Livre, Chap.
[37, 12]	ἀπετρέψατο, καὶ τὴν πόλιν ἑκουσίαν	ἔλαβε,	τόν τε πατέρα ἐς τὸ
[37, 7]	ὁ Ἀντίοχος ἀπαιτῆσαι αὐτάς, οὐκ	ἀπέλαβε	δέ, ἀλλ´ ἔς τε ἀρχὴν
[37, 33]	τὴν Γαλατίαν τὴν πλησίον, ἣν	ἀντέλαβε,	διὰ τὰ παρόντα ἐξήλασεν, ἀλλ´
[37, 11]	ὁ Πομπήιος ἐν τῇ Συρίᾳ	διέτριβε,	πρός τε τὸν Ἴστρον διὰ
[37, 35]	πιστὸν ἐδόκει εἶναι, ἀλλ´ οὔτι	γε	ἐδικαίουν ἄνδρα τε ἐν τοῖς
[37, 18]	ἀρχαῖοι Ἕλληνες οὐδαμῇ αὐτό, ὅσα	γε	ἐμὲ εἰδέναι, ἠπίσταντο. ἀλλ´ ἐπειδὴ
[37, 16]	περιβόλῳ ἰδίῳ ὠχύρωτο. καὶ εἴ	γε	ἐν πάσαις ταῖς ἡμέραις ὁμοίως
[37, 22]	Πομπηίῳ ἔχθραν ἔχων, ἀλλ´ ὅτι	γε	ἔξω τῶν πατρίων ἦν, ἀντεῖπεν.
[37, 44]	τοιούτῳ ἔργῳ, ἡμιτέλεστα· ἢ ἐκεῖνός	γε	ἐπλάττετο εἶναι, ὅπως ὁ Πομπήιος
[37, 34]	σφετερίσηται, ἔπεμψε. ~καὶ ἐν καιρῷ	γε	ἐς τὰ μάλιστα τοῖς Ῥωμαίοις
[37, 23]	ὑπέρογκα πολλάκις ἔνειμαν. καὶ ὅτι	γε	καὶ ἐκεῖνα ἄκοντες ἔπραξαν, δῆλόν
[37, 36]	αὐτὸς ὁ πατὴρ ἀπέσφαξεν, οὔτι	γε	καὶ μόνος, ὥς γέ τισι
[37, 20]	ἀντέστησάν τινες, ἀλλ´ ὑπ´ ἀσθενείας	γε	πάντως ἂν ὁμολογησάντων, οὐκ ἠβουλήθη
[37, 30]	ὑπισχνούμενός σφισι συνῆγε. καὶ τούς	γε	πρώτους αὐτῶν καὶ δυνατωτάτους (ἦσαν
[37, 41]	ἀπηλλαγμένοι μετέβαλον. ~οὐ μὴν οἵ	γε	σύμμαχοι οἱ μετασχόντες τῷ Κατιλίνᾳ
[37, 27]	δι´ ἄλλους τινὰς ἐνίκησε, περί	γε	τῆς κρίσεως αὖθις συνέβησαν. καὶ
[37, 42]	οὕτω κατελύθη, καὶ ἐπὶ πλεῖόν	γε	τῆς τῶν πραχθέντων ἀξίας ὄνομα
[37, 36]	οὔτι γε καὶ μόνος, ὥς	γέ	τισι δοκεῖ, τοῦτ´ ἐν ἰδιωτείᾳ
[37, 14]	τῆς μιαιφονίας ἐχαρίσατο, καὶ ἔς	γε	τοὺς φίλους τούς τε συμμάχους
[37, 23]	οὐδενὶ οὐδὲν ἐσηγήσασθαι. καὶ πολύ	γε	τοῦτο βέλτιον εἶναι ἔλεγεν ἢ
[37, 1]	καὶ τοῖς Ἴβηρσι. καὶ προτέροις	γε	τούτοις καὶ παρὰ γνώμην ἠναγκάσθη
[37, 23]	τῶν κρειττόνων δῆθεν ἢ πάντως	γε	τῶν ὁμοίων ἐνεῖναι, ἐν δὲ
[37, 21]	καίπερ οὐχ ὅσιον ὂν ἔκ	γε	τῶν πάνυ πατρίων ἄνευ τῶν
[37, 44]	ὄνομα ἀντεπιγράψῃ. οὐ μὴν οὕτω	γε	χαρίζεσθαι αὐτῷ ἤθελεν ὥστε καὶ
[37, 21]	ὑπέρογκον λαβεῖν διεπράξατο, ἢ τοῖς	γε	ψηφισθεῖσιν ἀπόντι οἱ πλὴν ἅπαξ
[37, 21]	ἅπαξ ἀπὸ πάντων τῶν πολέμων	ἤγαγε,	τρόπαια δὲ ἄλλα τε πολλὰ
[37, 30]	καὶ ἐς ἀθεμίτων ὁρκωμοσιῶν ἀνάγκην	προήγαγε·	παῖδα γάρ τινα καταθύσας, καὶ
[37, 34]	τὸ βουλευτήριον μετὰ τῶν γραμμάτων	ἐσήγαγε,	καὶ ἄδειαν αὐτοῖς δοὺς πᾶσαν
[37, 50]	ἀγανακτήσῃ, προσέταξε τῷ Φλαουίῳ ἀπαναστῆναι.	ἔλεγε	μὲν γὰρ ὡς τοῦ Μετέλλου
[37, 49]	ἄλλως τε γὰρ δίκαιον εἶναι	ἔλεγε	μὴ πάντα ἁπλῶς ὅσα ἐπεποιήκει,
[37, 30]	δελεάσειν αὐτοὺς ἤμελλεν, ὑπισχνούμενός σφισι	συνῆγε.	καὶ τούς γε πρώτους αὐτῶν
[37, 2]	γέφυραν καὶ τὴν ἐκείνου καύσας	ἔφυγε,	τῶν δ´ ἄλλων οἱ μὲν
[37, 7]	Ἀντίοχος ἀπαιτῆσαι αὐτάς, οὐκ ἀπέλαβε	δέ,	ἀλλ´ ἔς τε ἀρχὴν μίαν
[37, 21]	πάντων τῶν πολέμων ἤγαγε, τρόπαια	δὲ	ἄλλα τε πολλὰ καὶ καλῶς
[37, 47]	πόλει ταῦθ´ οὕτως ἐπράχθη, τῶν	δὲ	Ἀλλοβρίγων τὴν Γαλατίαν τὴν περὶ
[37, 30]	πρώτους αὐτῶν καὶ δυνατωτάτους (ἦσαν	δὲ	ἄλλοι τε καὶ Ἀντώνιος ὁ
[37, 54]	ἐκεῖνον μὲν γαυρούμενος ἔφερεν, ἄλλον	δὲ	ἀναβάτην οὐδένα ἀνεδέχετο. ὥστε καὶ
[37, 5]	τινα τῷ Φραάτῃ, οὐκ ἀνέμεινε	δὲ	ἀντιπεμφθῆναί τι, ἀλλ´ ἐς τὴν
[37, 41]	μὴ καὶ ἀπαλείψῃ τινάς, εἰπεῖν	δὲ	ἀπὸ γλώσσης ἐκέλευσαν ὅσους παραλελοιπέναι
[37, 17]	παρρησίαν τῆς νομίσεως ἐκνικῆσαι. κεχωρίδαται	δὲ	ἀπὸ τῶν λοιπῶν ἀνθρώπων ἔς
[37, 15]	καθειστήκει, τρέπεται πρὸς Ἀρέταν. οὗτος	δὲ	Ἀραβίων μὲν τῶν νῦν τοῖς
[37, 30]	αὐτὰ μετὰ τῶν ἄλλων. συνέπραττον	δὲ	αὐτῷ τὰ μάλιστα τὰ μὲν
[37, 15]	τὴν Φοινίκην κακώσαντας, ὥρμησεν. ἦρχον	δὲ	αὐτῶν Ὑρκανός τε καὶ Ἀριστόβουλος
[37, 7]	Στρατονίκης οἱ προδούσης ἔλαβεν. αὕτη	δὲ	γυνή τε τοῦ Μιθριδάτου οὖσα,
[37, 45]	ἁλώσεται διὰ τὴν ἑταιρείαν) τὴν	δὲ	δὴ γυναῖκα ἀπεπέμψατο, εἰπὼν ἄλλως
[37, 8]	τὰ δὲ καὶ ἰδίᾳ· τοσοῦτον	δὲ	δὴ ἐν τούτοις ὑπερῆρεν ὥστε
[37, 18]	τῇδε τῇ ἱστορίᾳ προσήκει· ~τὸ	δὲ	δὴ ἐς τοὺς ἀστέρας τοὺς
[37, 16]	χρόνον οὐδὲν σπουδῇ ἔπραττον, ταῖς	δὲ	δὴ ἡμέραις ἐκείναις, ὁπότε ἐκ
[37, 17]	ποτε τοῖς Ἱεροσολύμοις ἔσχον, ἄρρητον	δὲ	δὴ καὶ ἀειδῆ αὐτὸν νομίζοντες
[37, 11]	ἀνέλπιστόν οἱ εἶναι ἐνόμιζεν. εἰ	δὲ	δὴ καὶ σφαλείη, συναπολέσθαι τῇ
[37, 52]	τῇ πόλει ταῦτ´ ἐγίγνετο, ὁ	δὲ	δὴ Καῖσαρ τῆς τε Λυσιτανίας
[37, 29]	μέντοι καὶ ἐποίησεν αὐτό· ~ὁ	δὲ	δὴ Κατιλίνας ὧδέ τε καὶ
[37, 22]	ἰσχύσειν ἔμελλε προσεποιεῖτο, προείρηται· ὁ	δὲ	δὴ Κάτων οὗτος ἦν ἐκ
[37, 38]	οἱ πολλοὶ προσφιλεῖς ἦσαν, τὸν	δὲ	δὴ Κικέρωνα ἐν ὀργῇ ἐπὶ
[37, 22]	μὲν ἀνθρώπων οὐδένα ἐθαύμαζε, τὸ	δὲ	δὴ κοινὸν ὑπερηγάπα, καὶ πᾶν
[37, 31]	μὲν γράψαντα οὐκ ἐδήλου, τῷ	δὲ	δὴ Κράσσῳ καὶ ἄλλοις τισὶ
[37, 26]	ἀπ´ αὐτῶν συμβῆναι, ἐπαύθη· ~Τίτος	δὲ	δὴ Λαβιῆνος Γάιον Ῥαβίριον ἐπὶ
[37, 20]	οἱ ἀναθείη ἄν τις· ὃ	δὲ	δὴ μάλιστα αὐτοῦ τε τοῦ
[37, 26]	γῆρας ἤδη προεληλυθότα ἀπολεῖσθαι, πολλῷ	δὲ	δὴ μᾶλλον ἠγανάκτει ὅτι τό
[37, 24]	διὰ πάνυ πολλοῦ ποιῆσαι. τοῦτο	δὲ	δὴ μαντείας τις τρόπος ἐστί,
[37, 48]	παρ´ ᾧ ἐδυστύχησεν ἐξεῖλε· Λούκιος	δὲ	δὴ Μάριος καὶ Σέρουιος Γάλβας
[37, 35]	τοῦτο μὲν παντελῶς διέπεσε· παρασκευαζομένων	δὲ	δὴ πολλῶν καὶ δούλων καὶ
[37, 44]	τῶν ἀνηλωμένων χρημάτων ἀπῄτει) τῷ	δὲ	δὴ Πομπηίῳ τὰ λοιπὰ προσεξεργάσασθαι
[37, 53]	ἄλλοι γενναίως ἀμυνόμενοι ἔπεσον, Πούπλιος	δὲ	δὴ Σκαίουιος μόνος τε περιλειφθεὶς
[37, 2]	Πομπηίῳ καὶ δῶρα ἔπεμψεν· ἐκείνου	δὲ	δὴ ταῦτα μέν, ὅπως τὰς
[37, 9]	τούτοις ἔχαιρον οἱ Ῥωμαῖοι, τὰ	δὲ	δὴ τέρατα καὶ πάνυ αὐτοὺς
[37, 15]	τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης ἐβασίλευε, πλεῖστα	δὲ	δὴ τὴν Συρίαν πρότερον λυπήσας,
[37, 3]	πολεμίων οὐδὲν δεινὸν ἔπαθεν, ὑπὸ	δὲ	δὴ τοῦ καύματος καὶ διὰ
[37, 2]	καὶ μηδενὸς κωλύοντος, ἐπεραιώθησαν. οὕτω	δὲ	δὴ τούς τε παῖδας αὐτῷ
[37, 46]	ἐτελεύτησεν οὐ πολλῷ ὕστερον· ἐν	δὲ	δὴ τῷ ἔτει ἐκείνῳ οἵ
[37, 22]	ἄλλως μὲν καθῄρει, δι´ ὧν	δὲ	δὴ τῷ τε ὁμίλῳ χαριεῖσθαι
[37, 50]	ἐθελῆσαι. ἐπεί τε ἐκεῖνος (Λούκιος	δὲ	δὴ Φλάουιος ὠνομάζετο) τό τε
[37, 47]	τοῦ μὲν τείχους ἀπεώσθη, τὴν	δὲ	δὴ χώραν ἀδεῶς ἐλεηλάτει, μέχρις
[37, 26]	φόνον, ἀλλ´ ἄπαρνος ἦν· οἱ	δὲ	δήμαρχοι τήν τε ἰσχὺν καὶ
[37, 28]	ἡ ἐκκλησία ἦν, ἐφρούρουν, ὁπότε	δὲ	διαλυθήσεσθαι ἔμελλε, τό τε σημεῖον
[37, 18]	τίνα τρόπον οὕτω τέτακται. ἤκουσα	δὲ	δύο λόγους, ἄλλως μὲν οὐ
[37, 56]	καταθυμίου παντὸς ἑκατέροις αἰτιαθήσεσθαι, τῶν	δὲ	δυσχερεστέρων μὴ μεταλήψεσθαι. ~οὕτω μὲν
[37, 42]	τῶν δεθέντων σφαγῇ ἐκρίθη. τὸ	δὲ	ἔγκλημα τοῦτο λόγῳ μὲν ἐκείνῳ
[37, 43]	τὸ στόμα αὐτοῦ ἐπέλαβον. μάχης	δὲ	ἐκ τούτου καὶ ἐκείνων καὶ
[37, 31]	συκοφαντίᾳ τὸν Κικέρωνα διαβληθῆναι, τὰ	δὲ	ἐκ τῶν Τυρσηνῶν ἀγγελλόμενα τήν
[37, 39]	ῥᾳδίως τὰ λοιπὰ προσκατεργάσεσθαι· ἐπεὶ	δὲ	ἐκεῖνόν τε ἀπολωλότα ἐπύθετο καὶ
[37, 32]	φύγῃ που, παρεδίδου. μὴ προσδεξαμένου	δὲ	ἐκείνου τὴν φρουρὰν αὐτοῦ, παρὰ
[37, 57]	παρόντα ἥρμοττεν αὐτοῖς πράττεσθαι. συμφρονησάντων	δὲ	ἐκείνων καὶ τὰ ἑταιρικά σφων
[37, 33]	συνηγορημάτων τοὺς μὲν οἰκειούμενος τοὺς	δὲ	ἐκφοβῶν, πολλοὺς τοὺς διαγγέλλοντάς οἱ
[37, 39]	τούτου πολὺ μᾶλλον ἐμισήθη, Κατιλίνας	δὲ	ἐν ἀρχῇ εὐθὺς τοῦ ἔτους
[37, 47]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἔπεμψεν, αὐτὸς	δὲ	ἐν ἐπιτηδείῳ ἱδρυθεὶς ἐπετήρει τὰ
[37, 28]	ἐκείνου οὐδὲν ἔτι χρηματισθῆναι. τοῦτο	δὲ	ἐν μόναις ταῖς κατὰ τοὺς
[37, 12]	δὲ τοῦτο ὁ γέρων (ἦν	δὲ	ἐν Παντικαπαίῳ) στρατιώτας τινὰς ἐπὶ
[37, 30]	ὅπως τὴν βουλείαν ἀναλάβῃ) τὰ	δὲ	ἐν ταῖς Φαισούλαις, ἐς ἃς
[37, 35]	χρεία στρατιωτῶν γένοιτο, ἐκέλευσεν, αὐτὸς	δὲ	ἐν τούτῳ τὴν βουλὴν ἤθροισε,
[37, 7]	δὴ διὰ ταῦτα κατηλλάγησαν, Πομπήιος	δὲ	ἔν τε τῇ Ἀσπίδι καὶ
[37, 51]	εὐθὺς τὴν δημαρχίαν, οὐκ ἀπεδείχθη	δὲ	ἐναντιωθέντος οἱ τοῦ Μετέλλου· ἐν
[37, 3]	δὲ καὶ ἐκφοβῶν, διῆλθε· αἰσθόμενος	δὲ	ἐνταῦθα ὅτι ἥ τε ἐπὶ
[37, 7]	καίτοι παιδὸς αὐτῆς παρὰ {ὑποστρέψας	δὲ	ἐξ Ἀρμενίας, καὶ τοῖς βασιλεῦσι
[37, 55]	ἅμα καὶ ἑαυτῷ χαρίζεται, ὁ	δὲ	ἐξαίρων τινὰ ἐπαχθῆ αὐτὸν ἀμφοτέροις
[37, 46]	φέρουσα κατεσκευάσθη, Φαβρικία κληθεῖσα· ~τῷ	δὲ	ἑξῆς ἔτει ἐπί τε Πίσωνος
[37, 41]	μέν σφισι τῆς συνωμοσίας, τότε	δὲ	ἐπ´ ἀδείᾳ αὐτοὺς ἐκφαίνοντος, ἐλεγχόμενοι
[37, 1]	γὰρ ὁ βασιλεὺς αὐτῶν (νέμονται	δὲ	ἐπ´ ἀμφότερα τοῦ Κύρνου, τῇ
[37, 1]	τὸν Ἀρτώκην ὅτι παρείη. ἦν	δὲ	ἐπ´ αὐτοῖς τοῖς στενοῖς, ἔνθεν
[37, 51]	ἑαυτὸν τοῖς ἐχθροῖς ἐξέδωκε· ~Κλώδιος	δὲ	ἐπεθύμησε μὲν διὰ τοὺς δυνατοὺς
[37, 2]	ἑκάτερον ὡς καὶ συμβησόμενος, δείσας	δέ,	ἐπειδὴ εἶδεν αὐτὸν διαβεβηκότα, πρὸς
[37, 20]	~ταῦτα μὲν οὕτω παραδέδοται· Πομπήιος	δὲ	ἐπειδὴ καὶ ἐκεῖνα κατέπραξεν, πρός
[37, 19]	μὲν τῷ Κρόνῳ διδούς, τὴν	δὲ	ἔπειτα τῷ Διὶ καὶ τρίτην
[37, 5]	τελευτᾷ, κατοικούντων ἐπικηρυκευσαμένοις ἐσπείσατο. Φραάτης	δὲ	ἔπεμψε μὲν πρὸς αὐτὸν ἀνανεώσασθαι
[37, 53]	τότε μὲν ἑτέραν ἀνεχώρησεν, αὖθις	δὲ	ἐπεστράτευσέ σφισιν, καὶ κρατήσας πρὸς
[37, 4]	οἱ μὲν ἐπὶ δεξιὰ οἱ	δὲ	ἐπὶ θάτερα αὐτῶν περιελθόντες, κατὰ
[37, 17]	τοῦτο, κολουσθὲν μὲν πολλάκις, αὐξηθὲν	δὲ	ἐπὶ πλεῖστον, ὥστε καὶ ἐς
[37, 42]	λόγῳ μὲν ἐκείνῳ ἐπεφέρετο, ἔργῳ	δὲ	ἐπὶ τῇ βουλῇ κατεσκευάζετο· ὡς
[37, 3]	αὐτοῦ τῶν ἐπιτηδείων ἀφελέσθαι, αὐτὸς	δὲ	ἐπὶ τοὺς Ἀλβανοὺς οὐ τὴν
[37, 17]	καὶ αὐτοὶ Ἰουδαῖοι ὠνομάδαται· ~ἡ	δὲ	ἐπίκλησις αὕτη ἐκείνοις μὲν οὐκ
[37, 21]	ἀρχικὴν ἐν πάσαις αὐταῖς, τὴν	δὲ	ἐπινίκιον ἐν τοῖς τῶν ἵππων
[37, 51]	ὑπ´ αὐτοῦ οὐκ ἠρέσκετο. πρόφασιν	δὲ	ἐποιήσατο ὅτι μὴ κατὰ τὰ
[37, 33]	γὰρ τῆς Μακεδονίας ἄρξαι, οὔτε	δὲ	ἐς ἐκείνην (τῷ γὰρ συνάρχοντι
[37, 15]	ἔχοντα ἀμαχεὶ εὐθὺς προσέθετο, Ἀριστόβουλον	δὲ	ἐς χωρίον τι κατακλείσας ὁμολογῆσαί
[37, 52]	τῶν ἐρυμνῶν ὁρμώμενοι λῃστεύωσιν, ἔργῳ	δὲ	εὖ εἰδὼς ὅτι οὐκ ἄν
[37, 10]	ἐπιτήδειοί σφισιν εἶναι συνοικεῖν. ~τῷ	δὲ	ἐχομένῳ ἔτει, τοῦ τε Φιγούλου
[37, 49]	ῥᾷον ἐκ τούτου προσκατεστρέψατο, Πομπήιος	δὲ	ἦλθε μὲν ἐς τὴν Ἰταλίαν
[37, 56]	δι´ αὐτῶν ἐξουσίαν ἀναλήψεσθαι· Κράσσος	δὲ	ἠξίου τε πάντων ἀπό τε
[37, 56]	τὰ τῆς βουλῆς ἐπολίτευεν, τῆς	δὲ	ἰδίας αὐτοῦ δυναστείας ἕνεκα πάντ´
[37, 15]	μὲν ἄλλους ῥᾷον προσεποιήσατο, τὰ	δὲ	Ἱεροσόλυμα πολιορκῶν πράγματα ἔσχε. ~τὴν
[37, 27]	μὲν ὅπως μὴ συναχθῇ, τῶν	δὲ	ἵνα καθιζήσῃ δικαιούντων, καὶ ἐπειδὴ
[37, 20]	ἐθελοντὶ ἂν αὐτὸν δεξαμένων, εἰ	δὲ	καὶ ἀντέστησάν τινες, ἀλλ´ ὑπ´
[37, 2]	ὑπερυψήλων ὄντων ἀποτοξεύοντες διεγένοντο, ἔπειτα	δὲ	καὶ αὐτοὶ ὑποτμηθέντων τῶν δένδρων
[37, 20]	δὴ οὖν μάχας ἐνίκησε, πολλοὺς	δὲ	καὶ δυνάστας καὶ βασιλέας τοὺς
[37, 33]	μὲν ἐκ τῶν ἐλευθέρων ἔπειτα	δὲ	καὶ ἐκ τῶν δούλων, προσεποιεῖτο.
