Texte grec :
[223] (Version A)
Λύκος καὶ γραῦς.
Λύκος λιμώττων περιῄει ζητῶν τροφήν. Γενόμενος δὲ κατά τινα
τόπον. ἤκουσε παιδίου κλαίοντος καὶ γραὸς λεγούσης αὐτῷ· "Παῦσαι
τοῦ κλαίειν· εἰ δὲ μή, τῇ ὥρᾳ ταύτῃ ἐπιδώσω σε τῷ λύκῳ." Οἰόμενος δὲ
ὁ λύκος ὅτι ἀληθεύει ἡ γραῦς, ἵστατο πολλὴν ἐκδεχόμενος ὥραν. Ὡς
δ' ἑσπέρα κατέλαβεν, ἀκούει πάλιν τῆς γραὸς κολακευούσης τὸ
παιδίον καὶ λεγούσης αὐτῳ· "Ἐὰν ἔλθῃ ὁ λύκος δεῦρο, φονεύσομεν, ὦ
τέκνον, αυ̣τόν." Ταῦτα ἀκούσας ὁ λύκος ἐπορεύετο λέγων· "Ἐν ταύτῃ
τῇ ἐπαύλει ἄλλα μὲν λέγουσιν, ἄλλα δὲ πράττουσιν." Ὁ μῦθος πρὸς
ἀνθρώπους οἵτινες τὰ ἔργα τοῖς λόγοις οὐκ ἔχουσιν ὅμοια.
(Version B)
Λύκος καὶ γραῦς.
Λύκος λιμώττων περιῄει ζητῶν ἑαυτῷ τροφήν. Ὡς δὲ ἐγένετο κατά
τινα ἔπαυλιν, ἀκούσας γραὸς κλαυθμυριζομένῳ παιδὶ διαπειλούσης,
ἐὰν μὴ παύσηται, βαλεῖν αὐτὸν λύκῳ, προσέμενεν οἰόμενος
ἀληθεύειν αὐτήν. Ἑσπέρας δὲ γενομένης, ὡς οὐδὲν τοῖς λόγοις
ἀκόλουθον ἐγίγνετο, ἀπαλλαττόμενος ἔφη πρὸς αὑτόν· Ἐν ταύτῃ τῇ
ἐπαύλει οἱ ἄνθρωποι ἄλλα μὲν λέγουσι, ἄλλα δὲ ποιοῦσιν.
Οὗτος ὁ λόγος ἁρμόσειεν ἂν πρὸς ἐκείνους τοὺς ἀνθρώπους οἳ τοῖς
λόγοις οὐκ ἔχουσι τὰ ἔργα ἀκόλουθα.
|
|
Traduction française :
| [223] LE LOUP ET LA VIEILLE
Un loup affamé rôdait en quête de nourriture. Arrivé dans un certain endroit, il
entendit un petit enfant qui pleurait et une vieille femme qui lui disait : « Ne
pleure plus, sinon je te donne au loup à l'instant même. » Le loup pensant que
la vieille disait vrai, s'arrêta et attendit longtemps. Quand le soir fut venu,
il entendit de nouveau la vieille qui choyait le petit enfant et lui disait :
« Si le loup vient ici, nous le tuerons, mon enfant. » En entendant ces mots, le
loup se remit en route en disant : « Dans cette ferme on parle d'une façon, on
agit d'une autre. »
Cette fable s'adresse aux hommes qui ne conforment pas leurs actes à leurs paroles.
|
|
