Vers |
[300] |
ἐν
γὰρ
τοῖς
πόνοισιν
αὔξεται·
|
~αἱ |
δ´
ἥσυχοι
σκοτεινὰ
πράσσουσαι
πόλεις
|
[750] |
δοκῶ
μέν,
αὐταί
γ´
εἰσὶν
|
αἱ |
διδάσκαλοι.
~ἀλλ´
εἶμ´
ἵν´
αἴρω |
[950] |
~ἑπτὰ
ματέρες
ἑπτὰ
κούρους
~ἐγεινάμεθ´
|
αἱ |
ταλαίπωροι
~κλεινοτάτους
ἐν
Ἀργείοις·
~καὶ |
[0] |
γὰρ
βλέψας´
ἐπηυξάμην
τάδε
~γραῦς,
|
αἳ |
λιποῦσαι
δώματ´
Ἀργείας
χθονὸς
~ἱκτῆρι |
[950] |
μνήματα,
πένθιμοι
~κουραὶ
κἀστέφανοι
κόμαι
|
~λοιβαί |
τε
νεκύων
φθιμένων
~ἀοιδαί
θ´ |
[400] |
λαμπρός
ἐσθ´,
ὁ
μὴ
θέλων
|
~σιγᾶι. |
τί
τούτων
ἔστ´
ἰσαίτερον
πόλει; |
[100] |
πόλει;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
πάντες
ς´
ἱκνοῦνται
|
Δαναΐδαι |
θάψαι
νεκρούς.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ἐκ
τοῦ |
[950] |
κόμαι
~λοιβαί
τε
νεκύων
φθιμένων
|
~ἀοιδαί |
θ´
ἃς
χρυσοκόμας
~Ἀπόλλων
οὐκ |
[550] |
θεὸν
χρήιζοντ´
ἔχηι.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
|
μέλεαι |
μελέων
ματέρες
λοχαγῶν,
~ὥς
μοι |
[550] |
ἠνέγκω
λαβών·
~περαίνομεν
γὰρ
οὐδέν.
|
ὁρμᾶσθαι |
χρεὼν
~πάντ´
ἄνδρ´
ὁπλίτην
ἁρμάτων |
[500] |
ὅδε
~ἀλλ´
ὡς
ἔμ´·
ἡμᾶς
|
κἀποκρίνασθαι |
χρεών.
~καὶ
πρῶτα
μέν
σε |
[200] |
τοῖσι
χείματος
~προβλήματ´
αἶθόν
τ´
|
ἐξαμύνασθαι |
θεοῦ,
~πόντου
τε
ναυστολήμαθ´
ὡς |
[250] |
~γούνασιν
ὧδε
πίτνω
τέκνοις
τάφον
|
ἐξανύσασθαι. |
~(ΘΗΣΕΥΣ)
μῆτερ,
τί
κλαίεις
λέπτ´ |
[450] |
στάχυν
~τομαῖς
ἀφαιρῆι
κἀπολωτίζηι
νέους;
|
~κτᾶσθαι |
δὲ
πλοῦτον
καὶ
βίον
τί |
[200] |
συμμειγνύναι
~εὐδαιμονοῦντάς
τ´
ἐς
δόμους
|
κτᾶσθαι |
φίλους.
~κοινὰς
γὰρ
ὁ
θεὸς |
[1200] |
τ´·
ἄξια
δ´
ἡμῖν
~προμεμοχθήκασι
|
σέβεσθαι. |
|
[1100] |
~πάθος
ἐξεύροις
~ἢ
τέκνα
θανόντ´
|
ἐσιδέσθαι; |
~(ΠΑΙΔΕΣ)
~φέρω
φέρω,
~τάλαινα
μᾶτερ, |
[900] |
δ´
ἂν
μάθηι
τις,
ταῦτα
|
σώιζεσθαι |
φιλεῖ
~πρὸς
γῆρας.
οὕτω
παῖδας |
[350] |
γαῖαν,
ἀξιῶν
τυχεῖν,
~φίλον
τε
|
θέσθαι |
πάντ´
Ἐρεχθειδῶν
λεών.
~κἂν
μὲν |
[900] |
οὐκ
οἶδα
πλὴν
ἕν,
σοῖσι
|
πείθεσθαι |
λόγοις.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τὸν
μὲν
Διὸς |
[850] |
οὔτ´
ἐρωτῆσαι
τάδε
~οὔτ´
αὖ
|
πιθέσθαι |
τοῖσι
τολμῶσιν
λέγειν·
~μόλις
γὰρ |
[1150] |
ὅρκον
ἐκλιπόντες
ἔλθωσιν
πόλιν,
~κακῶς
|
ὀλέσθαι |
πρόστρεπ´
Ἀργείων
χθόνα.
~ἐν
ὧι |
[0] |
ἢ
λόγοισιν
ἢ
δορὸς
~ῥώμηι
|
γενέσθαι |
καὶ
τάφου
μεταίτιον,
~κοινὸν
τόδ´ |
[900] |
δὲ
τἀγάθ´
ἀσκήσας
ἀνὴρ
~κακὸς
|
γενέσθαι |
πᾶς
τις.
ἡ
δ´
εὐανδρία
|
[850] |
εὐθὺς
οὐ
πρὸς
ἡδονὰς
~Μουσῶν
|
τραπέσθαι |
πρὸς
τὸ
μαλθακὸν
βίου,
~ἀγροὺς |
[1050] |
τόδ´
ἦλθον
κἀξεπειράθην
τέκνων
~οἷον
|
στέρεσθαι |
πατέρα
γίγνεται
τέκνων,
~οὐκ
ἄν |
[350] |
ἀπιστῶς´,
οἵδε
δεύτεροι
λόγοι·
~Κῶμον
|
δέχεσθαι |
τὸν
ἐμὸν
ἀσπιδηφόρον.
~στρατὸς
δὲ |
[700] |
ἐνήλατα
~ζητῶν
ἀπώλες´
ὄλβον
ὧι
|
χρῆσθαι |
παρῆν.
~(ΧΟΡΟΣ)
νῦν
τήνδ´
ἄελπτον |
[150] |
προστάσσεις
πόνον;
~ἐγὼ
δίκαιός
εἰμ´
|
ἀφηγεῖσθαι |
τάδε.
~Σπάρτη
μὲν
ὠμὴ
καὶ |
[550] |
τ´
ἐπεμβάτην
~μοναμπύκων
τε
φάλαρα
|
κινεῖσθαι |
στόμα
~ἀφρῶι
καταστάζοντα
Καδμείων
χθόνα. |
[700] |
ἀπαιτήσων
νεκρούς.
~τοιόνδε
τοι
στρατηγὸν
|
αἱρεῖσθαι |
χρεών,
~ὃς
ἔν
τε
τοῖς |
[450] |
στεμμάτων
μυστήρια
~τῆσδ´
ἐξελαύνειν,
μηδ´
|
ἀναιρεῖσθαι |
νεκροὺς
~βίαι,
προσήκοντ´
οὐδὲν
Ἀργείων |
[550] |
προστάσσω
μένειν,
~Ἄδραστε,
κἀμοὶ
μὴ
|
ἀναμείγνυσθαι |
τύχας
~τὰς
σάς.
ἐγὼ
γὰρ |
[550] |
~(ΘΗΣΕΥΣ)
οὔτοι
μ´
ἐπαρεῖς
ὥστε
|
θυμοῦσθαι |
φρένας
~τοῖς
σοῖσι
κόμποις·
ἀλλ´ |
[250] |
~σεμναῖσι
Δηοῦς
ἐσχάραις
παρημένη.
~(ΑΙΘΡΑ)
|
αἰαῖ. |
(ΘΗΣΕΥΣ)
τὰ
τούτων
οὐχὶ
σοὶ |
[1100] |
(ΧΟΡΟΣ)
οὔπω
κακὸν
τόδ´
εὕδει;
|
~αἰαῖ |
τύχας·
ἅλις
γόων,
~ἅλις
δ´ |
[800] |
γ´
ἐμῶν
κακῶν
ἐγώ.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
|
αἰαῖ. |
(ΧΟΡΟΣ)
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ἐπάθομεν
ὤ
(ΧΟΡΟΣ) |
[800] |
πημάτων
γ´
ἅλις
βάρος.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
|
αἰαῖ. |
(ΧΟΡΟΣ)
τοῖς
τεκοῦσι
δ´
οὐ |
[350] |
νεκρῶν
σώματ´
ἐξαιτούμενος.
~ἀλλ´,
ὦ
|
γεραιαί, |
σέμν´
ἀφαιρεῖτε
στέφη
~μητρός,
πρὸς |
[250] |
τί
γὰρ
πάθω;
~ἄγ´,
ὦ
|
γεραιαί, |
στείχετε,
γλαυκὴν
χλόην
~αὐτοῦ
λιποῦσαι |
[300] |
~λόγοισι
πείθων·
εἰ
δὲ
μή,
|
βίαι |
δορὸς
~ἤδη
τότ´
ἔσται
κοὐχὶ |
[550] |
δῆλα
τἀνθένδ´·
εἶμι
καὶ
θάψω
|
βίαι. |
~οὐ
γάρ
ποτ´
εἰς
Ἕλληνας |
[200] |
~μάντεων
λεγόντων
θέσφατ´
εἶτ´
ἀτιμάσας,
|
~βίαι |
παρελθὼν
θεοὺς
ἀπώλεσας
πόλιν,
~νέοις |
[650] |
~ἐς
κρᾶτα
πρὸς
γῆν
ἐκκυβιστώντων
|
βίαι
|
~πρὸς
ἁρμάτων
τ´
ἀγαῖσι
λειπόντων |
[450] |
~τῆσδ´
ἐξελαύνειν,
μηδ´
ἀναιρεῖσθαι
νεκροὺς
|
~βίαι, |
προσήκοντ´
οὐδὲν
Ἀργείων
πόλει.
~κἂν |
[350] |
ὅσια
περὶ
θεοὺς
~καὶ
μεγάλα
|
Πελασγίαι
|
~καὶ
κατ´
Ἄργος;
~εἰ
γὰρ |
[100] |
πρὸς
σὲ
δ´
ἥκομεν.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
|
ἰδίαι |
δοκῆσάν
σοι
τόδ´
ἢ
πάσηι |
[450] |
~Ποιναῖσι
δ´
ἐχθρά,
τέρπεταί
τ´
|
εὐπαιδίαι
|
~χαίρει
δὲ
πλούτωι.
ταῦτ´
ἀφέντες |
[1150] |
ματρός.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
Ἄδραστε
καὶ
γυναῖκες
|
Ἀργεῖαι |
γένος,
~ὁρᾶτε
παῖδας
τούσδ´
ἔχοντας |
[850] |
~πλείστας
δὲ
τιμὰς
ἔσχ´
ἐν
|
Ἀργείαι |
χθονί.
~φίλων
δὲ
χρυσὸν
πολλάκις |
[1100] |
θυγατρός·
ἀρσένων
δὲ
μείζονες
~ψυχαί,
|
γλυκεῖαι |
δ´
ἧσσον
ἐς
θωπεύματα.
~οὐχ |
[150] |
~ἔχει
σε
ποιμέν´
ἐσθλόν·
οὗ
|
χρείαι |
πόλεις
~πολλαὶ
διώλοντ´,
ἐνδεεῖς
στρατηλάτου. |
[350] |
~σέβεις
δίκαν,
τὸ
δ´
ἧσσον
|
ἀδικίαι |
νέμεις
~δυστυχῆ
τ´
ἀεὶ
πάντα |
[250] |
χθονὶ
χάρματα
θηρῶν
~παῖδας
ἐν
|
ἡλικίαι |
τᾶι
σᾶι
κατίδηις,
ἱκετεύω.
~βλέψον |
[1100] |
ἄυπνά
τ´
ὀμμάτων
τέλη·
~καὶ
|
φίλιαι |
προσβολαὶ
προσώπων;
~(ΠΑΙΔΕΣ)
βεβᾶσιν,
οὐκέτ´ |
[1050] |
~(ΙΦΙΣ)
ἔργοις
Ἀθάνας
ἢ
φρενῶν
|
εὐβουλίαι; |
~(ΕΥΑΔΝΗ)
ἀρετῆι·
πόσει
γὰρ
συνθανοῦσα |
[900] |
δέ
γ´
ἄλλους
πάντας
ἐν
|
μιᾶι |
πυρᾶι.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ποῦ
δῆτα
θήσεις |
[50] |
σοί
τι
πάρεστι
σθένος
ὥστ´
|
εὐτεκνίαι
|
~δυστυχίαν
τὰν
παρ´
ἐμοὶ
~καθελεῖν· |
[150] |
~(ΘΗΣΕΥΣ)
οὐκ
ἦλθες,
ὡς
ἔοικεν,
|
εὐνοίαι |
θεῶν.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
τὸ
δὲ
πλέον, |
[300] |
~ἐρεῖ
δὲ
δή
τις
ὡς
|
ἀνανδρίαι |
χερῶν,
~πόλει
παρόν
σοι
στέφανον |
[100] |
τί
γὰρ
πρὸς
ἡμᾶς
ἦλθον
|
ἱκεσίαι |
χερί;
~(ΑΙΘΡΑ)
οἶδ´·
ἀλλὰ
τῶνδε |
[600] |
τῶνδ´
αἰτίαν
λάβοιμι;
~(ἀλλὰ
τὸν
|
εὐτυχίαι |
λαμπρὸν
ἄν
τις
αἱροῖ
~μοῖρα |
[800] |
ἀνιστορῶ·
~πόθεν
ποθ´
οἵδε
διαπρεπεῖς
|
εὐψυχίαι |
~θνητῶν
ἔφυσαν;
εἰπὲ
δ´
ὡς |
[250] |
ἱερῶν
δαπέδων
ἄπο
Περσεφονείας,
~βᾶθι
|
καὶ |
ἀντίασον
γονάτων
ἔπι
χεῖρα
βαλοῦσα, |
[450] |
κἀπολωτίζηι
νέους;
~κτᾶσθαι
δὲ
πλοῦτον
|
καὶ |
βίον
τί
δεῖ
τέκνοις
~ὡς |
[300] |
ἥσυχοι
σκοτεινὰ
πράσσουσαι
πόλεις
~σκοτεινὰ
|
καὶ |
βλέπουσιν
εὐλαβούμεναι.
~οὐκ
εἶ
νεκροῖσι |
[900] |
ἡ
δ´
εὐανδρία
~διδακτόν,
εἴπερ
|
καὶ |
βρέφος
διδάσκεται
~λέγειν
ἀκούειν
θ´ |
[950] |
πόλις
Ἄργους
~ἀοιδαῖς
εὐδαιμονίας
~ἐπύργωσε
|
καὶ |
γαμέτα
~χαλκεοτευχέος
Καπανέως;
~πρὸς
δ´ |
[350] |
~προσδοὺς
ἔχοιμ´
ἂν
δῆμον
εὐμενέστερον.
|
~καὶ |
γὰρ
κατέστης´
αὐτὸν
ἐς
μοναρχίαν
|
[550] |
~(ΘΗΣΕΥΣ)
λέγ´
εἴ
τι
βούληι·
|
καὶ |
γὰρ
οὐ
σιγηλὸς
εἶ.
~(ΚΗΡΥΞ) |
[850] |
ἐναντίος.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ἄκουε
δή
νυν·
|
καὶ |
γὰρ
οὐκ
ἄκοντί
μοι
~δίδως |
[400] |
γαπόνος
δ´
ἀνὴρ
πένης,
~εἰ
|
καὶ |
γένοιτο
μὴ
ἀμαθής,
ἔργων
ὕπο
|
[1050] |
ἔστιν
τόδε,
~νέους
δὶς
εἶναι
|
καὶ |
γέροντας
αὖ
πάλιν;
~ἀλλ´
ἐν |
[1050] |
εἰ
δ´
ἦμεν
νέοι
~δὶς
|
καὶ |
γέροντες,
εἴ
τις
ἐξημάρτανεν
~διπλοῦ |
[250] |
λιποῦσαι
φυλλάδος
καταστεφῆ,
~θεούς
τε
|
καὶ |
γῆν
τήν
τε
πυρφόρον
θεὰν
|
[1150] |
ὄψομαί
σε
ματρός.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
Ἄδραστε
|
καὶ |
γυναῖκες
Ἀργεῖαι
γένος,
~ὁρᾶτε
παῖδας |
[300] |
βλέπουσιν
εὐλαβούμεναι.
~οὐκ
εἶ
νεκροῖσι
|
καὶ |
γυναιξὶν
ἀθλίαις
~προσωφελήσων,
ὦ
τέκνον, |
[1050] |
μὴ
κίχηις
μ´
ἑλὼν
χερί.
|
~καὶ |
δὴ
παρεῖται
σῶμα,
σοὶ
μὲν |
[0] |
ἐσχάραις
δυοῖν
θεαῖν
~Κόρης
τε
|
καὶ |
Δήμητρος,
οἰκτίρουσα
μὲν
~πολιὰς
ἄπαιδας |
[400] |
στρέφει,
~τὸ
δ´
αὐτίχ´
ἡδὺς
|
καὶ |
διδοὺς
πολλὴν
χάριν
~ἐσαῦθις
ἔβλαψ´, |
[850] |
ὧν
ἔγωγε
βούλομαι
~φίλων
ἀληθῆ
|
καὶ |
δίκαι´
εἰπεῖν
πέρι.
~ὁρᾶις
τὸ |
[700] |
ἡμέραν
ἰδοῦς´
ἐγὼ
~θεοὺς
νομίζω
|
καὶ |
δοκῶ
τὰς
συμφορὰς
~ἔχειν
ἐλάσσους |
[450] |
πόλιν.
~σὺ
δ´
ἄνδρας
ἐχθροὺς
|
καὶ |
θανόντας
ὠφελεῖς,
~θάπτων
κομίζων
θ´ |
[550] |
εὐσεβεῖν.
~ἢ
δῆλα
τἀνθένδ´·
εἶμι
|
καὶ |
θάψω
βίαι.
~οὐ
γάρ
ποτ´ |
[200] |
ὃς
ἡμῖν
βίοτον
ἐκ
πεφυρμένου
|
~καὶ |
θηριώδους
θεῶν
διεσταθμήσατο,
~πρῶτον
μὲν |
[450] |
κρείσσον´
ἴσμεν
καὶ
τὰ
χρηστὰ
|
καὶ |
κακὰ
~ὅσωι
τε
πολέμου
κρεῖσσον |
[1200] |
ποτ´
ἔλθωσιν
πόλιν,
~δειχθεῖσα
θήσει
|
καὶ |
κακὸν
νόστον
πάλιν.
~δράσας
δὲ |
[1100] |
ἐμὴν
γενειάδα
~προσήγετ´
αἰεὶ
στόματι
|
καὶ |
κάρα
τόδε
~κατεῖχε
χερσίν.
οὐδὲν |
[950] |
ταλαίπωροι
βροτῶν,
~τί
κτᾶσθε
λόγχας
|
καὶ |
κατ´
ἀλλήλων
φόνους
~τίθεσθε;
παύσασθ´, |
[350] |
περὶ
θεοὺς
~καὶ
μεγάλα
Πελασγίαι
|
~καὶ |
κατ´
Ἄργος;
~εἰ
γὰρ
ἐπὶ |
[200] |
σαφῶς
γιγνώσκομεν,
~ἐς
πῦρ
βλέποντες
|
καὶ |
κατὰ
σπλάγχνων
πτυχὰς
~μάντεις
προσημαίνουσιν |
[300] |
φόβον
φέρει,
τέκνον,
~ἄνδρας
βιαίους
|
καὶ |
κατείργοντας
νεκροὺς
~τάφου
τε
μοῖραν |
[650] |
παρῆν,
~ἢ
τοὺς
ἄνω
τε
|
καὶ |
κάτω
φορουμένους
~ἱμᾶσιν,
αἵματός
τε |
[500] |
τῆς
γλώσσης
τόδε,
~φόβους
πονηροὺς
|
καὶ |
κενοὺς
δεδοικέναι.
~ἀλλ´,
ὦ
μάταιοι, |
[300] |
κατείργοντας
νεκροὺς
~τάφου
τε
μοῖραν
|
καὶ |
κτερισμάτων
λαχεῖν
~ἐς
τήνδ´
ἀνάγκην |
[700] |
ἔτεινον
ἐς
πύλας.
~βοὴ
δὲ
|
καὶ |
κωκυτὸς
ἦν
ἀνὰ
πτόλιν
~νέων |
[100] |
γάμον;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
κάπρωι
με
δοῦναι
|
καὶ |
λέοντι
παῖδ´
ἐμώ.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
σὺ |
[300] |
~οὗ
δ´
ἐς
κράνος
βλέψαντα
|
καὶ |
λόγχης
ἀκμὴν
~χρῆν
ἐκπονῆσαι
δειλὸς |
[1100] |
ἐκτείνειν
βίον
~βρωτοῖσι
καὶ
ποτοῖσι
|
καὶ |
μαγεύμασιν
~παρεκτρέποντες
ὀχετὸν
ὥστε
μὴ |
[350] |
ἐκλύετε
~ἄνακτος
ὅσια
περὶ
θεοὺς
|
~καὶ |
μεγάλα
Πελασγίαι
~καὶ
κατ´
Ἄργος; |
[500] |
(ΘΗΣΕΥΣ)
σῖγ´,
Ἄδραστ´,
ἔχε
στόμα
|
~καὶ |
μὴ
´πίπροσθεν
τῶν
ἐμῶν
τοὺς |
[500] |
πατρίδα
θ´,
ἣν
αὔξειν
χρεὼν
|
~καὶ |
μὴ
κατᾶξαι.
σφαλερὸν
ἡγεμὼν
θρασὺς
|
[850] |
ἀληθὴς
ἦν
φίλος
παροῦσί
τε
|
~καὶ |
μὴ
παροῦσιν·
ὧν
ἀριθμὸς
οὐ |
[950] |
τοῦτον
δὲ
χρὴ
~ὡς
ῥᾶιστα
|
καὶ |
μὴ
σὺν
πόνοις
διεκπερᾶν.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[450] |
τ´
ἔσται
δορός.
~σκέψαι
δὲ
|
καὶ |
μὴ
τοῖς
ἐμοῖς
θυμούμενος
~λόγοισιν, |
[350] |
~Καλλίχορον
ἀμφὶ
σεμνὸν
εὐτρεπὴς
ὅδε.
|
~καὶ |
μὴν
ἑκοῦσά
γ´
ἀσμένη
τ´ |
[950] |
πέπλων
~πρὸς
στέρνωι
πτύχα
τέγξω.
|
~καὶ |
μὴν
θαλάμας
τάσδ´
ἐσορῶ
δὴ
|
[1000] |
αὔραις
ἀδόλοις
~γενναίας
ἀλόχοιο.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
καὶ |
μὴν
ὅδ´
αὐτὸς
σὸς
πατὴρ |
[400] |
τί
τούτων
ἔστ´
ἰσαίτερον
πόλει;
|
~καὶ |
μὴν
ὅπου
γε
δῆμος
εὐθυντὴς |
[1000] |
~εἰ
δαίμων
τάδε
κραίνοι.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
καὶ |
μὴν
ὁρᾶις
τήνδ´
ἧς
ἐφέστηκας |
[650] |
~χωρεῖ
πρὶν
ἐλθεῖν
ξυμμάχοις
δυσθυμίαν.
|
~καὶ |
μὴν
τὰ
Θησέως
γ´
οὐκ |
[900] |
τεκοῦς´
~ἁ
τάλαινα
παῖδα.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
|
καὶ |
μὴν
τὸν
Οἰκλέους
γε
γενναῖον |
[150] |
~τά
τ´
οἰκτρὰ
γὰρ
δέδορκε
|
καὶ |
νεανίαν
~ἔχει
σε
ποιμέν´
ἐσθλόν· |
[1050] |
ὃ
νῦν
κακόν.
~{ὅστις
φυτεύσας
|
καὶ |
νεανίαν
τεκὼν
~ἄριστον
εἶτα
τοῦδε |
[300] |
ὑποστῆναι
πόνον;
~δράσω
τάδ´·
εἶμι
|
καὶ |
νεκροὺς
ἐκλύσομαι
~λόγοισι
πείθων·
εἰ |
[700] |
οὐχ
ὑποστατὸν
~αὐτοί
τε
πολλοὶ
|
καὶ |
νέοι
βραχίοσιν.
~Ἐτεοκλέους
δὲ
σύμβασιν |
[950] |
αἱ
ταλαίπωροι
~κλεινοτάτους
ἐν
Ἀργείοις·
|
~καὶ |
νῦν
ἄπαις
ἄτεκνος
~γηράσκω
δυστανοτάτως, |
[900] |
ἥπατος
~πόνους
ἐνεγκοῦς´
ἐν
ὠδῖσι·
|
καὶ
|
~νῦν
τὸν
ἐμὸν
Ἀίδας
~ἔχει |
[150] |
ἀπαιδίαν,
~ἐλθεῖν
δ´
ἔτλησαν
δεῦρο
|
καὶ |
ξένον
πόδα
~θεῖναι
μόλις
γεραιὰ |
[850] |
~μάλιστ´
ἂν
εἴη
δημότης
τε
|
καὶ |
ξένος.
~λόχοις
δ´
ἐνεστὼς
ὥσπερ |
[400] |
~(ΘΗΣΕΥΣ)
κομψός
γ´
ὁ
κῆρυξ
|
καὶ |
παρεργάτης
λόγων.
~ἐπεὶ
δ´
ἀγῶνα |
[100] |
χλανιδίοις
ἀνιστορῶ.
~λέγ´
ἐκκαλύψας
κρᾶτα
|
καὶ |
πάρες
γόον·
~πέρας
γὰρ
οὐδὲν |
[700] |
ἅπαντα
συμπατάξαντες
στρατὸν
~ἔκτεινον
ἐκτείνοντο
|
καὶ |
παρηγγύων
~κελευσμὸν
ἀλλήλοισι
σὺν
πολλῆι |
[350] |
λόγων
~ἐς
πλῆθος
ἀστῶν
εἶμι·
|
καὶ |
πείσας
τάδε,
~λεκτοὺς
ἀθροίσας
δεῦρ´ |
[50] |
ἐς
γαῖαν
δάκρυ,
~κουραί
τε
|
καὶ |
πεπλώματ´
οὐ
θεωρικά.
~τί
ταῦτα, |
[150] |
ἀφηγεῖσθαι
τάδε.
~Σπάρτη
μὲν
ὠμὴ
|
καὶ |
πεποίκιλται
τρόπους,
~τὰ
δ´
ἄλλα |
[500] |
καλῶς
ἔχον;
~εἰ
γάρ
τι
|
καὶ |
πεπόνθατ´
Ἀργείων
ὕπο,
~τεθνᾶσιν,
ἠμύνασθε |
[600] |
ἂν
ἀγγέλλοις
φίλα.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
σῶς
|
καὶ |
πέπραγεν
ὡς
Ἄδραστος
ὤφελεν
~πρᾶξαι |
[250] |
εἴπω
τι,
τέκνον,
σοί
τε
|
καὶ |
πόλει
καλόν;
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ὡς
πολλά |
[300] |
φθόνωι
θεῶν.
~δόξαι
δὲ
χρήιζω
|
καὶ |
πόλει
πάσηι
τόδε,
~δόξει
δ´ |
[100] |
Ἀθηναίων
ἄναξ,
~Θησεῦ,
σὸς
ἱκέτης
|
καὶ |
πόλεως
ἥκω
σέθεν.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τί |
[1150] |
μεθείς,
~ἀλλ´
ἀντὶ
τῶν
σῶν
|
καὶ |
πόλεως
μοχθημάτων
~πρῶτον
λάβ´
ὅρκον. |
[550] |
ἐξοισθήσεται
~ὡς
εἰς
ἔμ´
ἐλθὼν
|
καὶ |
πόλιν
Πανδίονος
~νόμος
παλαιὸς
δαιμόνων |
[1150] |
ὧν
ἀνειλόμην·
~τούτοις
ἐγώ
σφε
|
καὶ |
πόλις
δωρούμεθα.
~ὑμᾶς
δὲ
τῶνδε |
[1050] |
Οἰδιπόδα,
γέρον,
~μέρος
καὶ
σὺ
|
καὶ |
πόλις
ἐμὰ
τλάμων.
