Livre, Chap. |
[12, 1] |
μεγάλοις
δώροις
καὶ
βασιλικοῖς·
ηὔφρανε
|
γὰρ |
αὐτὴν
μάλιστα
ἐκεῖνο,
ὅτι
καίτοι |
[12, 1] |
φροντίδι
ὁ
βασιλεὺς
Ἀρταξέρξης·
ᾔδει
|
γὰρ |
αὐτῆς
τὸ
κλέος
καὶ
τὴν
|
[12, 50] |
~Λακεδαιμόνιοι
μουσικῆς
ἀπείρως
εἶχον·
ἔμελε
|
γὰρ
|
αὐτοῖς
γυμνασίων
καὶ
ὅπλων.
εἰ |
[12, 1] |
μέγαν
ἧκεν
ἡ
δόξα·
ἐπεπίστευτο
|
γὰρ |
δὴ
ὅτι
γυναικὸς
ἄλλης
μετ´ |
[12, 1] |
ἤπερ
εἰώθασι
γυναῖκες
δρᾶν·
φιλόκοσμοι
|
γάρ |
εἰσι
δεινῶς·
ὁ
δὲ
Κῦρος |
[12, 57] |
ἐς
αὐτὸν
ἀπερρίπτουν.
ἡ
μὲν
|
γὰρ |
ἐν
Ὀγχηστῷ
λίμνη
φοβερὸν
ἦχον
|
[12, 1] |
αὐτῷ
προσελθεῖν
οὐδὲ
παραμυθήσασθαι·
καὶ
|
γὰρ |
ἐπίστευον
ἀνιάτως
αὐτὸν
ἔχειν
ἐπὶ
|
[12, 1] |
ὀψὲ
δὲ
καὶ
βραδέως·
δεινὴ
|
γὰρ |
ἡ
ἐς
Κῦρον
εὔνοια
ἐντακεῖσα
|
[12, 34] |
δὲ
οὐχ
ἥκιστα.
Παυσανίας
μὲν
|
γὰρ |
ἤρα
τῆς
ἑαυτοῦ
γυναικός,
Ἀπελλῆς
|
[12, 33] |
προσήκαντο
τὴν
ὑπόσχεσιν·
δι´
ἀρετῆς
|
γὰρ |
ἴσασι
Ῥωμαῖοι
ἀγαθοὶ
εἶναι,
οὐ |
[12, 1] |
ἐκ
βασιλέως
στολὴν
ἐνδῦναι·
ἐθρήνει
|
γὰρ |
ἰσχυρῶς
τὸν
Κῦρον·
ἐνδῦσα
δὲ |
[12, 55] |
ἀντιπάλους
γενομένους
θηρίῳ
τοσούτῳ·
λέγουσι
|
γὰρ |
καὶ
τὸ
ἐνδόξως
ἀποθανεῖν
ἐντάφιον |
[12, 14] |
ὡραῖον
γενέσθαι
λέγουσι·
τὴν
μὲν
|
γὰρ |
κόμην
ἀνασεσύρθαι
αὐτῷ,
ξανθὴν
δὲ |
[12, 28] |
τὸν
χρησμὸν
τὸν
Δελφικόν.
ἔλεγε
|
γὰρ |
μὴ
ἂν
ἄλλως
σωθῆναι
τὴν
|
[12, 10] |
χρημάτων
καὶ
εὐκαιρίαν
λαχόντες·
δύναμιν
|
γὰρ |
ναυτικὴν
ἔσχον
καὶ
ἦσαν
μέγιστοι. |
[12, 31] |
τοῖς
Ἕλλησι
τρυφῆς
ἀπόδειξις;
μύρῳ
|
γὰρ |
οἶνον
μιγνύντες
οὕτως
ἔπινον,
καὶ |
[12, 16] |
διὰ
τὰς
αὐτὰς
αἰτίας.
ἤχθετο
|
γὰρ
|
Περδίκκᾳ
μὲν
ὅτι
ἦν
πολεμικός, |
[12, 53] |
πως
εὐκαταφρόνητοι
γεγονέναι.