[37, 35]	τι ἐς αὐτὸν ὑποπτεύειν, οἱ	δὲ	καὶ ἐκ τῶν ὑπαιτίων ὑπετόπουν
[37, 3]	σφίσι, τὰ μὲν πείθων τὰ	δὲ	καὶ ἐκφοβῶν, διῆλθε· αἰσθόμενος δὲ
[37, 12]	μὲν ἐφώρα καὶ ἐκόλαζε, τοὺς	δὲ	καὶ ἐξ ὑποψίας ὀργῇ προκατελάμβανε,
[37, 18]	κατέστη μὲν ὑπ´ Αἰγυπτίων, πάρεστι	δὲ	καὶ ἐπὶ πάντας ἀνθρώπους, οὐ
[37, 17]	οἶδ´ ὅθεν ἤρξατο γενέσθαι, φέρει	δὲ	καὶ ἐπὶ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους
[37, 41]	αὐτῶν οἱ μὲν παρόντες, οἱ	δὲ	καὶ ἐρήμην ὦφλον. ~Κατιλίνας μὲν
[37, 41]	σφίσιν αὐτοῖς μάτην θορυβουμένων, τῶν	δὲ	καὶ ἐς ἑτέρους οὐκ ὀρθῶς
[37, 6]	πολλὰ μὲν ἐκείνου κατηγόρησε, πολλὰ	δὲ	καὶ ἐς τοὺς Ῥωμαίους ὑπεσήμηνεν,
[37, 16]	παρήκει, ἀπὸ παλαιοῦ κέκληται. ἔχουσι	δὲ	καὶ ἕτερον ὄνομα ἐπίκτητον· ἥ
[37, 11]	καὶ πολλῶν μὲν πταισμάτων πολλῶν	δὲ	καὶ εὐτυχημάτων πεπειραμένος, οὐδὲν οὔτε
[37, 8]	τὸν συνάρχοντα Μᾶρκον Βίβουλον τὰ	δὲ	καὶ ἰδίᾳ· τοσοῦτον δὲ δὴ
[37, 2]	ποταμὸν πεζῇ περαιούμενοι ἀπέθανον· συχνοὶ	δὲ	καὶ κατὰ τὰς ὕλας σκεδασθέντες
[37, 8]	τὰ Μεγαλήσια πολυτελέστατα ἐποίησεν, ἔτι	δὲ	καὶ μονομάχων ἀγῶνας ἐπὶ τῷ
[37, 13]	ἀλλὰ τοῦτο μὲν φαρμάκῳ τοῦτο	δὲ	καὶ ξίφει αὐθέντης τε ἅμα
[37, 43]	βοηθησάντων ξύλοις καὶ λίθοις, ἔτι	δὲ	καὶ ξίφεσι γενομένης, οἱ βουλευταὶ
[37, 35]	τῶν μὲν ὑπὸ δέους τῶν	δὲ	καὶ οἴκτῳ τοῦ τε Λεντούλου
[37, 20]	βασιλέας τοὺς μὲν προσεπολεμώσατο τοὺς	δὲ	καὶ ὁμολογίᾳ προσεποιήσατο, πόλεις τε
[37, 58]	γὰρ ὅσα ἐδέδοκτό σφισιν, ἐσχηματίζοντο	δὲ	καὶ προεβάλλοντο τὰ ἐναντιώτατα, ὅπως
[37, 7]	δὲ τὰς δυναστείας ἐπαυξήσας, τῶν	δὲ	καὶ τὰς ὑπεροχὰς κολούσας καὶ
[37, 1]	μὲν καὶ τοῖς Ἀλβανοῖς, ἐπολέμησε	δὲ	καὶ τοῖς Ἴβηρσι. καὶ προτέροις
[37, 2]	οἱ μὲν ἐν χερσὶν οἱ	δὲ	καὶ τὸν ποταμὸν πεζῇ περαιούμενοι
[37, 33]	ἐσᾴξειν κἀνταῦθα αὐτὸν φονεύσειν. ~ὡς	δὲ	καὶ τοῦτο προεμηνύθη (ὁ γὰρ
[37, 12]	τῷ γέροντι εἶχον, ἐδικαιώθη· νῦν	δὲ	καίτοι σοφώτατος ὁ Μιθριδάτης ἐς
[37, 46]	ὅτι τῇ ἀδελφῇ συγγίγνοιτο, ἀφείθη	δέ,	καίτοι τῶν δικαστῶν φρουρὰν παρὰ
[37, 50]	τῷ πλήθει τοῦτο δηλώσειν, φοβηθεὶς	δὲ	μὴ καὶ ἐκείνου διαμαρτὼν μείζω
[37, 29]	εὐθὺς χειροτονηθῇ, φονεῦσαι, οὐκ ἠδυνήθη	δέ.	ὁ γὰρ Κικέρων προμαθὼν τὸ
[37, 53]	μὲν δὴ ταῦτ´ ἐγένετο· ὕστερον	δὲ	ὁ Καῖσαρ πλοῖα ἀπὸ Γαδείρων
[37, 7]	τῆς ἐπικουρίας οὐκ ἔτυχε, βουλόμενος	δὲ	ὁ Φραάτης περιεῖναι τὸν Ἀρμένιον,
[37, 19]	δὴ οὗτος λέγεται λόγος, ἕτερος	δὲ	ὅδε. τὰς ὥρας τῆς ἡμέρας
[37, 24]	μὲν ἀνὰ χρόνον ἐγένετο, τότε	δὲ	οἱ Ῥωμαῖοι πολέμων ἀνάπαυσιν τὸν
[37, 58]	μὲν δένδρα πρόρριζα ἀνατραπῆναι, πολλὰς	δὲ	οἰκίας καταρραγῆναι, τά τε πλοῖα
[37, 42]	κατ´ αὐτοῦ λεχθέντας ἔσχε· Κικέρων	δὲ	ὀλίγου μὲν καὶ παραχρῆμα ἐπὶ
[37, 1]	φιλίᾳ πρὸς αὐτὸν ἔπεμψε, παρεσκευάζετο	δὲ	ὅπως ἐν τῷ θαρσοῦντι καὶ
[37, 49]	πρὸς οὐδὲν αὐτῷ συνήρατο, Μέτελλος	δὲ	ὀργῇ, ὅτι τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ,
[37, 39]	καὶ δύναμιν πλείω περιβεβλημένον. αἴτιον	δὲ	ὅτι ἐλπίδα αὐτοῦ κατὰ τὸ
[37, 9]	πολιτείαν αὐτοὺς ἐσάγειν ἐδόκει, τῷ	δὲ	οὔ) οὐδὲν οὐδὲ τῶν ἄλλων
[37, 50]	οἷς ἠδυνήθη ποτὲ εἶχεν, ἔργῳ	δὲ	οὐδὲν ἀπ´ αὐτῶν ἀπώνητο, μετεμέλετο
[37, 44]	τούτου οὐδ´ ὁ Καῖσαρ (ἐστρατήγει	δέ)	οὐδὲν ἔτ´ ἐνεωτέρισεν. ἔπραττε μὲν
[37, 23]	οὖν αὐτῷ ταῦτ´ ἔδοσαν, ἐλθόντι	δὲ	οὐδέν, πάντως ἄν που καὶ
[37, 36]	τῶν προτέρων τινὰς μεταγνῶναι. ἐπεὶ	δὲ	οὗτος αὐτός τε τὸν θάνατον
[37, 39]	αὐτὸς μὲν νοσεῖν προεφασίσατο, Μάρκῳ	δὲ	Πετρεΐῳ τὴν μάχην ἐπέτρεψε. ~συμβαλὼν
[37, 4]	διὰ μέσου σφῶν παρέσχον, τοὺς	δὲ	πολεμίους ἀπερισκέπτως τῇ διώξει χρωμένους
[37, 12]	λήψεσθαι προσδοκήσας, ἐπεβούλευσεν αὐτῷ. φωραθεὶς	δέ	(πολλοὶ γὰρ καὶ φανερῶς καὶ
[37, 55]	σφαλεὶς οὐχ ὁμοίας ἔχουσιν· τοῦτο	δὲ	προχειρότερον ἐμποδίζειν τέ τινας καὶ
[37, 51]	αὐτὰ πᾶσιν ἀρεστὸς ἐγένετο, τῷ	δὲ	στρατηγῷ τῷ ἐσενεγκόντι αὐτὸν ἀχθόμενοι
[37, 53]	εὐπόρει) κατὰ χώραν ἔμεινε, σχεδίας	δὲ	συμπήξας μέρος τι τοῦ στρατοῦ
[37, 49]	πεπραγμένα αὐτῷ πάντ´ ἐπικυρωθῆναι, διήμαρτε	δέ	σφων τότε. οἵ τε γὰρ
[37, 31]	τῶν αἰτίων αὐτῆς γενέσθαι· δεύτερα	δὲ	τὰ ἀπὸ τῆς Τυρσηνίδος, καὶ
[37, 22]	Ἑλληνικῇ μᾶλλον αὐτοῦ ἐκέχρητο. ἤσκει	δὲ	τὰ τοῦ πλήθους ἀκριβῶς, καὶ
[37, 7]	μὲν τὰς βασιλείας βεβαιώσας τοῖς	δὲ	τὰς δυναστείας ἐπαυξήσας, τῶν δὲ
[37, 16]	οὐκ ἂν αὐτὸ ἐχειρώσατο· νῦν	δὲ	τὰς τοῦ Κρόνου δὴ ὠνομασμένας
[37, 5]	τὴν τότε γενομένην ἐπιλέγοντες. ~πράξας	δὲ	ταῦθ´ ὁ Πομπήιος, καὶ τὴν
[37, 21]	οἱ πλὴν ἅπαξ ἐχρήσατο. ἦν	δὲ	ταῦτα δαφνηφορεῖν τε αὐτὸν κατὰ
[37, 54]	ἑορακότας, ἐξεφόβησε καὶ κατεστρέψατο. ~πράξας	δὲ	ταῦτα καὶ νομίσας ἱκανὴν ἀπ´
[37, 33]	πόλιν διὰ φυλακῆς ἐποιήσατο, ἐς	δὲ	τὴν Γαλατίαν τὸν Μέτελλον, ὅπως
[37, 54]	μὲν νικητήρια ἑκὼν ἀφῆκεν, ἐς	δὲ	τὴν πόλιν ἐσελθὼν καὶ ἐπαγγειλάμενος
[37, 17]	ἄλλων θεῶν οὐδένα τιμῶσιν, ἕνα	δέ	τινα ἰσχυρῶς σέβουσιν. οὐδ´ ἄγαλμα
[37, 57]	πλὴν τοῦ Κάτωνος ἔπραττεν· αἰσχυνόμενοι	δέ	τινες τοῖς δρωμένοις, καὶ ἕτεροι
[37, 18]	μὲν οὐ χαλεποὺς γνωσθῆναι, θεωρίας	δέ	τινος ἐχομένους. εἰ γάρ τις
[37, 22]	πεφυκὸς ὑποψίᾳ δυναστείας ἐμίσει, πᾶν	δὲ	τὸ δημοτικὸν ἐλέῳ τῆς ἀσθενείας
[37, 16]	Ὑρκανοῦ φρονούντων, ἀπραγμόνως ἔλαβεν, αὐτὸ	δὲ	τὸ ἱερὸν προκατασχόντων τῶν ἑτέρων
[37, 28]	ἔτ´ αὐτοῖς ἐξεῖναι διαγνῶναι. ~τοῦτο	δέ,	τὸ κατὰ τὸ σημεῖον, τοιόνδε
[37, 14]	ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἀπεσφάγη· ~Φαρνάκης	δὲ	τό τε σῶμα αὐτοῦ τῷ
[37, 1]	τῇ μὲν τοῖς Ἀλβανοῖς τῇ	δὲ	τοῖς Ἀρμενίοις πρόσοροι) φοβηθεὶς μὴ
[37, 43]	τοῦ τὰ παρόντα κατασταθῆναι, ἐλπίδι	δὲ	τοῦ δι´ αὐτοῦ, ἅτε τὰ
[37, 37]	γράψαντος μὲν τοῦ Λαβιήνου σπουδάσαντος	δὲ	τοῦ Καίσαρος, ἐς τὸν δῆμον
[37, 54]	ἦν, αἰτῆσαι αὐτήν. μὴ τυχὼν	δέ,	τοῦ Κάτωνος ὅτι μάλιστα ἐναντιωθέντος,
[37, 47]	συστραφῶσιν ἰδόντες σφᾶς ἀντιπαρατεταγμένους, ὑλώδους	δὲ	τοῦ χωρίου μετὰ τὸν ποταμὸν
[37, 12]	ἄντικρυς τὸν πατέρα ἠπείχθη. πυθόμενος	δὲ	τοῦτο ὁ γέρων (ἦν δὲ
[37, 2]	δι´ ἐλαχίστου αὐτοὺς ἐτρέψατο. γενομένου	δὲ	τούτου Ἀρτώκης μὲν τόν τε
[37, 44]	ἐκ τῆς πόλεως ἐξόν. ~γενομένου	δὲ	τούτου οὐδ´ ὁ Καῖσαρ (ἐστρατήγει
[37, 23]	γε τῶν ὁμοίων ἐνεῖναι, ἐν	δὲ	τῷ ἑτέρῳ τὸ δημοτικὸν ὄντως
[37, 25]	πρὸς τὰς ἀρχὰς ἦγεν, ὁ	δὲ	τῷ τε Παίτῳ τῷ Πουπλίῳ
[37, 41]	τινὰ ἐσκεδασμένους καὶ ἐτιμωρήσαντο· ἕτεροι	δὲ	τῶν λανθανόντων μηνύσει Λουκίου Οὐεττίου
[37, 55]	ὁ μὲν ὑπὲρ ἑαυτοῦ ὁ	δὲ	ὑπὲρ ἑτέρου πράττων τήν τε
[37, 7]	ἐφαύλισεν, ἀντειπὼν μὲν οὐδέν, φήσας	δὲ	ὑπὲρ ὁρίων τινῶν τὴν διαφορὰν
[37, 36]	ἄλλα οἱ ὕπατοι διῴκουν, Αὖλον	δὲ	Φούλουιον ἄνδρα βουλευτὴν αὐτὸς ὁ
[37, 20]	ἐν τῇ ἠπείρῳ ἔχων, πλεῖστα	δὲ	χρήματα ἐκ τῶν αἰχμαλώτων πεπορισμένος,
[37, 10]	οὐ σμικροῦ πολέμου ἐνέβαλεν. ἐπράχθη	δὲ	ὧδε ἑκάτερον. ~ὁ Μιθριδάτης αὐτὸς
[37, 29]	Κατιλίνας ὧδέ τε καὶ διὰ	τάδε	ἀπώλετο. ἔδοξε τῇ βουλῇ, τήν
[37, 49]	τότε. οἵ τε γὰρ δυνατοί,	μηδὲ	ἐκ τοῦ πρὶν αὐτῷ ἀρεσκόμενοι,
[37, 5]	ἐπειδή τε ἐκεῖνοι μηδέν, ἅτε	μηδὲ	ἐπεσταλμένοι τι περὶ αὐτῆς, ἀπεκρίναντο,
[37, 50]	οὐδ´ αὖθις ἀπειλήσαντι τῷ Φλαουίῳ	μηδὲ	ἐς τὸ ἔθνος ὃ ἐπεκεκλήρωτο
[37, 51]	καταφανὲς μέντοι πᾶσιν ἐγένετο ὅτι	μηδὲ	τὰς εὐεργεσίας παρὰ τῶν φαύλων
[37, 17]	πολλοῖς τε εἴρηται καὶ οὐδὲν	τῇδε	τῇ ἱστορίᾳ προσήκει· ~τὸ δὲ
[37, 28]	δέ, τὸ κατὰ τὸ σημεῖον,	τοιόνδε	τί ἐστι. πολλῶν τὸ ἀρχαῖον
[37, 19]	οὗτος λέγεται λόγος, ἕτερος δὲ	ὅδε.	τὰς ὥρας τῆς ἡμέρας καὶ
[37, 37]	σφων ἀπέκτειναν. ~τότε μὲν δὴ	τόδε	ἐγένετο, καὶ τὰς αἱρέσεις τῶν
[37, 24]	αἰτῆσαι, ὡς οὐχ ὅσιον ὂν	οὐδὲ	αἴτησιν αὐτῆς, πρὶν συγχωρηθῆναι, γενέσθαι.