~(ΙΦΙΣ)
οἴμοι· |
[450] |
τὸν
ἥσσονα
~δουλούμεθ´,
ἄνδρες
ἄνδρα
|
καὶ |
πόλις
πόλιν.
~σὺ
δ´
ἄνδρας |
[1150] |
χαῖρ´·
ἄξιος
γὰρ
καὶ
σὺ
|
καὶ |
πόλις
σέθεν.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ἔσται
τάδ´· |
[1100] |
ὅσοι
χρήιζουσιν
ἐκτείνειν
βίον
~βρωτοῖσι
|
καὶ |
ποτοῖσι
καὶ
μαγεύμασιν
~παρεκτρέποντες
ὀχετὸν |
[700] |
τόξον
ἐντείνοντες
τοῦ
καιροῦ
πέρα
|
~καὶ |
πρὸς
δίκης
γε
πολλὰ
πάσχοντες |
[500] |
ὡς
ἔμ´·
ἡμᾶς
κἀποκρίνασθαι
χρεών.
|
~καὶ |
πρῶτα
μέν
σε
πρὸς
τὰ |
[1050] |
νεοχμὸν
ἐσκευάσμεθα.
~(ΙΦΙΣ)
κἄπειτα
τύμβωι
|
καὶ |
πυρᾶι
φαίνηι
πέλας;
~(ΕΥΑΔΝΗ)
ἐνταῦθα |
[450] |
μή,
πολὺς
κλύδων
~ἡμῖν
τε
|
καὶ |
σοὶ
συμμάχοις
τ´
ἔσται
δορός. |
[50] |
θεῶν
θυμέλας·
~ἔχομεν
δ´
ἔνδικα,
|
καὶ |
σοί
τι
πάρεστι
σθένος
ὥστ´ |
[200] |
ἀεί·
~οἱ
δ´
οὐκ
ἔχοντες
|
καὶ |
σπανίζοντες
βίου
~δεινοί,
νέμοντες
τῶι |
[50] |
λαθοίμαν.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
~τίνων
γόους
ἤκουσα
|
καὶ |
στέρνων
κτύπον
~νεκρῶν
τε
θρήνους, |
[750] |
δὲ
δυστυχῆ.
~πόλει
μὲν
εὐδοξία
|
~καὶ |
στρατηλάταις
δορὸς
~διπλάζεται
τιμά·
~ἐμοὶ |
[600] |
ἀμφὶ
Θησέως
βάξιν·
εἰ
δὲ
|
καὶ |
στρατὸς
~σῶς
ἐστ´
Ἀθηνῶν,
πάντ´ |
[1050] |
~μετέλαχες
τύχας
Οἰδιπόδα,
γέρον,
~μέρος
|
καὶ |
σὺ
καὶ
πόλις
ἐμὰ
τλάμων. |
[1150] |
χρή;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
χαῖρ´·
ἄξιος
γὰρ
|
καὶ |
σὺ
καὶ
πόλις
σέθεν.
~(ΘΗΣΕΥΣ) |
[50] |
τάφων
χώματα
γαίας
ἐσορῶ.
~ἔτεκες
|
καὶ |
σύ
ποτ´,
ὦ
πότνια,
κοῦρον |
[400] |
παρεργάτης
λόγων.
~ἐπεὶ
δ´
ἀγῶνα
|
καὶ |
σὺ
τόνδ´
ἠγωνίσω,
~ἄκου´·
ἅμιλλαν |
[1150] |
σέθεν.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ἔσται
τάδ´·
ἀλλὰ
|
καὶ |
σὺ
τῶν
αὐτῶν
τύχοις.
~(ΑΘΗΝΑ) |
[200] |
~δοκοῦμεν
εἶναι
δαιμόνων
σοφώτεροι.
~ἧς
|
καὶ |
σὺ
φαίνηι
δεκάδος,
οὐ
σοφὸς |
[300] |
στέφανον
εὐκλείας
λαβεῖν,
~δείσας
ἀπέστης,
|
καὶ |
συὸς
μὲν
ἀγρίου
~ἀγῶνος
ἥψω |
[450] |
ἄνθρωποι
λόγοιν
~τὸν
κρείσσον´
ἴσμεν
|
καὶ |
τὰ
χρηστὰ
καὶ
κακὰ
~ὅσωι |
[400] |
βούλευμ´
ἐς
μέσον
φέρειν
ἔχων;
|
~καὶ |
ταῦθ´
ὁ
χρήιζων
λαμπρός
ἐσθ´, |
[450] |
τἀμὰ
τέκνα
πρὸς
βίαν
νυμφεύσεται.
|
~καὶ |
ταῦτα
μὲν
δὴ
πρὸς
τὰ |
[0] |
λόγοισιν
ἢ
δορὸς
~ῥώμηι
γενέσθαι
|
καὶ |
τάφου
μεταίτιον,
~κοινὸν
τόδ´
ἔργον |
[350] |
ποτ´;
ἆρα
φίλιά
μοι
τεμεῖ
|
~καὶ |
τέκνοις
ταφὰς
ληψόμεσθα;
~ἄμυνε
ματρί, |
[100] |
σέθεν.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τί
χρῆμα
θηρῶν
|
καὶ |
τίνος
χρείαν
ἔχων;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
οἶσθ´ |
[100] |
εἰς
ἐμὰς
πύλας
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τίς
|
καὶ |
τίς;
εἰπέ·
δύο
γὰρ
ἐξαυδᾶις |
[350] |
Ἄργος;
~εἰ
γὰρ
ἐπὶ
τέρμα
|
καὶ |
τὸ
πλέον
ἐμῶν
κακῶν
~ἱκόμενος |
[400] |
νόμον
κεκτημένος
~αὐτὸς
παρ´
αὑτῶι·
|
καὶ |
τόδ´
οὐκέτ´
ἔστ´
ἴσον.
~γεγραμμένων |
[450] |
ἀφέντες
οἱ
κακοὶ
~πολέμους
ἀναιρούμεσθα
|
καὶ |
τὸν
ἥσσονα
~δουλούμεθ´,
ἄνδρες
ἄνδρα |
[1200] |
μ´
ἀπορθοῖς
ὥστε
μὴ
´ξαμαρτάνειν.
|
~καὶ |
τόνδ´
ἐν
ὅρκοις
ζεύξομαι.
μόνον |
[850] |
οὗτοι
τῶν
τ´
ἀκουόντων
λόγοι
|
~καὶ |
τοῦ
λέγοντος,
ὅστις
ἐν
μάχηι |
[400] |
δὲ
βασιλεὺς
ἐχθρὸν
ἡγεῖται
τόδε,
|
~καὶ |
τοὺς
ἀρίστους
οὕς
τ´
ἂν |
[650] |
τ´
ἄνακτα,
παῖδα
κλεινὸν
Αἰγέως,
|
~καὶ |
τοὺς
σὺν
αὐτῶι
δεξιὸν
τεταγμένους
|
[500] |
τε
ναύτης·
ἥσυχος
καιρῶι,
σοφός.
|
~καὶ |
τοῦτό
τοι
τἀνδρεῖον,
ἡ
προμηθία. |
[1200] |
~ἧι
δ´
ἂν
διοίξηις
σφάγια
|
καὶ |
τρώσηις
φόνον
~ὀξύστομον
μάχαιραν
ἐς |
[1050] |
μὲν
οὐ
φίλον,
~ἡμῖν
δὲ
|
καὶ |
τῶι
συμπυρουμένωι
πόσει.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἰώ, |
[150] |
μοι
τἀμά
τ´
οἰκτίρας
κακὰ
|
~καὶ |
τῶν
θανόντων
τάσδε
μητέρας
τέκνων, |
[1100] |
ματρὸς
ἄυπνά
τ´
ὀμμάτων
τέλη·
|
~καὶ |
φίλιαι
προσβολαὶ
προσώπων;
~(ΠΑΙΔΕΣ)
βεβᾶσιν, |
[600] |
διόλλυσαι.
~δίκα
δίκαν
δ´
ἐκάλεσε
|
καὶ |
φόνος
φόνον·
~κακῶν
δ´
ἀναψυχὰς |
[1200] |
οὐ
φθάνειν
χρὴ
συσκιάζοντας
γένυν
|
~καὶ |
χαλκοπληθῆ
Δαναϊδῶν
ὁρμᾶν
στρατὸν
~ἑπτάστομον |
[250] |
~ἄντομαι
ἀμφιπίτνουσα
τὸ
σὸν
γόνυ
|
καὶ |
χέρα
δειλαία·
~οἴκτισαι
ἀμφὶ
τέκνων |
[400] |
εὐτυχοῦντα
ταὔθ´
ὅταν
κλύηι
κακῶς,
|
~νικᾶι |
δ´
ὁ
μείων
τὸν
μέγαν |
[350] |
~τίς
γῆς
τύραννος;
πρὸς
τίν´
|
ἀγγεῖλαί |
με
χρὴ
~λόγους
Κρέοντος,
ὃς |
[900] |
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
πικρὰ
γὰρ
ὄψις
αἷμα
|
κὠτειλαὶ |
νεκρῶν.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τί
δῆτα
λύπην |
[1100] |
ἰὼ
ἰώ,
~παῖ,
δάκρυα
φέρεις
|
φίλαι |
~ματρὶ
τῶν
ὀλωλότων
~σποδοῦ
τε |
[150] |
ποιμέν´
ἐσθλόν·
οὗ
χρείαι
πόλεις
|
~πολλαὶ |
διώλοντ´,
ἐνδεεῖς
στρατηλάτου.
~(ΧΟΡΟΣ)
κἀγὼ |
[1100] |
τ´
ὀμμάτων
τέλη·
~καὶ
φίλιαι
|
προσβολαὶ |
προσώπων;
~(ΠΑΙΔΕΣ)
βεβᾶσιν,
οὐκέτ´
εἰσίν· |
[500] |
~πόλεμον
δὲ
τοῦτον
οὐκ
ἐγὼ
|
καθίσταμαι, |
~ὃς
οὐδὲ
σὺν
τοῖσδ´
ἦλθον |
[1000] |
θαλάμους,
~σὲ
τὸν
θανόντ´
οὔποτ´
|
ἐμᾶι
|
~προδοῦσα
ψυχᾶι
κατὰ
γᾶς.
~ἴτω |
[950] |
~κεῖται
μνήματα,
πένθιμοι
~κουραὶ
κἀστέφανοι
|
κόμαι |
~λοιβαί
τε
νεκύων
φθιμένων
~ἀοιδαί |
[1050] |
τεκὼν
~ἄριστον
εἶτα
τοῦδε
νῦν
|
στερίσκομαι. |
~εἶἑν·
τί
δὴ
χρὴ
τὸν |
[250] |
εἴ
τι
πράξας
μὴ
καλῶς
|
εὑρίσκομαι, |
~τούτων
κολαστὴν
κἀπιτιμητήν,
ἄναξ,
~ἀλλ´ |
[750] |
πράγματα.
~ἀτὰρ
τί
ταῦτα;
κεῖνο
|
βούλομαι |
μαθεῖν,
~πῶς
ἐξεσώθης·
εἶτα
τἄλλ´ |
[1050] |
~κλύων·
ἀκοῦσαι
δ´
οὔ
σε
|
βούλομαι, |
πάτερ.
~(ΙΦΙΣ)
τί
δ´;
οὐ |
[900] |
~ἀλλ´
οἶσθ´
ὃ
δρᾶν
σε
|
βούλομαι |
τούτων
πέρι;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
οὐκ
οἶδα |
[850] |
μοι
~δίδως
ἔπαινον
ὧν
ἔγωγε
|
βούλομαι
|
~φίλων
ἀληθῆ
καὶ
δίκαι´
εἰπεῖν |
[1200] |
´ξαμαρτάνειν.
~καὶ
τόνδ´
ἐν
ὅρκοις
|
ζεύξομαι. |
μόνον
σύ
με
~ἐς
ὀρθὸν |
[200] |
πόλις.
~κἄπειτ´
ἐγώ
σοι
σύμμαχος
|
γενήσομαι; |
~τί
πρὸς
πολίτας
τοὺς
ἐμοὺς |
[750] |
μαθεῖν,
~πῶς
ἐξεσώθης·
εἶτα
τἄλλ´
|
ἐρήσομαι. |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἐπεὶ
ταραγμὸς
πόλιν
ἐκίνησεν |
[800] |
αἱρήσειν
πόλιν.
~ἓν
δ´
οὐκ
|
ἐρήσομαί |
σε,
μὴ
γέλωτ´
ὄφλω,
~ὅτωι |
[550] |
στόμα
~ἀφρῶι
καταστάζοντα
Καδμείων
χθόνα.
|
~χωρήσομαι |
γὰρ
ἑπτὰ
πρὸς
Κάδμου
πύλας
|
[1050] |
~(ΕΥΑΔΝΗ)
ἀρετῆι·
πόσει
γὰρ
συνθανοῦσα
|
κείσομαι. |
~(ΙΦΙΣ)
τί
φήις;
τί
τοῦτ´ |
[1050] |
~(ΙΦΙΣ)
ἀλλ´
οὐδέ
τοι
σοὶ
|
πείσομαι |
δρώσηι
τάδε.
~(ΕΥΑΔΝΗ)
ὅμοιον·
οὐ |
[1200] |
θεῶι
πορεύσετε.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
δέσποιν´
Ἀθάνα,
|
πείσομαι |
λόγοισι
σοῖς·
~σὺ
γάρ
μ´ |
[1100] |
γόους;
~ἆρ´
ἀσπιδοῦχος
ἔτι
ποτ´
|
ἀντιτείσομαι
|
~σὸν
φόνον;
εἰ
γὰρ
γένοιτο |
[50] |
ἔτεκον·
~παράπεισον
δὲ
σόν,
ὤ,
|
λίσσομαι, |
ἐλθεῖν
τέκνον
Ἰσμηνὸν
~ἐμάν
τ´ |
[1100] |
ἀθλίου
πατρὸς
τάλας
~ἔρημον
οἶκον
|
ὀρφανεύσομαι |
λαβών,
~οὐ
πατρὸς
ἐν
χερσὶ |
[300] |
~δράσω
τάδ´·
εἶμι
καὶ
νεκροὺς
|
ἐκλύσομαι
|
~λόγοισι
πείθων·
εἰ
δὲ
μή, |
[250] |
ὦ
φίλος,
ὦ
δοκιμώτατος
Ἑλλάδι,
|
~ἄντομαι |
ἀμφιπίτνουσα
τὸ
σὸν
γόνυ
καὶ |
[1050] |
~(ΕΥΑΔΝΗ)
ἐνταῦθα
γὰρ
δὴ
καλλίνικος
|
ἔρχομαι. |
~(ΙΦΙΣ)
νικῶσα
νίκην
τίνα;
μαθεῖν |
[500] |
μέν
σε
πρὸς
τὰ
πρῶτ´
|
ἀμείψομαι. |
~οὐκ
οἶδ´
ἐγὼ
Κρέοντα
δεσπόζοντ´ |
[250] |
φίλους.
~(ΑΙΘΡΑ)
οὔτοι
σιωπῶς´
εἶτα
|
μέμψομαί |
ποτε
~τὴν
νῦν
σιωπὴν
ὡς |
[1150] |
ἔβας·
οὐκέτι
φίλον
~φίλας
ἄγαλμ´
|
ὄψομαί |
σε
ματρός.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
Ἄδραστε
καὶ |
[750] |
~πικρόν,
καλὸν
θέαμα
δ´
εἴπερ
|
ὄψομαι, |
~τὰν
ἄελπτον
ἁμέραν
~ἰδοῦσα,
πάντων |
[800] |
προσαρμόσας´
ἐμοῖς
~ἐν
ἀγκῶσι
τέκνα
|
θῶμαι. |
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ἔχεις
ἔχεις
(ΧΟΡΟΣ)
πημάτων |
[900] |
ὡς
νεκρὸν
θάψαι
θέλεις;
~(ΘΗΣΕΥΣ)
|
ναί· |
τοὺς
δέ
γ´
ἄλλους
πάντας |
[300] |
ἐξεδειξάμην,
~ἀεὶ
κολαστὴς
τῶν
κακῶν
|
καθεστάναι. |
~οὔκουν
ἀπαυδᾶν
δυνατόν
ἐστί
μοι |
[1050] |
οὐ
δίκαιον
πατέρα
τὸν
σὸν
|
εἰδέναι; |
~(ΕΥΑΔΝΗ)
κριτὴς
ἂν
εἴης
οὐ |
[750] |
~τί
μὲν
γὰρ
ἤλπιζον
ἂν
|
πεπονθέναι
|
~πάθος
περισσὸν
εἰ
γάμων
ἀπεζύγην; |
[450] |
~Ἄδραστον
ἐς
γῆν
τήνδε
μὴ
|
παριέναι· |
~εἰ
δ´
ἔστιν
ἐν
γῆι, |
[500] |
τόδε,
~φόβους
πονηροὺς
καὶ
κενοὺς
|
δεδοικέναι. |
~ἀλλ´,
ὦ
μάταιοι,
γνῶτε
τἀνθρώπων |
[150] |
τ´
οἰκτρὰ
τοὺς
μὴ
δυστυχεῖς
|
δεδορκέναι
|
~τόν
θ´
ὑμνοποιὸν
αὐτὸς
ἃν |
[250] |
τήν
τε
πυρφόρον
θεὰν
~Δήμητρα
|
θέμεναι |
μάρτυρ´
ἡλίου
τε
φῶς
~ὡς |
[300] |
πράσσουσαι
πόλεις
~σκοτεινὰ
καὶ
βλέπουσιν
|
εὐλαβούμεναι. |
~οὐκ
εἶ
νεκροῖσι
καὶ
γυναιξὶν |
[700] |
ὃς
πράσσων
καλῶς
~ἐς
ἄκρα
|
βῆναι |
κλιμάκων
ἐνήλατα
~ζητῶν
ἀπώλες´
ὄλβον |
[500] |
δίκη
διοίχεται.
~ἐάσατ´
ἤδη
γῆι
|
καλυφθῆναι |
νεκρούς,
~ὅθεν
δ´
ἕκαστον
ἐς |
[300] |
χὐπερορρωδοῦς´
ἐμοῦ
~πρώτη
κελεύεις
τόνδ´
|
ὑποστῆναι |
πόνον;
~δράσω
τάδ´·
εἶμι
καὶ |
[150] |
σὴ
~μόνη
δύναιτ´
ἂν
τόνδ´
|
ὑποστῆναι |
πόνον·
~τά
τ´
οἰκτρὰ
γὰρ |
[900] |
τούσδε
τολμῆσαι
θανεῖν.
~τὸ
γὰρ
|
τραφῆναι |
μὴ
κακῶς
αἰδῶ
φέρει·
~αἰσχύνεται |
[50] |
πάσχους´
ἱκετεύω
σὸν
ἐμοὶ
παῖδα
|
~ταλαίναι |
´ν
χερὶ
θεῖναι
νέκυν,
ἀμφιβαλεῖν
|
[900] |
ἄχθη
νεκρῶν.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ἴτ´,
ὦ
|
τάλαιναι |
μητέρες,
τέκνων
πέλας.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ἥκιστ´, |
[800] |
ἴδετε
κακῶν
πέλαγος,
ὦ
ματέρες
|
~τάλαιναι |
τέκνων.
~(ΧΟΡΟΣ)
κατὰ
μὲν
ὄνυξιν |
[1000] |
πρόσθεν
ἀλγήσει
κλύων.
~(ΙΦΙΣ)
~ὦ
|
δυστάλαιναι, |
δυστάλας
δ´
ἐγὼ
γέρων,
~ἥκω |
[150] |
~πλείω
τὰ
χρηστὰ
τῶν
κακῶν
|
εἶναι |
βροτοῖς.
~εἰ
μὴ
γὰρ
ἦν |
[200] |
δ´
ἐν
φρεσὶν
κεκτημένοι
~δοκοῦμεν
|
εἶναι |
δαιμόνων
σοφώτεροι.
~ἧς
καὶ
σὺ |
[1050] |
οὐκ
ἔστιν
τόδε,
~νέους
δὶς
|
εἶναι |
καὶ
γέροντας
αὖ
πάλιν;
~ἀλλ´ |
[300] |
μὲν
μὴ
ἀδικουμένοις
ἐχρῆν
~τολμηρὸν
|
εἶναι, |
κάρτ´
ἂν
εἶχον
ἡσύχως.
~νῦν |
[850] |
ἐν
γαστρὸς
βορᾶι
~τὸ
χρηστὸν
|
εἶναι, |
μέτρια
δ´
ἐξαρκεῖν
ἔφη.
~φίλοις |
[1100] |
ὠφελῶσι
γῆν,
~θανόντας
ἔρρειν
κἀκποδὼν
|
εἶναι |
νέοις.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἰώ·
~τάδε
δὴ |
[1000] |
τῆιδέ
νιν
δοξάζομεν
~μάλιστ´
ἂν
|
εἶναι. |
φράζετ´
εἰ
κατείδετε.
~(ΕΥΑΔΝΗ)
τί |
[150] |
ἔτλησαν
δεῦρο
καὶ
ξένον
πόδα
|
~θεῖναι |
μόλις
γεραιὰ
κινοῦσαι
μέλη,
~πρεσβεύματ´ |
[50] |
ἐμοὶ
παῖδα
~ταλαίναι
´ν
χερὶ
|
θεῖναι |
νέκυν,
ἀμφιβαλεῖν
~λυγρὰ
μέλη
παιδὸς |
[50] |
Ἰσμηνὸν
~ἐμάν
τ´
ἐς
χέρα
|
θεῖναι |
νεκύων
~θαλερῶν
σώματ´
ἀλαίνοντ´
ἄταφα. |
[900] |
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τί
δῆτα
λύπην
ταῖσδε
|
προσθεῖναι |
θέλεις;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
νικᾶις.
μένειν
χρὴ |
[650] |
Πανελλήνων
νόμον
~σώιζοντες,
οὐδὲν
δεόμενοι
|
τεῖναι |
φόνον.
~κοὐδὲν
Κρέων
τοῖσδ´
ἀντεκήρυξεν |
[1050] |
τῶι
συμπυρουμένωι
πόσει.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἰώ,
|
~γύναι, |
δεινὸν
ἔργον
ἐξειργάσω.
~(ΙΦΙΣ)
ἀπωλόμην |
[450] |
ἔστιν
ἐν
γῆι,
πρὶν
θεοῦ
|
δῦναι |
σέλας
~λύσαντα
σεμνὰ
στεμμάτων
μυστήρια
|
[1000] |
φῶς
γάμοι
τε·
~εἴθε
τινὲς
|
εὐναὶ
|
~δικαίων
ὑμεναίων
~ἐν
Ἄργει
~φανῶσι |
[500] |
~ἢ
θεοὺς
δικαίως
τοὺς
κακοὺς
|
ἀπολλύναι. |
~φιλεῖν
μὲν
οὖν
χρὴ
τοὺς |
[200] |
σώματα
~ἄδικα
δικαίοις
τὸν
σοφὸν
|
συμμειγνύναι
|
~εὐδαιμονοῦντάς
τ´
ἐς
δόμους
κτᾶσθαι |
[1150] |
~πρῶτον
λάβ´
ὅρκον.
τόνδε
δ´
|
ὀμνύναι |
χρεὼν
~Ἄδραστον·
οὗτος
κύριος,
τύραννος |
[0] |
δ´
οἱ
κρατοῦντες
οὐδ´
ἀναίρεσιν
|
~δοῦναι |
θέλουσι,
νόμιμ´
ἀτίζοντες
θεῶν.
~κοινὸν |
[100] |
κραίνων
γάμον;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
κάπρωι
με
|
δοῦναι |
καὶ
λέοντι
παῖδ´
ἐμώ.
~(ΘΗΣΕΥΣ) |
[550] |
ἄν·
οὐ
γὰρ
ἀλλὰ
δεῖ
|
δοῦναι |
μέρος.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
θάψω
νεκροὺς
γῆς |
[600] |
καὶ
πέπραγεν
ὡς
Ἄδραστος
ὤφελεν
|
~πρᾶξαι |
ξὺν
Ἀργείοισιν
οὓς
ἀπ´
Ἰνάχου
|
[500] |
ἣν
αὔξειν
χρεὼν
~καὶ
μὴ
|
κατᾶξαι. |
σφαλερὸν
ἡγεμὼν
θρασὺς
~νεώς
τε |
[800] |
~εἶδον
γὰρ
αὐτῶν
κρείσσον´
ἢ
|
λέξαι |
λόγωι
~τολμήμαθ´
οἷς
ἤλπιζον
αἱρήσειν |
[300] |
ἔσται
κοὐχὶ
σὺν
φθόνωι
θεῶν.
|
~δόξαι |
δὲ
χρήιζω
καὶ
πόλει
πάσηι |
[950] |
τε
κατ´
αἰθέρα
~λαμπάδ´
ἵν´
|
ὠκυθόαι |
νύμφαι
~ἱππεύουσι
δι´
ὀρφναίας,
~ἁνίκα |
[100] |
τι
γὰρ
νέον.
~(ΑΙΘΡΑ)
ὦ
|
παῖ, |
γυναῖκες
αἵδε
μητέρες
τέκνων
~τῶν |
[1100] |
πάντα
συνθείς.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἰὼ
ἰώ,
|
~παῖ, |
δάκρυα
φέρεις
φίλαι
~ματρὶ
τῶν |
[600] |
αὐδὰν
τάνδε
προσφέρεις
νέαν;
~(στράτευμα
|
πᾶι |
Παλλάδος
κριθήσεται.
~(διὰ
δορὸς
εἶπας |
[300] |
καλόν.
~ἐγὼ
δέ
ς´,
ὦ
|
παῖ, |
πρῶτα
μὲν
τὰ
τῶν
θεῶν
|
[800] |
ὄνυξιν
ἠλοκίσμεθ´,
ἀμφὶ
δὲ
~σποδὸν
|
κάραι |
κεχύμεθα.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ἰὼ
ἰώ
μοί |
[700] |
διαφέρων
ἐσφενδόνα
~ὁμοῦ
τραχήλους
κἀπικειμένας
|
κάραι
|
~κυνέας
θερίζων
κἀποκαυλίζων
ξύλωι.
~μόλις |
[800] |
τε
φλογμὸς
ὁ
Διὸς
ἐν
|
κάραι |
πέσοι.
~(ΧΟΡΟΣ)
πικροὺς
ἐσεῖδες
γάμους, |
[850] |
ἀτίζων·
οὐ
γὰρ
ἐν
γαστρὸς
|
βορᾶι
|
~τὸ
χρηστὸν
εἶναι,
μέτρια
δ´ |
[1050] |
ἐξειργάσω.
~(ΙΦΙΣ)
ἀπωλόμην
δύστηνος,
Ἀργείων
|
κόραι. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἒ
ἔ,
~σχέτλια
τάδε |
[450] |
παρ´
ὄμμα
θάνατος
ἐν
ψήφου
|
φορᾶι, |
~οὐκ
ἄν
ποθ´
Ἑλλὰς
δοριμανὴς |
[950] |
ἐν
οἴκοις
~κεῖται
μνήματα,
πένθιμοι
|
~κουραὶ |
κἀστέφανοι
κόμαι
~λοιβαί
τε
νεκύων |
[50] |
ἐλαύνους´
οἰκτρὸν
ἐς
γαῖαν
δάκρυ,
|
~κουραί |
τε
καὶ
πεπλώματ´
οὐ
θεωρικά. |
[900] |
γ´
ἄλλους
πάντας
ἐν
μιᾶι
|
πυρᾶι. |
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ποῦ
δῆτα
θήσεις
μνῆμα |
[1050] |
ἐσκευάσμεθα.
~(ΙΦΙΣ)
κἄπειτα
τύμβωι
καὶ
|
πυρᾶι |
φαίνηι
πέλας;
~(ΕΥΑΔΝΗ)
ἐνταῦθα
γὰρ |
[850] |
ἐνεστὼς
ὥσπερ
Ἀργεῖος
γεγὼς
~ἤμυνε
|
χώραι, |
χὠπότ´
εὖ
πράσσοι
πόλις
~ἔχαιρε, |
[250] |
θηρῶν
~παῖδας
ἐν
ἡλικίαι
τᾶι
|
σᾶι |
κατίδηις,
ἱκετεύω.
