HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ÉSOPE, Les Fables, première partie (fables 1 à 50)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ς = 109 formes différentes pour 167 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Fable

[6]   κυνηγήσας αὖθις τὰ πτερὰ τὰ σὰ κατερημώσῃ. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι

[18]   δεσπότης. Ἡ δὲ χρυσίον λαμβάνου σα λαμπρῶς ἑαυτὴν ἐκόσμει καὶ τῇ

[23]   λίθον δὲ μέγιστον ἐν τῇ σαγήνῃ ἀνήγαγον. Οἱ δὲ ἁλιεῖς οὐ

[23]   γενέσθαι. (Ἁλιεῖς λίθον ἀγρεύσαντες. Ἁλιεῖς σαγήνην εἷλκον. βαρείας δὲ αὐτῆς οὔσης,

[23]   ἐδωρήσατο. ~(Ἁλιεῖς λίθον ἀγρεύσαντες. Ἁλιεῖς σαγήνην εἷλκον: βαρείας δὲ αὐτῆς οὔσης,

[23]   καὶ ἄλλης ὕλης μεστὴν τὴν σαγήνην, οὐ μετρίως ἐβαρυθύμουν, οὐ τοσοῦτον

[34]   τοὺς ἀνθρώπους τοὺς χρηστὰ μὲν σαφῶς ἐπαγγελλομένους, δι' ἔργων δὲ φαῦλα

[5]   ὄρνεον, ἔφη· Ὡς μὲν ἐγὼ σαφῶς οἶδα, κολοιός, ὡς δὲ αὐτὸς

[40]   ἐπιθυμίαν, ἅμα τῷ τὴν δίψαν σβέσαι μετὰ τῆς ἀλώπεκος ἐσκόπει τὴν

[40]   κέρατα, ἀναδραμοῦσα δὲ ἐγὼ καὶ σὲ ἀνασπάσω. Τοῦ δὲ πρὸς τὴν

[39]   οὐδεὶς γὰρ τούτων ἀναστὰς ἐλέγξει σε. Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ

[6]   τὸν πρῶτον, μήπως ὁ αὐτός σε πάλιν κυνηγήσας αὖθις τὰ πτερὰ

[46]   σοι ταῦτα, ἐὰν συμβῇ ὑγιᾶναί σε; πρὸς αὐτὴν ἐκεῖνος ἔφη· Καὶ

[6]   ἐξευμενίζου, μή πως πάλιν λαβών σε τῶν πτερῶν ἐρημώσῃ. Ὅτι δεῖ

[31]   Οἴμοι: καταφυγοῦσάν με γὰρ ἐπὶ σὲ ὡς ἐπὶ βοηθὸν σὺ χεῖρον

[15]   Ἡ δὲ εἶπεν· Κἂν ἐγω σιωπήσω, πῶς κρύψω; πρόδηλον γάρ ἐστι

[22]   ροίζῳ φερόμενος ἔλαθεν εἰς τὸ σκάφος ἐναλλόμενος. Οἱ δὲ συλλαβόντες αὐτὸν

[40]   ἡ ἀλώπηξ ἀναλομένη διὰ τῶν σκελῶν αὐτοῦ καὶ τῶν ὤμων καὶ

[50]   χειρὶ καὶ τοῦτο τῇ ἔσθητι σκεπάσας, ἔστη τε τοῦ τρίποδος ἔγγιστα

[50]   χεῖρα καὶ τοῦτο τῷ ἱματίῳ σκεπάσας, ἧκεν εἰς τὸ ἱερὸν καὶ

[43]   ὑποκριτοῦ καὶ ἕκαστα τῶν αὐτοῦ σκευῶν διερευνωμένη, εὗρε καὶ κεφαλὴν μορμολυκείου

[40]   πρότερον τὰ τέλη τῶν πραγμάτων σκοπεῖν, εἶθ' οὕτως αὐτοῖς ἐγχειρεῖν. (Ἀλώπηξ

[40]   πρῶτον τὰ τέλη τῶν πραγμάτων σκοπεῖν, εἶθ' οὕτως αὐτοῖς ἐπιχειρεῖν. ~(Ἀλώπηξ

[48]   βλασφημείτω, συμφορᾶς ἐπελθούσης, μᾶλλον δὲ σκοπείτω τὰς οἰκείας ἁμαρτίας. ~(Ἀνὴρ καὶ

[28]   τῶν ἀνθρόπων θήρας φυλαττομένην ἐν σκοπέλοις παραθαλαττίοις νεοττοποιεῖσθαι. Καὶ δή ποτε

[20]   ἥρπασεν αὐτόν. Ὁ δ' ἐν σκότῳ κεκρυμμένος ἀδεῶς ἔκτοτε ταῖς θηλείαις

[19]   ναυπήγιον εἰσῆλθε. Τῶν δὲ ναυπηγῶν σκωπτώντων τε αὐτὸν καὶ ἐκκαλουμένων εἰς

[26]   χαλάσας ἐν τῇ θαλάσσῃ ἀνήνεγκε σμαρίδα. Σμικρὰ δὲ οὖσα ἱκέτευεν αὐτὸν

[26]   διαφύγοιεν τοὺς κινδύνους. ~(Ἁλιεὺς καὶ σμαρίς. Ἁλιεὺς τὸ δίκτυον χαλάσας ἐν

[26]   ἐν τῇ θαλάσσῃ ἀνήνεγκε σμαρίδα. Σμικρὰ δὲ οὖσα ἱκέτευεν αὐτὸν νῦν

[26]   μείζονος τὰ ἐν χερσὶν ἀφεὶς σμικρὰ ὄντα. (Ἁλιεὺς καὶ μαινίς. Ἁλιεὺς

[26]   αὐτήν, ἀλλ' ἐᾶσαι, διὰ τὸ σμικρὰν τυγχάνειν. Ἀλλ ὅταν αὐξυνθῶ καὶ

[26]   ἐν χερσὶ παρεὶς κέρδος, κἂν σμικρὸν ᾖ, τὸ προσδοκώμενον, κἂν μέγα

[25]   δίκτυον ἐμβαλὼν ἰχθύων μεγίστων καὶ σμικροτάτων ἐγκρατὴς γέγονε. Τὸ δίκτυον οὖν

[50]   Ἀλλ' ὦ οὗτος, πέπαυσο· ἐν σοὶ γάρ ἐστι τοῦτο ὃ ἔχεις

[50]   οὗτος, βούλει ποιῆσαι, ποίησον· παρὰ σοὶ γὰρ κεῖται τοῦτο πρᾶξαι ἤτοι

[13]   αὐτὸν, εἶπεν· Ἀλλ' ὦ οὗτος, σοί γε, κἂν θύλαψ γένῃ, οὐ

[34]   ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε ηὐχαρίστησα ἄν σοι, εἰ τοῖς λόγοις ὅμοια τὰ

[10]   Ἀλλὰ μὴ θαύμαζε. Αὕτη γάρ σοι καὶ Διονυσίοις ἐρίφους τέξεται. Ὁ

[17]   δῆλον ὅτι, εἰ καὶ ἕτεραί σοι μετὰ ταῦτα προσπελάσουσιν, ἐκείνας ἡμῶν

[17]   σοι προσεληλυθυίας τῶν πάλαι σὺν σοὶ προετίμησας, δῆλον ὅτι, εἰ καὶ

[17]   εἰ γὰρ ἡμᾶς τὰς χθές σοι προσεληλυθυίας τῶν πάλαι σὺν σοὶ

[36]   ἀρνίον ἀφ' ἑαυτῆς, τὰ κυνῶν σοι προσοίσω. Πρὸς ἄνδρα πᾳδιουργὸν καὶ

[46]   δὲ γυναικὸς αὐτοῦ πυνθανομένης· Πόθεν σοι ταῦτα, ἐὰν συμβῇ ὑγιᾶναί σε;

