Livre, Chap.
[7, 21]	ἡμῖν γέγονε χωρίον, ἀγρὸς ἐρημία	ναῦς	πανδοχεῖον δεσμωτήριον, φαιδροτάτην δὲ πασῶν
[7, 31]	τρέφειν δέον μόνους ἄνδρας καὶ	νεανίας	καὶ τὸν ἀναγκαῖον πυρὸν τοῖς
[7, 29]	περὶ τοῦ πρακτέου διείληφεν, τούτοις	νεῖμαι	προστάττων τὸν οἶκον, οἷς ἂν
[7, 21]	ταῖς ὁδοῖς ἐρρίπτουν ἡμιθνῆτας καὶ	νεκροὺς	ἀτάφους ἀπεσκυβαλίζοντο, τὴν τοῦ θανάτου
[7, 23]	ἐπιφανείας οὔτε τῆς ἡμετέρας ἐκ	νεκρῶν	ἀναστάσεως καὶ τῆς πρὸς αὐτὸν
[7, 20]	ἐν πᾶσι τοῖς ὑποκειμένοις στοιχείοις	νεκρῶν	ἰχῶρας εἶναι τὰς δρόσους. Εἶτα
[7, 24]	λογισμῶι, πίστει δὲ τὸ πλέον	νέμων	ὑψηλότερα ἢ ὑπ' ἐμοῦ καταληφθῆναι
[7, 24]	ὑψηλότερα ἢ ὑπ' ἐμοῦ καταληφθῆναι	νενόμικα,	καὶ οὐκ ἀποδοκιμάζω ταῦτα ἃ
[7, 9]	δυστήνων πατέρων καταθύειν καὶ σπλάγχνα	νεογενῆ	διαιρεῖν καὶ τὰ τοῦ θεοῦ
[7, 10]	ὅτι ἄνδρες καὶ γυναῖκες, καὶ	νέοι	καὶ γέροντες, καὶ κόραι καὶ
[7, 22]	Γαλλιῆνος, παλαιὸς ἅμα βασιλεὺς καὶ	νέος,	πρῶτος ὢν καὶ μετ' ἐκείνους
[7, 23]	συγγράμματα, ἡ δ' ὑπόθεσις αὐτῶι	Νέπως	ἦν, ἐπίσκοπος τῶν κατ' Αἴγυπτον,
[7, 23]	μὲν πολλοῖς ἀποδέχομαι καὶ ἀγαπῶ	Νέπωτα	τῆς τε πίστεως καὶ τῆς
[7, 23]	παρόντα τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν διαλεχθῆναι	Νέπωτα»	Τούτοις μεθ' ἕτερα ἐπιφέρει λέγων·
[7, 23]	Ἀποκαλύψεως Ἰωάννου διαλαμβάνων· ἔνθα τοῦ	Νέπωτος	κατὰ τὴν ἀρχὴν μνημονεύσας, ταῦτα
[7, 23]	Ἐπεὶ δὲ σύνταγμά τι προκομίζουσιν	Νέπωτος,	ὧι λίαν ἐπερείδονται ὡς ἀναντιρρήτως
[7, 22]	ἃ νῦν ἀνατελεῖ. Ὥσπερ γὰρ	νέφος	τὰς ἡλιακὰς ἀκτῖνας ὑποδραμὸν καὶ
[7, 22]	εἶτα παρελθόντος ἢ διατακέντος τοῦ	νέφους,	ἐξεφάνη πάλιν ἐπανατείλας ὁ προανατείλας
[7, 20]	τῶν πάλαι γεραιτάτων οἱ ὄψει	νεώτατοι.	Καὶ οὕτω μειούμενον ἀεὶ καὶ
[7, 3]	γε Στέφανος μὴ δεῖν τι	νεώτερον	παρὰ τὴν κρατήσασαν ἀρχῆθεν παράδοσιν
[7, 4]	ἐκκλησίαι τὴν κατὰ Νοουάτον ἀποστραφεῖσαι	νεωτεροποιίαν,	εἰρήνην πρὸς ἑαυτὰς ἀνειλήφεσαν· γράφει
[7, 29]	Ἰησοῦν Χριστὸν παύσας ὡς δὴ	νεωτέρους	καὶ νεωτέρων ἀνδρῶν συγγράμματα, εἰς