~βλέψον
ἐμῶν
βλεφάρων |
[500] |
ἐμοῦ
~οὐδὲ
σθένοντα
μεῖζον,
ὥστ´
|
ἀναγκάσαι
|
~δρᾶν
τὰς
Ἀθήνας
ταῦτ´·
ἄνω |
[800] |
γᾶς
ἕλοι,
~διὰ
δὲ
θύελλα
|
σπάσαι, |
~πυρός
τε
φλογμὸς
ὁ
Διὸς |
[1150] |
Ἀθηναίας
λόγους,
~ἃ
χρή
σε
|
δρᾶσαι, |
δρῶντα
δ´
ὠφελεῖν
τάδε.
~μὴ |
[700] |
ἰσόρροπος.
~κἀν
τῶιδε
τὸν
στρατηγὸν
|
αἰνέσαι |
παρῆν·
~οὐ
γὰρ
τὸ
νικῶν |
[1150] |
τί
δῆτ´
ἔθ´
ὑμῖν
ἄλλ´
|
ὑπουργῆσαί |
με
χρή;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
χαῖρ´·
ἄξιος |
[500] |
γὰρ
κεκτήμεθα
~ἡμέτερον
αὐτὸ
πλὴν
|
ἐνοικῆσαι |
βίον,
~κἄπειτα
τὴν
θρέψασαν
αὐτὸ |
[900] |
εἰρημένων,
~Θησεῦ,
πρὸ
πύργων
τούσδε
|
τολμῆσαι |
θανεῖν.
~τὸ
γὰρ
τραφῆναι
μὴ |
[300] |
βλέψαντα
καὶ
λόγχης
ἀκμὴν
~χρῆν
|
ἐκπονῆσαι |
δειλὸς
ὢν
ἐφηυρέθης.
~μὴ
δῆτ´ |
[1200] |
~σπουδὴν
ἐπ´
ἄλλην
Ἡρακλῆς
ὁρμώμενος
|
~στῆσαί |
ς´
ἐφεῖτο
Πυθικὴν
πρὸς
ἐσχάραν. |
[300] |
λαχεῖν
~ἐς
τήνδ´
ἀνάγκην
σῆι
|
καταστῆσαι |
χερὶ
~νόμιμά
τε
πάσης
συγχέοντας |
[850] |
ἁγαθός.
~οὐκ
ἂν
δυναίμην
οὔτ´
|
ἐρωτῆσαι |
τάδε
~οὔτ´
αὖ
πιθέσθαι
τοῖσι |
[700] |
στρατοῦ.
~ἔρρηξε
δ´
αὐδὴν
ὥσθ´
|
ὑπηχῆσαι |
χθόνα·
~Ὦ
παῖδες,
εἰ
μὴ |
[0] |
~ὅς
μ´
ἐξοτρύνει
παῖδ´
ἐμὸν
|
πεῖσαι |
λιταῖς
~νεκρῶν
κομιστὴν
ἢ
λόγοισιν |
[250] |
ἔπι
χεῖρα
βαλοῦσα,
~τέκνων
τεθνεώτων
|
κομίσαι |
δέμας,
ὦ
μελέα
´γώ,
~οὓς |
[100] |
ἐπῆλθες;
ἢ
τίνος
χάριν;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
|
κομίσαι |
σε,
Θησεῦ,
παῖδας
Ἀργείων
θέλων. |
[600] |
~(ποτανὰν
εἴ
σέ
τις
θεῶν
|
κτίσαι, |
~διπόταμον
ἵνα
πόλιν
μόλοις,
~εἰδείης |
[750] |
~Χρόνος
παλαιὸς
πατὴρ
~ὤφελ´
ἁμερᾶν
|
κτίσαι. |
~τί
γάρ
μ´
ἔδει
παίδων; |
[250] |
σὸν
γόνυ
καὶ
χέρα
δειλαία·
|
~οἴκτισαι |
ἀμφὶ
τέκνων
μ´
ἱκέταν
ἤ |
[300] |
~νόμιμά
τε
πάσης
συγχέοντας
Ἑλλάδος
|
~παῦσαι· |
τὸ
γάρ
τοι
συνέχον
ἀνθρώπων |
[900] |
πῶς;
τὰς
τεκούσας
οὐ
χρεὼν
|
ψαῦσαι |
τέκνων;
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ὄλοιντ´
ἰδοῦσαι
τούσδ´ |
[200] |
~χαίρων
ἴθ´·
εἰ
γὰρ
μὴ
|
βεβούλευσαι |
καλῶς
~αὐτὸς
πιέζειν
τὴν
τύχην |
[0] |
πίπτουσα
τὸ
σόν·
~ἄνομοι
τέκνα
|
λῦσαι |
φθιμένων
νεκύων
οἳ
~καταλείπουσι
μέλη
|
[600] |
εἰσορῶ.
~(φόβωι
γὰρ
τῶι
πάρος
|
διόλλυσαι. |
~δίκα
δίκαν
δ´
ἐκάλεσε
καὶ |
[900] |
χρεὼν
ψαῦσαι
τέκνων;
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ὄλοιντ´
|
ἰδοῦσαι |
τούσδ´
ἂν
ἠλλοιωμένους.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
πικρὰ |
[0] |
θαλλῶι
προσπίτνους´
ἐμὸν
γόνυ,
~πάθος
|
παθοῦσαι |
δεινόν·
ἀμφὶ
γὰρ
πύλας
~Κάδμου |
[1050] |
ἂν
τῶν
ἐμῶν
βουλευμάτων
~κλύων·
|
ἀκοῦσαι |
δ´
οὔ
σε
βούλομαι,
πάτερ. |
[150] |
ξένον
πόδα
~θεῖναι
μόλις
γεραιὰ
|
κινοῦσαι |
μέλη,
~πρεσβεύματ´
οὐ
Δήμητρος
ἐς |
[0] |
βλέψας´
ἐπηυξάμην
τάδε
~γραῦς,
αἳ
|
λιποῦσαι |
δώματ´
Ἀργείας
χθονὸς
~ἱκτῆρι
θαλλῶι |
[600] |
ἱκοίμεθ´
ἄν,
~Καλλίχορον
θεᾶς
ὕδωρ
|
λιποῦσαι; |
~(ποτανὰν
εἴ
σέ
τις
θεῶν |
[250] |
γεραιαί,
στείχετε,
γλαυκὴν
χλόην
~αὐτοῦ
|
λιποῦσαι |
φυλλάδος
καταστεφῆ,
~θεούς
τε
καὶ |
[300] |
αὔξεται·
~αἱ
δ´
ἥσυχοι
σκοτεινὰ
|
πράσσουσαι |
πόλεις
~σκοτεινὰ
καὶ
βλέπουσιν
εὐλαβούμεναι. |
[800] |
~ἀπύσατ´
ἀπύσατ´
ἀντίφων´
ἐμῶν
~στεναγμάτων
|
κλύουσαι. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
παῖδες,
ὦ
πικρὸν |
[700] |
τοῖς
δὲ
πράγμασιν·
~πόλεις
τ´,
|
ἔχουσαι |
διὰ
λόγου
κάμψαι
κακά,
~φόνωι |
[250] |
χάρματα
θηρῶν
~παῖδας
ἐν
ἡλικίαι
|
τᾶι |
σᾶι
κατίδηις,
ἱκετεύω.
~βλέψον
ἐμῶν |
[650] |
~ἔνθ´
ἅρματ´
ἠγωνίζεθ´
οἵ
τ´
|
ἐπεμβάται) |
~τἀκεῖ
παρόντα
πολλὰ
πήματ´
οὐκ |
[500] |
~ἄλλοι
τε
κεῖνται
πρὸς
πύλαις
|
λοχαγέται
|
~πέτροις
καταξανθέντες
ὀστέων
ῥαφάς.
~ἤ |
[400] |
δῆμος
εὐθυντὴς
χθονὸς
~ὑποῦσιν
ἀστοῖς
|
ἥδεται |
νεανίαις·
~ἀνὴρ
δὲ
βασιλεὺς
ἐχθρὸν |
[100] |
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τοιαῦθ´
ὁ
τλήμων
πόλεμος
|
ἐξεργάζεται. |
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
τούτους
θανόντας
ἦλθον
ἐξαιτῶν |
[750] |
ἐγγύς·
πέλας
γὰρ
πᾶν
ὅτι
|
σπουδάζεται. |
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ἦ
που
πικρῶς
νιν |
[750] |
μὲν
εὐδοξία
~καὶ
στρατηλάταις
δορὸς
|
~διπλάζεται |
τιμά·
~ἐμοὶ
δὲ
παίδων
μὲν |
[350] |
ἐμὸν
ἀσπιδηφόρον.
~στρατὸς
δὲ
θάσσει
|
κἀξετάζεται |
παρὼν
~Καλλίχορον
ἀμφὶ
σεμνὸν
εὐτρεπὴς |
[450] |
λεώ,
~οὐδεὶς
ἔθ´
αὑτοῦ
θάνατον
|
ἐκλογίζεται, |
~τὸ
δυστυχὲς
δὲ
τοῦτ´
ἐς |
[150] |
οὔ
πού
σφ´
ἀδελφὸς
χρημάτων
|
νοσφίζεται; |
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ταύτηι
δικάζων
ἦλθον·
εἶτ´ |
[900] |
εὐανδρία
~διδακτόν,
εἴπερ
καὶ
βρέφος
|
διδάσκεται
|
~λέγειν
ἀκούειν
θ´
ὧν
μάθησιν |
[1050] |
κἀξεπειράθην
τέκνων
~οἷον
στέρεσθαι
πατέρα
|
γίγνεται |
τέκνων,
~οὐκ
ἄν
ποτ´
ἐς |
[300] |
καλῶς
~κἀμοί·
διπλοῦν
δὲ
χάρμα
|
γίγνεται |
τόδε.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ἐμοὶ
λόγοι
μέν, |
[0] |
~πρὸς
τόνδε
σηκόν,
ἔνθα
πρῶτα
|
φαίνεται
|
~φρίξας
ὑπὲρ
γῆς
τῆσδε
κάρπιμος |
[400] |
~ἑνὸς
πρὸς
ἀνδρὸς
οὐκ
ὄχλωι
|
κρατύνεται· |
~οὐδ´
ἔστιν
αὐτὴν
ὅστις
ἐκχαυνῶν |
[900] |
τραφῆναι
μὴ
κακῶς
αἰδῶ
φέρει·
|
~αἰσχύνεται |
δὲ
τἀγάθ´
ἀσκήσας
ἀνὴρ
~κακὸς |
[1100] |
πάρεστιν.
~(ΠΑΙΔΕΣ)
ἔτ´
Ἀσωποῦ
με
|
δέξεται |
γάνος
~χαλκέοις
ἐν
ὅπλοις
Δαναϊδᾶν |
[300] |
πατρίς;
ἐν
γὰρ
τοῖς
πόνοισιν
|
αὔξεται· |
~αἱ
δ´
ἥσυχοι
σκοτεινὰ
πράσσουσαι |
[450] |
Μούσαισι
προσφιλεστάτη
~Ποιναῖσι
δ´
ἐχθρά,
|
τέρπεταί |
τ´
εὐπαιδίαι
~χαίρει
δὲ
πλούτωι. |
[1100] |
δὴ
παίδων
ἤδη
φθιμένων
~ὀστᾶ
|
φέρεται. |
λάβετ´,
ἀμφίπολοι,
~γραίας
ἀμενοῦς
(οὐ |
[550] |
τοῦ
δυστυχοῦς,
~ὡς
εὐτυχήσηι,
τίμιος
|
γεραίρεται, |
~ὅ
τ´
ὄλβιός
νιν
πνεῦμα |
[600] |
προσφέρεις
νέαν;
~(στράτευμα
πᾶι
Παλλάδος
|
κριθήσεται. |
~(διὰ
δορὸς
εἶπας
ἢ
λόγων |
[550] |
~οὐ
γάρ
ποτ´
εἰς
Ἕλληνας
|
ἐξοισθήσεται
|
~ὡς
εἰς
ἔμ´
ἐλθὼν
καὶ |
[450] |
~εἰ
τἀμὰ
τέκνα
πρὸς
βίαν
|
νυμφεύσεται. |
~καὶ
ταῦτα
μὲν
δὴ
πρὸς |
[200] |
ἀποσκοπῶν
~τὸ
πλῆθος
εἴ
τι
|
βλάπτεται |
πάσχον
τάδε.
~τρεῖς
γὰρ
πολιτῶν |
[850] |
ἐλθὼν
δ´
ἐπ´
Ἰνάχου
ῥοὰς
|
~παιδεύεται |
κατ´
Ἄργος.
ἐκτραφεὶς
δ´
ἐκεῖ
|
[950] |
θ´
ἃς
χρυσοκόμας
~Ἀπόλλων
οὐκ
|
ἐνδέχεται· |
~γόοισι
δ´
ὀρθρευομένα
~δάκρυσι
νοτερὸν |
[0] |
τέκνων,
~σέβουσα
δ´
ἱερὰ
στέμματ´.
|
οἴχεται |
δέ
μοι
~κῆρυξ
πρὸς
ἄστυ |
[700] |
στερρὸν
δόρυ
~σπαρτῶν
τόδ´
ἀνδρῶν,
|
οἴχεται |
τὰ
Παλλάδος.
~θάρσος
δ´
ἐνῶρσε |
[1150] |
δὲ
παρακέλευσμα
σῶν
~ἀέρι
φερόμενον
|
οἴχεται. |
~(ΧΟΡΟΣ)
δυοῖν
δ´
ἄχη,
ματρί |
[500] |
~αἰσχρῶς
δ´
ἐκείνοις,
χἠ
δίκη
|
διοίχεται. |
~ἐάσατ´
ἤδη
γῆι
καλυφθῆναι
νεκρούς, |
[400] |
~ζητῶν
τύραννον
ἐνθάδ´·
οὐ
γὰρ
|
ἄρχεται
|
~ἑνὸς
πρὸς
ἀνδρὸς
ἀλλ´
ἐλευθέρα |
[50] |
παιδὸς
ἐμοῦ.
~ἀγὼν
ὅδ´
ἄλλος
|
ἔρχεται |
γόων
γόοις
~διάδοχος,
ἀχοῦσι
προσπόλων |
[350] |
~ἔα·
λόγων
τίς
ἐμποδὼν
ὅδ´
|
ἔρχεται; |
~Καδμεῖος,
ὡς
ἔοικεν
οὐ
σάφ´ |
[400] |
τοὺς
ἀρίστους
οὕς
τ´
ἂν
|
ἡγῆται |
φρονεῖν
~κτείνει,
δεδοικὼς
τῆς
τυραννίδος |
[500] |
εἰ
κρυφήσονται
χθονί;
~τί
μὴ
|
γένηται; |
μὴ
κατασκάψωσι
γῆν
~ταφέντες
ὑμῶν; |
[400] |
νεανίαις·
~ἀνὴρ
δὲ
βασιλεὺς
ἐχθρὸν
|
ἡγεῖται |
τόδε,
~καὶ
τοὺς
ἀρίστους
οὕς |
[950] |
δάκρυα·
~μέλεα
παιδὸς
ἐν
οἴκοις
|
~κεῖται |
μνήματα,
πένθιμοι
~κουραὶ
κἀστέφανοι
κόμαι |
[0] |
~Ἄδραστος
ὄμμα
δάκρυσιν
τέγγων
ὅδε
|
~κεῖται, |
τό
τ´
ἔγχος
τήν
τε |
[1050] |
μ´
ἑλὼν
χερί.
~καὶ
δὴ
|
παρεῖται |
σῶμα,
σοὶ
μὲν
οὐ
φίλον, |
[250] |
φῶς
~ὡς
οὐδὲν
ἡμῖν
ἤρκεσαν
|
λιταὶ |
θεῶν.
~(ΧΟΡΟΣ)
~ὃς
Πέλοπος
ἦν |
[150] |
τάδε.
~Σπάρτη
μὲν
ὠμὴ
καὶ
|
πεποίκιλται |
τρόπους,
~τὰ
δ´
ἄλλα
μικρὰ |
[100] |
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
τί
δ´;
εὐτυχοῦντες
οὐκ
|
ἐπίστανται |
φέρειν.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ξύμβουλον
οὖν
μ´ |
[500] |
ἅρμα
περιβαλοῦσα
χάσματι,
~ἄλλοι
τε
|
κεῖνται |
πρὸς
πύλαις
λοχαγέται
~πέτροις
καταξανθέντες |
[550] |
τοὺς
θεοὺς
ἔχειν
ὅσοι
~δίκην
|
σέβονται. |
ταῦτα
γὰρ
ξυνόνθ´
ὁμοῦ
~νίκην |
[750] |
ποῦ
κεκμηκότων
ὄχλος;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
τάφωι
|
δέδονται |
πρὸς
Κιθαιρῶνος
πτυχαῖς.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
τοὐκεῖθεν |
[600] |
στερνοτυπεῖς
τ´
ἀνὰ
πτόλιν
~κτύποι
|
φανήσονται, |
τάλαινα
τίνα
λόγον,
~τίν´
ἂν |
[500] |
ἔπη,
~νεκροὺς
δὲ
ταρβεῖτ´
εἰ
|
κρυφήσονται |
χθονί;
~τί
μὴ
γένηται;
μὴ |
[100] |
πάσηι
πόλει;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
πάντες
ς´
|
ἱκνοῦνται |
Δαναΐδαι
θάψαι
νεκρούς.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ἐκ |
[600] |
μάχηι
~ἣν
οἱ
θανόντες
ἑπτὰ
|
δεσπόται |
λόχων
~ἠγωνίσαντο
ῥεῦμα
Διρκαῖον
πάρα) |
[450] |
τε
καὶ
σοὶ
συμμάχοις
τ´
|
ἔσται |
δορός.
~σκέψαι
δὲ
καὶ
μὴ |
[300] |
μή,
βίαι
δορὸς
~ἤδη
τότ´
|
ἔσται |
κοὐχὶ
σὺν
φθόνωι
θεῶν.
~δόξαι |
[1150] |
Δαναϊδῶν
ὁρκωμοτεῖν.
~ὁ
δ´
ὅρκος
|
ἔσται |
μήποτ´
Ἀργείους
χθόνα
~ἐς
τήνδ´ |
[1150] |
σὺ
καὶ
πόλις
σέθεν.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
|
ἔσται |
τάδ´·
ἀλλὰ
καὶ
σὺ
τῶν |
[550] |
ἐξαρκεῖν
πατήρ;
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ὅσοι
γ´
|
ὑβρισταί· |
χρηστὰ
δ´
οὐ
κολάζομεν.
~(ΚΗΡΥΞ) |
[750] |
ἐξάγεις
δάκρυ.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
δοκῶ
μέν,
|
αὐταί |
γ´
εἰσὶν
αἱ
διδάσκαλοι.
~ἀλλ´ |
[350] |
τέκνων,
~κάλλιστον
ἔρανον·
δοὺς
γὰρ
|
ἀντιλάζυται
|
~παίδων
παρ´
αὑτοῦ
τοιάδ´
ἃν |
[450] |
ἔτ´
ὀρθῶς
Καπανέως
κεραύνιον
~δέμας
|
καπνοῦται, |
κλιμάκων
ὀρθοστάτας
~ὃς
προσβαλὼν
πύλαισιν |
[950] |
κατ´
αἰθέρα
~λαμπάδ´
ἵν´
ὠκυθόαι
|
νύμφαι
|
~ἱππεύουσι
δι´
ὀρφναίας,
~ἁνίκα
γάμων
|
[1100] |
ἐμῶν
τέκνων,
~ποῦ
λοχευμάτων
χάρις
|
~τροφαί |
τε
ματρὸς
ἄυπνά
τ´
ὀμμάτων |
[0] |
ἀρσένων
~γυναιξὶ
πράσσειν
εἰκὸς
αἵτινες
|
σοφαί. |
~(ΧΟΡΟΣ)
~ἱκετεύω
σε,
γεραιά,
γεραιῶν |
[550] |
ἐσαῦθις,
οἱ
δ´
ἤδη
βροτῶν·
|
~τρυφᾶι |
δ´
ὁ
δαίμων·
πρός
τε |
[600] |
κέρδος·
εἰ
δ´
ἀρείφατοι
~φόνοι
|
μάχαι |
στερνοτυπεῖς
τ´
ἀνὰ
πτόλιν
~κτύποι |
[1100] |
~γέροντι
θυγατρός·
ἀρσένων
δὲ
μείζονες
|
~ψυχαί, |
γλυκεῖαι
δ´
ἧσσον
ἐς
θωπεύματα. |
[1000] |
τὸν
θανόντ´
οὔποτ´
ἐμᾶι
~προδοῦσα
|
ψυχᾶι |
κατὰ
γᾶς.
~ἴτω
φῶς
γάμοι |
[500] |
πόλιν
~οὐδ´
ἀνδροκμῆτας
προσφέρων
ἀγωνίας,
|
~θάψαι |
δικαιῶ,
τὸν
Πανελλήνων
νόμον
~σώιζων. |
[550] |
ἂν
εἴη;
τοὺς
ὀλωλότας
νεκροὺς
|
~θάψαι |
δόθ´
ἡμῖν
τοῖς
θέλουσιν
εὐσεβεῖν. |
[900] |
ἦ
χωρὶς
ἱερὸν
ὡς
νεκρὸν
|
θάψαι |
θέλεις;
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ναί·
τοὺς
δέ |
[650] |
~ἀκούσαθ´·
ἡμεῖς
ἥκομεν
νεκροὺς
μέτα,
|
~θάψαι |
θέλοντες,
τὸν
Πανελλήνων
νόμον
~σώιζοντες, |
[0] |
νεκροὺς
δὲ
τοὺς
ὀλωλότας
δορὶ
|
~θάψαι |
θέλουσι
τῶνδε
μητέρες
χθονί,
~εἴργουσι |
[100] |
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
πάντες
ς´
ἱκνοῦνται
Δαναΐδαι
|
θάψαι |
νεκρούς.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ἐκ
τοῦ
δ´ |
[350] |
~Θησεύς
ς´
ἀπαιτεῖ
πρὸς
χάριν
|
θάψαι |
νεκρούς,
~συγγείτον´
οἰκῶν
γαῖαν,
ἀξιῶν |
[450] |
σοὶ
συμμάχοις
τ´
ἔσται
δορός.
|
~σκέψαι |
δὲ
καὶ
μὴ
τοῖς
ἐμοῖς |
[700] |
~πόλεις
τ´,
ἔχουσαι
διὰ
λόγου
|
κάμψαι |
κακά,
~φόνωι
καθαιρεῖσθ´
οὐ
λόγωι |
[0] |
ἤγαγ´,
Οἰδίπου
παγκληρίας
~μέρος
κατασχεῖν
|
φυγάδι |
Πολυνείκει
θέλων
~γαμβρῶι.
νεκροὺς
δὲ |
[250] |
γενειάδος,
ὦ
φίλος,
ὦ
δοκιμώτατος
|
Ἑλλάδι, |
~ἄντομαι
ἀμφιπίτνουσα
τὸ
σὸν
γόνυ |
[1200] |
~μνημεῖά
θ´
ὅρκων
μαρτύρημά
θ´
|
Ἑλλάδι. |
~ἧι
δ´
ἂν
διοίξηις
σφάγια |
[900] |
λόγοις
ἦν
λαμπρὸς
ἀλλ´
ἐν
|
ἀσπίδι
|
~δεινὸς
σοφιστὴς
πολλά
τ´
ἐξευρεῖν |
[900] |
δορός,
~εὑρὼν
ἀκριβῆ
μουσικὴν
ἐν
|
ἀσπίδι. |
~φιλότιμον
ἦθος
πλούσιον,
φρόνημα
δὲ |
[50] |
μοί
τι
μήτηρ,
ἣν
μεταστείχω
|
ποδὶ
|
~χρονίαν
ἀποῦσαν
ἐκ
δόμων,
ἔχηι |
[500] |
ἂν
ῥέοι
~τὰ
πράγμαθ´,
οὕτως
|
εἰ |
´πιταξόμεσθα
δή.
~πόλεμον
δὲ
τοῦτον |
[550] |
λάβοις.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
κἀμοῦ
νυν
ἀντάκουσον,
|
εἰ |
βούληι,
πάλιν.
~(ΚΗΡΥΞ)
κλύοιμ´
ἄν· |
[750] |
ἤλπιζον
ἂν
πεπονθέναι
~πάθος
περισσὸν
|
εἰ |
γάμων
ἀπεζύγην;
~νῦν
δ´
ὁρῶ |
[1100] |
ἔτι
ποτ´
ἀντιτείσομαι
~σὸν
φόνον;
|
εἰ |
γὰρ
γένοιτο
τέκνον.
~(ΠΑΙΔΕΣ)
ἔτ´ |
[350] |
μεγάλα
Πελασγίαι
~καὶ
κατ´
Ἄργος;
|
~εἰ |
γὰρ
ἐπὶ
τέρμα
καὶ
τὸ |
[200] |
ἐμοὺς
λέγων
καλόν;
~χαίρων
ἴθ´·
|
εἰ |
γὰρ
μὴ
βεβούλευσαι
καλῶς
~αὐτὸς |
[500] |
τούτων
ἐστὶν
οὐ
καλῶς
ἔχον;
|
~εἰ |
γάρ
τι
καὶ
πεπόνθατ´
Ἀργείων |
[600] |
λόγων
ξυναλλαγαῖς;
~(γένοιτ´
ἂν
κέρδος·
|
εἰ |
δ´
ἀρείφατοι
~φόνοι
μάχαι
στερνοτυπεῖς |
[1050] |
ἐραστὴς
ἦ
πόθωι
τ´
ἀπωλλύμην.
|
~εἰ |
δ´
ἐς
τόδ´
ἦλθον
κἀξεπειράθην |
[450] |
ἐς
γῆν
τήνδε
μὴ
παριέναι·
|
~εἰ |
δ´
ἔστιν
ἐν
γῆι,
πρὶν |
[1050] |
ἐξορθούμεθα,
~αἰῶνα
δ´
οὐκ
ἔξεστιν.
|
εἰ |
δ´
ἦμεν
νέοι
~δὶς
καὶ |
[450] |
δὲ
τοῦτ´
ἐς
ἄλλον
ἐκτρέπει.
|
~εἰ |
δ´
ἦν
παρ´
ὄμμα
θάνατος |
[1000] |
τοι
θάνατος
~συνθνήισκειν
θνήισκουσι
φίλοις,
|
~εἰ |
δαίμων
τάδε
κραίνοι.
~(ΧΟΡΟΣ)
καὶ |
[600] |
~τήν
τ´
ἀμφὶ
Θησέως
βάξιν·
|
εἰ |
δὲ
καὶ
στρατὸς
~σῶς
ἐστ´ |
[300] |
καὶ
νεκροὺς
ἐκλύσομαι
~λόγοισι
πείθων·
|
εἰ |
δὲ
μή,
βίαι
δορὸς
~ἤδη |
[250] |
κἀπιτιμητήν,
ἄναξ,
~ἀλλ´
ὡς
ὀναίμην.
|
εἰ |
δὲ
μὴ
βούληι
τάδε,
~στέργειν |
[450] |
κυμάτων
ἄτερ
πόλιν
~σὴν
ναυστολήσεις·
|
εἰ |
δὲ
μή,
πολὺς
κλύδων
~ἡμῖν |
[400] |
δίδωσι.
γαπόνος
δ´
ἀνὴρ
πένης,
|
~εἰ |
καὶ
γένοιτο
μὴ
ἀμαθής,
ἔργων |
[1000] |
δοξάζομεν
~μάλιστ´
ἂν
εἶναι.
φράζετ´
|
εἰ |
κατείδετε.
~(ΕΥΑΔΝΗ)
τί
τάσδ´
ἐρωτᾶις; |
[500] |
ἀπειλήσων
ἔπη,
~νεκροὺς
δὲ
ταρβεῖτ´
|
εἰ |
κρυφήσονται
χθονί;
~τί
μὴ
γένηται; |
[300] |
εὖ
φρονῶν.
