Livre, Chap.
[4, 61]	φόνου τῷ Μίνῳ δίκας δῶσιν	ἃς	ἂν ἐκεῖνος δικάσῃ· ὑπακουσάντων δὲ
[4, 27]	ἐκ ταύτης ἑπτὰ γεννῆσαι θυγατέρας,	ἃς	ἀπὸ μὲν τοῦ πατρὸς Ἀτλαντίδας,
[4, 28]	ἀντιταχθεισῶν Ἀμαζονίδων ἃς μὲν κατέκοψαν,	ἃς	δ´ ἐκ τῆς Ἀττικῆς ἐξέβαλον.
[4, 65]	ὁμολογίας θέσθαι πρὸς ἀλλήλους, καθ´	ἃς	ἐπέτρεπον κρῖναι περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων
[4, 34]	ὁμαίμων ἀναιρέσει ἀρὰς ἔθετο, καθ´	ἃς	ἠξίωσεν ἀποθανεῖν Μελέαγρον· καὶ τοὺς
[4, 28]	Θησέα, καὶ τῶν ἀντιταχθεισῶν Ἀμαζονίδων	ἃς	μὲν κατέκοψαν, ἃς δ´ ἐκ
[4, 17]	δέκατον τὰς Γηρυόνου βοῦς ἀγαγεῖν,	ἃς	νέμεσθαι συνέβαινε τῆς Ἰβηρίας ἐν
[4, 10]	τῶν ναῶν τὰς προσηλωμένας πανοπλίας,	ἃς	οἱ πρόγονοι σκῦλα τοῖς θεοῖς
[4, 18]	ἠπείρων. συμπαραπλέοντος δὲ τοῦ στόλου	διαβὰς	εἰς τὴν Ἰβηρίαν, καὶ καταλαβὼν
[4, 36]	τοῦ Ἡρακλέους ἐφύλαττεν. ὁ δὲ	διαβὰς	τὸν ποταμὸν κατήντησε πρὸς Κήυκα
[4, 26]	γὰρ κατὰ τοὺς παραδεδομένους μύθους	καταβὰς	εἰς τοὺς καθ´ ᾅδου τόπους,
[4, 64]	δίμορφον θηρίον, παραγενομένην εἰς τὰς	Θήβας	αἴνιγμα προτιθέναι τῷ δυναμένῳ λῦσαι,
[4, 66]	ἀξιολόγῳ δυνάμει ἐστράτευσεν ἐπὶ τὰς	Θήβας.	ἀντιταχθέντων δὲ τῶν Θηβαίων ἐγένετο
[4, 10]	ὢν πρῶτον μὲν ἠλευθέρωσε τὰς	Θήβας,	ἀποδιδοὺς ὡς πατρίδι τὰς προσηκούσας
[4, 10]	μηδεμίαν λαμβάνωσιν οἱ κατὰ τὰς	Θήβας	ἀποστάσεως ἔννοιαν. ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 65]	τὸν Πολυνείκην, ἄγγελον εἰς τὰς	Θήβας	ἀποστεῖλαι Τυδέα πρὸς Ἐτεοκλέα περὶ
[4, 2]	τὸν παραδεδομένον χρησμὸν κτίσαι τὰς	Θήβας.	ἐνταῦθα δὲ κατοικήσαντα γῆμαι μὲν
[4, 60]	βαδίζοντος οὖν αὐτοῦ εἰς τὰς	Θήβας	ἐπί τινα θεωρίαν, ἐδολοφόνησεν αὐτὸν
[4, 65]	τῆς Σχοινέως, ἐστράτευσαν ἐπὶ τὰς	Θήβας,	ἔχοντες δύναμιν ἀξιόλογον. μετὰ δὲ
[4, 64]	τὰ περὶ τῶν ἑπτὰ ἐπὶ	Θήβας	ἱστορήσομεν, ἀναλαβόντες τὰς ἐξ ἀρχῆς
[4, 58]	χρόνους παραγενηθῶμεν. Ἀλκμήνη δ´ εἰς	Θήβας	καταντήσασα, καὶ μετὰ ταῦτ´ ἄφαντος
[4, 67]	οἱ δ´ ἐπανῆλθον εἰς τὰς	Θήβας,	Κρέοντος τοῦ Μενοικέως βασιλεύοντος. οἱ
[4, 66]	ἔγνωσαν στρατεύειν κοινῇ ἐπὶ τὰς	Θήβας,	λαβόντες χρησμὸν παρ´ Ἀπόλλωνος πολεμεῖν
[4, 10]	φυγαδευθεὶς ἐκ Τίρυνθος μετῴκησεν εἰς	Θήβας·	ὁ δ´ Ἡρακλῆς τραφεὶς καὶ
[4, 66]	τὸν υἱὸν στρατεύειν ἐπὶ τὰς	Θήβας·	ὁ δ´ οὖν Ἀλκμαίων οὐ
[4, 54]	τῆς Κορίνθου, καὶ διεκπεσεῖν εἰς	Θήβας	πρὸς Ἡρακλέα· τοῦτον γὰρ μεσίτην
[4, 65]	Ἀδράστῳ καὶ περὶ τῆς ἐπὶ	Θήβας	στρατείας ἀποφηναμένης δεῖν στρατεύειν, ὁ
[4, 66]	θεὸν περὶ τῆς ἐπὶ τὰς	Θήβας	στρατείας καὶ περὶ τῆς Ἐριφύλης
[4, 66]	~Οἱ μὲν οὖν ἑπτὰ ἐπὶ	Θήβας	τοιοῦτον τὸ πέρας ἔσχον. οἱ
[4, 65]	μάντιν συστρατεύειν αὐτοῖς ἐπὶ τὰς	Θήβας·	τοῦ δὲ προγινώσκοντος ὡς ἀπολεῖται
[4, 69]	τῶν δ´ υἱῶν τῶν Λαπίθου	Φόρβας	μὲν εἰς Ὤλενον παρῆλθεν, ἐξ
[4, 78]	τὴν ὀνομαζομένην κολυμβήθραν, ἐξ ἧς	μέγας	ποταμὸς εἰς τὴν πλησίον θάλατταν
[4, 43]	ἐπὶ τιμωρίᾳ διωρυγμένοις καὶ μάστιξι	πληγὰς	συνεχεῖς λαμβάνουσι· τούτους δ´ ὑπάρχειν
[4, 84]	εὖ πεφυκέναι. πολλάς τε γὰρ	πηγὰς	ἔχειν τῇ γλυκύτητι τῶν ὑδάτων
[4, 56]	τῶν Ἴστρων ἔθνος, εὑρέθη τὰς	πηγὰς	ἔχων ὁ ποταμὸς ἀπὸ τετταράκοντα
[4, 56]	τοῦ Τανάιδος ποταμοῦ ἐπὶ τὰς	πηγάς,	καὶ κατὰ τόπον τινὰ τὴν
[4, 56]	παρὰ τὸν ὠκεανὸν χώραν οὐκ	ὀλίγας	ἔχουσαν προσηγορίας ἀπό τε τῶν
[4, 77]	καὶ παρ´ ἕκαστον τέγγοντα τὰς	πτέρυγας	διασωθῆναι παραδόξως εἰς τὴν Σικελίαν.
[4, 77]	τὸν ἥλιον τοῦ συνέχοντος τὰς	πτέρυγας	κηροῦ, αὐτὸν δὲ παρὰ τὴν
[4, 77]	τῶν πλοίων δρασμόν, κατασκευάσαι παραδόξως	πτέρυγας	πεφιλοτεχνημένας καὶ διὰ κηροῦ θαυμαστῶς
[4, 44]	τὸν Ἡρακλέα τοὺς ἐπικαλουμένους μὲν	Βορεάδας,	ἀδελφοὺς δ´ ὄντας Κλεοπάτρας, λέγεται
[4, 29]	ἐπέτρεψεν αὐτῷ τὰ περὶ τοὺς	Θεσπιάδας	καὶ τὴν ἀποικίαν. τῶν δὲ
[4, 48]	ἔτι δ´ Ἀταλάντην καὶ τοὺς	Θεσπιάδας	προσαγορευομένους. τούτους μὲν οὖν φασιν
[4, 37]	ἀεὶ τοὺς μεθ´ ἑαυτοῦ στρατεύσαντας	Ἀρκάδας,	καὶ μετὰ τούτων χειρωσάμενος τοὺς
[4, 3]	τὸ παλαιὸν παρεδρεύειν τῷ θεῷ	μαινάδας.	κολάσαι δ´ αὐτὸν πολλοὺς μὲν
[4, 12]	δὲ πέτρας μεγάλας, τινὲς δὲ	λαμπάδας	ἡμμένας, ἕτεροι δὲ βουφόνους πελέκεις.
[4, 85]	καὶ προεκθέμενος τὰ περὶ τοὺς	Ἀλῳάδας,	ὅτι ἐνναετεῖς ἦσαν τὸ μὲν
[4, 63]	Φαίδραν ἔπεισεν αὐτὸν ἁρπάσαι τὴν	Λήδας	καὶ Διὸς Ἑλένην, δεκαετῆ μὲν
[4, 45]	φασὶ γὰρ Ἡλίου δύο γενέσθαι	παῖδας,	Αἰήτην τε καὶ Πέρσην· τούτων
[4, 37]	πόλιν εἷλε καὶ τοὺς Εὐρύτου	παῖδας	ἀπέκτεινε, Τοξέα καὶ Μολίονα καὶ
[4, 24]	μὴ τελοῦντας τὰς εἰθισμένας θυσίας	παῖδας	ἀφώνους γίνεσθαι καὶ τοῖς τετελευτηκόσιν
[4, 68]	Χλῶριν τὴν Ἀμφίονος τοῦ Θηβαίου,	παῖδας	ἐγέννησε δώδεκα, ὧν ἦν πρεσβύτατος
[4, 68]	τοὺς χρόνους οὔσῃ, Ποσειδῶν μιγεὶς	παῖδας	ἐγέννησε Πελίαν καὶ Νηλέα. ἡ
[4, 69]	μιγεὶς νύμφῃ τῇ προσαγορευομένῃ Κρεούσῃ	παῖδας	ἐγέννησεν Ὑψέα καὶ Στίλβην, ᾗ
[4, 57]	τε Ἡρακλείδας καὶ τοὺς Λικυμνίου	παῖδας	ἐκβαλεῖν, ἔτι δὲ Ἰόλαον καὶ
[4, 54]	συμβιώσαντα δεκαετῆ χρόνον Μηδείᾳ γεννῆσαι	παῖδας	ἐξ αὐτῆς, τοὺς μὲν πρεσβυτάτους
[4, 41]	Ἀταλάντην, ἔτι δὲ τοὺς Θεσπίου	παῖδας	καὶ αὐτὸν τὸν στελλόμενον τὸν
[4, 64]	Πολύβου γυναικί, οὐ δυναμένῃ γεννῆσαι	παῖδας.	μετὰ δὲ ταῦτα ἀνδρωθέντος τοῦ
[4, 37]	τὴν Οἰχαλίαν ἐπὶ τοὺς Εὐρύτου	παῖδας,	ὅτι τὴν Ἰόλην μνηστεύσας ἀπέτυχε·
[4, 60]	δ´ ὢν τοὺς τοῦ Διὸς	παῖδας	υἱοποιησάμενος διαδόχους τῆς βασιλείας ἀπέλιπε.
[4, 82]	γεννῆσαι δ´ ἐν αὐτῇ δύο	παῖδας,	Χάρμον καὶ Καλλίκαρπον. μετὰ δὲ
[4, 69]	Ἀστυάγυιαν τὴν Ὑψέως ἐγέννησεν ὀκτὼ	παῖδας,	ὧν ἦν πρεσβύτατος Ἀντίων, ὃς
[4, 58]	Ὕλλος λειφθείη, μὴ κατιέναι τοὺς	Ἡρακλείδας	εἰς Πελοπόννησον ἐντὸς ἐτῶν πεντήκοντα.
[4, 57]	ἐν Μυκήναις βασιλείας, ἔγνω τοὺς	Ἡρακλείδας	ἐξ ὅλης τῆς Ἑλλάδος φυγαδεῦσαι.
[4, 57]	τῷ βασιλεῖ προηγόρευσε τούς τε	Ἡρακλείδας	καὶ τοὺς Λικυμνίου παῖδας ἐκβαλεῖν,
[4, 57]	παρ´ αὐτοῖς ἐπιείκειαν προσεδέξαντο τοὺς	Ἡρακλείδας·	κατῴκισαν δὲ αὐτοὺς μετὰ τῶν
[4, 58]	Ὕλλος νικήσαι τὸν ἀντιταχθέντα, παραλαβεῖν	Ἡρακλείδας	τὴν Εὐρυσθέως βασιλείαν, εἰ δ´
[4, 58]	τοῖς Θηβαίοις. τοὺς δ´ ἄλλους	Ἡρακλείδας	φασὶν ἐλθόντας παρ´ Αἰγίμιον τὸν
[4, 44]	οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοὺς	Φινείδας	λέγεται τὴν βασιλείαν παραδόντας τῇ
[4, 44]	τῶν μυθογράφων τυφλωθῆναί φασι τοὺς	Φινείδας	ὑπὸ τοῦ πατρός, καὶ τὸν
[4, 11]	εἰς τὴν χολὴν ἀπέβαπτε τὰς	ἀκίδας,	ἵνα τὸ βληθὲν βέλος ἔχῃ
[4, 76]	ᾧ τοὺς κατοικοῦντας ἀπ´ ἐκείνου	Δαιδαλίδας	ὀνομασθῆναι. ~μετὰ δὲ ταῦτα διαδρὰς
[4, 67]	πελάγει καλουμένας ἀπ´ αὐτοῦ νήσους	Αἰολίδας	κατέσχε, καὶ πόλιν ἔκτισε τὴν
[4, 59]	Μεγαρίδος τὰς ὀνομαζομένας ἀπ´ ἐκείνου	Σκειρωνίδας	πέτρας· οὗτος γὰρ εἰώθει τοὺς
[4, 6]	σῶμα αὐτοῦ διελόντας εἰς ἴσας	μερίδας	ἑαυτοῖς καὶ λαβόντας ἀπενεγκεῖν ἐκ
[4, 27]	Ἀτλαντίδας, ἀπὸ δὲ τῆς μητρὸς	Ἑσπερίδας	ὀνομασθῆναι. τούτων δὲ τῶν Ἀτλαντίδων
[4, 26]	προβάτων κάλλει διαφερούσας κεκτῆσθαι τὰς	Ἑσπερίδας,	χρυσᾶ δὲ μῆλα ἀπὸ τοῦ
[4, 3]	τὴν Ἰνδικὴν στρατείας καταδεῖξαι τὰς	τριετηρίδας	θυσίας Διονύσῳ, καὶ τὸν θεὸν
[4, 53]	δὲ τῶν Ἀργοναυτῶν εἰς τὰς	πατρίδας	διαχωρίζεσθαι, φασὶ τὸν Ἡρακλέα συμβουλεῦσαι
[4, 79]	ἐμπυρισθεισῶν τὴν μὲν εἰς τὰς	πατρίδας	ἐπάνοδον ἀπέγνωσαν, κρίναντες δ´ ἐν
[4, 65]	ἐπαγγείλασθαι κατάξειν ἀμφοτέρους εἰς τὰς	πατρίδας.	κρίναντος δ´ αὐτοῦ πρῶτον καταγαγεῖν
[4, 67]	πολλῶν λαφύρων ἀνέκαμψαν εἰς τὰς	πατρίδας.	τῶν δὲ Καδμείων τῶν συμφυγόντων
[4, 27]	ἃς ἀπὸ μὲν τοῦ πατρὸς	Ἀτλαντίδας,	ἀπὸ δὲ τῆς μητρὸς Ἑσπερίδας
[4, 22]	θηρίων τὰς κεφαλὰς καὶ τοὺς	πόδας	ἀνατιθέναι τῇ Ἀρτέμιδι καὶ προσηλοῦν
[4, 59]	ἀπέκοπτε, τῶν δ´ ἐλαττόνων τοὺς	πόδας	προέκρουεν, ἀφ´ οὗπερ Προκρούστης ὠνομάσθη.
[4, 80]	δὲ παραλιπεῖν τὴν περὶ τὰς	θεὰς	ἁγνείαν τε καὶ τὴν κατ´
[4, 79]	τῶν Μητέρων, διαφόρως ἐτίμων τὰς	θεάς,	ἀναθήμασι πολλοῖς κοσμοῦντες τὸ ἱερὸν
[4, 83]	οἰκείαν πεποιήμεθα τὴν περὶ τῆς	θεᾶς	ἀπαγγελίαν· ~νυνὶ δὲ περὶ Δάφνιδος
[4, 80]	ταῖς ἄλλαις τιμαῖς ἀποσεμνύνουσι τὰς	θεάς.	ἐνίαις δὲ πόλεσι καὶ πυθόχρηστοι
[4, 80]	ἐπὶ πολὺ τῆς κατὰ τὰς	θεὰς	ἐπιφανείας, οἱ μὲν ἐγχώριοι πολλοῖς
[4, 80]	πυθόχρηστοι χρησμοὶ προσέταξαν τιμᾶν τὰς	θεάς·	ἔσεσθαι γὰρ τοῖς τοιούτοις τούς
[4, 79]	παρὰ τοῖς Κρησὶ τιμᾶσθαι τὰς	θεὰς	ταύτας διαφερόντως. ~μυθολογοῦσι δ´ αὐτὰς
[4, 22]	θαυμάσειε τὸ γεγονός, ὅτι τῆς	θεᾶς	ταύτης πολλαὶ περιστάσεις μνημονεύονται περιέχουσαι
[4, 11]	δὲ μάλιστα μεταξὺ Μυκηνῶν καὶ	Νεμέας	περὶ ὄρος τὸ καλούμενον ἀπὸ
[4, 79]	Ἀφροδίτης νεών. οὗτος δ´ ἐπὶ	γενεὰς	πλείους ἐτιμᾶτο, θυόντων τῶν ἐγχωρίων
[4, 83]	μετὰ δὲ τοῦτον ἐπὶ πολλὰς	γενεὰς	τιμῶντες οἱ Σικανοὶ τὴν θεὸν
[4, 14]	ὑπὸ τῶν θεῶν αὐτῷ δοθείσας	δωρεὰς	διὰ τὴν ἀρετήν. ἀπὸ γὰρ
[4, 3]	κατὰ τὸν οἶνον εὑρέσεως καὶ	δωρεᾶς	κεχαρισμένης τοῖς ἀνθρώποις καθ´ ὑπερβολὴν
[4, 13]	τὰς ἐκ τῆς Στυμφαλίδος λίμνης	ὄρνιθας	ἐξελάσαι, τέχνῃ καὶ ἐπινοίᾳ ῥᾳδίως
[4, 37]	καὶ μετὰ τούτων χειρωσάμενος τοὺς	Λαπίθας,	αὐτόν τε τὸν βασιλέα Κόρωνον
[4, 70]	Κενταύρων πανδημεὶ στρατευσάντων ἐπὶ τοὺς	Λαπίθας	καὶ πολλοὺς ἀνελόντων, τοὺς ὑπολειφθέντας
[4, 70]	τόν τε Θησέα καὶ τοὺς	Λαπίθας	παροξυνθέντας οὐκ ὀλίγους μὲν ἀνελεῖν,
[4, 37]	δὲ κοινῇ τὴν ἐπὶ τοὺς	Λαπίθας	στρατείαν ἐποιήσαντο. ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 70]	πρὸς αὐτόν τε καὶ τοὺς	Λαπίθας.	ὕστερον δὲ διαλυθέντων αὐτῶν Πειρίθους
[4, 45]	βασιλεῖ τῶν Σαρματῶν, οὓς ἔνιοι	Σκύθας	προσαγορεύουσι. καὶ τὸ μὲν πρῶτον
[4, 75]	ὢν Σκαμάνδρου τοῦ ποταμοῦ καὶ	Ἰδαίας	νύμφης, ἀνὴρ ἐπιφανής, καὶ τοὺς
[4, 34]	προσεῖχον, ἀπέκτεινεν αὐτούς, ὄντας τῆς	Ἀλθαίας	ἀδελφούς. διόπερ ἡ μὲν Ἀλθαία
[4, 8]	δύσχρηστα συμβαίνει τοῖς ἱστοροῦσι τὰς	παλαιὰς	μυθολογίας, καὶ μάλιστα τὰς περὶ
[4, 1]	ἀγνοῶ μὲν ὅτι τοῖς τὰς	παλαιὰς	μυθολογίας συνταττομένοις συμβαίνει κατὰ τὴν
[4, 1]	τὰς κοινὰς πράξεις, τὰς μὲν	παλαιὰς	μυθολογίας ὑπερέβη, τὰ δ´ ἀπὸ
[4, 68]	καὶ Βίαντα τοὺς Ἀμυθάονος καὶ	Ἀγλαΐας	υἱοὺς καί τινας ἄλλους τῶν
[4, 82]	ὑπὸ τῶν συγκομιζόντων τὸν τῆς	ἐλαίας	καρπόν. τὸ δὲ τελευταῖον μυθολογοῦσιν
[4, 1]	πρωτεύοντες τῇ δόξῃ τῆς μὲν	ἀρχαίας	μυθολογίας ἀπέστησαν διὰ τὴν δυσχέρειαν,
[4, 19]	τῶν πράξεων θεοῦ προσαγορευθέντος ἐκ	βίας	ἁλοῦσα συνηναγκάσθη μετὰ πάντων τῶν
[4, 78]	ὀχυρωτάτην κατεσκεύασε καὶ παντελῶς ἐκ	βίας	ἀνάλωτον· στενὴν γὰρ καὶ σκολιὰν
[4, 13]	συνεχεῖ διωγμῷ καταπονῆσαι· πλὴν ἄνευ	βίας	καὶ κινδύνων διὰ τῆς κατὰ
[4, 68]	ἐγένοντο. Μελάμπους μὲν οὖν καὶ	Βίας	καὶ οἱ ἀπ´ ἐκείνων οὕτω
[4, 34]	τοῦ ζῴου. μετεχούσης δὲ τῆς	κυνηγίας	Ἀταλάντης τῆς Σχοινέως, ἐρασθεὶς αὐτῆς
[4, 84]	παρεχομένων τῶν ὀρῶν πολλαῖς μυριάσι	χορηγίας	εἰς τροφὴν ἀνέκλειπτον. ἐν ταύτῃ
[4, 4]	τὰς ἐκ τοῦ πλεονάζοντος οἴνου	κεφαλαλγίας	τοῖς πίνουσι γινομένας διαδεδέσθαι λέγουσιν
[4, 25]	ἀσχοληθεὶς καὶ τὰ περὶ τῆς	θεολογίας	μυθολογούμενα μαθών, ἀπεδήμησε μὲν εἰς
[4, 1]	τῇ δόξῃ τῆς μὲν ἀρχαίας	μυθολογίας	ἀπέστησαν διὰ τὴν δυσχέρειαν, τὰς
[4, 1]	τὰς ἀρχαιοτάτας πράξεις τε καὶ	μυθολογίας	ἀσυμφώνους εἶναι πρὸς ἀλλήλους. διόπερ
[4, 47]	τοῦ ζῴου. τῆς ὁμοίας δὲ	μυθολογίας	ἔχεσθαι καὶ τὰ περὶ τοῦ
[4, 8]	συμβαίνει τοῖς ἱστοροῦσι τὰς παλαιὰς	μυθολογίας,	καὶ μάλιστα τὰς περὶ Ἡρακλέους.
[4, 8]	τρισώματον, ὅμως προσδεχόμεθα τὰς τοιαύτας	μυθολογίας,	καὶ ταῖς ἐπισημασίαις συναύξομεν τὴν
[4, 1]	μὲν ὅτι τοῖς τὰς παλαιὰς	μυθολογίας	συνταττομένοις συμβαίνει κατὰ τὴν γραφὴν
[4, 1]	κοινὰς πράξεις, τὰς μὲν παλαιὰς	μυθολογίας	ὑπερέβη, τὰ δ´ ἀπὸ τῆς
[4, 1]	τὴν πᾶσαν ἐπιμέλειαν ἐποιησάμεθα τῆς	ἀρχαιολογίας.	μέγισται γὰρ καὶ πλεῖσται συνετελέσθησαν
[4, 65]	τὸν δὲ Πολυνείκην κατὰ τὰς	ὁμολογίας	ἀπαιτεῖν τὴν ἀρχήν· τοῦ δ´
[4, 58]	οἱ δ´ Ἡρακλεῖδαι κατὰ τὰς	ὁμολογίας	ἀπέστησαν τῆς καθόδου καὶ τὴν
[4, 63]	τὰς Ἀθήνας. ἔπειτα πρὸς ἀλλήλους	ὁμολογίας	ἔθεντο διακληρώσασθαι, καὶ τὸν μὲν
[4, 58]	προεκαλέσατο τῶν πολεμίων τὸν βουλόμενον,	ὁμολογίας	θέμενος τοιαύτας, εἰ μὲν Ὕλλος
[4, 65]	Ἄδραστον στασιάζοντος περὶ τῆς βασιλείας,	ὁμολογίας	θέσθαι πρὸς ἀλλήλους, καθ´ ἃς
[4, 65]	δὲ νεανίσκους παραλαβόντας τὴν ἀρχὴν	ὁμολογίας	θέσθαι πρὸς ἀλλήλους παρ´ ἐνιαυτὸν
[4, 38]	Φιλοκτήτης ἐπείσθη· λαβὼν δὲ τῆς	ὑπουργίας	χάριν τὴν τῶν τόξων δωρεὰν
[4, 34]	δ´ αὐτῷ πολλῶν ἐκ τῆς	Ἀρκαδίας,	ἀπῆλθε τῆς Αἰτωλίας εἰς Καλυδῶνα
[4, 12]	διέτριβεν ἐν τῇ Λαμπείᾳ τῆς	Ἀρκαδίας.	ἐδόκει δὲ τὸ πρόσταγμα τοῦτο
[4, 33]	μετὰ τούτων καὶ κατῴκησε τῆς	Ἀρκαδίας	ἐν Φενεῷ. ἐντεῦθεν δὲ ὁρμώμενος,
[4, 34]	τὸν ἀδελφόν, ἀπῆλθεν ἑκουσίως ἐξ	Ἀρκαδίας	καὶ πάσης Πελοποννήσου. συναπελθόντων δ´
[4, 70]	ὑπολειφθέντας φυγεῖν εἰς Φολόην τῆς	Ἀρκαδίας,	τέλος δ´ εἰς Μαλέαν ἐκπεσόντας
[4, 55]	συνοικήσασαν γεννῆσαι Μῆδον τὸν ὕστερον	Μηδίας	βασιλεύσαντα, τινὲς δ´ ἱστοροῦσιν ὑφ´
[4, 11]	δουλεύειν οὐδαμῶς ἄξιον ἔκρινε τῆς	ἰδίας	ἀρετῆς, τό τε τῷ Διὶ
[4, 47]	τοὺς ἀναγινώσκοντας κρίνειν πρὸς τὰς	ἰδίας	ἑκάστου προαιρέσεις. ~Τὴν δὲ Μήδειαν
[4, 45]	πολὺ δὲ πλείω διὰ τῆς	ἰδίας	ἐπιμελείας ἐξευροῦσαν μηδεμίαν ὑπερβολὴν ἀπολιπεῖν
[4, 82]	φιλοτιμηθῆναι τοῖς ἐγχωρίοις ἐνδείξασθαι τὰς	ἰδίας	εὐεργεσίας. διὸ καὶ παρὰ τοῖς
[4, 83]	ἀναθήμασι τὸ ἱερόν, ὡς ἂν	ἰδίας	μητρὸς ὑπάρχον, ἐκόσμησε· μετὰ δὲ
[4, 50]	ἀποφαίνεσθαι δεῖν στρατιώτας ἀπὸ τῆς	ἰδίας	πατρίδος ἕκαστον συλλέξαντα κοινὸν ἄρασθαι
[4, 83]	τῆς ἐξουσίας ἀποθέμενοι μεταβάλλουσιν εἰς	παιδιὰς	καὶ γυναικῶν ὁμιλίας μετὰ πολλῆς
[4, 6]	τινὸς τιμῆς, μετὰ γέλωτος καὶ	παιδιᾶς	παρεισαγόμενος ἐν ταῖς θυσίαις. παραπλησίως
[4, 7]	ἐγκωμιαζομένους, Μελπομένην δ´ ἀπὸ τῆς	μελῳδίας,	δι´ ἧς τοὺς ἀκούοντας ψυχαγωγεῖσθαι,
[4, 4]	ταύτας δὲ διά τε τῆς	μελῳδίας	καὶ τῶν ὀρχήσεων, ἔτι δὲ
[4, 84]	διὰ τῆς σύριγγος καὶ βουκολικῆς	μελῳδίας	τέρπειν αὐτὴν διαφερόντως. λέγουσι δ´
[4, 12]	οὖν τοῦ πίθου, καὶ τῆς	εὐωδίας	διὰ τὴν παλαιότητα καὶ δύναμιν
[4, 2]	λειπόμενον τῆς περὶ τὸν οἶνον	εὐωδίας.	τοῦτο δὲ διδάξαι τοὺς χώραν
[4, 52]	ἀποκτεῖναι, μόνην δ´ Ἄλκηστιν δι´	εὐσεβείας	ὑπερβολὴν ἀποσχέσθαι τοῦ γεννήσαντος. μετὰ
[4, 13]	ἑλεῖν, οἱ δὲ διὰ τῆς	στιβείας	χειρώσασθαι καθεύδουσαν, τινὲς δὲ συνεχεῖ
[4, 68]	Μελάμπους μὲν μάντις ὢν τὰς	Ἀργείας	γυναῖκας μανείσας διὰ τὴν Διονύσου
[4, 33]	τὸν Ναύπλιον, καὶ καταντήσασα τῆς	Ἀργείας	εἰς τὸν ἐν Ναυπλίᾳ λιμένα
[4, 10]	ὁ τὴν βασιλείαν ἔχων τῆς	Ἀργείας	ὑποπτεύσας τὴν Ἡρακλέους αὔξησιν μετεπέμπετό
[4, 46]	ξενοκτονίας νόμιμον. ἀντιπραττούσης δὲ τῆς	Μηδείας	ἀεὶ μᾶλλον τῇ προαιρέσει τῶν
[4, 56]	τὴν ἀρχὴν ἀνακτήσασθαι, Μήδου τοῦ	Μηδείας	ἀνελόντος τὸν Πέρσην· μετὰ δὲ
[4, 54]	φασὶ τοὺς μὲν υἱοὺς τῆς	Μηδείας	δῶρα κομίσαι τῇ νύμφῃ φαρμάκοις
[4, 48]	μὲν οὖν φασιν ὑπὸ τῆς	Μηδείας	ἐν ὀλίγαις ἡμέραις ῥίζαις καὶ
[4, 56]	{διάθεσις} καὶ διάφορος ἱστορία περὶ	Μηδείας	ἐξενήνεκται, καί τινες χαρίζεσθαι βουλόμενοι
[4, 46]	νεώς, νυκτὸς ὁρμῆσαι μετὰ τῆς	Μηδείας	ἐπὶ τὸ χρυσόμαλλον δέρος· περὶ
[4, 56]	τὰς ἀποφάσεις τῶν περὶ τῆς	Μηδείας	μυθολογησάντων ἀναγράφειν οὐκ ἀναγκαῖον ἅμα
[4, 7]	τοὺς ἀκροωμένους τοῖς ἀπὸ τῆς	παιδείας	ἀγαθοῖς, Θάλειαν δ´ ἀπὸ τοῦ
[4, 5]	μὲν Μούσας τοῖς ἐκ τῆς	παιδείας	ἀγαθοῖς ὠφελούσας τε καὶ τερπούσας,
[4, 7]	τέρπειν τοὺς ἀκροατὰς τοῖς ἐκ	παιδείας	περιγινομένοις ἀγαθοῖς, Ἐρατὼ δ´ ἀπὸ
[4, 20]	δ´ οὐ πρότερον ἀπέστη τῆς	κακοπαθείας,	ἕως ὁ μισθωσάμενος ἐλεήσας καὶ
[4, 17]	τοῦτον μεγάλης προσδεόμενον παρασκευῆς καὶ	κακοπαθείας,	συνεστήσατο στόλον ἀξιόλογον καὶ πλῆθος
[4, 23]	κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν αὐτῷ γενομένης	κακοπαθείας.	τούτων δ´ ὄντων διττῶν, τὰ
[4, 20]	ταῖς ἐργασίαις καὶ ταῖς τῆς	κακοπαθείας	ὑπερβολαῖς φέρει καρποὺς πρὸς βίαν
[4, 37]	Δρυόπων καταφυγόντες ἐπὶ τὸν Εὐρυσθέα	βοηθείας	ἔτυχον διὰ τὴν ἔχθραν τὴν
[4, 53]	ὅρκους δοῦναι συμμαχήσειν, ἐάν τις	βοηθείας	προσδεηθῇ· ἐκλέξασθαι δὲ καὶ τῆς
[4, 35]	τὸ πλῆθος τῶν καρποφορούντων φυτῶν·	Ἀμαλθείας	δ´ εἶναι κέρας οἱονεί τινος
[4, 35]	τοῖς Αἰτωλοῖς, ὃ προσαγορεῦσαι κέρας	Ἀμαλθείας.	ἐν ᾧ πλάττουσι πλῆθος ὑπάρχειν
[4, 45]	ὑπερβολὴν ἀπολιπεῖν ἑτέρᾳ πρὸς ἐπίνοιαν	φαρμακείας.	δοθῆναι δ´ αὐτὴν εἰς γάμον
[4, 84]	ἐν ταύτῃ δὲ τῇ χώρᾳ	συναγκείας	δένδρων οὔσης θεοπρεποῦς καὶ Νύμφαις
[4, 44]	ἀπενέγκασθαι παρὰ τοῖς Θρᾳξὶ δόξαν	ἐπιεικείας.	οὐκ ἀγνοῶ δὲ διότι τινὲς
[4, 7]	τούτων δ´ ἑκάστῃ προσάπτουσι τὰς	οἰκείας	διαθέσεις τῶν περὶ μουσικὴν ἐπιτηδευμάτων,
[4, 45]	ἄλλως τε καὶ τῆς παρεκβάσεως	οἰκείας	ἐσομένης ταῖς τῶν Ἀργοναυτῶν πράξεσι.
[4, 6]	καὶ λαβόντας ἀπενεγκεῖν ἐκ τῆς	οἰκείας	λαθραίως, μόνον δὲ τὸ αἰδοῖον
[4, 46]	ἀφιεῖσαν προνοεῖσθαι τῆς τῶν ἀτυχούντων	ἀσφαλείας·	τὸν γὰρ Αἰήτην τὰ μὲν
[4, 45]	δὲ πλείω διὰ τῆς ἰδίας	ἐπιμελείας	ἐξευροῦσαν μηδεμίαν ὑπερβολὴν ἀπολιπεῖν ἑτέρᾳ
[4, 25]	τὴν δὲ Φερσεφόνην διὰ τῆς	εὐμελείας	ψυχαγωγήσας ἔπεισε συνεργῆσαι ταῖς ἐπιθυμίαις
[4, 69]	μεταπεμψάμενος αὐτὸν Ἀλέκτωρ ὁ τῆς	Ἠλείας	βασιλεὺς βοηθόν, φοβούμενος τὴν Πέλοπος
[4, 68]	μετὰ πλειόνων Αἰολέων ᾤκισε τῆς	Ἠλείας	παρὰ τὸν Ἀλφειὸν ποταμὸν πόλιν
[4, 60]	Διὸς παῖδας υἱοποιησάμενος διαδόχους τῆς	βασιλείας	ἀπέλιπε. τούτων δὲ Ῥαδάμανθυς μὲν
[4, 57]	γενομένων ἐκπέσῃ τῆς ἐν Μυκήναις	βασιλείας,	ἔγνω τοὺς Ἡρακλείδας ἐξ ὅλης
[4, 33]	Τηλέφῳ, καὶ διάδοχον ἀπέδειξε τῆς	βασιλείας.	~Ἡρακλῆς δὲ μετὰ τὴν ἐν
[4, 45]	καὶ βίαια. διόπερ ἐκπεσοῦσαν τῆς	βασιλείας	κατὰ μέν τινας τῶν μυθογράφων
[4, 68]	Μεγαπένθους τὰ δύο μέρη τῆς	βασιλείας·	κατοικήσας δ´ ἐν Ἄργει κοινὴν
[4, 69]	Πέλοπος δυναστείαν, τῆς ἐν Ἤλιδι	βασιλείας	μετέδωκεν· ἐκ δὲ Φόρβαντος ὑπῆρξαν
[4, 68]	ἐκείνων οὕτω τῆς ἐν Ἄργει	βασιλείας	μετέσχον, Νηλεὺς δὲ μετὰ τῶν
[4, 65]	πρὸς Ἄδραστον στασιάζοντος περὶ τῆς	βασιλείας,	ὁμολογίας θέσθαι πρὸς ἀλλήλους, καθ´
[4, 50]	ἔχειν ὑπολαμβάνοντα τοὺς ἐφέδρους τῆς	βασιλείας	πάντας ἄρδην ἀνελεῖν, τὸν μὲν
[4, 37]	τῆς Δωρίδος χώρας καὶ τῆς	βασιλείας·	πείσαντες δὲ κοινῇ τὴν ἐπὶ
[4, 68]	δὲ τελευτήσαντος ἐστασίασαν περὶ τῆς	βασιλείας	Πελίας τε καὶ Νηλεύς· τούτων
[4, 15]	μέχρι τῆς Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος	βασιλείας.	Τοῦτον δὲ τὸν ἆθλον ἐπιτελέσας
[4, 56]	τὸν χρόνον Αἰήτην ἐκ τῆς	βασιλείας	ὑπὸ τἀδελφοῦ Πέρσου βιαίως ἐκπεπτωκότα
[4, 31]	τῷ Ἡρακλεῖ κατὰ τὸν τῆς	δουλείας	καιρὸν ἐκ δούλης υἱὸς Κλεόδαιος.
[4, 66]	χρυσοῦν ὅρμον δέξασθαι κατὰ τῆς	ἀπωλείας	τοῦ πατρός, ἀλλὰ καὶ πέπλον
[4, 63]	Ἰξίονος, ἀποθανούσης αὐτοῦ τῆς γυναικὸς	Ἱπποδαμείας	καὶ καταλιπούσης υἱὸν Πολυποίτην, παρῆλθεν
[4, 3]	ποιεῖσθαι τὰς παρὰ τοῖς ἀνθρώποις	ἐπιφανείας.	διὸ καὶ παρὰ πολλαῖς τῶν
[4, 80]	πολὺ τῆς κατὰ τὰς θεὰς	ἐπιφανείας,	οἱ μὲν ἐγχώριοι πολλοῖς ἀναθήμασιν
[4, 9]	ὑπόσχεσιν βεβαιῶσαι καὶ τῆς Ἡρακλέους	ἐπιφανείας	προνοηθῆναι· διό φασιν αὐτὸν τὴν
[4, 42]	οὐ μόνον τὴν εὐεργεσίαν τῆς	συγγενείας	προκρίνασαν, ἀλλὰ καὶ φοβουμένην μὴ
[4, 8]	τὴν Ἡρακλέους δύναμιν ἐκ τῆς	ἀσθενείας	τῶν νῦν ἀνθρώπων θεωροῦσιν, ὥστε
[4, 83]	προειρημένας ὑπ´ Ἔρυκος τιμὰς ὕστερον	Αἰνείας	ὁ Ἀφροδίτης πλέων εἰς Ἰταλίαν
[4, 31]	ἐπηρώτησε τὸν Ἀπόλλω περὶ τῆς	θεραπείας.	τούτου δὲ χρήσαντος ὅτι ῥᾷον
[4, 7]	οἷον ποιητικήν, μελῳδίαν, ὀρχήσεις καὶ	χορείας,	ἀστρολογίαν τε καὶ τὰ λοιπὰ
[4, 71]	κατὰ δὲ τὸν πόλεμον μεγάλας	χρείας	αὐτοὺς παρασχέσθαι τοῖς Ἕλλησι, θεραπεύοντας
[4, 51]	τὰς θυγατέρας αὐτοῦ διὰ τῆς	τερατείας	εἰς τοιαύτην κατάπληξιν ἀγαγεῖν ὥστε
[4, 65]	καὶ περὶ τῆς ἐπὶ Θήβας	στρατείας	ἀποφηναμένης δεῖν στρατεύειν, ὁ μὲν
[4, 4]	καὶ τροφέα συνέπεσθαι κατὰ τὰς	στρατείας	αὐτῷ Σειληνόν, εἰσηγητὴν καὶ διδάσκαλον
[4, 4]	εὐκατάφορον γεγονέναι, κατὰ δὲ τὰς	στρατείας	γυναικῶν πλῆθος περιάγεσθαι καθωπλισμένων λόγχαις
[4, 75]	καὶ Μινωταύρου καὶ τῆς Μίνωος	στρατείας	εἰς Σικελίαν ἐπὶ Κώκαλον τὸν
[4, 33]	παμπληθεῖς. ἀπὸ δὲ ταύτης τῆς	στρατείας	ἐπανιὼν εἰς τὴν Ἀρκαδίαν, καὶ
[4, 29]	καὶ συνεστρατευμένου σχεδὸν ἁπάσας τὰς	στρατείας,	ἐπέτρεψεν αὐτῷ τὰ περὶ τοὺς
[4, 18]	καὶ τῆς Εὐρώπης ἔγνω τῆς	στρατείας	θέσθαι στήλας ταύτας. βουλόμενος δ´
[4, 5]	τῶν μνημονευομένων καταγαγεῖν ἀπὸ τῆς	στρατείας	θρίαμβον εἰς τὴν πατρίδα, τὴν
[4, 41]	ὑπεροχαῖς νεανίσκων ἐπιθυμῆσαι μετασχεῖν τῆς	στρατείας.	Ἰάσονα δὲ καθελκύσαντα τὸ σκάφος
[4, 66]	περὶ τῆς ἐπὶ τὰς Θήβας	στρατείας	καὶ περὶ τῆς Ἐριφύλης τῆς
[4, 40]	τινας ἄλλους διὰ τὰς ὑπερορίους	στρατείας	καὶ τὸ παράβολον τῶν ἄθλων
[4, 3]	ἀπομνημονεύοντας τῆς κατὰ τὴν Ἰνδικὴν	στρατείας	καταδεῖξαι τὰς τριετηρίδας θυσίας Διονύσῳ,
[4, 17]	τὰς ἐφ´ ὅλην τὴν οἰκουμένην	στρατείας.	πρὸ δὲ τῆς ἀναγωγῆς τιμηθεὶς
[4, 43]	τοῖς ἐπιγινομένοις παραδοσίμου γεγενημένης τῆς	περιπετείας,	ἀεὶ τοὺς χειμαζομένους τῶν πλεόντων
[4, 82]	συλλογιζόμενος εἰκότως θαυμάσαι τὸ τῆς	περιπετείας	ἴδιον· ὁ γὰρ ὑπὸ τῶν
[4, 55]	ἐκπεπλῆχθαι μὲν τὴν δεινότητα τῆς	περιπετείας,	μάλιστα δ´ ἀπορεῖν περὶ τῆς
[4, 9]	ἄν τις εἰκότως τὸ τῆς	περιπετείας	παράδοξον· ἡ μὲν γὰρ στέργειν
[4, 53]	τῶν Κορινθίων Κρέοντι μετασχεῖν τῆς	πολιτείας	καὶ τὸν λοιπὸν χρόνον ἐν
[4, 79]	διὰ τὴν συγγένειαν καὶ τῆς	πολιτείας	μετέδοσαν, ὁρμώμενοι δ´ ἐξ ὀχυρᾶς
[4, 31]	γάμου. ὁ δ´ ἀποτυχὼν τῆς	μνηστείας	διὰ τὴν ἀτιμίαν ἐξήλασε τὰς
[4, 63]	τὴν Ἑλένην ἁρπαγῆς καὶ τῆς	μνηστείας	Φερσεφόνης ὑπὸ Πειρίθου· αὗται γὰρ
[4, 80]	ἀνάγκη κομίζεσθαι τοὺς λίθους ὑπαρχούσης	τραχείας	καὶ παντελῶς δυσπορεύτου· δι´ ἣν
[4, 64]	περὶ τέκνων γενέσεως. τῆς δὲ	Πυθίας	δούσης χρησμὸν αὐτῷ μὴ συμφέρειν
[4, 9]	γυναικῶν, ἀλλὰ τὸ πλέον τῆς	παιδοποιίας	χάριν. διὸ καὶ βουλόμενον τὴν
[4, 52]	θαρρεῖν παρακαλέσαντα δεικνύειν ὡς ἐκ	κακίας	μὲν οὐδὲν ἥμαρτον, ἀκουσίως δὲ
[4, 44]	δ´ αὐτῶν τὴν μητρυιὰν μετ´	αἰκίας	ἀποκτεῖναι, πεῖσαι τῆς μὲν τιμωρίας
[4, 21]	οὖσαν πλησίον τῆς τότε γενομένης	οἰκίας	τοῦ Κακίου. ὁ δ´ οὖν
[4, 30]	βαρβάρων ὄντων τῶν μετεσχηκότων τῆς	ἀποικίας,	ἐξεβαρβαρώθησαν, καὶ μεταστάντες εἰς τὴν
[4, 29]	ἄλλους τοὺς βουλομένους κοινωνεῖν τῆς	ἀποικίας,	ἔπλευσεν εἰς τὴν Σαρδόνα. κρατήσας
[4, 29]	παίδων, ἵνα τὸν περὶ τῆς	ἀποικίας	λόγον καθαρώτερον ἐκθέσθαι δυνηθῶμεν. Θέσπιος
[4, 30]	αὐτοῖς ὅτι πάντες οἱ τῆς	ἀποικίας	ταύτης μετασχόντες καὶ οἱ τούτων
[4, 30]	καὶ Θεσπιαδῶν, ἔτι δὲ τῆς	ἀποικίας	τῆς εἰς Σαρδόνα γενομένης ἀρκεσθησόμεθα
[4, 6]	ἱεροῖς} ἀλλὰ καὶ κατὰ τὰς	ἀγροικίας	ὀπωροφύλακα τῶν ἀμπελώνων ἀποδεικνύντες καὶ
[4, 24]	τὴν Ἰταλίαν προῆγε διὰ τῆς	παραλίας,	καὶ Λακίνιον μὲν κλέπτοντα τῶν
[4, 56]	Τελαμῶνα, κατὰ δὲ Φορμίας τῆς	Ἰταλίας	Αἰήτην τὸν νῦν Καιήτην προσαγορευόμενον.
[4, 45]	ἐκλιποῦσαν τὸν Πόντον κατοικῆσαι τῆς	Ἰταλίας	ἀκρωτήριον τὸ μέχρι τοῦ νῦν
[4, 21]	διεξιὼν τὴν παράλιον τῆς νῦν	Ἰταλίας	ὀνομαζομένης, κατήντησεν εἰς τὸ Κυμαῖον
[4, 50]	γὰρ Ἰάσονα καταπλεύσαντα νυκτὸς τῆς	Θετταλίας	εἰς ὅρμον οὐ μακρὰν μὲν
[4, 72]	πατρὸς φυγαδευθεὶς ἔφυγε τῆς νῦν	Θετταλίας	καλουμένης εἰς Φθίαν, καὶ καθαρθεὶς
[4, 31]	Ἰόλην τὴν Εὐρύτου τοῦ δυναστεύσαντος	Οἰχαλίας.	ὁ δ´ Εὔρυτος διὰ τὴν
[4, 52]	παρθένων καταπλαγεισῶν, καὶ πίστεις τῆς	ἐπαγγελίας	ἡγησαμένων ἐνδεχομένας ἔχειν, ὑπουργῆσαι τοῖς
[4, 32]	συνεβούλευσεν τῷ Ἡρακλεῖ κατὰ τὰς	ἐπαγγελίας.	ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἐστεφάνωσε Τελαμῶνα
[4, 12]	μνησθῆναι τὸν Φόλον τῆς Διονύσου	παραγγελίας.	ἀνοιχθέντος οὖν τοῦ πίθου, καὶ
[4, 61]	τὴν λύπην ἐπιλαθομένους τῆς Αἰγέως	παραγγελίας,	τοῖς μέλασιν ἱστίοις καταπλεῖν εἰς
[4, 83]	τὸ δὲ τελευταῖον Ῥωμαῖοι, πάσης	Σικελίας	κρατήσαντες, ὑπερεβάλοντο πάντας τοὺς πρὸ
[4, 83]	δὲ ταῦτα Καρχηδόνιοι, μέρους τῆς	Σικελίας	κυριεύσαντες, οὐ διέλιπον τιμῶντες τὴν
[4, 30]	καὶ τὸν Δαίδαλον ἐκ τῆς	Σικελίας	μεταπεμψάμενος, κατεσκεύασεν ἔργα πολλὰ καὶ
[4, 77]	νήσου ταύτης ἐκπλεύσαντα κατενεχθῆναι τῆς	Σικελίας	πρὸς χώραν ἧς βασιλεύοντα Κώκαλον
[4, 68]	τε καὶ Νηλεύς· τούτων δὲ	Πελίας	μὲν Ἰωλκοῦ καὶ τῶν πλησίον
[4, 68]	τελευτήσαντος ἐστασίασαν περὶ τῆς βασιλείας	Πελίας	τε καὶ Νηλεύς· τούτων δὲ
[4, 2]	καὶ μεθ´ ἡσυχίας ποιούμενον τὰς	ὁμιλίας	δόξαι καταφρονεῖν αὐτῆς· διόπερ ὑπ´
[4, 14]	ταύτῃ γὰρ τὰς πρὸς θνητὴν	ὁμιλίας	κατέλυσε, καὶ κατὰ τοὺς ὕστερον
[4, 83]	μεταβάλλουσιν εἰς παιδιὰς καὶ γυναικῶν	ὁμιλίας	μετὰ πολλῆς ἱλαρότητος, μόνως οὕτω
[4, 11]	ἡσύχαζεν, ἐκκλίνων τὰς τῶν ἀνθρώπων	ὁμιλίας	τε καὶ ἀπαντήσεις· τέλος δὲ
[4, 53]	γνωσθέντα πολλοὺς ἔχειν ἐπιθυμητὰς τῆς	φιλίας,	οὓς προθύμους εἶναι μετασχεῖν παντὸς
[4, 80]	αἱ θεαὶ βοῦς μὲν ἱερὰς	τρισχιλίας,	χώρας δὲ πλῆθος ὥστε λαμβάνειν
[4, 77]	κατασκευάσαι Δαίδαλον λαβύρινθον, τὰς διεξόδους	σκολιὰς	ἔχοντα καὶ τοῖς ἀπείροις δυσευρέτους,
[4, 51]	τρίχας δυνάμεσί τισι χρίσασαν ποιῆσαι	πολιάς,	τὸ δὲ πρόσωπον καὶ τὸ
[4, 10]	ἐκ τῶν ναῶν τὰς προσηλωμένας	πανοπλίας,	ἃς οἱ πρόγονοι σκῦλα τοῖς
[4, 65]	καὶ Λυκωπέα φυγεῖν ἐκ τῆς	Αἰτωλίας	εἰς Ἄργος. Ἄδραστον δ´ ἀμφοτέρους
[4, 34]	ἐκ τῆς Ἀρκαδίας, ἀπῆλθε τῆς	Αἰτωλίας	εἰς Καλυδῶνα κἀκεῖ κατῴκησεν. οὐκ
[4, 57]	ἐδέοντο δέξασθαι σφᾶς αὐτοὺς συνοίκους.	μηδεμιᾶς	δὲ τολμώσης ὑποδέξασθαι, μόνοι τῶν
[4, 17]	ἀοίκητον πρότερον οὖσαν ἐξημερώσας ἐποίησε	μηδεμιᾶς	χώρας εὐδαιμονίᾳ λείπεσθαι. ὁμοίως δὲ
[4, 23]	τῶν τόπων. γενομένης δὲ τῆς	φιλοτιμίας	μετὰ προστίμου, καὶ τοῦ μὲν
[4, 19]	ἅπαντας καὶ τοὺς ἡγεμόνας τῆς	παρανομίας	ἀνελὼν ἐποίησεν ἀσφαλῆ τοῖς μεταγενεστέροις
[4, 43]	αἰτίας δηλώσαντας τῆς τοῦ πατρὸς	παρανομίας	δεῖσθαι τῶν ἀτυχημάτων αὐτοὺς ἐξελέσθαι.
[4, 19]	ἐπελθὼν κατέλυσε μὲν τὰς συνήθεις	παρανομίας	καὶ ξενοκτονίας, πολλοῦ δὲ πλήθους
[4, 69]	διὰ δὲ τὸ μέγεθος τῆς	παρανομίας	μηδένα βούλεσθαι καθᾶραι τὸν φόνον.
[4, 2]	καὶ κτίσαι πόλιν ἐπώνυμον τῆς	αὐτονομίας,	ἣν Ἐλευθερὰς προσαγορεῦσαι. ~στρατεύσαντα δ´
[4, 56]	ὀνομάσαι λιμένα Τελαμῶνα, κατὰ δὲ	Φορμίας	τῆς Ἰταλίας Αἰήτην τὸν νῦν
[4, 9]	τὴν ὁμιλίαν ταύτην οὐκ ἐρωτικῆς	ἐπιθυμίας	ἕνεκα ποιήσασθαι, καθάπερ ἐπὶ τῶν
[4, 24]	καθ´ ἕκαστον ἔτος μετὰ πάσης	προθυμίας	ποιοῦσι. πανδήμου δὲ τῆς ἀποδοχῆς
[4, 47]	μὲν τῶν Ταύρων μετενεχθείσης τῆς	ὁμωνυμίας	ἐπὶ τὴν τῶν βοῶν ἰσχύν,
[4, 5]	χρῆσθαι καὶ μὴ ξυλίναις βακτηρίαις.	~Ἐπωνυμίας	δ´ αὐτῷ τοὺς ἀνθρώπους πολλὰς
[4, 12]	Φολόη γὰρ ὀνομαζόμενον διὰ τῆς	ἐπωνυμίας	μηνύει τὸν ταφέντα καὶ οὐ
[4, 11]	πολεμίους κατετόξευσε. μόγις δὲ τῆς	μανίας	ἀπολυθείς, καὶ ἐπιγνοὺς τὴν ἰδίαν
[4, 3]	ἡδονὴν μένειν, τὸ δὲ τῆς	μανίας	καὶ παραλύσεως βλάπτον διορθοῦσθαι. καθόλου
[4, 74]	τῶν θεῶν ἐξέπεσεν ἐκ τῆς	Παφλαγονίας	ὑπὸ Ἴλου τοῦ Τρωός, ἀναγκαῖόν
[4, 61]	ἐνεπίμπλαντο καὶ τῆς τῶν Ἑλλήνων	ἡγεμονίας	ὠρέχθησαν. ἡμεῖς δὲ περὶ τούτων
[4, 45]	δὲ τῆς ἱστορίας τὰς τῆς	ξενοκτονίας	αἰτίας, ἀναγκαῖον βραχέα διελθεῖν, ἄλλως
[4, 46]	Ἑκάτης πεισθέντα, προσδέξασθαι τὸ τῆς	ξενοκτονίας	νόμιμον. ἀντιπραττούσης δὲ τῆς Μηδείας
[4, 46]	μαθόντας παρ´ αὐτῆς τὸ τῆς	ξενοκτονίας	νόμιμον, ἀποδέξασθαι μὲν τὴν ἡμερότητα
[4, 19]	μὲν τὰς συνήθεις παρανομίας καὶ	ξενοκτονίας,	πολλοῦ δὲ πλήθους ἀνθρώπων ἐξ
[4, 77]	ταύρου. διὰ δὲ τῆς τούτου	φιλοτεχνίας	τὴν Πασιφάην μιγεῖσαν τῷ ταύρῳ
[4, 23]	Ἔρυκα, διότι πολὺ λείπονται τῆς	ἀξίας	αἱ βόες, συγκρινομένης τῆς χώρας
[4, 37]	τὴν Ἰόλην αἰχμάλωτον ἀπῆλθε τῆς	Εὐβοίας	ἐπὶ τὸ ἀκρωτήριον τὸ καλούμενον
[4, 47]	καὶ καταπληκτικὸν τοῦ ζῴου. τῆς	ὁμοίας	δὲ μυθολογίας ἔχεσθαι καὶ τὰ
[4, 2]	ὑπ´ αὐτῆς παρακληθῆναι τὰς ἐπιπλοκὰς	ὁμοίας	ποιεῖσθαι ταῖς πρὸς τὴν Ἥραν
[4, 44]	πατρός, καὶ τὸν Φινέα τῆς	ὁμοίας	τυχεῖν συμφορᾶς ὑπὸ Βορέου. ὁμοίως
[4, 13]	ὑπερβολὴν τοῦ πλήθους, φιλοτέχνου δ´	ἐπινοίας	ἡ πρᾶξις προσεδεῖτο. διόπερ κατασκευάσας
[4, 78]	ἀνάλωτον ἔσχεν αὐτὴν διὰ τῆς	ἐπινοίας	τοῦ τεχνίτου. τρίτον δὲ σπήλαιον
[4, 13]	διὰ τῆς κατὰ τὴν ψυχὴν	ἀγχινοίας	τὸν ἆθλον τοῦτον κατειργάσατο. Ὁ
[4, 30]	πρὸς αὐτοὺς σπουδὴν ἐπὶ τοσοῦτ´	εὐνοίας	προήχθησαν ὥστ´ ἐπώνυμον αὐτῷ περιθεῖναι
[4, 79]	ὕστερον δὲ μετὰ τὴν τῆς	Τροίας	ἅλωσιν Μηριόνου τοῦ Κρητὸς προσενεχθέντος
[4, 45]	παντοδαπῶν ἐπίνοιαν ἐκτραπεῖσαν ἐξευρεῖν ῥιζῶν	παντοίας	φύσεις καὶ δυνάμεις ἀπιστουμένας· οὐκ
[4, 75]	τῆς Ἀσίας καὶ διατείνας ἕως	Αἰθιοπίας	ἐμυθολογήθη ἐξ Ἠοῦς τεκνῶσαι Μέμνονα
[4, 34]	Μελέαγρον περιπέτειαν. Οἰνεὺς γάρ, γενομένης	εὐκαρπίας	αὐτῷ τοῦ σίτου, τοῖς μὲν
[4, 54]	προελθεῖν αὐτὴν ὀργῆς ἅμα καὶ	ζηλοτυπίας,	ἔτι δ´ ὠμότητος, ὥστ´ ἐπεὶ
[4, 17]	ἀγαγεῖν, ἃς νέμεσθαι συνέβαινε τῆς	Ἰβηρίας	ἐν τοῖς πρὸς τὸν ὠκεανὸν
[4, 17]	τὴν προσηγορίαν βασιλεύει μὲν ἁπάσης	Ἰβηρίας,	τρεῖς δ´ ἔχει συναγωνιστὰς υἱούς,
[4, 49]	προαίρεσιν ἐξηγησάμενον αἴτιον γενέσθαι τῆς	σωτηρίας	αὐτοῖς. εὐθὺς γὰρ τοὺς περὶ
[4, 48]	οὓς τετεύχασι δὶς ἤδη τῆς	σωτηρίας.	~ἔπειτα τὸν μὲν Γλαῦκον δῦναι
[4, 33]	τὸν ἐν Ναυπλίᾳ λιμένα παραδόξου	σωτηρίας	ἔτυχεν· ὁ γὰρ Ναύπλιος καταποντίσαι
[4, 43]	τοῖς Σαμόθρᾳξι τὰς ὑπὲρ τῆς	σωτηρίας	εὐχάς. εὐθὺς δὲ τοῦ πνεύματος
[4, 82]	τοῖς ἄλλοις αἴτιος ἐγένετο τῆς	σωτηρίας.	λέγουσι δὲ τὸν Ἀρισταῖον ἐκγόνους
[4, 56]	ὠκεανὸν χώραν οὐκ ὀλίγας ἔχουσαν	προσηγορίας	ἀπό τε τῶν Ἀργοναυτῶν καὶ
[4, 26]	παρόμοιον χρυσῷ τετευχέναι ταύτης τῆς	προσηγορίας,	Δράκοντα δὲ τῶν ποιμνῶν ἐπιμελητὴν
[4, 85]	κτισθεῖσαν πόλιν τυχεῖν τῆς ὁμωνύμου	προσηγορίας.	ἔνιοι δὲ λέγουσι σεισμῶν μεγάλων
[4, 5]	παραπλησίως δὲ καὶ τὰς λοιπὰς	προσηγορίας	ἐπιθετικὰς αὐτῷ γεγενῆσθαι, περὶ ὧν
[4, 16]	τὸ τάχος ταύτης τετευχυῖα τῆς	προσηγορίας,	ὀξύτερον εὗρεν αὑτῆς τὸν ἀντιταχθέντα.
[4, 55]	διότι περὶ τῆς τῶν Θετταλῶν	προσηγορίας	οὐ ταύτην μόνην τὴν ἱστορίαν,
[4, 2]	ἐν τῇ Νύσῃ τυχεῖν τῆς	προσηγορίας	ταύτης ἀπὸ Διὸς καὶ Νύσης.
[4, 6]	ἐξ ἀμφοτέρων τῶν γονέων συντεθείσης	προσηγορίας.	τοῦτον δ´ οἱ μέν φασιν
[4, 15]	χείρονος· ἠξίωσε δὲ ταύτης τῆς	προσηγορίας	τῶν ἐκ θνητῶν γυναικῶν γενομένων
[4, 72]	Φαίακας συνέβη τυχεῖν ταύτης τῆς	προσηγορίας.	Φαίακος δ´ ἐγένετο Ἀλκίνοος ὁ
[4, 50]	τοιαύτης δ´ οὔσης ἐν αὐτοῖς	ἀπορίας,	λέγεται τὴν Μήδειαν ἐπαγγείλασθαι δι´
[4, 22]	καὶ διὰ τὸν ἐκ τῆς	ὁδοιπορίας	κόπον ἀναπαυομένου, φασὶν ὑπὸ τῶν
[4, 80]	χρημάτων εὐπορούμενοι, τῇ δαψιλείᾳ τῆς	εὐπορίας	ὑπερεῖδον τῶν ἀναλωμάτων· βραχὺ γὰρ
[4, 5]	εἴη λέγειν καὶ τῆς ὑποκειμένης	ἱστορίας	ἀνοίκειον. δίμορφον δ´ αὐτὸν δοκεῖν
[4, 1]	ἐτίμησαν, πάντας δ´ ὁ τῆς	ἱστορίας	λόγος τοῖς καθήκουσιν ἐπαίνοις εἰς
[4, 1]	συνταξάμενος ταύτην ἀρχὴν ἐποιήσατο τῆς	ἱστορίας.	ὁμοίως δὲ τούτῳ Καλλισθένης καὶ
[4, 56]	καταλειπόμενα τῆς περὶ τῶν Ἀργοναυτῶν	ἱστορίας	προσθήσομεν. οὐκ ὀλίγοι γὰρ τῶν
[4, 45]	τοὺς ἁλισκομένους. ~Ἐπιζητούσης δὲ τῆς	ἱστορίας	τὰς τῆς ξενοκτονίας αἰτίας, ἀναγκαῖον
[4, 1]	οὐ προσδεχομένη καταφρονεῖν ποιεῖ τῆς	ἱστορίας	τοὺς ἀναγινώσκοντας· πρὸς δὲ τούτοις
[4, 5]	ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσι στοχαζόμενοι τῆς	συμμετρίας.	~Περὶ δὲ Πριάπου καὶ τῶν
[4, 69]	ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσι, στοχαζόμενοι τῆς	συμμετρίας,	περὶ δὲ {τῶν} Λαπιθῶν καὶ
[4, 63]	τὴν ἀσέβειαν ἐν ᾅδου διατελεῖν	τιμωρίας	αἰωνίου τυγχάνοντα· ἔνιοι δὲ τῶν
[4, 77]	Μίνωα μὲν τὸν βασιλέα βουλόμενον	τιμωρίας	ἀξιῶσαι τὸν Δαίδαλον, καὶ μὴ
[4, 15]	αὐτοῦ. Ἡρακλῆς δ´ ὁρῶν τῆς	τιμωρίας	αὐτὸν τυγχάνοντα διὰ τὴν τῶν
[4, 54]	ἐγχειρήμασιν οὐκ ἀποστῆναι τῆς Ἰάσονος	τιμωρίας.	ἐπὶ τοσοῦτο γὰρ προελθεῖν αὐτὴν
[4, 74]	τελευτήσας αἰωνίου κατὰ τοὺς μύθους	τιμωρίας	ἠξιώθη, καταταχθεὶς εἰς τοὺς ἀσεβεῖς.
[4, 12]	διαφυγόντων τὸν κίνδυνον ὕστερον ἕκαστος	τιμωρίας	ἠξιώθη· Ὅμαδος μὲν γὰρ ἐν
[4, 27]	τοὺς παρεπιδημοῦντας ξένους τῆς προσηκούσης	τιμωρίας	καταξιῶσαι. μετὰ δὲ ταῦτα ἀνὰ
[4, 50]	αὐτῶν ἀμυνεῖσθαι ῥᾳδίως τοὺς ἀξίους	τιμωρίας.	προειποῦσαν δὲ τοῖς ἀριστεῦσι τὰ
[4, 44]	αἰκίας ἀποκτεῖναι, πεῖσαι τῆς μὲν	τιμωρίας	ταύτης ἀποστῆναι, πρὸς δὲ τὸν
[4, 59]	συνέβαινε τοὺς ἀτυχοῦντας μετὰ μεγάλης	τιμωρίας	τελευτᾶν. τρίτον δὲ τὴν ἐν
[4, 43]	τοῦ πατρὸς ἀδίκως τῆς προειρημένης	τιμωρίας·	τὸν γὰρ Φινέα γεγαμηκότα Ἰδαίαν
[4, 78]	κατὰ τὸ ἱερὸν τῆς Ἀφροδίτης	στενοχωρίας	ἀναγκαζούσης ἐπὶ τὸ τῆς πέτρας
[4, 55]	εἰς τοὺς ἄνω τόπους τῆς	Ἀσίας	ἀναβᾶσαν συνοικῆσαί τινι τῶν ἐπιφανῶν
[4, 75]	τὰ πρὸς ἕω μέρη τῆς	Ἀσίας	καὶ διατείνας ἕως Αἰθιοπίας ἐμυθολογήθη
[4, 56]	ἐπελθεῖν τῆς ὑπὲρ τὸν Πόντον	Ἀσίας,	καὶ κατασχεῖν τὴν ἀπ´ ἐκείνου
[4, 74]	καὶ δόξῃ διαφέρων κατῴκει τῆς	Ἀσίας	περὶ τὴν νῦν ὀνομαζομένην Παφλαγονίαν.
[4, 20]	ἠσκηκότων, καὶ τῆς χώρας πολλῆς	ἐργασίας	προσδεομένης, εἰθίκασι τὰς γυναῖκας τῶν
[4, 11]	τούτων δ´ εἰ μία διαφθαρείη,	διπλασίας	ὁ τμηθεὶς ἀνίει τόπος· δι´
[4, 81]	ταύτας δὲ τῷ παιδὶ τρεῖς	ὀνομασίας	προσάψαι· καλεῖν γὰρ αὐτὸν Νόμιον,
[4, 78]	ὥστε διὰ τὴν μαλακότητα τῆς	θερμασίας	ἐξιδροῦν λεληθότως καὶ κατὰ μιχρὸν
[4, 9]	καὶ τοῦτο πράξαντα τυχεῖν τῆς	ἀθανασίας.	Ἀλκμήνη δὲ τεκοῦσα καὶ φοβηθεῖσα
[4, 23]	ταύτας ἂν ἀποβάλῃ, στερήσεται τῆς	ἀθανασίας,	εὐδοκήσας ὁ Ἔρυξ τῇ συνθήκῃ
[4, 25]	ἐξ ᾅδου, καὶ μεταδόντα τῆς	ἀθανασίας	Θυώνην μετονομάσαι. ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ
[4, 13]	ἐπετέλεσεν, οὐδὲν ὑπομείνας ἀνάξιον τῆς	ἀθανασίας.	Μετὰ δὲ ταῦτα λαβὼν ἆθλον
[4, 1]	ταύτην τὴν εὐεργεσίαν τυχεῖν συμφωνουμένης	ἀθανασίας.	ὁμοίως δὲ τοὺς Ἰνδοὺς τὸν
[4, 24]	νομίσας ἤδη τι λαμβάνειν τῆς	ἀθανασίας,	προσεδέχετο τὰς τελουμένας ὑπὸ τῶν
[4, 26]	τοὺς ἄθλους ἀποτετελεκώς, προσεδέχετο τῆς	ἀθανασίας	τεύξεσθαι, καθάπερ ὁ Ἀπόλλων ἔχρησεν.
[4, 48]	περὶ τῶν ἄθλων καὶ τῆς	ἀθανασίας,	τοῖς δὲ Τυνδαρίδαις, ὅτι προσαγορευθήσονται
[4, 53]	ἀνθ´ ὧν τυχεῖν αὐτὸν συμφωνουμένης	ἀθανασίας.	τοὺς δὲ ποιητὰς διὰ τὴν
[4, 10]	καὶ τοῦτο πράξαντα τεύξεσθαι τῆς	ἀθανασίας.	~Τούτων δὲ πραχθέντων ὁ μὲν
[4, 27]	ὧν τὸν Ἄτλαντα χάριν τῆς	εὐεργεσίας	ἀποδιδόντα μὴ μόνον δοῦναι τὰ
[4, 82]	τοῖς ἐγχωρίοις ἐνδείξασθαι τὰς ἰδίας	εὐεργεσίας.	διὸ καὶ παρὰ τοῖς κατὰ
[4, 51]	θεραπευθέντα τυχεῖν τῆς παρὰ θεῶν	εὐεργεσίας.	διόπερ τοῦ Πελίου ταῖς θυγατράσι
[4, 1]	εἶναι σφόδρα τοῦτον καὶ μεγίστας	εὐεργεσίας	κατατεθεῖσθαι τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων.
[4, 1]	ἀγαθῶν· ὧν διὰ τὰς κοινὰς	εὐεργεσίας	οἱ μεταγενέστεροι τοὺς μὲν ἰσοθέοις,
[4, 8]	δ´ ἀνθρώπους ἐπιλαθομένους τῆς κοινῆς	εὐεργεσίας	συκοφαντεῖν τὸν ἐπὶ τοῖς καλλίστοις
[4, 71]	τοὺς τιτρωσκομένους, καὶ διὰ τὰς	εὐεργεσίας	ταύτας ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων μεγάλης
[4, 68]	ἐθεράπευσεν, ἀντὶ δὲ ταύτης τῆς	εὐεργεσίας	χάριν ἔλαβε παρὰ τοῦ βασιλέως
[4, 1]	ἱστορούμενα, πρὸς δὲ τούτοις τὰς	τοποθεσίας	τῆς παρ´ ἑκάστοις χώρας καὶ
[4, 67]	τῶν συμφυγόντων εἰς τὸ Τιλφωσσαῖον	Τειρεσίας	μὲν ἐτελεύτησεν, ὃν θάψαντες λαμπρῶς
[4, 74]	μετασχὼν κοινῆς τραπέζης καὶ πάσης	παρρησίας,	ἀπήγγελλε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παρὰ
[4, 82]	καθ´ ἣν συνέβαινε πνεῖν τοὺς	ἐτησίας,	λῆξαι τὰς λοιμικὰς νόσους. τοῦτο
[4, 24]	τὴν θυσίαν καὶ ἐνέχυρον τῆς	θυσίας	ἀναδείξῃ τῷ θεῷ, παραχρῆμα ἀποκαθίστασθαί
[4, 3]	Ἰνδικὴν στρατείας καταδεῖξαι τὰς τριετηρίδας	θυσίας	Διονύσῳ, καὶ τὸν θεὸν νομίζειν
[4, 24]	ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων κατ´ ἐνιαυτὸν	θυσίας.	διόπερ τοῖς εὐδοκουμένοις τὰς χάριτας
[4, 38]	οἷς εἰώθει χρῆσθαι πρὸς τὰς	θυσίας.	ἡ δὲ Δηιάνειρα πυθομένη τοῦ
[4, 4]	τήν τε γένεσιν καὶ τὰς	θυσίας	καὶ τιμὰς νυκτερινὰς καὶ κρυφίους
[4, 82]	τῶν Ἑλλήνων. γενομένης δὲ τῆς	θυσίας	κατὰ τὴν τοῦ σειρίου ἄστρου
[4, 24]	ἀξιόλογον ἐποίησε, καὶ τιμὰς καὶ	θυσίας	κατέδειξεν αὐτῷ γίνεσθαι κατ´ ἐνιαυτὸν
[4, 34]	τοῖς μὲν ἄλλοις θεοῖς ἐτέλεσε	θυσίας,	μόνης δὲ τῆς Ἀρτέμιδος ὠλιγώρησεν·
[4, 21]	συντελεῖν τὰς ἐκ τῆς δεκάτης	θυσίας.	Ὁ δ´ οὖν Ἡρακλῆς ἀπὸ
[4, 24]	τοὺς μὴ τελοῦντας τὰς εἰθισμένας	θυσίας	παῖδας ἀφώνους γίνεσθαι καὶ τοῖς
[4, 30]	τοῖς ὕστερον χρόνοις οἱ τὰς	θυσίας	τελοῦντες τούτῳ τῷ θεῷ προσαγορεύουσιν
[4, 24]	πρὸς ᾗ τὰς ἀπαντήσεις καὶ	θυσίας	τῷ θεῷ παρέστησαν, Ἡρακλείαν προσηγόρευσαν,
[4, 24]	καὶ συνιόντας εὐωχίας τε καὶ	θυσίας	τῷ θεῷ συντελεῖν. Ὁ δ´
[4, 33]	τὴν Αὔγην τῷ βασιλεῖ τῆς	Μυσίας	Τεύθραντι. τὸ δ´ ἀπολειφθὲν ἐν
[4, 21]	Ῥωμαίων οὐ μόνον τῶν συμμέτρους	οὐσίας	κεκτημένων, ἀλλὰ καὶ τῶν μεγαλοπλούτων
[4, 21]	ταῦτα γενομένους εὐδαίμονας, ἐκδεκατεῦσαι τὰς	οὐσίας	οὔσας ταλάντων τετρακισχιλίων. Λεύκολλος γὰρ
[4, 4]	τὴν αἰσχύνην τὴν ἐκ τῆς	συνουσίας	ἐπακολουθοῦσαν. λέγουσι δ´ αὐτὸν ἀγχινοίᾳ
[4, 69]	τῆς Ἥρας καὶ κατετόλμησεν ὑπὲρ	συνουσίας	λόγους ποιεῖσθαι. ἔπειτα τὸν μὲν
[4, 83]	τέμενος, καὶ τὸ σκυθρωπὸν τῆς	ἐξουσίας	ἀποθέμενοι μεταβάλλουσιν εἰς παιδιὰς καὶ
[4, 83]	καὶ πάντες οἱ μετά τινος	ἐξουσίας	ἐπιδημοῦντες, ἐπειδὰν εἰς τὸν Ἔρυκα
[4, 10]	Θηβαίων, καταπλαγεὶς τὸ βάρος τῆς	ἐξουσίας,	ἕτοιμος ἦν ἐκδιδόναι τὸν αἴτιον
[4, 43]	Σαμόθρᾳξι, τὰς δὲ τῶν ἀστέρων	παρουσίας	ἀναπέμπειν εἰς τὴν τῶν Διοσκόρων
[4, 24]	αὐτοῖς ἀθάνατα μνημεῖα τῆς ἑαυτοῦ	παρουσίας.	ἴδιον δέ τι συνέβη γενέσθαι
[4, 32]	Οἰκλέα. Λαομέδων δ´ ἀπροσδοκήτου τῆς	παρουσίας	τῶν πολεμίων γενομένης δύναμιν ἀξιόλογον
[4, 19]	Ἄλπεις καὶ τῆς νῦν καλουμένης	Γαλατίας	τὴν πεδιάδα διεξιὼν ἐποιήσατο τὴν
[4, 45]	τῆς ἱστορίας τὰς τῆς ξενοκτονίας	αἰτίας,	ἀναγκαῖον βραχέα διελθεῖν, ἄλλως τε
[4, 84]	ποιεῖσθαι πολλὴν ἐπιμέλειαν· ἀφ´ ἧς	αἰτίας	βουκόλον αὐτὸν ὀνομασθῆναι. φύσει δὲ
[4, 43]	θεοὺς τοὺς ἀριστεῖς, καὶ τὰς	αἰτίας	δηλώσαντας τῆς τοῦ πατρὸς παρανομίας
[4, 47]	ἀπενέγκωσι. διὰ δὴ ταύτας τὰς	αἰτίας	καὶ {διὰ} τὴν ἰδίαν ὠμότητα
[4, 4]	μίτρᾳ τὴν κεφαλήν, ἀφ´ ἧς	αἰτίας	καὶ μιτρηφόρον ὀνομάζεσθαι· ἀπὸ δὲ
[4, 4]	προσάπτουσιν αὐτῷ διά τινας τοιαύτας	αἰτίας.	κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς εὕρεσιν
[4, 42]	παρὰ τὸν αἰγιαλὸν διὰ τοιαύτας	αἰτίας.	λέγεται τὸν Ποσειδῶνα διὰ τὴν
[4, 76]	καταδικασθεὶς ἐπὶ φόνῳ διὰ τοιαύτας	αἰτίας.	τῆς ἀδελφῆς τῆς Δαιδάλου γενόμενος
[4, 85]	ὕστερον γενέσθαι νῆσον διὰ τοιαύτας	αἰτίας.	τὸν ἰσθμὸν κατὰ τὸ στενώτατον
[4, 64]	ἱστορήσομεν, ἀναλαβόντες τὰς ἐξ ἀρχῆς	αἰτίας	τοῦ πολέμου. Λάιος ὁ Θηβῶν
[4, 27]	ξανθὰ καὶ χρυσοειδῆ· ἀφ´ ἧς	αἰτίας	τοὺς ποιητὰς τὰ πρόβατα μῆλα
[4, 12]	τοὺς ὀνομαζομένους Κενταύρους διὰ τοιαύτας	αἰτίας.	Φόλος ἦν Κένταυρος, ἀφ´ οὗ
[4, 71]	ὑπερβολὴν τῆς ἐν τῷ θεραπεύειν	εὐχρηστίας.	~Περὶ μὲν οὖν Ἀσκληπιοῦ καὶ
[4, 35]	δ´ εἶναι κέρας οἱονεί τινος	ἀμαλακιστίας,	δι´ ἧς τὴν εὐτονίαν τοῦ
[4, 66]	συνέφυγον εἴς τι χωρίον τῆς	Βοιωτίας	ὀνομαζόμενον Τιλφωσσαῖον. ἔπειθ´ οἱ μὲν
[4, 32]	Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν, χήρωσε δ´	ἀγυιάς.	ὁ δ´ οὖν Ἡρακλῆς καταπλεύσας
[4, 49]	Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν, χήρωσε δ´	ἀγυιάς.	τοὺς δ´ Ἀργοναύτας φασὶν ἐκ
[4, 43]	καὶ Κλεοπάτρας, ἥν φασιν ἐξ	Ὠρειθυίας	τῆς Ἐρεχθέως γεννηθῆναι καὶ Βορέου,
[4, 52]	δὲ τοῦ Πελίου θυγατέρας ἄρτι	καταβεβηκυίας	ἀπὸ τοῦ τέγους πρὸς τὴν
[4, 18]	πολὺ προχῶσαι· διὸ καὶ πρότερον	διεστηκυίας	ἀπ´ ἀλλήλων πολὺ διάστημα, συναγαγεῖν
[4, 47]	μυθολογοῦσι διὰ τὰς ἀπὸ τῆς	μητρυιᾶς	ἐπιβουλὰς ἀναλαβόντα τὴν ἀδελφὴν Ἕλλην
[4, 9]	ἴδιον τέκνον ἀπώλλυεν, ἡ δὲ	μητρυιᾶς	ἔχουσα μῖσος δι´ ἄγνοιαν ἔσωζε
[4, 43]	γεννηθῆναι καὶ Βορέου, διὰ {δὲ}	μητρυιᾶς	τόλμαν καὶ διαβολὰς ψευδεῖς τυγχάνοντας
[4, 38]	τὸν ἐκ τῆς ἐχίδνης ἰὸν	ἀνειληφυίας,	καὶ διὰ τοῦτο τοῦ χιτῶνος
[4, 53]	δὲ τῶν ἀριστέων περὶ τῆς	συμμαχίας,	καὶ τὴν διάταξιν τῶν ἀγώνων
[4, 58]	βασιλέως τῶν Τεγεατῶν, καὶ τῆς	μονομαχίας	γενομένης, ὁ μὲν Ὕλλος ἀνῃρέθη,
[4, 71]	πρὸς τὸν Δία ὡς τῆς	ἐπαρχίας	αὐτοῦ ταπεινουμένης· ἐλάττους γὰρ ἀεὶ
[4, 2]	κάλλος Δία μιγέντα καὶ μεθ´	ἡσυχίας	ποιούμενον τὰς ὁμιλίας δόξαι καταφρονεῖν
[4, 81]	τὴν δ´ αἰτίαν ἀποδιδόασι τῆς	ἀτυχίας	οἱ μὲν ὅτι κατὰ τὸ
[4, 21]	τῷ θεῷ πᾶσαν τὴν δεκάτην,	εὐωχίας	ποιῶν συνεχεῖς καὶ πολυδαπάνους. κατεσκεύασαν
[4, 24]	θιάσους τε συνάγειν καὶ συνιόντας	εὐωχίας	τε καὶ θυσίας τῷ θεῷ
[4, 4]	τὰς τῶν φίλων συναναστροφὰς καὶ	εὐωχίας	τοὺς συνεορτάζοντας δαψιλῆ τὸν ἄκρατον
[4, 72]	ἐγένετο Φαίαξ, ἀφ´ οὗ τοὺς	Φαίακας	συνέβη τυχεῖν ταύτης τῆς προσηγορίας.
[4, 4]	ἄλλων διενεγκεῖν καὶ πρὸς τὰς	ἀφροδισιακὰς	ἡδονὰς εὐκατάφορον γεγονέναι, κατὰ δὲ
[4, 6]	οἰνωθέντας φυσικῶς ἐντετάσθαι πρὸς τὰς	ἀφροδισιακὰς	ἡδονάς. τινὲς δέ φασι τὸ
[4, 47]	καὶ τῷ τεμένει τεῖχος καὶ	φύλακας	πολλοὺς ἐπιστῆσαι τῶν ἐκ τῆς
[4, 46]	δὲ ταῦτα τοὺς Ἀργοναύτας ἀπολιπόντας	φυλακὰς	τῆς νεώς, νυκτὸς ὁρμῆσαι μετὰ
[4, 63]	τῶν ἄλλων φίλων τοὺς ἀρίστους,	φύλακας	τῆς παρθένου. Πειρίθου δὲ κρίναντος
[4, 3]	καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας καὶ	Θρᾷκας	ἀπομνημονεύοντας τῆς κατὰ τὴν Ἰνδικὴν
[4, 3]	τιμώσαις τὸν θεόν· τὰς δὲ	γυναῖκας	κατὰ συστήματα θυσιάζειν τῷ θεῷ
[4, 68]	μὲν μάντις ὢν τὰς Ἀργείας	γυναῖκας	μανείσας διὰ τὴν Διονύσου μῆνιν
[4, 20]	πολλῆς ἐργασίας προσδεομένης, εἰθίκασι τὰς	γυναῖκας	τῶν κακοπαθειῶν τῶν ἐν ταῖς
[4, 61]	συμφοράν, ἧκεν εἰς τὰς Ἀθήνας	δίκας	αἰτῶν τοῦ Ἀνδρόγεω φόνου. οὐδενὸς
[4, 61]	τοῦ Ἀνδρόγεω φόνου τῷ Μίνῳ	δίκας	δῶσιν ἃς ἂν ἐκεῖνος δικάσῃ·
[4, 82]	πνεῖν τοὺς ἐτησίας, λῆξαι τὰς	λοιμικὰς	νόσους. τοῦτο δ´ ἄν τις
[4, 5]	ἐπιστήμης· ἀφ´ ὧν τοὺς μεταγενεστέρους	μουσικὰς	συνόδους συστήσασθαι τῶν περὶ τὸν
[4, 5]	δὲ καὶ τὰς λοιπὰς προσηγορίας	ἐπιθετικὰς	αὐτῷ γεγενῆσθαι, περὶ ὧν μακρὸν
[4, 15]	τοῦ Θρᾳκὸς ἵππους. αὗται δὲ	χαλκᾶς	μὲν φάτνας εἶχον διὰ τὴν
[4, 2]	διόπερ ὑπ´ αὐτῆς παρακληθῆναι τὰς	ἐπιπλοκὰς	ὁμοίας ποιεῖσθαι ταῖς πρὸς τὴν
[4, 12]	τῶν δὲ Κενταύρων οἱ μὲν	πεύκας	αὐτορρίζους ἔχοντες ἐπῇσαν, οἱ δὲ
[4, 17]	τούτοις ὅτι τῶν υἱῶν ἕκαστος	μεγάλας	ἔχει δυνάμεις συνεστώσας ἐξ ἐθνῶν
[4, 80]	χώρας δὲ πλῆθος ὥστε λαμβάνειν	μεγάλας	προσόδους. ~Ἡμεῖς δὲ περὶ τούτων
[4, 12]	ἔχοντες ἐπῇσαν, οἱ δὲ πέτρας	μεγάλας,	τινὲς δὲ λαμπάδας ἡμμένας, ἕτεροι
[4, 71]	Ἀγαμέμνονα· κατὰ δὲ τὸν πόλεμον	μεγάλας	χρείας αὐτοὺς παρασχέσθαι τοῖς Ἕλλησι,
[4, 49]	εὐχὰς ἀποδόντας πάλιν ἀναθεῖναι τὰς	φιάλας	εἰς τὸ τέμενος τὰς ἔτι
[4, 43]	ἀστέρων ἐπὶ τὰς τῶν Διοσκόρων	κεφαλὰς	ἐπιπεσόντων, ἅπαντας μὲν ἐκπλαγῆναι τὸ
[4, 22]	εἰωθέναι τῶν ληφθέντων θηρίων τὰς	κεφαλὰς	καὶ τοὺς πόδας ἀνατιθέναι τῇ
[4, 11]	ἑνὸς σώματος ἑκατὸν αὐχένες ἔχοντες	κεφαλὰς	ὄφεων διετετύπωντο. τούτων δ´ εἰ
[4, 18]	ἀπήλασε τὰς διωνομασμένας τῶν βοῶν	ἀγέλας.	διεξιὼν δὲ τὴν τῶν Ἰβήρων
[4, 30]	γάλακτι καὶ κρέασι καὶ πολλὰς	ἀγέλας	κτηνῶν τρέφοντες οὐκ ἐπεδέοντο σίτου·
[4, 84]	ὑπὸ Νυμφῶν τραφέντα, καὶ βοῶν	ἀγέλας	παμπληθεῖς κεκτημένον, τούτων ποιεῖσθαι πολλὴν
[4, 18]	τὸν πρὸς Γαδείροις ὠκεανόν, καὶ	στήλας	ἔθετο καθ´ ἑκατέραν τῶν ἠπείρων.
[4, 18]	Εὐρώπης ἔγνω τῆς στρατείας θέσθαι	στήλας	ταύτας. βουλόμενος δ´ ἀείμνηστον ἔργον
[4, 52]	τοῖς προστάγμασι. καὶ τὰς μὲν	ἄλλας	ἁπάσας τὸν πατέρα τυπτούσας ἀποκτεῖναι,
[4, 82]	καὶ Καλλίκαρπον. μετὰ δὲ ταῦτα	ἄλλας	τε νήσους ἐπελθεῖν καὶ κατὰ
[4, 30]	τρέφεσθαι γάλακτι καὶ κρέασι καὶ	πολλὰς	ἀγέλας κτηνῶν τρέφοντες οὐκ ἐπεδέοντο
[4, 83]	ἐκόσμησε· μετὰ δὲ τοῦτον ἐπὶ	πολλὰς	γενεὰς τιμῶντες οἱ Σικανοὶ τὴν
[4, 50]	εἰπεῖν ὅτι κομίζει μεθ´ ἑαυτῆς	πολλὰς	καὶ παραδόξους δυνάμεις φαρμάκων εὑρημένας
[4, 5]	~Ἐπωνυμίας δ´ αὐτῷ τοὺς ἀνθρώπους	πολλὰς	προσάψαι, τὰς ἀφορμὰς ἀπὸ τῶν
[4, 84]	ἄνεσιν καὶ ἀπόλαυσιν εὖ πεφυκέναι.	πολλάς	τε γὰρ πηγὰς ἔχειν τῇ
[4, 43]	διὰ {δὲ} μητρυιᾶς τόλμαν καὶ	διαβολὰς	ψευδεῖς τυγχάνοντας ὑπὸ τοῦ πατρὸς
[4, 16]	Πόντον, καὶ καταπλεύσας ἐπὶ τὰς	ἐκβολὰς	τοῦ Θερμώδοντος ποταμοῦ, πλησίον Θεμισκύρας
[4, 65]	ὕστερον κατὰ τὰς τοῦ πατρὸς	ἐντολὰς	ἀνεῖλε τὴν μητέρα, καὶ διὰ
[4, 65]	γυναικὸς προδεδόσθαι συστρατεύσειν μὲν ὡμολόγησεν,	ἐντολὰς	δὲ ἔδωκεν Ἀλκμαίωνι τῷ υἱῷ
[4, 2]	ἀποσταλῆναι πρὸς ζήτησιν τῆς Εὐρώπης,	ἐντολὰς	λαβόντα ἢ τὴν παρθένον ἀγαγεῖν
[4, 33]	καταποντίσαι μὲν αὐτὴν κατὰ τὰς	ἐντολὰς	οὐκ ἔκρινε, ξένοις δέ τισι
[4, 47]	διὰ τὰς ἀπὸ τῆς μητρυιᾶς	ἐπιβουλὰς	ἀναλαβόντα τὴν ἀδελφὴν Ἕλλην φυγεῖν
[4, 5]	δὲ ἀπὸ τοῦ πατῆσαι τὰς	σταφυλὰς	ἐν ληνῷ, Βρόμιον δ´ ἀπὸ
[4, 73]	ἀναγκαῖον δὲ τοῖς χρόνοις προσαναδραμόντας	ἡμᾶς	ἀπ´ ἀρχῆς ἐν κεφαλαίοις ἅπαντα
[4, 34]	δ´ εἶναι νομίζομεν βραχὺ παρεκβάντας	ἡμᾶς	ἀπαγγεῖλαι τὴν περὶ τὸν Μελέαγρον
[4, 8]	ὁμολογουμένην αὐτῷ συγχωρῆσαι τὴν ἀθανασίαν,	ἡμᾶς	δὲ πρὸς τὸν θεὸν μηδὲ
[4, 56]	γινομένους Γαδείρων εἰς τὴν καθ´	ἡμᾶς	θάλατταν εἰσπλεῦσαι. ἀποδείξεις δὲ τούτων
[4, 18]	τὸν ὠκεανὸν μίσγεσθαι τῇ καθ´	ἡμᾶς	θαλάττῃ. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων
[4, 18]	τὴν Ἰβηρίαν μέχρι τῶν καθ´	ἡμᾶς	καιρῶν. Ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ περὶ
[4, 30]	χρησμῷ διέμεινε μέχρι τῶν καθ´	ἡμᾶς	καιρῶν. οἱ μὲν γὰρ λαοὶ
[4, 20]	ἴδιόν τι καὶ παράδοξον καθ´	ἡμᾶς	συνέβη περὶ μίαν γυναῖκα γενέσθαι.
[4, 8]	τοῖς πραττομένοις ἐν τοῖς καθ´	ἡμᾶς	χρόνοις, καὶ τὰ δισταζόμενα τῶν
[4, 19]	καὶ ἀπόρθητος μέχρι τοῦ καθ´	ἡμᾶς	χρόνου· τὸ δὲ τελευταῖον ὑπὸ
[4, 21]	χρόνους διαμεῖναι μέχρι τῶν καθ´	ἡμᾶς	χρόνων· πολλοὺς γὰρ τῶν Ῥωμαίων
[4, 69]	ἕτερος τῶν Λαπίθου παίδων Περίφας	γήμας	Ἀστυάγυιαν τὴν Ὑψέως ἐγέννησεν ὀκτὼ
[4, 46]	τῶν ὅρκων δοῦναι πίστεις ὅτι	γήμας	αὐτὴν ἕξει σύμβιον ἅπαντα τὸν
[4, 68]	καὶ ἐκάλεσεν ἀφ´ ἑαυτοῦ Σαλμωνίαν.	γήμας	δ´ Ἀλκιδίκην τὴν Ἀλέου ἐγέννησε
[4, 35]	μὲν ἀποκτεῖναι τὴν Περίβοιαν ἀπέγνω,	γήμας	δ´ αὐτὴν ἐγέννησεν υἱὸν Τυδέα.
[4, 68]	τὴν βασιλείαν Βίαντι τῷ ἀδελφῷ.	γήμας	δὲ Ἰφιάνειραν τὴν Μεγαπένθους ἐτέκνωσεν
[4, 69]	ποταμὸν ἐβασίλευσε τῶν τόπων τούτων,	γήμας	δὲ Ὀρσινόμην τὴν Εὐρυνόμου ἐγέννησεν
[4, 60]	ναυτικὴν δύναμιν ἀξιόλογον συστησάμενος ἐθαλαττοκράτησε.	γήμας	δὲ Πασιφάην τὴν Ἡλίου καὶ
[4, 60]	καὶ Πελασγῶν ἐβασίλευσε τῆς νήσου,	γήμας	δὲ τὴν Κρηθέως θυγατέρα ἐγέννησεν
[4, 60]	ὃς διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν καὶ	γήμας	Ἴδην τὴν Κορύβαντος ἐγέννησε Μίνωα
[4, 64]	πολέμου. Λάιος ὁ Θηβῶν βασιλεὺς	γήμας	Ἰοκάστην τὴν Κρέοντος, καὶ χρόνον
[4, 70]	δὲ διαλυθέντων αὐτῶν Πειρίθους μὲν	γήμας	Ἱπποδάμειαν τὴν Βούτου, καὶ καλέσαντος
[4, 60]	δὲ διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν καὶ	γήμας	Ἰτώνην τὴν Λυκτίου Λύκαστον ἐγέννησεν,
[4, 75]	ταύτην δὲ Δάρδανος ὁ Διὸς	γήμας,	καὶ τὴν βασιλείαν διαδεξάμενος, τοὺς
[4, 72]	Αἰγίνης κατήντησεν εἰς Σαλαμῖνα, καὶ	γήμας	Κυχρέως τοῦ βασιλέως τῶν Σαλαμινίων
[4, 75]	Ἀχιλλέως ἀναιρεθέντα, Πρίαμος δ´ Ἑκάβην	γήμας	σὺν ἄλλοις πλείοσιν υἱοῖς ἐγέννησεν
[4, 73]	τούτῳ δὲ τῷ τρόπῳ Πέλοψ	γήμας	τὴν Ἱπποδάμειαν παρέλαβε τὴν ἐν
[4, 68]	ἐγχωρίων. ταύτης δὲ βασιλεύων καὶ	γήμας	Χλῶριν τὴν Ἀμφίονος τοῦ Θηβαίου,
[4, 67]	κατῴκησαν ἐν τοῖς προειρημένοις τόποις,	Μίμας	δὲ μείνας ἐβασίλευσε τῆς Αἰολίδος.
[4, 51]	καὶ πρὸς καθίδρυσιν ἑαυτῆς καὶ	τιμὰς	αἰωνίους ἐκλελέχθαι τὸν εὐσεβέστατον ἁπάντων
[4, 24]	συστρατεύοντος τέμενος ἀξιόλογον ἐποίησε, καὶ	τιμὰς	καὶ θυσίας κατέδειξεν αὐτῷ γίνεσθαι
[4, 4]	γένεσιν καὶ τὰς θυσίας καὶ	τιμὰς	νυκτερινὰς καὶ κρυφίους παρεισάγουσι διὰ
[4, 6]	τινὲς δὲ Τύχωνα. τὰς δὲ	τιμὰς	οὐ μόνον κατὰ πόλιν ἀπονέμουσιν
[4, 82]	τὰς ἐσομένας παρὰ τοῖς Κείοις	τιμάς.	τὸν δὲ πλεῦσαι μὲν εἰς
[4, 83]	γὰρ τὰς προειρημένας ὑπ´ Ἔρυκος	τιμὰς	ὕστερον Αἰνείας ὁ Ἀφροδίτης πλέων
[4, 83]	Ῥωμαίων εἰς τὰς τῆς θεοῦ	τιμὰς	φιλοτιμηθεῖσα τὰς μὲν πιστοτάτας τῶν
[4, 24]	πόλιν οἰκοῦντες ἐκ γενετῆς τὰς	κόμας	{ἱερὰς} Ἰολάῳ τρέφουσι, μέχρι ἂν
[4, 5]	τοὺς ἀνθρώπους πολλὰς προσάψαι, τὰς	ἀφορμὰς	ἀπὸ τῶν περὶ αὐτὸν ἐπιτηδευμάτων
[4, 6]	ἀνδρὸς ἀναζητοῦσαν, καὶ τοὺς μὲν	Τιτᾶνας	ἀνελοῦσαν, τὰ δὲ τοῦ σώματος
[4, 6]	μυθολογοῦντές φασι τὸ παλαιὸν τοὺς	Τιτᾶνας	ἐπιβουλεύσαντας Ὀσίριδι τοῦτον μὲν ἀνελεῖν,
[4, 76]	ποιήσας, ἔτι δὲ τὰς χεῖρας	διατεταμένας	ποιῶν, εἰκότως ἐθαυμάζετο παρὰ τοῖς
[4, 49]	τήν τε ἀδελφὴν καὶ τὰς	ὡμολογημένας	ἵππους ἀποδιδόναι. οὐδενὸς δ´ αὐτῷ
[4, 77]	πεφιλοτεχνημένας καὶ διὰ κηροῦ θαυμαστῶς	ἠσκημένας·	ἐπιθέντα δὲ ταύτας τῷ τε
[4, 76]	ἔχοντα καθειμένας καὶ ταῖς πλευραῖς	κεκολλημένας.	ὁ δ´ οὖν Δαίδαλος κατὰ
[4, 77]	πλοίων δρασμόν, κατασκευάσαι παραδόξως πτέρυγας	πεφιλοτεχνημένας	καὶ διὰ κηροῦ θαυμαστῶς ἠσκημένας·
[4, 83]	τυγχάνον αὐξήσεως. μετὰ γὰρ τὰς	προειρημένας	ὑπ´ Ἔρυκος τιμὰς ὕστερον Αἰνείας
[4, 50]	πολλὰς καὶ παραδόξους δυνάμεις φαρμάκων	εὑρημένας	ὑπό τε τῆς μητρὸς Ἑκάτης
[4, 76]	μεμυκότα, τὰς δὲ χεῖρας ἔχοντα	καθειμένας	καὶ ταῖς πλευραῖς κεκολλημένας. ὁ
[4, 18]	ἠπείρων τὰς παρὰ τὸν ὠκεανὸν	κειμένας	τῆς τε Λιβύης καὶ τῆς
[4, 12]	πέτρας μεγάλας, τινὲς δὲ λαμπάδας	ἡμμένας,	ἕτεροι δὲ βουφόνους πελέκεις. ὁ
[4, 59]	τὸν οἰκοῦντα τῆς Μεγαρίδος τὰς	ὀνομαζομένας	ἀπ´ ἐκείνου Σκειρωνίδας πέτρας· οὗτος
[4, 4]	πλεονάζοντος οἴνου κεφαλαλγίας τοῖς πίνουσι	γινομένας	διαδεδέσθαι λέγουσιν αὐτὸν μίτρᾳ τὴν
[4, 82]	μετάβασιν ἐσομένην αὐτοῦ καὶ τὰς	ἐσομένας	παρὰ τοῖς Κείοις τιμάς. τὸν
[4, 52]	καὶ πίστεις τῆς ἐπαγγελίας ἡγησαμένων	ἐνδεχομένας	ἔχειν, ὑπουργῆσαι τοῖς προστάγμασι. καὶ
[4, 18]	τὴν Ἰβηρίαν χειρωσάμενος ἀπήλασε τὰς	διωνομασμένας	τῶν βοῶν ἀγέλας. διεξιὼν δὲ
[4, 24]	ὥστε τοὺς μὴ τελοῦντας τὰς	εἰθισμένας	θυσίας παῖδας ἀφώνους γίνεσθαι καὶ
[4, 4]	αὐτῷ συναποδημεῖν, παρθένους οὔσας καὶ	πεπαιδευμένας	διαφερόντως· ταύτας δὲ διά τε
[4, 1]	τὰς παρὰ τοῖς ἄλλοις ἔθνεσι	μυθολογουμένας	πράξεις καὶ τὰ περὶ θεῶν
[4, 67]	τὰς ἐν τῷ Τυρρηνικῷ πελάγει	καλουμένας	ἀπ´ αὐτοῦ νήσους Αἰολίδας κατέσχε,
[4, 24]	λαμβάνειν τῆς ἀθανασίας, προσεδέχετο τὰς	τελουμένας	ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων κατ´ ἐνιαυτὸν
[4, 3]	τὴν παρουσίαν ὑμνεῖν τοῦ Διονύσου,	μιμουμένας	τὰς ἱστορουμένας τὸ παλαιὸν παρεδρεύειν
[4, 24]	ἐνιαυτὸν τὰς μέχρι τοῦ νῦν	τηρουμένας·	πάντες γὰρ οἱ κατὰ ταύτην
[4, 18]	τῶν ταύρων· τὰς δὲ βοῦς	τηρουμένας	συνέβη ἱερὰς διαμεῖναι κατὰ τὴν
[4, 3]	ὑμνεῖν τοῦ Διονύσου, μιμουμένας τὰς	ἱστορουμένας	τὸ παλαιὸν παρεδρεύειν τῷ θεῷ
[4, 45]	ῥιζῶν παντοίας φύσεις καὶ δυνάμεις	ἀπιστουμένας·	οὐκ ὀλίγα μὲν γὰρ ὑπὸ
[4, 10]	κατέσπασεν ἐκ τῶν ναῶν τὰς	προσηλωμένας	πανοπλίας, ἃς οἱ πρόγονοι σκῦλα
[4, 61]	τὸν ἀριθμόν, μεταγαγεῖν εἰς τὰς	Ἀθήνας·	ἀπὸ γὰρ τούτων τῶν χρόνων
[4, 61]	ὁ Μίνως πολεμῶν ἐπαύσατο τὰς	Ἀθήνας.	διελθόντων δὲ ἐτῶν ἐννέα πάλιν
[4, 59]	πέτρᾳ τεθειμένα, κατήντησεν εἰς τὰς	Ἀθήνας.	διεξιὼν δ´, ὥς φασι, τὴν
[4, 61]	υἱὸν συμφοράν, ἧκεν εἰς τὰς	Ἀθήνας	δίκας αἰτῶν τοῦ Ἀνδρόγεω φόνου.
[4, 55]	ἐπανελθόντος ἐκ Τροιζῆνος εἰς τὰς	Ἀθήνας,	ἐγκληθεῖσαν ἐπὶ φαρμακείᾳ φυγεῖν ἐκ
[4, 62]	ἀγανακτῆσαι, καὶ ἐπανελθοῦσαν εἰς τὰς	Ἀθήνας	εἰπεῖν τῷ Θησεῖ διότι ἐπεβάλετο
[4, 63]	κοινῇ καὶ ἀπήγαγον εἰς τὰς	Ἀθήνας.	ἔπειτα πρὸς ἀλλήλους ὁμολογίας ἔθεντο
[4, 25]	συνοίσειν αὑτῷ, παρῆλθεν εἰς τὰς	Ἀθήνας	καὶ μετέσχε τῶν ἐν Ἐλευσῖνι
[4, 59]	τὰ προειρημένα κατήντησεν εἰς τὰς	Ἀθήνας,	καὶ τὸν Αἰγέα διὰ τῶν
[4, 60]	υἱῶν Ἀνδρόγεως μὲν εἰς τὰς	Ἀθήνας	κατήντησε Παναθηναίων συντελουμένων, Αἰγέως βασιλεύοντος,
[4, 55]	ἐκ τούτου βοήθειαν καταφυγεῖν εἰς	Ἀθήνας	πρὸς Αἰγέα τὸν Πανδίονος. ἐνταῦθα
[4, 63]	υἱὸν Πολυποίτην, παρῆλθεν εἰς τὰς	Ἀθήνας	πρὸς Θησέα. καταλαβὼν δὲ τετελευτηκυῖαν
[4, 62]	ὕστερον Ἱππολύτου ἐπανελθόντος εἰς τὰς	Ἀθήνας	πρὸς τὰ μυστήρια, Φαίδρα διὰ
[4, 59]	τοῦ ζῴου ἀπήγαγεν εἰς τὰς	Ἀθήνας·	τοῦτον δ´ Αἰγεὺς παραλαβὼν ἔθυσεν
[4, 28]	ποταμὸν ἀθροισθείσας πανδημεὶ σπεῦσαι τοὺς	Ἕλληνας	ἀμύνασθαι περὶ ὧν Ἡρακλῆς στρατεύσας
[4, 3]	μὲν Βοιωτοὺς καὶ τοὺς ἄλλους	Ἕλληνας	καὶ Θρᾷκας ἀπομνημονεύοντας τῆς κατὰ
[4, 48]	περὶ αὐτὸν στρατιωτῶν διώξαντα τοὺς	Ἕλληνας	καταλαβεῖν πλησίον τῆς θαλάττης· ἐξ
[4, 39]	προετρέψαντο τὸ μὲν πρῶτον ἅπαντας	Ἕλληνας,	μετὰ δὲ ταῦτα καὶ τοὺς
[4, 18]	τὴν Θετταλίαν ἔπραξεν εὐεργετῶν τοὺς	Ἕλληνας,	τὰ δὲ κατὰ τὴν Βοιωτίαν
[4, 27]	τοῦ Ἡρακλέους ἐξενέγκαντος εἰς τοὺς	Ἕλληνας	τὸν σφαιρικὸν λόγον, δόξης μεγάλης
[4, 9]	τῆς μὲν Ἀλκμήνης παρακατασχεῖν τὰς	ὠδῖνας,	τὸν δ´ Εὐρυσθέα πρὸ τοῦ
[4, 67]	τοῖς προειρημένοις τόποις, Μίμας δὲ	μείνας	ἐβασίλευσε τῆς Αἰολίδος. Μίμαντος δὲ
[4, 13]	προστάγματος χωρὶς αἰσχύνης ἐπετέλεσεν, οὐδὲν	ὑπομείνας	ἀνάξιον τῆς ἀθανασίας. Μετὰ δὲ
[4, 31]	εἰς τὴν Ἀσίαν. ἐκεῖ δ´	ὑπομείνας	ἑκουσίως ὑπό τινος τῶν φίλων
[4, 75]	ἕω μέρη τῆς Ἀσίας καὶ	διατείνας	ἕως Αἰθιοπίας ἐμυθολογήθη ἐξ Ἠοῦς
[4, 24]	βοῶν ἀνεῖλε, Κρότωνα δὲ ἀκουσίως	ἀποκτείνας	ἔθαψε μεγαλοπρεπῶς καὶ τάφον αὐτοῦ
[4, 17]	παρανομοῦντας ἀνθρώπους ἢ δυνάστας ὑπερηφάνους	ἀποκτείνας	τὰς πόλεις ἐποίησεν εὐδαίμονας. μυθολογοῦσι
[4, 1]	ἀνδρῶν ἀγαθῶν· ὧν διὰ τὰς	κοινὰς	εὐεργεσίας οἱ μεταγενέστεροι τοὺς μὲν
[4, 1]	ὢν μαθητής, ὑποστησάμενος γράφειν τὰς	κοινὰς	πράξεις, τὰς μὲν παλαιὰς μυθολογίας
[4, 4]	καὶ τὰς θυσίας καὶ τιμὰς	νυκτερινὰς	καὶ κρυφίους παρεισάγουσι διὰ τὴν
[4, 11]	τοῦ χρόνου τὸ πάθος πραΰναντος	κρίνας	ὑπομένειν τοὺς κινδύνους παρεγένετο πρὸς
[4, 14]	τῶν τόπων πρὸς τηλικαύτην πανήγυριν	προκρίνας	τὸ παρὰ τὸν Ἀλφειὸν ποταμὸν
[4, 58]	καὶ προσλαβόμενος συμμάχους Τεγεάτας καί	τινας	ἄλλους, ἀπήντησε τοῖς Ἡρακλείδαις. κατὰ
[4, 40]	τῶν πρὸ αὐτοῦ Περσέα καί	τινας	ἄλλους διὰ τὰς ὑπερορίους στρατείας
[4, 68]	Ἀμυθάονος καὶ Ἀγλαΐας υἱοὺς καί	τινας	ἄλλους τῶν Ἀχαιῶν {καὶ} Φθιωτῶν
[4, 50]	πόλιν ἀπροσδοκήτως ἐπιθέσθαι τῷ βασιλεῖ,	τινὰς	δ´ ἀποφαίνεσθαι δεῖν στρατιώτας ἀπὸ
[4, 21]	κεκτημένων, ἀλλὰ καὶ τῶν μεγαλοπλούτων	τινὰς	εὐξαμένους ἐκδεκατεύσειν Ἡρακλεῖ, καὶ μετὰ
[4, 20]	συνεχομένη ταῖς ὠδῖσιν ἀπῆλθεν εἴς	τινας	θάμνους ἀθορύβως· ἐν οἷς τεκοῦσα,
[4, 33]	ἄρρεν ἀπέλιπε τὸ βρέφος εἴς	τινας	θάμνους κρύψασα. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 35]	ῥείθρου. διὸ καὶ τῶν ποιητῶν	τινας	μυθοποιῆσαι τὸ πραχθέν· παρεισήγαγον γὰρ
[4, 83]	ταῖς δόξαις πολλάκις διὰ περιστάσεις	τινὰς	τεταπείνωται, μόνον δὲ τοῦτο τῶν
[4, 4]	δὲ νάρθηκα προσάπτουσιν αὐτῷ διά	τινας	τοιαύτας αἰτίας. κατὰ τὴν ἐξ
[4, 45]	συμφυγουσῶν γυναικῶν καθιδρυθῆναι, κατὰ δέ	τινας	τῶν ἱστορικῶν ἐκλιποῦσαν τὸν Πόντον
[4, 41]	ναῦν Ἀργὼ προσαγορευθῆναι κατὰ μέν	τινας	τῶν μυθογράφων ἀπὸ τοῦ τὸ
[4, 45]	ἐκπεσοῦσαν τῆς βασιλείας κατὰ μέν	τινας	τῶν μυθογράφων φυγεῖν ἐπὶ τὸν
[4, 79]	ἐξ ὀχυρᾶς πόλεως καὶ καταπολεμήσαντές	τινας	τῶν περιοίκων ἱκανὴν κατεκτήσαντο χώραν.
[4, 67]	τῶν πατρίδων, αὐτοὶ δ´ ἐπί	τινας	χρόνους κατοικήσαντες, οἱ μὲν ἐν
[4, 58]	Τρικόρυθον ἐπάνοδον ἐποιήσαντο. μετὰ δέ	τινας	χρόνους Λικύμνιος μὲν μετὰ τῶν
[4, 6]	φασιν εἶναι θεὸν καὶ κατά	τινας	χρόνους φαίνεσθαι παρ´ ἀνθρώποις, καὶ
[4, 26]	δράκοντος φοβερωτάτου, τινὲς δὲ λέγουσι	ποίμνας	προβάτων κάλλει διαφερούσας κεκτῆσθαι τὰς
[4, 4]	διενεγκεῖν καὶ πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς	ἡδονὰς	εὐκατάφορον γεγονέναι, κατὰ δὲ τὰς
[4, 6]	φυσικῶς ἐντετάσθαι πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς	ἡδονάς.	τινὲς δέ φασι τὸ αἰδοῖον
[4, 28]	ταῦτ´ ὄντος φασὶ τὰς ὑπολειφθείσας	Ἀμαζόνας	περὶ τὸν Θερμώδοντα ποταμὸν ἀθροισθείσας
[4, 16]	ἐνεγκεῖν ζωστῆρα, τὴν ἐπὶ τὰς	Ἀμαζόνας	στρατείαν ἐποιήσατο. πλεύσας οὖν εἰς
[4, 51]	ἀληθῆ λέγειν, φασὶν αὐτὴν κατὰ	μόνας	ἐντυχοῦσαν τῷ Πελίᾳ παρακαλέσαι ταῖς
[4, 65]	Πολυνείκην καὶ Τυδέα προσλαβόμενοι τέτταρας	ἡγεμόνας,	Ἀμφιάραόν τε καὶ Καπανέα καὶ
[4, 18]	κατεστρατοπεδευκότας ἐκ διαστήματος, πάντας τοὺς	ἡγεμόνας	ἐκ προκλήσεως ἀνελὼν καὶ τὴν
[4, 29]	τῶν Θεσπιάδων αὐτῷ γενομένους υἱοὺς	ἡγεμόνας	ποιῆσαι ταύτης, ἔκρινε τὸν ἀδελφιδοῦν
[4, 19]	δυσχωρίαις, χειρωσάμενος ἅπαντας καὶ τοὺς	ἡγεμόνας	τῆς παρανομίας ἀνελὼν ἐποίησεν ἀσφαλῆ
[4, 67]	Ἀρκεσίλαον τοὺς ἐπὶ Τροίαν στρατευσαμένους	ἡγεμόνας	τῶν ἁπάντων Βοιωτῶν. ~Τούτων δ´
[4, 21]	Ἡρακλεῖ, καὶ μετὰ ταῦτα γενομένους	εὐδαίμονας,	ἐκδεκατεῦσαι τὰς οὐσίας οὔσας ταλάντων
[4, 80]	τούς τε τῶν ἰδιωτῶν βίους	εὐδαίμονας	καὶ τὰς πόλεις εὐθενήσειν. τέλος
[4, 17]	ὑπερηφάνους ἀποκτείνας τὰς πόλεις ἐποίησεν	εὐδαίμονας.	μυθολογοῦσι δ´ αὐτὸν διὰ τοῦτο
[4, 15]	ἵππους. αὗται δὲ χαλκᾶς μὲν	φάτνας	εἶχον διὰ τὴν ἀγριότητα, ἁλύσεσι
[4, 14]	οἱ προειρημένοι θεοὶ κατὰ τὰς	τέχνας,	τῆς μὲν πρὸς εἰρηνικὴν ἀπόλαυσιν
[4, 14]	πανηγύρεις, ἔτι δ´ ἑορτὰς καὶ	ἀγῶνας,	ἐτίμησαν αὐτὸν δωρεαῖς οἰκείαις ἕκαστος
[4, 29]	ἐπιθυμῆσαι τῆς νήσου, καὶ πολλοὺς	ἀγῶνας	καὶ κινδύνους ὑπὲρ αὐτῆς ἀναδέξασθαι.
[4, 33]	ἄφνω τὸν Εὔρυτον ἀπέκτεινε περὶ	Κλεωνάς,	ἔνθα νῦν ἐστιν ἱερὸν Ἡρακλέους.
[4, 31]	παριόντας ξένους συναρπάζοντα καὶ τοὺς	ἀμπελῶνας	σκάπτειν ἀναγκάζοντα τῷ σκαφείῳ πατάξας
[4, 80]	δυσπορεύτου· δι´ ἣν αἰτίαν κατασκευάσαντες	ἁμάξας	τετρακύκλους ἑκατὸν ζεύγεσι βοῶν ἐκόμισαν
[4, 11]	καὶ τὸ ἕτερον τῶν στομίων	ἐμφράξας	συνεπλάκη, καὶ τὸν αὐχένα σφίγξας
[4, 18]	ἐν δὲ τῇ Βοιωτίᾳ τοὐναντίον	ἐμφράξας	τὸ περὶ τὸν Μινύειον Ὀρχομενὸν
[4, 31]	ἀμπελῶνας σκάπτειν ἀναγκάζοντα τῷ σκαφείῳ	πατάξας	ἀπέκτεινεν· Ἰτώνων δὲ λεηλατούντων πολλὴν
[4, 36]	ἁμαρτάνοντος δ´ ἐν τῷ διακονεῖν,	πατάξας	κονδύλῳ, καὶ βαρυτέρας τῆς πληγῆς
[4, 67]	Μεταποντίῳ ξένῳ κατὰ τύχην παρεπιδημοῦντι,	προστάξας	ἀπάγειν εἰς Μεταπόντιον. τούτου δὲ
[4, 33]	βασιλείαν ὡς δορίκτητον Τυνδάρεῳ παρέθετο,	προστάξας	τοῖς ἀφ´ ἑαυτοῦ γενομένοις φυλάττειν.
[4, 32]	καὶ πολλοὺς ἐν χειρῶν νόμῳ	κατασφάξας,	Πριάμῳ τὴν βασιλείαν ἀπέδωκε τῶν
[4, 10]	ἑκατέρᾳ τῶν χειρῶν τὸν αὐχένα	σφίγξας	ἀπέπνιξε τοὺς δράκοντας. διόπερ Ἀργεῖοι
[4, 11]	ἐμφράξας συνεπλάκη, καὶ τὸν αὐχένα	σφίγξας	τοῖς βραχίοσιν ἀπέπνιξε. τὴν δὲ
[4, 65]	δεῖν στρατεύειν, ὁ μὲν Ἀμφιάραος	δόξας	ὑπὸ τῆς γυναικὸς προδεδόσθαι συστρατεύσειν
[4, 21]	οὖν Ἡρακλῆς ἀπὸ τοῦ Τιβέρεως	ἀναζεύξας,	καὶ διεξιὼν τὴν παράλιον τῆς
[4, 22]	ἐκείνους τοὺς τόπους. ἐντεῦθεν δ´	ἀναζεύξας	κατήντησε τῆς Ποσειδωνιατῶν χώρας πρός
[4, 35]	τὰ δὲ μῆλα καὶ τὰς	ῥόας	καὶ τοὺς βότρυς δηλοῦν τὴν
[4, 51]	εἴδωλον κοῖλον, εἰς μὲν τοῦτο	παντοδαπὰς	φύσεις φαρμάκων κατακρύψαι, ἑαυτῆς δὲ
[4, 5]	λαφύρων. παραπλησίως δὲ καὶ τὰς	λοιπὰς	προσηγορίας ἐπιθετικὰς αὐτῷ γεγενῆσθαι, περὶ
[4, 31]	ἐκόλασε. τοὺς μὲν γὰρ ὀνομαζομένους	Κέρκωπας,	λῃστεύοντας καὶ πολλὰ κακὰ διεργαζομένους,
[4, 71]	τὸν κεραυνὸν τῷ Διὶ κατασκευάσαντας	Κύκλωπας·	ἐπὶ δὲ τῇ τούτων τελευτῇ
[4, 61]	πρὸς μὲν Ἀθηναίους πόλεμον συνεστήσατο,	ἀρὰς	δὲ ἐποιήσατο τῷ Διὶ γενέσθαι
[4, 34]	ἐπὶ τῇ τῶν ὁμαίμων ἀναιρέσει	ἀρὰς	ἔθετο, καθ´ ἃς ἠξίωσεν ἀποθανεῖν
[4, 31]	Εὔρυτος διὰ τὴν ἐκ τῆς	Μεγάρας	γενομένην ἀτυχίαν εὐλαβηθείς, ἀπεκρίθη βουλεύσεσθαι
[4, 11]	καὶ τῶν παίδων τῶν ἐκ	Μεγάρας	πλησίον διατριβόντων, τούτους ὡς πολεμίους
[4, 13]	αὐλήν, καὶ διὰ τοῦ ῥεύματος	ἐκκαθάρας	αὐτήν, χωρὶς ὕβρεως συνετέλεσε τὸν
[4, 65]	καὶ Πολυνείκην καὶ Τυδέα προσλαβόμενοι	τέτταρας	ἡγεμόνας, Ἀμφιάραόν τε καὶ Καπανέα
[4, 67]	δὲ Ἴτωνος γενόμενος ἐτέκνωσεν υἱοὺς	τέτταρας,	Ἱππάλκιμον καὶ Ἠλεκτρύωνα, ἔτι δ´
[4, 41]	τοὺς ἅπαντας εἶναι πεντήκοντα καὶ	τέτταρας.	τούτων δ´ ὑπάρχειν ἐνδοξοτάτους Κάστορα
[4, 77]	Δαιδαλίδας ὀνομασθῆναι. ~μετὰ δὲ ταῦτα	διαδρὰς	εἰς Κρήτην, καὶ διὰ τὴν
[4, 49]	τοῖς δ´ ἄλλοις Ἀργοναύταις δι´	ἐνέδρας	βουλεῦσαι θάνατον· καὶ τοὺς μὲν
[4, 62]	τοῖς Αἴθρας ἀδελφοῖς, ἐκ δὲ	Φαίδρας	Ἀκάμαντα καὶ Δημοφῶντα ἐγέννησε. μικρὸν
[4, 21]	Κυμαῖον πεδίον, ἐν ᾧ μυθολογοῦσιν	ἄνδρας	γενέσθαι ταῖς τε ῥώμαις προέχοντας
[4, 30]	καὶ δόντων αὐτῷ τοῦτο τὸ	γέρας	καθαπερεί τινι πατρί. διὰ γὰρ
[4, 2]	πόλιν ἐπώνυμον τῆς αὐτονομίας, ἣν	Ἐλευθερὰς	προσαγορεῦσαι. ~στρατεύσαντα δ´ εἰς τὴν
[4, 18]	τὰς δὲ βοῦς τηρουμένας συνέβη	ἱερὰς	διαμεῖναι κατὰ τὴν Ἰβηρίαν μέχρι
[4, 15]	αὐτὸν τῶν ἵππων ταύτας μὲν	ἱερὰς	ἐποίησεν Ἥρας, ὧν τὴν ἐπιγονὴν
[4, 24]	οἰκοῦντες ἐκ γενετῆς τὰς κόμας	{ἱερὰς}	Ἰολάῳ τρέφουσι, μέχρι ἂν ὅτου
[4, 80]	εἶχον αἱ θεαὶ βοῦς μὲν	ἱερὰς	τρισχιλίας, χώρας δὲ πλῆθος ὥστε
[4, 35]	δωρήσασθαι τοῖς Αἰτωλοῖς, ὃ προσαγορεῦσαι	κέρας	Ἀμαλθείας. ἐν ᾧ πλάττουσι πλῆθος
[4, 35]	τῶν τοιούτων, αἰνιττομένων τῶν ποιητῶν	κέρας	μὲν τοῦ Ἀχελῴου τὸ διὰ
[4, 35]	καρποφορούντων φυτῶν· Ἀμαλθείας δ´ εἶναι	κέρας	οἱονεί τινος ἀμαλακιστίας, δι´ ἧς
[4, 50]	αὐτοῖς ἐπαγγείλασθαι σημανεῖν τῆς μὲν	ἡμέρας	καπνῷ, τῆς δὲ νυκτὸς πυρί,
[4, 48]	ἐπὶ δύο νύκτας καὶ δύο	ἡμέρας	συνεχῶς τῇ νηὶ συμπλεύσαντα προειπεῖν
[4, 20]	δὲ κλαυθμυριζομένου, καὶ τῆς πράξεως	φανερᾶς	γενομένης, ὁ μὲν ἐφεστηκὼς οὐδαμῶς
[4, 66]	ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας τοιοῦτον τὸ	πέρας	ἔσχον. οἱ δὲ τούτων παῖδες,
[4, 63]	Θησεὺς μετασχεῖν τῆς πράξεως. καὶ	πέρας	καταβάντων αὐτῶν εἰς τοὺς καθ´
[4, 53]	ἀξιῶσαι αὐτὸν φροντίδα ποιήσασθαι. καὶ	πέρας	συντελέσαι τὴν ὑπόσχεσιν αὐτόν φασι
[4, 13]	ψόφον, ἐξεφόβει τὰ ζῷα, καὶ	πέρας	τῇ συνεχείᾳ τοῦ κρότου ῥᾳδίως
[4, 61]	ὅσον ἂν χρόνον ζῇ τὸ	τέρας.	δόντων δ´ αὐτῶν, ἀπηλλάγησαν τῶν
[4, 64]	Ἐτεοκλέα καὶ Πολυνείκην, δύο δὲ	θυγατέρας	Ἀντιγόνην καὶ Ἰσμήνην. ~τῶν δ´
[4, 7]	ἐν οἷς ἐστι καὶ Ἀλκμάν,	θυγατέρας	ἀποφαίνονται Οὐρανοῦ καὶ Γῆς. ὁμοίως
[4, 52]	ἀνελεῖν. τὰς δὲ τοῦ Πελίου	θυγατέρας	ἄρτι καταβεβηκυίας ἀπὸ τοῦ τέγους
[4, 27]	Ἄτλαντα ἐκ ταύτης ἑπτὰ γεννῆσαι	θυγατέρας,	ἃς ἀπὸ μὲν τοῦ πατρὸς
[4, 65]	κατά τι λόγιον συνοικίσαι τὰς	θυγατέρας	αὐτοῖς, Ἀργείαν μὲν Πολυνείκει, Δηιπύλην
[4, 51]	δεισιδαίμονα διάθεσιν ἐμβαλεῖν καὶ τὰς	θυγατέρας	αὐτοῦ διὰ τῆς τερατείας εἰς
[4, 7]	μυθογράφων καὶ μάλιστα δεδοκιμασμένοι φασὶ	θυγατέρας	εἶναι Διὸς καὶ Μνημοσύνης· ὀλίγοι
[4, 29]	σώματος ὑπερφυοῦς ὄντος, ἐφιλοτιμήθη τὰς	θυγατέρας	ἐκ τούτου τεκνοποιήσασθαι. διὸ καλέσας
[4, 45]	ταῦτα συνοικήσασαν Αἰήτῃ γεννῆσαι δύο	θυγατέρας,	Κίρκην τε καὶ Μήδειαν, ἔτι
[4, 29]	χώρας ἐγέννησεν ἐκ πλειόνων γυναικῶν	θυγατέρας	πεντήκοντα. Ἡρακλέους δ´ ἔτι παιδὸς
[4, 74]	δ´ ἐγέννησεν υἱοὺς ἑπτὰ καὶ	θυγατέρας	τὰς ἴσας {εὐπρεπείᾳ διαφερούσας} ἐπὶ
[4, 74]	Νιόβης, τῇ δ´ Ἀρτέμιδι τὰς	θυγατέρας.	τούτων δ´ ὑπακουσάντων τῇ μητρὶ
[4, 63]	τῷ δ´ ἑτέρῳ συμπρᾶξαι περὶ	ἑτέρας	γυναικός, ὑπομένοντα πάντα κίνδυνον. περὶ
[4, 55]	τὴν ἱστορίαν, ἀλλὰ καὶ διαφώνους	ἑτέρας	παραδεδόσθαι συμβέβηκε, περὶ ὧν ἐν
[4, 18]	αὐτῷ συντελέσαι, φασὶ τὰς ἄκρας	ἀμφοτέρας	ἐπὶ πολὺ προχῶσαι· διὸ καὶ
[4, 36]	τῷ διακονεῖν, πατάξας κονδύλῳ, καὶ	βαρυτέρας	τῆς πληγῆς γενομένης, ἀπέκτεινεν ἀκουσίως
[4, 1]	διὰ τὴν δυσχέρειαν, τὰς δὲ	νεωτέρας	πράξεις ἀναγράφειν ἐπεχείρησαν. Ἔφορος μὲν
[4, 55]	Πυθίαν ἐν τῷ τεμένει τῆς	Ἥρας	αὐτοὺς θάψαι καὶ τιμῶν ἡρωικῶν
[4, 9]	τεκοῦσα καὶ φοβηθεῖσα τὴν τῆς	Ἥρας	ζηλοτυπίαν, ἐξέθηκε τὸ βρέφος εἰς
[4, 69]	μύθους ἁγνισθείς, ἠράσθη μὲν τῆς	Ἥρας	καὶ κατετόλμησεν ὑπὲρ συνουσίας λόγους
[4, 69]	μὲν Δία εἴδωλον ποιήσαντα τῆς	Ἥρας	νεφέλην ἐξαποστεῖλαι, τὸν δὲ Ἰξίονα
[4, 9]	δὴ χρόνον Ἀθηνᾶ μετὰ τῆς	Ἥρας	προσιοῦσα, καὶ θαυμάσασα τοῦ παιδίου
[4, 54]	σώματα τούτων ἐν τῷ τῆς	Ἥρας	τεμένει θάψαι} καὶ μετὰ τῶν
[4, 15]	ἵππων ταύτας μὲν ἱερὰς ἐποίησεν	Ἥρας,	ὧν τὴν ἐπιγονὴν συνέβη διαμεῖναι
[4, 51]	προστεταχέναι δ´ αὐτῇ καὶ τὸ	γῆρας	ἀφελοῦσαν τὸ Πελίου διά τινων
[4, 51]	τινὶ θεῶν προνοίᾳ μετηλλαχέναι τὸ	γῆρας	εἰς παρθένου νεότητα καὶ κάλλος
[4, 12]	ἔχοντας ἵππων, ῥώμῃ δὲ δισωμάτους	θῆρας,	ἐμπειρίαν δὲ καὶ σύνεσιν ἔχοντας
[4, 85]	δὲ μέτ´ Ὠρίωνα πελώριον εἰσενόησα	θῆρας	ὁμοῦ εἰλεῦντα κατ´ ἀσφοδελὸν λειμῶνα,
[4, 3]	γενόμενον εὑρετήν, τὴν δὲ τῆς	ξηρᾶς	τροφῆς τὴν κρατίστην παραδοῦσαν τῷ
[4, 62]	εἰς Τροιζῆνα τρέφεσθαι παρὰ τοῖς	Αἴθρας	ἀδελφοῖς, ἐκ δὲ Φαίδρας Ἀκάμαντα
[4, 59]	Ἡρακλέους ἄθλων. Θησεὺς τοίνυν γεγονὼς	Αἴθρας	τῆς Πιτθέως καὶ Ποσειδῶνος, τραφεὶς
[4, 33]	ἐτύγχανε τῆς μεγίστης. ὁ δὲ	Τεύθρας	ἄπαις ὢν ἀρρένων παίδων τὴν
[4, 73]	τὴν Ἱπποδάμειαν, ἐπεθύμησε τοῦ γάμου·	φθείρας	δὲ τὸν ἡνίοχον τοῦ Οἰνομάου
[4, 36]	ἐτέκνωσε Τληπόλεμον. μετὰ δὲ τὸν	Δηιανείρας	γάμον τρισὶν ὕστερον ἔτεσι δειπνῶν
[4, 36]	ἑκουσίως ἔφυγε μετὰ τῆς γυναικὸς	Δηιανείρας	καὶ Ὕλλου τοῦ ἐκ ταύτης,
[4, 37]	ἐτέκνωσε δὲ καὶ ἐκ τῆς	Δηιανείρας	νεωτέρους τοῦ Ὕλλου υἱοὺς δύο,
[4, 76]	σκέλη ποιήσας, ἔτι δὲ τὰς	χεῖρας	διατεταμένας ποιῶν, εἰκότως ἐθαυμάζετο παρὰ
[4, 76]	μὲν ὄμμασι μεμυκότα, τὰς δὲ	χεῖρας	ἔχοντα καθειμένας καὶ ταῖς πλευραῖς
[4, 34]	Μελεάγρου γένεσιν τῇ Ἀλθαίᾳ τὰς	Μοίρας	καθ´ ὕπνον ἐπιστάσας εἰπεῖν ὅτι
[4, 18]	ἐπ´ αὐτῷ συντελέσαι, φασὶ τὰς	ἄκρας	ἀμφοτέρας ἐπὶ πολὺ προχῶσαι· διὸ
[4, 18]	Ἡρακλῆς γὰρ παραβαλὼν εἰς τὰς	ἄκρας	τῶν ἠπείρων τὰς παρὰ τὸν
[4, 34]	αὐτῆς ὁ Μελέαγρος παρεχώρησε τῆς	δορᾶς	καὶ τοῦ κατὰ τὴν ἀριστείαν
[4, 27]	λῃστὰς ἅπαντας ἀποκτεῖναι, τὰς δὲ	κόρας	ἀποκομίσαι πρὸς Ἄτλαντα τὸν πατέρα·
[4, 27]	κατὰ θάλατταν ἀποστείλαντα διακελεύσασθαι τὰς	κόρας	ἁρπάσαι καὶ διακομίσαι πρὸς ἑαυτόν.
[4, 61]	κόρους ἑπτὰ καὶ τὰς ἴσας	κόρας	δι´ ἐτῶν ἐννέα βορὰν τῷ
[4, 77]	Ἀθηνῶν ἀποστελλομένους ἑπτὰ κόρους καὶ	κόρας	{ἑπτὰ} κατεσθίειν, περὶ ὧν προειρήκαμεν.
[4, 27]	ἐν κήπῳ τινὶ παιζούσας τὰς	κόρας	συναρπάσαι, καὶ ταχὺ φυγόντας εἰς
[4, 55]	δυνάμενον ἐνεγκεῖν τὸ μέγεθος τῆς	συμφορᾶς	ἐκ τοῦ ζῆν ἑαυτὸν μεταστῆσαι.
[4, 38]	δὲ τὸ μέγεθος τῆς Ἡρακλέους	συμφορᾶς	καταπεπληγμένη, καὶ συνειδυῖα ἑαυτῇ τὴν
[4, 11]	ἦν ἐπὶ τῷ μεγέθει τῆς	συμφορᾶς.	πάντων δ´ αὐτῷ συλλυπουμένων καὶ
[4, 54]	ἐμβαλεῖν αὐτὸν εἰς τὰς μεγίστας	συμφοράς·	πλὴν γὰρ ἑνὸς τοῦ διαφυγόντος
[4, 44]	τὸν Φινέα τῆς ὁμοίας τυχεῖν	συμφορᾶς	ὑπὸ Βορέου. ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 43]	δ´ ὑπάρχειν Φινέως υἱοὺς καὶ	Κλεοπάτρας,	ἥν φασιν ἐξ Ὠρειθυίας τῆς
[4, 44]	μὲν Βορεάδας, ἀδελφοὺς δ´ ὄντας	Κλεοπάτρας,	λέγεται διὰ τὴν συγγένειαν πρώτους
[4, 44]	θάνατον, τοὺς δ´ ἐκ τῆς	Κλεοπάτρας	υἱοὺς ἀπενέγκασθαι παρὰ τοῖς Θρᾳξὶ
[4, 78]	στενοχωρίας ἀναγκαζούσης ἐπὶ τὸ τῆς	πέτρας	ἀπόκρημνον ποιήσασθαι τὴν οἰκοδομίαν, κατεσκεύασεν
[4, 12]	αὐτορρίζους ἔχοντες ἐπῇσαν, οἱ δὲ	πέτρας	μεγάλας, τινὲς δὲ λαμπάδας ἡμμένας,
[4, 78]	τῷ Καμικῷ καλουμένῳ πόλιν ἐπὶ	πέτρας	οὖσαν πασῶν ὀχυρωτάτην κατεσκεύασε καὶ
[4, 78]	θερμότητος. κατὰ δὲ τὸν Ἔρυκα	πέτρας	οὔσης ἀποτομάδος εἰς ὕψος ἐξαίσιον,
[4, 59]	τὰς ὀνομαζομένας ἀπ´ ἐκείνου Σκειρωνίδας	πέτρας·	οὗτος γὰρ εἰώθει τοὺς παριόντας
[4, 4]	ὀνομάζεσθαι· ἀπὸ δὲ ταύτης τῆς	μίτρας	ὕστερον παρὰ τοῖς βασιλεῦσι καταδειχθῆναι
[4, 68]	Ἀμφάλκης ὑπῆρξαν, Οἰκλέους δὲ καὶ	Ὑπερμνήστρας	τῆς Θεσπίου Ἰφιάνειρα καὶ Πολύβοια
[4, 17]	Ἀνταῖον τὸν ῥώμῃ σώματος καὶ	παλαίστρας	ἐμπειρίᾳ διαβεβοημένον καὶ τοὺς ὑπ´
[4, 16]	ἐκβολὰς τοῦ Θερμώδοντος ποταμοῦ, πλησίον	Θεμισκύρας	πόλεως κατεστρατοπέδευσεν, ἐν ᾗ τὰ
[4, 79]	πολιτείας μετέδοσαν, ὁρμώμενοι δ´ ἐξ	ὀχυρᾶς	πόλεως καὶ καταπολεμήσαντές τινας τῶν
[4, 49]	τοῦ βασιλέως· γενομένης δὲ μάχης	ἰσχυρᾶς,	καὶ τῶν ἀριστέων διὰ τὰς
[4, 35]	πλάττουσι πλῆθος ὑπάρχειν πάσης ὀπωρινῆς	ὥρας,	βοτρύων τε καὶ μήλων καὶ
[4, 47]	ἐπὶ νεὼς προτομὴν ἐπὶ τῆς	πρῴρας	ἐχούσης κριοῦ, καὶ τὴν Ἕλλην
[4, 44]	ὑπὸ τῶν Ἀργοναυτῶν ἐπὶ τῆς	χώρας	ἀπολειφθῆναι. καθόλου δὲ τοὺς παλαιοὺς
[4, 49]	τῇ γῇ, βασιλεύοντος τότε τῆς	χώρας	Βύζαντος, ἀφ´ οὗ καὶ τὴν
[4, 80]	θεαὶ βοῦς μὲν ἱερὰς τρισχιλίας,	χώρας	δὲ πλῆθος ὥστε λαμβάνειν μεγάλας
[4, 29]	Ἐρεχθέως, βασιλεύων δὲ τῆς ὁμωνύμου	χώρας	ἐγέννησεν ἐκ πλειόνων γυναικῶν θυγατέρας
[4, 24]	πεδίον, τὸ μὲν κάλλος τῆς	χώρας	ἐθαύμασε, πρὸς δὲ τοὺς τιμῶντας
[4, 37]	καὶ τοὺς ἄλλους ἐκ τῆς	χώρας	ἐξαναστήσας Μηλιεῦσι παρέδωκε τὴν χώραν·
[4, 18]	τὰ καλούμενα Τέμπη τῆς πεδιάδος	χώρας	ἐπὶ πολὺν τόπον λιμναζούσης διέσκαψε
[4, 17]	πρότερον οὖσαν ἐξημερώσας ἐποίησε μηδεμιᾶς	χώρας	εὐδαιμονίᾳ λείπεσθαι. ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 1]	τὰς τοποθεσίας τῆς παρ´ ἑκάστοις	χώρας	καὶ τὰ φυόμενα παρ´ αὐτοῖς
[4, 37]	ἐπὶ τρίτῳ μέρει τῆς Δωρίδος	χώρας	καὶ τῆς βασιλείας· πείσαντες δὲ
[4, 30]	αὐτῷ διὰ τὸ κάλλος τῆς	χώρας	κατέμειναν ἐν τῇ Σικελίᾳ, καὶ
[4, 58]	τὸν Δώρου τὴν πατρῴαν τῆς	χώρας	παρακαταθήκην ἀπαιτήσαντας μετὰ Δωριέων κατοικῆσαι.
[4, 47]	τῶν ξένων ἐπιβῆναι τολμήσῃ τῆς	χώρας.	περιβαλεῖν δὲ καὶ τῷ τεμένει
[4, 20]	πονεῖν συνεχῶς ἠσκηκότων, καὶ τῆς	χώρας	πολλῆς ἐργασίας προσδεομένης, εἰθίκασι τὰς
[4, 23]	ἀξίας αἱ βόες, συγκρινομένης τῆς	χώρας	πρὸς αὐτάς· πρὸς ταῦτα δὲ
[4, 22]	δ´ ἀναζεύξας κατήντησε τῆς Ποσειδωνιατῶν	χώρας	πρός τινα πέτραν, πρὸς ᾗ
[4, 75]	προγόνους αὐτοῦ διελθεῖν. ~Τῆς Τρῳάδος	χώρας	πρῶτος ἐβασίλευσε Τεῦκρος, υἱὸς ὢν
[4, 31]	λεηλατούντων πολλὴν τῆς ὑπὸ Ὀμφάλῃ	χώρας,	τήν τε λείαν ἀφείλετο καὶ
[4, 53]	τὴν πανήγυριν τῆς τῶν Ἠλείων	χώρας	τὸν παρὰ τὸν Ἀλφειόν. διὸ
[4, 37]	κατακόψας ἠνάγκασεν ἐκχωρῆσαι τῆς ἀμφισβητησίμου	χώρας.	τούτων δὲ πραχθέντων, Αἰγιμίῳ μὲν
[4, 37]	Αἰγιμίῳ μὲν τὸ ἐπιβάλλον τῆς	χώρας	τρίτον μέρος παρέθετο καὶ παρεκελεύσατο
[4, 36]	τὸν ποταμόν. οὗτος δὲ πρώτην	διαβιβάσας	τὴν Δηιάνειραν, καὶ διὰ τὸ
[4, 31]	ἵππων εἰς Τίρυνθα, τοῦτον μὲν	ἀναβιβάσας	{ὁ Ἡρακλῆς} ἐπί τινα πύργον
[4, 79]	τὴν ἀπ´ ἐκείνου Μινῴαν καλουμένην.	ἀποβιβάσας	δὲ τὴν δύναμιν καὶ πέμψας
[4, 78]	ἐπ´ αὐτοῦ τοῦ κρημνοῦ τοῖχον,	προβιβάσας	παραδόξως τὸ ὑπερκείμενον τοῦ κρημνοῦ.
[4, 10]	δασμῶν καὶ μεθ´ ὕβρεως εἰσπραττομένους	ἀκρωτηριάσας	ἐξέβαλεν ἐκ τῆς πόλεως. Ἐργίνου
[4, 29]	ἐπί τινα θυσίαν καὶ λαμπρῶς	ἑστιάσας,	ἀπέστειλε κατὰ μίαν τῶν θυγατέρων·
[4, 16]	καὶ τὸ λοιπὸν πλῆθος φυγεῖν	συναναγκάσας,	κατέκοψε τὰς πλείστας, ὥστε παντελῶς
[4, 10]	παράδοξον, ὁ μὲν βασιλεὺς Κρέων	θαυμάσας	τὴν ἀρετὴν τοῦ νεανίσκου τήν
[4, 56]	Μηδίαν προσαγορευθεῖσαν. ἀλλὰ γὰρ τὸ	πάσας	τὰς ἀποφάσεις τῶν περὶ τῆς
[4, 2]	ἀποδιδόντα τῇ πατρίδι χάριτας ἐλευθερῶσαι	πάσας	τὰς πόλεις, καὶ κτίσαι πόλιν
[4, 53]	φασι μετά τινα χρόνον συνοικίσαντα	πάσας	τοῖς ἐπιφανεστάτοις. Ἄλκηστιν μὲν γὰρ
[4, 18]	τῷ βασιλεῖ. ὁ δὲ λαβὼν	ἁπάσας	καθιέρωσεν Ἡρακλεῖ, καὶ κατ´ ἐνιαυτὸν
[4, 29]	παντὸς Ἰολάου, καὶ συνεστρατευμένου σχεδὸν	ἁπάσας	τὰς στρατείας, ἐπέτρεψεν αὐτῷ τὰ
[4, 46]	τῆς μητρὸς καὶ τῆς ἀδελφῆς	ἁπάσας	τὰς τῶν φαρμάκων δυνάμεις, προαιρέσει
[4, 52]	προστάγμασι. καὶ τὰς μὲν ἄλλας	ἁπάσας	τὸν πατέρα τυπτούσας ἀποκτεῖναι, μόνην
[4, 60]	Κρήτῃ Ζεύς, ὥς φασιν, Εὐρώπην	ἁρπάσας	ἐκ Φοινίκης καὶ διακομίσας εἰς
[4, 34]	Ἀλθαίᾳ τὰς Μοίρας καθ´ ὕπνον	ἐπιστάσας	εἰπεῖν ὅτι τότε τελευτήσει Μελέαγρος
[4, 35]	ποταμὸν ἀπέστρεψε, καὶ ῥύσιν ἄλλην	κατασκευάσας	ἀπέλαβε χώραν πολλὴν καὶ πάμφορον,
[4, 13]	ἐπινοίας ἡ πρᾶξις προσεδεῖτο. διόπερ	κατασκευάσας	χαλκῆν πλαταγήν, καὶ διὰ ταύτης
[4, 29]	θυγατέρας ἐκ τούτου τεκνοποιήσασθαι. διὸ	καλέσας	αὐτὸν ἐπί τινα θυσίαν καὶ
[4, 31]	τὰ συνεχῆ τοῖς προειρημένοις προσθήσομεν.	~τελέσας	γὰρ τοὺς ἄθλους τὴν μὲν
[4, 13]	ἐκπολιορκήσας καθαρὰν ἐποίησε τὴν λίμνην.	Τελέσας	δὲ καὶ τοῦτον τὸν ἆθλον
[4, 14]	τηλικοῦτον πέλαγος ἐπ´ αὐτῷ ναυστοληθείς.	~Τελέσας	δὲ τοῦτον τὸν ἆθλον τὸν
[4, 15]	βασιλείας. Τοῦτον δὲ τὸν ἆθλον	ἐπιτελέσας	μετ´ Ἰάσονος συνεξέπλευσε συστρατεύσων ἐπὶ
[4, 25]	δὲ Φερσεφόνην διὰ τῆς εὐμελείας	ψυχαγωγήσας	ἔπεισε συνεργῆσαι ταῖς ἐπιθυμίαις καὶ
[4, 20]	τῆς κακοπαθείας, ἕως ὁ μισθωσάμενος	ἐλεήσας	καὶ τὸν μισθὸν ἀποδοὺς ἀπέλυσε
[4, 60]	Ἀνδρόγεω φιλίαν, μήποθ´ ὁ Μίνως	βοηθήσας	τοῖς υἱοῖς τοῦ Πάλλαντος ἀφέληται
[4, 31]	ἐξ ἧς ἐποιοῦντο τὴν ὁρμήν,	ἐκπορθήσας	ἐξηνδραποδίσατο καὶ κατέσκαψεν. ἡ δ´
[4, 10]	τῆς τῶν πολεμίων δυνάμεως ἄχρηστον	ποιήσας,	αὐτόν τε τὸν Ἐργῖνον ἀνεῖλε
[4, 33]	λάθρᾳ μιγεὶς Αὔγῃ καὶ ταύτην	ποιήσας	ἔγκυον εἰς Στύμφαλον ἐπανῆλθεν. Ἄλεως
[4, 29]	θυγατέρων· αἷς ἁπάσαις μιγεὶς καὶ	ποιήσας	ἐγκύους ἐγένετο πατὴρ υἱῶν πεντήκοντα.
[4, 76]	ὀμματώσας καὶ διαβεβηκότα τὰ σκέλη	ποιήσας,	ἔτι δὲ τὰς χεῖρας διατεταμένας
[4, 78]	διόπερ ὁ Κώκαλος ἐν ταύτῃ	ποιήσας	τὰ βασίλεια καὶ τὰ χρήματα
[4, 77]	γυναικὸς ἐρασθείσης τοῦ ταύρου, μηχάνημα	ποιήσας	ὡμοιωμένον βοῒ συνήργησε τῇ Πασιφάῃ
[4, 33]	ἐπ´ αὐτούς· μεγάλῃ δὲ μάχῃ	νικήσας	παμπληθεῖς ἀπέκτεινε. τὴν δὲ Σπάρτην
[4, 60]	βασιλεύοντος, ἐν δὲ τοῖς ἀγῶσι	νικήσας	τοὺς ἀθλητὰς ἅπαντας συνήθης ἐγένετο
[4, 68]	τὰ δύο μέρη τῆς βασιλείας·	κατοικήσας	δ´ ἐν Ἄργει κοινὴν ἐποιήσατο
[4, 72]	ἐποίησεν· Ἀσωπὸς δ´ ἐν Φλιοῦντι	κατοικήσας	ἔγημε Μετώπην τὴν Λάδωνος, ἐξ
[4, 72]	καὶ Ἀσωπόν. Πηνειὸς μὲν οὖν	κατοικήσας	περὶ τὴν νῦν οὖσαν Θετταλίαν
[4, 23]	ἂν ἀποβάλῃ, στερήσεται τῆς ἀθανασίας,	εὐδοκήσας	ὁ Ἔρυξ τῇ συνθήκῃ καὶ
[4, 13]	τῇ συνεχείᾳ τοῦ κρότου ῥᾳδίως	ἐκπολιορκήσας	καθαρὰν ἐποίησε τὴν λίμνην. Τελέσας
[4, 12]	ἐκινδύνευσε, πλέον δὲ τοῦ δέοντος	καταπολεμήσας	ἀπέκτεινεν, ὥστε τὸν ἆθλον ὑπάρχειν
[4, 73]	νομίζων, καὶ διὰ τὴν λύπην	ἀθυμήσας,	αὑτὸν ἐκ τοῦ ζῆν μετέστησε.
[4, 64]	ἀτυχημάτων) ἐπιλαθόμενος τοῦ χρησμοῦ καὶ	γεννήσας	υἱόν, ἐξέθηκε τὸ βρέφος διαπερονήσας
[4, 73]	Οἰνόμαον. οὗτος δὲ θυγατέρα μονογενῆ	γεννήσας	ὠνόμασεν Ἱπποδάμειαν. χρηστηριαζομένῳ δ´ αὐτῷ
[4, 76]	ἀπηνέγκατο μεγάλην. ὁ δὲ Δαίδαλος	φθονήσας	τῷ παιδί, καὶ νομίζων αὐτὸν
[4, 64]	γεννήσας υἱόν, ἐξέθηκε τὸ βρέφος	διαπερονήσας	αὐτοῦ τὰ σφυρὰ σιδήρῳ· δι´
[4, 78]	καὶ σκολιὰν τὴν ἀνάβασιν αὐτῆς	φιλοτεχνήσας	ἐποίησε δύνασθαι διὰ τριῶν ἢ
[4, 11]	πρὸς δὲ τὴν δυστραπέλειαν ταύτην	ἐπινοήσας	τι φιλοτέχνημα προσέταξεν Ἰολάῳ λαμπάδι
[4, 31]	οὓς μὲν ἀπέκτεινεν, οὓς δὲ	ζωγρήσας	δεδεμένους παρέδωκε τῇ Ὀμφάλῃ· Συλέα
[4, 23]	μὲν χώραν παρέθετο τοῖς ἐγχωρίοις,	συγχωρήσας	αὐτοῖς λαμβάνειν τοὺς καρπούς, μέχρι
[4, 31]	δὲ τὸν τούτου θάνατον Ἡρακλῆς	νοσήσας	παρῆλθεν εἰς Πύλον πρὸς Νηλέα,
[4, 29]	ἀποικίας, ἔπλευσεν εἰς τὴν Σαρδόνα.	κρατήσας	δὲ μάχῃ τῶν ἐγχωρίων, κατεκληρούχησε
[4, 59]	ἀπήγαγεν εἰς Πελοπόννησον, συμπλακεὶς καὶ	κρατήσας	τοῦ ζῴου ἀπήγαγεν εἰς τὰς
[4, 61]	καὶ τοὺς δὶς ἑπτὰ κόρους	ἀπαιτήσας	ἔλαβε. μελλόντων δ´ ἐκπλεῖν τῶν
[4, 33]	ἀριθμὸν ὄντες ἀπέκτειναν· ἐφ´ οἷς	ἀγανακτήσας	Ἡρακλῆς ἐστράτευσεν ἐπ´ αὐτούς· μεγάλῃ
[4, 10]	προσάγειν τῇ πόλει μετὰ στρατιωτῶν,	ἀπαντήσας	αὐτῷ κατά τινα στενοχωρίαν, καὶ
[4, 73]	ἀνῄρει. Πέλοψ δ´ ὁ Ταντάλου	καταντήσας	εἰς Πῖσαν, καὶ θεασάμενος τὴν
[4, 19]	δ´ ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν καὶ	καταντήσας	εἰς τὴν Κελτικὴν καὶ πᾶσαν
[4, 23]	ὁ Ἡρακλῆς ἐγκυκλούμενος τὴν Σικελίαν,	καταντήσας	εἰς τὴν νῦν οὖσαν τῶν
[4, 23]	ὕστερον γενεαῖς Δωριεὺς ὁ Λακεδαιμόνιος	καταντήσας	εἰς τὴν Σικελίαν καὶ τὴν
[4, 67]	Βοιωτὸς ὁ Ἄρνης καὶ Ποσειδῶνος	καταντήσας	εἰς τὴν τότε μὲν Αἰολίδα,
[4, 22]	τὴν χώραν. Ὁ δ´ Ἡρακλῆς	καταντήσας	ἐπὶ τὸν πορθμὸν κατὰ τὸ
[4, 11]	τὸ θηρίον. ὁ δ´ Ἡρακλῆς	καταντήσας	ἐπὶ τὸν τόπον προσέβαλεν αὐτῷ,
[4, 21]	καὶ τὴν τῶν Τυρρηνῶν χώραν,	καταντήσας	πρὸς τὸν Τίβεριν ποταμὸν κατεστρατοπέδευσεν
[4, 37]	τοὺς ἄλλους ἐκ τῆς χώρας	ἐξαναστήσας	Μηλιεῦσι παρέδωκε τὴν χώραν· τὴν
[4, 30]	ἀναγράψομεν. ~τότε δ´ ὁ Ἰόλαος	καταστήσας	τὰ περὶ τὴν ἀποικίαν, καὶ
[4, 33]	ἀποφαινομένης ὅτι βιάσαιτο αὐτὴν Ἡρακλῆς,	ἀπιστήσας	τοῖς ὑπὸ ταύτης λεγομένοις ταύτην
[4, 74]	αἰτίαν καὶ ζῶν ἐκολάσθη καὶ	τελευτήσας	αἰωνίου κατὰ τοὺς μύθους τιμωρίας
[4, 10]	εἰς Δελφοὺς καὶ περὶ τούτων	ἐπερωτήσας	τὸν θεόν, ἔλαβε χρησμὸν τὸν
[4, 31]	δυναμένου δὲ κατανοῆσαι τοῦ Ἰφίτου,	φήσας	αὐτὸν ψευδῶς κατῃτιᾶσθαι τὴν κλοπὴν
[4, 74]	υἱοὺς ἑπτὰ καὶ θυγατέρας τὰς	ἴσας	{εὐπρεπείᾳ διαφερούσας} ἐπὶ δὲ τῷ
[4, 61]	διδόναι κόρους ἑπτὰ καὶ τὰς	ἴσας	κόρας δι´ ἐτῶν ἐννέα βορὰν
[4, 6]	δὲ σῶμα αὐτοῦ διελόντας εἰς	ἴσας	μερίδας ἑαυτοῖς καὶ λαβόντας ἀπενεγκεῖν
[4, 23]	ὁ Ἔρυξ τῇ συνθήκῃ καὶ	παλαίσας	ἐλείφθη καὶ τὴν χώραν ἀπέβαλεν.
