Livre, Chap.
[51, 8]	συνόντα ἐξέδωκεν αὐτῷ, καὶ ἑαυτόν,	ἄν	γε καὶ διὰ τοῦθ´ ἡ
[51, 6]	καὶ οἱ ἄλλοι προστάτας ἐκείνους,	ἄν	γέ τι δεινόν σφισι συμβῇ,
[51, 8]	βασιλείῳ κατεσκεύαζεν, ἠθροίκει, καὶ πάντα,	ἄν	γέ τινος καὶ ἐλαχίστου διαμάρτῃ,
[51, 4]	ἄν τε πρίασθαί τι αὐτῶν	ἄν	τε καὶ ἀντιλαβεῖν τις ἐθελήσῃ,
[51, 4]	καὶ τὰ τῶν ἑταίρων, ἵνα	ἄν	τε πρίασθαί τι αὐτῶν ἄν
[51, 4]	ὡς καὶ ἐπ´ αὐτὸν ὁρμήσων,	ἄν	τι ἀκριβώσῃ. θορυβησάντων δ´ αὐτῶν
[51, 6]	ὡς καὶ ἐς τὴν Ἰβηρίαν,	ἄν	τι κατεπείξῃ, πλευσούμενοι καὶ τὰ
[51, 20]	καὶ ὑπὲρ τὸν ἀριθμόν, ὅσους	ἂν	ἀεὶ ἐθελήσῃ, προαιρεῖσθαι προσκατεστήσαντο· ὅπερ
[51, 16]	χρησιμωτάτους τοῖς Ῥωμαίοις ἐς πολλὰ	ἂν	γενομένους ἀνήκεστόν τι δρᾶσαι· πρόφασιν
[51, 14]	μὲν μηδὲν τὸ σῶμα βλάπτειν,	ἂν	δ´ αἵματος καὶ βραχυτάτου ἅψηται,
[51, 20]	τήν τε ἡμέραν ἐν ᾗ	ἂν	ἐς τὴν πόλιν ἐσέλθῃ θυσίαις
[51, 6]	δι´ αὐτῶν διδοῦσα ἔπεμψεν, ἵν´	ἂν	καὶ ἐκεῖνον ἐχθήρῃ, ἀλλ´ αὐτήν
[51, 4]	οὐδ´ ἀντεδόθη οὐδέν· τίς γὰρ	ἂν	καὶ ἐτόλμησεν ὁποτερονοῦν αὐτῶν πρᾶξαι;
[51, 17]	οὐδὲ ἐνεπιδημεῖν αὐτῇ ἐξουσίαν ἔδωκεν,	ἂν	μή τινι αὐτὸς ὀνομαστὶ συγχωρήσῃ.
[51, 10]	Κλεοπάτρα ἀκριβῶς εἰδυῖα ἤλπισεν ὅτι,	ἂν	πύθηται αὐτὴν τετελευτηκυῖαν, οὐκ ἐπιβιώσεται
[51, 7]	τῶν Ἀντιοχέων προάστειον, ἐνοικεῖν μέχρις	ἂν	τῷ Καίσαρι ταῦτα δηλωθῇ ἔλαβον.
[51, 6]	ἄλλα τε ἀπειλητικὰ καὶ ὅτι,	ἂν	τῶν τε ὅπλων καὶ τῆς
[51, 19]	τινες ὡς οὐκ ἀθεεὶ δὴ	συμβὰν	ἐλάμβανον, ἐπειδήπερ ὁ πατὴρ αὐτοῦ
[51, 6]	χρὴ πρᾶξαι, λάθρᾳ δὲ ὅτι,	ἐὰν	τὸν Ἀντώνιον ἀποκτείνῃ, καὶ τὴν
[51, 14]	ἑρπετοῦ παραχρῆμα, πρὶν θνήσκειν τινά,	ἐκμυζᾶν,	καὶ αὐτοὶ μηδὲν ὑπὸ μηδενὸς
[51, 8]	τότε ἀπεκρίνατο. τρίτην τε οὖν	πρεσβείαν	ἔστειλε, καὶ τὸν υἱὸν τὸν
[51, 6]	τὸν Ἀντώνιον ἀποκτείνῃ, καὶ τὴν	ἄδειαν	αὐτῇ καὶ τὴν ἀρχὴν ἀκέραιον
[51, 11]	φόβῳ τῶν χρημάτων καὶ τὴν	ἄδειαν	καὶ τὴν βασιλείαν ἐκπρίηται. οὕτω
[51, 9]	τούτου οὐχ ὅπως τήν τε	ἄδειαν	καὶ τὴν τῶν Αἰγυπτίων βασιλείαν,
[51, 5]	ἐπείγοντα διοικήσας, τοῖς τέ τινα	ἄδειαν	λαβοῦσι καὶ ἐν τῇ Ἰταλίᾳ
[51, 9]	ἄδειαν καὶ τὴν τῶν Αἰγυπτίων	βασιλείαν,	ἀλλὰ καὶ τὸ τῶν Ῥωμαίων
[51, 11]	καὶ τὴν ἄδειαν καὶ τὴν	βασιλείαν	ἐκπρίηται. οὕτω που καὶ τότε
[51, 15]	οἱ ταύτην τε καὶ τὴν	βασιλείαν	τὴν πατρῴαν ἔδωκε, καὶ αὐτοῖς
[51, 15]	περιφρονήσει θρασείᾳ χρησαμένη, τήν τε	βασιλείαν	τὴν τῶν Αἰγυπτίων ὑπ´ ἔρωτος
[51, 13]	αὖθις παρεκελεύσατο, καὶ οὔτε τὴν	θεραπείαν	αὐτῆς ἀφείλετο καὶ ἐν ἐπιμελείᾳ
[51, 5]	δὴ καὶ αὐτὸς ἐς τὴν	Ἀλεξάνδρειαν	μηδὲν περάνας ἐκομίσθη. ~καὶ τά
[51, 17]	βουλευτῶν πολιτεύεσθαι ἐκέλευσε· τοσαύτην που	νεωτεροποιίαν	αὐτῶν κατέγνω. καί σφων οὕτω
[51, 2]	εἶτα διὰ τὴν μητέρα τὴν	Μουκίαν	ἀφείθη. τῶν δὲ κολασθέντων Ἀκύλιοί
[51, 3]	μηδὲν μηδενὶ δούς, ἐς τὴν	Ἰταλίαν	ἀπέπεμψε, τοὺς δὲ δὴ λοιποὺς
[51, 3]	κατ´ ἄλλο τι ἐς τὴν	Ἰταλίαν	ἔπεμψε. καὶ τοσαύτην γ´ ἐπὶ
[51, 4]	προσέταξεν, αὐτὸς δὲ ἐς τὴν	Ἰταλίαν	ἠπείχθη μεσοῦντος τοῦ χειμῶνος ἐν
[51, 21]	τὴν Ἑλλάδα καὶ ἐς τὴν	Ἰταλίαν	ὁ Καῖσαρ ἐπεραιώθη, καὶ αὐτοῦ
[51, 10]	θεραπαίναις δύο ἐσέδραμε, καὶ ἐκεῖθεν	ἀγγελίαν	αὐτῷ ὡς καὶ ἀπολωλυῖα ἔπεμψε.
[51, 7]	ἐκεῖνος μήτ´ αὐτὸς ἦλθε μήτ´	ἀγγελίαν	τινὰ αὐτοῖς ἔπεμψεν, οὕτω δὴ
[51, 25]	(χειμὼν γὰρ ἦν) ἐς τὴν	φιλίαν	ἀνεχώρησε, πολλὰ μὲν ὑπὸ τοῦ
[51, 18]	ὡς καὶ περὶ τὴν Αἴγυπτον	ἀσχολίαν	ἔχων, ἔργῳ δὲ ἵν´ ἐκτρυχωθεῖεν
[51, 20]	τοῖς θεοῖς ἐσγράφεσθαι, καὶ φυλὴν	Ἰουλίαν	ἐπ´ αὐτοῦ ἐπονομάζεσθαι, τῷ τε
[51, 22]	καὶ ἐν αὐταῖς οἱ βουλευταὶ	μίαν	τινὰ ὡς ἕκαστοι ἡμέραν ἐν
[51, 8]	ἐκεῖνον δὲ διὰ κενῆς ἀνταπέστειλε,	μηδεμίαν	ἀπόκρισιν δούς. τῇ μέντοι Κλεοπάτρᾳ
[51, 9]	τοῦ λιμένος ὁ Γάλλος διατείνας	οὐδεμίαν	αὐτοῦ φανερὰν φυλακὴν ἐποιήσατο, ἀλλὰ
[51, 26]	τούτου καὶ ἐκείνους μάχην μὲν	οὐδεμίαν	ἔτ´ ἐποιήσατο, φόνον δὲ δὴ
[51, 10]	καὶ ἐς τὴν ὑπὲρ ἑαυτοῦ	προθυμίαν	ἀντικαθιστάς, ὥστε καὶ διὰ τοῦτο
[51, 19]	τῆς ἀγγελίας τῆς νίκης ἡμέρᾳ	ἱερομηνίαν	εἶναι, καὶ ἐς τὴν πόλιν
[51, 1]	καὶ τὸν λοιπὸν στρατὸν ἐς	Μακεδονίαν	ἀπιόντα καταλαβὼν ἀμαχεὶ παρεστήσατο. ἤδη
[51, 23]	ὁ Μᾶρκος ἔς τε τὴν	Μακεδονίαν	καὶ ἐς τὴν Ἑλλάδα πεμφθεὶς
[51, 3]	ἐχρῆτο, ἐπεποίητο, σφίγγα ἐν ἑκατέρᾳ	ὁμοίαν	ἐκτυπώσας. ὕστερον γὰρ τὴν εἰκόνα
[51, 9]	τοὺς στρατιώτας προσθησόμενος (ἦσαν γὰρ	εὔνοιάν	τινα αὐτοῦ ἐκ τῆς συστρατείας
[51, 22]	τε παντοδαποὶ ἐγένοντο, καὶ τὴν	Τροίαν	εὐπατρίδαι παῖδες ἵππευσαν, ἄνδρες τε
[51, 17]	τῶν τρόπων αὐτῶν, τήν τε	σιτοπομπίαν	καὶ τὰ χρήματα, οὐδενὶ βουλευτῇ
[51, 15]	εὐθὺς ἐσφάγη, Καισαρίων δὲ ἐς	Αἰθιοπίαν	φεύγων κατελήφθη τε ἐν τῇ
[51, 19]	τάς τε εἰκόνας καὶ τὴν	προεδρίαν	καὶ τἆλλα τὰ τοιουτότροπα περιττόν
[51, 6]	ἧττον ὡς καὶ ἐς τὴν	Ἰβηρίαν,	ἄν τι κατεπείξῃ, πλευσούμενοι καὶ
[51, 10]	ἢ πάντως γε ἐς τὴν	Ἰβηρίαν	πλευσούμενος· ἰδοῦσα δὲ τοῦθ´ ἡ
[51, 8]	περιγένωνται, ἢ καὶ ἐς τὴν	Ἰβηρίαν	τήν τε Γαλατίαν ἀπάρωσιν, ἢ
[51, 10]	πολλοῦ αἵματος ἀπέγνω τε τὴν	σωτηρίαν,	καὶ ἱκέτευσε τοὺς παρόντας ὅπως
[51, 9]	παρελθὼν κατέσχηκεν, ἐς μὲν τὴν	Συρίαν,	καίτοι βουληθεὶς κατὰ τὴν τῶν
[51, 18]	μὲν Τιριδάτης ἡττηθεὶς ἐς τὴν	Συρίαν	κατέφυγεν, ὁ δὲ Φραάτης κρατήσας
[51, 5]	ὑπερενεγκὼν οὕτω ταχέως ἐς τὴν	Ἀσίαν	ἀνεκομίσθη ὥστε καὶ τὸν Ἀντώνιον
[51, 4]	μυστηρίων μετέλαβεν, ἔς τε τὴν	Ἀσίαν	κομισθεὶς καὶ ἐκεῖνα προσκαθίστατο, τά
[51, 18]	προσήκοντα προσδιῴκησεν, ἔς τε τὴν	Ἀσίαν	τὸ ἔθνος διὰ τῆς Συρίας
[51, 26]	τε λόγους οἱ ἦλθε καὶ	προδοσίαν	συνέθετο. ἁλισκόμενοι οὖν οὕτως οἱ
[51, 23]	τὸν Ἴστρον διαβάντες τήν τε	Μυσίαν	τὴν κατ´ ἀντιπέρας σφῶν καὶ
[51, 17]	ἐτόλμησεν, ἀλλ´ οὐδὲ ἐνεπιδημεῖν αὐτῇ	ἐξουσίαν	ἔδωκεν, ἂν μή τινι αὐτὸς
[51, 3]	καὶ ἐκείνῳ καὶ τῷ Μαικήνᾳ	ἐξουσίαν	ἔδωκεν ὥστε σφᾶς καὶ τὰς
[51, 19]	καὶ τὸν Καίσαρα τήν τε	ἐξουσίαν	τὴν τῶν δημάρχων διὰ βίου
[51, 17]	υἱέος αὐτοῦ πρῶτον ἐς τὴν	γερουσίαν	ἐσγραφέντες. Αἴγυπτος μὲν οὕτως ἐδουλώθη·
[51, 8]	ἐς τὴν Ἰβηρίαν τήν τε	Γαλατίαν	ἀπάρωσιν, ἢ καὶ τὰ χρήματα,
[51, 8]	τῆς συνουσίας τῆς πρὸς τὴν	Αἰγυπτίαν	ἀπολογούμενος, ὅσα τε συνηράσθησάν ποτε
[51, 10]	ἤλπισεν ὅτι, ἂν πύθηται αὐτὴν	τετελευτηκυῖαν,	οὐκ ἐπιβιώσεται ἀλλὰ παραχρῆμα ἀποθανεῖται.
[51, 13]	πολλὴν δὲ καὶ ἐς τὴν	Λιουίαν	ἔχουσα, καὶ ἑκουσία τε πλευσεῖσθαι
[51, 18]	ὅσον οὐ προσέθετό τῳ αὐτῶν	συμμαχίαν	αἰτησάντων, ἀλλ´ οὐδ´ ἀπεκρίνατο ἄλλο
[51, 26]	πρός τε τοὺς Σκύθας ἐπὶ	συμμαχίαν	μετὰ τῶν χρημάτων ἀπῆρε, καὶ
[51, 18]	τοῦ Ἀντωνίου καὶ μετὰ τὴν	ναυμαχίαν	ἀνθειστήκει, οὐχ ὅσον οὐ προσέθετό
[51, 1]	ἔτι τῷ Καίσαρι, ἀλλὰ καθ´	ἡσυχίαν	καὶ ἐκεῖνοι καὶ οἱ δῆμοι
[51, 15]	τε τῷ αὐτῷ τρόπῳ ἐταριχεύθησαν,	κἀν	τῇ αὐτῇ θήκῃ ἐτάφησαν. ἔσχον
[51, 26]	φρούριόν τι καταφυγόντα ἀπολαβὼν ἐπολιόρκει·	κἀν	τῇ προσεδρείᾳ ἑλληνιστί τις αὐτὸν
[51, 21]	ἡ πρὸς τῷ Ἀκτίῳ ναυκρατία,	κἀν	τῇ τρίτῃ ἡ τῆς Αἰγύπτου
[51, 17]	σφίσιν ὀφθεὶς ἀμήχανον ὅσον ἐξεσύρισε.	κἀν	τούτῳ καὶ ἀστέρες κομῆται ἑωρῶντο,
[51, 6]	δὴ συνοῦσιν αὐτῷ χρήματα φέροντας.	κἀν	τούτῳ καὶ ἡ Κλεοπάτρα σκῆπτρόν
[51, 9]	μὲν κατέπρησε τὰς δὲ κατεπόντωσε.	κἀν	τούτῳ καὶ τὸ Πηλούσιον ὁ
[51, 24]	Δέλδωνα αὐτὸς ὁ Κράσσος ἀπέκτεινε·	κἂν	τὰ σκῦλα αὐτοῦ τῷ Φερετρίῳ
[51, 3]	ὡς καὶ λαβόντες ὅσα μὴ	συνεσήνεγκαν	ἔχαιρον· οἵ τε ἐν τῷ
[51, 19]	ἑτέραν ἐν τῇ Ῥωμαίᾳ ἀγορᾷ	ἔδωκαν·	τήν τε κρηπῖδα τοῦ Ἰουλιείου
[51, 6]	τὸν Καίσαρα ἢ καὶ δολοφονήσωσιν,	ἔστειλάν	τινας ἐκείνῳ μὲν λόγους ὑπὲρ
[51, 20]	Ῥωμαίοις τοῖς παρ´ αὐτοῖς ἐποικοῦσι	τιμᾶν	προσέταξε· τοῖς δὲ δὴ ξένοις,
[51, 24]	καὶ πρὸς τῷ Κέδρῳ ποταμῷ	κατέμειναν,	περιορώμενοι τὰ γενησόμενα. ἐπειδή τε
[51, 22]	δ´ οὐδενὸς ὧν ἐδέοντο ἔτυχον,	ἀπέκλιναν	πρὸς τὸν Ἀντώνιον, καὶ ἐκεῖνον
[51, 3]	ἐπαπέθανεν. ~οὗτοι μὲν οὖν οὕτως	ἀπήλλαξαν,	ὁ δ´ ὅμιλος τῶν Ἀντωνιείων
[51, 15]	τοιοῦτοί τε ἐγένοντο καὶ οὕτως	ἀπήλλαξαν·	τῶν δὲ δὴ παίδων αὐτῶν
[51, 0]	Ἀντωνίου καὶ Κλεοπάτρας καὶ ὧν	ἔπραξαν	μετὰ τὴν ἧτταν. γ. Ὡς
[51, 10]	καὶ ὁ μὲν ἐπειδὴ παρὰ	δόξαν	ἠλαττώθη, πρός τε τὸ ναυτικὸν
[51, 10]	ἔπεσέ τε ἐπὶ στόμα καὶ	δόξαν	τοῖς παροῦσιν ὡς καὶ τεθνηκὼς
[51, 1]	τῆς Κλεοπάτρας ἔστειλε· καὶ ἐκεῖνοι	ἐπεδίωξαν	μὲν αὐτούς, ἐπεὶ δ´ οὐκ
[51, 13]	τό τε σχῆμα τὸ βασιλικὸν	πᾶν	ἀναλαβοῦσα, ἀπέθανε. ~καὶ τὸ μὲν
[51, 1]	πρῶτον ὁ Καῖσαρ τὸ κράτος	πᾶν	μόνος ἔσχεν, ὥστε καὶ τὴν
[51, 21]	ἐκεῖνος μὲν γὰρ καὶ τοῦτο	πᾶν	τὸ ἔτος, ὥσπερ καὶ τὰ
[51, 24]	ἐκμαθεῖν· ἀπλήστως τε γὰρ ἐμφορεῖται	πᾶν	τὸ Σκυθικὸν φῦλον οἴνου, καὶ
[51, 17]	ἱππέων πάμπολλα ἐδόθη, τό τε	σύμπαν	ἥ τε ἀρχὴ ἡ τῶν
[51, 21]	ὥσπερ εἴθιστο, καὶ τόν τε	Ἀγρίππαν	ἄλλοις τέ τισι καὶ σημείῳ
[51, 3]	καταφρονήσωσιν ὅτι ἱππεὺς ἦν, τὸν	Ἀγρίππαν	ὡς καὶ κατ´ ἄλλο τι
[51, 19]	τε ἡμέραν ἐν ᾗ ἐγεγέννητο	μιαρὰν	ἐνόμισαν, καὶ τὸ τοῦ Μάρκου
[51, 20]	θυσίαις τε πανδημεὶ ἀγαλθῆναι καὶ	ἱερὰν	ἀεὶ ἄγεσθαι, ἱερέας τε αὐτὸν
[51, 20]	πομπὴν αὐτῷ συμπέμψαι, τήν τε	ἡμέραν	ἐν ᾗ ἂν ἐς τὴν
[51, 19]	τὰ δ´ ἀπήλειψαν, τήν τε	ἡμέραν	ἐν ᾗ ἐγεγέννητο μιαρὰν ἐνόμισαν,
[51, 19]	αὐτοῖς δέον, ὠνόμασαν. τήν τε	ἡμέραν	ἐν ᾗ ἡ Ἀλεξάνδρεια ἑάλω,
[51, 22]	βουλευταὶ μίαν τινὰ ὡς ἕκαστοι	ἡμέραν	ἐν τοῖς τῶν οἰκιῶν σφων
[51, 9]	ὁ Γάλλος διατείνας οὐδεμίαν αὐτοῦ	φανερὰν	φυλακὴν ἐποιήσατο, ἀλλὰ καὶ πάνυ
[51, 22]	τρόπον τινά· καὶ οἱ μὲν	πέραν	τοῦ Ῥήνου ὥς γε τἀκριβὲς
[51, 19]	ἔν τε τῷ Βρεντεσίῳ καὶ	ἑτέραν	ἐν τῇ Ῥωμαίᾳ ἀγορᾷ ἔδωκαν·
[51, 6]	ἀποστήσοντες, ἢ καὶ πρὸς τὴν	ἐρυθρὰν	θάλασσαν μεταστησόμενοι. καὶ ὅπως γε
[51, 7]	κόλπῳ πρὸς τὸν ἐς τὴν	ἐρυθρὰν	θάλασσαν πλοῦν ναυπηγηθείσας οἱ Ἀράβιοι,
[51, 3]	εὑρόμενοι, καὶ στασιάζειν οὐκ ἐς	μακρὰν	ἤρξαντο. καίτοι ὁ Καῖσαρ ὑποτοπήσας
[51, 3]	τότε ἔχων τὴν τετάρτην αὐτοῖς	ἐσφορὰν	ἀφῆκεν, ἣν ἐκ τῶν προσταχθέντων
[51, 14]	Καῖσαρ μηδένα τρόπον ἀναβιώσασθαι τὴν	Κλεοπάτραν	δυνηθεὶς ἐκείνην μὲν καὶ ἐθαύμασε
[51, 5]	καὶ τὸν Ἀντώνιον τήν τε	Κλεοπάτραν	ἑκάτερον ἅμα, καὶ ὅτι ἀφωρμήθη
[51, 11]	ποιησάμενοι, ἡμέρας μέν τινας κατὰ	χώραν	αὐτῇ τὸ τοῦ Ἀντωνίου σῶμα
[51, 25]	ἐφείσατο· καὶ αὐτοῖς καὶ τὴν	χώραν	ἐν ᾗ καὶ τὸν θεὸν
[51, 24]	Ἴστρον ἐμπεσόντες, ἄλλοι κατὰ τὴν	χώραν	σκεδασθέντες ἐφθάρησαν. περιλειφθέντων δ´ οὖν
[51, 23]	Μυσίδα ἐνέβαλε, καὶ τήν τε	χώραν	σφῶν ἐκάκωσε καὶ πρὸς τεῖχός
[51, 19]	ἑορτάζειν σφᾶς ἐπ´ αὐτοῖς δέον,	ὠνόμασαν.	τήν τε ἡμέραν ἐν ᾗ
[51, 27]	πάλαι Μυσοί τε καὶ Γέται	πᾶσαν	τὴν μεταξὺ τοῦ τε Αἵμου
[51, 11]	μέτριά τινα διαλεχθέντες, ἔπειτ´ ἐξαίφνης	συνήρπασαν	αὐτὴν πρίν τι ὁμολογηθῆναι. κἀκ
[51, 7]	Δίδιον κωλύοντά σφας τῆς διόδου	ἔδρασαν.	οὐ μέντοι καὶ διαπεσεῖν ἐς
[51, 10]	οὐδέπω παντελῶς ἐξείργαστο. ἐντεῦθεν οὖν	ὑπερκύψασαν	αὐτὴν ἰδόντες τινὲς ἀνεβόησαν ὥστε
[51, 21]	τῶν λοιπῶν βουλευτῶν τῶν συννενικηκότων·	εἰώθεσαν	γὰρ οἱ μὲν ἡγεῖσθαι οἱ
[51, 2]	χωρία, ὅσα παρὰ τοῦ Ἀντωνίου	εἰλήφεσαν,	πάντας πλὴν τοῦ τε Ἀμύντου
[51, 9]	μὲν ἀκονιτὶ τοὺς στρατιώτας προσθησόμενος	(ἦσαν	γὰρ εὔνοιάν τινα αὐτοῦ ἐκ
[51, 20]	τότε δι´ ἅπερ εἶπον διελέλειπτο.	ἦσαν	μὲν γὰρ ἐν ὅπλοις ἔτι
[51, 2]	κελεύσαντος αὐτοῦ σφαγῆναι ἀμφότεροι διεφθάρησαν.	ἦσαν	μὲν γὰρ πατήρ τε καὶ
[51, 23]	ἐπεὶ δὲ τόν τε Αἷμον	ὑπερέβησαν	καὶ τὴν Θρᾴκην τὴν Δενθελητῶν
[51, 7]	νομίσαντες αὐτὸν ἀπολωλέναι καὶ ἄκοντες	ὡμολόγησαν	ἐπὶ τῷ μηδέποτε μονομαχῆσαι, καὶ
[51, 1]	οἱ δὲ καὶ μετὰ τοῦθ´	ὡμολόγησαν.	~καὶ ὃς τὰς μὲν πόλεις
[51, 22]	τοῖς τῶν οἰκιῶν σφων προθύροις	εἱστιάθησαν,	οὐκ οἶδ´ ὅθεν ἐς τοῦτο
[51, 24]	δὲ ἐς τεῖχός τι ἐσπηδήσαντες	ἐξῃρέθησαν.	ἄλλοι ἐς τὸν Ἴστρον ἐμπεσόντες,
[51, 16]	δὲ καὶ ἐφ´ ὕβρει τρεφόμενοι	εὑρέθησαν,	τοὺς μὲν οἴκαδε αὐτῶν ἀπέστειλε,
[51, 22]	τούτου τινὲς ἔπειτα τοῖς Σουήβοις	συνεβλήθησαν.	ἐγένετο δὲ ἡ θεωρία ἅπασα
[51, 7]	καὶ διαπεσεῖν ἐς τὴν Αἴγυπτον	ἠδυνήθησαν,	ἀλλ´ ἐπειδὴ πανταχόθεν περιεστοιχίσθησαν, λόγον
[51, 17]	τὰ δύο μέρη τῶν οὐσιῶν	ᾐτήθησαν.	καὶ ἀπ´ αὐτῶν πάντες μὲν
[51, 24]	καὶ οἱ αἰχμάλωτοι τοῖς στρατιώταις	διεδόθησαν.	~πράξας δὲ ταῦτα ὁ Κράσσος
[51, 8]	τὴν Αἰγυπτίαν ἀπολογούμενος, ὅσα τε	συνηράσθησάν	ποτε καὶ ὅσα συνενεανιεύσαντο ἀλλήλοις
[51, 24]	μὲν ἐς ἄλσος τι καταφυγόντες	περιεπρήσθησαν,	οἱ δὲ ἐς τεῖχός τι
[51, 24]	τῶν ἁμαξῶν κατόπιν αὐτοῖς οὐσῶν	ἐνεποδίσθησαν,	καὶ προσέτι καὶ τοὺς παῖδας
[51, 7]	Αἴγυπτον ἠδυνήθησαν, ἀλλ´ ἐπειδὴ πανταχόθεν	περιεστοιχίσθησαν,	λόγον μὲν οὐδ´ ὣς οὐδένα,
[51, 15]	ἔν τε τῷ αὐτῷ τρόπῳ	ἐταριχεύθησαν,	κἀν τῇ αὐτῇ θήκῃ ἐτάφησαν.
[51, 7]	ὑπὸ τοῦ Μεσσάλου ὕστερον ἀπατηθέντες	ἐπέμφθησαν	ἄλλος ἄλλοσε ὡς καὶ ἐς
[51, 23]	τέ εἰσι καὶ διὰ τί	ἐπολεμώθησαν,	εἴρηται· Βαστάρναι δὲ Σκύθαι τε
[51, 17]	οἱ ἀντισχόντες αὐτῶν χρόνον τινὰ	ἐχειρώθησαν,	ὥς που καὶ τὸ δαιμόνιόν
[51, 20]	τὸ οἰώνισμα τὸ τῆς Ὑγιείας	ἐποίησαν·	καὶ γὰρ τότε δι´ ἅπερ
[51, 13]	ἀληθῶς φρονεῖν, τῆς ἀκριβοῦς φυλακῆς	ἠμέλησαν,	παρεσκευάζετο ὅπως ὡς ἀλυπότατα ἀποθάνῃ.
[51, 22]	καὶ ἐκεῖνον μὲν οὐδὲν μέγα	ὠφέλησαν	στασιάσαντες ἐν ἀλλήλοις, ἁλόντες δὲ
[51, 15]	κακῶν αἴτιοι γενόμενοι, οὕτω τε	ἐπολέμησαν	καὶ οὕτως ἐτελεύτησαν, ἔν τε
[51, 1]	οἴκαδε. οὐ μέντοι γε καὶ	ἀντεπολέμησαν	οὗτοι γε ἔτι τῷ Καίσαρι,
[51, 7]	ἐπειδὴ τάχιστα τῶν γεγονότων ᾔσθοντο,	ὥρμησαν	ἐς τὴν Αἴγυπτον ὡς καὶ
[51, 26]	οὕτως οἱ βάρβαροι ἐπ´ ἀλλήλους	ὥρμησαν,	καὶ ὅ τε Δάπυξ ἀπέθανε
[51, 10]	οὖν ὑπερκύψασαν αὐτὴν ἰδόντες τινὲς	ἀνεβόησαν	ὥστε καὶ τὸν Ἀντώνιον ἐσακοῦσαι·
[51, 7]	ἐκ τρόπου δή τινος ἐπιτηδείου	ἐφθάρησαν·	~Ἀντώνιος δὲ καὶ Κλεοπάτρα ἀκούσαντες
[51, 24]	ἄλλοι κατὰ τὴν χώραν σκεδασθέντες	ἐφθάρησαν.	περιλειφθέντων δ´ οὖν καὶ ὥς
[51, 2]	λαχόντα κελεύσαντος αὐτοῦ σφαγῆναι ἀμφότεροι	διεφθάρησαν.	ἦσαν μὲν γὰρ πατήρ τε
[51, 7]	Διδίου τοῦ τῆς Συρίας ἄρχοντος,	κατέπρησαν,	καὶ τὰς ἐπικουρίας καὶ οἱ
[51, 1]	δ´ οὐκ ἐν καταλήψει ἐφαίνοντο,	ἀνεχώρησαν·	ταῖς δὲ λοιπαῖς τὸ τάφρευμα
[51, 5]	(πολλοὶ δὲ καὶ ἀκόντων αὐτῶν	ἀπεχώρησαν)	Κλεοπάτρα μὲν ἐς τὴν Αἴγυπτον,
[51, 25]	καὶ τότε ἄνευ τῶν ὅπλων	ἀπήντησάν	οἱ, ἐφείσατο· καὶ αὐτοῖς καὶ
[51, 15]	οὕτω τε ἐπολέμησαν καὶ οὕτως	ἐτελεύτησαν,	ἔν τε τῷ αὐτῷ τρόπῳ
[51, 20]	ἐκεῖνοι δὲ ὑπὸ Νωνίου Γάλλου	κατεστράφησαν·	ἄλλα τε ὡς καθ´ ἑκάστους
[51, 15]	ἐταριχεύθησαν, κἀν τῇ αὐτῇ θήκῃ	ἐτάφησαν.	ἔσχον δὲ τήν τε φύσιν
[51, 24]	τάς τε γυναῖκας σῶσαι ἐθελήσαντες	ἔπταισαν.	καὶ τόν γε βασιλέα αὐτῶν
[51, 14]	ἢ καὶ ἐν ἄνθεσί τισιν	ἐσκομισθεῖσάν	οἱ προσέθετο, οἱ δὲ ὅτι
[51, 20]	σφίσι τῶν πολέμων παντελῶς πεπαυμένων	ἔκλεισαν,	καὶ τὸ οἰώνισμα τὸ τῆς
[51, 19]	ἡμέραν ἐν ᾗ ἐγεγέννητο μιαρὰν	ἐνόμισαν,	καὶ τὸ τοῦ Μάρκου πρόσρημα
[51, 19]	ὡς καὶ τῶν Αἰγυπτίων ἀγαγεῖν	ἔδοσαν·	τὸν γὰρ Ἀντώνιον καὶ τοὺς
[51, 6]	ἢ καὶ πρὸς τὴν ἐρυθρὰν	θάλασσαν	μεταστησόμενοι. καὶ ὅπως γε ἐπὶ
[51, 7]	πρὸς τὸν ἐς τὴν ἐρυθρὰν	θάλασσαν	πλοῦν ναυπηγηθείσας οἱ Ἀράβιοι, πεισθέντες
[51, 19]	τοῖς ἰδίοις πάντας αὐτῷ σπένδειν	ἐκέλευσαν.	~τότε μὲν δὴ ταῦτ´ ἐγνώσθη,
[51, 22]	καὶ τὴν Τροίαν εὐπατρίδαι παῖδες	ἵππευσαν,	ἄνδρες τε ἐκ τῶν ὁμοίων
[51, 21]	πόλιν ἐσελθόντος οἵ τε ἄλλοι	ἔθυσαν,	ὥσπερ εἴρηται, καὶ ὁ ὕπατος
[51, 27]	τε Αἵμου καὶ τοῦ Ἴστρου	οὖσαν	ἐνέμοντο, προϊόντος δὲ τοῦ χρόνου
[51, 23]	Θρᾴκην τὴν Δενθελητῶν ἔνσπονδον αὐτοῖς	οὖσαν	κατέδραμον, ἐνταῦθα ὁ Κράσσος τὸ
[51, 11]	θησαυρῶν ἐγκρατὴς γενέσθαι καὶ ἐκείνην	ζῶσάν	τε συλλαβεῖν καὶ ἐς τὰ
[51, 3]	τοῦ Αἰγυπτίου πλούτου ἐλπίδι, οὐδὲν	ἐνεόχμωσαν·	οἱ δὲ δὴ συννικήσαντες αὐτῷ
[51, 19]	καὶ μετὰ τῶν τέκνων ἀπαντῆσαι	ἔγνωσαν.	τὰς γὰρ εὐχὰς τάς τε
[51, 2]	γε Λαμπαίοις καὶ τὴν πόλιν	ἀνεστῶσαν	συγκατῴκισε. τῶν τε βουλευτῶν καὶ
[51, 25]	τοὺς Δενθελήτας καὶ πρὸς τὸν	Σιτᾶν	αὖθις ὡς καὶ αἰτιώτατον αὐτοῖς
[51, 7]	αὐτοῖς, καὶ πολλὰ μὲν τὸν	Ἀμύνταν	ἐν τῇ Γαλατίᾳ πολλὰ δὲ
[51, 0]	καὶ ὧν ἔπραξαν μετὰ τὴν	ἧτταν.	γ. Ὡς Ἀντώνιος ἡττηθεὶς ἐν
[51, 16]	τῷ Μήδῳ καταφυγόντι μετὰ τὴν	ἧτταν	πρὸς αὐτὸν ἑκὼν ἀπέδωκε, τῷ
[51, 26]	Τιτᾶνας ἐς αὐτὸ μετὰ τὴν	ἧτταν	τὴν ὑπὸ τῶν θεῶν δή
[51, 6]	γεννηθέντα οἱ εἶχεν, ἐς ἐφήβους	ἐσέγραψαν,	ἵν´ οἵ τε Αἰγύπτιοι ὡς
[51, 11]	τοῦ Ἀντωνίου σῶμα ταριχευούσῃ διατρῖψαι	ἐπέτρεψαν,	ἔπειτα δὲ ἐς τὰ βασίλεια
[51, 19]	τὰ μὲν καθεῖλον τὰ δ´	ἀπήλειψαν,	τήν τε ἡμέραν ἐν ᾗ
[51, 24]	καὶ ἐπ´ ἐκείνους ὥρμησε, πρέσβεις	ἔπεμψαν	ἀπαγορεύοντες αὐτῷ μὴ διώκειν σφᾶς,
[51, 8]	παρὰ τοῦ Καίσαρός σφισιν ἐπισταλέντα,	ἔπεμψαν	αὖθις, ἡ μὲν χρήματα αὐτῷ
[51, 15]	τε καὶ τὴν βασιλείαν τὴν	πατρῴαν	ἔδωκε, καὶ αὐτοῖς καὶ τὸν
[51, 0]	ἧτταν. γ. Ὡς Ἀντώνιος ἡττηθεὶς	ἐν	Αἰγύπτῳ ἑαυτὸν ἀπέκτεινεν. δ. Ὡς
[51, 12]	δι´ ἐκεῖνον ἀποθνήσκω, οὕτω καὶ	ἐν	Ἅιδου αὐτῷ συνοικήσω. ~καὶ ἡ
[51, 22]	μὲν οὐδὲν μέγα ὠφέλησαν στασιάσαντες	ἐν	ἀλλήλοις, ἁλόντες δὲ ἐκ τούτου
[51, 14]	ἀσπίδα ἐν ὑδρίᾳ ἢ καὶ	ἐν	ἄνθεσί τισιν ἐσκομισθεῖσάν οἱ προσέθετο,
[51, 11]	ἑρπετὰ ἐφ´ ἑαυτῇ, προπειραθεῖσα αὐτῶν	ἐν	ἀνθρώποις, ὅντινα τρόπον ἕκαστόν σφων
[51, 22]	αὐτοῦ δι´ ἑτέρων ἐποιήθη. καὶ	ἐν	αὐταῖς οἱ βουλευταὶ μίαν τινὰ
[51, 20]	τε πραχθέντα ὑπ´ αὐτοῦ πάντα	ἐν	αὐτῇ τῇ τοῦ Ἰανουαρίου νουμηνίᾳ
[51, 27]	Παννονίας ἀφορίζει, συγκεχώρηκεν. καὶ ἔστιν	ἐν	αὐτοῖς ἄλλα τε ἔθνη πολλὰ
[51, 1]	ἁλοῦσιν ἐμβόλοις ἐκόσμησεν, ἕδος τι	ἐν	αὐτῷ τοῦ Ἀπόλλωνος ὑπαίθριον ἱδρυσάμενος.