~πρὸς
τοῖσδε
δ´,
|
εἰ |
μὲν
μὴ
ἀδικουμένοις
ἐχρῆν
~τολμηρὸν |
[200] |
χρηστὰ
τῶν
κακῶν
εἶναι
βροτοῖς.
|
~εἰ |
μὴ
γὰρ
ἦν
τόδ´,
οὐκ |
[700] |
ὥσθ´
ὑπηχῆσαι
χθόνα·
~Ὦ
παῖδες,
|
εἰ |
μὴ
σχήσετε
στερρὸν
δόρυ
~σπαρτῶν |
[750] |
πόνωι.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
φαίης
ἂν
|
εἰ |
παρῆσθ´
ὅτ´
ἠγάπα
νεκρούς.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ) |
[450] |
δ´
ἑτοιμάζουσι;
μὴ
ζώιην
ἔτι
|
~εἰ |
τἀμὰ
τέκνα
πρὸς
βίαν
νυμφεύσεται. |
[500] |
~ἥκιστα·
πάσης
Ἑλλάδος
κοινὸν
τόδε,
|
~εἰ |
τοὺς
θανόντας
νοσφίσας
ὧν
χρῆν |
[450] |
κεχρημένος;
~κλαίων
γ´
ἂν
ἦλθες,
|
εἴ |
σε
μὴ
´πεμψεν
πόλις,
~περισσὰ |
[600] |
~Καλλίχορον
θεᾶς
ὕδωρ
λιποῦσαι;
~(ποτανὰν
|
εἴ |
σέ
τις
θεῶν
κτίσαι,
~διπόταμον |
[200] |
οὕνεκ´,
οὐκ
ἀποσκοπῶν
~τὸ
πλῆθος
|
εἴ |
τι
βλάπτεται
πάσχον
τάδε.
~τρεῖς |
[550] |
ἐν
βραχεῖ
τιθείς;
~(ΘΗΣΕΥΣ)
λέγ´
|
εἴ |
τι
βούληι·
καὶ
γὰρ
οὐ |
[850] |
πόλις
~ἔχαιρε,
λυπρῶς
δ´
ἔφερεν
|
εἴ |
τι
δυστυχοῖ.
~πολλοὺς
δ´
ἐραστὰς |
[250] |
ς´
εἱλόμην
ἐμῶν
κακῶν
~οὐδ´,
|
εἴ |
τι
πράξας
μὴ
καλῶς
εὑρίσκομαι, |
[1050] |
ἦμεν
νέοι
~δὶς
καὶ
γέροντες,
|
εἴ |
τις
ἐξημάρτανεν
~διπλοῦ
βίου
λαχόντες |
[800] |
~νέοισιν
ἀστῶν
τῶνδ´·
ἐπιστήμων
γὰρ
|
εἶ. |
~εἶδον
γὰρ
αὐτῶν
κρείσσον´
ἢ |
[550] |
βούληι·
καὶ
γὰρ
οὐ
σιγηλὸς
|
εἶ. |
~(ΚΗΡΥΞ)
οὐκ
ἄν
ποτ´
ἐκ |
[550] |
σὺ
πάσχων·
νῦν
δ´
ἔτ´
|
εἶ |
νεανίας.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
οὔτοι
μ´
ἐπαρεῖς |
[300] |
~σκοτεινὰ
καὶ
βλέπουσιν
εὐλαβούμεναι.
~οὐκ
|
εἶ |
νεκροῖσι
καὶ
γυναιξὶν
ἀθλίαις
~προσωφελήσων, |
[300] |
~ἔθος
τόδ´
εἰς
Ἕλληνας
ἐξεδειξάμην,
|
~ἀεὶ |
κολαστὴς
τῶν
κακῶν
καθεστάναι.
~οὔκουν |
[200] |
~ἀνωφελεῖς
τε
πλειόνων
τ´
ἐρῶς´
|
ἀεί· |
~οἱ
δ´
οὐκ
ἔχοντες
καὶ |
[350] |
ἧσσον
ἀδικίαι
νέμεις
~δυστυχῆ
τ´
|
ἀεὶ |
πάντα
ῥύηι.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τέχνην
μὲν |
[950] |
~γόοισι
δ´
ὀρθρευομένα
~δάκρυσι
νοτερὸν
|
ἀεὶ |
πέπλων
~πρὸς
στέρνωι
πτύχα
τέγξω. |
[450] |
δαίμων
διδῶι
~καλῶς,
ὑβρίζους´
ὡς
|
ἀεὶ |
πράξοντες
εὖ.
~(ΚΗΡΥΞ)
λέγοιμ´
ἂν |
[1150] |
~τιμᾶν
πόλιν
τήνδ´,
ἐκ
τέκνων
|
ἀεὶ |
τέκνοις
~μνήμην
παραγγέλλοντας
ὧν
ἐκύρσατε. |
[750] |
ἄλγος.
~ἄγαμόν
μ´
ἔτι
δεῦρ´
|
ἀεὶ
|
~Χρόνος
παλαιὸς
πατὴρ
~ὤφελ´
ἁμερᾶν |
[200] |
τόδ´,
οὐκ
ἂν
ἦμεν
ἐν
|
φάει. |
~αἰνῶ
δ´
ὃς
ἡμῖν
βίοτον |
[50] |
ὦ
ξυναλγηδόνες,
~χορὸν
τὸν
Ἅιδας
|
σέβει· |
~διὰ
παρῆιδος
ὄνυχι
λευκᾶς
~αἱματοῦτε |
[50] |
ὁρῶσι
κόσμος.
~ἄπληστος
ἅδε
μ´
|
ἐξάγει |
χάρις
γόων
~πολύπονος,
ὡς
ἐξ |
[900] |
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
νικᾶις.
μένειν
χρὴ
τλημόνως·
|
λέγει |
γὰρ
εὖ
~Θησεύς.
ὅταν
δὲ |
[0] |
~Αἴθραν
πατὴρ
δίδωσι
τῶι
Πανδίονος
|
~Αἰγεῖ |
δάμαρτα
Λοξίου
μαντεύμασιν.
~ἐς
τάσδε |
[1000] |
τινὲς
εὐναὶ
~δικαίων
ὑμεναίων
~ἐν
|
Ἄργει
|
~φανῶσι
τέκνοισιν
~ὁ
σὸς
δ´ |
[700] |
λαιὸν
ἡμῶν·
δεξιοῦ
δ´
ἡσσώμενον
|
~φεύγει |
τὸ
κείνων·
ἦν
δ´
ἀγὼν |
[550] |
κλύοιμ´
ἄν·
οὐ
γὰρ
ἀλλὰ
|
δεῖ |
δοῦναι
μέρος.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
θάψω
νεκροὺς |
[500] |
βίον,
~κἄπειτα
τὴν
θρέψασαν
αὐτὸ
|
δεῖ |
λαβεῖν.
~δοκεῖς
κακουργεῖν
Ἄργος
οὐ |
[550] |
καινὸς
ἐν
καινῶι
δορί.
~ἓν
|
δεῖ |
μόνον
μοι·
τοὺς
θεοὺς
ἔχειν |
[450] |
δὲ
πλοῦτον
καὶ
βίον
τί
|
δεῖ |
τέκνοις
~ὡς
τῶι
τυράννωι
πλείον´ |
[750] |
ἁμερᾶν
κτίσαι.
~τί
γάρ
μ´
|
ἔδει |
παίδων;
~τί
μὲν
γὰρ
ἤλπιζον |
[1100] |
~πατρῶιος.
(ΧΟΡΟΣ)
οὔπω
κακὸν
τόδ´
|
εὕδει; |
~αἰαῖ
τύχας·
ἅλις
γόων,
~ἅλις |
[100] |
ξένοις
ἔδωκας
Ἀργείας
κόρας;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
|
Τυδεῖ |
γε
Πολυνείκει
τε
τῶι
Θηβαιγενεῖ. |
[950] |
ἕστηκε
πέτραν
~ἣ
τῶνδε
δόμων
|
ὑπερακρίζει, |
~τήνδ´
ἐμβαίνουσα
κέλευθον;
~(ΕΥΑΔΝΗ)
~τί |
[200] |
δὲ
μοιρῶν
ἡ
´ν
μέσωι
|
σώιζει |
πόλεις,
~κόσμον
φυλάσσους´
ὅντιν´
ἂν |
[50] |
πέτρας
~ὑγρὰ
ῥέουσα
σταγὼν
~ἄπαυστος
|
αἰεὶ |
γόων.
~τὸ
γὰρ
θανόντων
τέκνων
|
[1100] |
ἥ
γ´
ἐμὴν
γενειάδα
~προσήγετ´
|
αἰεὶ |
στόματι
καὶ
κάρα
τόδε
~κατεῖχε |
[350] |
πάντα
ῥύηι.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τέχνην
μὲν
|
αἰεὶ |
τήνδ´
ἔχων
ὑπηρετεῖς
~πόλει
τε |
[350] |
~χάριν
τ´
ἔχει
τὰν
ἐς
|
αἰεί. |
τί
μοι
~πόλις
κρανεῖ
ποτ´; |
[750] |
ἐκίνησεν
δορός,
~πύλας
διῆλθον
ἧιπερ
|
εἰσήιει |
στρατός.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ὧν
δ´
οὕνεχ´ |
[650] |
ἅρματ´
ἠγωνίζεθ´
οἵ
τ´
ἐπεμβάται)
|
~τἀκεῖ |
παρόντα
πολλὰ
πήματ´
οὐκ
ἔχω
|
[650] |
~λεύσσων
δὲ
ταῦτα
κοὐ
κλύων
|
(ἐκεῖ |
γὰρ
ἦ
~ἔνθ´
ἅρματ´
ἠγωνίζεθ´ |
[800] |
ἐξήντλεις
στρατῶι
~γόους
ἀφήσω
τοὺς
|
ἐκεῖ |
μὲν
ἐκλιπὼν
~εἴασα
μύθους,
νῦν |
[850] |
~παιδεύεται
κατ´
Ἄργος.
ἐκτραφεὶς
δ´
|
ἐκεῖ
|
~πρῶτον
μέν,
ὡς
χρὴ
τοὺς |
[150] |
τάσδε
μητέρας
τέκνων,
~αἷς
γῆρας
|
ἥκει |
πολιὸν
εἰς
ἀπαιδίαν,
~ἐλθεῖν
δ´ |
[500] |
σοὺς
λόγους
~θῆις.
οὐ
γὰρ
|
ἥκει |
πρὸς
σὲ
κηρύσσων
ὅδε
~ἀλλ´ |
[0] |
Οἰδίπου
παγκληρίας
~μέρος
κατασχεῖν
φυγάδι
|
Πολυνείκει |
θέλων
~γαμβρῶι.
νεκροὺς
δὲ
τοὺς |
[100] |
Ἀργείας
κόρας;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
Τυδεῖ
γε
|
Πολυνείκει |
τε
τῶι
Θηβαιγενεῖ.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τίν´ |
[200] |
βίωι
~δόντος
τοιαύτην,
οἷσιν
οὐκ
|
ἀρκεῖ |
τάδε;
~ἀλλ´
ἡ
φρόνησις
τοῦ |
[400] |
ἔχων.
~τοὐλεύθερον
δ´
ἐκεῖνο·
Τίς
|
θέλει |
πόλει
~χρηστόν
τι
βούλευμ´
ἐς |
[1050] |
τοῦ
χάριν
κοσμεῖς
δέμας;
~(ΕΥΑΔΝΗ)
|
θέλει |
τι
κλεινὸν
οὗτος
ὁ
στολμός, |
[1200] |
σώιζειν
θεῶι
δὸς
ὧι
Δελφῶν
|
μέλει, |
~μνημεῖά
θ´
ὅρκων
μαρτύρημά
θ´ |
[0] |
νεκύων
οἳ
~καταλείπουσι
μέλη
~θανάτωι
|
λυσιμελεῖ |
θηρσὶν
ὀρείοισι
βοράν·
~ἐσιδοῦς´
οἰκτρὰ |
[900] |
ἂν
μάθηι
τις,
ταῦτα
σώιζεσθαι
|
φιλεῖ
|
~πρὸς
γῆρας.
οὕτω
παῖδας
εὖ |
[100] |
δοκῆσάν
σοι
τόδ´
ἢ
πάσηι
|
πόλει; |
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
πάντες
ς´
ἱκνοῦνται
Δαναΐδαι |
[400] |
~σιγᾶι.
τί
τούτων
ἔστ´
ἰσαίτερον
|
πόλει; |
~καὶ
μὴν
ὅπου
γε
δῆμος |
[250] |
τι,
τέκνον,
σοί
τε
καὶ
|
πόλει |
καλόν;
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ὡς
πολλά
γ´ |
[450] |
νεκροὺς
~βίαι,
προσήκοντ´
οὐδὲν
Ἀργείων
|
πόλει. |
~κἂν
μὲν
πίθηι
μοι,
κυμάτων |
[750] |
μὲν
εὖ,
τὰ
δὲ
δυστυχῆ.
|
~πόλει |
μὲν
εὐδοξία
~καὶ
στρατηλάταις
δορὸς
|
[600] |
τᾶς
παλαιομάτορος
~παιδογόνε
πόριος
Ἰνάχου,
|
~πόλει |
μοι
ξύμμαχος
~γενοῦ
τᾶιδ´
εὐμενής. |
[400] |
προύθηκας
λόγων.
~οὐδὲν
τυράννου
δυσμενέστερον
|
πόλει, |
~ὅπου
τὸ
μὲν
πρώτιστον
οὐκ |
[850] |
~λυπηρὸς
οὐκ
ἦν
οὐδ´
ἐπίφθονος
|
πόλει
|
~οὐδ´
ἐξεριστὴς
τῶν
λόγων,
ὅθεν |
[1200] |
ὀρθὸν
ἵστη·
σοῦ
γὰρ
εὐμενοῦς
|
πόλει
|
~οὔσης
τὸ
λοιπὸν
ἀσφαλῶς
οἰκήσομεν. |
[850] |
χαίρων
τόξα
τ´
ἐντείνων
χεροῖν,
|
~πόλει |
παρασχεῖν
σῶμα
χρήσιμον
θέλων.
~ὁ |
[300] |
δή
τις
ὡς
ἀνανδρίαι
χερῶν,
|
~πόλει |
παρόν
σοι
στέφανον
εὐκλείας
λαβεῖν, |
[300] |
θεῶν.
~δόξαι
δὲ
χρήιζω
καὶ
|
πόλει |
πάσηι
τόδε,
~δόξει
δ´
ἐμοῦ |
[0] |
τόδ´
ἔργον
προστιθεὶς
ἐμῶι
τέκνωι
|
~πόλει |
τ´
Ἀθηνῶν.
τυγχάνω
δ´
ὑπὲρ |
[1200] |
Ἄδρασθ´,
ὅρκια
δῶμεν
~τῶιδ´
ἀνδρὶ
|
πόλει |
τ´·
ἄξια
δ´
ἡμῖν
~προμεμοχθήκασι |
[350] |
μὲν
αἰεὶ
τήνδ´
ἔχων
ὑπηρετεῖς
|
~πόλει |
τε
κἀμοὶ
διαφέρων
κηρύγματα.
~ἐλθὼν |
[400] |
~τοὐλεύθερον
δ´
ἐκεῖνο·
Τίς
θέλει
|
πόλει
|
~χρηστόν
τι
βούλευμ´
ἐς
μέσον |
[350] |
κρανεῖ
ποτ´;
ἆρα
φίλιά
μοι
|
τεμεῖ
|
~καὶ
τέκνοις
ταφὰς
ληψόμεσθα;
~ἄμυνε |
[350] |
ἐς
αἰεί.
τί
μοι
~πόλις
|
κρανεῖ |
ποτ´;
ἆρα
φίλιά
μοι
τεμεῖ
|
[100] |
Τυδεῖ
γε
Πολυνείκει
τε
τῶι
|
Θηβαιγενεῖ. |
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τίν´
εἰς
ἔρωτα
τῆσδε |
[600] |
ποτ´
αἶσα,
τίς
ἄρα
πότμος
|
~ἐπιμένει |
τὸν
ἄλκιμον
~τᾶσδε
γᾶς
ἄνακτα; |
[1000] |
μὴν
ὅδ´
αὐτὸς
σὸς
πατὴρ
|
βαίνει |
πέλας
~γεραιὸς
Ἶφις
ἐς
νεωτέρους |
[600] |
~μοῖρα
πάλιν·
τόδε
μοι
θράσος
|
ἀμφιβαίνει. |
~(δικαίους
δαίμονας
σύ
γ´
ἐννέπεις. |
[1050] |
τί
φήις;
τί
τοῦτ´
αἴνιγμα
|
σημαίνει |
σαθρόν;
~(ΕΥΑΔΝΗ)
ἄισσω
θανόντος
Καπανέως |
[400] |
οὕς
τ´
ἂν
ἡγῆται
φρονεῖν
|
~κτείνει, |
δεδοικὼς
τῆς
τυραννίδος
πέρι.
~πῶς |
[550] |
ὥς
σε
λόγχη
σπαρτὸς
ἐν
|
κόνει |
βάληι.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τίς
δ´
ἐκ |
[550] |
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τοιγὰρ
πονοῦσα
πολλὰ
πόλλ´
|
εὐδαιμονεῖ. |
~(ΚΗΡΥΞ)
ἔλθ´,
ὥς
σε
λόγχη |
[0] |
ἔπεμψεν
ἐκ
δόμων·
~ὅς
μ´
|
ἐξοτρύνει |
παῖδ´
ἐμὸν
πεῖσαι
λιταῖς
~νεκρῶν |
[500] |
ὧν
χρῆν
λαχεῖν
~ἀτάφους
τις
|
ἕξει· |
δειλίαν
γὰρ
ἐσφέρει
~τοῖς
ἀλκίμοισιν |
[350] |
χρήιζω
καὶ
πόλει
πάσηι
τόδε,
|
~δόξει |
δ´
ἐμοῦ
θέλοντος·
ἀλλὰ
τοῦ |
[250] |
τι.
~ἔπαιρε
λευκὸν
κρᾶτα,
μὴ
|
δακρυρρόει
|
~σεμναῖσι
Δηοῦς
ἐσχάραις
παρημένη.
~(ΑΙΘΡΑ) |
[400] |
ὁ
κῆρυξ
καὶ
παρεργάτης
λόγων.
|
~ἐπεὶ |
δ´
ἀγῶνα
καὶ
σὺ
τόνδ´ |
[1000] |
~τὸν
πρόσθ´
ἐφρουρεῖτ´
ἐν
δόμοις·
|
ἐπεὶ |
δ´
ἐγὼ
~φυλακὰς
ἀνῆκα
τοῖς |
[750] |
ἐξεσώθης·
εἶτα
τἄλλ´
ἐρήσομαι.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
|
ἐπεὶ |
ταραγμὸς
πόλιν
ἐκίνησεν
δορός,
~πύλας |
[850] |
ἐξαμαρτάνοντας
οὐχὶ
τὴν
πόλιν
~ἤχθαιρ´·
|
ἐπεί |
τοι
κοὐδὲν
αἰτία
πόλις
~κακῶς |
[300] |
κεκερτομημένη
~τοῖς
κερτομοῦσι
γοργὸν
ὄμμ´
|
ἀναβλέπει
|
~σὴ
πατρίς;
ἐν
γὰρ
τοῖς |
[450] |
δυστυχὲς
δὲ
τοῦτ´
ἐς
ἄλλον
|
ἐκτρέπει. |
~εἰ
δ´
ἦν
παρ´
ὄμμα |
[300] |
τις
τοὺς
νόμους
σώιζηι
καλῶς.
|
~ἐρεῖ |
δὲ
δή
τις
ὡς
ἀνανδρίαι |
[400] |
~δῆμος
δ´
ἀνάσσει
διαδοχαῖσιν
ἐν
|
μέρει
|
~ἐνιαυσίαισιν,
οὐχὶ
τῶι
πλούτωι
διδοὺς
|
[900] |
γὰρ
τραφῆναι
μὴ
κακῶς
αἰδῶ
|
φέρει· |
~αἰσχύνεται
δὲ
τἀγάθ´
ἀσκήσας
ἀνὴρ
|
[550] |
~νίκην
δίδωσιν·
ἁρετὴ
δ´
οὐδὲν
|
φέρει |
~βροτοῖσιν
ἢν
μὴ
τὸν
θεὸν |
[250] |
ὄκνον
μοι
μῦθος
ὃν
κεύθω
|
φέρει. |
~(ΘΗΣΕΥΣ)
αἰσχρόν
γ´
ἔλεξας,
χρήστ´ |
[300] |
σοί
τε
τοῦθ´
ὅσην
τιμὴν
|
φέρει
|
~κἀμοὶ
παραινεῖν
οὐ
φόβον
φέρει, |
[300] |
φέρει
~κἀμοὶ
παραινεῖν
οὐ
φόβον
|
φέρει, |
τέκνον,
~ἄνδρας
βιαίους
καὶ
κατείργοντας |
[500] |
~ἀτάφους
τις
ἕξει·
δειλίαν
γὰρ
|
ἐσφέρει
|
~τοῖς
ἀλκίμοισιν
οὗτος
ἢν
τεθῆι |
[550] |
νιν
πνεῦμα
δειμαίνων
λιπεῖν
~ὑψηλὸν
|
αἴρει. |
γνόντας
οὖν
χρεὼν
τάδε
~ἀδικουμένους |
[450] |
δ´
ἐχθρά,
τέρπεταί
τ´
εὐπαιδίαι
|
~χαίρει |
δὲ
πλούτωι.
ταῦτ´
ἀφέντες
οἱ |
[900] |
ἐραστὰς
κἀπὸ
θηλειῶν
ὅσας
~ἔχων
|
ἐφρούρει |
μηδὲν
ἐξαμαρτάνειν.
~Τυδέως
δ´
ἔπαινον |
[650] |
τὸν
ἐνθένδ´,
ἰτέαν
λαβὼν
χερὶ
|
~χωρεῖ |
πρὶν
ἐλθεῖν
ξυμμάχοις
δυσθυμίαν.
~καὶ |
[1000] |
λόγους,
~οὓς
οὐ
κατειδὼς
πρόσθεν
|
ἀλγήσει |
κλύων.
~(ΙΦΙΣ)
~ὦ
δυστάλαιναι,
δυστάλας |
[1200] |
ἤν
ποτ´
ἔλθωσιν
πόλιν,
~δειχθεῖσα
|
θήσει |
καὶ
κακὸν
νόστον
πάλιν.
~δράσας |
[1100] |
γεραιὸν
συντακεὶς
ἀποφθερῶ;
~τί
μ´
|
ὠφελήσει |
παιδὸς
ὀστέων
θιγεῖν;
~ὦ
δυσπάλαιστον |
[700] |
τε
τοῖς
δεινοῖσίν
ἐστιν
ἄλκιμος
|
~μισεῖ |
θ´
ὑβριστὴν
λαόν,
ὃς
πράσσων |
[1050] |
ἢ
φρενῶν
εὐβουλίαι;
~(ΕΥΑΔΝΗ)
ἀρετῆι·
|
πόσει |
γὰρ
συνθανοῦσα
κείσομαι.
~(ΙΦΙΣ)
τί |
[1000] |
ἔσω
~σῶμά
τ´
αἴθοπι
φλογμῶι
|
~πόσει |
συμμείξασα
φίλωι,
~χρῶτα
χροῒ
πέλας |
[50] |
πότνια,
κοῦρον
φίλα
ποιησαμένα
~λέκτρα
|
πόσει |
σῶι·
μετά
νυν
~δὸς
ἐμοὶ |
[1050] |
~ἡμῖν
δὲ
καὶ
τῶι
συμπυρουμένωι
|
πόσει. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἰώ,
~γύναι,
δεινὸν
ἔργον |
[1000] |
Καπανέως
δάμαρ,
~θανεῖν
ἐρῶσα
σὺν
|
πόσει. |
χρόνον
μὲν
οὖν
~τὸν
πρόσθ´ |
[550] |
~νόμος
παλαιὸς
δαιμόνων
διεφθάρη.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
θάρσει· |
τὸ
γάρ
τοι
τῆς
Δίκης |
[350] |
τὸν
ἐμὸν
ἀσπιδηφόρον.
~στρατὸς
δὲ
|
θάσσει |
κἀξετάζεται
παρὼν
~Καλλίχορον
ἀμφὶ
σεμνὸν |
[400] |
ἀλλ´
ἐλευθέρα
πόλις.
~δῆμος
δ´
|
ἀνάσσει |
διαδοχαῖσιν
ἐν
μέρει
~ἐνιαυσίαισιν,
οὐχὶ |
[550] |
μοι
ὑφ´
ἥπατι
χλωρὸν
δεῖμα
|
ταράσσει
|
~(τίν´
αὐδὰν
τάνδε
προσφέρεις
νέαν; |
[850] |
~ἀγροὺς
δὲ
ναίων
σκληρὰ
τῆι
|
φύσει |
διδοὺς
~ἔχαιρε
πρὸς
τἀνδρεῖον,
ἔς |
[1000] |
ἐγὼ
πέτρας
ἔπι
~ὄρνις
τις
|
ὡσεὶ |
Καπανέως
ὑπὲρ
πυρᾶς
~δύστηνον
αἰώρημα |
[950] |
δ´
ὁ
βίος,
~πλαγκτὰ
δ´
|
ὡσεί |
τις
νεφέλα
~πνευμάτων
ὕπο
δυσχίμων |
[400] |
πρώτιστον
οὐκ
εἰσὶν
νόμοι
~κοινοί,
|
κρατεῖ |
δ´
εἷς
τὸν
νόμον
κεκτημένος
|
[400] |
με
χρὴ
~λόγους
Κρέοντος,
ὃς
|
κρατεῖ |
Κάδμου
χθονὸς
~Ἐτεοκλέους
θανόντος
ἀμφ´ |
[200] |
φρόνησις
τοῦ
θεοῦ
μεῖζον
σθένειν
|
~ζητεῖ, |
τὸ
γαῦρον
δ´
ἐν
φρεσὶν |
[350] |
φράζε
Καδμείων
τάδε·
~Θησεύς
ς´
|
ἀπαιτεῖ |
πρὸς
χάριν
θάψαι
νεκρούς,
~συγγείτον´ |
[1200] |
~ἔγγραψον
ὅρκους
τρίποδος
ἐν
κοίλωι
|
κύτει
|
~κἄπειτα
σώιζειν
θεῶι
δὸς
ὧι |
[350] |
τεκοῦσι
γὰρ
~δύστηνος
ὅστις
μὴ
|
ἀντιδουλεύει |
τέκνων,
~κάλλιστον
ἔρανον·
δοὺς
γὰρ |
[950] |
Εὐάδνην,
~ἣν
Ἶφις
ἄναξ
παῖδα
|
φυτεύει. |
~τί
ποτ´
αἰθερίαν
ἕστηκε
πέτραν
|
[400] |
~πρὸς
κέρδος
ἴδιον
ἄλλοτ´
ἄλλοσε
|
στρέφει, |
~τὸ
δ´
αὐτίχ´
ἡδὺς
καὶ |
[300] |
~πέποιθ´·
ὁ
γὰρ
θεὸς
πάντ´
|
ἀναστρέφει |
πάλιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
φιλτάτη
μοι, |
[900] |
ἐξαμαρτάνειν.
~Τυδέως
δ´
ἔπαινον
ἐν
|
βραχεῖ |
θήσω
μέγαν·
~{οὐκ
ἐν
λόγοις |
[550] |
~(ΚΗΡΥΞ)
βούληι
συνάψω
μῦθον
ἐν
|
βραχεῖ |
τιθείς;
~(ΘΗΣΕΥΣ)
λέγ´
εἴ
τι |
[900] |
ἀκούειν
θ´
ὧν
μάθησιν
οὐκ
|
ἔχει. |
~ἃ
δ´
ἂν
μάθηι
τις, |
[250] |
ὧν
αὐτὰς
ἐχρῆν;
~μὴ
δῆτ´·
|
ἔχει |
γὰρ
καταφυγὴν
θὴρ
μὲν
πέτραν, |
[400] |
πλούσιός
τε
τὴν
δίκην
ἴσην
|
ἔχει, |
~ἔστιν
δ´
ἐνισπεῖν
τοῖσιν
ἀσθενεστέροις
|
[900] |
καὶ
~νῦν
τὸν
ἐμὸν
Ἀίδας
|
~ἔχει |
μόχθον
ἀθλίας,
~ἐγὼ
δὲ
γηροβοσκὸν |
[1100] |
οἴμοι
πάτερ·
~βεβᾶσιν.