[4, 23]	Κυάνην τὸν καλλιστεύοντα τῶν ταύρων	καθαγίσας	κατέδειξε θύειν τοὺς ἐγχωρίους κατ´
[4, 14]	τὰς ὑπὸ τῶν θεῶν αὐτῷ	δοθείσας	δωρεὰς διὰ τὴν ἀρετήν. ἀπὸ
[4, 28]	Ἀμαζόνας περὶ τὸν Θερμώδοντα ποταμὸν	ἀθροισθείσας	πανδημεὶ σπεῦσαι τοὺς Ἕλληνας ἀμύνασθαι
[4, 80]	εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβιβασθῆναι καὶ	καταστερισθείσας	ἄρκτους προσαγορευθῆναι· περὶ ὧν καὶ
[4, 28]	περὶ ταῦτ´ ὄντος φασὶ τὰς	ὑπολειφθείσας	Ἀμαζόνας περὶ τὸν Θερμώδοντα ποταμὸν
[4, 68]	μάντις ὢν τὰς Ἀργείας γυναῖκας	μανείσας	διὰ τὴν Διονύσου μῆνιν ἐθεράπευσεν,
[4, 31]	πρὸς Δηίφοβον τὸν Ἱππολύτου καὶ	πείσας	αὐτὸν ἐκαθάρθη, οὐ δυνάμενος δ´
[4, 15]	ἀετὸν κατετόξευσε, τὸν δὲ Δία	πείσας	λῆξαι τῆς ὀργῆς ἔσωσε τὸν
[4, 10]	τῶν ἐγκλημάτων. ὁ δ´ Ἡρακλῆς	πείσας	τοὺς ἡλικιώτας ἐλευθεροῦν τὴν πατρίδα,
[4, 75]	ἑαυτοῦ ὠνόμασε Δαρδάνους, πόλιν δ´	οἰκίσας	ἐπὶ θαλάττης ὠνόμασεν ἀφ´ ἑαυτοῦ
[4, 60]	Εὐρώπην ἁρπάσας ἐκ Φοινίκης καὶ	διακομίσας	εἰς Κρήτην ἐπὶ ταύρου, μιγεὶς
[4, 26]	τῶν μήλων ἀνελών, καὶ ταῦτα	ἀποκομίσας	πρὸς Εὐρυσθέα, καὶ τοὺς ἄθλους
[4, 24]	καὶ τοῦ ἄθλου δεκάτου τελουμένου,	νομίσας	ἤδη τι λαμβάνειν τῆς ἀθανασίας,
[4, 32]	διὰ τὴν ὀξύτητα τῶν καιρῶν,	ἀθροίσας	δ´ ὅσους ἐδύνατο, μετὰ τούτων
[4, 66]	δ´ οὖν Ἀλκμαίων οὐ μόνον	ἀθροίσας	ἐξ Ἄργους στρατιώτας, ἀλλὰ καὶ
[4, 76]	ὄφεως, καὶ ταύτῃ ξυλήφιον μικρὸν	διαπρίσας,	ἐμιμήσατο τὴν τραχύτητα τῶν ὀδόντων·
[4, 75]	Τρωικῷ πολέμῳ. Ἀσσάρακος δὲ Δαρδάνων	βασιλεύσας	Κάπυν ἐγέννησεν, ἐξ οὗ τεκνωθεὶς
[4, 72]	μιγεῖσα Ποσειδῶνι Κυχρέα ἐγέννησεν, ὃς	βασιλεύσας	τῆς νήσου ταύτης καὶ γενόμενος
[4, 13]	ἀγαγεῖν, οὗ Πασιφάην ἐρασθῆναί φασι,	πλεύσας	εἰς τὴν νῆσον, καὶ Μίνω
[4, 60]	Ἕλληνος τοῦ Δευκαλίωνος εἰς Κρήτην	πλεύσας	μετὰ Αἰολέων καὶ Πελασγῶν ἐβασίλευσε
[4, 16]	ἐπὶ τὰς Ἀμαζόνας στρατείαν ἐποιήσατο.	πλεύσας	οὖν εἰς τὸν Εὔξεινον ἀπ´
[4, 67]	{ἀπ´ αὐτοῦ} Λιπάραν· Βοιωτὸς δὲ	πλεύσας	πρὸς Αἰόλον τὸν τῆς Ἄρνης
[4, 32]	ἀγυιάς. ὁ δ´ οὖν Ἡρακλῆς	καταπλεύσας	εἰς τὴν Τρῳάδα αὐτὸς μὲν
[4, 16]	ἀπ´ ἐκείνου κληθέντα Πόντον, καὶ	καταπλεύσας	ἐπὶ τὰς ἐκβολὰς τοῦ Θερμώδοντος
[4, 61]	καὶ κλέψας τὴν Ἀριάδνην ἔλαθεν	ἐκπλεύσας	νυκτός, καὶ κατῆρεν εἰς νῆσον
[4, 30]	ἐπανιὼν εἰς τὴν Ἑλλάδα, καὶ	προσπλεύσας	τῇ Σικελίᾳ, οὐκ ὀλίγον χρόνον
[4, 33]	ἀσμένως ὡς ἴδιον υἱὸν ἔτρεφε,	προσαγορεύσας	Τήλεφον ἀπὸ τῆς τρεφούσης ἐλάφου.
[4, 28]	Ἕλληνας ἀμύνασθαι περὶ ὧν Ἡρακλῆς	στρατεύσας	διειργάσατο. διαφορώτατα δὲ τοὺς Ἀθηναίους
[4, 75]	Πρίαμον ἐγέννησεν· ὧν Τιθωνὸς μὲν	στρατεύσας	εἰς τὰ πρὸς ἕω μέρη
[4, 37]	αὐτὸν γαμετὴν Δηιάνειραν τὴν Οἰνέως,	στρατεύσας	ἐπ´ αὐτὸν τήν τε πόλιν
[4, 33]	ἱερὸν Ἡρακλέους. μετὰ δὲ ταῦτα	στρατεύσας	ἐπὶ τὴν Ἦλιν τόν τε
[4, 37]	τὸ ἐν Δελφοῖς ἱερὸν παρανενομηκέναι,	στρατεύσας	μετὰ Μηλιέων τόν τε βασιλέα
[4, 68]	δὲ Νέστωρ ὁ ἐπὶ Τροίαν	στρατεύσας.	~Περὶ μὲν οὖν τῶν Νέστορος
[4, 65]	τοῦ δὲ προγινώσκοντος ὡς ἀπολεῖται	συστρατεύσας	αὐτοῖς, καὶ διὰ τοῦτο μὴ
[4, 36]	δηλοῦσθαι. ~Ἡρακλῆς δὲ τοῖς Καλυδωνίοις	συστρατεύσας	ἐπὶ Θεσπρωτοὺς πόλιν τε Ἐφύραν
[4, 60]	παισίν. ἐνταῦθ´ ὁ μὲν Αἰγεὺς	ὑποπτεύσας	τὴν Ἀνδρόγεω φιλίαν, μήποθ´ ὁ
[4, 10]	τὴν βασιλείαν ἔχων τῆς Ἀργείας	ὑποπτεύσας	τὴν Ἡρακλέους αὔξησιν μετεπέμπετό τε
[4, 37]	Εὐρύτου παῖδας, ὅτι τὴν Ἰόλην	μνηστεύσας	ἀπέτυχε· συναγωνιζομένων δ´ αὐτῷ τῶν
[4, 29]	ἐξημερώσας δὲ τὴν χώραν καὶ	καταφυτεύσας	δένδρεσι καρπίμοις κατεσκεύασε περιμάχητον· ἐπὶ
[4, 39]	κάπρον καὶ ταῦρον καὶ κριὸν	θύσας	ὡς ἥρωι κατέδειξε κατ´ ἐνιαυτὸν
[4, 33]	ἐπανιὼν εἰς τὴν Ἀρκαδίαν, καὶ	καταλύσας	παρὰ Ἄλεῳ τῷ βασιλεῖ, τῇ
[4, 38]	Λίχαν ἀπέκτεινε, τὸ δὲ στρατόπεδον	ἀπολύσας	ἐπανῆλθεν εἰς τὴν Τραχῖνα. ἀεὶ
[4, 83]	τῶν κατὰ τὴν Σικελίαν πόλεων	οὔσας	ἑπτακαίδεκα χρυσοφορεῖν ἐδογμάτισε τῇ Ἀφροδίτῃ
[4, 4]	τὰς Μούσας αὐτῷ συναποδημεῖν, παρθένους	οὔσας	καὶ πεπαιδευμένας διαφερόντως· ταύτας δὲ
[4, 21]	γενομένους εὐδαίμονας, ἐκδεκατεῦσαι τὰς οὐσίας	οὔσας	ταλάντων τετρακισχιλίων. Λεύκολλος γὰρ ὁ
[4, 51]	πατρός, τὰς μὲν παρθένους ἑτοίμους	οὔσας	τὸ κελευόμενον ἐπιτελεῖν, ~τὴν δὲ
[4, 52]	καὶ παραδόξως ἐν τοῖς βασιλείοις	ἰδούσας	τόν τε Ἰάσονα καὶ τοὺς
[4, 27]	δὲ λῃστὰς ἐν κήπῳ τινὶ	παιζούσας	τὰς κόρας συναρπάσαι, καὶ ταχὺ
[4, 10]	Θήβας, ἀποδιδοὺς ὡς πατρίδι τὰς	προσηκούσας	χάριτας. ὑποτεταγμένων γὰρ τῶν Θηβαίων
[4, 5]	τοῖς ἐκ τῆς παιδείας ἀγαθοῖς	ὠφελούσας	τε καὶ τερπούσας, τοὺς δὲ
[4, 4]	τεθυρσωμέναις. φασὶ δὲ καὶ τὰς	Μούσας	αὐτῷ συναποδημεῖν, παρθένους οὔσας καὶ
[4, 7]	παιδείαν ἀρετὰς ἀφθόρους δοκεῖν εἶναι.	Μούσας	δ´ αὐτὰς ὠνομάσθαι ἀπὸ τοῦ
[4, 5]	θεῷ. καθόλου δὲ τὰς μὲν	Μούσας	τοῖς ἐκ τῆς παιδείας ἀγαθοῖς
[4, 49]	τέμενος τὰς ἔτι καὶ νῦν	διαμενούσας.	~Τῆς δὲ τῶν ἀριστέων ἀνακομιδῆς
[4, 5]	παιδείας ἀγαθοῖς ὠφελούσας τε καὶ	τερπούσας,	τοὺς δὲ Σατύρους τοῖς πρὸς
[4, 74]	καὶ θυγατέρας τὰς ἴσας {εὐπρεπείᾳ	διαφερούσας}	ἐπὶ δὲ τῷ πλήθει τῶν
[4, 26]	δὲ λέγουσι ποίμνας προβάτων κάλλει	διαφερούσας	κεκτῆσθαι τὰς Ἑσπερίδας, χρυσᾶ δὲ
[4, 52]	μὲν ἄλλας ἁπάσας τὸν πατέρα	τυπτούσας	ἀποκτεῖναι, μόνην δ´ Ἄλκηστιν δι´
[4, 59]	προέκρουεν, ἀφ´ οὗπερ Προκρούστης ὠνομάσθη.	κατορθώσας	δὲ τὰ προειρημένα κατήντησεν εἰς
[4, 29]	μέχρι τοῦ νῦν καλεῖσθαι Ἰολαεῖον.	ἐξημερώσας	δὲ τὴν χώραν καὶ καταφυτεύσας
[4, 17]	χώραν θηρίων ἀοίκητον πρότερον οὖσαν	ἐξημερώσας	ἐποίησε μηδεμιᾶς χώρας εὐδαιμονίᾳ λείπεσθαι.
[4, 15]	ταῖς τοῦ παρανομεῖν διδάξαντος σαρξὶν	ἐκπληρώσας	τὴν ἔνδειαν τῶν ζῴων εὐπειθεῖς
[4, 76]	κατασκευασθὲν ἔμψυχον ζῷον. πρῶτος δ´	ὀμματώσας	καὶ διαβεβηκότα τὰ σκέλη ποιήσας,
[4, 17]	υἱῶν ἕκαστος μεγάλας ἔχει δυνάμεις	συνεστώσας	ἐξ ἐθνῶν μαχίμων· ὧν δὴ
[4, 6]	τοῖς ἱεροῖς} ἀλλὰ καὶ κατὰ	τὰς	ἀγροικίας ὀπωροφύλακα τῶν ἀμπελώνων ἀποδεικνύντες
[4, 61]	δὲ τὸν ἀριθμόν, μεταγαγεῖν εἰς	τὰς	Ἀθήνας· ἀπὸ γὰρ τούτων τῶν
[4, 61]	καὶ ὁ Μίνως πολεμῶν ἐπαύσατο	τὰς	Ἀθήνας. διελθόντων δὲ ἐτῶν ἐννέα
[4, 59]	τινι πέτρᾳ τεθειμένα, κατήντησεν εἰς	τὰς	Ἀθήνας. διεξιὼν δ´, ὥς φασι,
[4, 61]	τὸν υἱὸν συμφοράν, ἧκεν εἰς	τὰς	Ἀθήνας δίκας αἰτῶν τοῦ Ἀνδρόγεω
[4, 55]	Θησέως ἐπανελθόντος ἐκ Τροιζῆνος εἰς	τὰς	Ἀθήνας, ἐγκληθεῖσαν ἐπὶ φαρμακείᾳ φυγεῖν
[4, 62]	Φαίδραν ἀγανακτῆσαι, καὶ ἐπανελθοῦσαν εἰς	τὰς	Ἀθήνας εἰπεῖν τῷ Θησεῖ διότι
[4, 63]	Ἑλένην κοινῇ καὶ ἀπήγαγον εἰς	τὰς	Ἀθήνας. ἔπειτα πρὸς ἀλλήλους ὁμολογίας
[4, 25]	ὑπολαβὼν συνοίσειν αὑτῷ, παρῆλθεν εἰς	τὰς	Ἀθήνας καὶ μετέσχε τῶν ἐν
[4, 59]	δὲ τὰ προειρημένα κατήντησεν εἰς	τὰς	Ἀθήνας, καὶ τὸν Αἰγέα διὰ
[4, 60]	Μίνωος υἱῶν Ἀνδρόγεως μὲν εἰς	τὰς	Ἀθήνας κατήντησε Παναθηναίων συντελουμένων, Αἰγέως
[4, 63]	καταλιπούσης υἱὸν Πολυποίτην, παρῆλθεν εἰς	τὰς	Ἀθήνας πρὸς Θησέα. καταλαβὼν δὲ
[4, 62]	δ´ ὕστερον Ἱππολύτου ἐπανελθόντος εἰς	τὰς	Ἀθήνας πρὸς τὰ μυστήρια, Φαίδρα
[4, 59]	κρατήσας τοῦ ζῴου ἀπήγαγεν εἰς	τὰς	Ἀθήνας· τοῦτον δ´ Αἰγεὺς παραλαβὼν
[4, 43]	καθάπερ θεοὺς τοὺς ἀριστεῖς, καὶ	τὰς	αἰτίας δηλώσαντας τῆς τοῦ πατρὸς
[4, 47]	δέρος ἀπενέγκωσι. διὰ δὴ ταύτας	τὰς	αἰτίας καὶ {διὰ} τὴν ἰδίαν
[4, 11]	ζῷον εἰς τὴν χολὴν ἀπέβαπτε	τὰς	ἀκίδας, ἵνα τὸ βληθὲν βέλος
[4, 18]	ἔργον ἐπ´ αὐτῷ συντελέσαι, φασὶ	τὰς	ἄκρας ἀμφοτέρας ἐπὶ πολὺ προχῶσαι·
[4, 18]	διελθεῖν. Ἡρακλῆς γὰρ παραβαλὼν εἰς	τὰς	ἄκρας τῶν ἠπείρων τὰς παρὰ
[4, 19]	μεταγενεστέροις τὴν ὁδοιπορίαν. διελθὼν δὲ	τὰς	Ἄλπεις καὶ τῆς νῦν καλουμένης
[4, 19]	διεξιὼν τὴν ὀρεινὴν τὴν κατὰ	τὰς	Ἄλπεις, ὡδοποίησε τὴν τραχύτητα τῆς
[4, 16]	Ἀμαζόνος ἐνεγκεῖν ζωστῆρα, τὴν ἐπὶ	τὰς	Ἀμαζόνας στρατείαν ἐποιήσατο. πλεύσας οὖν
[4, 42]	λόγον καὶ δωρεὰν δώσειν ἐπαγγειλαμένου	τὰς	ἀνικήτους ἵππους, φασὶ τὸ μὲν
[4, 57]	ἐπιόντες δὲ τῶν ἄλλων πόλεων	τὰς	ἀξιολογωτάτας ἐδέοντο δέξασθαι σφᾶς αὐτοὺς
[4, 24]	τὴν μὲν πύλην, πρὸς ᾗ	τὰς	ἀπαντήσεις καὶ θυσίας τῷ θεῷ
[4, 47]	~Φρίξον τὸν Ἀθάμαντος μυθολογοῦσι διὰ	τὰς	ἀπὸ τῆς μητρυιᾶς ἐπιβουλὰς ἀναλαβόντα
[4, 56]	προσαγορευθεῖσαν. ἀλλὰ γὰρ τὸ πάσας	τὰς	ἀποφάσεις τῶν περὶ τῆς Μηδείας
[4, 68]	καὶ Μελάμπους μὲν μάντις ὢν	τὰς	Ἀργείας γυναῖκας μανείσας διὰ τὴν
[4, 49]	ἰσχυρᾶς, καὶ τῶν ἀριστέων διὰ	τὰς	ἀρετὰς ἐπικρατούντων, μυθολογοῦσι τὸν Ἡρακλέα
[4, 1]	ἀτοπώτατον, ὅτι συμβαίνει τοὺς ἀναγεγραφότας	τὰς	ἀρχαιοτάτας πράξεις τε καὶ μυθολογίας
[4, 5]	αὐτῷ τοὺς ἀνθρώπους πολλὰς προσάψαι,	τὰς	ἀφορμὰς ἀπὸ τῶν περὶ αὐτὸν
[4, 4]	τῶν ἄλλων διενεγκεῖν καὶ πρὸς	τὰς	ἀφροδισιακὰς ἡδονὰς εὐκατάφορον γεγονέναι, κατὰ
[4, 6]	γὰρ οἰνωθέντας φυσικῶς ἐντετάσθαι πρὸς	τὰς	ἀφροδισιακὰς ἡδονάς. τινὲς δέ φασι
[4, 23]	τὴν χώραν, τοῦ δ´ Ἡρακλέους	τὰς	βοῦς, τὸ μὲν πρῶτον ἀγανακτεῖν
[4, 17]	~Εὐρυσθέως δὲ προστάξαντος ἆθλον δέκατον	τὰς	Γηρυόνου βοῦς ἀγαγεῖν, ἃς νέμεσθαι
[4, 20]	χώρας πολλῆς ἐργασίας προσδεομένης, εἰθίκασι	τὰς	γυναῖκας τῶν κακοπαθειῶν τῶν ἐν
[4, 18]	αὐτῷ τὸν καλλιστεύοντα τῶν ταύρων·	τὰς	δὲ βοῦς τηρουμένας συνέβη ἱερὰς
[4, 3]	εὐαζούσαις καὶ τιμώσαις τὸν θεόν·	τὰς	δὲ γυναῖκας κατὰ συστήματα θυσιάζειν
[4, 27]	τοὺς μὲν λῃστὰς ἅπαντας ἀποκτεῖναι,	τὰς	δὲ κόρας ἀποκομίσαι πρὸς Ἄτλαντα
[4, 1]	μυθολογίας ἀπέστησαν διὰ τὴν δυσχέρειαν,	τὰς	δὲ νεωτέρας πράξεις ἀναγράφειν ἐπεχείρησαν.
[4, 6]	Ἰθύφαλλον ὀνομάζουσι, τινὲς δὲ Τύχωνα.	τὰς	δὲ τιμὰς οὐ μόνον κατὰ
[4, 52]	τοὺς ἐναντιουμένους τῶν φυλάκων ἀνελεῖν.	τὰς	δὲ τοῦ Πελίου θυγατέρας ἄρτι
[4, 43]	εὐχὰς μὲν τίθεσθαι τοῖς Σαμόθρᾳξι,	τὰς	δὲ τῶν ἀστέρων παρουσίας ἀναπέμπειν
[4, 76]	ἀγάλματα τοῖς μὲν ὄμμασι μεμυκότα,	τὰς	δὲ χεῖρας ἔχοντα καθειμένας καὶ
[4, 77]	διατροφὴν λέγεται κατασκευάσαι Δαίδαλον λαβύρινθον,	τὰς	διεξόδους σκολιὰς ἔχοντα καὶ τοῖς
[4, 15]	δὲ ταῦτα ἔλαβεν ἆθλον ἀγαγεῖν	τὰς	Διομήδους τοῦ Θρᾳκὸς ἵππους. αὗται
[4, 18]	καὶ τὴν Ἰβηρίαν χειρωσάμενος ἀπήλασε	τὰς	διωνομασμένας τῶν βοῶν ἀγέλας. διεξιὼν
[4, 24]	τέμενος ὥστε τοὺς μὴ τελοῦντας	τὰς	εἰθισμένας θυσίας παῖδας ἀφώνους γίνεσθαι
[4, 21]	ἀξιόλογον, ἐν ᾧ νομίζουσι συντελεῖν	τὰς	ἐκ τῆς δεκάτης θυσίας. Ὁ
[4, 13]	Ὁ δ´ Ἡρακλῆς πρόσταγμα λαβὼν	τὰς	ἐκ τῆς Στυμφαλίδος λίμνης ὄρνιθας
[4, 4]	μαλακότητα τρυφεραῖς χρῆσθαι. πρὸς δὲ	τὰς	ἐκ τοῦ πλεονάζοντος οἴνου κεφαλαλγίας
[4, 16]	κληθέντα Πόντον, καὶ καταπλεύσας ἐπὶ	τὰς	ἐκβολὰς τοῦ Θερμώδοντος ποταμοῦ, πλησίον
[4, 4]	καὶ δοραῖς παρδάλεων, κατὰ δὲ	τὰς	ἐν εἰρήνῃ πανηγύρεις καὶ ἑορτὰς
[4, 4]	καὶ δόξαν. καὶ κατὰ μὲν	τὰς	ἐν τοῖς πολέμοις μάχας ὅπλοις
[4, 67]	πολλῶν φίλων. Αἰόλος μὲν οὖν	τὰς	ἐν τῷ Τυρρηνικῷ πελάγει καλουμένας
[4, 33]	Ναύπλιος καταποντίσαι μὲν αὐτὴν κατὰ	τὰς	ἐντολὰς οὐκ ἔκρινε, ξένοις δέ
[4, 64]	ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας ἱστορήσομεν, ἀναλαβόντες	τὰς	ἐξ ἀρχῆς αἰτίας τοῦ πολέμου.
[4, 32]	ἀποδοῦναι συνεβούλευσεν τῷ Ἡρακλεῖ κατὰ	τὰς	ἐπαγγελίας. ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἐστεφάνωσε
[4, 2]	αὐτῆς· διόπερ ὑπ´ αὐτῆς παρακληθῆναι	τὰς	ἐπιπλοκὰς ὁμοίας ποιεῖσθαι ταῖς πρὸς
[4, 16]	ἀπέβαλε τὴν ἡγεμονίαν. Ἡρακλῆς δὲ	τὰς	ἐπιφανεστάτας τῶν Ἀμαζονίδων ἀνελὼν καὶ
[4, 82]	νῆσον μετάβασιν ἐσομένην αὐτοῦ καὶ	τὰς	ἐσομένας παρὰ τοῖς Κείοις τιμάς.
[4, 26]	ποίμνας προβάτων κάλλει διαφερούσας κεκτῆσθαι	τὰς	Ἑσπερίδας, χρυσᾶ δὲ μῆλα ἀπὸ
[4, 49]	τὰς φιάλας εἰς τὸ τέμενος	τὰς	ἔτι καὶ νῦν διαμενούσας. ~Τῆς
[4, 71]	ἐμπειρότατα τοὺς τιτρωσκομένους, καὶ διὰ	τὰς	εὐεργεσίας ταύτας ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων
[4, 49]	βωμοὺς ἱδρυσαμένους καὶ τοῖς θεοῖς	τὰς	εὐχὰς ἀποδόντας καθιερῶσαι τὸν τόπον
[4, 49]	κομισθῆναι, καὶ τοῖς μεγάλοις θεοῖς	τὰς	εὐχὰς ἀποδόντας πάλιν ἀναθεῖναι τὰς
[4, 48]	αὐτοῖς, ὅταν τῆς γῆς ἅψωνται,	τὰς	εὐχὰς ἀποδοῦναι τοῖς θεοῖς, δι´
[4, 61]	προσταχθέν, ὁ μὲν Αἰακὸς ἐπετέλεσε	τὰς	εὐχάς, καὶ ὁ αὐχμὸς παρὰ
[4, 17]	ἡ νῆσος αὕτη κεῖται πρὸς	τὰς	ἐφ´ ὅλην τὴν οἰκουμένην στρατείας.
[4, 7]	εἰρημένων μεταβιβάσομεν τὸν λόγον ἐπὶ	τὰς	Ἡρακλέους πράξεις. ~οὐκ ἀγνοῶ δ´
[4, 28]	τούτων διεληλυθότες ἐπάνιμεν πάλιν ἐπὶ	τὰς	Ἡρακλέους πράξεις. ~Τετελεκότος γὰρ αὐτοῦ
[4, 80]	ἄξιον δὲ παραλιπεῖν τὴν περὶ	τὰς	θεὰς ἁγνείαν τε καὶ τὴν
[4, 79]	ἱερὸν τῶν Μητέρων, διαφόρως ἐτίμων	τὰς	θεάς, ἀναθήμασι πολλοῖς κοσμοῦντες τὸ
[4, 80]	καὶ ταῖς ἄλλαις τιμαῖς ἀποσεμνύνουσι	τὰς	θεάς. ἐνίαις δὲ πόλεσι καὶ
[4, 80]	προβαινούσης ἐπὶ πολὺ τῆς κατὰ	τὰς	θεὰς ἐπιφανείας, οἱ μὲν ἐγχώριοι
[4, 80]	καὶ πυθόχρηστοι χρησμοὶ προσέταξαν τιμᾶν	τὰς	θεάς· ἔσεσθαι γὰρ τοῖς τοιούτοις
[4, 79]	καὶ παρὰ τοῖς Κρησὶ τιμᾶσθαι	τὰς	θεὰς ταύτας διαφερόντως. ~μυθολογοῦσι δ´
[4, 83]	σύγκλητος τῶν Ῥωμαίων εἰς τὰς	τῆς	θεοῦ τιμὰς φιλοτιμηθεῖσα τὰς μὲν
[4, 64]	σφίγγα, δίμορφον θηρίον, παραγενομένην εἰς	τὰς	Θήβας αἴνιγμα προτιθέναι τῷ δυναμένῳ
[4, 66]	πόλεων, ἀξιολόγῳ δυνάμει ἐστράτευσεν ἐπὶ	τὰς	Θήβας. ἀντιταχθέντων δὲ τῶν Θηβαίων
[4, 10]	ἔφηβος ὢν πρῶτον μὲν ἠλευθέρωσε	τὰς	Θήβας, ἀποδιδοὺς ὡς πατρίδι τὰς
[4, 10]	ἵνα μηδεμίαν λαμβάνωσιν οἱ κατὰ	τὰς	Θήβας ἀποστάσεως ἔννοιαν. ὁ δ´
[4, 65]	καταγαγεῖν τὸν Πολυνείκην, ἄγγελον εἰς	τὰς	Θήβας ἀποστεῖλαι Τυδέα πρὸς Ἐτεοκλέα
[4, 2]	κατὰ τὸν παραδεδομένον χρησμὸν κτίσαι	τὰς	Θήβας. ἐνταῦθα δὲ κατοικήσαντα γῆμαι
[4, 60]	Ἀνδρόγεῳ. βαδίζοντος οὖν αὐτοῦ εἰς	τὰς	Θήβας ἐπί τινα θεωρίαν, ἐδολοφόνησεν
[4, 65]	Ἀταλάντης τῆς Σχοινέως, ἐστράτευσαν ἐπὶ	τὰς	Θήβας, ἔχοντες δύναμιν ἀξιόλογον. μετὰ
[4, 67]	κατέμειναν, οἱ δ´ ἐπανῆλθον εἰς	τὰς	Θήβας, Κρέοντος τοῦ Μενοικέως βασιλεύοντος.
[4, 66]	ἐπεξιόντες ἔγνωσαν στρατεύειν κοινῇ ἐπὶ	τὰς	Θήβας, λαβόντες χρησμὸν παρ´ Ἀπόλλωνος
[4, 66]	πείσῃ τὸν υἱὸν στρατεύειν ἐπὶ	τὰς	Θήβας· ὁ δ´ οὖν Ἀλκμαίων
[4, 66]	τὸν θεὸν περὶ τῆς ἐπὶ	τὰς	Θήβας στρατείας καὶ περὶ τῆς
[4, 65]	τὸν μάντιν συστρατεύειν αὐτοῖς ἐπὶ	τὰς	Θήβας· τοῦ δὲ προγινώσκοντος ὡς
[4, 65]	φιλοφρόνως κατά τι λόγιον συνοικίσαι	τὰς	θυγατέρας αὐτοῖς, Ἀργείαν μὲν Πολυνείκει,
[4, 51]	εἰς δεισιδαίμονα διάθεσιν ἐμβαλεῖν καὶ	τὰς	θυγατέρας αὐτοῦ διὰ τῆς τερατείας
[4, 29]	ῥώμῃ σώματος ὑπερφυοῦς ὄντος, ἐφιλοτιμήθη	τὰς	θυγατέρας ἐκ τούτου τεκνοποιήσασθαι. διὸ
[4, 74]	τῆς Νιόβης, τῇ δ´ Ἀρτέμιδι	τὰς	θυγατέρας. τούτων δ´ ὑπακουσάντων τῇ
[4, 38]	ἱμάτιον, οἷς εἰώθει χρῆσθαι πρὸς	τὰς	θυσίας. ἡ δὲ Δηιάνειρα πυθομένη
[4, 4]	οὗ τήν τε γένεσιν καὶ	τὰς	θυσίας καὶ τιμὰς νυκτερινὰς καὶ
[4, 30]	ἐν τοῖς ὕστερον χρόνοις οἱ	τὰς	θυσίας τελοῦντες τούτῳ τῷ θεῷ
[4, 47]	ἐξέσται τοὺς ἀναγινώσκοντας κρίνειν πρὸς	τὰς	ἰδίας ἑκάστου προαιρέσεις. ~Τὴν δὲ
[4, 82]	κτηνῶν φιλοτιμηθῆναι τοῖς ἐγχωρίοις ἐνδείξασθαι	τὰς	ἰδίας εὐεργεσίας. διὸ καὶ παρὰ
[4, 69]	τῇ γυναικί, ὁ δ´ Ἠϊονεὺς	τὰς	ἵππους ἀντὶ τούτων ἠνεχύρασεν. ὁ
[4, 32]	τοῦ Λαομέδοντος ἐναντιούμενος τῷ πατρὶ	τὰς	ἵππους ἀποδοῦναι συνεβούλευσεν τῷ Ἡρακλεῖ
[4, 42]	λαμπρῶς τιμηθέντα τὴν Ἡσιόνην καὶ	τὰς	ἵππους παραθέσθαι τῷ Λαομέδοντι, συνταξάμενον
[4, 31]	μνηστείας διὰ τὴν ἀτιμίαν ἐξήλασε	τὰς	ἵππους τοῦ Εὐρύτου. Ἰφίτου δὲ
[4, 74]	ἐγέννησεν υἱοὺς ἑπτὰ καὶ θυγατέρας	τὰς	ἴσας {εὐπρεπείᾳ διαφερούσας} ἐπὶ δὲ
[4, 61]	Μίνως διδόναι κόρους ἑπτὰ καὶ	τὰς	ἴσας κόρας δι´ ἐτῶν ἐννέα
[4, 3]	παρουσίαν ὑμνεῖν τοῦ Διονύσου, μιμουμένας	τὰς	ἱστορουμένας τὸ παλαιὸν παρεδρεύειν τῷ
[4, 7]	πλεῖστοι {γεγονέναι} μυθολογοῦσι διὰ τὸ	τὰς	κατὰ τὴν παιδείαν ἀρετὰς ἀφθόρους
[4, 22]	χρόνοις εἰωθέναι τῶν ληφθέντων θηρίων	τὰς	κεφαλὰς καὶ τοὺς πόδας ἀνατιθέναι
[4, 1]	ἄλλων ἀνδρῶν ἀγαθῶν· ὧν διὰ	τὰς	κοινὰς εὐεργεσίας οἱ μεταγενέστεροι τοὺς
[4, 1]	Ἰσοκράτους ὢν μαθητής, ὑποστησάμενος γράφειν	τὰς	κοινὰς πράξεις, τὰς μὲν παλαιὰς
[4, 24]	τὴν πόλιν οἰκοῦντες ἐκ γενετῆς	τὰς	κόμας {ἱερὰς} Ἰολάῳ τρέφουσι, μέχρι
[4, 27]	αὐτὰς} κατὰ θάλατταν ἀποστείλαντα διακελεύσασθαι	τὰς	κόρας ἁρπάσαι καὶ διακομίσαι πρὸς
[4, 27]	λῃστὰς ἐν κήπῳ τινὶ παιζούσας	τὰς	κόρας συναρπάσαι, καὶ ταχὺ φυγόντας
[4, 34]	δὲ τὴν σύνεγγυς χώραν καταφθείρων	τὰς	κτήσεις ἐλυμαίνετο· διόπερ Μελέαγρος ὁ
[4, 82]	συνέβαινε πνεῖν τοὺς ἐτησίας, λῆξαι	τὰς	λοιμικὰς νόσους. τοῦτο δ´ ἄν
[4, 5]	πολλῶν λαφύρων. παραπλησίως δὲ καὶ	τὰς	λοιπὰς προσηγορίας ἐπιθετικὰς αὐτῷ γεγενῆσθαι,
[4, 71]	δ´ αὐτοὺς ἀφεῖναι τῶν κατὰ	τὰς	μάχας κινδύνων καὶ τῶν ἄλλων
[4, 54]	κοινῶν τέκνων ἐμβαλεῖν αὐτὸν εἰς	τὰς	μεγίστας συμφοράς· πλὴν γὰρ ἑνὸς
[4, 52]	ἔχειν, ὑπουργῆσαι τοῖς προστάγμασι. καὶ	τὰς	μὲν ἄλλας ἁπάσας τὸν πατέρα
[4, 22]	κατὰ τὸ στενώτατον τῆς θαλάττης	τὰς	μὲν βοῦς ἐπεραίωσεν εἰς τὴν
[4, 17]	τεθαρρηκότως ὑπέστη τοὺς κινδύνους. καὶ	τὰς	μὲν δυνάμεις ἤθροισεν εἰς Κρήτην,
[4, 5]	παρέχεσθαι τῷ θεῷ. καθόλου δὲ	τὰς	μὲν Μούσας τοῖς ἐκ τῆς
[4, 1]	ὑποστησάμενος γράφειν τὰς κοινὰς πράξεις,	τὰς	μὲν παλαιὰς μυθολογίας ὑπερέβη, τὰ
[4, 52]	πρότερον εὐχὰς ποιήσασθαι τῇ σελήνῃ,	τὰς	μὲν παρθένους ἀναβιβάσαι μετὰ λαμπάδων
[4, 51]	περὶ τὸ σῶμα τοῦ πατρός,	τὰς	μὲν παρθένους ἑτοίμους οὔσας τὸ
[4, 83]	τὰς τῆς θεοῦ τιμὰς φιλοτιμηθεῖσα	τὰς	μὲν πιστοτάτας τῶν κατὰ τὴν
[4, 51]	φύσεις φαρμάκων κατακρύψαι, ἑαυτῆς δὲ	τὰς	μὲν τρίχας δυνάμεσί τισι χρίσασαν
[4, 24]	κατέδειξεν αὐτῷ γίνεσθαι κατ´ ἐνιαυτὸν	τὰς	μέχρι τοῦ νῦν τηρουμένας· πάντες
[4, 34]	τὴν Μελεάγρου γένεσιν τῇ Ἀλθαίᾳ	τὰς	Μοίρας καθ´ ὕπνον ἐπιστάσας εἰπεῖν
[4, 4]	λόγχαις τεθυρσωμέναις. φασὶ δὲ καὶ	τὰς	Μούσας αὐτῷ συναποδημεῖν, παρθένους οὔσας
[4, 27]	συναρπάσαι, καὶ ταχὺ φυγόντας εἰς	τὰς	ναῦς ἀποπλεῖν. τούτοις δ´ ἐπί
[4, 32]	ἐδύνατο, μετὰ τούτων ἦλθεν ἐπὶ	τὰς	ναῦς, ἐλπίζων, εἰ ταύτας ἐμπρήσειε,
[4, 32]	οἱ δὲ λοιποὶ συνδιωχθέντες εἰς	τὰς	ναῦς ἔφθασαν ἀναπλεύσαντες ἀπὸ τῆς
[4, 23]	τὴν παράλιον τῆς νήσου, μυθολογοῦσι	τὰς	Νύμφας ἀνεῖναι θερμὰ λουτρὰ πρὸς
[4, 45]	~Ἐπιζητούσης δὲ τῆς ἱστορίας τὰς	τῆς	ξενοκτονίας αἰτίας, ἀναγκαῖον βραχέα διελθεῖν,
[4, 51]	αὐτῆς, καὶ τοῦ πλήθους κατὰ	τὰς	ὁδοὺς συντρέχοντος, παραγγέλλειν πᾶσι δέχεσθαι
[4, 7]	ἁπασέων. τούτων δ´ ἑκάστῃ προσάπτουσι	τὰς	οἰκείας διαθέσεις τῶν περὶ μουσικὴν
[4, 2]	μιγέντα καὶ μεθ´ ἡσυχίας ποιούμενον	τὰς	ὁμιλίας δόξαι καταφρονεῖν αὐτῆς· διόπερ
[4, 65]	βασιλείαν. τὸν δὲ Πολυνείκην κατὰ	τὰς	ὁμολογίας ἀπαιτεῖν τὴν ἀρχήν· τοῦ
[4, 58]	ἀνῃρέθη, οἱ δ´ Ἡρακλεῖδαι κατὰ	τὰς	ὁμολογίας ἀπέστησαν τῆς καθόδου καὶ
[4, 59]	Σκείρωνα τὸν οἰκοῦντα τῆς Μεγαρίδος	τὰς	ὀνομαζομένας ἀπ´ ἐκείνου Σκειρωνίδας πέτρας·
[4, 48]	τοὺς Ἀργοναύτας εἰπεῖν ὡς διὰ	τὰς	Ὀρφέως εὐχὰς θεῶν προνοίᾳ φανεὶς
[4, 21]	μετὰ ταῦτα γενομένους εὐδαίμονας, ἐκδεκατεῦσαι	τὰς	οὐσίας οὔσας ταλάντων τετρακισχιλίων. Λεύκολλος
[4, 8]	πολλὰ δύσχρηστα συμβαίνει τοῖς ἱστοροῦσι	τὰς	παλαιὰς μυθολογίας, καὶ μάλιστα τὰς
[4, 1]	~Οὐκ ἀγνοῶ μὲν ὅτι τοῖς	τὰς	παλαιὰς μυθολογίας συνταττομένοις συμβαίνει κατὰ
[4, 1]	πρὸ ταύτης βίβλοις τρισὶν ἀνεγράψαμεν	τὰς	παρὰ τοῖς ἄλλοις ἔθνεσι μυθολογουμένας
[4, 3]	κατὰ τὸν χρόνον τοῦτον ποιεῖσθαι	τὰς	παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ἐπιφανείας. διὸ
[4, 18]	εἰς τὰς ἄκρας τῶν ἠπείρων	τὰς	παρὰ τὸν ὠκεανὸν κειμένας τῆς
[4, 53]	Μελλόντων δὲ τῶν Ἀργοναυτῶν εἰς	τὰς	πατρίδας διαχωρίζεσθαι, φασὶ τὸν Ἡρακλέα
[4, 79]	Σικανῶν ἐμπυρισθεισῶν τὴν μὲν εἰς	τὰς	πατρίδας ἐπάνοδον ἀπέγνωσαν, κρίναντες δ´
[4, 65]	αὐτοῖς ἐπαγγείλασθαι κατάξειν ἀμφοτέρους εἰς	τὰς	πατρίδας. κρίναντος δ´ αὐτοῦ πρῶτον
[4, 67]	μετὰ πολλῶν λαφύρων ἀνέκαμψαν εἰς	τὰς	πατρίδας. τῶν δὲ Καδμείων τῶν
[4, 8]	τὰς παλαιὰς μυθολογίας, καὶ μάλιστα	τὰς	περὶ Ἡρακλέους. τῷ μὲν γὰρ
[4, 85]	ἀνοίκειον προσθεῖναι νομίζομεν τοῖς προκειμένοις	τὰς	περὶ τὸν πορθμὸν διηγήσεις. φασὶ
[4, 56]	τὸ τῶν Ἴστρων ἔθνος, εὑρέθη	τὰς	πηγὰς ἔχων ὁ ποταμὸς ἀπὸ
[4, 56]	διὰ τοῦ Τανάιδος ποταμοῦ ἐπὶ	τὰς	πηγάς, καὶ κατὰ τόπον τινὰ
[4, 59]	τὸν ἕνα βραχίονα προσδεσμεύων, ἄφνω	τὰς	πίτυς ἠφίει· διόπερ τῶν σωμάτων
[4, 16]	λοιπὸν πλῆθος φυγεῖν συναναγκάσας, κατέκοψε	τὰς	πλείστας, ὥστε παντελῶς τὸ ἔθνος
[4, 17]	ἀνθρώπους ἢ δυνάστας ὑπερηφάνους ἀποκτείνας	τὰς	πόλεις ἐποίησεν εὐδαίμονας. μυθολογοῦσι δ´
[4, 80]	τῶν ἰδιωτῶν βίους εὐδαίμονας καὶ	τὰς	πόλεις εὐθενήσειν. τέλος δὲ προβαινούσης
[4, 2]	τῇ πατρίδι χάριτας ἐλευθερῶσαι πάσας	τὰς	πόλεις, καὶ κτίσαι πόλιν ἐπώνυμον
[4, 58]	διῆλθε, κατῆλθον εἰς Πελοπόννησον· ὧν	τὰς	πράξεις ἀναγράψομεν, ὅταν εἰς ἐκείνους
[4, 8]	τοιούτων λόγων ἀφέμενοι διέξιμεν αὐτοῦ	τὰς	πράξεις ἀπ´ ἀρχῆς ἀκολούθως τοῖς
[4, 40]	ἄθλων δόξης ἀειμνήστου τετευχότας, ζηλῶσαι	τὰς	προαιρέσεις αὐτῶν. διὸ καὶ τὴν
[4, 83]	πολλῆς τυγχάνον αὐξήσεως. μετὰ γὰρ	τὰς	προειρημένας ὑπ´ Ἔρυκος τιμὰς ὕστερον
[4, 14]	ταύτην κατέληξεν· ἐν ταύτῃ γὰρ	τὰς	πρὸς θνητὴν ὁμιλίας κατέλυσε, καὶ
[4, 10]	τὰς Θήβας, ἀποδιδοὺς ὡς πατρίδι	τὰς	προσηκούσας χάριτας. ὑποτεταγμένων γὰρ τῶν
[4, 10]	πατρίδα, κατέσπασεν ἐκ τῶν ναῶν	τὰς	προσηλωμένας πανοπλίας, ἃς οἱ πρόγονοι
[4, 77]	πετόμενον καὶ παρ´ ἕκαστον τέγγοντα	τὰς	πτέρυγας διασωθῆναι παραδόξως εἰς τὴν
[4, 77]	διὰ τὸν ἥλιον τοῦ συνέχοντος	τὰς	πτέρυγας κηροῦ, αὐτὸν δὲ παρὰ
[4, 35]	ῥεῖθρον, τὰ δὲ μῆλα καὶ	τὰς	ῥόας καὶ τοὺς βότρυς δηλοῦν
[4, 5]	Ληναῖον δὲ ἀπὸ τοῦ πατῆσαι	τὰς	σταφυλὰς ἐν ληνῷ, Βρόμιον δ´
[4, 4]	παιδαγωγὸν καὶ τροφέα συνέπεσθαι κατὰ	τὰς	στρατείας αὐτῷ Σειληνόν, εἰσηγητὴν καὶ
[4, 4]	ἡδονὰς εὐκατάφορον γεγονέναι, κατὰ δὲ	τὰς	στρατείας γυναικῶν πλῆθος περιάγεσθαι καθωπλισμένων
[4, 29]	Ἰολάου, καὶ συνεστρατευμένου σχεδὸν ἁπάσας	τὰς	στρατείας, ἐπέτρεψεν αὐτῷ τὰ περὶ
[4, 19]	καὶ πᾶσαν ἐπελθὼν κατέλυσε μὲν	τὰς	συνήθεις παρανομίας καὶ ξενοκτονίας, πολλοῦ
[4, 56]	ὑπ´ ἀνέμων αὐτοὺς ἐκριφέντας εἰς	τὰς	Σύρτεις, καὶ μαθόντας παρὰ Τρίτωνος
[4, 49]	τε τὸν ἀδελφὸν καὶ Τελαμῶνα	τάς	τε ἵππους καὶ τὴν Ἡσιόνην
[4, 24]	τι λαμβάνειν τῆς ἀθανασίας, προσεδέχετο	τὰς	τελουμένας ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων κατ´
[4, 14]	ἐφιλοτιμήθησαν οἱ προειρημένοι θεοὶ κατὰ	τὰς	τέχνας, τῆς μὲν πρὸς εἰρηνικὴν
[4, 83]	τε σύγκλητος τῶν Ῥωμαίων εἰς	τὰς	τῆς θεοῦ τιμὰς φιλοτιμηθεῖσα τὰς
[4, 45]	ἁλισκομένους. ~Ἐπιζητούσης δὲ τῆς ἱστορίας	τὰς	τῆς ξενοκτονίας αἰτίας, ἀναγκαῖον βραχέα
[4, 8]	μήτε Γηρυόνην τρισώματον, ὅμως προσδεχόμεθα	τὰς	τοιαύτας μυθολογίας, καὶ ταῖς ἐπισημασίαις
[4, 1]	αὐτοῖς ἱστορούμενα, πρὸς δὲ τούτοις	τὰς	τοποθεσίας τῆς παρ´ ἑκάστοις χώρας
[4, 60]	ἀναιρεθέντος ὑπὸ Θησέως, ἵνα συντελέσωμεν	τὰς	τοῦ Θησέως πράξεις. ἀναγκαῖον δ´
[4, 65]	οὗτος μὲν οὖν ὕστερον κατὰ	τὰς	τοῦ πατρὸς ἐντολὰς ἀνεῖλε τὴν
[4, 4]	κεκληρονομηκέναι δὲ τὸν νεώτερον καὶ	τὰς	τοῦ προγενεστέρου πράξεις· διόπερ τοὺς
[4, 51]	παραχρῆμα ἐπὶ τοῦ σώματος ἑαυτῆς	τὰς	τούτων πίστεις παρέξεσθαι. εἰποῦσαν γὰρ
[4, 3]	κατὰ τὴν Ἰνδικὴν στρατείας καταδεῖξαι	τὰς	τριετηρίδας θυσίας Διονύσῳ, καὶ τὸν
[4, 11]	κατὰ τὴν οἰκίαν ἡσύχαζεν, ἐκκλίνων	τὰς	τῶν ἀνθρώπων ὁμιλίας τε καὶ
[4, 43]	ἐνδόντος, καὶ δυοῖν ἀστέρων ἐπὶ	τὰς	τῶν Διοσκόρων κεφαλὰς ἐπιπεσόντων, ἅπαντας
[4, 57]	κατὰ τὴν γενομένην ἐπαγγελίαν ἀναγράψαι	τὰς	τῶν υἱῶν αὐτοῦ πράξεις. μετὰ
[4, 51]	περινιψαμένην τὸ σῶμα πᾶν ἀποκλύσασθαι	τὰς	τῶν φαρμάκων δυνάμεις· ἀποκατασταθεῖσαν δ´
[4, 46]	μητρὸς καὶ τῆς ἀδελφῆς ἁπάσας	τὰς	τῶν φαρμάκων δυνάμεις, προαιρέσει δ´
[4, 4]	πίνειν τὸν οἶνον· κατὰ δὲ	τὰς	τῶν φίλων συναναστροφὰς καὶ εὐωχίας
[4, 43]	συμπλεόντων μετεσχηκότα, ποιήσασθαι τοῖς Σαμόθρᾳξι	τὰς	ὑπὲρ τῆς σωτηρίας εὐχάς. εὐθὺς
[4, 40]	Περσέα καί τινας ἄλλους διὰ	τὰς	ὑπερορίους στρατείας καὶ τὸ παράβολον
[4, 14]	Οὐκ ἄξιον δὲ παραλιπεῖν οὐδὲ	τὰς	ὑπὸ τῶν θεῶν αὐτῷ δοθείσας
[4, 28]	Ἡρακλέους περὶ ταῦτ´ ὄντος φασὶ	τὰς	ὑπολειφθείσας Ἀμαζόνας περὶ τὸν Θερμώδοντα
[4, 49]	τὰς εὐχὰς ἀποδόντας πάλιν ἀναθεῖναι	τὰς	φιάλας εἰς τὸ τέμενος τὰς
[4, 24]	ἐνιαυτὸν θυσίας. διόπερ τοῖς εὐδοκουμένοις	τὰς	χάριτας ἀποδιδούς, πρὸ μὲν τῆς
[4, 76]	τὰ σκέλη ποιήσας, ἔτι δὲ	τὰς	χεῖρας διατεταμένας ποιῶν, εἰκότως ἐθαυμάζετο
[4, 7]	δόξῃ καὶ τοῖς φρονήμασι μετεωρίζεσθαι	τὰς	ψυχὰς εἰς ὕψος οὐράνιον· Καλλιόπην
[4, 9]	θυγατέρα, τῆς μὲν Ἀλκμήνης παρακατασχεῖν	τὰς	ὠδῖνας, τὸν δ´ Εὐρυσθέα πρὸ
[4, 49]	καὶ τήν τε ἀδελφὴν καὶ	τὰς	ὡμολογημένας ἵππους ἀποδιδόναι. οὐδενὸς δ´
[4, 58]	Μυκήναις βασιλείαν, καὶ προσλαβόμενος συμμάχους	Τεγεάτας	καί τινας ἄλλους, ἀπήντησε τοῖς
[4, 7]	δ´ ἀπὸ τοῦ τέρπειν τοὺς	ἀκροατὰς	τοῖς ἐκ παιδείας περιγινομένοις ἀγαθοῖς,
[4, 1]	ὅτι συμβαίνει τοὺς ἀναγεγραφότας τὰς	ἀρχαιοτάτας	πράξεις τε καὶ μυθολογίας ἀσυμφώνους
[4, 83]	θεοῦ τιμὰς φιλοτιμηθεῖσα τὰς μὲν	πιστοτάτας	τῶν κατὰ τὴν Σικελίαν πόλεων
[4, 16]	τὴν ἡγεμονίαν. Ἡρακλῆς δὲ τὰς	ἐπιφανεστάτας	τῶν Ἀμαζονίδων ἀνελὼν καὶ τὸ
[4, 57]	δὲ τῶν ἄλλων πόλεων τὰς	ἀξιολογωτάτας	ἐδέοντο δέξασθαι σφᾶς αὐτοὺς συνοίκους.
[4, 24]	δούλων γινομένης, κατέδειξαν καὶ τοὺς	οἰκέτας	ἰδίᾳ τιμῶντας τὸν θεὸν θιάσους
[4, 7]	τὸ τὰς κατὰ τὴν παιδείαν	ἀρετὰς	ἀφθόρους δοκεῖν εἶναι. Μούσας δ´
[4, 49]	καὶ τῶν ἀριστέων διὰ τὰς	ἀρετὰς	ἐπικρατούντων, μυθολογοῦσι τὸν Ἡρακλέα πάντων
[4, 53]	αὐτὸν συμφωνουμένης ἀθανασίας. τοὺς δὲ	ποιητὰς	διὰ τὴν συνήθη τερατολογίαν μυθολογῆσαι
[4, 47]	τέμενος Δράκοντος ὀνομαζομένου, μετενηνοχέναι τοὺς	ποιητὰς	ἐπὶ τὸ τερατῶδες καὶ καταπληκτικὸν
[4, 27]	χρυσοειδῆ· ἀφ´ ἧς αἰτίας τοὺς	ποιητὰς	τὰ πρόβατα μῆλα καλοῦντας ὀνομάσαι
[4, 60]	δὲ τοῖς ἀγῶσι νικήσας τοὺς	ἀθλητὰς	ἅπαντας συνήθης ἐγένετο τοῖς Πάλλαντος
[4, 53]	πλείσταις πόλεσι γνωσθέντα πολλοὺς ἔχειν	ἐπιθυμητὰς	τῆς φιλίας, οὓς προθύμους εἶναι
[4, 79]	τῇ Σικελίᾳ, προσεδέξαντο τοὺς καταπλεύσαντας	Κρῆτας	διὰ τὴν συγγένειαν καὶ τῆς
[4, 24]	θυσίας. διόπερ τοῖς εὐδοκουμένοις τὰς	χάριτας	ἀποδιδούς, πρὸ μὲν τῆς πόλεως
[4, 2]	τὴν Βοιωτίαν ἀποδιδόντα τῇ πατρίδι	χάριτας	ἐλευθερῶσαι πάσας τὰς πόλεις, καὶ
[4, 10]	ἀποδιδοὺς ὡς πατρίδι τὰς προσηκούσας	χάριτας.	ὑποτεταγμένων γὰρ τῶν Θηβαίων Ἐργίνῳ
[4, 48]	Γλαῦκον. τοῦτον δ´ ἐπὶ δύο	νύκτας	καὶ δύο ἡμέρας συνεχῶς τῇ
[4, 25]	Ὀρφέως ἐμνήσθημεν, οὐκ ἀνοίκειόν ἐστι	παρεκβάντας	βραχέα περὶ αὐτοῦ διελθεῖν. οὗτος
[4, 34]	ἀνοίκειον δ´ εἶναι νομίζομεν βραχὺ	παρεκβάντας	ἡμᾶς ἀπαγγεῖλαι τὴν περὶ τὸν
[4, 21]	ἀρχαίους χρόνους. τοὺς δ´ οὖν	γίγαντας	πυθομένους τὴν Ἡρακλέους παρουσίαν ἀθροισθῆναι
[4, 21]	ἐπὶ παρανομίᾳ διωνομασμένους, οὓς ὀνομάζεσθαι	γίγαντας.	ὠνομάσθαι δὲ καὶ τὸ πεδίον
[4, 41]	ἑλέσθαι σφῶν αὐτῶν στρατηγὸν Ἡρακλέα,	προκρίναντας	κατ´ ἀνδρείαν. ~ἔπειτ´ ἐκ τῆς
[4, 42]	Ἰωλκοῦ τὸν ἔκπλουν ποιησαμένους, καὶ	παραλλάξαντας	τόν τε Ἄθω καὶ Σαμοθρᾴκην,
[4, 50]	ὑπολαμβάνοντα τοὺς ἐφέδρους τῆς βασιλείας	πάντας	ἄρδην ἀνελεῖν, τὸν μὲν πατέρα
[4, 1]	τοὺς δ´ ἡρωικαῖς θυσίαις ἐτίμησαν,	πάντας	δ´ ὁ τῆς ἱστορίας λόγος
[4, 42]	καὶ καρπῶν παντελῆ φθοράν, ὥστε	πάντας	ἐκπλήττεσθαι τὸ μέγεθος τῆς περιστάσεως.
[4, 21]	πυθομένους τὴν Ἡρακλέους παρουσίαν ἀθροισθῆναι	πάντας	καὶ παρατάξασθαι τῷ προειρημένῳ. θαυμαστῆς
[4, 31]	βουλευσάμενος μετὰ τῶν υἱῶν ἔλαβε	πάντας	πλὴν Νέστορος τοῦ νεωτάτου συγκαταινοῦντας
[4, 5]	καταπώγωνα διὰ τὸ τοὺς ἀρχαίους	πάντας	πωγωνοτροφεῖν, τὸν δὲ νεώτερον ὡραῖον
[4, 48]	καθόλου δ´ ἐξ ὀνόματος προσφωνήσαντα	πάντας	τοὺς Ἀργοναύτας εἰπεῖν ὡς διὰ
[4, 19]	πόλιν· ὧν ἐπικρατησάντων τῷ πλήθει	πάντας	τοὺς ἐνοικοῦντας ἐκβαρβαρωθῆναι συνέβη. οἱ
[4, 8]	τῶν κατεργασθέντων ὁμολογουμένως οὗτος παραδέδοται	πάντας	τοὺς ἐξ αἰῶνος ὑπερᾶραι τῇ
[4, 18]	δυνάμεσι μεγάλαις κατεστρατοπεδευκότας ἐκ διαστήματος,	πάντας	τοὺς ἡγεμόνας ἐκ προκλήσεως ἀνελὼν
[4, 83]	Ῥωμαῖοι, πάσης Σικελίας κρατήσαντες, ὑπερεβάλοντο	πάντας	τοὺς πρὸ αὐτῶν ταῖς εἰς
[4, 65]	Ἀθηναῖοι διαφέροντες τῶν ἄλλων χρηστότητι	πάντας	τοὺς ὑπὸ τὴν Καδμείαν πεπτωκότας
[4, 65]	ὁδὸν ὑπὸ Ἐτεοκλέους πεντήκοντα ἀνδράσιν	ἅπαντας	ἀνελεῖν καὶ παραδόξως εἰς τὸ
[4, 10]	καὶ τοὺς μετ´ αὐτοῦ σχεδὸν	ἅπαντας	ἀπέκτεινεν. ἄφνω δὲ προσπεσὼν τῇ
[4, 27]	τὸ συμβεβηκός, τοὺς μὲν λῃστὰς	ἅπαντας	ἀποκτεῖναι, τὰς δὲ κόρας ἀποκομίσαι
[4, 41]	ἀριστεῖς, ὥστε σὺν αὐτῷ τοὺς	ἅπαντας	εἶναι πεντήκοντα καὶ τέτταρας. τούτων
[4, 39]	ἀποδείξαντες προετρέψαντο τὸ μὲν πρῶτον	ἅπαντας	Ἕλληνας, μετὰ δὲ ταῦτα καὶ
[4, 29]	νεωτέρων καιρῶν. τοὺς δὲ λοιποὺς	ἅπαντας	Ἰόλαος ἀναλαβὼν καὶ πολλοὺς ἄλλους
[4, 19]	λῃστεύειν ἐν ταῖς δυσχωρίαις, χειρωσάμενος	ἅπαντας	καὶ τοὺς ἡγεμόνας τῆς παρανομίας
[4, 43]	τὰς τῶν Διοσκόρων κεφαλὰς ἐπιπεσόντων,	ἅπαντας	μὲν ἐκπλαγῆναι τὸ παράδοξον, ὑπολαβεῖν
[4, 60]	τοῖς ἀγῶσι νικήσας τοὺς ἀθλητὰς	ἅπαντας	συνήθης ἐγένετο τοῖς Πάλλαντος παισίν.
[4, 76]	φύσει δὲ πολὺ τοὺς ἄλλους	ἅπαντας	ὑπεραίρων ἐζήλωσε τά τε περὶ
[4, 39]	τοὺς κατὰ τὴν οἰκουμένην ἀνθρώπους	ἅπαντας	ὡς θεὸν τιμᾶν τὸν Ἡρακλέα.
[4, 71]	τοὺς τὸν κεραυνὸν τῷ Διὶ	κατασκευάσαντας	Κύκλωπας· ἐπὶ δὲ τῇ τούτων
[4, 53]	πεπραγμένων, καὶ διδάξαντα διότι τοὺς	προαδικήσαντας	ἠμύνατο, τιμωρίαν ἐλάττονα λαβὼν ὧν
[4, 71]	καὶ Ποδαλείριον, καὶ τὴν τέχνην	ἐκπονήσαντας,	ἐπὶ Τροίαν συστρατεῦσαι τοῖς περὶ
[4, 70]	Ἰξίονος γεννηθέντας Κενταύρους πρώτους ἱππεύειν	ἐπιχειρήσαντας	Ἱπποκενταύρους ὠνομάσθαι καὶ εἰς πλάσμα
[4, 58]	τὴν πατρῴαν τῆς χώρας παρακαταθήκην	ἀπαιτήσαντας	μετὰ Δωριέων κατοικῆσαι. Τληπόλεμον δὲ
[4, 52]	σκοπῆς καταμαθόντας τὸ πῦρ, καὶ	νομίσαντας	συντετελέσθαι τὴν ἀναίρεσιν τοῦ βασιλέως,
[4, 56]	τοὺς Ἀργοναύτας ἀνὰ τὸν Ἴστρον	πλεύσαντας	μέχρι τῶν πηγῶν κατενεχθῆναι διὰ
[4, 49]	μετὰ δὲ ταῦτα ἀναχθέντας, καὶ	διαπλεύσαντας	τήν τε Προποντίδα καὶ τὸν
[4, 56]	ἐπιτελέσασθαι παράδοξον καὶ μνήμης ἀξίαν.	ἀναπλεύσαντας	γὰρ αὐτοὺς διὰ τοῦ Τανάιδος
[4, 56]	περὶ μὲν γὰρ τὴν Τυρρηνίαν	καταπλεύσαντας	αὐτοὺς εἰς νῆσον τὴν ὀνομαζομένην
[4, 79]	προσενεχθέντος τῇ Σικελίᾳ, προσεδέξαντο τοὺς	καταπλεύσαντας	Κρῆτας διὰ τὴν συγγένειαν καὶ
[4, 6]	φασι τὸ παλαιὸν τοὺς Τιτᾶνας	ἐπιβουλεύσαντας	Ὀσίριδι τοῦτον μὲν ἀνελεῖν, τὸ
[4, 37]	ἔχων ἀεὶ τοὺς μεθ´ ἑαυτοῦ	στρατεύσαντας	Ἀρκάδας, καὶ μετὰ τούτων χειρωσάμενος
[4, 63]	τοὺς ἀδελφοὺς τῆς Ἑλένης Διοσκόρους	στρατεύσαντας	ἐπὶ τὴν Ἄφιδναν καὶ τὴν
[4, 56]	κατὰ τόπον τινὰ τὴν ναῦν	διελκύσαντας,	καθ´ ἑτέρου πάλιν ποταμοῦ τὴν
[4, 34]	ἀποθανεῖν Μελέαγρον· καὶ τοὺς ἀθανάτους	ὑπακούσαντας	ἐπενεγκεῖν αὐτῷ τὴν τοῦ βίου
[4, 46]	μὲν τὴν ἡμερότητα τῆς παρθένου,	δηλώσαντας	δ´ αὐτῇ τὴν ἑαυτῶν ἐπιβολὴν
[4, 43]	τοὺς ἀριστεῖς, καὶ τὰς αἰτίας	δηλώσαντας	τῆς τοῦ πατρὸς παρανομίας δεῖσθαι
[4, 44]	ἀποστῆναι, πρὸς δὲ τὸν πατέρα	πέμψαντας	εἰς τὴν Σκυθίαν ἐκεῖνον παρακαλέσαι
[4, 70]	ὑπὸ Νυμφῶν, ἀνδρωθέντας δὲ καὶ	μιγέντας	ἵπποις θηλείαις γεννῆσαι τοὺς ὀνομαζομένους
[4, 4]	μεταγενεστέρους ἀνθρώπους, ἀγνοοῦντας μὲν τἀληθές,	πλανηθέντας	δὲ διὰ τὴν ὁμωνυμίαν, ἕνα
[4, 70]	τοὺς ἐκ Νεφέλης καὶ Ἰξίονος	γεννηθέντας	Κενταύρους πρώτους ἱππεύειν ἐπιχειρήσαντας Ἱπποκενταύρους
[4, 29]	καρπῶν ἀφθονίᾳ ὥστε Καρχηδονίους ὕστερον	αὐξηθέντας	ἐπιθυμῆσαι τῆς νήσου, καὶ πολλοὺς
[4, 81]	ἐκ τούτων τῶν εὑρημάτων τοὺς	εὐεργετηθέντας	ἀνθρώπους τιμῆσαι τὸν Ἀρισταῖον ἰσοθέοις
[4, 70]	τε Θησέα καὶ τοὺς Λαπίθας	παροξυνθέντας	οὐκ ὀλίγους μὲν ἀνελεῖν, τοὺς
[4, 8]	ἐξ αἰῶνος ὑπερᾶραι τῇ μνήμῃ	παραδοθέντας·	δυσέφικτον οὖν ἐστι τὸ κατὰ
[4, 17]	διαβεβοημένον καὶ τοὺς ὑπ´ αὐτοῦ	καταπαλαισθέντας	ξένους ἀποκτείναντα προκαλεσάμενος εἰς μάχην
[4, 44]	αὐτοὺς ἐκ τῆς Θρᾴκης καὶ	κομισθέντας	εἰς τὸν Πόντον προσχεῖν τῇ
[4, 46]	τοὺς Ἀργοναύτας ἀπὸ τῆς Ταυρικῆς	κομισθέντας	νυκτὸς καταπλεῦσαι τῆς Κολχίδος εἰς
[4, 70]	ἐνταῦθα κατοικῆσαι. τοὺς δὲ Κενταύρους	μετεωρισθέντας	τοῖς προτερήμασι, καὶ ὁρμωμένους ἐκ
[4, 70]	Θησέα καὶ τοὺς Κενταύρους, φασὶ	μεθυσθέντας	ἐπιβαλέσθαι ταῖς κεκλημέναις γυναιξὶ καὶ
[4, 7]	Ἐρατὼ δ´ ἀπὸ τοῦ τοὺς	παιδευθέντας	ποθεινοὺς καὶ ἐπεράστους ἀποτελεῖν, Πολύμνιαν
[4, 7]	Οὐρανίαν δ´ ἀπὸ τοῦ τοὺς	παιδευθέντας	ὑπ´ αὐτῆς ἐξαίρεσθαι πρὸς οὐρανόν·
[4, 70]	Λαπίθας καὶ πολλοὺς ἀνελόντων, τοὺς	ὑπολειφθέντας	φυγεῖν εἰς Φολόην τῆς Ἀρκαδίας,
[4, 12]	μὲν πλείστους ἀπέκτεινε, τοὺς δ´	ὑπολειφθέντας	φυγεῖν ἠνάγκασε. τῶν δ´ ἀναιρεθέντων
[4, 44]	μητρὶ Κλεοπάτρᾳ συστρατεῦσαι τοῖς ἀριστεῦσιν.	ἀναχθέντας	δ´ αὐτοὺς ἐκ τῆς Θρᾴκης
[4, 49]	Ἀργοναύτας φασὶν ἐκ τῆς Τρῳάδος	ἀναχθέντας	εἰς Σαμοθρᾴκην κομισθῆναι, καὶ τοῖς
[4, 49]	τῶν παραπλεόντων. μετὰ δὲ ταῦτα	ἀναχθέντας,	καὶ διαπλεύσαντας τήν τε Προποντίδα
[4, 6]	γένεσιν ταύτην ἐξηγούμενοι· τοὺς γὰρ	οἰνωθέντας	φυσικῶς ἐντετάσθαι πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς
[4, 70]	τῷ Πηλίῳ τραφῆναι ὑπὸ Νυμφῶν,	ἀνδρωθέντας	δὲ καὶ μιγέντας ἵπποις θηλείαις
[4, 56]	δὲ τούτοις ὑπ´ ἀνέμων αὐτοὺς	ἐκριφέντας	εἰς τὰς Σύρτεις, καὶ μαθόντας
[4, 43]	τοὺς μὲν ἐν ταῖς ἀνάγκαις	ὄντας	ἐπικαλέσασθαι καθάπερ θεοὺς τοὺς ἀριστεῖς,
[4, 57]	αὐτῶν θεωροῦντες αὑτοὺς οὐκ ἀξιομάχους	ὄντας	Εὐρυσθεῖ πολεμεῖν, ἔγνωσαν ἑκουσίως φεύγειν
[4, 12]	πρὸς τοὺς ἀπὸ μὲν μητρὸς	ὄντας	θεούς, τὸ δὲ τάχος ἔχοντας
[4, 44]	ἐπικαλουμένους μὲν Βορεάδας, ἀδελφοὺς δ´	ὄντας	Κλεοπάτρας, λέγεται διὰ τὴν συγγένειαν
[4, 61]	δὲ συνετελέσθη τὸ τοὺς δήμους,	ὄντας	μικροὺς μὲν τοῖς μεγέθεσι, πολλοὺς
[4, 34]	δ´ οὐ προσεῖχον, ἀπέκτεινεν αὐτούς,	ὄντας	τῆς Ἀλθαίας ἀδελφούς. διόπερ ἡ
[4, 70]	πλάσμα μύθου καταταχθῆναι ὡς διφυεῖς	ὄντας.	φασὶ δὲ τούτους ὡς συγγενεῖς
[4, 6]	εἰς ἴσας μερίδας ἑαυτοῖς καὶ	λαβόντας	ἀπενεγκεῖν ἐκ τῆς οἰκείας λαθραίως,
[4, 5]	ἀπὸ τῶν περὶ αὐτὸν ἐπιτηδευμάτων	λαβόντας.	Βακχεῖον μὲν γὰρ ἀπὸ τῶν
[4, 48]	τοῦ τεμένους, καὶ τὸ δέρος	ἀναλαβόντας	πρὸς τὴν ναῦν ἐπείγεσθαι κατὰ
[4, 65]	τὴν αἰσχύνην, τοὺς δὲ νεανίσκους	παραλαβόντας	τὴν ἀρχὴν ὁμολογίας θέσθαι πρὸς
[4, 56]	τούτους γὰρ ὁ χρόνος ἤλεγξεν	ὑπολαβόντας	τὸν ἐν τῷ Πόντῳ πλείοσι
[4, 42]	τούς τε παρὰ τὸν αἰγιαλὸν	διατρίβοντας	καὶ τοὺς γεωργοῦντας τὴν παραθαλάττιον
[4, 78]	λεληθότως καὶ κατὰ μιχρὸν τοὺς	ἐνδιατρίβοντας	καὶ μετὰ τέρψεως θεραπεύειν τὰ
[4, 49]	μὲν τῶν φυλάκων τοὺς ἀντεχομένους,	φυγόντας	δ´ ἐπὶ θάλατταν ἀπαγγεῖλαι τὰ
[4, 27]	τὰς κόρας συναρπάσαι, καὶ ταχὺ	φυγόντας	εἰς τὰς ναῦς ἀποπλεῖν. τούτοις
[4, 56]	τῆς θαλάττης, καὶ τὸν κίνδυνον	ἐκφυγόντας,	δωρήσασθαι χαλκοῦν τρίποδα τὸν ἀρχαίοις
[4, 44]	τοὺς Φινείδας λέγεται τὴν βασιλείαν	παραδόντας	τῇ μητρὶ Κλεοπάτρᾳ συστρατεῦσαι τοῖς
[4, 51]	σῶμα ῥυτίδων πλῆρες, ὥστε τοὺς	ἰδόντας	δοκεῖν εἶναί τινα παντελῶς πρεσβῦτιν·
[4, 49]	καὶ τοῖς θεοῖς τὰς εὐχὰς	ἀποδόντας	καθιερῶσαι τὸν τόπον τὸν ἔτι
[4, 49]	τοῖς μεγάλοις θεοῖς τὰς εὐχὰς	ἀποδόντας	πάλιν ἀναθεῖναι τὰς φιάλας εἰς
[4, 40]	προσαγορεύεσθαι, ξενοκτονούντων τῶν ἐγχωρίων τοὺς	καταπλέοντας.	Ἰάσονα δὲ δόξης ὀρεγόμενον καὶ
[4, 45]	Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἱδρυσαμένην καὶ τοὺς	καταπλέοντας	ξένους θύεσθαι τῇ θεῷ καταδείξασαν
[4, 44]	βαρβάροις θύειν Ἀρτέμιδι Ταυροπόλῳ τοὺς	καταπλέοντας	ξένους· παρ´ οἷς φασι τὴν
[4, 46]	ἐναντιωτάτῃ χρῆσθαι· διατελεῖν γὰρ τοὺς	καταπλέοντας	τῶν ξένων ἐξαιρουμένην ἐκ τῶν
[4, 44]	γονέων εἰς τέκνα φιλοστοργίαν. ἐνταῦθα	συμπλέοντας	τοῖς περὶ τὸν Ἡρακλέα τοὺς
[4, 4]	φίλων συναναστροφὰς καὶ εὐωχίας τοὺς	συνεορτάζοντας	δαψιλῆ τὸν ἄκρατον ἐμφορησαμένους μανιώδεις
[4, 46]	πλανωμένῃ παρὰ τὸν αἰγιαλόν, καὶ	μαθόντας	παρ´ αὐτῆς τὸ τῆς ξενοκτονίας
[4, 56]	ἐκριφέντας εἰς τὰς Σύρτεις, καὶ	μαθόντας	παρὰ Τρίτωνος τοῦ τότε βασιλεύοντος
[4, 52]	τοὺς Ἀργοναύτας ἀπὸ τῆς σκοπῆς	καταμαθόντας	τὸ πῦρ, καὶ νομίσαντας συντετελέσθαι
[4, 58]	τοὺς δ´ ἄλλους Ἡρακλείδας φασὶν	ἐλθόντας	παρ´ Αἰγίμιον τὸν Δώρου τὴν
[4, 41]	προσαγορευόντων. τοὺς δ´ οὖν ἀριστεῖς	συνελθόντας	ἑλέσθαι σφῶν αὐτῶν στρατηγὸν Ἡρακλέα,
[4, 52]	ὁρμῆσαι δρόμῳ πρὸς τὴν πόλιν,	παρεισελθόντας	δ´ ἐντὸς τοῦ τείχους ἐσπασμένοις
[4, 24]	θεὸν θιάσους τε συνάγειν καὶ	συνιόντας	εὐωχίας τε καὶ θυσίας τῷ
[4, 8]	τοῦ θεοῦ δόξης ἢ πάντα	διεξιόντας	τὴν ἱστορίαν ποιεῖν ἀπιστουμένην. ἔνιοι
[4, 59]	πέτρας· οὗτος γὰρ εἰώθει τοὺς	παριόντας	ἀναγκάζειν ἀπονίπτειν ἑαυτὸν ἐπί τινος
[4, 59]	ἦν ὅπλον ἀμυντήριον, καὶ τοὺς	παριόντας	ἀποκτείνοντα, δεύτερον δὲ τὸν ἐν
[4, 31]	τῇ Ὀμφάλῃ· Συλέα δὲ τοὺς	παριόντας	ξένους συναρπάζοντα καὶ τοὺς ἀμπελῶνας
[4, 59]	τῆς Ἀττικῆς· οὗτος δὲ τοὺς	παριόντας	ὁδοιπόρους ἠνάγκαζεν ἐπί τινος κλίνης
[4, 70]	ἐκ τῆς Φολόης, λῄζεσθαι τοὺς	παριόντας	τῶν Ἑλλήνων καὶ πολλοὺς τῶν
[4, 10]	ταῦτα ἡ μὲν Ἥρα δύο	δράκοντας	ἀπέστειλε τοὺς ἀναλώσοντας τὸ βρέφος,
[4, 10]	τὸν αὐχένα σφίγξας ἀπέπνιξε τοὺς	δράκοντας.	διόπερ Ἀργεῖοι πυθόμενοι τὸ γεγονὸς
[4, 47]	ταῦτα μὲν οὖν ἐξέσται τοὺς	ἀναγινώσκοντας	κρίνειν πρὸς τὰς ἰδίας ἑκάστου
[4, 1]	καταφρονεῖν ποιεῖ τῆς ἱστορίας τοὺς	ἀναγινώσκοντας·	πρὸς δὲ τούτοις ἡ ποικιλία
[4, 63]	τὴν Ἄφιδναν καὶ τὴν πόλιν	ἑλόντας	ταύτην μὲν κατασκάψαι, τὴν δ´
[4, 6]	ἀνελεῖν, τὸ δὲ σῶμα αὐτοῦ	διελόντας	εἰς ἴσας μερίδας ἑαυτοῖς καὶ
[4, 73]	Οἰνομάου· ἀναγκαῖον δὲ τοῖς χρόνοις	προσαναδραμόντας	ἡμᾶς ἀπ´ ἀρχῆς ἐν κεφαλαίοις
[4, 67]	δὲ τῶν Αἰολέων τούτων ἀναγκαῖον	προσαναδραμόντας	τοῖς χρόνοις τὰ κατὰ μέρος
[4, 60]	Θησέως πράξεις. ἀναγκαῖον δ´ ἐστὶ	προσαναδραμόντας	τοῖς χρόνοις τὰ συμπεπλεγμένα τούτοις
[4, 23]	μέχρι τοῦ νῦν ἡρωικῆς τιμῆς	τυγχάνοντας,	Λεύκασπιν καὶ Πεδιακράτην καὶ Βουφόναν
[4, 43]	μητρυιᾶς τόλμαν καὶ διαβολὰς ψευδεῖς	τυγχάνοντας	ὑπὸ τοῦ πατρὸς ἀδίκως τῆς
[4, 6]	κήπων, ἔτι δὲ πρὸς τοὺς	βασκαίνοντάς	τι τῶν καλῶν τοῦτον κολαστὴν
[4, 3]	εὐτονωτέρους γίνεσθαι τοὺς τὸν οἶνον	πίνοντας,	φασὶν ἐπὶ τὸ δεῖπνον, ὅταν
[4, 8]	ἀπιστουμένων τῶν μύθων, ἀναγκαῖον ἢ	παραλιπόντας	τὰ μέγιστα τῶν πραχθέντων καθαιρεῖν
[4, 46]	μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς Ἀργοναύτας	ἀπολιπόντας	φυλακὰς τῆς νεώς, νυκτὸς ὁρμῆσαι
[4, 17]	τρεῖς δ´ ἔχει συναγωνιστὰς υἱούς,	διαφέροντας	ταῖς τε ῥώμαις τῶν σωμάτων
[4, 70]	Ἀρκαδίας, τέλος δ´ εἰς Μαλέαν	ἐκπεσόντας	ἐνταῦθα κατοικῆσαι. τοὺς δὲ Κενταύρους
[4, 48]	βασιλέως θυγατρί, φασὶ τοὺς Ἀργοναύτας	εἰσπεσόντας	ἐσπασμένοις τοῖς ξίφεσι πολλοὺς μὲν
[4, 49]	τε ἵππους καὶ τὴν Ἡσιόνην	ἀπαιτήσοντας,	λέγεται τὸν Λαομέδοντα τοὺς μὲν
[4, 42]	πέμψαι πρὸς τὸν Ἀπόλλω τοὺς	ἐπερωτήσοντας	περὶ τῶν συμβεβηκότων. ἐκπεσόντος οὖν
[4, 38]	εἰς Δελφοὺς Λικύμνιον καὶ Ἰόλαον	ἐπερωτήσοντας	τὸν Ἀπόλλωνα τί χρὴ περὶ
[4, 55]	διόπερ ἀποστειλάντων αὐτῶν Πυθώδε τοὺς	ἐπερωτήσοντας	τὸν θεὸν ὅπως χρηστέον ἐστὶ
[4, 10]	Ἥρα δύο δράκοντας ἀπέστειλε τοὺς	ἀναλώσοντας	τὸ βρέφος, ὁ δὲ παῖς
[4, 5]	ἀτελεῖς ποιῆσαι τοὺς τὰ τοιαῦτα	ἐπιτηδεύοντας.	καὶ περὶ μὲν Διονύσου καὶ
[4, 3]	τοὺς ἄλλους Ἕλληνας καὶ Θρᾷκας	ἀπομνημονεύοντας	τῆς κατὰ τὴν Ἰνδικὴν στρατείας
[4, 71]	χρείας αὐτοὺς παρασχέσθαι τοῖς Ἕλλησι,	θεραπεύοντας	ἐμπειρότατα τοὺς τιτρωσκομένους, καὶ διὰ
[4, 36]	τούτου κατῴκησεν, ἔχων τοὺς ἀεὶ	συστρατεύοντας	τῶν Ἀρκάδων. ~Μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 31]	Ὀμφάλῃ τοὺς κατὰ τὴν χώραν	λῃστεύοντας	ἐκόλασε. τοὺς μὲν γὰρ ὀνομαζομένους
[4, 31]	τοὺς μὲν γὰρ ὀνομαζομένους Κέρκωπας,	λῃστεύοντας	καὶ πολλὰ κακὰ διεργαζομένους, οὓς
[4, 7]	τῆς μελῳδίας, δι´ ἧς τοὺς	ἀκούοντας	ψυχαγωγεῖσθαι, Τερψιχόρην δ´ ἀπὸ τοῦ
[4, 66]	πολεμεῖν τὴν προειρημένην πόλιν στρατηγὸν	ἔχοντας	Ἀλκμαίωνα τὸν Ἀμφιαράου. ὁ δ´
[4, 12]	θῆρας, ἐμπειρίαν δὲ καὶ σύνεσιν	ἔχοντας	ἀνδρῶν. τῶν δὲ Κενταύρων οἱ
[4, 56]	τὴν δύσιν κομισθῆναι τὴν γῆν	ἔχοντας	ἐξ εὐωνύμων, καὶ πλησίον γινομένους
[4, 12]	ὄντας θεούς, τὸ δὲ τάχος	ἔχοντας	ἵππων, ῥώμῃ δὲ δισωμάτους θῆρας,
[4, 2]	τοῦτο δὲ διδάξαι τοὺς χώραν	ἔχοντας	μὴ δυναμένην ἐπιδέχεσθαι τὴν τῆς
[4, 48]	μέσον ἤδη τὸ Ποντικὸν πέλαγος	ἔχοντας	περιπεσεῖν χειμῶνι παντελῶς ἐπικινδύνῳ. τοῦ
[4, 59]	Ἡρακλέους ἀρετῆς, ἐπεβάλετο τελεῖν ἄθλους	περιέχοντας	ἀποδοχήν τε καὶ δόξαν. πρῶτον
[4, 21]	ἄνδρας γενέσθαι ταῖς τε ῥώμαις	προέχοντας	καὶ ἐπὶ παρανομίᾳ διωνομασμένους, οὓς
[4, 14]	καταγωνίσασθαι τοὺς ἐν τοῖς βαρέσιν	ὑπερέχοντας	δυσχερὲς κατανοῆσαι. διόπερ εἰκότως ἐγένετο
[4, 70]	φασὶ δὲ τούτους ὡς συγγενεῖς	ὑπάρχοντας	ἀπαιτῆσαι τὸν Πειρίθουν τὸ μέρος
[4, 49]	ἐφόδου κρατήσαντα κολάσαι μὲν τοὺς	μετασχόντας	τῷ βασιλεῖ τῆς ἐπιβουλῆς, Πριάμῳ
[4, 46]	τὸ προειρημένον τέμενος. ἔνθα δὴ	περιτυχόντας	τῇ Μηδείᾳ πλανωμένῃ παρὰ τὸν
[4, 55]	πόλεως· δόντος δ´ Αἰγέως τοὺς	παραπέμψοντας	εἰς ἣν βούλοιτο χώραν, εἰς
[4, 42]	τὸν αἰγιαλὸν διατρίβοντας καὶ τοὺς	γεωργοῦντας	τὴν παραθαλάττιον παραδόξως συναρπάζεσθαι· πρὸς
[4, 19]	ἐπικρατησάντων τῷ πλήθει πάντας τοὺς	ἐνοικοῦντας	ἐκβαρβαρωθῆναι συνέβη. οἱ δὲ Κελτοὶ
[4, 76]	Ἀττικὴν δήμων, ἐν ᾧ τοὺς	κατοικοῦντας	ἀπ´ ἐκείνου Δαιδαλίδας ὀνομασθῆναι. ~μετὰ
[4, 56]	δεικνύντες τοὺς παρὰ τὸν ὠκεανὸν	κατοικοῦντας	Κελτοὺς σεβομένους μάλιστα τῶν θεῶν
[4, 3]	κατὰ πᾶσαν τὴν οἰκουμένην τοὺς	δοκοῦντας	ἀσεβεῖν, ἐπιφανεστάτους δὲ Πενθέα καὶ
[4, 27]	τοὺς ποιητὰς τὰ πρόβατα μῆλα	καλοῦντας	ὀνομάσαι χρυσᾶ μῆλα. τὸν μὲν
[4, 24]	τὸ τέμενος ὥστε τοὺς μὴ	τελοῦντας	τὰς εἰθισμένας θυσίας παῖδας ἀφώνους
[4, 22]	τοῖς θεοῖς ἀφανεῖς γενέσθαι τοὺς	ἐνοχλοῦντας	αὐτόν· καὶ διὰ τοῦτο, τῶν
[4, 18]	Βούσιριν τὸν βασιλέα ξενοκτονοῦντα τοὺς	παρεπιδημοῦντας.	διεξιὼν δὲ τὴν ἄνυδρον τῆς
[4, 27]	τῷ Διὶ {καλλιερεῖν} σφαγιάζοντα τοὺς	παρεπιδημοῦντας	ξένους τῆς προσηκούσης τιμωρίας καταξιῶσαι.
[4, 17]	λείπεσθαι. ὁμοίως δὲ καὶ τοὺς	παρανομοῦντας	ἀνθρώπους ἢ δυνάστας ὑπερηφάνους ἀποκτείνας
[4, 31]	πάντας πλὴν Νέστορος τοῦ νεωτάτου	συγκαταινοῦντας	μὴ προσδέξασθαι τὸν καθαρμόν· ὁ
[4, 4]	πράξεις· διόπερ τοὺς μεταγενεστέρους ἀνθρώπους,	ἀγνοοῦντας	μὲν τἀληθές, πλανηθέντας δὲ διὰ
[4, 44]	Ταυρικῇ, τὴν ἀγριότητα τῶν ἐγχωρίων	ἀγνοοῦντας·	νόμιμον γὰρ εἶναι τοῖς τὴν
[4, 53]	θεωροὺς ἀποστεῖλαι τοὺς ταῖς πόλεσι	προεροῦντας	τὴν θέαν τῶν ἀγώνων. διὰ
[4, 61]	διὰ τὴν ἁρπαγὴν τῆς κόρης	δυσφοροῦντας	ἰσχυρῶς, καὶ διὰ τὴν λύπην
[4, 12]	ἀλλ´ ὅμως τοὺς τοιούτοις προτερήμασι	πλεονεκτοῦντας	Ἡρακλῆς παραδόξως κατηγωνίσατο, καὶ τοὺς
[4, 59]	τὴν βίαν ἀποσπωμένων συνέβαινε τοὺς	ἀτυχοῦντας	μετὰ μεγάλης τιμωρίας τελευτᾶν. τρίτον
[4, 71]	δοκεῖν τῶν τετελευτηκότων ποιεῖν πάλιν	ζῶντας.	διὸ καὶ τὸν μὲν Ἅιδην
[4, 24]	χώρας ἐθαύμασε, πρὸς δὲ τοὺς	τιμῶντας	αὐτὸν οἰκείως διατιθέμενος ἀπέλιπε παρ´
[4, 24]	κατέδειξαν καὶ τοὺς οἰκέτας ἰδίᾳ	τιμῶντας	τὸν θεὸν θιάσους τε συνάγειν
[4, 26]	πρόβατα καὶ τοὺς λῃστεύειν αὐτὰ	τολμῶντας	ἀποκτείνειν. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων
[4, 51]	φανεῖσαν τῷ βασιλεῖ καταπλήξασθαι τοὺς	ὁρῶντας,	καὶ δόξαι τινὶ θεῶν προνοίᾳ
[4, 34]	τὸ μὲν πρῶτον παρεκάλει τοὺς	ἡρπακότας	ἀποδοῦναι τῇ γυναικὶ τὸ δοθὲν
[4, 65]	δ´ Ἄδραστος καταλιπὼν ἀτάφους τοὺς	τετελευτηκότας	ἐπανῆλθεν εἰς Ἄργος. ἀτάφων δὲ
[4, 71]	ἐλάττους γὰρ ἀεὶ γίνεσθαι τοὺς	τετελευτηκότας,	θεραπευομένους ὑπὸ τοῦ Ἀσκληπιοῦ. καὶ
[4, 18]	Χρυσάορος υἱοὺς τρισὶ δυνάμεσι μεγάλαις	κατεστρατοπεδευκότας	ἐκ διαστήματος, πάντας τοὺς ἡγεμόνας
[4, 65]	πάντας τοὺς ὑπὸ τὴν Καδμείαν	πεπτωκότας	ἔθαψαν. ~Οἱ μὲν οὖν ἑπτὰ
[4, 12]	διὰ τὴν συγγένειαν θάπτων τοὺς	πεπτωκότας	Κενταύρους, καὶ βέλος ἔκ τινος
[4, 1]	πάντων ἀτοπώτατον, ὅτι συμβαίνει τοὺς	ἀναγεγραφότας	τὰς ἀρχαιοτάτας πράξεις τε καὶ
[4, 40]	παράβολον τῶν ἄθλων δόξης ἀειμνήστου	τετευχότας,	ζηλῶσαι τὰς προαιρέσεις αὐτῶν. διὸ
[4, 54]	γυναικὸς καὶ θεοὺς μαρτυρομένης τοὺς	ἐπόπτας	γενομένους τῶν ὅρκων, φασὶ τὸν
[4, 4]	τὰς ἐν εἰρήνῃ πανηγύρεις καὶ	ἑορτὰς	ἐσθῆσιν ἀνθειναῖς καὶ κατὰ τὴν
[4, 14]	τε καὶ πανηγύρεις, ἔτι δ´	ἑορτὰς	καὶ ἀγῶνας, ἐτίμησαν αὐτὸν δωρεαῖς
[4, 17]	καὶ τοὺς παρανομοῦντας ἀνθρώπους ἢ	δυνάστας	ὑπερηφάνους ἀποκτείνας τὰς πόλεις ἐποίησεν
[4, 27]	μαθόντα τὸ συμβεβηκός, τοὺς μὲν	λῃστὰς	ἅπαντας ἀποκτεῖναι, τὰς δὲ κόρας
[4, 27]	ἐπὶ τὸν ἆθλον. τοὺς δὲ	λῃστὰς	ἐν κήπῳ τινὶ παιζούσας τὰς
[4, 27]	παρθένων ἐγκρατῆ γενέσθαι· διὸ καὶ	λῃστὰς	{ἐπ´ αὐτὰς} κατὰ θάλατταν ἀποστείλαντα
[4, 1]	παλαιὸν εἶναι σφόδρα τοῦτον καὶ	μεγίστας	εὐεργεσίας κατατεθεῖσθαι τῷ γένει τῶν
[4, 54]	τέκνων ἐμβαλεῖν αὐτὸν εἰς τὰς	μεγίστας	συμφοράς· πλὴν γὰρ ἑνὸς τοῦ
[4, 16]	πλῆθος φυγεῖν συναναγκάσας, κατέκοψε τὰς	πλείστας,	ὥστε παντελῶς τὸ ἔθνος αὐτῶν
[4, 17]	ἁπάσης Ἰβηρίας, τρεῖς δ´ ἔχει	συναγωνιστὰς	υἱούς, διαφέροντας ταῖς τε ῥώμαις
[4, 12]	βουφόνους πελέκεις. ὁ δ´ ἀκαταπλήκτως	ὑποστὰς	ἀξίαν τῶν προκατειργασμένων συνεστήσατο μάχην.
[4, 5]	δὲ λέγουσιν ὅτι τῶν μεθυόντων	διττὰς	διαθέσεις ἐχόντων, καὶ τῶν μὲν
[4, 80]	τοῦ πατρὸς Κρόνου, ἀνθ´ ὧν	αὐτὰς	εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβιβασθῆναι καὶ
[4, 52]	Ἰάσονα κατελεήσαντα τὰ πάθη παρακατασχεῖν	αὐτάς,	καὶ θαρρεῖν παρακαλέσαντα δεικνύειν ὡς
[4, 27]	γενέσθαι· διὸ καὶ λῃστὰς {ἐπ´	αὐτὰς}	κατὰ θάλατταν ἀποστείλαντα διακελεύσασθαι τὰς
[4, 7]	λοιπὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων. παρθένους δ´	αὐτὰς	οἱ πλεῖστοι {γεγονέναι} μυθολογοῦσι διὰ
[4, 80]	κατ´ ἀνθρώπους ἐπιφάνειαν. τιμῶσι δ´	αὐτὰς	οὐ μόνον οἱ ταύτην τὴν
[4, 23]	βόες, συγκρινομένης τῆς χώρας πρὸς	αὐτάς·	πρὸς ταῦτα δὲ τοῦ Ἡρακλέους
[4, 80]	θεὰς ταύτας διαφερόντως. ~μυθολογοῦσι δ´	αὐτὰς	τὸ παλαιὸν θρέψαι τὸν Δία
[4, 7]	ἀφθόρους δοκεῖν εἶναι. Μούσας δ´	αὐτὰς	ὠνομάσθαι ἀπὸ τοῦ μυεῖν τοὺς
[4, 52]	ταύτας μὲν ὁρμῆσαι λέγεται στερίσκειν	αὑτὰς	τοῦ ζῆν, τὸν δ´ Ἰάσονα
[4, 4]	νάρθηκα προσάπτουσιν αὐτῷ διά τινας	τοιαύτας	αἰτίας. κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[4, 42]	δεδεμένην παρὰ τὸν αἰγιαλὸν διὰ	τοιαύτας	αἰτίας. λέγεται τὸν Ποσειδῶνα διὰ
[4, 76]	πατρίδος, καταδικασθεὶς ἐπὶ φόνῳ διὰ	τοιαύτας	αἰτίας. τῆς ἀδελφῆς τῆς Δαιδάλου
[4, 85]	οὖσαν ὕστερον γενέσθαι νῆσον διὰ	τοιαύτας	αἰτίας. τὸν ἰσθμὸν κατὰ τὸ
[4, 12]	κατηγωνίσατο τοὺς ὀνομαζομένους Κενταύρους διὰ	τοιαύτας	αἰτίας. Φόλος ἦν Κένταυρος, ἀφ´
[4, 58]	πολεμίων τὸν βουλόμενον, ὁμολογίας θέμενος	τοιαύτας,	εἰ μὲν Ὕλλος νικήσαι τὸν
[4, 8]	Γηρυόνην τρισώματον, ὅμως προσδεχόμεθα τὰς	τοιαύτας	μυθολογίας, καὶ ταῖς ἐπισημασίαις συναύξομεν
[4, 56]	τὴν ἱστορίαν τῶν ἀποφηναμένων τοὺς	Ἀργοναύτας	ἀνὰ τὸν Ἴστρον πλεύσαντας μέχρι
[4, 52]	τὴν ἐπίθεσιν. διὸ καὶ τοὺς	Ἀργοναύτας	ἀπὸ τῆς σκοπῆς καταμαθόντας τὸ
[4, 46]	καθ´ ὃν δὴ χρόνον τοὺς	Ἀργοναύτας	ἀπὸ τῆς Ταυρικῆς κομισθέντας νυκτὸς
[4, 46]	χρόνον. μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς	Ἀργοναύτας	ἀπολιπόντας φυλακὰς τῆς νεώς, νυκτὸς
[4, 48]	ἐξ ὀνόματος προσφωνήσαντα πάντας τοὺς	Ἀργοναύτας	εἰπεῖν ὡς διὰ τὰς Ὀρφέως
[4, 48]	ἂν βασιλέως θυγατρί, φασὶ τοὺς	Ἀργοναύτας	εἰσπεσόντας ἐσπασμένοις τοῖς ξίφεσι πολλοὺς
[4, 48]	βοτάναις τισὶ θεραπευθῆναι, τοὺς δ´	Ἀργοναύτας	ἐπισιτισαμένους ἐκπλεῦσαι, καὶ μέσον ἤδη
[4, 49]	εἰς τὸ πέλαγος, τοὺς δ´	Ἀργοναύτας	κατὰ στόμα τοῦ Πόντου γενομένους
[4, 56]	ἐστι καὶ Τίμαιος, φασὶ τοὺς	Ἀργοναύτας	μετὰ τὴν τοῦ δέρους ἁρπαγὴν
[4, 49]	χήρωσε δ´ ἀγυιάς. τοὺς δ´	Ἀργοναύτας	φασὶν ἐκ τῆς Τρῳάδος ἀναχθέντας
[4, 23]	δὲ τοῦ Ἡρακλέους ἀποφαινομένου διότι,	ταύτας	ἂν ἀποβάλῃ, στερήσεται τῆς ἀθανασίας,
[4, 18]	ἔγνω τῆς στρατείας θέσθαι στήλας	ταύτας.	βουλόμενος δ´ ἀείμνηστον ἔργον ἐπ´
[4, 7]	ἂν εἴη διελθεῖν ἐν κεφαλαίοις.	ταύτας	γὰρ οἱ πλεῖστοι τῶν μυθογράφων
[4, 79]	πολλοῖς κοσμοῦντες τὸ ἱερὸν αὐτῶν.	ταύτας	δ´ ἀφιδρυθῆναί φασιν ἐκ τῆς
[4, 4]	παρθένους οὔσας καὶ πεπαιδευμένας διαφερόντως·	ταύτας	δὲ διά τε τῆς μελῳδίας
[4, 81]	ὄντα παραδοῦναι ταῖς Νύμφαις τρέφειν·	ταύτας	δὲ τῷ παιδὶ τρεῖς ὀνομασίας
[4, 16]	τότε πᾶσαι κατεκόπησαν. μετὰ δὲ	ταύτας	Δηιάνειραν καὶ Ἀστερίαν καὶ Μάρπην,
[4, 79]	τοῖς Κρησὶ τιμᾶσθαι τὰς θεὰς	ταύτας	διαφερόντως. ~μυθολογοῦσι δ´ αὐτὰς τὸ
[4, 32]	ἐπὶ τὰς ναῦς, ἐλπίζων, εἰ	ταύτας	ἐμπρήσειε, τέλος ἐπιθήσειν τῷ πολέμῳ.
[4, 18]	τῶν ἠπείρων ἀμφοτέρων συνεζευγμένων διασκάψαι	ταύτας,	καὶ τὸν πόρον ἀνοίξαντα ποιῆσαι
[4, 16]	ἔσχε κρείττονι περιπεσοῦσα. μετὰ δὲ	ταύτας	Κελαινὼ καὶ Εὐρυβία καὶ Φοίβη,
[4, 15]	ἀχθεισῶν πρὸς αὐτὸν τῶν ἵππων	ταύτας	μὲν ἱερὰς ἐποίησεν Ἥρας, ὧν
[4, 52]	μύσος δι´ ἀπάτην διορθώσασθαι. διόπερ	ταύτας	μὲν ὁρμῆσαι λέγεται στερίσκειν αὑτὰς
[4, 15]	εἶχον τὴν συμφορὰν τῶν ἀκληρούντων.	ταύτας	ὁ Ἡρακλῆς βουλόμενος χειρώσασθαι τὸν
[4, 47]	χρυσόμαλλον δέρος ἀπενέγκωσι. διὰ δὴ	ταύτας	τὰς αἰτίας καὶ {διὰ} τὴν
[4, 77]	κηροῦ θαυμαστῶς ἠσκημένας· ἐπιθέντα δὲ	ταύτας	τῷ τε τοῦ υἱοῦ σώματι
[4, 71]	τιτρωσκομένους, καὶ διὰ τὰς εὐεργεσίας	ταύτας	ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων μεγάλης τυχεῖν
[4, 49]	λέγεται τὸν Λαομέδοντα τοὺς μὲν	πρεσβευτὰς	εἰς φυλακὴν ἀποθέσθαι, τοῖς δ´
[4, 10]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς πείσας τοὺς	ἡλικιώτας	ἐλευθεροῦν τὴν πατρίδα, κατέσπασεν ἐκ
[4, 66]	οὐ μόνον ἀθροίσας ἐξ Ἄργους	στρατιώτας,	ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν πλησίον
[4, 50]	βασιλεῖ, τινὰς δ´ ἀποφαίνεσθαι δεῖν	στρατιώτας	ἀπὸ τῆς ἰδίας πατρίδος ἕκαστον
[4, 83]	χρυσοφορεῖν ἐδογμάτισε τῇ Ἀφροδίτῃ καὶ	στρατιώτας	διακοσίους τηρεῖν τὸ ἱερόν. Καὶ
[4, 10]	ἰδιωτικὸν ὅπλον διὰ τὸ τοὺς	Μινύας	παρωπλικέναι τὴν πόλιν, ἵνα μηδεμίαν
[4, 69]	δ´ ἕτερος τῶν Λαπίθου παίδων	Περίφας	γήμας Ἀστυάγυιαν τὴν Ὑψέως ἐγέννησεν
[4, 23]	παράλιον τῆς νήσου, μυθολογοῦσι τὰς	Νύμφας	ἀνεῖναι θερμὰ λουτρὰ πρὸς τὴν
[4, 4]	κατὰ δὲ τὰς τῶν φίλων	συναναστροφὰς	καὶ εὐωχίας τοὺς συνεορτάζοντας δαψιλῆ
[4, 57]	πόλεων τὰς ἀξιολογωτάτας ἐδέοντο δέξασθαι	σφᾶς	αὐτοὺς συνοίκους. μηδεμιᾶς δὲ τολμώσης
[4, 71]	αὐτοὺς ἀφεῖναι τῶν κατὰ τὰς	μάχας	κινδύνων καὶ τῶν ἄλλων λειτουργιῶν
[4, 4]	μὲν τὰς ἐν τοῖς πολέμοις	μάχας	ὅπλοις αὐτὸν πολεμικοῖς κεκοσμῆσθαι καὶ
[4, 38]	ἀπώλειαν φίλτρῳ. ὁ μὲν οὖν	Λίχας	ἀγνοῶν περὶ τούτων ἀπήνεγκε τὴν
[4, 51]	κατακρύψαι, ἑαυτῆς δὲ τὰς μὲν	τρίχας	δυνάμεσί τισι χρίσασαν ποιῆσαι πολιάς,
[4, 49]	ἱδρυσαμένους καὶ τοῖς θεοῖς τὰς	εὐχὰς	ἀποδόντας καθιερῶσαι τὸν τόπον τὸν
[4, 49]	καὶ τοῖς μεγάλοις θεοῖς τὰς	εὐχὰς	ἀποδόντας πάλιν ἀναθεῖναι τὰς φιάλας
[4, 48]	ὅταν τῆς γῆς ἅψωνται, τὰς	εὐχὰς	ἀποδοῦναι τοῖς θεοῖς, δι´ οὓς
[4, 43]	Σαμόθρᾳξι τὰς ὑπὲρ τῆς σωτηρίας	εὐχάς.	εὐθὺς δὲ τοῦ πνεύματος ἐνδόντος,
[4, 48]	εἰπεῖν ὡς διὰ τὰς Ὀρφέως	εὐχὰς	θεῶν προνοίᾳ φανεὶς αὐτοῖς σημαίνει
[4, 61]	ὁ μὲν Αἰακὸς ἐπετέλεσε τὰς	εὐχάς,	καὶ ὁ αὐχμὸς παρὰ μὲν
[4, 43]	ἀεὶ τοὺς χειμαζομένους τῶν πλεόντων	εὐχὰς	μὲν τίθεσθαι τοῖς Σαμόθρᾳξι, τὰς
[4, 48]	δ´ Ὀρφέως, καθάπερ καὶ πρότερον,	εὐχὰς	ποιησαμένου τοῖς Σαμόθρᾳξι, λῆξαι μὲν
[4, 52]	ἀποστῆναι, προσποιησαμένην δὲ δεῖν πρότερον	εὐχὰς	ποιήσασθαι τῇ σελήνῃ, τὰς μὲν
[4, 61]	θυγατρός, καὶ κελεύειν ὑπὲρ αὐτῶν	εὐχὰς	ποιήσασθαι. ὧν πραξάντων τὸ προσταχθέν,
[4, 7]	καὶ τοῖς φρονήμασι μετεωρίζεσθαι τὰς	ψυχὰς	εἰς ὕψος οὐράνιον· Καλλιόπην δ´
[4, 12]	ἀνίατον ἐτελεύτησεν. ὃν Ἡρακλῆς μεγαλοπρεπῶς	θάψας	ὑπὸ τὸ ὄρος ἔθηκεν, ὃ
[4, 28]	ἧς ἦν πεπαιδοποιημένος υἱὸν Ἱππόλυτον.	συνάψας	δὲ μάχην ταῖς Ἀμαζόσι, καὶ
[4, 61]	δ´ εἰς τὴν πατρίδα καὶ	κλέψας	τὴν Ἀριάδνην ἔλαθεν ἐκπλεύσας νυκτός,
[4, 62]	οὖν διὰ σωφροσύνην τὸν βίον	καταστρέψας	παρὰ Τροιζηνίοις ἔτυχεν ἰσοθέων τιμῶν,
[4, 79]	ἀποβιβάσας δὲ τὴν δύναμιν καὶ	πέμψας	ἀγγέλους πρὸς Κώκαλον τὸν βασιλέα
[4, 34]	ὅτι ξένην γυναῖκα προετίμησεν αὐτῶν,	παραπέμψας	τὴν οἰκειότητα. διόπερ ἀκυροῦντες τοῦ
[4, 37]	καὶ τῶν ἄλλων τοὺς πλείστους	κατακόψας	ἠνάγκασεν ἐκχωρῆσαι τῆς ἀμφισβητησίμου χώρας.
[4, 75]	τοὺς λαοὺς ὠνόμασεν ἀφ´ ἑαυτοῦ	Τρῶας.	τούτου δ´ ἐγένοντο τρεῖς υἱοί,
[4, 70]	τὸν Πειρίθουν τὸ μέρος τῆς	πατρῴας	ἀρχῆς· οὐκ ἀποδιδόντος δὲ τοῦ
[4, 8]	ἀναγινωσκόντων οὐ δικαίᾳ χρώμενοι κρίσει	τἀκριβὲς	ἐπιζητοῦσιν ἐν ταῖς ἀρχαίαις μυθολογίαις
[4, 85]	χερσὶν ἔχων ῥόπαλον παγχάλκεον, αἰὲν	ἀαγές.	ὁμοίως δὲ καὶ περὶ τοῦ
[4, 72]	Τηθύος κατὰ τοὺς μύθους ἐγένοντο	παῖδες	ἄλλοι τε πλείους ἐπώνυμοι ποταμῶν,
[4, 57]	τὴν Ἡρακλέους τοίνυν ἀποθέωσιν οἱ	παῖδες	αὐτοῦ κατῴκουν ἐν Τραχῖνι παρὰ
[4, 69]	καὶ Τηθύος κατὰ τοὺς μύθους	παῖδες	ἐγένοντο πλείους ποταμῶν ἐπώνυμοι, ἐν
[4, 66]	πέρας ἔσχον. οἱ δὲ τούτων	παῖδες,	ἐπίγονοι δ´ ὀνομασθέντες, τὸν τῶν
[4, 34]	δὲ τοῖς πραχθεῖσιν οἱ Θεστίου	παῖδες	συγκυνηγοῦντες ἠγανάκτησαν, ὅτι ξένην γυναῖκα
[4, 47]	μετενηνοχέναι τοὺς ποιητὰς ἐπὶ τὸ	τερατῶδες	καὶ καταπληκτικὸν τοῦ ζῴου. τῆς
[4, 4]	τοὺς μεταγενεστέρους ἀνθρώπους, ἀγνοοῦντας μὲν	τἀληθές,	πλανηθέντας δὲ διὰ τὴν ὁμωνυμίαν,
[4, 11]	ἧς ἐξ ἑνὸς σώματος ἑκατὸν	αὐχένες	ἔχοντες κεφαλὰς ὄφεων διετετύπωντο. τούτων
[4, 58]	δὲ νῆσον ταύτην τότε κατῴκουν	Ἕλληνες	οἱ ὑπὸ Τριόπα τοῦ Φόρβαντος
[4, 55]	Μῆδον τὸν ὕστερον Μηδίας βασιλεύσαντα,	τινὲς	δ´ ἱστοροῦσιν ὑφ´ Ἱππότου τοῦ
[4, 12]	ἐπῇσαν, οἱ δὲ πέτρας μεγάλας,	τινὲς	δὲ λαμπάδας ἡμμένας, ἕτεροι δὲ
[4, 26]	συνεχῶς ὑπό τινος δράκοντος φοβερωτάτου,	τινὲς	δὲ λέγουσι ποίμνας προβάτων κάλλει
[4, 70]	γεννῆσαι τοὺς ὀνομαζομένους διφυεῖς Ἱπποκενταύρους·	τινὲς	δὲ λέγουσι τοὺς ἐκ Νεφέλης
[4, 77]	δόξαν ποιήσασθαι φίλον ἐπὶ πλέον.	τινὲς	δὲ μυθολογοῦσι, κατὰ τὴν Κρήτην
[4, 13]	διὰ τῆς στιβείας χειρώσασθαι καθεύδουσαν,	τινὲς	δὲ συνεχεῖ διωγμῷ καταπονῆσαι· πλὴν
[4, 6]	θεὸν τινὲς μὲν Ἰθύφαλλον ὀνομάζουσι,	τινὲς	δὲ Τύχωνα. τὰς δὲ τιμὰς
[4, 54]	Κρέοντα τοῦ πυρὸς περικαταλαβόντος διαφθαρῆναι.	τινὲς	δὲ τῶν συγγραφέων φασὶ τοὺς
[4, 6]	ἐντετάσθαι πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς ἡδονάς.	τινὲς	δέ φασι τὸ αἰδοῖον τῶν
[4, 60]	ἐγέννησε Μίνωα τὸν δεύτερον, ὅν	τινες	Διὸς υἱὸν ἀναγράφουσιν. οὗτος πρῶτος
[4, 4]	γένει τῶν ἀνθρώπων. ~Μυθολογοῦσι δέ	τινες	καὶ ἕτερον Διόνυσον γεγονέναι πολὺ
[4, 23]	πολλοὺς ἀπέκτεινεν, ἐν οἷς μυθολογοῦσί	τινες	καὶ στρατηγοὺς ἐπιφανεῖς γεγενῆσθαι τοὺς
[4, 33]	βρέφος ὑπὸ τῆς Αὔγης βουκόλοι	τινὲς	Κορύθου τοῦ βασιλέως εὑρόντες ὑπό
[4, 6]	Αἰγυπτίων. τοῦτον δὲ τὸν θεὸν	τινὲς	μὲν Ἰθύφαλλον ὀνομάζουσι, τινὲς δὲ
[4, 70]	ἔχειν αἰώνιον. ~τοὺς δὲ Κενταύρους	τινὲς	μέν φασιν ἐν τῷ Πηλίῳ
[4, 26]	τούτων διαπεφωνήκασιν οἱ μυθογράφοι, καὶ	τινὲς	μέν φασιν ἔν τισι κήποις
[4, 6]	θυσίαις. παραπλησίως δὲ τῷ Πριάπῳ	τινὲς	μυθολογοῦσι γεγενῆσθαι τὸν ὀνομαζόμενον Ἑρμαφρόδιτον,
[4, 21]	Φλέγρᾳ φονευθέντων γιγάντων τοιαῦτα μυθολογοῦσί	τινες,	οἷς καὶ Τίμαιος ὁ συγγραφεὺς
[4, 81]	δὲ τῆς γενέσεως αὐτοῦ μυθολογοῦσί	τινες	οὕτως. Ἀπόλλωνα, περὶ τὸ Πήλιον
[4, 44]	ὁμοίως δὲ καὶ τὸν Ἡρακλέα	τινὲς	παραδεδώκασι πρὸς ὑδρείαν ἐξελθόντα κατὰ
[4, 80]	τὴν πόλιν οἰκοῦντες, ἀλλὰ καί	τινες	τῶν ἄλλων περιοίκων θυσίαις τε
[4, 1]	ἐν ταῖς προειρημέναις βίβλοις ὅτι	τινὲς	τῶν βαρβάρων ἀντιποιοῦνται τῆς γενέσεως
[4, 21]	τοῦ Ἄρεος ἐκτίσθη, τότε δέ	τινες	τῶν ἐγχωρίων κατῴκουν ἐν τῷ
[4, 44]	ἐπιεικείας. οὐκ ἀγνοῶ δὲ διότι	τινὲς	τῶν μυθογράφων τυφλωθῆναί φασι τοὺς
[4, 30]	καθ´ ὃν δὴ χρόνον καί	τινες	τῶν συναποδημούντων αὐτῷ διὰ τὸ
[4, 32]	τὴν Τροίαν ἐστράτευσεν, ὡς μέν	τινές	φασι, ναυσὶ μακραῖς ὀκτωκαίδεκα, ὡς
[4, 18]	δόξα τοῦ κατασκευάσαντος· ὡς δέ	τινές	φασι, τοὐναντίον τῶν ἠπείρων ἀμφοτέρων
[4, 56]	ἱστορία περὶ Μηδείας ἐξενήνεκται, καί	τινες	χαρίζεσθαι βουλόμενοι τοῖς Ἀθηναίοις φασὶν
[4, 61]	καρπῶν, συνελθόντες οἱ τῶν πόλεων	ἡγεμόνες	ἐπηρώτησαν τὸν θεὸν πῶς ἂν
[4, 23]	πολὺ λείπονται τῆς ἀξίας αἱ	βόες,	συγκρινομένης τῆς χώρας πρὸς αὐτάς·
[4, 24]	ἄπωθεν τῆς πόλεως πετρώδους, αἱ	βόες	τὰ ἴχνη καθάπερ ἐπὶ κηροῦ
[4, 33]	παντελῶς, ἐν οἷς ἦσαν ἐπιφανεῖς	ἄνδρες	Ἴφικλος καὶ Κηφεὺς καὶ Κηφέως
[4, 72]	μὲν υἱοί, Πελασγὸς καὶ Ἰσμηνός,	θυγατέρες	δὲ δώδεκα, Κόρκυρα καὶ Σαλαμίς,
[4, 14]	τοὺς ἐν τοῖς βαρέσιν ὑπερέχοντας	δυσχερὲς	κατανοῆσαι. διόπερ εἰκότως ἐγένετο τιμιώτατος
[4, 51]	πρόσωπον καὶ τὸ σῶμα ῥυτίδων	πλῆρες,	ὥστε τοὺς ἰδόντας δοκεῖν εἶναί
[4, 79]	ἀλλ´ οἱ κατὰ τὴν Σικελίαν	Κρῆτες	μετὰ τὴν Μίνωος τελευτὴν ἐστασίασαν
[4, 80]	καὶ ἔτρεφον εἰς ἐνιαυτόν, Δικταῖοι	Κούρητες	ὅτε Κρόνον ἐψεύσαντο. οὐκ ἄξιον
[4, 21]	χώραν ἐξημερῶσαι. μυθολογοῦνται δ´ οἱ	γίγαντες	γηγενεῖς γεγονέναι διὰ τὴν ὑπερβολὴν
[4, 79]	εἰς τὰς πατρίδας ἐπάνοδον ἀπέγνωσαν,	κρίναντες	δ´ ἐν τῇ Σικελίᾳ κατοικεῖν,
[4, 39]	ἑαυτῶν εἰς τὸν θεὸν εὐσέβειαν	ἀποδείξαντες	προετρέψαντο τὸ μὲν πρῶτον ἅπαντας
[4, 24]	τὰς μέχρι τοῦ νῦν τηρουμένας·	πάντες	γὰρ οἱ κατὰ ταύτην τὴν
[4, 58]	Ἄργει κατῴκησαν, οἱ δ´ ἄλλοι	πάντες	ἐν Τρικορύθῳ {κατῴκησαν} ὡς δ´
[4, 57]	καὶ οἱ υἱοὶ τοῦ Εὐρυσθέως	πάντες	κατὰ τὴν μάχην ἐτελεύτησαν. ~μετὰ
[4, 50]	Θετταλίαν, φασὶ προσπεσεῖν φήμην ὅτι	πάντες	οἱ μετὰ Ἰάσονος στρατεύσαντες ἐν
[4, 83]	νῆσον ὕπατοι καὶ στρατηγοὶ καὶ	πάντες	οἱ μετά τινος ἐξουσίας ἐπιδημοῦντες,
[4, 30]	γὰρ θεὸς ἔχρησεν αὐτοῖς ὅτι	πάντες	οἱ τῆς ἀποικίας ταύτης μετασχόντες
[4, 58]	δὲ ταῦτα οἱ μὲν Ἡρακλεῖδαι	πάντες	περιβοήτῳ μάχῃ νενικηκότες τὸν Εὐρυσθέα,
[4, 69]	οὖν ἐνταῦθα ἐβασίλευσαν, οἱ δὲ	σύμπαντες	λαοὶ ἀπὸ Λαπίθου Λαπίθαι προσηγορεύθησαν.
[4, 80]	παντελῶς δυσπορεύτου· δι´ ἣν αἰτίαν	κατασκευάσαντες	ἁμάξας τετρακύκλους ἑκατὸν ζεύγεσι βοῶν
[4, 39]	ἥρωι ποιήσαντες ἁγισμοὺς καὶ χώματα	κατασκευάσαντες	ἀπηλλάγησαν εἰς Τραχῖνα. μετὰ δὲ
[4, 30]	κτηνῶν τρέφοντες οὐκ ἐπεδέοντο σίτου·	κατασκευάσαντες	δ´ οἰκήσεις ἑαυτοῖς καταγείους καὶ
[4, 79]	ἀεὶ δὲ μᾶλλον αὐξόμενοι, καὶ	κατασκευάσαντες	ἱερὸν τῶν Μητέρων, διαφόρως ἐτίμων
[4, 39]	θεοὺς μεθεστάσθαι· ~διόπερ ὡς ἥρωι	ποιήσαντες	ἁγισμοὺς καὶ χώματα κατασκευάσαντες ἀπηλλάγησαν
[4, 67]	ἐπὶ Δωριεῖς ἐστράτευσαν, καὶ μάχῃ	νικήσαντες	τοὺς ἐγχωρίους ἐκείνους μὲν ἐξέβαλον
[4, 67]	αὐτοὶ δ´ ἐπί τινας χρόνους	κατοικήσαντες,	οἱ μὲν ἐν αὐτῇ κατέμειναν,
[4, 30]	μετὰ δὲ ταῦτα Ῥωμαῖοι πολλάκις	πολεμήσαντες	τούτοις τῆς προθέσεως διήμαρτον. Καὶ
[4, 79]	δ´ ἐξ ὀχυρᾶς πόλεως καὶ	καταπολεμήσαντές	τινας τῶν περιοίκων ἱκανὴν κατεκτήσαντο
[4, 79]	ἔθαψαν μεγαλοπρεπῶς, καὶ διπλοῦν τάφον	οἰκοδομήσαντες	κατὰ μὲν τὸν κεκρυμμένον τόπον
[4, 23]	δ´ αὐτῆς αὐξομένης, οἱ Καρχηδόνιοι	φθονήσαντες	ἅμα καὶ φοβηθέντες μήποτε πλέον
[4, 24]	μέχρι ἂν ὅτου θυσίαις μεγαλοπρεπέσι	καλλιερήσαντες	τὸν θεὸν ἵλεων κατασκευάσωσι. τοσαύτη
[4, 58]	καὶ διὰ τὴν εὐημερίαν συμμάχων	εὐπορήσαντες,	ἐστράτευσαν ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον Ὕλλου
[4, 83]	δὲ τελευταῖον Ῥωμαῖοι, πάσης Σικελίας	κρατήσαντες,	ὑπερεβάλοντο πάντας τοὺς πρὸ αὐτῶν
[4, 15]	καὶ τὴν προαίρεσιν ὁμοίαν ἔσχον,	εὐεργετήσαντες	μεγάλα τὸν βίον τῶν ἀνθρώπων.
[4, 37]	οἱ μὲν εἰς τὴν Εὔβοιαν	καταντήσαντες	ἔκτισαν πόλιν Κάρυστον, οἱ δ´
[4, 37]	Δωρίδος χώρας καὶ τῆς βασιλείας·	πείσαντες	δὲ κοινῇ τὴν ἐπὶ τοὺς
[4, 30]	ὀρεινὴν ἐν ταῖς δυσχωρίαις κατῴκησαν,	ἐθίσαντες	δ´ ἑαυτοὺς τρέφεσθαι γάλακτι καὶ
[4, 83]	ταῦτα Καρχηδόνιοι, μέρους τῆς Σικελίας	κυριεύσαντες,	οὐ διέλιπον τιμῶντες τὴν θεὸν
[4, 37]	δ´ εἰς Κύπρον τὴν νῆσον	πλεύσαντες	καὶ τοῖς ἐγχωρίοις ἀναμιχθέντες ἐνταῦθα
[4, 32]	συνδιωχθέντες εἰς τὰς ναῦς ἔφθασαν	ἀναπλεύσαντες	ἀπὸ τῆς γῆς. Λαομέδων δ´
[4, 47]	τότε τελευτήσειν αὐτὸν ὅταν ξένοι	καταπλεύσαντες	τὸ τοῦ Κριοῦ δέρος ἀπενέγκωσι,
[4, 47]	καταστρέψει τὸν βίον ὅταν ξένοι	καταπλεύσαντες	τὸ χρυσόμαλλον δέρος ἀπενέγκωσι. διὰ
[4, 50]	ὅτι πάντες οἱ μετὰ Ἰάσονος	στρατεύσαντες	ἐν τοῖς κατὰ τὸν Πόντον
[4, 18]	δυνάμεσιν ἀξιολόγοις καὶ στρατηγοῖς ἀγαθοῖς	στρατεύσαντες	ἐπ´ αὐτὴν κύριοι κατέστησαν. ὁ
[4, 23]	ἀφέληται τῶν Φοινίκων τὴν ἡγεμονίαν,	στρατεύσαντες	ἐπ´ αὐτὴν μεγάλαις δυνάμεσι καὶ
[4, 67]	τιμαῖς ἰσοθέοις ἐτίμησαν· αὐτοὶ δὲ	μεταναστάντες	ἐκ τῆς πόλεως ἐπὶ Δωριεῖς
[4, 30]	μετεσχηκότων τῆς ἀποικίας, ἐξεβαρβαρώθησαν, καὶ	μεταστάντες	εἰς τὴν ὀρεινὴν ἐν ταῖς
[4, 1]	τὸν ἐκ τῆς ἀναγραφῆς πόνον	ὑποστάντες,	τὴν πᾶσαν ἐπιμέλειαν ἐποιησάμεθα τῆς
[4, 67]	Τιλφωσσαῖον Τειρεσίας μὲν ἐτελεύτησεν, ὃν	θάψαντες	λαμπρῶς οἱ Καδμεῖοι τιμαῖς ἰσοθέοις
[4, 30]	τῇ Σικελίᾳ, καὶ τοῖς Σικανοῖς	καταμιγέντες	ἐν ταύτῃ κατῴκησαν, τιμώμενοι διαφερόντως
[4, 67]	οἱ δ´ ἐκ τῶν πατρίδων	ἐξελαθέντες	ὕστερόν τισι χρόνοις κατῆλθον εἰς
[4, 23]	οἱ Καρχηδόνιοι φθονήσαντες ἅμα καὶ	φοβηθέντες	μήποτε πλέον ἰσχύσασα τῆς Καρχηδόνος
[4, 62]	ξένης ἐτελεύτησεν. οἱ δ´ Ἀθηναῖοι	μεταμεληθέντες	τά τε ὀστᾶ μετήνεγκαν καὶ
[4, 79]	οἱ δὲ διὰ τῆς μεσογείου	πλανηθέντες	καὶ καταλαβόμενοι χωρίον ὀχυρὸν ἔκτισαν
[4, 66]	δὲ τούτων παῖδες, ἐπίγονοι δ´	ὀνομασθέντες,	τὸν τῶν πατέρων θάνατον ἐπεξιόντες
[4, 58]	οἱ ὑπὸ Τριόπα τοῦ Φόρβαντος	κατοικισθέντες.	τὸν δ´ οὖν Τληπόλεμον κοινῇ
[4, 66]	τὸν Ἀλκμαίωνα· οἱ δὲ Θηβαῖοι	λειφθέντες	τῇ μάχῃ καὶ πολλοὺς τῶν
[4, 37]	νῆσον πλεύσαντες καὶ τοῖς ἐγχωρίοις	ἀναμιχθέντες	ἐνταῦθα κατῴκησαν, οἱ δὲ λοιποὶ
[4, 32]	Οἰκλῆς ἔπεσεν, οἱ δὲ λοιποὶ	συνδιωχθέντες	εἰς τὰς ναῦς ἔφθασαν ἀναπλεύσαντες
[4, 67]	τινα χρησμὸν υἱοποιήσατο. οὗτοι δ´	ἀνδρωθέντες,	στάσεως γενομένης ἐν τῷ Μεταποντίῳ,
[4, 21]	ἐν ταύτῃ δὲ τῶν ἐπιφανῶν	ὄντες	ἀνδρῶν Κάκιος καὶ Πινάριος ἐδέξαντο
[4, 33]	τοῦ Ἱπποκόωντος εἴκοσι τὸν ἀριθμὸν	ὄντες	ἀπέκτειναν· ἐφ´ οἷς ἀγανακτήσας Ἡρακλῆς
[4, 66]	ἀποβαλόντες συνετρίβησαν ταῖς ἐλπίσιν. οὐκ	ὄντες	δ´ ἀξιόμαχοι σύμβουλον ἔλαβον Τειρεσίαν
[4, 33]	καὶ Κηφέως υἱοὶ τὸν ἀριθμὸν	ὄντες	ἑπτακαίδεκα· τρεῖς γὰρ ἀπὸ τῶν
[4, 83]	τοῦτο ἐν ταῖς πράξεσιν ἐπιτυχεῖς	ὄντες,	τὴν αἰτίαν τῆς αὐξήσεως ἠμείβοντο
[4, 63]	μετὰ πλειόνων, καὶ καιρὸν εὔθετον	λαβόντες,	ἥρπασαν τὴν Ἑλένην κοινῇ καὶ
[4, 64]	ὕστερον ὠνομάσθη. οἱ δ´ οἰκέται	λαβόντες	τὸ παιδίον ἐκθεῖναι μὲν οὐκ
[4, 66]	στρατεύειν κοινῇ ἐπὶ τὰς Θήβας,	λαβόντες	χρησμὸν παρ´ Ἀπόλλωνος πολεμεῖν τὴν
[4, 67]	πλοῖα παρασκευασάμενοι καὶ τὴν Ἄρνην	ἀναλαβόντες	ἐξέπλευσαν μετὰ πολλῶν φίλων. Αἰόλος
[4, 64]	τῶν ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας ἱστορήσομεν,	ἀναλαβόντες	τὰς ἐξ ἀρχῆς αἰτίας τοῦ
[4, 69]	Ἄκτωρ, οἱ τὴν Ἠλείων βασιλείαν	παραλαβόντες.	ὁ δ´ ἕτερος τῶν Λαπίθου
[4, 33]	τὴν Ἀσίαν δωρήσασθαι· οὗτοι δ´	ἀπαγαγόντες	εἰς τὴν Ἀσίαν ἀπέδοντο τὴν
[4, 6]	τι τῶν καλῶν τοῦτον κολαστὴν	παρεισάγοντες.	ἔν τε ταῖς τελεταῖς οὐ
[4, 37]	οἱ δὲ λοιποὶ τῶν Δρυόπων	καταφυγόντες	ἐπὶ τὸν Εὐρυσθέα βοηθείας ἔτυχον
[4, 63]	πάντα κίνδυνον. περὶ δὲ τούτων	δόντες	ἀλλήλοις ὅρκους ἔλαχον, καὶ συνέβη
[4, 57]	Θησεῖ καὶ Ὕλλῳ τὴν στρατηγίαν	παραδόντες,	ἐνίκησαν παρατάξει τὸν Εὐρυσθέα. κατὰ
[4, 83]	μετὰ πολλῆς ἱλαρότητος, μόνως οὕτω	νομίζοντες	κεχαρισμένην τῇ θεῷ ποιήσειν τὴν
[4, 38]	οἱ μὲν περὶ τὸν Ἰόλαον	ἐλθόντες	ἐπὶ τὴν ὀστολογίαν, καὶ μηδὲν
[4, 61]	αὐχμῶν καὶ φθαρέντων τῶν καρπῶν,	συνελθόντες	οἱ τῶν πόλεων ἡγεμόνες ἐπηρώτησαν
[4, 1]	τὰ μνήμης ἄξια καὶ παραδοξολογούμενα	διεξιόντες,	ἐν ταύτῃ δὲ τὰ παρὰ
[4, 66]	ὀνομασθέντες, τὸν τῶν πατέρων θάνατον	ἐπεξιόντες	ἔγνωσαν στρατεύειν κοινῇ ἐπὶ τὰς
[4, 57]	ἑκουσίως φεύγειν ἐκ τῆς Τραχῖνος·	ἐπιόντες	δὲ τῶν ἄλλων πόλεων τὰς
[4, 66]	μάχῃ καὶ πολλοὺς τῶν πολιτῶν	ἀποβαλόντες	συνετρίβησαν ταῖς ἐλπίσιν. οὐκ ὄντες
[4, 66]	οἱ μὲν ἐπίγονοι τὴν πόλιν	ἑλόντες	διήρπασαν, καὶ τῆς Τειρεσίου θυγατρὸς
[4, 23]	μεγάλαις δυνάμεσι καὶ κατὰ κράτος	ἑλόντες	κατέσκαψαν. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων
[4, 7]	δὲ προσηγορίᾳ τὸν οἰκεῖον λόγον	ἀπονέμοντές	φασιν ὠνομάσθαι τὴν μὲν Κλειὼ
[4, 30]	ἔκγονοι διατελέσουσιν ἅπαντα τὸν αἰῶνα	διαμένοντες	ἐλεύθεροι, τὸ δ´ ἀποτέλεσμα τούτων
[4, 56]	ἀναγκαῖον ἅμα καὶ μακρὸν εἶναι	κρίνοντες	τὰ καταλειπόμενα τῆς περὶ τῶν
[4, 83]	τὸ γὰρ γένος εἰς ταύτην	ἀναπέμποντες,	καὶ διὰ τοῦτο ἐν ταῖς
[4, 65]	καὶ μηδενὸς τολμῶντος θάπτειν, Ἀθηναῖοι	διαφέροντες	τῶν ἄλλων χρηστότητι πάντας τοὺς
[4, 38]	ὀστολογίαν, καὶ μηδὲν ὅλως ὀστοῦν	εὑρόντες,	ὑπέλαβον τὸν Ἡρακλέα τοῖς χρησμοῖς
[4, 33]	βουκόλοι τινὲς Κορύθου τοῦ βασιλέως	εὑρόντες	ὑπό τινος ἐλάφου τῷ μαστῷ
[4, 12]	συνέβη διοιστρηθῆναι τούτους· διὸ καὶ	προσπεσόντες	ἀθρόοι τῇ οἰκήσει τοῦ Φόλου
[4, 1]	διόπερ τῶν μεταγενεστέρων ἱστοριογράφων οἱ	πρωτεύοντες	τῇ δόξῃ τῆς μὲν ἀρχαίας
[4, 30]	κρέασι καὶ πολλὰς ἀγέλας κτηνῶν	τρέφοντες	οὐκ ἐπεδέοντο σίτου· κατασκευάσαντες δ´
[4, 80]	κατὰ τὴν οἰκοδομίαν θαυμαζόμενον· οὐκ	ἔχοντες	γὰρ κατὰ τὴν ἰδίαν χώραν
[4, 65]	Σχοινέως, ἐστράτευσαν ἐπὶ τὰς Θήβας,	ἔχοντες	δύναμιν ἀξιόλογον. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 12]	Κενταύρων οἱ μὲν πεύκας αὐτορρίζους	ἔχοντες	ἐπῇσαν, οἱ δὲ πέτρας μεγάλας,
[4, 1]	δὲ τὴν ἐναντίαν τούτοις κρίσιν	ἔχοντες,	καὶ τὸν ἐκ τῆς ἀναγραφῆς
[4, 11]	ἐξ ἑνὸς σώματος ἑκατὸν αὐχένες	ἔχοντες	κεφαλὰς ὄφεων διετετύπωντο. τούτων δ´
[4, 30]	πάντες οἱ τῆς ἀποικίας ταύτης	μετασχόντες	καὶ οἱ τούτων ἔκγονοι διατελέσουσιν
[4, 56]	εἰσπλεῦσαι. ἀποδείξεις δὲ τούτων φέρουσι,	δεικνύντες	τοὺς παρὰ τὸν ὠκεανὸν κατοικοῦντας
[4, 6]	τὰς ἀγροικίας ὀπωροφύλακα τῶν ἀμπελώνων	ἀποδεικνύντες	καὶ τῶν κήπων, ἔτι δὲ
[4, 34]	τοῖς πραχθεῖσιν οἱ Θεστίου παῖδες	συγκυνηγοῦντες	ἠγανάκτησαν, ὅτι ξένην γυναῖκα προετίμησεν
[4, 6]	δ´ Αἰγύπτιοι περὶ τοῦ Πριάπου	μυθολογοῦντές	φασι τὸ παλαιὸν τοὺς Τιτᾶνας
[4, 67]	Αὐτολύτην τὴν γυναῖκα τοῦ Μεταποντίου,	βοηθοῦντες	τῇ μητρὶ τὴν Αὐτολύτην ἀνεῖλον.
[4, 80]	μόνον οἱ ταύτην τὴν πόλιν	οἰκοῦντες,	ἀλλὰ καί τινες τῶν ἄλλων
[4, 24]	οἱ κατὰ ταύτην τὴν πόλιν	οἰκοῦντες	ἐκ γενετῆς τὰς κόμας {ἱερὰς}
[4, 21]	καλουμένῳ Παλατίῳ, μικρὰν παντελῶς πόλιν	οἰκοῦντες.	ἐν ταύτῃ δὲ τῶν ἐπιφανῶν
[4, 20]	~Οἱ δὲ ταύτην τὴν χώραν	οἰκοῦντες	Λίγυες νέμονται γῆν τραχεῖαν καὶ
[4, 30]	ὕστερον χρόνοις οἱ τὰς θυσίας	τελοῦντες	τούτῳ τῷ θεῷ προσαγορεύουσιν αὐτὸν
[4, 83]	πάντες οἱ μετά τινος ἐξουσίας	ἐπιδημοῦντες,	ἐπειδὰν εἰς τὸν Ἔρυκα παραβάλωσι,
[4, 79]	ἐτίμων τὰς θεάς, ἀναθήμασι πολλοῖς	κοσμοῦντες	τὸ ἱερὸν αὐτῶν. ταύτας δ´
[4, 34]	αὐτῶν, παραπέμψας τὴν οἰκειότητα. διόπερ	ἀκυροῦντες	τοῦ Μελεάγρου τὴν δωρεὰν ἐνήδρευσαν
[4, 57]	Ἡρακλεῖδαι καὶ οἱ μετ´ αὐτῶν	θεωροῦντες	αὑτοὺς οὐκ ἀξιομάχους ὄντας Εὐρυσθεῖ
[4, 80]	ἀναθήμασιν ἀργυροῖς καὶ χρυσοῖς διετέλεσαν	τιμῶντες	ἄχρι τῶνδε τῶν ἱστοριῶν γραφομένων.
[4, 83]	δὲ τοῦτον ἐπὶ πολλὰς γενεὰς	τιμῶντες	οἱ Σικανοὶ τὴν θεὸν θυσίαις
[4, 83]	τῆς Σικελίας κυριεύσαντες, οὐ διέλιπον	τιμῶντες	τὴν θεὸν διαφερόντως. τὸ δὲ
[4, 6]	περὶ αὐτοῦ νῦν διέξιμεν, οἰκεῖον	ὁρῶντες	τὸν περὶ τούτου λόγον ταῖς
[4, 83]	καὶ τιμαῖς. οἱ μὲν γὰρ	καταντῶντες	εἰς τὴν νῆσον ὕπατοι καὶ
[4, 28]	ἡμεῖς δ´ ἀρκούντως περὶ τούτων	διεληλυθότες	ἐπάνιμεν πάλιν ἐπὶ τὰς Ἡρακλέους
[4, 81]	~Ἡμεῖς δὲ περὶ τούτων ἀρκούντως	διεληλυθότες	περὶ Ἀρισταίου γράφειν ἐγχειρήσομεν. Ἀρισταῖος
[4, 61]	ἡμεῖς δὲ περὶ τούτων ἀρκούντως	διεληλυθότες	τὰ λειπόμενα τῶν περὶ Θησέα
[4, 58]	μὲν Ἡρακλεῖδαι πάντες περιβοήτῳ μάχῃ	νενικηκότες	τὸν Εὐρυσθέα, καὶ διὰ τὴν
[4, 85]	τῶν ἡρώων καὶ ἡμιθέων ἀρκούντως	εἰρηκότες	αὐτοῦ περιγράψομεν τήνδε τὴν βίβλον.
[4, 1]	τὰ κατὰ μέρος περὶ τούτων	εἰρηκότες	νῦν τὰ παρὰ τοῖς Ἕλλησι
[4, 64]	~Ἡμεῖς δὲ περὶ τούτων ἀρκούντως	εἰρηκότες	τὰ περὶ τῶν ἑπτὰ ἐπὶ
[4, 10]	πρόγονοι σκῦλα τοῖς θεοῖς ἦσαν	ἀνατεθεικότες·	οὐ γὰρ ἦν εὑρεῖν κατὰ
[4, 1]	Θεόπομπος, κατὰ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν	γεγονότες,	ἀπέστησαν τῶν παλαιῶν μύθων. ἡμεῖς
[4, 20]	δὲ ταύτην τὴν χώραν οἰκοῦντες	Λίγυες	νέμονται γῆν τραχεῖαν καὶ παντελῶς
[4, 42]	τότε ταύτην λήξειν ὅταν οἱ	Τρῶες	τὸ λαχὸν τῶν τέκνων ἑκουσίως
[4, 28]	συνέβη δύναμιν ἀξιόλογον ἀθροισθῆναι, μεθ´	ἧς	αἱ προηγούμεναι τῶν Ἀμαζονίδων περαιωθεῖσαι
[4, 84]	τούτων ποιεῖσθαι πολλὴν ἐπιμέλειαν· ἀφ´	ἧς	αἰτίας βουκόλον αὐτὸν ὀνομασθῆναι. φύσει
[4, 4]	αὐτὸν μίτρᾳ τὴν κεφαλήν, ἀφ´	ἧς	αἰτίας καὶ μιτρηφόρον ὀνομάζεσθαι· ἀπὸ
[4, 27]	χρόᾳ ξανθὰ καὶ χρυσοειδῆ· ἀφ´	ἧς	αἰτίας τοὺς ποιητὰς τὰ πρόβατα
[4, 80]	σταδίους, τῆς δ´ ὁδοῦ δι´	ἧς	ἀνάγκη κομίζεσθαι τοὺς λίθους ὑπαρχούσης
[4, 77]	κατενεχθῆναι τῆς Σικελίας πρὸς χώραν	ἧς	βασιλεύοντα Κώκαλον ἀναλαβεῖν τὸν Δαίδαλον,
[4, 69]	τὴν Ἠϊονέως θυγατέρα Δίαν, ἐξ	ἧς	ἐγέννησε Πειρίθουν. ἔπειθ´ ὁ μὲν
[4, 72]	Ἀθηνῶν Ἐρίβοιαν τὴν Ἀλκάθου, ἐξ	ἧς	ἐγέννησεν Αἴαντα τὸν ἐπὶ Τροίαν
[4, 72]	ἔγημε Μετώπην τὴν Λάδωνος, ἐξ	ἧς	ἐγένοντο δύο μὲν υἱοί, Πελασγὸς
[4, 11]	ἆθλον ἀποκτεῖναι τὴν Λερναίαν ὕδραν,	ἧς	ἐξ ἑνὸς σώματος ἑκατὸν αὐχένες
[4, 31]	ἀφείλετο καὶ τὴν πόλιν, ἐξ	ἧς	ἐποιοῦντο τὴν ὁρμήν, ἐκπορθήσας ἐξηνδραποδίσατο
[4, 28]	ἑαυτοῦ τὴν Ἀμαζονίδα Ἀντιόπην, ἐξ	ἧς	ἦν πεπαιδοποιημένος υἱὸν Ἱππόλυτον. συνάψας
[4, 39]	τὴν Ἥβην τῷ Ἡρακλεῖ, περὶ	ἧς	καὶ τὸν ποιητὴν τεθεικέναι κατὰ
[4, 78]	ἐποίησε τὴν ὀνομαζομένην κολυμβήθραν, ἐξ	ἧς	μέγας ποταμὸς εἰς τὴν πλησίον
[4, 69]	μὲν εἰς Ὤλενον παρῆλθεν, ἐξ	ἧς	μεταπεμψάμενος αὐτὸν Ἀλέκτωρ ὁ τῆς
[4, 25]	κατήντησεν εἰς τὴν Ἤπειρον, ἐξ	ἧς	πορευθεὶς εἰς τὴν Πελοπόννησον, καὶ
[4, 35]	κέρας οἱονεί τινος ἀμαλακιστίας, δι´	ἧς	τὴν εὐτονίαν τοῦ κατασκευάσαντος δηλοῦσθαι.
[4, 27]	ὀνομαζομένην Ἑσπερίδα συνοικίσαι τἀδελφῷ, ἀφ´	ἧς	τὴν χώραν Ἑσπερῖτιν ὀνομασθῆναι· τὸν
[4, 7]	δ´ ἀπὸ τῆς μελῳδίας, δι´	ἧς	τοὺς ἀκούοντας ψυχαγωγεῖσθαι, Τερψιχόρην δ´
[4, 66]	παντοδαπούς, διαφόρους ταῖς κατασκευαῖς· παρ´	ἧς	φασι καὶ τὸν ποιητὴν Ὅμηρον
[4, 81]	τῶν Κάδμου θυγατέρων Αὐτονόην, ἐξ	ἧς	φασιν Ἀκτέωνα γενέσθαι τὸν κατὰ
[4, 9]	καὶ μυθολόγων. ~Τῆς Ἀκρισίου τοίνυν	Δανάης	καὶ Διός φασι γενέσθαι Περσέα·
[4, 77]	τῆς Κρήτης ἐκπλεῦσαι, συνεργούσης τῆς	Πασιφάης	καὶ πλοῖον δούσης πρὸς τὸν
[4, 77]	Δαιδάλου διατρίβοντος καὶ ὑπὸ τῆς	Πασιφάης	κρυπτομένου, Μίνωα μὲν τὸν βασιλέα
[4, 77]	κατὰ δὲ τὸν παραδεδομένον μῦθον	Πασιφάης	τῆς Μίνωος γυναικὸς ἐρασθείσης τοῦ
[4, 68]	ταῦτα Σαλμωνεύς, ὑβριστὴς ὢν καὶ	ἀσεβής,	ὑπὸ μὲν τῶν ὑποτεταγμένων ἐμισήθη,
[4, 14]	δ´ Ἀλκμήνῃ· ταύτην δ´ ἀπὸ	Νιόβης	ἑκκαιδεκάτην οἱ μυθογράφοι γενεαλογοῦσιν· ὥστε
[4, 74]	καιρὸν κατατοξευσάντων τὰ τέκνα τῆς	Νιόβης,	συνέβη τὴν προειρημένην ὑφ´ ἕνα
[4, 74]	Ἀπόλλωνι κατατοξεῦσαι τοὺς υἱοὺς τῆς	Νιόβης,	τῇ δ´ Ἀρτέμιδι τὰς θυγατέρας.
[4, 48]	συμβουλεύειν οὖν αὐτοῖς, ὅταν τῆς	γῆς	ἅψωνται, τὰς εὐχὰς ἀποδοῦναι τοῖς
[4, 37]	πορευόμενος καὶ διὰ τῆς Πελασγιώτιδος	γῆς	βαδίζων Ὀρμενίῳ τῷ βασιλεῖ συνέμιξεν,
[4, 65]	ἐτελεύτησεν, Ἀμφιάραος δὲ χανούσης τῆς	γῆς	ἐμπεσὼν εἰς τὸ χάσμα μετὰ
[4, 32]	ναῦς ἔφθασαν ἀναπλεύσαντες ἀπὸ τῆς	γῆς.	Λαομέδων δ´ ἐπανελθὼν καὶ πρὸς
[4, 7]	Ἀλκμάν, θυγατέρας ἀποφαίνονται Οὐρανοῦ καὶ	Γῆς.	ὁμοίως δὲ καὶ κατὰ τὸν
[4, 15]	δ´ ἐλάμβανον οὐ τὴν ἐκ	γῆς	φυομένην, ἀλλὰ τὰ τῶν ξένων
[4, 61]	ἐπερωτῆσαι περὶ τῆς τῶν κακῶν	ἀπαλλαγῆς.	εἶθ´ ὁ μὲν θεὸς ἔχρησεν,
[4, 29]	συμφέρειν πρὸ τῆς εἰς θεοὺς	μεταλλαγῆς	ἀποικίαν εἰς Σαρδὼ πέμψαι καὶ
[4, 63]	τε τῆς κατὰ τὴν Ἑλένην	ἁρπαγῆς	καὶ τῆς μνηστείας Φερσεφόνης ὑπὸ
[4, 36]	πατάξας κονδύλῳ, καὶ βαρυτέρας τῆς	πληγῆς	γενομένης, ἀπέκτεινεν ἀκουσίως τὸν παῖδα.
[4, 36]	καὶ διὰ τὴν ὀξύτητα τῆς	πληγῆς	εὐθὺς ἀποθνήσκων, ἔφησε τῇ Δηιανείρᾳ
[4, 79]	τῆς ἐν τῇ πόλει ῥεούσης	πηγῆς	ὠνόμασαν Ἔγγυον. ὕστερον δὲ μετὰ
[4, 38]	τὴν σάρκα τοῦ σώματος λυμαινομένου,	περιαλγὴς	γενόμενος ὁ Ἡρακλῆς τὸν μὲν
[4, 36]	γενομένης, ἀπέκτεινεν ἀκουσίως τὸν παῖδα.	περιαλγὴς	δὲ γενόμενος ἐπὶ τῷ πάθει
[4, 34]	διόπερ ἡ μὲν Ἀλθαία γενομένη	περιαλγὴς	ἐπὶ τῇ τῶν ὁμαίμων ἀναιρέσει
[4, 11]	καὶ ἐπιγνοὺς τὴν ἰδίαν ἄγνοιαν,	περιαλγὴς	ἦν ἐπὶ τῷ μεγέθει τῆς
[4, 54]	ἐπὶ τοσοῦτο γὰρ προελθεῖν αὐτὴν	ὀργῆς	ἅμα καὶ ζηλοτυπίας, ἔτι δ´
[4, 15]	δὲ Δία πείσας λῆξαι τῆς	ὀργῆς	ἔσωσε τὸν κοινὸν εὐεργέτην. Μετὰ
[4, 33]	ἐζήτει τὸν φθείραντα. τῆς δ´	Αὔγης	ἀποφαινομένης ὅτι βιάσαιτο αὐτὴν Ἡρακλῆς,
[4, 33]	τῷ Παρθενίῳ βρέφος ὑπὸ τῆς	Αὔγης	βουκόλοι τινὲς Κορύθου τοῦ βασιλέως
[4, 54]	Κρέοντος λαβοῦσαν εἰς τὴν τῆς	φυγῆς	παρασκευήν, εἰς μὲν τὰ βασίλεια
[4, 17]	οἰκουμένην στρατείας. πρὸ δὲ τῆς	ἀναγωγῆς	τιμηθεὶς ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων μεγαλοπρεπῶς,
[4, 75]	ἐγέννησε τὸν ἐπιφανέστατον τῶν Τρώων.	Γανυμήδης	δὲ τῶν ἁπάντων εὐπρεπείᾳ διαφέρων
[4, 75]	ἐγένοντο τρεῖς υἱοί, Ἶλος, Ἀσσάρακος,	Γανυμήδης.	Ἶλος μὲν οὖν ᾤκισεν ἐν
[4, 50]	διαμενούσας. ~Τῆς δὲ τῶν ἀριστέων	ἀνακομιδῆς	ἀγνοουμένης ἔτι κατὰ τὴν Θετταλίαν,
[4, 56]	ἔχειν ἐμφανῆ σημεῖα τῆς τούτων	ἀνακομιδῆς.	περὶ μὲν γὰρ τὴν Τυρρηνίαν
[4, 2]	παραδοῦναι τρέφειν καὶ μετὰ πολλῆς	σπουδῆς	ἐπιμέλειαν αὐτοῦ ποιεῖσθαι τὴν ἀρίστην.
