[300] (Version A) Πέρδιξ καὶ ἄνθρωπος. Πέρδικά τις θηρεύσας ἤμελλε σφάξαι. Ἡ δὲ ἱκέτευε λέγουσα· "Ἔασόν με ζῆν καὶ ἀντ' ἐμοῦ πολλὰς πέρδικας ἐγώ σοι κυνηγήσω." Ὁ δὲ εἶπεν· "Δι' αὐτὸ τοῦτο μᾶλλόν σε θύσω, ὅτι τοὺς συνήθεις καὶ φίλους σοι ἐνεδρεῦσαι θέλεις." Ὅτι ὁ κατὰ φίλων αὐτοῦ δολίας μηχανὰς συντιθεὶς αὐτὸς ἐν ταῖς ἐνέδραις τῶν κινδύνων ἐμπεσεῖται. (Version B) Πέρδιξ καὶ κυνηγέτης. Πέρδικα δὲ τις κυνηγέτης ἀγρεύσας ἔμελλεν αὐτὸς τοῦ καταθῦσαι ταύτην. Ἡ δὲ ἐθρήνει ταῦτα οὕτως βοῶσα· Ἔασόν με ζῆν, κυνηγέτα περδίκων, ὅπως σοι κἀγὼ πέρδιξ πολλὰς προσάξω. Ὁ δὲ πρὸς αὐτὴν οὕτως ἀνταπεκρίθη· Διὰ γὰρ τοῦτο μᾶλλον ἐγώ σε θύσω, ὅτι φίλους σοὺς προσενεδρεῦσαι θέλεις. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ὁ κατὰ τῶν ἑαυτοῦ φίλων δολίας μηχανὰς συντιθεὶς αὐτὸς ἐν ταῖς ἐνέδραις τῶν κινδύνων ἐμπεσεῖται.

[300] LA PERDRIX ET L'HOMME Un homme, ayant pris à la chasse une perdrix, allait la tuer. Elle le supplia en ces termes : «Laisse-moi vivre ; à ma place je te ferai prendre beaucoup de perdrix. Raison de plus pour te tuer, repartit l'homme, puisque tu veux prendre au piège tes camarades et tes amis.» Cette fable montre que l'homme qui trame des machinations contre ses amis tombera lui-même dans les embûches et le danger.