(ΧΟΡΟΣ)
αἰθὴρ
|
ἔχει |
νιν
ἤδη,
~πυρὸς
τετακότας
σποδῶι· |
[150] |
οἰκτρὰ
γὰρ
δέδορκε
καὶ
νεανίαν
|
~ἔχει |
σε
ποιμέν´
ἐσθλόν·
οὗ
χρείαι |
[350] |
πόλεσιν
εὐσεβὴς
πόνος
~χάριν
τ´
|
ἔχει |
τὰν
ἐς
αἰεί.
τί
μοι
|
[150] |
ἂν
ἄλλους·
οὐδὲ
γὰρ
δίκην
|
ἔχει. |
~τάχ´
οὖν
ἂν
εἴποις·
Πελοπίαν |
[500] |
ῥαφάς.
~ἤ
νυν
φρονεῖν
ἄμεινον
|
ἐξαύχει |
Διὸς
~ἢ
θεοὺς
δικαίως
τοὺς |
[550] |
~ἀδικεῖν
τε
τοιαῦθ´
οἷα
μὴ
|
βλάψει |
πάλιν.
~πῶς
οὖν
ἂν
εἴη; |
[1150] |
~σέ
τ´
οὔποτ´
ἄλγη
πατρῶια
|
λείψει. |
~(ΠΑΙΔΕΣ)
ἔχω
τοσόνδε
βάρος
ὅσον |
[1200] |
θ´
ὅρκων
μαρτύρημά
θ´
Ἑλλάδι.
|
~ἧι |
δ´
ἂν
διοίξηις
σφάγια
καὶ |
[150] |
φλόγα;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
οἴμοι·
διώκεις
μ´
|
ἧι |
μάλιστ´
ἐγὼ
´σφάλην.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
οὐκ |
[0] |
τήν
τε
Πιτθέως
χθόνα,
~ἐν
|
ἧι |
με
θρέψας
ὀλβίοις
ἐν
δώμασιν
|
[500] |
χἠ
δίκη
διοίχεται.
~ἐάσατ´
ἤδη
|
γῆι |
καλυφθῆναι
νεκρούς,
~ὅθεν
δ´
ἕκαστον |
[450] |
παριέναι·
~εἰ
δ´
ἔστιν
ἐν
|
γῆι, |
πρὶν
θεοῦ
δῦναι
σέλας
~λύσαντα |
[100] |
ὀλεθρίαν;
~(ΘΗΣΕΥΣ)
οὐ
γάρ
τι
|
σιγῆι |
διεπέρασας
Ἑλλάδα.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ἐνταῦθ´
ἀπώλες´ |
[900] |
μοι
πρὶν
λιπὼν
Κάδμου
πόλιν
|
~φυγῆι |
πρὸς
Ἄργος
διαβαλεῖν
αὐθαιρέτωι.
~ἀλλ´ |
[200] |
τά
τ´
ἐκ
γαίας
τρέφηι
|
~ἄρδηι |
τε
νηδύν·
πρὸς
δὲ
τοῖσι |
[200] |
ὅπως
στρατηλατῆι,
~ὁ
δ´
ὡς
|
ὑβρίζηι |
δύναμιν
ἐς
χεῖρας
λαβών,
~ἄλλος |
[400] |
λειμῶνος
ἠρινοῦ
στάχυν
~τομαῖς
ἀφαιρῆι
|
κἀπολωτίζηι |
νέους;
~κτᾶσθαι
δὲ
πλοῦτον
καὶ |
[300] |
ἔσθ´,
ὅταν
τις
τοὺς
νόμους
|
σώιζηι |
καλῶς.
~ἐρεῖ
δὲ
δή
τις |
[900] |
οὐκ
ἔχει.
~ἃ
δ´
ἂν
|
μάθηι |
τις,
ταῦτα
σώιζεσθαι
φιλεῖ
~πρὸς |
[500] |
ἐσφέρει
~τοῖς
ἀλκίμοισιν
οὗτος
ἢν
|
τεθῆι |
νόμος.
~κἀμοὶ
μὲν
ἦλθες
δείν´ |
[450] |
οὐδὲν
Ἀργείων
πόλει.
~κἂν
μὲν
|
πίθηι |
μοι,
κυμάτων
ἄτερ
πόλιν
~σὴν |
[450] |
θυμὸν
εἰς
ὑπερβολάς.
~ὅταν
γὰρ
|
ἔλθηι |
πόλεμος
ἐς
ψῆφον
λεώ,
~οὐδεὶς |
[450] |
τέκνοις
~ὡς
τῶι
τυράννωι
πλείον´
|
ἐκμοχθῆι |
βίον;
~ἢ
παρθενεύειν
παῖδας
ἐν |
[300] |
κεχρημέναις;
~ὡς
οὔτε
ταρβῶ
σὺν
|
δίκηι |
ς´
ὁρμώμενον
~Κάδμου
θ´
ὁρῶσα |
[550] |
σε
λόγχη
σπαρτὸς
ἐν
κόνει
|
βάληι. |
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τίς
δ´
ἐκ
δράκοντος |
[450] |
καλῶς,
~τερπνὰς
τυράννοις
ἡδονὰς
ὅταν
|
θέληι, |
~δάκρυα
δ´
ἑτοιμάζουσι;
μὴ
ζώιην |
[450] |
θεοῦ
θέλοντος
ἤν
τε
μὴ
|
θέληι, |
~οὐδ´
ἥρπασεν
χάρυβδις
οἰωνοσκόπον
~τέθριππον |
[0] |
~ὡς
ἢ
τὸ
τούτων
λυπρὸν
|
ἐξέληι |
χθονὸς
~ἢ
τάσδ´
ἀνάγκας
ἱκεσίους |
[700] |
καὶ
παρηγγύων
~κελευσμὸν
ἀλλήλοισι
σὺν
|
πολλῆι |
βοῆι·
~Θεῖν´·
Ἀντέρειδε
τοῖς
Ἐρεχθείδαις |
[550] |
τιθείς;
~(ΘΗΣΕΥΣ)
λέγ´
εἴ
τι
|
βούληι· |
καὶ
γὰρ
οὐ
σιγηλὸς
εἶ. |
[550] |
~(ΘΗΣΕΥΣ)
κἀμοῦ
νυν
ἀντάκουσον,
εἰ
|
βούληι, |
πάλιν.
~(ΚΗΡΥΞ)
κλύοιμ´
ἄν·
οὐ |
[550] |
ὑπεκφύγοις
ἂν
ἀνθρώπων
ψόγους.
~(ΚΗΡΥΞ)
|
βούληι |
συνάψω
μῦθον
ἐν
βραχεῖ
τιθείς; |
[250] |
ὡς
ὀναίμην.
εἰ
δὲ
μὴ
|
βούληι |
τάδε,
~στέργειν
ἀνάγκη
τοῖσι
σοῖς· |
[900] |
σοφιστὴς
πολλά
τ´
ἐξευρεῖν
σοφά.
|
~γνώμηι |
δ´
ἀδελφοῦ
Μελεάγρου
λελειμμένος
~ἴσον |
[0] |
κομιστὴν
ἢ
λόγοισιν
ἢ
δορὸς
|
~ῥώμηι |
γενέσθαι
καὶ
τάφου
μεταίτιον,
~κοινὸν |
[200] |
δαιμόνων
σοφώτεροι.
~ἧς
καὶ
σὺ
|
φαίνηι |
δεκάδος,
οὐ
σοφὸς
γεγώς,
~ὅστις |
[1050] |
~(ΙΦΙΣ)
κἄπειτα
τύμβωι
καὶ
πυρᾶι
|
φαίνηι |
πέλας;
~(ΕΥΑΔΝΗ)
ἐνταῦθα
γὰρ
δὴ |
[350] |
εἰδότι,
~κῆρυξ.
ἐπίσχες,
ἤν
ς´
|
ἀπαλλάξηι |
πόνου
~μολὼν
ὕπαντα
τοῖς
ἐμοῖς |
[200] |
πόλεις,
~κόσμον
φυλάσσους´
ὅντιν´
ἂν
|
τάξηι |
πόλις.
~κἄπειτ´
ἐγώ
σοι
σύμμαχος |
[450] |
ἄγγελον
χρεὼν
~λέξανθ´
ὅς´
ἂν
|
τάξηι |
τις
ὡς
τάχος
πάλιν
~χωρεῖν. |
[700] |
παρηγγύων
~κελευσμὸν
ἀλλήλοισι
σὺν
πολλῆι
|
βοῆι· |
~Θεῖν´·
Ἀντέρειδε
τοῖς
Ἐρεχθείδαις
δόρυ. |
[400] |
ὡς
λειμῶνος
ἠρινοῦ
στάχυν
~τομαῖς
|
ἀφαιρῆι |
κἀπολωτίζηι
νέους;
~κτᾶσθαι
δὲ
πλοῦτον |
[750] |
συνθανεῖν
ἂν
ἤθελον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἄκραντ´
|
ὀδύρηι |
ταῖσδέ
τ´
ἐξάγεις
δάκρυ.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ) |
[300] |
κτερισμάτων
λαχεῖν
~ἐς
τήνδ´
ἀνάγκην
|
σῆι |
καταστῆσαι
χερὶ
~νόμιμά
τε
πάσης |
[100] |
ἰδίαι
δοκῆσάν
σοι
τόδ´
ἢ
|
πάσηι |
πόλει;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
πάντες
ς´
ἱκνοῦνται |
[300] |
~δόξαι
δὲ
χρήιζω
καὶ
πόλει
|
πάσηι |
τόδε,
~δόξει
δ´
ἐμοῦ
θέλοντος· |
[550] |
τε
γὰρ
τοῦ
δυστυχοῦς,
~ὡς
|
εὐτυχήσηι, |
τίμιος
γεραίρεται,
~ὅ
τ´
ὄλβιός |
[400] |
~ὅταν
πονηρὸς
ἀξίωμ´
ἀνὴρ
ἔχηι
|
~γλώσσηι |
κατασχὼν
δῆμον,
οὐδὲν
ὢν
τὸ |
[0] |
χθονὸς
~ἢ
τάσδ´
ἀνάγκας
ἱκεσίους
|
λύσηι, |
θεοὺς
~ὅσιόν
τι
δράσας·
πάντα |
[550] |
θοῦρος
ἂν
γένοιτ´
Ἄρης;
~(ΚΗΡΥΞ)
|
γνώσηι |
σὺ
πάσχων·
νῦν
δ´
ἔτ´ |
[1050] |
ἀλλ´
οὐδέ
τοι
σοὶ
πείσομαι
|
δρώσηι |
τάδε.
~(ΕΥΑΔΝΗ)
ὅμοιον·
οὐ
γὰρ |
[200] |
γιγνώσκειν
ὄπα,
~τροφήν
τε
καρποῦ
|
τῆι |
τροφῆι
τ´
ἀπ´
οὐρανοῦ
~σταγόνας |
[850] |
βίου,
~ἀγροὺς
δὲ
ναίων
σκληρὰ
|
τῆι |
φύσει
διδοὺς
~ἔχαιρε
πρὸς
τἀνδρεῖον, |
[200] |
~φθείροντες
ἀστούς,
ὁ
μὲν
ὅπως
|
στρατηλατῆι, |
~ὁ
δ´
ὡς
ὑβρίζηι
δύναμιν |
[1050] |
Ἀθάνας
ἢ
φρενῶν
εὐβουλίαι;
~(ΕΥΑΔΝΗ)
|
ἀρετῆι· |
πόσει
γὰρ
συνθανοῦσα
κείσομαι.
~(ΙΦΙΣ) |
[150] |
~τόν
θ´
ὑμνοποιὸν
αὐτὸς
ἃν
|
τίκτηι |
μέλη
~χαίροντα
τίκτειν·
ἢν
δὲ |
[150] |
σφ´
ἀδελφὸς
χρημάτων
νοσφίζεται;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
|
ταύτηι |
δικάζων
ἦλθον·
εἶτ´
ἀπωλόμην.
~(ΘΗΣΕΥΣ) |
[1050] |
οὐ
σοφὸς
γνώμης
ἐμῆς.
~(ΙΦΙΣ)
|
σκευῆι |
δὲ
τῆιδε
τοῦ
χάριν
κοσμεῖς |
[400] |
ἀσθενεστέροις
~τὸν
εὐτυχοῦντα
ταὔθ´
ὅταν
|
κλύηι |
κακῶς,
~νικᾶι
δ´
ὁ
μείων |
[350] |
νέμεις
~δυστυχῆ
τ´
ἀεὶ
πάντα
|
ῥύηι. |
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τέχνην
μὲν
αἰεὶ
τήνδ´ |
[200] |
ὡς
τά
τ´
ἐκ
γαίας
|
τρέφηι
|
~ἄρδηι
τε
νηδύν·
πρὸς
δὲ |
[400] |
~Ἐτεοκλέους
θανόντος
ἀμφ´
ἑπταστόμους
~πύλας
|
ἀδελφῆι |
χειρὶ
Πολυνείκους
ὕπο;
~(ΘΗΣΕΥΣ)
πρῶτον |
[200] |
ὄπα,
~τροφήν
τε
καρποῦ
τῆι
|
τροφῆι |
τ´
ἀπ´
οὐρανοῦ
~σταγόνας
ὑδρηλὰς |
[850] |
~καὶ
τοῦ
λέγοντος,
ὅστις
ἐν
|
μάχηι |
βεβὼς
~λόγχης
ἰούσης
πρόσθεν
ὀμμάτων |
[800] |
~ὅτωι
ξυνέστη
τῶνδ´
ἕκαστος
ἐν
|
μάχηι
|
~ἢ
τραῦμα
λόγχης
πολεμίων
ἐδέξατο. |
[600] |
τε
σωθείς
(ἡιρέθην
γὰρ
ἐν
|
μάχηι
|
~ἣν
οἱ
θανόντες
ἑπτὰ
δεσπόται |
[400] |
ἀμείνοσιν,
~ὅταν
πονηρὸς
ἀξίωμ´
ἀνὴρ
|
ἔχηι
|
~γλώσσηι
κατασχὼν
δῆμον,
οὐδὲν
ὢν |
[1050] |
μὲν
ἤν
τι
μὴ
καλῶς
|
ἔχηι
|
~γνώμαισιν
ὑστέραισιν
ἐξορθούμεθα,
~αἰῶνα
δ´ |
[50] |
ποδὶ
~χρονίαν
ἀποῦσαν
ἐκ
δόμων,
|
ἔχηι |
νέον.
~ἔα·
~τί
χρῆμα;
καινὰς |
[150] |
~ζηλοῦνθ´,
ἵν´
αὐτὸν
χρημάτων
ἔρως
|
ἔχηι, |
~τά
τ´
οἰκτρὰ
τοὺς
μὴ |
[550] |
ἢν
μὴ
τὸν
θεὸν
χρήιζοντ´
|
ἔχηι. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
μέλεαι
μελέων
ματέρες |
[150] |
~χαίροντα
τίκτειν·
ἢν
δὲ
μὴ
|
πάσχηι |
τόδε,
~οὔτοι
δύναιτ´
ἂν
οἴκοθέν |
[450] |
δὴ
πόλιν
ἐλευθέραν
ἔχων,
~σφριγῶντ´
|
ἀμείψηι |
μῦθον
ἐκ
βραχιόνων.
~ἐλπὶς
γάρ |
[1050] |
τάδε
παθών,
~τὸ
πάντολμον
ἔργον
|
ὄψηι |
τάλας;
~(ΙΦΙΣ)
οὐκ
ἄν
τιν´ |
[250] |
τάλαιν´,
ἱερῶν
δαπέδων
ἄπο
Περσεφονείας,
|
~βᾶθι |
καὶ
ἀντίασον
γονάτων
ἔπι
χεῖρα |
[250] |
ἔστιν
οὐδὲν
διὰ
τέλους
εὐδαιμονοῦν.
|
~βᾶθι, |
τάλαιν´,
ἱερῶν
δαπέδων
ἄπο
Περσεφονείας, |
[300] |
ἂν
εἶχον
ἡσύχως.
~νῦν
δ´
|
ἴσθι |
σοί
τε
τοῦθ´
ὅσην
τιμὴν |
[550] |
θέλουσιν
εὐσεβεῖν.
~ἢ
δῆλα
τἀνθένδ´·
|
εἶμι |
καὶ
θάψω
βίαι.
~οὐ
γάρ |
[300] |
τόνδ´
ὑποστῆναι
πόνον;
~δράσω
τάδ´·
|
εἶμι |
καὶ
νεκροὺς
ἐκλύσομαι
~λόγοισι
πείθων· |
[350] |
ἐμῶν
λόγων
~ἐς
πλῆθος
ἀστῶν
|
εἶμι· |
καὶ
πείσας
τάδε,
~λεκτοὺς
ἀθροίσας |
[600] |
λόγον,
~τίν´
ἂν
τῶνδ´
αἰτίαν
|
λάβοιμι; |
~(ἀλλὰ
τὸν
εὐτυχίαι
λαμπρὸν
ἄν |
[100] |
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ὁ
δ´
Οἰδίπου
παῖς
|
τίνι |
τρόπωι
Θήβας
λιπών;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ἀραῖς |
[0] |
δορὶ
~θάψαι
θέλουσι
τῶνδε
μητέρες
|
χθονί, |
~εἴργουσι
δ´
οἱ
κρατοῦντες
οὐδ´ |
[500] |
~νεκροὺς
δὲ
ταρβεῖτ´
εἰ
κρυφήσονται
|
χθονί; |
~τί
μὴ
γένηται;
μὴ
κατασκάψωσι |
[850] |
δὲ
τιμὰς
ἔσχ´
ἐν
Ἀργείαι
|
χθονί. |
~φίλων
δὲ
χρυσὸν
πολλάκις
δωρουμένων
|
[250] |
~μηδ´
ἀτάφους,
τέκνον,
ἐν
Κάδμου
|
χθονὶ |
χάρματα
θηρῶν
~παῖδας
ἐν
ἡλικίαι |
[0] |
δράσας·
πάντα
γὰρ
δι´
ἀρσένων
|
~γυναιξὶ |
πράσσειν
εἰκὸς
αἵτινες
σοφαί.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[100] |
ὡς
λέγουσιν,
Ἀργείων
ἄναξ.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
|
οἱ |
δ´
ἀμφὶ
τόνδε
παῖδες;
ἦ |
[550] |
εὐτυχοῦσι
δὲ
~οἱ
μὲν
τάχ´,
|
οἱ |
δ´
ἐσαῦθις,
οἱ
δ´
ἤδη |
[650] |
δορός.
~χοἰ
μὲν
σιδήρωι
διεμάχονθ´,
|
οἱ |
δ´
ἔστρεφον
~πώλους
ἐς
ἀλκὴν |
[700] |
δ´
ἀνηλάλαξα
κἀνωρχησάμην
~κἄκρουσα
χεῖρας.
|
οἱ |
δ´
ἔτεινον
ἐς
πύλας.
~βοὴ |
[550] |
μὲν
τάχ´,
οἱ
δ´
ἐσαῦθις,
|
οἱ |
δ´
ἤδη
βροτῶν·
~τρυφᾶι
δ´ |
[200] |
τε
πλειόνων
τ´
ἐρῶς´
ἀεί·
|
~οἱ |
δ´
οὐκ
ἔχοντες
καὶ
σπανίζοντες |
[600] |
(ἡιρέθην
γὰρ
ἐν
μάχηι
~ἣν
|
οἱ |
θανόντες
ἑπτὰ
δεσπόται
λόχων
~ἠγωνίσαντο |
[450] |
~χαίρει
δὲ
πλούτωι.
ταῦτ´
ἀφέντες
|
οἱ |
κακοὶ
~πολέμους
ἀναιρούμεσθα
καὶ
τὸν |
[0] |
τῶνδε
μητέρες
χθονί,
~εἴργουσι
δ´
|
οἱ |
κρατοῦντες
οὐδ´
ἀναίρεσιν
~δοῦναι
θέλουσι, |
[100] |
θάψηις
νεκρούς;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
κἄπειτά
γ´
|
οἱ |
κτανόντες
οὐκ
ἐῶσί
με.
~(ΘΗΣΕΥΣ) |
[300] |
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ἐμοὶ
λόγοι
μέν,
μῆτερ,
|
οἱ |
λελεγμένοι
~ὀρθῶς
ἔχους´
ἐς
τόνδε |
[200] |
τάδε.
~τρεῖς
γὰρ
πολιτῶν
μερίδες·
|
οἱ |
μὲν
ὄλβιοι
~ἀνωφελεῖς
τε
πλειόνων |
[550] |
ἡμῶν
ὁ
βίος·
εὐτυχοῦσι
δὲ
|
~οἱ |
μὲν
τάχ´,
οἱ
δ´
ἐσαῦθις, |
[150] |
τήνδ´
ἑκούσιον
φυγήν.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ἀλλ´
|
οἱ |
μένοντες
τοὺς
ἀπόντας
ἠδίκουν.
~(ΘΗΣΕΥΣ) |
[300] |
πόνους.
~τί
γάρ
μ´
ἐροῦσιν
|
οἵ |
γε
δυσμενεῖς
βροτῶν,
~ὅθ´
ἡ |
[650] |
~ἦν
τοῖς
Ἐρεχθείδαισιν,
ἁρμάτων
ὄχλον
|
~οἵ |
τ´
αὖ
τὸ
Κάδμου
διεφύλασσον |
[1150] |
ὧν
ἐκύρσατε.
~Ζεὺς
δὲ
ξυνίστωρ
|
οἵ |
τ´
ἐν
οὐρανῶι
θεοὶ
~οἵων |
[650] |
γὰρ
ἦ
~ἔνθ´
ἅρματ´
ἠγωνίζεθ´
|
οἵ |
τ´
ἐπεμβάται)
~τἀκεῖ
παρόντα
πολλὰ |
[0] |
~Δήμητερ
ἑστιοῦχ´
Ἐλευσῖνος
χθονὸς
~τῆσδ´,
|
οἵ |
τε
ναοὺς
ἔχετε
πρόσπολοι
θεᾶς, |
[600] |
τροπαῖα
Ζηνὸς
Αἰγέως
τόκος
~ἔστησεν
|
οἵ |
τε
συμμετασχόντες
δορός;
~λέξον·
παρὼν |
[0] |
~ἄνομοι
τέκνα
λῦσαι
φθιμένων
νεκύων
|
οἳ
|
~καταλείπουσι
μέλη
~θανάτωι
λυσιμελεῖ
θηρσὶν |
[700] |
κακόφρων
λαός.
ὦ
κενοὶ
βροτῶν,
|
~οἳ |
τόξον
ἐντείνοντες
τοῦ
καιροῦ
πέρα |
[650] |
εἶπεν
ἐς
πάντας
τάδε·
~Σιγᾶτε,
|
λαοί, |
σῖγα,
Καδμείων
στίχες,
~ἀκούσαθ´·
ἡμεῖς |
[800] |
γὰρ
οὗτοι
τῶν
τ´
ἀκουόντων
|
λόγοι
|
~καὶ
τοῦ
λέγοντος,
ὅστις
ἐν |
[350] |
ἢν
δ´
ἀπιστῶς´,
οἵδε
δεύτεροι
|
λόγοι· |
~Κῶμον
δέχεσθαι
τὸν
ἐμὸν
ἀσπιδηφόρον. |
[300] |
χάρμα
γίγνεται
τόδε.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ἐμοὶ
|
λόγοι |
μέν,
μῆτερ,
οἱ
λελεγμένοι
~ὀρθῶς |
[50] |
ἀχοῦσι
προσπόλων
χέρες.
~ἴτ´
ὦ
|
ξυνωιδοὶ |
κακοῖς,
~ἴτ´
ὦ
ξυναλγηδόνες,
~χορὸν |
[600] |
φόνος
φόνον·
~κακῶν
δ´
ἀναψυχὰς
|
θεοὶ |
βροτοῖς
νέμουσι,
~πάντων
τέρμ´
ἔχοντες |
[900] |
τὸν
Οἰκλέους
γε
γενναῖον
τόκον
|
~θεοὶ |
ζῶντ´
ἀναρπάσαντες
ἐς
μυχοὺς
χθονὸς
|
[1150] |
ξυνίστωρ
οἵ
τ´
ἐν
οὐρανῶι
|
θεοὶ
|
~οἵων
ὑφ´
ἡμῶν
στείχετ´
ἠξιωμένοι. |
[700] |
ὑποστατὸν
~αὐτοί
τε
πολλοὶ
καὶ
|
νέοι |
βραχίοσιν.
~Ἐτεοκλέους
δὲ
σύμβασιν
ποιουμένου, |
[1050] |
οὐκ
ἔξεστιν.
εἰ
δ´
ἦμεν
|
νέοι
|
~δὶς
καὶ
γέροντες,
εἴ
τις |
[500] |
Ἀθήνας
ταῦτ´·
ἄνω
γὰρ
ἂν
|
ῥέοι
|
~τὰ
πράγμαθ´,
οὕτως
εἰ
´πιταξόμεσθα |
[1100] |
~(ΠΑΙΔΕΣ)
ἔτ´
ἂν
θεοῦ
θέλοντος
|
ἔλθοι |
δίκα
~πατρῶιος.
(ΧΟΡΟΣ)
οὔπω
κακὸν |
[500] |
καὶ
κενοὺς
δεδοικέναι.
~ἀλλ´,
ὦ
|
μάταιοι, |
γνῶτε
τἀνθρώπων
κακά·
~παλαίσμαθ´
ἡμῶν |
[200] |
γὰρ
πολιτῶν
μερίδες·
οἱ
μὲν
|
ὄλβιοι
|
~ἀνωφελεῖς
τε
πλειόνων
τ´
ἐρῶς´ |
[450] |
δὲ
πλούτωι.
ταῦτ´
ἀφέντες
οἱ
|
κακοὶ
|
~πολέμους
ἀναιρούμεσθα
καὶ
τὸν
ἥσσονα
|
[600] |
λάτρις,
~ὃν
Ζεὺς
κεραυνῶι
πυρπόλωι
|
καταιθαλοῖ. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
φίλτατ´,
εὖ
μὲν |
[750] |
μέν,
αὐταί
γ´
εἰσὶν
αἱ
|
διδάσκαλοι. |
~ἀλλ´
εἶμ´
ἵν´
αἴρω
χεῖρ´ |
[800] |
μοι·
~κατά
με
πέδον
γᾶς
|
ἕλοι, |
~διὰ
δὲ
θύελλα
σπάσαι,
~πυρός |
[900] |
οὗτος
μὲν
ἤδη
δμωσὶν
ἂν
|
μέλοι |
πόνος.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ἡμῖν
δέ
γ´ |
[350] |
~ἱκόμενος
ἔτι
ματέρος
~ἄμυγμα
φόνιον
|
ἐξέλοι, |
~γᾶν
δὲ
φίλιον
Ἰνάχου
~θεῖτ´ |
[600] |
σύ
γ´
ἐννέπεις.
~(τίνες
γὰρ
|
ἄλλοι |
νέμουσι
συμφοράς;
~(διάφορα
πολλὰ
θεῶν |
[500] |
οἰωνοσκόπον
~τέθριππον
ἅρμα
περιβαλοῦσα
χάσματι,
|
~ἄλλοι |
τε
κεῖνται
πρὸς
πύλαις
λοχαγέται
|
[700] |
Ἄργος
οὐχ
ὑποστατὸν
~αὐτοί
τε
|
πολλοὶ |
καὶ
νέοι
βραχίοσιν.
~Ἐτεοκλέους
δὲ |
[1100] |
ἤδη
φθιμένων
~ὀστᾶ
φέρεται.
