HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre LI

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ε  =  176 formes différentes pour 755 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[51, 0]   Μ. υἱὸς Κράσσος Καῖσαρ τὸ  εʹ   ὕπ. Σέξτος Ἀπουλήιος Σέξτου υἱὸς.
[51, 0]   δ. Ὡς Καῖσαρ Αἴγυπτον ἐχειρώσατο.  ε.   Ὡς Καῖσαρ ἐς Ῥώμην ἦλθε
[51, 12]   ῥήματα ἀνεγίγνωσκε. καὶ τοτὲ μὲν  ἔκλαε   καὶ τὰς ἐπιστολὰς κατεφίλει, τοτὲ
[51, 12]   αὐτοῦ ἐκείνου περὶ ἐμοῦ πύθῃ,  λάβε   καὶ ἀνάγνωθι τὰ γράμματα
[51, 1]   αὐτῶν, μηδενὸς ἐναντιουμένου δι´ ὀλιγότητα,  ἔλαβε,   καὶ μετὰ ταῦτα καὶ τὸν
[51, 9]   Ἀλεξανδρέας λάθρᾳ ἐπεξελθεῖν, ἐπεὶ ὅσον  γε   ἀπὸ βοῆς καὶ πάνυ σφᾶς
[51, 24]   σῶσαι ἐθελήσαντες ἔπταισαν. καὶ τόν  γε   βασιλέα αὐτῶν Δέλδωνα αὐτὸς
[51, 7]   τῷ μηδέποτε μονομαχῆσαι, καὶ τήν  γε   Δάφνην παρὰ τοῦ Διδίου, τὸ
[51, 6]   καὶ ἐκεῖνον ἐχθήρῃ, ἀλλ´ αὐτήν  γε   ἐλεήσῃ. δὲ τὰ μὲν
[51, 11]   τῆς δυναστείας ἐμέμνητο, καὶ μᾶλλόν  γε   ἔν τε τῷ ὀνόματι καὶ
[51, 11]   Καίσαρι ἐθελήσασα ἐπέτυχε· καὶ ἵνα  γε   ἐπὶ πλεῖον ἀπατηθῇ, αὐτὸς ἀφίξεσθαι
[51, 6]   ἐρυθρὰν θάλασσαν μεταστησόμενοι. καὶ ὅπως  γε   ἐπὶ πλεῖστον βουλευόμενοι ταῦτα διαλάθωσιν,
[51, 10]   ὡς καὶ ναυμαχήσων πάντως  γε   ἐς τὴν Ἰβηρίαν πλευσούμενος· ἰδοῦσα
[51, 1]   μέντοι γε καὶ ἀντεπολέμησαν οὗτοι  γε   ἔτι τῷ Καίσαρι, ἀλλὰ καθ´
[51, 1]   συμμαχήσαντες αὐτῷ οἴκαδε. οὐ μέντοι  γε   καὶ ἀντεπολέμησαν οὗτοι γε ἔτι
[51, 8]   ἐξέδωκεν αὐτῷ, καὶ ἑαυτόν, ἄν  γε   καὶ διὰ τοῦθ´ Κλεοπάτρα
[51, 5]   προπυθόμενοι νεωτερίσωσιν, ἠπείχθη, καὶ ὅπως  γε   καὶ τὸν πρόσπλουν ἀσφαλῆ ποιήσηται,
[51, 2]   τινὰ αὐτῷ συνήραντο· καὶ τοῖς  γε   Λαμπαίοις καὶ τὴν πόλιν ἀνεστῶσαν
[51, 16]   συνόντι οἱ ἐχρῆτο. καὶ τόν  γε   λόγον δι´ οὗ συνέγνω σφίσιν,
[51, 22]   μὲν πέραν τοῦ Ῥήνου ὥς  γε   τἀκριβὲς εἰπεῖν (πολλοὶ γὰρ καὶ
[51, 6]   οἱ ἄλλοι προστάτας ἐκείνους, ἄν  γέ   τι δεινόν σφισι συμβῇ, ἔχοντες
[51, 25]   τὸ τοῦ αὐτοκράτορος ὄνομα, ὥς  γέ   τινές φασιν, ἔλαβεν, ἀλλ´
[51, 8]   κατεσκεύαζεν, ἠθροίκει, καὶ πάντα, ἄν  γέ   τινος καὶ ἐλαχίστου διαμάρτῃ, κατακαύσειν
[51, 8]   αὐτῆς τυγχάνει, εἴ πως ἔκ  γε   τούτου, οἷα ἀξιοῦσα πρὸς πάντων
[51, 11]   διὰ μηδὲν ἄλλο σωθείη, τῷ  γε   φόβῳ τῶν χρημάτων καὶ τὴν
[51, 9]   ἔχοντες) εἰ δὲ μή, βίᾳ  γε   χειρωσόμενος ἅτε καὶ δύναμιν πολλὴν
[51, 21]   ἄλλων τῶν ὁμοίων οἱ κωλυθείς,  ἤγαγε   δὲ καὶ Καῖσαρ, ἐπειδὴ
[51, 21]   διαβάντας ἀπεώσατο· καὶ διὰ ταῦτα  ἤγαγε   μὲν καὶ ἐκεῖνος τὰ νικητήρια,
[51, 18]   λαβὼν ἔς τε τὴν Ῥώμην  ἀνήγαγε   καὶ ἐν ὁμηρείᾳ ἐποιήσατο. ~ἐν
[51, 13]   ἔχουσα, καὶ ἑκουσία τε πλευσεῖσθαι  ἔλεγε,   καὶ κόσμους τινὰς ἀποθέτους ἐς
[51, 12]   αὐτοχειρίᾳ ἐπέστειλε. ταῦτά τε ἅμα  ἔλεγε,   καὶ πολλὰ καὶ ἐρωτικὰ αὐτοῦ
[51, 13]   μὲν τοιαῦτα ὡς καὶ ἐλεηθησομένη  ἔλεγε,   Καῖσαρ δὲ πρὸς μὲν ταῦτα
[51, 16]   τοὺς ἄλλους τοιαῦτα ἐγίγνετο, τῶν  δὲ   Αἰγυπτίων τῶν τε Ἀλεξανδρέων πάντων
[51, 16]   μὲν οἴκαδε αὐτῶν ἀπέστειλε, τοὺς  δὲ   ἀλλήλοις συνῴκισεν, ἑτέρους τε κατέσχεν.
[51, 6]   υἱεῖς, Κλεοπάτρα μὲν Καισαρίωνα Ἀντώνιος  δὲ   Ἄντυλλον, ὃν ἐκ τῆς Φουλουίας
[51, 7]   συχνά σφισιν ὑπισχνουμένου, προσεδέξαντο, τὸν  δὲ   Ἀντώνιον μεταπέμψαντες ὡς καὶ ἐν
[51, 15]   ἐλπίσας αὐτὸς ἑαυτὸν ἀπέκτεινε. Κλεοπάτρα  δὲ   ἄπληστος μὲν Ἀφροδίτης ἄπληστος δὲ
[51, 27]   ἐπαναστάντας δι´ ἑτέρων ἀνεκτήσατο, ἐπὶ  δὲ   Ἀρτακίους ἄλλους τέ τινας οὔθ´
[51, 26]   τοὺς κατέχοντας αὐτὴν ἀφελόμενος. ~πράσσοντα  δὲ   αὐτὸν ταῦτα Ῥώλης Δάπυγι
[51, 24]   αὐτοὺς καὶ προσεδρεύσας ἐξεῖλε. ~πράσσοντος  δὲ   αὐτοῦ ταῦτα οἱ Βαστάρναι τῆς
[51, 12]   γὰρ τοῦτο θεὸς ἔδωκεν, ἐμὲ  δὲ   ἀφείλετο. ἀλλ´ ὁρᾷς μέν που
[51, 16]   πραξάντων τοὺς μὲν ἐκόλασε τοὺς  δὲ   ἀφῆκεν, δι´ ἑαυτὸν
[51, 20]   μὲν Ἀσιανοῖς ἐν Περγάμῳ τοῖς  δὲ   Βιθυνοῖς ἐν Νικομηδείᾳ, τεμενίσαι ἐπέτρεψε.
[51, 21]   τὰ μὲν κτήματα ἐπιτιμηθῆναι, τὰ  δὲ   δανείσματα ἀγαπητῶς ἐπὶ δραχμῇ πρότερον
[51, 2]   ἐκκλησίαις ἐξουσίας παραιρέσει μετῆλθε, τοὺς  δὲ   δὴ δυνάστας τούς τε βασιλέας
[51, 4]   ἐτόλμησεν ὁποτερονοῦν αὐτῶν πρᾶξαι; τῆς  δὲ   δὴ ἐπαγγελίας ἀναβολὴν ἐκ τούτου
[51, 21]   ναοῦ αὐτοῦ τιμῇ ποιεῖν. ~τοῦ  δὲ   δὴ θέρους ἔς τε τὴν
[51, 17]   καὶ νῦν ἰσχυρῶς φυλάσσεται, βουλεύουσι  δὲ   δὴ καὶ ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ,
[51, 25]   μὲν πλὴν πάνυ ὀλίγων, ἐπιπόνως  δὲ   δὴ καὶ ἐπικινδύνως κατεστρέψατο. καὶ
[51, 17]   τὰ ἐποφειλόμενά σφισιν ἐκομίσαντο, οἱ  δὲ   δὴ καὶ τότε τῷ Καίσαρι
[51, 14]   τοῦτο μὲν τοιοῦτόν ἐστιν,  δὲ   δὴ Καῖσαρ μηδένα τρόπον ἀναβιώσασθαι
[51, 23]   δὴ ταῦθ´ οὕτως ἐπράχθη, τοῦ  δὲ   δὴ Καίσαρος τὸ τέταρτον ἔτι
[51, 3]   ἐς τὴν Ἰταλίαν ἀπέπεμψε, τοὺς  δὲ   δὴ λοιποὺς διέσπειρεν· ἐπειδὴ γὰρ
[51, 16]   τοὺς μὲν ἄλλους ἐάσω, δύο  δὲ   δὴ μόνων ὀνομαστὶ μνησθήσομαι· τὴν
[51, 27]   μὲν ἐν Γέταις ἔπραξε, τῶν  δὲ   δὴ Μυσῶν τοὺς μὲν ἐκ
[51, 20]   αὐτοῖς ἐποικοῦσι τιμᾶν προσέταξε· τοῖς  δὲ   δὴ ξένοις, Ἕλληνάς σφας ἐπικαλέσας,
[51, 15]   ἐγένοντο καὶ οὕτως ἀπήλλαξαν· τῶν  δὲ   δὴ παίδων αὐτῶν Ἄντυλλος μέν,
[51, 23]   βασιλεῖ τυφλῷ ὄντι ἀμύνων, τὸ  δὲ   δὴ πλεῖστον περὶ τῇ Μακεδονίᾳ
[51, 3]   πρὸς τῶν στρατιαρχῶν κατεχόμενοι, τὸ  δὲ   δὴ πλεῖστον τῇ τοῦ Αἰγυπτίου
[51, 26]   πολλῷ μὲν χρόνῳ, σὺν πολλῷ  δὲ   δὴ πόνῳ, καίτοι τοῦ Ζυράξου
[51, 22]   καὶ πολὺ πλείοσιν ἑώραται·  δὲ   δὴ ῥινόκερως τὰ μὲν ἄλλα
[51, 21]   δύο τὰ πρότερα, ὑπάτευσε, τὸν  δὲ   δὴ Σέξτον Ποτῖτος διεδέξατο.
[51, 22]   δὲ οὗτοι μὲν Κελτοί, ἐκεῖνοι  δὲ   δὴ Σκύθαι τρόπον τινά· καὶ
[51, 20]   ἄλλα πλὴν βραχέων ἐδέξατο, τὸ  δὲ   δὴ σύμπαντας αὐτῷ τοὺς ἐν
[51, 3]   πλούτου ἐλπίδι, οὐδὲν ἐνεόχμωσαν· οἱ  δὲ   δὴ συννικήσαντες αὐτῷ καὶ τῆς
[51, 6]   μὲν λόγους ὑπὲρ εἰρήνης τοῖς  δὲ   δὴ συνοῦσιν αὐτῷ χρήματα φέροντας.
[51, 21]   κατὰ τὸ νομιζόμενον ἔπραξε, τὸν  δὲ   δὴ συνύπατον τούς τε λοιποὺς
[51, 9]   τηρήσειε. καὶ ἔσχεν οὕτως. ~πρὶν  δὲ   δὴ ταῦτα γίγνεσθαι, μαθὼν
[51, 4]   τὰ χωρία αὐτῶν ἐχαρίσατο, ἐκείνων  δὲ   δὴ τοῖς μὲν πλείοσι τό
[51, 23]   κατ´ ἔτος αἱρεῖσθαι ἐλάμβανε. κατὰ  δὲ   δὴ τοὺς αὐτοὺς τούτους χρόνους
[51, 21]   τέκνων, ὡς πομπεῖον ὀφθῆναι. μετὰ  δὲ   δὴ τοῦτο Καῖσαρ ἐφ´
[51, 16]   ῥινός, ὥς φασι, θραυσθῆναι· τὰ  δὲ   δὴ τῶν Πτολεμαίων, καίτοι τῶν
[51, 22]   αὐτῆς τὴν ἀρχὴν ἐκτήσατο· ἦν  δὲ   δὴ τῶν Ταραντίνων, καὶ ἐκεῖθεν
[51, 26]   μὲν οὐδεμίαν ἔτ´ ἐποιήσατο, φόνον  δὲ   δὴ φευγόντων ἑκατέρων πολὺν εἰργάσατο.
[51, 2]   πολλὰ συναραμένου υἱὸς ἦν, οἱ  δὲ   δὴ Φλῶροι ὅτι τὸν ἕτερον
[51, 14]   εἴ πως ἀνασφήλειε, προσήνεγκεν. οἱ  δὲ   δὴ ψύλλοι οὗτοι ἄνδρες μέν
[51, 8]   τὰ μὲν χρήματα ἔλαβεν, ἐκεῖνον  δὲ   διὰ κενῆς ἀνταπέστειλε, μηδεμίαν ἀπόκρισιν
[51, 4]   μὲν ἄλλοις χρήματα ἔδωκε, τοῖς  δὲ   διὰ παντὸς αὐτῷ συστρατεύσασι καὶ
[51, 11]   τῆς Κλεοπάτρας κόλποις ἐναπέθανεν, ~ἐκείνη  δὲ   ἐθάρσησε μέν πως τὸν Καίσαρα,
[51, 4]   οἱ μὲν κατὰ πρεσβείας οἱ  δὲ   ἐθελονταί, πολλοὶ συνῆλθον, οὐκέτ´ οὐδὲν
[51, 18]   διώρυχας τὰς μὲν ἐξεκάθηρε τὰς  δὲ   ἐκ καινῆς διώρυξε, καὶ τἆλλα
[51, 22]   ὠφέλησαν στασιάσαντες ἐν ἀλλήλοις, ἁλόντες  δὲ   ἐκ τούτου τινὲς ἔπειτα τοῖς
[51, 9]   μετάπεμψιν ὁρμῆσαι, οὐκ ἐπορεύθη, ἐπὶ  δὲ   ἐκεῖνον ἐχώρησεν ὡς μάλιστα μὲν
[51, 10]   ἐδεήθη ἵνα αὐτὸν ἀποκτείνῃ· ἐπεὶ  δὲ   ἐκεῖνος σπασάμενος τὸ ξίφος ἑαυτὸν
[51, 25]   τὰ μὲν πείθων τινὰς τὰ  δὲ   ἐκφοβῶν τὰ δὲ καὶ βιαζόμενος,
[51, 4]   ἐκεῖνοι οἱ μὲν φόβῳ οἱ  δὲ   ἐλπίσιν, οἱ δὲ καὶ μετάπεμπτοι,
[51, 18]   βοηθήσειν μὲν οὐχ ὑπέσχετο διαιτᾶσθαι  δὲ   ἐν τῇ Συρίᾳ ἐπέτρεψεν, υἱόν
[51, 20]   περὶ αὐτῶν γράψαι ἔχω. Καῖσαρ  δὲ   ἐν τούτῳ τά τε ἄλλα
[51, 24]   ὑπερκορὲς αὐτοῦ ταχὺ γίγνεται. Κράσσος  δὲ   ἐν τούτῳ τῆς νυκτὸς ἐς
[51, 5]   ἐπινικίους ὑπ´ αὐλητῶν ᾖδεν· ἐπεὶ  δὲ   ἐν τῷ ἀσφαλεῖ ἐγένετο, πολλοὺς
[51, 14]   μηδενὸς αὐτῶν δηχθέντες βλάπτεσθαι. φύονται  δὲ   ἐξ ἀλλήλων, καὶ δοκιμάζουσι τὰ
[51, 22]   τῶν Σουήβων ὀνόματος ἀντιποιοῦνται) οἱ  δὲ   ἐπ´ ἀμφότερα τοῦ Ἴστρου νέμονται,
[51, 11]   τρόπον ἕκαστόν σφων ἀποκτίννυσι. Καῖσαρ  δὲ   ἐπεθύμει μὲν καὶ τῶν θησαυρῶν
[51, 18]   τούτῳ μαχόμενοι πρὸς ἀλλήλους. τότε  δὲ   ἐπειδὴ τε Ἀντώνιος ἐτελεύτησε,
[51, 22]   τοῖς πάνυ ἐπιχωρίοις, ὀνομάζονται, οἱ  δὲ   ἐπέκεινα Δακοὶ κέκληνται, εἴτε δὴ
[51, 7]   αὐτῶν εἰληφότες, ἐγκατέλιπόν σφας, οἱ  δὲ   ἐπὶ ταῖς ὁπλομαχίαις ἐν τοῖς
[51, 5]   σφισι διὰ τοῦτ´, ἔπεμψεν. Ἀντώνιος  δὲ   ἔπλευσε μὲν ἐς τὴν Λιβύην
[51, 15]   ἐπεποιήκει, καταφυγών, εὐθὺς ἐσφάγη, Καισαρίων  δὲ   ἐς Αἰθιοπίαν φεύγων κατελήφθη τε
[51, 22]   αὐτοῦ τιμῇ γενόμενον, καθιέρωσεν. ἐνέστησε  δὲ   ἐς αὐτὸ τὸ ἄγαλμα τὸ
[51, 11]   σῶμα ταριχευούσῃ διατρῖψαι ἐπέτρεψαν, ἔπειτα  δὲ   ἐς τὰ βασίλεια αὐτὴν ἤγαγον,
[51, 24]   ἄλσος τι καταφυγόντες περιεπρήσθησαν, οἱ  δὲ   ἐς τεῖχός τι ἐσπηδήσαντες ἐξῃρέθησαν.
