Livre, Chap.
[37, 45]	διὰ τὴν ἑταιρείαν) τὴν δὲ	δὴ	γυναῖκα ἀπεπέμψατο, εἰπὼν ἄλλως μὲν
[37, 8]	δὲ καὶ ἰδίᾳ· τοσοῦτον δὲ	δὴ	ἐν τούτοις ὑπερῆρεν ὥστε καὶ
[37, 18]	τῇ ἱστορίᾳ προσήκει· ~τὸ δὲ	δὴ	ἐς τοὺς ἀστέρας τοὺς ἑπτὰ
[37, 16]	οὐδὲν σπουδῇ ἔπραττον, ταῖς δὲ	δὴ	ἡμέραις ἐκείναις, ὁπότε ἐκ τῆς
[37, 17]	τοῖς Ἱεροσολύμοις ἔσχον, ἄρρητον δὲ	δὴ	καὶ ἀειδῆ αὐτὸν νομίζοντες εἶναι
[37, 11]	οἱ εἶναι ἐνόμιζεν. εἰ δὲ	δὴ	καὶ σφαλείη, συναπολέσθαι τῇ βασιλείᾳ
[37, 52]	πόλει ταῦτ´ ἐγίγνετο, ὁ δὲ	δὴ	Καῖσαρ τῆς τε Λυσιτανίας μετὰ
[37, 29]	καὶ ἐποίησεν αὐτό· ~ὁ δὲ	δὴ	Κατιλίνας ὧδέ τε καὶ διὰ
[37, 22]	ἔμελλε προσεποιεῖτο, προείρηται· ὁ δὲ	δὴ	Κάτων οὗτος ἦν ἐκ τοῦ
[37, 38]	πολλοὶ προσφιλεῖς ἦσαν, τὸν δὲ	δὴ	Κικέρωνα ἐν ὀργῇ ἐπὶ τῷ
[37, 22]	ἀνθρώπων οὐδένα ἐθαύμαζε, τὸ δὲ	δὴ	κοινὸν ὑπερηγάπα, καὶ πᾶν μὲν
[37, 31]	γράψαντα οὐκ ἐδήλου, τῷ δὲ	δὴ	Κράσσῳ καὶ ἄλλοις τισὶ τῶν
[37, 26]	αὐτῶν συμβῆναι, ἐπαύθη· ~Τίτος δὲ	δὴ	Λαβιῆνος Γάιον Ῥαβίριον ἐπὶ τῷ
[37, 20]	ἀναθείη ἄν τις· ὃ δὲ	δὴ	μάλιστα αὐτοῦ τε τοῦ Πομπηίου
[37, 26]	ἤδη προεληλυθότα ἀπολεῖσθαι, πολλῷ δὲ	δὴ	μᾶλλον ἠγανάκτει ὅτι τό τε
[37, 24]	πάνυ πολλοῦ ποιῆσαι. τοῦτο δὲ	δὴ	μαντείας τις τρόπος ἐστί, πύστιν
[37, 48]	ᾧ ἐδυστύχησεν ἐξεῖλε· Λούκιος δὲ	δὴ	Μάριος καὶ Σέρουιος Γάλβας τόν
[37, 35]	μὲν παντελῶς διέπεσε· παρασκευαζομένων δὲ	δὴ	πολλῶν καὶ δούλων καὶ ἐλευθέρων,
[37, 44]	ἀνηλωμένων χρημάτων ἀπῄτει) τῷ δὲ	δὴ	Πομπηίῳ τὰ λοιπὰ προσεξεργάσασθαι ἐπιτραπείη.
[37, 53]	γενναίως ἀμυνόμενοι ἔπεσον, Πούπλιος δὲ	δὴ	Σκαίουιος μόνος τε περιλειφθεὶς καὶ
[37, 2]	καὶ δῶρα ἔπεμψεν· ἐκείνου δὲ	δὴ	ταῦτα μέν, ὅπως τὰς σπονδὰς
[37, 9]	ἔχαιρον οἱ Ῥωμαῖοι, τὰ δὲ	δὴ	τέρατα καὶ πάνυ αὐτοὺς ἐθορύβει.
[37, 15]	Ἐρυθρᾶς θαλάσσης ἐβασίλευε, πλεῖστα δὲ	δὴ	τὴν Συρίαν πρότερον λυπήσας, καὶ
[37, 3]	οὐδὲν δεινὸν ἔπαθεν, ὑπὸ δὲ	δὴ	τοῦ καύματος καὶ διὰ τοῦτο
[37, 2]	μηδενὸς κωλύοντος, ἐπεραιώθησαν. οὕτω δὲ	δὴ	τούς τε παῖδας αὐτῷ ἔπεμψε,
[37, 46]	οὐ πολλῷ ὕστερον· ἐν δὲ	δὴ	τῷ ἔτει ἐκείνῳ οἵ τε
[37, 22]	μὲν καθῄρει, δι´ ὧν δὲ	δὴ	τῷ τε ὁμίλῳ χαριεῖσθαι καὶ
[37, 50]	ἐπεί τε ἐκεῖνος (Λούκιος δὲ	δὴ	Φλάουιος ὠνομάζετο) τό τε βάθρον
[37, 47]	μὲν τείχους ἀπεώσθη, τὴν δὲ	δὴ	χώραν ἀδεῶς ἐλεηλάτει, μέχρις οὗ
[37, 49]	Ἀφράνιος μέν (ὀρχεῖσθαι γὰρ βέλτιον	ἤ	τι διαπράσσειν ἠπίστατο) πρὸς οὐδὲν
[37, 44]	τηλικούτῳ καὶ τοιούτῳ ἔργῳ, ἡμιτέλεστα·	ἢ	ἐκεῖνός γε ἐπλάττετο εἶναι, ὅπως
[37, 55]	καὶ κωλύειν μηδεμίαν αὔξησιν λαβεῖν	ἢ	ἐπὶ μέγα προάγειν ἐθέλειν, διά
[37, 55]	χωρὶς τῆς παρ´ ἐκείνων ἀμφοτέρων	ἢ	καὶ θατέρου βοηθείας μέγα τι
[37, 23]	διδόμενα παρὰ τῶν κρειττόνων δῆθεν	ἢ	πάντως γε τῶν ὁμοίων ἐνεῖναι,
[37, 11]	μετὰ ἀκεραίου τοῦ φρονήματος μᾶλλον	ἢ	στερηθεὶς αὐτῆς ἔν τε ταπεινότητι
[37, 55]	πάντες ἄνθρωποι τοῖς ἐχθροῖς ἀντιπράττειν	ἢ	συναγωνίζεσθαι τοῖς ἐπιτηδείοις, οὐ κατ´
[37, 11]	συμφοραῖς, ἀλλὰ τῇ βουλήσει πλέον	ἢ	τῇ δυνάμει νέμων ἐνενόει, ἄλλως
[37, 22]	πρὸς ἰσχὺν οὔτε πρὸς δόξαν	ἢ	τιμήν τινα, ἀλλ´ αὐτῆς ἕνεκα
[37, 21]	τινὰ τιμὴν ὑπέρογκον λαβεῖν διεπράξατο,	ἢ	τοῖς γε ψηφισθεῖσιν ἀπόντι οἱ
[37, 55]	καὶ πλέον ὑπ´ αὐτοῦ σφαλήσεται	ἢ	ὑπὸ τοῦ συναιρομένου οἱ κατεργάσεται.
[37, 23]	γε τοῦτο βέλτιον εἶναι ἔλεγεν	ἢ	ψηφισθέντα μὴ προσίεσθαι· ἐν μὲν
[37, 34]	τοῦ ἀγάλματος στάσεως εἰρήκεσαν, καὶ	ἡ	ἀνάθεσις αὐτοῦ τοῖς φωραθεῖσι συνέβαινε,
[37, 43]	ἐκίνησεν. ~ἔν τε οὖν τούτῳ	ἡ	βουλὴ ἐπεκράτησε, καὶ ἐν ἐκείνῳ
[37, 50]	διακοπῆναι ἐκέλευσεν ὅπως δι´ αὐτοῦ	ἡ	βουλὴ ἐσέλθῃ, καὶ ὡς νυκτερεύσων
[37, 26]	παρὰ τῆς βουλῆς προσετετάχατο, ὥστε	ἡ	γερουσία ἄκυρος ἐκ τοῦ δικαστηρίου
[37, 33]	οἱ τὰ τοιαῦτα ἔσχε) μεταστῆναι	ἡ	γερουσία τὸν Κατιλίναν ἐψηφίσατο. καὶ
[37, 45]	μὲν ταῦτά τε ἐγένετο, καὶ	ἡ	γέφυρα ἡ λιθίνη ἡ ἐς
[37, 25]	ἐν αἰθρίᾳ πολλοὶ ἔπεσον, καὶ	ἡ	γῆ ἰσχυρῶς ἐσείσθη, εἴδωλά τε
[37, 17]	Ἰουδαία καὶ αὐτοὶ Ἰουδαῖοι ὠνομάδαται·	~ἡ	δὲ ἐπίκλησις αὕτη ἐκείνοις μὲν
[37, 3]	ἀγνώστων καὶ πολεμικῶν ἐθνῶν καὶ	ἡ	διὰ τῆς θαλάσσης χαλεπωτέρα διά
[37, 28]	φυλάττειν. καὶ αὐτό, ἕως μὲν	ἡ	ἐκκλησία ἦν, ἐφρούρουν, ὁπότε δὲ
[37, 51]	ὅτι μὴ κατὰ τὰ πάτρια	ἡ	ἐκποίησις αὐτοῦ ἐγεγόνει· ἐν γὰρ
[37, 8]	Κάστορα ὄντος, ἐπ´ ἐκείνου μόνου	ἡ	ἐπωνυμία αὐτοῦ γίγνεται. ~ἐπὶ μὲν
[37, 45]	καὶ ἡ γέφυρα ἡ λιθίνη	ἡ	ἐς τὸ νησίδιον τὸ ἐν
[37, 27]	οὔθ´ ὅτι παρὰ τὰ νενομισμένα	ἡ	κρίσις ἐγεγόνει ἐνεθυμοῦντο, ἀνέδραμεν ἐς
[37, 45]	τε ἐγένετο, καὶ ἡ γέφυρα	ἡ	λιθίνη ἡ ἐς τὸ νησίδιον
[37, 26]	καὶ αἱ τιμωρίαι αὐτῶν ἐκολούοντο.	ἡ	οὖν γερουσία δεινὸν μὲν καὶ
[37, 13]	ἡμέραν προφυλακῇ ἀλεξιφαρμάκων ἐκεκράτυντο· καὶ	ἡ	τοῦ ξίφους πληγὴ διά τε
[37, 15]	ἦγεν, ἥ τε Συρία καὶ	ἡ	Φοινίκη καθειστήκει, τρέπεται πρὸς Ἀρέταν.
