Livre, Chap.
[4, 23]	διότι πολὺ λείπονται τῆς ἀξίας	αἱ	βόες, συγκρινομένης τῆς χώρας πρὸς
[4, 24]	οὐκ ἄπωθεν τῆς πόλεως πετρώδους,	αἱ	βόες τὰ ἴχνη καθάπερ ἐπὶ
[4, 28]	ἀριστεύουσαν, ἡρωικῶς καταστρέψαι τὸν βίον.	αἱ	δ´ ὑπολειφθεῖσαι τῶν Ἀμαζόνων ἀπογνοῦσαι
[4, 16]	πλῆθος αὐτῶν ἀντετάχθη τοῖς πολλοῖς,	αἱ	δὲ τιμιώταται κατ´ αὐτὸν ταχθεῖσαι
[4, 80]	βραχὺ γὰρ πρὸ ἡμῶν εἶχον	αἱ	θεαὶ βοῦς μὲν ἱερὰς τρισχιλίας,
[4, 63]	Φερσεφόνης ὑπὸ Πειρίθου· αὗται γὰρ	αἱ	πράξεις συμπεπλεγμέναι ταῖς Θησέως εἰσί.
[4, 28]	δύναμιν ἀξιόλογον ἀθροισθῆναι, μεθ´ ἧς	αἱ	προηγούμεναι τῶν Ἀμαζονίδων περαιωθεῖσαι τὸν
[4, 57]	μετὰ πολλῆς δυνάμεως. οἱ δ´	Ἡρακλεῖδαι,	βοηθούντων αὐτοῖς τῶν Ἀθηναίων, προστησάμενοι
[4, 57]	ποιοῦντα πόλεμον ἀναδέξασθαι. οἱ δ´	Ἡρακλεῖδαι	καὶ οἱ μετ´ αὐτῶν θεωροῦντες
[4, 58]	μὲν Ὕλλος ἀνῃρέθη, οἱ δ´	Ἡρακλεῖδαι	κατὰ τὰς ὁμολογίας ἀπέστησαν τῆς
[4, 58]	~μετὰ δὲ ταῦτα οἱ μὲν	Ἡρακλεῖδαι	πάντες περιβοήτῳ μάχῃ νενικηκότες τὸν
[4, 80]	γὰρ πρὸ ἡμῶν εἶχον αἱ	θεαὶ	βοῦς μὲν ἱερὰς τρισχιλίας, χώρας
[4, 69]	δὲ σύμπαντες λαοὶ ἀπὸ Λαπίθου	Λαπίθαι	προσηγορεύθησαν. τῶν δ´ υἱῶν τῶν
[4, 54]	γεγονότα τῶν ὁμολογιῶν ἐν Κόλχοις	ἐπηγγέλθαι	βοηθήσειν αὐτῇ παρασπονδουμένῃ. ~ἐν τοσούτῳ
[4, 31]	τοῦ Ἰφίτου, φήσας αὐτὸν ψευδῶς	κατῃτιᾶσθαι	τὴν κλοπὴν κατεκρήμνισεν ἀπὸ τοῦ
[4, 44]	δ´ ἐκ τῆς Κλεοπάτρας υἱοὺς	ἀπενέγκασθαι	παρὰ τοῖς Θρᾳξὶ δόξαν ἐπιεικείας.
[4, 50]	αὐτοῖς ἀπορίας, λέγεται τὴν Μήδειαν	ἐπαγγείλασθαι	δι´ ἑαυτῆς τόν τε Πελίαν
[4, 65]	φασὶ τὸν Ἄδραστον χαριζόμενον αὐτοῖς	ἐπαγγείλασθαι	κατάξειν ἀμφοτέρους εἰς τὰς πατρίδας.
[4, 50]	ἐπιθέσεως, ἐκ τῶν βασιλείων αὐτοῖς	ἐπαγγείλασθαι	σημανεῖν τῆς μὲν ἡμέρας καπνῷ,
[4, 46]	συμφέροντος φανέντος, τὴν μὲν Μήδειαν	ἐπαγγείλασθαι	συνεργήσειν αὐτοῖς μέχρι ἂν συντελέσωσι
[4, 52]	κριοῦ πολυετοῦς κατὰ τὴν οἰκίαν,	ἐπαγγείλασθαι	ταῖς κόραις τοῦτον πρότερον καθεψήσειν
[4, 51]	βασιλέως τὸ παράδοξον τῶν λόγων,	ἐπαγγείλασθαι	τὴν Μήδειαν παραχρῆμα ἐπὶ τοῦ
[4, 42]	ἀναβάντα δ´ εἰς τὴν πόλιν	ἐπαγγείλασθαι	τῷ βασιλεῖ διαφθερεῖν τὸ κῆτος.
[4, 29]	ἀπογόνους φασὶ μέχρι τοῦ νῦν	τιμᾶσθαι,	ἑπτὰ δ´ ἐν Θεσπιαῖς, οὓς
[4, 79]	τὸ καὶ παρὰ τοῖς Κρησὶ	τιμᾶσθαι	τὰς θεὰς ταύτας διαφερόντως. ~μυθολογοῦσι
[4, 7]	δοκεῖν εἶναι. Μούσας δ´ αὐτὰς	ὠνομάσθαι	ἀπὸ τοῦ μυεῖν τοὺς ἀνθρώπους,
[4, 84]	τῆς πυκνότητος τῆς φυομένης δάφνης	ὠνομάσθαι	Δάφνιν. τοῦτον δ´ ὑπὸ Νυμφῶν
[4, 21]	παρανομίᾳ διωνομασμένους, οὓς ὀνομάζεσθαι γίγαντας.	ὠνομάσθαι	δὲ καὶ τὸ πεδίον τοῦτο
[4, 49]	καὶ τὴν πόλιν τῶν Βυζαντίων	ὠνομάσθαι.	ἐνταῦθα δὲ βωμοὺς ἱδρυσαμένους καὶ
[4, 5]	πυριγενῆ διὰ τὴν ὁμοίαν αἰτίαν	ὠνομάσθαι.	Θρίαμβον δ´ αὐτὸν ὀνομασθῆναί φασιν
[4, 70]	Κενταύρους πρώτους ἱππεύειν ἐπιχειρήσαντας Ἱπποκενταύρους	ὠνομάσθαι	καὶ εἰς πλάσμα μύθου καταταχθῆναι
[4, 26]	δὲ μῆλα ἀπὸ τοῦ κάλλους	ὠνομάσθαι	ποιητικῶς, ὥσπερ καὶ τὴν Ἀφροδίτην
[4, 7]	τὸν οἰκεῖον λόγον ἀπονέμοντές φασιν	ὠνομάσθαι	τὴν μὲν Κλειὼ διὰ τὸ
[4, 5]	τῶν δὲ ὀργίλων γινομένων, δίμορφον	ὠνομάσθαι	τὸν θεόν. καὶ Σατύρους δέ
[4, 49]	δὲ μόνον ἐναντιοπραγοῦντα· τοῦτον γὰρ	ἀποφήνασθαι	δεῖν τὰ πρὸς τοὺς ξένους
[4, 6]	χρόνους φαίνεσθαι παρ´ ἀνθρώποις, καὶ	γεννᾶσθαι	τὴν τοῦ σώματος φύσιν ἔχοντα
[4, 6]	ἔχειν {τὰ δὲ φυσικὰ μόρια	συγγεννᾶσθαι	τούτῳ καὶ γυναικὸς καὶ ἀνδρός}
[4, 64]	τῶν Θηβῶν, ἄλλον μὲν μηδένα	δύνασθαι	γνῶναι τὸ προτεθειμένον, μόνον δὲ
[4, 78]	τὴν ἀνάβασιν αὐτῆς φιλοτεχνήσας ἐποίησε	δύνασθαι	διὰ τριῶν ἢ τεττάρων ἀνθρώπων
[4, 19]	ὁδοῦ καὶ τὸ δύσβατον, ὥστε	δύνασθαι	στρατοπέδοις καὶ ταῖς τῶν ὑποζυγίων
[4, 28]	ἀθροισθείσας πανδημεὶ σπεῦσαι τοὺς Ἕλληνας	ἀμύνασθαι	περὶ ὧν Ἡρακλῆς στρατεύσας διειργάσατο.
[4, 52]	τῇ συμφορᾷ γενέσθαι· οὔτε γὰρ	ἀμύνασθαι	τὴν Μήδειαν εἶχον ἐξουσίαν οὔτε
[4, 21]	Ἡρακλέους παρουσίαν ἀθροισθῆναι πάντας καὶ	παρατάξασθαι	τῷ προειρημένῳ. θαυμαστῆς δὲ γενομένης
[4, 66]	μὴ μόνον τὸν χρυσοῦν ὅρμον	δέξασθαι	κατὰ τῆς ἀπωλείας τοῦ πατρός,
[4, 57]	ἄλλων πόλεων τὰς ἀξιολογωτάτας ἐδέοντο	δέξασθαι	σφᾶς αὐτοὺς συνοίκους. μηδεμιᾶς δὲ
[4, 45]	τὸν πατέρα φαρμάκῳ διαφθεῖραι καὶ	διαδέξασθαι	τὴν βασιλείαν, ἔπειτ´ Ἀρτέμιδος ἱερὸν
[4, 29]	ἀγῶνας καὶ κινδύνους ὑπὲρ αὐτῆς	ἀναδέξασθαι.	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν
[4, 57]	ἢ ταῦτα μὴ ποιοῦντα πόλεμον	ἀναδέξασθαι.	οἱ δ´ Ἡρακλεῖδαι καὶ οἱ
[4, 46]	αὐτῆς τὸ τῆς ξενοκτονίας νόμιμον,	ἀποδέξασθαι	μὲν τὴν ἡμερότητα τῆς παρθένου,
[4, 57]	αὐτοὺς συνοίκους. μηδεμιᾶς δὲ τολμώσης	ὑποδέξασθαι,	μόνοι τῶν ἄλλων Ἀθηναῖοι διὰ
[4, 66]	ὅρμον καὶ πέπλον, ἀμφότερα ταῦτα	προσδέξασθαι	τὴν Ἐριφύλην, τὸν μὲν ὅρμον
[4, 39]	εἰς τοὺς δώδεκα θεοὺς μὴ	προσδέξασθαι	τὴν τιμὴν ταύτην· ἀδύνατον γὰρ
[4, 39]	θεῶν ἐκβληθέντος· ἄτοπον οὖν εἶναι	προσδέξασθαι	τιμὴν ἑτέρῳ θεῷ φέρουσαν ἀτιμίαν.
[4, 46]	ὑπὸ τῆς γυναικὸς Ἑκάτης πεισθέντα,	προσδέξασθαι	τὸ τῆς ξενοκτονίας νόμιμον. ἀντιπραττούσης
[4, 31]	Νέστορος τοῦ νεωτάτου συγκαταινοῦντας μὴ	προσδέξασθαι	τὸν καθαρμόν· ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 53]	συμμαχήσειν, ἐάν τις βοηθείας προσδεηθῇ·	ἐκλέξασθαι	δὲ καὶ τῆς Ἑλλάδος τὸν
[4, 51]	διάθεσιν καὶ φανεῖσαν τῷ βασιλεῖ	καταπλήξασθαι	τοὺς ὁρῶντας, καὶ δόξαι τινὶ
[4, 82]	βοσκομένων κτηνῶν φιλοτιμηθῆναι τοῖς ἐγχωρίοις	ἐνδείξασθαι	τὰς ἰδίας εὐεργεσίας. διὸ καὶ
[4, 22]	ὑπὸ τῶν τεττίγων αὐτὸν ἐνοχλούμενον	εὔξασθαι	τοῖς θεοῖς ἀφανεῖς γενέσθαι τοὺς
[4, 38]	φιλοστοργίαν καὶ βουλομένη πλέον ἑαυτὴν	ἀγαπᾶσθαι,	τὸν χιτῶνα ἔχρισε τῷ παρὰ
[4, 50]	ἰδίας πατρίδος ἕκαστον συλλέξαντα κοινὸν	ἄρασθαι	πόλεμον· ἀδύνατον γὰρ εἶναι πεντήκοντα
[4, 81]	τῶν κυνηγίων προῃρεῖτο τὸν γάμον	κατεργάσασθαι	τῆς Ἀρτέμιδος, οἱ δ´ ὅτι
[4, 55]	τοὺς υἱοὺς ἀπεκταγκότα, φαρμάκοις αὐτὸν	ἰάσασθαι.	τοῦ δ´ Εὐρυσθέως ἐπικειμένου τοῖς
[4, 9]	βουλόμενον τὴν ἐπιπλοκὴν νόμιμον ποιήσασθαι	βιάσασθαι	μὲν μὴ βουληθῆναι, πεῖσαι δ´
[4, 36]	διὰ τὸ κάλλος ἐρασθείς, ἐπεχείρησε	βιάσασθαι	ταύτην. ἐπιβοωμένης δ´ αὐτῆς τὸν
[4, 40]	μᾶλλον αὑτὸν ἐπιφανέστερον ἔσεσθαι διαλαμβάνοντα,	παρασκευάσασθαι	τὰ πρὸς τὴν ἐπιβολήν. ~καὶ
[4, 65]	δ´ Ἄδραστον πυθόμενον τὰ συμβάντα	παρασκευάσασθαι	τὰ πρὸς τὴν στρατείαν, πείσαντα
[4, 12]	ἐπ´ αὐτῆς τῆς μάχης ἀκριβῶς	στοχάσασθαι	τοῦ καιροῦ. ἔτι μὲν γὰρ
[4, 43]	μὲν ἐν ταῖς ἀνάγκαις ὄντας	ἐπικαλέσασθαι	καθάπερ θεοὺς τοὺς ἀριστεῖς, καὶ
[4, 61]	ἡρωικὴν ἅμα πρᾶξιν καὶ συμφορὰν	ἐπιτελέσασθαι·	ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν,
[4, 56]	τὸ στόμα τοῦ Πόντου, πρᾶξιν	ἐπιτελέσασθαι	παράδοξον καὶ μνήμης ἀξίαν. ἀναπλεύσαντας
[4, 50]	φασιν ἔπανδρον καὶ μνήμης ἀξίαν	ἐπιτελέσασθαι	πρᾶξιν· καταφυγοῦσαν γὰρ ἐπὶ τὴν
[4, 29]	δημούχους, ὧν καὶ τοὺς ἀπογόνους	ἡγήσασθαί	φασι τῆς πόλεως μέχρι τῶν
[4, 48]	προαιρέσεις. ~Τὴν δὲ Μήδειαν ἱστοροῦσι	καθηγήσασθαι	τοῖς Ἀργοναύταις πρὸς τὸ τοῦ
[4, 41]	πρῶτον μὲν περὶ τὸ Πήλιον	ναυπηγήσασθαι	σκάφος, πολὺ τῷ μεγέθει καὶ
[4, 9]	καὶ βουλόμενον τὴν ἐπιπλοκὴν νόμιμον	ποιήσασθαι	βιάσασθαι μὲν μὴ βουληθῆναι, πεῖσαι
[4, 9]	ταύτην οὐκ ἐρωτικῆς ἐπιθυμίας ἕνεκα	ποιήσασθαι,	καθάπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων γυναικῶν,
[4, 53]	βασιλέως θυγατέρων ἀξιῶσαι αὐτὸν φροντίδα	ποιήσασθαι.	καὶ πέρας συντελέσαι τὴν ὑπόσχεσιν
[4, 3]	τὴν ἐπάνοδον εἰς τὴν Βοιωτίαν	ποιήσασθαι,	κομίζοντα μὲν λαφύρων ἀξιόλογον πλῆθος,
[4, 5]	καταδεῖξαι, καὶ μουσικῶν ἀκροαμάτων σύστημα	ποιήσασθαι·	πρὸς δὲ τούτοις ἀλειτουργήτους ποιῆσαι
[4, 71]	ἐγκαλοῦντα τῷ Ἀσκληπιῷ κατηγορίαν αὐτοῦ	ποιήσασθαι	πρὸς τὸν Δία ὡς τῆς
[4, 52]	προσποιησαμένην δὲ δεῖν πρότερον εὐχὰς	ποιήσασθαι	τῇ σελήνῃ, τὰς μὲν παρθένους
[4, 82]	λοιμοῦ δὲ τὴν Ἑλλάδα κατασχόντος	ποιήσασθαι	τὴν θυσίαν ὑπὲρ ἁπάντων τῶν
[4, 78]	ἐπὶ τὸ τῆς πέτρας ἀπόκρημνον	ποιήσασθαι	τὴν οἰκοδομίαν, κατεσκεύασεν ἐπ´ αὐτοῦ
[4, 43]	τελετῆς μόνον τῶν συμπλεόντων μετεσχηκότα,	ποιήσασθαι	τοῖς Σαμόθρᾳξι τὰς ὑπὲρ τῆς
[4, 48]	Ἰάσονος τὴν ἐπὶ θάλατταν κατάβασιν	ποιήσασθαι.	τῶν δὲ διαφυγόντων Ταύρων ἀπαγγειλάντων
[4, 77]	διὰ τὴν εὐφυΐαν καὶ δόξαν	ποιήσασθαι	φίλον ἐπὶ πλέον. τινὲς δὲ
[4, 61]	καὶ κελεύειν ὑπὲρ αὐτῶν εὐχὰς	ποιήσασθαι.	ὧν πραξάντων τὸ προσταχθέν, ὁ
[4, 39]	αὐτοῦ Ζεὺς Ἥραν μὲν ἔπεισεν	υἱοποιήσασθαι	τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸ λοιπὸν
[4, 29]	ἐφιλοτιμήθη τὰς θυγατέρας ἐκ τούτου	τεκνοποιήσασθαι.	διὸ καλέσας αὐτὸν ἐπί τινα
[4, 65]	ὅρμον, ὃν Ἀφροδίτην μυθολογοῦσιν Ἁρμονίᾳ	δωρήσασθαι,	δοῦναι τῇ γυναικὶ τῇ Ἀμφιαράου,
[4, 51]	πρὸς μακάριον καὶ θεοφιλῆ βίον	δωρήσασθαι.	ἐκπληττομένου δὲ τοῦ βασιλέως τὸ
[4, 33]	Καρσὶν ἀναγομένοις εἰς τὴν Ἀσίαν	δωρήσασθαι·	οὗτοι δ´ ἀπαγαγόντες εἰς τὴν
[4, 35]	συμπλοκὴν θάτερον τῶν κεράτων κλάσαντα	δωρήσασθαι	τοῖς Αἰτωλοῖς, ὃ προσαγορεῦσαι κέρας
[4, 56]	θαλάττης, καὶ τὸν κίνδυνον ἐκφυγόντας,	δωρήσασθαι	χαλκοῦν τρίποδα τὸν ἀρχαίοις μὲν
[4, 56]	Πέρσου βιαίως ἐκπεπτωκότα τὴν ἀρχὴν	ἀνακτήσασθαι,	Μήδου τοῦ Μηδείας ἀνελόντος τὸν
[4, 53]	στρατηγίᾳ θαυμασθέντα στρατόπεδόν τε κράτιστον	συστήσασθαι	καὶ πᾶσαν ἐπελθεῖν τὴν οἰκουμένην
[4, 5]	ὧν τοὺς μεταγενεστέρους μουσικὰς συνόδους	συστήσασθαι	τῶν περὶ τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν,
[4, 50]	ταχὺ τὴν προσήκουσαν τοῖς ἀσεβήμασι	κομίσασθαι	τιμωρίαν. τὸν γὰρ Ἰάσονα καταπλεύσαντα
[4, 49]	μυθολογοῦσι τὸν Ἡρακλέα πάντων ἄριστα	διαγωνίσασθαι·	τόν τε γὰρ Λαομέδοντα φονεῦσαι,
[4, 14]	ἐν τοῖς κούφοις ἀθλήμασι πρωτεύοντα	καταγωνίσασθαι	τοὺς ἐν τοῖς βαρέσιν ὑπερέχοντας
[4, 17]	μεγαλοπρεπῶς, καὶ βουλόμενος τοῖς Κρησὶ	χαρίσασθαι,	καθαρὰν ἐποίησε τὴν νῆσον τῶν
[4, 35]	Ἡρακλῆς δὲ τοῖς Καλυδωνίοις βουλόμενος	χαρίσασθαι	τὸν Ἀχελῷον ποταμὸν ἀπέστρεψε, καὶ
[4, 20]	μὲν ἐφεστηκὼς οὐδαμῶς ἠδύνατο πεῖσαι	παύσασθαι	τῶν ἔργων· ἡ δ´ οὐ
[4, 51]	τῷ Πελίᾳ παρακαλέσαι ταῖς θυγατράσι	διακελεύσασθαι	συνεργεῖν καὶ πράττειν ἅπερ ἂν
[4, 27]	{ἐπ´ αὐτὰς} κατὰ θάλατταν ἀποστείλαντα	διακελεύσασθαι	τὰς κόρας ἁρπάσαι καὶ διακομίσαι
[4, 35]	εἰς Αἰτωλίαν πρὸς Οἰνέα καὶ	παρακελεύσασθαι	ταύτην ἀφανίσαι τὴν ταχίστην. ὁ
[4, 51]	καὶ περινιψαμένην τὸ σῶμα πᾶν	ἀποκλύσασθαι	τὰς τῶν φαρμάκων δυνάμεις· ἀποκατασταθεῖσαν
[4, 9]	ἀπάτην οὖν προκρίναντα διὰ ταύτης	παρακρούσασθαι	τὴν Ἀλκμήνην, Ἀμφιτρύωνι κατὰ πᾶν
[4, 83]	τῇ πόλει τῆς μητρὸς ἱερὸν	ἱδρύσασθαι,	καὶ κοσμῆσαι τῇ τε κατασκευῇ
[4, 52]	πραχθὲν αὐταῖς μύσος δι´ ἀπάτην	διορθώσασθαι.	διόπερ ταύτας μὲν ὁρμῆσαι λέγεται
[4, 63]	ἔπειτα πρὸς ἀλλήλους ὁμολογίας ἔθεντο	διακληρώσασθαι,	καὶ τὸν μὲν λαχόντα γῆμαι
[4, 13]	οἱ δὲ διὰ τῆς στιβείας	χειρώσασθαι	καθεύδουσαν, τινὲς δὲ συνεχεῖ διωγμῷ
[4, 13]	βίᾳ μὲν οὖν ἀδύνατον ἦν	χειρώσασθαι	τὰ ζῷα διὰ τὴν ὑπερβολὴν
[4, 15]	ἀκληρούντων. ταύτας ὁ Ἡρακλῆς βουλόμενος	χειρώσασθαι	τὸν κύριον Διομήδην παρέβαλε, καὶ
[4, 6]	ἐξηγούμενοι· τοὺς γὰρ οἰνωθέντας φυσικῶς	ἐντετάσθαι	πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς ἡδονάς. τινὲς
[4, 38]	ἀκολούθως ἐξ ἀνθρώπων εἰς θεοὺς	μεθεστάσθαι·	~διόπερ ὡς ἥρωι ποιήσαντες ἁγισμοὺς
[4, 24]	θυσίας ἀναδείξῃ τῷ θεῷ, παραχρῆμα	ἀποκαθίστασθαί	φασι τοὺς τῇ προειρημένῃ νόσῳ
[4, 2]	ἐπιδέχεσθαι τὴν τῆς ἀμπέλου φυτείαν.	περιάγεσθαι	δ´ αὐτὸν καὶ στρατόπεδον οὐ
[4, 4]	δὲ τὰς στρατείας γυναικῶν πλῆθος	περιάγεσθαι	καθωπλισμένων λόγχαις τεθυρσωμέναις. φασὶ δὲ
[4, 5]	καὶ Σατύρους δέ φασιν αὐτὸν	περιάγεσθαι,	καὶ τούτους ἐν ταῖς ὀρχήσεσι
[4, 48]	δέρος ἀναλαβόντας πρὸς τὴν ναῦν	ἐπείγεσθαι	κατὰ σπουδήν. παραπλησίως δὲ τούτοις
[4, 70]	ταῖς κεκλημέναις γυναιξὶ καὶ βίᾳ	μίσγεσθαι,	διὰ δὲ τὴν παρανομίαν τόν
[4, 18]	πόρον ἀνοίξαντα ποιῆσαι τὸν ὠκεανὸν	μίσγεσθαι	τῇ καθ´ ἡμᾶς θαλάττῃ. ἀλλὰ
[4, 4]	οἴνου κεφαλαλγίας τοῖς πίνουσι γινομένας	διαδεδέσθαι	λέγουσιν αὐτὸν μίτρᾳ τὴν κεφαλήν,
[4, 4]	ἀφ´ ἧς αἰτίας καὶ μιτρηφόρον	ὀνομάζεσθαι·	ἀπὸ δὲ ταύτης τῆς μίτρας
[4, 21]	καὶ ἐπὶ παρανομίᾳ διωνομασμένους, οὓς	ὀνομάζεσθαι	γίγαντας. ὠνομάσθαι δὲ καὶ τὸ
[4, 42]	τοὺς γεωργοῦντας τὴν παραθαλάττιον παραδόξως	συναρπάζεσθαι·	πρὸς δὲ τούτοις λοιμὸν ἐμπεσεῖν
[4, 70]	καὶ ὁρμωμένους ἐκ τῆς Φολόης,	λῄζεσθαι	τοὺς παριόντας τῶν Ἑλλήνων καὶ
[4, 80]	δ´ ὁδοῦ δι´ ἧς ἀνάγκη	κομίζεσθαι	τοὺς λίθους ὑπαρχούσης τραχείας καὶ
[4, 12]	συνεπλάκη τοῖς βιαζομένοις· ἔδει γὰρ	διαγωνίζεσθαι	πρὸς τοὺς ἀπὸ μὲν μητρὸς
[4, 3]	τριῶν ἐτῶν βακχεῖά τε γυναικῶν	ἀθροίζεσθαι,	καὶ ταῖς παρθένοις νόμιμον εἶναι
[4, 56]	περὶ Μηδείας ἐξενήνεκται, καί τινες	χαρίζεσθαι	βουλόμενοι τοῖς Ἀθηναίοις φασὶν αὐτὴν
[4, 43]	οἱ πρόγονοι, βουλόμενοι τῇ μητρὶ	χαρίζεσθαι.	τῶν δὲ περὶ τὸν Ἡρακλέα
[4, 7]	γὰρ δόξῃ καὶ τοῖς φρονήμασι	μετεωρίζεσθαι	τὰς ψυχὰς εἰς ὕψος οὐράνιον·
[4, 53]	τῶν Ἀργοναυτῶν εἰς τὰς πατρίδας	διαχωρίζεσθαι,	φασὶ τὸν Ἡρακλέα συμβουλεῦσαι τοῖς
[4, 65]	στασιάζοντος περὶ τῆς βασιλείας, ὁμολογίας	θέσθαι	πρὸς ἀλλήλους, καθ´ ἃς ἐπέτρεπον
[4, 65]	νεανίσκους παραλαβόντας τὴν ἀρχὴν ὁμολογίας	θέσθαι	πρὸς ἀλλήλους παρ´ ἐνιαυτὸν ἄρχειν.
[4, 18]	τῆς Εὐρώπης ἔγνω τῆς στρατείας	θέσθαι	στήλας ταύτας. βουλόμενος δ´ ἀείμνηστον
[4, 42]	τὴν Ἡσιόνην καὶ τὰς ἵππους	παραθέσθαι	τῷ Λαομέδοντι, συνταξάμενον μετὰ τὴν
[4, 11]	τῷ Διὶ καὶ πατρὶ μὴ	πείθεσθαι	καὶ ἀσύμφορον ἐφαίνετο καὶ ἀδύνατον.
[4, 31]	ἀποδοίη τοῖς Ἰφίτου παισίν, ἀναγκαζόμενος	πείθεσθαι	{ὑπὸ τῆς νόσου} τῷ χρησμῷ
[4, 50]	βιασαμένους εἰς τὴν πόλιν ἀπροσδοκήτως	ἐπιθέσθαι	τῷ βασιλεῖ, τινὰς δ´ ἀποφαίνεσθαι
[4, 43]	χειμαζομένους τῶν πλεόντων εὐχὰς μὲν	τίθεσθαι	τοῖς Σαμόθρᾳξι, τὰς δὲ τῶν
[4, 29]	περὶ τῆς ἀποικίας λόγον καθαρώτερον	ἐκθέσθαι	δυνηθῶμεν. Θέσπιος ἦν ἀνὴρ τὸ
[4, 67]	τοῖς χρόνοις τὰ κατὰ μέρος	ἐκθέσθαι.	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις τῶν
[4, 49]	τοὺς μὲν πρεσβευτὰς εἰς φυλακὴν	ἀποθέσθαι,	τοῖς δ´ ἄλλοις Ἀργοναύταις δι´
[4, 46]	θυγατρὸς ἐπιβουλὴν εἰς ἐλευθέραν αὐτὴν	ἀποθέσθαι	φυλακήν· τὴν δὲ Μήδειαν διαδρᾶσαν
[4, 7]	δ´ ἀπὸ τοῦ καλὴν ὄπα	προΐεσθαι,	τοῦτο δ´ ἐστὶ τῇ εὐεπείᾳ
[4, 9]	ἀλλὰ καὶ πρὸ τῆς γενέσεως	γινώσκεσθαι.	τὸν γὰρ Δία μισγόμενον Ἀλκμήνῃ
[4, 65]	τοὺς δὲ περὶ τὸν Πολυνείκην	ἐπιβαλέσθαι	πείθειν Ἀμφιάραον τὸν μάντιν συστρατεύειν
[4, 70]	καὶ τοὺς Κενταύρους, φασὶ μεθυσθέντας	ἐπιβαλέσθαι	ταῖς κεκλημέναις γυναιξὶ καὶ βίᾳ
[4, 54]	τοῖς γάμοις, τὸ μὲν πρῶτον	ἐπιβαλέσθαι	φασὶν αὐτὸν πείθειν τὴν Μήδειαν
[4, 41]	τοὺς δ´ οὖν ἀριστεῖς συνελθόντας	ἑλέσθαι	σφῶν αὐτῶν στρατηγὸν Ἡρακλέα, προκρίναντας
[4, 42]	πατρίδι. τὴν μὲν οὖν κόρην	ἑλέσθαι	τὸν μετὰ τοῦ ξένου βίον,
[4, 6]	διὰ τὸ μηδένα βούλεσθαι τοῦτο	ἀνελέσθαι.	τὴν δὲ Ἶσιν τὸν φόνον
[4, 43]	παρανομίας δεῖσθαι τῶν ἀτυχημάτων αὐτοὺς	ἐξελέσθαι.	~τὸν δὲ Φινέα πικρῶς ἀπαντήσαντα
[4, 73]	ὁ δ´ Οἰνόμαος τὸ λόγιον	τετελέσθαι	νομίζων, καὶ διὰ τὴν λύπην
[4, 52]	καταμαθόντας τὸ πῦρ, καὶ νομίσαντας	συντετελέσθαι	τὴν ἀναίρεσιν τοῦ βασιλέως, ὁρμῆσαι
[4, 4]	τῶν καλλίστων ἐπιτηδευμάτων, καὶ μεγάλα	συμβάλλεσθαι	τῷ Διονύσῳ πρὸς ἀρετήν τε
[4, 77]	νῆσον ἐρευνᾶν καὶ χρημάτων πλῆθος	ἐπαγγέλλεσθαι	δώσειν τῷ τὸν Δαίδαλον ἀνευρόντι.
[4, 33]	καὶ πυθόμενος ἐξ Ἤλιδος πομπὴν	ἀποστέλλεσθαι	Ποσειδῶνι εἰς Ἰσθμόν, καὶ ταύτης
[4, 54]	Μήδειαν ἑκουσίως παραχωρῆσαι τῆς συμβιώσεως·	βούλεσθαι	γὰρ αὐτὸν γαμεῖν οὐκ ἀποδοκιμάσαντα
[4, 69]	τὸ μέγεθος τῆς παρανομίας μηδένα	βούλεσθαι	καθᾶραι τὸν φόνον. τέλος δ´
[4, 65]	καὶ διελθόντος τοῦ χρόνου μὴ	βούλεσθαι	παραδιδόναι τὴν βασιλείαν. τὸν δὲ
[4, 6]	ποταμὸν ῥῖψαι διὰ τὸ μηδένα	βούλεσθαι	τοῦτο ἀνελέσθαι. τὴν δὲ Ἶσιν
[4, 17]	τὰς Γηρυόνου βοῦς ἀγαγεῖν, ἃς	νέμεσθαι	συνέβαινε τῆς Ἰβηρίας ἐν τοῖς
[4, 17]	συνέβη τοὺς ὄφεις ἐπιβούλους αὐτῷ	γενέσθαι,	ἀνδρωθέντι δὲ πεσεῖν ὑπ´ ἐξουσίαν
[4, 83]	διελθεῖν. Ἔρυκά φασιν υἱὸν μὲν	γενέσθαι	Ἀφροδίτης καὶ Βούτα, βασιλέως τινὸς
[4, 48]	διωγμὸν τοὺς πλείστους αὐτῶν ἀναιρεθῆναι.	γενέσθαι	δὲ καὶ τῶν ἀριστέων τραυματίαν
[4, 27]	Αἰγυπτίων ἐπιθυμῆσαι τῶν παρθένων ἐγκρατῆ	γενέσθαι·	διὸ καὶ λῃστὰς {ἐπ´ αὐτὰς}
[4, 27]	ὀνομαζομένην χώραν φασὶν ἀδελφοὺς δύο	γενέσθαι	δόξῃ διωνομασμένους, Ἕσπερον καὶ Ἄτλαντα.
[4, 20]	ἡμᾶς συνέβη περὶ μίαν γυναῖκα	γενέσθαι.	ἔγκυος γὰρ οὖσα καὶ μετὰ
[4, 74]	ὀξέως ἅμα εὔτεκνον καὶ ἄτεκνον	γενέσθαι.	ἐπεὶ δὲ ὁ Τάνταλος μισηθεὶς
[4, 45]	ὠμότητι. καὶ Πέρσου μὲν Ἑκάτην	γενέσθαι	θυγατέρα, τόλμῃ καὶ παρανομίᾳ προέχουσαν
[4, 5]	τῶν θυμελικῶν ἀγώνων φασὶν εὑρετὴν	γενέσθαι,	καὶ θέατρα καταδεῖξαι, καὶ μουσικῶν
[4, 85]	τῶν μνημονευομένων ἡρώων ὑπεράγοντα φιλοκύνηγον	γενέσθαι	καὶ κατασκευάσαι μεγάλα ἔργα διὰ
[4, 22]	πρὸς ᾗ μυθολογοῦσιν ἴδιόν τι	γενέσθαι	καὶ παράδοξον. τῶν γὰρ ἐγχωρίων
[4, 2]	φασὶν εὑρετήν τε τοῦ οἴνου	γενέσθαι	καὶ τὴν φυτείαν διδάξαι τῆς
[4, 17]	νῆσον, ἐν ᾗ μυθολογοῦσι καὶ	γενέσθαι	καὶ τραφῆναι τὸν Δία. ποιησάμενος
[4, 82]	Αἷμον οἰκήσαντά τινα χρόνον ἄφαντον	γενέσθαι,	καὶ τυχεῖν ἀθανάτων τιμῶν οὐ
[4, 30]	δέ τι καὶ παράδοξον συνέβη	γενέσθαι	κατὰ τὴν ἀποικίαν ταύτην· ὁ
[4, 61]	ἀρὰς δὲ ἐποιήσατο τῷ Διὶ	γενέσθαι	κατὰ τὴν πόλιν τῶν Ἀθηναίων
[4, 22]	διὰ τὴν εὐσέβειαν τοὐναντίον συνέβη	γενέσθαι.	καταντήσαντος γὰρ αὐτοῦ πρὸς τὰ
[4, 76]	τοῦ φόνου τὴν ἐπίγνωσιν συνέβη	γενέσθαι.	κατηγορηθεὶς δὲ καὶ καταδικασθεὶς ὑπὸ
[4, 40]	εἴη διελθεῖν περὶ αὐτῶν. Ἰάσονα	γενέσθαι	λέγουσιν υἱὸν μὲν Αἴσονος, ἀδελφιδοῦν
[4, 85]	πρὸ τοῦ χερρόνησον οὖσαν ὕστερον	γενέσθαι	νῆσον διὰ τοιαύτας αἰτίας. τὸν
[4, 52]	ἀριστεῖς, περιαλγεῖς ἐπὶ τῇ συμφορᾷ	γενέσθαι·	οὔτε γὰρ ἀμύνασθαι τὴν Μήδειαν
[4, 45]	πράξεσι. φασὶ γὰρ Ἡλίου δύο	γενέσθαι	παῖδας, Αἰήτην τε καὶ Πέρσην·
[4, 24]	παρουσίας. ἴδιον δέ τι συνέβη	γενέσθαι	περὶ τὴν πόλιν τῶν Ἀγυριναίων.
[4, 9]	τοίνυν Δανάης καὶ Διός φασι	γενέσθαι	Περσέα· τούτῳ δὲ μιγεῖσαν τὴν
[4, 23]	παραγενόμενος ἀπαιτήσῃ· ὅπερ καὶ συνέβη	γενέσθαι.	πολλαῖς γὰρ ὕστερον γενεαῖς Δωριεὺς
[4, 21]	πεδίον, ἐν ᾧ μυθολογοῦσιν ἄνδρας	γενέσθαι	ταῖς τε ῥώμαις προέχοντας καὶ
[4, 64]	δούσης χρησμὸν αὐτῷ μὴ συμφέρειν	γενέσθαι	τέκνα (τὸν γὰρ ἐξ αὐτοῦ
[4, 56]	συγγραφεῦσιν αἰτίαν τῆς πλάνης φασὶ	γενέσθαι	τὴν ὁμωνυμίαν τῶν ποταμῶν. ~Ἡμῖν
[4, 49]	τοῦ πατρὸς προαίρεσιν ἐξηγησάμενον αἴτιον	γενέσθαι	τῆς σωτηρίας αὐτοῖς. εὐθὺς γὰρ
[4, 81]	Αὐτονόην, ἐξ ἧς φασιν Ἀκτέωνα	γενέσθαι	τὸν κατὰ τοὺς μύθους ὑπὸ
[4, 85]	τὸν αὐχένα τῆς ἠπείρου, καὶ	γενέσθαι	τὸν πορθμὸν διειργούσης τῆς θαλάττης
[4, 4]	ἐκ Διὸς καὶ Φερσεφόνης Διόνυσον	γενέσθαι	τὸν ὑπό τινων Σαβάζιον ὀνομαζόμενον,
[4, 22]	ἐνοχλούμενον εὔξασθαι τοῖς θεοῖς ἀφανεῖς	γενέσθαι	τοὺς ἐνοχλοῦντας αὐτόν· καὶ διὰ
[4, 22]	μόνον κατὰ τὸ παρὸν ἀφανεῖς	γενέσθαι	τούτους, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸν
[4, 4]	νεωτέροις χρόνοις φασὶ τῷ σώματι	γενέσθαι	τρυφερὸν καὶ παντελῶς ἁπαλόν, εὐπρεπείᾳ
[4, 59]	εἰπεῖν διὰ τὸ τοῦτον ζηλωτὴν	γενέσθαι	τῶν Ἡρακλέους ἄθλων. Θησεὺς τοίνυν
[4, 39]	εὔνοιαν παρέχεσθαι, τὴν δὲ τέκνωσιν	γενέσθαι	φασὶ τοιαύτην· τὴν Ἥραν ἀναβᾶσαν
[4, 50]	εἶναι πεντήκοντα καὶ τρισὶν ἀνδράσι	περιγενέσθαι	βασιλέως δύναμιν ἔχοντος καὶ πόλεις
[4, 14]	ἢ παγκρατιαστὴν τοῦ σταδιέως δύσκολον	περιγενέσθαι,	καὶ πάλιν τὸν ἐν τοῖς
[4, 53]	τὴν στρατείαν οὐ μετρίως δοξασθέντος,	προσγενέσθαι	τὴν ἐκ τῆς Ὀλυμπικῆς πανηγύρεως
[4, 22]	ὕστερον χρόνον ἅπαντα μηδένα τέττιγα	φαίνεσθαι	κατὰ τὴν χώραν. Ὁ δ´
[4, 6]	θεὸν καὶ κατά τινας χρόνους	φαίνεσθαι	παρ´ ἀνθρώποις, καὶ γεννᾶσθαι τὴν
[4, 1]	τὸν θεὸν τοῦτον παρ´ ἑαυτοῖς	ἀποφαίνεσθαι	γεγονέναι, καὶ τὰ περὶ τὴν
[4, 50]	ἐπιθέσθαι τῷ βασιλεῖ, τινὰς δ´	ἀποφαίνεσθαι	δεῖν στρατιώτας ἀπὸ τῆς ἰδίας
[4, 51]	φαντασθῆναι τῶν δρακόντων, ἐφ´ ὧν	ἀποφαίνεσθαι	τὴν θεὸν κομισθεῖσαν δι´ ἀέρος
[4, 4]	δαψιλῆ τὸν ἄκρατον ἐμφορησαμένους μανιώδεις	γίνεσθαι,	καὶ ταῖς βακτηρίαις ξυλίναις χρωμένους
[4, 24]	τὰς εἰθισμένας θυσίας παῖδας ἀφώνους	γίνεσθαι	καὶ τοῖς τετελευτηκόσιν ὁμοίους. ἀλλ´
[4, 24]	τιμὰς καὶ θυσίας κατέδειξεν αὐτῷ	γίνεσθαι	κατ´ ἐνιαυτὸν τὰς μέχρι τοῦ
[4, 6]	ὑπάρχειν, καὶ γεννώμενα σπανίως προσημαντικὰ	γίνεσθαι	ποτὲ μὲν κακῶν ποτὲ δ´
[4, 71]	αὐτοῦ ταπεινουμένης· ἐλάττους γὰρ ἀεὶ	γίνεσθαι	τοὺς τετελευτηκότας, θεραπευομένους ὑπὸ τοῦ
[4, 3]	διὰ τὸ τοῖς σώμασιν εὐτονωτέρους	γίνεσθαι	τοὺς τὸν οἶνον πίνοντας, φασὶν
[4, 51]	σώματος ἑαυτῆς τὰς τούτων πίστεις	παρέξεσθαι.	εἰποῦσαν γὰρ μιᾷ τῶν Πελίου
[4, 26]	ἄθλους ἀποτετελεκώς, προσεδέχετο τῆς ἀθανασίας	τεύξεσθαι,	καθάπερ ὁ Ἀπόλλων ἔχρησεν. ~Ἡμῖν
[4, 10]	προστάττοντος Εὐρυσθέως, καὶ τοῦτο πράξαντα	τεύξεσθαι	τῆς ἀθανασίας. ~Τούτων δὲ πραχθέντων
[4, 73]	παρθένον διαφυλάττειν, ὑπολαμβάνοντα μόνως οὕτως	ἐκφεύξεσθαι	τὸν κίνδυνον. διόπερ πολλῶν μνηστευομένων
[4, 4]	δὲ καὶ παιδαγωγὸν καὶ τροφέα	συνέπεσθαι	κατὰ τὰς στρατείας αὐτῷ Σειληνόν,
[4, 17]	ἐξημερώσας ἐποίησε μηδεμιᾶς χώρας εὐδαιμονίᾳ	λείπεσθαι.	ὁμοίως δὲ καὶ τοὺς παρανομοῦντας
[4, 7]	τοῦ τοὺς παιδευθέντας ὑπ´ αὐτῆς	ἐξαίρεσθαι	πρὸς οὐρανόν· τῇ γὰρ δόξῃ
[4, 80]	χρησμοὶ προσέταξαν τιμᾶν τὰς θεάς·	ἔσεσθαι	γὰρ τοῖς τοιούτοις τούς τε
[4, 40]	διὰ τοῦτο μᾶλλον αὑτὸν ἐπιφανέστερον	ἔσεσθαι	διαλαμβάνοντα, παρασκευάσασθαι τὰ πρὸς τὴν
[4, 64]	ἐξ αὐτοῦ τεκνωθέντα παῖδα πατροκτόνον	ἔσεσθαι	καὶ πᾶσαν τὴν οἰκίαν πληρώσειν
[4, 53]	συγγενέσιν ἐπαγγειλάμενον ἐπιεικῶς καὶ μεγαλοψύχως	προσενεχθήσεσθαι,	συναγαγεῖν εἰς ἐκκλησίαν τὰ πλήθη.
[4, 66]	τῆς πόλεως· μόνως γὰρ οὕτω	σωθήσεσθαι.	οἱ μὲν οὖν Καδμεῖοι κατὰ
[4, 48]	φανεὶς αὐτοῖς σημαίνει τὰ μέλλοντα	γενήσεσθαι·	συμβουλεύειν οὖν αὐτοῖς, ὅταν τῆς
[4, 40]	ἐλπίζοντος ἐν ταῖς παραβόλοις στρατείαις	διαφθαρήσεσθαι·	αὐτὸν μὲν γὰρ ἐκ φύσεως
[4, 84]	προειπεῖν, ἐὰν ἄλλῃ τινὶ πλησιάσῃ,	στερήσεσθαι	τῆς ὁράσεως· κἀκεῖνον ὑπό τινος
[4, 31]	Μεγάρας γενομένην ἀτυχίαν εὐλαβηθείς, ἀπεκρίθη	βουλεύσεσθαι	περὶ τοῦ γάμου. ὁ δ´
[4, 69]	τὸν Ἠϊονέα μετεπέμψατο ἐπαγγελλόμενος πάντα	ὑπακούσεσθαι,	καὶ τὸν Ἠϊονέα παραγενόμενον ἔβαλεν
[4, 78]	διὰ τριῶν ἢ τεττάρων ἀνθρώπων	φυλάττεσθαι.	διόπερ ὁ Κώκαλος ἐν ταύτῃ
[4, 42]	καρπῶν παντελῆ φθοράν, ὥστε πάντας	ἐκπλήττεσθαι	τὸ μέγεθος τῆς περιστάσεως. διὸ
[4, 40]	βαρβάρων καὶ παντελῶς ἀγρίων ἄξενον	προσαγορεύεσθαι,	ξενοκτονούντων τῶν ἐγχωρίων τοὺς καταπλέοντας.
[4, 45]	ἱδρυσαμένην καὶ τοὺς καταπλέοντας ξένους	θύεσθαι	τῇ θεῷ καταδείξασαν ἐπ´ ὠμότητι
[4, 30]	δυσχωρίαις κατῴκησαν, ἐθίσαντες δ´ ἑαυτοὺς	τρέφεσθαι	γάλακτι καὶ κρέασι καὶ πολλὰς
[4, 62]	γενόμενον υἱὸν ἔπεμψεν εἰς Τροιζῆνα	τρέφεσθαι	παρὰ τοῖς Αἴθρας ἀδελφοῖς, ἐκ
[4, 47]	ζῴου. τῆς ὁμοίας δὲ μυθολογίας	ἔχεσθαι	καὶ τὰ περὶ τοῦ Φρίξου
[4, 51]	τὰς ὁδοὺς συντρέχοντος, παραγγέλλειν πᾶσι	δέχεσθαι	τὴν θεὸν εὐσεβῶς· παρεῖναι γὰρ
[4, 50]	τῷ Ἰάσονι καὶ πάντα κίνδυνον	ἀναδέχεσθαι,	περὶ τῆς ἐπιθέσεως ἐμπεσεῖν αὐτοῖς
[4, 2]	τοὺς χώραν ἔχοντας μὴ δυναμένην	ἐπιδέχεσθαι	τὴν τῆς ἀμπέλου φυτείαν. περιάγεσθαι
[4, 39]	τὸν ἅπαντα χρόνον μητρὸς εὔνοιαν	παρέχεσθαι,	τὴν δὲ τέκνωσιν γενέσθαι φασὶ
[4, 5]	τραγῳδίαις τέρψιν καὶ πολλὴν ἡδονὴν	παρέχεσθαι	τῷ θεῷ. καθόλου δὲ τὰς
[4, 73]	ἁγισθέντων δὲ τῶν ἱερῶν, τότε	ἄρχεσθαι	τοῦ δρόμου τὸν Οἰνόμαον καὶ
[4, 71]	τὸν πόλεμον μεγάλας χρείας αὐτοὺς	παρασχέσθαι	τοῖς Ἕλλησι, θεραπεύοντας ἐμπειρότατα τοὺς
[4, 52]	δ´ Ἄλκηστιν δι´ εὐσεβείας ὑπερβολὴν	ἀποσχέσθαι	τοῦ γεννήσαντος. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 42]	μετὰ τὴν ἐκ Κόλχων ἐπάνοδον	ἀπολήψεσθαι,	αὐτὸν δ´ ἀναχθῆναι μετὰ τῶν
[4, 4]	πολέμοις μάχας ὅπλοις αὐτὸν πολεμικοῖς	κεκοσμῆσθαι	καὶ δοραῖς παρδάλεων, κατὰ δὲ
[4, 54]	σωφροσύνῃ καὶ ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς	κεκοσμῆσθαι·	μετὰ δὲ ταῦτα ἀεὶ μᾶλλον
[4, 22]	μυθολογοῦσι δὲ τὸ μὲν παλαιὸν	γεγενῆσθαι	νεκυομαντεῖον πρὸς αὐτῇ, ὃ τοῖς
[4, 5]	τὰς λοιπὰς προσηγορίας ἐπιθετικὰς αὐτῷ	γεγενῆσθαι,	περὶ ὧν μακρὸν ἂν εἴη
[4, 6]	δὲ τῷ Πριάπῳ τινὲς μυθολογοῦσι	γεγενῆσθαι	τὸν ὀνομαζόμενον Ἑρμαφρόδιτον, ὃν ἐξ
[4, 23]	μυθολογοῦσί τινες καὶ στρατηγοὺς ἐπιφανεῖς	γεγενῆσθαι	τοὺς μέχρι τοῦ νῦν ἡρωικῆς
[4, 47]	παρὰ τοῖς Ἕλλησι πλασθῆναι μύθους.	διαβεβοῆσθαι	γὰρ ὅτι πυρίπνοοι ταῦροι περὶ
[4, 40]	αὐτὸν μὲν γὰρ ἐκ φύσεως	ἐστερῆσθαι	παίδων ἀρρένων, τὸν δ´ ἀδελφὸν
[4, 46]	φαρμάκων δυνάμεις, προαιρέσει δ´ ἐναντιωτάτῃ	χρῆσθαι·	διατελεῖν γὰρ τοὺς καταπλέοντας τῶν
[4, 4]	τοῦ ποτοῦ, καταδεῖξαι δὲ νάρθηξι	χρῆσθαι	καὶ μὴ ξυλίναις βακτηρίαις. ~Ἐπωνυμίας
[4, 4]	καὶ κατὰ τὴν μαλακότητα τρυφεραῖς	χρῆσθαι.	πρὸς δὲ τὰς ἐκ τοῦ
[4, 38]	χιτῶνα καὶ ἱμάτιον, οἷς εἰώθει	χρῆσθαι	πρὸς τὰς θυσίας. ἡ δὲ
[4, 50]	Κίρκης· καὶ ταύταις μὲν μηδέποτε	χρῆσθαι	πρότερον πρὸς ἀπώλειαν ἀνθρώπων, νυνὶ
[4, 27]	Ἕσπερον καὶ Ἄτλαντα. τούτους δὲ	κεκτῆσθαι	πρόβατα τῷ μὲν κάλλει διάφορα,
[4, 26]	λέγουσι ποίμνας προβάτων κάλλει διαφερούσας	κεκτῆσθαι	τὰς Ἑσπερίδας, χρυσᾶ δὲ μῆλα
[4, 40]	παίδων ἀρρένων, τὸν δ´ ἀδελφὸν	εὐλαβεῖσθαι	μήποτε συνεργὸν ἔχων τὸν υἱὸν
[4, 33]	Ποσειδῶνι εἰς Ἰσθμόν, καὶ ταύτης	ἀφηγεῖσθαι	Εὔρυτον τὸν Αὐγέου, προσπεσὼν ἄφνω
[4, 7]	μελῳδίας, δι´ ἧς τοὺς ἀκούοντας	ψυχαγωγεῖσθαι,	Τερψιχόρην δ´ ἀπὸ τοῦ τέρπειν
[4, 43]	δηλώσαντας τῆς τοῦ πατρὸς παρανομίας	δεῖσθαι	τῶν ἀτυχημάτων αὐτοὺς ἐξελέσθαι. ~τὸν
[4, 12]	γὰρ μυθολογοῦσι τὸ παλαιὸν Διόνυσον	παρατεθεῖσθαί	τινι Κενταύρῳ, καὶ προστάξαι τότε
[4, 1]	σφόδρα τοῦτον καὶ μεγίστας εὐεργεσίας	κατατεθεῖσθαι	τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων. εἴρηται
[4, 39]	τοὺς βαρβάρους ὅταν θετὸν υἱὸν	ποιεῖσθαι	βούλωνται. τὴν δ´ Ἥραν μετὰ
[4, 69]	καὶ κατετόλμησεν ὑπὲρ συνουσίας λόγους	ποιεῖσθαι.	ἔπειτα τὸν μὲν Δία εἴδωλον
[4, 20]	τῶν ἐν ταῖς ἐργασίαις κοινωνοὺς	ποιεῖσθαι.	μισθοῦ δὲ παρ´ ἀλλήλοις ἐργαζομένων
[4, 84]	βοῶν ἀγέλας παμπληθεῖς κεκτημένον, τούτων	ποιεῖσθαι	πολλὴν ἐπιμέλειαν· ἀφ´ ἧς αἰτίας
[4, 2]	αὐτῆς παρακληθῆναι τὰς ἐπιπλοκὰς ὁμοίας	ποιεῖσθαι	ταῖς πρὸς τὴν Ἥραν συμπεριφοραῖς.