[51, 20]	ὅσα τῶν Ῥωμαίων ἀκούει, ἐγένετο.	ἐν	γάρ τοι τῷ ἄστει αὐτῷ
[51, 27]	οὐκ ἔφθη ἀνακομισθείς. ~ταῦτα μὲν	ἐν	Γέταις ἔπραξε, τῶν δὲ δὴ
[51, 22]	ἐν τῷ Ἀφροδισίῳ χρυσῆ ὁρᾶται.	ἐν	δ´ οὖν τῇ τοῦ ἡρῴου
[51, 21]	τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ ταῦτα διεωρτάσθη,	ἐν	δὲ τῇ δευτέρᾳ ἡ πρὸς
[51, 19]	ἀνήγαγε καὶ ἐν ὁμηρείᾳ ἐποιήσατο.	~ἐν	δὲ τούτῳ καὶ ἔτι πρότερον
[51, 3]	μάλιστα τότε ἐχρῆτο, ἐπεποίητο, σφίγγα	ἐν	ἑκατέρᾳ ὁμοίαν ἐκτυπώσας. ὕστερον γὰρ
[51, 13]	τὴν θεραπείαν αὐτῆς ἀφείλετο καὶ	ἐν	ἐπιμελείᾳ αὐτὴν ἐποιεῖτο, ὅπως οἱ
[51, 18]	υἱόν τέ τινα τοῦ Φραάτου	ἐν	εὐεργεσίας μέρει παρ´ αὐτοῦ λαβὼν
[51, 20]	αὐτῷ συμπέμψαι, τήν τε ἡμέραν	ἐν	ᾗ ἂν ἐς τὴν πόλιν
[51, 19]	δ´ ἀπήλειψαν, τήν τε ἡμέραν	ἐν	ᾗ ἐγεγέννητο μιαρὰν ἐνόμισαν, καὶ
[51, 19]	δέον, ὠνόμασαν. τήν τε ἡμέραν	ἐν	ᾗ ἡ Ἀλεξάνδρεια ἑάλω, ἀγαθήν
[51, 25]	καὶ αὐτοῖς καὶ τὴν χώραν	ἐν	ᾗ καὶ τὸν θεὸν ἀγάλλουσιν
[51, 1]	μὲν αὐτούς, ἐπεὶ δ´ οὐκ	ἐν	καταλήψει ἐφαίνοντο, ἀνεχώρησαν· ταῖς δὲ
[51, 7]	καὶ ἀνδρειότατα ἠγωνίσαντο. οὗτοι γὰρ	ἐν	Κυζίκῳ πρὸς τοὺς ἐπινικίους ἀγῶνας,
[51, 8]	(καὶ ἔτυχε γὰρ ἐκ τῆς	ἐν	Κῷ τοῦ Ἀσκληπιοῦ ὕλης ξύλα
[51, 2]	καί τινων καὶ ἐφείσατο. καὶ	ἐν	μὲν τούτοις ὅ τε Σόσσιος
[51, 19]	τοῦτο Κικέρωνος τοῦ Κικέρωνος παιδὸς	ἐν	μέρει τοῦ ἔτους ὑπατεύοντος) τοῦτό
[51, 2]	δὲ τὸν Ταρκονδιμότου καὶ Λυκομήδην	ἐν	μέρει τοῦ Καππαδοκικοῦ Πόντου βασιλεύοντα
[51, 20]	ὀνομάσας, ἔν τε Ἐφέσῳ καὶ	ἐν	Νικαίᾳ γενέσθαι ἐφῆκεν· αὗται γὰρ
[51, 20]	ἐν Περγάμῳ τοῖς δὲ Βιθυνοῖς	ἐν	Νικομηδείᾳ, τεμενίσαι ἐπέτρεψε. καὶ τοῦτ´
[51, 19]	τῇ τῆς ναυμαχίας νίκῃ οἱ	ἐν	οἴκῳ Ῥωμαῖοι ἐψηφίσαντο. τά τε
[51, 0]	ὑπατείας καὶ ἄλλα ἔτη δύο	ἐν	οἷς ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε
[51, 23]	δὴ τοὺς αὐτοὺς τούτους χρόνους	ἐν	οἷς ταῦτ´ ἐγίγνετο, ὁ Κράσσος
[51, 18]	τε τὴν Ῥώμην ἀνήγαγε καὶ	ἐν	ὁμηρείᾳ ἐποιήσατο. ~ἐν δὲ τούτῳ
[51, 20]	εἶπον διελέλειπτο. ἦσαν μὲν γὰρ	ἐν	ὅπλοις ἔτι καὶ Τρήουηροι Κελτοὺς
[51, 19]	δικάζειν, καὶ ψῆφόν τινα αὐτοῦ	ἐν	πᾶσι τοῖς δικαστηρίοις ὥσπερ Ἀθηνᾶς
[51, 20]	ἑαυτῷ τινα, τοῖς μὲν Ἀσιανοῖς	ἐν	Περγάμῳ τοῖς δὲ Βιθυνοῖς ἐν
[51, 20]	καὶ τοὺς συννικήσαντάς οἱ βουλευτὰς	ἐν	περιπορφύροις ἱματίοις τὴν πομπὴν αὐτῷ
[51, 26]	τῷ ὕδατι ἐπεπόλιστο) προσβαλὼν οὐκ	ἐν	πολλῷ μὲν χρόνῳ, σὺν πολλῷ
[51, 2]	λοιπῆς ἐς τοὺς πολίτας σφῶν	ἐν	ταῖς ἐκκλησίαις ἐξουσίας παραιρέσει μετῆλθε,
[51, 19]	τε ἱερέας καὶ τὰς ἱερείας	ἐν	ταῖς ὑπέρ τε τοῦ δήμου
[51, 6]	οὖν παρεσκευάζοντο μὲν ὡς καὶ	ἐν	τῇ Αἰγύπτῳ καὶ ναυσὶ καὶ
[51, 17]	φυλάσσεται, βουλεύουσι δὲ δὴ καὶ	ἐν	τῇ Ἀλεξανδρείᾳ, ἐπὶ Σεουήρου αὐτοκράτορος
[51, 25]	ἐπεθύμησεν ἀμύνασθαι τοὺς Θρᾷκας τοὺς	ἐν	τῇ ἀνακομιδῇ τῇ ἐκ τῆς
[51, 16]	οὐκ ἔπεμψεν, ὅτι τοὺς ὑπολειφθέντας	ἐν	τῇ Ἀρμενίᾳ Ῥωμαίους ἀπεκτόνει. περὶ
[51, 2]	ὅτι τούς τε Μυσοὺς τοὺς	ἐν	τῇ Ἀσίᾳ ἀπὸ τοῦ Ἀντωνίου
[51, 20]	ἔν τε τῇ Ἀσίᾳ καὶ	ἐν	τῇ Βιθυνίᾳ προετετίμηντο. καὶ τούτους
[51, 7]	καὶ πολλὰ μὲν τὸν Ἀμύνταν	ἐν	τῇ Γαλατίᾳ πολλὰ δὲ καὶ
[51, 4]	τῶν ἐστρατευμένων ἐσομένου, τά τε	ἐν	τῇ Ἑλλάδι διῴκησε καὶ τῶν
[51, 5]	τέ τινα ἄδειαν λαβοῦσι καὶ	ἐν	τῇ Ἰταλίᾳ διαιτᾶσθαι (οὐ γὰρ
[51, 15]	γὰρ ὁ Καῖσαρ τραφέντι τε	ἐν	τῇ Ἰταλίᾳ καὶ συστρατευσαμένῳ οἱ
[51, 21]	ὅτι παρὰ τῶν πόλεων τῶν	ἐν	τῇ Ἰταλίᾳ τὸ χρυσίον τὸ
[51, 4]	προσκατένειμε. τοὺς γὰρ δήμους τοὺς	ἐν	τῇ Ἰταλίᾳ τοὺς τὰ τοῦ
[51, 14]	φθείρειν, χρίσασα τέως μὲν αὐτὴν	ἐν	τῇ κεφαλῇ ἐφόρει ὥσπερ εἰώθει,
[51, 7]	καὶ τοὺς τοῦ Ταρκονδιμότου παῖδας	ἐν	τῇ Κιλικίᾳ, φίλους μέν σφισιν
[51, 2]	ἀπέστησε, καὶ μετ´ αὐτῶν τοῖς	ἐν	τῇ μερίδι αὐτοῦ οὖσιν ἐπολέμησε.
[51, 15]	ἐς Αἰθιοπίαν φεύγων κατελήφθη τε	ἐν	τῇ ὁδῷ καὶ διεφθάρη. ἥ
[51, 20]	δὲ δὴ σύμπαντας αὐτῷ τοὺς	ἐν	τῇ πόλει ὄντας ἀπαντῆσαι παρῃτήσατο
[51, 19]	τε τῷ Βρεντεσίῳ καὶ ἑτέραν	ἐν	τῇ Ῥωμαίᾳ ἀγορᾷ ἔδωκαν· τήν
[51, 17]	ἐπὶ Σεουήρου αὐτοκράτορος ἀρξάμενοι, καὶ	ἐν	τῇ Ῥώμῃ, ἐπ´ Ἀντωνίνου τοῦ
[51, 17]	οὐ μέντοι οὐδὲ ἐκείνοις βουλεύειν	ἐν	τῇ Ῥώμῃ ἐφῆκεν. ἀλλὰ τοῖς
[51, 22]	ἵππος τε ποτάμιος, πρῶτον τότε	ἐν	τῇ Ῥώμῃ ὀφθέντα, ἐσφάγη. καὶ
[51, 5]	δούς, καὶ τὸν δῆμον τὸν	ἐν	τῇ Ῥώμῃ ὑπολειφθέντα παρέμενος ὅτι
[51, 3]	δὴ λοιποὺς διέσπειρεν· ἐπειδὴ γὰρ	ἐν	τῇ Σικελίᾳ φοβεροί οἱ μετὰ
[51, 7]	δὲ Ἀντώνιον μεταπέμψαντες ὡς καὶ	ἐν	τῇ Συρίᾳ ἄμεινον μετ´ αὐτοῦ
[51, 18]	μὲν οὐχ ὑπέσχετο διαιτᾶσθαι δὲ	ἐν	τῇ Συρίᾳ ἐπέτρεψεν, υἱόν τέ
[51, 19]	τε τοῖς γενεθλίοις αὐτοῦ καὶ	ἐν	τῇ τῆς ἀγγελίας τῆς νίκης
[51, 23]	αὐτῇ ὄντας τούς τε Δαρδάνους	ἐν	τῇ χώρᾳ τῇ ἐκείνων οἰκοῦντας
[51, 11]	ἐκπρίηται. οὕτω που καὶ τότε	ἐν	τηλικαύτῃ συμφορᾷ οὖσα τῆς δυναστείας
[51, 20]	τοῖς Ἑλληνικοῖς ἔθνεσιν, ἀλλὰ καὶ	ἐν	τοῖς ἄλλοις ὅσα τῶν Ῥωμαίων
[51, 7]	οἱ δὲ ἐπὶ ταῖς ὁπλομαχίαις	ἐν	τοῖς ἀτιμότατα τρεφόμενοι προθυμίᾳ τε
[51, 20]	ἐπ´ ἄλλων αὐτοκρατόρων οὐ μόνον	ἐν	τοῖς Ἑλληνικοῖς ἔθνεσιν, ἀλλὰ καὶ
[51, 22]	ὅτι τά τε κοσμήματα αὐτῆς	ἐν	τοῖς ἱεροῖς ἡμῶν ἀνάκειται καὶ
[51, 19]	ὑπὲρ ἐκείνου ὁμοίως εὔχεσθαι, καὶ	ἐν	τοῖς συσσιτίοις οὐχ ὅτι τοῖς
[51, 10]	ὁ μὲν ἐνταῦθα οὕτω καὶ	ἐν	τοῖς τῆς Κλεοπάτρας κόλποις ἐναπέθανεν,
[51, 22]	μίαν τινὰ ὡς ἕκαστοι ἡμέραν	ἐν	τοῖς τῶν οἰκιῶν σφων προθύροις
[51, 12]	γράμματα; ἄλλοτε δὲ ὅτι ἀλλ´	ἐν	τούτῳ καὶ σύ μοι ζῇς,
[51, 18]	ἔχων, ἔργῳ δὲ ἵν´ ἐκτρυχωθεῖεν	ἐν	τούτῳ μαχόμενοι πρὸς ἀλλήλους. τότε
[51, 20]	αὐτῶν γράψαι ἔχω. Καῖσαρ δὲ	ἐν	τούτῳ τά τε ἄλλα ἐχρημάτιζε,
[51, 24]	αὐτοῦ ταχὺ γίγνεται. Κράσσος δὲ	ἐν	τούτῳ τῆς νυκτὸς ἐς ὕλην
[51, 4]	τι ἀκριβώσῃ. θορυβησάντων δ´ αὐτῶν	ἐν	τούτῳ φανερῶς ἅτε καὶ πολὺ
[51, 7]	ἐγίγνετο, τάς τε ναῦς τὰς	ἐν	τῷ Ἀραβικῷ κόλπῳ πρὸς τὸν
[51, 23]	Ταῦρος ὁ Στατίλιος θέατρόν τι	ἐν	τῷ Ἀρείῳ πεδίῳ κυνηγετικὸν λίθινον
[51, 5]	ὑπ´ αὐλητῶν ᾖδεν· ἐπεὶ δὲ	ἐν	τῷ ἀσφαλεῖ ἐγένετο, πολλοὺς μὲν
[51, 22]	ἱεροῖς ἡμῶν ἀνάκειται καὶ αὐτὴ	ἐν	τῷ Ἀφροδισίῳ χρυσῆ ὁρᾶται. ἐν
[51, 8]	αὐτὰ ἐς τὸ μνημεῖον, ὃ	ἐν	τῷ βασιλείῳ κατεσκεύαζεν, ἠθροίκει, καὶ
[51, 17]	ἐγένετο, χρήματα δὲ πολλὰ μὲν	ἐν	τῷ βασιλικῷ εὑρέθη (πάντα γὰρ
[51, 12]	ἠμελημένως πως κοσμήσασα (καὶ γὰρ	ἐν	τῷ πενθίμῳ σχήματι δεινῶς ἐνέπρεπεν)
[51, 0]	~Τάδε ἔνεστιν	ἐν	τῷ πεντηκοστῷ πρώτῳ τῶν Δίωνος
[51, 4]	καὶ διὰ τοῦτο καὶ προέγραψεν	ἐν	τῷ πρατηρίῳ τά τε ἑαυτοῦ
[51, 11]	ἔν τε τῷ ὀνόματι καὶ	ἐν	τῷ σχήματι αὐτῆς ἀποθανεῖν ἢ
[51, 3]	μὴ συνεσήνεγκαν ἔχαιρον· οἵ τε	ἐν	τῷ τεταγμένῳ ἔτι καὶ τότε
[51, 18]	ἔπραξε, καὶ πόλιν καὶ ἐκεῖ	ἐν	τῷ τῆς μάχης χωρίῳ συνῴκισε,
[51, 21]	καὶ ἡ Κλεοπάτρα ἐπὶ κλίνης	ἐν	τῷ τοῦ θανάτου μιμήματι παρεκομίσθη,
[51, 1]	αὐτὸν προσαγορεύσας. πόλιν τέ τινα	ἐν	τῷ τοῦ στρατοπέδου τόπῳ, τοὺς
[51, 20]	καὶ ἡρῷα ποιεῖται. ταῦτα μὲν	ἐν	τῷ χειμῶνι ἐγένετο, καὶ ἔλαβον
[51, 14]	δὲ οἱ μὲν ὅτι ἀσπίδα	ἐν	ὑδρίᾳ ἢ καὶ ἐν ἄνθεσί
[51, 27]	τῶν ἁλισκομένων προσηγάγετο. ταῦτα μὲν	ἐν	χρόνῳ ἐγένετο, γράφω δὲ τά
[51, 7]	καὶ τὴν ἀρχὴν ἀκέραιον δώσει.	~ἐν	ᾧ δὲ ταῦτα ἐγίγνετο, τάς
[51, 1]	αὐτῇ δούς. τό τε χωρίον	ἐν	ᾧ ἐσκήνησε, λίθοις τε τετραπέδοις
[51, 4]	Ἰταλίαν ἠπείχθη μεσοῦντος τοῦ χειμῶνος	ἐν	ᾧ τὸ τέταρτον μετὰ Μάρκου
[51, 20]	Καίσαρι, ἥρωα αὐτὸν Ἰούλιον ὀνομάσας,	ἔν	τε Ἐφέσῳ καὶ ἐν Νικαίᾳ
[51, 20]	αὗται γὰρ τότε αἱ πόλεις	ἔν	τε τῇ Ἀσίᾳ καὶ ἐν
[51, 19]	καὶ πανήγυρίν οἱ πεντετηρίδα ἄγεσθαι,	ἔν	τε τοῖς γενεθλίοις αὐτοῦ καὶ
[51, 15]	τε ἐπολέμησαν καὶ οὕτως ἐτελεύτησαν,	ἔν	τε τῷ αὐτῷ τρόπῳ ἐταριχεύθησαν,
[51, 19]	τῆς Κλεοπάτρας, καὶ ἁψῖδα τροπαιοφόρον	ἔν	τε τῷ Βρεντεσίῳ καὶ ἑτέραν
[51, 11]	δυναστείας ἐμέμνητο, καὶ μᾶλλόν γε	ἔν	τε τῷ ὀνόματι καὶ ἐν
[51, 22]	ἐκεῖθεν ἐς τὴν Ῥώμην κομισθὲν	ἔν	τε τῷ συνεδρίῳ ἱδρύθη καὶ
[51, 15]	πολλὰ ἀφρόνως ἔπραξεν, ἀνδρείᾳ τε	ἔν	τισι διέπρεψε καὶ ὑπὸ δειλίας
[51, 25]	ὄνομα, ὥς γέ τινές φασιν,	ἔλαβεν,	ἀλλ´ ὁ Καῖσαρ μόνος αὐτὸ
[51, 9]	δὲ προδοθὲν ὑπὸ τῆς Κλεοπάτρας,	ἔλαβεν.	ἐκείνη γὰρ ὡς οὔτε τις
[51, 8]	ὁ δὲ τὰ μὲν χρήματα	ἔλαβεν,	ἐκεῖνον δὲ διὰ κενῆς ἀνταπέστειλε,
[51, 6]	ὁ δὲ τὰ μὲν δῶρα	ἔλαβεν	οἰωνὸν ποιούμενος, ἀπεκρίνατο δὲ τῷ
[51, 4]	καὶ τῶν τοῖν θεοῖν μυστηρίων	μετέλαβεν,	ἔς τε τὴν Ἀσίαν κομισθεὶς
[51, 0]	Ῥώμην ἦλθε καὶ τὰ ἐπινίκια	ἤγαγεν.	ζ. Ὡς τὸ βουλευτήριον τὸ
[51, 18]	Τιριδάτης ἡττηθεὶς ἐς τὴν Συρίαν	κατέφυγεν,	ὁ δὲ Φραάτης κρατήσας πρέσβεις
[51, 5]	ᾠδάς τινας ἐπινικίους ὑπ´ αὐλητῶν	ᾖδεν·	ἐπεὶ δὲ ἐν τῷ ἀσφαλεῖ
[51, 11]	ἔνδον, ἵν´ εἰ καὶ διὰ	μηδὲν	ἄλλο σωθείη, τῷ γε φόβῳ
[51, 3]	τῆς στρατείας ἀφεθέντες ἤσχαλλον ἅτε	μηδὲν	γέρας εὑρόμενοι, καὶ στασιάζειν οὐκ
[51, 20]	παραδοθὲν ἐς ἀόριστον ἐπηυξήθη, ὥστε	μηδὲν	ἔτι χρῆναί με περὶ τοῦ
[51, 17]	χωρὶς οἱ λοιποὶ πάντες, ὅσοι	μηδὲν	ἴδιον ἔγκλημα λαβεῖν ἐδύναντο, τὰ
[51, 11]	ἐλπίσῃ τε ὅσα ἐβούλετο καὶ	μηδὲν	κακὸν ἑαυτὴν δράσῃ. ἀμέλει καὶ
[51, 11]	οὐ μὴν καὶ πάνυ ἐπίστευε	μηδὲν	κακὸν πείσεσθαι. κατεῖχεν οὖν ἑαυτὴν
[51, 20]	ταραχώδη συχνὰ ἐγίγνετο· ἀλλ´ ἐπειδὴ	μηδὲν	μέγα ἀπ´ αὐτῶν συνηνέχθη, οὔτε
[51, 3]	ἔξω τῆς ἡλικίας ἀπ´ ἀμφοτέρων,	μηδὲν	μηδενὶ δούς, ἐς τὴν Ἰταλίαν
[51, 5]	καὶ αὐτὸς ἐς τὴν Ἀλεξάνδρειαν	μηδὲν	περάνας ἐκομίσθη. ~καὶ τά τε
[51, 14]	τοιαύτην ἔχοντι ὥστε ἄλλως μὲν	μηδὲν	τὸ σῶμα βλάπτειν, ἂν δ´
[51, 26]	οὐδὲ τῶν ἄλλων Γετῶν, καίπερ	μηδὲν	τῷ Δάπυγι προσηκόντων, ἀπέσχετο, ἀλλ´
[51, 14]	θνήσκειν τινά, ἐκμυζᾶν, καὶ αὐτοὶ	μηδὲν	ὑπὸ μηδενὸς αὐτῶν δηχθέντες βλάπτεσθαι.
[51, 9]	εἴσω μετὰ καταφρονήματος ἐσπλέοντάς σφας	περιεῖδεν·	ἐπεὶ μέντοι ἔνδον ἐγένοντο, τάς
[51, 12]	περιαλγήσασα οὖν ἐκείνη ὅτι μήτε	προσεῖδεν	αὐτὴν μήτε τι ἢ περὶ
[51, 14]	~καὶ τὸ μὲν σαφὲς οὐδεὶς	οἶδεν	ᾧ τρόπῳ διεφθάρη· κεντήματα γὰρ
[51, 13]	Καῖσαρ δὲ πρὸς μὲν ταῦτα	οὐδὲν	ἀπεκρίνατο, φοβηθεὶς δὲ μὴ ἑαυτὴν
[51, 12]	γύναι, καὶ θυμὸν ἔχε ἀγαθόν·	οὐδὲν	γὰρ κακὸν πείσῃ. περιαλγήσασα οὖν
[51, 3]	τῇ τοῦ Αἰγυπτίου πλούτου ἐλπίδι,	οὐδὲν	ἐνεόχμωσαν· οἱ δὲ δὴ συννικήσαντες
[51, 13]	καὶ αὐτὴ ἐμηχανᾶτο. ἐπεὶ δ´	οὐδὲν	ἐπέραινε, μεταγιγνώσκειν τε ἐπλάσατο ὡς
[51, 18]	αἰτησάντων, ἀλλ´ οὐδ´ ἀπεκρίνατο ἄλλο	οὐδὲν	ἢ ὅτι βουλεύσεται, πρόφασιν μὲν
[51, 6]	φιλίους σφίσι προσπαρεκάλουν, ἡτοιμάζοντο δ´	οὐδὲν	ἧττον ὡς καὶ ἐς τὴν
[51, 22]	τὸν Ἀντώνιον, καὶ ἐκεῖνον μὲν	οὐδὲν	μέγα ὠφέλησαν στασιάσαντες ἐν ἀλλήλοις,
[51, 4]	τοῦτο ποιήσῃ. καὶ ἐπράθη μὲν	οὐδέν,	οὐδ´ ἀντεδόθη οὐδέν· τίς γὰρ
[51, 8]	δοῦναι ἔδοξε) τῷ δ´ Ἀντωνίῳ	οὐδὲν	οὐδὲ τότε ἀπεκρίνατο. τρίτην τε
[51, 9]	Γάλλος τοὺς σαλπικτὰς συνηχεῖν κελεύσας	οὐδὲν	οὐδενὶ ἐσακοῦσαι ἐπέτρεψε. καὶ προσέτι
[51, 23]	τέως μὲν οὖν ταῦτ´ ἐποίουν,	οὐδέν	σφισι πρᾶγμα πρὸς τοὺς Ῥωμαίους
[51, 6]	ἀπεκρίνατο δὲ τῷ μὲν Ἀντωνίῳ	οὐδέν,	τῇ δὲ Κλεοπάτρᾳ φανερῶς μὲν
[51, 4]	ἐπράθη μὲν οὐδέν, οὐδ´ ἀντεδόθη	οὐδέν·	τίς γὰρ ἂν καὶ ἐτόλμησεν
[51, 24]	αὐτῷ μὴ διώκειν σφᾶς, ὡς	οὐδὲν	τοὺς Ῥωμαίους ἠδικηκότες. καὶ αὐτοὺς
[51, 4]	δὲ ἐθελονταί, πολλοὶ συνῆλθον, οὐκέτ´	οὐδὲν	ὑπ´ οὐδενὸς πρός τε τὴν
[51, 15]	ἠλέει τε ἀλόγως συχνοὺς καὶ	ἐκόλαζεν	ἀδίκως πλείονας· κἀκ τούτων ἰσχυρότατός
[51, 8]	μνημεῖον, ὃ ἐν τῷ βασιλείῳ	κατεσκεύαζεν,	ἠθροίκει, καὶ πάντα, ἄν γέ
[51, 10]	σὺν θεραπαίναις δύο ἐσέδραμε, καὶ	ἐκεῖθεν	ἀγγελίαν αὐτῷ ὡς καὶ ἀπολωλυῖα
[51, 20]	Νικομηδείᾳ, τεμενίσαι ἐπέτρεψε. καὶ τοῦτ´	ἐκεῖθεν	ἀρξάμενον καὶ ἐπ´ ἄλλων αὐτοκρατόρων
[51, 22]	δὲ δὴ τῶν Ταραντίνων, καὶ	ἐκεῖθεν	ἐς τὴν Ῥώμην κομισθὲν ἔν
[51, 5]	παρέμενος ὅτι μὴ πρὸς αὐτὸν	ἦλθεν,	ἔς τε τὴν Ἑλλάδα αὖθις
[51, 20]	τὰ περὶ τῶν Πάρθων γράμματα	ἦλθεν,	ἔς τε τοὺς ὕμνους αὐτὸν
[51, 26]	εὐερκέστατον τῆς Ζυράξου ἀρχῆς τεῖχος	ἦλθεν,	ὅτι τὰ σημεῖα, ἃ τοῦ
[51, 12]	τοιοῦτον οἷος πολλάκις πρὸς ἐμὲ	ἐσῆλθεν,	ἀκούεις δὲ ὅπως τά τε
[51, 22]	σφων προθύροις εἱστιάθησαν, οὐκ οἶδ´	ὅθεν	ἐς τοῦτο προαχθέντες· οὐ γὰρ
[51, 20]	προσκατεστήσαντο· ὅπερ που ἐξ ἐκείνου	παραδοθὲν	ἐς ἀόριστον ἐπηυξήθη, ὥστε μηδὲν
[51, 9]	κατὰ τὸ ἰσχυρὸν ἔργῳ δὲ	προδοθὲν	ὑπὸ τῆς Κλεοπάτρας, ἔλαβεν. ἐκείνη
[51, 9]	τε ἁλύσεις μηχαναῖς ἀνέσπασε, καὶ	πανταχόθεν	ἅμα τὰς ναῦς αὐτῶν ἔκ
[51, 7]	τὴν Αἴγυπτον ἠδυνήθησαν, ἀλλ´ ἐπειδὴ	πανταχόθεν	περιεστοιχίσθησαν, λόγον μὲν οὐδ´ ὣς
[51, 22]	καὶ ἐκεῖθεν ἐς τὴν Ῥώμην	κομισθὲν	ἔν τε τῷ συνεδρίῳ ἱδρύθη
[51, 5]	μὲν τῆς Πελοποννήσου ὁμοῦ ἀφίκοντο,	ἐντεῦθεν	δὲ τῶν συνόντων τινάς, ὅσους
[51, 10]	τῇ ὀροφῇ οὐδέπω παντελῶς ἐξείργαστο.	ἐντεῦθεν	οὖν ὑπερκύψασαν αὐτὴν ἰδόντες τινὲς
[51, 18]	ἀσχολίαν ἔχων, ἔργῳ δὲ ἵν´	ἐκτρυχωθεῖεν	ἐν τούτῳ μαχόμενοι πρὸς ἀλλήλους.
[51, 14]	καὶ ψύλλους, εἴ πως ἀνασφήλειε,	προσήνεγκεν.	οἱ δὲ δὴ ψύλλοι οὗτοι
[51, 24]	Φερετρίῳ Διὶ ὡς καὶ ὀπῖμα	ἀνέθηκεν,	εἴπερ αὐτοκράτωρ στρατηγὸς ἐγεγόνει. ἐκεῖνά
[51, 27]	Θρᾴκης, ἀπὸ τῆς Παννονίας ἀφορίζει,	συγκεχώρηκεν.	καὶ ἔστιν ἐν αὐτοῖς ἄλλα
[51, 16]	τοὺς μὲν ἐκόλασε τοὺς δὲ	ἀφῆκεν,	ἢ δι´ ἑαυτὸν ἢ διὰ
[51, 3]	ἔχων τὴν τετάρτην αὐτοῖς ἐσφορὰν	ἀφῆκεν,	ἣν ἐκ τῶν προσταχθέντων σφίσι
[51, 2]	Κυδωνιάτας τε καὶ Λαμπαίους ἐλευθέρους	ἀφῆκεν,	ὅτι τινὰ αὐτῷ συνήραντο· καὶ
[51, 17]	ἐκείνοις βουλεύειν ἐν τῇ Ῥώμῃ	ἐφῆκεν.	ἀλλὰ τοῖς μὲν ἄλλοις ὡς
[51, 20]	Ἐφέσῳ καὶ ἐν Νικαίᾳ γενέσθαι	ἐφῆκεν·	αὗται γὰρ τότε αἱ πόλεις
[51, 9]	αὐτῶν τὸ Παραιτόνιον ἐξαίφνης παρελθὼν	κατέσχηκεν,	ἐς μὲν τὴν Συρίαν, καίτοι
[51, 22]	καὶ νῦν ὄν, δηλῶν, ὡς	ἔοικεν,	ὅτι παρ´ αὐτῆς τὴν ἀρχὴν
[51, 17]	ἀλλ´ οὐδὲ ἐνεπιδημεῖν αὐτῇ ἐξουσίαν	ἔδωκεν,	ἂν μή τινι αὐτὸς ὀνομαστὶ
[51, 12]	σοὶ μὲν γὰρ τοῦτο θεὸς	ἔδωκεν,	ἐμὲ δὲ ἀφείλετο. ἀλλ´ ὁρᾷς
[51, 2]	δὲ τοῦ Λυκομήδους Μηδείῳ τινὶ	ἔδωκεν,	ὅτι τούς τε Μυσοὺς τοὺς
[51, 25]	καὶ κρατήσας σπονδὰς ὁποίας ἠθέλησεν	ἔδωκεν.	ὡς δ´ ἅπαξ τῶν ὅπλων
[51, 3]	ἐκείνῳ καὶ τῷ Μαικήνᾳ ἐξουσίαν	ἔδωκεν	ὥστε σφᾶς καὶ τὰς ἐπιστολάς,
[51, 8]	τότε τε φιλικῶς οἱ συνόντα	ἐξέδωκεν	αὐτῷ, καὶ ἑαυτόν, ἄν γε
[51, 14]	τὸν βραχίονα ἐς τὸ αἷμα	ἐνέβαλεν.	οὕτω μέν, ἢ ὅτι ἐγγύτατα,
[51, 26]	καίτοι τοῦ Ζυράξου μὴ παρόντος,	εἷλεν.	ἐκεῖνος γὰρ ὡς τάχιστα τῆς
[51, 24]	οἱ Γετῶν τινων βασιλέως ἐπικουρήσαντος	ἐξεῖλεν	αὐτούς. καὶ ὅ τε Ῥώλης
[51, 9]	δὲ ἐκεῖνον ἐχώρησεν ὡς μάλιστα	μὲν	ἀκονιτὶ τοὺς στρατιώτας προσθησόμενος (ἦσαν
[51, 16]	ὥστε μὴ διολέσαι τινά, τὸ	μὲν	ἀληθὲς ὅτι οὐκ ἠξίωσε τοσούτους
[51, 22]	ὁ δὲ δὴ ῥινόκερως τὰ	μὲν	ἄλλα ἐλέφαντί πῃ προσέοικε, κέρας
[51, 17]	σφων οὕτω τότε ταχθέντων τὰ	μὲν	ἄλλα καὶ νῦν ἰσχυρῶς φυλάσσεται,
[51, 21]	ἐφ´ ἅπασιν αὐτοῖς ἐσελάσας τὰ	μὲν	ἄλλα κατὰ τὸ νομιζόμενον ἔπραξε,
[51, 20]	ἀκριβολογεῖσθαι. ὁ οὖν Καῖσαρ τὰ	μὲν	ἄλλα πλὴν βραχέων ἐδέξατο, τὸ
[51, 6]	οὐδέν, τῇ δὲ Κλεοπάτρᾳ φανερῶς	μὲν	ἄλλα τε ἀπειλητικὰ καὶ ὅτι,
[51, 4]	δράσωσι, καὶ διὰ τοῦτ´ Ἀντώνιον	μὲν	ἄλλοις ἀναζητῆσαι προσέταξεν, αὐτὸς δὲ
[51, 4]	καὶ αὐτῶν ὁ Καῖσαρ τοῖς	μὲν	ἄλλοις χρήματα ἔδωκε, τοῖς δὲ
[51, 17]	τῇ Ῥώμῃ ἐφῆκεν. ἀλλὰ τοῖς	μὲν	ἄλλοις ὡς ἑκάστοις, τοῖς δ´
[51, 16]	τε κατέσχεν. ὧν ἐγὼ τοὺς	μὲν	ἄλλους ἐάσω, δύο δὲ δὴ
[51, 6]	οἰωνὸν ποιούμενος, ἀπεκρίνατο δὲ τῷ	μὲν	Ἀντωνίῳ οὐδέν, τῇ δὲ Κλεοπάτρᾳ
[51, 20]	σφας ἐπικαλέσας, ἑαυτῷ τινα, τοῖς	μὲν	Ἀσιανοῖς ἐν Περγάμῳ τοῖς δὲ
[51, 14]	ἀλυπότατα αὐτὸ φθείρειν, χρίσασα τέως	μὲν	αὐτὴν ἐν τῇ κεφαλῇ ἐφόρει
[51, 12]	λαλοῦσα. ὁ οὖν Καῖσαρ συνίει	μὲν	αὐτῆς καὶ παθαινομένης καὶ πληκτιζομένης,
[51, 1]	Κλεοπάτρας ἔστειλε· καὶ ἐκεῖνοι ἐπεδίωξαν	μὲν	αὐτούς, ἐπεὶ δ´ οὐκ ἐν
[51, 15]	ἑαυτὸν ἀπέκτεινε. Κλεοπάτρα δὲ ἄπληστος	μὲν	Ἀφροδίτης ἄπληστος δὲ χρημάτων γενομένη,
[51, 27]	τ´ ἐπεστράτευσε, καί σφας τὰ	μὲν	βίᾳ, δράσαντας οὐκ ὀλίγα, τὰ
[51, 12]	μετ´ αὐτοῦ καὶ ἀποθάνω. εἴθε	μὲν	γὰρ ἀπωλώλειν εὐθὺς τότε μετὰ
[51, 20]	δι´ ἅπερ εἶπον διελέλειπτο. ἦσαν	μὲν	γὰρ ἐν ὅπλοις ἔτι καὶ
[51, 10]	ὑπερέκυψεν ὑπὲρ τοῦ μνημείου· αἱ	μὲν	γὰρ θύραι αὐτοῦ συγκλεισθεῖσαι ἅπαξ
[51, 16]	δὴ μόνων ὀνομαστὶ μνησθήσομαι· τὴν	μὲν	γὰρ Ἰωτάπην τῷ Μήδῳ καταφυγόντι
[51, 4]	ἔνειμε τὸ δ´ ὑπέσχετο. συχνὰ	μὲν	γὰρ καὶ ἐκ τῆς νίκης
[51, 21]	ὁ ὕπατος Οὐαλέριος Ποτῖτος· ἐκεῖνος	μὲν	γὰρ καὶ τοῦτο πᾶν τὸ
[51, 27]	καὶ αὐτὰ τὰ ὀνόματα. τὸ	μὲν	γὰρ πάλαι Μυσοί τε καὶ
[51, 2]	αὐτοῦ σφαγῆναι ἀμφότεροι διεφθάρησαν. ἦσαν	μὲν	γὰρ πατήρ τε καὶ παῖς·
[51, 10]	Ἀντώνιον ἐκεῖσε ἐσελθεῖν προκαλουμένη· ὑπετόπει	μὲν	γὰρ προδίδοσθαι, οὐ μέντοι καὶ
[51, 12]	ἔφη χαῖρε ὦ δέσποτα· σοὶ	μὲν	γὰρ τοῦτο θεὸς ἔδωκεν, ἐμὲ
[51, 21]	ἡ τῆς Αἰγύπτου καταστροφή. ἐπιφανεῖς	μὲν	δὴ καὶ αἱ ἄλλαι πομπαὶ
[51, 15]	τῇ νίκῃ δόξης ἐστερημένος. ~Ἀντώνιος	μὲν	δὴ καὶ Κλεοπάτρα, πολλῶν μὲν
[51, 23]	προαχθέντες· οὐ γὰρ παραδέδοται. ~τότε	μὲν	δὴ ταῦθ´ οὕτως ἐπράχθη, τοῦ
[51, 20]	πάντας αὐτῷ σπένδειν ἐκέλευσαν. ~τότε	μὲν	δὴ ταῦτ´ ἐγνώσθη, ὑπατεύοντος δ´
[51, 15]	τὸν τρίτον ἑαυτὴν κατεχρήσατο. οὗτοι	μὲν	δὴ τοιοῦτοί τε ἐγένοντο καὶ
[51, 16]	τῇ Ἀρμενίᾳ Ῥωμαίους ἀπεκτόνει. περὶ	μὲν	δὴ τοὺς ἄλλους τοιαῦτα ἐγίγνετο,
[51, 6]	γε ἐλεήσῃ. ὁ δὲ τὰ	μὲν	δῶρα ἔλαβεν οἰωνὸν ποιούμενος, ἀπεκρίνατο
[51, 12]	ἐκαθέζετο ἐπὶ τῆς κλίνης, πολλὰς	μὲν	εἰκόνας τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ
[51, 14]	δὲ δὴ ψύλλοι οὗτοι ἄνδρες	μέν	εἰσι (γυνὴ γὰρ οὐ γίγνεται
[51, 27]	τῶν δὲ δὴ Μυσῶν τοὺς	μὲν	ἐκ τῶν κεχειρωμένων ἐπαναστάντας δι´
[51, 23]	τοῖς Βαστάρναις ἐπολέμησε. καὶ περὶ	μὲν	ἐκείνων, οἵτινές τέ εἰσι καὶ
[51, 12]	αὐτοῦ ῥήματα ἀνεγίγνωσκε. καὶ τοτὲ	μὲν	ἔκλαε καὶ τὰς ἐπιστολὰς κατεφίλει,
[51, 16]	Ἀντωνίου μέχρι τότε πραξάντων τοὺς	μὲν	ἐκόλασε τοὺς δὲ ἀφῆκεν, ἢ
[51, 27]	καὶ οὐκ ἔφθη ἀνακομισθείς. ~ταῦτα	μὲν	ἐν Γέταις ἔπραξε, τῶν δὲ
[51, 17]	οὕτως ἐγένετο, χρήματα δὲ πολλὰ	μὲν	ἐν τῷ βασιλικῷ εὑρέθη (πάντα
[51, 20]	δὴ καὶ ἡρῷα ποιεῖται. ταῦτα	μὲν	ἐν τῷ χειμῶνι ἐγένετο, καὶ
[51, 27]	φόβῳ τῶν ἁλισκομένων προσηγάγετο. ταῦτα	μὲν	ἐν χρόνῳ ἐγένετο, γράφω δὲ
[51, 4]	ἀργύριον ἀντὶ τῆς χώρας τὸ	μὲν	ἔνειμε τὸ δ´ ὑπέσχετο. συχνὰ
[51, 10]	λίθων κρεμαμένων ἀνιμήσωσι. καὶ ὁ	μὲν	ἐνταῦθα οὕτω καὶ ἐν τοῖς
[51, 24]	τὰ λάσια ἀναχωροῦσιν ἐπακολουθησάντων, πολλοὺς	μὲν	ἐνταῦθα πολλοὺς δὲ καὶ φυγόντας
[51, 18]	δούς, τάς τε διώρυχας τὰς	μὲν	ἐξεκάθηρε τὰς δὲ ἐκ καινῆς
[51, 10]	δόξαι ἐνδείξει σπουδάσαι. καὶ ὁ	μὲν	ἐπειδὴ παρὰ δόξαν ἠλαττώθη, πρός
[51, 22]	τοῦ Ἴστρου νέμονται, ἀλλ´ οἱ	μὲν	ἐπὶ τάδε αὐτοῦ καὶ πρὸς
[51, 24]	ἐπράχθη, καὶ οἱ λοιποὶ οἱ	μὲν	ἐς ἄλσος τι καταφυγόντες περιεπρήσθησαν,
[51, 5]	καὶ ἀκόντων αὐτῶν ἀπεχώρησαν) Κλεοπάτρα	μὲν	ἐς τὴν Αἴγυπτον, μή τι
[51, 5]	τοῦτ´, ἔπεμψεν. Ἀντώνιος δὲ ἔπλευσε	μὲν	ἐς τὴν Λιβύην πρός τε
[51, 1]	ὅσοι καὶ πρότερον ἐρρωμάιζον, οἱ	μὲν	εὐθὺς οἱ δὲ καὶ μετὰ
[51, 16]	δυναστῶν καὶ βασιλέων παῖδες οἱ	μὲν	ἐφ´ ὁμηρείᾳ οἱ δὲ καὶ
[51, 12]	αὐτοῦ προσέπεσε καὶ ἀνακλαύσασα ζῆν	μέν"	ἔφη, Καῖσαρ, οὔτε ἐθέλω οὔτε
[51, 25]	τῶν ἁλισκομένων ἀποτέμνων, οὐκ ἀπόνως	μέν,	ἐχειρώσατο δ´ οὖν· τὰ δ´
[51, 14]	ἐς τὸ αἷμα ἐνέβαλεν. οὕτω	μέν,	ἢ ὅτι ἐγγύτατα, μετὰ τῶν
[51, 21]	τῶν συννενικηκότων· εἰώθεσαν γὰρ οἱ	μὲν	ἡγεῖσθαι οἱ δὲ ἐφέπεσθαι. ~ἐπεὶ
[51, 22]	Ῥώμῃ ὀφθέντα, ἐσφάγη. καὶ ὁ	μὲν	ἵππος ὁποῖός ἐστι, πολλοῖς τε
[51, 19]	τὰ τοῦ Ἀντωνίου κοσμήματα τὰ	μὲν	καθεῖλον τὰ δ´ ἀπήλειψαν, τήν
[51, 14]	ἀναβιώσασθαι τὴν Κλεοπάτραν δυνηθεὶς ἐκείνην	μὲν	καὶ ἐθαύμασε καὶ ἠλέησεν, αὐτὸς
[51, 21]	ἀπεώσατο· καὶ διὰ ταῦτα ἤγαγε	μὲν	καὶ ἐκεῖνος τὰ νικητήρια, καίτοι
[51, 19]	τούτῳ καὶ ἔτι πρότερον συχνὰ	μὲν	καὶ ἐπὶ τῇ τῆς ναυμαχίας
[51, 13]	ἐπλάσατο ὡς καὶ ἐλπίδα πολλὴν	μὲν	καὶ ἐς ἐκεῖνον πολλὴν δὲ
[51, 18]	Τιριδάτου τῷ Φραάτῃ ἐπαναστάντος, πρότερον	μέν,	καὶ ἕως ἔτι τὰ τοῦ