[41]   Ὠ αὕτη, ἀλλ' εἰ οὔ σοι τοῦτο συνέφερεν, οὐκ ἂν ἡμῖν

[41]   Ὦ αὕτη, ἀλλ' εἰ μή σοι τοῦτο συνέφερεν, οὐκ ἂν ἡμῖν

[26]   δυνήσῃ, ἐπεὶ καὶ εἰς μείζονά σοι ὠφέλειαν ἔσομαι. Καὶ ὁ ἁλιεὺς

[37]   ὑποτυχοῦσα ἔφη· Καὶ πόσον ἐγὼ σοῦ καλλίων ὑπάρχω, ἥτις οὐ τὸ

[40]   εἶχες ὅσας ἐν τῷ πώγωνί σου τρίχας, οὐ πρότερον ἂν κατεβηβήκεις

[24]   ἐπὶ τὴν ἠιόνα, ὡς ἐθεάσατο σπαίροντας, ἔφη· Ὦ κάκιστα ζῷα, ὑμεῖς,

[25]   δὲ μέγαν ὄντα τῇ δόξῃ σπανίως ἴδοις ἂν ἐκφυγόντα τοὺς κινδύνους.

[17]   ἐπιλαβούσης, πάσας εἰς τὸ ἑαυτοῦ σπήλαιον εἰσήλασε. Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ χειμῶνος

[3]   ἀγροῦ, καταπτὰς ἀπὸ τοῦ βωμοῦ σπλάγχνον ἔμπυρον ἀνήνεγκεν· οὗ κομισθέντος ἐπὶ

[50]   ἧκεν εἰς τὸ ἱερὸν καὶ στὰς ἀντικρὺς ἐπηρώτα ποτερόν τι ἔμπνουν

[24]   παρεγένετο εἰς τὴν θάλασσαν καὶ στὰς ἐπί τινος προβλῆτος πέτρας, τὸ

[20]   ἀρθεὶς καὶ ἐφ' ὑψηλοῦ τοίχου στὰς μεγαλοφώνως ἐβόησε. Καὶ παρευθὺς ἀετὸς

[14]   πρόσφορα ἀναλαβῶν ἐργαλεῖα, παραγένετο, καὶ στᾶς πρὸ τῆς ἐπαύλεως ἐπυνθάνετο αὐτῶν

[3]   πετεινὸν διώκειν ἠδυνάτει. Διόπερ πόρρωθεν στᾶσα, ὃ μόνον τοῖς ἀδυνάτοις καὶ

[27]   ἐνεργάζονται, ὅταν τὰς πατρίδας εἰς στάσεις περιαγάγωσιν. (Ἁλιεὺς ὕδωρ τύπτων. Ἁλιεὺς

[27]   ἐργάζονται, ὅταν τὰς πατρίδας εἰς στάσιν περιάγωσιν. ~Ἁλκύων. Ἁλκύων ὄρνεόν ἐστι

[30]   παριοῦσα, ὡς ἤκουσεν αὐτῆς τὸν στεναγμόν, προσελθοῦσα ἐπυνθάνετο τὴν αἰτίαν. Μαθοῦσα

[39]   οὐ μέλλω κλάειν, ὁρῶν τὰς στήλας τῶν πατρικῶν μου ἀπελευθέρων καὶ

[19]   βουλόμενον καὶ τὸ τῆς γῆς στοιχεῖον ἀναδεῖξαι παραινέσαι αὐτῇ ὅπως ἐπὶ

[45]   γῆς, οὔτε ἀέρος, οὔτε ὕδατος στοιχεῖον ἀσφαλές ἐστι. (Ἀνδροφόνος. Ἄνθρωπός τις

[45]   γῆ, οὔτε ἀήρ, οὔτε ὕδατος στοιχεῖον, οὔτε ἄλλος τις τόπος φυλάσσει

[40]   καὶ τῶν κεράτων ἐπὶ τὸ στόμα τοῦ φρέατος εὑρέθη καὶ ἀνελθοῦσα

[29]   εἰπουσῶν: Μὴ ἐάσῃς ἡμᾶς, ἀλλὰ στραφεῖσα ὑπόδειξον τὴν εἴσοδον δι' ἧς

[50]   ἄπνουν εἴποι, ζῶν ἀναδεῖξαι τὸ στρουθίον· εἰ δ' ἔμπνουν, εὐθὺς ἀποπνίξας

[50]   ὡς ἐνέστη ἡ προθεσμία, λαβὼν στρουθίον εἰς τὴν χεῖρα καὶ τοῦτο

[50]   τοῦτον βουλόμενος. Καὶ δὴ λαβὼν στρουθίον ἐν τῇ χειρὶ καὶ τοῦτο

[50]   μὲν ἄψυχον εἴπῃ, ζωὸν τὸ στρουθίον ἐπιδείξαι, ἐὰν δὲ ἔμπνουν, ἀποπνίξας

[12]   ὁ αἴλουρος εἰπών: Ἀλλ' εἰ σύ γε πολλῶν εὐπορεῖς εὐπροσώπων ἀπολογιῶν,

[38]   αὐτῷ, ἐκείνη ἔφη· Ὦ πίθηκε, σὺ δὲ τοιαύτην μωρίαν ἔχων τῶν

[30]   πρὸς αὐτήν· Ἀλλὰ μένε τέως σὺ ἐνταῦθα, ἕως ἂν τοιαύτη γένῃ

[14]   δὲ ὑποτυχοῦσα· Καλῶς, ἔφασαν, ἐὰν σὺ ἐντεῦθεν ἀπαλλαγῇς. Οὕτως καὶ τῶν

[35]   τᾶν, εἶπεν, ἀλλὰ κἂν μὴ σὺ λέγῃς, ἀλλ ἀπὸ τοῦ δέρματός

[35]   ἡ ἀλώπηξ ἔφη· Ἀλλὰ κἂν σὺ μὴ εἴπῃς, ἀπὸ τοῦ δέρματος

[6]   ἀλώπηξ κατιδοῦσα ἐβόα· Μὴ τοῦτον σὺ ξένιζε, ἀλλὰ τὸν πρῶτον, μήπως

[38]   πρὸς αὐτὸν ἔφη· Ὦ πίθηκε, σὺ τοιαύτην μωρίαν ἔχων, τῶν ἀλόγων

[48]   θεοὺς δικαστὰς εἶναι οἷος εἶ σὺ τῶν μυρμήκων; Ὅτι μηδεὶς θεοῦ

[18]   ἐκείνῳ θυμοῦμαι καὶ ὀργίζομαι ᾧ σὺ φαίνῃ καλή. Ὅτι οὐ δεῖ

[31]   ἐπὶ σὲ ὡς ἐπὶ βοηθὸν σὺ χεῖρον διέθηκας. Ἀλλα' ἐσφάλης, ὦ

[45]   τις ἀποκτείνας ὑπὸ τῶν ἐκείνου συγγενῶν ἐδιώκετο· γενόμενος δὲ κατὰ τὸν

[45]   ποιήσας καὶ διωκόμενος ὑπὸ τῶν συγγενῶν τοῦ φονευθέντος κατὰ τὸν Νεῖλον

[41]   τῷ κοινῷ πάθει τὸ ἴδιον συγκαλύψειεν αἶσχος. Καὶ δὴ πάσας ἀθροίσασα

[41]   κοινῷ πάθει τὸ ἴδιον ἐλάττωμα συγκρύψῃ. Καὶ δὴ ἁπάσας ἀθροίσασα παρῄνει

[27]   θολοῦντα καὶ διειδὲς ὕδωρ μὴ συγχωροῦντα πίνειν. Καὶ ὃς ἀπεκρίνατο· Ἀλλ'