[4, 3]	νομίζειν κατὰ τὸν χρόνον τοῦτον	ποιεῖσθαι	τὰς παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ἐπιφανείας.
[4, 2]	μετὰ πολλῆς σπουδῆς ἐπιμέλειαν αὐτοῦ	ποιεῖσθαι	τὴν ἀρίστην. διὸ καὶ τραφέντα
[4, 52]	ἐγχρονίζειν, ἀναστροφὴν διδοῦσαν τοῖς μέλλουσι	ποιεῖσθαι	τὴν ἐπίθεσιν. διὸ καὶ τοὺς
[4, 17]	εἰς Κρήτην, κεκρικὼς ἐκ ταύτης	ποιεῖσθαι	τὴν ὁρμήν· σφόδρα γὰρ εὐφυῶς
[4, 2]	μετὰ βροντῶν καὶ ἀστραπῶν ἐπιφανῶς	ποιεῖσθαι	τὴν συνουσίαν· τὴν δὲ Σεμέλην
[4, 34]	φυλακῇ τὴν σωτηρίαν τοῦ τέκνου	κεῖσθαι,	τὸν δαλὸν ἐπιμελῶς τηρεῖν. ὕστερον
[4, 26]	ὥσπερ καὶ τὴν Ἀφροδίτην χρυσῆν	καλεῖσθαι	διὰ τὴν εὐπρέπειαν. ἔνιοι δὲ
[4, 29]	χώραν, ἣν μέχρι τοῦ νῦν	καλεῖσθαι	Ἰολαεῖον. ἐξημερώσας δὲ τὴν χώραν
[4, 48]	σταδίους ἀπὸ τῆς πόλεως, ἣν	καλεῖσθαι	μὲν Σύβαριν, ἔχειν δὲ τὰ
[4, 24]	σταδίων τεττάρων, ἣν ἐπώνυμον αὐτῷ	καλεῖσθαι	προσέταξεν· ὡσαύτως δὲ καὶ τῶν
[4, 50]	ἀνθρώπων, νυνὶ δὲ δι´ αὐτῶν	ἀμυνεῖσθαι	ῥᾳδίως τοὺς ἀξίους τιμωρίας. προειποῦσαν
[4, 46]	αὐτὴν ἐκ τῆς φυλακῆς ἀφιεῖσαν	προνοεῖσθαι	τῆς τῶν ἀτυχούντων ἀσφαλείας· τὸν
[4, 64]	πολλοὺς ὑπ´ αὐτῆς δι´ ἀπορίαν	ἀναιρεῖσθαι.	προτιθεμένου δὲ ἐπάθλου φιλανθρώπου τῷ
[4, 50]	Ἀμφινόμην δὲ τὴν μητέρα μέλλουσαν	ἀναιρεῖσθαί	φασιν ἔπανδρον καὶ μνήμης ἀξίαν
[4, 46]	ποτὲ μὲν παρὰ τοῦ πατρὸς	αἰτεῖσθαι	δεήσει καὶ χάριτι τὴν τῶν
[4, 8]	ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθους τῶν ἔργων	ἀπιστεῖσθαι	τὴν γραφήν. καθόλου μὲν γὰρ
[4, 55]	ἱστορίαν, ἀλλὰ καὶ διαφώνους ἑτέρας	παραδεδόσθαι	συμβέβηκε, περὶ ὧν ἐν οἰκειοτέροις
[4, 65]	Ἀμφιάραος δόξας ὑπὸ τῆς γυναικὸς	προδεδόσθαι	συστρατεύσειν μὲν ὡμολόγησεν, ἐντολὰς δὲ
[4, 21]	Οὐεσουούιος, ἔχων πολλὰ σημεῖα τοῦ	κεκαῦσθαι	κατὰ τοὺς ἀρχαίους χρόνους. τοὺς
[4, 22]	αὐτῇ, ὃ τοῖς ὕστερον χρόνοις	καταλελύσθαι	φασίν. ἀναπεπταμένης δὲ τῆς λίμνης
[4, 46]	καὶ χάριτι τὴν τῶν μελλόντων	ἀπόλλυσθαι	σωτηρίαν, ποτὲ δ´ αὐτὴν ἐκ
[4, 3]	τῆς μανίας καὶ παραλύσεως βλάπτον	διορθοῦσθαι.	καθόλου δὲ μυθολογοῦσι τῶν θεῶν
[4, 35]	ἧς τὴν εὐτονίαν τοῦ κατασκευάσαντος	δηλοῦσθαι.	~Ἡρακλῆς δὲ τοῖς Καλυδωνίοις συστρατεύσας
[4, 1]	κατὰ τὴν γραφὴν ἐν πολλοῖς	ἐλαττοῦσθαι.	ἡ μὲν γὰρ τῶν ἀναγραφομένων
[4, 28]	ἐφιλοτιμοῦντο διὰ τὸ τὸν Θησέα	καταδεδουλῶσθαι	τὴν ἡγεμόνα τῶν Ἀμαζόνων Ἀντιόπην,
[4, 84]	ὑδάτων διαφόρους καὶ δένδρεσι παντοίοις	πεπληρῶσθαι.	εἶναι δὲ καὶ δρυῶν μεγάλων
[4, 56]	δέρους ἁρπαγὴν πυθομένους ὑπ´ Αἰήτου	προκατειλῆφθαι	ναυσὶ τὸ στόμα τοῦ Πόντου,
[4, 43]	θεῶν προνοίᾳ τῶν κινδύνων ἑαυτοὺς	ἀπηλλάχθαι.	διὸ καὶ τοῖς ἐπιγινομένοις παραδοσίμου
[4, 51]	καθίδρυσιν ἑαυτῆς καὶ τιμὰς αἰωνίους	ἐκλελέχθαι	τὸν εὐσεβέστατον ἁπάντων τῶν βασιλέων·
[4, 55]	ἑαυτὸν μεταστῆσαι. τοὺς δὲ Κορινθίους	ἐκπεπλῆχθαι	μὲν τὴν δεινότητα τῆς περιπετείας,
[4, 75]	ἀφνειότατος γένετο θνητῶν ἀνθρώπων· τοῦ	τρισχίλιαι	ἵπποι ἕλος κάτα βουκολέοντο. Ἐριχθονίου
[4, 2]	Σεμέλην καὶ Ἰνὼ καὶ Αὐτονόην	καὶ	Ἀγαύην, ἔτι δὲ Πολύδωρον. τῇ
[4, 68]	Μελάμποδα καὶ Βίαντα τοὺς Ἀμυθάονος	καὶ	Ἀγλαΐας υἱοὺς καί τινας ἄλλους
[4, 71]	ὑπάρχειν καὶ Κορωνίδος, φύσει δὲ	καὶ	ἀγχινοίᾳ διενεγκόντα ζηλῶσαι τὴν ἰατρικὴν
[4, 14]	καὶ πανηγύρεις, ἔτι δ´ ἑορτὰς	καὶ	ἀγῶνας, ἐτίμησαν αὐτὸν δωρεαῖς οἰκείαις
[4, 17]	δὲ πεσεῖν ὑπ´ ἐξουσίαν ὑπερηφάνου	καὶ	ἀδίκου μονάρχου τοῦ τοὺς ἄθλους
[4, 11]	μὴ πείθεσθαι καὶ ἀσύμφορον ἐφαίνετο	καὶ	ἀδύνατον. εἰς πολλὴν οὖν ἀμηχανίαν
[4, 61]	αὐτοὺς πρὸς Αἰακὸν τὸν Διὸς	καὶ	Αἰγίνης τῆς Ἀσωποῦ θυγατρός, καὶ
[4, 68]	Κρηθεῖ ἐτέκνωσεν Ἀμυθάονα καὶ Φέρητα	καὶ	Αἴσονα. Κρηθέως δὲ τελευτήσαντος ἐστασίασαν
[4, 69]	Φόρβαντος ὑπῆρξαν υἱοὶ δύο, Αἰγεὺς	καὶ	Ἄκτωρ, οἱ τὴν Ἠλείων βασιλείαν
[4, 67]	καὶ Ἠλεκτρύωνα, ἔτι δ´ Ἀρχίλυκον	καὶ	Ἀλεγήνορα. τούτων δ´ Ἱππάλκιμος μὲν
[4, 35]	Τὰ μὲν οὖν περὶ Μελέαγρον	καὶ	Ἀλθαίαν, ἔτι δ´ Οἰνέα τοιαύτης
[4, 26]	ἐπιμελητὴν καθεσταμένον, καὶ ῥώμῃ σώματος	καὶ	ἀλκῇ διαφέροντα, τηρεῖν τὰ πρόβατα
[4, 54]	πρεσβυτάτους δύο διδύμους Θετταλόν τε	καὶ	Ἀλκιμένην, τὸν δὲ τρίτον πολὺ
[4, 16]	καὶ Μάρπην, ἔτι δὲ Τέκμησσαν	καὶ	Ἀλκίππην ἐχειρώσατο. αὕτη δ´ ὀμόσασα
[4, 7]	τῶν ποιητῶν, ἐν οἷς ἐστι	καὶ	Ἀλκμάν, θυγατέρας ἀποφαίνονται Οὐρανοῦ καὶ
[4, 3]	κολάσαι δ´ αὐτὸν πολλοὺς μὲν	καὶ	ἄλλους κατὰ πᾶσαν τὴν οἰκουμένην
[4, 68]	καὶ Ζευξίππης τῆς Ἱπποκόωντος Οἰκλῆς	καὶ	Ἀμφάλκης ὑπῆρξαν, Οἰκλέους δὲ καὶ
[4, 68]	τῆς Θεσπίου Ἰφιάνειρα καὶ Πολύβοια	καὶ	Ἀμφιάραος ἐγένοντο. Μελάμπους μὲν οὖν
[4, 12]	ὑπῆρχον ἐπιφανέστατοι Δάφνις καὶ Ἀργεῖος	καὶ	Ἀμφίων, ἔτι δὲ Ἱπποτίων καὶ
[4, 6]	ἀνευρεῖν καταδεῖξαι τιμᾶν ὡς θεὸν	καὶ	ἀναθεῖναι κατὰ τὸ ἱερὸν ἐντεταμένον.
[4, 83]	θεὸν θυσίαις τε μεγαλοπρεπέσι συνεχῶς	καὶ	ἀναθήμασιν ἐκόσμουν· μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 49]	Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ	καὶ	ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν,
[4, 32]	Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ	καὶ	ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν,
[4, 34]	ἡλικίαν μάλιστα ἀκμάζων, ῥώμῃ δὲ	καὶ	ἀνδρείᾳ διαφέρων, παρέλαβε πολλοὺς τῶν
[4, 60]	Κρήτης ἐγέννησε Δευκαλίωνα καὶ Κατρέα	καὶ	Ἀνδρόγεων καὶ Ἀριάδνην, καὶ ἕτερα
[4, 6]	μόρια συγγεννᾶσθαι τούτῳ καὶ γυναικὸς	καὶ	ἀνδρός} ἔνιοι δὲ τὰ τοιαῦτα
[4, 11]	τὰς τῶν ἀνθρώπων ὁμιλίας τε	καὶ	ἀπαντήσεις· τέλος δὲ τοῦ χρόνου
[4, 63]	λαβόντες, ἥρπασαν τὴν Ἑλένην κοινῇ	καὶ	ἀπήγαγον εἰς τὰς Ἀθήνας. ἔπειτα
[4, 30]	μέχρι τῶν νῦν καιρῶν διαμένοντα	καὶ	ἀπὸ τοῦ κατασκευάσαντος Δαιδάλεια καλούμενα.
[4, 84]	τόπων ἰδιότησι πρὸς θερινὴν ἄνεσιν	καὶ	ἀπόλαυσιν εὖ πεφυκέναι. πολλάς τε
[4, 72]	πόλις Σινώπη· ἐκ δὲ ταύτης	καὶ	Ἀπόλλωνος γενόμενος υἱὸς Σύρος ἐβασίλευσε
[4, 19]	τὸν ἀφ´ Ἡρακλέους χρόνον ἐλευθέρα	καὶ	ἀπόρθητος μέχρι τοῦ καθ´ ἡμᾶς
[4, 12]	ἀναιρεθέντων Κενταύρων ὑπῆρχον ἐπιφανέστατοι Δάφνις	καὶ	Ἀργεῖος καὶ Ἀμφίων, ἔτι δὲ
[4, 60]	Δευκαλίωνα καὶ Κατρέα καὶ Ἀνδρόγεων	καὶ	Ἀριάδνην, καὶ ἕτερα τέκνα ἔσχε
[4, 67]	δὲ Κλονίον, Ἀρχίλυκος δὲ Προθοήνορα	καὶ	Ἀρκεσίλαον τοὺς ἐπὶ Τροίαν στρατευσαμένους
[4, 2]	καὶ γυναικῶν, καὶ τοὺς ἀδίκους	καὶ	ἀσεβεῖς τῶν ἀνθρώπων κολάζειν. καὶ
[4, 68]	δὲ ταῦτα Σαλμωνεύς, ὑβριστὴς ὢν	καὶ	ἀσεβής, ὑπὸ μὲν τῶν ὑποτεταγμένων
[4, 16]	κατεκόπησαν. μετὰ δὲ ταύτας Δηιάνειραν	καὶ	Ἀστερίαν καὶ Μάρπην, ἔτι δὲ
[4, 2]	Δία παραγενόμενον θεοπρεπῶς μετὰ βροντῶν	καὶ	ἀστραπῶν ἐπιφανῶς ποιεῖσθαι τὴν συνουσίαν·
[4, 11]	Διὶ καὶ πατρὶ μὴ πείθεσθαι	καὶ	ἀσύμφορον ἐφαίνετο καὶ ἀδύνατον. εἰς
[4, 72]	τε καὶ Τάναγρα καὶ Θέσπεια	καὶ	Ἀσωπίς, ἔτι δὲ Σινώπη, πρὸς
[4, 72]	ποταμῶν, ἐν οἷς ὑπάρξαι Πηνειὸν	καὶ	Ἀσωπόν. Πηνειὸς μὲν οὖν κατοικήσας
[4, 74]	ἕνα καιρὸν ὀξέως ἅμα εὔτεκνον	καὶ	ἄτεκνον γενέσθαι. ἐπεὶ δὲ ὁ
[4, 5]	τῶν περὶ τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν,	καὶ	ἀτελεῖς ποιῆσαι τοὺς τὰ τοιαῦτα
[4, 27]	δύο γενέσθαι δόξῃ διωνομασμένους, Ἕσπερον	καὶ	Ἄτλαντα. τούτους δὲ κεκτῆσθαι πρόβατα
[4, 41]	ἔτι δὲ τοὺς Θεσπίου παῖδας	καὶ	αὐτὸν τὸν στελλόμενον τὸν πλοῦν
[4, 2]	ἐξ αὐτῆς Σεμέλην καὶ Ἰνὼ	καὶ	Αὐτονόην καὶ Ἀγαύην, ἔτι δὲ
[4, 14]	στεφανίτην δ´ αὐτὸν ἐποίησεν, ὅτι	καὶ	αὐτὸς εὐηργέτησε τὸ γένος τῶν
[4, 24]	κηροῦ τινος ἀπετυποῦντο. ὁμοίως δὲ	καὶ	αὐτῷ τῷ Ἡρακλεῖ τούτου συμβαίνοντος,
[4, 6]	ὀνομαζόμενον Ἑρμαφρόδιτον, ὃν ἐξ Ἑρμοῦ	καὶ	Ἀφροδίτης γεννηθέντα τυχεῖν τῆς ἐξ
[4, 6]	Πρίαπον υἱὸν μὲν εἶναι Διονύσου	καὶ	Ἀφροδίτης, πιθανῶς τὴν γένεσιν ταύτην
[4, 3]	κατὰ συστήματα θυσιάζειν τῷ θεῷ	καὶ	βακχεύειν καὶ καθόλου τὴν παρουσίαν
[4, 36]	ἐν τῷ διακονεῖν, πατάξας κονδύλῳ,	καὶ	βαρυτέρας τῆς πληγῆς γενομένης, ἀπέκτεινεν
[4, 64]	τῷ λύσαντι γαμεῖν τὴν Ἰοκάστην	καὶ	βασιλεύειν τῶν Θηβῶν, ἄλλον μὲν
[4, 83]	θαυμασθῆναί τε ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων	καὶ	βασιλεῦσαι μέρους τῆς νήσου. κτίσαι
[4, 12]	συγγένειαν θάπτων τοὺς πεπτωκότας Κενταύρους,	καὶ	βέλος ἔκ τινος ἐξαιρῶν, ὑπὸ
[4, 70]	μεθυσθέντας ἐπιβαλέσθαι ταῖς κεκλημέναις γυναιξὶ	καὶ	βίᾳ μίσγεσθαι, διὰ δὲ τὴν
[4, 45]	κατὰ τῶν ἀρχομένων ὠμὰ πρᾶξαι	καὶ	βίαια. διόπερ ἐκπεσοῦσαν τῆς βασιλείας
[4, 48]	τῷ πλήθει τῶν συναγωνιζομένων περιχυθέντα	καὶ	βιαιότερον ἐγκείμενον ὑπὸ Μελεάγρου φονευθῆναι.
[4, 68]	ἐβασίλευσε, Νηλεὺς δὲ παραλαβὼν Μελάμποδα	καὶ	Βίαντα τοὺς Ἀμυθάονος καὶ Ἀγλαΐας
[4, 68]	Ἀμφιάραος ἐγένοντο. Μελάμπους μὲν οὖν	καὶ	Βίας καὶ οἱ ἀπ´ ἐκείνων
[4, 67]	κατῴκησαν ἐν Ἐρινεῷ καὶ Κυτινίῳ	καὶ	Βοιῷ. Πρὸ δὲ τούτων τῶν
[4, 67]	τρεφομένη ἐν Μεταποντίῳ ἐγέννησεν Αἰόλον	καὶ	Βοιωτόν, οὓς ὁ Μεταπόντιος, ἄπαις
[4, 43]	ἐξ Ὠρειθυίας τῆς Ἐρεχθέως γεννηθῆναι	καὶ	Βορέου, διὰ {δὲ} μητρυιᾶς τόλμαν
[4, 48]	Μηδείας ἐν ὀλίγαις ἡμέραις ῥίζαις	καὶ	βοτάναις τισὶ θεραπευθῆναι, τοὺς δ´
[4, 84]	κεχαρισμένως, καὶ διὰ τῆς σύριγγος	καὶ	βουκολικῆς μελῳδίας τέρπειν αὐτὴν διαφερόντως.
[4, 38]	Λίχα τὴν πρὸς Ἰόλην φιλοστοργίαν	καὶ	βουλομένη πλέον ἑαυτὴν ἀγαπᾶσθαι, τὸν
[4, 9]	πλέον τῆς παιδοποιίας χάριν. διὸ	καὶ	βουλόμενον τὴν ἐπιπλοκὴν νόμιμον ποιήσασθαι
[4, 17]	τιμηθεὶς ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων μεγαλοπρεπῶς,	καὶ	βουλόμενος τοῖς Κρησὶ χαρίσασθαι, καθαρὰν
[4, 83]	φασιν υἱὸν μὲν γενέσθαι Ἀφροδίτης	καὶ	Βούτα, βασιλέως τινὸς ἐγχωρίου δόξῃ
[4, 23]	πάλην, υἱὸς {μὲν} ὢν Ἀφροδίτης	καὶ	Βούτα τοῦ τότε βασιλεύοντος τῶν
[4, 23]	τιμῆς τυγχάνοντας, Λεύκασπιν καὶ Πεδιακράτην	καὶ	Βουφόναν καὶ Γλυχάταν, ἔτι δὲ
[4, 84]	τοῦτον δ´ ὑπὸ Νυμφῶν τραφέντα,	καὶ	βοῶν ἀγέλας παμπληθεῖς κεκτημένον, τούτων
[4, 8]	συναύξομεν τὴν τοῦ θεοῦ τιμήν.	καὶ	γὰρ ἄτοπον Ἡρακλέα μὲν ἔτι
[4, 25]	ἐξ ᾅδου παραπλησίως τῷ Διονύσῳ·	καὶ	γὰρ ἐκεῖνον μυθολογοῦσιν ἀναγαγεῖν τὴν
[4, 8]	τρόπου πικρῶς τὴν ἀλήθειαν ἐξεταστέον.	καὶ	γὰρ ἐν τοῖς θεάτροις, πεπεισμένοι
[4, 25]	ποιήσει πολὺ προέχων τῶν μνημονευομένων·	καὶ	γὰρ ποίημα συνετάξατο θαυμαζόμενον καὶ
[4, 17]	τὴν νῆσον, ἐν ᾗ μυθολογοῦσι	καὶ	γενέσθαι καὶ τραφῆναι τὸν Δία.
[4, 85]	διαρραγῆναι τὸν αὐχένα τῆς ἠπείρου,	καὶ	γενέσθαι τὸν πορθμὸν διειργούσης τῆς
[4, 6]	τινας χρόνους φαίνεσθαι παρ´ ἀνθρώποις,	καὶ	γεννᾶσθαι τὴν τοῦ σώματος φύσιν
[4, 64]	μεγάλων ἀτυχημάτων) ἐπιλαθόμενος τοῦ χρησμοῦ	καὶ	γεννήσας υἱόν, ἐξέθηκε τὸ βρέφος
[4, 6]	ταῖς φύσεσιν ἀποφαίνονται τέρατα ὑπάρχειν,	καὶ	γεννώμενα σπανίως προσημαντικὰ γίνεσθαι ποτὲ
[4, 33]	Αὔγη δ´ ἀπαγομένη εἰς Ναυπλίαν,	καὶ	γενομένη κατὰ τὸ Παρθένιον ὄρος,
[4, 72]	ὃς βασιλεύσας τῆς νήσου ταύτης	καὶ	γενόμενος ἐπιφανὴς ἀπέκτεινεν ὄφιν ὑπερφυῆ
[4, 29]	κοινὴν προσηγορίαν ἀπὸ τῶν Θεσπιάδων,	καὶ	γενομένων ἐνηλίκων, ἔκρινεν ἐκπέμπειν τούτους
[4, 17]	ἔρημον χώραν χειρωσάμενος, ἐξημέρωσεν, ὥστε	καὶ	γεωργίαις καὶ ταῖς ἄλλαις φυτείαις
[4, 60]	ἐγέννησεν, ὃς διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν	καὶ	γήμας Ἴδην τὴν Κορύβαντος ἐγέννησε
[4, 60]	Μίνως δὲ διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν	καὶ	γήμας Ἰτώνην τὴν Λυκτίου Λύκαστον
[4, 72]	ἐξ Αἰγίνης κατήντησεν εἰς Σαλαμῖνα,	καὶ	γήμας Κυχρέως τοῦ βασιλέως τῶν
[4, 68]	τῶν ἐγχωρίων. ταύτης δὲ βασιλεύων	καὶ	γήμας Χλῶριν τὴν Ἀμφίονος τοῦ
[4, 7]	καὶ Ἀλκμάν, θυγατέρας ἀποφαίνονται Οὐρανοῦ	καὶ	Γῆς. ὁμοίως δὲ καὶ κατὰ
[4, 23]	Λεύκασπιν καὶ Πεδιακράτην καὶ Βουφόναν	καὶ	Γλυχάταν, ἔτι δὲ Βυταίαν καὶ
[4, 33]	βασιλέα. ἀνευρὼν δὲ τὴν μητέρα,	καὶ	γνωσθεὶς τίνος ἦν πατρός, ἀποδοχῆς
[4, 30]	κατασκευάσαντος Δαιδάλεια καλούμενα. ᾠκοδόμησε δὲ	καὶ	γυμνάσια μεγάλα τε καὶ πολυτελῆ,
[4, 53]	προσαγορεῦσαι. ὑποστησάμενον δ´ ἱππικὸν ἀγῶνα	καὶ	γυμνικόν, τά τε περὶ τῶν
[4, 53]	τερατολογίαν μυθολογῆσαι μόνον τὸν Ἡρακλέα	καὶ	γυμνὸν ὅπλων τελέσαι τοὺς τεθρυλημένους
[4, 35]	δ´ Οἰνεὺς ἀπολωλεκὼς προσφάτως υἱὸν	καὶ	γυναῖκα, τὸ μὲν ἀποκτεῖναι τὴν
[4, 55]	τὸν μὲν Ἰάσονα στερηθέντα τέκνων	καὶ	γυναικὸς δόξαι πᾶσι δίκαια πεπονθέναι·
[4, 6]	δὲ φυσικὰ μόρια συγγεννᾶσθαι τούτῳ	καὶ	γυναικὸς καὶ ἀνδρός} ἔνιοι δὲ
[4, 6]	φύσιν ἔχοντα μεμιγμένην ἐξ ἀνδρὸς	καὶ	γυναικός· καὶ τὴν μὲν εὐπρέπειαν
[4, 2]	στρατόπεδον οὐ μόνον ἀνδρῶν, ἀλλὰ	καὶ	γυναικῶν, καὶ τοὺς ἀδίκους καὶ
[4, 83]	ἐξουσίας ἀποθέμενοι μεταβάλλουσιν εἰς παιδιὰς	καὶ	γυναικῶν ὁμιλίας μετὰ πολλῆς ἱλαρότητος,
[4, 22]	ὄντος τοῦ διαστήματος σταδίων τριῶν	καὶ	δέκα, ὡς Τίμαιός φησι. ~μετὰ
[4, 84]	τῇ γλυκύτητι τῶν ὑδάτων διαφόρους	καὶ	δένδρεσι παντοίοις πεπληρῶσθαι. εἶναι δὲ
[4, 42]	Λαομέδοντα συναναγκασθέντα παραδοῦναι τὴν παρθένον	καὶ	δεσμοῖς καταλαβόμενον ἀπολιπεῖν παρὰ τὸν
[4, 3]	εὕρεσιν τῶν ἀγαθῶν Διόνυσόν τε	καὶ	Δήμητραν, τὸν μὲν τοῦ προσηνεστάτου
[4, 62]	ἀδελφοῖς, ἐκ δὲ Φαίδρας Ἀκάμαντα	καὶ	Δημοφῶντα ἐγέννησε. μικρὸν δ´ ὕστερον
[4, 77]	δρασμόν, κατασκευάσαι παραδόξως πτέρυγας πεφιλοτεχνημένας	καὶ	διὰ κηροῦ θαυμαστῶς ἠσκημένας· ἐπιθέντα
[4, 65]	ἀλλήλους ἀνεῖλον, Καπανεὺς δὲ βιαζόμενος	καὶ	διὰ κλίμακος ἀναβαίνων ἐπὶ τὸ
[4, 16]	Φοίβη, τῆς Ἀρτέμιδος οὖσαι συγκυνηγοὶ	καὶ	διὰ παντὸς εὐστόχως ἀκοντίζουσαι, τὸν
[4, 71]	Ἕλλησι, θεραπεύοντας ἐμπειρότατα τοὺς τιτρωσκομένους,	καὶ	διὰ τὰς εὐεργεσίας ταύτας ὑπὸ
[4, 1]	διδάξαι τῆς ἀμπέλου τοὺς ἀνθρώπους,	καὶ	διὰ ταύτην τὴν εὐεργεσίαν τυχεῖν
[4, 13]	προσεδεῖτο. διόπερ κατασκευάσας χαλκῆν πλαταγήν,	καὶ	διὰ ταύτης ἐξαίσιον κατασκευάζων ψόφον,
[4, 73]	παρέλαβε τὴν ἐν Πίσῃ βασιλείαν,	καὶ	διὰ τὴν ἀνδρείαν καὶ σύνεσιν
[4, 83]	τὴν ἀπὸ τῶν ἐγχωρίων εὐσέβειαν	καὶ	διὰ τὴν ἀπὸ τοῦ τεκνωθέντος
[4, 34]	τὸν πρὸς τὴν Ἀταλάντην ἔρωτα	καὶ	διὰ τὴν ἀτιμίαν παροξυνθείς, ἐβοήθησε
[4, 77]	δὲ ταῦτα διαδρὰς εἰς Κρήτην,	καὶ	διὰ τὴν ἐν τῇ τέχνῃ
[4, 58]	περιβοήτῳ μάχῃ νενικηκότες τὸν Εὐρυσθέα,	καὶ	διὰ τὴν εὐημερίαν συμμάχων εὐπορήσαντες,
[4, 77]	βασιλεύοντα Κώκαλον ἀναλαβεῖν τὸν Δαίδαλον,	καὶ	διὰ τὴν εὐφυΐαν καὶ δόξαν
[4, 47]	διὰ δὴ ταύτας τὰς αἰτίας	καὶ	{διὰ} τὴν ἰδίαν ὠμότητα καταδεῖξαι
[4, 73]	Οἰνόμαος τὸ λόγιον τετελέσθαι νομίζων,	καὶ	διὰ τὴν λύπην ἀθυμήσας, αὑτὸν
[4, 61]	ἁρπαγὴν τῆς κόρης δυσφοροῦντας ἰσχυρῶς,	καὶ	διὰ τὴν λύπην ἐπιλαθομένους τῆς
[4, 36]	ὁ δὲ Νέσσος μεταξὺ μισγόμενος,	καὶ	διὰ τὴν ὀξύτητα τῆς πληγῆς
[4, 65]	πατρὸς ἐντολὰς ἀνεῖλε τὴν μητέρα,	καὶ	διὰ τὴν συνείδησιν τοῦ μύσους
[4, 20]	καὶ τοῖς ὄγκοις εἰσὶ συνεσταλμένοι	καὶ	διὰ τὴν συνεχῆ γυμνασίαν εὔτονοι·
[4, 61]	ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν,	καὶ	διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης
[4, 37]	ἐκ δὲ τῆς Ἰτώνου πορευόμενος	καὶ	διὰ τῆς Πελασγιώτιδος γῆς βαδίζων
[4, 84]	κυνηγεῖν ὑπηρετοῦντα τῇ θεῷ κεχαρισμένως,	καὶ	διὰ τῆς σύριγγος καὶ βουκολικῆς
[4, 51]	κάλλος περίβλεπτον. ποιῆσαι δ´ αὐτὴν	καὶ	διά τινων φαρμάκων εἴδωλα φαντασθῆναι
[4, 52]	τὸ σῶμα τοῦ κριοῦ καθεψῆσαι,	καὶ	διά τινων φαρμάκων παρακρουσαμένην ἐξελεῖν
[4, 36]	δὲ πρώτην διαβιβάσας τὴν Δηιάνειραν,	καὶ	διὰ τὸ κάλλος ἐρασθείς, ἐπεχείρησε
[4, 61]	δὴ χρόνον μυθολογοῦσι Διόνυσον ἐπιφανέντα,	καὶ	διὰ τὸ κάλλος τῆς Ἀριάδνης
[4, 11]	τὴν δὲ δορὰν αὐτοῦ περιθέμενος,	καὶ	διὰ τὸ μέγεθος ἅπαν τὸ
[4, 18]	τὴν ἐντὸς θάλατταν, ἅμα δὲ	καὶ	διὰ τὸ μέγεθος τῶν ἔργων
[4, 16]	γὰρ αὐτῷ συνάψασα μάχην Ἄελλα,	{καὶ}	διὰ τὸ τάχος ταύτης τετευχυῖα
[4, 3]	ἡδονὴν τὴν ἐκ τοῦ ποτοῦ	καὶ	διὰ τὸ τοῖς σώμασιν εὐτονωτέρους
[4, 22]	μεθόρια τῆς Ῥηγίνης καὶ Λοκρίδος,	καὶ	διὰ τὸν ἐκ τῆς ὁδοιπορίας
[4, 25]	συνεστρατεύσατο δὲ καὶ τοῖς Ἀργοναύταις,	καὶ	διὰ τὸν ἔρωτα τὸν πρὸς
[4, 43]	Δαρδάνου τοῦ Σκυθῶν βασιλέως θυγατέρα,	καὶ	διὰ τὸν πρὸς αὐτὴν ἔρωτα
[4, 13]	καλούμενον ποταμὸν ἐπὶ τὴν αὐλήν,	καὶ	διὰ τοῦ ῥεύματος ἐκκαθάρας αὐτήν,
[4, 47]	Ἕλλην δυσφοροῦσαν ἐπὶ τῇ ναυτίᾳ,	καὶ	διὰ τοῦτ´ ἐπὶ τοῦ τοίχου
[4, 83]	γὰρ γένος εἰς ταύτην ἀναπέμποντες,	καὶ	διὰ τοῦτο ἐν ταῖς πράξεσιν
[4, 40]	κατὰ πᾶν δ´ ἀδύνατον κρίνοντα,	καὶ	διὰ τοῦτο μᾶλλον αὑτὸν ἐπιφανέστερον
[4, 65]	προγινώσκοντος ὡς ἀπολεῖται συστρατεύσας αὐτοῖς,	καὶ	διὰ τοῦτο μὴ συγχωροῦντος, Πολυνείκην
[4, 71]	τῶν ἀπεγνωσμένων ἀρρώστων παραδόξως θεραπεύειν,	καὶ	διὰ τοῦτο πολλοὺς δοκεῖν τῶν
[4, 38]	ἐκ τῆς ἐχίδνης ἰὸν ἀνειληφυίας,	καὶ	διὰ τοῦτο τοῦ χιτῶνος διὰ
[4, 2]	τὴν οἰκουμένην πολλὴν χώραν ἐξημερῶσαι,	καὶ	διὰ τοῦτο τυχεῖν παρὰ πᾶσι
[4, 22]	ἀφανεῖς γενέσθαι τοὺς ἐνοχλοῦντας αὐτόν·	καὶ	διὰ τοῦτο, τῶν θεῶν βεβαιωσάντων
[4, 62]	τῆς διαβολῆς, συνεχύθη τὴν ψυχήν,	καὶ	διὰ τοῦτο τῶν ἵππων ταραχθέντων
[4, 76]	διόπερ κατασκευασάμενος ἐκ σιδήρου πρίονα,	καὶ	διὰ τούτου πρίζων τὴν ἐν
[4, 4]	καὶ πρῶτον ἐπιχειρῆσαι βοῦς ζευγνύειν	καὶ	διὰ τούτων τὸν σπόρον τῶν
[4, 76]	ἔμψυχον ζῷον. πρῶτος δ´ ὀμματώσας	καὶ	διαβεβηκότα τὰ σκέλη ποιήσας, ἔτι
[4, 43]	Βορέου, διὰ {δὲ} μητρυιᾶς τόλμαν	καὶ	διαβολὰς ψευδεῖς τυγχάνοντας ὑπὸ τοῦ
[4, 45]	μὲν τὸν πατέρα φαρμάκῳ διαφθεῖραι	καὶ	διαδέξασθαι τὴν βασιλείαν, ἔπειτ´ Ἀρτέμιδος
[4, 33]	θυγατέρα Ἀργιόπην συνῴκισε τῷ Τηλέφῳ,	καὶ	διάδοχον ἀπέδειξε τῆς βασιλείας. ~Ἡρακλῆς
[4, 77]	καὶ τῷ ἑαυτοῦ παραδόξως ἐκπετασθῆναι	καὶ	διαδρᾶναι τὸ πλησίον τῆς Κρήτης
[4, 27]	ἀποστείλαντα διακελεύσασθαι τὰς κόρας ἁρπάσαι	καὶ	διακομίσαι πρὸς ἑαυτόν. κατὰ δὲ
[4, 60]	φασιν, Εὐρώπην ἁρπάσας ἐκ Φοινίκης	καὶ	διακομίσας εἰς Κρήτην ἐπὶ ταύρου,
[4, 6]	ὑπάρχον τῆς γενέσεως τῶν ἀνθρώπων	καὶ	διαμονῆς εἰς ἅπαντα τὸν αἰῶνα,
[4, 49]	παραπλεόντων. μετὰ δὲ ταῦτα ἀναχθέντας,	καὶ	διαπλεύσαντας τήν τε Προποντίδα καὶ
[4, 75]	πρὸς ἕω μέρη τῆς Ἀσίας	καὶ	διατείνας ἕως Αἰθιοπίας ἐμυθολογήθη ἐξ
[4, 22]	τὴν κεψαλὴν ἐπὶ τὸν κοιμώμενον	καὶ	διαφθεῖραι. ἀλλὰ γὰρ οὐκ ἄν
[4, 73]	διωκόμενον ἅρμα, τύπτειν τῷ δόρατι	καὶ	διαφθείρειν τὸν μνηστῆρα. τούτῳ δὲ
[4, 56]	τραγῳδῶν τερατείαν ποικίλη τις {διάθεσις}	καὶ	διάφορος ἱστορία περὶ Μηδείας ἐξενήνεκται,
[4, 55]	ταύτην μόνην τὴν ἱστορίαν, ἀλλὰ	καὶ	διαφώνους ἑτέρας παραδεδόσθαι συμβέβηκε, περὶ
[4, 53]	ἀπολογησάμενον δὲ περὶ τῶν πεπραγμένων,	καὶ	διδάξαντα διότι τοὺς προαδικήσαντας ἠμύνατο,
[4, 4]	τὰς στρατείας αὐτῷ Σειληνόν, εἰσηγητὴν	καὶ	διδάσκαλον γινόμενον τῶν καλλίστων ἐπιτηδευμάτων,
[4, 54]	μέσης φυγεῖν ἐκ τῆς Κορίνθου,	καὶ	διεκπεσεῖν εἰς Θήβας πρὸς Ἡρακλέα·
[4, 65]	ὄντος Ἐτεοκλέους, τοῦτον πρῶτον ἄρξαι,	καὶ	διελθόντος τοῦ χρόνου μὴ βούλεσθαι
[4, 19]	πορείαν ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν ποιούμενος,	καὶ	διεξιὼν τὴν ὀρεινὴν τὴν κατὰ
[4, 21]	Ἡρακλῆς ἀπὸ τοῦ Τιβέρεως ἀναζεύξας,	καὶ	διεξιὼν τὴν παράλιον τῆς νῦν
[4, 81]	τῆς ἐν τούτοις ἁμίλλης, ὁμολογουμένην	καὶ	δικαίαν ὀργὴν ἔσχε πρὸς αὐτὸν
[4, 22]	οὖν ἡ λίμνη μεταξὺ Μισηνοῦ	καὶ	Δικαιαρχείων, πλησίον τῶν θερμῶν ὑδάτων,
[4, 18]	τῶν ἐγχωρίων βασιλέως, ἀνδρὸς εὐσεβείᾳ	καὶ	δικαιοσύνῃ διαφέροντος, κατέλιπε μέρος τῶν
[4, 30]	γυμνάσια μεγάλα τε καὶ πολυτελῆ,	καὶ	δικαστήρια κατέστησε καὶ τἄλλα τὰ
[4, 63]	ἔπεισεν αὐτὸν ἁρπάσαι τὴν Λήδας	καὶ	Διὸς Ἑλένην, δεκαετῆ μὲν τὴν
[4, 9]	μυθολόγων. ~Τῆς Ἀκρισίου τοίνυν Δανάης	καὶ	Διός φασι γενέσθαι Περσέα· τούτῳ
[4, 79]	σῶμα τοῦ βασιλέως ἔθαψαν μεγαλοπρεπῶς,	καὶ	διπλοῦν τάφον οἰκοδομήσαντες κατὰ μὲν
[4, 73]	ἄρχεσθαι τοῦ δρόμου τὸν Οἰνόμαον	καὶ	διώκειν τὸν μνηστῆρα, ἔχοντα δόρυ
[4, 30]	τὴν προσηγορίαν, συγχωρησάντων τῶν Θεσπιαδῶν,	καὶ	δόντων αὐτῷ τοῦτο τὸ γέρας
[4, 51]	τῷ βασιλεῖ καταπλήξασθαι τοὺς ὁρῶντας,	καὶ	δόξαι τινὶ θεῶν προνοίᾳ μετηλλαχέναι
[4, 4]	τῷ Διονύσῳ πρὸς ἀρετήν τε	καὶ	δόξαν. καὶ κατὰ μὲν τὰς
[4, 77]	Δαίδαλον, καὶ διὰ τὴν εὐφυΐαν	καὶ	δόξαν ποιήσασθαι φίλον ἐπὶ πλέον.
[4, 59]	τελεῖν ἄθλους περιέχοντας ἀποδοχήν τε	καὶ	δόξαν. πρῶτον μὲν οὖν ἀνεῖλε
[4, 61]	Αἰγέα δὲ θεασάμενον τὸν κατάπλουν,	καὶ	δόξαντα τεθνηκέναι τὸν υἱόν, ἡρωικὴν
[4, 74]	μὲν ἦν υἱός, πλούτῳ δὲ	καὶ	δόξῃ διαφέρων κατῴκει τῆς Ἀσίας
[4, 4]	μάχας ὅπλοις αὐτὸν πολεμικοῖς κεκοσμῆσθαι	καὶ	δοραῖς παρδάλεων, κατὰ δὲ τὰς
[4, 31]	χρησμόν, ὁ δ´ Ἡρακλῆς ὑγιασθεὶς	καὶ	δουλεύων τῇ Ὀμφάλῃ τοὺς κατὰ
[4, 24]	δὲ τῆς ἀποδοχῆς ἐλευθέρων τε	καὶ	δούλων γινομένης, κατέδειξαν καὶ τοὺς
[4, 12]	Μελαγχαίτης, πρὸς δὲ τούτοις Θηρεὺς	καὶ	Δούπων καὶ Φρίξος. τῶν δὲ
[4, 6]	γυναικὶ παρεμφερῆ, τὸ δ´ ἀρρενωπὸν	καὶ	δραστικὸν ἀνδρὸς ἔχειν {τὰ δὲ
[4, 84]	δένδρεσι παντοίοις πεπληρῶσθαι. εἶναι δὲ	καὶ	δρυῶν μεγάλων πλῆθος, φερουσῶν καρπὸν
[4, 45]	ἐκτραπεῖσαν ἐξευρεῖν ῥιζῶν παντοίας φύσεις	καὶ	δυνάμεις ἀπιστουμένας· οὐκ ὀλίγα μὲν
[4, 12]	τῆς εὐωδίας διὰ τὴν παλαιότητα	καὶ	δύναμιν τοῦ οἴνου προσπεσούσης τοῖς
[4, 48]	τοῦτον δ´ ἐπὶ δύο νύκτας	καὶ	δύο ἡμέρας συνεχῶς τῇ νηὶ
[4, 43]	εὐθὺς δὲ τοῦ πνεύματος ἐνδόντος,	καὶ	δυοῖν ἀστέρων ἐπὶ τὰς τῶν
[4, 21]	ἐδέξαντο τὸν Ἡρακλέα ξενίοις ἀξιολόγοις	καὶ	δωρεαῖς κεχαρισμέναις ἐτίμησαν· καὶ τούτων
[4, 42]	δὲ Λαομέδοντος ἀποδεξαμένου τὸν λόγον	καὶ	δωρεὰν δώσειν ἐπαγγειλαμένου τὰς ἀνικήτους
[4, 3]	δὲ κατὰ τὸν οἶνον εὑρέσεως	καὶ	δωρεᾶς κεχαρισμένης τοῖς ἀνθρώποις καθ´
[4, 70]	πρώτους ἱππεύειν ἐπιχειρήσαντας Ἱπποκενταύρους ὠνομάσθαι	καὶ	εἰς πλάσμα μύθου καταταχθῆναι ὡς
[4, 23]	ἔθυσέ τε ταῖς θεαῖς μεγαλοπρεπῶς	καὶ	εἰς τὴν Κυάνην τὸν καλλιστεύοντα
[4, 38]	τὸν Ἰόλαον ποιησάντων τὰ προστεταγμένα	καὶ	ἐκ διαστήματος ἀποθεωρούντων τὸ ἀποβησόμενον,
[4, 37]	υἱὸν Ἀντίοχον ἐγέννησεν. ἐτέκνωσε δὲ	καὶ	ἐκ τῆς Δηιανείρας νεωτέρους τοῦ
[4, 66]	ἀθροίσας ἐξ Ἄργους στρατιώτας, ἀλλὰ	καὶ	ἐκ τῶν πλησίον πόλεων, ἀξιολόγῳ
[4, 68]	παρὰ τὸν Ἀλφειὸν ποταμὸν πόλιν	καὶ	ἐκάλεσεν ἀφ´ ἑαυτοῦ Σαλμωνίαν. γήμας
[4, 24]	εὔξηταί τις ἀποδώσειν τὴν θυσίαν	καὶ	ἐνέχυρον τῆς θυσίας ἀναδείξῃ τῷ
[4, 4]	δὲ τὰς ἐν εἰρήνῃ πανηγύρεις	καὶ	ἑορτὰς ἐσθῆσιν ἀνθειναῖς καὶ κατὰ
[4, 62]	ἐκείνου φασὶ τὴν Φαίδραν ἀγανακτῆσαι,	καὶ	ἐπανελθοῦσαν εἰς τὰς Ἀθήνας εἰπεῖν
[4, 7]	ἀπὸ τοῦ τοὺς παιδευθέντας ποθεινοὺς	καὶ	ἐπεράστους ἀποτελεῖν, Πολύμνιαν δ´ ἀπὸ
[4, 21]	γενέσθαι ταῖς τε ῥώμαις προέχοντας	καὶ	ἐπὶ παρανομίᾳ διωνομασμένους, οὓς ὀνομάζεσθαι
[4, 11]	μόγις δὲ τῆς μανίας ἀπολυθείς,	καὶ	ἐπιγνοὺς τὴν ἰδίαν ἄγνοιαν, περιαλγὴς
[4, 13]	Στυμφαλίδος λίμνης ὄρνιθας ἐξελάσαι, τέχνῃ	καὶ	ἐπινοίᾳ ῥᾳδίως συνετέλεσε τὸν ἆθλον.
[4, 62]	διὰ τοῦτο τῶν ἵππων ταραχθέντων	καὶ	ἐπισπασαμένων αὐτὸν ταῖς ἡνίαις, συνέβη
[4, 37]	πόλεις ᾤκισαν ἐν Πελοποννήσῳ, Ἀσίνην	καὶ	Ἑρμιόνην, ἔτι δ´ Ἠιόνα. μετὰ
[4, 83]	ῥηθεῖσιν ἀρκεσθησόμεθα, περὶ δὲ Δάφνιδος	καὶ	Ἔρυκος πειρασόμεθα διελθεῖν. Ἔρυκά φασιν
[4, 36]	θυγατέρα τοῦ Φυλέως ἐπεμίγη ταύτῃ	καὶ	ἐτέκνωσε Τληπόλεμον. μετὰ δὲ τὸν
[4, 60]	Κατρέα καὶ Ἀνδρόγεων καὶ Ἀριάδνην,	καὶ	ἕτερα τέκνα ἔσχε πλείονα νόθα.
