνα διηθληκέναι· τῆς	δὲ	Μαρκίωνος αὐτὴν αἱρέσεως γενέσθαι κατέχει
[7, 10]	οὖν ὅπου ἐκελεύσθητε» Καὶ νοσοῦντα	δέ	με κατήπειξεν, οὐδὲ μιᾶς ὑπέρθεσιν
[7, 31]	ἐκκλησίας διαλέξεσιν ὑπερφυῶς ἐξησκημένος· ὁ	δὲ	Μελέτιος τὸ μέλι τῆς Ἀττικῆς
[7, 20]	γραμμάτων αὐτοῖς ὡμίλει. Καὶ Ἱέρακι	δὲ	μετὰ ταῦτα τῶν κατ' Αἴγυπτον
[7, 29]	καὶ ἄλλοι πολλοὶ συνίσασιν, ἐπαγγειλαμένου	δὲ	μεταθήσεσθαι, πιστεύσας καὶ ἐλπίσας ἄνευ
[7, 10]	εὐθύμως καὶ ἀταράχως ἀπήιειν· ἐπεὶ	δὲ	μετασκηνώσειν εἰς τὰ Κολλουθίωνος ἀπηγγέλη
[7, 31]	δύο, τοῦ μὲν ἐαρινοῦ, τοῦ	δὲ	μετοπωρινοῦ, καὶ διαμετρούντων ἄλληλα δοθείσης
[7, 31]	πέντε Εὐτυχιανὸς διαδέχεται· οὐδ' ὅλοις	δὲ	μησὶν οὗτος δέκα διαγενόμενος, Γαΐωι
[7, 10]	πρὸς Αἰμιλιανόν, οὐ μόνος, ἠκολούθησαν	δέ	μοι συμπρεσβύτερός τέ μου Μάξιμος
[7, 4]	ἀνειλήφεσαν· γράφει δὲ ὧδε· Ἴσθι	δὲ	νῦν, ἀδελφέ, ὅτι ἥνωνται πᾶσαι
[7, 10]	τε καὶ σύροντες, ἀφήρπασαν· ἐγὼ	δὲ	νῦν καὶ Γάϊος καὶ Πέτρος
[7, 31]	πρὸ ια Καλανδῶν Ἀπριλίων. Εὑρίσκεται	δὲ	ὁ ἥλιος ἐν τῆι προκειμένηι
[7, 10]	κατ' Ἀλεξάνδρειαν ἀδελφῶν διαδέχεται, Φαῦστος	δέ,	ὁ σὺν αὐτῶι τηνικάδε διαπρέψας
[7, 24]	ἀρχῆι ἦν ὁ λόγος, ἣ	δέ·	ὃ ἦν ἀπ' ἀρχῆς· τὸ
[7, 31]	ἐν ταῖς πανσελήνοις ὁρᾶν, ἔσονται	δὲ	ὃ μὲν κατὰ τὸ ἐαρινὸν
[7, 10]	Ἀκύλας ἐν Αἰγύπτωι πλανῶνται· διάκονοι	δὲ	οἱ μετὰ τοὺς ἐν τῆι
[7, 30]	γε ἐπὶ τῆι μανίαι, τοτὲ	δέ,	οἷα Χριστός, μαθητὰς δώδεκα κοινωνοὺς
[7, 22]	Γαλλιῆνον εἰρήνης ἐπιμιμνήσκεται· ~ΚΓ' οὐδὲν	δὲ	οἷον τὸ καὶ τούτων ὧδέ
[7, 9]	τὸν τρόπον· καὶ τῶι Ἰωάννηι	δὲ	ὁμοίως ἀποκαλύπτεται· καὶ ἐδόθη γὰρ
[7, 24]	καὶ ἀκοῆι τῶν ἀποκαλύψεων. Πολλοὺς	δὲ	ὁμωνύμους Ἰωάννηι τῶι ἀποστόλωι νομίζω
[7, 29]	ὑπομνημάτων δείκνυται πολλαχόθεν, οὐχ ἥκιστα	δὲ	ὅπου λέγει Ἰησοῦν Χριστὸν κάτωθεν,
[7, 22]	οὐ πολὺ γεγόνασιν ἀνώνυμοι, ὁ	δὲ	ὁσιώτερος καὶ φιλοθεώτερος ὑπερβὰς τὴν
[7, 20]	τοῦ διωγμοῦ συνεστῶτος. ~ΙΑ' Ἐπιλαβούσης	δὲ	ὅσον οὔπω τῆς εἰρήνης, ἐπάνεισι
[7, 10]	συλλαβεῖν, πάντας εὐαλώτους ἔχοι. Ἐγὼ	δὲ	ὅτε μὲν εἰς Κεφρὼ κεκελεύσμην
[7, 10]	νικήσαντες, τοὺς στεφάνους ἀπειλήφασιν· τοῖς	δὲ	οὐ πάμπολυς αὐτάρκης ἀπέβη χρόνος
[7, 21]	πάντων ἐλπίδος κρεῖσσον γενόμενον, ἡμῖν	δὲ	οὐ τοιοῦτο μέν, γυμνάσιον δὲ
[7, 24]	ὑποβάς, πάλιν ταῦτα λέγει· Ἰωάννης	δὲ	οὐδαμοῦ, οὐδὲ ὡς περὶ ἑαυτοῦ
[7, 6]	καίτοι τῆς ἐκκλησίας ἀποστάντας, μᾶλλον	δὲ	οὐδὲ ἀποστάντας, ἀλλὰ συνάγεσθαι μὲν
[7, 10]	ἄλλους ἕψεσθαί μοι νομίζων. Ἀπεκρινάμην	δὲ	οὐκ ἀπεοικότως οὐδὲ μακρὰν τοῦ
[7, 10]	παρόντων ἀδελφῶν ἡμῖν συνεισῆλθεν. Αἰμιλιανὸς	δὲ	οὐκ εἶπέν μοι προηγουμένως μὴ
[7, 8]	μετοχῆι τῶν ἁγίων προσιέναι. Ὃ	δὲ	οὔτε πενθῶν παύεται πέφρικέν τε
[7, 24]	γράφων, αὐτῶι λέγοντι πιστευτέον· ποῖος	δὲ	οὗτος, ἄδηλον. Οὐ γὰρ εἶπεν
[7, 24]	δὲ καὶ Ἰωάννην ὑπηρέτην. Εἰ	δὲ	οὗτος ὁ γράψας ἐστίν, οὐκ
[7, 21]	καὶ ἄλλη περὶ γυμνασίου. Ἑρμάμμωνι	δὲ	πάλιν καὶ τοῖς κατ' Αἴγυπτον
[7, 8]	ἐκεῖνο καὶ βλασφημιῶν πεπληρῶσθαι, λέγων	δὲ	πάνυ τι τὴν ψυχὴν νῦν
[7, 25]	ὁμωνύμωι Διονυσίωι προσφωνεῖ. Καὶ πλείους	δὲ	παρὰ ταύτας εἰσὶν αὐτοῦ παρ'
[7, 10]	ἐπὶ τὸν θεόν· οὐ πρότερον	δὲ	παραδεξαμένοις αὐτοῖς τότε πρῶτον δι'
[7, 10]	καὶ ληιστῶν καταδρομαῖς ἐκκείμενον· ἔτυχον	δὲ	παραμυθίας, ὑπομνησάντων με τῶν ἀδελφῶν
[7, 9]	καὶ ἦν ἐκκλησία θεοῦ· ἀποσκευάσασθαι	δὲ	παρέπεισεν αὐτὸν ὁ διδάσκαλος καὶ
[7, 21]	ἐρημία ναῦς πανδοχεῖον δεσμωτήριον, φαιδροτάτην	δὲ	πασῶν ἤγαγον ἑορτὴν οἱ τέλειοι
[7, 10]	Ποῦ δὲ Γερμανὸς ἐφάνη; τίς	δὲ	περὶ αὐτοῦ λόγος; ἀλλὰ τῆς
[7, 25]	πάλιν Ἄμμωνα καὶ Εὔπορον· συντάττει	δὲ	περὶ τῆς αὐτῆς ὑποθέσεως καὶ
[7, 10]	ὡς πλατύτερον ἐκκλησιάζειν δύνασθαι, ἐκεῖ	δέ,	πλησιαίτερον οὔσης τῆς πόλεως, συνεχέστερον
[7, 29]	Αὐρηλιανὸν διαδέχεται Πρόβος, καὶ τοῦτον	δέ	που τοῖς ἴσοις ἐπικατασχόντα Κᾶρος
[7, 31]	πλανητῶν δρόμου καλεῖν εἰώθασιν, τὸ	δὲ	πρὸ τούτου μηνῶν ἔσχατον καὶ
[7, 24]	μὲν ἡμεῖς συντόμως ὑπομνήσομεν, ὁ	δὲ	προσεχῶς ἐντυγχάνων εὑρήσει ἐν ἑκατέρωι
[7, 29]	λεγομένοις πάρεστιν ὁ ὑπερήφανος· τὰς	δὲ	συνεισάκτους αὐτοῦ γυναῖκας, ὡς Ἀντιοχεῖς
[7, 10]	τῆς πόλεως ἀδελφῶν ἑπομένων, τῶν	δὲ	συνιόντων ἀπ' Αἰγύπτου. Κἀκεῖ θύραν
[7, 23]	ταῦτα περὶ αὐτοῦ γράφει· Ἐπεὶ	δὲ	σύνταγμά τι προκομίζουσιν Νέπωτος, ὧι
[7, 24]	ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, ἣ	δὲ	τὰ αὐτὰ σμικρῶι παρηλλαγμένα· ὃ
[7, 26]	ὁ ἐκ Σαμοσάτων παραλαμβάνει. Τούτου	δὲ	ταπεινὰ καὶ χαμαιπετῆ περὶ τοῦ
[7, 23]	φαίνοιτο ὀρθῶς ἔχοντα, παραιτησάμενοι, μήτε	δὲ	τὰς ἀντιλογίας ὑποστελλόμενοι, ἀλλ' ἐς
[7, 31]	πάντως μετ' ἰσημερίαν ἄγεσθαι· παρίημι	δὲ	τὰς τοιαύτας τῶν ἀποδείξεων ὕλας
[7, 21]	μάρτυρες, εὐωχηθέντες ἐν οὐρανῶι· μετὰ	δὲ	ταῦτα πόλεμος καὶ λιμὸς ἐπέλαβεν,
[7, 9]	τὰς ἁμαρτίας ἀνταποδώσω αὐτοῖς· οὗτος	δὲ	τῆι βασιλείαι παρὰ τὴν ἀξίαν
[7, 10]	παρὼν δὲ τῶι πνεύματι, ἐν	δὲ	τῆι Κεφροῖ καὶ πολλὴ συνεπεδήμησεν
[7, 10]	διεστηκότες» Καὶ ὑποκαταβάς φησιν· ἐν	δὲ	τῆι πόλει καταδεδύκασιν ἀφανῶς ἐπισκεπτόμενοι
[7, 24]	οὐδὲ ὡς περὶ ἑτέρου· ὁ	δὲ	τὴν Ἀποκάλυψιν γράψας εὐθύς τε
[7, 2]	οὖν περὶ τοῦδε· ~Β' Κατὰ	δὲ	τὴν Ῥωμαίων πόλιν Κορνηλίου ἔτεσιν
[7, 29]	ὀδύρονται πάντες καθ' ἑαυτούς, οὕτω	δὲ	τὴν τυραννίδα καὶ δυναστείαν αὐτοῦ
[7, 24]	διὰ σπουδῆς ἐχόντων ἀδελφῶν, μείζονα	δὲ	τῆς ἐμαυτοῦ φρονήσεως τὴν ὑπόληψιν
[7, 13]	ἐπιτρέπων χωρία. ~ΙΔ' Ἐν τούτωι	δὲ	τῆς μὲν Ῥωμαίων ἐκκλησίας εἰς
[7, 31]	δὴ τοιοῦτος ἦν· ἐν Καισαρείαι	δὲ	τῆς Παλαιστίνης Θεότεκνον σπουδαιότατα τὴν
[7, 20]	στάσεως μνημονεύει διὰ τούτων· Ἐμοὶ	δέ,	τί θαυμαστὸν εἰ πρὸς τοὺς
[7, 24]	αὐτῶν ὑπέστρεψεν εἰς Ἱεροσόλυμα· ἄλλον	δέ	τινα οἶμαι τῶν ἐν Ἀσίαι
[7, 10]	μὲν πρῶτον ἐδιώχθημεν, ἐλιθοβολήθημεν, ὕστερον	δέ	τινες οὐκ ὀλίγοι τῶν ἐθνῶν
[7, 21]	ταύτηι πάλιν ἄλλας διατυποῦται· φέρεται	δέ	τις αὐτοῦ καὶ περὶ σαββάτου
[7, 8]	ζητήματος παρατείνει λόγον. Καὶ ἄλλη	δέ	τις αὐτοῦ μετὰ ταύτας φέρεται
[7, 10]	τὰ καλούμενα κοιμητήρια εἰσιέναι. Εἰ	δέ	τις φανείη ἢ μὴ γενόμενος
[7, 24]	μετρῶν καὶ κρίνων λογισμῶι, πίστει	δὲ	τὸ πλέον νέμων ὑψηλότερα ἢ
[7, 31]	ἡμέραν ἐν αὐτῶι διαπορευόμενος. Τοῦτο	δὲ	τὸ τμῆμα πρῶτον δωδεκατημόριον καὶ
[7, 31]	μὲν τῶν τῆιδε θαυμασιώτατος· ἐν	δὲ	τοῖς μάλιστα καθ' ἡμᾶς σπανιωτάτους
[7, 31]	Εὐσεβίου κεκράτηται. Καὶ τοῦ Ἀνατολίου	δὲ	τὸν βίον μεταλλάξαντος, τῆς ἐκεῖσε
[7, 11]	Διονυσίωι συμβάντα τοιαῦτα. ~ΙΒ' Κατὰ	δὲ	τὸν δηλούμενον Οὐαλεριανοῦ διωγμὸν τρεῖς
[7, 24]	γεγονέναι ποιητὴν τοῦ γράμματος, Κήρινθον	δὲ	τὸν καὶ τὴν ἀπ' ἐκείνου
[7, 31]	μαθήματά τε καὶ παθήματα. Τοῦ	δὲ	τὸν πρῶτον παρ' Ἑβραίοις μῆνα
[7, 20]	ἐκ πέτρας ἀκροτόμου ποτόν· ποτὲ	δὲ	τοσοῦτος ἐπλήμμυρεν ὡς πᾶσαν τὴν
[7, 5]	κτίσεως, τοῦ ἐνανθρωπήσαντος λόγου, ἀναισθησίαν	δὲ	τοῦ ἁγίου πνεύματος, ἐλθόντων ἑκατέρωθεν
[7, 12]	ἑρμηνευθέντα γλώττης ἐγκείσθω. Καὶ ἄλλη	δὲ	τοῦ αὐτοῦ διάταξις φέρεται, ἣν
[7, 23]	περὶ τοῦ δόγματος, παρατιθέμενος, διὰ	δὲ	τοῦ δευτέρου περὶ τῆς Ἀποκαλύψεως
[7, 31]	ἂν γένοιτο δηλοῦν ὑποθέσεως· ἕκαστα	δὲ	τοῦ κατ' αὐτὸν βίου καὶ
[7, 10]	τοσαῦτα ὁ Διονύσιος. ~ΙΑ' Περὶ	δὲ	τοῦ κατ' αὐτὸν διωγμοῦ σφοδρότατα
[7, 23]	τῶν ἀποστόλων ἐπιστολὰς ἐκφαυλισάντων, τὴν	δὲ	τοῦ συγγράμματος τούτου διδασκαλίαν ὡς
[7, 31]	τεθνηξομένους, παρ' ἑαυτοῖς ἔχομεν; τί	δὲ	τοὺς ἀναπήρους καὶ τὰ σώματα
[7, 31]	Αἰγυπτίους μὲν Φαμενὼθ κς, κατὰ	δὲ	τοὺς Μακεδόνων μῆνας Δύστρου κβ,
[7, 29]	ἀλλὰ σοφιστὴς καὶ γόης· ψαλμοὺς	δὲ	τοὺς μὲν εἰς τὸν κύριον
[7, 7]	ὡς ἀνηλεῆ συκοφαντοῦντι, ἐπὶ πᾶσι	δὲ	τούτοις τὸ λουτρὸν ἀθετοῦντι τὸ
[7, 31]	λειτουργίαν παραλαμβάνει· μετ' οὐ πολὺ	δὲ	τούτου κεκοιμημένου, Ἕρμων ὕστατος τῶν
[7, 31]	κατὰ τὴν ψῆφον δεδογμένων, τῆι	δὲ	τούτων προφάσει καὶ μυρίους ἄλλους,
[7, 11]	ἐκαλεῖτο, ὁ δὲ Μάλχος, τῶι	δὲ	τρίτωι Ἀλέξανδρος ὄνομα ἦν. Τούτους
[7, 10]	τῶι σώματι, ὡς εἶπεν, παρὼν	δὲ	τῶι πνεύματι, ἐν δὲ τῆι
[7, 31]	τῶι Μωυσέως νόμωι κάλυμμα, ἀνακεκαλυμμένωι	δὲ	τῶι προσώπωι λοιπὸν ἤδη Χριστὸν
[7, 21]	μαρτυρίου δοκεῖν. Καὶ τὰ σώματα	δὲ	τῶν ἁγίων ὑπτίαις χερσὶ καὶ
[7, 24]	τῶν προθέσεων οὐκ ἀφίσταται, διὰ	δὲ	τῶν αὐτῶν κεφαλαίων καὶ ὀνομάτων
[7, 31]	διαπορεύεσθαι τμῆμα, καὶ τὴν σελήνην	δέ.	Τῶν γὰρ ἰσημερινῶν τμημάτων ὄντων
[7, 31]	ἐπ' Ἀλεξανδρείας πρεσβυτέρων Πιέριον, Μελέτιον	δὲ	τῶν κατὰ Πόντον ἐκκλησιῶν ἐπίσκοπον.