τὸν
μὲν
|
γὰρ |
Περσικὸν
ἐκ
τῆς
Μαιανδρίου
τοῦ |
[12, 1] |
καὶ
περιεργίας
ἀπήλλακτο.
ὁ
μὲν
|
γὰρ |
πλοῦτος
φιλεῖ
χορηγεῖν
καὶ
τὰ |
[12, 64] |
τοῦ
Περδίκκα
ὁ
Πτολεμαῖος·
εἴδωλον
|
γὰρ |
ποιησάμενος
ὅμοιον
Ἀλεξάνδρῳ
κατεκόσμησεν
ἐσθῆτι |
[12, 15] |
τοῦτον
θεὸν
λέγοντα
παίζω·
μεταβολὰς
|
γὰρ |
πόνων
ἀεὶ
φιλῶ.
λέγει
δὲ |
[12, 1] |
αὐτὴν
τοῦ
πατρὸς
ἀποπέμψαντος,
ἀλλὰ
|
γὰρ |
πρὸς
βίαν,
οἷα
πολλάκις
ἀπήντησεν
|
[12, 1] |
ἣ
δὲ
οὐχ
ὑπέμενεν·
ἄκρᾳ
|
γὰρ |
τῇ
χειρὶ
μόνον
τοῦ
Κύρου |
[12, 1] |
τὸν
τρόπον
τὸν
Περσικόν·
μετὰ
|
γὰρ |
τὸ
ἐμπλησθῆναι
τροφῆς
οἱ
Πέρσαι |
[12, 52] |
ὁμοίαν
εἶναι
ταῖς
ἑταίραις.
καὶ
|
γὰρ |
τοὺς
ἁλισκομένους
ὑπὸ
τῆς
ὥρας |
[12, 64] |
καὶ
ζῶντα
καὶ
ἀποθανόντα·
λέγειν
|
γὰρ
|
τοὺς
θεοὺς
πρὸς
αὐτὸν
ὅτι |
[12, 1] |
δὲ
κάλλιστα
διεσκευασμέναι·
αἱ
μὲν
|
γὰρ |
τρεῖς
ὑπὸ
τῶν
οἰκείων
γυναικῶν, |
[12, 9] |
καλῶς
ἐξηγήσατο
τῶν
Κλαζομενίων·
ἦν
|
γὰρ |
τῶν
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν.
ὅς
γε
|
[12, 27] |
προσενεχθῆναι
τοῖς
ἑαυτοῦ
πολεμίοις·
πρῶτον
|
γὰρ |
τῶν
ἐξ
αἰῶνος
νεκροὺς
ὑποσπόνδους |
[12, 63] |
ἐπεὶ
μὴ
πάνυ
ἦν
πλούσιος,
|
ὄναρ |
αὐτῇ
συνεγένετο,
καὶ
παραχρῆμα
ἐπαύσατο |
[12, 1] |
γυναῖκας
βασιλικῶς
τὰ
ἐναντία
ἔδρασεν
|
ἤπερ |
εἰώθασι
γυναῖκες
δρᾶν·
φιλόκοσμοι
γάρ |
[12, 25] |
τῶν
ἐμοὶ
προσηκόντων
οὐδὲν
ἧττον
|
ἤπερ |
καὶ
οἱ
Ἕλληνες
προσήκουσι
μεμνῶμαι |
[12, 34] |
Ἀπελλῆς
δὲ
τῆς
Ἀλεξάνδρου
παλλακῆς,
|
ᾗπερ |
ὄνομα
ἦν
Παγκάστη,
τὸ
δὲ |
[12, 64] |
τοῦ
εἰδώλου
τοῦ
ἐν
Τροίᾳ,
|
ὅπερ |
Ὅμηρος
ᾄδει,
λέγων
ὑπὲρ
Αἰνείου |
[12, 7] |
αὐτὸς
ἦν
ἐρώμενος
τοῦ
Ἀλεξάνδρου,
|
ὥσπερ |
Ἀχιλλέως
ὁ
Πάτροκλος.