[4, 76]	δὲ καὶ τὸν τόρνον εὑρὼν	καὶ	ἕτερά τινα φιλοτεχνήματα, δόξαν ἀπηνέγκατο
[4, 4]	τῶν ἀνθρώπων. ~Μυθολογοῦσι δέ τινες	καὶ	ἕτερον Διόνυσον γεγονέναι πολὺ τοῖς
[4, 80]	ὄρεος σχεδὸν Ἰδαίοιο ἄντρῳ ἐγκατέθεντο	καὶ	ἔτρεφον εἰς ἐνιαυτόν, Δικταῖοι Κούρητες
[4, 16]	περιπεσοῦσα. μετὰ δὲ ταύτας Κελαινὼ	καὶ	Εὐρυβία καὶ Φοίβη, τῆς Ἀρτέμιδος
[4, 4]	δὲ τὰς τῶν φίλων συναναστροφὰς	καὶ	εὐωχίας τοὺς συνεορτάζοντας δαψιλῆ τὸν
[4, 76]	περικατάληπτος γενόμενος, ἐπηρωτήθη τίνα θάπτει,	καὶ	ἔφησεν ὄφιν καταχωννύειν. θαυμάσαι δ´
[4, 39]	ἀθανάτοισι θεοῖσι τέρπεται ἐν θαλίαις	καὶ	ἔχει καλλίσφυρον Ἥβην. τὸν δ´
[4, 68]	Βίαντα καὶ Προνόην· Ἀντιφάτου δὲ	καὶ	Ζευξίππης τῆς Ἱπποκόωντος Οἰκλῆς καὶ
[4, 54]	γὰρ προελθεῖν αὐτὴν ὀργῆς ἅμα	καὶ	ζηλοτυπίας, ἔτι δ´ ὠμότητος, ὥστ´
[4, 59]	δ´, ὥς φασι, τὴν παραθαλάττιον,	καὶ	ζηλωτὴς ὢν τῆς Ἡρακλέους ἀρετῆς,
[4, 42]	συντρεχόντων τῶν ὄχλων εἰς ἐκκλησίαν	καὶ	ζητούντων ἀπαλλαγὴν τῶν ἀτυχημάτων, λέγεται
[4, 74]	ἀθανάτοις ἀπόρρητα. δι´ ἣν αἰτίαν	καὶ	ζῶν ἐκολάσθη καὶ τελευτήσας αἰωνίου
[4, 67]	γενόμενος ἐτέκνωσεν υἱοὺς τέτταρας, Ἱππάλκιμον	καὶ	Ἠλεκτρύωνα, ἔτι δ´ Ἀρχίλυκον καὶ
[4, 85]	ἀρχῇ πρόθεσιν περὶ τῶν ἡρώων	καὶ	ἡμιθέων ἀρκούντως εἰρηκότες αὐτοῦ περιγράψομεν
[4, 1]	περὶ τῶν ἐπιφανεστάτων ἡρώων τε	καὶ	ἡμιθέων καὶ καθόλου τῶν κατὰ
[4, 1]	πράξεις ὑπὸ τῶν ἡρώων τε	καὶ	ἡμιθέων καὶ πολλῶν ἄλλων ἀνδρῶν
[4, 1]	πλῆθος τῶν γενεαλογουμένων ἡρώων τε	καὶ	ἡμιθέων καὶ τῶν ἄλλων ἀνδρῶν
[4, 73]	διώκειν τὸν μνηστῆρα, ἔχοντα δόρυ	καὶ	ἡνίοχον τὸν Μυρτίλον· εἰ δ´
[4, 15]	ἐκ θνητῶν γυναικῶν γενομένων Διόνυσον	καὶ	Ἡρακλέα, οὐ μόνον ὅτι πατρὸς
[4, 7]	βεβαιούμενος, λέγω δὲ Ὁμήρου τε	καὶ	Ἡσιόδου καὶ τῶν ἄλλων τῶν
[4, 52]	κατελεήσαντα τὰ πάθη παρακατασχεῖν αὐτάς,	καὶ	θαρρεῖν παρακαλέσαντα δεικνύειν ὡς ἐκ
[4, 16]	στρατηγίαν ἔχουσα τῶν Ἀμαζόνων Μελανίππη	καὶ	θαυμαζομένη μάλιστα δι´ ἀνδρείαν ἀπέβαλε
[4, 13]	ἆθλον ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ. διὸ	καὶ	θαυμάσαι τις ἂν τὴν ἐπίνοιαν·
[4, 9]	Ἀθηνᾶ μετὰ τῆς Ἥρας προσιοῦσα,	καὶ	θαυμάσασα τοῦ παιδίου τὴν φύσιν,
[4, 33]	Ἱππολύτης συνοικιζομένης Ἀζᾶνι, συνδειπνῶν Ἡρακλῆς	καὶ	θεασάμενος ἐν τοῖς γάμοις ὑβρίζοντα
[4, 73]	ὁ Ταντάλου καταντήσας εἰς Πῖσαν,	καὶ	θεασάμενος τὴν Ἱπποδάμειαν, ἐπεθύμησε τοῦ
[4, 5]	θυμελικῶν ἀγώνων φασὶν εὑρετὴν γενέσθαι,	καὶ	θέατρα καταδεῖξαι, καὶ μουσικῶν ἀκροαμάτων
[4, 81]	αἱρετώτερον αὑτὸν εἶναι κυνηγόν, ᾗ	καὶ	θεοὶ παρακεχωρήκασι τῆς ἐν τούτοις
[4, 1]	ἱστορίας. ὁμοίως δὲ τούτῳ Καλλισθένης	καὶ	Θεόπομπος, κατὰ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν
[4, 54]	ποιῆσαι. ἀγανακτούσης δὲ τῆς γυναικὸς	καὶ	θεοὺς μαρτυρομένης τοὺς ἐπόπτας γενομένους
[4, 51]	καὶ πολλὰ ἕτερα πρὸς μακάριον	καὶ	θεοφιλῆ βίον δωρήσασθαι. ἐκπληττομένου δὲ
[4, 72]	ταύταις Θήβη τε καὶ Τάναγρα	καὶ	Θέσπεια καὶ Ἀσωπίς, ἔτι δὲ
[4, 30]	διήμαρτον. Καὶ περὶ μὲν Ἰολάου	καὶ	Θεσπιαδῶν, ἔτι δὲ τῆς ἀποικίας
[4, 72]	τοῦ Ἄκτορος. ἐκ δὲ Πηλέως	καὶ	Θέτιδος γενόμενος Ἀχιλλεὺς ἐστράτευσε μετ´
[4, 53]	τε περὶ τῶν ἄθλων διατάξαι	καὶ	θεωροὺς ἀποστεῖλαι τοὺς ταῖς πόλεσι
[4, 63]	διὰ τὴν ἀσέβειαν ἀμφοτέρους δεθῆναι,	καὶ	Θησέα μὲν ὕστερον διὰ τὴν
[4, 57]	ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον, καὶ τούτῳ τε	καὶ	Θησεῖ καὶ Ὕλλῳ τὴν στρατηγίαν
[4, 3]	Βοιωτοὺς καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας	καὶ	Θρᾷκας ἀπομνημονεύοντας τῆς κατὰ τὴν
[4, 74]	αὕτη δ´ ἐγέννησεν υἱοὺς ἑπτὰ	καὶ	θυγατέρας τὰς ἴσας {εὐπρεπείᾳ διαφερούσας}
[4, 77]	τῶν γινομένων ταύρων τῷ Ποσειδῶνι	καὶ	θύειν τοῦτον τῷ θεῷ· γενομένου
[4, 24]	ἴσης τοῖς Ὀλυμπίοις θεοῖς πανηγύρεσι	καὶ	θυσίαις λαμπραῖς, καίπερ κατὰ τοὺς
[4, 23]	Κυάνῃ λαμπρῶς ἄγειν πανήγυρίν τε	καὶ	θυσίαν. αὐτὸς δὲ μετὰ τῶν
[4, 24]	τέμενος ἀξιόλογον ἐποίησε, καὶ τιμὰς	καὶ	θυσίας κατέδειξεν αὐτῷ γίνεσθαι κατ´
[4, 24]	πύλην, πρὸς ᾗ τὰς ἀπαντήσεις	καὶ	θυσίας τῷ θεῷ παρέστησαν, Ἡρακλείαν
[4, 24]	συνάγειν καὶ συνιόντας εὐωχίας τε	καὶ	θυσίας τῷ θεῷ συντελεῖν. Ὁ
[4, 14]	μὲν πέπλῳ, Ἥφαιστος δὲ ῥοπάλῳ	καὶ	θώρακι· καὶ πρὸς ἀλλήλους ἐφιλοτιμήθησαν
[4, 75]	υἱὸς ὢν Σκαμάνδρου τοῦ ποταμοῦ	καὶ	Ἰδαίας νύμφης, ἀνὴρ ἐπιφανής, καὶ
[4, 38]	δὲ προστεταγμένον ἦν αἰτῆσαι χιτῶνα	καὶ	ἱμάτιον, οἷς εἰώθει χρῆσθαι πρὸς
[4, 2]	γεννῆσαι δ´ ἐξ αὐτῆς Σεμέλην	καὶ	Ἰνὼ καὶ Αὐτονόην καὶ Ἀγαύην,
[4, 70]	δὲ λέγουσι τοὺς ἐκ Νεφέλης	καὶ	Ἰξίονος γεννηθέντας Κενταύρους πρώτους ἱππεύειν
[4, 33]	καὶ τὴν Ἀλκμήνην καὶ Ἰφικλέα	καὶ	Ἰόλαον. διόπερ ἀναγκασθεὶς ἔφυγε μετὰ
[4, 38]	μὲν ἀπέστειλεν εἰς Δελφοὺς Λικύμνιον	καὶ	Ἰόλαον ἐπερωτήσοντας τὸν Ἀπόλλωνα τί
[4, 24]	Ἡρακλείαν προσηγόρευσαν, ἀγῶνα δὲ γυμνικὸν	καὶ	ἱππικὸν καθ´ ἕκαστον ἔτος μετὰ
[4, 65]	ἡγεμόνας, Ἀμφιάραόν τε καὶ Καπανέα	καὶ	Ἱππομέδοντα, ἔτι δὲ Παρθενοπαῖον τὸν
[4, 65]	μετασχεῖν τοῦ πολέμου Καπανέα τε	καὶ	Ἱππομέδοντα καὶ Παρθενοπαῖον τὸν Ἀταλάντης
[4, 64]	Πολυνείκην, δύο δὲ θυγατέρας Ἀντιγόνην	καὶ	Ἰσμήνην. ~τῶν δ´ υἱῶν ἀνδρωθέντων,
[4, 72]	ἐγένοντο δύο μὲν υἱοί, Πελασγὸς	καὶ	Ἰσμηνός, θυγατέρες δὲ δώδεκα, Κόρκυρα
[4, 12]	ἔτι δὲ Ἱπποτίων καὶ Ὄρειος	καὶ	Ἰσοπλὴς καὶ Μελαγχαίτης, πρὸς δὲ
[4, 33]	αὐτόν τε καὶ τὴν Ἀλκμήνην	καὶ	Ἰφικλέα καὶ Ἰόλαον. διόπερ ἀναγκασθεὶς
[4, 34]	τῷ τετελευτηκέναι Οἰωνὸν τὸν Λικυμνίου	καὶ	Ἴφικλον τὸν ἀδελφόν, ἀπῆλθεν ἑκουσίως
[4, 47]	αὐτὸν ἐν δωρεᾷ παρ´ Αἰήτου,	καὶ	καθάπερ υἱὸν γνήσιον ἀγαπήσαντα καταλιπεῖν
[4, 10]	τε θυγατέρα Μεγάραν συνῴκισεν αὐτῷ	καὶ	καθάπερ υἱῷ γνησίῳ τὰ κατὰ
[4, 72]	νῦν Θετταλίας καλουμένης εἰς Φθίαν,	καὶ	καθαρθεὶς ὑπὸ Ἄκτορος τοῦ βασιλέως
[4, 53]	πλεύσαντα θυσίαν ἐπιτελέσαι τῷ Ποσειδῶνι	καὶ	καθιερῶσαι τὴν Ἀργὼ τῷ θεῷ.
[4, 53]	ἀγώνων θέσιν καὶ πανήγυριν κοινήν,	καὶ	καθιερῶσαι τὸν ἀγῶνα τῷ μεγίστῳ
[4, 1]	αὐτοῖς θηρία καὶ τἄλλα ζῷα	καὶ	καθόλου πάντα τὰ μνήμης ἄξια
[4, 3]	θυσιάζειν τῷ θεῷ καὶ βακχεύειν	καὶ	καθόλου τὴν παρουσίαν ὑμνεῖν τοῦ
[4, 76]	τε γὰρ αὐτὰ καὶ περιπατεῖν,	καὶ	καθόλου τηρεῖν τὴν τοῦ ὅλου
[4, 1]	ἐπιφανεστάτων ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων	καὶ	καθόλου τῶν κατὰ πόλεμον ἀξιόλογόν
[4, 63]	δ´ εἰς Λακεδαίμονα μετὰ πλειόνων,	καὶ	καιρὸν εὔθετον λαβόντες, ἥρπασαν τὴν
[4, 17]	πόνον τοῦτον μεγάλης προσδεόμενον παρασκευῆς	καὶ	κακοπαθείας, συνεστήσατο στόλον ἀξιόλογον καὶ
[4, 70]	μὲν γήμας Ἱπποδάμειαν τὴν Βούτου,	καὶ	καλέσαντος εἰς τοὺς γάμους τόν
[4, 82]	ἐν αὐτῇ δύο παῖδας, Χάρμον	καὶ	Καλλίκαρπον. μετὰ δὲ ταῦτα ἄλλας
[4, 51]	τὸ γῆρας εἰς παρθένου νεότητα	καὶ	κάλλος περίβλεπτον. ποιῆσαι δ´ αὐτὴν
[4, 65]	προσλαβόμενοι τέτταρας ἡγεμόνας, Ἀμφιάραόν τε	καὶ	Καπανέα καὶ Ἱππομέδοντα, ἔτι δὲ
[4, 18]	Λιβύης, καὶ περιτυχὼν χώρᾳ καταρρύτῳ	καὶ	καρποφόρῳ, πόλιν ἔκτισε θαυμαστὴν τῷ
[4, 42]	λοιμὸν ἐμπεσεῖν εἰς τὰ πλήθη	καὶ	καρπῶν παντελῆ φθοράν, ὥστε πάντας
[4, 18]	δὲ λαβὼν ἁπάσας καθιέρωσεν Ἡρακλεῖ,	καὶ	κατ´ ἐνιαυτὸν ἐκ τούτων ἔθυεν
[4, 10]	Ἐργίνῳ τῷ βασιλεῖ τῶν Μινυῶν,	καὶ	κατ´ ἐνιαυτὸν ὡρισμένους φόρους τελούντων,
[4, 38]	Ἡρακλῆς ἐνδὺς τὸν κεχριμένον χιτῶνα,	καὶ	κατ´ ὀλίγον τῆς τοῦ σηπτικοῦ
[4, 23]	στρατεύσαντες ἐπ´ αὐτὴν μεγάλαις δυνάμεσι	καὶ	κατὰ κράτος ἑλόντες κατέσκαψαν. ἀλλὰ
[4, 11]	ἣν αἰτίαν ἀήττητος ὑπάρχειν διείληπτο,	καὶ	κατὰ λόγον· τὸ γὰρ χειρωθὲν
[4, 4]	πρὸς ἀρετήν τε καὶ δόξαν.	καὶ	κατὰ μὲν τὰς ἐν τοῖς
[4, 2]	καὶ ἀσεβεῖς τῶν ἀνθρώπων κολάζειν.	καὶ	κατὰ μὲν τὴν Βοιωτίαν ἀποδιδόντα
[4, 78]	μαλακότητα τῆς θερμασίας ἐξιδροῦν λεληθότως	καὶ	κατὰ μιχρὸν τοὺς ἐνδιατρίβοντας καὶ
[4, 6]	αὐτῷ {ἐν τοῖς ἱεροῖς} ἀλλὰ	καὶ	κατὰ τὰς ἀγροικίας ὀπωροφύλακα τῶν
[4, 14]	τιμῶσα. Ἴδιον δέ τι συνέβη	καὶ	κατὰ τὴν γένεσιν τοῦ θεοῦ
[4, 34]	Μελεάγρου τὴν δωρεὰν ἐνήδρευσαν Ἀταλάντῃ,	καὶ	κατὰ τὴν εἰς Ἀρκαδίαν ἐπάνοδον
[4, 4]	πανηγύρεις καὶ ἑορτὰς ἐσθῆσιν ἀνθειναῖς	καὶ	κατὰ τὴν μαλακότητα τρυφεραῖς χρῆσθαι.
[4, 28]	τὴν Ἀντιόπην συναγωνισαμένην τἀνδρὶ Θησεῖ,	καὶ	κατὰ τὴν μάχην ἀριστεύουσαν, ἡρωικῶς
[4, 82]	ταῦτα ἄλλας τε νήσους ἐπελθεῖν	καὶ	κατὰ τὴν Σικελίαν διατρῖψαί τινα
[4, 18]	λιμναζούσης διέσκαψε τὸν συνεχῆ τόπον,	καὶ	κατὰ τῆς διώρυχος δεξάμενος ἅπαν
[4, 6]	οἱ μέν φασιν εἶναι θεὸν	καὶ	κατά τινας χρόνους φαίνεσθαι παρ´
[4, 7]	Οὐρανοῦ καὶ Γῆς. ὁμοίως δὲ	καὶ	κατὰ τὸν ἀριθμὸν διαφωνοῦσιν· οἱ
[4, 74]	τούτων δ´ ὑπακουσάντων τῇ μητρὶ	καὶ	κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν κατατοξευσάντων
[4, 48]	τραπῆναι πρὸς φυγὴν τοὺς Κόλχους,	καὶ	κατὰ τὸν διωγμὸν τοὺς πλείστους
[4, 22]	παρὸν ἀφανεῖς γενέσθαι τούτους, ἀλλὰ	καὶ	κατὰ τὸν ὕστερον χρόνον ἅπαντα
[4, 56]	Τανάιδος ποταμοῦ ἐπὶ τὰς πηγάς,	καὶ	κατὰ τόπον τινὰ τὴν ναῦν
[4, 24]	δὲ καὶ τοῖς ἐγχωρίοις ὅτι	{καὶ}	κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους ἔσται
[4, 58]	τὴν τοῦ πατρὸς Ἡρακλέους δόξαν,	καὶ	κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους μετ´
[4, 14]	τὰς πρὸς θνητὴν ὁμιλίας κατέλυσε,	καὶ	κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους οὐδένα
[4, 76]	ἐπίγνωσιν συνέβη γενέσθαι. κατηγορηθεὶς δὲ	καὶ	καταδικασθεὶς ὑπὸ τῶν Ἀρεοπαγιτῶν φόνου,
[4, 79]	δὲ διὰ τῆς μεσογείου πλανηθέντες	καὶ	καταλαβόμενοι χωρίον ὀχυρὸν ἔκτισαν πόλιν
[4, 18]	στόλου διαβὰς εἰς τὴν Ἰβηρίαν,	καὶ	καταλαβὼν τοὺς Χρυσάορος υἱοὺς τρισὶ
[4, 63]	ἀποθανούσης αὐτοῦ τῆς γυναικὸς Ἱπποδαμείας	καὶ	καταλιπούσης υἱὸν Πολυποίτην, παρῆλθεν εἰς
[4, 33]	στρατείας ἐπανιὼν εἰς τὴν Ἀρκαδίαν,	καὶ	καταλύσας παρὰ Ἄλεῳ τῷ βασιλεῖ,
[4, 19]	αὐτὸς δ´ ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν	καὶ	καταντήσας εἰς τὴν Κελτικὴν καὶ
[4, 33]	μὲν ἀπηλλάγη πρὸς τὸν Ναύπλιον,	καὶ	καταντήσασα τῆς Ἀργείας εἰς τὸν
[4, 16]	Εὔξεινον ἀπ´ ἐκείνου κληθέντα Πόντον,	καὶ	καταπλεύσας ἐπὶ τὰς ἐκβολὰς τοῦ
[4, 47]	τοὺς ποιητὰς ἐπὶ τὸ τερατῶδες	καὶ	καταπληκτικὸν τοῦ ζῴου. τῆς ὁμοίας
[4, 79]	ὁρμώμενοι δ´ ἐξ ὀχυρᾶς πόλεως	καὶ	καταπολεμήσαντές τινας τῶν περιοίκων ἱκανὴν
[4, 50]	ἐπὶ τὴν ἑστίαν τοῦ βασιλέως	καὶ	καταρασαμένην παθεῖν αὐτὸν ἄξια τῶν
[4, 85]	μνημονευομένων ἡρώων ὑπεράγοντα φιλοκύνηγον γενέσθαι	καὶ	κατασκευάσαι μεγάλα ἔργα διὰ τὴν
[4, 79]	χώραν. ἀεὶ δὲ μᾶλλον αὐξόμενοι,	καὶ	κατασκευάσαντες ἱερὸν τῶν Μητέρων, διαφόρως
[4, 80]	αὐτὰς εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβιβασθῆναι	καὶ	καταστερισθείσας ἄρκτους προσαγορευθῆναι· περὶ ὧν
[4, 56]	τῆς ὑπὲρ τὸν Πόντον Ἀσίας,	καὶ	κατασχεῖν τὴν ἀπ´ ἐκείνου Μηδίαν
[4, 29]	Ἰολαεῖον. ἐξημερώσας δὲ τὴν χώραν	καὶ	καταφυτεύσας δένδρεσι καρπίμοις κατεσκεύασε περιμάχητον·
[4, 31]	ἐποιοῦντο τὴν ὁρμήν, ἐκπορθήσας ἐξηνδραποδίσατο	καὶ	κατέσκαψεν. ἡ δ´ Ὀμφάλη ἀποδεχομένη
[4, 28]	ἐπελθοῦσαι κατήντησαν εἰς τὴν Ἀττικήν,	καὶ	κατεστρατοπέδευσαν ὅπου νῦν ἐστι τὸ
[4, 69]	ἁγνισθείς, ἠράσθη μὲν τῆς Ἥρας	καὶ	κατετόλμησεν ὑπὲρ συνουσίας λόγους ποιεῖσθαι.
[4, 79]	ἀξιόλογον ἐξέπλευσεν ἐκ τῆς Κρήτης,	καὶ	κατῆρε τῆς Ἀκραγαντίνης εἰς τὴν
[4, 61]	τὴν Ἀριάδνην ἔλαθεν ἐκπλεύσας νυκτός,	καὶ	κατῆρεν εἰς νῆσον τὴν τότε
[4, 60]	Ἡλίου καὶ Κρήτης ἐγέννησε Δευκαλίωνα	καὶ	Κατρέα καὶ Ἀνδρόγεων καὶ Ἀριάδνην,
[4, 67]	χρόνοις κατῆλθον εἰς τὴν Δωρίδα	καὶ	κατῴκησαν ἐν Ἐρινεῷ καὶ Κυτινίῳ
[4, 33]	διόπερ ἀναγκασθεὶς ἔφυγε μετὰ τούτων	καὶ	κατῴκησε τῆς Ἀρκαδίας ἐν Φενεῷ.
[4, 7]	τρεῖς λέγουσιν, οἱ δ´ ἐννέα,	καὶ	κεκράτηκεν ὁ τῶν ἐννέα ἀριθμὸς
[4, 61]	καὶ Αἰγίνης τῆς Ἀσωποῦ θυγατρός,	καὶ	κελεύειν ὑπὲρ αὐτῶν εὐχὰς ποιήσασθαι.
[4, 69]	Στίλβην, ᾗ μιγεὶς Ἀπόλλων Λαπίθην	καὶ	Κένταυρον ἐγέννησε. καὶ τούτων Λαπίθης
[4, 69]	συμμετρίας, περὶ δὲ {τῶν} Λαπιθῶν	καὶ	Κενταύρων ἐν μέρει διέξιμεν. Ὠκεανοῦ
[4, 4]	καρπῶν ἐπιτελεῖν· ἀφ´ οὗ δὴ	καὶ	κερατίαν αὐτὸν παρεισάγουσι. καὶ τὸν
[4, 38]	ἧψε τὴν πυράν. εὐθὺς δὲ	καὶ	κεραυνῶν ἐκ τοῦ περιέχοντος πεσόντων,
[4, 71]	καὶ τὸν μὲν Δία παροξυνθέντα	{καὶ}	κεραυνώσαντα τὸν Ἀσκληπιὸν διαφθεῖραι, τὸν
[4, 5]	παρασκευάζειν τῷ Διονύσῳ τὸν εὐδαίμονα	καὶ	κεχαρισμένον βίον. καθόλου δὲ τοῦτον
[4, 33]	οἷς ἦσαν ἐπιφανεῖς ἄνδρες Ἴφικλος	καὶ	Κηφεὺς καὶ Κηφέως υἱοὶ τὸν
[4, 33]	ἐπιφανεῖς ἄνδρες Ἴφικλος καὶ Κηφεὺς	καὶ	Κηφέως υἱοὶ τὸν ἀριθμὸν ὄντες
[4, 29]	τῆς νήσου, καὶ πολλοὺς ἀγῶνας	καὶ	κινδύνους ὑπὲρ αὐτῆς ἀναδέξασθαι. ἀλλὰ
[4, 13]	διωγμῷ καταπονῆσαι· πλὴν ἄνευ βίας	καὶ	κινδύνων διὰ τῆς κατὰ τὴν
[4, 43]	τούτους δ´ ὑπάρχειν Φινέως υἱοὺς	καὶ	Κλεοπάτρας, ἥν φασιν ἐξ Ὠρειθυίας
[4, 61]	ἀνακομιζόμενος δ´ εἰς τὴν πατρίδα	καὶ	κλέψας τὴν Ἀριάδνην ἔλαθεν ἐκπλεύσας
[4, 72]	ἔτι δ´ Αἴγινα καὶ Πειρήνη	καὶ	Κλεώνη, πρὸς δὲ ταύταις Θήβη
[4, 37]	παῖδας ἀπέκτεινε, Τοξέα καὶ Μολίονα	καὶ	Κλυτίον. λαβὼν δὲ καὶ τὴν
[4, 44]	δ´ αὐτοὺς ἐκ τῆς Θρᾴκης	καὶ	κομισθέντας εἰς τὸν Πόντον προσχεῖν
[4, 77]	ἐξ Ἀθηνῶν ἀποστελλομένους ἑπτὰ κόρους	καὶ	κόρας {ἑπτὰ} κατεσθίειν, περὶ ὧν
[4, 71]	τοίνυν Ἀσκληπιὸν Ἀπόλλωνος υἱὸν ὑπάρχειν	καὶ	Κορωνίδος, φύσει δὲ καὶ ἀγχινοίᾳ
[4, 83]	πόλει τῆς μητρὸς ἱερὸν ἱδρύσασθαι,	καὶ	κοσμῆσαι τῇ τε κατασκευῇ τοῦ
[4, 41]	Ἰάσονα δὲ καθελκύσαντα τὸ σκάφος	καὶ	κοσμήσαντα πᾶσι τοῖς ἀνήκουσι πρὸς
[4, 59]	Κρήτης ἀπήγαγεν εἰς Πελοπόννησον, συμπλακεὶς	καὶ	κρατήσας τοῦ ζῴου ἀπήγαγεν εἰς
[4, 30]	ἐθίσαντες δ´ ἑαυτοὺς τρέφεσθαι γάλακτι	καὶ	κρέασι καὶ πολλὰς ἀγέλας κτηνῶν
[4, 60]	γήμας δὲ Πασιφάην τὴν Ἡλίου	καὶ	Κρήτης ἐγέννησε Δευκαλίωνα καὶ Κατρέα
[4, 39]	ὢν Ἡρακλεῖ, κάπρον καὶ ταῦρον	καὶ	κριὸν θύσας ὡς ἥρωι κατέδειξε
[4, 23]	καὶ Γλυχάταν, ἔτι δὲ Βυταίαν	καὶ	Κρυτίδαν. ~Μετὰ δὲ ταῦτα διελθὼν
[4, 4]	τὰς θυσίας καὶ τιμὰς νυκτερινὰς	καὶ	κρυφίους παρεισάγουσι διὰ τὴν αἰσχύνην
[4, 2]	χάριτας ἐλευθερῶσαι πάσας τὰς πόλεις,	καὶ	κτίσαι πόλιν ἐπώνυμον τῆς αὐτονομίας,
[4, 81]	γὰρ ἦν υἱὸς μὲν Ἀπόλλωνος	καὶ	Κυρήνης τῆς Ὑψέως θυγατρὸς τοῦ
[4, 67]	Δωρίδα καὶ κατῴκησαν ἐν Ἐρινεῷ	καὶ	Κυτινίῳ καὶ Βοιῷ. Πρὸ δὲ
[4, 6]	διελόντας εἰς ἴσας μερίδας ἑαυτοῖς	καὶ	λαβόντας ἀπενεγκεῖν ἐκ τῆς οἰκείας
[4, 73]	τὸν ἡνίοχον τοῦ Οἰνομάου Μυρτίλον,	καὶ	λαβὼν συνεργὸν πρὸς τὴν νίκην,
[4, 48]	καὶ τῶν ἀριστέων τραυματίαν Ἰάσονα	καὶ	Λαέρτην, ἔτι δ´ Ἀταλάντην καὶ
[4, 24]	Ἰταλίαν προῆγε διὰ τῆς παραλίας,	καὶ	Λακίνιον μὲν κλέπτοντα τῶν βοῶν
[4, 29]	καλέσας αὐτὸν ἐπί τινα θυσίαν	καὶ	λαμπρῶς ἑστιάσας, ἀπέστειλε κατὰ μίαν
[4, 27]	τῶν παρθένων ἐγκρατῆ γενέσθαι· διὸ	καὶ	λῃστὰς {ἐπ´ αὐτὰς} κατὰ θάλατταν
[4, 19]	τὰ διεξιόντα τῶν στρατοπέδων περικόπτειν	καὶ	λῃστεύειν ἐν ταῖς δυσχωρίαις, χειρωσάμενος
[4, 76]	καὶ τὴν τῶν ἀγαλμάτων κατασκευὴν	καὶ	λιθουργίαν. εὑρετὴς δὲ γενόμενος πολλῶν
[4, 11]	δὲ ὢν σιδήρῳ καὶ χαλκῷ	καὶ	λίθῳ τῆς κατὰ χεῖρα βιαζομένης
[4, 61]	τὴν πόλιν τῶν Ἀθηναίων αὐχμὸν	καὶ	λιμόν. ταχὺ δὲ περὶ τὴν
[4, 22]	πρὸς τὰ μεθόρια τῆς Ῥηγίνης	καὶ	Λοκρίδος, καὶ διὰ τὸν ἐκ
[4, 3]	δοκοῦντας ἀσεβεῖν, ἐπιφανεστάτους δὲ Πενθέα	καὶ	Λυκοῦργον. τῆς δὲ κατὰ τὸν
[4, 65]	Καλυδῶνι τοὺς ἀνεψιοὺς ἀνελόντα Ἀλκάθουν	καὶ	Λυκωπέα φυγεῖν ἐκ τῆς Αἰτωλίας
[4, 72]	ἀπέκτεινεν ὄφιν ὑπερφυῆ τὸ μέγεθος	καὶ	λυμαινόμενον τοὺς ἐγχωρίους. Αἴγινα δ´
[4, 42]	τῶν Ἀργοναυτῶν τὴν ἀπόβασιν ποιησάμενον,	καὶ	μαθόντα παρὰ τῆς κόρης τὴν
[4, 46]	Μηδείᾳ πλανωμένῃ παρὰ τὸν αἰγιαλόν,	καὶ	μαθόντας παρ´ αὐτῆς τὸ τῆς
[4, 56]	αὐτοὺς ἐκριφέντας εἰς τὰς Σύρτεις,	καὶ	μαθόντας παρὰ Τρίτωνος τοῦ τότε
[4, 56]	μυθολογησάντων ἀναγράφειν οὐκ ἀναγκαῖον ἅμα	καὶ	μακρὸν εἶναι κρίνοντες τὰ καταλειπόμενα
[4, 6]	γυναικός· καὶ τὴν μὲν εὐπρέπειαν	καὶ	μαλακότητα τοῦ σώματος ἔχειν γυναικὶ
[4, 82]	τιμηθῆναι τὸν Ἀρισταῖον ὡς θεόν,	καὶ	μάλισθ´ ὑπὸ τῶν συγκομιζόντων τὸν
[4, 10]	δ´ Ἡρακλῆς τραφεὶς καὶ παιδευθεὶς	καὶ	μάλιστ´ ἐν τοῖς γυμνασίοις διαπονηθεὶς
[4, 7]	γὰρ οἱ πλεῖστοι τῶν μυθογράφων	καὶ	μάλιστα δεδοκιμασμένοι φασὶ θυγατέρας εἶναι
[4, 8]	τοῖς ἱστοροῦσι τὰς παλαιὰς μυθολογίας,	καὶ	μάλιστα τὰς περὶ Ἡρακλέους. τῷ
[4, 29]	κατεκληρούχησε τὸ κάλλιστον τῆς νήσου,	καὶ	μάλιστα τὴν πεδιάδα χώραν, ἣν
[4, 68]	Ἰφιάνειραν τὴν Μεγαπένθους ἐτέκνωσεν Ἀντιφάτην	καὶ	Μαντώ, ἔτι δὲ Βίαντα καὶ
[4, 16]	δὲ ταύτας Δηιάνειραν καὶ Ἀστερίαν	καὶ	Μάρπην, ἔτι δὲ Τέκμησσαν καὶ
[4, 43]	δυσὶ νεανίσκοις ἐπὶ τιμωρίᾳ διωρυγμένοις	καὶ	μάστιξι πληγὰς συνεχεῖς λαμβάνουσι· τούτους
[4, 67]	τῆς πόλεως ἐπὶ Δωριεῖς ἐστράτευσαν,	καὶ	μάχῃ νικήσαντες τοὺς ἐγχωρίους ἐκείνους
[4, 30]	Σικελίας μεταπεμψάμενος, κατεσκεύασεν ἔργα πολλὰ	καὶ	μεγάλα μέχρι τῶν νῦν καιρῶν
[4, 4]	διδάσκαλον γινόμενον τῶν καλλίστων ἐπιτηδευμάτων,	καὶ	μεγάλα συμβάλλεσθαι τῷ Διονύσῳ πρὸς
[4, 65]	Τυδεῖ. εὐδοκιμούντων δὲ τῶν νεανίσκων	καὶ	μεγάλης ἀποδοχῆς ὑπὸ τοῦ βασιλέως
[4, 53]	πᾶσι τοῖς συγγενέσιν ἐπαγγειλάμενον ἐπιεικῶς	καὶ	μεγαλοψύχως προσενεχθήσεσθαι, συναγαγεῖν εἰς ἐκκλησίαν
[4, 59]	ὗν ἀγρίαν, διαφέρουσαν ἀλκῇ τε	καὶ	μεγέθει καὶ πολλοὺς ἀνθρώπους ἀναιροῦσαν,
[4, 1]	καὶ παλαιὸν εἶναι σφόδρα τοῦτον	καὶ	μεγίστας εὐεργεσίας κατατεθεῖσθαι τῷ γένει
[4, 2]	διὰ τὸ κάλλος Δία μιγέντα	καὶ	μεθ´ ἡσυχίας ποιούμενον τὰς ὁμιλίας
[4, 10]	ἐπὶ τὴν ἀπαίτησιν τῶν δασμῶν	καὶ	μεθ´ ὕβρεως εἰσπραττομένους ἀκρωτηριάσας ἐξέβαλεν
[4, 12]	Ἱπποτίων καὶ Ὄρειος καὶ Ἰσοπλὴς	καὶ	Μελαγχαίτης, πρὸς δὲ τούτοις Θηρεὺς
[4, 68]	τῶν Αἰολέων ἐστράτευσεν εἰς Πελοπόννησον.	καὶ	Μελάμπους μὲν μάντις ὢν τὰς
[4, 84]	κεχορηγημένον ἐξευρεῖν τὸ βουκολικὸν ποίημα	καὶ	μέλος, ὃ μέχρι τοῦ νῦν
[4, 25]	δὲ τὸ γένος, παιδείᾳ δὲ	καὶ	μελῳδίᾳ καὶ ποιήσει πολὺ προέχων
[4, 25]	καὶ ταῖς τελεταῖς καὶ ποιήμασι	καὶ	μελῳδίαις. συνεστρατεύσατο δὲ καὶ τοῖς
[4, 48]	τοὺς δ´ Ἀργοναύτας ἐπισιτισαμένους ἐκπλεῦσαι,	καὶ	μέσον ἤδη τὸ Ποντικὸν πέλαγος
[4, 63]	ἀπαγαγεῖν εἰς Λακεδαίμονα παρθένον οὖσαν,	καὶ	μετ´ αὐτῆς δούλην τὴν μητέρα
[4, 33]	ἐναντίων αὐτός τε ὁ Ἱπποκόων	καὶ	μετ´ αὐτοῦ δέκα μὲν υἱοί,
[4, 28]	τῶν Σκυθῶν εἰς τὴν Σκυθίαν	καὶ	μετ´ ἐκείνων κατῴκησαν. ἡμεῖς δ´
[4, 48]	τὸ δέρος τοῖς φαρμάκοις ἀποκτεῖναι,	καὶ	μετὰ Ἰάσονος τὴν ἐπὶ θάλατταν
[4, 2]	ταῖς δὲ νύμφαις παραδοῦναι τρέφειν	καὶ	μετὰ πολλῆς σπουδῆς ἐπιμέλειαν αὐτοῦ
[4, 58]	Ἀλκμήνη δ´ εἰς Θήβας καταντήσασα,	καὶ	μετὰ ταῦτ´ ἄφαντος γενομένη, τιμῶν
[4, 21]	μεγαλοπλούτων τινὰς εὐξαμένους ἐκδεκατεύσειν Ἡρακλεῖ,	καὶ	μετὰ ταῦτα γενομένους εὐδαίμονας, ἐκδεκατεῦσαι
[4, 82]	ἐκγόνους ἐν τῇ Κέῳ καταλιπόντα,	καὶ	μετὰ ταῦτα εἰς τὴν Λιβύην
[4, 78]	καὶ κατὰ μιχρὸν τοὺς ἐνδιατρίβοντας	καὶ	μετὰ τέρψεως θεραπεύειν τὰ σώματα
[4, 36]	Κήυκα τὸν τῆς Τραχῖνος βασιλέα,	καὶ	μετὰ τούτου κατῴκησεν, ἔχων τοὺς
[4, 37]	τοὺς μεθ´ ἑαυτοῦ στρατεύσαντας Ἀρκάδας,	καὶ	μετὰ τούτων χειρωσάμενος τοὺς Λαπίθας,
[4, 20]	γυναῖκα γενέσθαι. ἔγκυος γὰρ οὖσα	καὶ	μετὰ τῶν ἀνδρῶν ἐργαζομένη μισθοῦ,
[4, 54]	τῷ τῆς Ἥρας τεμένει θάψαι}	καὶ	μετὰ τῶν πιστοτάτων θεραπαινίδων ἔτι
[4, 25]	τὴν μητέρα Σεμέλην ἐξ ᾅδου,	καὶ	μεταδόντα τῆς ἀθανασίας Θυώνην μετονομάσαι.
[4, 30]	τῶν μετεσχηκότων τῆς ἀποικίας, ἐξεβαρβαρώθησαν,	καὶ	μεταστάντες εἰς τὴν ὀρεινὴν ἐν
[4, 74]	τὴν εὐτυχίαν οὐ φέρων ἀνθρωπίνως,	καὶ	μετασχὼν κοινῆς τραπέζης καὶ πάσης
[4, 81]	κάλλει διαφερούσης, ἐρασθῆναι τῆς παρθένου,	καὶ	μετενεγκεῖν αὐτὴν τῆς Λιβύης εἰς
[4, 25]	αὑτῷ, παρῆλθεν εἰς τὰς Ἀθήνας	καὶ	μετέσχε τῶν ἐν Ἐλευσῖνι μυστηρίων,
[4, 56]	Ἀργῷον ἀπὸ τῆς νεὼς προσαγορεῦσαι,	καὶ	μέχρι τῶνδε τῶν χρόνων διαμένειν
[4, 2]	Φοινίκην. ἐπελθόντα δὲ πολλὴν χώραν,	καὶ	μὴ δυνάμενον ἀνευρεῖν, ἀπογνῶναι τὴν
[4, 55]	δόξαι πᾶσι δίκαια πεπονθέναι· διὸ	καὶ	μὴ δυνάμενον ἐνεγκεῖν τὸ μέγεθος
[4, 77]	βουλόμενον τιμωρίας ἀξιῶσαι τὸν Δαίδαλον,	καὶ	μὴ δυνάμενον εὑρεῖν, τά τε
[4, 4]	ποτοῦ, καταδεῖξαι δὲ νάρθηξι χρῆσθαι	καὶ	μὴ ξυλίναις βακτηρίαις. ~Ἐπωνυμίας δ´
[4, 45]	γεννῆσαι δύο θυγατέρας, Κίρκην τε	καὶ	Μήδειαν, ἔτι δ´ υἱὸν Αἰγιαλέα.
[4, 38]	Ἰόλαον ἐλθόντες ἐπὶ τὴν ὀστολογίαν,	καὶ	μηδὲν ὅλως ὀστοῦν εὑρόντες, ὑπέλαβον
[4, 65]	ὑπὸ τὴν Καδμείαν πεπτωκότων σωμάτων,	καὶ	μηδενὸς τολμῶντος θάπτειν, Ἀθηναῖοι διαφέροντες
[4, 84]	αὐτομάτων, ἀμπέλου τε πολλῆς φυομένης	καὶ	μήλων ἀμυθήτου πλήθους. διὸ καὶ
[4, 35]	πάσης ὀπωρινῆς ὥρας, βοτρύων τε	καὶ	μήλων καὶ τῶν ἄλλων τῶν
[4, 19]	ἁπάσης τῆς Κελτικῆς οὖσαν ἑστίαν	καὶ	μητρόπολιν. διέμεινε δ´ αὕτη πάντα
[4, 54]	Μήδειαν ἐξελαυνομένην ἐκ τῆς πόλεως,	καὶ	μίαν ἡμέραν παρὰ τοῦ Κρέοντος
[4, 37]	τὴν δ´ Ἀστυδάμειαν αἰχμάλωτον λαβών,	καὶ	μιγεὶς αὐτῇ, Κτήσιππον υἱὸν ἐγέννησε.
[4, 37]	δὲ Φύλαντος θυγατέρα λαβὼν αἰχμάλωτον	καὶ	μιγεὶς αὐτῇ υἱὸν Ἀντίοχον ἐγέννησεν.
[4, 70]	τραφῆναι ὑπὸ Νυμφῶν, ἀνδρωθέντας δὲ	καὶ	μιγέντας ἵπποις θηλείαις γεννῆσαι τοὺς
[4, 41]	σχεδίαις πλεῖν τοὺς τότε ἀνθρώπους	καὶ	μικροῖς παντελῶς ἀκατίοις. διὸ καὶ
[4, 13]	φασι, πλεύσας εἰς τὴν νῆσον,	καὶ	Μίνω τὸν βασιλέα συνεργὸν λαβών,
[4, 75]	διευκρινημένων πειρασόμεθα διεξιέναι περὶ Δαιδάλου	καὶ	Μινωταύρου καὶ τῆς Μίνωος στρατείας
[4, 4]	τὴν κεφαλήν, ἀφ´ ἧς αἰτίας	καὶ	μιτρηφόρον ὀνομάζεσθαι· ἀπὸ δὲ ταύτης
[4, 56]	τοῦ Πόντου, πρᾶξιν ἐπιτελέσασθαι παράδοξον	καὶ	μνήμης ἀξίαν. ἀναπλεύσαντας γὰρ αὐτοὺς
[4, 50]	μητέρα μέλλουσαν ἀναιρεῖσθαί φασιν ἔπανδρον	καὶ	μνήμης ἀξίαν ἐπιτελέσασθαι πρᾶξιν· καταφυγοῦσαν
[4, 7]	δεδοκιμασμένοι φασὶ θυγατέρας εἶναι Διὸς	καὶ	Μνημοσύνης· ὀλίγοι δὲ τῶν ποιητῶν,
[4, 37]	τοὺς Εὐρύτου παῖδας ἀπέκτεινε, Τοξέα	καὶ	Μολίονα καὶ Κλυτίον. λαβὼν δὲ
[4, 5]	εὑρετὴν γενέσθαι, καὶ θέατρα καταδεῖξαι,	καὶ	μουσικῶν ἀκροαμάτων σύστημα ποιήσασθαι· πρὸς
[4, 1]	ἀναγεγραφότας τὰς ἀρχαιοτάτας πράξεις τε	καὶ	μυθολογίας ἀσυμφώνους εἶναι πρὸς ἀλλήλους.
[4, 8]	τοῖς παλαιοτάτοις τῶν ποιητῶν τε	καὶ	μυθολόγων. ~Τῆς Ἀκρισίου τοίνυν Δανάης
[4, 2]	τῇ Νύσῃ, κείμενον μεταξὺ Φοινίκης	καὶ	Νείλου, ταῖς δὲ νύμφαις παραδοῦναι
[4, 11]	διέτριβε δὲ μάλιστα μεταξὺ Μυκηνῶν	καὶ	Νεμέας περὶ ὄρος τὸ καλούμενον
[4, 5]	δὲ νεώτερον ὡραῖον καὶ τρυφερὸν	καὶ	νέον, καθότι προείρηται. ἔνιοι δὲ
[4, 68]	Ποσειδῶν μιγεὶς παῖδας ἐγέννησε Πελίαν	καὶ	Νηλέα. ἡ δὲ Τυρὼ συνοικήσασα
[4, 68]	περὶ τῆς βασιλείας Πελίας τε	καὶ	Νηλεύς· τούτων δὲ Πελίας μὲν
[4, 45]	μυθογράφων φυγεῖν ἐπὶ τὸν ὠκεανόν,	καὶ	νῆσον ἔρημον καταλαβομένην ἐνταῦθα μετὰ
[4, 74]	τούτου δ´ ἐγένετο Πέλοψ υἱὸς	καὶ	Νιόβη θυγάτηρ· αὕτη δ´ ἐγέννησεν
[4, 76]	δὲ Δαίδαλος φθονήσας τῷ παιδί,	καὶ	νομίζων αὐτὸν πολὺ τῇ δόξῃ
[4, 52]	τῆς σκοπῆς καταμαθόντας τὸ πῦρ,	καὶ	νομίσαντας συντετελέσθαι τὴν ἀναίρεσιν τοῦ
[4, 34]	ὁ δαλὸς κατακαυθῇ. διόπερ τεκοῦσαν,	καὶ	νομίσασαν ἐν τῇ τοῦ δαλοῦ
[4, 66]	μάντεως ὑποθήκην ἐξέλιπον τὴν πόλιν,	καὶ	νυκτὸς συνέφυγον εἴς τι χωρίον
[4, 84]	χώρᾳ συναγκείας δένδρων οὔσης θεοπρεποῦς	καὶ	Νύμφαις ἄλσους ἀνειμένου μυθολογοῦσι γεννηθῆναι
[4, 84]	τὸν ὀνομαζόμενον Δάφνιν, Ἑρμοῦ μὲν	καὶ	Νύμφης υἱόν, ἀπὸ δὲ τοῦ
[4, 49]	εἰς τὸ τέμενος τὰς ἔτι	καὶ	νῦν διαμενούσας. ~Τῆς δὲ τῶν
[4, 49]	καθιερῶσαι τὸν τόπον τὸν ἔτι	καὶ	νῦν τιμώμενον ὑπὸ τῶν παραπλεόντων.
[4, 2]	τῆς προσηγορίας ταύτης ἀπὸ Διὸς	καὶ	Νύσης. καὶ τὸν Ὅμηρον δὲ
[4, 19]	κατέλυσε μὲν τὰς συνήθεις παρανομίας	καὶ	ξενοκτονίας, πολλοῦ δὲ πλήθους ἀνθρώπων
[4, 61]	μὲν Αἰακὸς ἐπετέλεσε τὰς εὐχάς,	καὶ	ὁ αὐχμὸς παρὰ μὲν τοῖς
[4, 61]	κακῶν οἱ κατὰ τὴν Ἀττικήν,	καὶ	ὁ Μίνως πολεμῶν ἐπαύσατο τὰς
[4, 85]	τυχεῖν ἀθανάτου μνήμης. περὶ οὗ	καὶ	ὁ ποιητὴς Ὅμηρος ἐν τῇ
[4, 75]	πλούτῳ πολὺ διήνεγκε· περὶ οὗ	καὶ	ὁ ποιητὴς Ὅμηρός φησι, ὃς
[4, 37]	τοῦ Ὕλλου υἱοὺς δύο, Γληνέα	καὶ	Ὁδίτην. τῶν δ´ ἐκπεσόντων Δρυόπων
[4, 68]	Μελάμπους μὲν οὖν καὶ Βίας	καὶ	οἱ ἀπ´ ἐκείνων οὕτω τῆς
[4, 57]	πόλεμον ἀναδέξασθαι. οἱ δ´ Ἡρακλεῖδαι	καὶ	οἱ μετ´ αὐτῶν θεωροῦντες αὑτοὺς
[4, 30]	οἱ τῆς ἀποικίας ταύτης μετασχόντες	καὶ	οἱ τούτων ἔκγονοι διατελέσουσιν ἅπαντα
[4, 57]	τοῦ Ἡρακλέους ἀνῃρέθη· ὁμοίως δὲ	καὶ	οἱ υἱοὶ τοῦ Εὐρυσθέως πάντες
[4, 73]	διελθεῖν περὶ Πέλοπος καὶ Ταντάλου	καὶ	Οἰνομάου· ἀναγκαῖον δὲ τοῖς χρόνοις
[4, 49]	τὴν Τροίαν· προσμαρτυρεῖν δὲ τούτοις	καὶ	Ὅμηρον ἐν. τοῖσδε τοῖς ἔπεσιν,
[4, 12]	καὶ Ἀμφίων, ἔτι δὲ Ἱπποτίων	καὶ	Ὄρειος καὶ Ἰσοπλὴς καὶ Μελαγχαίτης,
[4, 70]	δὲ Κενταύρους μετεωρισθέντας τοῖς προτερήμασι,	καὶ	ὁρμωμένους ἐκ τῆς Φολόης, λῄζεσθαι
[4, 12]	τῆς ἐπωνυμίας μηνύει τὸν ταφέντα	καὶ	οὐ δι´ ἐπιγραφῆς. ὁμοίως δὲ
[4, 4]	ψυχαγωγεῖν τὸν θεόν. φασὶ δὲ	καὶ	παιδαγωγὸν καὶ τροφέα συνέπεσθαι κατὰ
[4, 10]	Θήβας· ὁ δ´ Ἡρακλῆς τραφεὶς	καὶ	παιδευθεὶς καὶ μάλιστ´ ἐν τοῖς
[4, 6]	τυγχάνει τινὸς τιμῆς, μετὰ γέλωτος	καὶ	παιδιᾶς παρεισαγόμενος ἐν ταῖς θυσίαις.
[4, 1]	ἀρχὴν ἀπὸ Διονύσου διὰ τὸ	καὶ	παλαιὸν εἶναι σφόδρα τοῦτον καὶ
[4, 23]	εὐδοκήσας ὁ Ἔρυξ τῇ συνθήκῃ	καὶ	παλαίσας ἐλείφθη καὶ τὴν χώραν
[4, 17]	μὲν Ἀνταῖον τὸν ῥώμῃ σώματος	καὶ	παλαίστρας ἐμπειρίᾳ διαβεβοημένον καὶ τοὺς
[4, 14]	παγκρατιαστὴν τοῦ σταδιέως δύσκολον περιγενέσθαι,	καὶ	πάλιν τὸν ἐν τοῖς κούφοις
[4, 35]	ἄλλην κατασκευάσας ἀπέλαβε χώραν πολλὴν	καὶ	πάμφορον, ἀρδευομένην ὑπὸ τοῦ προειρημένου
[4, 14]	τραπέντος αὐτοῦ πρὸς ἀνέσεις τε	καὶ	πανηγύρεις, ἔτι δ´ ἑορτὰς καὶ
[4, 53]	ἐπιφανέστατον τόπον εἰς ἀγώνων θέσιν	καὶ	πανήγυριν κοινήν, καὶ καθιερῶσαι τὸν
[4, 50]	ἑτοίμων ὄντων βοηθεῖν τῷ Ἰάσονι	καὶ	πάντα κίνδυνον ἀναδέχεσθαι, περὶ τῆς
[4, 79]	δὲ Κώκαλος εἰς σύλλογον προκαλεσάμενος	καὶ	πάντα ποιήσειν ἐπαγγειλάμενος ἐπὶ τὰ
[4, 40]	χρόνους περιοικούμενον ὑπὸ ἐθνῶν βαρβάρων	καὶ	παντελῶς ἀγρίων ἄξενον προσαγορεύεσθαι, ξενοκτονούντων
[4, 4]	φασὶ τῷ σώματι γενέσθαι τρυφερὸν	καὶ	παντελῶς ἁπαλόν, εὐπρεπείᾳ δὲ πολὺ
[4, 80]	κομίζεσθαι τοὺς λίθους ὑπαρχούσης τραχείας	καὶ	παντελῶς δυσπορεύτου· δι´ ἣν αἰτίαν
[4, 78]	πέτρας οὖσαν πασῶν ὀχυρωτάτην κατεσκεύασε	καὶ	παντελῶς ἐκ βίας ἀνάλωτον· στενὴν
[4, 20]	οἰκοῦντες Λίγυες νέμονται γῆν τραχεῖαν	καὶ	παντελῶς λυπράν· τῶν δ´ ἐγχωρίων
[4, 83]	τὴν νῆσον ὕπατοι καὶ στρατηγοὶ	καὶ	πάντες οἱ μετά τινος ἐξουσίας
[4, 1]	τὴν ἀπαγγελίαν· τὸ δὲ μέγιστον	καὶ	πάντων ἀτοπώτατον, ὅτι συμβαίνει τοὺς
[4, 10]	γενομένης καθ´ ὅλην τὴν Ἑλλάδα	καὶ	πάντων θαυμαζόντων τὸ παράδοξον, ὁ
[4, 77]	δὲ παρὰ τὴν θάλατταν πετόμενον	καὶ	παρ´ ἕκαστον τέγγοντα τὰς πτέρυγας
[4, 3]	παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ἐπιφανείας. διὸ	καὶ	παρὰ πολλαῖς τῶν Ἑλληνίδων πόλεων
[4, 53]	πάντων τῶν Ἑλλήνων ἐπιφανέστατον ὑπάρχειν	καὶ	παρὰ ταῖς πλείσταις πόλεσι γνωσθέντα
[4, 82]	ἐνταῦθα παρὰ τοῖς βαρβάροις, ἀλλὰ	καὶ	παρὰ τοῖς Ἕλλησι. ~Καὶ περὶ
[4, 82]	ἐνδείξασθαι τὰς ἰδίας εὐεργεσίας. διὸ	καὶ	παρὰ τοῖς κατὰ τὴν Σικελίαν
[4, 79]	ἐκ τῆς Κρήτης διὰ τὸ	καὶ	παρὰ τοῖς Κρησὶ τιμᾶσθαι τὰς
[4, 27]	ἀκτῆς δειπνοποιουμένοις ἐπιστάντα τὸν Ἡρακλέα,	καὶ	παρὰ τῶν παρθένων μαθόντα τὸ
[4, 31]	τοῦ Εὐρύτου τὸ γεγονὸς ὑποπτεύσαντος	καὶ	παραγενομένου κατὰ ζήτησιν τῶν ἵππων
[4, 1]	καθόλου πάντα τὰ μνήμης ἄξια	καὶ	παραδοξολογούμενα διεξιόντες, ἐν ταύτῃ δὲ
[4, 20]	καὶ τῶν γυναικῶν, ἴδιόν τι	καὶ	παράδοξον καθ´ ἡμᾶς συνέβη περὶ
[4, 30]	τιμαῖς ἡρωικαῖς. ἴδιον δέ τι	καὶ	παράδοξον συνέβη γενέσθαι κατὰ τὴν
[4, 22]	ᾗ μυθολογοῦσιν ἴδιόν τι γενέσθαι	καὶ	παράδοξον. τῶν γὰρ ἐγχωρίων τινὰ
[4, 77]	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων εἰ	καὶ	παράδοξός ἐστιν ὁ μῦθος, ὅμως
[4, 50]	ὅτι κομίζει μεθ´ ἑαυτῆς πολλὰς	καὶ	παραδόξους δυνάμεις φαρμάκων εὑρημένας ὑπό
[4, 65]	Ἐτεοκλέους πεντήκοντα ἀνδράσιν ἅπαντας ἀνελεῖν	καὶ	παραδόξως εἰς τὸ Ἄργος διασωθῆναι,
[4, 52]	τοῦ τέγους πρὸς τὴν καθέψησιν,	καὶ	παραδόξως ἐν τοῖς βασιλείοις ἰδούσας
[4, 63]	Πειρίθου δὲ κρίναντος μνηστεῦσαι Φερσεφόνην	καὶ	παρακαλοῦντος συναποδημῆσαι, τὸ μὲν πρῶτον
[4, 35]	ταύτην εἰς Αἰτωλίαν πρὸς Οἰνέα	καὶ	παρακελεύσασθαι ταύτην ἀφανίσαι τὴν ταχίστην.