[37, 16]	καὶ πάντα τὰ χρήματα διηρπάσθη.	ἥ	τε βασιλεία τῷ Ὑρκανῷ ἐδόθη,
[37, 16]	δὲ καὶ ἕτερον ὄνομα ἐπίκτητον·	ἥ	τε γὰρ χώρα Ἰουδαία καὶ
[37, 28]	ποιεῖται. οὕτω μὲν δὴ τότε	ἥ	τε ἐκκλησία καθαιρεθέντος τοῦ σημείου
[37, 3]	διῆλθε· αἰσθόμενος δὲ ἐνταῦθα ὅτι	ἥ	τε ἐπὶ τῆς ἠπείρου κομιδὴ
[37, 55]	οὐ κατ´ ἐκεῖνο μόνον ὅτι	ἥ	τε ὀργὴ καὶ τὸ μῖσος
[37, 15]	καὶ ὁ Φραάτης ἡσυχίαν ἦγεν,	ἥ	τε Συρία καὶ ἡ Φοινίκη
[37, 3]	τὸν Βόσπορον πορεύσεσθαι, προῄει μὲν	ᾗ	διενοεῖτο, καὶ τούς τε Κόλχους
[37, 24]	ἐτελεῖτο κατ´ ἔτος ἡμέρᾳ, ἐν	ᾗ	μηδὲν στρατόπεδον μήτε ἐπὶ πόλεμον
[37, 3]	ἐτράπετο. καὶ τόν τε Κύρνον,	ᾗ	πορεύσιμος ὑπὸ τοῦ θέρους ἐγεγόνει,
[37, 44]	τε δόξαν τῆς ἐκποιήσεως αὐτοῦ	λάβῃ	καὶ τὸ αὑτοῦ ὄνομα ἀντεπιγράψῃ.
[37, 30]	(ἐστρατήγει γὰρ ὅπως τὴν βουλείαν	ἀναλάβῃ)	τὰ δὲ ἐν ταῖς Φαισούλαις,
[37, 3]	τούτου πρὸς ταῖς σπονδαῖς ἀνελπίστους	καταλάβῃ,	ἀλλ´ ἐς τὴν Ἀρμενίαν ἐπανελθὼν
[37, 32]	τῶν αὐτόθε συνωμοτῶν ἰσχυρόν τι	προσλάβῃ.	ὡς δ´ οὐδέν οἱ προεχώρει
[37, 3]	ὑπὸ τοῦ θέρους ἐγεγόνει, πεζῇ	διέβη,	τήν τε ἵππον κατὰ τὸν
[37, 9]	τε ἐν ἐκείνῳ τῷ ἔτει	συνέβη,	καὶ οἱ τιμηταὶ περὶ τῶν
[37, 25]	αἰθρίᾳ πολλοὶ ἔπεσον, καὶ ἡ	γῆ	ἰσχυρῶς ἐσείσθη, εἴδωλά τε πολλαχόθι
[37, 58]	μελλόντων σφίσι καὶ ἐν τῇ	γῇ	καὶ ἐν τῷ ὕδατι συμβήσεσθαι
[37, 2]	ἔπεμψε, καὶ μετὰ τοῦτο καὶ	συνηλλάγη.	~κἀκ τούτου μαθὼν ὁ Πομπήιος
[37, 42]	τῶν τε ἄλλων τῶν δεθέντων	σφαγῇ	ἐκρίθη. τὸ δὲ ἔγκλημα τοῦτο
[37, 13]	ἐγένετο καὶ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν	ἀπεσφάγη·	~Φαρνάκης δὲ τό τε σῶμα
[37, 13]	ἐκεκράτυντο· καὶ ἡ τοῦ ξίφους	πληγὴ	διά τε τὴν τῆς χειρὸς
[37, 38]	τὸν δὲ δὴ Κικέρωνα ἐν	ὀργῇ	ἐπὶ τῷ τῶν πολιτῶν θανάτῳ
[37, 55]	ἐκεῖνο μόνον ὅτι ἥ τε	ὀργὴ	καὶ τὸ μῖσος σφοδροτέρας τὰς
[37, 49]	οὐδὲν αὐτῷ συνήρατο, Μέτελλος δὲ	ὀργῇ,	ὅτι τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ, καίτοι
[37, 12]	τοὺς δὲ καὶ ἐξ ὑποψίας	ὀργῇ	προκατελάμβανε, καὶ ἦν πρὸς οὐδένα
[37, 36]	τὴν πόλιν ἐξ ἧς ἂν	φύγῃ	εἶναι· καὶ τοῦτο πάντες οἱ
[37, 32]	τηρεῖν ἑαυτόν, ὅπως δὴ μὴ	φύγῃ	που, παρεδίδου. μὴ προσδεξαμένου δὲ
[37, 7]	εὐχειρωτότερός σφισι γενήσεται. ἐκεῖνοι μὲν	δὴ	διὰ ταῦτα κατηλλάγησαν, Πομπήιος δὲ
[37, 36]	λοιποὺς πάντας ὁμοψήφους ἐποιήσατο, οὕτω	δὴ	ἐκεῖνοί τε ἐκ τῆς νικώσης
[37, 36]	ἐν ἰδιωτείᾳ ποιήσας· συχνοὶ γὰρ	δὴ	καὶ ἄλλοι, οὐχ ὅτι ὕπατοι
[37, 57]	δυσχερεστέρων μὴ μεταλήψεσθαι. ~οὕτω μὲν	δὴ	καὶ διὰ ταῦτα οἱ τρεῖς
[37, 10]	ὁμοίων ἀπεκτόνει) λαβὼν ἀπελύθη. καὶ	δὴ	καὶ ἐκ τούτου χείρων τε
[37, 10]	τοῦτο καὶ ἀπώλετο· τοῦ γὰρ	δὴ	Κικέρωνος τοῦ Μάρκου μετὰ Γαΐου
[37, 27]	(οὐ γὰρ ἁπλῶς, ἀλλὰ τὸ	δὴ	λεγόμενον περδουελλίωνος ὁ Ῥαβίριος ἐκρίθη)
[37, 32]	Κικέρωνι αὐτῷ τηρεῖν ἑαυτόν, ὅπως	δὴ	μὴ φύγῃ που, παρεδίδου. μὴ
[37, 23]	πατρίων ἦν, ἀντεῖπεν. ~ἀπόντι μὲν	δὴ	οὖν αὐτῷ ταῦτ´ ἔδοσαν, ἐλθόντι
[37, 56]	αὐτὸν ἀμφοτέροις σφίσι ποιεῖ. ~τούτων	δὴ	οὖν ἕνεκα καὶ ὁ Καῖσαρ
[37, 58]	ταῦτα παμπληθεῖς ἀπώλοντο. ἐκεῖνα μὲν	δὴ	οὖν καθάπερ εἰκὼν τῶν μελλόντων
[37, 20]	τε Ἰταλίαν ἐκομίσθη. πολλὰς μὲν	δὴ	οὖν μάχας ἐνίκησε, πολλοὺς δὲ
[37, 19]	οὐρανοῦ διακοσμήσει προσηκούσας. ~εἷς μὲν	δὴ	οὗτος λέγεται λόγος, ἕτερος δὲ
[37, 13]	λόγχαις τὸν ὄλεθρον. Μιθριδάτης μὲν	δὴ	ποικιλωτάτῃ ἀεὶ καὶ μεγίστῃ τῇ
[37, 21]	τὰ μὲν γὰρ ἐπινίκια, λέγω	δὴ	τὰ μείζω νομιζόμενα, καίπερ οὐχ
[37, 53]	ἐσεπήδησε καὶ διενήξατο. τότε μὲν	δὴ	ταῦτ´ ἐγένετο· ὕστερον δὲ ὁ
[37, 1]	~Τότε μὲν	δὴ	ταῦτ´ ἔπραξε, τῷ δ´ ἐπιγιγνομένῳ
[37, 52]	προῖκα αὐτοῖς παρέσχεν. ~ἐν μὲν	δὴ	τῇ πόλει ταῦτ´ ἐγίγνετο, ὁ
[37, 57]	τε τῷ Κάτωνι, καὶ εἰ	δή	τις ἄλλος τὰ αὐτὰ αὐτῷ
[37, 35]	ὁρκῶσαι ἐς τὸν κατάλογον, εἰ	δή	τις χρεία στρατιωτῶν γένοιτο, ἐκέλευσεν,
[37, 22]	ἀτυραννεύτου διαίτης ἔπραττε. τοιοῦτος οὖν	δή	τις ὢν ἔς τε τὸ
[37, 37]	παῖδάς σφων ἀπέκτειναν. ~τότε μὲν	δὴ	τόδε ἐγένετο, καὶ τὰς αἱρέσεις
[37, 28]	ὁσίας ἕνεκα ποιεῖται. οὕτω μὲν	δὴ	τότε ἥ τε ἐκκλησία καθαιρεθέντος
[37, 58]	ὁρμώμενοι, ἦσαν. ~ἐς τοῦτο μὲν	δὴ	τότε τὰ τῶν Ῥωμαίων πράγματα
[37, 26]	βούλοιντο ποιεῖν προπαρεσκεύαζον· διὰ γὰρ	δὴ	τοῦ τά τε τῷ συνεδρίῳ
[37, 7]	τούς τε φρουροὺς ἐς παρασκευὴν	δὴ	τροφῆς ἐξέπεμψε καὶ τοὺς Ῥωμαίους
[37, 11]	ἄλλα καὶ ὁ σεισμὸς μέγιστος	δὴ	τῶν πώποτε συνενεχθεὶς αὐτοῖς πολλὰς
[37, 16]	νῦν δὲ τὰς τοῦ Κρόνου	δὴ	ὠνομασμένας διαλείποντες, καὶ οὐδὲν τὸ
[37, 12]	τὴν βασιλείαν (καὶ γὰρ ἀνὴρ	ἤδη	ἦν) λήψεσθαι προσδοκήσας, ἐπεβούλευσεν αὐτῷ.