[51, 25]	πολεμησείοντες ἠγγέλλοντο. καί σφων Μαίδους	μὲν	καὶ Σερδοὺς μάχαις τε κατακρατῶν,
[51, 11]	ἰδιωτεύσασα ζῆν ᾑρεῖτο. ἀμέλει εἶχε	μὲν	καὶ τὸ πῦρ ἐπὶ τοῖς
[51, 11]	σφων ἀποκτίννυσι. Καῖσαρ δὲ ἐπεθύμει	μὲν	καὶ τῶν θησαυρῶν ἐγκρατὴς γενέσθαι
[51, 6]	παρεσκευάζοντο, καὶ τοὺς υἱεῖς, Κλεοπάτρα	μὲν	Καισαρίωνα Ἀντώνιος δὲ Ἄντυλλον, ὃν
[51, 15]	δὲ δὴ παίδων αὐτῶν Ἄντυλλος	μέν,	καίτοι τήν τε τοῦ Καίσαρος
[51, 4]	τὸ πλεῖον καὶ ἕτεροι, οἱ	μὲν	κατὰ πρεσβείας οἱ δὲ ἐθελονταί,
[51, 9]	τὸ Πηλούσιον ὁ Καῖσαρ, λόγῳ	μὲν	κατὰ τὸ ἰσχυρὸν ἔργῳ δὲ
[51, 9]	τῆς τε θαλάσσης περισχὼν τὰς	μὲν	κατέπρησε τὰς δὲ κατεπόντωσε. κἀν
[51, 22]	Σουῆβοι ἐμαχέσαντο. εἰσὶ δὲ οὗτοι	μὲν	Κελτοί, ἐκεῖνοι δὲ δὴ Σκύθαι
[51, 21]	τῆς πόλεως ἐχώρησεν ὥστε τὰ	μὲν	κτήματα ἐπιτιμηθῆναι, τὰ δὲ δανείσματα
[51, 12]	θρυπτικόν τέ τι προσεφθέγγετο, ἄλλοτε	μὲν	λέγουσα ποῦ μοι, Καῖσαρ, ταῦτά
[51, 6]	καὶ δολοφονήσωσιν, ἔστειλάν τινας ἐκείνῳ	μὲν	λόγους ὑπὲρ εἰρήνης τοῖς δὲ
[51, 6]	συμβῇ, ἔχοντες καρτερήσωσι. καὶ τοῖς	μὲν	μειρακίοις καὶ τοῦτο αἴτιον τοῦ
[51, 14]	δύναμιν τοιαύτην ἔχοντι ὥστε ἄλλως	μὲν	μηδὲν τὸ σῶμα βλάπτειν, ἂν
[51, 17]	ᾐτήθησαν. καὶ ἀπ´ αὐτῶν πάντες	μὲν	οἱ στρατιῶται τὰ ἐποφειλόμενά σφισιν
[51, 16]	ἐφ´ ὕβρει τρεφόμενοι εὑρέθησαν, τοὺς	μὲν	οἴκαδε αὐτῶν ἀπέστειλε, τοὺς δὲ
[51, 14]	μόνα εὑρέθη· λέγουσι δὲ οἱ	μὲν	ὅτι ἀσπίδα ἐν ὑδρίᾳ ἢ
[51, 9]	λόγους, ἐπίστευσεν ὄντως ἐρᾶσθαι, πρῶτον	μὲν	ὅτι καὶ ἐβούλετο, ἔπειτα δὲ
[51, 2]	Κουρίων ὄνομα μάλιστ´ ἔσχον, οὗτος	μὲν	ὅτι τοῦ Κουρίωνος ἐκείνου τοῦ
[51, 7]	ἀλλ´ ἐπειδὴ πανταχόθεν περιεστοιχίσθησαν, λόγον	μὲν	οὐδ´ ὣς οὐδένα, καίτοι τοῦ
[51, 26]	ἐκ τούτου καὶ ἐκείνους μάχην	μὲν	οὐδεμίαν ἔτ´ ἐποιήσατο, φόνον δὲ
[51, 22]	πρὸς τὸν Ἀντώνιον, καὶ ἐκεῖνον	μὲν	οὐδὲν μέγα ὠφέλησαν στασιάσαντες ἐν
[51, 4]	ἐθελήσῃ, τοῦτο ποιήσῃ. καὶ ἐπράθη	μὲν	οὐδέν, οὐδ´ ἀντεδόθη οὐδέν· τίς
[51, 3]	καὶ αὐτοχειρίᾳ αὐτῷ ἐπαπέθανεν. ~οὗτοι	μὲν	οὖν οὕτως ἀπήλλαξαν, ὁ δ´
[51, 19]	περιττόν ἐστιν ἤδη λέγειν. τὴν	μὲν	οὖν πρώτην ἐκείνῳ τε ταῦτ´
[51, 23]	τῇ ἐκείνων οἰκοῦντας ἐχειρώσαντο. τέως	μὲν	οὖν ταῦτ´ ἐποίουν, οὐδέν σφισι
[51, 21]	αὐτοῦ ἀρχῇ προσήκουσα ἦν. ἐν	μὲν	οὖν τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ ταῦτα
[51, 17]	τι ἐμυκήσατο καὶ κατεδάκρυσε. ταῦτα	μὲν	οὕτως ἐγένετο, χρήματα δὲ πολλὰ
[51, 17]	ἐς τὴν γερουσίαν ἐσγραφέντες. Αἴγυπτος	μὲν	οὕτως ἐδουλώθη· πάντες γὰρ οἱ
[51, 3]	σφίσι χρημάτων ἐπώφειλον. καὶ οὗτοι	μὲν	οὐχ ὅτι ἐστέρηντό τινων ἐμνησικάκουν
[51, 18]	ἐχρημάτισε, καὶ τῷ Τιριδάτῃ βοηθήσειν	μὲν	οὐχ ὑπέσχετο διαιτᾶσθαι δὲ ἐν
[51, 3]	πρὶν καὶ ὁτιοῦν ὑποκινηθῆναι, τοὺς	μὲν	παντελῶς ἐκ τῶν ὅπλων ἀπελάσαι,
[51, 25]	τοὺς Μυσοὺς ἐτράπετο, καὶ τὰ	μὲν	πείθων τινὰς τὰ δὲ ἐκφοβῶν
[51, 22]	Σκύθαι τρόπον τινά· καὶ οἱ	μὲν	πέραν τοῦ Ῥήνου ὥς γε
[51, 4]	ἐχαρίσατο, ἐκείνων δὲ δὴ τοῖς	μὲν	πλείοσι τό τε Δυρράχιον καὶ
[51, 25]	τὰ δὲ καὶ βιαζόμενος, πάντας	μὲν	πλὴν πάνυ ὀλίγων, ἐπιπόνως δὲ
[51, 2]	τοῦθ´ ὡμολόγησαν. ~καὶ ὃς τὰς	μὲν	πόλεις χρημάτων τε ἐσπράξει καὶ
[51, 3]	στρατόπεδα κατετάχθη, καὶ ἔπειτα τοὺς	μὲν	πολίτας τοὺς ἔξω τῆς ἡλικίας
[51, 12]	ἐμὲ δὲ ἀφείλετο. ἀλλ´ ὁρᾷς	μέν	που καὶ αὐτὸς τὸν πατέρα
[51, 22]	οὗτοι οὖν οἱ Δακοὶ ἐπρεσβεύσαντο	μὲν	πρὸ τοῦ χρόνου τούτου πρὸς
[51, 23]	τεῖχός τι καρτερὸν προσελάσας τοῖς	μὲν	προδρόμοις ἔπταισε (μόνους γὰρ αὐτοὺς
[51, 21]	αὐτῆς γενέσθαι. ἑώρτασε δὲ τῇ	μὲν	πρώτῃ ἡμέρᾳ τά τε τῶν
[51, 10]	ἐπαποθανεῖν αὐτῇ ἐπεθύμησε. καὶ τὸ	μὲν	πρῶτον τῶν παρόντων τινὸς ἐδεήθη
[51, 11]	κόλποις ἐναπέθανεν, ~ἐκείνη δὲ ἐθάρσησε	μέν	πως τὸν Καίσαρα, καὶ εὐθὺς
[51, 1]	τε καὶ τῶν πρώτων οἱ	μὲν	Ῥωμαῖοι πρὸς τὸν Ἀντώνιον, οἱ
[51, 14]	πᾶν ἀναλαβοῦσα, ἀπέθανε. ~καὶ τὸ	μὲν	σαφὲς οὐδεὶς οἶδεν ᾧ τρόπῳ
[51, 4]	τοῦ Ἀντωνίου φρονήσαντας ἐξοικίσας τοῖς	μὲν	στρατιώταις τάς τε πόλεις καὶ
[51, 1]	τῷ τοῦ στρατοπέδου τόπῳ, τοὺς	μὲν	συναγείρας τοὺς δ´ ἀναστήσας τῶν
[51, 15]	τύχην τοῦ βίου τοιάνδε. ὁ	μὲν	συνεῖναί τε τὸ δέον οὐδενὸς
[51, 7]	μοι θαυμάσαι ἐπέρχεται ὅτι ἄλλοι	μὲν	συχνοί, καίπερ πολλὰ παρ´ αὐτῶν
[51, 7]	παῖδας ἐν τῇ Κιλικίᾳ, φίλους	μέν	σφισιν ἐς τὰ μάλιστα γενομένους,
[51, 13]	ἐλεηθησομένη ἔλεγε, Καῖσαρ δὲ πρὸς	μὲν	ταῦτα οὐδὲν ἀπεκρίνατο, φοβηθεὶς δὲ
[51, 9]	Παραιτόνιον ἐξαίφνης παρελθὼν κατέσχηκεν, ἐς	μὲν	τὴν Συρίαν, καίτοι βουληθεὶς κατὰ
[51, 5]	ἐκ τῆς ναυμαχίας ἔφυγον, μέχρι	μὲν	τῆς Πελοποννήσου ὁμοῦ ἀφίκοντο, ἐντεῦθεν
[51, 3]	ἔτι καὶ τότε ὄντες, τὸ	μέν	τι πρὸς τῶν στρατιαρχῶν κατεχόμενοι,
[51, 23]	κατέδραμον, ἐνταῦθα ὁ Κράσσος τὸ	μέν	τι τῷ Σιτᾷ τῷ τῶν
[51, 1]	ὕστερον ἐγένετο, τότε δὲ μέρος	μέν	τι τῶν νεῶν ἐς δίωξιν
[51, 11]	ὧν ἀποθανεῖν ἐδύνατο ποιησάμενοι, ἡμέρας	μέν	τινας κατὰ χώραν αὐτῇ τὸ
[51, 24]	καὶ χωρίον ἰσχυρὸν καταλαβόντων, ἡμέρας	μέν	τινας μάτην σφίσιν ὁ Κράσσος
[51, 18]	Ἀντώνιος ἐτελεύτησε, καὶ ἐκείνων ὁ	μὲν	Τιριδάτης ἡττηθεὶς ἐς τὴν Συρίαν
[51, 13]	Ἅιδου αὐτῷ συνοικήσω. ~καὶ ἡ	μὲν	τοιαῦτα ὡς καὶ ἐλεηθησομένη ἔλεγε,
[51, 14]	τῆς ἐσθῆτος αὐτοῦ ναρκῶσι. τοῦτο	μὲν	τοιοῦτόν ἐστιν, ὁ δὲ δὴ
[51, 15]	μὲν δὴ καὶ Κλεοπάτρα, πολλῶν	μὲν	τοῖς Αἰγυπτίοις πολλῶν δὲ καὶ
[51, 21]	δήμῳ καθ´ ἑκατὸν δραχμάς, προτέροις	μὲν	τοῖς ἐς ἄνδρας τελοῦσιν, ἔπειτα
[51, 20]	τῇ Βιθυνίᾳ προετετίμηντο. καὶ τούτους	μὲν	τοῖς Ῥωμαίοις τοῖς παρ´ αὐτοῖς
[51, 7]	καὶ βοηθήσοντες αὐτοῖς, καὶ πολλὰ	μὲν	τὸν Ἀμύνταν ἐν τῇ Γαλατίᾳ
[51, 16]	εἶπε. καὶ μετὰ ταῦτα τὸ	μὲν	τοῦ Ἀλεξάνδρου σῶμα εἶδε, καὶ
[51, 13]	τε ἀποθανεῖν ἐπεθύμησε, καὶ πολλὰ	μὲν	τοῦ Καίσαρος, ὅπως τρόπον τινὰ
[51, 8]	καταχρήσεσθαι ἐπηγγείλατο. Καῖσαρ δὲ τὸν	μὲν	Τουρούλλιον ἀπέκτεινε (καὶ ἔτυχε γὰρ
[51, 2]	τινων καὶ ἐφείσατο. καὶ ἐν	μὲν	τούτοις ὅ τε Σόσσιος ἐπιφανὴς
[51, 5]	ἐν τῷ ἀσφαλεῖ ἐγένετο, πολλοὺς	μὲν	τῶν πρώτων, ἅτε καὶ ἀεί
[51, 7]	ταῦτα δηλωθῇ ἔλαβον. καὶ οἱ	μὲν	ὑπὸ τοῦ Μεσσάλου ὕστερον ἀπατηθέντες
[51, 20]	Οὐακκαῖοι καὶ Ἄστυρες· καὶ οὗτοι	μὲν	ὑπὸ τοῦ Ταύρου τοῦ Στατιλίου,
[51, 25]	ἐς τὴν φιλίαν ἀνεχώρησε, πολλὰ	μὲν	ὑπὸ τοῦ ψύχους πολλῷ δὲ
[51, 1]	τοῦ Ἀπόλλωνος ὑπαίθριον ἱδρυσάμενος. ταῦτα	μὲν	ὕστερον ἐγένετο, τότε δὲ μέρος
[51, 15]	δὲ χρημάτων γενομένη, καὶ πολλῇ	μὲν	φιλοτιμίᾳ φιλοδόξῳ πολλῇ δὲ καὶ
[51, 4]	ἐνεοχμώθη. καὶ γὰρ ἐκεῖνοι οἱ	μὲν	φόβῳ οἱ δὲ ἐλπίσιν, οἱ
[51, 25]	καὶ ἐπικινδύνως κατεστρέψατο. καὶ τότε	μέν	(χειμὼν γὰρ ἦν) ἐς τὴν
[51, 2]	συμπραξάντων τι τῷ Ἀντωνίῳ πολλοὺς	μὲν	χρήμασιν ἐζημίωσε, πολλοὺς δὲ καὶ
[51, 8]	σφισιν ἐπισταλέντα, ἔπεμψαν αὖθις, ἡ	μὲν	χρήματα αὐτῷ πολλὰ δώσειν ὑπισχνουμένη,
[51, 8]	αὐτῷ ἔπεμψεν· ὁ δὲ τὰ	μὲν	χρήματα ἔλαβεν, ἐκεῖνον δὲ διὰ
[51, 26]	ἐπεπόλιστο) προσβαλὼν οὐκ ἐν πολλῷ	μὲν	χρόνῳ, σὺν πολλῷ δὲ δὴ
[51, 2]	δυνάστας τούς τε βασιλέας τὰ	μὲν	χωρία, ὅσα παρὰ τοῦ Ἀντωνίου
[51, 6]	ἐφείσατο· ἐκεῖνοι δ´ οὖν παρεσκευάζοντο	μὲν	ὡς καὶ ἐν τῇ Αἰγύπτῳ
[51, 10]	ὃς μαθὼν ὅτι περίεστιν, ἐξανέστη	μὲν	ὡς καὶ ζῆσαι δυνάμενος, προχυθέντος
[51, 18]	οὐδὲν ἢ ὅτι βουλεύσεται, πρόφασιν	μὲν	ὡς καὶ περὶ τὴν Αἴγυπτον
[51, 4]	ἀντ´ ἐκείνου ἀντεγγράφων. ~καὶ ὁ	μέν,	ὡς οὐδενὸς ἔτι δεινοῦ παρὰ
[51, 10]	τὸ ἠρίον ἐξαίφνης ἐσεπήδησε, λόγῳ	μὲν	ὡς τὸν Καίσαρα φοβουμένη καὶ
[51, 10]	ἐν τοῖς τῆς Κλεοπάτρας κόλποις	ἐναπέθανεν,	~ἐκείνη δὲ ἐθάρσησε μέν πως
[51, 2]	τε ἐκεῖνος καὶ αὐτοχειρίᾳ αὐτῷ	ἐπαπέθανεν.	~οὗτοι μὲν οὖν οὕτως ἀπήλλαξαν,
[51, 0]	Ἀντώνιος ἡττηθεὶς ἐν Αἰγύπτῳ ἑαυτὸν	ἀπέκτεινεν.	δ. Ὡς Καῖσαρ Αἴγυπτον ἐχειρώσατο.
[51, 15]	ἥσσων ἐγένετο καὶ πολλὰ ἀφρόνως	ἔπραξεν,	ἀνδρείᾳ τε ἔν τισι διέπρεψε
[51, 21]	ἃ οἱ ἄλλοι ἐπώφειλον οὐκ	ἐσέπραξεν,	ὥσπερ εἴρηται, τῶν τε δυσχερῶν
[51, 4]	τοῦτ´ Ἀντώνιον μὲν ἄλλοις ἀναζητῆσαι	προσέταξεν,	αὐτὸς δὲ ἐς τὴν Ἰταλίαν
[51, 17]	καὶ τὸ δαιμόνιόν σφισιν ἐναργέστατα	προέδειξεν.	ὗσέ τε γὰρ οὐχ ὅπως
[51, 1]	τοὺς τὴν σίτησιν ἔχοντας ὀνομάζουσι)	κατέδειξεν,	Ἄκτια αὐτὸν προσαγορεύσας. πόλιν τέ
[51, 12]	ἐν τῷ πενθίμῳ σχήματι δεινῶς	ἐνέπρεπεν)	ἐκαθέζετο ἐπὶ τῆς κλίνης, πολλὰς
[51, 12]	τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐρείσας τοῦτο μόνον	εἶπεν,	θάρσει ὦ γύναι, καὶ θυμὸν
[51, 24]	ἐνταῦθα πολλοὺς δὲ καὶ φυγόντας	ἔφθειρεν·	ὑπό τε γὰρ τῶν ἁμαξῶν
[51, 5]	ἦρχεν ἀγανακτήσαντάς τινας ἐπὶ τούτῳ	διέφθειρεν,	οὕτω δὴ καὶ αὐτὸς ἐς
[51, 14]	ὅτι βελόνην, ᾗ τὰς τρίχας	ἀνεῖρεν,	ἰῷ τινι, δύναμιν τοιαύτην ἔχοντι
[51, 3]	ἀπέπεμψε, τοὺς δὲ δὴ λοιποὺς	διέσπειρεν·	ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ Σικελίᾳ
[51, 26]	Κράσσος οὐχ ὅτι τι κακὸν	ἔδρασεν,	ἀλλὰ καὶ ἀφῆκε. ποιήσας δὲ
[51, 14]	ἐκείνην μὲν καὶ ἐθαύμασε καὶ	ἠλέησεν,	αὐτὸς δὲ ἰσχυρῶς ἐλυπήθη ὡς
[51, 12]	δὴ καὶ βασιλίδα τῶν Αἰγυπτίων	ἐποίησεν.	ἵνα δ´ οὖν τι καὶ
[51, 10]	τῆς πορείας ὑπολαβὼν τοῖς ἱππεῦσιν	ἐνίκησεν.	ἀναθαρσήσας τε ἔκ τε τούτου
[51, 18]	διώρυξε, καὶ τἆλλα τὰ προσήκοντα	προσδιῴκησεν,	ἔς τε τὴν Ἀσίαν τὸ
[51, 25]	ἐπέπεσε, καὶ κρατήσας σπονδὰς ὁποίας	ἠθέλησεν	ἔδωκεν. ὡς δ´ ἅπαξ τῶν
[51, 11]	αὐτῇ δοὺς ἀπατεὼν δόξαι γεγονέναι	ἠθέλησεν,	ἵν´ ὡς καὶ αἰχμαλώτῳ καὶ
[51, 10]	καὶ ὃς ἀκούσας τοῦτο οὐκ	ἐμέλλησεν,	ἀλλ´ ἐπαποθανεῖν αὐτῇ ἐπεθύμησε. καὶ
[51, 21]	τε ὑποστρατήγους καὶ ἐπῄνεσε καὶ	ἐτίμησεν	ὥσπερ εἴθιστο, καὶ τόν τε
[51, 17]	βουλευτῇ οὐχ ὅπως ἐγχειρίσαι αὐτὴν	ἐτόλμησεν,	ἀλλ´ οὐδὲ ἐνεπιδημεῖν αὐτῇ ἐξουσίαν
[51, 4]	οὐδέν· τίς γὰρ ἂν καὶ	ἐτόλμησεν	ὁποτερονοῦν αὐτῶν πρᾶξαι; τῆς δὲ
[51, 1]	νεῶν ἀνέθηκε, καὶ ναὸν μείζω	ᾠκοδόμησεν,	ἀγῶνά τέ τινα καὶ γυμνικὸν
[51, 1]	ἐκρηπίδωσε καὶ τοῖς ἁλοῦσιν ἐμβόλοις	ἐκόσμησεν,	ἕδος τι ἐν αὐτῷ τοῦ
[51, 25]	ἅπαξ τῶν ὅπλων αὖθις ἥψατο,	ἐπεθύμησεν	ἀμύνασθαι τοὺς Θρᾷκας τοὺς ἐν
[51, 9]	οὐκ ἐπορεύθη, ἐπὶ δὲ ἐκεῖνον	ἐχώρησεν	ὡς μάλιστα μὲν ἀκονιτὶ τοὺς
[51, 21]	διὰ πάσης ὁμοίως τῆς πόλεως	ἐχώρησεν	ὥστε τὰ μὲν κτήματα ἐπιτιμηθῆναι,
[51, 26]	κατεστρέψατο. ὡς δὲ ταῦτα αὐτῷ	προεχώρησεν,	οὐδὲ τῶν ἄλλων Γετῶν, καίπερ
[51, 4]	ἐς τὸ Βρεντέσιον οὐκέτι περαιτέρω	προυχώρησεν.	ἐπεὶ γὰρ ἥ τε γερουσία
[51, 21]	ἐπὶ τῇ τοῦ Καίσαρος ἀφίξει	ἐβουθύτησεν·	ὃ μήπω πρότερον ἐπὶ μηδενὸς
[51, 16]	αὐτῶν ἀπέστειλε, τοὺς δὲ ἀλλήλοις	συνῴκισεν,	ἑτέρους τε κατέσχεν. ὧν ἐγὼ
[51, 3]	ἐκ πρῴρας νεὼς προκύπτοντα ἔχοντι,	ἐνόμισεν.	ἐπέστελλε δὲ καὶ ἐκείνοις καὶ
[51, 10]	που ἡ Κλεοπάτρα ἀκριβῶς εἰδυῖα	ἤλπισεν	ὅτι, ἂν πύθηται αὐτὴν τετελευτηκυῖαν,
[51, 24]	τινας μάτην σφίσιν ὁ Κράσσος	προσήδρευσεν,	ἔπειτα Ῥώλου οἱ Γετῶν τινων
[51, 4]	Ἀντωνίου πράξας, τότε μηδὲ στρατηγήσας	συνυπάτευσεν	αὐτῷ. ἐλθὼν δὲ ἐς τὸ
[51, 9]	τοῦ Θύρσου πεμφθέντας οἱ λόγους,	ἐπίστευσεν	ὄντως ἐρᾶσθαι, πρῶτον μὲν ὅτι
[51, 24]	τά τε ἄλλα ἐφιλοφρονήσατο καὶ	κατεμέθυσεν	ὥστε πάντα τὰ βουλεύματα αὐτῶν
[51, 23]	ἐκ τῆς προσόδου μόνης καταπλήξας	ἐξέωσεν	ἀμαχεὶ ἐκ τῆς χώρας. κἀκ
[51, 11]	καὶ εὐθὺς αὐτῷ τὸ γεγονὸς	ἐδήλωσεν,	οὐ μὴν καὶ πάνυ ἐπίστευε
[51, 22]	τοῦ πατρὸς αὐτοῦ τιμῇ γενόμενον,	καθιέρωσεν.	ἐνέστησε δὲ ἐς αὐτὸ τὸ
[51, 23]	ἐξεποίησε τοῖς ἑαυτοῦ τέλεσι καὶ	καθιέρωσεν	ὁπλομαχίᾳ, καὶ διὰ τοῦτο στρατηγὸν
[51, 10]	τε αὐτὸν ἠθέλησε καὶ ἑαυτὸν	ἔτρωσεν,	καὶ ἔπεσέ τε ἐπὶ στόμα
[51, 10]	γὰρ προδίδοσθαι, οὐ μέντοι καὶ	ἐπίστευεν	ὑπὸ τοῦ ἔρωτος, ἀλλὰ καὶ
[51, 8]	καὶ τὰ χρήματα, ἃ παμπληθῆ	ἤκουεν	εἶναι, φθείρωσιν (ἡ γὰρ Κλεοπάτρα
[51, 26]	τῶν Ἰστριανῶν πόλει ἀφῄρηντο, ἐνταῦθα	ἤκουεν	ὄντα· καὶ αὐτὸ πεζῇ τε
[51, 6]	ἐκ τῆς Φουλουίας γεννηθέντα οἱ	εἶχεν,	ἐς ἐφήβους ἐσέγραψαν, ἵν´ οἵ
[51, 11]	πάνυ ἐπίστευε μηδὲν κακὸν πείσεσθαι.	κατεῖχεν	οὖν ἑαυτὴν ἔνδον, ἵν´ εἰ
[51, 5]	ἔσφαξε, τῶν τε στρατιωτῶν ὧν	ἦρχεν	ἀγανακτήσαντάς τινας ἐπὶ τούτῳ διέφθειρεν,
[51, 4]	τὸ τέταρτον μετὰ Μάρκου Κράσσου	ἦρχεν·	οὗτος γάρ, καίπερ τά τε
[51, 25]	φίλων ἐπανῄει, παθών· ὅθενπερ γνώμην	ἔσχεν	ἀρκεσθῆναι τοῖς κατειργασμένοις. καὶ γὰρ
[51, 8]	τε χρήματα ἀκέραια τηρήσειε. καὶ	ἔσχεν	οὕτως. ~πρὶν δὲ δὴ ταῦτα
[51, 1]	Καῖσαρ τὸ κράτος πᾶν μόνος	ἔσχεν,	ὥστε καὶ τὴν ἀπαρίθμησιν τῶν
[51, 16]	δὲ ἀλλήλοις συνῴκισεν, ἑτέρους τε	κατέσχεν.	ὧν ἐγὼ τοὺς μὲν ἄλλους
[51, 4]	ἀνήλισκε. καὶ διὰ τοῦτο καὶ	προέγραψεν	ἐν τῷ πρατηρίῳ τά τε
[51, 18]	διαιτᾶσθαι δὲ ἐν τῇ Συρίᾳ	ἐπέτρεψεν,	υἱόν τέ τινα τοῦ Φραάτου
[51, 8]	ἑαυτῆς ἠπείλει) Θύρσον ἐξελεύθερον ἑαυτοῦ	ἔπεμψεν	ἄλλα τε πολλὰ καὶ φιλάνθρωπα
[51, 5]	καὶ ἐπικουρήσοντί σφισι διὰ τοῦτ´,	ἔπεμψεν.	Ἀντώνιος δὲ ἔπλευσε μὲν ἐς
[51, 6]	ἀρχήν οἱ δι´ αὐτῶν διδοῦσα	ἔπεμψεν,	ἵν´ ἂν καὶ ἐκεῖνον ἐχθήρῃ,
[51, 8]	Ἄντυλλον μετὰ χρυσίου πολλοῦ αὐτῷ	ἔπεμψεν·	ὁ δὲ τὰ μὲν χρήματα
[51, 16]	τοὺς ἀδελφοὺς καίπερ αἰτήσαντι οὐκ	ἔπεμψεν,	ὅτι τοὺς ὑπολειφθέντας ἐν τῇ
[51, 7]	ἦλθε μήτ´ ἀγγελίαν τινὰ αὐτοῖς	ἔπεμψεν,	οὕτω δὴ νομίσαντες αὐτὸν ἀπολωλέναι
[51, 23]	παντὶ τῷ λοιπῷ στρατεύματι καὶ	ἀνέκοψεν	αὐτοὺς καὶ προσεδρεύσας ἐξεῖλε. ~πράσσοντος
[51, 10]	ᾔσθετό τε ἡ Κλεοπάτρα καὶ	ὑπερέκυψεν	ὑπὲρ τοῦ μνημείου· αἱ μὲν
[51, 22]	παρ´ αὐτῆς τὴν ἀρχὴν ἐκτήσατο·	ἦν	δὲ δὴ τῶν Ταραντίνων, καὶ
[51, 21]	τῇ αὐτοκράτορι αὐτοῦ ἀρχῇ προσήκουσα	ἦν.	ἐν μὲν οὖν τῇ πρώτῃ
[51, 23]	σφισι πρᾶγμα πρὸς τοὺς Ῥωμαίους	ἦν·	ἐπεὶ δὲ τόν τε Αἷμον
[51, 25]	καὶ τότε μέν (χειμὼν γὰρ	ἦν)	ἐς τὴν φιλίαν ἀνεχώρησε, πολλὰ
[51, 22]	ἅπασα ἐπὶ πολλάς, ὥσπερ εἰκὸς	ἦν,	ἡμέρας, οὐδὲ διέλιπε καίτοι τοῦ
[51, 21]	αὐτοκράτορι αὐτοῦ ἀρχῇ προσήκουσα ἦν.	ἐν	μὲν οὖν τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ
[51, 2]	τῷ προτέρῳ πολλὰ συναραμένου υἱὸς	ἦν,	οἱ δὲ δὴ Φλῶροι ὅτι
[51, 3]	Ἰταλία προσετέτακτο, καταφρονήσωσιν ὅτι ἱππεὺς	ἦν,	τὸν Ἀγρίππαν ὡς καὶ κατ´
[51, 3]	τὴν τετάρτην αὐτοῖς ἐσφορὰν ἀφῆκεν,	ἣν	ἐκ τῶν προσταχθέντων σφίσι χρημάτων
[51, 4]	διὰ παντὸς αὐτῷ συστρατεύσασι καὶ	γῆν	προσκατένειμε. τοὺς γὰρ δήμους τοὺς
[51, 12]	καὶ προσεποιεῖτο, ἀλλ´ ἐς τὴν	γῆν	τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐρείσας τοῦτο μόνον
[51, 27]	τούτῳ φρονοῦντας καὶ τοῖς ἄλλοις	ὀργήν	τε ἅμα καὶ νεωτερισμὸν ἐμποιοῦντας,
[51, 2]	Φιλοπάτορα δὲ τὸν Ταρκονδιμότου καὶ	Λυκομήδην	ἐν μέρει τοῦ Καππαδοκικοῦ Πόντου
[51, 4]	καὶ πρὸς τὴν τῶν πλειόνων	σπουδὴν	ἐνεοχμώθη. καὶ γὰρ ἐκεῖνοι οἱ
[51, 11]	σχήματι αὐτῆς ἀποθανεῖν ἢ ἰδιωτεύσασα	ζῆν	ᾑρεῖτο. ἀμέλει εἶχε μὲν καὶ
[51, 12]	γόνατα αὐτοῦ προσέπεσε καὶ ἀνακλαύσασα	ζῆν	μέν" ἔφη, Καῖσαρ, οὔτε ἐθέλω
[51, 9]	δύναμιν πολλὴν καὶ ναυτικὴν καὶ	πεζὴν	ἐπαγόμενος. οὐ μέντοι οὐδὲ διαλεχθῆναί
[51, 19]	ἐν ᾗ ἡ Ἀλεξάνδρεια ἑάλω,	ἀγαθήν	τε εἶναι καὶ ἐς τὰ
[51, 9]	Γάλλος διατείνας οὐδεμίαν αὐτοῦ φανερὰν	φυλακὴν	ἐποιήσατο, ἀλλὰ καὶ πάνυ ἀδεῶς
[51, 23]	τε Αἷμον ὑπερέβησαν καὶ τὴν	Θρᾴκην	τὴν Δενθελητῶν ἔνσπονδον αὐτοῖς οὖσαν
[51, 8]	ὕλης ξύλα ἐς ναυτικὸν κεκοφώς,	δίκην	τινὰ καὶ τῷ θεῷ, ὅτι
[51, 3]	Σικελίᾳ φοβεροί οἱ μετὰ τὴν	νίκην	ἐγένοντο, ἔδεισε μὴ καὶ αὖθις
[51, 23]	οἴκαδε ἀναχωροῦντας ἐπιδιώκων τήν τε	Σεγετικὴν	καλουμένην προσεποιήσατο καὶ ἐς τὴν
[51, 9]	ἅτε καὶ δύναμιν πολλὴν καὶ	ναυτικὴν	καὶ πεζὴν ἐπαγόμενος. οὐ μέντοι
[51, 10]	τῶν σχοινίων τῶν πρὸς τὴν	ἀνολκὴν	τῶν λίθων κρεμαμένων ἀνιμήσωσι. καὶ
[51, 5]	τόν τε Ἀρμένιον ἀποκτείνασα τὴν	κεφαλὴν	αὐτοῦ τῷ Μήδῳ, ὡς καὶ
[51, 13]	πολλὴν μὲν καὶ ἐς ἐκεῖνον	πολλὴν	δὲ καὶ ἐς τὴν Λιουίαν
[51, 9]	γε χειρωσόμενος ἅτε καὶ δύναμιν	πολλὴν	καὶ ναυτικὴν καὶ πεζὴν ἐπαγόμενος.
[51, 13]	τε ἐπλάσατο ὡς καὶ ἐλπίδα	πολλὴν	μὲν καὶ ἐς ἐκεῖνον πολλὴν
[51, 4]	πρᾶξαι; τῆς δὲ δὴ ἐπαγγελίας	ἀναβολὴν	ἐκ τούτου εὐπρεπῆ λαβὼν ὕστερον
[51, 20]	οὖν Καῖσαρ τὰ μὲν ἄλλα	πλὴν	βραχέων ἐδέξατο, τὸ δὲ δὴ
[51, 3]	καὶ οἱ μετὰ ταῦτα αὐτοκράτορες,	πλὴν	Γάλβου, ἐχρήσαντο· οὗτος γὰρ προγονικῷ
[51, 25]	δὲ καὶ βιαζόμενος, πάντας μὲν	πλὴν	πάνυ ὀλίγων, ἐπιπόνως δὲ δὴ
[51, 22]	Μυσίας νομὸν τελοῦσι καὶ Μυσοί,	πλὴν	παρὰ τοῖς πάνυ ἐπιχωρίοις, ὀνομάζονται,
[51, 25]	δ´ οὖν· τὰ δ´ ἄλλα	πλὴν	τῆς τῶν Ὀδρυσῶν γῆς κατέδραμε.
[51, 2]	παρὰ τοῦ Ἀντωνίου εἰλήφεσαν, πάντας	πλὴν	τοῦ τε Ἀμύντου καὶ τοῦ
[51, 4]	τὸν πρόσπλουν αὐτοῦ πᾶσα ἐκεῖσε,	πλὴν	τῶν τε δημάρχων καὶ στρατηγῶν
[51, 3]	αὐτοῦ, ἵν´ ἐπισφραγίζεσθαι αὐτὰς ἔχωσι.	διπλῆν	γὰρ δὴ σφραγῖδα, ᾗ μάλιστα
[51, 24]	ἐν τούτῳ τῆς νυκτὸς ἐς	ὕλην	τινὰ προχωρήσας, καὶ προσκόπους πρὸ
[51, 19]	ἱερείας τὰς ἀειπαρθένους καὶ τὴν	βουλὴν	τόν τε δῆμον μετά τε
[51, 20]	ἴσου τοῖς θεοῖς ἐσγράφεσθαι, καὶ	φυλὴν	Ἰουλίαν ἐπ´ αὐτοῦ ἐπονομάζεσθαι, τῷ
[51, 11]	αὐτῷ τὸ γεγονὸς ἐδήλωσεν, οὐ	μὴν	καὶ πάνυ ἐπίστευε μηδὲν κακὸν
[51, 12]	χάριν ἐς τὴν τοῦ πατρὸς	μνήμην	αἰτῶ, ἵν´ ἐπειδή με Ἀντωνίῳ
[51, 25]	ὡς φίλων ἐπανῄει, παθών· ὅθενπερ	γνώμην	ἔσχεν ἀρκεσθῆναι τοῖς κατειργασμένοις. καὶ
[51, 18]	αὐτοῦ λαβὼν ἔς τε τὴν	Ῥώμην	ἀνήγαγε καὶ ἐν ὁμηρείᾳ ἐποιήσατο.
[51, 0]	ἐχειρώσατο. ε. Ὡς Καῖσαρ ἐς	Ῥώμην	ἦλθε καὶ τὰ ἐπινίκια ἤγαγεν.
[51, 22]	Ταραντίνων, καὶ ἐκεῖθεν ἐς τὴν	Ῥώμην	κομισθὲν ἔν τε τῷ συνεδρίῳ
[51, 26]	ὑπὸ τῶν θεῶν δή σφισι	γενομένην	συγκαταφυγεῖν μυθεύεσθαι, καταλαβόντες οἱ ἐπιχώριοι
[51, 14]	δηχθεὶς ὑπ´ αὐτῶν ἐς σορὸν	προπαρεσκευασμένην	οἱ ἐσεπεπηδήκει. ἀκούσας δὲ ὁ
[51, 26]	ἐπὶ τὸ σπήλαιον τὴν Κεῖριν	καλουμένην	ἐστρατεύσατο· τοῦτο γὰρ μέγιστόν τε
[51, 23]	ἀναχωροῦντας ἐπιδιώκων τήν τε Σεγετικὴν	καλουμένην	προσεποιήσατο καὶ ἐς τὴν Μυσίδα
[51, 11]	τῶν θησαυρῶν ἐγκρατὴς γενέσθαι καὶ	ἐκείνην	ζῶσάν τε συλλαβεῖν καὶ ἐς
[51, 10]	ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ὡς εἰπεῖν	ἐκείνην	ἢ ἑαυτὸν ἠλέει. ὅπερ που
[51, 14]	τρόπον ἀναβιώσασθαι τὴν Κλεοπάτραν δυνηθεὶς	ἐκείνην	μὲν καὶ ἐθαύμασε καὶ ἠλέησεν,
[51, 21]	παρεκομίσθη, ὥστε τρόπον τινὰ καὶ	ἐκείνην	μετά τε τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων
[51, 15]	ἐλπίσασα ταύτης τε ἐσφάλη καὶ	ἐκείνην	προσαπώλεσε, δύο τε ἀνδρῶν Ῥωμαίων
[51, 12]	~οἶκόν τε οὖν ἐκπρεπῆ καὶ	κλίνην	πολυτελῆ παρασκευάσασα, καὶ προσέτι καὶ
[51, 14]	οἱ προσέθετο, οἱ δὲ ὅτι	βελόνην,	ᾗ τὰς τρίχας ἀνεῖρεν, ἰῷ
[51, 10]	ἔς τε τὴν τῆς προδοσίας	αἰσχύνην	καὶ ἐς τὴν ὑπὲρ ἑαυτοῦ
[51, 7]	μηδέποτε μονομαχῆσαι, καὶ τήν γε	Δάφνην	παρὰ τοῦ Διδίου, τὸ τῶν
[51, 5]	τῇ Ἰταλίᾳ διαιτᾶσθαι (οὐ γὰρ	ἐξῆν)	δούς, καὶ τὸν δῆμον τὸν
[51, 19]	ἀμύνειν, ὃ μηδενὶ τῶν δημαρχούντων	ἐξῆν,	ἔκκλητόν τε δικάζειν, καὶ ψῆφόν
[51, 16]	ὀνομαστὶ μνησθήσομαι· τὴν μὲν γὰρ	Ἰωτάπην	τῷ Μήδῳ καταφυγόντι μετὰ τὴν
[51, 20]	βουλευτὰς ἐν περιπορφύροις ἱματίοις τὴν	πομπὴν	αὐτῷ συμπέμψαι, τήν τε ἡμέραν
[51, 22]	τοῦ Δακικοῦ γένους τοῦ τὴν	Ῥοδόπην	ποτὲ ἐνοικήσαντος ὄντες. οὗτοι οὖν
[51, 11]	ὅσα καὶ εἰπεῖν καὶ πρᾶξαι	ἐχρῆν.	καὶ οὕτως ἐκεῖνοι συμμίξαντες τῇ
[51, 6]	ἐὰν τὸν Ἀντώνιον ἀποκτείνῃ, καὶ	τὴν	ἄδειαν αὐτῇ καὶ τὴν ἀρχὴν
[51, 11]	γε φόβῳ τῶν χρημάτων καὶ	τὴν	ἄδειαν καὶ τὴν βασιλείαν ἐκπρίηται.
[51, 8]	περὶ τῆς συνουσίας τῆς πρὸς	τὴν	Αἰγυπτίαν ἀπολογούμενος, ὅσα τε συνηράσθησάν
[51, 9]	τήν τε ἄδειαν καὶ τὴν	τῶν	Αἰγυπτίων βασιλείαν, ἀλλὰ καὶ τὸ
[51, 15]	χρησαμένη, τήν τε βασιλείαν τὴν	τῶν	Αἰγυπτίων ὑπ´ ἔρωτος ἐκτήσατο, καὶ
[51, 18]	πρόφασιν μὲν ὡς καὶ περὶ	τὴν	Αἴγυπτον ἀσχολίαν ἔχων, ἔργῳ δὲ
[51, 7]	οὐ μέντοι καὶ διαπεσεῖν ἐς	τὴν	Αἴγυπτον ἠδυνήθησαν, ἀλλ´ ἐπειδὴ πανταχόθεν
[51, 5]	αὐτῶν ἀπεχώρησαν) Κλεοπάτρα μὲν ἐς	τὴν	Αἴγυπτον, μή τι τῆς συμφορᾶς
[51, 7]	τῶν γεγονότων ᾔσθοντο, ὥρμησαν ἐς	τὴν	Αἴγυπτον ὡς καὶ βοηθήσοντες αὐτοῖς,
[51, 5]	οὕτω δὴ καὶ αὐτὸς ἐς	τὴν	Ἀλεξάνδρειαν μηδὲν περάνας ἐκομίσθη. ~καὶ
[51, 10]	διὰ τῶν σχοινίων τῶν πρὸς	τὴν	ἀνολκὴν τῶν λίθων κρεμαμένων ἀνιμήσωσι.