[12]   ἀνθρώποις νύκτωρ κεκραγὼς καὶ μὴ συγχωρῶν ὕπνου τυγχάνειν. Τοῦ δ' ἀπολογουμένου

[33]   μῦθος ἐλέγχει. ~Ἀλώπηξ καὶ δράκων. {Συκέα παρ' ὁδὸν ἦν. Ἀλώπηξ {δὲ}

[26]   αὐξυνθῶ καὶ μεγάλη, φησί, γένωμαι, συλλαβεῖν με δυνήσῃ, ἐπεὶ καὶ εἰς

[22]   τὸ σκάφος ἐναλλόμενος. Οἱ δὲ συλλαβόντες αὐτὸν καὶ εἰς τὴν πόλιν

[12]   ἀρχήν. ~Αἴλουρος καὶ ἀλεκτρυών. Αἴλουρος, συλλαβὼν ἀλεκτρυόνα, μετ' εὐλόγου τοῦτον αἰτίας

[26]   μικρὰ τυγχάνει, ὕστερον δὲ αὐξηθεῖσαν συλλαμβάνειν εἰς μείζονα ὠφέλειαν, ὁ ἁλιεὺς

[13]   τοῦτο γνοὺς ἦκεν ἐνταῦθα καὶ συλλαμβάνων ἕνα ἕκαστον κατήσθιεν. Οἱ δὲ

[38]   ἐπελθόντος καὶ ὑπὸ τῆς πάγης συλληφθέντος, αἰτιωμένου τε τὴν ἀλώπεκα ὡς

[38]   ἐλθοντος καὶ ὑπὸ τῆς πάγης συλληφθέντος, ᾐτιᾶτο παρ' αὐτοῦ ἡ ἀλώπηξ

[23]   ἐβαρυθύμουν, οὐ τοσοῦτον ἐπὶ τῷ συμβεβηκότι δυσφοροῦντες ὅσον ὅτι καὶ τὰ

[46]   πυνθανομένης· Πόθεν σοι ταῦτα, ἐὰν συμβῇ ὑγιᾶναί σε; πρὸς αὐτὴν ἐκεῖνος

[41]   τὰς πρὸς τοὺς πέλας ποιοῦνται συμβουλίας, διὰ δὲ τὸ αὐτοῖς συμφέρον.

[41]   ἁρμόττει πρὸς ἐκείνους οἳ τὰς συμβουλίας ποιοῦνται τοῖς πέλας οὐ δι'

[12]   τὴν φύσιν, μητρὶ καὶ ἀδελφαῖς συμμιγνύμενος. Τοῦ δὲ καὶ τοῦτο πρὸς

[41]   εὔνοιαν, ἀλλὰ διὰ τὸ ἑαυτοῖς συμφέρον. (Ἀλώπηξ κολουρός. Ἀλώπηξ ἐν παγίδι

[41]   συμβουλίας, διὰ δὲ τὸ αὐτοῖς συμφέρον. ~(Ἀλώπηξ μηδέποτε θεασαμένη λέοντα. Ἀλώπηξ

[5]   τῷ μηδὲν ἀνύειν, καὶ ἐπὶ συμφοραῖς προσκτᾶται γέλωτα. ~(Ἀετὸς τὰ πτερὰ

[48]   μυρμήκων; Ὅτι μηδεὶς θεοῦ βλασφημείτω, συμφορᾶς ἐπελθούσης, μᾶλλον δὲ σκοπείτω τὰς

[9]   τὴν λύπην τῶν παλαιῶν μου συμφορῶν μεμνῆσθαι, καὶ διὰ τοῦτο τὰς

[21]   τὴς οἰκίας, πριάμενος καὶ πέρδικα, σὺν ἐκείνοις ἀφῆκε νέμεσθαι. Τῶν δὲ

[6]   τίλας εἴασεν αὐτὸν ἐκ οἴκῳ σὺν ὀρνίθοις. Ὁ δὲ κατηφὴς ἐκ

[17]   χθές σοι προσεληλυθυίας τῶν πάλαι σὺν σοὶ προετίμησας, δῆλον ὅτι, εἰ

[7]   ἰσω εἰσῆλθεν· ἡ δὲ γλυφὶς σὺν τοῖς πτεροῖς πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν

[48]   κρίνειν· δι' ἕνα γὰρ ἀσεβῆ συναπώλοντο καὶ ἀναίτιοι. Ταῦτα αὐτοῦ λέγοντος,

[49]   τούτων οἷς πᾶσαν τὴν ἡμέραν συνδιέτριβες; Οὕτω πολλάκις ἐκ τῶν μικρῶν

[49]   προσδοκᾶν περὶ τούτων οἷς πᾶσαν συνδιέτριβες τὴν ἡμέραν; Ὁ μῦθος δηλοῖ

[9]   φεύγειν ἐθέλειν ἔνθα ἡ λύπη συνέβη. (Ἀηδὼν καὶ χελιδών. Χελιδὼν δέ

[3]   ἀσθενέσιν ὑπολείπεται, τῷ ἐχθρῷ κατηρᾶτο. Συνέβη δ' αὐτῷ τῆς εἰς τὴν

[28]   δὲ αὐτῆς ποτε ἐπὶ νομήν, συνέβη τὴν θάλασσαν ὑπὸ λαβροῦ πνεύματος

[48]   τόπῳ ἐν ᾧ ἔτυχεν ἱστάμενος, συνέβη ὑφ' ἑνὸς δηχθῆναι τοῦτον. Ὁ

[16]   τὸ περιττὸν τῆς τροφῆς, εἰρωνικῶς συνεβούλευε λέγουσα· Ἄπειρα κολάζῃ, ποτὲ μὲν

[9]   προΐενται. ~(Ἀηδὼν καὶ χελιδών. Ἀηδόνι συνεβούλευε χελιδὼν τοῖς ἀνθρώποις εἶναι ὁμόροφον

[16]   ἀλήθων, ποτὲ δὲ ἀχθοφορῶν, καὶ συνεβούλευεν ἐπίληπτον ἑαυτὸν ποιήσαντα καταπεσεῖν ἔν

[41]   συνέφερεν, οὐκ ἂν ἡμῖν αὐτὸ συνεβούλευες. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ

[41]   συνέφερεν, οὐκ ἂν ἡμῖν τοῦτο συνεβούλευσας. Οὗτος ὁ λόγος ἁρμόττει πρὸς

[50]   ἀποπνίξας προενεγκεῖν. Καὶ ὁ θεὸς συνεὶς αὐτοῦ τὴν κακότεχνον γνώμην εἶπεν·

[5]   ποιμήν, τὸ γεγονὸς αἰσθόμενος, προσδραμὼν συνέλαβεν αὐτὸν καὶ περικόψας αὐτοῦ τὰ

[8]   θεασάμενος, ὡς ἠπόρει τροφῆς, ἐπιπτὰς συνέλαβεν. Ἡ δὲ μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι ἐδέετο

[22]   καὶ πολὺν χρόνον κακοπραθήσαντες οὐδὲν συνέλαβον: καθεζόμενοι δὲ ἐν τῇ νηῒ

[48]   Ὁ δὲ ὑφ' ἑνὸς δηχθεὶς συνεπάτησε τοὺς πάντας. Ἑρμῆς δὲ ἐπιστὰς

[16]   ἐποίησεν ὡς ἐδιδάχθη· ὅθεν καὶ συνετρίβη. Ὁ δὲ δεσπότης ἀμφοτέρων καλέσας

[16]   Ὁ δὲ πιστεύσας καὶ πεσὼν συνετρίβη. Ὁ δὲ δεσπότης τὸν ἰατρὸν

[41]   ἀλλ' εἰ οὔ σοι τοῦτο συνέφερεν, οὐκ ἂν ἡμῖν αὐτὸ συνεβούλευες.