[37, 44]	ἐπὶ τῷ Νέπωτι ἐδέδοκτο, ὑπομεῖναι.	οὐδὲ	γὰρ οὐδὲ ἐκείνου ἕνεκα ταῦτ´
[37, 44]	Νέπωτι ἐδέδοκτο, ὑπομεῖναι. οὐδὲ γὰρ	οὐδὲ	ἐκείνου ἕνεκα ταῦτ´ ἐποίει, ἀλλ´
[37, 37]	τὸ κατατυχεῖν ὧν ἐσπούδαζεν ἐξίστατο·	οὐδὲ	ἔμελέν οἱ τῆς αὐτίκα ταπεινότητος
[37, 3]	συχνοῖς ἐλυμήνατο. ὡς δ´ οὖν	οὐδὲ	ἐνταῦθα ἀντίπαλόν τι αὐτοῖς ὤφθη,
[37, 38]	καὶ αὐτὸς ἑαυτὸν ἐνεκωμίαζεν) ἐσίγασαν,	οὐδὲ	ἐπέτρεψαν αὐτῷ ἔξω τι τοῦ
[37, 30]	ᾑρέθησαν, καὶ ἐκεῖνος οὐκέτι λάθρᾳ,	οὐδὲ	ἐπὶ τὸν Κικέρωνα τούς τε
[37, 13]	καὶ μεγίστῃ τῇ τύχῃ χρησάμενος	οὐδὲ	τὴν τελευτὴν τοῦ βίου ἁπλῆν
[37, 20]	τι περὶ αὐτῶν, ἀφῆκεν, οὐδὲν	οὐδὲ	τοῦ ἐς τὰ νικητήρια αὐταῖς
[37, 55]	καίπερ ἀντιπράττοντάς σφισι προσθέσθαι. ~καὶ	οὐδὲ	τοῦτ´ αὐτῷ ἀπέχρησεν, ἀλλὰ καὶ
[37, 9]	ἐδόκει, τῷ δὲ οὔ) οὐδὲν	οὐδὲ	τῶν ἄλλων ἔπραξαν, ἀλλὰ καὶ
[37, 10]	σμικροῦ πολέμου ἐνέβαλεν. ἐπράχθη δὲ	ὧδε	ἑκάτερον. ~ὁ Μιθριδάτης αὐτὸς μὲν
[37, 29]	αὐτό· ~ὁ δὲ δὴ Κατιλίνας	ὧδέ	τε καὶ διὰ τάδε ἀπώλετο.
[37, 12]	τούτοις τοὺς μὲν ἐφώρα καὶ	ἐκόλαζε,	τοὺς δὲ καὶ ἐξ ὑποψίας
[37, 22]	καὶ ἕνα μὲν ἀνθρώπων οὐδένα	ἐθαύμαζε,	τὸ δὲ δὴ κοινὸν ὑπερηγάπα,
[37, 54]	ἐκεῖνα μὲν εἴασε· καὶ γὰρ	ἤλπιζε	πολὺ πλείω καὶ μείζω ὕπατος
[37, 20]	πρός τε τὸν Πόντον αὖθις	ἦλθε,	καὶ παραλαβὼν τὰ τείχη ἔς
[37, 49]	ἐκ τούτου προσκατεστρέψατο, Πομπήιος δὲ	ἦλθε	μὲν ἐς τὴν Ἰταλίαν ἐν
[37, 32]	συλλεγῆναι, καὶ λαθὼν τὸν Μέτελλον	ἦλθέ	τε πρὸς αὐτοὺς καὶ ἐπετίμησέ
[37, 3]	πείθων τὰ δὲ καὶ ἐκφοβῶν,	διῆλθε·	αἰσθόμενος δὲ ἐνταῦθα ὅτι ἥ
[37, 35]	λαβόντας δι´ ὀργῆς μᾶλλον ἐποιοῦντο.	~διῆλθε	μὲν οὖν λόγος ὅτι καὶ
[37, 56]	ὁ Καῖσαρ τότε τε αὐτοὺς	ὑπῆλθε	καὶ μετὰ τοῦτο ἀλλήλοις κατήλλαξεν.
[37, 22]	τε τὸ κοινὸν τότε πρῶτον	παρῆλθε	καὶ πρὸς τὰ ψηφιζόμενα, καίπερ
[37, 32]	μέχρις ἂν καὶ ἐκ τῶν	αὐτόθε	συνωμοτῶν ἰσχυρόν τι προσλάβῃ. ὡς
[37, 19]	ὡρῶν κατὰ τὸν αὐτὸν τοῖς	πρόσθε	λόγον πράξας, τῇ σελήνῃ τὴν
[37, 20]	τε ὄντα καὶ μηδενὶ τῶν	πρόσθε	Ῥωμαίων πραχθέντα, καὶ τῇ τύχῃ
[37, 18]	ἐχομένας τὸν τῆς τετάρτης δεσπότην	ὀνομάσειε,	καὶ μετ´ αὐτὸν δύο αὖ
[37, 50]	ἐν αὐτῇ τῇ ἐσόδῳ αὐτοῦ	ἔθηκε,	καὶ ἐπ´ αὐτῷ καθεζόμενος ἐμποδὼν
[37, 52]	βοσκημάτων ἁρπαγὴν ἐπίθωνται, τὰ τετράποδα	παρῆκε	καὶ αὐτοὺς ὑπολαβὼν ἐνίκησε. ~κἀν
[37, 50]	μετεμέλετο ὅτι τά τε στρατόπεδα	προαφῆκε	καὶ ἑαυτὸν τοῖς ἐχθροῖς ἐξέδωκε·
[37, 27]	στρατηγοῦ οὐκ ἐξὸν αἱρεθέντες. καὶ	ἐφῆκε	μὲν ὁ Ῥαβίριος, πάντως δ´
[37, 11]	~ὁ Μιθριδάτης αὐτὸς μὲν οὐχ	ὑπεῖκε	ταῖς συμφοραῖς, ἀλλὰ τῇ βουλήσει
[37, 7]	εἶναι. ἀρκεῖσθαί τε τοῖς κατειργασμένοις	ἔφασκε,	καὶ οὐκ ἐβούλετο μὴ πλειόνων
[37, 41]	ἀπὸ γλώσσης ἐκέλευσαν ὅσους παραλελοιπέναι	ἔφασκε.	καὶ οὕτως αἰδεσθεὶς καὶ φοβηθεὶς
[37, 36]	αὐτοῦ ψηφισαμένων ἀποθανεῖν σφας, γνώμην	ἔδωκε	δῆσαί τε αὐτοὺς καὶ ἐς
[37, 5]	ἐπιδραμών, τοῖς τε Ἀλβανοῖς εἰρήνην	ἔδωκε,	καὶ ἄλλοις τισὶ τῶν παρὰ
[37, 5]	κατασχὼν αὐτὴν ἀμαχεὶ τῷ Τιγράνῃ	ἔδωκε.	καὶ ὁ μὲν Ἀφράνιος διὰ
[37, 50]	προαφῆκε καὶ ἑαυτὸν τοῖς ἐχθροῖς	ἐξέδωκε·	~Κλώδιος δὲ ἐπεθύμησε μὲν διὰ
[37, 14]	καὶ ἑαυτὸν τήν τε ἀρχὴν	παρέδωκε.	καὶ ὃς τῷ μὲν Μιθριδάτῃ
[37, 15]	τε αὐτοὺς προσηγάγετο καὶ φρουρᾷ	παρέδωκε.	κἀντεῦθεν ἐπὶ τὴν Συρίαν τὴν
[37, 1]	ἔς τε τὴν χώραν αὐτοῦ	προενέβαλε,	πρὶν ἱκανῶς τε αὐτὸν ἑτοιμάσασθαι
[37, 53]	δι´ αὐτῶν ἔπεμψε, καὶ συχνοὺς	ἀπέβαλε·	χηλῇ γάρ τινι πρὸς τῇ
[37, 50]	ἐκείνου διαμαρτὼν μείζω αἰσχύνην ὄφλῃ,	κατέβαλε	τὴν ἀξίωσιν. καὶ ὁ μὲν
[37, 49]	μάτην πάνθ´ ὅσα ἐβούλετο καταπράξειν.	ἤθελε	μὲν γὰρ ἄλλα τε καὶ
[37, 48]	τὸ τεῖχος παρ´ ᾧ ἐδυστύχησεν	ἐξεῖλε·	Λούκιος δὲ δὴ Μάριος καὶ
[37, 5]	τὴν χώραν τὸν Ἀφράνιον παραχρῆμα	ἔστειλε,	καὶ κατασχὼν αὐτὴν ἀμαχεὶ τῷ
[37, 6]	πρέσβεις τε αὖθις πρὸς αὐτὸν	ἀπέστειλε,	καὶ πολλὰ μὲν ἐκείνου κατηγόρησε,
[37, 22]	ὁμίλῳ χαριεῖσθαι καὶ αὐτὸς ἰσχύσειν	ἔμελλε	προσεποιεῖτο, προείρηται· ὁ δὲ δὴ
[37, 28]	ἦν, ἐφρούρουν, ὁπότε δὲ διαλυθήσεσθαι	ἔμελλε,	τό τε σημεῖον καθῃρεῖτο καὶ
[37, 56]	κεχαρισμένα ἀμφοῖν σπουδάζων ἐφ´ ὅσον	ἤμελλε	τοῦ μὲν καταθυμίου παντὸς ἑκατέροις
[37, 42]	μάλιστα εἶχον. οὐ μὴν καὶ	ὦφλε	τότε οὐδέν· τῆς γὰρ γερουσίας
[37, 31]	ἀφορμήσαντος, τήν τε χώραν αὖθις	κατέδραμε	καὶ τὸ τεῖχος παρ´ καὶ
[37, 48]	ἀφορμήσαντος, τήν τε χώραν αὖθις	κατέδραμε	καὶ τὸ τεῖχος παρ´ ᾧ
[37, 18]	Ἕλληνες οὐδαμῇ αὐτό, ὅσα γε	ἐμὲ	εἰδέναι, ἠπίσταντο. ἀλλ´ ἐπειδὴ καὶ
[37, 12]	δὲ καὶ ἐξ ὑποψίας ὀργῇ	προκατελάμβανε,	καὶ ἦν πρὸς οὐδένα ἔτι
[37, 58]	τὰ ἔπειτα ἀπ´ αὐτῶν ἐσόμενα	ἐξέφηνε·	χειμών τε γὰρ τοιοῦτος ἐξαίφνης
[37, 34]	ἡ ἀνάθεσις αὐτοῦ τοῖς φωραθεῖσι	συνέβαινε,	τό τε θεῖον ἐμεγάλυνον καὶ
[37, 53]	που πλοίων εὐπόρει) κατὰ χώραν	ἔμεινε,	σχεδίας δὲ συμπήξας μέρος τι
[37, 5]	μέν τινα τῷ Φραάτῃ, οὐκ	ἀνέμεινε	δὲ ἀντιπεμφθῆναί τι, ἀλλ´ ἐς
[37, 34]	ἐς τὰ μάλιστα τοῖς Ῥωμαίοις	κατέμεινε.	παρασκευαζομένου γὰρ τοῦ Λεντούλου καταπρῆσαί
[37, 44]	ἀφαιρεθείη (κλοπῆς τε γὰρ αὐτὸν	ηὔθυνε,	καὶ τὸν λογισμὸν τῶν ἀνηλωμένων
[37, 52]	ἐν τῷ Ἡρακλέους ἀνακειμένην ἰδὼν	ἀνεστέναξε,	καὶ κατωδύρατο ὅτι μηδέν πω
[37, 37]	οὐκ ἐψήφιστο, λαβὼν τοῦτό τε	ἔπραξε,	καὶ ἀρχιέρεως τῶν ποντιφίκων, καίπερ
[37, 7]	τὸν Φραάτην πολέμιόν τι ἔτ´	ἔπραξε,	πρόφασιν ποιησάμενος τὸ μήτε ἐκείνην
[37, 6]	ἀπὸ τῆς παρούσης οἱ δυνάμεως	ἔπραξε,	σαφέστατα τοῖς πλεονεκτεῖν βουλομένοις ἐπιδείξας
[37, 1]	~Τότε μὲν δὴ ταῦτ´	ἔπραξε,	τῷ δ´ ἐπιγιγνομένῳ ἔτει, τοῦ
[37, 4]	αὐτοῦ ἀναχωρήσῃ, τούς τε ἱππέας	προέταξε,	προειπών σφισιν ἃ ποιήσουσι, καὶ
[37, 50]	μὴ καὶ ὁ δῆμος ἀγανακτήσῃ,	προσέταξε	τῷ Φλαουίῳ ἀπαναστῆναι. ἔλεγε μὲν
[37, 34]	δοὺς πᾶσαν οὕτω τὴν συνωμοσίαν	ἤλεγξε.	κἀκ τούτου ὁ Λέντουλος ἀπειπεῖν
[37, 41]	αἰδεσθεὶς καὶ φοβηθεὶς οὐκέτι πολλοὺς	ἐνέδειξε.	θορύβου δ´ οὖν καὶ ὣς
[37, 20]	προσόδους τε συχνὰς τοῖς Ῥωμαίοις	ἀπέδειξε,	τά τε πλείω ἔθνη τῶν
[37, 4]	ὡς καὶ μόνων ὄντων καταφρονήσας	συνέμιξέ	σφισι, καὶ δι´ ὀλίγου τραπέντας
[37, 52]	καὶ μετὰ ταῦτα καὶ ἐκείνοις	προσέμιξε.	προβαλλομένων τε τὰς ἀγέλας αὐτῶν,
[37, 52]	ἐταμίευε, τῇ μητρὶ συγγίγνεσθαι ὄναρ	ἔδοξε,	καὶ παρὰ τῶν μάντεων ἔμαθεν
[37, 29]	τε καὶ διὰ τάδε ἀπώλετο.	ἔδοξε	τῇ βουλῇ, τήν τε ὑπατείαν
[37, 41]	ἐς ἑτέρους οὐκ ὀρθῶς ὑποπτευόντων,	ἔδοξε	τῇ γερουσίᾳ τὰ ὀνόματα αὐτῶν
[37, 52]	τε Λυσιτανίας μετὰ τὴν στρατηγίαν	ἦρξε,	καὶ δυνηθεὶς ἂν τὰ λῃστικά,
[37, 20]	ᾠκειωμένος, τούς τε δήμους ὧν	ἦρξε	πάντας ὡς εἰπεῖν δι´ εὐνοίας
[37, 4]	ὀλίγου τραπέντας ἐξεπίτηδες ἀνὰ κράτος	ἐπεδίωξε·	καὶ οἱ πεζοὶ ἀναστάντες ἐξαίφνης
[37, 2]	ἰδὼν οὖν τοῦθ´ ὁ Πομπήιος	ἐπεδίωξέ	τε αὐτὸν καὶ καταλαβὼν ἐνίκησε·
[37, 53]	ἀναρροίας ἐκβιασθεὶς ἐξανήχθη καὶ ἐκείνους	ἐγκατέλιπε,	καὶ αὐτῶν οἱ μὲν ἄλλοι
[37, 47]	καὶ τοὺς ἀεὶ διαβαίνοντας ὑπολαμβάνων	ἔφθειρε.	φεύγουσί τέ τισιν ἐπισπόμενος περιέπεσεν
[37, 54]	ὅτι μάλιστα ἐναντιωθέντος, ἐκεῖνα μὲν	εἴασε·	καὶ γὰρ ἤλπιζε πολὺ πλείω
[37, 51]	ἐποίησε, καὶ τὸν δῆμον λαμπρῶς	εἱστίασε,	τά τε λουτρὰ καὶ τὸ
[37, 15]	χωρίον τι κατακλείσας ὁμολογῆσαί οἱ	ἠνάγκασε,	καὶ ἐπειδὴ μήτε τὰ χρήματα
[37, 36]	αὐτός τε τὸν θάνατον αὐτῶν	κατεδίκασε	καὶ τοὺς λοιποὺς πάντας ὁμοψήφους
[37, 7]	τε τῇ Ἀσπίδι καὶ τότε	ἐχείμασε,	καὶ τά τε ἄλλα τὰ
[37, 31]	ἐπ´ αὐτοῖς γραφὴν τῷ Κατιλίνᾳ	παρεσκεύασε.	~καὶ ὃς τὰ μὲν πρῶτα
[37, 9]	καὶ σὺν τῷ Ῥωμύλῳ ἱδρυμένη	ἔπεσε,	τά τε γράμματα τῶν στηλῶν
[37, 35]	ἐκταράξαι. ὥστε τοῦτο μὲν παντελῶς	διέπεσε·	παρασκευαζομένων δὲ δὴ πολλῶν καὶ
[37, 34]	ταῦτα καὶ τῷ δήμῳ ὁμοίως	ἤρεσε,	καὶ μάλιστ´ ἐπειδή, τοῦ Κικέρωνος
[37, 53]	τοῦ πρόσπλου, οὐπώποτε ναυτικὸν ἑορακότας,	ἐξεφόβησε	καὶ κατεστρέψατο. ~πράξας δὲ ταῦτα
[37, 53]	τραυματισθεὶς ἔς τε τὸ ὕδωρ	ἐσεπήδησε	καὶ διενήξατο. τότε μὲν δὴ
[37, 42]	ἐρήμην ὦφλον. ~Κατιλίνας μὲν ταῦτ´	ἐποίησε	καὶ οὕτω κατελύθη, καὶ ἐπὶ
[37, 51]	τε μονομαχίας ἐπὶ τῷ πατρὶ	ἐποίησε,	καὶ τὸν δῆμον λαμπρῶς εἱστίασε,
[37, 2]	ἑκών οἱ παρέξειν ὑπισχνούμενος. καὶ	ἐποίησε	μὲν ἑκάτερον ὡς καὶ συμβησόμενος,
[37, 2]	ἐπεδίωξέ τε αὐτὸν καὶ καταλαβὼν	ἐνίκησε·	δρόμῳ γάρ, καὶ πρὶν τοὺς
[37, 52]	τετράποδα παρῆκε καὶ αὐτοὺς ὑπολαβὼν	ἐνίκησε.	~κἀν τούτῳ μαθὼν τοὺς τὸ
[37, 27]	Καίσαρα καὶ δι´ ἄλλους τινὰς	ἐνίκησε,	περί γε τῆς κρίσεως αὖθις
[37, 20]	πολλὰς μὲν δὴ οὖν μάχας	ἐνίκησε,	πολλοὺς δὲ καὶ δυνάστας καὶ
[37, 5]	τε ἄλλα ὑπερφρόνως τοῖς πρέσβεσιν	ἐλάλησε,	καὶ τὴν χώραν τὴν Κορδουηνήν,
[37, 52]	πόνου καθήρας ἡσυχίαν ἔχειν, οὐκ	ἠθέλησε·	δόξης τε γὰρ ἐπιθυμῶν, καὶ
[37, 20]	τοῖς ἀνθρώποις ἠπίστατο ὄντα, οὐκ	ἠθέλησε	φόβον τινὰ αὐτοῖς οὐδ´ ἐπ´
[37, 1]	ἐπολέμησε μὲν καὶ τοῖς Ἀλβανοῖς,	ἐπολέμησε	δὲ καὶ τοῖς Ἴβηρσι. καὶ
[37, 1]	τοῦ Τορκουάτου τοῦ Λουκίου ὑπατευόντων,	ἐπολέμησε	μὲν καὶ τοῖς Ἀλβανοῖς, ἐπολέμησε
[37, 32]	ἦλθέ τε πρὸς αὐτοὺς καὶ	ἐπετίμησέ	σφισιν ἐπί τε τῇ ἀτολμίᾳ
[37, 47]	ἐπεκούρησάν σφισι. τότε γὰρ οὐκ	ἐτόλμησε	μὲν αὐτοὺς ὑπὸ τοῦ πλήθους
[37, 7]	ὑπὸ τοῦ Τιγράνου κεκακωμένας συνεστήσατο.	ἐτόλμησε	μὲν γὰρ ὁ Ἀντίοχος ἀπαιτῆσαι
[37, 54]	καὶ πρὶν τὸν διάδοχον ἐλθεῖν,	ὥρμησε,	καὶ ἠξίου καὶ πρὸ τοῦ
[37, 43]	βουλῆς ἐκθεὶς πρὸς τὸν Πομπήιον	ἀφώρμησε,	καίτοι μηδεμίαν αὐτῷ νύκτα ἀπολιπῆναι
[37, 37]	καὶ νέος καὶ μηδέπω ἐστρατηγηκώς,	ἐπεθύμησε.	καὶ ἐν τῷ πλήθει τὴν
[37, 51]	τοῖς ἐχθροῖς ἐξέδωκε· ~Κλώδιος δὲ	ἐπεθύμησε	μὲν διὰ τοὺς δυνατοὺς ἐπὶ
[37, 13]	τελευτὴν τοῦ βίου ἁπλῆν ἔσχεν·	ἐπεθύμησέ	τε γὰρ ἀποθανεῖν μὴ βουλόμενος,
[37, 13]	ἐς τὸ βασίλειον καταφυγόντα ἀπέκτεινεν.	~ἐπεχείρησε	μὲν γὰρ ἑαυτὸν διαχρήσασθαι, καὶ
[37, 29]	καὶ ἀληθὲς ἦν, ἐγνῶσθαι νομίσας	ἐπεχείρησε	μέν, χεῖρά τινα παρασκευάσας, τὸν
[37, 43]	ὣς ἀπὸ γλώσσης τινὰ εἰπεῖν	ἐπεχείρησε,	τὸ στόμα αὐτοῦ ἐπέλαβον. μάχης
[37, 6]	ἀπέστειλε, καὶ πολλὰ μὲν ἐκείνου	κατηγόρησε,	πολλὰ δὲ καὶ ἐς τοὺς
[37, 1]	διαβὰς τὸν ποταμὸν τὴν γέφυραν	κατέπρησε,	καὶ οἱ ἐν τῷ τείχει
[37, 2]	σφετέρᾳ τέχνῃ χρήσασθαι, ὁμόσε σφίσιν	ἐχώρησε	καὶ δι´ ἐλαχίστου αὐτοὺς ἐτρέψατο.