[51, 1]	πᾶν μόνος ἔσχεν, ὥστε καὶ	τὴν	ἀπαρίθμησιν τῶν τῆς μοναρχίας αὐτοῦ
[51, 24]	κατασχὼν ὡς καὶ τῇ ὑστεραίᾳ	τὴν	ἀπόκρισιν δώσων, τά τε ἄλλα
[51, 6]	καὶ τὴν ἄδειαν αὐτῇ καὶ	τὴν	ἀρχὴν ἀκέραιον δώσει. ~ἐν ᾧ
[51, 22]	ὡς ἔοικεν, ὅτι παρ´ αὐτῆς	τὴν	ἀρχὴν ἐκτήσατο· ἦν δὲ δὴ
[51, 6]	κρύφα τοῦ Ἀντωνίου, ὡς καὶ	τὴν	ἀρχήν οἱ δι´ αὐτῶν διδοῦσα
[51, 5]	χειμῶνος ὑπερενεγκὼν οὕτω ταχέως ἐς	τὴν	Ἀσίαν ἀνεκομίσθη ὥστε καὶ τὸν
[51, 4]	θεοῖν μυστηρίων μετέλαβεν, ἔς τε	τὴν	Ἀσίαν κομισθεὶς καὶ ἐκεῖνα προσκαθίστατο,
[51, 18]	τὰ προσήκοντα προσδιῴκησεν, ἔς τε	τὴν	Ἀσίαν τὸ ἔθνος διὰ τῆς
[51, 4]	οὐδὲν ὑπ´ οὐδενὸς πρός τε	τὴν	ἄφιξιν αὐτοῦ καὶ πρὸς τὴν
[51, 5]	τὴν Ἑλλάδα αὖθις τριακοστῇ μετὰ	τὴν	ἄφιξιν ἡμέρᾳ ἀπῆρε, καὶ διὰ
[51, 11]	χρημάτων καὶ τὴν ἄδειαν καὶ	τὴν	βασιλείαν ἐκπρίηται. οὕτω που καὶ
[51, 15]	συστρατευσαμένῳ οἱ ταύτην τε καὶ	τὴν	βασιλείαν τὴν πατρῴαν ἔδωκε, καὶ
[51, 19]	τε ἱερείας τὰς ἀειπαρθένους καὶ	τὴν	βουλὴν τόν τε δῆμον μετά
[51, 7]	ἐπὶ τῷ μηδέποτε μονομαχῆσαι, καὶ	τήν	γε Δάφνην παρὰ τοῦ Διδίου,
[51, 17]	τοῦ υἱέος αὐτοῦ πρῶτον ἐς	τὴν	γερουσίαν ἐσγραφέντες. Αἴγυπτος μὲν οὕτως
[51, 12]	μέντοι καὶ προσεποιεῖτο, ἀλλ´ ἐς	τὴν	γῆν τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐρείσας τοῦτο
[51, 2]	ἐς τὰ ἐπινίκια παραγαγὼν ἀπέκτεινε.	τὴν	δὲ τοῦ Λυκομήδους Μηδείῳ τινὶ
[51, 23]	Αἷμον ὑπερέβησαν καὶ τὴν Θρᾴκην	τὴν	Δενθελητῶν ἔνσπονδον αὐτοῖς οὖσαν κατέδραμον,
[51, 19]	Καίσαρα τήν τε ἐξουσίαν τὴν	τῶν	δημάρχων διὰ βίου ἔχειν, καὶ
[51, 3]	ἐκτυπώσας. ὕστερον γὰρ τὴν εἰκόνα	τὴν	ἑαυτοῦ ἐγγλύψας ἐκείνῃ τὰ πάντα
[51, 3]	ἑκατέρᾳ ὁμοίαν ἐκτυπώσας. ὕστερον γὰρ	τὴν	εἰκόνα τὴν ἑαυτοῦ ἐγγλύψας ἐκείνῃ
[51, 5]	πρὸς αὐτὸν ἦλθεν, ἔς τε	τὴν	Ἑλλάδα αὖθις τριακοστῇ μετὰ τὴν
[51, 21]	δὲ δὴ θέρους ἔς τε	τὴν	Ἑλλάδα καὶ ἐς τὴν Ἰταλίαν
[51, 23]	τε τὴν Μακεδονίαν καὶ ἐς	τὴν	Ἑλλάδα πεμφθεὶς τοῖς τε Δακοῖς
[51, 6]	χρημάτων ἀποστήσοντες, ἢ καὶ πρὸς	τὴν	ἐρυθρὰν θάλασσαν μεταστησόμενοι. καὶ ὅπως
[51, 7]	Ἀραβικῷ κόλπῳ πρὸς τὸν ἐς	τὴν	ἐρυθρὰν θάλασσαν πλοῦν ναυπηγηθείσας οἱ
[51, 0]	Κλεοπάτρας καὶ ὧν ἔπραξαν μετὰ	τὴν	ἧτταν. γ. Ὡς Ἀντώνιος ἡττηθεὶς
[51, 16]	Ἰωτάπην τῷ Μήδῳ καταφυγόντι μετὰ	τὴν	ἧτταν πρὸς αὐτὸν ἑκὼν ἀπέδωκε,
[51, 26]	τοὺς Τιτᾶνας ἐς αὐτὸ μετὰ	τὴν	ἧτταν τὴν ὑπὸ τῶν θεῶν
[51, 13]	αὐτῇ αὖθις παρεκελεύσατο, καὶ οὔτε	τὴν	θεραπείαν αὐτῆς ἀφείλετο καὶ ἐν
[51, 23]	τόν τε Αἷμον ὑπερέβησαν καὶ	τὴν	Θρᾴκην τὴν Δενθελητῶν ἔνσπονδον αὐτοῖς
[51, 6]	οὐδὲν ἧττον ὡς καὶ ἐς	τὴν	Ἰβηρίαν, ἄν τι κατεπείξῃ, πλευσούμενοι
[51, 10]	ναυμαχήσων ἢ πάντως γε ἐς	τὴν	Ἰβηρίαν πλευσούμενος· ἰδοῦσα δὲ τοῦθ´
[51, 8]	ἑαυτοὺς περιγένωνται, ἢ καὶ ἐς	τὴν	Ἰβηρίαν τήν τε Γαλατίαν ἀπάρωσιν,
[51, 3]	ἀμφοτέρων, μηδὲν μηδενὶ δούς, ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ἀπέπεμψε, τοὺς δὲ δὴ
[51, 3]	καὶ κατ´ ἄλλο τι ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ἔπεμψε. καὶ τοσαύτην γ´
[51, 4]	ἀναζητῆσαι προσέταξεν, αὐτὸς δὲ ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ἠπείχθη μεσοῦντος τοῦ χειμῶνος
[51, 21]	τε τὴν Ἑλλάδα καὶ ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ὁ Καῖσαρ ἐπεραιώθη, καὶ
[51, 23]	Ἴστρον διαβάντες τήν τε Μυσίαν	τὴν	κατ´ ἀντιπέρας σφῶν καὶ μετὰ
[51, 26]	δὲ ταῦτα ἐπὶ τὸ σπήλαιον	τὴν	Κεῖριν καλουμένην ἐστρατεύσατο· τοῦτο γὰρ
[51, 5]	περιεσκόπει, τόν τε Ἀρμένιον ἀποκτείνασα	τὴν	κεφαλὴν αὐτοῦ τῷ Μήδῳ, ὡς
[51, 14]	δὴ Καῖσαρ μηδένα τρόπον ἀναβιώσασθαι	τὴν	Κλεοπάτραν δυνηθεὶς ἐκείνην μὲν καὶ
[51, 5]	Ἀντώνιος δὲ ἔπλευσε μὲν ἐς	τὴν	Λιβύην πρός τε Πινάριον Σκάρπον
[51, 13]	ἐκεῖνον πολλὴν δὲ καὶ ἐς	τὴν	Λιουίαν ἔχουσα, καὶ ἑκουσία τε
[51, 23]	Κράσσος ὁ Μᾶρκος ἔς τε	τὴν	Μακεδονίαν καὶ ἐς τὴν Ἑλλάδα
[51, 16]	δὲ δὴ μόνων ὀνομαστὶ μνησθήσομαι·	τὴν	μὲν γὰρ Ἰωτάπην τῷ Μήδῳ
[51, 19]	τοιουτότροπα περιττόν ἐστιν ἤδη λέγειν.	τὴν	μὲν οὖν πρώτην ἐκείνῳ τε
[51, 27]	Μυσοί τε καὶ Γέται πᾶσαν	τὴν	μεταξὺ τοῦ τε Αἵμου καὶ
[51, 2]	καὶ θανατωθῆναι κελευσθεὶς εἶτα διὰ	τὴν	μητέρα τὴν Μουκίαν ἀφείθη. τῶν
[51, 9]	Συρίαν, καίτοι βουληθεὶς κατὰ τὴν	τῶν	μονομάχων μετάπεμψιν ὁρμῆσαι, οὐκ ἐπορεύθη,
[51, 2]	κελευσθεὶς εἶτα διὰ τὴν μητέρα	τὴν	Μουκίαν ἀφείθη. τῶν δὲ κολασθέντων
[51, 23]	Σεγετικὴν καλουμένην προσεποιήσατο καὶ ἐς	τὴν	Μυσίδα ἐνέβαλε, καὶ τήν τε
[51, 18]	τὰ τοῦ Ἀντωνίου καὶ μετὰ	τὴν	ναυμαχίαν ἀνθειστήκει, οὐχ ὅσον οὐ
[51, 3]	τῇ Σικελίᾳ φοβεροί οἱ μετὰ	τὴν	νίκην ἐγένοντο, ἔδεισε μὴ καὶ
[51, 15]	ταύτην τε καὶ τὴν βασιλείαν	τὴν	πατρῴαν ἔδωκε, καὶ αὐτοῖς καὶ
[51, 10]	Ἀντώνιος ἐκ τοῦ Παραιτονίου πρὸς	τὴν	περὶ τοῦ Πελουσίου πύστιν ἐπανελθὼν
[51, 13]	εἴχετο. τήν τε γὰρ ἐσθῆτα	τὴν	περικαλλεστάτην ἐνδῦσα καὶ ἑαυτὴν εὐπρεπέστατα
[51, 4]	ἄφιξιν αὐτοῦ καὶ πρὸς τὴν	τῶν	πλειόνων σπουδὴν ἐνεοχμώθη. καὶ γὰρ
[51, 2]	καὶ τοῖς γε Λαμπαίοις καὶ	τὴν	πόλιν ἀνεστῶσαν συγκατῴκισε. τῶν τε
[51, 9]	καὶ μετὰ τοῦτο προσελαύνοντι πρὸς	τὴν	πόλιν ἐκώλυσε τοὺς Ἀλεξανδρέας λάθρᾳ
[51, 20]	ἡμέραν ἐν ᾗ ἂν ἐς	τὴν	πόλιν ἐσέλθῃ θυσίαις τε πανδημεὶ
[51, 21]	Καῖσαρ ἐπεραιώθη, καὶ αὐτοῦ ἐς	τὴν	πόλιν ἐσελθόντος οἵ τε ἄλλοι
[51, 19]	ἡμέρᾳ ἱερομηνίαν εἶναι, καὶ ἐς	τὴν	πόλιν ἐσιόντι αὐτῷ τάς τε
[51, 17]	διακοσίας δραχμάς, ὥστε μὴ διαρπάσαι	τὴν	πόλιν, προσεπέλαβον. τοῖς τε προδανείσασί
[51, 20]	οἱ βουλευτὰς ἐν περιπορφύροις ἱματίοις	τὴν	πομπὴν αὐτῷ συμπέμψαι, τήν τε
[51, 19]	εὐχὰς τάς τε εἰκόνας καὶ	τὴν	προεδρίαν καὶ τἆλλα τὰ τοιουτότροπα
[51, 22]	κέρας δέ τι κατ´ αὐτὴν	τὴν	ῥῖνα προσέχει, καὶ διὰ τοῦτο
[51, 22]	Θρᾷκες τοῦ Δακικοῦ γένους τοῦ	τὴν	Ῥοδόπην ποτὲ ἐνοικήσαντος ὄντες. οὗτοι
[51, 15]	ὑπ´ ἔρωτος ἐκτήσατο, καὶ τὴν	τῶν	Ῥωμαίων λήψεσθαι δι´ αὐτοῦ ἐλπίσασα
[51, 18]	παρ´ αὐτοῦ λαβὼν ἔς τε	τὴν	Ῥώμην ἀνήγαγε καὶ ἐν ὁμηρείᾳ
[51, 22]	τῶν Ταραντίνων, καὶ ἐκεῖθεν ἐς	τὴν	Ῥώμην κομισθὲν ἔν τε τῷ
[51, 1]	πεντετηρικὸν ἱερόν (οὕτω γὰρ τοὺς	τὴν	σίτησιν ἔχοντας ὀνομάζουσι) κατέδειξεν, Ἄκτια
[51, 9]	ἐξαίφνης παρελθὼν κατέσχηκεν, ἐς μὲν	τὴν	Συρίαν, καίτοι βουληθεὶς κατὰ τὴν
[51, 18]	ὁ μὲν Τιριδάτης ἡττηθεὶς ἐς	τὴν	Συρίαν κατέφυγεν, ὁ δὲ Φραάτης
[51, 10]	αὐτῷ πολλοῦ αἵματος ἀπέγνω τε	τὴν	σωτηρίαν, καὶ ἱκέτευσε τοὺς παρόντας
[51, 9]	ἐδεδούλωτο. κἀκ τούτου οὐχ ὅπως	τήν	τε ἄδειαν καὶ τὴν τῶν
[51, 17]	προσκυνεῖν εἰθίσθαι. ~ἐκ δὲ τούτου	τήν	τε Αἴγυπτον ὑποτελῆ ἐποίησε καὶ
[51, 15]	δὲ καὶ περιφρονήσει θρασείᾳ χρησαμένη,	τήν	τε βασιλείαν τὴν τῶν Αἰγυπτίων
[51, 8]	ἢ καὶ ἐς τὴν Ἰβηρίαν	τήν	τε Γαλατίαν ἀπάρωσιν, ἢ καὶ
[51, 13]	οἱ γένηται, δοῦσα ἔργου εἴχετο.	τήν	τε γὰρ ἐσθῆτα τὴν περικαλλεστάτην
[51, 19]	αὐτῶν νομίζεσθαι, καὶ τὸν Καίσαρα	τήν	τε ἐξουσίαν τὴν τῶν δημάρχων
[51, 20]	ἱματίοις τὴν πομπὴν αὐτῷ συμπέμψαι,	τήν	τε ἡμέραν ἐν ᾗ ἂν
[51, 19]	μὲν καθεῖλον τὰ δ´ ἀπήλειψαν,	τήν	τε ἡμέραν ἐν ᾗ ἐγεγέννητο
[51, 19]	σφᾶς ἐπ´ αὐτοῖς δέον, ὠνόμασαν.	τήν	τε ἡμέραν ἐν ᾗ ἡ
[51, 26]	μετεπέμψατο· καὶ ὃς ἐπικουρήσας οἱ	τήν	τε ἵππον τῶν ἐναντίων ἐς
[51, 5]	ἀνεκομίσθη ὥστε καὶ τὸν Ἀντώνιον	τήν	τε Κλεοπάτραν ἑκάτερον ἅμα, καὶ
[51, 19]	ἐν τῇ Ῥωμαίᾳ ἀγορᾷ ἔδωκαν·	τήν	τε κρηπῖδα τοῦ Ἰουλιείου ἡρῴου
[51, 23]	καὶ τότε τὸν Ἴστρον διαβάντες	τήν	τε Μυσίαν τὴν κατ´ ἀντιπέρας
[51, 23]	κἀκ τούτου οἴκαδε ἀναχωροῦντας ἐπιδιώκων	τήν	τε Σεγετικὴν καλουμένην προσεποιήσατο καὶ
[51, 17]	τε κοῦφον τῶν τρόπων αὐτῶν,	τήν	τε σιτοπομπίαν καὶ τὰ χρήματα,
[51, 15]	παίδων αὐτῶν Ἄντυλλος μέν, καίτοι	τήν	τε τοῦ Καίσαρος θυγατέρα ἠγγυημένος
[51, 15]	αὐτῇ θήκῃ ἐτάφησαν. ἔσχον δὲ	τήν	τε φύσιν τῆς ψυχῆς καὶ
[51, 23]	ἐς τὴν Μυσίδα ἐνέβαλε, καὶ	τήν	τε χώραν σφῶν ἐκάκωσε καὶ
[51, 14]	ἐσεπεπηδήκει. ἀκούσας δὲ ὁ Καῖσαρ	τὴν	τελευτὴν αὐτῆς ἐξεπλάγη, καὶ τό
[51, 3]	ὑποψίας ἔτι καὶ τότε ἔχων	τὴν	τετάρτην αὐτοῖς ἐσφορὰν ἀφῆκεν, ἣν
[51, 10]	διαβάλλων καὶ ἐκείνους ἔς τε	τὴν	τῆς προδοσίας αἰσχύνην καὶ ἐς
[51, 12]	δέ σε τὴν χάριν ἐς	τὴν	τοῦ πατρὸς μνήμην αἰτῶ, ἵν´
[51, 22]	ἀγῶνές τε παντοδαποὶ ἐγένοντο, καὶ	τὴν	Τροίαν εὐπατρίδαι παῖδες ἵππευσαν, ἄνδρες
[51, 15]	τε φύσιν τῆς ψυχῆς καὶ	τὴν	τύχην τοῦ βίου τοιάνδε. ὁ
[51, 9]	ὅπως τήν τε ἄδειαν καὶ	τὴν	τῶν Αἰγυπτίων βασιλείαν, ἀλλὰ καὶ
[51, 15]	θρασείᾳ χρησαμένη, τήν τε βασιλείαν	τὴν	τῶν Αἰγυπτίων ὑπ´ ἔρωτος ἐκτήσατο,
[51, 19]	τὸν Καίσαρα τήν τε ἐξουσίαν	τὴν	τῶν δημάρχων διὰ βίου ἔχειν,
[51, 9]	τὴν Συρίαν, καίτοι βουληθεὶς κατὰ	τὴν	τῶν μονομάχων μετάπεμψιν ὁρμῆσαι, οὐκ
[51, 4]	τὴν ἄφιξιν αὐτοῦ καὶ πρὸς	τὴν	τῶν πλειόνων σπουδὴν ἐνεοχμώθη. καὶ
[51, 15]	Αἰγυπτίων ὑπ´ ἔρωτος ἐκτήσατο, καὶ	τὴν	τῶν Ῥωμαίων λήψεσθαι δι´ αὐτοῦ
[51, 10]	τῆς προδοσίας αἰσχύνην καὶ ἐς	τὴν	ὑπὲρ ἑαυτοῦ προθυμίαν ἀντικαθιστάς, ὥστε
[51, 26]	ἐς αὐτὸ μετὰ τὴν ἧτταν	τὴν	ὑπὸ τῶν θεῶν δή σφισι
[51, 25]	μέν (χειμὼν γὰρ ἦν) ἐς	τὴν	φιλίαν ἀνεχώρησε, πολλὰ μὲν ὑπὸ
[51, 12]	οὔτε δύναμαι· ταύτην δέ σε	τὴν	χάριν ἐς τὴν τοῦ πατρὸς
[51, 25]	οἱ, ἐφείσατο· καὶ αὐτοῖς καὶ	τὴν	χώραν ἐν ᾗ καὶ τὸν
[51, 24]	τὸν Ἴστρον ἐμπεσόντες, ἄλλοι κατὰ	τὴν	χώραν σκεδασθέντες ἐφθάρησαν. περιλειφθέντων δ´
[51, 24]	ἰσχυρὸν καταλαβόντων, ἡμέρας μέν τινας	μάτην	σφίσιν ὁ Κράσσος προσήδρευσεν, ἔπειτα
[51, 13]	τήν τε γὰρ ἐσθῆτα τὴν	περικαλλεστάτην	ἐνδῦσα καὶ ἑαυτὴν εὐπρεπέστατα εὐθετήσασα,
[51, 16]	αὐτῶν, καὶ τρίτον Ἄρειον τὸν	πολίτην,	ᾧ που φιλοσοφοῦντί τε καὶ
[51, 8]	Ἀντωνίῳ οὐδὲν οὐδὲ τότε ἀπεκρίνατο.	τρίτην	τε οὖν πρεσβείαν ἔστειλε, καὶ
[51, 3]	ἔτι καὶ τότε ἔχων τὴν	τετάρτην	αὐτοῖς ἐσφορὰν ἀφῆκεν, ἣν ἐκ
[51, 16]	Σάραπιν καὶ τὸν Ἀλέξανδρον τὸν	οἰκιστὴν	αὐτῶν, καὶ τρίτον Ἄρειον τὸν
[51, 25]	ἀγάλλουσιν ἐχαρίσατο, Βησσοὺς τοὺς κατέχοντας	αὐτὴν	ἀφελόμενος. ~πράσσοντα δὲ αὐτὸν ταῦτα
[51, 11]	καὶ διὰ τοῦτ´ ἔπεμψε πρὸς	αὐτὴν	Γάιόν τε Προκουλέιον ἱππέα καὶ
[51, 6]	ἂν καὶ ἐκεῖνον ἐχθήρῃ, ἀλλ´	αὐτήν	γε ἐλεήσῃ. ὁ δὲ τὰ
[51, 4]	ἐκ τούτου εὐπρεπῆ λαβὼν ὕστερον	αὐτὴν	ἐκ τῶν Αἰγυπτίων λαφύρων ἀπήλλαξε.
[51, 14]	αὐτὸ φθείρειν, χρίσασα τέως μὲν	αὐτὴν	ἐν τῇ κεφαλῇ ἐφόρει ὥσπερ
[51, 13]	αὐτῆς ἀφείλετο καὶ ἐν ἐπιμελείᾳ	αὐτὴν	ἐποιεῖτο, ὅπως οἱ τὰ ἐπινίκια
[51, 17]	οὐδενὶ βουλευτῇ οὐχ ὅπως ἐγχειρίσαι	αὐτὴν	ἐτόλμησεν, ἀλλ´ οὐδὲ ἐνεπιδημεῖν αὐτῇ
[51, 11]	ἔπειτα δὲ ἐς τὰ βασίλεια	αὐτὴν	ἤγαγον, μήτε τῆς ἀκολουθίας τι
[51, 10]	παντελῶς ἐξείργαστο. ἐντεῦθεν οὖν ὑπερκύψασαν	αὐτὴν	ἰδόντες τινὲς ἀνεβόησαν ὥστε καὶ
[51, 13]	οὗ ἐδεήθη τοῦ Καίσαρος ἵνα	αὐτὴν	μετὰ τοῦ Ἀντωνίου ταφῆναι κελεύσῃ,
[51, 12]	οὖν ἐκείνη ὅτι μήτε προσεῖδεν	αὐτὴν	μήτε τι ἢ περὶ τῆς
[51, 11]	τινα διαλεχθέντες, ἔπειτ´ ἐξαίφνης συνήρπασαν	αὐτὴν	πρίν τι ὁμολογηθῆναι. κἀκ τούτου
[51, 10]	εἰδυῖα ἤλπισεν ὅτι, ἂν πύθηται	αὐτὴν	τετελευτηκυῖαν, οὐκ ἐπιβιώσεται ἀλλὰ παραχρῆμα
[51, 22]	προσέοικε, κέρας δέ τι κατ´	αὐτὴν	τὴν ῥῖνα προσέχει, καὶ διὰ
[51, 2]	ἔπαυσε· καὶ τοῦτον, ὅτι μισθὸν	αὐτὴν	τῆς ἐκείνου κατηγορίας εἰλήφει, καὶ
[51, 14]	γὰρ εὐνοῦχος ἅμα τῷ συλληφθῆναι	αὐτὴν	τοῖς τε ἑρπετοῖς ἑαυτὸν ἐθελοντὴς
[51, 11]	πλεῖον ἀπατηθῇ, αὐτὸς ἀφίξεσθαι πρὸς	αὐτὴν	ὑπέσχετο. ~οἶκόν τε οὖν ἐκπρεπῆ
[51, 10]	φοβουμένη καὶ προδιαφθεῖραι τρόπον τινὰ	ἑαυτὴν	βουλομένη, ἔργῳ δὲ καὶ τὸν
[51, 13]	οὐδὲν ἀπεκρίνατο, φοβηθεὶς δὲ μὴ	ἑαυτὴν	διαχρήσηται, θαρσεῖν τε αὐτῇ αὖθις
[51, 11]	ὅσα ἐβούλετο καὶ μηδὲν κακὸν	ἑαυτὴν	δράσῃ. ἀμέλει καὶ ὀφθῆναι καὶ
[51, 11]	μηδὲν κακὸν πείσεσθαι. κατεῖχεν οὖν	ἑαυτὴν	ἔνδον, ἵν´ εἰ καὶ διὰ
[51, 13]	λαβοῦσα ἧττόν τε τηρηθείη καὶ	ἑαυτὴν	ἐξεργάσαιτο. ὃ καὶ ἐγένετο. ἐπειδὴ
[51, 13]	ἐσθῆτα τὴν περικαλλεστάτην ἐνδῦσα καὶ	ἑαυτὴν	εὐπρεπέστατα εὐθετήσασα, τό τε σχῆμα
[51, 12]	πολυτελῆ παρασκευάσασα, καὶ προσέτι καὶ	ἑαυτὴν	ἠμελημένως πως κοσμήσασα (καὶ γὰρ
[51, 15]	κατεκράτησε, καὶ διὰ τὸν τρίτον	ἑαυτὴν	κατεχρήσατο. οὗτοι μὲν δὴ τοιοῦτοί
[51, 15]	τε ἀνδρῶν Ῥωμαίων τῶν καθ´	ἑαυτὴν	μεγίστων κατεκράτησε, καὶ διὰ τὸν
[51, 8]	τόν τε Ἀντώνιον ἀναχρήσαιτο καὶ	ἑαυτὴν	τά τε χρήματα ἀκέραια τηρήσειε.
[51, 14]	τρίχας ἀνεῖρεν, ἰῷ τινι, δύναμιν	τοιαύτην	ἔχοντι ὥστε ἄλλως μὲν μηδὲν
[51, 3]	ἐς τὴν Ἰταλίαν ἔπεμψε. καὶ	τοσαύτην	γ´ ἐπὶ πάντα καὶ ἐκείνῳ
[51, 17]	Ἀλεξανδρεῦσιν ἄνευ βουλευτῶν πολιτεύεσθαι ἐκέλευσε·	τοσαύτην	που νεωτεροποιίαν αὐτῶν κατέγνω. καί
[51, 12]	Καῖσαρ, οὔτε ἐθέλω οὔτε δύναμαι·	ταύτην	δέ σε τὴν χάριν ἐς
[51, 15]	τῇ Ἰταλίᾳ καὶ συστρατευσαμένῳ οἱ	ταύτην	τε καὶ τὴν βασιλείαν τὴν
[51, 14]	ἀκούσας δὲ ὁ Καῖσαρ τὴν	τελευτὴν	αὐτῆς ἐξεπλάγη, καὶ τό τε
[51, 8]	ἐξαριθμούμενος. καὶ τέλος Πούπλιον Τουρούλλιον	βουλευτήν	τε ὄντα καὶ σφαγέα τοῦ
[51, 19]	ἤδη λέγειν. τὴν μὲν οὖν	πρώτην	ἐκείνῳ τε ταῦτ´ ἐψηφίσαντο, καὶ
[51, 5]	δὲ ἔπλευσε μὲν ἐς τὴν	Λιβύην	πρός τε Πινάριον Σκάρπον καὶ
[51, 26]	συμφοβήσας ἐκ τούτου καὶ ἐκείνους	μάχην	μὲν οὐδεμίαν ἔτ´ ἐποιήσατο, φόνον
[51, 6]	τὴν ἄδειαν αὐτῇ καὶ τὴν	ἀρχὴν	ἀκέραιον δώσει. ~ἐν ᾧ δὲ
[51, 22]	ἔοικεν, ὅτι παρ´ αὐτῆς τὴν	ἀρχὴν	ἐκτήσατο· ἦν δὲ δὴ τῶν
[51, 6]	τοῦ Ἀντωνίου, ὡς καὶ τὴν	ἀρχήν	οἱ δι´ αὐτῶν διδοῦσα ἔπεμψεν,
[51, 19]	καὶ ἐς τὰ ἔπειτα ἔτη	ἀρχὴν	τῆς ἀπαριθμήσεως αὐτῶν νομίζεσθαι, καὶ
[51, 15]	φύσιν τῆς ψυχῆς καὶ τὴν	τύχην	τοῦ βίου τοιάνδε. ὁ μὲν
[51, 17]	πάντες, ὅσοι μηδὲν ἴδιον ἔγκλημα	λαβεῖν	ἐδύναντο, τὰ δύο μέρη τῶν
[51, 4]	τι αὐτῶν ἄν τε καὶ	ἀντιλαβεῖν	τις ἐθελήσῃ, τοῦτο ποιήσῃ. καὶ
[51, 11]	γενέσθαι καὶ ἐκείνην ζῶσάν τε	συλλαβεῖν	καὶ ἐς τὰ νικητήρια ἀναγαγεῖν,
[51, 19]	ἐπινίκια ὡς καὶ τῶν Αἰγυπτίων	ἀγαγεῖν	ἔδοσαν· τὸν γὰρ Ἀντώνιον καὶ
[51, 11]	συλλαβεῖν καὶ ἐς τὰ νικητήρια	ἀναγαγεῖν,	οὐ μέντοι καὶ αὐτὸς πίστιν
[51, 19]	τὰ τοιουτότροπα περιττόν ἐστιν ἤδη	λέγειν.	τὴν μὲν οὖν πρώτην ἐκείνῳ
[51, 26]	τῶν θεῶν δή σφισι γενομένην	συγκαταφυγεῖν	μυθεύεσθαι, καταλαβόντες οἱ ἐπιχώριοι πλήθει
[51, 16]	ὅτι βασιλέα ἀλλ´ οὐ νεκροὺς	ἰδεῖν	ἐπεθύμησα" κἀκ τῆς αὐτῆς ταύτης
[51, 19]	καὶ τοῖς ἰδίοις πάντας αὐτῷ	σπένδειν	ἐκέλευσαν. ~τότε μὲν δὴ ταῦτ´
[51, 3]	ἅτε μηδὲν γέρας εὑρόμενοι, καὶ	στασιάζειν	οὐκ ἐς μακρὰν ἤρξαντο. καίτοι
[51, 19]	τῶν δημαρχούντων ἐξῆν, ἔκκλητόν τε	δικάζειν,	καὶ ψῆφόν τινα αὐτοῦ ἐν
[51, 19]	πρότερον οὔτε τότε, ὡς καὶ	ἑορτάζειν	σφᾶς ἐπ´ αὐτοῖς δέον, ὠνόμασαν.
[51, 5]	ὅτι ἀφωρμήθη καὶ ὅτι ἐπανῆλθε,	μαθεῖν.	ὡς γὰρ τότε ἐκ τῆς
[51, 24]	ὥστε πάντα τὰ βουλεύματα αὐτῶν	ἐκμαθεῖν·	ἀπλήστως τε γὰρ ἐμφορεῖται πᾶν
[51, 12]	ἐπεὶ δέ μοι καὶ τοῦτο	παθεῖν	ἐπέπρωτο, πέμψον με πρὸς Ἀντώνιον,
[51, 9]	πόλιν ἐκώλυσε τοὺς Ἀλεξανδρέας λάθρᾳ	ἐπεξελθεῖν,	ἐπεὶ ὅσον γε ἀπὸ βοῆς
[51, 10]	δὲ καὶ τὸν Ἀντώνιον ἐκεῖσε	ἐσελθεῖν	προκαλουμένη· ὑπετόπει μὲν γὰρ προδίδοσθαι,
[51, 1]	εἶπον (οὐδὲ γὰρ εἴωθα αὐτὸ	ποιεῖν)	ἀλλ´ ὅτι τότε πρῶτον ὁ
[51, 20]	τῇ τοῦ ναοῦ αὐτοῦ τιμῇ	ποιεῖν.	~τοῦ δὲ δὴ θέρους ἔς
[51, 10]	ἀγανακτήσει καὶ τῇ τοῦ μὴ	ἐθελοκακεῖν	δόξαι ἐνδείξει σπουδάσαι. καὶ ὁ
[51, 12]	ζῇς, εἶτα αὖθις εἴθε σου	προετεθνήκειν,	καὶ μάλα αὖθις ἀλλὰ καὶ
[51, 7]	Διδίου, τὸ τῶν Ἀντιοχέων προάστειον,	ἐνοικεῖν	μέχρις ἂν τῷ Καίσαρι ταῦτα
[51, 4]	καὶ τοὺς Φιλίππους ἄλλα τε	ἐποικεῖν	ἀντέδωκε, τοῖς δὲ λοιποῖς ἀργύριον
[51, 14]	ἰὸν παντὸς ἑρπετοῦ παραχρῆμα, πρὶν	θνήσκειν	τινά, ἐκμυζᾶν, καὶ αὐτοὶ μηδὲν
[51, 3]	βουλῇ καὶ τοῖς ἄλλοις ἔγραφε,	προαναγιγνώσκειν,	κἀκ τούτου καὶ μεταγράφειν ὅσα
[51, 13]	ἐμηχανᾶτο. ἐπεὶ δ´ οὐδὲν ἐπέραινε,	μεταγιγνώσκειν	τε ἐπλάσατο ὡς καὶ ἐλπίδα
[51, 24]	πρέσβεις ἔπεμψαν ἀπαγορεύοντες αὐτῷ μὴ	διώκειν	σφᾶς, ὡς οὐδὲν τοὺς Ῥωμαίους
[51, 12]	καὶ ἀποθάνω. εἴθε μὲν γὰρ	ἀπωλώλειν	εὐθὺς τότε μετὰ τὸν Καίσαρα·
[51, 17]	ἐγχειρίσαι αὐτὴν ἐτόλμησεν, ἀλλ´ οὐδὲ	ἐνεπιδημεῖν	αὐτῇ ἐξουσίαν ἔδωκεν, ἂν μή
[51, 11]	τούτου ἐκποδὼν πάντα ἀφ´ ὧν	ἀποθανεῖν	ἐδύνατο ποιησάμενοι, ἡμέρας μέν τινας
[51, 13]	αὐτὸ νομίσασα εἶναι, ὄντως τε	ἀποθανεῖν	ἐπεθύμησε, καὶ πολλὰ μὲν τοῦ
[51, 11]	καὶ ἐν τῷ σχήματι αὐτῆς	ἀποθανεῖν	ἢ ἰδιωτεύσασα ζῆν ᾑρεῖτο. ἀμέλει
[51, 10]	ἀκούσας τοῦτο οὐκ ἐμέλλησεν, ἀλλ´	ἐπαποθανεῖν	αὐτῇ ἐπεθύμησε. καὶ τὸ μὲν
[51, 13]	ἐπετέτραπτο, πιστεύσαντες ταῦθ´ ὡς ἀληθῶς	φρονεῖν,	τῆς ἀκριβοῦς φυλακῆς ἠμέλησαν, παρεσκευάζετο
[51, 16]	λέγων θεοὺς ἀλλ´ οὐχὶ βοῦς	προσκυνεῖν	εἰθίσθαι. ~ἐκ δὲ τούτου τήν
[51, 19]	καὶ ἔξω μέχρις ὀγδόου ἡμισταδίου	ἀμύνειν,	ὃ μηδενὶ τῶν δημαρχούντων ἐξῆν,
[51, 7]	ἀγῶνας, οὓς ἐπὶ τῷ Καίσαρι	ἄξειν	ἤλπιζον, ἀσκούμενοι, τότε ἐπειδὴ τάχιστα
[51, 15]	κράτος τὸ τῶν Ῥωμαίων μόνος	ἕξειν	ἐλπίσας αὐτὸς ἑαυτὸν ἀπέκτεινε. Κλεοπάτρα
[51, 9]	καὶ τὸ τῶν Ῥωμαίων κράτος	ἕξειν	προσεδόκησε, τό τε Πηλούσιον εὐθὺς
[51, 13]	πως πίστιν ἐκ τούτων μὴ	τεθνήξειν	λαβοῦσα ἧττόν τε τηρηθείη καὶ
[51, 10]	ἔρωτος, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ὡς	εἰπεῖν	ἐκείνην ἢ ἑαυτὸν ἠλέει. ὅπερ
[51, 11]	ἐξελεύθερον, ἐντειλάμενός σφισιν ὅσα καὶ	εἰπεῖν	καὶ πρᾶξαι ἐχρῆν. καὶ οὕτως
[51, 17]	βασιλικῷ εὑρέθη (πάντα γὰρ ὡς	εἰπεῖν	καὶ τὰ ἐκ τῶν ἁγιωτάτων
[51, 22]	τοῦ Ῥήνου ὥς γε τἀκριβὲς	εἰπεῖν	(πολλοὶ γὰρ καὶ ἄλλοι τοῦ
[51, 15]	αὐτοῦ πάνθ´ ὅσα τελευτῶντάς σφας	καταλιπεῖν	αὐτῷ κατὰ τοὺς νόμους ἔδει,
[51, 14]	καὶ τάχιστα καὶ ἀλυπότατα αὐτὸ	φθείρειν,	χρίσασα τέως μὲν αὐτὴν ἐν
[51, 7]	διόδου ἔδρασαν. οὐ μέντοι καὶ	διαπεσεῖν	ἐς τὴν Αἴγυπτον ἠδυνήθησαν, ἀλλ´
[51, 18]	φιλικῶς ἐχρημάτισε, καὶ τῷ Τιριδάτῃ	βοηθήσειν	μὲν οὐχ ὑπέσχετο διαιτᾶσθαι δὲ
[51, 13]	φοβηθεὶς δὲ μὴ ἑαυτὴν διαχρήσηται,	θαρσεῖν	τε αὐτῇ αὖθις παρεκελεύσατο, καὶ
[51, 8]	γέ τινος καὶ ἐλαχίστου διαμάρτῃ,	κατακαύσειν	μεθ´ ἑαυτῆς ἠπείλει) Θύρσον ἐξελεύθερον
[51, 25]	συμφοραῖς ἀχθόμενοι, καὶ μηκέτ´ αὐτὸν	ἐπιστρατεύσειν	σφίσι πυθόμενοι, πρός τε τοὺς
[51, 8]	ἡ μὲν χρήματα αὐτῷ πολλὰ	δώσειν	ὑπισχνουμένη, ὁ δὲ τῆς τε
[51, 14]	ἄλλως μὲν μηδὲν τὸ σῶμα	βλάπτειν,	ἂν δ´ αἵματος καὶ βραχυτάτου
[51, 17]	συγχωρήσῃ. οὐ μέντοι οὐδὲ ἐκείνοις	βουλεύειν	ἐν τῇ Ῥώμῃ ἐφῆκεν. ἀλλὰ
[51, 3]	ἔγραφε, προαναγιγνώσκειν, κἀκ τούτου καὶ	μεταγράφειν	ὅσα ἐβούλοντο. καὶ διὰ τοῦτο
[51, 2]	παῖς· ὡς δ´ οὗτος πρὶν	λαχεῖν	αὐτὸς ἑαυτὸν τῷ σφαγεῖ ἑκὼν
[51, 19]	τὴν τῶν δημάρχων διὰ βίου	ἔχειν,	καὶ τοῖς ἐπιβοωμένοις αὐτὸν καὶ
[51, 9]	ὁ γὰρ Γάλλος τοὺς σαλπικτὰς	συνηχεῖν	κελεύσας οὐδὲν οὐδενὶ ἐσακοῦσαι ἐπέτρεψε.
[51, 16]	ταύτης αἰτίας οὐδὲ τῷ Ἄπιδι	ἐντυχεῖν	ἠθέλησε, λέγων θεοὺς ἀλλ´ οὐχὶ
[51, 2]	τοῖς γε Λαμπαίοις καὶ τὴν	πόλιν	ἀνεστῶσαν συγκατῴκισε. τῶν τε βουλευτῶν
[51, 9]	μετὰ τοῦτο προσελαύνοντι πρὸς τὴν	πόλιν	ἐκώλυσε τοὺς Ἀλεξανδρέας λάθρᾳ ἐπεξελθεῖν,
[51, 20]	ἐν ᾗ ἂν ἐς τὴν	πόλιν	ἐσέλθῃ θυσίαις τε πανδημεὶ ἀγαλθῆναι
[51, 21]	ἐπεραιώθη, καὶ αὐτοῦ ἐς τὴν	πόλιν	ἐσελθόντος οἵ τε ἄλλοι ἔθυσαν,
[51, 19]	ἱερομηνίαν εἶναι, καὶ ἐς τὴν	πόλιν	ἐσιόντι αὐτῷ τάς τε ἱερείας
[51, 18]	τά τε προειρημένα ἔπραξε, καὶ	πόλιν	καὶ ἐκεῖ ἐν τῷ τῆς
[51, 17]	δραχμάς, ὥστε μὴ διαρπάσαι τὴν	πόλιν,	προσεπέλαβον. τοῖς τε προδανείσασί τι
[51, 1]	ὀνομάζουσι) κατέδειξεν, Ἄκτια αὐτὸν προσαγορεύσας.	πόλιν	τέ τινα ἐν τῷ τοῦ
[51, 1]	δ´ ἀναστήσας τῶν πλησιοχώρων, συνῴκισε,	Νικόπολιν	ὄνομα αὐτῇ δούς. τό τε
[51, 9]	βίᾳ γε χειρωσόμενος ἅτε καὶ	δύναμιν	πολλὴν καὶ ναυτικὴν καὶ πεζὴν
[51, 14]	τὰς τρίχας ἀνεῖρεν, ἰῷ τινι,	δύναμιν	τοιαύτην ἔχοντι ὥστε ἄλλως μὲν
[51, 4]	ὑπ´ οὐδενὸς πρός τε τὴν	ἄφιξιν	αὐτοῦ καὶ πρὸς τὴν τῶν
[51, 5]	Ἑλλάδα αὖθις τριακοστῇ μετὰ τὴν	ἄφιξιν	ἡμέρᾳ ἀπῆρε, καὶ διὰ τοῦ
[51, 1]	μέν τι τῶν νεῶν ἐς	δίωξιν	τοῦ τε Ἀντωνίου καὶ τῆς
[51, 4]	Ἑλλάδι διῴκησε καὶ τῶν τοῖν	θεοῖν	μυστηρίων μετέλαβεν, ἔς τε τὴν
[51, 4]	τῇ Ἑλλάδι διῴκησε καὶ τῶν	τοῖν	θεοῖν μυστηρίων μετέλαβεν, ἔς τε
[51, 16]	προυβάλλετο τόν τε θεὸν τὸν	Σάραπιν	καὶ τὸν Ἀλέξανδρον τὸν οἰκιστὴν
[51, 24]	ὑπό τε γὰρ τῶν ἁμαξῶν	κατόπιν	αὐτοῖς οὐσῶν ἐνεποδίσθησαν, καὶ προσέτι
[51, 12]	δύναμαι· ταύτην δέ σε τὴν	χάριν	ἐς τὴν τοῦ πατρὸς μνήμην
[51, 26]	ταῦτα ἐπὶ τὸ σπήλαιον τὴν	Κεῖριν	καλουμένην ἐστρατεύσατο· τοῦτο γὰρ μέγιστόν
[51, 9]	ἀκέραια τηρήσειε. καὶ ἔσχεν οὕτως.	~πρὶν	δὲ δὴ ταῦτα γίγνεσθαι, μαθὼν
[51, 14]	τε ἰὸν παντὸς ἑρπετοῦ παραχρῆμα,	πρὶν	θνήσκειν τινά, ἐκμυζᾶν, καὶ αὐτοὶ
[51, 3]	θορυβήσωσι, καὶ διὰ τοῦτ´ ἔσπευσε,	πρὶν	καὶ ὁτιοῦν ὑποκινηθῆναι, τοὺς μὲν
[51, 2]	καὶ παῖς· ὡς δ´ οὗτος	πρὶν	λαχεῖν αὐτὸς ἑαυτὸν τῷ σφαγεῖ
[51, 11]	διαλεχθέντες, ἔπειτ´ ἐξαίφνης συνήρπασαν αὐτὴν	πρίν	τι ὁμολογηθῆναι. κἀκ τούτου ἐκποδὼν
[51, 19]	αἰχμαλωτίδων νεῶν ἐμβόλοις κοσμηθῆναι, καὶ	πανήγυρίν	οἱ πεντετηρίδα ἄγεσθαι, ἔν τε
[51, 2]	τι τῷ Ἀντωνίῳ πολλοὺς μὲν	χρήμασιν	ἐζημίωσε, πολλοὺς δὲ καὶ ἐφόνευσε,
[51, 11]	καὶ τὸ πῦρ ἐπὶ τοῖς	χρήμασιν,	εἶχε δὲ καὶ ἀσπίδας ἄλλα
[51, 10]	βιβλία ἐς τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ	τοξεύμασιν	ἐσέπεμψε πεντακοσίας σφίσι καὶ χιλίας
[51, 21]	δὴ τοῦτο ὁ Καῖσαρ ἐφ´	ἅπασιν	αὐτοῖς ἐσελάσας τὰ μὲν ἄλλα
[51, 20]	μεταλλάξασι μέντοι κἀνταῦθα τοῖς ὀρθῶς	αὐταρχήσασιν	ἄλλαι τε ἰσόθεοι τιμαὶ δίδονται
[51, 25]	αὐτοκράτορος ὄνομα, ὥς γέ τινές	φασιν,	ἔλαβεν, ἀλλ´ ὁ Καῖσαρ μόνος
[51, 16]	ἂν γενομένους ἀνήκεστόν τι δρᾶσαι·	πρόφασιν	δὲ ὅμως προυβάλλετο τόν τε
[51, 18]	ἄλλο οὐδὲν ἢ ὅτι βουλεύσεται,	πρόφασιν	μὲν ὡς καὶ περὶ τὴν
[51, 20]	οὐ μόνον ἐν τοῖς Ἑλληνικοῖς	ἔθνεσιν,	ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις
[51, 1]	μόνος ἔσχεν, ὥστε καὶ τὴν	ἀπαρίθμησιν	τῶν τῆς μοναρχίας αὐτοῦ ἐτῶν
[51, 1]	ἱερόν (οὕτω γὰρ τοὺς τὴν	σίτησιν	ἔχοντας ὀνομάζουσι) κατέδειξεν, Ἄκτια αὐτὸν
[51, 4]	οἱ μὲν φόβῳ οἱ δὲ	ἐλπίσιν,	οἱ δὲ καὶ μετάπεμπτοι, πρὸς
[51, 8]	δὲ διὰ κενῆς ἀνταπέστειλε, μηδεμίαν	ἀπόκρισιν	δούς. τῇ μέντοι Κλεοπάτρᾳ πολλά,
[51, 24]	ὡς καὶ τῇ ὑστεραίᾳ τὴν	ἀπόκρισιν	δώσων, τά τε ἄλλα ἐφιλοφρονήσατο
[51, 21]	πάντα ἅ τε αὐτὸς ὤφειλέ	τισιν	ἀπέδωκε, καὶ ἃ οἱ ἄλλοι
[51, 14]	ὑδρίᾳ ἢ καὶ ἐν ἄνθεσί	τισιν	ἐσκομισθεῖσάν οἱ προσέθετο, οἱ δὲ
[51, 14]	καὶ τῶν σπαργάνων αὐτῶν ἐπιβληθέντων	τισίν·	οὔτε γὰρ τῷ παιδίῳ τι
[51, 17]	μὲν οἱ στρατιῶται τὰ ἐποφειλόμενά	σφισιν	ἐκομίσαντο, οἱ δὲ δὴ καὶ
[51, 16]	γε λόγον δι´ οὗ συνέγνω	σφίσιν,	ἑλληνιστί, ὅπως συνῶσιν αὐτοῦ, εἶπε.
