Livre, Chap. |
[12, 1] |
τὸν
ἐραστὴν
ἐξέλαμψεν.
ἐπεὶ
δὲ
|
ἅπαξ |
ἐχειρώθη
τούτοις
ἐκεῖνος,
ἠξίωσεν
αὐτήν, |
[12, 64] |
πρὸς
αὐτοὺς
ἔφη
πάντων
τῶν
|
ἐξ |
αἰῶνος
βασιλέων
εὐδαιμονέστατον
Ἀλέξανδρον
γεγονέναι, |
[12, 27] |
ἑαυτοῦ
πολεμίοις·
πρῶτον
γὰρ
τῶν
|
ἐξ |
αἰῶνος
νεκροὺς
ὑποσπόνδους
ἀποδοῦναι
ταφησομένους, |
[12, 1] |
ἡ
θεός·
καὶ
ἐπίστευεν
αὐτὴν
|
ἐξ |
ἀρχῆς
μελεδωνὸν
αὐτῆς
γεγονέναι,
καὶ |
[12, 30] |
δὲ
ἀπαξιῶσαί
φασι
διὰ
τὴν
|
ἐξ |
ἀρχῆς
ῥᾳθυμίαν
αὐτῶν.
ὁμολογεῖ
δὲ |
[12, 1] |
περιστερᾶς
τε
ἐκείνης
καὶ
τῶν
|
ἐξ |
αὐτῆς
λόγων
καὶ
ὅσα
προεῖπεν |
[12, 47] |
γυναῖκα
αὐτοῦ
Ἀρήτην
καὶ
τὸν
|
ἐξ |
αὐτοῦ
παῖδα
ἐφύλαττεν.
ὕστερον
δὲ |
[12, 10] |
πρῶτοι
νόμισμα
ἔκοψαν
τὸ
καὶ
|
ἐξ |
αὐτῶν
κληθὲν
νόμισμα
Αἰγιναῖον.
~Ὅτι |
[12, 13] |
οἱ
μετῆν
τῶν
κοινῶν.
~Ἀφίκετο
|
ἐξ |
Ἑλλησπόντου
παρὰ
τὴν
Ἀττικὴν
ἑταίραν |
[12, 13] |
εἶτα
σὺ
μέντοι
λέγεις‘
ἥκειν
|
ἐξ
|
Ἑλλησπόντου;
τοῦ
δὲ
ὁμολογήσαντος
καὶ |
[12, 30] |
ἐν
ἔθει
ἦν
πίνειν
μὲν
|
ἐξ |
ἑωθινοῦ,
μεθύειν
δὲ
περὶ
πλήθουσαν |
[12, 54] |
συμβουλεύων
Ἀλεξάνδρῳ
πολλοῖς
ὠφέλημα
γέγονεν,
|
ἐξ |
ὧν
καὶ
τὴν
πατρίδα
κατῴκισε |
[12, 35] |
οἳ
δέ
φασι
καὶ
ἑτέρας
|
ἕξ, |
ὡς
εἶναι
τὰς
πάσας
δέκα, |
[12, 36] |
μὴ
συνᾴδειν
ἀλλήλοις.
Ὅμηρος
μὲν
|
ἓξ |
λέγει
ἄρρενας
καὶ
τοσαύτας
κόρας, |