[147] (Version A) Κάμηλος ὀρχουμένη. Κάμηλος ἀναγκαζομένη ὑπὸ τοῦ ἰδίου δεσπότου ὀρχήσασθαι εἶπεν· Ἀλλ' οὐ μόνον ὀρχουμένη εἰμὶ ἄσχημος, ἀλλὰ καὶ περιπατοῦσα. Ὁ λόγος εἴρηται ἐν παντὶ ἔργῳ ἀπρέπειαν ἔχοντι. (Version B) Κάμηλος ὀρχουμένη. Κάμηλος ὀρχήσασθαι βιαζομένη πρὸς τὸν ἀναγκάζοντα δεσπότην ἔφη· Οὐ μόνον ἄσχημός εἰμι ὀρχουμένη, ἀλλὰ καὶ περιπατοῦς' ἢ καθημένη. Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ὁ ἐν ἑνὶ ἀδόκιμος καὶ ἐν παντὶ ἀδόκιμός ἐστι.

[147] LE CHAMEAU DANSEUR Un chameau que son propre maître contraignait à danser dit : «Ce n'est pas seulement quand je danse que je manque de grâce, j'en manque même lorsque je marche.» Cette fable peut se dire à propos de tout acte dépourvu de grâce.