[51, 4]   μὲν ἄλλοις ἀναζητῆσαι προσέταξεν, αὐτὸς  δὲ   ἐς τὴν Ἰταλίαν ἠπείχθη μεσοῦντος
[51, 4]   μηδὲ στρατηγήσας συνυπάτευσεν αὐτῷ. ἐλθὼν  δὲ   ἐς τὸ Βρεντέσιον οὐκέτι περαιτέρω
[51, 4]   ἐκ τῆς νίκης ἐκτήσατο, πολλῷ  δὲ   ἔτι πλείω ἀνήλισκε. καὶ διὰ
[51, 25]   μὲν ὑπὸ τοῦ ψύχους πολλῷ  δὲ   ἔτι πλείω ὑπὸ τῶν Θρᾳκῶν,
[51, 21]   γὰρ οἱ μὲν ἡγεῖσθαι οἱ  δὲ   ἐφέπεσθαι. ~ἐπεὶ δὲ ταῦτα διετέλεσε,
[51, 22]   ἔπειτα τοῖς Σουήβοις συνεβλήθησαν. ἐγένετο  δὲ   θεωρία ἅπασα ἐπὶ πολλάς,
[51, 18]   τὴν Αἴγυπτον ἀσχολίαν ἔχων, ἔργῳ  δὲ   ἵν´ ἐκτρυχωθεῖεν ἐν τούτῳ μαχόμενοι
[51, 14]   καὶ ἐθαύμασε καὶ ἠλέησεν, αὐτὸς  δὲ   ἰσχυρῶς ἐλυπήθη ὡς καὶ πάσης
[51, 5]   τινάς, ὅσους ὑπώπτευον, ἀποπέμψαντες (πολλοὶ  δὲ   καὶ ἀκόντων αὐτῶν ἀπεχώρησαν) Κλεοπάτρα
[51, 11]   πῦρ ἐπὶ τοῖς χρήμασιν, εἶχε  δὲ   καὶ ἀσπίδας ἄλλα τε ἑρπετὰ
[51, 13]   τρόπον τινὰ ἀπόληται, ἐδεῖτο, πολλὰ  δὲ   καὶ αὐτὴ ἐμηχανᾶτο. ἐπεὶ δ´
[51, 25]   τινὰς τὰ δὲ ἐκφοβῶν τὰ  δὲ   καὶ βιαζόμενος, πάντας μὲν πλὴν
[51, 1]   ἀπιόντα καταλαβὼν ἀμαχεὶ παρεστήσατο. ἤδη  δὲ   καὶ διέφυγον ἄλλοι τε καὶ
[51, 3]   νεὼς προκύπτοντα ἔχοντι, ἐνόμισεν. ἐπέστελλε  δὲ   καὶ ἐκείνοις καὶ τοῖς ἄλλοις
[51, 13]   μὲν καὶ ἐς ἐκεῖνον πολλὴν  δὲ   καὶ ἐς τὴν Λιουίαν ἔχουσα,
[51, 16]   οἱ μὲν ἐφ´ ὁμηρείᾳ οἱ  δὲ   καὶ ἐφ´ ὕβρει τρεφόμενοι εὑρέθησαν,
[51, 2]   πολλοὺς μὲν χρήμασιν ἐζημίωσε, πολλοὺς  δὲ   καὶ ἐφόνευσε, καί τινων καὶ
[51, 8]   δή τινος ἐπιτηδείου ἐφθάρησαν· ~Ἀντώνιος  δὲ   καὶ Κλεοπάτρα ἀκούσαντες τῶν πρέσβεων
[51, 1]   ἐρρωμάιζον, οἱ μὲν εὐθὺς οἱ  δὲ   καὶ μετὰ τοῦθ´ ὡμολόγησαν. ~καὶ
[51, 4]   φόβῳ οἱ δὲ ἐλπίσιν, οἱ  δὲ   καὶ μετάπεμπτοι, πρὸς τὸ Βρεντέσιον
[51, 21]   τῶν ὁμοίων οἱ κωλυθείς, ἤγαγε  δὲ   καὶ Καῖσαρ, ἐπειδὴ
[51, 17]   τινὸς οἰκείου αὐτῶν μιάσματος) πολλὰ  δὲ   καὶ παρ´ ἑκάστου τῶν αἰτιαθέντων
[51, 15]   πολλῇ μὲν φιλοτιμίᾳ φιλοδόξῳ πολλῇ  δὲ   καὶ περιφρονήσει θρασείᾳ χρησαμένη, τήν
[51, 5]   συμφορᾷ αὐτῆς ἐπηρμένων, ἐφόνευσε, πολὺν  δὲ   καὶ πλοῦτον ἔκ τε τῶν
[51, 21]   τοῖς ἐς ἄνδρας τελοῦσιν, ἔπειτα  δὲ   καὶ τοῖς παισὶ διὰ τὸν
[51, 15]   πολλῶν μὲν τοῖς Αἰγυπτίοις πολλῶν  δὲ   καὶ τοῖς Ῥωμαίοις κακῶν αἴτιοι
[51, 10]   τρόπον τινὰ ἑαυτὴν βουλομένη, ἔργῳ  δὲ   καὶ τὸν Ἀντώνιον ἐκεῖσε ἐσελθεῖν
[51, 7]   πρὸς τὰ παρόντα μεταστάντας, πολλὰ  δὲ   καὶ τὸν Δίδιον κωλύοντά σφας
[51, 7]   Ἀμύνταν ἐν τῇ Γαλατίᾳ πολλὰ  δὲ   καὶ τοὺς τοῦ Ταρκονδιμότου παῖδας
[51, 27]   βίᾳ, δράσαντας οὐκ ὀλίγα, τὰ  δὲ   καὶ φόβῳ τῶν ἁλισκομένων προσηγάγετο.
[51, 24]   ἐπακολουθησάντων, πολλοὺς μὲν ἐνταῦθα πολλοὺς  δὲ   καὶ φυγόντας ἔφθειρεν· ὑπό τε
[51, 9]   περισχὼν τὰς μὲν κατέπρησε τὰς  δὲ   κατεπόντωσε. κἀν τούτῳ καὶ τὸ
[51, 6]   τῷ μὲν Ἀντωνίῳ οὐδέν, τῇ  δὲ   Κλεοπάτρᾳ φανερῶς μὲν ἄλλα τε
[51, 2]   μητέρα τὴν Μουκίαν ἀφείθη. τῶν  δὲ   κολασθέντων Ἀκύλιοί τε Φλῶροι καὶ
[51, 1]   ἐν καταλήψει ἐφαίνοντο, ἀνεχώρησαν· ταῖς  δὲ   λοιπαῖς τὸ τάφρευμα αὐτῶν, μηδενὸς
[51, 4]   ἄλλα τε ἐποικεῖν ἀντέδωκε, τοῖς  δὲ   λοιποῖς ἀργύριον ἀντὶ τῆς χώρας
[51, 1]   ταῦτα μὲν ὕστερον ἐγένετο, τότε  δὲ   μέρος μέν τι τῶν νεῶν
[51, 9]   ἐκ τῆς συστρατείας ἔχοντες) εἰ  δὲ   μή, βίᾳ γε χειρωσόμενος ἅτε
[51, 13]   μὲν ταῦτα οὐδὲν ἀπεκρίνατο, φοβηθεὶς  δὲ   μὴ ἑαυτὴν διαχρήσηται, θαρσεῖν τε
[51, 12]   τότε μετὰ τὸν Καίσαρα· ἐπεὶ  δέ   μοι καὶ τοῦτο παθεῖν ἐπέπρωτο,
[51, 14]   σορὸν προπαρεσκευασμένην οἱ ἐσεπεπηδήκει. ἀκούσας  δὲ   Καῖσαρ τὴν τελευτὴν αὐτῆς
[51, 25]   Καῖσαρ μόνος αὐτὸ προσέθετο. ἐπεὶ  δὲ   οἱ Βαστάρναι ταῖς τε συμφοραῖς
[51, 14]   βραχίονα αὐτῆς μόνα εὑρέθη· λέγουσι  δὲ   οἱ μὲν ὅτι ἀσπίδα ἐν
[51, 16]   γενομένους ἀνήκεστόν τι δρᾶσαι· πρόφασιν  δὲ   ὅμως προυβάλλετο τόν τε θεὸν
[51, 20]   παρῃτήσατο ἄντικρυς μὴ γενέσθαι. πλεῖστον  δὲ   ὅμως ὑπὲρ πάντα τὰ ψηφισθέντα
[51, 12]   πολλάκις πρὸς ἐμὲ ἐσῆλθεν, ἀκούεις  δὲ   ὅπως τά τε ἄλλα ἐτίμησέ
[51, 12]   ταῦτά σου τὰ γράμματα; ἄλλοτε  δὲ   ὅτι ἀλλ´ ἐν τούτῳ καὶ
[51, 14]   τισιν ἐσκομισθεῖσάν οἱ προσέθετο, οἱ  δὲ   ὅτι βελόνην, τὰς τρίχας
[51, 6]   αὐτῆς ὅσα χρὴ πρᾶξαι, λάθρᾳ  δὲ   ὅτι, ἐὰν τὸν Ἀντώνιον ἀποκτείνῃ,
[51, 9]   μὲν ὅτι καὶ ἐβούλετο, ἔπειτα  δὲ   ὅτι καὶ τὸν πατέρα αὐτοῦ
[51, 1]   δευτέρᾳ τοῦ Σεπτεμβρίου ἐγένετο. τοῦτο  δὲ   οὐκ ἄλλως εἶπον (οὐδὲ γὰρ
[51, 22]   τε καὶ Σουῆβοι ἐμαχέσαντο. εἰσὶ  δὲ   οὗτοι μὲν Κελτοί, ἐκεῖνοι δὲ
[51, 14]   γὰρ οὐ γίγνεται ψύλλα) δύνανται  δὲ   πάντα τε ἰὸν παντὸς ἑρπετοῦ
[51, 17]   ταῦτα μὲν οὕτως ἐγένετο, χρήματα  δὲ   πολλὰ μὲν ἐν τῷ βασιλικῷ
[51, 9]   μὲν κατὰ τὸ ἰσχυρὸν ἔργῳ  δὲ   προδοθὲν ὑπὸ τῆς Κλεοπάτρας, ἔλαβεν.
[51, 14]   κεφαλῇ ἐφόρει ὥσπερ εἰώθει, τότε  δὲ   προκατανύξασά τι τὸν βραχίονα ἐς
[51, 13]   ὡς καὶ ἐλεηθησομένη ἔλεγε, Καῖσαρ  δὲ   πρὸς μὲν ταῦτα οὐδὲν ἀπεκρίνατο,
[51, 7]   ἐς τὰ μάλιστα γενομένους, τότε  δὲ   πρὸς τὰ παρόντα μεταστάντας, πολλὰ
[51, 12]   καὶ τὰς ἐπιστολὰς κατεφίλει, τοτὲ  δὲ   πρὸς τὰς εἰκόνας αὐτοῦ προσέπιπτε
[51, 12]   οὔτε ἐθέλω οὔτε δύναμαι· ταύτην  δέ   σε τὴν χάριν ἐς τὴν
[51, 23]   διὰ τί ἐπολεμώθησαν, εἴρηται· Βαστάρναι  δὲ   Σκύθαι τε ἀκριβῶς νενομίδαται, καὶ
[51, 23]   οἰηθέντες εἶναι ἐπέξοδον ἐποιήσαντο) προσβοηθήσας  δέ   σφισι παντὶ τῷ λοιπῷ στρατεύματι
[51, 6]   ἀλλ´ αὐτήν γε ἐλεήσῃ.  δὲ   τὰ μὲν δῶρα ἔλαβεν οἰωνὸν
[51, 8]   χρυσίου πολλοῦ αὐτῷ ἔπεμψεν·  δὲ   τὰ μὲν χρήματα ἔλαβεν, ἐκεῖνον
[51, 27]   μὲν ἐν χρόνῳ ἐγένετο, γράφω  δὲ   τά τε ἄλλα ὥς που
[51, 12]   αὐτοῦ καὶ παντοδαπὰς παραθεμένη, πάσας  δὲ   τὰς ἐπιστολὰς τὰς παρ´ ἐκείνου
[51, 26]   τούτου κἀκείνους λιμῷ κατεστρέψατο. ὡς  δὲ   ταῦτα αὐτῷ προεχώρησεν, οὐδὲ τῶν
[51, 22]   ἡγεῖσθαι οἱ δὲ ἐφέπεσθαι. ~ἐπεὶ  δὲ   ταῦτα διετέλεσε, τό τε Ἀθήναιον
[51, 7]   ἀρχὴν ἀκέραιον δώσει. ~ἐν  δὲ   ταῦτα ἐγίγνετο, τάς τε ναῦς
[51, 26]   ἔδρασεν, ἀλλὰ καὶ ἀφῆκε. ποιήσας  δὲ   ταῦτα ἐπὶ τὸ σπήλαιον τὴν
[51, 25]   αἰχμάλωτοι τοῖς στρατιώταις διεδόθησαν. ~πράξας  δὲ   ταῦτα Κράσσος ἐπὶ τοὺς
[51, 21]   πρώτῃ ἡμέρᾳ ταῦτα διεωρτάσθη, ἐν  δὲ   τῇ δευτέρᾳ πρὸς τῷ
[51, 21]   τῷ τριτημορίῳ αὐτῆς γενέσθαι. ἑώρτασε  δὲ   τῇ μὲν πρώτῃ ἡμέρᾳ τά
[51, 15]   τῇ αὐτῇ θήκῃ ἐτάφησαν. ἔσχον  δὲ   τήν τε φύσιν τῆς ψυχῆς
[51, 8]   αὐτῷ πολλὰ δώσειν ὑπισχνουμένη,  δὲ   τῆς τε φιλίας καὶ τῆς
[51, 22]   ἄλλα ἐλέφαντί πῃ προσέοικε, κέρας  δέ   τι κατ´ αὐτὴν τὴν ῥῖνα
[51, 3]   ἐκ τῶν ὅπλων ἀπελάσαι, τῶν  δὲ   τὸ πλῆθος διασπάσαι. τούς τε
[51, 8]   Κλεοπάτρα σωθῇ, καταχρήσεσθαι ἐπηγγείλατο. Καῖσαρ  δὲ   τὸν μὲν Τουρούλλιον ἀπέκτεινε (καὶ
[51, 2]   καὶ τοῦ Ἀρχελάου ἀφείλετο, Φιλοπάτορα  δὲ   τὸν Ταρκονδιμότου καὶ Λυκομήδην ἐν
[51, 23]   πρὸς τοὺς Ῥωμαίους ἦν· ἐπεὶ  δὲ   τόν τε Αἷμον ὑπερέβησαν καὶ
[51, 2]   τὰ ἐπινίκια παραγαγὼν ἀπέκτεινε. τὴν  δὲ   τοῦ Λυκομήδους Μηδείῳ τινὶ ἔδωκεν,
[51, 27]   τοῦ Ἴστρου οὖσαν ἐνέμοντο, προϊόντος  δὲ   τοῦ χρόνου καὶ ἐς ἄλλα
[51, 10]   ἐς τὴν Ἰβηρίαν πλευσούμενος· ἰδοῦσα  δὲ   τοῦθ´ Κλεοπάτρα τάς τε
[51, 19]   καὶ τεθνεῶτα αὐτὸν ἐπύθοντο (ἠγγέλθη  δὲ   τοῦτο Κικέρωνος τοῦ Κικέρωνος παιδὸς
[51, 21]   ἐπὶ μηδενὸς ἄλλου ἐγεγόνει. μετὰ  δὲ   τοῦτο τούς τε ὑποστρατήγους καὶ
[51, 17]   οὐχὶ βοῦς προσκυνεῖν εἰθίσθαι. ~ἐκ  δὲ   τούτου τήν τε Αἴγυπτον ὑποτελῆ
[51, 19]   καὶ ἐν ὁμηρείᾳ ἐποιήσατο. ~ἐν  δὲ   τούτῳ καὶ ἔτι πρότερον συχνὰ
[51, 6]   δῶρα ἔλαβεν οἰωνὸν ποιούμενος, ἀπεκρίνατο  δὲ   τῷ μὲν Ἀντωνίῳ οὐδέν, τῇ
[51, 5]   τῆς Πελοποννήσου ὁμοῦ ἀφίκοντο, ἐντεῦθεν  δὲ   τῶν συνόντων τινάς, ὅσους ὑπώπτευον,
[51, 20]   τοῦ Ταύρου τοῦ Στατιλίου, ἐκεῖνοι  δὲ   ὑπὸ Νωνίου Γάλλου κατεστράφησαν· ἄλλα
[51, 18]   ἐς τὴν Συρίαν κατέφυγεν,  δὲ   Φραάτης κρατήσας πρέσβεις ἔπεμψε, τούτοις
[51, 15]   δὲ ἄπληστος μὲν Ἀφροδίτης ἄπληστος  δὲ   χρημάτων γενομένη, καὶ πολλῇ μὲν
[51, 23]   ἐκ τῆς χώρας. κἀκ τούτου  οἴκαδε   ἀναχωροῦντας ἐπιδιώκων τήν τε Σεγετικὴν
[51, 16]   ὕβρει τρεφόμενοι εὑρέθησαν, τοὺς μὲν  οἴκαδε   αὐτῶν ἀπέστειλε, τοὺς δὲ ἀλλήλοις
[51, 1]   δ´ ἕτεροι οἱ συμμαχήσαντες αὐτῷ  οἴκαδε.   οὐ μέντοι γε καὶ ἀντεπολέμησαν
[51, 22]   νέμονται, ἀλλ´ οἱ μὲν ἐπὶ  τάδε   αὐτοῦ καὶ πρὸς τῇ Τριβαλλικῇ
[51, 0]    ~Τάδε   ἔνεστιν ἐν τῷ πεντηκοστῷ πρώτῳ
[51, 17]   γὰρ οὐχ ὅπως ὕδατι, ἔνθα  μηδὲ   ἐψέκασέ ποτε, ἀλλὰ καὶ αἵματι·
[51, 12]   ἐπέπρωτο, πέμψον με πρὸς Ἀντώνιον,  μηδέ   μοι τῆς σὺν αὐτῷ ταφῆς
[51, 4]   τὰ τοῦ Ἀντωνίου πράξας, τότε  μηδὲ   στρατηγήσας συνυπάτευσεν αὐτῷ. ἐλθὼν δὲ
[51, 5]   καὶ ὁσίων καὶ θείων, μηδενὸς  μηδὲ   τῶν πάνυ ἀβάτων ἱερῶν φειδομένη,
[51, 16]   τὸ μὲν τοῦ Ἀλεξάνδρου σῶμα  εἶδε,   καὶ αὐτοῦ καὶ προσήψατο, ὥστε
[51, 14]   καὶ τό τε σῶμα αὐτῆς  εἶδε,   καὶ φάρμακα αὐτῷ καὶ ψύλλους,
[51, 21]   συνύπατον τούς τε λοιποὺς ἄρχοντας  περιεῖδε   παρὰ τὸ καθεστηκὸς ἐπισπομένους οἱ
[51, 0]   ἐν οἷς ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι  οἵδε   ἐγένοντο. Καῖσαρ τὸ δʹ ὕπ.