[4, 42]	τῆς Ἰωλκοῦ τὸν ἔκπλουν ποιησαμένους,	καὶ	παραλλάξαντας τόν τε Ἄθω καὶ
[4, 3]	μένειν, τὸ δὲ τῆς μανίας	καὶ	παραλύσεως βλάπτον διορθοῦσθαι. καθόλου δὲ
[4, 45]	μὲν Ἑκάτην γενέσθαι θυγατέρα, τόλμῃ	καὶ	παρανομίᾳ προέχουσαν τοῦ πατρός· φιλοκύνηγον
[4, 17]	τὸ γένος τῶν ἀγρίων θηρίων	καὶ	παρανόμων ἀνδρῶν, ὅτι παιδὶ μὲν
[4, 21]	τὴν Ἡρακλέους παρουσίαν ἀθροισθῆναι πάντας	καὶ	παρατάξασθαι τῷ προειρημένῳ. θαυμαστῆς δὲ
[4, 10]	προσπεσὼν τῇ πόλει τῶν Ὀρχομενίων	καὶ	παρεισπεσὼν ἐντὸς τῶν πυλῶν τά
[4, 31]	παρῆλθεν εἰς Πύλον πρὸς Νηλέα,	καὶ	παρεκάλεσεν αὐτὸν καθᾶραι τὸν φόνον.
[4, 37]	τῆς χώρας τρίτον μέρος παρέθετο	καὶ	παρεκελεύσατο φυλάττειν τοῖς ἀπ´ αὐτοῦ·
[4, 38]	Ἡρακλῆς ἀπογνοὺς τὰ καθ´ ἑαυτόν,	καὶ	παρελθὼν εἰς τὴν πυράν, παρεκάλει
[4, 15]	πῦρ τοῖς ἀνθρώποις, δεσμοῖς κατελάβετο	καὶ	παρέστησεν ἀετὸν τὸν ἐσθίοντα τὸ
[4, 65]	πολέμου Καπανέα τε καὶ Ἱππομέδοντα	καὶ	Παρθενοπαῖον τὸν Ἀταλάντης τῆς Σχοινέως.
[4, 31]	ὑπό τινος τῶν φίλων ἐπράθη,	καὶ	παρθένου δοῦλος ἐγένετο Ὀμφάλης τῆς
[4, 26]	πρόβατα τὴν χρόαν ἰδιάζουσαν ἔχοντα	καὶ	παρόμοιον χρυσῷ τετευχέναι ταύτης τῆς
[4, 53]	θαυμασθέντα στρατόπεδόν τε κράτιστον συστήσασθαι	καὶ	πᾶσαν ἐπελθεῖν τὴν οἰκουμένην εὐεργετοῦντα
[4, 19]	καὶ καταντήσας εἰς τὴν Κελτικὴν	καὶ	πᾶσαν ἐπελθὼν κατέλυσε μὲν τὰς
[4, 64]	αὐτοῦ τεκνωθέντα παῖδα πατροκτόνον ἔσεσθαι	καὶ	πᾶσαν τὴν οἰκίαν πληρώσειν μεγάλων
[4, 74]	ἀνθρωπίνως, καὶ μετασχὼν κοινῆς τραπέζης	καὶ	πάσης παρρησίας, ἀπήγγελλε τοῖς ἀνθρώποις
[4, 34]	ἀδελφόν, ἀπῆλθεν ἑκουσίως ἐξ Ἀρκαδίας	καὶ	πάσης Πελοποννήσου. συναπελθόντων δ´ αὐτῷ
[4, 11]	ἀρετῆς, τό τε τῷ Διὶ	καὶ	πατρὶ μὴ πείθεσθαι καὶ ἀσύμφορον
[4, 23]	νῦν ἡρωικῆς τιμῆς τυγχάνοντας, Λεύκασπιν	καὶ	Πεδιακράτην καὶ Βουφόναν καὶ Γλυχάταν,
[4, 25]	~αὐτὸς δ´ ἐγκυκλωθεὶς τὸν Ἀδρίαν	καὶ	πεζῇ περιελθὼν τὸν προειρημένον κόλπον
[4, 72]	καὶ Σαλαμίς, ἔτι δ´ Αἴγινα	καὶ	Πειρήνη καὶ Κλεώνη, πρὸς δὲ
[4, 31]	παρελθὼν πρὸς Δηίφοβον τὸν Ἱππολύτου	καὶ	πείσας αὐτὸν ἐκαθάρθη, οὐ δυνάμενος
[4, 60]	εἰς Κρήτην πλεύσας μετὰ Αἰολέων	καὶ	Πελασγῶν ἐβασίλευσε τῆς νήσου, γήμας
[4, 79]	καλουμένην. ἀποβιβάσας δὲ τὴν δύναμιν	καὶ	πέμψας ἀγγέλους πρὸς Κώκαλον τὸν
[4, 4]	Μούσας αὐτῷ συναποδημεῖν, παρθένους οὔσας	καὶ	πεπαιδευμένας διαφερόντως· ταύτας δὲ διά
[4, 83]	Καὶ περὶ μὲν Ἔρυκος εἰ	καὶ	πεπλεονάκαμεν, ἀλλ´ οὖν οἰκείαν πεποιήμεθα
[4, 39]	Περὶ μὲν οὖν Ἡρακλέους εἰ	καὶ	πεπλεονάκαμεν, ἀλλ´ οὖν οὐδὲν τῶν
[4, 66]	τῇ Κάδμου τόν τε ὅρμον	καὶ	πέπλον, ἀμφότερα ταῦτα προσδέξασθαι τὴν
[4, 66]	τῆς ἀπωλείας τοῦ πατρός, ἀλλὰ	καὶ	πέπλον λαβεῖν αὐτὴν κατὰ τῆς
[4, 63]	ὁ Θησεὺς μετασχεῖν τῆς πράξεως.	καὶ	πέρας καταβάντων αὐτῶν εἰς τοὺς
[4, 53]	θυγατέρων ἀξιῶσαι αὐτὸν φροντίδα ποιήσασθαι.	καὶ	πέρας συντελέσαι τὴν ὑπόσχεσιν αὐτόν
[4, 13]	κατασκευάζων ψόφον, ἐξεφόβει τὰ ζῷα,	καὶ	πέρας τῇ συνεχείᾳ τοῦ κρότου
[4, 83]	ἀλλὰ καὶ παρὰ τοῖς Ἕλλησι.	~Καὶ	περὶ μὲν Ἀρισταίου τοῖς ῥηθεῖσιν
[4, 85]	γεγενημένην ὑπὸ τῆς Νύμφης πρόρρησιν.	~Καὶ	περὶ μὲν Δάφνιδος ἱκανῶς ἡμῖν
[4, 5]	ποιῆσαι τοὺς τὰ τοιαῦτα ἐπιτηδεύοντας.	καὶ	περὶ μὲν Διονύσου καὶ τῶν
[4, 83]	στρατιώτας διακοσίους τηρεῖν τὸ ἱερόν.	Καὶ	περὶ μὲν Ἔρυκος εἰ καὶ
[4, 30]	πολεμήσαντες τούτοις τῆς προθέσεως διήμαρτον.	Καὶ	περὶ μὲν Ἰολάου καὶ Θεσπιαδῶν,
[4, 21]	τοῦ κατὰ τὸ σῶμα μεγέθους.	καὶ	περὶ μὲν τῶν ἐν Φλέγρᾳ
[4, 12]	θαυμαζόμενον ἀκουσίως τόξου βολῇ διέφθειρε.	καὶ	περὶ μὲν τῶν Κενταύρων ἱκανῶς
[4, 6]	μὲν κακῶν ποτὲ δ´ ἀγαθῶν.	καὶ	περὶ μὲν τῶν τοιούτων ἅλις
[4, 59]	τὴν ὀνομαζομένην Χελώνην. ἀνεῖλε δὲ	καὶ	περὶ τὴν Ἐλευσῖνα Κερκυόνα τὸν
[4, 65]	δὲ τὸ νίκημα περιθείσης Ἀδράστῳ	καὶ	περὶ τῆς ἐπὶ Θήβας στρατείας
[4, 66]	τῆς ἐπὶ τὰς Θήβας στρατείας	καὶ	περὶ τῆς Ἐριφύλης τῆς μητρὸς
[4, 12]	ὑπελάμβανεν. ἴδιον δέ τι συνέβη	καὶ	περὶ τὸν Ἡρακλέους φίλον τὸν
[4, 85]	παγχάλκεον, αἰὲν ἀαγές. ὁμοίως δὲ	καὶ	περὶ τοῦ μεγέθους ἐμφανίζων, καὶ
[4, 74]	δὲ Πέλοπος ἐμνήσθημεν, ἀναγκαῖόν ἐστι	καὶ	περὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ταντάλου
[4, 10]	Ἡρακλῆς δὲ παρελθὼν εἰς Δελφοὺς	καὶ	περὶ τούτων ἐπερωτήσας τὸν θεόν,
[4, 76]	παῖδα ἐδολοφόνησε. θάπτων δ´ αὐτὸν	καὶ	περικατάληπτος γενόμενος, ἐπηρωτήθη τίνα θάπτει,
[4, 51]	εἰς οἰκίσκον τινὰ συγκλείσασαν ἑαυτὴν	καὶ	περινιψαμένην τὸ σῶμα πᾶν ἀποκλύσασθαι
[4, 76]	ὑπάρχει· βλέπειν τε γὰρ αὐτὰ	καὶ	περιπατεῖν, καὶ καθόλου τηρεῖν τὴν
[4, 18]	δὲ τὴν ἄνυδρον τῆς Λιβύης,	καὶ	περιτυχὼν χώρᾳ καταρρύτῳ καὶ καρποφόρῳ,
[4, 69]	Εὐρυνόμου ἐγέννησεν υἱοὺς δύο, Φόρβαντα	καὶ	Περίφαντα. οὗτοι μὲν οὖν ἐνταῦθα
[4, 45]	δύο γενέσθαι παῖδας, Αἰήτην τε	καὶ	Πέρσην· τούτων δὲ τὸν μὲν
[4, 45]	Ταυρικῆς, ἀμφοτέρους δὲ διενεγκεῖν ὠμότητι.	καὶ	Πέρσου μὲν Ἑκάτην γενέσθαι θυγατέρα,
[4, 79]	διότι κατὰ τὸν λουτρῶνα ὠλίσθηκε	καὶ	πεσὼν εἰς τὸ θερμὸν ὕδωρ
[4, 69]	πλείους ποταμῶν ἐπώνυμοι, ἐν οἷς	καὶ	Πηνειός, ἀφ´ οὗ συνέβη τὸν
[4, 21]	τῶν ἐπιφανῶν ὄντες ἀνδρῶν Κάκιος	καὶ	Πινάριος ἐδέξαντο τὸν Ἡρακλέα ξενίοις
[4, 52]	εἴδωλον. ἐνταῦθα τῶν παρθένων καταπλαγεισῶν,	καὶ	πίστεις τῆς ἐπαγγελίας ἡγησαμένων ἐνδεχομένας
[4, 1]	ἐποιησάμεθα τῆς ἀρχαιολογίας. μέγισται γὰρ	καὶ	πλεῖσται συνετελέσθησαν πράξεις ὑπὸ τῶν
[4, 17]	καὶ κακοπαθείας, συνεστήσατο στόλον ἀξιόλογον	καὶ	πλῆθος στρατιωτῶν ἀξιόχρεων ἐπὶ ταύτην
[4, 84]	ὑπό τινος θυγατρὸς βασιλέως καταμεθυσθέντα,	καὶ	πλησιάσαντα αὐτῇ, στερηθῆναι τῆς ὁράσεως
[4, 56]	τὴν γῆν ἔχοντας ἐξ εὐωνύμων,	καὶ	πλησίον γινομένους Γαδείρων εἰς τὴν
[4, 77]	Κρήτης ἐκπλεῦσαι, συνεργούσης τῆς Πασιφάης	καὶ	πλοῖον δούσης πρὸς τὸν ἔκπλουν.
[4, 75]	δ´ Ἐριχθόνιος υἱὸς γενόμενος εὐδαιμονίᾳ	καὶ	πλούτῳ πολὺ διήνεγκε· περὶ οὗ
[4, 71]	δέ φασι γενομένους υἱοὺς Μαχάονα	καὶ	Ποδαλείριον, καὶ τὴν τέχνην ἐκπονήσαντας,
[4, 25]	ταῖς θεολογίαις καὶ ταῖς τελεταῖς	καὶ	ποιήμασι καὶ μελῳδίαις. συνεστρατεύσατο δὲ
[4, 62]	Μίνωος παίδων, δυναστεύων τῆς Κρήτης	καὶ	ποιησάμενος πρὸς Ἀθηναίους συμμαχίαν, συνῴκισε
[4, 29]	τῶν θυγατέρων· αἷς ἁπάσαις μιγεὶς	καὶ	ποιήσας ἐγκύους ἐγένετο πατὴρ υἱῶν
[4, 25]	γένος, παιδείᾳ δὲ καὶ μελῳδίᾳ	καὶ	ποιήσει πολὺ προέχων τῶν μνημονευομένων·
[4, 52]	ταῖς κόραις τοῦτον πρότερον καθεψήσειν	καὶ	ποιήσειν ἀπ´ ἀρχῆς ἄρνα. συγκαταθεμένων
[4, 50]	ἀνδράσι περιγενέσθαι βασιλέως δύναμιν ἔχοντος	καὶ	πόλεις ἀξιολόγους. τοιαύτης δ´ οὔσης
[4, 17]	δ´ αὐτὸν διὰ τοῦτο μισῆσαι	καὶ	πολεμῆσαι τὸ γένος τῶν ἀγρίων
[4, 83]	μέρους τῆς νήσου. κτίσαι δὲ	καὶ	πόλιν ἀξιόλογον ὁμώνυμον αὑτῷ, κειμένην
[4, 67]	ἀπ´ αὐτοῦ νήσους Αἰολίδας κατέσχε,	καὶ	πόλιν ἔκτισε τὴν ὀνομαζομένην {ἀπ´
[4, 51]	νέον παντελῶς ποιῆσαι τὸ σῶμα	καὶ	πολλὰ ἕτερα πρὸς μακάριον καὶ
[4, 31]	μὲν γὰρ ὀνομαζομένους Κέρκωπας, λῃστεύοντας	καὶ	πολλὰ κακὰ διεργαζομένους, οὓς μὲν
[4, 61]	βασιλείαν ἦρχε τοῦ πλήθους νομίμως	καὶ	πολλὰ πρὸς αὔξησιν τῆς πατρίδος
[4, 71]	διενεγκόντα ζηλῶσαι τὴν ἰατρικὴν ἐπιστήμην,	καὶ	πολλὰ τῶν συντεινόντων πρὸς ὑγίειαν
[4, 30]	ἑαυτοὺς τρέφεσθαι γάλακτι καὶ κρέασι	καὶ	πολλὰς ἀγέλας κτηνῶν τρέφοντες οὐκ
[4, 5]	ὀρχήσεσι καὶ ταῖς τραγῳδίαις τέρψιν	καὶ	πολλὴν ἡδονὴν παρέχεσθαι τῷ θεῷ.
[4, 29]	ὕστερον αὐξηθέντας ἐπιθυμῆσαι τῆς νήσου,	καὶ	πολλοὺς ἀγῶνας καὶ κινδύνους ὑπὲρ
[4, 29]	δὲ λοιποὺς ἅπαντας Ἰόλαος ἀναλαβὼν	καὶ	πολλοὺς ἄλλους τοὺς βουλομένους κοινωνεῖν
[4, 70]	πανδημεὶ στρατευσάντων ἐπὶ τοὺς Λαπίθας	καὶ	πολλοὺς ἀνελόντων, τοὺς ὑπολειφθέντας φυγεῖν
[4, 15]	πόλεμον, Ἡρακλῆς τοῖς θεοῖς συναγωνισάμενος	καὶ	πολλοὺς ἀνελὼν τῶν γηγενῶν ἀποδοχῆς
[4, 59]	διαφέρουσαν ἀλκῇ τε καὶ μεγέθει	καὶ	πολλοὺς ἀνθρώπους ἀναιροῦσαν, ἀπέκτεινεν. ἐκόλασε
[4, 23]	δυνάμεσιν ἀντιταξαμένων, ἐνίκησεν ἐπιφανεῖ παρατάξει	καὶ	πολλοὺς ἀπέκτεινεν, ἐν οἷς μυθολογοῦσί
[4, 32]	τὴν πόλιν ἑλὼν κατὰ κράτος	καὶ	πολλοὺς ἐν χειρῶν νόμῳ κατασφάξας,
[4, 30]	δ´ Ἰόλαος μεγάλης ἀποδοχῆς τυγχάνων	καὶ	πολλοὺς εὐεργετῶν ἐν πολλαῖς τῶν
[4, 70]	λῄζεσθαι τοὺς παριόντας τῶν Ἑλλήνων	καὶ	πολλοὺς τῶν περιοίκων ἀναιρεῖν. ~Τούτων
[4, 66]	δὲ Θηβαῖοι λειφθέντες τῇ μάχῃ	καὶ	πολλοὺς τῶν πολιτῶν ἀποβαλόντες συνετρίβησαν
[4, 64]	αἴνιγμα προτιθέναι τῷ δυναμένῳ λῦσαι,	καὶ	πολλοὺς ὑπ´ αὐτῆς δι´ ἀπορίαν
[4, 1]	τῶν ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων	καὶ	πολλῶν ἄλλων ἀνδρῶν ἀγαθῶν· ὧν
[4, 65]	ἄλλων ἡγεμόνων ἀπολομένων πλὴν Ἀδράστου,	καὶ	πολλῶν στρατιωτῶν πεσόντων, οἱ μὲν
[4, 85]	δὴ μηκίστους θρέψε ζείδωρος ἄρουρα	καὶ	πολὺ καλλίστους μετά γε κλυτὸν
[4, 68]	καὶ Ὑπερμνήστρας τῆς Θεσπίου Ἰφιάνειρα	καὶ	Πολύβοια καὶ Ἀμφιάραος ἐγένοντο. Μελάμπους
[4, 21]	τὴν δεκάτην, εὐωχίας ποιῶν συνεχεῖς	καὶ	πολυδαπάνους. κατεσκεύασαν δὲ καὶ Ῥωμαῖοι
[4, 41]	τούτων δ´ ὑπάρχειν ἐνδοξοτάτους Κάστορα	καὶ	Πολυδεύκην, ἔτι δ´ Ἡρακλέα καὶ
[4, 64]	γεννῆσαι δύο μὲν υἱοὺς Ἐτεοκλέα	καὶ	Πολυνείκην, δύο δὲ θυγατέρας Ἀντιγόνην
[4, 65]	οἱ δὲ περὶ τὸν Ἄδραστον	καὶ	Πολυνείκην καὶ Τυδέα προσλαβόμενοι τέτταρας
[4, 65]	μετὰ δὲ ταῦτα Ἐτεοκλῆς μὲν	καὶ	Πολυνείκης ἀλλήλους ἀνεῖλον, Καπανεὺς δὲ
[4, 30]	δὲ καὶ γυμνάσια μεγάλα τε	καὶ	πολυτελῆ, καὶ δικαστήρια κατέστησε καὶ
[4, 72]	Κόρκυραν ὀνομαζομένην· ἐκ ταύτης δὲ	καὶ	Ποσειδῶνος ἐγένετο Φαίαξ, ἀφ´ οὗ
[4, 67]	τῶν χρόνων Βοιωτὸς ὁ Ἄρνης	καὶ	Ποσειδῶνος καταντήσας εἰς τὴν τότε
[4, 59]	τοίνυν γεγονὼς Αἴθρας τῆς Πιτθέως	καὶ	Ποσειδῶνος, τραφεὶς ἐν Τροιζῆνι παρὰ
[4, 46]	ξένων ἐξαιρουμένην ἐκ τῶν κινδύνων,	καὶ	ποτὲ μὲν παρὰ τοῦ πατρὸς
[4, 51]	παρακαλέσαι ταῖς θυγατράσι διακελεύσασθαι συνεργεῖν	καὶ	πράττειν ἅπερ ἂν αὐταῖς προστάττῃ·
[4, 75]	δὲ γενόμενος υἱὸς Λαομέδων Τιθωνὸν	καὶ	Πρίαμον ἐγέννησεν· ὧν Τιθωνὸς μὲν
[4, 9]	ταῖς πράξεσι θεωρηθῆναι μόνον, ἀλλὰ	καὶ	πρὸ τῆς γενέσεως γινώσκεσθαι. τὸν
[4, 85]	καὶ περὶ τοῦ μεγέθους ἐμφανίζων,	καὶ	προεκθέμενος τὰ περὶ τοὺς Ἀλῳάδας,
[4, 37]	αὐτοῦ· ἐπανιὼν δ´ εἰς Τραχῖνα,	καὶ	προκληθεὶς ὑπὸ Κύκνου τοῦ Ἄρεος,
[4, 68]	καὶ Μαντώ, ἔτι δὲ Βίαντα	καὶ	Προνόην· Ἀντιφάτου δὲ καὶ Ζευξίππης
[4, 14]	Ἥφαιστος δὲ ῥοπάλῳ καὶ θώρακι·	καὶ	πρὸς ἀλλήλους ἐφιλοτιμήθησαν οἱ προειρημένοι
[4, 59]	οὗτος γὰρ δύο πίτυς κάμπτων,	καὶ	πρὸς ἑκατέραν τὸν ἕνα βραχίονα
[4, 51]	ὑπερπετασθῆναι πολλὰ μέρη τῆς οἰκουμένης,	καὶ	πρὸς καθίδρυσιν ἑαυτῆς καὶ τιμὰς
[4, 4]	δὲ πολὺ τῶν ἄλλων διενεγκεῖν	καὶ	πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς ἡδονὰς εὐκατάφορον
[4, 23]	ἐγχωρίους κατ´ ἐνιαυτὸν τῇ Κόρῃ	καὶ	πρὸς τῇ Κυάνῃ λαμπρῶς ἄγειν
[4, 32]	τῆς γῆς. Λαομέδων δ´ ἐπανελθὼν	καὶ	πρὸς τῇ πόλει τοῖς μεθ´
[4, 26]	εἰς τοὺς καθ´ ᾅδου τόπους,	καὶ	προσδεχθεὶς ὑπὸ τῆς Φερσεφόνης ὡς
[4, 42]	Ἄθω καὶ Σαμοθρᾴκην, χειμῶνι περιπεσεῖν,	καὶ	προσενεχθῆναι τῆς Τρῳάδος πρὸς Σίγειον.
[4, 33]	μὲν παρέδωκε Ναυπλίῳ φίλῳ καθεστῶτι,	καὶ	προσέταξε καταποντίσαι. Αὔγη δ´ ἀπαγομένη
[4, 61]	Αἰγεὺς συνέθετο πρὸς τὸν κυβερνήτην	{καὶ	προσέταξεν αὐτῷ} ἐὰν μὲν ὁ
[4, 10]	Ἡρακλέους αὔξησιν μετεπέμπετό τε αὐτὸν	καὶ	προσέταττε τελεῖν ἄθλους. οὐχ ὑπακούοντος
[4, 22]	τοὺς πόδας ἀνατιθέναι τῇ Ἀρτέμιδι	καὶ	προσηλοῦν τοῖς δένδρεσι, τότε δ´
[4, 58]	καταλαβόμενος τὴν ἐν Μυκήναις βασιλείαν,	καὶ	προσλαβόμενος συμμάχους Τεγεάτας καί τινας
[4, 83]	ὁ Ἀφροδίτης πλέων εἰς Ἰταλίαν	καὶ	προσορμισθεὶς τῇ νήσῳ πολλοῖς ἀναθήμασι
[4, 12]	Κενταύροις, συνέβη διοιστρηθῆναι τούτους· διὸ	καὶ	προσπεσόντες ἀθρόοι τῇ οἰκήσει τοῦ
[4, 30]	Ἰόλαος ἐπανιὼν εἰς τὴν Ἑλλάδα,	καὶ	προσπλεύσας τῇ Σικελίᾳ, οὐκ ὀλίγον
[4, 12]	παλαιὸν Διόνυσον παρατεθεῖσθαί τινι Κενταύρῳ,	καὶ	προστάξαι τότε ἀνοῖξαι ὅταν Ἡρακλῆς
[4, 2]	τὸν Δία παραδοῦναι τῷ Ἑρμῇ,	καὶ	προστάξαι τοῦτο μὲν ἀποκομίσαι πρὸς
[4, 18]	ἀμφοτέρας ἐπὶ πολὺ προχῶσαι· διὸ	καὶ	πρότερον διεστηκυίας ἀπ´ ἀλλήλων πολὺ
[4, 48]	ἐπικινδύνῳ. τοῦ δ´ Ὀρφέως, καθάπερ	καὶ	πρότερον, εὐχὰς ποιησαμένου τοῖς Σαμόθρᾳξι,
[4, 30]	τῶν πολέμων κινδύνους ἐξέφυγον. διὸ	καὶ	πρότερον μὲν Καρχηδόνιοι, μετὰ δὲ
[4, 61]	ἐὰν δὲ ἀπόληται, μέλασι, καθάπερ	καὶ	πρότερον ποιεῖν εἰώθεσαν. καταπλευσάντων δ´
[4, 4]	λέγουσι δ´ αὐτὸν ἀγχινοίᾳ διενεγκεῖν,	καὶ	πρῶτον ἐπιχειρῆσαι βοῦς ζευγνύειν καὶ
[4, 17]	πλοῦν κατῆρεν εἰς τὴν Λιβύην,	καὶ	πρῶτον μὲν Ἀνταῖον τὸν ῥώμῃ
[4, 11]	τοὺς κινδύνους παρεγένετο πρὸς Εὐρυσθέα.	καὶ	πρῶτον μὲν ἔλαβεν ἆθλον ἀποκτεῖναι
[4, 41]	παρασκευάσασθαι τὰ πρὸς τὴν ἐπιβολήν.	~καὶ	πρῶτον μὲν περὶ τὸ Πήλιον
[4, 31]	ἀποδεχομένη τὴν ἀνδρείαν τὴν Ἡρακλέους,	καὶ	πυθομένη τίς ἐστι καὶ τίνων,
[4, 33]	ἐν Φενεῷ. ἐντεῦθεν δὲ ὁρμώμενος,	καὶ	πυθόμενος ἐξ Ἤλιδος πομπὴν ἀποστέλλεσθαι
[4, 23]	νῦν οὖσαν τῶν Συρακοσίων πόλιν	καὶ	πυθόμενος τὰ μυθολογούμενα κατὰ τὴν
[4, 79]	θαλαττοκρατῶν κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους,	καὶ	πυθόμενος τὴν Δαιδάλου φυγὴν εἰς
[4, 80]	τὰς θεάς. ἐνίαις δὲ πόλεσι	καὶ	πυθόχρηστοι χρησμοὶ προσέταξαν τιμᾶν τὰς
[4, 5]	αὐτοῦ γενομένου βρόμου· ὁμοίως δὲ	καὶ	πυριγενῆ διὰ τὴν ὁμοίαν αἰτίαν
[4, 60]	μιγεὶς τρεῖς υἱοὺς ἐγέννησε, Μίνω	καὶ	Ῥαδάμανθυν καὶ Σαρπηδόνα. μετὰ δὲ
[4, 35]	χαρίσασθαι τὸν Ἀχελῷον ποταμὸν ἀπέστρεψε,	καὶ	ῥύσιν ἄλλην κατασκευάσας ἀπέλαβε χώραν
[4, 21]	συνεχεῖς καὶ πολυδαπάνους. κατεσκεύασαν δὲ	καὶ	Ῥωμαῖοι τούτῳ τῷ θεῷ παρὰ
[4, 85]	λέγεται γὰρ τοῦτον σώματος μεγέθει	καὶ	ῥώμῃ πολὺ τῶν μνημονευομένων ἡρώων
[4, 26]	δὲ τῶν ποιμνῶν ἐπιμελητὴν καθεσταμένον,	καὶ	ῥώμῃ σώματος καὶ ἀλκῇ διαφέροντα,
[4, 29]	ἔτι παιδὸς ὄντος τὴν ἡλικίαν,	καὶ	ῥώμῃ σώματος ὑπερφυοῦς ὄντος, ἐφιλοτιμήθη
[4, 72]	Ἰσμηνός, θυγατέρες δὲ δώδεκα, Κόρκυρα	καὶ	Σαλαμίς, ἔτι δ´ Αἴγινα καὶ
[4, 42]	καὶ παραλλάξαντας τόν τε Ἄθω	καὶ	Σαμοθρᾴκην, χειμῶνι περιπεσεῖν, καὶ προσενεχθῆναι
[4, 60]	υἱοὺς ἐγέννησε, Μίνω καὶ Ῥαδάμανθυν	καὶ	Σαρπηδόνα. μετὰ δὲ ταῦτα τὴν
[4, 5]	γινομένων, δίμορφον ὠνομάσθαι τὸν θεόν.	καὶ	Σατύρους δέ φασιν αὐτὸν περιάγεσθαι,
[4, 24]	κατασκευάσωσι. τοσαύτη δ´ ἐστὶν ἁγνεία	καὶ	σεμνότης περὶ τὸ τέμενος ὥστε
[4, 76]	τόν τε κεραμευτικὸν τροχὸν εὗρε	καὶ	σιαγόνι περιτυχὼν ὄφεως, καὶ ταύτῃ
[4, 59]	ἀνθρώπους ἀναιροῦσαν, ἀπέκτεινεν. ἐκόλασε δὲ	καὶ	Σκείρωνα τὸν οἰκοῦντα τῆς Μεγαρίδος
[4, 78]	ἐκ βίας ἀνάλωτον· στενὴν γὰρ	καὶ	σκολιὰν τὴν ἀνάβασιν αὐτῆς φιλοτεχνήσας
[4, 18]	πόρον εἰς στενόν, ὅπως ἁλιτενοῦς	καὶ	στενοῦ γενομένου κωλύηται τὰ μεγάλα
[4, 18]	ἐπὶ τὸν πρὸς Γαδείροις ὠκεανόν,	καὶ	στήλας ἔθετο καθ´ ἑκατέραν τῶν
[4, 69]	προσαγορευομένῃ Κρεούσῃ παῖδας ἐγέννησεν Ὑψέα	καὶ	Στίλβην, ᾗ μιγεὶς Ἀπόλλων Λαπίθην
[4, 53]	κινδύνου. ταχὺ δ´ ἐπ´ ἀνδρείᾳ	καὶ	στρατηγίᾳ θαυμασθέντα στρατόπεδόν τε κράτιστον
[4, 83]	καταντῶντες εἰς τὴν νῆσον ὕπατοι	καὶ	στρατηγοὶ καὶ πάντες οἱ μετά
[4, 18]	ἐν οἷς Καρχηδόνιοι δυνάμεσιν ἀξιολόγοις	καὶ	στρατηγοῖς ἀγαθοῖς στρατεύσαντες ἐπ´ αὐτὴν
[4, 23]	ἀπέκτεινεν, ἐν οἷς μυθολογοῦσί τινες	καὶ	στρατηγοὺς ἐπιφανεῖς γεγενῆσθαι τοὺς μέχρι
[4, 83]	ἑπτακαίδεκα χρυσοφορεῖν ἐδογμάτισε τῇ Ἀφροδίτῃ	καὶ	στρατιώτας διακοσίους τηρεῖν τὸ ἱερόν.
[4, 2]	ἀμπέλου φυτείαν. περιάγεσθαι δ´ αὐτὸν	καὶ	στρατόπεδον οὐ μόνον ἀνδρῶν, ἀλλὰ
[4, 84]	καὶ μήλων ἀμυθήτου πλήθους. διὸ	καὶ	στρατόπεδόν ποτε Καρχηδονίων ὑπὸ λιμοῦ
[4, 44]	μὴ συμφώνως ἅπασι τοῖς ποιηταῖς	καὶ	συγγραφεῦσι συγκρίνωμεν. οὐ μὴν ἀλλὰ
[4, 25]	ψυχαγωγήσας ἔπεισε συνεργῆσαι ταῖς ἐπιθυμίαις	καὶ	συγχωρῆσαι τὴν γυναῖκα αὐτοῦ τετελευτηκυῖαν
[4, 54]	γὰρ αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατοικοῦντα	καὶ	συμβιώσαντα δεκαετῆ χρόνον Μηδείᾳ γεννῆσαι
[4, 37]	Δωριεῖς κατέφυγον ἐπὶ τὸν Ἡρακλέα,	καὶ	σύμμαχον αὐτὸν ἐκάλεσαν ἐπὶ τρίτῳ
[4, 11]	συμφορᾶς. πάντων δ´ αὐτῷ συλλυπουμένων	καὶ	συμπενθούντων, ἐπὶ πολὺν χρόνον κατὰ
[4, 17]	ξένους ἀποκτείναντα προκαλεσάμενος εἰς μάχην	καὶ	συμπλακεὶς διέφθειρεν. ἀκολούθως δὲ τούτοις
[4, 41]	τοῦ τὸ σκάφος ἀρχιτεκτονήσαντος Ἄργου	καὶ	συμπλεύσαντος ἕνεκα τοῦ θεραπεύειν ἀεὶ
[4, 7]	ἀπὸ τοῦ διδάσκειν τὰ καλὰ	καὶ	συμφέροντα καὶ ὑπὸ τῶν ἀπαιδεύτων
[4, 61]	τὸν υἱόν, ἡρωικὴν ἅμα πρᾶξιν	καὶ	συμφορὰν ἐπιτελέσασθαι· ἀναβάντα γὰρ εἰς
[4, 82]	πρὸς Διόνυσον μετασχεῖν τῶν ὀργίων,	καὶ	συνδιατρίψαντα τῷ θεῷ πολλὰ μαθεῖν
[4, 23]	ἐκγόνων αὐτοῦ παραγενόμενος ἀπαιτήσῃ· ὅπερ	καὶ	συνέβη γενέσθαι. πολλαῖς γὰρ ὕστερον
[4, 21]	τὸν βίον εὐδαιμονέστερον ἔχειν. ὃ	καὶ	συνέβη κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους
[4, 63]	τούτων δόντες ἀλλήλοις ὅρκους ἔλαχον,	καὶ	συνέβη τῷ κλήρῳ λαχεῖν Θησέα.
[4, 38]	μέγεθος τῆς Ἡρακλέους συμφορᾶς καταπεπληγμένη,	καὶ	συνειδυῖα ἑαυτῇ τὴν ἁμαρτίαν, ἀγχόνῃ
[4, 3]	ταῖς παρθένοις νόμιμον εἶναι θυρσοφορεῖν	καὶ	συνενθουσιάζειν εὐαζούσαις καὶ τιμώσαις τὸν
[4, 9]	βασιλέα, τὴν δ´ Ἥραν ζηλοτυποῦσαν	καὶ	συνεργὸν ἔχουσαν Εἰλείθυιαν τὴν θυγατέρα,
[4, 73]	βασιλείαν, καὶ διὰ τὴν ἀνδρείαν	καὶ	σύνεσιν ἀεὶ μᾶλλον αὐξόμενος τοὺς
[4, 12]	δὲ δισωμάτους θῆρας, ἐμπειρίαν δὲ	καὶ	σύνεσιν ἔχοντας ἀνδρῶν. τῶν δὲ
[4, 29]	δὲ τοῦ στόλου παντὸς Ἰολάου,	καὶ	συνεστρατευμένου σχεδὸν ἁπάσας τὰς στρατείας,
[4, 24]	τὸν θεὸν θιάσους τε συνάγειν	καὶ	συνιόντας εὐωχίας τε καὶ θυσίας
[4, 31]	τὴν ἀρετήν, ἐλεύθερον δ´ ἀφεῖσα	καὶ	συνοικήσασα αὐτῷ Λάμον ἐγέννησε. προϋπῆρχε
[4, 42]	τὸ μέγεθος τῆς περιστάσεως. διὸ	καὶ	συντρεχόντων τῶν ὄχλων εἰς ἐκκλησίαν
[4, 27]	τούτων δὲ τῶν Ἀτλαντίδων κάλλει	καὶ	σωφροσύνῃ διαφερουσῶν, λέγουσι Βούσιριν τὸν
[4, 54]	μόνον κάλλει διαφέρειν αὐτήν, ἀλλὰ	καὶ	σωφροσύνῃ καὶ ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς
[4, 50]	τόν τε Πελίαν ἀποκτενεῖν δόλῳ	καὶ	τὰ βασίλεια παραδώσειν τοῖς ἀριστεῦσιν
[4, 25]	μελῳδίᾳ θέλγειν τά τε θηρία	καὶ	τὰ δένδρα. περὶ δὲ παιδείαν
[4, 8]	ἐν τοῖς καθ´ ἡμᾶς χρόνοις,	καὶ	τὰ δισταζόμενα τῶν ἔργων διὰ
[4, 27]	τὸν ἆθλον καθήκοντα προθύμως, ἀλλὰ	καὶ	τὰ κατὰ τὴν ἀστρολογίαν ἀφθόνως
[4, 7]	ὀρχήσεις καὶ χορείας, ἀστρολογίαν τε	καὶ	τὰ λοιπὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων. παρθένους
[4, 77]	τοῦτον δέ φασι διφυῆ γεγονέναι,	καὶ	τὰ μὲν ἀνώτερα μέρη τοῦ
[4, 59]	Τροιζῆνι παρὰ Πιτθεῖ τῷ μητροπάτορι,	καὶ	τὰ μυθολογούμενα σύμβολα ἀνῃρημένος τὰ
[4, 7]	ἀμειβόμεναι ὀπὶ καλῇ· Ἡσίοδος δὲ	καὶ	τὰ ὀνόματα αὐτῶν ἀποφαίνεται λέγων
[4, 1]	τοῖς ἄλλοις ἔθνεσι μυθολογουμένας πράξεις	καὶ	τὰ περὶ θεῶν παρ´ αὐτοῖς
[4, 1]	τοῦτον παρ´ ἑαυτοῖς ἀποφαίνεσθαι γεγονέναι,	καὶ	τὰ περὶ τὴν φυτείαν τῆς
[4, 25]	δένδρα. περὶ δὲ παιδείαν ἀσχοληθεὶς	καὶ	τὰ περὶ τῆς θεολογίας μυθολογούμενα
[4, 74]	Ἴλου τοῦ Τρωός, ἀναγκαῖόν ἐστι	καὶ	τὰ περὶ τὸν Ἶλον καὶ
[4, 27]	παραλειπτέον τὰ περὶ Ἄτλαντος μυθολογούμενα	καὶ	τὰ περὶ τοῦ γένους τῶν
[4, 47]	τῆς ὁμοίας δὲ μυθολογίας ἔχεσθαι	καὶ	τὰ περὶ τοῦ Φρίξου λεγόμενα.
[4, 40]	κρύπτοντα δὲ τὴν ὑποψίαν ταύτην,	καὶ	τὰ πρὸς τὴν στρατείαν χρήσιμα
[4, 54]	διαφυγόντος τοὺς ἄλλους υἱοὺς ἀποσφάξαι	{καὶ	τὰ σώματα τούτων ἐν τῷ
[4, 57]	τὴν περὶ τῶν Ἀργοναυτῶν ἱστορίαν	καὶ	τὰ ὑφ´ Ἡρακλέους πραχθέντα οἰκεῖον
[4, 1]	τοποθεσίας τῆς παρ´ ἑκάστοις χώρας	καὶ	τὰ φυόμενα παρ´ αὐτοῖς θηρία
[4, 78]	ἐν ταύτῃ ποιήσας τὰ βασίλεια	καὶ	τὰ χρήματα κατατιθέμενος ἀνάλωτον ἔσχεν
[4, 54]	διαφέρειν αὐτήν, ἀλλὰ καὶ σωφροσύνῃ	καὶ	ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς κεκοσμῆσθαι· μετὰ
[4, 6]	οὐ μόνον ταῖς Διονυσιακαῖς, ἀλλὰ	καὶ	ταῖς ἄλλαις σχεδὸν ἁπάσαις οὗτος
[4, 80]	ἄλλων περιοίκων θυσίαις τε μεγαλοπρεπέσι	καὶ	ταῖς ἄλλαις τιμαῖς ἀποσεμνύνουσι τὰς
[4, 17]	χειρωσάμενος, ἐξημέρωσεν, ὥστε καὶ γεωργίαις	καὶ	ταῖς ἄλλαις φυτείαις ταῖς τοὺς
[4, 4]	τὸν ἄκρατον ἐμφορησαμένους μανιώδεις γίνεσθαι,	καὶ	ταῖς βακτηρίαις ξυλίναις χρωμένους ταύταις
[4, 17]	ταῖς τε ῥώμαις τῶν σωμάτων	καὶ	ταῖς ἐν τοῖς πολεμικοῖς ἀγῶσιν
[4, 8]	ὅμως προσδεχόμεθα τὰς τοιαύτας μυθολογίας,	καὶ	ταῖς ἐπισημασίαις συναύξομεν τὴν τοῦ
[4, 3]	ἐτῶν βακχεῖά τε γυναικῶν ἀθροίζεσθαι,	καὶ	ταῖς παρθένοις νόμιμον εἶναι θυρσοφορεῖν
[4, 76]	τὰς δὲ χεῖρας ἔχοντα καθειμένας	καὶ	ταῖς πλευραῖς κεκολλημένας. ὁ δ´
[4, 25]	Ἑλλήνων ἔν τε ταῖς θεολογίαις	καὶ	ταῖς τελεταῖς καὶ ποιήμασι καὶ
[4, 20]	τῶν δ´ ἐγχωρίων ταῖς ἐργασίαις	καὶ	ταῖς τῆς κακοπαθείας ὑπερβολαῖς φέρει
[4, 15]	χειρώσασθαι τὸν κύριον Διομήδην παρέβαλε,	καὶ	ταῖς τοῦ παρανομεῖν διδάξαντος σαρξὶν
[4, 5]	καὶ τούτους ἐν ταῖς ὀρχήσεσι	καὶ	ταῖς τραγῳδίαις τέρψιν καὶ πολλὴν
[4, 19]	τὸ δύσβατον, ὥστε δύνασθαι στρατοπέδοις	καὶ	ταῖς τῶν ὑποζυγίων ἀποσκευαῖς βάσιμον
[4, 1]	τὰ φυόμενα παρ´ αὐτοῖς θηρία	καὶ	τἄλλα ζῷα καὶ καθόλου πάντα
[4, 81]	θηρίων μεταμορφωθεὶς ἰδέαν ὑπὸ τῶν	καὶ	τἄλλα θηρία χειρουμένων κυνῶν διεφθάρη.
[4, 30]	καὶ πολυτελῆ, καὶ δικαστήρια κατέστησε	καὶ	τἄλλα τὰ πρὸς τὴν εὐδαιμονίαν
[4, 72]	πρὸς δὲ ταύταις Θήβη τε	καὶ	Τάναγρα καὶ Θέσπεια καὶ Ἀσωπίς,
[4, 73]	διευκρινημένων πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ Πέλοπος	καὶ	Ταντάλου καὶ Οἰνομάου· ἀναγκαῖον δὲ
[4, 54]	παρθένον. συγκαταθεμένου δὲ τοῦ πατρὸς	καὶ	τάξαντος ἡμέραν τοῖς γάμοις, τὸ
[4, 43]	ἐπικαλέσασθαι καθάπερ θεοὺς τοὺς ἀριστεῖς,	καὶ	τὰς αἰτίας δηλώσαντας τῆς τοῦ
[4, 82]	Κέων νῆσον μετάβασιν ἐσομένην αὐτοῦ	καὶ	τὰς ἐσομένας παρὰ τοῖς Κείοις
[4, 51]	Πελίαν εἰς δεισιδαίμονα διάθεσιν ἐμβαλεῖν	καὶ	τὰς θυγατέρας αὐτοῦ διὰ τῆς
[4, 4]	ὀνομαζόμενον, οὗ τήν τε γένεσιν	καὶ	τὰς θυσίας καὶ τιμὰς νυκτερινὰς
[4, 42]	ξενίοις λαμπρῶς τιμηθέντα τὴν Ἡσιόνην	καὶ	τὰς ἵππους παραθέσθαι τῷ Λαομέδοντι,
[4, 61]	ὁ Μίνως διδόναι κόρους ἑπτὰ	καὶ	τὰς ἴσας κόρας δι´ ἐτῶν
[4, 5]	μετὰ πολλῶν λαφύρων. παραπλησίως δὲ	καὶ	τὰς λοιπὰς προσηγορίας ἐπιθετικὰς αὐτῷ
[4, 52]	ἐνδεχομένας ἔχειν, ὑπουργῆσαι τοῖς προστάγμασι.	καὶ	τὰς μὲν ἄλλας ἁπάσας τὸν
[4, 17]	πράξεσι τεθαρρηκότως ὑπέστη τοὺς κινδύνους.	καὶ	τὰς μὲν δυνάμεις ἤθροισεν εἰς
[4, 4]	καθωπλισμένων λόγχαις τεθυρσωμέναις. φασὶ δὲ	καὶ	τὰς Μούσας αὐτῷ συναποδημεῖν, παρθένους
[4, 80]	τε τῶν ἰδιωτῶν βίους εὐδαίμονας	καὶ	τὰς πόλεις εὐθενήσειν. τέλος δὲ
[4, 35]	φερόμενον ῥεῖθρον, τὰ δὲ μῆλα	καὶ	τὰς ῥόας καὶ τοὺς βότρυς
[4, 4]	δυοῖν. κεκληρονομηκέναι δὲ τὸν νεώτερον	καὶ	τὰς τοῦ προγενεστέρου πράξεις· διόπερ
[4, 49]	τηρεῖν, καὶ τήν τε ἀδελφὴν	καὶ	τὰς ὡμολογημένας ἵππους ἀποδιδόναι. οὐδενὸς
[4, 39]	υἱός, φίλος ὢν Ἡρακλεῖ, κάπρον	καὶ	ταῦρον καὶ κριὸν θύσας ὡς
[4, 26]	τὸν φύλακα τῶν μήλων ἀνελών,	καὶ	ταῦτα ἀποκομίσας πρὸς Εὐρυσθέα, καὶ
[4, 50]	Ἑκάτης καὶ τῆς ἀδελφῆς Κίρκης·	καὶ	ταύταις μὲν μηδέποτε χρῆσθαι πρότερον
[4, 9]	Πέλοπος Εὐρυδίκην συνοικήσασαν Ἀλκμήνην τεκνῶσαι,	καὶ	ταύτῃ Δία μιγέντα δι´ ἀπάτης
[4, 76]	εὗρε καὶ σιαγόνι περιτυχὼν ὄφεως,	καὶ	ταύτῃ ξυλήφιον μικρὸν διαπρίσας, ἐμιμήσατο
[4, 33]	θυγατρὶ τούτου λάθρᾳ μιγεὶς Αὔγῃ	καὶ	ταύτην ποιήσας ἔγκυον εἰς Στύμφαλον
[4, 61]	δ´ εἰς λόγους ἐλθὼν αὐτῇ	καὶ	ταύτην συνεργὸν λαβών, τόν τε
[4, 71]	τῷ Ἀπόλλωνι θητεῦσαι παρ´ ἀνθρώπῳ,	καὶ	ταύτην τιμωρίαν λαβεῖν παρ´ αὐτοῦ
[4, 33]	πομπὴν ἀποστέλλεσθαι Ποσειδῶνι εἰς Ἰσθμόν,	καὶ	ταύτης ἀφηγεῖσθαι Εὔρυτον τὸν Αὐγέου,
[4, 81]	συντελέσαι τὴν ἰδίαν ἐπιθυμίαν, εἴτε	καὶ	ταύτης ἐτόλμησεν εἰπεῖν αἱρετώτερον αὑτὸν
[4, 16]	νενικηκέναι τὸν ἀντιταξάμενον. πεσούσης δὲ	καὶ	ταύτης, τετάρτην ἐχειρώσατο τὴν ὀνομαζομένην
[4, 24]	δὲ ἀκουσίως ἀποκτείνας ἔθαψε μεγαλοπρεπῶς	καὶ	τάφον αὐτοῦ κατεσκεύασε· προεῖπε δὲ
[4, 27]	τινὶ παιζούσας τὰς κόρας συναρπάσαι,	καὶ	ταχὺ φυγόντας εἰς τὰς ναῦς
[4, 67]	Αἰόλον τὸν τῆς Ἄρνης πατέρα,	καὶ	τεκνωθεὶς ὑπ´ αὐτοῦ, παρέλαβε τῆς
[4, 72]	τούτου δ´ ἐγένοντο υἱοὶ Πηλεὺς	καὶ	Τελαμών. τούτων δὲ Πηλεὺς δίσκῳ
[4, 41]	καὶ Πολυδεύκην, ἔτι δ´ Ἡρακλέα	καὶ	Τελαμῶνα, πρὸς δὲ τούτοις Ὀρφέα
[4, 49]	πόλιν Ἴφικλόν τε τὸν ἀδελφὸν	καὶ	Τελαμῶνα τάς τε ἵππους καὶ
[4, 77]	παραβόλως ἀποβαίνοντα πεσεῖν εἰς θάλατταν	καὶ	τελευτῆσαι, ἀφ´ οὗ καὶ τὸ
[4, 62]	μειράκιον ἐμπλακὲν τοῖς ἱμᾶσιν ἑλκυσθῆναι	καὶ	τελευτῆσαι. Ἱππόλυτος μὲν οὖν διὰ
[4, 69]	ὑπὸ Διὸς εἰς τροχὸν ἐνδεθῆναι,	καὶ	τελευτήσαντα τὴν τιμωρίαν ἔχειν αἰώνιον.