[7, 29]	παύσας ὡς δὴ νεωτέρους καὶ	νεωτέρων	ἀνδρῶν συγγράμματα, εἰς ἑαυτὸν δὲ
[7, 31]	αὐτοῖς οὐδαμῆι χρησίμους, γραΐδας καὶ	νήπια	καὶ πρεσβύτας, ἐκδοῦναι πυλῶν ἔξω
[7, 20]	πόλις ἐν αὐτῆι φέρει, ἀπὸ	νηπίων	ἀρξαμένη παίδων μέχρι τῶν εἰς
[7, 10]	οἱ μετὰ τοὺς ἐν τῆι	νήσωι	τελευτήσαντας ὑπολειφθέντες Φαῦστος Εὐσέβιος Χαιρήμων·
[7, 24]	ὑπομονῆι Ἰησοῦ, ἐγενόμην ἐν τῆι	νήσωι	τῆι καλουμένηι Πάτμωι διὰ τὸν
[7, 10]	δὲ διὰ σιδήρου τὸν ἀγῶνα	νικήσαντες,	τοὺς στεφάνους ἀπειλήφασιν· τοῖς δὲ
[7, 29]	καὶ Θεότεκνος καὶ Μάξιμος Πρόκλος	Νικομᾶς	καὶ Αἰλιανὸς καὶ Παῦλος καὶ
[7, 27]	τῆς ἐν Ταρσῶι παροικίας καὶ	Νικομᾶς	τῆς ἐν Ἰκονίωι, οὐ μὴν
[7, 24]	αὐτὴν κατὰ τὴν πρόχειρον ἀποδείξας	νοεῖσθαι	διάνοιαν, ἐπιφέρει λέγων· συντελέσας δὴ
[7, 24]	Ἰωάννου λέγεσθαι. Καὶ ἀπὸ τῶν	νοημάτων	δὲ καὶ ἀπὸ τῶν ῥημάτων
[7, 29]	τοῦ κανόνος, ἐπὶ κίβδηλα καὶ	νόθα	διδάγματα μετελήλυθεν, οὐδὲν δεῖ τοῦ
[7, 8]	Τῶν γὰρ συναγομένων ἀδελφῶν πιστὸς	νομιζόμενος	ἀρχαῖος καὶ πρὸ τῆς ἐμῆς
[7, 10]	θεούς, ἀλλ' ἕκαστοι τινάς, οὓς	νομίζουσιν·	ἡμεῖς τοίνυν τὸν ἕνα θεὸν
[7, 24]	δὲ ὁμωνύμους Ἰωάννηι τῶι ἀποστόλωι	νομίζω	γεγονέναι, οἳ διὰ τὴν πρὸς
[7, 10]	καὶ τοὺς ἄλλους ἕψεσθαί μοι	νομίζων.	Ἀπεκρινάμην δὲ οὐκ ἀπεοικότως οὐδὲ
[7, 24]	οὐδὲ γὰρ ἐπισκώπτων μή τις	νομίσηι	ταῦτα εἶπον, ἀλλὰ μόνον τὴν
[7, 23]	καί τινων διδασκάλων τὸν μὲν	νόμον	καὶ τοὺς προφήτας τὸ μηδὲν
[7, 31]	καὶ βίβλους ἐξηγητικὰς τοῦ Μωυσέως	νόμου	τοῖς αὐτοῖς προσεφώνησεν βασιλεῦσιν. Οὗτοι
[7, 14]	μετέχειν ἀξίας κατὰ τοὺς παλαιοὺς	νόμους,	Χριστιανῶι γε ὄντι καὶ τοῖς
[7, 31]	μὲν τὸ ἐπὶ τῶι Μωυσέως	νόμωι	κάλυμμα, ἀνακεκαλυμμένωι δὲ τῶι προσώπωι
[7, 7]	κατὰ Νοουάτον μνημονεύων ἐν τούτοις·	~Νοουατιανῶι	μὲν γὰρ εὐλόγως ἀπεχθανόμεθα, διακόψαντι
[7, 4]	αἱ πανταχόσε ἐκκλησίαι τὴν κατὰ	Νοουάτον	ἀποστραφεῖσαι νεωτεροποιίαν, εἰρήνην πρὸς ἑαυτὰς
[7, 6]	αὐτῶι μεθ' ἕτερα τῶν κατὰ	Νοουάτον	μνημονεύων ἐν τούτοις· ~Νοουατιανῶι μὲν