[51, 15]   καὶ τὴν τύχην τοῦ βίου  τοιάνδε.   μὲν συνεῖναί τε τὸ
[51, 1]   τοῦτο δὲ οὐκ ἄλλως εἶπον  (οὐδὲ   γὰρ εἴωθα αὐτὸ ποιεῖν) ἀλλ´
[51, 9]   καὶ πεζὴν ἐπαγόμενος. οὐ μέντοι  οὐδὲ   διαλεχθῆναί τι αὐτοῖς ἠδυνήθη, καίπερ
[51, 22]   πολλάς, ὥσπερ εἰκὸς ἦν, ἡμέρας,  οὐδὲ   διέλιπε καίτοι τοῦ Καίσαρος ἀρρωστήσαντος,
[51, 17]   αὐτὸς ὀνομαστὶ συγχωρήσῃ. οὐ μέντοι  οὐδὲ   ἐκείνοις βουλεύειν ἐν τῇ Ῥώμῃ
[51, 17]   ὅπως ἐγχειρίσαι αὐτὴν ἐτόλμησεν, ἀλλ´  οὐδὲ   ἐνεπιδημεῖν αὐτῇ ἐξουσίαν ἔδωκεν, ἂν
[51, 8]   ἔδοξε) τῷ δ´ Ἀντωνίῳ οὐδὲν  οὐδὲ   τότε ἀπεκρίνατο. τρίτην τε οὖν
[51, 16]   κἀκ τῆς αὐτῆς ταύτης αἰτίας  οὐδὲ   τῷ Ἄπιδι ἐντυχεῖν ἠθέλησε, λέγων
[51, 26]   ὡς δὲ ταῦτα αὐτῷ προεχώρησεν,  οὐδὲ   τῶν ἄλλων Γετῶν, καίπερ μηδὲν
[51, 15]   ἐχρῆτο, καὶ τά τε ἀλλότρια  ἥρπαζε   καὶ τὰ οἰκεῖα προΐετο, ἠλέει
[51, 5]   τῶν πάνυ ἀβάτων ἱερῶν φειδομένη,  ἤθροιζε,   δυνάμεις τε ἐξηρτύετο καὶ συμμαχίας
[51, 20]   ἐν τούτῳ τά τε ἄλλα  ἐχρημάτιζε,   καὶ τεμένη τῇ τε Ῥώμῃ
[51, 12]   παρέδωκε, μετ´ αὐτοῦ καὶ ἀποθάνω.  εἴθε   μὲν γὰρ ἀπωλώλειν εὐθὺς τότε
[51, 12]   σύ μοι ζῇς, εἶτα αὖθις  εἴθε   σου προετεθνήκειν, καὶ μάλα αὖθις
[51, 26]   ἀσπασάμενος ἔς τε λόγους οἱ  ἦλθε   καὶ προδοσίαν συνέθετο. ἁλισκόμενοι οὖν
[51, 0]   ε. Ὡς Καῖσαρ ἐς Ῥώμην  ἦλθε   καὶ τὰ ἐπινίκια ἤγαγεν. ζ.
[51, 18]   τὸ ἔθνος διὰ τῆς Συρίας  ἦλθε,   κἀνταῦθα παρεχείμασε, τά τε τῶν
[51, 7]   ἔπειτ´ ἐπειδὴ ἐκεῖνος μήτ´ αὐτὸς  ἦλθε   μήτ´ ἀγγελίαν τινὰ αὐτοῖς ἔπεμψεν,
[51, 5]   καὶ ὅτι ἀφωρμήθη καὶ ὅτι  ἐπανῆλθε,   μαθεῖν. ὡς γὰρ τότε ἐκ
[51, 23]   πλεῖστον περὶ τῇ Μακεδονίᾳ φοβηθεὶς  ἀντεπῆλθέ   σφισι, καὶ αὐτοὺς ἐκ τῆς
[51, 2]   ἐν ταῖς ἐκκλησίαις ἐξουσίας παραιρέσει  μετῆλθε,   τοὺς δὲ δὴ δυνάστας τούς
[51, 14]   αὐτῷ καὶ ψύλλους, εἴ πως  ἀνασφήλειε,   προσήνεγκεν. οἱ δὲ δὴ ψύλλοι
[51, 8]   ἑαυτὴν τά τε χρήματα ἀκέραια  τηρήσειε.   καὶ ἔσχεν οὕτως. ~πρὶν δὲ
[51, 1]   δεκήρους, ἐκ τῶν αἰχμαλώτων νεῶν  ἀνέθηκε,   καὶ ναὸν μείζω ᾠκοδόμησεν, ἀγῶνά
[51, 26]   τι κακὸν ἔδρασεν, ἀλλὰ καὶ  ἀφῆκε.   ποιήσας δὲ ταῦτα ἐπὶ τὸ
[51, 22]   τὰ μὲν ἄλλα ἐλέφαντί πῃ  προσέοικε,   κέρας δέ τι κατ´ αὐτὴν
[51, 4]   ἐκτήσατο, πολλῷ δὲ ἔτι πλείω  ἀνήλισκε.   καὶ διὰ τοῦτο καὶ προέγραψεν
[51, 12]   πολλὰ καὶ ἐρωτικὰ αὐτοῦ ῥήματα  ἀνεγίγνωσκε.   καὶ τοτὲ μὲν ἔκλαε καὶ
[51, 15]   καὶ τὴν βασιλείαν τὴν πατρῴαν  ἔδωκε,   καὶ αὐτοῖς καὶ τὸν Ἀλέξανδρον
[51, 21]   ναυκρατητικῷ προσεπεσέμνυνε, καὶ τοῖς στρατιώταις  ἔδωκέ   τινα· τῷ τε δήμῳ καθ´
[51, 4]   Καῖσαρ τοῖς μὲν ἄλλοις χρήματα  ἔδωκε,   τοῖς δὲ διὰ παντὸς αὐτῷ
[51, 21]   τε αὐτὸς ὤφειλέ τισιν  ἀπέδωκε,   καὶ οἱ ἄλλοι ἐπώφειλον
[51, 16]   τὴν ἧτταν πρὸς αὐτὸν ἑκὼν  ἀπέδωκε,   τῷ δ´ Ἀρτάξῃ τοὺς ἀδελφοὺς
[51, 14]   τοῖς τε ἑρπετοῖς ἑαυτὸν ἐθελοντὴς  παρέδωκε,   καὶ δηχθεὶς ὑπ´ αὐτῶν ἐς
[51, 12]   Ἀντωνίῳ μετ´ ἐκεῖνον δαίμων  παρέδωκε,   μετ´ αὐτοῦ καὶ ἀποθάνω. εἴθε
[51, 2]   αὐτὸς ἑαυτὸν τῷ σφαγεῖ ἑκὼν  παρέδωκε,   περιήλγησέ τε ἐκεῖνος καὶ αὐτοχειρίᾳ
[51, 4]   τοὺς Φιλίππους ἄλλα τε ἐποικεῖν  ἀντέδωκε,   τοῖς δὲ λοιποῖς ἀργύριον ἀντὶ
[51, 23]   προσεποιήσατο καὶ ἐς τὴν Μυσίδα  ἐνέβαλε,   καὶ τήν τε χώραν σφῶν
[51, 10]   σφίσι καὶ χιλίας δραχμὰς ὑπισχνούμενος,  συνέβαλε   καὶ τῷ πεζῷ καὶ ἡττήθη·
[51, 23]   καὶ ἀνέκοψεν αὐτοὺς καὶ προσεδρεύσας  ἐξεῖλε.   ~πράσσοντος δὲ αὐτοῦ ταῦτα οἱ
[51, 1]   τε Ἀντωνίου καὶ τῆς Κλεοπάτρας  ἔστειλε·   καὶ ἐκεῖνοι ἐπεδίωξαν μὲν αὐτούς,
[51, 8]   ἀπεκρίνατο. τρίτην τε οὖν πρεσβείαν  ἔστειλε,   καὶ τὸν υἱὸν τὸν Ἄντυλλον
[51, 16]   εὑρέθησαν, τοὺς μὲν οἴκαδε αὐτῶν  ἀπέστειλε,   τοὺς δὲ ἀλλήλοις συνῴκισεν, ἑτέρους
[51, 8]   ἔλαβεν, ἐκεῖνον δὲ διὰ κενῆς  ἀνταπέστειλε,   μηδεμίαν ἀπόκρισιν δούς. τῇ μέντοι
[51, 12]   τὰ γράμματα μοι αὐτοχειρίᾳ  ἐπέστειλε.   ταῦτά τε ἅμα ἔλεγε, καὶ
[51, 21]   καὶ πάντα τε αὐτὸς  ὤφειλέ   τισιν ἀπέδωκε, καὶ οἱ
[51, 3]   πρῴρας νεὼς προκύπτοντα ἔχοντι, ἐνόμισεν.  ἐπέστελλε   δὲ καὶ ἐκείνοις καὶ τοῖς
[51, 12]   πατρὸς μνήμην αἰτῶ, ἵν´ ἐπειδή  με   Ἀντωνίῳ μετ´ ἐκεῖνον δαίμων
[51, 12]   ὅπως τά τε ἄλλα ἐτίμησέ  με   καὶ δὴ καὶ βασιλίδα τῶν
[51, 20]   ἐπηυξήθη, ὥστε μηδὲν ἔτι χρῆναί  με   περὶ τοῦ πλήθους αὐτῶν ἀκριβολογεῖσθαι.