[4, 74]	ἣν αἰτίαν καὶ ζῶν ἐκολάσθη	καὶ	τελευτήσας αἰωνίου κατὰ τοὺς μύθους
[4, 4]	τινῶν μὲν τραυματιζομένων, τινῶν δὲ	καὶ	τελευτώντων ἐκ τῶν καιρίων τραυμάτων,
[4, 62]	καὶ τιμαῖς ἰσοθέοις ἐτίμησαν αὐτόν,	καὶ	τέμενος ἄσυλον ἐποίησαν ἐν ταῖς
[4, 47]	ἐκ τῆς Ταυρικῆς· ἀφ´ ὧν	καὶ	τερατώδεις παρὰ τοῖς Ἕλλησι πλασθῆναι
[4, 5]	τῆς παιδείας ἀγαθοῖς ὠφελούσας τε	καὶ	τερπούσας, τοὺς δὲ Σατύρους τοῖς
[4, 14]	τῆς μὲν πρὸς εἰρηνικὴν ἀπόλαυσιν	καὶ	τέρψιν, τοῦ δὲ πρὸς τὴν
[4, 25]	ἧς πορευθεὶς εἰς τὴν Πελοπόννησον,	καὶ	τετελεκὼς τὸν δέκατον ἆθλον, ἔλαβε
[4, 41]	αὐτῷ τοὺς ἅπαντας εἶναι πεντήκοντα	καὶ	τέτταρας. τούτων δ´ ὑπάρχειν ἐνδοξοτάτους
[4, 25]	καὶ γὰρ ποίημα συνετάξατο θαυμαζόμενον	καὶ	τῇ κατὰ τὴν ᾠδὴν εὐμελείᾳ
[4, 41]	ναυπηγήσασθαι σκάφος, πολὺ τῷ μεγέθει	καὶ	τῇ λοιπῇ κατασκευῇ τὴν τότε
[4, 80]	μόνον τῷ μεγέθει διάφορον, ἀλλὰ	καὶ	τῇ πολυτελείᾳ τῇ κατὰ τὴν
[4, 67]	δ´ ἀπιστῶν εἰ Ποσειδῶνι ἐμίγη	καὶ	τῇ φθορᾷ μεμφόμενος, παρέδωκε τὴν
[4, 72]	γενομένων υἱῶν νῦν διέξιμεν. Ὠκεανοῦ	καὶ	Τηθύος κατὰ τοὺς μύθους ἐγένοντο
[4, 69]	Κενταύρων ἐν μέρει διέξιμεν. Ὠκεανοῦ	καὶ	Τηθύος κατὰ τοὺς μύθους παῖδες
[4, 36]	εἰς ἄγγος ἀναλαβοῦσα τὸν γόνον,	καὶ	τὴν ἀκίδα βάψασα, λάθρᾳ τοῦ
[4, 21]	μάχης κατά τε τὴν ῥώμην	καὶ	τὴν ἀλκὴν τῶν γιγάντων, φασὶ
[4, 33]	ἀπελθεῖν ἐκ Τίρυνθος αὐτόν τε	καὶ	τὴν Ἀλκμήνην καὶ Ἰφικλέα καὶ
[4, 28]	τῆς Ἀττικῆς ἐξέβαλον. συνέβη δὲ	καὶ	τὴν Ἀντιόπην συναγωνισαμένην τἀνδρὶ Θησεῖ,
[4, 29]	αὐτῷ τὰ περὶ τοὺς Θεσπιάδας	καὶ	τὴν ἀποικίαν. τῶν δὲ πεντήκοντα
[4, 67]	Μεταποντίου τὸ συμβεβηκός, πλοῖα παρασκευασάμενοι	καὶ	τὴν Ἄρνην ἀναλαβόντες ἐξέπλευσαν μετὰ
[4, 26]	τοῦ κάλλους ὠνομάσθαι ποιητικῶς, ὥσπερ	καὶ	τὴν Ἀφροδίτην χρυσῆν καλεῖσθαι διὰ
[4, 75]	δὲ Δάρδανος ὁ Διὸς γήμας,	καὶ	τὴν βασιλείαν διαδεξάμενος, τοὺς μὲν
[4, 33]	Τυνδάρεων τὸν πατέρα τῶν Διοσκόρων,	καὶ	τὴν βασιλείαν ὡς δορίκτητον Τυνδάρεῳ
[4, 53]	τῶν ἀριστέων περὶ τῆς συμμαχίας,	καὶ	τὴν διάταξιν τῶν ἀγώνων ἐπιτρεψάντων
[4, 58]	τὰς ὁμολογίας ἀπέστησαν τῆς καθόδου	καὶ	τὴν εἰς Τρικόρυθον ἐπάνοδον ἐποιήσαντο.
[4, 61]	ταχὺ δὲ περὶ τὴν Ἀττικὴν	καὶ	τὴν Ἑλλάδα γενομένων αὐχμῶν καὶ
[4, 47]	ἐπὶ τῆς πρῴρας ἐχούσης κριοῦ,	καὶ	τὴν Ἕλλην δυσφοροῦσαν ἐπὶ τῇ
[4, 56]	καὶ τῶν Διοσκόρων. παραπλησίως δὲ	καὶ	τὴν ἐντὸς Γαδείρων ἤπειρον ἔχειν
[4, 61]	λαβών, τόν τε Μινώταυρον ἀπέκτεινε	καὶ	τὴν ἔξοδον τὴν τοῦ λαβυρίνθου
[4, 40]	ζηλῶσαι τὰς προαιρέσεις αὐτῶν. διὸ	καὶ	τὴν ἐπιβολὴν ἀνακοινωσάμενον τῷ βασιλεῖ
[4, 3]	ὄμβρου μιγέντος τὴν μὲν τέρψιν	καὶ	τὴν ἡδονὴν μένειν, τὸ δὲ
[4, 49]	καὶ Τελαμῶνα τάς τε ἵππους	καὶ	τὴν Ἡσιόνην ἀπαιτήσοντας, λέγεται τὸν
[4, 18]	τοὺς ἡγεμόνας ἐκ προκλήσεως ἀνελὼν	καὶ	τὴν Ἰβηρίαν χειρωσάμενος ἀπήλασε τὰς
[4, 37]	Μολίονα καὶ Κλυτίον. λαβὼν δὲ	καὶ	τὴν Ἰόλην αἰχμάλωτον ἀπῆλθε τῆς
[4, 33]	γάμοις ὑβρίζοντα τὸν Κένταυρον Εὐρυτίωνα	καὶ	τὴν Ἱππολύτην βιαζόμενον, ἀπέκτεινεν. εἰς
[4, 80]	περὶ τὰς θεὰς ἁγνείαν τε	καὶ	τὴν κατ´ ἀνθρώπους ἐπιφάνειαν. τιμῶσι
[4, 81]	τήν τε τοῦ γάλακτος πῆξιν	καὶ	τὴν κατασκευὴν τῶν σμήνων, ἔτι
[4, 6]	μεμιγμένην ἐξ ἀνδρὸς καὶ γυναικός·	καὶ	τὴν μὲν εὐπρέπειαν καὶ μαλακότητα
[4, 45]	Μήδειαν, ἔτι δ´ υἱὸν Αἰγιαλέα.	καὶ	τὴν μὲν Κίρκην εἰς φαρμάκων
[4, 31]	Μαιόνων, νῦν δὲ Λυδῶν ὀνομαζομένων.	καὶ	τὴν μὲν τιμὴν ὁ ἀποδόμενος
[4, 67]	παρέλαβε τῆς Αἰολίδος τὴν βασιλείαν·	καὶ	τὴν μὲν χώραν ἀπὸ τῆς
[4, 48]	κατὰ σπουδήν. παραπλησίως δὲ τούτοις	καὶ	τὴν Μήδειαν ἐν τῷ τεμένει
[4, 33]	τρεφούσης ἐλάφου. Τήλεφος δ´ ἀνδρωθεὶς	καὶ	τὴν μητέρα μαθεῖν σπεύδων, παρῆλθεν
[4, 82]	καταπλεῦσαι. ἐν δὲ ταύτῃ κατοικήσαντα,	καὶ	τὴν νῆσον διὰ τὸ κάλλος
[4, 77]	καὶ τὸ πέλαγος Ἰκάριον ὀνομασθῆναι	καὶ	τὴν νῆσον Ἰκαρίαν κληθῆναι. τὸν
[4, 54]	τοῖς φαρμάκοις τὴν αὑτῆς ὄψιν,	καὶ	τὴν οἰκίαν ὑφάψαι, ῥίζιόν τι
[4, 56]	τοῦ ὠκεανοῦ γεγενημένην. εἶναι δὲ	καὶ	τὴν παρὰ τὸν ὠκεανὸν χώραν
[4, 53]	τὸν παρὰ τὸν Ἀλφειόν. διὸ	καὶ	τὴν παραποταμίαν καθιερώσαντα τῷ μεγίστῳ
[4, 63]	Διοσκόρους στρατεύσαντας ἐπὶ τὴν Ἄφιδναν	καὶ	τὴν πόλιν ἑλόντας ταύτην μὲν
[4, 33]	τόν τε βασιλέα ἐφόνευσεν Αὐγέαν,	καὶ	τὴν πόλιν ἑλὼν κατὰ κράτος
[4, 31]	χώρας, τήν τε λείαν ἀφείλετο	καὶ	τὴν πόλιν, ἐξ ἧς ἐποιοῦντο
[4, 10]	τε βασίλεια τῶν Μινυῶν ἐνέπρησε	καὶ	τὴν πόλιν κατέσκαψε. περιβοήτου δὲ
[4, 49]	τῆς χώρας Βύζαντος, ἀφ´ οὗ	καὶ	τὴν πόλιν τῶν Βυζαντίων ὠνομάσθαι.
[4, 15]	πατρὸς ἦσαν Διός, ἀλλὰ διότι	καὶ	τὴν προαίρεσιν ὁμοίαν ἔσχον, εὐεργετήσαντες
[4, 41]	Τελαμῶνα, πρὸς δὲ τούτοις Ὀρφέα	καὶ	τὴν Σχοινέως Ἀταλάντην, ἔτι δὲ
[4, 49]	πρὸς τοὺς ξένους δίκαια τηρεῖν,	καὶ	τήν τε ἀδελφὴν καὶ τὰς
[4, 71]	γενομένους υἱοὺς Μαχάονα καὶ Ποδαλείριον,	καὶ	τὴν τέχνην ἐκπονήσαντας, ἐπὶ Τροίαν
[4, 30]	κατασκευάσαντες δ´ οἰκήσεις ἑαυτοῖς καταγείους	καὶ	τὴν τοῦ βίου διεξαγωγὴν ἐν
[4, 49]	δοῦναι τοῖς περὶ τὸν Τελαμῶνα,	καὶ	τὴν τοῦ πατρὸς προαίρεσιν ἐξηγησάμενον
[4, 76]	τε περὶ τὴν τεκτονικὴν τέχνην	καὶ	τὴν τῶν ἀγαλμάτων κατασκευὴν καὶ
[4, 27]	τὰ κατὰ τὴν ἀστρολογίαν ἐκπεπονηκότα	καὶ	τὴν τῶν ἄστρων σφαῖραν φιλοτέχνως
[4, 21]	διελθὼν τήν τε τῶν Λιγύων	καὶ	τὴν τῶν Τυρρηνῶν χώραν, καταντήσας
[4, 85]	τόπον ἀπὸ τούτου Ῥήγιον ὀνομασθῆναι,	καὶ	τὴν ὕστερον πολλοῖς ἔτεσι κτισθεῖσαν
[4, 2]	εὑρετήν τε τοῦ οἴνου γενέσθαι	καὶ	τὴν φυτείαν διδάξαι τῆς ἀμπέλου
[4, 1]	οἰκουμένην, εὑρετὴν γενόμενον τοῦ οἴνου,	καὶ	τὴν φυτείαν διδάξαι τῆς ἀμπέλου
[4, 23]	τῇ συνθήκῃ καὶ παλαίσας ἐλείφθη	καὶ	τὴν χώραν ἀπέβαλεν. ὁ δ´
[4, 23]	Λακεδαιμόνιος καταντήσας εἰς τὴν Σικελίαν	καὶ	τὴν χώραν ἀπολαβὼν ἔκτισε πόλιν
[4, 73]	κατὰ τὴν Πελοπόννησον οἰκούντων προσηγάγετο,	καὶ	τὴν χώραν ἀφ´ ἑαυτοῦ Πελοπόννησον
[4, 46]	μαθεῖν παρά τε τῆς μητρὸς	καὶ	τῆς ἀδελφῆς ἁπάσας τὰς τῶν
[4, 50]	ὑπό τε τῆς μητρὸς Ἑκάτης	καὶ	τῆς ἀδελφῆς Κίρκης· καὶ ταύταις
[4, 48]	μὲν Ἡρακλεῖ περὶ τῶν ἄθλων	καὶ	τῆς ἀθανασίας, τοῖς δὲ Τυνδαρίδαις,
[4, 37]	τρίτῳ μέρει τῆς Δωρίδος χώρας	καὶ	τῆς βασιλείας· πείσαντες δὲ κοινῇ
[4, 45]	γενομένην τὸ καλούμενον ἀκόνιτον ἐξευρεῖν,	καὶ	τῆς ἑκάστου δυνάμεως πεῖραν λαμβάνειν
[4, 53]	τις βοηθείας προσδεηθῇ· ἐκλέξασθαι δὲ	καὶ	τῆς Ἑλλάδος τὸν ἐπιφανέστατον τόπον
[4, 18]	ὠκεανὸν κειμένας τῆς τε Λιβύης	καὶ	τῆς Εὐρώπης ἔγνω τῆς στρατείας
[4, 12]	παραγγελίας. ἀνοιχθέντος οὖν τοῦ πίθου,	καὶ	τῆς εὐωδίας διὰ τὴν παλαιότητα
[4, 9]	βουληθῆναι τήν τε ὑπόσχεσιν βεβαιῶσαι	καὶ	τῆς Ἡρακλέους ἐπιφανείας προνοηθῆναι· διό
[4, 22]	δ´ οὖν ὑπερφυῆ κάπρον χειρωσάμενον	καὶ	τῆς θεοῦ καταφρονήσαντα εἰπεῖν ὅτι
[4, 41]	Ἑλλάδα περί τε τοῦ ἄθλου	καὶ	τῆς κατὰ τὴν ναυπηγίαν ἐπιβολῆς,
[4, 78]	οὔσης ἀποτομάδος εἰς ὕψος ἐξαίσιον,	καὶ	τῆς κατὰ τὸ ἱερὸν τῆς
[4, 74]	τέκνων μέγα φρυαττομένη πλεονάκις ἐκαυχᾶτο	καὶ	τῆς Λητοῦς ἑαυτὴν εὐτεκνοτέραν ἀπεφαίνετο.
[4, 75]	διεξιέναι περὶ Δαιδάλου καὶ Μινωταύρου	καὶ	τῆς Μίνωος στρατείας εἰς Σικελίαν
[4, 63]	τῆς κατὰ τὴν Ἑλένην ἁρπαγῆς	καὶ	τῆς μνηστείας Φερσεφόνης ὑπὸ Πειρίθου·
[4, 58]	Ἐχέμου τοῦ βασιλέως τῶν Τεγεατῶν,	καὶ	τῆς μονομαχίας γενομένης, ὁ μὲν
[4, 19]	ὁδοιπορίαν. διελθὼν δὲ τὰς Ἄλπεις	καὶ	τῆς νῦν καλουμένης Γαλατίας τὴν
[4, 45]	ἀναγκαῖον βραχέα διελθεῖν, ἄλλως τε	καὶ	τῆς παρεκβάσεως οἰκείας ἐσομένης ταῖς
[4, 51]	Πελίου θυγατέρων καθαρὸν ἐνεγκεῖν ὕδωρ,	καὶ	τῆς παρθένου τὸ ῥηθὲν εὐθὺς
[4, 49]	τόν τε γὰρ Λαομέδοντα φονεῦσαι,	καὶ	τῆς πόλεως ἐξ ἐφόδου κρατήσαντα
[4, 79]	καταπλεύσαντας Κρῆτας διὰ τὴν συγγένειαν	καὶ	τῆς πολιτείας μετέδοσαν, ὁρμώμενοι δ´
[4, 20]	συμβεβηκότος. τοῦ βρέφους δὲ κλαυθμυριζομένου,	καὶ	τῆς πράξεως φανερᾶς γενομένης, ὁ
[4, 84]	υἱόν, ἀπὸ δὲ τοῦ πλήθους	καὶ	τῆς πυκνότητος τῆς φυομένης δάφνης
[4, 66]	ἐπίγονοι τὴν πόλιν ἑλόντες διήρπασαν,	καὶ	τῆς Τειρεσίου θυγατρὸς Δάφνης ἐγκρατεῖς
[4, 6]	οὖν τῆς γενέσεως τοῦ Πριάπου	καὶ	τῆς τιμῆς τοιαῦτα μυθολογεῖται παρὰ
[4, 61]	βάρος τῆς πόλεως φρονήματος ἐνεπίμπλαντο	καὶ	τῆς τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίας ὠρέχθησαν.
[4, 5]	ὧν μακρὸν ἂν εἴη λέγειν	καὶ	τῆς ὑποκειμένης ἱστορίας ἀνοίκειον. δίμορφον
[4, 41]	τῶν ἰδόντων αὐτὸ τότε καταπληττομένων,	καὶ	τῆς φήμης διαδοθείσης κατὰ τὴν
[4, 20]	πλησιοχώρων τὸ πονεῖν συνεχῶς ἠσκηκότων,	καὶ	τῆς χώρας πολλῆς ἐργασίας προσδεομένης,
[4, 21]	γιγάντων τοιαῦτα μυθολογοῦσί τινες, οἷς	καὶ	Τίμαιος ὁ συγγραφεὺς ἠκολούθησεν. ~Ὁ
[4, 56]	καὶ τῶν μεταγενεστέρων, ὧν ἐστι	καὶ	Τίμαιος, φασὶ τοὺς Ἀργοναύτας μετὰ
[4, 30]	πολλαῖς τῶν πόλεων ἐτιμήθη τεμένεσι	καὶ	τιμαῖς ἡρωικαῖς. ἴδιον δέ τι
[4, 62]	μεταμεληθέντες τά τε ὀστᾶ μετήνεγκαν	καὶ	τιμαῖς ἰσοθέοις ἐτίμησαν αὐτόν, καὶ
[4, 83]	τὸν Ἔρυκα παραβάλωσι, μεγαλοπρεπέσι θυσίαις	καὶ	τιμαῖς κοσμοῦσι τὸ τέμενος, καὶ
[4, 83]	αὐξήσεως ἠμείβοντο ταῖς προσηκούσαις χάρισι	καὶ	τιμαῖς. οἱ μὲν γὰρ καταντῶντες
[4, 6]	μὲν δοῦναι θάψαι τοῖς ἱερεῦσι	καὶ	τιμᾶν προστάξαι ὡς θεὸν τὸν
[4, 39]	κατ´ ἐνιαυτὸν ἐν Ὀποῦντι θύειν	καὶ	τιμᾶν ὡς ἥρωα τὸν Ἡρακλέα.
[4, 51]	οἰκουμένης, καὶ πρὸς καθίδρυσιν ἑαυτῆς	καὶ	τιμὰς αἰωνίους ἐκλελέχθαι τὸν εὐσεβέστατον
[4, 24]	ἀδελφιδοῦ συστρατεύοντος τέμενος ἀξιόλογον ἐποίησε,	καὶ	τιμὰς καὶ θυσίας κατέδειξεν αὐτῷ
[4, 4]	τε γένεσιν καὶ τὰς θυσίας	καὶ	τιμὰς νυκτερινὰς καὶ κρυφίους παρεισάγουσι
[4, 18]	δὲ τὴν τῶν Ἰβήρων χώραν,	καὶ	τιμηθεὶς ὑπό τινος τῶν ἐγχωρίων
[4, 55]	τεμένει τῆς Ἥρας αὐτοὺς θάψαι	καὶ	τιμῶν ἡρωικῶν αὐτοὺς ἀξιοῦν. ποιησάντων
[4, 51]	τῷ βασιλεῖ. πάντων δὲ προσκυνούντων	καὶ	τιμώντων τὴν θεὸν θυσίαις, καὶ
[4, 3]	εἶναι θυρσοφορεῖν καὶ συνενθουσιάζειν εὐαζούσαις	καὶ	τιμώσαις τὸν θεόν· τὰς δὲ
[4, 58]	βασιλείαν, καὶ προσλαβόμενος συμμάχους Τεγεάτας	καί	τινας ἄλλους, ἀπήντησε τοῖς Ἡρακλείδαις.
[4, 40]	δὲ τῶν πρὸ αὐτοῦ Περσέα	καί	τινας ἄλλους διὰ τὰς ὑπερορίους
[4, 68]	τοὺς Ἀμυθάονος καὶ Ἀγλαΐας υἱοὺς	καί	τινας ἄλλους τῶν Ἀχαιῶν {καὶ}
[4, 26]	μήλων τούτων διαπεφωνήκασιν οἱ μυθογράφοι,	καὶ	τινὲς μέν φασιν ἔν τισι
[4, 80]	ταύτην τὴν πόλιν οἰκοῦντες, ἀλλὰ	καί	τινες τῶν ἄλλων περιοίκων θυσίαις
[4, 30]	νήσῳ. καθ´ ὃν δὴ χρόνον	καί	τινες τῶν συναποδημούντων αὐτῷ διὰ
[4, 56]	διάφορος ἱστορία περὶ Μηδείας ἐξενήνεκται,	καί	τινες χαρίζεσθαι βουλόμενοι τοῖς Ἀθηναίοις
[4, 31]	Ἡρακλέους, καὶ πυθομένη τίς ἐστι	καὶ	τίνων, ἐθαύμασε τὴν ἀρετήν, ἐλεύθερον
[4, 57]	βασιλεῖ. μετὰ δὲ ταῦτα Ὕλλου	καί	τινων ἑτέρων ἀνδρωθέντων, Εὐρυσθεὺς φοβηθεὶς
[4, 4]	χρωμένους ταύταις ἀλλήλους τύπτειν. διὸ	καὶ	τινῶν μὲν τραυματιζομένων, τινῶν δὲ
[4, 58]	Λικύμνιος μὲν μετὰ τῶν παίδων	καὶ	Τληπολέμου τοῦ Ἡρακλέους, ἑκουσίως τῶν
[4, 36]	γόνον, καὶ τούτῳ προσμίξασαν ἔλαιον	καὶ	τὸ ἀπὸ τῆς ἀκίδος ἀποστάζον
[4, 51]	τῶν βασιλέων· προστεταχέναι δ´ αὐτῇ	καὶ	τὸ γῆρας ἀφελοῦσαν τὸ Πελίου
[4, 48]	καταπληξαμένους ἐκβαλεῖν ἐκ τοῦ τεμένους,	καὶ	τὸ δέρος ἀναλαβόντας πρὸς τὴν
[4, 19]	ὡδοποίησε τὴν τραχύτητα τῆς ὁδοῦ	καὶ	τὸ δύσβατον, ὥστε δύνασθαι στρατοπέδοις
[4, 2]	μεγίστων τιμῶν. εὑρεῖν δ´ αὐτὸν	καὶ	τὸ ἐκ τῆς κριθῆς κατασκευαζόμενον
[4, 11]	εἰς τὴν διώρυχα συνακολουθῶν αὐτῷ	καὶ	τὸ ἕτερον τῶν στομίων ἐμφράξας
[4, 32]	Ἰάσονος ἐπὶ τὸ χρυσόμαλλον δέρος,	καὶ	τὸ κῆτος ἀνελόντος, ἀπεστέρησε τῶν
[4, 39]	μὲν ἔπεισεν υἱοποιήσασθαι τὸν Ἡρακλέα	καὶ	τὸ λοιπὸν εἰς τὸν ἅπαντα
[4, 16]	τὰς ἐπιφανεστάτας τῶν Ἀμαζονίδων ἀνελὼν	καὶ	τὸ λοιπὸν πλῆθος φυγεῖν συναναγκάσας,
[4, 2]	τὴν δὲ Σεμέλην ἔγκυον οὖσαν	καὶ	τὸ μέγεθος τῆς περιστάσεως οὐκ
[4, 10]	ἀπαντήσας αὐτῷ κατά τινα στενοχωρίαν,	καὶ	τὸ μέγεθος τῆς τῶν πολεμίων
[4, 16]	τὰ βασίλεια τῶν Ἀμαζόνων ὑπῆρχε.	καὶ	τὸ μὲν πρῶτον ᾔτει παρ´
[4, 34]	ἀτιμίαν παροξυνθείς, ἐβοήθησε τῇ Ἀταλάντῃ.	καὶ	τὸ μὲν πρῶτον παρεκάλει τοὺς
[4, 45]	Σαρματῶν, οὓς ἔνιοι Σκύθας προσαγορεύουσι.	καὶ	τὸ μὲν πρῶτον τὸν ἄνδρα
[4, 20]	θάμνους ἀθορύβως· ἐν οἷς τεκοῦσα,	καὶ	τὸ παιδίον φύλλοις ἐνειλήσασα, τοῦτο
[4, 40]	ἄλλους διὰ τὰς ὑπερορίους στρατείας	καὶ	τὸ παράβολον τῶν ἄθλων δόξης
[4, 8]	ἀθανασία. διὰ δὲ τὴν παλαιότητα	καὶ	τὸ παράδοξον τῶν ἱστορουμένων παρὰ
[4, 21]	οὓς ὀνομάζεσθαι γίγαντας. ὠνομάσθαι δὲ	καὶ	τὸ πεδίον τοῦτο Φλεγραῖον ἀπὸ
[4, 77]	θάλατταν καὶ τελευτῆσαι, ἀφ´ οὗ	καὶ	τὸ πέλαγος Ἰκάριον ὀνομασθῆναι καὶ
[4, 1]	πρὸς δὲ τούτοις ἡ ποικιλία	καὶ	τὸ πλῆθος τῶν γενεαλογουμένων ἡρώων
[4, 82]	τῶν ἐν τῇ νήσῳ καρπῶν	καὶ	τὸ πλῆθος τῶν ἐν αὐτῇ
[4, 35]	τὴν ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ ἀρδευομένην	καὶ	τὸ πλῆθος τῶν καρποφορούντων φυτῶν·
[4, 82]	κάλλος στέρξαντα, φυτεῦσαί τε αὐτὴν	καὶ	τὸ πρότερον ἐξηγριωμένην ἡμερῶσαι. γεννῆσαι
[4, 83]	καὶ τιμαῖς κοσμοῦσι τὸ τέμενος,	καὶ	τὸ σκυθρωπὸν τῆς ἐξουσίας ἀποθέμενοι
[4, 51]	μεγάλης ἀποδοχῆς ἀξιοῦντος τὴν Μήδειαν	καὶ	τὸ σύνολον πιστεύσαντος ἀληθῆ λέγειν,
[4, 51]	καὶ τιμώντων τὴν θεὸν θυσίαις,	καὶ	τὸ σύνολον τῆς πόλεως ἁπάσης
[4, 57]	παῖδας ἐκβαλεῖν, ἔτι δὲ Ἰόλαον	καὶ	τὸ σύστημα τῶν Ἀρκάδων τῶν
[4, 79]	τῷ θερμῷ τὸν Μίνωα διέφθειρε,	καὶ	τὸ σῶμα ἀπέδωκε τοῖς Κρησί,
[4, 51]	ποιῆσαι πολιάς, τὸ δὲ πρόσωπον	καὶ	τὸ σῶμα ῥυτίδων πλῆρες, ὥστε
[4, 85]	κατὰ τὴν Πελωρίδα κείμενον ἀκρωτήριον,	καὶ	τὸ τέμενος τοῦ Ποσειδῶνος κατασκευάσαι,
[4, 12]	ἐξαιρῶν, ὑπὸ τῆς ἀκίδος ἐπλήγη,	καὶ	τὸ τραῦμα ἔχων ἀνίατον ἐτελεύτησεν.
[4, 82]	φθείρειν νομιζόμενον τοὺς ἀνθρώπους ἔπαυσε,	καὶ	τοῖς ἄλλοις αἴτιος ἐγένετο τῆς
[4, 39]	θεὸν ἐτίμησαν θυσίαις τὸν Ἡρακλέα,	καὶ	τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις παράδειγμα τὴν
[4, 77]	λαβύρινθον, τὰς διεξόδους σκολιὰς ἔχοντα	καὶ	τοῖς ἀπείροις δυσευρέτους, ἐν ᾧ
[4, 25]	ποιήμασι καὶ μελῳδίαις. συνεστρατεύσατο δὲ	καὶ	τοῖς Ἀργοναύταις, καὶ διὰ τὸν
[4, 37]	εἰς Κύπρον τὴν νῆσον πλεύσαντες	καὶ	τοῖς ἐγχωρίοις ἀναμιχθέντες ἐνταῦθα κατῴκησαν,
[4, 24]	τάφον αὐτοῦ κατεσκεύασε· προεῖπε δὲ	καὶ	τοῖς ἐγχωρίοις ὅτι {καὶ} κατὰ
[4, 43]	τῶν κινδύνων ἑαυτοὺς ἀπηλλάχθαι. διὸ	καὶ	τοῖς ἐπιγινομένοις παραδοσίμου γεγενημένης τῆς
[4, 49]	ὠνομάσθαι. ἐνταῦθα δὲ βωμοὺς ἱδρυσαμένους	καὶ	τοῖς θεοῖς τὰς εὐχὰς ἀποδόντας
[4, 37]	καλουμένην οἰκοῦσιν, ὧν ἐβασίλευεν Αἰγίμιος,	καὶ	τοῖς Λαπίθαις τοῖς περὶ τὸν
[4, 22]	κεφαλὴν τοῦ θηρίου ἑαυτῷ ἀνατίθησι,	καὶ	τοῖς λόγοις ἀκολούθως ἔκ τινος
[4, 49]	Τρῳάδος ἀναχθέντας εἰς Σαμοθρᾴκην κομισθῆναι,	καὶ	τοῖς μεγάλοις θεοῖς τὰς εὐχὰς
[4, 20]	καρποὺς πρὸς βίαν ὀλίγους. διὸ	καὶ	τοῖς ὄγκοις εἰσὶ συνεσταλμένοι καὶ
[4, 42]	τιμωρίαν. τὸν δ´ Ἡρακλέα δώροις	καὶ	τοῖς προσήκουσι ξενίοις λαμπρῶς τιμηθέντα
[4, 78]	δὲ παρά τε τῷ Κωκάλῳ	καὶ	τοῖς Σικανοῖς διέτριψε πλείω χρόνον,
[4, 30]	χώρας κατέμειναν ἐν τῇ Σικελίᾳ,	καὶ	τοῖς Σικανοῖς καταμιγέντες ἐν ταύτῃ
[4, 24]	εἰθισμένας θυσίας παῖδας ἀφώνους γίνεσθαι	καὶ	τοῖς τετελευτηκόσιν ὁμοίους. ἀλλ´ οὗτοι
[4, 7]	πρὸς οὐρανόν· τῇ γὰρ δόξῃ	καὶ	τοῖς φρονήμασι μετεωρίζεσθαι τὰς ψυχὰς
[4, 40]	καταπλέοντας. Ἰάσονα δὲ δόξης ὀρεγόμενον	καὶ	τὸν ἆθλον δυσέφικτον μέν, οὐ
[4, 59]	προειρημένα κατήντησεν εἰς τὰς Ἀθήνας,	καὶ	τὸν Αἰγέα διὰ τῶν συμβόλων
[4, 37]	αὐτὸν τήν τε πόλιν εἷλε	καὶ	τὸν ἀπειθοῦντα βασιλέα ἀπέκτεινε, τὴν
[4, 82]	εἰς τὸ χρηστήριον τοῦ πατρός,	καὶ	τὸν Ἀπόλλω προειπεῖν αὐτῷ τὴν
[4, 80]	καταστερισθείσας ἄρκτους προσαγορευθῆναι· περὶ ὧν	καὶ	τὸν Ἄρατον συμφωνοῦντα τούτοις τεθεικέναι
[4, 11]	ἕτερον τῶν στομίων ἐμφράξας συνεπλάκη,	καὶ	τὸν αὐχένα σφίγξας τοῖς βραχίοσιν
[4, 30]	καταστήσας τὰ περὶ τὴν ἀποικίαν,	καὶ	τὸν Δαίδαλον ἐκ τῆς Σικελίας
[4, 81]	τὸν Ἀρισταῖον ἰσοθέοις τιμαῖς, καθὰ	καὶ	τὸν Διόνυσον. μετὰ δὲ ταῦτά
[4, 56]	Πόντῳ πλείοσι στόμασιν ἐξερευγόμενον Ἴστρον	καὶ	τὸν εἰς τὸν Ἀδρίαν ἐκβάλλοντα
[4, 1]	τὴν ἐναντίαν τούτοις κρίσιν ἔχοντες,	καὶ	τὸν ἐκ τῆς ἀναγραφῆς πόνον
[4, 49]	καὶ διαπλεύσαντας τήν τε Προποντίδα	καὶ	τὸν Ἑλλήσποντον, προσενεχθῆναι τῇ Τρῳάδι.
[4, 69]	Ἠϊονέα μετεπέμψατο ἐπαγγελλόμενος πάντα ὑπακούσεσθαι,	καὶ	τὸν Ἠϊονέα παραγενόμενον ἔβαλεν εἰς
[4, 39]	τὴν Ἥραν ἀναβᾶσαν ἐπὶ κλίνην	καὶ	τὸν Ἡρακλέα προσλαβομένην πρὸς τὸ
[4, 44]	συμφορᾶς ὑπὸ Βορέου. ὁμοίως δὲ	καὶ	τὸν Ἡρακλέα τινὲς παραδεδώκασι πρὸς
[4, 59]	Κερκυόνα τὸν διαπαλαίοντα τοῖς παριοῦσι	καὶ	τὸν ἡττηθέντα διαφθείροντα. μετὰ δὲ
[4, 3]	καταδεῖξαι τὰς τριετηρίδας θυσίας Διονύσῳ,	καὶ	τὸν θεὸν νομίζειν κατὰ τὸν
[4, 62]	δὲ διστάζοντος περὶ τῆς διαβολῆς,	καὶ	τὸν Ἱππόλυτον μεταπεμπομένου πρὸς τὸν
[4, 56]	Λιβύης τὴν ἰδιότητα τῆς θαλάττης,	καὶ	τὸν κίνδυνον ἐκφυγόντας, δωρήσασθαι χαλκοῦν
[4, 54]	ταχέως ἐκπηδῆσαι, τὴν δὲ Γλαύκην	καὶ	τὸν Κρέοντα τοῦ πυρὸς περικαταλαβόντος
[4, 85]	δὲ Μεσσήνης ὀνομαζομένης, ἄλλα τε	καὶ	τὸν λιμένα προσχώσαντα τὴν ὀνομαζομένην
[4, 8]	ἀξίαν ἕκαστον τῶν πραχθέντων ἀπαγγεῖλαι	καὶ	τὸν λόγον ἐξισῶσαι τοῖς τηλικούτοις
[4, 53]	Κορινθίων Κρέοντι μετασχεῖν τῆς πολιτείας	καὶ	τὸν λοιπὸν χρόνον ἐν τῇ
[4, 71]	τετελευτηκότων ποιεῖν πάλιν ζῶντας. διὸ	καὶ	τὸν μὲν Ἅιδην μυθολογοῦσιν ἐγκαλοῦντα
[4, 71]	τετελευτηκότας, θεραπευομένους ὑπὸ τοῦ Ἀσκληπιοῦ.	καὶ	τὸν μὲν Δία παροξυνθέντα {καὶ}
[4, 4]	δὴ καὶ κερατίαν αὐτὸν παρεισάγουσι.	καὶ	τὸν μὲν ἐκ Σεμέλης γενόμενον
[4, 77]	πλησίον τῆς Κρήτης νήσου πέλαγος.	καὶ	τὸν μὲν Ἴκαρον διὰ τὴν
[4, 63]	πρὸς ἀλλήλους ὁμολογίας ἔθεντο διακληρώσασθαι,	καὶ	τὸν μὲν λαχόντα γῆμαι τὴν
[4, 20]	κακοπαθείας, ἕως ὁ μισθωσάμενος ἐλεήσας	καὶ	τὸν μισθὸν ἀποδοὺς ἀπέλυσε τῶν
[4, 2]	ταύτης ἀπὸ Διὸς καὶ Νύσης.	καὶ	τὸν Ὅμηρον δὲ τούτοις μαρτυρῆσαι
[4, 55]	ἐξ οὗ γεννῆσαι παῖδα Μῆδον·	καὶ	τὸν παῖδα μετὰ τὴν τοῦ
[4, 54]	περιθεμένην αὐτήν τε συμφορᾷ περιπεσεῖν	καὶ	τὸν πατέρα βοηθοῦντα καὶ τοῦ
[4, 66]	ταῖς κατασκευαῖς· παρ´ ἧς φασι	καὶ	τὸν ποιητὴν Ὅμηρον πολλὰ τῶν
[4, 39]	Ἥβην τῷ Ἡρακλεῖ, περὶ ἧς	καὶ	τὸν ποιητὴν τεθεικέναι κατὰ τὴν
[4, 18]	ἠπείρων ἀμφοτέρων συνεζευγμένων διασκάψαι ταύτας,	καὶ	τὸν πόρον ἀνοίξαντα ποιῆσαι τὸν
[4, 51]	τὴν Μήδειαν εἰς τὰ βασίλεια,	καὶ	τόν τε Πελίαν εἰς δεισιδαίμονα
[4, 85]	δυοῖν πλευρῶν θαλάττῃ προσκλυζόμενον ἀναρραγῆναι,	καὶ	τὸν τόπον ἀπὸ τούτου Ῥήγιον
[4, 76]	τὴν τεκτονικὴν τέχνην. ὁμοίως δὲ	καὶ	τὸν τόρνον εὑρὼν καὶ ἕτερά
[4, 50]	ἐνταῦθα πάντων θαυμασάντων τὸν λόγον	καὶ	τὸν τρόπον τῆς ἐπιβουλῆς μαθεῖν
[4, 44]	τοὺς Φινείδας ὑπὸ τοῦ πατρός,	καὶ	τὸν Φινέα τῆς ὁμοίας τυχεῖν
[4, 14]	Ἀπόλλων δὲ τόξον τε ἔδωκε	καὶ	τοξεύειν ἐδίδαξε, Δημήτηρ δὲ πρὸς
[4, 84]	φασι κάλλει τε καὶ φύσει	καὶ	τόπων ἰδιότησι πρὸς θερινὴν ἄνεσιν
[4, 32]	κατὰ μέρος μικρὸν ὕστερον διέξιμεν.	καὶ	τότε μὲν διὰ τὴν μετ´
[4, 42]	οὖν χρησμοῦ μῆνιν ὑπάρχειν Ποσειδῶνος,	καὶ	τότε ταύτην λήξειν ὅταν οἱ
[4, 24]	αὐτῷ τῷ Ἡρακλεῖ τούτου συμβαίνοντος,	καὶ	τοῦ ἄθλου δεκάτου τελουμένου, νομίσας
[4, 51]	ὑπὲρ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν φανέντων,	καὶ	τοῦ βασιλέως μεγάλης ἀποδοχῆς ἀξιοῦντος
[4, 27]	τῶν ὤμων φοροῦντα. παραπλησίως δὲ	καὶ	τοῦ Ἡρακλέους ἐξενέγκαντος εἰς τοὺς
[4, 29]	~Τετελεκότος γὰρ αὐτοῦ τοὺς ἄθλους,	καὶ	τοῦ θεοῦ χρήσαντος συμφέρειν πρὸ
[4, 11]	ἐπὶ τὸν τόπον προσέβαλεν αὐτῷ,	καὶ	τοῦ θηρίου συμφυγόντος εἰς τὴν
[4, 34]	ὁ Μελέαγρος παρεχώρησε τῆς δορᾶς	καὶ	τοῦ κατὰ τὴν ἀριστείαν ἐπαίνου.
[4, 23]	δὲ τῆς φιλοτιμίας μετὰ προστίμου,	καὶ	τοῦ μὲν Ἔρυκος διδόντος τὴν
[4, 52]	~τὴν δὲ Μήδειαν νυκτὸς ἐπιγενομένης	καὶ	τοῦ Πελίου πρὸς ὕπνον τραπέντος
[4, 51]	ἅμ´ ἡμέρᾳ. ἐνθεαζούσης δ´ αὐτῆς,	καὶ	τοῦ πλήθους κατὰ τὰς ὁδοὺς
[4, 44]	δὲ τοῦ Φινέως πρὸς μάχην,	καὶ	τοῦ πλήθους τῶν Θρᾳκῶν συνδραμόντος,
[4, 54]	περιπεσεῖν καὶ τὸν πατέρα βοηθοῦντα	καὶ	τοῦ σώματος ἁψάμενον τελευτῆσαι. τὴν
[4, 47]	ὀνομαζόμενον Κριὸν τυθῆναι τοῖς θεοῖς,	καὶ	τοῦ σώματος ἐκδαρέντος προσηλωθῆναι τῷ
[4, 76]	ἐνεθυμήθη τὴν κατασκευήν, διὰ τούτου	καὶ	τοῦ φόνου τὴν ἐπίγνωσιν συνέβη
[4, 83]	λαβὸν οὐδέποτε διέλιπε τιμώμενον, ἀλλὰ	καὶ	τοὐναντίον ἀεὶ διετέλεσε πολλῆς τυγχάνον
[4, 2]	μόνον ἀνδρῶν, ἀλλὰ καὶ γυναικῶν,	καὶ	τοὺς ἀδίκους καὶ ἀσεβεῖς τῶν
[4, 34]	καθ´ ἃς ἠξίωσεν ἀποθανεῖν Μελέαγρον·	καὶ	τοὺς ἀθανάτους ὑπακούσαντας ἐπενεγκεῖν αὐτῷ
[4, 26]	καὶ ταῦτα ἀποκομίσας πρὸς Εὐρυσθέα,	καὶ	τοὺς ἄθλους ἀποτετελεκώς, προσεδέχετο τῆς
[4, 37]	τε βασιλέα τῶν Δρυόπων ἀνεῖλε	καὶ	τοὺς ἄλλους ἐκ τῆς χώρας
[4, 3]	Ἰνδικοῦ. καὶ τοὺς μὲν Βοιωτοὺς	καὶ	τοὺς ἄλλους Ἕλληνας καὶ Θρᾷκας
[4, 31]	δὲ τοὺς παριόντας ξένους συναρπάζοντα	καὶ	τοὺς ἀμπελῶνας σκάπτειν ἀναγκάζοντα τῷ
[4, 29]	Θεσπιαῖς, οὓς ὀνομάζουσι δημούχους, ὧν	καὶ	τοὺς ἀπογόνους ἡγήσασθαί φασι τῆς
[4, 52]	μέλλουσι ποιεῖσθαι τὴν ἐπίθεσιν. διὸ	καὶ	τοὺς Ἀργοναύτας ἀπὸ τῆς σκοπῆς
[4, 52]	βασιλείοις ἰδούσας τόν τε Ἰάσονα	καὶ	τοὺς ἀριστεῖς, περιαλγεῖς ἐπὶ τῇ
[4, 35]	δὲ μῆλα καὶ τὰς ῥόας	καὶ	τοὺς βότρυς δηλοῦν τὴν καρποφόρον
[4, 42]	τε παρὰ τὸν αἰγιαλὸν διατρίβοντας	καὶ	τοὺς γεωργοῦντας τὴν παραθαλάττιον παραδόξως
[4, 61]	τὴν Ἀττικὴν μετὰ μεγάλου στόλου,	καὶ	τοὺς δὶς ἑπτὰ κόρους ἀπαιτήσας
[4, 29]	μεταλλαγῆς ἀποικίαν εἰς Σαρδὼ πέμψαι	καὶ	τοὺς ἐκ τῶν Θεσπιάδων αὐτῷ
[4, 5]	πρὸς δὲ τούτοις ἀλειτουργήτους ποιῆσαι	καὶ	τοὺς ἐν ταῖς στρατείαις μεταχειριζομένους
[4, 13]	ὡς ἔοικεν, ὀρνίθων πλῆθος ἀμύθητον,	καὶ	τοὺς ἐν τῇ πλησίον χώρᾳ
[4, 52]	ξίφεσιν εἰς τὰ βασίλεια καταντῆσαι	καὶ	τοὺς ἐναντιουμένους τῶν φυλάκων ἀνελεῖν.
[4, 37]	Ἀρκάδων, τήν τε πόλιν εἷλε	καὶ	τοὺς Εὐρύτου παῖδας ἀπέκτεινε, Τοξέα
[4, 19]	ἐν ταῖς δυσχωρίαις, χειρωσάμενος ἅπαντας	καὶ	τοὺς ἡγεμόνας τῆς παρανομίας ἀνελὼν
[4, 48]	καὶ Λαέρτην, ἔτι δ´ Ἀταλάντην	καὶ	τοὺς Θεσπιάδας προσαγορευομένους. τούτους μὲν
[4, 39]	ἅπαντας Ἕλληνας, μετὰ δὲ ταῦτα	καὶ	τοὺς κατὰ τὴν οἰκουμένην ἀνθρώπους
[4, 45]	βασιλείαν, ἔπειτ´ Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἱδρυσαμένην	καὶ	τοὺς καταπλέοντας ξένους θύεσθαι τῇ
[4, 70]	τοὺς γάμους τόν τε Θησέα	καὶ	τοὺς Κενταύρους, φασὶ μεθυσθέντας ἐπιβαλέσθαι
[4, 55]	θαυμασθῆναί τε κατὰ τὴν ἀνδρείαν	καὶ	τοὺς λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ Μήδους
[4, 75]	καὶ Ἰδαίας νύμφης, ἀνὴρ ἐπιφανής,	καὶ	τοὺς λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ Τεύκρους
[4, 30]	τὴν εὐδαιμονίαν συντείνοντα. ὠνόμασε δὲ	καὶ	τοὺς λαοὺς Ἰολαείους, ἀφ´ ἑαυτοῦ
[4, 70]	τὴν παρανομίαν τόν τε Θησέα	καὶ	τοὺς Λαπίθας παροξυνθέντας οὐκ ὀλίγους
[4, 70]	πόλεμον ἐξενεγκεῖν πρὸς αὐτόν τε	καὶ	τοὺς Λαπίθας. ὕστερον δὲ διαλυθέντων
[4, 26]	ἀλκῇ διαφέροντα, τηρεῖν τὰ πρόβατα	καὶ	τοὺς λῃστεύειν αὐτὰ τολμῶντας ἀποκτείνειν.
[4, 57]	βασιλεῖ προηγόρευσε τούς τε Ἡρακλείδας	καὶ	τοὺς Λικυμνίου παῖδας ἐκβαλεῖν, ἔτι
[4, 49]	Ἀργοναύταις δι´ ἐνέδρας βουλεῦσαι θάνατον·	καὶ	τοὺς μὲν ἄλλους υἱοὺς ἔχειν
[4, 3]	ἁπάντων θρίαμβον ἐπ´ ἐλέφαντος Ἰνδικοῦ.	καὶ	τοὺς μὲν Βοιωτοὺς καὶ τοὺς
[4, 44]	πρώτους ὁρμῆσαι πρὸς τὴν βοήθειαν,	καὶ	τοὺς μὲν περικειμένους τοῖς νεανίσκοις
[4, 12]	προτερήμασι πλεονεκτοῦντας Ἡρακλῆς παραδόξως κατηγωνίσατο,	καὶ	τοὺς μὲν πλείστους ἀπέκτεινε, τοὺς
[4, 8]	ἐπὶ τοῖς καλλίστοις ἔργοις ἔπαινον,	καὶ	τοὺς μὲν προγόνους διὰ τὴν
[4, 6]	τὸν φόνον τοῦ ἀνδρὸς ἀναζητοῦσαν,	καὶ	τοὺς μὲν Τιτᾶνας ἀνελοῦσαν, τὰ
[4, 10]	αὐτόν τε τὸν Ἐργῖνον ἀνεῖλε	καὶ	τοὺς μετ´ αὐτοῦ σχεδὸν ἅπαντας
[4, 24]	τε καὶ δούλων γινομένης, κατέδειξαν	καὶ	τοὺς οἰκέτας ἰδίᾳ τιμῶντας τὸν
[4, 17]	χώρας εὐδαιμονίᾳ λείπεσθαι. ὁμοίως δὲ	καὶ	τοὺς παρανομοῦντας ἀνθρώπους ἢ δυνάστας
[4, 59]	κορύνῃ, ὅπερ ἦν ὅπλον ἀμυντήριον,	καὶ	τοὺς παριόντας ἀποκτείνοντα, δεύτερον δὲ
[4, 21]	τῶν θεῶν, κρατῆσαι τῇ μάχῃ,	καὶ	τοὺς πλείστους ἀνελόντα τὴν χώραν
[4, 22]	τῶν ληφθέντων θηρίων τὰς κεφαλὰς	καὶ	τοὺς πόδας ἀνατιθέναι τῇ Ἀρτέμιδι
[4, 74]	καὶ τὰ περὶ τὸν Ἶλον	καὶ	τοὺς προγόνους αὐτοῦ διελθεῖν. ~Τῆς
[4, 55]	καταλαβοῦσαν Ἡρακλέα μανικῷ πάθει συνεχόμενον	καὶ	τοὺς υἱοὺς ἀπεκταγκότα, φαρμάκοις αὐτὸν
[4, 17]	σώματος καὶ παλαίστρας ἐμπειρίᾳ διαβεβοημένον	καὶ	τοὺς ὑπ´ αὐτοῦ καταπαλαισθέντας ξένους
[4, 55]	κατὰ γένος προσήκουσαν τὴν βασιλείαν,	καὶ	τοὺς ὑφ´ ἑαυτὸν τεταγμένους ἀφ´
[4, 44]	συγγραφεῦσι συγκρίνωμεν. οὐ μὴν ἀλλὰ	καὶ	τοὺς Φινείδας λέγεται τὴν βασιλείαν
[4, 83]	αὐτῶν ταῖς εἰς ταύτην τιμαῖς.	καὶ	τοῦτο εἰκότως ἐποίουν· τὸ γὰρ
[4, 10]	δώδεκα ἄθλους τελέσαι προστάττοντος Εὐρυσθέως,	καὶ	τοῦτο πράξαντα τεύξεσθαι τῆς ἀθανασίας.
[4, 9]	οὓς ἂν ὁ Εὐρυσθεὺς προστάξῃ,	καὶ	τοῦτο πράξαντα τυχεῖν τῆς ἀθανασίας.
[4, 13]	ἐποίησε τὴν λίμνην. Τελέσας δὲ	καὶ	τοῦτον τὸν ἆθλον ἔλαβε παρ´
[4, 5]	Σατύρους δέ φασιν αὐτὸν περιάγεσθαι,	καὶ	τούτους ἐν ταῖς ὀρχήσεσι καὶ
[4, 36]	τὸν ἐξ αὑτοῦ πεσόντα γόνον,	καὶ	τούτῳ προσμίξασαν ἔλαιον καὶ τὸ
[4, 57]	προστησάμενοι τὸν Ἡρακλέους ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον,	καὶ	τούτῳ τε καὶ Θησεῖ καὶ
[4, 33]	κράτος Φυλέα τὸν Αὐγέου μετεπέμψατο,	καὶ	τούτῳ τὴν βασιλείαν παρέδωκεν· ἦν
[4, 69]	Ἀπόλλων Λαπίθην καὶ Κένταυρον ἐγέννησε.	καὶ	τούτων Λαπίθης μὲν κατοικῶν περὶ
[4, 21]	ἀξιολόγοις καὶ δωρεαῖς κεχαρισμέναις ἐτίμησαν·	καὶ	τούτων τῶν ἀνδρῶν ὑπομνήματα μέχρι
[4, 2]	αὐτοῦ ποιεῖσθαι τὴν ἀρίστην. διὸ	καὶ	τραφέντα τὸν Διόνυσον ἐν τῇ
[4, 17]	ἐν ᾗ μυθολογοῦσι καὶ γενέσθαι	καὶ	τραφῆναι τὸν Δία. ποιησάμενος οὖν
[4, 58]	ἐγχωρίων τριμερῆ ποιῆσαι τὴν Ῥόδον,	καὶ	τρεῖς ἐν αὐτῇ καταστῆσαι πόλεις,
[4, 50]	πόλεμον· ἀδύνατον γὰρ εἶναι πεντήκοντα	καὶ	τρισὶν ἀνδράσι περιγενέσθαι βασιλέως δύναμιν
[4, 4]	θεόν. φασὶ δὲ καὶ παιδαγωγὸν	καὶ	τροφέα συνέπεσθαι κατὰ τὰς στρατείας
[4, 5]	πωγωνοτροφεῖν, τὸν δὲ νεώτερον ὡραῖον	καὶ	τρυφερὸν καὶ νέον, καθότι προείρηται.
[4, 65]	περὶ τὸν Ἄδραστον καὶ Πολυνείκην	καὶ	Τυδέα προσλαβόμενοι τέτταρας ἡγεμόνας, Ἀμφιάραόν
[4, 68]	διευκρινημένων, πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ Σαλμωνέως	καὶ	Τυροῦς καὶ τῶν ἀπογόνων ἕως
[4, 82]	οἰκήσαντά τινα χρόνον ἄφαντον γενέσθαι,	καὶ	τυχεῖν ἀθανάτων τιμῶν οὐ μόνον
[4, 51]	δαίμονι τῇ τε πόλει πάσῃ	καὶ	τῷ βασιλεῖ. πάντων δὲ προσκυνούντων
[4, 77]	τῷ τε τοῦ υἱοῦ σώματι	καὶ	τῷ ἑαυτοῦ παραδόξως ἐκπετασθῆναι καὶ
[4, 78]	φασὶν αὐτὸν φιλοτεχνῆσαι περιττῶς εἰργασμένον	καὶ	τῷ κατ´ ἀλήθειαν κριῷ ἀπαρεγχειρήτως
[4, 34]	ἀδελφῶν παροξυνθεῖσαν κατακαῦσαι τὸν δαλὸν	καὶ	τῷ Μελεάγρῳ τῆς τελευτῆς αἰτίαν
[4, 9]	Ἀλκμήνῃ τριπλασίαν τὴν νύκτα ποιῆσαι,	καὶ	τῷ πλήθει τοῦ πρὸς τὴν
[4, 83]	τῇ τε κατασκευῇ τοῦ νεὼ	καὶ	τῷ πλήθει τῶν ἀναθημάτων. τὴν
[4, 54]	κεχριμένα, τὴν δὲ Γλαύκην δεξαμένην	καὶ	τῷ σώματι περιθεμένην αὐτήν τε
[4, 47]	τολμήσῃ τῆς χώρας. περιβαλεῖν δὲ	καὶ	τῷ τεμένει τεῖχος καὶ φύλακας
[4, 28]	συνάψας δὲ μάχην ταῖς Ἀμαζόσι,	καὶ	τῶν Ἀθηναίων ὑπερεχόντων ταῖς ἀνδραγαθίαις,
[4, 72]	περὶ δὲ τῶν Ἀσωποῦ θυγατέρων	καὶ	τῶν Αἰακῷ γενομένων υἱῶν νῦν
[4, 68]	ἄλλους τῶν Ἀχαιῶν {καὶ} Φθιωτῶν	καὶ	τῶν Αἰολέων ἐστράτευσεν εἰς Πελοπόννησον.