[41]   ἀλλ' εἰ μή σοι τοῦτο συνέφερεν, οὐκ ἂν ἡμῖν τοῦτο συνεβούλευσας.

[1]   Διὰ τοῦτο τὰ μὲν κακὰ συνεχῆ τοῖς ἀνθρώποις, ὡς πλησίον ὄντα,

[40]   ἀνάγκης ἔμεινε. Τράγος δὲ δίψει συνεχόμενος ἐγένετο κατὰ τὸ αὐτὸ φρέαρ·

[13]   ἕκαστον κατήσθιεν. Οἱ δὲ μύες συνεχῶς ἀναλισκόμενοι κατὰ τῶν ὀπῶν ἔδυνον,

[18]   συνῆπτε· τῇ δὲ Ἀφροδίτῃ ἔθυεν συνεχῶς καὶ ηὔχετο ὡς ὡραίαν αὐτὴν

[42]   Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ἡ συνήθεια καὶ τὰ φοβερὰ τῶν πραγμάτων

[42]   Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ἡ συνήθεια καὶ τὰ φοβερὰ τῶν πραγμάτων

[3]   οἰκεῖν διέγνωσαν, βεβάωσιν φιλίας τὴν συνήθειαν ποιούμευοι. Καὶ δὴ ὁ μὲν

[8]   ὑψηλῆς δρυὸς καθημένη κατὰ τὸ σύνηθες ᾖδεν. Ἰέραξ δὲ αὐτὴν θεασάμενος,

[17]   γενομένου, μὴ δυνάμενος ἐπὶ τὴν συνήθη νομὴν αὐτὰς παραγαγεῖν, ἔνδον ἐτημέλει,

[12]   τοῦτο ποιεῖν, ὡς ἐπὶ τὰ συνήθη τῶν ἔργων ἐγείρεσθαι, πάλιν ὁ

[29]   ἀλώπεκες ἐπὶ τὸν Μαίανδρον ποταμὸν συνηθροίσθησαν, πιεῖν ἐξ αὐτοῦ ζέλουσαι. Διὰ

[42]   ἐπειδὴ κατά τινα τύχην αὐτῷ συνήντησε, τὸ μὲν πρῶτον οὕτως ἐφοβήθη

[18]   καὶ τῇ ἰδίᾳ δεσποίνῃ μάχας συνῆπτε· τῇ δὲ Ἀφροδίτῃ ἔθυεν συνεχῶς

[38]   καὶ πίθηκος βασιλεὺς αἱρεθείς. Ἐν συνόδῳ τῶν ἀλόγων ζώων πίθηκος ὀρχησάμενος

[38]   καὶ πίθηκος βασιλεὺς αἱρεθείς. Ἐν συνόδῳ τῶν ἀλόγων ζώων ὠρχήσατο πίθηκος

[9]   τοῖς ἀνθρώποις εἶναι ὁμόροφον καὶ σύνοικον ὡς αὐτή. Ἡ δὲ εἶπεν·

[50]   γνωρίζεται. ~(Ἀνὴρ κακοπράγμων. Ἀνὴρ κακοπράγμων συνορισάμενος πρός τινα ψευδὲς ἐπιδείξειν τὸ

[21]   τοῦτον ἀγοράσας ἐκόμισεν οἴκαδε ὡς συντραφησόμενον. Τῶν δὲ τυπτόντων αὐτὸν καὶ

[40]   τὸ ὕδωρ· ἡ δὲ τὴν συντυχίαν ἀσμενισαμένη εἰς ἔπαινον τοῦ ὕδατος

[42]   θεασαμένη λέοντα, ἐπειδὴ κατά τινα συντυχίαν ὑπήντησε, τὸ μὲν πρῶτον ἰδοῦσα

[9]   ἀηδόνι ἵν' ὁμόροφος ταύτῃ γε συνυπάρχῃ. Ἡ δὲ πρὸς αὐτὴν δακρύουσα

[4]   ὁ κάνθαρος τοῦτου ἑωρακώς, κόπρου σφαῖραν ποιήσας ἀνέπτη καὶ γενόμενος κατὰ

[47]   γεύσεσθε. Ὁ μῦθος περὶ τῶν σφόδρα δειλῶν. ~Ἀνὴρ δηχθεὶς ὑπὸ μύρμηκος

[21]   αὐτὸν καὶ ἀπελαυνόντων, ἐκεῖνος ἠθύμει σφόδρα, νομίζων ὡς ἀλλόφυλος ταῦτα πάσχειν

[22]   πολὺν χρόνον ταλαιπωρήσαντες οὐδὲν εἷλον, σφόδρα τε ἠθύμουν καὶ ἀναχωρῆσαι παρεσκευάζοντο.

[3]   οὗ κομισθέντος ἐπὶ τὴν καλιάν, σφοδρὸς ἐμπεσὼν ἄνεμος ἐκ λεπτοῦ καὶ

[14]   ἔν τινι ἐπαύλει ὄρνεις νοσοῦσι, σχηματίσας ἑαυτὸν εἰς ἰατρὸν καὶ τὰ

[19]   ἐν ναυπηγίῳ. Αἴσωπος ὁ λογοποιὸς σχολὴν ἄγων εἰς ναυπήγιον εἰσῆλθε. Τῶν

[37]   καλλίων ὑπάρχω, ἥτις οὐ τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψύχην πεποίκιλμαι. Ὁ

[43]   ἔχει. Πρὸς ἄνδρα μεγαλοπρεπῆ μὲν σώματι, κατὰ ψυχὴν δὲ ἀλόγιστον ὁ

[43]   πρὸς ἄνδρας μεγαλοπρεπεῖς μὲν τῷ σώματι, κατὰ ψυχὴν δὲ ἀλογίστους. (Ἀλώπηξ

[37]   Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι τοῦ σωματικοῦ κάλλους ἀμείνων ἐστὶν ὁ τῆς

[37]   παρδάλεως παρ' ἕκαστα τὴν τοῦ σώματος ποικιλίαν προβαλλομένης, ἡ ἀλώπηξ ὑποτυχοῦσα

[25]   τῇ θαλάσσῃ. Ὅτι εὔκολον ἡ σωτηρία τοῖς μὴ μεγάλως εὐτυχοῦσιν, τὸν

[40]   ἐὰν μόνον θελήσῃς τὴν ἀμφοτέρων σωτηρίαν. Θέλησον οὖν τοὺς ἐμπροσθίους πόδας