[51, 17]	ὥς που καὶ τὸ δαιμόνιόν	σφισιν	ἐναργέστατα προέδειξεν. ὗσέ τε γὰρ
[51, 22]	ἄνδρες τε ἐκ τῶν ὁμοίων	σφίσιν	ἐπί τε κελήτων καὶ ἐπὶ
[51, 8]	πρέσβεων τὰ παρὰ τοῦ Καίσαρός	σφισιν	ἐπισταλέντα, ἔπεμψαν αὖθις, ἡ μὲν
[51, 7]	ἐν τῇ Κιλικίᾳ, φίλους μέν	σφισιν	ἐς τὰ μάλιστα γενομένους, τότε
[51, 24]	ἐκείνους εἶναι νομισάντων καὶ ἐπιδραμόντων	σφίσιν,	ἔς τε τὰ λάσια ἀναχωροῦσιν
[51, 24]	καταλαβόντων, ἡμέρας μέν τινας μάτην	σφίσιν	ὁ Κράσσος προσήδρευσεν, ἔπειτα Ῥώλου
[51, 11]	ἱππέα καὶ Ἐπαφρόδιτον ἐξελεύθερον, ἐντειλάμενός	σφισιν	ὅσα καὶ εἰπεῖν καὶ πρᾶξαι
[51, 17]	καί τις δράκων ὑπερμεγέθης ἐξαίφνης	σφίσιν	ὀφθεὶς ἀμήχανον ὅσον ἐξεσύρισε. κἀν
[51, 7]	οὐδένα, καίτοι τοῦ Διδίου συχνά	σφισιν	ὑπισχνουμένου, προσεδέξαντο, τὸν δὲ Ἀντώνιον
[51, 22]	πολλοῖς τε εἴρηται καὶ πολὺ	πλείοσιν	ἑώραται· ὁ δὲ δὴ ῥινόκερως
[51, 9]	καὶ μετὰ τοῦτο καὶ ταῖς	ναυσὶν	ἐσφάλη. ἁλύσεις γάρ τινας ὑφύδρους
[51, 10]	ἐκ τῆς πορείας ὑπολαβὼν τοῖς	ἱππεῦσιν	ἐνίκησεν. ἀναθαρσήσας τε ἔκ τε
[51, 17]	ἄλλοις ὡς ἑκάστοις, τοῖς δ´	Ἀλεξανδρεῦσιν	ἄνευ βουλευτῶν πολιτεύεσθαι ἐκέλευσε· τοσαύτην
[51, 2]	τοῖς ἐν τῇ μερίδι αὐτοῦ	οὖσιν	ἐπολέμησε. Κυδωνιάτας τε καὶ Λαμπαίους
[51, 1]	τε τετραπέδοις ἐκρηπίδωσε καὶ τοῖς	ἁλοῦσιν	ἐμβόλοις ἐκόσμησεν, ἕδος τι ἐν
[51, 21]	προτέροις μὲν τοῖς ἐς ἄνδρας	τελοῦσιν,	ἔπειτα δὲ καὶ τοῖς παισὶ
[51, 25]	ἐν ᾗ καὶ τὸν θεὸν	ἀγάλλουσιν	ἐχαρίσατο, Βησσοὺς τοὺς κατέχοντας αὐτὴν
[51, 6]	ὑπὲρ εἰρήνης τοῖς δὲ δὴ	συνοῦσιν	αὐτῷ χρήματα φέροντας. κἀν τούτῳ
[51, 10]	ἐπὶ στόμα καὶ δόξαν τοῖς	παροῦσιν	ὡς καὶ τεθνηκὼς παρέσχε. θορύβου
[51, 24]	σφίσιν, ἔς τε τὰ λάσια	ἀναχωροῦσιν	ἐπακολουθησάντων, πολλοὺς μὲν ἐνταῦθα πολλοὺς
[51, 15]	ἐτάφησαν. ἔσχον δὲ τήν τε	φύσιν	τῆς ψυχῆς καὶ τὴν τύχην
[51, 6]	γε ἐπὶ πλεῖστον βουλευόμενοι ταῦτα	διαλάθωσιν,	ἢ καὶ ἐξαπατήσωσί πῃ τὸν
[51, 16]	οὗ συνέγνω σφίσιν, ἑλληνιστί, ὅπως	συνῶσιν	αὐτοῦ, εἶπε. καὶ μετὰ ταῦτα
[51, 8]	τὴν Ἰβηρίαν τήν τε Γαλατίαν	ἀπάρωσιν,	ἢ καὶ τὰ χρήματα, ἃ
[51, 8]	χρήματα, ἃ παμπληθῆ ἤκουεν εἶναι,	φθείρωσιν	(ἡ γὰρ Κλεοπάτρα πάντα τε
[51, 3]	καὶ ἡ λοιπὴ Ἰταλία προσετέτακτο,	καταφρονήσωσιν	ὅτι ἱππεὺς ἦν, τὸν Ἀγρίππαν
[51, 6]	πῃ τὸν Καίσαρα ἢ καὶ	δολοφονήσωσιν,	ἔστειλάν τινας ἐκείνῳ μὲν λόγους
[51, 5]	τι τῆς συμφορᾶς σφων προπυθόμενοι	νεωτερίσωσιν,	ἠπείχθη, καὶ ὅπως γε καὶ
[51, 19]	καὶ τἆλλα τὰ τοιουτότροπα περιττόν	ἐστιν	ἤδη λέγειν. τὴν μὲν οὖν
[51, 14]	αὐτοῦ ναρκῶσι. τοῦτο μὲν τοιοῦτόν	ἐστιν,	ὁ δὲ δὴ Καῖσαρ μηδένα
[51, 27]	τῆς Παννονίας ἀφορίζει, συγκεχώρηκεν. καὶ	ἔστιν	ἐν αὐτοῖς ἄλλα τε ἔθνη
[51, 20]	τῇ τε ἄλλῃ Ἰταλίᾳ οὐκ	ἔστιν	ὅστις τῶν καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν
[51, 10]	ἐσακοῦσαι· καὶ ὃς μαθὼν ὅτι	περίεστιν,	ἐξανέστη μὲν ὡς καὶ ζῆσαι
[51, 0]	~Τάδε	ἔνεστιν	ἐν τῷ πεντηκοστῷ πρώτῳ τῶν
[51, 13]	ἐς δῶρα ἡτοιμάζετο, εἴ πως	πίστιν	ἐκ τούτων μὴ τεθνήξειν λαβοῦσα
[51, 11]	ἀναγαγεῖν, οὐ μέντοι καὶ αὐτὸς	πίστιν	τινὰ αὐτῇ δοὺς ἀπατεὼν δόξαι
[51, 10]	πρὸς τὴν περὶ τοῦ Πελουσίου	πύστιν	ἐπανελθὼν προαπήντησε πρὸ τῆς Ἀλεξανδρείας
[51, 9]	βουληθεὶς κατὰ τὴν τῶν μονομάχων	μετάπεμψιν	ὁρμῆσαι, οὐκ ἐπορεύθη, ἐπὶ δὲ
[51, 22]	τῆς Νίκης τὸ καὶ νῦν	ὄν,	δηλῶν, ὡς ἔοικεν, ὅτι παρ´
[51, 26]	τε ἅμα καὶ ἐχυρώτατον οὕτως	ὂν	ὡς καὶ τοὺς Τιτᾶνας ἐς
[51, 6]	μὲν Καισαρίωνα Ἀντώνιος δὲ Ἄντυλλον,	ὃν	ἐκ τῆς Φουλουίας γεννηθέντα οἱ
[51, 1]	τῶν αἰχμαλώτων νεῶν ἀνέθηκε, καὶ	ναὸν	μείζω ᾠκοδόμησεν, ἀγῶνά τέ τινα
[51, 7]	ἂν τῷ Καίσαρι ταῦτα δηλωθῇ	ἔλαβον.	καὶ οἱ μὲν ὑπὸ τοῦ
[51, 20]	ἐν τῷ χειμῶνι ἐγένετο, καὶ	ἔλαβον	καὶ οἱ Περγαμηνοὶ τὸν ἀγῶνα
[51, 3]	καὶ διὰ τοῦτο καὶ δακτύλιον	ἔλαβον	παρ´ αὐτοῦ, ἵν´ ἐπισφραγίζεσθαι αὐτὰς
[51, 17]	ὥστε μὴ διαρπάσαι τὴν πόλιν,	προσεπέλαβον.	τοῖς τε προδανείσασί τι πάντα
[51, 11]	δὲ ἐς τὰ βασίλεια αὐτὴν	ἤγαγον,	μήτε τῆς ἀκολουθίας τι μήτε
[51, 23]	καθιέρωσεν ὁπλομαχίᾳ, καὶ διὰ τοῦτο	στρατηγὸν	ἕνα παρὰ τοῦ δήμου κατ´
[51, 16]	οἱ ἐχρῆτο. καὶ τόν γε	λόγον	δι´ οὗ συνέγνω σφίσιν, ἑλληνιστί,
[51, 7]	ἠδυνήθησαν, ἀλλ´ ἐπειδὴ πανταχόθεν περιεστοιχίσθησαν,	λόγον	μὲν οὐδ´ ὣς οὐδένα, καίτοι
[51, 5]	γὰρ τότε ἐκ τῆς ναυμαχίας	ἔφυγον,	μέχρι μὲν τῆς Πελοποννήσου ὁμοῦ
[51, 1]	ἀμαχεὶ παρεστήσατο. ἤδη δὲ καὶ	διέφυγον	ἄλλοι τε καὶ τῶν πρώτων
[51, 10]	καὶ ὅτι βιβλία ἐς τὸ	στρατόπεδον	αὐτοῦ τοξεύμασιν ἐσέπεμψε πεντακοσίας σφίσι
[51, 21]	ἀλλοφύλων ἁπάντων τῶν ἡττηθέντων ὄντων	εἶδον·	τοσοῦτον γὰρ τὸ πλῆθος τῶν
[51, 9]	ἐσπλέοντάς σφας περιεῖδεν· ἐπεὶ μέντοι	ἔνδον	ἐγένοντο, τάς τε ἁλύσεις μηχαναῖς
[51, 11]	κακὸν πείσεσθαι. κατεῖχεν οὖν ἑαυτὴν	ἔνδον,	ἵν´ εἰ καὶ διὰ μηδὲν
[51, 23]	καὶ τὴν Θρᾴκην τὴν Δενθελητῶν	ἔνσπονδον	αὐτοῖς οὖσαν κατέδραμον, ἐνταῦθα ὁ
[51, 23]	αὐτοὺς οἱ Μυσοὶ οἰηθέντες εἶναι	ἐπέξοδον	ἐποιήσαντο) προσβοηθήσας δέ σφισι παντὶ
[51, 15]	ὁ μὲν συνεῖναί τε τὸ	δέον	οὐδενὸς ἥσσων ἐγένετο καὶ πολλὰ
[51, 19]	καὶ ἑορτάζειν σφᾶς ἐπ´ αὐτοῖς	δέον,	ὠνόμασαν. τήν τε ἡμέραν ἐν
[51, 25]	χώραν ἐν ᾗ καὶ τὸν	θεὸν	ἀγάλλουσιν ἐχαρίσατο, Βησσοὺς τοὺς κατέχοντας
[51, 16]	δὲ ὅμως προυβάλλετο τόν τε	θεὸν	τὸν Σάραπιν καὶ τὸν Ἀλέξανδρον
[51, 1]	δῆμοι πάντες, ὅσοι καὶ πρότερον	ἐρρωμάιζον,	οἱ μὲν εὐθὺς οἱ δὲ
[51, 20]	συνηνέχθη, οὔτε ἐκεῖνοι τότε πολεμεῖσθαι	ἐνόμιζον	οὔτε ἐγὼ ἐπιφανές τι περὶ
[51, 7]	οὓς ἐπὶ τῷ Καίσαρι ἄξειν	ἤλπιζον,	ἀσκούμενοι, τότε ἐπειδὴ τάχιστα τῶν
[51, 12]	ὦ γύναι, καὶ θυμὸν ἔχε	ἀγαθόν·	οὐδὲν γὰρ κακὸν πείσῃ. περιαλγήσασα
[51, 4]	πρεσβείας οἱ δὲ ἐθελονταί, πολλοὶ	συνῆλθον,	οὐκέτ´ οὐδὲν ὑπ´ οὐδενὸς πρός
[51, 2]	δυναστειῶν ἔπαυσε· καὶ τοῦτον, ὅτι	μισθὸν	αὐτὴν τῆς ἐκείνου κατηγορίας εἰλήφει,
[51, 14]	ψύλλα) δύνανται δὲ πάντα τε	ἰὸν	παντὸς ἑρπετοῦ παραχρῆμα, πρὶν θνήσκειν
[51, 11]	διὰ τοῦτ´ ἔπεμψε πρὸς αὐτὴν	Γάιόν	τε Προκουλέιον ἱππέα καὶ Ἐπαφρόδιτον
[51, 26]	ποιήσας δὲ ταῦτα ἐπὶ τὸ	σπήλαιον	τὴν Κεῖριν καλουμένην ἐστρατεύσατο· τοῦτο
[51, 15]	καὶ τὸν Ἀλέξανδρον καὶ τὸν	Πτολεμαῖον	ἐχαρίσατο. ταῖς τε ἀδελφιδαῖς, ἃς
[51, 22]	δὲ ταῦτα διετέλεσε, τό τε	Ἀθήναιον	τὸ Χαλκιδικὸν ὠνομασμένον καὶ τὸ
[51, 6]	ἄδειαν αὐτῇ καὶ τὴν ἀρχὴν	ἀκέραιον	δώσει. ~ἐν ᾧ δὲ ταῦτα
[51, 17]	τῆς χώρας, καὶ πρὸς τὸ	ῥᾴδιον	τό τε κοῦφον τῶν τρόπων
[51, 17]	οἱ λοιποὶ πάντες, ὅσοι μηδὲν	ἴδιον	ἔγκλημα λαβεῖν ἐδύναντο, τὰ δύο
[51, 7]	μεταστάντας, πολλὰ δὲ καὶ τὸν	Δίδιον	κωλύοντά σφας τῆς διόδου ἔδρασαν.
[51, 22]	ὠνομασμένον καὶ τὸ βουλευτήριον τὸ	Ἰουλίειον,	τὸ ἐπὶ τῇ τοῦ πατρὸς
[51, 11]	ἐπέτυχε· καὶ ἵνα γε ἐπὶ	πλεῖον	ἀπατηθῇ, αὐτὸς ἀφίξεσθαι πρὸς αὐτὴν
[51, 4]	ἱππὰς τοῦ τε δήμου τὸ	πλεῖον	καὶ ἕτεροι, οἱ μὲν κατὰ
[51, 11]	ἔπεμψε πρὸς αὐτὴν Γάιόν τε	Προκουλέιον	ἱππέα καὶ Ἐπαφρόδιτον ἐξελεύθερον, ἐντειλάμενός
[51, 8]	πάντα τε αὐτὰ ἐς τὸ	μνημεῖον,	ὃ ἐν τῷ βασιλείῳ κατεσκεύαζεν,
[51, 10]	διὰ τοῦτο ἔς τε τὸ	μνημεῖον	σύν τε εὐνούχῳ τινὶ καὶ
[51, 21]	καὶ Σελήνης, τῶν τέκνων, ὡς	πομπεῖον	ὀφθῆναι. μετὰ δὲ δὴ τοῦτο
[51, 16]	τὸν οἰκιστὴν αὐτῶν, καὶ τρίτον	Ἄρειον	τὸν πολίτην, ᾧ που φιλοσοφοῦντί
[51, 13]	ὅπως ὡς ἀλυπότατα ἀποθάνῃ. καὶ	γραμματεῖόν	τι, δι´ οὗ ἐδεήθη τοῦ
[51, 7]	τοῦ Διδίου, τὸ τῶν Ἀντιοχέων	προάστειον,	ἐνοικεῖν μέχρις ἂν τῷ Καίσαρι
[51, 3]	σφίσι δηλῶσαι, τὸ δεύτερον ἀεὶ	στοιχεῖον	τοῦ τῷ ῥήματι προσήκοντος ἀντ´
[51, 8]	ἐπηγγείλατο. Καῖσαρ δὲ τὸν μὲν	Τουρούλλιον	ἀπέκτεινε (καὶ ἔτυχε γὰρ ἐκ
[51, 8]	ἀλλήλοις ἐξαριθμούμενος. καὶ τέλος Πούπλιον	Τουρούλλιον	βουλευτήν τε ὄντα καὶ σφαγέα
[51, 8]	συνενεανιεύσαντο ἀλλήλοις ἐξαριθμούμενος. καὶ τέλος	Πούπλιον	Τουρούλλιον βουλευτήν τε ὄντα καὶ
[51, 0]	ζ. Ὡς τὸ βουλευτήριον τὸ	Ἰούλιον	καθιερώθη. η. Ὡς Μυσία ἑάλω.
[51, 20]	πατρὶ τῷ Καίσαρι, ἥρωα αὐτὸν	Ἰούλιον	ὀνομάσας, ἔν τε Ἐφέσῳ καὶ
[51, 3]	ἐβούλοντο. καὶ διὰ τοῦτο καὶ	δακτύλιον	ἔλαβον παρ´ αὐτοῦ, ἵν´ ἐπισφραγίζεσθαι
[51, 5]	καὶ συμμαχίας περιεσκόπει, τόν τε	Ἀρμένιον	ἀποκτείνασα τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ τῷ
[51, 17]	ἐχειρώθησαν, ὥς που καὶ τὸ	δαιμόνιόν	σφισιν ἐναργέστατα προέδειξεν. ὗσέ τε
[51, 9]	παρείληφε καὶ μετ´ αὐτῶν τὸ	Παραιτόνιον	ἐξαίφνης παρελθὼν κατέσχηκεν, ἐς μὲν
[51, 8]	πάντων ἀνθρώπων ἐρᾶσθαι, τόν τε	Ἀντώνιον	ἀναχρήσαιτο καὶ ἑαυτὴν τά τε
[51, 6]	λάθρᾳ δὲ ὅτι, ἐὰν τὸν	Ἀντώνιον	ἀποκτείνῃ, καὶ τὴν ἄδειαν αὐτῇ
[51, 10]	τοῖς στρατιώταις ἀνέγνω, τόν τε	Ἀντώνιον	διαβάλλων καὶ ἐκείνους ἔς τε
[51, 10]	βουλομένη, ἔργῳ δὲ καὶ τὸν	Ἀντώνιον	ἐκεῖσε ἐσελθεῖν προκαλουμένη· ὑπετόπει μὲν
[51, 10]	τινὲς ἀνεβόησαν ὥστε καὶ τὸν	Ἀντώνιον	ἐσακοῦσαι· καὶ ὃς μαθὼν ὅτι
[51, 22]	ἐδέοντο ἔτυχον, ἀπέκλιναν πρὸς τὸν	Ἀντώνιον,	καὶ ἐκεῖνον μὲν οὐδὲν μέγα
[51, 19]	Αἰγυπτίων ἀγαγεῖν ἔδοσαν· τὸν γὰρ	Ἀντώνιον	καὶ τοὺς ἄλλους Ῥωμαίους τοὺς
[51, 4]	λαβόμενοι δράσωσι, καὶ διὰ τοῦτ´	Ἀντώνιον	μὲν ἄλλοις ἀναζητῆσαι προσέταξεν, αὐτὸς
[51, 7]	σφισιν ὑπισχνουμένου, προσεδέξαντο, τὸν δὲ	Ἀντώνιον	μεταπέμψαντες ὡς καὶ ἐν τῇ
[51, 12]	παθεῖν ἐπέπρωτο, πέμψον με πρὸς	Ἀντώνιον,	μηδέ μοι τῆς σὺν αὐτῷ
[51, 1]	οἱ μὲν Ῥωμαῖοι πρὸς τὸν	Ἀντώνιον,	οἱ δ´ ἕτεροι οἱ συμμαχήσαντες
[51, 9]	τὸν πατέρα αὐτοῦ τόν τε	Ἀντώνιον	ὁμοίως ἐδεδούλωτο. κἀκ τούτου οὐχ
[51, 5]	Ἀσίαν ἀνεκομίσθη ὥστε καὶ τὸν	Ἀντώνιον	τήν τε Κλεοπάτραν ἑκάτερον ἅμα,
[51, 5]	ἐς τὴν Λιβύην πρός τε	Πινάριον	Σκάρπον καὶ πρὸς τὸ στράτευμα
[51, 10]	ἐποίησε, καὶ αὐτὴ ἐς τὸ	ἠρίον	ἐξαίφνης ἐσεπήδησε, λόγῳ μὲν ὡς
[51, 22]	τὸ Χαλκιδικὸν ὠνομασμένον καὶ τὸ	βουλευτήριον	τὸ Ἰουλίειον, τὸ ἐπὶ τῇ
[51, 0]	ἐπινίκια ἤγαγεν. ζ. Ὡς τὸ	βουλευτήριον	τὸ Ἰούλιον καθιερώθη. η. Ὡς
[51, 1]	τι ἐν αὐτῷ τοῦ Ἀπόλλωνος	ὑπαίθριον	ἱδρυσάμενος. ταῦτα μὲν ὕστερον ἐγένετο,
[51, 4]	ἐποικεῖν ἀντέδωκε, τοῖς δὲ λοιποῖς	ἀργύριον	ἀντὶ τῆς χώρας τὸ μὲν
[51, 26]	μετὰ τοῦτο τὸν Δάπυγα πρὸς	φρούριόν	τι καταφυγόντα ἀπολαβὼν ἐπολιόρκει· κἀν
[51, 1]	ὄνομα αὐτῇ δούς. τό τε	χωρίον	ἐν ᾧ ἐσκήνησε, λίθοις τε
[51, 24]	οὖν καὶ ὥς τινων, καὶ	χωρίον	ἰσχυρὸν καταλαβόντων, ἡμέρας μέν τινας
[51, 4]	δὲ καὶ μετάπεμπτοι, πρὸς τὸ	Βρεντέσιον	ἀφίκοντο· καὶ αὐτῶν ὁ Καῖσαρ
[51, 4]	αὐτῷ. ἐλθὼν δὲ ἐς τὸ	Βρεντέσιον	οὐκέτι περαιτέρω προυχώρησεν. ἐπεὶ γὰρ
[51, 9]	κράτος ἕξειν προσεδόκησε, τό τε	Πηλούσιον	εὐθὺς αὐτῷ προήκατο, καὶ μετὰ
[51, 9]	κατεπόντωσε. κἀν τούτῳ καὶ τὸ	Πηλούσιον	ὁ Καῖσαρ, λόγῳ μὲν κατὰ
[51, 21]	τῶν ἐν τῇ Ἰταλίᾳ τὸ	χρυσίον	τὸ τοῖς στεφάνοις προσῆκον οὐκ
[51, 6]	τοῖς μὲν μειρακίοις καὶ τοῦτο	αἴτιον	τοῦ ὀλέθρου ἐγένετο· οὐδετέρου γὰρ
[51, 0]	α. Ὡς Καῖσαρ νικήσας περὶ	Ἄκτιον	τὰ παρόντα διέθετο. β. Περὶ
[51, 18]	δὲ ἐν τῇ Συρίᾳ ἐπέτρεψεν,	υἱόν	τέ τινα τοῦ Φραάτου ἐν
[51, 8]	οὖν πρεσβείαν ἔστειλε, καὶ τὸν	υἱὸν	τὸν Ἄντυλλον μετὰ χρυσίου πολλοῦ
[51, 4]	τοῖς μὲν πλείοσι τό τε	Δυρράχιον	καὶ τοὺς Φιλίππους ἄλλα τε
[51, 11]	τε ὅσα ἐβούλετο καὶ μηδὲν	κακὸν	ἑαυτὴν δράσῃ. ἀμέλει καὶ ὀφθῆναι
[51, 26]	ὁ Κράσσος οὐχ ὅτι τι	κακὸν	ἔδρασεν, ἀλλὰ καὶ ἀφῆκε. ποιήσας
[51, 11]	μὴν καὶ πάνυ ἐπίστευε μηδὲν	κακὸν	πείσεσθαι. κατεῖχεν οὖν ἑαυτὴν ἔνδον,
[51, 12]	θυμὸν ἔχε ἀγαθόν· οὐδὲν γὰρ	κακὸν	πείσῃ. περιαλγήσασα οὖν ἐκείνη ὅτι
[51, 4]	ἀπαρτῶντος αὐτοῦ, ἐφοβήθη μή τι	κακὸν	προστάτου τινὸς λαβόμενοι δράσωσι, καὶ
[51, 21]	τὸ χρυσίον τὸ τοῖς στεφάνοις	προσῆκον	οὐκ ἐδέξατο, καὶ ὅτι καὶ
[51, 22]	διετέλεσε, τό τε Ἀθήναιον τὸ	Χαλκιδικὸν	ὠνομασμένον καὶ τὸ βουλευτήριον τὸ
[51, 24]	τε γὰρ ἐμφορεῖται πᾶν τὸ	Σκυθικὸν	φῦλον οἴνου, καὶ ὑπερκορὲς αὐτοῦ
[51, 6]	χρυσοῦν τόν τε δίφρον τὸν	βασιλικόν,	κρύφα τοῦ Ἀντωνίου, ὡς καὶ
[51, 13]	εὐθετήσασα, τό τε σχῆμα τὸ	βασιλικὸν	πᾶν ἀναλαβοῦσα, ἀπέθανε. ~καὶ τὸ
[51, 1]	ᾠκοδόμησεν, ἀγῶνά τέ τινα καὶ	γυμνικὸν	καὶ μουσικῆς ἱπποδρομίας τε πεντετηρικὸν
[51, 12]	αὐτὸς ἀφίξεσθαι πρὸς αὐτὴν ὑπέσχετο.	~οἶκόν	τε οὖν ἐκπρεπῆ καὶ κλίνην
[51, 1]	γυμνικὸν καὶ μουσικῆς ἱπποδρομίας τε	πεντετηρικὸν	ἱερόν (οὕτω γὰρ τοὺς τὴν
[51, 23]	τι ἐν τῷ Ἀρείῳ πεδίῳ	κυνηγετικὸν	λίθινον καὶ ἐξεποίησε τοῖς ἑαυτοῦ
[51, 12]	Καίσαρα ἐπενέκλα, καὶ ἐμμελῶς ἀνωλοφύρετο,	θρυπτικόν	τέ τι προσεφθέγγετο, ἄλλοτε μὲν
[51, 17]	ἀγάλματα ἐσκυθρώπασε, καὶ ὁ Ἆπις	ὀλοφυρτικόν	τι ἐμυκήσατο καὶ κατεδάκρυσε. ταῦτα
[51, 10]	δόξαν ἠλαττώθη, πρός τε τὸ	ναυτικὸν	ἀπέκλινε, καὶ παρεσκευάζετο ὡς καὶ
[51, 8]	τοῦ Ἀσκληπιοῦ ὕλης ξύλα ἐς	ναυτικὸν	κεκοφώς, δίκην τινὰ καὶ τῷ
[51, 12]	περὶ τῆς βασιλείας ἢ καὶ	ἐρωτικόν	τι ἐφθέγξατο, πρός τε τὰ
[51, 27]	ἐς ἄλλα τινὲς αὐτῶν ὀνόματα	μετέβαλον,	καὶ μετὰ ταῦτ´ ἐς τὸ
[51, 19]	τοῦ Ἀντωνίου κοσμήματα τὰ μὲν	καθεῖλον	τὰ δ´ ἀπήλειψαν, τήν τε
[51, 3]	ἐκ τῶν προσταχθέντων σφίσι χρημάτων	ἐπώφειλον.	καὶ οὗτοι μὲν οὐχ ὅτι
[51, 21]	ἀπέδωκε, καὶ ἃ οἱ ἄλλοι	ἐπώφειλον	οὐκ ἐσέπραξεν, ὥσπερ εἴρηται, τῶν
[51, 11]	οὖσα τῆς δυναστείας ἐμέμνητο, καὶ	μᾶλλόν	γε ἔν τε τῷ ὀνόματι
[51, 11]	οἱ παραλύσαντες, ὅπως ἔτι καὶ	μᾶλλον	ἐλπίσῃ τε ὅσα ἐβούλετο καὶ
[51, 10]	ὑπὸ τοῦ ἔρωτος, ἀλλὰ καὶ	μᾶλλον	ὡς εἰπεῖν ἐκείνην ἢ ἑαυτὸν
[51, 3]	αὐτῷ καὶ τῆς στρατείας ἀφεθέντες	ἤσχαλλον	ἅτε μηδὲν γέρας εὑρόμενοι, καὶ
[51, 21]	καὶ τοῖς παισὶ διὰ τὸν	Μάρκελλον	τὸν ἀδελφιδοῦν, διένειμε. καὶ ἐπί
[51, 8]	ἔστειλε, καὶ τὸν υἱὸν τὸν	Ἄντυλλον	μετὰ χρυσίου πολλοῦ αὐτῷ ἔπεμψεν·
[51, 6]	Κλεοπάτρα μὲν Καισαρίωνα Ἀντώνιος δὲ	Ἄντυλλον,	ὃν ἐκ τῆς Φουλουίας γεννηθέντα
[51, 24]	γὰρ ἐμφορεῖται πᾶν τὸ Σκυθικὸν	φῦλον	οἴνου, καὶ ὑπερκορὲς αὐτοῦ ταχὺ
[51, 23]	τὴν Δενθελητῶν ἔνσπονδον αὐτοῖς οὖσαν	κατέδραμον,	ἐνταῦθα ὁ Κράσσος τὸ μέν
[51, 19]	καὶ τὴν βουλὴν τόν τε	δῆμον	μετά τε τῶν γυναικῶν καὶ
[51, 5]	γὰρ ἐξῆν) δούς, καὶ τὸν	δῆμον	τὸν ἐν τῇ Ῥώμῃ ὑπολειφθέντα
[51, 20]	τε αὐτὸν καὶ ὑπὲρ τὸν	ἀριθμόν,	ὅσους ἂν ἀεὶ ἐθελήσῃ, προαιρεῖσθαι
[51, 23]	ἦν· ἐπεὶ δὲ τόν τε	Αἷμον	ὑπερέβησαν καὶ τὴν Θρᾴκην τὴν
[51, 22]	ἔς τε τὸν τῆς Μυσίας	νομὸν	τελοῦσι καὶ Μυσοί, πλὴν παρὰ
[51, 27]	ἄλλοις ὀργήν τε ἅμα καὶ	νεωτερισμὸν	ἐμποιοῦντας, αὐτός τ´ ἐπεστράτευσε, καί
[51, 12]	εἶπεν, θάρσει ὦ γύναι, καὶ	θυμὸν	ἔχε ἀγαθόν· οὐδὲν γὰρ κακὸν
[51, 19]	ὡς οὐκ ἀθεεὶ δὴ συμβὰν	ἐλάμβανον,	ἐπειδήπερ ὁ πατὴρ αὐτοῦ ὑπὸ
[51, 6]	σκῆπτρόν τέ τι χρυσοῦν καὶ	στέφανον	χρυσοῦν τόν τε δίφρον τὸν
[51, 17]	δράκων ὑπερμεγέθης ἐξαίφνης σφίσιν ὀφθεὶς	ἀμήχανον	ὅσον ἐξεσύρισε. κἀν τούτῳ καὶ
[51, 20]	τεμενίσαι ἐπέτρεψε. καὶ τοῦτ´ ἐκεῖθεν	ἀρξάμενον	καὶ ἐπ´ ἄλλων αὐτοκρατόρων οὐ
[51, 5]	τῇ τῆς Αἰγύπτου φυλακῇ ἐνταῦθα	προσυνειλεγμένον·	ἐπεὶ δ´ οὔτε προσδέξεσθαι αὐτόν
[51, 21]	τὰ μὲν ἄλλα κατὰ τὸ	νομιζόμενον	ἔπραξε, τὸν δὲ δὴ συνύπατον
[51, 22]	τῇ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ τιμῇ	γενόμενον,	καθιέρωσεν. ἐνέστησε δὲ ἐς αὐτὸ
[51, 13]	ταφῆναι κελεύσῃ, αὐτῷ τῷ Ἐπαφροδίτῳ	σεσημασμένον,	ὅπως προφάσει τῆς ἀποκομιδῆς αὐτοῦ
[51, 20]	Περγαμηνοὶ τὸν ἀγῶνα τὸν ἱερὸν	ὠνομασμένον	ἐπὶ τῇ τοῦ ναοῦ αὐτοῦ
[51, 22]	τό τε Ἀθήναιον τὸ Χαλκιδικὸν	ὠνομασμένον	καὶ τὸ βουλευτήριον τὸ Ἰουλίειον,
[51, 21]	καὶ τοὺς Σουήβους τὸν {τε}	Ῥῆνον	ἐπὶ πολέμῳ διαβάντας ἀπεώσατο· καὶ
[51, 6]	προστάτας ἐκείνους, ἄν γέ τι	δεινόν	σφισι συμβῇ, ἔχοντες καρτερήσωσι. καὶ
[51, 12]	ταφῆς φθονήσῃς, ἵν´ ὥσπερ δι´	ἐκεῖνον	ἀποθνήσκω, οὕτω καὶ ἐν Ἅιδου
[51, 8]	δὲ τὰ μὲν χρήματα ἔλαβεν,	ἐκεῖνον	δὲ διὰ κενῆς ἀνταπέστειλε, μηδεμίαν
[51, 6]	διδοῦσα ἔπεμψεν, ἵν´ ἂν καὶ	ἐκεῖνον	ἐχθήρῃ, ἀλλ´ αὐτήν γε ἐλεήσῃ.
[51, 9]	ὁρμῆσαι, οὐκ ἐπορεύθη, ἐπὶ δὲ	ἐκεῖνον	ἐχώρησεν ὡς μάλιστα μὲν ἀκονιτὶ
[51, 22]	ἀπέκλιναν πρὸς τὸν Ἀντώνιον, καὶ	ἐκεῖνον	μὲν οὐδὲν μέγα ὠφέλησαν στασιάσαντες
[51, 12]	ἵν´ ἐπειδή με Ἀντωνίῳ μετ´	ἐκεῖνον	ὁ δαίμων παρέδωκε, μετ´ αὐτοῦ
[51, 13]	ἐλπίδα πολλὴν μὲν καὶ ἐς	ἐκεῖνον	πολλὴν δὲ καὶ ἐς τὴν
[51, 7]	ὡς καὶ ἐν τῇ Συρίᾳ	ἄμεινον	μετ´ αὐτοῦ πολεμήσοντες, ἔπειτ´ ἐπειδὴ
[51, 23]	ἐν τῷ Ἀρείῳ πεδίῳ κυνηγετικὸν	λίθινον	καὶ ἐξεποίησε τοῖς ἑαυτοῦ τέλεσι
[51, 12]	γῆν τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐρείσας τοῦτο	μόνον	εἶπεν, θάρσει ὦ γύναι, καὶ
[51, 20]	καὶ ἐπ´ ἄλλων αὐτοκρατόρων οὐ	μόνον	ἐν τοῖς Ἑλληνικοῖς ἔθνεσιν, ἀλλὰ
[51, 17]	πάντες γὰρ οἱ ἀντισχόντες αὐτῶν	χρόνον	τινὰ ἐχειρώθησαν, ὥς που καὶ
[51, 26]	μάχην μὲν οὐδεμίαν ἔτ´ ἐποιήσατο,	φόνον	δὲ δὴ φευγόντων ἑκατέρων πολὺν
[51, 9]	τε τὸ τεῖχος προσελθὼν καὶ	γεγωνὸν	βοήσας· ὁ γὰρ Γάλλος τοὺς
[51, 6]	δὲ τὰ μὲν δῶρα ἔλαβεν	οἰωνὸν	ποιούμενος, ἀπεκρίνατο δὲ τῷ μὲν
[51, 20]	καὶ γὰρ τότε δι´ ἅπερ	εἶπον	διελέλειπτο. ἦσαν μὲν γὰρ ἐν
[51, 1]	ἐγένετο. τοῦτο δὲ οὐκ ἄλλως	εἶπον	(οὐδὲ γὰρ εἴωθα αὐτὸ ποιεῖν)
[51, 19]	καὶ τὸ τοῦ Μάρκου πρόσρημα	ἀπεῖπον	μηδενὶ τῶν συγγενῶν αὐτοῦ εἶναι.