[37, 18]	αὐτοῖς τοῖς Ῥωμαίοις ἐπιχωριάζει, καὶ	ἤδη	καὶ τοῦτό σφισι πάτριον τρόπον
[37, 26]	ἀδικοῦντά τι καὶ ἐς γῆρας	ἤδη	προεληλυθότα ἀπολεῖσθαι, πολλῷ δὲ δὴ
[37, 4]	ἐκακούργουν οὐδέν. ~καί σφισι διαβεβηκόσιν	ἤδη	τὸν ποταμὸν ὁ Ὀροίσης προσιὼν
[37, 20]	πάντων ἄξιόν ἐστι, τοῦτο νῦν	ἤδη	φράσω. πλείστην μὲν γὰρ ἰσχὺν
[37, 17]	ἔσχον, ἄρρητον δὲ δὴ καὶ	ἀειδῆ	αὐτὸν νομίζοντες εἶναι περισσότατα ἀνθρώπων
[37, 34]	πρὸς τὴν ἀγορὰν βλέπον ἀνετέθη.	ἐπειδὴ	γὰρ ἐκεῖνοί τε συνωμοσίαν τινὰ
[37, 27]	τε ὢν καὶ στρατηγῶν ἐνεπόδισεν·	ἐπειδὴ	γὰρ οὔτε ἄλλως ἐπείθοντό οἱ,
[37, 20]	τὰ νικητήρια αὐταῖς χρήσασθαι φροντίσας.	ἐπειδὴ	γὰρ τά τε τοῦ Μαρίου
[37, 2]	ὡς καὶ συμβησόμενος, δείσας δέ,	ἐπειδὴ	εἶδεν αὐτὸν διαβεβηκότα, πρὸς τὸν
[37, 9]	Γαΐου τινὸς Παπίου δημάρχου γνώμῃ,	ἐπειδὴ	ἐπεπόλαζον καὶ οὐκ ἐδόκουν ἐπιτήδειοί
[37, 20]	μὲν οὕτω παραδέδοται· Πομπήιος δὲ	ἐπειδὴ	καὶ ἐκεῖνα κατέπραξεν, πρός τε
[37, 18]	γε ἐμὲ εἰδέναι, ἠπίσταντο. ἀλλ´	ἐπειδὴ	καὶ πάνυ νῦν τοῖς τε
[37, 49]	ὑπὸ δεσπότου τινὸς γεγενημένα· καὶ	ἐπειδὴ	καὶ τῶν ἑαυτοῦ ἔργων κατελελύκει
[37, 44]	στρατεύματα ἀφήσων δῆλος ἦν) ὥστε,	ἐπειδὴ	Μᾶρκον Πίσωνα ὑποστράτηγον πρὸς αἴτησιν
[37, 54]	πρὸ τοῦ πέμψαι τὰ ἐπινίκια,	ἐπειδὴ	μὴ οἷά τε προδιεορτασθῆναι ἦν,
[37, 50]	πόλει κατέμεινεν. ὁ οὖν Πομπήιος	ἐπειδὴ	μηδὲν διά τε τὸν Μέτελλον
[37, 15]	κατακλείσας ὁμολογῆσαί οἱ ἠνάγκασε, καὶ	ἐπειδὴ	μήτε τὰ χρήματα μήτε τὸ
[37, 11]	νέμων ἐνενόει, ἄλλως τε καὶ	ἐπειδὴ	ὁ Πομπήιος ἐν τῇ Συρίᾳ
[37, 46]	καὶ τὸ μίασμα αὐτοῦ ἀποδιοπομπούμενοι,	ἐπειδὴ	οἱ ποντίφικες ἀνατυθῆναι τὰ ἱερὰ
[37, 13]	θανάσιμον ὄν, οὐ συνεῖλεν αὐτόν,	ἐπειδὴ	πολλῇ καθ´ ἑκάστην ἡμέραν προφυλακῇ
[37, 51]	τε οὖν οὕτως ἐπράχθη, καὶ	ἐπειδὴ	τὰ τέλη δεινῶς τήν τε
[37, 20]	ἠβουλήθη τοῦτο ποιῆσαι, ἀλλ´ εὐθύς,	ἐπειδὴ	τάχιστα ἐς {τε} τὸ Βρεντέσιον
[37, 56]	αὐτοὶ αἰτίας πρός τε ἀλλήλους,	ἐπειδὴ	τάχιστα ὥρμησαν, κατελύσαντο καὶ ἐκεῖνον
[37, 5]	πρὸς τὸν Τιγράνην διεφέρετο, ἀπῄτησεν.	ἐπειδή	τε ἐκεῖνοι μηδέν, ἅτε μηδὲ
[37, 43]	ὅπως αὐτὸς ἀναλέξῃ, λαβόντος ἐξήρπασαν,	ἐπειδή	τε καὶ ὣς ἀπὸ γλώσσης
[37, 6]	τὸν Εὐφράτην ἀπηγόρευε μὴ διαβαίνειν.	ἐπειδή	τε οὐδὲν μέτριον ἀπεκρίνατο, εὐθὺς
[37, 29]	καὶ κατηγορίαν αὐτοῦ πολλὴν ἐποιήσατο·	ἐπειδή	τε οὐκ ἔπεισέ σφας ψηφίσασθαί
[37, 53]	τὸν ὠκεανὸν φεύγοντας αὐτοὺς κατεδίωξεν.	ἐπειδή	τε τὴν ἤπειρον ἐκλιπόντες ἐς
[37, 34]	δήμῳ ὁμοίως ἤρεσε, καὶ μάλιστ´	ἐπειδή,	τοῦ Κικέρωνος δημηγοροῦντός τι περὶ
[37, 56]	ἀπὸ τοῦ πλούτου περιεῖναι, καὶ	ἐπειδὴ	τοῦ τε Πομπηίου παρὰ πολὺ
[37, 27]	δὲ ἵνα καθιζήσῃ δικαιούντων, καὶ	ἐπειδὴ	τοῦτο διά τε τὸν Καίσαρα
[37, 52]	ἐς ὅπλα ἐλθόντας ὑπηγάγετο· καὶ	ἐπειδὴ	τῶν πλησιοχώρων τινές, δείσαντες μὴ
[37, 3]	ἥ τε ἐπὶ τῆς ἠπείρου	κομιδὴ	διὰ πολλῶν καὶ ἀγνώστων καὶ
[37, 16]	τὸν μὲν ἄλλον χρόνον οὐδὲν	σπουδῇ	ἔπραττον, ταῖς δὲ δὴ ἡμέραις
[37, 54]	ἐπιβασίαν πρὸς τὴν ὑπατείαν εἰληφέναι	σπουδῇ	πρὸς τὰς ἀρχαιρεσίας, καὶ πρὶν
[37, 53]	ἔχων, καὶ ἅτε ὡς καὶ	πεζῇ	διαβαδίσοντας αὐτοὺς ἐκβιβάσας, ἔπειτα αὐτός
[37, 3]	πορεύσιμος ὑπὸ τοῦ θέρους ἐγεγόνει,	πεζῇ	διέβη, τήν τε ἵππον κατὰ
[37, 2]	οἱ δὲ καὶ τὸν ποταμὸν	πεζῇ	περαιούμενοι ἀπέθανον· συχνοὶ δὲ καὶ
[37, 8]	~τοῦτο μόνον ἐν τῇ ἀγορανομίᾳ	ἐπῃνέθη,	ἀλλ´ ὅτι καὶ τὰ Ῥωμαῖα
[37, 34]	καὶ πρὸς τὴν ἀγορὰν βλέπον	ἀνετέθη.	ἐπειδὴ γὰρ ἐκεῖνοί τε συνωμοσίαν
[37, 29]	ἔχθραν καταψεύδεσθαι τῶν ἀνδρῶν ὑπωπτεύθη)	ἐφοβήθη	ἅτε καὶ προσπαρωξυγκὼς τὸν Κατιλίναν,
[37, 56]	αὐτῶν προσκροῦσαι ἐνόμιζεν, οὔτ´ αὖ	ἐφοβήθη	μὴ καὶ συμφρονήσαντες κρείττους αὐτοῦ
[37, 5]	Εὐφράτην μέχρι τοῦ Τίγριδος προεχώρησεν,	ἐφοβήθη	τε αὐτοὺς καὶ τὴν σύμβασιν
[37, 42]	καὶ ἐν πολεμίου μοίρᾳ ἔσται,	ἐφοβήθη	τε ὁ Νέπως καὶ οὐδὲν
[37, 40]	ἐλάττονος παρὰ τὸ νενομισμένον ὄντος,	ἐπεκλήθη.	βουθυτηθῆναί τε ἐψηφίσθη, καὶ τὴν
[37, 12]	οὔτε τὰ ὅπλα οὔτε τὰ	πλήθη	τῶν ὑπηκόων ἄνευ τῆς παρ´
[37, 20]	γε πάντως ἂν ὁμολογησάντων, οὐκ	ἠβουλήθη	τοῦτο ποιῆσαι, ἀλλ´ εὐθύς, ἐπειδὴ
[37, 17]	τε ἔστι καὶ ὅθεν οὕτως	ἐτιμήθη,	ὅπως τε περὶ αὐτὸν ἐπτόηνται,
[37, 5]	συγκείμενα πρὸς τὸν Πάρθον κομιζόμενος	ἐπλανήθη,	καὶ πολλὰ ὑπό τε τοῦ
[37, 54]	τῶν προσθίων ποδῶν ὁπλαῖς ἔχων	ἐγεννήθη,	καὶ ἐκεῖνον μὲν γαυρούμενος ἔφερεν,
[37, 29]	ταῖς ἀρχαιρεσίαις, ἵν´ ὕπατος εὐθὺς	χειροτονηθῇ,	φονεῦσαι, οὐκ ἠδυνήθη δέ. ὁ
[37, 13]	αὐτὸς ἑαυτὸν ἀποκτεῖναι σπουδάσας οὐκ	ἠδυνήθη,	ἀλλὰ τοῦτο μὲν φαρμάκῳ τοῦτο