~Κλεομένης
ὁ |
[12, 1] |
εὐπορεῖν
φαρμάκου
φησί.
καὶ
ἠνιᾶτο
|
ὥσπερ |
εἰκὸς
ἐπὶ
τούτοις
ἡ
Ἀσπασία |
[12, 1] |
σύ.
καὶ
ἐκ
τούτων
οὖν
|
ὥσπερ |
εἰκὸς
τὸν
Κῦρον
ἐξέπληξε,
καὶ |
[12, 23] |
ξίφη
καὶ
τὰ
δόρατα
προσείοντες,
|
ὥσπερ |
οὖν
ἢ
φοβῆσαι
δυνάμενοι
ἢ |
[12, 64] |
Τροίᾳ,
ὅπερ
Ὅμηρος
ᾄδει,
λέγων
|
ὑπὲρ |
Αἰνείου
τὸν
Ἀπόλλωνα
ἐς
μέσους |
[12, 47] |
εὐνῆς
οὐ
διεφύλαξεν.
ἐπεὶ
δὲ
|
ὑπὲρ |
αὐτῆς
ἀπελογήσατο
ἡ
Ἀριστομάχη,
τὴν |
[12, 9] |
ἔπαιζον.
γίνεται
δὲ
δύο
παίδων
|
ὑπὲρ |
γραμμῆς
φιλοτιμία,
καὶ
ὁ
εἷς |
[12, 1] |
δὲ
καὶ
ἡ
Πελοπόννησος
τῶν
|
ὑπὲρ |
Κύρου
τε
καὶ
ἐκείνης
λόγων, |
[12, 1] |
Ἀσπασία
μὲν
οὖν
μεγαλοφρόνως
καὶ
|
ὑπὲρ |
τὰς
γυναῖκας
βασιλικῶς
τὰ
ἐναντία |
[12, 52] |
ἐκκαλύψαντος.
~Ἰσοκράτης
ὁ
ῥήτωρ
ἔλεγεν
|
ὑπὲρ |
τῆς
Ἀθηναίων
πόλεως
ὁμοίαν
εἶναι |
[12, 49] |
ἐπισκήπτω
αὐτῷ
μηδὲν
Ἀθηναίοις
μνησικακεῖν
|
ὑπὲρ |
τῆς
παρ´
αὐτῶν
φιλοτησίας,
ἣν
|
[12, 28] |
Θεόπης
καὶ
Εὐβούλης.
ταύτας
δὲ
|
ὑπὲρ |
τῆς
πόλεως
τῆς
Ἀθηναίων
ἀναιρεθῆναι
|
[12, 62] |
τὰ
δέοντα,
τὴν
πλίνθον
λαβὼν
|
ὑπὲρ |
τῆς
συμβουλῆς
μισθὸν
ἀπέρχεται·
μαστιγοῦται |
[12, 36] |
δὲ
Ἀρκάς.
~Ἐοίκασιν
οἱ
ἀρχαῖοι
|
ὑπὲρ |
τοῦ
ἀριθμοῦ
τῶν
τῆς
Νιόβης |
[12, 45] |
οἰκίας
ἐκτεθέντι
μέλιτται
τροφοὶ
ἐγένοντο,
|
ὑπὲρ |
τοῦ
γάλακτος
παρατιθεῖσαι
μέλι.
~Διονύσιον |
[12, 64] |
ἐγένετο,
ἀδελφὴ
τρόπον
τινὰ
τῆς
|
ὑπὲρ |
τοῦ
εἰδώλου
τοῦ
ἐν
Τροίᾳ, |
[12, 62] |
κρίσιν
οὐκ
ἀνταξίαν
ἀντικρίνειν
δεῖ
|
ὑπὲρ |
τοῦ
μισθοῦ
τὴν
ὕβριν.