λάβετ´,
|
ἀμφίπολοι, |
~γραίας
ἀμενοῦς
(οὐ
γὰρ
ἔνεστιν
|
[0] |
~τῆσδ´,
οἵ
τε
ναοὺς
ἔχετε
|
πρόσπολοι |
θεᾶς,
~εὐδαιμονεῖν
με
Θησέα
τε |
[1050] |
δῆθ´
ὅτ´
ἦν
παῖς
ἥδε
|
μοι. |
~ἀλλ´
οὐκέτ´
ἔστιν,
ἥ
γ´ |
[950] |
τινα
τῶνδ´
ἔχουσα
μοῖραν.
~ὑπολελειμμένα
|
μοι |
δάκρυα·
~μέλεα
παιδὸς
ἐν
οἴκοις
|
[850] |
νυν·
καὶ
γὰρ
οὐκ
ἄκοντί
|
μοι
|
~δίδως
ἔπαινον
ὧν
ἔγωγε
βούλομαι
|
[600] |
τις
αἱροῖ
~μοῖρα
πάλιν·
τόδε
|
μοι |
θράσος
ἀμφιβαίνει.
~(δικαίους
δαίμονας
σύ |
[800] |
κεχύμεθα.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ἰὼ
ἰώ
μοί
|
μοι· |
~κατά
με
πέδον
γᾶς
ἕλοι, |
[0] |
δ´
ἱερὰ
στέμματ´.
οἴχεται
δέ
|
μοι
|
~κῆρυξ
πρὸς
ἄστυ
δεῦρο
Θησέα |
[950] |
οὐκέτ´
εὔπαις,
~οὐδ´
εὐτυχίας
μέτεστίν
|
~μοι |
κουροτόκοις
ἐν
Ἀργείαις·
~οὐδ´
Ἄρτεμις |
[450] |
Ἀργείων
πόλει.
~κἂν
μὲν
πίθηι
|
μοι, |
κυμάτων
ἄτερ
πόλιν
~σὴν
ναυστολήσεις· |
[250] |
Καδμείοισιν
ἀπώλεσα
τείχεσι
κούρους.
~{ἰώ
|
μοι· |
λάβετε
φέρετε
πέμπετε
κρίνετε
~ταλαίνας |
[800] |
κάραι
κεχύμεθα.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ἰὼ
ἰώ
|
μοί |
μοι·
~κατά
με
πέδον
γᾶς |
[250] |
σοφά.
~(ΑΙΘΡΑ)
ἀλλ´
εἰς
ὄκνον
|
μοι |
μῦθος
ὃν
κεύθω
φέρει.
~(ΘΗΣΕΥΣ) |
[600] |
παλαιομάτορος
~παιδογόνε
πόριος
Ἰνάχου,
~πόλει
|
μοι |
ξύμμαχος
~γενοῦ
τᾶιδ´
εὐμενής.
~(τὸ |
[1000] |
τελευτὰν
~ἵν´
ἕστακα·
τύχα
δέ
|
μοι
|
~ξυνάπτοι
ποδὸς
ἅλματι
~εὐκλείας
χάριν |
[350] |
ἔχει
τὰν
ἐς
αἰεί.
τί
|
μοι
|
~πόλις
κρανεῖ
ποτ´;
ἆρα
φίλιά |
[300] |
καθεστάναι.
~οὔκουν
ἀπαυδᾶν
δυνατόν
ἐστί
|
μοι |
πόνους.
~τί
γάρ
μ´
ἐροῦσιν |
[900] |
ψευδοίμεθ´
ἄν.
~ξένος
γὰρ
ἦν
|
μοι |
πρὶν
λιπὼν
Κάδμου
πόλιν
~φυγῆι |
[600] |
τὸ
σὸν
ἵδρυμα
~πόλεος
ἐκκόμιζέ
|
μοι
|
~πρὸς
πυρὰν
ὑβρισθέν.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
~γυναῖκες, |
[150] |
συμφοραῖς
εἴκειν
ἐμαῖς.
~σῶσον
νεκρούς
|
μοι |
τἀμά
τ´
οἰκτίρας
κακὰ
~καὶ |
[350] |
~πόλις
κρανεῖ
ποτ´;
ἆρα
φίλιά
|
μοι |
τεμεῖ
~καὶ
τέκνοις
ταφὰς
ληψόμεσθα; |
[50] |
ὡς
φόβος
μ´
ἀναπτεροῖ
~μή
|
μοί |
τι
μήτηρ,
ἣν
μεταστείχω
ποδὶ
|
[550] |
καινῶι
δορί.
~ἓν
δεῖ
μόνον
|
μοι· |
τοὺς
θεοὺς
ἔχειν
ὅσοι
~δίκην |
[300] |
ἀναστρέφει
πάλιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
φιλτάτη
|
μοι, |
τῶιδέ
τ´
εἴρηκας
καλῶς
~κἀμοί· |
[550] |
μέλεαι
μελέων
ματέρες
λοχαγῶν,
~ὥς
|
μοι |
ὑφ´
ἥπατι
χλωρὸν
δεῖμα
ταράσσει
|
[1000] |
ψυχᾶι
κατὰ
γᾶς.
~ἴτω
φῶς
|
γάμοι |
τε·
~εἴθε
τινὲς
εὐναὶ
~δικαίων |
[350] |
τήνδ´
ἔχων
ὑπηρετεῖς
~πόλει
τε
|
κἀμοὶ |
διαφέρων
κηρύγματα.
~ἐλθὼν
δ´
ὑπέρ |
[300] |
μοι,
τῶιδέ
τ´
εἴρηκας
καλῶς
|
~κἀμοί· |
διπλοῦν
δὲ
χάρμα
γίγνεται
τόδε. |
[500] |
ἀλκίμοισιν
οὗτος
ἢν
τεθῆι
νόμος.
|
~κἀμοὶ |
μὲν
ἦλθες
δείν´
ἀπειλήσων
ἔπη, |
[550] |
σοὶ
δὲ
προστάσσω
μένειν,
~Ἄδραστε,
|
κἀμοὶ |
μὴ
ἀναμείγνυσθαι
τύχας
~τὰς
σάς. |
[300] |
τε
τοῦθ´
ὅσην
τιμὴν
φέρει
|
~κἀμοὶ |
παραινεῖν
οὐ
φόβον
φέρει,
τέκνον, |
[750] |
~καὶ
στρατηλάταις
δορὸς
~διπλάζεται
τιμά·
|
~ἐμοὶ |
δὲ
παίδων
μὲν
εἰσιδεῖν
μέλη
|
[450] |
ἠγωνισμένων
~σοὶ
μὲν
δοκείτω
ταῦτ´,
|
ἐμοὶ |
δὲ
τἀντία.
~ἐγὼ
δ´
ἀπαυδῶ |
[50] |
ταῦτα,
μῆτερ;
σὸν
τὸ
μηνύειν
|
ἐμοί, |
~ἡμῶν
δ´
ἀκούειν·
προσδοκῶ
τι |
[50] |
ὥστ´
εὐτεκνίαι
~δυστυχίαν
τὰν
παρ´
|
ἐμοὶ
|
~καθελεῖν·
οἰκτρὰ
δὲ
πάσχους´
ἱκετεύω |
[300] |
δὲ
χάρμα
γίγνεται
τόδε.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
|
ἐμοὶ |
λόγοι
μέν,
μῆτερ,
οἱ
λελεγμένοι
|
[50] |
οἰκτρὰ
δὲ
πάσχους´
ἱκετεύω
σὸν
|
ἐμοὶ |
παῖδα
~ταλαίναι
´ν
χερὶ
θεῖναι |
[1100] |
ἅλις
γόων,
~ἅλις
δ´
ἀλγέων
|
ἐμοὶ |
πάρεστιν.
~(ΠΑΙΔΕΣ)
ἔτ´
Ἀσωποῦ
με |
[50] |
πόσει
σῶι·
μετά
νυν
~δὸς
|
ἐμοὶ |
σᾶς
διανοίας,
μετάδος
δ´,
ὅσσον |
[950] |
παιδὸς
ἐν
οἴκοις
~κεῖται
μνήματα,
|
πένθιμοι
|
~κουραὶ
κἀστέφανοι
κόμαι
~λοιβαί
τε |
[150] |
ἐμπύρων
τ´
εἶδες
φλόγα;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
|
οἴμοι· |
διώκεις
μ´
ἧι
μάλιστ´
ἐγὼ |
[1100] |
προσώπων;
~(ΠΑΙΔΕΣ)
βεβᾶσιν,
οὐκέτ´
εἰσίν·
|
οἴμοι |
πάτερ·
~βεβᾶσιν.
(ΧΟΡΟΣ)
αἰθὴρ
ἔχει |
[750] |
αἰσχρὸν
ἀνθρώποισι
τἀλλήλων
κακά;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
|
οἴμοι· |
πόσωι
σφιν
συνθανεῖν
ἂν
ἤθελον. |
[1050] |
καὶ
πόλις
ἐμὰ
τλάμων.
~(ΙΦΙΣ)
|
οἴμοι· |
τί
δὴ
βροτοῖσιν
οὐκ
ἔστιν |
[400] |
τὸ
μὲν
πρώτιστον
οὐκ
εἰσὶν
|
νόμοι
|
~κοινοί,
κρατεῖ
δ´
εἷς
τὸν |
[0] |
πρὸς
~γόνυ
πίπτουσα
τὸ
σόν·
|
~ἄνομοι |
τέκνα
λῦσαι
φθιμένων
νεκύων
οἳ
|
[150] |
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ἀραῖς
πατρώιαις,
μὴ
κασίγνητον
|
κτάνοι. |
~(ΘΗΣΕΥΣ)
σοφήν
γ´
ἔλεξας
τήνδ´ |
[1100] |
νιν
ἤδη,
~πυρὸς
τετακότας
σποδῶι·
|
~ποτανοὶ |
δ´
ἤνυσαν
τὸν
Ἅιδαν.
~(ΠΑΙΔΕΣ) |
[950] |
οἴκοις
~κεῖται
μνήματα,
πένθιμοι
~κουραὶ
|
κἀστέφανοι |
κόμαι
~λοιβαί
τε
νεκύων
φθιμένων
|
[700] |
ἀνταπώλετο
~Κάδμου
κακόφρων
λαός.
ὦ
|
κενοὶ |
βροτῶν,
~οἳ
τόξον
ἐντείνοντες
τοῦ |
[800] |
~ἢ
τραῦμα
λόγχης
πολεμίων
ἐδέξατο.
|
~κενοὶ |
γὰρ
οὗτοι
τῶν
τ´
ἀκουόντων |
[300] |
ἐμοὶ
λόγοι
μέν,
μῆτερ,
οἱ
|
λελεγμένοι
|
~ὀρθῶς
ἔχους´
ἐς
τόνδε
κἀπεφηνάμην
|
[200] |
τὸ
γαῦρον
δ´
ἐν
φρεσὶν
|
κεκτημένοι
|
~δοκοῦμεν
εἶναι
δαιμόνων
σοφώτεροι.
~ἧς |
[1200] |
ἔπι.
~πικροὶ
γὰρ
αὐτοῖς
ἥξετ´
|
ἐκτεθραμμένοι
|
~σκύμνοι
λεόντων,
πόλεος
ἐκπορθήτορες.
~κοὐκ |
[650] |
τὸν
Πανελλήνων
νόμον
~σώιζοντες,
οὐδὲν
|
δεόμενοι |
τεῖναι
φόνον.
~κοὐδὲν
Κρέων
τοῖσδ´ |
[650] |
ἀγών.
~ἱππεῦσι
δ´
ἱππῆς
ἦσαν
|
ἀνθωπλισμένοι
|
~τετραόροισί
τ´
ἀντί´
ἅρμαθ´
ἅρμασιν. |
[200] |
ἀφιᾶσιν
κακά,
~γλώσσαις
πονηρῶν
προστατῶν
|
φηλούμενοι· |
~τριῶν
δὲ
μοιρῶν
ἡ
´ν |
[1150] |
θεοὶ
~οἵων
ὑφ´
ἡμῶν
στείχετ´
|
ἠξιωμένοι. |
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
Θησεῦ,
ξύνισμεν
πάνθ´
ὅς´ |
[200] |
ἀπώλεσας
πόλιν,
~νέοις
παραχθεὶς
οἵτινες
|
τιμώμενοι
|
~χαίρουσι
πολέμους
τ´
αὐξάνους´
ἄνευ |
[1000] |
θνήισκουσι
φίλοις,
~εἰ
δαίμων
τάδε
|
κραίνοι. |
~(ΧΟΡΟΣ)
καὶ
μὴν
ὁρᾶις
τήνδ´ |
[200] |
οὐκ
ἔχοντες
καὶ
σπανίζοντες
βίου
|
~δεινοί, |
νέμοντες
τῶι
φθόνωι
πλέον
μέρος, |
[400] |
μὲν
πρώτιστον
οὐκ
εἰσὶν
νόμοι
|
~κοινοί, |
κρατεῖ
δ´
εἷς
τὸν
νόμον |
[1200] |
~πικροὶ
γὰρ
αὐτοῖς
ἥξετ´
ἐκτεθραμμένοι
|
~σκύμνοι |
λεόντων,
πόλεος
ἐκπορθήτορες.
~κοὐκ
ἔστιν |
[1200] |
πόλεος
ἐκπορθήτορες.
~κοὐκ
ἔστιν
ἄλλως.
|
Ἐπίγονοι |
δ´
ἀν´
Ἑλλάδα
~κληθέντες
ὠιδὰς |
[600] |
ἂν
κέρδος·
εἰ
δ´
ἀρείφατοι
|
~φόνοι |
μάχαι
στερνοτυπεῖς
τ´
ἀνὰ
πτόλιν
|
[100] |
Ἄργος
ἡμῖν
ποῦ
´στιν;
ἢ
|
κόμποι |
μάτην;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
σφαλέντες
οἰχόμεσθα·
πρὸς |
[600] |
μάχαι
στερνοτυπεῖς
τ´
ἀνὰ
πτόλιν
|
~κτύποι |
φανήσονται,
τάλαινα
τίνα
λόγον,
~τίν´ |
[450] |
ἀπώλλυτο.
~καίτοι
δυοῖν
γε
πάντες
|
ἄνθρωποι |
λόγοιν
~τὸν
κρείσσον´
ἴσμεν
καὶ |
[50] |
~ἠχοῦς
ἰούσης;
ὡς
φόβος
μ´
|
ἀναπτεροῖ
|
~μή
μοί
τι
μήτηρ,
ἣν |
[350] |
~στεῖχ´·
ἢν
δ´
ἀπιστῶς´,
οἵδε
|
δεύτεροι |
λόγοι·
~Κῶμον
δέχεσθαι
τὸν
ἐμὸν |
[200] |
φρεσὶν
κεκτημένοι
~δοκοῦμεν
εἶναι
δαιμόνων
|
σοφώτεροι. |
~ἧς
καὶ
σὺ
φαίνηι
δεκάδος, |
[600] |
τὸν
εὐτυχίαι
λαμπρὸν
ἄν
τις
|
αἱροῖ
|
~μοῖρα
πάλιν·
τόδε
μοι
θράσος |
[1200] |
στρατὸν
~ἑπτάστομον
πύργωμα
Καδμείων
ἔπι.
|
~πικροὶ |
γὰρ
αὐτοῖς
ἥξετ´
ἐκτεθραμμένοι
~σκύμνοι |
[100] |
οὔκ,
ἀλλὰ
νεκρῶν
τῶν
ὀλωλότων
|
κόροι. |
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τί
γὰρ
πρὸς
ἡμᾶς |
[750] |
~ψυχὴν
βροτείαν·
χρημάτων
δ´
εἰσὶν
|
πόροι. |
~(ΧΟΡΟΣ)
τὰ
μὲν
εὖ,
τὰ |
[1000] |
φλογμῶι
~πόσει
συμμείξασα
φίλωι,
~χρῶτα
|
χροῒ |
πέλας
θεμένα,
~Φερσεφόνας
ἥξω
θαλάμους, |
[900] |
προσθῶμεν
πυρί,
~ὀστᾶ
προσάξεσθ´.
ὦ
|
ταλαίπωροι |
βροτῶν,
~τί
κτᾶσθε
λόγχας
καὶ |
[950] |
ματέρες
ἑπτὰ
κούρους
~ἐγεινάμεθ´
αἱ
|
ταλαίπωροι
|
~κλεινοτάτους
ἐν
Ἀργείοις·
~καὶ
νῦν |
[550] |
χεροῖν
ἔχων
~αὐτός
τε
κῆρυξ.
|
σοὶ |
δὲ
προστάσσω
μένειν,
~Ἄδραστε,
κἀμοὶ |
[250] |
ἡμεῖς
χθονὸς
~ταὐτὸν
πατρῶιον
αἷμα
|
σοὶ |
κεκτήμεθα.
~τί
δρᾶις;
προδώσεις
ταῦτα |
[150] |
~(ΧΟΡΟΣ)
κἀγὼ
τὸν
αὐτὸν
τῶιδέ
|
σοι |
λόγον
λέγω,
~Θησεῦ,
δι´
οἴκτου |
[450] |
ἂν
ἤδη.
τῶν
μὲν
ἠγωνισμένων
|
~σοὶ |
μὲν
δοκείτω
ταῦτ´,
ἐμοὶ
δὲ |
[1050] |
χερί.
~καὶ
δὴ
παρεῖται
σῶμα,
|
σοὶ |
μὲν
οὐ
φίλον,
~ἡμῖν
δὲ |
[1200] |
παρ´
αὐτὴν
τρίοδον
Ἰσθμίαν
θεῶι.
|
~σοὶ |
μὲν
τάδ´
εἶπον·
παισὶ
δ´ |
[1150] |
φίλαν
φίλημα
παρὰ
γένυν
τιθέντα
|
σοί. |
~(ΠΑΙΔΕΣ)
λόγων
δὲ
παρακέλευσμα
σῶν
|
[1050] |
μαθεῖν.
~(ΙΦΙΣ)
ἀλλ´
οὐδέ
τοι
|
σοὶ |
πείσομαι
δρώσηι
τάδε.
~(ΕΥΑΔΝΗ)
ὅμοιον· |
[550] |
ἐξελὼν
Ἀσωπίας.
~(ΚΗΡΥΞ)
ἐν
ἀσπίσιν
|
σοι |
πρῶτα
κινδυνευτέον.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
πολλοὺς
ἔτλην |
[250] |
αἰαῖ.
(ΘΗΣΕΥΣ)
τὰ
τούτων
οὐχὶ
|
σοὶ |
στενακτέον.
~(ΑΙΘΡΑ)
ὦ
τλήμονες
γυναῖκες. |
[300] |
ὡς
ἀνανδρίαι
χερῶν,
~πόλει
παρόν
|
σοι |
στέφανον
εὐκλείας
λαβεῖν,
~δείσας
ἀπέστης, |
[450] |
πολὺς
κλύδων
~ἡμῖν
τε
καὶ
|
σοὶ |
συμμάχοις
τ´
ἔσται
δορός.
~σκέψαι |
[200] |
ἂν
τάξηι
πόλις.
~κἄπειτ´
ἐγώ
|
σοι |
σύμμαχος
γενήσομαι;
~τί
πρὸς
πολίτας |
[250] |
ἔφυς.
~(ΑΙΘΡΑ)
εἴπω
τι,
τέκνον,
|
σοί |
τε
καὶ
πόλει
καλόν;
~(ΘΗΣΕΥΣ) |
[300] |
εἶχον
ἡσύχως.
~νῦν
δ´
ἴσθι
|
σοί |
τε
τοῦθ´
ὅσην
τιμὴν
φέρει
|
[50] |
θυμέλας·
~ἔχομεν
δ´
ἔνδικα,
καὶ
|
σοί |
τι
πάρεστι
σθένος
ὥστ´
εὐτεκνίαι
|
[100] |
δ´
ἥκομεν.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ἰδίαι
δοκῆσάν
|
σοι |
τόδ´
ἢ
πάσηι
πόλει;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ) |
[1150] |
ς´
ἄκουέ
μου.
~ἔστιν
τρίπους
|
σοι |
χαλκόπους
ἔσω
δόμων,
~ὃν
Ἰλίου |
[800] |
φλογμὸς
ὁ
Διὸς
ἐν
κάραι
|
πέσοι. |
~(ΧΟΡΟΣ)
πικροὺς
ἐσεῖδες
γάμους,
~πικρὰν |
[550] |
ς´
ἔφυσεν
ἐξαρκεῖν
πατήρ;
~(ΘΗΣΕΥΣ)
|
ὅσοι |
γ´
ὑβρισταί·
χρηστὰ
δ´
οὐ |
[750] |
ἁγὼν
ἦν
νεκροὺς
κομίζετε;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
|
ὅσοι |
γε
κλεινοῖς
ἕπτ´
ἐφέστασαν
λόχοις. |
[550] |
μόνον
μοι·
τοὺς
θεοὺς
ἔχειν
|
ὅσοι
|
~δίκην
σέβονται.
ταῦτα
γὰρ
ξυνόνθ´ |
[1100] |
μισῶ
ς´
ἔχων,
~μισῶ
δ´
|
ὅσοι |
χρήιζουσιν
ἐκτείνειν
βίον
~βρωτοῖσι
καὶ |
[850] |
γεγὼς
~ἤμυνε
χώραι,
χὠπότ´
εὖ
|
πράσσοι |
πόλις
~ἔχαιρε,
λυπρῶς
δ´
ἔφερεν |
[1000] |
αἰῶνός
τε
πόνους·
~ἥδιστος
γάρ
|
τοι |
θάνατος
~συνθνήισκειν
θνήισκουσι
φίλοις,
~εἰ |
[850] |
οὐχὶ
τὴν
πόλιν
~ἤχθαιρ´·
ἐπεί
|
τοι |
κοὐδὲν
αἰτία
πόλις
~κακῶς
κλύουσα |
[350] |
~νόμους
βροτῶν
μὴ
μιαίνειν.
σύ
|
τοι
|
~σέβεις
δίκαν,
τὸ
δ´
ἧσσον |
[1050] |
Ἀργείους
μαθεῖν.
~(ΙΦΙΣ)
ἀλλ´
οὐδέ
|
τοι |
σοὶ
πείσομαι
δρώσηι
τάδε.
~(ΕΥΑΔΝΗ) |
[700] |
ἔφασκεν
ἀλλ´
ἀπαιτήσων
νεκρούς.
~τοιόνδε
|
τοι |
στρατηγὸν
αἱρεῖσθαι
χρεών,
~ὃς
ἔν |
[300] |
συγχέοντας
Ἑλλάδος
~παῦσαι·
τὸ
γάρ
|
τοι |
συνέχον
ἀνθρώπων
πόλεις
~τοῦθ´
ἔσθ´, |
[500] |
ἥσυχος
καιρῶι,
σοφός.
~καὶ
τοῦτό
|
τοι |
τἀνδρεῖον,
ἡ
προμηθία.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐξαρκέσας |
[550] |
διεφθάρη.
~(ΧΟΡΟΣ)
θάρσει·
τὸ
γάρ
|
τοι |
τῆς
Δίκης
σώιζων
φάος
~πολλοὺς |
[600] |
~(γένοιτ´
ἂν
κέρδος·
εἰ
δ´
|
ἀρείφατοι
|
~φόνοι
μάχαι
στερνοτυπεῖς
τ´
ἀνὰ |
[450] |
ἄν
ποθ´
Ἑλλὰς
δοριμανὴς
ἀπώλλυτο.
|
~καίτοι |
δυοῖν
γε
πάντες
ἄνθρωποι
λόγοιν |
[1000] |
~ἵν´
ἕστακα·
τύχα
δέ
μοι
|
~ξυνάπτοι |
ποδὸς
ἅλματι
~εὐκλείας
χάριν
ἔνθεν |
[600] |
βροτοῖς
νέμουσι,
~πάντων
τέρμ´
ἔχοντες
|
αὐτοί. |
~(τὰ
καλλίπυργα
πεδία
πῶς
ἱκοίμεθ´ |
[700] |
τό
τ´
Ἄργος
οὐχ
ὑποστατὸν
|
~αὐτοί |
τε
πολλοὶ
καὶ
νέοι
βραχίοσιν. |
[250] |
ἰατρὸν
τῶνδ´,
ἄναξ,
ἀφίγμεθα.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
|
οὔτοι |
δικαστήν
ς´
εἱλόμην
ἐμῶν
κακῶν
|
[150] |
ἢν
δὲ
μὴ
πάσχηι
τόδε,
|
~οὔτοι |
δύναιτ´
ἂν
οἴκοθέν
γ´
ἀτώμενος
|
[550] |
δ´
ἔτ´
εἶ
νεανίας.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
|
οὔτοι |
μ´
ἐπαρεῖς
ὥστε
θυμοῦσθαι
φρένας
|
[250] |
χρήστ´
ἔπη
κρύπτειν
φίλους.
~(ΑΙΘΡΑ)
|
οὔτοι |
σιωπῶς´
εἶτα
μέμψομαί
ποτε
~τὴν |
[800] |
λόγχης
πολεμίων
ἐδέξατο.
~κενοὶ
γὰρ
|
οὗτοι |
τῶν
τ´
ἀκουόντων
λόγοι
~καὶ |
[650] |
~παραιβάτας
ἔστησαν
ἐς
τάξιν
δορός.
|
~χοἰ |
μὲν
σιδήρωι
διεμάχονθ´,
οἱ
δ´ |
[950] |
ἀλλὰ
λήξαντες
πόνων
~ἄστη
φυλάσσεθ´
|
ἥσυχοι |
μεθ´
ἡσύχων.
~σμικρὸν
τὸ
χρῆμα |
[300] |
τοῖς
πόνοισιν
αὔξεται·
~αἱ
δ´
|
ἥσυχοι |
σκοτεινὰ
πράσσουσαι
πόλεις
~σκοτεινὰ
καὶ |
[850] |
λυπρῶς
δ´
ἔφερεν
εἴ
τι
|
δυστυχοῖ. |
~πολλοὺς
δ´
ἐραστὰς
κἀπὸ
θηλειῶν |
[350] |
~καὶ
κατ´
Ἄργος;
~εἰ
γὰρ
|
ἐπὶ |
τέρμα
καὶ
τὸ
πλέον
ἐμῶν |
[250] |
κατίδηις,
ἱκετεύω.
~βλέψον
ἐμῶν
βλεφάρων
|
ἔπι |
δάκρυον,
ἃ
περὶ
σοῖσιν
~γούνασιν |
[1000] |
τάσδ´
ἐρωτᾶις;
ἥδ´
ἐγὼ
πέτρας
|
ἔπι
|
~ὄρνις
τις
ὡσεὶ
Καπανέως
ὑπὲρ |
[1200] |
ὁρμᾶν
στρατὸν
~ἑπτάστομον
πύργωμα
Καδμείων
|
ἔπι. |
~πικροὶ
γὰρ
αὐτοῖς
ἥξετ´
ἐκτεθραμμένοι
|
[250] |
Περσεφονείας,
~βᾶθι
καὶ
ἀντίασον
γονάτων
|
ἔπι |
χεῖρα
βαλοῦσα,
~τέκνων
τεθνεώτων
κομίσαι |
[1000] |
~πηδήσασα
πυρὸς
ἔσω
~σῶμά
τ´
|
αἴθοπι |
φλογμῶι
~πόσει
συμμείξασα
φίλωι,
~χρῶτα |
[1050] |
πάτερ.
~(ΙΦΙΣ)
ὡς
οὐκ
ἐπ´
|
ἀνδρὶ |
πένθιμος
πρέπεις
ὁρᾶν.
~(ΕΥΑΔΝΗ)
ἐς |
[1200] |
στείχωμεν,
Ἄδρασθ´,
ὅρκια
δῶμεν
~τῶιδ´
|
ἀνδρὶ |
πόλει
τ´·
ἄξια
δ´
ἡμῖν
|
[1150] |
~(ΠΑΙΔΕΣ)
λόγων
δὲ
παρακέλευσμα
σῶν
|
~ἀέρι |
φερόμενον
οἴχεται.