[25]   τῶν ἐλαχίστων ὑπερφρονῶν. Εὔκολον εἰς σωτηρίαν τὸ εὐτελές· οἱ λαμπροὶ δὲ

Fable
[6]	κυνηγήσας αὖθις τὰ πτερὰ τὰ	σὰ	κατερημώσῃ. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι
[18]	δεσπότης. Ἡ δὲ χρυσίον λαμβάνου	σα	λαμπρῶς ἑαυτὴν ἐκόσμει καὶ τῇ
[23]	λίθον δὲ μέγιστον ἐν τῇ	σαγήνῃ	ἀνήγαγον. Οἱ δὲ ἁλιεῖς οὐ
[23]	γενέσθαι. (Ἁλιεῖς λίθον ἀγρεύσαντες. Ἁλιεῖς	σαγήνην	εἷλκον. βαρείας δὲ αὐτῆς οὔσης,
[23]	ἐδωρήσατο. ~(Ἁλιεῖς λίθον ἀγρεύσαντες. Ἁλιεῖς	σαγήνην	εἷλκον: βαρείας δὲ αὐτῆς οὔσης,
[23]	καὶ ἄλλης ὕλης μεστὴν τὴν	σαγήνην,	οὐ μετρίως ἐβαρυθύμουν, οὐ τοσοῦτον
[34]	τοὺς ἀνθρώπους τοὺς χρηστὰ μὲν	σαφῶς	ἐπαγγελλομένους, δι' ἔργων δὲ φαῦλα
[5]	ὄρνεον, ἔφη· Ὡς μὲν ἐγὼ	σαφῶς	οἶδα, κολοιός, ὡς δὲ αὐτὸς
[40]	ἐπιθυμίαν, ἅμα τῷ τὴν δίψαν	σβέσαι	μετὰ τῆς ἀλώπεκος ἐσκόπει τὴν
[40]	κέρατα, ἀναδραμοῦσα δὲ ἐγὼ καὶ	σὲ	ἀνασπάσω. Τοῦ δὲ πρὸς τὴν
[39]	οὐδεὶς γὰρ τούτων ἀναστὰς ἐλέγξει	σε.	Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ
[6]	τὸν πρῶτον, μήπως ὁ αὐτός	σε	πάλιν κυνηγήσας αὖθις τὰ πτερὰ
[46]	σοι ταῦτα, ἐὰν συμβῇ ὑγιᾶναί	σε;	πρὸς αὐτὴν ἐκεῖνος ἔφη· Καὶ
[6]	ἐξευμενίζου, μή πως πάλιν λαβών	σε	τῶν πτερῶν ἐρημώσῃ. Ὅτι δεῖ
[31]	Οἴμοι: καταφυγοῦσάν με γὰρ ἐπὶ	σὲ	ὡς ἐπὶ βοηθὸν σὺ χεῖρον
[15]	Ἡ δὲ εἶπεν· Κἂν ἐγω	σιωπήσω,	πῶς κρύψω; πρόδηλον γάρ ἐστι
[22]	ροίζῳ φερόμενος ἔλαθεν εἰς τὸ	σκάφος	ἐναλλόμενος. Οἱ δὲ συλλαβόντες αὐτὸν
[40]	ἡ ἀλώπηξ ἀναλομένη διὰ τῶν	σκελῶν	αὐτοῦ καὶ τῶν ὤμων καὶ
[50]	χειρὶ καὶ τοῦτο τῇ ἔσθητι	σκεπάσας,	ἔστη τε τοῦ τρίποδος ἔγγιστα
[50]	χεῖρα καὶ τοῦτο τῷ ἱματίῳ	σκεπάσας,	ἧκεν εἰς τὸ ἱερὸν καὶ
[43]	ὑποκριτοῦ καὶ ἕκαστα τῶν αὐτοῦ	σκευῶν	διερευνωμένη, εὗρε καὶ κεφαλὴν μορμολυκείου
[40]	πρότερον τὰ τέλη τῶν πραγμάτων	σκοπεῖν,	εἶθ' οὕτως αὐτοῖς ἐγχειρεῖν. (Ἀλώπηξ
[40]	πρῶτον τὰ τέλη τῶν πραγμάτων	σκοπεῖν,	εἶθ' οὕτως αὐτοῖς ἐπιχειρεῖν. ~(Ἀλώπηξ
[48]	βλασφημείτω, συμφορᾶς ἐπελθούσης, μᾶλλον δὲ	σκοπείτω	τὰς οἰκείας ἁμαρτίας. ~(Ἀνὴρ καὶ
[28]	τῶν ἀνθρόπων θήρας φυλαττομένην ἐν	σκοπέλοις	παραθαλαττίοις νεοττοποιεῖσθαι. Καὶ δή ποτε
[20]	ἥρπασεν αὐτόν. Ὁ δ' ἐν	σκότῳ	κεκρυμμένος ἀδεῶς ἔκτοτε ταῖς θηλείαις
[19]	ναυπήγιον εἰσῆλθε. Τῶν δὲ ναυπηγῶν	σκωπτώντων	τε αὐτὸν καὶ ἐκκαλουμένων εἰς
[26]	χαλάσας ἐν τῇ θαλάσσῃ ἀνήνεγκε	σμαρίδα.	Σμικρὰ δὲ οὖσα ἱκέτευεν αὐτὸν
[26]	διαφύγοιεν τοὺς κινδύνους. ~(Ἁλιεὺς καὶ	σμαρίς.	Ἁλιεὺς τὸ δίκτυον χαλάσας ἐν
[26]	ἐν τῇ θαλάσσῃ ἀνήνεγκε σμαρίδα.	Σμικρὰ	δὲ οὖσα ἱκέτευεν αὐτὸν νῦν
[26]	μείζονος τὰ ἐν χερσὶν ἀφεὶς	σμικρὰ	ὄντα. (Ἁλιεὺς καὶ μαινίς. Ἁλιεὺς
[26]	αὐτήν, ἀλλ' ἐᾶσαι, διὰ τὸ	σμικρὰν	τυγχάνειν. Ἀλλ ὅταν αὐξυνθῶ καὶ
[26]	ἐν χερσὶ παρεὶς κέρδος, κἂν	σμικρὸν	ᾖ, τὸ προσδοκώμενον, κἂν μέγα
[25]	δίκτυον ἐμβαλὼν ἰχθύων μεγίστων καὶ	σμικροτάτων	ἐγκρατὴς γέγονε. Τὸ δίκτυον οὖν
[50]	Ἀλλ' ὦ οὗτος, πέπαυσο· ἐν	σοὶ	γάρ ἐστι τοῦτο ὃ ἔχεις
[50]	οὗτος, βούλει ποιῆσαι, ποίησον· παρὰ	σοὶ	γὰρ κεῖται τοῦτο πρᾶξαι ἤτοι
[13]	αὐτὸν, εἶπεν· Ἀλλ' ὦ οὗτος,	σοί	γε, κἂν θύλαψ γένῃ, οὐ
[34]	ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε ηὐχαρίστησα ἄν	σοι,	εἰ τοῖς λόγοις ὅμοια τὰ
[10]	Ἀλλὰ μὴ θαύμαζε. Αὕτη γάρ	σοι	καὶ Διονυσίοις ἐρίφους τέξεται. Ὁ
[17]	δῆλον ὅτι, εἰ καὶ ἕτεραί	σοι	μετὰ ταῦτα προσπελάσουσιν, ἐκείνας ἡμῶν
[17]	σοι προσεληλυθυίας τῶν πάλαι σὺν	σοὶ	προετίμησας, δῆλον ὅτι, εἰ καὶ
[17]	εἰ γὰρ ἡμᾶς τὰς χθές	σοι	προσεληλυθυίας τῶν πάλαι σὺν σοὶ