[4, 1]	γενεαλογουμένων ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων	καὶ	τῶν ἄλλων ἀνδρῶν δυσέφικτον ἔχει
[4, 65]	ἅρματος ἄφαντος ἐγένετο. ὁμοίως δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων ἡγεμόνων ἀπολομένων πλὴν
[4, 71]	τῶν κατὰ τὰς μάχας κινδύνων	καὶ	τῶν ἄλλων λειτουργιῶν διὰ τὴν
[4, 44]	διαγωνισάμενον αὐτόν τε τὸν Φινέα	καὶ	τῶν ἄλλων οὐκ ὀλίγους ἀνελεῖν,
[4, 37]	τε τὸν βασιλέα Κόρωνον ἀνεῖλε	καὶ	τῶν ἄλλων τοὺς πλείστους κατακόψας
[4, 35]	ὥρας, βοτρύων τε καὶ μήλων	καὶ	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων, αἰνιττομένων
[4, 7]	δὲ Ὁμήρου τε καὶ Ἡσιόδου	καὶ	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων. Ὅμηρος
[4, 63]	δ´ αὐτῇ τὴν μητέρα Αἴθραν	καὶ	τῶν ἄλλων φίλων τοὺς ἀρίστους,
[4, 28]	ἐνίκησαν οἱ περὶ τὸν Θησέα,	καὶ	τῶν ἀντιταχθεισῶν Ἀμαζονίδων ἃς μὲν
[4, 59]	στρατεῦσαι. ~Ἐπεὶ δὲ περὶ Ἡρακλέους	καὶ	τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ διήλθομεν, οἰκεῖον
[4, 71]	διευκρινημένων πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ Ἀσκληπιοῦ	καὶ	τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ. μυθολογοῦσι τοίνυν
[4, 68]	διελθεῖν περὶ Σαλμωνέως καὶ Τυροῦς	καὶ	τῶν ἀπογόνων ἕως Νέστορος τοῦ
[4, 43]	ἆθλον. ~Ἐπιγενομένου δὲ μεγάλου χειμῶνος,	καὶ	τῶν ἀριστέων ἀπογινωσκόντων τὴν σωτηρίαν,
[4, 49]	βασιλέως· γενομένης δὲ μάχης ἰσχυρᾶς,	καὶ	τῶν ἀριστέων διὰ τὰς ἀρετὰς
[4, 48]	πλείστους αὐτῶν ἀναιρεθῆναι. γενέσθαι δὲ	καὶ	τῶν ἀριστέων τραυματίαν Ἰάσονα καὶ
[4, 24]	αὐτῷ καλεῖσθαι προσέταξεν· ὡσαύτως δὲ	καὶ	τῶν βοῶν τοῖς ἀποτυπωθεῖσιν ἴχνεσι
[4, 20]	ἀλλήλοις ἐργαζομένων τῶν τε ἀνδρῶν	καὶ	τῶν γυναικῶν, ἴδιόν τι καὶ
[4, 56]	προσηγορίας ἀπό τε τῶν Ἀργοναυτῶν	καὶ	τῶν Διοσκόρων. παραπλησίως δὲ καὶ
[4, 55]	τοῦ Κρέοντος ἐξαιτουμένην τυχεῖν κρίσεως	καὶ	τῶν ἐγκλημάτων ἀπολυθῆναι. μετὰ δὲ
[4, 19]	στρατείαν ἄλης Ἀλησίαν. πολλοὺς δὲ	καὶ	τῶν ἐγχωρίων ἀνέμιξεν εἰς τὴν
[4, 23]	βοῶν διὰ τῆς μεσογείου διεξιών,	καὶ	τῶν ἐγχωρίων Σικανῶν μεγάλαις δυνάμεσιν
[4, 48]	ἔνθα δὴ πεσόντος τοῦ βασιλέως	καὶ	τῶν Ἑλλήνων ἐπαρθέντων, τραπῆναι πρὸς
[4, 1]	ἀξιόλογόν τι κατειργασμένων, ὁμοίως δὲ	καὶ	τῶν ἐν εἰρήνῃ τι χρήσιμον
[4, 84]	ἄλλαις χώραις φυομένων. ἔχειν δὲ	καὶ	τῶν ἡμέρων καρπῶν αὐτομάτων, ἀμπέλου
[4, 39]	τὸν Ἡρακλέα. τὸ παραπλήσιον δὲ	καὶ	τῶν Θηβαίων ποιησάντων, Ἀθηναῖοι πρῶτοι
[4, 41]	καὶ μικροῖς παντελῶς ἀκατίοις. διὸ	καὶ	τῶν ἰδόντων αὐτὸ τότε καταπληττομένων,
[4, 6]	ἀγροικίας ὀπωροφύλακα τῶν ἀμπελώνων ἀποδεικνύντες	καὶ	τῶν κήπων, ἔτι δὲ πρὸς
[4, 21]	τῶν συμμέτρους οὐσίας κεκτημένων, ἀλλὰ	καὶ	τῶν μεγαλοπλούτων τινὰς εὐξαμένους ἐκδεκατεύσειν
[4, 5]	τῶν μεθυόντων διττὰς διαθέσεις ἐχόντων,	καὶ	τῶν μὲν ἱλαρῶν, τῶν δὲ
[4, 59]	ἠνάγκαζεν ἐπί τινος κλίνης ἀναπίπτειν,	καὶ	τῶν μὲν μακροτέρων τὰ ὑπερέχοντα
[4, 56]	γὰρ τῶν τε ἀρχαίων συγγραφέων	καὶ	τῶν μεταγενεστέρων, ὧν ἐστι καὶ
[4, 6]	τῆς συμμετρίας. ~Περὶ δὲ Πριάπου	καὶ	τῶν μυθολογουμένων περὶ αὐτοῦ νῦν
[4, 4]	δὲ διά τε τῆς μελῳδίας	καὶ	τῶν ὀρχήσεων, ἔτι δὲ τῶν
[4, 11]	ἐπεβάλετο κτείνειν, ἐκείνου δὲ φυγόντος	καὶ	τῶν παίδων τῶν ἐκ Μεγάρας
[4, 5]	ἐπιτηδεύοντας. καὶ περὶ μὲν Διονύσου	καὶ	τῶν περὶ αὐτοῦ μυθολογουμένων ἀρκεσθησόμεθα
[4, 65]	Ἰσμήνην. ~τῶν δ´ υἱῶν ἀνδρωθέντων,	καὶ	τῶν περὶ τὴν οἰκίαν ἀσεβημάτων
[4, 68]	τούτων δὲ Πελίας μὲν Ἰωλκοῦ	καὶ	τῶν πλησίον χωρίων ἐβασίλευσε, Νηλεὺς
[4, 35]	ὑπὸ τοῦ προειρημένου ῥείθρου. διὸ	καὶ	τῶν ποιητῶν τινας μυθοποιῆσαι τὸ
[4, 32]	Ἡρακλέους συμβαλὼν αὐτός τε ἔπεσε	καὶ	τῶν συναγωνιζομένων οἱ πλείους· Ἡρακλῆς
[4, 72]	εὐχρηστίας. ~Περὶ μὲν οὖν Ἀσκληπιοῦ	καὶ	τῶν υἱῶν αὐτοῦ τοῖς ῥηθεῖσιν
[4, 36]	ἔφυγε μετὰ τῆς γυναικὸς Δηιανείρας	καὶ	Ὕλλου τοῦ ἐκ ταύτης, παιδὸς
[4, 57]	καὶ τούτῳ τε καὶ Θησεῖ	καὶ	Ὕλλῳ τὴν στρατηγίαν παραδόντες, ἐνίκησαν
[4, 75]	Μέμνονα τὸν τοῖς Τρωσὶ βοηθήσαντα	καὶ	ὑπ´ Ἀχιλλέως ἀναιρεθέντα, Πρίαμος δ´
[4, 54]	διήλθομεν, νυνὶ δὲ προσθετέον ἡμῖν	καὶ	ὑπὲρ Ἰάσονος τὸν ὑπολειπόμενον λόγον.
[4, 68]	καὶ Ἀμφάλκης ὑπῆρξαν, Οἰκλέους δὲ	καὶ	Ὑπερμνήστρας τῆς Θεσπίου Ἰφιάνειρα καὶ
[4, 77]	τὴν Κρήτην ἔτι Δαιδάλου διατρίβοντος	καὶ	ὑπὸ τῆς Πασιφάης κρυπτομένου, Μίνωα
[4, 7]	διδάσκειν τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα	καὶ	ὑπὸ τῶν ἀπαιδεύτων ἀγνοούμενα. ἑκάστῃ
[4, 51]	δ´ εἰς τὴν προϋπάρχουσαν διάθεσιν	καὶ	φανεῖσαν τῷ βασιλεῖ καταπλήξασθαι τοὺς
[4, 26]	κύνα παραλαβὼν δεδεμένον παραδόξως ἀπήγαγε	καὶ	φανερὸν κατέστησεν ἀνθρώποις. τελευταῖον δ´
[4, 68]	Τυρὼ συνοικήσασα Κρηθεῖ ἐτέκνωσεν Ἀμυθάονα	καὶ	Φέρητα καὶ Αἴσονα. Κρηθέως δὲ
[4, 4]	τούτου. φασὶ γὰρ ἐκ Διὸς	καὶ	Φερσεφόνης Διόνυσον γενέσθαι τὸν ὑπό
[4, 61]	καὶ τὴν Ἑλλάδα γενομένων αὐχμῶν	καὶ	φθαρέντων τῶν καρπῶν, συνελθόντες οἱ
[4, 18]	ῥεῖθρον ἐποίησε λιμνάζειν τὴν χώραν	καὶ	φθαρῆναι τὰ κατ´ αὐτὴν ἅπαντα.
[4, 82]	τὸ τὴν αὐτὴν ἔχον προσηγορίαν	καὶ	φθείρειν νομιζόμενον τοὺς ἀνθρώπους ἔπαυσε,
[4, 68]	καί τινας ἄλλους τῶν Ἀχαιῶν	{καὶ}	Φθιωτῶν καὶ τῶν Αἰολέων ἐστράτευσεν
[4, 49]	τὴν δικαιοσύνην παραδοῦναι τὴν βασιλείαν,	καὶ	φιλίαν συνθέμενον ἐκπλεῦσαι μετὰ τῶν
[4, 85]	μεγάλα ἔργα διὰ τὴν ἰσχὺν	καὶ	φιλοδοξίαν. κατὰ μὲν γὰρ τὴν
[4, 12]	βασιλεὺς ἐπὶ τῶν ὤμων φέροντα,	καὶ	φοβηθείς, ἔκρυψεν ἑαυτὸν εἰς χαλκοῦν
[4, 9]	τῆς ἀθανασίας. Ἀλκμήνη δὲ τεκοῦσα	καὶ	φοβηθεῖσα τὴν τῆς Ἥρας ζηλοτυπίαν,
[4, 23]	αὐξομένης, οἱ Καρχηδόνιοι φθονήσαντες ἅμα	καὶ	φοβηθέντες μήποτε πλέον ἰσχύσασα τῆς
[4, 42]	εὐεργεσίαν τῆς συγγενείας προκρίνασαν, ἀλλὰ	καὶ	φοβουμένην μὴ πάλιν φανέντος κήτους
[4, 16]	δὲ ταύτας Κελαινὼ καὶ Εὐρυβία	καὶ	Φοίβη, τῆς Ἀρτέμιδος οὖσαι συγκυνηγοὶ
[4, 12]	δὲ τούτοις Θηρεὺς καὶ Δούπων	καὶ	Φρίξος. τῶν δὲ διαφυγόντων τὸν
[4, 57]	ἁπάντων τῶν Ἡρακλέους παίδων ἠνδρωμένων,	καὶ	φρονήματος ἐμφυομένου τοῖς νεανίσκοις διὰ
[4, 47]	βασιλέα φασὶ τειχίσαι τὸ τέμενος	καὶ	φρουρὰν ἐγκαταστῆσαι, πρὸς δὲ τούτοις
[4, 62]	Θησεὺς δὲ μετὰ ταῦτα καταστασιασθεὶς	καὶ	φυγὼν ἐκ τῆς πατρίδος ἐπὶ
[4, 47]	δὲ καὶ τῷ τεμένει τεῖχος	καὶ	φύλακας πολλοὺς ἐπιστῆσαι τῶν ἐκ
[4, 36]	τε Ἐφύραν κατὰ κράτος εἷλε	καὶ	Φυλέα τὸν βασιλέα τῶν Θεσπρωτῶν
[4, 84]	ἐστίν, ἅ φασι κάλλει τε	καὶ	φύσει καὶ τόπων ἰδιότησι πρὸς
[4, 72]	Σινώπη, πρὸς δὲ ταύταις Ὀρνία	καὶ	Χαλκίς. τούτων δ´ Ἰσμηνὸς μὲν
[4, 11]	ἦν, ἄτρωτος δὲ ὢν σιδήρῳ	καὶ	χαλκῷ καὶ λίθῳ τῆς κατὰ
[4, 46]	παρὰ τοῦ πατρὸς αἰτεῖσθαι δεήσει	καὶ	χάριτι τὴν τῶν μελλόντων ἀπόλλυσθαι
[4, 12]	οὐ δι´ ἐπιγραφῆς. ὁμοίως δὲ	καὶ	Χείρωνα τὸν ἐπὶ τῇ ἰατρικῇ
[4, 7]	ἐπιτηδευμάτων, οἷον ποιητικήν, μελῳδίαν, ὀρχήσεις	καὶ	χορείας, ἀστρολογίαν τε καὶ τὰ
[4, 77]	τὰ κατὰ τὴν νῆσον ἐρευνᾶν	καὶ	χρημάτων πλῆθος ἐπαγγέλλεσθαι δώσειν τῷ
[4, 33]	μαθεῖν σπεύδων, παρῆλθεν εἰς Δελφούς,	καὶ	χρησμὸν ἔλαβε πλεῖν εἰς τὴν
[4, 66]	ποίησιν. ἐνθεαζούσης δ´ αὐτῆς πολλάκις	καὶ	χρησμοὺς ἀποφαινομένης, φασὶν ἐπικληθῆναι Σίβυλλαν·
[4, 64]	βασιλεὺς γήμας Ἰοκάστην τὴν Κρέοντος,	καὶ	χρόνον ἱκανὸν ἄπαις ὤν, ἐπηρώτησε
[4, 27]	διάφορα, τῇ δὲ χρόᾳ ξανθὰ	καὶ	χρυσοειδῆ· ἀφ´ ἧς αἰτίας τοὺς
[4, 80]	μὲν ἐγχώριοι πολλοῖς ἀναθήμασιν ἀργυροῖς	καὶ	χρυσοῖς διετέλεσαν τιμῶντες ἄχρι τῶνδε
[4, 39]	~διόπερ ὡς ἥρωι ποιήσαντες ἁγισμοὺς	καὶ	χώματα κατασκευάσαντες ἀπηλλάγησαν εἰς Τραχῖνα.
[4, 40]	Θετταλῶν βασιλέως, ῥώμῃ δὲ σώματος	καὶ	ψυχῆς λαμπρότητι διενέγκαντα τῶν ἡλικιωτῶν
[4, 10]	πολὺ προέχων τῶν ἄλλων ἁπάντων	καὶ	ψυχῆς λαμπρότητι περιβόητος, ὅς γε
[4, 8]	τὴν ἀξίαν ἕκαστον τῶν πραχθέντων	ἀπαγγεῖλαι	καὶ τὸν λόγον ἐξισῶσαι τοῖς
[4, 49]	ἀντεχομένους, φυγόντας δ´ ἐπὶ θάλατταν	ἀπαγγεῖλαι	τὰ κατὰ μέρος τοῖς Ἀργοναύταις.
[4, 34]	εἶναι νομίζομεν βραχὺ παρεκβάντας ἡμᾶς	ἀπαγγεῖλαι	τὴν περὶ τὸν Μελέαγρον περιπέτειαν.
[4, 44]	Φινέα πικρῶς ἀπαντήσαντα τοῖς ξένοις	παραγγεῖλαι	μηδὲν τῶν καθ´ ἑαυτὸν πολυπραγμονεῖν·
[4, 53]	τῶν ἄθλων διατάξαι καὶ θεωροὺς	ἀποστεῖλαι	τοὺς ταῖς πόλεσι προεροῦντας τὴν
[4, 65]	Πολυνείκην, ἄγγελον εἰς τὰς Θήβας	ἀποστεῖλαι	Τυδέα πρὸς Ἐτεοκλέα περὶ τῆς
[4, 69]	εἴδωλον ποιήσαντα τῆς Ἥρας νεφέλην	ἐξαποστεῖλαι,	τὸν δὲ Ἰξίονα τῇ νεφέλῃ
[4, 22]	γεγονός, ὅτι τῆς θεᾶς ταύτης	πολλαὶ	περιστάσεις μνημονεύονται περιέχουσαι τὴν κατὰ
[4, 2]	τὰς Θήβας. ἐνταῦθα δὲ κατοικήσαντα	γῆμαι	μὲν Ἁρμονίαν τὴν Ἀφροδίτης, γεννῆσαι
[4, 63]	διακληρώσασθαι, καὶ τὸν μὲν λαχόντα	γῆμαι	τὴν Ἑλένην, τῷ δ´ ἑτέρῳ
[4, 54]	τὸν Ἰάσονα καταφρονήσαντα τῶν ὅρκων	γῆμαι	τὴν τοῦ βασιλέως θυγατέρα. τὴν
[4, 73]	ἆθλον προετίθει τοῖς βουλομένοις αὐτὴν	γῆμαι	τοιοῦτον· ἔδει τὸν μὲν ἡττηθέντα
[4, 81]	φασιν αὐτὸν εἰς Βοιωτίαν καταντήσαντα	γῆμαι	τῶν Κάδμου θυγατέρων Αὐτονόην, ἐξ
[4, 77]	τῷ ἑαυτοῦ παραδόξως ἐκπετασθῆναι καὶ	διαδρᾶναι	τὸ πλησίον τῆς Κρήτης νήσου
[4, 22]	τὰς κεφαλὰς καὶ τοὺς πόδας	ἀνατιθέναι	τῇ Ἀρτέμιδι καὶ προσηλοῦν τοῖς
[4, 64]	παραγενομένην εἰς τὰς Θήβας αἴνιγμα	προτιθέναι	τῷ δυναμένῳ λῦσαι, καὶ πολλοὺς
[4, 55]	καὶ γυναικὸς δόξαι πᾶσι δίκαια	πεπονθέναι·	διὸ καὶ μὴ δυνάμενον ἐνεγκεῖν
[4, 22]	ἐν μὲν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις	εἰωθέναι	τῶν ληφθέντων θηρίων τὰς κεφαλὰς
[4, 75]	Τούτων δ´ ἡμῖν διευκρινημένων πειρασόμεθα	διεξιέναι	περὶ Δαιδάλου καὶ Μινωταύρου καὶ
[4, 58]	εἰ δ´ Ὕλλος λειφθείη, μὴ	κατιέναι	τοὺς Ἡρακλείδας εἰς Πελοπόννησον ἐντὸς
[4, 16]	ἣν ἐκ προκλήσεως ἔφασαν ἑπτάκις	νενικηκέναι	τὸν ἀντιταξάμενον. πεσούσης δὲ καὶ
[4, 37]	εἰς τὸ ἐν Δελφοῖς ἱερὸν	παρανενομηκέναι,	στρατεύσας μετὰ Μηλιέων τόν τε
[4, 4]	δύο Διονύσους, μητέρων δὲ δυοῖν.	κεκληρονομηκέναι	δὲ τὸν νεώτερον καὶ τὰς
[4, 61]	θεασάμενον τὸν κατάπλουν, καὶ δόξαντα	τεθνηκέναι	τὸν υἱόν, ἡρωικὴν ἅμα πρᾶξιν
[4, 76]	ἔργοις ξυλίνην ὕλην, ἔδοξεν εὔχρηστον	εὑρηκέναι	μέγα πρὸς τὴν τεκτονικὴν τέχνην.
[4, 34]	ἔτει πέμπτῳ, δυσφορῶν ἐπὶ τῷ	τετελευτηκέναι	Οἰωνὸν τὸν Λικυμνίου καὶ Ἴφικλον
[4, 39]	περὶ ἧς καὶ τὸν ποιητὴν	τεθεικέναι	κατὰ τὴν Νεκυίαν εἴδωλον, αὐτὸς
[4, 80]	καὶ τὸν Ἄρατον συμφωνοῦντα τούτοις	τεθεικέναι	κατὰ τὴν τῶν ἄστρων ποίησιν,
[4, 10]	ὅπλον διὰ τὸ τοὺς Μινύας	παρωπλικέναι	τὴν πόλιν, ἵνα μηδεμίαν λαμβάνωσιν
[4, 84]	θερινὴν ἄνεσιν καὶ ἀπόλαυσιν εὖ	πεφυκέναι.	πολλάς τε γὰρ πηγὰς ἔχειν
[4, 63]	Πειρίθου· αὗται γὰρ αἱ πράξεις	συμπεπλεγμέναι	ταῖς Θησέως εἰσί. Πειρίθους γὰρ
[4, 80]	ἄστρων ποίησιν, ἔμπαλιν εἰς ὤμους	τετραμμέναι·	εἰ ἐτεόν γε Κρήτηθεν κεῖναί
[4, 7]	λέγει Μοῦσαι δ´ ἐννέα πᾶσαι	ἀμειβόμεναι	ὀπὶ καλῇ· Ἡσίοδος δὲ καὶ
[4, 31]	ὑψηλὸν ἐκέλευσεν ἀφορᾶν μή που	νεμόμεναι	τυγχάνουσιν· οὐ δυναμένου δὲ κατανοῆσαι
[4, 28]	ἀξιόλογον ἀθροισθῆναι, μεθ´ ἧς αἱ	προηγούμεναι	τῶν Ἀμαζονίδων περαιωθεῖσαι τὸν Κιμμέριον
[4, 15]	ἀλλὰ τὰ τῶν ξένων μέλη	διαιρούμεναι	τροφὴν εἶχον τὴν συμφορὰν τῶν
[4, 21]	μυθολογοῦνται δ´ οἱ γίγαντες γηγενεῖς	γεγονέναι	διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ κατὰ
[4, 77]	Μινώταυρον. τοῦτον δέ φασι διφυῆ	γεγονέναι,	καὶ τὰ μὲν ἀνώτερα μέρη
[4, 1]	θεὸν τοῦτον παρ´ ἑαυτοῖς ἀποφαίνεσθαι	γεγονέναι,	καὶ τὰ περὶ τὴν φυτείαν
[4, 4]	πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς ἡδονὰς εὐκατάφορον	γεγονέναι,	κατὰ δὲ τὰς στρατείας γυναικῶν
[4, 7]	παρθένους δ´ αὐτὰς οἱ πλεῖστοι	{γεγονέναι}	μυθολογοῦσι διὰ τὸ τὰς κατὰ
[4, 4]	δὲ διὰ τὴν ὁμωνυμίαν, ἕνα	γεγονέναι	νομίσαι Διόνυσον. τὸν δὲ νάρθηκα
[4, 4]	δέ τινες καὶ ἕτερον Διόνυσον	γεγονέναι	πολὺ τοῖς χρόνοις προτεροῦντα τούτου.
[4, 5]	ὑπάρχειν διὰ τὸ δύο Διονύσους	γεγονέναι,	τὸν μὲν παλαιὸν καταπώγωνα διὰ
[4, 51]	καὶ δόξαι τινὶ θεῶν προνοίᾳ	μετηλλαχέναι	τὸ γῆρας εἰς παρθένου νεότητα
[4, 51]	τὸν εὐσεβέστατον ἁπάντων τῶν βασιλέων·	προστεταχέναι	δ´ αὐτῇ καὶ τὸ γῆρας
[4, 47]	τηροῦντος τὸ τέμενος Δράκοντος ὀνομαζομένου,	μετενηνοχέναι	τοὺς ποιητὰς ἐπὶ τὸ τερατῶδες
[4, 26]	ἰδιάζουσαν ἔχοντα καὶ παρόμοιον χρυσῷ	τετευχέναι	ταύτης τῆς προσηγορίας, Δράκοντα δὲ
[4, 25]	ἔρωτα τὸν πρὸς τὴν γυναῖκα	καταβῆναι	μὲν εἰς ᾅδου παραδόξως ἐτόλμησε,
[4, 47]	Κόλχων ἀγριότητος μηδεὶς τῶν ξένων	ἐπιβῆναι	τολμήσῃ τῆς χώρας. περιβαλεῖν δὲ
[4, 62]	ἡνίαις, συνέβη τὸν μὲν δίφρον	συντριβῆναι,	τὸ δὲ μειράκιον ἐμπλακὲν τοῖς
[4, 16]	ὥστε παντελῶς τὸ ἔθνος αὐτῶν	συντριβῆναι.	τῶν δ´ αἰχμαλωτίδων Ἀντιόπην μὲν
[4, 43]	ἀλλὰ τότε λήξαντος τοῦ χειμῶνος	ἀποβῆναι	μὲν τοὺς ἀριστεῖς τῆς Θρᾴκης
[4, 71]	ἀνθρώπων ἐξευρεῖν. ἐπὶ τοσοῦτο δὲ	προβῆναι	τῇ δόξῃ ὥστε πολλοὺς τῶν
[4, 61]	πῶς ἂν δύναιντο τῶν κακῶν	ἀπαλλαγῆναι.	ὁ δ´ ἔχρησεν ἐλθεῖν αὐτοὺς
[4, 43]	Διοσκόρων κεφαλὰς ἐπιπεσόντων, ἅπαντας μὲν	ἐκπλαγῆναι	τὸ παράδοξον, ὑπολαβεῖν δὲ θεῶν
[4, 85]	δὲ λέγουσι σεισμῶν μεγάλων γενομένων	διαρραγῆναι	τὸν αὐχένα τῆς ἠπείρου, καὶ
[4, 85]	ὑπὸ δυοῖν πλευρῶν θαλάττῃ προσκλυζόμενον	ἀναρραγῆναι,	καὶ τὸν τόπον ἀπὸ τούτου
[4, 19]	μετὰ πάντων τῶν ἄλλων Κελτῶν	ὑποταγῆναι	Ῥωμαίοις. ὁ δ´ Ἡρακλῆς τὴν
[4, 62]	Θησέως καταλύσασα ἠξίου τὸν Ἱππόλυτον	μιγῆναι	αὐτῇ. ἀντειπόντος δ´ ἐκείνου φασὶ
[4, 62]	Θησεῖ διότι ἐπεβάλετο Ἱππόλυτος αὐτῇ	μιγῆναι.	Θησέως δὲ διστάζοντος περὶ τῆς
[4, 63]	συνέβη διὰ τὴν ἀσέβειαν ἀμφοτέρους	δεθῆναι,	καὶ Θησέα μὲν ὕστερον διὰ
[4, 69]	ἡμαρτημένων ὑπὸ Διὸς εἰς τροχὸν	ἐνδεθῆναι,	καὶ τελευτήσαντα τὴν τιμωρίαν ἔχειν
[4, 79]	θέσεως, συνέβη τὸν μὲν τάφον	καθαιρεθῆναι,	τὰ δ´ ὀστᾶ τοῖς Κρησὶν
[4, 48]	τὸν διωγμὸν τοὺς πλείστους αὐτῶν	ἀναιρεθῆναι.	γενέσθαι δὲ καὶ τῶν ἀριστέων
[4, 42]	τὸ μὲν κῆτος ὑφ´ Ἡρακλέους	ἀναιρεθῆναι,	τῇ δ´ Ἡσιόνῃ δοθῆναι τὴν
[4, 42]	δ´ αὐτῶν τὴν ἀπόβασιν ποιησαμένων,	εὑρεθῆναί	φασι παρθένον δεδεμένην παρὰ τὸν
[4, 77]	ὀνομασθῆναι καὶ τὴν νῆσον Ἰκαρίαν	κληθῆναι.	τὸν δὲ Δαίδαλον ἐκ τῆς
[4, 2]	καταφρονεῖν αὐτῆς· διόπερ ὑπ´ αὐτῆς	παρακληθῆναι	τὰς ἐπιπλοκὰς ὁμοίας ποιεῖσθαι ταῖς
[4, 66]	πολλάκις καὶ χρησμοὺς ἀποφαινομένης, φασὶν	ἐπικληθῆναι	Σίβυλλαν· τὸ γὰρ ἐνθεάζειν κατὰ
[4, 9]	νόμιμον ποιήσασθαι βιάσασθαι μὲν μὴ	βουληθῆναι,	πεῖσαι δ´ οὐδαμῶς ἐλπίζειν διὰ
[4, 9]	ἀγαγεῖν. τὸν δὲ Δία καταστρατηγηθέντα	βουληθῆναι	τήν τε ὑπόσχεσιν βεβαιῶσαι καὶ
[4, 82]	τὴν Σικελίαν οἰκοῦσι διαφερόντως φασὶ	τιμηθῆναι	τὸν Ἀρισταῖον ὡς θεόν, καὶ
[4, 82]	τῶν ἐν αὐτῇ βοσκομένων κτηνῶν	φιλοτιμηθῆναι	τοῖς ἐγχωρίοις ἐνδείξασθαι τὰς ἰδίας
[4, 43]	φασιν ἐξ Ὠρειθυίας τῆς Ἐρεχθέως	γεννηθῆναι	καὶ Βορέου, διὰ {δὲ} μητρυιᾶς
[4, 84]	καὶ Νύμφαις ἄλσους ἀνειμένου μυθολογοῦσι	γεννηθῆναι	τὸν ὀνομαζόμενον Δάφνιν, Ἑρμοῦ μὲν
[4, 9]	βεβαιῶσαι καὶ τῆς Ἡρακλέους ἐπιφανείας	προνοηθῆναι·	διό φασιν αὐτὸν τὴν μὲν
[4, 84]	βασιλέως καταμεθυσθέντα, καὶ πλησιάσαντα αὐτῇ,	στερηθῆναι	τῆς ὁράσεως κατὰ τὴν γεγενημένην
[4, 12]	τοῖς πλησίον οἰκοῦσι Κενταύροις, συνέβη	διοιστρηθῆναι	τούτους· διὸ καὶ προσπεσόντες ἀθρόοι
[4, 9]	ἀρετὴν οὐκ ἐν ταῖς πράξεσι	θεωρηθῆναι	μόνον, ἀλλὰ καὶ πρὸ τῆς
[4, 14]	ἀδηρίτως ἐνίκησε, μηδενὸς τολμήσαντος αὐτῷ	συγκριθῆναι	διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἀρετῆς,
[4, 45]	ἀπολιπεῖν ἑτέρᾳ πρὸς ἐπίνοιαν φαρμακείας.	δοθῆναι	δ´ αὐτὴν εἰς γάμον τῷ
[4, 42]	Ἡρακλέους ἀναιρεθῆναι, τῇ δ´ Ἡσιόνῃ	δοθῆναι	τὴν ἐξουσίαν εἴτε βούλοιτο μετὰ
[4, 79]	τὰ δ´ ὀστᾶ τοῖς Κρησὶν	ἀποδοθῆναι,	Θήρωνος δυναστεύοντος τῶν Ἀκραγαντίνων. οὐ
[4, 80]	ὧν αὐτὰς εἰς τὸν οὐρανὸν	ἀναβιβασθῆναι	καὶ καταστερισθείσας ἄρκτους προσαγορευθῆναι· περὶ
[4, 65]	ὑπὸ τῶν υἱῶν ἔνδον μένειν	ἀναγκασθῆναι	διὰ τὴν αἰσχύνην, τοὺς δὲ
[4, 47]	καὶ τερατώδεις παρὰ τοῖς Ἕλλησι	πλασθῆναι	μύθους. διαβεβοῆσθαι γὰρ ὅτι πυρίπνοοι
[4, 83]	πόλιν· διόπερ αὐτὴν Ἀφροδίτην Ἐρυκίνην	ὀνομασθῆναι.	θαυμάσαι δ´ ἄν τις εἰκότως
[4, 77]	οὗ καὶ τὸ πέλαγος Ἰκάριον	ὀνομασθῆναι	καὶ τὴν νῆσον Ἰκαρίαν κληθῆναι.
[4, 85]	τὸν τόπον ἀπὸ τούτου Ῥήγιον	ὀνομασθῆναι,	καὶ τὴν ὕστερον πολλοῖς ἔτεσι
[4, 76]	τοὺς κατοικοῦντας ἀπ´ ἐκείνου Δαιδαλίδας	ὀνομασθῆναι.	~μετὰ δὲ ταῦτα διαδρὰς εἰς
[4, 69]	συνέβη τὸν ἐν Θετταλίᾳ Πηνειὸν	ὀνομασθῆναι.	οὗτος δὲ μιγεὶς νύμφῃ τῇ
[4, 12]	συνέβη τὸ πλησίον ὄρος Φολόην	ὀνομασθῆναι·	οὗτος ξενίοις δεχόμενος Ἡρακλέα τὸν
[4, 27]	ἀφ´ ἧς τὴν χώραν Ἑσπερῖτιν	ὀνομασθῆναι·	τὸν δ´ Ἄτλαντα ἐκ ταύτης
[4, 47]	θάλατταν, ἣν ἀπ´ ἐκείνης Ἑλλήσποντον	ὀνομασθῆναι,	τὸν δὲ Φρίξον εἰς τὸν
[4, 27]	ἀπὸ δὲ τῆς μητρὸς Ἑσπερίδας	ὀνομασθῆναι.	τούτων δὲ τῶν Ἀτλαντίδων κάλλει
[4, 5]	αἰτίαν ὠνομάσθαι. Θρίαμβον δ´ αὐτὸν	ὀνομασθῆναί	φασιν ἀπὸ τοῦ πρῶτον τῶν
[4, 84]	ἀφ´ ἧς αἰτίας βουκόλον αὐτὸν	ὀνομασθῆναι.	φύσει δὲ διαφόρῳ πρὸς εὐμέλειαν
[4, 45]	τῇ θεῷ καταδείξασαν ἐπ´ ὠμότητι	διονομασθῆναι.	μετὰ δὲ ταῦτα συνοικήσασαν Αἰήτῃ
[4, 55]	πατρὸς τελευτὴν διαδεξάμενον τὴν βασιλείαν	θαυμασθῆναί	τε κατὰ τὴν ἀνδρείαν καὶ
[4, 83]	τὴν ἀπὸ τῆς μητρὸς εὐγένειαν	θαυμασθῆναί	τε ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων καὶ
[4, 12]	βιαζόμενος ἀνῃρέθη. ἐφ´ ᾧ συνέβη	θαυμασθῆναι	τὸν Ἡρακλέα διαφερόντως· τὸν μὲν
[4, 81]	κόρης ὄνομα Κυρήνης κάλλει διαφερούσης,	ἐρασθῆναι	τῆς παρθένου, καὶ μετενεγκεῖν αὐτὴν
[4, 77]	ποιῆσαι τὴν γυναῖκα αὐτοῦ Πασιφάην	ἐρασθῆναι	τοῦ ταύρου. διὰ δὲ τῆς
[4, 13]	Κρήτης ταῦρον ἀγαγεῖν, οὗ Πασιφάην	ἐρασθῆναί	φασι, πλεύσας εἰς τὴν νῆσον,
[4, 77]	σώματι καὶ τῷ ἑαυτοῦ παραδόξως	ἐκπετασθῆναι	καὶ διαδρᾶναι τὸ πλησίον τῆς
[4, 51]	ὀχουμένην τὴν Ἄρτεμιν δι´ ἀέρος	ὑπερπετασθῆναι	πολλὰ μέρη τῆς οἰκουμένης, καὶ
[4, 51]	καὶ διά τινων φαρμάκων εἴδωλα	φαντασθῆναι	τῶν δρακόντων, ἐφ´ ὧν ἀποφαίνεσθαι
[4, 14]	τὴν γένεσιν τοῦ θεοῦ τούτου	συντελεσθῆναι.	Ζεὺς γὰρ πρώτῃ μὲν ἐμίγη
[4, 12]	ὕστερον τέτταρσι γενεαῖς ἐπιξενωθέντος αὐτοῦ	μνησθῆναι	τὸν Φόλον τῆς Διονύσου παραγγελίας.
[4, 55]	βούλοιτο χώραν, εἰς τὴν Φοινίκην	κομισθῆναι.	ἐντεῦθεν δ´ εἰς τοὺς ἄνω
[4, 49]	τῆς Τρῳάδος ἀναχθέντας εἰς Σαμοθρᾴκην	κομισθῆναι,	καὶ τοῖς μεγάλοις θεοῖς τὰς
[4, 56]	τῶν ἄρκτων ἐπὶ τὴν δύσιν	κομισθῆναι	τὴν γῆν ἔχοντας ἐξ εὐωνύμων,
[4, 38]	κατέστρεψεν. ὁ δὲ θεὸς ἔχρησε	κομισθῆναι	τὸν Ἡρακλέα μετὰ τῆς πολεμικῆς
[4, 28]	ταῖς Ἀμαζόσι συνέβη δύναμιν ἀξιόλογον	ἀθροισθῆναι,	μεθ´ ἧς αἱ προηγούμεναι τῶν
[4, 21]	γίγαντας πυθομένους τὴν Ἡρακλέους παρουσίαν	ἀθροισθῆναι	πάντας καὶ παρατάξασθαι τῷ προειρημένῳ.
[4, 62]	δὲ μειράκιον ἐμπλακὲν τοῖς ἱμᾶσιν	ἑλκυσθῆναι	καὶ τελευτῆσαι. Ἱππόλυτος μὲν οὖν
[4, 48]	καὶ βιαιότερον ἐγκείμενον ὑπὸ Μελεάγρου	φονευθῆναι.	ἔνθα δὴ πεσόντος τοῦ βασιλέως
[4, 48]	ἡμέραις ῥίζαις καὶ βοτάναις τισὶ	θεραπευθῆναι,	τοὺς δ´ Ἀργοναύτας ἐπισιτισαμένους ἐκπλεῦσαι,
[4, 41]	Κολχίδα. τὴν δὲ ναῦν Ἀργὼ	προσαγορευθῆναι	κατὰ μέν τινας τῶν μυθογράφων
[4, 4]	διάδημά φασι. διμήτορα δ´ αὐτὸν	προσαγορευθῆναι	λέγουσι διὰ τὸ πατρὸς μὲν
[4, 80]	οὐρανὸν ἀναβιβασθῆναι καὶ καταστερισθείσας ἄρκτους	προσαγορευθῆναι·	περὶ ὧν καὶ τὸν Ἄρατον
[4, 55]	τυχεῖν κρίσεως καὶ τῶν ἐγκλημάτων	ἀπολυθῆναι.	μετὰ δὲ ταῦτα Θησέως ἐπανελθόντος
[4, 63]	ὕστερον διὰ τὴν Ἡρακλέους χάριν	ἀπολυθῆναι,	Πειρίθουν δὲ διὰ τὴν ἀσέβειαν
[4, 31]	αὐτὸν ἐκαθάρθη, οὐ δυνάμενος δ´	ἀπολυθῆναι	τῆς νόσου ἐπηρώτησε τὸν Ἀπόλλω
[4, 45]	ἐνταῦθα μετὰ τῶν συμφυγουσῶν γυναικῶν	καθιδρυθῆναι,	κατὰ δέ τινας τῶν ἱστορικῶν
[4, 79]	τὸ ἱερὸν αὐτῶν. ταύτας δ´	ἀφιδρυθῆναί	φασιν ἐκ τῆς Κρήτης διὰ
[4, 47]	τὸν δὲ παιδαγωγὸν ὀνομαζόμενον Κριὸν	τυθῆναι	τοῖς θεοῖς, καὶ τοῦ σώματος
[4, 44]	τῶν Ἀργοναυτῶν ἐπὶ τῆς χώρας	ἀπολειφθῆναι.	καθόλου δὲ τοὺς παλαιοὺς μύθους
[4, 45]	γὰρ ὑπὸ τῆς μητρὸς Ἑκάτης	διδαχθῆναι,	πολὺ δὲ πλείω διὰ τῆς
[4, 42]	Κόλχων ἐπάνοδον ἀπολήψεσθαι, αὐτὸν δ´	ἀναχθῆναι	μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν κατὰ σπουδὴν
[4, 47]	Φρίξον εἰς τὸν Πόντον πορευθέντα	καταχθῆναι	μὲν πρὸς τὴν Κολχίδα, κατὰ
[4, 70]	ὠνομάσθαι καὶ εἰς πλάσμα μύθου	καταταχθῆναι	ὡς διφυεῖς ὄντας. φασὶ δὲ
[4, 39]	ταύτην· ἀδύνατον γὰρ ἦν τοῦτον	καταλεχθῆναι	μὴ πρότερον ἑνὸς τῶν δώδεκα
[4, 49]	τε Προποντίδα καὶ τὸν Ἑλλήσποντον,	προσενεχθῆναι	τῇ Τρῳάδι. ἐνταῦθα δ´ Ἡρακλέους
[4, 42]	καὶ Σαμοθρᾴκην, χειμῶνι περιπεσεῖν, καὶ	προσενεχθῆναι	τῆς Τρῳάδος πρὸς Σίγειον. ἐνταῦθα
[4, 56]	Ἴστρον πλεύσαντας μέχρι τῶν πηγῶν	κατενεχθῆναι	διὰ τῆς ἀντιπροσώπου ῥύσεως πρὸς
[4, 77]	τούτου τὸν υἱὸν Ἴκαρον φυγόντα	κατενεχθῆναι	πρός τινα νῆσον πελαγίαν, πρὸς
[4, 77]	ἐκ τῆς νήσου ταύτης ἐκπλεύσαντα	κατενεχθῆναι	τῆς Σικελίας πρὸς χώραν ἧς
[4, 4]	μίτρας ὕστερον παρὰ τοῖς βασιλεῦσι	καταδειχθῆναι	τὸ διάδημά φασι. διμήτορα δ´
[4, 54]	οὖν τὸν χρόνον ἱστοροῦσιν ἀποδοχῆς	ἀξιωθῆναι	τὴν Μήδειαν ὑπὸ τοῦ ἀνδρὸς
[4, 47]	θεοῖς, καὶ τοῦ σώματος ἐκδαρέντος	προσηλωθῆναι	τῷ νεῷ τὸ δέρμα κατά
[4, 23]	φησι. ~μετὰ δὲ ταῦτα βουλόμενος	ἐγκυκλωθῆναι	πᾶσαν Σικελίαν, ἐποιεῖτο τὴν πορείαν
[4, 44]	δὲ διότι τινὲς τῶν μυθογράφων	τυφλωθῆναί	φασι τοὺς Φινείδας ὑπὸ τοῦ
[4, 51]	κομισθεῖσαν δι´ ἀέρος ἐξ Ὑπερβορέων	ἐπιξενωθῆναι	τῷ Πελίᾳ. τῶν δ´ ἐνεργημάτων
[4, 19]	τῷ πλήθει πάντας τοὺς ἐνοικοῦντας	ἐκβαρβαρωθῆναι	συνέβη. οἱ δὲ Κελτοὶ μέχρι
[4, 17]	φυτείαις ταῖς τοὺς καρποὺς παρασκευαζούσαις	πληρωθῆναι	πολλὴν μὲν ἀμπελόφυτον χώραν, πολλὴν
[4, 56]	ἐξ Αἰγέως Μῆδον εἰς Κόλχους	διασωθῆναι·	κατὰ δὲ τοῦτον τὸν χρόνον
[4, 77]	παρ´ ἕκαστον τέγγοντα τὰς πτέρυγας	διασωθῆναι	παραδόξως εἰς τὴν Σικελίαν. ἀλλὰ
[4, 65]	καὶ παραδόξως εἰς τὸ Ἄργος	διασωθῆναι,	τὸν δ´ Ἄδραστον πυθόμενον τὰ
[4, 2]	ἐκ Φοινίκης ὑπὸ τοῦ βασιλέως	ἀποσταλῆναι	πρὸς ζήτησιν τῆς Εὐρώπης, ἐντολὰς
[4, 9]	πρὸς τὴν παιδοποιίαν ἀναλωθέντος χρόνου	προσημῆναι	τὴν ὑπερβολὴν τῆς τοῦ γεννηθησομένου
[4, 48]	Σαμόθρᾳξι, λῆξαι μὲν τοὺς ἀνέμους,	φανῆναι	δὲ πλησίον τῆς νεὼς τὸν
[4, 18]	λίμνην ὕδωρ ἐποίησε τὰ πεδία	φανῆναι	τὰ κατὰ τὴν Θετταλίαν παρὰ
[4, 22]	οὔσης, κατὰ μεσημβρίαν εἰς ὕπνον	τραπῆναι·	καθ´ ὃν δὴ χρόνον τοῦ
[4, 48]	βασιλέως καὶ τῶν Ἑλλήνων ἐπαρθέντων,	τραπῆναι	πρὸς φυγὴν τοὺς Κόλχους, καὶ
[4, 18]	ἐποίησε λιμνάζειν τὴν χώραν καὶ	φθαρῆναι	τὰ κατ´ αὐτὴν ἅπαντα. ἀλλὰ
[4, 54]	τὸν Κρέοντα τοῦ πυρὸς περικαταλαβόντος	διαφθαρῆναι.	τινὲς δὲ τῶν συγγραφέων φασὶ
[4, 85]	ταῦτα δὲ διαπραξάμενον εἰς Εὔβοιαν	μεταναστῆναι	κἀκεῖ κατοικῆσαι· διὰ δὲ τὴν
[4, 34]	τῷ Μελεάγρῳ τῆς τελευτῆς αἰτίαν	καταστῆναι·	ἀεὶ δὲ μᾶλλον ἐπὶ τοῖς
[4, 44]	πεῖσαι τῆς μὲν τιμωρίας ταύτης	ἀποστῆναι,	πρὸς δὲ τὸν πατέρα πέμψαντας
[4, 52]	τὸ σῶμα κατακόπτειν ἢ καθέψειν	ἀποστῆναι,	προσποιησαμένην δὲ δεῖν πρότερον εὐχὰς
[4, 54]	ἐπιτυχοῦσαν τοῖς πρώτοις ἐγχειρήμασιν οὐκ	ἀποστῆναι	τῆς Ἰάσονος τιμωρίας. ἐπὶ τοσοῦτο
[4, 17]	ᾗ μυθολογοῦσι καὶ γενέσθαι καὶ	τραφῆναι	τὸν Δία. ποιησάμενος οὖν τὸν
[4, 70]	μέν φασιν ἐν τῷ Πηλίῳ	τραφῆναι	ὑπὸ Νυμφῶν, ἀνδρωθέντας δὲ καὶ
[4, 29]	παίδων διὰ τὸ παντελῶς νέους	εἶναι.	ἀναγκαῖον δ´ ἡμῖν φαίνεται προδιελθεῖν
[4, 64]	μὲν γὰρ αὐτὸν ὑπάρχοντα τετράπουν	εἶναι,	αὐξήσαντα δὲ δίπουν, γηράσαντα δὲ
[4, 84]	διαφόρους καὶ δένδρεσι παντοίοις πεπληρῶσθαι.	εἶναι	δὲ καὶ δρυῶν μεγάλων πλῆθος,
[4, 56]	παρουσίαν ἐκ τοῦ ὠκεανοῦ γεγενημένην.	εἶναι	δὲ καὶ τὴν παρὰ τὸν
[4, 6]	παλαιοὶ τὸν Πρίαπον υἱὸν μὲν	εἶναι	Διονύσου καὶ Ἀφροδίτης, πιθανῶς τὴν
[4, 7]	καὶ μάλιστα δεδοκιμασμένοι φασὶ θυγατέρας	εἶναι	Διὸς καὶ Μνημοσύνης· ὀλίγοι δὲ
[4, 49]	οἷόν τινά φασι βίην Ἡρακληείην	εἶναι,	ἐμὸν πατέρα θρασυμέμνονα, θυμολέοντα, ὅς
[4, 32]	οἷόν τινά φασι βίην Ἡρακληείην	εἶναι,	ἐμὸν πατέρα θρασυμέμνονα, θυμολέοντα, ὅς
[4, 6]	τοῦτον δ´ οἱ μέν φασιν	εἶναι	θεὸν καὶ κατά τινας χρόνους
[4, 3]	ἀθροίζεσθαι, καὶ ταῖς παρθένοις νόμιμον	εἶναι	θυρσοφορεῖν καὶ συνενθουσιάζειν εὐαζούσαις καὶ
[4, 35]	τῶν καρποφορούντων φυτῶν· Ἀμαλθείας δ´	εἶναι	κέρας οἱονεί τινος ἀμαλακιστίας, δι´
[4, 56]	οὐκ ἀναγκαῖον ἅμα καὶ μακρὸν	εἶναι	κρίνοντες τὰ καταλειπόμενα τῆς περὶ
[4, 81]	ταύτης ἐτόλμησεν εἰπεῖν αἱρετώτερον αὑτὸν	εἶναι	κυνηγόν, ᾗ καὶ θεοὶ παρακεχωρήκασι
[4, 53]	ἐπιθυμητὰς τῆς φιλίας, οὓς προθύμους	εἶναι	μετασχεῖν παντὸς κινδύνου. ταχὺ δ´
[4, 7]	τὴν παιδείαν ἀρετὰς ἀφθόρους δοκεῖν	εἶναι.	Μούσας δ´ αὐτὰς ὠνομάσθαι ἀπὸ
[4, 34]	ἤδη Μελεάγρου. οὐκ ἀνοίκειον δ´	εἶναι	νομίζομεν βραχὺ παρεκβάντας ἡμᾶς ἀπαγγεῖλαι
[4, 18]	τῶν Ἡρακλέους στηλῶν ἐμνήσθημεν, οἰκεῖον	εἶναι	νομίζομεν περὶ αὐτῶν διελθεῖν. Ἡρακλῆς
[4, 41]	ὥστε σὺν αὐτῷ τοὺς ἅπαντας	εἶναι	πεντήκοντα καὶ τέτταρας. τούτων δ´
[4, 50]	κοινὸν ἄρασθαι πόλεμον· ἀδύνατον γὰρ	εἶναι	πεντήκοντα καὶ τρισὶν ἀνδράσι περιγενέσθαι
[4, 1]	πράξεις τε καὶ μυθολογίας ἀσυμφώνους	εἶναι	πρὸς ἀλλήλους. διόπερ τῶν μεταγενεστέρων
[4, 39]	δώδεκα θεῶν ἐκβληθέντος· ἄτοπον οὖν	εἶναι	προσδέξασθαι τιμὴν ἑτέρῳ θεῷ φέρουσαν
[4, 1]	Διονύσου διὰ τὸ καὶ παλαιὸν	εἶναι	σφόδρα τοῦτον καὶ μεγίστας εὐεργεσίας
[4, 17]	ὁ μὲν Εὐρυσθεὺς νομίζων δυσέφικτον	εἶναι	τὴν ἐπὶ τούτους στρατείαν, προσετετάχει
[4, 51]	πλῆρες, ὥστε τοὺς ἰδόντας δοκεῖν	εἶναί	τινα παντελῶς πρεσβῦτιν· τὸ δὲ
[4, 76]	ὅλου σώματος διάθεσιν, ὥστε δοκεῖν	εἶναι	τὸ κατασκευασθὲν ἔμψυχον ζῷον. πρῶτος
[4, 64]	ἄλλων ὁ Οἰδίπους ἀπεφήνατο ἄνθρωπον	εἶναι	τὸ προβληθέν· νήπιον μὲν γὰρ
[4, 44]	τῶν ἐγχωρίων ἀγνοοῦντας· νόμιμον γὰρ	εἶναι	τοῖς τὴν χώραν ταύτην οἰκοῦσι
[4, 1]	αὑτοῖς θεὸν Ὄσιριν ὀνομαζόμενόν φασιν	εἶναι	τὸν παρ´ Ἕλλησι Διόνυσον καλούμενον.