~(ΧΟΡΟΣ)
δυοῖν
δ´ |
[900] |
ὃ
δρᾶν
σε
βούλομαι
τούτων
|
πέρι; |
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
οὐκ
οἶδα
πλὴν
ἕν, |
[350] |
ἐκλύετε,
τάδ´
ἐκλύετε
~ἄνακτος
ὅσια
|
περὶ |
θεοὺς
~καὶ
μεγάλα
Πελασγίαι
~καὶ |
[850] |
~φίλων
ἀληθῆ
καὶ
δίκαι´
εἰπεῖν
|
πέρι. |
~ὁρᾶις
τὸ
λάβρον
οὗ
βέλος |
[400] |
φρονεῖν
~κτείνει,
δεδοικὼς
τῆς
τυραννίδος
|
πέρι. |
~πῶς
οὖν
ἔτ´
ἂν
γένοιτ´ |
[250] |
ἐμῶν
βλεφάρων
ἔπι
δάκρυον,
ἃ
|
περὶ |
σοῖσιν
~γούνασιν
ὧδε
πίτνω
τέκνοις |
[100] |
γὰρ
πρὸς
ἡμᾶς
ἦλθον
ἱκεσίαι
|
χερί; |
~(ΑΙΘΡΑ)
οἶδ´·
ἀλλὰ
τῶνδε
μῦθος |
[50] |
σὸν
ἐμοὶ
παῖδα
~ταλαίναι
´ν
|
χερὶ |
θεῖναι
νέκυν,
ἀμφιβαλεῖν
~λυγρὰ
μέλη |
[1050] |
γὰρ
μὴ
κίχηις
μ´
ἑλὼν
|
χερί. |
~καὶ
δὴ
παρεῖται
σῶμα,
σοὶ |
[300] |
~ἐς
τήνδ´
ἀνάγκην
σῆι
καταστῆσαι
|
χερὶ
|
~νόμιμά
τε
πάσης
συγχέοντας
Ἑλλάδος
|
[150] |
πρὸς
οὖδας
γόνυ
σὸν
ἀμπίσχειν
|
χερί, |
~πολιὸς
ἀνὴρ
τύραννος
εὐδαίμων
πάρος· |
[650] |
~Κρέων
τὸν
ἐνθένδ´,
ἰτέαν
λαβὼν
|
χερὶ
|
~χωρεῖ
πρὶν
ἐλθεῖν
ξυμμάχοις
δυσθυμίαν. |
[0] |
αἳ
λιποῦσαι
δώματ´
Ἀργείας
χθονὸς
|
~ἱκτῆρι |
θαλλῶι
προσπίτνους´
ἐμὸν
γόνυ,
~πάθος |
[400] |
θανόντος
ἀμφ´
ἑπταστόμους
~πύλας
ἀδελφῆι
|
χειρὶ |
Πολυνείκους
ὕπο;
~(ΘΗΣΕΥΣ)
πρῶτον
μὲν |
[550] |
μέτα
~στρατηλατήσω
καινὸς
ἐν
καινῶι
|
δορί. |
~ἓν
δεῖ
μόνον
μοι·
τοὺς |
[1000] |
~τὸν
μὲν
θανόντα
παῖδα
Καδμείων
|
δορὶ
|
~Ἐτέοκλον
ἐς
γῆν
πατρίδα
ναυσθλώσων |
[0] |
~γαμβρῶι.
νεκροὺς
δὲ
τοὺς
ὀλωλότας
|
δορὶ
|
~θάψαι
θέλουσι
τῶνδε
μητέρες
χθονί, |
[650] |
οἰκήτορας,
~αὐτὸν
δὲ
Πάραλον
ἐστολισμένον
|
δορὶ
|
~κρήνην
παρ´
αὐτὴν
Ἄρεος·
ἱππότην |
[350] |
~καὶ
τέκνοις
ταφὰς
ληψόμεσθα;
~ἄμυνε
|
ματρί, |
πόλις,
ἄμυνε,
Παλλάδος,
~νόμους
βροτῶν |
[1150] |
οἴχεται.
~(ΧΟΡΟΣ)
δυοῖν
δ´
ἄχη,
|
ματρί |
τ´
ἔλιπεν,
~σέ
τ´
οὔποτ´ |
[1100] |
ἰώ,
~παῖ,
δάκρυα
φέρεις
φίλαι
|
~ματρὶ |
τῶν
ὀλωλότων
~σποδοῦ
τε
πλῆθος |
[1100] |
τόδε
~κατεῖχε
χερσίν.
οὐδὲν
ἥδιον
|
πατρὶ
|
~γέροντι
θυγατρός·
ἀρσένων
δὲ
μείζονες
|
[900] |
τὸν
μὲν
Διὸς
πληγέντα
Καπανέα
|
πυρὶ
|
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ἦ
χωρὶς
ἱερὸν
ὡς |
[1200] |
δ´,
ἵν´
αὐτῶν
σώμαθ´
ἡγνίσθη
|
πυρί, |
~μέθες
παρ´
αὐτὴν
τρίοδον
Ἰσθμίαν |
[900] |
~Θησεύς.
ὅταν
δὲ
τούσδε
προσθῶμεν
|
πυρί, |
~ὀστᾶ
προσάξεσθ´.
ὦ
ταλαίπωροι
βροτῶν, |
[1200] |
πόλει
τ´·
ἄξια
δ´
ἡμῖν
|
~προμεμοχθήκασι |
σέβεσθαι.
|
[1100] |
ζώσης
μέτρα
δὴ
~καταλειβομένης
τ´
|
ἄλγεσι |
πολλοῖς.
~τί
γὰρ
ἂν
μεῖζον |
[250] |
´γώ,
~οὓς
ὑπὸ
Καδμείοισιν
ἀπώλεσα
|
τείχεσι |
κούρους.
~{ἰώ
μοι·
λάβετε
φέρετε |
[650] |
ἐκκυβιστώντων
βίαι
~πρὸς
ἁρμάτων
τ´
|
ἀγαῖσι |
λειπόντων
βίον.
~νικῶντα
δ´
ἵπποις |
[450] |
~ἣ
πρῶτα
μὲν
Μούσαισι
προσφιλεστάτη
|
~Ποιναῖσι |
δ´
ἐχθρά,
τέρπεταί
τ´
εὐπαιδίαι
|
[250] |
~ἔπαιρε
λευκὸν
κρᾶτα,
μὴ
δακρυρρόει
|
~σεμναῖσι |
Δηοῦς
ἐσχάραις
παρημένη.
~(ΑΙΘΡΑ)
αἰαῖ. |
[1200] |
θεῶι.
~σοὶ
μὲν
τάδ´
εἶπον·
|
παισὶ |
δ´
Ἀργείων
λέγω·
~πορθήσεθ´
ἡβήσαντες |
[450] |
εἰρήνη
βροτοῖς·
~ἣ
πρῶτα
μὲν
|
Μούσαισι |
προσφιλεστάτη
~Ποιναῖσι
δ´
ἐχθρά,
τέρπεταί |
[800] |
ἀγὼν
ἐκράνθη.
~(ΧΟΡΟΣ)
δόθ´
ὡς
|
περιπτυχαῖσι |
δὴ
~χέρας
προσαρμόσας´
ἐμοῖς
~ἐν |
[900] |
ὑφ´
ἥπατος
~πόνους
ἐνεγκοῦς´
ἐν
|
ὠδῖσι· |
καὶ
~νῦν
τὸν
ἐμὸν
Ἀίδας
|
[500] |
μυχοῖς
χθονὸς
~φύσωσιν,
ἐξ
ὧν
|
εἶσί |
τις
τιμωρία;
~σκαιόν
γε
τἀνάλωμα |
[300] |
τάδ´·
εἶμι
καὶ
νεκροὺς
ἐκλύσομαι
|
~λόγοισι |
πείθων·
εἰ
δὲ
μή,
βίαι |
[1200] |
πορεύσετε.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
δέσποιν´
Ἀθάνα,
πείσομαι
|
λόγοισι |
σοῖς·
~σὺ
γάρ
μ´
ἀπορθοῖς |
[650] |
Ἄρεος·
ἱππότην
δ´
ὄχλον
~πρὸς
|
κρασπέδοισι |
στρατοπέδου
τεταγμένον,
~ἴσους
ἀριθμόν·
ἁρμάτων |
[250] |
ἡμᾶς
λίαν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἥμαρτεν·
ἐν
|
νέοισι |
δ´
ἀνθρώπων
τόδε
~ἔνεστι·
συγγνώμην |
[0] |
~καταλείπουσι
μέλη
~θανάτωι
λυσιμελεῖ
θηρσὶν
|
ὀρείοισι |
βοράν·
~ἐσιδοῦς´
οἰκτρὰ
μὲν
ὄσσων |
[700] |
~ἔκτεινον
ἐκτείνοντο
καὶ
παρηγγύων
~κελευσμὸν
|
ἀλλήλοισι |
σὺν
πολλῆι
βοῆι·
~Θεῖν´·
Ἀντέρειδε |
[150] |
τὰς
ἐμὰς
λαβεῖν
τύχας.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
|
ἄλλοισι |
δὴ
´πόνης´
ἁμιλληθεὶς
λόγωι
~τοιῶιδ´· |
[950] |
ἃς
χρυσοκόμας
~Ἀπόλλων
οὐκ
ἐνδέχεται·
|
~γόοισι |
δ´
ὀρθρευομένα
~δάκρυσι
νοτερὸν
ἀεὶ |
[750] |
ἔχον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
τί
δ´
αἰσχρὸν
|
ἀνθρώποισι |
τἀλλήλων
κακά;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
οἴμοι·
πόσωι |
[1200] |
δ´
ἀν´
Ἑλλάδα
~κληθέντες
ὠιδὰς
|
ὑστέροισι |
θήσετε·
~τοῖον
στράτευμα
σὺν
θεῶι |
[300] |
καὶ
βλέπουσιν
εὐλαβούμεναι.
~οὐκ
εἶ
|
νεκροῖσι |
καὶ
γυναιξὶν
ἀθλίαις
~προσωφελήσων,
ὦ |
[650] |
~ἱππεῦσι
δ´
ἱππῆς
ἦσαν
ἀνθωπλισμένοι
|
~τετραόροισί |
τ´
ἀντί´
ἅρμαθ´
ἅρμασιν.
~κῆρυξ |
[550] |
ἐπαρεῖς
ὥστε
θυμοῦσθαι
φρένας
~τοῖς
|
σοῖσι |
κόμποις·
ἀλλ´
ἀποστέλλου
χθονὸς
~λόγους |
[900] |
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
οὐκ
οἶδα
πλὴν
ἕν,
|
σοῖσι |
πείθεσθαι
λόγοις.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τὸν
μὲν |
[100] |
ἑπτὰ
πρὸς
Θήβας
λόχους;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
|
δισσοῖσι |
γαμβροῖς
τήνδε
πορσύνων
χάριν.
~(ΘΗΣΕΥΣ) |
[250] |
μὴ
βούληι
τάδε,
~στέργειν
ἀνάγκη
|
τοῖσι |
σοῖς·
τί
γὰρ
πάθω;
~ἄγ´, |
[850] |
ἐρωτῆσαι
τάδε
~οὔτ´
αὖ
πιθέσθαι
|
τοῖσι |
τολμῶσιν
λέγειν·
~μόλις
γὰρ
ἄν |
[200] |
~ἄρδηι
τε
νηδύν·
πρὸς
δὲ
|
τοῖσι |
χείματος
~προβλήματ´
αἶθόν
τ´
ἐξαμύνασθαι |
[1100] |
χρήιζουσιν
ἐκτείνειν
βίον
~βρωτοῖσι
καὶ
|
ποτοῖσι |
καὶ
μαγεύμασιν
~παρεκτρέποντες
ὀχετὸν
ὥστε |
[1100] |
δ´
ὅσοι
χρήιζουσιν
ἐκτείνειν
βίον
|
~βρωτοῖσι |
καὶ
ποτοῖσι
καὶ
μαγεύμασιν
~παρεκτρέποντες |
[1100] |
ὀρφανεύσομαι
λαβών,
~οὐ
πατρὸς
ἐν
|
χερσὶ |
τοῦ
τεκόντος.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἰὼ
ἰώ· |
[350] |
~παίδων
παρ´
αὑτοῦ
τοιάδ´
ἃν
|
τοκεῦσι |
δῶι.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἱππόβοτον
Ἄργος,
ὦ |
[650] |
ὄπισθε
θέμενος,
ὧν
ἔκειτ´
ἀγών.
|
~ἱππεῦσι |
δ´
ἱππῆς
ἦσαν
ἀνθωπλισμένοι
~τετραόροισί |
[700] |
δῆτα
τοὺς
ταλαιπώρους
βροτοὺς
~φρονεῖν
|
λέγουσι; |
σοῦ
γὰρ
ἐξηρτήμεθα
~δρῶμέν
τε |
[0] |
~θάψαι
θέλουσι
τῶνδε
μητέρες
χθονί,
|
~εἴργουσι |
δ´
οἱ
κρατοῦντες
οὐδ´
ἀναίρεσιν
|
[450] |
ἡδονὰς
ὅταν
θέληι,
~δάκρυα
δ´
|
ἑτοιμάζουσι; |
μὴ
ζώιην
ἔτι
~εἰ
τἀμὰ |
[350] |
ἄγω
~φίλην
προσάψας
χεῖρα·
τοῖς
|
τεκοῦσι |
γὰρ
~δύστηνος
ὅστις
μὴ
ἀντιδουλεύει |
[800] |
βάρος.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
αἰαῖ.
(ΧΟΡΟΣ)
τοῖς
|
τεκοῦσι |
δ´
οὐ
λέγεις;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ἀίετέ |
[1000] |
~ἥδιστος
γάρ
τοι
θάνατος
~συνθνήισκειν
|
θνήισκουσι |
φίλοις,
~εἰ
δαίμων
τάδε
κραίνοι. |
[0] |
οἱ
κρατοῦντες
οὐδ´
ἀναίρεσιν
~δοῦναι
|
θέλουσι, |
νόμιμ´
ἀτίζοντες
θεῶν.
~κοινὸν
δὲ |
[0] |
δὲ
τοὺς
ὀλωλότας
δορὶ
~θάψαι
|
θέλουσι |
τῶνδε
μητέρες
χθονί,
~εἴργουσι
δ´ |
[600] |
~κακῶν
δ´
ἀναψυχὰς
θεοὶ
βροτοῖς
|
νέμουσι, |
~πάντων
τέρμ´
ἔχοντες
αὐτοί.
~(τὰ |
[600] |
γ´
ἐννέπεις.
~(τίνες
γὰρ
ἄλλοι
|
νέμουσι |
συμφοράς;
~(διάφορα
πολλὰ
θεῶν
βροτοῖσιν |
[300] |
~ὁρᾶις
ἄβουλος
ὡς
κεκερτομημένη
~τοῖς
|
κερτομοῦσι |
γοργὸν
ὄμμ´
ἀναβλέπει
~σὴ
πατρίς; |
[0] |
τέκνα
λῦσαι
φθιμένων
νεκύων
οἳ
|
~καταλείπουσι |
μέλη
~θανάτωι
λυσιμελεῖ
θηρσὶν
ὀρείοισι |
[850] |
~φίλοις
τ´
ἀληθὴς
ἦν
φίλος
|
παροῦσί |
τε
~καὶ
μὴ
παροῦσιν·
ὧν |
[200] |
πόλιν,
~νέοις
παραχθεὶς
οἵτινες
τιμώμενοι
|
~χαίρουσι |
πολέμους
τ´
αὐξάνους´
ἄνευ
δίκης, |
[100] |
στρατηγῶν·
ἱκεσίοις
δὲ
σὺν
κλάδοις
|
~φρουροῦσί |
μ´,
ὡς
δέδορκας,
ἐν
κύκλωι, |
[950] |
αἰθέρα
~λαμπάδ´
ἵν´
ὠκυθόαι
νύμφαι
|
~ἱππεύουσι |
δι´
ὀρφναίας,
~ἁνίκα
γάμων
~τῶν |
[50] |
ἄλλος
ἔρχεται
γόων
γόοις
~διάδοχος,
|
ἀχοῦσι |
προσπόλων
χέρες.
~ἴτ´
ὦ
ξυνωιδοὶ |
[550] |
κακά·
~παλαίσμαθ´
ἡμῶν
ὁ
βίος·
|
εὐτυχοῦσι |
δὲ
~οἱ
μὲν
τάχ´,
οἱ |
[950] |
οὐκ
ἐνδέχεται·
~γόοισι
δ´
ὀρθρευομένα
|
~δάκρυσι |
νοτερὸν
ἀεὶ
πέπλων
~πρὸς
στέρνωι |
[400] |
μάθησιν
ἀντὶ
τοῦ
τάχους
~κρείσσω
|
δίδωσι. |
γαπόνος
δ´
ἀνὴρ
πένης,
~εἰ |
[0] |
ὀλβίοις
ἐν
δώμασιν
~Αἴθραν
πατὴρ
|
δίδωσι |
τῶι
Πανδίονος
~Αἰγεῖ
δάμαρτα
Λοξίου |
[100] |
κἄπειτά
γ´
οἱ
κτανόντες
οὐκ
|
ἐῶσί |
με.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τί
γὰρ
λέγουσιν, |
[800] |
δὴ
~χέρας
προσαρμόσας´
ἐμοῖς
~ἐν
|
ἀγκῶσι |
τέκνα
θῶμαι.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ἔχεις
ἔχεις |
[1100] |
θανεῖν·
~οὓς
χρῆν,
ἐπειδὰν
μηδὲν
|
ὠφελῶσι |
γῆν,
~θανόντας
ἔρρειν
κἀκποδὼν
εἶναι |
[1000] |
εὐναὶ
~δικαίων
ὑμεναίων
~ἐν
Ἄργει
|
~φανῶσι |
τέκνοισιν
~ὁ
σὸς
δ´
εὐναῖος |
[800] |
ἐμὸν
πότμον
οὐκ
ἐσορᾶτε;
~(ΧΟΡΟΣ)
|
ὁρῶσι |
κἀμὲ
τὰν
τάλαιναν
~τέκνων
ἄπαιδα. |
[50] |
ἔ.
~τὰ
γὰρ
φθιτῶν
τοῖς
|
ὁρῶσι |
κόσμος.
~ἄπληστος
ἅδε
μ´
ἐξάγει |
[500] |
χθονί;
~τί
μὴ
γένηται;
μὴ
|
κατασκάψωσι |
γῆν
~ταφέντες
ὑμῶν;
ἢ
τέκν´ |
[200] |
οὐκ
ἀποσκοπῶν
~τὸ
πλῆθος
εἴ
|
τι |
βλάπτεται
πάσχον
τάδε.
~τρεῖς
γὰρ |
[400] |
ἐκεῖνο·
Τίς
θέλει
πόλει
~χρηστόν
|
τι |
βούλευμ´
ἐς
μέσον
φέρειν
ἔχων; |
[550] |
βραχεῖ
τιθείς;
~(ΘΗΣΕΥΣ)
λέγ´
εἴ
|
τι |
βούληι·
καὶ
γὰρ
οὐ
σιγηλὸς |
[50] |
~δὲ
σαρκῶν
πολιᾶν
~καταδρύμματα
χειρῶν.
|
τί |
γάρ;
ἃ
φθιμένους
παῖδας
~ἐμοὺς |
[1100] |
δὴ
~καταλειβομένης
τ´
ἄλγεσι
πολλοῖς.
|
~τί |
γὰρ
ἂν
μεῖζον
τοῦδ´
ἔτι |
[100] |
κτανόντες
οὐκ
ἐῶσί
με.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
|
τί |
γὰρ
λέγουσιν,
ὅσια
χρήιζοντος
σέθεν; |
[750] |
παλαιὸς
πατὴρ
~ὤφελ´
ἁμερᾶν
κτίσαι.
|
~τί |
γάρ
μ´
ἔδει
παίδων;
~τί |
[300] |
ἀπαυδᾶν
δυνατόν
ἐστί
μοι
πόνους.
|
~τί |
γάρ
μ´
ἐροῦσιν
οἵ
γε |
[50] |
ἐμοί,
~ἡμῶν
δ´
ἀκούειν·
προσδοκῶ
|
τι |
γὰρ
νέον.
~(ΑΙΘΡΑ)
ὦ
παῖ, |
[250] |
τάδε,
~στέργειν
ἀνάγκη
τοῖσι
σοῖς·
|
τί |
γὰρ
πάθω;
~ἄγ´,
ὦ
γεραιαί, |
[100] |
νεκρῶν
τῶν
ὀλωλότων
κόροι.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
|
τί |
γὰρ
πρὸς
ἡμᾶς
ἦλθον
ἱκεσίαι |
[750] |
ἦν
βάσταγμα
κἀισχύνην
ἔχον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
|
τί |
δ´
αἰσχρὸν
ἀνθρώποισι
τἀλλήλων
κακά; |
[100] |
μ´
ὑπῆλθε
δυστόπαστ´
αἰνίγματα.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
|
τί |
δ´
εἶπ´
Ἀπόλλων
παρθένοις
κραίνων |
[100] |
λέγουσιν,
ὅσια
χρήιζοντος
σέθεν;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
|
τί |
δ´;
εὐτυχοῦντες
οὐκ
ἐπίστανται
φέρειν. |
[1050] |
οὔ
σε
βούλομαι,
πάτερ.
~(ΙΦΙΣ)
|
τί |
δ´;
οὐ
δίκαιον
πατέρα
τὸν |
[450] |
~κτᾶσθαι
δὲ
πλοῦτον
καὶ
βίον
|
τί |
δεῖ
τέκνοις
~ὡς
τῶι
τυράννωι |
[1050] |
πόλις
ἐμὰ
τλάμων.
~(ΙΦΙΣ)
οἴμοι·
|
τί |
δὴ
βροτοῖσιν
οὐκ
ἔστιν
τόδε, |
[1050] |
εἶτα
τοῦδε
νῦν
στερίσκομαι.
~εἶἑν·
|
τί |
δὴ
χρὴ
τὸν
ταλαίπωρόν
με |
[1150] |
~παθόντες
ὑμᾶς
ἀντιδρᾶν
ὀφείλομεν.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
|
τί |
δῆτ´
ἔθ´
ὑμῖν
ἄλλ´
ὑπουργῆσαί |
[900] |
ὄψις
αἷμα
κὠτειλαὶ
νεκρῶν.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
|
τί |
δῆτα
λύπην
ταῖσδε
προσθεῖναι
θέλεις; |
[700] |
τεισάντων
δίκην.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ὦ
Ζεῦ,
|
τί |
δῆτα
τοὺς
ταλαιπώρους
βροτοὺς
~φρονεῖν |
[250] |
~ταὐτὸν
πατρῶιον
αἷμα
σοὶ
κεκτήμεθα.
|
~τί |
δρᾶις;
προδώσεις
ταῦτα
κἀκβαλεῖς
χθονὸς
|
[0] |
ἀνάγκας
ἱκεσίους
λύσηι,
θεοὺς
~ὅσιόν
|
τι |
δράσας·
πάντα
γὰρ
δι´
ἀρσένων
|
[850] |
~ἔχαιρε,
λυπρῶς
δ´
ἔφερεν
εἴ
|
τι |
δυστυχοῖ.
~πολλοὺς
δ´
ἐραστὰς
κἀπὸ |
[250] |
~κλύουσα
τῶνδε;
κἀμὲ
γὰρ
διῆλθέ
|
τι. |
~ἔπαιρε
λευκὸν
κρᾶτα,
μὴ
δακρυρρόει
|
[500] |
οὐ
καλῶς
ἔχον;
~εἰ
γάρ
|
τι |
καὶ
πεπόνθατ´
Ἀργείων
ὕπο,
~τεθνᾶσιν, |
[50] |
~τὸ
γὰρ
θανόντων
τέκνων
~ἐπίπονόν
|
τι |
κατὰ
γυναῖκας
~ἐς
γόους
πάθος |
[250] |
τέκνοις
τάφον
ἐξανύσασθαι.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
μῆτερ,
|
τί |
κλαίεις
λέπτ´
ἐπ´
ὀμμάτων
φάρη
|
[1050] |
χάριν
κοσμεῖς
δέμας;
~(ΕΥΑΔΝΗ)
θέλει
|
τι |
κλεινὸν
οὗτος
ὁ
στολμός,
πάτερ. |
[950] |
~ὀστᾶ
προσάξεσθ´.
ὦ
ταλαίπωροι
βροτῶν,
|
~τί |
κτᾶσθε
λόγχας
καὶ
κατ´
ἀλλήλων |
[1100] |
ἐμὸν
~δέμας
γεραιὸν
συντακεὶς
ἀποφθερῶ;
|
~τί |
μ´
ὠφελήσει
παιδὸς
ὀστέων
θιγεῖν; |
[850] |
γαῦρος
ἦν·
φρόνημα
δὲ
~οὐδέν
|
τι |
μεῖζον
εἶχεν
ἢ
πένης
ἀνήρ, |
[750] |
~τί
γάρ
μ´
ἔδει
παίδων;
|
~τί |
μὲν
γὰρ
ἤλπιζον
ἂν
πεπονθέναι
|
[500] |
δὲ
ταρβεῖτ´
εἰ
κρυφήσονται
χθονί;
|
~τί |
μὴ
γένηται;
μὴ
κατασκάψωσι
γῆν
|
[1050] |
~ἀλλ´
ἐν
δόμοις
μὲν
ἤν
|
τι |
μὴ
καλῶς
ἔχηι
~γνώμαισιν
ὑστέραισιν |
[50] |
φόβος
μ´
ἀναπτεροῖ
~μή
μοί
|
τι |
μήτηρ,
ἣν
μεταστείχω
ποδὶ
~χρονίαν |
[350] |
τ´
ἔχει
τὰν
ἐς
αἰεί.
|
τί |
μοι
~πόλις
κρανεῖ
ποτ´;
ἆρα |
[50] |
~ἔχομεν
δ´
ἔνδικα,
καὶ
σοί
|
τι |
πάρεστι
σθένος
ὥστ´
εὐτεκνίαι
~δυστυχίαν |
[950] |
~ἣν
Ἶφις
ἄναξ
παῖδα
φυτεύει.
|
~τί |
ποτ´
αἰθερίαν
ἕστηκε
πέτραν
~ἣ |
[1050] |
πρέπεις
ὁρᾶν.
~(ΕΥΑΔΝΗ)
ἐς
γάρ
|
τι |
πρᾶγμα
νεοχμὸν
ἐσκευάσμεθα.
~(ΙΦΙΣ)
κἄπειτα |
[250] |
εἱλόμην
ἐμῶν
κακῶν
~οὐδ´,
εἴ
|
τι |
πράξας
μὴ
καλῶς
εὑρίσκομαι,
~τούτων |
[200] |
~κἄπειτ´
ἐγώ
σοι
σύμμαχος
γενήσομαι;
|
~τί |
πρὸς
πολίτας
τοὺς
ἐμοὺς
λέγων |
[650] |
παρόντα
πολλὰ
πήματ´
οὐκ
ἔχω
|
~τί |
πρῶτον
εἴπω,
πότερα
τὴν
ἐς |
[100] |
ἐστράτευς´
ὀλεθρίαν;
~(ΘΗΣΕΥΣ)
οὐ
γάρ
|
τι |
σιγῆι
διεπέρασας
Ἑλλάδα.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ἐνταῦθ´ |
[1000] |
εἶναι.
φράζετ´
εἰ
κατείδετε.
~(ΕΥΑΔΝΗ)
|
τί |
τάσδ´
ἐρωτᾶις;
ἥδ´
ἐγὼ
πέτρας |
[750] |
οὐ
λόγωι
τὰ
πράγματα.
~ἀτὰρ
|
τί |
ταῦτα;
κεῖνο
βούλομαι
μαθεῖν,
~πῶς |
[50] |
τε
καὶ
πεπλώματ´
οὐ
θεωρικά.
|
~τί |
ταῦτα,
μῆτερ;
σὸν
τὸ
μηνύειν |
[250] |
σὺ
τῶνδ´
ἔφυς.
~(ΑΙΘΡΑ)
εἴπω
|
τι, |
τέκνον,
σοί
τε
καὶ
πόλει |
[450] |
ς´
ἐξηκόντισα.
~ἥκεις
δὲ
δὴ
|
τί |
τῆσδε
γῆς
κεχρημένος;
~κλαίων
γ´ |
[1050] |
συνθανοῦσα
κείσομαι.
