Texte grec :
[246] (Version A)
Νεανίσκοι καὶ μάγειρος.
Δύο νεανίσκοι ἐν ταὐτῷ κρέας ὠνοῦντο. Καὶ δὴ τοῦ μαγείρου
περισπασθέντος, ὁ ἕτερος ὑφελόμενος ἀκροκώλιον, εἰς τὸν τοῦ
ἑτέρου κόλπον καθῆκεν. Ἐπιστραφέντος δὲ αὐτοῦ καὶ ἐπιζητοῦντος,
αἰτιωμένου τε ἐκείνους, ὁ μὲν εἰληφὼς ὤμνυε μὴ ἔχειν, ὁ δὲ ἔχων μὴ
εἰληφέναι. Καῖ ὁ μάγειρος αἰσθόμενος αὐτῶν τὴν κακοτεχνίαν, εἶπεν·
Ἀλλὰ κἂν ἐμὲ λάθητε ἐπιορκοῦντες, θεοὺς μέντοι γε οὐ λήσετε. Ὁ
λόγος δηλοῖ ὅτι ἡ αὐτή ἐστιν ἡ ἀσέβεια τῆς ἐπιορκίας, κἂν αὐτήν τις
κατασοφίζηται.
(Version B)
Νεανίσκοι καὶ μάγειρος.
Δύο νεανίσκοι μαγείρῳ παρεκάθηντο. Καὶ δὴ τοῦ μαγείρου περί τι
τῶν οἰκείων ἔργων ἀσχολουμένου, ἅτερος τούτων, μέρος τι τῶν
κρεῶν ὑφελόμενος, εἰς τὸν θἀτέρου καθῆκε κόλπον. Ἐπιστραφέντος
δὲ τοῦ μαγείρου καὶ τὸ κρέας ἐπιζητοῦντος, ὁ μὲν εἰληφὼς ὤμνυε μὴ
ἔχειν, ὁ δὲ ἔχων μὴ εἰληφέναι. Ὁ δὲ μάγειρος, αἰσθόμενος τὴν
κακουργίαν αὐτῶν, εἶπεν· Ἀλλὰ κἂν ἐμὲ λάθητε, τόν γ'
ἐπιορκούμενον θεὸν οὔκουν λήσετε.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι, κἂν ἀνθρώπους ἐπιορκοῦντες λάθωμεν, ἀλλὰ τόν
γε θεὸν οὐ λήσομεν.
|
|
Traduction française :
| [246] LES JEUNES GARÇONS ET LE BOUCHER
Deux jeunes garçons achetaient de la viande au même étal. Voyant le boucher
occupé d'un autre côté, l'un d'eux déroba des abattis et les jeta dans le sein
de l'autre. Le boucher, s'étant retourné et cherchant ces morceaux, accusa les
deux garçons. Mais celui qui les avait pris jura qu'il ne les avait pas, et
celui qui les avait, qu'il ne les avait pas pris. Devinant leur artifice, le
boucher dit : « Vous pouvez m'échapper par un faux serment ; mais à coup sûr
vous n'échapperez pas aux dieux. »
Cette fable montre que l'impiété du faux serment reste la même, quelque habileté
qu'on mette à la sophistiquer.
|
|