[37, 10]	οὖν παρὰ δόξαν τοῖς πολλοῖς	ἐχώρησε,	καὶ ὅτι καὶ ὁ Κατιλίνας
[37, 43]	ἔκ τε τοῦ μέσου εὐθὺς	ἐξεχώρησε,	καὶ μετὰ τοῦτο γραφήν τινα
[37, 33]	τε ἐπὶ τῇ προφάσει ταύτῃ	ἐξεχώρησε,	καὶ πρὸς τὰς Φαισούλας ἐλθὼν
[37, 43]	τε οὖν τούτῳ ἡ βουλὴ	ἐπεκράτησε,	καὶ ἐν ἐκείνῳ ὅτι τὸν
[37, 6]	καὶ νικηθεὶς μάχῃ ἔπειθ´ ὕστερον	ἀντεπεκράτησε.	τοῦ τε Τιγράνου τὸν Πομπήιον
[37, 51]	τὸν σύλλογον ἐσελθών, μετέστη. καὶ	ᾔτησε	μὲν εὐθὺς τὴν δημαρχίαν, οὐκ
[37, 29]	ἐπιβουλεύεται, ὅ τε δῆμος δεινῶς	ἠγανάκτησε	καὶ οἱ συνομωμοκότες τῷ Κατιλίνᾳ
[37, 56]	τε Καίσαρα αὐξανόμενον ὁρῶν, καὶ	ἔδεισε	μὴ παντάπασιν ὑπ´ αὐτῶν καταλυθῇ,
[37, 35]	σφας συνταράξας τε καὶ ἐκφοβήσας	ἔπεισε	θάνατον τῶν συνειλημμένων καταγνῶναι. ~ἐγένοντο
[37, 29]	πολλὴν ἐποιήσατο· ἐπειδή τε οὐκ	ἔπεισέ	σφας ψηφίσασθαί τι ὧν ἠξίου
[37, 51]	ἀρχῆς μεταδίδοσθαι, ὡς δ´ οὐκ	ἔπεισε,	τήν τε εὐγένειαν ἐξωμόσατο καὶ
[37, 34]	Ἀλλοβρίγων, οὓς κατὰ πρεσβείαν παρόντας	ἀνέπεισε	συμφρονῆσαί τε αὐτῷ καὶ συλλαβὼν
[37, 20]	ὁμολογίᾳ προσεποιήσατο, πόλεις τε ὀκτὼ	ἀπῴκισε,	καὶ χώρας προσόδους τε συχνὰς
[37, 35]	δὲ ἐν τούτῳ τὴν βουλὴν	ἤθροισε,	καί σφας συνταράξας τε καὶ
[37, 56]	παντάπασιν ὑπ´ αὐτῶν καταλυθῇ, καὶ	ἐπήλπισε,	προσκοινωνήσας σφίσι τῶν παρόντων, τὴν
[37, 3]	ἐκέλευσεν ὥστε ἐκεῖνόν τε τηρεῖσθαι	μηδαμόσε	ἐκπλεῦσαι καὶ τὴν ἐπαγωγὴν αὐτοῦ
[37, 2]	αὐτοῦ τῇ σφετέρᾳ τέχνῃ χρήσασθαι,	ὁμόσε	σφίσιν ἐχώρησε καὶ δι´ ἐλαχίστου
[37, 14]	τοῖς πατρῴοις ἠρίοις ταφῆναι αὐτὸν	ἐκέλευσε·	τὸ γὰρ πολέμιον αὐτοῦ συναποσβηκέναι
[37, 52]	ὄρος τὸ Ἑρμίνιον ἐτράπετο καὶ	ἐκέλευσε	τοὺς οἰκήτορας αὐτοῦ ἐς τὰ
[37, 53]	μὲν ἑτέραν ἀνεχώρησεν, αὖθις δὲ	ἐπεστράτευσέ	σφισιν, καὶ κρατήσας πρὸς τὸν
[37, 48]	μαθὼν οὖν τοῦτο ὁ Πομπτῖνος	ἐπεστράτευσέ	τε ἐπ´ αὐτὸ παντὶ τῷ
[37, 48]	αὐτό· ὁ γὰρ Κατούγνατος ἐπελθὼν	ἐκώλυσε.	μαθὼν οὖν τοῦτο ὁ Πομπτῖνος
[37, 32]	τεύξοιντο κατορθώσαντες, οὕτως αὐτοὺς καὶ	ἐπέρρωσε	καὶ παρώξυνεν ὥσθ´ ὑποσχέσθαι δύο
[37, 31]	ἐκ τῶν Τυρσηνῶν ἀγγελλόμενα τήν	τε	αἰτίαν ἐπιστώσατο καὶ βίας ἐπ´
[37, 2]	πρὸς αὐτὸν ὁ Ἀρτώκης εἰρήνην	τε	αἰτῶν, καὶ γέφυραν τά τε
[37, 5]	καὶ τὴν χώραν ἐπιδραμών, τοῖς	τε	Ἀλβανοῖς εἰρήνην ἔδωκε, καὶ ἄλλοις
[37, 38]	τῶν πολιτῶν θανάτῳ ποιούμενοι τά	τε	ἄλλα ἤχθαιρον, καὶ τέλος ἀπολογεῖσθαί
[37, 7]	καὶ τότε ἐχείμασε, καὶ τά	τε	ἄλλα τὰ ἔτ´ ἀνθιστάμενα προσηγάγετο,
[37, 52]	παῖδας καὶ τὰς γυναῖκας τά	τε	ἄλλα τὰ τιμιώτατα ὑπὲρ τὸν
[37, 5]	ἐλπίδας κατεφρόνησεν αὐτοῦ, καὶ τά	τε	ἄλλα ὑπερφρόνως τοῖς πρέσβεσιν ἐλάλησε,
[37, 56]	οἰκείας καὶ αὐτοὶ αἰτίας πρός	τε	ἀλλήλους, ἐπειδὴ τάχιστα ὥρμησαν, κατελύσαντο
[37, 50]	Κάτων ὅ τε Μέτελλος οἵ	τε	ἄλλοι οἱ τὰ αὐτά σφισι
[37, 55]	οὐκ ἐῶν τινα αὐξηθῆναι τοῖς	τε	ἄλλοις ἅμα καὶ ἑαυτῷ χαρίζεται,
[37, 18]	ἐπειδὴ καὶ πάνυ νῦν τοῖς	τε	ἄλλοις ἅπασι καὶ αὐτοῖς τοῖς
[37, 54]	ἐπαγγειλάμενος τὴν ἀρχὴν οὕτω τούς	τε	ἄλλους καὶ τὸν Πομπήιον τόν
[37, 52]	ἐπιθυμῶν, καὶ τὸν Πομπήιον τούς	τε	ἄλλους τοὺς πρὸ αὐτοῦ μέγα
[37, 42]	ἐπὶ τῇ τοῦ Λεντούλου τῶν	τε	ἄλλων τῶν δεθέντων σφαγῇ ἐκρίθη.
[37, 46]	ἐπὶ Μάρκου Μεσσάλου ὑπάτων μισοῦντές	τε	ἄλλως οἱ δυνατοὶ τὸν Κλώδιον,
[37, 13]	τοῦτο δὲ καὶ ξίφει αὐθέντης	τε	ἅμα ἐγένετο καὶ ὑπὸ τῶν
[37, 50]	τοῦθ´ ὁ Πομπήιος, καὶ αἰσχυνθείς	τε	ἅμα καὶ δείσας μὴ καὶ
[37, 12]	τις αὐτοῦ Φαρνάκης, καὶ ἐκεῖνόν	τε	ἅμα φοβηθεὶς καὶ παρὰ τῶν
[37, 56]	ἔπραττε, καὶ διὰ τοῦθ´ ὑπήρχετό	τε	ἀμφοτέρους σφᾶς ὁμοίως καὶ τὴν
[37, 41]	αὐτῶν ἐκτεθῆναι. κἀκ τούτου οἵ	τε	ἀναίτιοι κατέστησαν καὶ τοῖς ὑπευθύνοις
[37, 56]	μηδέτερός σφων ὑπέρσχῃ, προσδοκήσας ἐκείνους	τε	ἀνταγωνιστὰς ἰσοκρατεῖς ἔσεσθαι, καὶ αὐτὸς
[37, 39]	μεθισταμένους διὰ τοῦτ´ ᾔσθετο, ὅ	τε	Ἀντώνιος καὶ ὁ Μέτελλος ὁ
[37, 5]	ἀπώλοντο, εἰ μὴ Καρραῖοι, Μακεδόνων	τε	ἄποικοι ὄντες καὶ ἐνταῦθά που
[37, 39]	λοιπὰ προσκατεργάσεσθαι· ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνόν	τε	ἀπολωλότα ἐπύθετο καὶ τῶν συνόντων
[37, 14]	αὐτὸν ἀνέγραψεν. ὡς οὖν ἐκεῖνός	τε	ἀπωλώλει καὶ τὰ τῆς ἀρχῆς
[37, 44]	πρὸς αἴτησιν ὑπατείας προύπεμψε, τάς	τε	ἀρχαιρεσίας, ὅπως ἀπαντήσῃ ἐς αὐτάς,
[37, 7]	οὐκ ἀπέλαβε δέ, ἀλλ´ ἔς	τε	ἀρχὴν μίαν συνετάχθησαν καὶ νόμους
[37, 14]	πεπραγμένου, ἔπεμψε, καὶ ἑαυτὸν τήν	τε	ἀρχὴν παρέδωκε. καὶ ὃς τῷ
[37, 6]	πρὸς αὐτοὺς τοὺς Ῥωμαίους, οὗτοί	τε	αὖ πρὸς ἐκεῖνον ἀεί ποτε
[37, 6]	ἐν Συρίᾳ ὄντα ἐπικαλεσαμένου, πρέσβεις	τε	αὖθις πρὸς αὐτὸν ἀπέστειλε, καὶ
[37, 50]	πᾶσι τοῖς πολίταις, ὅπως τοῦτό	τε	αὐτὸ ῥᾷον ψηφίσωνται καὶ τὰ
[37, 25]	διὰ τοῦτ´ ἀνεμαντεύσαντο. καὶ ἄλλα	τε	αὐτοῖς σημεῖα οὐκ αἴσια συνηνέχθη·
[37, 1]	χώραν αὐτοῦ προενέβαλε, πρὶν ἱκανῶς	τε	αὐτὸν ἑτοιμάσασθαι καὶ τὴν ἐσβολὴν
[37, 6]	ὁ οὖν Φραάτης καίπερ δεδιώς	τε	αὐτὸν καὶ θεραπεύων, ἠγανάκτησεν ἐπὶ
[37, 2]	οὖν τοῦθ´ ὁ Πομπήιος ἐπεδίωξέ	τε	αὐτὸν καὶ καταλαβὼν ἐνίκησε· δρόμῳ
[37, 5]	καὶ ἐνταῦθά που οἰκοῦντες, ὑπέλαβόν	τε	αὐτὸν καὶ παρέπεμψαν. ~ταῦτά τε
[37, 21]	ἐχρήσατο. ἦν δὲ ταῦτα δαφνηφορεῖν	τε	αὐτὸν κατὰ πάσας ἀεὶ τὰς
[37, 22]	τινα, ἀλλ´ αὐτῆς ἕνεκα τῆς	τε	αὐτονόμου καὶ τῆς ἀτυραννεύτου διαίτης
[37, 36]	ἀποθανεῖν σφας, γνώμην ἔδωκε δῆσαί	τε	αὐτοὺς καὶ ἐς πόλεις ἄλλους
[37, 5]	μέχρι τοῦ Τίγριδος προεχώρησεν, ἐφοβήθη	τε	αὐτοὺς καὶ τὴν σύμβασιν βεβαιώσασθαι
[37, 15]	αὐτῷ ὁ Πομπήιος ἐλάσας ἀκονιτί	τε	αὐτοὺς προσηγάγετο καὶ φρουρᾷ παρέδωκε.