~(ΙΦΙΣ)
τί
φήις;
|
τί |
τοῦτ´
αἴνιγμα
σημαίνει
σαθρόν;
~(ΕΥΑΔΝΗ) |
[400] |
ἐσθ´,
ὁ
μὴ
θέλων
~σιγᾶι.
|
τί |
τούτων
ἔστ´
ἰσαίτερον
πόλει;
~καὶ |
[500] |
δικαιῶ,
τὸν
Πανελλήνων
νόμον
~σώιζων.
|
τί |
τούτων
ἐστὶν
οὐ
καλῶς
ἔχον; |
[950] |
ὑπερακρίζει,
~τήνδ´
ἐμβαίνουσα
κέλευθον;
~(ΕΥΑΔΝΗ)
|
~τί |
φέγγος,
τίν´
αἴγλαν
~ἐδίφρευε
τόθ´ |
[1050] |
πόσει
γὰρ
συνθανοῦσα
κείσομαι.
~(ΙΦΙΣ)
|
τί |
φήις;
τί
τοῦτ´
αἴνιγμα
σημαίνει |
[100] |
καὶ
πόλεως
ἥκω
σέθεν.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
|
τί |
χρῆμα
θηρῶν
καὶ
τίνος
χρείαν |
[50] |
ἐκ
δόμων,
ἔχηι
νέον.
~ἔα·
|
~τί |
χρῆμα;
καινὰς
ἐσβολὰς
ὁρῶ
λόγων· |
[1000] |
τύχα
δέ
μοι
~ξυνάπτοι
ποδὸς
|
ἅλματι |
~εὐκλείας
χάριν
ἔνθεν
ὁρμάσω
~τᾶσδ´ |
[1100] |
γ´
ἐμὴν
γενειάδα
~προσήγετ´
αἰεὶ
|
στόματι |
καὶ
κάρα
τόδε
~κατεῖχε
χερσίν. |
[500] |
χάρυβδις
οἰωνοσκόπον
~τέθριππον
ἅρμα
περιβαλοῦσα
|
χάσματι, |
~ἄλλοι
τε
κεῖνται
πρὸς
πύλαις |
[550] |
ματέρες
λοχαγῶν,
~ὥς
μοι
ὑφ´
|
ἥπατι |
χλωρὸν
δεῖμα
ταράσσει
~(τίν´
αὐδὰν |
[750] |
πάντων
μέγιστον
ἄλγος.
~ἄγαμόν
μ´
|
ἔτι |
δεῦρ´
ἀεὶ
~Χρόνος
παλαιὸς
πατὴρ
|
[450] |
~δάκρυα
δ´
ἑτοιμάζουσι;
μὴ
ζώιην
|
ἔτι
|
~εἰ
τἀμὰ
τέκνα
πρὸς
βίαν |
[1100] |
~τί
γὰρ
ἂν
μεῖζον
τοῦδ´
|
ἔτι |
θνητοῖς
~πάθος
ἐξεύροις
~ἢ
τέκνα |
[350] |
τὸ
πλέον
ἐμῶν
κακῶν
~ἱκόμενος
|
ἔτι |
ματέρος
~ἄμυγμα
φόνιον
ἐξέλοι,
~γᾶν |
[1100] |
κλύεις
τέκνων
γόους;
~ἆρ´
ἀσπιδοῦχος
|
ἔτι |
ποτ´
ἀντιτείσομαι
~σὸν
φόνον;
εἰ |
[1150] |
φρενῶν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
τέκνον,
ἔβας·
|
οὐκέτι |
φίλον
~φίλας
ἄγαλμ´
ὄψομαί
σε |
[1200] |
θανόντων
ἐκδικάζοντες
φόνον,
~σύ
τ´
|
ἀντὶ |
πατρός,
Αἰγιαλεῦ,
στρατηλάτης
~νέος
κατάστας |
[1100] |
ὀλωλότων
~σποδοῦ
τε
πλῆθος
ὀλίγον
|
ἀντὶ |
σωμάτων
~εὐδοκίμων
δή
ποτ´
ἐν |
[400] |
πόλιν;
~ὁ
γὰρ
χρόνος
μάθησιν
|
ἀντὶ |
τοῦ
τάχους
~κρείσσω
δίδωσι.
γαπόνος |
[1150] |
κομίζειν
ῥαιδίως
οὕτω
μεθείς,
~ἀλλ´
|
ἀντὶ |
τῶν
σῶν
καὶ
πόλεως
μοχθημάτων |
[700] |
τὰ
Παλλάδος.
~θάρσος
δ´
ἐνῶρσε
|
παντὶ |
Κραναϊδῶν
στρατῶι.
~αὐτός
θ´
ὅπλισμα |
[100] |
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
κάπρωι
με
δοῦναι
καὶ
|
λέοντι |
παῖδ´
ἐμώ.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
σὺ
δ´ |
[350] |
ὅπλοις
θ´
ἥμενος
πέμψω
λόγους
|
~Κρέοντι |
νεκρῶν
σώματ´
ἐξαιτούμενος.
~ἀλλ´,
ὦ |
[850] |
δή
νυν·
καὶ
γὰρ
οὐκ
|
ἄκοντί |
μοι
~δίδως
ἔπαινον
ὧν
ἔγωγε |
[1100] |
~κατεῖχε
χερσίν.
οὐδὲν
ἥδιον
πατρὶ
|
~γέροντι |
θυγατρός·
ἀρσένων
δὲ
μείζονες
~ψυχαί, |
[750] |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἐγγύς·
πέλας
γὰρ
πᾶν
|
ὅτι |
σπουδάζεται.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ἦ
που
πικρῶς |
[350] |
~Καδμεῖος,
ὡς
ἔοικεν
οὐ
σάφ´
|
εἰδότι, |
~κῆρυξ.
ἐπίσχες,
ἤν
ς´
ἀπαλλάξηι |
[250] |
καλόν;
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ὡς
πολλά
γ´
|
ἐστὶ |
κἀπὸ
θηλειῶν
σοφά.
~(ΑΙΘΡΑ)
ἀλλ´ |
[300] |
κακῶν
καθεστάναι.
~οὔκουν
ἀπαυδᾶν
δυνατόν
|
ἐστί |
μοι
πόνους.
~τί
γάρ
μ´ |
[150] |
ὡς
τὰ
χείρονα
~πλείω
βροτοῖσίν
|
ἐστι |
τῶν
ἀμεινόνων.
~ἐγὼ
δὲ
τούτοις |
[750] |
τοῦτο
γὰρ
μόνον
βροτοῖς
~οὐκ
|
ἔστι |
τἀνάλωμ´
ἀναλωθὲν
λαβεῖν,
~ψυχὴν
βροτείαν· |
[1000] |
πέλας
~πυράν,
Διὸς
θησαυρόν,
ἔνθ´
|
ἔνεστι |
σὸς
~πόσις,
δαμασθεὶς
λαμπάσιν
κεραυνίοις. |
[250] |
ἐν
νέοισι
δ´
ἀνθρώπων
τόδε
|
~ἔνεστι· |
συγγνώμην
δὲ
τῶιδ´
ἔχειν
χρεών. |
[50] |
δ´
ἔνδικα,
καὶ
σοί
τι
|
πάρεστι |
σθένος
ὥστ´
εὐτεκνίαι
~δυστυχίαν
τὰν |
[500] |
~τὸ
σῶμα
δ´
ἐς
γῆν·
|
οὔτι |
γὰρ
κεκτήμεθα
~ἡμέτερον
αὐτὸ
πλὴν |
[0] |
~ἐσιδοῦς´
οἰκτρὰ
μὲν
ὄσσων
δάκρυ´
|
ἀμφὶ |
βλεφάροις,
ῥυσὰ
~δὲ
σαρκῶν
πολιᾶν
|
[0] |
ἐμὸν
γόνυ,
~πάθος
παθοῦσαι
δεινόν·
|
ἀμφὶ |
γὰρ
πύλας
~Κάδμου
θανόντων
ἑπτὰ |
[650] |
ἡλίου,
κανὼν
σαφής,
~ἔβαλλε
γαῖαν·
|
ἀμφὶ |
δ´
Ἠλέκτρας
πύλας
~ἔστην
θεατὴς |
[800] |
~(ΧΟΡΟΣ)
κατὰ
μὲν
ὄνυξιν
ἠλοκίσμεθ´,
|
ἀμφὶ |
δὲ
~σποδὸν
κάραι
κεχύμεθα.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ) |
[600] |
νόστον
ἀγγέλλεις
σέθεν
~τήν
τ´
|
ἀμφὶ |
Θησέως
βάξιν·
εἰ
δὲ
καὶ |
[100] |
αἵδε
μητέρες
τέκνων
~τῶν
κατθανόντων
|
ἀμφὶ |
Καδμείας
πύλας
~ἑπτὰ
στρατηγῶν·
ἱκεσίοις |
[1150] |
ὅσον
μ´
ἀπώλεσεν.
~(ΧΟΡΟΣ)
φέρ´,
|
ἀμφὶ |
μαστὸν
ὑποβάλω
σποδὸν
~(ΠΑΙΔΕΣ)
ἔκλαυσα |
[350] |
δὲ
θάσσει
κἀξετάζεται
παρὼν
~Καλλίχορον
|
ἀμφὶ |
σεμνὸν
εὐτρεπὴς
ὅδε.
~καὶ
μὴν |
[250] |
γόνυ
καὶ
χέρα
δειλαία·
~οἴκτισαι
|
ἀμφὶ |
τέκνων
μ´
ἱκέταν
ἤ
τιν´ |
[100] |
Ἀργείων
ἄναξ.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
οἱ
δ´
|
ἀμφὶ |
τόνδε
παῖδες;
ἦ
τούτων
τέκνα; |
[50] |
τὸν
Ἅιδας
σέβει·
~διὰ
παρῆιδος
|
ὄνυχι |
λευκᾶς
~αἱματοῦτε
χρῶτα
φόνιον·
ἒ |
[300] |
με
νουθετεῖς,
~ὡς
τοῖς
ἐμοῖσιν
|
οὐχὶ |
πρόσφορον
τρόποις
~φεύγειν
τὰ
δεινά. |
[250] |
~(ΑΙΘΡΑ)
αἰαῖ.
(ΘΗΣΕΥΣ)
τὰ
τούτων
|
οὐχὶ |
σοὶ
στενακτέον.
~(ΑΙΘΡΑ)
ὦ
τλήμονες |
[850] |
ζευχθεὶς
ὕπο.
~τοὺς
δ´
ἐξαμαρτάνοντας
|
οὐχὶ |
τὴν
πόλιν
~ἤχθαιρ´·
ἐπεί
τοι |
[900] |
φρόνημα
δὲ
~ἐν
τοῖσιν
ἔργοις
|
οὐχὶ |
τοῖς
λόγοις
ἴσον.
~ἐκ
τῶνδε |
[400] |
ἀνάσσει
διαδοχαῖσιν
ἐν
μέρει
~ἐνιαυσίαισιν,
|
οὐχὶ |
τῶι
πλούτωι
διδοὺς
~τὸ
πλεῖστον |
[300] |
βίαι
δορὸς
~ἤδη
τότ´
ἔσται
|
κοὐχὶ |
σὺν
φθόνωι
θεῶν.
~δόξαι
δὲ |
[850] |
βέλος
διέπτατο;
~Καπανεὺς
ὅδ´
ἐστίν·
|
ὧι |
βίος
μὲν
ἦν
πολύς,
~ἥκιστα |
[1150] |
ὀλέσθαι
πρόστρεπ´
Ἀργείων
χθόνα.
~ἐν
|
ὧι |
δὲ
τέμνειν
σφάγια
χρή
ς´ |
[1200] |
κύτει
~κἄπειτα
σώιζειν
θεῶι
δὸς
|
ὧι |
Δελφῶν
μέλει,
~μνημεῖά
θ´
ὅρκων |
[700] |
κλιμάκων
ἐνήλατα
~ζητῶν
ἀπώλες´
ὄλβον
|
ὧι |
χρῆσθαι
παρῆν.
~(ΧΟΡΟΣ)
νῦν
τήνδ´ |
[850] |
μὲν
ἦν
πολύς,
~ἥκιστα
δ´
|
ὄλβωι |
γαῦρος
ἦν·
φρόνημα
δὲ
~οὐδέν |
[1050] |
πρᾶγμα
νεοχμὸν
ἐσκευάσμεθα.
~(ΙΦΙΣ)
κἄπειτα
|
τύμβωι |
καὶ
πυρᾶι
φαίνηι
πέλας;
~(ΕΥΑΔΝΗ) |
[600] |
~(διάφορα
πολλὰ
θεῶν
βροτοῖσιν
εἰσορῶ.
|
~(φόβωι |
γὰρ
τῶι
πάρος
διόλλυσαι.
~δίκα |
[700] |
~νέων
γερόντων
ἱερά
τ´
ἐξεπίμπλασαν
|
~φόβωι. |
παρὸν
δὲ
τειχέων
ἔσω
μολεῖν
|
[300] |
εὖ
λέγειν
~δείσας´
ἀφήσω
τῶι
|
φόβωι |
τοὐμὸν
καλόν.
~ἐγὼ
δέ
ς´, |
[1100] |
ἀβριθὲς
ἀλγέων
ὕπο,
~ἐν
δ´
|
ὀλίγωι |
τἀμὰ
πάντα
συνθείς.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἰὼ |
[700] |
κάμψαι
κακά,
~φόνωι
καθαιρεῖσθ´
οὐ
|
λόγωι |
τὰ
πράγματα.
~ἀτὰρ
τί
ταῦτα; |
[150] |
~(ΘΗΣΕΥΣ)
ἄλλοισι
δὴ
´πόνης´
ἁμιλληθεὶς
|
λόγωι
|
~τοιῶιδ´·
ἔλεξε
γάρ
τις
ὡς |
[800] |
γὰρ
αὐτῶν
κρείσσον´
ἢ
λέξαι
|
λόγωι
|
~τολμήμαθ´
οἷς
ἤλπιζον
αἱρήσειν
πόλιν. |
[350] |
παρ´
αὑτοῦ
τοιάδ´
ἃν
τοκεῦσι
|
δῶι. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἱππόβοτον
Ἄργος,
ὦ
πάτριον |
[450] |
φεῦ·
κακοῖσιν
ὡς
ὅταν
δαίμων
|
διδῶι
|
~καλῶς,
ὑβρίζους´
ὡς
ἀεὶ
πράξοντες |
[1100] |
ἔχει
νιν
ἤδη,
~πυρὸς
τετακότας
|
σποδῶι· |
~ποτανοὶ
δ´
ἤνυσαν
τὸν
Ἅιδαν. |
[1200] |
ἐν
κοίλωι
κύτει
~κἄπειτα
σώιζειν
|
θεῶι |
δὸς
ὧι
Δελφῶν
μέλει,
~μνημεῖά |
[1200] |
ὑστέροισι
θήσετε·
~τοῖον
στράτευμα
σὺν
|
θεῶι |
πορεύσετε.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
δέσποιν´
Ἀθάνα,
πείσομαι |
[1200] |
~μέθες
παρ´
αὐτὴν
τρίοδον
Ἰσθμίαν
|
θεῶι. |
~σοὶ
μὲν
τάδ´
εἶπον·
παισὶ |
[1050] |
εἰσορῶν
τεκνουμένους
~παίδων
ἐραστὴς
ἦ
|
πόθωι |
τ´
ἀπωλλύμην.
~εἰ
δ´
ἐς |
[200] |
~ἆρ´
οὐ
τρυφῶμεν,
θεοῦ
κατασκευὴν
|
βίωι
|
~δόντος
τοιαύτην,
οἷσιν
οὐκ
ἀρκεῖ |
[1050] |
~πολλὴν
μελάθρων
ἀπορίαν
τ´
ἐμῶι
|
βίωι; |
~ἢ
πρὸς
μέλαθρα
τοῦδε
Καπανέως |
[850] |
χρηστότητ´
ἠσκηκότα.
~νεανίας
ἦν
τῶι
|
βίωι |
μὲν
ἐνδεής,
~πλείστας
δὲ
τιμὰς |
[1200] |
τεμὼν
~ἔγγραψον
ὅρκους
τρίποδος
ἐν
|
κοίλωι |
κύτει
~κἄπειτα
σώιζειν
θεῶι
δὸς |
[1000] |
τ´
αἴθοπι
φλογμῶι
~πόσει
συμμείξασα
|
φίλωι, |
~χρῶτα
χροῒ
πέλας
θεμένα,
~Φερσεφόνας |
[100] |
~φρουροῦσί
μ´,
ὡς
δέδορκας,
ἐν
|
κύκλωι, |
τέκνον.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τίς
δ´
ὁ |
[0] |
λιποῦσαι
δώματ´
Ἀργείας
χθονὸς
~ἱκτῆρι
|
θαλλῶι |
προσπίτνους´
ἐμὸν
γόνυ,
~πάθος
παθοῦσαι |
[600] |
ἦ
λάτρις,
~ὃν
Ζεὺς
κεραυνῶι
|
πυρπόλωι |
καταιθαλοῖ.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
φίλτατ´,
εὖ |
[700] |
κἀπικειμένας
κάραι
~κυνέας
θερίζων
κἀποκαυλίζων
|
ξύλωι. |
~μόλις
δέ
πως
ἔτρεψαν
ἐς |
[400] |
ἄπο
~ἑνὸς
πρὸς
ἀνδρὸς
οὐκ
|
ὄχλωι |
κρατύνεται·
~οὐδ´
ἔστιν
αὐτὴν
ὅστις |
[1000] |
πυρὸς
ἔσω
~σῶμά
τ´
αἴθοπι
|
φλογμῶι
|
~πόσει
συμμείξασα
φίλωι,
~χρῶτα
χροῒ |
[1050] |
ἴδω
~πολλὴν
μελάθρων
ἀπορίαν
τ´
|
ἐμῶι |
βίωι;
~ἢ
πρὸς
μέλαθρα
τοῦδε |
[0] |
μεταίτιον,
~κοινὸν
τόδ´
ἔργον
προστιθεὶς
|
ἐμῶι |
τέκνωι
~πόλει
τ´
Ἀθηνῶν.
τυγχάνω |
[550] |
τάδε
~ἀδικουμένους
τε
μέτρια
μὴ
|
θυμῶι |
φέρειν
~ἀδικεῖν
τε
τοιαῦθ´
οἷα |
[1150] |
δὲ
ξυνίστωρ
οἵ
τ´
ἐν
|
οὐρανῶι |
θεοὶ
~οἵων
ὑφ´
ἡμῶν
στείχετ´ |
[1050] |
φίλον,
~ἡμῖν
δὲ
καὶ
τῶι
|
συμπυρουμένωι |
πόσει.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἰώ,
~γύναι,
δεινὸν |
[550] |
τοὐμοῦ
μέτα
~στρατηλατήσω
καινὸς
ἐν
|
καινῶι |
δορί.
~ἓν
δεῖ
μόνον
μοι· |
[0] |
~κοινὸν
τόδ´
ἔργον
προστιθεὶς
ἐμῶι
|
τέκνωι
|
~πόλει
τ´
Ἀθηνῶν.
τυγχάνω
δ´ |
[650] |
μὴν
τὰ
Θησέως
γ´
οὐκ
|
ὄκνωι |
διεφθάρη,
~ἀλλ´
ἵετ´
εὐθὺς
λάμπρ´ |
[350] |
τ´
Ἀσωπὸν
Ἰσμηνοῦ
θ´
ὕδωρ
|
~σεμνῶι |
τυράννωι
φράζε
Καδμείων
τάδε·
~Θησεύς |
[450] |
τί
δεῖ
τέκνοις
~ὡς
τῶι
|
τυράννωι |
πλείον´
ἐκμοχθῆι
βίον;
~ἢ
παρθενεύειν |
[350] |
Ἀσωπὸν
Ἰσμηνοῦ
θ´
ὕδωρ
~σεμνῶι
|
τυράννωι |
φράζε
Καδμείων
τάδε·
~Θησεύς
ς´ |
[300] |
~ἤδη
τότ´
ἔσται
κοὐχὶ
σὺν
|
φθόνωι |
θεῶν.
~δόξαι
δὲ
χρήιζω
καὶ |
[200] |
σπανίζοντες
βίου
~δεινοί,
νέμοντες
τῶι
|
φθόνωι |
πλέον
μέρος,
~ἐς
τούς
τ´ |
[300] |
ἀτιμάσας·
~{σφαλῆς
γὰρ
ἐν
τούτωι
|
μόνωι |
τἄλλ´
εὖ
φρονῶν.
~πρὸς
τοῖσδε |
[750] |
οὐδεὶς
ἐπέστη
τῶιδε
δοῦλος
ὢν
|
πόνωι. |
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
φαίης
ἂν
εἰ |
[700] |
ἔχουσαι
διὰ
λόγου
κάμψαι
κακά,
|
~φόνωι |
καθαιρεῖσθ´
οὐ
λόγωι
τὰ
πράγματα. |
[950] |
~δάκρυσι
νοτερὸν
ἀεὶ
πέπλων
~πρὸς
|
στέρνωι |
πτύχα
τέγξω.
~καὶ
μὴν
θαλάμας |
[950] |
τ´
ἄλοχον
τοῦ
καπφθιμένου
~τοῦδε
|
κεραυνῶι |
πέλας
Εὐάδνην,
~ἣν
Ἶφις
ἄναξ |
[600] |
γὰρ
ἦ
λάτρις,
~ὃν
Ζεὺς
|
κεραυνῶι |
πυρπόλωι
καταιθαλοῖ.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
φίλτατ´, |
[100] |
ὁ
δ´
Οἰδίπου
παῖς
τίνι
|
τρόπωι |
Θήβας
λιπών;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
ἀραῖς
πατρώιαις, |
[0] |
~μέρος
κατασχεῖν
φυγάδι
Πολυνείκει
θέλων
|
~γαμβρῶι. |
νεκροὺς
δὲ
τοὺς
ὀλωλότας
δορὶ
|
[200] |
ὡς
δόντων
θεῶν,
~λαμπρὸν
δὲ
|
θολερῶι |
δῶμα
συμμείξας
τὸ
σὸν
~ἥλκωσας |
[650] |
ἐς
τάξιν
δορός.
~χοἰ
μὲν
|
σιδήρωι |
διεμάχονθ´,
οἱ
δ´
ἔστρεφον
~πώλους |
[500] |
θρασὺς
~νεώς
τε
ναύτης·
ἥσυχος
|
καιρῶι, |
σοφός.
~καὶ
τοῦτό
τοι
τἀνδρεῖον, |
[100] |
Ἀπόλλων
παρθένοις
κραίνων
γάμον;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
|
κάπρωι |
με
δοῦναι
καὶ
λέοντι
παῖδ´ |
[550] |
~μοναμπύκων
τε
φάλαρα
κινεῖσθαι
στόμα
|
~ἀφρῶι |
καταστάζοντα
Καδμείων
χθόνα.
~χωρήσομαι
γὰρ |
[50] |
κοῦρον
φίλα
ποιησαμένα
~λέκτρα
πόσει
|
σῶι· |
μετά
νυν
~δὸς
ἐμοὶ
σᾶς |
[200] |
~τριῶν
δὲ
μοιρῶν
ἡ
´ν
|
μέσωι |
σώιζει
πόλεις,
~κόσμον
φυλάσσους´
ὅντιν´ |
[450] |
καὶ
τὰ
χρηστὰ
καὶ
κακὰ
|
~ὅσωι |
τε
πολέμου
κρεῖσσον
εἰρήνη
βροτοῖς· |
[750] |
ἀνθρώποισι
τἀλλήλων
κακά;
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
οἴμοι·
|
πόσωι |
σφιν
συνθανεῖν
ἂν
ἤθελον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
[850] |
ἄλλην
χρηστότητ´
ἠσκηκότα.
~νεανίας
ἦν
|
τῶι |
βίωι
μὲν
ἐνδεής,
~πλείστας
δὲ |
[100] |
γαμβροῖς
τήνδε
πορσύνων
χάριν.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
|
τῶι |
δ´
ἐξέδωκας
παῖδας
Ἀργείων
σέθεν; |
[100] |
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ)
Τυδεῖ
γε
Πολυνείκει
τε
|
τῶι |
Θηβαιγενεῖ.
~(ΘΗΣΕΥΣ)
τίν´
εἰς
ἔρωτα |
[0] |
ἐν
δώμασιν
~Αἴθραν
πατὴρ
δίδωσι
|
τῶι |
Πανδίονος
~Αἰγεῖ
δάμαρτα
Λοξίου
μαντεύμασιν. |
[600] |
θεῶν
βροτοῖσιν
εἰσορῶ.
~(φόβωι
γὰρ
|
τῶι |
πάρος
διόλλυσαι.
~δίκα
δίκαν
δ´ |
[400] |
διαδοχαῖσιν
ἐν
μέρει
~ἐνιαυσίαισιν,
οὐχὶ
|
τῶι |
πλούτωι
διδοὺς
~τὸ
πλεῖστον
ἀλλὰ |
[1050] |
οὐ
φίλον,
~ἡμῖν
δὲ
καὶ
|
τῶι |
συμπυρουμένωι
πόσει.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἰώ,
~γύναι, |
[450] |
βίον
τί
δεῖ
τέκνοις
~ὡς
|
τῶι |
τυράννωι
πλείον´
ἐκμοχθῆι
βίον;
~ἢ |
[200] |
καὶ
σπανίζοντες
βίου
~δεινοί,
νέμοντες
|
τῶι |
φθόνωι
πλέον
μέρος,
~ἐς
τούς |
[300] |
γυναῖκας
εὖ
λέγειν
~δείσας´
ἀφήσω
|
τῶι |
φόβωι
τοὐμὸν
καλόν.
~ἐγὼ
δέ |
[0] |
φθιμένων
νεκύων
οἳ
~καταλείπουσι
μέλη
|
~θανάτωι |
λυσιμελεῖ
θηρσὶν
ὀρείοισι
βοράν·
~ἐσιδοῦς´ |
[700] |
~θάρσος
δ´
ἐνῶρσε
παντὶ
Κραναϊδῶν
|
στρατῶι. |
~αὐτός
θ´
ὅπλισμα
τοὐπιδαύριον
λαβὼν
|
[800] |
μέλλων
ς´
ἐρωτᾶν
ἡνίκ´
ἐξήντλεις
|
στρατῶι
|
~γόους
ἀφήσω
τοὺς
ἐκεῖ
μὲν |
[900] |
πόλιν
~φυγῆι
πρὸς
Ἄργος
διαβαλεῖν
|
αὐθαιρέτωι. |
~ἀλλ´
οἶσθ´
ὃ
δρᾶν
σε |
[800] |
ἐρήσομαί
σε,
μὴ
γέλωτ´
ὄφλω,
|
~ὅτωι |
ξυνέστη
τῶνδ´
ἕκαστος
ἐν
μάχηι
|
[1100] |
δῆτά
μ´
ἄξετ´
ἐς
δόμους
|
~σκότωι |
τε
δώσετ´,
ἔνθ´
ἀσιτίαις
ἐμὸν
|
[650] |
κλεινὸν
Αἰγέως,
~καὶ
τοὺς
σὺν
|
αὐτῶι |
δεξιὸν
τεταγμένους
~κέρας,
παλαιᾶς
Κεκροπίας |
[400] |
τὸν
νόμον
κεκτημένος
~αὐτὸς
παρ´
|
αὑτῶι· |
καὶ
τόδ´
οὐκέτ´
ἔστ´
ἴσον. |
[400] |
ἐν
μέρει
~ἐνιαυσίαισιν,
οὐχὶ
τῶι
|
πλούτωι |
διδοὺς
~τὸ
πλεῖστον
ἀλλὰ
χὠ |
[450] |
τέρπεταί
τ´
εὐπαιδίαι
~χαίρει
δὲ
|
πλούτωι. |
ταῦτ´
ἀφέντες
οἱ
κακοὶ
~πολέμους |
[300] |
σφαλῆις
ἀτιμάσας·
~{σφαλῆς
γὰρ
ἐν
|
τούτωι |
μόνωι
τἄλλ´
εὖ
φρονῶν.
~πρὸς |
[750] |
ἄλλος
ποῦ
κεκμηκότων
ὄχλος;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
|
τάφωι |
δέδονται
πρὸς
Κιθαιρῶνος
πτυχαῖς.
~(ΑΔΡΑΣΤΟΣ) |