[4, 74]	φέρων ἀνθρωπίνως, καὶ μετασχὼν κοινῆς	τραπέζης	καὶ πάσης παρρησίας, ἀπήγγελλε τοῖς
[4, 60]	ἀγῶσι νικήσας τοὺς ἀθλητὰς ἅπαντας	συνήθης	ἐγένετο τοῖς Πάλλαντος παισίν. ἐνταῦθ´
[4, 69]	καὶ Κένταυρον ἐγέννησε. καὶ τούτων	Λαπίθης	μὲν κατοικῶν περὶ τὸν Πηνειὸν
[4, 2]	αὐτὸν καὶ τὸ ἐκ τῆς	κριθῆς	κατασκευαζόμενον πόμα, τὸ προσαγορευόμενον μὲν
[4, 49]	ἐλθὼν ἕνεχ´ ἵππων Λαομέδοντος ἓξ	οἴῃς	σὺν νηυσὶ καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν
[4, 32]	ἐλθὼν ἕνεχ´ ἵππων Λαομέδοντος ἓξ	οἴῃς	σὺν νηυσὶ καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν
[4, 46]	ποτὲ δ´ αὐτὴν ἐκ τῆς	φυλακῆς	ἀφιεῖσαν προνοεῖσθαι τῆς τῶν ἀτυχούντων
[4, 44]	τὴν μὲν Κλεοπάτραν {ἐκ} τῆς	φυλακῆς	προαγαγεῖν, τοῖς δὲ Φινείδαις ἀποκαταστῆσαι
[4, 47]	ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν ἐπιμελεστάτης ἀξιωθῇ	φυλακῆς.	ταῦτα μὲν οὖν ἐξέσται τοὺς
[4, 43]	ἀποβῆναι μὲν τοὺς ἀριστεῖς τῆς	Θρᾴκης	εἰς τὴν ὑπὸ Φινέως βασιλευομένην
[4, 44]	ἀναχθέντας δ´ αὐτοὺς ἐκ τῆς	Θρᾴκης	καὶ κομισθέντας εἰς τὸν Πόντον
[4, 28]	Κιμμέριον Βόσπορον προῆγον διὰ τῆς	Θρᾴκης.	τέλος δὲ πολλὴν τῆς Εὐρώπης
[4, 11]	τῆς κατὰ χεῖρα βιαζομένης προσεδεῖτο	ἀνάγκης.	διέτριβε δὲ μάλιστα μεταξὺ Μυκηνῶν
[4, 68]	κάλλει διαφέρουσαν. τῆς δὲ γυναικὸς	Ἀλκιδίκης	ἀποθανούσης ἐπέγημε τὴν ὀνομαζομένην Σιδηρώ·
[4, 65]	δὲ ταῦτα Ἐτεοκλῆς μὲν καὶ	Πολυνείκης	ἀλλήλους ἀνεῖλον, Καπανεὺς δὲ βιαζόμενος
[4, 84]	καὶ διὰ τῆς σύριγγος καὶ	βουκολικῆς	μελῳδίας τέρπειν αὐτὴν διαφερόντως. λέγουσι
[4, 38]	κομισθῆναι τὸν Ἡρακλέα μετὰ τῆς	πολεμικῆς	διασκευῆς εἰς τὴν Οἴτην, κατασκευάσαι
[4, 60]	ὥς φασιν, Εὐρώπην ἁρπάσας ἐκ	Φοινίκης	καὶ διακομίσας εἰς Κρήτην ἐπὶ
[4, 2]	ἐν τῇ Νύσῃ, κείμενον μεταξὺ	Φοινίκης	καὶ Νείλου, ταῖς δὲ νύμφαις
[4, 2]	ὕπατον ὄρος, ἀνθέον ὕλη, τηλοῦ	Φοινίκης,	σχεδὸν Αἰγύπτοιο ῥοάων. τραφέντα δ´
[4, 2]	γάρ φασι τὸν Ἀγήνορος ἐκ	Φοινίκης	ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἀποσταλῆναι πρὸς
[4, 53]	δοξασθέντος, προσγενέσθαι τὴν ἐκ τῆς	Ὀλυμπικῆς	πανηγύρεως δόξαν, ὥστε πάντων τῶν
[4, 45]	Κολχίδος, τὸν δ´ ἕτερον τῆς	Ταυρικῆς,	ἀμφοτέρους δὲ διενεγκεῖν ὠμότητι. καὶ
[4, 47]	πολλοὺς ἐπιστῆσαι τῶν ἐκ τῆς	Ταυρικῆς·	ἀφ´ ὧν καὶ τερατώδεις παρὰ
[4, 46]	χρόνον τοὺς Ἀργοναύτας ἀπὸ τῆς	Ταυρικῆς	κομισθέντας νυκτὸς καταπλεῦσαι τῆς Κολχίδος
[4, 5]	ταῖς στρατείαις μεταχειριζομένους τι τῆς	μουσικῆς	ἐπιστήμης· ἀφ´ ὧν τοὺς μεταγενεστέρους
[4, 19]	τὴν πόλιν, ὡς ἁπάσης τῆς	Κελτικῆς	οὖσαν ἑστίαν καὶ μητρόπολιν. διέμεινε
[4, 19]	δ´ Ἡρακλῆς τὴν ἐκ τῆς	Κελτικῆς	πορείαν ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν ποιούμενος,
[4, 19]	ἐποιήσατο τὴν πορείαν διὰ τῆς	Λιγυστικῆς.	~Οἱ δὲ ταύτην τὴν χώραν
[4, 28]	κατέκοψαν, ἃς δ´ ἐκ τῆς	Ἀττικῆς	ἐξέβαλον. συνέβη δὲ καὶ τὴν
[4, 60]	τινων ἐγχωρίων περὶ Οἰνόην τῆς	Ἀττικῆς.	~Μίνως δὲ πυθόμενος τὴν κατὰ
[4, 59]	ἐν τῷ λεγομένῳ Κορυδαλλῷ τῆς	Ἀττικῆς·	οὗτος δὲ τοὺς παριόντας ὁδοιπόρους
[4, 9]	δὲ τὴν ὁμιλίαν ταύτην οὐκ	ἐρωτικῆς	ἐπιθυμίας ἕνεκα ποιήσασθαι, καθάπερ ἐπὶ
[4, 23]	γεγενῆσθαι τοὺς μέχρι τοῦ νῦν	ἡρωικῆς	τιμῆς τυγχάνοντας, Λεύκασπιν καὶ Πεδιακράτην
[4, 68]	Ζευξίππης τῆς Ἱπποκόωντος Οἰκλῆς καὶ	Ἀμφάλκης	ὑπῆρξαν, Οἰκλέους δὲ καὶ Ὑπερμνήστρας
[4, 50]	μητρὸς Ἑκάτης καὶ τῆς ἀδελφῆς	Κίρκης·	καὶ ταύταις μὲν μηδέποτε χρῆσθαι
[4, 54]	τι προσθεῖσαν, εὑρημένον μὲν ὑπὸ	Κίρκης	τῆς ἀδελφῆς, δύναμιν δ´ ἔχον,
[4, 72]	τῆς νήσου. τῆς δὲ γυναικὸς	Γλαύκης	ἀποθανούσης ἔγημεν ἐξ Ἀθηνῶν Ἐρίβοιαν
[4, 54]	εὐπρέπειαν ἀφαιρουμένου, λέγεται τὸν Ἰάσονα	Γλαύκης	ἐρασθέντα τῆς Κρέοντος θυγατρὸς μνηστεῦσαι
[4, 19]	ἀπὸ τῆς κατὰ τὴν στρατείαν	ἄλης	Ἀλησίαν. πολλοὺς δὲ καὶ τῶν
[4, 51]	φύσιν φανέντων, καὶ τοῦ βασιλέως	μεγάλης	ἀποδοχῆς ἀξιοῦντος τὴν Μήδειαν καὶ
[4, 30]	τῶν ἐγχωρίων. ὁ δ´ Ἰόλαος	μεγάλης	ἀποδοχῆς τυγχάνων καὶ πολλοὺς εὐεργετῶν
[4, 65]	εὐδοκιμούντων δὲ τῶν νεανίσκων καὶ	μεγάλης	ἀποδοχῆς ὑπὸ τοῦ βασιλέως τυγχανόντων,
[4, 17]	Ἡρακλῆς θεωρῶν τὸν πόνον τοῦτον	μεγάλης	προσδεόμενον παρασκευῆς καὶ κακοπαθείας, συνεστήσατο
[4, 59]	ἀποσπωμένων συνέβαινε τοὺς ἀτυχοῦντας μετὰ	μεγάλης	τιμωρίας τελευτᾶν. τρίτον δὲ τὴν
[4, 53]	Ἀργὼ τῷ θεῷ. ἀποδοχῆς δὲ	μεγάλης	τυγχάνοντα παρὰ τῷ βασιλεῖ τῶν
[4, 71]	εὐεργεσίας ταύτας ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων	μεγάλης	τυχεῖν δόξης· ἀτελεῖς δ´ αὐτοὺς
[4, 27]	Ἕλληνας τὸν σφαιρικὸν λόγον, δόξης	μεγάλης	τυχεῖν, ὡς διαδεδεγμένον τὸν Ἀτλαντικὸν
[4, 31]	ἐπράθη, καὶ παρθένου δοῦλος ἐγένετο	Ὀμφάλης	τῆς Ἰαρδάνου, βασιλευούσης τῶν τότε
[4, 4]	παρεισάγουσι. καὶ τὸν μὲν ἐκ	Σεμέλης	γενόμενον ἐν τοῖς νεωτέροις χρόνοις
[4, 70]	τινὲς δὲ λέγουσι τοὺς ἐκ	Νεφέλης	καὶ Ἰξίονος γεννηθέντας Κενταύρους πρώτους
[4, 12]	ὑπὸ τὸ ὄρος ἔθηκεν, ὃ	στήλης	ἐνδόξου γέγονε κρεῖττον· Φολόη γὰρ
[4, 17]	τὸν προειρημένον ἆθλον. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	ἀκολούθως ταῖς προκατειργασμέναις πράξεσι τεθαρρηκότως
[4, 33]	Αὔγης ἀποφαινομένης ὅτι βιάσαιτο αὐτὴν	Ἡρακλῆς,	ἀπιστήσας τοῖς ὑπὸ ταύτης λεγομένοις
[4, 21]	δεκάτης θυσίας. Ὁ δ´ οὖν	Ἡρακλῆς	ἀπὸ τοῦ Τιβέρεως ἀναζεύξας, καὶ
[4, 38]	ἀποθεωρούντων τὸ ἀποβησόμενον, ὁ μὲν	Ἡρακλῆς	ἀπογνοὺς τὰ καθ´ ἑαυτόν, καὶ
[4, 21]	τοῦ Κακίου. ὁ δ´ οὖν	Ἡρακλῆς	ἀποδεξάμενος τὴν εὔνοιαν τῶν τὸ
[4, 15]	συμφορὰν τῶν ἀκληρούντων. ταύτας ὁ	Ἡρακλῆς	βουλόμενος χειρώσασθαι τὸν κύριον Διομήδην
[4, 18]	εἶναι νομίζομεν περὶ αὐτῶν διελθεῖν.	Ἡρακλῆς	γὰρ παραβαλὼν εἰς τὰς ἄκρας
[4, 15]	τὸν ἐσθίοντα τὸ ἧπαρ αὐτοῦ.	Ἡρακλῆς	δ´ ὁρῶν τῆς τιμωρίας αὐτὸν
[4, 21]	μισθὸν ἀποδοὺς ἀπέλυσε τῶν ἔργων.	~Ἡρακλῆς	δὲ διελθὼν τήν τε τῶν
[4, 16]	στρατείᾳ τὰ κατὰ μέρος διέξιμεν.	~Ἡρακλῆς	δὲ λαβὼν πρόσταγμα τὸν Ἱππολύτης
[4, 34]	καὶ διάδοχον ἀπέδειξε τῆς βασιλείας.	~Ἡρακλῆς	δὲ μετὰ τὴν ἐν Φενεῷ
[4, 10]	μὲν ἀπέστειλε διακελευόμενος ὑπουργεῖν Εὐρυσθεῖ,	Ἡρακλῆς	δὲ παρελθὼν εἰς Δελφοὺς καὶ
[4, 16]	δι´ ἀνδρείαν ἀπέβαλε τὴν ἡγεμονίαν.	Ἡρακλῆς	δὲ τὰς ἐπιφανεστάτας τῶν Ἀμαζονίδων
[4, 32]	καὶ τῶν συναγωνιζομένων οἱ πλείους·	Ἡρακλῆς	δὲ τὴν πόλιν ἑλὼν κατὰ
[4, 35]	δ´ Οἰνέα τοιαύτης ἔτυχε διεξόδου.	Ἡρακλῆς	δὲ τοῖς Καλυδωνίοις βουλόμενος χαρίσασθαι
[4, 36]	τὴν εὐτονίαν τοῦ κατασκευάσαντος δηλοῦσθαι.	~Ἡρακλῆς	δὲ τοῖς Καλυδωνίοις συστρατεύσας ἐπὶ
[4, 23]	χρόνοις ἀναγράψομεν. τότε δ´ ὁ	Ἡρακλῆς	ἐγκυκλούμενος τὴν Σικελίαν, καταντήσας εἰς
[4, 22]	ὁ συγγραφεὺς ἠκολούθησεν. ~Ὁ δ´	Ἡρακλῆς	ἐκ τοῦ Φλεγραίου πεδίου κατελθὼν
[4, 38]	πρὸς τὴν θυσίαν· ὁ δ´	Ἡρακλῆς	ἐνδὺς τὸν κεχριμένον χιτῶνα, καὶ
[4, 11]	~Τούτων δὲ πραχθέντων ὁ μὲν	Ἡρακλῆς	ἐνέπεσεν εἰς ἀθυμίαν οὐ τὴν
[4, 31]	Τίρυνθα, τοῦτον μὲν ἀναβιβάσας {ὁ	Ἡρακλῆς}	ἐπί τινα πύργον ὑψηλὸν ἐκέλευσεν
[4, 32]	κατὰ τὰς ἐπαγγελίας. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	ἐστεφάνωσε Τελαμῶνα ἀριστείοις, δοὺς αὐτῷ
[4, 33]	ὄντες ἀπέκτειναν· ἐφ´ οἷς ἀγανακτήσας	Ἡρακλῆς	ἐστράτευσεν ἐπ´ αὐτούς· μεγάλῃ δὲ
[4, 36]	αὐτῆς τὸν ἄνδρα, ὁ μὲν	Ἡρακλῆς	ἐτόξευσε τὸν Κένταυρον, ὁ δὲ
[4, 37]	Λαπίθας στρατείαν ἐποιήσαντο. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	ἔχων ἀεὶ τοὺς μεθ´ ἑαυτοῦ
[4, 36]	ὅπως μηδεμιᾷ τῶν ἄλλων γυναικῶν	Ἡρακλῆς	θελήσῃ πλησιάσαι. παρεκελεύσατο οὖν λαβοῦσαν
[4, 17]	πρὸς τὸν ὠκεανὸν κεκλιμένοις μέρεσιν,	Ἡρακλῆς	θεωρῶν τὸν πόνον τοῦτον μεγάλης
[4, 33]	θυγατρὸς Ἱππολύτης συνοικιζομένης Ἀζᾶνι, συνδειπνῶν	Ἡρακλῆς	καὶ θεασάμενος ἐν τοῖς γάμοις
[4, 22]	κατὰ τὴν χώραν. Ὁ δ´	Ἡρακλῆς	καταντήσας ἐπὶ τὸν πορθμὸν κατὰ
[4, 11]	φωλεύειν τὸ θηρίον. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	καταντήσας ἐπὶ τὸν τόπον προσέβαλεν
[4, 32]	δ´ ἀγυιάς. ὁ δ´ οὖν	Ἡρακλῆς	καταπλεύσας εἰς τὴν Τρῳάδα αὐτὸς
[4, 12]	πίθον. Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις	Ἡρακλῆς	κατηγωνίσατο τοὺς ὀνομαζομένους Κενταύρους διὰ
[4, 12]	τραῦμα ἔχων ἀνίατον ἐτελεύτησεν. ὃν	Ἡρακλῆς	μεγαλοπρεπῶς θάψας ὑπὸ τὸ ὄρος
[4, 33]	τῆς ἀκροπόλεως. ~Μετὰ δὲ ταῦτα	Ἡρακλῆς	μὲν ἐπανελθὼν εἰς Πελοπόννησον ἐστράτευσεν
[4, 24]	τῷ θεῷ συντελεῖν. Ὁ δ´	Ἡρακλῆς	μετὰ τῶν βοῶν περαιωθεὶς εἰς
[4, 31]	διὰ δὲ τὸν τούτου θάνατον	Ἡρακλῆς	νοσήσας παρῆλθεν εἰς Πύλον πρὸς
[4, 12]	καὶ προστάξαι τότε ἀνοῖξαι ὅταν	Ἡρακλῆς	παραγένηται. διόπερ ὕστερον τέτταρσι γενεαῖς
[4, 12]	ὅμως τοὺς τοιούτοις προτερήμασι πλεονεκτοῦντας	Ἡρακλῆς	παραδόξως κατηγωνίσατο, καὶ τοὺς μὲν
[4, 12]	φοβηθεὶς ἔκρυψεν ἑαυτόν, ὁ δ´	Ἡρακλῆς	παραδόξως συνεπλάκη τοῖς βιαζομένοις· ἔδει
[4, 10]	αἴτιον τῶν ἐγκλημάτων. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	πείσας τοὺς ἡλικιώτας ἐλευθεροῦν τὴν
[4, 18]	αὐτὴν κύριοι κατέστησαν. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	πολλὴν τῆς Λιβύης ἐπελθὼν παρῆλθεν
[4, 13]	ἆθλον τοῦτον κατειργάσατο. Ὁ δ´	Ἡρακλῆς	πρόσταγμα λαβὼν τὰς ἐκ τῆς
[4, 10]	Θήβας ἀποστάσεως ἔννοιαν. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	πυθόμενος Ἐργῖνον τὸν βασιλέα τῶν
[4, 28]	τοὺς Ἕλληνας ἀμύνασθαι περὶ ὧν	Ἡρακλῆς	στρατεύσας διειργάσατο. διαφορώτατα δὲ τοὺς
[4, 40]	δὲ τῶν Ἀργοναυτῶν, ἐπειδὴ τούτοις	Ἡρακλῆς	συνεστράτευσεν, οἰκεῖον ἂν εἴη διελθεῖν
[4, 59]	τὸν ἐν Μαραθῶνι ταῦρον, ὃν	Ἡρακλῆς	τελῶν ἆθλον ἐκ Κρήτης ἀπήγαγεν
[4, 19]	Κελτῶν ὑποταγῆναι Ῥωμαίοις. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	τὴν ἐκ τῆς Κελτικῆς πορείαν
[4, 23]	τὴν χώραν ἀπέβαλεν. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	τὴν μὲν χώραν παρέθετο τοῖς
[4, 13]	Εὐρυσθεὺς προσέταξε καθᾶραι. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	τὸ μὲν τοῖς ὤμοις ἐξενεγκεῖν
[4, 15]	τὸν πρὸς τοὺς ἀθανάτους πόλεμον,	Ἡρακλῆς	τοῖς θεοῖς συναγωνισάμενος καὶ πολλοὺς
[4, 38]	σώματος λυμαινομένου, περιαλγὴς γενόμενος ὁ	Ἡρακλῆς	τὸν μὲν διακονήσαντα Λίχαν ἀπέκτεινε,
[4, 26]	ἕκαστος ἑαυτὸν πείθῃ. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	τὸν φύλακα τῶν μήλων ἀνελών,
[4, 31]	προσδέξασθαι τὸν καθαρμόν· ὁ δ´	Ἡρακλῆς	τότε μὲν παρελθὼν πρὸς Δηίφοβον
[4, 10]	μετῴκησεν εἰς Θήβας· ὁ δ´	Ἡρακλῆς	τραφεὶς καὶ παιδευθεὶς καὶ μάλιστ´
[4, 19]	τῶν Θηβαίων καταδούλωσιν. ~Ὁ δ´	Ἡρακλῆς	τῶν μὲν Ἰβήρων παρέδωκε τὴν
[4, 31]	κατὰ τὸν χρησμόν, ὁ δ´	Ἡρακλῆς	ὑγιασθεὶς καὶ δουλεύων τῇ Ὀμφάλῃ
[4, 85]	τῆς τότε μὲν ἀπ´ αὐτοῦ	Ζάγκλης,	νῦν δὲ Μεσσήνης ὀνομαζομένης, ἄλλα
[4, 32]	Οἰκλέους ἀπαντήσαντος, ὁ μὲν στρατηγὸς	Οἰκλῆς	ἔπεσεν, οἱ δὲ λοιποὶ συνδιωχθέντες
[4, 68]	δὲ καὶ Ζευξίππης τῆς Ἱπποκόωντος	Οἰκλῆς	καὶ Ἀμφάλκης ὑπῆρξαν, Οἰκλέους δὲ
[4, 65]	δύναμιν ἀξιόλογον. μετὰ δὲ ταῦτα	Ἐτεοκλῆς	μὲν καὶ Πολυνείκης ἀλλήλους ἀνεῖλον,
[4, 72]	ἀκουσίως Φῶκον ὁμοπάτριον ἀδελφόν, ἐξ	ἄλλης	δὲ μητρὸς γεγενημένον. διὰ δὲ
[4, 81]	θεοὶ παρακεχωρήκασι τῆς ἐν τούτοις	ἁμίλλης,	ὁμολογουμένην καὶ δικαίαν ὀργὴν ἔσχε
[4, 57]	Εὐρυσθεὺς ἐστράτευσεν ἐπ´ αὐτοὺς μετὰ	πολλῆς	δυνάμεως. οἱ δ´ Ἡρακλεῖδαι, βοηθούντων
[4, 20]	συνεχῶς ἠσκηκότων, καὶ τῆς χώρας	πολλῆς	ἐργασίας προσδεομένης, εἰθίκασι τὰς γυναῖκας
[4, 83]	παιδιὰς καὶ γυναικῶν ὁμιλίας μετὰ	πολλῆς	ἱλαρότητος, μόνως οὕτω νομίζοντες κεχαρισμένην
[4, 2]	νύμφαις παραδοῦναι τρέφειν καὶ μετὰ	πολλῆς	σπουδῆς ἐπιμέλειαν αὐτοῦ ποιεῖσθαι τὴν
[4, 83]	ἀλλὰ καὶ τοὐναντίον ἀεὶ διετέλεσε	πολλῆς	τυγχάνον αὐξήσεως. μετὰ γὰρ τὰς
[4, 7]	Πολύμνιαν δ´ ἀπὸ τοῦ διὰ	πολλῆς	ὑμνήσεως ἐπιφανεῖς κατασκευάζειν τοὺς διὰ
[4, 84]	ἡμέρων καρπῶν αὐτομάτων, ἀμπέλου τε	πολλῆς	φυομένης καὶ μήλων ἀμυθήτου πλήθους.
[4, 57]	βασιλείας, ἔγνω τοὺς Ἡρακλείδας ἐξ	ὅλης	τῆς Ἑλλάδος φυγαδεῦσαι. διὸ Κήυκι
[4, 62]	Θησέως δὲ διστάζοντος περὶ τῆς	διαβολῆς,	καὶ τὸν Ἱππόλυτον μεταπεμπομένου πρὸς
[4, 62]	ὡς ἤκουσε τὰ περὶ τῆς	διαβολῆς,	συνεχύθη τὴν ψυχήν, καὶ διὰ
[4, 41]	καὶ τῆς κατὰ τὴν ναυπηγίαν	ἐπιβολῆς,	οὐκ ὀλίγους τῶν ἐν ὑπεροχαῖς
[4, 41]	ἀπὸ τῆς περὶ τὸ τάχος	ὑπερβολῆς,	ὡς ἂν τῶν ἀρχαίων ἀργὸν
[4, 12]	δὲ Ἱπποτίων καὶ Ὄρειος καὶ	Ἰσοπλὴς	καὶ Μελαγχαίτης, πρὸς δὲ τούτοις
[4, 50]	λόγον καὶ τὸν τρόπον τῆς	ἐπιβουλῆς	μαθεῖν ζητούντων, εἰπεῖν ὅτι κομίζει
[4, 49]	τοὺς μετασχόντας τῷ βασιλεῖ τῆς	ἐπιβουλῆς,	Πριάμῳ δὲ διὰ τὴν δικαιοσύνην
[4, 31]	τὸν τῆς δουλείας καιρὸν ἐκ	δούλης	υἱὸς Κλεόδαιος. ~Μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 66]	Θήβας στρατείας καὶ περὶ τῆς	Ἐριφύλης	τῆς μητρὸς κολάσεως. τοῦ δ´
[4, 1]	ζῷα καὶ καθόλου πάντα τὰ	μνήμης	ἄξια καὶ παραδοξολογούμενα διεξιόντες, ἐν
[4, 56]	Πόντου, πρᾶξιν ἐπιτελέσασθαι παράδοξον καὶ	μνήμης	ἀξίαν. ἀναπλεύσαντας γὰρ αὐτοὺς διὰ
[4, 50]	μέλλουσαν ἀναιρεῖσθαί φασιν ἔπανδρον καὶ	μνήμης	ἀξίαν ἐπιτελέσασθαι πρᾶξιν· καταφυγοῦσαν γὰρ
[4, 40]	τῶν ἡλικιωτῶν ἐπιθυμῆσαί τι πρᾶξαι	μνήμης	ἄξιον. ὁρῶντα δὲ τῶν πρὸ
[4, 85]	οὐρανὸν ἄστροις καταριθμηθέντα τυχεῖν ἀθανάτου	μνήμης.	περὶ οὗ καὶ ὁ ποιητὴς
[4, 5]	στρατείαις μεταχειριζομένους τι τῆς μουσικῆς	ἐπιστήμης·	ἀφ´ ὧν τοὺς μεταγενεστέρους μουσικὰς
[4, 41]	αὐτὸ τότε καταπληττομένων, καὶ τῆς	φήμης	διαδοθείσης κατὰ τὴν Ἑλλάδα περί
[4, 47]	τοὺς ξένους, ἵνα διαδοθείσης τῆς	φήμης	εἰς ἅπαντα τόπον περὶ τῆς
[4, 48]	Τυνδαρίδαις, ὅτι προσαγορευθήσονται μὲν Διόσκοροι,	τιμῆς	δ´ ἰσοθέου τεύξονται παρὰ πᾶσιν
[4, 6]	οὗτος ὁ θεὸς τυγχάνει τινὸς	τιμῆς,	μετὰ γέλωτος καὶ παιδιᾶς παρεισαγόμενος
[4, 6]	τὸν αἰῶνα, τυχεῖν τῆς ἀθανάτου	τιμῆς.	οἱ δ´ Αἰγύπτιοι περὶ τοῦ
[4, 6]	γενέσεως τοῦ Πριάπου καὶ τῆς	τιμῆς	τοιαῦτα μυθολογεῖται παρὰ τοῖς παλαιοῖς
[4, 23]	τοὺς μέχρι τοῦ νῦν ἡρωικῆς	τιμῆς	τυγχάνοντας, Λεύκασπιν καὶ Πεδιακράτην καὶ
[4, 14]	ἄλλων Ποσειδῶν μὲν ἵππους ἐδωρήσατο,	Ἑρμῆς	δὲ ξίφος, Ἀπόλλων δὲ τόξον
[4, 9]	τὴν ὑπερβολὴν τῆς τοῦ γεννηθησομένου	ῥώμης.	καθόλου δὲ τὴν ὁμιλίαν ταύτην
[4, 13]	ἀχρηστοτέραν τῆς κατὰ τὸ σῶμα	ῥώμης.	οἱ μὲν γάρ φασιν αὐτὴν
[4, 56]	Τυρρηνίαν ἀπὸ σταδίων ὀκτακοσίων τῆς	Ῥώμης	ὀνομάσαι λιμένα Τελαμῶνα, κατὰ δὲ
[4, 56]	γὰρ τοῖς συγγραφεῦσιν αἰτίαν τῆς	πλάνης	φασὶ γενέσθαι τὴν ὁμωνυμίαν τῶν
[4, 72]	τῆς νήσου ταύτης καὶ γενόμενος	ἐπιφανὴς	ἀπέκτεινεν ὄφιν ὑπερφυῆ τὸ μέγεθος
[4, 29]	Θέσπιος ἦν ἀνὴρ τὸ γένος	ἐπιφανὴς	ἐκ τῶν Ἀθηνῶν, υἱὸς Ἐρεχθέως,
[4, 75]	ποταμοῦ καὶ Ἰδαίας νύμφης, ἀνὴρ	ἐπιφανής,	καὶ τοὺς λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ
[4, 61]	καὶ διὰ τὸ κάλλος τῆς	Ἀριάδνης	ἀφελόμενον τοῦ Θησέως τὴν παρθένον,
[4, 61]	καταστερίσαντα τὸν ἐν οὐρανῷ στέφανον	Ἀριάδνης.	τοὺς δὲ περὶ τὸν Θησέα
[4, 38]	γὰρ ἀκίδος τὸν ἐκ τῆς	ἐχίδνης	ἰὸν ἀνειληφυίας, καὶ διὰ τοῦτο
[4, 1]	τῆς ἱστορίας. ὁμοίως δὲ τούτῳ	Καλλισθένης	καὶ Θεόπομπος, κατὰ τὴν αὐτὴν
[4, 63]	χρόνον λέγουσι τοὺς ἀδελφοὺς τῆς	Ἑλένης	Διοσκόρους στρατεύσαντας ἐπὶ τὴν Ἄφιδναν
[4, 65]	περὶ τῆς ἐπὶ Θήβας στρατείας	ἀποφηναμένης	δεῖν στρατεύειν, ὁ μὲν Ἀμφιάραος
[4, 66]	γάρ, ὥς φασι, τὸ παλαιὸν	δωρησαμένης	Ἁρμονίᾳ τῇ Κάδμου τόν τε
[4, 26]	ἀνήγαγεν ἐκ δεσμῶν μετὰ Πειρίθου,	χαρισαμένης	τῆς Κόρης, τὸν δὲ κύνα
[4, 22]	τοῖς ὕστερον χρόνοις καταλελύσθαι φασίν.	ἀναπεπταμένης	δὲ τῆς λίμνης εἰς τὴν
[4, 43]	διὸ καὶ τοῖς ἐπιγινομένοις παραδοσίμου	γεγενημένης	τῆς περιπετείας, ἀεὶ τοὺς χειμαζομένους
[4, 44]	τοῖς ὕστερον χρόνοις ἱέρειαν τῆς	εἰρημένης	θεοῦ κατασταθεῖσαν θύειν τοὺς ἁλισκομένους.
[4, 43]	ὑπὸ τοῦ πατρὸς ἀδίκως τῆς	προειρημένης	τιμωρίας· τὸν γὰρ Φινέα γεγαμηκότα
[4, 4]	μήπω τῆς τοῦ ὕδατος κράσεως	εὑρημένης	ἄκρατον πίνειν τὸν οἶνον· κατὰ
[4, 5]	ἂν εἴη λέγειν καὶ τῆς	ὑποκειμένης	ἱστορίας ἀνοίκειον. δίμορφον δ´ αὐτὸν
[4, 20]	καὶ τῆς χώρας πολλῆς ἐργασίας	προσδεομένης,	εἰθίκασι τὰς γυναῖκας τῶν κακοπαθειῶν
[4, 11]	καὶ λίθῳ τῆς κατὰ χεῖρα	βιαζομένης	προσεδεῖτο ἀνάγκης. διέτριβε δὲ μάλιστα
[4, 85]	αὐτοῦ Ζάγκλης, νῦν δὲ Μεσσήνης	ὀνομαζομένης,	ἄλλα τε καὶ τὸν λιμένα
[4, 21]	τὴν παράλιον τῆς νῦν Ἰταλίας	ὀνομαζομένης,	κατήντησεν εἰς τὸ Κυμαῖον πεδίον,
[4, 57]	πόλιν, ἥτις ἐστὶ μία τῆς	ὀνομαζομένης	τετραπόλεως. μετὰ δέ τινα χρόνον
[4, 33]	τῆς δὲ τούτου θυγατρὸς Ἱππολύτης	συνοικιζομένης	Ἀζᾶνι, συνδειπνῶν Ἡρακλῆς καὶ θεασάμενος
[4, 36]	κονδύλῳ, καὶ βαρυτέρας τῆς πληγῆς	γενομένης,	ἀπέκτεινεν ἀκουσίως τὸν παῖδα. περιαλγὴς
[4, 30]	τῆς ἀποικίας τῆς εἰς Σαρδόνα	γενομένης	ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσι, περὶ δ´
[4, 49]	πόλεως ἐκχεομένοις μετὰ τοῦ βασιλέως·	γενομένης	δὲ μάχης ἰσχυρᾶς, καὶ τῶν
[4, 33]	διὰ τὴν ἀποστέρησιν τοῦ μισθοῦ·	γενομένης	δὲ μάχης πρὸς τοὺς Ἠλείους,
[4, 82]	θυσίαν ὑπὲρ ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων.	γενομένης	δὲ τῆς θυσίας κατὰ τὴν
[4, 23]	τοῦ τότε βασιλεύοντος τῶν τόπων.	γενομένης	δὲ τῆς φιλοτιμίας μετὰ προστίμου,
[4, 32]	ἀπροσδοκήτου τῆς παρουσίας τῶν πολεμίων	γενομένης	δύναμιν ἀξιόλογον συναγαγεῖν ἐξεκλείσθη διὰ
[4, 67]	υἱοποιήσατο. οὗτοι δ´ ἀνδρωθέντες, στάσεως	γενομένης	ἐν τῷ Μεταποντίῳ, βίᾳ κατέσχον
[4, 34]	τὸν Μελέαγρον περιπέτειαν. Οἰνεὺς γάρ,	γενομένης	εὐκαρπίας αὐτῷ τοῦ σίτου, τοῖς
[4, 10]	κατέσκαψε. περιβοήτου δὲ τῆς πράξεως	γενομένης	καθ´ ὅλην τὴν Ἑλλάδα καὶ
[4, 23]	τῆς κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν αὐτῷ	γενομένης	κακοπαθείας. τούτων δ´ ὄντων διττῶν,
[4, 21]	παρατάξασθαι τῷ προειρημένῳ. θαυμαστῆς δὲ	γενομένης	μάχης κατά τε τὴν ῥώμην
[4, 20]	κλαυθμυριζομένου, καὶ τῆς πράξεως φανερᾶς	γενομένης,	ὁ μὲν ἐφεστηκὼς οὐδαμῶς ἠδύνατο
[4, 58]	τῶν Τεγεατῶν, καὶ τῆς μονομαχίας	γενομένης,	ὁ μὲν Ὕλλος ἀνῃρέθη, οἱ
[4, 21]	Κακίαν, οὖσαν πλησίον τῆς τότε	γενομένης	οἰκίας τοῦ Κακίου. ὁ δ´
[4, 52]	ἐπιτελεῖν, ~τὴν δὲ Μήδειαν νυκτὸς	ἐπιγενομένης	καὶ τοῦ Πελίου πρὸς ὕπνον
[4, 33]	τὸν φθείραντα. τῆς δ´ Αὔγης	ἀποφαινομένης	ὅτι βιάσαιτο αὐτὴν Ἡρακλῆς, ἀπιστήσας
[4, 66]	δ´ αὐτῆς πολλάκις καὶ χρησμοὺς	ἀποφαινομένης,	φασὶν ἐπικληθῆναι Σίβυλλαν· τὸ γὰρ
[4, 24]	ἀποδοχῆς ἐλευθέρων τε καὶ δούλων	γινομένης,	κατέδειξαν καὶ τοὺς οἰκέτας ἰδίᾳ
[4, 23]	λείπονται τῆς ἀξίας αἱ βόες,	συγκρινομένης	τῆς χώρας πρὸς αὐτάς· πρὸς
[4, 23]	πόλιν Ἡράκλειαν. ταχὺ δ´ αὐτῆς	αὐξομένης,	οἱ Καρχηδόνιοι φθονήσαντες ἅμα καὶ
[4, 54]	δὲ τῆς γυναικὸς καὶ θεοὺς	μαρτυρομένης	τοὺς ἐπόπτας γενομένους τῶν ὅρκων,
[4, 45]	τε καὶ τῆς παρεκβάσεως οἰκείας	ἐσομένης	ταῖς τῶν Ἀργοναυτῶν πράξεσι. φασὶ
[4, 84]	πλήθους καὶ τῆς πυκνότητος τῆς	φυομένης	δάφνης ὠνομάσθαι Δάφνιν. τοῦτον δ´
[4, 84]	καρπῶν αὐτομάτων, ἀμπέλου τε πολλῆς	φυομένης	καὶ μήλων ἀμυθήτου πλήθους. διὸ
[4, 81]	οὕτως. Ἀπόλλωνα, περὶ τὸ Πήλιον	τρεφομένης	κόρης ὄνομα Κυρήνης κάλλει διαφερούσης,
[4, 3]	τὸν οἶνον εὑρέσεως καὶ δωρεᾶς	κεχαρισμένης	τοῖς ἀνθρώποις καθ´ ὑπερβολὴν διά
[4, 51]	ἀέρος ὑπερπετασθῆναι πολλὰ μέρη τῆς	οἰκουμένης,	καὶ πρὸς καθίδρυσιν ἑαυτῆς καὶ
[4, 76]	θαυμαζόμενα κατὰ πολλοὺς τόπους τῆς	οἰκουμένης.	κατὰ δὲ τὴν τῶν ἀγαλμάτων
[4, 19]	τὰς Ἄλπεις καὶ τῆς νῦν	καλουμένης	Γαλατίας τὴν πεδιάδα διεξιὼν ἐποιήσατο
[4, 72]	φυγαδευθεὶς ἔφυγε τῆς νῦν Θετταλίας	καλουμένης	εἰς Φθίαν, καὶ καθαρθεὶς ὑπὸ
[4, 71]	Δία ὡς τῆς ἐπαρχίας αὐτοῦ	ταπεινουμένης·	ἐλάττους γὰρ ἀεὶ γίνεσθαι τοὺς
[4, 1]	διὰ ταύτην τὴν εὐεργεσίαν τυχεῖν	συμφωνουμένης	ἀθανασίας. ὁμοίως δὲ τοὺς Ἰνδοὺς
[4, 53]	ἀνθρώπων· ἀνθ´ ὧν τυχεῖν αὐτὸν	συμφωνουμένης	ἀθανασίας. τοὺς δὲ ποιητὰς διὰ
[4, 50]	~Τῆς δὲ τῶν ἀριστέων ἀνακομιδῆς	ἀγνοουμένης	ἔτι κατὰ τὴν Θετταλίαν, φασὶ
[4, 36]	κάλλος ἐρασθείς, ἐπεχείρησε βιάσασθαι ταύτην.	ἐπιβοωμένης	δ´ αὐτῆς τὸν ἄνδρα, ὁ
[4, 62]	ἐκ τῆς πατρίδος ἐπὶ τῆς	ξένης	ἐτελεύτησεν. οἱ δ´ Ἀθηναῖοι μεταμεληθέντες
[4, 9]	Εἰλείθυιαν τὴν θυγατέρα, τῆς μὲν	Ἀλκμήνης	παρακατασχεῖν τὰς ὠδῖνας, τὸν δ´
[4, 81]	κατὰ ταύτην τὴν χώραν ἐκ	Κυρήνης	γεννήσαντα υἱὸν Ἀρισταῖον τοῦτον μὲν
[4, 81]	τὸ Πήλιον τρεφομένης κόρης ὄνομα	Κυρήνης	κάλλει διαφερούσης, ἐρασθῆναι τῆς παρθένου,
[4, 81]	ἦν υἱὸς μὲν Ἀπόλλωνος καὶ	Κυρήνης	τῆς Ὑψέως θυγατρὸς τοῦ Πηνειοῦ·
[4, 85]	Ἀκτὴν ποιῆσαι. ἐπεὶ δὲ τῆς	Μεσσήνης	ἐμνήσθημεν, οὐκ ἀνοίκειον προσθεῖναι νομίζομεν
[4, 85]	ἀπ´ αὐτοῦ Ζάγκλης, νῦν δὲ	Μεσσήνης	ὀνομαζομένης, ἄλλα τε καὶ τὸν
[4, 22]	αὐτοῦ πρὸς τὰ μεθόρια τῆς	Ῥηγίνης	καὶ Λοκρίδος, καὶ διὰ τὸν
[4, 72]	Τροίαν. Τελαμὼν δὲ φυγὼν ἐξ	Αἰγίνης	κατήντησεν εἰς Σαλαμῖνα, καὶ γήμας
[4, 61]	πρὸς Αἰακὸν τὸν Διὸς καὶ	Αἰγίνης	τῆς Ἀσωποῦ θυγατρός, καὶ κελεύειν
[4, 72]	εἰς νῆσον ἀπεκομίσθη τὴν ἀπ´	ἐκείνης	Αἴγιναν ὀνομασθεῖσαν, ἐν ταύτῃ δὲ
[4, 47]	εἰς τὴν θάλατταν, ἣν ἀπ´	ἐκείνης	Ἑλλήσποντον ὀνομασθῆναι, τὸν δὲ Φρίξον
[4, 45]	τὸ μέχρι τοῦ νῦν ἀπ´	ἐκείνης	Κίρκαιον ὀνομαζόμενον. ~τὴν δὲ Μήδειαν
[4, 72]	ἀπηνέχθη εἰς νῆσον τὴν ἀπ´	ἐκείνης	Κόρκυραν ὀνομαζομένην· ἐκ ταύτης δὲ
[4, 46]	τὴν ἑαυτῶν ἐπιβολὴν πάλιν παρ´	ἐκείνης	μαθεῖν τὸν ὑπάρχοντα αὐτῇ κίνδυνον
[4, 81]	χρόνους τινὰ κτίσαντα πόλιν ἀπ´	ἐκείνης	ὀνομάσαι Κυρήνην. τὸν δ´ οὖν
[4, 72]	οὗ νῦν ἐστιν ἡ ἀπ´	ἐκείνης	ὀνομασθεῖσα πόλις Σινώπη· ἐκ δὲ
[4, 31]	τέκνα συμφορὰν ὑποπτευσάμενος τὴν ἐξ	ἐκείνης	παιδοποιίαν, ἑτέραν δ´ ἐζήτει πρὸς
[4, 59]	παριόντας ὁδοιπόρους ἠνάγκαζεν ἐπί τινος	κλίνης	ἀναπίπτειν, καὶ τῶν μὲν μακροτέρων
[4, 8]	τοὺς δ´ ἀνθρώπους ἐπιλαθομένους τῆς	κοινῆς	εὐεργεσίας συκοφαντεῖν τὸν ἐπὶ τοῖς
[4, 74]	οὐ φέρων ἀνθρωπίνως, καὶ μετασχὼν	κοινῆς	τραπέζης καὶ πάσης παρρησίας, ἀπήγγελλε
[4, 35]	ᾧ πλάττουσι πλῆθος ὑπάρχειν πάσης	ὀπωρινῆς	ὥρας, βοτρύων τε καὶ μήλων
[4, 79]	τῆς Κρήτης, καὶ κατῆρε τῆς	Ἀκραγαντίνης	εἰς τὴν ἀπ´ ἐκείνου Μινῴαν
[4, 22]	καταλελύσθαι φασίν. ἀναπεπταμένης δὲ τῆς	λίμνης	εἰς τὴν θάλατταν, τὸν Ἡρακλέα
[4, 13]	λαβὼν τὰς ἐκ τῆς Στυμφαλίδος	λίμνης	ὄρνιθας ἐξελάσαι, τέχνῃ καὶ ἐπινοίᾳ
[4, 34]	μὲν ἄλλοις θεοῖς ἐτέλεσε θυσίας,	μόνης	δὲ τῆς Ἀρτέμιδος ὠλιγώρησεν· δι´
[4, 6]	τῆς γενέσεως τῶν ἀνθρώπων καὶ	διαμονῆς	εἰς ἅπαντα τὸν αἰῶνα, τυχεῖν
[4, 4]	φασὶ γὰρ ἐκ Διὸς καὶ	Φερσεφόνης	Διόνυσον γενέσθαι τὸν ὑπό τινων
[4, 22]	Ἄορνον ὀνομαζομένην λίμνην, ἱερὰν δὲ	Φερσεφόνης	νομιζομένην. κεῖται μὲν οὖν ἡ
[4, 63]	Ἑλένην ἁρπαγῆς καὶ τῆς μνηστείας	Φερσεφόνης	ὑπὸ Πειρίθου· αὗται γὰρ αἱ
[4, 26]	τόπους, καὶ προσδεχθεὶς ὑπὸ τῆς	Φερσεφόνης	ὡς ἂν ἀδελφός, Θησέα μὲν
[4, 67]	τὴν βασιλείαν. ὕστερον δὲ τῆς	Ἄρνης	διενεχθείσης πρὸς Αὐτολύτην τὴν γυναῖκα
[4, 67]	τούτων τῶν χρόνων Βοιωτὸς ὁ	Ἄρνης	καὶ Ποσειδῶνος καταντήσας εἰς τὴν
[4, 67]	πλεύσας πρὸς Αἰόλον τὸν τῆς	Ἄρνης	πατέρα, καὶ τεκνωθεὶς ὑπ´ αὐτοῦ,
[4, 7]	φασὶ θυγατέρας εἶναι Διὸς καὶ	Μνημοσύνης·	ὀλίγοι δὲ τῶν ποιητῶν, ἐν
[4, 13]	γὰρ ὑπερήφανον τοῦ προστάγματος χωρὶς	αἰσχύνης	ἐπετέλεσεν, οὐδὲν ὑπομείνας ἀνάξιον τῆς
[4, 66]	διήρπασαν, καὶ τῆς Τειρεσίου θυγατρὸς	Δάφνης	ἐγκρατεῖς γενόμενοι ταύτην ἀνέθεσαν εἰς
[4, 84]	καὶ τῆς πυκνότητος τῆς φυομένης	δάφνης	ὠνομάσθαι Δάφνιν. τοῦτον δ´ ὑπὸ
[4, 20]	τῆς γὰρ κατὰ τὴν τρυφὴν	ῥᾳστώνης	πολὺ κεχωρισμένοι ἐλαφροὶ μὲν ταῖς
[4, 40]	καὶ τὸ παράβολον τῶν ἄθλων	δόξης	ἀειμνήστου τετευχότας, ζηλῶσαι τὰς προαιρέσεις
[4, 71]	ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων μεγάλης τυχεῖν	δόξης·	ἀτελεῖς δ´ αὐτοὺς ἀφεῖναι τῶν
[4, 8]	καθαιρεῖν τι τῆς τοῦ θεοῦ	δόξης	ἢ πάντα διεξιόντας τὴν ἱστορίαν
[4, 27]	τοὺς Ἕλληνας τὸν σφαιρικὸν λόγον,	δόξης	μεγάλης τυχεῖν, ὡς διαδεδεγμένον τὸν
[4, 40]	ἐγχωρίων τοὺς καταπλέοντας. Ἰάσονα δὲ	δόξης	ὀρεγόμενον καὶ τὸν ἆθλον δυσέφικτον
[4, 74]	Ταντάλου διελθεῖν, ἵνα μηδὲν τῶν	ἀκοῆς	ἀξίων παραλίπωμεν. Τάνταλος Διὸς μὲν
[4, 70]	προτερήμασι, καὶ ὁρμωμένους ἐκ τῆς	Φολόης,	λῄζεσθαι τοὺς παριόντας τῶν Ἑλλήνων
[4, 52]	καὶ τοὺς Ἀργοναύτας ἀπὸ τῆς	σκοπῆς	καταμαθόντας τὸ πῦρ, καὶ νομίσαντας
[4, 67]	Μίμαντος δὲ Ἱππότης γενόμενος ἐκ	Μελανίππης	ἐτέκνωσεν Αἰόλον· τούτου δ´ Ἄρνη
[4, 68]	καὶ Προνόην· Ἀντιφάτου δὲ καὶ	Ζευξίππης	τῆς Ἱπποκόωντος Οἰκλῆς καὶ Ἀμφάλκης
[4, 61]	καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς	λύπης	προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι.
[4, 18]	τῆς τε Λιβύης καὶ τῆς	Εὐρώπης	ἔγνω τῆς στρατείας θέσθαι στήλας
[4, 47]	τινα θεῶν πρόνοιαν ἐκ τῆς	Εὐρώπης	εἰς τὴν Ἀσίαν ἐπὶ κριοῦ
[4, 2]	βασιλέως ἀποσταλῆναι πρὸς ζήτησιν τῆς	Εὐρώπης,	ἐντολὰς λαβόντα ἢ τὴν παρθένον
[4, 28]	Θρᾴκης. τέλος δὲ πολλὴν τῆς	Εὐρώπης	ἐπελθοῦσαι κατήντησαν εἰς τὴν Ἀττικήν,
[4, 73]	τὴν Πελοπόννησον ἐν πόλει Πίσῃ	Ἄρης	Ἁρπίνῃ τῇ Ἀσωποῦ θυγατρὶ μιγεὶς
[4, 23]	τὰ μυθολογούμενα κατὰ τὴν τῆς	Κόρης	ἁρπαγήν, ἔθυσέ τε ταῖς θεαῖς
[4, 61]	φασὶ διὰ τὴν ἁρπαγὴν τῆς	κόρης	δυσφοροῦντας ἰσχυρῶς, καὶ διὰ τὴν
[4, 81]	Ἀπόλλωνα, περὶ τὸ Πήλιον τρεφομένης	κόρης	ὄνομα Κυρήνης κάλλει διαφερούσης, ἐρασθῆναι
[4, 42]	ποιησάμενον, καὶ μαθόντα παρὰ τῆς	κόρης	τὴν περιπέτειαν, ἀναρρῆξαι μὲν τοὺς
[4, 26]	δεσμῶν μετὰ Πειρίθου, χαρισαμένης τῆς	Κόρης,	τὸν δὲ κύνα παραλαβὼν δεδεμένον
[4, 35]	ἐν ᾧ πλάττουσι πλῆθος ὑπάρχειν	πάσης	ὀπωρινῆς ὥρας, βοτρύων τε καὶ
[4, 74]	καὶ μετασχὼν κοινῆς τραπέζης καὶ	πάσης	παρρησίας, ἀπήγγελλε τοῖς ἀνθρώποις τὰ
[4, 34]	ἀπῆλθεν ἑκουσίως ἐξ Ἀρκαδίας καὶ	πάσης	Πελοποννήσου. συναπελθόντων δ´ αὐτῷ πολλῶν
[4, 24]	ἱππικὸν καθ´ ἕκαστον ἔτος μετὰ	πάσης	προθυμίας ποιοῦσι. πανδήμου δὲ τῆς
[4, 83]	διαφερόντως. τὸ δὲ τελευταῖον Ῥωμαῖοι,	πάσης	Σικελίας κρατήσαντες, ὑπερεβάλοντο πάντας τοὺς
[4, 17]	πλούτου τὴν προσηγορίαν βασιλεύει μὲν	ἁπάσης	Ἰβηρίας, τρεῖς δ´ ἔχει συναγωνιστὰς
[4, 51]	καὶ τὸ σύνολον τῆς πόλεως	ἁπάσης	συνενθεαζούσης, εἰσβαλεῖν τὴν Μήδειαν εἰς
[4, 19]	τιμῶσι ταύτην τὴν πόλιν, ὡς	ἁπάσης	τῆς Κελτικῆς οὖσαν ἑστίαν καὶ
[4, 54]	τῶν πιστοτάτων θεραπαινίδων ἔτι νυκτὸς	μέσης	φυγεῖν ἐκ τῆς Κορίνθου, καὶ
[4, 24]	ἐν ταύτῃ γὰρ τιμηθεὶς ἐπ´	ἴσης	τοῖς Ὀλυμπίοις θεοῖς πανηγύρεσι καὶ
[4, 8]	ἐν ταῖς ἀρχαίαις μυθολογίαις ἐπ´	ἴσης	τοῖς πραττομένοις ἐν τοῖς καθ´
[4, 6]	τῆς ἐξ ἀμφοτέρων τῶν γονέων	συντεθείσης	προσηγορίας. τοῦτον δ´ οἱ μέν
[4, 65]	Ἀδράστου. τῆς δὲ τὸ νίκημα	περιθείσης	Ἀδράστῳ καὶ περὶ τῆς ἐπὶ
[4, 41]	τότε καταπληττομένων, καὶ τῆς φήμης	διαδοθείσης	κατὰ τὴν Ἑλλάδα περί τε
[4, 47]	καταδεῖξαι θύειν τοὺς ξένους, ἵνα	διαδοθείσης	τῆς φήμης εἰς ἅπαντα τόπον
[4, 77]	μῦθον Πασιφάης τῆς Μίνωος γυναικὸς	ἐρασθείσης	τοῦ ταύρου, μηχάνημα ποιήσας ὡμοιωμένον
[4, 79]	κατὰ δὲ τοὺς νεωτέρους καιροὺς	κτισθείσης	μὲν τῆς τῶν Ἀκραγαντίνων πόλεως,
[4, 79]	μὲν τῆς τῶν Ἀκραγαντίνων πόλεως,	γνωσθείσης	δὲ τῆς τῶν ὀστῶν θέσεως,
[4, 67]	βασιλείαν. ὕστερον δὲ τῆς Ἄρνης	διενεχθείσης	πρὸς Αὐτολύτην τὴν γυναῖκα τοῦ
[4, 47]	δέρος, ἀπὸ μὲν τῶν Ταύρων	μετενεχθείσης	τῆς ὁμωνυμίας ἐπὶ τὴν τῶν
[4, 73]	ὑπεστήσατο δ´ ἱπποδρομίαν ἀπὸ τῆς	Πίσης	μέχρι τοῦ κατὰ Κόρινθον Ἰσθμοῦ
[4, 75]	Κάπυν ἐγέννησεν, ἐξ οὗ τεκνωθεὶς	Ἀγχίσης	ἐξ Ἀφροδίτης Αἰνείαν ἐγέννησε τὸν
[4, 2]	προσηγορίας ταύτης ἀπὸ Διὸς καὶ	Νύσης.	καὶ τὸν Ὅμηρον δὲ τούτοις
[4, 78]	κατὰ δὲ τὸν Ἔρυκα πέτρας	οὔσης	ἀποτομάδος εἰς ὕψος ἐξαίσιον, καὶ
[4, 50]	καὶ πόλεις ἀξιολόγους. τοιαύτης δ´	οὔσης	ἐν αὐτοῖς ἀπορίας, λέγεται τὴν
[4, 84]	δὲ τῇ χώρᾳ συναγκείας δένδρων	οὔσης	θεοπρεποῦς καὶ Νύμφαις ἄλσους ἀνειμένου
[4, 22]	ταύτην, αὐτὸν δέ, καυματώδους περιστάσεως	οὔσης,	κατὰ μεσημβρίαν εἰς ὕπνον τραπῆναι·
[4, 24]	ἀθανασίαν αὐτῷ προσημαίνοντος. ὁδοῦ γὰρ	οὔσης	οὐκ ἄπωθεν τῆς πόλεως πετρώδους,
[4, 51]	τὸ ῥηθὲν εὐθὺς ἐπὶ τέλος	ἀγαγούσης,	φασὶν εἰς οἰκίσκον τινὰ συγκλείσασαν
[4, 38]	τῆς τοῦ σηπτικοῦ φαρμάκου δυνάμεως	ἐνεργούσης,	περιέπεσε συμφορᾷ τῇ μεγίστῃ. τῆς
[4, 77]	βασιλέως ἐκ τῆς Κρήτης ἐκπλεῦσαι,	συνεργούσης	τῆς Πασιφάης καὶ πλοῖον δούσης
[4, 85]	ἠπείρου, καὶ γενέσθαι τὸν πορθμὸν	διειργούσης	τῆς θαλάττης τὴν ἤπειρον ἀπὸ
[4, 77]	συνεργούσης τῆς Πασιφάης καὶ πλοῖον	δούσης	πρὸς τὸν ἔκπλουν. μετὰ δὲ
[4, 64]	τέκνων γενέσεως. τῆς δὲ Πυθίας	δούσης	χρησμὸν αὐτῷ μὴ συμφέρειν γενέσθαι
[4, 79]	ἀπὸ τῆς ἐν τῇ πόλει	ῥεούσης	πηγῆς ὠνόμασαν Ἔγγυον. ὕστερον δὲ
[4, 51]	τὴν πόλιν εἰσβαλεῖν ἅμ´ ἡμέρᾳ.	ἐνθεαζούσης	δ´ αὐτῆς, καὶ τοῦ πλήθους
[4, 66]	σφετερισάμενον κοσμῆσαι τὴν ἰδίαν ποίησιν.	ἐνθεαζούσης	δ´ αὐτῆς πολλάκις καὶ χρησμοὺς
[4, 51]	τὸ σύνολον τῆς πόλεως ἁπάσης	συνενθεαζούσης,	εἰσβαλεῖν τὴν Μήδειαν εἰς τὰ
[4, 78]	τὸ ἱερὸν τῆς Ἀφροδίτης στενοχωρίας	ἀναγκαζούσης	ἐπὶ τὸ τῆς πέτρας ἀπόκρημνον
[4, 18]	πεδιάδος χώρας ἐπὶ πολὺν τόπον	λιμναζούσης	διέσκαψε τὸν συνεχῆ τόπον, καὶ
[4, 27]	σφαγιάζοντα τοὺς παρεπιδημοῦντας ξένους τῆς	προσηκούσης	τιμωρίας καταξιῶσαι. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 63]	εἰσί. Πειρίθους γὰρ ὁ Ἰξίονος,	ἀποθανούσης	αὐτοῦ τῆς γυναικὸς Ἱπποδαμείας καὶ
[4, 72]	νήσου. τῆς δὲ γυναικὸς Γλαύκης	ἀποθανούσης	ἔγημεν ἐξ Ἀθηνῶν Ἐρίβοιαν τὴν
[4, 68]	διαφέρουσαν. τῆς δὲ γυναικὸς Ἀλκιδίκης	ἀποθανούσης	ἐπέγημε τὴν ὀνομαζομένην Σιδηρώ· αὕτη
[4, 65]	τὸ τεῖχος ἐτελεύτησεν, Ἀμφιάραος δὲ	χανούσης	τῆς γῆς ἐμπεσὼν εἰς τὸ
[4, 80]	τὰς πόλεις εὐθενήσειν. τέλος δὲ	προβαινούσης	ἐπὶ πολὺ τῆς κατὰ τὰς
[4, 63]	αὐτοῦ τῆς γυναικὸς Ἱπποδαμείας καὶ	καταλιπούσης	υἱὸν Πολυποίτην, παρῆλθεν εἰς τὰς
[4, 81]	τρεφομένης κόρης ὄνομα Κυρήνης κάλλει	διαφερούσης,	ἐρασθῆναι τῆς παρθένου, καὶ μετενεγκεῖν
[4, 16]	ἔφασαν ἑπτάκις νενικηκέναι τὸν ἀντιταξάμενον.	πεσούσης	δὲ καὶ ταύτης, τετάρτην ἐχειρώσατο
[4, 12]	παλαιότητα καὶ δύναμιν τοῦ οἴνου	προσπεσούσης	τοῖς πλησίον οἰκοῦσι Κενταύροις, συνέβη
[4, 45]	θεοῦ κατασταθεῖσαν θύειν τοὺς ἁλισκομένους.	~Ἐπιζητούσης	δὲ τῆς ἱστορίας τὰς τῆς
[4, 54]	τὸν τοῦ βασιλέως οἶκον ποιῆσαι.	ἀγανακτούσης	δὲ τῆς γυναικὸς καὶ θεοὺς
[4, 46]	προσδέξασθαι τὸ τῆς ξενοκτονίας νόμιμον.	ἀντιπραττούσης	δὲ τῆς Μηδείας ἀεὶ μᾶλλον
[4, 31]	δοῦλος ἐγένετο Ὀμφάλης τῆς Ἰαρδάνου,	βασιλευούσης	τῶν τότε Μαιόνων, νῦν δὲ
[4, 33]	ἔτρεφε, προσαγορεύσας Τήλεφον ἀπὸ τῆς	τρεφούσης	ἐλάφου. Τήλεφος δ´ ἀνδρωθεὶς καὶ
[4, 47]	νεὼς προτομὴν ἐπὶ τῆς πρῴρας	ἐχούσης	κριοῦ, καὶ τὴν Ἕλλην δυσφοροῦσαν
[4, 34]	ἦν ἡ δορὰ τοῦ ζῴου.	μετεχούσης	δὲ τῆς κυνηγίας Ἀταλάντης τῆς
[4, 80]	ἧς ἀνάγκη κομίζεσθαι τοὺς λίθους	ὑπαρχούσης	τραχείας καὶ παντελῶς δυσπορεύτου· δι´
[4, 57]	σφᾶς αὐτοὺς συνοίκους. μηδεμιᾶς δὲ	τολμώσης	ὑποδέξασθαι, μόνοι τῶν ἄλλων Ἀθηναῖοι
[4, 46]	παρά τε τῆς μητρὸς καὶ	τῆς	ἀδελφῆς ἁπάσας τὰς τῶν φαρμάκων
[4, 54]	προσθεῖσαν, εὑρημένον μὲν ὑπὸ Κίρκης	τῆς	ἀδελφῆς, δύναμιν δ´ ἔχον, ἐπὰν
[4, 50]	τε τῆς μητρὸς Ἑκάτης καὶ	τῆς	ἀδελφῆς Κίρκης· καὶ ταύταις μὲν
[4, 76]	ἐπὶ φόνῳ διὰ τοιαύτας αἰτίας.	τῆς	ἀδελφῆς τῆς Δαιδάλου γενόμενος υἱὸς
[4, 9]	προστάξῃ, καὶ τοῦτο πράξαντα τυχεῖν	τῆς	ἀθανασίας. Ἀλκμήνη δὲ τεκοῦσα καὶ
[4, 23]	διότι, ταύτας ἂν ἀποβάλῃ, στερήσεται	τῆς	ἀθανασίας, εὐδοκήσας ὁ Ἔρυξ τῇ
[4, 25]	Σεμέλην ἐξ ᾅδου, καὶ μεταδόντα	τῆς	ἀθανασίας Θυώνην μετονομάσαι. ἡμεῖς δ´
[4, 13]	αἰσχύνης ἐπετέλεσεν, οὐδὲν ὑπομείνας ἀνάξιον	τῆς	ἀθανασίας. Μετὰ δὲ ταῦτα λαβὼν
[4, 24]	τελουμένου, νομίσας ἤδη τι λαμβάνειν	τῆς	ἀθανασίας, προσεδέχετο τὰς τελουμένας ὑπὸ
[4, 26]	καὶ τοὺς ἄθλους ἀποτετελεκώς, προσεδέχετο	τῆς	ἀθανασίας τεύξεσθαι, καθάπερ ὁ Ἀπόλλων
[4, 48]	Ἡρακλεῖ περὶ τῶν ἄθλων καὶ	τῆς	ἀθανασίας, τοῖς δὲ Τυνδαρίδαις, ὅτι
[4, 10]	Εὐρυσθέως, καὶ τοῦτο πράξαντα τεύξεσθαι	τῆς	ἀθανασίας. ~Τούτων δὲ πραχθέντων ὁ
[4, 6]	εἰς ἅπαντα τὸν αἰῶνα, τυχεῖν	τῆς	ἀθανάτου τιμῆς. οἱ δ´ Αἰγύπτιοι
[4, 61]	καὶ διὰ τὴν λύπην ἐπιλαθομένους	τῆς	Αἰγέως παραγγελίας, τοῖς μέλασιν ἱστίοις
[4, 67]	τόποις, Μίμας δὲ μείνας ἐβασίλευσε	τῆς	Αἰολίδος. Μίμαντος δὲ Ἱππότης γενόμενος
[4, 68]	τοῦ Δευκαλίωνος· οὗτος δ´ ἐκ	τῆς	Αἰολίδος ὁρμηθεὶς μετὰ πλειόνων Αἰολέων
[4, 67]	καὶ τεκνωθεὶς ὑπ´ αὐτοῦ, παρέλαβε	τῆς	Αἰολίδος τὴν βασιλείαν· καὶ τὴν
[4, 65]	Ἀλκάθουν καὶ Λυκωπέα φυγεῖν ἐκ	τῆς	Αἰτωλίας εἰς Ἄργος. Ἄδραστον δ´
[4, 34]	πολλῶν ἐκ τῆς Ἀρκαδίας, ἀπῆλθε	τῆς	Αἰτωλίας εἰς Καλυδῶνα κἀκεῖ κατῴκησεν.
[4, 36]	προσμίξασαν ἔλαιον καὶ τὸ ἀπὸ	τῆς	ἀκίδος ἀποστάζον αἷμα, χρῖσαι τὸν
[4, 12]	βέλος ἔκ τινος ἐξαιρῶν, ὑπὸ	τῆς	ἀκίδος ἐπλήγη, καὶ τὸ τραῦμα
[4, 11]	βληθὲν βέλος ἔχῃ τὴν ἐκ	τῆς	ἀκίδος πληγὴν ἀνίατον. ~Τρίτον δὲ
[4, 79]	ἐκ τῆς Κρήτης, καὶ κατῆρε	τῆς	Ἀκραγαντίνης εἰς τὴν ἀπ´ ἐκείνου
[4, 9]	τῶν ποιητῶν τε καὶ μυθολόγων.	~Τῆς	Ἀκρισίου τοίνυν Δανάης καὶ Διός
[4, 32]	τὸ καρτερώτατον μέρος τοῦ τείχους	τῆς	ἀκροπόλεως. ~Μετὰ δὲ ταῦτα Ἡρακλῆς
[4, 15]	τὴν ἐπιγονὴν συνέβη διαμεῖναι μέχρι	τῆς	Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος βασιλείας. Τοῦτον
[4, 34]	οὐ προσεῖχον, ἀπέκτεινεν αὐτούς, ὄντας	τῆς	Ἀλθαίας ἀδελφούς. διόπερ ἡ μὲν
[4, 62]	γάμον Ἱππόλυτον μὲν τὸν ἐκ	τῆς	Ἀμαζονίδος γενόμενον υἱὸν ἔπεμψεν εἰς
[4, 16]	δὲ λαβὼν πρόσταγμα τὸν Ἱππολύτης	τῆς	Ἀμαζόνος ἐνεγκεῖν ζωστῆρα, τὴν ἐπὶ
[4, 2]	γενέσθαι καὶ τὴν φυτείαν διδάξαι	τῆς	ἀμπέλου τοὺς ἀνθρώπους. ἐπιόντα δὲ
[4, 1]	οἴνου, καὶ τὴν φυτείαν διδάξαι	τῆς	ἀμπέλου τοὺς ἀνθρώπους, καὶ διὰ
[4, 1]	καὶ τὰ περὶ τὴν φυτείαν	τῆς	ἀμπέλου φιλοτεχνήσαντα μεταδοῦναι τῆς τοῦ
[4, 2]	ἔχοντας μὴ δυναμένην ἐπιδέχεσθαι τὴν	τῆς	ἀμπέλου φυτείαν. περιάγεσθαι δ´ αὐτὸν
[4, 37]	τοὺς πλείστους κατακόψας ἠνάγκασεν ἐκχωρῆσαι	τῆς	ἀμφισβητησίμου χώρας. τούτων δὲ πραχθέντων,
[4, 1]	κρίσιν ἔχοντες, καὶ τὸν ἐκ	τῆς	ἀναγραφῆς πόνον ὑποστάντες, τὴν πᾶσαν
[4, 17]	τὴν οἰκουμένην στρατείας. πρὸ δὲ	τῆς	ἀναγωγῆς τιμηθεὶς ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων
[4, 56]	μέχρι τῶν πηγῶν κατενεχθῆναι διὰ	τῆς	ἀντιπροσώπου ῥύσεως πρὸς τὸν Ἀδριατικὸν
[4, 23]	τὸν Ἔρυκα, διότι πολὺ λείπονται	τῆς	ἀξίας αἱ βόες, συγκρινομένης τῆς
[4, 24]	πάσης προθυμίας ποιοῦσι. πανδήμου δὲ	τῆς	ἀποδοχῆς ἐλευθέρων τε καὶ δούλων
[4, 30]	τῶν βαρβάρων ὄντων τῶν μετεσχηκότων	τῆς	ἀποικίας, ἐξεβαρβαρώθησαν, καὶ μεταστάντες εἰς
[4, 29]	πολλοὺς ἄλλους τοὺς βουλομένους κοινωνεῖν	τῆς	ἀποικίας, ἔπλευσεν εἰς τὴν Σαρδόνα.
[4, 29]	τῶν παίδων, ἵνα τὸν περὶ	τῆς	ἀποικίας λόγον καθαρώτερον ἐκθέσθαι δυνηθῶμεν.
[4, 30]	ἔχρησεν αὐτοῖς ὅτι πάντες οἱ	τῆς	ἀποικίας ταύτης μετασχόντες καὶ οἱ
[4, 30]	Ἰολάου καὶ Θεσπιαδῶν, ἔτι δὲ	τῆς	ἀποικίας τῆς εἰς Σαρδόνα γενομένης
[4, 66]	τὸν χρυσοῦν ὅρμον δέξασθαι κατὰ	τῆς	ἀπωλείας τοῦ πατρός, ἀλλὰ καὶ
[4, 33]	πρὸς τὸν Ναύπλιον, καὶ καταντήσασα	τῆς	Ἀργείας εἰς τὸν ἐν Ναυπλίᾳ
[4, 10]	δ´ ὁ τὴν βασιλείαν ἔχων	τῆς	Ἀργείας ὑποπτεύσας τὴν Ἡρακλέους αὔξησιν
[4, 14]	αὐτῷ συγκριθῆναι διὰ τὴν ὑπερβολὴν	τῆς	ἀρετῆς, καίπερ τῶν ἀθλημάτων ἐναντίων
[4, 8]	μὲν προγόνους διὰ τὴν ὑπερβολὴν	τῆς	ἀρετῆς ὁμολογουμένην αὐτῷ συγχωρῆσαι τὴν
[4, 61]	ἐπιφανέντα, καὶ διὰ τὸ κάλλος	τῆς	Ἀριάδνης ἀφελόμενον τοῦ Θησέως τὴν
[4, 34]	συναπελθόντων δ´ αὐτῷ πολλῶν ἐκ	τῆς	Ἀρκαδίας, ἀπῆλθε τῆς Αἰτωλίας εἰς
[4, 12]	ὃς διέτριβεν ἐν τῇ Λαμπείᾳ	τῆς	Ἀρκαδίας. ἐδόκει δὲ τὸ πρόσταγμα
[4, 33]	ἔφυγε μετὰ τούτων καὶ κατῴκησε	τῆς	Ἀρκαδίας ἐν Φενεῷ. ἐντεῦθεν δὲ
[4, 70]	τοὺς ὑπολειφθέντας φυγεῖν εἰς Φολόην	τῆς	Ἀρκαδίας, τέλος δ´ εἰς Μαλέαν
[4, 67]	κατέσχον τὴν βασιλείαν. ὕστερον δὲ	τῆς	Ἄρνης διενεχθείσης πρὸς Αὐτολύτην τὴν
[4, 67]	δὲ πλεύσας πρὸς Αἰόλον τὸν	τῆς	Ἄρνης πατέρα, καὶ τεκνωθεὶς ὑπ´
[4, 81]	τῆς Ἀρτέμιδος, οἱ δ´ ὅτι	τῆς	Ἀρτέμιδος αὑτὸν πρωτεύειν ταῖς κυνηγίαις
[4, 81]	οἱ μὲν ὅτι κατὰ τὸ	τῆς	Ἀρτέμιδος ἱερὸν διὰ τῶν ἀνατιθεμένων
[4, 84]	μυθολογοῦσι δὲ τὸν Δάφνιν μετὰ	τῆς	Ἀρτέμιδος κυνηγεῖν ὑπηρετοῦντα τῇ θεῷ
[4, 81]	κυνηγίων προῃρεῖτο τὸν γάμον κατεργάσασθαι	τῆς	Ἀρτέμιδος, οἱ δ´ ὅτι τῆς
[4, 16]	Κελαινὼ καὶ Εὐρυβία καὶ Φοίβη,	τῆς	Ἀρτέμιδος οὖσαι συγκυνηγοὶ καὶ διὰ
[4, 34]	θεοῖς ἐτέλεσε θυσίας, μόνης δὲ	τῆς	Ἀρτέμιδος ὠλιγώρησεν· δι´ ἣν αἰτίαν
[4, 1]	ὑποστάντες, τὴν πᾶσαν ἐπιμέλειαν ἐποιησάμεθα	τῆς	ἀρχαιολογίας. μέγισται γὰρ καὶ πλεῖσται
[4, 8]	τεκμαιρόμενοι, τὴν Ἡρακλέους δύναμιν ἐκ	τῆς	ἀσθενείας τῶν νῦν ἀνθρώπων θεωροῦσιν,
[4, 55]	δ´ εἰς τοὺς ἄνω τόπους	τῆς	Ἀσίας ἀναβᾶσαν συνοικῆσαί τινι τῶν
[4, 75]	εἰς τὰ πρὸς ἕω μέρη	τῆς	Ἀσίας καὶ διατείνας ἕως Αἰθιοπίας
[4, 74]	δὲ καὶ δόξῃ διαφέρων κατῴκει	τῆς	Ἀσίας περὶ τὴν νῦν ὀνομαζομένην
[4, 61]	Αἰακὸν τὸν Διὸς καὶ Αἰγίνης	τῆς	Ἀσωποῦ θυγατρός, καὶ κελεύειν ὑπὲρ
[4, 28]	μὲν κατέκοψαν, ἃς δ´ ἐκ	τῆς	Ἀττικῆς ἐξέβαλον. συνέβη δὲ καὶ
[4, 60]	διά τινων ἐγχωρίων περὶ Οἰνόην	τῆς	Ἀττικῆς. ~Μίνως δὲ πυθόμενος τὴν
[4, 59]	οἰκοῦντα ἐν τῷ λεγομένῳ Κορυδαλλῷ	τῆς	Ἀττικῆς· οὗτος δὲ τοὺς παριόντας
[4, 81]	διασπασθέντα. τὴν δ´ αἰτίαν ἀποδιδόασι	τῆς	ἀτυχίας οἱ μὲν ὅτι κατὰ
[4, 33]	ἐν τῷ Παρθενίῳ βρέφος ὑπὸ	τῆς	Αὔγης βουκόλοι τινὲς Κορύθου τοῦ
[4, 83]	πράξεσιν ἐπιτυχεῖς ὄντες, τὴν αἰτίαν	τῆς	αὐξήσεως ἠμείβοντο ταῖς προσηκούσαις χάρισι
[4, 41]	ἔκπληξιν λαμπρῶς, ἐκλέξαι τῶν ὀρεγομένων	τῆς	αὐτῆς προαιρέσεως τοὺς ἐπιφανεστάτους ἀριστεῖς,
[4, 2]	πόλεις, καὶ κτίσαι πόλιν ἐπώνυμον	τῆς	αὐτονομίας, ἣν Ἐλευθερὰς προσαγορεῦσαι. ~στρατεύσαντα
[4, 78]	καὶ τῆς κατὰ τὸ ἱερὸν	τῆς	Ἀφροδίτης στενοχωρίας ἀναγκαζούσης ἐπὶ τὸ
[4, 60]	τοῦ Διὸς παῖδας υἱοποιησάμενος διαδόχους	τῆς	βασιλείας ἀπέλιπε. τούτων δὲ Ῥαδάμανθυς
[4, 33]	τῷ Τηλέφῳ, καὶ διάδοχον ἀπέδειξε	τῆς	βασιλείας. ~Ἡρακλῆς δὲ μετὰ τὴν
[4, 45]	πρᾶξαι καὶ βίαια. διόπερ ἐκπεσοῦσαν	τῆς	βασιλείας κατὰ μέν τινας τῶν
[4, 68]	τοῦ Μεγαπένθους τὰ δύο μέρη	τῆς	βασιλείας· κατοικήσας δ´ ἐν Ἄργει
[4, 65]	Ἀμφιαράου πρὸς Ἄδραστον στασιάζοντος περὶ	τῆς	βασιλείας, ὁμολογίας θέσθαι πρὸς ἀλλήλους,
[4, 50]	καιρὸν ἔχειν ὑπολαμβάνοντα τοὺς ἐφέδρους	τῆς	βασιλείας πάντας ἄρδην ἀνελεῖν, τὸν
[4, 37]	μέρει τῆς Δωρίδος χώρας καὶ	τῆς	βασιλείας· πείσαντες δὲ κοινῇ τὴν
[4, 68]	Κρηθέως δὲ τελευτήσαντος ἐστασίασαν περὶ	τῆς	βασιλείας Πελίας τε καὶ Νηλεύς·
[4, 56]	τοῦτον τὸν χρόνον Αἰήτην ἐκ	τῆς	βασιλείας ὑπὸ τἀδελφοῦ Πέρσου βιαίως
[4, 66]	νυκτὸς συνέφυγον εἴς τι χωρίον	τῆς	Βοιωτίας ὀνομαζόμενον Τιλφωσσαῖον. ἔπειθ´ οἱ
[4, 77]	τοῦ Μίνωος διὰ τὴν κατασκευὴν	τῆς	βοός φασι φοβηθέντα τὴν ὀργὴν
[4, 38]	ἐνεργούσης, περιέπεσε συμφορᾷ τῇ μεγίστῃ.	τῆς	γὰρ ἀκίδος τὸν ἐκ τῆς
[4, 20]	διὰ τὴν συνεχῆ γυμνασίαν εὔτονοι·	τῆς	γὰρ κατὰ τὴν τρυφὴν ῥᾳστώνης
[4, 33]	ἀγνοῶν τὸ πεπραγμένον, ὡς ὁ	τῆς	γαστρὸς ὄγκος ἐμήνυσε τὴν φθοράν,
[4, 81]	θυγατρὸς τοῦ Πηνειοῦ· περὶ δὲ	τῆς	γενέσεως αὐτοῦ μυθολογοῦσί τινες οὕτως.
[4, 9]	θεωρηθῆναι μόνον, ἀλλὰ καὶ πρὸ	τῆς	γενέσεως γινώσκεσθαι. τὸν γὰρ Δία
[4, 1]	ὅτι τινὲς τῶν βαρβάρων ἀντιποιοῦνται	τῆς	γενέσεως τοῦ θεοῦ τούτου. Αἰγύπτιοι
[4, 6]	ἱερὸν ἐντεταμένον. περὶ μὲν οὖν	τῆς	γενέσεως τοῦ Πριάπου καὶ τῆς
[4, 6]	τὸ γεννητικὸν μόριον, αἴτιον ὑπάρχον	τῆς	γενέσεως τῶν ἀνθρώπων καὶ διαμονῆς
[4, 29]	δ´ ἡμῖν φαίνεται προδιελθεῖν περὶ	τῆς	γενέσεως τῶν παίδων, ἵνα τὸν
[4, 48]	γενήσεσθαι· συμβουλεύειν οὖν αὐτοῖς, ὅταν	τῆς	γῆς ἅψωνται, τὰς εὐχὰς ἀποδοῦναι
[4, 65]	τεῖχος ἐτελεύτησεν, Ἀμφιάραος δὲ χανούσης	τῆς	γῆς ἐμπεσὼν εἰς τὸ χάσμα
[4, 32]	τὰς ναῦς ἔφθασαν ἀναπλεύσαντες ἀπὸ	τῆς	γῆς. Λαομέδων δ´ ἐπανελθὼν καὶ
[4, 36]	τῆς Καλυδῶνος ἑκουσίως ἔφυγε μετὰ	τῆς	γυναικὸς Δηιανείρας καὶ Ὕλλου τοῦ
[4, 46]	ἰδίαν ὠμότητα, τὰ δ´ ὑπὸ	τῆς	γυναικὸς Ἑκάτης πεισθέντα, προσδέξασθαι τὸ
[4, 63]	γὰρ ὁ Ἰξίονος, ἀποθανούσης αὐτοῦ	τῆς	γυναικὸς Ἱπποδαμείας καὶ καταλιπούσης υἱὸν
[4, 54]	βασιλέως οἶκον ποιῆσαι. ἀγανακτούσης δὲ	τῆς	γυναικὸς καὶ θεοὺς μαρτυρομένης τοὺς
[4, 65]	ὁ μὲν Ἀμφιάραος δόξας ὑπὸ	τῆς	γυναικὸς προδεδόσθαι συστρατεύσειν μὲν ὡμολόγησεν,
[4, 33]	τὴν φθοράν, ἐζήτει τὸν φθείραντα.	τῆς	δ´ Αὔγης ἀποφαινομένης ὅτι βιάσαιτο
[4, 80]	πόλεων διεστηκυιῶν ὡς ἑκατὸν σταδίους,	τῆς	δ´ ὁδοῦ δι´ ἧς ἀνάγκη
[4, 76]	διὰ τοιαύτας αἰτίας. τῆς ἀδελφῆς	τῆς	Δαιδάλου γενόμενος υἱὸς Τάλως ἐπαιδεύετο
[4, 68]	τὴν προσαγορευθεῖσαν Τυρώ, κάλλει διαφέρουσαν.	τῆς	δὲ γυναικὸς Ἀλκιδίκης ἀποθανούσης ἐπέγημε
[4, 72]	θυγατέρα Γλαύκην ἐβασίλευσε τῆς νήσου.	τῆς	δὲ γυναικὸς Γλαύκης ἀποθανούσης ἔγημεν
[4, 3]	ἐπιφανεστάτους δὲ Πενθέα καὶ Λυκοῦργον.	τῆς	δὲ κατὰ τὸν οἶνον εὑρέσεως
[4, 50]	σημανεῖν τῆς μὲν ἡμέρας καπνῷ,	τῆς	δὲ νυκτὸς πυρί, πρὸς τὴν
[4, 64]	τὸν θεὸν περὶ τέκνων γενέσεως.	τῆς	δὲ Πυθίας δούσης χρησμὸν αὐτῷ
[4, 65]	οὖσαν Ἀμφιαράου, ἀδελφὴν δ´ Ἀδράστου.	τῆς	δὲ τὸ νίκημα περιθείσης Ἀδράστῳ
[4, 33]	ἐπανῆλθεν εἰς Ὤλενον πρὸς Δεξαμενόν·	τῆς	δὲ τούτου θυγατρὸς Ἱππολύτης συνοικιζομένης
[4, 50]	τὰς ἔτι καὶ νῦν διαμενούσας.	~Τῆς	δὲ τῶν ἀριστέων ἀνακομιδῆς ἀγνοουμένης
[4, 21]	ᾧ νομίζουσι συντελεῖν τὰς ἐκ	τῆς	δεκάτης θυσίας. Ὁ δ´ οὖν
[4, 37]	ἐγέννησεν. ἐτέκνωσε δὲ καὶ ἐκ	τῆς	Δηιανείρας νεωτέρους τοῦ Ὕλλου υἱοὺς
[4, 62]	μιγῆναι. Θησέως δὲ διστάζοντος περὶ	τῆς	διαβολῆς, καὶ τὸν Ἱππόλυτον μεταπεμπομένου
[4, 62]	ἁρματηλατῶν, ὡς ἤκουσε τὰ περὶ	τῆς	διαβολῆς, συνεχύθη τὴν ψυχήν, καὶ
[4, 12]	ἐπιξενωθέντος αὐτοῦ μνησθῆναι τὸν Φόλον	τῆς	Διονύσου παραγγελίας. ἀνοιχθέντος οὖν τοῦ
[4, 18]	τὸν συνεχῆ τόπον, καὶ κατὰ	τῆς	διώρυχος δεξάμενος ἅπαν τὸ κατὰ
[4, 35]	μὲν τοῦ Ἀχελῴου τὸ διὰ	τῆς	διώρυχος φερόμενον ῥεῖθρον, τὰ δὲ
[4, 34]	ἐρασθεὶς αὐτῆς ὁ Μελέαγρος παρεχώρησε	τῆς	δορᾶς καὶ τοῦ κατὰ τὴν
[4, 31]	δὲ τῷ Ἡρακλεῖ κατὰ τὸν	τῆς	δουλείας καιρὸν ἐκ δούλης υἱὸς
[4, 37]	αὐτὸν ἐκάλεσαν ἐπὶ τρίτῳ μέρει	τῆς	Δωρίδος χώρας καὶ τῆς βασιλείας·
[4, 24]	ἀπέλιπε παρ´ αὐτοῖς ἀθάνατα μνημεῖα	τῆς	ἑαυτοῦ παρουσίας. ἴδιον δέ τι
[4, 44]	ἐν τοῖς ὕστερον χρόνοις ἱέρειαν	τῆς	εἰρημένης θεοῦ κατασταθεῖσαν θύειν τοὺς
[4, 29]	τοῦ θεοῦ χρήσαντος συμφέρειν πρὸ	τῆς	εἰς θεοὺς μεταλλαγῆς ἀποικίαν εἰς
[4, 30]	Θεσπιαδῶν, ἔτι δὲ τῆς ἀποικίας	τῆς	εἰς Σαρδόνα γενομένης ἀρκεσθησόμεθα τοῖς
[4, 45]	τὸ καλούμενον ἀκόνιτον ἐξευρεῖν, καὶ	τῆς	ἑκάστου δυνάμεως πεῖραν λαμβάνειν μίσγουσαν
[4, 82]	μάλισθ´ ὑπὸ τῶν συγκομιζόντων τὸν	τῆς	ἐλαίας καρπόν. τὸ δὲ τελευταῖον
[4, 63]	δὴ χρόνον λέγουσι τοὺς ἀδελφοὺς	τῆς	Ἑλένης Διοσκόρους στρατεύσαντας ἐπὶ τὴν
[4, 47]	τὴν ἀδελφὴν Ἕλλην φυγεῖν ἐκ	τῆς	Ἑλλάδος. περαιουμένων δ´ αὐτῶν κατά
[4, 53]	βοηθείας προσδεηθῇ· ἐκλέξασθαι δὲ καὶ	τῆς	Ἑλλάδος τὸν ἐπιφανέστατον τόπον εἰς
[4, 57]	ἔγνω τοὺς Ἡρακλείδας ἐξ ὅλης	τῆς	Ἑλλάδος φυγαδεῦσαι. διὸ Κήυκι μὲν
[4, 68]	καὶ οἱ ἀπ´ ἐκείνων οὕτω	τῆς	ἐν Ἄργει βασιλείας μετέσχον, Νηλεὺς
[4, 69]	βοηθόν, φοβούμενος τὴν Πέλοπος δυναστείαν,	τῆς	ἐν Ἤλιδι βασιλείας μετέδωκεν· ἐκ
[4, 57]	μὴ πάντων ἐνηλίκων γενομένων ἐκπέσῃ	τῆς	ἐν Μυκήναις βασιλείας, ἔγνω τοὺς
[4, 79]	ὀχυρὸν ἔκτισαν πόλιν ἣν ἀπὸ	τῆς	ἐν τῇ πόλει ῥεούσης πηγῆς
[4, 81]	κυνηγόν, ᾗ καὶ θεοὶ παρακεχωρήκασι	τῆς	ἐν τούτοις ἁμίλλης, ὁμολογουμένην καὶ
[4, 71]	ἄλλων λειτουργιῶν διὰ τὴν ὑπερβολὴν	τῆς	ἐν τῷ θεραπεύειν εὐχρηστίας. ~Περὶ
[4, 6]	Ἑρμοῦ καὶ Ἀφροδίτης γεννηθέντα τυχεῖν	τῆς	ἐξ ἀμφοτέρων τῶν γονέων συντεθείσης
[4, 83]	τὸ τέμενος, καὶ τὸ σκυθρωπὸν	τῆς	ἐξουσίας ἀποθέμενοι μεταβάλλουσιν εἰς παιδιὰς
[4, 10]	τῶν Θηβαίων, καταπλαγεὶς τὸ βάρος	τῆς	ἐξουσίας, ἕτοιμος ἦν ἐκδιδόναι τὸν
[4, 52]	τῶν παρθένων καταπλαγεισῶν, καὶ πίστεις	τῆς	ἐπαγγελίας ἡγησαμένων ἐνδεχομένας ἔχειν, ὑπουργῆσαι
[4, 71]	ποιήσασθαι πρὸς τὸν Δία ὡς	τῆς	ἐπαρχίας αὐτοῦ ταπεινουμένης· ἐλάττους γὰρ
[4, 65]	νίκημα περιθείσης Ἀδράστῳ καὶ περὶ	τῆς	ἐπὶ Θήβας στρατείας ἀποφηναμένης δεῖν
[4, 66]	στρατηγὸς ἐπηρώτησε τὸν θεὸν περὶ	τῆς	ἐπὶ τὰς Θήβας στρατείας καὶ
[4, 50]	τὸν λόγον καὶ τὸν τρόπον	τῆς	ἐπιβουλῆς μαθεῖν ζητούντων, εἰπεῖν ὅτι
[4, 49]	μὲν τοὺς μετασχόντας τῷ βασιλεῖ	τῆς	ἐπιβουλῆς, Πριάμῳ δὲ διὰ τὴν
[4, 50]	τοῖς ἀριστεῦσι τὰ κατὰ μέρος	τῆς	ἐπιθέσεως, ἐκ τῶν βασιλείων αὐτοῖς
[4, 50]	καὶ πάντα κίνδυνον ἀναδέχεσθαι, περὶ	τῆς	ἐπιθέσεως ἐμπεσεῖν αὐτοῖς ἀμφισβήτησιν· τοὺς
[4, 78]	κατατιθέμενος ἀνάλωτον ἔσχεν αὐτὴν διὰ	τῆς	ἐπινοίας τοῦ τεχνίτου. τρίτον δὲ
[4, 12]	κρεῖττον· Φολόη γὰρ ὀνομαζόμενον διὰ	τῆς	ἐπωνυμίας μηνύει τὸν ταφέντα καὶ
[4, 43]	Κλεοπάτρας, ἥν φασιν ἐξ Ὠρειθυίας	τῆς	Ἐρεχθέως γεννηθῆναι καὶ Βορέου, διὰ
[4, 66]	τὰς Θήβας στρατείας καὶ περὶ	τῆς	Ἐριφύλης τῆς μητρὸς κολάσεως. τοῦ
[4, 37]	καὶ τὴν Ἰόλην αἰχμάλωτον ἀπῆλθε	τῆς	Εὐβοίας ἐπὶ τὸ ἀκρωτήριον τὸ
[4, 27]	ἀνθ´ ὧν τὸν Ἄτλαντα χάριν	τῆς	εὐεργεσίας ἀποδιδόντα μὴ μόνον δοῦναι
[4, 68]	μῆνιν ἐθεράπευσεν, ἀντὶ δὲ ταύτης	τῆς	εὐεργεσίας χάριν ἔλαβε παρὰ τοῦ
[4, 25]	ἐτόλμησε, τὴν δὲ Φερσεφόνην διὰ	τῆς	εὐμελείας ψυχαγωγήσας ἔπεισε συνεργῆσαι ταῖς
[4, 80]	ἱερῶν χρημάτων εὐπορούμενοι, τῇ δαψιλείᾳ	τῆς	εὐπορίας ὑπερεῖδον τῶν ἀναλωμάτων· βραχὺ
[4, 18]	κειμένας τῆς τε Λιβύης καὶ	τῆς	Εὐρώπης ἔγνω τῆς στρατείας θέσθαι
[4, 47]	κατά τινα θεῶν πρόνοιαν ἐκ	τῆς	Εὐρώπης εἰς τὴν Ἀσίαν ἐπὶ
[4, 2]	τοῦ βασιλέως ἀποσταλῆναι πρὸς ζήτησιν	τῆς	Εὐρώπης, ἐντολὰς λαβόντα ἢ τὴν
[4, 28]	τῆς Θρᾴκης. τέλος δὲ πολλὴν	τῆς	Εὐρώπης ἐπελθοῦσαι κατήντησαν εἰς τὴν
[4, 12]	ἀνοιχθέντος οὖν τοῦ πίθου, καὶ	τῆς	εὐωδίας διὰ τὴν παλαιότητα καὶ
[4, 38]	τῆς γὰρ ἀκίδος τὸν ἐκ	τῆς	ἐχίδνης ἰὸν ἀνειληφυίας, καὶ διὰ
[4, 69]	ἧς μεταπεμψάμενος αὐτὸν Ἀλέκτωρ ὁ	τῆς	Ἠλείας βασιλεὺς βοηθόν, φοβούμενος τὴν
[4, 68]	ὁρμηθεὶς μετὰ πλειόνων Αἰολέων ᾤκισε	τῆς	Ἠλείας παρὰ τὸν Ἀλφειὸν ποταμὸν
[4, 85]	μεγάλων γενομένων διαρραγῆναι τὸν αὐχένα	τῆς	ἠπείρου, καὶ γενέσθαι τὸν πορθμὸν
[4, 1]	μυθολογίας ὑπερέβη, τὰ δ´ ἀπὸ	τῆς	Ἡρακλειδῶν καθόδου πραχθέντα συνταξάμενος ταύτην
[4, 59]	τὴν παραθαλάττιον, καὶ ζηλωτὴς ὢν	τῆς	Ἡρακλέους ἀρετῆς, ἐπεβάλετο τελεῖν ἄθλους
[4, 9]	τήν τε ὑπόσχεσιν βεβαιῶσαι καὶ	τῆς	Ἡρακλέους ἐπιφανείας προνοηθῆναι· διό φασιν
[4, 38]	πράττειν, Δηιάνειρα δὲ τὸ μέγεθος	τῆς	Ἡρακλέους συμφορᾶς καταπεπληγμένη, καὶ συνειδυῖα
[4, 55]	τὴν Πυθίαν ἐν τῷ τεμένει	τῆς	Ἥρας αὐτοὺς θάψαι καὶ τιμῶν
[4, 9]	δὲ τεκοῦσα καὶ φοβηθεῖσα τὴν	τῆς	Ἥρας ζηλοτυπίαν, ἐξέθηκε τὸ βρέφος
[4, 69]	τοὺς μύθους ἁγνισθείς, ἠράσθη μὲν	τῆς	Ἥρας καὶ κατετόλμησεν ὑπὲρ συνουσίας
[4, 69]	τὸν μὲν Δία εἴδωλον ποιήσαντα	τῆς	Ἥρας νεφέλην ἐξαποστεῖλαι, τὸν δὲ
[4, 9]	ὃν δὴ χρόνον Ἀθηνᾶ μετὰ	τῆς	Ἥρας προσιοῦσα, καὶ θαυμάσασα τοῦ
[4, 54]	τὰ σώματα τούτων ἐν τῷ	τῆς	Ἥρας τεμένει θάψαι} καὶ μετὰ
[4, 56]	ὁ ποταμὸς ἀπὸ τετταράκοντα σταδίων	τῆς	θαλάττης. ἀλλὰ γὰρ τοῖς συγγραφεῦσιν
[4, 48]	διώξαντα τοὺς Ἕλληνας καταλαβεῖν πλησίον	τῆς	θαλάττης· ἐξ ἐφόδου δὲ συνάψαντα
[4, 56]	βασιλεύοντος τῆς Λιβύης τὴν ἰδιότητα	τῆς	θαλάττης, καὶ τὸν κίνδυνον ἐκφυγόντας,
[4, 50]	νυκτὸς πυρί, πρὸς τὴν ὑπερκειμένην	τῆς	θαλάττης σκοπήν. ~αὐτὴν δὲ κατασκευάσασαν
[4, 22]	τὸν πορθμὸν κατὰ τὸ στενώτατον	τῆς	θαλάττης τὰς μὲν βοῦς ἐπεραίωσεν
[4, 85]	καὶ γενέσθαι τὸν πορθμὸν διειργούσης	τῆς	θαλάττης τὴν ἤπειρον ἀπὸ τῆς
[4, 83]	οὖν οἰκείαν πεποιήμεθα τὴν περὶ	τῆς	θεᾶς ἀπαγγελίαν· ~νυνὶ δὲ περὶ
[4, 22]	τις θαυμάσειε τὸ γεγονός, ὅτι	τῆς	θεᾶς ταύτης πολλαὶ περιστάσεις μνημονεύονται
[4, 25]	παιδείαν ἀσχοληθεὶς καὶ τὰ περὶ	τῆς	θεολογίας μυθολογούμενα μαθών, ἀπεδήμησε μὲν
[4, 22]	οὖν ὑπερφυῆ κάπρον χειρωσάμενον καὶ	τῆς	θεοῦ καταφρονήσαντα εἰπεῖν ὅτι τὴν
[4, 31]	νόσου ἐπηρώτησε τὸν Ἀπόλλω περὶ	τῆς	θεραπείας. τούτου δὲ χρήσαντος ὅτι
[4, 78]	ἐξέλαβεν ὥστε διὰ τὴν μαλακότητα	τῆς	θερμασίας ἐξιδροῦν λεληθότως καὶ κατὰ
[4, 78]	τὰ σώματα μηδὲν παρενοχλουμένους ὑπὸ	τῆς	θερμότητος. κατὰ δὲ τὸν Ἔρυκα
[4, 68]	ὑπῆρξαν, Οἰκλέους δὲ καὶ Ὑπερμνήστρας	τῆς	Θεσπίου Ἰφιάνειρα καὶ Πολύβοια καὶ
[4, 50]	τὸν γὰρ Ἰάσονα καταπλεύσαντα νυκτὸς	τῆς	Θετταλίας εἰς ὅρμον οὐ μακρὰν
[4, 43]	χειμῶνος ἀποβῆναι μὲν τοὺς ἀριστεῖς	τῆς	Θρᾴκης εἰς τὴν ὑπὸ Φινέως
[4, 44]	ἀριστεῦσιν. ἀναχθέντας δ´ αὐτοὺς ἐκ	τῆς	Θρᾴκης καὶ κομισθέντας εἰς τὸν
[4, 28]	τὸν Κιμμέριον Βόσπορον προῆγον διὰ	τῆς	Θρᾴκης. τέλος δὲ πολλὴν τῆς
[4, 46]	τὸν Αἰήτην ὑποπτεύσαντα τὴν ἐκ	τῆς	θυγατρὸς ἐπιβουλὴν εἰς ἐλευθέραν αὐτὴν
[4, 44]	οὗ γενηθέντος τὸν μὲν Σκύθην	τῆς	θυγατρὸς καταγνῶναι θάνατον, τοὺς δ´
[4, 73]	οὖν αὐτὸν περὶ τοῦ γάμου	τῆς	θυγατρὸς κρῖναι ταύτην παρθένον διαφυλάττειν,
[4, 24]	ἀποδώσειν τὴν θυσίαν καὶ ἐνέχυρον	τῆς	θυσίας ἀναδείξῃ τῷ θεῷ, παραχρῆμα
[4, 82]	ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων. γενομένης δὲ	τῆς	θυσίας κατὰ τὴν τοῦ σειρίου
[4, 31]	καὶ παρθένου δοῦλος ἐγένετο Ὀμφάλης	τῆς	Ἰαρδάνου, βασιλευούσης τῶν τότε Μαιόνων,
[4, 54]	τοῖς πρώτοις ἐγχειρήμασιν οὐκ ἀποστῆναι	τῆς	Ἰάσονος τιμωρίας. ἐπὶ τοσοῦτο γὰρ
[4, 17]	βοῦς ἀγαγεῖν, ἃς νέμεσθαι συνέβαινε	τῆς	Ἰβηρίας ἐν τοῖς πρὸς τὸν
[4, 11]	ταπεινοτέρῳ δουλεύειν οὐδαμῶς ἄξιον ἔκρινε	τῆς	ἰδίας ἀρετῆς, τό τε τῷ
[4, 45]	διδαχθῆναι, πολὺ δὲ πλείω διὰ	τῆς	ἰδίας ἐπιμελείας ἐξευροῦσαν μηδεμίαν ὑπερβολὴν
[4, 50]	δ´ ἀποφαίνεσθαι δεῖν στρατιώτας ἀπὸ	τῆς	ἰδίας πατρίδος ἕκαστον συλλέξαντα κοινὸν
[4, 68]	Προνόην· Ἀντιφάτου δὲ καὶ Ζευξίππης	τῆς	Ἱπποκόωντος Οἰκλῆς καὶ Ἀμφάλκης ὑπῆρξαν,
[4, 1]	θυσίαις ἐτίμησαν, πάντας δ´ ὁ	τῆς	ἱστορίας λόγος τοῖς καθήκουσιν ἐπαίνοις
[4, 1]	πραχθέντα συνταξάμενος ταύτην ἀρχὴν ἐποιήσατο	τῆς	ἱστορίας. ὁμοίως δὲ τούτῳ Καλλισθένης
[4, 45]	θύειν τοὺς ἁλισκομένους. ~Ἐπιζητούσης δὲ	τῆς	ἱστορίας τὰς τῆς ξενοκτονίας αἰτίας,
[4, 1]	ἔλεγχον οὐ προσδεχομένη καταφρονεῖν ποιεῖ	τῆς	ἱστορίας τοὺς ἀναγινώσκοντας· πρὸς δὲ
[4, 56]	λιμένα Τελαμῶνα, κατὰ δὲ Φορμίας	τῆς	Ἰταλίας Αἰήτην τὸν νῦν Καιήτην
[4, 45]	ἱστορικῶν ἐκλιποῦσαν τὸν Πόντον κατοικῆσαι	τῆς	Ἰταλίας ἀκρωτήριον τὸ μέχρι τοῦ
[4, 37]	τοῦτον μὲν ἀπέκτεινεν, ἐκ δὲ	τῆς	Ἰτώνου πορευόμενος καὶ διὰ τῆς
[4, 50]	εἰς ὅρμον οὐ μακρὰν μὲν	τῆς	Ἰωλκοῦ κείμενον, ἀθεώρητον δὲ τοῖς
[4, 42]	προκρίναντας κατ´ ἀνδρείαν. ~ἔπειτ´ ἐκ	τῆς	Ἰωλκοῦ τὸν ἔκπλουν ποιησαμένους, καὶ
[4, 65]	ἀποστεῖλαι Τυδέα πρὸς Ἐτεοκλέα περὶ	τῆς	καθόδου. ἐνταῦθά φασι τὸν μὲν
[4, 58]	Ἡρακλεῖδαι κατὰ τὰς ὁμολογίας ἀπέστησαν	τῆς	καθόδου καὶ τὴν εἰς Τρικόρυθον
[4, 20]	ἡ δ´ οὐ πρότερον ἀπέστη	τῆς	κακοπαθείας, ἕως ὁ μισθωσάμενος ἐλεήσας
[4, 20]	ἐγχωρίων ταῖς ἐργασίαις καὶ ταῖς	τῆς	κακοπαθείας ὑπερβολαῖς φέρει καρποὺς πρὸς
[4, 36]	ἐπὶ τῷ πάθει πάλιν ἐκ	τῆς	Καλυδῶνος ἑκουσίως ἔφυγε μετὰ τῆς
[4, 23]	καὶ φοβηθέντες μήποτε πλέον ἰσχύσασα	τῆς	Καρχηδόνος ἀφέληται τῶν Φοινίκων τὴν
[4, 80]	τέλος δὲ προβαινούσης ἐπὶ πολὺ	τῆς	κατὰ τὰς θεὰς ἐπιφανείας, οἱ
[4, 63]	ἐν μέρει διέξιμεν περί τε	τῆς	κατὰ τὴν Ἑλένην ἁρπαγῆς καὶ
[4, 3]	ἄλλους Ἕλληνας καὶ Θρᾷκας ἀπομνημονεύοντας	τῆς	κατὰ τὴν Ἰνδικὴν στρατείας καταδεῖξαι
[4, 41]	περί τε τοῦ ἄθλου καὶ	τῆς	κατὰ τὴν ναυπηγίαν ἐπιβολῆς, οὐκ
[4, 47]	τῶν βοῶν ἰσχύν, ἀπὸ δὲ	τῆς	κατὰ τὴν ξενοκτονίαν ὠμότητος πυρπνεῖν
[4, 23]	θερμὰ λουτρὰ πρὸς τὴν ἀνάπαυσιν	τῆς	κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν αὐτῷ γενομένης
[4, 19]	πόλιν εὐμεγέθη τὴν ὀνομασθεῖσαν ἀπὸ	τῆς	κατὰ τὴν στρατείαν ἄλης Ἀλησίαν.
[4, 13]	ἄνευ βίας καὶ κινδύνων διὰ	τῆς	κατὰ τὴν ψυχὴν ἀγχινοίας τὸν
[4, 78]	ἀποτομάδος εἰς ὕψος ἐξαίσιον, καὶ	τῆς	κατὰ τὸ ἱερὸν τῆς Ἀφροδίτης
[4, 13]	τὴν ἐπίνοιαν ἔσχεν οὐκ ἀχρηστοτέραν	τῆς	κατὰ τὸ σῶμα ῥώμης. οἱ
[4, 11]	σιδήρῳ καὶ χαλκῷ καὶ λίθῳ	τῆς	κατὰ χεῖρα βιαζομένης προσεδεῖτο ἀνάγκης.
[4, 19]	ταύτην τὴν πόλιν, ὡς ἁπάσης	τῆς	Κελτικῆς οὖσαν ἑστίαν καὶ μητρόπολιν.
[4, 19]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς τὴν ἐκ	τῆς	Κελτικῆς πορείαν ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν
[4, 44]	καταγνῶναι θάνατον, τοὺς δ´ ἐκ	τῆς	Κλεοπάτρας υἱοὺς ἀπενέγκασθαι παρὰ τοῖς
[4, 8]	οἰκουμένην, τοὺς δ´ ἀνθρώπους ἐπιλαθομένους	τῆς	κοινῆς εὐεργεσίας συκοφαντεῖν τὸν ἐπὶ
[4, 47]	ἱερόν. μετὰ δὲ ταῦτα βασιλεύοντος	τῆς	Κολχίδος Αἰήτου χρησμὸν ἐκπεσεῖν ὅτι
[4, 46]	τῆς Ταυρικῆς κομισθέντας νυκτὸς καταπλεῦσαι	τῆς	Κολχίδος εἰς τὸ προειρημένον τέμενος.
[4, 45]	δὲ τὸν μὲν Αἰήτην βασιλεῦσαι	τῆς	Κολχίδος, τὸν δ´ ἕτερον τῆς
[4, 47]	φήμης εἰς ἅπαντα τόπον περὶ	τῆς	Κόλχων ἀγριότητος μηδεὶς τῶν ξένων
[4, 23]	πυθόμενος τὰ μυθολογούμενα κατὰ τὴν	τῆς	Κόρης ἁρπαγήν, ἔθυσέ τε ταῖς
[4, 61]	Θησέα φασὶ διὰ τὴν ἁρπαγὴν	τῆς	κόρης δυσφοροῦντας ἰσχυρῶς, καὶ διὰ
[4, 42]	ἀπόβασιν ποιησάμενον, καὶ μαθόντα παρὰ	τῆς	κόρης τὴν περιπέτειαν, ἀναρρῆξαι μὲν
[4, 26]	ἐκ δεσμῶν μετὰ Πειρίθου, χαρισαμένης	τῆς	Κόρης, τὸν δὲ κύνα παραλαβὼν
[4, 54]	ἔτι νυκτὸς μέσης φυγεῖν ἐκ	τῆς	Κορίνθου, καὶ διεκπεσεῖν εἰς Θήβας
[4, 54]	λέγεται τὸν Ἰάσονα Γλαύκης ἐρασθέντα	τῆς	Κρέοντος θυγατρὸς μνηστεῦσαι τὴν παρθένον.
[4, 79]	ταύτας δ´ ἀφιδρυθῆναί φασιν ἐκ	τῆς	Κρήτης διὰ τὸ καὶ παρὰ
[4, 60]	τὴν Εὐρώπην Ἀστέριος ὁ βασιλεὺς	τῆς	Κρήτης ἔγημεν· ἄπαις δ´ ὢν
[4, 77]	τὴν ὀργὴν τοῦ βασιλέως ἐκ	τῆς	Κρήτης ἐκπλεῦσαι, συνεργούσης τῆς Πασιφάης
[4, 79]	δύναμιν ναυτικὴν ἀξιόλογον ἐξέπλευσεν ἐκ	τῆς	Κρήτης, καὶ κατῆρε τῆς Ἀκραγαντίνης
[4, 62]	πρεσβύτατος τῶν Μίνωος παίδων, δυναστεύων	τῆς	Κρήτης καὶ ποιησάμενος πρὸς Ἀθηναίους
[4, 77]	ἐκπετασθῆναι καὶ διαδρᾶναι τὸ πλησίον	τῆς	Κρήτης νήσου πέλαγος. καὶ τὸν
[4, 2]	δ´ αὐτὸν καὶ τὸ ἐκ	τῆς	κριθῆς κατασκευαζόμενον πόμα, τὸ προσαγορευόμενον
[4, 34]	δορὰ τοῦ ζῴου. μετεχούσης δὲ	τῆς	κυνηγίας Ἀταλάντης τῆς Σχοινέως, ἐρασθεὶς
[4, 74]	μέγα φρυαττομένη πλεονάκις ἐκαυχᾶτο καὶ	τῆς	Λητοῦς ἑαυτὴν εὐτεκνοτέραν ἀπεφαίνετο. εἶθ´
[4, 81]	τῆς παρθένου, καὶ μετενεγκεῖν αὐτὴν	τῆς	Λιβύης εἰς ταύτην τὴν χώραν,
[4, 18]	κατέστησαν. ὁ δ´ Ἡρακλῆς πολλὴν	τῆς	Λιβύης ἐπελθὼν παρῆλθεν ἐπὶ τὸν
[4, 18]	παρεπιδημοῦντας. διεξιὼν δὲ τὴν ἄνυδρον	τῆς	Λιβύης, καὶ περιτυχὼν χώρᾳ καταρρύτῳ
[4, 56]	παρὰ Τρίτωνος τοῦ τότε βασιλεύοντος	τῆς	Λιβύης τὴν ἰδιότητα τῆς θαλάττης,
[4, 19]	διεξιὼν ἐποιήσατο τὴν πορείαν διὰ	τῆς	Λιγυστικῆς. ~Οἱ δὲ ταύτην τὴν
[4, 22]	χρόνοις καταλελύσθαι φασίν. ἀναπεπταμένης δὲ	τῆς	λίμνης εἰς τὴν θάλατταν, τὸν
[4, 61]	ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν	τῆς	λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν
[4, 11]	ὡς πολεμίους κατετόξευσε. μόγις δὲ	τῆς	μανίας ἀπολυθείς, καὶ ἐπιγνοὺς τὴν
[4, 3]	τὴν ἡδονὴν μένειν, τὸ δὲ	τῆς	μανίας καὶ παραλύσεως βλάπτον διορθοῦσθαι.
[4, 12]	ἔχειν περιουσίαν ὥστε ἐπ´ αὐτῆς	τῆς	μάχης ἀκριβῶς στοχάσασθαι τοῦ καιροῦ.
[4, 31]	δ´ Εὔρυτος διὰ τὴν ἐκ	τῆς	Μεγάρας γενομένην ἀτυχίαν εὐλαβηθείς, ἀπεκρίθη
[4, 59]	δὲ καὶ Σκείρωνα τὸν οἰκοῦντα	τῆς	Μεγαρίδος τὰς ὀνομαζομένας ἀπ´ ἐκείνου
[4, 78]	νῦν διαμένει. πλησίον μὲν γὰρ	τῆς	Μεγαρίδος φιλοτέχνως ἐποίησε τὴν ὀνομαζομένην
[4, 15]	ἀνελὼν τῶν γηγενῶν ἀποδοχῆς ἔτυχε	τῆς	μεγίστης. Ζεὺς γὰρ τοὺς μὲν
[4, 33]	τίνος ἦν πατρός, ἀποδοχῆς ἐτύγχανε	τῆς	μεγίστης. ὁ δὲ Τεύθρας ἄπαις
[4, 7]	ποιημάτων ἐγκωμιαζομένους, Μελπομένην δ´ ἀπὸ	τῆς	μελῳδίας, δι´ ἧς τοὺς ἀκούοντας
[4, 4]	διαφερόντως· ταύτας δὲ διά τε	τῆς	μελῳδίας καὶ τῶν ὀρχήσεων, ἔτι
[4, 9]	συνεργὸν ἔχουσαν Εἰλείθυιαν τὴν θυγατέρα,	τῆς	μὲν Ἀλκμήνης παρακατασχεῖν τὰς ὠδῖνας,
[4, 1]	ἱστοριογράφων οἱ πρωτεύοντες τῇ δόξῃ	τῆς	μὲν ἀρχαίας μυθολογίας ἀπέστησαν διὰ
[4, 50]	τῶν βασιλείων αὐτοῖς ἐπαγγείλασθαι σημανεῖν	τῆς	μὲν ἡμέρας καπνῷ, τῆς δὲ
[4, 14]	προειρημένοι θεοὶ κατὰ τὰς τέχνας,	τῆς	μὲν πρὸς εἰρηνικὴν ἀπόλαυσιν καὶ
[4, 44]	μητρυιὰν μετ´ αἰκίας ἀποκτεῖναι, πεῖσαι	τῆς	μὲν τιμωρίας ταύτης ἀποστῆναι, πρὸς
[4, 23]	δὲ μετὰ τῶν βοῶν διὰ	τῆς	μεσογείου διεξιών, καὶ τῶν ἐγχωρίων
[4, 79]	Μινῴαν ὠνόμασαν, οἱ δὲ διὰ	τῆς	μεσογείου πλανηθέντες καὶ καταλαβόμενοι χωρίον
[4, 85]	ὀνομαζομένην Ἀκτὴν ποιῆσαι. ἐπεὶ δὲ	τῆς	Μεσσήνης ἐμνήσθημεν, οὐκ ἀνοίκειον προσθεῖναι
[4, 46]	τῆς ξενοκτονίας νόμιμον. ἀντιπραττούσης δὲ	τῆς	Μηδείας ἀεὶ μᾶλλον τῇ προαιρέσει
[4, 54]	συγγραφέων φασὶ τοὺς μὲν υἱοὺς	τῆς	Μηδείας δῶρα κομίσαι τῇ νύμφῃ
[4, 48]	τούτους μὲν οὖν φασιν ὑπὸ	τῆς	Μηδείας ἐν ὀλίγαις ἡμέραις ῥίζαις
[4, 46]	τῆς νεώς, νυκτὸς ὁρμῆσαι μετὰ	τῆς	Μηδείας ἐπὶ τὸ χρυσόμαλλον δέρος·
[4, 56]	πάσας τὰς ἀποφάσεις τῶν περὶ	τῆς	Μηδείας μυθολογησάντων ἀναγράφειν οὐκ ἀναγκαῖον
[4, 67]	καὶ τὴν μὲν χώραν ἀπὸ	τῆς	μητρὸς Ἄρνην, τοὺς δὲ λαοὺς
[4, 45]	οὐκ ὀλίγα μὲν γὰρ ὑπὸ	τῆς	μητρὸς Ἑκάτης διδαχθῆναι, πολὺ δὲ
[4, 50]	δυνάμεις φαρμάκων εὑρημένας ὑπό τε	τῆς	μητρὸς Ἑκάτης καὶ τῆς ἀδελφῆς
[4, 27]	τοῦ πατρὸς Ἀτλαντίδας, ἀπὸ δὲ	τῆς	μητρὸς Ἑσπερίδας ὀνομασθῆναι. τούτων δὲ
[4, 83]	τοῦτον δὲ διὰ τὴν ἀπὸ	τῆς	μητρὸς εὐγένειαν θαυμασθῆναί τε ὑπὸ
[4, 83]	ἄκραν τὴν ἐν τῇ πόλει	τῆς	μητρὸς ἱερὸν ἱδρύσασθαι, καὶ κοσμῆσαι
[4, 46]	Μήδειαν ἱστοροῦσι μαθεῖν παρά τε	τῆς	μητρὸς καὶ τῆς ἀδελφῆς ἁπάσας
[4, 66]	στρατείας καὶ περὶ τῆς Ἐριφύλης	τῆς	μητρὸς κολάσεως. τοῦ δ´ Ἀπόλλωνος
[4, 82]	εἰς τὴν Λιβύην ἐπανελθόντα, ἀπὸ	τῆς	μητρὸς Νύμφης τὴν ἀναγωγὴν ποιησάμενον
[4, 55]	μὲν τὸν διαφυγόντα τὸν ἀπὸ	τῆς	μητρὸς φόνον ἐν Κορίνθῳ τραφέντα
[4, 47]	Ἀθάμαντος μυθολογοῦσι διὰ τὰς ἀπὸ	τῆς	μητρυιᾶς ἐπιβουλὰς ἀναλαβόντα τὴν ἀδελφὴν
[4, 77]	δὲ τὸν παραδεδομένον μῦθον Πασιφάης	τῆς	Μίνωος γυναικὸς ἐρασθείσης τοῦ ταύρου,
[4, 75]	περὶ Δαιδάλου καὶ Μινωταύρου καὶ	τῆς	Μίνωος στρατείας εἰς Σικελίαν ἐπὶ
[4, 4]	μιτρηφόρον ὀνομάζεσθαι· ἀπὸ δὲ ταύτης	τῆς	μίτρας ὕστερον παρὰ τοῖς βασιλεῦσι
[4, 31]	τοῦ γάμου. ὁ δ´ ἀποτυχὼν	τῆς	μνηστείας διὰ τὴν ἀτιμίαν ἐξήλασε
[4, 63]	κατὰ τὴν Ἑλένην ἁρπαγῆς καὶ	τῆς	μνηστείας Φερσεφόνης ὑπὸ Πειρίθου· αὗται
[4, 58]	τοῦ βασιλέως τῶν Τεγεατῶν, καὶ	τῆς	μονομαχίας γενομένης, ὁ μὲν Ὕλλος
[4, 5]	ἐν ταῖς στρατείαις μεταχειριζομένους τι	τῆς	μουσικῆς ἐπιστήμης· ἀφ´ ὧν τοὺς
[4, 33]	ἀπέδοντο τὴν Αὔγην τῷ βασιλεῖ	τῆς	Μυσίας Τεύθραντι. τὸ δ´ ἀπολειφθὲν
[4, 47]	διὰ τοῦτ´ ἐπὶ τοῦ τοίχου	τῆς	νεὼς ἐκκύπτουσαν, εἰς τὴν θάλατταν
[4, 46]	ταῦτα τοὺς Ἀργοναύτας ἀπολιπόντας φυλακὰς	τῆς	νεώς, νυκτὸς ὁρμῆσαι μετὰ τῆς
[4, 56]	ἐκείνοις τοῖς τόποις, Ἀργῷον ἀπὸ	τῆς	νεὼς προσαγορεῦσαι, καὶ μέχρι τῶνδε
[4, 48]	τοὺς ἀνέμους, φανῆναι δὲ πλησίον	τῆς	νεὼς τὸν προσαγορευόμενον θαλάττιον Γλαῦκον.
[4, 41]	θεραπεύειν ἀεὶ τὰ πονοῦντα μέρη	τῆς	νεώς, ὡς δ´ ἔνιοι λέγουσιν
[4, 60]	μετὰ Αἰολέων καὶ Πελασγῶν ἐβασίλευσε	τῆς	νήσου, γήμας δὲ τὴν Κρηθέως
[4, 85]	τῆς θαλάττης τὴν ἤπειρον ἀπὸ	τῆς	νήσου. Ἡσίοδος δ´ ὁ ποιητής
[4, 29]	τῶν ἐγχωρίων, κατεκληρούχησε τὸ κάλλιστον	τῆς	νήσου, καὶ μάλιστα τὴν πεδιάδα
[4, 29]	ὥστε Καρχηδονίους ὕστερον αὐξηθέντας ἐπιθυμῆσαι	τῆς	νήσου, καὶ πολλοὺς ἀγῶνας καὶ
[4, 83]	τῶν ἐγχωρίων καὶ βασιλεῦσαι μέρους	τῆς	νήσου. κτίσαι δὲ καὶ πόλιν
[4, 23]	διεξιόντος δ´ αὐτοῦ τὴν παράλιον	τῆς	νήσου, μυθολογοῦσι τὰς Νύμφας ἀνεῖναι
[4, 77]	κληθῆναι. τὸν δὲ Δαίδαλον ἐκ	τῆς	νήσου ταύτης ἐκπλεύσαντα κατενεχθῆναι τῆς
[4, 72]	Ποσειδῶνι Κυχρέα ἐγέννησεν, ὃς βασιλεύσας	τῆς	νήσου ταύτης καὶ γενόμενος ἐπιφανὴς
[4, 72]	τῶν Σαλαμινίων θυγατέρα Γλαύκην ἐβασίλευσε	τῆς	νήσου. τῆς δὲ γυναικὸς Γλαύκης
[4, 72]	μιγεῖσα ἐτέκνωσεν Αἰακόν, ὃς ἐβασίλευσε	τῆς	νήσου. τούτου δ´ ἐγένοντο υἱοὶ
[4, 74]	αὐτὸν καιρὸν κατατοξευσάντων τὰ τέκνα	τῆς	Νιόβης, συνέβη τὴν προειρημένην ὑφ´
[4, 74]	μὲν Ἀπόλλωνι κατατοξεῦσαι τοὺς υἱοὺς	τῆς	Νιόβης, τῇ δ´ Ἀρτέμιδι τὰς
[4, 31]	χρήσαντος ὅτι ῥᾷον οὕτως ἀπολυθήσεται	τῆς	νόσου, εἰ πραθεὶς δικαίως τὴν
[4, 31]	ἐκαθάρθη, οὐ δυνάμενος δ´ ἀπολυθῆναι	τῆς	νόσου ἐπηρώτησε τὸν Ἀπόλλω περὶ
[4, 38]	τὸν Ἀπόλλωνα τί χρὴ περὶ	τῆς	νόσου πράττειν, Δηιάνειρα δὲ τὸ
[4, 31]	Ἰφίτου παισίν, ἀναγκαζόμενος πείθεσθαι {ὑπὸ	τῆς	νόσου} τῷ χρησμῷ μετά τινων
[4, 54]	ὥστ´ ἐπεὶ διέφυγε τὸν μετὰ	τῆς	νύμφης κίνδυνον, τῇ σφαγῇ τῶν
[4, 84]	ὁράσεως κατὰ τὴν γεγενημένην ὑπὸ	τῆς	Νύμφης πρόρρησιν. ~Καὶ περὶ μὲν
[4, 72]	ὑπὸ τοῦ πατρὸς φυγαδευθεὶς ἔφυγε	τῆς	νῦν Θετταλίας καλουμένης εἰς Φθίαν,
[4, 21]	ἀναζεύξας, καὶ διεξιὼν τὴν παράλιον	τῆς	νῦν Ἰταλίας ὀνομαζομένης, κατήντησεν εἰς
[4, 19]	διελθὼν δὲ τὰς Ἄλπεις καὶ	τῆς	νῦν καλουμένης Γαλατίας τὴν πεδιάδα
[4, 62]	φυγὼν ἐκ τῆς πατρίδος ἐπὶ	τῆς	ξένης ἐτελεύτησεν. οἱ δ´ Ἀθηναῖοι
[4, 46]	γυναικὸς Ἑκάτης πεισθέντα, προσδέξασθαι τὸ	τῆς	ξενοκτονίας νόμιμον. ἀντιπραττούσης δὲ τῆς
[4, 46]	καὶ μαθόντας παρ´ αὐτῆς τὸ	τῆς	ξενοκτονίας νόμιμον, ἀποδέξασθαι μὲν τὴν
[4, 3]	ποτοῦ γενόμενον εὑρετήν, τὴν δὲ	τῆς	ξηρᾶς τροφῆς τὴν κρατίστην παραδοῦσαν
[4, 22]	Λοκρίδος, καὶ διὰ τὸν ἐκ	τῆς	ὁδοιπορίας κόπον ἀναπαυομένου, φασὶν ὑπὸ
[4, 19]	τὰς Ἄλπεις, ὡδοποίησε τὴν τραχύτητα	τῆς	ὁδοῦ καὶ τὸ δύσβατον, ὥστε
[4, 64]	ὁ μὲν Λάιος ὑπερηφάνως ἐκχωρεῖν	τῆς	ὁδοῦ προσέταττεν, ὁ δ´ Οἰδίπους
[4, 6]	ἑαυτοῖς καὶ λαβόντας ἀπενεγκεῖν ἐκ	τῆς	οἰκείας λαθραίως, μόνον δὲ τὸ
[4, 51]	δι´ ἀέρος ὑπερπετασθῆναι πολλὰ μέρη	τῆς	οἰκουμένης, καὶ πρὸς καθίδρυσιν ἑαυτῆς
[4, 76]	ἔργα θαυμαζόμενα κατὰ πολλοὺς τόπους	τῆς	οἰκουμένης. κατὰ δὲ τὴν τῶν
[4, 53]	μετρίως δοξασθέντος, προσγενέσθαι τὴν ἐκ	τῆς	Ὀλυμπικῆς πανηγύρεως δόξαν, ὥστε πάντων
[4, 47]	τερατῶδες καὶ καταπληκτικὸν τοῦ ζῴου.	τῆς	ὁμοίας δὲ μυθολογίας ἔχεσθαι καὶ
[4, 44]	τοῦ πατρός, καὶ τὸν Φινέα	τῆς	ὁμοίας τυχεῖν συμφορᾶς ὑπὸ Βορέου.
[4, 47]	ἀπὸ μὲν τῶν Ταύρων μετενεχθείσης	τῆς	ὁμωνυμίας ἐπὶ τὴν τῶν βοῶν
[4, 85]	πολλοῖς ἔτεσι κτισθεῖσαν πόλιν τυχεῖν	τῆς	ὁμωνύμου προσηγορίας. ἔνιοι δὲ λέγουσι
[4, 29]	Ἀθηνῶν, υἱὸς Ἐρεχθέως, βασιλεύων δὲ	τῆς	ὁμωνύμου χώρας ἐγέννησεν ἐκ πλειόνων
[4, 57]	Τρικόρυθον πόλιν, ἥτις ἐστὶ μία	τῆς	ὀνομαζομένης τετραπόλεως. μετὰ δέ τινα
[4, 84]	ἐὰν ἄλλῃ τινὶ πλησιάσῃ, στερήσεσθαι	τῆς	ὁράσεως· κἀκεῖνον ὑπό τινος θυγατρὸς
[4, 84]	καταμεθυσθέντα, καὶ πλησιάσαντα αὐτῇ, στερηθῆναι	τῆς	ὁράσεως κατὰ τὴν γεγενημένην ὑπὸ
[4, 15]	τὸν δὲ Δία πείσας λῆξαι	τῆς	ὀργῆς ἔσωσε τὸν κοινὸν εὐεργέτην.
[4, 7]	τέρπειν τοὺς ἀκροωμένους τοῖς ἀπὸ	τῆς	παιδείας ἀγαθοῖς, Θάλειαν δ´ ἀπὸ
[4, 5]	τὰς μὲν Μούσας τοῖς ἐκ	τῆς	παιδείας ἀγαθοῖς ὠφελούσας τε καὶ
[4, 9]	ἄλλων γυναικῶν, ἀλλὰ τὸ πλέον	τῆς	παιδοποιίας χάριν. διὸ καὶ βουλόμενον
[4, 1]	πρὸς δὲ τούτοις τὰς τοποθεσίας	τῆς	παρ´ ἑκάστοις χώρας καὶ τὰ
[4, 51]	ταῖς τῶν τέκνων θεραπευθέντα τυχεῖν	τῆς	παρὰ θεῶν εὐεργεσίας. διόπερ τοῦ
[4, 24]	εἰς τὴν Ἰταλίαν προῆγε διὰ	τῆς	παραλίας, καὶ Λακίνιον μὲν κλέπτοντα
[4, 19]	χειρωσάμενος ἅπαντας καὶ τοὺς ἡγεμόνας	τῆς	παρανομίας ἀνελὼν ἐποίησεν ἀσφαλῆ τοῖς
[4, 69]	μεστόν. διὰ δὲ τὸ μέγεθος	τῆς	παρανομίας μηδένα βούλεσθαι καθᾶραι τὸν
[4, 45]	βραχέα διελθεῖν, ἄλλως τε καὶ	τῆς	παρεκβάσεως οἰκείας ἐσομένης ταῖς τῶν
[4, 46]	νόμιμον, ἀποδέξασθαι μὲν τὴν ἡμερότητα	τῆς	παρθένου, δηλώσαντας δ´ αὐτῇ τὴν
[4, 81]	ὄνομα Κυρήνης κάλλει διαφερούσης, ἐρασθῆναι	τῆς	παρθένου, καὶ μετενεγκεῖν αὐτὴν τῆς
[4, 63]	ἄλλων φίλων τοὺς ἀρίστους, φύλακας	τῆς	παρθένου. Πειρίθου δὲ κρίναντος μνηστεῦσαι
[4, 51]	θυγατέρων καθαρὸν ἐνεγκεῖν ὕδωρ, καὶ	τῆς	παρθένου τὸ ῥηθὲν εὐθὺς ἐπὶ
[4, 63]	οὗτος μὲν οὖν κύριος κατέστη	τῆς	παρθένου τὸν τρόπον τοῦτον· τῶν
[4, 32]	υἱὸν Οἰκλέα. Λαομέδων δ´ ἀπροσδοκήτου	τῆς	παρουσίας τῶν πολεμίων γενομένης δύναμιν
[4, 77]	ἐκ τῆς Κρήτης ἐκπλεῦσαι, συνεργούσης	τῆς	Πασιφάης καὶ πλοῖον δούσης πρὸς
[4, 77]	ἔτι Δαιδάλου διατρίβοντος καὶ ὑπὸ	τῆς	Πασιφάης κρυπτομένου, Μίνωα μὲν τὸν
[4, 62]	ταῦτα καταστασιασθεὶς καὶ φυγὼν ἐκ	τῆς	πατρίδος ἐπὶ τῆς ξένης ἐτελεύτησεν.
[4, 61]	νομίμως καὶ πολλὰ πρὸς αὔξησιν	τῆς	πατρίδος ἔπραξεν. ἐπιφανέστατον δὲ συνετελέσθη
[4, 76]	τὴν φιλοτεχνίαν θαυμαζόμενος ἔφυγεν ἐκ	τῆς	πατρίδος, καταδικασθεὶς ἐπὶ φόνῳ διὰ
[4, 70]	ἀπαιτῆσαι τὸν Πειρίθουν τὸ μέρος	τῆς	πατρῴας ἀρχῆς· οὐκ ἀποδιδόντος δὲ
[4, 74]	ὑπὸ τῶν θεῶν ἐξέπεσεν ἐκ	τῆς	Παφλαγονίας ὑπὸ Ἴλου τοῦ Τρωός,
[4, 18]	μὲν γὰρ τὰ καλούμενα Τέμπη	τῆς	πεδιάδος χώρας ἐπὶ πολὺν τόπον
[4, 37]	τῆς Ἰτώνου πορευόμενος καὶ διὰ	τῆς	Πελασγιώτιδος γῆς βαδίζων Ὀρμενίῳ τῷ
[4, 23]	Σικελίαν, ἐποιεῖτο τὴν πορείαν ἀπὸ	τῆς	Πελωριάδος ἐπὶ τὸν Ἔρυκα. διεξιόντος
[4, 41]	ὡς δ´ ἔνιοι λέγουσιν ἀπὸ	τῆς	περὶ τὸ τάχος ὑπερβολῆς, ὡς
[4, 2]	ζῦθος, οὐ πολὺ δὲ λειπόμενον	τῆς	περὶ τὸν οἶνον εὐωδίας. τοῦτο
[4, 56]	μακρὸν εἶναι κρίνοντες τὰ καταλειπόμενα	τῆς	περὶ τῶν Ἀργοναυτῶν ἱστορίας προσθήσομεν.
[4, 43]	καὶ τοῖς ἐπιγινομένοις παραδοσίμου γεγενημένης	τῆς	περιπετείας, ἀεὶ τοὺς χειμαζομένους τῶν
[4, 82]	τις συλλογιζόμενος εἰκότως θαυμάσαι τὸ	τῆς	περιπετείας ἴδιον· ὁ γὰρ ὑπὸ
[4, 55]	Κορινθίους ἐκπεπλῆχθαι μὲν τὴν δεινότητα	τῆς	περιπετείας, μάλιστα δ´ ἀπορεῖν περὶ
[4, 9]	δ´ ἄν τις εἰκότως τὸ	τῆς	περιπετείας παράδοξον· ἡ μὲν γὰρ
[4, 42]	ὥστε πάντας ἐκπλήττεσθαι τὸ μέγεθος	τῆς	περιστάσεως. διὸ καὶ συντρεχόντων τῶν
[4, 2]	ἔγκυον οὖσαν καὶ τὸ μέγεθος	τῆς	περιστάσεως οὐκ ἐνέγκασαν τὸ μὲν
[4, 78]	Ἀφροδίτης στενοχωρίας ἀναγκαζούσης ἐπὶ τὸ	τῆς	πέτρας ἀπόκρημνον ποιήσασθαι τὴν οἰκοδομίαν,
[4, 73]	κόρην. ὑπεστήσατο δ´ ἱπποδρομίαν ἀπὸ	τῆς	Πίσης μέχρι τοῦ κατὰ Κόρινθον
[4, 59]	ἄθλων. Θησεὺς τοίνυν γεγονὼς Αἴθρας	τῆς	Πιτθέως καὶ Ποσειδῶνος, τραφεὶς ἐν
[4, 56]	ἀλλὰ γὰρ τοῖς συγγραφεῦσιν αἰτίαν	τῆς	πλάνης φασὶ γενέσθαι τὴν ὁμωνυμίαν
[4, 36]	διακονεῖν, πατάξας κονδύλῳ, καὶ βαρυτέρας	τῆς	πληγῆς γενομένης, ἀπέκτεινεν ἀκουσίως τὸν
[4, 36]	μισγόμενος, καὶ διὰ τὴν ὀξύτητα	τῆς	πληγῆς εὐθὺς ἀποθνήσκων, ἔφησε τῇ
[4, 7]	Κλειὼ διὰ τὸ τὸν ἐκ	τῆς	ποιήσεως τῶν ἐγκωμιαζομένων ἔπαινον μέγα
[4, 38]	ἔχρησε κομισθῆναι τὸν Ἡρακλέα μετὰ	τῆς	πολεμικῆς διασκευῆς εἰς τὴν Οἴτην,
[4, 51]	θεὸν θυσίαις, καὶ τὸ σύνολον	τῆς	πόλεως ἁπάσης συνενθεαζούσης, εἰσβαλεῖν τὴν
[4, 70]	τοὺς δὲ λοιποὺς ἐκβαλεῖν ἐκ	τῆς	πόλεως. διὰ δὲ ταύτην τὴν
[4, 55]	ἐγκληθεῖσαν ἐπὶ φαρμακείᾳ φυγεῖν ἐκ	τῆς	πόλεως· δόντος δ´ Αἰγέως τοὺς
[4, 49]	πρὸς μάχην ἀπαντῆσαι τοῖς ἐκ	τῆς	πόλεως ἐκχεομένοις μετὰ τοῦ βασιλέως·
[4, 49]	τε γὰρ Λαομέδοντα φονεῦσαι, καὶ	τῆς	πόλεως ἐξ ἐφόδου κρατήσαντα κολάσαι
[4, 67]	ἐτίμησαν· αὐτοὶ δὲ μεταναστάντες ἐκ	τῆς	πόλεως ἐπὶ Δωριεῖς ἐστράτευσαν, καὶ
[4, 10]	ὕβρεως εἰσπραττομένους ἀκρωτηριάσας ἐξέβαλεν ἐκ	τῆς	πόλεως. Ἐργίνου δ´ ἐξαιτοῦντος τὸν
[4, 18]	πυλῶν. διαμεμένηκε δὲ ἡ ταύτης	τῆς	πόλεως εὐδαιμονία μέχρι τῶν νεωτέρων
[4, 48]	τέμενος, ἀπέχον ἑβδομήκοντα σταδίους ἀπὸ	τῆς	πόλεως, ἣν καλεῖσθαι μὲν Σύβαριν,
[4, 54]	τὴν δὲ Μήδειαν ἐξελαυνομένην ἐκ	τῆς	πόλεως, καὶ μίαν ἡμέραν παρὰ
[4, 24]	τὰς χάριτας ἀποδιδούς, πρὸ μὲν	τῆς	πόλεως κατεσκεύασε λίμνην, ἔχουσαν τὸν
[4, 50]	κείμενον, ἀθεώρητον δὲ τοῖς ἐκ	τῆς	πόλεως, μαθεῖν παρά τινος τῶν
[4, 29]	καὶ τοὺς ἀπογόνους ἡγήσασθαί φασι	τῆς	πόλεως μέχρι τῶν νεωτέρων καιρῶν.
[4, 66]	μάντιν, ὃς ἐκέλευσε φυγεῖν ἐκ	τῆς	πόλεως· μόνως γὰρ οὕτω σωθήσεσθαι.
[4, 24]	ὁδοῦ γὰρ οὔσης οὐκ ἄπωθεν	τῆς	πόλεως πετρώδους, αἱ βόες τὰ
[4, 61]	χρόνων Ἀθηναῖοι διὰ τὸ βάρος	τῆς	πόλεως φρονήματος ἐνεπίμπλαντο καὶ τῆς
[4, 53]	βασιλεῖ τῶν Κορινθίων Κρέοντι μετασχεῖν	τῆς	πολιτείας καὶ τὸν λοιπὸν χρόνον
[4, 79]	Κρῆτας διὰ τὴν συγγένειαν καὶ	τῆς	πολιτείας μετέδοσαν, ὁρμώμενοι δ´ ἐξ
[4, 22]	τόπους. ἐντεῦθεν δ´ ἀναζεύξας κατήντησε	τῆς	Ποσειδωνιατῶν χώρας πρός τινα πέτραν,
[4, 63]	πρῶτον ὁ Θησεὺς μετέπειθεν ἀποτρέπων	τῆς	πράξεως αὐτὸν διὰ τὴν ἀσέβειαν·
[4, 10]	τὴν πόλιν κατέσκαψε. περιβοήτου δὲ	τῆς	πράξεως γενομένης καθ´ ὅλην τὴν
[4, 63]	τοὺς ὅρκους ὁ Θησεὺς μετασχεῖν	τῆς	πράξεως. καὶ πέρας καταβάντων αὐτῶν
[4, 20]	τοῦ βρέφους δὲ κλαυθμυριζομένου, καὶ	τῆς	πράξεως φανερᾶς γενομένης, ὁ μὲν
[4, 43]	τυγχάνοντας ὑπὸ τοῦ πατρὸς ἀδίκως	τῆς	προειρημένης τιμωρίας· τὸν γὰρ Φινέα
[4, 30]	ταῦτα Ῥωμαῖοι πολλάκις πολεμήσαντες τούτοις	τῆς	προθέσεως διήμαρτον. Καὶ περὶ μὲν
[4, 26]	καὶ παρόμοιον χρυσῷ τετευχέναι ταύτης	τῆς	προσηγορίας, Δράκοντα δὲ τῶν ποιμνῶν
[4, 16]	διὰ τὸ τάχος ταύτης τετευχυῖα	τῆς	προσηγορίας, ὀξύτερον εὗρεν αὑτῆς τὸν
[4, 2]	Διόνυσον ἐν τῇ Νύσῃ τυχεῖν	τῆς	προσηγορίας ταύτης ἀπὸ Διὸς καὶ
[4, 15]	τοῦ χείρονος· ἠξίωσε δὲ ταύτης	τῆς	προσηγορίας τῶν ἐκ θνητῶν γυναικῶν
[4, 72]	τοὺς Φαίακας συνέβη τυχεῖν ταύτης	τῆς	προσηγορίας. Φαίακος δ´ ἐγένετο Ἀλκίνοος
[4, 27]	{καλλιερεῖν} σφαγιάζοντα τοὺς παρεπιδημοῦντας ξένους	τῆς	προσηκούσης τιμωρίας καταξιῶσαι. μετὰ δὲ
[4, 47]	μὲν ἐπὶ νεὼς προτομὴν ἐπὶ	τῆς	πρῴρας ἐχούσης κριοῦ, καὶ τὴν
[4, 16]	δευτέρα δὲ Φιλιππὶς εὐθὺς ἐκ	τῆς	πρώτης συστάσεως καιρίῳ πληγῇ περιπεσοῦσα
[4, 84]	ἀπὸ δὲ τοῦ πλήθους καὶ	τῆς	πυκνότητος τῆς φυομένης δάφνης ὠνομάσθαι
[4, 22]	γὰρ αὐτοῦ πρὸς τὰ μεθόρια	τῆς	Ῥηγίνης καὶ Λοκρίδος, καὶ διὰ
[4, 56]	τὴν Τυρρηνίαν ἀπὸ σταδίων ὀκτακοσίων	τῆς	Ῥώμης ὀνομάσαι λιμένα Τελαμῶνα, κατὰ
[4, 83]	μετὰ δὲ ταῦτα Καρχηδόνιοι, μέρους	τῆς	Σικελίας κυριεύσαντες, οὐ διέλιπον τιμῶντες
[4, 30]	ἀποικίαν, καὶ τὸν Δαίδαλον ἐκ	τῆς	Σικελίας μεταπεμψάμενος, κατεσκεύασεν ἔργα πολλὰ
[4, 77]	τῆς νήσου ταύτης ἐκπλεύσαντα κατενεχθῆναι	τῆς	Σικελίας πρὸς χώραν ἧς βασιλεύοντα
[4, 52]	διὸ καὶ τοὺς Ἀργοναύτας ἀπὸ	τῆς	σκοπῆς καταμαθόντας τὸ πῦρ, καὶ
[4, 33]	ταῦτα Ἱπποκόων μὲν ἐφυγάδευσεν ἐκ	τῆς	Σπάρτης τὸν ἀδελφὸν Τυνδάρεων, Οἰωνὸν
[4, 13]	ἄρκυσιν ἑλεῖν, οἱ δὲ διὰ	τῆς	στιβείας χειρώσασθαι καθεύδουσαν, τινὲς δὲ
[4, 33]	Σπαρτιατῶν παμπληθεῖς. ἀπὸ δὲ ταύτης	τῆς	στρατείας ἐπανιὼν εἰς τὴν Ἀρκαδίαν,
[4, 18]	Λιβύης καὶ τῆς Εὐρώπης ἔγνω	τῆς	στρατείας θέσθαι στήλας ταύτας. βουλόμενος
[4, 5]	πρῶτον τῶν μνημονευομένων καταγαγεῖν ἀπὸ	τῆς	στρατείας θρίαμβον εἰς τὴν πατρίδα,
[4, 41]	ἐν ὑπεροχαῖς νεανίσκων ἐπιθυμῆσαι μετασχεῖν	τῆς	στρατείας. Ἰάσονα δὲ καθελκύσαντα τὸ
[4, 13]	Ἡρακλῆς πρόσταγμα λαβὼν τὰς ἐκ	τῆς	Στυμφαλίδος λίμνης ὄρνιθας ἐξελάσαι, τέχνῃ
[4, 42]	βίον, οὐ μόνον τὴν εὐεργεσίαν	τῆς	συγγενείας προκρίνασαν, ἀλλὰ καὶ φοβουμένην
[4, 54]	πείθειν τὴν Μήδειαν ἑκουσίως παραχωρῆσαι	τῆς	συμβιώσεως· βούλεσθαι γὰρ αὐτὸν γαμεῖν
[4, 53]	συνομοσάντων δὲ τῶν ἀριστέων περὶ	τῆς	συμμαχίας, καὶ τὴν διάταξιν τῶν
[4, 5]	μυθολογουμένων ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσι στοχαζόμενοι	τῆς	συμμετρίας. ~Περὶ δὲ Πριάπου καὶ
[4, 69]	προγόνων ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσι, στοχαζόμενοι	τῆς	συμμετρίας, περὶ δὲ {τῶν} Λαπιθῶν
[4, 55]	μὴ δυνάμενον ἐνεγκεῖν τὸ μέγεθος	τῆς	συμφορᾶς ἐκ τοῦ ζῆν ἑαυτὸν
[4, 11]	περιαλγὴς ἦν ἐπὶ τῷ μεγέθει	τῆς	συμφορᾶς. πάντων δ´ αὐτῷ συλλυπουμένων
[4, 4]	διὰ τὴν αἰσχύνην τὴν ἐκ	τῆς	συνουσίας ἐπακολουθοῦσαν. λέγουσι δ´ αὐτὸν
[4, 84]	τῇ θεῷ κεχαρισμένως, καὶ διὰ	τῆς	σύριγγος καὶ βουκολικῆς μελῳδίας τέρπειν
[4, 64]	ἦν δὲ τὸ προτεθὲν ὑπὸ	τῆς	σφιγγός, τί ἐστι τὸ αὐτὸ
[4, 34]	μετεχούσης δὲ τῆς κυνηγίας Ἀταλάντης	τῆς	Σχοινέως, ἐρασθεὶς αὐτῆς ὁ Μελέαγρος
[4, 65]	ἔτι δὲ Παρθενοπαῖον τὸν Ἀταλάντης	τῆς	Σχοινέως, ἐστράτευσαν ἐπὶ τὰς Θήβας,
[4, 65]	Ἱππομέδοντα καὶ Παρθενοπαῖον τὸν Ἀταλάντης	τῆς	Σχοινέως. τοὺς δὲ περὶ τὸν
[4, 49]	πατρὸς προαίρεσιν ἐξηγησάμενον αἴτιον γενέσθαι	τῆς	σωτηρίας αὐτοῖς. εὐθὺς γὰρ τοὺς
[4, 48]	δι´ οὓς τετεύχασι δὶς ἤδη	τῆς	σωτηρίας. ~ἔπειτα τὸν μὲν Γλαῦκον
[4, 43]	ποιήσασθαι τοῖς Σαμόθρᾳξι τὰς ὑπὲρ	τῆς	σωτηρίας εὐχάς. εὐθὺς δὲ τοῦ
[4, 82]	καὶ τοῖς ἄλλοις αἴτιος ἐγένετο	τῆς	σωτηρίας. λέγουσι δὲ τὸν Ἀρισταῖον
[4, 45]	τῆς Κολχίδος, τὸν δ´ ἕτερον	τῆς	Ταυρικῆς, ἀμφοτέρους δὲ διενεγκεῖν ὠμότητι.
[4, 47]	φύλακας πολλοὺς ἐπιστῆσαι τῶν ἐκ	τῆς	Ταυρικῆς· ἀφ´ ὧν καὶ τερατώδεις
[4, 46]	δὴ χρόνον τοὺς Ἀργοναύτας ἀπὸ	τῆς	Ταυρικῆς κομισθέντας νυκτὸς καταπλεῦσαι τῆς
[4, 55]	περιπετείας, μάλιστα δ´ ἀπορεῖν περὶ	τῆς	ταφῆς τῶν παίδων. διόπερ ἀποστειλάντων
[4, 18]	τὰς παρὰ τὸν ὠκεανὸν κειμένας	τῆς	τε Λιβύης καὶ τῆς Εὐρώπης
[4, 66]	τὴν πόλιν ἑλόντες διήρπασαν, καὶ	τῆς	Τειρεσίου θυγατρὸς Δάφνης ἐγκρατεῖς γενόμενοι
[4, 25]	τοῦ Ὀρφέως υἱοῦ τότε προεστηκότος	τῆς	τελετῆς. Ἐπεὶ δ´ Ὀρφέως ἐμνήσθημεν,
[4, 43]	ἀπογινωσκόντων τὴν σωτηρίαν, φασὶν Ὀρφέα,	τῆς	τελετῆς μόνον τῶν συμπλεόντων μετεσχηκότα,
[4, 34]	τὸν δαλὸν καὶ τῷ Μελεάγρῳ	τῆς	τελευτῆς αἰτίαν καταστῆναι· ἀεὶ δὲ
[4, 73]	Ἱπποδάμειαν. χρηστηριαζομένῳ δ´ αὐτῷ περὶ	τῆς	τελευτῆς ἔχρησεν ὁ θεὸς τότε
[4, 51]	καὶ τὰς θυγατέρας αὐτοῦ διὰ	τῆς	τερατείας εἰς τοιαύτην κατάπληξιν ἀγαγεῖν
[4, 6]	τῆς γενέσεως τοῦ Πριάπου καὶ	τῆς	τιμῆς τοιαῦτα μυθολογεῖται παρὰ τοῖς
[4, 15]	ἧπαρ αὐτοῦ. Ἡρακλῆς δ´ ὁρῶν	τῆς	τιμωρίας αὐτὸν τυγχάνοντα διὰ τὴν
[4, 21]	ἀπ´ ἐκείνου Κακίαν, οὖσαν πλησίον	τῆς	τότε γενομένης οἰκίας τοῦ Κακίου.
