Texte grec :
[242] (Version A)
Μύρμηξ καὶ περιστερά.
Μύρμηξ διψήσας, κατελθὼν εἰς πηγὴν, παρασυρεὶς ὑπὸ τοῦ ῥεύματος
ἀπεπνίγετο. Περιστερὰ δὲ τοῦτο θεασαμένη κλῶνα δένδρου
περιελοῦσα εἰς τὴν πηγὴν ἔρριψεν, ἐφ' οὗ καὶ καθίσας ὁ μύρμηξ
διεσώθη. Ἰξευτὴς δέ τις μετὰ τοῦτο τοὺς καλάμους συνθεὶς ἐπὶ τὸ τὴν
περιστερὰν συλλαβεῖν ᾔει. Τοῦτο δ' ὁ μύρμηξ ἑωρακὼς τὸν τοῦ
ἰξευτοῦ πόδα ἔδακεν. Ὁ δὲ ἀλγήσας τούς τε καλάμους ἔρριψε καὶ τὴν
περιστερὰν αὐτίκα φυγεῖν ἐποίησεν. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι δεῖ τοῖς
εὐεργέταις χάριν ἀποδιδόναι.
(Version B)
Μύρμηξ καὶ περιστερά.
Μύρμηξ διψήσας, κατελθὼν εἴς τινα πηγὴν βουλόμενος πιεῖν,
ἀπεπνίγετο. Περιστερὰ δὲ ἐν τῷ παρεστηκότι δένδρῳ κλάσασα
φύλλον ἔβαλε, δι' οὗ ἐπιβὰς ὁ μύρμηξ διεσώθη. Ἰξευτὴς δὲ παραστὰς
καὶ συνθεὶς τοὺς καλάμους τὴν περιστερὰν λαβεῖν ἤθελεν· ὁ δὲ
μύρμηξ δακὼν εἰς τὸν πόδα τὸν ἰξευτὴν τοὺς καλάμους διασεῖσαι
ἐποίησε, τὴν δὲ περιστερὰν φυγεῖν.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι καὶ τὰ ἄλογα ζῷα αἴσθησιν ἔχει καὶ ἀλλήλοις
ὠφελεῖ.
|
|
Traduction française :
| [242] LA FOURMI ET LA COLOMBE
Une fourmi pressée par la soif était descendue dans une source et, entraînée par
le courant, elle était en train de se noyer. Une colombe, l'ayant aperçue,
détacha un rameau d'un arbre et le jeta dans la source ; la fourmi monta dessus,
et fut sauvée. Sur ces entrefaites un oiseleur s'avança avec ses gluaux ajustés
pour prendre la colombe. La fourmi s'et étant aperçue, mordit le pied de
l'oiseleur, qui, sous le coup de la douleur, jeta ses gluaux et fit aussitôt
envoler la colombe.
Cette fable montre qu'il faut payer de retour ses bienfaiteurs.
|
|