[37, 56]	ἕνεκα καὶ ὁ Καῖσαρ τότε	τε	αὐτοὺς ὑπῆλθε καὶ μετὰ τοῦτο
[37, 13]	τοῦ καιροῦ χρονίζειν ἐδόκει, προσέπεσόν	τε	αὐτῷ ἐκεῖνοι οὓς ἐπὶ τὸν
[37, 49]	Πομπήιος ἐντυχὼν ὑπερφρόνως ἐκέχρητο, πολύς	τε	αὐτῷ ἐνέκειτο, καὶ ἐκέλευσεν αὐτὸν
[37, 34]	κατὰ πρεσβείαν παρόντας ἀνέπεισε συμφρονῆσαί	τε	αὐτῷ καὶ συλλαβὼν τοὺς ἐπ´
[37, 49]	τῷ χρόνῳ τούτῳ, καὶ τόν	τε	Ἀφράνιον τὸν Λούκιον καὶ τὸν
[37, 50]	δὲ δὴ Φλάουιος ὠνομάζετο) τό	τε	βάθρον τὸ δημαρχικὸν ἐν αὐτῇ
[37, 16]	πάντα τὰ χρήματα διηρπάσθη. ἥ	τε	βασιλεία τῷ Ὑρκανῷ ἐδόθη, καὶ
[37, 7]	Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην ἄρτι	τε	βασιλέων ἀπηλλαγμένας καὶ ὑπό τε
[37, 33]	ὅθενπερ καὶ οἱ Ῥωμαῖοι τήν	τε	βίαν αὐτοῦ κατεψηφίσαντο, καὶ τὸν
[37, 25]	τῷ μετ´ αὐτοῦ ἁλόντι τό	τε	βουλεύειν καὶ τὸ ἄρχειν ἐξεῖναι
[37, 5]	αὐτοῦ τὰ λοιπὰ προσκατεστρέφοντο, ὅ	τε	Γαβίνιος καὶ ὑπὲρ τὸν Εὐφράτην
[37, 11]	Μιθριδάτου ἀσθενέστερα ἀεὶ ἐγίγνετο (τά	τε	γὰρ ἄλλα καὶ ὁ σεισμὸς
[37, 32]	δ´ οὐδέν οἱ προεχώρει (ὅ	τε	γὰρ Ἀντώνιος φοβηθεὶς ὑπεστέλλετο καὶ
[37, 13]	τοῦ βίου ἁπλῆν ἔσχεν· ἐπεθύμησέ	τε	γὰρ ἀποθανεῖν μὴ βουλόμενος, καὶ
[37, 44]	Διὸς τοῦ Καπιτωλίου ἀφαιρεθείη (κλοπῆς	τε	γὰρ αὐτὸν ηὔθυνε, καὶ τὸν
[37, 51]	οἱ τοῦ Μετέλλου· ἐν γένει	τε	γὰρ αὐτῷ ἦν, καὶ τοῖς
[37, 49]	αὐτοῖς τὴν κύρωσιν αἰτεῖν. ἄλλως	τε	γὰρ δίκαιον εἶναι ἔλεγε μὴ
[37, 49]	διήμαρτε δέ σφων τότε. οἵ	τε	γὰρ δυνατοί, μηδὲ ἐκ τοῦ
[37, 25]	σημεῖα οὐκ αἴσια συνηνέχθη· κεραυνοί	τε	γὰρ ἐν αἰθρίᾳ πολλοὶ ἔπεσον,
[37, 52]	ἡσυχίαν ἔχειν, οὐκ ἠθέλησε· δόξης	τε	γὰρ ἐπιθυμῶν, καὶ τὸν Πομπήιον
[37, 11]	ἐς τὴν Ἰταλίαν ἐσβαλεῖν· φύσει	τε	γὰρ μεγαλοπράγμων ὤν, καὶ πολλῶν
[37, 16]	ἑτέρων οὐκ ἀπόνως εἷλεν· ἐπί	τε	γὰρ μετεώρου ἦν καὶ περιβόλῳ
[37, 24]	τοῖς ἐμφυλίοις, οὐκ ἐποιεῖτο· ἄλλως	τε	γὰρ παγχάλεπόν σφισιν ἦν καθαρὰν
[37, 26]	πλεῖστόν σφισι τάραχον παρέσχεν. ὅ	τε	γὰρ Σατουρνῖνος πρὸ ἕξ που
[37, 39]	ἅτε ἀσθενεῖ ὄντι ὤν (πρός	τε	γὰρ τὰς δυνάμεις τινῶν καὶ
[37, 3]	ἐν δέοντί σφισιν ἐγένετο· ψυχρότατόν	τε	γὰρ τὸ ὕδωρ ὄν, καὶ
[37, 58]	ἀπ´ αὐτῶν ἐσόμενα ἐξέφηνε· χειμών	τε	γὰρ τοιοῦτος ἐξαίφνης τήν τε
[37, 10]	ἀνθρωπείων πραγμάτων παραλόγους συνηνέχθη. ὅ	τε	γὰρ τὸν Λουκρήτιον ἐκ τῆς
[37, 7]	οὐκέτ´ αὐτοῖς χρῆσθαι ἐδύνατο. τάς	τε	γὰρ τοῦ Πάρθου δυνάμεις δείσας,
[37, 13]	ξίφους αὐτοχειρίᾳ ἀποφθαρῆναι ἠδυνήθη. τό	τε	γὰρ φάρμακον, καίτοι θανάσιμον ὄν,
[37, 16]	καὶ ἕτερον ὄνομα ἐπίκτητον· ἥ	τε	γὰρ χώρα Ἰουδαία καὶ αὐτοὶ
[37, 29]	Κικέρων προμαθὼν τὸ ἐπιβούλευμα τῇ	τε	γερουσίᾳ ἐμήνυσεν αὐτὸ καὶ κατηγορίαν
[37, 43]	τε γραμματέα τὸν ἀναγιγνώσκοντα τὴν	{τε}	γνώμην ἐπέσχον, καὶ τοῦ Νέπωτος
[37, 9]	τῷ Ῥωμύλῳ ἱδρυμένη ἔπεσε, τά	τε	γράμματα τῶν στηλῶν ἐς ἃς
[37, 43]	ἀντέλεγον τοῖς γραφεῖσι, καὶ τόν	τε	γραμματέα τὸν ἀναγιγνώσκοντα τὴν {τε}
[37, 13]	γὰρ ἑαυτὸν διαχρήσασθαι, καὶ τάς	τε	γυναῖκας καὶ τοὺς παῖδας τοὺς
[37, 29]	τις ἐγένετο ὅτι ἐπιβουλεύεται, ὅ	τε	δῆμος δεινῶς ἠγανάκτησε καὶ οἱ
[37, 20]	καὶ βασιλεῦσι συχνοῖς ᾠκειωμένος, τούς	τε	δήμους ὧν ἦρξε πάντας ὡς
[37, 55]	ἕτερον ὁποτερονοῦν αὐτῶν προσεταιρίσηται, ἀνταγωνιστήν	τε	διὰ τοῦτο τὸν ἕτερον ἕξει
[37, 15]	τὴν βασιλείαν σφῶν ὠνόμαζον) αὐτοί	τε	διαφερόμενοι καὶ τὰς πόλεις στασιάζοντες.
[37, 44]	εἶναι, ὅπως ὁ Πομπήιος τήν	τε	δόξαν τῆς ἐκποιήσεως αὐτοῦ λάβῃ
[37, 29]	δεινὸν γένοιτο, καὶ θώρακα τῆς	τε	ἑαυτοῦ ἀσφαλείας καὶ τῆς ἐκείνων
[37, 45]	αἰσχρὰν ἀφικνεῖσθαι. τότε μὲν ταῦτά	τε	ἐγένετο, καὶ ἡ γέφυρα ἡ
[37, 31]	ἐπ´ αὐτοῖς δόγμα ἐκυρώθη, ταραχήν	τε	εἶναι καὶ ζήτησιν τῶν αἰτίων
[37, 17]	τε περὶ αὐτὸν ἐπτόηνται, πολλοῖς	τε	εἴρηται καὶ οὐδὲν τῇδε τῇ
[37, 36]	ὁμοψήφους ἐποιήσατο, οὕτω δὴ ἐκεῖνοί	τε	ἐκ τῆς νικώσης ἐκολάσθησαν, καὶ
[37, 33]	γὰρ Κικέρων πολὺ δυνάμενος, συχνούς	τε	ἐκ τῶν συνηγορημάτων τοὺς μὲν
[37, 56]	καὶ αὐτὸς ἐν τούτῳ τήν	τε	ἑκατέρου φιλίαν ἐκκαρπώσεσθαι καὶ ὑπὲρ
[37, 5]	τὸν Τιγράνην διεφέρετο, ἀπῄτησεν. ἐπειδή	τε	ἐκεῖνοι μηδέν, ἅτε μηδὲ ἐπεσταλμένοι
[37, 12]	ἐφεψόμενός σφισι, προέπεμψε. καὶ τούτους	τε	ἐκεῖνος διὰ βραχέος, ἅτε μηδ´
[37, 50]	γερουσίαν ἐνταῦθα ἀθροῖσαι ἐθελῆσαι. ἐπεί	τε	ἐκεῖνος (Λούκιος δὲ δὴ Φλάουιος
[37, 28]	οὕτω μὲν δὴ τότε ἥ	τε	ἐκκλησία καθαιρεθέντος τοῦ σημείου διελύθη
[37, 17]	Κρόνου καλουμένην ἀνέθεσαν, καὶ ἄλλα	τε	ἐν αὐτῇ ἰδιαίτατα πολλὰ {ἃ}
[37, 9]	ἐταράττοντο ἐκφανεῖεν, ἱδρυθῆναι ἐψηφίσαντο. ταῦτά	τε	ἐν ἐκείνῳ τῷ ἔτει συνέβη,
[37, 16]	οἱ προσέβαλλον. καὶ οὕτως ἑάλωσάν	τε	ἐν τῇ τοῦ Κρόνου ἡμέρᾳ
[37, 35]	ἀλλ´ οὔτι γε ἐδικαίουν ἄνδρα	τε	ἐν τοῖς πρώτοις σφῶν ὄντα
[37, 15]	πάντα ἐπιδεῖξαι) ~ὡς οὖν τά	τε	ἐνταῦθα κατείργαστο καὶ ὁ Φραάτης
[37, 30]	ἀποκοπὰς καὶ γῆς ἀναδασμούς, ἄλλα	τε	ἐξ ὧν μάλιστα δελεάσειν αὐτοὺς
[37, 28]	λόχους ἀθροιζομέναις ἐκκλησίαις ἐγίγνετο, ὅτι	τε	ἔξω τοῦ τείχους, καὶ ὅτι
[37, 1]	τῶν διόδων ὁ Πομπήιος φρουράν	τε	ἐπ´ αὐταῖς κατεστήσατο, καὶ ἐκεῖθεν
[37, 48]	οὖν τοῦτο ὁ Πομπτῖνος ἐπεστράτευσέ	τε	ἐπ´ αὐτὸ παντὶ τῷ στρατῷ,
[37, 23]	ἐν μὲν γὰρ τῷ μῖσός	τε	ἐπὶ τῇ δυναστείᾳ ὑφ´ ἧς
[37, 33]	Κατιλίναν ἐψηφίσατο. καὶ ὃς ἀσμένως	τε	ἐπὶ τῇ προφάσει ταύτῃ ἐξεχώρησε,
[37, 3]	αἰσθόμενος δὲ ἐνταῦθα ὅτι ἥ	τε	ἐπὶ τῆς ἠπείρου κομιδὴ διὰ
[37, 57]	ἀντελάμβανον παρ´ ἀλλήλων ὅσα ἔν	τε	ἐπιθυμίᾳ εἶχον καὶ πρὸς τὰ
[37, 2]	τε αἰτῶν, καὶ γέφυραν τά	τε	ἐπιτήδεια ἑκών οἱ παρέξειν ὑπισχνούμενος.
[37, 29]	ἐσελθεῖν ὥσπερ εἰώθει, ἀλλὰ τούς	τε	ἐπιτηδείους συνεπηγάγετο παρεσκευασμένους ἀμῦναί οἱ
[37, 18]	τῷ αὐτῷ τούτῳ τρόπῳ αὐτάς	τε	ἐπιὼν καὶ τοὺς ἐφόρους σφῶν
[37, 37]	ἀποθανεῖν οὐκ ἐψήφιστο, λαβὼν τοῦτό	τε	ἔπραξε, καὶ ἀρχιέρεως τῶν ποντιφίκων,
[37, 17]	τὰ μὲν κατ´ ἐκεῖνον, τίς	τε	ἔστι καὶ ὅθεν οὕτως ἐτιμήθη,
[37, 30]	αὐτὸν ἡσύχασαν. ~καὶ οὕτως ὕπατοί	τε	ἕτεροι ᾑρέθησαν, καὶ ἐκεῖνος οὐκέτι
[37, 51]	ὡς δ´ οὐκ ἔπεισε, τήν	τε	εὐγένειαν ἐξωμόσατο καὶ πρὸς τὰ
[37, 52]	ἄν τι τότε κατεργάσηται, ὕπατός	τε	εὐθὺς αἱρεθήσεσθαι καὶ ὑπερφυᾶ ἔργα
[37, 42]	εὐθῦναί τινα αὐτῶν τολμήσῃ, ἔν	τε	ἐχθροῦ καὶ ἐν πολεμίου μοίρᾳ
[37, 40]	τὸ νενομισμένον ὄντος, ἐπεκλήθη. βουθυτηθῆναί	τε	ἐψηφίσθη, καὶ τὴν ἐσθῆτα ὡς
[37, 55]	σφας ἤθελεν, ἀλλ´ ὅτι δυνατωτάτους	τε	ἑώρα ὄντας, καὶ εὖ ἠπίστατο
[37, 55]	δὲ ὑπὲρ ἑτέρου πράττων τήν	τε	ἡδονὴν κατορθώσας καὶ τὴν λύπην
[37, 22]	~καὶ περὶ μὲν ἐκείνου, ὅστις	τε	ἦν καὶ ὅτι τοὺς πολλοὺς
[37, 24]	ἀλλήλοις παρέχοντας, καὶ μέλλοντας, ἄν	τε	ἡττηθῶσιν ἄν τε καὶ νικήσωσι,
[37, 34]	αὐτοῦ τοῖς φωραθεῖσι συνέβαινε, τό	τε	θεῖον ἐμεγάλυνον καὶ τοὺς τὴν
[37, 20]	ἠπείρῳ τότε αὐτοῖς ὄντων νόμοις	τε	ἰδίοις καὶ πολιτείαις κατεστήσατο καὶ
[37, 37]	Μετέλλου τοῦ Εὐσεβοῦς τελευτήσαντος τῆς	τε	ἱερωσύνης αὐτοῦ, καίτοι καὶ νέος
[37, 43]	ἐς τὸ συνέδριον, καὶ τά	τε	ἱμάτια ἠλλάξαντο καὶ τοῖς ὑπάτοις
[37, 4]	καὶ αἰσθόμενος αὐτοῦ ἀναχωρήσῃ, τούς	τε	ἱππέας προέταξε, προειπών σφισιν ἃ
[37, 3]	πεζοὺς διιέναι κελεύσας, ἵν´ οἵ	τε	ἵπποι τὸ σφοδρὸν αὐτοῦ τοῖς
[37, 3]	θέρους ἐγεγόνει, πεζῇ διέβη, τήν	τε	ἵππον κατὰ τὸν ῥοῦν καὶ
[37, 26]	ἦν· οἱ δὲ δήμαρχοι τήν	τε	ἰσχὺν καὶ τὴν ἀξίωσιν τῆς
[37, 20]	κἀντεῦθεν ἐς τὴν Ἑλλάδα τήν	τε	Ἰταλίαν ἐκομίσθη. πολλὰς μὲν δὴ
[37, 20]	τ´ ἂν δι´ αὐτῶν τήν	τε	Ἰταλίαν κατασχεῖν καὶ τὸ τῶν
[37, 30]	καὶ δυνατωτάτους (ἦσαν δὲ ἄλλοι	τε	καὶ Ἀντώνιος ὁ ὕπατος) καὶ
[37, 17]	περικαλλέστατον, πλὴν καθ´ ὅσον ἀχανής	τε	καὶ ἀνώροφος ἦν, ἐξεποίησαν, καὶ
[37, 30]	συμμάχων ὡς ὅτι πλείστους, χρεῶν	τε	{καὶ} ἀποκοπὰς καὶ γῆς ἀναδασμούς,
[37, 15]	ὥρμησεν. ἦρχον δὲ αὐτῶν Ὑρκανός	τε	καὶ Ἀριστόβουλος ἀδελφοί, καὶ ἐτύγχανον
[37, 20]	ἐκ τῶν αἰχμαλώτων πεπορισμένος, δυνάσταις	τε	καὶ βασιλεῦσι συχνοῖς ᾠκειωμένος, τούς
[37, 29]	~ὁ δὲ δὴ Κατιλίνας ὧδέ	τε	καὶ διὰ τάδε ἀπώλετο. ἔδοξε
[37, 9]	κεραυνῶν συνεχωνεύθησαν καὶ ἀγάλματα ἄλλα	τε	καὶ Διὸς ἐπὶ κίονος ἱδρυμένον,
[37, 35]	βουλὴν ἤθροισε, καί σφας συνταράξας	τε	καὶ ἐκφοβήσας ἔπεισε θάνατον τῶν
[37, 49]	καταπράξειν. ἤθελε μὲν γὰρ ἄλλα	τε	καὶ ἐν τοῖς μάλιστα χώραν
[37, 53]	τοὺς τὸ Ἑρμίνιον οἰκοῦντας ἀφεστηκέναι	τε	καὶ ἐπανιόντα αὐτὸν ἐνεδρεύειν μέλλειν,
[37, 11]	τῇ δυνάμει νέμων ἐνενόει, ἄλλως	τε	καὶ ἐπειδὴ ὁ Πομπήιος ἐν
[37, 38]	ἄλλα ἤχθαιρον, καὶ τέλος ἀπολογεῖσθαί	τε	καὶ καταλέξαι πάνθ´ ὅσα ἐν
[37, 2]	θέρους γενόμενον οὐ χαλεπῶς, ἄλλως	τε	καὶ μηδενὸς κωλύοντος, ἐπεραιώθησαν. οὕτω
[37, 24]	μέλλοντας, ἄν τε ἡττηθῶσιν ἄν	τε	καὶ νικήσωσι, κακοῦσθαι, ἔπειτα σωτηρίαν
[37, 28]	ἐς αὐτὰς συνιέναι· καὶ ἔτι	{τε}	καὶ νῦν ὁσίας ἕνεκα ποιεῖται.
[37, 40]	καὶ δικαίως, ἀλλὰ καὶ πολίτας	τε	καὶ συμμάχους ἀπωλωλέκεσαν. ὁ δ´
[37, 18]	περὶ αὐτοῦ διαλεχθῆναι βούλομαι, πῶς	τε	καὶ τίνα τρόπον οὕτω τέτακται.