[51, 12]   καὶ τοῦτο παθεῖν ἐπέπρωτο, πέμψον  με   πρὸς Ἀντώνιον, μηδέ μοι τῆς
[51, 10]   τινὶ καὶ σὺν θεραπαίναις δύο  ἐσέδραμε,   καὶ ἐκεῖθεν ἀγγελίαν αὐτῷ ὡς
[51, 25]   πλὴν τῆς τῶν Ὀδρυσῶν γῆς  κατέδραμε.   τούτων γάρ, ὅτι τῷ τε
[51, 12]   μὲν γὰρ τοῦτο θεὸς ἔδωκεν,  ἐμὲ   δὲ ἀφείλετο. ἀλλ´ ὁρᾷς μέν
[51, 12]   σου τοιοῦτον οἷος πολλάκις πρὸς  ἐμὲ   ἐσῆλθεν, ἀκούεις δὲ ὅπως τά
[51, 4]   ἀντὶ τῆς χώρας τὸ μὲν  ἔνειμε   τὸ δ´ ὑπέσχετο. συχνὰ μὲν
[51, 21]   διὰ τὸν Μάρκελλον τὸν ἀδελφιδοῦν,  διένειμε.   καὶ ἐπί τε τούτοις, καὶ
[51, 15]   ἐτετρόφει, χρήματα ἀπὸ τῶν πατρῴων  ἀπένειμε.   καὶ τῷ Ἰούλλῳ τῷ τοῦ
[51, 4]   παντὸς αὐτῷ συστρατεύσασι καὶ γῆν  προσκατένειμε.   τοὺς γὰρ δήμους τοὺς ἐν
[51, 23]   τοῦ δήμου κατ´ ἔτος αἱρεῖσθαι  ἐλάμβανε.   κατὰ δὲ δὴ τοὺς αὐτοὺς
[51, 26]   ὥρμησαν, καὶ τε Δάπυξ  ἀπέθανε   καὶ ἄλλοι πολλοί. τὸν μέντοι
[51, 13]   σχῆμα τὸ βασιλικὸν πᾶν ἀναλαβοῦσα,  ἀπέθανε.   ~καὶ τὸ μὲν σαφὲς οὐδεὶς
[51, 13]   αὐτὴ ἐμηχανᾶτο. ἐπεὶ δ´ οὐδὲν  ἐπέραινε,   μεταγιγνώσκειν τε ἐπλάσατο ὡς καὶ
[51, 8]   Καῖσαρ δὲ τὸν μὲν Τουρούλλιον  ἀπέκτεινε   (καὶ ἔτυχε γὰρ ἐκ τῆς
[51, 24]   αὐτῶν Δέλδωνα αὐτὸς Κράσσος  ἀπέκτεινε·   κἂν τὰ σκῦλα αὐτοῦ τῷ
[51, 15]   μόνος ἕξειν ἐλπίσας αὐτὸς ἑαυτὸν  ἀπέκτεινε.   Κλεοπάτρα δὲ ἄπληστος μὲν Ἀφροδίτης
[51, 2]   καὶ ἐς τὰ ἐπινίκια παραγαγὼν  ἀπέκτεινε.   τὴν δὲ τοῦ Λυκομήδους Μηδείῳ
[51, 10]   ἠλαττώθη, πρός τε τὸ ναυτικὸν  ἀπέκλινε,   καὶ παρεσκευάζετο ὡς καὶ ναυμαχήσων
[51, 21]   τισι καὶ σημείῳ κυανοειδεῖ ναυκρατητικῷ  προσεπεσέμνυνε,   καὶ τοῖς στρατιώταις ἔδωκέ τινα·
[51, 4]   αὐτὴν ἐκ τῶν Αἰγυπτίων λαφύρων  ἀπήλλαξε.   ~ταῦτά τε οὖν καὶ τὰ
[51, 26]   τῶν ἐναντίων ἐς τοὺς πεζοὺς  ἐσήραξε,   καὶ συμφοβήσας ἐκ τούτου καὶ
[51, 18]   Καῖσαρ ὡς τά τε προειρημένα  ἔπραξε,   καὶ πόλιν καὶ ἐκεῖ ἐν
[51, 21]   μὲν ἄλλα κατὰ τὸ νομιζόμενον  ἔπραξε,   τὸν δὲ δὴ συνύπατον τούς
[51, 27]   ἀνακομισθείς. ~ταῦτα μὲν ἐν Γέταις  ἔπραξε,   τῶν δὲ δὴ Μυσῶν τοὺς
[51, 20]   τοῖς παρ´ αὐτοῖς ἐποικοῦσι τιμᾶν  προσέταξε·   τοῖς δὲ δὴ ξένοις, Ἕλληνάς
[51, 5]   καὶ τοὺς προπεμφθέντας ὑπ´ αὐτοῦ  ἔσφαξε,   τῶν τε στρατιωτῶν ὧν ἦρχεν
[51, 8]   θεῷ, ὅτι ἐκεῖ ἐδικαιώθη, δοῦναι  ἔδοξε)   τῷ δ´ Ἀντωνίῳ οὐδὲν οὐδὲ
[51, 22]   τοῦ Ἰουλίου ἡρῴῳ ὁσιωθέντι τότε  ὑπῆρξε·   συχνὰ γὰρ καὶ ἐς ἐκεῖνο
[51, 18]   ἐξεκάθηρε τὰς δὲ ἐκ καινῆς  διώρυξε,   καὶ τἆλλα τὰ προσήκοντα προσδιῴκησεν,
[51, 16]   σφίσιν, ἑλληνιστί, ὅπως συνῶσιν αὐτοῦ,  εἶπε.   καὶ μετὰ ταῦτα τὸ μὲν
[51, 22]   ὥσπερ εἰκὸς ἦν, ἡμέρας, οὐδὲ  διέλιπε   καίτοι τοῦ Καίσαρος ἀρρωστήσαντος, ἀλλὰ
[51, 18]   τάς τε διώρυχας τὰς μὲν  ἐξεκάθηρε   τὰς δὲ ἐκ καινῆς διώρυξε,
[51, 5]   τριακοστῇ μετὰ τὴν ἄφιξιν ἡμέρᾳ  ἀπῆρε,   καὶ διὰ τοῦ ἰσθμοῦ τοῦ
[51, 26]   ἐπὶ συμμαχίαν μετὰ τῶν χρημάτων  ἀπῆρε,   καὶ οὐκ ἔφθη ἀνακομισθείς. ~ταῦτα
[51, 12]   ἀνεπήδησέ τε ἐρρυθμισμένη, καὶ ἔφη  χαῖρε   δέσποτα· σοὶ μὲν γὰρ
[51, 12]   αὖθις ἀλλὰ καὶ τοῦτον ἔχουσα  σὲ   ἔχω. τοιαύτῃ τινὶ ποικιλίᾳ καὶ
[51, 12]   ἐθέλω οὔτε δύναμαι· ταύτην δέ  σε   τὴν χάριν ἐς τὴν τοῦ
[51, 17]   οὐχ ὅπως ὕδατι, ἔνθα μηδὲ  ἐψέκασέ   ποτε, ἀλλὰ καὶ αἵματι· ταῦτά
[51, 16]   μέχρι τότε πραξάντων τοὺς μὲν  ἐκόλασε   τοὺς δὲ ἀφῆκεν, δι´
[51, 18]   διὰ τῆς Συρίας ἦλθε, κἀνταῦθα  παρεχείμασε,   τά τε τῶν ὑπηκόων ὡς
[51, 14]   Κλεοπάτραν δυνηθεὶς ἐκείνην μὲν καὶ  ἐθαύμασε   καὶ ἠλέησεν, αὐτὸς δὲ ἰσχυρῶς
[51, 9]   ἐγένοντο, τάς τε ἁλύσεις μηχαναῖς  ἀνέσπασε,   καὶ πανταχόθεν ἅμα τὰς ναῦς
[51, 17]   εἴδωλα ἐφαντάζετο, τά τε ἀγάλματα  ἐσκυθρώπασε,   καὶ Ἆπις ὀλοφυρτικόν τι
[51, 21]   ἐπὶ τῷ τριτημορίῳ αὐτῆς γενέσθαι.  ἑώρτασε   δὲ τῇ μὲν πρώτῃ ἡμέρᾳ
[51, 22]   δὲ ἐφέπεσθαι. ~ἐπεὶ δὲ ταῦτα  διετέλεσε,   τό τε Ἀθήναιον τὸ Χαλκιδικὸν
[51, 15]   ταύτης τε ἐσφάλη καὶ ἐκείνην  προσαπώλεσε,   δύο τε ἀνδρῶν Ῥωμαίων τῶν
[51, 21]   τοῦτο τούς τε ὑποστρατήγους καὶ  ἐπῄνεσε   καὶ ἐτίμησεν ὥσπερ εἴθιστο, καὶ
[51, 10]   ἠθέλησε καὶ ἑαυτὸν ἔτρωσεν, καὶ  ἔπεσέ   τε ἐπὶ στόμα καὶ δόξαν
[51, 25]   σπουδῇ χωρήσας ἀνέλπιστός τε αὐτοῖς  ἐπέπεσε,   καὶ κρατήσας σπονδὰς ὁποίας ἠθέλησεν
[51, 12]   πρός τε τὰ γόνατα αὐτοῦ  προσέπεσε   καὶ ἀνακλαύσασα ζῆν μέν" ἔφη,
[51, 2]   ἑαυτὸν τῷ σφαγεῖ ἑκὼν παρέδωκε,  περιήλγησέ   τε ἐκεῖνος καὶ αὐτοχειρίᾳ αὐτῷ
[51, 12]   μετὰ τοῦτο ἐσελθόντος τοῦ Καίσαρος  ἀνεπήδησέ   τε ἐρρυθμισμένη, καὶ ἔφη χαῖρε
[51, 10]   αὐτὴ ἐς τὸ ἠρίον ἐξαίφνης  ἐσεπήδησε,   λόγῳ μὲν ὡς τὸν Καίσαρα
[51, 9]   ἐκείνη γὰρ ὡς οὔτε τις  ἐβοήθησέ   σφισι καὶ τὸν Καίσαρα ἀνανταγώνιστον
[51, 10]   Κλεοπάτρα τάς τε ναῦς αὐτομολῆσαι  ἐποίησε,   καὶ αὐτὴ ἐς τὸ ἠρίον
[51, 17]   τούτου τήν τε Αἴγυπτον ὑποτελῆ  ἐποίησε   καὶ τῷ Γάλλῳ τῷ Κορνηλίῳ
[51, 23]   Ἀρείῳ πεδίῳ κυνηγετικὸν λίθινον καὶ  ἐξεποίησε   τοῖς ἑαυτοῦ τέλεσι καὶ καθιέρωσεν
[51, 9]   τὸ τῶν Ῥωμαίων κράτος ἕξειν  προσεδόκησε,   τό τε Πηλούσιον εὐθὺς αὐτῷ
[51, 4]   τά τε ἐν τῇ Ἑλλάδι  διῴκησε   καὶ τῶν τοῖν θεοῖν μυστηρίων
[51, 15]   Ἰούβᾳ τῷ τοῦ Ἰούβου παιδὶ  συνῴκησε·   τούτῳ γὰρ Καῖσαρ τραφέντι
[51, 10]   ἑαυτὸν κατειργάσατο, ζηλῶσαί τε αὐτὸν  ἠθέλησε   καὶ ἑαυτὸν ἔτρωσεν, καὶ ἔπεσέ
[51, 16]   αἰτίας οὐδὲ τῷ Ἄπιδι ἐντυχεῖν  ἠθέλησε,   λέγων θεοὺς ἀλλ´ οὐχὶ βοῦς
[51, 8]   δεύτερον τό τε τρίτον καὶ  ἐπηπείλησε   καὶ ὑπέσχετο. φοβηθεὶς δ´ οὖν
[51, 23]   τε Δακοῖς καὶ τοῖς Βαστάρναις  ἐπολέμησε.   καὶ περὶ μὲν ἐκείνων, οἵτινές
[51, 2]   ἐν τῇ μερίδι αὐτοῦ οὖσιν  ἐπολέμησε.   Κυδωνιάτας τε καὶ Λαμπαίους ἐλευθέρους
[51, 12]   δὲ ὅπως τά τε ἄλλα  ἐτίμησέ   με καὶ δὴ καὶ βασιλίδα
[51, 20]   ἐφ´ ὁποσονοῦν λόγου τινὸς ἀξίων  ἐτόλμησε   τοῦτο ποιῆσαι· μεταλλάξασι μέντοι κἀνταῦθα
[51, 26]   σκολιὰ καὶ δυσδιερεύνητα ὄντα ἀναζητήσας  ἀπῳκοδόμησε,   κἀκ τούτου κἀκείνους λιμῷ κατεστρέψατο.
[51, 24]   τοὺς Μυσοὺς καὶ ἐπ´ ἐκείνους  ὥρμησε,   πρέσβεις ἔπεμψαν ἀπαγορεύοντες αὐτῷ μὴ
[51, 13]   νομίσασα εἶναι, ὄντως τε ἀποθανεῖν  ἐπεθύμησε,   καὶ πολλὰ μὲν τοῦ Καίσαρος,
[51, 10]   οὐκ ἐμέλλησεν, ἀλλ´ ἐπαποθανεῖν αὐτῇ  ἐπεθύμησε.   καὶ τὸ μὲν πρῶτον τῶν
[51, 1]   τό τε χωρίον ἐν  ἐσκήνησε,   λίθοις τε τετραπέδοις ἐκρηπίδωσε καὶ
[51, 9]   τε θαλάσσης περισχὼν τὰς μὲν  κατέπρησε   τὰς δὲ κατεπόντωσε. κἀν τούτῳ
[51, 25]   γὰρ ἦν) ἐς τὴν φιλίαν  ἀνεχώρησε,   πολλὰ μὲν ὑπὸ τοῦ ψύχους
[51, 11]   Κλεοπάτρας κόλποις ἐναπέθανεν, ~ἐκείνη δὲ  ἐθάρσησε   μέν πως τὸν Καίσαρα, καὶ
[51, 15]   Ῥωμαίων τῶν καθ´ ἑαυτὴν μεγίστων  κατεκράτησε,   καὶ διὰ τὸν τρίτον ἑαυτὴν
[51, 4]   στρατηγῶν δύο κατὰ δόγμα καταμεινάντων,  ἀπήντησε,   καὶ ἱππὰς τοῦ τε
[51, 10]   περὶ τοῦ Πελουσίου πύστιν ἐπανελθὼν  προαπήντησε   πρὸ τῆς Ἀλεξανδρείας τῷ Καίσαρι,
[51, 22]   πατρὸς αὐτοῦ τιμῇ γενόμενον, καθιέρωσεν.  ἐνέστησε   δὲ ἐς αὐτὸ τὸ ἄγαλμα
[51, 2]   τοῦ Ἀντωνίου πρὸ τῆς ναυμαχίας  ἀπέστησε,   καὶ μετ´ αὐτῶν τοῖς ἐν
[51, 18]   δὲ ἐπειδὴ τε Ἀντώνιος  ἐτελεύτησε,   καὶ ἐκείνων μὲν Τιριδάτης
[51, 22]   Κύιντός τέ τις Οὐιτέλλιος βουλευτὴς  ἐμονομάχησε.   καὶ θηρία καὶ βοτὰ ἄλλα
[51, 9]   καὶ προσέτι καὶ ἐπεκδρομῇ αἰφνιδίῳ  ἔπταισε,   καὶ μετὰ τοῦτο καὶ ταῖς
[51, 23]   καρτερὸν προσελάσας τοῖς μὲν προδρόμοις  ἔπταισε   (μόνους γὰρ αὐτοὺς οἱ Μυσοὶ
[51, 3]   οἱ μετὰ τὴν νίκην ἐγένοντο,  ἔδεισε   μὴ καὶ αὖθις θορυβήσωσι, καὶ
[51, 10]   ἔργῳ δὲ καὶ τὸν Ἀντώνιον  ἐκεῖσε   ἐσελθεῖν προκαλουμένη· ὑπετόπει μὲν γὰρ
[51, 4]   πυθομένη τὸν πρόσπλουν αὐτοῦ πᾶσα  ἐκεῖσε,   πλὴν τῶν τε δημάρχων καὶ
[51, 18]   ἐν τῷ τῆς μάχης χωρίῳ  συνῴκισε,   καὶ τὸ ὄνομα καὶ τὸν
[51, 1]   τοὺς δ´ ἀναστήσας τῶν πλησιοχώρων,  συνῴκισε,   Νικόπολιν ὄνομα αὐτῇ δούς. τό
[51, 2]   Λαμπαίοις καὶ τὴν πόλιν ἀνεστῶσαν  συγκατῴκισε.   τῶν τε βουλευτῶν καὶ τῶν
[51, 17]   ἐξαίφνης σφίσιν ὀφθεὶς ἀμήχανον ὅσον  ἐξεσύρισε.   κἀν τούτῳ καὶ ἀστέρες κομῆται
[51, 18]   πρέσβεις ἔπεμψε, τούτοις τε φιλικῶς  ἐχρημάτισε,   καὶ τῷ Τιριδάτῃ βοηθήσειν μὲν
[51, 7]   Μεσσάλου ὕστερον ἀπατηθέντες ἐπέμφθησαν ἄλλος  ἄλλοσε   ὡς καὶ ἐς τὰ στρατόπεδα
[51, 17]   τὸ δαιμόνιόν σφισιν ἐναργέστατα προέδειξεν.  ὗσέ   τε γὰρ οὐχ ὅπως ὕδατι,
[51, 2]   Ἰαμβλίχου ἀδελφὸν καὶ τῶν δυναστειῶν  ἔπαυσε·   καὶ τοῦτον, ὅτι μισθὸν αὐτὴν
[51, 24]   καὶ προσκόπους πρὸ αὐτῆς καταστήσας,  ἀνέπαυσέ   τε τὸ στράτευμα, καὶ μετὰ
[51, 17]   δ´ Ἀλεξανδρεῦσιν ἄνευ βουλευτῶν πολιτεύεσθαι  ἐκέλευσε·   τοσαύτην που νεωτεροποιίαν αὐτῶν κατέγνω.