[4, 19]	ταῖς τῶν ὑποζυγίων ἀποσκευαῖς βάσιμον	εἶναι.	τῶν δὲ τὴν ὀρεινὴν ταύτην
[4, 6]	καταδεῖξαι τιμᾶν ὡς θεὸν καὶ	ἀναθεῖναι	κατὰ τὸ ἱερὸν ἐντεταμένον. περὶ
[4, 49]	θεοῖς τὰς εὐχὰς ἀποδόντας πάλιν	ἀναθεῖναι	τὰς φιάλας εἰς τὸ τέμενος
[4, 47]	τι λόγιον θύσαντα τὸν κριὸν	ἀναθεῖναι	τὸ δέρος εἰς τὸ τοῦ
[4, 30]	εὐνοίας προήχθησαν ὥστ´ ἐπώνυμον αὐτῷ	περιθεῖναι	τὴν τοῦ γονέως προσηγορίαν· διόπερ
[4, 64]	δ´ οἰκέται λαβόντες τὸ παιδίον	ἐκθεῖναι	μὲν οὐκ ἠθέλησαν, ἐδωρήσαντο δὲ
[4, 85]	τῆς Μεσσήνης ἐμνήσθημεν, οὐκ ἀνοίκειον	προσθεῖναι	νομίζομεν τοῖς προκειμένοις τὰς περὶ
[4, 80]	τετραμμέναι· εἰ ἐτεόν γε Κρήτηθεν	κεῖναί	γε Διὸς μεγάλου ἰότητι οὐρανὸν
[4, 18]	δὲ βοῦς τηρουμένας συνέβη ἱερὰς	διαμεῖναι	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν μέχρι τῶν
[4, 15]	Ἥρας, ὧν τὴν ἐπιγονὴν συνέβη	διαμεῖναι	μέχρι τῆς Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος
[4, 21]	συνέβη κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους	διαμεῖναι	μέχρι τῶν καθ´ ἡμᾶς χρόνων·
[4, 42]	μηνίσαντα Λαομέδοντι τῷ βασιλεῖ κῆτος	ἀνεῖναι	ἐκ τοῦ πελάγους πρὸς τὴν
[4, 23]	τῆς νήσου, μυθολογοῦσι τὰς Νύμφας	ἀνεῖναι	θερμὰ λουτρὰ πρὸς τὴν ἀνάπαυσιν
[4, 51]	πᾶσι δέχεσθαι τὴν θεὸν εὐσεβῶς·	παρεῖναι	γὰρ αὐτὴν ἐξ Ὑπερβορέων ἐπ´
[4, 48]	περιεσπειραμένον τὸ δέρος τοῖς φαρμάκοις	ἀποκτεῖναι,	καὶ μετὰ Ἰάσονος τὴν ἐπὶ
[4, 52]	ἄλλας ἁπάσας τὸν πατέρα τυπτούσας	ἀποκτεῖναι,	μόνην δ´ Ἄλκηστιν δι´ εὐσεβείας
[4, 44]	τοὺς δ´ ἐναντιουμένους τῶν βαρβάρων	ἀποκτεῖναι.	ὁρμήσαντος δὲ τοῦ Φινέως πρὸς
[4, 44]	αὐτῶν τὴν μητρυιὰν μετ´ αἰκίας	ἀποκτεῖναι,	πεῖσαι τῆς μὲν τιμωρίας ταύτης
[4, 27]	συμβεβηκός, τοὺς μὲν λῃστὰς ἅπαντας	ἀποκτεῖναι,	τὰς δὲ κόρας ἀποκομίσαι πρὸς
[4, 11]	κινδύνων. Δεύτερον δ´ ἔλαβεν ἆθλον	ἀποκτεῖναι	τὴν Λερναίαν ὕδραν, ἧς ἐξ
[4, 35]	υἱὸν καὶ γυναῖκα, τὸ μὲν	ἀποκτεῖναι	τὴν Περίβοιαν ἀπέγνω, γήμας δ´
[4, 27]	τῶν Αἰθιόπων Ἠμαθίωνα κατάρχοντα μάχης	ἀποκτεῖναι,	τὸ δ´ ὕστατον ἐπανελθεῖν πάλιν
[4, 11]	καὶ πρῶτον μὲν ἔλαβεν ἆθλον	ἀποκτεῖναι	τὸν ἐν Νεμέᾳ λέοντα. οὗτος
[4, 39]	τὸ σῶμα διὰ τῶν ἐνδυμάτων	ἀφεῖναι	πρὸς τὴν γῆν, μιμουμένην τὴν
[4, 71]	τυχεῖν δόξης· ἀτελεῖς δ´ αὐτοὺς	ἀφεῖναι	τῶν κατὰ τὰς μάχας κινδύνων
[4, 65]	πρὸς ἀλλήλους, καθ´ ἃς ἐπέτρεπον	κρῖναι	περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων Ἐριφύλην, γυναῖκα
[4, 73]	περὶ τοῦ γάμου τῆς θυγατρὸς	κρῖναι	ταύτην παρθένον διαφυλάττειν, ὑπολαμβάνοντα μόνως
[4, 53]	Ἡρακλεῖ, φασὶ τοῦτον {τὸν} τόπον	προκρῖναι	πρὸς τὴν πανήγυριν τῆς τῶν
[4, 61]	Ἀθηναίων, προσέταξεν αὐτοῖς ὁ Μίνως	διδόναι	κόρους ἑπτὰ καὶ τὰς ἴσας
[4, 65]	διελθόντος τοῦ χρόνου μὴ βούλεσθαι	παραδιδόναι	τὴν βασιλείαν. τὸν δὲ Πολυνείκην
[4, 10]	βάρος τῆς ἐξουσίας, ἕτοιμος ἦν	ἐκδιδόναι	τὸν αἴτιον τῶν ἐγκλημάτων. ὁ
[4, 49]	ἀδελφὴν καὶ τὰς ὡμολογημένας ἵππους	ἀποδιδόναι.	οὐδενὸς δ´ αὐτῷ προσέχοντος, φασὶν
[4, 49]	σωτηρίας. ~ἔπειτα τὸν μὲν Γλαῦκον	δῦναι	πάλιν εἰς τὸ πέλαγος, τοὺς
[4, 6]	εἰς ἀνθρώπου τύπον, ταῦτα μὲν	δοῦναι	θάψαι τοῖς ἱερεῦσι καὶ τιμᾶν
[4, 46]	δ´ Ἰάσονα διὰ τῶν ὅρκων	δοῦναι	πίστεις ὅτι γήμας αὐτὴν ἕξει
[4, 53]	παράδοξα τῆς τύχης ἀλλήλοις ὅρκους	δοῦναι	συμμαχήσειν, ἐάν τις βοηθείας προσδεηθῇ·
[4, 27]	τῆς εὐεργεσίας ἀποδιδόντα μὴ μόνον	δοῦναι	τὰ πρὸς τὸν ἆθλον καθήκοντα
[4, 65]	ὃν Ἀφροδίτην μυθολογοῦσιν Ἁρμονίᾳ δωρήσασθαι,	δοῦναι	τῇ γυναικὶ τῇ Ἀμφιαράου, ὅπως
[4, 49]	φυλακὴν δύο ξίφη παρενέγκαντα λάθρᾳ	δοῦναι	τοῖς περὶ τὸν Τελαμῶνα, καὶ
[4, 81]	Ἀρισταῖον τοῦτον μὲν νήπιον ὄντα	παραδοῦναι	ταῖς Νύμφαις τρέφειν· ταύτας δὲ
[4, 49]	Πριάμῳ δὲ διὰ τὴν δικαιοσύνην	παραδοῦναι	τὴν βασιλείαν, καὶ φιλίαν συνθέμενον
[4, 42]	θυγατέρα· διόπερ τὸν Λαομέδοντα συναναγκασθέντα	παραδοῦναι	τὴν παρθένον καὶ δεσμοῖς καταλαβόμενον
[4, 2]	καὶ Νείλου, ταῖς δὲ νύμφαις	παραδοῦναι	τρέφειν καὶ μετὰ πολλῆς σπουδῆς
[4, 2]	τὸ παιδίον ἀναλαβόντα τὸν Δία	παραδοῦναι	τῷ Ἑρμῇ, καὶ προστάξαι τοῦτο
[4, 53]	τῷ Πελίου τὴν πατρῴαν βασιλείαν	παραδοῦναι,	τῶν δὲ τοῦ βασιλέως θυγατέρων
[4, 1]	τὴν φυτείαν τῆς ἀμπέλου φιλοτεχνήσαντα	μεταδοῦναι	τῆς τοῦ οἴνου χρήσεως τοῖς
[4, 53]	Ἄλκηστιν μὲν γὰρ τὴν πρεσβυτάτην	ἐκδοῦναι	πρὸς γάμον Ἀδμήτῳ τῷ Φέρητος
[4, 32]	ἐναντιούμενος τῷ πατρὶ τὰς ἵππους	ἀποδοῦναι	συνεβούλευσεν τῷ Ἡρακλεῖ κατὰ τὰς
[4, 34]	μὲν πρῶτον παρεκάλει τοὺς ἡρπακότας	ἀποδοῦναι	τῇ γυναικὶ τὸ δοθὲν ἀριστεῖον·
[4, 48]	τῆς γῆς ἅψωνται, τὰς εὐχὰς	ἀποδοῦναι	τοῖς θεοῖς, δι´ οὓς τετεύχασι
[4, 47]	Κόλχοις ἐπιδημῆσαι καθ´ ὃν καιρὸν	ἁλῶναι	συνέβη τὸν Φρίξον μετὰ τοῦ
[4, 64]	Θηβῶν, ἄλλον μὲν μηδένα δύνασθαι	γνῶναι	τὸ προτεθειμένον, μόνον δὲ Οἰδίπουν
[4, 44]	τὸν μὲν Σκύθην τῆς θυγατρὸς	καταγνῶναι	θάνατον, τοὺς δ´ ἐκ τῆς
[4, 2]	χώραν, καὶ μὴ δυνάμενον ἀνευρεῖν,	ἀπογνῶναι	τὴν εἰς οἶκον ἀνακομιδήν· καταντήσαντα
[4, 27]	τὰ κατὰ τὴν ἀστρολογίαν ἀφθόνως	διδάξαι.	περιττότερον γὰρ αὐτὸν τὰ κατὰ
[4, 81]	δὲ τῶν ἐλαιῶν τὴν κατεργασίαν,	διδάξαι	πρῶτον τοὺς ἀνθρώπους. διὰ δὲ
[4, 2]	οἴνου γενέσθαι καὶ τὴν φυτείαν	διδάξαι	τῆς ἀμπέλου τοὺς ἀνθρώπους. ἐπιόντα
[4, 1]	τοῦ οἴνου, καὶ τὴν φυτείαν	διδάξαι	τῆς ἀμπέλου τοὺς ἀνθρώπους, καὶ
[4, 2]	τὸν οἶνον εὐωδίας. τοῦτο δὲ	διδάξαι	τοὺς χώραν ἔχοντας μὴ δυναμένην
[4, 66]	Ἀπόλλωνος χρήσαντος ἀμφότερα τὰ προειρημένα	πρᾶξαι	διὰ τὸ μὴ μόνον τὸν
[4, 45]	πολλὰ κατὰ τῶν ἀρχομένων ὠμὰ	πρᾶξαι	καὶ βίαια. διόπερ ἐκπεσοῦσαν τῆς
[4, 40]	διενέγκαντα τῶν ἡλικιωτῶν ἐπιθυμῆσαί τι	πρᾶξαι	μνήμης ἄξιον. ὁρῶντα δὲ τῶν
[4, 53]	βασιλεύοντι. ταῦτα μὲν αὐτὸν ὕστερον	πρᾶξαι,	τότε δὲ μετὰ τῶν ἀριστέων
[4, 63]	τὴν Ἑλένην, τῷ δ´ ἑτέρῳ	συμπρᾶξαι	περὶ ἑτέρας γυναικός, ὑπομένοντα πάντα
[4, 53]	τά τε περὶ τῶν ἄθλων	διατάξαι	καὶ θεωροὺς ἀποστεῖλαι τοὺς ταῖς
[4, 55]	ἐστὶ τοῖς σώμασι τῶν παίδων,	προστάξαι	τὴν Πυθίαν ἐν τῷ τεμένει
[4, 12]	Διόνυσον παρατεθεῖσθαί τινι Κενταύρῳ, καὶ	προστάξαι	τότε ἀνοῖξαι ὅταν Ἡρακλῆς παραγένηται.
[4, 2]	Δία παραδοῦναι τῷ Ἑρμῇ, καὶ	προστάξαι	τοῦτο μὲν ἀποκομίσαι πρὸς τὸ
[4, 71]	τούτων τελευτῇ παροξυνθέντα τὸν Δία	προστάξαι	τῷ Ἀπόλλωνι θητεῦσαι παρ´ ἀνθρώπῳ,
[4, 6]	θάψαι τοῖς ἱερεῦσι καὶ τιμᾶν	προστάξαι	ὡς θεὸν τὸν Ὄσιριν, τὸ
[4, 54]	τοῦ διαφυγόντος τοὺς ἄλλους υἱοὺς	ἀποσφάξαι	{καὶ τὰ σώματα τούτων ἐν
[4, 41]	τοῖς ἀνήκουσι πρὸς ἔκπληξιν λαμπρῶς,	ἐκλέξαι	τῶν ὀρεγομένων τῆς αὐτῆς προαιρέσεως
[4, 48]	πρότερον, εὐχὰς ποιησαμένου τοῖς Σαμόθρᾳξι,	λῆξαι	μὲν τοὺς ἀνέμους, φανῆναι δὲ
[4, 82]	ἣν συνέβαινε πνεῖν τοὺς ἐτησίας,	λῆξαι	τὰς λοιμικὰς νόσους. τοῦτο δ´
[4, 15]	κατετόξευσε, τὸν δὲ Δία πείσας	λῆξαι	τῆς ὀργῆς ἔσωσε τὸν κοινὸν
[4, 42]	παρὰ τῆς κόρης τὴν περιπέτειαν,	ἀναρρῆξαι	μὲν τοὺς περὶ τὸ σῶμα
[4, 44]	μὲν περικειμένους τοῖς νεανίσκοις δεσμοὺς	περιρρῆξαι,	τοὺς δ´ ἐναντιουμένους τῶν βαρβάρων
[4, 4]	διὰ τὴν ἡδονὴν τοῦ ποτοῦ,	καταδεῖξαι	δὲ νάρθηξι χρῆσθαι καὶ μὴ
[4, 47]	καὶ {διὰ} τὴν ἰδίαν ὠμότητα	καταδεῖξαι	θύειν τοὺς ξένους, ἵνα διαδοθείσης
[4, 5]	φασὶν εὑρετὴν γενέσθαι, καὶ θέατρα	καταδεῖξαι,	καὶ μουσικῶν ἀκροαμάτων σύστημα ποιήσασθαι·
[4, 3]	τῆς κατὰ τὴν Ἰνδικὴν στρατείας	καταδεῖξαι	τὰς τριετηρίδας θυσίας Διονύσῳ, καὶ
[4, 6]	αἰδοῖον μόνον οὐ δυναμένην ἀνευρεῖν	καταδεῖξαι	τιμᾶν ὡς θεὸν καὶ ἀναθεῖναι
[4, 12]	τινι Κενταύρῳ, καὶ προστάξαι τότε	ἀνοῖξαι	ὅταν Ἡρακλῆς παραγένηται. διόπερ ὕστερον
[4, 2]	μεθ´ ἡσυχίας ποιούμενον τὰς ὁμιλίας	δόξαι	καταφρονεῖν αὐτῆς· διόπερ ὑπ´ αὐτῆς
[4, 55]	Ἰάσονα στερηθέντα τέκνων καὶ γυναικὸς	δόξαι	πᾶσι δίκαια πεπονθέναι· διὸ καὶ
[4, 51]	βασιλεῖ καταπλήξασθαι τοὺς ὁρῶντας, καὶ	δόξαι	τινὶ θεῶν προνοίᾳ μετηλλαχέναι τὸ
[4, 65]	δ´ ὄντος Ἐτεοκλέους, τοῦτον πρῶτον	ἄρξαι,	καὶ διελθόντος τοῦ χρόνου μὴ
[4, 9]	Ἥραν πεῖσαι συγχωρῆσαι βασιλέα μὲν	ὑπάρξαι	κατὰ τὴν ἰδίαν ὑπόσχεσιν Εὐρυσθέα,
[4, 26]	ἔν τισι κήποις τῶν Ἑσπερίδων	ὑπάρξαι	κατὰ τὴν Λιβύην μῆλα χρυσᾶ,
[4, 8]	Κενταύρους διφυεῖς ἐξ ἑτερογενῶν σωμάτων	ὑπάρξαι	μήτε Γηρυόνην τρισώματον, ὅμως προσδεχόμεθα
[4, 72]	πλείους ἐπώνυμοι ποταμῶν, ἐν οἷς	ὑπάρξαι	Πηνειὸν καὶ Ἀσωπόν. Πηνειὸς μὲν
[4, 4]	διὰ τὸ πατρὸς μὲν ἑνὸς	ὑπάρξαι	τοὺς δύο Διονύσους, μητέρων δὲ
[4, 13]	πρόσταγμα τὴν αὐλὴν τὴν Αὐγέου	καθᾶραι	μηδενὸς βοηθοῦντος· αὕτη δ´ ἐκ
[4, 13]	ἣν ὕβρεως ἕνεκεν Εὐρυσθεὺς προσέταξε	καθᾶραι.	ὁ δ´ Ἡρακλῆς τὸ μὲν
[4, 31]	πρὸς Νηλέα, καὶ παρεκάλεσεν αὐτὸν	καθᾶραι	τὸν φόνον. ὁ μὲν οὖν
[4, 69]	μέγεθος τῆς παρανομίας μηδένα βούλεσθαι	καθᾶραι	τὸν φόνον. τέλος δ´ ὑπὸ
[4, 8]	παραδέδοται πάντας τοὺς ἐξ αἰῶνος	ὑπερᾶραι	τῇ μνήμῃ παραδοθέντας· δυσέφικτον οὖν
[4, 22]	κεψαλὴν ἐπὶ τὸν κοιμώμενον καὶ	διαφθεῖραι.	ἀλλὰ γὰρ οὐκ ἄν τις
[4, 45]	πρῶτον μὲν τὸν πατέρα φαρμάκῳ	διαφθεῖραι	καὶ διαδέξασθαι τὴν βασιλείαν, ἔπειτ´
[4, 71]	παροξυνθέντα {καὶ} κεραυνώσαντα τὸν Ἀσκληπιὸν	διαφθεῖραι,	τὸν δ´ Ἀπόλλωνα διὰ τὴν
[4, 52]	τῇ σελήνῃ, τὰς μὲν παρθένους	ἀναβιβάσαι	μετὰ λαμπάδων ἐπὶ τὸ μετεωρότατον
[4, 36]	τῶν ἄλλων γυναικῶν Ἡρακλῆς θελήσῃ	πλησιάσαι.	παρεκελεύσατο οὖν λαβοῦσαν τὸν ἐξ
[4, 50]	τὸν μὲν πατέρα τὸν Ἰάσονος	ἀναγκάσαι	πιεῖν αἷμα ταύρου, τὸν δ´
[4, 13]	ἐκ τῆς Στυμφαλίδος λίμνης ὄρνιθας	ἐξελάσαι,	τέχνῃ καὶ ἐπινοίᾳ ῥᾳδίως συνετέλεσε
[4, 3]	παλαιὸν παρεδρεύειν τῷ θεῷ μαινάδας.	κολάσαι	δ´ αὐτὸν πολλοὺς μὲν καὶ
[4, 49]	τῆς πόλεως ἐξ ἐφόδου κρατήσαντα	κολάσαι	μὲν τοὺς μετασχόντας τῷ βασιλεῖ
[4, 22]	λόγοις ἀκολούθως ἔκ τινος δένδρου	κρεμάσαι	ταύτην, αὐτὸν δέ, καυματώδους περιστάσεως
[4, 4]	τοῦ πίνειν δαψιλῆ τὸν ἄκρατον	ἀποδοκιμάσαι	διὰ τὴν ἡδονὴν τοῦ ποτοῦ,
[4, 55]	τοὺς λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ Μήδους	ὀνομάσαι.	~Καθόλου δὲ διὰ τὴν τῶν
[4, 81]	τινὰ κτίσαντα πόλιν ἀπ´ ἐκείνης	ὀνομάσαι	Κυρήνην. τὸν δ´ οὖν Ἀπόλλω
[4, 5]	γὰρ ἀπὸ τῶν συνεπομένων βακχῶν	ὀνομάσαι,	Ληναῖον δὲ ἀπὸ τοῦ πατῆσαι
[4, 56]	ἀπὸ σταδίων ὀκτακοσίων τῆς Ῥώμης	ὀνομάσαι	λιμένα Τελαμῶνα, κατὰ δὲ Φορμίας
[4, 27]	ποιητὰς τὰ πρόβατα μῆλα καλοῦντας	ὀνομάσαι	χρυσᾶ μῆλα. τὸν μὲν οὖν
[4, 25]	καὶ μεταδόντα τῆς ἀθανασίας Θυώνην	μετονομάσαι.	ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ περὶ Ὀρφέως
[4, 83]	διόπερ αὐτὴν Ἀφροδίτην Ἐρυκίνην ὀνομασθῆναι.	θαυμάσαι	δ´ ἄν τις εἰκότως ἀναλογισάμενος
[4, 9]	πρὸς τὴν μητέρα τρέφειν παρεκελεύσατο.	θαυμάσαι	δ´ ἄν τις εἰκότως τὸ
[4, 76]	θάπτει, καὶ ἔφησεν ὄφιν καταχωννύειν.	θαυμάσαι	δ´ ἄν τις τὸ παράδοξον,
[4, 13]	ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ. διὸ καὶ	θαυμάσαι	τις ἂν τὴν ἐπίνοιαν· τὸ
[4, 82]	δ´ ἄν τις συλλογιζόμενος εἰκότως	θαυμάσαι	τὸ τῆς περιπετείας ἴδιον· ὁ
[4, 7]	γὰρ λέγει Μοῦσαι δ´ ἐννέα	πᾶσαι	ἀμειβόμεναι ὀπὶ καλῇ· Ἡσίοδος δὲ
[4, 16]	ἔτρωσαν, ἀλλ´ ἑαυταῖς συνασπίζουσαι τότε	πᾶσαι	κατεκόπησαν. μετὰ δὲ ταύτας Δηιάνειραν
[4, 27]	θάλατταν ἀποστείλαντα διακελεύσασθαι τὰς κόρας	ἁρπάσαι	καὶ διακομίσαι πρὸς ἑαυτόν. κατὰ
[4, 63]	τοῦ Θησέως Φαίδραν ἔπεισεν αὐτὸν	ἁρπάσαι	τὴν Λήδας καὶ Διὸς Ἑλένην,
[4, 27]	κήπῳ τινὶ παιζούσας τὰς κόρας	συναρπάσαι,	καὶ ταχὺ φυγόντας εἰς τὰς
[4, 77]	τέρατι τούτῳ πρὸς διατροφὴν λέγεται	κατασκευάσαι	Δαίδαλον λαβύρινθον, τὰς διεξόδους σκολιὰς
[4, 38]	πολεμικῆς διασκευῆς εἰς τὴν Οἴτην,	κατασκευάσαι	δὲ πλησίον αὐτοῦ πυρὰν εὐμεγέθη·
[4, 85]	κατὰ μὲν γὰρ τὴν Σικελίαν	κατασκευάσαι	Ζάγκλῳ τῷ τότε βασιλεύοντι τῆς
[4, 85]	ἡρώων ὑπεράγοντα φιλοκύνηγον γενέσθαι καὶ	κατασκευάσαι	μεγάλα ἔργα διὰ τὴν ἰσχὺν
[4, 77]	τὸν διὰ τῶν πλοίων δρασμόν,	κατασκευάσαι	παραδόξως πτέρυγας πεφιλοτεχνημένας καὶ διὰ
[4, 22]	τὴν νῦν οὖσαν παρὰ θάλατταν	κατασκευάσαι,	τὴν ἀπ´ ἐκείνου καλουμένην Ἡρακλείαν.
[4, 85]	καὶ τὸ τέμενος τοῦ Ποσειδῶνος	κατασκευάσαι,	τιμώμενον ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων διαφερόντως·
[4, 51]	κατὰ μόνας ἐντυχοῦσαν τῷ Πελίᾳ	παρακαλέσαι	ταῖς θυγατράσι διακελεύσασθαι συνεργεῖν καὶ
[4, 44]	πέμψαντας εἰς τὴν Σκυθίαν ἐκεῖνον	παρακαλέσαι	τῶν εἰς αὐτοὺς ἀνομημάτων λαβεῖν
[4, 9]	Ἡρακλέα τεταγμένον ὑπὸ τὸν Εὐρυσθέα	τελέσαι	δώδεκα ἄθλους οὓς ἂν ὁ
[4, 10]	τοῖς θεοῖς δέδοκται δώδεκα ἄθλους	τελέσαι	προστάττοντος Εὐρυσθέως, καὶ τοῦτο πράξαντα
[4, 40]	χρήσιμα χορηγήσειν ἐπαγγειλάμενον, παρακαλεῖν ἆθλον	τελέσαι	στειλάμενον τὸν πλοῦν εἰς Κόλχους
[4, 53]	τὸν Ἡρακλέα καὶ γυμνὸν ὅπλων	τελέσαι	τοὺς τεθρυλημένους ἄθλους. ~Ἀλλὰ περὶ
[4, 10]	τῶν δεδουλωμένων ὑπεροχὴν ἐτόλμησε πρᾶξιν	ἐπιτελέσαι	περιβόητον· τοὺς γὰρ παραγενομένους τῶν
[4, 53]	τὸν ἐν Πελοποννήσῳ πλεύσαντα θυσίαν	ἐπιτελέσαι	τῷ Ποσειδῶνι καὶ καθιερῶσαι τὴν
[4, 81]	τοῖς γάμοις κατεχρῆτο πρὸς τὸ	συντελέσαι	τὴν ἰδίαν ἐπιθυμίαν, εἴτε καὶ
[4, 53]	αὐτὸν φροντίδα ποιήσασθαι. καὶ πέρας	συντελέσαι	τὴν ὑπόσχεσιν αὐτόν φασι μετά
[4, 18]	δ´ ἀείμνηστον ἔργον ἐπ´ αὐτῷ	συντελέσαι,	φασὶ τὰς ἄκρας ἀμφοτέρας ἐπὶ
[4, 53]	ποιητὰς διὰ τὴν συνήθη τερατολογίαν	μυθολογῆσαι	μόνον τὸν Ἡρακλέα καὶ γυμνὸν
[4, 76]	ἀνθρώπων διήνεγκεν ὥστε τοὺς μεταγενεστέρους	μυθολογῆσαι	περὶ αὐτοῦ διότι τὰ κατασκευαζόμενα
[4, 25]	διὰ τῆς εὐμελείας ψυχαγωγήσας ἔπεισε	συνεργῆσαι	ταῖς ἐπιθυμίαις καὶ συγχωρῆσαι τὴν
[4, 52]	τῆς ἐπαγγελίας ἡγησαμένων ἐνδεχομένας ἔχειν,	ὑπουργῆσαι	τοῖς προστάγμασι. καὶ τὰς μὲν
[4, 54]	βασιλείων, τὸν μὲν Ἰάσονα ταχέως	ἐκπηδῆσαι,	τὴν δὲ Γλαύκην καὶ τὸν
[4, 54]	συγγενῆ τὸν τοῦ βασιλέως οἶκον	ποιῆσαι.	ἀγανακτούσης δὲ τῆς γυναικὸς καὶ
[4, 51]	παρθένου νεότητα καὶ κάλλος περίβλεπτον.	ποιῆσαι	δ´ αὐτὴν καὶ διά τινων
[4, 85]	λιμένα προσχώσαντα τὴν ὀνομαζομένην Ἀκτὴν	ποιῆσαι.	ἐπεὶ δὲ τῆς Μεσσήνης ἐμνήσθημεν,
[4, 5]	ποιήσασθαι· πρὸς δὲ τούτοις ἀλειτουργήτους	ποιῆσαι	καὶ τοὺς ἐν ταῖς στρατείαις
[4, 9]	μισγόμενον Ἀλκμήνῃ τριπλασίαν τὴν νύκτα	ποιῆσαι,	καὶ τῷ πλήθει τοῦ πρὸς
[4, 51]	μὲν τρίχας δυνάμεσί τισι χρίσασαν	ποιῆσαι	πολιάς, τὸ δὲ πρόσωπον καὶ
[4, 29]	Θεσπιάδων αὐτῷ γενομένους υἱοὺς ἡγεμόνας	ποιῆσαι	ταύτης, ἔκρινε τὸν ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον
[4, 77]	δὲ Ποσειδῶνα μηνίσαντα τῷ Μίνῳ	ποιῆσαι	τὴν γυναῖκα αὐτοῦ Πασιφάην ἐρασθῆναι
[4, 58]	κοινῇ μετὰ τῶν ἐγχωρίων τριμερῆ	ποιῆσαι	τὴν Ῥόδον, καὶ τρεῖς ἐν
[4, 51]	διά τινων δυνάμεων νέον παντελῶς	ποιῆσαι	τὸ σῶμα καὶ πολλὰ ἕτερα
[4, 18]	ταύτας, καὶ τὸν πόρον ἀνοίξαντα	ποιῆσαι	τὸν ὠκεανὸν μίσγεσθαι τῇ καθ´
[4, 5]	τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν, καὶ ἀτελεῖς	ποιῆσαι	τοὺς τὰ τοιαῦτα ἐπιτηδεύοντας. καὶ
[4, 35]	διὸ καὶ τῶν ποιητῶν τινας	μυθοποιῆσαι	τὸ πραχθέν· παρεισήγαγον γὰρ τὸν
[4, 58]	θέμενος τοιαύτας, εἰ μὲν Ὕλλος	νικήσαι	τὸν ἀντιταχθέντα, παραλαβεῖν Ἡρακλείδας τὴν
[4, 55]	ἄνω τόπους τῆς Ἀσίας ἀναβᾶσαν	συνοικῆσαί	τινι τῶν ἐπιφανῶν βασιλέων, ἐξ
[4, 85]	διαπραξάμενον εἰς Εὔβοιαν μεταναστῆναι κἀκεῖ	κατοικῆσαι·	διὰ δὲ τὴν δόξαν ἐν
[4, 53]	λοιπὸν χρόνον ἐν τῇ Κορίνθῳ	κατοικῆσαι.	Μελλόντων δὲ τῶν Ἀργοναυτῶν εἰς
[4, 45]	τῶν ἱστορικῶν ἐκλιποῦσαν τὸν Πόντον	κατοικῆσαι	τῆς Ἰταλίας ἀκρωτήριον τὸ μέχρι
[4, 58]	χώρας παρακαταθήκην ἀπαιτήσαντας μετὰ Δωριέων	κατοικῆσαι.	Τληπόλεμον δὲ τὸν Ἡρακλέους ἐν
[4, 70]	δ´ εἰς Μαλέαν ἐκπεσόντας ἐνταῦθα	κατοικῆσαι.	τοὺς δὲ Κενταύρους μετεωρισθέντας τοῖς
[4, 58]	ἐξ Ἄργους φυγόντα εἰς Ῥόδον	μετοικῆσαι·	τὴν δὲ νῆσον ταύτην τότε
[4, 17]	αὐτὸν διὰ τοῦτο μισῆσαι καὶ	πολεμῆσαι	τὸ γένος τῶν ἀγρίων θηρίων
[4, 47]	γαμβρὸν Αἰήτου, παρὰ τοῖς Κόλχοις	ἐπιδημῆσαι	καθ´ ὃν καιρὸν ἁλῶναι συνέβη
[4, 63]	κρίναντος μνηστεῦσαι Φερσεφόνην καὶ παρακαλοῦντος	συναποδημῆσαι,	τὸ μὲν πρῶτον ὁ Θησεὺς
[4, 81]	τῶν εὑρημάτων τοὺς εὐεργετηθέντας ἀνθρώπους	τιμῆσαι	τὸν Ἀρισταῖον ἰσοθέοις τιμαῖς, καθὰ
[4, 52]	συντετελέσθαι τὴν ἀναίρεσιν τοῦ βασιλέως,	ὁρμῆσαι	δρόμῳ πρὸς τὴν πόλιν, παρεισελθόντας
[4, 52]	ἀπάτην διορθώσασθαι. διόπερ ταύτας μὲν	ὁρμῆσαι	λέγεται στερίσκειν αὑτὰς τοῦ ζῆν,
[4, 46]	ἀπολιπόντας φυλακὰς τῆς νεώς, νυκτὸς	ὁρμῆσαι	μετὰ τῆς Μηδείας ἐπὶ τὸ
[4, 44]	λέγεται διὰ τὴν συγγένειαν πρώτους	ὁρμῆσαι	πρὸς τὴν βοήθειαν, καὶ τοὺς
[4, 83]	τῆς μητρὸς ἱερὸν ἱδρύσασθαι, καὶ	κοσμῆσαι	τῇ τε κατασκευῇ τοῦ νεὼ
[4, 66]	Ὅμηρον πολλὰ τῶν ἐπῶν σφετερισάμενον	κοσμῆσαι	τὴν ἰδίαν ποίησιν. ἐνθεαζούσης δ´
[4, 41]	ὀλίγους τῶν ἐν ὑπεροχαῖς νεανίσκων	ἐπιθυμῆσαι	μετασχεῖν τῆς στρατείας. Ἰάσονα δὲ
[4, 29]	ἀφθονίᾳ ὥστε Καρχηδονίους ὕστερον αὐξηθέντας	ἐπιθυμῆσαι	τῆς νήσου, καὶ πολλοὺς ἀγῶνας
[4, 40]	ψυχῆς λαμπρότητι διενέγκαντα τῶν ἡλικιωτῶν	ἐπιθυμῆσαί	τι πρᾶξαι μνήμης ἄξιον. ὁρῶντα
[4, 27]	Βούσιριν τὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων	ἐπιθυμῆσαι	τῶν παρθένων ἐγκρατῆ γενέσθαι· διὸ
[4, 82]	καὶ τὸ πρότερον ἐξηγριωμένην ἡμερῶσαι.	γεννῆσαι	δ´ ἐν αὐτῇ δύο παῖδας,
[4, 2]	γῆμαι μὲν Ἁρμονίαν τὴν Ἀφροδίτης,	γεννῆσαι	δ´ ἐξ αὐτῆς Σεμέλην καὶ
[4, 45]	μετὰ δὲ ταῦτα συνοικήσασαν Αἰήτῃ	γεννῆσαι	δύο θυγατέρας, Κίρκην τε καὶ
[4, 64]	τὴν ἀγνοουμένην ὑφ´ ἑαυτοῦ μητέρα	γεννῆσαι	δύο μὲν υἱοὺς Ἐτεοκλέα καὶ
[4, 9]	μιγεῖσαν τὴν Κηφέως Ἀνδρομέδαν Ἠλεκτρύωνα	γεννῆσαι,	ἔπειτα τούτῳ τὴν Πέλοπος Εὐρυδίκην
[4, 27]	δ´ Ἄτλαντα ἐκ ταύτης ἑπτὰ	γεννῆσαι	θυγατέρας, ἃς ἀπὸ μὲν τοῦ
[4, 55]	μέν φασιν αὐτὴν Αἰγεῖ συνοικήσασαν	γεννῆσαι	Μῆδον τὸν ὕστερον Μηδίας βασιλεύσαντα,
[4, 55]	τῶν ἐπιφανῶν βασιλέων, ἐξ οὗ	γεννῆσαι	παῖδα Μῆδον· καὶ τὸν παῖδα
[4, 54]	καὶ συμβιώσαντα δεκαετῆ χρόνον Μηδείᾳ	γεννῆσαι	παῖδας ἐξ αὐτῆς, τοὺς μὲν
[4, 64]	τῇ Πολύβου γυναικί, οὐ δυναμένῃ	γεννῆσαι	παῖδας. μετὰ δὲ ταῦτα ἀνδρωθέντος
[4, 9]	Δία μιγέντα δι´ ἀπάτης Ἡρακλέα	γεννῆσαι.	τὴν μὲν οὖν ὅλην τοῦ
[4, 77]	τὴν Πασιφάην μιγεῖσαν τῷ ταύρῳ	γεννῆσαι	τὸν μυθολογούμενον Μινώταυρον. τοῦτον δέ
[4, 70]	δὲ καὶ μιγέντας ἵπποις θηλείαις	γεννῆσαι	τοὺς ὀνομαζομένους διφυεῖς Ἱπποκενταύρους· τινὲς
[4, 69]	δὲ Ἰξίονα τῇ νεφέλῃ μιγέντα	γεννῆσαι	τοὺς ὀνομαζομένους Κενταύρους ἀνθρωποφυεῖς. τέλος
[4, 13]	καθεύδουσαν, τινὲς δὲ συνεχεῖ διωγμῷ	καταπονῆσαι·	πλὴν ἄνευ βίας καὶ κινδύνων
[4, 78]	ἄλλα τε πολλά φασιν αὐτὸν	φιλοτεχνῆσαι	κατὰ τὴν Σικελίαν, ἃ διὰ
[4, 78]	Ἀφροδίτῃ τῇ Ἐρυκίνῃ φασὶν αὐτὸν	φιλοτεχνῆσαι	περιττῶς εἰργασμένον καὶ τῷ κατ´
[4, 48]	κεκλειμέναις νυκτὸς τῇ Ταυρικῇ διαλέκτῳ	προσφωνῆσαι	τοὺς φρουρούς. τῶν δὲ στρατιωτῶν
[4, 14]	ἐν τοῖς βαρέσιν ὑπερέχοντας δυσχερὲς	κατανοῆσαι.	διόπερ εἰκότως ἐγένετο τιμιώτατος ἁπάντων
[4, 31]	νεμόμεναι τυγχάνουσιν· οὐ δυναμένου δὲ	κατανοῆσαι	τοῦ Ἰφίτου, φήσας αὐτὸν ψευδῶς
[4, 52]	δεξαμένων τὸν λόγον, ἑτέραν αὐτὴν	ἐπινοῆσαι	πίστιν τῶν ὑπ´ αὐτῆς λεγομένων·
[4, 83]	ἀπὸ τοῦ τεκνωθέντος υἱοῦ τιμὴν	ἀγαπῆσαι	περιττότερον τὴν πόλιν· διόπερ αὐτὴν
[4, 4]	αὐτὸν ἀγχινοίᾳ διενεγκεῖν, καὶ πρῶτον	ἐπιχειρῆσαι	βοῦς ζευγνύειν καὶ διὰ τούτων
[4, 2]	καὶ τὸν Ὅμηρον δὲ τούτοις	μαρτυρῆσαι	ἐν τοῖς ὕμνοις ἐν οἷς
[4, 54]	αὐτὸν πείθειν τὴν Μήδειαν ἑκουσίως	παραχωρῆσαι	τῆς συμβιώσεως· βούλεσθαι γὰρ αὐτὸν
[4, 9]	αὐτὸν τὴν μὲν Ἥραν πεῖσαι	συγχωρῆσαι	βασιλέα μὲν ὑπάρξαι κατὰ τὴν
[4, 8]	ὑπερβολὴν τῆς ἀρετῆς ὁμολογουμένην αὐτῷ	συγχωρῆσαι	τὴν ἀθανασίαν, ἡμᾶς δὲ πρὸς
[4, 25]	ἔπεισε συνεργῆσαι ταῖς ἐπιθυμίαις καὶ	συγχωρῆσαι	τὴν γυναῖκα αὐτοῦ τετελευτηκυῖαν ἀναγαγεῖν
[4, 37]	ἄλλων τοὺς πλείστους κατακόψας ἠνάγκασεν	ἐκχωρῆσαι	τῆς ἀμφισβητησίμου χώρας. τούτων δὲ
[4, 17]	μυθολογοῦσι δ´ αὐτὸν διὰ τοῦτο	μισῆσαι	καὶ πολεμῆσαι τὸ γένος τῶν
[4, 5]	ὀνομάσαι, Ληναῖον δὲ ἀπὸ τοῦ	πατῆσαι	τὰς σταφυλὰς ἐν ληνῷ, Βρόμιον
[4, 21]	Ἡρακλέα, συμμαχούντων αὐτῷ τῶν θεῶν,	κρατῆσαι	τῇ μάχῃ, καὶ τοὺς πλείστους
[4, 38]	Δηιάνειραν· τούτῳ δὲ προστεταγμένον ἦν	αἰτῆσαι	χιτῶνα καὶ ἱμάτιον, οἷς εἰώθει
[4, 70]	δὲ τούτους ὡς συγγενεῖς ὑπάρχοντας	ἀπαιτῆσαι	τὸν Πειρίθουν τὸ μέρος τῆς
[4, 62]	δ´ ἐκείνου φασὶ τὴν Φαίδραν	ἀγανακτῆσαι,	καὶ ἐπανελθοῦσαν εἰς τὰς Ἀθήνας
[4, 49]	μὲν ἑτοίμους γενομένους πρὸς μάχην	ἀπαντῆσαι	τοῖς ἐκ τῆς πόλεως ἐκχεομένοις
[4, 52]	τοῖς ξίφεσιν εἰς τὰ βασίλεια	καταντῆσαι	καὶ τοὺς ἐναντιουμένους τῶν φυλάκων
[4, 58]	Ῥόδον, καὶ τρεῖς ἐν αὐτῇ	καταστῆσαι	πόλεις, Λίνδον, Ἰήλυσον, Κάμειρον· βασιλεῦσαι
[4, 47]	τειχίσαι τὸ τέμενος καὶ φρουρὰν	ἐγκαταστῆσαι,	πρὸς δὲ τούτοις χρυσῶσαι τὸ
[4, 44]	φυλακῆς προαγαγεῖν, τοῖς δὲ Φινείδαις	ἀποκαταστῆσαι	τὴν πατρῴαν ἀρχήν· βουλομένων δ´
[4, 55]	συμφορᾶς ἐκ τοῦ ζῆν ἑαυτὸν	μεταστῆσαι.	τοὺς δὲ Κορινθίους ἐκπεπλῆχθαι μὲν
[4, 47]	τεμένει τεῖχος καὶ φύλακας πολλοὺς	ἐπιστῆσαι	τῶν ἐκ τῆς Ταυρικῆς· ἀφ´
[4, 4]	ταῖς τοιαύταις περιστάσεσι τὸ μὲν	ἀποστῆσαι	τοῦ πίνειν δαψιλῆ τὸν ἄκρατον
[4, 77]	ἀποβαίνοντα πεσεῖν εἰς θάλατταν καὶ	τελευτῆσαι,	ἀφ´ οὗ καὶ τὸ πέλαγος
[4, 2]	ὑπὸ δὲ τοῦ πυρὸς αὐτὴν	τελευτῆσαι.	ἔπειτα τὸ παιδίον ἀναλαβόντα τὸν
[4, 62]	ἐμπλακὲν τοῖς ἱμᾶσιν ἑλκυσθῆναι καὶ	τελευτῆσαι.	Ἱππόλυτος μὲν οὖν διὰ σωφροσύνην
[4, 54]	βοηθοῦντα καὶ τοῦ σώματος ἁψάμενον	τελευτῆσαι.	τὴν δὲ Μήδειαν ἐπιτυχοῦσαν τοῖς
[4, 73]	τοιοῦτον· ἔδει τὸν μὲν ἡττηθέντα	τελευτῆσαι,	τὸν δ´ ἐπιτυχόντα γαμεῖν τὴν
[4, 61]	ἠναγκάσθησαν οἱ Ἀθηναῖοι τὸν θεὸν	ἐπερωτῆσαι	περὶ τῆς τῶν κακῶν ἀπαλλαγῆς.
[4, 64]	τὴν καθ´ ἑαυτὸν ὑποβολήν, ἐπεχείρησεν	ἐπερωτῆσαι	τὴν Πυθίαν περὶ τῶν κατ´
[4, 64]	παιδός, ὁ μὲν Λάιος ἔκρινεν	ἐπερωτῆσαι	τὸν θεὸν περὶ τοῦ βρέφους
[4, 65]	Ἀμφιαράου, ὅπως τὸν ἄνδρα πείσῃ	συμμαχῆσαι.	καθ´ ὃν δὴ χρόνον Ἀμφιαράου
[4, 52]	διελοῦσαν τὸ σῶμα τοῦ κριοῦ	καθεψῆσαι,	καὶ διά τινων φαρμάκων παρακρουσαμένην
[4, 52]	λέγειν ὡς ἀναγκαῖον ἐν λέβητι	καθεψῆσαι	τὸ σῶμα τοῦ Πελίου. προσάντως
[4, 28]	καταστρέψαι τὸν βίον. αἱ δ´	ὑπολειφθεῖσαι	τῶν Ἀμαζόνων ἀπογνοῦσαι τὴν πατρῴαν
[4, 16]	αἱ δὲ τιμιώταται κατ´ αὐτὸν	ταχθεῖσαι	τὸν Ἡρακλέα μάχην καρτερὰν συνεστήσαντο.
[4, 28]	ἧς αἱ προηγούμεναι τῶν Ἀμαζονίδων	περαιωθεῖσαι	τὸν Κιμμέριον Βόσπορον προῆγον διὰ
[4, 9]	ποιήσασθαι βιάσασθαι μὲν μὴ βουληθῆναι,	πεῖσαι	δ´ οὐδαμῶς ἐλπίζειν διὰ τὴν
[4, 20]	ὁ μὲν ἐφεστηκὼς οὐδαμῶς ἠδύνατο	πεῖσαι	παύσασθαι τῶν ἔργων· ἡ δ´
[4, 9]	φασιν αὐτὸν τὴν μὲν Ἥραν	πεῖσαι	συγχωρῆσαι βασιλέα μὲν ὑπάρξαι κατὰ
[4, 44]	τὴν μητρυιὰν μετ´ αἰκίας ἀποκτεῖναι,	πεῖσαι	τῆς μὲν τιμωρίας ταύτης ἀποστῆναι,
[4, 27]	θυγατέρα γεννήσαντα τὴν ὀνομαζομένην Ἑσπερίδα	συνοικίσαι	τἀδελφῷ, ἀφ´ ἧς τὴν χώραν
[4, 65]	ὑποδεξάμενον φιλοφρόνως κατά τι λόγιον	συνοικίσαι	τὰς θυγατέρας αὐτοῖς, Ἀργείαν μὲν
[4, 39]	Ἥραν μετὰ τὴν τέκνωσιν μυθολογοῦσι	συνοικίσαι	τὴν Ἥβην τῷ Ἡρακλεῖ, περὶ
[4, 54]	μὲν υἱοὺς τῆς Μηδείας δῶρα	κομίσαι	τῇ νύμφῃ φαρμάκοις κεχριμένα, τὴν
[4, 27]	διακελεύσασθαι τὰς κόρας ἁρπάσαι καὶ	διακομίσαι	πρὸς ἑαυτόν. κατὰ δὲ τοῦτον
[4, 27]	ἅπαντας ἀποκτεῖναι, τὰς δὲ κόρας	ἀποκομίσαι	πρὸς Ἄτλαντα τὸν πατέρα· ἀνθ´
[4, 2]	Ἑρμῇ, καὶ προστάξαι τοῦτο μὲν	ἀποκομίσαι	πρὸς τὸ ἄντρον τὸ ἐν
[4, 4]	διὰ τὴν ὁμωνυμίαν, ἕνα γεγονέναι	νομίσαι	Διόνυσον. τὸν δὲ νάρθηκα προσάπτουσιν
[4, 35]	πρὸς Οἰνέα καὶ παρακελεύσασθαι ταύτην	ἀφανίσαι	τὴν ταχίστην. ὁ δ´ Οἰνεὺς
[4, 81]	ἀπίθανον δὲ ἐπ´ ἀμφοτέροις τούτοις	μηνῖσαι	τὴν θεόν· εἴτε γὰρ τοῖς
[4, 61]	λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν	κατακρημνίσαι.	μετὰ δὲ τὴν Αἰγέως τελευτὴν
[4, 64]	κατὰ τὸν μυθολογούμενον χρησμὸν ἑαυτὴν	κατακρημνίσαι,	τὸν δ´ Οἰδίπουν γήμαντα τὴν
[4, 36]	ἀπὸ τῆς ἀκίδος ἀποστάζον αἷμα,	χρῖσαι	τὸν χιτῶνα τοῦ Ἡρακλέους. οὗτος
[4, 83]	καὶ βασιλεῦσαι μέρους τῆς νήσου.	κτίσαι	δὲ καὶ πόλιν ἀξιόλογον ὁμώνυμον
[4, 2]	ἐλευθερῶσαι πάσας τὰς πόλεις, καὶ	κτίσαι	πόλιν ἐπώνυμον τῆς αὐτονομίας, ἣν
[4, 2]	Βοιωτίαν κατὰ τὸν παραδεδομένον χρησμὸν	κτίσαι	τὰς Θήβας. ἐνταῦθα δὲ κατοικήσαντα
[4, 33]	Ναυπλίῳ φίλῳ καθεστῶτι, καὶ προσέταξε	καταποντίσαι.	Αὔγη δ´ ἀπαγομένη εἰς Ναυπλίαν,
[4, 33]	σωτηρίας ἔτυχεν· ὁ γὰρ Ναύπλιος	καταποντίσαι	μὲν αὐτὴν κατὰ τὰς ἐντολὰς
[4, 47]	δέρος ἀπενέγκωσι, τὸν βασιλέα φασὶ	τειχίσαι	τὸ τέμενος καὶ φρουρὰν ἐγκαταστῆσαι,
[4, 30]	αὐτὸν Ἰόλαον πατέρα, καθάπερ οἱ	Πέρσαι	τὸν Κῦρον. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 34]	τῷ φόνῳ τῶν ἀδελφῶν παροξυνθεῖσαν	κατακαῦσαι	τὸν δαλὸν καὶ τῷ Μελεάγρῳ
[4, 57]	Ἡρακλείδας ἐξ ὅλης τῆς Ἑλλάδος	φυγαδεῦσαι.	διὸ Κήυκι μὲν τῷ βασιλεῖ
[4, 58]	καταστῆσαι πόλεις, Λίνδον, Ἰήλυσον, Κάμειρον·	βασιλεῦσαι	δ´ αὐτὸν πάντων τῶν Ῥοδίων
[4, 83]	τε ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων καὶ	βασιλεῦσαι	μέρους τῆς νήσου. κτίσαι δὲ
[4, 45]	τούτων δὲ τὸν μὲν Αἰήτην	βασιλεῦσαι	τῆς Κολχίδος, τὸν δ´ ἕτερον
[4, 82]	τοῖς Κείοις τιμάς. τὸν δὲ	πλεῦσαι	μὲν εἰς τὴν νῆσον ταύτην,
[4, 47]	τὰ περὶ τοῦ Φρίξου λεγόμενα.	διαπλεῦσαι	γὰρ αὐτόν φασιν οἱ μὲν
[4, 82]	ποιησάμενον εἰς τὴν Σαρδὼ νῆσον	καταπλεῦσαι.	ἐν δὲ ταύτῃ κατοικήσαντα, καὶ
[4, 56]	ῥύσιν ἔχοντος εἰς τὸν ὠκεανὸν	καταπλεῦσαι	πρὸς τὴν θάλατταν, ἀπὸ δὲ
[4, 46]	ἀπὸ τῆς Ταυρικῆς κομισθέντας νυκτὸς	καταπλεῦσαι	τῆς Κολχίδος εἰς τὸ προειρημένον
[4, 48]	θεραπευθῆναι, τοὺς δ´ Ἀργοναύτας ἐπισιτισαμένους	ἐκπλεῦσαι,	καὶ μέσον ἤδη τὸ Ποντικὸν
[4, 49]	τὴν βασιλείαν, καὶ φιλίαν συνθέμενον	ἐκπλεῦσαι	μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν. ἔνιοι δὲ
[4, 77]	τοῦ βασιλέως ἐκ τῆς Κρήτης	ἐκπλεῦσαι,	συνεργούσης τῆς Πασιφάης καὶ πλοῖον
[4, 56]	εἰς τὴν καθ´ ἡμᾶς θάλατταν	εἰσπλεῦσαι.	ἀποδείξεις δὲ τούτων φέρουσι, δεικνύντες
[4, 49]	κατὰ στόμα τοῦ Πόντου γενομένους	προσπλεῦσαι	τῇ γῇ, βασιλεύοντος τότε τῆς
[4, 49]	δ´ ἄλλοις Ἀργοναύταις δι´ ἐνέδρας	βουλεῦσαι	θάνατον· καὶ τοὺς μὲν ἄλλους
[4, 53]	πατρίδας διαχωρίζεσθαι, φασὶ τὸν Ἡρακλέα	συμβουλεῦσαι	τοῖς ἀριστεῦσι πρὸς τὰ παράδοξα
[4, 50]	Πρόμαχον, παῖδα τὴν ἡλικίαν ὄντα,	φονεῦσαι.	Ἀμφινόμην δὲ τὴν μητέρα μέλλουσαν
[4, 49]	διαγωνίσασθαι· τόν τε γὰρ Λαομέδοντα	φονεῦσαι,	καὶ τῆς πόλεως ἐξ ἐφόδου
[4, 49]	γὰρ τοὺς περὶ τὸν Τελαμῶνα	φονεῦσαι	μὲν τῶν φυλάκων τοὺς ἀντεχομένους,
[4, 71]	διὰ τὴν ἀναίρεσιν τούτου παροξυνθέντα	φονεῦσαι	τοὺς τὸν κεραυνὸν τῷ Διὶ
[4, 48]	ἐσπασμένοις τοῖς ξίφεσι πολλοὺς μὲν	φονεῦσαι	τῶν βαρβάρων, τοὺς δ´ ἄλλους
[4, 74]	χολωσαμένη προσέταξε τῷ μὲν Ἀπόλλωνι	κατατοξεῦσαι	τοὺς υἱοὺς τῆς Νιόβης, τῇ
[4, 28]	τὸν Θερμώδοντα ποταμὸν ἀθροισθείσας πανδημεὶ	σπεῦσαι	τοὺς Ἕλληνας ἀμύνασθαι περὶ ὧν
[4, 6]	παλαιοὺς μυθωδῶς ὀνομάζειν βουλομένους Πρίαπον	προσαγορεῦσαι.	ἔνιοι δὲ λέγουσι τὸ γεννητικὸν
[4, 55]	ὑφ´ ἑαυτὸν τεταγμένους ἀφ´ ἑαυτοῦ	προσαγορεῦσαι	Θετταλούς. οὐκ ἀγνοῶ δὲ διότι
[4, 56]	τόποις, Ἀργῷον ἀπὸ τῆς νεὼς	προσαγορεῦσαι,	καὶ μέχρι τῶνδε τῶν χρόνων
[4, 35]	κλάσαντα δωρήσασθαι τοῖς Αἰτωλοῖς, ὃ	προσαγορεῦσαι	κέρας Ἀμαλθείας. ἐν ᾧ πλάττουσι
[4, 2]	ἐπώνυμον τῆς αὐτονομίας, ἣν Ἐλευθερὰς	προσαγορεῦσαι.	~στρατεύσαντα δ´ εἰς τὴν Ἰνδικὴν
[4, 53]	τῶν θεῶν, Ὀλυμπίαν ἀπ´ ἐκείνου	προσαγορεῦσαι.	ὑποστησάμενον δ´ ἱππικὸν ἀγῶνα καὶ
[4, 21]	καὶ μετὰ ταῦτα γενομένους εὐδαίμονας,	ἐκδεκατεῦσαι	τὰς οὐσίας οὔσας ταλάντων τετρακισχιλίων.
