[18,14] Κατὰ δὲ τὴν Ἀσίαν τῶν μεμερισμένων τὰς σατραπείας Πτολεμαῖος μὲν ἀκινδύνως παρέλαβε τὴν Αἴγυπτον καὶ τοῖς μὲν ἐγχωρίοις φιλανθρώπως προσεφέρετο, παραλαβὼν δὲ ὀκτακισχίλια τάλαντα μισθοφόρους ἤθροιζε καὶ δυνάμεις παρεσκευάζετο· συνέτρεχε δὲ καὶ φίλων πλῆθος πρὸς αὐτὸν διὰ τὴν ἐπιείκειαν. πρὸς δὲ Ἀντίπατρον διαπρεσβευόμενος κοινοπραγίαν συνέθετο, σαφῶς εἰδὼς ὅτι Περδίκκας ἐπιβαλεῖται παρελέσθαι τὴν τῆς Αἰγύπτου σατραπείαν. Λυσίμαχος δ´ ἐπιβαλὼν τοῖς κατὰ τὴν Θρᾴκην τόποις καὶ καταλαβὼν Σεύθην τὸν βασιλέα κατεστρατοπεδευκότα πεζοῖς μὲν δισμυρίοις, ἱππεῦσι δ´ ὀκτακισχιλίοις οὐ κατεπλάγη τὸ μέγεθος τῆς δυνάμεως. ἔχων δὲ τοὺς σύμπαντας πεζοὺς μὲν οὐ πλείους τῶν τετρακισχιλίων, ἱππεῖς δὲ δισχιλίους συνῆψε μάχην τοῖς βαρβάροις. ταῖς μὲν οὖν ἀνδραγαθίαις προεῖχεν αὐτῶν, τοῖς δὲ πλήθεσι λειπόμενος καρτερὰν μάχην συνεστήσατο καὶ πολλοὺς μὲν τῶν ἰδίων ἀποβαλών, πολλαπλασίους δ´ ἀποκτείνας ἐπανῆλθεν εἰς τὴν στρατοπεδείαν ἀμφίδοξον ἔχων τὴν νίκην. τότε μὲν οὖν ἐχωρίσθησαν ἐκ τῶν τόπων αἱ παρ´ ἀμφοτέροις δυνάμεις καὶ παρασκευὰς μείζους ἐποιοῦντο πρὸς τὴν τῶν ὅλων ἐπίθεσιν. Λεοννάτος δέ, παραγενομένου πρὸς αὐτὸν Ἑκαταίου πρεσβευτοῦ καὶ δεομένου βοηθῆσαι τὴν ταχίστην Ἀντιπάτρῳ καὶ Μακεδόσιν, ἐπηγγείλατο συμμαχήσειν. διαβὰς οὖν εἰς τὴν Εὐρώπην καὶ καταντήσας εἰς Μακεδονίαν προσελάβετο πολλοὺς στρατιώτας Μακεδόνας· ἀθροίσας δὲ τοὺς ἅπαντας πεζοὺς μὲν πλείους τῶν δισμυρίων, ἱππεῖς δὲ χιλίους καὶ πεντακοσίους προῆγεν διὰ τῆς Θετταλίας ἐπὶ τοὺς πολεμίους.

[18,14] Après qu'en Asie les chefs de l'armée se furent partagé les satrapies, Ptolémée se mit, sans coup férir, en possession de l'Égypte. Il se conduisit avec bienveillance à l'égard des naturels du pays. Il employa huit mille talents à rassembler des mercenaires et à préparer des armées; sa douceur fit accourir auprès de lui un grand nombre d'amis. Un de ses premiers soins fut d'envoyer une députation à Antipater et de conclure avec lui un traité d'alliance ; car il savait parfaitement que Perdiccas visait à la satrapie d'Égypte. A cette époque, Lysimaque envahit la Thrace et marcha contre le roi Seuthès, qui se trouvait à la tête de vingt mille fantassins et de huit mille cavaliers; mais ces forces ne l'intimidèrent pas, et, bien qu'il n'eût pas plus de quatre mille fantassins et de deux mille cavaliers, il attaqua les Barbares. Le combat fut acharné. Lysimaque se montra supérieur en bravoure; mais, accablé par le nombre, il perdit la plupart des siens et retourna dans le camp en laissant la victoire incertaine. Les deux armées se retirèrent alors de leurs positions et firent de plus grands préparatifs pour livrer une bataille décisive. Léonnatus, auprès duquel Hécatée s'était rendu en députation pour le prier de venir le plus promptement possible au secours d'Antipater et des Macédoniens, promit des secours. Il passa donc en Europe, entra en Macédoine et joignit un grand nombre de soldats macédoniens. Ayant ainsi rassemblé une armée de plus de vingt mille fantassins et de deux mille cinq cents cavaliers, il traversa la Thessalie et s'avança contre les ennemis.