[51, 7]	καίπερ πολλὰ παρ´ αὐτῶν εἰληφότες,	ἐγκατέλιπόν	σφας, οἱ δὲ ἐπὶ ταῖς
[51, 1]	καὶ μετὰ ταῦτα καὶ τὸν	λοιπὸν	στρατὸν ἐς Μακεδονίαν ἀπιόντα καταλαβὼν
[51, 12]	ἐκείνου οἱ πεμφθείσας ἐς τὸν	κόλπον	λαβοῦσα. καὶ μετὰ τοῦτο ἐσελθόντος
[51, 14]	ὁ δὲ δὴ Καῖσαρ μηδένα	τρόπον	ἀναβιώσασθαι τὴν Κλεοπάτραν δυνηθεὶς ἐκείνην
[51, 11]	προπειραθεῖσα αὐτῶν ἐν ἀνθρώποις, ὅντινα	τρόπον	ἕκαστόν σφων ἀποκτίννυσι. Καῖσαρ δὲ
[51, 13]	πολλὰ μὲν τοῦ Καίσαρος, ὅπως	τρόπον	τινὰ ἀπόληται, ἐδεῖτο, πολλὰ δὲ
[51, 10]	τὸν Καίσαρα φοβουμένη καὶ προδιαφθεῖραι	τρόπον	τινὰ ἑαυτὴν βουλομένη, ἔργῳ δὲ
[51, 21]	τοῦ θανάτου μιμήματι παρεκομίσθη, ὥστε	τρόπον	τινὰ καὶ ἐκείνην μετά τε
[51, 22]	Κελτοί, ἐκεῖνοι δὲ δὴ Σκύθαι	τρόπον	τινά· καὶ οἱ μὲν πέραν
[51, 11]	ὡς καὶ αἰχμαλώτῳ καὶ ἀκουσίᾳ	τρόπον	τινὰ χειρωθείσῃ χρήσηται. καὶ διὰ
[51, 26]	ὃς ἐπικουρήσας οἱ τήν τε	ἵππον	τῶν ἐναντίων ἐς τοὺς πεζοὺς
[51, 5]	τὴν Λιβύην πρός τε Πινάριον	Σκάρπον	καὶ πρὸς τὸ στράτευμα τὸ
[51, 15]	ἔδωκε, καὶ αὐτοῖς καὶ τὸν	Ἀλέξανδρον	καὶ τὸν Πτολεμαῖον ἐχαρίσατο. ταῖς
[51, 16]	θεὸν τὸν Σάραπιν καὶ τὸν	Ἀλέξανδρον	τὸν οἰκιστὴν αὐτῶν, καὶ τρίτον
[51, 2]	Καππαδοκικοῦ Πόντου βασιλεύοντα τόν τε	Ἀλέξανδρον	τὸν τοῦ Ἰαμβλίχου ἀδελφὸν καὶ
[51, 17]	ἐπέτρεψε· πρός τε γὰρ τὸ	πολύανδρον	καὶ τῶν πόλεων καὶ τῆς
[51, 8]	κατακαύσειν μεθ´ ἑαυτῆς ἠπείλει) Θύρσον	ἐξελεύθερον	ἑαυτοῦ ἔπεμψεν ἄλλα τε πολλὰ
[51, 11]	τε Προκουλέιον ἱππέα καὶ Ἐπαφρόδιτον	ἐξελεύθερον,	ἐντειλάμενός σφισιν ὅσα καὶ εἰπεῖν
[51, 1]	καὶ μουσικῆς ἱπποδρομίας τε πεντετηρικὸν	ἱερόν	(οὕτω γὰρ τοὺς τὴν σίτησιν
[51, 20]	οἱ Περγαμηνοὶ τὸν ἀγῶνα τὸν	ἱερὸν	ὠνομασμένον ἐπὶ τῇ τοῦ ναοῦ
[51, 5]	τὸν Ἀντώνιον τήν τε Κλεοπάτραν	ἑκάτερον	ἅμα, καὶ ὅτι ἀφωρμήθη καὶ
[51, 2]	δὲ δὴ Φλῶροι ὅτι τὸν	ἕτερον	τὸν λαχόντα κελεύσαντος αὐτοῦ σφαγῆναι
[51, 22]	τε Ἀθηνᾷ ἱερώθη, πάντων τῶν	πρότερον	ἐνταῦθα ἀνακεῖσθαι δοκούντων ἢ καὶ
[51, 21]	Καίσαρος ἀφίξει ἐβουθύτησεν· ὃ μήπω	πρότερον	ἐπὶ μηδενὸς ἄλλου ἐγεγόνει. μετὰ
[51, 1]	οἱ δῆμοι πάντες, ὅσοι καὶ	πρότερον	ἐρρωμάιζον, οἱ μὲν εὐθὺς οἱ
[51, 18]	τινος Τιριδάτου τῷ Φραάτῃ ἐπαναστάντος,	πρότερον	μέν, καὶ ἕως ἔτι τὰ
[51, 21]	δὲ δανείσματα ἀγαπητῶς ἐπὶ δραχμῇ	πρότερον	ὄντα τότε ἐπὶ τῷ τριτημορίῳ
[51, 19]	τοὺς σὺν ἐκείνῳ νικηθέντας οὔτε	πρότερον	οὔτε τότε, ὡς καὶ ἑορτάζειν
[51, 19]	~ἐν δὲ τούτῳ καὶ ἔτι	πρότερον	συχνὰ μὲν καὶ ἐπὶ τῇ
[51, 23]	ἐκάκωσε καὶ πρὸς τεῖχός τι	καρτερὸν	προσελάσας τοῖς μὲν προδρόμοις ἔπταισε
[51, 7]	οἱ μὲν ὑπὸ τοῦ Μεσσάλου	ὕστερον	ἀπατηθέντες ἐπέμφθησαν ἄλλος ἄλλοσε ὡς
[51, 4]	ἀναβολὴν ἐκ τούτου εὐπρεπῆ λαβὼν	ὕστερον	αὐτὴν ἐκ τῶν Αἰγυπτίων λαφύρων
[51, 3]	σφίγγα ἐν ἑκατέρᾳ ὁμοίαν ἐκτυπώσας.	ὕστερον	γὰρ τὴν εἰκόνα τὴν ἑαυτοῦ
[51, 1]	Ἀπόλλωνος ὑπαίθριον ἱδρυσάμενος. ταῦτα μὲν	ὕστερον	ἐγένετο, τότε δὲ μέρος μέν
[51, 2]	φυγὼν καὶ κατακρυφθείς, χρόνῳ τε	ὕστερον	εὑρεθείς, ὅμως ἐσώθη) καὶ Μᾶρκός
[51, 3]	δι´ ἀπορρήτων σφίσι δηλῶσαι, τὸ	δεύτερον	ἀεὶ στοιχεῖον τοῦ τῷ ῥήματι
[51, 8]	τὸ πρῶτον, οὕτω καὶ τὸ	δεύτερον	τό τε τρίτον καὶ ἐπηπείλησε
[51, 13]	οὖν ὑποτοπήσασα, καὶ μυρίων θανάτων	χαλεπώτερον	αὐτὸ νομίσασα εἶναι, ὄντως τε
[51, 3]	καὶ λαβόντες ὅσα μὴ συνεσήνεγκαν	ἔχαιρον·	οἵ τε ἐν τῷ τεταγμένῳ
[51, 14]	καὶ δηχθεὶς ὑπ´ αὐτῶν ἐς	σορὸν	προπαρεσκευασμένην οἱ ἐσεπεπηδήκει. ἀκούσας δὲ
[51, 19]	καὶ τῆς Κλεοπάτρας, καὶ ἁψῖδα	τροπαιοφόρον	ἔν τε τῷ Βρεντεσίῳ καὶ
[51, 23]	ὑπατεύοντος ὁ Ταῦρος ὁ Στατίλιος	θέατρόν	τι ἐν τῷ Ἀρείῳ πεδίῳ
[51, 6]	κἀν τούτῳ καὶ ἡ Κλεοπάτρα	σκῆπτρόν	τέ τι χρυσοῦν καὶ στέφανον
[51, 23]	ἀκριβῶς νενομίδαται, καὶ τότε τὸν	Ἴστρον	διαβάντες τήν τε Μυσίαν τὴν
[51, 27]	ὅσα ὁ Σάουος ἐς τὸν	Ἴστρον	ἐμβάλλων, ὑπέρ τε τῆς Δελματίας
[51, 24]	ἐσπηδήσαντες ἐξῃρέθησαν. ἄλλοι ἐς τὸν	Ἴστρον	ἐμπεσόντες, ἄλλοι κατὰ τὴν χώραν
[51, 9]	Καῖσαρ, λόγῳ μὲν κατὰ τὸ	ἰσχυρὸν	ἔργῳ δὲ προδοθὲν ὑπὸ τῆς
[51, 24]	καὶ ὥς τινων, καὶ χωρίον	ἰσχυρὸν	καταλαβόντων, ἡμέρας μέν τινας μάτην
[51, 6]	καὶ στέφανον χρυσοῦν τόν τε	δίφρον	τὸν βασιλικόν, κρύφα τοῦ Ἀντωνίου,
[51, 9]	τοὺς Ἀλεξανδρέας λάθρᾳ ἐπεξελθεῖν, ἐπεὶ	ὅσον	γε ἀπὸ βοῆς καὶ πάνυ
[51, 17]	ὑπερμεγέθης ἐξαίφνης σφίσιν ὀφθεὶς ἀμήχανον	ὅσον	ἐξεσύρισε. κἀν τούτῳ καὶ ἀστέρες
[51, 18]	μετὰ τὴν ναυμαχίαν ἀνθειστήκει, οὐχ	ὅσον	οὐ προσέθετό τῳ αὐτῶν συμμαχίαν
[51, 8]	διαμάρτῃ, κατακαύσειν μεθ´ ἑαυτῆς ἠπείλει)	Θύρσον	ἐξελεύθερον ἑαυτοῦ ἔπεμψεν ἄλλα τε
[51, 3]	προσετέτακτο, καταφρονήσωσιν ὅτι ἱππεὺς ἦν,	τὸν	Ἀγρίππαν ὡς καὶ κατ´ ἄλλο
[51, 18]	συνῴκισε, καὶ τὸ ὄνομα καὶ	τὸν	ἀγῶνα αὐτῇ ὁμοίως τῇ προτέρᾳ
[51, 20]	καὶ ἔλαβον καὶ οἱ Περγαμηνοὶ	τὸν	ἀγῶνα τὸν ἱερὸν ὠνομασμένον ἐπὶ
[51, 21]	τοῖς παισὶ διὰ τὸν Μάρκελλον	τὸν	ἀδελφιδοῦν, διένειμε. καὶ ἐπί τε
[51, 15]	πατρῴαν ἔδωκε, καὶ αὐτοῖς καὶ	τὸν	Ἀλέξανδρον καὶ τὸν Πτολεμαῖον ἐχαρίσατο.
[51, 16]	τε θεὸν τὸν Σάραπιν καὶ	τὸν	Ἀλέξανδρον τὸν οἰκιστὴν αὐτῶν, καὶ
[51, 7]	βοηθήσοντες αὐτοῖς, καὶ πολλὰ μὲν	τὸν	Ἀμύνταν ἐν τῇ Γαλατίᾳ πολλὰ
[51, 8]	πρεσβείαν ἔστειλε, καὶ τὸν υἱὸν	τὸν	Ἄντυλλον μετὰ χρυσίου πολλοῦ αὐτῷ
[51, 6]	πρᾶξαι, λάθρᾳ δὲ ὅτι, ἐὰν	τὸν	Ἀντώνιον ἀποκτείνῃ, καὶ τὴν ἄδειαν
[51, 10]	ἑαυτὴν βουλομένη, ἔργῳ δὲ καὶ	τὸν	Ἀντώνιον ἐκεῖσε ἐσελθεῖν προκαλουμένη· ὑπετόπει
[51, 10]	ἰδόντες τινὲς ἀνεβόησαν ὥστε καὶ	τὸν	Ἀντώνιον ἐσακοῦσαι· καὶ ὃς μαθὼν
[51, 22]	ὧν ἐδέοντο ἔτυχον, ἀπέκλιναν πρὸς	τὸν	Ἀντώνιον, καὶ ἐκεῖνον μὲν οὐδὲν
[51, 1]	πρώτων οἱ μὲν Ῥωμαῖοι πρὸς	τὸν	Ἀντώνιον, οἱ δ´ ἕτεροι οἱ
[51, 5]	τὴν Ἀσίαν ἀνεκομίσθη ὥστε καὶ	τὸν	Ἀντώνιον τήν τε Κλεοπάτραν ἑκάτερον
[51, 20]	ἱερέας τε αὐτὸν καὶ ὑπὲρ	τὸν	ἀριθμόν, ὅσους ἂν ἀεὶ ἐθελήσῃ,
[51, 6]	στέφανον χρυσοῦν τόν τε δίφρον	τὸν	βασιλικόν, κρύφα τοῦ Ἀντωνίου, ὡς
[51, 14]	διεφθάρη· κεντήματα γὰρ λεπτὰ περὶ	τὸν	βραχίονα αὐτῆς μόνα εὑρέθη· λέγουσι
[51, 14]	εἰώθει, τότε δὲ προκατανύξασά τι	τὸν	βραχίονα ἐς τὸ αἷμα ἐνέβαλεν.
[51, 19]	καὶ τῶν Αἰγυπτίων ἀγαγεῖν ἔδοσαν·	τὸν	γὰρ Ἀντώνιον καὶ τοὺς ἄλλους
[51, 24]	γυναῖκας σῶσαι ἐθελήσαντες ἔπταισαν. καὶ	τόν	γε βασιλέα αὐτῶν Δέλδωνα αὐτὸς
[51, 16]	καὶ συνόντι οἱ ἐχρῆτο. καὶ	τόν	γε λόγον δι´ οὗ συνέγνω
[51, 26]	πολὺν εἰργάσατο. καὶ μετὰ τοῦτο	τὸν	Δάπυγα πρὸς φρούριόν τι καταφυγόντα
[51, 7]	Διδίου συχνά σφισιν ὑπισχνουμένου, προσεδέξαντο,	τὸν	δὲ Ἀντώνιον μεταπέμψαντες ὡς καὶ
[51, 21]	τὰ δύο τὰ πρότερα, ὑπάτευσε,	τὸν	δὲ δὴ Σέξτον ὁ Ποτῖτος
[51, 21]	ἄλλα κατὰ τὸ νομιζόμενον ἔπραξε,	τὸν	δὲ δὴ συνύπατον τούς τε
[51, 5]	(οὐ γὰρ ἐξῆν) δούς, καὶ	τὸν	δῆμον τὸν ἐν τῇ Ῥώμῃ
[51, 7]	παρόντα μεταστάντας, πολλὰ δὲ καὶ	τὸν	Δίδιον κωλύοντά σφας τῆς διόδου
[51, 5]	ἐξῆν) δούς, καὶ τὸν δῆμον	τὸν	ἐν τῇ Ῥώμῃ ὑπολειφθέντα παρέμενος
[51, 7]	ἐν τῷ Ἀραβικῷ κόλπῳ πρὸς	τὸν	ἐς τὴν ἐρυθρὰν θάλασσαν πλοῦν
[51, 2]	οἱ δὲ δὴ Φλῶροι ὅτι	τὸν	ἕτερον τὸν λαχόντα κελεύσαντος αὐτοῦ
[51, 25]	τὴν χώραν ἐν ᾗ καὶ	τὸν	θεὸν ἀγάλλουσιν ἐχαρίσατο, Βησσοὺς τοὺς
[51, 20]	καὶ οἱ Περγαμηνοὶ τὸν ἀγῶνα	τὸν	ἱερὸν ὠνομασμένον ἐπὶ τῇ τοῦ
[51, 23]	τε ἀκριβῶς νενομίδαται, καὶ τότε	τὸν	Ἴστρον διαβάντες τήν τε Μυσίαν
[51, 27]	πάνθ´ ὅσα ὁ Σάουος ἐς	τὸν	Ἴστρον ἐμβάλλων, ὑπέρ τε τῆς
[51, 24]	τι ἐσπηδήσαντες ἐξῃρέθησαν. ἄλλοι ἐς	τὸν	Ἴστρον ἐμπεσόντες, ἄλλοι κατὰ τὴν
[51, 9]	οὔτε τις ἐβοήθησέ σφισι καὶ	τὸν	Καίσαρα ἀνανταγώνιστον ὄντα ἤσθετο, τό
[51, 24]	καὶ ὅ τε Ῥώλης πρὸς	τὸν	Καίσαρα ἐλθὼν φίλος τε ἐπὶ
[51, 12]	γὰρ ἀπωλώλειν εὐθὺς τότε μετὰ	τὸν	Καίσαρα· ἐπεὶ δέ μοι καὶ
[51, 12]	προσεκύνει. τά τε βλέφαρα ἐς	τὸν	Καίσαρα ἐπενέκλα, καὶ ἐμμελῶς ἀνωλοφύρετο,
[51, 6]	διαλάθωσιν, ἢ καὶ ἐξαπατήσωσί πῃ	τὸν	Καίσαρα ἢ καὶ δολοφονήσωσιν, ἔστειλάν
[51, 11]	~ἐκείνη δὲ ἐθάρσησε μέν πως	τὸν	Καίσαρα, καὶ εὐθὺς αὐτῷ τὸ
[51, 19]	τῆς ἀπαριθμήσεως αὐτῶν νομίζεσθαι, καὶ	τὸν	Καίσαρα τήν τε ἐξουσίαν τὴν
[51, 10]	ἐξαίφνης ἐσεπήδησε, λόγῳ μὲν ὡς	τὸν	Καίσαρα φοβουμένη καὶ προδιαφθεῖραι τρόπον
[51, 22]	πρὸ τοῦ χρόνου τούτου πρὸς	τὸν	Καίσαρα, ὡς δ´ οὐδενὸς ὧν
[51, 12]	παρ´ ἐκείνου οἱ πεμφθείσας ἐς	τὸν	κόλπον λαβοῦσα. καὶ μετὰ τοῦτο
[51, 2]	δὴ Φλῶροι ὅτι τὸν ἕτερον	τὸν	λαχόντα κελεύσαντος αὐτοῦ σφαγῆναι ἀμφότεροι
[51, 1]	ἔλαβε, καὶ μετὰ ταῦτα καὶ	τὸν	λοιπὸν στρατὸν ἐς Μακεδονίαν ἀπιόντα
[51, 21]	δὲ καὶ τοῖς παισὶ διὰ	τὸν	Μάρκελλον τὸν ἀδελφιδοῦν, διένειμε. καὶ
[51, 8]	σωθῇ, καταχρήσεσθαι ἐπηγγείλατο. Καῖσαρ δὲ	τὸν	μὲν Τουρούλλιον ἀπέκτεινε (καὶ ἔτυχε
[51, 26]	Δάπυξ ἀπέθανε καὶ ἄλλοι πολλοί.	τὸν	μέντοι ἀδελφὸν αὐτοῦ ζωγρήσας ὁ
[51, 16]	τὸν Σάραπιν καὶ τὸν Ἀλέξανδρον	τὸν	οἰκιστὴν αὐτῶν, καὶ τρίτον Ἄρειον
[51, 9]	ἐβούλετο, ἔπειτα δὲ ὅτι καὶ	τὸν	πατέρα αὐτοῦ τόν τε Ἀντώνιον
[51, 12]	ὁρᾷς μέν που καὶ αὐτὸς	τὸν	πατέρα σου τοιοῦτον οἷος πολλάκις
[51, 16]	οἰκιστὴν αὐτῶν, καὶ τρίτον Ἄρειον	τὸν	πολίτην, ᾧ που φιλοσοφοῦντί τε
[51, 5]	ἠπείχθη, καὶ ὅπως γε καὶ	τὸν	πρόσπλουν ἀσφαλῆ ποιήσηται, τάς τε
[51, 4]	γὰρ ἥ τε γερουσία πυθομένη	τὸν	πρόσπλουν αὐτοῦ πᾶσα ἐκεῖσε, πλὴν
[51, 15]	αὐτοῖς καὶ τὸν Ἀλέξανδρον καὶ	τὸν	Πτολεμαῖον ἐχαρίσατο. ταῖς τε ἀδελφιδαῖς,
[51, 16]	ὅμως προυβάλλετο τόν τε θεὸν	τὸν	Σάραπιν καὶ τὸν Ἀλέξανδρον τὸν
[51, 25]	τε τοὺς Δενθελήτας καὶ πρὸς	τὸν	Σιτᾶν αὖθις ὡς καὶ αἰτιώτατον
[51, 2]	τοῦ Ἀρχελάου ἀφείλετο, Φιλοπάτορα δὲ	τὸν	Ταρκονδιμότου καὶ Λυκομήδην ἐν μέρει
[51, 21]	καὶ ἐτίμησεν ὥσπερ εἴθιστο, καὶ	τόν	τε Ἀγρίππαν ἄλλοις τέ τισι
[51, 23]	τοὺς Ῥωμαίους ἦν· ἐπεὶ δὲ	τόν	τε Αἷμον ὑπερέβησαν καὶ τὴν
[51, 2]	μέρει τοῦ Καππαδοκικοῦ Πόντου βασιλεύοντα	τόν	τε Ἀλέξανδρον τὸν τοῦ Ἰαμβλίχου
[51, 8]	ἀξιοῦσα πρὸς πάντων ἀνθρώπων ἐρᾶσθαι,	τόν	τε Ἀντώνιον ἀναχρήσαιτο καὶ ἑαυτὴν
[51, 10]	βιβλία ἐθελοντὴς τοῖς στρατιώταις ἀνέγνω,	τόν	τε Ἀντώνιον διαβάλλων καὶ ἐκείνους
[51, 9]	ὅτι καὶ τὸν πατέρα αὐτοῦ	τόν	τε Ἀντώνιον ὁμοίως ἐδεδούλωτο. κἀκ
[51, 5]	τε ἐξηρτύετο καὶ συμμαχίας περιεσκόπει,	τόν	τε Ἀρμένιον ἀποκτείνασα τὴν κεφαλὴν
[51, 19]	τὰς ἀειπαρθένους καὶ τὴν βουλὴν	τόν	τε δῆμον μετά τε τῶν
[51, 6]	τι χρυσοῦν καὶ στέφανον χρυσοῦν	τόν	τε δίφρον τὸν βασιλικόν, κρύφα
[51, 16]	δρᾶσαι· πρόφασιν δὲ ὅμως προυβάλλετο	τόν	τε θεὸν τὸν Σάραπιν καὶ
[51, 21]	αὐτοῖς ἐχειρώσατο, καὶ τοὺς Σουήβους	τὸν	{τε} Ῥῆνον ἐπὶ πολέμῳ διαβάντας
[51, 22]	τῇ Τριβαλλικῇ οἰκοῦντες ἔς τε	τὸν	τῆς Μυσίας νομὸν τελοῦσι καὶ
[51, 2]	Πόντου βασιλεύοντα τόν τε Ἀλέξανδρον	τὸν	τοῦ Ἰαμβλίχου ἀδελφὸν καὶ τῶν
[51, 15]	ἑαυτὴν μεγίστων κατεκράτησε, καὶ διὰ	τὸν	τρίτον ἑαυτὴν κατεχρήσατο. οὗτοι μὲν
[51, 8]	τε οὖν πρεσβείαν ἔστειλε, καὶ	τὸν	υἱὸν τὸν Ἄντυλλον μετὰ χρυσίου
[51, 21]	τινα· τῷ τε δήμῳ καθ´	ἑκατὸν	δραχμάς, προτέροις μὲν τοῖς ἐς
[51, 21]	νομιζόμενον ἔπραξε, τὸν δὲ δὴ	συνύπατον	τούς τε λοιποὺς ἄρχοντας περιεῖδε
[51, 1]	μετὰ ταῦτα καὶ τὸν λοιπὸν	στρατὸν	ἐς Μακεδονίαν ἀπιόντα καταλαβὼν ἀμαχεὶ
[51, 26]	ἀπέσχετο, ἀλλ´ ἐπὶ Γένουκλα τὸ	εὐερκέστατον	τῆς Ζυράξου ἀρχῆς τεῖχος ἦλθεν,
[51, 25]	τὸν Σιτᾶν αὖθις ὡς καὶ	αἰτιώτατον	αὐτοῖς τῶν κακῶν γεγονότα ἐτράποντο,
[51, 26]	γὰρ μέγιστόν τε ἅμα καὶ	ἐχυρώτατον	οὕτως ὂν ὡς καὶ τοὺς
[51, 19]	ὃ μηδενὶ τῶν δημαρχούντων ἐξῆν,	ἔκκλητόν	τε δικάζειν, καὶ ψῆφόν τινα
[51, 11]	Γάιόν τε Προκουλέιον ἱππέα καὶ	Ἐπαφρόδιτον	ἐξελεύθερον, ἐντειλάμενός σφισιν ὅσα καὶ
[51, 16]	Ἀλέξανδρον τὸν οἰκιστὴν αὐτῶν, καὶ	τρίτον	Ἄρειον τὸν πολίτην, ᾧ που
[51, 15]	μεγίστων κατεκράτησε, καὶ διὰ τὸν	τρίτον	ἑαυτὴν κατεχρήσατο. οὗτοι μὲν δὴ
[51, 8]	καὶ τὸ δεύτερον τό τε	τρίτον	καὶ ἐπηπείλησε καὶ ὑπέσχετο. φοβηθεὶς
[51, 21]	πρότερα, ὑπάτευσε, τὸν δὲ δὴ	Σέξτον	ὁ Ποτῖτος διεδέξατο. οὗτος οὖν
[51, 20]	ἐγνώσθη, ὑπατεύοντος δ´ αὐτοῦ τὸ	πέμπτον	μετὰ Σέξτου Ἀπουλεΐου τά τε
[51, 18]	μὲν ὡς καὶ περὶ τὴν	Αἴγυπτον	ἀσχολίαν ἔχων, ἔργῳ δὲ ἵν´
[51, 0]	ἑαυτὸν ἀπέκτεινεν. δ. Ὡς Καῖσαρ	Αἴγυπτον	ἐχειρώσατο. ε. Ὡς Καῖσαρ ἐς
[51, 7]	μέντοι καὶ διαπεσεῖν ἐς τὴν	Αἴγυπτον	ἠδυνήθησαν, ἀλλ´ ἐπειδὴ πανταχόθεν περιεστοιχίσθησαν,
[51, 5]	ἀπεχώρησαν) Κλεοπάτρα μὲν ἐς τὴν	Αἴγυπτον,	μή τι τῆς συμφορᾶς σφων
[51, 17]	~ἐκ δὲ τούτου τήν τε	Αἴγυπτον	ὑποτελῆ ἐποίησε καὶ τῷ Γάλλῳ
[51, 7]	γεγονότων ᾔσθοντο, ὥρμησαν ἐς τὴν	Αἴγυπτον	ὡς καὶ βοηθήσοντες αὐτοῖς, καὶ
[51, 23]	τοῦ δὲ δὴ Καίσαρος τὸ	τέταρτον	ἔτι ὑπατεύοντος ὁ Ταῦρος ὁ
[51, 4]	τοῦ χειμῶνος ἐν ᾧ τὸ	τέταρτον	μετὰ Μάρκου Κράσσου ἦρχεν· οὗτος
[51, 11]	αὐτῶν ἐν ἀνθρώποις, ὅντινα τρόπον	ἕκαστόν	σφων ἀποκτίννυσι. Καῖσαρ δὲ ἐπεθύμει
[51, 16]	Ῥωμαίοις ἐς πολλὰ ἂν γενομένους	ἀνήκεστόν	τι δρᾶσαι· πρόφασιν δὲ ὅμως
[51, 9]	ἀνανταγώνιστον ὄντα ἤσθετο, τό τε	μέγιστον	ἀκούσασα τοὺς διὰ τοῦ Θύρσου
[51, 27]	οἱ ἐθέλοντας, καὶ αὐτούς τε	μέγιστον	ἐπὶ τούτῳ φρονοῦντας καὶ τοῖς
[51, 26]	Κεῖριν καλουμένην ἐστρατεύσατο· τοῦτο γὰρ	μέγιστόν	τε ἅμα καὶ ἐχυρώτατον οὕτως
[51, 6]	μεταστησόμενοι. καὶ ὅπως γε ἐπὶ	πλεῖστον	βουλευόμενοι ταῦτα διαλάθωσιν, ἢ καὶ
[51, 20]	ἀπαντῆσαι παρῃτήσατο ἄντικρυς μὴ γενέσθαι.	πλεῖστον	δὲ ὅμως ὑπὲρ πάντα τὰ
[51, 23]	ὄντι ἀμύνων, τὸ δὲ δὴ	πλεῖστον	περὶ τῇ Μακεδονίᾳ φοβηθεὶς ἀντεπῆλθέ
[51, 3]	στρατιαρχῶν κατεχόμενοι, τὸ δὲ δὴ	πλεῖστον	τῇ τοῦ Αἰγυπτίου πλούτου ἐλπίδι,
[51, 9]	ἐβοήθησέ σφισι καὶ τὸν Καίσαρα	ἀνανταγώνιστον	ὄντα ἤσθετο, τό τε μέγιστον
[51, 20]	που ἐξ ἐκείνου παραδοθὲν ἐς	ἀόριστον	ἐπηυξήθη, ὥστε μηδὲν ἔτι χρῆναί
[51, 13]	ἐκ τούτων μὴ τεθνήξειν λαβοῦσα	ἧττόν	τε τηρηθείη καὶ ἑαυτὴν ἐξεργάσαιτο.
[51, 6]	σφίσι προσπαρεκάλουν, ἡτοιμάζοντο δ´ οὐδὲν	ἧττον	ὡς καὶ ἐς τὴν Ἰβηρίαν,
[51, 19]	προεδρίαν καὶ τἆλλα τὰ τοιουτότροπα	περιττόν	ἐστιν ἤδη λέγειν. τὴν μὲν
[51, 8]	τε φιλίας καὶ τῆς συγγενείας	αὐτὸν	ἀναμιμνήσκων, καὶ προσέτι καὶ περὶ
[51, 26]	κἀν τῇ προσεδρείᾳ ἑλληνιστί τις	αὐτὸν	ἀπὸ τοῦ τείχους ἀσπασάμενος ἔς
[51, 10]	τῶν παρόντων τινὸς ἐδεήθη ἵνα	αὐτὸν	ἀποκτείνῃ· ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνος σπασάμενος
[51, 7]	αὐτοῖς ἔπεμψεν, οὕτω δὴ νομίσαντες	αὐτὸν	ἀπολωλέναι καὶ ἄκοντες ὡμολόγησαν ἐπὶ
[51, 16]	καταφυγόντι μετὰ τὴν ἧτταν πρὸς	αὐτὸν	ἑκὼν ἀπέδωκε, τῷ δ´ Ἀρτάξῃ
[51, 20]	ἦλθεν, ἔς τε τοὺς ὕμνους	αὐτὸν	ἐξ ἴσου τοῖς θεοῖς ἐσγράφεσθαι,
[51, 25]	τε συμφοραῖς ἀχθόμενοι, καὶ μηκέτ´	αὐτὸν	ἐπιστρατεύσειν σφίσι πυθόμενοι, πρός τε
[51, 19]	εἶναι. ὡς μέντοι καὶ τεθνεῶτα	αὐτὸν	ἐπύθοντο (ἠγγέλθη δὲ τοῦτο Κικέρωνος
[51, 10]	ξίφος ἑαυτὸν κατειργάσατο, ζηλῶσαί τε	αὐτὸν	ἠθέλησε καὶ ἑαυτὸν ἔτρωσεν, καὶ
[51, 5]	ὑπολειφθέντα παρέμενος ὅτι μὴ πρὸς	αὐτὸν	ἦλθεν, ἔς τε τὴν Ἑλλάδα
[51, 20]	τῷ πατρὶ τῷ Καίσαρι, ἥρωα	αὐτὸν	Ἰούλιον ὀνομάσας, ἔν τε Ἐφέσῳ
[51, 25]	τῇ ἐκ τῆς Μυσίας λυπήσαντας	αὐτόν·	καὶ γὰρ τότε χωρία τε
[51, 19]	βίου ἔχειν, καὶ τοῖς ἐπιβοωμένοις	αὐτὸν	καὶ ἐντὸς τοῦ πωμηρίου καὶ
[51, 5]	προσυνειλεγμένον· ἐπεὶ δ´ οὔτε προσδέξεσθαι	αὐτόν	καὶ προσέτι καὶ τοὺς προπεμφθέντας
[51, 20]	ἱερὰν ἀεὶ ἄγεσθαι, ἱερέας τε	αὐτὸν	καὶ ὑπὲρ τὸν ἀριθμόν, ὅσους
[51, 10]	τῆς Ἀλεξανδρείας τῷ Καίσαρι, καὶ	αὐτὸν	κεκμηκότα ἐκ τῆς πορείας ὑπολαβὼν
[51, 10]	ὅπως πρός τε τὸ μνῆμα	αὐτὸν	κομίσωσι καὶ διὰ τῶν σχοινίων
[51, 4]	καὶ παρεσκευάζετο ὡς καὶ ἐπ´	αὐτὸν	ὁρμήσων, ἄν τι ἀκριβώσῃ. θορυβησάντων
[51, 1]	σίτησιν ἔχοντας ὀνομάζουσι) κατέδειξεν, Ἄκτια	αὐτὸν	προσαγορεύσας. πόλιν τέ τινα ἐν
[51, 26]	κατέχοντας αὐτὴν ἀφελόμενος. ~πράσσοντα δὲ	αὐτὸν	ταῦτα ὁ Ῥώλης Δάπυγι Γετῶν
[51, 20]	αὐτοῦ ἐπονομάζεσθαι, τῷ τε στεφάνῳ	αὐτὸν	τῷ ἐπινικίῳ διὰ πασῶν τῶν
[51, 8]	οἱ συνόντα ἐξέδωκεν αὐτῷ, καὶ	ἑαυτόν,	ἄν γε καὶ διὰ τοῦθ´
[51, 15]	Ῥωμαίων μόνος ἕξειν ἐλπίσας αὐτὸς	ἑαυτὸν	ἀπέκτεινε. Κλεοπάτρα δὲ ἄπληστος μὲν
[51, 0]	Ὡς Ἀντώνιος ἡττηθεὶς ἐν Αἰγύπτῳ	ἑαυτὸν	ἀπέκτεινεν. δ. Ὡς Καῖσαρ Αἴγυπτον
[51, 14]	συλληφθῆναι αὐτὴν τοῖς τε ἑρπετοῖς	ἑαυτὸν	ἐθελοντὴς παρέδωκε, καὶ δηχθεὶς ὑπ´
[51, 10]	ζηλῶσαί τε αὐτὸν ἠθέλησε καὶ	ἑαυτὸν	ἔτρωσεν, καὶ ἔπεσέ τε ἐπὶ
[51, 16]	τοὺς δὲ ἀφῆκεν, ἢ δι´	ἑαυτὸν	ἢ διὰ τοὺς φίλους. ἐπειδή
[51, 10]	μᾶλλον ὡς εἰπεῖν ἐκείνην ἢ	ἑαυτὸν	ἠλέει. ὅπερ που ἡ Κλεοπάτρα
[51, 10]	δὲ ἐκεῖνος σπασάμενος τὸ ξίφος	ἑαυτὸν	κατειργάσατο, ζηλῶσαί τε αὐτὸν ἠθέλησε
[51, 2]	δ´ οὗτος πρὶν λαχεῖν αὐτὸς	ἑαυτὸν	τῷ σφαγεῖ ἑκὼν παρέδωκε, περιήλγησέ
[51, 14]	ἐσθῆτος αὐτοῦ ναρκῶσι. τοῦτο μὲν	τοιοῦτόν	ἐστιν, ὁ δὲ δὴ Καῖσαρ
[51, 12]	καὶ αὐτὸς τὸν πατέρα σου	τοιοῦτον	οἷος πολλάκις πρὸς ἐμὲ ἐσῆλθεν,
[51, 5]	ἐπηρμένων, ἐφόνευσε, πολὺν δὲ καὶ	πλοῦτον	ἔκ τε τῶν ἐκείνων κτημάτων
[51, 21]	ἁπάντων τῶν ἡττηθέντων ὄντων εἶδον·	τοσοῦτον	γὰρ τὸ πλῆθος τῶν χρημάτων
[51, 12]	καὶ μάλα αὖθις ἀλλὰ καὶ	τοῦτον	ἔχουσα σὲ ἔχω. τοιαύτῃ τινὶ
[51, 2]	καὶ τῶν δυναστειῶν ἔπαυσε· καὶ	τοῦτον,	ὅτι μισθὸν αὐτὴν τῆς ἐκείνου
[51, 17]	ἐπ´ Ἀντωνίνου τοῦ υἱέος αὐτοῦ	πρῶτον	ἐς τὴν γερουσίαν ἐσγραφέντες. Αἴγυπτος
[51, 9]	οἱ λόγους, ἐπίστευσεν ὄντως ἐρᾶσθαι,	πρῶτον	μὲν ὅτι καὶ ἐβούλετο, ἔπειτα
[51, 1]	αὐτὸ ποιεῖν) ἀλλ´ ὅτι τότε	πρῶτον	ὁ Καῖσαρ τὸ κράτος πᾶν
[51, 8]	μέντοι Κλεοπάτρᾳ πολλά, ὥσπερ τὸ	πρῶτον,	οὕτω καὶ τὸ δεύτερον τό
[51, 22]	καὶ ῥινόκερως ἵππος τε ποτάμιος,	πρῶτον	τότε ἐν τῇ Ῥώμῃ ὀφθέντα,
[51, 10]	αὐτῇ ἐπεθύμησε. καὶ τὸ μὲν	πρῶτον	τῶν παρόντων τινὸς ἐδεήθη ἵνα
[51, 5]	δὲ τῶν συνόντων τινάς, ὅσους	ὑπώπτευον,	ἀποπέμψαντες (πολλοὶ δὲ καὶ ἀκόντων
[51, 19]	ἐξῆν, ἔκκλητόν τε δικάζειν, καὶ	ψῆφόν	τινα αὐτοῦ ἐν πᾶσι τοῖς
[51, 26]	καὶ ἄλλοι πολλοί. τὸν μέντοι	ἀδελφὸν	αὐτοῦ ζωγρήσας ὁ Κράσσος οὐχ
[51, 2]	τε Ἀλέξανδρον τὸν τοῦ Ἰαμβλίχου	ἀδελφὸν	καὶ τῶν δυναστειῶν ἔπαυσε· καὶ
[51, 17]	πρὸς τὸ ῥᾴδιον τό τε	κοῦφον	τῶν τρόπων αὐτῶν, τήν τε
[51, 15]	κἀν τῇ αὐτῇ θήκῃ ἐτάφησαν.	ἔσχον	δὲ τήν τε φύσιν τῆς
[51, 2]	Φλῶροι καὶ Κουρίων ὄνομα μάλιστ´	ἔσχον,	οὗτος μὲν ὅτι τοῦ Κουρίωνος
[51, 24]	οἱ Βαστάρναι τῆς τε φυγῆς	ἐπέσχον	καὶ πρὸς τῷ Κέδρῳ ποταμῷ
[51, 22]	ὡς δ´ οὐδενὸς ὧν ἐδέοντο	ἔτυχον,	ἀπέκλιναν πρὸς τὸν Ἀντώνιον, καὶ
[51, 12]	μοι καὶ τοῦτο παθεῖν ἐπέπρωτο,	πέμψον	με πρὸς Ἀντώνιον, μηδέ μοι
[51, 15]	ἐς τὸ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ	ἡρῷον,	ὃ ἡ Κλεοπάτρα ἐπεποιήκει, καταφυγών,
[51, 5]	τῇ συμφορᾷ αὐτῆς ἐπηρμένων, ἐφόνευσε,	πολὺν	δὲ καὶ πλοῦτον ἔκ τε
[51, 26]	φόνον δὲ δὴ φευγόντων ἑκατέρων	πολὺν	εἰργάσατο. καὶ μετὰ τοῦτο τὸν
[51, 17]	ταχθέντων τὰ μὲν ἄλλα καὶ	νῦν	ἰσχυρῶς φυλάσσεται, βουλεύουσι δὲ δὴ
[51, 22]	τὸ τῆς Νίκης τὸ καὶ	νῦν	ὄν, δηλῶν, ὡς ἔοικεν, ὅτι
[51, 27]	προσαγορευθέντες, οἵ τε Δαρδάνιοι καὶ	νῦν	οὕτω καλούμενοι.
[51, 10]	προετρέψατο τοῦτο ποιῆσαι. ~ὁ δ´	οὖν	Ἀντώνιος ἐκ τοῦ Παραιτονίου πρὸς
[51, 21]	Σέξτον ὁ Ποτῖτος διεδέξατο. οὗτος	οὖν	δημοσίᾳ καὶ αὐτὸς ὑπέρ τε
[51, 11]	ἐπίστευε μηδὲν κακὸν πείσεσθαι. κατεῖχεν	οὖν	ἑαυτὴν ἔνδον, ἵν´ εἰ καὶ
[51, 12]	οὐδὲν γὰρ κακὸν πείσῃ. περιαλγήσασα	οὖν	ἐκείνη ὅτι μήτε προσεῖδεν αὐτὴν
[51, 12]	πρὸς αὐτὴν ὑπέσχετο. ~οἶκόν τε	οὖν	ἐκπρεπῆ καὶ κλίνην πολυτελῆ παρασκευάσασα,
[51, 22]	τοῦτο οὕτω κέκληται. ταῦτά τε	οὖν	ἐσήχθη, καὶ ἀθρόοι πρὸς ἀλλήλους
[51, 21]	ὥστε πάσαις ἐπαρκέσαι) πολυτελεστάτη δ´	οὖν	καὶ ἀξιοπρεπεστάτη αὕτη ἡ Αἰγυπτία.