[4, 85]	κατασκευάσαι Ζάγκλῳ τῷ τότε βασιλεύοντι	τῆς	τότε μὲν ἀπ´ αὐτοῦ Ζάγκλης,
[4, 9]	ἀναλωθέντος χρόνου προσημῆναι τὴν ὑπερβολὴν	τῆς	τοῦ γεννηθησομένου ῥώμης. καθόλου δὲ
[4, 8]	μέγιστα τῶν πραχθέντων καθαιρεῖν τι	τῆς	τοῦ θεοῦ δόξης ἢ πάντα
[4, 1]	φυτείαν τῆς ἀμπέλου φιλοτεχνήσαντα μεταδοῦναι	τῆς	τοῦ οἴνου χρήσεως τοῖς κατὰ
[4, 43]	ἀριστεῖς, καὶ τὰς αἰτίας δηλώσαντας	τῆς	τοῦ πατρὸς παρανομίας δεῖσθαι τῶν
[4, 38]	κεχριμένον χιτῶνα, καὶ κατ´ ὀλίγον	τῆς	τοῦ σηπτικοῦ φαρμάκου δυνάμεως ἐνεργούσης,
[4, 4]	ἀρχῆς εὕρεσιν τοῦ οἴνου μήπω	τῆς	τοῦ ὕδατος κράσεως εὑρημένης ἄκρατον
[4, 66]	καὶ πέπλον λαβεῖν αὐτὴν κατὰ	τῆς	τοῦ υἱοῦ τελευτῆς· Ἀφροδίτης γάρ,
[4, 77]	ἐρασθῆναι τοῦ ταύρου. διὰ δὲ	τῆς	τούτου φιλοτεχνίας τὴν Πασιφάην μιγεῖσαν
[4, 56]	Γαδείρων ἤπειρον ἔχειν ἐμφανῆ σημεῖα	τῆς	τούτων ἀνακομιδῆς. περὶ μὲν γὰρ
[4, 36]	ποταμὸν κατήντησε πρὸς Κήυκα τὸν	τῆς	Τραχῖνος βασιλέα, καὶ μετὰ τούτου
[4, 57]	πολεμεῖν, ἔγνωσαν ἑκουσίως φεύγειν ἐκ	τῆς	Τραχῖνος· ἐπιόντες δὲ τῶν ἄλλων
[4, 33]	υἱὸν ἔτρεφε, προσαγορεύσας Τήλεφον ἀπὸ	τῆς	τρεφούσης ἐλάφου. Τήλεφος δ´ ἀνδρωθεὶς
[4, 79]	Ἔγγυον. ὕστερον δὲ μετὰ τὴν	τῆς	Τροίας ἅλωσιν Μηριόνου τοῦ Κρητὸς
[4, 49]	τοὺς δ´ Ἀργοναύτας φασὶν ἐκ	τῆς	Τρῳάδος ἀναχθέντας εἰς Σαμοθρᾴκην κομισθῆναι,
[4, 42]	Σαμοθρᾴκην, χειμῶνι περιπεσεῖν, καὶ προσενεχθῆναι	τῆς	Τρῳάδος πρὸς Σίγειον. ἐνταῦθα δ´
[4, 75]	καὶ τοὺς προγόνους αὐτοῦ διελθεῖν.	~Τῆς	Τρῳάδος χώρας πρῶτος ἐβασίλευσε Τεῦκρος,
[4, 53]	τοῖς ἀριστεῦσι πρὸς τὰ παράδοξα	τῆς	τύχης ἀλλήλοις ὅρκους δοῦναι συμμαχήσειν,
[4, 79]	τοὺς νεωτέρους καιροὺς κτισθείσης μὲν	τῆς	τῶν Ἀκραγαντίνων πόλεως, γνωσθείσης δὲ
[4, 46]	ἐκ τῆς φυλακῆς ἀφιεῖσαν προνοεῖσθαι	τῆς	τῶν ἀτυχούντων ἀσφαλείας· τὸν γὰρ
[4, 61]	τῆς πόλεως φρονήματος ἐνεπίμπλαντο καὶ	τῆς	τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίας ὠρέχθησαν. ἡμεῖς
[4, 53]	τόπον προκρῖναι πρὸς τὴν πανήγυριν	τῆς	τῶν Ἠλείων χώρας τὸν παρὰ
[4, 55]	οὐκ ἀγνοῶ δὲ διότι περὶ	τῆς	τῶν Θετταλῶν προσηγορίας οὐ ταύτην
[4, 61]	Ἀθηναῖοι τὸν θεὸν ἐπερωτῆσαι περὶ	τῆς	τῶν κακῶν ἀπαλλαγῆς. εἶθ´ ὁ
[4, 79]	τῶν Ἀκραγαντίνων πόλεως, γνωσθείσης δὲ	τῆς	τῶν ὀστῶν θέσεως, συνέβη τὸν
[4, 10]	τινα στενοχωρίαν, καὶ τὸ μέγεθος	τῆς	τῶν πολεμίων δυνάμεως ἄχρηστον ποιήσας,
[4, 13]	ταύτην ἀπεδοκίμασεν, ἐκκλίνων τὴν ἐκ	τῆς	ὕβρεως αἰσχύνην· ἐπαγαγὼν δὲ τὸν
[4, 56]	γενόμενον τὸν Μῆδον πολλὴν ἐπελθεῖν	τῆς	ὑπὲρ τὸν Πόντον Ἀσίας, καὶ
[4, 31]	ἀπέκτεινεν· Ἰτώνων δὲ λεηλατούντων πολλὴν	τῆς	ὑπὸ Ὀμφάλῃ χώρας, τήν τε
[4, 5]	μακρὸν ἂν εἴη λέγειν καὶ	τῆς	ὑποκειμένης ἱστορίας ἀνοίκειον. δίμορφον δ´
[4, 38]	μόνος Φιλοκτήτης ἐπείσθη· λαβὼν δὲ	τῆς	ὑπουργίας χάριν τὴν τῶν τόξων
[4, 81]	υἱὸς μὲν Ἀπόλλωνος καὶ Κυρήνης	τῆς	Ὑψέως θυγατρὸς τοῦ Πηνειοῦ· περὶ
[4, 26]	ᾅδου τόπους, καὶ προσδεχθεὶς ὑπὸ	τῆς	Φερσεφόνης ὡς ἂν ἀδελφός, Θησέα
[4, 41]	ἰδόντων αὐτὸ τότε καταπληττομένων, καὶ	τῆς	φήμης διαδοθείσης κατὰ τὴν Ἑλλάδα
[4, 47]	θύειν τοὺς ξένους, ἵνα διαδοθείσης	τῆς	φήμης εἰς ἅπαντα τόπον περὶ
[4, 53]	πόλεσι γνωσθέντα πολλοὺς ἔχειν ἐπιθυμητὰς	τῆς	φιλίας, οὓς προθύμους εἶναι μετασχεῖν
[4, 23]	βασιλεύοντος τῶν τόπων. γενομένης δὲ	τῆς	φιλοτιμίας μετὰ προστίμου, καὶ τοῦ
[4, 70]	τοῖς προτερήμασι, καὶ ὁρμωμένους ἐκ	τῆς	Φολόης, λῄζεσθαι τοὺς παριόντας τῶν
[4, 54]	τοῦ Κρέοντος λαβοῦσαν εἰς τὴν	τῆς	φυγῆς παρασκευήν, εἰς μὲν τὰ
[4, 46]	σωτηρίαν, ποτὲ δ´ αὐτὴν ἐκ	τῆς	φυλακῆς ἀφιεῖσαν προνοεῖσθαι τῆς τῶν
[4, 44]	βασιλείων τὴν μὲν Κλεοπάτραν {ἐκ}	τῆς	φυλακῆς προαγαγεῖν, τοῖς δὲ Φινείδαις
[4, 84]	τοῦ πλήθους καὶ τῆς πυκνότητος	τῆς	φυομένης δάφνης ὠνομάσθαι Δάφνιν. τοῦτον
[4, 44]	Ἀσίαν ὑπὸ τῶν Ἀργοναυτῶν ἐπὶ	τῆς	χώρας ἀπολειφθῆναι. καθόλου δὲ τοὺς
[4, 49]	προσπλεῦσαι τῇ γῇ, βασιλεύοντος τότε	τῆς	χώρας Βύζαντος, ἀφ´ οὗ καὶ
[4, 24]	Λεοντῖνον πεδίον, τὸ μὲν κάλλος	τῆς	χώρας ἐθαύμασε, πρὸς δὲ τοὺς
[4, 37]	ἀνεῖλε καὶ τοὺς ἄλλους ἐκ	τῆς	χώρας ἐξαναστήσας Μηλιεῦσι παρέδωκε τὴν
[4, 30]	συναποδημούντων αὐτῷ διὰ τὸ κάλλος	τῆς	χώρας κατέμειναν ἐν τῇ Σικελίᾳ,
[4, 58]	Αἰγίμιον τὸν Δώρου τὴν πατρῴαν	τῆς	χώρας παρακαταθήκην ἀπαιτήσαντας μετὰ Δωριέων
[4, 47]	μηδεὶς τῶν ξένων ἐπιβῆναι τολμήσῃ	τῆς	χώρας. περιβαλεῖν δὲ καὶ τῷ
[4, 20]	τὸ πονεῖν συνεχῶς ἠσκηκότων, καὶ	τῆς	χώρας πολλῆς ἐργασίας προσδεομένης, εἰθίκασι
[4, 23]	τῆς ἀξίας αἱ βόες, συγκρινομένης	τῆς	χώρας πρὸς αὐτάς· πρὸς ταῦτα
[4, 37]	πραχθέντων, Αἰγιμίῳ μὲν τὸ ἐπιβάλλον	τῆς	χώρας τρίτον μέρος παρέθετο καὶ
[4, 45]	μὲν γὰρ ὑπὸ τῆς μητρὸς	Ἑκάτης	διδαχθῆναι, πολὺ δὲ πλείω διὰ
[4, 50]	εὑρημένας ὑπό τε τῆς μητρὸς	Ἑκάτης	καὶ τῆς ἀδελφῆς Κίρκης· καὶ
[4, 46]	τὰ δ´ ὑπὸ τῆς γυναικὸς	Ἑκάτης	πεισθέντα, προσδέξασθαι τὸ τῆς ξενοκτονίας
[4, 21]	νομίζουσι συντελεῖν τὰς ἐκ τῆς	δεκάτης	θυσίας. Ὁ δ´ οὖν Ἡρακλῆς
[4, 9]	καὶ ταύτῃ Δία μιγέντα δι´	ἀπάτης	Ἡρακλέα γεννῆσαι. τὴν μὲν οὖν
[4, 47]	τὴν ἐπιφάνειαν ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν	ἐπιμελεστάτης	ἀξιωθῇ φυλακῆς. ταῦτα μὲν οὖν
[4, 58]	Τρικορύθῳ {κατῴκησαν} ὡς δ´ ὁ	πεντηκονταετὴς	χρόνος διῆλθε, κατῆλθον εἰς Πελοπόννησον·
[4, 25]	Ὀρφέως υἱοῦ τότε προεστηκότος τῆς	τελετῆς.	Ἐπεὶ δ´ Ὀρφέως ἐμνήσθημεν, οὐκ
[4, 43]	τὴν σωτηρίαν, φασὶν Ὀρφέα, τῆς	τελετῆς	μόνον τῶν συμπλεόντων μετεσχηκότα, ποιήσασθαι
[4, 34]	δ´ αὐτῷ παίδων γνησίων οὐδὲ	γαμετῆς	γυναικός, ἔγημε Δηιάνειραν τὴν Οἰνέως,
[4, 24]	ταύτην τὴν πόλιν οἰκοῦντες ἐκ	γενετῆς	τὰς κόμας {ἱερὰς} Ἰολάῳ τρέφουσι,
[4, 59]	καὶ ζηλωτὴς ὢν τῆς Ἡρακλέους	ἀρετῆς,	ἐπεβάλετο τελεῖν ἄθλους περιέχοντας ἀποδοχήν
[4, 14]	συγκριθῆναι διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς	ἀρετῆς,	καίπερ τῶν ἀθλημάτων ἐναντίων ἀλλήλοις
[4, 8]	προγόνους διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς	ἀρετῆς	ὁμολογουμένην αὐτῷ συγχωρῆσαι τὴν ἀθανασίαν,
[4, 11]	οὐδαμῶς ἄξιον ἔκρινε τῆς ἰδίας	ἀρετῆς,	τό τε τῷ Διὶ καὶ
[4, 76]	τῶν ἀγαλμάτων κατασκευὴν καὶ λιθουργίαν.	εὑρετὴς	δὲ γενόμενος πολλῶν τῶν συνεργούντων
[4, 1]	γὰρ ὁ Κυμαῖος, Ἰσοκράτους ὢν	μαθητής,	ὑποστησάμενος γράφειν τὰς κοινὰς πράξεις,
[4, 85]	μνήμης. περὶ οὗ καὶ ὁ	ποιητὴς	Ὅμηρος ἐν τῇ Νεκυίᾳ μιμνησκόμενός
[4, 75]	διήνεγκε· περὶ οὗ καὶ ὁ	ποιητὴς	Ὅμηρός φησι, ὃς δὴ ἀφνειότατος
[4, 85]	τῆς νήσου. Ἡσίοδος δ´ ὁ	ποιητής	φησι τοὐναντίον ἀναπεπταμένου τοῦ πελάγους
[4, 59]	ὃν Ἡρακλῆς τελῶν ἆθλον ἐκ	Κρήτης	ἀπήγαγεν εἰς Πελοπόννησον, συμπλακεὶς καὶ
[4, 79]	δ´ ἀφιδρυθῆναί φασιν ἐκ τῆς	Κρήτης	διὰ τὸ καὶ παρὰ τοῖς
[4, 60]	δὲ Πασιφάην τὴν Ἡλίου καὶ	Κρήτης	ἐγέννησε Δευκαλίωνα καὶ Κατρέα καὶ
[4, 60]	Εὐρώπην Ἀστέριος ὁ βασιλεὺς τῆς	Κρήτης	ἔγημεν· ἄπαις δ´ ὢν τοὺς
[4, 77]	ὀργὴν τοῦ βασιλέως ἐκ τῆς	Κρήτης	ἐκπλεῦσαι, συνεργούσης τῆς Πασιφάης καὶ
[4, 79]	ναυτικὴν ἀξιόλογον ἐξέπλευσεν ἐκ τῆς	Κρήτης,	καὶ κατῆρε τῆς Ἀκραγαντίνης εἰς
[4, 62]	τῶν Μίνωος παίδων, δυναστεύων τῆς	Κρήτης	καὶ ποιησάμενος πρὸς Ἀθηναίους συμμαχίαν,
[4, 77]	καὶ διαδρᾶναι τὸ πλησίον τῆς	Κρήτης	νήσου πέλαγος. καὶ τὸν μὲν
[4, 13]	ταῦτα λαβὼν ἆθλον τὸν ἐκ	Κρήτης	ταῦρον ἀγαγεῖν, οὗ Πασιφάην ἐρασθῆναί
[4, 38]	οὐδενὸς δὲ τολμῶντος ὑπακοῦσαι μόνος	Φιλοκτήτης	ἐπείσθη· λαβὼν δὲ τῆς ὑπουργίας
[4, 12]	καὶ Ὄρειος καὶ Ἰσοπλὴς καὶ	Μελαγχαίτης,	πρὸς δὲ τούτοις Θηρεὺς καὶ
[4, 75]	ἐξ οὗ τεκνωθεὶς Ἀγχίσης ἐξ	Ἀφροδίτης	Αἰνείαν ἐγέννησε τὸν ἐπιφανέστατον τῶν
[4, 66]	κατὰ τῆς τοῦ υἱοῦ τελευτῆς·	Ἀφροδίτης	γάρ, ὥς φασι, τὸ παλαιὸν
[4, 6]	Ἑρμαφρόδιτον, ὃν ἐξ Ἑρμοῦ καὶ	Ἀφροδίτης	γεννηθέντα τυχεῖν τῆς ἐξ ἀμφοτέρων
[4, 2]	κατοικήσαντα γῆμαι μὲν Ἁρμονίαν τὴν	Ἀφροδίτης,	γεννῆσαι δ´ ἐξ αὐτῆς Σεμέλην
[4, 83]	Ἔρυκά φασιν υἱὸν μὲν γενέσθαι	Ἀφροδίτης	καὶ Βούτα, βασιλέως τινὸς ἐγχωρίου
[4, 23]	εἰς πάλην, υἱὸς {μὲν} ὢν	Ἀφροδίτης	καὶ Βούτα τοῦ τότε βασιλεύοντος
[4, 79]	κατὰ δὲ τὸν ἀνεῳγμένον ἐποίησαν	Ἀφροδίτης	νεών. οὗτος δ´ ἐπὶ γενεὰς
[4, 79]	ἐτιμᾶτο, θυόντων τῶν ἐγχωρίων ὡς	Ἀφροδίτης	ὄντος τοῦ νεώ· κατὰ δὲ
[4, 62]	ἀπελθόντος εἰς Τροιζῆνα ἱδρύσατο ἱερὸν	Ἀφροδίτης	παρὰ τὴν ἀκρόπολιν, ὅθεν ἦν
[4, 6]	υἱὸν μὲν εἶναι Διονύσου καὶ	Ἀφροδίτης,	πιθανῶς τὴν γένεσιν ταύτην ἐξηγούμενοι·
[4, 83]	Ἔρυκος τιμὰς ὕστερον Αἰνείας ὁ	Ἀφροδίτης	πλέων εἰς Ἰταλίαν καὶ προσορμισθεὶς
[4, 78]	τῆς κατὰ τὸ ἱερὸν τῆς	Ἀφροδίτης	στενοχωρίας ἀναγκαζούσης ἐπὶ τὸ τῆς
[4, 27]	ἀποπλεῖν. τούτοις δ´ ἐπί τινος	ἀκτῆς	δειπνοποιουμένοις ἐπιστάντα τὸν Ἡρακλέα, καὶ
[4, 34]	ζῴου. μετεχούσης δὲ τῆς κυνηγίας	Ἀταλάντης	τῆς Σχοινέως, ἐρασθεὶς αὐτῆς ὁ
[4, 65]	Ἱππομέδοντα, ἔτι δὲ Παρθενοπαῖον τὸν	Ἀταλάντης	τῆς Σχοινέως, ἐστράτευσαν ἐπὶ τὰς
[4, 65]	καὶ Ἱππομέδοντα καὶ Παρθενοπαῖον τὸν	Ἀταλάντης	τῆς Σχοινέως. τοὺς δὲ περὶ
[4, 1]	ἡ μὲν γὰρ τῶν ἀναγραφομένων	ἀρχαιότης	δυσεύρετος οὖσα πολλὴν ἀπορίαν παρέχεται
[4, 24]	τοσαύτη δ´ ἐστὶν ἁγνεία καὶ	σεμνότης	περὶ τὸ τέμενος ὥστε τοὺς
[4, 67]	ἐβασίλευσε τῆς Αἰολίδος. Μίμαντος δὲ	Ἱππότης	γενόμενος ἐκ Μελανίππης ἐτέκνωσεν Αἰόλον·
[4, 33]	Ἱπποκόων μὲν ἐφυγάδευσεν ἐκ τῆς	Σπάρτης	τὸν ἀδελφὸν Τυνδάρεων, Οἰωνὸν δὲ
[4, 33]	πατρὸς πεφυγαδευμένος καθ´ ὃν καιρὸν	δικαστὴς	γενόμενος τῷ πατρὶ πρὸς Ἡρακλέα
[4, 21]	πάντας καὶ παρατάξασθαι τῷ προειρημένῳ.	θαυμαστῆς	δὲ γενομένης μάχης κατά τε
[4, 3]	καθόλου δὲ μυθολογοῦσι τῶν θεῶν	μεγίστης	ἀποδοχῆς τυγχάνειν παρ´ ἀνθρώποις τοὺς
[4, 15]	τῶν γηγενῶν ἀποδοχῆς ἔτυχε τῆς	μεγίστης.	Ζεὺς γὰρ τοὺς μὲν συναγωνισαμένους
[4, 33]	ἦν πατρός, ἀποδοχῆς ἐτύγχανε τῆς	μεγίστης.	ὁ δὲ Τεύθρας ἄπαις ὢν
[4, 68]	μητρυιά. μετὰ δὲ ταῦτα Σαλμωνεύς,	ὑβριστὴς	ὢν καὶ ἀσεβής, ὑπὸ μὲν
[4, 59]	τοὺς πόδας προέκρουεν, ἀφ´ οὗπερ	Προκρούστης	ὠνομάσθη. κατορθώσας δὲ τὰ προειρημένα
[4, 56]	ποταμὸς ἀπὸ τετταράκοντα σταδίων τῆς	θαλάττης.	ἀλλὰ γὰρ τοῖς συγγραφεῦσιν αἰτίαν
[4, 48]	τοὺς Ἕλληνας καταλαβεῖν πλησίον τῆς	θαλάττης·	ἐξ ἐφόδου δὲ συνάψαντα μάχην
[4, 56]	τῆς Λιβύης τὴν ἰδιότητα τῆς	θαλάττης,	καὶ τὸν κίνδυνον ἐκφυγόντας, δωρήσασθαι
[4, 50]	πυρί, πρὸς τὴν ὑπερκειμένην τῆς	θαλάττης	σκοπήν. ~αὐτὴν δὲ κατασκευάσασαν Ἀρτέμιδος
[4, 22]	πορθμὸν κατὰ τὸ στενώτατον τῆς	θαλάττης	τὰς μὲν βοῦς ἐπεραίωσεν εἰς
[4, 85]	γενέσθαι τὸν πορθμὸν διειργούσης τῆς	θαλάττης	τὴν ἤπειρον ἀπὸ τῆς νήσου.
[4, 75]	Δαρδάνους, πόλιν δ´ οἰκίσας ἐπὶ	θαλάττης	ὠνόμασεν ἀφ´ ἑαυτοῦ Δάρδανον. τούτου
[4, 29]	πολλοὺς ἀγῶνας καὶ κινδύνους ὑπὲρ	αὐτῆς	ἀναδέξασθαι. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων
[4, 23]	ἔκτισε πόλιν Ἡράκλειαν. ταχὺ δ´	αὐτῆς	αὐξομένης, οἱ Καρχηδόνιοι φθονήσαντες ἅμα
[4, 64]	δυναμένῳ λῦσαι, καὶ πολλοὺς ὑπ´	αὐτῆς	δι´ ἀπορίαν ἀναιρεῖσθαι. προτιθεμένου δὲ
[4, 61]	διαφερόντως. μετὰ γοῦν τὴν τελευτὴν	αὐτῆς	διὰ τὴν φιλοστοργίαν ἀθανάτων καταξιῶσαι
[4, 2]	ποιούμενον τὰς ὁμιλίας δόξαι καταφρονεῖν	αὐτῆς·	διόπερ ὑπ´ αὐτῆς παρακληθῆναι τὰς
[4, 63]	Λακεδαίμονα παρθένον οὖσαν, καὶ μετ´	αὐτῆς	δούλην τὴν μητέρα Θησέως Αἴθραν.
[4, 7]	ἀπὸ τοῦ τοὺς παιδευθέντας ὑπ´	αὐτῆς	ἐξαίρεσθαι πρὸς οὐρανόν· τῇ γὰρ
[4, 51]	εἰσβαλεῖν ἅμ´ ἡμέρᾳ. ἐνθεαζούσης δ´	αὐτῆς,	καὶ τοῦ πλήθους κατὰ τὰς
[4, 52]	αὐτὴν ἐπινοῆσαι πίστιν τῶν ὑπ´	αὐτῆς	λεγομένων· τρεφομένου γὰρ κριοῦ πολυετοῦς
[4, 61]	ἔξοδον τὴν τοῦ λαβυρίνθου παρ´	αὐτῆς	μαθὼν διεσώθη. ἀνακομιζόμενος δ´ εἰς
[4, 11]	κατὰ λόγον· τὸ γὰρ χειρωθὲν	αὐτῆς	μέρος διπλάσιον ἀπεδίδου βοήθημα. πρὸς
[4, 72]	ἁρπαγεῖσα ἐκομίσθη εἰς τὴν ἀπ´	αὐτῆς	νῆσον Σαλαμῖνα προσαγορευθεῖσαν· αὕτη δὲ
[4, 34]	κυνηγίας Ἀταλάντης τῆς Σχοινέως, ἐρασθεὶς	αὐτῆς	ὁ Μελέαγρος παρεχώρησε τῆς δορᾶς
[4, 34]	τότε τελευτήσει Μελέαγρος ὁ υἱὸς	αὐτῆς,	ὅταν ὁ δαλὸς κατακαυθῇ. διόπερ
[4, 2]	δόξαι καταφρονεῖν αὐτῆς· διόπερ ὑπ´	αὐτῆς	παρακληθῆναι τὰς ἐπιπλοκὰς ὁμοίας ποιεῖσθαι
[4, 66]	τὴν ἰδίαν ποίησιν. ἐνθεαζούσης δ´	αὐτῆς	πολλάκις καὶ χρησμοὺς ἀποφαινομένης, φασὶν
[4, 41]	λαμπρῶς, ἐκλέξαι τῶν ὀρεγομένων τῆς	αὐτῆς	προαιρέσεως τοὺς ἐπιφανεστάτους ἀριστεῖς, ὥστε
[4, 2]	τὴν Ἀφροδίτης, γεννῆσαι δ´ ἐξ	αὐτῆς	Σεμέλην καὶ Ἰνὼ καὶ Αὐτονόην
[4, 12]	τοσαύτην ἔχειν περιουσίαν ὥστε ἐπ´	αὐτῆς	τῆς μάχης ἀκριβῶς στοχάσασθαι τοῦ
[4, 46]	τὸν αἰγιαλόν, καὶ μαθόντας παρ´	αὐτῆς	τὸ τῆς ξενοκτονίας νόμιμον, ἀποδέξασθαι
[4, 36]	ἐπεχείρησε βιάσασθαι ταύτην. ἐπιβοωμένης δ´	αὐτῆς	τὸν ἄνδρα, ὁ μὲν Ἡρακλῆς
[4, 54]	χρόνον Μηδείᾳ γεννῆσαι παῖδας ἐξ	αὐτῆς,	τοὺς μὲν πρεσβυτάτους δύο διδύμους
[4, 78]	γὰρ καὶ σκολιὰν τὴν ἀνάβασιν	αὐτῆς	φιλοτεχνήσας ἐποίησε δύνασθαι διὰ τριῶν
[4, 54]	εἰσελθεῖν ἀλλοιώσασαν τοῖς φαρμάκοις τὴν	αὑτῆς	ὄψιν, καὶ τὴν οἰκίαν ὑφάψαι,
[4, 16]	τετευχυῖα τῆς προσηγορίας, ὀξύτερον εὗρεν	αὑτῆς	τὸν ἀντιταχθέντα. δευτέρα δὲ Φιλιππὶς
[4, 51]	τοῦτο παντοδαπὰς φύσεις φαρμάκων κατακρύψαι,	ἑαυτῆς	δὲ τὰς μὲν τρίχας δυνάμεσί
[4, 51]	τῆς οἰκουμένης, καὶ πρὸς καθίδρυσιν	ἑαυτῆς	καὶ τιμὰς αἰωνίους ἐκλελέχθαι τὸν
[4, 50]	ζητούντων, εἰπεῖν ὅτι κομίζει μεθ´	ἑαυτῆς	πολλὰς καὶ παραδόξους δυνάμεις φαρμάκων
[4, 51]	Μήδειαν παραχρῆμα ἐπὶ τοῦ σώματος	ἑαυτῆς	τὰς τούτων πίστεις παρέξεσθαι. εἰποῦσαν
[4, 50]	ἄξια τῶν ἀσεβημάτων, ξίφει πατάξασαν	ἑαυτῆς	τὸ στῆθος ἡρωικῶς καταστρέψαι τὸν
[4, 50]	λέγεται τὴν Μήδειαν ἐπαγγείλασθαι δι´	ἑαυτῆς	τόν τε Πελίαν ἀποκτενεῖν δόλῳ
[4, 50]	δύναμιν ἔχοντος καὶ πόλεις ἀξιολόγους.	τοιαύτης	δ´ οὔσης ἐν αὐτοῖς ἀπορίας,
[4, 35]	καὶ Ἀλθαίαν, ἔτι δ´ Οἰνέα	τοιαύτης	ἔτυχε διεξόδου. Ἡρακλῆς δὲ τοῖς
[4, 2]	τῇ Νύσῃ τυχεῖν τῆς προσηγορίας	ταύτης	ἀπὸ Διὸς καὶ Νύσης. καὶ
[4, 44]	ἀποκτεῖναι, πεῖσαι τῆς μὲν τιμωρίας	ταύτης	ἀποστῆναι, πρὸς δὲ τὸν πατέρα
[4, 33]	ἀποστέλλεσθαι Ποσειδῶνι εἰς Ἰσθμόν, καὶ	ταύτης	ἀφηγεῖσθαι Εὔρυτον τὸν Αὐγέου, προσπεσὼν
[4, 1]	ἐν μὲν οὖν ταῖς πρὸ	ταύτης	βίβλοις τρισὶν ἀνεγράψαμεν τὰς παρὰ
[4, 68]	Πύλον, δόντων αὐτῷ τῶν ἐγχωρίων.	ταύτης	δὲ βασιλεύων καὶ γήμας Χλῶριν
[4, 72]	ἀπ´ ἐκείνης Κόρκυραν ὀνομαζομένην· ἐκ	ταύτης	δὲ καὶ Ποσειδῶνος ἐγένετο Φαίαξ,
[4, 77]	δὲ Δαίδαλον ἐκ τῆς νήσου	ταύτης	ἐκπλεύσαντα κατενεχθῆναι τῆς Σικελίας πρὸς
[4, 29]	αὐτῷ γενομένους υἱοὺς ἡγεμόνας ποιῆσαι	ταύτης,	ἔκρινε τὸν ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον ἐκπέμψαι
[4, 13]	κατασκευάσας χαλκῆν πλαταγήν, καὶ διὰ	ταύτης	ἐξαίσιον κατασκευάζων ψόφον, ἐξεφόβει τὰ
[4, 27]	ὀνομασθῆναι· τὸν δ´ Ἄτλαντα ἐκ	ταύτης	ἑπτὰ γεννῆσαι θυγατέρας, ἃς ἀπὸ
[4, 81]	τὴν ἰδίαν ἐπιθυμίαν, εἴτε καὶ	ταύτης	ἐτόλμησεν εἰπεῖν αἱρετώτερον αὑτὸν εἶναι
[4, 72]	ὀνομασθεῖσα πόλις Σινώπη· ἐκ δὲ	ταύτης	καὶ Ἀπόλλωνος γενόμενος υἱὸς Σύρος
[4, 72]	ἐγέννησεν, ὃς βασιλεύσας τῆς νήσου	ταύτης	καὶ γενόμενος ἐπιφανὴς ἀπέκτεινεν ὄφιν
[4, 33]	αὐτὴν Ἡρακλῆς, ἀπιστήσας τοῖς ὑπὸ	ταύτης	λεγομένοις ταύτην μὲν παρέδωκε Ναυπλίῳ
[4, 30]	ὅτι πάντες οἱ τῆς ἀποικίας	ταύτης	μετασχόντες καὶ οἱ τούτων ἔκγονοι
[4, 36]	Δηιανείρας καὶ Ὕλλου τοῦ ἐκ	ταύτης,	παιδὸς ὄντος τὴν ἡλικίαν. ἐπεὶ
[4, 9]	τὴν ἀπάτην οὖν προκρίναντα διὰ	ταύτης	παρακρούσασθαι τὴν Ἀλκμήνην, Ἀμφιτρύωνι κατὰ
[4, 17]	Δία. ποιησάμενος οὖν τὸν ἐκ	ταύτης	πλοῦν κατῆρεν εἰς τὴν Λιβύην,
[4, 17]	ἤθροισεν εἰς Κρήτην, κεκρικὼς ἐκ	ταύτης	ποιεῖσθαι τὴν ὁρμήν· σφόδρα γὰρ
[4, 22]	τὸ γεγονός, ὅτι τῆς θεᾶς	ταύτης	πολλαὶ περιστάσεις μνημονεύονται περιέχουσαι τὴν
[4, 14]	γεννᾶν ἀνθρώπους ἐκ μὲν τῶν	ταύτης	προγόνων ἤρξατο, εἰς αὐτὴν δὲ
[4, 16]	τὸν ἀντιταξάμενον. πεσούσης δὲ καὶ	ταύτης,	τετάρτην ἐχειρώσατο τὴν ὀνομαζομένην Ἐρίβοιαν.
[4, 16]	Ἄελλα, {καὶ} διὰ τὸ τάχος	ταύτης	τετευχυῖα τῆς προσηγορίας, ὀξύτερον εὗρεν
[4, 68]	Διονύσου μῆνιν ἐθεράπευσεν, ἀντὶ δὲ	ταύτης	τῆς εὐεργεσίας χάριν ἔλαβε παρὰ
[4, 4]	καὶ μιτρηφόρον ὀνομάζεσθαι· ἀπὸ δὲ	ταύτης	τῆς μίτρας ὕστερον παρὰ τοῖς
[4, 18]	αὐτὴν πυλῶν. διαμεμένηκε δὲ ἡ	ταύτης	τῆς πόλεως εὐδαιμονία μέχρι τῶν
[4, 26]	ἔχοντα καὶ παρόμοιον χρυσῷ τετευχέναι	ταύτης	τῆς προσηγορίας, Δράκοντα δὲ τῶν
[4, 15]	διαφέρῃ τοῦ χείρονος· ἠξίωσε δὲ	ταύτης	τῆς προσηγορίας τῶν ἐκ θνητῶν
[4, 72]	οὗ τοὺς Φαίακας συνέβη τυχεῖν	ταύτης	τῆς προσηγορίας. Φαίακος δ´ ἐγένετο
[4, 33]	ἄλλων Σπαρτιατῶν παμπληθεῖς. ἀπὸ δὲ	ταύτης	τῆς στρατείας ἐπανιὼν εἰς τὴν
[4, 15]	μόνους ὠνόμασεν Ὀλυμπίους, ἵνα τῇ	ταύτης	τιμῇ ὁ ἀγαθὸς κοσμηθεὶς ἐπωνυμίᾳ
[4, 34]	δαλὸν καὶ τῷ Μελεάγρῳ τῆς	τελευτῆς	αἰτίαν καταστῆναι· ἀεὶ δὲ μᾶλλον
[4, 66]	αὐτὴν κατὰ τῆς τοῦ υἱοῦ	τελευτῆς·	Ἀφροδίτης γάρ, ὥς φασι, τὸ
[4, 73]	χρηστηριαζομένῳ δ´ αὐτῷ περὶ τῆς	τελευτῆς	ἔχρησεν ὁ θεὸς τότε τελευτήσειν
[4, 33]	Δεξαμενόν· τῆς δὲ τούτου θυγατρὸς	Ἱππολύτης	συνοικιζομένης Ἀζᾶνι, συνδειπνῶν Ἡρακλῆς καὶ
[4, 16]	~Ἡρακλῆς δὲ λαβὼν πρόσταγμα τὸν	Ἱππολύτης	τῆς Ἀμαζόνος ἐνεγκεῖν ζωστῆρα, τὴν
[4, 59]	ὥς φασι, τὴν παραθαλάττιον, καὶ	ζηλωτὴς	ὢν τῆς Ἡρακλέους ἀρετῆς, ἐπεβάλετο
[4, 16]	δὲ Φιλιππὶς εὐθὺς ἐκ τῆς	πρώτης	συστάσεως καιρίῳ πληγῇ περιπεσοῦσα διεφθάρη.
[4, 81]	παρθένου, καὶ μετενεγκεῖν αὐτὴν τῆς	Λιβύης	εἰς ταύτην τὴν χώραν, ἐν
[4, 18]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς πολλὴν τῆς	Λιβύης	ἐπελθὼν παρῆλθεν ἐπὶ τὸν πρὸς
[4, 18]	διεξιὼν δὲ τὴν ἄνυδρον τῆς	Λιβύης,	καὶ περιτυχὼν χώρᾳ καταρρύτῳ καὶ
[4, 18]	τὸν ὠκεανὸν κειμένας τῆς τε	Λιβύης	καὶ τῆς Εὐρώπης ἔγνω τῆς
[4, 56]	Τρίτωνος τοῦ τότε βασιλεύοντος τῆς	Λιβύης	τὴν ἰδιότητα τῆς θαλάττης, καὶ
[4, 38]	τὸν Ἡρακλέα μετὰ τῆς πολεμικῆς	διασκευῆς	εἰς τὴν Οἴτην, κατασκευάσαι δὲ
[4, 17]	τὸν πόνον τοῦτον μεγάλης προσδεόμενον	παρασκευῆς	καὶ κακοπαθείας, συνεστήσατο στόλον ἀξιόλογον
[4, 11]	λέοντα. οὗτος δὲ μεγέθει μὲν	ὑπερφυὴς	ἦν, ἄτρωτος δὲ ὢν σιδήρῳ
[4, 1]	ἔχοντες, καὶ τὸν ἐκ τῆς	ἀναγραφῆς	πόνον ὑποστάντες, τὴν πᾶσαν ἐπιμέλειαν
[4, 12]	τὸν ταφέντα καὶ οὐ δι´	ἐπιγραφῆς.	ὁμοίως δὲ καὶ Χείρωνα τὸν
[4, 60]	τὰ συμπεπλεγμένα τούτοις διελθεῖν, ἵνα	σαφὴς	ἡ σύμπασα γένηται διήγησις. Τέκταμος
[4, 55]	μάλιστα δ´ ἀπορεῖν περὶ τῆς	ταφῆς	τῶν παίδων. διόπερ ἀποστειλάντων αὐτῶν
[4, 46]	τε τῆς μητρὸς καὶ τῆς	ἀδελφῆς	ἁπάσας τὰς τῶν φαρμάκων δυνάμεις,
[4, 54]	εὑρημένον μὲν ὑπὸ Κίρκης τῆς	ἀδελφῆς,	δύναμιν δ´ ἔχον, ἐπὰν ἐξαφθῇ,
[4, 50]	τῆς μητρὸς Ἑκάτης καὶ τῆς	ἀδελφῆς	Κίρκης· καὶ ταύταις μὲν μηδέποτε
[4, 76]	φόνῳ διὰ τοιαύτας αἰτίας. τῆς	ἀδελφῆς	τῆς Δαιδάλου γενόμενος υἱὸς Τάλως
[4, 75]	Σκαμάνδρου τοῦ ποταμοῦ καὶ Ἰδαίας	νύμφης,	ἀνὴρ ἐπιφανής, καὶ τοὺς λαοὺς
[4, 54]	ἐπεὶ διέφυγε τὸν μετὰ τῆς	νύμφης	κίνδυνον, τῇ σφαγῇ τῶν κοινῶν
[4, 84]	κατὰ τὴν γεγενημένην ὑπὸ τῆς	Νύμφης	πρόρρησιν. ~Καὶ περὶ μὲν Δάφνιδος
[4, 82]	Λιβύην ἐπανελθόντα, ἀπὸ τῆς μητρὸς	Νύμφης	τὴν ἀναγωγὴν ποιησάμενον εἰς τὴν
[4, 84]	ὀνομαζόμενον Δάφνιν, Ἑρμοῦ μὲν καὶ	Νύμφης	υἱόν, ἀπὸ δὲ τοῦ πλήθους
[4, 3]	εὑρετήν, τὴν δὲ τῆς ξηρᾶς	τροφῆς	τὴν κρατίστην παραδοῦσαν τῷ γένει
[4, 12]	περιουσίαν ὥστε ἐπ´ αὐτῆς τῆς	μάχης	ἀκριβῶς στοχάσασθαι τοῦ καιροῦ. ἔτι
[4, 27]	βασιλεύοντα τῶν Αἰθιόπων Ἠμαθίωνα κατάρχοντα	μάχης	ἀποκτεῖναι, τὸ δ´ ὕστατον ἐπανελθεῖν
[4, 49]	μετὰ τοῦ βασιλέως· γενομένης δὲ	μάχης	ἰσχυρᾶς, καὶ τῶν ἀριστέων διὰ
[4, 21]	τῷ προειρημένῳ. θαυμαστῆς δὲ γενομένης	μάχης	κατά τε τὴν ῥώμην καὶ
[4, 33]	ἀποστέρησιν τοῦ μισθοῦ· γενομένης δὲ	μάχης	πρὸς τοὺς Ἠλείους, τότε μὲν
[4, 51]	φανέντων, καὶ τοῦ βασιλέως μεγάλης	ἀποδοχῆς	ἀξιοῦντος τὴν Μήδειαν καὶ τὸ
[4, 54]	μὲν οὖν τὸν χρόνον ἱστοροῦσιν	ἀποδοχῆς	ἀξιωθῆναι τὴν Μήδειαν ὑπὸ τοῦ
[4, 53]	καθιερῶσαι τὴν Ἀργὼ τῷ θεῷ.	ἀποδοχῆς	δὲ μεγάλης τυγχάνοντα παρὰ τῷ
[4, 24]	προθυμίας ποιοῦσι. πανδήμου δὲ τῆς	ἀποδοχῆς	ἐλευθέρων τε καὶ δούλων γινομένης,
[4, 33]	καὶ γνωσθεὶς τίνος ἦν πατρός,	ἀποδοχῆς	ἐτύγχανε τῆς μεγίστης. ὁ δὲ
[4, 15]	καὶ πολλοὺς ἀνελὼν τῶν γηγενῶν	ἀποδοχῆς	ἔτυχε τῆς μεγίστης. Ζεὺς γὰρ
[4, 3]	δὲ μυθολογοῦσι τῶν θεῶν μεγίστης	ἀποδοχῆς	τυγχάνειν παρ´ ἀνθρώποις τοὺς ταῖς
[4, 7]	ἐστὶ τῇ εὐεπείᾳ διάφορον οὖσαν	ἀποδοχῆς	τυγχάνειν ὑπὸ τῶν ἀκουόντων. Τούτων
[4, 30]	ἐγχωρίων. ὁ δ´ Ἰόλαος μεγάλης	ἀποδοχῆς	τυγχάνων καὶ πολλοὺς εὐεργετῶν ἐν
[4, 65]	δὲ τῶν νεανίσκων καὶ μεγάλης	ἀποδοχῆς	ὑπὸ τοῦ βασιλέως τυγχανόντων, φασὶ
[4, 64]	Θήβας ἱστορήσομεν, ἀναλαβόντες τὰς ἐξ	ἀρχῆς	αἰτίας τοῦ πολέμου. Λάιος ὁ
[4, 8]	διέξιμεν αὐτοῦ τὰς πράξεις ἀπ´	ἀρχῆς	ἀκολούθως τοῖς παλαιοτάτοις τῶν ποιητῶν
[4, 52]	πρότερον καθεψήσειν καὶ ποιήσειν ἀπ´	ἀρχῆς	ἄρνα. συγκαταθεμένων δ´ αὐτῶν, μυθολογοῦσι
[4, 73]	τοῖς χρόνοις προσαναδραμόντας ἡμᾶς ἀπ´	ἀρχῆς	ἐν κεφαλαίοις ἅπαντα διελθεῖν. κατὰ
[4, 4]	τοιαύτας αἰτίας. κατὰ τὴν ἐξ	ἀρχῆς	εὕρεσιν τοῦ οἴνου μήπω τῆς
[4, 70]	Πειρίθουν τὸ μέρος τῆς πατρῴας	ἀρχῆς·	οὐκ ἀποδιδόντος δὲ τοῦ Πειρίθου
[4, 53]	ἀριστεῦσι πρὸς τὰ παράδοξα τῆς	τύχης	ἀλλήλοις ὅρκους δοῦναι συμμαχήσειν, ἐάν
[4, 40]	βασιλέως, ῥώμῃ δὲ σώματος καὶ	ψυχῆς	λαμπρότητι διενέγκαντα τῶν ἡλικιωτῶν ἐπιθυμῆσαί
[4, 10]	προέχων τῶν ἄλλων ἁπάντων καὶ	ψυχῆς	λαμπρότητι περιβόητος, ὅς γε τὴν
[4, 29]	ἀπέστειλε κατὰ μίαν τῶν θυγατέρων·	αἷς	ἁπάσαις μιγεὶς καὶ ποιήσας ἐγκύους
[4, 55]	τὴν δ´ οὖν Μήδειαν ἐν	Θήβαις	φασὶ καταλαβοῦσαν Ἡρακλέα μανικῷ πάθει
[4, 29]	δύο μὲν κατέμειναν ἐν ταῖς	Θήβαις,	ὧν τοὺς ἀπογόνους φασὶ μέχρι
[4, 48]	φασιν ὑπὸ τῆς Μηδείας ἐν	ὀλίγαις	ἡμέραις ῥίζαις καὶ βοτάναις τισὶ
[4, 58]	καί τινας ἄλλους, ἀπήντησε τοῖς	Ἡρακλείδαις.	κατὰ δὲ τὸν Ἰσθμὸν τῶν
[4, 44]	τῆς φυλακῆς προαγαγεῖν, τοῖς δὲ	Φινείδαις	ἀποκαταστῆσαι τὴν πατρῴαν ἀρχήν· βουλομένων
[4, 48]	καὶ τῆς ἀθανασίας, τοῖς δὲ	Τυνδαρίδαις,	ὅτι προσαγορευθήσονται μὲν Διόσκοροι, τιμῆς
[4, 23]	Κόρης ἁρπαγήν, ἔθυσέ τε ταῖς	θεαῖς	μεγαλοπρεπῶς καὶ εἰς τὴν Κυάνην
[4, 23]	συνέβη γενέσθαι. πολλαῖς γὰρ ὕστερον	γενεαῖς	Δωριεὺς ὁ Λακεδαιμόνιος καταντήσας εἰς
[4, 12]	Ἡρακλῆς παραγένηται. διόπερ ὕστερον τέτταρσι	γενεαῖς	ἐπιξενωθέντος αὐτοῦ μνησθῆναι τὸν Φόλον
[4, 21]	ἐστίν. ἀλλ´ αὕτη μὲν πολλαῖς	γενεαῖς	ὕστερον ὑπὸ Ῥωμύλου τοῦ Ἄρεος
[4, 21]	τὸν Ἡρακλέα ξενίοις ἀξιολόγοις καὶ	δωρεαῖς	κεχαρισμέναις ἐτίμησαν· καὶ τούτων τῶν
[4, 14]	ἑορτὰς καὶ ἀγῶνας, ἐτίμησαν αὐτὸν	δωρεαῖς	οἰκείαις ἕκαστος τῶν θεῶν, Ἀθηνᾶ
[4, 18]	κατέλιπε μέρος τῶν βοῶν ἐν	δωρεαῖς	τῷ βασιλεῖ. ὁ δὲ λαβὼν
[4, 48]	τῆς Μηδείας ἐν ὀλίγαις ἡμέραις	ῥίζαις	καὶ βοτάναις τισὶ θεραπευθῆναι, τοὺς
[4, 37]	ὧν ἐβασίλευεν Αἰγίμιος, καὶ τοῖς	Λαπίθαις	τοῖς περὶ τὸν Ὄλυμπον ἱδρυμένοις,
[4, 8]	κρίσει τἀκριβὲς ἐπιζητοῦσιν ἐν ταῖς	ἀρχαίαις	μυθολογίαις ἐπ´ ἴσης τοῖς πραττομένοις
[4, 81]	τῆς Ἀρτέμιδος αὑτὸν πρωτεύειν ταῖς	κυνηγίαις	ἀπεφήνατο. οὐκ ἀπίθανον δὲ ἐπ´
[4, 25]	τῶν Ἑλλήνων ἔν τε ταῖς	θεολογίαις	καὶ ταῖς τελεταῖς καὶ ποιήμασι
[4, 8]	τἀκριβὲς ἐπιζητοῦσιν ἐν ταῖς ἀρχαίαις	μυθολογίαις	ἐπ´ ἴσης τοῖς πραττομένοις ἐν
[4, 17]	χώραν χειρωσάμενος, ἐξημέρωσεν, ὥστε καὶ	γεωργίαις	καὶ ταῖς ἄλλαις φυτείαις ταῖς
[4, 41]	τότε συνήθειαν ὑπερβάλλον, διὰ τὸ	σχεδίαις	πλεῖν τοὺς τότε ἀνθρώπους καὶ
[4, 5]	ἐν ταῖς ὀρχήσεσι καὶ ταῖς	τραγῳδίαις	τέρψιν καὶ πολλὴν ἡδονὴν παρέχεσθαι
[4, 25]	ταῖς τελεταῖς καὶ ποιήμασι καὶ	μελῳδίαις.	συνεστρατεύσατο δὲ καὶ τοῖς Ἀργοναύταις,
[4, 14]	καὶ ἀγῶνας, ἐτίμησαν αὐτὸν δωρεαῖς	οἰκείαις	ἕκαστος τῶν θεῶν, Ἀθηνᾶ μὲν
[4, 70]	ἀνδρωθέντας δὲ καὶ μιγέντας ἵπποις	θηλείαις	γεννῆσαι τοὺς ὀνομαζομένους διφυεῖς Ἱπποκενταύρους·
[4, 40]	ὡς ἐλπίζοντος ἐν ταῖς παραβόλοις	στρατείαις	διαφθαρήσεσθαι· αὐτὸν μὲν γὰρ ἐκ
[4, 5]	ποιῆσαι καὶ τοὺς ἐν ταῖς	στρατείαις	μεταχειριζομένους τι τῆς μουσικῆς ἐπιστήμης·
[4, 17]	καὶ γεωργίαις καὶ ταῖς ἄλλαις	φυτείαις	ταῖς τοὺς καρποὺς παρασκευαζούσαις πληρωθῆναι
[4, 28]	καὶ τῶν Ἀθηναίων ὑπερεχόντων ταῖς	ἀνδραγαθίαις,	ἐνίκησαν οἱ περὶ τὸν Θησέα,
[4, 17]	ταῖς ἐν τοῖς πολεμικοῖς ἀγῶσιν	ἀνδραγαθίαις,	πρὸς δὲ τούτοις ὅτι τῶν
[4, 39]	μετ´ ἀθανάτοισι θεοῖσι τέρπεται ἐν	θαλίαις	καὶ ἔχει καλλίσφυρον Ἥβην. τὸν
[4, 25]	εὐμελείας ψυχαγωγήσας ἔπεισε συνεργῆσαι ταῖς	ἐπιθυμίαις	καὶ συγχωρῆσαι τὴν γυναῖκα αὐτοῦ
[4, 80]	ἄλλαις τιμαῖς ἀποσεμνύνουσι τὰς θεάς.	ἐνίαις	δὲ πόλεσι καὶ πυθόχρηστοι χρησμοὶ
[4, 62]	ταραχθέντων καὶ ἐπισπασαμένων αὐτὸν ταῖς	ἡνίαις,	συνέβη τὸν μὲν δίφρον συντριβῆναι,
[4, 29]	νῦν τιμᾶσθαι, ἑπτὰ δ´ ἐν	Θεσπιαῖς,	οὓς ὀνομάζουσι δημούχους, ὧν καὶ
[4, 4]	νάρθηξι χρῆσθαι καὶ μὴ ξυλίναις	βακτηρίαις.	~Ἐπωνυμίας δ´ αὐτῷ τοὺς ἀνθρώπους
[4, 4]	ἐμφορησαμένους μανιώδεις γίνεσθαι, καὶ ταῖς	βακτηρίαις	ξυλίναις χρωμένους ταύταις ἀλλήλους τύπτειν.
[4, 6]	περὶ τούτου λόγον ταῖς Διονυσιακαῖς	ἱστορίαις.	μυθολογοῦσιν οὖν οἱ παλαιοὶ τὸν
[4, 8]	μὲν γὰρ ἐν ταῖς μυθολογουμέναις	ἱστορίαις	οὐκ ἐκ παντὸς τρόπου πικρῶς
[4, 30]	εἰς τὴν ὀρεινὴν ἐν ταῖς	δυσχωρίαις	κατῴκησαν, ἐθίσαντες δ´ ἑαυτοὺς τρέφεσθαι
[4, 19]	περικόπτειν καὶ λῃστεύειν ἐν ταῖς	δυσχωρίαις,	χειρωσάμενος ἅπαντας καὶ τοὺς ἡγεμόνας
[4, 20]	λυπράν· τῶν δ´ ἐγχωρίων ταῖς	ἐργασίαις	καὶ ταῖς τῆς κακοπαθείας ὑπερβολαῖς
[4, 20]	τῶν κακοπαθειῶν τῶν ἐν ταῖς	ἐργασίαις	κοινωνοὺς ποιεῖσθαι. μισθοῦ δὲ παρ´
[4, 8]	τὰς τοιαύτας μυθολογίας, καὶ ταῖς	ἐπισημασίαις	συναύξομεν τὴν τοῦ θεοῦ τιμήν.
[4, 3]	τυγχάνειν παρ´ ἀνθρώποις τοὺς ταῖς	εὐεργεσίαις	ὑπερβαλομένους κατὰ τὴν εὕρεσιν τῶν
[4, 20]	πολὺ κεχωρισμένοι ἐλαφροὶ μὲν ταῖς	εὐκινησίαις	εἰσίν, ἐν δὲ τοῖς πολεμικοῖς
[4, 1]	μὲν ἰσοθέοις, τοὺς δ´ ἡρωικαῖς	θυσίαις	ἐτίμησαν, πάντας δ´ ὁ τῆς
[4, 83]	εἰς τὸν Ἔρυκα παραβάλωσι, μεγαλοπρεπέσι	θυσίαις	καὶ τιμαῖς κοσμοῦσι τὸ τέμενος,
[4, 51]	προσκυνούντων καὶ τιμώντων τὴν θεὸν	θυσίαις,	καὶ τὸ σύνολον τῆς πόλεως
[4, 24]	τοῖς Ὀλυμπίοις θεοῖς πανηγύρεσι καὶ	θυσίαις	λαμπραῖς, καίπερ κατὰ τοὺς ἔμπροσθεν
[4, 24]	Ἰολάῳ τρέφουσι, μέχρι ἂν ὅτου	θυσίαις	μεγαλοπρεπέσι καλλιερήσαντες τὸν θεὸν ἵλεων
[4, 6]	καὶ παιδιᾶς παρεισαγόμενος ἐν ταῖς	θυσίαις.	παραπλησίως δὲ τῷ Πριάπῳ τινὲς
[4, 80]	καί τινες τῶν ἄλλων περιοίκων	θυσίαις	τε μεγαλοπρεπέσι καὶ ταῖς ἄλλαις
[4, 83]	τιμῶντες οἱ Σικανοὶ τὴν θεὸν	θυσίαις	τε μεγαλοπρεπέσι συνεχῶς καὶ ἀναθήμασιν
[4, 39]	τῶν ἄλλων ὡς θεὸν ἐτίμησαν	θυσίαις	τὸν Ἡρακλέα, καὶ τοῖς ἄλλοις
[4, 45]	φιλοκύνηγον δ´ οὖσαν ἐν ταῖς	ἀποτυχίαις	ἀνθρώπους ἀντὶ τῶν θηρίων κατατοξεύειν.
[4, 6]	ταῖς τελεταῖς οὐ μόνον ταῖς	Διονυσιακαῖς,	ἀλλὰ καὶ ταῖς ἄλλαις σχεδὸν
[4, 6]	τὸν περὶ τούτου λόγον ταῖς	Διονυσιακαῖς	ἱστορίαις. μυθολογοῦσιν οὖν οἱ παλαιοὶ
[4, 43]	φασὶ τοὺς μὲν ἐν ταῖς	ἀνάγκαις	ὄντας ἐπικαλέσασθαι καθάπερ θεοὺς τοὺς
[4, 51]	τῷ τοῦ βασιλέως σώματι μὴ	δουλικαῖς	χερσίν, ἀλλὰ ταῖς τῶν τέκνων
[4, 28]	τῶν Ἀμαζόνων ἔφοδον ἐβοήθει ταῖς	πολιτικαῖς	δυνάμεσιν, ἔχων μεθ´ ἑαυτοῦ τὴν
[4, 1]	τοὺς μὲν ἰσοθέοις, τοὺς δ´	ἡρωικαῖς	θυσίαις ἐτίμησαν, πάντας δ´ ὁ
[4, 30]	πόλεων ἐτιμήθη τεμένεσι καὶ τιμαῖς	ἡρωικαῖς.	ἴδιον δέ τι καὶ παράδοξον
[4, 20]	δὲ τοῖς πολεμικοῖς ἀγῶσι ταῖς	ἀλκαῖς	διάφοροι. καθόλου δὲ τῶν πλησιοχώρων
[4, 23]	τὴν ἡγεμονίαν, στρατεύσαντες ἐπ´ αὐτὴν	μεγάλαις	δυνάμεσι καὶ κατὰ κράτος ἑλόντες
[4, 23]	διεξιών, καὶ τῶν ἐγχωρίων Σικανῶν	μεγάλαις	δυνάμεσιν ἀντιταξαμένων, ἐνίκησεν ἐπιφανεῖ παρατάξει
[4, 18]	τοὺς Χρυσάορος υἱοὺς τρισὶ δυνάμεσι	μεγάλαις	κατεστρατοπεδευκότας ἐκ διαστήματος, πάντας τοὺς
[4, 54]	ἀλλὰ καὶ σωφροσύνῃ καὶ ταῖς	ἄλλαις	ἀρεταῖς κεκοσμῆσθαι· μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 6]	ταῖς Διονυσιακαῖς, ἀλλὰ καὶ ταῖς	ἄλλαις	σχεδὸν ἁπάσαις οὗτος ὁ θεὸς
[4, 80]	θυσίαις τε μεγαλοπρεπέσι καὶ ταῖς	ἄλλαις	τιμαῖς ἀποσεμνύνουσι τὰς θεάς. ἐνίαις
[4, 17]	ὥστε καὶ γεωργίαις καὶ ταῖς	ἄλλαις	φυτείαις ταῖς τοὺς καρποὺς παρασκευαζούσαις
[4, 84]	διαλλάττοντα, διπλασιάζοντα τῶν ἐν ταῖς	ἄλλαις	χώραις φυομένων. ἔχειν δὲ καὶ
[4, 23]	ἀπαιτήσῃ· ὅπερ καὶ συνέβη γενέσθαι.	πολλαῖς	γὰρ ὕστερον γενεαῖς Δωριεὺς ὁ
[4, 21]	Ῥώμη ἐστίν. ἀλλ´ αὕτη μὲν	πολλαῖς	γενεαῖς ὕστερον ὑπὸ Ῥωμύλου τοῦ
[4, 84]	πιεζόμενον διαθρέψαι, παρεχομένων τῶν ὀρῶν	πολλαῖς	μυριάσι χορηγίας εἰς τροφὴν ἀνέκλειπτον.
[4, 3]	ἀνθρώποις ἐπιφανείας. διὸ καὶ παρὰ	πολλαῖς	τῶν Ἑλληνίδων πόλεων διὰ τριῶν
[4, 30]	τυγχάνων καὶ πολλοὺς εὐεργετῶν ἐν	πολλαῖς	τῶν πόλεων ἐτιμήθη τεμένεσι καὶ
[4, 20]	ἐργασίαις καὶ ταῖς τῆς κακοπαθείας	ὑπερβολαῖς	φέρει καρποὺς πρὸς βίαν ὀλίγους.
[4, 48]	τῶν Κόλχων. προσελθοῦσαν δὲ ταῖς	πύλαις	κεκλειμέναις νυκτὸς τῇ Ταυρικῇ διαλέκτῳ
[4, 80]	τε μεγαλοπρεπέσι καὶ ταῖς ἄλλαις	τιμαῖς	ἀποσεμνύνουσι τὰς θεάς. ἐνίαις δὲ
[4, 30]	τῶν πόλεων ἐτιμήθη τεμένεσι καὶ	τιμαῖς	ἡρωικαῖς. ἴδιον δέ τι καὶ
[4, 67]	ὃν θάψαντες λαμπρῶς οἱ Καδμεῖοι	τιμαῖς	ἰσοθέοις ἐτίμησαν· αὐτοὶ δὲ μεταναστάντες
[4, 62]	τά τε ὀστᾶ μετήνεγκαν καὶ	τιμαῖς	ἰσοθέοις ἐτίμησαν αὐτόν, καὶ τέμενος
[4, 81]	ἀνθρώπους τιμῆσαι τὸν Ἀρισταῖον ἰσοθέοις	τιμαῖς,	καθὰ καὶ τὸν Διόνυσον. μετὰ
[4, 83]	πρὸ αὐτῶν ταῖς εἰς ταύτην	τιμαῖς.	καὶ τοῦτο εἰκότως ἐποίουν· τὸ
[4, 83]	Ἔρυκα παραβάλωσι, μεγαλοπρεπέσι θυσίαις καὶ	τιμαῖς	κοσμοῦσι τὸ τέμενος, καὶ τὸ
[4, 83]	ἠμείβοντο ταῖς προσηκούσαις χάρισι καὶ	τιμαῖς.	οἱ μὲν γὰρ καταντῶντες εἰς
[4, 21]	μυθολογοῦσιν ἄνδρας γενέσθαι ταῖς τε	ῥώμαις	προέχοντας καὶ ἐπὶ παρανομίᾳ διωνομασμένους,
[4, 17]	συναγωνιστὰς υἱούς, διαφέροντας ταῖς τε	ῥώμαις	τῶν σωμάτων καὶ ταῖς ἐν
[4, 48]	ἐν ὀλίγαις ἡμέραις ῥίζαις καὶ	βοτάναις	τισὶ θεραπευθῆναι, τοὺς δ´ Ἀργοναύτας
[4, 70]	Κενταύρους, φασὶ μεθυσθέντας ἐπιβαλέσθαι ταῖς	κεκλημέναις	γυναιξὶ καὶ βίᾳ μίσγεσθαι, διὰ
[4, 1]	μὲν οὖν ἡμῖν ἐν ταῖς	προειρημέναις	βίβλοις ὅτι τινὲς τῶν βαρβάρων
[4, 48]	Κόλχων. προσελθοῦσαν δὲ ταῖς πύλαις	κεκλειμέναις	νυκτὸς τῇ Ταυρικῇ διαλέκτῳ προσφωνῆσαι
[4, 45]	δυνάμεως πεῖραν λαμβάνειν μίσγουσαν ταῖς	διδομέναις	τοῖς ξένοις τροφαῖς. ἐμπειρίαν δὲ
[4, 17]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἀκολούθως ταῖς	προκατειργασμέναις	πράξεσι τεθαρρηκότως ὑπέστη τοὺς κινδύνους.
[4, 21]	Ἡρακλέα ξενίοις ἀξιολόγοις καὶ δωρεαῖς	κεχαρισμέναις	ἐτίμησαν· καὶ τούτων τῶν ἀνδρῶν
[4, 8]	καθόλου μὲν γὰρ ἐν ταῖς	μυθολογουμέναις	ἱστορίαις οὐκ ἐκ παντὸς τρόπου
[4, 4]	γυναικῶν πλῆθος περιάγεσθαι καθωπλισμένων λόγχαις	τεθυρσωμέναις.	φασὶ δὲ καὶ τὰς Μούσας
[4, 62]	τέμενος ἄσυλον ἐποίησαν ἐν ταῖς	Ἀθήναις	τὸ προσαγορευόμενον ἀπ´ ἐκείνου Θησεῖον.
[4, 58]	Εὐρυσθέως τελευτὴν καταλαβόμενος τὴν ἐν	Μυκήναις	βασιλείαν, καὶ προσλαβόμενος συμμάχους Τεγεάτας
[4, 57]	ἐνηλίκων γενομένων ἐκπέσῃ τῆς ἐν	Μυκήναις	βασιλείας, ἔγνω τοὺς Ἡρακλείδας ἐξ
[4, 4]	εἰρήνῃ πανηγύρεις καὶ ἑορτὰς ἐσθῆσιν	ἀνθειναῖς	καὶ κατὰ τὴν μαλακότητα τρυφεραῖς
[4, 4]	δὲ νάρθηξι χρῆσθαι καὶ μὴ	ξυλίναις	βακτηρίαις. ~Ἐπωνυμίας δ´ αὐτῷ τοὺς
[4, 4]	μανιώδεις γίνεσθαι, καὶ ταῖς βακτηρίαις	ξυλίναις	χρωμένους ταύταις ἀλλήλους τύπτειν. διὸ
[4, 83]	γὰρ ἄλλα τεμένη ἀνθήσαντα ταῖς	δόξαις	πολλάκις διὰ περιστάσεις τινὰς τεταπείνωται,
[4, 10]	ἀναλώσοντας τὸ βρέφος, ὁ δὲ	παῖς	οὐ καταπλαγεὶς ἑκατέρᾳ τῶν χειρῶν
[4, 76]	υἱὸς Τάλως ἐπαιδεύετο παρὰ Δαιδάλῳ,	παῖς	ὢν τὴν ἡλικίαν· εὐφυέστερος δ´
[4, 60]	ὁ βασιλεὺς τῆς Κρήτης ἔγημεν·	ἄπαις	δ´ ὢν τοὺς τοῦ Διὸς
[4, 64]	τὴν Κρέοντος, καὶ χρόνον ἱκανὸν	ἄπαις	ὤν, ἐπηρώτησε τὸν θεὸν περὶ
[4, 67]	καὶ Βοιωτόν, οὓς ὁ Μεταπόντιος,	ἄπαις	ὤν, κατά τινα χρησμὸν υἱοποιήσατο.
[4, 33]	τῆς μεγίστης. ὁ δὲ Τεύθρας	ἄπαις	ὢν ἀρρένων παίδων τὴν θυγατέρα
[4, 48]	ὑπὸ τῆς Μηδείας ἐν ὀλίγαις	ἡμέραις	ῥίζαις καὶ βοτάναις τισὶ θεραπευθῆναι,
[4, 4]	ἀνθειναῖς καὶ κατὰ τὴν μαλακότητα	τρυφεραῖς	χρῆσθαι. πρὸς δὲ τὰς ἐκ
[4, 15]	διὰ τὴν ἀγριότητα, ἁλύσεσι δὲ	σιδηραῖς	διὰ τὴν ἰσχὺν ἐδεσμεύοντο, τροφὴν
[4, 32]	ὡς μέν τινές φασι, ναυσὶ	μακραῖς	ὀκτωκαίδεκα, ὡς δὲ Ὅμηρος γέγραφεν,
[4, 4]	ὅπλοις αὐτὸν πολεμικοῖς κεκοσμῆσθαι καὶ	δοραῖς	παρδάλεων, κατὰ δὲ τὰς ἐν
[4, 52]	κατὰ τὴν οἰκίαν, ἐπαγγείλασθαι ταῖς	κόραις	τοῦτον πρότερον καθεψήσειν καὶ ποιήσειν
[4, 2]	ποιεῖσθαι ταῖς πρὸς τὴν Ἥραν	συμπεριφοραῖς.	τὸν μὲν οὖν Δία παραγενόμενον
[4, 24]	Ὀλυμπίοις θεοῖς πανηγύρεσι καὶ θυσίαις	λαμπραῖς,	καίπερ κατὰ τοὺς ἔμπροσθεν χρόνους
[4, 76]	χεῖρας ἔχοντα καθειμένας καὶ ταῖς	πλευραῖς	κεκολλημένας. ὁ δ´ οὖν Δαίδαλος
[4, 84]	διπλασιάζοντα τῶν ἐν ταῖς ἄλλαις	χώραις	φυομένων. ἔχειν δὲ καὶ τῶν
[4, 32]	δὲ Ὅμηρος γέγραφεν, ἓξ ταῖς	ἁπάσαις,	ἐν οἷς παρεισάγει τὸν υἱὸν
[4, 29]	κατὰ μίαν τῶν θυγατέρων· αἷς	ἁπάσαις	μιγεὶς καὶ ποιήσας ἐγκύους ἐγένετο
[4, 6]	ἀλλὰ καὶ ταῖς ἄλλαις σχεδὸν	ἁπάσαις	οὗτος ὁ θεὸς τυγχάνει τινὸς
[4, 3]	νόμιμον εἶναι θυρσοφορεῖν καὶ συνενθουσιάζειν	εὐαζούσαις	καὶ τιμώσαις τὸν θεόν· τὰς
[4, 17]	ἄλλαις φυτείαις ταῖς τοὺς καρποὺς	παρασκευαζούσαις	πληρωθῆναι πολλὴν μὲν ἀμπελόφυτον χώραν,
[4, 83]	αἰτίαν τῆς αὐξήσεως ἠμείβοντο ταῖς	προσηκούσαις	χάρισι καὶ τιμαῖς. οἱ μὲν
[4, 3]	θυρσοφορεῖν καὶ συνενθουσιάζειν εὐαζούσαις καὶ	τιμώσαις	τὸν θεόν· τὰς δὲ γυναῖκας
[4, 62]	καὶ τέμενος ἄσυλον ἐποίησαν ἐν	ταῖς	Ἀθήναις τὸ προσαγορευόμενον ἀπ´ ἐκείνου
[4, 20]	ἐν δὲ τοῖς πολεμικοῖς ἀγῶσι	ταῖς	ἀλκαῖς διάφοροι. καθόλου δὲ τῶν
[4, 54]	αὐτήν, ἀλλὰ καὶ σωφροσύνῃ καὶ	ταῖς	ἄλλαις ἀρεταῖς κεκοσμῆσθαι· μετὰ δὲ
[4, 6]	μόνον ταῖς Διονυσιακαῖς, ἀλλὰ καὶ	ταῖς	ἄλλαις σχεδὸν ἁπάσαις οὗτος ὁ
[4, 80]	περιοίκων θυσίαις τε μεγαλοπρεπέσι καὶ	ταῖς	ἄλλαις τιμαῖς ἀποσεμνύνουσι τὰς θεάς.
[4, 17]	ἐξημέρωσεν, ὥστε καὶ γεωργίαις καὶ	ταῖς	ἄλλαις φυτείαις ταῖς τοὺς καρποὺς
[4, 84]	μεγέθει διαλλάττοντα, διπλασιάζοντα τῶν ἐν	ταῖς	ἄλλαις χώραις φυομένων. ἔχειν δὲ
[4, 28]	υἱὸν Ἱππόλυτον. συνάψας δὲ μάχην	ταῖς	Ἀμαζόσι, καὶ τῶν Ἀθηναίων ὑπερεχόντων
[4, 28]	Ἱππολύτην. συστρατευσάντων δὲ τῶν Σκυθῶν	ταῖς	Ἀμαζόσι συνέβη δύναμιν ἀξιόλογον ἀθροισθῆναι,
[4, 43]	ἐπιφανέντων, φασὶ τοὺς μὲν ἐν	ταῖς	ἀνάγκαις ὄντας ἐπικαλέσασθαι καθάπερ θεοὺς
[4, 28]	Ἀμαζόσι, καὶ τῶν Ἀθηναίων ὑπερεχόντων	ταῖς	ἀνδραγαθίαις, ἐνίκησαν οἱ περὶ τὸν
[4, 32]	ὡς δὲ Ὅμηρος γέγραφεν, ἓξ	ταῖς	ἁπάσαις, ἐν οἷς παρεισάγει τὸν
[4, 45]	πατρός· φιλοκύνηγον δ´ οὖσαν ἐν	ταῖς	ἀποτυχίαις ἀνθρώπους ἀντὶ τῶν θηρίων
[4, 8]	χρώμενοι κρίσει τἀκριβὲς ἐπιζητοῦσιν ἐν	ταῖς	ἀρχαίαις μυθολογίαις ἐπ´ ἴσης τοῖς
[4, 4]	ἄκρατον ἐμφορησαμένους μανιώδεις γίνεσθαι, καὶ	ταῖς	βακτηρίαις ξυλίναις χρωμένους ταύταις ἀλλήλους
[4, 2]	κείμενον μεταξὺ Φοινίκης καὶ Νείλου,	ταῖς	δὲ νύμφαις παραδοῦναι τρέφειν καὶ
[4, 45]	ἑκάστου δυνάμεως πεῖραν λαμβάνειν μίσγουσαν	ταῖς	διδομέναις τοῖς ξένοις τροφαῖς. ἐμπειρίαν
[4, 6]	τε ταῖς τελεταῖς οὐ μόνον	ταῖς	Διονυσιακαῖς, ἀλλὰ καὶ ταῖς ἄλλαις
[4, 6]	ὁρῶντες τὸν περὶ τούτου λόγον	ταῖς	Διονυσιακαῖς ἱστορίαις. μυθολογοῦσιν οὖν οἱ
[4, 83]	μὲν γὰρ ἄλλα τεμένη ἀνθήσαντα	ταῖς	δόξαις πολλάκις διὰ περιστάσεις τινὰς
[4, 37]	ὑπερεχόντων δὲ τῶν Λαπιθῶν πολὺ	ταῖς	δυνάμεσιν, οἱ Δωριεῖς κατέφυγον ἐπὶ
[4, 30]	μεταστάντες εἰς τὴν ὀρεινὴν ἐν	ταῖς	δυσχωρίαις κατῴκησαν, ἐθίσαντες δ´ ἑαυτοὺς
[4, 19]	στρατοπέδων περικόπτειν καὶ λῃστεύειν ἐν	ταῖς	δυσχωρίαις, χειρωσάμενος ἅπαντας καὶ τοὺς
[4, 9]	δὲ τοῦ κατὰ φύσιν χρόνου	ταῖς	ἐγκύοις, τὸν μὲν Δία πρὸς
[4, 83]	ὑπερεβάλοντο πάντας τοὺς πρὸ αὐτῶν	ταῖς	εἰς ταύτην τιμαῖς. καὶ τοῦτο
[4, 66]	πολλοὺς τῶν πολιτῶν ἀποβαλόντες συνετρίβησαν	ταῖς	ἐλπίσιν. οὐκ ὄντες δ´ ἀξιόμαχοι
[4, 17]	τε ῥώμαις τῶν σωμάτων καὶ	ταῖς	ἐν τοῖς πολεμικοῖς ἀγῶσιν ἀνδραγαθίαις,
[4, 25]	τῆς εὐμελείας ψυχαγωγήσας ἔπεισε συνεργῆσαι	ταῖς	ἐπιθυμίαις καὶ συγχωρῆσαι τὴν γυναῖκα
[4, 8]	προσδεχόμεθα τὰς τοιαύτας μυθολογίας, καὶ	ταῖς	ἐπισημασίαις συναύξομεν τὴν τοῦ θεοῦ
[4, 20]	παντελῶς λυπράν· τῶν δ´ ἐγχωρίων	ταῖς	ἐργασίαις καὶ ταῖς τῆς κακοπαθείας
[4, 20]	γυναῖκας τῶν κακοπαθειῶν τῶν ἐν	ταῖς	ἐργασίαις κοινωνοὺς ποιεῖσθαι. μισθοῦ δὲ
[4, 3]	ἀποδοχῆς τυγχάνειν παρ´ ἀνθρώποις τοὺς	ταῖς	εὐεργεσίαις ὑπερβαλομένους κατὰ τὴν εὕρεσιν
[4, 20]	ῥᾳστώνης πολὺ κεχωρισμένοι ἐλαφροὶ μὲν	ταῖς	εὐκινησίαις εἰσίν, ἐν δὲ τοῖς
[4, 62]	ἵππων ταραχθέντων καὶ ἐπισπασαμένων αὐτὸν	ταῖς	ἡνίαις, συνέβη τὸν μὲν δίφρον
[4, 23]	τῆς Κόρης ἁρπαγήν, ἔθυσέ τε	ταῖς	θεαῖς μεγαλοπρεπῶς καὶ εἰς τὴν
[4, 25]	ἐγένετο τῶν Ἑλλήνων ἔν τε	ταῖς	θεολογίαις καὶ ταῖς τελεταῖς καὶ
[4, 29]	παίδων δύο μὲν κατέμειναν ἐν	ταῖς	Θήβαις, ὧν τοὺς ἀπογόνους φασὶ
[4, 63]	αὗται γὰρ αἱ πράξεις συμπεπλεγμέναι	ταῖς	Θησέως εἰσί. Πειρίθους γὰρ ὁ
[4, 51]	μόνας ἐντυχοῦσαν τῷ Πελίᾳ παρακαλέσαι	ταῖς	θυγατράσι διακελεύσασθαι συνεργεῖν καὶ πράττειν
[4, 51]	θεῶν εὐεργεσίας. διόπερ τοῦ Πελίου	ταῖς	θυγατράσι διαρρήδην εἰπόντος πάντα πράττειν
[4, 6]	γέλωτος καὶ παιδιᾶς παρεισαγόμενος ἐν	ταῖς	θυσίαις. παραπλησίως δὲ τῷ Πριάπῳ
[4, 66]	κεχορηγημένη χρησμοὺς ἔγραψε παντοδαπούς, διαφόρους	ταῖς	κατασκευαῖς· παρ´ ἧς φασι καὶ
[4, 70]	τοὺς Κενταύρους, φασὶ μεθυσθέντας ἐπιβαλέσθαι	ταῖς	κεκλημέναις γυναιξὶ καὶ βίᾳ μίσγεσθαι,
[4, 52]	πολυετοῦς κατὰ τὴν οἰκίαν, ἐπαγγείλασθαι	ταῖς	κόραις τοῦτον πρότερον καθεψήσειν καὶ
[4, 81]	ὅτι τῆς Ἀρτέμιδος αὑτὸν πρωτεύειν	ταῖς	κυνηγίαις ἀπεφήνατο. οὐκ ἀπίθανον δὲ
[4, 8]	γραφήν. καθόλου μὲν γὰρ ἐν	ταῖς	μυθολογουμέναις ἱστορίαις οὐκ ἐκ παντὸς
[4, 81]	τοῦτον μὲν νήπιον ὄντα παραδοῦναι	ταῖς	Νύμφαις τρέφειν· ταύτας δὲ τῷ
[4, 5]	αὐτὸν περιάγεσθαι, καὶ τούτους ἐν	ταῖς	ὀρχήσεσι καὶ ταῖς τραγῳδίαις τέρψιν
[4, 40]	τὸν νεανίσκον ὡς ἐλπίζοντος ἐν	ταῖς	παραβόλοις στρατείαις διαφθαρήσεσθαι· αὐτὸν μὲν
[4, 3]	βακχεῖά τε γυναικῶν ἀθροίζεσθαι, καὶ	ταῖς	παρθένοις νόμιμον εἶναι θυρσοφορεῖν καὶ
[4, 53]	Ἑλλήνων ἐπιφανέστατον ὑπάρχειν καὶ παρὰ	ταῖς	πλείσταις πόλεσι γνωσθέντα πολλοὺς ἔχειν
[4, 76]	δὲ χεῖρας ἔχοντα καθειμένας καὶ	ταῖς	πλευραῖς κεκολλημένας. ὁ δ´ οὖν
[4, 53]	διατάξαι καὶ θεωροὺς ἀποστεῖλαι τοὺς	ταῖς	πόλεσι προεροῦντας τὴν θέαν τῶν
[4, 28]	τὴν τῶν Ἀμαζόνων ἔφοδον ἐβοήθει	ταῖς	πολιτικαῖς δυνάμεσιν, ἔχων μεθ´ ἑαυτοῦ
[4, 9]	περὶ αὐτὸν ἀρετὴν οὐκ ἐν	ταῖς	πράξεσι θεωρηθῆναι μόνον, ἀλλὰ καὶ
[4, 83]	ἀναπέμποντες, καὶ διὰ τοῦτο ἐν	ταῖς	πράξεσιν ἐπιτυχεῖς ὄντες, τὴν αἰτίαν
[4, 1]	αἰῶνα καθύμνησεν. ἐν μὲν οὖν	ταῖς	πρὸ ταύτης βίβλοις τρισὶν ἀνεγράψαμεν
[4, 1]	εἴρηται μὲν οὖν ἡμῖν ἐν	ταῖς	προειρημέναις βίβλοις ὅτι τινὲς τῶν
[4, 17]	ἆθλον. ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἀκολούθως	ταῖς	προκατειργασμέναις πράξεσι τεθαρρηκότως ὑπέστη τοὺς
[4, 2]	παρακληθῆναι τὰς ἐπιπλοκὰς ὁμοίας ποιεῖσθαι	ταῖς	πρὸς τὴν Ἥραν συμπεριφοραῖς. τὸν
[4, 83]	τὴν αἰτίαν τῆς αὐξήσεως ἠμείβοντο	ταῖς	προσηκούσαις χάρισι καὶ τιμαῖς. οἱ
[4, 48]	βασίλεια τῶν Κόλχων. προσελθοῦσαν δὲ	ταῖς	πύλαις κεκλειμέναις νυκτὸς τῇ Ταυρικῇ
[4, 5]	ἀλειτουργήτους ποιῆσαι καὶ τοὺς ἐν	ταῖς	στρατείαις μεταχειριζομένους τι τῆς μουσικῆς
[4, 21]	ἐν ᾧ μυθολογοῦσιν ἄνδρας γενέσθαι	ταῖς	τε ῥώμαις προέχοντας καὶ ἐπὶ
[4, 17]	δ´ ἔχει συναγωνιστὰς υἱούς, διαφέροντας	ταῖς	τε ῥώμαις τῶν σωμάτων καὶ
[4, 25]	ἔν τε ταῖς θεολογίαις καὶ	ταῖς	τελεταῖς καὶ ποιήμασι καὶ μελῳδίαις.
[4, 6]	τοῦτον κολαστὴν παρεισάγοντες. ἔν τε	ταῖς	τελεταῖς οὐ μόνον ταῖς Διονυσιακαῖς,
[4, 20]	δ´ ἐγχωρίων ταῖς ἐργασίαις καὶ	ταῖς	τῆς κακοπαθείας ὑπερβολαῖς φέρει καρποὺς
[4, 4]	καιρίων τραυμάτων, προσκόψαντα τὸν Διόνυσον	ταῖς	τοιαύταις περιστάσεσι τὸ μὲν ἀποστῆσαι
[4, 7]	τῶν Μουσῶν, ἐπειδήπερ ἐμνήσθημεν ἐν	ταῖς	τοῦ Διονύσου πράξεσιν, οἰκεῖον ἂν
[4, 15]	τὸν κύριον Διομήδην παρέβαλε, καὶ	ταῖς	τοῦ παρανομεῖν διδάξαντος σαρξὶν ἐκπληρώσας
[4, 17]	γεωργίαις καὶ ταῖς ἄλλαις φυτείαις	ταῖς	τοὺς καρποὺς παρασκευαζούσαις πληρωθῆναι πολλὴν
[4, 5]	τούτους ἐν ταῖς ὀρχήσεσι καὶ	ταῖς	τραγῳδίαις τέρψιν καὶ πολλὴν ἡδονὴν
[4, 45]	καὶ τῆς παρεκβάσεως οἰκείας ἐσομένης	ταῖς	τῶν Ἀργοναυτῶν πράξεσι. φασὶ γὰρ
[4, 51]	σώματι μὴ δουλικαῖς χερσίν, ἀλλὰ	ταῖς	τῶν τέκνων θεραπευθέντα τυχεῖν τῆς
[4, 19]	δύσβατον, ὥστε δύνασθαι στρατοπέδοις καὶ	ταῖς	τῶν ὑποζυγίων ἀποσκευαῖς βάσιμον εἶναι.
[4, 6]	ἔνιοι δὲ τὰ τοιαῦτα γένη	ταῖς	φύσεσιν ἀποφαίνονται τέρατα ὑπάρχειν, καὶ
[4, 20]	ἀνδρῶν ἐργαζομένη μισθοῦ, μεταξὺ συνεχομένη	ταῖς	ὠδῖσιν ἀπῆλθεν εἴς τινας θάμνους
[4, 25]	τε ταῖς θεολογίαις καὶ ταῖς	τελεταῖς	καὶ ποιήμασι καὶ μελῳδίαις. συνεστρατεύσατο
[4, 6]	κολαστὴν παρεισάγοντες. ἔν τε ταῖς	τελεταῖς	οὐ μόνον ταῖς Διονυσιακαῖς, ἀλλὰ
[4, 54]	καὶ σωφροσύνῃ καὶ ταῖς ἄλλαις	ἀρεταῖς	κεκοσμῆσθαι· μετὰ δὲ ταῦτα ἀεὶ
[4, 44]	ἀρχαιολογουμένων μὴ συμφώνως ἅπασι τοῖς	ποιηταῖς	καὶ συγγραφεῦσι συγκρίνωμεν. οὐ μὴν
[4, 56]	νεωτέρων χρόνων διαμείναντα παρὰ τοῖς	Εὐεσπερίταις.	οὐ παραλειπτέον δ´ ἡμῖν ἀνεξέλεγκτον
[4, 53]	ἐπιφανέστατον ὑπάρχειν καὶ παρὰ ταῖς	πλείσταις	πόλεσι γνωσθέντα πολλοὺς ἔχειν ἐπιθυμητὰς
[4, 80]	ἱστοριῶν γραφομένων. νεὼν μὲν γὰρ	αὐταῖς	κατεσκεύασαν οὐ μόνον τῷ μεγέθει
[4, 52]	εἶχον ἐξουσίαν οὔτε τὸ πραχθὲν	αὐταῖς	μύσος δι´ ἀπάτην διορθώσασθαι. διόπερ
[4, 51]	συνεργεῖν καὶ πράττειν ἅπερ ἂν	αὐταῖς	προστάττῃ· προσήκειν γὰρ τῷ τοῦ
[4, 16]	δ´ οὐχ ὑπήκουον, συνῆψε μάχην	αὐταῖς.	τὸ μὲν οὖν ἄλλο πλῆθος
[4, 16]	ἕνα στόχον οὐκ ἔτρωσαν, ἀλλ´	ἑαυταῖς	συνασπίζουσαι τότε πᾶσαι κατεκόπησαν. μετὰ
[4, 4]	τραυμάτων, προσκόψαντα τὸν Διόνυσον ταῖς	τοιαύταις	περιστάσεσι τὸ μὲν ἀποστῆσαι τοῦ
[4, 53]	διὰ δὲ τὴν παρὰ τοῖς	Ἀργοναύταις	γενομένην ἀποδοχὴν αὐτοῦ κατὰ τὴν
[4, 49]	φυλακὴν ἀποθέσθαι, τοῖς δ´ ἄλλοις	Ἀργοναύταις	δι´ ἐνέδρας βουλεῦσαι θάνατον· καὶ
[4, 49]	ἀπαγγεῖλαι τὰ κατὰ μέρος τοῖς	Ἀργοναύταις.	διόπερ τούτους μὲν ἑτοίμους γενομένους
[4, 25]	μελῳδίαις. συνεστρατεύσατο δὲ καὶ τοῖς	Ἀργοναύταις,	καὶ διὰ τὸν ἔρωτα τὸν
[4, 48]	δὲ Μήδειαν ἱστοροῦσι καθηγήσασθαι τοῖς	Ἀργοναύταις	πρὸς τὸ τοῦ Ἄρεος τέμενος,
[4, 32]	ἵππων, περὶ ὧν ἐν τοῖς	Ἀργοναύταις	τὰ κατὰ μέρος μικρὸν ὕστερον
[4, 4]	καὶ ταῖς βακτηρίαις ξυλίναις χρωμένους	ταύταις	ἀλλήλους τύπτειν. διὸ καὶ τινῶν
[4, 72]	Πειρήνη καὶ Κλεώνη, πρὸς δὲ	ταύταις	Θήβη τε καὶ Τάναγρα καὶ
[4, 50]	καὶ τῆς ἀδελφῆς Κίρκης· καὶ	ταύταις	μὲν μηδέποτε χρῆσθαι πρότερον πρὸς
[4, 72]	ἔτι δὲ Σινώπη, πρὸς δὲ	ταύταις	Ὀρνία καὶ Χαλκίς. τούτων δ´
[4, 66]	χρησμοὺς ἔγραψε παντοδαπούς, διαφόρους ταῖς	κατασκευαῖς·	παρ´ ἧς φασι καὶ τὸν
[4, 19]	στρατοπέδοις καὶ ταῖς τῶν ὑποζυγίων	ἀποσκευαῖς	βάσιμον εἶναι. τῶν δὲ τὴν
[4, 84]	συναγκείας δένδρων οὔσης θεοπρεποῦς καὶ	Νύμφαις	ἄλσους ἀνειμένου μυθολογοῦσι γεννηθῆναι τὸν
[4, 2]	Φοινίκης καὶ Νείλου, ταῖς δὲ	νύμφαις	παραδοῦναι τρέφειν καὶ μετὰ πολλῆς
[4, 81]	μὲν νήπιον ὄντα παραδοῦναι ταῖς	Νύμφαις	τρέφειν· ταύτας δὲ τῷ παιδὶ
[4, 45]	μίσγουσαν ταῖς διδομέναις τοῖς ξένοις	τροφαῖς.	ἐμπειρίαν δὲ μεγάλην ἐν τούτοις
[4, 4]	στρατείας γυναικῶν πλῆθος περιάγεσθαι καθωπλισμένων	λόγχαις	τεθυρσωμέναις. φασὶ δὲ καὶ τὰς
[4, 41]	ἐπιβολῆς, οὐκ ὀλίγους τῶν ἐν	ὑπεροχαῖς	νεανίσκων ἐπιθυμῆσαι μετασχεῖν τῆς στρατείας.
[4, 11]	διατριβόντων, τούτους ὡς πολεμίους κατετόξευσε.	μόγις	δὲ τῆς μανίας ἀπολυθείς, καὶ
[4, 61]	μετὰ μεγάλου στόλου, καὶ τοὺς	δὶς	ἑπτὰ κόρους ἀπαιτήσας ἔλαβε. μελλόντων
[4, 48]	τοῖς θεοῖς, δι´ οὓς τετεύχασι	δὶς	ἤδη τῆς σωτηρίας. ~ἔπειτα τὸν
[4, 36]	γενομένην ὑπὸ τοῦ Νέσσου παραγγελίαν	εἰς	ἄγγος ἀναλαβοῦσα τὸν γόνον, καὶ
[4, 53]	τῆς Ἑλλάδος τὸν ἐπιφανέστατον τόπον	εἰς	ἀγώνων θέσιν καὶ πανήγυριν κοινήν,
[4, 25]	πρὸς τὴν γυναῖκα καταβῆναι μὲν	εἰς	ᾅδου παραδόξως ἐτόλμησε, τὴν δὲ
[4, 55]	παρὸν ἐκ τούτου βοήθειαν καταφυγεῖν	εἰς	Ἀθήνας πρὸς Αἰγέα τὸν Πανδίονος.
[4, 11]	πραχθέντων ὁ μὲν Ἡρακλῆς ἐνέπεσεν	εἰς	ἀθυμίαν οὐ τὴν τυχοῦσαν· τό
[4, 18]	δὲ τὸν Ἀνταίου θάνατον παρελθὼν	εἰς	Αἴγυπτον ἀνεῖλε Βούσιριν τὸν βασιλέα
[4, 25]	θεολογίας μυθολογούμενα μαθών, ἀπεδήμησε μὲν	εἰς	Αἴγυπτον, κἀκεῖ πολλὰ προσεπιμαθὼν μέγιστος
[4, 35]	ὑπάρχειν ἔγκυον, διενεχθέντα πέμψαι ταύτην	εἰς	Αἰτωλίαν πρὸς Οἰνέα καὶ παρακελεύσασθαι
[4, 6]	δὲ τοῦ σώματος μέρη περιπλάσασαν	εἰς	ἀνθρώπου τύπον, ταῦτα μὲν δοῦναι
[4, 6]	γενέσεως τῶν ἀνθρώπων καὶ διαμονῆς	εἰς	ἅπαντα τὸν αἰῶνα, τυχεῖν τῆς
[4, 47]	ξένους, ἵνα διαδοθείσης τῆς φήμης	εἰς	ἅπαντα τόπον περὶ τῆς Κόλχων
[4, 65]	Λυκωπέα φυγεῖν ἐκ τῆς Αἰτωλίας	εἰς	Ἄργος. Ἄδραστον δ´ ἀμφοτέρους ὑποδεξάμενον
[4, 65]	καταλιπὼν ἀτάφους τοὺς τετελευτηκότας ἐπανῆλθεν	εἰς	Ἄργος. ἀτάφων δὲ μενόντων τῶν
[4, 65]	δ´ ἀδελφοῦ μὴ ὑπακούοντος φυγεῖν	εἰς	Ἄργος πρὸς Ἄδραστον τὸν βασιλέα.
[4, 34]	ἐνήδρευσαν Ἀταλάντῃ, καὶ κατὰ τὴν	εἰς	Ἀρκαδίαν ἐπάνοδον ἐπιθέμενοι τὴν δορὰν
[4, 14]	μὲν τῶν ταύτης προγόνων ἤρξατο,	εἰς	αὐτὴν δὲ ταύτην κατέληξεν· ἐν
[4, 44]	τὴν Σκυθίαν ἐκεῖνον παρακαλέσαι τῶν	εἰς	αὐτοὺς ἀνομημάτων λαβεῖν κόλασιν. οὗ
[4, 63]	ὁ Θησεὺς ὑπεξέθετο τὴν Ἑλένην	εἰς	Ἄφιδναν, μίαν τῶν Ἀττικῶν πόλεων.
[4, 69]	καὶ τὸν Ἠϊονέα παραγενόμενον ἔβαλεν	εἰς	βόθρον πυρὸς μεστόν. διὰ δὲ
[4, 72]	Χαλκίς. τούτων δ´ Ἰσμηνὸς μὲν	εἰς	Βοιωτίαν ἐλθὼν κατῴκησε περὶ τὸν
[4, 81]	μετὰ δὲ ταῦτά φασιν αὐτὸν	εἰς	Βοιωτίαν καταντήσαντα γῆμαι τῶν Κάδμου
[4, 45]	ἐπίνοιαν φαρμακείας. δοθῆναι δ´ αὐτὴν	εἰς	γάμον τῷ βασιλεῖ τῶν Σαρματῶν,
[4, 51]	βασίλεια, καὶ τόν τε Πελίαν	εἰς	δεισιδαίμονα διάθεσιν ἐμβαλεῖν καὶ τὰς
[4, 10]	ὑπουργεῖν Εὐρυσθεῖ, Ἡρακλῆς δὲ παρελθὼν	εἰς	Δελφοὺς καὶ περὶ τούτων ἐπερωτήσας
[4, 33]	τὴν μητέρα μαθεῖν σπεύδων, παρῆλθεν	εἰς	Δελφούς, καὶ χρησμὸν ἔλαβε πλεῖν
[4, 66]	Δάφνης ἐγκρατεῖς γενόμενοι ταύτην ἀνέθεσαν	εἰς	Δελφοὺς κατά τινα εὐχὴν ἀκροθίνιον
[4, 38]	νόσῳ βαρυνόμενος αὐτὸς μὲν ἀπέστειλεν	εἰς	Δελφοὺς Λικύμνιον καὶ Ἰόλαον ἐπερωτήσοντας
[4, 58]	ὧν τὰς πράξεις ἀναγράψομεν, ὅταν	εἰς	ἐκείνους τοὺς χρόνους παραγενηθῶμεν. Ἀλκμήνη
[4, 42]	διὸ καὶ συντρεχόντων τῶν ὄχλων	εἰς	ἐκκλησίαν καὶ ζητούντων ἀπαλλαγὴν τῶν
[4, 53]	ἐπιεικῶς καὶ μεγαλοψύχως προσενεχθήσεσθαι, συναγαγεῖν	εἰς	ἐκκλησίαν τὰ πλήθη. ἀπολογησάμενον δὲ
[4, 46]	τὴν ἐκ τῆς θυγατρὸς ἐπιβουλὴν	εἰς	ἐλευθέραν αὐτὴν ἀποθέσθαι φυλακήν· τὴν
[4, 76]	φόνου, τὸ μὲν πρῶτον ἔφυγεν	εἰς	ἕνα τῶν κατὰ τὴν Ἀττικὴν
[4, 80]	Ἰδαίοιο ἄντρῳ ἐγκατέθεντο καὶ ἔτρεφον	εἰς	ἐνιαυτόν, Δικταῖοι Κούρητες ὅτε Κρόνον
[4, 40]	οὕτω τοῦ Πελίου σπεύδοντος προαγαγεῖν	εἰς	ἐπιφάνειαν τὸν νεανίσκον ὡς ἐλπίζοντος
[4, 85]	ἐγχωρίων διαφερόντως· ταῦτα δὲ διαπραξάμενον	εἰς	Εὔβοιαν μεταναστῆναι κἀκεῖ κατοικῆσαι· διὰ
[4, 55]	δόντος δ´ Αἰγέως τοὺς παραπέμψοντας	εἰς	ἣν βούλοιτο χώραν, εἰς τὴν
[4, 42]	εἰς τὸν κλῆρον ἐμβαινόντων ἐπανελθεῖν	εἰς	Ἡσιόνην τὴν τοῦ βασιλέως θυγατέρα·
[4, 77]	τὸν Ἴκαρον παραβόλως ἀποβαίνοντα πεσεῖν	εἰς	θάλατταν καὶ τελευτῆσαι, ἀφ´ οὗ
[4, 59]	τύπτων περιεκύλιε κατὰ τῶν κρημνῶν	εἰς	θάλατταν κατὰ τὴν ὀνομαζομένην Χελώνην.
[4, 38]	τοῖς χρησμοῖς ἀκολούθως ἐξ ἀνθρώπων	εἰς	θεοὺς μεθεστάσθαι· ~διόπερ ὡς ἥρωι
[4, 29]	θεοῦ χρήσαντος συμφέρειν πρὸ τῆς	εἰς	θεοὺς μεταλλαγῆς ἀποικίαν εἰς Σαρδὼ
[4, 21]	ὅτι μετὰ τὴν ἑαυτοῦ μετάστασιν	εἰς	θεοὺς τοῖς εὐξαμένοις ἐκδεκατεύσειν Ἡρακλεῖ
[4, 58]	τοὺς χρόνους παραγενηθῶμεν. Ἀλκμήνη δ´	εἰς	Θήβας καταντήσασα, καὶ μετὰ ταῦτ´
[4, 10]	Ἀμφιτρύων φυγαδευθεὶς ἐκ Τίρυνθος μετῴκησεν	εἰς	Θήβας· ὁ δ´ Ἡρακλῆς τραφεὶς
[4, 54]	ἐκ τῆς Κορίνθου, καὶ διεκπεσεῖν	εἰς	Θήβας πρὸς Ἡρακλέα· τοῦτον γὰρ
[4, 82]	τὸ δὲ τελευταῖον μυθολογοῦσιν αὐτὸν	εἰς	Θρᾴκην παραβαλόντα πρὸς Διόνυσον μετασχεῖν
[4, 32]	ταῦτα ἐπανελθὼν εἰς Πελοπόννησον ἐστράτευσεν	εἰς	Ἴλιον, ἐγκαλῶν Λαομέδοντι τῷ βασιλεῖ.
[4, 6]	τὸ δὲ σῶμα αὐτοῦ διελόντας	εἰς	ἴσας μερίδας ἑαυτοῖς καὶ λαβόντας
[4, 33]	ἐξ Ἤλιδος πομπὴν ἀποστέλλεσθαι Ποσειδῶνι	εἰς	Ἰσθμόν, καὶ ταύτης ἀφηγεῖσθαι Εὔρυτον
[4, 53]	τότε δὲ μετὰ τῶν ἀριστέων	εἰς	Ἰσθμὸν τὸν ἐν Πελοποννήσῳ πλεύσαντα
[4, 83]	ὕστερον Αἰνείας ὁ Ἀφροδίτης πλέων	εἰς	Ἰταλίαν καὶ προσορμισθεὶς τῇ νήσῳ
[4, 55]	Κορίνθῳ τραφέντα μετὰ ταῦτα ἐπανελθεῖν	εἰς	Ἰωλκόν, οὖσαν Ἰάσονος πατρίδα· ἐν
[4, 34]	τῆς Ἀρκαδίας, ἀπῆλθε τῆς Αἰτωλίας	εἰς	Καλυδῶνα κἀκεῖ κατῴκησεν. οὐκ ὄντων
[4, 82]	τὸν Ἀπόλλω προειπεῖν αὐτῷ τὴν	εἰς	Κέων νῆσον μετάβασιν ἐσομένην αὐτοῦ
[4, 15]	συστρατεύσων ἐπὶ τὸ χρυσόμαλλον δέρος	εἰς	Κόλχους. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων
[4, 56]	ἀναλαβοῦσαν τὸν ἐξ Αἰγέως Μῆδον	εἰς	Κόλχους διασωθῆναι· κατὰ δὲ τοῦτον
[4, 40]	ἆθλον τελέσαι στειλάμενον τὸν πλοῦν	εἰς	Κόλχους ἐπὶ τὸ διαβεβοημένον τοῦ
[4, 61]	ποιεῖν εἰώθεσαν. καταπλευσάντων δ´ αὐτῶν	εἰς	Κρήτην Ἀριάδνη μὲν ἡ θυγάτηρ
[4, 60]	ἁρπάσας ἐκ Φοινίκης καὶ διακομίσας	εἰς	Κρήτην ἐπὶ ταύρου, μιγεὶς τρεῖς
[4, 77]	ὀνομασθῆναι. ~μετὰ δὲ ταῦτα διαδρὰς	εἰς	Κρήτην, καὶ διὰ τὴν ἐν
[4, 17]	καὶ τὰς μὲν δυνάμεις ἤθροισεν	εἰς	Κρήτην, κεκρικὼς ἐκ ταύτης ποιεῖσθαι
[4, 60]	Δώρου τοῦ Ἕλληνος τοῦ Δευκαλίωνος	εἰς	Κρήτην πλεύσας μετὰ Αἰολέων καὶ
[4, 37]	ἔκτισαν πόλιν Κάρυστον, οἱ δ´	εἰς	Κύπρον τὴν νῆσον πλεύσαντες καὶ
[4, 63]	δὲ πασῶν διαφέρουσαν. παραγενόμενοι δ´	εἰς	Λακεδαίμονα μετὰ πλειόνων, καὶ καιρὸν
[4, 63]	κατασκάψαι, τὴν δ´ Ἑλένην ἀπαγαγεῖν	εἰς	Λακεδαίμονα παρθένον οὖσαν, καὶ μετ´
[4, 61]	Θησέως εὐπρεπείᾳ διαφέροντος, Θησεὺς δ´	εἰς	λόγους ἐλθὼν αὐτῇ καὶ ταύτην
[4, 70]	Φολόην τῆς Ἀρκαδίας, τέλος δ´	εἰς	Μαλέαν ἐκπεσόντας ἐνταῦθα κατοικῆσαι. τοὺς
[4, 11]	ὁ δὲ τῇ ψυχῇ δυσφορῶν	εἰς	μανίαν ἐνέπεσε. τοῦ πάθους δ´
[4, 65]	διὰ τὴν συνείδησιν τοῦ μύσους	εἰς	μανίαν περιέστη· οἱ δὲ περὶ
[4, 17]	αὐτοῦ καταπαλαισθέντας ξένους ἀποκτείναντα προκαλεσάμενος	εἰς	μάχην καὶ συμπλακεὶς διέφθειρεν. ἀκολούθως
[4, 54]	εἰς τὴν τῆς φυγῆς παρασκευήν,	εἰς	μὲν τὰ βασίλεια νυκτὸς εἰσελθεῖν
[4, 51]	δὲ κατασκευάσασαν Ἀρτέμιδος εἴδωλον κοῖλον,	εἰς	μὲν τοῦτο παντοδαπὰς φύσεις φαρμάκων
[4, 68]	δὲ μετὰ τῶν συνακολουθησάντων παραγενόμενος	εἰς	Μεσσήνην πόλιν ἔκτισε Πύλον, δόντων
[4, 67]	κατὰ τύχην παρεπιδημοῦντι, προστάξας ἀπάγειν	εἰς	Μεταπόντιον. τούτου δὲ πράξαντος τὸ
[4, 58]	ἀθροισθέντων, Ὕλλος μὲν ὁ Ἡρακλέους	εἰς	μονομαχίαν προεκαλέσατο τῶν πολεμίων τὸν
[4, 33]	προσέταξε καταποντίσαι. Αὔγη δ´ ἀπαγομένη	εἰς	Ναυπλίαν, καὶ γενομένη κατὰ τὸ
[4, 72]	ἐκ Φλιοῦντος ὑπὸ Διὸς ἁρπαγεῖσα	εἰς	νῆσον ἀπεκομίσθη τὴν ἀπ´ ἐκείνης
[4, 72]	Κόρκυρα δ´ ὑπὸ Ποσειδῶνος ἀπηνέχθη	εἰς	νῆσον τὴν ἀπ´ ἐκείνης Κόρκυραν
[4, 56]	γὰρ τὴν Τυρρηνίαν καταπλεύσαντας αὐτοὺς	εἰς	νῆσον τὴν ὀνομαζομένην Αἰθάλειαν τὸν
[4, 61]	ἔλαθεν ἐκπλεύσας νυκτός, καὶ κατῆρεν	εἰς	νῆσον τὴν τότε μὲν Δίαν,
[4, 51]	εὐθὺς ἐπὶ τέλος ἀγαγούσης, φασὶν	εἰς	οἰκίσκον τινὰ συγκλείσασαν ἑαυτὴν καὶ
[4, 2]	μὴ δυνάμενον ἀνευρεῖν, ἀπογνῶναι τὴν	εἰς	οἶκον ἀνακομιδήν· καταντήσαντα δ´ εἰς
[4, 50]	Ἰάσονα καταπλεύσαντα νυκτὸς τῆς Θετταλίας	εἰς	ὅρμον οὐ μακρὰν μὲν τῆς
[4, 51]	ἀναλαβοῦσαν τὴν θεὸν διεσκευασμένην καταπληκτικῶς	εἰς	ὄχλων δεισιδαιμονίαν, εἰς τὴν πόλιν
[4, 83]	σκυθρωπὸν τῆς ἐξουσίας ἀποθέμενοι μεταβάλλουσιν	εἰς	παιδιὰς καὶ γυναικῶν ὁμιλίας μετὰ
[4, 23]	Ἔρυκα τόποις, προεκαλέσατο αὐτὸν Ἔρυξ	εἰς	πάλην, υἱὸς {μὲν} ὢν Ἀφροδίτης
[4, 51]	θεῶν προνοίᾳ μετηλλαχέναι τὸ γῆρας	εἰς	παρθένου νεότητα καὶ κάλλος περίβλεπτον.
[4, 58]	λειφθείη, μὴ κατιέναι τοὺς Ἡρακλείδας	εἰς	Πελοπόννησον ἐντὸς ἐτῶν πεντήκοντα. καταβάντος
[4, 32]	Κλεόδαιος. ~Μετὰ δὲ ταῦτα ἐπανελθὼν	εἰς	Πελοπόννησον ἐστράτευσεν εἰς Ἴλιον, ἐγκαλῶν
[4, 33]	δὲ ταῦτα Ἡρακλῆς μὲν ἐπανελθὼν	εἰς	Πελοπόννησον ἐστράτευσεν ἐπ´ Αὐγέαν διὰ
[4, 68]	Φθιωτῶν καὶ τῶν Αἰολέων ἐστράτευσεν	εἰς	Πελοπόννησον. καὶ Μελάμπους μὲν μάντις
[4, 59]	τελῶν ἆθλον ἐκ Κρήτης ἀπήγαγεν	εἰς	Πελοπόννησον, συμπλακεὶς καὶ κρατήσας τοῦ
[4, 13]	βασιλέα συνεργὸν λαβών, ἤγαγεν αὐτὸν	εἰς	Πελοπόννησον, τὸ τηλικοῦτον πέλαγος ἐπ´
[4, 58]	ὁ πεντηκονταετὴς χρόνος διῆλθε, κατῆλθον	εἰς	Πελοπόννησον· ὧν τὰς πράξεις ἀναγράψομεν,
[4, 73]	Πέλοψ δ´ ὁ Ταντάλου καταντήσας	εἰς	Πῖσαν, καὶ θεασάμενος τὴν Ἱπποδάμειαν,
[4, 70]	ἱππεύειν ἐπιχειρήσαντας Ἱπποκενταύρους ὠνομάσθαι καὶ	εἰς	πλάσμα μύθου καταταχθῆναι ὡς διφυεῖς
[4, 11]	καὶ ἀσύμφορον ἐφαίνετο καὶ ἀδύνατον.	εἰς	πολλὴν οὖν ἀμηχανίαν ἐμπίπτοντος αὐτοῦ,
[4, 31]	τούτου θάνατον Ἡρακλῆς νοσήσας παρῆλθεν	εἰς	Πύλον πρὸς Νηλέα, καὶ παρεκάλεσεν
[4, 58]	φόνον τοῦτον ἐξ Ἄργους φυγόντα	εἰς	Ῥόδον μετοικῆσαι· τὴν δὲ νῆσον
[4, 72]	δὲ φυγὼν ἐξ Αἰγίνης κατήντησεν	εἰς	Σαλαμῖνα, καὶ γήμας Κυχρέως τοῦ
[4, 49]	φασὶν ἐκ τῆς Τρῳάδος ἀναχθέντας	εἰς	Σαμοθρᾴκην κομισθῆναι, καὶ τοῖς μεγάλοις
[4, 30]	ἔτι δὲ τῆς ἀποικίας τῆς	εἰς	Σαρδόνα γενομένης ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσι,
[4, 29]	τούτους εἰς τὴν ἀποικίαν τὴν	εἰς	Σαρδόνα κατὰ τὸν χρησμόν. ἡγουμένου
[4, 29]	τῆς εἰς θεοὺς μεταλλαγῆς ἀποικίαν	εἰς	Σαρδὼ πέμψαι καὶ τοὺς ἐκ
[4, 79]	καὶ πυθόμενος τὴν Δαιδάλου φυγὴν	εἰς	Σικελίαν, ἔγνω στρατεύειν ἐπ´ αὐτήν.
[4, 75]	Μινωταύρου καὶ τῆς Μίνωος στρατείας	εἰς	Σικελίαν ἐπὶ Κώκαλον τὸν βασιλέα.
[4, 18]	πολὺ διάστημα, συναγαγεῖν τὸν πόρον	εἰς	στενόν, ὅπως ἁλιτενοῦς καὶ στενοῦ
[4, 33]	Αὔγῃ καὶ ταύτην ποιήσας ἔγκυον	εἰς	Στύμφαλον ἐπανῆλθεν. Ἄλεως δ´ ἀγνοῶν
[4, 79]	εἰς τιμωρίαν. ὁ δὲ Κώκαλος	εἰς	σύλλογον προκαλεσάμενος καὶ πάντα ποιήσειν
[4, 51]	ἁπάσης συνενθεαζούσης, εἰσβαλεῖν τὴν Μήδειαν	εἰς	τὰ βασίλεια, καὶ τόν τε
[4, 52]	τοῦ τείχους ἐσπασμένοις τοῖς ξίφεσιν	εἰς	τὰ βασίλεια καταντῆσαι καὶ τοὺς
[4, 42]	πρὸς δὲ τούτοις λοιμὸν ἐμπεσεῖν	εἰς	τὰ πλήθη καὶ καρπῶν παντελῆ
[4, 75]	ἐγέννησεν· ὧν Τιθωνὸς μὲν στρατεύσας	εἰς	τὰ πρὸς ἕω μέρη τῆς
[4, 61]	πολλοὺς δὲ τὸν ἀριθμόν, μεταγαγεῖν	εἰς	τὰς Ἀθήνας· ἀπὸ γὰρ τούτων
[4, 59]	ὑπό τινι πέτρᾳ τεθειμένα, κατήντησεν	εἰς	τὰς Ἀθήνας. διεξιὼν δ´, ὥς
[4, 61]	κατὰ τὸν υἱὸν συμφοράν, ἧκεν	εἰς	τὰς Ἀθήνας δίκας αἰτῶν τοῦ
[4, 55]	ταῦτα Θησέως ἐπανελθόντος ἐκ Τροιζῆνος	εἰς	τὰς Ἀθήνας, ἐγκληθεῖσαν ἐπὶ φαρμακείᾳ
[4, 62]	τὴν Φαίδραν ἀγανακτῆσαι, καὶ ἐπανελθοῦσαν	εἰς	τὰς Ἀθήνας εἰπεῖν τῷ Θησεῖ
[4, 63]	τὴν Ἑλένην κοινῇ καὶ ἀπήγαγον	εἰς	τὰς Ἀθήνας. ἔπειτα πρὸς ἀλλήλους
[4, 25]	ἆθλον ὑπολαβὼν συνοίσειν αὑτῷ, παρῆλθεν	εἰς	τὰς Ἀθήνας καὶ μετέσχε τῶν
[4, 59]	κατορθώσας δὲ τὰ προειρημένα κατήντησεν	εἰς	τὰς Ἀθήνας, καὶ τὸν Αἰγέα
[4, 60]	δὲ Μίνωος υἱῶν Ἀνδρόγεως μὲν	εἰς	τὰς Ἀθήνας κατήντησε Παναθηναίων συντελουμένων,
[4, 63]	καὶ καταλιπούσης υἱὸν Πολυποίτην, παρῆλθεν	εἰς	τὰς Ἀθήνας πρὸς Θησέα. καταλαβὼν
[4, 62]	μικρὸν δ´ ὕστερον Ἱππολύτου ἐπανελθόντος	εἰς	τὰς Ἀθήνας πρὸς τὰ μυστήρια,
[4, 59]	καὶ κρατήσας τοῦ ζῴου ἀπήγαγεν	εἰς	τὰς Ἀθήνας· τοῦτον δ´ Αἰγεὺς
[4, 18]	αὐτῶν διελθεῖν. Ἡρακλῆς γὰρ παραβαλὼν	εἰς	τὰς ἄκρας τῶν ἠπείρων τὰς
[4, 64]	μυθολογοῦσι σφίγγα, δίμορφον θηρίον, παραγενομένην	εἰς	τὰς Θήβας αἴνιγμα προτιθέναι τῷ
[4, 65]	πρῶτον καταγαγεῖν τὸν Πολυνείκην, ἄγγελον	εἰς	τὰς Θήβας ἀποστεῖλαι Τυδέα πρὸς
[4, 60]	τῷ Ἀνδρόγεῳ. βαδίζοντος οὖν αὐτοῦ	εἰς	τὰς Θήβας ἐπί τινα θεωρίαν,
[4, 67]	αὐτῇ κατέμειναν, οἱ δ´ ἐπανῆλθον	εἰς	τὰς Θήβας, Κρέοντος τοῦ Μενοικέως
[4, 54]	τῶν κοινῶν τέκνων ἐμβαλεῖν αὐτὸν	εἰς	τὰς μεγίστας συμφοράς· πλὴν γὰρ
[4, 27]	κόρας συναρπάσαι, καὶ ταχὺ φυγόντας	εἰς	τὰς ναῦς ἀποπλεῖν. τούτοις δ´
[4, 32]	ἔπεσεν, οἱ δὲ λοιποὶ συνδιωχθέντες	εἰς	τὰς ναῦς ἔφθασαν ἀναπλεύσαντες ἀπὸ
[4, 53]	κατοικῆσαι. Μελλόντων δὲ τῶν Ἀργοναυτῶν	εἰς	τὰς πατρίδας διαχωρίζεσθαι, φασὶ τὸν
[4, 79]	Κώκαλον Σικανῶν ἐμπυρισθεισῶν τὴν μὲν	εἰς	τὰς πατρίδας ἐπάνοδον ἀπέγνωσαν, κρίναντες
[4, 65]	χαριζόμενον αὐτοῖς ἐπαγγείλασθαι κατάξειν ἀμφοτέρους	εἰς	τὰς πατρίδας. κρίναντος δ´ αὐτοῦ
[4, 67]	πεποιημένοι μετὰ πολλῶν λαφύρων ἀνέκαμψαν	εἰς	τὰς πατρίδας. τῶν δὲ Καδμείων
[4, 56]	τούτοις ὑπ´ ἀνέμων αὐτοὺς ἐκριφέντας	εἰς	τὰς Σύρτεις, καὶ μαθόντας παρὰ
[4, 83]	ἥ τε σύγκλητος τῶν Ῥωμαίων	εἰς	τὰς τῆς θεοῦ τιμὰς φιλοτιμηθεῖσα
[4, 83]	εἰκότως ἐποίουν· τὸ γὰρ γένος	εἰς	ταύτην ἀναπέμποντες, καὶ διὰ τοῦτο
[4, 81]	καὶ μετενεγκεῖν αὐτὴν τῆς Λιβύης	εἰς	ταύτην τὴν χώραν, ἐν ᾗ
[4, 83]	πάντας τοὺς πρὸ αὐτῶν ταῖς	εἰς	ταύτην τιμαῖς. καὶ τοῦτο εἰκότως
[4, 44]	ὑπέρθοιντο τὴν φυσικὴν τῶν γονέων	εἰς	τέκνα φιλοστοργίαν. ἐνταῦθα συμπλέοντας τοῖς
[4, 27]	ταῦτα ἀνὰ τὸν Νεῖλον πλεύσαντα	εἰς	τὴν Αἰθιοπίαν τὸν βασιλεύοντα τῶν
[4, 61]	καὶ συμφορὰν ἐπιτελέσασθαι· ἀναβάντα γὰρ	εἰς	τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν
[4, 72]	δ´ ὑπὸ Ποσειδῶνος ἁρπαγεῖσα ἐκομίσθη	εἰς	τὴν ἀπ´ αὐτῆς νῆσον Σαλαμῖνα
[4, 79]	Κρήτης, καὶ κατῆρε τῆς Ἀκραγαντίνης	εἰς	τὴν ἀπ´ ἐκείνου Μινῴαν καλουμένην.
[4, 29]	γενομένων ἐνηλίκων, ἔκρινεν ἐκπέμπειν τούτους	εἰς	τὴν ἀποικίαν τὴν εἰς Σαρδόνα
[4, 33]	δὲ ταύτης τῆς στρατείας ἐπανιὼν	εἰς	τὴν Ἀρκαδίαν, καὶ καταλύσας παρὰ
[4, 33]	Ἀσίαν δωρήσασθαι· οὗτοι δ´ ἀπαγαγόντες	εἰς	τὴν Ἀσίαν ἀπέδοντο τὴν Αὔγην
[4, 33]	ξένοις δέ τισι Καρσὶν ἀναγομένοις	εἰς	τὴν Ἀσίαν δωρήσασθαι· οὗτοι δ´
[4, 31]	χρησμῷ μετά τινων φίλων ἔπλευσεν	εἰς	τὴν Ἀσίαν. ἐκεῖ δ´ ὑπομείνας
[4, 47]	θεῶν πρόνοιαν ἐκ τῆς Εὐρώπης	εἰς	τὴν Ἀσίαν ἐπὶ κριοῦ χρυσομάλλου,
[4, 61]	παραγγελίας, τοῖς μέλασιν ἱστίοις καταπλεῖν	εἰς	τὴν Ἀττικήν. Αἰγέα δὲ θεασάμενον
[4, 28]	πολλὴν τῆς Εὐρώπης ἐπελθοῦσαι κατήντησαν	εἰς	τὴν Ἀττικήν, καὶ κατεστρατοπέδευσαν ὅπου
[4, 61]	ἐννέα πάλιν ὁ Μίνως ἦλθεν	εἰς	τὴν Ἀττικὴν μετὰ μεγάλου στόλου,
[4, 2]	εἰς οἶκον ἀνακομιδήν· καταντήσαντα δ´	εἰς	τὴν Βοιωτίαν κατὰ τὸν παραδεδομένον
[4, 3]	Ἰνδικὴν τριετεῖ χρόνῳ τὴν ἐπάνοδον	εἰς	τὴν Βοιωτίαν ποιήσασθαι, κομίζοντα μὲν
[4, 11]	αὐτῷ, καὶ τοῦ θηρίου συμφυγόντος	εἰς	τὴν διώρυχα συνακολουθῶν αὐτῷ καὶ
[4, 67]	ἐξελαθέντες ὕστερόν τισι χρόνοις κατῆλθον	εἰς	τὴν Δωρίδα καὶ κατῴκησαν ἐν
[4, 30]	ταῦτα ὁ μὲν Ἰόλαος ἐπανιὼν	εἰς	τὴν Ἑλλάδα, καὶ προσπλεύσας τῇ
[4, 37]	δ´ ἐκπεσόντων Δρυόπων οἱ μὲν	εἰς	τὴν Εὔβοιαν καταντήσαντες ἔκτισαν πόλιν
[4, 25]	περιελθὼν τὸν προειρημένον κόλπον κατήντησεν	εἰς	τὴν Ἤπειρον, ἐξ ἧς πορευθεὶς
[4, 47]	χρυσομάλλου, τὴν μὲν παρθένον ἀποπεσεῖν	εἰς	τὴν θάλατταν, ἣν ἀπ´ ἐκείνης
[4, 47]	τοῦ τοίχου τῆς νεὼς ἐκκύπτουσαν,	εἰς	τὴν θάλατταν προπεσεῖν. ἔνιοι δέ
[4, 22]	φασίν. ἀναπεπταμένης δὲ τῆς λίμνης	εἰς	τὴν θάλατταν, τὸν Ἡρακλέα λέγεται
[4, 18]	συμπαραπλέοντος δὲ τοῦ στόλου διαβὰς	εἰς	τὴν Ἰβηρίαν, καὶ καταλαβὼν τοὺς
[4, 72]	Ἀλκίνοος ὁ τὸν Ὀδυσσέα καταγαγὼν	εἰς	τὴν Ἰθάκην. Σαλαμὶς δ´ ὑπὸ
[4, 3]	ἣν Ἐλευθερὰς προσαγορεῦσαι. ~στρατεύσαντα δ´	εἰς	τὴν Ἰνδικὴν τριετεῖ χρόνῳ τὴν
[4, 24]	Ἡρακλῆς μετὰ τῶν βοῶν περαιωθεὶς	εἰς	τὴν Ἰταλίαν προῆγε διὰ τῆς
[4, 56]	εὐωνύμων, καὶ πλησίον γινομένους Γαδείρων	εἰς	τὴν καθ´ ἡμᾶς θάλατταν εἰσπλεῦσαι.
[4, 19]	ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν καὶ καταντήσας	εἰς	τὴν Κελτικὴν καὶ πᾶσαν ἐπελθὼν
[4, 23]	τε ταῖς θεαῖς μεγαλοπρεπῶς καὶ	εἰς	τὴν Κυάνην τὸν καλλιστεύοντα τῶν
[4, 82]	Κέῳ καταλιπόντα, καὶ μετὰ ταῦτα	εἰς	τὴν Λιβύην ἐπανελθόντα, ἀπὸ τῆς
[4, 17]	τὸν ἐκ ταύτης πλοῦν κατῆρεν	εἰς	τὴν Λιβύην, καὶ πρῶτον μὲν
[4, 26]	Ἑσπερίδων χρυσᾶ μῆλα, πάλιν ἔπλευσεν	εἰς	τὴν Λιβύην. περὶ δὲ τῶν
[4, 33]	Δελφούς, καὶ χρησμὸν ἔλαβε πλεῖν	εἰς	τὴν Μυσίαν πρὸς Τεύθραντα τὸν
[4, 13]	οὗ Πασιφάην ἐρασθῆναί φασι, πλεύσας	εἰς	τὴν νῆσον, καὶ Μίνω τὸν
[4, 82]	τιμάς. τὸν δὲ πλεῦσαι μὲν	εἰς	τὴν νῆσον ταύτην, λοιμοῦ δὲ
[4, 83]	τιμαῖς. οἱ μὲν γὰρ καταντῶντες	εἰς	τὴν νῆσον ὕπατοι καὶ στρατηγοὶ
[4, 23]	Ἡρακλῆς ἐγκυκλούμενος τὴν Σικελίαν, καταντήσας	εἰς	τὴν νῦν οὖσαν τῶν Συρακοσίων
[4, 38]	Ἡρακλέα μετὰ τῆς πολεμικῆς διασκευῆς	εἰς	τὴν Οἴτην, κατασκευάσαι δὲ πλησίον
[4, 37]	ἐγέννησε. ταῦτα δὲ διαπραξάμενος ἐστράτευσεν	εἰς	τὴν Οἰχαλίαν ἐπὶ τοὺς Εὐρύτου
[4, 30]	τῆς ἀποικίας, ἐξεβαρβαρώθησαν, καὶ μεταστάντες	εἰς	τὴν ὀρεινὴν ἐν ταῖς δυσχωρίαις
[4, 61]	αὐτῆς μαθὼν διεσώθη. ἀνακομιζόμενος δ´	εἰς	τὴν πατρίδα καὶ κλέψας τὴν
[4, 5]	καταγαγεῖν ἀπὸ τῆς στρατείας θρίαμβον	εἰς	τὴν πατρίδα, τὴν ἐξ Ἰνδῶν
[4, 25]	τὴν Ἤπειρον, ἐξ ἧς πορευθεὶς	εἰς	τὴν Πελοπόννησον, καὶ τετελεκὼς τὸν
[4, 78]	κολυμβήθραν, ἐξ ἧς μέγας ποταμὸς	εἰς	τὴν πλησίον θάλατταν ἐξερεύγεται καλούμενος
[4, 33]	ὑπὸ τῶν ὠδίνων καταβαρουμένη παρῆλθεν	εἰς	τὴν πλησίον ὕλην ὡς ἐπί
[4, 50]	μὲν γὰρ συμβουλεύειν παραχρῆμα βιασαμένους	εἰς	τὴν πόλιν ἀπροσδοκήτως ἐπιθέσθαι τῷ
[4, 51]	διεσκευασμένην καταπληκτικῶς εἰς ὄχλων δεισιδαιμονίαν,	εἰς	τὴν πόλιν εἰσβαλεῖν ἅμ´ ἡμέρᾳ.
[4, 42]	τὸ σῶμα δεσμούς, ἀναβάντα δ´	εἰς	τὴν πόλιν ἐπαγγείλασθαι τῷ βασιλεῖ
[4, 32]	τὴν πολιορκίαν πρῶτος βιασάμενος εἰσέπεσεν	εἰς	τὴν πόλιν, Ἡρακλέους προσβαλόντος κατὰ
[4, 49]	Τρῳάδι. ἐνταῦθα δ´ Ἡρακλέους πέμψαντος	εἰς	τὴν πόλιν Ἴφικλόν τε τὸν
[4, 19]	δὲ καὶ τῶν ἐγχωρίων ἀνέμιξεν	εἰς	τὴν πόλιν· ὧν ἐπικρατησάντων τῷ
[4, 58]	ἐντὸς ἐτῶν πεντήκοντα. καταβάντος δ´	εἰς	τὴν πρόκλησιν Ἐχέμου τοῦ βασιλέως
[4, 51]	τῶν φαρμάκων δυνάμεις· ἀποκατασταθεῖσαν δ´	εἰς	τὴν προϋπάρχουσαν διάθεσιν καὶ φανεῖσαν
[4, 38]	τὰ καθ´ ἑαυτόν, καὶ παρελθὼν	εἰς	τὴν πυράν, παρεκάλει τὸν ἀεὶ
[4, 29]	βουλομένους κοινωνεῖν τῆς ἀποικίας, ἔπλευσεν	εἰς	τὴν Σαρδόνα. κρατήσας δὲ μάχῃ
[4, 82]	μητρὸς Νύμφης τὴν ἀναγωγὴν ποιησάμενον	εἰς	τὴν Σαρδὼ νῆσον καταπλεῦσαι. ἐν
[4, 77]	τέγγοντα τὰς πτέρυγας διασωθῆναι παραδόξως	εἰς	τὴν Σικελίαν. ἀλλὰ περὶ μὲν
[4, 22]	θαλάττης τὰς μὲν βοῦς ἐπεραίωσεν	εἰς	τὴν Σικελίαν, αὐτὸς δὲ ταύρου
[4, 23]	γενεαῖς Δωριεὺς ὁ Λακεδαιμόνιος καταντήσας	εἰς	τὴν Σικελίαν καὶ τὴν χώραν
[4, 44]	πρὸς δὲ τὸν πατέρα πέμψαντας	εἰς	τὴν Σκυθίαν ἐκεῖνον παρακαλέσαι τῶν
[4, 28]	γῆν, ἐπανῆλθον μετὰ τῶν Σκυθῶν	εἰς	τὴν Σκυθίαν καὶ μετ´ ἐκείνων
[4, 76]	δὲ γενόμενος πολλῶν τῶν συνεργούντων	εἰς	τὴν τέχνην, κατεσκεύασεν ἔργα θαυμαζόμενα
[4, 54]	ἡμέραν παρὰ τοῦ Κρέοντος λαβοῦσαν	εἰς	τὴν τῆς φυγῆς παρασκευήν, εἰς
[4, 67]	ὁ Ἄρνης καὶ Ποσειδῶνος καταντήσας	εἰς	τὴν τότε μὲν Αἰολίδα, νῦν
[4, 38]	τὸ δὲ στρατόπεδον ἀπολύσας ἐπανῆλθεν	εἰς	τὴν Τραχῖνα. ἀεὶ δὲ μᾶλλον
[4, 32]	ὁ δ´ οὖν Ἡρακλῆς καταπλεύσας	εἰς	τὴν Τρῳάδα αὐτὸς μὲν μετὰ
[4, 81]	ἡ θεός. καθόλου δὲ πιθανῶς	εἰς	τὴν τῶν ἁλισκομένων θηρίων μεταμορφωθεὶς
[4, 43]	δὲ τῶν ἀστέρων παρουσίας ἀναπέμπειν	εἰς	τὴν τῶν Διοσκόρων ἐπιφάνειαν. οὐ
[4, 43]	μὲν τοὺς ἀριστεῖς τῆς Θρᾴκης	εἰς	τὴν ὑπὸ Φινέως βασιλευομένην χώραν,
[4, 46]	διελθεῖν, ἵνα μηδὲν τῶν ἀνηκόντων	εἰς	τὴν ὑποκειμένην ἱστορίαν ἀγνοῆται. ~Φρίξον
[4, 2]	παρθένον ἀγαγεῖν ἢ μὴ ἀνακάμπτειν	εἰς	τὴν Φοινίκην. ἐπελθόντα δὲ πολλὴν
[4, 55]	παραπέμψοντας εἰς ἣν βούλοιτο χώραν,	εἰς	τὴν Φοινίκην κομισθῆναι. ἐντεῦθεν δ´
[4, 49]	οὐδενὸς δ´ αὐτῷ προσέχοντος, φασὶν	εἰς	τὴν φυλακὴν δύο ξίφη παρενέγκαντα
[4, 11]	οὕτως οὖν χειρωσάμενος τὸ ζῷον	εἰς	τὴν χολὴν ἀπέβαπτε τὰς ἀκίδας,
[4, 79]	τὸν βασιλέα ἐξῄτει τὸν Δαίδαλον	εἰς	τιμωρίαν. ὁ δὲ Κώκαλος εἰς
[4, 33]	καὶ τὴν Ἱππολύτην βιαζόμενον, ἀπέκτεινεν.	εἰς	Τίρυνθα δὲ Ἡρακλέους ἐπανελθόντος, Εὐρυσθεὺς
[4, 31]	παραγενομένου κατὰ ζήτησιν τῶν ἵππων	εἰς	Τίρυνθα, τοῦτον μὲν ἀναβιβάσας {ὁ
[4, 65]	ἀνδράσιν ἅπαντας ἀνελεῖν καὶ παραδόξως	εἰς	τὸ Ἄργος διασωθῆναι, τὸν δ´
[4, 37]	Φύλαντος τοῦ Δρυόπων βασιλέως δόξαντος	εἰς	τὸ ἐν Δελφοῖς ἱερὸν παρανενομηκέναι,
[4, 79]	τὸν λουτρῶνα ὠλίσθηκε καὶ πεσὼν	εἰς	τὸ θερμὸν ὕδωρ ἐτελεύτησε. μετὰ
[4, 21]	τῆς νῦν Ἰταλίας ὀνομαζομένης, κατήντησεν	εἰς	τὸ Κυμαῖον πεδίον, ἐν ᾧ
[4, 77]	μετέωρον τὴν πτῆσιν ποιούμενον πεσεῖν	εἰς	τὸ πέλαγος, τακέντος διὰ τὸν
[4, 49]	τὸν μὲν Γλαῦκον δῦναι πάλιν	εἰς	τὸ πέλαγος, τοὺς δ´ Ἀργοναύτας
[4, 46]	κομισθέντας νυκτὸς καταπλεῦσαι τῆς Κολχίδος	εἰς	τὸ προειρημένον τέμενος. ἔνθα δὴ
[4, 49]	ἀποδόντας πάλιν ἀναθεῖναι τὰς φιάλας	εἰς	τὸ τέμενος τὰς ἔτι καὶ
[4, 67]	τῶν δὲ Καδμείων τῶν συμφυγόντων	εἰς	τὸ Τιλφωσσαῖον Τειρεσίας μὲν ἐτελεύτησεν,
[4, 47]	τὸν κριὸν ἀναθεῖναι τὸ δέρος	εἰς	τὸ τοῦ Ἄρεος ἱερόν. μετὰ
[4, 65]	δὲ χανούσης τῆς γῆς ἐμπεσὼν	εἰς	τὸ χάσμα μετὰ τοῦ ἅρματος
[4, 82]	μετὰ τὴν Ἀκτέωνος τελευτὴν ἐλθεῖν	εἰς	τὸ χρηστήριον τοῦ πατρός, καὶ
[4, 51]	θυγατέρας αὐτοῦ διὰ τῆς τερατείας	εἰς	τοιαύτην κατάπληξιν ἀγαγεῖν ὥστε πιστεῦσαι
[4, 56]	στόμασιν ἐξερευγόμενον Ἴστρον καὶ τὸν	εἰς	τὸν Ἀδρίαν ἐκβάλλοντα τὴν ῥύσιν
[4, 1]	ἱστορίας λόγος τοῖς καθήκουσιν ἐπαίνοις	εἰς	τὸν αἰῶνα καθύμνησεν. ἐν μὲν
[4, 39]	τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸ λοιπὸν	εἰς	τὸν ἅπαντα χρόνον μητρὸς εὔνοιαν
[4, 33]	Ναύπλιον, καὶ καταντήσασα τῆς Ἀργείας	εἰς	τὸν ἐν Ναυπλίᾳ λιμένα παραδόξου
[4, 83]	μετά τινος ἐξουσίας ἐπιδημοῦντες, ἐπειδὰν	εἰς	τὸν Ἔρυκα παραβάλωσι, μεγαλοπρεπέσι θυσίαις
[4, 16]	Ἀμαζόνας στρατείαν ἐποιήσατο. πλεύσας οὖν	εἰς	τὸν Εὔξεινον ἀπ´ ἐκείνου κληθέντα
[4, 39]	ἄλλοις ἀνθρώποις παράδειγμα τὴν ἑαυτῶν	εἰς	τὸν θεὸν εὐσέβειαν ἀποδείξαντες προετρέψαντο
[4, 42]	βορὰν τῷ κήτει, φασὶν ἁπάντων	εἰς	τὸν κλῆρον ἐμβαινόντων ἐπανελθεῖν εἰς
[4, 9]	ῥίζαν ἀπ´ ἀμφοτέρων τῶν γονέων	εἰς	τὸν μέγιστον τῶν θεῶν ἀναφέρειν
[4, 80]	πατρὸς Κρόνου, ἀνθ´ ὧν αὐτὰς	εἰς	τὸν οὐρανὸν ἀναβιβασθῆναι καὶ καταστερισθείσας
[4, 47]	Ἑλλήσποντον ὀνομασθῆναι, τὸν δὲ Φρίξον	εἰς	τὸν Πόντον πορευθέντα καταχθῆναι μὲν
[4, 44]	ἐκ τῆς Θρᾴκης καὶ κομισθέντας	εἰς	τὸν Πόντον προσχεῖν τῇ Ταυρικῇ,
[4, 6]	λαθραίως, μόνον δὲ τὸ αἰδοῖον	εἰς	τὸν ποταμὸν ῥῖψαι διὰ τὸ
[4, 9]	Ἥρας ζηλοτυπίαν, ἐξέθηκε τὸ βρέφος	εἰς	τὸν τόπον ὃς νῦν ἀπ´
[4, 56]	πάλιν ποταμοῦ τὴν ῥύσιν ἔχοντος	εἰς	τὸν ὠκεανὸν καταπλεῦσαι πρὸς τὴν
[4, 55]	τὴν Φοινίκην κομισθῆναι. ἐντεῦθεν δ´	εἰς	τοὺς ἄνω τόπους τῆς Ἀσίας
[4, 74]	τοὺς μύθους τιμωρίας ἠξιώθη, καταταχθεὶς	εἰς	τοὺς ἀσεβεῖς. τούτου δ´ ἐγένετο
[4, 70]	Ἱπποδάμειαν τὴν Βούτου, καὶ καλέσαντος	εἰς	τοὺς γάμους τόν τε Θησέα
[4, 39]	λέγουσι καταλεγόμενον ὑπὸ τοῦ Διὸς	εἰς	τοὺς δώδεκα θεοὺς μὴ προσδέξασθαι
[4, 27]	δὲ καὶ τοῦ Ἡρακλέους ἐξενέγκαντος	εἰς	τοὺς Ἕλληνας τὸν σφαιρικὸν λόγον,
[4, 26]	κατὰ τοὺς παραδεδομένους μύθους καταβὰς	εἰς	τοὺς καθ´ ᾅδου τόπους, καὶ
[4, 63]	πράξεως. καὶ πέρας καταβάντων αὐτῶν	εἰς	τοὺς καθ´ ᾅδου τόπους, συνέβη
[4, 37]	τοῖς ἀπ´ αὐτοῦ· ἐπανιὼν δ´	εἰς	Τραχῖνα, καὶ προκληθεὶς ὑπὸ Κύκνου
[4, 39]	ἁγισμοὺς καὶ χώματα κατασκευάσαντες ἀπηλλάγησαν	εἰς	Τραχῖνα. μετὰ δὲ τούτους Μενοίτιος
[4, 38]	ἐπιτελῶν ἀπέστειλε Λίχαν τὸν ὑπηρέτην	εἰς	Τραχῖνα πρὸς τὴν γυναῖκα Δηιάνειραν·
[4, 58]	ἀπέστησαν τῆς καθόδου καὶ τὴν	εἰς	Τρικόρυθον ἐπάνοδον ἐποιήσαντο. μετὰ δέ
[4, 57]	δὲ αὐτοὺς μετὰ τῶν συμφυγόντων	εἰς	Τρικόρυθον πόλιν, ἥτις ἐστὶ μία
[4, 72]	γενόμενος Ἀχιλλεὺς ἐστράτευσε μετ´ Ἀγαμέμνονος	εἰς	Τροίαν. Τελαμὼν δὲ φυγὼν ἐξ
[4, 62]	ἐρασθεῖσα αὐτοῦ τότε μὲν ἀπελθόντος	εἰς	Τροιζῆνα ἱδρύσατο ἱερὸν Ἀφροδίτης παρὰ
[4, 62]	τῆς Ἀμαζονίδος γενόμενον υἱὸν ἔπεμψεν	εἰς	Τροιζῆνα τρέφεσθαι παρὰ τοῖς Αἴθρας
[4, 84]	τῶν ὀρῶν πολλαῖς μυριάσι χορηγίας	εἰς	τροφὴν ἀνέκλειπτον. ἐν ταύτῃ δὲ
[4, 69]	μέγεθος τῶν ἡμαρτημένων ὑπὸ Διὸς	εἰς	τροχὸν ἐνδεθῆναι, καὶ τελευτήσαντα τὴν
[4, 22]	καυματώδους περιστάσεως οὔσης, κατὰ μεσημβρίαν	εἰς	ὕπνον τραπῆναι· καθ´ ὃν δὴ
[4, 78]	τὸν Ἔρυκα πέτρας οὔσης ἀποτομάδος	εἰς	ὕψος ἐξαίσιον, καὶ τῆς κατὰ
[4, 7]	τοῖς φρονήμασι μετεωρίζεσθαι τὰς ψυχὰς	εἰς	ὕψος οὐράνιον· Καλλιόπην δ´ ἀπὸ
[4, 45]	τῶν θηρίων κατατοξεύειν. φιλότεχνον δ´	εἰς	φαρμάκων θανασίμων συνθέσεις γενομένην τὸ
[4, 45]	Αἰγιαλέα. καὶ τὴν μὲν Κίρκην	εἰς	φαρμάκων παντοδαπῶν ἐπίνοιαν ἐκτραπεῖσαν ἐξευρεῖν
[4, 72]	ἔφυγε τῆς νῦν Θετταλίας καλουμένης	εἰς	Φθίαν, καὶ καθαρθεὶς ὑπὸ Ἄκτορος
[4, 70]	πολλοὺς ἀνελόντων, τοὺς ὑπολειφθέντας φυγεῖν	εἰς	Φολόην τῆς Ἀρκαδίας, τέλος δ´
[4, 49]	τὸν Λαομέδοντα τοὺς μὲν πρεσβευτὰς	εἰς	φυλακὴν ἀποθέσθαι, τοῖς δ´ ἄλλοις
[4, 12]	φέροντα, καὶ φοβηθείς, ἔκρυψεν ἑαυτὸν	εἰς	χαλκοῦν πίθον. Ἅμα δὲ τούτοις
[4, 69]	υἱῶν τῶν Λαπίθου Φόρβας μὲν	εἰς	Ὤλενον παρῆλθεν, ἐξ ἧς μεταπεμψάμενος
[4, 33]	Ἠλείους, τότε μὲν ἄπρακτος ἐπανῆλθεν	εἰς	Ὤλενον πρὸς Δεξαμενόν· τῆς δὲ
[4, 80]	τὴν τῶν ἄστρων ποίησιν, ἔμπαλιν	εἰς	ὤμους τετραμμέναι· εἰ ἐτεόν γε
[4, 46]	τὴν δὲ Μήδειαν διαδρᾶσαν καταφυγεῖν	εἴς	τι τέμενος Ἡλίου κείμενον παρὰ
[4, 66]	τὴν πόλιν, καὶ νυκτὸς συνέφυγον	εἴς	τι χωρίον τῆς Βοιωτίας ὀνομαζόμενον
[4, 20]	μεταξὺ συνεχομένη ταῖς ὠδῖσιν ἀπῆλθεν	εἴς	τινας θάμνους ἀθορύβως· ἐν οἷς
[4, 33]	παιδίον ἄρρεν ἀπέλιπε τὸ βρέφος	εἴς	τινας θάμνους κρύψασα. μετὰ δὲ
[4, 76]	ἦν τὸ μὲν γένος Ἀθηναῖος,	εἷς	τῶν Ἐρεχθειδῶν ὀνομαζόμενος· ἦν γὰρ
[4, 74]	τιμωρίας ἠξιώθη, καταταχθεὶς εἰς τοὺς	ἀσεβεῖς.	τούτου δ´ ἐγένετο Πέλοψ υἱὸς
[4, 2]	γυναικῶν, καὶ τοὺς ἀδίκους καὶ	ἀσεβεῖς	τῶν ἀνθρώπων κολάζειν. καὶ κατὰ
[4, 10]	βρέφος, ὁ δὲ παῖς οὐ	καταπλαγεὶς	ἑκατέρᾳ τῶν χειρῶν τὸν αὐχένα
[4, 10]	ἐνιαυτὸν ὡρισμένους φόρους τελούντων, οὐ	καταπλαγεὶς	τὴν τῶν δεδουλωμένων ὑπεροχὴν ἐτόλμησε
[4, 10]	αἴτιον, Κρέων βασιλεύων τῶν Θηβαίων,	καταπλαγεὶς	τὸ βάρος τῆς ἐξουσίας, ἕτοιμος
[4, 69]	ἐγέννησεν Ὑψέα καὶ Στίλβην, ᾗ	μιγεὶς	Ἀπόλλων Λαπίθην καὶ Κένταυρον ἐγέννησε.
[4, 33]	βασιλεῖ, τῇ θυγατρὶ τούτου λάθρᾳ	μιγεὶς	Αὔγῃ καὶ ταύτην ποιήσας ἔγκυον
[4, 37]	δ´ Ἀστυδάμειαν αἰχμάλωτον λαβών, καὶ	μιγεὶς	αὐτῇ, Κτήσιππον υἱὸν ἐγέννησε. ταῦτα
[4, 37]	Φύλαντος θυγατέρα λαβὼν αἰχμάλωτον καὶ	μιγεὶς	αὐτῇ υἱὸν Ἀντίοχον ἐγέννησεν. ἐτέκνωσε
[4, 73]	Ἄρης Ἁρπίνῃ τῇ Ἀσωποῦ θυγατρὶ	μιγεὶς	ἐγέννησεν Οἰνόμαον. οὗτος δὲ θυγατέρα
[4, 29]	μίαν τῶν θυγατέρων· αἷς ἁπάσαις	μιγεὶς	καὶ ποιήσας ἐγκύους ἐγένετο πατὴρ
[4, 69]	Θετταλίᾳ Πηνειὸν ὀνομασθῆναι. οὗτος δὲ	μιγεὶς	νύμφῃ τῇ προσαγορευομένῃ Κρεούσῃ παῖδας
[4, 68]	ἐκείνους τοὺς χρόνους οὔσῃ, Ποσειδῶν	μιγεὶς	παῖδας ἐγέννησε Πελίαν καὶ Νηλέα.
[4, 69]	ὧν ἦν πρεσβύτατος Ἀντίων, ὃς	μιγεὶς	Περιμήλᾳ τῇ Ἀμυθάονος ἐγέννησεν Ἰξίονα.
[4, 60]	διακομίσας εἰς Κρήτην ἐπὶ ταύρου,	μιγεὶς	τρεῖς υἱοὺς ἐγέννησε, Μίνω καὶ
[4, 52]	τε Ἰάσονα καὶ τοὺς ἀριστεῖς,	περιαλγεῖς	ἐπὶ τῇ συμφορᾷ γενέσθαι· οὔτε
[4, 47]	τόπον περὶ τῆς Κόλχων ἀγριότητος	μηδεὶς	τῶν ξένων ἐπιβῆναι τολμήσῃ τῆς
[4, 43]	{δὲ} μητρυιᾶς τόλμαν καὶ διαβολὰς	ψευδεῖς	τυγχάνοντας ὑπὸ τοῦ πατρὸς ἀδίκως
[4, 4]	συνεορτάζοντας δαψιλῆ τὸν ἄκρατον ἐμφορησαμένους	μανιώδεις	γίνεσθαι, καὶ ταῖς βακτηρίαις ξυλίναις
[4, 3]	γὰρ οἶνον ἄκρατον μὲν πινόμενον	μανιώδεις	διαθέσεις ἀποτελεῖν, τοῦ δ´ ἀπὸ
[4, 47]	τῆς Ταυρικῆς· ἀφ´ ὧν καὶ	τερατώδεις	παρὰ τοῖς Ἕλλησι πλασθῆναι μύθους.
[4, 31]	οὕτως ἀπολυθήσεται τῆς νόσου, εἰ	πραθεὶς	δικαίως τὴν ἑαυτοῦ τιμὴν ἀποδοίη
[4, 66]	τὸν Ἀμφιαράου. ὁ δ´ Ἀλκμαίων	αἱρεθεὶς	ὑπ´ αὐτῶν στρατηγὸς ἐπηρώτησε τὸν
[4, 31]	ἐκ τῆς Μεγάρας γενομένην ἀτυχίαν	εὐλαβηθείς,	ἀπεκρίθη βουλεύσεσθαι περὶ τοῦ γάμου.
[4, 12]	ἐπὶ τῶν ὤμων φέροντα, καὶ	φοβηθείς,	ἔκρυψεν ἑαυτὸν εἰς χαλκοῦν πίθον.
[4, 12]	ἁρπαγήν. ὁ μὲν οὖν Φόλος	φοβηθεὶς	ἔκρυψεν ἑαυτόν, ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 57]	καί τινων ἑτέρων ἀνδρωθέντων, Εὐρυσθεὺς	φοβηθεὶς	μὴ πάντων ἐνηλίκων γενομένων ἐκπέσῃ
[4, 63]	Ἀθηναίων ἀγανακτούντων ἐπὶ τῷ γεγονότι,	φοβηθεὶς	ὁ Θησεὺς ὑπεξέθετο τὴν Ἑλένην
[4, 37]	ἐπανιὼν δ´ εἰς Τραχῖνα, καὶ	προκληθεὶς	ὑπὸ Κύκνου τοῦ Ἄρεος, τοῦτον
[4, 13]	τὸ τηλικοῦτον πέλαγος ἐπ´ αὐτῷ	ναυστοληθείς.	~Τελέσας δὲ τοῦτον τὸν ἆθλον
[4, 25]	τὰ δένδρα. περὶ δὲ παιδείαν	ἀσχοληθεὶς	καὶ τὰ περὶ τῆς θεολογίας
[4, 32]	διὰ τὴν μετ´ Ἰάσονος στρατείαν	ἀσχοληθείς,	ὕστερον δὲ λαβὼν καιρὸν ἐπὶ
[4, 33]	αὐτούς· μεγάλῃ δὲ μάχῃ νικήσας	παμπληθεῖς	ἀπέκτεινε. τὴν δὲ Σπάρτην ἑλὼν
[4, 33]	υἱοί, τῶν δ´ ἄλλων Σπαρτιατῶν	παμπληθεῖς.	ἀπὸ δὲ ταύτης τῆς στρατείας
[4, 84]	Νυμφῶν τραφέντα, καὶ βοῶν ἀγέλας	παμπληθεῖς	κεκτημένον, τούτων ποιεῖσθαι πολλὴν ἐπιμέλειαν·
[4, 24]	τῶν Ἀγυριναίων. ἐν ταύτῃ γὰρ	τιμηθεὶς	ἐπ´ ἴσης τοῖς Ὀλυμπίοις θεοῖς
[4, 18]	τὴν τῶν Ἰβήρων χώραν, καὶ	τιμηθεὶς	ὑπό τινος τῶν ἐγχωρίων βασιλέως,
[4, 17]	στρατείας. πρὸ δὲ τῆς ἀναγωγῆς	τιμηθεὶς	ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων μεγαλοπρεπῶς, καὶ
[4, 68]	οὗτος δ´ ἐκ τῆς Αἰολίδος	ὁρμηθεὶς	μετὰ πλειόνων Αἰολέων ᾤκισε τῆς
[4, 15]	τῇ ταύτης τιμῇ ὁ ἀγαθὸς	κοσμηθεὶς	ἐπωνυμίᾳ διαφέρῃ τοῦ χείρονος· ἠξίωσε
[4, 11]	εἰ μία διαφθαρείη, διπλασίας ὁ	τμηθεὶς	ἀνίει τόπος· δι´ ἣν αἰτίαν
[4, 10]	καὶ μάλιστ´ ἐν τοῖς γυμνασίοις	διαπονηθεὶς	ἐγένετο ῥώμῃ τε σώματος πολὺ
[4, 19]	πᾶσαν ἐπελθὼν κατέλυσε μὲν τὰς	συνήθεις	παρανομίας καὶ ξενοκτονίας, πολλοῦ δὲ
[4, 76]	φόνου τὴν ἐπίγνωσιν συνέβη γενέσθαι.	κατηγορηθεὶς	δὲ καὶ καταδικασθεὶς ὑπὸ τῶν
[4, 74]	γενέσθαι. ἐπεὶ δὲ ὁ Τάνταλος	μισηθεὶς	ὑπὸ τῶν θεῶν ἐξέπεσεν ἐκ
[4, 15]	ἐκπληρώσας τὴν ἔνδειαν τῶν ζῴων	εὐπειθεῖς	ἔσχεν. Εὐρυσθεὺς δ´ ἀχθεισῶν πρὸς
[4, 24]	ἴχνεσι τὴν ἐφ´ ἑαυτοῦ προσηγορίαν	ἐπιθείς,	τέμενος κατεσκεύασεν ἥρωι Γηρυόνῃ, ὃ
[4, 34]	ἔρωτα καὶ διὰ τὴν ἀτιμίαν	παροξυνθείς,	ἐβοήθησε τῇ Ἀταλάντῃ. καὶ τὸ
[4, 72]	Θετταλίας καλουμένης εἰς Φθίαν, καὶ	καθαρθεὶς	ὑπὸ Ἄκτορος τοῦ βασιλέως διεδέξατο
[4, 31]	τὸν χρησμόν, ὁ δ´ Ἡρακλῆς	ὑγιασθεὶς	καὶ δουλεύων τῇ Ὀμφάλῃ τοὺς
[4, 62]	τιμῶν, Θησεὺς δὲ μετὰ ταῦτα	καταστασιασθεὶς	καὶ φυγὼν ἐκ τῆς πατρίδος
[4, 33]	καὶ Ἰφικλέα καὶ Ἰόλαον. διόπερ	ἀναγκασθεὶς	ἔφυγε μετὰ τούτων καὶ κατῴκησε
[4, 76]	θαυμαζόμενος ἔφυγεν ἐκ τῆς πατρίδος,	καταδικασθεὶς	ἐπὶ φόνῳ διὰ τοιαύτας αἰτίας.
[4, 76]	συνέβη γενέσθαι. κατηγορηθεὶς δὲ καὶ	καταδικασθεὶς	ὑπὸ τῶν Ἀρεοπαγιτῶν φόνου, τὸ
[4, 34]	τῆς κυνηγίας Ἀταλάντης τῆς Σχοινέως,	ἐρασθεὶς	αὐτῆς ὁ Μελέαγρος παρεχώρησε τῆς
[4, 36]	Δηιάνειραν, καὶ διὰ τὸ κάλλος	ἐρασθείς,	ἐπεχείρησε βιάσασθαι ταύτην. ἐπιβοωμένης δ´
[4, 64]	ὁδοῦ προσέταττεν, ὁ δ´ Οἰδίπους	ὀργισθεὶς	ἀπέκτεινε τὸν Λάιον, ἀγνοῶν ὅτι
[4, 83]	Ἀφροδίτης πλέων εἰς Ἰταλίαν καὶ	προσορμισθεὶς	τῇ νήσῳ πολλοῖς ἀναθήμασι τὸ
[4, 69]	τοῦ Διὸς κατὰ τοὺς μύθους	ἁγνισθείς,	ἠράσθη μὲν τῆς Ἥρας καὶ
[4, 33]	ἀνευρὼν δὲ τὴν μητέρα, καὶ	γνωσθεὶς	τίνος ἦν πατρός, ἀποδοχῆς ἐτύγχανε
[4, 10]	δὲ ταῦτα ὁ μὲν Ἀμφιτρύων	φυγαδευθεὶς	ἐκ Τίρυνθος μετῴκησεν εἰς Θήβας·
[4, 72]	φόνον Πηλεὺς ὑπὸ τοῦ πατρὸς	φυγαδευθεὶς	ἔφυγε τῆς νῦν Θετταλίας καλουμένης
[4, 10]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς τραφεὶς καὶ	παιδευθεὶς	καὶ μάλιστ´ ἐν τοῖς γυμνασίοις
[4, 25]	εἰς τὴν Ἤπειρον, ἐξ ἧς	πορευθεὶς	εἰς τὴν Πελοπόννησον, καὶ τετελεκὼς
[4, 11]	κατετόξευσε. μόγις δὲ τῆς μανίας	ἀπολυθείς,	καὶ ἐπιγνοὺς τὴν ἰδίαν ἄγνοιαν,
[4, 74]	κατὰ τοὺς μύθους τιμωρίας ἠξιώθη,	καταταχθεὶς	εἰς τοὺς ἀσεβεῖς. τούτου δ´
[4, 26]	τοὺς καθ´ ᾅδου τόπους, καὶ	προσδεχθεὶς	ὑπὸ τῆς Φερσεφόνης ὡς ἂν
[4, 24]	δ´ Ἡρακλῆς μετὰ τῶν βοῶν	περαιωθεὶς	εἰς τὴν Ἰταλίαν προῆγε διὰ
[4, 25]	ὁμώνυμος τῷ τετελευτηκότι. ~αὐτὸς δ´	ἐγκυκλωθεὶς	τὸν Ἀδρίαν καὶ πεζῇ περιελθὼν
[4, 75]	βασιλεύσας Κάπυν ἐγέννησεν, ἐξ οὗ	τεκνωθεὶς	Ἀγχίσης ἐξ Ἀφροδίτης Αἰνείαν ἐγέννησε
[4, 67]	τὸν τῆς Ἄρνης πατέρα, καὶ	τεκνωθεὶς	ὑπ´ αὐτοῦ, παρέλαβε τῆς Αἰολίδος
[4, 33]	τῆς τρεφούσης ἐλάφου. Τήλεφος δ´	ἀνδρωθεὶς	καὶ τὴν μητέρα μαθεῖν σπεύδων,
[4, 81]	εἰς τὴν τῶν ἁλισκομένων θηρίων	μεταμορφωθεὶς	ἰδέαν ὑπὸ τῶν καὶ τἄλλα
[4, 67]	μεταναστάντες ἐκ τῆς πόλεως ἐπὶ	Δωριεῖς	ἐστράτευσαν, καὶ μάχῃ νικήσαντες τοὺς
[4, 37]	Λαπιθῶν πολὺ ταῖς δυνάμεσιν, οἱ	Δωριεῖς	κατέφυγον ἐπὶ τὸν Ἡρακλέα, καὶ
[4, 17]	ἀποκτείναντα προκαλεσάμενος εἰς μάχην καὶ	συμπλακεὶς	διέφθειρεν. ἀκολούθως δὲ τούτοις τὴν
[4, 59]	ἐκ Κρήτης ἀπήγαγεν εἰς Πελοπόννησον,	συμπλακεὶς	καὶ κρατήσας τοῦ ζῴου ἀπήγαγεν
[4, 12]	λαμπάδας ἡμμένας, ἕτεροι δὲ βουφόνους	πελέκεις.	ὁ δ´ ἀκαταπλήκτως ὑποστὰς ἀξίαν
[4, 12]	ἐκχέουσα, δι´ οὗ τοὺς μὲν	τετρασκελεῖς	οὐκ ἔβλαπτε, τῷ δὲ δυσὶν
[4, 71]	τῶν Ἑλλήνων μεγάλης τυχεῖν δόξης·	ἀτελεῖς	δ´ αὐτοὺς ἀφεῖναι τῶν κατὰ
[4, 5]	περὶ τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν, καὶ	ἀτελεῖς	ποιῆσαι τοὺς τὰ τοιαῦτα ἐπιτηδεύοντας.