[37, 29]	ὕπατος εὐθὺς χειροτονηθῇ, φονεῦσαι, οὐκ	ἠδυνήθη	δέ. ὁ γὰρ Κικέρων προμαθὼν
[37, 25]	θείου προσαιτεῖν. ~ἀμέλει καὶ τότε	ἠδυνήθη	μέν πως τὸ οἰώνισμα ἐκεῖνο
[37, 50]	καὶ τὸν φθόνον ἐφ´ οἷς	ἠδυνήθη	ποτὲ εἶχεν, ἔργῳ δὲ οὐδὲν
[37, 13]	οὔτε διὰ ξίφους αὐτοχειρίᾳ ἀποφθαρῆναι	ἠδυνήθη.	τό τε γὰρ φάρμακον, καίτοι
[37, 46]	ἔγνωσαν, δικαστηρίῳ αὐτὸν παρέδωκαν, καὶ	κατηγορήθη	μὲν τῆς τε μοιχείας, καίπερ
[37, 39]	καὶ ἐκ τούτου πολὺ μᾶλλον	ἐμισήθη,	Κατιλίνας δὲ ἐν ἀρχῇ εὐθὺς
[37, 46]	καὶ ὅτι τῇ ἀδελφῇ συγγίγνοιτο,	ἀφείθη	δέ, καίτοι τῶν δικαστῶν φρουρὰν
[37, 27]	δὴ λεγόμενον περδουελλίωνος ὁ Ῥαβίριος	ἐκρίθη)	κατεψηφίσαντο αὐτοῦ, καίτοι μὴ πρὸς
[37, 42]	τε ἄλλων τῶν δεθέντων σφαγῇ	ἐκρίθη.	τὸ δὲ ἔγκλημα τοῦτο λόγῳ
[37, 4]	τὸν ποταμὸν ὁ Ὀροίσης προσιὼν	ἠγγέλθη.	ὁ οὖν Πομπήιος βουληθεὶς αὐτόν,
[37, 50]	ὅπως δι´ αὐτοῦ ἡ βουλὴ	ἐσέλθῃ,	καὶ ὡς νυκτερεύσων κατὰ χώραν
[37, 13]	διὰ τὴν φαρμάκου ὁποιουδηποτοῦν λῆψιν	ἀπημβλύνθη.	ὡς οὖν οὔτε δι´ ἑαυτοῦ
[37, 31]	καὶ ἄλλοις τισὶ τῶν δυνατῶν	ἐδόθη,	καὶ ἐπ´ αὐτοῖς δόγμα ἐκυρώθη,
[37, 16]	ἥ τε βασιλεία τῷ Ὑρκανῷ	ἐδόθη,	καὶ ὁ Ἀριστόβουλος ἀνηνέχθη. ταῦτα
[37, 21]	τοῦ Κάτωνος τοῦ Μάρκου γνώμην	ἐδόθη.	~καὶ περὶ μὲν ἐκείνου, ὅστις
[37, 35]	ἐπὶ μακρότατον παρὰ τὸ εἰκὸς	ἤρθη,	τὸν μὲν δῆμον τοῖς στρατηγοῖς
[37, 39]	οὐδαμῇ προελθεῖν αὐτῷ ἐπέτρεπον, ἀποκινδυνεῦσαι	ἠναγκάσθη,	καὶ (ἦσαν γὰρ δίχα ἐστρατοπεδευμένοι)
[37, 1]	γε τούτοις καὶ παρὰ γνώμην	ἠναγκάσθη	συνενεχθῆναι· Ἀρτώκης γὰρ ὁ βασιλεὺς
[37, 16]	ἀμυνόμενοι, καὶ πάντα τὰ χρήματα	διηρπάσθη.	ἥ τε βασιλεία τῷ Ὑρκανῷ
[37, 25]	ἐσείσθη, εἴδωλά τε πολλαχόθι ἀνθρώπων	ἐφαντάσθη,	καὶ λαμπάδες ἀνεκὰς ἐς τὸν
[37, 45]	ἐν τῷ Τιβέριδι ὂν φέρουσα	κατεσκευάσθη,	Φαβρικία κληθεῖσα· ~τῷ δὲ ἑξῆς
[37, 21]	πρὸ ἐκείνων τῶν ἔργων ἐκέκτητο,	ἠρκέσθη.	οὐ μὴν οὐδ´ ἄλλην τινὰ
[37, 25]	ἔπεσον, καὶ ἡ γῆ ἰσχυρῶς	ἐσείσθη,	εἴδωλά τε πολλαχόθι ἀνθρώπων ἐφαντάσθη,
[37, 20]	τὴν Ἑλλάδα τήν τε Ἰταλίαν	ἐκομίσθη.	πολλὰς μὲν δὴ οὖν μάχας
[37, 31]	μὲν ἐν τῷ ἄστει οὐκέτ´	ἐνεωτερίσθη,	ὥστε καὶ ἐπὶ συκοφαντίᾳ τὸν
[37, 40]	νενομισμένον ὄντος, ἐπεκλήθη. βουθυτηθῆναί τε	ἐψηφίσθη,	καὶ τὴν ἐσθῆτα ὡς καὶ
[37, 36]	αὐτοῖς καὶ θυσία καὶ ἱερομηνία	ἐψηφίσθη,	ὃ μηπώποτε ἐπὶ τοιούτῳ τινὶ
[37, 47]	προσπεσόντων αἰφνιδίως τοῦ μὲν τείχους	ἀπεώσθη,	τὴν δὲ δὴ χώραν ἀδεῶς
[37, 25]	ἔργον τι ἀπ´ αὐτῶν συμβῆναι,	ἐπαύθη·	~Τίτος δὲ δὴ Λαβιῆνος Γάιον
[37, 32]	ἑκούσιος ἐποιεῖτο, ἵν´ ὡς ἥκιστα	ὑποπτευθῇ	νεωτερίζειν τι, μέχρις ἂν καὶ
[37, 45]	ἔτ´ αὐτῇ δύνασθαι, διότι καὶ	ὑπωπτεύθη	ἀρχὴν μεμοιχεῦσθαι· τὴν γὰρ σώφρονα
[37, 29]	ἑαυτοῦ ἔχθραν καταψεύδεσθαι τῶν ἀνδρῶν	ὑπωπτεύθη)	ἐφοβήθη ἅτε καὶ προσπαρωξυγκὼς τὸν
[37, 56]	ἔδεισε μὴ παντάπασιν ὑπ´ αὐτῶν	καταλυθῇ,	καὶ ἐπήλπισε, προσκοινωνήσας σφίσι τῶν
[37, 28]	τε ἐκκλησία καθαιρεθέντος τοῦ σημείου	διελύθη	καὶ ὁ Ῥαβίριος ἐσώθη· ἐξῆν
[37, 10]	αὐτὸς τῶν ὁμοίων ἀπεκτόνει) λαβὼν	ἀπελύθη.	καὶ δὴ καὶ ἐκ τούτου
[37, 42]	μὲν ταῦτ´ ἐποίησε καὶ οὕτω	κατελύθη,	καὶ ἐπὶ πλεῖόν γε τῆς
[37, 33]	φονεύσειν. ~ὡς δὲ καὶ τοῦτο	προεμηνύθη	(ὁ γὰρ Κικέρων πολὺ δυνάμενος,
[37, 34]	αὐτὸν τὸν καιρὸν τῆς ἐκκλησίας	ἀνιδρύθη,	καὶ κατὰ τὴν ὑφήγησιν τῶν
[37, 9]	ἐς ἃς οἱ νόμοι ἐσεγράφοντο	συνεχύθη	καὶ ἀμυδρὰ ἐγένετο. τά τε
[37, 1]	ἐσβολὴν δυσχερεστάτην οὖσαν προκατασχεῖν, καὶ	ἔφθη	καὶ πρὸς τὴν πόλιν τὴν
[37, 7]	οὖσα, καὶ ὀργὴν αὐτῷ ὅτι	ἐγκατελείφθη	ἔχουσα, τούς τε φρουροὺς ἐς
[37, 3]	οὐδὲ ἐνταῦθα ἀντίπαλόν τι αὐτοῖς	ὤφθη,	πρὸς τὸν Ἄβαντα προσεχώρησαν, ὕδωρ
[37, 27]	δικαστηρίου, τῶν μὲν ὅπως μὴ	συναχθῇ,	τῶν δὲ ἵνα καθιζήσῃ δικαιούντων,
[37, 55]	χαρίζεται, ὁ δὲ ἐξαίρων τινὰ	ἐπαχθῆ	αὐτὸν ἀμφοτέροις σφίσι ποιεῖ. ~τούτων
[37, 10]	σφᾶς οὐ σμικροῦ πολέμου ἐνέβαλεν.	ἐπράχθη	δὲ ὧδε ἑκάτερον. ~ὁ Μιθριδάτης
[37, 51]	γίγνεσθαι. ταῦτά τε οὖν οὕτως	ἐπράχθη,	καὶ ἐπειδὴ τὰ τέλη δεινῶς
[37, 51]	καὶ ἕτερον ἀντεγγράψαι. καὶ οὐκ	ἐπράχθη	μὲν τοῦτο, καταφανὲς μέντοι πᾶσιν
[37, 47]	οὖν τῇ πόλει ταῦθ´ οὕτως	ἐπράχθη,	τῶν δὲ Ἀλλοβρίγων τὴν Γαλατίαν
[37, 16]	Ὑρκανῷ ἐδόθη, καὶ ὁ Ἀριστόβουλος	ἀνηνέχθη.	ταῦτα μὲν τότε ἐν τῇ
[37, 25]	τε αὐτοῖς σημεῖα οὐκ αἴσια	συνηνέχθη·	κεραυνοί τε γὰρ ἐν αἰθρίᾳ
[37, 10]	τοὺς τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων παραλόγους	συνηνέχθη.	ὅ τε γὰρ τὸν Λουκρήτιον
[37, 53]	τε ὑπὸ τῆς ἀναρροίας ἐκβιασθεὶς	ἐξανήχθη	καὶ ἐκείνους ἐγκατέλιπε, καὶ αὐτῶν
[37, 58]	καὶ ἐν τῷ ὕδατι συμβήσεσθαι	προεδείχθη.