[36]	ἀρνίον ἀφ' ἑαυτῆς, τὰ κυνῶν	σοι	προσοίσω. Πρὸς ἄνδρα πᾳδιουργὸν καὶ
[46]	δὲ γυναικὸς αὐτοῦ πυνθανομένης· Πόθεν	σοι	ταῦτα, ἐὰν συμβῇ ὑγιᾶναί σε;
[41]	Ὠ αὕτη, ἀλλ' εἰ οὔ	σοι	τοῦτο συνέφερεν, οὐκ ἂν ἡμῖν
[41]	Ὦ αὕτη, ἀλλ' εἰ μή	σοι	τοῦτο συνέφερεν, οὐκ ἂν ἡμῖν
[26]	δυνήσῃ, ἐπεὶ καὶ εἰς μείζονά	σοι	ὠφέλειαν ἔσομαι. Καὶ ὁ ἁλιεὺς
[37]	ὑποτυχοῦσα ἔφη· Καὶ πόσον ἐγὼ	σοῦ	καλλίων ὑπάρχω, ἥτις οὐ τὸ
[40]	εἶχες ὅσας ἐν τῷ πώγωνί	σου	τρίχας, οὐ πρότερον ἂν κατεβηβήκεις
[24]	ἐπὶ τὴν ἠιόνα, ὡς ἐθεάσατο	σπαίροντας,	ἔφη· Ὦ κάκιστα ζῷα, ὑμεῖς,
[25]	δὲ μέγαν ὄντα τῇ δόξῃ	σπανίως	ἴδοις ἂν ἐκφυγόντα τοὺς κινδύνους.
[17]	ἐπιλαβούσης, πάσας εἰς τὸ ἑαυτοῦ	σπήλαιον	εἰσήλασε. Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ χειμῶνος
[3]	ἀγροῦ, καταπτὰς ἀπὸ τοῦ βωμοῦ	σπλάγχνον	ἔμπυρον ἀνήνεγκεν· οὗ κομισθέντος ἐπὶ
[50]	ἧκεν εἰς τὸ ἱερὸν καὶ	στὰς	ἀντικρὺς ἐπηρώτα ποτερόν τι ἔμπνουν
[24]	παρεγένετο εἰς τὴν θάλασσαν καὶ	στὰς	ἐπί τινος προβλῆτος πέτρας, τὸ
[20]	ἀρθεὶς καὶ ἐφ' ὑψηλοῦ τοίχου	στὰς	μεγαλοφώνως ἐβόησε. Καὶ παρευθὺς ἀετὸς
[14]	πρόσφορα ἀναλαβῶν ἐργαλεῖα, παραγένετο, καὶ	στᾶς	πρὸ τῆς ἐπαύλεως ἐπυνθάνετο αὐτῶν
[3]	πετεινὸν διώκειν ἠδυνάτει. Διόπερ πόρρωθεν	στᾶσα,	ὃ μόνον τοῖς ἀδυνάτοις καὶ
[27]	ἐνεργάζονται, ὅταν τὰς πατρίδας εἰς	στάσεις	περιαγάγωσιν. (Ἁλιεὺς ὕδωρ τύπτων. Ἁλιεὺς
[27]	ἐργάζονται, ὅταν τὰς πατρίδας εἰς	στάσιν	περιάγωσιν. ~Ἁλκύων. Ἁλκύων ὄρνεόν ἐστι
[30]	παριοῦσα, ὡς ἤκουσεν αὐτῆς τὸν	στεναγμόν,	προσελθοῦσα ἐπυνθάνετο τὴν αἰτίαν. Μαθοῦσα
[39]	οὐ μέλλω κλάειν, ὁρῶν τὰς	στήλας	τῶν πατρικῶν μου ἀπελευθέρων καὶ
[19]	βουλόμενον καὶ τὸ τῆς γῆς	στοιχεῖον	ἀναδεῖξαι παραινέσαι αὐτῇ ὅπως ἐπὶ
[45]	γῆς, οὔτε ἀέρος, οὔτε ὕδατος	στοιχεῖον	ἀσφαλές ἐστι. (Ἀνδροφόνος. Ἄνθρωπός τις
[45]	γῆ, οὔτε ἀήρ, οὔτε ὕδατος	στοιχεῖον,	οὔτε ἄλλος τις τόπος φυλάσσει
[40]	καὶ τῶν κεράτων ἐπὶ τὸ	στόμα	τοῦ φρέατος εὑρέθη καὶ ἀνελθοῦσα
[29]	εἰπουσῶν: Μὴ ἐάσῃς ἡμᾶς, ἀλλὰ	στραφεῖσα	ὑπόδειξον τὴν εἴσοδον δι' ἧς
[50]	ἄπνουν εἴποι, ζῶν ἀναδεῖξαι τὸ	στρουθίον·	εἰ δ' ἔμπνουν, εὐθὺς ἀποπνίξας
[50]	ὡς ἐνέστη ἡ προθεσμία, λαβὼν	στρουθίον	εἰς τὴν χεῖρα καὶ τοῦτο
[50]	τοῦτον βουλόμενος. Καὶ δὴ λαβὼν	στρουθίον	ἐν τῇ χειρὶ καὶ τοῦτο
[50]	μὲν ἄψυχον εἴπῃ, ζωὸν τὸ	στρουθίον	ἐπιδείξαι, ἐὰν δὲ ἔμπνουν, ἀποπνίξας
[12]	ὁ αἴλουρος εἰπών: Ἀλλ' εἰ	σύ	γε πολλῶν εὐπορεῖς εὐπροσώπων ἀπολογιῶν,
[38]	αὐτῷ, ἐκείνη ἔφη· Ὦ πίθηκε,	σὺ	δὲ τοιαύτην μωρίαν ἔχων τῶν
[30]	πρὸς αὐτήν· Ἀλλὰ μένε τέως	σὺ	ἐνταῦθα, ἕως ἂν τοιαύτη γένῃ
[14]	δὲ ὑποτυχοῦσα· Καλῶς, ἔφασαν, ἐὰν	σὺ	ἐντεῦθεν ἀπαλλαγῇς. Οὕτως καὶ τῶν
[35]	τᾶν, εἶπεν, ἀλλὰ κἂν μὴ	σὺ	λέγῃς, ἀλλ ἀπὸ τοῦ δέρματός
[35]	ἡ ἀλώπηξ ἔφη· Ἀλλὰ κἂν	σὺ	μὴ εἴπῃς, ἀπὸ τοῦ δέρματος
[6]	ἀλώπηξ κατιδοῦσα ἐβόα· Μὴ τοῦτον	σὺ	ξένιζε, ἀλλὰ τὸν πρῶτον, μήπως
[38]	πρὸς αὐτὸν ἔφη· Ὦ πίθηκε,	σὺ	τοιαύτην μωρίαν ἔχων, τῶν ἀλόγων
[48]	θεοὺς δικαστὰς εἶναι οἷος εἶ	σὺ	τῶν μυρμήκων; Ὅτι μηδεὶς θεοῦ
[18]	ἐκείνῳ θυμοῦμαι καὶ ὀργίζομαι ᾧ	σὺ	φαίνῃ καλή. Ὅτι οὐ δεῖ
[31]	ἐπὶ σὲ ὡς ἐπὶ βοηθὸν	σὺ	χεῖρον διέθηκας. Ἀλλα' ἐσφάλης, ὦ
[45]	τις ἀποκτείνας ὑπὸ τῶν ἐκείνου	συγγενῶν	ἐδιώκετο· γενόμενος δὲ κατὰ τὸν
[45]	ποιήσας καὶ διωκόμενος ὑπὸ τῶν	συγγενῶν	τοῦ φονευθέντος κατὰ τὸν Νεῖλον
[41]	τῷ κοινῷ πάθει τὸ ἴδιον	συγκαλύψειεν	αἶσχος. Καὶ δὴ πάσας ἀθροίσασα
[41]	κοινῷ πάθει τὸ ἴδιον ἐλάττωμα	συγκρύψῃ.	Καὶ δὴ ἁπάσας ἀθροίσασα παρῄνει