[7, 31]	πρὸς τοῦ λιμοῦ διαφθαρησομένοις. Ταύτηι	δὲ	τῶν λοιπῶν ἁπάντων τῶν ἐν
[7, 10]	ἔφασκον εἶναι τὸ χωρίον, ταῖς	δὲ	τῶν ὁδοιπορούντων ἐνοχλήσεσιν καὶ ληιστῶν
[7, 10]	αὐτῶν τὴν βασιλείαν προσκυνεῖν, ἐπιλαθέσθαι	δὲ	τῶν παρὰ φύσιν. Τί οὖν
[7, 6]	σοι» ~Καὶ ἐν τῆι τρίτηι	δὲ	τῶν περὶ βαπτίσματος, ἣν Φιλήμονι
[7, 16]	τῆς τῶν ἀνθρώπων ἀπάτης. Ταῦτα	δέ	φασιν εὐξαμένου, ἀθρόως τὸ ἱερεῖον
[7, 29]	καὶ τὸ ἀντίγραφον ὑπετάξαμεν. Ὁ	δὲ	Φιρμιλιανός, καὶ δὶς ἀφικόμενος, κατέγνω
[7, 10]	τοὺς δὲ βασάνοις καταξαίνων, τοὺς	δὲ	φυλακαῖς καὶ δεσμοῖς ἐκτήκων προστάσσων
[7, 13]	διαδέχεται τὴν ἐπισκοπὴν Δόμνος, βραχεῖ	δὲ	χρόνωι τούτου διαγενομένου, Θεότεκνος, ὁ
[7, 4]	εἰρήνην πρὸς ἑαυτὰς ἀνειλήφεσαν· γράφει	δὲ	ὧδε· Ἴσθι δὲ νῦν, ἀδελφέ,
[7, 10]	τοσαῦτα μὲν ὁ Διονύσιος. Ἰστέον	δὲ	ὡς ὁ μὲν Εὐσέβιος, ὃν
[7, 6]	ἀλλὰ συνάγεσθαι μὲν δοκοῦντας, καταμηνυθέντας	δὲ	ὡς προσφοιτῶντάς τινι τῶν ἑτεροδιδασκαλούντων,
[7, 31]	ἐκκλησίας μετὰ τὸν μικρῶι πρόσθεν	δεδηλωμένον	ἐπίσκοπον Ὑμέναιον Ζαβδᾶς τὴν λειτουργίαν
[7, 30]	ψευδωνύμου γνώσεως ὑπόθεσις, κατὰ τοὺς	δεδηλωμένους	ὑποφυείσης χρόνους. ~ΛΒ' καθ' οὓς
[7, 6]	τῶν πρεσβυτέρων με ἀπείργοντος καὶ	δεδιττομένου	συμφύρεσθαι τῶι τῆς πονηρίας αὐτῶν
[7, 8]	τοιούτου τινός μοι προσελθόντος πράγματος,	δεδιὼς	μὴ ἄρα σφάλλομαι. Τῶν γὰρ
[7, 31]	μόνον τῶν κατὰ τὴν ψῆφον	δεδογμένων,	τῆι δὲ τούτων προφάσει καὶ
[7, 31]	ἀκτήμονι βίωι καὶ μαθήμασιν φιλοσόφοις	δεδοκίμαστο,	ταῖς περὶ τὰ θεῖα θεωρίαις
[7, 10]	ἡμῶν ἧι περὶ ὑμᾶς κέχρηνται·	δεδώκασιν	γὰρ ἐξουσίαν ὑμῖν σωτηρίας, εἰ
[7, 21]	ἐνηυφράνθημεν εἰρήνηι, ἣν μόνοις ἡμῖν	δέδωκεν·	βραχυτάτης δὲ ἡμῶν τε καὶ
[7, 6]	καὶ τότε συνήγαγεν αὐτούς, οὐ	δεηθεὶς	ἐπ' αὐτῶν ἑτέρου βαπτίσματος· τοῦ
[7, 24]	τῆς ἑρμηνείας γέγραπται, πολλοῦ γε	δεῖ	βάρβαρόν τινα φθόγγον ἢ σολοικισμὸν
[7, 10]	ἀπεοικότως οὐδὲ μακρὰν τοῦ πειθαρχεῖν	δεῖ	θεῶι μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις, ἀλλ'
[7, 29]	καὶ νόθα διδάγματα μετελήλυθεν, οὐδὲν	δεῖ	τοῦ ἔξω ὄντος τὰς πράξει
[7, 29]	τὸ ἱερατεῖον ἅπαν παράδειγμα εἶναι	δεῖ	τῶι πλήθει πάντων καλῶν ἔργων,
[7, 24]	ἡμᾶς ἀγάπης ἐντολήν, ὡς πάσας	δεῖ	φυλάττειν τὰς ἐντολάς· ὁ ἔλεγχος
[7, 31]	δέκα συγγράμμασιν εἰσαγωγὰς καὶ ἄλλα	δείγματα	τῆς περὶ τὰ θεῖα σχολῆς
[7, 31]	προνομίας ἐξαιρέτου πρὸς ἁπάντων ἠξιωμένου,	δείγματος	δ' ἕνεκα μόνου τοῦδε ἐπιμνησθήσομαι.
[7, 16]	προσαγορεύουσιν, φασὶ παρὰ ταῖς αὐτόθι	δεικνυμέναις	ἐν ταῖς ὑπωρείαις τοῦ καλουμένου.
[7, 17]	οἶκον αὐτῆς ἐπὶ τῆς πόλεως	δείκνυσθαι	καὶ τῆς ὑπὸ τοῦ σωτῆρος
[7, 29]	ἀλλ' ἐξ ὧν ἐπέμψαμεν ὑπομνημάτων	δείκνυται	πολλαχόθεν, οὐχ ἥκιστα δὲ ὅπου
[7, 31]	διωγμοῦ καιρὸς ἀπήλεγξεν, εἴρωνα μᾶλλον	δειλόν	τε καὶ ἄνανδρον ἤπερ ἀληθῆ
[7, 3]	πρότερον τῆς πλάνης ἀποκαθηραμένους προσίεσθαι	δεῖν	ἡγεῖτο. Ἀλλ' ὅ γε Στέφανος
[7, 29]	τὸν πατέρα αὐτοῦ δηλῶσαι; οὐδὲν	δεῖν	ἡγούμεθα τούτων τοὺς λογισμοὺς ἀπαιτεῖν»
[7, 31]	πάσχα καὶ τῶν ἀζύμων ἑορτὴν	δεῖν	πάντως μετ' ἰσημερίαν ἄγεσθαι· παρίημι
[7, 31]	κατὰ τὴν Ἔξοδον ἐπιλύοντες, φασὶ	δεῖν	τὰ διαβατήρια θύειν ἐπ' ἴσης
[7, 3]	Ἀλλ' ὅ γε Στέφανος μὴ	δεῖν	τι νεώτερον παρὰ τὴν κρατήσασαν
[7, 31]	ἐν τῆι βουλῆι συγκαταθεμένων μικροῦ	δεῖν	τοὺς πάντας τῶν πολιορκουμένων διεσώσατο,
[7, 21]	εἷς. Πολλὰ μὲν γὰρ καὶ	δεινὰ	καὶ τὰ πρὸ τούτου συμβεβηκότα·
[7, 24]	Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἣν ἔδωκεν αὐτῶι	δεῖξαι	τοῖς δούλοις αὐτοῦ ἐν τάχει,
[7, 31]	οὐδ' ὅλοις δὲ μησὶν οὗτος	δέκα	διαγενόμενος, Γαΐωι τῶι καθ' ἡμᾶς
[7, 31]	καταλέλοιπεν ὁ αὐτὸς ἐν ὅλοις	δέκα	συγγράμμασιν εἰσαγωγὰς καὶ ἄλλα δείγματα
[7, 1]	~Α'	Δέκιον	οὐδ' ὅλον ἐπικρατήσαντα δυεῖν ἐτοῖν
[7, 10]	θλίψεως ὑπομονήν, οἷα τὰ ἐπὶ	Δεκίου	καὶ Σαβίνου συμβάντα μοι, οἷα
[7, 21]	πολλά τε ἄλλα περὶ τῆς	Δεκίου	καὶ τῶν μετ' αὐτὸν διεξελθὼν
[7, 1]	ἀλλ' οὐδὲ Γάλλος ἔγνω τὸ	Δεκίου	κακὸν οὐδὲ προεσκόπησεν τί ποτ'
[7, 10]	ἀπέβη χρόνος εἰς τὸ φανῆναι	δεκτοὺς	τῶι κυρίωι, ὥσπερ οὖν ἔοικεν
[7, 10]	ὑπερέθετό με ὁ λέγων καιρῶι	δεκτῶι	ἐπήκουσά σου, καὶ ἐν ἡμέραι
[7, 31]	Ὃ δὲ αὐτίκα τὴν ἐπαγγελίαν	δεξάμενος,	βουλὴν τῶν Ἀλεξανδρέων συναγαγών, τὰ
[7, 14]	γνώμην. Ὡς δ' ἀμελλητὶ τὴν	δεξιὰν	προτείνας ἐδέξατο τὴν θείαν γραφήν,
[7, 31]	πάντας ἠξίου φιλικὴν δοῦναι Ῥωμαίοις	δεξιάν,	ὡς δ' ἀγριαίνοντας ἐπὶ τῶι
[7, 9]	πρὸ αὐτοῦ βασιλέων εὐμενῶς καὶ	δεξιῶς	πρὸς αὐτοὺς διετέθη, οὐδ' οἱ
[7, 2]	οὐ σμικροῦ τηνικάδε ἀνακινηθέντος, εἰ	δέοι	τοὺς ἐξ οἵας δ' οὖν
[7, 20]	τῆς αὐτῆς πολίτας ἐκκλησίας, ἐπιστολιμαίων	δέομαι	γραμμάτων, καὶ ταῦθ' ὅπως διαπεμψαίμην,
[7, 8]	γὰρ ὄντως, ἀδελφέ, καὶ συμβουλῆς	δέομαι	καὶ γνώμην αἰτῶ παρὰ σοῦ,
[7, 4]	Καὶ περὶ τούτων αὐτοῦ πάντων	δεόμενος	ἐπέστειλα» Καὶ μεθ' ἕτερά φησιν.