[7, 21]	γε ἔθνη πᾶν τοὐναντίον· καὶ	νοσεῖν	ἀρχομένους ἀπωθοῦντο καὶ ἀπέφευγον τοὺς
[7, 17]	διπλοΐδος ἀνιόν, ἀλεξιφάρμακόν τι παντοίων	νοσημάτων	τυγχάνειν. Τοῦτον τὸν ἀνδριάντα εἰκόνα
[7, 20]	συνεχεῖς λοιμοί, πόθεν αἱ χαλεπαὶ	νόσοι,	πόθεν αἱ παντοδαπαὶ φθοραί, πόθεν
[7, 21]	ἀναμασσόμενοι τὰς ἀλγηδόνας. Καὶ πολλοὶ	νοσοκομήσαντες	καὶ ῥώσαντες ἑτέρους, ἐτελεύτησαν αὐτοί,
[7, 21]	ἑτέρων ἀναπιμπλάμενοι πάθους καὶ τὴν	νόσον	ἐφ' ἑαυτοὺς ἕλκοντες ἀπὸ τῶν
[7, 21]	αὐτῶν τυχόντων ἀναπνοῆς, ἐπικατέσκηψεν ἡ	νόσος	αὕτη, πρᾶγμα φόβου τε παντὸς
[7, 21]	ταῦτα λοιμικῆς τὸν πόλεμον διαλαβούσης	νόσου	τῆς τε ἑορτῆς πλησιαζούσης, αὖθις
[7, 10]	Ἀπόστητε οὖν ὅπου ἐκελεύσθητε» Καὶ	νοσοῦντα	δέ με κατήπειξεν, οὐδὲ μιᾶς
[7, 21]	ἀλλήλων ἐχόμενοι, ἐπισκοποῦντες ἀφυλάκτως τοὺς	νοσοῦντας,	λιπαρῶς ὑπηρετούμενοι, θεραπεύοντες ἐν Χριστῶι,
[7, 29]	Πῶς γὰρ ἂν ἐπιπλήξειεν ἢ	νουθετήσειεν	ἕτερον μὴ συγκαταβαίνειν ἐπὶ πλέον
[7, 29]	Κᾶρος ἅμα παισὶν Καρίνωι καὶ	Νουμεριανῶι,	πάλιν τ' αὖ καὶ τούτων
[7, 31]	ἐν τῶι πρώτωι ἔτει τὴν	νουμηνίαν	τοῦ πρώτου μηνός, ἥτις ἁπάσης
[7, 24]	μὴ συνίημι, ἀλλ' ὑπονοῶ γε	νοῦν	τινα βαθύτερον ἐγκεῖσθαι τοῖς ῥήμασιν,
[7, 1]	αὐτῶι τῆς βασιλείας καὶ κατὰ	νοῦν	χωρούντων τῶν πραγμάτων, τοὺς ἱεροὺς
[7, 31]	ἄλλους, λεληθότως γυναικείαν στολὴν ἀμπισχομένους	νύκτωρ	τε τῆι ἐκείνου φροντίδι τῶν
[7, 4]	γράφει δὲ ὧδε· Ἴσθι δὲ	νῦν,	ἀδελφέ, ὅτι ἥνωνται πᾶσαι αἱ
[7, 10]	Σαβίνου συμβάντα μοι, οἷα μέχρι	νῦν	Αἰμιλιανοῦ. Ποῦ δὲ Γερμανὸς ἐφάνη;
[7, 22]	ἰδοὺ ἥκασιν, καὶ καινὰ ἃ	νῦν	ἀνατελεῖ. Ὥσπερ γὰρ νέφος τὰς
[7, 4]	γράφουσιν, πρότερον μὲν ὀλίγα, καὶ	νῦν	δὲ διὰ πλειόνων ἐπέστειλα» Ἀλλὰ
[7, 10]	οὖν ἔοικεν μηδὲ ἐμοὶ μέχρι	νῦν,	διόπερ εἰς ὃν οἶδεν αὐτὸς
[7, 21]	τῶν Αἰγυπτίων γέγραπται, οὕτως καὶ	νῦν	ἐγενήθη κραυγὴ μεγάλη· οὐ γὰρ
[7, 29]	τέχνης ἤ τινος ἐπιτηδεύματος κτησάμενος,	νῦν	εἰς ὑπερβάλλοντα πλοῦτον ἐλήλακεν ἐξ
[7, 31]	ἡμᾶς διωγμοῦ τὸν εἰς ἔτι	νῦν	ἐκεῖσε πεφυλαγμένον ἀποστολικὸν διαδέχεται θρόνον.
