[16] Ὦ γύναι πιστοτάτη, πῶς ἐγὼ ἐπαινέσω τὸ ὑπέρογκον φίλτρον θερμῆς σου προθέσεως; Ὦ γύναιον, πῶς δοξάσω τὴν μεγάλην πόθησιν τῆς τελείας σου ψυχῆς γενομένης πρὸς Θεόν; Ἢ τίς οὕτως ἀγαπᾷ, ὥσπερ σὺ ἠγάπησας; Ἢ τίς ἄρα ἀνθρώπων οὕτως ὑποδεχθήσεται, καθὼς σὺ ἐδέχθης;

[16] Ô femme remplie de foi, en quels termes ferai-je l'éloge d'une résolution aussi précieuse par sa ferveur et son amour? ô femme, comment louerai-je l'étendue et la perfection de l'espérance que votre âme mit en Dieu? Qui donc a autant aimé que vous? quel homme a su plaire au Seigneur autant que vous?