[4, 50]	περιγενέσθαι βασιλέως δύναμιν ἔχοντος καὶ	πόλεις	ἀξιολόγους. τοιαύτης δ´ οὔσης ἐν
[4, 17]	ἢ δυνάστας ὑπερηφάνους ἀποκτείνας τὰς	πόλεις	ἐποίησεν εὐδαίμονας. μυθολογοῦσι δ´ αὐτὸν
[4, 80]	ἰδιωτῶν βίους εὐδαίμονας καὶ τὰς	πόλεις	εὐθενήσειν. τέλος δὲ προβαινούσης ἐπὶ
[4, 2]	πατρίδι χάριτας ἐλευθερῶσαι πάσας τὰς	πόλεις,	καὶ κτίσαι πόλιν ἐπώνυμον τῆς
[4, 58]	καὶ τρεῖς ἐν αὐτῇ καταστῆσαι	πόλεις,	Λίνδον, Ἰήλυσον, Κάμειρον· βασιλεῦσαι δ´
[4, 37]	τούτου γὰρ αὐτοῖς συνεργοῦντος τρεῖς	πόλεις	ᾤκισαν ἐν Πελοποννήσῳ, Ἀσίνην καὶ
[4, 45]	ἐξευρεῖν ῥιζῶν παντοίας φύσεις καὶ	δυνάμεις	ἀπιστουμένας· οὐκ ὀλίγα μὲν γὰρ
[4, 51]	πᾶν ἀποκλύσασθαι τὰς τῶν φαρμάκων	δυνάμεις·	ἀποκατασταθεῖσαν δ´ εἰς τὴν προϋπάρχουσαν
[4, 17]	τοὺς κινδύνους. καὶ τὰς μὲν	δυνάμεις	ἤθροισεν εἰς Κρήτην, κεκρικὼς ἐκ
[4, 46]	ἀδελφῆς ἁπάσας τὰς τῶν φαρμάκων	δυνάμεις,	προαιρέσει δ´ ἐναντιωτάτῃ χρῆσθαι· διατελεῖν
[4, 17]	τῶν υἱῶν ἕκαστος μεγάλας ἔχει	δυνάμεις	συνεστώσας ἐξ ἐθνῶν μαχίμων· ὧν
[4, 50]	μεθ´ ἑαυτῆς πολλὰς καὶ παραδόξους	δυνάμεις	φαρμάκων εὑρημένας ὑπό τε τῆς
[4, 28]	Σκυθίαν καὶ μετ´ ἐκείνων κατῴκησαν.	ἡμεῖς	δ´ ἀρκούντως περὶ τούτων διεληλυθότες
[4, 25]	μεταδόντα τῆς ἀθανασίας Θυώνην μετονομάσαι.	ἡμεῖς	δ´ ἐπεὶ περὶ Ὀρφέως διεληλύθαμεν,
[4, 18]	μέχρι τῶν καθ´ ἡμᾶς καιρῶν.	Ἡμεῖς	δ´ ἐπεὶ περὶ τῶν Ἡρακλέους
[4, 63]	τὸ προσαγορευόμενον ἀπ´ ἐκείνου Θησεῖον.	~Ἡμεῖς	δ´ ἐπεὶ τὸν περὶ Θησέως
[4, 85]	καλλίστους μετά γε κλυτὸν Ὠρίωνα.	ἡμεῖς	δὲ κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ
[4, 61]	τῆς τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίας ὠρέχθησαν.	ἡμεῖς	δὲ περὶ τούτων ἀρκούντως διεληλυθότες
[4, 81]	πλῆθος ὥστε λαμβάνειν μεγάλας προσόδους.	~Ἡμεῖς	δὲ περὶ τούτων ἀρκούντως διεληλυθότες
[4, 64]	δούλην τὴν μητέρα Θησέως Αἴθραν.	~Ἡμεῖς	δὲ περὶ τούτων ἀρκούντως εἰρηκότες
[4, 1]	τοῖς κατὰ τὴν οἰκουμένην ἀνθρώποις.	ἡμεῖς	δὲ τὰ κατὰ μέρος περὶ
[4, 1]	γεγονότες, ἀπέστησαν τῶν παλαιῶν μύθων.	ἡμεῖς	δὲ τὴν ἐναντίαν τούτοις κρίσιν
[4, 48]	τὰς Ὀρφέως εὐχὰς θεῶν προνοίᾳ	φανεὶς	αὐτοῖς σημαίνει τὰ μέλλοντα γενήσεσθαι·
[4, 22]	αὐτὸν ἐνοχλούμενον εὔξασθαι τοῖς θεοῖς	ἀφανεῖς	γενέσθαι τοὺς ἐνοχλοῦντας αὐτόν· καὶ
[4, 22]	μὴ μόνον κατὰ τὸ παρὸν	ἀφανεῖς	γενέσθαι τούτους, ἀλλὰ καὶ κατὰ
[4, 33]	ὀλίγοι παντελῶς, ἐν οἷς ἦσαν	ἐπιφανεῖς	ἄνδρες Ἴφικλος καὶ Κηφεὺς καὶ
[4, 23]	οἷς μυθολογοῦσί τινες καὶ στρατηγοὺς	ἐπιφανεῖς	γεγενῆσθαι τοὺς μέχρι τοῦ νῦν
[4, 7]	ἀπὸ τοῦ διὰ πολλῆς ὑμνήσεως	ἐπιφανεῖς	κατασκευάζειν τοὺς διὰ τῶν ποιημάτων
[4, 50]	χώραν τὰ γενόμενα περὶ τοὺς	συγγενεῖς	ἀτυχήματα. πάντων δὲ τῶν ἀριστέων
[4, 70]	ὄντας. φασὶ δὲ τούτους ὡς	συγγενεῖς	ὑπάρχοντας ἀπαιτῆσαι τὸν Πειρίθουν τὸ
[4, 21]	ἐξημερῶσαι. μυθολογοῦνται δ´ οἱ γίγαντες	γηγενεῖς	γεγονέναι διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ
[4, 10]	τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις οἱ	γονεῖς	τοὔνομα περιτιθέασι, τούτῳ δὲ μόνῳ
[4, 60]	ἵνα συντελέσωμεν τὰς τοῦ Θησέως	πράξεις.	ἀναγκαῖον δ´ ἐστὶ προσαναδραμόντας τοῖς
[4, 1]	τὴν δυσχέρειαν, τὰς δὲ νεωτέρας	πράξεις	ἀναγράφειν ἐπεχείρησαν. Ἔφορος μὲν γὰρ
[4, 58]	κατῆλθον εἰς Πελοπόννησον· ὧν τὰς	πράξεις	ἀναγράψομεν, ὅταν εἰς ἐκείνους τοὺς
[4, 8]	λόγων ἀφέμενοι διέξιμεν αὐτοῦ τὰς	πράξεις	ἀπ´ ἀρχῆς ἀκολούθως τοῖς παλαιοτάτοις
[4, 4]	νεώτερον καὶ τὰς τοῦ προγενεστέρου	πράξεις·	διόπερ τοὺς μεταγενεστέρους ἀνθρώπους, ἀγνοοῦντας
[4, 1]	παρὰ τοῖς ἄλλοις ἔθνεσι μυθολογουμένας	πράξεις	καὶ τὰ περὶ θεῶν παρ´
[4, 57]	ἀναγράψαι τὰς τῶν υἱῶν αὐτοῦ	πράξεις.	μετὰ τὴν Ἡρακλέους τοίνυν ἀποθέωσιν
[4, 7]	τὸν λόγον ἐπὶ τὰς Ἡρακλέους	πράξεις.	~οὐκ ἀγνοῶ δ´ ὅτι πολλὰ
[4, 63]	ὑπὸ Πειρίθου· αὗται γὰρ αἱ	πράξεις	συμπεπλεγμέναι ταῖς Θησέως εἰσί. Πειρίθους
[4, 1]	μαθητής, ὑποστησάμενος γράφειν τὰς κοινὰς	πράξεις,	τὰς μὲν παλαιὰς μυθολογίας ὑπερέβη,
[4, 1]	συμβαίνει τοὺς ἀναγεγραφότας τὰς ἀρχαιοτάτας	πράξεις	τε καὶ μυθολογίας ἀσυμφώνους εἶναι
[4, 28]	ἐπάνιμεν πάλιν ἐπὶ τὰς Ἡρακλέους	πράξεις.	~Τετελεκότος γὰρ αὐτοῦ τοὺς ἄθλους,
[4, 1]	μέγισται γὰρ καὶ πλεῖσται συνετελέσθησαν	πράξεις	ὑπὸ τῶν ἡρώων τε καὶ
[4, 56]	τὴν καθ´ ἡμᾶς θάλατταν εἰσπλεῦσαι.	ἀποδείξεις	δὲ τούτων φέρουσι, δεικνύντες τοὺς
[4, 19]	τὴν ὁδοιπορίαν. διελθὼν δὲ τὰς	Ἄλπεις	καὶ τῆς νῦν καλουμένης Γαλατίας
[4, 19]	τὴν ὀρεινὴν τὴν κατὰ τὰς	Ἄλπεις,	ὡδοποίησε τὴν τραχύτητα τῆς ὁδοῦ
[4, 33]	υἱοὶ τὸν ἀριθμὸν ὄντες ἑπτακαίδεκα·	τρεῖς	γὰρ ἀπὸ τῶν εἴκοσι μόνον
[4, 17]	προσηγορίαν βασιλεύει μὲν ἁπάσης Ἰβηρίας,	τρεῖς	δ´ ἔχει συναγωνιστὰς υἱούς, διαφέροντας
[4, 58]	τριμερῆ ποιῆσαι τὴν Ῥόδον, καὶ	τρεῖς	ἐν αὐτῇ καταστῆσαι πόλεις, Λίνδον,
[4, 7]	ἀριθμὸν διαφωνοῦσιν· οἱ μὲν γὰρ	τρεῖς	λέγουσιν, οἱ δ´ ἐννέα, καὶ
[4, 81]	τρέφειν· ταύτας δὲ τῷ παιδὶ	τρεῖς	ὀνομασίας προσάψαι· καλεῖν γὰρ αὐτὸν
[4, 37]	Ἡρακλέα· τούτου γὰρ αὐτοῖς συνεργοῦντος	τρεῖς	πόλεις ᾤκισαν ἐν Πελοποννήσῳ, Ἀσίνην
[4, 75]	ἑαυτοῦ Τρῶας. τούτου δ´ ἐγένοντο	τρεῖς	υἱοί, Ἶλος, Ἀσσάρακος, Γανυμήδης. Ἶλος
[4, 60]	εἰς Κρήτην ἐπὶ ταύρου, μιγεὶς	τρεῖς	υἱοὺς ἐγέννησε, Μίνω καὶ Ῥαδάμανθυν
[4, 14]	αὐτοῦ πρὸς ἀνέσεις τε καὶ	πανηγύρεις,	ἔτι δ´ ἑορτὰς καὶ ἀγῶνας,
[4, 4]	κατὰ δὲ τὰς ἐν εἰρήνῃ	πανηγύρεις	καὶ ἑορτὰς ἐσθῆσιν ἀνθειναῖς καὶ
[4, 22]	ὅτι τῆς θεᾶς ταύτης πολλαὶ	περιστάσεις	μνημονεύονται περιέχουσαι τὴν κατὰ τῶν
[4, 83]	ἀνθήσαντα ταῖς δόξαις πολλάκις διὰ	περιστάσεις	τινὰς τεταπείνωται, μόνον δὲ τοῦτο
[4, 56]	ἀλλὰ γὰρ τὸ πάσας τὰς	ἀποφάσεις	τῶν περὶ τῆς Μηδείας μυθολογησάντων
[4, 3]	οἶνον ἄκρατον μὲν πινόμενον μανιώδεις	διαθέσεις	ἀποτελεῖν, τοῦ δ´ ἀπὸ Διὸς
[4, 5]	λέγουσιν ὅτι τῶν μεθυόντων διττὰς	διαθέσεις	ἐχόντων, καὶ τῶν μὲν ἱλαρῶν,
[4, 7]	δ´ ἑκάστῃ προσάπτουσι τὰς οἰκείας	διαθέσεις	τῶν περὶ μουσικὴν ἐπιτηδευμάτων, οἷον
[4, 45]	φιλότεχνον δ´ εἰς φαρμάκων θανασίμων	συνθέσεις	γενομένην τὸ καλούμενον ἀκόνιτον ἐξευρεῖν,
[4, 14]	τῶν πολέμων τραπέντος αὐτοῦ πρὸς	ἀνέσεις	τε καὶ πανηγύρεις, ἔτι δ´
[4, 40]	δόξης ἀειμνήστου τετευχότας, ζηλῶσαι τὰς	προαιρέσεις	αὐτῶν. διὸ καὶ τὴν ἐπιβολὴν
[4, 47]	κρίνειν πρὸς τὰς ἰδίας ἑκάστου	προαιρέσεις.	~Τὴν δὲ Μήδειαν ἱστοροῦσι καθηγήσασθαι
[4, 85]	προκειμένοις τὰς περὶ τὸν πορθμὸν	διηγήσεις.	φασὶ γὰρ οἱ παλαιοὶ μυθογράφοι
[4, 30]	οὐκ ἐπεδέοντο σίτου· κατασκευάσαντες δ´	οἰκήσεις	ἑαυτοῖς καταγείους καὶ τὴν τοῦ
[4, 34]	τὴν σύνεγγυς χώραν καταφθείρων τὰς	κτήσεις	ἐλυμαίνετο· διόπερ Μελέαγρος ὁ Οἰνέως,
[4, 24]	μὲν πύλην, πρὸς ᾗ τὰς	ἀπαντήσεις	καὶ θυσίας τῷ θεῷ παρέστησαν,
[4, 11]	τῶν ἀνθρώπων ὁμιλίας τε καὶ	ἀπαντήσεις·	τέλος δὲ τοῦ χρόνου τὸ
[4, 7]	μουσικὴν ἐπιτηδευμάτων, οἷον ποιητικήν, μελῳδίαν,	ὀρχήσεις	καὶ χορείας, ἀστρολογίαν τε καὶ
[4, 45]	ἐπίνοιαν ἐκτραπεῖσαν ἐξευρεῖν ῥιζῶν παντοίας	φύσεις	καὶ δυνάμεις ἀπιστουμένας· οὐκ ὀλίγα
[4, 51]	κοῖλον, εἰς μὲν τοῦτο παντοδαπὰς	φύσεις	φαρμάκων κατακρύψαι, ἑαυτῆς δὲ τὰς
[4, 66]	καὶ τῆς Τειρεσίου θυγατρὸς Δάφνης	ἐγκρατεῖς	γενόμενοι ταύτην ἀνέθεσαν εἰς Δελφοὺς
[4, 85]	τὰ περὶ τοὺς Ἀλῳάδας, ὅτι	ἐνναετεῖς	ἦσαν τὸ μὲν εὖρος πηχῶν
[4, 56]	ἀνέμων αὐτοὺς ἐκριφέντας εἰς τὰς	Σύρτεις,	καὶ μαθόντας παρὰ Τρίτωνος τοῦ
[4, 46]	Ἰάσονα διὰ τῶν ὅρκων δοῦναι	πίστεις	ὅτι γήμας αὐτὴν ἕξει σύμβιον
[4, 51]	τοῦ σώματος ἑαυτῆς τὰς τούτων	πίστεις	παρέξεσθαι. εἰποῦσαν γὰρ μιᾷ τῶν
[4, 52]	ἐνταῦθα τῶν παρθένων καταπλαγεισῶν, καὶ	πίστεις	τῆς ἐπαγγελίας ἡγησαμένων ἐνδεχομένας ἔχειν,
[4, 43]	ὄντας ἐπικαλέσασθαι καθάπερ θεοὺς τοὺς	ἀριστεῖς,	καὶ τὰς αἰτίας δηλώσαντας τῆς
[4, 52]	τόν τε Ἰάσονα καὶ τοὺς	ἀριστεῖς,	περιαλγεῖς ἐπὶ τῇ συμφορᾷ γενέσθαι·
[4, 41]	ταχὺ προσαγορευόντων. τοὺς δ´ οὖν	ἀριστεῖς	συνελθόντας ἑλέσθαι σφῶν αὐτῶν στρατηγὸν
[4, 43]	τοῦ χειμῶνος ἀποβῆναι μὲν τοὺς	ἀριστεῖς	τῆς Θρᾴκης εἰς τὴν ὑπὸ
[4, 41]	τῆς αὐτῆς προαιρέσεως τοὺς ἐπιφανεστάτους	ἀριστεῖς,	ὥστε σὺν αὐτῷ τοὺς ἅπαντας
[4, 8]	τοῖς θεάτροις, πεπεισμένοι μήτε Κενταύρους	διφυεῖς	ἐξ ἑτερογενῶν σωμάτων ὑπάρξαι μήτε
[4, 70]	ἵπποις θηλείαις γεννῆσαι τοὺς ὀνομαζομένους	διφυεῖς	Ἱπποκενταύρους· τινὲς δὲ λέγουσι τοὺς
[4, 70]	εἰς πλάσμα μύθου καταταχθῆναι ὡς	διφυεῖς	ὄντας. φασὶ δὲ τούτους ὡς
[4, 69]	μιγέντα γεννῆσαι τοὺς ὀνομαζομένους Κενταύρους	ἀνθρωποφυεῖς.	τέλος δὲ μυθολογοῦσι τὸν Ἰξίονα
[4, 12]	καιροῦ. ἔτι μὲν γὰρ ἰσχύοντα	ἀφεὶς	αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὀδόντων ἂν
[4, 59]	Αἴθρας τῆς Πιτθέως καὶ Ποσειδῶνος,	τραφεὶς	ἐν Τροιζῆνι παρὰ Πιτθεῖ τῷ
[4, 10]	εἰς Θήβας· ὁ δ´ Ἡρακλῆς	τραφεὶς	καὶ παιδευθεὶς καὶ μάλιστ´ ἐν
[4, 17]	μὲν ὄντι νηπίῳ συνέβη τοὺς	ὄφεις	ἐπιβούλους αὐτῷ γενέσθαι, ἀνδρωθέντι δὲ
[4, 21]	πᾶσαν τὴν δεκάτην, εὐωχίας ποιῶν	συνεχεῖς	καὶ πολυδαπάνους. κατεσκεύασαν δὲ καὶ
[4, 43]	τιμωρίᾳ διωρυγμένοις καὶ μάστιξι πληγὰς	συνεχεῖς	λαμβάνουσι· τούτους δ´ ὑπάρχειν Φινέως
[4, 83]	διὰ τοῦτο ἐν ταῖς πράξεσιν	ἐπιτυχεῖς	ὄντες, τὴν αἰτίαν τῆς αὐξήσεως
[4, 83]	ἄλλα τεμένη ἀνθήσαντα ταῖς δόξαις	πολλάκις	διὰ περιστάσεις τινὰς τεταπείνωται, μόνον
[4, 66]	ἰδίαν ποίησιν. ἐνθεαζούσης δ´ αὐτῆς	πολλάκις	καὶ χρησμοὺς ἀποφαινομένης, φασὶν ἐπικληθῆναι
[4, 30]	Καρχηδόνιοι, μετὰ δὲ ταῦτα Ῥωμαῖοι	πολλάκις	πολεμήσαντες τούτοις τῆς προθέσεως διήμαρτον.
[4, 74]	πλήθει τῶν τέκνων μέγα φρυαττομένη	πλεονάκις	ἐκαυχᾶτο καὶ τῆς Λητοῦς ἑαυτὴν
[4, 16]	μάχην, ἣν ἐκ προκλήσεως ἔφασαν	ἑπτάκις	νενικηκέναι τὸν ἀντιταξάμενον. πεσούσης δὲ
[4, 72]	πρὸς δὲ ταύταις Ὀρνία καὶ	Χαλκίς.	τούτων δ´ Ἰσμηνὸς μὲν εἰς
[4, 6]	καὶ περὶ μὲν τῶν τοιούτων	ἅλις	ἡμῖν ἐχέτω. ~Περὶ δὲ τῶν
[4, 24]	κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους ἔσται	πόλις	ἐπίσημος ὁμώνυμος τῷ τετελευτηκότι. ~αὐτὸς
[4, 72]	ἐστιν ἡ ἀπ´ ἐκείνης ὀνομασθεῖσα	πόλις	Σινώπη· ἐκ δὲ ταύτης καὶ
[4, 72]	Ὀδυσσέα καταγαγὼν εἰς τὴν Ἰθάκην.	Σαλαμὶς	δ´ ὑπὸ Ποσειδῶνος ἁρπαγεῖσα ἐκομίσθη
[4, 72]	θυγατέρες δὲ δώδεκα, Κόρκυρα καὶ	Σαλαμίς,	ἔτι δ´ Αἴγινα καὶ Πειρήνη
[4, 12]	δ´ ἀναιρεθέντων Κενταύρων ὑπῆρχον ἐπιφανέστατοι	Δάφνις	καὶ Ἀργεῖος καὶ Ἀμφίων, ἔτι
[4, 13]	πλήθους, φιλοτέχνου δ´ ἐπινοίας ἡ	πρᾶξις	προσεδεῖτο. διόπερ κατασκευάσας χαλκῆν πλαταγήν,
[4, 33]	τὸν ἀριθμὸν ὄντες ἀπέκτειναν· ἐφ´	οἷς	ἀγανακτήσας Ἡρακλῆς ἐστράτευσεν ἐπ´ αὐτούς·
[4, 8]	λόγον ἐξισῶσαι τοῖς τηλικούτοις ἔργοις,	οἷς	διὰ τὸ μέγεθος ἔπαθλον ἦν
[4, 38]	ἦν αἰτῆσαι χιτῶνα καὶ ἱμάτιον,	οἷς	εἰώθει χρῆσθαι πρὸς τὰς θυσίας.
[4, 7]	ὀλίγοι δὲ τῶν ποιητῶν, ἐν	οἷς	ἐστι καὶ Ἀλκμάν, θυγατέρας ἀποφαίνονται
[4, 33]	μεθ´ Ἡρακλέους ὀλίγοι παντελῶς, ἐν	οἷς	ἦσαν ἐπιφανεῖς ἄνδρες Ἴφικλος καὶ
[4, 69]	ἐγένοντο πλείους ποταμῶν ἐπώνυμοι, ἐν	οἷς	καὶ Πηνειός, ἀφ´ οὗ συνέβη
[4, 21]	φονευθέντων γιγάντων τοιαῦτα μυθολογοῦσί τινες,	οἷς	καὶ Τίμαιος ὁ συγγραφεὺς ἠκολούθησεν.
[4, 18]	μέχρι τῶν νεωτέρων καιρῶν, ἐν	οἷς	Καρχηδόνιοι δυνάμεσιν ἀξιολόγοις καὶ στρατηγοῖς
[4, 2]	μαρτυρῆσαι ἐν τοῖς ὕμνοις ἐν	οἷς	λέγει ἔστι δέ τις Νύση,
[4, 23]	παρατάξει καὶ πολλοὺς ἀπέκτεινεν, ἐν	οἷς	μυθολογοῦσί τινες καὶ στρατηγοὺς ἐπιφανεῖς
[4, 32]	γέγραφεν, ἓξ ταῖς ἁπάσαις, ἐν	οἷς	παρεισάγει τὸν υἱὸν αὐτοῦ Τληπόλεμον
[4, 20]	εἴς τινας θάμνους ἀθορύβως· ἐν	οἷς	τεκοῦσα, καὶ τὸ παιδίον φύλλοις
[4, 72]	τε πλείους ἐπώνυμοι ποταμῶν, ἐν	οἷς	ὑπάρξαι Πηνειὸν καὶ Ἀσωπόν. Πηνειὸς
[4, 44]	Ταυροπόλῳ τοὺς καταπλέοντας ξένους· παρ´	οἷς	φασι τὴν Ἰφιγένειαν ἐν τοῖς
[4, 18]	οἷς Καρχηδόνιοι δυνάμεσιν ἀξιολόγοις καὶ	στρατηγοῖς	ἀγαθοῖς στρατεύσαντες ἐπ´ αὐτὴν κύριοι
[4, 22]	θηρίου ἑαυτῷ ἀνατίθησι, καὶ τοῖς	λόγοις	ἀκολούθως ἔκ τινος δένδρου κρεμάσαι
[4, 21]	Πινάριος ἐδέξαντο τὸν Ἡρακλέα ξενίοις	ἀξιολόγοις	καὶ δωρεαῖς κεχαρισμέναις ἐτίμησαν· καὶ
[4, 18]	καιρῶν, ἐν οἷς Καρχηδόνιοι δυνάμεσιν	ἀξιολόγοις	καὶ στρατηγοῖς ἀγαθοῖς στρατεύσαντες ἐπ´
[4, 8]	συκοφαντεῖν τὸν ἐπὶ τοῖς καλλίστοις	ἔργοις	ἔπαινον, καὶ τοὺς μὲν προγόνους
[4, 76]	τούτου πρίζων τὴν ἐν τοῖς	ἔργοις	ξυλίνην ὕλην, ἔδοξεν εὔχρηστον εὑρηκέναι
[4, 8]	τὸν λόγον ἐξισῶσαι τοῖς τηλικούτοις	ἔργοις,	οἷς διὰ τὸ μέγεθος ἔπαθλον
[4, 19]	καὶ τὸ δύσβατον, ὥστε δύνασθαι	στρατοπέδοις	καὶ ταῖς τῶν ὑποζυγίων ἀποσκευαῖς
[4, 22]	τεττίγων αὐτὸν ἐνοχλούμενον εὔξασθαι τοῖς	θεοῖς	ἀφανεῖς γενέσθαι τοὺς ἐνοχλοῦντας αὐτόν·
[4, 10]	χρησμὸν τὸν δηλοῦντα διότι τοῖς	θεοῖς	δέδοκται δώδεκα ἄθλους τελέσαι προστάττοντος
[4, 48]	ἅψωνται, τὰς εὐχὰς ἀποδοῦναι τοῖς	θεοῖς,	δι´ οὓς τετεύχασι δὶς ἤδη
[4, 34]	τοῦ σίτου, τοῖς μὲν ἄλλοις	θεοῖς	ἐτέλεσε θυσίας, μόνης δὲ τῆς
[4, 10]	ἃς οἱ πρόγονοι σκῦλα τοῖς	θεοῖς	ἦσαν ἀνατεθεικότες· οὐ γὰρ ἦν
[4, 47]	παιδαγωγὸν ὀνομαζόμενον Κριὸν τυθῆναι τοῖς	θεοῖς,	καὶ τοῦ σώματος ἐκδαρέντος προσηλωθῆναι
[4, 24]	τιμηθεὶς ἐπ´ ἴσης τοῖς Ὀλυμπίοις	θεοῖς	πανηγύρεσι καὶ θυσίαις λαμπραῖς, καίπερ
[4, 15]	τοὺς ἀθανάτους πόλεμον, Ἡρακλῆς τοῖς	θεοῖς	συναγωνισάμενος καὶ πολλοὺς ἀνελὼν τῶν
[4, 49]	δὲ βωμοὺς ἱδρυσαμένους καὶ τοῖς	θεοῖς	τὰς εὐχὰς ἀποδόντας καθιερῶσαι τὸν
[4, 49]	Σαμοθρᾴκην κομισθῆναι, καὶ τοῖς μεγάλοις	θεοῖς	τὰς εὐχὰς ἀποδόντας πάλιν ἀναθεῖναι
[4, 67]	θάψαντες λαμπρῶς οἱ Καδμεῖοι τιμαῖς	ἰσοθέοις	ἐτίμησαν· αὐτοὶ δὲ μεταναστάντες ἐκ
[4, 62]	τε ὀστᾶ μετήνεγκαν καὶ τιμαῖς	ἰσοθέοις	ἐτίμησαν αὐτόν, καὶ τέμενος ἄσυλον
[4, 81]	εὐεργετηθέντας ἀνθρώπους τιμῆσαι τὸν Ἀρισταῖον	ἰσοθέοις	τιμαῖς, καθὰ καὶ τὸν Διόνυσον.
[4, 1]	εὐεργεσίας οἱ μεταγενέστεροι τοὺς μὲν	ἰσοθέοις,	τοὺς δ´ ἡρωικαῖς θυσίαις ἐτίμησαν,
[4, 7]	ἀκροατὰς τοῖς ἐκ παιδείας περιγινομένοις	ἀγαθοῖς,	Ἐρατὼ δ´ ἀπὸ τοῦ τοὺς
[4, 7]	ἀκροωμένους τοῖς ἀπὸ τῆς παιδείας	ἀγαθοῖς,	Θάλειαν δ´ ἀπὸ τοῦ θάλλειν
[4, 18]	Καρχηδόνιοι δυνάμεσιν ἀξιολόγοις καὶ στρατηγοῖς	ἀγαθοῖς	στρατεύσαντες ἐπ´ αὐτὴν κύριοι κατέστησαν.
[4, 5]	Μούσας τοῖς ἐκ τῆς παιδείας	ἀγαθοῖς	ὠφελούσας τε καὶ τερπούσας, τοὺς
[4, 58]	τιμῶν ἰσοθέων ἔτυχε παρὰ τοῖς	Θηβαίοις.	τοὺς δ´ ἄλλους Ἡρακλείδας φασὶν
[4, 6]	τιμῆς τοιαῦτα μυθολογεῖται παρὰ τοῖς	παλαιοῖς	τῶν Αἰγυπτίων. τοῦτον δὲ τὸν
[4, 73]	προσαναδραμόντας ἡμᾶς ἀπ´ ἀρχῆς ἐν	κεφαλαίοις	ἅπαντα διελθεῖν. κατὰ γὰρ τὴν
[4, 7]	οἰκεῖον ἂν εἴη διελθεῖν ἐν	κεφαλαίοις.	ταύτας γὰρ οἱ πλεῖστοι τῶν
[4, 19]	πάντων τῶν ἄλλων Κελτῶν ὑποταγῆναι	Ῥωμαίοις.	ὁ δ´ Ἡρακλῆς τὴν ἐκ
[4, 21]	ὀνομαζομένων γένος διαμένει παρὰ τοῖς	Ῥωμαίοις,	ὡς ὑπάρχον ἀρχαιότατον, τοῦ δὲ
[4, 61]	Ἕλλησιν ἐπαύσατο, παρὰ δὲ τοῖς	Ἀθηναίοις	μόνοις διέμεινεν· οὗ δὴ χάριν
[4, 56]	καί τινες χαρίζεσθαι βουλόμενοι τοῖς	Ἀθηναίοις	φασὶν αὐτὴν ἀναλαβοῦσαν τὸν ἐξ
[4, 56]	ἐκφυγόντας, δωρήσασθαι χαλκοῦν τρίποδα τὸν	ἀρχαίοις	μὲν κεχαραγμένον γράμμασι, μέχρι δὲ
[4, 8]	ἔτι κατ´ ἀνθρώπους ὄντα τοῖς	ἰδίοις	πόνοις ἐξημερῶσαι τὴν οἰκουμένην, τοὺς
[4, 82]	καὶ τὰς ἐσομένας παρὰ τοῖς	Κείοις	τιμάς. τὸν δὲ πλεῦσαι μὲν
[4, 29]	περὶ μὲν τούτων ἐν τοῖς	οἰκείοις	χρόνοις ἀναγράψομεν. ~τότε δ´ ὁ
[4, 23]	τὰ κατὰ μέρος ἐν τοῖς	οἰκείοις	χρόνοις ἀναγράψομεν. τότε δ´ ὁ
[4, 52]	καθέψησιν, καὶ παραδόξως ἐν τοῖς	βασιλείοις	ἰδούσας τόν τε Ἰάσονα καὶ
[4, 32]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἐστεφάνωσε Τελαμῶνα	ἀριστείοις,	δοὺς αὐτῷ τὴν Λαομέδοντος θυγατέρα
[4, 21]	καὶ Πινάριος ἐδέξαντο τὸν Ἡρακλέα	ξενίοις	ἀξιολόγοις καὶ δωρεαῖς κεχαρισμέναις ἐτίμησαν·
[4, 12]	πλησίον ὄρος Φολόην ὀνομασθῆναι· οὗτος	ξενίοις	δεχόμενος Ἡρακλέα τὸν κατακεχωσμένον οἴνου
[4, 42]	Ἡρακλέα δώροις καὶ τοῖς προσήκουσι	ξενίοις	λαμπρῶς τιμηθέντα τὴν Ἡσιόνην καὶ
[4, 62]	σωφροσύνην τὸν βίον καταστρέψας παρὰ	Τροιζηνίοις	ἔτυχεν ἰσοθέων τιμῶν, Θησεὺς δὲ
[4, 35]	ἔτυχε διεξόδου. Ἡρακλῆς δὲ τοῖς	Καλυδωνίοις	βουλόμενος χαρίσασθαι τὸν Ἀχελῷον ποταμὸν
[4, 36]	κατασκευάσαντος δηλοῦσθαι. ~Ἡρακλῆς δὲ τοῖς	Καλυδωνίοις	συστρατεύσας ἐπὶ Θεσπρωτοὺς πόλιν τε
[4, 84]	τῶν ὑδάτων διαφόρους καὶ δένδρεσι	παντοίοις	πεπληρῶσθαι. εἶναι δὲ καὶ δρυῶν
[4, 24]	γὰρ τιμηθεὶς ἐπ´ ἴσης τοῖς	Ὀλυμπίοις	θεοῖς πανηγύρεσι καὶ θυσίαις λαμπραῖς,
[4, 37]	τὴν νῆσον πλεύσαντες καὶ τοῖς	ἐγχωρίοις	ἀναμιχθέντες ἐνταῦθα κατῴκησαν, οἱ δὲ
[4, 82]	αὐτῇ βοσκομένων κτηνῶν φιλοτιμηθῆναι τοῖς	ἐγχωρίοις	ἐνδείξασθαι τὰς ἰδίας εὐεργεσίας. διὸ
[4, 24]	τοῦ νῦν τιμᾶται παρὰ τοῖς	ἐγχωρίοις.	Ἰολάου τε τοῦ ἀδελφιδοῦ συστρατεύοντος
[4, 24]	κατεσκεύασε· προεῖπε δὲ καὶ τοῖς	ἐγχωρίοις	ὅτι {καὶ} κατὰ τοὺς ὕστερον
[4, 23]	τὴν μὲν χώραν παρέθετο τοῖς	ἐγχωρίοις,	συγχωρήσας αὐτοῖς λαμβάνειν τοὺς καρπούς,
[4, 10]	παιδευθεὶς καὶ μάλιστ´ ἐν τοῖς	γυμνασίοις	διαπονηθεὶς ἐγένετο ῥώμῃ τε σώματος
[4, 41]	τότε ἀνθρώπους καὶ μικροῖς παντελῶς	ἀκατίοις.	διὸ καὶ τῶν ἰδόντων αὐτὸ
[4, 61]	τὸν Μινώταυρον, καταπλεῖν αὐτοὺς λευκοῖς	ἱστίοις,	ἐὰν δὲ ἀπόληται, μέλασι, καθάπερ
[4, 61]	τῆς Αἰγέως παραγγελίας, τοῖς μέλασιν	ἱστίοις	καταπλεῖν εἰς τὴν Ἀττικήν. Αἰγέα
[4, 75]	Ἑκάβην γήμας σὺν ἄλλοις πλείοσιν	υἱοῖς	ἐγέννησεν Ἕκτορα τὸν ἐπισημότατον γενόμενον
[4, 60]	μήποθ´ ὁ Μίνως βοηθήσας τοῖς	υἱοῖς	τοῦ Πάλλαντος ἀφέληται τὴν ἀρχήν,
[4, 45]	τὸ μὲν πρῶτον τὸν ἄνδρα	φαρμάκοις	ἀνελεῖν, μετὰ δὲ ταῦτα τὴν
[4, 48]	δράκοντα περιεσπειραμένον τὸ δέρος τοῖς	φαρμάκοις	ἀποκτεῖναι, καὶ μετὰ Ἰάσονος τὴν
[4, 55]	συνεχόμενον καὶ τοὺς υἱοὺς ἀπεκταγκότα,	φαρμάκοις	αὐτὸν ἰάσασθαι. τοῦ δ´ Εὐρυσθέως
[4, 54]	Μηδείας δῶρα κομίσαι τῇ νύμφῃ	φαρμάκοις	κεχριμένα, τὴν δὲ Γλαύκην δεξαμένην
[4, 54]	βασίλεια νυκτὸς εἰσελθεῖν ἀλλοιώσασαν τοῖς	φαρμάκοις	τὴν αὑτῆς ὄψιν, καὶ τὴν
[4, 20]	βίαν ὀλίγους. διὸ καὶ τοῖς	ὄγκοις	εἰσὶ συνεσταλμένοι καὶ διὰ τὴν
[4, 20]	εὐκινησίαις εἰσίν, ἐν δὲ τοῖς	πολεμικοῖς	ἀγῶσι ταῖς ἀλκαῖς διάφοροι. καθόλου
[4, 17]	σωμάτων καὶ ταῖς ἐν τοῖς	πολεμικοῖς	ἀγῶσιν ἀνδραγαθίαις, πρὸς δὲ τούτοις
[4, 16]	δὲ διὰ τὴν ἐν τοῖς	πολεμικοῖς	ἀγῶσιν ἀνδραγαθίαν καυχωμένη μηδενὸς χρείαν
[4, 4]	τοῖς πολέμοις μάχας ὅπλοις αὐτὸν	πολεμικοῖς	κεκοσμῆσθαι καὶ δοραῖς παρδάλεων, κατὰ
[4, 44]	καὶ τοὺς μὲν περικειμένους τοῖς	νεανίσκοις	δεσμοὺς περιρρῆξαι, τοὺς δ´ ἐναντιουμένους
[4, 57]	ἠνδρωμένων, καὶ φρονήματος ἐμφυομένου τοῖς	νεανίσκοις	διὰ τὴν ἀφ´ Ἡρακλέους δόξαν,
[4, 43]	βασιλευομένην χώραν, περιπεσεῖν δὲ δυσὶ	νεανίσκοις	ἐπὶ τιμωρίᾳ διωρυγμένοις καὶ μάστιξι
[4, 61]	νικήσῃ τὸν Μινώταυρον, καταπλεῖν αὐτοὺς	λευκοῖς	ἱστίοις, ἐὰν δὲ ἀπόληται, μέλασι,
[4, 49]	εἰς Σαμοθρᾴκην κομισθῆναι, καὶ τοῖς	μεγάλοις	θεοῖς τὰς εὐχὰς ἀποδόντας πάλιν
[4, 1]	οὖν ἡμῖν ἐν ταῖς προειρημέναις	βίβλοις	ὅτι τινὲς τῶν βαρβάρων ἀντιποιοῦνται
[4, 1]	μὲν οὖν ταῖς πρὸ ταύτης	βίβλοις	τρισὶν ἀνεγράψαμεν τὰς παρὰ τοῖς
[4, 64]	κατὰ δὲ τὴν Φωκίδα τούτων	ἀλλήλοις	ἀπαντησάντων, ὁ μὲν Λάιος ὑπερηφάνως
[4, 20]	κοινωνοὺς ποιεῖσθαι. μισθοῦ δὲ παρ´	ἀλλήλοις	ἐργαζομένων τῶν τε ἀνδρῶν καὶ
[4, 14]	ἀρετῆς, καίπερ τῶν ἀθλημάτων ἐναντίων	ἀλλήλοις	ὄντων· τὸν γὰρ πύκτην ἢ
[4, 53]	πρὸς τὰ παράδοξα τῆς τύχης	ἀλλήλοις	ὅρκους δοῦναι συμμαχήσειν, ἐάν τις
[4, 63]	κίνδυνον. περὶ δὲ τούτων δόντες	ἀλλήλοις	ὅρκους ἔλαχον, καὶ συνέβη τῷ
[4, 82]	τοὺς ἀνθρώπους ἔπαυσε, καὶ τοῖς	ἄλλοις	αἴτιος ἐγένετο τῆς σωτηρίας. λέγουσι
[4, 39]	θυσίαις τὸν Ἡρακλέα, καὶ τοῖς	ἄλλοις	ἀνθρώποις παράδειγμα τὴν ἑαυτῶν εἰς
[4, 49]	εἰς φυλακὴν ἀποθέσθαι, τοῖς δ´	ἄλλοις	Ἀργοναύταις δι´ ἐνέδρας βουλεῦσαι θάνατον·
[4, 1]	τρισὶν ἀνεγράψαμεν τὰς παρὰ τοῖς	ἄλλοις	ἔθνεσι μυθολογουμένας πράξεις καὶ τὰ
[4, 61]	ὁ αὐχμὸς παρὰ μὲν τοῖς	ἄλλοις	Ἕλλησιν ἐπαύσατο, παρὰ δὲ τοῖς
[4, 34]	αὐτῷ τοῦ σίτου, τοῖς μὲν	ἄλλοις	θεοῖς ἐτέλεσε θυσίας, μόνης δὲ
[4, 10]	πρότερον καλούμενον. τοῖς μὲν οὖν	ἄλλοις	οἱ γονεῖς τοὔνομα περιτιθέασι, τούτῳ
[4, 75]	Πρίαμος δ´ Ἑκάβην γήμας σὺν	ἄλλοις	πλείοσιν υἱοῖς ἐγέννησεν Ἕκτορα τὸν
[4, 48]	ἄθλους Ἡρακλεῖ προστάξαντος, ἔπειτα τοῖς	ἄλλοις	τῷ πλήθει τῶν συναγωνιζομένων περιχυθέντα
[4, 16]	ἄλλο πλῆθος αὐτῶν ἀντετάχθη τοῖς	πολλοῖς,	αἱ δὲ τιμιώταται κατ´ αὐτὸν
[4, 83]	Ἰταλίαν καὶ προσορμισθεὶς τῇ νήσῳ	πολλοῖς	ἀναθήμασι τὸ ἱερόν, ὡς ἂν
[4, 80]	θεὰς ἐπιφανείας, οἱ μὲν ἐγχώριοι	πολλοῖς	ἀναθήμασιν ἀργυροῖς καὶ χρυσοῖς διετέλεσαν
[4, 8]	τὸ παράδοξον τῶν ἱστορουμένων παρὰ	πολλοῖς	ἀπιστουμένων τῶν μύθων, ἀναγκαῖον ἢ
[4, 1]	συμβαίνει κατὰ τὴν γραφὴν ἐν	πολλοῖς	ἐλαττοῦσθαι. ἡ μὲν γὰρ τῶν
[4, 85]	Ῥήγιον ὀνομασθῆναι, καὶ τὴν ὕστερον	πολλοῖς	ἔτεσι κτισθεῖσαν πόλιν τυχεῖν τῆς
[4, 79]	διαφόρως ἐτίμων τὰς θεάς, ἀναθήμασι	πολλοῖς	κοσμοῦντες τὸ ἱερὸν αὐτῶν. ταύτας
[4, 20]	οἷς τεκοῦσα, καὶ τὸ παιδίον	φύλλοις	ἐνειλήσασα, τοῦτο μὲν ἀπέκρυψεν, αὐτὴ
[4, 40]	νεανίσκον ὡς ἐλπίζοντος ἐν ταῖς	παραβόλοις	στρατείαις διαφθαρήσεσθαι· αὐτὸν μὲν γὰρ
[4, 4]	τὰς ἐν τοῖς πολέμοις μάχας	ὅπλοις	αὐτὸν πολεμικοῖς κεκοσμῆσθαι καὶ δοραῖς
[4, 35]	τῶν κεράτων κλάσαντα δωρήσασθαι τοῖς	Αἰτωλοῖς,	ὃ προσαγορεῦσαι κέρας Ἀμαλθείας. ἐν
[4, 81]	ἁλισκομένοις πρὸς τὴν ἀκοινώνητον τοῖς	γάμοις	κατεχρῆτο πρὸς τὸ συντελέσαι τὴν
[4, 54]	πατρὸς καὶ τάξαντος ἡμέραν τοῖς	γάμοις,	τὸ μὲν πρῶτον ἐπιβαλέσθαι φασὶν
[4, 33]	Ἡρακλῆς καὶ θεασάμενος ἐν τοῖς	γάμοις	ὑβρίζοντα τὸν Κένταυρον Εὐρυτίωνα καὶ
[4, 4]	κατὰ μὲν τὰς ἐν τοῖς	πολέμοις	μάχας ὅπλοις αὐτὸν πολεμικοῖς κεκοσμῆσθαι
[4, 29]	τὴν χώραν καὶ καταφυτεύσας δένδρεσι	καρπίμοις	κατεσκεύασε περιμάχητον· ἐπὶ τοσοῦτο γὰρ
[4, 42]	συναναγκασθέντα παραδοῦναι τὴν παρθένον καὶ	δεσμοῖς	καταλαβόμενον ἀπολιπεῖν παρὰ τὸν αἰγιαλόν.
[4, 15]	παραδόντος τὸ πῦρ τοῖς ἀνθρώποις,	δεσμοῖς	κατελάβετο καὶ παρέστησεν ἀετὸν τὸν
[4, 38]	εὑρόντες, ὑπέλαβον τὸν Ἡρακλέα τοῖς	χρησμοῖς	ἀκολούθως ἐξ ἀνθρώπων εἰς θεοὺς
[4, 13]	δ´ Ἡρακλῆς τὸ μὲν τοῖς	ὤμοις	ἐξενεγκεῖν ταύτην ἀπεδοκίμασεν, ἐκκλίνων τὴν
[4, 78]	τε τῷ Κωκάλῳ καὶ τοῖς	Σικανοῖς	διέτριψε πλείω χρόνον, θαυμαζόμενος ἐν
[4, 30]	ἐν τῇ Σικελίᾳ, καὶ τοῖς	Σικανοῖς	καταμιγέντες ἐν ταύτῃ κατῴκησαν, τιμώμενοι
[4, 3]	τε γυναικῶν ἀθροίζεσθαι, καὶ ταῖς	παρθένοις	νόμιμον εἶναι θυρσοφορεῖν καὶ συνενθουσιάζειν
[4, 21]	ἑαυτοῦ μετάστασιν εἰς θεοὺς τοῖς	εὐξαμένοις	ἐκδεκατεύσειν Ἡρακλεῖ τὴν οὐσίαν συμβήσεται
[4, 34]	ἀεὶ δὲ μᾶλλον ἐπὶ τοῖς	πεπραγμένοις	λυπουμένην τὸ τέλος ἀγχόνῃ τὸν
[4, 43]	δὲ δυσὶ νεανίσκοις ἐπὶ τιμωρίᾳ	διωρυγμένοις	καὶ μάστιξι πληγὰς συνεχεῖς λαμβάνουσι·
[4, 56]	τὴν προσηγορίαν. παραπλησίως δὲ τοῖς	εἰρημένοις	κατὰ μὲν τὴν Τυρρηνίαν ἀπὸ
[4, 39]	Ἡρακλέα. προσθετέον δ´ ἡμῖν τοῖς	εἰρημένοις	ὅτι μετὰ τὴν ἀποθέωσιν αὐτοῦ
[4, 30]	δ´ Ἡρακλέους τὰ συνεχῆ τοῖς	προειρημένοις	προσθήσομεν. ~τελέσας γὰρ τοὺς ἄθλους
[4, 67]	μὲν ἄλλοι κατῴκησαν ἐν τοῖς	προειρημένοις	τόποις, Μίμας δὲ μείνας ἐβασίλευσε
[4, 85]	οὐκ ἀνοίκειον προσθεῖναι νομίζομεν τοῖς	προκειμένοις	τὰς περὶ τὸν πορθμὸν διηγήσεις.
[4, 17]	ἐν τοῖς πρὸς τὸν ὠκεανὸν	κεκλιμένοις	μέρεσιν, Ἡρακλῆς θεωρῶν τὸν πόνον
[4, 33]	ἔκρινε, ξένοις δέ τισι Καρσὶν	ἀναγομένοις	εἰς τὴν Ἀσίαν δωρήσασθαι· οὗτοι
[4, 33]	Ἡρακλῆς, ἀπιστήσας τοῖς ὑπὸ ταύτης	λεγομένοις	ταύτην μὲν παρέδωκε Ναυπλίῳ φίλῳ
[4, 49]	ἀπαντῆσαι τοῖς ἐκ τῆς πόλεως	ἐκχεομένοις	μετὰ τοῦ βασιλέως· γενομένης δὲ
[4, 20]	ἀπέκρυψεν, αὐτὴ δὲ συμμίξασα τοῖς	ἐργαζομένοις	τὴν αὐτὴν ἐκείνοις ὑπέμεινε κακοπάθειαν,
[4, 12]	δ´ Ἡρακλῆς παραδόξως συνεπλάκη τοῖς	βιαζομένοις·	ἔδει γὰρ διαγωνίζεσθαι πρὸς τοὺς
[4, 81]	τὴν θεόν· εἴτε γὰρ τοῖς	ἁλισκομένοις	πρὸς τὴν ἀκοινώνητον τοῖς γάμοις
[4, 73]	τὴν κόρην, ἆθλον προετίθει τοῖς	βουλομένοις	αὐτὴν γῆμαι τοιοῦτον· ἔδει τὸν
[4, 33]	παρέθετο, προστάξας τοῖς ἀφ´ ἑαυτοῦ	γενομένοις	φυλάττειν. ἔπεσον δ´ ἐν τῇ
[4, 43]	ἑαυτοὺς ἀπηλλάχθαι. διὸ καὶ τοῖς	ἐπιγινομένοις	παραδοσίμου γεγενημένης τῆς περιπετείας, ἀεὶ
[4, 7]	τοὺς ἀκροατὰς τοῖς ἐκ παιδείας	περιγινομένοις	ἀγαθοῖς, Ἐρατὼ δ´ ἀπὸ τοῦ
[4, 8]	ἀρχαίαις μυθολογίαις ἐπ´ ἴσης τοῖς	πραττομένοις	ἐν τοῖς καθ´ ἡμᾶς χρόνοις,
[4, 12]	χαλκοῦν πίθον. Ἅμα δὲ τούτοις	πραττομένοις	Ἡρακλῆς κατηγωνίσατο τοὺς ὀνομαζομένους Κενταύρους
[4, 35]	βίον καταστρέψαι. ~ἅμα δὲ τούτοις	πραττομένοις	Ἱππόνουν ἐν Ὠλένῳ πρὸς τὴν
[4, 1]	ὅτι τοῖς τὰς παλαιὰς μυθολογίας	συνταττομένοις	συμβαίνει κατὰ τὴν γραφὴν ἐν
[4, 57]	τῶν ποταμῶν. ~Ἡμῖν δ´ ἀρκούντως	ἐξειργασμένοις	τὴν περὶ τῶν Ἀργοναυτῶν ἱστορίαν
[4, 48]	θυγατρί, φασὶ τοὺς Ἀργοναύτας εἰσπεσόντας	ἐσπασμένοις	τοῖς ξίφεσι πολλοὺς μὲν φονεῦσαι
[4, 52]	παρεισελθόντας δ´ ἐντὸς τοῦ τείχους	ἐσπασμένοις	τοῖς ξίφεσιν εἰς τὰ βασίλεια
[4, 27]	τούτοις δ´ ἐπί τινος ἀκτῆς	δειπνοποιουμένοις	ἐπιστάντα τὸν Ἡρακλέα, καὶ παρὰ
[4, 24]	κατ´ ἐνιαυτὸν θυσίας. διόπερ τοῖς	εὐδοκουμένοις	τὰς χάριτας ἀποδιδούς, πρὸ μὲν
[4, 7]	ἔπαινον μέγα κλέος περιποιεῖν τοῖς	ἐπαινουμένοις,	Εὐτέρπην δ´ ἀπὸ τοῦ τέρπειν
[4, 37]	Λαπίθαις τοῖς περὶ τὸν Ὄλυμπον	ἱδρυμένοις,	ὧν ἐδυνάστευε Κόρωνος ὁ Καινέως,
[4, 33]	κατὰ τὰς ἐντολὰς οὐκ ἔκρινε,	ξένοις	δέ τισι Καρσὶν ἀναγομένοις εἰς
[4, 44]	δὲ Φινέα πικρῶς ἀπαντήσαντα τοῖς	ξένοις	παραγγεῖλαι μηδὲν τῶν καθ´ ἑαυτὸν
[4, 45]	λαμβάνειν μίσγουσαν ταῖς διδομέναις τοῖς	ξένοις	τροφαῖς. ἐμπειρίαν δὲ μεγάλην ἐν
[4, 1]	τῆς ἱστορίας λόγος τοῖς καθήκουσιν	ἐπαίνοις	εἰς τὸν αἰῶνα καθύμνησεν. ἐν
[4, 56]	λιμένα, κάλλιστον ὄντα τῶν ἐν	ἐκείνοις	τοῖς τόποις, Ἀργῷον ἀπὸ τῆς
[4, 20]	συμμίξασα τοῖς ἐργαζομένοις τὴν αὐτὴν	ἐκείνοις	ὑπέμεινε κακοπάθειαν, οὐδὲν δηλώσασα περὶ
[4, 54]	πρὸς αὐτὴν ὁμιλίαν, ἀλλὰ τοῖς	τέκνοις	σπεύδοντα συγγενῆ τὸν τοῦ βασιλέως
[4, 2]	δὲ τούτοις μαρτυρῆσαι ἐν τοῖς	ὕμνοις	ἐν οἷς λέγει ἔστι δέ
[4, 61]	ἐπαύσατο, παρὰ δὲ τοῖς Ἀθηναίοις	μόνοις	διέμεινεν· οὗ δὴ χάριν ἠναγκάσθησαν
[4, 8]	κατ´ ἀνθρώπους ὄντα τοῖς ἰδίοις	πόνοις	ἐξημερῶσαι τὴν οἰκουμένην, τοὺς δ´
[4, 23]	κατὰ μέρος ἐν τοῖς οἰκείοις	χρόνοις	ἀναγράψομεν. τότε δ´ ὁ Ἡρακλῆς
[4, 29]	μὲν τούτων ἐν τοῖς οἰκείοις	χρόνοις	ἀναγράψομεν. ~τότε δ´ ὁ Ἰόλαος
[4, 22]	διωνομασμένον ἐν μὲν τοῖς ἔμπροσθεν	χρόνοις	εἰωθέναι τῶν ληφθέντων θηρίων τὰς
[4, 44]	τὴν Ἰφιγένειαν ἐν τοῖς ὕστερον	χρόνοις	ἱέρειαν τῆς εἰρημένης θεοῦ κατασταθεῖσαν
[4, 8]	πραττομένοις ἐν τοῖς καθ´ ἡμᾶς	χρόνοις,	καὶ τὰ δισταζόμενα τῶν ἔργων
[4, 22]	πρὸς αὐτῇ, ὃ τοῖς ὕστερον	χρόνοις	καταλελύσθαι φασίν. ἀναπεπταμένης δὲ τῆς
[4, 67]	τῶν πατρίδων ἐξελαθέντες ὕστερόν τισι	χρόνοις	κατῆλθον εἰς τὴν Δωρίδα καὶ
[4, 30]	προσηγορίαν· διόπερ ἐν τοῖς ὕστερον	χρόνοις	οἱ τὰς θυσίας τελοῦντες τούτῳ
[4, 17]	θηρίων. διόπερ ἐν τοῖς ὕστερον	χρόνοις	οὐδὲν ἔτι τῶν ἀγρίων ζῴων
[4, 73]	καὶ Οἰνομάου· ἀναγκαῖον δὲ τοῖς	χρόνοις	προσαναδραμόντας ἡμᾶς ἀπ´ ἀρχῆς ἐν
[4, 4]	ἕτερον Διόνυσον γεγονέναι πολὺ τοῖς	χρόνοις	προτεροῦντα τούτου. φασὶ γὰρ ἐκ
[4, 67]	Αἰολέων τούτων ἀναγκαῖον προσαναδραμόντας τοῖς	χρόνοις	τὰ κατὰ μέρος ἐκθέσθαι. ἐν
[4, 60]	ἀναγκαῖον δ´ ἐστὶ προσαναδραμόντας τοῖς	χρόνοις	τὰ συμπεπλεγμένα τούτοις διελθεῖν, ἵνα
[4, 67]	μέρος ἐκθέσθαι. ἐν τοῖς ἔμπροσθεν	χρόνοις	τῶν Αἰόλου τοῦ Ἕλληνος τοῦ
[4, 4]	Σεμέλης γενόμενον ἐν τοῖς νεωτέροις	χρόνοις	φασὶ τῷ σώματι γενέσθαι τρυφερὸν
[4, 26]	τινὲς μέν φασιν ἔν τισι	κήποις	τῶν Ἑσπερίδων ὑπάρξαι κατὰ τὴν
[4, 50]	ἐν τοῖς κατὰ τὸν Πόντον	τόποις	ἀπολώλασι. διόπερ τὸν Πελίαν καιρὸν
[4, 56]	ὄντα τῶν ἐν ἐκείνοις τοῖς	τόποις,	Ἀργῷον ἀπὸ τῆς νεὼς προσαγορεῦσαι,
[4, 67]	ἄλλοι κατῴκησαν ἐν τοῖς προειρημένοις	τόποις,	Μίμας δὲ μείνας ἐβασίλευσε τῆς
[4, 23]	πλησιάσαντος τοῖς κατὰ τὸν Ἔρυκα	τόποις,	προεκαλέσατο αὐτὸν Ἔρυξ εἰς πάλην,
[4, 70]	Νυμφῶν, ἀνδρωθέντας δὲ καὶ μιγέντας	ἵπποις	θηλείαις γεννῆσαι τοὺς ὀνομαζομένους διφυεῖς
[4, 15]	Προμηθέως παραδόντος τὸ πῦρ τοῖς	ἀνθρώποις,	δεσμοῖς κατελάβετο καὶ παρέστησεν ἀετὸν
[4, 3]	τοῦτον ποιεῖσθαι τὰς παρὰ τοῖς	ἀνθρώποις	ἐπιφανείας. διὸ καὶ παρὰ πολλαῖς
[4, 1]	χρήσεως τοῖς κατὰ τὴν οἰκουμένην	ἀνθρώποις.	ἡμεῖς δὲ τὰ κατὰ μέρος
[4, 3]	εὑρέσεως καὶ δωρεᾶς κεχαρισμένης τοῖς	ἀνθρώποις	καθ´ ὑπερβολὴν διά τε τὴν
[4, 48]	δ´ ἰσοθέου τεύξονται παρὰ πᾶσιν	ἀνθρώποις.	καθόλου δ´ ἐξ ὀνόματος προσφωνήσαντα
[4, 6]	κατά τινας χρόνους φαίνεσθαι παρ´	ἀνθρώποις,	καὶ γεννᾶσθαι τὴν τοῦ σώματος
[4, 76]	ποιῶν, εἰκότως ἐθαυμάζετο παρὰ τοῖς	ἀνθρώποις·	οἱ γὰρ πρὸ τούτου τεχνῖται
[4, 39]	τὸν Ἡρακλέα, καὶ τοῖς ἄλλοις	ἀνθρώποις	παράδειγμα τὴν ἑαυτῶν εἰς τὸν
[4, 74]	καὶ πάσης παρρησίας, ἀπήγγελλε τοῖς	ἀνθρώποις	τὰ παρὰ τοῖς ἀθανάτοις ἀπόρρητα.
[4, 26]	παραδόξως ἀπήγαγε καὶ φανερὸν κατέστησεν	ἀνθρώποις.	τελευταῖον δ´ ἆθλον λαβὼν ἐνεγκεῖν
[4, 3]	θεῶν μεγίστης ἀποδοχῆς τυγχάνειν παρ´	ἀνθρώποις	τοὺς ταῖς εὐεργεσίαις ὑπερβαλομένους κατὰ
[4, 82]	οὐ μόνον ἐνταῦθα παρὰ τοῖς	βαρβάροις,	ἀλλὰ καὶ παρὰ τοῖς Ἕλλησι.
[4, 44]	τοῖς τὴν χώραν ταύτην οἰκοῦσι	βαρβάροις	θύειν Ἀρτέμιδι Ταυροπόλῳ τοὺς καταπλέοντας
[4, 6]	πόλιν ἀπονέμουσιν αὐτῷ {ἐν τοῖς	ἱεροῖς}	ἀλλὰ καὶ κατὰ τὰς ἀγροικίας
[4, 55]	παραδεδόσθαι συμβέβηκε, περὶ ὧν ἐν	οἰκειοτέροις	μνησθησόμεθα καιροῖς. τὴν δ´ οὖν
[4, 81]	ἀπεφήνατο. οὐκ ἀπίθανον δὲ ἐπ´	ἀμφοτέροις	τούτοις μηνῖσαι τὴν θεόν· εἴτε
[4, 19]	παρανομίας ἀνελὼν ἐποίησεν ἀσφαλῆ τοῖς	μεταγενεστέροις	τὴν ὁδοιπορίαν. διελθὼν δὲ τὰς
[4, 4]	ἐκ Σεμέλης γενόμενον ἐν τοῖς	νεωτέροις	χρόνοις φασὶ τῷ σώματι γενέσθαι
[4, 55]	περὶ ὧν ἐν οἰκειοτέροις μνησθησόμεθα	καιροῖς.	τὴν δ´ οὖν Μήδειαν ἐν
[4, 18]	ἐπελθὼν παρῆλθεν ἐπὶ τὸν πρὸς	Γαδείροις	ὠκεανόν, καὶ στήλας ἔθετο καθ´
[4, 77]	διεξόδους σκολιὰς ἔχοντα καὶ τοῖς	ἀπείροις	δυσευρέτους, ἐν ᾧ τρεφόμενον τὸν
[4, 41]	πλεῖν τοὺς τότε ἀνθρώπους καὶ	μικροῖς	παντελῶς ἀκατίοις. διὸ καὶ τῶν
[4, 8]	ἐξεταστέον. καὶ γὰρ ἐν τοῖς	θεάτροις,	πεπεισμένοι μήτε Κενταύρους διφυεῖς ἐξ
[4, 85]	δόξαν ἐν τοῖς κατ´ οὐρανὸν	ἄστροις	καταριθμηθέντα τυχεῖν ἀθανάτου μνήμης. περὶ
[4, 12]	οἴνου προσπεσούσης τοῖς πλησίον οἰκοῦσι	Κενταύροις,	συνέβη διοιστρηθῆναι τούτους· διὸ καὶ
[4, 80]	οἱ μὲν ἐγχώριοι πολλοῖς ἀναθήμασιν	ἀργυροῖς	καὶ χρυσοῖς διετέλεσαν τιμῶντες ἄχρι
[4, 42]	ἐκτεθῇ τιμωρίαν. τὸν δ´ Ἡρακλέα	δώροις	καὶ τοῖς προσήκουσι ξενίοις λαμπρῶς
[4, 80]	ἐγχώριοι πολλοῖς ἀναθήμασιν ἀργυροῖς καὶ	χρυσοῖς	διετέλεσαν τιμῶντες ἄχρι τῶνδε τῶν
[4, 60]	συντελουμένων, Αἰγέως βασιλεύοντος, ἐν δὲ	τοῖς	ἀγῶσι νικήσας τοὺς ἀθλητὰς ἅπαντας
[4, 74]	ἀπήγγελλε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παρὰ	τοῖς	ἀθανάτοις ἀπόρρητα. δι´ ἣν αἰτίαν
[4, 61]	ἄλλοις Ἕλλησιν ἐπαύσατο, παρὰ δὲ	τοῖς	Ἀθηναίοις μόνοις διέμεινεν· οὗ δὴ
[4, 56]	ἐξενήνεκται, καί τινες χαρίζεσθαι βουλόμενοι	τοῖς	Ἀθηναίοις φασὶν αὐτὴν ἀναλαβοῦσαν τὸν
[4, 62]	ἔπεμψεν εἰς Τροιζῆνα τρέφεσθαι παρὰ	τοῖς	Αἴθρας ἀδελφοῖς, ἐκ δὲ Φαίδρας
[4, 35]	θάτερον τῶν κεράτων κλάσαντα δωρήσασθαι	τοῖς	Αἰτωλοῖς, ὃ προσαγορεῦσαι κέρας Ἀμαλθείας.
[4, 81]	μηνῖσαι τὴν θεόν· εἴτε γὰρ	τοῖς	ἁλισκομένοις πρὸς τὴν ἀκοινώνητον τοῖς
[4, 82]	νομιζόμενον τοὺς ἀνθρώπους ἔπαυσε, καὶ	τοῖς	ἄλλοις αἴτιος ἐγένετο τῆς σωτηρίας.
[4, 39]	ἐτίμησαν θυσίαις τὸν Ἡρακλέα, καὶ	τοῖς	ἄλλοις ἀνθρώποις παράδειγμα τὴν ἑαυτῶν
[4, 1]	βίβλοις τρισὶν ἀνεγράψαμεν τὰς παρὰ	τοῖς	ἄλλοις ἔθνεσι μυθολογουμένας πράξεις καὶ
[4, 61]	καὶ ὁ αὐχμὸς παρὰ μὲν	τοῖς	ἄλλοις Ἕλλησιν ἐπαύσατο, παρὰ δὲ
[4, 48]	τοὺς ἄθλους Ἡρακλεῖ προστάξαντος, ἔπειτα	τοῖς	ἄλλοις τῷ πλήθει τῶν συναγωνιζομένων
[4, 41]	τὸ σκάφος καὶ κοσμήσαντα πᾶσι	τοῖς	ἀνήκουσι πρὸς ἔκπληξιν λαμπρῶς, ἐκλέξαι
[4, 15]	δέ, Προμηθέως παραδόντος τὸ πῦρ	τοῖς	ἀνθρώποις, δεσμοῖς κατελάβετο καὶ παρέστησεν
[4, 3]	χρόνον τοῦτον ποιεῖσθαι τὰς παρὰ	τοῖς	ἀνθρώποις ἐπιφανείας. διὸ καὶ παρὰ
[4, 3]	οἶνον εὑρέσεως καὶ δωρεᾶς κεχαρισμένης	τοῖς	ἀνθρώποις καθ´ ὑπερβολὴν διά τε
[4, 76]	διατεταμένας ποιῶν, εἰκότως ἐθαυμάζετο παρὰ	τοῖς	ἀνθρώποις· οἱ γὰρ πρὸ τούτου
[4, 74]	τραπέζης καὶ πάσης παρρησίας, ἀπήγγελλε	τοῖς	ἀνθρώποις τὰ παρὰ τοῖς ἀθανάτοις
[4, 37]	μέρος παρέθετο καὶ παρεκελεύσατο φυλάττειν	τοῖς	ἀπ´ αὐτοῦ· ἐπανιὼν δ´ εἰς
[4, 77]	τὰς διεξόδους σκολιὰς ἔχοντα καὶ	τοῖς	ἀπείροις δυσευρέτους, ἐν ᾧ τρεφόμενον
[4, 7]	ἀπὸ τοῦ τέρπειν τοὺς ἀκροωμένους	τοῖς	ἀπὸ τῆς παιδείας ἀγαθοῖς, Θάλειαν
[4, 24]	ὡσαύτως δὲ καὶ τῶν βοῶν	τοῖς	ἀποτυπωθεῖσιν ἴχνεσι τὴν ἐφ´ ἑαυτοῦ
[4, 53]	ἀγώνων. διὰ δὲ τὴν παρὰ	τοῖς	Ἀργοναύταις γενομένην ἀποδοχὴν αὐτοῦ κατὰ
[4, 49]	θάλατταν ἀπαγγεῖλαι τὰ κατὰ μέρος	τοῖς	Ἀργοναύταις. διόπερ τούτους μὲν ἑτοίμους
[4, 25]	καὶ μελῳδίαις. συνεστρατεύσατο δὲ καὶ	τοῖς	Ἀργοναύταις, καὶ διὰ τὸν ἔρωτα
[4, 48]	~Τὴν δὲ Μήδειαν ἱστοροῦσι καθηγήσασθαι	τοῖς	Ἀργοναύταις πρὸς τὸ τοῦ Ἄρεος
[4, 32]	ὡμολογημένων ἵππων, περὶ ὧν ἐν	τοῖς	Ἀργοναύταις τὰ κατὰ μέρος μικρὸν
[4, 53]	διαχωρίζεσθαι, φασὶ τὸν Ἡρακλέα συμβουλεῦσαι	τοῖς	ἀριστεῦσι πρὸς τὰ παράδοξα τῆς
[4, 50]	τοὺς ἀξίους τιμωρίας. προειποῦσαν δὲ	τοῖς	ἀριστεῦσι τὰ κατὰ μέρος τῆς
[4, 50]	δόλῳ καὶ τὰ βασίλεια παραδώσειν	τοῖς	ἀριστεῦσιν ἀκινδύνως. ἐνταῦθα πάντων θαυμασάντων
[4, 44]	παραδόντας τῇ μητρὶ Κλεοπάτρᾳ συστρατεῦσαι	τοῖς	ἀριστεῦσιν. ἀναχθέντας δ´ αὐτοὺς ἐκ
[4, 19]	μὲν Ἰβήρων παρέδωκε τὴν βασιλείαν	τοῖς	ἀρίστοις τῶν ἐγχωρίων, αὐτὸς δ´
[4, 50]	ἄρδην ἀνελόντα ταχὺ τὴν προσήκουσαν	τοῖς	ἀσεβήμασι κομίσασθαι τιμωρίαν. τὸν γὰρ
[4, 33]	ὡς δορίκτητον Τυνδάρεῳ παρέθετο, προστάξας	τοῖς	ἀφ´ ἑαυτοῦ γενομένοις φυλάττειν. ἔπεσον
[4, 82]	τιμῶν οὐ μόνον ἐνταῦθα παρὰ	τοῖς	βαρβάροις, ἀλλὰ καὶ παρὰ τοῖς
[4, 14]	ἀθλήμασι πρωτεύοντα καταγωνίσασθαι τοὺς ἐν	τοῖς	βαρέσιν ὑπερέχοντας δυσχερὲς κατανοῆσαι. διόπερ
[4, 52]	τὴν καθέψησιν, καὶ παραδόξως ἐν	τοῖς	βασιλείοις ἰδούσας τόν τε Ἰάσονα
[4, 4]	ταύτης τῆς μίτρας ὕστερον παρὰ	τοῖς	βασιλεῦσι καταδειχθῆναι τὸ διάδημά φασι.
[4, 12]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς παραδόξως συνεπλάκη	τοῖς	βιαζομένοις· ἔδει γὰρ διαγωνίζεσθαι πρὸς
[4, 73]	μνηστευομένων τὴν κόρην, ἆθλον προετίθει	τοῖς	βουλομένοις αὐτὴν γῆμαι τοιοῦτον· ἔδει
[4, 11]	συνεπλάκη, καὶ τὸν αὐχένα σφίγξας	τοῖς	βραχίοσιν ἀπέπνιξε. τὴν δὲ δορὰν
[4, 81]	τοῖς ἁλισκομένοις πρὸς τὴν ἀκοινώνητον	τοῖς	γάμοις κατεχρῆτο πρὸς τὸ συντελέσαι
[4, 54]	τοῦ πατρὸς καὶ τάξαντος ἡμέραν	τοῖς	γάμοις, τὸ μὲν πρῶτον ἐπιβαλέσθαι
[4, 33]	συνδειπνῶν Ἡρακλῆς καὶ θεασάμενος ἐν	τοῖς	γάμοις ὑβρίζοντα τὸν Κένταυρον Εὐρυτίωνα
[4, 1]	δυσεύρετος οὖσα πολλὴν ἀπορίαν παρέχεται	τοῖς	γράφουσιν, ἡ δὲ τῶν χρόνων
[4, 10]	καὶ παιδευθεὶς καὶ μάλιστ´ ἐν	τοῖς	γυμνασίοις διαπονηθεὶς ἐγένετο ῥώμῃ τε
[4, 49]	μὲν πρεσβευτὰς εἰς φυλακὴν ἀποθέσθαι,	τοῖς	δ´ ἄλλοις Ἀργοναύταις δι´ ἐνέδρας
[4, 48]	τῶν ἄθλων καὶ τῆς ἀθανασίας,	τοῖς	δὲ Τυνδαρίδαις, ὅτι προσαγορευθήσονται μὲν
[4, 44]	Κλεοπάτραν {ἐκ} τῆς φυλακῆς προαγαγεῖν,	τοῖς	δὲ Φινείδαις ἀποκαταστῆσαι τὴν πατρῴαν
[4, 66]	πατρὸς εἰδυῖα, πολὺ μᾶλλον ἐν	τοῖς	Δελφοῖς διατρίψασα τὴν τέχνην ἐπηύξησε·
[4, 22]	ἀνατιθέναι τῇ Ἀρτέμιδι καὶ προσηλοῦν	τοῖς	δένδρεσι, τότε δ´ οὖν ὑπερφυῆ
[4, 37]	τὴν Δρυόπων ἀνάστασιν, πολέμου συνεστῶτος	τοῖς	Δωριεῦσι τοῖς τὴν Ἑστιαιῶτιν καλουμένην
[4, 37]	Κύπρον τὴν νῆσον πλεύσαντες καὶ	τοῖς	ἐγχωρίοις ἀναμιχθέντες ἐνταῦθα κατῴκησαν, οἱ
[4, 82]	ἐν αὐτῇ βοσκομένων κτηνῶν φιλοτιμηθῆναι	τοῖς	ἐγχωρίοις ἐνδείξασθαι τὰς ἰδίας εὐεργεσίας.
[4, 24]	μέχρι τοῦ νῦν τιμᾶται παρὰ	τοῖς	ἐγχωρίοις. Ἰολάου τε τοῦ ἀδελφιδοῦ
[4, 24]	αὐτοῦ κατεσκεύασε· προεῖπε δὲ καὶ	τοῖς	ἐγχωρίοις ὅτι {καὶ} κατὰ τοὺς
[4, 23]	Ἡρακλῆς τὴν μὲν χώραν παρέθετο	τοῖς	ἐγχωρίοις, συγχωρήσας αὐτοῖς λαμβάνειν τοὺς
[4, 56]	αὐτοῦ τὴν προσηγορίαν. παραπλησίως δὲ	τοῖς	εἰρημένοις κατὰ μὲν τὴν Τυρρηνίαν
[4, 39]	τὸν Ἡρακλέα. προσθετέον δ´ ἡμῖν	τοῖς	εἰρημένοις ὅτι μετὰ τὴν ἀποθέωσιν
[4, 7]	ἀπὸ τοῦ τέρπειν τοὺς ἀκροατὰς	τοῖς	ἐκ παιδείας περιγινομένοις ἀγαθοῖς, Ἐρατὼ
[4, 5]	καθόλου δὲ τὰς μὲν Μούσας	τοῖς	ἐκ τῆς παιδείας ἀγαθοῖς ὠφελούσας
[4, 49]	ἑτοίμους γενομένους πρὸς μάχην ἀπαντῆσαι	τοῖς	ἐκ τῆς πόλεως ἐκχεομένοις μετὰ
[4, 50]	τῆς Ἰωλκοῦ κείμενον, ἀθεώρητον δὲ	τοῖς	ἐκ τῆς πόλεως, μαθεῖν παρά
[4, 71]	πόλεμον μεγάλας χρείας αὐτοὺς παρασχέσθαι	τοῖς	Ἕλλησι, θεραπεύοντας ἐμπειρότατα τοὺς τιτρωσκομένους,
[4, 82]	τοῖς βαρβάροις, ἀλλὰ καὶ παρὰ	τοῖς	Ἕλλησι. ~Καὶ περὶ μὲν Ἀρισταίου
[4, 1]	τούτων εἰρηκότες νῦν τὰ παρὰ	τοῖς	Ἕλλησι λεγόμενα περὶ τοῦ θεοῦ
[4, 47]	ἀφ´ ὧν καὶ τερατώδεις παρὰ	τοῖς	Ἕλλησι πλασθῆναι μύθους. διαβεβοῆσθαι γὰρ
[4, 1]	ἐν ταύτῃ δὲ τὰ παρὰ	τοῖς	Ἕλλησιν ἱστορούμενα κατὰ τοὺς ἀρχαίους
[4, 22]	θήραν ἀνδραγαθήμασι διωνομασμένον ἐν μὲν	τοῖς	ἔμπροσθεν χρόνοις εἰωθέναι τῶν ληφθέντων
[4, 67]	τὰ κατὰ μέρος ἐκθέσθαι. ἐν	τοῖς	ἔμπροσθεν χρόνοις τῶν Αἰόλου τοῦ
[4, 76]	τὰ κατασκευαζόμενα τῶν ἀγαλμάτων ὁμοιότατα	τοῖς	ἐμψύχοις ὑπάρχει· βλέπειν τε γὰρ
[4, 7]	ἐγκωμιαζομένων ἔπαινον μέγα κλέος περιποιεῖν	τοῖς	ἐπαινουμένοις, Εὐτέρπην δ´ ἀπὸ τοῦ
[4, 49]	τούτοις καὶ Ὅμηρον ἐν. τοῖσδε	τοῖς	ἔπεσιν, ἀλλ´ οἷόν τινά φασι
[4, 43]	κινδύνων ἑαυτοὺς ἀπηλλάχθαι. διὸ καὶ	τοῖς	ἐπιγινομένοις παραδοσίμου γεγενημένης τῆς περιπετείας,
[4, 53]	μετά τινα χρόνον συνοικίσαντα πάσας	τοῖς	ἐπιφανεστάτοις. Ἄλκηστιν μὲν γὰρ τὴν
[4, 20]	μὲν ἀπέκρυψεν, αὐτὴ δὲ συμμίξασα	τοῖς	ἐργαζομένοις τὴν αὐτὴν ἐκείνοις ὑπέμεινε
[4, 76]	διὰ τούτου πρίζων τὴν ἐν	τοῖς	ἔργοις ξυλίνην ὕλην, ἔδοξεν εὔχρηστον
[4, 24]	ἐγχωρίων κατ´ ἐνιαυτὸν θυσίας. διόπερ	τοῖς	εὐδοκουμένοις τὰς χάριτας ἀποδιδούς, πρὸ
[4, 56]	τῶν νεωτέρων χρόνων διαμείναντα παρὰ	τοῖς	Εὐεσπερίταις. οὐ παραλειπτέον δ´ ἡμῖν
[4, 21]	τὴν ἑαυτοῦ μετάστασιν εἰς θεοὺς	τοῖς	εὐξαμένοις ἐκδεκατεύσειν Ἡρακλεῖ τὴν οὐσίαν
[4, 58]	Τεγεάτας καί τινας ἄλλους, ἀπήντησε	τοῖς	Ἡρακλείδαις. κατὰ δὲ τὸν Ἰσθμὸν
[4, 8]	ἀλήθειαν ἐξεταστέον. καὶ γὰρ ἐν	τοῖς	θεάτροις, πεπεισμένοι μήτε Κενταύρους διφυεῖς
[4, 22]	τῶν τεττίγων αὐτὸν ἐνοχλούμενον εὔξασθαι	τοῖς	θεοῖς ἀφανεῖς γενέσθαι τοὺς ἐνοχλοῦντας
[4, 10]	ἔλαβε χρησμὸν τὸν δηλοῦντα διότι	τοῖς	θεοῖς δέδοκται δώδεκα ἄθλους τελέσαι
[4, 48]	γῆς ἅψωνται, τὰς εὐχὰς ἀποδοῦναι	τοῖς	θεοῖς, δι´ οὓς τετεύχασι δὶς
[4, 10]	πανοπλίας, ἃς οἱ πρόγονοι σκῦλα	τοῖς	θεοῖς ἦσαν ἀνατεθεικότες· οὐ γὰρ
[4, 47]	δὲ παιδαγωγὸν ὀνομαζόμενον Κριὸν τυθῆναι	τοῖς	θεοῖς, καὶ τοῦ σώματος ἐκδαρέντος
[4, 15]	πρὸς τοὺς ἀθανάτους πόλεμον, Ἡρακλῆς	τοῖς	θεοῖς συναγωνισάμενος καὶ πολλοὺς ἀνελὼν
[4, 49]	ἐνταῦθα δὲ βωμοὺς ἱδρυσαμένους καὶ	τοῖς	θεοῖς τὰς εὐχὰς ἀποδόντας καθιερῶσαι
[4, 58]	γενομένη, τιμῶν ἰσοθέων ἔτυχε παρὰ	τοῖς	Θηβαίοις. τοὺς δ´ ἄλλους Ἡρακλείδας
[4, 44]	τῆς Κλεοπάτρας υἱοὺς ἀπενέγκασθαι παρὰ	τοῖς	Θρᾳξὶ δόξαν ἐπιεικείας. οὐκ ἀγνοῶ
[4, 8]	μὲν ἔτι κατ´ ἀνθρώπους ὄντα	τοῖς	ἰδίοις πόνοις ἐξημερῶσαι τὴν οἰκουμένην,
[4, 6]	τύπον, ταῦτα μὲν δοῦναι θάψαι	τοῖς	ἱερεῦσι καὶ τιμᾶν προστάξαι ὡς
[4, 6]	κατὰ πόλιν ἀπονέμουσιν αὐτῷ {ἐν	τοῖς	ἱεροῖς} ἀλλὰ καὶ κατὰ τὰς
[4, 62]	συντριβῆναι, τὸ δὲ μειράκιον ἐμπλακὲν	τοῖς	ἱμᾶσιν ἑλκυσθῆναι καὶ τελευτῆσαι. Ἱππόλυτος
[4, 8]	δ´ ὅτι πολλὰ δύσχρηστα συμβαίνει	τοῖς	ἱστοροῦσι τὰς παλαιὰς μυθολογίας, καὶ
[4, 31]	δικαίως τὴν ἑαυτοῦ τιμὴν ἀποδοίη	τοῖς	Ἰφίτου παισίν, ἀναγκαζόμενος πείθεσθαι {ὑπὸ
[4, 31]	τιμὴν ὁ ἀποδόμενος τὸν Ἡρακλέα	τοῖς	Ἰφίτου παισὶν ἀπέδωκε κατὰ τὸν
[4, 8]	ἐπ´ ἴσης τοῖς πραττομένοις ἐν	τοῖς	καθ´ ἡμᾶς χρόνοις, καὶ τὰ
[4, 1]	δ´ ὁ τῆς ἱστορίας λόγος	τοῖς	καθήκουσιν ἐπαίνοις εἰς τὸν αἰῶνα
[4, 8]	κοινῆς εὐεργεσίας συκοφαντεῖν τὸν ἐπὶ	τοῖς	καλλίστοις ἔργοις ἔπαινον, καὶ τοὺς
[4, 35]	τοιαύτης ἔτυχε διεξόδου. Ἡρακλῆς δὲ	τοῖς	Καλυδωνίοις βουλόμενος χαρίσασθαι τὸν Ἀχελῷον
[4, 36]	τοῦ κατασκευάσαντος δηλοῦσθαι. ~Ἡρακλῆς δὲ	τοῖς	Καλυδωνίοις συστρατεύσας ἐπὶ Θεσπρωτοὺς πόλιν
[4, 85]	διὰ δὲ τὴν δόξαν ἐν	τοῖς	κατ´ οὐρανὸν ἄστροις καταριθμηθέντα τυχεῖν
[4, 22]	γὰρ ἐγχωρίων τινὰ κυνηγὸν ἐν	τοῖς	κατὰ τὴν θήραν ἀνδραγαθήμασι διωνομασμένον
[4, 1]	μεταδοῦναι τῆς τοῦ οἴνου χρήσεως	τοῖς	κατὰ τὴν οἰκουμένην ἀνθρώποις. ἡμεῖς
[4, 82]	ἰδίας εὐεργεσίας. διὸ καὶ παρὰ	τοῖς	κατὰ τὴν Σικελίαν οἰκοῦσι διαφερόντως
[4, 23]	τόπων. τοῦ δ´ Ἡρακλέους πλησιάσαντος	τοῖς	κατὰ τὸν Ἔρυκα τόποις, προεκαλέσατο
[4, 50]	οἱ μετὰ Ἰάσονος στρατεύσαντες ἐν	τοῖς	κατὰ τὸν Πόντον τόποις ἀπολώλασι.
[4, 82]	αὐτοῦ καὶ τὰς ἐσομένας παρὰ	τοῖς	Κείοις τιμάς. τὸν δὲ πλεῦσαι
[4, 47]	Σκυθῶν, ὄντα γαμβρὸν Αἰήτου, παρὰ	τοῖς	Κόλχοις ἐπιδημῆσαι καθ´ ὃν καιρὸν
[4, 14]	περιγενέσθαι, καὶ πάλιν τὸν ἐν	τοῖς	κούφοις ἀθλήμασι πρωτεύοντα καταγωνίσασθαι τοὺς
[4, 14]	γεννήσειν ἄξιον ἐλπίζων οὐκ ἐβουλήθη	τοῖς	κρείττοσιν ἐπεισάγειν τὰ χείρω. ~Μετὰ
[4, 79]	διέφθειρε, καὶ τὸ σῶμα ἀπέδωκε	τοῖς	Κρησί, πρόφασιν ἐνεγκὼν τοῦ θανάτου
[4, 79]	Κρήτης διὰ τὸ καὶ παρὰ	τοῖς	Κρησὶ τιμᾶσθαι τὰς θεὰς ταύτας
[4, 17]	τῶν ἐγχωρίων μεγαλοπρεπῶς, καὶ βουλόμενος	τοῖς	Κρησὶ χαρίσασθαι, καθαρὰν ἐποίησε τὴν
[4, 79]	τάφον καθαιρεθῆναι, τὰ δ´ ὀστᾶ	τοῖς	Κρησὶν ἀποδοθῆναι, Θήρωνος δυναστεύοντος τῶν
[4, 60]	ἀπέλιπε. τούτων δὲ Ῥαδάμανθυς μὲν	τοῖς	Κρησὶν ἐνομοθέτησε, Μίνως δὲ διαδεξάμενος
[4, 37]	οἰκοῦσιν, ὧν ἐβασίλευεν Αἰγίμιος, καὶ	τοῖς	Λαπίθαις τοῖς περὶ τὸν Ὄλυμπον
[4, 22]	τοῦ θηρίου ἑαυτῷ ἀνατίθησι, καὶ	τοῖς	λόγοις ἀκολούθως ἔκ τινος δένδρου
[4, 49]	ἀναχθέντας εἰς Σαμοθρᾴκην κομισθῆναι, καὶ	τοῖς	μεγάλοις θεοῖς τὰς εὐχὰς ἀποδόντας
[4, 61]	τοὺς δήμους, ὄντας μικροὺς μὲν	τοῖς	μεγέθεσι, πολλοὺς δὲ τὸν ἀριθμόν,
[4, 32]	ἐπανελθὼν καὶ πρὸς τῇ πόλει	τοῖς	μεθ´ Ἡρακλέους συμβαλὼν αὐτός τε
[4, 61]	λύπην ἐπιλαθομένους τῆς Αἰγέως παραγγελίας,	τοῖς	μέλασιν ἱστίοις καταπλεῖν εἰς τὴν
[4, 52]	μακρὰν διερχομένην ἐγχρονίζειν, ἀναστροφὴν διδοῦσαν	τοῖς	μέλλουσι ποιεῖσθαι τὴν ἐπίθεσιν. διὸ
[4, 34]	γενομένης εὐκαρπίας αὐτῷ τοῦ σίτου,	τοῖς	μὲν ἄλλοις θεοῖς ἐτέλεσε θυσίας,
[4, 76]	τούτου τεχνῖται κατεσκεύαζον τὰ ἀγάλματα	τοῖς	μὲν ὄμμασι μεμυκότα, τὰς δὲ
[4, 10]	ἔσχε κλέος, Ἀλκαῖον πρότερον καλούμενον.	τοῖς	μὲν οὖν ἄλλοις οἱ γονεῖς
[4, 19]	τῆς παρανομίας ἀνελὼν ἐποίησεν ἀσφαλῆ	τοῖς	μεταγενεστέροις τὴν ὁδοιπορίαν. διελθὼν δὲ
[4, 44]	βοήθειαν, καὶ τοὺς μὲν περικειμένους	τοῖς	νεανίσκοις δεσμοὺς περιρρῆξαι, τοὺς δ´
[4, 57]	παίδων ἠνδρωμένων, καὶ φρονήματος ἐμφυομένου	τοῖς	νεανίσκοις διὰ τὴν ἀφ´ Ἡρακλέους
[4, 4]	μὲν ἐκ Σεμέλης γενόμενον ἐν	τοῖς	νεωτέροις χρόνοις φασὶ τῷ σώματι
[4, 44]	~τὸν δὲ Φινέα πικρῶς ἀπαντήσαντα	τοῖς	ξένοις παραγγεῖλαι μηδὲν τῶν καθ´
[4, 45]	πεῖραν λαμβάνειν μίσγουσαν ταῖς διδομέναις	τοῖς	ξένοις τροφαῖς. ἐμπειρίαν δὲ μεγάλην
[4, 48]	φασὶ τοὺς Ἀργοναύτας εἰσπεσόντας ἐσπασμένοις	τοῖς	ξίφεσι πολλοὺς μὲν φονεῦσαι τῶν
[4, 52]	δ´ ἐντὸς τοῦ τείχους ἐσπασμένοις	τοῖς	ξίφεσιν εἰς τὰ βασίλεια καταντῆσαι
[4, 20]	πρὸς βίαν ὀλίγους. διὸ καὶ	τοῖς	ὄγκοις εἰσὶ συνεσταλμένοι καὶ διὰ
[4, 29]	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν	τοῖς	οἰκείοις χρόνοις ἀναγράψομεν. ~τότε δ´
[4, 23]	τούτων τὰ κατὰ μέρος ἐν	τοῖς	οἰκείοις χρόνοις ἀναγράψομεν. τότε δ´
[4, 24]	ταύτῃ γὰρ τιμηθεὶς ἐπ´ ἴσης	τοῖς	Ὀλυμπίοις θεοῖς πανηγύρεσι καὶ θυσίαις
[4, 30]	τὴν τοῦ βίου διεξαγωγὴν ἐν	τοῖς	ὀρύγμασι ποιούμενοι τοὺς ἐκ τῶν
[4, 6]	τῆς τιμῆς τοιαῦτα μυθολογεῖται παρὰ	τοῖς	παλαιοῖς τῶν Αἰγυπτίων. τοῦτον δὲ
[4, 8]	τὰς πράξεις ἀπ´ ἀρχῆς ἀκολούθως	τοῖς	παλαιοτάτοις τῶν ποιητῶν τε καὶ
[4, 60]	τοὺς ἀθλητὰς ἅπαντας συνήθης ἐγένετο	τοῖς	Πάλλαντος παισίν. ἐνταῦθ´ ὁ μὲν
[4, 59]	τὴν Ἐλευσῖνα Κερκυόνα τὸν διαπαλαίοντα	τοῖς	παριοῦσι καὶ τὸν ἡττηθέντα διαφθείροντα.
[4, 34]	καταστῆναι· ἀεὶ δὲ μᾶλλον ἐπὶ	τοῖς	πεπραγμένοις λυπουμένην τὸ τέλος ἀγχόνῃ
[4, 71]	τέχνην ἐκπονήσαντας, ἐπὶ Τροίαν συστρατεῦσαι	τοῖς	περὶ τὸν Ἀγαμέμνονα· κατὰ δὲ
[4, 44]	εἰς τέκνα φιλοστοργίαν. ἐνταῦθα συμπλέοντας	τοῖς	περὶ τὸν Ἡρακλέα τοὺς ἐπικαλουμένους
[4, 37]	ἐβασίλευεν Αἰγίμιος, καὶ τοῖς Λαπίθαις	τοῖς	περὶ τὸν Ὄλυμπον ἱδρυμένοις, ὧν
[4, 49]	δύο ξίφη παρενέγκαντα λάθρᾳ δοῦναι	τοῖς	περὶ τὸν Τελαμῶνα, καὶ τὴν
[4, 4]	ἐκ τοῦ πλεονάζοντος οἴνου κεφαλαλγίας	τοῖς	πίνουσι γινομένας διαδεδέσθαι λέγουσιν αὐτὸν
[4, 12]	καὶ δύναμιν τοῦ οἴνου προσπεσούσης	τοῖς	πλησίον οἰκοῦσι Κενταύροις, συνέβη διοιστρηθῆναι
[4, 44]	τῶν ἀρχαιολογουμένων μὴ συμφώνως ἅπασι	τοῖς	ποιηταῖς καὶ συγγραφεῦσι συγκρίνωμεν. οὐ
[4, 20]	ταῖς εὐκινησίαις εἰσίν, ἐν δὲ	τοῖς	πολεμικοῖς ἀγῶσι ταῖς ἀλκαῖς διάφοροι.
[4, 17]	τῶν σωμάτων καὶ ταῖς ἐν	τοῖς	πολεμικοῖς ἀγῶσιν ἀνδραγαθίαις, πρὸς δὲ
[4, 16]	αὕτη δὲ διὰ τὴν ἐν	τοῖς	πολεμικοῖς ἀγῶσιν ἀνδραγαθίαν καυχωμένη μηδενὸς
[4, 4]	καὶ κατὰ μὲν τὰς ἐν	τοῖς	πολέμοις μάχας ὅπλοις αὐτὸν πολεμικοῖς
[4, 16]	οὖν ἄλλο πλῆθος αὐτῶν ἀντετάχθη	τοῖς	πολλοῖς, αἱ δὲ τιμιώταται κατ´
[4, 8]	ταῖς ἀρχαίαις μυθολογίαις ἐπ´ ἴσης	τοῖς	πραττομένοις ἐν τοῖς καθ´ ἡμᾶς
[4, 34]	τὴν ἀριστείαν ἐπαίνου. ἐπὶ δὲ	τοῖς	πραχθεῖσιν οἱ Θεστίου παῖδες συγκυνηγοῦντες
[4, 30]	περὶ δ´ Ἡρακλέους τὰ συνεχῆ	τοῖς	προειρημένοις προσθήσομεν. ~τελέσας γὰρ τοὺς
[4, 67]	οἱ μὲν ἄλλοι κατῴκησαν ἐν	τοῖς	προειρημένοις τόποις, Μίμας δὲ μείνας
[4, 85]	ἐμνήσθημεν, οὐκ ἀνοίκειον προσθεῖναι νομίζομεν	τοῖς	προκειμένοις τὰς περὶ τὸν πορθμὸν
[4, 5]	καὶ τερπούσας, τοὺς δὲ Σατύρους	τοῖς	πρὸς γέλωτα συνεργοῦσιν ἐπιτηδεύμασι χρωμένους,
[4, 17]	νέμεσθαι συνέβαινε τῆς Ἰβηρίας ἐν	τοῖς	πρὸς τὸν ὠκεανὸν κεκλιμένοις μέρεσιν,
[4, 42]	τὸν δ´ Ἡρακλέα δώροις καὶ	τοῖς	προσήκουσι ξενίοις λαμπρῶς τιμηθέντα τὴν
[4, 52]	ἐπαγγελίας ἡγησαμένων ἐνδεχομένας ἔχειν, ὑπουργῆσαι	τοῖς	προστάγμασι. καὶ τὰς μὲν ἄλλας
[4, 55]	ἰάσασθαι. τοῦ δ´ Εὐρυσθέως ἐπικειμένου	τοῖς	προστάγμασιν, ἀπογνοῦσαν τὴν κατὰ τὸ
[4, 70]	κατοικῆσαι. τοὺς δὲ Κενταύρους μετεωρισθέντας	τοῖς	προτερήμασι, καὶ ὁρμωμένους ἐκ τῆς
[4, 54]	τελευτῆσαι. τὴν δὲ Μήδειαν ἐπιτυχοῦσαν	τοῖς	πρώτοις ἐγχειρήμασιν οὐκ ἀποστῆναι τῆς
[4, 30]	τῆς εἰς Σαρδόνα γενομένης ἀρκεσθησόμεθα	τοῖς	ῥηθεῖσι, περὶ δ´ Ἡρακλέους τὰ
[4, 5]	τῶν περὶ αὐτοῦ μυθολογουμένων ἀρκεσθησόμεθα	τοῖς	ῥηθεῖσι στοχαζόμενοι τῆς συμμετρίας. ~Περὶ
[4, 69]	οὖν τῶν Νέστορος προγόνων ἀρκεσθησόμεθα	τοῖς	ῥηθεῖσι, στοχαζόμενοι τῆς συμμετρίας, περὶ
[4, 83]	Ἕλλησι. ~Καὶ περὶ μὲν Ἀρισταίου	τοῖς	ῥηθεῖσιν ἀρκεσθησόμεθα, περὶ δὲ Δάφνιδος
[4, 72]	Ἀσκληπιοῦ καὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ	τοῖς	ῥηθεῖσιν ἀρκεσθησόμεθα, περὶ δὲ τῶν
[4, 21]	Πιναρίων ὀνομαζομένων γένος διαμένει παρὰ	τοῖς	Ῥωμαίοις, ὡς ὑπάρχον ἀρχαιότατον, τοῦ
[4, 48]	καθάπερ καὶ πρότερον, εὐχὰς ποιησαμένου	τοῖς	Σαμόθρᾳξι, λῆξαι μὲν τοὺς ἀνέμους,
[4, 43]	τῶν πλεόντων εὐχὰς μὲν τίθεσθαι	τοῖς	Σαμόθρᾳξι, τὰς δὲ τῶν ἀστέρων
[4, 43]	μόνον τῶν συμπλεόντων μετεσχηκότα, ποιήσασθαι	τοῖς	Σαμόθρᾳξι τὰς ὑπὲρ τῆς σωτηρίας
[4, 78]	παρά τε τῷ Κωκάλῳ καὶ	τοῖς	Σικανοῖς διέτριψε πλείω χρόνον, θαυμαζόμενος
[4, 30]	κατέμειναν ἐν τῇ Σικελίᾳ, καὶ	τοῖς	Σικανοῖς καταμιγέντες ἐν ταύτῃ κατῴκησαν,
[4, 53]	ἀπάτην ἠτύχησαν. ~καθόλου δὲ πᾶσι	τοῖς	συγγενέσιν ἐπαγγειλάμενον ἐπιεικῶς καὶ μεγαλοψύχως
[4, 56]	σταδίων τῆς θαλάττης. ἀλλὰ γὰρ	τοῖς	συγγραφεῦσιν αἰτίαν τῆς πλάνης φασὶ
[4, 55]	τὸν θεὸν ὅπως χρηστέον ἐστὶ	τοῖς	σώμασι τῶν παίδων, προστάξαι τὴν
[4, 3]	τοῦ ποτοῦ καὶ διὰ τὸ	τοῖς	σώμασιν εὐτονωτέρους γίνεσθαι τοὺς τὸν
[4, 1]	ΤΕΤΑΡΤΗ. ~Οὐκ ἀγνοῶ μὲν ὅτι	τοῖς	τὰς παλαιὰς μυθολογίας συνταττομένοις συμβαίνει
[4, 54]	τὴν πρὸς αὐτὴν ὁμιλίαν, ἀλλὰ	τοῖς	τέκνοις σπεύδοντα συγγενῆ τὸν τοῦ
[4, 24]	θυσίας παῖδας ἀφώνους γίνεσθαι καὶ	τοῖς	τετελευτηκόσιν ὁμοίους. ἀλλ´ οὗτοι μέν,
[4, 8]	ἀπαγγεῖλαι καὶ τὸν λόγον ἐξισῶσαι	τοῖς	τηλικούτοις ἔργοις, οἷς διὰ τὸ
[4, 37]	ἀνάστασιν, πολέμου συνεστῶτος τοῖς Δωριεῦσι	τοῖς	τὴν Ἑστιαιῶτιν καλουμένην οἰκοῦσιν, ὧν
[4, 44]	ἐγχωρίων ἀγνοοῦντας· νόμιμον γὰρ εἶναι	τοῖς	τὴν χώραν ταύτην οἰκοῦσι βαρβάροις
[4, 80]	τιμᾶν τὰς θεάς· ἔσεσθαι γὰρ	τοῖς	τοιούτοις τούς τε τῶν ἰδιωτῶν
[4, 56]	κάλλιστον ὄντα τῶν ἐν ἐκείνοις	τοῖς	τόποις, Ἀργῷον ἀπὸ τῆς νεὼς
[4, 75]	ἐξ Ἠοῦς τεκνῶσαι Μέμνονα τὸν	τοῖς	Τρωσὶ βοηθήσαντα καὶ ὑπ´ Ἀχιλλέως
[4, 60]	φιλίαν, μήποθ´ ὁ Μίνως βοηθήσας	τοῖς	υἱοῖς τοῦ Πάλλαντος ἀφέληται τὴν
[4, 2]	Ὅμηρον δὲ τούτοις μαρτυρῆσαι ἐν	τοῖς	ὕμνοις ἐν οἷς λέγει ἔστι
[4, 33]	ὅτι βιάσαιτο αὐτὴν Ἡρακλῆς, ἀπιστήσας	τοῖς	ὑπὸ ταύτης λεγομένοις ταύτην μὲν
[4, 44]	οἷς φασι τὴν Ἰφιγένειαν ἐν	τοῖς	ὕστερον χρόνοις ἱέρειαν τῆς εἰρημένης
[4, 22]	γεγενῆσθαι νεκυομαντεῖον πρὸς αὐτῇ, ὃ	τοῖς	ὕστερον χρόνοις καταλελύσθαι φασίν. ἀναπεπταμένης
[4, 30]	τοῦ γονέως προσηγορίαν· διόπερ ἐν	τοῖς	ὕστερον χρόνοις οἱ τὰς θυσίας
[4, 17]	νῆσον τῶν θηρίων. διόπερ ἐν	τοῖς	ὕστερον χρόνοις οὐδὲν ἔτι τῶν
[4, 48]	ἄυπνον δράκοντα περιεσπειραμένον τὸ δέρος	τοῖς	φαρμάκοις ἀποκτεῖναι, καὶ μετὰ Ἰάσονος
[4, 54]	τὰ βασίλεια νυκτὸς εἰσελθεῖν ἀλλοιώσασαν	τοῖς	φαρμάκοις τὴν αὑτῆς ὄψιν, καὶ
[4, 7]	οὐρανόν· τῇ γὰρ δόξῃ καὶ	τοῖς	φρονήμασι μετεωρίζεσθαι τὰς ψυχὰς εἰς
[4, 38]	ὀστοῦν εὑρόντες, ὑπέλαβον τὸν Ἡρακλέα	τοῖς	χρησμοῖς ἀκολούθως ἐξ ἀνθρώπων εἰς
[4, 73]	Ταντάλου καὶ Οἰνομάου· ἀναγκαῖον δὲ	τοῖς	χρόνοις προσαναδραμόντας ἡμᾶς ἀπ´ ἀρχῆς
[4, 4]	καὶ ἕτερον Διόνυσον γεγονέναι πολὺ	τοῖς	χρόνοις προτεροῦντα τούτου. φασὶ γὰρ
[4, 67]	τῶν Αἰολέων τούτων ἀναγκαῖον προσαναδραμόντας	τοῖς	χρόνοις τὰ κατὰ μέρος ἐκθέσθαι.
[4, 60]	πράξεις. ἀναγκαῖον δ´ ἐστὶ προσαναδραμόντας	τοῖς	χρόνοις τὰ συμπεπλεγμένα τούτοις διελθεῖν,
[4, 13]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς τὸ μὲν	τοῖς	ὤμοις ἐξενεγκεῖν ταύτην ἀπεδοκίμασεν, ἐκκλίνων
[4, 74]	τοῖς ἀνθρώποις τὰ παρὰ τοῖς	ἀθανάτοις	ἀπόρρητα. δι´ ἣν αἰτίαν καὶ
[4, 8]	πράξεις ἀπ´ ἀρχῆς ἀκολούθως τοῖς	παλαιοτάτοις	τῶν ποιητῶν τε καὶ μυθολόγων.
[4, 53]	τινα χρόνον συνοικίσαντα πάσας τοῖς	ἐπιφανεστάτοις.	Ἄλκηστιν μὲν γὰρ τὴν πρεσβυτάτην
[4, 1]	τούτοις τὰς τοποθεσίας τῆς παρ´	ἑκάστοις	χώρας καὶ τὰ φυόμενα παρ´
[4, 8]	εὐεργεσίας συκοφαντεῖν τὸν ἐπὶ τοῖς	καλλίστοις	ἔργοις ἔπαινον, καὶ τοὺς μὲν
[4, 19]	Ἰβήρων παρέδωκε τὴν βασιλείαν τοῖς	ἀρίστοις	τῶν ἐγχωρίων, αὐτὸς δ´ ἀναλαβὼν
[4, 24]	αὐτὸν οἰκείως διατιθέμενος ἀπέλιπε παρ´	αὐτοῖς	ἀθάνατα μνημεῖα τῆς ἑαυτοῦ παρουσίας.
[4, 50]	ἀναδέχεσθαι, περὶ τῆς ἐπιθέσεως ἐμπεσεῖν	αὐτοῖς	ἀμφισβήτησιν· τοὺς μὲν γὰρ συμβουλεύειν
[4, 50]	ἀξιολόγους. τοιαύτης δ´ οὔσης ἐν	αὐτοῖς	ἀπορίας, λέγεται τὴν Μήδειαν ἐπαγγείλασθαι
[4, 65]	τι λόγιον συνοικίσαι τὰς θυγατέρας	αὐτοῖς,	Ἀργείαν μὲν Πολυνείκει, Δηιπύλην δὲ
[4, 65]	τυγχανόντων, φασὶ τὸν Ἄδραστον χαριζόμενον	αὐτοῖς	ἐπαγγείλασθαι κατάξειν ἀμφοτέρους εἰς τὰς
[4, 50]	τῆς ἐπιθέσεως, ἐκ τῶν βασιλείων	αὐτοῖς	ἐπαγγείλασθαι σημανεῖν τῆς μὲν ἡμέρας
[4, 65]	πείθειν Ἀμφιάραον τὸν μάντιν συστρατεύειν	αὐτοῖς	ἐπὶ τὰς Θήβας· τοῦ δὲ
[4, 57]	Ἀθηναῖοι διὰ τὴν ἔμφυτον παρ´	αὐτοῖς	ἐπιείκειαν προσεδέξαντο τοὺς Ἡρακλείδας· κατῴκισαν
[4, 49]	ἐξηγησάμενον αἴτιον γενέσθαι τῆς σωτηρίας	αὐτοῖς.	εὐθὺς γὰρ τοὺς περὶ τὸν
[4, 12]	προκατειργασμένων συνεστήσατο μάχην. συνηγωνίζετο δ´	αὐτοῖς	ἡ μήτηρ Νεφέλη πολὺν ὄμβρον
[4, 1]	χώρας καὶ τὰ φυόμενα παρ´	αὐτοῖς	θηρία καὶ τἄλλα ζῷα καὶ
[4, 1]	καὶ τὰ περὶ θεῶν παρ´	αὐτοῖς	ἱστορούμενα, πρὸς δὲ τούτοις τὰς
[4, 65]	δὲ προγινώσκοντος ὡς ἀπολεῖται συστρατεύσας	αὐτοῖς,	καὶ διὰ τοῦτο μὴ συγχωροῦντος,
[4, 23]	χώραν παρέθετο τοῖς ἐγχωρίοις, συγχωρήσας	αὐτοῖς	λαμβάνειν τοὺς καρπούς, μέχρι ἄν
[4, 46]	τὴν μὲν Μήδειαν ἐπαγγείλασθαι συνεργήσειν	αὐτοῖς	μέχρι ἂν συντελέσωσι τὸν προκείμενον
[4, 61]	τῷ θεῷ τῶν Ἀθηναίων, προσέταξεν	αὐτοῖς	ὁ Μίνως διδόναι κόρους ἑπτὰ
[4, 48]	τὰ μέλλοντα γενήσεσθαι· συμβουλεύειν οὖν	αὐτοῖς,	ὅταν τῆς γῆς ἅψωνται, τὰς
[4, 21]	τῶν τὸ Παλάτιον οἰκούντων, προεῖπεν	αὐτοῖς	ὅτι μετὰ τὴν ἑαυτοῦ μετάστασιν
[4, 30]	ὁ μὲν γὰρ θεὸς ἔχρησεν	αὐτοῖς	ὅτι πάντες οἱ τῆς ἀποικίας
[4, 48]	Ὀρφέως εὐχὰς θεῶν προνοίᾳ φανεὶς	αὐτοῖς	σημαίνει τὰ μέλλοντα γενήσεσθαι· συμβουλεύειν
[4, 37]	τὴν πρὸς Ἡρακλέα· τούτου γὰρ	αὐτοῖς	συνεργοῦντος τρεῖς πόλεις ᾤκισαν ἐν
[4, 57]	δυνάμεως. οἱ δ´ Ἡρακλεῖδαι, βοηθούντων	αὐτοῖς	τῶν Ἀθηναίων, προστησάμενοι τὸν Ἡρακλέους
[4, 1]	Αἰγύπτιοι μὲν γὰρ τὸν παρ´	αὑτοῖς	θεὸν Ὄσιριν ὀνομαζόμενόν φασιν εἶναι
[4, 1]	Ἰνδοὺς τὸν θεὸν τοῦτον παρ´	ἑαυτοῖς	ἀποφαίνεσθαι γεγονέναι, καὶ τὰ περὶ
[4, 6]	αὐτοῦ διελόντας εἰς ἴσας μερίδας	ἑαυτοῖς	καὶ λαβόντας ἀπενεγκεῖν ἐκ τῆς
[4, 30]	ἐπεδέοντο σίτου· κατασκευάσαντες δ´ οἰκήσεις	ἑαυτοῖς	καταγείους καὶ τὴν τοῦ βίου
[4, 12]	ὀλισθηρὰν κατεσκεύαζεν. ἀλλ´ ὅμως τοὺς	τοιούτοις	προτερήμασι πλεονεκτοῦντας Ἡρακλῆς παραδόξως κατηγωνίσατο,
[4, 80]	τὰς θεάς· ἔσεσθαι γὰρ τοῖς	τοιούτοις	τούς τε τῶν ἰδιωτῶν βίους
[4, 8]	καὶ τὸν λόγον ἐξισῶσαι τοῖς	τηλικούτοις	ἔργοις, οἷς διὰ τὸ μέγεθος
[4, 24]	κατεχομένους. οἱ δ´ οὖν ἐγχώριοι	τούτοις	ἀκολούθως τὴν μὲν πύλην, πρὸς
[4, 5]	ἀκροαμάτων σύστημα ποιήσασθαι· πρὸς δὲ	τούτοις	ἀλειτουργήτους ποιῆσαι καὶ τοὺς ἐν
[4, 81]	καὶ θεοὶ παρακεχωρήκασι τῆς ἐν	τούτοις	ἁμίλλης, ὁμολογουμένην καὶ δικαίαν ὀργὴν
[4, 27]	φυγόντας εἰς τὰς ναῦς ἀποπλεῖν.	τούτοις	δ´ ἐπί τινος ἀκτῆς δειπνοποιουμένοις
[4, 60]	προσαναδραμόντας τοῖς χρόνοις τὰ συμπεπλεγμένα	τούτοις	διελθεῖν, ἵνα σαφὴς ἡ σύμπασα
[4, 18]	ἑαυτὸν πείθῃ. τὸ παραπλήσιον δὲ	τούτοις	ἔπραξε πρότερον κατὰ τὴν Ἑλλάδα.
[4, 45]	τροφαῖς. ἐμπειρίαν δὲ μεγάλην ἐν	τούτοις	ἔχουσαν πρῶτον μὲν τὸν πατέρα
[4, 1]	ἱστορίας τοὺς ἀναγινώσκοντας· πρὸς δὲ	τούτοις	ἡ ποικιλία καὶ τὸ πλῆθος
[4, 40]	~περὶ δὲ τῶν Ἀργοναυτῶν, ἐπειδὴ	τούτοις	Ἡρακλῆς συνεστράτευσεν, οἰκεῖον ἂν εἴη
[4, 12]	Ἰσοπλὴς καὶ Μελαγχαίτης, πρὸς δὲ	τούτοις	Θηρεὺς καὶ Δούπων καὶ Φρίξος.
[4, 49]	ἑλεῖν τὴν Τροίαν· προσμαρτυρεῖν δὲ	τούτοις	καὶ Ὅμηρον ἐν. τοῖσδε τοῖς
[4, 48]	ἐπείγεσθαι κατὰ σπουδήν. παραπλησίως δὲ	τούτοις	καὶ τὴν Μήδειαν ἐν τῷ
[4, 1]	μύθων. ἡμεῖς δὲ τὴν ἐναντίαν	τούτοις	κρίσιν ἔχοντες, καὶ τὸν ἐκ
[4, 42]	παραθαλάττιον παραδόξως συναρπάζεσθαι· πρὸς δὲ	τούτοις	λοιμὸν ἐμπεσεῖν εἰς τὰ πλήθη
[4, 2]	Νύσης. καὶ τὸν Ὅμηρον δὲ	τούτοις	μαρτυρῆσαι ἐν τοῖς ὕμνοις ἐν
[4, 81]	οὐκ ἀπίθανον δὲ ἐπ´ ἀμφοτέροις	τούτοις	μηνῖσαι τὴν θεόν· εἴτε γὰρ
[4, 41]	Ἡρακλέα καὶ Τελαμῶνα, πρὸς δὲ	τούτοις	Ὀρφέα καὶ τὴν Σχοινέως Ἀταλάντην,
[4, 17]	πολεμικοῖς ἀγῶσιν ἀνδραγαθίαις, πρὸς δὲ	τούτοις	ὅτι τῶν υἱῶν ἕκαστος μεγάλας
[4, 12]	εἰς χαλκοῦν πίθον. Ἅμα δὲ	τούτοις	πραττομένοις Ἡρακλῆς κατηγωνίσατο τοὺς ὀνομαζομένους
[4, 35]	τὸν βίον καταστρέψαι. ~ἅμα δὲ	τούτοις	πραττομένοις Ἱππόνουν ἐν Ὠλένῳ πρὸς
[4, 1]	παρ´ αὐτοῖς ἱστορούμενα, πρὸς δὲ	τούτοις	τὰς τοποθεσίας τῆς παρ´ ἑκάστοις
[4, 80]	ὧν καὶ τὸν Ἄρατον συμφωνοῦντα	τούτοις	τεθεικέναι κατὰ τὴν τῶν ἄστρων
[4, 17]	καὶ συμπλακεὶς διέφθειρεν. ἀκολούθως δὲ	τούτοις	τὴν μὲν Λιβύην πλήθουσαν ἀγρίων
[4, 30]	δὲ ταῦτα Ῥωμαῖοι πολλάκις πολεμήσαντες	τούτοις	τῆς προθέσεως διήμαρτον. Καὶ περὶ
[4, 56]	νῦν Καιήτην προσαγορευόμενον. πρὸς δὲ	τούτοις	ὑπ´ ἀνέμων αὐτοὺς ἐκριφέντας εἰς
[4, 47]	καὶ φρουρὰν ἐγκαταστῆσαι, πρὸς δὲ	τούτοις	χρυσῶσαι τὸ δέρος, ἵνα διὰ
[4, 54]	τὴν δὲ Μήδειαν ἐπιτυχοῦσαν τοῖς	πρώτοις	ἐγχειρήμασιν οὐκ ἀποστῆναι τῆς Ἰάσονος
[4, 9]	τοῦ κατὰ φύσιν χρόνου ταῖς	ἐγκύοις,	τὸν μὲν Δία πρὸς τὴν
[4, 66]	εἰδυῖα, πολὺ μᾶλλον ἐν τοῖς	Δελφοῖς	διατρίψασα τὴν τέχνην ἐπηύξησε· φύσει
[4, 37]	βασιλέως δόξαντος εἰς τὸ ἐν	Δελφοῖς	ἱερὸν παρανενομηκέναι, στρατεύσας μετὰ Μηλιέων
[4, 62]	Τροιζῆνα τρέφεσθαι παρὰ τοῖς Αἴθρας	ἀδελφοῖς,	ἐκ δὲ Φαίδρας Ἀκάμαντα καὶ
[4, 14]	καὶ πάλιν τὸν ἐν τοῖς	κούφοις	ἀθλήμασι πρωτεύοντα καταγωνίσασθαι τοὺς ἐν
[4, 54]	μεσίτην γεγονότα τῶν ὁμολογιῶν ἐν	Κόλχοις	ἐπηγγέλθαι βοηθήσειν αὐτῇ παρασπονδουμένῃ. ~ἐν
[4, 47]	ὄντα γαμβρὸν Αἰήτου, παρὰ τοῖς	Κόλχοις	ἐπιδημῆσαι καθ´ ὃν καιρὸν ἁλῶναι
[4, 76]	κατασκευαζόμενα τῶν ἀγαλμάτων ὁμοιότατα τοῖς	ἐμψύχοις	ὑπάρχει· βλέπειν τε γὰρ αὐτὰ
[4, 16]	αὑτῆς τὸν ἀντιταχθέντα. δευτέρα δὲ	Φιλιππὶς	εὐθὺς ἐκ τῆς πρώτης συστάσεως
[4, 72]	καὶ Τάναγρα καὶ Θέσπεια καὶ	Ἀσωπίς,	ἔτι δὲ Σινώπη, πρὸς δὲ
[4, 13]	τὸ γὰρ ὑπερήφανον τοῦ προστάγματος	χωρὶς	αἰσχύνης ἐπετέλεσεν, οὐδὲν ὑπομείνας ἀνάξιον
[4, 13]	διὰ τοῦ ῥεύματος ἐκκαθάρας αὐτήν,	χωρὶς	ὕβρεως συνετέλεσε τὸν ἆθλον ἐν
[4, 21]	δὲ Κακίου ἐν τῷ Παλατίῳ	κατάβασίς	ἐστιν ἔχουσα λιθίνην κλίμακα τὴν
[4, 56]	τῶν τραγῳδῶν τερατείαν ποικίλη τις	{διάθεσις}	καὶ διάφορος ἱστορία περὶ Μηδείας
[4, 60]	ἵνα σαφὴς ἡ σύμπασα γένηται	διήγησις.	Τέκταμος ὁ Δώρου τοῦ Ἕλληνος
[4, 13]	ἡμέρᾳ μιᾷ. διὸ καὶ θαυμάσαι	τις	ἂν τὴν ἐπίνοιαν· τὸ γὰρ
[4, 24]	ἀλλ´ οὗτοι μέν, ὅταν εὔξηταί	τις	ἀποδώσειν τὴν θυσίαν καὶ ἐνέχυρον
[4, 53]	ἀλλήλοις ὅρκους δοῦναι συμμαχήσειν, ἐάν	τις	βοηθείας προσδεηθῇ· ἐκλέξασθαι δὲ καὶ
[4, 56]	τὴν τῶν τραγῳδῶν τερατείαν ποικίλη	τις	{διάθεσις} καὶ διάφορος ἱστορία περὶ
[4, 83]	Ἐρυκίνην ὀνομασθῆναι. θαυμάσαι δ´ ἄν	τις	εἰκότως ἀναλογισάμενος τὴν περὶ τὸ
[4, 9]	τρέφειν παρεκελεύσατο. θαυμάσαι δ´ ἄν	τις	εἰκότως τὸ τῆς περιπετείας παράδοξον·
[4, 31]	ἀνδρείαν τὴν Ἡρακλέους, καὶ πυθομένη	τίς	ἐστι καὶ τίνων, ἐθαύμασε τὴν
[4, 22]	διαφθεῖραι. ἀλλὰ γὰρ οὐκ ἄν	τις	θαυμάσειε τὸ γεγονός, ὅτι τῆς
[4, 2]	ἐν οἷς λέγει ἔστι δέ	τις	Νύση, ὕπατον ὄρος, ἀνθέον ὕλη,
[4, 82]	λοιμικὰς νόσους. τοῦτο δ´ ἄν	τις	συλλογιζόμενος εἰκότως θαυμάσαι τὸ τῆς
[4, 76]	ὄφιν καταχωννύειν. θαυμάσαι δ´ ἄν	τις	τὸ παράδοξον, ὅτι διὰ τὸ
[4, 23]	λαμβάνειν τοὺς καρπούς, μέχρι ἄν	τις	τῶν ἐκγόνων αὐτοῦ παραγενόμενος ἀπαιτήσῃ·
[4, 57]	τῶν συμφυγόντων εἰς Τρικόρυθον πόλιν,	ἥτις	ἐστὶ μία τῆς ὀνομαζομένης τετραπόλεως.
[4, 68]	εἰς Πελοπόννησον. καὶ Μελάμπους μὲν	μάντις	ὢν τὰς Ἀργείας γυναῖκας μανείσας
[4, 10]	ἁπάντων καὶ ψυχῆς λαμπρότητι περιβόητος,	ὅς	γε τὴν ἡλικίαν ἔφηβος ὢν
[4, 49]	εἶναι, ἐμὸν πατέρα θρασυμέμνονα, θυμολέοντα,	ὅς	ποτε δεῦρ´ ἐλθὼν ἕνεχ´ ἵππων
[4, 32]	εἶναι, ἐμὸν πατέρα θρασυμέμνονα, θυμολέοντα,	ὅς	ποτε δεῦρ´ ἐλθὼν ἕνεχ´ ἵππων
[4, 72]	δὲ μιγεῖσα Ποσειδῶνι Κυχρέα ἐγέννησεν,	ὃς	βασιλεύσας τῆς νήσου ταύτης καὶ
[4, 75]	καὶ ὁ ποιητὴς Ὅμηρός φησι,	ὃς	δὴ ἀφνειότατος γένετο θνητῶν ἀνθρώπων·
[4, 60]	Ἰτώνην τὴν Λυκτίου Λύκαστον ἐγέννησεν,	ὃς	διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν καὶ γήμας
[4, 12]	ἐνεγκεῖν τὸν Ἐρυμάνθιον κάπρον ζῶντα,	ὃς	διέτριβεν ἐν τῇ Λαμπείᾳ τῆς
[4, 72]	δὲ Διὶ μιγεῖσα ἐτέκνωσεν Αἰακόν,	ὃς	ἐβασίλευσε τῆς νήσου. τούτου δ´
[4, 66]	σύμβουλον ἔλαβον Τειρεσίαν τὸν μάντιν,	ὃς	ἐκέλευσε φυγεῖν ἐκ τῆς πόλεως·
[4, 69]	παῖδας, ὧν ἦν πρεσβύτατος Ἀντίων,	ὃς	μιγεὶς Περιμήλᾳ τῇ Ἀμυθάονος ἐγέννησεν
[4, 9]	τὸ βρέφος εἰς τὸν τόπον	ὃς	νῦν ἀπ´ ἐκείνου καλεῖται πεδίον
[4, 29]	καιρῶν. τοὺς δὲ λοιποὺς ἅπαντας	Ἰόλαος	ἀναλαβὼν καὶ πολλοὺς ἄλλους τοὺς
[4, 30]	μετὰ δὲ ταῦτα ὁ μὲν	Ἰόλαος	ἐπανιὼν εἰς τὴν Ἑλλάδα, καὶ
[4, 30]	χρόνοις ἀναγράψομεν. ~τότε δ´ ὁ	Ἰόλαος	καταστήσας τὰ περὶ τὴν ἀποικίαν,
[4, 30]	ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων. ὁ δ´	Ἰόλαος	μεγάλης ἀποδοχῆς τυγχάνων καὶ πολλοὺς
[4, 73]	ἵππων ἐποίησε τοιαύτην. ὁ μὲν	Οἰνόμαος	ἔθυε κριὸν τῷ Διί, ὁ
[4, 73]	τοῦ Ποσειδῶνος βωμόν. ὁ δ´	Οἰνόμαος	τὸ λόγιον τετελέσθαι νομίζων, καὶ
[4, 65]	ἀναβαίνων ἐπὶ τὸ τεῖχος ἐτελεύτησεν,	Ἀμφιάραος	δὲ χανούσης τῆς γῆς ἐμπεσὼν
[4, 65]	ἀποφηναμένης δεῖν στρατεύειν, ὁ μὲν	Ἀμφιάραος	δόξας ὑπὸ τῆς γυναικὸς προδεδόσθαι
[4, 68]	Θεσπίου Ἰφιάνειρα καὶ Πολύβοια καὶ	Ἀμφιάραος	ἐγένοντο. Μελάμπους μὲν οὖν καὶ
[4, 10]	περιβόητος, ὅς γε τὴν ἡλικίαν	ἔφηβος	ὢν πρῶτον μὲν ἠλευθέρωσε τὰς
[4, 13]	αὐτὸν εἰς Πελοπόννησον, τὸ τηλικοῦτον	πέλαγος	ἐπ´ αὐτῷ ναυστοληθείς. ~Τελέσας δὲ
[4, 48]	καὶ μέσον ἤδη τὸ Ποντικὸν	πέλαγος	ἔχοντας περιπεσεῖν χειμῶνι παντελῶς ἐπικινδύνῳ.
[4, 77]	τελευτῆσαι, ἀφ´ οὗ καὶ τὸ	πέλαγος	Ἰκάριον ὀνομασθῆναι καὶ τὴν νῆσον
[4, 77]	τὸ πλησίον τῆς Κρήτης νήσου	πέλαγος.	καὶ τὸν μὲν Ἴκαρον διὰ
[4, 77]	πτῆσιν ποιούμενον πεσεῖν εἰς τὸ	πέλαγος,	τακέντος διὰ τὸν ἥλιον τοῦ
[4, 49]	Γλαῦκον δῦναι πάλιν εἰς τὸ	πέλαγος,	τοὺς δ´ Ἀργοναύτας κατὰ στόμα
[4, 36]	ὑπὸ τοῦ Νέσσου παραγγελίαν εἰς	ἄγγος	ἀναλαβοῦσα τὸν γόνον, καὶ τὴν
[4, 84]	θεῷ κεχαρισμένως, καὶ διὰ τῆς	σύριγγος	καὶ βουκολικῆς μελῳδίας τέρπειν αὐτὴν
[4, 64]	δὲ τὸ προτεθὲν ὑπὸ τῆς	σφιγγός,	τί ἐστι τὸ αὐτὸ δίπουν,
[4, 52]	μετὰ λαμπάδων ἐπὶ τὸ μετεωρότατον	τέγος	τῶν βασιλείων, αὐτὴν δὲ τῇ
[4, 66]	δ´ Ἀλκμαίων αἱρεθεὶς ὑπ´ αὐτῶν	στρατηγὸς	ἐπηρώτησε τὸν θεὸν περὶ τῆς
[4, 32]	δὲ Οἰκλέους ἀπαντήσαντος, ὁ μὲν	στρατηγὸς	Οἰκλῆς ἔπεσεν, οἱ δὲ λοιποὶ
[4, 1]	πάντας δ´ ὁ τῆς ἱστορίας	λόγος	τοῖς καθήκουσιν ἐπαίνοις εἰς τὸν
[4, 65]	φυγεῖν ἐκ τῆς Αἰτωλίας εἰς	Ἄργος.	Ἄδραστον δ´ ἀμφοτέρους ὑποδεξάμενον φιλοφρόνως
[4, 65]	ἀτάφους τοὺς τετελευτηκότας ἐπανῆλθεν εἰς	Ἄργος.	ἀτάφων δὲ μενόντων τῶν ὑπὸ
[4, 65]	ἀνελεῖν καὶ παραδόξως εἰς τὸ	Ἄργος	διασωθῆναι, τὸν δ´ Ἄδραστον πυθόμενον
[4, 65]	ἀδελφοῦ μὴ ὑπακούοντος φυγεῖν εἰς	Ἄργος	πρὸς Ἄδραστον τὸν βασιλέα. καθ´
[4, 72]	ἧς ἐγένοντο δύο μὲν υἱοί,	Πελασγὸς	καὶ Ἰσμηνός, θυγατέρες δὲ δώδεκα,
[4, 18]	γὰρ τὰ καλούμενα Τέμπη τῆς	πεδιάδος	χώρας ἐπὶ πολὺν τόπον λιμναζούσης
[4, 23]	ἐποιεῖτο τὴν πορείαν ἀπὸ τῆς	Πελωριάδος	ἐπὶ τὸν Ἔρυκα. διεξιόντος δ´
[4, 47]	ἀδελφὴν Ἕλλην φυγεῖν ἐκ τῆς	Ἑλλάδος.	περαιουμένων δ´ αὐτῶν κατά τινα
[4, 53]	προσδεηθῇ· ἐκλέξασθαι δὲ καὶ τῆς	Ἑλλάδος	τὸν ἐπιφανέστατον τόπον εἰς ἀγώνων
[4, 57]	τοὺς Ἡρακλείδας ἐξ ὅλης τῆς	Ἑλλάδος	φυγαδεῦσαι. διὸ Κήυκι μὲν τῷ
[4, 12]	κίνδυνον ὕστερον ἕκαστος τιμωρίας ἠξιώθη·	Ὅμαδος	μὲν γὰρ ἐν Ἀρκαδίᾳ τὴν
[4, 78]	δὲ τὸν Ἔρυκα πέτρας οὔσης	ἀποτομάδος	εἰς ὕψος ἐξαίσιον, καὶ τῆς
[4, 49]	δ´ Ἀργοναύτας φασὶν ἐκ τῆς	Τρῳάδος	ἀναχθέντας εἰς Σαμοθρᾴκην κομισθῆναι, καὶ
[4, 42]	χειμῶνι περιπεσεῖν, καὶ προσενεχθῆναι τῆς	Τρῳάδος	πρὸς Σίγειον. ἐνταῦθα δ´ αὐτῶν
[4, 75]	τοὺς προγόνους αὐτοῦ διελθεῖν. ~Τῆς	Τρῳάδος	χώρας πρῶτος ἐβασίλευσε Τεῦκρος, υἱὸς
[4, 56]	ἀναπλεύσαντας γὰρ αὐτοὺς διὰ τοῦ	Τανάιδος	ποταμοῦ ἐπὶ τὰς πηγάς, καὶ
[4, 47]	παιδαγωγοῦ, ἐρωτικῶς δὲ σχόντα τοῦ	παιδὸς	λαβεῖν αὐτὸν ἐν δωρεᾷ παρ´
[4, 64]	μετὰ δὲ ταῦτα ἀνδρωθέντος τοῦ	παιδός,	ὁ μὲν Λάιος ἔκρινεν ἐπερωτῆσαι
[4, 36]	καὶ Ὕλλου τοῦ ἐκ ταύτης,	παιδὸς	ὄντος τὴν ἡλικίαν. ἐπεὶ δὲ
[4, 29]	θυγατέρας πεντήκοντα. Ἡρακλέους δ´ ἔτι	παιδὸς	ὄντος τὴν ἡλικίαν, καὶ ῥώμῃ
[4, 36]	διακονοῦντος Εὐρυνόμου τοῦ Ἀρχιτέλους υἱοῦ,	παιδὸς	τὴν ἡλικίαν, ἁμαρτάνοντος δ´ ἐν
[4, 9]	ὑποσχεῖν τὴν θηλήν. τοῦ δὲ	παιδὸς	ὑπὲρ τὴν ἡλικίαν βιαιότερον ἐπισπασαμένου
[4, 72]	τοῦ βασιλέως διεδέξατο τὴν βασιλείαν,	ἄπαιδος	ὄντος τοῦ Ἄκτορος. ἐκ δὲ
[4, 36]	ἔλαιον καὶ τὸ ἀπὸ τῆς	ἀκίδος	ἀποστάζον αἷμα, χρῖσαι τὸν χιτῶνα
[4, 12]	ἔκ τινος ἐξαιρῶν, ὑπὸ τῆς	ἀκίδος	ἐπλήγη, καὶ τὸ τραῦμα ἔχων
[4, 11]	βέλος ἔχῃ τὴν ἐκ τῆς	ἀκίδος	πληγὴν ἀνίατον. ~Τρίτον δὲ πρόσταγμα
[4, 38]	συμφορᾷ τῇ μεγίστῃ. τῆς γὰρ	ἀκίδος	τὸν ἐκ τῆς ἐχίδνης ἰὸν
[4, 13]	πρόσταγμα λαβὼν τὰς ἐκ τῆς	Στυμφαλίδος	λίμνης ὄρνιθας ἐξελάσαι, τέχνῃ καὶ
[4, 33]	δὲ ὁρμώμενος, καὶ πυθόμενος ἐξ	Ἤλιδος	πομπὴν ἀποστέλλεσθαι Ποσειδῶνι εἰς Ἰσθμόν,
[4, 67]	Μίμας δὲ μείνας ἐβασίλευσε τῆς	Αἰολίδος.	Μίμαντος δὲ Ἱππότης γενόμενος ἐκ
[4, 68]	Δευκαλίωνος· οὗτος δ´ ἐκ τῆς	Αἰολίδος	ὁρμηθεὶς μετὰ πλειόνων Αἰολέων ᾤκισε
[4, 67]	τεκνωθεὶς ὑπ´ αὐτοῦ, παρέλαβε τῆς	Αἰολίδος	τὴν βασιλείαν· καὶ τὴν μὲν
[4, 81]	Ἀρτέμιδος, οἱ δ´ ὅτι τῆς	Ἀρτέμιδος	αὑτὸν πρωτεύειν ταῖς κυνηγίαις ἀπεφήνατο.
[4, 51]	θαλάττης σκοπήν. ~αὐτὴν δὲ κατασκευάσασαν	Ἀρτέμιδος	εἴδωλον κοῖλον, εἰς μὲν τοῦτο
[4, 81]	μὲν ὅτι κατὰ τὸ τῆς	Ἀρτέμιδος	ἱερὸν διὰ τῶν ἀνατιθεμένων ἀκροθινίων
[4, 45]	καὶ διαδέξασθαι τὴν βασιλείαν, ἔπειτ´	Ἀρτέμιδος	ἱερὸν ἱδρυσαμένην καὶ τοὺς καταπλέοντας
[4, 84]	δὲ τὸν Δάφνιν μετὰ τῆς	Ἀρτέμιδος	κυνηγεῖν ὑπηρετοῦντα τῇ θεῷ κεχαρισμένως,
[4, 81]	προῃρεῖτο τὸν γάμον κατεργάσασθαι τῆς	Ἀρτέμιδος,	οἱ δ´ ὅτι τῆς Ἀρτέμιδος
[4, 16]	καὶ Εὐρυβία καὶ Φοίβη, τῆς	Ἀρτέμιδος	οὖσαι συγκυνηγοὶ καὶ διὰ παντὸς
[4, 34]	ἐτέλεσε θυσίας, μόνης δὲ τῆς	Ἀρτέμιδος	ὠλιγώρησεν· δι´ ἣν αἰτίαν ἡ
[4, 62]	Ἱππόλυτον μὲν τὸν ἐκ τῆς	Ἀμαζονίδος	γενόμενον υἱὸν ἔπεμψεν εἰς Τροιζῆνα
[4, 85]	Νύμφης πρόρρησιν. ~Καὶ περὶ μὲν	Δάφνιδος	ἱκανῶς ἡμῖν {πάλιν} εἰρήσθω, περὶ
[4, 83]	τοῖς ῥηθεῖσιν ἀρκεσθησόμεθα, περὶ δὲ	Δάφνιδος	καὶ Ἔρυκος πειρασόμεθα διελθεῖν. Ἔρυκά
[4, 84]	θεᾶς ἀπαγγελίαν· ~νυνὶ δὲ περὶ	Δάφνιδος	πειρασόμεθα διελθεῖν τὰ μυθολογούμενα. Ἡραῖα
[4, 71]	Ἀσκληπιὸν Ἀπόλλωνος υἱὸν ὑπάρχειν καὶ	Κορωνίδος,	φύσει δὲ καὶ ἀγχινοίᾳ διενεγκόντα
[4, 59]	καὶ Σκείρωνα τὸν οἰκοῦντα τῆς	Μεγαρίδος	τὰς ὀνομαζομένας ἀπ´ ἐκείνου Σκειρωνίδας
[4, 78]	διαμένει. πλησίον μὲν γὰρ τῆς	Μεγαρίδος	φιλοτέχνως ἐποίησε τὴν ὀνομαζομένην κολυμβήθραν,
[4, 22]	τὰ μεθόρια τῆς Ῥηγίνης καὶ	Λοκρίδος,	καὶ διὰ τὸν ἐκ τῆς
[4, 50]	δεῖν στρατιώτας ἀπὸ τῆς ἰδίας	πατρίδος	ἕκαστον συλλέξαντα κοινὸν ἄρασθαι πόλεμον·
[4, 62]	καταστασιασθεὶς καὶ φυγὼν ἐκ τῆς	πατρίδος	ἐπὶ τῆς ξένης ἐτελεύτησεν. οἱ
[4, 61]	καὶ πολλὰ πρὸς αὔξησιν τῆς	πατρίδος	ἔπραξεν. ἐπιφανέστατον δὲ συνετελέσθη τὸ
[4, 76]	φιλοτεχνίαν θαυμαζόμενος ἔφυγεν ἐκ τῆς	πατρίδος,	καταδικασθεὶς ἐπὶ φόνῳ διὰ τοιαύτας
[4, 37]	ἐκάλεσαν ἐπὶ τρίτῳ μέρει τῆς	Δωρίδος	χώρας καὶ τῆς βασιλείας· πείσαντες
[4, 72]	Ἄκτορος. ἐκ δὲ Πηλέως καὶ	Θέτιδος	γενόμενος Ἀχιλλεὺς ἐστράτευσε μετ´ Ἀγαμέμνονος
[4, 37]	Ἰτώνου πορευόμενος καὶ διὰ τῆς	Πελασγιώτιδος	γῆς βαδίζων Ὀρμενίῳ τῷ βασιλεῖ
[4, 47]	μετὰ δὲ ταῦτα βασιλεύοντος τῆς	Κολχίδος	Αἰήτου χρησμὸν ἐκπεσεῖν ὅτι τότε
[4, 46]	Ταυρικῆς κομισθέντας νυκτὸς καταπλεῦσαι τῆς	Κολχίδος	εἰς τὸ προειρημένον τέμενος. ἔνθα
[4, 45]	τὸν μὲν Αἰήτην βασιλεῦσαι τῆς	Κολχίδος,	τὸν δ´ ἕτερον τῆς Ταυρικῆς,
[4, 85]	τὴν ἤπειρον ἀπὸ τῆς νήσου.	Ἡσίοδος	δ´ ὁ ποιητής φησι τοὐναντίον
[4, 7]	ἐννέα πᾶσαι ἀμειβόμεναι ὀπὶ καλῇ·	Ἡσίοδος	δὲ καὶ τὰ ὀνόματα αὐτῶν
[4, 34]	ὠλιγώρησεν· δι´ ἣν αἰτίαν ἡ	θεὸς	αὐτῷ μηνίσασα τὸν διαβεβοημένον Καλυδώνιον
[4, 51]	ὥστε πιστεῦσαι διότι πάρεστιν ἡ	θεὸς	εὐδαίμονα ποιήσουσα τὸν οἶκον τοῦ
[4, 38]	τὸν βίον κατέστρεψεν. ὁ δὲ	θεὸς	ἔχρησε κομισθῆναι τὸν Ἡρακλέα μετὰ
[4, 30]	ἀποικίαν ταύτην· ὁ μὲν γὰρ	θεὸς	ἔχρησεν αὐτοῖς ὅτι πάντες οἱ
[4, 61]	κακῶν ἀπαλλαγῆς. εἶθ´ ὁ μὲν	θεὸς	ἔχρησεν, ἐὰν τοῦ Ἀνδρόγεω φόνου
[4, 81]	ὀργὴν ἔσχε πρὸς αὐτὸν ἡ	θεός.	καθόλου δὲ πιθανῶς εἰς τὴν
[4, 73]	περὶ τῆς τελευτῆς ἔχρησεν ὁ	θεὸς	τότε τελευτήσειν αὐτὸν ὅταν ἡ
[4, 6]	ἄλλαις σχεδὸν ἁπάσαις οὗτος ὁ	θεὸς	τυγχάνει τινὸς τιμῆς, μετὰ γέλωτος
[4, 10]	προσηγόρευσαν, ὅτι δι´ Ἥραν ἔσχε	κλέος,	Ἀλκαῖον πρότερον καλούμενον. τοῖς μὲν
[4, 7]	ποιήσεως τῶν ἐγκωμιαζομένων ἔπαινον μέγα	κλέος	περιποιεῖν τοῖς ἐπαινουμένοις, Εὐτέρπην δ´
[4, 21]	γενεαῖς ὕστερον ὑπὸ Ῥωμύλου τοῦ	Ἄρεος	ἐκτίσθη, τότε δέ τινες τῶν
[4, 47]	τὸ δέρος εἰς τὸ τοῦ	Ἄρεος	ἱερόν. μετὰ δὲ ταῦτα βασιλεύοντος
[4, 48]	τοῖς Ἀργοναύταις πρὸς τὸ τοῦ	Ἄρεος	τέμενος, ἀπέχον ἑβδομήκοντα σταδίους ἀπὸ
[4, 37]	καὶ προκληθεὶς ὑπὸ Κύκνου τοῦ	Ἄρεος,	τοῦτον μὲν ἀπέκτεινεν, ἐκ δὲ
[4, 35]	θυγατέρα Περίβοιαν, φάσκουσαν αὑτὴν ἐξ	Ἄρεος	ὑπάρχειν ἔγκυον, διενεχθέντα πέμψαι ταύτην
[4, 80]	τότε κουρίζοντα Δίκτῳ ἐν εὐώδει	ὄρεος	σχεδὸν Ἰδαίοιο ἄντρῳ ἐγκατέθεντο καὶ
[4, 22]	ὡς πέντε σταδίων, τὸ δὲ	βάθος	ἄπιστον· ἔχουσα γὰρ ὕδωρ καθαρώτατον
[4, 15]	ἵνα τῇ ταύτης τιμῇ ὁ	ἀγαθὸς	κοσμηθεὶς ἐπωνυμίᾳ διαφέρῃ τοῦ χείρονος·
[4, 11]	τέλος δὲ τοῦ χρόνου τὸ	πάθος	πραΰναντος κρίνας ὑπομένειν τοὺς κινδύνους
[4, 11]	αὐτοῦ περιθέμενος, καὶ διὰ τὸ	μέγεθος	ἅπαν τὸ ἴδιον σῶμα περιλαβών,
[4, 8]	δισταζόμενα τῶν ἔργων διὰ τὸ	μέγεθος	ἐκ τοῦ καθ´ αὑτοὺς βίου
[4, 8]	τηλικούτοις ἔργοις, οἷς διὰ τὸ	μέγεθος	ἔπαθλον ἦν ἡ ἀθανασία. διὰ
[4, 72]	ἐπιφανὴς ἀπέκτεινεν ὄφιν ὑπερφυῆ τὸ	μέγεθος	καὶ λυμαινόμενον τοὺς ἐγχωρίους. Αἴγινα
[4, 34]	Καλυδώνιον ὗν ἀνῆκεν, ὑπερφυῆ τὸ	μέγεθος.	οὗτος δὲ τὴν σύνεγγυς χώραν
[4, 38]	νόσου πράττειν, Δηιάνειρα δὲ τὸ	μέγεθος	τῆς Ἡρακλέους συμφορᾶς καταπεπληγμένη, καὶ
[4, 69]	πυρὸς μεστόν. διὰ δὲ τὸ	μέγεθος	τῆς παρανομίας μηδένα βούλεσθαι καθᾶραι
[4, 42]	φθοράν, ὥστε πάντας ἐκπλήττεσθαι τὸ	μέγεθος	τῆς περιστάσεως. διὸ καὶ συντρεχόντων
[4, 2]	Σεμέλην ἔγκυον οὖσαν καὶ τὸ	μέγεθος	τῆς περιστάσεως οὐκ ἐνέγκασαν τὸ
[4, 55]	καὶ μὴ δυνάμενον ἐνεγκεῖν τὸ	μέγεθος	τῆς συμφορᾶς ἐκ τοῦ ζῆν
[4, 10]	κατά τινα στενοχωρίαν, καὶ τὸ	μέγεθος	τῆς τῶν πολεμίων δυνάμεως ἄχρηστον
[4, 18]	ἅμα δὲ καὶ διὰ τὸ	μέγεθος	τῶν ἔργων μένῃ ἀείμνηστος ἡ
[4, 69]	μυθολογοῦσι τὸν Ἰξίονα διὰ τὸ	μέγεθος	τῶν ἡμαρτημένων ὑπὸ Διὸς εἰς
[4, 19]	Γαΐου Καίσαρος τοῦ διὰ τὸ	μέγεθος	τῶν πράξεων θεοῦ προσαγορευθέντος ἐκ
[4, 13]	ἐπεπόλασε γάρ, ὡς ἔοικεν, ὀρνίθων	πλῆθος	ἀμύθητον, καὶ τοὺς ἐν τῇ
[4, 16]	αὐταῖς. τὸ μὲν οὖν ἄλλο	πλῆθος	αὐτῶν ἀντετάχθη τοῖς πολλοῖς, αἱ
[4, 77]	τὴν νῆσον ἐρευνᾶν καὶ χρημάτων	πλῆθος	ἐπαγγέλλεσθαι δώσειν τῷ τὸν Δαίδαλον
[4, 3]	ποιήσασθαι, κομίζοντα μὲν λαφύρων ἀξιόλογον	πλῆθος,	καταγαγεῖν δὲ πρῶτον τῶν ἁπάντων
[4, 4]	κατὰ δὲ τὰς στρατείας γυναικῶν	πλῆθος	περιάγεσθαι καθωπλισμένων λόγχαις τεθυρσωμέναις. φασὶ
[4, 17]	κακοπαθείας, συνεστήσατο στόλον ἀξιόλογον καὶ	πλῆθος	στρατιωτῶν ἀξιόχρεων ἐπὶ ταύτην τὴν
[4, 78]	τὴν Σικελίαν, ἃ διὰ τὸ	πλῆθος	τοῦ χρόνου διέφθαρται. ~Μίνως δ´
[4, 30]	μὲν γὰρ λαοὶ διὰ τὸ	πλῆθος	τοῦ χρόνου, πλειόνων τῶν βαρβάρων
[4, 1]	τούτοις ἡ ποικιλία καὶ τὸ	πλῆθος	τῶν γενεαλογουμένων ἡρώων τε καὶ
[4, 82]	τῇ νήσῳ καρπῶν καὶ τὸ	πλῆθος	τῶν ἐν αὐτῇ βοσκομένων κτηνῶν
[4, 80]	τὸν λίθον. διὰ γὰρ τὸ	πλῆθος	τῶν ἱερῶν χρημάτων εὐπορούμενοι, τῇ
[4, 35]	τοῦ ποταμοῦ ἀρδευομένην καὶ τὸ	πλῆθος	τῶν καρποφορούντων φυτῶν· Ἀμαλθείας δ´
[4, 17]	δὲ τὴν Λιβύην διὰ τὸ	πλῆθος	τῶν κατὰ τὴν χώραν θηρίων
[4, 35]	κέρας Ἀμαλθείας. ἐν ᾧ πλάττουσι	πλῆθος	ὑπάρχειν πάσης ὀπωρινῆς ὥρας, βοτρύων
[4, 84]	εἶναι δὲ καὶ δρυῶν μεγάλων	πλῆθος,	φερουσῶν καρπὸν τῷ μεγέθει διαλλάττοντα,
[4, 16]	Ἀμαζονίδων ἀνελὼν καὶ τὸ λοιπὸν	πλῆθος	φυγεῖν συναναγκάσας, κατέκοψε τὰς πλείστας,
[4, 80]	μὲν ἱερὰς τρισχιλίας, χώρας δὲ	πλῆθος	ὥστε λαμβάνειν μεγάλας προσόδους. ~Ἡμεῖς
[4, 50]	ἀσεβημάτων, ξίφει πατάξασαν ἑαυτῆς τὸ	στῆθος	ἡρωικῶς καταστρέψαι τὸν βίον. τὸν
[4, 33]	τῇ βασιλείᾳ προσέταξεν ἀπελθεῖν ἐκ	Τίρυνθος	αὐτόν τε καὶ τὴν Ἀλκμήνην
[4, 10]	ὁ μὲν Ἀμφιτρύων φυγαδευθεὶς ἐκ	Τίρυνθος	μετῴκησεν εἰς Θήβας· ὁ δ´
[4, 2]	τὸ προσαγορευόμενον μὲν ὑπ´ ἐνίων	ζῦθος,	οὐ πολὺ δὲ λειπόμενον τῆς
[4, 77]	εἰ καὶ παράδοξός ἐστιν ὁ	μῦθος,	ὅμως ἐκρίναμεν μὴ παραλιπεῖν αὐτόν.
[4, 33]	ἐδωρήσαντο τῷ δεσπότῃ. ὁ δὲ	Κόρυθος	παραλαβὼν τὸ παιδίον ἀσμένως ὡς
[4, 31]	δουλείας καιρὸν ἐκ δούλης υἱὸς	Κλεόδαιος.	~Μετὰ δὲ ταῦτα ἐπανελθὼν εἰς
[4, 64]	ἀνδρωθέντος τοῦ παιδός, ὁ μὲν	Λάιος	ἔκρινεν ἐπερωτῆσαι τὸν θεὸν περὶ
[4, 64]	ἐξ ἀρχῆς αἰτίας τοῦ πολέμου.	Λάιος	ὁ Θηβῶν βασιλεὺς γήμας Ἰοκάστην
[4, 64]	τούτων ἀλλήλοις ἀπαντησάντων, ὁ μὲν	Λάιος	ὑπερηφάνως ἐκχωρεῖν τῆς ὁδοῦ προσέταττεν,
[4, 21]	τοιαῦτα μυθολογοῦσί τινες, οἷς καὶ	Τίμαιος	ὁ συγγραφεὺς ἠκολούθησεν. ~Ὁ δ´
[4, 56]	τῶν μεταγενεστέρων, ὧν ἐστι καὶ	Τίμαιος,	φασὶ τοὺς Ἀργοναύτας μετὰ τὴν
[4, 22]	σταδίων τριῶν καὶ δέκα, ὡς	Τίμαιός	φησι. ~μετὰ δὲ ταῦτα βουλόμενος
[4, 1]	ἐπεχείρησαν. Ἔφορος μὲν γὰρ ὁ	Κυμαῖος,	Ἰσοκράτους ὢν μαθητής, ὑποστησάμενος γράφειν
[4, 76]	~Δαίδαλος ἦν τὸ μὲν γένος	Ἀθηναῖος,	εἷς τῶν Ἐρεχθειδῶν ὀνομαζόμενος· ἦν
[4, 81]	διεληλυθότες περὶ Ἀρισταίου γράφειν ἐγχειρήσομεν.	Ἀρισταῖος	γὰρ ἦν υἱὸς μὲν Ἀπόλλωνος
[4, 15]	οὐ μόνον ὅτι πατρὸς ἦσαν	Διός,	ἀλλὰ διότι καὶ τὴν προαίρεσιν
[4, 72]	Αἴγινα δ´ ἐκ Φλιοῦντος ὑπὸ	Διὸς	ἁρπαγεῖσα εἰς νῆσον ἀπεκομίσθη τὴν
[4, 75]	Βάτεια· ταύτην δὲ Δάρδανος ὁ	Διὸς	γήμας, καὶ τὴν βασιλείαν διαδεξάμενος,
[4, 68]	τῶν ὑποτεταγμένων ἐμισήθη, ὑπὸ δὲ	Διὸς	διὰ τὴν ἀσέβειαν ἐκεραυνώθη. τῇ
[4, 39]	Ἡρακλέα λέγουσι καταλεγόμενον ὑπὸ τοῦ	Διὸς	εἰς τοὺς δώδεκα θεοὺς μὴ
[4, 69]	τὸ μέγεθος τῶν ἡμαρτημένων ὑπὸ	Διὸς	εἰς τροχὸν ἐνδεθῆναι, καὶ τελευτήσαντα
[4, 63]	αὐτὸν ἁρπάσαι τὴν Λήδας καὶ	Διὸς	Ἑλένην, δεκαετῆ μὲν τὴν ἡλικίαν
[4, 74]	δὲ τὴν ἀπὸ τοῦ πατρὸς	Διὸς	εὐγένειαν, ὥς φασι, φίλος ἐγένετο
[4, 61]	ἐλθεῖν αὐτοὺς πρὸς Αἰακὸν τὸν	Διὸς	καὶ Αἰγίνης τῆς Ἀσωποῦ θυγατρός,
[4, 7]	μάλιστα δεδοκιμασμένοι φασὶ θυγατέρας εἶναι	Διὸς	καὶ Μνημοσύνης· ὀλίγοι δὲ τῶν
[4, 2]	τυχεῖν τῆς προσηγορίας ταύτης ἀπὸ	Διὸς	καὶ Νύσης. καὶ τὸν Ὅμηρον
[4, 4]	προτεροῦντα τούτου. φασὶ γὰρ ἐκ	Διὸς	καὶ Φερσεφόνης Διόνυσον γενέσθαι τὸν
[4, 69]	φόνον. τέλος δ´ ὑπὸ τοῦ	Διὸς	κατὰ τοὺς μύθους ἁγνισθείς, ἠράσθη
[4, 80]	ἐτεόν γε Κρήτηθεν κεῖναί γε	Διὸς	μεγάλου ἰότητι οὐρανὸν εἰσανέβησαν, ὅ
[4, 74]	τῶν ἀκοῆς ἀξίων παραλίπωμεν. Τάνταλος	Διὸς	μὲν ἦν υἱός, πλούτῳ δὲ
[4, 3]	διαθέσεις ἀποτελεῖν, τοῦ δ´ ἀπὸ	Διὸς	ὄμβρου μιγέντος τὴν μὲν τέρψιν
[4, 60]	ἄπαις δ´ ὢν τοὺς τοῦ	Διὸς	παῖδας υἱοποιησάμενος διαδόχους τῆς βασιλείας
[4, 3]	τὸ δεῖπνον διδῶται κεκραμένος ὕδατι,	Διὸς	σωτῆρος ἐπιφωνεῖν. τὸν γὰρ οἶνον
[4, 60]	Μίνωα τὸν δεύτερον, ὅν τινες	Διὸς	υἱὸν ἀναγράφουσιν. οὗτος πρῶτος Ἑλλήνων
[4, 9]	~Τῆς Ἀκρισίου τοίνυν Δανάης καὶ	Διός	φασι γενέσθαι Περσέα· τούτῳ δὲ
[4, 12]	Κενταύρων ὑπῆρχον ἐπιφανέστατοι Δάφνις καὶ	Ἀργεῖος	καὶ Ἀμφίων, ἔτι δὲ Ἱπποτίων
[4, 69]	ποταμῶν ἐπώνυμοι, ἐν οἷς καὶ	Πηνειός,	ἀφ´ οὗ συνέβη τὸν ἐν
[4, 72]	οἷς ὑπάρξαι Πηνειὸν καὶ Ἀσωπόν.	Πηνειὸς	μὲν οὖν κατοικήσας περὶ τὴν
[4, 12]	Ἀμφίων, ἔτι δὲ Ἱπποτίων καὶ	Ὄρειος	καὶ Ἰσοπλὴς καὶ Μελαγχαίτης, πρὸς
[4, 21]	δὲ τῶν ἐπιφανῶν ὄντες ἀνδρῶν	Κάκιος	καὶ Πινάριος ἐδέξαντο τὸν Ἡρακλέα
[4, 33]	παραδόξου σωτηρίας ἔτυχεν· ὁ γὰρ	Ναύπλιος	καταποντίσαι μὲν αὐτὴν κατὰ τὰς
[4, 37]	Ἑστιαιῶτιν καλουμένην οἰκοῦσιν, ὧν ἐβασίλευεν	Αἰγίμιος,	καὶ τοῖς Λαπίθαις τοῖς περὶ
[4, 58]	ἐποιήσαντο. μετὰ δέ τινας χρόνους	Λικύμνιος	μὲν μετὰ τῶν παίδων καὶ
[4, 75]	ἀφ´ ἑαυτοῦ Δάρδανον. τούτου δ´	Ἐριχθόνιος	υἱὸς γενόμενος εὐδαιμονίᾳ καὶ πλούτῳ
[4, 23]	γὰρ ὕστερον γενεαῖς Δωριεὺς ὁ	Λακεδαιμόνιος	καταντήσας εἰς τὴν Σικελίαν καὶ
[4, 29]	ἀποικίας λόγον καθαρώτερον ἐκθέσθαι δυνηθῶμεν.	Θέσπιος	ἦν ἀνὴρ τὸ γένος ἐπιφανὴς
[4, 21]	ἐπιφανῶν ὄντες ἀνδρῶν Κάκιος καὶ	Πινάριος	ἐδέξαντο τὸν Ἡρακλέα ξενίοις ἀξιολόγοις
[4, 60]	μετὰ δὲ ταῦτα τὴν Εὐρώπην	Ἀστέριος	ὁ βασιλεὺς τῆς Κρήτης ἔγημεν·
[4, 63]	λαχεῖν Θησέα. οὗτος μὲν οὖν	κύριος	κατέστη τῆς παρθένου τὸν τρόπον
[4, 82]	ἀνθρώπους ἔπαυσε, καὶ τοῖς ἄλλοις	αἴτιος	ἐγένετο τῆς σωτηρίας. λέγουσι δὲ
[4, 39]	εἰς Τραχῖνα. μετὰ δὲ τούτους	Μενοίτιος	ὁ Ἄκτορος υἱός, φίλος ὢν
[4, 67]	Αἰόλον καὶ Βοιωτόν, οὓς ὁ	Μεταπόντιος,	ἄπαις ὤν, κατά τινα χρησμὸν
[4, 68]	ἐπὶ Τροίαν. Σαλμωνεὺς γὰρ ἦν	υἱὸς	Αἰόλου τοῦ Ἕλληνος τοῦ Δευκαλίωνος·
[4, 34]	ὅτι τότε τελευτήσει Μελέαγρος ὁ	υἱὸς	αὐτῆς, ὅταν ὁ δαλὸς κατακαυθῇ.