[37, 51]	μὲν εὐθὺς τὴν δημαρχίαν, οὐκ	ἀπεδείχθη	δὲ ἐναντιωθέντος οἱ τοῦ Μετέλλου·
[37, 37]	καὶ τοῦ Κατούλου μάλιστα ἀντιποιουμένων,	ἀπεδείχθη.	καὶ γὰρ θεραπεῦσαι καὶ κολακεῦσαι
[37, 29]	καὶ πᾶν ὁτιδήποτε ἐνεδέχετο ὅπως	ἀποδειχθῇ	μηχανωμένου, δέκα ἐτῶν φυγήν, τοῦ
[37, 12]	ἐπ´ αὐτὸν ἄντικρυς τὸν πατέρα	ἠπείχθη.	πυθόμενος δὲ τοῦτο ὁ γέρων
[37, 12]	οἱ δορυφόροι τῷ γέροντι εἶχον,	ἐδικαιώθη·	νῦν δὲ καίτοι σοφώτατος ὁ
[37, 53]	τὴν νῆσον παντὶ τῷ στρατῷ	ἐπεραιώθη,	καὶ ἀκονιτὶ αὐτούς, κακῶς ὑπὸ
[37, 20]	τάχιστα ἐς {τε} τὸ Βρεντέσιον	ἐπεραιώθη,	τὰς δυνάμεις πάσας αὐτεπάγγελτος, μήτε
[37, 5]	ὑπὸ τῆς σπάνεως τῶν τροφῶν	ἐκακώθη·	κἂν ἀπώλοντο, εἰ μὴ Καρραῖοι,
[37, 31]	ἐδόθη, καὶ ἐπ´ αὐτοῖς δόγμα	ἐκυρώθη,	ταραχήν τε εἶναι καὶ ζήτησιν
[37, 28]	σημείου διελύθη καὶ ὁ Ῥαβίριος	ἐσώθη·	ἐξῆν μὲν γὰρ τῷ Λαβιήνῳ
[37, 38]	προσεπώμοσεν ὅτι σεσωκὼς τὴν πόλιν	εἴη.	~καὶ ὁ μὲν καὶ ἐκ
[37, 35]	καὶ ὁ Κράσσος ἐν αὐτοῖς	εἴη,	καὶ τοῦτο καὶ τῶν συλληφθέντων
[37, 8]	τὸ αὐτὸ τῷ Πολυδεύκει πεπονθὼς	εἴη·	τοῦ γάρ τοι ναοῦ κοινοῦ
[37, 3]	καὶ διὰ τοὺς ἐνοικοῦντας αὐτὴν	εἴη,	τῷ μὲν Μιθριδάτῃ τὸ ναυτικὸν
[37, 20]	τύχῃ καὶ τοῖς συστρατευσαμένοις οἱ	ἀναθείη	ἄν τις· ὃ δὲ δὴ
[37, 44]	ναοῦ τοῦ Διὸς τοῦ Καπιτωλίου	ἀφαιρεθείη	(κλοπῆς τε γὰρ αὐτὸν ηὔθυνε,
[37, 7]	καὶ συμμάχῳ ποτὲ αὐτῷ, εἰ	δεηθείη,	κατὰ τῶν Ῥωμαίων χρήσαιτο. καὶ
[37, 11]	ἐνόμιζεν. εἰ δὲ δὴ καὶ	σφαλείη,	συναπολέσθαι τῇ βασιλείᾳ μετὰ ἀκεραίου
[37, 44]	δὴ Πομπηίῳ τὰ λοιπὰ προσεξεργάσασθαι	ἐπιτραπείη.	ἦν γάρ τινα, ὡς ἐν
[37, 3]	εἴ πού τι καὶ ὣς	περιτραπείη,	ἔς τε τοὺς ἐπὶ θάτερα
[37, 1]	καὶ αἰσθέσθαι τὸν Ἀρτώκην ὅτι	παρείη.	ἦν δὲ ἐπ´ αὐτοῖς τοῖς
[37, 1]	παρατείνοντος, οὗ καὶ ἐπὶ τῇ	φυλακῇ	τῶν ἐσβολῶν ὠχύρωτο. ὅ τε
[37, 13]	ἐπειδὴ πολλῇ καθ´ ἑκάστην ἡμέραν	προφυλακῇ	ἀλεξιφαρμάκων ἐκεκράτυντο· καὶ ἡ τοῦ
[37, 14]	βασιλείαν τοῦ Βοσπόρου μισθὸν τῷ	Φαρνάκῃ	τῆς μιαιφονίας ἐχαρίσατο, καὶ ἔς
[37, 39]	ἀγωνιζομένους ἰδὼν ἐξονειδίσῃ τι καὶ	προενέγκῃ	οἱ τῶν ἀπορρήτων, αὐτὸς μὲν
[37, 51]	διὰ τοὺς δυνατοὺς ἐπὶ τῇ	δίκῃ	δημαρχῆσαι, καί τινας τῶν δημαρχούντων
[37, 40]	ἔπεμψε, καὶ αὐτοκράτωρ ἐπὶ τῇ	νίκῃ,	καίτοι τοῦ ἀριθμοῦ τῶν {τε}
[37, 22]	ἐζήλου, πλὴν καθ´ ὅσον παιδείᾳ	Ἑλληνικῇ	μᾶλλον αὐτοῦ ἐκέχρητο. ἤσκει δὲ
[37, 15]	ἥ τε Συρία καὶ ἡ	Φοινίκη	καθειστήκει, τρέπεται πρὸς Ἀρέταν. οὗτος
[37, 52]	τῶν μάντεων ἔμαθεν ὅτι ἐν	μεγάλῃ	δυνάμει ἔσται. ὅθενπερ καὶ εἰκόνα
[37, 4]	καὶ διαστάντες τοῖς μὲν σφετέροις	ἀσφαλῆ	τὴν φυγὴν διὰ μέσου σφῶν
[37, 51]	οὕτως ἐπράχθη, καὶ ἐπειδὴ τὰ	τέλη	δεινῶς τήν τε πόλιν καὶ
[37, 53]	αὐτῶν ἔπεμψε, καὶ συχνοὺς ἀπέβαλε·	χηλῇ	γάρ τινι πρὸς τῇ νήσῳ
[37, 2]	τοὺς {τε} παῖδάς οἱ ὁμήρους	προαποστείλῃ,	χρόνον τινὰ ἐπέσχε, μέχρις οὗ
[37, 36]	αὐτοὺς καὶ ἐς πόλεις ἄλλους	ἄλλῃ	καταθέσθαι, τῶν οὐσιῶν ἐστερημένους, ἐπὶ
[37, 13]	ὄν, οὐ συνεῖλεν αὐτόν, ἐπειδὴ	πολλῇ	καθ´ ἑκάστην ἡμέραν προφυλακῇ ἀλεξιφαρμάκων
[37, 49]	ἠξίου ἐξετασμὸν ἑκατέρων ἐν τῇ	βουλῇ	γενέσθαι, ἵν´ ὁπότερ´ ἂν αὐτοῖς
[37, 43]	~ἔν τε οὖν τούτῳ ἡ	βουλὴ	ἐπεκράτησε, καὶ ἐν ἐκείνῳ ὅτι
[37, 50]	ἐκέλευσεν ὅπως δι´ αὐτοῦ ἡ	βουλὴ	ἐσέλθῃ, καὶ ὡς νυκτερεύσων κατὰ
[37, 42]	ἐπεφέρετο, ἔργῳ δὲ ἐπὶ τῇ	βουλῇ	κατεσκευάζετο· ὡς γὰρ οὐκ ἐξόν
[37, 29]	διὰ τάδε ἀπώλετο. ἔδοξε τῇ	βουλῇ,	τήν τε ὑπατείαν καὶ τότε
[37, 50]	καὶ ἐκείνου διαμαρτὼν μείζω αἰσχύνην	ὄφλῃ,	κατέβαλε τὴν ἀξίωσιν. καὶ ὁ
[37, 52]	πεδινὰ μεταστῆναι, πρόφασιν μὲν ὅπως	μὴ	ἀπὸ τῶν ἐρυμνῶν ὁρμώμενοι λῃστεύωσιν,
[37, 35]	ἄλλων, ἐξαρπάσαι πάντας αὐτοὺς ὅπως	μὴ	ἀποθάνωσι, προπυθόμενος τοῦθ´ ὁ Κικέρων
[37, 13]	ἔσχεν· ἐπεθύμησέ τε γὰρ ἀποθανεῖν	μὴ	βουλόμενος, καὶ αὐτὸς ἑαυτὸν ἀποκτεῖναι
[37, 23]	καὶ ὑπερηφανίαν καὶ ὕβριν τῷ	μὴ	δέχεσθαι τὰ διδόμενα παρὰ τῶν
[37, 6]	οἱ, καὶ τὸν Εὐφράτην ἀπηγόρευε	μὴ	διαβαίνειν. ἐπειδή τε οὐδὲν μέτριον
[37, 4]	πλῆθος γνῶναι, πρὸς μάχην ὑπαγαγέσθαι,	μὴ	καὶ αἰσθόμενος αὐτοῦ ἀναχωρήσῃ, τούς
[37, 41]	μὲν γραμματεῖον οὐκέτ´ αὐτῷ ἔδωκαν,	μὴ	καὶ ἀπαλείψῃ τινάς, εἰπεῖν δὲ
[37, 50]	πλήθει τοῦτο δηλώσειν, φοβηθεὶς δὲ	μὴ	καὶ ἐκείνου διαμαρτὼν μείζω αἰσχύνην
[37, 52]	ἐπειδὴ τῶν πλησιοχώρων τινές, δείσαντες	μὴ	καὶ ἐπὶ σφᾶς ὁρμήσῃ, τούς
[37, 1]	δὲ τοῖς Ἀρμενίοις πρόσοροι) φοβηθεὶς	μὴ	καὶ ἐφ´ ἑαυτὸν τράπηται, πρέσβεις
[37, 50]	αἰσχυνθείς τε ἅμα καὶ δείσας	μὴ	καὶ ὁ δῆμος ἀγανακτήσῃ, προσέταξε
[37, 33]	τὴν Γαλατίαν τὸν Μέτελλον, ὅπως	μὴ	καὶ ὁ Κατιλίνας αὐτὴν σφετερίσηται,
[37, 56]	προσκροῦσαι ἐνόμιζεν, οὔτ´ αὖ ἐφοβήθη	μὴ	καὶ συμφρονήσαντες κρείττους αὐτοῦ γένωνται·
[37, 47]	πλήθους τῶν πλοίων περαιωθῆναι κωλῦσαι,	μὴ	καὶ συστραφῶσιν ἰδόντες σφᾶς ἀντιπαρατεταγμένους,
[37, 5]	τροφῶν ἐκακώθη· κἂν ἀπώλοντο, εἰ	μὴ	Καρραῖοι, Μακεδόνων τε ἄποικοι ὄντες
[37, 51]	ἠρέσκετο. πρόφασιν δὲ ἐποιήσατο ὅτι	μὴ	κατὰ τὰ πάτρια ἡ ἐκποίησις
[37, 12]	καὶ ὅσῳ τις ἂν πλείω,	μὴ	μέντοι καὶ πιστὰ αὐτὰ ἔχῃ,
[37, 45]	μὲν μὴ πιστεύειν τῷ λεγομένῳ,	μὴ	μέντοι καὶ συνοικῆσαι ἔτ´ αὐτῇ
[37, 56]	ἑκατέροις αἰτιαθήσεσθαι, τῶν δὲ δυσχερεστέρων	μὴ	μεταλήψεσθαι. ~οὕτω μὲν δὴ καὶ
[37, 45]	μεμοιχεῦσθαι· τὴν γὰρ σώφρονα χρῆναι	μὴ	μόνον μηδὲν ἁμαρτάνειν, ἀλλὰ μηδ´
[37, 27]	παρὰ τῷ δήμῳ ἑάλω, εἰ	μὴ	ὁ Μέτελλος ὁ Κέλερ οἰωνιστής
[37, 54]	τοῦ πέμψαι τὰ ἐπινίκια, ἐπειδὴ	μὴ	οἷά τε προδιεορτασθῆναι ἦν, αἰτῆσαι
[37, 49]	τε γὰρ δίκαιον εἶναι ἔλεγε	μὴ	πάντα ἁπλῶς ὅσα ἐπεποιήκει, καὶ
[37, 56]	Καίσαρα αὐξανόμενον ὁρῶν, καὶ ἔδεισε	μὴ	παντάπασιν ὑπ´ αὐτῶν καταλυθῇ, καὶ
[37, 28]	πόλει τὸ Ἰανίκουλον καταλαβόντες, ἐνόμισαν	μὴ	πάντες ἅμα ψηφίζεσθαι, ἀλλά τινας
[37, 23]	τοῖς λαβοῦσιν αὐτά, ὡς καὶ	μὴ	παρ´ ἑκόντων ἀλλὰ ἀναγκασθέντων, μηδ´