[27]	θολοῦντα καὶ διειδὲς ὕδωρ μὴ	συγχωροῦντα	πίνειν. Καὶ ὃς ἀπεκρίνατο· Ἀλλ'
[12]	ἀνθρώποις νύκτωρ κεκραγὼς καὶ μὴ	συγχωρῶν	ὕπνου τυγχάνειν. Τοῦ δ' ἀπολογουμένου
[33]	μῦθος ἐλέγχει. ~Ἀλώπηξ καὶ δράκων.	{Συκέα	παρ' ὁδὸν ἦν. Ἀλώπηξ {δὲ}
[26]	αὐξυνθῶ καὶ μεγάλη, φησί, γένωμαι,	συλλαβεῖν	με δυνήσῃ, ἐπεὶ καὶ εἰς
[22]	τὸ σκάφος ἐναλλόμενος. Οἱ δὲ	συλλαβόντες	αὐτὸν καὶ εἰς τὴν πόλιν
[12]	ἀρχήν. ~Αἴλουρος καὶ ἀλεκτρυών. Αἴλουρος,	συλλαβὼν	ἀλεκτρυόνα, μετ' εὐλόγου τοῦτον αἰτίας
[26]	μικρὰ τυγχάνει, ὕστερον δὲ αὐξηθεῖσαν	συλλαμβάνειν	εἰς μείζονα ὠφέλειαν, ὁ ἁλιεὺς
[13]	τοῦτο γνοὺς ἦκεν ἐνταῦθα καὶ	συλλαμβάνων	ἕνα ἕκαστον κατήσθιεν. Οἱ δὲ
[38]	ἐπελθόντος καὶ ὑπὸ τῆς πάγης	συλληφθέντος,	αἰτιωμένου τε τὴν ἀλώπεκα ὡς
[38]	ἐλθοντος καὶ ὑπὸ τῆς πάγης	συλληφθέντος,	ᾐτιᾶτο παρ' αὐτοῦ ἡ ἀλώπηξ
[23]	ἐβαρυθύμουν, οὐ τοσοῦτον ἐπὶ τῷ	συμβεβηκότι	δυσφοροῦντες ὅσον ὅτι καὶ τὰ
[46]	πυνθανομένης· Πόθεν σοι ταῦτα, ἐὰν	συμβῇ	ὑγιᾶναί σε; πρὸς αὐτὴν ἐκεῖνος
[41]	τὰς πρὸς τοὺς πέλας ποιοῦνται	συμβουλίας,	διὰ δὲ τὸ αὐτοῖς συμφέρον.
[41]	ἁρμόττει πρὸς ἐκείνους οἳ τὰς	συμβουλίας	ποιοῦνται τοῖς πέλας οὐ δι'
[12]	τὴν φύσιν, μητρὶ καὶ ἀδελφαῖς	συμμιγνύμενος.	Τοῦ δὲ καὶ τοῦτο πρὸς
[41]	εὔνοιαν, ἀλλὰ διὰ τὸ ἑαυτοῖς	συμφέρον.	(Ἀλώπηξ κολουρός. Ἀλώπηξ ἐν παγίδι
[41]	συμβουλίας, διὰ δὲ τὸ αὐτοῖς	συμφέρον.	~(Ἀλώπηξ μηδέποτε θεασαμένη λέοντα. Ἀλώπηξ
[5]	τῷ μηδὲν ἀνύειν, καὶ ἐπὶ	συμφοραῖς	προσκτᾶται γέλωτα. ~(Ἀετὸς τὰ πτερὰ
[48]	μυρμήκων; Ὅτι μηδεὶς θεοῦ βλασφημείτω,	συμφορᾶς	ἐπελθούσης, μᾶλλον δὲ σκοπείτω τὰς
[9]	τὴν λύπην τῶν παλαιῶν μου	συμφορῶν	μεμνῆσθαι, καὶ διὰ τοῦτο τὰς
[21]	τὴς οἰκίας, πριάμενος καὶ πέρδικα,	σὺν	ἐκείνοις ἀφῆκε νέμεσθαι. Τῶν δὲ
[6]	τίλας εἴασεν αὐτὸν ἐκ οἴκῳ	σὺν	ὀρνίθοις. Ὁ δὲ κατηφὴς ἐκ
[17]	χθές σοι προσεληλυθυίας τῶν πάλαι	σὺν	σοὶ προετίμησας, δῆλον ὅτι, εἰ
[7]	ἰσω εἰσῆλθεν· ἡ δὲ γλυφὶς	σὺν	τοῖς πτεροῖς πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν
[48]	κρίνειν· δι' ἕνα γὰρ ἀσεβῆ	συναπώλοντο	καὶ ἀναίτιοι. Ταῦτα αὐτοῦ λέγοντος,
[49]	τούτων οἷς πᾶσαν τὴν ἡμέραν	συνδιέτριβες;	Οὕτω πολλάκις ἐκ τῶν μικρῶν
[49]	προσδοκᾶν περὶ τούτων οἷς πᾶσαν	συνδιέτριβες	τὴν ἡμέραν; Ὁ μῦθος δηλοῖ
[9]	φεύγειν ἐθέλειν ἔνθα ἡ λύπη	συνέβη.	(Ἀηδὼν καὶ χελιδών. Χελιδὼν δέ
[3]	ἀσθενέσιν ὑπολείπεται, τῷ ἐχθρῷ κατηρᾶτο.	Συνέβη	δ' αὐτῷ τῆς εἰς τὴν
[28]	δὲ αὐτῆς ποτε ἐπὶ νομήν,	συνέβη	τὴν θάλασσαν ὑπὸ λαβροῦ πνεύματος
[48]	τόπῳ ἐν ᾧ ἔτυχεν ἱστάμενος,	συνέβη	ὑφ' ἑνὸς δηχθῆναι τοῦτον. Ὁ
[16]	τὸ περιττὸν τῆς τροφῆς, εἰρωνικῶς	συνεβούλευε	λέγουσα· Ἄπειρα κολάζῃ, ποτὲ μὲν
[9]	προΐενται. ~(Ἀηδὼν καὶ χελιδών. Ἀηδόνι	συνεβούλευε	χελιδὼν τοῖς ἀνθρώποις εἶναι ὁμόροφον
[16]	ἀλήθων, ποτὲ δὲ ἀχθοφορῶν, καὶ	συνεβούλευεν	ἐπίληπτον ἑαυτὸν ποιήσαντα καταπεσεῖν ἔν
[41]	συνέφερεν, οὐκ ἂν ἡμῖν αὐτὸ	συνεβούλευες.	Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ
[41]	συνέφερεν, οὐκ ἂν ἡμῖν τοῦτο	συνεβούλευσας.	Οὗτος ὁ λόγος ἁρμόττει πρὸς
[50]	ἀποπνίξας προενεγκεῖν. Καὶ ὁ θεὸς	συνεὶς	αὐτοῦ τὴν κακότεχνον γνώμην εἶπεν·
[5]	ποιμήν, τὸ γεγονὸς αἰσθόμενος, προσδραμὼν	συνέλαβεν	αὐτὸν καὶ περικόψας αὐτοῦ τὰ
[8]	θεασάμενος, ὡς ἠπόρει τροφῆς, ἐπιπτὰς	συνέλαβεν.	Ἡ δὲ μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι ἐδέετο
[22]	καὶ πολὺν χρόνον κακοπραθήσαντες οὐδὲν	συνέλαβον:	καθεζόμενοι δὲ ἐν τῇ νηῒ