[4, 75]	ἑαυτοῦ Δάρδανον. τούτου δ´ Ἐριχθόνιος	υἱὸς	γενόμενος εὐδαιμονίᾳ καὶ πλούτῳ πολὺ
[4, 75]	ἕλος κάτα βουκολέοντο. Ἐριχθονίου δ´	υἱὸς	γενόμενος Τρὼς τοὺς λαοὺς ὠνόμασεν
[4, 29]	γένος ἐπιφανὴς ἐκ τῶν Ἀθηνῶν,	υἱὸς	Ἐρεχθέως, βασιλεύων δὲ τῆς ὁμωνύμου
[4, 74]	ἀσεβεῖς. τούτου δ´ ἐγένετο Πέλοψ	υἱὸς	καὶ Νιόβη θυγάτηρ· αὕτη δ´
[4, 31]	τῆς δουλείας καιρὸν ἐκ δούλης	υἱὸς	Κλεόδαιος. ~Μετὰ δὲ ταῦτα ἐπανελθὼν
[4, 75]	τὴν προσηγορίαν. Ἴλου δὲ γενόμενος	υἱὸς	Λαομέδων Τιθωνὸν καὶ Πρίαμον ἐγέννησεν·
[4, 81]	γράφειν ἐγχειρήσομεν. Ἀρισταῖος γὰρ ἦν	υἱὸς	μὲν Ἀπόλλωνος καὶ Κυρήνης τῆς
[4, 25]	αὐτοῦ διελθεῖν. οὗτος γὰρ ἦν	υἱὸς	μὲν Οἰάγρου, Θρᾷξ δὲ τὸ
[4, 23]	προεκαλέσατο αὐτὸν Ἔρυξ εἰς πάλην,	υἱὸς	{μὲν} ὢν Ἀφροδίτης καὶ Βούτα
[4, 76]	τῶν Ἐρεχθειδῶν ὀνομαζόμενος· ἦν γὰρ	υἱὸς	Μητίονος τοῦ Εὐπαλάμου τοῦ Ἐρεχθέως·
[4, 74]	παραλίπωμεν. Τάνταλος Διὸς μὲν ἦν	υἱός,	πλούτῳ δὲ καὶ δόξῃ διαφέρων
[4, 72]	δὲ ταύτης καὶ Ἀπόλλωνος γενόμενος	υἱὸς	Σύρος ἐβασίλευσε τῶν ἀπ´ ἐκείνου
[4, 76]	τῆς ἀδελφῆς τῆς Δαιδάλου γενόμενος	υἱὸς	Τάλως ἐπαιδεύετο παρὰ Δαιδάλῳ, παῖς
[4, 39]	δὲ τούτους Μενοίτιος ὁ Ἄκτορος	υἱός,	φίλος ὢν Ἡρακλεῖ, κάπρον καὶ
[4, 75]	Τρῳάδος χώρας πρῶτος ἐβασίλευσε Τεῦκρος,	υἱὸς	ὢν Σκαμάνδρου τοῦ ποταμοῦ καὶ
[4, 21]	καλεῖται δὲ νῦν ὁ λόφος	Οὐεσουούιος,	ἔχων πολλὰ σημεῖα τοῦ κεκαῦσθαι
[4, 61]	πραξάντων τὸ προσταχθέν, ὁ μὲν	Αἰακὸς	ἐπετέλεσε τὰς εὐχάς, καὶ ὁ
[4, 72]	συνέβη τυχεῖν ταύτης τῆς προσηγορίας.	Φαίακος	δ´ ἐγένετο Ἀλκίνοος ὁ τὸν
[4, 65]	Καπανεὺς δὲ βιαζόμενος καὶ διὰ	κλίμακος	ἀναβαίνων ἐπὶ τὸ τεῖχος ἐτελεύτησεν,
[4, 75]	δ´ ἐγένοντο τρεῖς υἱοί, Ἶλος,	Ἀσσάρακος,	Γανυμήδης. Ἶλος μὲν οὖν ᾤκισεν
[4, 75]	γενόμενον ἐν τῷ Τρωικῷ πολέμῳ.	Ἀσσάρακος	δὲ Δαρδάνων βασιλεύσας Κάπυν ἐγέννησεν,
[4, 15]	ἆθλον ἀγαγεῖν τὰς Διομήδους τοῦ	Θρᾳκὸς	ἵππους. αὗται δὲ χαλκᾶς μὲν
[4, 33]	πεπραγμένον, ὡς ὁ τῆς γαστρὸς	ὄγκος	ἐμήνυσε τὴν φθοράν, ἐζήτει τὸν
[4, 67]	δὲ φέροντος τοῦ Μεταποντίου τὸ	συμβεβηκός,	πλοῖα παρασκευασάμενοι καὶ τὴν Ἄρνην
[4, 27]	παρὰ τῶν παρθένων μαθόντα τὸ	συμβεβηκός,	τοὺς μὲν λῃστὰς ἅπαντας ἀποκτεῖναι,
[4, 85]	εὖρος πηχῶν ἐννέα, τὸ δὲ	μῆκος	τῶν ἴσων ὀργυιῶν, ἐπιφέρει τοὺς
[4, 68]	Τυρώ, κάλλει διαφέρουσαν. τῆς δὲ	γυναικὸς	Ἀλκιδίκης ἀποθανούσης ἐπέγημε τὴν ὀνομαζομένην
[4, 72]	ἐβασίλευσε τῆς νήσου. τῆς δὲ	γυναικὸς	Γλαύκης ἀποθανούσης ἔγημεν ἐξ Ἀθηνῶν
[4, 36]	Καλυδῶνος ἑκουσίως ἔφυγε μετὰ τῆς	γυναικὸς	Δηιανείρας καὶ Ὕλλου τοῦ ἐκ
[4, 55]	μὲν Ἰάσονα στερηθέντα τέκνων καὶ	γυναικὸς	δόξαι πᾶσι δίκαια πεπονθέναι· διὸ
[4, 34]	αὐτῷ παίδων γνησίων οὐδὲ γαμετῆς	γυναικός,	ἔγημε Δηιάνειραν τὴν Οἰνέως, τετελευτηκότος
[4, 46]	ὠμότητα, τὰ δ´ ὑπὸ τῆς	γυναικὸς	Ἑκάτης πεισθέντα, προσδέξασθαι τὸ τῆς
[4, 77]	παραδεδομένον μῦθον Πασιφάης τῆς Μίνωος	γυναικὸς	ἐρασθείσης τοῦ ταύρου, μηχάνημα ποιήσας
[4, 63]	ὁ Ἰξίονος, ἀποθανούσης αὐτοῦ τῆς	γυναικὸς	Ἱπποδαμείας καὶ καταλιπούσης υἱὸν Πολυποίτην,
[4, 6]	φυσικὰ μόρια συγγεννᾶσθαι τούτῳ καὶ	γυναικὸς	καὶ ἀνδρός} ἔνιοι δὲ τὰ
[4, 54]	οἶκον ποιῆσαι. ἀγανακτούσης δὲ τῆς	γυναικὸς	καὶ θεοὺς μαρτυρομένης τοὺς ἐπόπτας
[4, 6]	ἔχοντα μεμιγμένην ἐξ ἀνδρὸς καὶ	γυναικός·	καὶ τὴν μὲν εὐπρέπειαν καὶ
[4, 65]	μὲν Ἀμφιάραος δόξας ὑπὸ τῆς	γυναικὸς	προδεδόσθαι συστρατεύσειν μὲν ὡμολόγησεν, ἐντολὰς
[4, 63]	δ´ ἑτέρῳ συμπρᾶξαι περὶ ἑτέρας	γυναικός,	ὑπομένοντα πάντα κίνδυνον. περὶ δὲ
[4, 67]	δὲ Λήιτον, Ἀλεγήνωρ δὲ Κλονίον,	Ἀρχίλυκος	δὲ Προθοήνορα καὶ Ἀρκεσίλαον τοὺς
[4, 23]	μετὰ προστίμου, καὶ τοῦ μὲν	Ἔρυκος	διδόντος τὴν χώραν, τοῦ δ´
[4, 83]	τὸ ἱερόν. Καὶ περὶ μὲν	Ἔρυκος	εἰ καὶ πεπλεονάκαμεν, ἀλλ´ οὖν
[4, 83]	ἀρκεσθησόμεθα, περὶ δὲ Δάφνιδος καὶ	Ἔρυκος	πειρασόμεθα διελθεῖν. Ἔρυκά φασιν υἱὸν
[4, 83]	μετὰ γὰρ τὰς προειρημένας ὑπ´	Ἔρυκος	τιμὰς ὕστερον Αἰνείας ὁ Ἀφροδίτης
[4, 34]	ὁ υἱὸς αὐτῆς, ὅταν ὁ	δαλὸς	κατακαυθῇ. διόπερ τεκοῦσαν, καὶ νομίσασαν
[4, 78]	ὅμως ἐκρίναμεν μὴ παραλιπεῖν αὐτόν.	~Δαίδαλος	δὲ παρά τε τῷ Κωκάλῳ
[4, 76]	Σικελίαν ἐπὶ Κώκαλον τὸν βασιλέα.	~Δαίδαλος	ἦν τὸ μὲν γένος Ἀθηναῖος,
[4, 76]	πλευραῖς κεκολλημένας. ὁ δ´ οὖν	Δαίδαλος	κατὰ τὴν φιλοτεχνίαν θαυμαζόμενος ἔφυγεν
[4, 76]	δόξαν ἀπηνέγκατο μεγάλην. ὁ δὲ	Δαίδαλος	φθονήσας τῷ παιδί, καὶ νομίζων
[4, 79]	Δαίδαλον εἰς τιμωρίαν. ὁ δὲ	Κώκαλος	εἰς σύλλογον προκαλεσάμενος καὶ πάντα
[4, 78]	τεττάρων ἀνθρώπων φυλάττεσθαι. διόπερ ὁ	Κώκαλος	ἐν ταύτῃ ποιήσας τὰ βασίλεια
[4, 79]	τὸν Μίνω. λουμένου δ´ αὐτοῦ,	Κώκαλος	μὲν παρακατασχὼν πλείονα χρόνον ἐν
[4, 74]	μηδὲν τῶν ἀκοῆς ἀξίων παραλίπωμεν.	Τάνταλος	Διὸς μὲν ἦν υἱός, πλούτῳ
[4, 74]	ἄτεκνον γενέσθαι. ἐπεὶ δὲ ὁ	Τάνταλος	μισηθεὶς ὑπὸ τῶν θεῶν ἐξέπεσεν
[4, 0]		~ΒΙΒΛΟΣ	ΤΕΤΑΡΤΗ. ~Οὐκ ἀγνοῶ μὲν ὅτι
[4, 75]	θνητῶν ἀνθρώπων· τοῦ τρισχίλιαι ἵπποι	ἕλος	κάτα βουκολέοντο. Ἐριχθονίου δ´ υἱὸς
[4, 12]	θάπτων τοὺς πεπτωκότας Κενταύρους, καὶ	βέλος	ἔκ τινος ἐξαιρῶν, ὑπὸ τῆς
[4, 11]	τὰς ἀκίδας, ἵνα τὸ βληθὲν	βέλος	ἔχῃ τὴν ἐκ τῆς ἀκίδος
[4, 84]	ἐξευρεῖν τὸ βουκολικὸν ποίημα καὶ	μέλος,	ὃ μέχρι τοῦ νῦν κατὰ
[4, 51]	παρθένου τὸ ῥηθὲν εὐθὺς ἐπὶ	τέλος	ἀγαγούσης, φασὶν εἰς οἰκίσκον τινὰ
[4, 34]	ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις λυπουμένην τὸ	τέλος	ἀγχόνῃ τὸν βίον καταστρέψαι. ~ἅμα
[4, 70]	φυγεῖν εἰς Φολόην τῆς Ἀρκαδίας,	τέλος	δ´ εἰς Μαλέαν ἐκπεσόντας ἐνταῦθα
[4, 69]	μηδένα βούλεσθαι καθᾶραι τὸν φόνον.	τέλος	δ´ ὑπὸ τοῦ Διὸς κατὰ
[4, 69]	γεννῆσαι τοὺς ὀνομαζομένους Κενταύρους ἀνθρωποφυεῖς.	τέλος	δὲ μυθολογοῦσι τὸν Ἰξίονα διὰ
[4, 28]	Βόσπορον προῆγον διὰ τῆς Θρᾴκης.	τέλος	δὲ πολλὴν τῆς Εὐρώπης ἐπελθοῦσαι
[4, 80]	εὐδαίμονας καὶ τὰς πόλεις εὐθενήσειν.	τέλος	δὲ προβαινούσης ἐπὶ πολὺ τῆς
[4, 11]	ἀνθρώπων ὁμιλίας τε καὶ ἀπαντήσεις·	τέλος	δὲ τοῦ χρόνου τὸ πάθος
[4, 32]	ναῦς, ἐλπίζων, εἰ ταύτας ἐμπρήσειε,	τέλος	ἐπιθήσειν τῷ πολέμῳ. τοῦ δὲ
[4, 75]	τούτου δ´ ἐγένοντο τρεῖς υἱοί,	Ἶλος,	Ἀσσάρακος, Γανυμήδης. Ἶλος μὲν οὖν
[4, 75]	τρεῖς υἱοί, Ἶλος, Ἀσσάρακος, Γανυμήδης.	Ἶλος	μὲν οὖν ᾤκισεν ἐν πεδίῳ
[4, 77]	ἐν τῇ τέχνῃ δόξαν θαυμαζόμενος,	φίλος	ἐγένετο Μίνωος τοῦ βασιλέως. κατὰ
[4, 74]	πατρὸς Διὸς εὐγένειαν, ὥς φασι,	φίλος	ἐγένετο τῶν θεῶν ἐπὶ πλέον.
[4, 39]	τούτους Μενοίτιος ὁ Ἄκτορος υἱός,	φίλος	ὢν Ἡρακλεῖ, κάπρον καὶ ταῦρον
[4, 33]	ἐν οἷς ἦσαν ἐπιφανεῖς ἄνδρες	Ἴφικλος	καὶ Κηφεὺς καὶ Κηφέως υἱοὶ
[4, 2]	τῇ δὲ Σεμέλῃ διὰ τὸ	κάλλος	Δία μιγέντα καὶ μεθ´ ἡσυχίας
[4, 36]	τὴν Δηιάνειραν, καὶ διὰ τὸ	κάλλος	ἐρασθείς, ἐπεχείρησε βιάσασθαι ταύτην. ἐπιβοωμένης
[4, 62]	τὰ μυστήρια, Φαίδρα διὰ τὸ	κάλλος	ἐρασθεῖσα αὐτοῦ τότε μὲν ἀπελθόντος
[4, 51]	γῆρας εἰς παρθένου νεότητα καὶ	κάλλος	περίβλεπτον. ποιῆσαι δ´ αὐτὴν καὶ
[4, 82]	καὶ τὴν νῆσον διὰ τὸ	κάλλος	στέρξαντα, φυτεῦσαί τε αὐτὴν καὶ
[4, 61]	Διόνυσον ἐπιφανέντα, καὶ διὰ τὸ	κάλλος	τῆς Ἀριάδνης ἀφελόμενον τοῦ Θησέως
[4, 24]	τὸ Λεοντῖνον πεδίον, τὸ μὲν	κάλλος	τῆς χώρας ἐθαύμασε, πρὸς δὲ
[4, 30]	τῶν συναποδημούντων αὐτῷ διὰ τὸ	κάλλος	τῆς χώρας κατέμειναν ἐν τῇ
[4, 21]	τὰς οὐσίας οὔσας ταλάντων τετρακισχιλίων.	Λεύκολλος	γὰρ ὁ τῶν καθ´ αὑτὸν
[4, 58]	τῆς μονομαχίας γενομένης, ὁ μὲν	Ὕλλος	ἀνῃρέθη, οἱ δ´ Ἡρακλεῖδαι κατὰ
[4, 58]	τὴν Εὐρυσθέως βασιλείαν, εἰ δ´	Ὕλλος	λειφθείη, μὴ κατιέναι τοὺς Ἡρακλείδας
[4, 58]	τὸν Ἰσθμὸν τῶν στρατοπέδων ἀθροισθέντων,	Ὕλλος	μὲν ὁ Ἡρακλέους εἰς μονομαχίαν
[4, 58]	ὁμολογίας θέμενος τοιαύτας, εἰ μὲν	Ὕλλος	νικήσαι τὸν ἀντιταχθέντα, παραλαβεῖν Ἡρακλείδας
[4, 67]	θυγάτηρ Βοιωτὸν ἐκ Ποσειδῶνος ἐγέννησεν.	Αἰόλος	δ´ ἀπιστῶν εἰ Ποσειδῶνι ἐμίγη
[4, 67]	ἀναλαβόντες ἐξέπλευσαν μετὰ πολλῶν φίλων.	Αἰόλος	μὲν οὖν τὰς ἐν τῷ
[4, 12]	ὀνομαζομένους Κενταύρους διὰ τοιαύτας αἰτίας.	Φόλος	ἦν Κένταυρος, ἀφ´ οὗ συνέβη
[4, 12]	πρὸς ἁρπαγήν. ὁ μὲν οὖν	Φόλος	φοβηθεὶς ἔκρυψεν ἑαυτόν, ὁ δ´
[4, 31]	τῶν φίλων ἐπράθη, καὶ παρθένου	δοῦλος	ἐγένετο Ὀμφάλης τῆς Ἰαρδάνου, βασιλευούσης
[4, 75]	βοηθήσαντα καὶ ὑπ´ Ἀχιλλέως ἀναιρεθέντα,	Πρίαμος	δ´ Ἑκάβην γήμας σὺν ἄλλοις
[4, 60]	σαφὴς ἡ σύμπασα γένηται διήγησις.	Τέκταμος	ὁ Δώρου τοῦ Ἕλληνος τοῦ
[4, 56]	εὑρέθη τὰς πηγὰς ἔχων ὁ	ποταμὸς	ἀπὸ τετταράκοντα σταδίων τῆς θαλάττης.
[4, 78]	ὀνομαζομένην κολυμβήθραν, ἐξ ἧς μέγας	ποταμὸς	εἰς τὴν πλησίον θάλατταν ἐξερεύγεται
[4, 24]	τοὺς ὕστερον χρόνους ἔσται πόλις	ἐπίσημος	ὁμώνυμος τῷ τετελευτηκότι. ~αὐτὸς δ´
[4, 7]	καὶ κεκράτηκεν ὁ τῶν ἐννέα	ἀριθμὸς	ὑπὸ τῶν ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν βεβαιούμενος,
[4, 67]	Ἀρχίλυκον καὶ Ἀλεγήνορα. τούτων δ´	Ἱππάλκιμος	μὲν ἐγέννησε Πηνέλεων, Ἠλεκτρύων δὲ
[4, 10]	καταπλαγεὶς τὸ βάρος τῆς ἐξουσίας,	ἕτοιμος	ἦν ἐκδιδόναι τὸν αἴτιον τῶν
[4, 24]	ὕστερον χρόνους ἔσται πόλις ἐπίσημος	ὁμώνυμος	τῷ τετελευτηκότι. ~αὐτὸς δ´ ἐγκυκλωθεὶς
[4, 61]	ἐπετέλεσε τὰς εὐχάς, καὶ ὁ	αὐχμὸς	παρὰ μὲν τοῖς ἄλλοις Ἕλλησιν
[4, 75]	ἐγένετο θυγάτηρ Βάτεια· ταύτην δὲ	Δάρδανος	ὁ Διὸς γήμας, καὶ τὴν
[4, 11]	τὴν Λερναίαν ὕδραν, ἧς ἐξ	ἑνὸς	σώματος ἑκατὸν αὐχένες ἔχοντες κεφαλὰς
[4, 54]	τὰς μεγίστας συμφοράς· πλὴν γὰρ	ἑνὸς	τοῦ διαφυγόντος τοὺς ἄλλους υἱοὺς
[4, 39]	ἦν τοῦτον καταλεχθῆναι μὴ πρότερον	ἑνὸς	τῶν δώδεκα θεῶν ἐκβληθέντος· ἄτοπον
[4, 4]	λέγουσι διὰ τὸ πατρὸς μὲν	ἑνὸς	ὑπάρξαι τοὺς δύο Διονύσους, μητέρων
[4, 76]	βασιλέα. ~Δαίδαλος ἦν τὸ μὲν	γένος	Ἀθηναῖος, εἷς τῶν Ἐρεχθειδῶν ὀνομαζόμενος·
[4, 21]	ἀνδρῶν τὸ τῶν Πιναρίων ὀνομαζομένων	γένος	διαμένει παρὰ τοῖς Ῥωμαίοις, ὡς
[4, 83]	τοῦτο εἰκότως ἐποίουν· τὸ γὰρ	γένος	εἰς ταύτην ἀναπέμποντες, καὶ διὰ
[4, 29]	δυνηθῶμεν. Θέσπιος ἦν ἀνὴρ τὸ	γένος	ἐπιφανὴς ἐκ τῶν Ἀθηνῶν, υἱὸς
[4, 25]	μὲν Οἰάγρου, Θρᾷξ δὲ τὸ	γένος,	παιδείᾳ δὲ καὶ μελῳδίᾳ καὶ
[4, 55]	τὸν Πελίου τετελευτηκότα παραλαβεῖν κατὰ	γένος	προσήκουσαν τὴν βασιλείαν, καὶ τοὺς
[4, 17]	τοῦτο μισῆσαι καὶ πολεμῆσαι τὸ	γένος	τῶν ἀγρίων θηρίων καὶ παρανόμων
[4, 53]	ἐπελθεῖν τὴν οἰκουμένην εὐεργετοῦντα τὸ	γένος	τῶν ἀνθρώπων· ἀνθ´ ὧν τυχεῖν
[4, 14]	ὅτι καὶ αὐτὸς εὐηργέτησε τὸ	γένος	τῶν ἀνθρώπων οὐδένα λαβὼν μισθόν.
[4, 13]	τὴν αὐλὴν τὴν Αὐγέου καθᾶραι	μηδενὸς	βοηθοῦντος· αὕτη δ´ ἐκ πολλῶν
[4, 14]	ἀθλήματα πάντα αὐτὸς ἀδηρίτως ἐνίκησε,	μηδενὸς	τολμήσαντος αὐτῷ συγκριθῆναι διὰ τὴν
[4, 65]	τὴν Καδμείαν πεπτωκότων σωμάτων, καὶ	μηδενὸς	τολμῶντος θάπτειν, Ἀθηναῖοι διαφέροντες τῶν
[4, 16]	τοῖς πολεμικοῖς ἀγῶσιν ἀνδραγαθίαν καυχωμένη	μηδενὸς	χρείαν ἔχειν βοηθοῦ, ψευδῆ τὴν
[4, 61]	δίκας αἰτῶν τοῦ Ἀνδρόγεω φόνου.	οὐδενὸς	δ´ αὐτῷ προσέχοντος, πρὸς μὲν
[4, 49]	καὶ τὰς ὡμολογημένας ἵππους ἀποδιδόναι.	οὐδενὸς	δ´ αὐτῷ προσέχοντος, φασὶν εἰς
[4, 38]	ἀεὶ προσιόντα ὑφάψαι τὴν πυράν.	οὐδενὸς	δὲ τολμῶντος ὑπακοῦσαι μόνος Φιλοκτήτης
[4, 16]	Ἀλκίππην ἐχειρώσατο. αὕτη δ´ ὀμόσασα	παρθένος	διαμενεῖν τὸν μὲν ὅρκον ἐφύλαξε,
[4, 79]	σύλλογον προκαλεσάμενος καὶ πάντα ποιήσειν	ἐπαγγειλάμενος	ἐπὶ τὰ ξένια παρέλαβε τὸν
[4, 31]	καὶ πείσας αὐτὸν ἐκαθάρθη, οὐ	δυνάμενος	δ´ ἀπολυθῆναι τῆς νόσου ἐπηρώτησε
[4, 37]	Κτήσιππον υἱὸν ἐγέννησε. ταῦτα δὲ	διαπραξάμενος	ἐστράτευσεν εἰς τὴν Οἰχαλίαν ἐπὶ
[4, 1]	ἀπὸ τῆς Ἡρακλειδῶν καθόδου πραχθέντα	συνταξάμενος	ταύτην ἀρχὴν ἐποιήσατο τῆς ἱστορίας.
[4, 18]	τόπον, καὶ κατὰ τῆς διώρυχος	δεξάμενος	ἅπαν τὸ κατὰ τὴν λίμνην
[4, 60]	τὴν Λυκτίου Λύκαστον ἐγέννησεν, ὃς	διαδεξάμενος	τὴν ἀρχὴν καὶ γήμας Ἴδην
[4, 61]	δὲ τὴν Αἰγέως τελευτὴν Θησεὺς	διαδεξάμενος	τὴν βασιλείαν ἦρχε τοῦ πλήθους
[4, 60]	τοῖς Κρησὶν ἐνομοθέτησε, Μίνως δὲ	διαδεξάμενος	τὴν βασιλείαν καὶ γήμας Ἰτώνην
[4, 75]	Διὸς γήμας, καὶ τὴν βασιλείαν	διαδεξάμενος,	τοὺς μὲν λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ
[4, 21]	Κακίου. ὁ δ´ οὖν Ἡρακλῆς	ἀποδεξάμενος	τὴν εὔνοιαν τῶν τὸ Παλάτιον
[4, 3]	δὲ μετὰ τὸ δεῖπνον διδῶται	κεκραμένος	ὕδατι, Διὸς σωτῆρος ἐπιφωνεῖν. τὸν
[4, 33]	συνοικιζομένης Ἀζᾶνι, συνδειπνῶν Ἡρακλῆς καὶ	θεασάμενος	ἐν τοῖς γάμοις ὑβρίζοντα τὸν
[4, 73]	Ταντάλου καταντήσας εἰς Πῖσαν, καὶ	θεασάμενος	τὴν Ἱπποδάμειαν, ἐπεθύμησε τοῦ γάμου·
[4, 32]	γὰρ κατὰ τὴν πολιορκίαν πρῶτος	βιασάμενος	εἰσέπεσεν εἰς τὴν πόλιν, Ἡρακλέους
[4, 33]	Τίρυνθα δὲ Ἡρακλέους ἐπανελθόντος, Εὐρυσθεὺς	αἰτιασάμενος	αὐτὸν ἐπιβουλεύειν τῇ βασιλείᾳ προσέταξεν
[4, 79]	Σικελίαν, ἔγνω στρατεύειν ἐπ´ αὐτήν.	παρασκευασάμενος	δὲ δύναμιν ναυτικὴν ἀξιόλογον ἐξέπλευσεν
[4, 76]	τὴν τραχύτητα τῶν ὀδόντων· διόπερ	κατασκευασάμενος	ἐκ σιδήρου πρίονα, καὶ διὰ
[4, 17]	ὑπ´ αὐτοῦ καταπαλαισθέντας ξένους ἀποκτείναντα	προκαλεσάμενος	εἰς μάχην καὶ συμπλακεὶς διέφθειρεν.
[4, 79]	ὁ δὲ Κώκαλος εἰς σύλλογον	προκαλεσάμενος	καὶ πάντα ποιήσειν ἐπαγγειλάμενος ἐπὶ
[4, 17]	γενέσθαι καὶ τραφῆναι τὸν Δία.	ποιησάμενος	οὖν τὸν ἐκ ταύτης πλοῦν
[4, 62]	παίδων, δυναστεύων τῆς Κρήτης καὶ	ποιησάμενος	πρὸς Ἀθηναίους συμμαχίαν, συνῴκισε τὴν
[4, 60]	ὢν τοὺς τοῦ Διὸς παῖδας	υἱοποιησάμενος	διαδόχους τῆς βασιλείας ἀπέλιπε. τούτων
[4, 21]	Ῥωμαίων σχεδόν τι πλουσιώτατος ὢν	διατιμησάμενος	τὴν ἰδίαν οὐσίαν κατέθυσε τῷ
[4, 1]	ὁ Κυμαῖος, Ἰσοκράτους ὢν μαθητής,	ὑποστησάμενος	γράφειν τὰς κοινὰς πράξεις, τὰς
[4, 60]	πρῶτος Ἑλλήνων ναυτικὴν δύναμιν ἀξιόλογον	συστησάμενος	ἐθαλαττοκράτησε. γήμας δὲ Πασιφάην τὴν
[4, 83]	θαυμάσαι δ´ ἄν τις εἰκότως	ἀναλογισάμενος	τὴν περὶ τὸ ἱερὸν τοῦτο
[4, 15]	ἀθανάτους πόλεμον, Ἡρακλῆς τοῖς θεοῖς	συναγωνισάμενος	καὶ πολλοὺς ἀνελὼν τῶν γηγενῶν
[4, 12]	ὅμως δὲ κατὰ τὴν μάχην	ταμιευσάμενος	ἀκριβῶς τὴν συμμετρίαν ἀπήνεγκε τὸν
[4, 31]	φόνον. ὁ μὲν οὖν Νηλεὺς	βουλευσάμενος	μετὰ τῶν υἱῶν ἔλαβε πάντας
[4, 31]	τὴν περὶ τὰ τέκνα συμφορὰν	ὑποπτευσάμενος	τὴν ἐξ ἐκείνης παιδοποιίαν, ἑτέραν
[4, 20]	ἀπέστη τῆς κακοπαθείας, ἕως ὁ	μισθωσάμενος	ἐλεήσας καὶ τὸν μισθὸν ἀποδοὺς
[4, 19]	καὶ λῃστεύειν ἐν ταῖς δυσχωρίαις,	χειρωσάμενος	ἅπαντας καὶ τοὺς ἡγεμόνας τῆς
[4, 18]	προκλήσεως ἀνελὼν καὶ τὴν Ἰβηρίαν	χειρωσάμενος	ἀπήλασε τὰς διωνομασμένας τῶν βοῶν
[4, 17]	τῶν κατὰ τὴν ἔρημον χώραν	χειρωσάμενος,	ἐξημέρωσεν, ὥστε καὶ γεωργίαις καὶ
[4, 11]	ἐπίσχῃ τοῦ αἵματος. οὕτως οὖν	χειρωσάμενος	τὸ ζῷον εἰς τὴν χολὴν
[4, 37]	στρατεύσαντας Ἀρκάδας, καὶ μετὰ τούτων	χειρωσάμενος	τοὺς Λαπίθας, αὐτόν τε τὸν
[4, 69]	εἰς Ὤλενον παρῆλθεν, ἐξ ἧς	μεταπεμψάμενος	αὐτὸν Ἀλέκτωρ ὁ τῆς Ἠλείας
[4, 30]	τὸν Δαίδαλον ἐκ τῆς Σικελίας	μεταπεμψάμενος,	κατεσκεύασεν ἔργα πολλὰ καὶ μεγάλα
[4, 75]	τῇ Τρῳάδι, Ἴλιον ἀφ´ ἑαυτοῦ	θέμενος	τὴν προσηγορίαν. Ἴλου δὲ γενόμενος
[4, 30]	τοὺς λαοὺς Ἰολαείους, ἀφ´ ἑαυτοῦ	θέμενος	τὴν προσηγορίαν, συγχωρησάντων τῶν Θεσπιαδῶν,
[4, 58]	τῶν πολεμίων τὸν βουλόμενον, ὁμολογίας	θέμενος	τοιαύτας, εἰ μὲν Ὕλλος νικήσαι
[4, 11]	ἀπέπνιξε. τὴν δὲ δορὰν αὐτοῦ	περιθέμενος,	καὶ διὰ τὸ μέγεθος ἅπαν
[4, 24]	δὲ τοὺς τιμῶντας αὐτὸν οἰκείως	διατιθέμενος	ἀπέλιπε παρ´ αὐτοῖς ἀθάνατα μνημεῖα
[4, 78]	τὰ βασίλεια καὶ τὰ χρήματα	κατατιθέμενος	ἀνάλωτον ἔσχεν αὐτὴν διὰ τῆς
[4, 85]	περὶ τοῦ μεγέθους ἐμφανίζων, καὶ	προεκθέμενος	τὰ περὶ τοὺς Ἀλῳάδας, ὅτι
[4, 24]	Ἰολάου τε τοῦ ἀδελφιδοῦ συστρατεύοντος	τέμενος	ἀξιόλογον ἐποίησε, καὶ τιμὰς καὶ
[4, 48]	Ἀργοναύταις πρὸς τὸ τοῦ Ἄρεος	τέμενος,	ἀπέχον ἑβδομήκοντα σταδίους ἀπὸ τῆς
[4, 62]	τιμαῖς ἰσοθέοις ἐτίμησαν αὐτόν, καὶ	τέμενος	ἄσυλον ἐποίησαν ἐν ταῖς Ἀθήναις
[4, 47]	παραπλησίως δὲ τοῦ τηροῦντος τὸ	τέμενος	Δράκοντος ὀνομαζομένου, μετενηνοχέναι τοὺς ποιητὰς
[4, 46]	τῆς Κολχίδος εἰς τὸ προειρημένον	τέμενος.	ἔνθα δὴ περιτυχόντας τῇ Μηδείᾳ
[4, 46]	Μήδειαν διαδρᾶσαν καταφυγεῖν εἴς τι	τέμενος	Ἡλίου κείμενον παρὰ θάλατταν. καθ´
[4, 83]	θυσίαις καὶ τιμαῖς κοσμοῦσι τὸ	τέμενος,	καὶ τὸ σκυθρωπὸν τῆς ἐξουσίας
[4, 47]	τὸν βασιλέα φασὶ τειχίσαι τὸ	τέμενος	καὶ φρουρὰν ἐγκαταστῆσαι, πρὸς δὲ
[4, 24]	τὴν ἐφ´ ἑαυτοῦ προσηγορίαν ἐπιθείς,	τέμενος	κατεσκεύασεν ἥρωι Γηρυόνῃ, ὃ μέχρι
[4, 49]	ἀναθεῖναι τὰς φιάλας εἰς τὸ	τέμενος	τὰς ἔτι καὶ νῦν διαμενούσας.
[4, 85]	Πελωρίδα κείμενον ἀκρωτήριον, καὶ τὸ	τέμενος	τοῦ Ποσειδῶνος κατασκευάσαι, τιμώμενον ὑπὸ
[4, 47]	ὅτι πυρίπνοοι ταῦροι περὶ τὸ	τέμενος	ὑπῆρχον, δράκων δ´ ἄυπνος ἐτήρει
[4, 24]	ἁγνεία καὶ σεμνότης περὶ τὸ	τέμενος	ὥστε τοὺς μὴ τελοῦντας τὰς
[4, 28]	Ἀμαζονίδα Ἀντιόπην, ἐξ ἧς ἦν	πεπαιδοποιημένος	υἱὸν Ἱππόλυτον. συνάψας δὲ μάχην
[4, 59]	μητροπάτορι, καὶ τὰ μυθολογούμενα σύμβολα	ἀνῃρημένος	τὰ ὑπὸ Αἰγέως ὑπό τινι
[4, 22]	Σικελίαν, αὐτὸς δὲ ταύρου κέρως	λαβόμενος	διενήξατο τὸν πόρον, ὄντος τοῦ
[4, 58]	δὲ μετὰ τὴν Εὐρυσθέως τελευτὴν	καταλαβόμενος	τὴν ἐν Μυκήναις βασιλείαν, καὶ
[4, 58]	τὴν ἐν Μυκήναις βασιλείαν, καὶ	προσλαβόμενος	συμμάχους Τεγεάτας καί τινας ἄλλους,
[4, 6]	τιμῆς, μετὰ γέλωτος καὶ παιδιᾶς	παρεισαγόμενος	ἐν ταῖς θυσίαις. παραπλησίως δὲ
[4, 36]	Κένταυρον, ὁ δὲ Νέσσος μεταξὺ	μισγόμενος,	καὶ διὰ τὴν ὀξύτητα τῆς
[4, 31]	καὶ τὴν μὲν τιμὴν ὁ	ἀποδόμενος	τὸν Ἡρακλέα τοῖς Ἰφίτου παισὶν
[4, 12]	Ἀρκαδίᾳ τὴν Εὐρυσθέως ἀδελφὴν Ἀλκυόνην	βιαζόμενος	ἀνῃρέθη. ἐφ´ ᾧ συνέβη θαυμασθῆναι
[4, 65]	Πολυνείκης ἀλλήλους ἀνεῖλον, Καπανεὺς δὲ	βιαζόμενος	καὶ διὰ κλίμακος ἀναβαίνων ἐπὶ
[4, 31]	τιμὴν ἀποδοίη τοῖς Ἰφίτου παισίν,	ἀναγκαζόμενος	πείθεσθαι {ὑπὸ τῆς νόσου} τῷ
[4, 76]	γένος Ἀθηναῖος, εἷς τῶν Ἐρεχθειδῶν	ὀνομαζόμενος·	ἦν γὰρ υἱὸς Μητίονος τοῦ
[4, 78]	τοῖς Σικανοῖς διέτριψε πλείω χρόνον,	θαυμαζόμενος	ἐν τῇ κατὰ τὴν τέχνην
[4, 76]	οὖν Δαίδαλος κατὰ τὴν φιλοτεχνίαν	θαυμαζόμενος	ἔφυγεν ἐκ τῆς πατρίδος, καταδικασθεὶς
[4, 77]	τὴν ἐν τῇ τέχνῃ δόξαν	θαυμαζόμενος,	φίλος ἐγένετο Μίνωος τοῦ βασιλέως.
[4, 82]	νόσους. τοῦτο δ´ ἄν τις	συλλογιζόμενος	εἰκότως θαυμάσαι τὸ τῆς περιπετείας
[4, 61]	λαβυρίνθου παρ´ αὐτῆς μαθὼν διεσώθη.	ἀνακομιζόμενος	δ´ εἰς τὴν πατρίδα καὶ
[4, 64]	τὴν οἰκίαν πληρώσειν μεγάλων ἀτυχημάτων)	ἐπιλαθόμενος	τοῦ χρησμοῦ καὶ γεννήσας υἱόν,
[4, 33]	Φενεῷ. ἐντεῦθεν δὲ ὁρμώμενος, καὶ	πυθόμενος	ἐξ Ἤλιδος πομπὴν ἀποστέλλεσθαι Ποσειδῶνι
[4, 10]	ἀποστάσεως ἔννοιαν. ὁ δ´ Ἡρακλῆς	πυθόμενος	Ἐργῖνον τὸν βασιλέα τῶν Μινυῶν
[4, 23]	οὖσαν τῶν Συρακοσίων πόλιν καὶ	πυθόμενος	τὰ μυθολογούμενα κατὰ τὴν τῆς
[4, 79]	κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους, καὶ	πυθόμενος	τὴν Δαιδάλου φυγὴν εἰς Σικελίαν,
[4, 61]	Οἰνόην τῆς Ἀττικῆς. ~Μίνως δὲ	πυθόμενος	τὴν κατὰ τὸν υἱὸν συμφοράν,
[4, 28]	ἀπ´ ἐκείνων Ἀμαζονεῖον. Θησεὺς δὲ	πυθόμενος	τὴν τῶν Ἀμαζόνων ἔφοδον ἐβοήθει
[4, 85]	ποιητὴς Ὅμηρος ἐν τῇ Νεκυίᾳ	μιμνησκόμενός	φησι τὸν δὲ μέτ´ Ὠρίωνα
[4, 69]	δ´ Ἰξίων τὸν Ἠϊονέα μετεπέμψατο	ἐπαγγελλόμενος	πάντα ὑπακούσεσθαι, καὶ τὸν Ἠϊονέα
[4, 18]	τῆς στρατείας θέσθαι στήλας ταύτας.	βουλόμενος	δ´ ἀείμνηστον ἔργον ἐπ´ αὐτῷ
[4, 23]	Τίμαιός φησι. ~μετὰ δὲ ταῦτα	βουλόμενος	ἐγκυκλωθῆναι πᾶσαν Σικελίαν, ἐποιεῖτο τὴν
[4, 17]	ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων μεγαλοπρεπῶς, καὶ	βουλόμενος	τοῖς Κρησὶ χαρίσασθαι, καθαρὰν ἐποίησε
[4, 35]	διεξόδου. Ἡρακλῆς δὲ τοῖς Καλυδωνίοις	βουλόμενος	χαρίσασθαι τὸν Ἀχελῷον ποταμὸν ἀπέστρεψε,
[4, 15]	τῶν ἀκληρούντων. ταύτας ὁ Ἡρακλῆς	βουλόμενος	χειρώσασθαι τὸν κύριον Διομήδην παρέβαλε,
[4, 72]	ἐκ δὲ Πηλέως καὶ Θέτιδος	γενόμενος	Ἀχιλλεὺς ἐστράτευσε μετ´ Ἀγαμέμνονος εἰς
[4, 67]	τῆς Αἰολίδος. Μίμαντος δὲ Ἱππότης	γενόμενος	ἐκ Μελανίππης ἐτέκνωσεν Αἰόλον· τούτου
[4, 76]	θάπτων δ´ αὐτὸν καὶ περικατάληπτος	γενόμενος,	ἐπηρωτήθη τίνα θάπτει, καὶ ἔφησεν
[4, 36]	ἀκουσίως τὸν παῖδα. περιαλγὴς δὲ	γενόμενος	ἐπὶ τῷ πάθει πάλιν ἐκ
[4, 72]	βασιλεύσας τῆς νήσου ταύτης καὶ	γενόμενος	ἐπιφανὴς ἀπέκτεινεν ὄφιν ὑπερφυῆ τὸ
[4, 67]	Βοιωτοὺς ὠνόμασε. Βοιωτοῦ δὲ Ἴτωνος	γενόμενος	ἐτέκνωσεν υἱοὺς τέτταρας, Ἱππάλκιμον καὶ
[4, 75]	Δάρδανον. τούτου δ´ Ἐριχθόνιος υἱὸς	γενόμενος	εὐδαιμονίᾳ καὶ πλούτῳ πολὺ διήνεγκε·
[4, 38]	σάρκα τοῦ σώματος λυμαινομένου, περιαλγὴς	γενόμενος	ὁ Ἡρακλῆς τὸν μὲν διακονήσαντα
[4, 76]	κατασκευὴν καὶ λιθουργίαν. εὑρετὴς δὲ	γενόμενος	πολλῶν τῶν συνεργούντων εἰς τὴν
[4, 11]	δ´ αὐξομένου τῶν φρενῶν ἐκτὸς	γενόμενος	τὸν μὲν Ἰόλαον ἐπεβάλετο κτείνειν,
[4, 75]	κάτα βουκολέοντο. Ἐριχθονίου δ´ υἱὸς	γενόμενος	Τρὼς τοὺς λαοὺς ὠνόμασεν ἀφ´
[4, 33]	πεφυγαδευμένος καθ´ ὃν καιρὸν δικαστὴς	γενόμενος	τῷ πατρὶ πρὸς Ἡρακλέα περὶ
[4, 75]	θέμενος τὴν προσηγορίαν. Ἴλου δὲ	γενόμενος	υἱὸς Λαομέδων Τιθωνὸν καὶ Πρίαμον
[4, 72]	ἐκ δὲ ταύτης καὶ Ἀπόλλωνος	γενόμενος	υἱὸς Σύρος ἐβασίλευσε τῶν ἀπ´
[4, 76]	αἰτίας. τῆς ἀδελφῆς τῆς Δαιδάλου	γενόμενος	υἱὸς Τάλως ἐπαιδεύετο παρὰ Δαιδάλῳ,
[4, 23]	ἄν τις τῶν ἐκγόνων αὐτοῦ	παραγενόμενος	ἀπαιτήσῃ· ὅπερ καὶ συνέβη γενέσθαι.
[4, 68]	Νηλεὺς δὲ μετὰ τῶν συνακολουθησάντων	παραγενόμενος	εἰς Μεσσήνην πόλιν ἔκτισε Πύλον,
[4, 73]	συνεργὸν πρὸς τὴν νίκην, ἔφθασε	παραγενόμενος	ἐπὶ τὸν Ἰσθμὸν πρὸς τὸν
[4, 38]	ἀεὶ δὲ μᾶλλον τῇ νόσῳ	βαρυνόμενος	αὐτὸς μὲν ἀπέστειλεν εἰς Δελφοὺς
[4, 73]	ἀνδρείαν καὶ σύνεσιν ἀεὶ μᾶλλον	αὐξόμενος	τοὺς πλείστους τῶν κατὰ τὴν
[4, 10]	τοῦ Ἡρακλέους, Ζεὺς μὲν ἀπέστειλε	διακελευόμενος	ὑπουργεῖν Εὐρυσθεῖ, Ἡρακλῆς δὲ παρελθὼν
[4, 36]	ὄντος τὴν ἡλικίαν. ἐπεὶ δὲ	πορευόμενος	ἦλθε πρὸς τὸν Εὐηνὸν ποταμὸν,
[4, 37]	ἀπέκτεινεν, ἐκ δὲ τῆς Ἰτώνου	πορευόμενος	καὶ διὰ τῆς Πελασγιώτιδος γῆς
[4, 73]	κριὸν τῷ Διί, ὁ δὲ	μνηστευόμενος	ἐξώρμα τέθριππον ἐλαύνων ἅρμα· ἁγισθέντων
[4, 67]	Ποσειδῶνι ἐμίγη καὶ τῇ φθορᾷ	μεμφόμενος,	παρέδωκε τὴν Ἄρνην Μεταποντίῳ ξένῳ
[4, 12]	ὄρος Φολόην ὀνομασθῆναι· οὗτος ξενίοις	δεχόμενος	Ἡρακλέα τὸν κατακεχωσμένον οἴνου πίθον
[4, 24]	τοὺς ἔμπροσθεν χρόνους οὐδεμίαν θυσίαν	προσδεχόμενος,	τότε πρώτως συνευδόκησε, τοῦ δαιμονίου
[4, 69]	Ἰξίονα. οὗτος δ´, ὥς φασιν,	ὑποσχόμενος	ἕδνα πολλὰ δώσειν Ἠϊονεῖ ἔγημε
[4, 33]	ἦν γὰρ ὑπὸ τοῦ πατρὸς	πεφυγαδευμένος	καθ´ ὃν καιρὸν δικαστὴς γενόμενος
[4, 68]	δώδεκα, ὧν ἦν πρεσβύτατος μὲν	Περικλύμενος,	νεώτατος δὲ Νέστωρ ὁ ἐπὶ
[4, 69]	ὁ τῆς Ἠλείας βασιλεὺς βοηθόν,	φοβούμενος	τὴν Πέλοπος δυναστείαν, τῆς ἐν
[4, 7]	ἀριθμὸς ὑπὸ τῶν ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν	βεβαιούμενος,	λέγω δὲ Ὁμήρου τε καὶ
[4, 19]	Κελτικῆς πορείαν ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν	ποιούμενος,	καὶ διεξιὼν τὴν ὀρεινὴν τὴν
[4, 32]	μόνος τῶν υἱῶν τοῦ Λαομέδοντος	ἐναντιούμενος	τῷ πατρὶ τὰς ἵππους ἀποδοῦναι
[4, 78]	εἰς τὴν πλησίον θάλατταν ἐξερεύγεται	καλούμενος	Ἀλαβών. κατὰ δὲ τὴν νῦν
[4, 23]	ἀναγράψομεν. τότε δ´ ὁ Ἡρακλῆς	ἐγκυκλούμενος	τὴν Σικελίαν, καταντήσας εἰς τὴν
[4, 33]	Ἀρκαδίας ἐν Φενεῷ. ἐντεῦθεν δὲ	ὁρμώμενος,	καὶ πυθόμενος ἐξ Ἤλιδος πομπὴν
[4, 57]	διὰ τὴν ἀφ´ Ἡρακλέους δόξαν,	ὑφορώμενος	αὐτῶν τὴν αὔξησιν Εὐρυσθεὺς ἐστράτευσεν
[4, 55]	δὲ ταῦτα Θησέως ἐπανελθόντος ἐκ	Τροιζῆνος	εἰς τὰς Ἀθήνας, ἐγκληθεῖσαν ἐπὶ
[4, 60]	διήγησις. Τέκταμος ὁ Δώρου τοῦ	Ἕλληνος	τοῦ Δευκαλίωνος εἰς Κρήτην πλεύσας
[4, 68]	γὰρ ἦν υἱὸς Αἰόλου τοῦ	Ἕλληνος	τοῦ Δευκαλίωνος· οὗτος δ´ ἐκ
[4, 67]	ἔμπροσθεν χρόνοις τῶν Αἰόλου τοῦ	Ἕλληνος	τοῦ Δευκαλίωνος υἱῶν οἱ μὲν
[4, 72]	δύο μὲν υἱοί, Πελασγὸς καὶ	Ἰσμηνός,	θυγατέρες δὲ δώδεκα, Κόρκυρα καὶ
[4, 72]	Ὀρνία καὶ Χαλκίς. τούτων δ´	Ἰσμηνὸς	μὲν εἰς Βοιωτίαν ἐλθὼν κατῴκησε
[4, 16]	τὰς πλείστας, ὥστε παντελῶς τὸ	ἔθνος	αὐτῶν συντριβῆναι. τῶν δ´ αἰχμαλωτίδων
[4, 56]	γὰρ καταπολεμησάντων τὸ τῶν Ἴστρων	ἔθνος,	εὑρέθη τὰς πηγὰς ἔχων ὁ
[4, 61]	Μίνῳ δίκας δῶσιν ἃς ἂν	ἐκεῖνος	δικάσῃ· ὑπακουσάντων δὲ τῷ θεῷ
[4, 3]	ἐπὶ τὸ δεῖπνον, ὅταν ἄκρατος	οἶνος	ἐπιδιδῶται, προσεπιλέγειν ἀγαθοῦ δαίμονος· ὅταν
[4, 27]	ναῦς ἀποπλεῖν. τούτοις δ´ ἐπί	τινος	ἀκτῆς δειπνοποιουμένοις ἐπιστάντα τὸν Ἡρακλέα,
[4, 35]	Ἀμαλθείας δ´ εἶναι κέρας οἱονεί	τινος	ἀμαλακιστίας, δι´ ἧς τὴν εὐτονίαν
[4, 24]	τὰ ἴχνη καθάπερ ἐπὶ κηροῦ	τινος	ἀπετυποῦντο. ὁμοίως δὲ καὶ αὐτῷ
[4, 59]	παριόντας ἀναγκάζειν ἀπονίπτειν ἑαυτὸν ἐπί	τινος	ἀποκρήμνου τόπου, λακτίσματι δ´ ἄφνω
[4, 22]	καὶ τοῖς λόγοις ἀκολούθως ἔκ	τινος	δένδρου κρεμάσαι ταύτην, αὐτὸν δέ,
[4, 26]	μῆλα χρυσᾶ, τηρούμενα συνεχῶς ὑπό	τινος	δράκοντος φοβερωτάτου, τινὲς δὲ λέγουσι
[4, 83]	γενέσθαι Ἀφροδίτης καὶ Βούτα, βασιλέως	τινὸς	ἐγχωρίου δόξῃ διαφέροντος· τοῦτον δὲ
[4, 33]	Κορύθου τοῦ βασιλέως εὑρόντες ὑπό	τινος	ἐλάφου τῷ μαστῷ τρεφόμενον, ἐδωρήσαντο
[4, 12]	πεπτωκότας Κενταύρους, καὶ βέλος ἔκ	τινος	ἐξαιρῶν, ὑπὸ τῆς ἀκίδος ἐπλήγη,
[4, 83]	στρατηγοὶ καὶ πάντες οἱ μετά	τινος	ἐξουσίας ἐπιδημοῦντες, ἐπειδὰν εἰς τὸν
[4, 33]	δὲ τὴν μητέρα, καὶ γνωσθεὶς	τίνος	ἦν πατρός, ἀποδοχῆς ἐτύγχανε τῆς
[4, 84]	στερήσεσθαι τῆς ὁράσεως· κἀκεῖνον ὑπό	τινος	θυγατρὸς βασιλέως καταμεθυσθέντα, καὶ πλησιάσαντα
[4, 59]	τοὺς παριόντας ὁδοιπόρους ἠνάγκαζεν ἐπί	τινος	κλίνης ἀναπίπτειν, καὶ τῶν μὲν
[4, 64]	ὁ δὲ Οἰδίπους μαθὼν παρά	τινος	τὴν καθ´ ἑαυτὸν ὑποβολήν, ἐπεχείρησεν
[4, 6]	ἁπάσαις οὗτος ὁ θεὸς τυγχάνει	τινὸς	τιμῆς, μετὰ γέλωτος καὶ παιδιᾶς
[4, 18]	Ἰβήρων χώραν, καὶ τιμηθεὶς ὑπό	τινος	τῶν ἐγχωρίων βασιλέως, ἀνδρὸς εὐσεβείᾳ
[4, 50]	ἐκ τῆς πόλεως, μαθεῖν παρά	τινος	τῶν κατὰ τὴν χώραν τὰ
[4, 31]	ἐκεῖ δ´ ὑπομείνας ἑκουσίως ὑπό	τινος	τῶν φίλων ἐπράθη, καὶ παρθένου
[4, 83]	ἀξιόλογον ὁμώνυμον αὑτῷ, κειμένην ἐπί	τινος	ὑψηλοῦ τόπου· κατὰ δὲ τὴν
[4, 36]	κατήντησε πρὸς Κήυκα τὸν τῆς	Τραχῖνος	βασιλέα, καὶ μετὰ τούτου κατῴκησεν,
[4, 57]	ἔγνωσαν ἑκουσίως φεύγειν ἐκ τῆς	Τραχῖνος·	ἐπιόντες δὲ τῶν ἄλλων πόλεων
[4, 69]	Ἀντίων, ὃς μιγεὶς Περιμήλᾳ τῇ	Ἀμυθάονος	ἐγέννησεν Ἰξίονα. οὗτος δ´, ὥς
[4, 68]	παραλαβὼν Μελάμποδα καὶ Βίαντα τοὺς	Ἀμυθάονος	καὶ Ἀγλαΐας υἱοὺς καί τινας
[4, 10]	δράκοντας. διόπερ Ἀργεῖοι πυθόμενοι τὸ	γεγονὸς	Ἡρακλέα προσηγόρευσαν, ὅτι δι´ Ἥραν
[4, 22]	οὐκ ἄν τις θαυμάσειε τὸ	γεγονός,	ὅτι τῆς θεᾶς ταύτης πολλαὶ
[4, 27]	κόσμον, αἰνιττομένων τῶν ἀνθρώπων τὸ	γεγονός.	~Τοῦ δ´ Ἡρακλέους περὶ ταῦτ´
[4, 31]	Ἰφίτου δὲ τοῦ Εὐρύτου τὸ	γεγονὸς	ὑποπτεύσαντος καὶ παραγενομένου κατὰ ζήτησιν
[4, 15]	διαμεῖναι μέχρι τῆς Ἀλεξάνδρου τοῦ	Μακεδόνος	βασιλείας. Τοῦτον δὲ τὸν ἆθλον
[4, 23]	φοβηθέντες μήποτε πλέον ἰσχύσασα τῆς	Καρχηδόνος	ἀφέληται τῶν Φοινίκων τὴν ἡγεμονίαν,
[4, 16]	λαβὼν πρόσταγμα τὸν Ἱππολύτης τῆς	Ἀμαζόνος	ἐνεγκεῖν ζωστῆρα, τὴν ἐπὶ τὰς
[4, 55]	εἰς Ἀθήνας πρὸς Αἰγέα τὸν	Πανδίονος.	ἐνταῦθα δ´ οἱ μέν φασιν
[4, 63]	Θησέως εἰσί. Πειρίθους γὰρ ὁ	Ἰξίονος,	ἀποθανούσης αὐτοῦ τῆς γυναικὸς Ἱπποδαμείας
[4, 70]	λέγουσι τοὺς ἐκ Νεφέλης καὶ	Ἰξίονος	γεννηθέντας Κενταύρους πρώτους ἱππεύειν ἐπιχειρήσαντας
[4, 76]	τὸ ζῷον ἐξ οὗ τοῦ	πρίονος	ἐνεθυμήθη τὴν κατασκευήν, διὰ τούτου
[4, 76]	Ἐρεχθειδῶν ὀνομαζόμενος· ἦν γὰρ υἱὸς	Μητίονος	τοῦ Εὐπαλάμου τοῦ Ἐρεχθέως· φύσει
[4, 68]	βασιλεύων καὶ γήμας Χλῶριν τὴν	Ἀμφίονος	τοῦ Θηβαίου, παῖδας ἐγέννησε δώδεκα,
[4, 32]	διὰ τὴν δικαιοσύνην· οὗτος γὰρ	μόνος	τῶν υἱῶν τοῦ Λαομέδοντος ἐναντιούμενος
[4, 38]	πυράν. οὐδενὸς δὲ τολμῶντος ὑπακοῦσαι	μόνος	Φιλοκτήτης ἐπείσθη· λαβὼν δὲ τῆς
[4, 3]	ἄκρατος οἶνος ἐπιδιδῶται, προσεπιλέγειν ἀγαθοῦ	δαίμονος·	ὅταν δὲ μετὰ τὸ δεῖπνον
[4, 72]	Θέτιδος γενόμενος Ἀχιλλεὺς ἐστράτευσε μετ´	Ἀγαμέμνονος	εἰς Τροίαν. Τελαμὼν δὲ φυγὼν
[4, 58]	κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους μετ´	Ἀγαμέμνονος	ἐπὶ τὴν Τροίαν στρατεῦσαι. ~Ἐπεὶ
[4, 15]	ἀγαθὸς κοσμηθεὶς ἐπωνυμίᾳ διαφέρῃ τοῦ	χείρονος·	ἠξίωσε δὲ ταύτης τῆς προσηγορίας
[4, 58]	{κατῴκησαν} ὡς δ´ ὁ πεντηκονταετὴς	χρόνος	διῆλθε, κατῆλθον εἰς Πελοπόννησον· ὧν
[4, 56]	Ἀδριατικὸν κόλπον. τούτους γὰρ ὁ	χρόνος	ἤλεγξεν ὑπολαβόντας τὸν ἐν τῷ
[4, 50]	ἀνελεῖν, τὸν μὲν πατέρα τὸν	Ἰάσονος	ἀναγκάσαι πιεῖν αἷμα ταύρου, τὸν
[4, 32]	οὗτος γὰρ Ἡρακλέους στρατεύοντος μετὰ	Ἰάσονος	ἐπὶ τὸ χρυσόμαλλον δέρος, καὶ
[4, 55]	ταῦτα ἐπανελθεῖν εἰς Ἰωλκόν, οὖσαν	Ἰάσονος	πατρίδα· ἐν ᾗ καταλαβόντα προσφάτως
[4, 32]	τότε μὲν διὰ τὴν μετ´	Ἰάσονος	στρατείαν ἀσχοληθείς, ὕστερον δὲ λαβὼν
[4, 50]	φήμην ὅτι πάντες οἱ μετὰ	Ἰάσονος	στρατεύσαντες ἐν τοῖς κατὰ τὸν
[4, 50]	τούτῳ τῷ τρόπῳ πᾶσαν τὴν	Ἰάσονος	συγγένειαν ἄρδην ἀνελόντα ταχὺ τὴν
[4, 15]	δὲ τὸν ἆθλον ἐπιτελέσας μετ´	Ἰάσονος	συνεξέπλευσε συστρατεύσων ἐπὶ τὸ χρυσόμαλλον
[4, 48]	τοῖς φαρμάκοις ἀποκτεῖναι, καὶ μετὰ	Ἰάσονος	τὴν ἐπὶ θάλατταν κατάβασιν ποιήσασθαι.
[4, 54]	πρώτοις ἐγχειρήμασιν οὐκ ἀποστῆναι τῆς	Ἰάσονος	τιμωρίας. ἐπὶ τοσοῦτο γὰρ προελθεῖν
[4, 54]	δὲ προσθετέον ἡμῖν καὶ ὑπὲρ	Ἰάσονος	τὸν ὑπολειπόμενον λόγον. φασὶ γὰρ
[4, 40]	Ἰάσονα γενέσθαι λέγουσιν υἱὸν μὲν	Αἴσονος,	ἀδελφιδοῦν δὲ Πελίου τοῦ Θετταλῶν
[4, 47]	τὸ τέμενος ὑπῆρχον, δράκων δ´	ἄυπνος	ἐτήρει τὸ δέρος, ἀπὸ μὲν
[4, 52]	παρακρουσαμένην ἐξελεῖν ἐκ τοῦ λέβητος	ἀρνὸς	εἴδωλον. ἐνταῦθα τῶν παρθένων καταπλαγεισῶν,
[4, 72]	Φλιοῦντι κατοικήσας ἔγημε Μετώπην τὴν	Λάδωνος,	ἐξ ἧς ἐγένοντο δύο μὲν
[4, 72]	Σύρων ὀνομασθέντων. Κόρκυρα δ´ ὑπὸ	Ποσειδῶνος	ἀπηνέχθη εἰς νῆσον τὴν ἀπ´
[4, 72]	τὴν Ἰθάκην. Σαλαμὶς δ´ ὑπὸ	Ποσειδῶνος	ἁρπαγεῖσα ἐκομίσθη εἰς τὴν ἀπ´
[4, 73]	τὸν Ἰσθμὸν πρὸς τὸν τοῦ	Ποσειδῶνος	βωμόν. ὁ δ´ Οἰνόμαος τὸ
[4, 72]	ὀνομαζομένην· ἐκ ταύτης δὲ καὶ	Ποσειδῶνος	ἐγένετο Φαίαξ, ἀφ´ οὗ τοὺς
[4, 67]	Ἄρνη γενομένη θυγάτηρ Βοιωτὸν ἐκ	Ποσειδῶνος	ἐγέννησεν. Αἰόλος δ´ ἀπιστῶν εἰ
[4, 42]	ἐκπεσόντος οὖν χρησμοῦ μῆνιν ὑπάρχειν	Ποσειδῶνος,	καὶ τότε ταύτην λήξειν ὅταν
[4, 67]	χρόνων Βοιωτὸς ὁ Ἄρνης καὶ	Ποσειδῶνος	καταντήσας εἰς τὴν τότε μὲν
[4, 85]	ἀκρωτήριον, καὶ τὸ τέμενος τοῦ	Ποσειδῶνος	κατασκευάσαι, τιμώμενον ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων
[4, 73]	Ἰσθμοῦ πρὸς τὸν βωμὸν τοῦ	Ποσειδῶνος,	τὴν δ´ ἄφεσιν τῶν ἵππων
[4, 59]	γεγονὼς Αἴθρας τῆς Πιτθέως καὶ	Ποσειδῶνος,	τραφεὶς ἐν Τροιζῆνι παρὰ Πιτθεῖ
[4, 36]	τῷ πάθει πάλιν ἐκ τῆς	Καλυδῶνος	ἑκουσίως ἔφυγε μετὰ τῆς γυναικὸς
[4, 82]	δ´ Ἀρισταῖόν φασι μετὰ τὴν	Ἀκτέωνος	τελευτὴν ἐλθεῖν εἰς τὸ χρηστήριον
[4, 75]	Τιθωνὸν καὶ Πρίαμον ἐγέννησεν· ὧν	Τιθωνὸς	μὲν στρατεύσας εἰς τὰ πρὸς
[4, 83]	μόνον δὲ τοῦτο τῶν ἐξ	αἰῶνος	ἀρχὴν λαβὸν οὐδέποτε διέλιπε τιμώμενον,
[4, 8]	οὗτος παραδέδοται πάντας τοὺς ἐξ	αἰῶνος	ὑπερᾶραι τῇ μνήμῃ παραδοθέντας· δυσέφικτον
[4, 60]	ὁ Δώρου τοῦ Ἕλληνος τοῦ	Δευκαλίωνος	εἰς Κρήτην πλεύσας μετὰ Αἰολέων
[4, 68]	υἱὸς Αἰόλου τοῦ Ἕλληνος τοῦ	Δευκαλίωνος·	οὗτος δ´ ἐκ τῆς Αἰολίδος
[4, 67]	τῶν Αἰόλου τοῦ Ἕλληνος τοῦ	Δευκαλίωνος	υἱῶν οἱ μὲν ἄλλοι κατῴκησαν
[4, 85]	ἡμῖν {πάλιν} εἰρήσθω, περὶ δὲ	Ὠρίωνος	τὰ μυθολογούμενα νῦν διέξιμεν. λέγεται
[4, 72]	δὲ θυγατέρων Σινώπη μὲν ὑπὸ	Ἀπόλλωνος	ἁρπαγεῖσα ἀπηνέχθη πρὸς τοῦτον τὸν
[4, 72]	Σινώπη· ἐκ δὲ ταύτης καὶ	Ἀπόλλωνος	γενόμενος υἱὸς Σύρος ἐβασίλευσε τῶν
[4, 81]	Ἀρισταῖος γὰρ ἦν υἱὸς μὲν	Ἀπόλλωνος	καὶ Κυρήνης τῆς Ὑψέως θυγατρὸς
[4, 66]	τὰς Θήβας, λαβόντες χρησμὸν παρ´	Ἀπόλλωνος	πολεμεῖν τὴν προειρημένην πόλιν στρατηγὸν
[4, 71]	ἀπογόνων αὐτοῦ. μυθολογοῦσι τοίνυν Ἀσκληπιὸν	Ἀπόλλωνος	υἱὸν ὑπάρχειν καὶ Κορωνίδος, φύσει
[4, 66]	τῆς μητρὸς κολάσεως. τοῦ δ´	Ἀπόλλωνος	χρήσαντος ἀμφότερα τὰ προειρημένα πρᾶξαι
[4, 43]	μὴν ἀλλὰ τότε λήξαντος τοῦ	χειμῶνος	ἀποβῆναι μὲν τοὺς ἀριστεῖς τῆς
[4, 43]	προκείμενον ἆθλον. ~Ἐπιγενομένου δὲ μεγάλου	χειμῶνος,	καὶ τῶν ἀριστέων ἀπογινωσκόντων τὴν
[4, 79]	δ´ ὀστᾶ τοῖς Κρησὶν ἀποδοθῆναι,	Θήρωνος	δυναστεύοντος τῶν Ἀκραγαντίνων. οὐ μὴν
[4, 37]	τὸν Ὄλυμπον ἱδρυμένοις, ὧν ἐδυνάστευε	Κόρωνος	ὁ Καινέως, ὑπερεχόντων δὲ τῶν
[4, 67]	ἑαυτοῦ Βοιωτοὺς ὠνόμασε. Βοιωτοῦ δὲ	Ἴτωνος	γενόμενος ἐτέκνωσεν υἱοὺς τέτταρας, Ἱππάλκιμον
[4, 56]	τὰς Σύρτεις, καὶ μαθόντας παρὰ	Τρίτωνος	τοῦ τότε βασιλεύοντος τῆς Λιβύης
[4, 38]	ἀνειληφυίας, καὶ διὰ τοῦτο τοῦ	χιτῶνος	διὰ τὴν θερμασίαν τὴν σάρκα
[4, 58]	κατοικοῦντα λέγουσιν ἀνελεῖν Λικύμνιον τὸν	Ἠλεκτρύωνος	ἐρίσαντα περί τινων, διὰ δὲ
[4, 12]	τούτοις Θηρεὺς καὶ Δούπων καὶ	Φρίξος.	τῶν δὲ διαφυγόντων τὸν κίνδυνον
[4, 77]	περὶ μὲν τούτων εἰ καὶ	παράδοξός	ἐστιν ὁ μῦθος, ὅμως ἐκρίναμεν
[4, 77]	Μίνωος διὰ τὴν κατασκευὴν τῆς	βοός	φασι φοβηθέντα τὴν ὀργὴν τοῦ
[4, 72]	τῆς προσηγορίας. Φαίακος δ´ ἐγένετο	Ἀλκίνοος	ὁ τὸν Ὀδυσσέα καταγαγὼν εἰς
[4, 1]	ὁμοίως δὲ τούτῳ Καλλισθένης καὶ	Θεόπομπος,	κατὰ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν γεγονότες,
[4, 69]	Ἠλείας βασιλεὺς βοηθόν, φοβούμενος τὴν	Πέλοπος	δυναστείαν, τῆς ἐν Ἤλιδι βασιλείας
[4, 74]	ἑαυτοῦ Πελοπόννησον προσηγόρευσεν. ~Ἐπεὶ δὲ	Πέλοπος	ἐμνήσθημεν, ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ περὶ
[4, 9]	Ἠλεκτρύωνα γεννῆσαι, ἔπειτα τούτῳ τὴν	Πέλοπος	Εὐρυδίκην συνοικήσασαν Ἀλκμήνην τεκνῶσαι, καὶ
[4, 73]	ἡμῖν διευκρινημένων πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ	Πέλοπος	καὶ Ταντάλου καὶ Οἰνομάου· ἀναγκαῖον
[4, 11]	διαφθαρείη, διπλασίας ὁ τμηθεὶς ἀνίει	τόπος·	δι´ ἣν αἰτίαν ἀήττητος ὑπάρχειν
[4, 72]	ἑαυτοῦ τὸν προειρημένον ποταμὸν ἐποίησεν·	Ἀσωπὸς	δ´ ἐν Φλιοῦντι κατοικήσας ἔγημε
[4, 10]	βασιλεύων τῶν Θηβαίων, καταπλαγεὶς τὸ	βάρος	τῆς ἐξουσίας, ἕτοιμος ἦν ἐκδιδόναι
[4, 61]	τῶν χρόνων Ἀθηναῖοι διὰ τὸ	βάρος	τῆς πόλεως φρονήματος ἐνεπίμπλαντο καὶ
[4, 19]	τὸ δὲ τελευταῖον ὑπὸ Γαΐου	Καίσαρος	τοῦ διὰ τὸ μέγεθος τῶν
[4, 34]	ἐπάνοδον ἐπιθέμενοι τὴν δορὰν ἀφείλοντο.	Μελέαγρος	δὲ διά τε τὸν πρὸς
[4, 34]	καταφθείρων τὰς κτήσεις ἐλυμαίνετο· διόπερ	Μελέαγρος	ὁ Οἰνέως, τὴν μὲν ἡλικίαν
[4, 34]	ἐπιστάσας εἰπεῖν ὅτι τότε τελευτήσει	Μελέαγρος	ὁ υἱὸς αὐτῆς, ὅταν ὁ
[4, 34]	τῆς Σχοινέως, ἐρασθεὶς αὐτῆς ὁ	Μελέαγρος	παρεχώρησε τῆς δορᾶς καὶ τοῦ
[4, 6]	δὲ Ἶσιν τὸν φόνον τοῦ	ἀνδρὸς	ἀναζητοῦσαν, καὶ τοὺς μὲν Τιτᾶνας
[4, 54]	ἀξιωθῆναι τὴν Μήδειαν ὑπὸ τοῦ	ἀνδρὸς	διὰ τὸ μὴ μόνον κάλλει
[4, 6]	συγγεννᾶσθαι τούτῳ καὶ γυναικὸς καὶ	ἀνδρός}	ἔνιοι δὲ τὰ τοιαῦτα γένη
[4, 18]	ὑπό τινος τῶν ἐγχωρίων βασιλέως,	ἀνδρὸς	εὐσεβείᾳ καὶ δικαιοσύνῃ διαφέροντος, κατέλιπε
[4, 6]	τὸ δ´ ἀρρενωπὸν καὶ δραστικὸν	ἀνδρὸς	ἔχειν {τὰ δὲ φυσικὰ μόρια
[4, 6]	σώματος φύσιν ἔχοντα μεμιγμένην ἐξ	ἀνδρὸς	καὶ γυναικός· καὶ τὴν μὲν
[4, 51]	ἀποφαίνεσθαι τὴν θεὸν κομισθεῖσαν δι´	ἀέρος	ἐξ Ὑπερβορέων ἐπιξενωθῆναι τῷ Πελίᾳ.
[4, 51]	δρακόντων ὀχουμένην τὴν Ἄρτεμιν δι´	ἀέρος	ὑπερπετασθῆναι πολλὰ μέρη τῆς οἰκουμένης,
[4, 48]	ἐκ τοῦ τεμένους, καὶ τὸ	δέρος	ἀναλαβόντας πρὸς τὴν ναῦν ἐπείγεσθαι
[4, 47]	ὅταν ξένοι καταπλεύσαντες τὸ χρυσόμαλλον	δέρος	ἀπενέγκωσι. διὰ δὴ ταύτας τὰς
[4, 47]	ξένοι καταπλεύσαντες τὸ τοῦ Κριοῦ	δέρος	ἀπενέγκωσι, τὸν βασιλέα φασὶ τειχίσαι
[4, 47]	δράκων δ´ ἄυπνος ἐτήρει τὸ	δέρος,	ἀπὸ μὲν τῶν Ταύρων μετενεχθείσης
[4, 15]	συνεξέπλευσε συστρατεύσων ἐπὶ τὸ χρυσόμαλλον	δέρος	εἰς Κόλχους. ἀλλὰ περὶ μὲν
[4, 47]	θύσαντα τὸν κριὸν ἀναθεῖναι τὸ	δέρος	εἰς τὸ τοῦ Ἄρεος ἱερόν.
[4, 47]	πρὸς δὲ τούτοις χρυσῶσαι τὸ	δέρος,	ἵνα διὰ τὴν ἐπιφάνειαν ὑπὸ
[4, 32]	μετὰ Ἰάσονος ἐπὶ τὸ χρυσόμαλλον	δέρος,	καὶ τὸ κῆτος ἀνελόντος, ἀπεστέρησε
[4, 46]	τῆς Μηδείας ἐπὶ τὸ χρυσόμαλλον	δέρος·	περὶ οὗ τὰ κατὰ μέρος
[4, 48]	μυθολογούμενον ἄυπνον δράκοντα περιεσπειραμένον τὸ	δέρος	τοῖς φαρμάκοις ἀποκτεῖναι, καὶ μετὰ
[4, 40]	ἐπὶ τὸ διαβεβοημένον τοῦ κριοῦ	δέρος	χρυσόμαλλον. τὸν δὲ Πόντον κατ´
[4, 15]	τῶν Ἀργοναυτῶν στρατείᾳ τὰ κατὰ	μέρος	διέξιμεν. ~Ἡρακλῆς δὲ λαβὼν πρόσταγμα
[4, 11]	λόγον· τὸ γὰρ χειρωθὲν αὐτῆς	μέρος	διπλάσιον ἀπεδίδου βοήθημα. πρὸς δὲ
[4, 67]	προσαναδραμόντας τοῖς χρόνοις τὰ κατὰ	μέρος	ἐκθέσθαι. ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις
[4, 23]	περὶ μὲν τούτων τὰ κατὰ	μέρος	ἐν τοῖς οἰκείοις χρόνοις ἀναγράψομεν.
[4, 11]	Ἰολάῳ λαμπάδι καομένῃ τὸ ἀποτμηθὲν	μέρος	ἐπικάειν, ἵνα τὴν ῥύσιν ἐπίσχῃ
[4, 32]	ἐν τοῖς Ἀργοναύταις τὰ κατὰ	μέρος	μικρὸν ὕστερον διέξιμεν. καὶ τότε
[4, 46]	δέρος· περὶ οὗ τὰ κατὰ	μέρος	οἰκεῖον ἂν εἴη διελθεῖν, ἵνα
[4, 37]	τὸ ἐπιβάλλον τῆς χώρας τρίτον	μέρος	παρέθετο καὶ παρεκελεύσατο φυλάττειν τοῖς
[4, 1]	ἀνθρώποις. ἡμεῖς δὲ τὰ κατὰ	μέρος	περὶ τούτων εἰρηκότες νῦν τὰ
[4, 50]	δὲ τοῖς ἀριστεῦσι τὰ κατὰ	μέρος	τῆς ἐπιθέσεως, ἐκ τῶν βασιλείων
[4, 70]	ὑπάρχοντας ἀπαιτῆσαι τὸν Πειρίθουν τὸ	μέρος	τῆς πατρῴας ἀρχῆς· οὐκ ἀποδιδόντος
[4, 49]	ἐπὶ θάλατταν ἀπαγγεῖλαι τὰ κατὰ	μέρος	τοῖς Ἀργοναύταις. διόπερ τούτους μὲν
[4, 32]	Ἡρακλέους προσβαλόντος κατὰ τὸ καρτερώτατον	μέρος	τοῦ τείχους τῆς ἀκροπόλεως. ~Μετὰ
[4, 18]	εὐσεβείᾳ καὶ δικαιοσύνῃ διαφέροντος, κατέλιπε	μέρος	τῶν βοῶν ἐν δωρεαῖς τῷ
[4, 69]	Ἠλείων βασιλείαν παραλαβόντες. ὁ δ´	ἕτερος	τῶν Λαπίθου παίδων Περίφας γήμας
[4, 76]	Δαιδάλῳ, παῖς ὢν τὴν ἡλικίαν·	εὐφυέστερος	δ´ ὢν τοῦ διδασκάλου τόν
[4, 32]	ναυσὶ μακραῖς ὀκτωκαίδεκα, ὡς δὲ	Ὅμηρος	γέγραφεν, ἓξ ταῖς ἁπάσαις, ἐν
[4, 85]	περὶ οὗ καὶ ὁ ποιητὴς	Ὅμηρος	ἐν τῇ Νεκυίᾳ μιμνησκόμενός φησι
[4, 7]	καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων.	Ὅμηρος	μὲν γὰρ λέγει Μοῦσαι δ´
[4, 75]	περὶ οὗ καὶ ὁ ποιητὴς	Ὅμηρός	φησι, ὃς δὴ ἀφνειότατος γένετο
[4, 3]	δεῖπνον διδῶται κεκραμένος ὕδατι, Διὸς	σωτῆρος	ἐπιφωνεῖν. τὸν γὰρ οἶνον ἄκρατον
[4, 75]	~Τῆς Τρῳάδος χώρας πρῶτος ἐβασίλευσε	Τεῦκρος,	υἱὸς ὢν Σκαμάνδρου τοῦ ποταμοῦ
[4, 2]	ἔστι δέ τις Νύση, ὕπατον	ὄρος,	ἀνθέον ὕλη, τηλοῦ Φοινίκης, σχεδὸν
[4, 12]	Ἡρακλῆς μεγαλοπρεπῶς θάψας ὑπὸ τὸ	ὄρος	ἔθηκεν, ὃ στήλης ἐνδόξου γέγονε
[4, 82]	τῶν χρησίμων· περὶ δὲ τὸ	ὄρος	τὸ καλούμενον Αἷμον οἰκήσαντά τινα
[4, 11]	μεταξὺ Μυκηνῶν καὶ Νεμέας περὶ	ὄρος	τὸ καλούμενον ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος
[4, 33]	καὶ γενομένη κατὰ τὸ Παρθένιον	ὄρος,	ὑπὸ τῶν ὠδίνων καταβαρουμένη παρῆλθεν
[4, 12]	ἀφ´ οὗ συνέβη τὸ πλησίον	ὄρος	Φολόην ὀνομασθῆναι· οὗτος ξενίοις δεχόμενος
[4, 18]	τὴν Ἰβηρίαν, καὶ καταλαβὼν τοὺς	Χρυσάορος	υἱοὺς τρισὶ δυνάμεσι μεγάλαις κατεστρατοπεδευκότας
[4, 2]	~Κάδμον μὲν γάρ φασι τὸν	Ἀγήνορος	ἐκ Φοινίκης ὑπὸ τοῦ βασιλέως
[4, 72]	τὴν βασιλείαν, ἄπαιδος ὄντος τοῦ	Ἄκτορος.	ἐκ δὲ Πηλέως καὶ Θέτιδος
[4, 72]	εἰς Φθίαν, καὶ καθαρθεὶς ὑπὸ	Ἄκτορος	τοῦ βασιλέως διεδέξατο τὴν βασιλείαν,
[4, 39]	μετὰ δὲ τούτους Μενοίτιος ὁ	Ἄκτορος	υἱός, φίλος ὢν Ἡρακλεῖ, κάπρον
[4, 69]	στρατεύσας. ~Περὶ μὲν οὖν τῶν	Νέστορος	προγόνων ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσι, στοχαζόμενοι
[4, 31]	τῶν υἱῶν ἔλαβε πάντας πλὴν	Νέστορος	τοῦ νεωτάτου συγκαταινοῦντας μὴ προσδέξασθαι
[4, 68]	Τυροῦς καὶ τῶν ἀπογόνων ἕως	Νέστορος	τοῦ στρατεύσαντος ἐπὶ Τροίαν. Σαλμωνεὺς
[4, 56]	τερατείαν ποικίλη τις {διάθεσις} καὶ	διάφορος	ἱστορία περὶ Μηδείας ἐξενήνεκται, καί
[4, 1]	δὲ νεωτέρας πράξεις ἀναγράφειν ἐπεχείρησαν.	Ἔφορος	μὲν γὰρ ὁ Κυμαῖος, Ἰσοκράτους
[4, 65]	καθ´ ὃν δὴ χρόνον Ἀμφιαράου	πρὸς	Ἄδραστον στασιάζοντος περὶ τῆς βασιλείας,
[4, 65]	μὴ ὑπακούοντος φυγεῖν εἰς Ἄργος	πρὸς	Ἄδραστον τὸν βασιλέα. καθ´ ὃν
[4, 62]	δυναστεύων τῆς Κρήτης καὶ ποιησάμενος	πρὸς	Ἀθηναίους συμμαχίαν, συνῴκισε τὴν ἰδίαν
[4, 61]	ὁ δ´ ἔχρησεν ἐλθεῖν αὐτοὺς	πρὸς	Αἰακὸν τὸν Διὸς καὶ Αἰγίνης
[4, 55]	τούτου βοήθειαν καταφυγεῖν εἰς Ἀθήνας	πρὸς	Αἰγέα τὸν Πανδίονος. ἐνταῦθα δ´
[4, 67]	αὐτοῦ} Λιπάραν· Βοιωτὸς δὲ πλεύσας	πρὸς	Αἰόλον τὸν τῆς Ἄρνης πατέρα,
[4, 1]	τε καὶ μυθολογίας ἀσυμφώνους εἶναι	πρὸς	ἀλλήλους. διόπερ τῶν μεταγενεστέρων ἱστοριογράφων
[4, 14]	δὲ ῥοπάλῳ καὶ θώρακι· καὶ	πρὸς	ἀλλήλους ἐφιλοτιμήθησαν οἱ προειρημένοι θεοὶ
[4, 65]	περὶ τῆς βασιλείας, ὁμολογίας θέσθαι	πρὸς	ἀλλήλους, καθ´ ἃς ἐπέτρεπον κρῖναι
[4, 63]	ἀπήγαγον εἰς τὰς Ἀθήνας. ἔπειτα	πρὸς	ἀλλήλους ὁμολογίας ἔθεντο διακληρώσασθαι, καὶ
[4, 65]	παραλαβόντας τὴν ἀρχὴν ὁμολογίας θέσθαι	πρὸς	ἀλλήλους παρ´ ἐνιαυτὸν ἄρχειν. πρεσβυτέρου
[4, 14]	γὰρ τῶν πολέμων τραπέντος αὐτοῦ	πρὸς	ἀνέσεις τε καὶ πανηγύρεις, ἔτι
[4, 50]	ταύταις μὲν μηδέποτε χρῆσθαι πρότερον	πρὸς	ἀπώλειαν ἀνθρώπων, νυνὶ δὲ δι´
[4, 38]	τῷ παρὰ τοῦ Κενταύρου δεδομένῳ	πρὸς	ἀπώλειαν φίλτρῳ. ὁ μὲν οὖν
[4, 4]	καὶ μεγάλα συμβάλλεσθαι τῷ Διονύσῳ	πρὸς	ἀρετήν τε καὶ δόξαν. καὶ
[4, 12]	οἰκήσει τοῦ Φόλου καταπληκτικῶς ὥρμησαν	πρὸς	ἁρπαγήν. ὁ μὲν οὖν Φόλος
[4, 27]	ἀποκτεῖναι, τὰς δὲ κόρας ἀποκομίσαι	πρὸς	Ἄτλαντα τὸν πατέρα· ἀνθ´ ὧν
[4, 61]	τοῦ πλήθους νομίμως καὶ πολλὰ	πρὸς	αὔξησιν τῆς πατρίδος ἔπραξεν. ἐπιφανέστατον
[4, 23]	αἱ βόες, συγκρινομένης τῆς χώρας	πρὸς	αὐτάς· πρὸς ταῦτα δὲ τοῦ
[4, 22]	τὸ μὲν παλαιὸν γεγενῆσθαι νεκυομαντεῖον	πρὸς	αὐτῇ, ὃ τοῖς ὕστερον χρόνοις
[4, 43]	βασιλέως θυγατέρα, καὶ διὰ τὸν	πρὸς	αὐτὴν ἔρωτα πάντα χαριζόμενον, πιστεῦσαι
[4, 54]	αὐτὸν γαμεῖν οὐκ ἀποδοκιμάσαντα τὴν	πρὸς	αὐτὴν ὁμιλίαν, ἀλλὰ τοῖς τέκνοις
[4, 67]	ὕστερον δὲ τῆς Ἄρνης διενεχθείσης	πρὸς	Αὐτολύτην τὴν γυναῖκα τοῦ Μεταποντίου,
[4, 81]	ὁμολογουμένην καὶ δικαίαν ὀργὴν ἔσχε	πρὸς	αὐτὸν ἡ θεός. καθόλου δὲ
[4, 70]	δὲ τοῦ Πειρίθου πόλεμον ἐξενεγκεῖν	πρὸς	αὐτόν τε καὶ τοὺς Λαπίθας.
[4, 15]	εὐπειθεῖς ἔσχεν. Εὐρυσθεὺς δ´ ἀχθεισῶν	πρὸς	αὐτὸν τῶν ἵππων ταύτας μὲν
[4, 30]	τινι πατρί. διὰ γὰρ τὴν	πρὸς	αὐτοὺς σπουδὴν ἐπὶ τοσοῦτ´ εὐνοίας
[4, 20]	τῆς κακοπαθείας ὑπερβολαῖς φέρει καρποὺς	πρὸς	βίαν ὀλίγους. διὸ καὶ τοῖς
[4, 18]	Λιβύης ἐπελθὼν παρῆλθεν ἐπὶ τὸν	πρὸς	Γαδείροις ὠκεανόν, καὶ στήλας ἔθετο
[4, 53]	μὲν γὰρ τὴν πρεσβυτάτην ἐκδοῦναι	πρὸς	γάμον Ἀδμήτῳ τῷ Φέρητος Θετταλῷ,
[4, 5]	τερπούσας, τοὺς δὲ Σατύρους τοῖς	πρὸς	γέλωτα συνεργοῦσιν ἐπιτηδεύμασι χρωμένους, παρασκευάζειν
[4, 4]	κατὰ τὴν μαλακότητα τρυφεραῖς χρῆσθαι.	πρὸς	δὲ τὰς ἐκ τοῦ πλεονάζοντος
[4, 72]	Αἴγινα καὶ Πειρήνη καὶ Κλεώνη,	πρὸς	δὲ ταύταις Θήβη τε καὶ
[4, 72]	καὶ Ἀσωπίς, ἔτι δὲ Σινώπη,	πρὸς	δὲ ταύταις Ὀρνία καὶ Χαλκίς.
[4, 11]	αὐτῆς μέρος διπλάσιον ἀπεδίδου βοήθημα.	πρὸς	δὲ τὴν δυστραπέλειαν ταύτην ἐπινοήσας
[4, 44]	τῆς μὲν τιμωρίας ταύτης ἀποστῆναι,	πρὸς	δὲ τὸν πατέρα πέμψαντας εἰς
[4, 24]	μὲν κάλλος τῆς χώρας ἐθαύμασε,	πρὸς	δὲ τοὺς τιμῶντας αὐτὸν οἰκείως
[4, 5]	καὶ μουσικῶν ἀκροαμάτων σύστημα ποιήσασθαι·	πρὸς	δὲ τούτοις ἀλειτουργήτους ποιῆσαι καὶ
[4, 1]	ποιεῖ τῆς ἱστορίας τοὺς ἀναγινώσκοντας·	πρὸς	δὲ τούτοις ἡ ποικιλία καὶ
[4, 12]	Ὄρειος καὶ Ἰσοπλὴς καὶ Μελαγχαίτης,	πρὸς	δὲ τούτοις Θηρεὺς καὶ Δούπων
[4, 42]	γεωργοῦντας τὴν παραθαλάττιον παραδόξως συναρπάζεσθαι·	πρὸς	δὲ τούτοις λοιμὸν ἐμπεσεῖν εἰς
[4, 41]	ἔτι δ´ Ἡρακλέα καὶ Τελαμῶνα,	πρὸς	δὲ τούτοις Ὀρφέα καὶ τὴν
[4, 17]	ἐν τοῖς πολεμικοῖς ἀγῶσιν ἀνδραγαθίαις,	πρὸς	δὲ τούτοις ὅτι τῶν υἱῶν
[4, 1]	περὶ θεῶν παρ´ αὐτοῖς ἱστορούμενα,	πρὸς	δὲ τούτοις τὰς τοποθεσίας τῆς
[4, 56]	Αἰήτην τὸν νῦν Καιήτην προσαγορευόμενον.	πρὸς	δὲ τούτοις ὑπ´ ἀνέμων αὐτοὺς
[4, 47]	τὸ τέμενος καὶ φρουρὰν ἐγκαταστῆσαι,	πρὸς	δὲ τούτοις χρυσῶσαι τὸ δέρος,
[4, 25]	Κέρβερον πρὸς τὸ φῶς ἀγαγεῖν.	πρὸς	δὲ τοῦτον τὸν ἆθλον ὑπολαβὼν
[4, 33]	μὲν ἄπρακτος ἐπανῆλθεν εἰς Ὤλενον	πρὸς	Δεξαμενόν· τῆς δὲ τούτου θυγατρὸς
[4, 31]	δ´ Ἡρακλῆς τότε μὲν παρελθὼν	πρὸς	Δηίφοβον τὸν Ἱππολύτου καὶ πείσας
[4, 77]	ἀνθρώπου. τῷ δὲ τέρατι τούτῳ	πρὸς	διατροφὴν λέγεται κατασκευάσαι Δαίδαλον λαβύρινθον,
[4, 82]	μυθολογοῦσιν αὐτὸν εἰς Θρᾴκην παραβαλόντα	πρὸς	Διόνυσον μετασχεῖν τῶν ὀργίων, καὶ
[4, 27]	τὰς κόρας ἁρπάσαι καὶ διακομίσαι	πρὸς	ἑαυτόν. κατὰ δὲ τοῦτον τὸν
[4, 14]	κατὰ τὰς τέχνας, τῆς μὲν	πρὸς	εἰρηνικὴν ἀπόλαυσιν καὶ τέρψιν, τοῦ
[4, 59]	γὰρ δύο πίτυς κάμπτων, καὶ	πρὸς	ἑκατέραν τὸν ἕνα βραχίονα προσδεσμεύων,
[4, 41]	καὶ κοσμήσαντα πᾶσι τοῖς ἀνήκουσι	πρὸς	ἔκπληξιν λαμπρῶς, ἐκλέξαι τῶν ὀρεγομένων
[4, 45]	ἐξευροῦσαν μηδεμίαν ὑπερβολὴν ἀπολιπεῖν ἑτέρᾳ	πρὸς	ἐπίνοιαν φαρμακείας. δοθῆναι δ´ αὐτὴν
[4, 65]	εἰς τὰς Θήβας ἀποστεῖλαι Τυδέα	πρὸς	Ἐτεοκλέα περὶ τῆς καθόδου. ἐνταῦθά
[4, 84]	αὐτὸν ὀνομασθῆναι. φύσει δὲ διαφόρῳ	πρὸς	εὐμέλειαν κεχορηγημένον ἐξευρεῖν τὸ βουκολικὸν
[4, 11]	κρίνας ὑπομένειν τοὺς κινδύνους παρεγένετο	πρὸς	Εὐρυσθέα. καὶ πρῶτον μὲν ἔλαβεν
[4, 26]	μήλων ἀνελών, καὶ ταῦτα ἀποκομίσας	πρὸς	Εὐρυσθέα, καὶ τοὺς ἄθλους ἀποτετελεκώς,
[4, 12]	συμμετρίαν ἀπήνεγκε τὸν κάπρον ζῶντα	πρὸς	Εὐρυσθέα· ὃν ἰδὼν ὁ βασιλεὺς
[4, 75]	Τιθωνὸς μὲν στρατεύσας εἰς τὰ	πρὸς	ἕω μέρη τῆς Ἀσίας καὶ
[4, 2]	Φοινίκης ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἀποσταλῆναι	πρὸς	ζήτησιν τῆς Εὐρώπης, ἐντολὰς λαβόντα
[4, 22]	Ποσειδωνιατῶν χώρας πρός τινα πέτραν,	πρὸς	ᾗ μυθολογοῦσιν ἴδιόν τι γενέσθαι
[4, 24]	τούτοις ἀκολούθως τὴν μὲν πύλην,	πρὸς	ᾗ τὰς ἀπαντήσεις καὶ θυσίας
[4, 77]	κατενεχθῆναι πρός τινα νῆσον πελαγίαν,	πρὸς	ἣν τὸν Ἴκαρον παραβόλως ἀποβαίνοντα
[4, 33]	καιρὸν δικαστὴς γενόμενος τῷ πατρὶ	πρὸς	Ἡρακλέα περὶ τοῦ μισθοῦ τὸ
[4, 54]	Κορίνθου, καὶ διεκπεσεῖν εἰς Θήβας	πρὸς	Ἡρακλέα· τοῦτον γὰρ μεσίτην γεγονότα
[4, 37]	ἔτυχον διὰ τὴν ἔχθραν τὴν	πρὸς	Ἡρακλέα· τούτου γὰρ αὐτοῖς συνεργοῦντος
[4, 84]	καὶ φύσει καὶ τόπων ἰδιότησι	πρὸς	θερινὴν ἄνεσιν καὶ ἀπόλαυσιν εὖ
[4, 63]	Πολυποίτην, παρῆλθεν εἰς τὰς Ἀθήνας	πρὸς	Θησέα. καταλαβὼν δὲ τετελευτηκυῖαν τὴν
[4, 14]	κατέληξεν· ἐν ταύτῃ γὰρ τὰς	πρὸς	θνητὴν ὁμιλίας κατέλυσε, καὶ κατὰ
[4, 38]	Δηιάνειρα πυθομένη τοῦ Λίχα τὴν	πρὸς	Ἰόλην φιλοστοργίαν καὶ βουλομένη πλέον
[4, 51]	πολλὰ μέρη τῆς οἰκουμένης, καὶ	πρὸς	καθίδρυσιν ἑαυτῆς καὶ τιμὰς αἰωνίους
[4, 36]	δὲ διαβὰς τὸν ποταμὸν κατήντησε	πρὸς	Κήυκα τὸν τῆς Τραχῖνος βασιλέα,
[4, 79]	τὴν δύναμιν καὶ πέμψας ἀγγέλους	πρὸς	Κώκαλον τὸν βασιλέα ἐξῄτει τὸν
[4, 51]	τὸ σῶμα καὶ πολλὰ ἕτερα	πρὸς	μακάριον καὶ θεοφιλῆ βίον δωρήσασθαι.
[4, 49]	διόπερ τούτους μὲν ἑτοίμους γενομένους	πρὸς	μάχην ἀπαντῆσαι τοῖς ἐκ τῆς
[4, 44]	ἀποκτεῖναι. ὁρμήσαντος δὲ τοῦ Φινέως	πρὸς	μάχην, καὶ τοῦ πλήθους τῶν
[4, 61]	φόνου. οὐδενὸς δ´ αὐτῷ προσέχοντος,	πρὸς	μὲν Ἀθηναίους πόλεμον συνεστήσατο, ἀρὰς
[4, 31]	Ἡρακλῆς νοσήσας παρῆλθεν εἰς Πύλον	πρὸς	Νηλέα, καὶ παρεκάλεσεν αὐτὸν καθᾶραι
[4, 35]	διενεχθέντα πέμψαι ταύτην εἰς Αἰτωλίαν	πρὸς	Οἰνέα καὶ παρακελεύσασθαι ταύτην ἀφανίσαι
[4, 7]	τοὺς παιδευθέντας ὑπ´ αὐτῆς ἐξαίρεσθαι	πρὸς	οὐρανόν· τῇ γὰρ δόξῃ καὶ
[4, 42]	περιπεσεῖν, καὶ προσενεχθῆναι τῆς Τρῳάδος	πρὸς	Σίγειον. ἐνταῦθα δ´ αὐτῶν τὴν
[4, 22]	συνέβη γενέσθαι. καταντήσαντος γὰρ αὐτοῦ	πρὸς	τὰ μεθόρια τῆς Ῥηγίνης καὶ
[4, 62]	Ἱππολύτου ἐπανελθόντος εἰς τὰς Ἀθήνας	πρὸς	τὰ μυστήρια, Φαίδρα διὰ τὸ
[4, 53]	τὸν Ἡρακλέα συμβουλεῦσαι τοῖς ἀριστεῦσι	πρὸς	τὰ παράδοξα τῆς τύχης ἀλλήλοις
[4, 4]	πολὺ τῶν ἄλλων διενεγκεῖν καὶ	πρὸς	τὰς ἀφροδισιακὰς ἡδονὰς εὐκατάφορον γεγονέναι,
[4, 6]	τοὺς γὰρ οἰνωθέντας φυσικῶς ἐντετάσθαι	πρὸς	τὰς ἀφροδισιακὰς ἡδονάς. τινὲς δέ
[4, 17]	εὐφυῶς ἡ νῆσος αὕτη κεῖται	πρὸς	τὰς ἐφ´ ὅλην τὴν οἰκουμένην
[4, 38]	καὶ ἱμάτιον, οἷς εἰώθει χρῆσθαι	πρὸς	τὰς θυσίας. ἡ δὲ Δηιάνειρα
[4, 47]	οὖν ἐξέσται τοὺς ἀναγινώσκοντας κρίνειν	πρὸς	τὰς ἰδίας ἑκάστου προαιρέσεις. ~Τὴν
[4, 23]	συγκρινομένης τῆς χώρας πρὸς αὐτάς·	πρὸς	ταῦτα δὲ τοῦ Ἡρακλέους ἀποφαινομένου
[4, 31]	ἐκείνης παιδοποιίαν, ἑτέραν δ´ ἐζήτει	πρὸς	τέκνων γένεσιν ἀνύποπτον. διόπερ ἐμνήστευσεν
[4, 33]	ἔλαβε πλεῖν εἰς τὴν Μυσίαν	πρὸς	Τεύθραντα τὸν βασιλέα. ἀνευρὼν δὲ
[4, 23]	κατ´ ἐνιαυτὸν τῇ Κόρῃ καὶ	πρὸς	τῇ Κυάνῃ λαμπρῶς ἄγειν πανήγυρίν
[4, 32]	γῆς. Λαομέδων δ´ ἐπανελθὼν καὶ	πρὸς	τῇ πόλει τοῖς μεθ´ Ἡρακλέους
[4, 14]	ἀγῶνα συνεστήσατο, κάλλιστον τῶν τόπων	πρὸς	τηλικαύτην πανήγυριν προκρίνας τὸ παρὰ
[4, 81]	θεόν· εἴτε γὰρ τοῖς ἁλισκομένοις	πρὸς	τὴν ἀκοινώνητον τοῖς γάμοις κατεχρῆτο
[4, 23]	τὰς Νύμφας ἀνεῖναι θερμὰ λουτρὰ	πρὸς	τὴν ἀνάπαυσιν τῆς κατὰ τὴν
[4, 34]	Μελέαγρος δὲ διά τε τὸν	πρὸς	τὴν Ἀταλάντην ἔρωτα καὶ διὰ
[4, 44]	διὰ τὴν συγγένειαν πρώτους ὁρμῆσαι	πρὸς	τὴν βοήθειαν, καὶ τοὺς μὲν
[4, 39]	σῶμα διὰ τῶν ἐνδυμάτων ἀφεῖναι	πρὸς	τὴν γῆν, μιμουμένην τὴν ἀληθινὴν
[4, 38]	Λίχαν τὸν ὑπηρέτην εἰς Τραχῖνα	πρὸς	τὴν γυναῖκα Δηιάνειραν· τούτῳ δὲ
[4, 25]	καὶ διὰ τὸν ἔρωτα τὸν	πρὸς	τὴν γυναῖκα καταβῆναι μὲν εἰς
[4, 18]	κήτη διεκπίπτειν ἐκ τοῦ ὠκεανοῦ	πρὸς	τὴν ἐντὸς θάλατταν, ἅμα δὲ
[4, 40]	ἐπιφανέστερον ἔσεσθαι διαλαμβάνοντα, παρασκευάσασθαι τὰ	πρὸς	τὴν ἐπιβολήν. ~καὶ πρῶτον μὲν
[4, 77]	ὡμοιωμένον βοῒ συνήργησε τῇ Πασιφάῃ	πρὸς	τὴν ἐπιθυμίαν. μυθολογοῦσι γὰρ πρὸ
[4, 30]	δικαστήρια κατέστησε καὶ τἄλλα τὰ	πρὸς	τὴν εὐδαιμονίαν συντείνοντα. ὠνόμασε δὲ
[4, 9]	ταῖς ἐγκύοις, τὸν μὲν Δία	πρὸς	τὴν Ἡρακλέους γένεσιν ἐνεχθέντα τῇ
[4, 2]	τὰς ἐπιπλοκὰς ὁμοίας ποιεῖσθαι ταῖς	πρὸς	τὴν Ἥραν συμπεριφοραῖς. τὸν μὲν
[4, 56]	ἔχοντος εἰς τὸν ὠκεανὸν καταπλεῦσαι	πρὸς	τὴν θάλατταν, ἀπὸ δὲ τῶν
[4, 35]	τούτοις πραττομένοις Ἱππόνουν ἐν Ὠλένῳ	πρὸς	τὴν θυγατέρα Περίβοιαν, φάσκουσαν αὑτὴν
[4, 38]	περὶ τούτων ἀπήνεγκε τὴν ἐσθῆτα	πρὸς	τὴν θυσίαν· ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 52]	ἄρτι καταβεβηκυίας ἀπὸ τοῦ τέγους	πρὸς	τὴν καθέψησιν, καὶ παραδόξως ἐν
[4, 47]	τὸν Πόντον πορευθέντα καταχθῆναι μὲν	πρὸς	τὴν Κολχίδα, κατὰ δέ τι
[4, 9]	ἔρριψεν, Ἀθηνᾶ δὲ κομίσασα αὐτὸ	πρὸς	τὴν μητέρα τρέφειν παρεκελεύσατο. θαυμάσαι
[4, 48]	τεμένους, καὶ τὸ δέρος ἀναλαβόντας	πρὸς	τὴν ναῦν ἐπείγεσθαι κατὰ σπουδήν.
[4, 73]	Οἰνομάου Μυρτίλον, καὶ λαβὼν συνεργὸν	πρὸς	τὴν νίκην, ἔφθασε παραγενόμενος ἐπὶ
[4, 42]	φοβουμένην μὴ πάλιν φανέντος κήτους	πρὸς	τὴν ὁμοίαν ὑπὸ τῶν πολιτῶν
[4, 9]	ποιῆσαι, καὶ τῷ πλήθει τοῦ	πρὸς	τὴν παιδοποιίαν ἀναλωθέντος χρόνου προσημῆναι
[4, 53]	φασὶ τοῦτον {τὸν} τόπον προκρῖναι	πρὸς	τὴν πανήγυριν τῆς τῶν Ἠλείων
[4, 52]	ἀναίρεσιν τοῦ βασιλέως, ὁρμῆσαι δρόμῳ	πρὸς	τὴν πόλιν, παρεισελθόντας δ´ ἐντὸς
[4, 65]	πυθόμενον τὰ συμβάντα παρασκευάσασθαι τὰ	πρὸς	τὴν στρατείαν, πείσαντα μετασχεῖν τοῦ
[4, 40]	τὴν ὑποψίαν ταύτην, καὶ τὰ	πρὸς	τὴν στρατείαν χρήσιμα χορηγήσειν ἐπαγγειλάμενον,
[4, 76]	ὕλην, ἔδοξεν εὔχρηστον εὑρηκέναι μέγα	πρὸς	τὴν τεκτονικὴν τέχνην. ὁμοίως δὲ
[4, 68]	Σιδηρώ· αὕτη δὲ χαλεπῶς διετέθη	πρὸς	τὴν Τυρώ, ὡς ἂν μητρυιά.
[4, 14]	ἀπόλαυσιν καὶ τέρψιν, τοῦ δὲ	πρὸς	τὴν τῶν πολεμικῶν κινδύνων ἀσφάλειαν.
[4, 50]	καπνῷ, τῆς δὲ νυκτὸς πυρί,	πρὸς	τὴν ὑπερκειμένην τῆς θαλάττης σκοπήν.
[4, 42]	κῆτος ἀνεῖναι ἐκ τοῦ πελάγους	πρὸς	τὴν χώραν· ὑπὸ δὲ τούτου
[4, 77]	τὸν υἱὸν Ἴκαρον φυγόντα κατενεχθῆναι	πρός	τινα νῆσον πελαγίαν, πρὸς ἣν
[4, 22]	ἀναζεύξας κατήντησε τῆς Ποσειδωνιατῶν χώρας	πρός	τινα πέτραν, πρὸς ᾗ μυθολογοῦσιν
[4, 2]	καὶ προστάξαι τοῦτο μὲν ἀποκομίσαι	πρὸς	τὸ ἄντρον τὸ ἐν τῇ
[4, 81]	τὴν ἀκοινώνητον τοῖς γάμοις κατεχρῆτο	πρὸς	τὸ συντελέσαι τὴν ἰδίαν ἐπιθυμίαν,
[4, 39]	κλίνην καὶ τὸν Ἡρακλέα προσλαβομένην	πρὸς	τὸ σῶμα διὰ τῶν ἐνδυμάτων
[4, 48]	Μήδειαν ἱστοροῦσι καθηγήσασθαι τοῖς Ἀργοναύταις	πρὸς	τὸ τοῦ Ἄρεος τέμενος, ἀπέχον
[4, 25]	Εὐρυσθέως τὸν ἐξ ᾅδου Κέρβερον	πρὸς	τὸ φῶς ἀγαγεῖν. πρὸς δὲ
[4, 9]	Εὐρυσθέα πρὸ τοῦ καθήκοντος χρόνου	πρὸς	τὸ φῶς ἀγαγεῖν. τὸν δὲ
[4, 56]	κατενεχθῆναι διὰ τῆς ἀντιπροσώπου ῥύσεως	πρὸς	τὸν Ἀδριατικὸν κόλπον. τούτους γὰρ
[4, 27]	ἀποδιδόντα μὴ μόνον δοῦναι τὰ	πρὸς	τὸν ἆθλον καθήκοντα προθύμως, ἀλλὰ
[4, 42]	ἀτυχημάτων, λέγεται τὸν βασιλέα πέμψαι	πρὸς	τὸν Ἀπόλλω τοὺς ἐπερωτήσοντας περὶ
[4, 35]	πραχθέν· παρεισήγαγον γὰρ τὸν Ἡρακλέα	πρὸς	τὸν Ἀχελῷον συνάψαι μάχην, ὡμοιωμένου
[4, 73]	μέχρι τοῦ κατὰ Κόρινθον Ἰσθμοῦ	πρὸς	τὸν βωμὸν τοῦ Ποσειδῶνος, τὴν
[4, 71]	τῷ Ἀσκληπιῷ κατηγορίαν αὐτοῦ ποιήσασθαι	πρὸς	τὸν Δία ὡς τῆς ἐπαρχίας
[4, 77]	τῆς Πασιφάης καὶ πλοῖον δούσης	πρὸς	τὸν ἔκπλουν. μετὰ δὲ τούτου
[4, 62]	διαβολῆς, καὶ τὸν Ἱππόλυτον μεταπεμπομένου	πρὸς	τὸν ἔλεγχον, Φαίδρα μὲν φοβηθεῖσα
[4, 36]	ἡλικίαν. ἐπεὶ δὲ πορευόμενος ἦλθε	πρὸς	τὸν Εὐηνὸν ποταμὸν, κατέλαβε Νέσσον
[4, 8]	συγχωρῆσαι τὴν ἀθανασίαν, ἡμᾶς δὲ	πρὸς	τὸν θεὸν μηδὲ τὴν πατροπαράδοτον
[4, 14]	καὶ τοξεύειν ἐδίδαξε, Δημήτηρ δὲ	πρὸς	τὸν καθαρμὸν τοῦ Κενταύρων φόνου
[4, 1]	τῶν ἐν εἰρήνῃ τι χρήσιμον	πρὸς	τὸν κοινὸν βίον εὑρόντων ἢ
[4, 61]	τὸν Θησέα, ὁ Αἰγεὺς συνέθετο	πρὸς	τὸν κυβερνήτην {καὶ προσέταξεν αὐτῷ}
[4, 33]	δὲ ταῦτα Αὔγη μὲν ἀπηλλάγη	πρὸς	τὸν Ναύπλιον, καὶ καταντήσασα τῆς
[4, 21]	τὴν τῶν Τυρρηνῶν χώραν, καταντήσας	πρὸς	τὸν Τίβεριν ποταμὸν κατεστρατοπέδευσεν οὗ
[4, 73]	ἔφθασε παραγενόμενος ἐπὶ τὸν Ἰσθμὸν	πρὸς	τὸν τοῦ Ποσειδῶνος βωμόν. ὁ
[4, 17]	συνέβαινε τῆς Ἰβηρίας ἐν τοῖς	πρὸς	τὸν ὠκεανὸν κεκλιμένοις μέρεσιν, Ἡρακλῆς
[4, 15]	τὴν Παλλήνην γιγάντων ἑλομένων τὸν	πρὸς	τοὺς ἀθανάτους πόλεμον, Ἡρακλῆς τοῖς
[4, 12]	τοῖς βιαζομένοις· ἔδει γὰρ διαγωνίζεσθαι	πρὸς	τοὺς ἀπὸ μὲν μητρὸς ὄντας
[4, 6]	καὶ τῶν κήπων, ἔτι δὲ	πρὸς	τοὺς βασκαίνοντάς τι τῶν καλῶν
[4, 33]	τοῦ μισθοῦ· γενομένης δὲ μάχης	πρὸς	τοὺς Ἠλείους, τότε μὲν ἄπρακτος
[4, 49]	τοῦτον γὰρ ἀποφήνασθαι δεῖν τὰ	πρὸς	τοὺς ξένους δίκαια τηρεῖν, καὶ
[4, 46]	ἀπὸ τοῦ πατρὸς διὰ τὴν	πρὸς	τοὺς ξένους εὐσέβειαν. κοινοῦ δὲ
[4, 72]	μὲν ὑπὸ Ἀπόλλωνος ἁρπαγεῖσα ἀπηνέχθη	πρὸς	τοῦτον τὸν τόπον οὗ νῦν
[4, 71]	ἐπιστήμην, καὶ πολλὰ τῶν συντεινόντων	πρὸς	ὑγίειαν ἀνθρώπων ἐξευρεῖν. ἐπὶ τοσοῦτο
[4, 44]	καὶ τὸν Ἡρακλέα τινὲς παραδεδώκασι	πρὸς	ὑδρείαν ἐξελθόντα κατὰ τὴν Ἀσίαν
[4, 52]	νυκτὸς ἐπιγενομένης καὶ τοῦ Πελίου	πρὸς	ὕπνον τραπέντος λέγειν ὡς ἀναγκαῖον
[4, 48]	καὶ τῶν Ἑλλήνων ἐπαρθέντων, τραπῆναι	πρὸς	φυγὴν τοὺς Κόλχους, καὶ κατὰ
[4, 77]	ταύτης ἐκπλεύσαντα κατενεχθῆναι τῆς Σικελίας	πρὸς	χώραν ἧς βασιλεύοντα Κώκαλον ἀναλαβεῖν
[4, 84]	τῆς ὁράσεως· κἀκεῖνον ὑπό τινος	θυγατρὸς	βασιλέως καταμεθυσθέντα, καὶ πλησιάσαντα αὐτῇ,
[4, 66]	ἑλόντες διήρπασαν, καὶ τῆς Τειρεσίου	θυγατρὸς	Δάφνης ἐγκρατεῖς γενόμενοι ταύτην ἀνέθεσαν
[4, 46]	Αἰήτην ὑποπτεύσαντα τὴν ἐκ τῆς	θυγατρὸς	ἐπιβουλὴν εἰς ἐλευθέραν αὐτὴν ἀποθέσθαι
[4, 33]	πρὸς Δεξαμενόν· τῆς δὲ τούτου	θυγατρὸς	Ἱππολύτης συνοικιζομένης Ἀζᾶνι, συνδειπνῶν Ἡρακλῆς
[4, 61]	Διὸς καὶ Αἰγίνης τῆς Ἀσωποῦ	θυγατρός,	καὶ κελεύειν ὑπὲρ αὐτῶν εὐχὰς
[4, 44]	γενηθέντος τὸν μὲν Σκύθην τῆς	θυγατρὸς	καταγνῶναι θάνατον, τοὺς δ´ ἐκ
[4, 73]	αὐτὸν περὶ τοῦ γάμου τῆς	θυγατρὸς	κρῖναι ταύτην παρθένον διαφυλάττειν, ὑπολαμβάνοντα
[4, 54]	Ἰάσονα Γλαύκης ἐρασθέντα τῆς Κρέοντος	θυγατρὸς	μνηστεῦσαι τὴν παρθένον. συγκαταθεμένου δὲ
[4, 81]	Ἀπόλλωνος καὶ Κυρήνης τῆς Ὑψέως	θυγατρὸς	τοῦ Πηνειοῦ· περὶ δὲ τῆς
[4, 43]	διαβολὰς ψευδεῖς τυγχάνοντας ὑπὸ τοῦ	πατρὸς	ἀδίκως τῆς προειρημένης τιμωρίας· τὸν
[4, 46]	καὶ ποτὲ μὲν παρὰ τοῦ	πατρὸς	αἰτεῖσθαι δεήσει καὶ χάριτι τὴν
[4, 66]	δέξασθαι κατὰ τῆς ἀπωλείας τοῦ	πατρός,	ἀλλὰ καὶ πέπλον λαβεῖν αὐτὴν
[4, 33]	μητέρα, καὶ γνωσθεὶς τίνος ἦν	πατρός,	ἀποδοχῆς ἐτύγχανε τῆς μεγίστης. ὁ
[4, 27]	θυγατέρας, ἃς ἀπὸ μὲν τοῦ	πατρὸς	Ἀτλαντίδας, ἀπὸ δὲ τῆς μητρὸς
[4, 74]	ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ περὶ τοῦ	πατρὸς	αὐτοῦ Ταντάλου διελθεῖν, ἵνα μηδὲν
[4, 46]	ὑπάρχοντα αὐτῇ κίνδυνον ἀπὸ τοῦ	πατρὸς	διὰ τὴν πρὸς τοὺς ξένους
[4, 74]	διὰ δὲ τὴν ἀπὸ τοῦ	πατρὸς	Διὸς εὐγένειαν, ὥς φασι, φίλος
[4, 66]	τὴν μαντικὴν οὐχ ἧττον τοῦ	πατρὸς	εἰδυῖα, πολὺ μᾶλλον ἐν τοῖς
[4, 65]	οὖν ὕστερον κατὰ τὰς τοῦ	πατρὸς	ἐντολὰς ἀνεῖλε τὴν μητέρα, καὶ
[4, 58]	τῶν Ῥοδίων διὰ τὴν τοῦ	πατρὸς	Ἡρακλέους δόξαν, καὶ κατὰ τοὺς
[4, 15]	καὶ Ἡρακλέα, οὐ μόνον ὅτι	πατρὸς	ἦσαν Διός, ἀλλὰ διότι καὶ
[4, 54]	τὴν παρθένον. συγκαταθεμένου δὲ τοῦ	πατρὸς	καὶ τάξαντος ἡμέραν τοῖς γάμοις,
[4, 82]	ἐλθεῖν εἰς τὸ χρηστήριον τοῦ	πατρός,	καὶ τὸν Ἀπόλλω προειπεῖν αὐτῷ
[4, 44]	φασι τοὺς Φινείδας ὑπὸ τοῦ	πατρός,	καὶ τὸν Φινέα τῆς ὁμοίας
[4, 80]	θρέψαι τὸν Δία λάθρᾳ τοῦ	πατρὸς	Κρόνου, ἀνθ´ ὧν αὐτὰς εἰς
[4, 4]	αὐτὸν προσαγορευθῆναι λέγουσι διὰ τὸ	πατρὸς	μὲν ἑνὸς ὑπάρξαι τοὺς δύο
[4, 43]	τὰς αἰτίας δηλώσαντας τῆς τοῦ	πατρὸς	παρανομίας δεῖσθαι τῶν ἀτυχημάτων αὐτοὺς
[4, 33]	παρέδωκεν· ἦν γὰρ ὑπὸ τοῦ	πατρὸς	πεφυγαδευμένος καθ´ ὃν καιρὸν δικαστὴς
[4, 49]	τὸν Τελαμῶνα, καὶ τὴν τοῦ	πατρὸς	προαίρεσιν ἐξηγησάμενον αἴτιον γενέσθαι τῆς
[4, 51]	προστάττῃ περὶ τὸ σῶμα τοῦ	πατρός,	τὰς μὲν παρθένους ἑτοίμους οὔσας
[4, 55]	τὸν παῖδα μετὰ τὴν τοῦ	πατρὸς	τελευτὴν διαδεξάμενον τὴν βασιλείαν θαυμασθῆναί
[4, 45]	τόλμῃ καὶ παρανομίᾳ προέχουσαν τοῦ	πατρός·	φιλοκύνηγον δ´ οὖσαν ἐν ταῖς
[4, 72]	τὸν φόνον Πηλεὺς ὑπὸ τοῦ	πατρὸς	φυγαδευθεὶς ἔφυγε τῆς νῦν Θετταλίας
[4, 67]	τὴν μὲν χώραν ἀπὸ τῆς	μητρὸς	Ἄρνην, τοὺς δὲ λαοὺς ἀφ´
[4, 72]	ὁμοπάτριον ἀδελφόν, ἐξ ἄλλης δὲ	μητρὸς	γεγενημένον. διὰ δὲ τὸν φόνον
[4, 45]	ὀλίγα μὲν γὰρ ὑπὸ τῆς	μητρὸς	Ἑκάτης διδαχθῆναι, πολὺ δὲ πλείω
[4, 50]	φαρμάκων εὑρημένας ὑπό τε τῆς	μητρὸς	Ἑκάτης καὶ τῆς ἀδελφῆς Κίρκης·
[4, 27]	πατρὸς Ἀτλαντίδας, ἀπὸ δὲ τῆς	μητρὸς	Ἑσπερίδας ὀνομασθῆναι. τούτων δὲ τῶν
[4, 83]	δὲ διὰ τὴν ἀπὸ τῆς	μητρὸς	εὐγένειαν θαυμασθῆναί τε ὑπὸ τῶν
[4, 39]	λοιπὸν εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον	μητρὸς	εὔνοιαν παρέχεσθαι, τὴν δὲ τέκνωσιν
[4, 83]	τὴν ἐν τῇ πόλει τῆς	μητρὸς	ἱερὸν ἱδρύσασθαι, καὶ κοσμῆσαι τῇ
[4, 46]	ἱστοροῦσι μαθεῖν παρά τε τῆς	μητρὸς	καὶ τῆς ἀδελφῆς ἁπάσας τὰς
[4, 66]	καὶ περὶ τῆς Ἐριφύλης τῆς	μητρὸς	κολάσεως. τοῦ δ´ Ἀπόλλωνος χρήσαντος
[4, 82]	τὴν Λιβύην ἐπανελθόντα, ἀπὸ τῆς	μητρὸς	Νύμφης τὴν ἀναγωγὴν ποιησάμενον εἰς
[4, 12]	διαγωνίζεσθαι πρὸς τοὺς ἀπὸ μὲν	μητρὸς	ὄντας θεούς, τὸ δὲ τάχος
[4, 83]	τὸ ἱερόν, ὡς ἂν ἰδίας	μητρὸς	ὑπάρχον, ἐκόσμησε· μετὰ δὲ τοῦτον
[4, 55]	τὸν διαφυγόντα τὸν ἀπὸ τῆς	μητρὸς	φόνον ἐν Κορίνθῳ τραφέντα μετὰ
[4, 33]	τὸ πεπραγμένον, ὡς ὁ τῆς	γαστρὸς	ὄγκος ἐμήνυσε τὴν φθοράν, ἐζήτει
[4, 12]	διὰ τοιαύτας αἰτίας. Φόλος ἦν	Κένταυρος,	ἀφ´ οὗ συνέβη τὸ πλησίον
[4, 85]	ὅτι ἐνναετεῖς ἦσαν τὸ μὲν	εὖρος	πηχῶν ἐννέα, τὸ δὲ μῆκος
[4, 2]	βρέφος ἐκτρῶσαι, ὑπὸ δὲ τοῦ	πυρὸς	αὐτὴν τελευτῆσαι. ἔπειτα τὸ παιδίον
[4, 69]	Ἠϊονέα παραγενόμενον ἔβαλεν εἰς βόθρον	πυρὸς	μεστόν. διὰ δὲ τὸ μέγεθος
[4, 78]	τὴν ἀτμίδα τοῦ κατ´ αὐτὴν	πυρὸς	οὕτως εὐστόχως ἐξέλαβεν ὥστε διὰ
[4, 54]	Γλαύκην καὶ τὸν Κρέοντα τοῦ	πυρὸς	περικαταλαβόντος διαφθαρῆναι. τινὲς δὲ τῶν
[4, 72]	ταύτης καὶ Ἀπόλλωνος γενόμενος υἱὸς	Σύρος	ἐβασίλευσε τῶν ἀπ´ ἐκείνου Σύρων
[4, 85]	ἐπιφέρει τοὺς δὴ μηκίστους θρέψε	ζείδωρος	ἄρουρα καὶ πολὺ καλλίστους μετά
[4, 17]	ὁρμήν· σφόδρα γὰρ εὐφυῶς ἡ	νῆσος	αὕτη κεῖται πρὸς τὰς ἐφ´
[4, 29]	περιμάχητον· ἐπὶ τοσοῦτο γὰρ ἡ	νῆσος	διωνομάσθη τῇ τῶν καρπῶν ἀφθονίᾳ
[4, 9]	ἀπώλλυεν, ἡ δὲ μητρυιᾶς ἔχουσα	μῖσος	δι´ ἄγνοιαν ἔσωζε τὸ τῇ
[4, 36]	ἐτόξευσε τὸν Κένταυρον, ὁ δὲ	Νέσσος	μεταξὺ μισγόμενος, καὶ διὰ τὴν
[4, 52]	ἐξουσίαν οὔτε τὸ πραχθὲν αὐταῖς	μύσος	δι´ ἀπάτην διορθώσασθαι. διόπερ ταύτας
[4, 4]	τοῦ οἴνου μήπω τῆς τοῦ	ὕδατος	κράσεως εὑρημένης ἄκρατον πίνειν τὸν
[4, 13]	ἐπίνοιαν· τὸ γὰρ ὑπερήφανον τοῦ	προστάγματος	χωρὶς αἰσχύνης ἐπετέλεσεν, οὐδὲν ὑπομείνας
[4, 57]	τῶν Ἡρακλέους παίδων ἠνδρωμένων, καὶ	φρονήματος	ἐμφυομένου τοῖς νεανίσκοις διὰ τὴν
[4, 61]	διὰ τὸ βάρος τῆς πόλεως	φρονήματος	ἐνεπίμπλαντο καὶ τῆς τῶν Ἑλλήνων
[4, 38]	ποιησάντων τὰ προστεταγμένα καὶ ἐκ	διαστήματος	ἀποθεωρούντων τὸ ἀποβησόμενον, ὁ μὲν
[4, 18]	τρισὶ δυνάμεσι μεγάλαις κατεστρατοπεδευκότας ἐκ	διαστήματος,	πάντας τοὺς ἡγεμόνας ἐκ προκλήσεως
[4, 22]	διενήξατο τὸν πόρον, ὄντος τοῦ	διαστήματος	σταδίων τριῶν καὶ δέκα, ὡς
[4, 11]	ἵνα τὴν ῥύσιν ἐπίσχῃ τοῦ	αἵματος.	οὕτως οὖν χειρωσάμενος τὸ ζῷον
[4, 48]	πᾶσιν ἀνθρώποις. καθόλου δ´ ἐξ	ὀνόματος	προσφωνήσαντα πάντας τοὺς Ἀργοναύτας εἰπεῖν
[4, 65]	εἰς τὸ χάσμα μετὰ τοῦ	ἅρματος	ἄφαντος ἐγένετο. ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 57]	αὐτὸς δ´ ὁ Εὐρυσθεύς, τοῦ	ἅρματος	κατὰ τὴν φυγὴν συντριβέντος, ὑπὸ
[4, 43]	σωτηρίας εὐχάς. εὐθὺς δὲ τοῦ	πνεύματος	ἐνδόντος, καὶ δυοῖν ἀστέρων ἐπὶ
[4, 13]	τὴν αὐλήν, καὶ διὰ τοῦ	ῥεύματος	ἐκκαθάρας αὐτήν, χωρὶς ὕβρεως συνετέλεσε
[4, 59]	μακροτέρων τὰ ὑπερέχοντα μέρη τοῦ	σώματος	ἀπέκοπτε, τῶν δ´ ἐλαττόνων τοὺς
[4, 77]	τὰ μὲν ἀνώτερα μέρη τοῦ	σώματος	ἄχρι τῶν ὤμων ἔχειν ταύρου,
[4, 54]	τὸν πατέρα βοηθοῦντα καὶ τοῦ	σώματος	ἁψάμενον τελευτῆσαι. τὴν δὲ Μήδειαν
[4, 76]	καθόλου τηρεῖν τὴν τοῦ ὅλου	σώματος	διάθεσιν, ὥστε δοκεῖν εἶναι τὸ
[4, 51]	τὴν Μήδειαν παραχρῆμα ἐπὶ τοῦ	σώματος	ἑαυτῆς τὰς τούτων πίστεις παρέξεσθαι.
[4, 11]	Λερναίαν ὕδραν, ἧς ἐξ ἑνὸς	σώματος	ἑκατὸν αὐχένες ἔχοντες κεφαλὰς ὄφεων
[4, 47]	τυθῆναι τοῖς θεοῖς, καὶ τοῦ	σώματος	ἐκδαρέντος προσηλωθῆναι τῷ νεῷ τὸ
[4, 6]	μὲν εὐπρέπειαν καὶ μαλακότητα τοῦ	σώματος	ἔχειν γυναικὶ παρεμφερῆ, τὸ δ´
[4, 26]	ποιμνῶν ἐπιμελητὴν καθεσταμένον, καὶ ῥώμῃ	σώματος	καὶ ἀλκῇ διαφέροντα, τηρεῖν τὰ
[4, 17]	πρῶτον μὲν Ἀνταῖον τὸν ῥώμῃ	σώματος	καὶ παλαίστρας ἐμπειρίᾳ διαβεβοημένον καὶ
[4, 40]	τοῦ Θετταλῶν βασιλέως, ῥώμῃ δὲ	σώματος	καὶ ψυχῆς λαμπρότητι διενέγκαντα τῶν
[4, 38]	τὴν θερμασίαν τὴν σάρκα τοῦ	σώματος	λυμαινομένου, περιαλγὴς γενόμενος ὁ Ἡρακλῆς
[4, 85]	νῦν διέξιμεν. λέγεται γὰρ τοῦτον	σώματος	μεγέθει καὶ ῥώμῃ πολὺ τῶν
[4, 6]	Τιτᾶνας ἀνελοῦσαν, τὰ δὲ τοῦ	σώματος	μέρη περιπλάσασαν εἰς ἀνθρώπου τύπον,
[4, 10]	γυμνασίοις διαπονηθεὶς ἐγένετο ῥώμῃ τε	σώματος	πολὺ προέχων τῶν ἄλλων ἁπάντων
[4, 29]	ὄντος τὴν ἡλικίαν, καὶ ῥώμῃ	σώματος	ὑπερφυοῦς ὄντος, ἐφιλοτιμήθη τὰς θυγατέρας
[4, 6]	ἀνθρώποις, καὶ γεννᾶσθαι τὴν τοῦ	σώματος	φύσιν ἔχοντα μεμιγμένην ἐξ ἀνδρὸς
[4, 36]	Θεσπρωτοὺς πόλιν τε Ἐφύραν κατὰ	κράτος	εἷλε καὶ Φυλέα τὸν βασιλέα
[4, 23]	αὐτὴν μεγάλαις δυνάμεσι καὶ κατὰ	κράτος	ἑλόντες κατέσκαψαν. ἀλλὰ περὶ μὲν
[4, 32]	δὲ τὴν πόλιν ἑλὼν κατὰ	κράτος	καὶ πολλοὺς ἐν χειρῶν νόμῳ
[4, 33]	τὴν δὲ Σπάρτην ἑλὼν κατὰ	κράτος,	κατήγαγεν ἐπὶ τὴν βασιλείαν Τυνδάρεων
[4, 33]	καὶ τὴν πόλιν ἑλὼν κατὰ	κράτος	Φυλέα τὸν Αὐγέου μετεπέμψατο, καὶ
[4, 3]	φασὶν ἐπὶ τὸ δεῖπνον, ὅταν	ἄκρατος	οἶνος ἐπιδιδῶται, προσεπιλέγειν ἀγαθοῦ δαίμονος·
[4, 75]	ποιητὴς Ὅμηρός φησι, ὃς δὴ	ἀφνειότατος	γένετο θνητῶν ἀνθρώπων· τοῦ τρισχίλιαι
[4, 69]	ἐγέννησεν ὀκτὼ παῖδας, ὧν ἦν	πρεσβύτατος	Ἀντίων, ὃς μιγεὶς Περιμήλᾳ τῇ
[4, 68]	παῖδας ἐγέννησε δώδεκα, ὧν ἦν	πρεσβύτατος	μὲν Περικλύμενος, νεώτατος δὲ Νέστωρ
[4, 62]	Θησέα γενομένων ἀναγράψομεν. ~Δευκαλίων ὁ	πρεσβύτατος	τῶν Μίνωος παίδων, δυναστεύων τῆς
[4, 68]	ὧν ἦν πρεσβύτατος μὲν Περικλύμενος,	νεώτατος	δὲ Νέστωρ ὁ ἐπὶ Τροίαν
[4, 14]	δυσχερὲς κατανοῆσαι. διόπερ εἰκότως ἐγένετο	τιμιώτατος	ἁπάντων τῶν ἀγώνων οὗτος, τὴν
[4, 21]	καθ´ αὑτὸν Ῥωμαίων σχεδόν τι	πλουσιώτατος	ὢν διατιμησάμενος τὴν ἰδίαν οὐσίαν
[4, 24]	γυμνικὸν καὶ ἱππικὸν καθ´ ἕκαστον	ἔτος	μετὰ πάσης προθυμίας ποιοῦσι. πανδήμου
[4, 1]	μὲν γὰρ τῶν ἀναγραφομένων ἀρχαιότης	δυσεύρετος	οὖσα πολλὴν ἀπορίαν παρέχεται τοῖς
[4, 52]	φαρμάκων παρακρουσαμένην ἐξελεῖν ἐκ τοῦ	λέβητος	ἀρνὸς εἴδωλον. ἐνταῦθα τῶν παρθένων
[4, 19]	ἀφ´ Ἡρακλέους χρόνον ἐλευθέρα καὶ	ἀπόρθητος	μέχρι τοῦ καθ´ ἡμᾶς χρόνου·
[4, 42]	κατασκευὴν μηνίσαντα Λαομέδοντι τῷ βασιλεῖ	κῆτος	ἀνεῖναι ἐκ τοῦ πελάγους πρὸς
[4, 32]	τὸ χρυσόμαλλον δέρος, καὶ τὸ	κῆτος	ἀνελόντος, ἀπεστέρησε τῶν ὡμολογημένων ἵππων,
[4, 42]	ἐπαγγείλασθαι τῷ βασιλεῖ διαφθερεῖν τὸ	κῆτος.	τοῦ δὲ Λαομέδοντος ἀποδεξαμένου τὸν
[4, 42]	ἀνικήτους ἵππους, φασὶ τὸ μὲν	κῆτος	ὑφ´ Ἡρακλέους ἀναιρεθῆναι, τῇ δ´
[4, 83]	τὴν ἑαυτῶν παρουσίαν· ἥ τε	σύγκλητος	τῶν Ῥωμαίων εἰς τὰς τῆς
[4, 10]	ἄλλων ἁπάντων καὶ ψυχῆς λαμπρότητι	περιβόητος,	ὅς γε τὴν ἡλικίαν ἔφηβος
[4, 53]	ἐκδοῦναι πρὸς γάμον Ἀδμήτῳ τῷ	Φέρητος	Θετταλῷ, Ἀμφινόμην δὲ Ἀνδραίμονι Λεοντέως
[4, 79]	τῆς Τροίας ἅλωσιν Μηριόνου τοῦ	Κρητὸς	προσενεχθέντος τῇ Σικελίᾳ, προσεδέξαντο τοὺς
[4, 47]	ἅπαντα τόπον περὶ τῆς Κόλχων	ἀγριότητος	μηδεὶς τῶν ξένων ἐπιβῆναι τολμήσῃ
[4, 78]	σώματα μηδὲν παρενοχλουμένους ὑπὸ τῆς	θερμότητος.	κατὰ δὲ τὸν Ἔρυκα πέτρας
[4, 47]	δὲ τῆς κατὰ τὴν ξενοκτονίαν	ὠμότητος	πυρπνεῖν τοὺς ταύρους μυθολογηθέντος· παραπλησίως
[4, 54]	ἅμα καὶ ζηλοτυπίας, ἔτι δ´	ὠμότητος,	ὥστ´ ἐπεὶ διέφυγε τὸν μετὰ
[4, 84]	δὲ τοῦ πλήθους καὶ τῆς	πυκνότητος	τῆς φυομένης δάφνης ὠνομάσθαι Δάφνιν.
[4, 83]	καὶ γυναικῶν ὁμιλίας μετὰ πολλῆς	ἱλαρότητος,	μόνως οὕτω νομίζοντες κεχαρισμένην τῇ
[4, 11]	ἀνίει τόπος· δι´ ἣν αἰτίαν	ἀήττητος	ὑπάρχειν διείληπτο, καὶ κατὰ λόγον·
[4, 81]	Νυμφῶν μαθόντα τήν τε τοῦ	γάλακτος	πῆξιν καὶ τὴν κατασκευὴν τῶν
[4, 33]	πρὸς τοὺς Ἠλείους, τότε μὲν	ἄπρακτος	ἐπανῆλθεν εἰς Ὤλενον πρὸς Δεξαμενόν·
[4, 11]	πάθους δ´ αὐξομένου τῶν φρενῶν	ἐκτὸς	γενόμενος τὸν μὲν Ἰόλαον ἐπεβάλετο
[4, 54]	παρασκευήν, εἰς μὲν τὰ βασίλεια	νυκτὸς	εἰσελθεῖν ἀλλοιώσασαν τοῖς φαρμάκοις τὴν
[4, 52]	κελευόμενον ἐπιτελεῖν, ~τὴν δὲ Μήδειαν	νυκτὸς	ἐπιγενομένης καὶ τοῦ Πελίου πρὸς
[4, 61]	κλέψας τὴν Ἀριάδνην ἔλαθεν ἐκπλεύσας	νυκτός,	καὶ κατῆρεν εἰς νῆσον τὴν
[4, 46]	Ἀργοναύτας ἀπὸ τῆς Ταυρικῆς κομισθέντας	νυκτὸς	καταπλεῦσαι τῆς Κολχίδος εἰς τὸ
[4, 54]	μετὰ τῶν πιστοτάτων θεραπαινίδων ἔτι	νυκτὸς	μέσης φυγεῖν ἐκ τῆς Κορίνθου,
[4, 46]	Ἀργοναύτας ἀπολιπόντας φυλακὰς τῆς νεώς,	νυκτὸς	ὁρμῆσαι μετὰ τῆς Μηδείας ἐπὶ
[4, 50]	μὲν ἡμέρας καπνῷ, τῆς δὲ	νυκτὸς	πυρί, πρὸς τὴν ὑπερκειμένην τῆς
[4, 66]	ὑποθήκην ἐξέλιπον τὴν πόλιν, καὶ	νυκτὸς	συνέφυγον εἴς τι χωρίον τῆς
[4, 48]	προσελθοῦσαν δὲ ταῖς πύλαις κεκλειμέναις	νυκτὸς	τῇ Ταυρικῇ διαλέκτῳ προσφωνῆσαι τοὺς
[4, 50]	τιμωρίαν. τὸν γὰρ Ἰάσονα καταπλεύσαντα	νυκτὸς	τῆς Θετταλίας εἰς ὅρμον οὐ
[4, 58]	εἰς Πελοπόννησον ἐντὸς ἐτῶν πεντήκοντα.	καταβάντος	δ´ εἰς τὴν πρόκλησιν Ἐχέμου
[4, 58]	Ἕλληνες οἱ ὑπὸ Τριόπα τοῦ	Φόρβαντος	κατοικισθέντες. τὸν δ´ οὖν Τληπόλεμον
[4, 69]	Ἤλιδι βασιλείας μετέδωκεν· ἐκ δὲ	Φόρβαντος	ὑπῆρξαν υἱοὶ δύο, Αἰγεὺς καὶ
[4, 60]	ἀρχὴν καὶ γήμας Ἴδην τὴν	Κορύβαντος	ἐγέννησε Μίνωα τὸν δεύτερον, ὅν
[4, 49]	γῇ, βασιλεύοντος τότε τῆς χώρας	Βύζαντος,	ἀφ´ οὗ καὶ τὴν πόλιν
[4, 27]	παραπλησίως δὲ καὶ τοῦ Ἡρακλέους	ἐξενέγκαντος	εἰς τοὺς Ἕλληνας τὸν σφαιρικὸν
[4, 60]	Μίνως βοηθήσας τοῖς υἱοῖς τοῦ	Πάλλαντος	ἀφέληται τὴν ἀρχήν, ἐπεβούλευσε τῷ
[4, 60]	ἀθλητὰς ἅπαντας συνήθης ἐγένετο τοῖς	Πάλλαντος	παισίν. ἐνταῦθ´ ὁ μὲν Αἰγεὺς
[4, 27]	δ´ οὐ παραλειπτέον τὰ περὶ	Ἄτλαντος	μυθολογούμενα καὶ τὰ περὶ τοῦ
[4, 37]	παρέδωκε τὴν χώραν· τὴν δὲ	Φύλαντος	θυγατέρα λαβὼν αἰχμάλωτον καὶ μιγεὶς
[4, 37]	τῶν Ἀρκάδων. ~Μετὰ δὲ ταῦτα	Φύλαντος	τοῦ Δρυόπων βασιλέως δόξαντος εἰς
[4, 47]	ὑποκειμένην ἱστορίαν ἀγνοῆται. ~Φρίξον τὸν	Ἀθάμαντος	μυθολογοῦσι διὰ τὰς ἀπὸ τῆς
[4, 67]	δὲ μείνας ἐβασίλευσε τῆς Αἰολίδος.	Μίμαντος	δὲ Ἱππότης γενόμενος ἐκ Μελανίππης
[4, 65]	κατάξειν ἀμφοτέρους εἰς τὰς πατρίδας.	κρίναντος	δ´ αὐτοῦ πρῶτον καταγαγεῖν τὸν
[4, 63]	φύλακας τῆς παρθένου. Πειρίθου δὲ	κρίναντος	μνηστεῦσαι Φερσεφόνην καὶ παρακαλοῦντος συναποδημῆσαι,
[4, 11]	δὲ τοῦ χρόνου τὸ πάθος	πραΰναντος	κρίνας ὑπομένειν τοὺς κινδύνους παρεγένετο
[4, 15]	παρέβαλε, καὶ ταῖς τοῦ παρανομεῖν	διδάξαντος	σαρξὶν ἐκπληρώσας τὴν ἔνδειαν τῶν
[4, 67]	ἀπάγειν εἰς Μεταπόντιον. τούτου δὲ	πράξαντος	τὸ προσταχθέν, ἡ Ἄρνη τρεφομένη
[4, 54]	συγκαταθεμένου δὲ τοῦ πατρὸς καὶ	τάξαντος	ἡμέραν τοῖς γάμοις, τὸ μὲν
[4, 17]	ἀντιλαβὼν τὸν ζωστῆρα. ~Εὐρυσθέως δὲ	προστάξαντος	ἆθλον δέκατον τὰς Γηρυόνου βοῦς
[4, 48]	ἀδελφὸν τοῦ τοὺς ἄθλους Ἡρακλεῖ	προστάξαντος,	ἔπειτα τοῖς ἄλλοις τῷ πλήθει
[4, 43]	ἐπιφάνειαν. οὐ μὴν ἀλλὰ τότε	λήξαντος	τοῦ χειμῶνος ἀποβῆναι μὲν τοὺς
[4, 37]	ταῦτα Φύλαντος τοῦ Δρυόπων βασιλέως	δόξαντος	εἰς τὸ ἐν Δελφοῖς ἱερὸν
[4, 16]	Ἀρτέμιδος οὖσαι συγκυνηγοὶ καὶ διὰ	παντὸς	εὐστόχως ἀκοντίζουσαι, τὸν ἕνα στόχον
[4, 29]	χρησμόν. ἡγουμένου δὲ τοῦ στόλου	παντὸς	Ἰολάου, καὶ συνεστρατευμένου σχεδὸν ἁπάσας
[4, 53]	φιλίας, οὓς προθύμους εἶναι μετασχεῖν	παντὸς	κινδύνου. ταχὺ δ´ ἐπ´ ἀνδρείᾳ
[4, 8]	ταῖς μυθολογουμέναις ἱστορίαις οὐκ ἐκ	παντὸς	τρόπου πικρῶς τὴν ἀλήθειαν ἐξεταστέον.