[37, 49]	ἕκαστον ὧν ἔπραξεν ἐπεξελθεῖν καὶ	μὴ	πᾶσιν ἅμα αὐτοῖς τὴν κύρωσιν
[37, 3]	ἐπὶ θάτερα παρακολουθοῦντας ἐμπίπτῃ καὶ	μὴ	περαιτέρω καταφέρηται· κἀντεῦθεν πρὸς τὸν
[37, 2]	ὅπως τὰς σπονδὰς ποιήσεσθαι ἐλπίσας	μὴ	περαιτέρω ποι προχωρήσῃ, λαβόντος, τὴν
[37, 45]	γυναῖκα ἀπεπέμψατο, εἰπὼν ἄλλως μὲν	μὴ	πιστεύειν τῷ λεγομένῳ, μὴ μέντοι
[37, 7]	κατειργασμένοις ἔφασκε, καὶ οὐκ ἐβούλετο	μὴ	πλειόνων ὀρεγόμενος καὶ περὶ ἐκείνοις,
[37, 28]	πολεμίων τῇ πόλει προσοικούντων, φοβούμενοι	μή	ποτε ἐκκλησιαζόντων σφῶν κατὰ τοὺς
[37, 27]	Ῥαβίριος ἐκρίθη) κατεψηφίσαντο αὐτοῦ, καίτοι	μὴ	πρὸς τοῦ δήμου κατὰ τὰ
[37, 32]	δὴ μὴ φύγῃ που, παρεδίδου.	μὴ	προσδεξαμένου δὲ ἐκείνου τὴν φρουρὰν
[37, 23]	βέλτιον εἶναι ἔλεγεν ἢ ψηφισθέντα	μὴ	προσίεσθαι· ἐν μὲν γὰρ τῷ
[37, 4]	ἀτρεμεῖν ἐποίησεν, ὥστε τὸν Ὀροίσην	μὴ	πρότερον μαθεῖν αὐτοὺς παρόντας πρὶν
[37, 39]	οἱ πολλοὶ ποιοῦνται) καὶ προσκαταδείσας	μή	πως προθύμως σφᾶς ἀγωνιζομένους ἰδὼν
[37, 50]	ὃ ἐπεκεκλήρωτο ἐπιτρέψειν αὐτῷ, εἰ	μὴ	συγχωρήσειέν οἱ διανομοθετῆσαι, ἐξελθεῖν, ὑπεῖξεν,
[37, 27]	τοῦ δικαστηρίου, τῶν μὲν ὅπως	μὴ	συναχθῇ, τῶν δὲ ἵνα καθιζήσῃ
[37, 14]	οἱ διενοοῦντο, ἀλλ´ ὅτι ἐφοβοῦντο	μὴ	τὰ χρήματα, ἃ ἐφύλασσον, προδιαρπάσαντές
[37, 9]	τῆς βουλῆς κατάλογον δέει τοῦ	μὴ	τῆς γερουσίας αὐτοὺς ἐκπεσεῖν. κἀν
[37, 2]	εἰρήνην οὐχ ὁμολογήσαντος δώσειν ἂν	μὴ	τοὺς {τε} παῖδάς οἱ ὁμήρους
[37, 54]	τε προδιεορτασθῆναι ἦν, αἰτῆσαι αὐτήν.	μὴ	τυχὼν δέ, τοῦ Κάτωνος ὅτι
[37, 28]	φύλακες ἀπηλλάσσοντο· οὐ γὰρ ἐξῆν	μὴ	φρουρουμένου τοῦ χωρίου ἐκείνου οὐδὲν
[37, 32]	αὐτῷ τηρεῖν ἑαυτόν, ὅπως δὴ	μὴ	φύγῃ που, παρεδίδου. μὴ προσδεξαμένου
[37, 47]	Κατουγνάτῳ· κἂν πασσυδὶ διώλετο, εἰ	μὴ	χειμὼν σφοδρὸς ἐξαίφνης ἐπιγενόμενος ἐπέσχε
[37, 18]	ἀρξάμενον· οἱ γοῦν ἀρχαῖοι Ἕλληνες	οὐδαμῇ	αὐτό, ὅσα γε ἐμὲ εἰδέναι,
[37, 39]	Κέλερ πρὸς ταῖς Φαισούλαις προσεδρεύοντες	οὐδαμῇ	προελθεῖν αὐτῷ ἐπέτρεπον, ἀποκινδυνεῦσαι ἠναγκάσθη,
[37, 29]	τούτου, καὶ ὅτι καὶ ἄλλως	φήμη	τις ἐγένετο ὅτι ἐπιβουλεύεται, ὅ
[37, 19]	τετάρτην ἡλίῳ, πέμπτην Ἀφροδίτῃ, ἕκτην	Ἑρμῇ	καὶ ἑβδόμην σελήνῃ, κατὰ τὴν
[37, 9]	ἐξέπεσον Γαΐου τινὸς Παπίου δημάρχου	γνώμῃ,	ἐπειδὴ ἐπεπόλαζον καὶ οὐκ ἐδόκουν
[37, 50]	συνεξητασμένοις κατανεῖμαι ἐσηγουμένου προσγράψαντος τῇ	γνώμῃ	τὸ καὶ πᾶσι τοῖς πολίταις,
[37, 9]	τούτῳ πάντες οἱ ἐν τῇ	Ῥώμῃ	διατρίβοντες, πλὴν τῶν τὴν νῦν
[37, 6]	τὰ ἐπινίκια αὐτοῦ ἐν τῇ	Ῥώμῃ	ἔπεμψεν. ὁ οὖν Φραάτης καίπερ
[37, 11]	ἀπεμαραίνετο, τοσούτῳ τῇ τῆς γνώμης	ῥώμῃ	ἰσχυρίζετο, ὥστε καὶ τὴν ἐκείνου
[37, 30]	μάλιστα τὰ μὲν ἐν τῇ	Ῥώμῃ	ὅ τε ὕπατος καὶ ὁ
[37, 5]	καὶ κατασχὼν αὐτὴν ἀμαχεὶ τῷ	Τιγράνῃ	ἔδωκε. καὶ ὁ μὲν Ἀφράνιος
[37, 7]	καὶ καταπλαγῆναι. ~οὔκουν οὔτε τῷ	Τιγράνῃ	ἐπεκούρησεν οὔτε πρὸς τὸν Φραάτην
[37, 6]	μόνον ἐπιστέλλων ἔγραψε, καίτοι τῷ	Τιγράνῃ	τῷ αἰχμαλώτῳ καὶ τοῦτο παρὰ
[37, 9]	Ῥώμῳ καὶ σὺν τῷ Ῥωμύλῳ	ἱδρυμένη	ἔπεσε, τά τε γράμματα τῶν
[37, 19]	Ἀφροδίτῃ, ἕκτην Ἑρμῇ καὶ ἑβδόμην	σελήνῃ,	κατὰ τὴν τάξιν τῶν κύκλων
[37, 19]	τοῖς πρόσθε λόγον πράξας, τῇ	σελήνῃ	τὴν πρώτην τῆς τρίτης ἡμέρας
[37, 20]	Ῥωμαίοις ἀπέδειξε, τά τε πλείω	ἔθνη	τῶν ἐν τῇ Ἀσίᾳ τῇ
[37, 45]	ἐγένετο, καὶ ἡ γέφυρα ἡ	λιθίνη	ἡ ἐς τὸ νησίδιον τὸ
[37, 8]	δαπανηθέντων ἐς αὐτὰ τὰ μὲν	κοινῇ	αὐτῷ πρὸς τὸν συνάρχοντα Μᾶρκον
[37, 16]	ταῦτα μὲν τότε ἐν τῇ	Παλαιστίνῃ	ἐγένετο· οὕτω γὰρ τὸ σύμπαν
[37, 21]	ἐπωνυμίαν τινὰ προσεπέθετο, ἀλλὰ καὶ	μόνῃ	τῇ τοῦ Μάγνου, ἥνπερ που
[37, 7]	οἱ προδούσης ἔλαβεν. αὕτη δὲ	γυνή	τε τοῦ Μιθριδάτου οὖσα, καὶ
[37, 2]	τοὺς τοξότας αὐτοῦ τῇ σφετέρᾳ	τέχνῃ	χρήσασθαι, ὁμόσε σφίσιν ἐχώρησε καὶ
[37, 43]	Νέπωτος τὸ γραμματεῖον, ὅπως αὐτὸς	ἀναλέξῃ,	λαβόντος ἐξήρπασαν, ἐπειδή τε καὶ
[37, 48]	τινα καὶ τοῦ πολίσματος ξυλίνου	πῃ	ὄντος ἐνέπρησαν, οὐ μέντοι καὶ
[37, 2]	Ῥωμαῖοι καὶ τὸν Πέλωρον διαβατόν	πῃ	τοῦ θέρους γενόμενον οὐ χαλεπῶς,
[37, 57]	ζηλοῦν αὐτὸν ἐφιέμενοι, προσήπτοντο μέν	πῃ	τῶν πραγμάτων καί τι τῶν
[37, 58]	πανήγυρίν τινα ἐκ θυρῶν ᾠκοδομημένον	ἀνετράπη,	καὶ ἄνθρωποι παρὰ πάντα ταῦτα
[37, 39]	Σιλανὸς καὶ Λούκιος Λικίννιος ἦρξαν	ἀπεφθάρη.	τέως μὲν γὰρ καίπερ δύναμιν
[37, 49]	γενέσθαι, ἵν´ ὁπότερ´ ἂν αὐτοῖς	ἀρέσῃ	κυρώσωσι. ~καὶ αὐτῷ καὶ ὁ
[37, 27]	μὴ συναχθῇ, τῶν δὲ ἵνα	καθιζήσῃ	δικαιούντων, καὶ ἐπειδὴ τοῦτο διά
[37, 42]	αὖθίς τις εὐθῦναί τινα αὐτῶν	τολμήσῃ,	ἔν τε ἐχθροῦ καὶ ἐν
[37, 52]	δείσαντες μὴ καὶ ἐπὶ σφᾶς	ὁρμήσῃ,	τούς τε παῖδας καὶ τὰς
[37, 4]	ὑπαγαγέσθαι, μὴ καὶ αἰσθόμενος αὐτοῦ	ἀναχωρήσῃ,	τούς τε ἱππέας προέταξε, προειπών
[37, 2]	ποιήσεσθαι ἐλπίσας μὴ περαιτέρω ποι	προχωρήσῃ,	λαβόντος, τὴν δ´ εἰρήνην οὐχ
[37, 7]	ὁπότερος ἂν αὐτῶν τοῦ ἑτέρου	κρατήσῃ,	τῶν τε πραγμάτων τοῖς Ῥωμαίοις
[37, 50]	δείσας μὴ καὶ ὁ δῆμος	ἀγανακτήσῃ,	προσέταξε τῷ Φλαουίῳ ἀπαναστῆναι. ἔλεγε
[37, 44]	προύπεμψε, τάς τε ἀρχαιρεσίας, ὅπως	ἀπαντήσῃ	ἐς αὐτάς, ἀναβαλέσθαι, καὶ παρόντα
[37, 7]	ὥσπερ που καὶ ὁ Λούκουλλος,	πταίσῃ.	τοιαῦτα γὰρ ἐφιλοσόφει, καὶ τό
[37, 39]	πως προθύμως σφᾶς ἀγωνιζομένους ἰδὼν	ἐξονειδίσῃ	τι καὶ προενέγκῃ οἱ τῶν
[37, 20]	γὰρ ἰσχὺν καὶ ἐν τῇ	θαλάσσῃ	καὶ ἐν τῇ ἠπείρῳ ἔχων,
[37, 53]	γάρ τινι πρὸς τῇ νήσῳ	οὔσῃ	προσσχὼν ὁ τὴν ἡγεμονίαν σφῶν
[37, 8]	τρόπον πολιτεύεσθαι. ~τοῦτο μόνον ἐν	τῇ	ἀγορανομίᾳ ἐπῃνέθη, ἀλλ´ ὅτι καὶ
[37, 46]	Νίσιβιν, καὶ προσέτι καὶ ὅτι	τῇ	ἀδελφῇ συγγίγνοιτο, ἀφείθη δέ, καίτοι
[37, 2]	διαβεβηκότα, πρὸς τὸν Πέλωρον, ἐν	τῇ	ἀρχῇ καὶ ἐκεῖνον τῇ αὐτοῦ
[37, 43]	σὺν τῷ στρατεύματι (ἐν γὰρ	τῇ	Ἀσίᾳ ἔτ´ ἦν) προφάσει μὲν
[37, 20]	τε πλείω ἔθνη τῶν ἐν	τῇ	Ἀσίᾳ τῇ ἠπείρῳ τότε αὐτοῖς
[37, 7]	κατηλλάγησαν, Πομπήιος δὲ ἔν τε	τῇ	Ἀσπίδι καὶ τότε ἐχείμασε, καὶ
[37, 32]	καὶ ἐπετίμησέ σφισιν ἐπί τε	τῇ	ἀτολμίᾳ καὶ ἐπὶ τῇ μαλακίᾳ.