[7, 8]	πραγμάτων ὁρμώμενος, καὶ διὰ τοῦτο	δεόμενος	τῆς εἰλικρινεστάτης ταύτης καθάρσεως καὶ
[7, 6]	τῶν ἑτεροδιδασκαλούντων, ἀπελάσας τῆς ἐκκλησίας,	δεομένους	οὐ προσήκατο, ἕως δημοσίαι πάντα
[7, 31]	σπουδῆς τῶν τῆς παρ' αὐτοῦ	δεομένων	ὠφελείας ἕνεκεν, πολὺ δὲ ἦν
[7, 29]	λόγον λοιδορίας τὸ πρᾶγμα εἰς	δέον	καταστήσεσθαι, ἀνεβάλετο, παρακρουσθεὶς ὑπὸ τοῦ
[7, 31]	λελωβημένους τῶι λιμῶι κατατρύχομεν, τρέφειν	δέον	μόνους ἄνδρας καὶ νεανίας καὶ
[7, 1]	διαδέχεται· Ὠριγένης ἐν τούτωι ἑνὸς	δέοντα	τῆς ζωῆς ἑβδομήκοντα ἀποπλήσας ἔτη,
[7, 10]	ἐπαρτήσει· οὐ γὰρ ἐπιλείψει ἡ	δέουσα	ἐπιστρέφεια. Ἀπόστητε οὖν ὅπου ἐκελεύσθητε»
[7, 10]	καταξαίνων, τοὺς δὲ φυλακαῖς καὶ	δεσμοῖς	ἐκτήκων προστάσσων τε μηδένα τούτοις
[7, 10]	ἠκούσατε μὲν πάντως ὅπως ἡμᾶς	δεσμώτας	ἀγομένους ὑπὸ ἑκατοντάρχου καὶ στρατηγῶν
[7, 21]	χωρίον, ἀγρὸς ἐρημία ναῦς πανδοχεῖον	δεσμωτήριον,	φαιδροτάτην δὲ πασῶν ἤγαγον ἑορτὴν
[7, 18]	οἱ θεῖοι λόγοι περιέχουσιν, εἰς	δεῦρο	πεφυλαγμένον οἱ τῆιδε κατὰ διαδοχὴν
[7, 28]	αὐτὸν ἐνστησάμενος, ἣν καὶ εἰς	δεῦρο	φερομένην ἴσμεν, μόνος ἴσχυσεν τῶν
[7, 24]	οὐράνιος. Ἀλλ' οὐδὲ ἐν τῆι	δευτέραι	φερομένηι Ἰωάννου καὶ τρίτηι, καίτοι
[7, 4]	λειτουργίαν ἔτεσιν, Ξύστος διαδέχεται. Τούτωι	δευτέραν	ὁ Διονύσιος περὶ βαπτίσματος χαράξας
[7, 27]	ἀρχὴν κεκρατηκότος, Κλαύδιος κατέστη διάδοχος.	Δεύτερον	οὗτος διελθὼν ἔτος Αὐρηλιανῶι μεταδίδωσι
[7, 23]	δόγματος, παρατιθέμενος, διὰ δὲ τοῦ	δευτέρου	περὶ τῆς Ἀποκαλύψεως Ἰωάννου διαλαμβάνων·
[7, 29]	καὶ παρὰ τούτου τὰ κοινωνικὰ	δέχησθε	γράμματα· τῶι δὲ Ἀρτεμᾶι οὗτος
[7, 11]	ἀμελεῖς καὶ ῥαιθύμους κακίσαι, ὅτι	δὴ	βραβείων, τοῦ καιροῦ τοῖς πόθου
[7, 31]	ἂν τὴν ἀρετὴν ὑπερβάλοιτο, ὅτι	δὴ	ἐπὶ πάσαις λογικαῖς ἐπιστήμαις τὸν
[7, 31]	τῆι ἰδίαι παροικίαι προμνώμενος, καὶ	δὴ	ἐπὶ σμικρόν τινα χρόνον ἄμφω
[7, 24]	τούς τε φυλάσσοντας αὐτὴν καὶ	δὴ	καὶ ἑαυτόν. Μακάριος γάρ φησιν
[7, 24]	καὶ ὁ Παῦλος πολὺς καὶ	δὴ	καὶ ὁ Πέτρος ἐν τοῖς
[7, 25]	αὐτοῦ παρ' ἡμῖν ἐπιστολαὶ καὶ	δὴ	καὶ πολυεπεῖς λόγοι ἐν ἐπιστολῆς
[7, 24]	καὶ τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ. Καὶ	δὴ	καὶ πρὸς τῶι τέλει ταῦτα
[7, 29]	ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν παύσας ὡς	δὴ	νεωτέρους καὶ νεωτέρων ἀνδρῶν συγγράμματα,
[7, 4]	ἐπὶ τούτωι διηγανάκτει· ~Δ' Πλεῖστα	δὴ	οὖν αὐτῶι περὶ τούτου διὰ
[7, 29]	φωρᾶσαι τὸν ἄνθρωπον. ~Λ' Μίαν	δὴ	οὖν ἐκ κοινῆς γνώμης οἱ
[7, 9]	Γαλλιήνωι διαδέχεται τὴν ἡγεμονίαν. Αὖθις	δὴ	οὖν ὁ Διονύσιος οἷα καὶ
[7, 29]	Ἀρτεμᾶ φρονοῦντες τούτωι κοινωνείτωσαν» Τοῦ	δὴ	οὖν Παύλου σὺν καὶ τῆι
[7, 14]	προθεσμίας τοῦ χρόνου πεπλήρωτο· καὶ	δὴ	παραστὰς τῶι δικαστῆι καὶ μείζονα
[7, 24]	νοεῖσθαι διάνοιαν, ἐπιφέρει λέγων· συντελέσας	δὴ	πᾶσαν ὡς εἰπεῖν τὴν προφητείαν,
[7, 23]	συγγράμματος τούτου διδασκαλίαν ὡς μέγα	δή	τι καὶ κεκρυμμένον μυστήριον κατεπαγγελλομένων
[7, 6]	καὶ πολὺ πλέον βδελύττεσθαι. Καὶ	δή	τινος ἀδελφοῦ τῶν πρεσβυτέρων με
[7, 30]	θανατηφόρον ἰὸν ἐξωμόρξατο, ἀφ' οὗ	δὴ	τὸ Μανιχαίων δυσσεβὲς ὄνομα τοῖς
[7, 31]	θεῖα μαθήματα συνησκημένον. Οὗτος μὲν	δὴ	τοιοῦτος ἦν· ἐν Καισαρείαι δὲ
[7, 21]	ἀεὶ δοκοῦν φιλοφροσύνης ἔχεσθαι, ἔργωι	δὴ	τότε πληροῦντες, ἀπιόντες αὐτῶν περίψημα.
[7, 30]	παρατροπὴν καθωπλίζετο, τοῦ δαίμονος, αὐτοῦ	δὴ	τοῦ θεομάχου σατανᾶ, ἐπὶ λύμηι
[7, 17]	Παύλου καὶ Πέτρου καὶ αὐτοῦ	δὴ	τοῦ Χριστοῦ διὰ χρωμάτων ἐν
[7, 31]	καὶ βούλοιντο, συμβουλεύσαιμι. Τί γὰρ	δὴ	τούτους εἰς μάτην, ὅσον οὔπω
[7, 21]	αὐτῶν ἀπήγγειλεν συγγραφεύς, πρᾶγμα μόνον	δὴ	τῶν πάντων ἐλπίδος κρεῖσσον γενόμενον,
[7, 4]	ἐπισκόπων γνώμην τε καὶ κρίσιν	δηλοῖ,	περὶ τοῦ Στεφάνου λέγων ταῦτα·
[7, 4]	γραμμάτων ὁ Διονύσιος ὁμιλήσας, τελευτῶν	δηλοῖ	ὡς ἄρα τοῦ διωγμοῦ λελωφηκότος
[7, 4]	ἀπὸ Κιλικίας καὶ Καππαδοκίας καὶ	δῆλον	ὅτι Γαλατίας καὶ πάντων τῶν
[7, 10]	πρώτους καταληφθησομένους ἔταξεν. Ὠικονόμει γὰρ	δῆλον	ὅτι καὶ παρεσκεύαζεν ἵνα ὁπόταν
[7, 11]	τοιαῦτα. ~ΙΒ' Κατὰ δὲ τὸν	δηλούμενον	Οὐαλεριανοῦ διωγμὸν τρεῖς ἐν Καισαρείαι
[7, 31]	λιμὸν ἀφόρητον καθεστάναι, παρὼν ὁ	δηλούμενος	οἰκονομεῖταί τι τοιοῦτον. Θατέρου μέρους
[7, 4]	Ἀλλὰ ταῦτα μὲν περὶ τοῦ	δηλουμένου	ζητήματος· ~Ἀλλὰ ταῦτα μὲν περὶ
[7, 5]	~Ἀλλὰ ταῦτα μὲν περὶ τοῦ	δηλουμένου	ζητήματος· σημαίνων δὲ ἐν ταὐτῶι
[7, 31]	ὁρμώμενος, οὐ σμικρᾶς ἂν γένοιτο	δηλοῦν	ὑποθέσεως· ἕκαστα δὲ τοῦ κατ'
[7, 19]	γε μὴν Διονύσιος πρὸς ταῖς	δηλωθείσαις	ἐπιστολαῖς αὐτοῦ ἔτι καὶ τὰς
[7, 31]	σὺν θείαι προμηθείαι μετὰ τὸν	δηλωθέντα	πόλεμον ἐκ τῆς Ἀλεξανδρέων πόλεως
[7, 10]	ἡμᾶς ἐπειδὴ πυνθάνεσθε καὶ βούλεσθε	δηλωθῆναι	ὑμῖν ὅπως διάγομεν, ἠκούσατε μὲν
[7, 29]	χρὴ μόλις τὸν πατέρα αὐτοῦ	δηλῶσαι;	οὐδὲν δεῖν ἡγούμεθα τούτων τοὺς
[7, 10]	τῶν ὅλων θεὸν εὐσέβειαν ὑπέστη,	δηλώσουσιν	αἱ αὐτοῦ φωναὶ ἃς πρὸς
[7, 10]	ἀριθμῆσαι δύναται περὶ ἡμῶν ἀποφάσεις,	δημεύσεις,	προγραφάς, ὑπαρχόντων ἁρπαγάς, ἀξιωμάτων ἀποθέσεις,
[7, 4]	τῆι παρὰ προσδοκίαν εἰρήνηι γενομένηι,	Δημητριανὸς	ἐν Ἀντιοχείαι, Θεόκτιστος ἐν Καισαρείαι,
[7, 13]	δ' ἐπ' Ἀντιοχείας μετὰ Φάβιον	Δημητριανός,	Φιρμιλιανὸς δὲ Καισαρείας τῆς Καππαδοκῶν,
[7, 29]	ὡς πεπείσμεθα, τὸν τοῦ μακαρίου	Δημητριανοῦ	καὶ ἐπιφανῶς προστάντος πρὸ τούτου
[7, 26]	Διονύσιος. Ἐν τούτωι δὲ καὶ	Δημητριανοῦ	κατ' Ἀντιόχειαν τὸν βίον μεταλλάξαντος,
[7, 10]	ἀδελφούς, πρεσβύτεροι μὲν Μάξιμος Διόσκορος	Δημήτριος	Λούκιος· οἱ γὰρ ἐν τῶι
[7, 12]	Σεβαστὸς Διονυσίωι καὶ Πίνναι καὶ	Δημητρίωι	καὶ τοῖς λοιποῖς ἐπισκόποις. Τὴν
[7, 10]	τοίνυν τὸν ἕνα θεὸν καὶ	δημιουργὸν	τῶν ἁπάντων, τὸν καὶ τὴν
[7, 29]	ἀναγινώσκων καὶ ὑπαγορεύων ἅμα βαδίζων	δημοσίαι	καὶ δορυφορούμενος, τῶν μὲν προπορευομένων,
[7, 6]	ἐκκλησίας, δεομένους οὐ προσήκατο, ἕως	δημοσίαι	πάντα ὅσα ἀκηκόασιν παρὰ τοῖς
[7, 23]	παρόντων καὶ τῶν βουλομένων ἀδελφῶν,	δημοσίαι	τὴν ἐξέτασιν ποιήσασθαι τοῦ λόγου
[7, 20]	προσεγγραφέντων καὶ συγκαταλεγέντων εἰς τὸ	δημόσιον	σιτηρέσιον τῶν ἀπὸ τεσσαρεσκαίδεκα ἐτῶν
[7, 21]	εἰς ἑαυτοὺς μεταστησάμενοι καὶ τὸ	δημῶδες	ῥῆμα, μόνης ἀεὶ δοκοῦν φιλοφροσύνης
[7, 14]	αὐτῶι εἰς ἐπίσκεψιν διάστημα. Ἐκτὸς	δῆτα	γενόμενον αὐτὸν τοῦ δικαστηρίου Θεότεκνος
[7, 29]	ἐπίσκοποι τοῦ δόγματος ἐπιστέλλοιεν. Οὕτω	δῆτα	ὁ προδηλωθεὶς ἀνὴρ μετὰ τῆς
[7, 30]	πολλῶν τὸν ἄνδρα προβεβλημένου. Βάρβαρος	δῆτα	τὸν βίον αὐτῶι λόγωι καὶ
[7, 24]	σαρκὶ φάσκοντας ἐληλυθέναι τὸν κύριον·	δι'	ἃ καὶ συνῆψεν ἐπιμελῶς· καὶ
[7, 23]	τῶν ἀδελφῶν εὐθυμοῦνται, καὶ πάνυ	δι'	αἰδοῦς ἄγω τὸν ἄνθρωπον, ταύτηι
[7, 12]	προεστῶσιν τὰ ἐξ ἔθους ἐπιτελεῖν	δι'	ἀντιγραφῆς προστάξας, ἥτις τοῦτον ἔχει
[7, 21]	καὶ τοῖς κατ' Αἴγυπτον ἀδελφοῖς	δι'	ἐπιστολῆς ὁμιλῶν πολλά τε ἄλλα
[7, 26]	σώματος αἰτιασάμενος, ἀνατίθεται τὴν παρουσίαν,	δι'	ἐπιστολῆς τὴν αὐτοῦ γνώμην, ἣν
[7, 20]	πορρωτέρω παροικοῦντας χαλεπὸν τὸ κἂν	δι'	ἐπιστολῶν ὁμιλεῖν, ὅτε καὶ τὸ
[7, 23]	ἦν ἂν ἡ ἄγραφος ὁμιλία,	δι'	ἐρωτήσεως καὶ ἀποκρίσεως πείθουσα καὶ
[7, 10]	δὲ παραδεξαμένοις αὐτοῖς τότε πρῶτον	δι'	ἡμῶν ὁ λόγος ἐπεσπάρη, καὶ
[7, 10]	ἣν ἐμπίπτω διὰ Γερμανόν, ὑφίεμαι,	δι'	ὃ καὶ τὴν καθ' ἕκαστον
[7, 9]	διὰ πάντων καὶ ἐπὶ πᾶσιν,	δι'	ὃ καὶ τῆς μὲν καθολικῆς
[7, 31]	τέλος τῆς τῶν πλανητῶν περιόδου·	δι'	ὃ καὶ τοὺς ἐν αὐτῶι
[7, 14]	ὁ τῆιδε ἐπίσκοπος ἀφέλκει, προσελθὼν	δι'	ὁμιλίας, καὶ τῆς χειρὸς λαβὼν
[7, 31]	ἡ κατὰ τὸν Παῦλον ὑπόθεσις,	δι'	ὃν τῆς Συρίας ἐπιβάς, πρὸς
[7, 10]	τῆς πραιότητος τῶν Σεβαστῶν ἡμῶν·	δι'	ὅπερ οὐκ ἔσεσθε ἐν τῆι
[7, 21]	γοῦν πλεῖστοι τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν	δι'	ὑπερβάλλουσαν ἀγάπην καὶ φιλαδελφίαν ἀφειδοῦντες
[7, 28]	προεστώς, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ	δι'	ὑπερβάλλουσαν τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως
[7, 31]	τοσαῦτα δ' εἰς ἡμᾶς ἐλήλυθεν,	δι'	ὧν αὐτοῦ καταμαθεῖν δυνατὸν ὁμοῦ
[7, 24]	καὶ ποτοῖς καὶ γάμοις καὶ	δι'	ὧν εὐφημότερον ταῦτα ὠιήθη ποριεῖσθαι,
[7, 31]	κατὰ τὰς κυριακὰς ἀποδείξεις προϊόντα,	δι'	ὧν παριστάνειν πειρῶνται τὴν τοῦ
[7, 10]	πολλῆς ἀφροσύνης, εἰς ἣν ἐμπίπτω	διὰ	Γερμανόν, ὑφίεμαι, δι' ὃ καὶ
[7, 20]	ὑπερόριος, ἐξ αὐτῆς τῆς Ἀλεξανδρείας	διὰ	γραμμάτων αὐτοῖς ὡμίλει. Καὶ Ἱέρακι
[7, 4]	δὴ οὖν αὐτῶι περὶ τούτου	διὰ	γραμμάτων ὁ Διονύσιος ὁμιλήσας, τελευτῶν
[7, 31]	καὶ τοῖς μεθ' ἡμᾶς εἰδέναι	διὰ	γραφῆς καταλείψωμεν.