[51, 15]   τοὺς νόμους ἔδει, παραχρῆμα δοῦναι  ἐκέλευσε.   ~τῶν τε ἄλλων τῶν τὰ
[51, 5]   διὰ τοῦτ´, ἔπεμψεν. Ἀντώνιος δὲ  ἔπλευσε   μὲν ἐς τὴν Λιβύην πρός
[51, 2]   χρήμασιν ἐζημίωσε, πολλοὺς δὲ καὶ  ἐφόνευσε,   καί τινων καὶ ἐφείσατο. καὶ
[51, 5]   ἐπὶ τῇ συμφορᾷ αὐτῆς ἐπηρμένων,  ἐφόνευσε,   πολὺν δὲ καὶ πλοῦτον ἔκ
[51, 3]   αὖθις θορυβήσωσι, καὶ διὰ τοῦτ´  ἔσπευσε,   πρὶν καὶ ὁτιοῦν ὑποκινηθῆναι, τοὺς
[51, 21]   καὶ τὰ δύο τὰ πρότερα,  ὑπάτευσε,   τὸν δὲ δὴ Σέξτον
[51, 27]   καὶ νεωτερισμὸν ἐμποιοῦντας, αὐτός τ´  ἐπεστράτευσε,   καί σφας τὰ μὲν βίᾳ,
[51, 10]   ἀπέγνω τε τὴν σωτηρίαν, καὶ  ἱκέτευσε   τοὺς παρόντας ὅπως πρός τε
[51, 17]   ἱερῶν ἀναθήματα Κλεοπάτρα ἀνελομένη  συνεπλήθυσε   τὰ λάφυρα τοῖς Ῥωμαίοις ἄνευ
[51, 9]   τοῦτο προσελαύνοντι πρὸς τὴν πόλιν  ἐκώλυσε   τοὺς Ἀλεξανδρέας λάθρᾳ ἐπεξελθεῖν, ἐπεὶ
[51, 17]   Ἆπις ὀλοφυρτικόν τι ἐμυκήσατο καὶ  κατεδάκρυσε.   ταῦτα μὲν οὕτως ἐγένετο, χρήματα
[51, 1]   ἐσκήνησε, λίθοις τε τετραπέδοις  ἐκρηπίδωσε   καὶ τοῖς ἁλοῦσιν ἐμβόλοις ἐκόσμησεν,
[51, 2]   τῷ Ἀντωνίῳ πολλοὺς μὲν χρήμασιν  ἐζημίωσε,   πολλοὺς δὲ καὶ ἐφόνευσε, καί
[51, 16]   τὸ μὲν ἀληθὲς ὅτι οὐκ  ἠξίωσε   τοσούτους τε αὐτοὺς ὄντας καὶ
[51, 23]   καὶ τήν τε χώραν σφῶν  ἐκάκωσε   καὶ πρὸς τεῖχός τι καρτερὸν
[51, 9]   τὰς μὲν κατέπρησε τὰς δὲ  κατεπόντωσε.   κἀν τούτῳ καὶ τὸ Πηλούσιον
[51, 17]   καὶ νεκρῶν εἴδωλα ἐφαντάζετο, τά  τε   ἀγάλματα ἐσκυθρώπασε, καὶ Ἆπις
[51, 21]   ἐτίμησεν ὥσπερ εἴθιστο, καὶ τόν  τε   Ἀγρίππαν ἄλλοις τέ τισι καὶ
[51, 9]   κἀκ τούτου οὐχ ὅπως τήν  τε   ἄδειαν καὶ τὴν τῶν Αἰγυπτίων
[51, 15]   καὶ τὸν Πτολεμαῖον ἐχαρίσατο. ταῖς  τε   ἀδελφιδαῖς, ἃς ἐκ τοῦ Ἀντωνίου
[51, 22]   Καπιτωλίῳ καὶ τῇ Ἥρᾳ τῇ  τε   Ἀθηνᾷ ἱερώθη, πάντων τῶν πρότερον
[51, 22]   ~ἐπεὶ δὲ ταῦτα διετέλεσε, τό  τε   Ἀθήναιον τὸ Χαλκιδικὸν ὠνομασμένον καὶ
[51, 6]   ἐς ἐφήβους ἐσέγραψαν, ἵν´ οἵ  τε   Αἰγύπτιοι ὡς καὶ ἀνδρός τινος
[51, 17]   εἰθίσθαι. ~ἐκ δὲ τούτου τήν  τε   Αἴγυπτον ὑποτελῆ ἐποίησε καὶ τῷ
[51, 23]   Ῥωμαίους ἦν· ἐπεὶ δὲ τόν  τε   Αἷμον ὑπερέβησαν καὶ τὴν Θρᾴκην
[51, 27]   Γέται πᾶσαν τὴν μεταξὺ τοῦ  τε   Αἵμου καὶ τοῦ Ἴστρου οὖσαν
[51, 23]   ἐπολεμώθησαν, εἴρηται· Βαστάρναι δὲ Σκύθαι  τε   ἀκριβῶς νενομίδαται, καὶ τότε τὸν
[51, 16]   ἐγίγνετο, τῶν δὲ Αἰγυπτίων τῶν  τε   Ἀλεξανδρέων πάντων ἐφείσατο ὥστε μὴ
[51, 2]   τοῦ Καππαδοκικοῦ Πόντου βασιλεύοντα τόν  τε   Ἀλέξανδρον τὸν τοῦ Ἰαμβλίχου ἀδελφὸν
[51, 12]   ἐσῆλθεν, ἀκούεις δὲ ὅπως τά  τε   ἄλλα ἐτίμησέ με καὶ δὴ
[51, 24]   ὑστεραίᾳ τὴν ἀπόκρισιν δώσων, τά  τε   ἄλλα ἐφιλοφρονήσατο καὶ κατεμέθυσεν ὥστε
[51, 20]   Καῖσαρ δὲ ἐν τούτῳ τά  τε   ἄλλα ἐχρημάτιζε, καὶ τεμένη τῇ
[51, 1]   τριήρη τε καὶ τετρήρη, τά  τε   ἄλλα τὰ ἑξῆς μέχρι δεκήρους,
[51, 26]   οἱ ἐπιχώριοι πλήθει πολλῷ τά  τε   ἄλλα τὰ τιμιώτατα καὶ τὰς
[51, 6]   μηδὲν περάνας ἐκομίσθη. ~καὶ τά  τε   ἄλλα ὡς ἐπὶ ταχεῖ πολέμῳ
[51, 27]   χρόνῳ ἐγένετο, γράφω δὲ τά  τε   ἄλλα ὥς που παραδέδοται, καὶ
[51, 20]   τοι τῷ ἄστει αὐτῷ τῇ  τε   ἄλλῃ Ἰταλίᾳ οὐκ ἔστιν ὅστις
[51, 21]   ἐς τὴν πόλιν ἐσελθόντος οἵ  τε   ἄλλοι ἔθυσαν, ὥσπερ εἴρηται, καὶ
[51, 13]   καὶ ἐγένετο. ἐπειδὴ γὰρ οἵ  τε   ἄλλοι καὶ Ἐπαφρόδιτος, ᾧπερ
[51, 15]   ἐξ ἴσου ἐχρῆτο, καὶ τά  τε   ἀλλότρια ἥρπαζε καὶ τὰ οἰκεῖα
[51, 2]   βουλευτῶν καὶ τῶν ἱππέων τῶν  τε   ἄλλων τῶν κορυφαίων τῶν συμπραξάντων
[51, 16]   ἔδει, παραχρῆμα δοῦναι ἐκέλευσε. ~τῶν  τε   ἄλλων τῶν τὰ τοῦ Ἀντωνίου
[51, 15]   καὶ τὰ οἰκεῖα προΐετο, ἠλέει  τε   ἀλόγως συχνοὺς καὶ ἐκόλαζεν ἀδίκως
[51, 9]   ἐπεὶ μέντοι ἔνδον ἐγένοντο, τάς  τε   ἁλύσεις μηχαναῖς ἀνέσπασε, καὶ πανταχόθεν
[51, 17]   ποτε, ἀλλὰ καὶ αἵματι· ταῦτά  τε   ἅμα ἐκ τῶν νεφῶν ἐξέπιπτε
[51, 12]   μοι αὐτοχειρίᾳ ἐπέστειλε. ταῦτά  τε   ἅμα ἔλεγε, καὶ πολλὰ καὶ
[51, 26]   ἤκουεν ὄντα· καὶ αὐτὸ πεζῇ  τε   ἅμα καὶ διὰ τοῦ Ἴστρου
[51, 26]   καλουμένην ἐστρατεύσατο· τοῦτο γὰρ μέγιστόν  τε   ἅμα καὶ ἐχυρώτατον οὕτως ὂν
[51, 27]   φρονοῦντας καὶ τοῖς ἄλλοις ὀργήν  τε   ἅμα καὶ νεωτερισμὸν ἐμποιοῦντας, αὐτός
[51, 2]   Ἀντωνίου εἰλήφεσαν, πάντας πλὴν τοῦ  τε   Ἀμύντου καὶ τοῦ Ἀρχελάου ἀφείλετο,
[51, 15]   ἐσφάλη καὶ ἐκείνην προσαπώλεσε, δύο  τε   ἀνδρῶν Ῥωμαίων τῶν καθ´ ἑαυτὴν
[51, 8]   πρὸς πάντων ἀνθρώπων ἐρᾶσθαι, τόν  τε   Ἀντώνιον ἀναχρήσαιτο καὶ ἑαυτὴν τά
[51, 10]   ἐθελοντὴς τοῖς στρατιώταις ἀνέγνω, τόν  τε   Ἀντώνιον διαβάλλων καὶ ἐκείνους ἔς
[51, 9]   καὶ τὸν πατέρα αὐτοῦ τόν  τε   Ἀντώνιον ὁμοίως ἐδεδούλωτο. κἀκ τούτου
[51, 18]   ἀλλήλους. τότε δὲ ἐπειδὴ  τε   Ἀντώνιος ἐτελεύτησε, καὶ ἐκείνων
[51, 1]   τῶν νεῶν ἐς δίωξιν τοῦ  τε   Ἀντωνίου καὶ τῆς Κλεοπάτρας ἔστειλε·
[51, 6]   δὲ Κλεοπάτρᾳ φανερῶς μὲν ἄλλα  τε   ἀπειλητικὰ καὶ ὅτι, ἂν τῶν
[51, 13]   χαλεπώτερον αὐτὸ νομίσασα εἶναι, ὄντως  τε   ἀποθανεῖν ἐπεθύμησε, καὶ πολλὰ μὲν
[51, 1]   ἀκριβοῦσθαι. καὶ ἐπ´ αὐτῇ τῷ  τε   Ἀπόλλωνι τῷ Ἀκτίῳ τριήρη τε
[51, 5]   ἐξηρτύετο καὶ συμμαχίας περιεσκόπει, τόν  τε   Ἀρμένιον ἀποκτείνασα τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ
[51, 17]   ἐδόθη, τό τε σύμπαν  τε   ἀρχὴ τῶν Ῥωμαίων ἐπλουτίσθη
[51, 8]   φθείρωσιν (ἡ γὰρ Κλεοπάτρα πάντα  τε   αὐτὰ ἐς τὸ μνημεῖον,
[51, 13]   δὲ μὴ ἑαυτὴν διαχρήσηται, θαρσεῖν  τε   αὐτῇ αὖθις παρεκελεύσατο, καὶ οὔτε
[51, 25]   ἐξανέστη, καὶ σπουδῇ χωρήσας ἀνέλπιστός  τε   αὐτοῖς ἐπέπεσε, καὶ κρατήσας σπονδὰς
[51, 10]   τὸ ξίφος ἑαυτὸν κατειργάσατο, ζηλῶσαί  τε   αὐτὸν ἠθέλησε καὶ ἑαυτὸν ἔτρωσεν,
[51, 20]   καὶ ἱερὰν ἀεὶ ἄγεσθαι, ἱερέας  τε   αὐτὸν καὶ ὑπὲρ τὸν ἀριθμόν,
[51, 21]   καὶ ὅτι καὶ πάντα  τε   αὐτὸς ὤφειλέ τισιν ἀπέδωκε, καὶ
[51, 3]   ἤρξαντο. καίτοι Καῖσαρ ὑποτοπήσας  τε   αὐτούς, καὶ φοβηθεὶς μὴ τοῦ
[51, 16]   ἀληθὲς ὅτι οὐκ ἠξίωσε τοσούτους  τε   αὐτοὺς ὄντας καὶ χρησιμωτάτους τοῖς
[51, 2]   τοὺς δὲ δὴ δυνάστας τούς  τε   βασιλέας τὰ μὲν χωρία, ὅσα
[51, 6]   τὰ ἔθνη τὰ ὁμόχωρα τούς  τε   βασιλέας τοὺς φιλίους σφίσι προσπαρεκάλουν,
[51, 15]   καὶ περιφρονήσει θρασείᾳ χρησαμένη, τήν  τε   βασιλείαν τὴν τῶν Αἰγυπτίων ὑπ´
[51, 12]   προσέπιπτε καὶ ἐκείνας προσεκύνει. τά  τε   βλέφαρα ἐς τὸν Καίσαρα ἐπενέκλα,
[51, 2]   τὴν πόλιν ἀνεστῶσαν συγκατῴκισε. τῶν  τε   βουλευτῶν καὶ τῶν ἱππέων τῶν
[51, 3]   καὶ τὰς ἐπιστολάς, ἃς τῇ  τε   βουλῇ καὶ τοῖς ἄλλοις ἔγραφε,
[51, 8]   καὶ ἐς τὴν Ἰβηρίαν τήν  τε   Γαλατίαν ἀπάρωσιν, καὶ τὰ
[51, 21]   ἀξιοπρεπεστάτη αὕτη Αἰγυπτία. τά  τε   γὰρ ἄλλα καὶ Κλεοπάτρα
[51, 2]   τε Σόσσιος ἐπιφανὴς ἐγένετο (πολλάκις  τε   γὰρ ἀντιπολεμήσας αὐτῷ καὶ τότε
[51, 24]   τὰ βουλεύματα αὐτῶν ἐκμαθεῖν· ἀπλήστως  τε   γὰρ ἐμφορεῖται πᾶν τὸ Σκυθικὸν
[51, 13]   γένηται, δοῦσα ἔργου εἴχετο. τήν  τε   γὰρ ἐσθῆτα τὴν περικαλλεστάτην ἐνδῦσα
[51, 19]   ἐν οἴκῳ Ῥωμαῖοι ἐψηφίσαντο. τά  τε   γὰρ νικητήρια αὐτῷ, ὡς καὶ
[51, 17]   δαιμόνιόν σφισιν ἐναργέστατα προέδειξεν. ὗσέ  τε   γὰρ οὐχ ὅπως ὕδατι, ἔνθα
[51, 17]   Γάλλῳ τῷ Κορνηλίῳ ἐπέτρεψε· πρός  τε   γὰρ τὸ πολύανδρον καὶ τῶν
[51, 2]   καὶ Μᾶρκός τις Σκαῦρος· ἀδελφός  τε   γὰρ τοῦ Σέξτου ὁμομήτριος ὢν
[51, 24]   δὲ καὶ φυγόντας ἔφθειρεν· ὑπό  τε   γὰρ τῶν ἁμαξῶν κατόπιν αὐτοῖς
[51, 4]   περαιτέρω προυχώρησεν. ἐπεὶ γὰρ  τε   γερουσία πυθομένη τὸν πρόσπλουν αὐτοῦ
[51, 24]   προσέτι καὶ τοὺς παῖδας τάς  τε   γυναῖκας σῶσαι ἐθελήσαντες ἔπταισαν. καὶ
[51, 23]   ἐς τὴν Ἑλλάδα πεμφθεὶς τοῖς  τε   Δακοῖς καὶ τοῖς Βαστάρναις ἐπολέμησε.
[51, 26]   ἐπ´ ἀλλήλους ὥρμησαν, καὶ  τε   Δάπυξ ἀπέθανε καὶ ἄλλοι πολλοί.
[51, 27]   οἱ Τριβαλλοί ποτε προσαγορευθέντες, οἵ  τε   Δαρδάνιοι καὶ νῦν οὕτω καλούμενοι.
[51, 23]   Τριβαλλοὺς ὁμόρους αὐτῇ ὄντας τούς  τε   Δαρδάνους ἐν τῇ χώρᾳ τῇ
[51, 4]   αὐτοῦ πᾶσα ἐκεῖσε, πλὴν τῶν  τε   δημάρχων καὶ στρατηγῶν δύο κατὰ
[51, 19]   ἀειπαρθένους καὶ τὴν βουλὴν τόν  τε   δῆμον μετά τε τῶν γυναικῶν
[51, 4]   ἀπήντησε, καὶ ἱππὰς τοῦ  τε   δήμου τὸ πλεῖον καὶ ἕτεροι,
[51, 21]   τοῖς στρατιώταις ἔδωκέ τινα· τῷ  τε   δήμῳ καθ´ ἑκατὸν δραχμάς, προτέροις
[51, 22]   ἐκεῖνο ἀνετέθη, καὶ ἕτερα τῷ  τε   Διὶ τῷ Καπιτωλίῳ καὶ τῇ
[51, 19]   μηδενὶ τῶν δημαρχούντων ἐξῆν, ἔκκλητόν  τε   δικάζειν, καὶ ψῆφόν τινα αὐτοῦ
[51, 25]   κατέδραμε. τούτων γάρ, ὅτι τῷ  τε   Διονύσῳ πρόσκεινται καὶ τότε ἄνευ
[51, 6]   χρυσοῦν καὶ στέφανον χρυσοῦν τόν  τε   δίφρον τὸν βασιλικόν, κρύφα τοῦ
[51, 18]   ὁμοίως τῇ προτέρᾳ δούς, τάς  τε   διώρυχας τὰς μὲν ἐξεκάθηρε τὰς
[51, 4]   δὴ τοῖς μὲν πλείοσι τό  τε   Δυρράχιον καὶ τοὺς Φιλίππους ἄλλα
[51, 21]   οὐκ ἐσέπραξεν, ὥσπερ εἴρηται, τῶν  τε   δυσχερῶν πάντων οἱ Ῥωμαῖοι ἐπελάθοντο,
[51, 4]   προέγραψεν ἐν τῷ πρατηρίῳ τά  τε   ἑαυτοῦ κτήματα καὶ τὰ τῶν
[51, 15]   κατεχρήσατο. οὗτοι μὲν δὴ τοιοῦτοί  τε   ἐγένοντο καὶ οὕτως ἀπήλλαξαν· τῶν
[51, 27]   καὶ ἔστιν ἐν αὐτοῖς ἄλλα  τε   ἔθνη πολλὰ καὶ οἱ Τριβαλλοί
[51, 19]   ἔγνωσαν. τὰς γὰρ εὐχὰς τάς  τε   εἰκόνας καὶ τὴν προεδρίαν καὶ
[51, 19]   Ἀλεξάνδρεια ἑάλω, ἀγαθήν  τε   εἶναι καὶ ἐς τὰ ἔπειτα
[51, 22]   μὲν ἵππος ὁποῖός ἐστι, πολλοῖς  τε   εἴρηται καὶ πολὺ πλείοσιν ἑώραται·
[51, 23]   καὶ περὶ μὲν ἐκείνων, οἵτινές  τέ   εἰσι καὶ διὰ τί ἐπολεμώθησαν,
[51, 22]   Τροίαν εὐπατρίδαι παῖδες ἵππευσαν, ἄνδρες  τε   ἐκ τῶν ὁμοίων σφίσιν ἐπί
[51, 10]   ὑπολαβὼν τοῖς ἱππεῦσιν ἐνίκησεν. ἀναθαρσήσας  τε   ἔκ τε τούτου καὶ ὅτι
[51, 2]   τῷ σφαγεῖ ἑκὼν παρέδωκε, περιήλγησέ  τε   ἐκεῖνος καὶ αὐτοχειρίᾳ αὐτῷ ἐπαπέθανεν.