[37, 2]	ἐν τῇ ἀρχῇ καὶ ἐκεῖνον	τῇ	αὐτοῦ ῥέοντα, ἀπέφυγεν· ὃν γὰρ
[37, 11]	δὲ δὴ καὶ σφαλείη, συναπολέσθαι	τῇ	βασιλείᾳ μετὰ ἀκεραίου τοῦ φρονήματος
[37, 49]	τινά, ἠξίου ἐξετασμὸν ἑκατέρων ἐν	τῇ	βουλῇ γενέσθαι, ἵν´ ὁπότερ´ ἂν
[37, 42]	ἐκείνῳ ἐπεφέρετο, ἔργῳ δὲ ἐπὶ	τῇ	βουλῇ κατεσκευάζετο· ὡς γὰρ οὐκ
[37, 29]	καὶ διὰ τάδε ἀπώλετο. ἔδοξε	τῇ	βουλῇ, τήν τε ὑπατείαν καὶ
[37, 11]	οὐχ ὑπεῖκε ταῖς συμφοραῖς, ἀλλὰ	τῇ	βουλήσει πλέον ἢ τῇ δυνάμει
[37, 49]	ὁ Λούκιος, ᾧ ποτε ἐν	τῇ	Γαλατίᾳ ὁ Πομπήιος ἐντυχὼν ὑπερφρόνως
[37, 41]	ἑτέρους οὐκ ὀρθῶς ὑποπτευόντων, ἔδοξε	τῇ	γερουσίᾳ τὰ ὀνόματα αὐτῶν ἐκτεθῆναι.
[37, 58]	τῶν μελλόντων σφίσι καὶ ἐν	τῇ	γῇ καὶ ἐν τῷ ὕδατι
[37, 50]	Πομπηίῳ συνεξητασμένοις κατανεῖμαι ἐσηγουμένου προσγράψαντος	τῇ	γνώμῃ τὸ καὶ πᾶσι τοῖς
[37, 1]	Κύρνου, τῇ μὲν τοῖς Ἀλβανοῖς	τῇ	δὲ τοῖς Ἀρμενίοις πρόσοροι) φοβηθεὶς
[37, 51]	μὲν διὰ τοὺς δυνατοὺς ἐπὶ	τῇ	δίκῃ δημαρχῆσαι, καί τινας τῶν
[37, 4]	παρέσχον, τοὺς δὲ πολεμίους ἀπερισκέπτως	τῇ	διώξει χρωμένους ἐσδεξάμενοι συχνοὺς ἐκυκλώσαντο.
[37, 11]	ἀλλὰ τῇ βουλήσει πλέον ἢ	τῇ	δυνάμει νέμων ἐνενόει, ἄλλως τε
[37, 23]	γὰρ τῷ μῖσός τε ἐπὶ	τῇ	δυναστείᾳ ὑφ´ ἧς ἐγιγνώσκετο, καὶ
[37, 50]	βάθρον τὸ δημαρχικὸν ἐν αὐτῇ	τῇ	ἐσόδῳ αὐτοῦ ἔθηκε, καὶ ἐπ´
[37, 51]	ἐκποίησις αὐτοῦ ἐγεγόνει· ἐν γὰρ	τῇ	ἐσφορᾷ τοῦ φρατριατικοῦ νόμου μόνως
[37, 35]	τοῦ δαιμονίου χρηστὴν ἐλπίδα ἅμα	τῇ	ἕῳ λαβών, ὅτι ἱερῶν ἐν
[37, 32]	τὴν τοῦ Κικέρωνος οἰκίαν ἅμα	τῇ	ἡμέρᾳ ἐσᾴξειν κἀνταῦθα αὐτὸν φονεύσειν.
[37, 20]	ἐν τῇ θαλάσσῃ καὶ ἐν	τῇ	ἠπείρῳ ἔχων, πλεῖστα δὲ χρήματα
[37, 20]	ἔθνη τῶν ἐν τῇ Ἀσίᾳ	τῇ	ἠπείρῳ τότε αὐτοῖς ὄντων νόμοις
[37, 20]	μὲν γὰρ ἰσχὺν καὶ ἐν	τῇ	θαλάσσῃ καὶ ἐν τῇ ἠπείρῳ
[37, 17]	τε εἴρηται καὶ οὐδὲν τῇδε	τῇ	ἱστορίᾳ προσήκει· ~τὸ δὲ δὴ
[37, 25]	ἀποκοπάς, ἄλλος κληρουχίας καὶ ἐν	τῇ	Ἰταλίᾳ καὶ ἐν τῷ ὑπηκόῳ
[37, 32]	τε τῇ ἀτολμίᾳ καὶ ἐπὶ	τῇ	μαλακίᾳ. κἀκ τούτου διεξελθὼν ὅσα
[37, 1]	δὲ ἐπ´ ἀμφότερα τοῦ Κύρνου,	τῇ	μὲν τοῖς Ἀλβανοῖς τῇ δὲ
[37, 52]	ἐν τοῖς Γαδείροις, ὅτε ἐταμίευε,	τῇ	μητρὶ συγγίγνεσθαι ὄναρ ἔδοξε, καὶ
[37, 53]	ἀπέβαλε· χηλῇ γάρ τινι πρὸς	τῇ	νήσῳ οὔσῃ προσσχὼν ὁ τὴν
[37, 40]	δεδίωσιν, ἔπεμψε, καὶ αὐτοκράτωρ ἐπὶ	τῇ	νίκῃ, καίτοι τοῦ ἀριθμοῦ τῶν
[37, 35]	ἕῳ λαβών, ὅτι ἱερῶν ἐν	τῇ	οἰκίᾳ αὐτοῦ ὑπὸ τῶν ἀειπαρθένων
[37, 45]	τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἔν τε	τῇ	οἰκίᾳ καὶ παρὰ τὴν ποίησιν
[37, 16]	ἀνηνέχθη. ταῦτα μὲν τότε ἐν	τῇ	Παλαιστίνῃ ἐγένετο· οὕτω γὰρ τὸ
[37, 41]	οὖν καὶ ὣς ἔν τε	τῇ	πόλει καὶ παρὰ τοῖς συμμάχοις
[37, 50]	ἀλλὰ καὶ πάνυ ἄσμενος ἐν	τῇ	πόλει κατέμεινεν. ὁ οὖν Πομπήιος
[37, 28]	ἐστι. πολλῶν τὸ ἀρχαῖον πολεμίων	τῇ	πόλει προσοικούντων, φοβούμενοι μή ποτε
[37, 47]	ἀγωνοθετῇ, γίγνεται. ~ἐν μὲν οὖν	τῇ	πόλει ταῦθ´ οὕτως ἐπράχθη, τῶν
[37, 52]	αὐτοῖς παρέσχεν. ~ἐν μὲν δὴ	τῇ	πόλει ταῦτ´ ἐγίγνετο, ὁ δὲ
[37, 28]	κατὰ τοὺς λόχους ἐπίθωνταί τινες	τῇ	πόλει τὸ Ἰανίκουλον καταλαβόντες, ἐνόμισαν
[37, 33]	καὶ ὃς ἀσμένως τε ἐπὶ	τῇ	προφάσει ταύτῃ ἐξεχώρησε, καὶ πρὸς
[37, 9]	κἀν τούτῳ πάντες οἱ ἐν	τῇ	Ῥώμῃ διατρίβοντες, πλὴν τῶν τὴν
[37, 6]	ὅτε τὰ ἐπινίκια αὐτοῦ ἐν	τῇ	Ῥώμῃ ἔπεμψεν. ὁ οὖν Φραάτης
[37, 30]	τὰ μάλιστα τὰ μὲν ἐν	τῇ	Ῥώμῃ ὅ τε ὕπατος καὶ
[37, 19]	αὐτὸν τοῖς πρόσθε λόγον πράξας,	τῇ	σελήνῃ τὴν πρώτην τῆς τρίτης
[37, 11]	καὶ ἐπειδὴ ὁ Πομπήιος ἐν	τῇ	Συρίᾳ διέτριβε, πρός τε τὸν
[37, 2]	καὶ πρὶν τοὺς τοξότας αὐτοῦ	τῇ	σφετέρᾳ τέχνῃ χρήσασθαι, ὁμόσε σφίσιν
[37, 29]	γὰρ Κικέρων προμαθὼν τὸ ἐπιβούλευμα	τῇ	τε γερουσίᾳ ἐμήνυσεν αὐτὸ καὶ
[37, 38]	ὅσα ἐν τῇ ὑπατείᾳ ἐπεποιήκει	τῇ	τελευταίᾳ τῆς ἀρχῆς ἡμέρᾳ ἐθελήσαντα
[37, 11]	τοῦ σώματος ἀσθενείᾳ ἀπεμαραίνετο, τοσούτῳ	τῇ	τῆς γνώμης ῥώμῃ ἰσχυρίζετο, ὥστε
[37, 16]	καὶ οὕτως ἑάλωσάν τε ἐν	τῇ	τοῦ Κρόνου ἡμέρᾳ μηδ´ ἀμυνόμενοι,
[37, 42]	ὀλίγου μὲν καὶ παραχρῆμα ἐπὶ	τῇ	τοῦ Λεντούλου τῶν τε ἄλλων
[37, 21]	τινὰ προσεπέθετο, ἀλλὰ καὶ μόνῃ	τῇ	τοῦ Μάγνου, ἥνπερ που καὶ
[37, 18]	εὑρήσει πάσας αὐτὰς μουσικῶς πως	τῇ	τοῦ οὐρανοῦ διακοσμήσει προσηκούσας. ~εἷς