[7, 21]	τῆς τε ἑορτῆς πλησιαζούσης, αὖθις	διὰ	γραφῆς τοῖς ἀδελφοῖς ὁμιλεῖ, τὰ
[7, 23]	εἶχεν περὶ τοῦ δόγματος, παρατιθέμενος,	διὰ	δὲ τοῦ δευτέρου περὶ τῆς
[7, 24]	καὶ τῶν προθέσεων οὐκ ἀφίσταται,	διὰ	δὲ τῶν αὐτῶν κεφαλαίων καὶ
[7, 10]	συμπρεσβύτερός τέ μου Μάξιμος καὶ	διά	κονοι Φαῦστος Εὐσέβιος Χαιρήμων, καί
[7, 2]	οἵας δ' οὖν αἱρέσεως ἐπιστρέφοντας	διὰ	λουτροῦ καθαίρειν. Παλαιοῦ γέ τοι
[7, 3]	παροικίας ποιμήν, οὐδ' ἄλλως ἢ	διὰ	λουτροῦ πρότερον τῆς πλάνης ἀποκαθηραμένους
[7, 8]	Ῥώμην ἐκκλησίαι προσπεφωνημένη, ἐν ἧι	διὰ	μακρᾶς ἀποδείξεως τὸν περὶ τοῦ
[7, 10]	καὶ πᾶσα ἡλικία, οἳ μὲν	διὰ	μαστίγων καὶ πυρός, οἳ δὲ
[7, 23]	ἐν τοῖς Περὶ ἐπαγγελιῶν ἐνίσταται,	διὰ	μὲν τοῦ προτέρου τὴν αὐτοῦ
[7, 12]	Τὴν εὐεργεσίαν τῆς ἐμῆς δωρεᾶς	διὰ	παντὸς τοῦ κόσμου ἐκβιβασθῆναι προσέταξα,
[7, 9]	ὑπείδετο τοῦ πρὸ πάντων καὶ	διὰ	πάντων καὶ ἐπὶ πᾶσιν, δι'
[7, 24]	ὁ υἱός, πανταχοῦ· καὶ ὅλως	διὰ	πάντων χαρακτηρίζοντας ἕνα καὶ τὸν
[7, 31]	κεκακωμένους ἐκ τῆς μακρᾶς πολιορκίας	διὰ	πάσης προνοίας καὶ θεραπείας ἀνεκτᾶτο.
[7, 4]	μὲν ὀλίγα, καὶ νῦν δὲ	διὰ	πλειόνων ἐπέστειλα» Ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[7, 21]	τοῦ θανάτου τοῦτο τὸ εἶδος,	διὰ	πολλὴν εὐσέβειαν καὶ πίστιν ἰσχυρὰν
[7, 12]	ἀρχὴν διατίθεται, ἀνίησί τε αὐτίκα	διὰ	προγραμμάτων τὸν καθ' ἡμῶν διωγμόν,
[7, 10]	μαστίγων καὶ πυρός, οἳ δὲ	διὰ	σιδήρου τὸν ἀγῶνα νικήσαντες, τοὺς
[7, 24]	τολμήσαιμι τὸ βιβλίον, πολλῶν αὐτὸ	διὰ	σπουδῆς ἐχόντων ἀδελφῶν, μείζονα δὲ
[7, 27]	τὴν εἰς Χριστὸν βλασφημίαν αὐτοῦ	διὰ	σπουδῆς ποιουμένων. Ἐν τούτωι δὲ
[7, 4]	ἐθνῶν, ὡς οὐδὲ ἐκείνοις κοινωνήσων	διὰ	τὴν αὐτὴν ταύτην αἰτίαν, ἐπειδὴ
[7, 10]	οἷα σὺν ἑτέροις ὁ αὐτὸς	διὰ	τὴν εἰς τὸν τῶν ὅλων
[7, 24]	τῶι ἀποστόλωι νομίζω γεγονέναι, οἳ	διὰ	τὴν πρὸς ἐκεῖνον ἀγάπην καὶ
[7, 14]	τε καὶ πλούτωι περιφανὴς ἀνήρ,	διὰ	τὴν Χριστοῦ μαρτυρίαν τὴν κεφαλὴν
[7, 24]	οὔτε διὰ τοῦ εὐαγγελίου οὔτε	διὰ	τῆς ἐπιστολῆς» Εἶθ' ὑποβάς, πάλιν
[7, 24]	καθ' αὑτάς. Ἔτι δὲ καὶ	διὰ	τῆς φράσεως τὴν διαφορὰν ἔστιν
[7, 20]	καὶ πολὺς τῶν ἀνθρώπων ὄλεθρος,	διὰ	τί μηκέτι τοσοῦτο πλῆθος οἰκητόρων
[7, 21]	καὶ περιηχοῦσιν οἰμωγαὶ τὴν πόλιν	διὰ	τὸ πλῆθος τῶν τεθνηκότων καὶ
[7, 24]	τῆι νήσωι τῆι καλουμένηι Πάτμωι	διὰ	τὸν λόγον τοῦ θεοῦ καὶ
[7, 29]	τὴν πίστιν φθονεῖσθαι καὶ μισεῖσθαι	διὰ	τὸν ὄγκον αὐτοῦ καὶ τὴν
[7, 24]	ἐν τάχει, καὶ ἐσήμανεν ἀποστείλας	διὰ	τοῦ ἀγγέλου αὐτοῦ τῶι δούλωι
[7, 24]	παρεγγράφει οὐδὲ κηρύσσει ἑαυτὸν οὔτε	διὰ	τοῦ εὐαγγελίου οὔτε διὰ τῆς
[7, 12]	πολλοῦ ὑπ' ἐμοῦ συγκεχώρηται, καὶ	διὰ	τοῦτο Αὐρήλιος Κυρίνιος, ὁ τοῦ
[7, 8]	ῥημάτων καὶ πραγμάτων ὁρμώμενος, καὶ	διὰ	τοῦτο δεόμενος τῆς εἰλικρινεστάτης ταύτης
[7, 12]	τόπων τῶν θρηισκευσίμων ἀποχωρήσωσιν, καὶ	διὰ	τοῦτο καὶ ὑμεῖς τῆς ἀντιγραφῆς
[7, 31]	αὐτῆς γενέσεως, ὡς καὶ βασιλέα	διὰ	τοῦτο, οἷόν τι παράδοξον, αὐτὸν
[7, 20]	αὐτὸν τῶν Ἀλεξανδρέων στάσεως μνημονεύει	διὰ	τούτων· Ἐμοὶ δέ, τί θαυμαστὸν
[7, 22]	χρόνον, καθ' ὃν ταῦτ' ἔγραφεν,	διὰ	τούτων σημαίνει· καί μοι πάλιν
[7, 21]	τὰ τῆς συμφορᾶς ἐπισημαινόμενος πάθη	διὰ	τούτων· Τοῖς μὲν ἄλλοις ἀνθρώποις
[7, 24]	τῆς ἐπιστολῆς ἡ Ἀποκάλυψις, Παύλου	διὰ	τῶν ἐπιστολῶν ὑποφήναντός τι καὶ
[7, 2]	τῶν τοιούτων μόνηι χρῆσθαι τῆι	διὰ	χειρῶν ἐπιθέσεως εὐχῆι. ~Γ' Πρῶτος
[7, 16]	κἄπειτα ἀνανεύσαντα εἰς οὐρανόν, ἱκετεῦσαι	διὰ	Χριστοῦ τὸν ἐπὶ πάντων θεὸν
[7, 17]	καὶ αὐτοῦ δὴ τοῦ Χριστοῦ	διὰ	χρωμάτων ἐν γραφαῖς σωιζομένας ἱστορήσαμεν,
[7, 31]	Ἔξοδον ἐπιλύοντες, φασὶ δεῖν τὰ	διαβατήρια	θύειν ἐπ' ἴσης ἅπαντας μετὰ
[7, 31]	εἴη ἐξ ἀνάγκης τῆι τῶν	διαβατηρίων	ἑορτῆι μὴ μόνον τὸν ἥλιον
[7, 31]	ἄλληλα δοθείσης τε τῆς τῶν	διαβατηρίων	ἡμέρας τῆι τεσσαρεσκαιδεκάτηι τοῦ μηνὸς
[7, 29]	ὁ Φιρμιλιανὸς εἰς τὴν Ἀντιόχειαν	διαβήσεσθαι	καὶ μέχρι γε Ταρσῶν ἧκεν,
[7, 31]	ὄντα μέγα τε κλέος καὶ	διαβόητον	ὄνομα μέχρι καὶ τοῦ Ῥωμαίων
[7, 24]	ὁ ἔλεγχος τοῦ κόσμου τοῦ	διαβόλου	τοῦ ἀντιχρίστου ἡ ἐπαγγελία τοῦ
[7, 31]	ὅλοις δὲ μησὶν οὗτος δέκα	διαγενόμενος,	Γαΐωι τῶι καθ' ἡμᾶς καταλείπει
[7, 13]	Δόμνος, βραχεῖ δὲ χρόνωι τούτου	διαγενομένου,	Θεότεκνος, ὁ καθ' ἡμᾶς, διάδοχος
[7, 29]	τούτων οὐδ' ὅλοις τρισὶν ἐνιαυτοῖς	διαγενομένων,	μέτεισιν τὰ τῆς ἡγεμονίας Διοκλητιανὸν
[7, 31]	ἀπὸ τῶν προπαρατεθεισῶν Διονυσίου φωνῶν	διαγνῶναι	ῥάιδιον. Ἀνατόλιος αὐτῶι διάδοχος, ἀγαθός,
[7, 10]	καὶ βούλεσθε δηλωθῆναι ὑμῖν ὅπως	διάγομεν,	ἠκούσατε μὲν πάντως ὅπως ἡμᾶς
[7, 29]	τοῦ αὐτοῦ οἵας ἐτύγχανεν ἀγωγῆς,	διαγράφουσιν	ἐν τούτοις· ὅπου δὲ ἀποστὰς
[7, 27]	κατ' Ἀλεξάνδρειαν ἐπισκοπῆς ἔτεσιν ἑπτακαίδεκα,	διαδέχεται	δ' αὐτὸν Μάξιμος. Γαλλιηνοῦ δ'
[7, 31]	ἔτι νῦν ἐκεῖσε πεφυλαγμένον ἀποστολικὸν	διαδέχεται	θρόνον. Καὶ ἐπ' Ἀλεξανδρείας δὲ
[7, 31]	τὴν Διονυσίου τελευτὴν ἐπισκοπεύσαντα Θεωνᾶς	διαδέχεται·	καθ' ὃν ἐπὶ τῆς Ἀλεξανδρείας
[7, 31]	σπουδαιότατα τὴν ἐπισκοπὴν διελθόντα Ἀγάπιος	διαδέχεται·	ὃν καὶ πολλὰ καμεῖν γνησιωτάτην
[7, 31]	προστάντα ἐκκλησίας ἔτεσιν πέντε Εὐτυχιανὸς	διαδέχεται·	οὐδ' ὅλοις δὲ μησὶν οὗτος
[7, 29]	γοῦν ἓξ κρατήσαντα τὸν Αὐρηλιανὸν	διαδέχεται	Πρόβος, καὶ τοῦτον δέ που
[7, 13]	ἐπὶ Παλαιστίνης Καισαρείας, Θεοκτίστου μεταλλάξαντος,	διαδέχεται	τὴν ἐπισκοπὴν Δόμνος, βραχεῖ δὲ
[7, 31]	δὲ Θεωνᾶν ἐννεακαίδεκα ἔτεσιν ἐξυπηρετησάμενον	διαδέχεται	τὴν ἐπισκοπὴν τῶν ἐπ' Ἀλεξανδρείας
[7, 9]	Οὐαλεριανὸς δ' ἅμα παιδὶ Γαλλιήνωι	διαδέχεται	τὴν ἡγεμονίαν. Αὖθις δὴ οὖν
[7, 4]	ἀποπλήσαντα τὴν λειτουργίαν ἔτεσιν, Ξύστος	διαδέχεται.	Τούτωι δευτέραν ὁ Διονύσιος περὶ
[7, 26]	Ῥωμαίων ἐκκλησίας ἔτεσιν ἕνδεκα προστάντα	διαδέχεται	τῶι κατ' Ἀλεξάνδρειαν ὁμώνυμος Διονύσιος.