[51, 24]   μετὰ τοῦτο τῶν Βασταρνῶν μόνους  τε   ἐκείνους εἶναι νομισάντων καὶ ἐπιδραμόντων
[51, 4]   παρὰ τῶν ἐστρατευμένων ἐσομένου, τά  τε   ἐν τῇ Ἑλλάδι διῴκησε καὶ
[51, 15]   τούτῳ γὰρ Καῖσαρ τραφέντι  τε   ἐν τῇ Ἰταλίᾳ καὶ συστρατευσαμένῳ
[51, 15]   δὲ ἐς Αἰθιοπίαν φεύγων κατελήφθη  τε   ἐν τῇ ὁδῷ καὶ διεφθάρη.
[51, 3]   ὅσα μὴ συνεσήνεγκαν ἔχαιρον· οἵ  τε   ἐν τῷ τεταγμένῳ ἔτι καὶ
[51, 15]   καὶ πολλὰ ἀφρόνως ἔπραξεν, ἀνδρείᾳ  τε   ἔν τισι διέπρεψε καὶ ὑπὸ
[51, 25]   αὐτόν· καὶ γὰρ τότε χωρία  τε   ἐντειχιζόμενοι καὶ πολεμησείοντες ἠγγέλλοντο. καί
[51, 15]   ἀδίκως πλείονας· κἀκ τούτων ἰσχυρότατός  τε   ἐξ ἀσθενεστάτου καὶ πλουσιώτατος ἐξ
[51, 3]   δὲ τὸ πλῆθος διασπάσαι. τούς  τε   ἐξελευθέρους δι´ ὑποψίας ἔτι καὶ
[51, 5]   ἀβάτων ἱερῶν φειδομένη, ἤθροιζε, δυνάμεις  τε   ἐξηρτύετο καὶ συμμαχίας περιεσκόπει, τόν
[51, 19]   νομίζεσθαι, καὶ τὸν Καίσαρα τήν  τε   ἐξουσίαν τὴν τῶν δημάρχων διὰ
[51, 10]   καὶ ἑαυτὸν ἔτρωσεν, καὶ ἔπεσέ  τε   ἐπὶ στόμα καὶ δόξαν τοῖς
[51, 10]   ὡς καὶ τεθνηκὼς παρέσχε. θορύβου  τε   ἐπὶ τούτῳ γενομένου ᾔσθετό τε
[51, 24]   πρὸς τὸν Καίσαρα ἐλθὼν φίλος  τε   ἐπὶ τούτῳ καὶ σύμμαχος αὐτοῦ
[51, 13]   ἐπεὶ δ´ οὐδὲν ἐπέραινε, μεταγιγνώσκειν  τε   ἐπλάσατο ὡς καὶ ἐλπίδα πολλὴν
[51, 4]   Δυρράχιον καὶ τοὺς Φιλίππους ἄλλα  τε   ἐποικεῖν ἀντέδωκε, τοῖς δὲ λοιποῖς
[51, 15]   Ῥωμαίοις κακῶν αἴτιοι γενόμενοι, οὕτω  τε   ἐπολέμησαν καὶ οὕτως ἐτελεύτησαν, ἔν
[51, 11]   εἶχε δὲ καὶ ἀσπίδας ἄλλα  τε   ἑρπετὰ ἐφ´ ἑαυτῇ, προπειραθεῖσα αὐτῶν
[51, 14]   ἅμα τῷ συλληφθῆναι αὐτὴν τοῖς  τε   ἑρπετοῖς ἑαυτὸν ἐθελοντὴς παρέδωκε, καὶ
[51, 12]   τοῦτο ἐσελθόντος τοῦ Καίσαρος ἀνεπήδησέ  τε   ἐρρυθμισμένη, καὶ ἔφη χαῖρε
[51, 7]   ἐν τοῖς ἀτιμότατα τρεφόμενοι προθυμίᾳ  τε   ἐς αὐτοὺς πλείστῃ ἐχρήσαντο καὶ
[51, 2]   ὃς τὰς μὲν πόλεις χρημάτων  τε   ἐσπράξει καὶ τῆς λοιπῆς ἐς
[51, 15]   λήψεσθαι δι´ αὐτοῦ ἐλπίσασα ταύτης  τε   ἐσφάλη καὶ ἐκείνην προσαπώλεσε, δύο
[51, 10]   ἔς τε τὸ μνημεῖον σύν  τε   εὐνούχῳ τινὶ καὶ σὺν θεραπαίναις
[51, 20]   ἥρωα αὐτὸν Ἰούλιον ὀνομάσας, ἔν  τε   Ἐφέσῳ καὶ ἐν Νικαίᾳ γενέσθαι
[51, 10]   τε ἐπὶ τούτῳ γενομένου ᾔσθετό  τε   Κλεοπάτρα καὶ ὑπερέκυψεν ὑπὲρ
[51, 20]   τὴν πομπὴν αὐτῷ συμπέμψαι, τήν  τε   ἡμέραν ἐν ἂν ἐς
[51, 19]   καθεῖλον τὰ δ´ ἀπήλειψαν, τήν  τε   ἡμέραν ἐν ἐγεγέννητο μιαρὰν
[51, 19]   ἐπ´ αὐτοῖς δέον, ὠνόμασαν. τήν  τε   ἡμέραν ἐν Ἀλεξάνδρεια
[51, 9]   καὶ ἐκ τῶν οἰκιῶν τῆς  τε   θαλάσσης περισχὼν τὰς μὲν κατέπρησε
[51, 16]   πρόφασιν δὲ ὅμως προυβάλλετο τόν  τε   θεὸν τὸν Σάραπιν καὶ τὸν
[51, 27]   καὶ ὑπὲρ τῆς Μακεδονίας τῆς  τε   Θρᾴκης, ἀπὸ τῆς Παννονίας ἀφορίζει,
[51, 21]   καὶ τὰ τῶν Δελματῶν, τῆς  τε   Ἰαπυδίας καὶ τῶν προσχώρων σφίσι,
[51, 19]   δικαστηρίοις ὥσπερ Ἀθηνᾶς φέρεσθαι, τούς  τε   ἱερέας καὶ τὰς ἱερείας ἐν
[51, 19]   τὴν πόλιν ἐσιόντι αὐτῷ τάς  τε   ἱερείας τὰς ἀειπαρθένους καὶ τὴν
[51, 14]   γίγνεται ψύλλα) δύνανται δὲ πάντα  τε   ἰὸν παντὸς ἑρπετοῦ παραχρῆμα, πρὶν
[51, 26]   καὶ ὃς ἐπικουρήσας οἱ τήν  τε   ἵππον τῶν ἐναντίων ἐς τοὺς
[51, 20]   κἀνταῦθα τοῖς ὀρθῶς αὐταρχήσασιν ἄλλαι  τε   ἰσόθεοι τιμαὶ δίδονται καὶ δὴ
[51, 4]   τε πρίασθαί τι αὐτῶν ἄν  τε   καὶ ἀντιλαβεῖν τις ἐθελήσῃ, τοῦτο
[51, 21]   καὶ τῶν προσχώρων σφίσι, Κελτῶν  τε   καὶ Γαλατῶν τινων. Γάιος γὰρ
[51, 27]   τὸ μὲν γὰρ πάλαι Μυσοί  τε   καὶ Γέται πᾶσαν τὴν μεταξὺ
[51, 15]   τοῦ Ἀντωνίου Ὀκταουία ἀνῄρητό  τε   καὶ ἐτετρόφει, χρήματα ἀπὸ τῶν
[51, 2]   μερίδι αὐτοῦ οὖσιν ἐπολέμησε. Κυδωνιάτας  τε   καὶ Λαμπαίους ἐλευθέρους ἀφῆκεν, ὅτι
[51, 2]   διεφθάρησαν. ἦσαν μὲν γὰρ πατήρ  τε   καὶ παῖς· ὡς δ´ οὗτος
[51, 22]   καὶ ἀθρόοι πρὸς ἀλλήλους Δακοί  τε   καὶ Σουῆβοι ἐμαχέσαντο. εἰσὶ δὲ
[51, 16]   τὸν πολίτην, που φιλοσοφοῦντί  τε   καὶ συνόντι οἱ ἐχρῆτο. καὶ
[51, 1]   τε Ἀπόλλωνι τῷ Ἀκτίῳ τριήρη  τε   καὶ τετρήρη, τά τε ἄλλα
[51, 15]   Ἰταλίᾳ καὶ συστρατευσαμένῳ οἱ ταύτην  τε   καὶ τὴν βασιλείαν τὴν πατρῴαν
[51, 6]   πλευσούμενοι καὶ τὰ ἐκεῖ ἄλλως  τε   καὶ τῷ πλήθει τῶν χρημάτων
[51, 1]   ἤδη δὲ καὶ διέφυγον ἄλλοι  τε   καὶ τῶν πρώτων οἱ μὲν
[51, 25]   Μαίδους μὲν καὶ Σερδοὺς μάχαις  τε   κατακρατῶν, καὶ τὰς χεῖρας τῶν
[51, 16]   τοὺς δὲ ἀλλήλοις συνῴκισεν, ἑτέρους  τε   κατέσχεν. ὧν ἐγὼ τοὺς μὲν
[51, 22]   ἐκ τῶν ὁμοίων σφίσιν ἐπί  τε   κελήτων καὶ ἐπὶ συνωρίδων τῶν
[51, 15]   τῇ ὁδῷ καὶ διεφθάρη.  τε   Κλεοπάτρα Ἰούβᾳ τῷ τοῦ Ἰούβου
[51, 5]   ὥστε καὶ τὸν Ἀντώνιον τήν  τε   Κλεοπάτραν ἑκάτερον ἅμα, καὶ ὅτι
[51, 21]   Ἀλεξάνδρου τοῦ καὶ Ἡλίου, τῆς  τε   Κλεοπάτρας τῆς καὶ Σελήνης, τῶν
[51, 22]   καὶ ἁλοῦσα ἐδοξάσθη, ὅτι τά  τε   κοσμήματα αὐτῆς ἐν τοῖς ἱεροῖς
[51, 17]   καὶ πρὸς τὸ ῥᾴδιον τό  τε   κοῦφον τῶν τρόπων αὐτῶν, τήν
[51, 19]   τῇ Ῥωμαίᾳ ἀγορᾷ ἔδωκαν· τήν  τε   κρηπῖδα τοῦ Ἰουλιείου ἡρῴου τοῖς
[51, 26]   ἀπὸ τοῦ τείχους ἀσπασάμενος ἔς  τε   λόγους οἱ ἦλθε καὶ προδοσίαν
[51, 21]   τὸν δὲ δὴ συνύπατον τούς  τε   λοιποὺς ἄρχοντας περιεῖδε παρὰ τὸ
[51, 15]   ὑπὸ δειλίας συχνὰ ἐσφάλη, τῇ  τε   μεγαλοψυχίᾳ καὶ τῇ δουλοπρεπείᾳ ἐξ
[51, 9]   Καίσαρα ἀνανταγώνιστον ὄντα ἤσθετο, τό  τε   μέγιστον ἀκούσασα τοὺς διὰ τοῦ
[51, 27]   προσχωρῆσαί οἱ ἐθέλοντας, καὶ αὐτούς  τε   μέγιστον ἐπὶ τούτῳ φρονοῦντας καὶ
[51, 23]   τότε τὸν Ἴστρον διαβάντες τήν  τε   Μυσίαν τὴν κατ´ ἀντιπέρας σφῶν
[51, 2]   Μηδείῳ τινὶ ἔδωκεν, ὅτι τούς  τε   Μυσοὺς τοὺς ἐν τῇ Ἀσίᾳ
[51, 21]   τινων. Γάιος γὰρ Καρρίνας τούς  τε   Μωρίνους καὶ ἄλλους τινὰς συνεπαναστάντας
[51, 10]   δὲ τοῦθ´ Κλεοπάτρα τάς  τε   ναῦς αὐτομολῆσαι ἐποίησε, καὶ αὐτὴ
[51, 7]   δὲ ταῦτα ἐγίγνετο, τάς  τε   ναῦς τὰς ἐν τῷ Ἀραβικῷ
[51, 24]   κατέμειναν, περιορώμενοι τὰ γενησόμενα. ἐπειδή  τε   νικήσας τοὺς Μυσοὺς καὶ ἐπ´
[51, 8]   καὶ τέλος Πούπλιον Τουρούλλιον βουλευτήν  τε   ὄντα καὶ σφαγέα τοῦ Καίσαρος
[51, 6]   ἀπειλητικὰ καὶ ὅτι, ἂν τῶν  τε   ὅπλων καὶ τῆς βασιλείας ἀποστῇ,
[51, 11]   ὅπως ἔτι καὶ μᾶλλον ἐλπίσῃ  τε   ὅσα ἐβούλετο καὶ μηδὲν κακὸν
[51, 12]   ἀφίξεσθαι πρὸς αὐτὴν ὑπέσχετο. ~οἶκόν  τε   οὖν ἐκπρεπῆ καὶ κλίνην πολυτελῆ
[51, 22]   διὰ τοῦτο οὕτω κέκληται. ταῦτά  τε   οὖν ἐσήχθη, καὶ ἀθρόοι πρὸς
[51, 5]   τῶν Αἰγυπτίων λαφύρων ἀπήλλαξε. ~ταῦτά  τε   οὖν καὶ τὰ ἄλλα τὰ
[51, 24]   εἴπερ αὐτοκράτωρ στρατηγὸς ἐγεγόνει. ἐκεῖνά  τε   οὖν οὕτως ἐπράχθη, καὶ οἱ
[51, 8]   οὐδὲν οὐδὲ τότε ἀπεκρίνατο. τρίτην  τε   οὖν πρεσβείαν ἔστειλε, καὶ τὸν
[51, 13]   οἱ τὰ ἐπινίκια ἐπιλαμπρύνῃ. τοῦτό  τε   οὖν ὑποτοπήσασα, καὶ μυρίων θανάτων
[51, 22]   καὶ θηρία καὶ βοτὰ ἄλλα  τε   παμπληθῆ καὶ ῥινόκερως ἵππος τε
[51, 20]   ἐς τὴν πόλιν ἐσέλθῃ θυσίαις  τε   πανδημεὶ ἀγαλθῆναι καὶ ἱερὰν ἀεὶ
[51, 22]   τῇ τοῦ ἡρῴου ὁσιώσει ἀγῶνές  τε   παντοδαποὶ ἐγένοντο, καὶ τὴν Τροίαν
[51, 21]   ἐκεῖνος τὰ νικητήρια, καίτοι τοῦ  τε   πατρὸς αὐτοῦ ὑπὸ τοῦ Σύλλου
[51, 1]   καὶ γυμνικὸν καὶ μουσικῆς ἱπποδρομίας  τε   πεντετηρικὸν ἱερόν (οὕτω γὰρ τοὺς
[51, 9]   Ῥωμαίων κράτος ἕξειν προσεδόκησε, τό  τε   Πηλούσιον εὐθὺς αὐτῷ προήκατο, καὶ
[51, 5]   μὲν ἐς τὴν Λιβύην πρός  τε   Πινάριον Σκάρπον καὶ πρὸς τὸ
[51, 13]   τὴν Λιουίαν ἔχουσα, καὶ ἑκουσία  τε   πλευσεῖσθαι ἔλεγε, καὶ κόσμους τινὰς
[51, 4]   ἐξοικίσας τοῖς μὲν στρατιώταις τάς  τε   πόλεις καὶ τὰ χωρία αὐτῶν
[51, 8]   Θύρσον ἐξελεύθερον ἑαυτοῦ ἔπεμψεν ἄλλα  τε   πολλὰ καὶ φιλάνθρωπα αὐτῇ ἐροῦντα,
[51, 22]   τε παμπληθῆ καὶ ῥινόκερως ἵππος  τε   ποτάμιος, πρῶτον τότε ἐν τῇ
[51, 20]   πέμπτον μετὰ Σέξτου Ἀπουλεΐου τά  τε   πραχθέντα ὑπ´ αὐτοῦ πάντα ἐν
[51, 4]   τὰ τῶν ἑταίρων, ἵνα ἄν  τε   πρίασθαί τι αὐτῶν ἄν τε
[51, 17]   διαρπάσαι τὴν πόλιν, προσεπέλαβον. τοῖς  τε   προδανείσασί τι πάντα ἀπηλλάγη, καὶ
[51, 18]   δ´ οὖν Καῖσαρ ὡς τά  τε   προειρημένα ἔπραξε, καὶ πόλιν καὶ
[51, 11]   τοῦτ´ ἔπεμψε πρὸς αὐτὴν Γάιόν  τε   Προκουλέιον ἱππέα καὶ Ἐπαφρόδιτον ἐξελεύθερον,
[51, 5]   τὸν πρόσπλουν ἀσφαλῆ ποιήσηται, τάς  τε   πρῴρας ὡς καὶ κεκρατηκυῖα κατέστεψε
[51, 20]   ψηφισθέντα οἱ ὑπερήσθη ὅτι τάς  τε   πύλας τὰς τοῦ Ἰανοῦ ὡς
[51, 21]   ἐχειρώσατο, καὶ τοὺς Σουήβους τὸν  {τε}   Ῥῆνον ἐπὶ πολέμῳ διαβάντας ἀπεώσατο·
[51, 24]   ἐπικουρήσαντος ἐξεῖλεν αὐτούς. καὶ  τε   Ῥώλης πρὸς τὸν Καίσαρα ἐλθὼν
[51, 3]   Μαικήνου, καὶ τότε  τε   Ῥώμη καὶ λοιπὴ Ἰταλία
[51, 20]   ἄλλα ἐχρημάτιζε, καὶ τεμένη τῇ  τε   Ῥώμῃ καὶ τῷ πατρὶ τῷ