[4, 19]	πολλοῦ δὲ πλήθους ἀνθρώπων ἐξ	ἅπαντος	ἔθνους ἑκουσίως συστρατεύοντος ἔκτισε πόλιν
[4, 23]	τῶν τόπων. τοῦ δ´ Ἡρακλέους	πλησιάσαντος	τοῖς κατὰ τὸν Ἔρυκα τόποις,
[4, 30]	καιρῶν διαμένοντα καὶ ἀπὸ τοῦ	κατασκευάσαντος	Δαιδάλεια καλούμενα. ᾠκοδόμησε δὲ καὶ
[4, 35]	δι´ ἧς τὴν εὐτονίαν τοῦ	κατασκευάσαντος	δηλοῦσθαι. ~Ἡρακλῆς δὲ τοῖς Καλυδωνίοις
[4, 18]	μένῃ ἀείμνηστος ἡ δόξα τοῦ	κατασκευάσαντος·	ὡς δέ τινές φασι, τοὐναντίον
[4, 70]	γήμας Ἱπποδάμειαν τὴν Βούτου, καὶ	καλέσαντος	εἰς τοὺς γάμους τόν τε
[4, 14]	πάντα αὐτὸς ἀδηρίτως ἐνίκησε, μηδενὸς	τολμήσαντος	αὐτῷ συγκριθῆναι διὰ τὴν ὑπερβολὴν
[4, 44]	δ´ ἐναντιουμένους τῶν βαρβάρων ἀποκτεῖναι.	ὁρμήσαντος	δὲ τοῦ Φινέως πρὸς μάχην,
[4, 52]	δι´ εὐσεβείας ὑπερβολὴν ἀποσχέσθαι τοῦ	γεννήσαντος.	μετὰ δὲ ταῦτα τὴν Μήδειάν
[4, 41]	μυθογράφων ἀπὸ τοῦ τὸ σκάφος	ἀρχιτεκτονήσαντος	Ἄργου καὶ συμπλεύσαντος ἕνεκα τοῦ
[4, 66]	μητρὸς κολάσεως. τοῦ δ´ Ἀπόλλωνος	χρήσαντος	ἀμφότερα τὰ προειρημένα πρᾶξαι διὰ
[4, 31]	περὶ τῆς θεραπείας. τούτου δὲ	χρήσαντος	ὅτι ῥᾷον οὕτως ἀπολυθήσεται τῆς
[4, 29]	τοὺς ἄθλους, καὶ τοῦ θεοῦ	χρήσαντος	συμφέρειν πρὸ τῆς εἰς θεοὺς
[4, 32]	τῷ πολέμῳ. τοῦ δὲ Οἰκλέους	ἀπαντήσαντος,	ὁ μὲν στρατηγὸς Οἰκλῆς ἔπεσεν,
[4, 22]	τὴν εὐσέβειαν τοὐναντίον συνέβη γενέσθαι.	καταντήσαντος	γὰρ αὐτοῦ πρὸς τὰ μεθόρια
[4, 68]	Φέρητα καὶ Αἴσονα. Κρηθέως δὲ	τελευτήσαντος	ἐστασίασαν περὶ τῆς βασιλείας Πελίας
[4, 34]	πρώτου δὲ Μελεάγρου τὸ θηρίον	ἀκοντίσαντος,	ὁμολογούμενον αὐτῷ τὸ πρωτεῖον συνεχωρήθη·
[4, 41]	τὸ σκάφος ἀρχιτεκτονήσαντος Ἄργου καὶ	συμπλεύσαντος	ἕνεκα τοῦ θεραπεύειν ἀεὶ τὰ
[4, 68]	τῶν ἀπογόνων ἕως Νέστορος τοῦ	στρατεύσαντος	ἐπὶ Τροίαν. Σαλμωνεὺς γὰρ ἦν
[4, 31]	δὲ τοῦ Εὐρύτου τὸ γεγονὸς	ὑποπτεύσαντος	καὶ παραγενομένου κατὰ ζήτησιν τῶν
[4, 31]	ἐμνήστευσεν Ἰόλην τὴν Εὐρύτου τοῦ	δυναστεύσαντος	Οἰχαλίας. ὁ δ´ Εὔρυτος διὰ
[4, 51]	τὴν Μήδειαν καὶ τὸ σύνολον	πιστεύσαντος	ἀληθῆ λέγειν, φασὶν αὐτὴν κατὰ
[4, 42]	ἐξουσίαν εἴτε βούλοιτο μετὰ τοῦ	σώσαντος	ἀπελθεῖν εἴτε μετὰ τῶν γονέων
[4, 58]	Θήβας καταντήσασα, καὶ μετὰ ταῦτ´	ἄφαντος	γενομένη, τιμῶν ἰσοθέων ἔτυχε παρὰ
[4, 65]	τὸ χάσμα μετὰ τοῦ ἅρματος	ἄφαντος	ἐγένετο. ὁμοίως δὲ καὶ τῶν
[4, 3]	πρῶτον τῶν ἁπάντων θρίαμβον ἐπ´	ἐλέφαντος	Ἰνδικοῦ. καὶ τοὺς μὲν Βοιωτοὺς
[4, 49]	τῇ Τρῳάδι. ἐνταῦθα δ´ Ἡρακλέους	πέμψαντος	εἰς τὴν πόλιν Ἴφικλόν τε
[4, 56]	Διοσκόρων. παραπλησίως δὲ καὶ τὴν	ἐντὸς	Γαδείρων ἤπειρον ἔχειν ἐμφανῆ σημεῖα
[4, 58]	κατιέναι τοὺς Ἡρακλείδας εἰς Πελοπόννησον	ἐντὸς	ἐτῶν πεντήκοντα. καταβάντος δ´ εἰς
[4, 18]	ἐκ τοῦ ὠκεανοῦ πρὸς τὴν	ἐντὸς	θάλατταν, ἅμα δὲ καὶ διὰ
[4, 52]	πρὸς τὴν πόλιν, παρεισελθόντας δ´	ἐντὸς	τοῦ τείχους ἐσπασμένοις τοῖς ξίφεσιν
[4, 10]	πόλει τῶν Ὀρχομενίων καὶ παρεισπεσὼν	ἐντὸς	τῶν πυλῶν τά τε βασίλεια
[4, 57]	τοῦ ἅρματος κατὰ τὴν φυγὴν	συντριβέντος,	ὑπὸ Ὕλλου τοῦ Ἡρακλέους ἀνῃρέθη·
[4, 3]	τοῦ δ´ ἀπὸ Διὸς ὄμβρου	μιγέντος	τὴν μὲν τέρψιν καὶ τὴν
[4, 60]	ἡμῖν εἰπεῖν περὶ Μινωταύρου τοῦ	ἀναιρεθέντος	ὑπὸ Θησέως, ἵνα συντελέσωμεν τὰς
[4, 64]	θεὸν περὶ τοῦ βρέφους τοῦ	ἐκτεθέντος,	ὁ δὲ Οἰδίπους μαθὼν παρά
[4, 47]	ξενοκτονίαν ὠμότητος πυρπνεῖν τοὺς ταύρους	μυθολογηθέντος·	παραπλησίως δὲ τοῦ τηροῦντος τὸ
[4, 39]	πρότερον ἑνὸς τῶν δώδεκα θεῶν	ἐκβληθέντος·	ἄτοπον οὖν εἶναι προσδέξασθαι τιμὴν
[4, 44]	αὐτοὺς ἀνομημάτων λαβεῖν κόλασιν. οὗ	γενηθέντος	τὸν μὲν Σκύθην τῆς θυγατρὸς
[4, 53]	κατὰ τὴν στρατείαν οὐ μετρίως	δοξασθέντος,	προσγενέσθαι τὴν ἐκ τῆς Ὀλυμπικῆς
[4, 19]	τὸ μέγεθος τῶν πράξεων θεοῦ	προσαγορευθέντος	ἐκ βίας ἁλοῦσα συνηναγκάσθη μετὰ
[4, 22]	ὃν δὴ χρόνον τοῦ δεσμοῦ	λυθέντος	αὐτομάτως πεσεῖν τὴν κεψαλὴν ἐπὶ
[4, 79]	Τροίας ἅλωσιν Μηριόνου τοῦ Κρητὸς	προσενεχθέντος	τῇ Σικελίᾳ, προσεδέξαντο τοὺς καταπλεύσαντας
[4, 12]	τὸν Φόλον τῆς Διονύσου παραγγελίας.	ἀνοιχθέντος	οὖν τοῦ πίθου, καὶ τῆς
[4, 9]	πλήθει τοῦ πρὸς τὴν παιδοποιίαν	ἀναλωθέντος	χρόνου προσημῆναι τὴν ὑπερβολὴν τῆς
[4, 12]	παραγένηται. διόπερ ὕστερον τέτταρσι γενεαῖς	ἐπιξενωθέντος	αὐτοῦ μνησθῆναι τὸν Φόλον τῆς
[4, 83]	καὶ διὰ τὴν ἀπὸ τοῦ	τεκνωθέντος	υἱοῦ τιμὴν ἀγαπῆσαι περιττότερον τὴν
[4, 64]	γεννῆσαι παῖδας. μετὰ δὲ ταῦτα	ἀνδρωθέντος	τοῦ παιδός, ὁ μὲν Λάιος
[4, 77]	ποιούμενον πεσεῖν εἰς τὸ πέλαγος,	τακέντος	διὰ τὸν ἥλιον τοῦ συνέχοντος
[4, 42]	ἀλλὰ καὶ φοβουμένην μὴ πάλιν	φανέντος	κήτους πρὸς τὴν ὁμοίαν ὑπὸ
[4, 46]	εὐσέβειαν. κοινοῦ δὲ τοῦ συμφέροντος	φανέντος,	τὴν μὲν Μήδειαν ἐπαγγείλασθαι συνεργήσειν
[4, 14]	ἀρετήν. ἀπὸ γὰρ τῶν πολέμων	τραπέντος	αὐτοῦ πρὸς ἀνέσεις τε καὶ
[4, 52]	καὶ τοῦ Πελίου πρὸς ὕπνον	τραπέντος	λέγειν ὡς ἀναγκαῖον ἐν λέβητι
[4, 47]	τοῖς θεοῖς, καὶ τοῦ σώματος	ἐκδαρέντος	προσηλωθῆναι τῷ νεῷ τὸ δέρμα
[4, 65]	παρ´ ἐνιαυτὸν ἄρχειν. πρεσβυτέρου δ´	ὄντος	Ἐτεοκλέους, τοῦτον πρῶτον ἄρξαι, καὶ
[4, 29]	ἡλικίαν, καὶ ῥώμῃ σώματος ὑπερφυοῦς	ὄντος,	ἐφιλοτιμήθη τὰς θυγατέρας ἐκ τούτου
[4, 36]	Ὕλλου τοῦ ἐκ ταύτης, παιδὸς	ὄντος	τὴν ἡλικίαν. ἐπεὶ δὲ πορευόμενος
[4, 29]	πεντήκοντα. Ἡρακλέους δ´ ἔτι παιδὸς	ὄντος	τὴν ἡλικίαν, καὶ ῥώμῃ σώματος
[4, 72]	βασιλέως διεδέξατο τὴν βασιλείαν, ἄπαιδος	ὄντος	τοῦ Ἄκτορος. ἐκ δὲ Πηλέως
[4, 22]	κέρως λαβόμενος διενήξατο τὸν πόρον,	ὄντος	τοῦ διαστήματος σταδίων τριῶν καὶ
[4, 79]	θυόντων τῶν ἐγχωρίων ὡς Ἀφροδίτης	ὄντος	τοῦ νεώ· κατὰ δὲ τοὺς
[4, 28]	~Τοῦ δ´ Ἡρακλέους περὶ ταῦτ´	ὄντος	φασὶ τὰς ὑπολειφθείσας Ἀμαζόνας περὶ
[4, 54]	καὶ τὸν Κρέοντα τοῦ πυρὸς	περικαταλαβόντος	διαφθαρῆναι. τινὲς δὲ τῶν συγγραφέων
[4, 77]	κατὰ τὴν Κρήτην ἔτι Δαιδάλου	διατρίβοντος	καὶ ὑπὸ τῆς Πασιφάης κρυπτομένου,
[4, 11]	Ἰόλαον ἐπεβάλετο κτείνειν, ἐκείνου δὲ	φυγόντος	καὶ τῶν παίδων τῶν ἐκ
[4, 54]	συμφοράς· πλὴν γὰρ ἑνὸς τοῦ	διαφυγόντος	τοὺς ἄλλους υἱοὺς ἀποσφάξαι {καὶ
[4, 11]	προσέβαλεν αὐτῷ, καὶ τοῦ θηρίου	συμφυγόντος	εἰς τὴν διώρυχα συνακολουθῶν αὐτῷ
[4, 55]	φαρμακείᾳ φυγεῖν ἐκ τῆς πόλεως·	δόντος	δ´ Αἰγέως τοὺς παραπέμψοντας εἰς
[4, 15]	τῶν ἀνθρώπων. Ζεὺς δέ, Προμηθέως	παραδόντος	τὸ πῦρ τοῖς ἀνθρώποις, δεσμοῖς
[4, 42]	διαφθερεῖν τὸ κῆτος. τοῦ δὲ	Λαομέδοντος	ἀποδεξαμένου τὸν λόγον καὶ δωρεὰν
[4, 32]	γὰρ μόνος τῶν υἱῶν τοῦ	Λαομέδοντος	ἐναντιούμενος τῷ πατρὶ τὰς ἵππους
[4, 49]	ποτε δεῦρ´ ἐλθὼν ἕνεχ´ ἵππων	Λαομέδοντος	ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ καὶ
[4, 32]	ποτε δεῦρ´ ἐλθὼν ἕνεχ´ ἵππων	Λαομέδοντος	ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ καὶ
[4, 32]	Τελαμῶνα ἀριστείοις, δοὺς αὐτῷ τὴν	Λαομέδοντος	θυγατέρα Ἡσιόνην· οὗτος γὰρ κατὰ
[4, 23]	προστίμου, καὶ τοῦ μὲν Ἔρυκος	διδόντος	τὴν χώραν, τοῦ δ´ Ἡρακλέους
[4, 70]	μέρος τῆς πατρῴας ἀρχῆς· οὐκ	ἀποδιδόντος	δὲ τοῦ Πειρίθου πόλεμον ἐξενεγκεῖν
[4, 43]	εὐχάς. εὐθὺς δὲ τοῦ πνεύματος	ἐνδόντος,	καὶ δυοῖν ἀστέρων ἐπὶ τὰς
[4, 40]	συγκάταινον, οὐχ οὕτω τοῦ Πελίου	σπεύδοντος	προαγαγεῖν εἰς ἐπιφάνειαν τὸν νεανίσκον
[4, 16]	καταπλεύσας ἐπὶ τὰς ἐκβολὰς τοῦ	Θερμώδοντος	ποταμοῦ, πλησίον Θεμισκύρας πόλεως κατεστρατοπέδευσεν,
[4, 12]	ἂν ἐκινδύνευσε, πλέον δὲ τοῦ	δέοντος	καταπολεμήσας ἀπέκτεινεν, ὥστε τὸν ἆθλον
[4, 18]	ἔθετο καθ´ ἑκατέραν τῶν ἠπείρων.	συμπαραπλέοντος	δὲ τοῦ στόλου διαβὰς εἰς
[4, 55]	δ´ ἱστοροῦσιν ὑφ´ Ἱππότου τοῦ	Κρέοντος	ἐξαιτουμένην τυχεῖν κρίσεως καὶ τῶν
[4, 54]	τὸν Ἰάσονα Γλαύκης ἐρασθέντα τῆς	Κρέοντος	θυγατρὸς μνηστεῦσαι τὴν παρθένον. συγκαταθεμένου
[4, 64]	Θηβῶν βασιλεὺς γήμας Ἰοκάστην τὴν	Κρέοντος,	καὶ χρόνον ἱκανὸν ἄπαις ὤν,
[4, 54]	καὶ μίαν ἡμέραν παρὰ τοῦ	Κρέοντος	λαβοῦσαν εἰς τὴν τῆς φυγῆς
[4, 67]	δ´ ἐπανῆλθον εἰς τὰς Θήβας,	Κρέοντος	τοῦ Μενοικέως βασιλεύοντος. οἱ δ´
[4, 65]	δὴ χρόνον Ἀμφιαράου πρὸς Ἄδραστον	στασιάζοντος	περὶ τῆς βασιλείας, ὁμολογίας θέσθαι
[4, 4]	πρὸς δὲ τὰς ἐκ τοῦ	πλεονάζοντος	οἴνου κεφαλαλγίας τοῖς πίνουσι γινομένας
[4, 62]	Ἱππόλυτος αὐτῇ μιγῆναι. Θησέως δὲ	διστάζοντος	περὶ τῆς διαβολῆς, καὶ τὸν
[4, 60]	τὴν ἀρχήν, ἐπεβούλευσε τῷ Ἀνδρόγεῳ.	βαδίζοντος	οὖν αὐτοῦ εἰς τὰς Θήβας
[4, 40]	εἰς ἐπιφάνειαν τὸν νεανίσκον ὡς	ἐλπίζοντος	ἐν ταῖς παραβόλοις στρατείαις διαφθαρήσεσθαι·
[4, 9]	Ἀλκμήνην, Ἀμφιτρύωνι κατὰ πᾶν ὁμοιωθέντα.	διελθόντος	δὲ τοῦ κατὰ φύσιν χρόνου
[4, 65]	Ἐτεοκλέους, τοῦτον πρῶτον ἄρξαι, καὶ	διελθόντος	τοῦ χρόνου μὴ βούλεσθαι παραδιδόναι
[4, 62]	ἐγέννησε. μικρὸν δ´ ὕστερον Ἱππολύτου	ἐπανελθόντος	εἰς τὰς Ἀθήνας πρὸς τὰ
[4, 55]	ἀπολυθῆναι. μετὰ δὲ ταῦτα Θησέως	ἐπανελθόντος	ἐκ Τροιζῆνος εἰς τὰς Ἀθήνας,
[4, 33]	ἀπέκτεινεν. εἰς Τίρυνθα δὲ Ἡρακλέους	ἐπανελθόντος,	Εὐρυσθεὺς αἰτιασάμενος αὐτὸν ἐπιβουλεύειν τῇ
[4, 62]	κάλλος ἐρασθεῖσα αὐτοῦ τότε μὲν	ἀπελθόντος	εἰς Τροιζῆνα ἱδρύσατο ἱερὸν Ἀφροδίτης
[4, 23]	τῆς Πελωριάδος ἐπὶ τὸν Ἔρυκα.	διεξιόντος	δ´ αὐτοῦ τὴν παράλιον τῆς
[4, 47]	δὲ τοῦ τηροῦντος τὸ τέμενος	Δράκοντος	ὀνομαζομένου, μετενηνοχέναι τοὺς ποιητὰς ἐπὶ
[4, 26]	χρυσᾶ, τηρούμενα συνεχῶς ὑπό τινος	δράκοντος	φοβερωτάτου, τινὲς δὲ λέγουσι ποίμνας
[4, 9]	τὸν δ´ Εὐρυσθέα πρὸ τοῦ	καθήκοντος	χρόνου πρὸς τὸ φῶς ἀγαγεῖν.
[4, 65]	ἐπὶ τὰς Θήβας· τοῦ δὲ	προγινώσκοντος	ὡς ἀπολεῖται συστρατεύσας αὐτοῖς, καὶ
[4, 32]	εἰσέπεσεν εἰς τὴν πόλιν, Ἡρακλέους	προσβαλόντος	κατὰ τὸ καρτερώτατον μέρος τοῦ
[4, 32]	χρυσόμαλλον δέρος, καὶ τὸ κῆτος	ἀνελόντος,	ἀπεστέρησε τῶν ὡμολογημένων ἵππων, περὶ
[4, 56]	ἀρχὴν ἀνακτήσασθαι, Μήδου τοῦ Μηδείας	ἀνελόντος	τὸν Πέρσην· μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 44]	καὶ τοῦ πλήθους τῶν Θρᾳκῶν	συνδραμόντος,	φασὶ τὸν Ἡρακλέα πάντων ἄριστα
[4, 36]	Ἀρχιτέλους υἱοῦ, παιδὸς τὴν ἡλικίαν,	ἁμαρτάνοντος	δ´ ἐν τῷ διακονεῖν, πατάξας
[4, 24]	καὶ αὐτῷ τῷ Ἡρακλεῖ τούτου	συμβαίνοντος,	καὶ τοῦ ἄθλου δεκάτου τελουμένου,
[4, 24]	τοῦ δαιμονίου τὴν ἀθανασίαν αὐτῷ	προσημαίνοντος.	ὁδοῦ γὰρ οὔσης οὐκ ἄπωθεν
[4, 51]	τοῦ Πελίου ταῖς θυγατράσι διαρρήδην	εἰπόντος	πάντα πράττειν ὅσα ἂν ἡ
[4, 62]	ἠξίου τὸν Ἱππόλυτον μιγῆναι αὐτῇ.	ἀντειπόντος	δ´ ἐκείνου φασὶ τὴν Φαίδραν
[4, 67]	τὴν Αὐτολύτην ἀνεῖλον. δεινῶς δὲ	φέροντος	τοῦ Μεταποντίου τὸ συμβεβηκός, πλοῖα
[4, 77]	γενομένου δὲ τότε ταύρου κάλλει	διαφέροντος	ἕτερον τῶν ἡττόνων ταύρων θῦσαι·
[4, 61]	Μίνωος ἠράσθη τοῦ Θησέως εὐπρεπείᾳ	διαφέροντος,	Θησεὺς δ´ εἰς λόγους ἐλθὼν
[4, 18]	βασιλέως, ἀνδρὸς εὐσεβείᾳ καὶ δικαιοσύνῃ	διαφέροντος,	κατέλιπε μέρος τῶν βοῶν ἐν
[4, 83]	Βούτα, βασιλέως τινὸς ἐγχωρίου δόξῃ	διαφέροντος·	τοῦτον δὲ διὰ τὴν ἀπὸ
[4, 46]	ξένους εὐσέβειαν. κοινοῦ δὲ τοῦ	συμφέροντος	φανέντος, τὴν μὲν Μήδειαν ἐπαγγείλασθαι
[4, 48]	ὑπὸ Μελεάγρου φονευθῆναι. ἔνθα δὴ	πεσόντος	τοῦ βασιλέως καὶ τῶν Ἑλλήνων
[4, 42]	τοὺς ἐπερωτήσοντας περὶ τῶν συμβεβηκότων.	ἐκπεσόντος	οὖν χρησμοῦ μῆνιν ὑπάρχειν Ποσειδῶνος,
[4, 11]	ἀδύνατον. εἰς πολλὴν οὖν ἀμηχανίαν	ἐμπίπτοντος	αὐτοῦ, Ἥρα μὲν ἔπεμψεν αὐτῷ
[4, 10]	θεοῖς δέδοκται δώδεκα ἄθλους τελέσαι	προστάττοντος	Εὐρυσθέως, καὶ τοῦτο πράξαντα τεύξεσθαι
[4, 17]	ἀδίκου μονάρχου τοῦ τοὺς ἄθλους	προστάττοντος.	~Μετὰ δὲ τὸν Ἀνταίου θάνατον
[4, 60]	Ἀθήνας κατήντησε Παναθηναίων συντελουμένων, Αἰγέως	βασιλεύοντος,	ἐν δὲ τοῖς ἀγῶσι νικήσας
[4, 60]	Κρηθέως θυγατέρα ἐγέννησεν Ἀστέριον. οὗ	βασιλεύοντος	ἐν Κρήτῃ Ζεύς, ὥς φασιν,
[4, 67]	τὰς Θήβας, Κρέοντος τοῦ Μενοικέως	βασιλεύοντος.	οἱ δ´ ἐκ τῶν πατρίδων
[4, 47]	Ἄρεος ἱερόν. μετὰ δὲ ταῦτα	βασιλεύοντος	τῆς Κολχίδος Αἰήτου χρησμὸν ἐκπεσεῖν
[4, 56]	μαθόντας παρὰ Τρίτωνος τοῦ τότε	βασιλεύοντος	τῆς Λιβύης τὴν ἰδιότητα τῆς
[4, 49]	Πόντου γενομένους προσπλεῦσαι τῇ γῇ,	βασιλεύοντος	τότε τῆς χώρας Βύζαντος, ἀφ´
[4, 23]	Ἀφροδίτης καὶ Βούτα τοῦ τότε	βασιλεύοντος	τῶν τόπων. γενομένης δὲ τῆς
[4, 32]	τῷ βασιλεῖ. οὗτος γὰρ Ἡρακλέους	στρατεύοντος	μετὰ Ἰάσονος ἐπὶ τὸ χρυσόμαλλον
[4, 19]	ἀνθρώπων ἐξ ἅπαντος ἔθνους ἑκουσίως	συστρατεύοντος	ἔκτισε πόλιν εὐμεγέθη τὴν ὀνομασθεῖσαν
[4, 24]	ἐγχωρίοις. Ἰολάου τε τοῦ ἀδελφιδοῦ	συστρατεύοντος	τέμενος ἀξιόλογον ἐποίησε, καὶ τιμὰς
[4, 79]	ὀστᾶ τοῖς Κρησὶν ἀποδοθῆναι, Θήρωνος	δυναστεύοντος	τῶν Ἀκραγαντίνων. οὐ μὴν ἀλλ´
[4, 10]	καὶ προσέταττε τελεῖν ἄθλους. οὐχ	ὑπακούοντος	δὲ τοῦ Ἡρακλέους, Ζεὺς μὲν
[4, 65]	ἀρχήν· τοῦ δ´ ἀδελφοῦ μὴ	ὑπακούοντος	φυγεῖν εἰς Ἄργος πρὸς Ἄδραστον
[4, 56]	ἑτέρου πάλιν ποταμοῦ τὴν ῥύσιν	ἔχοντος	εἰς τὸν ὠκεανὸν καταπλεῦσαι πρὸς
[4, 50]	τρισὶν ἀνδράσι περιγενέσθαι βασιλέως δύναμιν	ἔχοντος	καὶ πόλεις ἀξιολόγους. τοιαύτης δ´
[4, 38]	δὲ καὶ κεραυνῶν ἐκ τοῦ	περιέχοντος	πεσόντων, ἡ πυρὰ πᾶσα κατεφλέχθη.
[4, 77]	τακέντος διὰ τὸν ἥλιον τοῦ	συνέχοντος	τὰς πτέρυγας κηροῦ, αὐτὸν δὲ
[4, 51]	τοῦ πλήθους κατὰ τὰς ὁδοὺς	συντρέχοντος,	παραγγέλλειν πᾶσι δέχεσθαι τὴν θεὸν
[4, 37]	τὴν θυγατέρα ἐμνήστευεν Ἀστυδάμειαν· οὐ	προσέχοντος	δ´ αὐτοῦ διὰ τὸ ἔχειν
[4, 61]	Ἀνδρόγεω φόνου. οὐδενὸς δ´ αὐτῷ	προσέχοντος,	πρὸς μὲν Ἀθηναίους πόλεμον συνεστήσατο,
[4, 49]	ἵππους ἀποδιδόναι. οὐδενὸς δ´ αὐτῷ	προσέχοντος,	φασὶν εἰς τὴν φυλακὴν δύο
[4, 82]	ταύτην, λοιμοῦ δὲ τὴν Ἑλλάδα	κατασχόντος	ποιήσασθαι τὴν θυσίαν ὑπὲρ ἁπάντων
[4, 58]	ἐστράτευσαν ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον Ὕλλου	στρατηγοῦντος.	Ἀτρεὺς δὲ μετὰ τὴν Εὐρυσθέως
[4, 37]	πρὸς Ἡρακλέα· τούτου γὰρ αὐτοῖς	συνεργοῦντος	τρεῖς πόλεις ᾤκισαν ἐν Πελοποννήσῳ,
[4, 13]	αὐλὴν τὴν Αὐγέου καθᾶραι μηδενὸς	βοηθοῦντος·	αὕτη δ´ ἐκ πολλῶν χρόνων
[4, 72]	τοὺς ἐγχωρίους. Αἴγινα δ´ ἐκ	Φλιοῦντος	ὑπὸ Διὸς ἁρπαγεῖσα εἰς νῆσον
[4, 51]	καὶ τοῦ βασιλέως μεγάλης ἀποδοχῆς	ἀξιοῦντος	τὴν Μήδειαν καὶ τὸ σύνολον
[4, 63]	δὲ κρίναντος μνηστεῦσαι Φερσεφόνην καὶ	παρακαλοῦντος	συναποδημῆσαι, τὸ μὲν πρῶτον ὁ
[4, 36]	ὕστερον ἔτεσι δειπνῶν παρ´ Οἰνεῖ,	διακονοῦντος	Εὐρυνόμου τοῦ Ἀρχιτέλους υἱοῦ, παιδὸς
[4, 47]	ταύρους μυθολογηθέντος· παραπλησίως δὲ τοῦ	τηροῦντος	τὸ τέμενος Δράκοντος ὀνομαζομένου, μετενηνοχέναι
[4, 65]	αὐτοῖς, καὶ διὰ τοῦτο μὴ	συγχωροῦντος,	Πολυνείκην φασὶ τὸν χρυσοῦν ὅρμον,
[4, 10]	ἐκ τῆς πόλεως. Ἐργίνου δ´	ἐξαιτοῦντος	τὸν αἴτιον, Κρέων βασιλεύων τῶν
[4, 65]	Καδμείαν πεπτωκότων σωμάτων, καὶ μηδενὸς	τολμῶντος	θάπτειν, Ἀθηναῖοι διαφέροντες τῶν ἄλλων
[4, 38]	ὑφάψαι τὴν πυράν. οὐδενὸς δὲ	τολμῶντος	ὑπακοῦσαι μόνος Φιλοκτήτης ἐπείσθη· λαβὼν
[4, 33]	ὄντα Ἡρακλέους οἱ υἱοὶ τοῦ	Ἱπποκόωντος	εἴκοσι τὸν ἀριθμὸν ὄντες ἀπέκτειναν·
[4, 68]	Ἀντιφάτου δὲ καὶ Ζευξίππης τῆς	Ἱπποκόωντος	Οἰκλῆς καὶ Ἀμφάλκης ὑπῆρξαν, Οἰκλέους
[4, 21]	τοῦ λόφου τοῦ τὸ παλαιὸν	ἐκφυσῶντος	ἄπλατον πῦρ παραπλησίως τῇ κατὰ
[4, 29]	πάλιν ἐπὶ τὰς Ἡρακλέους πράξεις.	~Τετελεκότος	γὰρ αὐτοῦ τοὺς ἄθλους, καὶ
[4, 20]	κακοπάθειαν, οὐδὲν δηλώσασα περὶ τοῦ	συμβεβηκότος.	τοῦ βρέφους δὲ κλαυθμυριζομένου, καὶ
[4, 11]	ὄρος τὸ καλούμενον ἀπὸ τοῦ	συμβεβηκότος	Τρητόν· εἶχε γὰρ περὶ τὴν
[4, 25]	Μουσαίου τοῦ Ὀρφέως υἱοῦ τότε	προεστηκότος	τῆς τελετῆς. Ἐπεὶ δ´ Ὀρφέως
[4, 34]	γυναικός, ἔγημε Δηιάνειραν τὴν Οἰνέως,	τετελευτηκότος	ἤδη Μελεάγρου. οὐκ ἀνοίκειον δ´
[4, 76]	ἐδολοφόνησε. θάπτων δ´ αὐτὸν καὶ	περικατάληπτος	γενόμενος, ἐπηρωτήθη τίνα θάπτει, καὶ
[4, 26]	τούτων ἐξέσται διαλαμβάνειν ὡς ἂν	ἕκαστος	ἑαυτὸν πείθῃ. ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 18]	τούτων ἐξέσται σκοπεῖν ὡς ἂν	ἕκαστος	ἑαυτὸν πείθῃ. τὸ παραπλήσιον δὲ
[4, 17]	δὲ τούτοις ὅτι τῶν υἱῶν	ἕκαστος	μεγάλας ἔχει δυνάμεις συνεστώσας ἐξ
[4, 12]	δὲ διαφυγόντων τὸν κίνδυνον ὕστερον	ἕκαστος	τιμωρίας ἠξιώθη· Ὅμαδος μὲν γὰρ
[4, 14]	ἀγῶνας, ἐτίμησαν αὐτὸν δωρεαῖς οἰκείαις	ἕκαστος	τῶν θεῶν, Ἀθηνᾶ μὲν πέπλῳ,
[4, 65]	νεκρῶν οὐ συνεχώρησαν, ὁ δ´	Ἄδραστος	καταλιπὼν ἀτάφους τοὺς τετελευτηκότας ἐπανῆλθεν
[4, 18]	τὸ μέγεθος τῶν ἔργων μένῃ	ἀείμνηστος	ἡ δόξα τοῦ κατασκευάσαντος· ὡς
[4, 14]	τῶν θεῶν, Ἀθηνᾶ μὲν πέπλῳ,	Ἥφαιστος	δὲ ῥοπάλῳ καὶ θώρακι· καὶ
[4, 25]	εἰς Αἴγυπτον, κἀκεῖ πολλὰ προσεπιμαθὼν	μέγιστος	ἐγένετο τῶν Ἑλλήνων ἔν τε
[4, 14]	μισθόν. τὰ δ´ ἀθλήματα πάντα	αὐτὸς	ἀδηρίτως ἐνίκησε, μηδενὸς τολμήσαντος αὐτῷ
[4, 19]	βασιλείαν τοῖς ἀρίστοις τῶν ἐγχωρίων,	αὐτὸς	δ´ ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν καὶ
[4, 25]	πόλις ἐπίσημος ὁμώνυμος τῷ τετελευτηκότι.	~αὐτὸς	δ´ ἐγκυκλωθεὶς τὸν Ἀδρίαν καὶ
[4, 57]	μὲν τῶν μετ´ Εὐρυσθέως κατεκόπησαν,	αὐτὸς	δ´ ὁ Εὐρυσθεύς, τοῦ ἅρματος
[4, 39]	τεθεικέναι κατὰ τὴν Νεκυίαν εἴδωλον,	αὐτὸς	δὲ μετ´ ἀθανάτοισι θεοῖσι τέρπεται
[4, 23]	ἄγειν πανήγυρίν τε καὶ θυσίαν.	αὐτὸς	δὲ μετὰ τῶν βοῶν διὰ
[4, 22]	βοῦς ἐπεραίωσεν εἰς τὴν Σικελίαν,	αὐτὸς	δὲ ταύρου κέρως λαβόμενος διενήξατο
[4, 14]	δ´ αὐτὸν ἐποίησεν, ὅτι καὶ	αὐτὸς	εὐηργέτησε τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων
[4, 85]	εἰλεῦντα κατ´ ἀσφοδελὸν λειμῶνα, οὓς	αὐτὸς	κατέπεφνεν ἐν οἰοπόλοισιν ὄρεσσι, χερσὶν
[4, 38]	δὲ μᾶλλον τῇ νόσῳ βαρυνόμενος	αὐτὸς	μὲν ἀπέστειλεν εἰς Δελφοὺς Λικύμνιον
[4, 32]	Ἡρακλῆς καταπλεύσας εἰς τὴν Τρῳάδα	αὐτὸς	μὲν μετὰ τῶν ἀρίστων προῆγεν
[4, 53]	ἠμύνατο, τιμωρίαν ἐλάττονα λαβὼν ὧν	αὐτὸς	πέπονθεν, Ἀκάστῳ μὲν τῷ Πελίου
[4, 32]	πόλει τοῖς μεθ´ Ἡρακλέους συμβαλὼν	αὐτός	τε ἔπεσε καὶ τῶν συναγωνιζομένων
[4, 33]	μόνον διεσώθησαν· τῶν δ´ ἐναντίων	αὐτός	τε ὁ Ἱπποκόων καὶ μετ´
[4, 62]	εἰπεῖν τῷ Θησεῖ διότι ἐπεβάλετο	Ἱππόλυτος	αὐτῇ μιγῆναι. Θησέως δὲ διστάζοντος
[4, 62]	φοβηθεῖσα τὸν ἐξετασμὸν ἀνεκρέμασεν ἑαυτήν,	Ἱππόλυτος	δ´ ἁρματηλατῶν, ὡς ἤκουσε τὰ
[4, 62]	τοῖς ἱμᾶσιν ἑλκυσθῆναι καὶ τελευτῆσαι.	Ἱππόλυτος	μὲν οὖν διὰ σωφροσύνην τὸν
[4, 12]	Ἡρακλέους φίλον τὸν ὀνομαζόμενον Φόλον.	οὗτος	γὰρ διὰ τὴν συγγένειαν θάπτων
[4, 59]	τὸν ἐν Ἰσθμῷ κατοικοῦντα Σίνιν.	οὗτος	γὰρ δύο πίτυς κάμπτων, καὶ
[4, 59]	ὀνομαζομένας ἀπ´ ἐκείνου Σκειρωνίδας πέτρας·	οὗτος	γὰρ εἰώθει τοὺς παριόντας ἀναγκάζειν
[4, 25]	παρεκβάντας βραχέα περὶ αὐτοῦ διελθεῖν.	οὗτος	γὰρ ἦν υἱὸς μὲν Οἰάγρου,
[4, 32]	Ἴλιον, ἐγκαλῶν Λαομέδοντι τῷ βασιλεῖ.	οὗτος	γὰρ Ἡρακλέους στρατεύοντος μετὰ Ἰάσονος
[4, 32]	αὐτῷ τὴν Λαομέδοντος θυγατέρα Ἡσιόνην·	οὗτος	γὰρ κατὰ τὴν πολιορκίαν πρῶτος
[4, 26]	μεταβησόμεθα πάλιν ἐπὶ τὸν Ἡρακλέα.	~Οὗτος	γὰρ κατὰ τοὺς παραδεδομένους μύθους
[4, 32]	τῶν Ἰλιαδῶν διὰ τὴν δικαιοσύνην·	οὗτος	γὰρ μόνος τῶν υἱῶν τοῦ
[4, 68]	Αἰόλου τοῦ Ἕλληνος τοῦ Δευκαλίωνος·	οὗτος	δ´ ἐκ τῆς Αἰολίδος ὁρμηθεὶς
[4, 79]	τὸν ἀνεῳγμένον ἐποίησαν Ἀφροδίτης νεών.	οὗτος	δ´ ἐπὶ γενεὰς πλείους ἐτιμᾶτο,
[4, 69]	Περιμήλᾳ τῇ Ἀμυθάονος ἐγέννησεν Ἰξίονα.	οὗτος	δ´, ὥς φασιν, ὑποσχόμενος ἕδνα
[4, 73]	Ἀσωποῦ θυγατρὶ μιγεὶς ἐγέννησεν Οἰνόμαον.	οὗτος	δὲ θυγατέρα μονογενῆ γεννήσας ὠνόμασεν
[4, 11]	ἀποκτεῖναι τὸν ἐν Νεμέᾳ λέοντα.	οὗτος	δὲ μεγέθει μὲν ὑπερφυὴς ἦν,
[4, 69]	τὸν ἐν Θετταλίᾳ Πηνειὸν ὀνομασθῆναι.	οὗτος	δὲ μιγεὶς νύμφῃ τῇ προσαγορευομένῃ
[4, 36]	Κένταυρον μισθοῦ διαβιβάζοντα τὸν ποταμόν.	οὗτος	δὲ πρώτην διαβιβάσας τὴν Δηιάνειραν,
[4, 34]	ὗν ἀνῆκεν, ὑπερφυῆ τὸ μέγεθος.	οὗτος	δὲ τὴν σύνεγγυς χώραν καταφθείρων
[4, 59]	τῷ λεγομένῳ Κορυδαλλῷ τῆς Ἀττικῆς·	οὗτος	δὲ τοὺς παριόντας ὁδοιπόρους ἠνάγκαζεν
[4, 63]	συνέβη τῷ κλήρῳ λαχεῖν Θησέα.	οὗτος	μὲν οὖν κύριος κατέστη τῆς
[4, 36]	χρῖσαι τὸν χιτῶνα τοῦ Ἡρακλέους.	οὗτος	μὲν οὖν ταύτην τὴν ὑποθήκην
[4, 65]	ἑαυτοῦ τελευτὴν ἀνελεῖν τὴν Ἐριφύλην.	οὗτος	μὲν οὖν ὕστερον κατὰ τὰς
[4, 12]	τὸ πλησίον ὄρος Φολόην ὀνομασθῆναι·	οὗτος	ξενίοις δεχόμενος Ἡρακλέα τὸν κατακεχωσμένον
[4, 6]	καὶ ταῖς ἄλλαις σχεδὸν ἁπάσαις	οὗτος	ὁ θεὸς τυγχάνει τινὸς τιμῆς,
[4, 8]	γὰρ μεγέθει τῶν κατεργασθέντων ὁμολογουμένως	οὗτος	παραδέδοται πάντας τοὺς ἐξ αἰῶνος
[4, 60]	ὅν τινες Διὸς υἱὸν ἀναγράφουσιν.	οὗτος	πρῶτος Ἑλλήνων ναυτικὴν δύναμιν ἀξιόλογον
[4, 14]	ἐγένετο τιμιώτατος ἁπάντων τῶν ἀγώνων	οὗτος,	τὴν ἀρχὴν ἀπ´ ἀγαθοῦ λαβών.
[4, 82]	κυνῶν ἰδὼν τὸν υἱὸν τετελευτηκότα,	οὗτος	τῶν κατὰ τὸν οὐρανὸν ἄστρων
[4, 31]	τοῦ δυναστεύσαντος Οἰχαλίας. ὁ δ´	Εὔρυτος	διὰ τὴν ἐκ τῆς Μεγάρας
[4, 67]	τὴν ὀνομαζομένην {ἀπ´ αὐτοῦ} Λιπάραν·	Βοιωτὸς	δὲ πλεύσας πρὸς Αἰόλον τὸν
[4, 67]	Πρὸ δὲ τούτων τῶν χρόνων	Βοιωτὸς	ὁ Ἄρνης καὶ Ποσειδῶνος καταντήσας
[4, 6]	θεὸς τυγχάνει τινὸς τιμῆς, μετὰ	γέλωτος	καὶ παιδιᾶς παρεισαγόμενος ἐν ταῖς
[4, 32]	οὗτος γὰρ κατὰ τὴν πολιορκίαν	πρῶτος	βιασάμενος εἰσέπεσεν εἰς τὴν πόλιν,
[4, 76]	εἶναι τὸ κατασκευασθὲν ἔμψυχον ζῷον.	πρῶτος	δ´ ὀμματώσας καὶ διαβεβηκότα τὰ
[4, 75]	αὐτοῦ διελθεῖν. ~Τῆς Τρῳάδος χώρας	πρῶτος	ἐβασίλευσε Τεῦκρος, υἱὸς ὢν Σκαμάνδρου
[4, 60]	τινες Διὸς υἱὸν ἀναγράφουσιν. οὗτος	πρῶτος	Ἑλλήνων ναυτικὴν δύναμιν ἀξιόλογον συστησάμενος
[4, 11]	δὲ μεγέθει μὲν ὑπερφυὴς ἦν,	ἄτρωτος	δὲ ὢν σιδήρῳ καὶ χαλκῷ
[4, 37]	δὲ τὴν Δρυόπων ἀνάστασιν, πολέμου	συνεστῶτος	τοῖς Δωριεῦσι τοῖς τὴν Ἑστιαιῶτιν
[4, 72]	υἱῶν νῦν διέξιμεν. Ὠκεανοῦ καὶ	Τηθύος	κατὰ τοὺς μύθους ἐγένοντο παῖδες
[4, 69]	ἐν μέρει διέξιμεν. Ὠκεανοῦ καὶ	Τηθύος	κατὰ τοὺς μύθους παῖδες ἐγένοντο
[4, 20]	συνέβη περὶ μίαν γυναῖκα γενέσθαι.	ἔγκυος	γὰρ οὖσα καὶ μετὰ τῶν
[4, 41]	τῶν μυθογράφων ἀπὸ τοῦ τὸ	σκάφος	ἀρχιτεκτονήσαντος Ἄργου καὶ συμπλεύσαντος ἕνεκα
[4, 41]	στρατείας. Ἰάσονα δὲ καθελκύσαντα τὸ	σκάφος	καὶ κοσμήσαντα πᾶσι τοῖς ἀνήκουσι
[4, 41]	μὲν περὶ τὸ Πήλιον ναυπηγήσασθαι	σκάφος,	πολὺ τῷ μεγέθει καὶ τῇ
[4, 33]	Τήλεφον ἀπὸ τῆς τρεφούσης ἐλάφου.	Τήλεφος	δ´ ἀνδρωθεὶς καὶ τὴν μητέρα
[4, 64]	καὶ γεννήσας υἱόν, ἐξέθηκε τὸ	βρέφος	διαπερονήσας αὐτοῦ τὰ σφυρὰ σιδήρῳ·
[4, 9]	τῆς Ἥρας ζηλοτυπίαν, ἐξέθηκε τὸ	βρέφος	εἰς τὸν τόπον ὃς νῦν
[4, 33]	δὲ παιδίον ἄρρεν ἀπέλιπε τὸ	βρέφος	εἴς τινας θάμνους κρύψασα. μετὰ
[4, 2]	περιστάσεως οὐκ ἐνέγκασαν τὸ μὲν	βρέφος	ἐκτρῶσαι, ὑπὸ δὲ τοῦ πυρὸς
[4, 9]	ἡ μὲν Ἥρα διαλγήσασα τὸ	βρέφος	ἔρριψεν, Ἀθηνᾶ δὲ κομίσασα αὐτὸ
[4, 10]	δράκοντας ἀπέστειλε τοὺς ἀναλώσοντας τὸ	βρέφος,	ὁ δὲ παῖς οὐ καταπλαγεὶς
[4, 33]	δ´ ἀπολειφθὲν ἐν τῷ Παρθενίῳ	βρέφος	ὑπὸ τῆς Αὔγης βουκόλοι τινὲς
[4, 14]	μὲν ἵππους ἐδωρήσατο, Ἑρμῆς δὲ	ξίφος,	Ἀπόλλων δὲ τόξον τε ἔδωκε
[4, 26]	ὑπὸ τῆς Φερσεφόνης ὡς ἂν	ἀδελφός,	Θησέα μὲν ἀνήγαγεν ἐκ δεσμῶν
[4, 21]	Αἴτνῃ· καλεῖται δὲ νῦν ὁ	λόφος	Οὐεσουούιος, ἔχων πολλὰ σημεῖα τοῦ
[4, 12]	μητρὸς ὄντας θεούς, τὸ δὲ	τάχος	ἔχοντας ἵππων, ῥώμῃ δὲ δισωμάτους
[4, 16]	μάχην Ἄελλα, {καὶ} διὰ τὸ	τάχος	ταύτης τετευχυῖα τῆς προσηγορίας, ὀξύτερον
[4, 41]	λέγουσιν ἀπὸ τῆς περὶ τὸ	τάχος	ὑπερβολῆς, ὡς ἂν τῶν ἀρχαίων
[4, 65]	διὰ κλίμακος ἀναβαίνων ἐπὶ τὸ	τεῖχος	ἐτελεύτησεν, Ἀμφιάραος δὲ χανούσης τῆς
[4, 47]	περιβαλεῖν δὲ καὶ τῷ τεμένει	τεῖχος	καὶ φύλακας πολλοὺς ἐπιστῆσαι τῶν
[4, 18]	συνεχῆ τόπον, καὶ κατὰ τῆς	διώρυχος	δεξάμενος ἅπαν τὸ κατὰ τὴν
[4, 35]	τοῦ Ἀχελῴου τὸ διὰ τῆς	διώρυχος	φερόμενον ῥεῖθρον, τὰ δὲ μῆλα
[4, 78]	Ἔρυκα πέτρας οὔσης ἀποτομάδος εἰς	ὕψος	ἐξαίσιον, καὶ τῆς κατὰ τὸ
[4, 7]	φρονήμασι μετεωρίζεσθαι τὰς ψυχὰς εἰς	ὕψος	οὐράνιον· Καλλιόπην δ´ ἀπὸ τοῦ
[4, 77]	τὸν παραδεδομένον μῦθον Πασιφάης τῆς	Μίνωος	γυναικὸς ἐρασθείσης τοῦ ταύρου, μηχάνημα
[4, 77]	Δαίδαλον πυθόμενον τὴν ἀπειλὴν τοῦ	Μίνωος	διὰ τὴν κατασκευὴν τῆς βοός
[4, 61]	Ἀριάδνη μὲν ἡ θυγάτηρ τοῦ	Μίνωος	ἠράσθη τοῦ Θησέως εὐπρεπείᾳ διαφέροντος,
[4, 62]	ἀναγράψομεν. ~Δευκαλίων ὁ πρεσβύτατος τῶν	Μίνωος	παίδων, δυναστεύων τῆς Κρήτης καὶ
[4, 75]	Δαιδάλου καὶ Μινωταύρου καὶ τῆς	Μίνωος	στρατείας εἰς Σικελίαν ἐπὶ Κώκαλον
[4, 79]	τὴν Σικελίαν Κρῆτες μετὰ τὴν	Μίνωος	τελευτὴν ἐστασίασαν διὰ τὴν ἀναρχίαν,
[4, 77]	τέχνῃ δόξαν θαυμαζόμενος, φίλος ἐγένετο	Μίνωος	τοῦ βασιλέως. κατὰ δὲ τὸν
[4, 60]	ἔσχε πλείονα νόθα. τῶν δὲ	Μίνωος	υἱῶν Ἀνδρόγεως μὲν εἰς τὰς
[4, 74]	τῆς Παφλαγονίας ὑπὸ Ἴλου τοῦ	Τρωός,	ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ τὰ περὶ
[4, 27]	καὶ ταχὺ φυγόντας εἰς τὰς	ναῦς	ἀποπλεῖν. τούτοις δ´ ἐπί τινος
[4, 32]	μετὰ τούτων ἦλθεν ἐπὶ τὰς	ναῦς,	ἐλπίζων, εἰ ταύτας ἐμπρήσειε, τέλος
[4, 32]	δὲ λοιποὶ συνδιωχθέντες εἰς τὰς	ναῦς	ἔφθασαν ἀναπλεύσαντες ἀπὸ τῆς γῆς.
[4, 34]	τὸ μέγεθος. οὗτος δὲ τὴν	σύνεγγυς	χώραν καταφθείρων τὰς κτήσεις ἐλυμαίνετο·
[4, 38]	τὴν θυσίαν· ὁ δ´ Ἡρακλῆς	ἐνδὺς	τὸν κεχριμένον χιτῶνα, καὶ κατ´
[4, 69]	δὲ Φόρβαντος ὑπῆρξαν υἱοὶ δύο,	Αἰγεὺς	καὶ Ἄκτωρ, οἱ τὴν Ἠλείων
[4, 59]	εἰς τὰς Ἀθήνας· τοῦτον δ´	Αἰγεὺς	παραλαβὼν ἔθυσεν Ἀπόλλωνι. ~Λείπεται δ´
[4, 61]	τῶν περὶ τὸν Θησέα, ὁ	Αἰγεὺς	συνέθετο πρὸς τὸν κυβερνήτην {καὶ
[4, 60]	Πάλλαντος παισίν. ἐνταῦθ´ ὁ μὲν	Αἰγεὺς	ὑποπτεύσας τὴν Ἀνδρόγεω φιλίαν, μήποθ´
[4, 14]	γένεσιν τοῦ θεοῦ τούτου συντελεσθῆναι.	Ζεὺς	γὰρ πρώτῃ μὲν ἐμίγη γυναικὶ
[4, 15]	γηγενῶν ἀποδοχῆς ἔτυχε τῆς μεγίστης.	Ζεὺς	γὰρ τοὺς μὲν συναγωνισαμένους τῶν
[4, 15]	μεγάλα τὸν βίον τῶν ἀνθρώπων.	Ζεὺς	δέ, Προμηθέως παραδόντος τὸ πῦρ
[4, 39]	ὅτι μετὰ τὴν ἀποθέωσιν αὐτοῦ	Ζεὺς	Ἥραν μὲν ἔπεισεν υἱοποιήσασθαι τὸν
[4, 10]	οὐχ ὑπακούοντος δὲ τοῦ Ἡρακλέους,	Ζεὺς	μὲν ἀπέστειλε διακελευόμενος ὑπουργεῖν Εὐρυσθεῖ,
[4, 60]	Ἀστέριον. οὗ βασιλεύοντος ἐν Κρήτῃ	Ζεύς,	ὥς φασιν, Εὐρώπην ἁρπάσας ἐκ
[4, 33]	εἰς Τίρυνθα δὲ Ἡρακλέους ἐπανελθόντος,	Εὐρυσθεὺς	αἰτιασάμενος αὐτὸν ἐπιβουλεύειν τῇ βασιλείᾳ
[4, 15]	ἔνδειαν τῶν ζῴων εὐπειθεῖς ἔσχεν.	Εὐρυσθεὺς	δ´ ἀχθεισῶν πρὸς αὐτὸν τῶν
[4, 10]	τὰ κατὰ τὴν πόλιν ἐπέτρεψεν,	Εὐρυσθεὺς	δ´ ὁ τὴν βασιλείαν ἔχων
[4, 57]	δόξαν, ὑφορώμενος αὐτῶν τὴν αὔξησιν	Εὐρυσθεὺς	ἐστράτευσεν ἐπ´ αὐτοὺς μετὰ πολλῆς
[4, 17]	ὧν δὴ χάριν ὁ μὲν	Εὐρυσθεὺς	νομίζων δυσέφικτον εἶναι τὴν ἐπὶ
[4, 13]	εἶχεν ἄπλατον, ἣν ὕβρεως ἕνεκεν	Εὐρυσθεὺς	προσέταξε καθᾶραι. ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 9]	δώδεκα ἄθλους οὓς ἂν ὁ	Εὐρυσθεὺς	προστάξῃ, καὶ τοῦτο πράξαντα τυχεῖν
[4, 57]	Εὐρυσθέως κατεκόπησαν, αὐτὸς δ´ ὁ	Εὐρυσθεύς,	τοῦ ἅρματος κατὰ τὴν φυγὴν
[4, 57]	Ὕλλου καί τινων ἑτέρων ἀνδρωθέντων,	Εὐρυσθεὺς	φοβηθεὶς μὴ πάντων ἐνηλίκων γενομένων
[4, 23]	γενέσθαι. πολλαῖς γὰρ ὕστερον γενεαῖς	Δωριεὺς	ὁ Λακεδαιμόνιος καταντήσας εἰς τὴν
[4, 31]	τὸν φόνον. ὁ μὲν οὖν	Νηλεὺς	βουλευσάμενος μετὰ τῶν υἱῶν ἔλαβε
[4, 68]	τῆς ἐν Ἄργει βασιλείας μετέσχον,	Νηλεὺς	δὲ μετὰ τῶν συνακολουθησάντων παραγενόμενος
[4, 68]	καὶ τῶν πλησίον χωρίων ἐβασίλευσε,	Νηλεὺς	δὲ παραλαβὼν Μελάμποδα καὶ Βίαντα
[4, 68]	τῆς βασιλείας Πελίας τε καὶ	Νηλεύς·	τούτων δὲ Πελίας μὲν Ἰωλκοῦ
[4, 72]	Πηλεὺς καὶ Τελαμών. τούτων δὲ	Πηλεὺς	δίσκῳ βαλὼν ἀπέκτεινεν ἀκουσίως Φῶκον
[4, 72]	νήσου. τούτου δ´ ἐγένοντο υἱοὶ	Πηλεὺς	καὶ Τελαμών. τούτων δὲ Πηλεὺς
[4, 72]	γεγενημένον. διὰ δὲ τὸν φόνον	Πηλεὺς	ὑπὸ τοῦ πατρὸς φυγαδευθεὶς ἔφυγε
[4, 69]	αὐτὸν Ἀλέκτωρ ὁ τῆς Ἠλείας	βασιλεὺς	βοηθόν, φοβούμενος τὴν Πέλοπος δυναστείαν,
[4, 64]	τοῦ πολέμου. Λάιος ὁ Θηβῶν	βασιλεὺς	γήμας Ἰοκάστην τὴν Κρέοντος, καὶ
[4, 12]	πρὸς Εὐρυσθέα· ὃν ἰδὼν ὁ	βασιλεὺς	ἐπὶ τῶν ὤμων φέροντα, καὶ
[4, 79]	~Μίνως δ´ ὁ τῶν Κρητῶν	βασιλεὺς	θαλαττοκρατῶν κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους,
[4, 10]	θαυμαζόντων τὸ παράδοξον, ὁ μὲν	βασιλεὺς	Κρέων θαυμάσας τὴν ἀρετὴν τοῦ
[4, 60]	ταῦτα τὴν Εὐρώπην Ἀστέριος ὁ	βασιλεὺς	τῆς Κρήτης ἔγημεν· ἄπαις δ´
[4, 72]	δὲ Πηλέως καὶ Θέτιδος γενόμενος	Ἀχιλλεὺς	ἐστράτευσε μετ´ Ἀγαμέμνονος εἰς Τροίαν.
[4, 65]	μὲν καὶ Πολυνείκης ἀλλήλους ἀνεῖλον,	Καπανεὺς	δὲ βιαζόμενος καὶ διὰ κλίμακος
[4, 35]	ἀφανίσαι τὴν ταχίστην. ὁ δ´	Οἰνεὺς	ἀπολωλεκὼς προσφάτως υἱὸν καὶ γυναῖκα,
[4, 34]	τὴν περὶ τὸν Μελέαγρον περιπέτειαν.	Οἰνεὺς	γάρ, γενομένης εὐκαρπίας αὐτῷ τοῦ
[4, 69]	ἕδνα τῇ γυναικί, ὁ δ´	Ἠϊονεὺς	τὰς ἵππους ἀντὶ τούτων ἠνεχύρασεν.
[4, 68]	Νέστορος τοῦ στρατεύσαντος ἐπὶ Τροίαν.	Σαλμωνεὺς	γὰρ ἦν υἱὸς Αἰόλου τοῦ
[4, 68]	ἂν μητρυιά. μετὰ δὲ ταῦτα	Σαλμωνεύς,	ὑβριστὴς ὢν καὶ ἀσεβής, ὑπὸ
[4, 12]	καὶ Μελαγχαίτης, πρὸς δὲ τούτοις	Θηρεὺς	καὶ Δούπων καὶ Φρίξος. τῶν
[4, 58]	ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον Ὕλλου στρατηγοῦντος.	Ἀτρεὺς	δὲ μετὰ τὴν Εὐρυσθέως τελευτὴν
[4, 61]	ἠράσθη τοῦ Θησέως εὐπρεπείᾳ διαφέροντος,	Θησεὺς	δ´ εἰς λόγους ἐλθὼν αὐτῇ
[4, 62]	παρὰ Τροιζηνίοις ἔτυχεν ἰσοθέων τιμῶν,	Θησεὺς	δὲ μετὰ ταῦτα καταστασιασθεὶς καὶ
[4, 28]	τὸ καλούμενον ἀπ´ ἐκείνων Ἀμαζονεῖον.	Θησεὺς	δὲ πυθόμενος τὴν τῶν Ἀμαζόνων
[4, 61]	μετὰ δὲ τὴν Αἰγέως τελευτὴν	Θησεὺς	διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν ἦρχε τοῦ
[4, 63]	συνηναγκάσθη διὰ τοὺς ὅρκους ὁ	Θησεὺς	μετασχεῖν τῆς πράξεως. καὶ πέρας
[4, 63]	συναποδημῆσαι, τὸ μὲν πρῶτον ὁ	Θησεὺς	μετέπειθεν ἀποτρέπων τῆς πράξεως αὐτὸν
[4, 61]	προσέταξεν αὐτῷ} ἐὰν μὲν ὁ	Θησεὺς	νικήσῃ τὸν Μινώταυρον, καταπλεῖν αὐτοὺς
[4, 59]	ζηλωτὴν γενέσθαι τῶν Ἡρακλέους ἄθλων.	Θησεὺς	τοίνυν γεγονὼς Αἴθρας τῆς Πιτθέως
[4, 63]	ἐπὶ τῷ γεγονότι, φοβηθεὶς ὁ	Θησεὺς	ὑπεξέθετο τὴν Ἑλένην εἰς Ἄφιδναν,
[4, 21]	τινες, οἷς καὶ Τίμαιος ὁ	συγγραφεὺς	ἠκολούθησεν. ~Ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἐκ
[4, 33]	ἦσαν ἐπιφανεῖς ἄνδρες Ἴφικλος καὶ	Κηφεὺς	καὶ Κηφέως υἱοὶ τὸν ἀριθμὸν
[4, 60]	τῆς βασιλείας ἀπέλιπε. τούτων δὲ	Ῥαδάμανθυς	μὲν τοῖς Κρησὶν ἐνομοθέτησε, Μίνως
[4, 36]	διὰ τὴν ὀξύτητα τῆς πληγῆς	εὐθὺς	ἀποθνήσκων, ἔφησε τῇ Δηιανείρᾳ δώσειν
[4, 49]	αἴτιον γενέσθαι τῆς σωτηρίας αὐτοῖς.	εὐθὺς	γὰρ τοὺς περὶ τὸν Τελαμῶνα
[4, 38]	τόξων δωρεὰν ἧψε τὴν πυράν.	εὐθὺς	δὲ καὶ κεραυνῶν ἐκ τοῦ
[4, 43]	τὰς ὑπὲρ τῆς σωτηρίας εὐχάς.	εὐθὺς	δὲ τοῦ πνεύματος ἐνδόντος, καὶ
[4, 16]	τὸν ἀντιταχθέντα. δευτέρα δὲ Φιλιππὶς	εὐθὺς	ἐκ τῆς πρώτης συστάσεως καιρίῳ
[4, 51]	καὶ τῆς παρθένου τὸ ῥηθὲν	εὐθὺς	ἐπὶ τέλος ἀγαγούσης, φασὶν εἰς
[4, 9]	τὸν Εὐρυσθέα τελέσαι δώδεκα ἄθλους	οὓς	ἂν ὁ Εὐρυσθεὺς προστάξῃ, καὶ
[4, 85]	ὁμοῦ εἰλεῦντα κατ´ ἀσφοδελὸν λειμῶνα,	οὓς	αὐτὸς κατέπεφνεν ἐν οἰοπόλοισιν ὄρεσσι,
[4, 31]	κακὰ διεργαζομένους, οὓς μὲν ἀπέκτεινεν,	οὓς	δὲ ζωγρήσας δεδεμένους παρέδωκε τῇ
[4, 45]	γάμον τῷ βασιλεῖ τῶν Σαρματῶν,	οὓς	ἔνιοι Σκύθας προσαγορεύουσι. καὶ τὸ
[4, 31]	λῃστεύοντας καὶ πολλὰ κακὰ διεργαζομένους,	οὓς	μὲν ἀπέκτεινεν, οὓς δὲ ζωγρήσας
[4, 67]	Μεταποντίῳ ἐγέννησεν Αἰόλον καὶ Βοιωτόν,	οὓς	ὁ Μεταπόντιος, ἄπαις ὤν, κατά
[4, 21]	προέχοντας καὶ ἐπὶ παρανομίᾳ διωνομασμένους,	οὓς	ὀνομάζεσθαι γίγαντας. ὠνομάσθαι δὲ καὶ
[4, 29]	τιμᾶσθαι, ἑπτὰ δ´ ἐν Θεσπιαῖς,	οὓς	ὀνομάζουσι δημούχους, ὧν καὶ τοὺς
[4, 53]	πολλοὺς ἔχειν ἐπιθυμητὰς τῆς φιλίας,	οὓς	προθύμους εἶναι μετασχεῖν παντὸς κινδύνου.
[4, 48]	εὐχὰς ἀποδοῦναι τοῖς θεοῖς, δι´	οὓς	τετεύχασι δὶς ἤδη τῆς σωτηρίας.
[4, 67]	τῆς μητρὸς Ἄρνην, τοὺς δὲ	λαοὺς	ἀφ´ ἑαυτοῦ Βοιωτοὺς ὠνόμασε. Βοιωτοῦ
[4, 55]	κατὰ τὴν ἀνδρείαν καὶ τοὺς	λαοὺς	ἀφ´ ἑαυτοῦ Μήδους ὀνομάσαι. ~Καθόλου
[4, 75]	νύμφης, ἀνὴρ ἐπιφανής, καὶ τοὺς	λαοὺς	ἀφ´ ἑαυτοῦ Τεύκρους προσηγόρευσε. Τεύκρου
[4, 75]	τὴν βασιλείαν διαδεξάμενος, τοὺς μὲν	λαοὺς	ἀφ´ ἑαυτοῦ ὠνόμασε Δαρδάνους, πόλιν
[4, 30]	συντείνοντα. ὠνόμασε δὲ καὶ τοὺς	λαοὺς	Ἰολαείους, ἀφ´ ἑαυτοῦ θέμενος τὴν
[4, 75]	δ´ υἱὸς γενόμενος Τρὼς τοὺς	λαοὺς	ὠνόμασεν ἀφ´ ἑαυτοῦ Τρῶας. τούτου
[4, 17]	προστάξαντος ἆθλον δέκατον τὰς Γηρυόνου	βοῦς	ἀγαγεῖν, ἃς νέμεσθαι συνέβαινε τῆς
[4, 22]	στενώτατον τῆς θαλάττης τὰς μὲν	βοῦς	ἐπεραίωσεν εἰς τὴν Σικελίαν, αὐτὸς
[4, 4]	ἀγχινοίᾳ διενεγκεῖν, καὶ πρῶτον ἐπιχειρῆσαι	βοῦς	ζευγνύειν καὶ διὰ τούτων τὸν
[4, 80]	πρὸ ἡμῶν εἶχον αἱ θεαὶ	βοῦς	μὲν ἱερὰς τρισχιλίας, χώρας δὲ
[4, 18]	καλλιστεύοντα τῶν ταύρων· τὰς δὲ	βοῦς	τηρουμένας συνέβη ἱερὰς διαμεῖναι κατὰ
[4, 23]	χώραν, τοῦ δ´ Ἡρακλέους τὰς	βοῦς,	τὸ μὲν πρῶτον ἀγανακτεῖν τὸν
[4, 42]	βασιλεῖ κῆτος ἀνεῖναι ἐκ τοῦ	πελάγους	πρὸς τὴν χώραν· ὑπὸ δὲ
[4, 85]	ποιητής φησι τοὐναντίον ἀναπεπταμένου τοῦ	πελάγους	Ὠρίωνα προσχῶσαι τὸ κατὰ τὴν
[4, 52]	θυγατέρας ἄρτι καταβεβηκυίας ἀπὸ τοῦ	τέγους	πρὸς τὴν καθέψησιν, καὶ παραδόξως
[4, 23]	ἐν οἷς μυθολογοῦσί τινες καὶ	στρατηγοὺς	ἐπιφανεῖς γεγενῆσθαι τοὺς μέχρι τοῦ
[4, 44]	Φινέα καὶ τῶν ἄλλων οὐκ	ὀλίγους	ἀνελεῖν, τὸ δὲ τελευταῖον κρατήσαντα
[4, 20]	ὑπερβολαῖς φέρει καρποὺς πρὸς βίαν	ὀλίγους.	διὸ καὶ τοῖς ὄγκοις εἰσὶ
[4, 70]	καὶ τοὺς Λαπίθας παροξυνθέντας οὐκ	ὀλίγους	μὲν ἀνελεῖν, τοὺς δὲ λοιποὺς
[4, 41]	κατὰ τὴν ναυπηγίαν ἐπιβολῆς, οὐκ	ὀλίγους	τῶν ἐν ὑπεροχαῖς νεανίσκων ἐπιθυμῆσαι
[4, 61]	εὐπρεπείᾳ διαφέροντος, Θησεὺς δ´ εἰς	λόγους	ἐλθὼν αὐτῇ καὶ ταύτην συνεργὸν
[4, 69]	Ἥρας καὶ κατετόλμησεν ὑπὲρ συνουσίας	λόγους	ποιεῖσθαι. ἔπειτα τὸν μὲν Δία
[4, 50]	βασιλέως δύναμιν ἔχοντος καὶ πόλεις	ἀξιολόγους.	τοιαύτης δ´ οὔσης ἐν αὐτοῖς
[4, 66]	Ἀλκμαίων οὐ μόνον ἀθροίσας ἐξ	Ἄργους	στρατιώτας, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν
[4, 58]	δὲ τὸν φόνον τοῦτον ἐξ	Ἄργους	φυγόντα εἰς Ῥόδον μετοικῆσαι· τὴν
[4, 49]	ἄλλους υἱοὺς ἔχειν τῇ πράξει	συνεργούς,	Πρίαμον δὲ μόνον ἐναντιοπραγοῦντα· τοῦτον
[4, 32]	δ´ Ἡρακλῆς ἐστεφάνωσε Τελαμῶνα ἀριστείοις,	δοὺς	αὐτῷ τὴν Λαομέδοντος θυγατέρα Ἡσιόνην·
[4, 36]	μὲν οὖν ταύτην τὴν ὑποθήκην	δοὺς	τῇ Δηιανείρᾳ παραχρῆμα ἐξέπνευσεν. ἡ
[4, 55]	καὶ τοὺς λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ	Μήδους	ὀνομάσαι. ~Καθόλου δὲ διὰ τὴν
[4, 15]	ταῦτα ἔλαβεν ἆθλον ἀγαγεῖν τὰς	Διομήδους	τοῦ Θρᾳκὸς ἵππους. αὗται δὲ
[4, 24]	διόπερ τοῖς εὐδοκουμένοις τὰς χάριτας	ἀποδιδούς,	πρὸ μὲν τῆς πόλεως κατεσκεύασε
[4, 10]	πρῶτον μὲν ἠλευθέρωσε τὰς Θήβας,	ἀποδιδοὺς	ὡς πατρίδι τὰς προσηκούσας χάριτας.
[4, 1]	συμφωνουμένης ἀθανασίας. ὁμοίως δὲ τοὺς	Ἰνδοὺς	τὸν θεὸν τοῦτον παρ´ ἑαυτοῖς
[4, 51]	καὶ τοῦ πλήθους κατὰ τὰς	ὁδοὺς	συντρέχοντος, παραγγέλλειν πᾶσι δέχεσθαι τὴν
[4, 5]	ἀφ´ ὧν τοὺς μεταγενεστέρους μουσικὰς	συνόδους	συστήσασθαι τῶν περὶ τὸν Διόνυσον
[4, 77]	λέγεται κατασκευάσαι Δαίδαλον λαβύρινθον, τὰς	διεξόδους	σκολιὰς ἔχοντα καὶ τοῖς ἀπείροις
[4, 20]	μισθωσάμενος ἐλεήσας καὶ τὸν μισθὸν	ἀποδοὺς	ἀπέλυσε τῶν ἔργων. ~Ἡρακλῆς δὲ
[4, 80]	δὲ πλῆθος ὥστε λαμβάνειν μεγάλας	προσόδους.	~Ἡμεῖς δὲ περὶ τούτων ἀρκούντως
[4, 24]	οὔσης οὐκ ἄπωθεν τῆς πόλεως	πετρώδους,	αἱ βόες τὰ ἴχνη καθάπερ
[4, 22]	δένδρου κρεμάσαι ταύτην, αὐτὸν δέ,	καυματώδους	περιστάσεως οὔσης, κατὰ μεσημβρίαν εἰς
[4, 54]	ἀγανακτούσης δὲ τῆς γυναικὸς καὶ	θεοὺς	μαρτυρομένης τοὺς ἐπόπτας γενομένους τῶν
[4, 38]	χρησμοῖς ἀκολούθως ἐξ ἀνθρώπων εἰς	θεοὺς	μεθεστάσθαι· ~διόπερ ὡς ἥρωι ποιήσαντες
[4, 29]	χρήσαντος συμφέρειν πρὸ τῆς εἰς	θεοὺς	μεταλλαγῆς ἀποικίαν εἰς Σαρδὼ πέμψαι
[4, 39]	τοῦ Διὸς εἰς τοὺς δώδεκα	θεοὺς	μὴ προσδέξασθαι τὴν τιμὴν ταύτην·
[4, 12]	τοὺς ἀπὸ μὲν μητρὸς ὄντας	θεούς,	τὸ δὲ τάχος ἔχοντας ἵππων,
[4, 21]	μετὰ τὴν ἑαυτοῦ μετάστασιν εἰς	θεοὺς	τοῖς εὐξαμένοις ἐκδεκατεύσειν Ἡρακλεῖ τὴν
[4, 43]	ταῖς ἀνάγκαις ὄντας ἐπικαλέσασθαι καθάπερ	θεοὺς	τοὺς ἀριστεῖς, καὶ τὰς αἰτίας
[4, 57]	αὐτοῖς τῶν Ἀθηναίων, προστησάμενοι τὸν	Ἡρακλέους	ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον, καὶ τούτῳ τε
[4, 59]	τὸ τοῦτον ζηλωτὴν γενέσθαι τῶν	Ἡρακλέους	ἄθλων. Θησεὺς τοίνυν γεγονὼς Αἴθρας
[4, 42]	φασὶ τὸ μὲν κῆτος ὑφ´	Ἡρακλέους	ἀναιρεθῆναι, τῇ δ´ Ἡσιόνῃ δοθῆναι
[4, 57]	φυγὴν συντριβέντος, ὑπὸ Ὕλλου τοῦ	Ἡρακλέους	ἀνῃρέθη· ὁμοίως δὲ καὶ οἱ
[4, 23]	αὐτάς· πρὸς ταῦτα δὲ τοῦ	Ἡρακλέους	ἀποφαινομένου διότι, ταύτας ἂν ἀποβάλῃ,
[4, 59]	παραθαλάττιον, καὶ ζηλωτὴς ὢν τῆς	Ἡρακλέους	ἀρετῆς, ἐπεβάλετο τελεῖν ἄθλους περιέχοντας
[4, 10]	ἔχων τῆς Ἀργείας ὑποπτεύσας τὴν	Ἡρακλέους	αὔξησιν μετεπέμπετό τε αὐτὸν καὶ
[4, 9]	τὸν μὲν Δία πρὸς τὴν	Ἡρακλέους	γένεσιν ἐνεχθέντα τῇ διανοίᾳ προειπεῖν
[4, 29]	ἐκ πλειόνων γυναικῶν θυγατέρας πεντήκοντα.	Ἡρακλέους	δ´ ἔτι παιδὸς ὄντος τὴν
[4, 58]	Ῥοδίων διὰ τὴν τοῦ πατρὸς	Ἡρακλέους	δόξαν, καὶ κατὰ τοὺς ὕστερον
[4, 57]	τοῖς νεανίσκοις διὰ τὴν ἀφ´	Ἡρακλέους	δόξαν, ὑφορώμενος αὐτῶν τὴν αὔξησιν
[4, 8]	καθ´ αὑτοὺς βίου τεκμαιρόμενοι, τὴν	Ἡρακλέους	δύναμιν ἐκ τῆς ἀσθενείας τῶν
[4, 39]	φέρουσαν ἀτιμίαν. Περὶ μὲν οὖν	Ἡρακλέους	εἰ καὶ πεπλεονάκαμεν, ἀλλ´ οὖν
[4, 58]	στρατοπέδων ἀθροισθέντων, Ὕλλος μὲν ὁ	Ἡρακλέους	εἰς μονομαχίαν προεκαλέσατο τῶν πολεμίων
[4, 58]	τῶν παίδων καὶ Τληπολέμου τοῦ	Ἡρακλέους,	ἑκουσίως τῶν Ἀργείων αὐτοὺς προσδεξαμένων,
[4, 58]	Δωριέων κατοικῆσαι. Τληπόλεμον δὲ τὸν	Ἡρακλέους	ἐν Ἄργει κατοικοῦντα λέγουσιν ἀνελεῖν
[4, 27]	φοροῦντα. παραπλησίως δὲ καὶ τοῦ	Ἡρακλέους	ἐξενέγκαντος εἰς τοὺς Ἕλληνας τὸν
[4, 33]	βιαζόμενον, ἀπέκτεινεν. εἰς Τίρυνθα δὲ	Ἡρακλέους	ἐπανελθόντος, Εὐρυσθεὺς αἰτιασάμενος αὐτὸν ἐπιβουλεύειν
[4, 9]	τε ὑπόσχεσιν βεβαιῶσαι καὶ τῆς	Ἡρακλέους	ἐπιφανείας προνοηθῆναι· διό φασιν αὐτὸν
[4, 36]	τὴν ἀκίδα βάψασα, λάθρᾳ τοῦ	Ἡρακλέους	ἐφύλαττεν. ὁ δὲ διαβὰς τὸν
[4, 10]	ἄθλους. οὐχ ὑπακούοντος δὲ τοῦ	Ἡρακλέους,	Ζεὺς μὲν ἀπέστειλε διακελευόμενος ὑπουργεῖν
[4, 31]	Ὀμφάλη ἀποδεχομένη τὴν ἀνδρείαν τὴν	Ἡρακλέους,	καὶ πυθομένη τίς ἐστι καὶ
[4, 59]	Τροίαν στρατεῦσαι. ~Ἐπεὶ δὲ περὶ	Ἡρακλέους	καὶ τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ διήλθομεν,
[4, 33]	Κλεωνάς, ἔνθα νῦν ἐστιν ἱερὸν	Ἡρακλέους.	μετὰ δὲ ταῦτα στρατεύσας ἐπὶ
[4, 33]	δὲ τὸν Λικυμνίου φίλον ὄντα	Ἡρακλέους	οἱ υἱοὶ τοῦ Ἱπποκόωντος εἴκοσι
[4, 33]	τῇ μάχῃ τῶν μὲν μεθ´	Ἡρακλέους	ὀλίγοι παντελῶς, ἐν οἷς ἦσαν
[4, 36]	αἷμα, χρῖσαι τὸν χιτῶνα τοῦ	Ἡρακλέους.	οὗτος μὲν οὖν ταύτην τὴν
[4, 57]	δέ τινα χρόνον ἁπάντων τῶν	Ἡρακλέους	παίδων ἠνδρωμένων, καὶ φρονήματος ἐμφυομένου
[4, 21]	δ´ οὖν γίγαντας πυθομένους τὴν	Ἡρακλέους	παρουσίαν ἀθροισθῆναι πάντας καὶ παρατάξασθαι
[4, 49]	προσενεχθῆναι τῇ Τρῳάδι. ἐνταῦθα δ´	Ἡρακλέους	πέμψαντος εἰς τὴν πόλιν Ἴφικλόν
[4, 28]	ἀνθρώπων τὸ γεγονός. ~Τοῦ δ´	Ἡρακλέους	περὶ ταῦτ´ ὄντος φασὶ τὰς
[4, 23]	ἀπὸ τῶν τόπων. τοῦ δ´	Ἡρακλέους	πλησιάσαντος τοῖς κατὰ τὸν Ἔρυκα
[4, 7]	μεταβιβάσομεν τὸν λόγον ἐπὶ τὰς	Ἡρακλέους	πράξεις. ~οὐκ ἀγνοῶ δ´ ὅτι
[4, 28]	διεληλυθότες ἐπάνιμεν πάλιν ἐπὶ τὰς	Ἡρακλέους	πράξεις. ~Τετελεκότος γὰρ αὐτοῦ τοὺς
[4, 57]	Ἀργοναυτῶν ἱστορίαν καὶ τὰ ὑφ´	Ἡρακλέους	πραχθέντα οἰκεῖον ἂν εἴη κατὰ
[4, 32]	βιασάμενος εἰσέπεσεν εἰς τὴν πόλιν,	Ἡρακλέους	προσβαλόντος κατὰ τὸ καρτερώτατον μέρος
[4, 18]	Ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ περὶ τῶν	Ἡρακλέους	στηλῶν ἐμνήσθημεν, οἰκεῖον εἶναι νομίζομεν
[4, 32]	Λαομέδοντι τῷ βασιλεῖ. οὗτος γὰρ	Ἡρακλέους	στρατεύοντος μετὰ Ἰάσονος ἐπὶ τὸ
[4, 32]	πρὸς τῇ πόλει τοῖς μεθ´	Ἡρακλέους	συμβαλὼν αὐτός τε ἔπεσε καὶ
[4, 38]	Δηιάνειρα δὲ τὸ μέγεθος τῆς	Ἡρακλέους	συμφορᾶς καταπεπληγμένη, καὶ συνειδυῖα ἑαυτῇ
[4, 30]	ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσι, περὶ δ´	Ἡρακλέους	τὰ συνεχῆ τοῖς προειρημένοις προσθήσομεν.
[4, 23]	διδόντος τὴν χώραν, τοῦ δ´	Ἡρακλέους	τὰς βοῦς, τὸ μὲν πρῶτον
[4, 57]	υἱῶν αὐτοῦ πράξεις. μετὰ τὴν	Ἡρακλέους	τοίνυν ἀποθέωσιν οἱ παῖδες αὐτοῦ
[4, 8]	μυθολογίας, καὶ μάλιστα τὰς περὶ	Ἡρακλέους.	τῷ μὲν γὰρ μεγέθει τῶν
[4, 12]	τι συνέβη καὶ περὶ τὸν	Ἡρακλέους	φίλον τὸν ὀνομαζόμενον Φόλον. οὗτος
[4, 63]	Θησέα μὲν ὕστερον διὰ τὴν	Ἡρακλέους	χάριν ἀπολυθῆναι, Πειρίθουν δὲ διὰ
[4, 19]	δ´ αὕτη πάντα τὸν ἀφ´	Ἡρακλέους	χρόνον ἐλευθέρα καὶ ἀπόρθητος μέχρι
[4, 32]	ἐπιθήσειν τῷ πολέμῳ. τοῦ δὲ	Οἰκλέους	ἀπαντήσαντος, ὁ μὲν στρατηγὸς Οἰκλῆς
[4, 68]	Ἱπποκόωντος Οἰκλῆς καὶ Ἀμφάλκης ὑπῆρξαν,	Οἰκλέους	δὲ καὶ Ὑπερμνήστρας τῆς Θεσπίου
[4, 65]	ἐνεδρευθέντα κατὰ τὴν ὁδὸν ὑπὸ	Ἐτεοκλέους	πεντήκοντα ἀνδράσιν ἅπαντας ἀνελεῖν καὶ
[4, 65]	ἐνιαυτὸν ἄρχειν. πρεσβυτέρου δ´ ὄντος	Ἐτεοκλέους,	τοῦτον πρῶτον ἄρξαι, καὶ διελθόντος
[4, 29]	τῶν παίδων διὰ τὸ παντελῶς	νέους	εἶναι. ἀναγκαῖον δ´ ἡμῖν φαίνεται
[4, 12]	δὲ Κενταύρων οἱ μὲν πεύκας	αὐτορρίζους	ἔχοντες ἐπῇσαν, οἱ δὲ πέτρας
[4, 75]	διατείνας ἕως Αἰθιοπίας ἐμυθολογήθη ἐξ	Ἠοῦς	τεκνῶσαι Μέμνονα τὸν τοῖς Τρωσὶ
[4, 22]	κυανοῦν διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ	βάθους.	μυθολογοῦσι δὲ τὸ μὲν παλαιὸν
[4, 11]	δυσφορῶν εἰς μανίαν ἐνέπεσε. τοῦ	πάθους	δ´ αὐξομένου τῶν φρενῶν ἐκτὸς
[4, 85]	ὁμοίως δὲ καὶ περὶ τοῦ	μεγέθους	ἐμφανίζων, καὶ προεκθέμενος τὰ περὶ
[4, 21]	ὑπερβολὴν τοῦ κατὰ τὸ σῶμα	μεγέθους.	καὶ περὶ μὲν τῶν ἐν
[4, 8]	ὥστε διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ	μεγέθους	τῶν ἔργων ἀπιστεῖσθαι τὴν γραφήν.
[4, 19]	παρανομίας καὶ ξενοκτονίας, πολλοῦ δὲ	πλήθους	ἀνθρώπων ἐξ ἅπαντος ἔθνους ἑκουσίως
[4, 84]	πολλῆς φυομένης καὶ μήλων ἀμυθήτου	πλήθους.	διὸ καὶ στρατόπεδόν ποτε Καρχηδονίων
[4, 84]	Νύμφης υἱόν, ἀπὸ δὲ τοῦ	πλήθους	καὶ τῆς πυκνότητος τῆς φυομένης
[4, 51]	ἐνθεαζούσης δ´ αὐτῆς, καὶ τοῦ	πλήθους	κατὰ τὰς ὁδοὺς συντρέχοντος, παραγγέλλειν
[4, 61]	διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν ἦρχε τοῦ	πλήθους	νομίμως καὶ πολλὰ πρὸς αὔξησιν
[4, 44]	Φινέως πρὸς μάχην, καὶ τοῦ	πλήθους	τῶν Θρᾳκῶν συνδραμόντος, φασὶ τὸν
[4, 18]	ἔθετο τὴν προσηγορίαν ἀπὸ τοῦ	πλήθους	τῶν κατ´ αὐτὴν πυλῶν. διαμεμένηκε
[4, 13]	ζῷα διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ	πλήθους,	φιλοτέχνου δ´ ἐπινοίας ἡ πρᾶξις
[4, 80]	δι´ ἧς ἀνάγκη κομίζεσθαι τοὺς	λίθους	ὑπαρχούσης τραχείας καὶ παντελῶς δυσπορεύτου·
[4, 63]	πράξεις συμπεπλεγμέναι ταῖς Θησέως εἰσί.	Πειρίθους	γὰρ ὁ Ἰξίονος, ἀποθανούσης αὐτοῦ
[4, 70]	Λαπίθας. ὕστερον δὲ διαλυθέντων αὐτῶν	Πειρίθους	μὲν γήμας Ἱπποδάμειαν τὴν Βούτου,
[4, 68]	ἀδελφῷ. γήμας δὲ Ἰφιάνειραν τὴν	Μεγαπένθους	ἐτέκνωσεν Ἀντιφάτην καὶ Μαντώ, ἔτι
[4, 68]	βασιλέως τῶν Ἀργείων Ἀναξαγόρου τοῦ	Μεγαπένθους	τὰ δύο μέρη τῆς βασιλείας·
[4, 69]	ὑπὸ τοῦ Διὸς κατὰ τοὺς	μύθους	ἁγνισθείς, ἠράσθη μὲν τῆς Ἥρας
[4, 47]	τερατώδεις παρὰ τοῖς Ἕλλησι πλασθῆναι	μύθους.	διαβεβοῆσθαι γὰρ ὅτι πυρίπνοοι ταῦροι
[4, 72]	Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος κατὰ τοὺς	μύθους	ἐγένοντο παῖδες ἄλλοι τε πλείους
[4, 26]	~Οὗτος γὰρ κατὰ τοὺς παραδεδομένους	μύθους	καταβὰς εἰς τοὺς καθ´ ᾅδου
[4, 44]	ἀπολειφθῆναι. καθόλου δὲ τοὺς παλαιοὺς	μύθους	οὐχ ἁπλῆν οὐδὲ συμπεφωνημένην ἱστορίαν
[4, 69]	Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος κατὰ τοὺς	μύθους	παῖδες ἐγένοντο πλείους ποταμῶν ἐπώνυμοι,
[4, 74]	καὶ τελευτήσας αἰωνίου κατὰ τοὺς	μύθους	τιμωρίας ἠξιώθη, καταταχθεὶς εἰς τοὺς
[4, 81]	Ἀκτέωνα γενέσθαι τὸν κατὰ τοὺς	μύθους	ὑπὸ τῶν ἰδίων κυνῶν διασπασθέντα.
[4, 74]	ἡ μὲν Λητὼ κατὰ τοὺς	μύθους	χολωσαμένη προσέταξε τῷ μὲν Ἀπόλλωνι
[4, 44]	χώρας ἀπολειφθῆναι. καθόλου δὲ τοὺς	παλαιοὺς	μύθους οὐχ ἁπλῆν οὐδὲ συμπεφωνημένην
[4, 6]	τὸ αἰδοῖον τῶν ἀνθρώπων τοὺς	παλαιοὺς	μυθωδῶς ὀνομάζειν βουλομένους Πρίαπον προσαγορεῦσαι.
[4, 28]	στρατεύσας διειργάσατο. διαφορώτατα δὲ τοὺς	Ἀθηναίους	ἐφιλοτιμοῦντο διὰ τὸ τὸν Θησέα
[4, 61]	δ´ αὐτῷ προσέχοντος, πρὸς μὲν	Ἀθηναίους	πόλεμον συνεστήσατο, ἀρὰς δὲ ἐποιήσατο
[4, 62]	τῆς Κρήτης καὶ ποιησάμενος πρὸς	Ἀθηναίους	συμμαχίαν, συνῴκισε τὴν ἰδίαν ἀδελφὴν
[4, 5]	παλαιὸν καταπώγωνα διὰ τὸ τοὺς	ἀρχαίους	πάντας πωγωνοτροφεῖν, τὸν δὲ νεώτερον
[4, 1]	τοῖς Ἕλλησιν ἱστορούμενα κατὰ τοὺς	ἀρχαίους	χρόνους περὶ τῶν ἐπιφανεστάτων ἡρώων
[4, 21]	σημεῖα τοῦ κεκαῦσθαι κατὰ τοὺς	ἀρχαίους	χρόνους. τοὺς δ´ οὖν γίγαντας
[4, 80]	τοιούτοις τούς τε τῶν ἰδιωτῶν	βίους	εὐδαίμονας καὶ τὰς πόλεις εὐθενήσειν.
[4, 48]	τοῦ Ἄρεος τέμενος, ἀπέχον ἑβδομήκοντα	σταδίους	ἀπὸ τῆς πόλεως, ἣν καλεῖσθαι
[4, 80]	μὲν πόλεων διεστηκυιῶν ὡς ἑκατὸν	σταδίους,	τῆς δ´ ὁδοῦ δι´ ἧς
[4, 30]	ὠνόμασε δὲ καὶ τοὺς λαοὺς	Ἰολαείους,	ἀφ´ ἑαυτοῦ θέμενος τὴν προσηγορίαν,
[4, 30]	σίτου· κατασκευάσαντες δ´ οἰκήσεις ἑαυτοῖς	καταγείους	καὶ τὴν τοῦ βίου διεξαγωγὴν
[4, 33]	γενομένης δὲ μάχης πρὸς τοὺς	Ἠλείους,	τότε μὲν ἄπρακτος ἐπανῆλθεν εἰς
[4, 72]	μύθους ἐγένοντο παῖδες ἄλλοι τε	πλείους	ἐπώνυμοι ποταμῶν, ἐν οἷς ὑπάρξαι
[4, 79]	νεών. οὗτος δ´ ἐπὶ γενεὰς	πλείους	ἐτιμᾶτο, θυόντων τῶν ἐγχωρίων ὡς
[4, 32]	ἔπεσε καὶ τῶν συναγωνιζομένων οἱ	πλείους·	Ἡρακλῆς δὲ τὴν πόλιν ἑλὼν
[4, 69]	κατὰ τοὺς μύθους παῖδες ἐγένοντο	πλείους	ποταμῶν ἐπώνυμοι, ἐν οἷς καὶ
[4, 55]	ζῆν ἑαυτὸν μεταστῆσαι. τοὺς δὲ	Κορινθίους	ἐκπεπλῆχθαι μὲν τὴν δεινότητα τῆς
[4, 11]	Μεγάρας πλησίον διατριβόντων, τούτους ὡς	πολεμίους	κατετόξευσε. μόγις δὲ τῆς μανίας
[4, 29]	τῇ τῶν καρπῶν ἀφθονίᾳ ὥστε	Καρχηδονίους	ὕστερον αὐξηθέντας ἐπιθυμῆσαι τῆς νήσου,
[4, 51]	πρὸς καθίδρυσιν ἑαυτῆς καὶ τιμὰς	αἰωνίους	ἐκλελέχθαι τὸν εὐσεβέστατον ἁπάντων τῶν
[4, 50]	δι´ αὐτῶν ἀμυνεῖσθαι ῥᾳδίως τοὺς	ἀξίους	τιμωρίας. προειποῦσαν δὲ τοῖς ἀριστεῦσι
[4, 24]	ἀφώνους γίνεσθαι καὶ τοῖς τετελευτηκόσιν	ὁμοίους.	ἀλλ´ οὗτοι μέν, ὅταν εὔξηταί
[4, 15]	συναγωνισαμένους τῶν θεῶν μόνους ὠνόμασεν	Ὀλυμπίους,	ἵνα τῇ ταύτης τιμῇ ὁ
[4, 40]	καί τινας ἄλλους διὰ τὰς	ὑπερορίους	στρατείας καὶ τὸ παράβολον τῶν
[4, 72]	τὸ μέγεθος καὶ λυμαινόμενον τοὺς	ἐγχωρίους.	Αἴγινα δ´ ἐκ Φλιοῦντος ὑπὸ
[4, 67]	ἐστράτευσαν, καὶ μάχῃ νικήσαντες τοὺς	ἐγχωρίους	ἐκείνους μὲν ἐξέβαλον ἐκ τῶν
[4, 23]	ταύρων καθαγίσας κατέδειξε θύειν τοὺς	ἐγχωρίους	κατ´ ἐνιαυτὸν τῇ Κόρῃ καὶ
[4, 83]	ἐδογμάτισε τῇ Ἀφροδίτῃ καὶ στρατιώτας	διακοσίους	τηρεῖν τὸ ἱερόν. Καὶ περὶ
[4, 55]	μανικῷ πάθει συνεχόμενον καὶ τοὺς	υἱοὺς	ἀπεκταγκότα, φαρμάκοις αὐτὸν ἰάσασθαι. τοῦ
[4, 44]	τοὺς δ´ ἐκ τῆς Κλεοπάτρας	υἱοὺς	ἀπενέγκασθαι παρὰ τοῖς Θρᾳξὶ δόξαν
[4, 54]	ἑνὸς τοῦ διαφυγόντος τοὺς ἄλλους	υἱοὺς	ἀποσφάξαι {καὶ τὰ σώματα τούτων
[4, 17]	Ἰβηρίας, τρεῖς δ´ ἔχει συναγωνιστὰς	υἱούς,	διαφέροντας ταῖς τε ῥώμαις τῶν
[4, 37]	τῆς Δηιανείρας νεωτέρους τοῦ Ὕλλου	υἱοὺς	δύο, Γληνέα καὶ Ὁδίτην. τῶν
[4, 69]	δὲ Ὀρσινόμην τὴν Εὐρυνόμου ἐγέννησεν	υἱοὺς	δύο, Φόρβαντα καὶ Περίφαντα. οὗτοι
[4, 60]	Κρήτην ἐπὶ ταύρου, μιγεὶς τρεῖς	υἱοὺς	ἐγέννησε, Μίνω καὶ Ῥαδάμανθυν καὶ
[4, 74]	Νιόβη θυγάτηρ· αὕτη δ´ ἐγέννησεν	υἱοὺς	ἑπτὰ καὶ θυγατέρας τὰς ἴσας
[4, 64]	ἑαυτοῦ μητέρα γεννῆσαι δύο μὲν	υἱοὺς	Ἐτεοκλέα καὶ Πολυνείκην, δύο δὲ
[4, 49]	θάνατον· καὶ τοὺς μὲν ἄλλους	υἱοὺς	ἔχειν τῇ πράξει συνεργούς, Πρίαμον
[4, 29]	ἐκ τῶν Θεσπιάδων αὐτῷ γενομένους	υἱοὺς	ἡγεμόνας ποιῆσαι ταύτης, ἔκρινε τὸν
[4, 43]	λαμβάνουσι· τούτους δ´ ὑπάρχειν Φινέως	υἱοὺς	καὶ Κλεοπάτρας, ἥν φασιν ἐξ
[4, 68]	Βίαντα τοὺς Ἀμυθάονος καὶ Ἀγλαΐας	υἱοὺς	καί τινας ἄλλους τῶν Ἀχαιῶν
[4, 71]	ἐγκλημάτων. Ἀσκληπιοῦ δέ φασι γενομένους	υἱοὺς	Μαχάονα καὶ Ποδαλείριον, καὶ τὴν
[4, 67]	Βοιωτοῦ δὲ Ἴτωνος γενόμενος ἐτέκνωσεν	υἱοὺς	τέτταρας, Ἱππάλκιμον καὶ Ἠλεκτρύωνα, ἔτι
[4, 54]	τῶν συγγραφέων φασὶ τοὺς μὲν	υἱοὺς	τῆς Μηδείας δῶρα κομίσαι τῇ
[4, 74]	τῷ μὲν Ἀπόλλωνι κατατοξεῦσαι τοὺς	υἱοὺς	τῆς Νιόβης, τῇ δ´ Ἀρτέμιδι
[4, 18]	Ἰβηρίαν, καὶ καταλαβὼν τοὺς Χρυσάορος	υἱοὺς	τρισὶ δυνάμεσι μεγάλαις κατεστρατοπεδευκότας ἐκ
[4, 4]	θυσίας καὶ τιμὰς νυκτερινὰς καὶ	κρυφίους	παρεισάγουσι διὰ τὴν αἰσχύνην τὴν
[4, 65]	τὸν Οἰνέως ἐν Καλυδῶνι τοὺς	ἀνεψιοὺς	ἀνελόντα Ἀλκάθουν καὶ Λυκωπέα φυγεῖν
[4, 2]	ἀλλὰ καὶ γυναικῶν, καὶ τοὺς	ἀδίκους	καὶ ἀσεβεῖς τῶν ἀνθρώπων κολάζειν.
[4, 66]	πέπλον παρὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ	Πολυνείκους	Θερσάνδρου, ὅπως πείσῃ τὸν υἱὸν
[4, 66]	Ἐριφύλην, τὸν μὲν ὅρμον παρὰ	Πολυνείκους	λαβοῦσαν, τὸν δὲ πέπλον παρὰ
[4, 57]	ἀξιολογωτάτας ἐδέοντο δέξασθαι σφᾶς αὐτοὺς	συνοίκους.	μηδεμιᾶς δὲ τολμώσης ὑποδέξασθαι, μόνοι
[4, 53]	τὰ παράδοξα τῆς τύχης ἀλλήλοις	ὅρκους	δοῦναι συμμαχήσειν, ἐάν τις βοηθείας
[4, 63]	περὶ δὲ τούτων δόντες ἀλλήλοις	ὅρκους	ἔλαχον, καὶ συνέβη τῷ κλήρῳ
[4, 63]	Πειρίθου βιαζομένου συνηναγκάσθη διὰ τοὺς	ὅρκους	ὁ Θησεὺς μετασχεῖν τῆς πράξεως.
[4, 65]	διὰ τὴν αἰσχύνην, τοὺς δὲ	νεανίσκους	παραλαβόντας τὴν ἀρχὴν ὁμολογίας θέσθαι
[4, 55]	ἑαυτὸν τεταγμένους ἀφ´ ἑαυτοῦ προσαγορεῦσαι	Θετταλούς.	οὐκ ἀγνοῶ δὲ διότι περὶ
[4, 79]	δὲ τὴν δύναμιν καὶ πέμψας	ἀγγέλους	πρὸς Κώκαλον τὸν βασιλέα ἐξῄτει
[4, 36]	παρ´ Οἰνεῖ, διακονοῦντος Εὐρυνόμου τοῦ	Ἀρχιτέλους	υἱοῦ, παιδὸς τὴν ἡλικίαν, ἁμαρτάνοντος
[4, 65]	ταῦτα Ἐτεοκλῆς μὲν καὶ Πολυνείκης	ἀλλήλους	ἀνεῖλον, Καπανεὺς δὲ βιαζόμενος καὶ
[4, 1]	καὶ μυθολογίας ἀσυμφώνους εἶναι πρὸς	ἀλλήλους.	διόπερ τῶν μεταγενεστέρων ἱστοριογράφων οἱ
[4, 14]	ῥοπάλῳ καὶ θώρακι· καὶ πρὸς	ἀλλήλους	ἐφιλοτιμήθησαν οἱ προειρημένοι θεοὶ κατὰ
[4, 65]	τῆς βασιλείας, ὁμολογίας θέσθαι πρὸς	ἀλλήλους,	καθ´ ἃς ἐπέτρεπον κρῖναι περὶ
[4, 63]	εἰς τὰς Ἀθήνας. ἔπειτα πρὸς	ἀλλήλους	ὁμολογίας ἔθεντο διακληρώσασθαι, καὶ τὸν
[4, 65]	τὴν ἀρχὴν ὁμολογίας θέσθαι πρὸς	ἀλλήλους	παρ´ ἐνιαυτὸν ἄρχειν. πρεσβυτέρου δ´
[4, 4]	ταῖς βακτηρίαις ξυλίναις χρωμένους ταύταις	ἀλλήλους	τύπτειν. διὸ καὶ τινῶν μὲν
[4, 53]	γυμνὸν ὅπλων τελέσαι τοὺς τεθρυλημένους	ἄθλους.	~Ἀλλὰ περὶ μὲν τοῦ θεοῦ
[4, 26]	ἀποκομίσας πρὸς Εὐρυσθέα, καὶ τοὺς	ἄθλους	ἀποτετελεκώς, προσεδέχετο τῆς ἀθανασίας τεύξεσθαι,
[4, 48]	τὸν Εὐρυσθέως ἀδελφὸν τοῦ τοὺς	ἄθλους	Ἡρακλεῖ προστάξαντος, ἔπειτα τοῖς ἄλλοις
[4, 29]	πράξεις. ~Τετελεκότος γὰρ αὐτοῦ τοὺς	ἄθλους,	καὶ τοῦ θεοῦ χρήσαντος συμφέρειν
[4, 9]	ὑπὸ τὸν Εὐρυσθέα τελέσαι δώδεκα	ἄθλους	οὓς ἂν ὁ Εὐρυσθεὺς προστάξῃ,
[4, 10]	τε αὐτὸν καὶ προσέταττε τελεῖν	ἄθλους.	οὐχ ὑπακούοντος δὲ τοῦ Ἡρακλέους,
[4, 59]	τῆς Ἡρακλέους ἀρετῆς, ἐπεβάλετο τελεῖν	ἄθλους	περιέχοντας ἀποδοχήν τε καὶ δόξαν.
[4, 17]	καὶ ἀδίκου μονάρχου τοῦ τοὺς	ἄθλους	προστάττοντος. ~Μετὰ δὲ τὸν Ἀνταίου
[4, 10]	διότι τοῖς θεοῖς δέδοκται δώδεκα	ἄθλους	τελέσαι προστάττοντος Εὐρυσθέως, καὶ τοῦτο
[4, 31]	προειρημένοις προσθήσομεν. ~τελέσας γὰρ τοὺς	ἄθλους	τὴν μὲν ἑαυτοῦ γυναῖκα Μεγάραν
[4, 80]	δι´ ἣν αἰτίαν κατασκευάσαντες ἁμάξας	τετρακύκλους	ἑκατὸν ζεύγεσι βοῶν ἐκόμισαν τὸν
[4, 76]	Ἐρεχθέως· φύσει δὲ πολὺ τοὺς	ἄλλους	ἅπαντας ὑπεραίρων ἐζήλωσε τά τε
[4, 58]	προσλαβόμενος συμμάχους Τεγεάτας καί τινας	ἄλλους,	ἀπήντησε τοῖς Ἡρακλείδαις. κατὰ δὲ
[4, 40]	πρὸ αὐτοῦ Περσέα καί τινας	ἄλλους	διὰ τὰς ὑπερορίους στρατείας καὶ
[4, 48]	φονεῦσαι τῶν βαρβάρων, τοὺς δ´	ἄλλους	διὰ τὸ παράδοξον καταπληξαμένους ἐκβαλεῖν
[4, 37]	τῶν Δρυόπων ἀνεῖλε καὶ τοὺς	ἄλλους	ἐκ τῆς χώρας ἐξαναστήσας Μηλιεῦσι
[4, 3]	τοὺς μὲν Βοιωτοὺς καὶ τοὺς	ἄλλους	Ἕλληνας καὶ Θρᾷκας ἀπομνημονεύοντας τῆς
[4, 58]	παρὰ τοῖς Θηβαίοις. τοὺς δ´	ἄλλους	Ἡρακλείδας φασὶν ἐλθόντας παρ´ Αἰγίμιον
[4, 3]	δ´ αὐτὸν πολλοὺς μὲν καὶ	ἄλλους	κατὰ πᾶσαν τὴν οἰκουμένην τοὺς
[4, 29]	ἅπαντας Ἰόλαος ἀναλαβὼν καὶ πολλοὺς	ἄλλους	τοὺς βουλομένους κοινωνεῖν τῆς ἀποικίας,
[4, 68]	καὶ Ἀγλαΐας υἱοὺς καί τινας	ἄλλους	τῶν Ἀχαιῶν {καὶ} Φθιωτῶν καὶ
[4, 54]	γὰρ ἑνὸς τοῦ διαφυγόντος τοὺς	ἄλλους	υἱοὺς ἀποσφάξαι {καὶ τὰ σώματα
[4, 49]	βουλεῦσαι θάνατον· καὶ τοὺς μὲν	ἄλλους	υἱοὺς ἔχειν τῇ πράξει συνεργούς,
[4, 26]	χρυσᾶ δὲ μῆλα ἀπὸ τοῦ	κάλλους	ὠνομάσθαι ποιητικῶς, ὥσπερ καὶ τὴν
[4, 29]	αὐξηθέντας ἐπιθυμῆσαι τῆς νήσου, καὶ	πολλοὺς	ἀγῶνας καὶ κινδύνους ὑπὲρ αὐτῆς
[4, 29]	λοιποὺς ἅπαντας Ἰόλαος ἀναλαβὼν καὶ	πολλοὺς	ἄλλους τοὺς βουλομένους κοινωνεῖν τῆς
[4, 70]	στρατευσάντων ἐπὶ τοὺς Λαπίθας καὶ	πολλοὺς	ἀνελόντων, τοὺς ὑπολειφθέντας φυγεῖν εἰς
[4, 15]	Ἡρακλῆς τοῖς θεοῖς συναγωνισάμενος καὶ	πολλοὺς	ἀνελὼν τῶν γηγενῶν ἀποδοχῆς ἔτυχε
[4, 73]	διὰ τὴν ὀξύτητα τῶν ἵππων	πολλοὺς	ἀνῄρει. Πέλοψ δ´ ὁ Ταντάλου
[4, 59]	ἀλκῇ τε καὶ μεγέθει καὶ	πολλοὺς	ἀνθρώπους ἀναιροῦσαν, ἀπέκτεινεν. ἐκόλασε δὲ
[4, 23]	ἀντιταξαμένων, ἐνίκησεν ἐπιφανεῖ παρατάξει καὶ	πολλοὺς	ἀπέκτεινεν, ἐν οἷς μυθολογοῦσί τινες
[4, 21]	μέχρι τῶν καθ´ ἡμᾶς χρόνων·	πολλοὺς	γὰρ τῶν Ῥωμαίων οὐ μόνον
[4, 19]	κατὰ τὴν στρατείαν ἄλης Ἀλησίαν.	πολλοὺς	δὲ καὶ τῶν ἐγχωρίων ἀνέμιξεν
[4, 61]	ὄντας μικροὺς μὲν τοῖς μεγέθεσι,	πολλοὺς	δὲ τὸν ἀριθμόν, μεταγαγεῖν εἰς
[4, 71]	παραδόξως θεραπεύειν, καὶ διὰ τοῦτο	πολλοὺς	δοκεῖν τῶν τετελευτηκότων ποιεῖν πάλιν
[4, 32]	πόλιν ἑλὼν κατὰ κράτος καὶ	πολλοὺς	ἐν χειρῶν νόμῳ κατασφάξας, Πριάμῳ
[4, 47]	τῷ τεμένει τεῖχος καὶ φύλακας	πολλοὺς	ἐπιστῆσαι τῶν ἐκ τῆς Ταυρικῆς·
[4, 30]	Ἰόλαος μεγάλης ἀποδοχῆς τυγχάνων καὶ	πολλοὺς	εὐεργετῶν ἐν πολλαῖς τῶν πόλεων
[4, 53]	παρὰ ταῖς πλείσταις πόλεσι γνωσθέντα	πολλοὺς	ἔχειν ἐπιθυμητὰς τῆς φιλίας, οὓς
[4, 3]	θεῷ μαινάδας. κολάσαι δ´ αὐτὸν	πολλοὺς	μὲν καὶ ἄλλους κατὰ πᾶσαν
[4, 48]	Ἀργοναύτας εἰσπεσόντας ἐσπασμένοις τοῖς ξίφεσι	πολλοὺς	μὲν φονεῦσαι τῶν βαρβάρων, τοὺς
[4, 76]	τέχνην, κατεσκεύασεν ἔργα θαυμαζόμενα κατὰ	πολλοὺς	τόπους τῆς οἰκουμένης. κατὰ δὲ
[4, 71]	δὲ προβῆναι τῇ δόξῃ ὥστε	πολλοὺς	τῶν ἀπεγνωσμένων ἀρρώστων παραδόξως θεραπεύειν,
[4, 34]	δὲ καὶ ἀνδρείᾳ διαφέρων, παρέλαβε	πολλοὺς	τῶν ἀρίστων ἐπὶ τὴν τούτου
[4, 70]	τοὺς παριόντας τῶν Ἑλλήνων καὶ	πολλοὺς	τῶν περιοίκων ἀναιρεῖν. ~Τούτων δ´
[4, 66]	Θηβαῖοι λειφθέντες τῇ μάχῃ καὶ	πολλοὺς	τῶν πολιτῶν ἀποβαλόντες συνετρίβησαν ταῖς
[4, 64]	προτιθέναι τῷ δυναμένῳ λῦσαι, καὶ	πολλοὺς	ὑπ´ αὐτῆς δι´ ἀπορίαν ἀναιρεῖσθαι.
[4, 7]	δ´ ἀπὸ τοῦ θάλλειν ἐπὶ	πολλοὺς	χρόνους τοὺς διὰ τῶν ποιημάτων
[4, 17]	ὄντι νηπίῳ συνέβη τοὺς ὄφεις	ἐπιβούλους	αὐτῷ γενέσθαι, ἀνδρωθέντι δὲ πεσεῖν
[4, 70]	Βούτου, καὶ καλέσαντος εἰς τοὺς	γάμους	τόν τε Θησέα καὶ τοὺς
[4, 48]	τοῖς Σαμόθρᾳξι, λῆξαι μὲν τοὺς	ἀνέμους,	φανῆναι δὲ πλησίον τῆς νεὼς
[4, 61]	ἐπιφανέστατον δὲ συνετελέσθη τὸ τοὺς	δήμους,	ὄντας μικροὺς μὲν τοῖς μεγέθεσι,
[4, 49]	τοῖς Ἀργοναύταις. διόπερ τούτους μὲν	ἑτοίμους	γενομένους πρὸς μάχην ἀπαντῆσαι τοῖς
[4, 51]	τοῦ πατρός, τὰς μὲν παρθένους	ἑτοίμους	οὔσας τὸ κελευόμενον ἐπιτελεῖν, ~τὴν
[4, 42]	μὲν τοὺς περὶ τὸ σῶμα	δεσμούς,	ἀναβάντα δ´ εἰς τὴν πόλιν
[4, 44]	τοὺς μὲν περικειμένους τοῖς νεανίσκοις	δεσμοὺς	περιρρῆξαι, τοὺς δ´ ἐναντιουμένους τῶν
[4, 66]	ἐνθεαζούσης δ´ αὐτῆς πολλάκις καὶ	χρησμοὺς	ἀποφαινομένης, φασὶν ἐπικληθῆναι Σίβυλλαν· τὸ
[4, 66]	ἐπηύξησε· φύσει δὲ θαυμαστῇ κεχορηγημένη	χρησμοὺς	ἔγραψε παντοδαπούς, διαφόρους ταῖς κατασκευαῖς·
[4, 39]	μεθεστάσθαι· ~διόπερ ὡς ἥρωι ποιήσαντες	ἁγισμοὺς	καὶ χώματα κατασκευάσαντες ἀπηλλάγησαν εἰς
[4, 54]	αὐτῆς, τοὺς μὲν πρεσβυτάτους δύο	διδύμους	Θετταλόν τε καὶ Ἀλκιμένην, τὸν
[4, 53]	ἔχειν ἐπιθυμητὰς τῆς φιλίας, οὓς	προθύμους	εἶναι μετασχεῖν παντὸς κινδύνου. ταχὺ
[4, 80]	τῶν ἄστρων ποίησιν, ἔμπαλιν εἰς	ὤμους	τετραμμέναι· εἰ ἐτεόν γε Κρήτηθεν
[4, 49]	τῶν Βυζαντίων ὠνομάσθαι. ἐνταῦθα δὲ	βωμοὺς	ἱδρυσαμένους καὶ τοῖς θεοῖς τὰς
[4, 75]	μὲν λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ ὠνόμασε	Δαρδάνους,	πόλιν δ´ οἰκίσας ἐπὶ θαλάττης
[4, 21]	δεκάτην, εὐωχίας ποιῶν συνεχεῖς καὶ	πολυδαπάνους.	κατεσκεύασαν δὲ καὶ Ῥωμαῖοι τούτῳ
[4, 17]	τοὺς παρανομοῦντας ἀνθρώπους ἢ δυνάστας	ὑπερηφάνους	ἀποκτείνας τὰς πόλεις ἐποίησεν εὐδαίμονας.
[4, 11]	δὲ τῆς μανίας ἀπολυθείς, καὶ	ἐπιγνοὺς	τὴν ἰδίαν ἄγνοιαν, περιαλγὴς ἦν
[4, 38]	τὸ ἀποβησόμενον, ὁ μὲν Ἡρακλῆς	ἀπογνοὺς	τὰ καθ´ ἑαυτόν, καὶ παρελθὼν
[4, 9]	τὴν μὲν οὖν ὅλην τοῦ	γένους	ῥίζαν ἀπ´ ἀμφοτέρων τῶν γονέων
[4, 27]	μυθολογούμενα καὶ τὰ περὶ τοῦ	γένους	τῶν Ἑσπερίδων. κατὰ γὰρ τὴν
[4, 52]	ποιήσασθαι τῇ σελήνῃ, τὰς μὲν	παρθένους	ἀναβιβάσαι μετὰ λαμπάδων ἐπὶ τὸ
[4, 7]	καὶ τὰ λοιπὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων.	παρθένους	δ´ αὐτὰς οἱ πλεῖστοι {γεγονέναι}
[4, 51]	σῶμα τοῦ πατρός, τὰς μὲν	παρθένους	ἑτοίμους οὔσας τὸ κελευόμενον ἐπιτελεῖν,
[4, 4]	καὶ τὰς Μούσας αὐτῷ συναποδημεῖν,	παρθένους	οὔσας καὶ πεπαιδευμένας διαφερόντως· ταύτας
[4, 48]	δ´ ἄλλους διὰ τὸ παράδοξον	καταπληξαμένους	ἐκβαλεῖν ἐκ τοῦ τεμένους, καὶ
[4, 21]	ἀλλὰ καὶ τῶν μεγαλοπλούτων τινὰς	εὐξαμένους	ἐκδεκατεύσειν Ἡρακλεῖ, καὶ μετὰ ταῦτα
[4, 50]	τοὺς μὲν γὰρ συμβουλεύειν παραχρῆμα	βιασαμένους	εἰς τὴν πόλιν ἀπροσδοκήτως ἐπιθέσθαι
[4, 42]	ἐκ τῆς Ἰωλκοῦ τὸν ἔκπλουν	ποιησαμένους,	καὶ παραλλάξαντας τόν τε Ἄθω
[4, 4]	τοὺς συνεορτάζοντας δαψιλῆ τὸν ἄκρατον	ἐμφορησαμένους	μανιώδεις γίνεσθαι, καὶ ταῖς βακτηρίαις
[4, 15]	μεγίστης. Ζεὺς γὰρ τοὺς μὲν	συναγωνισαμένους	τῶν θεῶν μόνους ὠνόμασεν Ὀλυμπίους,
[4, 48]	τισὶ θεραπευθῆναι, τοὺς δ´ Ἀργοναύτας	ἐπισιτισαμένους	ἐκπλεῦσαι, καὶ μέσον ἤδη τὸ
[4, 67]	καὶ Ἀρκεσίλαον τοὺς ἐπὶ Τροίαν	στρατευσαμένους	ἡγεμόνας τῶν ἁπάντων Βοιωτῶν. ~Τούτων
[4, 49]	Βυζαντίων ὠνομάσθαι. ἐνταῦθα δὲ βωμοὺς	ἱδρυσαμένους	καὶ τοῖς θεοῖς τὰς εὐχὰς
[4, 55]	βασιλείαν, καὶ τοὺς ὑφ´ ἑαυτὸν	τεταγμένους	ἀφ´ ἑαυτοῦ προσαγορεῦσαι Θετταλούς. οὐκ
[4, 31]	μὲν ἀπέκτεινεν, οὓς δὲ ζωγρήσας	δεδεμένους	παρέδωκε τῇ Ὀμφάλῃ· Συλέα δὲ
[4, 48]	παράδοξον καταπληξαμένους ἐκβαλεῖν ἐκ τοῦ	τεμένους,	καὶ τὸ δέρος ἀναλαβόντας πρὸς
[4, 53]	καὶ γυμνὸν ὅπλων τελέσαι τοὺς	τεθρυλημένους	ἄθλους. ~Ἀλλὰ περὶ μὲν τοῦ
[4, 44]	τὴν βοήθειαν, καὶ τοὺς μὲν	περικειμένους	τοῖς νεανίσκοις δεσμοὺς περιρρῆξαι, τοὺς
[4, 56]	παρὰ τὸν ὠκεανὸν κατοικοῦντας Κελτοὺς	σεβομένους	μάλιστα τῶν θεῶν τοὺς Διοσκόρους·
[4, 26]	Ἡρακλέα. ~Οὗτος γὰρ κατὰ τοὺς	παραδεδομένους	μύθους καταβὰς εἰς τοὺς καθ´
[4, 31]	Κέρκωπας, λῃστεύοντας καὶ πολλὰ κακὰ	διεργαζομένους,	οὓς μὲν ἀπέκτεινεν, οὓς δὲ
[4, 7]	χρόνους τοὺς διὰ τῶν ποιημάτων	ἐγκωμιαζομένους,	Μελπομένην δ´ ἀπὸ τῆς μελῳδίας,
[4, 43]	γεγενημένης τῆς περιπετείας, ἀεὶ τοὺς	χειμαζομένους	τῶν πλεόντων εὐχὰς μὲν τίθεσθαι
[4, 70]	μιγέντας ἵπποις θηλείαις γεννῆσαι τοὺς	ὀνομαζομένους	διφυεῖς Ἱπποκενταύρους· τινὲς δὲ λέγουσι
[4, 69]	τῇ νεφέλῃ μιγέντα γεννῆσαι τοὺς	ὀνομαζομένους	Κενταύρους ἀνθρωποφυεῖς. τέλος δὲ μυθολογοῦσι
[4, 12]	τούτοις πραττομένοις Ἡρακλῆς κατηγωνίσατο τοὺς	ὀνομαζομένους	Κενταύρους διὰ τοιαύτας αἰτίας. Φόλος
[4, 31]	λῃστεύοντας ἐκόλασε. τοὺς μὲν γὰρ	ὀνομαζομένους	Κέρκωπας, λῃστεύοντας καὶ πολλὰ κακὰ
[4, 5]	καὶ τοὺς ἐν ταῖς στρατείαις	μεταχειριζομένους	τι τῆς μουσικῆς ἐπιστήμης· ἀφ´
[4, 7]	κατασκευάζειν τοὺς διὰ τῶν ποιημάτων	ἀπαθανατιζομένους	τῇ δόξῃ, Οὐρανίαν δ´ ἀπὸ
[4, 61]	ἰσχυρῶς, καὶ διὰ τὴν λύπην	ἐπιλαθομένους	τῆς Αἰγέως παραγγελίας, τοῖς μέλασιν
[4, 8]	τὴν οἰκουμένην, τοὺς δ´ ἀνθρώπους	ἐπιλαθομένους	τῆς κοινῆς εὐεργεσίας συκοφαντεῖν τὸν
[4, 21]	χρόνους. τοὺς δ´ οὖν γίγαντας	πυθομένους	τὴν Ἡρακλέους παρουσίαν ἀθροισθῆναι πάντας
[4, 56]	μετὰ τὴν τοῦ δέρους ἁρπαγὴν	πυθομένους	ὑπ´ Αἰήτου προκατειλῆφθαι ναυσὶ τὸ
[4, 44]	εἰρημένης θεοῦ κατασταθεῖσαν θύειν τοὺς	ἁλισκομένους.	~Ἐπιζητούσης δὲ τῆς ἱστορίας τὰς
[4, 71]	τοῖς Ἕλλησι, θεραπεύοντας ἐμπειρότατα τοὺς	τιτρωσκομένους,	καὶ διὰ τὰς εὐεργεσίας ταύτας
[4, 3]	παρ´ ἀνθρώποις τοὺς ταῖς εὐεργεσίαις	ὑπερβαλομένους	κατὰ τὴν εὕρεσιν τῶν ἀγαθῶν
[4, 77]	τὸν Μινώταυρον τοὺς ἐξ Ἀθηνῶν	ἀποστελλομένους	ἑπτὰ κόρους καὶ κόρας {ἑπτὰ}
[4, 29]	ἀναλαβὼν καὶ πολλοὺς ἄλλους τοὺς	βουλομένους	κοινωνεῖν τῆς ἀποικίας, ἔπλευσεν εἰς
[4, 6]	ἀνθρώπων τοὺς παλαιοὺς μυθωδῶς ὀνομάζειν	βουλομένους	Πρίαπον προσαγορεῦσαι. ἔνιοι δὲ λέγουσι
[4, 21]	ἐκδεκατεύσειν Ἡρακλεῖ, καὶ μετὰ ταῦτα	γενομένους	εὐδαίμονας, ἐκδεκατεῦσαι τὰς οὐσίας οὔσας
[4, 49]	Ἀργοναύταις. διόπερ τούτους μὲν ἑτοίμους	γενομένους	πρὸς μάχην ἀπαντῆσαι τοῖς ἐκ
[4, 49]	Ἀργοναύτας κατὰ στόμα τοῦ Πόντου	γενομένους	προσπλεῦσαι τῇ γῇ, βασιλεύοντος τότε
[4, 54]	καὶ θεοὺς μαρτυρομένης τοὺς ἐπόπτας	γενομένους	τῶν ὅρκων, φασὶ τὸν Ἰάσονα
[4, 29]	τοὺς ἐκ τῶν Θεσπιάδων αὐτῷ	γενομένους	υἱοὺς ἡγεμόνας ποιῆσαι ταύτης, ἔκρινε
[4, 71]	τῶν ἐγκλημάτων. Ἀσκληπιοῦ δέ φασι	γενομένους	υἱοὺς Μαχάονα καὶ Ποδαλείριον, καὶ
[4, 10]	πρᾶξιν ἐπιτελέσαι περιβόητον· τοὺς γὰρ	παραγενομένους	τῶν Μινυῶν ἐπὶ τὴν ἀπαίτησιν
[4, 56]	ἔχοντας ἐξ εὐωνύμων, καὶ πλησίον	γινομένους	Γαδείρων εἰς τὴν καθ´ ἡμᾶς
[4, 10]	τῶν δασμῶν καὶ μεθ´ ὕβρεως	εἰσπραττομένους	ἀκρωτηριάσας ἐξέβαλεν ἐκ τῆς πόλεως.
[4, 71]	γὰρ ἀεὶ γίνεσθαι τοὺς τετελευτηκότας,	θεραπευομένους	ὑπὸ τοῦ Ἀσκληπιοῦ. καὶ τὸν
[4, 48]	δ´ Ἀταλάντην καὶ τοὺς Θεσπιάδας	προσαγορευομένους.	τούτους μὲν οὖν φασιν ὑπὸ
[4, 73]	δὲ τῷ τρόπῳ τοὺς ἀεὶ	μνηστευομένους	καταλαμβάνων διὰ τὴν ὀξύτητα τῶν
[4, 24]	φασι τοὺς τῇ προειρημένῃ νόσῳ	κατεχομένους.	οἱ δ´ οὖν ἐγχώριοι τούτοις
[4, 49]	φονεῦσαι μὲν τῶν φυλάκων τοὺς	ἀντεχομένους,	φυγόντας δ´ ἐπὶ θάλατταν ἀπαγγεῖλαι
[4, 27]	φασὶν ἀδελφοὺς δύο γενέσθαι δόξῃ	διωνομασμένους,	Ἕσπερον καὶ Ἄτλαντα. τούτους δὲ
[4, 21]	ῥώμαις προέχοντας καὶ ἐπὶ παρανομίᾳ	διωνομασμένους,	οὓς ὀνομάζεσθαι γίγαντας. ὠνομάσθαι δὲ
[4, 10]	τῶν Μινυῶν, καὶ κατ´ ἐνιαυτὸν	ὡρισμένους	φόρους τελούντων, οὐ καταπλαγεὶς τὴν
[4, 44]	νεανίσκοις δεσμοὺς περιρρῆξαι, τοὺς δ´	ἐναντιουμένους	τῶν βαρβάρων ἀποκτεῖναι. ὁρμήσαντος δὲ
[4, 52]	τὰ βασίλεια καταντῆσαι καὶ τοὺς	ἐναντιουμένους	τῶν φυλάκων ἀνελεῖν. τὰς δὲ
[4, 44]	τοῖς περὶ τὸν Ἡρακλέα τοὺς	ἐπικαλουμένους	μὲν Βορεάδας, ἀδελφοὺς δ´ ὄντας
[4, 78]	τέρψεως θεραπεύειν τὰ σώματα μηδὲν	παρενοχλουμένους	ὑπὸ τῆς θερμότητος. κατὰ δὲ
[4, 70]	Κενταύρους μετεωρισθέντας τοῖς προτερήμασι, καὶ	ὁρμωμένους	ἐκ τῆς Φολόης, λῄζεσθαι τοὺς
[4, 7]	δ´ ἀπὸ τοῦ τέρπειν τοὺς	ἀκροωμένους	τοῖς ἀπὸ τῆς παιδείας ἀγαθοῖς,
[4, 5]	τοῖς πρὸς γέλωτα συνεργοῦσιν ἐπιτηδεύμασι	χρωμένους,	παρασκευάζειν τῷ Διονύσῳ τὸν εὐδαίμονα
[4, 4]	γίνεσθαι, καὶ ταῖς βακτηρίαις ξυλίναις	χρωμένους	ταύταις ἀλλήλους τύπτειν. διὸ καὶ
[4, 17]	καὶ τοὺς ὑπ´ αὐτοῦ καταπαλαισθέντας	ξένους	ἀποκτείναντα προκαλεσάμενος εἰς μάχην καὶ
[4, 27]	τῇ Λιβύῃ τὸν συναναγκάζοντα τοὺς	ξένους	διαπαλαίειν, Βούσιριν δὲ κατὰ τὴν
[4, 49]	ἀποφήνασθαι δεῖν τὰ πρὸς τοὺς	ξένους	δίκαια τηρεῖν, καὶ τήν τε
[4, 46]	πατρὸς διὰ τὴν πρὸς τοὺς	ξένους	εὐσέβειαν. κοινοῦ δὲ τοῦ συμφέροντος
[4, 45]	ἱερὸν ἱδρυσαμένην καὶ τοὺς καταπλέοντας	ξένους	θύεσθαι τῇ θεῷ καταδείξασαν ἐπ´
[4, 47]	ἰδίαν ὠμότητα καταδεῖξαι θύειν τοὺς	ξένους,	ἵνα διαδοθείσης τῆς φήμης εἰς
[4, 44]	θύειν Ἀρτέμιδι Ταυροπόλῳ τοὺς καταπλέοντας	ξένους·	παρ´ οἷς φασι τὴν Ἰφιγένειαν
[4, 31]	Ὀμφάλῃ· Συλέα δὲ τοὺς παριόντας	ξένους	συναρπάζοντα καὶ τοὺς ἀμπελῶνας σκάπτειν
[4, 27]	Διὶ {καλλιερεῖν} σφαγιάζοντα τοὺς παρεπιδημοῦντας	ξένους	τῆς προσηκούσης τιμωρίας καταξιῶσαι. μετὰ
[4, 18]	τὸν πόρον εἰς στενόν, ὅπως	ἁλιτενοῦς	καὶ στενοῦ γενομένου κωλύηται τὰ
[4, 19]	δὲ πλήθους ἀνθρώπων ἐξ ἅπαντος	ἔθνους	ἑκουσίως συστρατεύοντος ἔκτισε πόλιν εὐμεγέθη
[4, 7]	δ´ ἀπὸ τοῦ τοὺς παιδευθέντας	ποθεινοὺς	καὶ ἐπεράστους ἀποτελεῖν, Πολύμνιαν δ´
[4, 67]	καὶ μάχῃ νικήσαντες τοὺς ἐγχωρίους	ἐκείνους	μὲν ἐξέβαλον ἐκ τῶν πατρίδων,
[4, 22]	Ταῦτα μὲν οὖν ἔπραξε περὶ	ἐκείνους	τοὺς τόπους. ἐντεῦθεν δ´ ἀναζεύξας
[4, 79]	τῶν Κρητῶν βασιλεὺς θαλαττοκρατῶν κατ´	ἐκείνους	τοὺς χρόνους, καὶ πυθόμενος τὴν
[4, 68]	τῇ δὲ Τυροῖ, παρθένῳ κατ´	ἐκείνους	τοὺς χρόνους οὔσῃ, Ποσειδῶν μιγεὶς
[4, 58]	τὰς πράξεις ἀναγράψομεν, ὅταν εἰς	ἐκείνους	τοὺς χρόνους παραγενηθῶμεν. Ἀλκμήνη δ´
[4, 40]	χρυσόμαλλον. τὸν δὲ Πόντον κατ´	ἐκείνους	τοὺς χρόνους περιοικούμενον ὑπὸ ἐθνῶν
[4, 20]	ταῖς ὠδῖσιν ἀπῆλθεν εἴς τινας	θάμνους	ἀθορύβως· ἐν οἷς τεκοῦσα, καὶ
[4, 33]	ἀπέλιπε τὸ βρέφος εἴς τινας	θάμνους	κρύψασα. μετὰ δὲ ταῦτα Αὔγη
[4, 82]	σωτηρίας. λέγουσι δὲ τὸν Ἀρισταῖον	ἐκγόνους	ἐν τῇ Κέῳ καταλιπόντα, καὶ
[4, 29]	ὀνομάζουσι δημούχους, ὧν καὶ τοὺς	ἀπογόνους	ἡγήσασθαί φασι τῆς πόλεως μέχρι
[4, 29]	ἐν ταῖς Θήβαις, ὧν τοὺς	ἀπογόνους	φασὶ μέχρι τοῦ νῦν τιμᾶσθαι,
[4, 74]	περὶ τὸν Ἶλον καὶ τοὺς	προγόνους	αὐτοῦ διελθεῖν. ~Τῆς Τρῳάδος χώρας
[4, 8]	ἔργοις ἔπαινον, καὶ τοὺς μὲν	προγόνους	διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἀρετῆς
[4, 15]	τοὺς μὲν συναγωνισαμένους τῶν θεῶν	μόνους	ὠνόμασεν Ὀλυμπίους, ἵνα τῇ ταύτης
[4, 21]	καὶ συνέβη κατὰ τοὺς ὕστερον	χρόνους	διαμεῖναι μέχρι τῶν καθ´ ἡμᾶς
[4, 24]	ὅτι {καὶ} κατὰ τοὺς ὕστερον	χρόνους	ἔσται πόλις ἐπίσημος ὁμώνυμος τῷ
[4, 79]	βασιλεὺς θαλαττοκρατῶν κατ´ ἐκείνους τοὺς	χρόνους,	καὶ πυθόμενος τὴν Δαιδάλου φυγὴν
[4, 67]	πατρίδων, αὐτοὶ δ´ ἐπί τινας	χρόνους	κατοικήσαντες, οἱ μὲν ἐν αὐτῇ
[4, 58]	ἐπάνοδον ἐποιήσαντο. μετὰ δέ τινας	χρόνους	Λικύμνιος μὲν μετὰ τῶν παίδων
[4, 58]	δόξαν, καὶ κατὰ τοὺς ὕστερον	χρόνους	μετ´ Ἀγαμέμνονος ἐπὶ τὴν Τροίαν
[4, 24]	λαμπραῖς, καίπερ κατὰ τοὺς ἔμπροσθεν	χρόνους	οὐδεμίαν θυσίαν προσδεχόμενος, τότε πρώτως
[4, 14]	κατέλυσε, καὶ κατὰ τοὺς ὕστερον	χρόνους	οὐδένα τούτων γεννήσειν ἄξιον ἐλπίζων
[4, 68]	Τυροῖ, παρθένῳ κατ´ ἐκείνους τοὺς	χρόνους	οὔσῃ, Ποσειδῶν μιγεὶς παῖδας ἐγέννησε
[4, 58]	ἀναγράψομεν, ὅταν εἰς ἐκείνους τοὺς	χρόνους	παραγενηθῶμεν. Ἀλκμήνη δ´ εἰς Θήβας
[4, 1]	Ἕλλησιν ἱστορούμενα κατὰ τοὺς ἀρχαίους	χρόνους	περὶ τῶν ἐπιφανεστάτων ἡρώων τε
[4, 40]	δὲ Πόντον κατ´ ἐκείνους τοὺς	χρόνους	περιοικούμενον ὑπὸ ἐθνῶν βαρβάρων καὶ
[4, 81]	ἐν ᾗ κατὰ τοὺς ὕστερον	χρόνους	τινὰ κτίσαντα πόλιν ἀπ´ ἐκείνης
[4, 21]	τοῦ κεκαῦσθαι κατὰ τοὺς ἀρχαίους	χρόνους.	τοὺς δ´ οὖν γίγαντας πυθομένους
[4, 7]	ἀπὸ τοῦ θάλλειν ἐπὶ πολλοὺς	χρόνους	τοὺς διὰ τῶν ποιημάτων ἐγκωμιαζομένους,
[4, 6]	εἶναι θεὸν καὶ κατά τινας	χρόνους	φαίνεσθαι παρ´ ἀνθρώποις, καὶ γεννᾶσθαι
[4, 12]	δὲ λαμπάδας ἡμμένας, ἕτεροι δὲ	βουφόνους	πελέκεις. ὁ δ´ ἀκαταπλήκτως ὑποστὰς
[4, 30]	ποιούμενοι τοὺς ἐκ τῶν πολέμων	κινδύνους	ἐξέφυγον. διὸ καὶ πρότερον μὲν
[4, 17]	προκατειργασμέναις πράξεσι τεθαρρηκότως ὑπέστη τοὺς	κινδύνους.	καὶ τὰς μὲν δυνάμεις ἤθροισεν
[4, 11]	πάθος πραΰναντος κρίνας ὑπομένειν τοὺς	κινδύνους	παρεγένετο πρὸς Εὐρυσθέα. καὶ πρῶτον
[4, 29]	νήσου, καὶ πολλοὺς ἀγῶνας καὶ	κινδύνους	ὑπὲρ αὐτῆς ἀναδέξασθαι. ἀλλὰ περὶ
[4, 20]	κακοπαθειῶν τῶν ἐν ταῖς ἐργασίαις	κοινωνοὺς	ποιεῖσθαι. μισθοῦ δὲ παρ´ ἀλλήλοις
[4, 24]	τελοῦντας τὰς εἰθισμένας θυσίας παῖδας	ἀφώνους	γίνεσθαι καὶ τοῖς τετελευτηκόσιν ὁμοίους.
[4, 55]	μόνην τὴν ἱστορίαν, ἀλλὰ καὶ	διαφώνους	ἑτέρας παραδεδόσθαι συμβέβηκε, περὶ ὧν
[4, 1]	ἀρχαιοτάτας πράξεις τε καὶ μυθολογίας	ἀσυμφώνους	εἶναι πρὸς ἀλλήλους. διόπερ τῶν
[4, 50]	κομίζει μεθ´ ἑαυτῆς πολλὰς καὶ	παραδόξους	δυνάμεις φαρμάκων εὑρημένας ὑπό τε
[4, 66]	δὲ θαυμαστῇ κεχορηγημένη χρησμοὺς ἔγραψε	παντοδαπούς,	διαφόρους ταῖς κατασκευαῖς· παρ´ ἧς
[4, 84]	τῇ χώρᾳ συναγκείας δένδρων οὔσης	θεοπρεποῦς	καὶ Νύμφαις ἄλσους ἀνειμένου μυθολογοῦσι
[4, 64]	ἀπορουμένων δὲ τῶν ἄλλων ὁ	Οἰδίπους	ἀπεφήνατο ἄνθρωπον εἶναι τὸ προβληθέν·
[4, 64]	βρέφους τοῦ ἐκτεθέντος, ὁ δὲ	Οἰδίπους	μαθὼν παρά τινος τὴν καθ´
[4, 64]	τῆς ὁδοῦ προσέταττεν, ὁ δ´	Οἰδίπους	ὀργισθεὶς ἀπέκτεινε τὸν Λάιον, ἀγνοῶν
[4, 64]	σφυρὰ σιδήρῳ· δι´ ἣν αἰτίαν	Οἰδίπους	ὕστερον ὠνομάσθη. οἱ δ´ οἰκέται
[4, 29]	τῶν νεωτέρων καιρῶν. τοὺς δὲ	λοιποὺς	ἅπαντας Ἰόλαος ἀναλαβὼν καὶ πολλοὺς
[4, 70]	ὀλίγους μὲν ἀνελεῖν, τοὺς δὲ	λοιποὺς	ἐκβαλεῖν ἐκ τῆς πόλεως. διὰ
[4, 68]	Αἰολέων ἐστράτευσεν εἰς Πελοπόννησον. καὶ	Μελάμπους	μὲν μάντις ὢν τὰς Ἀργείας
[4, 68]	καὶ Πολύβοια καὶ Ἀμφιάραος ἐγένοντο.	Μελάμπους	μὲν οὖν καὶ Βίας καὶ
[4, 22]	οὖν ἔπραξε περὶ ἐκείνους τοὺς	τόπους.	ἐντεῦθεν δ´ ἀναζεύξας κατήντησε τῆς
[4, 26]	καταβὰς εἰς τοὺς καθ´ ᾅδου	τόπους,	καὶ προσδεχθεὶς ὑπὸ τῆς Φερσεφόνης
[4, 63]	αὐτῶν εἰς τοὺς καθ´ ᾅδου	τόπους,	συνέβη διὰ τὴν ἀσέβειαν ἀμφοτέρους
[4, 55]	ἐντεῦθεν δ´ εἰς τοὺς ἄνω	τόπους	τῆς Ἀσίας ἀναβᾶσαν συνοικῆσαί τινι
[4, 76]	κατεσκεύασεν ἔργα θαυμαζόμενα κατὰ πολλοὺς	τόπους	τῆς οἰκουμένης. κατὰ δὲ τὴν
[4, 69]	γυναικί, ὁ δ´ Ἠϊονεὺς τὰς	ἵππους	ἀντὶ τούτων ἠνεχύρασεν. ὁ δ´
[4, 49]	τε ἀδελφὴν καὶ τὰς ὡμολογημένας	ἵππους	ἀποδιδόναι. οὐδενὸς δ´ αὐτῷ προσέχοντος,
[4, 32]	Λαομέδοντος ἐναντιούμενος τῷ πατρὶ τὰς	ἵππους	ἀποδοῦναι συνεβούλευσεν τῷ Ἡρακλεῖ κατὰ
[4, 15]	ἀγαγεῖν τὰς Διομήδους τοῦ Θρᾳκὸς	ἵππους.	αὗται δὲ χαλκᾶς μὲν φάτνας
[4, 14]	τῶν δ´ ἄλλων Ποσειδῶν μὲν	ἵππους	ἐδωρήσατο, Ἑρμῆς δὲ ξίφος, Ἀπόλλων
[4, 49]	ἀδελφὸν καὶ Τελαμῶνα τάς τε	ἵππους	καὶ τὴν Ἡσιόνην ἀπαιτήσοντας, λέγεται
[4, 42]	τιμηθέντα τὴν Ἡσιόνην καὶ τὰς	ἵππους	παραθέσθαι τῷ Λαομέδοντι, συνταξάμενον μετὰ
[4, 31]	διὰ τὴν ἀτιμίαν ἐξήλασε τὰς	ἵππους	τοῦ Εὐρύτου. Ἰφίτου δὲ τοῦ
[4, 42]	δωρεὰν δώσειν ἐπαγγειλαμένου τὰς ἀνικήτους	ἵππους,	φασὶ τὸ μὲν κῆτος ὑφ´
[4, 13]	τοὺς ἐν τῇ πλησίον χώρᾳ	καρποὺς	ἐλυμαίνετο. βίᾳ μὲν οὖν ἀδύνατον
[4, 23]	ἐγχωρίοις, συγχωρήσας αὐτοῖς λαμβάνειν τοὺς	καρπούς,	μέχρι ἄν τις τῶν ἐκγόνων
[4, 17]	ταῖς ἄλλαις φυτείαις ταῖς τοὺς	καρποὺς	παρασκευαζούσαις πληρωθῆναι πολλὴν μὲν ἀμπελόφυτον
[4, 20]	ταῖς τῆς κακοπαθείας ὑπερβολαῖς φέρει	καρποὺς	πρὸς βίαν ὀλίγους. διὸ καὶ
[4, 4]	προγενεστέρου πράξεις· διόπερ τοὺς μεταγενεστέρους	ἀνθρώπους,	ἀγνοοῦντας μὲν τἀληθές, πλανηθέντας δὲ
[4, 59]	τε καὶ μεγέθει καὶ πολλοὺς	ἀνθρώπους	ἀναιροῦσαν, ἀπέκτεινεν. ἐκόλασε δὲ καὶ
[4, 45]	δ´ οὖσαν ἐν ταῖς ἀποτυχίαις	ἀνθρώπους	ἀντὶ τῶν θηρίων κατατοξεύειν. φιλότεχνον
[4, 39]	καὶ τοὺς κατὰ τὴν οἰκουμένην	ἀνθρώπους	ἅπαντας ὡς θεὸν τιμᾶν τὸν
[4, 81]	τὴν κατεργασίαν, διδάξαι πρῶτον τοὺς	ἀνθρώπους.	διὰ δὲ τὴν εὐχρηστίαν τὴν
[4, 14]	μυθογράφοι γενεαλογοῦσιν· ὥστε τοῦ γεννᾶν	ἀνθρώπους	ἐκ μὲν τῶν ταύτης προγόνων
[4, 82]	προσηγορίαν καὶ φθείρειν νομιζόμενον τοὺς	ἀνθρώπους	ἔπαυσε, καὶ τοῖς ἄλλοις αἴτιος
[4, 8]	ἐξημερῶσαι τὴν οἰκουμένην, τοὺς δ´	ἀνθρώπους	ἐπιλαθομένους τῆς κοινῆς εὐεργεσίας συκοφαντεῖν
[4, 2]	φυτείαν διδάξαι τῆς ἀμπέλου τοὺς	ἀνθρώπους.	ἐπιόντα δὲ σχεδὸν ὅλην τὴν
[4, 80]	ἁγνείαν τε καὶ τὴν κατ´	ἀνθρώπους	ἐπιφάνειαν. τιμῶσι δ´ αὐτὰς οὐ
[4, 17]	ὁμοίως δὲ καὶ τοὺς παρανομοῦντας	ἀνθρώπους	ἢ δυνάστας ὑπερηφάνους ἀποκτείνας τὰς
[4, 1]	φυτείαν διδάξαι τῆς ἀμπέλου τοὺς	ἀνθρώπους,	καὶ διὰ ταύτην τὴν εὐεργεσίαν
[4, 41]	τὸ σχεδίαις πλεῖν τοὺς τότε	ἀνθρώπους	καὶ μικροῖς παντελῶς ἀκατίοις. διὸ
[4, 8]	ἄτοπον Ἡρακλέα μὲν ἔτι κατ´	ἀνθρώπους	ὄντα τοῖς ἰδίοις πόνοις ἐξημερῶσαι
[4, 5]	βακτηρίαις. ~Ἐπωνυμίας δ´ αὐτῷ τοὺς	ἀνθρώπους	πολλὰς προσάψαι, τὰς ἀφορμὰς ἀπὸ
[4, 81]	τούτων τῶν εὑρημάτων τοὺς εὐεργετηθέντας	ἀνθρώπους	τιμῆσαι τὸν Ἀρισταῖον ἰσοθέοις τιμαῖς,
[4, 7]	ὠνομάσθαι ἀπὸ τοῦ μυεῖν τοὺς	ἀνθρώπους,	τοῦτο δ´ ἐστὶν ἀπὸ τοῦ
[4, 39]	μέχρι τοῦ νῦν ποιεῖν τοὺς	βαρβάρους	ὅταν θετὸν υἱὸν ποιεῖσθαι βούλωνται.
[4, 50]	Πελίαν καιρὸν ἔχειν ὑπολαμβάνοντα τοὺς	ἐφέδρους	τῆς βασιλείας πάντας ἄρδην ἀνελεῖν,
[4, 56]	τοὺς Ἀργοναύτας μετὰ τὴν τοῦ	δέρους	ἁρπαγὴν πυθομένους ὑπ´ Αἰήτου προκατειλῆφθαι
[4, 83]	ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων καὶ βασιλεῦσαι	μέρους	τῆς νήσου. κτίσαι δὲ καὶ
[4, 83]	ἐκόσμουν· μετὰ δὲ ταῦτα Καρχηδόνιοι,	μέρους	τῆς Σικελίας κυριεύσαντες, οὐ διέλιπον
[4, 45]	τὸν δ´ ἕτερον τῆς Ταυρικῆς,	ἀμφοτέρους	δὲ διενεγκεῖν ὠμότητι. καὶ Πέρσου
[4, 63]	τόπους, συνέβη διὰ τὴν ἀσέβειαν	ἀμφοτέρους	δεθῆναι, καὶ Θησέα μὲν ὕστερον
[4, 65]	Ἄδραστον χαριζόμενον αὐτοῖς ἐπαγγείλασθαι κατάξειν	ἀμφοτέρους	εἰς τὰς πατρίδας. κρίναντος δ´
[4, 63]	ἔνιοι δὲ τῶν μυθογράφων φασὶν	ἀμφοτέρους	μὴ τυχεῖν τοῦ νόστου. καθ´
[4, 65]	Αἰτωλίας εἰς Ἄργος. Ἄδραστον δ´	ἀμφοτέρους	ὑποδεξάμενον φιλοφρόνως κατά τι λόγιον
[4, 4]	τοῦ προγενεστέρου πράξεις· διόπερ τοὺς	μεταγενεστέρους	ἀνθρώπους, ἀγνοοῦντας μὲν τἀληθές, πλανηθέντας
[4, 5]	μουσικῆς ἐπιστήμης· ἀφ´ ὧν τοὺς	μεταγενεστέρους	μουσικὰς συνόδους συστήσασθαι τῶν περὶ
[4, 76]	ἁπάντων ἀνθρώπων διήνεγκεν ὥστε τοὺς	μεταγενεστέρους	μυθολογῆσαι περὶ αὐτοῦ διότι τὰ
[4, 79]	τοῦ νεώ· κατὰ δὲ τοὺς	νεωτέρους	καιροὺς κτισθείσης μὲν τῆς τῶν
[4, 37]	δὲ καὶ ἐκ τῆς Δηιανείρας	νεωτέρους	τοῦ Ὕλλου υἱοὺς δύο, Γληνέα
[4, 3]	καὶ διὰ τὸ τοῖς σώμασιν	εὐτονωτέρους	γίνεσθαι τοὺς τὸν οἶνον πίνοντας,
[4, 79]	νεώ· κατὰ δὲ τοὺς νεωτέρους	καιροὺς	κτισθείσης μὲν τῆς τῶν Ἀκραγαντίνων
[4, 61]	συνετελέσθη τὸ τοὺς δήμους, ὄντας	μικροὺς	μὲν τοῖς μεγέθεσι, πολλοὺς δὲ
[4, 75]	καὶ τοὺς λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ	Τεύκρους	προσηγόρευσε. Τεύκρου δ´ ἐγένετο θυγάτηρ
[4, 7]	τὰς κατὰ τὴν παιδείαν ἀρετὰς	ἀφθόρους	δοκεῖν εἶναι. Μούσας δ´ αὐτὰς
[4, 61]	στόλου, καὶ τοὺς δὶς ἑπτὰ	κόρους	ἀπαιτήσας ἔλαβε. μελλόντων δ´ ἐκπλεῖν
[4, 61]	προσέταξεν αὐτοῖς ὁ Μίνως διδόναι	κόρους	ἑπτὰ καὶ τὰς ἴσας κόρας
[4, 77]	τοὺς ἐξ Ἀθηνῶν ἀποστελλομένους ἑπτὰ	κόρους	καὶ κόρας {ἑπτὰ} κατεσθίειν, περὶ
[4, 56]	σεβομένους μάλιστα τῶν θεῶν τοὺς	Διοσκόρους·	παραδόσιμον γὰρ αὐτοὺς ἔχειν ἐκ
[4, 63]	λέγουσι τοὺς ἀδελφοὺς τῆς Ἑλένης	Διοσκόρους	στρατεύσαντας ἐπὶ τὴν Ἄφιδναν καὶ
[4, 59]	Ἀττικῆς· οὗτος δὲ τοὺς παριόντας	ὁδοιπόρους	ἠνάγκαζεν ἐπί τινος κλίνης ἀναπίπτειν,
[4, 10]	Μινυῶν, καὶ κατ´ ἐνιαυτὸν ὡρισμένους	φόρους	τελούντων, οὐ καταπλαγεὶς τὴν τῶν
[4, 84]	ἔχειν τῇ γλυκύτητι τῶν ὑδάτων	διαφόρους	καὶ δένδρεσι παντοίοις πεπληρῶσθαι. εἶναι
[4, 66]	θαυμαστῇ κεχορηγημένη χρησμοὺς ἔγραψε παντοδαπούς,	διαφόρους	ταῖς κατασκευαῖς· παρ´ ἧς φασι
[4, 21]	τῶν Ῥωμαίων οὐ μόνον τῶν	συμμέτρους	οὐσίας κεκτημένων, ἀλλὰ καὶ τῶν
[4, 47]	τὴν ξενοκτονίαν ὠμότητος πυρπνεῖν τοὺς	ταύρους	μυθολογηθέντος· παραπλησίως δὲ τοῦ τηροῦντος
[4, 69]	νεφέλῃ μιγέντα γεννῆσαι τοὺς ὀνομαζομένους	Κενταύρους	ἀνθρωποφυεῖς. τέλος δὲ μυθολογοῦσι τὸν
[4, 12]	πραττομένοις Ἡρακλῆς κατηγωνίσατο τοὺς ὀνομαζομένους	Κενταύρους	διὰ τοιαύτας αἰτίας. Φόλος ἦν
[4, 8]	ἐν τοῖς θεάτροις, πεπεισμένοι μήτε	Κενταύρους	διφυεῖς ἐξ ἑτερογενῶν σωμάτων ὑπάρξαι
[4, 12]	τὴν συγγένειαν θάπτων τοὺς πεπτωκότας	Κενταύρους,	καὶ βέλος ἔκ τινος ἐξαιρῶν,
[4, 70]	ἐκπεσόντας ἐνταῦθα κατοικῆσαι. τοὺς δὲ	Κενταύρους	μετεωρισθέντας τοῖς προτερήμασι, καὶ ὁρμωμένους
[4, 70]	ἐκ Νεφέλης καὶ Ἰξίονος γεννηθέντας	Κενταύρους	πρώτους ἱππεύειν ἐπιχειρήσαντας Ἱπποκενταύρους ὠνομάσθαι
[4, 70]	τιμωρίαν ἔχειν αἰώνιον. ~τοὺς δὲ	Κενταύρους	τινὲς μέν φασιν ἐν τῷ
[4, 70]	τόν τε Θησέα καὶ τοὺς	Κενταύρους,	φασὶ μεθυσθέντας ἐπιβαλέσθαι ταῖς κεκλημέναις
[4, 70]	θηλείαις γεννῆσαι τοὺς ὀνομαζομένους διφυεῖς	Ἱπποκενταύρους·	τινὲς δὲ λέγουσι τοὺς ἐκ
[4, 70]	γεννηθέντας Κενταύρους πρώτους ἱππεύειν ἐπιχειρήσαντας	Ἱπποκενταύρους	ὠνομάσθαι καὶ εἰς πλάσμα μύθου
[4, 48]	τῇ Ταυρικῇ διαλέκτῳ προσφωνῆσαι τοὺς	φρουρούς.	τῶν δὲ στρατιωτῶν ἀνοιξάντων προθύμως
[4, 68]	πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ Σαλμωνέως καὶ	Τυροῦς	καὶ τῶν ἀπογόνων ἕως Νέστορος
[4, 5]	δίμορφον ὠνομάσθαι τὸν θεόν. καὶ	Σατύρους	δέ φασιν αὐτὸν περιάγεσθαι, καὶ
[4, 5]	τε καὶ τερπούσας, τοὺς δὲ	Σατύρους	τοῖς πρὸς γέλωτα συνεργοῦσιν ἐπιτηδεύμασι
[4, 53]	περὶ τῶν ἄθλων διατάξαι καὶ	θεωροὺς	ἀποστεῖλαι τοὺς ταῖς πόλεσι προεροῦντας
[4, 24]	οἰκέτας ἰδίᾳ τιμῶντας τὸν θεὸν	θιάσους	τε συνάγειν καὶ συνιόντας εὐωχίας
[4, 67]	Τυρρηνικῷ πελάγει καλουμένας ἀπ´ αὐτοῦ	νήσους	Αἰολίδας κατέσχε, καὶ πόλιν ἔκτισε
[4, 82]	μετὰ δὲ ταῦτα ἄλλας τε	νήσους	ἐπελθεῖν καὶ κατὰ τὴν Σικελίαν
[4, 84]	δένδρων οὔσης θεοπρεποῦς καὶ Νύμφαις	ἄλσους	ἀνειμένου μυθολογοῦσι γεννηθῆναι τὸν ὀνομαζόμενον
[4, 32]	ὀξύτητα τῶν καιρῶν, ἀθροίσας δ´	ὅσους	ἐδύνατο, μετὰ τούτων ἦλθεν ἐπὶ
[4, 82]	τοὺς ἐτησίας, λῆξαι τὰς λοιμικὰς	νόσους.	τοῦτο δ´ ἄν τις συλλογιζόμενος
[4, 65]	καὶ διὰ τὴν συνείδησιν τοῦ	μύσους	εἰς μανίαν περιέστη· οἱ δὲ
[4, 5]	δοκεῖν ὑπάρχειν διὰ τὸ δύο	Διονύσους	γεγονέναι, τὸν μὲν παλαιὸν καταπώγωνα
[4, 4]	μὲν ἑνὸς ὑπάρξαι τοὺς δύο	Διονύσους,	μητέρων δὲ δυοῖν. κεκληρονομηκέναι δὲ
[4, 63]	καθ´ ὃν δὴ χρόνον λέγουσι	τοὺς	ἀδελφοὺς τῆς Ἑλένης Διοσκόρους στρατεύσαντας
[4, 2]	ἀνδρῶν, ἀλλὰ καὶ γυναικῶν, καὶ	τοὺς	ἀδίκους καὶ ἀσεβεῖς τῶν ἀνθρώπων
[4, 73]	μνηστῆρα. τούτῳ δὲ τῷ τρόπῳ	τοὺς	ἀεὶ μνηστευομένους καταλαμβάνων διὰ τὴν
[4, 36]	καὶ μετὰ τούτου κατῴκησεν, ἔχων	τοὺς	ἀεὶ συστρατεύοντας τῶν Ἀρκάδων. ~Μετὰ
[4, 15]	Παλλήνην γιγάντων ἑλομένων τὸν πρὸς	τοὺς	ἀθανάτους πόλεμον, Ἡρακλῆς τοῖς θεοῖς
[4, 34]	ἃς ἠξίωσεν ἀποθανεῖν Μελέαγρον· καὶ	τοὺς	ἀθανάτους ὑπακούσαντας ἐπενεγκεῖν αὐτῷ τὴν
[4, 28]	Ἡρακλῆς στρατεύσας διειργάσατο. διαφορώτατα δὲ	τοὺς	Ἀθηναίους ἐφιλοτιμοῦντο διὰ τὸ τὸν
[4, 60]	ἐν δὲ τοῖς ἀγῶσι νικήσας	τοὺς	ἀθλητὰς ἅπαντας συνήθης ἐγένετο τοῖς
[4, 26]	ταῦτα ἀποκομίσας πρὸς Εὐρυσθέα, καὶ	τοὺς	ἄθλους ἀποτετελεκώς, προσεδέχετο τῆς ἀθανασίας
[4, 48]	Ἴφιτον τὸν Εὐρυσθέως ἀδελφὸν τοῦ	τοὺς	ἄθλους Ἡρακλεῖ προστάξαντος, ἔπειτα τοῖς
[4, 29]	Ἡρακλέους πράξεις. ~Τετελεκότος γὰρ αὐτοῦ	τοὺς	ἄθλους, καὶ τοῦ θεοῦ χρήσαντος
[4, 17]	ὑπερηφάνου καὶ ἀδίκου μονάρχου τοῦ	τοὺς	ἄθλους προστάττοντος. ~Μετὰ δὲ τὸν
[4, 31]	τοῖς προειρημένοις προσθήσομεν. ~τελέσας γὰρ	τοὺς	ἄθλους τὴν μὲν ἑαυτοῦ γυναῖκα
[4, 7]	ἀπὸ τῆς μελῳδίας, δι´ ἧς	τοὺς	ἀκούοντας ψυχαγωγεῖσθαι, Τερψιχόρην δ´ ἀπὸ
[4, 7]	Τερψιχόρην δ´ ἀπὸ τοῦ τέρπειν	τοὺς	ἀκροατὰς τοῖς ἐκ παιδείας περιγινομένοις
[4, 7]	Εὐτέρπην δ´ ἀπὸ τοῦ τέρπειν	τοὺς	ἀκροωμένους τοῖς ἀπὸ τῆς παιδείας
[4, 44]	τῆς εἰρημένης θεοῦ κατασταθεῖσαν θύειν	τοὺς	ἁλισκομένους. ~Ἐπιζητούσης δὲ τῆς ἱστορίας
[4, 76]	τοῦ Ἐρεχθέως· φύσει δὲ πολὺ	τοὺς	ἄλλους ἅπαντας ὑπεραίρων ἐζήλωσε τά
[4, 37]	βασιλέα τῶν Δρυόπων ἀνεῖλε καὶ	τοὺς	ἄλλους ἐκ τῆς χώρας ἐξαναστήσας
[4, 3]	καὶ τοὺς μὲν Βοιωτοὺς καὶ	τοὺς	ἄλλους Ἕλληνας καὶ Θρᾷκας ἀπομνημονεύοντας
[4, 54]	πλὴν γὰρ ἑνὸς τοῦ διαφυγόντος	τοὺς	ἄλλους υἱοὺς ἀποσφάξαι {καὶ τὰ
[4, 85]	ἐμφανίζων, καὶ προεκθέμενος τὰ περὶ	τοὺς	Ἀλῳάδας, ὅτι ἐνναετεῖς ἦσαν τὸ
[4, 31]	τοὺς παριόντας ξένους συναρπάζοντα καὶ	τοὺς	ἀμπελῶνας σκάπτειν ἀναγκάζοντα τῷ σκαφείῳ
[4, 68]	δὲ παραλαβὼν Μελάμποδα καὶ Βίαντα	τοὺς	Ἀμυθάονος καὶ Ἀγλαΐας υἱοὺς καί
[4, 1]	καὶ πάντων ἀτοπώτατον, ὅτι συμβαίνει	τοὺς	ἀναγεγραφότας τὰς ἀρχαιοτάτας πράξεις τε
[4, 47]	φυλακῆς. ταῦτα μὲν οὖν ἐξέσται	τοὺς	ἀναγινώσκοντας κρίνειν πρὸς τὰς ἰδίας
[4, 1]	προσδεχομένη καταφρονεῖν ποιεῖ τῆς ἱστορίας	τοὺς	ἀναγινώσκοντας· πρὸς δὲ τούτοις ἡ
[4, 10]	μὲν Ἥρα δύο δράκοντας ἀπέστειλε	τοὺς	ἀναλώσοντας τὸ βρέφος, ὁ δὲ
[4, 48]	ποιησαμένου τοῖς Σαμόθρᾳξι, λῆξαι μὲν	τοὺς	ἀνέμους, φανῆναι δὲ πλησίον τῆς
[4, 65]	Τυδέα τὸν Οἰνέως ἐν Καλυδῶνι	τοὺς	ἀνεψιοὺς ἀνελόντα Ἀλκάθουν καὶ Λυκωπέα
[4, 81]	ἐλαιῶν τὴν κατεργασίαν, διδάξαι πρῶτον	τοὺς	ἀνθρώπους. διὰ δὲ τὴν εὐχρηστίαν
[4, 82]	ἔχον προσηγορίαν καὶ φθείρειν νομιζόμενον	τοὺς	ἀνθρώπους ἔπαυσε, καὶ τοῖς ἄλλοις
[4, 2]	τὴν φυτείαν διδάξαι τῆς ἀμπέλου	τοὺς	ἀνθρώπους. ἐπιόντα δὲ σχεδὸν ὅλην
[4, 1]	τὴν φυτείαν διδάξαι τῆς ἀμπέλου	τοὺς	ἀνθρώπους, καὶ διὰ ταύτην τὴν
[4, 5]	ξυλίναις βακτηρίαις. ~Ἐπωνυμίας δ´ αὐτῷ	τοὺς	ἀνθρώπους πολλὰς προσάψαι, τὰς ἀφορμὰς
[4, 7]	αὐτὰς ὠνομάσθαι ἀπὸ τοῦ μυεῖν	τοὺς	ἀνθρώπους, τοῦτο δ´ ἐστὶν ἀπὸ
[4, 49]	Τελαμῶνα φονεῦσαι μὲν τῶν φυλάκων	τοὺς	ἀντεχομένους, φυγόντας δ´ ἐπὶ θάλατταν
[4, 55]	Φοινίκην κομισθῆναι. ἐντεῦθεν δ´ εἰς	τοὺς	ἄνω τόπους τῆς Ἀσίας ἀναβᾶσαν
[4, 50]	δὲ δι´ αὐτῶν ἀμυνεῖσθαι ῥᾳδίως	τοὺς	ἀξίους τιμωρίας. προειποῦσαν δὲ τοῖς
[4, 41]	ἐπιφανεστάτους ἀριστεῖς, ὥστε σὺν αὐτῷ	τοὺς	ἅπαντας εἶναι πεντήκοντα καὶ τέτταρας.