[7, 10]	λειτουργίαν τῶν κατ' Ἀλεξάνδρειαν ἀδελφῶν	διαδέχεται,	Φαῦστος δέ, ὁ σὺν αὐτῶι
[7, 29]	ἔτεσιν ἐννέα διελθόντα τὴν λειτουργίαν	διαδέχεται	Φῆλιξ. ~ΛΑ' Ἐν τούτωι καὶ
[7, 1]	ἅμα τοῖς παισὶν κατασφαγέντα Γάλλος	διαδέχεται·	Ὠριγένης ἐν τούτωι ἑνὸς δέοντα
[7, 31]	κατὰ τὴν πόλιν πᾶσαν ἡλικίαν	διαδιδράσκειν	προμηθούμενος, οὐ μόνον τῶν κατὰ
[7, 31]	καιρὸν τοῖς κατὰ Παλαιστίνην κλίμασιν	διαδιδράσκοντα	ἐφ' ὅλοις ἔτεσιν ἑπτὰ κατενοή
[7, 21]	ἀτάφους ἀπεσκυβαλίζοντο, τὴν τοῦ θανάτου	διάδοσιν	καὶ κοινωνίαν ἐκτρεπόμενοι, ἣν οὐκ
[7, 31]	Λαοδίκειαν ἐκκλησία δύο ἐφεξῆς κατὰ	διαδοχὴν	ἠξιώθη ποιμένων, σὺν θείαι προμηθείαι
[7, 18]	δεῦρο πεφυλαγμένον οἱ τῆιδε κατὰ	διαδοχὴν	περιέποντες ἀδελφοὶ σαφῶς τοῖς πᾶσιν
[7, 31]	καὶ τῆς ἐπ' Ἀλεξανδρείας Ἀριστοτέλους	διαδοχῆς	τὴν διατριβὴν λόγος ἔχει πρὸς
[7, 31]	Θεότεκνος χεῖρας εἰς ἐπισκοπὴν ἐπιτέθεικεν,	διάδοχον	ἑαυτοῦ μετὰ τελευτὴν ποριεῖσθαι τῆι
[7, 31]	φωνῶν διαγνῶναι ῥάιδιον. Ἀνατόλιος αὐτῶι	διάδοχος,	ἀγαθός, φασίν, ἀγαθοῦ, καθίσταται, γένος
[7, 27]	τὴν ἀρχὴν κεκρατηκότος, Κλαύδιος κατέστη	διάδοχος.	Δεύτερον οὗτος διελθὼν ἔτος Αὐρηλιανῶι
[7, 13]	διαγενομένου, Θεότεκνος, ὁ καθ' ἡμᾶς,	διάδοχος	καθίσταται· τῆς δ' Ὠριγένους διατριβῆς
[7, 2]	τὴν ἐπισκοπὴν διανύσαντος, Λούκιος κατέστη	διάδοχος,	μησὶν δ' οὐδ' ὅλοις οὗτος
[7, 31]	πεντεκαίδεκα ἔτη προστάντος, Μαρκελλῖνος κατέστη	διάδοχος,	ὃν καὶ αὐτὸν ὁ διωγμὸς
[7, 31]	στεφάνωι. Ἐν τούτοις τὴν τῶν	διαδοχῶν	περιγράψαντες ὑπόθεσιν, ἀπὸ τῆς τοῦ
[7, 9]	πατέρων καταθύειν καὶ σπλάγχνα νεογενῆ	διαιρεῖν	καὶ τὰ τοῦ θεοῦ διακόπτειν
[7, 2]	ὅλοις οὗτος ὀκτὼ τῆι λειτουργίαι	διακονησάμενος,	Στεφάνωι τελευτῶν μεταδίδωσι τὸν κλῆρον.
[7, 10]	αὐτοὺς ὁ θεός, ἐπεὶ τὴν	διακονίαν	ταύτην ἐπληρώσαμεν, πάλιν ἀπαγήοχεν. Ὁ
[7, 10]	καὶ Ἀκύλας ἐν Αἰγύπτωι πλανῶνται·	διάκονοι	δὲ οἱ μετὰ τοὺς ἐν
[7, 29]	ἔθνη ἐπίσκοποι καὶ πρεσβύτεροι καὶ	διάκονοι	καὶ αἱ ἐκκλησίαι τοῦ θεοῦ
[7, 21]	βίου, πρεσβύτεροί τέ τινες καὶ	διάκονοι	καὶ τῶν ἀπὸ τοῦ λαοῦ,
[7, 29]	ἡμῶν ἐπισκόποις καὶ πρεσβυτέροις καὶ	διακόνοις	καὶ πάσηι τῆι ὑπὸ τὸν
[7, 27]	ἀπορήσαι τις ἅμα πρεσβυτέροις καὶ	διακόνοις	τῆς αὐτῆς ἕνεκεν αἰτίας ἐν
[7, 10]	ὡς ὁ μὲν Εὐσέβιος, ὃν	διάκονον	προσεῖπεν, σμικρὸν ὕστερον ἐπίσκοπος τῆς
[7, 29]	τῶν περὶ αὐτὸν πρεσβυτέρων καὶ	διακόνων,	οἷς καὶ τοῦτο καὶ τὰ
[7, 9]	διαιρεῖν καὶ τὰ τοῦ θεοῦ	διακόπτειν	καὶ καταχορδεύειν πλάσματα, ὡς ἐκ
[7, 7]	~Νοουατιανῶι μὲν γὰρ εὐλόγως ἀπεχθανόμεθα,	διακόψαντι	τὴν ἐκκλησίαν καί τινας τῶν
[7, 21]	Μετὰ ταῦτα λοιμικῆς τὸν πόλεμον	διαλαβούσης	νόσου τῆς τε ἑορτῆς πλησιαζούσης,
[7, 23]	δευτέρου περὶ τῆς Ἀποκαλύψεως Ἰωάννου	διαλαμβάνων·	ἔνθα τοῦ Νέπωτος κατὰ τὴν
[7, 11]	τῆς Παλαιστίνης τῆι κατὰ Χριστὸν	διαλάμψαντες	ὁμολογίαι, θείωι κατεκοσμήθησαν μαρτυρίωι, θηρίων
[7, 20]	τὸ πρὸς ἐμαυτὸν αὐτῶι μοι	διαλέγεσθαι	καὶ τῆι ἰδίαι ψυχῆι συμβουλεύεσθαι
[7, 29]	πρὸς τὸν λαὸν ὁμιλίαις καθίησιν	διαλέγεσθαι·	τὸν μὲν γὰρ υἱὸν τοῦ
[7, 31]	ἀστρονομίας τε καὶ τῆς ἄλλης,	διαλεκτικῆς	εἴτε φυσικῆς, θεωρίας ῥητορικῶν τε
[7, 24]	εἰληφέναι καὶ προφητείαν οὐκ ἀντερῶ,	διάλεκτον	μέντοι καὶ γλῶσσαν οὐκ ἀκριβῶς
[7, 23]	ἡμῖν μηκέτι τούτωι προσέξειν μηδὲ	διαλέξεσθαι	περὶ τούτου μηδὲ μεμνῆσθαι μηδὲ
[7, 31]	ἐπὶ τοῦ κοινοῦ τῆς ἐκκλησίας	διαλέξεσιν	ὑπερφυῶς ἐξησκημένος· ὁ δὲ Μελέτιος
[7, 5]	ἐμὲ καὶ προγραμμάτων καὶ τῶν	διαλεξομένων	ἀδελφῶν, ἐπέστειλά τινα, ὡς ἐδυνήθην,
[7, 23]	πρὸς παρόντα τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν	διαλεχθῆναι	Νέπωτα» Τούτοις μεθ' ἕτερα ἐπιφέρει
[7, 15]	οἱ τἀνδρὸς καὶ εἰς ἡμᾶς	διαμείναντες	γνώριμοι, ἀτὰρ καὶ παραδόξου τοιούτου.
[7, 10]	τῆς βασιλείας αὐτῶν, ὅπως ἀσάλευτος	διαμείνηι,	προσευχόμεθα» Αἰμιλιανὸς διέπων τὴν ἡγεμονίαν
[7, 31]	ἡ σελήνη τὴν ἐναντίαν καὶ	διάμετρον	τῶι ἡλίωι στάσιν, ὥσπερ οὖν
[7, 31]	ἐαρινοῦ, τοῦ δὲ μετοπωρινοῦ, καὶ	διαμετρούντων	ἄλληλα δοθείσης τε τῆς τῶν
[7, 10]	προθυμίαι καὶ λιπαρίαι τῶν ἀδελφῶν	διαναπαύει	τοὺς πεπιεσμένους» Καὶ τοσαῦτα μὲν
[7, 11]	καιροῦ τοῖς πόθου γλιχομένοις οὐρανίου	διανέμοντος,	ὀλιγωροῖεν αὐτοί, μὴ οὐχὶ προαρπάζοντες
[7, 24]	κατὰ τὴν πρόχειρον ἀποδείξας νοεῖσθαι	διάνοιαν,	ἐπιφέρει λέγων· συντελέσας δὴ πᾶσαν
[7, 22]	τὴν ἑπταετηρίδα, νῦν ἐνιαυτὸν ἔνατον	διανύει,	ἐν ὧι ἡμεῖς ἑορτάσωμεν» ~ΚΔ'
[7, 2]	ἀμφὶ τὰ τρία τὴν ἐπισκοπὴν	διανύσαντος,	Λούκιος κατέστη διάδοχος, μησὶν δ'
[7, 29]	τοῦ κατ' Ἀλεξάνδρειαν ἐπὶ πάσας	διαπέμπονται	τὰς ἐπαρχίας, τὴν αὐτῶν τε
[7, 20]	δέομαι γραμμάτων, καὶ ταῦθ' ὅπως	διαπεμψαίμην,	ἀμήχανον φαίνεται. Ῥᾶιον γὰρ ἄν
[7, 31]	μὴ μόνον τὸν ἥλιον ἰσημερινὸν	διαπορεύεσθαι	τμῆμα, καὶ τὴν σελήνην δέ.
[7, 20]	καὶ μᾶλλον αὐχμώδης ἐκείνης ἣν	διαπορευόμενος	ὁ Ἰσραὴλ οὕτως ἐδίψησεν, ὡς
[7, 31]	καὶ τετάρτην ἡμέραν ἐν αὐτῶι	διαπορευόμενος.	Τοῦτο δὲ τὸ τμῆμα πρῶτον
[7, 20]	τὰς δρόσους. Εἶτα θαυμάζουσιν καὶ	διαποροῦσιν,	πόθεν οἱ συνεχεῖς λοιμοί, πόθεν
[7, 27]	Βόστραν δὲ καὶ οὗτος ἀδελφῶν	διαπρεπῶς	ἡγεῖτο, μυρίους τε ἄλλους οὐκ
[7, 10]	δέ, ὁ σὺν αὐτῶι τηνικάδε	διαπρέψας	ἐν τῆι ὁμολογίαι, μέχρι τοῦ
[7, 13]	ἐπὶ πλείστοις τοῖς καθ' ἡμᾶς	διαπρέψας	ἔτεσιν, διεδέξατο. ~ΙΕ' Κατὰ τούτους
[7, 31]	ἐν τοῖς μάλιστα καὶ αὐτὸς	διαπρέψας	ἐφ' ὅλοις δυοκαίδεκα ἐνιαυτοῖς, ὧν
[7, 6]	λόγος πρός με γενόμενος προσέταξεν,	διαρρήδην	λέγων· πᾶσιν ἐντύγχανε οἷς ἂν
[7, 9]	καὶ μόνον ἐμπνέοντες καὶ φθεγγόμενοι	διασκεδάσαι	τὰς τῶν ἀλιτηρίων δαιμόνων ἐπιβουλάς,
[7, 14]	ὡρῶν ἐπιδοῦναι αὐτῶι εἰς ἐπίσκεψιν	διάστημα.	Ἐκτὸς δῆτα γενόμενον αὐτὸν τοῦ
[7, 29]	καθιστάντες καὶ τοῦ Παύλου τὴν	διάστροφον	ἑτεροδοξίαν, ἐλέγχους τε καὶ ἐρωτήσεις
[7, 22]	αὐτοῦ προεφάνη, εἶτα παρελθόντος ἢ	διατακέντος	τοῦ νέφους, ἐξεφάνη πάλιν ἐπανατείλας
[7, 12]	Καὶ ἄλλη δὲ τοῦ αὐτοῦ	διάταξις	φέρεται, ἣν πρὸς ἑτέρους ἐπισκόπους
[7, 31]	μὴν περὶ τὴν θείαν πίστιν	διατεθειμένος,	ὡς προϊὼν ὁ τοῦ διωγμοῦ
[7, 24]	ζωὴ ἐφανερώθη. Ταῦτα γὰρ προανακρούεται,	διατεινόμενος,	ὡς ἐν τοῖς ἑξῆς ἐδήλωσεν,
[7, 20]	θαλάσσης ἣν ἐκεῖνοι ῥαγεῖσαν καὶ	διατειχισθεῖσαν	ἔσχον ἱππήλατον καὶ ὧν ἐν
[7, 21]	στόματα συγκλείοντες ὠμοφοροῦντές τε καὶ	διατιθέντες,	προσκολλώμενοι, συμπλεκόμενοι, λουτροῖς τε καὶ
[7, 12]	ὁ παῖς σωφρονέστερον τὴν ἀρχὴν	διατίθεται,	ἀνίησί τε αὐτίκα διὰ προγραμμάτων
[7, 31]	ἐπ' Ἀλεξανδρείας Ἀριστοτέλους διαδοχῆς τὴν	διατριβὴν	λόγος ἔχει πρὸς τῶν τῆιδε
[7, 13]	διάδοχος καθίσταται· τῆς δ' Ὠριγένους	διατριβῆς	καὶ οὗτος ἦν. Ἀλλὰ καὶ
[7, 23]	καὶ τῆς ἐν ταῖς γραφαῖς	διατριβῆς	καὶ τῆς πολλῆς ψαλμωιδίας, ἧι
[7, 28]	τῶν ἐπ' Ἀντιοχείας Ἑλληνικῶν παιδευτηρίων	διατριβῆς	προεστώς, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ
[7, 31]	αὐτὸν βίου καὶ ἧς συνεστήσατο	διατριβῆς,	τούς τε κατὰ τὸν διωγμὸν
[7, 31]	εἰς ἄχρηστον ἐν τῆι πόλει	διατρίβουσιν	ἐλπὶς ἂν γένοιτο σωτηρίας, πρὸς
[7, 2]	Διονύσιος τῶν περὶ βαπτίσματος ἐπιστολῶν	διατυποῦται,	ζητήματος οὐ σμικροῦ τηνικάδε ἀνακινηθέντος,
[7, 21]	καὶ ἐπὶ ταύτηι πάλιν ἄλλας	διατυποῦται·	φέρεται δέ τις αὐτοῦ καὶ
[7, 31]	γένοιτο σωτηρίας, πρὸς τοῦ λιμοῦ	διαφθαρησομένοις.	Ταύτηι δὲ τῶν λοιπῶν ἁπάντων
[7, 31]	στρατηλάτου κεκτημένον, περὶ τῶν λιμῶι	διαφθειρομένων	κατὰ τὴν πολιορκίαν πέμψας ὁ
[7, 22]	πορρώτερον ὁρᾶται καὶ ἀκούεται καὶ	διαφοιτᾶι	πανταχοῦ» Εἶθ' ἑξῆς καὶ τὸν
[7, 24]	καὶ διὰ τῆς φράσεως τὴν	διαφορὰν	ἔστιν τεκμήρασθαι τοῦ εὐαγγελίου καὶ
[7, 31]	τε κατὰ τὸν διωγμὸν ἐν	διαφόροις	ὁμολογίαις ἀγῶνας αὐτοῦ καὶ ὃν
[7, 25]	ἀρχὴν ἐξήγησιν πεποιῆσθαι τοῦ Ἐκκλησιαστοῦ,	διαφόρους	δ' ἡμῖν τε καὶ πρὸς
[7, 27]	ἦσαν. Πάντων οὖν κατὰ καιροὺς	διαφόρως	καὶ πολλάκις ἐπὶ ταὐτὸν συνιόντων,
[7, 19]	ἐπιστολὴν διαχαράττει ἑτέροις τε ὁμοῦ	διαφόρως,	καὶ ταύτας ἔτι τοῦ διωγμοῦ
[7, 12]	τύπον τὸν ὑπ' ἐμοῦ δοθέντα	διαφυλάξει»	Ταῦτα ἐπὶ τὸ σαφέστερον ἐκ
[7, 29]	οἱ ἐπὶ ταὐτὸν συγκεκροτημένοι ποιμένες	διαχαράξαντες	ἐπιστολὴν εἰς πρόσωπον τοῦ τε
[7, 19]	τοῖς κατ' Ἀλεξάνδρειαν συμπρεσβυτέροις ἐπιστολὴν	διαχαράττει	ἑτέροις τε ὁμοῦ διαφόρως, καὶ
[7, 29]	κανόνος, ἐπὶ κίβδηλα καὶ νόθα	διδάγματα	μετελήλυθεν, οὐδὲν δεῖ τοῦ ἔξω
[7, 23]	περὶ τούτου μηδὲ μεμνῆσθαι μηδὲ	διδάξειν,	ὡς ἱκανῶς ὑπὸ τῶν ἀντιλεχθέντων
[7, 31]	ἐγνωρίζετο, τῆς ἱερᾶς πίστεως τὸ	διδασκαλεῖον	ἐγκεχειρισμένος, οὐδενὸς ἧττον σπανιώτατον φιλοσοφίας
[7, 23]	ἡπλωμέναις τὰ ταῖς ἀποδείξεσι καὶ	διδασκαλίαις	τῶν ἁγίων γραφῶν συνιστανόμενα καταδεχόμενοι.