[51, 23]   τούτου οἴκαδε ἀναχωροῦντας ἐπιδιώκων τήν  τε   Σεγετικὴν καλουμένην προσεποιήσατο καὶ ἐς
[51, 17]   κοῦφον τῶν τρόπων αὐτῶν, τήν  τε   σιτοπομπίαν καὶ τὰ χρήματα, οὐδενὶ
[51, 2]   καὶ ἐν μὲν τούτοις  τε   Σόσσιος ἐπιφανὴς ἐγένετο (πολλάκις τε
[51, 20]   Ἰουλίαν ἐπ´ αὐτοῦ ἐπονομάζεσθαι, τῷ  τε   στεφάνῳ αὐτὸν τῷ ἐπινικίῳ διὰ
[51, 26]   ἐσεκομίσαντο. οὖν Κράσσος τά  τε   στόμια αὐτοῦ πάντα σκολιὰ καὶ
[51, 5]   προπεμφθέντας ὑπ´ αὐτοῦ ἔσφαξε, τῶν  τε   στρατιωτῶν ὧν ἦρχεν ἀγανακτήσαντάς τινας
[51, 11]   ἐγκρατὴς γενέσθαι καὶ ἐκείνην ζῶσάν  τε   συλλαβεῖν καὶ ἐς τὰ νικητήρια
[51, 17]   τῶν ἱππέων πάμπολλα ἐδόθη, τό  τε   σύμπαν τε ἀρχὴ
[51, 25]   ἐπεὶ δὲ οἱ Βαστάρναι ταῖς  τε   συμφοραῖς ἀχθόμενοι, καὶ μηκέτ´ αὐτὸν
[51, 8]   πρὸς τὴν Αἰγυπτίαν ἀπολογούμενος, ὅσα  τε   συνηράσθησάν ποτε καὶ ὅσα συνενεανιεύσαντο
[51, 16]   διὰ τοὺς φίλους. ἐπειδή  τε   συχνοὶ παρ´ αὐτῷ καὶ δυναστῶν
[51, 13]   καὶ ἑαυτὴν εὐπρεπέστατα εὐθετήσασα, τό  τε   σχῆμα τὸ βασιλικὸν πᾶν ἀναλαβοῦσα,
[51, 14]   τελευτὴν αὐτῆς ἐξεπλάγη, καὶ τό  τε   σῶμα αὐτῆς εἶδε, καὶ φάρμακα
[51, 12]   καὶ ἐρωτικόν τι ἐφθέγξατο, πρός  τε   τὰ γόνατα αὐτοῦ προσέπεσε καὶ
[51, 24]   νομισάντων καὶ ἐπιδραμόντων σφίσιν, ἔς  τε   τὰ λάσια ἀναχωροῦσιν ἐπακολουθησάντων, πολλοὺς
[51, 19]   τὴν μὲν οὖν πρώτην ἐκείνῳ  τε   ταῦτ´ ἐψηφίσαντο, καὶ τὰ τοῦ
[51, 22]   κελήτων καὶ ἐπὶ συνωρίδων τῶν  τε   τεθρίππων ἀντηγωνίσαντο, Κύιντός τέ τις
[51, 1]   χωρίον ἐν ἐσκήνησε, λίθοις  τε   τετραπέδοις ἐκρηπίδωσε καὶ τοῖς ἁλοῦσιν
[51, 20]   γὰρ τότε αἱ πόλεις ἔν  τε   τῇ Ἀσίᾳ καὶ ἐν τῇ
[51, 4]   τοῖν θεοῖν μυστηρίων μετέλαβεν, ἔς  τε   τὴν Ἀσίαν κομισθεὶς καὶ ἐκεῖνα
[51, 18]   τἆλλα τὰ προσήκοντα προσδιῴκησεν, ἔς  τε   τὴν Ἀσίαν τὸ ἔθνος διὰ
[51, 4]   οὐκέτ´ οὐδὲν ὑπ´ οὐδενὸς πρός  τε   τὴν ἄφιξιν αὐτοῦ καὶ πρὸς
[51, 5]   μὴ πρὸς αὐτὸν ἦλθεν, ἔς  τε   τὴν Ἑλλάδα αὖθις τριακοστῇ μετὰ
[51, 21]   ~τοῦ δὲ δὴ θέρους ἔς  τε   τὴν Ἑλλάδα καὶ ἐς τὴν
[51, 23]   Κράσσος Μᾶρκος ἔς  τε   τὴν Μακεδονίαν καὶ ἐς τὴν
[51, 18]   μέρει παρ´ αὐτοῦ λαβὼν ἔς  τε   τὴν Ῥώμην ἀνήγαγε καὶ ἐν
[51, 10]   δ´ αὐτῷ πολλοῦ αἵματος ἀπέγνω  τε   τὴν σωτηρίαν, καὶ ἱκέτευσε τοὺς
[51, 10]   Ἀντώνιον διαβάλλων καὶ ἐκείνους ἔς  τε   τὴν τῆς προδοσίας αἰσχύνην καὶ
[51, 13]   τούτων μὴ τεθνήξειν λαβοῦσα ἧττόν  τε   τηρηθείη καὶ ἑαυτὴν ἐξεργάσαιτο.
[51, 9]   ἅμα τὰς ναῦς αὐτῶν ἔκ  τε   τῆς γῆς καὶ ἐκ τῶν
[51, 27]   ἐς τὸν Ἴστρον ἐμβάλλων, ὑπέρ  τε   τῆς Δελματίας καὶ ὑπὲρ τῆς
[51, 10]   καὶ διὰ τοῦτο αὐτοὺς τῇ  τε   τῆς πείρας ἀγανακτήσει καὶ τῇ
[51, 12]   ἐπενέκλα, καὶ ἐμμελῶς ἀνωλοφύρετο, θρυπτικόν  τέ   τι προσεφθέγγετο, ἄλλοτε μὲν λέγουσα
[51, 6]   τούτῳ καὶ Κλεοπάτρα σκῆπτρόν  τέ   τι χρυσοῦν καὶ στέφανον χρυσοῦν
[51, 5]   ἄλλα τὰ ἐπείγοντα διοικήσας, τοῖς  τέ   τινα ἄδειαν λαβοῦσι καὶ ἐν
[51, 1]   κατέδειξεν, Ἄκτια αὐτὸν προσαγορεύσας. πόλιν  τέ   τινα ἐν τῷ τοῦ στρατοπέδου
[51, 17]   ἐξέπιπτε καὶ ὅπλα παρεφαίνετο. κτυπήματά  τέ   τινα ἑτέρωθι καὶ τυμπάνων καὶ
[51, 1]   καὶ ναὸν μείζω ᾠκοδόμησεν, ἀγῶνά  τέ   τινα καὶ γυμνικὸν καὶ μουσικῆς
[51, 18]   ἐν τῇ Συρίᾳ ἐπέτρεψεν, υἱόν  τέ   τινα τοῦ Φραάτου ἐν εὐεργεσίας
[51, 27]   ἀνεκτήσατο, ἐπὶ δὲ Ἀρτακίους ἄλλους  τέ   τινας οὔθ´ ἁλόντας ποτὲ οὔτ´
[51, 19]   μέρει τοῦ ἔτους ὑπατεύοντος) τοῦτό  τέ   τινες ὡς οὐκ ἀθεεὶ δὴ
[51, 22]   τῶν τε τεθρίππων ἀντηγωνίσαντο, Κύιντός  τέ   τις Οὐιτέλλιος βουλευτὴς ἐμονομάχησε. καὶ
[51, 21]   καὶ τόν τε Ἀγρίππαν ἄλλοις  τέ   τισι καὶ σημείῳ κυανοειδεῖ ναυκρατητικῷ
[51, 15]   βίου τοιάνδε. μὲν συνεῖναί  τε   τὸ δέον οὐδενὸς ἥσσων ἐγένετο
[51, 10]   ἱκέτευσε τοὺς παρόντας ὅπως πρός  τε   τὸ μνῆμα αὐτὸν κομίσωσι καὶ
[51, 10]   ἀποθανεῖται. καὶ διὰ τοῦτο ἔς  τε   τὸ μνημεῖον σύν τε εὐνούχῳ
[51, 10]   ἐπειδὴ παρὰ δόξαν ἠλαττώθη, πρός  τε   τὸ ναυτικὸν ἀπέκλινε, καὶ παρεσκευάζετο
[51, 24]   προσκόπους πρὸ αὐτῆς καταστήσας, ἀνέπαυσέ  τε   τὸ στράτευμα, καὶ μετὰ τοῦτο
[51, 9]   τι αὐτοῖς ἠδυνήθη, καίπερ πρός  τε   τὸ τεῖχος προσελθὼν καὶ γεγωνὸν
[51, 19]   πανήγυρίν οἱ πεντετηρίδα ἄγεσθαι, ἔν  τε   τοῖς γενεθλίοις αὐτοῦ καὶ ἐν
[51, 22]   πρὸς τῇ Τριβαλλικῇ οἰκοῦντες ἔς  τε   τὸν τῆς Μυσίας νομὸν τελοῦσι
[51, 4]   κομισθεὶς καὶ ἐκεῖνα προσκαθίστατο, τά  τε   τοῦ Ἀντωνίου ἅμα ἐκαραδόκει· οὐ
[51, 19]   τὰς ἱερείας ἐν ταῖς ὑπέρ  τε   τοῦ δήμου καὶ τῆς βουλῆς
[51, 21]   οὖν δημοσίᾳ καὶ αὐτὸς ὑπέρ  τε   τοῦ δήμου καὶ ὑπὲρ τῆς
[51, 15]   αὐτῶν Ἄντυλλος μέν, καίτοι τήν  τε   τοῦ Καίσαρος θυγατέρα ἠγγυημένος καὶ
[51, 4]   ἦρχεν· οὗτος γάρ, καίπερ τά  τε   τοῦ Σέξτου καὶ τὰ τοῦ
[51, 9]   Ἀντώνιος ὅτι Κορνήλιος Γάλλος τό  τε   τοῦ Σκάρπου στράτευμα παρείληφε καὶ
[51, 25]   αὐτὸν ἐπιστρατεύσειν σφίσι πυθόμενοι, πρός  τε   τοὺς Δενθελήτας καὶ πρὸς τὸν
[51, 26]   τῆς ὁρμῆς αὐτοῦ ᾔσθετο, πρός  τε   τοὺς Σκύθας ἐπὶ συμμαχίαν μετὰ
[51, 20]   τῶν Πάρθων γράμματα ἦλθεν, ἔς  τε   τοὺς ὕμνους αὐτὸν ἐξ ἴσου
[51, 21]   τὸν ἀδελφιδοῦν, διένειμε. καὶ ἐπί  τε   τούτοις, καὶ ὅτι παρὰ τῶν
[51, 10]   ἱππεῦσιν ἐνίκησεν. ἀναθαρσήσας τε ἔκ  τε   τούτου καὶ ὅτι βιβλία ἐς
[51, 8]   οὕτω καὶ τὸ δεύτερον τό  τε   τρίτον καὶ ἐπηπείλησε καὶ ὑπέσχετο.
[51, 15]   ἐπολέμησαν καὶ οὕτως ἐτελεύτησαν, ἔν  τε   τῷ αὐτῷ τρόπῳ ἐταριχεύθησαν, κἀν
[51, 19]   Κλεοπάτρας, καὶ ἁψῖδα τροπαιοφόρον ἔν  τε   τῷ Βρεντεσίῳ καὶ ἑτέραν ἐν
[51, 11]   ἐμέμνητο, καὶ μᾶλλόν γε ἔν  τε   τῷ ὀνόματι καὶ ἐν τῷ
[51, 22]   ἐς τὴν Ῥώμην κομισθὲν ἔν  τε   τῷ συνεδρίῳ ἱδρύθη καὶ Αἰγυπτίοις
[51, 21]   τρόπον τινὰ καὶ ἐκείνην μετά  τε   τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων καὶ μετὰ
[51, 19]   βουλὴν τόν τε δῆμον μετά  τε   τῶν γυναικῶν καὶ μετὰ τῶν
[51, 5]   πολὺν δὲ καὶ πλοῦτον ἔκ  τε   τῶν ἐκείνων κτημάτων καὶ ἐκ
[51, 21]   τῇ μὲν πρώτῃ ἡμέρᾳ τά  τε   τῶν Παννονίων καὶ τὰ τῶν
[51, 18]   Συρίας ἦλθε, κἀνταῦθα παρεχείμασε, τά  τε   τῶν ὑπηκόων ὡς ἕκαστα καὶ
[51, 21]   ἐγεγόνει. μετὰ δὲ τοῦτο τούς  τε   ὑποστρατήγους καὶ ἐπῄνεσε καὶ ἐτίμησεν
[51, 2]   τότε φυγὼν καὶ κατακρυφθείς, χρόνῳ  τε   ὕστερον εὑρεθείς, ὅμως ἐσώθη) καὶ
[51, 8]   δώσειν ὑπισχνουμένη, δὲ τῆς  τε   φιλίας καὶ τῆς συγγενείας αὐτὸν
[51, 18]   Φραάτης κρατήσας πρέσβεις ἔπεμψε, τούτοις  τε   φιλικῶς ἐχρημάτισε, καὶ τῷ Τιριδάτῃ
[51, 8]   σφαγέα τοῦ Καίσαρος γεγονότα τότε  τε   φιλικῶς οἱ συνόντα ἐξέδωκεν αὐτῷ,
[51, 2]   ἀφείθη. τῶν δὲ κολασθέντων Ἀκύλιοί  τε   Φλῶροι καὶ Κουρίων ὄνομα μάλιστ´
[51, 15]   Ἰούλλῳ τῷ τοῦ Ἀντωνίου τῆς  τε   Φουλουίας υἱεῖ τοὺς ἐξελευθέρους αὐτοῦ
[51, 24]   αὐτοῦ ταῦτα οἱ Βαστάρναι τῆς  τε   φυγῆς ἐπέσχον καὶ πρὸς τῷ
[51, 15]   θήκῃ ἐτάφησαν. ἔσχον δὲ τήν  τε   φύσιν τῆς ψυχῆς καὶ τὴν
[51, 8]   Ἀντώνιον ἀναχρήσαιτο καὶ ἑαυτὴν τά  τε   χρήματα ἀκέραια τηρήσειε. καὶ ἔσχεν
[51, 23]   τὴν Μυσίδα ἐνέβαλε, καὶ τήν  τε   χώραν σφῶν ἐκάκωσε καὶ πρὸς
[51, 1]   Νικόπολιν ὄνομα αὐτῇ δούς. τό  τε   χωρίον ἐν ἐσκήνησε, λίθοις
[51, 20]   ὑπὸ Νωνίου Γάλλου κατεστράφησαν· ἄλλα  τε   ὡς καθ´ ἑκάστους ταραχώδη συχνὰ
[51, 5]   ἐγένετο, πολλοὺς μὲν τῶν πρώτων,  ἅτε   καὶ ἀεί οἱ ἀχθομένων καὶ
[51, 9]   δὲ μή, βίᾳ γε χειρωσόμενος  ἅτε   καὶ δύναμιν πολλὴν καὶ ναυτικὴν
[51, 4]   δ´ αὐτῶν ἐν τούτῳ φανερῶς  ἅτε   καὶ πολὺ ἀπὸ σφῶν ἀπαρτῶντος
[51, 3]   καὶ τῆς στρατείας ἀφεθέντες ἤσχαλλον  ἅτε   μηδὲν γέρας εὑρόμενοι, καὶ στασιάζειν
[51, 12]   πείσῃ. περιαλγήσασα οὖν ἐκείνη ὅτι  μήτε   προσεῖδεν αὐτὴν μήτε τι
[51, 11]   ἐς τὰ βασίλεια αὐτὴν ἤγαγον,  μήτε   τῆς ἀκολουθίας τι μήτε τῆς
[51, 11]   ἤγαγον, μήτε τῆς ἀκολουθίας τι  μήτε   τῆς θεραπείας τῆς συνήθους οἱ
[51, 12]   ἐκείνη ὅτι μήτε προσεῖδεν αὐτὴν  μήτε   τι περὶ τῆς βασιλείας
[51, 22]   οἱ δὲ ἐπέκεινα Δακοὶ κέκληνται,  εἴτε   δὴ Γέται τινὲς εἴτε καὶ
[51, 22]   κέκληνται, εἴτε δὴ Γέται τινὲς  εἴτε   καὶ Θρᾷκες τοῦ Δακικοῦ γένους
[51, 12]   Καῖσαρ, ταῦτά σου τὰ γράμματα;  ἄλλοτε   δὲ ὅτι ἀλλ´ ἐν τούτῳ
[51, 12]   ἀνωλοφύρετο, θρυπτικόν τέ τι προσεφθέγγετο,  ἄλλοτε   μὲν λέγουσα ποῦ μοι, Καῖσαρ,
[51, 17]   ὅπως ὕδατι, ἔνθα μηδὲ ἐψέκασέ  ποτε,   ἀλλὰ καὶ αἵματι· ταῦτά τε
[51, 22]   Δακικοῦ γένους τοῦ τὴν Ῥοδόπην  ποτὲ   ἐνοικήσαντος ὄντες. οὗτοι οὖν οἱ
[51, 8]   Αἰγυπτίαν ἀπολογούμενος, ὅσα τε συνηράσθησάν  ποτε   καὶ ὅσα συνενεανιεύσαντο ἀλλήλοις ἐξαριθμούμενος.