[7, 24]	καὶ σολοικίζοντα· ἅπερ οὐκ ἀναγκαῖον	νῦν	ἐκλέγειν· οὐδὲ γὰρ ἐπισκώπτων μή
[7, 23]	καὶ θνητὰ καὶ οἷα τὰ	νῦν,	ἐλπίζειν ἀναπειθόντων ἐν τῆι βασιλείαι
[7, 22]	καὶ φιλοθεώτερος ὑπερβὰς τὴν ἑπταετηρίδα,	νῦν	ἐνιαυτὸν ἔνατον διανύει, ἐν ὧι
[7, 22]	τὴν προοῦσαν ἀνακαθηραμένη κακίαν, ἀκμαιότερον	νῦν	ἐπανθεῖ καὶ πορρώτερον ὁρᾶται καὶ
[7, 4]	οἷς ἐπαρκεῖτε ἑκάστοτε καὶ οἷς	νῦν	ἐπεστείλατε, ἥ τε Μεσοποταμία Πόντος
[7, 30]	ὄνομα τοῖς πολλοῖς εἰς ἔτι	νῦν	ἐπιπολάζει. Τοιαύτη μὲν οὖν ἡ
[7, 10]	καὶ σύροντες, ἀφήρπασαν· ἐγὼ δὲ	νῦν	καὶ Γάϊος καὶ Πέτρος μόνοι,
[7, 8]	δὲ πάνυ τι τὴν ψυχὴν	νῦν	κατανενύχθαι καὶ μηδὲ παρρησίαν ἔχειν
[7, 5]	ταῦτά φησιν· περὶ γὰρ τοῦ	νῦν	κινηθέντος ἐν τῆι Πτολεμαΐδι τῆς
[7, 21]	τις περιχαρής, ὃν οἰηθεῖεν μάλιστα.	Νῦν	μέν γε θρῆνοι πάντα, καὶ
[7, 29]	μὴ φυλάξαντος. Ἔμελλεν δὲ καὶ	νῦν	ὁ Φιρμιλιανὸς εἰς τὴν Ἀντιόχειαν
[7, 6]	μεμάθηκα καὶ τοῦτο ὅτι μὴ	νῦν	οἱ ἐν Ἀφρικῆι μόνον τοῦτο
[7, 10]	ἀκινδύνως ἐκτελεῖν· καὶ γὰρ μέχρι	νῦν	οὐκ ἀνίησιν ὁ ἡγούμενος τοὺς
[7, 23]	τῆς πολλῆς ψαλμωιδίας, ἧι μέχρι	νῦν	πολλοὶ τῶν ἀδελφῶν εὐθυμοῦνται, καὶ
[7, 20]	πλέονες τότε, ὥστε μὴ συμπληροῦσθαι	νῦν	τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν, προσεγγραφέντων καὶ
[7, 20]	τοὺς ἀγροὺς ἐπικλύσαντα, τῆς ἐπὶ	Νῶε	γενομένης τοῦ ὕδατος φορᾶς ἐπαγαγεῖν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/05/2010