[48]	Ὁ δὲ ὑφ' ἑνὸς δηχθεὶς	συνεπάτησε	τοὺς πάντας. Ἑρμῆς δὲ ἐπιστὰς
[16]	ἐποίησεν ὡς ἐδιδάχθη· ὅθεν καὶ	συνετρίβη.	Ὁ δὲ δεσπότης ἀμφοτέρων καλέσας
[16]	Ὁ δὲ πιστεύσας καὶ πεσὼν	συνετρίβη.	Ὁ δὲ δεσπότης τὸν ἰατρὸν
[41]	ἀλλ' εἰ οὔ σοι τοῦτο	συνέφερεν,	οὐκ ἂν ἡμῖν αὐτὸ συνεβούλευες.
[41]	ἀλλ' εἰ μή σοι τοῦτο	συνέφερεν,	οὐκ ἂν ἡμῖν τοῦτο συνεβούλευσας.
[1]	Διὰ τοῦτο τὰ μὲν κακὰ	συνεχῆ	τοῖς ἀνθρώποις, ὡς πλησίον ὄντα,
[40]	ἀνάγκης ἔμεινε. Τράγος δὲ δίψει	συνεχόμενος	ἐγένετο κατὰ τὸ αὐτὸ φρέαρ·
[13]	ἕκαστον κατήσθιεν. Οἱ δὲ μύες	συνεχῶς	ἀναλισκόμενοι κατὰ τῶν ὀπῶν ἔδυνον,
[18]	συνῆπτε· τῇ δὲ Ἀφροδίτῃ ἔθυεν	συνεχῶς	καὶ ηὔχετο ὡς ὡραίαν αὐτὴν
[42]	Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ἡ	συνήθεια	καὶ τὰ φοβερὰ τῶν πραγμάτων
[42]	Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ἡ	συνήθεια	καὶ τὰ φοβερὰ τῶν πραγμάτων
[3]	οἰκεῖν διέγνωσαν, βεβάωσιν φιλίας τὴν	συνήθειαν	ποιούμευοι. Καὶ δὴ ὁ μὲν
[8]	ὑψηλῆς δρυὸς καθημένη κατὰ τὸ	σύνηθες	ᾖδεν. Ἰέραξ δὲ αὐτὴν θεασάμενος,
[17]	γενομένου, μὴ δυνάμενος ἐπὶ τὴν	συνήθη	νομὴν αὐτὰς παραγαγεῖν, ἔνδον ἐτημέλει,
[12]	τοῦτο ποιεῖν, ὡς ἐπὶ τὰ	συνήθη	τῶν ἔργων ἐγείρεσθαι, πάλιν ὁ
[29]	ἀλώπεκες ἐπὶ τὸν Μαίανδρον ποταμὸν	συνηθροίσθησαν,	πιεῖν ἐξ αὐτοῦ ζέλουσαι. Διὰ
[42]	ἐπειδὴ κατά τινα τύχην αὐτῷ	συνήντησε,	τὸ μὲν πρῶτον οὕτως ἐφοβήθη
[18]	καὶ τῇ ἰδίᾳ δεσποίνῃ μάχας	συνῆπτε·	τῇ δὲ Ἀφροδίτῃ ἔθυεν συνεχῶς
[38]	καὶ πίθηκος βασιλεὺς αἱρεθείς. Ἐν	συνόδῳ	τῶν ἀλόγων ζώων πίθηκος ὀρχησάμενος
[38]	καὶ πίθηκος βασιλεὺς αἱρεθείς. Ἐν	συνόδῳ	τῶν ἀλόγων ζώων ὠρχήσατο πίθηκος
[9]	τοῖς ἀνθρώποις εἶναι ὁμόροφον καὶ	σύνοικον	ὡς αὐτή. Ἡ δὲ εἶπεν·
[50]	γνωρίζεται. ~(Ἀνὴρ κακοπράγμων. Ἀνὴρ κακοπράγμων	συνορισάμενος	πρός τινα ψευδὲς ἐπιδείξειν τὸ
[21]	τοῦτον ἀγοράσας ἐκόμισεν οἴκαδε ὡς	συντραφησόμενον.	Τῶν δὲ τυπτόντων αὐτὸν καὶ
[40]	τὸ ὕδωρ· ἡ δὲ τὴν	συντυχίαν	ἀσμενισαμένη εἰς ἔπαινον τοῦ ὕδατος
[42]	θεασαμένη λέοντα, ἐπειδὴ κατά τινα	συντυχίαν	ὑπήντησε, τὸ μὲν πρῶτον ἰδοῦσα
[9]	ἀηδόνι ἵν' ὁμόροφος ταύτῃ γε	συνυπάρχῃ.	Ἡ δὲ πρὸς αὐτὴν δακρύουσα
[4]	ὁ κάνθαρος τοῦτου ἑωρακώς, κόπρου	σφαῖραν	ποιήσας ἀνέπτη καὶ γενόμενος κατὰ
[47]	γεύσεσθε. Ὁ μῦθος περὶ τῶν	σφόδρα	δειλῶν. ~Ἀνὴρ δηχθεὶς ὑπὸ μύρμηκος
[21]	αὐτὸν καὶ ἀπελαυνόντων, ἐκεῖνος ἠθύμει	σφόδρα,	νομίζων ὡς ἀλλόφυλος ταῦτα πάσχειν
[22]	πολὺν χρόνον ταλαιπωρήσαντες οὐδὲν εἷλον,	σφόδρα	τε ἠθύμουν καὶ ἀναχωρῆσαι παρεσκευάζοντο.
[3]	οὗ κομισθέντος ἐπὶ τὴν καλιάν,	σφοδρὸς	ἐμπεσὼν ἄνεμος ἐκ λεπτοῦ καὶ
[14]	ἔν τινι ἐπαύλει ὄρνεις νοσοῦσι,	σχηματίσας	ἑαυτὸν εἰς ἰατρὸν καὶ τὰ
[19]	ἐν ναυπηγίῳ. Αἴσωπος ὁ λογοποιὸς	σχολὴν	ἄγων εἰς ναυπήγιον εἰσῆλθε. Τῶν
[37]	καλλίων ὑπάρχω, ἥτις οὐ τὸ	σῶμα,	τὴν δὲ ψύχην πεποίκιλμαι. Ὁ
[43]	ἔχει. Πρὸς ἄνδρα μεγαλοπρεπῆ μὲν	σώματι,	κατὰ ψυχὴν δὲ ἀλόγιστον ὁ
[43]	πρὸς ἄνδρας μεγαλοπρεπεῖς μὲν τῷ	σώματι,	κατὰ ψυχὴν δὲ ἀλογίστους. (Ἀλώπηξ
[37]	Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι τοῦ	σωματικοῦ	κάλλους ἀμείνων ἐστὶν ὁ τῆς
[37]	παρδάλεως παρ' ἕκαστα τὴν τοῦ	σώματος	ποικιλίαν προβαλλομένης, ἡ ἀλώπηξ ὑποτυχοῦσα
[25]	τῇ θαλάσσῃ. Ὅτι εὔκολον ἡ	σωτηρία	τοῖς μὴ μεγάλως εὐτυχοῦσιν, τὸν
[40]	ἐὰν μόνον θελήσῃς τὴν ἀμφοτέρων	σωτηρίαν.	Θέλησον οὖν τοὺς ἐμπροσθίους πόδας
[25]	τῶν ἐλαχίστων ὑπερφρονῶν. Εὔκολον εἰς	σωτηρίαν	τὸ εὐτελές· οἱ λαμπροὶ δὲ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/05/2005