[51, 5]	Αἰγυπτίων λαφύρων ἀπήλλαξε. ~ταῦτά τε	οὖν	καὶ τὰ ἄλλα τὰ ἐπείγοντα
[51, 24]	χώραν σκεδασθέντες ἐφθάρησαν. περιλειφθέντων δ´	οὖν	καὶ ὥς τινων, καὶ χωρίον
[51, 8]	ἐπηπείλησε καὶ ὑπέσχετο. φοβηθεὶς δ´	οὖν	καὶ ὣς μή πως ἀπογνόντες
[51, 12]	προσβλέπουσα αὐτῷ καὶ λαλοῦσα. ὁ	οὖν	Καῖσαρ συνίει μὲν αὐτῆς καὶ
[51, 20]	τοῦ πλήθους αὐτῶν ἀκριβολογεῖσθαι. ὁ	οὖν	Καῖσαρ τὰ μὲν ἄλλα πλὴν
[51, 18]	ἱερὰ αὐτῶν ἐκοσμήθη. ~ὁ δ´	οὖν	Καῖσαρ ὡς τά τε προειρημένα
[51, 26]	ἐς αὐτὸ πάσας ἐσεκομίσαντο. ὁ	οὖν	Κράσσος τά τε στόμια αὐτοῦ
[51, 22]	Ῥοδόπην ποτὲ ἐνοικήσαντος ὄντες. οὗτοι	οὖν	οἱ Δακοὶ ἐπρεσβεύσαντο μὲν πρὸ
[51, 3]	αὐτοχειρίᾳ αὐτῷ ἐπαπέθανεν. ~οὗτοι μὲν	οὖν	οὕτως ἀπήλλαξαν, ὁ δ´ ὅμιλος
[51, 24]	αὐτοκράτωρ στρατηγὸς ἐγεγόνει. ἐκεῖνά τε	οὖν	οὕτως ἐπράχθη, καὶ οἱ λοιποὶ
[51, 26]	ἦλθε καὶ προδοσίαν συνέθετο. ἁλισκόμενοι	οὖν	οὕτως οἱ βάρβαροι ἐπ´ ἀλλήλους
[51, 6]	προστασίας ἐχόντων, ἐφείσατο· ἐκεῖνοι δ´	οὖν	παρεσκευάζοντο μὲν ὡς καὶ ἐν
[51, 8]	οὐδὲ τότε ἀπεκρίνατο. τρίτην τε	οὖν	πρεσβείαν ἔστειλε, καὶ τὸν υἱὸν
[51, 19]	ἐστιν ἤδη λέγειν. τὴν μὲν	οὖν	πρώτην ἐκείνῳ τε ταῦτ´ ἐψηφίσαντο,
[51, 25]	οὐκ ἀπόνως μέν, ἐχειρώσατο δ´	οὖν·	τὰ δ´ ἄλλα πλὴν τῆς
[51, 23]	ἐκείνων οἰκοῦντας ἐχειρώσαντο. τέως μὲν	οὖν	ταῦτ´ ἐποίουν, οὐδέν σφισι πρᾶγμα
[51, 21]	ἀρχῇ προσήκουσα ἦν. ἐν μὲν	οὖν	τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ ταῦτα διεωρτάσθη,
[51, 22]	Ἀφροδισίῳ χρυσῆ ὁρᾶται. ἐν δ´	οὖν	τῇ τοῦ ἡρῴου ὁσιώσει ἀγῶνές
[51, 12]	τῶν Αἰγυπτίων ἐποίησεν. ἵνα δ´	οὖν	τι καὶ αὐτοῦ ἐκείνου περὶ
[51, 10]	ὀροφῇ οὐδέπω παντελῶς ἐξείργαστο. ἐντεῦθεν	οὖν	ὑπερκύψασαν αὐτὴν ἰδόντες τινὲς ἀνεβόησαν
[51, 13]	τὰ ἐπινίκια ἐπιλαμπρύνῃ. τοῦτό τε	οὖν	ὑποτοπήσασα, καὶ μυρίων θανάτων χαλεπώτερον
[51, 21]	παισὶ διὰ τὸν Μάρκελλον τὸν	ἀδελφιδοῦν,	διένειμε. καὶ ἐπί τε τούτοις,
[51, 23]	ἐχειρώσαντο. τέως μὲν οὖν ταῦτ´	ἐποίουν,	οὐδέν σφισι πρᾶγμα πρὸς τοὺς
[51, 3]	διὰ τοῦτ´ ἔσπευσε, πρὶν καὶ	ὁτιοῦν	ὑποκινηθῆναι, τοὺς μὲν παντελῶς ἐκ
[51, 3]	μὲν οὐχ ὅτι ἐστέρηντό τινων	ἐμνησικάκουν	ἔτι, ἀλλ´ ὡς καὶ λαβόντες
[51, 6]	τε βασιλέας τοὺς φιλίους σφίσι	προσπαρεκάλουν,	ἡτοιμάζοντο δ´ οὐδὲν ἧττον ὡς
[51, 7]	τὸν ἐς τὴν ἐρυθρὰν θάλασσαν	πλοῦν	ναυπηγηθείσας οἱ Ἀράβιοι, πεισθέντες ὑπὸ
[51, 5]	καὶ ὅπως γε καὶ τὸν	πρόσπλουν	ἀσφαλῆ ποιήσηται, τάς τε πρῴρας
[51, 4]	ἥ τε γερουσία πυθομένη τὸν	πρόσπλουν	αὐτοῦ πᾶσα ἐκεῖσε, πλὴν τῶν
[51, 4]	τίς γὰρ ἂν καὶ ἐτόλμησεν	ὁποτερονοῦν	αὐτῶν πρᾶξαι; τῆς δὲ δὴ
[51, 20]	ἔστιν ὅστις τῶν καὶ ἐφ´	ὁποσονοῦν	λόγου τινὸς ἀξίων ἐτόλμησε τοῦτο
[51, 6]	ἡ Κλεοπάτρα σκῆπτρόν τέ τι	χρυσοῦν	καὶ στέφανον χρυσοῦν τόν τε
[51, 6]	τέ τι χρυσοῦν καὶ στέφανον	χρυσοῦν	τόν τε δίφρον τὸν βασιλικόν,
[51, 12]	πρὸς Ἀντώνιον, μηδέ μοι τῆς	σὺν	αὐτῷ ταφῆς φθονήσῃς, ἵν´ ὥσπερ
[51, 19]	καὶ τοὺς ἄλλους Ῥωμαίους τοὺς	σὺν	ἐκείνῳ νικηθέντας οὔτε πρότερον οὔτε
[51, 10]	σύν τε εὐνούχῳ τινὶ καὶ	σὺν	θεραπαίναις δύο ἐσέδραμε, καὶ ἐκεῖθεν
[51, 26]	οὐκ ἐν πολλῷ μὲν χρόνῳ,	σὺν	πολλῷ δὲ δὴ πόνῳ, καίτοι
[51, 10]	τοῦτο ἔς τε τὸ μνημεῖον	σύν	τε εὐνούχῳ τινὶ καὶ σὺν
[51, 2]	τε γὰρ τοῦ Σέξτου ὁμομήτριος	ὢν	καὶ θανατωθῆναι κελευσθεὶς εἶτα διὰ
[51, 11]	κἀκ τούτου ἐκποδὼν πάντα ἀφ´	ὧν	ἀποθανεῖν ἐδύνατο ποιησάμενοι, ἡμέρας μέν
[51, 16]	ἀλλήλοις συνῴκισεν, ἑτέρους τε κατέσχεν.	ὧν	ἐγὼ τοὺς μὲν ἄλλους ἐάσω,
[51, 22]	τὸν Καίσαρα, ὡς δ´ οὐδενὸς	ὧν	ἐδέοντο ἔτυχον, ἀπέκλιναν πρὸς τὸν
[51, 0]	Περὶ Ἀντωνίου καὶ Κλεοπάτρας καὶ	ὧν	ἔπραξαν μετὰ τὴν ἧτταν. γ.
[51, 5]	αὐτοῦ ἔσφαξε, τῶν τε στρατιωτῶν	ὧν	ἦρχεν ἀγανακτήσαντάς τινας ἐπὶ τούτῳ
[51, 25]	πλείω ὑπὸ τῶν Θρᾳκῶν, δι´	ὧν	ὡς φίλων ἐπανῄει, παθών· ὅθενπερ
[51, 18]	ἐν εὐεργεσίας μέρει παρ´ αὐτοῦ	λαβὼν	ἔς τε τὴν Ῥώμην ἀνήγαγε
[51, 4]	ἐπαγγελίας ἀναβολὴν ἐκ τούτου εὐπρεπῆ	λαβὼν	ὕστερον αὐτὴν ἐκ τῶν Αἰγυπτίων
[51, 1]	λοιπὸν στρατὸν ἐς Μακεδονίαν ἀπιόντα	καταλαβὼν	ἀμαχεὶ παρεστήσατο. ἤδη δὲ καὶ
[51, 26]	Δάπυγα πρὸς φρούριόν τι καταφυγόντα	ἀπολαβὼν	ἐπολιόρκει· κἀν τῇ προσεδρείᾳ ἑλληνιστί
[51, 10]	αὐτὸν κεκμηκότα ἐκ τῆς πορείας	ὑπολαβὼν	τοῖς ἱππεῦσιν ἐνίκησεν. ἀναθαρσήσας τε
[51, 22]	γὰρ καὶ ἄλλοι τοῦ τῶν	Σουήβων	ὀνόματος ἀντιποιοῦνται) οἱ δὲ ἐπ´
[51, 25]	μὲν πείθων τινὰς τὰ δὲ	ἐκφοβῶν	τὰ δὲ καὶ βιαζόμενος, πάντας
[51, 2]	εἰλήφει, καὶ ἐς τὰ ἐπινίκια	παραγαγὼν	ἀπέκτεινε. τὴν δὲ τοῦ Λυκομήδους
[51, 17]	καὶ βοήματα καὶ αὐλῶν καὶ	σαλπίγγων	ἐγίγνετο, καί τις δράκων ὑπερμεγέθης
[51, 16]	οὐδὲ τῷ Ἄπιδι ἐντυχεῖν ἠθέλησε,	λέγων	θεοὺς ἀλλ´ οὐχὶ βοῦς προσκυνεῖν
[51, 4]	πλὴν τῶν τε δημάρχων καὶ	στρατηγῶν	δύο κατὰ δόγμα καταμεινάντων, ἀπήντησε,
[51, 25]	βιαζόμενος, πάντας μὲν πλὴν πάνυ	ὀλίγων,	ἐπιπόνως δὲ δὴ καὶ ἐπικινδύνως
[51, 15]	ἐσφάγη, Καισαρίων δὲ ἐς Αἰθιοπίαν	φεύγων	κατελήφθη τε ἐν τῇ ὁδῷ
[51, 2]	γὰρ ἀντιπολεμήσας αὐτῷ καὶ τότε	φυγὼν	καὶ κατακρυφθείς, χρόνῳ τε ὕστερον
[51, 15]	ἡρῷον, ὃ ἡ Κλεοπάτρα ἐπεποιήκει,	καταφυγών,	εὐθὺς ἐσφάγη, Καισαρίων δὲ ἐς
[51, 15]	οὕτως ἀπήλλαξαν· τῶν δὲ δὴ	παίδων	αὐτῶν Ἄντυλλος μέν, καίτοι τήν
[51, 22]	ἐπί τε κελήτων καὶ ἐπὶ	συνωρίδων	τῶν τε τεθρίππων ἀντηγωνίσαντο, Κύιντός
[51, 19]	τοῦ Ἰουλιείου ἡρῴου τοῖς τῶν	αἰχμαλωτίδων	νεῶν ἐμβόλοις κοσμηθῆναι, καὶ πανήγυρίν
[51, 13]	ὡς καὶ ἄλλο τι ἔχοντος	ἐκποδών	οἱ γένηται, δοῦσα ἔργου εἴχετο.
[51, 11]	πρίν τι ὁμολογηθῆναι. κἀκ τούτου	ἐκποδὼν	πάντα ἀφ´ ὧν ἀποθανεῖν ἐδύνατο
[51, 8]	δὲ καὶ Κλεοπάτρα ἀκούσαντες τῶν	πρέσβεων	τὰ παρὰ τοῦ Καίσαρός σφισιν
[51, 26]	τὴν ἧτταν τὴν ὑπὸ τῶν	θεῶν	δή σφισι γενομένην συγκαταφυγεῖν μυθεύεσθαι,
[51, 16]	παρ´ αὐτῷ καὶ δυναστῶν καὶ	βασιλέων	παῖδες οἱ μὲν ἐφ´ ὁμηρείᾳ
[51, 17]	γὰρ τὸ πολύανδρον καὶ τῶν	πόλεων	καὶ τῆς χώρας, καὶ πρὸς
[51, 21]	τούτοις, καὶ ὅτι παρὰ τῶν	πόλεων	τῶν ἐν τῇ Ἰταλίᾳ τὸ
[51, 1]	μέχρι δεκήρους, ἐκ τῶν αἰχμαλώτων	νεῶν	ἀνέθηκε, καὶ ναὸν μείζω ᾠκοδόμησεν,
[51, 19]	Ἰουλιείου ἡρῴου τοῖς τῶν αἰχμαλωτίδων	νεῶν	ἐμβόλοις κοσμηθῆναι, καὶ πανήγυρίν οἱ
[51, 1]	δὲ μέρος μέν τι τῶν	νεῶν	ἐς δίωξιν τοῦ τε Ἀντωνίου
[51, 17]	καὶ τῶν βουλευτῶν καὶ τῶν	ἱππέων	πάμπολλα ἐδόθη, τό τε σύμπαν
[51, 2]	τῶν τε βουλευτῶν καὶ τῶν	ἱππέων	τῶν τε ἄλλων τῶν κορυφαίων
[51, 16]	τῶν δὲ Αἰγυπτίων τῶν τε	Ἀλεξανδρέων	πάντων ἐφείσατο ὥστε μὴ διολέσαι
[51, 16]	δὴ τῶν Πτολεμαίων, καίτοι τῶν	Ἀλεξανδρέων	σπουδῇ βουληθέντων αὐτῷ δεῖξαι, οὐκ
[51, 20]	τῷ ἐπινικίῳ διὰ πασῶν τῶν	πανηγύρεων	χρῆσθαι, καὶ τοὺς συννικήσαντάς οἱ
[51, 11]	αὐτὸς πίστιν τινὰ αὐτῇ δοὺς	ἀπατεὼν	δόξαι γεγονέναι ἠθέλησεν, ἵν´ ὡς
[51, 14]	δοκιμάζουσι τὰ γεννηθέντα ἤτοι μετ´	ὄφεών	που εὐθὺς ἐμβληθέντα, ἢ καὶ
[51, 20]	Καῖσαρ τὰ μὲν ἄλλα πλὴν	βραχέων	ἐδέξατο, τὸ δὲ δὴ σύμπαντας
[51, 7]	παρὰ τοῦ Διδίου, τὸ τῶν	Ἀντιοχέων	προάστειον, ἐνοικεῖν μέχρις ἂν τῷ
[51, 9]	~πρὶν δὲ δὴ ταῦτα γίγνεσθαι,	μαθὼν	ὁ Ἀντώνιος ὅτι Κορνήλιος Γάλλος
[51, 10]	τὸν Ἀντώνιον ἐσακοῦσαι· καὶ ὃς	μαθὼν	ὅτι περίεστιν, ἐξανέστη μὲν ὡς
[51, 25]	δι´ ὧν ὡς φίλων ἐπανῄει,	παθών·	ὅθενπερ γνώμην ἔσχεν ἀρκεσθῆναι τοῖς
[51, 25]	Μυσοὺς ἐτράπετο, καὶ τὰ μὲν	πείθων	τινὰς τὰ δὲ ἐκφοβῶν τὰ
[51, 10]	τῶν πρὸς τὴν ἀνολκὴν τῶν	λίθων	κρεμαμένων ἀνιμήσωσι. καὶ ὁ μὲν
[51, 4]	τότε μηδὲ στρατηγήσας συνυπάτευσεν αὐτῷ.	ἐλθὼν	δὲ ἐς τὸ Βρεντέσιον οὐκέτι
[51, 24]	τε Ῥώλης πρὸς τὸν Καίσαρα	ἐλθὼν	φίλος τε ἐπὶ τούτῳ καὶ
[51, 10]	τὴν περὶ τοῦ Πελουσίου πύστιν	ἐπανελθὼν	προαπήντησε πρὸ τῆς Ἀλεξανδρείας τῷ
[51, 9]	μετ´ αὐτῶν τὸ Παραιτόνιον ἐξαίφνης	παρελθὼν	κατέσχηκεν, ἐς μὲν τὴν Συρίαν,
[51, 9]	καίπερ πρός τε τὸ τεῖχος	προσελθὼν	καὶ γεγωνὸν βοήσας· ὁ γὰρ
[51, 18]	ὡς ἕκαστα καὶ τὰ τῶν	Πάρθων	ἅμα καθιστάμενος. στασιασάντων γὰρ αὐτῶν
[51, 20]	ἐπειδὴ καὶ τὰ περὶ τῶν	Πάρθων	γράμματα ἦλθεν, ἔς τε τοὺς
[51, 16]	θραυσθῆναι· τὰ δὲ δὴ τῶν	Πτολεμαίων,	καίτοι τῶν Ἀλεξανδρέων σπουδῇ βουληθέντων
[51, 20]	ἐν τοῖς ἄλλοις ὅσα τῶν	Ῥωμαίων	ἀκούει, ἐγένετο. ἐν γάρ τοι
[51, 17]	ἥ τε ἀρχὴ ἡ τῶν	Ῥωμαίων	ἐπλουτίσθη καὶ τὰ ἱερὰ αὐτῶν
[51, 9]	βασιλείαν, ἀλλὰ καὶ τὸ τῶν	Ῥωμαίων	κράτος ἕξειν προσεδόκησε, τό τε
[51, 15]	ἔρωτος ἐκτήσατο, καὶ τὴν τῶν	Ῥωμαίων	λήψεσθαι δι´ αὐτοῦ ἐλπίσασα ταύτης
[51, 15]	καὶ τὸ κράτος τὸ τῶν	Ῥωμαίων	μόνος ἕξειν ἐλπίσας αὐτὸς ἑαυτὸν
[51, 15]	ἐκείνην προσαπώλεσε, δύο τε ἀνδρῶν	Ῥωμαίων	τῶν καθ´ ἑαυτὴν μεγίστων κατεκράτησε,
[51, 2]	ἱππέων τῶν τε ἄλλων τῶν	κορυφαίων	τῶν συμπραξάντων τι τῷ Ἀντωνίῳ
[51, 5]	τῶν ἄλλων καὶ ὁσίων καὶ	θείων,	μηδενὸς μηδὲ τῶν πάνυ ἀβάτων
[51, 3]	ἀπήλλαξαν, ὁ δ´ ὅμιλος τῶν	Ἀντωνιείων	στρατιωτῶν ἐς τὰ τοῦ Καίσαρος
[51, 2]	τοῦ Ἰαμβλίχου ἀδελφὸν καὶ τῶν	δυναστειῶν	ἔπαυσε· καὶ τοῦτον, ὅτι μισθὸν
[51, 22]	ἕκαστοι ἡμέραν ἐν τοῖς τῶν	οἰκιῶν	σφων προθύροις εἱστιάθησαν, οὐκ οἶδ´
[51, 9]	τῆς γῆς καὶ ἐκ τῶν	οἰκιῶν	τῆς τε θαλάσσης περισχὼν τὰς
[51, 10]	αὐτὸν κομίσωσι καὶ διὰ τῶν	σχοινίων	τῶν πρὸς τὴν ἀνολκὴν τῶν
[51, 21]	πρώτῃ ἡμέρᾳ τά τε τῶν	Παννονίων	καὶ τὰ τῶν Δελματῶν, τῆς
[51, 20]	καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν λόγου τινὸς	ἀξίων	ἐτόλμησε τοῦτο ποιῆσαι· μεταλλάξασι μέντοι
[51, 21]	ποτὲ μετὰ τῶν ἄλλων τῶν	ὁμοίων	οἱ κωλυθείς, ἤγαγε δὲ καὶ
[51, 22]	ἵππευσαν, ἄνδρες τε ἐκ τῶν	ὁμοίων	σφίσιν ἐπί τε κελήτων καὶ
[51, 15]	Κλεοπάτρα ἐπεποιήκει, καταφυγών, εὐθὺς ἐσφάγη,	Καισαρίων	δὲ ἐς Αἰθιοπίαν φεύγων κατελήφθη
[51, 4]	διῴκησε καὶ τῶν τοῖν θεοῖν	μυστηρίων	μετέλαβεν, ἔς τε τὴν Ἀσίαν
[51, 13]	τοῦτό τε οὖν ὑποτοπήσασα, καὶ	μυρίων	θανάτων χαλεπώτερον αὐτὸ νομίσασα εἶναι,
[51, 2]	κολασθέντων Ἀκύλιοί τε Φλῶροι καὶ	Κουρίων	ὄνομα μάλιστ´ ἔσχον, οὗτος μὲν
[51, 5]	καὶ ἐκ τῶν ἄλλων καὶ	ὁσίων	καὶ θείων, μηδενὸς μηδὲ τῶν
[51, 17]	ἐδύναντο, τὰ δύο μέρη τῶν	οὐσιῶν	ᾐτήθησαν. καὶ ἀπ´ αὐτῶν πάντες
[51, 26]	οἱ τήν τε ἵππον τῶν	ἐναντίων	ἐς τοὺς πεζοὺς ἐσήραξε, καὶ
[51, 19]	ἕτερα ἐπινίκια ὡς καὶ τῶν	Αἰγυπτίων	ἀγαγεῖν ἔδοσαν· τὸν γὰρ Ἀντώνιον
[51, 9]	τε ἄδειαν καὶ τὴν τῶν	Αἰγυπτίων	βασιλείαν, ἀλλὰ καὶ τὸ τῶν
[51, 12]	καὶ δὴ καὶ βασιλίδα τῶν	Αἰγυπτίων	ἐποίησεν. ἵνα δ´ οὖν τι
[51, 4]	λαβὼν ὕστερον αὐτὴν ἐκ τῶν	Αἰγυπτίων	λαφύρων ἀπήλλαξε. ~ταῦτά τε οὖν
[51, 16]	ἄλλους τοιαῦτα ἐγίγνετο, τῶν δὲ	Αἰγυπτίων	τῶν τε Ἀλεξανδρέων πάντων ἐφείσατο
[51, 15]	τήν τε βασιλείαν τὴν τῶν	Αἰγυπτίων	ὑπ´ ἔρωτος ἐκτήσατο, καὶ τὴν
[51, 25]	κακῶν γεγονότα ἐτράποντο, οὕτω καὶ	ἄκων	ἐξανέστη, καὶ σπουδῇ χωρήσας ἀνέλπιστός
[51, 15]	πολλῶν δὲ καὶ τοῖς Ῥωμαίοις	κακῶν	αἴτιοι γενόμενοι, οὕτω τε ἐπολέμησαν
[51, 25]	ὡς καὶ αἰτιώτατον αὐτοῖς τῶν	κακῶν	γεγονότα ἐτράποντο, οὕτω καὶ ἄκων
[51, 17]	καὶ σαλπίγγων ἐγίγνετο, καί τις	δράκων	ὑπερμεγέθης ἐξαίφνης σφίσιν ὀφθεὶς ἀμήχανον
[51, 25]	δὲ ἔτι πλείω ὑπὸ τῶν	Θρᾳκῶν,	δι´ ὧν ὡς φίλων ἐπανῄει,
[51, 5]	τὰς ναῦς ὑπὸ τοῦ χειμῶνος	ὑπερενεγκὼν	οὕτω ταχέως ἐς τὴν Ἀσίαν
[51, 16]	μετὰ τὴν ἧτταν πρὸς αὐτὸν	ἑκὼν	ἀπέδωκε, τῷ δ´ Ἀρτάξῃ τοὺς
[51, 2]	λαχεῖν αὐτὸς ἑαυτὸν τῷ σφαγεῖ	ἑκὼν	παρέδωκε, περιήλγησέ τε ἐκεῖνος καὶ
[51, 0]	τῷ πεντηκοστῷ πρώτῳ τῶν Δίωνος	Ῥωμαϊκῶν.	α. Ὡς Καῖσαρ νικήσας περὶ
[51, 19]	τε δῆμον μετά τε τῶν	γυναικῶν	καὶ μετὰ τῶν τέκνων ἀπαντῆσαι
[51, 8]	φιλίας καὶ τῆς συγγενείας αὐτὸν	ἀναμιμνήσκων,	καὶ προσέτι καὶ περὶ τῆς
[51, 23]	χώρας. κἀκ τούτου οἴκαδε ἀναχωροῦντας	ἐπιδιώκων	τήν τε Σεγετικὴν καλουμένην προσεποιήσατο
[51, 17]	τινα ἑτέρωθι καὶ τυμπάνων καὶ	κυμβάλων	καὶ βοήματα καὶ αὐλῶν καὶ
[51, 26]	(πρὸς γὰρ τῷ ὕδατι ἐπεπόλιστο)	προσβαλὼν	οὐκ ἐν πολλῷ μὲν χρόνῳ,
[51, 22]	Νίκης τὸ καὶ νῦν ὄν,	δηλῶν,	ὡς ἔοικεν, ὅτι παρ´ αὐτῆς
[51, 14]	δηχθέντες βλάπτεσθαι. φύονται δὲ ἐξ	ἀλλήλων,	καὶ δοκιμάζουσι τὰ γεννηθέντα ἤτοι
[51, 25]	τῶν Θρᾳκῶν, δι´ ὧν ὡς	φίλων	ἐπανῄει, παθών· ὅθενπερ γνώμην ἔσχεν
[51, 21]	καὶ ἐκείνην μετά τε τῶν	ἄλλων	αἰχμαλώτων καὶ μετὰ τοῦ Ἀλεξάνδρου
[51, 20]	τοῦτ´ ἐκεῖθεν ἀρξάμενον καὶ ἐπ´	ἄλλων	αὐτοκρατόρων οὐ μόνον ἐν τοῖς
[51, 26]	ταῦτα αὐτῷ προεχώρησεν, οὐδὲ τῶν	ἄλλων	Γετῶν, καίπερ μηδὲν τῷ Δάπυγι
[51, 5]	ἐκείνων κτημάτων καὶ ἐκ τῶν	ἄλλων	καὶ ὁσίων καὶ θείων, μηδενὸς
[51, 2]	καὶ τῶν ἱππέων τῶν τε	ἄλλων	τῶν κορυφαίων τῶν συμπραξάντων τι
[51, 21]	αὐτὸς ἄρξαι ποτὲ μετὰ τῶν	ἄλλων	τῶν ὁμοίων οἱ κωλυθείς, ἤγαγε
[51, 16]	παραχρῆμα δοῦναι ἐκέλευσε. ~τῶν τε	ἄλλων	τῶν τὰ τοῦ Ἀντωνίου μέχρι
[51, 10]	στρατιώταις ἀνέγνω, τόν τε Ἀντώνιον	διαβάλλων	καὶ ἐκείνους ἔς τε τὴν
[51, 27]	ὁ Σάουος ἐς τὸν Ἴστρον	ἐμβάλλων,	ὑπέρ τε τῆς Δελματίας καὶ
[51, 15]	Κλεοπάτρα, πολλῶν μὲν τοῖς Αἰγυπτίοις	πολλῶν	δὲ καὶ τοῖς Ῥωμαίοις κακῶν
[51, 15]	~Ἀντώνιος μὲν δὴ καὶ Κλεοπάτρα,	πολλῶν	μὲν τοῖς Αἰγυπτίοις πολλῶν δὲ
[51, 3]	τοὺς μὲν παντελῶς ἐκ τῶν	ὅπλων	ἀπελάσαι, τῶν δὲ τὸ πλῆθος
[51, 25]	πρόσκεινται καὶ τότε ἄνευ τῶν	ὅπλων	ἀπήντησάν οἱ, ἐφείσατο· καὶ αὐτοῖς
[51, 25]	ἔδωκεν. ὡς δ´ ἅπαξ τῶν	ὅπλων	αὖθις ἥψατο, ἐπεθύμησεν ἀμύνασθαι τοὺς
[51, 6]	καὶ ὅτι, ἂν τῶν τε	ὅπλων	καὶ τῆς βασιλείας ἀποστῇ, βουλεύσεται
[51, 17]	καὶ κυμβάλων καὶ βοήματα καὶ	αὐλῶν	καὶ σαλπίγγων ἐγίγνετο, καί τις
[51, 21]	ἐπινίκια αὐτοῦ ἡδέως ὡς καὶ	ἀλλοφύλων	ἁπάντων τῶν ἡττηθέντων ὄντων εἶδον·
[51, 20]	ὡς καὶ πάντων σφίσι τῶν	πολέμων	παντελῶς πεπαυμένων ἔκλεισαν, καὶ τὸ
[51, 22]	κοσμήματα αὐτῆς ἐν τοῖς ἱεροῖς	ἡμῶν	ἀνάκειται καὶ αὐτὴ ἐν τῷ
[51, 12]	με Ἀντωνίῳ μετ´ ἐκεῖνον ὁ	δαίμων	παρέδωκε, μετ´ αὐτοῦ καὶ ἀποθάνω.
[51, 25]	ἐπικινδύνως κατεστρέψατο. καὶ τότε μέν	(χειμὼν	γὰρ ἦν) ἐς τὴν φιλίαν
[51, 14]	εὐθὺς ἐμβληθέντα, ἢ καὶ τῶν	σπαργάνων	αὐτῶν ἐπιβληθέντων τισίν· οὔτε γὰρ
[51, 26]	οἱ Βαστάρναι πρὸς τῇ τῶν	Ἰστριανῶν	πόλει ἀφῄρηντο, ἐνταῦθα ἤκουεν ὄντα·
[51, 17]	κτυπήματά τέ τινα ἑτέρωθι καὶ	τυμπάνων	καὶ κυμβάλων καὶ βοήματα καὶ
[51, 19]	Μάρκου πρόσρημα ἀπεῖπον μηδενὶ τῶν	συγγενῶν	αὐτοῦ εἶναι. ὡς μέντοι καὶ
[51, 10]	πρὸς τὴν ἀνολκὴν τῶν λίθων	κρεμαμένων	ἀνιμήσωσι. καὶ ὁ μὲν ἐνταῦθα
[51, 22]	ἀνακεῖσθαι δοκούντων ἢ καὶ ἔτι	κειμένων	ἐκ δόγματος τότε καθαιρεθέντων ὡς
[51, 22]	δόγματος τότε καθαιρεθέντων ὡς καὶ	μεμιαμμένων.	καὶ οὕτως ἡ Κλεοπάτρα καίπερ
[51, 5]	πρώτων, ἅτε καὶ ἀεί οἱ	ἀχθομένων	καὶ τότε ἐπὶ τῇ συμφορᾷ
[51, 25]	κατακρατῶν, καὶ τὰς χεῖρας τῶν	ἁλισκομένων	ἀποτέμνων, οὐκ ἀπόνως μέν, ἐχειρώσατο
[51, 27]	τὰ δὲ καὶ φόβῳ τῶν	ἁλισκομένων	προσηγάγετο. ταῦτα μὲν ἐν χρόνῳ
[51, 5]	τότε ἐπὶ τῇ συμφορᾷ αὐτῆς	ἐπηρμένων,	ἐφόνευσε, πολὺν δὲ καὶ πλοῦτον
[51, 20]	πάντων σφίσι τῶν πολέμων παντελῶς	πεπαυμένων	ἔκλεισαν, καὶ τὸ οἰώνισμα τὸ
[51, 4]	οὐδενὸς ἔτι δεινοῦ παρὰ τῶν	ἐστρατευμένων	ἐσομένου, τά τε ἐν τῇ
[51, 27]	Μυσῶν τοὺς μὲν ἐκ τῶν	κεχειρωμένων	ἐπαναστάντας δι´ ἑτέρων ἀνεκτήσατο, ἐπὶ
[51, 14]	ὅτι ἐγγύτατα, μετὰ τῶν δύο	θεραπαινῶν	ἀπώλετο· ὁ γὰρ εὐνοῦχος ἅμα
[51, 4]	καὶ τὰ χωρία αὐτῶν ἐχαρίσατο,	ἐκείνων	δὲ δὴ τοῖς μὲν πλείοσι
[51, 5]	καὶ πλοῦτον ἔκ τε τῶν	ἐκείνων	κτημάτων καὶ ἐκ τῶν ἄλλων
[51, 18]	ὅ τε Ἀντώνιος ἐτελεύτησε, καὶ	ἐκείνων	ὁ μὲν Τιριδάτης ἡττηθεὶς ἐς
[51, 23]	Δαρδάνους ἐν τῇ χώρᾳ τῇ	ἐκείνων	οἰκοῦντας ἐχειρώσαντο. τέως μὲν οὖν
[51, 23]	Βαστάρναις ἐπολέμησε. καὶ περὶ μὲν	ἐκείνων,	οἵτινές τέ εἰσι καὶ διὰ
[51, 24]	προσήδρευσεν, ἔπειτα Ῥώλου οἱ Γετῶν	τινων	βασιλέως ἐπικουρήσαντος ἐξεῖλεν αὐτούς. καὶ
[51, 21]	σφίσι, Κελτῶν τε καὶ Γαλατῶν	τινων.	Γάιος γὰρ Καρρίνας τούς τε
[51, 3]	οὗτοι μὲν οὐχ ὅτι ἐστέρηντό	τινων	ἐμνησικάκουν ἔτι, ἀλλ´ ὡς καὶ
[51, 26]	ταῦτα ὁ Ῥώλης Δάπυγι Γετῶν	τινων	καὶ αὐτῷ βασιλεῖ πολεμωθεὶς μετεπέμψατο·
[51, 2]	πολλοὺς δὲ καὶ ἐφόνευσε, καί	τινων	καὶ ἐφείσατο. καὶ ἐν μὲν
[51, 24]	περιλειφθέντων δ´ οὖν καὶ ὥς	τινων,	καὶ χωρίον ἰσχυρὸν καταλαβόντων, ἡμέρας
[51, 22]	ἐκτήσατο· ἦν δὲ δὴ τῶν	Ταραντίνων,	καὶ ἐκεῖθεν ἐς τὴν Ῥώμην
[51, 19]	τῶν γυναικῶν καὶ μετὰ τῶν	τέκνων	ἀπαντῆσαι ἔγνωσαν. τὰς γὰρ εὐχὰς
[51, 21]	Κλεοπάτρας τῆς καὶ Σελήνης, τῶν	τέκνων,	ὡς πομπεῖον ὀφθῆναι. μετὰ δὲ
[51, 25]	καὶ τὰς χεῖρας τῶν ἁλισκομένων	ἀποτέμνων,	οὐκ ἀπόνως μέν, ἐχειρώσατο δ´
[51, 4]	αὐτοῦ καὶ πρὸς τὴν τῶν	πλειόνων	σπουδὴν ἐνεοχμώθη. καὶ γὰρ ἐκεῖνοι
[51, 16]	ἄλλους ἐάσω, δύο δὲ δὴ	μόνων	ὀνομαστὶ μνησθήσομαι· τὴν μὲν γὰρ
[51, 24]	στράτευμα, καὶ μετὰ τοῦτο τῶν	Βασταρνῶν	μόνους τε ἐκείνους εἶναι νομισάντων
[51, 23]	τῶν Δενθελητῶν βασιλεῖ τυφλῷ ὄντι	ἀμύνων,	τὸ δὲ δὴ πλεῖστον περὶ
[51, 24]	ἔφθειρεν· ὑπό τε γὰρ τῶν	ἁμαξῶν	κατόπιν αὐτοῖς οὐσῶν ἐνεποδίσθησαν, καὶ
[51, 18]	κἀνταῦθα παρεχείμασε, τά τε τῶν	ὑπηκόων	ὡς ἕκαστα καὶ τὰ τῶν
[51, 16]	βουληθέντων αὐτῷ δεῖξαι, οὐκ ἐθεάσατο,	εἰπὼν	ὅτι βασιλέα ἀλλ´ οὐ νεκροὺς
[51, 21]	καθεστηκὸς ἐπισπομένους οἱ μετὰ τῶν	λοιπῶν	βουλευτῶν τῶν συννενικηκότων· εἰώθεσαν γὰρ
[51, 17]	ῥᾴδιον τό τε κοῦφον τῶν	τρόπων	αὐτῶν, τήν τε σιτοπομπίαν καὶ
[51, 22]	καὶ ἐπὶ συνωρίδων τῶν τε	τεθρίππων	ἀντηγωνίσαντο, Κύιντός τέ τις Οὐιτέλλιος
[51, 8]	τούτου, οἷα ἀξιοῦσα πρὸς πάντων	ἀνθρώπων	ἐρᾶσθαι, τόν τε Ἀντώνιον ἀναχρήσαιτο
[51, 6]	αὐτῶν ὁ Καῖσαρ, ὡς καὶ	ἀνδρῶν	ὄντων καὶ πρόσχημά τι προστασίας
[51, 15]	καὶ ἐκείνην προσαπώλεσε, δύο τε	ἀνδρῶν	Ῥωμαίων τῶν καθ´ ἑαυτὴν μεγίστων
[51, 8]	αὐτῇ ἐροῦντα, καὶ ὅτι καὶ	ἐρῶν	αὐτῆς τυγχάνει, εἴ πως ἔκ
[51, 17]	καὶ τὰ ἐκ τῶν ἁγιωτάτων	ἱερῶν	ἀναθήματα ἡ Κλεοπάτρα ἀνελομένη συνεπλήθυσε
[51, 5]	μηδενὸς μηδὲ τῶν πάνυ ἀβάτων	ἱερῶν	φειδομένη, ἤθροιζε, δυνάμεις τε ἐξηρτύετο
[51, 26]	ἐποιήσατο, φόνον δὲ δὴ φευγόντων	ἑκατέρων	πολὺν εἰργάσατο. καὶ μετὰ τοῦτο
[51, 27]	ἐκ τῶν κεχειρωμένων ἐπαναστάντας δι´	ἑτέρων	ἀνεκτήσατο, ἐπὶ δὲ Ἀρτακίους ἄλλους
[51, 22]	ἀλλὰ καὶ ἀπόντος αὐτοῦ δι´	ἑτέρων	ἐποιήθη. καὶ ἐν αὐταῖς οἱ
[51, 3]	τοὺς ἔξω τῆς ἡλικίας ἀπ´	ἀμφοτέρων,	μηδὲν μηδενὶ δούς, ἐς τὴν
[51, 21]	ἐσέπραξεν, ὥσπερ εἴρηται, τῶν τε	δυσχερῶν	πάντων οἱ Ῥωμαῖοι ἐπελάθοντο, καὶ
[51, 4]	ἑαυτοῦ κτήματα καὶ τὰ τῶν	ἑταίρων,	ἵνα ἄν τε πρίασθαί τι
[51, 17]	καὶ ἀστέρες κομῆται ἑωρῶντο, καὶ	νεκρῶν	εἴδωλα ἐφαντάζετο, τά τε ἀγάλματα
[51, 20]	ἐκεῖθεν ἀρξάμενον καὶ ἐπ´ ἄλλων	αὐτοκρατόρων	οὐ μόνον ἐν τοῖς Ἑλληνικοῖς
[51, 11]	δὲ ἐπεθύμει μὲν καὶ τῶν	θησαυρῶν	ἐγκρατὴς γενέσθαι καὶ ἐκείνην ζῶσάν
[51, 4]	ὕστερον αὐτὴν ἐκ τῶν Αἰγυπτίων	λαφύρων	ἀπήλλαξε. ~ταῦτά τε οὖν καὶ
[51, 1]	συναγείρας τοὺς δ´ ἀναστήσας τῶν	πλησιοχώρων,	συνῴκισε, Νικόπολιν ὄνομα αὐτῇ δούς.