[37, 43]	αὐτὸς ἀναλέξῃ, λαβόντος ἐξήρπασαν, ἐπειδή	τε	καὶ ὣς ἀπὸ γλώσσης τινὰ
[37, 54]	μάλιστα αὐτοῦ τεκμηριοῖ, ὅτι τόν	τε	καιρὸν καὶ τὸ μέτρον τῆς
[37, 6]	τῷ ἦρι ἐν ᾧ Λούκιός	τε	Καῖσαρ καὶ Γάιος Φίγουλος ὑπάτευον·
[37, 56]	Κράσσον ἐν δυνάμει ὄντα τόν	τε	Καίσαρα αὐξανόμενον ὁρῶν, καὶ ἔδεισε
[37, 30]	γὰρ τῆς Ῥώμης αὐτῆς τούς	τε	κακίστους καὶ καινῶν ἀεί ποτε
[37, 35]	προπυθόμενος τοῦθ´ ὁ Κικέρων τό	τε	Καπιτώλιον καὶ τὴν ἀγορὰν τῆς
[37, 47]	ἀδεῶς ἐλεηλάτει, μέχρις οὗ ὅ	τε	Κατούγνατος ὁ τοῦ παντὸς αὐτῶν
[37, 43]	τὰ μὲν γὰρ πρῶτα ὅ	τε	Κάτων καὶ Κύιντος Μινούκιος δημαρχοῦντες
[37, 21]	ἐπὶ πᾶσιν ἓν μέγα, πολυτελῶς	τε	κεκοσμημένον καὶ γραφὴν ἔχον ὅτι
[37, 40]	ὁ δ´ οὖν Ἀντώνιος τήν	τε	κεφαλὴν αὐτοῦ ἐς τὸ ἄστυ,
[37, 39]	διέμελλεν ἐλπίζων, ἂν φθάσωσιν ὅ	τε	Κικέρων καὶ οἱ σὺν αὐτῷ
[37, 7]	ὑπεροχὰς κολούσας καὶ ταπεινώσας, τήν	τε	κοίλην Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην
[37, 57]	καὶ ὅρκοις αὐτὴν πιστωσάμενοι τά	τε	κοινὰ δι´ ἑαυτῶν ἐποιήσαντο, κἀκ
[37, 3]	μὲν ᾗ διενοεῖτο, καὶ τούς	τε	Κόλχους καὶ τοὺς προσχώρους σφίσι,
[37, 1]	τῷ δ´ ἐπιγιγνομένῳ ἔτει, τοῦ	τε	Κόττου τοῦ Λουκίου καὶ τοῦ
[37, 54]	ἄλλους καὶ τὸν Πομπήιον τόν	τε	Κράσσον ἐξεθεράπευσεν, ὥστε δι´ ἔχθρας
[37, 56]	καὶ γὰρ ὁ Πομπήιος ὅ	τε	Κράσσος ὡς ἀπ´ οἰκείας καὶ
[37, 3]	Ἀρμενίαν ἐπανελθὼν ἐτράπετο. καὶ τόν	τε	Κύρνον, ᾗ πορεύσιμος ὑπὸ τοῦ
[37, 37]	τε τἆλλα καὶ ὅτι τῷ	τε	Λαβιήνῳ κατὰ τοῦ Ῥαβιρίου συνηγώνιστο
[37, 35]	τῶν δὲ καὶ οἴκτῳ τοῦ	τε	Λεντούλου καὶ τῶν ἄλλων, ἐξαρπάσαι
[37, 49]	πάνυ πρὸς πάντα ἀντέπραξεν. ὅ	τε	Λούκουλλος ὁ Λούκιος, ᾧ ποτε
[37, 51]	τὸν δῆμον λαμπρῶς εἱστίασε, τά	τε	λουτρὰ καὶ τὸ ἔλαιον προῖκα
[37, 52]	ὁ δὲ δὴ Καῖσαρ τῆς	τε	Λυσιτανίας μετὰ τὴν στρατηγίαν ἦρξε,
[37, 17]	ἀνθρώπων θρησκεύουσι. καὶ αὐτῷ νεών	τε	μέγιστον καὶ περικαλλέστατον, πλὴν καθ´
[37, 46]	τότε τὰς ὁπλομαχίας θεώμενος ἐξανέστη	τε	μεταξὺ τοῦ ἔργου καὶ ἄριστον
[37, 50]	αὐτῷ καὶ ὁ Κάτων ὅ	τε	Μέτελλος οἵ τε ἄλλοι οἱ
[37, 46]	παρέδωκαν, καὶ κατηγορήθη μὲν τῆς	τε	μοιχείας, καίπερ τοῦ Καίσαρος σιωπῶντος,
[37, 51]	ὁ τοῦ Σύλλου παῖς ἀγῶνά	τε	μονομαχίας ἐπὶ τῷ πατρὶ ἐποίησε,
[37, 42]	ἐν πολεμίου μοίρᾳ ἔσται, ἐφοβήθη	τε	ὁ Νέπως καὶ οὐδὲν ἔτ´
[37, 20]	δὲ καὶ ὁμολογίᾳ προσεποιήσατο, πόλεις	τε	ὀκτὼ ἀπῴκισε, καὶ χώρας προσόδους
[37, 22]	δι´ ὧν δὲ δὴ τῷ	τε	ὁμίλῳ χαριεῖσθαι καὶ αὐτὸς ἰσχύσειν
[37, 51]	ὁ Νέπως ἦν) ἠθέλησαν τό	τε	ὄνομα αὐτοῦ ἀπαλεῖψαι ἀπὸ τοῦ
[37, 41]	μέχρις οὗ ἐσαγγείλας τινὰς τά	τε	ὀνόματα αὐτῶν ἐς δελτίον συγγράψας
[37, 20]	ἀλλὰ ταῦτα μέν, καίπερ μεγάλα	τε	ὄντα καὶ μηδενὶ τῶν πρόσθε
[37, 55]	κατ´ ἐκεῖνο μόνον ὅτι ἥ	τε	ὀργὴ καὶ τὸ μῖσος σφοδροτέρας
[37, 6]	ἐστερημένος, καὶ πέμψας πρέσβεις πάντα	τε	ὅσα ἠδίκητο ἐπεκάλει οἱ, καὶ
[37, 6]	Εὐφράτην ἀπηγόρευε μὴ διαβαίνειν. ἐπειδή	τε	οὐδὲν μέτριον ἀπεκρίνατο, εὐθὺς ἐπὶ
[37, 29]	κατηγορίαν αὐτοῦ πολλὴν ἐποιήσατο· ἐπειδή	τε	οὐκ ἔπεισέ σφας ψηφίσασθαί τι
[37, 9]	συνεχύθη καὶ ἀμυδρὰ ἐγένετο. τά	τε	οὖν ἄλλα ἐξεθύοντο τοῖς μάντεσι
[37, 1]	φυλακῇ τῶν ἐσβολῶν ὠχύρωτο. ὅ	τε	οὖν Ἀρτώκης ἐκπλαγεὶς οὐδένα καιρὸν
[37, 52]	λήψεται. ὃ καὶ ἐγένετο. τούτους	τε	οὖν ἐς ὅπλα ἐλθόντας ὑπηγάγετο·
[37, 51]	μόνως ἐξῆν τοῦτο γίγνεσθαι. ταῦτά	τε	οὖν οὕτως ἐπράχθη, καὶ ἐπειδὴ
[37, 10]	τῶν πραγμάτων πολλάκις ποιοῦσι. τοῦτό	τε	οὖν παρὰ δόξαν τοῖς πολλοῖς
[37, 27]	πράγματα τοῖς φαυλοτάτοις ἐπετρέπετο. ~σπουδαί	τε	οὖν ταραχώδεις καὶ φιλονεικίαι ἀφ´
[37, 29]	δ´ αὐτὸν ἐξεπίτηδες, ἐνεδύσατο. ἔκ	τε	οὖν τούτου, καὶ ὅτι καὶ
[37, 43]	καὶ οὐδὲν ἔτ´ ἐκίνησεν. ~ἔν	τε	οὖν τούτῳ ἡ βουλὴ ἐπεκράτησε,
[37, 19]	τοῦτο καὶ αὖθις ποιήσας, πάσας	τε	οὕτω τὰς τέσσαρας καὶ εἴκοσιν
[37, 5]	συνθήκας ἐθέλων· ὡς γὰρ ἐκεῖνόν	τε	οὕτω φερόμενον ἑώρα, καὶ τῆς
[37, 2]	ἐπεραιώθησαν. οὕτω δὲ δὴ τούς	τε	παῖδας αὐτῷ ἔπεμψε, καὶ μετὰ
[37, 52]	καὶ ἐπὶ σφᾶς ὁρμήσῃ, τούς	τε	παῖδας καὶ τὰς γυναῖκας τά
[37, 2]	ὁμολογήσαντος δώσειν ἂν μὴ τοὺς	{τε}	παῖδάς οἱ ὁμήρους προαποστείλῃ, χρόνον
[37, 25]	ἀρχὰς ἦγεν, ὁ δὲ τῷ	τε	Παίτῳ τῷ Πουπλίῳ καὶ τῷ
[37, 56]	ἐξουσίαν ἀναλήψεσθαι· Κράσσος δὲ ἠξίου	τε	πάντων ἀπό τε τοῦ γένους
[37, 12]	τὴν πόλιν ἑκουσίαν ἔλαβε, τόν	τε	πατέρα ἐς τὸ βασίλειον καταφυγόντα
[37, 32]	μαλακίᾳ. κἀκ τούτου διεξελθὼν ὅσα	τε	πείσοιντο φωραθέντες καὶ ὅσων τεύξοιντο
[37, 2]	δὲ τούτου Ἀρτώκης μὲν τόν	τε	Πέλωρον διαβὰς καὶ τὴν γέφυραν
[37, 17]	καὶ ὅθεν οὕτως ἐτιμήθη, ὅπως	τε	περὶ αὐτὸν ἐπτόηνται, πολλοῖς τε
[37, 53]	Πούπλιος δὲ δὴ Σκαίουιος μόνος	τε	περιλειφθεὶς καὶ τῆς ἀσπίδος στερηθεὶς
[37, 40]	νίκῃ, καίτοι τοῦ ἀριθμοῦ τῶν	{τε}	πεφονευμένων ἐλάττονος παρὰ τὸ νενομισμένον
[37, 46]	~τῷ δὲ ἑξῆς ἔτει ἐπί	τε	Πίσωνος καὶ ἐπὶ Μάρκου Μεσσάλου
[37, 20]	συχνὰς τοῖς Ῥωμαίοις ἀπέδειξε, τά	τε	πλείω ἔθνη τῶν ἐν τῇ
[37, 7]	τοιαῦτα γὰρ ἐφιλοσόφει, καὶ τό	τε	πλεονεκτεῖν δεινὸν καὶ τὸ τῶν
[37, 15]	ἐπολέμει. ἐπ´ οὖν τοῦτον τούς	τε	πλησιοχώρους αὐτῷ ὁ Πομπήιος ἐλάσας
[37, 58]	πολλὰς δὲ οἰκίας καταρραγῆναι, τά	τε	πλοῖα τὰ ἐν τῷ Τιβέριδι
[37, 30]	συνελέγοντο, Γάιός τις Μάλλιος, τῶν	τε	πολεμικῶν ἐμπειρότατος (μετὰ γὰρ τῶν
[37, 33]	πρὸς τὰς Φαισούλας ἐλθὼν τόν	τε	πόλεμον ἄντικρυς ἀνείλετο, καὶ τὸ
[37, 31]	τοῖς ὑπάτοις τὴν φυλακὴν τῆς	τε	πόλεως καὶ τῶν ὅλων αὐτῆς
[37, 51]	ἐπειδὴ τὰ τέλη δεινῶς τήν	τε	πόλιν καὶ τὴν ἄλλην Ἰταλίαν
[37, 58]	τε γὰρ τοιοῦτος ἐξαίφνης τήν	τε	πόλιν ὅλην καὶ τὴν χώραν
[37, 10]	ἑαυτὸν διέφθειρεν, ἐπεχείρησεν ἐκεῖνος τήν	τε	πολιτείαν νεωτερίζειν καὶ τοὺς συμμάχους
[37, 21]	πολέμων ἤγαγε, τρόπαια δὲ ἄλλα	τε	πολλὰ καὶ καλῶς κεκοσμημένα καθ´
[37, 25]	ἡ γῆ ἰσχυρῶς ἐσείσθη, εἴδωλά	τε	πολλαχόθι ἀνθρώπων ἐφαντάσθη, καὶ λαμπάδες
[37, 9]	ἐν γὰρ τῷ Καπιτωλίῳ ἀνδριάντες	τε	πολλοὶ ὑπὸ κεραυνῶν συνεχωνεύθησαν καὶ
[37, 4]	τῆς κυκλώσεως προσέπεσον. καὶ ἐκεῖ	τε	πολλοὺς ἐφόνευσαν ἑκάτεροι, καὶ ἑτέρους
[37, 10]	δὴ καὶ ἐκ τούτου χείρων	τε	πολὺ ἐγένετο, καὶ διὰ τοῦτο
[37, 22]	ὅτι τοὺς πολλοὺς ἐθεράπευε, τόν	τε	Πομπήιον ἄλλως μὲν καθῄρει, δι´
[37, 56]	πλούτου περιεῖναι, καὶ ἐπειδὴ τοῦ	τε	Πομπηίου παρὰ πολὺ ἠλαττοῦτο καὶ
[37, 5]	ἑώρα, καὶ τῆς Ἀρμενίας τοῦ	τε	Πόντου τοῦ ταύτῃ οἱ ὑποστράτηγοι
[37, 7]	αὐτῶν τοῦ ἑτέρου κρατήσῃ, τῶν	τε	πραγμάτων τοῖς Ῥωμαίοις προκόψει καὶ
[37, 54]	τὰ ἐπινίκια, ἐπειδὴ μὴ οἷά	τε	προδιεορτασθῆναι ἦν, αἰτῆσαι αὐτήν. μὴ
[37, 32]	καὶ λαθὼν τὸν Μέτελλον ἦλθέ	τε	πρὸς αὐτοὺς καὶ ἐπετίμησέ σφισιν
[37, 6]	τε αὐτὸν καὶ παρέπεμψαν. ~ταῦτά	τε	πρὸς τὸν Φραάτην ἀπὸ τῆς
[37, 26]	δὴ μᾶλλον ἠγανάκτει ὅτι τό	τε	πρόσχημα τῆς πολιτείας διεβάλλετο καὶ
[37, 48]	Μάριος καὶ Σέρουιος Γάλβας τόν	τε	Ῥοδανὸν ἐπεραιώθησαν, καὶ τὰ τῶν
[37, 53]	Βριγάντιον πόλιν Καλλαικίας παραπλεύσας τῷ	τε	ῥοθίῳ σφᾶς τοῦ πρόσπλου, οὐπώποτε
[37, 28]	ὁπότε δὲ διαλυθήσεσθαι ἔμελλε, τό	τε	σημεῖον καθῃρεῖτο καὶ οἱ φύλακες
[37, 39]	τοῦ ἔτους ἐν ᾧ Ἰούνιός	τε	Σιλανὸς καὶ Λούκιος Λικίννιος ἦρξαν
[37, 11]	πόλεων ἔφθειρεν) ἠλλοιοῦντο, καὶ τά	τε	στρατιωτικὰ ἐκινεῖτο, καὶ παῖδάς τινας
[37, 50]	αὐτῶν ἀπώνητο, μετεμέλετο ὅτι τά	τε	στρατόπεδα προαφῆκε καὶ ἑαυτὸν τοῖς
[37, 14]	ἔς γε τοὺς φίλους τούς	τε	συμμάχους αὐτὸν ἀνέγραψεν. ὡς οὖν
[37, 30]	οὐδὲ ἐπὶ τὸν Κικέρωνα τούς	τε	σὺν αὐτῷ μόνους, ἀλλὰ καὶ
[37, 34]	βλέπον ἀνετέθη. ἐπειδὴ γὰρ ἐκεῖνοί	τε	συνωμοσίαν τινὰ ἐξελεγχθήσεσθαι ἐκ τῆς
[37, 15]	ὁ Φραάτης ἡσυχίαν ἦγεν, ἥ	τε	Συρία καὶ ἡ Φοινίκη καθειστήκει,
[37, 20]	ὀκτὼ ἀπῴκισε, καὶ χώρας προσόδους	τε	συχνὰς τοῖς Ῥωμαίοις ἀπέδειξε, τά
[37, 14]	ἐχθρῶν ἀπεσφάγη· ~Φαρνάκης δὲ τό	τε	σῶμα αὐτοῦ τῷ Πομπηίῳ ταριχεύσας,
[37, 4]	τοὺς λοιποὺς ὄπισθεν αὐτῶν ἔς	τε	τὰ γόνατα κεκλιμένους καὶ ταῖς
[37, 5]	τι. ὁ γὰρ Πομπήιος πρός	τε	τὰ παρόντα καὶ πρὸς τὰς
[37, 55]	ἐπὶ μέγα προάγειν ἐθέλειν, διά	τε	τἆλλα καὶ μάλισθ´ ὅτι ὁ
[37, 52]	καὶ ὑπερφυᾶ ἔργα ἀποδείξεσθαι, διά	τε	τἆλλα καὶ ὅτι ἐν τοῖς
[37, 37]	πλήθει τὴν ἐλπίδα αὐτῆς, διά	τε	τἆλλα καὶ ὅτι τῷ τε
[37, 17]	ἀπὸ τῶν λοιπῶν ἀνθρώπων ἔς	τε	τἆλλα τὰ περὶ τὴν δίαιταν
[37, 11]	μᾶλλον ἢ στερηθεὶς αὐτῆς ἔν	τε	ταπεινότητι καὶ ἐν ἀδοξίᾳ ζῆν
[37, 52]	ταῦτα καὶ ἐκείνοις προσέμιξε. προβαλλομένων	τε	τὰς ἀγέλας αὐτῶν, ὅπως σκεδασθεῖσι
[37, 9]	τῷ Διὶ ἄγαλμα μεῖζον, πρός	τε	τὰς ἀνατολὰς καὶ πρὸς τὴν
[37, 34]	τὴν ὑφήγησιν τῶν μάντεων πρός	τε	τὰς ἀνατολὰς καὶ πρὸς τὴν
[37, 7]	ταῦτα κατηλλάγησαν, Πομπήιος δὲ ἔν	τε	τῇ Ἀσπίδι καὶ τότε ἐχείμασε,
[37, 32]	αὐτοὺς καὶ ἐπετίμησέ σφισιν ἐπί	τε	τῇ ἀτολμίᾳ καὶ ἐπὶ τῇ
[37, 45]	Πουπλίου τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἔν	τε	τῇ οἰκίᾳ καὶ παρὰ τὴν
[37, 41]	δ´ οὖν καὶ ὣς ἔν	τε	τῇ πόλει καὶ παρὰ τοῖς
[37, 20]	καὶ παραλαβὼν τὰ τείχη ἔς	τε	τὴν Ἀσίαν κἀντεῦθεν ἐς τὴν
[37, 32]	τοῦ συνειδότος, ἐδέξατο, καὶ πρός	τε	τὴν δίκην δῆθεν ἡτοιμάζετο, καὶ
[37, 33]	τὴν συνωμοσίαν σφῶν, ἔστειλαν, αὐτοί	τε	τὴν ἐσθῆτα μετέβαλον. καὶ διὰ
[37, 53]	ὠκεανὸν φεύγοντας αὐτοὺς κατεδίωξεν. ἐπειδή	τε	τὴν ἤπειρον ἐκλιπόντες ἐς νῆσόν
[37, 3]	Φᾶσιν ὄντα, καὶ νομίσας ἔς	τε	τὴν Κολχίδα παρ´ αὐτὸν καταβήσεσθαι
[37, 13]	ἡ τοῦ ξίφους πληγὴ διά	τε	τὴν τῆς χειρὸς αὐτοῦ ἀπό
[37, 32]	ὥσθ´ ὑποσχέσθαι δύο τινὰς ἔς	τε	τὴν τοῦ Κικέρωνος οἰκίαν ἅμα
[37, 1]	οἱ ἐν τῷ τείχει πρός	τε	τὴν φυγὴν αὐτοῦ {αὐτοῦ} καὶ
[37, 1]	καὶ τοῦτο ὁ Πομπήιος ἔς	τε	τὴν χώραν αὐτοῦ προενέβαλε, πρὶν
[37, 3]	ναυτικὸν ἐφορμεῖν ἐκέλευσεν ὥστε ἐκεῖνόν	τε	τηρεῖσθαι μηδαμόσε ἐκπλεῦσαι καὶ τὴν
[37, 13]	τὴν τῆς χειρὸς αὐτοῦ ἀπό	τε	τῆς ἡλικίας καὶ ἀπὸ τῶν
[37, 37]	ἀρχιέρεως τῶν ποντιφίκων, καίπερ ἄλλων	τε	τῆς τιμῆς πολλῶν καὶ τοῦ
[37, 26]	τοσούτων ἐτῶν πραχθέντα εὐθύνεσθαι τοῖς	τέ	τι τῶν ὁμοίων ἐπιχειροῦσι ἄδεια
[37, 6]	μάχῃ ἔπειθ´ ὕστερον ἀντεπεκράτησε. τοῦ	τε	Τιγράνου τὸν Πομπήιον ἐν Συρίᾳ
[37, 46]	δὴ τῷ ἔτει ἐκείνῳ οἵ	τε	τιμηταὶ πάντας τοὺς ἐν ταῖς
[37, 49]	καὶ ἐν τοῖς μάλιστα χώραν	τέ	τινα τοῖς συνεστρατευμένοις οἱ δοθῆναι
[37, 55]	ἔχουσιν· τοῦτο δὲ προχειρότερον ἐμποδίζειν	τέ	τινας καὶ κωλύειν μηδεμίαν αὔξησιν
[37, 34]	παρασκευαζομένου γὰρ τοῦ Λεντούλου καταπρῆσαί	τέ	τινας καὶ σφαγὰς ἐργάσασθαι μετά
[37, 9]	Διὸς ἐπὶ κίονος ἱδρυμένον, εἰκών	τέ	τις λυκαίνης σύν τε τῷ
[37, 47]	ἀεὶ διαβαίνοντας ὑπολαμβάνων ἔφθειρε. φεύγουσί	τέ	τισιν ἐπισπόμενος περιέπεσεν αὐτῷ Κατουγνάτῳ·
[37, 3]	διὰ τῆς θαλάσσης χαλεπωτέρα διά	τε	τὸ ἀλίμενον τῆς χώρας καὶ
[37, 34]	τοὺς ἐπ´ αὐτὴν σταλέντας ἔς	τε	τὸ βουλευτήριον μετὰ τῶν γραμμάτων
[37, 20]	ἀλλ´ εὐθύς, ἐπειδὴ τάχιστα ἐς	{τε}	τὸ Βρεντέσιον ἐπεραιώθη, τὰς δυνάμεις
[37, 34]	ἄγαλμα τὸ τοῦ Διὸς ἔς	τε	τὸ Καπιτώλιον παρ´ αὐτὸν τὸν
[37, 22]	οὖν δή τις ὢν ἔς	τε	τὸ κοινὸν τότε πρῶτον παρῆλθε
[37, 53]	στερηθεὶς πολλά τε τραυματισθεὶς ἔς	τε	τὸ ὕδωρ ἐσεπήδησε καὶ διενήξατο.