~Ἀρχεδίκης |
[12, 64] |
ἐπεὶ
δὲ
κατέλαβε
τὸν
Πτολεμαῖον,
|
ὑπὲρ
|
τοῦ
νεκροῦ
μάχη
καρτερὰ
πάνυ |
[12, 1] |
ἐπεσταλμένοις
ἢ
τῷ
χρυσῷ·
καὶ
|
ὑπὲρ |
τούτων
ἠμείψατο
τὴν
Ἀπασίαν
μεγάλοις |
[12, 48] |
εἴ
τι
χρὴ
πιστεύειν
τοῖς
|
ὑπὲρ
|
τούτων
ἱστοροῦσιν.
~Φωκίων
ὁ
τοῦ |
[12, 46] |
Γαλεῶται
πρὸς
τὸν
Διονύσιον
ἐρόμενον
|
ὑπὲρ |
τούτων,
ὅτι
ταῦτα
μοναρχίαν
δηλοῖ. |
[12, 1] |
σύνεσιν
εἶχε.
πολλάκις
γοῦν
καὶ
|
ὑπὲρ |
τῶν
ἐπειγόντων
ἐχρήσατο
αὐτῇ
συμβούλῳ |
[12, 15] |
Ταραντῖνος,
πολιτικός
τε
καὶ
φιλόσοφος
|
ἀνὴρ |
γενόμενος,
πολλοὺς
ἔχων
οἰκέτας,
τοῖς |
[12, 41] |
χειρουργίας
ἡ
χάρις,
ἧς
ὁ
|
ἀνὴρ |
εἰ
τύχοι,
ὁ
πόνος
αὐτοῦ |
[12, 51] |
διὰ
τούτων
ὅτι
παραφρονεῖ
ὁ
|
ἀνήρ. |
Εἱστία
ποτὲ
μεγαλοπρεπῶς
ὁ
Φίλιππος, |
[12, 13] |
Ἀττικὴν
ἑταίραν
τὴν
Γνάθαιναν
ἐραστὴς
|
ἀνὴρ |
κατὰ
κλέος
αὐτῆς.
παρὰ
πότον |
[12, 1] |
~Ἀσπασία
ἡ
Ἑρμοτίμου
|
θυγάτηρ |
ἡ
Φωκαῒς
ἐτράφη
ἐν
ὀρφανίᾳ, |
[12, 15] |
μὲν
σιώπα,
ὅταν
δὲ
γένῃ
|
πατὴρ
|
αὐτός,
τότε
ἐξαγορεύσεις.
ἀλλὰ
καὶ |
[12, 1] |
παῖδα.
δείκνυσιν
οὖν
αὐτὴν
ὁ
|
πατὴρ |
ἰατρῷ·
ὃ
δὲ
ὑπέσχετο
ἰάσασθαι, |
[12, 60] |
μὲν
ἄλλα
μοι
κατέλιπεν
ὁ
|
πατήρ, |
τὴν
δὲ
τύχην,
ᾗ
ταῦτα |
[12, 43] |
υἱὸς
ἦν,
καὶ
ἐκαλεῖτο
ἡ
|
μήτηρ |
αὐτοῦ
Ἀβρότονον.
Φωκίων
δὲ
ὁ |
[12, 40] |
τῷ
στρατοπέδῳ,
εἴ
τις
ἔχει
|
ὕδωρ |
ἐκ
τοῦ
Χοάσπου,
ἵνα
δῷ |
[12, 40] |
ἀλαζονείας
πεπληρωμένα,
καὶ
οὖν
καὶ
|
ὕδωρ |
ἠκολούθει
τὸ
ἐκ
τοῦ
Χοάσπου. |
[12, 52] |
ἄνοιαν
αὐτοῦ
ἐκκαλύψαντος.
~Ἰσοκράτης
ὁ
|
ῥήτωρ |
ἔλεγεν
ὑπὲρ
τῆς
Ἀθηναίων
πόλεως |
[12, 25] |
Νέστορος
καὶ
Τηλέμαχος
Μενέλεω
καὶ
|
Ἕκτωρ |
Πολυδάμαντος,
ἐν
οἷς
αὐτῷ
προσεῖχε, |