[37, 11]	ἐπὶ τούτοις ἔρρωτο· ὅσῳ γὰρ	τῇ	τοῦ σώματος ἀσθενείᾳ ἀπεμαραίνετο, τοσούτῳ
[37, 20]	τῶν πρόσθε Ῥωμαίων πραχθέντα, καὶ	τῇ	τύχῃ καὶ τοῖς συστρατευσαμένοις οἱ
[37, 13]	δὴ ποικιλωτάτῃ ἀεὶ καὶ μεγίστῃ	τῇ	τύχῃ χρησάμενος οὐδὲ τὴν τελευτὴν
[37, 38]	καὶ καταλέξαι πάνθ´ ὅσα ἐν	τῇ	ὑπατείᾳ ἐπεποιήκει τῇ τελευταίᾳ τῆς
[37, 1]	Καυκάσου παρατείνοντος, οὗ καὶ ἐπὶ	τῇ	φυλακῇ τῶν ἐσβολῶν ὠχύρωτο. ὅ
[37, 14]	τὸ γὰρ πολέμιον αὐτοῦ συναποσβηκέναι	τῇ	ψυχῇ νομίζων οὐδὲν ἔτι τῷ
[37, 5]	ἀπεκρίναντο, ἔγραψε μέν τινα τῷ	Φραάτῃ,	οὐκ ἀνέμεινε δὲ ἀντιπεμφθῆναί τι,
[37, 14]	παρέδωκε. καὶ ὃς τῷ μὲν	Μιθριδάτῃ	οὐδὲν ἐλυμήνατο, ἀλλὰ καὶ ἐν
[37, 3]	ἐνοικοῦντας αὐτὴν εἴη, τῷ μὲν	Μιθριδάτῃ	τὸ ναυτικὸν ἐφορμεῖν ἐκέλευσεν ὥστε
[37, 13]	τὸν ὄλεθρον. Μιθριδάτης μὲν δὴ	ποικιλωτάτῃ	ἀεὶ καὶ μεγίστῃ τῇ τύχῃ
[37, 46]	ἂν ὁ τὸ κράτος ἔχων	ἀγωνοθετῇ,	γίγνεται. ~ἐν μὲν οὖν τῇ
[37, 19]	τρίτην Ἄρει, τετάρτην ἡλίῳ, πέμπτην	Ἀφροδίτῃ,	ἕκτην Ἑρμῇ καὶ ἑβδόμην σελήνῃ,
[37, 3]	τε τοὺς ἐπὶ θάτερα παρακολουθοῦντας	ἐμπίπτῃ	καὶ μὴ περαιτέρω καταφέρηται· κἀντεῦθεν
[37, 19]	πορεύῃ, τὸν προσήκοντα ἑαυτῇ θεὸν	ἑκάστη	ἡμέρα λήψεται. ~ταῦτα μὲν οὕτω
[37, 46]	μέχρι τότε τὰς ὁπλομαχίας θεώμενος	ἐξανέστη	τε μεταξὺ τοῦ ἔργου καὶ
[37, 33]	τὴν περὶ τὰς δίκας σπουδὴν	ἐξέστη)	οὔτε ἐς τὴν Γαλατίαν τὴν
[37, 18]	πλάνητας ὠνομασμένους τὰς ἡμέρας ἀνακεῖσθαι	κατέστη	μὲν ὑπ´ Αἰγυπτίων, πάρεστι δὲ
[37, 51]	αὐτόν σφων τὸν σύλλογον ἐσελθών,	μετέστη.	καὶ ᾔτησε μὲν εὐθὺς τὴν
[37, 13]	μὲν δὴ ποικιλωτάτῃ ἀεὶ καὶ	μεγίστῃ	τῇ τύχῃ χρησάμενος οὐδὲ τὴν
[37, 30]	πᾶν τὸ κοινὸν τὴν ἐπιβουλὴν	συνίστη.	ἐκ γὰρ τῆς Ῥώμης αὐτῆς
[37, 38]	ἔξω τι τοῦ ὅρκου φθέγξασθαι,	συναγωνιστῇ	Μετέλλῳ Νέπωτι δημαρχοῦντι χρησάμενοι, πλὴν
[37, 45]	μὴ μέντοι καὶ συνοικῆσαι ἔτ´	αὐτῇ	δύνασθαι, διότι καὶ ὑπωπτεύθη ἀρχὴν
[37, 17]	ἀνέθεσαν, καὶ ἄλλα τε ἐν	αὐτῇ	ἰδιαίτατα πολλὰ {ἃ} ποιοῦσι, καὶ
[37, 15]	μάχῃ πρὸς τῶν Ῥωμαίων ἀμυνόντων	αὐτῇ	νικηθείς, ὅμως καὶ τότε ἔτ´
[37, 10]	νεωτερίζειν καὶ τοὺς συμμάχους ἐπ´	αὐτῇ	συνιστὰς ἐς φόβον σφᾶς οὐ
[37, 50]	τε βάθρον τὸ δημαρχικὸν ἐν	αὐτῇ	τῇ ἐσόδῳ αὐτοῦ ἔθηκε, καὶ
[37, 7]	τεῖχος Στρατονίκης οἱ προδούσης ἔλαβεν.	αὕτη	δὲ γυνή τε τοῦ Μιθριδάτου
[37, 17]	Ἰουδαῖοι ὠνομάδαται· ~ἡ δὲ ἐπίκλησις	αὕτη	ἐκείνοις μὲν οὐκ οἶδ´ ὅθεν
[37, 19]	τῶν λοιπῶν πορεύῃ, τὸν προσήκοντα	ἑαυτῇ	θεὸν ἑκάστη ἡμέρα λήψεται. ~ταῦτα
[37, 33]	ἀσμένως τε ἐπὶ τῇ προφάσει	ταύτῃ	ἐξεχώρησε, καὶ πρὸς τὰς Φαισούλας
[37, 5]	Ἀρμενίας τοῦ τε Πόντου τοῦ	ταύτῃ	οἱ ὑποστράτηγοι αὐτοῦ τὰ λοιπὰ
[37, 19]	οὕτω καὶ διὰ τῶν λοιπῶν	πορεύῃ,	τὸν προσήκοντα ἑαυτῇ θεὸν ἑκάστη
[37, 31]	καὶ γὰρ τούτῳ τῷ δόγματι	προσεγράφη	τὸ διὰ φροντίδος αὐτοὺς σχεῖν
[37, 50]	καὶ διὰ τοὺς ἄλλους διεπράξατο,	ἔφη	μὲν φθονεῖσθαί τε ὑπ´ αὐτῶν
[37, 46]	καὶ προσέτι καὶ ὅτι τῇ	ἀδελφῇ	συγγίγνοιτο, ἀφείθη δέ, καίτοι τῶν
[37, 6]	Γάιος Φίγουλος ὑπάτευον· καὶ νικηθεὶς	μάχῃ	ἔπειθ´ ὕστερον ἀντεπεκράτησε. τοῦ τε
[37, 1]	αὐτοῦ {αὐτοῦ} καὶ ἅμα καὶ	μάχῃ	νικηθέντες, ἐνέδοσαν. κρατήσας οὖν τῶν
[37, 15]	πρότερον λυπήσας, καὶ διὰ τοῦτο	μάχῃ	πρὸς τῶν Ῥωμαίων ἀμυνόντων αὐτῇ
[37, 48]	τι ὑπὲρ αὐτῆς ἰσχυρὸν κατέλαβον,	μάχῃ	τε τοὺς ἀντιστάντας σφίσιν ἐνίκησαν,
[37, 12]	μὴ μέντοι καὶ πιστὰ αὐτὰ	ἔχῃ,	χαλεπώτερα αὐτῷ γίγνεται. ὁ γοῦν
[37, 14]	αὐτοῦ πάντα πλὴν ὀλίγων κατέστραπτο	(τείχη	γάρ τινα φρουροὶ ἔξω τοῦ
[37, 20]	αὖθις ἦλθε, καὶ παραλαβὼν τὰ	τείχη	ἔς τε τὴν Ἀσίαν κἀντεῦθεν
[37, 39]	μᾶλλον ἐμισήθη, Κατιλίνας δὲ ἐν	ἀρχῇ	εὐθὺς τοῦ ἔτους ἐν ᾧ
[37, 2]	πρὸς τὸν Πέλωρον, ἐν τῇ	ἀρχῇ	καὶ ἐκεῖνον τῇ αὐτοῦ ῥέοντα,
[37, 56]	καταστῆσαι ἠθέλησεν, ὅπως μηδέτερός σφων	ὑπέρσχῃ,	προσδοκήσας ἐκείνους τε ἀνταγωνιστὰς ἰσοκρατεῖς
[37, 20]	πρόσθε Ῥωμαίων πραχθέντα, καὶ τῇ	τύχῃ	καὶ τοῖς συστρατευσαμένοις οἱ ἀναθείη
[37, 13]	ποικιλωτάτῃ ἀεὶ καὶ μεγίστῃ τῇ	τύχῃ	χρησάμενος οὐδὲ τὴν τελευτὴν τοῦ
[37, 14]	γὰρ πολέμιον αὐτοῦ συναποσβηκέναι τῇ	ψυχῇ	νομίζων οὐδὲν ἔτι τῷ νεκρῷ
[37, 44]	λάβῃ καὶ τὸ αὑτοῦ ὄνομα	ἀντεπιγράψῃ.	οὐ μὴν οὕτω γε χαρίζεσθαι
[37, 41]	οὐκέτ´ αὐτῷ ἔδωκαν, μὴ καὶ	ἀπαλείψῃ	τινάς, εἰπεῖν δὲ ἀπὸ γλώσσης