[51, 21]	τῆς τε Ἰαπυδίας καὶ τῶν	προσχώρων	σφίσι, Κελτῶν τε καὶ Γαλατῶν
[51, 20]	στεφάνῳ αὐτὸν τῷ ἐπινικίῳ διὰ	πασῶν	τῶν πανηγύρεων χρῆσθαι, καὶ τοὺς
[51, 4]	παρεσκευάζετο ὡς καὶ ἐπ´ αὐτὸν	ὁρμήσων,	ἄν τι ἀκριβώσῃ. θορυβησάντων δ´
[51, 10]	ἀπέκλινε, καὶ παρεσκευάζετο ὡς καὶ	ναυμαχήσων	ἢ πάντως γε ἐς τὴν
[51, 15]	συνεῖναί τε τὸ δέον οὐδενὸς	ἥσσων	ἐγένετο καὶ πολλὰ ἀφρόνως ἔπραξεν,
[51, 27]	Γέταις ἔπραξε, τῶν δὲ δὴ	Μυσῶν	τοὺς μὲν ἐκ τῶν κεχειρωμένων
[51, 24]	γὰρ τῶν ἁμαξῶν κατόπιν αὐτοῖς	οὐσῶν	ἐνεποδίσθησαν, καὶ προσέτι καὶ τοὺς
[51, 25]	δ´ ἄλλα πλὴν τῆς τῶν	Ὀδρυσῶν	γῆς κατέδραμε. τούτων γάρ, ὅτι
[51, 24]	καὶ τῇ ὑστεραίᾳ τὴν ἀπόκρισιν	δώσων,	τά τε ἄλλα ἐφιλοφρονήσατο καὶ
[51, 17]	ὡς εἰπεῖν καὶ τὰ ἐκ	τῶν	ἁγιωτάτων ἱερῶν ἀναθήματα ἡ Κλεοπάτρα
[51, 19]	καὶ ἕτερα ἐπινίκια ὡς καὶ	τῶν	Αἰγυπτίων ἀγαγεῖν ἔδοσαν· τὸν γὰρ
[51, 12]	με καὶ δὴ καὶ βασιλίδα	τῶν	Αἰγυπτίων ἐποίησεν. ἵνα δ´ οὖν
[51, 4]	εὐπρεπῆ λαβὼν ὕστερον αὐτὴν ἐκ	τῶν	Αἰγυπτίων λαφύρων ἀπήλλαξε. ~ταῦτά τε
[51, 17]	πολλὰ δὲ καὶ παρ´ ἑκάστου	τῶν	αἰτιαθέντων τι ἠθροίσθη. καὶ χωρὶς
[51, 19]	κρηπῖδα τοῦ Ἰουλιείου ἡρῴου τοῖς	τῶν	αἰχμαλωτίδων νεῶν ἐμβόλοις κοσμηθῆναι, καὶ
[51, 1]	τὰ ἑξῆς μέχρι δεκήρους, ἐκ	τῶν	αἰχμαλώτων νεῶν ἀνέθηκε, καὶ ναὸν
[51, 16]	δὲ δὴ τῶν Πτολεμαίων, καίτοι	τῶν	Ἀλεξανδρέων σπουδῇ βουληθέντων αὐτῷ δεῖξαι,
[51, 25]	τε κατακρατῶν, καὶ τὰς χεῖρας	τῶν	ἁλισκομένων ἀποτέμνων, οὐκ ἀπόνως μέν,
[51, 27]	ὀλίγα, τὰ δὲ καὶ φόβῳ	τῶν	ἁλισκομένων προσηγάγετο. ταῦτα μὲν ἐν
[51, 21]	τινὰ καὶ ἐκείνην μετά τε	τῶν	ἄλλων αἰχμαλώτων καὶ μετὰ τοῦ
[51, 26]	δὲ ταῦτα αὐτῷ προεχώρησεν, οὐδὲ	τῶν	ἄλλων Γετῶν, καίπερ μηδὲν τῷ
[51, 5]	τῶν ἐκείνων κτημάτων καὶ ἐκ	τῶν	ἄλλων καὶ ὁσίων καὶ θείων,
[51, 21]	καὶ αὐτὸς ἄρξαι ποτὲ μετὰ	τῶν	ἄλλων τῶν ὁμοίων οἱ κωλυθείς,
[51, 24]	φυγόντας ἔφθειρεν· ὑπό τε γὰρ	τῶν	ἁμαξῶν κατόπιν αὐτοῖς οὐσῶν ἐνεποδίσθησαν,
[51, 7]	Δάφνην παρὰ τοῦ Διδίου, τὸ	τῶν	Ἀντιοχέων προάστειον, ἐνοικεῖν μέχρις ἂν
[51, 3]	οὕτως ἀπήλλαξαν, ὁ δ´ ὅμιλος	τῶν	Ἀντωνιείων στρατιωτῶν ἐς τὰ τοῦ
[51, 24]	τὸ στράτευμα, καὶ μετὰ τοῦτο	τῶν	Βασταρνῶν μόνους τε ἐκείνους εἶναι
[51, 17]	τοῖς συμμετασχοῦσι τοῦ πολέμου καὶ	τῶν	βουλευτῶν καὶ τῶν ἱππέων πάμπολλα
[51, 7]	ἤλπιζον, ἀσκούμενοι, τότε ἐπειδὴ τάχιστα	τῶν	γεγονότων ᾔσθοντο, ὥρμησαν ἐς τὴν
[51, 19]	τόν τε δῆμον μετά τε	τῶν	γυναικῶν καὶ μετὰ τῶν τέκνων
[51, 16]	δὴ τοὺς ἄλλους τοιαῦτα ἐγίγνετο,	τῶν	δὲ Αἰγυπτίων τῶν τε Ἀλεξανδρέων
[51, 27]	~ταῦτα μὲν ἐν Γέταις ἔπραξε,	τῶν	δὲ δὴ Μυσῶν τοὺς μὲν
[51, 15]	τε ἐγένοντο καὶ οὕτως ἀπήλλαξαν·	τῶν	δὲ δὴ παίδων αὐτῶν Ἄντυλλος
[51, 2]	τὴν μητέρα τὴν Μουκίαν ἀφείθη.	τῶν	δὲ κολασθέντων Ἀκύλιοί τε Φλῶροι
[51, 3]	παντελῶς ἐκ τῶν ὅπλων ἀπελάσαι,	τῶν	δὲ τὸ πλῆθος διασπάσαι. τούς
[51, 21]	τε τῶν Παννονίων καὶ τὰ	τῶν	Δελματῶν, τῆς τε Ἰαπυδίας καὶ
[51, 23]	μέν τι τῷ Σιτᾷ τῷ	τῶν	Δενθελητῶν βασιλεῖ τυφλῷ ὄντι ἀμύνων,
[51, 19]	ὀγδόου ἡμισταδίου ἀμύνειν, ὃ μηδενὶ	τῶν	δημαρχούντων ἐξῆν, ἔκκλητόν τε δικάζειν,
[51, 0]	ἔνεστιν ἐν τῷ πεντηκοστῷ πρώτῳ	τῶν	Δίωνος Ῥωμαϊκῶν. α. Ὡς Καῖσαρ
[51, 2]	τὸν τοῦ Ἰαμβλίχου ἀδελφὸν καὶ	τῶν	δυναστειῶν ἔπαυσε· καὶ τοῦτον, ὅτι
[51, 14]	μέν, ἢ ὅτι ἐγγύτατα, μετὰ	τῶν	δύο θεραπαινῶν ἀπώλετο· ὁ γὰρ
[51, 5]	δὲ καὶ πλοῦτον ἔκ τε	τῶν	ἐκείνων κτημάτων καὶ ἐκ τῶν
[51, 21]	καὶ ὅτι παρὰ τῶν πόλεων	τῶν	ἐν τῇ Ἰταλίᾳ τὸ χρυσίον
[51, 26]	ἐπικουρήσας οἱ τήν τε ἵππον	τῶν	ἐναντίων ἐς τοὺς πεζοὺς ἐσήραξε,
[51, 4]	ὡς οὐδενὸς ἔτι δεινοῦ παρὰ	τῶν	ἐστρατευμένων ἐσομένου, τά τε ἐν
[51, 4]	τε ἑαυτοῦ κτήματα καὶ τὰ	τῶν	ἑταίρων, ἵνα ἄν τε πρίασθαί
[51, 21]	ἡδέως ὡς καὶ ἀλλοφύλων ἁπάντων	τῶν	ἡττηθέντων ὄντων εἶδον· τοσοῦτον γὰρ
[51, 26]	μετὰ τὴν ἧτταν τὴν ὑπὸ	τῶν	θεῶν δή σφισι γενομένην συγκαταφυγεῖν
[51, 11]	Καῖσαρ δὲ ἐπεθύμει μὲν καὶ	τῶν	θησαυρῶν ἐγκρατὴς γενέσθαι καὶ ἐκείνην
[51, 25]	πολλῷ δὲ ἔτι πλείω ὑπὸ	τῶν	Θρᾳκῶν, δι´ ὧν ὡς φίλων
[51, 17]	πολέμου καὶ τῶν βουλευτῶν καὶ	τῶν	ἱππέων πάμπολλα ἐδόθη, τό τε
[51, 2]	συγκατῴκισε. τῶν τε βουλευτῶν καὶ	τῶν	ἱππέων τῶν τε ἄλλων τῶν
[51, 26]	Γαΐου οἱ Βαστάρναι πρὸς τῇ	τῶν	Ἰστριανῶν πόλει ἀφῄρηντο, ἐνταῦθα ἤκουεν
[51, 15]	προσαπώλεσε, δύο τε ἀνδρῶν Ῥωμαίων	τῶν	καθ´ ἑαυτὴν μεγίστων κατεκράτησε, καὶ
[51, 20]	ἄλλῃ Ἰταλίᾳ οὐκ ἔστιν ὅστις	τῶν	καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν λόγου τινὸς
[51, 25]	αὖθις ὡς καὶ αἰτιώτατον αὐτοῖς	τῶν	κακῶν γεγονότα ἐτράποντο, οὕτω καὶ
[51, 27]	δὴ Μυσῶν τοὺς μὲν ἐκ	τῶν	κεχειρωμένων ἐπαναστάντας δι´ ἑτέρων ἀνεκτήσατο,
[51, 2]	τῶν ἱππέων τῶν τε ἄλλων	τῶν	κορυφαίων τῶν συμπραξάντων τι τῷ
[51, 10]	σχοινίων τῶν πρὸς τὴν ἀνολκὴν	τῶν	λίθων κρεμαμένων ἀνιμήσωσι. καὶ ὁ
[51, 21]	τὸ καθεστηκὸς ἐπισπομένους οἱ μετὰ	τῶν	λοιπῶν βουλευτῶν τῶν συννενικηκότων· εἰώθεσαν
[51, 17]	αἵματι· ταῦτά τε ἅμα ἐκ	τῶν	νεφῶν ἐξέπιπτε καὶ ὅπλα παρεφαίνετο.
[51, 1]	τότε δὲ μέρος μέν τι	τῶν	νεῶν ἐς δίωξιν τοῦ τε
[51, 25]	τὰ δ´ ἄλλα πλὴν τῆς	τῶν	Ὀδρυσῶν γῆς κατέδραμε. τούτων γάρ,
[51, 22]	ὡς ἕκαστοι ἡμέραν ἐν τοῖς	τῶν	οἰκιῶν σφων προθύροις εἱστιάθησαν, οὐκ
[51, 9]	τε τῆς γῆς καὶ ἐκ	τῶν	οἰκιῶν τῆς τε θαλάσσης περισχὼν
[51, 21]	ἄρξαι ποτὲ μετὰ τῶν ἄλλων	τῶν	ὁμοίων οἱ κωλυθείς, ἤγαγε δὲ
[51, 22]	παῖδες ἵππευσαν, ἄνδρες τε ἐκ	τῶν	ὁμοίων σφίσιν ἐπί τε κελήτων
[51, 3]	ὑποκινηθῆναι, τοὺς μὲν παντελῶς ἐκ	τῶν	ὅπλων ἀπελάσαι, τῶν δὲ τὸ
[51, 25]	Διονύσῳ πρόσκεινται καὶ τότε ἄνευ	τῶν	ὅπλων ἀπήντησάν οἱ, ἐφείσατο· καὶ
[51, 25]	ἠθέλησεν ἔδωκεν. ὡς δ´ ἅπαξ	τῶν	ὅπλων αὖθις ἥψατο, ἐπεθύμησεν ἀμύνασθαι
[51, 17]	λαβεῖν ἐδύναντο, τὰ δύο μέρη	τῶν	οὐσιῶν ᾐτήθησαν. καὶ ἀπ´ αὐτῶν
[51, 20]	αὐτὸν τῷ ἐπινικίῳ διὰ πασῶν	τῶν	πανηγύρεων χρῆσθαι, καὶ τοὺς συννικήσαντάς
[51, 21]	μὲν πρώτῃ ἡμέρᾳ τά τε	τῶν	Παννονίων καὶ τὰ τῶν Δελματῶν,
[51, 5]	ὁσίων καὶ θείων, μηδενὸς μηδὲ	τῶν	πάνυ ἀβάτων ἱερῶν φειδομένη, ἤθροιζε,
[51, 18]	ὑπηκόων ὡς ἕκαστα καὶ τὰ	τῶν	Πάρθων ἅμα καθιστάμενος. στασιασάντων γὰρ
[51, 20]	καὶ ἐπειδὴ καὶ τὰ περὶ	τῶν	Πάρθων γράμματα ἦλθεν, ἔς τε
[51, 10]	ἐπεθύμησε. καὶ τὸ μὲν πρῶτον	τῶν	παρόντων τινὸς ἐδεήθη ἵνα αὐτὸν
[51, 15]	τε καὶ ἐτετρόφει, χρήματα ἀπὸ	τῶν	πατρῴων ἀπένειμε. καὶ τῷ Ἰούλλῳ
[51, 1]	μὲν συναγείρας τοὺς δ´ ἀναστήσας	τῶν	πλησιοχώρων, συνῴκισε, Νικόπολιν ὄνομα αὐτῇ
[51, 20]	Ἰανοῦ ὡς καὶ πάντων σφίσι	τῶν	πολέμων παντελῶς πεπαυμένων ἔκλεισαν, καὶ
[51, 17]	τε γὰρ τὸ πολύανδρον καὶ	τῶν	πόλεων καὶ τῆς χώρας, καὶ
[51, 21]	τε τούτοις, καὶ ὅτι παρὰ	τῶν	πόλεων τῶν ἐν τῇ Ἰταλίᾳ
[51, 8]	~Ἀντώνιος δὲ καὶ Κλεοπάτρα ἀκούσαντες	τῶν	πρέσβεων τὰ παρὰ τοῦ Καίσαρός
[51, 10]	κομίσωσι καὶ διὰ τῶν σχοινίων	τῶν	πρὸς τὴν ἀνολκὴν τῶν λίθων
[51, 3]	αὐτοῖς ἐσφορὰν ἀφῆκεν, ἣν ἐκ	τῶν	προσταχθέντων σφίσι χρημάτων ἐπώφειλον. καὶ
[51, 21]	Δελματῶν, τῆς τε Ἰαπυδίας καὶ	τῶν	προσχώρων σφίσι, Κελτῶν τε καὶ
[51, 22]	τῇ τε Ἀθηνᾷ ἱερώθη, πάντων	τῶν	πρότερον ἐνταῦθα ἀνακεῖσθαι δοκούντων ἢ
[51, 5]	τῷ ἀσφαλεῖ ἐγένετο, πολλοὺς μὲν	τῶν	πρώτων, ἅτε καὶ ἀεί οἱ
[51, 1]	καὶ διέφυγον ἄλλοι τε καὶ	τῶν	πρώτων οἱ μὲν Ῥωμαῖοι πρὸς
[51, 16]	φασι, θραυσθῆναι· τὰ δὲ δὴ	τῶν	Πτολεμαίων, καίτοι τῶν Ἀλεξανδρέων σπουδῇ
[51, 12]	ἔχω. τοιαύτῃ τινὶ ποικιλίᾳ καὶ	τῶν	ῥημάτων καὶ τῶν σχημάτων ἐχρῆτο,
[51, 20]	καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ὅσα	τῶν	Ῥωμαίων ἀκούει, ἐγένετο. ἐν γάρ
[51, 17]	σύμπαν ἥ τε ἀρχὴ ἡ	τῶν	Ῥωμαίων ἐπλουτίσθη καὶ τὰ ἱερὰ
[51, 9]	Αἰγυπτίων βασιλείαν, ἀλλὰ καὶ τὸ	τῶν	Ῥωμαίων κράτος ἕξειν προσεδόκησε, τό
[51, 15]	ἀλλὰ καὶ τὸ κράτος τὸ	τῶν	Ῥωμαίων μόνος ἕξειν ἐλπίσας αὐτὸς
[51, 22]	(πολλοὶ γὰρ καὶ ἄλλοι τοῦ	τῶν	Σουήβων ὀνόματος ἀντιποιοῦνται) οἱ δὲ
[51, 14]	που εὐθὺς ἐμβληθέντα, ἢ καὶ	τῶν	σπαργάνων αὐτῶν ἐπιβληθέντων τισίν· οὔτε
[51, 3]	ὄντες, τὸ μέν τι πρὸς	τῶν	στρατιαρχῶν κατεχόμενοι, τὸ δὲ δὴ
[51, 19]	τοῦ Μάρκου πρόσρημα ἀπεῖπον μηδενὶ	τῶν	συγγενῶν αὐτοῦ εἶναι. ὡς μέντοι
[51, 2]	τῶν τε ἄλλων τῶν κορυφαίων	τῶν	συμπραξάντων τι τῷ Ἀντωνίῳ πολλοὺς
[51, 21]	οἱ μετὰ τῶν λοιπῶν βουλευτῶν	τῶν	συννενικηκότων· εἰώθεσαν γὰρ οἱ μὲν
[51, 5]	Πελοποννήσου ὁμοῦ ἀφίκοντο, ἐντεῦθεν δὲ	τῶν	συνόντων τινάς, ὅσους ὑπώπτευον, ἀποπέμψαντες
[51, 12]	ποικιλίᾳ καὶ τῶν ῥημάτων καὶ	τῶν	σχημάτων ἐχρῆτο, μελιχρὰ ἄττα καὶ
[51, 10]	μνῆμα αὐτὸν κομίσωσι καὶ διὰ	τῶν	σχοινίων τῶν πρὸς τὴν ἀνολκὴν
[51, 16]	δοῦναι ἐκέλευσε. ~τῶν τε ἄλλων	τῶν	τὰ τοῦ Ἀντωνίου μέχρι τότε
[51, 22]	ἀρχὴν ἐκτήσατο· ἦν δὲ δὴ	τῶν	Ταραντίνων, καὶ ἐκεῖθεν ἐς τὴν
[51, 16]	τοιαῦτα ἐγίγνετο, τῶν δὲ Αἰγυπτίων	τῶν	τε Ἀλεξανδρέων πάντων ἐφείσατο ὥστε
[51, 2]	τε βουλευτῶν καὶ τῶν ἱππέων	τῶν	τε ἄλλων τῶν κορυφαίων τῶν
[51, 16]	νόμους ἔδει, παραχρῆμα δοῦναι ἐκέλευσε.	~τῶν	τε ἄλλων τῶν τὰ τοῦ
[51, 2]	καὶ τὴν πόλιν ἀνεστῶσαν συγκατῴκισε.	τῶν	τε βουλευτῶν καὶ τῶν ἱππέων
[51, 4]	πρόσπλουν αὐτοῦ πᾶσα ἐκεῖσε, πλὴν	τῶν	τε δημάρχων καὶ στρατηγῶν δύο
[51, 21]	ἐπώφειλον οὐκ ἐσέπραξεν, ὥσπερ εἴρηται,	τῶν	τε δυσχερῶν πάντων οἱ Ῥωμαῖοι
[51, 6]	τε ἀπειλητικὰ καὶ ὅτι, ἂν	τῶν	τε ὅπλων καὶ τῆς βασιλείας
[51, 5]	τοὺς προπεμφθέντας ὑπ´ αὐτοῦ ἔσφαξε,	τῶν	τε στρατιωτῶν ὧν ἦρχεν ἀγανακτήσαντάς
[51, 22]	τε κελήτων καὶ ἐπὶ συνωρίδων	τῶν	τε τεθρίππων ἀντηγωνίσαντο, Κύιντός τέ
[51, 19]	τε τῶν γυναικῶν καὶ μετὰ	τῶν	τέκνων ἀπαντῆσαι ἔγνωσαν. τὰς γὰρ
[51, 21]	τε Κλεοπάτρας τῆς καὶ Σελήνης,	τῶν	τέκνων, ὡς πομπεῖον ὀφθῆναι. μετὰ
[51, 1]	ἔσχεν, ὥστε καὶ τὴν ἀπαρίθμησιν	τῶν	τῆς μοναρχίας αὐτοῦ ἐτῶν ἀπ´
[51, 4]	ἐν τῇ Ἑλλάδι διῴκησε καὶ	τῶν	τοῖν θεοῖν μυστηρίων μετέλαβεν, ἔς
[51, 17]	τὸ ῥᾴδιον τό τε κοῦφον	τῶν	τρόπων αὐτῶν, τήν τε σιτοπομπίαν
[51, 18]	ἦλθε, κἀνταῦθα παρεχείμασε, τά τε	τῶν	ὑπηκόων ὡς ἕκαστα καὶ τὰ
[51, 26]	τοὺς Σκύθας ἐπὶ συμμαχίαν μετὰ	τῶν	χρημάτων ἀπῆρε, καὶ οὐκ ἔφθη
[51, 6]	ἄλλως τε καὶ τῷ πλήθει	τῶν	χρημάτων ἀποστήσοντες, ἢ καὶ πρὸς
[51, 21]	εἶδον· τοσοῦτον γὰρ τὸ πλῆθος	τῶν	χρημάτων διὰ πάσης ὁμοίως τῆς
[51, 11]	ἄλλο σωθείη, τῷ γε φόβῳ	τῶν	χρημάτων καὶ τὴν ἄδειαν καὶ
[51, 5]	θείων, μηδενὸς μηδὲ τῶν πάνυ	ἀβάτων	ἱερῶν φειδομένη, ἤθροιζε, δυνάμεις τε
[51, 21]	προσχώρων σφίσι, Κελτῶν τε καὶ	Γαλατῶν	τινων. Γάιος γὰρ Καρρίνας τούς
[51, 12]	τοιαύτῃ τινὶ ποικιλίᾳ καὶ τῶν	ῥημάτων	καὶ τῶν σχημάτων ἐχρῆτο, μελιχρὰ
[51, 26]	Σκύθας ἐπὶ συμμαχίαν μετὰ τῶν	χρημάτων	ἀπῆρε, καὶ οὐκ ἔφθη ἀνακομισθείς.
[51, 6]	τε καὶ τῷ πλήθει τῶν	χρημάτων	ἀποστήσοντες, ἢ καὶ πρὸς τὴν
[51, 15]	ἄπληστος μὲν Ἀφροδίτης ἄπληστος δὲ	χρημάτων	γενομένη, καὶ πολλῇ μὲν φιλοτιμίᾳ
[51, 21]	τοσοῦτον γὰρ τὸ πλῆθος τῶν	χρημάτων	διὰ πάσης ὁμοίως τῆς πόλεως
[51, 3]	ἣν ἐκ τῶν προσταχθέντων σφίσι	χρημάτων	ἐπώφειλον. καὶ οὗτοι μὲν οὐχ
[51, 11]	σωθείη, τῷ γε φόβῳ τῶν	χρημάτων	καὶ τὴν ἄδειαν καὶ τὴν
[51, 2]	~καὶ ὃς τὰς μὲν πόλεις	χρημάτων	τε ἐσπράξει καὶ τῆς λοιπῆς
[51, 5]	πλοῦτον ἔκ τε τῶν ἐκείνων	κτημάτων	καὶ ἐκ τῶν ἄλλων καὶ
[51, 12]	καὶ τῶν ῥημάτων καὶ τῶν	σχημάτων	ἐχρῆτο, μελιχρὰ ἄττα καὶ προσβλέπουσα
[51, 21]	τῶν Παννονίων καὶ τὰ τῶν	Δελματῶν,	τῆς τε Ἰαπυδίας καὶ τῶν
[51, 13]	τε οὖν ὑποτοπήσασα, καὶ μυρίων	θανάτων	χαλεπώτερον αὐτὸ νομίσασα εἶναι, ὄντως
[51, 25]	μὲν καὶ Σερδοὺς μάχαις τε	κατακρατῶν,	καὶ τὰς χεῖρας τῶν ἁλισκομένων
[51, 17]	εἰπεῖν καὶ τὰ ἐκ τῶν	ἁγιωτάτων	ἱερῶν ἀναθήματα ἡ Κλεοπάτρα ἀνελομένη
[51, 1]	ἀπαρίθμησιν τῶν τῆς μοναρχίας αὐτοῦ	ἐτῶν	ἀπ´ ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἀκριβοῦσθαι.
[51, 26]	αὐτῷ προεχώρησεν, οὐδὲ τῶν ἄλλων	Γετῶν,	καίπερ μηδὲν τῷ Δάπυγι προσηκόντων,
[51, 24]	Κράσσος προσήδρευσεν, ἔπειτα Ῥώλου οἱ	Γετῶν	τινων βασιλέως ἐπικουρήσαντος ἐξεῖλεν αὐτούς.
[51, 26]	αὐτὸν ταῦτα ὁ Ῥώλης Δάπυγι	Γετῶν	τινων καὶ αὐτῷ βασιλεῖ πολεμωθεὶς
[51, 23]	τι τῷ Σιτᾷ τῷ τῶν	Δενθελητῶν	βασιλεῖ τυφλῷ ὄντι ἀμύνων, τὸ
[51, 23]	ὑπερέβησαν καὶ τὴν Θρᾴκην τὴν	Δενθελητῶν	ἔνσπονδον αὐτοῖς οὖσαν κατέδραμον, ἐνταῦθα
[51, 22]	τῶν ὁμοίων σφίσιν ἐπί τε	κελήτων	καὶ ἐπὶ συνωρίδων τῶν τε
[51, 5]	καὶ ᾠδάς τινας ἐπινικίους ὑπ´	αὐλητῶν	ᾖδεν· ἐπεὶ δὲ ἐν τῷ
[51, 3]	φίλοις, ὁπότε τι δέοιτο δι´	ἀπορρήτων	σφίσι δηλῶσαι, τὸ δεύτερον ἀεὶ
[51, 21]	Ἰαπυδίας καὶ τῶν προσχώρων σφίσι,	Κελτῶν	τε καὶ Γαλατῶν τινων. Γάιος
[51, 4]	καὶ στρατηγῶν δύο κατὰ δόγμα	καταμεινάντων,	ἀπήντησε, καὶ ἡ ἱππὰς τοῦ
[51, 16]	τὰ τοῦ Ἀντωνίου μέχρι τότε	πραξάντων	τοὺς μὲν ἐκόλασε τοὺς δὲ
[51, 2]	τε ἄλλων τῶν κορυφαίων τῶν	συμπραξάντων	τι τῷ Ἀντωνίῳ πολλοὺς μὲν
[51, 8]	γε τούτου, οἷα ἀξιοῦσα πρὸς	πάντων	ἀνθρώπων ἐρᾶσθαι, τόν τε Ἀντώνιον
[51, 16]	δὲ Αἰγυπτίων τῶν τε Ἀλεξανδρέων	πάντων	ἐφείσατο ὥστε μὴ διολέσαι τινά,
[51, 21]	ὥσπερ εἴρηται, τῶν τε δυσχερῶν	πάντων	οἱ Ῥωμαῖοι ἐπελάθοντο, καὶ τὰ
[51, 20]	τὰς τοῦ Ἰανοῦ ὡς καὶ	πάντων	σφίσι τῶν πολέμων παντελῶς πεπαυμένων
[51, 22]	Ἥρᾳ τῇ τε Ἀθηνᾷ ἱερώθη,	πάντων	τῶν πρότερον ἐνταῦθα ἀνακεῖσθαι δοκούντων
[51, 21]	αὐτοῦ ἡδέως ὡς καὶ ἀλλοφύλων	ἁπάντων	τῶν ἡττηθέντων ὄντων εἶδον· τοσοῦτον
[51, 18]	τὰ τῶν Πάρθων ἅμα καθιστάμενος.	στασιασάντων	γὰρ αὐτῶν καί τινος Τιριδάτου
[51, 4]	αὐτὸν ὁρμήσων, ἄν τι ἀκριβώσῃ.	θορυβησάντων	δ´ αὐτῶν ἐν τούτῳ φανερῶς
[51, 24]	ἔς τε τὰ λάσια ἀναχωροῦσιν	ἐπακολουθησάντων,	πολλοὺς μὲν ἐνταῦθα πολλοὺς δὲ
[51, 18]	οὐ προσέθετό τῳ αὐτῶν συμμαχίαν	αἰτησάντων,	ἀλλ´ οὐδ´ ἀπεκρίνατο ἄλλο οὐδὲν
[51, 24]	Βασταρνῶν μόνους τε ἐκείνους εἶναι	νομισάντων	καὶ ἐπιδραμόντων σφίσιν, ἔς τε
[51, 17]	δὲ καὶ παρ´ ἑκάστου τῶν	αἰτιαθέντων	τι ἠθροίσθη. καὶ χωρὶς οἱ
[51, 22]	ἔτι κειμένων ἐκ δόγματος τότε	καθαιρεθέντων	ὡς καὶ μεμιαμμένων. καὶ οὕτως
[51, 14]	ἢ καὶ τῶν σπαργάνων αὐτῶν	ἐπιβληθέντων	τισίν· οὔτε γὰρ τῷ παιδίῳ
[51, 16]	Πτολεμαίων, καίτοι τῶν Ἀλεξανδρέων σπουδῇ	βουληθέντων	αὐτῷ δεῖξαι, οὐκ ἐθεάσατο, εἰπὼν
[51, 21]	ὡς καὶ ἀλλοφύλων ἁπάντων τῶν	ἡττηθέντων	ὄντων εἶδον· τοσοῦτον γὰρ τὸ
[51, 2]	τὴν Μουκίαν ἀφείθη. τῶν δὲ	κολασθέντων	Ἀκύλιοί τε Φλῶροι καὶ Κουρίων
[51, 24]	κατὰ τὴν χώραν σκεδασθέντες ἐφθάρησαν.	περιλειφθέντων	δ´ οὖν καὶ ὥς τινων,
[51, 17]	κατέγνω. καί σφων οὕτω τότε	ταχθέντων	τὰ μὲν ἄλλα καὶ νῦν
[51, 3]	ἐσφορὰν ἀφῆκεν, ἣν ἐκ τῶν	προσταχθέντων	σφίσι χρημάτων ἐπώφειλον. καὶ οὗτοι
[51, 21]	καὶ ἀλλοφύλων ἁπάντων τῶν ἡττηθέντων	ὄντων	εἶδον· τοσοῦτον γὰρ τὸ πλῆθος
[51, 6]	ὁ Καῖσαρ, ὡς καὶ ἀνδρῶν	ὄντων	καὶ πρόσχημά τι προστασίας ἐχόντων,
[51, 24]	ὥς τινων, καὶ χωρίον ἰσχυρὸν	καταλαβόντων,	ἡμέρας μέν τινας μάτην σφίσιν
[51, 26]	ἔτ´ ἐποιήσατο, φόνον δὲ δὴ	φευγόντων	ἑκατέρων πολὺν εἰργάσατο. καὶ μετὰ
[51, 5]	ὑπώπτευον, ἀποπέμψαντες (πολλοὶ δὲ καὶ	ἀκόντων	αὐτῶν ἀπεχώρησαν) Κλεοπάτρα μὲν ἐς
[51, 26]	Γετῶν, καίπερ μηδὲν τῷ Δάπυγι	προσηκόντων,	ἀπέσχετο, ἀλλ´ ἐπὶ Γένουκλα τὸ
[51, 24]	τε ἐκείνους εἶναι νομισάντων καὶ	ἐπιδραμόντων	σφίσιν, ἔς τε τὰ λάσια
[51, 5]	ὁμοῦ ἀφίκοντο, ἐντεῦθεν δὲ τῶν	συνόντων	τινάς, ὅσους ὑπώπτευον, ἀποπέμψαντες (πολλοὶ
[51, 10]	καὶ τὸ μὲν πρῶτον τῶν	παρόντων	τινὸς ἐδεήθη ἵνα αὐτὸν ἀποκτείνῃ·
[51, 6]	ὄντων καὶ πρόσχημά τι προστασίας	ἐχόντων,	ἐφείσατο· ἐκεῖνοι δ´ οὖν παρεσκευάζοντο
[51, 22]	πάντων τῶν πρότερον ἐνταῦθα ἀνακεῖσθαι	δοκούντων	ἢ καὶ ἔτι κειμένων ἐκ
[51, 19]	ἡμισταδίου ἀμύνειν, ὃ μηδενὶ τῶν	δημαρχούντων	ἐξῆν, ἔκκλητόν τε δικάζειν, καὶ
[51, 21]	μετὰ τῶν λοιπῶν βουλευτῶν τῶν	συννενικηκότων·	εἰώθεσαν γὰρ οἱ μὲν ἡγεῖσθαι
[51, 7]	ἀσκούμενοι, τότε ἐπειδὴ τάχιστα τῶν	γεγονότων	ᾔσθοντο, ὥρμησαν ἐς τὴν Αἴγυπτον
[51, 16]	τε συχνοὶ παρ´ αὐτῷ καὶ	δυναστῶν	καὶ βασιλέων παῖδες οἱ μὲν
[51, 15]	ἀνδρῶν Ῥωμαίων τῶν καθ´ ἑαυτὴν	μεγίστων	κατεκράτησε, καὶ διὰ τὸν τρίτον
[51, 20]	χρῆναί με περὶ τοῦ πλήθους	αὐτῶν	ἀκριβολογεῖσθαι. ὁ οὖν Καῖσαρ τὰ
[51, 4]	ἵνα ἄν τε πρίασθαί τι	αὐτῶν	ἄν τε καὶ ἀντιλαβεῖν τις
[51, 15]	ἀπήλλαξαν· τῶν δὲ δὴ παίδων	αὐτῶν	Ἄντυλλος μέν, καίτοι τήν τε
[51, 16]	τρεφόμενοι εὑρέθησαν, τοὺς μὲν οἴκαδε	αὐτῶν	ἀπέστειλε, τοὺς δὲ ἀλλήλοις συνῴκισεν,
[51, 5]	ἀποπέμψαντες (πολλοὶ δὲ καὶ ἀκόντων	αὐτῶν	ἀπεχώρησαν) Κλεοπάτρα μὲν ἐς τὴν
[51, 15]	πλουσιώτατος ἐξ ἀπορωτάτου γενόμενος οὐδετέρου	αὐτῶν	ἀπώνητο, ἀλλὰ καὶ τὸ κράτος
[51, 20]	οὔτε ἐγὼ ἐπιφανές τι περὶ	αὐτῶν	γράψαι ἔχω. Καῖσαρ δὲ ἐν
[51, 24]	ἔπταισαν. καὶ τόν γε βασιλέα	αὐτῶν	Δέλδωνα αὐτὸς ὁ Κράσσος ἀπέκτεινε·
[51, 14]	καὶ αὐτοὶ μηδὲν ὑπὸ μηδενὸς	αὐτῶν	δηχθέντες βλάπτεσθαι. φύονται δὲ ἐξ
[51, 6]	καὶ τὴν ἀρχήν οἱ δι´	αὐτῶν	διδοῦσα ἔπεμψεν, ἵν´ ἂν καὶ
[51, 7]	μὲν συχνοί, καίπερ πολλὰ παρ´	αὐτῶν	εἰληφότες, ἐγκατέλιπόν σφας, οἱ δὲ
[51, 9]	καὶ πανταχόθεν ἅμα τὰς ναῦς	αὐτῶν	ἔκ τε τῆς γῆς καὶ
[51, 24]	κατεμέθυσεν ὥστε πάντα τὰ βουλεύματα	αὐτῶν	ἐκμαθεῖν· ἀπλήστως τε γὰρ ἐμφορεῖται
[51, 17]	Ῥωμαίων ἐπλουτίσθη καὶ τὰ ἱερὰ	αὐτῶν	ἐκοσμήθη. ~ὁ δ´ οὖν Καῖσαρ
[51, 11]	τε ἑρπετὰ ἐφ´ ἑαυτῇ, προπειραθεῖσα	αὐτῶν	ἐν ἀνθρώποις, ὅντινα τρόπον ἕκαστόν
[51, 4]	ἄν τι ἀκριβώσῃ. θορυβησάντων δ´	αὐτῶν	ἐν τούτῳ φανερῶς ἅτε καὶ
[51, 14]	ἐμβληθέντα, ἢ καὶ τῶν σπαργάνων	αὐτῶν	ἐπιβληθέντων τισίν· οὔτε γὰρ τῷ
[51, 14]	ἐθελοντὴς παρέδωκε, καὶ δηχθεὶς ὑπ´	αὐτῶν	ἐς σορὸν προπαρεσκευασμένην οἱ ἐσεπεπηδήκει.
[51, 4]	τε πόλεις καὶ τὰ χωρία	αὐτῶν	ἐχαρίσατο, ἐκείνων δὲ δὴ τοῖς
[51, 18]	Πάρθων ἅμα καθιστάμενος. στασιασάντων γὰρ	αὐτῶν	καί τινος Τιριδάτου τῷ Φραάτῃ
[51, 16]	καὶ τὸν Ἀλέξανδρον τὸν οἰκιστὴν	αὐτῶν,	καὶ τρίτον Ἄρειον τὸν πολίτην,
[51, 17]	πολιτεύεσθαι ἐκέλευσε· τοσαύτην που νεωτεροποιίαν	αὐτῶν	κατέγνω. καί σφων οὕτω τότε
[51, 1]	ταῖς δὲ λοιπαῖς τὸ τάφρευμα	αὐτῶν,	μηδενὸς ἐναντιουμένου δι´ ὀλιγότητα, ἔλαβε,
[51, 17]	τοῖς Ῥωμαίοις ἄνευ τινὸς οἰκείου	αὐτῶν	μιάσματος) πολλὰ δὲ καὶ παρ´
[51, 19]	ἔπειτα ἔτη ἀρχὴν τῆς ἀπαριθμήσεως	αὐτῶν	νομίζεσθαι, καὶ τὸν Καίσαρα τήν
[51, 4]	πρὸς τὸ Βρεντέσιον ἀφίκοντο· καὶ	αὐτῶν	ὁ Καῖσαρ τοῖς μὲν ἄλλοις
[51, 6]	τοῦ ὀλέθρου ἐγένετο· οὐδετέρου γὰρ	αὐτῶν	ὁ Καῖσαρ, ὡς καὶ ἀνδρῶν
[51, 27]	χρόνου καὶ ἐς ἄλλα τινὲς	αὐτῶν	ὀνόματα μετέβαλον, καὶ μετὰ ταῦτ´
[51, 17]	τῶν οὐσιῶν ᾐτήθησαν. καὶ ἀπ´	αὐτῶν	πάντες μὲν οἱ στρατιῶται τὰ
[51, 4]	γὰρ ἂν καὶ ἐτόλμησεν ὁποτερονοῦν	αὐτῶν	πρᾶξαι; τῆς δὲ δὴ ἐπαγγελίας
[51, 18]	οὐχ ὅσον οὐ προσέθετό τῳ	αὐτῶν	συμμαχίαν αἰτησάντων, ἀλλ´ οὐδ´ ἀπεκρίνατο
[51, 20]	ἀλλ´ ἐπειδὴ μηδὲν μέγα ἀπ´	αὐτῶν	συνηνέχθη, οὔτε ἐκεῖνοι τότε πολεμεῖσθαι
[51, 1]	υἱὸς. ~Τοιαύτη τις ἡ ναυμαχία	αὐτῶν	τῇ δευτέρᾳ τοῦ Σεπτεμβρίου ἐγένετο.
[51, 17]	τό τε κοῦφον τῶν τρόπων	αὐτῶν,	τήν τε σιτοπομπίαν καὶ τὰ
[51, 9]	Σκάρπου στράτευμα παρείληφε καὶ μετ´	αὐτῶν	τὸ Παραιτόνιον ἐξαίφνης παρελθὼν κατέσχηκεν,
[51, 2]	τῆς ναυμαχίας ἀπέστησε, καὶ μετ´	αὐτῶν	τοῖς ἐν τῇ μερίδι αὐτοῦ
[51, 17]	ἐδουλώθη· πάντες γὰρ οἱ ἀντισχόντες	αὐτῶν	χρόνον τινὰ ἐχειρώθησαν, ὥς που
[51, 17]	συμμετασχοῦσι τοῦ πολέμου καὶ τῶν	βουλευτῶν	καὶ τῶν ἱππέων πάμπολλα ἐδόθη,
[51, 2]	πόλιν ἀνεστῶσαν συγκατῴκισε. τῶν τε	βουλευτῶν	καὶ τῶν ἱππέων τῶν τε
[51, 17]	ἑκάστοις, τοῖς δ´ Ἀλεξανδρεῦσιν ἄνευ	βουλευτῶν	πολιτεύεσθαι ἐκέλευσε· τοσαύτην που νεωτεροποιίαν
[51, 21]	ἐπισπομένους οἱ μετὰ τῶν λοιπῶν	βουλευτῶν	τῶν συννενικηκότων· εἰώθεσαν γὰρ οἱ
[51, 25]	τῆς τῶν Ὀδρυσῶν γῆς κατέδραμε.	τούτων	γάρ, ὅτι τῷ τε Διονύσῳ
[51, 15]	καὶ ἐκόλαζεν ἀδίκως πλείονας· κἀκ	τούτων	ἰσχυρότατός τε ἐξ ἀσθενεστάτου καὶ
[51, 13]	ἡτοιμάζετο, εἴ πως πίστιν ἐκ	τούτων	μὴ τεθνήξειν λαβοῦσα ἧττόν τε
[51, 3]	ὁ δ´ ὅμιλος τῶν Ἀντωνιείων	στρατιωτῶν	ἐς τὰ τοῦ Καίσαρος στρατόπεδα
[51, 5]	ὑπ´ αὐτοῦ ἔσφαξε, τῶν τε	στρατιωτῶν	ὧν ἦρχεν ἀγανακτήσαντάς τινας ἐπὶ
[51, 21]	ἐκείνην μετά τε τῶν ἄλλων	αἰχμαλώτων	καὶ μετὰ τοῦ Ἀλεξάνδρου τοῦ
[51, 1]	ἑξῆς μέχρι δεκήρους, ἐκ τῶν	αἰχμαλώτων	νεῶν ἀνέθηκε, καὶ ναὸν μείζω
[51, 5]	ἀσφαλεῖ ἐγένετο, πολλοὺς μὲν τῶν	πρώτων,	ἅτε καὶ ἀεί οἱ ἀχθομένων
[51, 1]	διέφυγον ἄλλοι τε καὶ τῶν	πρώτων	οἱ μὲν Ῥωμαῖοι πρὸς τὸν
[51, 3]	τῷ ῥήματι προσήκοντος ἀντ´ ἐκείνου	ἀντεγγράφων.	~καὶ ὁ μέν, ὡς οὐδενὸς
[51, 17]	ταῦτά τε ἅμα ἐκ τῶν	νεφῶν	ἐξέπιπτε καὶ ὅπλα παρεφαίνετο. κτυπήματά
[51, 4]	φανερῶς ἅτε καὶ πολὺ ἀπὸ	σφῶν	ἀπαρτῶντος αὐτοῦ, ἐφοβήθη μή τι
[51, 11]	ἐν ἀνθρώποις, ὅντινα τρόπον ἕκαστόν	σφων	ἀποκτίννυσι. Καῖσαρ δὲ ἐπεθύμει μὲν
[51, 23]	ἐνέβαλε, καὶ τήν τε χώραν	σφῶν	ἐκάκωσε καὶ πρὸς τεῖχός τι
[51, 2]	τῆς λοιπῆς ἐς τοὺς πολίτας	σφῶν	ἐν ταῖς ἐκκλησίαις ἐξουσίας παραιρέσει
[51, 23]	τε Μυσίαν τὴν κατ´ ἀντιπέρας	σφῶν	καὶ μετὰ τοῦτο καὶ Τριβαλλοὺς
[51, 25]	ἐντειχιζόμενοι καὶ πολεμησείοντες ἠγγέλλοντο. καί	σφων	Μαίδους μὲν καὶ Σερδοὺς μάχαις
[51, 17]	που νεωτεροποιίαν αὐτῶν κατέγνω. καί	σφων	οὕτω τότε ταχθέντων τὰ μὲν
[51, 6]	καὶ ἀνδρός τινος ἤδη βασιλεύοντός	σφων	προθυμηθῶσι, καὶ οἱ ἄλλοι προστάτας
[51, 22]	ἡμέραν ἐν τοῖς τῶν οἰκιῶν	σφων	προθύροις εἱστιάθησαν, οὐκ οἶδ´ ὅθεν
[51, 5]	Αἴγυπτον, μή τι τῆς συμφορᾶς	σφων	προπυθόμενοι νεωτερίσωσιν, ἠπείχθη, καὶ ὅπως
[51, 9]	καίτοι βουληθεὶς κατὰ τὴν τῶν	μονομάχων	μετάπεμψιν ὁρμῆσαι, οὐκ ἐπορεύθη, ἐπὶ
[51, 18]	καὶ περὶ τὴν Αἴγυπτον ἀσχολίαν	ἔχων,	ἔργῳ δὲ ἵν´ ἐκτρυχωθεῖεν ἐν
[51, 3]	δι´ ὑποψίας ἔτι καὶ τότε	ἔχων	τὴν τετάρτην αὐτοῖς ἐσφορὰν ἀφῆκεν,
[51, 3]	τὸ μέν τι πρὸς τῶν	στρατιαρχῶν	κατεχόμενοι, τὸ δὲ δὴ πλεῖστον
[51, 19]	τήν τε ἐξουσίαν τὴν τῶν	δημάρχων	διὰ βίου ἔχειν, καὶ τοῖς
[51, 4]	πᾶσα ἐκεῖσε, πλὴν τῶν τε	δημάρχων	καὶ στρατηγῶν δύο κατὰ δόγμα
[51, 24]	ἠδικηκότες. καὶ αὐτοὺς ὁ Κράσσος	κατασχὼν	ὡς καὶ τῇ ὑστεραίᾳ τὴν
[51, 9]	τῶν οἰκιῶν τῆς τε θαλάσσης	περισχὼν	τὰς μὲν κατέπρησε τὰς δὲ
[51, 15]	καὶ ἐτετρόφει, χρήματα ἀπὸ τῶν	πατρῴων	ἀπένειμε. καὶ τῷ Ἰούλλῳ τῷ