[51, 21]   Σύλλου θανατωθέντος, καὶ αὐτὸς ἄρξαι  ποτὲ   μετὰ τῶν ἄλλων τῶν ὁμοίων
[51, 27]   ἄλλους τέ τινας οὔθ´ ἁλόντας  ποτὲ   οὔτ´ αὖ προσχωρῆσαί οἱ ἐθέλοντας,
[51, 27]   ἔθνη πολλὰ καὶ οἱ Τριβαλλοί  ποτε   προσαγορευθέντες, οἵ τε Δαρδάνιοι καὶ
[51, 2]   ὅτι τοῦ Κουρίωνος ἐκείνου τοῦ  ποτε   τῷ Καίσαρι τῷ προτέρῳ πολλὰ
[51, 7]   καὶ ἄκοντες ὡμολόγησαν ἐπὶ τῷ  μηδέποτε   μονομαχῆσαι, καὶ τήν γε Δάφνην
[51, 3]   τοῖς ἄλλοις τοῖς πάνυ φίλοις,  ὁπότε   τι δέοιτο δι´ ἀπορρήτων σφίσι
[51, 20]   Νικαίᾳ γενέσθαι ἐφῆκεν· αὗται γὰρ  τότε   αἱ πόλεις ἔν τε τῇ
[51, 25]   τῷ τε Διονύσῳ πρόσκεινται καὶ  τότε   ἄνευ τῶν ὅπλων ἀπήντησάν οἱ,
[51, 8]   τῷ δ´ Ἀντωνίῳ οὐδὲν οὐδὲ  τότε   ἀπεκρίνατο. τρίτην τε οὖν πρεσβείαν
[51, 18]   ἐν τούτῳ μαχόμενοι πρὸς ἀλλήλους.  τότε   δὲ ἐπειδὴ τε Ἀντώνιος
[51, 1]   ἱδρυσάμενος. ταῦτα μὲν ὕστερον ἐγένετο,  τότε   δὲ μέρος μέν τι τῶν
[51, 14]   τῇ κεφαλῇ ἐφόρει ὥσπερ εἰώθει,  τότε   δὲ προκατανύξασά τι τὸν βραχίονα
[51, 7]   σφισιν ἐς τὰ μάλιστα γενομένους,  τότε   δὲ πρὸς τὰ παρόντα μεταστάντας,
[51, 12]   ἔκλαε καὶ τὰς ἐπιστολὰς κατεφίλει,  τοτὲ   δὲ πρὸς τὰς εἰκόνας αὐτοῦ
[51, 20]   τῆς Ὑγιείας ἐποίησαν· καὶ γὰρ  τότε   δι´ ἅπερ εἶπον διελέλειπτο. ἦσαν
[51, 5]   ὅτι ἐπανῆλθε, μαθεῖν. ὡς γὰρ  τότε   ἐκ τῆς ναυμαχίας ἔφυγον, μέχρι
[51, 22]   ῥινόκερως ἵππος τε ποτάμιος, πρῶτον  τότε   ἐν τῇ Ῥώμῃ ὀφθέντα, ἐσφάγη.
[51, 11]   βασιλείαν ἐκπρίηται. οὕτω που καὶ  τότε   ἐν τηλικαύτῃ συμφορᾷ οὖσα τῆς
[51, 7]   τῷ Καίσαρι ἄξειν ἤλπιζον, ἀσκούμενοι,  τότε   ἐπειδὴ τάχιστα τῶν γεγονότων ᾔσθοντο,
[51, 5]   καὶ ἀεί οἱ ἀχθομένων καὶ  τότε   ἐπὶ τῇ συμφορᾷ αὐτῆς ἐπηρμένων,
[51, 21]   ἀγαπητῶς ἐπὶ δραχμῇ πρότερον ὄντα  τότε   ἐπὶ τῷ τριτημορίῳ αὐτῆς γενέσθαι.
[51, 3]   γὰρ δὴ σφραγῖδα, μάλιστα  τότε   ἐχρῆτο, ἐπεποίητο, σφίγγα ἐν ἑκατέρᾳ
[51, 3]   ἐξελευθέρους δι´ ὑποψίας ἔτι καὶ  τότε   ἔχων τὴν τετάρτην αὐτοῖς ἐσφορὰν
[51, 3]   μὴ τοῦ Μαικήνου, καὶ  τότε   τε Ῥώμη καὶ
[51, 22]   καὶ ἔτι κειμένων ἐκ δόγματος  τότε   καθαιρεθέντων ὡς καὶ μεμιαμμένων. καὶ
[51, 23]   τοῦτο προαχθέντες· οὐ γὰρ παραδέδοται.  ~τότε   μὲν δὴ ταῦθ´ οὕτως ἐπράχθη,
[51, 20]   ἰδίοις πάντας αὐτῷ σπένδειν ἐκέλευσαν.  ~τότε   μὲν δὴ ταῦτ´ ἐγνώσθη, ὑπατεύοντος
[51, 12]   ἐρωτικὰ αὐτοῦ ῥήματα ἀνεγίγνωσκε. καὶ  τοτὲ   μὲν ἔκλαε καὶ τὰς ἐπιστολὰς
[51, 25]   δὴ καὶ ἐπικινδύνως κατεστρέψατο. καὶ  τότε   μέν (χειμὼν γὰρ ἦν) ἐς
[51, 12]   εἴθε μὲν γὰρ ἀπωλώλειν εὐθὺς  τότε   μετὰ τὸν Καίσαρα· ἐπεὶ δέ
[51, 4]   καὶ τὰ τοῦ Ἀντωνίου πράξας,  τότε   μηδὲ στρατηγήσας συνυπάτευσεν αὐτῷ. ἐλθὼν
[51, 3]   ἐν τῷ τεταγμένῳ ἔτι καὶ  τότε   ὄντες, τὸ μέν τι πρὸς
[51, 20]   ἀπ´ αὐτῶν συνηνέχθη, οὔτε ἐκεῖνοι  τότε   πολεμεῖσθαι ἐνόμιζον οὔτε ἐγὼ ἐπιφανές
[51, 16]   τῶν τὰ τοῦ Ἀντωνίου μέχρι  τότε   πραξάντων τοὺς μὲν ἐκόλασε τοὺς
[51, 1]   εἴωθα αὐτὸ ποιεῖν) ἀλλ´ ὅτι  τότε   πρῶτον Καῖσαρ τὸ κράτος
[51, 17]   αὐτῶν κατέγνω. καί σφων οὕτω  τότε   ταχθέντων τὰ μὲν ἄλλα καὶ
[51, 8]   καὶ σφαγέα τοῦ Καίσαρος γεγονότα  τότε   τε φιλικῶς οἱ συνόντα ἐξέδωκεν
[51, 23]   Σκύθαι τε ἀκριβῶς νενομίδαται, καὶ  τότε   τὸν Ἴστρον διαβάντες τήν τε
[51, 17]   ἐκομίσαντο, οἱ δὲ δὴ καὶ  τότε   τῷ Καίσαρι συγγενόμενοι πεντήκοντα καὶ
[51, 22]   τῷ τοῦ Ἰουλίου ἡρῴῳ ὁσιωθέντι  τότε   ὑπῆρξε· συχνὰ γὰρ καὶ ἐς
[51, 2]   τε γὰρ ἀντιπολεμήσας αὐτῷ καὶ  τότε   φυγὼν καὶ κατακρυφθείς, χρόνῳ τε
[51, 25]   Μυσίας λυπήσαντας αὐτόν· καὶ γὰρ  τότε   χωρία τε ἐντειχιζόμενοι καὶ πολεμησείοντες
[51, 19]   ἐκείνῳ νικηθέντας οὔτε πρότερον οὔτε  τότε,   ὡς καὶ ἑορτάζειν σφᾶς ἐπ´
[51, 17]   τε ἅμα ἐκ τῶν νεφῶν  ἐξέπιπτε   καὶ ὅπλα παρεφαίνετο. κτυπήματά τέ
[51, 12]   δὲ πρὸς τὰς εἰκόνας αὐτοῦ  προσέπιπτε   καὶ ἐκείνας προσεκύνει. τά τε
[51, 14]   ἰῷ τινι, δύναμιν τοιαύτην ἔχοντι  ὥστε   ἄλλως μὲν μηδὲν τὸ σῶμα
[51, 10]   τὴν ὑπὲρ ἑαυτοῦ προθυμίαν ἀντικαθιστάς,  ὥστε   καὶ διὰ τοῦτο αὐτοὺς τῇ
[51, 1]   τὸ κράτος πᾶν μόνος ἔσχεν,  ὥστε   καὶ τὴν ἀπαρίθμησιν τῶν τῆς
[51, 10]   ὑπερκύψασαν αὐτὴν ἰδόντες τινὲς ἀνεβόησαν  ὥστε   καὶ τὸν Ἀντώνιον ἐσακοῦσαι· καὶ
[51, 5]   ταχέως ἐς τὴν Ἀσίαν ἀνεκομίσθη  ὥστε   καὶ τὸν Ἀντώνιον τήν τε
[51, 17]   συγγενόμενοι πεντήκοντα καὶ διακοσίας δραχμάς,  ὥστε   μὴ διαρπάσαι τὴν πόλιν, προσεπέλαβον.
[51, 16]   τῶν τε Ἀλεξανδρέων πάντων ἐφείσατο  ὥστε   μὴ διολέσαι τινά, τὸ μὲν
[51, 20]   ἐκείνου παραδοθὲν ἐς ἀόριστον ἐπηυξήθη,  ὥστε   μηδὲν ἔτι χρῆναί με περὶ
[51, 24]   τε ἄλλα ἐφιλοφρονήσατο καὶ κατεμέθυσεν  ὥστε   πάντα τὰ βουλεύματα αὐτῶν ἐκμαθεῖν·
[51, 21]   λάφυρα ἐγένοντο (τοσαῦτα γὰρ ἠθροίσθη  ὥστε   πάσαις ἐπαρκέσαι) πολυτελεστάτη δ´ οὖν
[51, 3]   καὶ τῷ Μαικήνᾳ ἐξουσίαν ἔδωκεν  ὥστε   σφᾶς καὶ τὰς ἐπιστολάς, ἃς
[51, 21]   πάσης ὁμοίως τῆς πόλεως ἐχώρησεν  ὥστε   τὰ μὲν κτήματα ἐπιτιμηθῆναι, τὰ
[51, 16]   εἶδε, καὶ αὐτοῦ καὶ προσήψατο,  ὥστε   τι τῆς ῥινός, ὥς φασι,
[51, 21]   τῷ τοῦ θανάτου μιμήματι παρεκομίσθη,  ὥστε   τρόπον τινὰ καὶ ἐκείνην μετά
[51, 14]   τῶν σπαργάνων αὐτῶν ἐπιβληθέντων τισίν·  οὔτε   γὰρ τῷ παιδίῳ τι λυμαίνονται,
[51, 12]   μέν" ἔφη, Καῖσαρ, οὔτε ἐθέλω  οὔτε   δύναμαι· ταύτην δέ σε τὴν
[51, 20]   οὔτε ἐκεῖνοι τότε πολεμεῖσθαι ἐνόμιζον  οὔτε   ἐγὼ ἐπιφανές τι περὶ αὐτῶν
[51, 12]   ἀνακλαύσασα ζῆν μέν" ἔφη, Καῖσαρ,  οὔτε   ἐθέλω οὔτε δύναμαι· ταύτην δέ
[51, 20]   μηδὲν μέγα ἀπ´ αὐτῶν συνηνέχθη,  οὔτε   ἐκεῖνοι τότε πολεμεῖσθαι ἐνόμιζον οὔτε
[51, 5]   φυλακῇ ἐνταῦθα προσυνειλεγμένον· ἐπεὶ δ´  οὔτε   προσδέξεσθαι αὐτόν καὶ προσέτι καὶ
[51, 19]   Ῥωμαίους τοὺς σὺν ἐκείνῳ νικηθέντας  οὔτε   πρότερον οὔτε τότε, ὡς καὶ
[51, 13]   τε αὐτῇ αὖθις παρεκελεύσατο, καὶ  οὔτε   τὴν θεραπείαν αὐτῆς ἀφείλετο καὶ
[51, 9]   Κλεοπάτρας, ἔλαβεν. ἐκείνη γὰρ ὡς  οὔτε   τις ἐβοήθησέ σφισι καὶ τὸν
[51, 19]   σὺν ἐκείνῳ νικηθέντας οὔτε πρότερον  οὔτε   τότε, ὡς καὶ ἑορτάζειν σφᾶς
[51, 11]   ἐδήλωσεν, οὐ μὴν καὶ πάνυ  ἐπίστευε   μηδὲν κακὸν πείσεσθαι. κατεῖχεν οὖν
[51, 3]   τε βουλῇ καὶ τοῖς ἄλλοις  ἔγραφε,   προαναγιγνώσκειν, κἀκ τούτου καὶ μεταγράφειν
[51, 9]   τό τε τοῦ Σκάρπου στράτευμα  παρείληφε   καὶ μετ´ αὐτῶν τὸ Παραιτόνιον
[51, 12]   θάρσει γύναι, καὶ θυμὸν  ἔχε   ἀγαθόν· οὐδὲν γὰρ κακὸν πείσῃ.
[51, 11]   τὸ πῦρ ἐπὶ τοῖς χρήμασιν,  εἶχε   δὲ καὶ ἀσπίδας ἄλλα τε
[51, 11]   ἰδιωτεύσασα ζῆν ᾑρεῖτο. ἀμέλει  εἶχε   μὲν καὶ τὸ πῦρ ἐπὶ
[51, 10]   τοῖς παροῦσιν ὡς καὶ τεθνηκὼς  παρέσχε.   θορύβου τε ἐπὶ τούτῳ γενομένου
[51, 8]   τὸν μὲν Τουρούλλιον ἀπέκτεινε (καὶ  ἔτυχε   γὰρ ἐκ τῆς ἐν Κῷ
[51, 11]   διαλεχθῆναί τι τῷ Καίσαρι ἐθελήσασα  ἐπέτυχε·   καὶ ἵνα γε ἐπὶ πλεῖον
[51, 15]   ἔπραξεν, ἀνδρείᾳ τε ἔν τισι  διέπρεψε   καὶ ὑπὸ δειλίας συχνὰ ἐσφάλη,
[51, 9]   συνηχεῖν κελεύσας οὐδὲν οὐδενὶ ἐσακοῦσαι  ἐπέτρεψε.   καὶ προσέτι καὶ ἐπεκδρομῇ αἰφνιδίῳ
[51, 20]   δὲ Βιθυνοῖς ἐν Νικομηδείᾳ, τεμενίσαι  ἐπέτρεψε.   καὶ τοῦτ´ ἐκεῖθεν ἀρξάμενον καὶ
[51, 17]   καὶ τῷ Γάλλῳ τῷ Κορνηλίῳ  ἐπέτρεψε·   πρός τε γὰρ τὸ πολύανδρον
[51, 5]   τε πρῴρας ὡς καὶ κεκρατηκυῖα  κατέστεψε   καὶ ᾠδάς τινας ἐπινικίους ὑπ´
[51, 10]   ἀγγελίαν αὐτῷ ὡς καὶ ἀπολωλυῖα  ἔπεμψε.   καὶ ὃς ἀκούσας τοῦτο οὐκ
[51, 3]   ἄλλο τι ἐς τὴν Ἰταλίαν  ἔπεμψε.   καὶ τοσαύτην γ´ ἐπὶ πάντα
[51, 11]   χειρωθείσῃ χρήσηται. καὶ διὰ τοῦτ´  ἔπεμψε   πρὸς αὐτὴν Γάιόν τε Προκουλέιον
[51, 18]   δὲ Φραάτης κρατήσας πρέσβεις  ἔπεμψε,   τούτοις τε φιλικῶς ἐχρημάτισε, καὶ
[51, 3]   μηδενὶ δούς, ἐς τὴν Ἰταλίαν  ἀπέπεμψε,   τοὺς δὲ δὴ λοιποὺς διέσπειρεν·
[51, 10]   ἐς τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ τοξεύμασιν  ἐσέπεμψε   πεντακοσίας σφίσι καὶ χιλίας δραχμὰς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 14/09/2006