[37, 7]	ἐν ὅπλοις ἔτ´ εἶναι. ἀρκεῖσθαί	τε	τοῖς κατειργασμένοις ἔφασκε, καὶ οὐκ
[37, 45]	ἱερῶν, ἅπερ αἱ ἀειπαρθένοι παρά	τε	τοῖς ὑπάτοις καὶ παρὰ τοῖς
[37, 50]	ὥστε μηδένα ἐσιέναι ἐγίγνετο, τόν	τε	τοῖχον τοῦ δεσμωτηρίου διακοπῆναι ἐκέλευσεν
[37, 36]	μεταγνῶναι. ἐπεὶ δὲ οὗτος αὐτός	τε	τὸν θάνατον αὐτῶν κατεδίκασε καὶ
[37, 11]	ἐν τῇ Συρίᾳ διέτριβε, πρός	τε	τὸν Ἴστρον διὰ τῶν Σκυθῶν
[37, 27]	δικαιούντων, καὶ ἐπειδὴ τοῦτο διά	τε	τὸν Καίσαρα καὶ δι´ ἄλλους
[37, 50]	οὖν Πομπήιος ἐπειδὴ μηδὲν διά	τε	τὸν Μέτελλον καὶ διὰ τοὺς
[37, 20]	ἐπειδὴ καὶ ἐκεῖνα κατέπραξεν, πρός	τε	τὸν Πόντον αὖθις ἦλθε, καὶ
[37, 56]	δὲ ἠξίου τε πάντων ἀπό	τε	τοῦ γένους καὶ ἀπὸ τοῦ
[37, 27]	καὶ φιλονεικίαι ἀφ´ ἑκατέρων περί	τε	τοῦ δικαστηρίου, τῶν μὲν ὅπως
[37, 25]	ἐσηγεῖτο. καὶ ταῦτα μὲν πρός	τε	τοῦ Κικέρωνος καὶ πρὸς τῶν
[37, 20]	χρήσασθαι φροντίσας. ἐπειδὴ γὰρ τά	τε	τοῦ Μαρίου καὶ τὰ τοῦ
[37, 43]	καὶ τότε ὁ Νέπως ἔκ	τε	τοῦ μέσου εὐθὺς ἐξεχώρησε, καὶ
[37, 7]	προδούσης ἔλαβεν. αὕτη δὲ γυνή	τε	τοῦ Μιθριδάτου οὖσα, καὶ ὀργὴν
[37, 20]	ὃ δὲ δὴ μάλιστα αὐτοῦ	τε	τοῦ Πομπηίου ἔργον ἐγένετο καὶ
[37, 5]	κομιζόμενος ἐπλανήθη, καὶ πολλὰ ὑπό	τε	τοῦ χειμῶνος καὶ ὑπὸ τῆς
[37, 6]	ἐπίκλησιν αὐτοῦ ὕβρισεν, ᾗπερ πρός	τε	τοὺς ἄλλους πάντας ἠγάλλετο καὶ
[37, 48]	ὑπὲρ αὐτῆς ἰσχυρὸν κατέλαβον, μάχῃ	τε	τοὺς ἀντιστάντας σφίσιν ἐνίκησαν, καί
[37, 4]	ἐσδεξάμενοι συχνοὺς ἐκυκλώσαντο. καὶ οὗτοί	τε	τοὺς ἔνδον ἔκοπτον, καὶ οἱ
[37, 3]	τι καὶ ὣς περιτραπείη, ἔς	τε	τοὺς ἐπὶ θάτερα παρακολουθοῦντας ἐμπίπτῃ
[37, 53]	καὶ τῆς ἀσπίδος στερηθεὶς πολλά	τε	τραυματισθεὶς ἔς τε τὸ ὕδωρ
[37, 57]	ὥστε τὸ σωφρονοῦν ὀλίγον ἔν	τε	τῷ Κάτωνι, καὶ εἰ δή
[37, 9]	εἰκών τέ τις λυκαίνης σύν	τε	τῷ Ῥώμῳ καὶ σὺν τῷ
[37, 26]	διὰ γὰρ δὴ τοῦ τά	τε	τῷ συνεδρίῳ δόξαντα καὶ τὰ
[37, 34]	τινας καὶ σφαγὰς ἐργάσασθαι μετά	τε	τῶν ἄλλων τῶν συνομωμοκότων καὶ
[37, 7]	τε βασιλέων ἀπηλλαγμένας καὶ ὑπό	τε	τῶν Ἀραβίων καὶ ὑπὸ τοῦ
[37, 6]	γὰρ αὐτοῦ βασιλέων καλουμένου, τό	τε	τῶν βασιλέων ὄνομα περιέκοψε καὶ
[37, 4]	χερσὶ γενέσθαι. κἀκ τούτου ἐκεῖνός	τε	τῶν ἱππέων ὡς καὶ μόνων
[37, 12]	γίγνεται. ὁ γοῦν Φαρνάκης μετά	τε	τῶν προπαρεσκευασμένων καὶ μετὰ τῶν
[37, 11]	οἱ συνόντες αὐτῷ, ὡς τά	τε	τῶν Ῥωμαίων ἰσχυρότερα καὶ τὰ
[37, 50]	ἄλλους διεπράξατο, ἔφη μὲν φθονεῖσθαί	τε	ὑπ´ αὐτῶν καὶ τῷ πλήθει
[37, 29]	ἀπώλετο. ἔδοξε τῇ βουλῇ, τήν	τε	ὑπατείαν καὶ τότε αἰτήσαντος αὐτοῦ,
[37, 30]	μὲν ἐν τῇ Ῥώμῃ ὅ	τε	ὕπατος καὶ ὁ Λέντουλος ὁ
[37, 53]	διαβαδίσοντας αὐτοὺς ἐκβιβάσας, ἔπειτα αὐτός	τε	ὑπὸ τῆς ἀναρροίας ἐκβιασθεὶς ἐξανήχθη
[37, 23]	παρὰ τῶν πολλῶν γίγνεται, τήν	τε	ὑπόνοιαν, κἂν τὰ μάλιστα ἐθελούσιοί
[37, 10]	~τῷ δὲ ἐχομένῳ ἔτει, τοῦ	τε	Φιγούλου καὶ τοῦ Καίσαρος τοῦ
[37, 57]	διὰ ταῦτα οἱ τρεῖς τήν	τε	φιλίαν συνέθεντο, καὶ ὅρκοις αὐτὴν
[37, 39]	συμφέροντα καὶ τὰς ἔχθρας τάς	τε	φιλίας οἱ πολλοὶ ποιοῦνται) καὶ
[37, 7]	αὐτῷ ὅτι ἐγκατελείφθη ἔχουσα, τούς	τε	φρουροὺς ἐς παρασκευὴν δὴ τροφῆς
[37, 31]	φροντίδος αὐτοὺς σχεῖν ἀφορμήσαντος, τήν	τε	χώραν αὖθις κατέδραμε καὶ τὸ
[37, 48]	Κατουγνάτου πόρρω ποι ἀφορμήσαντος, τήν	τε	χώραν αὖθις κατέδραμε καὶ τὸ
[37, 27]	ὁ Μέτελλος ὁ Κέλερ οἰωνιστής	τε	ὢν καὶ στρατηγῶν ἐνεπόδισεν· ἐπειδὴ
[37, 22]	ἀσθενείας ἐφίλει. καὶ δήμου ἐραστής	τε	ὡς οὐδεὶς ἄλλος ἐγίγνετο, καὶ
[37, 39]	μήτε δι´ εὐνοίας ἔτ´ αὐτῷ	ἅτε	ἀσθενεῖ ὄντι ὤν (πρός τε
[37, 57]	διεδείκνυντο, οὐ μὴν καὶ διαρκεῖς,	ἅτε	ἐξ ἐπιτηδεύσεως ἀλλ´ οὐκ ἀπ´
[37, 29]	καταψεύδεσθαι τῶν ἀνδρῶν ὑπωπτεύθη) ἐφοβήθη	ἅτε	καὶ προσπαρωξυγκὼς τὸν Κατιλίναν, καὶ
[37, 12]	τούτους τε ἐκεῖνος διὰ βραχέος,	ἅτε	μηδ´ αὐτοὺς φιλοῦντας τὸν Μιθριδάτην,
[37, 5]	ἀπῄτησεν. ἐπειδή τε ἐκεῖνοι μηδέν,	ἅτε	μηδὲ ἐπεσταλμένοι τι περὶ αὐτῆς,
[37, 43]	ἐλπίδι δὲ τοῦ δι´ αὐτοῦ,	ἅτε	τὰ τοῦ πλήθους φρονοῦντος, ἰσχύσειν
[37, 53]	τὴν ἡγεμονίαν σφῶν ἔχων, καὶ	ἅτε	ὡς καὶ πεζῇ διαβαδίσοντας αὐτοὺς
[37, 39]	ὑποπτεύσας οὖν τοῦτ´ ἐκεῖνος, καὶ	μήτε	δι´ εὐνοίας ἔτ´ αὐτῷ ἅτε
[37, 7]	ἔτ´ ἔπραξε, πρόφασιν ποιησάμενος τὸ	μήτε	ἐκείνην οἱ τὴν στρατείαν προστετάχθαι
[37, 24]	πόλεμον ἐξῄει μήτ´ ἀντιπαρετάττετό τισι	μήτε	ἐμάχετο. καὶ διὰ τοῦτο ἐν
[37, 24]	ἡμέρᾳ, ἐν ᾗ μηδὲν στρατόπεδον	μήτε	ἐπὶ πόλεμον ἐξῄει μήτ´ ἀντιπαρετάττετό
[37, 36]	τῶν οὐσιῶν ἐστερημένους, ἐπὶ τῷ	μήτε	περὶ ἀδείας ἔτι αὐτῶν χρηματισθῆναί
[37, 15]	ὁμολογῆσαί οἱ ἠνάγκασε, καὶ ἐπειδὴ	μήτε	τὰ χρήματα μήτε τὸ φρούριον
[37, 20]	ἐπεραιώθη, τὰς δυνάμεις πάσας αὐτεπάγγελτος,	μήτε	τῆς βουλῆς μήτε τοῦ δήμου
[37, 15]	καὶ ἐπειδὴ μήτε τὰ χρήματα	μήτε	τὸ φρούριον παρεδίδου, ἔδησεν αὐτόν.
[37, 20]	πάσας αὐτεπάγγελτος, μήτε τῆς βουλῆς	μήτε	τοῦ δήμου ψηφισαμένου τι περὶ
[37, 23]	ἐξ ὧν μήτε ὠφελῶν τινα	μήτε	ὠφελούμενος φθόνον ἄλλως καὶ μῖσος
[37, 23]	γοῦν ἄλλα τοιαῦτα, ἐξ ὧν	μήτε	ὠφελῶν τινα μήτε ὠφελούμενος φθόνον
[37, 52]	καὶ ὅτι ἐν τοῖς Γαδείροις,	ὅτε	ἐταμίευε, τῇ μητρὶ συγγίγνεσθαι ὄναρ
[37, 10]	Μάρκου μετὰ Γαΐου Ἀντωνίου ὑπατεύσαντος,	ὅτε	Μιθριδάτης οὐδὲν ἔτι δεινὸν τοὺς
[37, 6]	παρὰ τὸ νομιζόμενον αὐτοῖς δούς,	ὅτε	τὰ ἐπινίκια αὐτοῦ ἐν τῇ
[37, 52]	εὖ εἰδὼς ὅτι οὐκ ἄν	ποτε	αὐτὸ ποιήσειαν, κἀκ τούτου πολέμου
[37, 7]	τὸν Ἀρμένιον, ὅπως καὶ συμμάχῳ	ποτὲ	αὐτῷ, εἰ δεηθείη, κατὰ τῶν
[37, 56]	ἀεὶ καὶ οὐκ ἂν θατέρῳ	ποτὲ	αὐτῶν προσκροῦσαι ἐνόμιζεν, οὔτ´ αὖ
[37, 10]	παρασκευάσαντος. οὕτω καὶ τοὺς πάνυ	ποτὲ	δυνηθέντας ἀσθενεστάτους αἱ μεταβολαὶ τῶν
[37, 52]	ἄλλους τοὺς πρὸ αὐτοῦ μέγα	ποτὲ	δυνηθέντας ζηλῶν, οὐδὲν ὀλίγον ἐφρόνει,
[37, 50]	τὸν φθόνον ἐφ´ οἷς ἠδυνήθη	ποτὲ	εἶχεν, ἔργῳ δὲ οὐδὲν ἀπ´
[37, 6]	τε αὖ πρὸς ἐκεῖνον ἀεί	ποτε	ἐκέχρηντο. βασιλέως γὰρ αὐτοῦ βασιλέων
[37, 28]	τῇ πόλει προσοικούντων, φοβούμενοι μή	ποτε	ἐκκλησιαζόντων σφῶν κατὰ τοὺς λόχους
[37, 49]	τε Λούκουλλος ὁ Λούκιος, ᾧ	ποτε	ἐν τῇ Γαλατίᾳ ὁ Πομπήιος
[37, 54]	εἰρημένοις, ἐφ´ οἷς μέγα ἀεί	ποτε	ἐφρόνει, ἵππος τις αὐτῷ διαφυὰς
[37, 36]	ἀδείας ἔτι αὐτῶν χρηματισθῆναί τί	ποτε,	κἂν διαδρᾷ τις, ἐν πολεμίων
[37, 15]	τῆς τοῦ σφετέρου θεοῦ, ὅστις	ποτὲ	οὗτός ἐστιν, ἱερωσύνης (οὕτω γὰρ
[37, 30]	τε κακίστους καὶ καινῶν ἀεί	ποτε	πραγμάτων ἐπιθυμητάς, κἀκ τῶν συμμάχων
[37, 17]	ἄγαλμα οὐδὲν οὐδ´ ἐν αὐτοῖς	ποτε	τοῖς Ἱεροσολύμοις ἔσχον, ἄρρητον δὲ
[37, 18]	ἐπὶ πάντας ἀνθρώπους, οὐ πάλαι	ποτὲ	ὡς λόγῳ εἰπεῖν ἀρξάμενον· οἱ
[37, 29]	τότε αἰτήσαντος αὐτοῦ, καὶ πᾶν	ὁτιδήποτε	ἐνεδέχετο ὅπως ἀποδειχθῇ μηχανωμένου, δέκα
[37, 28]	μὲν ἡ ἐκκλησία ἦν, ἐφρούρουν,	ὁπότε	δὲ διαλυθήσεσθαι ἔμελλε, τό τε
[37, 16]	ταῖς δὲ δὴ ἡμέραις ἐκείναις,	ὁπότε	ἐκ τῆς περιτροπῆς ἐπέλθοιεν, ἐντονώτατά
[37, 11]	ὁ σεισμὸς μέγιστος δὴ τῶν	πώποτε	συνενεχθεὶς αὐτοῖς πολλὰς τῶν πόλεων
[37, 46]	καὶ ὁ μὲν διαφανέστατα τῶν	πώποτε	τὸ δημόσιον ἀεὶ πρὸ παντὸς
[37, 36]	θυσία καὶ ἱερομηνία ἐψηφίσθη, ὃ	μηπώποτε	ἐπὶ τοιούτῳ τινὶ ἐγεγόνει· καὶ
[37, 53]	τε ῥοθίῳ σφᾶς τοῦ πρόσπλου,	οὐπώποτε	ναυτικὸν ἑορακότας, ἐξεφόβησε καὶ κατεστρέψατο.