[7, 7]	ἑλκύσαντι καὶ περὶ τοῦ θεοῦ	διδασκαλίαν	ἀνοσιωτάτην ἐπεισκυκλήσαντι καὶ τὸν χρηστότατον
[7, 26]	τοῦ Χριστοῦ παρὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴν	διδασκαλίαν	φρονήσαντος ὡς κοινοῦ τὴν φύσιν
[7, 23]	τὴν δὲ τοῦ συγγράμματος τούτου	διδασκαλίαν	ὡς μέγα δή τι καὶ
[7, 24]	ὄνομα. Τοῦτο γὰρ εἶναι τῆς	διδασκαλίας	αὐτοῦ τὸ δόγμα, ἐπίγειον ἔσεσθαι
[7, 29]	ἐπὶ τὴν θεραπείαν τῆς θανατηφόρου	διδασκαλίας,	ὥσπερ καὶ Διονύσιον τὸν ἐπὶ
[7, 5]	ὡς ἐδυνήθην, παρασχόντος τοῦ θεοῦ,	διδασκαλικώτερον	ὑφηγούμενος, ὧν τὰ ἀντίγραφα ἔπεμψά
[7, 29]	τῶι λαῶι ἄγγελον τὸν ἀσεβῆ	διδάσκαλον	ἑαυτῶν ἐξ οὐρανοῦ κατεληλυθέναι λέγουσιν,
[7, 9]	ἀποσκευάσασθαι δὲ παρέπεισεν αὐτὸν ὁ	διδάσκαλος	καὶ τῶν ἀπ' Αἰγύπτου μάγων
[7, 23]	γεγονέναι, συγκαλέσας τοὺς πρεσβυτέρους καὶ	διδασκάλους	τῶν ἐν ταῖς κώμαις ἀδελφῶν,
[7, 31]	παλαιοτέρων ἀμφοτέρων Ἀγαθοβούλων, τῶν ἐπίκλην	διδασκάλων	Ἀριστοβούλου τοῦ πάνυ, ὃς ἐν
[7, 23]	δοκεῖ τισιν, πιθανωτάτης καί τινων	διδασκάλων	τὸν μὲν νόμον καὶ τοὺς
[7, 23]	ταῖς θείαις γραφαῖς ἐπαγγελίας ἀποδοθήσεσθαι	διδάσκων	καί τινα χιλιάδα ἐτῶν τρυφῆς
[7, 23]	Καὶ τέλος ὅ τε τῆς	διδαχῆς	ταύτης ἀρχηγὸς καὶ εἰσηγητής, ὁ
[7, 29]	πράγμασιν ὄντων ἑτοιμότητα πρὸς τὸ	διδόναι	ὑπὲρ ἀπαλλαγῆς τῶν ἐνοχλούντων, πορισμὸν
[7, 10]	ἐν τῆι πρὸς Δομέτιον καὶ	Δίδυμον	ἐπιστολῆι τῶν ἀμφὶ τὸν διωγμὸν
[7, 19]	προσφωνεῖ, τὴν δὲ Δομετίωι καὶ	Διδύμωι,	ἐν ἧι καὶ κανόνα ἐκτίθεται
[7, 29]	λειτουργίαν τῆς κατὰ Ἀντιόχειαν ἐκκλησίας	διεδέξατο·	ἀλλὰ γὰρ μηδαμῶς ἐκστῆναι τοῦ
[7, 13]	τοῖς καθ' ἡμᾶς διαπρέψας ἔτεσιν,	διεδέξατο.	~ΙΕ' Κατὰ τούτους εἰρήνης ἁπανταχοῦ
[7, 31]	τῆς Ἀντιοχέων παροικίας τὴν ἐπισκοπὴν	διεδέξατο,	καθ' ὃν ἤκμασεν ἡ τῶν
[7, 31]	Τίμαιος, ὃν ὁ καθ' ἡμᾶς	διεδέξατο	Κύριλλος· καθ' ὃν Δωρόθεον, πρεσβείου
[7, 31]	ἐν ἰδίαι τῆι περὶ αὐτοῦ	διειλήφαμεν	ὑποθέσει. Ἀλλ' οὗτος μὲν τῶν
[7, 29]	Αὐρηλιανὸς αἰσιώτατα περὶ τοῦ πρακτέου	διείληφεν,	τούτοις νεῖμαι προστάττων τὸν οἶκον,
[7, 10]	ἡγεμονίαν εἶπεν· καὶ ἀγράφως ὑμῖν	διελέχθην	περὶ τῆς φιλανθρωπίας τῶν κυρίων
[7, 29]	ταύτας αὐτῶν ἐπὶ τοῦ παρόντος	διελθεῖν	τὰς φωνάς· Διονυσίωι καὶ Μαξίμωι
[7, 31]	Παλαιστίνης Θεότεκνον σπουδαιότατα τὴν ἐπισκοπὴν	διελθόντα	Ἀγάπιος διαδέχεται· ὃν καὶ πολλὰ
[7, 29]	Ῥώμης ἐπίσκοπον Διονύσιον ἔτεσιν ἐννέα	διελθόντα	τὴν λειτουργίαν διαδέχεται Φῆλιξ. ~ΛΑ'
[7, 27]	Κλαύδιος κατέστη διάδοχος. Δεύτερον οὗτος	διελθὼν	ἔτος Αὐρηλιανῶι μεταδίδωσι τὴν ἡγεμονίαν·
[7, 10]	μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις, ἀλλ' ἄντικρυς	διεμαρτυράμην	ὅτι τὸν θεὸν τὸν ὄντα
[7, 23]	τῶν παρόντων ἀδελφῶν ὡμολόγησεν καὶ	διεμαρτύρατο	ἡμῖν μηκέτι τούτωι προσέξειν μηδὲ
[7, 24]	εἴδους καὶ τῆς τοῦ βιβλίου	διεξαγωγῆς	λεγομένης, μὴ τὸν αὐτὸν εἶναι.
[7, 9]	Διονύσιος οἷα καὶ περὶ τούτου	διέξεισιν,	ἐκ τῆς πρὸς Ἑρμάμμωνα ἐπιστολῆς
[7, 21]	Δεκίου καὶ τῶν μετ' αὐτὸν	διεξελθὼν	κακοτροπίας, τῆς κατὰ τὸν Γαλλιῆνον
[7, 24]	αὐτῶν κεφαλαίων καὶ ὀνομάτων πάντα	διεξέρχεται·	ὧν τινὰ μὲν ἡμεῖς συντόμως
[7, 31]	τινες αὐτῶν ὠνόμασαν, ζωιοφόρου κύκλου	διεξιόντος	ἡλίου. Ὁ δὲ Ἀριστόβουλος προστίθησιν
[7, 27]	σπεύδοντες. ~ΚΗ' Τούτων οἳ μάλιστα	διέπρεπον,	Φιρμιλιανὸς μὲν τῆς Καππαδοκῶν Καισαρείας
[7, 10]	ἡμεῖς οὐδένα ἕτερον προσκυνοῦμεν» Αἰμιλιανὸς	διέπων	τὴν ἡγεμονίαν αὐτοῖς εἶπεν· ὁρῶ
[7, 10]	ὅπως ἀσάλευτος διαμείνηι, προσευχόμεθα» Αἰμιλιανὸς	διέπων	τὴν ἡγεμονίαν αὐτοῖς εἶπεν· τίς
[7, 10]	καὶ Μαρκέλλου καὶ Χαιρήμονος, Αἰμιλιανὸς	διέπων	τὴν ἡγεμονίαν εἶπεν· καὶ ἀγράφως
[7, 10]	τριῶν ὁδὸν ἡμερῶν τοῦ Παραιτονίου	διεστηκότες»	Καὶ ὑποκαταβάς φησιν· ἐν δὲ
[7, 4]	ὅτι ἥνωνται πᾶσαι αἱ πρότερον	διεσχισμέναι	κατά τε τὴν ἀνατολὴν ἐκκλησίαι
[7, 31]	δεῖν τοὺς πάντας τῶν πολιορκουμένων	διεσώσατο,	ἐν πρώτοις μὲν τῶν ἀπὸ
[7, 9]	εὐμενῶς καὶ δεξιῶς πρὸς αὐτοὺς	διετέθη,	οὐδ' οἱ λεχθέντες ἀναφανδὸν Χριστιανοὶ
[7, 10]	μοι, ἴσασιν οἱ παρόντες ὅπως	διετέθην	ἐνταῦθα γὰρ ἐμαυτοῦ κατηγορήσω, τὸ
[7, 6]	οἷς ἂν εἰς χεῖρας λάβοις·	διευθύνειν	γὰρ ἕκαστα καὶ δοκιμάζειν ἱκανὸς
[7, 23]	ὀρθῶς λέγοιτο, ἐξετάζειν δὲ καὶ	διευθύνειν,	εἴ τι μὴ φαίνοιτο ὑγιῶς
[7, 23]	ἡμερῶν ἐξ ἕω μέχρις ἑσπέρας,	διευθύνειν	ἐπειράθην τὰ γεγραμμένα· ἔνθα καὶ
[7, 24]	τὸ βιβλίον, καθ' ἕκαστον κεφάλαιον	διευθύνοντες	ἄγνωστόν τε καὶ ἀσυλλόγιστον ἀποφαίνοντες
[7, 24]	εἶπον, ἀλλὰ μόνον τὴν ἀνομοιότητα	διευθύνων	τούτων τῶν γραφῶν» ~ΚϚ Ἐπὶ
[7, 3]	παράδοσιν ἐπικαινοτομεῖν οἰόμενος, ἐπὶ τούτωι	διηγανάκτει·	~Δ' Πλεῖστα δὴ οὖν αὐτῶι
[7, 24]	ἐνόμισεν εἰς ἅπαξ ἑαυτὸν ὀνομάσας	διηγεῖσθαι	τὰ ἑξῆς, ἀλλὰ πάλιν ἀναλαμβάνει·
[7, 10]	ἐμπεσεῖν, εἰς ἀνάγκην συμβιβαζόμενος τοῦ	διηγεῖσθαι	τὴν θαυμαστὴν περὶ ἡμᾶς οἰκονομίαν
[7, 17]	ἐλήλυθα, οὐκ ἄξιον ἡγοῦμαι παρελθεῖν	διήγησιν	καὶ τοῖς μεθ' ἡμᾶς μνημονεύεσθαι
[7, 10]	τὴν καθ' ἕκαστον τῶν γενομένων	διήγησιν	παρίημι τοῖς εἰδόσιν ἀδελφοῖς λέγειν»
[7, 29]	τε καὶ τρόπον τοῦ ἀνδρὸς	διηγούμενοι·	ἐξ ὧν μνήμης ἕνεκεν καλῶς
[7, 31]	τὰς γραφὰς ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας	διηγουμένου	κατηκούσαμεν. Μετὰ δὲ Κύριλλον Τύραννος
[7, 11]	πόλει τὸν ὅμοιον ἱστοροῦσιν ἀγῶνα	διηθληκέναι·	τῆς δὲ Μαρκίωνος αὐτὴν αἱρέσεως
[7, 20]	εἰς ἑκάτερον τῆς στάσεως μέρος	διηιρημένους,	ἐπισκοπεῖν, αὖθις ἐν τῆι τοῦ
[7, 28]	Μάλιστα δ' αὐτὸν εὐθύνας ἐπικρυπτόμενον	διήλεγξεν	Μαλχίων, ἀνὴρ τά τε ἄλλα
[7, 10]	σέβομεν καὶ προσκυνοῦμεν, καὶ τούτωι	διηνεκῶς	ὑπὲρ τῆς βασιλείας αὐτῶν, ὅπως
[7, 14]	πεπλήρωτο· καὶ δὴ παραστὰς τῶι	δικαστῆι	καὶ μείζονα τῆς πίστεως τὴν
[7, 14]	κλῆρον· ἐφ' ὧι κινηθέντα τὸν	δικαστήν	Ἀχαιὸς οὗτος ἦν πρῶτον μὲν
[7, 11]	ὁμόσε τε χωρῆσαι ἐπὶ τὸν	δικαστὴν	καὶ τυχεῖν τοῦ προδεδηλωμένου τέλους.