[4, 12]	βιαζομένοις· ἔδει γὰρ διαγωνίζεσθαι πρὸς	τοὺς	ἀπὸ μὲν μητρὸς ὄντας θεούς,
[4, 29]	οὓς ὀνομάζουσι δημούχους, ὧν καὶ	τοὺς	ἀπογόνους ἡγήσασθαί φασι τῆς πόλεως
[4, 29]	κατέμειναν ἐν ταῖς Θήβαις, ὧν	τοὺς	ἀπογόνους φασὶ μέχρι τοῦ νῦν
[4, 56]	ἀνεξέλεγκτον τὴν ἱστορίαν τῶν ἀποφηναμένων	τοὺς	Ἀργοναύτας ἀνὰ τὸν Ἴστρον πλεύσαντας
[4, 52]	ποιεῖσθαι τὴν ἐπίθεσιν. διὸ καὶ	τοὺς	Ἀργοναύτας ἀπὸ τῆς σκοπῆς καταμαθόντας
[4, 46]	θάλατταν. καθ´ ὃν δὴ χρόνον	τοὺς	Ἀργοναύτας ἀπὸ τῆς Ταυρικῆς κομισθέντας
[4, 46]	ζῆν χρόνον. μετὰ δὲ ταῦτα	τοὺς	Ἀργοναύτας ἀπολιπόντας φυλακὰς τῆς νεώς,
[4, 48]	δ´ ἐξ ὀνόματος προσφωνήσαντα πάντας	τοὺς	Ἀργοναύτας εἰπεῖν ὡς διὰ τὰς
[4, 48]	ὡς ἂν βασιλέως θυγατρί, φασὶ	τοὺς	Ἀργοναύτας εἰσπεσόντας ἐσπασμένοις τοῖς ξίφεσι
[4, 56]	ὧν ἐστι καὶ Τίμαιος, φασὶ	τοὺς	Ἀργοναύτας μετὰ τὴν τοῦ δέρους
[4, 43]	ἀνάγκαις ὄντας ἐπικαλέσασθαι καθάπερ θεοὺς	τοὺς	ἀριστεῖς, καὶ τὰς αἰτίας δηλώσαντας
[4, 52]	ἰδούσας τόν τε Ἰάσονα καὶ	τοὺς	ἀριστεῖς, περιαλγεῖς ἐπὶ τῇ συμφορᾷ
[4, 43]	λήξαντος τοῦ χειμῶνος ἀποβῆναι μὲν	τοὺς	ἀριστεῖς τῆς Θρᾴκης εἰς τὴν
[4, 63]	Αἴθραν καὶ τῶν ἄλλων φίλων	τοὺς	ἀρίστους, φύλακας τῆς παρθένου. Πειρίθου
[4, 5]	μὲν παλαιὸν καταπώγωνα διὰ τὸ	τοὺς	ἀρχαίους πάντας πωγωνοτροφεῖν, τὸν δὲ
[4, 1]	παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ἱστορούμενα κατὰ	τοὺς	ἀρχαίους χρόνους περὶ τῶν ἐπιφανεστάτων
[4, 21]	πολλὰ σημεῖα τοῦ κεκαῦσθαι κατὰ	τοὺς	ἀρχαίους χρόνους. τοὺς δ´ οὖν
[4, 74]	μύθους τιμωρίας ἠξιώθη, καταταχθεὶς εἰς	τοὺς	ἀσεβεῖς. τούτου δ´ ἐγένετο Πέλοψ
[4, 59]	διὰ τὴν βίαν ἀποσπωμένων συνέβαινε	τοὺς	ἀτυχοῦντας μετὰ μεγάλης τιμωρίας τελευτᾶν.
[4, 39]	ὅπερ μέχρι τοῦ νῦν ποιεῖν	τοὺς	βαρβάρους ὅταν θετὸν υἱὸν ποιεῖσθαι
[4, 6]	τῶν κήπων, ἔτι δὲ πρὸς	τοὺς	βασκαίνοντάς τι τῶν καλῶν τοῦτον
[4, 35]	μῆλα καὶ τὰς ῥόας καὶ	τοὺς	βότρυς δηλοῦν τὴν καρποφόρον χώραν
[4, 29]	Ἰόλαος ἀναλαβὼν καὶ πολλοὺς ἄλλους	τοὺς	βουλομένους κοινωνεῖν τῆς ἀποικίας, ἔπλευσεν
[4, 70]	τὴν Βούτου, καὶ καλέσαντος εἰς	τοὺς	γάμους τόν τε Θησέα καὶ
[4, 6]	πιθανῶς τὴν γένεσιν ταύτην ἐξηγούμενοι·	τοὺς	γὰρ οἰνωθέντας φυσικῶς ἐντετάσθαι πρὸς
[4, 10]	ὑπεροχὴν ἐτόλμησε πρᾶξιν ἐπιτελέσαι περιβόητον·	τοὺς	γὰρ παραγενομένους τῶν Μινυῶν ἐπὶ
[4, 42]	παρὰ τὸν αἰγιαλὸν διατρίβοντας καὶ	τοὺς	γεωργοῦντας τὴν παραθαλάττιον παραδόξως συναρπάζεσθαι·
[4, 48]	πολλοὺς μὲν φονεῦσαι τῶν βαρβάρων,	τοὺς	δ´ ἄλλους διὰ τὸ παράδοξον
[4, 58]	ἰσοθέων ἔτυχε παρὰ τοῖς Θηβαίοις.	τοὺς	δ´ ἄλλους Ἡρακλείδας φασὶν ἐλθόντας
[4, 8]	ἰδίοις πόνοις ἐξημερῶσαι τὴν οἰκουμένην,	τοὺς	δ´ ἀνθρώπους ἐπιλαθομένους τῆς κοινῆς
[4, 48]	ῥίζαις καὶ βοτάναις τισὶ θεραπευθῆναι,	τοὺς	δ´ Ἀργοναύτας ἐπισιτισαμένους ἐκπλεῦσαι, καὶ
[4, 49]	δῦναι πάλιν εἰς τὸ πέλαγος,	τοὺς	δ´ Ἀργοναύτας κατὰ στόμα τοῦ
[4, 49]	ἐξαλάπαξε πόλιν, χήρωσε δ´ ἀγυιάς.	τοὺς	δ´ Ἀργοναύτας φασὶν ἐκ τῆς
[4, 44]	Σκύθην τῆς θυγατρὸς καταγνῶναι θάνατον,	τοὺς	δ´ ἐκ τῆς Κλεοπάτρας υἱοὺς
[4, 44]	περικειμένους τοῖς νεανίσκοις δεσμοὺς περιρρῆξαι,	τοὺς	δ´ ἐναντιουμένους τῶν βαρβάρων ἀποκτεῖναι.
[4, 1]	οἱ μεταγενέστεροι τοὺς μὲν ἰσοθέοις,	τοὺς	δ´ ἡρωικαῖς θυσίαις ἐτίμησαν, πάντας
[4, 41]	ἀρχαίων ἀργὸν τὸ ταχὺ προσαγορευόντων.	τοὺς	δ´ οὖν ἀριστεῖς συνελθόντας ἑλέσθαι
[4, 21]	κεκαῦσθαι κατὰ τοὺς ἀρχαίους χρόνους.	τοὺς	δ´ οὖν γίγαντας πυθομένους τὴν
[4, 12]	καὶ τοὺς μὲν πλείστους ἀπέκτεινε,	τοὺς	δ´ ὑπολειφθέντας φυγεῖν ἠνάγκασε. τῶν
[4, 70]	εἰς Μαλέαν ἐκπεσόντας ἐνταῦθα κατοικῆσαι.	τοὺς	δὲ Κενταύρους μετεωρισθέντας τοῖς προτερήμασι,
[4, 70]	τελευτήσαντα τὴν τιμωρίαν ἔχειν αἰώνιον.	~τοὺς	δὲ Κενταύρους τινὲς μέν φασιν
[4, 55]	ἐκ τοῦ ζῆν ἑαυτὸν μεταστῆσαι.	τοὺς	δὲ Κορινθίους ἐκπεπλῆχθαι μὲν τὴν
[4, 67]	χώραν ἀπὸ τῆς μητρὸς Ἄρνην,	τοὺς	δὲ λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ Βοιωτοὺς
[4, 27]	ἐπανελθεῖν πάλιν ἐπὶ τὸν ἆθλον.	τοὺς	δὲ λῃστὰς ἐν κήπῳ τινὶ
[4, 29]	πόλεως μέχρι τῶν νεωτέρων καιρῶν.	τοὺς	δὲ λοιποὺς ἅπαντας Ἰόλαος ἀναλαβὼν
[4, 70]	παροξυνθέντας οὐκ ὀλίγους μὲν ἀνελεῖν,	τοὺς	δὲ λοιποὺς ἐκβαλεῖν ἐκ τῆς
[4, 65]	μένειν ἀναγκασθῆναι διὰ τὴν αἰσχύνην,	τοὺς	δὲ νεανίσκους παραλαβόντας τὴν ἀρχὴν
[4, 61]	τὸν ἐν οὐρανῷ στέφανον Ἀριάδνης.	τοὺς	δὲ περὶ τὸν Θησέα φασὶ
[4, 65]	Παρθενοπαῖον τὸν Ἀταλάντης τῆς Σχοινέως.	τοὺς	δὲ περὶ τὸν Πολυνείκην ἐπιβαλέσθαι
[4, 53]	ὧν τυχεῖν αὐτὸν συμφωνουμένης ἀθανασίας.	τοὺς	δὲ ποιητὰς διὰ τὴν συνήθη
[4, 5]	ἀγαθοῖς ὠφελούσας τε καὶ τερπούσας,	τοὺς	δὲ Σατύρους τοῖς πρὸς γέλωτα
[4, 85]	μῆκος τῶν ἴσων ὀργυιῶν, ἐπιφέρει	τοὺς	δὴ μηκίστους θρέψε ζείδωρος ἄρουρα
[4, 61]	ἔπραξεν. ἐπιφανέστατον δὲ συνετελέσθη τὸ	τοὺς	δήμους, ὄντας μικροὺς μὲν τοῖς
[4, 7]	διὰ πολλῆς ὑμνήσεως ἐπιφανεῖς κατασκευάζειν	τοὺς	διὰ τῶν ποιημάτων ἀπαθανατιζομένους τῇ
[4, 7]	τοῦ θάλλειν ἐπὶ πολλοὺς χρόνους	τοὺς	διὰ τῶν ποιημάτων ἐγκωμιαζομένους, Μελπομένην
[4, 56]	Κελτοὺς σεβομένους μάλιστα τῶν θεῶν	τοὺς	Διοσκόρους· παραδόσιμον γὰρ αὐτοὺς ἔχειν
[4, 61]	Ἀττικὴν μετὰ μεγάλου στόλου, καὶ	τοὺς	δὶς ἑπτὰ κόρους ἀπαιτήσας ἔλαβε.
[4, 3]	ἄλλους κατὰ πᾶσαν τὴν οἰκουμένην	τοὺς	δοκοῦντας ἀσεβεῖν, ἐπιφανεστάτους δὲ Πενθέα
[4, 10]	χειρῶν τὸν αὐχένα σφίγξας ἀπέπνιξε	τοὺς	δράκοντας. διόπερ Ἀργεῖοι πυθόμενοι τὸ
[4, 4]	τὸ πατρὸς μὲν ἑνὸς ὑπάρξαι	τοὺς	δύο Διονύσους, μητέρων δὲ δυοῖν.
[4, 39]	καταλεγόμενον ὑπὸ τοῦ Διὸς εἰς	τοὺς	δώδεκα θεοὺς μὴ προσδέξασθαι τὴν
[4, 72]	ὑπερφυῆ τὸ μέγεθος καὶ λυμαινόμενον	τοὺς	ἐγχωρίους. Αἴγινα δ´ ἐκ Φλιοῦντος
[4, 67]	Δωριεῖς ἐστράτευσαν, καὶ μάχῃ νικήσαντες	τοὺς	ἐγχωρίους ἐκείνους μὲν ἐξέβαλον ἐκ
[4, 23]	τῶν ταύρων καθαγίσας κατέδειξε θύειν	τοὺς	ἐγχωρίους κατ´ ἐνιαυτὸν τῇ Κόρῃ
[4, 70]	διφυεῖς Ἱπποκενταύρους· τινὲς δὲ λέγουσι	τοὺς	ἐκ Νεφέλης καὶ Ἰξίονος γεννηθέντας
[4, 29]	ἀποικίαν εἰς Σαρδὼ πέμψαι καὶ	τοὺς	ἐκ τῶν Θεσπιάδων αὐτῷ γενομένους
[4, 30]	διεξαγωγὴν ἐν τοῖς ὀρύγμασι ποιούμενοι	τοὺς	ἐκ τῶν πολέμων κινδύνους ἐξέφυγον.
[4, 28]	Θερμώδοντα ποταμὸν ἀθροισθείσας πανδημεὶ σπεῦσαι	τοὺς	Ἕλληνας ἀμύνασθαι περὶ ὧν Ἡρακλῆς
[4, 48]	τῶν περὶ αὐτὸν στρατιωτῶν διώξαντα	τοὺς	Ἕλληνας καταλαβεῖν πλησίον τῆς θαλάττης·
[4, 18]	κατὰ τὴν Θετταλίαν ἔπραξεν εὐεργετῶν	τοὺς	Ἕλληνας, τὰ δὲ κατὰ τὴν
[4, 27]	καὶ τοῦ Ἡρακλέους ἐξενέγκαντος εἰς	τοὺς	Ἕλληνας τὸν σφαιρικὸν λόγον, δόξης
[4, 24]	καὶ θυσίαις λαμπραῖς, καίπερ κατὰ	τοὺς	ἔμπροσθεν χρόνους οὐδεμίαν θυσίαν προσδεχόμενος,
[4, 5]	δὲ τούτοις ἀλειτουργήτους ποιῆσαι καὶ	τοὺς	ἐν ταῖς στρατείαις μεταχειριζομένους τι
[4, 13]	ἔοικεν, ὀρνίθων πλῆθος ἀμύθητον, καὶ	τοὺς	ἐν τῇ πλησίον χώρᾳ καρποὺς
[4, 14]	τοῖς κούφοις ἀθλήμασι πρωτεύοντα καταγωνίσασθαι	τοὺς	ἐν τοῖς βαρέσιν ὑπερέχοντας δυσχερὲς
[4, 52]	εἰς τὰ βασίλεια καταντῆσαι καὶ	τοὺς	ἐναντιουμένους τῶν φυλάκων ἀνελεῖν. τὰς
[4, 78]	ἐξιδροῦν λεληθότως καὶ κατὰ μιχρὸν	τοὺς	ἐνδιατρίβοντας καὶ μετὰ τέρψεως θεραπεύειν
[4, 19]	ὧν ἐπικρατησάντων τῷ πλήθει πάντας	τοὺς	ἐνοικοῦντας ἐκβαρβαρωθῆναι συνέβη. οἱ δὲ
[4, 22]	εὔξασθαι τοῖς θεοῖς ἀφανεῖς γενέσθαι	τοὺς	ἐνοχλοῦντας αὐτόν· καὶ διὰ τοῦτο,
[4, 77]	ἐν ᾧ τρεφόμενον τὸν Μινώταυρον	τοὺς	ἐξ Ἀθηνῶν ἀποστελλομένους ἑπτὰ κόρους
[4, 8]	κατεργασθέντων ὁμολογουμένως οὗτος παραδέδοται πάντας	τοὺς	ἐξ αἰῶνος ὑπερᾶραι τῇ μνήμῃ
[4, 42]	βασιλέα πέμψαι πρὸς τὸν Ἀπόλλω	τοὺς	ἐπερωτήσοντας περὶ τῶν συμβεβηκότων. ἐκπεσόντος
[4, 55]	παίδων. διόπερ ἀποστειλάντων αὐτῶν Πυθώδε	τοὺς	ἐπερωτήσοντας τὸν θεὸν ὅπως χρηστέον
[4, 67]	Ἀρχίλυκος δὲ Προθοήνορα καὶ Ἀρκεσίλαον	τοὺς	ἐπὶ Τροίαν στρατευσαμένους ἡγεμόνας τῶν
[4, 44]	συμπλέοντας τοῖς περὶ τὸν Ἡρακλέα	τοὺς	ἐπικαλουμένους μὲν Βορεάδας, ἀδελφοὺς δ´
[4, 41]	τῶν ὀρεγομένων τῆς αὐτῆς προαιρέσεως	τοὺς	ἐπιφανεστάτους ἀριστεῖς, ὥστε σὺν αὐτῷ
[4, 54]	τῆς γυναικὸς καὶ θεοὺς μαρτυρομένης	τοὺς	ἐπόπτας γενομένους τῶν ὅρκων, φασὶ
[4, 82]	ἐπιτολήν, καθ´ ἣν συνέβαινε πνεῖν	τοὺς	ἐτησίας, λῆξαι τὰς λοιμικὰς νόσους.
[4, 81]	τὴν ἐκ τούτων τῶν εὑρημάτων	τοὺς	εὐεργετηθέντας ἀνθρώπους τιμῆσαι τὸν Ἀρισταῖον
[4, 37]	τήν τε πόλιν εἷλε καὶ	τοὺς	Εὐρύτου παῖδας ἀπέκτεινε, Τοξέα καὶ
[4, 37]	ἐστράτευσεν εἰς τὴν Οἰχαλίαν ἐπὶ	τοὺς	Εὐρύτου παῖδας, ὅτι τὴν Ἰόλην
[4, 50]	τὸν Πελίαν καιρὸν ἔχειν ὑπολαμβάνοντα	τοὺς	ἐφέδρους τῆς βασιλείας πάντας ἄρδην
[4, 18]	μεγάλαις κατεστρατοπεδευκότας ἐκ διαστήματος, πάντας	τοὺς	ἡγεμόνας ἐκ προκλήσεως ἀνελὼν καὶ
[4, 19]	ταῖς δυσχωρίαις, χειρωσάμενος ἅπαντας καὶ	τοὺς	ἡγεμόνας τῆς παρανομίας ἀνελὼν ἐποίησεν
[4, 33]	μισθοῦ· γενομένης δὲ μάχης πρὸς	τοὺς	Ἠλείους, τότε μὲν ἄπρακτος ἐπανῆλθεν
[4, 10]	ἐγκλημάτων. ὁ δ´ Ἡρακλῆς πείσας	τοὺς	ἡλικιώτας ἐλευθεροῦν τὴν πατρίδα, κατέσπασεν
[4, 58]	δ´ Ὕλλος λειφθείη, μὴ κατιέναι	τοὺς	Ἡρακλείδας εἰς Πελοπόννησον ἐντὸς ἐτῶν
[4, 57]	τῆς ἐν Μυκήναις βασιλείας, ἔγνω	τοὺς	Ἡρακλείδας ἐξ ὅλης τῆς Ἑλλάδος
[4, 57]	ἔμφυτον παρ´ αὐτοῖς ἐπιείκειαν προσεδέξαντο	τοὺς	Ἡρακλείδας· κατῴκισαν δὲ αὐτοὺς μετὰ
[4, 34]	καὶ τὸ μὲν πρῶτον παρεκάλει	τοὺς	ἡρπακότας ἀποδοῦναι τῇ γυναικὶ τὸ
[4, 29]	στρατείας, ἐπέτρεψεν αὐτῷ τὰ περὶ	τοὺς	Θεσπιάδας καὶ τὴν ἀποικίαν. τῶν
[4, 48]	Λαέρτην, ἔτι δ´ Ἀταλάντην καὶ	τοὺς	Θεσπιάδας προσαγορευομένους. τούτους μὲν οὖν
[4, 41]	τὴν Σχοινέως Ἀταλάντην, ἔτι δὲ	τοὺς	Θεσπίου παῖδας καὶ αὐτὸν τὸν
[4, 51]	τὸ σῶμα ῥυτίδων πλῆρες, ὥστε	τοὺς	ἰδόντας δοκεῖν εἶναί τινα παντελῶς
[4, 1]	τυχεῖν συμφωνουμένης ἀθανασίας. ὁμοίως δὲ	τοὺς	Ἰνδοὺς τὸν θεὸν τοῦτον παρ´
[4, 26]	τοὺς παραδεδομένους μύθους καταβὰς εἰς	τοὺς	καθ´ ᾅδου τόπους, καὶ προσδεχθεὶς
[4, 63]	καὶ πέρας καταβάντων αὐτῶν εἰς	τοὺς	καθ´ ᾅδου τόπους, συνέβη διὰ
[4, 23]	τοῖς ἐγχωρίοις, συγχωρήσας αὐτοῖς λαμβάνειν	τοὺς	καρπούς, μέχρι ἄν τις τῶν
[4, 17]	καὶ ταῖς ἄλλαις φυτείαις ταῖς	τοὺς	καρποὺς παρασκευαζούσαις πληρωθῆναι πολλὴν μὲν
[4, 39]	Ἕλληνας, μετὰ δὲ ταῦτα καὶ	τοὺς	κατὰ τὴν οἰκουμένην ἀνθρώπους ἅπαντας
[4, 31]	ὑγιασθεὶς καὶ δουλεύων τῇ Ὀμφάλῃ	τοὺς	κατὰ τὴν χώραν λῃστεύοντας ἐκόλασε.
[4, 40]	ἄξενον προσαγορεύεσθαι, ξενοκτονούντων τῶν ἐγχωρίων	τοὺς	καταπλέοντας. Ἰάσονα δὲ δόξης ὀρεγόμενον
[4, 45]	ἔπειτ´ Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἱδρυσαμένην καὶ	τοὺς	καταπλέοντας ξένους θύεσθαι τῇ θεῷ
[4, 44]	οἰκοῦσι βαρβάροις θύειν Ἀρτέμιδι Ταυροπόλῳ	τοὺς	καταπλέοντας ξένους· παρ´ οἷς φασι
[4, 46]	δ´ ἐναντιωτάτῃ χρῆσθαι· διατελεῖν γὰρ	τοὺς	καταπλέοντας τῶν ξένων ἐξαιρουμένην ἐκ
[4, 79]	Κρητὸς προσενεχθέντος τῇ Σικελίᾳ, προσεδέξαντο	τοὺς	καταπλεύσαντας Κρῆτας διὰ τὴν συγγένειαν
[4, 76]	τὴν Ἀττικὴν δήμων, ἐν ᾧ	τοὺς	κατοικοῦντας ἀπ´ ἐκείνου Δαιδαλίδας ὀνομασθῆναι.
[4, 70]	γάμους τόν τε Θησέα καὶ	τοὺς	Κενταύρους, φασὶ μεθυσθέντας ἐπιβαλέσθαι ταῖς
[4, 17]	ταῖς προκατειργασμέναις πράξεσι τεθαρρηκότως ὑπέστη	τοὺς	κινδύνους. καὶ τὰς μὲν δυνάμεις
[4, 11]	τὸ πάθος πραΰναντος κρίνας ὑπομένειν	τοὺς	κινδύνους παρεγένετο πρὸς Εὐρυσθέα. καὶ
[4, 48]	Ἑλλήνων ἐπαρθέντων, τραπῆναι πρὸς φυγὴν	τοὺς	Κόλχους, καὶ κατὰ τὸν διωγμὸν
[4, 55]	τε κατὰ τὴν ἀνδρείαν καὶ	τοὺς	λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ Μήδους ὀνομάσαι.
[4, 75]	Ἰδαίας νύμφης, ἀνὴρ ἐπιφανής, καὶ	τοὺς	λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ Τεύκρους προσηγόρευσε.
[4, 30]	εὐδαιμονίαν συντείνοντα. ὠνόμασε δὲ καὶ	τοὺς	λαοὺς Ἰολαείους, ἀφ´ ἑαυτοῦ θέμενος
[4, 75]	Ἐριχθονίου δ´ υἱὸς γενόμενος Τρὼς	τοὺς	λαοὺς ὠνόμασεν ἀφ´ ἑαυτοῦ Τρῶας.
[4, 37]	Ἀρκάδας, καὶ μετὰ τούτων χειρωσάμενος	τοὺς	Λαπίθας, αὐτόν τε τὸν βασιλέα
[4, 70]	τῶν Κενταύρων πανδημεὶ στρατευσάντων ἐπὶ	τοὺς	Λαπίθας καὶ πολλοὺς ἀνελόντων, τοὺς
[4, 70]	παρανομίαν τόν τε Θησέα καὶ	τοὺς	Λαπίθας παροξυνθέντας οὐκ ὀλίγους μὲν
[4, 37]	πείσαντες δὲ κοινῇ τὴν ἐπὶ	τοὺς	Λαπίθας στρατείαν ἐποιήσαντο. ὁ δ´
[4, 70]	ἐξενεγκεῖν πρὸς αὐτόν τε καὶ	τοὺς	Λαπίθας. ὕστερον δὲ διαλυθέντων αὐτῶν
[4, 26]	διαφέροντα, τηρεῖν τὰ πρόβατα καὶ	τοὺς	λῃστεύειν αὐτὰ τολμῶντας ἀποκτείνειν. ἀλλὰ
[4, 80]	ὁδοῦ δι´ ἧς ἀνάγκη κομίζεσθαι	τοὺς	λίθους ὑπαρχούσης τραχείας καὶ παντελῶς
[4, 57]	προηγόρευσε τούς τε Ἡρακλείδας καὶ	τοὺς	Λικυμνίου παῖδας ἐκβαλεῖν, ἔτι δὲ
[4, 67]	Αἰολίδα, νῦν δὲ Θετταλίαν καλουμένην,	τοὺς	μεθ´ ἑαυτοῦ Βοιωτοὺς ὠνόμασε. περὶ
[4, 37]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἔχων ἀεὶ	τοὺς	μεθ´ ἑαυτοῦ στρατεύσαντας Ἀρκάδας, καὶ
[4, 49]	δι´ ἐνέδρας βουλεῦσαι θάνατον· καὶ	τοὺς	μὲν ἄλλους υἱοὺς ἔχειν τῇ
[4, 3]	θρίαμβον ἐπ´ ἐλέφαντος Ἰνδικοῦ. καὶ	τοὺς	μὲν Βοιωτοὺς καὶ τοὺς ἄλλους
[4, 31]	κατὰ τὴν χώραν λῃστεύοντας ἐκόλασε.	τοὺς	μὲν γὰρ ὀνομαζομένους Κέρκωπας, λῃστεύοντας
[4, 50]	τῆς ἐπιθέσεως ἐμπεσεῖν αὐτοῖς ἀμφισβήτησιν·	τοὺς	μὲν γὰρ συμβουλεύειν παραχρῆμα βιασαμένους
[4, 43]	τὸν Ἡρακλέα παραδόξως ἐπιφανέντων, φασὶ	τοὺς	μὲν ἐν ταῖς ἀνάγκαις ὄντας
[4, 1]	τὰς κοινὰς εὐεργεσίας οἱ μεταγενέστεροι	τοὺς	μὲν ἰσοθέοις, τοὺς δ´ ἡρωικαῖς
[4, 75]	γήμας, καὶ τὴν βασιλείαν διαδεξάμενος,	τοὺς	μὲν λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ ὠνόμασε
[4, 27]	τῶν παρθένων μαθόντα τὸ συμβεβηκός,	τοὺς	μὲν λῃστὰς ἅπαντας ἀποκτεῖναι, τὰς
[4, 44]	ὁρμῆσαι πρὸς τὴν βοήθειαν, καὶ	τοὺς	μὲν περικειμένους τοῖς νεανίσκοις δεσμοὺς
[4, 12]	πλεονεκτοῦντας Ἡρακλῆς παραδόξως κατηγωνίσατο, καὶ	τοὺς	μὲν πλείστους ἀπέκτεινε, τοὺς δ´
[4, 49]	Ἡσιόνην ἀπαιτήσοντας, λέγεται τὸν Λαομέδοντα	τοὺς	μὲν πρεσβευτὰς εἰς φυλακὴν ἀποθέσθαι,
[4, 54]	Μηδείᾳ γεννῆσαι παῖδας ἐξ αὐτῆς,	τοὺς	μὲν πρεσβυτάτους δύο διδύμους Θετταλόν
[4, 8]	τοῖς καλλίστοις ἔργοις ἔπαινον, καὶ	τοὺς	μὲν προγόνους διὰ τὴν ὑπερβολὴν
[4, 15]	ἔτυχε τῆς μεγίστης. Ζεὺς γὰρ	τοὺς	μὲν συναγωνισαμένους τῶν θεῶν μόνους
[4, 12]	πολὺν ὄμβρον ἐκχέουσα, δι´ οὗ	τοὺς	μὲν τετρασκελεῖς οὐκ ἔβλαπτε, τῷ
[4, 6]	φόνον τοῦ ἀνδρὸς ἀναζητοῦσαν, καὶ	τοὺς	μὲν Τιτᾶνας ἀνελοῦσαν, τὰ δὲ
[4, 54]	τινὲς δὲ τῶν συγγραφέων φασὶ	τοὺς	μὲν υἱοὺς τῆς Μηδείας δῶρα
[4, 10]	τε τὸν Ἐργῖνον ἀνεῖλε καὶ	τοὺς	μετ´ αὐτοῦ σχεδὸν ἅπαντας ἀπέκτεινεν.
[4, 4]	τὰς τοῦ προγενεστέρου πράξεις· διόπερ	τοὺς	μεταγενεστέρους ἀνθρώπους, ἀγνοοῦντας μὲν τἀληθές,
[4, 5]	τῆς μουσικῆς ἐπιστήμης· ἀφ´ ὧν	τοὺς	μεταγενεστέρους μουσικὰς συνόδους συστήσασθαι τῶν
[4, 76]	τῶν ἁπάντων ἀνθρώπων διήνεγκεν ὥστε	τοὺς	μεταγενεστέρους μυθολογῆσαι περὶ αὐτοῦ διότι
[4, 49]	ἐξ ἐφόδου κρατήσαντα κολάσαι μὲν	τοὺς	μετασχόντας τῷ βασιλεῖ τῆς ἐπιβουλῆς,
[4, 23]	τινες καὶ στρατηγοὺς ἐπιφανεῖς γεγενῆσθαι	τοὺς	μέχρι τοῦ νῦν ἡρωικῆς τιμῆς
[4, 24]	σεμνότης περὶ τὸ τέμενος ὥστε	τοὺς	μὴ τελοῦντας τὰς εἰθισμένας θυσίας
[4, 10]	πόλιν ἰδιωτικὸν ὅπλον διὰ τὸ	τοὺς	Μινύας παρωπλικέναι τὴν πόλιν, ἵνα
[4, 69]	δ´ ὑπὸ τοῦ Διὸς κατὰ	τοὺς	μύθους ἁγνισθείς, ἠράσθη μὲν τῆς
[4, 72]	διέξιμεν. Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος κατὰ	τοὺς	μύθους ἐγένοντο παῖδες ἄλλοι τε
[4, 69]	διέξιμεν. Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος κατὰ	τοὺς	μύθους παῖδες ἐγένοντο πλείους ποταμῶν
[4, 74]	ἐκολάσθη καὶ τελευτήσας αἰωνίου κατὰ	τοὺς	μύθους τιμωρίας ἠξιώθη, καταταχθεὶς εἰς
[4, 81]	φασιν Ἀκτέωνα γενέσθαι τὸν κατὰ	τοὺς	μύθους ὑπὸ τῶν ἰδίων κυνῶν
[4, 74]	εἶθ´ ἡ μὲν Λητὼ κατὰ	τοὺς	μύθους χολωσαμένη προσέταξε τῷ μὲν
[4, 79]	ὄντος τοῦ νεώ· κατὰ δὲ	τοὺς	νεωτέρους καιροὺς κτισθείσης μὲν τῆς
[4, 27]	ἐν τῇ Λιβύῃ τὸν συναναγκάζοντα	τοὺς	ξένους διαπαλαίειν, Βούσιριν δὲ κατὰ
[4, 49]	γὰρ ἀποφήνασθαι δεῖν τὰ πρὸς	τοὺς	ξένους δίκαια τηρεῖν, καὶ τήν
[4, 46]	τοῦ πατρὸς διὰ τὴν πρὸς	τοὺς	ξένους εὐσέβειαν. κοινοῦ δὲ τοῦ
[4, 47]	τὴν ἰδίαν ὠμότητα καταδεῖξαι θύειν	τοὺς	ξένους, ἵνα διαδοθείσης τῆς φήμης
[4, 24]	καὶ δούλων γινομένης, κατέδειξαν καὶ	τοὺς	οἰκέτας ἰδίᾳ τιμῶντας τὸν θεὸν
[4, 70]	καὶ μιγέντας ἵπποις θηλείαις γεννῆσαι	τοὺς	ὀνομαζομένους διφυεῖς Ἱπποκενταύρους· τινὲς δὲ
[4, 69]	Ἰξίονα τῇ νεφέλῃ μιγέντα γεννῆσαι	τοὺς	ὀνομαζομένους Κενταύρους ἀνθρωποφυεῖς. τέλος δὲ
[4, 12]	δὲ τούτοις πραττομένοις Ἡρακλῆς κατηγωνίσατο	τοὺς	ὀνομαζομένους Κενταύρους διὰ τοιαύτας αἰτίας.
[4, 63]	δὲ Πειρίθου βιαζομένου συνηναγκάσθη διὰ	τοὺς	ὅρκους ὁ Θησεὺς μετασχεῖν τῆς
[4, 51]	καὶ φανεῖσαν τῷ βασιλεῖ καταπλήξασθαι	τοὺς	ὁρῶντας, καὶ δόξαι τινὶ θεῶν
[4, 17]	παιδὶ μὲν ὄντι νηπίῳ συνέβη	τοὺς	ὄφεις ἐπιβούλους αὐτῷ γενέσθαι, ἀνδρωθέντι
[4, 7]	ἀγαθοῖς, Ἐρατὼ δ´ ἀπὸ τοῦ	τοὺς	παιδευθέντας ποθεινοὺς καὶ ἐπεράστους ἀποτελεῖν,
[4, 7]	δόξῃ, Οὐρανίαν δ´ ἀπὸ τοῦ	τοὺς	παιδευθέντας ὑπ´ αὐτῆς ἐξαίρεσθαι πρὸς
[4, 44]	τῆς χώρας ἀπολειφθῆναι. καθόλου δὲ	τοὺς	παλαιοὺς μύθους οὐχ ἁπλῆν οὐδὲ
[4, 6]	φασι τὸ αἰδοῖον τῶν ἀνθρώπων	τοὺς	παλαιοὺς μυθωδῶς ὀνομάζειν βουλομένους Πρίαπον
[4, 56]	ἀποδείξεις δὲ τούτων φέρουσι, δεικνύντες	τοὺς	παρὰ τὸν ὠκεανὸν κατοικοῦντας Κελτοὺς
[4, 26]	τὸν Ἡρακλέα. ~Οὗτος γὰρ κατὰ	τοὺς	παραδεδομένους μύθους καταβὰς εἰς τοὺς
[4, 17]	εὐδαιμονίᾳ λείπεσθαι. ὁμοίως δὲ καὶ	τοὺς	παρανομοῦντας ἀνθρώπους ἢ δυνάστας ὑπερηφάνους
[4, 55]	τῆς πόλεως· δόντος δ´ Αἰγέως	τοὺς	παραπέμψοντας εἰς ἣν βούλοιτο χώραν,
[4, 18]	ἀνεῖλε Βούσιριν τὸν βασιλέα ξενοκτονοῦντα	τοὺς	παρεπιδημοῦντας. διεξιὼν δὲ τὴν ἄνυδρον
[4, 27]	Αἴγυπτον τῷ Διὶ {καλλιερεῖν} σφαγιάζοντα	τοὺς	παρεπιδημοῦντας ξένους τῆς προσηκούσης τιμωρίας
[4, 59]	Σκειρωνίδας πέτρας· οὗτος γὰρ εἰώθει	τοὺς	παριόντας ἀναγκάζειν ἀπονίπτειν ἑαυτὸν ἐπί
[4, 59]	ὅπερ ἦν ὅπλον ἀμυντήριον, καὶ	τοὺς	παριόντας ἀποκτείνοντα, δεύτερον δὲ τὸν
[4, 31]	παρέδωκε τῇ Ὀμφάλῃ· Συλέα δὲ	τοὺς	παριόντας ξένους συναρπάζοντα καὶ τοὺς
[4, 59]	Κορυδαλλῷ τῆς Ἀττικῆς· οὗτος δὲ	τοὺς	παριόντας ὁδοιπόρους ἠνάγκαζεν ἐπί τινος
[4, 70]	ὁρμωμένους ἐκ τῆς Φολόης, λῄζεσθαι	τοὺς	παριόντας τῶν Ἑλλήνων καὶ πολλοὺς
[4, 12]	γὰρ διὰ τὴν συγγένειαν θάπτων	τοὺς	πεπτωκότας Κενταύρους, καὶ βέλος ἔκ
[4, 42]	κόρης τὴν περιπέτειαν, ἀναρρῆξαι μὲν	τοὺς	περὶ τὸ σῶμα δεσμούς, ἀναβάντα
[4, 49]	τῆς σωτηρίας αὐτοῖς. εὐθὺς γὰρ	τοὺς	περὶ τὸν Τελαμῶνα φονεῦσαι μὲν
[4, 21]	θεῶν, κρατῆσαι τῇ μάχῃ, καὶ	τοὺς	πλείστους ἀνελόντα τὴν χώραν ἐξημερῶσαι.
[4, 48]	Κόλχους, καὶ κατὰ τὸν διωγμὸν	τοὺς	πλείστους αὐτῶν ἀναιρεθῆναι. γενέσθαι δὲ
[4, 37]	Κόρωνον ἀνεῖλε καὶ τῶν ἄλλων	τοὺς	πλείστους κατακόψας ἠνάγκασεν ἐκχωρῆσαι τῆς
[4, 73]	καὶ σύνεσιν ἀεὶ μᾶλλον αὐξόμενος	τοὺς	πλείστους τῶν κατὰ τὴν Πελοπόννησον
[4, 22]	ληφθέντων θηρίων τὰς κεφαλὰς καὶ	τοὺς	πόδας ἀνατιθέναι τῇ Ἀρτέμιδι καὶ
[4, 59]	σώματος ἀπέκοπτε, τῶν δ´ ἐλαττόνων	τοὺς	πόδας προέκρουεν, ἀφ´ οὗπερ Προκρούστης
[4, 47]	τὸ τέμενος Δράκοντος ὀνομαζομένου, μετενηνοχέναι	τοὺς	ποιητὰς ἐπὶ τὸ τερατῶδες καὶ
[4, 27]	καὶ χρυσοειδῆ· ἀφ´ ἧς αἰτίας	τοὺς	ποιητὰς τὰ πρόβατα μῆλα καλοῦντας
[4, 83]	πάσης Σικελίας κρατήσαντες, ὑπερεβάλοντο πάντας	τοὺς	πρὸ αὐτῶν ταῖς εἰς ταύτην
[4, 53]	τῶν πεπραγμένων, καὶ διδάξαντα διότι	τοὺς	προαδικήσαντας ἠμύνατο, τιμωρίαν ἐλάττονα λαβὼν
[4, 74]	τὰ περὶ τὸν Ἶλον καὶ	τοὺς	προγόνους αὐτοῦ διελθεῖν. ~Τῆς Τρῳάδος
[4, 50]	τὴν χώραν τὰ γενόμενα περὶ	τοὺς	συγγενεῖς ἀτυχήματα. πάντων δὲ τῶν
[4, 4]	τῶν φίλων συναναστροφὰς καὶ εὐωχίας	τοὺς	συνεορτάζοντας δαψιλῆ τὸν ἄκρατον ἐμφορησαμένους
[4, 5]	Διόνυσον τεχνιτῶν, καὶ ἀτελεῖς ποιῆσαι	τοὺς	τὰ τοιαῦτα ἐπιτηδεύοντας. καὶ περὶ
[4, 3]	μεγίστης ἀποδοχῆς τυγχάνειν παρ´ ἀνθρώποις	τοὺς	ταῖς εὐεργεσίαις ὑπερβαλομένους κατὰ τὴν
[4, 53]	ἄθλων διατάξαι καὶ θεωροὺς ἀποστεῖλαι	τοὺς	ταῖς πόλεσι προεροῦντας τὴν θέαν
[4, 47]	κατὰ τὴν ξενοκτονίαν ὠμότητος πυρπνεῖν	τοὺς	ταύρους μυθολογηθέντος· παραπλησίως δὲ τοῦ
[4, 57]	Κήυκι μὲν τῷ βασιλεῖ προηγόρευσε	τούς	τε Ἡρακλείδας καὶ τοὺς Λικυμνίου
[4, 42]	τὴν χώραν· ὑπὸ δὲ τούτου	τούς	τε παρὰ τὸν αἰγιαλὸν διατρίβοντας
[4, 80]	θεάς· ἔσεσθαι γὰρ τοῖς τοιούτοις	τούς	τε τῶν ἰδιωτῶν βίους εὐδαίμονας
[4, 53]	Ἡρακλέα καὶ γυμνὸν ὅπλων τελέσαι	τοὺς	τεθρυλημένους ἄθλους. ~Ἀλλὰ περὶ μὲν
[4, 65]	ὁ δ´ Ἄδραστος καταλιπὼν ἀτάφους	τοὺς	τετελευτηκότας ἐπανῆλθεν εἰς Ἄργος. ἀτάφων
[4, 71]	ταπεινουμένης· ἐλάττους γὰρ ἀεὶ γίνεσθαι	τοὺς	τετελευτηκότας, θεραπευομένους ὑπὸ τοῦ Ἀσκληπιοῦ.
[4, 24]	τῷ θεῷ, παραχρῆμα ἀποκαθίστασθαί φασι	τοὺς	τῇ προειρημένῃ νόσῳ κατεχομένους. οἱ
[4, 24]	τῆς χώρας ἐθαύμασε, πρὸς δὲ	τοὺς	τιμῶντας αὐτὸν οἰκείως διατιθέμενος ἀπέλιπε
[4, 6]	Πριάπου μυθολογοῦντές φασι τὸ παλαιὸν	τοὺς	Τιτᾶνας ἐπιβουλεύσαντας Ὀσίριδι τοῦτον μὲν
[4, 71]	παρασχέσθαι τοῖς Ἕλλησι, θεραπεύοντας ἐμπειρότατα	τοὺς	τιτρωσκομένους, καὶ διὰ τὰς εὐεργεσίας
[4, 12]	βάσιν ὀλισθηρὰν κατεσκεύαζεν. ἀλλ´ ὅμως	τοὺς	τοιούτοις προτερήμασι πλεονεκτοῦντας Ἡρακλῆς παραδόξως
[4, 71]	τὴν ἀναίρεσιν τούτου παροξυνθέντα φονεῦσαι	τοὺς	τὸν κεραυνὸν τῷ Διὶ κατασκευάσαντας
[4, 3]	τὸ τοῖς σώμασιν εὐτονωτέρους γίνεσθαι	τοὺς	τὸν οἶνον πίνοντας, φασὶν ἐπὶ
[4, 22]	μὲν οὖν ἔπραξε περὶ ἐκείνους	τοὺς	τόπους. ἐντεῦθεν δ´ ἀναζεύξας κατήντησε
[4, 41]	ὑπερβάλλον, διὰ τὸ σχεδίαις πλεῖν	τοὺς	τότε ἀνθρώπους καὶ μικροῖς παντελῶς
[4, 60]	Κρήτης ἔγημεν· ἄπαις δ´ ὢν	τοὺς	τοῦ Διὸς παῖδας υἱοποιησάμενος διαδόχους
[4, 55]	Ἡρακλέα μανικῷ πάθει συνεχόμενον καὶ	τοὺς	υἱοὺς ἀπεκταγκότα, φαρμάκοις αὐτὸν ἰάσασθαι.
[4, 74]	προσέταξε τῷ μὲν Ἀπόλλωνι κατατοξεῦσαι	τοὺς	υἱοὺς τῆς Νιόβης, τῇ δ´
[4, 17]	καὶ παλαίστρας ἐμπειρίᾳ διαβεβοημένον καὶ	τοὺς	ὑπ´ αὐτοῦ καταπαλαισθέντας ξένους ἀποκτείναντα
[4, 65]	διαφέροντες τῶν ἄλλων χρηστότητι πάντας	τοὺς	ὑπὸ τὴν Καδμείαν πεπτωκότας ἔθαψαν.
[4, 70]	τοὺς Λαπίθας καὶ πολλοὺς ἀνελόντων,	τοὺς	ὑπολειφθέντας φυγεῖν εἰς Φολόην τῆς
[4, 21]	ἔχειν. ὃ καὶ συνέβη κατὰ	τοὺς	ὕστερον χρόνους διαμεῖναι μέχρι τῶν
[4, 24]	τοῖς ἐγχωρίοις ὅτι {καὶ} κατὰ	τοὺς	ὕστερον χρόνους ἔσται πόλις ἐπίσημος
[4, 58]	πατρὸς Ἡρακλέους δόξαν, καὶ κατὰ	τοὺς	ὕστερον χρόνους μετ´ Ἀγαμέμνονος ἐπὶ
[4, 14]	θνητὴν ὁμιλίας κατέλυσε, καὶ κατὰ	τοὺς	ὕστερον χρόνους οὐδένα τούτων γεννήσειν
[4, 81]	τὴν χώραν, ἐν ᾗ κατὰ	τοὺς	ὕστερον χρόνους τινὰ κτίσαντα πόλιν
[4, 55]	γένος προσήκουσαν τὴν βασιλείαν, καὶ	τοὺς	ὑφ´ ἑαυτὸν τεταγμένους ἀφ´ ἑαυτοῦ
[4, 72]	Ποσειδῶνος ἐγένετο Φαίαξ, ἀφ´ οὗ	τοὺς	Φαίακας συνέβη τυχεῖν ταύτης τῆς
[4, 44]	συγκρίνωμεν. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ	τοὺς	Φινείδας λέγεται τὴν βασιλείαν παραδόντας
[4, 44]	τινὲς τῶν μυθογράφων τυφλωθῆναί φασι	τοὺς	Φινείδας ὑπὸ τοῦ πατρός, καὶ
[4, 48]	νυκτὸς τῇ Ταυρικῇ διαλέκτῳ προσφωνῆσαι	τοὺς	φρουρούς. τῶν δὲ στρατιωτῶν ἀνοιξάντων
[4, 43]	παραδοσίμου γεγενημένης τῆς περιπετείας, ἀεὶ	τοὺς	χειμαζομένους τῶν πλεόντων εὐχὰς μὲν
[4, 79]	Κρητῶν βασιλεὺς θαλαττοκρατῶν κατ´ ἐκείνους	τοὺς	χρόνους, καὶ πυθόμενος τὴν Δαιδάλου
[4, 68]	δὲ Τυροῖ, παρθένῳ κατ´ ἐκείνους	τοὺς	χρόνους οὔσῃ, Ποσειδῶν μιγεὶς παῖδας
[4, 58]	πράξεις ἀναγράψομεν, ὅταν εἰς ἐκείνους	τοὺς	χρόνους παραγενηθῶμεν. Ἀλκμήνη δ´ εἰς
[4, 40]	τὸν δὲ Πόντον κατ´ ἐκείνους	τοὺς	χρόνους περιοικούμενον ὑπὸ ἐθνῶν βαρβάρων
[4, 18]	εἰς τὴν Ἰβηρίαν, καὶ καταλαβὼν	τοὺς	Χρυσάορος υἱοὺς τρισὶ δυνάμεσι μεγάλαις
[4, 2]	οἶνον εὐωδίας. τοῦτο δὲ διδάξαι	τοὺς	χώραν ἔχοντας μὴ δυναμένην ἐπιδέχεσθαι
[4, 12]	τάχος ἔχοντας ἵππων, ῥώμῃ δὲ	δισωμάτους	θῆρας, ἐμπειρίαν δὲ καὶ σύνεσιν
[4, 15]	γιγάντων ἑλομένων τὸν πρὸς τοὺς	ἀθανάτους	πόλεμον, Ἡρακλῆς τοῖς θεοῖς συναγωνισάμενος
[4, 34]	ἠξίωσεν ἀποθανεῖν Μελέαγρον· καὶ τοὺς	ἀθανάτους	ὑπακούσαντας ἐπενεγκεῖν αὐτῷ τὴν τοῦ
[4, 1]	Ἔφορος μὲν γὰρ ὁ Κυμαῖος,	Ἰσοκράτους	ὢν μαθητής, ὑποστησάμενος γράφειν τὰς
[4, 41]	καὶ τέτταρας. τούτων δ´ ὑπάρχειν	ἐνδοξοτάτους	Κάστορα καὶ Πολυδεύκην, ἔτι δ´
[4, 41]	ὀρεγομένων τῆς αὐτῆς προαιρέσεως τοὺς	ἐπιφανεστάτους	ἀριστεῖς, ὥστε σὺν αὐτῷ τοὺς
[4, 3]	τὴν οἰκουμένην τοὺς δοκοῦντας ἀσεβεῖν,	ἐπιφανεστάτους	δὲ Πενθέα καὶ Λυκοῦργον. τῆς
[4, 54]	παῖδας ἐξ αὐτῆς, τοὺς μὲν	πρεσβυτάτους	δύο διδύμους Θετταλόν τε καὶ
[4, 77]	σκολιὰς ἔχοντα καὶ τοῖς ἀπείροις	δυσευρέτους,	ἐν ᾧ τρεφόμενον τὸν Μινώταυρον
[4, 52]	αὐτῆς λεγομένων· τρεφομένου γὰρ κριοῦ	πολυετοῦς	κατὰ τὴν οἰκίαν, ἐπαγγείλασθαι ταῖς
[4, 5]	σύστημα ποιήσασθαι· πρὸς δὲ τούτοις	ἀλειτουργήτους	ποιῆσαι καὶ τοὺς ἐν ταῖς
[4, 42]	καὶ φοβουμένην μὴ πάλιν φανέντος	κήτους	πρὸς τὴν ὁμοίαν ὑπὸ τῶν
[4, 42]	καὶ δωρεὰν δώσειν ἐπαγγειλαμένου τὰς	ἀνικήτους	ἵππους, φασὶ τὸ μὲν κῆτος
[4, 74]	φρυαττομένη πλεονάκις ἐκαυχᾶτο καὶ τῆς	Λητοῦς	ἑαυτὴν εὐτεκνοτέραν ἀπεφαίνετο. εἶθ´ ἡ
[4, 80]	τὸν οὐρανὸν ἀναβιβασθῆναι καὶ καταστερισθείσας	ἄρκτους	προσαγορευθῆναι· περὶ ὧν καὶ τὸν
[4, 56]	τοὺς παρὰ τὸν ὠκεανὸν κατοικοῦντας	Κελτοὺς	σεβομένους μάλιστα τῶν θεῶν τοὺς
[4, 7]	τοῦ τοὺς παιδευθέντας ποθεινοὺς καὶ	ἐπεράστους	ἀποτελεῖν, Πολύμνιαν δ´ ἀπὸ τοῦ
[4, 21]	κρατῆσαι τῇ μάχῃ, καὶ τοὺς	πλείστους	ἀνελόντα τὴν χώραν ἐξημερῶσαι. μυθολογοῦνται
[4, 12]	παραδόξως κατηγωνίσατο, καὶ τοὺς μὲν	πλείστους	ἀπέκτεινε, τοὺς δ´ ὑπολειφθέντας φυγεῖν
[4, 48]	καὶ κατὰ τὸν διωγμὸν τοὺς	πλείστους	αὐτῶν ἀναιρεθῆναι. γενέσθαι δὲ καὶ
[4, 37]	ἀνεῖλε καὶ τῶν ἄλλων τοὺς	πλείστους	κατακόψας ἠνάγκασεν ἐκχωρῆσαι τῆς ἀμφισβητησίμου
[4, 73]	σύνεσιν ἀεὶ μᾶλλον αὐξόμενος τοὺς	πλείστους	τῶν κατὰ τὴν Πελοπόννησον οἰκούντων
[4, 85]	ἴσων ὀργυιῶν, ἐπιφέρει τοὺς δὴ	μηκίστους	θρέψε ζείδωρος ἄρουρα καὶ πολὺ
[4, 85]	θρέψε ζείδωρος ἄρουρα καὶ πολὺ	καλλίστους	μετά γε κλυτὸν Ὠρίωνα. ἡμεῖς
[4, 63]	καὶ τῶν ἄλλων φίλων τοὺς	ἀρίστους,	φύλακας τῆς παρθένου. Πειρίθου δὲ
[4, 71]	ὡς τῆς ἐπαρχίας αὐτοῦ ταπεινουμένης·	ἐλάττους	γὰρ ἀεὶ γίνεσθαι τοὺς τετελευτηκότας,
[4, 44]	Σκυθίαν ἐκεῖνον παρακαλέσαι τῶν εἰς	αὐτοὺς	ἀνομημάτων λαβεῖν κόλασιν. οὗ γενηθέντος
[4, 55]	αὐτοὺς θάψαι καὶ τιμῶν ἡρωικῶν	αὐτοὺς	ἀξιοῦν. ποιησάντων δὲ τῶν Κορινθίων
[4, 71]	μεγάλης τυχεῖν δόξης· ἀτελεῖς δ´	αὐτοὺς	ἀφεῖναι τῶν κατὰ τὰς μάχας
[4, 56]	καὶ μνήμης ἀξίαν. ἀναπλεύσαντας γὰρ	αὐτοὺς	διὰ τοῦ Τανάιδος ποταμοῦ ἐπὶ
[4, 56]	μὲν γὰρ τὴν Τυρρηνίαν καταπλεύσαντας	αὐτοὺς	εἰς νῆσον τὴν ὀνομαζομένην Αἰθάλειαν
[4, 44]	συστρατεῦσαι τοῖς ἀριστεῦσιν. ἀναχθέντας δ´	αὐτοὺς	ἐκ τῆς Θρᾴκης καὶ κομισθέντας
[4, 56]	πρὸς δὲ τούτοις ὑπ´ ἀνέμων	αὐτοὺς	ἐκριφέντας εἰς τὰς Σύρτεις, καὶ
[4, 43]	πατρὸς παρανομίας δεῖσθαι τῶν ἀτυχημάτων	αὐτοὺς	ἐξελέσθαι. ~τὸν δὲ Φινέα πικρῶς
[4, 56]	θεῶν τοὺς Διοσκόρους· παραδόσιμον γὰρ	αὐτοὺς	ἔχειν ἐκ παλαιῶν χρόνων τὴν
[4, 55]	ἐν τῷ τεμένει τῆς Ἥρας	αὐτοὺς	θάψαι καὶ τιμῶν ἡρωικῶν αὐτοὺς
[4, 61]	Θησεὺς νικήσῃ τὸν Μινώταυρον, καταπλεῖν	αὐτοὺς	λευκοῖς ἱστίοις, ἐὰν δὲ ἀπόληται,
[4, 33]	οἷς ἀγανακτήσας Ἡρακλῆς ἐστράτευσεν ἐπ´	αὐτούς·	μεγάλῃ δὲ μάχῃ νικήσας παμπληθεῖς
[4, 57]	τὴν αὔξησιν Εὐρυσθεὺς ἐστράτευσεν ἐπ´	αὐτοὺς	μετὰ πολλῆς δυνάμεως. οἱ δ´
[4, 57]	προσεδέξαντο τοὺς Ἡρακλείδας· κατῴκισαν δὲ	αὐτοὺς	μετὰ τῶν συμφυγόντων εἰς Τρικόρυθον
[4, 34]	ὡς δ´ οὐ προσεῖχον, ἀπέκτεινεν	αὐτούς,	ὄντας τῆς Ἀλθαίας ἀδελφούς. διόπερ
[4, 71]	δὲ τὸν πόλεμον μεγάλας χρείας	αὐτοὺς	παρασχέσθαι τοῖς Ἕλλησι, θεραπεύοντας ἐμπειρότατα
[4, 61]	ἀπαλλαγῆναι. ὁ δ´ ἔχρησεν ἐλθεῖν	αὐτοὺς	πρὸς Αἰακὸν τὸν Διὸς καὶ
[4, 58]	τοῦ Ἡρακλέους, ἑκουσίως τῶν Ἀργείων	αὐτοὺς	προσδεξαμένων, ἐν Ἄργει κατῴκησαν, οἱ
[4, 30]	πατρί. διὰ γὰρ τὴν πρὸς	αὐτοὺς	σπουδὴν ἐπὶ τοσοῦτ´ εὐνοίας προήχθησαν
[4, 57]	τὰς ἀξιολογωτάτας ἐδέοντο δέξασθαι σφᾶς	αὐτοὺς	συνοίκους. μηδεμιᾶς δὲ τολμώσης ὑποδέξασθαι,
[4, 8]	τὸ μέγεθος ἐκ τοῦ καθ´	αὑτοὺς	βίου τεκμαιρόμενοι, τὴν Ἡρακλέους δύναμιν
[4, 57]	καὶ οἱ μετ´ αὐτῶν θεωροῦντες	αὑτοὺς	οὐκ ἀξιομάχους ὄντας Εὐρυσθεῖ πολεμεῖν,
[4, 43]	δὲ θεῶν προνοίᾳ τῶν κινδύνων	ἑαυτοὺς	ἀπηλλάχθαι. διὸ καὶ τοῖς ἐπιγινομένοις
[4, 30]	ταῖς δυσχωρίαις κατῴκησαν, ἐθίσαντες δ´	ἑαυτοὺς	τρέφεσθαι γάλακτι καὶ κρέασι καὶ
[4, 22]	κατὰ τὸ παρὸν ἀφανεῖς γενέσθαι	τούτους,	ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸν ὕστερον
[4, 56]	ῥύσεως πρὸς τὸν Ἀδριατικὸν κόλπον.	τούτους	γὰρ ὁ χρόνος ἤλεγξεν ὑπολαβόντας
[4, 43]	καὶ μάστιξι πληγὰς συνεχεῖς λαμβάνουσι·	τούτους	δ´ ὑπάρχειν Φινέως υἱοὺς καὶ
[4, 27]	δόξῃ διωνομασμένους, Ἕσπερον καὶ Ἄτλαντα.	τούτους	δὲ κεκτῆσθαι πρόβατα τῷ μὲν
[4, 12]	πλησίον οἰκοῦσι Κενταύροις, συνέβη διοιστρηθῆναι	τούτους·	διὸ καὶ προσπεσόντες ἀθρόοι τῇ
[4, 29]	καὶ γενομένων ἐνηλίκων, ἔκρινεν ἐκπέμπειν	τούτους	εἰς τὴν ἀποικίαν τὴν εἰς
[4, 5]	δέ φασιν αὐτὸν περιάγεσθαι, καὶ	τούτους	ἐν ταῖς ὀρχήσεσι καὶ ταῖς
[4, 49]	κατὰ μέρος τοῖς Ἀργοναύταις. διόπερ	τούτους	μὲν ἑτοίμους γενομένους πρὸς μάχην
[4, 48]	Ἀταλάντην καὶ τοὺς Θεσπιάδας προσαγορευομένους.	τούτους	μὲν οὖν φασιν ὑπὸ τῆς
[4, 39]	ἀπηλλάγησαν εἰς Τραχῖνα. μετὰ δὲ	τούτους	Μενοίτιος ὁ Ἄκτορος υἱός, φίλος
[4, 17]	νομίζων δυσέφικτον εἶναι τὴν ἐπὶ	τούτους	στρατείαν, προσετετάχει τὸν προειρημένον ἆθλον.
[4, 11]	τῶν ἐκ Μεγάρας πλησίον διατριβόντων,	τούτους	ὡς πολεμίους κατετόξευσε. μόγις δὲ
[4, 70]	ὡς διφυεῖς ὄντας. φασὶ δὲ	τούτους	ὡς συγγενεῖς ὑπάρχοντας ἀπαιτῆσαι τὸν
[4, 3]	ἐλέφαντος Ἰνδικοῦ. καὶ τοὺς μὲν	Βοιωτοὺς	καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας καὶ
[4, 67]	τοὺς δὲ λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ	Βοιωτοὺς	ὠνόμασε. Βοιωτοῦ δὲ Ἴτωνος γενόμενος
[4, 67]	Θετταλίαν καλουμένην, τοὺς μεθ´ ἑαυτοῦ	Βοιωτοὺς	ὠνόμασε. περὶ δὲ τῶν Αἰολέων
[4, 70]	Νεφέλης καὶ Ἰξίονος γεννηθέντας Κενταύρους	πρώτους	ἱππεύειν ἐπιχειρήσαντας Ἱπποκενταύρους ὠνομάσθαι καὶ
[4, 44]	Κλεοπάτρας, λέγεται διὰ τὴν συγγένειαν	πρώτους	ὁρμῆσαι πρὸς τὴν βοήθειαν, καὶ
[4, 36]	δὲ τοῖς Καλυδωνίοις συστρατεύσας ἐπὶ	Θεσπρωτοὺς	πόλιν τε Ἐφύραν κατὰ κράτος
[4, 29]	αἷς ἁπάσαις μιγεὶς καὶ ποιήσας	ἐγκύους	ἐγένετο πατὴρ υἱῶν πεντήκοντα. ὧν
[4, 29]	τὴν ἡλικίαν, καὶ ῥώμῃ σώματος	ὑπερφυοῦς	ὄντος, ἐφιλοτιμήθη τὰς θυγατέρας ἐκ
[4, 65]	συνεχώρησαν, ὁ δ´ Ἄδραστος καταλιπὼν	ἀτάφους	τοὺς τετελευτηκότας ἐπανῆλθεν εἰς Ἄργος.
[4, 20]	δηλώσασα περὶ τοῦ συμβεβηκότος. τοῦ	βρέφους	δὲ κλαυθμυριζομένου, καὶ τῆς πράξεως
[4, 64]	ἐπερωτῆσαι τὸν θεὸν περὶ τοῦ	βρέφους	τοῦ ἐκτεθέντος, ὁ δὲ Οἰδίπους
[4, 10]	Εὐρυσθεῖ, Ἡρακλῆς δὲ παρελθὼν εἰς	Δελφοὺς	καὶ περὶ τούτων ἐπερωτήσας τὸν
[4, 33]	μητέρα μαθεῖν σπεύδων, παρῆλθεν εἰς	Δελφούς,	καὶ χρησμὸν ἔλαβε πλεῖν εἰς
[4, 66]	ἐγκρατεῖς γενόμενοι ταύτην ἀνέθεσαν εἰς	Δελφοὺς	κατά τινα εὐχὴν ἀκροθίνιον τῷ
[4, 38]	βαρυνόμενος αὐτὸς μὲν ἀπέστειλεν εἰς	Δελφοὺς	Λικύμνιον καὶ Ἰόλαον ἐπερωτήσοντας τὸν
[4, 44]	Ἡρακλέα τοὺς ἐπικαλουμένους μὲν Βορεάδας,	ἀδελφοὺς	δ´ ὄντας Κλεοπάτρας, λέγεται διὰ
[4, 34]	ἀπέκτεινεν αὐτούς, ὄντας τῆς Ἀλθαίας	ἀδελφούς.	διόπερ ἡ μὲν Ἀλθαία γενομένη
[4, 27]	τὴν Ἑσπερῖτιν ὀνομαζομένην χώραν φασὶν	ἀδελφοὺς	δύο γενέσθαι δόξῃ διωνομασμένους, Ἕσπερον
[4, 63]	ὃν δὴ χρόνον λέγουσι τοὺς	ἀδελφοὺς	τῆς Ἑλένης Διοσκόρους στρατεύσαντας ἐπὶ
[4, 58]	ἐν Μυκήναις βασιλείαν, καὶ προσλαβόμενος	συμμάχους	Τεγεάτας καί τινας ἄλλους, ἀπήντησε
[4, 57]	μετ´ αὐτῶν θεωροῦντες αὑτοὺς οὐκ	ἀξιομάχους	ὄντας Εὐρυσθεῖ πολεμεῖν, ἔγνωσαν ἑκουσίως
[4, 52]	πόλιν, παρεισελθόντας δ´ ἐντὸς τοῦ	τείχους	ἐσπασμένοις τοῖς ξίφεσιν εἰς τὰ
[4, 32]	κατὰ τὸ καρτερώτατον μέρος τοῦ	τείχους	τῆς ἀκροπόλεως. ~Μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 15]	ἐπὶ τὸ χρυσόμαλλον δέρος εἰς	Κόλχους.	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν
[4, 56]	τὸν ἐξ Αἰγέως Μῆδον εἰς	Κόλχους	διασωθῆναι· κατὰ δὲ τοῦτον τὸν
[4, 40]	τελέσαι στειλάμενον τὸν πλοῦν εἰς	Κόλχους	ἐπὶ τὸ διαβεβοημένον τοῦ κριοῦ
[4, 48]	ἐπαρθέντων, τραπῆναι πρὸς φυγὴν τοὺς	Κόλχους,	καὶ κατὰ τὸν διωγμὸν τοὺς
[4, 60]	τοὺς τοῦ Διὸς παῖδας υἱοποιησάμενος	διαδόχους	τῆς βασιλείας ἀπέλιπε. τούτων δὲ
[4, 29]	δ´ ἐν Θεσπιαῖς, οὓς ὀνομάζουσι	δημούχους,	ὧν καὶ τοὺς ἀπογόνους ἡγήσασθαί
[4, 35]	καὶ τὰς ῥόας καὶ τοὺς	βότρυς	δηλοῦν τὴν καρποφόρον χώραν τὴν
[4, 59]	ἕνα βραχίονα προσδεσμεύων, ἄφνω τὰς	πίτυς	ἠφίει· διόπερ τῶν σωμάτων διὰ
[4, 59]	κατοικοῦντα Σίνιν. οὗτος γὰρ δύο	πίτυς	κάμπτων, καὶ πρὸς ἑκατέραν τὸν
[4, 26]	καὶ προσδεχθεὶς ὑπὸ τῆς Φερσεφόνης	ὡς	ἂν ἀδελφός, Θησέα μὲν ἀνήγαγεν
[4, 48]	τῶν δὲ στρατιωτῶν ἀνοιξάντων προθύμως	ὡς	ἂν βασιλέως θυγατρί, φασὶ τοὺς
[4, 26]	περὶ μὲν τούτων ἐξέσται διαλαμβάνειν	ὡς	ἂν ἕκαστος ἑαυτὸν πείθῃ. ὁ
[4, 18]	περὶ μὲν τούτων ἐξέσται σκοπεῖν	ὡς	ἂν ἕκαστος ἑαυτὸν πείθῃ. τὸ
[4, 83]	νήσῳ πολλοῖς ἀναθήμασι τὸ ἱερόν,	ὡς	ἂν ἰδίας μητρὸς ὑπάρχον, ἐκόσμησε·
[4, 68]	χαλεπῶς διετέθη πρὸς τὴν Τυρώ,	ὡς	ἂν μητρυιά. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 41]	τῆς περὶ τὸ τάχος ὑπερβολῆς,	ὡς	ἂν τῶν ἀρχαίων ἀργὸν τὸ
[4, 52]	Πελίου πρὸς ὕπνον τραπέντος λέγειν	ὡς	ἀναγκαῖον ἐν λέβητι καθεψῆσαι τὸ
[4, 19]	καιρῶν τιμῶσι ταύτην τὴν πόλιν,	ὡς	ἁπάσης τῆς Κελτικῆς οὖσαν ἑστίαν
[4, 65]	τὰς Θήβας· τοῦ δὲ προγινώσκοντος	ὡς	ἀπολεῖται συστρατεύσας αὐτοῖς, καὶ διὰ
[4, 79]	πλείους ἐτιμᾶτο, θυόντων τῶν ἐγχωρίων	ὡς	Ἀφροδίτης ὄντος τοῦ νεώ· κατὰ
[4, 61]	Θησέως τὴν παρθένον, ἔχειν αὐτὴν	ὡς	γυναῖκα γαμετὴν ἀγαπωμένην διαφερόντως. μετὰ
[4, 28]	τὴν ἡγεμόνα τῶν Ἀμαζόνων Ἀντιόπην,	ὡς	δ´ ἔνιοι γράφουσιν, Ἱππολύτην. συστρατευσάντων
[4, 41]	τὰ πονοῦντα μέρη τῆς νεώς,	ὡς	δ´ ἔνιοι λέγουσιν ἀπὸ τῆς
[4, 58]	ἄλλοι πάντες ἐν Τρικορύθῳ {κατῴκησαν}	ὡς	δ´ ὁ πεντηκονταετὴς χρόνος διῆλθε,
[4, 34]	τῇ γυναικὶ τὸ δοθὲν ἀριστεῖον·	ὡς	δ´ οὐ προσεῖχον, ἀπέκτεινεν αὐτούς,
[4, 16]	παρ´ αὐτῶν τὸν προστεταγμένον ζωστῆρα·	ὡς	δ´ οὐχ ὑπήκουον, συνῆψε μάχην
[4, 32]	τινές φασι, ναυσὶ μακραῖς ὀκτωκαίδεκα,	ὡς	δὲ Ὅμηρος γέγραφεν, ἓξ ταῖς
[4, 18]	ἀείμνηστος ἡ δόξα τοῦ κατασκευάσαντος·	ὡς	δέ τινές φασι, τοὐναντίον τῶν
[4, 48]	προσφωνήσαντα πάντας τοὺς Ἀργοναύτας εἰπεῖν	ὡς	διὰ τὰς Ὀρφέως εὐχὰς θεῶν
[4, 27]	σφαιρικὸν λόγον, δόξης μεγάλης τυχεῖν,	ὡς	διαδεδεγμένον τὸν Ἀτλαντικὸν κόσμον, αἰνιττομένων
[4, 70]	καὶ εἰς πλάσμα μύθου καταταχθῆναι	ὡς	διφυεῖς ὄντας. φασὶ δὲ τούτους
[4, 33]	τῶν Διοσκόρων, καὶ τὴν βασιλείαν	ὡς	δορίκτητον Τυνδάρεῳ παρέθετο, προστάξας τοῖς
[4, 52]	αὐτάς, καὶ θαρρεῖν παρακαλέσαντα δεικνύειν	ὡς	ἐκ κακίας μὲν οὐδὲν ἥμαρτον,
[4, 80]	ἤγαγον, τῶν μὲν πόλεων διεστηκυιῶν	ὡς	ἑκατὸν σταδίους, τῆς δ´ ὁδοῦ
[4, 40]	προαγαγεῖν εἰς ἐπιφάνειαν τὸν νεανίσκον	ὡς	ἐλπίζοντος ἐν ταῖς παραβόλοις στρατείαις
[4, 13]	συνετέλεσε τὸν ἆθλον. ἐπεπόλασε γάρ,	ὡς	ἔοικεν, ὀρνίθων πλῆθος ἀμύθητον, καὶ
[4, 33]	παρῆλθεν εἰς τὴν πλησίον ὕλην	ὡς	ἐπί τινα χρείαν ἀναγκαίαν· τεκοῦσα
[4, 62]	ἀνεκρέμασεν ἑαυτήν, Ἱππόλυτος δ´ ἁρματηλατῶν,	ὡς	ἤκουσε τὰ περὶ τῆς διαβολῆς,
[4, 39]	ἐν Ὀποῦντι θύειν καὶ τιμᾶν	ὡς	ἥρωα τὸν Ἡρακλέα. τὸ παραπλήσιον
[4, 39]	καὶ ταῦρον καὶ κριὸν θύσας	ὡς	ἥρωι κατέδειξε κατ´ ἐνιαυτὸν ἐν
[4, 39]	ἀνθρώπων εἰς θεοὺς μεθεστάσθαι· ~διόπερ	ὡς	ἥρωι ποιήσαντες ἁγισμοὺς καὶ χώματα
[4, 39]	ποιησάντων, Ἀθηναῖοι πρῶτοι τῶν ἄλλων	ὡς	θεὸν ἐτίμησαν θυσίαις τὸν Ἡρακλέα,
[4, 6]	οὐ δυναμένην ἀνευρεῖν καταδεῖξαι τιμᾶν	ὡς	θεὸν καὶ ἀναθεῖναι κατὰ τὸ
[4, 82]	διαφερόντως φασὶ τιμηθῆναι τὸν Ἀρισταῖον	ὡς	θεόν, καὶ μάλισθ´ ὑπὸ τῶν
[4, 39]	κατὰ τὴν οἰκουμένην ἀνθρώπους ἅπαντας	ὡς	θεὸν τιμᾶν τὸν Ἡρακλέα. προσθετέον
[4, 6]	τοῖς ἱερεῦσι καὶ τιμᾶν προστάξαι	ὡς	θεὸν τὸν Ὄσιριν, τὸ δὲ
[4, 33]	Κόρυθος παραλαβὼν τὸ παιδίον ἀσμένως	ὡς	ἴδιον υἱὸν ἔτρεφε, προσαγορεύσας Τήλεφον
[4, 32]	καιρὸν ἐπὶ τὴν Τροίαν ἐστράτευσεν,	ὡς	μέν τινές φασι, ναυσὶ μακραῖς
[4, 33]	Ἄλεως δ´ ἀγνοῶν τὸ πεπραγμένον,	ὡς	ὁ τῆς γαστρὸς ὄγκος ἐμήνυσε
[4, 10]	μὲν ἠλευθέρωσε τὰς Θήβας, ἀποδιδοὺς	ὡς	πατρίδι τὰς προσηκούσας χάριτας. ὑποτεταγμένων
[4, 22]	ἔχει δὲ τὴν μὲν περίμετρον	ὡς	πέντε σταδίων, τὸ δὲ βάθος
[4, 11]	ἐκ Μεγάρας πλησίον διατριβόντων, τούτους	ὡς	πολεμίους κατετόξευσε. μόγις δὲ τῆς
[4, 70]	διφυεῖς ὄντας. φασὶ δὲ τούτους	ὡς	συγγενεῖς ὑπάρχοντας ἀπαιτῆσαι τὸν Πειρίθουν
[4, 71]	αὐτοῦ ποιήσασθαι πρὸς τὸν Δία	ὡς	τῆς ἐπαρχίας αὐτοῦ ταπεινουμένης· ἐλάττους
[4, 22]	διαστήματος σταδίων τριῶν καὶ δέκα,	ὡς	Τίμαιός φησι. ~μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 27]	σφαῖραν φιλοτέχνως εὑρόντα ἔχειν ὑπόληψιν	ὡς	τὸν κόσμον ὅλον ἐπὶ τῶν
[4, 21]	γένος διαμένει παρὰ τοῖς Ῥωμαίοις,	ὡς	ὑπάρχον ἀρχαιότατον, τοῦ δὲ Κακίου
[4, 59]	εἰς τὰς Ἀθήνας. διεξιὼν δ´,	ὥς	φασι, τὴν παραθαλάττιον, καὶ ζηλωτὴς
[4, 66]	τοῦ υἱοῦ τελευτῆς· Ἀφροδίτης γάρ,	ὥς	φασι, τὸ παλαιὸν δωρησαμένης Ἁρμονίᾳ
[4, 74]	ἀπὸ τοῦ πατρὸς Διὸς εὐγένειαν,	ὥς	φασι, φίλος ἐγένετο τῶν θεῶν
[4, 60]	οὗ βασιλεύοντος ἐν Κρήτῃ Ζεύς,	ὥς	φασιν, Εὐρώπην ἁρπάσας ἐκ Φοινίκης
[4, 69]	Ἀμυθάονος ἐγέννησεν Ἰξίονα. οὗτος δ´,	ὥς	φασιν, ὑποσχόμενος ἕδνα πολλὰ δώσειν
[4, 51]	παραγγέλλειν πᾶσι δέχεσθαι τὴν θεὸν	εὐσεβῶς·	παρεῖναι γὰρ αὐτὴν ἐξ Ὑπερβορέων
[4, 12]	ὥστε ἐπ´ αὐτῆς τῆς μάχης	ἀκριβῶς	στοχάσασθαι τοῦ καιροῦ. ἔτι μὲν
[4, 12]	δὲ κατὰ τὴν μάχην ταμιευσάμενος	ἀκριβῶς	τὴν συμμετρίαν ἀπήνεγκε τὸν κάπρον
[4, 20]	ὠδῖσιν ἀπῆλθεν εἴς τινας θάμνους	ἀθορύβως·	ἐν οἷς τεκοῦσα, καὶ τὸ
[4, 31]	κατανοῆσαι τοῦ Ἰφίτου, φήσας αὐτὸν	ψευδῶς	κατῃτιᾶσθαι τὴν κλοπὴν κατεκρήμνισεν ἀπὸ
[4, 6]	αἰδοῖον τῶν ἀνθρώπων τοὺς παλαιοὺς	μυθωδῶς	ὀνομάζειν βουλομένους Πρίαπον προσαγορεῦσαι. ἔνιοι
[4, 75]	μέρη τῆς Ἀσίας καὶ διατείνας	ἕως	Αἰθιοπίας ἐμυθολογήθη ἐξ Ἠοῦς τεκνῶσαι
[4, 68]	καὶ Τυροῦς καὶ τῶν ἀπογόνων	ἕως	Νέστορος τοῦ στρατεύσαντος ἐπὶ Τροίαν.
[4, 20]	οὐ πρότερον ἀπέστη τῆς κακοπαθείας,	ἕως	ὁ μισθωσάμενος ἐλεήσας καὶ τὸν
[4, 60]	τὰς Ἀθήνας κατήντησε Παναθηναίων συντελουμένων,	Αἰγέως	βασιλεύοντος, ἐν δὲ τοῖς ἀγῶσι
[4, 56]	φασὶν αὐτὴν ἀναλαβοῦσαν τὸν ἐξ	Αἰγέως	Μῆδον εἰς Κόλχους διασωθῆναι· κατὰ
[4, 61]	διὰ τὴν λύπην ἐπιλαθομένους τῆς	Αἰγέως	παραγγελίας, τοῖς μέλασιν ἱστίοις καταπλεῖν
[4, 61]	ἑαυτὸν κατακρημνίσαι. μετὰ δὲ τὴν	Αἰγέως	τελευτὴν Θησεὺς διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν
[4, 55]	ἐκ τῆς πόλεως· δόντος δ´	Αἰγέως	τοὺς παραπέμψοντας εἰς ἣν βούλοιτο
[4, 59]	μυθολογούμενα σύμβολα ἀνῃρημένος τὰ ὑπὸ	Αἰγέως	ὑπό τινι πέτρᾳ τεθειμένα, κατήντησεν
[4, 60]	νόθα. τῶν δὲ Μίνωος υἱῶν	Ἀνδρόγεως	μὲν εἰς τὰς Ἀθήνας κατήντησε
[4, 15]	βίον τῶν ἀνθρώπων. Ζεὺς δέ,	Προμηθέως	παραδόντος τὸ πῦρ τοῖς ἀνθρώποις,
[4, 68]	Ἀμυθάονα καὶ Φέρητα καὶ Αἴσονα.	Κρηθέως	δὲ τελευτήσαντος ἐστασίασαν περὶ τῆς
[4, 60]	τῆς νήσου, γήμας δὲ τὴν	Κρηθέως	θυγατέρα ἐγέννησεν Ἀστέριον. οὗ βασιλεύοντος
[4, 12]	μὲν γὰρ ἐν Ἀρκαδίᾳ τὴν	Εὐρυσθέως	ἀδελφὴν Ἀλκυόνην βιαζόμενος ἀνῃρέθη. ἐφ´
[4, 48]	ἕνα τῶν Ἀργοναυτῶν Ἴφιτον τὸν	Εὐρυσθέως	ἀδελφὸν τοῦ τοὺς ἄθλους Ἡρακλεῖ
[4, 58]	τὸν ἀντιταχθέντα, παραλαβεῖν Ἡρακλείδας τὴν	Εὐρυσθέως	βασιλείαν, εἰ δ´ Ὕλλος λειφθείη,
[4, 17]	δ´ ἀπελύτρωσεν ἀντιλαβὼν τὸν ζωστῆρα.	~Εὐρυσθέως	δὲ προστάξαντος ἆθλον δέκατον τὰς
[4, 55]	φαρμάκοις αὐτὸν ἰάσασθαι. τοῦ δ´	Εὐρυσθέως	ἐπικειμένου τοῖς προστάγμασιν, ἀπογνοῦσαν τὴν
[4, 10]	δέδοκται δώδεκα ἄθλους τελέσαι προστάττοντος	Εὐρυσθέως,	καὶ τοῦτο πράξαντα τεύξεσθαι τῆς
[4, 57]	μάχην πλεῖστοι μὲν τῶν μετ´	Εὐρυσθέως	κατεκόπησαν, αὐτὸς δ´ ὁ Εὐρυσθεύς,
[4, 57]	δὲ καὶ οἱ υἱοὶ τοῦ	Εὐρυσθέως	πάντες κατὰ τὴν μάχην ἐτελεύτησαν.
[4, 13]	τοῦτον τὸν ἆθλον ἔλαβε παρ´	Εὐρυσθέως	πρόσταγμα τὴν αὐλὴν τὴν Αὐγέου
[4, 58]	στρατηγοῦντος. Ἀτρεὺς δὲ μετὰ τὴν	Εὐρυσθέως	τελευτὴν καταλαβόμενος τὴν ἐν Μυκήναις
[4, 25]	δέκατον ἆθλον, ἔλαβε πρόσταγμα παρ´	Εὐρυσθέως	τὸν ἐξ ᾅδου Κέρβερον πρὸς
[4, 59]	Θησεὺς τοίνυν γεγονὼς Αἴθρας τῆς	Πιτθέως	καὶ Ποσειδῶνος, τραφεὶς ἐν Τροιζῆνι
[4, 29]	ἐπιφανὴς ἐκ τῶν Ἀθηνῶν, υἱὸς	Ἐρεχθέως,	βασιλεύων δὲ τῆς ὁμωνύμου χώρας
[4, 43]	ἥν φασιν ἐξ Ὠρειθυίας τῆς	Ἐρεχθέως	γεννηθῆναι καὶ Βορέου, διὰ {δὲ}
[4, 76]	υἱὸς Μητίονος τοῦ Εὐπαλάμου τοῦ	Ἐρεχθέως·	φύσει δὲ πολὺ τοὺς ἄλλους
[4, 14]	γὰρ πύκτην ἢ παγκρατιαστὴν τοῦ	σταδιέως	δύσκολον περιγενέσθαι, καὶ πάλιν τὸν
[4, 67]	εἰς τὰς Θήβας, Κρέοντος τοῦ	Μενοικέως	βασιλεύοντος. οἱ δ´ ἐκ τῶν
[4, 33]	ποιήσας ἔγκυον εἰς Στύμφαλον ἐπανῆλθεν.	Ἄλεως	δ´ ἀγνοῶν τὸ πεπραγμένον, ὡς
[4, 72]	ὄντος τοῦ Ἄκτορος. ἐκ δὲ	Πηλέως	καὶ Θέτιδος γενόμενος Ἀχιλλεὺς ἐστράτευσε
[4, 18]	τιμηθεὶς ὑπό τινος τῶν ἐγχωρίων	βασιλέως,	ἀνδρὸς εὐσεβείᾳ καὶ δικαιοσύνῃ διαφέροντος,
[4, 51]	εὐδαίμονα ποιήσουσα τὸν οἶκον τοῦ	βασιλέως·	ἀπεφαίνετο γὰρ ἐπὶ δρακόντων ὀχουμένην
[4, 2]	Ἀγήνορος ἐκ Φοινίκης ὑπὸ τοῦ	βασιλέως	ἀποσταλῆναι πρὸς ζήτησιν τῆς Εὐρώπης,
[4, 79]	πόλιν ᾤκισαν ἣν ἀπὸ τοῦ	βασιλέως	αὐτῶν Μινῴαν ὠνόμασαν, οἱ δὲ
[4, 49]	τῆς πόλεως ἐκχεομένοις μετὰ τοῦ	βασιλέως·	γενομένης δὲ μάχης ἰσχυρᾶς, καὶ
[4, 72]	καὶ καθαρθεὶς ὑπὸ Ἄκτορος τοῦ	βασιλέως	διεδέξατο τὴν βασιλείαν, ἄπαιδος ὄντος
[4, 37]	δὲ ταῦτα Φύλαντος τοῦ Δρυόπων	βασιλέως	δόξαντος εἰς τὸ ἐν Δελφοῖς
[4, 50]	πεντήκοντα καὶ τρισὶν ἀνδράσι περιγενέσθαι	βασιλέως	δύναμιν ἔχοντος καὶ πόλεις ἀξιολόγους.
[4, 79]	μὲν συνεστρατευμένοι τὸ σῶμα τοῦ	βασιλέως	ἔθαψαν μεγαλοπρεπῶς, καὶ διπλοῦν τάφον
[4, 77]	φασι φοβηθέντα τὴν ὀργὴν τοῦ	βασιλέως	ἐκ τῆς Κρήτης ἐκπλεῦσαι, συνεργούσης
[4, 33]	Αὔγης βουκόλοι τινὲς Κορύθου τοῦ	βασιλέως	εὑρόντες ὑπό τινος ἐλάφου τῷ
[4, 42]	ἐπανελθεῖν εἰς Ἡσιόνην τὴν τοῦ	βασιλέως	θυγατέρα· διόπερ τὸν Λαομέδοντα συναναγκασθέντα
[4, 43]	Ἰδαίαν τὴν Δαρδάνου τοῦ Σκυθῶν	βασιλέως	θυγατέρα, καὶ διὰ τὸν πρὸς
[4, 54]	τῶν ὅρκων γῆμαι τὴν τοῦ	βασιλέως	θυγατέρα. τὴν δὲ Μήδειαν ἐξελαυνομένην
[4, 53]	βασιλείαν παραδοῦναι, τῶν δὲ τοῦ	βασιλέως	θυγατέρων ἀξιῶσαι αὐτὸν φροντίδα ποιήσασθαι.
[4, 48]	στρατιωτῶν ἀνοιξάντων προθύμως ὡς ἂν	βασιλέως	θυγατρί, φασὶ τοὺς Ἀργοναύτας εἰσπεσόντας
[4, 50]	γὰρ ἐπὶ τὴν ἑστίαν τοῦ	βασιλέως	καὶ καταρασαμένην παθεῖν αὐτὸν ἄξια
[4, 48]	φονευθῆναι. ἔνθα δὴ πεσόντος τοῦ	βασιλέως	καὶ τῶν Ἑλλήνων ἐπαρθέντων, τραπῆναι
[4, 77]	θαυμαζόμενος, φίλος ἐγένετο Μίνωος τοῦ	βασιλέως.	κατὰ δὲ τὸν παραδεδομένον μῦθον
[4, 84]	ὁράσεως· κἀκεῖνον ὑπό τινος θυγατρὸς	βασιλέως	καταμεθυσθέντα, καὶ πλησιάσαντα αὐτῇ, στερηθῆναι
[4, 51]	ἀνθρωπίνην φύσιν φανέντων, καὶ τοῦ	βασιλέως	μεγάλης ἀποδοχῆς ἀξιοῦντος τὴν Μήδειαν
[4, 54]	τέκνοις σπεύδοντα συγγενῆ τὸν τοῦ	βασιλέως	οἶκον ποιῆσαι. ἀγανακτούσης δὲ τῆς
[4, 52]	νομίσαντας συντετελέσθαι τὴν ἀναίρεσιν τοῦ	βασιλέως,	ὁρμῆσαι δρόμῳ πρὸς τὴν πόλιν,
[4, 40]	ἀδελφιδοῦν δὲ Πελίου τοῦ Θετταλῶν	βασιλέως,	ῥώμῃ δὲ σώματος καὶ ψυχῆς
[4, 51]	προστάττῃ· προσήκειν γὰρ τῷ τοῦ	βασιλέως	σώματι μὴ δουλικαῖς χερσίν, ἀλλὰ
[4, 83]	μὲν γενέσθαι Ἀφροδίτης καὶ Βούτα,	βασιλέως	τινὸς ἐγχωρίου δόξῃ διαφέροντος· τοῦτον
[4, 51]	βίον δωρήσασθαι. ἐκπληττομένου δὲ τοῦ	βασιλέως	τὸ παράδοξον τῶν λόγων, ἐπαγγείλασθαι
[4, 65]	καὶ μεγάλης ἀποδοχῆς ὑπὸ τοῦ	βασιλέως	τυγχανόντων, φασὶ τὸν Ἄδραστον χαριζόμενον
[4, 68]	εὐεργεσίας χάριν ἔλαβε παρὰ τοῦ	βασιλέως	τῶν Ἀργείων Ἀναξαγόρου τοῦ Μεγαπένθους
[4, 72]	Σαλαμῖνα, καὶ γήμας Κυχρέως τοῦ	βασιλέως	τῶν Σαλαμινίων θυγατέρα Γλαύκην ἐβασίλευσε
[4, 58]	εἰς τὴν πρόκλησιν Ἐχέμου τοῦ	βασιλέως	τῶν Τεγεατῶν, καὶ τῆς μονομαχίας
[4, 75]	τοῖς Τρωσὶ βοηθήσαντα καὶ ὑπ´	Ἀχιλλέως	ἀναιρεθέντα, Πρίαμος δ´ Ἑκάβην γήμας
[4, 51]	θυσίαις, καὶ τὸ σύνολον τῆς	πόλεως	ἁπάσης συνενθεαζούσης, εἰσβαλεῖν τὴν Μήδειαν
[4, 79]	κτισθείσης μὲν τῆς τῶν Ἀκραγαντίνων	πόλεως,	γνωσθείσης δὲ τῆς τῶν ὀστῶν
[4, 70]	δὲ λοιποὺς ἐκβαλεῖν ἐκ τῆς	πόλεως.	διὰ δὲ ταύτην τὴν αἰτίαν
[4, 55]	ἐπὶ φαρμακείᾳ φυγεῖν ἐκ τῆς	πόλεως·	δόντος δ´ Αἰγέως τοὺς παραπέμψοντας
[4, 49]	μάχην ἀπαντῆσαι τοῖς ἐκ τῆς	πόλεως	ἐκχεομένοις μετὰ τοῦ βασιλέως· γενομένης
[4, 49]	γὰρ Λαομέδοντα φονεῦσαι, καὶ τῆς	πόλεως	ἐξ ἐφόδου κρατήσαντα κολάσαι μὲν
[4, 67]	αὐτοὶ δὲ μεταναστάντες ἐκ τῆς	πόλεως	ἐπὶ Δωριεῖς ἐστράτευσαν, καὶ μάχῃ
[4, 10]	εἰσπραττομένους ἀκρωτηριάσας ἐξέβαλεν ἐκ τῆς	πόλεως.	Ἐργίνου δ´ ἐξαιτοῦντος τὸν αἴτιον,
[4, 18]	διαμεμένηκε δὲ ἡ ταύτης τῆς	πόλεως	εὐδαιμονία μέχρι τῶν νεωτέρων καιρῶν,
[4, 48]	ἀπέχον ἑβδομήκοντα σταδίους ἀπὸ τῆς	πόλεως,	ἣν καλεῖσθαι μὲν Σύβαριν, ἔχειν
[4, 79]	μετέδοσαν, ὁρμώμενοι δ´ ἐξ ὀχυρᾶς	πόλεως	καὶ καταπολεμήσαντές τινας τῶν περιοίκων
[4, 54]	δὲ Μήδειαν ἐξελαυνομένην ἐκ τῆς	πόλεως,	καὶ μίαν ἡμέραν παρὰ τοῦ
[4, 24]	χάριτας ἀποδιδούς, πρὸ μὲν τῆς	πόλεως	κατεσκεύασε λίμνην, ἔχουσαν τὸν περίβολον
[4, 16]	τοῦ Θερμώδοντος ποταμοῦ, πλησίον Θεμισκύρας	πόλεως	κατεστρατοπέδευσεν, ἐν ᾗ τὰ βασίλεια
[4, 50]	ἀθεώρητον δὲ τοῖς ἐκ τῆς	πόλεως,	μαθεῖν παρά τινος τῶν κατὰ
[4, 29]	τοὺς ἀπογόνους ἡγήσασθαί φασι τῆς	πόλεως	μέχρι τῶν νεωτέρων καιρῶν. τοὺς
[4, 66]	ὃς ἐκέλευσε φυγεῖν ἐκ τῆς	πόλεως·	μόνως γὰρ οὕτω σωθήσεσθαι. οἱ
[4, 24]	γὰρ οὔσης οὐκ ἄπωθεν τῆς	πόλεως	πετρώδους, αἱ βόες τὰ ἴχνη
[4, 61]	Ἀθηναῖοι διὰ τὸ βάρος τῆς	πόλεως	φρονήματος ἐνεπίμπλαντο καὶ τῆς τῶν
[4, 57]	ἥτις ἐστὶ μία τῆς ὀνομαζομένης	τετραπόλεως.	μετὰ δέ τινα χρόνον ἁπάντων
[4, 32]	καρτερώτατον μέρος τοῦ τείχους τῆς	ἀκροπόλεως.	~Μετὰ δὲ ταῦτα Ἡρακλῆς μὲν
[4, 36]	δὲ αἰχμάλωτον τὴν θυγατέρα τοῦ	Φυλέως	ἐπεμίγη ταύτῃ καὶ ἐτέκνωσε Τληπόλεμον.
[4, 10]	τὸ μέγεθος τῆς τῶν πολεμίων	δυνάμεως	ἄχρηστον ποιήσας, αὐτόν τε τὸν
[4, 56]	τὸν Πέρσην· μετὰ δὲ ταῦτα	δυνάμεως	ἐγκρατῆ γενόμενον τὸν Μῆδον πολλὴν
[4, 38]	ὀλίγον τῆς τοῦ σηπτικοῦ φαρμάκου	δυνάμεως	ἐνεργούσης, περιέπεσε συμφορᾷ τῇ μεγίστῃ.
[4, 57]	ἐστράτευσεν ἐπ´ αὐτοὺς μετὰ πολλῆς	δυνάμεως.	οἱ δ´ Ἡρακλεῖδαι, βοηθούντων αὐτοῖς
[4, 45]	ἀκόνιτον ἐξευρεῖν, καὶ τῆς ἑκάστου	δυνάμεως	πεῖραν λαμβάνειν μίσγουσαν ταῖς διδομέναις
[4, 47]	τοῦτ´ ἐπὶ τοῦ τοίχου τῆς	νεὼς	ἐκκύπτουσαν, εἰς τὴν θάλατταν προπεσεῖν.
[4, 46]	τοὺς Ἀργοναύτας ἀπολιπόντας φυλακὰς τῆς	νεώς,	νυκτὸς ὁρμῆσαι μετὰ τῆς Μηδείας
[4, 56]	τοῖς τόποις, Ἀργῷον ἀπὸ τῆς	νεὼς	προσαγορεῦσαι, καὶ μέχρι τῶνδε τῶν
[4, 47]	αὐτόν φασιν οἱ μὲν ἐπὶ	νεὼς	προτομὴν ἐπὶ τῆς πρῴρας ἐχούσης
[4, 48]	ἀνέμους, φανῆναι δὲ πλησίον τῆς	νεὼς	τὸν προσαγορευόμενον θαλάττιον Γλαῦκον. τοῦτον
[4, 41]	ἀεὶ τὰ πονοῦντα μέρη τῆς	νεώς,	ὡς δ´ ἔνιοι λέγουσιν ἀπὸ
[4, 37]	ἱδρυμένοις, ὧν ἐδυνάστευε Κόρωνος ὁ	Καινέως,	ὑπερεχόντων δὲ τῶν Λαπιθῶν πολὺ
[4, 65]	δὴ χρόνον φασὶ Τυδέα τὸν	Οἰνέως	ἐν Καλυδῶνι τοὺς ἀνεψιοὺς ἀνελόντα
[4, 37]	ἔχειν αὐτὸν γαμετὴν Δηιάνειραν τὴν	Οἰνέως,	στρατεύσας ἐπ´ αὐτὸν τήν τε
[4, 34]	γαμετῆς γυναικός, ἔγημε Δηιάνειραν τὴν	Οἰνέως,	τετελευτηκότος ἤδη Μελεάγρου. οὐκ ἀνοίκειον
[4, 34]	κτήσεις ἐλυμαίνετο· διόπερ Μελέαγρος ὁ	Οἰνέως,	τὴν μὲν ἡλικίαν μάλιστα ἀκμάζων,
[4, 41]	δὲ τούτοις Ὀρφέα καὶ τὴν	Σχοινέως	Ἀταλάντην, ἔτι δὲ τοὺς Θεσπίου
[4, 34]	δὲ τῆς κυνηγίας Ἀταλάντης τῆς	Σχοινέως,	ἐρασθεὶς αὐτῆς ὁ Μελέαγρος παρεχώρησε
[4, 65]	δὲ Παρθενοπαῖον τὸν Ἀταλάντης τῆς	Σχοινέως,	ἐστράτευσαν ἐπὶ τὰς Θήβας, ἔχοντες
[4, 65]	καὶ Παρθενοπαῖον τὸν Ἀταλάντης τῆς	Σχοινέως.	τοὺς δὲ περὶ τὸν Πολυνείκην
[4, 43]	τῆς Θρᾴκης εἰς τὴν ὑπὸ	Φινέως	βασιλευομένην χώραν, περιπεσεῖν δὲ δυσὶ
[4, 44]	βαρβάρων ἀποκτεῖναι. ὁρμήσαντος δὲ τοῦ	Φινέως	πρὸς μάχην, καὶ τοῦ πλήθους
[4, 43]	συνεχεῖς λαμβάνουσι· τούτους δ´ ὑπάρχειν	Φινέως	υἱοὺς καὶ Κλεοπάτρας, ἥν φασιν
[4, 30]	ἐπώνυμον αὐτῷ περιθεῖναι τὴν τοῦ	γονέως	προσηγορίαν· διόπερ ἐν τοῖς ὕστερον
[4, 69]	πολλὰ δώσειν Ἠϊονεῖ ἔγημε τὴν	Ἠϊονέως	θυγατέρα Δίαν, ἐξ ἧς ἐγέννησε
[4, 68]	ἡμῖν διευκρινημένων, πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ	Σαλμωνέως	καὶ Τυροῦς καὶ τῶν ἀπογόνων
[4, 14]	ἐμίγη γυναικὶ θνητῇ Νιόβῃ τῇ	Φορωνέως,	ἐσχάτῃ δ´ Ἀλκμήνῃ· ταύτην δ´
[4, 63]	ὁ Θησεὺς μετέπειθεν ἀποτρέπων τῆς	πράξεως	αὐτὸν διὰ τὴν ἀσέβειαν· τοῦ
[4, 10]	πόλιν κατέσκαψε. περιβοήτου δὲ τῆς	πράξεως	γενομένης καθ´ ὅλην τὴν Ἑλλάδα
[4, 63]	ὅρκους ὁ Θησεὺς μετασχεῖν τῆς	πράξεως.	καὶ πέρας καταβάντων αὐτῶν εἰς
[4, 20]	βρέφους δὲ κλαυθμυριζομένου, καὶ τῆς	πράξεως	φανερᾶς γενομένης, ὁ μὲν ἐφεστηκὼς
[4, 74]	τὴν προειρημένην ὑφ´ ἕνα καιρὸν	ὀξέως	ἅμα εὔτεκνον καὶ ἄτεκνον γενέσθαι.
[4, 13]	ἀπεδοκίμασεν, ἐκκλίνων τὴν ἐκ τῆς	ὕβρεως	αἰσχύνην· ἐπαγαγὼν δὲ τὸν Ἀλφειὸν
[4, 10]	ἀπαίτησιν τῶν δασμῶν καὶ μεθ´	ὕβρεως	εἰσπραττομένους ἀκρωτηριάσας ἐξέβαλεν ἐκ τῆς
[4, 13]	ἠθροισμένην κόπρον εἶχεν ἄπλατον, ἣν	ὕβρεως	ἕνεκεν Εὐρυσθεὺς προσέταξε καθᾶραι. ὁ
[4, 13]	τοῦ ῥεύματος ἐκκαθάρας αὐτήν, χωρὶς	ὕβρεως	συνετέλεσε τὸν ἆθλον ἐν ἡμέρᾳ
[4, 21]	δ´ οὖν Ἡρακλῆς ἀπὸ τοῦ	Τιβέρεως	ἀναζεύξας, καὶ διεξιὼν τὴν παράλιον
[4, 53]	προσγενέσθαι τὴν ἐκ τῆς Ὀλυμπικῆς	πανηγύρεως	δόξαν, ὥστε πάντων τῶν Ἑλλήνων
[4, 72]	κατήντησεν εἰς Σαλαμῖνα, καὶ γήμας	Κυχρέως	τοῦ βασιλέως τῶν Σαλαμινίων θυγατέρα
[4, 45]	διελθεῖν, ἄλλως τε καὶ τῆς	παρεκβάσεως	οἰκείας ἐσομένης ταῖς τῶν Ἀργοναυτῶν
[4, 66]	περὶ τῆς Ἐριφύλης τῆς μητρὸς	κολάσεως.	τοῦ δ´ Ἀπόλλωνος χρήσαντος ἀμφότερα
[4, 4]	οἴνου μήπω τῆς τοῦ ὕδατος	κράσεως	εὑρημένης ἄκρατον πίνειν τὸν οἶνον·
[4, 84]	ἄλλῃ τινὶ πλησιάσῃ, στερήσεσθαι τῆς	ὁράσεως·	κἀκεῖνον ὑπό τινος θυγατρὸς βασιλέως
[4, 84]	καὶ πλησιάσαντα αὐτῇ, στερηθῆναι τῆς	ὁράσεως	κατὰ τὴν γεγενημένην ὑπὸ τῆς
[4, 67]	χρησμὸν υἱοποιήσατο. οὗτοι δ´ ἀνδρωθέντες,	στάσεως	γενομένης ἐν τῷ Μεταποντίῳ, βίᾳ
[4, 42]	πάντας ἐκπλήττεσθαι τὸ μέγεθος τῆς	περιστάσεως.	διὸ καὶ συντρεχόντων τῶν ὄχλων
[4, 2]	οὖσαν καὶ τὸ μέγεθος τῆς	περιστάσεως	οὐκ ἐνέγκασαν τὸ μὲν βρέφος
[4, 22]	κρεμάσαι ταύτην, αὐτὸν δέ, καυματώδους	περιστάσεως	οὔσης, κατὰ μεσημβρίαν εἰς ὕπνον
[4, 10]	λαμβάνωσιν οἱ κατὰ τὰς Θήβας	ἀποστάσεως	ἔννοιαν. ὁ δ´ Ἡρακλῆς πυθόμενος
[4, 16]	Φιλιππὶς εὐθὺς ἐκ τῆς πρώτης	συστάσεως	καιρίῳ πληγῇ περιπεσοῦσα διεφθάρη. μετὰ
[4, 79]	γνωσθείσης δὲ τῆς τῶν ὀστῶν	θέσεως,	συνέβη τὸν μὲν τάφον καθαιρεθῆναι,
[4, 50]	ἀριστεῦσι τὰ κατὰ μέρος τῆς	ἐπιθέσεως,	ἐκ τῶν βασιλείων αὐτοῖς ἐπαγγείλασθαι
[4, 50]	πάντα κίνδυνον ἀναδέχεσθαι, περὶ τῆς	ἐπιθέσεως	ἐμπεσεῖν αὐτοῖς ἀμφισβήτησιν· τοὺς μὲν
[4, 30]	Ῥωμαῖοι πολλάκις πολεμήσαντες τούτοις τῆς	προθέσεως	διήμαρτον. Καὶ περὶ μὲν Ἰολάου
[4, 81]	τοῦ Πηνειοῦ· περὶ δὲ τῆς	γενέσεως	αὐτοῦ μυθολογοῦσί τινες οὕτως. Ἀπόλλωνα,
[4, 9]	μόνον, ἀλλὰ καὶ πρὸ τῆς	γενέσεως	γινώσκεσθαι. τὸν γὰρ Δία μισγόμενον
[4, 64]	ἐπηρώτησε τὸν θεὸν περὶ τέκνων	γενέσεως.	τῆς δὲ Πυθίας δούσης χρησμὸν
[4, 1]	τινὲς τῶν βαρβάρων ἀντιποιοῦνται τῆς	γενέσεως	τοῦ θεοῦ τούτου. Αἰγύπτιοι μὲν
[4, 6]	ἐντεταμένον. περὶ μὲν οὖν τῆς	γενέσεως	τοῦ Πριάπου καὶ τῆς τιμῆς
[4, 6]	γεννητικὸν μόριον, αἴτιον ὑπάρχον τῆς	γενέσεως	τῶν ἀνθρώπων καὶ διαμονῆς εἰς
[4, 29]	ἡμῖν φαίνεται προδιελθεῖν περὶ τῆς	γενέσεως	τῶν παίδων, ἵνα τὸν περὶ
[4, 41]	ἐκλέξαι τῶν ὀρεγομένων τῆς αὐτῆς	προαιρέσεως	τοὺς ἐπιφανεστάτους ἀριστεῖς, ὥστε σὺν
[4, 3]	τῆς δὲ κατὰ τὸν οἶνον	εὑρέσεως	καὶ δωρεᾶς κεχαρισμένης τοῖς ἀνθρώποις
[4, 63]	μετ´ αὐτῆς δούλην τὴν μητέρα	Θησέως	Αἴθραν. ~Ἡμεῖς δὲ περὶ τούτων
[4, 62]	διότι ἐπεβάλετο Ἱππόλυτος αὐτῇ μιγῆναι.	Θησέως	δὲ διστάζοντος περὶ τῆς διαβολῆς,
[4, 59]	διήλθομεν, οἰκεῖον ἂν εἴη περὶ	Θησέως	εἰπεῖν διὰ τὸ τοῦτον ζηλωτὴν
[4, 63]	γὰρ αἱ πράξεις συμπεπλεγμέναι ταῖς	Θησέως	εἰσί. Πειρίθους γὰρ ὁ Ἰξίονος,
[4, 55]	ἐγκλημάτων ἀπολυθῆναι. μετὰ δὲ ταῦτα	Θησέως	ἐπανελθόντος ἐκ Τροιζῆνος εἰς τὰς
[4, 61]	θυγάτηρ τοῦ Μίνωος ἠράσθη τοῦ	Θησέως	εὐπρεπείᾳ διαφέροντος, Θησεὺς δ´ εἰς
[4, 60]	περὶ Μινωταύρου τοῦ ἀναιρεθέντος ὑπὸ	Θησέως,	ἵνα συντελέσωμεν τὰς τοῦ Θησέως
[4, 62]	παρὰ τῷ Πιτθεῖ μετὰ τοῦ	Θησέως	καταλύσασα ἠξίου τὸν Ἱππόλυτον μιγῆναι
[4, 63]	~Ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ τὸν περὶ	Θησέως	λόγον ἀποδεδώκαμεν, ἐν μέρει διέξιμεν
[4, 60]	Θησέως, ἵνα συντελέσωμεν τὰς τοῦ	Θησέως	πράξεις. ἀναγκαῖον δ´ ἐστὶ προσαναδραμόντας
[4, 61]	κάλλος τῆς Ἀριάδνης ἀφελόμενον τοῦ	Θησέως	τὴν παρθένον, ἔχειν αὐτὴν ὡς
[4, 63]	δὲ τετελευτηκυῖαν τὴν γυναῖκα τοῦ	Θησέως	Φαίδραν ἔπεισεν αὐτὸν ἁρπάσαι τὴν
[4, 7]	διὰ τὸ τὸν ἐκ τῆς	ποιήσεως	τῶν ἐγκωμιαζομένων ἔπαινον μέγα κλέος
[4, 18]	διαστήματος, πάντας τοὺς ἡγεμόνας ἐκ	προκλήσεως	ἀνελὼν καὶ τὴν Ἰβηρίαν χειρωσάμενος
[4, 16]	Προθόῃ συνῆψε μάχην, ἣν ἐκ	προκλήσεως	ἔφασαν ἑπτάκις νενικηκέναι τὸν ἀντιταξάμενον.
[4, 7]	δ´ ἀπὸ τοῦ διὰ πολλῆς	ὑμνήσεως	ἐπιφανεῖς κατασκευάζειν τοὺς διὰ τῶν
[4, 83]	ἐπιτυχεῖς ὄντες, τὴν αἰτίαν τῆς	αὐξήσεως	ἠμείβοντο ταῖς προσηκούσαις χάρισι καὶ
[4, 83]	τοὐναντίον ἀεὶ διετέλεσε πολλῆς τυγχάνον	αὐξήσεως.	μετὰ γὰρ τὰς προειρημένας ὑπ´
[4, 1]	φιλοτεχνήσαντα μεταδοῦναι τῆς τοῦ οἴνου	χρήσεως	τοῖς κατὰ τὴν οἰκουμένην ἀνθρώποις.
[4, 55]	Ἱππότου τοῦ Κρέοντος ἐξαιτουμένην τυχεῖν	κρίσεως	καὶ τῶν ἐγκλημάτων ἀπολυθῆναι. μετὰ
[4, 3]	τὸ δὲ τῆς μανίας καὶ	παραλύσεως	βλάπτον διορθοῦσθαι. καθόλου δὲ μυθολογοῦσι
[4, 56]	πηγῶν κατενεχθῆναι διὰ τῆς ἀντιπροσώπου	ῥύσεως	πρὸς τὸν Ἀδριατικὸν κόλπον. τούτους
[4, 40]	διαφθαρήσεσθαι· αὐτὸν μὲν γὰρ ἐκ	φύσεως	ἐστερῆσθαι παίδων ἀρρένων, τὸν δ´
[4, 54]	τὴν Μήδειαν ἑκουσίως παραχωρῆσαι τῆς	συμβιώσεως·	βούλεσθαι γὰρ αὐτὸν γαμεῖν οὐκ
[4, 66]	οὖν Καδμεῖοι κατὰ τὴν τοῦ	μάντεως	ὑποθήκην ἐξέλιπον τὴν πόλιν, καὶ
[4, 53]	Φέρητος Θετταλῷ, Ἀμφινόμην δὲ Ἀνδραίμονι	Λεοντέως	ἀδελφῷ, Εὐάδνην δὲ Κάνῃ τῷ
[4, 9]	Περσέα· τούτῳ δὲ μιγεῖσαν τὴν	Κηφέως	Ἀνδρομέδαν Ἠλεκτρύωνα γεννῆσαι, ἔπειτα τούτῳ
[4, 33]	ἄνδρες Ἴφικλος καὶ Κηφεὺς καὶ	Κηφέως	υἱοὶ τὸν ἀριθμὸν ὄντες ἑπτακαίδεκα·
[4, 76]	τροχὸν εὗρε καὶ σιαγόνι περιτυχὼν	ὄφεως,	καὶ ταύτῃ ξυλήφιον μικρὸν διαπρίσας,
[4, 25]	μετονομάσαι. ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ περὶ	Ὀρφέως	διεληλύθαμεν, μεταβησόμεθα πάλιν ἐπὶ τὸν
[4, 25]	προεστηκότος τῆς τελετῆς. Ἐπεὶ δ´	Ὀρφέως	ἐμνήσθημεν, οὐκ ἀνοίκειόν ἐστι παρεκβάντας
[4, 48]	Ἀργοναύτας εἰπεῖν ὡς διὰ τὰς	Ὀρφέως	εὐχὰς θεῶν προνοίᾳ φανεὶς αὐτοῖς
[4, 48]	χειμῶνι παντελῶς ἐπικινδύνῳ. τοῦ δ´	Ὀρφέως,	καθάπερ καὶ πρότερον, εὐχὰς ποιησαμένου
[4, 25]	ἐν Ἐλευσῖνι μυστηρίων, Μουσαίου τοῦ	Ὀρφέως	υἱοῦ τότε προεστηκότος τῆς τελετῆς.
[4, 54]	τῶν βασιλείων, τὸν μὲν Ἰάσονα	ταχέως	ἐκπηδῆσαι, τὴν δὲ Γλαύκην καὶ
[4, 40]	τὴν ἐπιβολὴν ἀνακοινωσάμενον τῷ βασιλεῖ	ταχέως	λαβεῖν αὐτὸν συγκάταινον, οὐχ οὕτω
[4, 78]	μιχρὸν τοὺς ἐνδιατρίβοντας καὶ μετὰ	τέρψεως	θεραπεύειν τὰ σώματα μηδὲν παρενοχλουμένους
[4, 69]	παίδων Περίφας γήμας Ἀστυάγυιαν τὴν	Ὑψέως	ἐγέννησεν ὀκτὼ παῖδας, ὧν ἦν
[4, 81]	μὲν Ἀπόλλωνος καὶ Κυρήνης τῆς	Ὑψέως	θυγατρὸς τοῦ Πηνειοῦ· περὶ δὲ
[4, 77]	τῶν χρόνων Μίνωα κατ´ ἐνιαυτὸν	συνήθως	καθιεροῦν τὸν κάλλιστον τῶν γινομένων
[4, 17]	εἰς μάχην καὶ συμπλακεὶς διέφθειρεν.	ἀκολούθως	δὲ τούτοις τὴν μὲν Λιβύην
[4, 22]	ἑαυτῷ ἀνατίθησι, καὶ τοῖς λόγοις	ἀκολούθως	ἔκ τινος δένδρου κρεμάσαι ταύτην,
[4, 38]	ὑπέλαβον τὸν Ἡρακλέα τοῖς χρησμοῖς	ἀκολούθως	ἐξ ἀνθρώπων εἰς θεοὺς μεθεστάσθαι·
[4, 17]	προειρημένον ἆθλον. ὁ δ´ Ἡρακλῆς	ἀκολούθως	ταῖς προκατειργασμέναις πράξεσι τεθαρρηκότως ὑπέστη
[4, 24]	οἱ δ´ οὖν ἐγχώριοι τούτοις	ἀκολούθως	τὴν μὲν πύλην, πρὸς ᾗ
[4, 8]	αὐτοῦ τὰς πράξεις ἀπ´ ἀρχῆς	ἀκολούθως	τοῖς παλαιοτάτοις τῶν ποιητῶν τε
[4, 30]	ἐλεύθεροι, τὸ δ´ ἀποτέλεσμα τούτων	ἀκολούθως	τῷ χρησμῷ διέμεινε μέχρι τῶν
[4, 56]	τῆς βασιλείας ὑπὸ τἀδελφοῦ Πέρσου	βιαίως	ἐκπεπτωκότα τὴν ἀρχὴν ἀνακτήσασθαι, Μήδου
[4, 31]	ἀπολυθήσεται τῆς νόσου, εἰ πραθεὶς	δικαίως	τὴν ἑαυτοῦ τιμὴν ἀποδοίη τοῖς
[4, 6]	λαβόντας ἀπενεγκεῖν ἐκ τῆς οἰκείας	λαθραίως,	μόνον δὲ τὸ αἰδοῖον εἰς
[4, 13]	πέρας τῇ συνεχείᾳ τοῦ κρότου	ῥᾳδίως	ἐκπολιορκήσας καθαρὰν ἐποίησε τὴν λίμνην.
[4, 13]	ὄρνιθας ἐξελάσαι, τέχνῃ καὶ ἐπινοίᾳ	ῥᾳδίως	συνετέλεσε τὸν ἆθλον. ἐπεπόλασε γάρ,
[4, 50]	νυνὶ δὲ δι´ αὐτῶν ἀμυνεῖσθαι	ῥᾳδίως	τοὺς ἀξίους τιμωρίας. προειποῦσαν δὲ
[4, 24]	πρὸς δὲ τοὺς τιμῶντας αὐτὸν	οἰκείως	διατιθέμενος ἀπέλιπε παρ´ αὐτοῖς ἀθάνατα
[4, 6]	ἀποφαίνονται τέρατα ὑπάρχειν, καὶ γεννώμενα	σπανίως	προσημαντικὰ γίνεσθαι ποτὲ μὲν κακῶν
[4, 24]	καθάπερ ἐπὶ κηροῦ τινος ἀπετυποῦντο.	ὁμοίως	δὲ καὶ αὐτῷ τῷ Ἡρακλεῖ
[4, 7]	θυγατέρας ἀποφαίνονται Οὐρανοῦ καὶ Γῆς.	ὁμοίως	δὲ καὶ κατὰ τὸν ἀριθμὸν
[4, 57]	ὑπὸ Ὕλλου τοῦ Ἡρακλέους ἀνῃρέθη·	ὁμοίως	δὲ καὶ οἱ υἱοὶ τοῦ
[4, 85]	ἔχων ῥόπαλον παγχάλκεον, αἰὲν ἀαγές.	ὁμοίως	δὲ καὶ περὶ τοῦ μεγέθους
[4, 5]	τὴν γένεσιν αὐτοῦ γενομένου βρόμου·	ὁμοίως	δὲ καὶ πυριγενῆ διὰ τὴν
[4, 44]	ὁμοίας τυχεῖν συμφορᾶς ὑπὸ Βορέου.	ὁμοίως	δὲ καὶ τὸν Ἡρακλέα τινὲς
[4, 76]	μέγα πρὸς τὴν τεκτονικὴν τέχνην.	ὁμοίως	δὲ καὶ τὸν τόρνον εὑρὼν
[4, 17]	ἐποίησε μηδεμιᾶς χώρας εὐδαιμονίᾳ λείπεσθαι.	ὁμοίως	δὲ καὶ τοὺς παρανομοῦντας ἀνθρώπους
[4, 65]	μετὰ τοῦ ἅρματος ἄφαντος ἐγένετο.	ὁμοίως	δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἡγεμόνων
[4, 1]	κατὰ πόλεμον ἀξιόλογόν τι κατειργασμένων,	ὁμοίως	δὲ καὶ τῶν ἐν εἰρήνῃ
[4, 12]	ταφέντα καὶ οὐ δι´ ἐπιγραφῆς.	ὁμοίως	δὲ καὶ Χείρωνα τὸν ἐπὶ
[4, 1]	τὴν εὐεργεσίαν τυχεῖν συμφωνουμένης ἀθανασίας.	ὁμοίως	δὲ τοὺς Ἰνδοὺς τὸν θεὸν
[4, 1]	ταύτην ἀρχὴν ἐποιήσατο τῆς ἱστορίας.	ὁμοίως	δὲ τούτῳ Καλλισθένης καὶ Θεόπομπος,
[4, 53]	αὐτοῦ κατὰ τὴν στρατείαν οὐ	μετρίως	δοξασθέντος, προσγενέσθαι τὴν ἐκ τῆς
[4, 5]	ποιησάμενον ἐπάνοδον μετὰ πολλῶν λαφύρων.	παραπλησίως	δὲ καὶ τὰς λοιπὰς προσηγορίας
[4, 56]	τῶν Ἀργοναυτῶν καὶ τῶν Διοσκόρων.	παραπλησίως	δὲ καὶ τὴν ἐντὸς Γαδείρων
[4, 27]	ὅλον ἐπὶ τῶν ὤμων φοροῦντα.	παραπλησίως	δὲ καὶ τοῦ Ἡρακλέους ἐξενέγκαντος
[4, 56]	χρόνων διαμένειν αὐτοῦ τὴν προσηγορίαν.	παραπλησίως	δὲ τοῖς εἰρημένοις κατὰ μὲν
[4, 47]	ὠμότητος πυρπνεῖν τοὺς ταύρους μυθολογηθέντος·	παραπλησίως	δὲ τοῦ τηροῦντος τὸ τέμενος
[4, 48]	τὴν ναῦν ἐπείγεσθαι κατὰ σπουδήν.	παραπλησίως	δὲ τούτοις καὶ τὴν Μήδειαν
[4, 6]	παιδιᾶς παρεισαγόμενος ἐν ταῖς θυσίαις.	παραπλησίως	δὲ τῷ Πριάπῳ τινὲς μυθολογοῦσι
[4, 21]	τὸ παλαιὸν ἐκφυσῶντος ἄπλατον πῦρ	παραπλησίως	τῇ κατὰ τὴν Σικελίαν Αἴτνῃ·
[4, 25]	αὐτοῦ τετελευτηκυῖαν ἀναγαγεῖν ἐξ ᾅδου	παραπλησίως	τῷ Διονύσῳ· καὶ γὰρ ἐκεῖνον
[4, 24]	τῶν βοῶν ἀνεῖλε, Κρότωνα δὲ	ἀκουσίως	ἀποκτείνας ἔθαψε μεγαλοπρεπῶς καὶ τάφον
[4, 52]	ἐκ κακίας μὲν οὐδὲν ἥμαρτον,	ἀκουσίως	δὲ δι´ ἀπάτην ἠτύχησαν. ~καθόλου
[4, 36]	βαρυτέρας τῆς πληγῆς γενομένης, ἀπέκτεινεν	ἀκουσίως	τὸν παῖδα. περιαλγὴς δὲ γενόμενος
[4, 12]	τὸν ἐπὶ τῇ ἰατρικῇ θαυμαζόμενον	ἀκουσίως	τόξου βολῇ διέφθειρε. καὶ περὶ
[4, 72]	δὲ Πηλεὺς δίσκῳ βαλὼν ἀπέκτεινεν	ἀκουσίως	Φῶκον ὁμοπάτριον ἀδελφόν, ἐξ ἄλλης
[4, 34]	καὶ Ἴφικλον τὸν ἀδελφόν, ἀπῆλθεν	ἑκουσίως	ἐξ Ἀρκαδίας καὶ πάσης Πελοποννήσου.
[4, 36]	πάθει πάλιν ἐκ τῆς Καλυδῶνος	ἑκουσίως	ἔφυγε μετὰ τῆς γυναικὸς Δηιανείρας
[4, 42]	Τρῶες τὸ λαχὸν τῶν τέκνων	ἑκουσίως	παραδῶσι βορὰν τῷ κήτει, φασὶν
[4, 54]	φασὶν αὐτὸν πείθειν τὴν Μήδειαν	ἑκουσίως	παραχωρῆσαι τῆς συμβιώσεως· βούλεσθαι γὰρ
[4, 19]	πλήθους ἀνθρώπων ἐξ ἅπαντος ἔθνους	ἑκουσίως	συστρατεύοντος ἔκτισε πόλιν εὐμεγέθη τὴν
[4, 44]	γὰρ πατέρα λαβεῖν παρ´ υἱῶν	ἑκουσίως	τιμωρίαν, εἰ μὴ τῷ μεγέθει
[4, 58]	παίδων καὶ Τληπολέμου τοῦ Ἡρακλέους,	ἑκουσίως	τῶν Ἀργείων αὐτοὺς προσδεξαμένων, ἐν
[4, 31]	τὴν Ἀσίαν. ἐκεῖ δ´ ὑπομείνας	ἑκουσίως	ὑπό τινος τῶν φίλων ἐπράθη,
[4, 57]	ἀξιομάχους ὄντας Εὐρυσθεῖ πολεμεῖν, ἔγνωσαν	ἑκουσίως	φεύγειν ἐκ τῆς Τραχῖνος· ἐπιόντες
[4, 25]	πορευθεὶς εἰς τὴν Πελοπόννησον, καὶ	τετελεκὼς	τὸν δέκατον ἆθλον, ἔλαβε πρόσταγμα
[4, 26]	πρὸς Εὐρυσθέα, καὶ τοὺς ἄθλους	ἀποτετελεκώς,	προσεδέχετο τῆς ἀθανασίας τεύξεσθαι, καθάπερ
[4, 35]	τὴν ταχίστην. ὁ δ´ Οἰνεὺς	ἀπολωλεκὼς	προσφάτως υἱὸν καὶ γυναῖκα, τὸ
[4, 20]	πράξεως φανερᾶς γενομένης, ὁ μὲν	ἐφεστηκὼς	οὐδαμῶς ἠδύνατο πεῖσαι παύσασθαι τῶν
[4, 43]	ψευδεῖς τυγχάνοντας ὑπὸ τοῦ πατρὸς	ἀδίκως	τῆς προειρημένης τιμωρίας· τὸν γὰρ
[4, 53]	δὲ πᾶσι τοῖς συγγενέσιν ἐπαγγειλάμενον	ἐπιεικῶς	καὶ μεγαλοψύχως προσενεχθήσεσθαι, συναγαγεῖν εἰς
[4, 17]	μὲν δυνάμεις ἤθροισεν εἰς Κρήτην,	κεκρικὼς	ἐκ ταύτης ποιεῖσθαι τὴν ὁρμήν·
[4, 6]	ταύτην ἐξηγούμενοι· τοὺς γὰρ οἰνωθέντας	φυσικῶς	ἐντετάσθαι πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς ἡδονάς.
[4, 26]	μῆλα ἀπὸ τοῦ κάλλους ὠνομάσθαι	ποιητικῶς,	ὥσπερ καὶ τὴν Ἀφροδίτην χρυσῆν
[4, 51]	τελευταῖον ἀναλαβοῦσαν τὴν θεὸν διεσκευασμένην	καταπληκτικῶς	εἰς ὄχλων δεισιδαιμονίαν, εἰς τὴν
[4, 12]	ἀθρόοι τῇ οἰκήσει τοῦ Φόλου	καταπληκτικῶς	ὥρμησαν πρὸς ἁρπαγήν. ὁ μὲν
[4, 47]	τὸν Φρίξον μετὰ τοῦ παιδαγωγοῦ,	ἐρωτικῶς	δὲ σχόντα τοῦ παιδὸς λαβεῖν
[4, 28]	καὶ κατὰ τὴν μάχην ἀριστεύουσαν,	ἡρωικῶς	καταστρέψαι τὸν βίον. αἱ δ´
[4, 50]	ξίφει πατάξασαν ἑαυτῆς τὸ στῆθος	ἡρωικῶς	καταστρέψαι τὸν βίον. τὸν δὲ
[4, 76]	ἀδελφῆς τῆς Δαιδάλου γενόμενος υἱὸς	Τάλως	ἐπαιδεύετο παρὰ Δαιδάλῳ, παῖς ὢν
[4, 34]	τοῦ τέκνου κεῖσθαι, τὸν δαλὸν	ἐπιμελῶς	τηρεῖν. ὕστερον δ´ ἐπὶ τῷ
[4, 40]	περιοικούμενον ὑπὸ ἐθνῶν βαρβάρων καὶ	παντελῶς	ἀγρίων ἄξενον προσαγορεύεσθαι, ξενοκτονούντων τῶν
[4, 41]	τοὺς τότε ἀνθρώπους καὶ μικροῖς	παντελῶς	ἀκατίοις. διὸ καὶ τῶν ἰδόντων
[4, 4]	τῷ σώματι γενέσθαι τρυφερὸν καὶ	παντελῶς	ἁπαλόν, εὐπρεπείᾳ δὲ πολὺ τῶν
[4, 80]	τοὺς λίθους ὑπαρχούσης τραχείας καὶ	παντελῶς	δυσπορεύτου· δι´ ἣν αἰτίαν κατασκευάσαντες
[4, 78]	οὖσαν πασῶν ὀχυρωτάτην κατεσκεύασε καὶ	παντελῶς	ἐκ βίας ἀνάλωτον· στενὴν γὰρ
[4, 33]	τῶν μὲν μεθ´ Ἡρακλέους ὀλίγοι	παντελῶς,	ἐν οἷς ἦσαν ἐπιφανεῖς ἄνδρες
[4, 48]	Ποντικὸν πέλαγος ἔχοντας περιπεσεῖν χειμῶνι	παντελῶς	ἐπικινδύνῳ. τοῦ δ´ Ὀρφέως, καθάπερ
[4, 20]	Λίγυες νέμονται γῆν τραχεῖαν καὶ	παντελῶς	λυπράν· τῶν δ´ ἐγχωρίων ταῖς
[4, 29]	μετὰ τῶν παίδων διὰ τὸ	παντελῶς	νέους εἶναι. ἀναγκαῖον δ´ ἡμῖν
[4, 51]	Πελίου διά τινων δυνάμεων νέον	παντελῶς	ποιῆσαι τὸ σῶμα καὶ πολλὰ
[4, 21]	τῷ νῦν καλουμένῳ Παλατίῳ, μικρὰν	παντελῶς	πόλιν οἰκοῦντες. ἐν ταύτῃ δὲ
[4, 51]	τοὺς ἰδόντας δοκεῖν εἶναί τινα	παντελῶς	πρεσβῦτιν· τὸ δὲ τελευταῖον ἀναλαβοῦσαν
[4, 16]	συναναγκάσας, κατέκοψε τὰς πλείστας, ὥστε	παντελῶς	τὸ ἔθνος αὐτῶν συντριβῆναι. τῶν
[4, 45]	ξενοκτονίας αἰτίας, ἀναγκαῖον βραχέα διελθεῖν,	ἄλλως	τε καὶ τῆς παρεκβάσεως οἰκείας
[4, 38]	ἐπὶ τὴν ὀστολογίαν, καὶ μηδὲν	ὅλως	ὀστοῦν εὑρόντες, ὑπέλαβον τὸν Ἡρακλέα
[4, 77]	πελαγίαν, πρὸς ἣν τὸν Ἴκαρον	παραβόλως	ἀποβαίνοντα πεσεῖν εἰς θάλατταν καὶ
[4, 11]	τε γὰρ τῷ ταπεινοτέρῳ δουλεύειν	οὐδαμῶς	ἄξιον ἔκρινε τῆς ἰδίας ἀρετῆς,
[4, 9]	μὲν μὴ βουληθῆναι, πεῖσαι δ´	οὐδαμῶς	ἐλπίζειν διὰ τὴν σωφροσύνην· τὴν
[4, 20]	φανερᾶς γενομένης, ὁ μὲν ἐφεστηκὼς	οὐδαμῶς	ἠδύνατο πεῖσαι παύσασθαι τῶν ἔργων·
[4, 61]	τὴν βασιλείαν ἦρχε τοῦ πλήθους	νομίμως	καὶ πολλὰ πρὸς αὔξησιν τῆς
[4, 12]	ὥστε τὸν ἆθλον ὑπάρχειν ἀσυντέλεστον.	ὅμως	δὲ κατὰ τὴν μάχην ταμιευσάμενος
[4, 77]	καὶ παράδοξός ἐστιν ὁ μῦθος,	ὅμως	ἐκρίναμεν μὴ παραλιπεῖν αὐτόν. ~Δαίδαλος
[4, 8]	σωμάτων ὑπάρξαι μήτε Γηρυόνην τρισώματον,	ὅμως	προσδεχόμεθα τὰς τοιαύτας μυθολογίας, καὶ
[4, 12]	τὴν βάσιν ὀλισθηρὰν κατεσκεύαζεν. ἀλλ´	ὅμως	τοὺς τοιούτοις προτερήμασι πλεονεκτοῦντας Ἡρακλῆς
[4, 27]	τὰ πρὸς τὸν ἆθλον καθήκοντα	προθύμως,	ἀλλὰ καὶ τὰ κατὰ τὴν
[4, 48]	φρουρούς. τῶν δὲ στρατιωτῶν ἀνοιξάντων	προθύμως	ὡς ἂν βασιλέως θυγατρί, φασὶ
[4, 81]	αὐτὸν ἡ θεός. καθόλου δὲ	πιθανῶς	εἰς τὴν τῶν ἁλισκομένων θηρίων
[4, 6]	μὲν εἶναι Διονύσου καὶ Ἀφροδίτης,	πιθανῶς	τὴν γένεσιν ταύτην ἐξηγούμενοι· τοὺς
[4, 12]	καὶ περὶ μὲν τῶν Κενταύρων	ἱκανῶς	ἡμῖν εἰρήσθω. ~Μετὰ δὲ ταῦτ´
[4, 85]	πρόρρησιν. ~Καὶ περὶ μὲν Δάφνιδος	ἱκανῶς	ἡμῖν {πάλιν} εἰρήσθω, περὶ δὲ
[4, 64]	ἀλλήλοις ἀπαντησάντων, ὁ μὲν Λάιος	ὑπερηφάνως	ἐκχωρεῖν τῆς ὁδοῦ προσέταττεν, ὁ
[4, 2]	θεοπρεπῶς μετὰ βροντῶν καὶ ἀστραπῶν	ἐπιφανῶς	ποιεῖσθαι τὴν συνουσίαν· τὴν δὲ
[4, 33]	δὲ Κόρυθος παραλαβὼν τὸ παιδίον	ἀσμένως	ὡς ἴδιον υἱὸν ἔτρεφε, προσαγορεύσας
[4, 84]	Ἀρτέμιδος κυνηγεῖν ὑπηρετοῦντα τῇ θεῷ	κεχαρισμένως,	καὶ διὰ τῆς σύριγγος καὶ
[4, 8]	μὲν γὰρ μεγέθει τῶν κατεργασθέντων	ὁμολογουμένως	οὗτος παραδέδοται πάντας τοὺς ἐξ
[4, 67]	τῇ μητρὶ τὴν Αὐτολύτην ἀνεῖλον.	δεινῶς	δὲ φέροντος τοῦ Μεταποντίου τὸ
[4, 60]	τὴν Ἀνδρόγεω φιλίαν, μήποθ´ ὁ	Μίνως	βοηθήσας τοῖς υἱοῖς τοῦ Πάλλαντος
[4, 79]	τὸ πλῆθος τοῦ χρόνου διέφθαρται.	~Μίνως	δ´ ὁ τῶν Κρητῶν βασιλεὺς
[4, 60]	Ῥαδάμανθυς μὲν τοῖς Κρησὶν ἐνομοθέτησε,	Μίνως	δὲ διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν καὶ
[4, 61]	ἐγχωρίων περὶ Οἰνόην τῆς Ἀττικῆς.	~Μίνως	δὲ πυθόμενος τὴν κατὰ τὸν
[4, 61]	τῶν Ἀθηναίων, προσέταξεν αὐτοῖς ὁ	Μίνως	διδόναι κόρους ἑπτὰ καὶ τὰς
[4, 61]	δὲ ἐτῶν ἐννέα πάλιν ὁ	Μίνως	ἦλθεν εἰς τὴν Ἀττικὴν μετὰ
[4, 61]	κατὰ τὴν Ἀττικήν, καὶ ὁ	Μίνως	πολεμῶν ἐπαύσατο τὰς Ἀθήνας. διελθόντων
[4, 74]	δὲ τὴν εὐτυχίαν οὐ φέρων	ἀνθρωπίνως,	καὶ μετασχὼν κοινῆς τραπέζης καὶ
[4, 59]	τῶν Ἡρακλέους ἄθλων. Θησεὺς τοίνυν	γεγονὼς	Αἴθρας τῆς Πιτθέως καὶ Ποσειδῶνος,
[4, 27]	καὶ τὰ κατὰ τὴν ἀστρολογίαν	ἀφθόνως	διδάξαι. περιττότερον γὰρ αὐτὸν τὰ
[4, 66]	ἐκέλευσε φυγεῖν ἐκ τῆς πόλεως·	μόνως	γὰρ οὕτω σωθήσεσθαι. οἱ μὲν
[4, 83]	γυναικῶν ὁμιλίας μετὰ πολλῆς ἱλαρότητος,	μόνως	οὕτω νομίζοντες κεχαρισμένην τῇ θεῷ
[4, 73]	κρῖναι ταύτην παρθένον διαφυλάττειν, ὑπολαμβάνοντα	μόνως	οὕτως ἐκφεύξεσθαι τὸν κίνδυνον. διόπερ
[4, 65]	Ἄργος. Ἄδραστον δ´ ἀμφοτέρους ὑποδεξάμενον	φιλοφρόνως	κατά τι λόγιον συνοικίσαι τὰς
[4, 50]	τὰ βασίλεια παραδώσειν τοῖς ἀριστεῦσιν	ἀκινδύνως.	ἐνταῦθα πάντων θαυμασάντων τὸν λόγον
[4, 78]	πλησίον μὲν γὰρ τῆς Μεγαρίδος	φιλοτέχνως	ἐποίησε τὴν ὀνομαζομένην κολυμβήθραν, ἐξ
[4, 27]	καὶ τὴν τῶν ἄστρων σφαῖραν	φιλοτέχνως	εὑρόντα ἔχειν ὑπόληψιν ὡς τὸν
[4, 44]	ἐάν τινα τῶν ἀρχαιολογουμένων μὴ	συμφώνως	ἅπασι τοῖς ποιηταῖς καὶ συγγραφεῦσι
[4, 26]	τὸν δὲ κύνα παραλαβὼν δεδεμένον	παραδόξως	ἀπήγαγε καὶ φανερὸν κατέστησεν ἀνθρώποις.
[4, 77]	ἕκαστον τέγγοντα τὰς πτέρυγας διασωθῆναι	παραδόξως	εἰς τὴν Σικελίαν. ἀλλὰ περὶ
[4, 65]	πεντήκοντα ἀνδράσιν ἅπαντας ἀνελεῖν καὶ	παραδόξως	εἰς τὸ Ἄργος διασωθῆναι, τὸν
[4, 77]	υἱοῦ σώματι καὶ τῷ ἑαυτοῦ	παραδόξως	ἐκπετασθῆναι καὶ διαδρᾶναι τὸ πλησίον
[4, 52]	τέγους πρὸς τὴν καθέψησιν, καὶ	παραδόξως	ἐν τοῖς βασιλείοις ἰδούσας τόν
[4, 43]	τῶν δὲ περὶ τὸν Ἡρακλέα	παραδόξως	ἐπιφανέντων, φασὶ τοὺς μὲν ἐν
[4, 25]	γυναῖκα καταβῆναι μὲν εἰς ᾅδου	παραδόξως	ἐτόλμησε, τὴν δὲ Φερσεφόνην διὰ
[4, 71]	ὥστε πολλοὺς τῶν ἀπεγνωσμένων ἀρρώστων	παραδόξως	θεραπεύειν, καὶ διὰ τοῦτο πολλοὺς
[4, 12]	τοὺς τοιούτοις προτερήμασι πλεονεκτοῦντας Ἡρακλῆς	παραδόξως	κατηγωνίσατο, καὶ τοὺς μὲν πλείστους
[4, 77]	διὰ τῶν πλοίων δρασμόν, κατασκευάσαι	παραδόξως	πτέρυγας πεφιλοτεχνημένας καὶ διὰ κηροῦ
[4, 42]	καὶ τοὺς γεωργοῦντας τὴν παραθαλάττιον	παραδόξως	συναρπάζεσθαι· πρὸς δὲ τούτοις λοιμὸν
[4, 12]	ἔκρυψεν ἑαυτόν, ὁ δ´ Ἡρακλῆς	παραδόξως	συνεπλάκη τοῖς βιαζομένοις· ἔδει γὰρ
[4, 78]	αὐτοῦ τοῦ κρημνοῦ τοῖχον, προβιβάσας	παραδόξως	τὸ ὑπερκείμενον τοῦ κρημνοῦ. χρυσοῦν
[4, 61]	πόλεων ἡγεμόνες ἐπηρώτησαν τὸν θεὸν	πῶς	ἂν δύναιντο τῶν κακῶν ἀπαλλαγῆναι.
[4, 68]	τὴν ὀνομαζομένην Σιδηρώ· αὕτη δὲ	χαλεπῶς	διετέθη πρὸς τὴν Τυρώ, ὡς
[4, 2]	τὸν μὲν οὖν Δία παραγενόμενον	θεοπρεπῶς	μετὰ βροντῶν καὶ ἀστραπῶν ἐπιφανῶς
[4, 12]	ἔχων ἀνίατον ἐτελεύτησεν. ὃν Ἡρακλῆς	μεγαλοπρεπῶς	θάψας ὑπὸ τὸ ὄρος ἔθηκεν,
[4, 17]	ἀναγωγῆς τιμηθεὶς ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων	μεγαλοπρεπῶς,	καὶ βουλόμενος τοῖς Κρησὶ χαρίσασθαι,
[4, 79]	τὸ σῶμα τοῦ βασιλέως ἔθαψαν	μεγαλοπρεπῶς,	καὶ διπλοῦν τάφον οἰκοδομήσαντες κατὰ
[4, 23]	ἁρπαγήν, ἔθυσέ τε ταῖς θεαῖς	μεγαλοπρεπῶς	καὶ εἰς τὴν Κυάνην τὸν
[4, 24]	Κρότωνα δὲ ἀκουσίως ἀποκτείνας ἔθαψε	μεγαλοπρεπῶς	καὶ τάφον αὐτοῦ κατεσκεύασε· προεῖπε
[4, 18]	συναγαγεῖν τὸν πόρον εἰς στενόν,	ὅπως	ἁλιτενοῦς καὶ στενοῦ γενομένου κωλύηται
[4, 36]	ἔφησε τῇ Δηιανείρᾳ δώσειν φίλτρον,	ὅπως	μηδεμιᾷ τῶν ἄλλων γυναικῶν Ἡρακλῆς
[4, 66]	τοῦ υἱοῦ τοῦ Πολυνείκους Θερσάνδρου,	ὅπως	πείσῃ τὸν υἱὸν στρατεύειν ἐπὶ
[4, 65]	δοῦναι τῇ γυναικὶ τῇ Ἀμφιαράου,	ὅπως	τὸν ἄνδρα πείσῃ συμμαχῆσαι. καθ´
[4, 55]	Πυθώδε τοὺς ἐπερωτήσοντας τὸν θεὸν	ὅπως	χρηστέον ἐστὶ τοῖς σώμασι τῶν
[4, 22]	τὴν Σικελίαν, αὐτὸς δὲ ταύρου	κέρως	λαβόμενος διενήξατο τὸν πόρον, ὄντος
[4, 44]	αὐτοὺς ἐξελέσθαι. ~τὸν δὲ Φινέα	πικρῶς	ἀπαντήσαντα τοῖς ξένοις παραγγεῖλαι μηδὲν
[4, 8]	ἱστορίαις οὐκ ἐκ παντὸς τρόπου	πικρῶς	τὴν ἀλήθειαν ἐξεταστέον. καὶ γὰρ
[4, 79]	καὶ κατασκευάσαντες ἱερὸν τῶν Μητέρων,	διαφόρως	ἐτίμων τὰς θεάς, ἀναθήμασι πολλοῖς
[4, 23]	Κόρῃ καὶ πρὸς τῇ Κυάνῃ	λαμπρῶς	ἄγειν πανήγυρίν τε καὶ θυσίαν.
[4, 41]	πᾶσι τοῖς ἀνήκουσι πρὸς ἔκπληξιν	λαμπρῶς,	ἐκλέξαι τῶν ὀρεγομένων τῆς αὐτῆς
[4, 29]	αὐτὸν ἐπί τινα θυσίαν καὶ	λαμπρῶς	ἑστιάσας, ἀπέστειλε κατὰ μίαν τῶν
[4, 67]	Τειρεσίας μὲν ἐτελεύτησεν, ὃν θάψαντες	λαμπρῶς	οἱ Καδμεῖοι τιμαῖς ἰσοθέοις ἐτίμησαν·
[4, 42]	δώροις καὶ τοῖς προσήκουσι ξενίοις	λαμπρῶς	τιμηθέντα τὴν Ἡσιόνην καὶ τὰς
[4, 75]	βουκολέοντο. Ἐριχθονίου δ´ υἱὸς γενόμενος	Τρὼς	τοὺς λαοὺς ὠνόμασεν ἀφ´ ἑαυτοῦ
[4, 61]	τὴν ἁρπαγὴν τῆς κόρης δυσφοροῦντας	ἰσχυρῶς,	καὶ διὰ τὴν λύπην ἐπιλαθομένους
[4, 22]	δὴ χρόνον τοῦ δεσμοῦ λυθέντος	αὐτομάτως	πεσεῖν τὴν κεψαλὴν ἐπὶ τὸν
[4, 55]	Ἰάσονος πατρίδα· ἐν ᾗ καταλαβόντα	προσφάτως	Ἄκαστον τὸν Πελίου τετελευτηκότα παραλαβεῖν
[4, 35]	ταχίστην. ὁ δ´ Οἰνεὺς ἀπολωλεκὼς	προσφάτως	υἱὸν καὶ γυναῖκα, τὸ μὲν
[4, 50]	παραχρῆμα βιασαμένους εἰς τὴν πόλιν	ἀπροσδοκήτως	ἐπιθέσθαι τῷ βασιλεῖ, τινὰς δ´
[4, 78]	καὶ τῷ κατ´ ἀλήθειαν κριῷ	ἀπαρεγχειρήτως	ὡμοιωμένον. ἄλλα τε πολλά φασιν
[4, 14]	τὰ δ´ ἀθλήματα πάντα αὐτὸς	ἀδηρίτως	ἐνίκησε, μηδενὸς τολμήσαντος αὐτῷ συγκριθῆναι
[4, 12]	δὲ βουφόνους πελέκεις. ὁ δ´	ἀκαταπλήκτως	ὑποστὰς ἀξίαν τῶν προκατειργασμένων συνεστήσατο
[4, 52]	καθεψῆσαι τὸ σῶμα τοῦ Πελίου.	προσάντως	δὲ τῶν παρθένων δεξαμένων τὸν
[4, 84]	καὶ βουκολικῆς μελῳδίας τέρπειν αὐτὴν	διαφερόντως.	λέγουσι δ´ αὐτοῦ μίαν τῶν
[4, 61]	αὐτὴν ὡς γυναῖκα γαμετὴν ἀγαπωμένην	διαφερόντως.	μετὰ γοῦν τὴν τελευτὴν αὐτῆς
[4, 79]	Κρησὶ τιμᾶσθαι τὰς θεὰς ταύτας	διαφερόντως.	~μυθολογοῦσι δ´ αὐτὰς τὸ παλαιὸν
[4, 85]	κατασκευάσαι, τιμώμενον ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων	διαφερόντως·	ταῦτα δὲ διαπραξάμενον εἰς Εὔβοιαν
[4, 4]	συναποδημεῖν, παρθένους οὔσας καὶ πεπαιδευμένας	διαφερόντως·	ταύτας δὲ διά τε τῆς
[4, 83]	οὐ διέλιπον τιμῶντες τὴν θεὸν	διαφερόντως.	τὸ δὲ τελευταῖον Ῥωμαῖοι, πάσης
[4, 12]	ᾧ συνέβη θαυμασθῆναι τὸν Ἡρακλέα	διαφερόντως·	τὸν μὲν γὰρ ἐχθρὸν κατ´
[4, 30]	καταμιγέντες ἐν ταύτῃ κατῴκησαν, τιμώμενοι	διαφερόντως	ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων. ὁ δ´
[4, 82]	τοῖς κατὰ τὴν Σικελίαν οἰκοῦσι	διαφερόντως	φασὶ τιμηθῆναι τὸν Ἀρισταῖον ὡς
[4, 81]	προσόδους. ~Ἡμεῖς δὲ περὶ τούτων	ἀρκούντως	διεληλυθότες περὶ Ἀρισταίου γράφειν ἐγχειρήσομεν.
[4, 61]	ὠρέχθησαν. ἡμεῖς δὲ περὶ τούτων	ἀρκούντως	διεληλυθότες τὰ λειπόμενα τῶν περὶ
[4, 85]	περὶ τῶν ἡρώων καὶ ἡμιθέων	ἀρκούντως	εἰρηκότες αὐτοῦ περιγράψομεν τήνδε τὴν
[4, 64]	Αἴθραν. ~Ἡμεῖς δὲ περὶ τούτων	ἀρκούντως	εἰρηκότες τὰ περὶ τῶν ἑπτὰ
[4, 7]	τῶν ἀκουόντων. Τούτων δ´ ἡμῖν	ἀρκούντως	εἰρημένων μεταβιβάσομεν τὸν λόγον ἐπὶ
[4, 57]	ὁμωνυμίαν τῶν ποταμῶν. ~Ἡμῖν δ´	ἀρκούντως	ἐξειργασμένοις τὴν περὶ τῶν Ἀργοναυτῶν
[4, 28]	μετ´ ἐκείνων κατῴκησαν. ἡμεῖς δ´	ἀρκούντως	περὶ τούτων διεληλυθότες ἐπάνιμεν πάλιν
[4, 78]	τὴν μαλακότητα τῆς θερμασίας ἐξιδροῦν	λεληθότως	καὶ κατὰ μιχρὸν τοὺς ἐνδιατρίβοντας
[4, 17]	Ἡρακλῆς ἀκολούθως ταῖς προκατειργασμέναις πράξεσι	τεθαρρηκότως	ὑπέστη τοὺς κινδύνους. καὶ τὰς
[4, 83]	ὀνομασθῆναι. θαυμάσαι δ´ ἄν τις	εἰκότως	ἀναλογισάμενος τὴν περὶ τὸ ἱερὸν
[4, 14]	βαρέσιν ὑπερέχοντας δυσχερὲς κατανοῆσαι. διόπερ	εἰκότως	ἐγένετο τιμιώτατος ἁπάντων τῶν ἀγώνων
[4, 76]	δὲ τὰς χεῖρας διατεταμένας ποιῶν,	εἰκότως	ἐθαυμάζετο παρὰ τοῖς ἀνθρώποις· οἱ
[4, 83]	εἰς ταύτην τιμαῖς. καὶ τοῦτο	εἰκότως	ἐποίουν· τὸ γὰρ γένος εἰς
[4, 82]	τοῦτο δ´ ἄν τις συλλογιζόμενος	εἰκότως	θαυμάσαι τὸ τῆς περιπετείας ἴδιον·
[4, 9]	παρεκελεύσατο. θαυμάσαι δ´ ἄν τις	εἰκότως	τὸ τῆς περιπετείας παράδοξον· ἡ
[4, 77]	πτέρυγας πεφιλοτεχνημένας καὶ διὰ κηροῦ	θαυμαστῶς	ἠσκημένας· ἐπιθέντα δὲ ταύτας τῷ
[4, 78]	τῇ Ἐρυκίνῃ φασὶν αὐτὸν φιλοτεχνῆσαι	περιττῶς	εἰργασμένον καὶ τῷ κατ´ ἀλήθειαν
[4, 24]	ἣν ἐπώνυμον αὐτῷ καλεῖσθαι προσέταξεν·	ὡσαύτως	δὲ καὶ τῶν βοῶν τοῖς
[4, 81]	τῆς γενέσεως αὐτοῦ μυθολογοῦσί τινες	οὕτως.	Ἀπόλλωνα, περὶ τὸ Πήλιον τρεφομένης
[4, 31]	τούτου δὲ χρήσαντος ὅτι ῥᾷον	οὕτως	ἀπολυθήσεται τῆς νόσου, εἰ πραθεὶς
[4, 73]	ταύτην παρθένον διαφυλάττειν, ὑπολαμβάνοντα μόνως	οὕτως	ἐκφεύξεσθαι τὸν κίνδυνον. διόπερ πολλῶν
[4, 78]	ἀτμίδα τοῦ κατ´ αὐτὴν πυρὸς	οὕτως	εὐστόχως ἐξέλαβεν ὥστε διὰ τὴν
[4, 11]	τὴν ῥύσιν ἐπίσχῃ τοῦ αἵματος.	οὕτως	οὖν χειρωσάμενος τὸ ζῷον εἰς
[4, 24]	χρόνους οὐδεμίαν θυσίαν προσδεχόμενος, τότε	πρώτως	συνευδόκησε, τοῦ δαιμονίου τὴν ἀθανασίαν
[4, 17]	ποιεῖσθαι τὴν ὁρμήν· σφόδρα γὰρ	εὐφυῶς	ἡ νῆσος αὕτη κεῖται πρὸς
[4, 25]	ἐξ ᾅδου Κέρβερον πρὸς τὸ	φῶς	ἀγαγεῖν. πρὸς δὲ τοῦτον τὸν
[4, 9]	τοῦ καθήκοντος χρόνου πρὸς τὸ	φῶς	ἀγαγεῖν. τὸν δὲ Δία καταστρατηγηθέντα
[4, 20]	δὲ τῶν πλησιοχώρων τὸ πονεῖν	συνεχῶς	ἠσκηκότων, καὶ τῆς χώρας πολλῆς
[4, 83]	τὴν θεὸν θυσίαις τε μεγαλοπρεπέσι	συνεχῶς	καὶ ἀναθήμασιν ἐκόσμουν· μετὰ δὲ
[4, 48]	δύο νύκτας καὶ δύο ἡμέρας	συνεχῶς	τῇ νηὶ συμπλεύσαντα προειπεῖν μὲν
[4, 26]	τὴν Λιβύην μῆλα χρυσᾶ, τηρούμενα	συνεχῶς	ὑπό τινος δράκοντος φοβερωτάτου, τινὲς
[4, 16]	οὖσαι συγκυνηγοὶ καὶ διὰ παντὸς	εὐστόχως	ἀκοντίζουσαι, τὸν ἕνα στόχον οὐκ
[4, 78]	τοῦ κατ´ αὐτὴν πυρὸς οὕτως	εὐστόχως	ἐξέλαβεν ὥστε διὰ τὴν μαλακότητα
[4, 53]	τοῖς συγγενέσιν ἐπαγγειλάμενον ἐπιεικῶς καὶ	μεγαλοψύχως	προσενεχθήσεσθαι, συναγαγεῖν εἰς ἐκκλησίαν τὰ