[37, 29]	βουλῇ, τήν τε ὑπατείαν καὶ	τότε	αἰτήσαντος αὐτοῦ, καὶ πᾶν ὁτιδήποτε
[37, 20]	ἐν τῇ Ἀσίᾳ τῇ ἠπείρῳ	τότε	αὐτοῖς ὄντων νόμοις τε ἰδίοις
[37, 54]	δι´ ἔχθρας ἀλλήλοις ἔτι καὶ	τότε	αὐτοὺς ὄντας καὶ τὰς ἑταιρείας
[37, 47]	τὸν Ἴσαρα οἰκούντων ἐπεκούρησάν σφισι.	τότε	γὰρ οὐκ ἐτόλμησε μὲν αὐτοὺς
[37, 4]	πρὸς τὴν ἐπίθεσίν σφων τὴν	τότε	γενομένην ἐπιλέγοντες. ~πράξας δὲ ταῦθ´
[37, 41]	συγκοινωνήσαντος μέν σφισι τῆς συνωμοσίας,	τότε	δὲ ἐπ´ ἀδείᾳ αὐτοὺς ἐκφαίνοντος,
[37, 24]	ταῦτα μὲν ἀνὰ χρόνον ἐγένετο,	τότε	δὲ οἱ Ῥωμαῖοι πολέμων ἀνάπαυσιν
[37, 30]	πολυδαπανώτατος ὤν· σύμπαντα γοῦν ὅσα	τότε	ἐκτήσατο, καίπερ πάμπολλα ὄντα, κακῶς
[37, 7]	τῶν ἀλλοτρίων ἐφίεσθαι ἄδικον εἶναι	τότε	ἔλεγεν ὅτ´ οὐκέτ´ αὐτοῖς χρῆσθαι
[37, 16]	ὁ Ἀριστόβουλος ἀνηνέχθη. ταῦτα μὲν	τότε	ἐν τῇ Παλαιστίνῃ ἐγένετο· οὕτω
[37, 15]	ἀμυνόντων αὐτῇ νικηθείς, ὅμως καὶ	τότε	ἔτ´ ἐπολέμει. ἐπ´ οὖν τοῦτον
[37, 41]	τῷ Κατιλίνᾳ τῶν πραγμάτων καὶ	τότε	ἔτι περιόντες ἡσύχαζον, ἀλλὰ καὶ
[37, 7]	ἔν τε τῇ Ἀσπίδι καὶ	τότε	ἐχείμασε, καὶ τά τε ἄλλα
[37, 14]	ἔξω τοῦ Βοσπόρου ἔτι καὶ	τότε	ἔχοντες οὐκ εὐθὺς ὡμολόγησαν, οὐχ
[37, 28]	ἕνεκα ποιεῖται. οὕτω μὲν δὴ	τότε	ἥ τε ἐκκλησία καθαιρεθέντος τοῦ
[37, 25]	τοῦ θείου προσαιτεῖν. ~ἀμέλει καὶ	τότε	ἠδυνήθη μέν πως τὸ οἰώνισμα
[37, 52]	ἐφρόνει, ἀλλ´ ἤλπιζεν, ἄν τι	τότε	κατεργάσηται, ὕπατός τε εὐθὺς αἱρεθήσεσθαι
[37, 53]	τὸ ὕδωρ ἐσεπήδησε καὶ διενήξατο.	τότε	μὲν δὴ ταῦτ´ ἐγένετο· ὕστερον
[37, 1]		~Τότε	μὲν δὴ ταῦτ´ ἔπραξε, τῷ
[37, 37]	καὶ ἰδιῶται, παῖδάς σφων ἀπέκτειναν.	~τότε	μὲν δὴ τόδε ἐγένετο, καὶ
[37, 53]	καὶ ἐπανιόντα αὐτὸν ἐνεδρεύειν μέλλειν,	τότε	μὲν ἑτέραν ἀνεχώρησεν, αὖθις δὲ
[37, 45]	μηδ´ ἐς ὑποψίαν αἰσχρὰν ἀφικνεῖσθαι.	τότε	μὲν ταῦτά τε ἐγένετο, καὶ
[37, 43]	ἀποτριβῆναι, ἐπέτρεψαν. φοβηθεὶς οὖν καὶ	τότε	ὁ Νέπως ἔκ τε τοῦ
[37, 49]	πάντ´ ἐπικυρωθῆναι, διήμαρτε δέ σφων	τότε.	οἵ τε γὰρ δυνατοί, μηδὲ
[37, 42]	εἶχον. οὐ μὴν καὶ ὦφλε	τότε	οὐδέν· τῆς γὰρ γερουσίας ἄδειαν
[37, 58]	συνεῖναι τῶν τοιούτων δυναμένοις εὐθὺς	τότε	πάντα τὰ ἔπειτα ἀπ´ αὐτῶν
[37, 26]	τὸν πρὸς αὐτὸν οἱ ὕπατοι	τότε	παρὰ τῆς βουλῆς προσετετάχατο, ὥστε
[37, 42]	ἄδειαν πᾶσι τοῖς διαχειρίσασι τὰ	τότε	πραχθέντα δούσης, καὶ προσέτι καὶ
[37, 22]	ὢν ἔς τε τὸ κοινὸν	τότε	πρῶτον παρῆλθε καὶ πρὸς τὰ
[37, 57]	τινὸς ἰδίας πλεονεξίας οὐδεὶς τῶν	τότε	τὰ κοινὰ πλὴν τοῦ Κάτωνος
[37, 58]	ἦσαν. ~ἐς τοῦτο μὲν δὴ	τότε	τὰ τῶν Ῥωμαίων πράγματα οἱ
[37, 46]	καὶ ὁ δῆμος ἀπαυστὶ μέχρι	τότε	τὰς ὁπλομαχίας θεώμενος ἐξανέστη τε
[37, 56]	οὖν ἕνεκα καὶ ὁ Καῖσαρ	τότε	τε αὐτοὺς ὑπῆλθε καὶ μετὰ
[37, 49]	τὰ πεπραγμένα αὐτῷ πάντ´ ἐπικυρωθῆναι,	διήμαρτε	δέ σφων τότε. οἵ τε
[37, 54]	Πομπήιον τόν τε Κράσσον ἐξεθεράπευσεν,	ὥστε	δι´ ἔχθρας ἀλλήλοις ἔτι καὶ
[37, 3]	Μιθριδάτῃ τὸ ναυτικὸν ἐφορμεῖν ἐκέλευσεν	ὥστε	ἐκεῖνόν τε τηρεῖσθαι μηδαμόσε ἐκπλεῦσαι
[37, 44]	τὰ στρατεύματα ἀφήσων δῆλος ἦν)	ὥστε,	ἐπειδὴ Μᾶρκον Πίσωνα ὑποστράτηγον πρὸς
[37, 26]	τότε παρὰ τῆς βουλῆς προσετετάχατο,	ὥστε	ἡ γερουσία ἄκυρος ἐκ τοῦ
[37, 40]	καὶ ἐν χώρᾳ πάντες ἔπεσον,	ὥστε	καὶ αὐτοὺς τοὺς κρατήσαντας πολὺ
[37, 20]	καὶ πολιτείαις κατεστήσατο καὶ διεκόσμησεν,	ὥστε	καὶ δεῦρο αὐτοὺς τοῖς ὑπ´
[37, 54]	ἄλλον δὲ ἀναβάτην οὐδένα ἀνεδέχετο.	ὥστε	καὶ ἐκ τούτου μικρὸν οὐδὲν
[37, 31]	ἐν τῷ ἄστει οὐκέτ´ ἐνεωτερίσθη,	ὥστε	καὶ ἐπὶ συκοφαντίᾳ τὸν Κικέρωνα
[37, 17]	πολλάκις, αὐξηθὲν δὲ ἐπὶ πλεῖστον,	ὥστε	καὶ ἐς παρρησίαν τῆς νομίσεως
[37, 50]	πᾶν ὁ Μέτελλος ἀνθιστάμενος ἐπεξῆλθεν,	ὥστε	καὶ ἐς τὸ οἴκημα ὑπ´
[37, 44]	οὕτω γε χαρίζεσθαι αὐτῷ ἤθελεν	ὥστε	καὶ ἐφ´ ἑαυτῷ διὰ τοῦτο
[37, 11]	τῇ τῆς γνώμης ῥώμῃ ἰσχυρίζετο,	ὥστε	καὶ τὴν ἐκείνου ἀρρωστίαν τοῖς
[37, 8]	δὲ δὴ ἐν τούτοις ὑπερῆρεν	ὥστε	καὶ τὴν ἐπ´ ἐκείνοις δόξαν
[37, 24]	λοιπὸν τοῦ ἔτους χρόνον ἔσχον,	ὥστε	καὶ τὸ οἰώνισμα τὸ τῆς
[37, 36]	ἀποφηνάμενοι μέχρι τοῦ Κάτωνος ἐψηφίσαντο,	ὥστε	καὶ τῶν προτέρων τινὰς μεταγνῶναι.
[37, 43]	ὑπάτοις τὴν φυλακὴν τῆς πόλεως,	ὥστε	μηδὲν ἀπ´ αὐτῆς ἀποτριβῆναι, ἐπέτρεψαν.
[37, 27]	τὸ σημεῖον τὸ στρατιωτικὸν κατέσπασεν,	ὥστε	μηδὲν ἔτ´ αὐτοῖς ἐξεῖναι διαγνῶναι.
[37, 50]	καὶ ἐπ´ αὐτῷ καθεζόμενος ἐμποδὼν	ὥστε	μηδένα ἐσιέναι ἐγίγνετο, τόν τε
[37, 58]	καὶ τὴν χώραν ἅπασαν κατέσχεν	ὥστε	πάμπολλα μὲν δένδρα πρόρριζα ἀνατραπῆναι,
[37, 25]	οὐρανὸν ἀπὸ τῶν δυσμῶν ἀνέδραμον,	ὥστε	πάντα τινὰ καὶ ἰδιώτην τὰ
[37, 1]	οὖν Ἀρτώκης ἐκπλαγεὶς οὐδένα καιρὸν	ὥστε	συντάξασθαι ἔσχεν, ἀλλὰ διαβὰς τὸν
[37, 57]	ἡγεμόσι πρὸς πάντα αὐτοῖς χρώμενοι,	ὥστε	τὸ σωφρονοῦν ὀλίγον ἔν τε
[37, 4]	ἀσπίσι συγκεκαλυμμένους ἔχων ἀτρεμεῖν ἐποίησεν,	ὥστε	τὸν Ὀροίσην μὴ πρότερον μαθεῖν
[37, 6]	καὶ ἐς τοὺς Ῥωμαίους ὑπεσήμηνεν,	ὥστε	τὸν Πομπήιον καὶ αἰσχυνθῆναι καὶ
[37, 7]	μίαν συνετάχθησαν καὶ νόμους ἔλαβον	ὥστε	τὸν τῶν Ῥωμαίων τρόπον πολιτεύεσθαι.
[37, 47]	πόλιν στρατεύσας οὕτως αὐτοὺς κατέπληξεν	ὥστε	τοὺς πλείους ἐκδρᾶναι καὶ τοὺς
[37, 35]	τὴν πόλιν ἐπὶ πλεῖον ἐκταράξαι.	ὥστε	τοῦτο μὲν παντελῶς διέπεσε· παρασκευαζομένων
[37, 56]	ἰδίας αὐτοῦ δυναστείας ἕνεκα πάντ´	ἔπραττε,	καὶ διὰ τοῦθ´ ὑπήρχετό τε
[37, 44]	(ἐστρατήγει δέ) οὐδὲν ἔτ´ ἐνεωτέρισεν.	ἔπραττε	μὲν γὰρ ὅπως τὸ μὲν
[37, 22]	αὐτονόμου καὶ τῆς ἀτυραννεύτου διαίτης	ἔπραττε.	τοιοῦτος οὖν δή τις ὢν
[37, 27]	καὶ στρατηγῶν ἐνεπόδισεν· ἐπειδὴ γὰρ	οὔτε	ἄλλως ἐπείθοντό οἱ, οὔθ´ ὅτι
[37, 11]	εὐτυχημάτων πεπειραμένος, οὐδὲν οὔτε ἀτόλμητον	οὔτε	ἀνέλπιστόν οἱ εἶναι ἐνόμιζεν. εἰ
[37, 11]	δὲ καὶ εὐτυχημάτων πεπειραμένος, οὐδὲν	οὔτε	ἀτόλμητον οὔτε ἀνέλπιστόν οἱ εἶναι
[37, 56]	καὶ μετὰ τοῦτο ἀλλήλοις κατήλλαξεν.	οὔτε	γὰρ δίχα τούτων δυνήσεσθαί τι
[37, 40]	προθυμότατα ἀγωνιζομένους οὐκ ἀναιμωτὶ κατέκοψεν·	οὔτε	γὰρ ἔφυγεν αὐτῶν οὐδείς, καὶ
[37, 29]	σφας ψηφίσασθαί τι ὧν ἠξίου	(οὔτε	γὰρ πιθανὰ ἐξηγγελκέναι καὶ διὰ
[37, 33]	εἰλήχει γὰρ τῆς Μακεδονίας ἄρξαι,	οὔτε	δὲ ἐς ἐκείνην (τῷ γὰρ
[37, 13]	ὁποιουδηποτοῦν λῆψιν ἀπημβλύνθη. ὡς οὖν	οὔτε	δι´ ἑαυτοῦ ἀνηλίσκετο καὶ πέρα
[37, 13]	τὸ λοιπὸν ἐξέπιεν, οὐ μέντοι	οὔτε	δι´ ἐκείνου οὔτε διὰ ξίφους
[37, 13]	οὐ μέντοι οὔτε δι´ ἐκείνου	οὔτε	διὰ ξίφους αὐτοχειρίᾳ ἀποφθαρῆναι ἠδυνήθη.
[37, 37]	ἑτοιμότατος ἐγένετο, καὶ οὔτε λόγου	οὔτε	ἔργου οὐδενὸς ἐς τὸ κατατυχεῖν
[37, 33]	περὶ τὰς δίκας σπουδὴν ἐξέστη)	οὔτε	ἐς τὴν Γαλατίαν τὴν πλησίον,
[37, 37]	τῶν τυχόντων ἑτοιμότατος ἐγένετο, καὶ	οὔτε	λόγου οὔτε ἔργου οὐδενὸς ἐς
[37, 22]	μέντοι πάντα οὔτε πρὸς ἰσχὺν	οὔτε	πρὸς δόξαν ἢ τιμήν τινα,
[37, 22]	ἐποιεῖτο. καὶ ταῦτα μέντοι πάντα	οὔτε	πρὸς ἰσχὺν οὔτε πρὸς δόξαν
[37, 7]	~οὔκουν οὔτε τῷ Τιγράνῃ ἐπεκούρησεν	οὔτε	πρὸς τὸν Φραάτην πολέμιόν τι
[37, 12]	οὐκ ἔγνω ὅτι οὐδὲν οὐδενὶ	οὔτε	τὰ ὅπλα οὔτε τὰ πλήθη
[37, 12]	οὐδὲν οὐδενὶ οὔτε τὰ ὅπλα	οὔτε	τὰ πλήθη τῶν ὑπηκόων ἄνευ
[37, 56]	γὰρ οὔτε τὰ τοῦ πλήθους	οὔτε	τὰ τῆς βουλῆς ἐπολίτευεν, τῆς
[37, 56]	ἀμφοτέρους τιμηθήσεσθαι. ἀκριβῶς μὲν γὰρ	οὔτε	τὰ τοῦ πλήθους οὔτε τὰ
[37, 7]	τὸ ἀστάθμητον τῶν πραγμάτων φοβηθείς,	οὔτε	τὸν πόλεμον καίτοι πολλῶν ἐναγόντων
[37, 7]	καὶ αἰσχυνθῆναι καὶ καταπλαγῆναι. ~οὔκουν	οὔτε	τῷ Τιγράνῃ ἐπεκούρησεν οὔτε πρὸς
[37, 55]	ὄντας, καὶ εὖ ἠπίστατο ὅτι	οὔτε	χωρὶς τῆς παρ´ ἐκείνων ἀμφοτέρων
[37, 52]	ὅτι ἐν τοῖς Γαδείροις, ὅτε	ἐταμίευε,	τῇ μητρὶ συγγίγνεσθαι ὄναρ ἔδοξε,
[37, 15]	δουλευόντων μέχρι τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης	ἐβασίλευε,	πλεῖστα δὲ δὴ τὴν Συρίαν
[37, 22]	ἦν καὶ ὅτι τοὺς πολλοὺς	ἐθεράπευε,	τόν τε Πομπήιον ἄλλως μὲν
[37, 6]	ἐπεκάλει οἱ, καὶ τὸν Εὐφράτην	ἀπηγόρευε	μὴ διαβαίνειν. ἐπειδή τε οὐδὲν
[37, 42]	λόγους τοὺς κατ´ αὐτοῦ λεχθέντας	ἔσχε·	Κικέρων δὲ ὀλίγου μὲν καὶ
[37, 33]	τοὺς διαγγέλλοντάς οἱ τὰ τοιαῦτα	ἔσχε)	μεταστῆναι ἡ γερουσία τὸν Κατιλίναν
[37, 15]	τὰ δὲ Ἱεροσόλυμα πολιορκῶν πράγματα	ἔσχε.	~τὴν μὲν γὰρ ἄλλην πόλιν,
[37, 2]	οἱ ὁμήρους προαποστείλῃ, χρόνον τινὰ	ἐπέσχε,	μέχρις οὗ οἱ Ῥωμαῖοι καὶ
[37, 47]	μὴ χειμὼν σφοδρὸς ἐξαίφνης ἐπιγενόμενος	ἐπέσχε	τοὺς βαρβάρους τῆς διώξεως. ~καὶ
[37, 52]	σφῶν ἐν ᾧ τοῦτ´ ἔπραττον	προκατέσχε,	καὶ μετὰ ταῦτα καὶ ἐκείνοις
[37, 35]	τὴν ἀγορὰν τῆς νυκτὸς φρουρᾷ	προκατέσχε,	καί τινα παρὰ τοῦ δαιμονίου
[37, 7]	Τιγράνης ὅτι τῆς ἐπικουρίας οὐκ	ἔτυχε,	βουλόμενος δὲ ὁ Φραάτης περιεῖναι
[37, 6]	καὶ βασιλεῖ αὐτῷ μόνον ἐπιστέλλων	ἔγραψε,	καίτοι τῷ Τιγράνῃ τῷ αἰχμαλώτῳ
[37, 5]	ἐπεσταλμένοι τι περὶ αὐτῆς, ἀπεκρίναντο,	ἔγραψε	μέν τινα τῷ Φραάτῃ, οὐκ
[37, 39]	Μάρκῳ δὲ Πετρεΐῳ τὴν μάχην	ἐπέτρεψε.	~συμβαλὼν οὖν οὗτός σφισι τὸν
[37, 40]	αὐτὸν τετελευτηκέναι μηδὲν ἔτι δεδίωσιν,	ἔπεμψε,	καὶ αὐτοκράτωρ ἐπὶ τῇ νίκῃ,
[37, 14]	Πομπηίῳ ταριχεύσας, ἔλεγχον τοῦ πεπραγμένου,	ἔπεμψε,	καὶ ἑαυτὸν τήν τε ἀρχὴν
[37, 33]	καὶ ὁ Κατιλίνας αὐτὴν σφετερίσηται,	ἔπεμψε.	~καὶ ἐν καιρῷ γε ἐς
[37, 21]	τῶν ἔργων καὶ τὸ βραχύτατον	ἔπεμψε,	καὶ ἐπὶ πᾶσιν ἓν μέγα,
[37, 2]	δὴ τούς τε παῖδας αὐτῷ	ἔπεμψε,	καὶ μετὰ τοῦτο καὶ συνηλλάγη.
[37, 53]	τι τοῦ στρατοῦ δι´ αὐτῶν	ἔπεμψε,	καὶ συχνοὺς ἀπέβαλε· χηλῇ γάρ
[37, 5]	κατοικούντων ἐπικηρυκευσαμένοις ἐσπείσατο. Φραάτης δὲ	ἔπεμψε	μὲν πρὸς αὐτὸν ἀνανεώσασθαι τὰς
[37, 1]	καὶ ἐπὶ φιλίᾳ πρὸς αὐτὸν	ἔπεμψε,	παρεσκευάζετο δὲ ὅπως ἐν τῷ
[37, 7]	φρουροὺς ἐς παρασκευὴν δὴ τροφῆς	ἐξέπεμψε	καὶ τοὺς Ῥωμαίους ἐδέξατο, καίτοι
[37, 12]	ὡς καὶ αὐτὸς ἐφεψόμενός σφισι,	προέπεμψε.	καὶ τούτους τε ἐκεῖνος διὰ
[37, 44]	Πίσωνα ὑποστράτηγον πρὸς αἴτησιν ὑπατείας	προύπεμψε,	τάς τε ἀρχαιρεσίας, ὅπως ἀπαντήσῃ
[37, 6]	τό τε τῶν βασιλέων ὄνομα	περιέκοψε	καὶ βασιλεῖ αὐτῷ μόνον ἐπιστέλλων