[7, 14]	Ἐκτὸς δῆτα γενόμενον αὐτὸν τοῦ	δικαστηρίου	Θεότεκνος ὁ τῆιδε ἐπίσκοπος ἀφέλκει,
[7, 14]	κῆρυξ ἐβόα καλῶν πρὸ τοῦ	δικαστηρίου·	καὶ γὰρ ἤδη τὰ τῆς
[7, 29]	ἡμῶν γράμμασιν ὑποσημειούμενον θεία μέτεισιν	δίκη,	μόνον οὐχὶ ἐξ ἀγκώνων τῆς
[7, 31]	ὁ Εὐσέβιος πατρὸς καὶ ἰατροῦ	δίκην	κεκακωμένους ἐκ τῆς μακρᾶς πολιορκίας
[7, 29]	διαγενομένων, μέτεισιν τὰ τῆς ἡγεμονίας	Διοκλητιανὸν	καὶ τοὺς μετ' αὐτὸν εἰσποιηθέντας,
[7, 24]	ἡ υἱοθεσία τοῦ θεοῦ ἡ	διόλου	πίστις ἡμῶν ἀπαιτουμένη ὁ πατὴρ
[7, 29]	πρότερον τὸν ἐπὶ Ῥώμης ἐπίσκοπον	Διονύσιον	ἔτεσιν ἐννέα διελθόντα τὴν λειτουργίαν
[7, 8]	φέρεται πρὸς τὸν κατὰ Ῥώμην	Διονύσιον,	ἡ περὶ Λουκιανοῦ. Καὶ περὶ
[7, 10]	τότε πρεσβύτερον εἴρηκεν, μετ' αὐτὸν	Διονύσιον	τὴν λειτουργίαν τῶν κατ' Ἀλεξάνδρειαν
[7, 29]	τῆς θανατηφόρου διδασκαλίας, ὥσπερ καὶ	Διονύσιον	τὸν ἐπὶ τῆς Ἀλεξανδρείας καὶ
[7, 6]	πρὸς τὸν κατὰ Ῥώμην ἐγράφη	Διονύσιον,	τότε μὲν πρεσβείου ἠξιωμένον, οὐκ
[7, 25]	τοῦτον καταλέλοιπεν ἐπιστολάς. Τοσαῦτα ὁ	Διονύσιος·	ἀλλὰ γὰρ ἤδη μετὰ τὴν
[7, 10]	καὶ θεοὺς οὓς πάντες ἴσασιν»	Διονύσιος	ἀπεκρίνατο· ἡμεῖς οὐδένα ἕτερον προσκυνοῦμεν»
[7, 10]	ἐπὶ τὰ βελτίω ὑμᾶς προτρέπονται»	Διονύσιος	ἀπεκρίνατο· οὐ πάντες πάντας προσκυνοῦσι
[7, 23]	συντάξας ἐπέγραψεν· πρὸς ὃν ὁ	Διονύσιος	ἐν τοῖς Περὶ ἐπαγγελιῶν ἐνίσταται,
[7, 26]	διαδέχεται τῶι κατ' Ἀλεξάνδρειαν ὁμώνυμος	Διονύσιος.	Ἐν τούτωι δὲ καὶ Δημητριανοῦ
[7, 1]	τελευτᾶι. Γράφων γέ τοι ὁ	Διονύσιος	Ἑρμάμμωνι, περὶ τοῦ Γάλλου ταῦτα
[7, 9]	μὲν τοῦ Οὐαλεριανοῦ τοσαῦτα ὁ	Διονύσιος.	~ΙΑ' Περὶ δὲ τοῦ κατ'
[7, 10]	πεπιεσμένους» Καὶ τοσαῦτα μὲν ὁ	Διονύσιος.	Ἰστέον δὲ ὡς ὁ μὲν
[7, 9]	ἡγεμονίαν. Αὖθις δὴ οὖν ὁ	Διονύσιος	οἷα καὶ περὶ τούτου διέξεισιν,
[7, 4]	περὶ τούτου διὰ γραμμάτων ὁ	Διονύσιος	ὁμιλήσας, τελευτῶν δηλοῖ ὡς ἄρα
[7, 26]	γενομένου, ὁ μὲν κατ' Ἀλεξάνδρειαν	Διονύσιος	παρακληθεὶς ὡς ἂν ἐπὶ τὴν
[7, 4]	Ξύστος διαδέχεται. Τούτωι δευτέραν ὁ	Διονύσιος	περὶ βαπτίσματος χαράξας ἐπιστολήν, ὁμοῦ
[7, 19]	ταύτηι. ~Κ' Ὅ γε μὴν	Διονύσιος	πρὸς ταῖς δηλωθείσαις ἐπιστολαῖς αὐτοῦ
[7, 4]	τὸν θεόν» Ταῦτα μὲν ὁ	Διονύσιος·	Στέφανον δ' ἐπὶ δυσὶν ἀποπλήσαντα
[7, 6]	Ῥώμην πρεσβυτέρωι ὁ αὐτὸς γράφει	Διονύσιος,	ταῦτα παρατίθεται· ἐγὼ δὲ καὶ
[7, 27]	σπουδῆς ποιουμένων. Ἐν τούτωι δὲ	Διονύσιος	τελευτᾶι κατὰ τὸ δωδέκατον τῆς
[7, 2]	κλῆρον. Τούτωι τὴν πρώτην ὁ	Διονύσιος	τῶν περὶ βαπτίσματος ἐπιστολῶν διατυποῦται,
[7, 29]	πρόσωπον τοῦ τε Ῥωμαίων ἐπισκόπου	Διονυσίου	καὶ Μαξίμου τοῦ κατ' Ἀλεξάνδρειαν
[7, 10]	ἀμφοτέρων λεχθέντων ὡς ὑπεμνηματίσθη. Εἰσαχθέντων	Διονυσίου	καὶ Φαύστου καὶ Μαξίμου καὶ
[7, 6]	θαυμάσιος πρὸς τοῦ κατ' Ἀλεξάνδρειαν	Διονυσίου	μεμαρτύρηται. Γράφει δὲ αὐτῶι μεθ'
[7, 31]	Μάξιμον ὀκτωκαίδεκα ἔτεσιν μετὰ τὴν	Διονυσίου	τελευτὴν ἐπισκοπεύσαντα Θεωνᾶς διαδέχεται· καθ'
[7, 25]	γραφῶν» ~ΚϚ Ἐπὶ ταύταις τοῦ	Διονυσίου	φέρονται καὶ ἄλλαι πλείους ἐπιστολαί,
[7, 31]	ὡς καὶ ἀπὸ τῶν προπαρατεθεισῶν	Διονυσίου	φωνῶν διαγνῶναι ῥάιδιον. Ἀνατόλιος αὐτῶι
[7, 29]	τοῦ παρόντος διελθεῖν τὰς φωνάς·	Διονυσίωι	καὶ Μαξίμωι καὶ τοῖς κατὰ
[7, 12]	Λικίνιος Γαλλιῆνος Εὐσεβὴς Εὐτυχὴς Σεβαστὸς	Διονυσίωι	καὶ Πίνναι καὶ Δημητρίωι καὶ
[7, 4]	ἀγαπητοῖς δὲ ἡμῶν καὶ συμπρεσβυτέροις	Διονυσίωι	καὶ Φιλήμονι, συμψήφοις πρότερον Στεφάνωι
[7, 25]	ἃ τῶι κατὰ Ῥώμην ὁμωνύμωι	Διονυσίωι	προσφωνεῖ. Καὶ πλείους δὲ παρὰ
[7, 10]	μὲν κατ' ἐκεῖνο καιροῦ τῶι	Διονυσίωι	συμβάντα τοιαῦτα. ~ΙΒ' Κατὰ δὲ
[7, 10]	ἔοικεν μηδὲ ἐμοὶ μέχρι νῦν,	διόπερ	εἰς ὃν οἶδεν αὐτὸς ἐπιτήδειον
[7, 10]	τοὺς ἀδελφούς, πρεσβύτεροι μὲν Μάξιμος	Διόσκορος	Δημήτριος Λούκιος· οἱ γὰρ ἐν
[7, 17]	αὐτῆς ὕλης, ἀνδρὸς ὄρθιον σχῆμα,	διπλοΐδα	κοσμίως περιβεβλημένον καὶ τὴν χεῖρα
[7, 17]	τοῦ κρασπέδου τῆς τοῦ χαλκοῦ	διπλοΐδος	ἀνιόν, ἀλεξιφάρμακόν τι παντοίων νοσημάτων
[7, 29]	ὑπετάξαμεν. Ὁ δὲ Φιρμιλιανός, καὶ	δὶς	ἀφικόμενος, κατέγνω μὲν τῶν ὑπ'
[7, 10]	Δίδυμον ἐπιστολῆι τῶν ἀμφὶ τὸν	διωγμὸν	αὖθις μνημονεύει ἐν τούτοις· τοὺς
[7, 31]	διατριβῆς, τούς τε κατὰ τὸν	διωγμὸν	ἐν διαφόροις ὁμολογίαις ἀγῶνας αὐτοῦ
[7, 11]	γύναιόν τι κατὰ τὸν αὐτὸν	διωγμὸν	ἐν τῆι αὐτῆι πόλει τὸν
[7, 12]	διὰ προγραμμάτων τὸν καθ' ἡμῶν	διωγμόν,	ἐπ' ἐλευθερίας τοῖς τοῦ λόγου
[7, 29]	ἤδη τισὶν βουλαῖς, ὡς ἂν	διωγμὸν	καθ' ἡμῶν ἐγείρειεν, ἀνεκινεῖτο, πολύς
[7, 11]	Κατὰ δὲ τὸν δηλούμενον Οὐαλεριανοῦ	διωγμὸν	τρεῖς ἐν Καισαρείαι τῆς Παλαιστίνης
[7, 29]	ὧν ὁ καθ' ἡμᾶς συντελεῖται	διωγμὸς	καὶ ἡ κατ' αὐτὸν τῶν
[7, 31]	διάδοχος, ὃν καὶ αὐτὸν ὁ	διωγμὸς	κατείληφεν. Κατὰ τούσδε τῆς Ἀντιοχέων
[7, 31]	παροικίας ὕστατος τῶν πρὸ τοῦ	διωγμοῦ	καθίσταται Στέφανος, λόγων μὲν φιλοσόφων
[7, 31]	βίου. Τοῦτον κατὰ τὸν τοῦ	διωγμοῦ	καιρὸν τοῖς κατὰ Παλαιστίνην κλίμασιν
[7, 31]	διατεθειμένος, ὡς προϊὼν ὁ τοῦ	διωγμοῦ	καιρὸς ἀπήλεγξεν, εἴρωνα μᾶλλον δειλόν
[7, 4]	τελευτῶν δηλοῖ ὡς ἄρα τοῦ	διωγμοῦ	λελωφηκότος αἱ πανταχόσε ἐκκλησίαι τὴν
[7, 19]	διαφόρως, καὶ ταύτας ἔτι τοῦ	διωγμοῦ	συνεστῶτος. ~ΙΑ' Ἐπιλαβούσης δὲ ὅσον
[7, 10]	Περὶ δὲ τοῦ κατ' αὐτὸν	διωγμοῦ	σφοδρότατα πνεύσαντος οἷα σὺν ἑτέροις
[7, 31]	δ' οὖν ἐνάτωι ἔτει τοῦ	διωγμοῦ	τὴν κεφαλὴν ἀποτμηθεὶς τῶι τοῦ
[7, 31]	τῶν μέχρι τοῦ καθ' ἡμᾶς	διωγμοῦ	τὸν εἰς ἔτι νῦν ἐκεῖσε
[7, 31]	δυοκαίδεκα ἐνιαυτοῖς, ὧν πρὸ τοῦ	διωγμοῦ	τρισὶν οὐδ' ὅλοις ἔτεσιν ἡγησάμενος
[7, 10]	ὁμολογίαι, μέχρι τοῦ καθ' ἡμᾶς	διωγμοῦ	φυλαχθείς, γηραιὸς κομιδῆι καὶ πλήρης
[7, 10]	καὶ καταβοήσεων καὶ κινδύνων καὶ	διωγμῶν	καὶ πλάνης καὶ στενοχωρίας καὶ
[7, 20]	ἐκείνης ἣν ἐν δυσὶν γενεαῖς	διώδευσεν	ὁ Ἰσραήλ, ἄπειρος μᾶλλον καὶ
[7, 9]	καὶ ὁσίους ἄνδρας κτείνεσθαι καὶ	διώκεσθαι	κελεύων ὡς ἀντιπάλους καὶ κωλυτὰς
[7, 21]	ἤλασαν, καὶ μόνοι πρὸς ἁπάντων	διωκόμενοι	καὶ θανατούμενοι ἑωρτάσαμεν καὶ τότε,
[7, 24]	εἶναι τῆς διδασκαλίας αὐτοῦ τὸ	δόγμα,	ἐπίγειον ἔσεσθαι τὴν τοῦ Χριστοῦ
[7, 23]	πρὸ πολλοῦ τοῦτο ἐπεπόλαζεν τὸ	δόγμα,	ὡς καὶ σχίσματα καὶ ἀποστασίας
[7, 30]	δώδεκα κοινωνοὺς τῆς καινοτομίας αἱρούμενος·	δόγματά	γε μὴν ψευδῆ καὶ ἄθεα
[7, 4]	μέγεθος τοῦ πράγματος. Ὄντως γὰρ	δόγματα	περὶ τούτου γέγονεν ἐν ταῖς
[7, 23]	μὲν παρόντα καὶ ψιλῶι λόγωι	δογματίζοντα	αὐτάρκης ἦν ἂν ἡ ἄγραφος
[7, 29]	τὴν Ῥωμαίων πόλιν ἐπίσκοποι τοῦ	δόγματος	ἐπιστέλλοιεν. Οὕτω δῆτα ὁ προδηλωθεὶς
[7, 5]	ἐν τῆι Πτολεμαΐδι τῆς Πενταπόλεως	δόγματος,	ὄντος ἀσεβοῦς καὶ βλασφημίαν πολλὴν
[7, 23]	γνώμην ἣν εἶχεν περὶ τοῦ	δόγματος,	παρατιθέμενος, διὰ δὲ τοῦ δευτέρου
[7, 31]	δὲ μετοπωρινοῦ, καὶ διαμετρούντων ἄλληλα	δοθείσης	τε τῆς τῶν διαβατηρίων ἡμέρας
[7, 12]	τὸν τύπον τὸν ὑπ' ἐμοῦ	δοθέντα	διαφυλάξει» Ταῦτα ἐπὶ τὸ σαφέστερον
[7, 29]	δ' ὑπωπτεύθησαν, ὥστ' εἰ καὶ	δοίη	τις αὐτῶι τὸ μηδὲν ἀσελγὲς
[7, 23]	ἀντιδιατιθεμένους· γραφῆς δὲ ἐκκειμένης, ὡς	δοκεῖ	τισιν, πιθανωτάτης καί τινων διδασκάλων
[7, 21]	ἰσχυρὰν γινόμενον, μηδὲν ἀποδεῖν μαρτυρίου	δοκεῖν.	Καὶ τὰ σώματα δὲ τῶν
[7, 6]	λάβοις· διευθύνειν γὰρ ἕκαστα καὶ	δοκιμάζειν	ἱκανὸς εἶ, καί σοι γέγονεν
[7, 29]	ἐπιστροφῆς, καθ' οὓς ἂν αὐτὴ	δοκιμάζοι	καιρούς, τοῦτ' ἐπιτελεῖσθαι συγχωρούσης. Ἔτεσι
[7, 21]	τοιοῦτο μέν, γυμνάσιον δὲ καὶ	δοκίμιον	οὐδενὸς τῶν ἄλλων ἔλαττον. Ἀπέσχετο
[7, 6]	λεγούσηι πρὸς τοὺς δυνατωτέρους γίνεσθε	δόκιμοι	τραπεζῖται» Εἶτά τινα περὶ πασῶν
[7, 31]	πρῶτα τῶν μάλιστα καθ' ἡμᾶς	δοκιμωτάτων	ἀπενηνεγμένος, ἅτε ἀριθμητικῆς καὶ γεωμετρίας
[7, 21]	τὸ δημῶδες ῥῆμα, μόνης ἀεὶ	δοκοῦν	φιλοφροσύνης ἔχεσθαι, ἔργωι δὴ τότε
[7, 6]	οὐδὲ ἀποστάντας, ἀλλὰ συνάγεσθαι μὲν	δοκοῦντας,	καταμηνυθέντας δὲ ὡς προσφοιτῶντάς τινι
[7, 10]	αὐτὸς καὶ ἐν τῆι πρὸς	Δομέτιον	καὶ Δίδυμον ἐπιστολῆι τῶν ἀμφὶ
[7, 19]	μὲν Φλαυΐωι προσφωνεῖ, τὴν δὲ	Δομετίωι	καὶ Διδύμωι, ἐν ἧι καὶ
[7, 29]	τούτου τῆς αὐτῆς παροικίας υἱὸν	Δόμνον,	ἅπασιν τοῖς πρέπουσιν ἐπισκόπωι καλοῖς
[7, 31]	τούσδε τῆς Ἀντιοχέων ἐπισκοπῆς μετὰ	Δόμνον	ἡγήσατο Τίμαιος, ὃν ὁ καθ'
[7, 13]	Θεοκτίστου μεταλλάξαντος, διαδέχεται τὴν ἐπισκοπὴν	Δόμνος,	βραχεῖ δὲ χρόνωι τούτου διαγενομένου,
[7, 29]	πίστεως ὀρθοδοξίαι τῆς ἐπισκοπῆς ἀποπεπτωκότος,	Δόμνος,	ὡς εἴρηται, τὴν λειτουργίαν τῆς
[7, 4]	πανταχοῦ τῆι ὁμονοίαι καὶ φιλαδελφίαι,	δοξάζοντες	τὸν θεόν» Ταῦτα μὲν ὁ
[7, 24]	ἐν ἡμῖν καὶ ἐθεασάμεθα τὴν	δόξαν	αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ
[7, 24]	καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ,	δόξαν	ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, ἣ
[7, 31]	μάλιστα τὰ περὶ τοῦ πάσχα	δόξαντα	παρίστησιν, ἀφ' ὧν ἀναγκαῖον ἂν
[7, 23]	τρόπου καὶ φιλονείκως τῶν ἅπαξ	δοξάντων	περιέχεσθαι, εἰ καὶ μὴ φαίνοιτο
[7, 23]	τῆς ξηρᾶς ταύτης ἔσεσθαι ὑποτιθέμενος.	Δόξας	γοῦν οὗτος ἐκ τῆς Ἀποκαλύψεως
[7, 21]	μὲν ἄλλοις ἀνθρώποις οὐκ ἂν	δόξειεν	καιρὸς ἑορτῆς εἶναι τὰ παρόντα,
[7, 10]	προγραφάς, ὑπαρχόντων ἁρπαγάς, ἀξιωμάτων ἀποθέσεις,	δόξης	κοσμικῆς ὀλιγωρίας, ἐπαίνων ἡγεμονικῶν καὶ
[7, 29]	ἐκκλησιαστικαῖς συνόδοις τερατείαν, ἣν μηχανᾶται,	δοξοκοπῶν	καὶ φαντασιοκοπῶν καὶ τὰς τῶν
[7, 29]	ὑπαγορεύων ἅμα βαδίζων δημοσίαι καὶ	δορυφορούμενος,	τῶν μὲν προπορευομένων, τῶν δ'
[7, 29]	ὑπερῆρται, κοσμικὰ ἀξιώματα ὑποδυόμενος καὶ	δουκηνάριος	μᾶλλον ἢ ἐπίσκοπος θέλων καλεῖσθαι
[7, 12]	~ΙΓ' Ἀλλ' οὐκ εἰς μακρὸν	δουλείαν	τὴν παρὰ βαρβάροις ὑπομείναντος Οὐαλεριανοῦ,
[7, 24]	ἣν ἔδωκεν αὐτῶι δεῖξαι τοῖς	δούλοις	αὐτοῦ ἐν τάχει, καὶ ἐσήμανεν
[7, 24]	διὰ τοῦ ἀγγέλου αὐτοῦ τῶι	δούλωι	αὐτοῦ Ἰωάννηι, ὃς ἐμαρτύρησεν τὸν
[7, 31]	μὲν πρῶτα πάντας ἠξίου φιλικὴν	δοῦναι	Ῥωμαίοις δεξιάν, ὡς δ' ἀγριαίνοντας
[7, 10]	με κατήπειξεν, οὐδὲ μιᾶς ὑπέρθεσιν	δοὺς	ἡμέρας. Ποίαν οὖν ἔτι τοῦ
[7, 31]	καὶ ἄφεσιν τοῦ τῶν πλανητῶν	δρόμου	καλεῖν εἰώθασιν, τὸ δὲ πρὸ
[7, 20]	στοιχείοις νεκρῶν ἰχῶρας εἶναι τὰς	δρόσους.	Εἶτα θαυμάζουσιν καὶ διαποροῦσιν, πόθεν
[7, 14]	θείων εὐαγγελίων γραφήν, κελεύσας τῶν	δυεῖν	ἑλέσθαι τὸ κατὰ γνώμην. Ὡς
[7, 1]	~Α' Δέκιον οὐδ' ὅλον ἐπικρατήσαντα	δυεῖν	ἐτοῖν χρόνον αὐτίκα τε ἅμα
[7, 16]	καὶ τοῦτο τῆι τοῦ δαίμονος	δυνάμει	ἀφανὲς γίνεσθαι παραδόξως θαῦμά τε
[7, 14]	τύχοις ὧν εἵλου, πρὸς αὐτοῦ	δυναμούμενος,	καὶ βάδιζε μετ' εἰρήνης» Εὐθὺς
[7, 10]	τὴν ἐπιμιξίαν, ὡς πλατύτερον ἐκκλησιάζειν	δύνασθαι,	ἐκεῖ δέ, πλησιαίτερον οὔσης τῆς
[7, 12]	τῆς ἐμῆς τῶι τύπωι χρῆσθαι	δύνασθε,	ὥστε μηδένα ὑμῖν ἐνοχλεῖν. Καὶ
[7, 29]	οὕτω δὲ τὴν τυραννίδα καὶ	δυναστείαν	αὐτοῦ πεφόβηνται, ὥστε κατηγορεῖν μὴ
[7, 10]	καθ' ἑαυτοῦ γενόμενα· ὅσας ἀριθμῆσαι	δύναται	περὶ ἡμῶν ἀποφάσεις, δημεύσεις, προγραφάς,
[7, 12]	τοῦτο, ὅπερ κατὰ τὸ ἐξὸν	δύναται	ὑφ' ὑμῶν ἀναπληροῦσθαι, ἤδη πρὸ
[7, 31]	ἐλήλυθεν, δι' ὧν αὐτοῦ καταμαθεῖν	δυνατὸν	ὁμοῦ τό τε λόγιον καὶ
[7, 6]	συντρέχον τῆι λεγούσηι πρὸς τοὺς	δυνατωτέρους	γίνεσθε δόκιμοι τραπεζῖται» Εἶτά τινα
[7, 9]	αὐτῶι ἐξουσία καὶ μῆνες τεσσαράκοντα	δύο.	Ἀμφότερα δὲ ἔστιν ἐπὶ Οὐαλεριανοῦ
[7, 29]	ὅστις μίαν μὲν ἀπέστησεν ἤδη,	δύο	δὲ ἀκμαζούσας καὶ εὐπρεπεῖς τὴν
[7, 31]	Τοιούτων ἡ κατὰ Λαοδίκειαν ἐκκλησία	δύο	ἐφεξῆς κατὰ διαδοχὴν ἠξιώθη ποιμένων,
[7, 9]	ἀδυνατῶν ἀναπήρωι τῶι σώματι, τοὺς	δύο	παῖδας τὰς πατρώιας ἀναδεξαμένους ἁμαρτίας
[7, 23]	αὐτῶι καὶ τὰ Περὶ ἐπαγγελιῶν	δύο	συγγράμματα, ἡ δ' ὑπόθεσις αὐτῶι
[7, 9]	τὸν Γάλλον οὐδ' ὅλοις ἔτεσιν	δύο	τὴν ἀρχὴν ἐπικατασχόντες, ἐκποδὼν μεθίστανται,
[7, 31]	Τῶν γὰρ ἰσημερινῶν τμημάτων ὄντων	δύο,	τοῦ μὲν ἐαρινοῦ, τοῦ δὲ
[7, 24]	ἐν Ἀσίαι γενομένων, ἐπεὶ καὶ	δύο	φασὶν ἐν Ἐφέσωι γενέσθαι μνήματα
[7, 31]	καὶ αὐτὸς διαπρέψας ἐφ' ὅλοις	δυοκαίδεκα	ἐνιαυτοῖς, ὧν πρὸ τοῦ διωγμοῦ
[7, 4]	ὁ Διονύσιος· Στέφανον δ' ἐπὶ	δυσὶν	ἀποπλήσαντα τὴν λειτουργίαν ἔτεσιν, Ξύστος
[7, 20]	καὶ ἀτριβοῦς ἐκείνης ἣν ἐν	δυσὶν	γενεαῖς διώδευσεν ὁ Ἰσραήλ, ἄπειρος
[7, 20]	ἀλλὰ καὶ ἀπ' ἀνατολῶν ἐπὶ	δυσμὰς	περαιωθείη, ἢ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἀπ'
[7, 30]	ἀφ' οὗ δὴ τὸ Μανιχαίων	δυσσεβὲς	ὄνομα τοῖς πολλοῖς εἰς ἔτι
[7, 9]	παῖδας ἀθλίους ἀποσφάττειν καὶ τέκνα	δυστήνων	πατέρων καταθύειν καὶ σπλάγχνα νεογενῆ
[7, 31]	κατὰ δὲ τοὺς Μακεδόνων μῆνας	Δύστρου	κβ, ὡς δ' ἂν εἴποιεν
[7, 30]	τοτὲ δέ, οἷα Χριστός, μαθητὰς	δώδεκα	κοινωνοὺς τῆς καινοτομίας αἱρούμενος· δόγματά
[7, 31]	Τοῦτο δὲ τὸ τμῆμα πρῶτον	δωδεκατημόριον	καὶ ἰσημερινὸν καὶ μηνῶν ἀρχὴν
[7, 31]	καὶ τμῆμα δωδέκατον καὶ τελευταῖον	δωδεκατημόριον	καὶ τέλος τῆς τῶν πλανητῶν
[7, 31]	τούτου μηνῶν ἔσχατον καὶ τμῆμα	δωδέκατον	καὶ τελευταῖον δωδεκατημόριον καὶ τέλος
[7, 27]	δὲ Διονύσιος τελευτᾶι κατὰ τὸ	δωδέκατον	τῆς Γαλλιηνοῦ βασιλείας, προστὰς τῆς
[7, 12]	ἐπισκόποις. Τὴν εὐεργεσίαν τῆς ἐμῆς	δωρεᾶς	διὰ παντὸς τοῦ κόσμου ἐκβιβασθῆναι
[7, 31]	παρασχεῖν ὡς ἐν μεγίστηι χάριτι	δωρεᾶς	τὸν Ῥωμαίων στρατηγὸν αἰτεῖται, καὶ
[7, 31]	ἡμᾶς διεδέξατο Κύριλλος· καθ' ὃν	Δωρόθεον,	πρεσβείου τοῦ κατὰ Ἀντιόχειαν ἠξιωμένον,