[4, 58]	μετ´ Ἀγαμέμνονος ἐπὶ τὴν Τροίαν	στρατεῦσαι.	~Ἐπεὶ δὲ περὶ Ἡρακλέους καὶ
[4, 44]	βασιλείαν παραδόντας τῇ μητρὶ Κλεοπάτρᾳ	συστρατεῦσαι	τοῖς ἀριστεῦσιν. ἀναχθέντας δ´ αὐτοὺς
[4, 71]	τὴν τέχνην ἐκπονήσαντας, ἐπὶ Τροίαν	συστρατεῦσαι	τοῖς περὶ τὸν Ἀγαμέμνονα· κατὰ
[4, 71]	τὸν Δία προστάξαι τῷ Ἀπόλλωνι	θητεῦσαι	παρ´ ἀνθρώπῳ, καὶ ταύτην τιμωρίαν
[4, 54]	Γλαύκης ἐρασθέντα τῆς Κρέοντος θυγατρὸς	μνηστεῦσαι	τὴν παρθένον. συγκαταθεμένου δὲ τοῦ
[4, 63]	τῆς παρθένου. Πειρίθου δὲ κρίναντος	μνηστεῦσαι	Φερσεφόνην καὶ παρακαλοῦντος συναποδημῆσαι, τὸ
[4, 51]	εἰς τοιαύτην κατάπληξιν ἀγαγεῖν ὥστε	πιστεῦσαι	διότι πάρεστιν ἡ θεὸς εὐδαίμονα
[4, 43]	πρὸς αὐτὴν ἔρωτα πάντα χαριζόμενον,	πιστεῦσαι	διότι τῇ μητρυιᾷ βίαν ἐφ´
[4, 82]	νῆσον διὰ τὸ κάλλος στέρξαντα,	φυτεῦσαί	τε αὐτὴν καὶ τὸ πρότερον
[4, 77]	διαφέροντος ἕτερον τῶν ἡττόνων ταύρων	θῦσαι·	τὸν δὲ Ποσειδῶνα μηνίσαντα τῷ
[4, 64]	Θήβας αἴνιγμα προτιθέναι τῷ δυναμένῳ	λῦσαι,	καὶ πολλοὺς ὑπ´ αὐτῆς δι´
[4, 64]	τὸ προτεθειμένον, μόνον δὲ Οἰδίπουν	λῦσαι	τὸ αἴνιγμα. ἦν δὲ τὸ
[4, 16]	Εὐρυβία καὶ Φοίβη, τῆς Ἀρτέμιδος	οὖσαι	συγκυνηγοὶ καὶ διὰ παντὸς εὐστόχως
[4, 16]	στόχον οὐκ ἔτρωσαν, ἀλλ´ ἑαυταῖς	συνασπίζουσαι	τότε πᾶσαι κατεκόπησαν. μετὰ δὲ
[4, 16]	συγκυνηγοὶ καὶ διὰ παντὸς εὐστόχως	ἀκοντίζουσαι,	τὸν ἕνα στόχον οὐκ ἔτρωσαν,
[4, 28]	τέλος δὲ πολλὴν τῆς Εὐρώπης	ἐπελθοῦσαι	κατήντησαν εἰς τὴν Ἀττικήν, καὶ
[4, 38]	τὴν πυράν. οὐδενὸς δὲ τολμῶντος	ὑπακοῦσαι	μόνος Φιλοκτήτης ἐπείσθη· λαβὼν δὲ
[4, 7]	τοιούτων. Ὅμηρος μὲν γὰρ λέγει	Μοῦσαι	δ´ ἐννέα πᾶσαι ἀμειβόμεναι ὀπὶ
[4, 28]	αἱ δ´ ὑπολειφθεῖσαι τῶν Ἀμαζόνων	ἀπογνοῦσαι	τὴν πατρῴαν γῆν, ἐπανῆλθον μετὰ
[4, 22]	θεᾶς ταύτης πολλαὶ περιστάσεις μνημονεύονται	περιέχουσαι	τὴν κατὰ τῶν ἀσεβῶν τιμωρίαν.
[4, 9]	καταστρατηγηθέντα βουληθῆναι τήν τε ὑπόσχεσιν	βεβαιῶσαι	καὶ τῆς Ἡρακλέους ἐπιφανείας προνοηθῆναι·
[4, 53]	τῶν δὲ τοῦ βασιλέως θυγατέρων	ἀξιῶσαι	αὐτὸν φροντίδα ποιήσασθαι. καὶ πέρας
[4, 77]	μὲν τὸν βασιλέα βουλόμενον τιμωρίας	ἀξιῶσαι	τὸν Δαίδαλον, καὶ μὴ δυνάμενον
[4, 27]	παρεπιδημοῦντας ξένους τῆς προσηκούσης τιμωρίας	καταξιῶσαι.	μετὰ δὲ ταῦτα ἀνὰ τὸν
[4, 61]	αὐτῆς διὰ τὴν φιλοστοργίαν ἀθανάτων	καταξιῶσαι	τιμῶν, καταστερίσαντα τὸν ἐν οὐρανῷ
[4, 40]	τῶν ἄθλων δόξης ἀειμνήστου τετευχότας,	ζηλῶσαι	τὰς προαιρέσεις αὐτῶν. διὸ καὶ
[4, 71]	φύσει δὲ καὶ ἀγχινοίᾳ διενεγκόντα	ζηλῶσαι	τὴν ἰατρικὴν ἐπιστήμην, καὶ πολλὰ
[4, 9]	τὴν Πέλοπος Εὐρυδίκην συνοικήσασαν Ἀλκμήνην	τεκνῶσαι,	καὶ ταύτῃ Δία μιγέντα δι´
[4, 75]	ἕως Αἰθιοπίας ἐμυθολογήθη ἐξ Ἠοῦς	τεκνῶσαι	Μέμνονα τὸν τοῖς Τρωσὶ βοηθήσαντα
[4, 2]	Βοιωτίαν ἀποδιδόντα τῇ πατρίδι χάριτας	ἐλευθερῶσαι	πάσας τὰς πόλεις, καὶ κτίσαι
[4, 53]	θυσίαν ἐπιτελέσαι τῷ Ποσειδῶνι καὶ	καθιερῶσαι	τὴν Ἀργὼ τῷ θεῷ. ἀποδοχῆς
[4, 53]	θέσιν καὶ πανήγυριν κοινήν, καὶ	καθιερῶσαι	τὸν ἀγῶνα τῷ μεγίστῳ τῶν
[4, 49]	τοῖς θεοῖς τὰς εὐχὰς ἀποδόντας	καθιερῶσαι	τὸν τόπον τὸν ἔτι καὶ
[4, 82]	αὐτὴν καὶ τὸ πρότερον ἐξηγριωμένην	ἡμερῶσαι.	γεννῆσαι δ´ ἐν αὐτῇ δύο
[4, 2]	ὅλην τὴν οἰκουμένην πολλὴν χώραν	ἐξημερῶσαι,	καὶ διὰ τοῦτο τυχεῖν παρὰ
[4, 21]	τοὺς πλείστους ἀνελόντα τὴν χώραν	ἐξημερῶσαι.	μυθολογοῦνται δ´ οἱ γίγαντες γηγενεῖς
[4, 8]	ἀνθρώπους ὄντα τοῖς ἰδίοις πόνοις	ἐξημερῶσαι	τὴν οἰκουμένην, τοὺς δ´ ἀνθρώπους
[4, 2]	οὐκ ἐνέγκασαν τὸ μὲν βρέφος	ἐκτρῶσαι,	ὑπὸ δὲ τοῦ πυρὸς αὐτὴν
[4, 8]	πραχθέντων ἀπαγγεῖλαι καὶ τὸν λόγον	ἐξισῶσαι	τοῖς τηλικούτοις ἔργοις, οἷς διὰ
[4, 47]	φρουρὰν ἐγκαταστῆσαι, πρὸς δὲ τούτοις	χρυσῶσαι	τὸ δέρος, ἵνα διὰ τὴν
[4, 22]	Ἡρακλέα λέγεται τὸν μὲν ἔκρουν	ἐγχῶσαι,	τὴν δ´ ὁδὸν τὴν νῦν
[4, 18]	τὰς ἄκρας ἀμφοτέρας ἐπὶ πολὺ	προχῶσαι·	διὸ καὶ πρότερον διεστηκυίας ἀπ´
[4, 85]	τοὐναντίον ἀναπεπταμένου τοῦ πελάγους Ὠρίωνα	προσχῶσαι	τὸ κατὰ τὴν Πελωρίδα κείμενον
[4, 24]	Γηρυόνῃ, ὃ μέχρι τοῦ νῦν	τιμᾶται	παρὰ τοῖς ἐγχωρίοις. Ἰολάου τε
[4, 16]	ἀντετάχθη τοῖς πολλοῖς, αἱ δὲ	τιμιώταται	κατ´ αὐτὸν ταχθεῖσαι τὸν Ἡρακλέα
[4, 85]	Ὠρίωνος τὰ μυθολογούμενα νῦν διέξιμεν.	λέγεται	γὰρ τοῦτον σώματος μεγέθει καὶ
[4, 44]	Βορεάδας, ἀδελφοὺς δ´ ὄντας Κλεοπάτρας,	λέγεται	διὰ τὴν συγγένειαν πρώτους ὁρμῆσαι
[4, 77]	δὲ τέρατι τούτῳ πρὸς διατροφὴν	λέγεται	κατασκευάσαι Δαίδαλον λαβύρινθον, τὰς διεξόδους
[4, 52]	διορθώσασθαι. διόπερ ταύτας μὲν ὁρμῆσαι	λέγεται	στερίσκειν αὑτὰς τοῦ ζῆν, τὸν
[4, 44]	μὴν ἀλλὰ καὶ τοὺς Φινείδας	λέγεται	τὴν βασιλείαν παραδόντας τῇ μητρὶ
[4, 50]	δ´ οὔσης ἐν αὐτοῖς ἀπορίας,	λέγεται	τὴν Μήδειαν ἐπαγγείλασθαι δι´ ἑαυτῆς
[4, 42]	καὶ ζητούντων ἀπαλλαγὴν τῶν ἀτυχημάτων,	λέγεται	τὸν βασιλέα πέμψαι πρὸς τὸν
[4, 9]	τὸν μέγιστον τῶν θεῶν ἀναφέρειν	λέγεται	τὸν εἰρημένον τρόπον. τὴν δὲ
[4, 54]	χρόνου τὴν φυσικὴν εὐπρέπειαν ἀφαιρουμένου,	λέγεται	τὸν Ἰάσονα Γλαύκης ἐρασθέντα τῆς
[4, 49]	ἵππους καὶ τὴν Ἡσιόνην ἀπαιτήσοντας,	λέγεται	τὸν Λαομέδοντα τοὺς μὲν πρεσβευτὰς
[4, 22]	εἰς τὴν θάλατταν, τὸν Ἡρακλέα	λέγεται	τὸν μὲν ἔκρουν ἐγχῶσαι, τὴν
[4, 42]	τὸν αἰγιαλὸν διὰ τοιαύτας αἰτίας.	λέγεται	τὸν Ποσειδῶνα διὰ τὴν μυθολογουμένην
[4, 78]	ποταμὸς εἰς τὴν πλησίον θάλατταν	ἐξερεύγεται	καλούμενος Ἀλαβών. κατὰ δὲ τὴν
[4, 64]	Οἰδίπους ὕστερον ὠνομάσθη. οἱ δ´	οἰκέται	λαβόντες τὸ παιδίον ἐκθεῖναι μὲν
[4, 29]	νέους εἶναι. ἀναγκαῖον δ´ ἡμῖν	φαίνεται	προδιελθεῖν περὶ τῆς γενέσεως τῶν
[4, 22]	ἄπιστον· ἔχουσα γὰρ ὕδωρ καθαρώτατον	φαίνεται	τῇ χρόᾳ κυανοῦν διὰ τὴν
[4, 7]	δὲ καὶ τὰ ὀνόματα αὐτῶν	ἀποφαίνεται	λέγων Κλειώ τ´ Εὐτέρπη τε
[4, 60]	δ´ Αἰγεὺς παραλαβὼν ἔθυσεν Ἀπόλλωνι.	~Λείπεται	δ´ ἡμῖν εἰπεῖν περὶ Μινωταύρου
[4, 39]	αὐτὸς δὲ μετ´ ἀθανάτοισι θεοῖσι	τέρπεται	ἐν θαλίαις καὶ ἔχει καλλίσφυρον
[4, 21]	εὐξαμένοις ἐκδεκατεύσειν Ἡρακλεῖ τὴν οὐσίαν	συμβήσεται	τὸν βίον εὐδαιμονέστερον ἔχειν. ὃ
[4, 31]	δὲ χρήσαντος ὅτι ῥᾷον οὕτως	ἀπολυθήσεται	τῆς νόσου, εἰ πραθεὶς δικαίως
[4, 23]	ἀποφαινομένου διότι, ταύτας ἂν ἀποβάλῃ,	στερήσεται	τῆς ἀθανασίας, εὐδοκήσας ὁ Ἔρυξ
[4, 23]	μὲν Ἱμεραῖα, τὰ δ´ Ἐγεσταῖα	προσαγορεύεται,	τὴν ὀνομασίαν ἔχοντα ταύτην ἀπὸ
[4, 1]	ἀρχαιότης δυσεύρετος οὖσα πολλὴν ἀπορίαν	παρέχεται	τοῖς γράφουσιν, ἡ δὲ τῶν
[4, 40]	μήποτε συνεργὸν ἔχων τὸν υἱὸν	ἐπίθηται	τῇ βασιλείᾳ. κρύπτοντα δὲ τὴν
[4, 60]	βοηθήσας τοῖς υἱοῖς τοῦ Πάλλαντος	ἀφέληται	τὴν ἀρχήν, ἐπεβούλευσε τῷ Ἀνδρόγεῳ.
[4, 23]	μήποτε πλέον ἰσχύσασα τῆς Καρχηδόνος	ἀφέληται	τῶν Φοινίκων τὴν ἡγεμονίαν, στρατεύσαντες
[4, 61]	αὐτοὺς λευκοῖς ἱστίοις, ἐὰν δὲ	ἀπόληται,	μέλασι, καθάπερ καὶ πρότερον ποιεῖν
[4, 60]	διελθεῖν, ἵνα σαφὴς ἡ σύμπασα	γένηται	διήγησις. Τέκταμος ὁ Δώρου τοῦ
[4, 12]	προστάξαι τότε ἀνοῖξαι ὅταν Ἡρακλῆς	παραγένηται.	διόπερ ὕστερον τέτταρσι γενεαῖς ἐπιξενωθέντος
[4, 24]	ὁμοίους. ἀλλ´ οὗτοι μέν, ὅταν	εὔξηταί	τις ἀποδώσειν τὴν θυσίαν καὶ
[4, 46]	ἀνηκόντων εἰς τὴν ὑποκειμένην ἱστορίαν	ἀγνοῆται.	~Φρίξον τὸν Ἀθάμαντος μυθολογοῦσι διὰ
[4, 1]	κατατεθεῖσθαι τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων.	εἴρηται	μὲν οὖν ἡμῖν ἐν ταῖς
[4, 5]	καὶ τρυφερὸν καὶ νέον, καθότι	προείρηται.	ἔνιοι δὲ λέγουσιν ὅτι τῶν
[4, 18]	ὅπως ἁλιτενοῦς καὶ στενοῦ γενομένου	κωλύηται	τὰ μεγάλα κήτη διεκπίπτειν ἐκ
[4, 6]	Πριάπου καὶ τῆς τιμῆς τοιαῦτα	μυθολογεῖται	παρὰ τοῖς παλαιοῖς τῶν Αἰγυπτίων.
[4, 22]	λίμνην, ἱερὰν δὲ Φερσεφόνης νομιζομένην.	κεῖται	μὲν οὖν ἡ λίμνη μεταξὺ
[4, 17]	γὰρ εὐφυῶς ἡ νῆσος αὕτη	κεῖται	πρὸς τὰς ἐφ´ ὅλην τὴν
[4, 21]	τῇ κατὰ τὴν Σικελίαν Αἴτνῃ·	καλεῖται	δὲ νῦν ὁ λόφος Οὐεσουούιος,
[4, 9]	τόπον ὃς νῦν ἀπ´ ἐκείνου	καλεῖται	πεδίον Ἡράκλειον. καθ´ ὃν δὴ
[4, 65]	Θήβας· τοῦ δὲ προγινώσκοντος ὡς	ἀπολεῖται	συστρατεύσας αὐτοῖς, καὶ διὰ τοῦτο
[4, 76]	ἀνθρώποις· οἱ γὰρ πρὸ τούτου	τεχνῖται	κατεσκεύαζον τὰ ἀγάλματα τοῖς μὲν
[4, 56]	καὶ διάφορος ἱστορία περὶ Μηδείας	ἐξενήνεκται,	καί τινες χαρίζεσθαι βουλόμενοι τοῖς
[4, 10]	τὸν δηλοῦντα διότι τοῖς θεοῖς	δέδοκται	δώδεκα ἄθλους τελέσαι προστάττοντος Εὐρυσθέως,
[4, 20]	ταύτην τὴν χώραν οἰκοῦντες Λίγυες	νέμονται	γῆν τραχεῖαν καὶ παντελῶς λυπράν·
[4, 7]	οἷς ἐστι καὶ Ἀλκμάν, θυγατέρας	ἀποφαίνονται	Οὐρανοῦ καὶ Γῆς. ὁμοίως δὲ
[4, 6]	τὰ τοιαῦτα γένη ταῖς φύσεσιν	ἀποφαίνονται	τέρατα ὑπάρχειν, καὶ γεννώμενα σπανίως
[4, 48]	μὲν Διόσκοροι, τιμῆς δ´ ἰσοθέου	τεύξονται	παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις. καθόλου δ´
[4, 23]	ἀγανακτεῖν τὸν Ἔρυκα, διότι πολὺ	λείπονται	τῆς ἀξίας αἱ βόες, συγκρινομένης
[4, 48]	ἀθανασίας, τοῖς δὲ Τυνδαρίδαις, ὅτι	προσαγορευθήσονται	μὲν Διόσκοροι, τιμῆς δ´ ἰσοθέου
[4, 22]	τῆς θεᾶς ταύτης πολλαὶ περιστάσεις	μνημονεύονται	περιέχουσαι τὴν κατὰ τῶν ἀσεβῶν
[4, 21]	πλείστους ἀνελόντα τὴν χώραν ἐξημερῶσαι.	μυθολογοῦνται	δ´ οἱ γίγαντες γηγενεῖς γεγονέναι
[4, 1]	βίβλοις ὅτι τινὲς τῶν βαρβάρων	ἀντιποιοῦνται	τῆς γενέσεως τοῦ θεοῦ τούτου.
[4, 39]	βαρβάρους ὅταν θετὸν υἱὸν ποιεῖσθαι	βούλωνται.	τὴν δ´ Ἥραν μετὰ τὴν
[4, 48]	οὖν αὐτοῖς, ὅταν τῆς γῆς	ἅψωνται,	τὰς εὐχὰς ἀποδοῦναι τοῖς θεοῖς,
[4, 8]	μεγέθει τῶν κατεργασθέντων ὁμολογουμένως οὗτος	παραδέδοται	πάντας τοὺς ἐξ αἰῶνος ὑπερᾶραι
[4, 78]	διὰ τὸ πλῆθος τοῦ χρόνου	διέφθαρται.	~Μίνως δ´ ὁ τῶν Κρητῶν
[4, 24]	{καὶ} κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους	ἔσται	πόλις ἐπίσημος ὁμώνυμος τῷ τετελευτηκότι.
[4, 26]	ἀποκτείνειν. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	ἐξέσται	διαλαμβάνειν ὡς ἂν ἕκαστος ἑαυτὸν
[4, 18]	θαλάττῃ. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	ἐξέσται	σκοπεῖν ὡς ἂν ἕκαστος ἑαυτὸν
[4, 47]	ἀξιωθῇ φυλακῆς. ταῦτα μὲν οὖν	ἐξέσται	τοὺς ἀναγινώσκοντας κρίνειν πρὸς τὰς
[4, 1]	πᾶσαν ἐπιμέλειαν ἐποιησάμεθα τῆς ἀρχαιολογίας.	μέγισται	γὰρ καὶ πλεῖσται συνετελέσθησαν πράξεις
[4, 1]	τῆς ἀρχαιολογίας. μέγισται γὰρ καὶ	πλεῖσται	συνετελέσθησαν πράξεις ὑπὸ τῶν ἡρώων
[4, 63]	τῆς μνηστείας Φερσεφόνης ὑπὸ Πειρίθου·	αὗται	γὰρ αἱ πράξεις συμπεπλεγμέναι ταῖς
[4, 15]	τὰς Διομήδους τοῦ Θρᾳκὸς ἵππους.	αὗται	δὲ χαλκᾶς μὲν φάτνας εἶχον
[4, 3]	ὅταν δὲ μετὰ τὸ δεῖπνον	διδῶται	κεκραμένος ὕδατι, Διὸς σωτῆρος ἐπιφωνεῖν.
[4, 3]	τὸ δεῖπνον, ὅταν ἄκρατος οἶνος	ἐπιδιδῶται,	προσεπιλέγειν ἀγαθοῦ δαίμονος· ὅταν δὲ
[4, 83]	δόξαις πολλάκις διὰ περιστάσεις τινὰς	τεταπείνωται,	μόνον δὲ τοῦτο τῶν ἐξ
[4, 54]	ἐν τῷ τῆς Ἥρας τεμένει	θάψαι}	καὶ μετὰ τῶν πιστοτάτων θεραπαινίδων
[4, 55]	τῷ τεμένει τῆς Ἥρας αὐτοὺς	θάψαι	καὶ τιμῶν ἡρωικῶν αὐτοὺς ἀξιοῦν.
[4, 6]	ἀνθρώπου τύπον, ταῦτα μὲν δοῦναι	θάψαι	τοῖς ἱερεῦσι καὶ τιμᾶν προστάξαι
[4, 18]	τοὐναντίον τῶν ἠπείρων ἀμφοτέρων συνεζευγμένων	διασκάψαι	ταύτας, καὶ τὸν πόρον ἀνοίξαντα
[4, 63]	τὴν πόλιν ἑλόντας ταύτην μὲν	κατασκάψαι,	τὴν δ´ Ἑλένην ἀπαγαγεῖν εἰς
[4, 35]	τὸν Ἡρακλέα πρὸς τὸν Ἀχελῷον	συνάψαι	μάχην, ὡμοιωμένου τοῦ ποταμοῦ ταύρῳ,
[4, 57]	εἴη κατὰ τὴν γενομένην ἐπαγγελίαν	ἀναγράψαι	τὰς τῶν υἱῶν αὐτοῦ πράξεις.
[4, 81]	δὲ τῷ παιδὶ τρεῖς ὀνομασίας	προσάψαι·	καλεῖν γὰρ αὐτὸν Νόμιον, Ἀρισταῖον,
[4, 5]	δ´ αὐτῷ τοὺς ἀνθρώπους πολλὰς	προσάψαι,	τὰς ἀφορμὰς ἀπὸ τῶν περὶ
[4, 54]	αὑτῆς ὄψιν, καὶ τὴν οἰκίαν	ὑφάψαι,	ῥίζιόν τι προσθεῖσαν, εὑρημένον μὲν
[4, 38]	πυράν, παρεκάλει τὸν ἀεὶ προσιόντα	ὑφάψαι	τὴν πυράν. οὐδενὸς δὲ τολμῶντος
[4, 80]	~μυθολογοῦσι δ´ αὐτὰς τὸ παλαιὸν	θρέψαι	τὸν Δία λάθρᾳ τοῦ πατρὸς
[4, 84]	ποτε Καρχηδονίων ὑπὸ λιμοῦ πιεζόμενον	διαθρέψαι,	παρεχομένων τῶν ὀρῶν πολλαῖς μυριάσι
[4, 34]	τὸ τέλος ἀγχόνῃ τὸν βίον	καταστρέψαι.	~ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Ἱππόνουν
[4, 28]	κατὰ τὴν μάχην ἀριστεύουσαν, ἡρωικῶς	καταστρέψαι	τὸν βίον. αἱ δ´ ὑπολειφθεῖσαι
[4, 50]	πατάξασαν ἑαυτῆς τὸ στῆθος ἡρωικῶς	καταστρέψαι	τὸν βίον. τὸν δὲ Πελίαν
[4, 6]	τὸ αἰδοῖον εἰς τὸν ποταμὸν	ῥῖψαι	διὰ τὸ μηδένα βούλεσθαι τοῦτο
[4, 82]	ἐπελθεῖν καὶ κατὰ τὴν Σικελίαν	διατρῖψαί	τινα χρόνον, διὰ δὲ τὴν
[4, 29]	θεοὺς μεταλλαγῆς ἀποικίαν εἰς Σαρδὼ	πέμψαι	καὶ τοὺς ἐκ τῶν Θεσπιάδων
[4, 42]	τῶν ἀτυχημάτων, λέγεται τὸν βασιλέα	πέμψαι	πρὸς τὸν Ἀπόλλω τοὺς ἐπερωτήσοντας
[4, 35]	ἐξ Ἄρεος ὑπάρχειν ἔγκυον, διενεχθέντα	πέμψαι	ταύτην εἰς Αἰτωλίαν πρὸς Οἰνέα
[4, 29]	ταύτης, ἔκρινε τὸν ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον	ἐκπέμψαι	μετὰ τῶν παίδων διὰ τὸ
[4, 51]	μὲν τοῦτο παντοδαπὰς φύσεις φαρμάκων	κατακρύψαι,	ἑαυτῆς δὲ τὰς μὲν τρίχας
[4, 11]	ἐπινοήσας τι φιλοτέχνημα προσέταξεν Ἰολάῳ	λαμπάδι	καομένῃ τὸ ἀποτμηθὲν μέρος ἐπικάειν,
[4, 49]	καὶ τὸν Ἑλλήσποντον, προσενεχθῆναι τῇ	Τρῳάδι.	ἐνταῦθα δ´ Ἡρακλέους πέμψαντος εἰς
[4, 75]	πόλιν ἐπιφανεστάτην τῶν ἐν τῇ	Τρῳάδι,	Ἴλιον ἀφ´ ἑαυτοῦ θέμενος τὴν
[4, 76]	ὁ δὲ Δαίδαλος φθονήσας τῷ	παιδί,	καὶ νομίζων αὐτὸν πολὺ τῇ
[4, 17]	θηρίων καὶ παρανόμων ἀνδρῶν, ὅτι	παιδὶ	μὲν ὄντι νηπίῳ συνέβη τοὺς
[4, 81]	Νύμφαις τρέφειν· ταύτας δὲ τῷ	παιδὶ	τρεῖς ὀνομασίας προσάψαι· καλεῖν γὰρ
[4, 69]	τὴν Πέλοπος δυναστείαν, τῆς ἐν	Ἤλιδι	βασιλείας μετέδωκεν· ἐκ δὲ Φόρβαντος
[4, 22]	καὶ τοὺς πόδας ἀνατιθέναι τῇ	Ἀρτέμιδι	καὶ προσηλοῦν τοῖς δένδρεσι, τότε
[4, 74]	υἱοὺς τῆς Νιόβης, τῇ δ´	Ἀρτέμιδι	τὰς θυγατέρας. τούτων δ´ ὑπακουσάντων
[4, 44]	χώραν ταύτην οἰκοῦσι βαρβάροις θύειν	Ἀρτέμιδι	Ταυροπόλῳ τοὺς καταπλέοντας ξένους· παρ´
[4, 6]	τὸ παλαιὸν τοὺς Τιτᾶνας ἐπιβουλεύσαντας	Ὀσίριδι	τοῦτον μὲν ἀνελεῖν, τὸ δὲ
[4, 10]	ἠλευθέρωσε τὰς Θήβας, ἀποδιδοὺς ὡς	πατρίδι	τὰς προσηκούσας χάριτας. ὑποτεταγμένων γὰρ
[4, 42]	τῶν γονέων καταμένειν ἐν τῇ	πατρίδι.	τὴν μὲν οὖν κόρην ἑλέσθαι
[4, 2]	μὲν τὴν Βοιωτίαν ἀποδιδόντα τῇ	πατρίδι	χάριτας ἐλευθερῶσαι πάσας τὰς πόλεις,
[4, 52]	τῶν βασιλείων, αὐτὴν δὲ τῇ	Κολχίδι	διαλέκτῳ κατευχήν τινα μακρὰν διερχομένην
[4, 73]	δόρυ καὶ ἡνίοχον τὸν Μυρτίλον·	εἰ	δ´ ἐφίκοιτο καταλαβεῖν τὸ διωκόμενον
[4, 58]	παραλαβεῖν Ἡρακλείδας τὴν Εὐρυσθέως βασιλείαν,	εἰ	δ´ Ὕλλος λειφθείη, μὴ κατιέναι
[4, 80]	ποίησιν, ἔμπαλιν εἰς ὤμους τετραμμέναι·	εἰ	ἐτεόν γε Κρήτηθεν κεῖναί γε
[4, 77]	Σικελίαν. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	εἰ	καὶ παράδοξός ἐστιν ὁ μῦθος,
[4, 83]	ἱερόν. Καὶ περὶ μὲν Ἔρυκος	εἰ	καὶ πεπλεονάκαμεν, ἀλλ´ οὖν οἰκείαν
[4, 39]	ἀτιμίαν. Περὶ μὲν οὖν Ἡρακλέους	εἰ	καὶ πεπλεονάκαμεν, ἀλλ´ οὖν οὐδὲν
[4, 58]	τὸν βουλόμενον, ὁμολογίας θέμενος τοιαύτας,	εἰ	μὲν Ὕλλος νικήσαι τὸν ἀντιταχθέντα,
[4, 44]	λαβεῖν παρ´ υἱῶν ἑκουσίως τιμωρίαν,	εἰ	μὴ τῷ μεγέθει τῶν ἀδικημάτων
[4, 11]	κεφαλὰς ὄφεων διετετύπωντο. τούτων δ´	εἰ	μία διαφθαρείη, διπλασίας ὁ τμηθεὶς
[4, 67]	Ποσειδῶνος ἐγέννησεν. Αἰόλος δ´ ἀπιστῶν	εἰ	Ποσειδῶνι ἐμίγη καὶ τῇ φθορᾷ
[4, 31]	ῥᾷον οὕτως ἀπολυθήσεται τῆς νόσου,	εἰ	πραθεὶς δικαίως τὴν ἑαυτοῦ τιμὴν
[4, 32]	ἦλθεν ἐπὶ τὰς ναῦς, ἐλπίζων,	εἰ	ταύτας ἐμπρήσειε, τέλος ἐπιθήσειν τῷ
[4, 71]	ἐπαρχίας αὐτοῦ ταπεινουμένης· ἐλάττους γὰρ	ἀεὶ	γίνεσθαι τοὺς τετελευτηκότας, θεραπευομένους ὑπὸ
[4, 79]	τῶν περιοίκων ἱκανὴν κατεκτήσαντο χώραν.	ἀεὶ	δὲ μᾶλλον αὐξόμενοι, καὶ κατασκευάσαντες
[4, 34]	Μελεάγρῳ τῆς τελευτῆς αἰτίαν καταστῆναι·	ἀεὶ	δὲ μᾶλλον ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις
[4, 38]	ἀπολύσας ἐπανῆλθεν εἰς τὴν Τραχῖνα.	ἀεὶ	δὲ μᾶλλον τῇ νόσῳ βαρυνόμενος
[4, 83]	διέλιπε τιμώμενον, ἀλλὰ καὶ τοὐναντίον	ἀεὶ	διετέλεσε πολλῆς τυγχάνον αὐξήσεως. μετὰ
[4, 73]	διὰ τὴν ἀνδρείαν καὶ σύνεσιν	ἀεὶ	μᾶλλον αὐξόμενος τοὺς πλείστους τῶν
[4, 46]	νόμιμον. ἀντιπραττούσης δὲ τῆς Μηδείας	ἀεὶ	μᾶλλον τῇ προαιρέσει τῶν γονέων,
[4, 54]	ἀρεταῖς κεκοσμῆσθαι· μετὰ δὲ ταῦτα	ἀεὶ	μᾶλλον τοῦ χρόνου τὴν φυσικὴν
[4, 73]	τούτῳ δὲ τῷ τρόπῳ τοὺς	ἀεὶ	μνηστευομένους καταλαμβάνων διὰ τὴν ὀξύτητα
[4, 38]	εἰς τὴν πυράν, παρεκάλει τὸν	ἀεὶ	προσιόντα ὑφάψαι τὴν πυράν. οὐδενὸς
[4, 36]	μετὰ τούτου κατῴκησεν, ἔχων τοὺς	ἀεὶ	συστρατεύοντας τῶν Ἀρκάδων. ~Μετὰ δὲ
[4, 41]	καὶ συμπλεύσαντος ἕνεκα τοῦ θεραπεύειν	ἀεὶ	τὰ πονοῦντα μέρη τῆς νεώς,
[4, 37]	ἐποιήσαντο. ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἔχων	ἀεὶ	τοὺς μεθ´ ἑαυτοῦ στρατεύσαντας Ἀρκάδας,
[4, 43]	ἐπιγινομένοις παραδοσίμου γεγενημένης τῆς περιπετείας,	ἀεὶ	τοὺς χειμαζομένους τῶν πλεόντων εὐχὰς
[4, 13]	διὰ ταύτης ἐξαίσιον κατασκευάζων ψόφον,	ἐξεφόβει	τὰ ζῷα, καὶ πέρας τῇ
[4, 67]	οὖν τὰς ἐν τῷ Τυρρηνικῷ	πελάγει	καλουμένας ἀπ´ αὐτοῦ νήσους Αἰολίδας
[4, 32]	ἓξ ταῖς ἁπάσαις, ἐν οἷς	παρεισάγει	τὸν υἱὸν αὐτοῦ Τληπόλεμον λέγοντα
[4, 2]	ἐν τοῖς ὕμνοις ἐν οἷς	λέγει	ἔστι δέ τις Νύση, ὕπατον
[4, 7]	τῶν τοιούτων. Ὅμηρος μὲν γὰρ	λέγει	Μοῦσαι δ´ ἐννέα πᾶσαι ἀμειβόμεναι
[4, 55]	δ´ οἱ μέν φασιν αὐτὴν	Αἰγεῖ	συνοικήσασαν γεννῆσαι Μῆδον τὸν ὕστερον
[4, 68]	ἀπ´ ἐκείνων οὕτω τῆς ἐν	Ἄργει	βασιλείας μετέσχον, Νηλεὺς δὲ μετὰ
[4, 58]	Τληπόλεμον δὲ τὸν Ἡρακλέους ἐν	Ἄργει	κατοικοῦντα λέγουσιν ἀνελεῖν Λικύμνιον τὸν
[4, 58]	τῶν Ἀργείων αὐτοὺς προσδεξαμένων, ἐν	Ἄργει	κατῴκησαν, οἱ δ´ ἄλλοι πάντες
[4, 68]	τῆς βασιλείας· κατοικήσας δ´ ἐν	Ἄργει	κοινὴν ἐποιήσατο τὴν βασιλείαν Βίαντι
[4, 12]	Ἡρακλῆς παραδόξως συνεπλάκη τοῖς βιαζομένοις·	ἔδει	γὰρ διαγωνίζεσθαι πρὸς τοὺς ἀπὸ
[4, 12]	πρόσταγμα τοῦτο πολλὴν ἔχειν δυσχέρειαν·	ἔδει	γὰρ τὸν ἀγωνιζόμενον τοιούτῳ θηρίῳ
[4, 73]	τοῖς βουλομένοις αὐτὴν γῆμαι τοιοῦτον·	ἔδει	τὸν μὲν ἡττηθέντα τελευτῆσαι, τὸν
[4, 65]	Ἀργείαν μὲν Πολυνείκει, Δηιπύλην δὲ	Τυδεῖ.	εὐδοκιμούντων δὲ τῶν νεανίσκων καὶ
[4, 80]	μιν τότε κουρίζοντα Δίκτῳ ἐν	εὐώδει	ὄρεος σχεδὸν Ἰδαίοιο ἄντρῳ ἐγκατέθεντο
[4, 50]	ἐπιβουλῆς μαθεῖν ζητούντων, εἰπεῖν ὅτι	κομίζει	μεθ´ ἑαυτῆς πολλὰς καὶ παραδόξους
[4, 36]	περιαλγὴς δὲ γενόμενος ἐπὶ τῷ	πάθει	πάλιν ἐκ τῆς Καλυδῶνος ἑκουσίως
[4, 55]	Θήβαις φασὶ καταλαβοῦσαν Ἡρακλέα μανικῷ	πάθει	συνεχόμενον καὶ τοὺς υἱοὺς ἀπεκταγκότα,
[4, 84]	μεγάλων πλῆθος, φερουσῶν καρπὸν τῷ	μεγέθει	διαλλάττοντα, διπλασιάζοντα τῶν ἐν ταῖς
[4, 80]	αὐταῖς κατεσκεύασαν οὐ μόνον τῷ	μεγέθει	διάφορον, ἀλλὰ καὶ τῇ πολυτελείᾳ
[4, 59]	ἀγρίαν, διαφέρουσαν ἀλκῇ τε καὶ	μεγέθει	καὶ πολλοὺς ἀνθρώπους ἀναιροῦσαν, ἀπέκτεινεν.
[4, 85]	διέξιμεν. λέγεται γὰρ τοῦτον σώματος	μεγέθει	καὶ ῥώμῃ πολὺ τῶν μνημονευομένων
[4, 41]	Πήλιον ναυπηγήσασθαι σκάφος, πολὺ τῷ	μεγέθει	καὶ τῇ λοιπῇ κατασκευῇ τὴν
[4, 11]	ἐν Νεμέᾳ λέοντα. οὗτος δὲ	μεγέθει	μὲν ὑπερφυὴς ἦν, ἄτρωτος δὲ
[4, 18]	καρποφόρῳ, πόλιν ἔκτισε θαυμαστὴν τῷ	μεγέθει,	τὴν ὀνομαζομένην Ἑκατόμπυλον, ᾗ ἔθετο
[4, 11]	ἄγνοιαν, περιαλγὴς ἦν ἐπὶ τῷ	μεγέθει	τῆς συμφορᾶς. πάντων δ´ αὐτῷ
[4, 44]	ἑκουσίως τιμωρίαν, εἰ μὴ τῷ	μεγέθει	τῶν ἀδικημάτων ὑπέρθοιντο τὴν φυσικὴν
[4, 8]	περὶ Ἡρακλέους. τῷ μὲν γὰρ	μεγέθει	τῶν κατεργασθέντων ὁμολογουμένως οὗτος παραδέδοται
[4, 19]	τὴν πόλιν· ὧν ἐπικρατησάντων τῷ	πλήθει	πάντας τοὺς ἐνοικοῦντας ἐκβαρβαρωθῆναι συνέβη.
[4, 9]	τὴν νύκτα ποιῆσαι, καὶ τῷ	πλήθει	τοῦ πρὸς τὴν παιδοποιίαν ἀναλωθέντος
[4, 83]	κατασκευῇ τοῦ νεὼ καὶ τῷ	πλήθει	τῶν ἀναθημάτων. τὴν δὲ θεὸν
[4, 48]	προστάξαντος, ἔπειτα τοῖς ἄλλοις τῷ	πλήθει	τῶν συναγωνιζομένων περιχυθέντα καὶ βιαιότερον
[4, 74]	{εὐπρεπείᾳ διαφερούσας} ἐπὶ δὲ τῷ	πλήθει	τῶν τέκνων μέγα φρυαττομένη πλεονάκις
[4, 28]	πυθόμενος τὴν τῶν Ἀμαζόνων ἔφοδον	ἐβοήθει	ταῖς πολιτικαῖς δυνάμεσιν, ἔχων μεθ´
[4, 68]	Νηλέα. ἡ δὲ Τυρὼ συνοικήσασα	Κρηθεῖ	ἐτέκνωσεν Ἀμυθάονα καὶ Φέρητα καὶ
[4, 73]	πολλῶν μνηστευομένων τὴν κόρην, ἆθλον	προετίθει	τοῖς βουλομένοις αὐτὴν γῆμαι τοιοῦτον·
[4, 10]	Ζεὺς μὲν ἀπέστειλε διακελευόμενος ὑπουργεῖν	Εὐρυσθεῖ,	Ἡρακλῆς δὲ παρελθὼν εἰς Δελφοὺς
[4, 57]	θεωροῦντες αὑτοὺς οὐκ ἀξιομάχους ὄντας	Εὐρυσθεῖ	πολεμεῖν, ἔγνωσαν ἑκουσίως φεύγειν ἐκ
[4, 62]	Τροιζῆνα, ὕστερον δὲ παρὰ τῷ	Πιτθεῖ	μετὰ τοῦ Θησέως καταλύσασα ἠξίου
[4, 59]	Ποσειδῶνος, τραφεὶς ἐν Τροιζῆνι παρὰ	Πιτθεῖ	τῷ μητροπάτορι, καὶ τὰ μυθολογούμενα
[4, 59]	ἐκείνου Σκειρωνίδας πέτρας· οὗτος γὰρ	εἰώθει	τοὺς παριόντας ἀναγκάζειν ἀπονίπτειν ἑαυτὸν
[4, 11]	ῥίζαν διώρυχα διηνεκῆ, καθ´ ἣν	εἰώθει	φωλεύειν τὸ θηρίον. ὁ δ´
[4, 38]	αἰτῆσαι χιτῶνα καὶ ἱμάτιον, οἷς	εἰώθει	χρῆσθαι πρὸς τὰς θυσίας. ἡ
[4, 11]	μία διαφθαρείη, διπλασίας ὁ τμηθεὶς	ἀνίει	τόπος· δι´ ἣν αἰτίαν ἀήττητος
[4, 1]	ἀκριβέστατον ἔλεγχον οὐ προσδεχομένη καταφρονεῖν	ποιεῖ	τῆς ἱστορίας τοὺς ἀναγινώσκοντας· πρὸς
[4, 59]	βραχίονα προσδεσμεύων, ἄφνω τὰς πίτυς	ἠφίει·	διόπερ τῶν σωμάτων διὰ τὴν
[4, 85]	δὲ διαπραξάμενον εἰς Εὔβοιαν μεταναστῆναι	κἀκεῖ	κατοικῆσαι· διὰ δὲ τὴν δόξαν
[4, 34]	ἀπῆλθε τῆς Αἰτωλίας εἰς Καλυδῶνα	κἀκεῖ	κατῴκησεν. οὐκ ὄντων δ´ αὐτῷ
[4, 25]	μαθών, ἀπεδήμησε μὲν εἰς Αἴγυπτον,	κἀκεῖ	πολλὰ προσεπιμαθὼν μέγιστος ἐγένετο τῶν
[4, 31]	φίλων ἔπλευσεν εἰς τὴν Ἀσίαν.	ἐκεῖ	δ´ ὑπομείνας ἑκουσίως ὑπό τινος
[4, 65]	τὰς θυγατέρας αὐτοῖς, Ἀργείαν μὲν	Πολυνείκει,	Δηιπύλην δὲ Τυδεῖ. εὐδοκιμούντων δὲ
[4, 12]	ἐν τῇ Λαμπείᾳ τῆς Ἀρκαδίας.	ἐδόκει	δὲ τὸ πρόσταγμα τοῦτο πολλὴν
[4, 74]	πλούτῳ δὲ καὶ δόξῃ διαφέρων	κατῴκει	τῆς Ἀσίας περὶ τὴν νῦν
[4, 38]	καὶ παρελθὼν εἰς τὴν πυράν,	παρεκάλει	τὸν ἀεὶ προσιόντα ὑφάψαι τὴν
[4, 34]	Ἀταλάντῃ. καὶ τὸ μὲν πρῶτον	παρεκάλει	τοὺς ἡρπακότας ἀποδοῦναι τῇ γυναικὶ
[4, 42]	εἰς τὴν πόλιν ἐπαγγείλασθαι τῷ	βασιλεῖ	διαφθερεῖν τὸ κῆτος. τοῦ δὲ
[4, 51]	προϋπάρχουσαν διάθεσιν καὶ φανεῖσαν τῷ	βασιλεῖ	καταπλήξασθαι τοὺς ὁρῶντας, καὶ δόξαι
[4, 42]	τειχῶν κατασκευὴν μηνίσαντα Λαομέδοντι τῷ	βασιλεῖ	κῆτος ἀνεῖναι ἐκ τοῦ πελάγους
[4, 57]	ἐν Τραχῖνι παρὰ Κήυκι τῷ	βασιλεῖ.	μετὰ δὲ ταῦτα Ὕλλου καί
[4, 18]	τῶν βοῶν ἐν δωρεαῖς τῷ	βασιλεῖ.	ὁ δὲ λαβὼν ἁπάσας καθιέρωσεν
[4, 32]	εἰς Ἴλιον, ἐγκαλῶν Λαομέδοντι τῷ	βασιλεῖ.	οὗτος γὰρ Ἡρακλέους στρατεύοντος μετὰ
[4, 51]	τε πόλει πάσῃ καὶ τῷ	βασιλεῖ.	πάντων δὲ προσκυνούντων καὶ τιμώντων
[4, 57]	φυγαδεῦσαι. διὸ Κήυκι μὲν τῷ	βασιλεῖ	προηγόρευσε τούς τε Ἡρακλείδας καὶ
[4, 37]	Πελασγιώτιδος γῆς βαδίζων Ὀρμενίῳ τῷ	βασιλεῖ	συνέμιξεν, οὗ τὴν θυγατέρα ἐμνήστευεν
[4, 40]	καὶ τὴν ἐπιβολὴν ἀνακοινωσάμενον τῷ	βασιλεῖ	ταχέως λαβεῖν αὐτὸν συγκάταινον, οὐχ
[4, 33]	καὶ καταλύσας παρὰ Ἄλεῳ τῷ	βασιλεῖ,	τῇ θυγατρὶ τούτου λάθρᾳ μιγεὶς
[4, 48]	δὲ διαφυγόντων Ταύρων ἀπαγγειλάντων τῷ	βασιλεῖ	τὴν γενομένην ἐπίθεσιν, φασὶ τὸν
[4, 49]	κολάσαι μὲν τοὺς μετασχόντας τῷ	βασιλεῖ	τῆς ἐπιβουλῆς, Πριάμῳ δὲ διὰ
[4, 33]	Ἀσίαν ἀπέδοντο τὴν Αὔγην τῷ	βασιλεῖ	τῆς Μυσίας Τεύθραντι. τὸ δ´
[4, 50]	τὴν πόλιν ἀπροσδοκήτως ἐπιθέσθαι τῷ	βασιλεῖ,	τινὰς δ´ ἀποφαίνεσθαι δεῖν στρατιώτας
[4, 53]	δὲ μεγάλης τυγχάνοντα παρὰ τῷ	βασιλεῖ	τῶν Κορινθίων Κρέοντι μετασχεῖν τῆς
[4, 10]	γὰρ τῶν Θηβαίων Ἐργίνῳ τῷ	βασιλεῖ	τῶν Μινυῶν, καὶ κατ´ ἐνιαυτὸν
[4, 45]	δ´ αὐτὴν εἰς γάμον τῷ	βασιλεῖ	τῶν Σαρματῶν, οὓς ἔνιοι Σκύθας
[4, 22]	τῶν ἀσεβῶν τιμωρίαν. τῷ δ´	Ἡρακλεῖ	διὰ τὴν εὐσέβειαν τοὐναντίον συνέβη
[4, 18]	ὁ δὲ λαβὼν ἁπάσας καθιέρωσεν	Ἡρακλεῖ,	καὶ κατ´ ἐνιαυτὸν ἐκ τούτων
[4, 21]	τῶν μεγαλοπλούτων τινὰς εὐξαμένους ἐκδεκατεύσειν	Ἡρακλεῖ,	καὶ μετὰ ταῦτα γενομένους εὐδαίμονας,
[4, 39]	ὁ Ἄκτορος υἱός, φίλος ὢν	Ἡρακλεῖ,	κάπρον καὶ ταῦρον καὶ κριὸν
[4, 32]	τὰς ἵππους ἀποδοῦναι συνεβούλευσεν τῷ	Ἡρακλεῖ	κατὰ τὰς ἐπαγγελίας. ὁ δ´
[4, 31]	Λάμον ἐγέννησε. προϋπῆρχε δὲ τῷ	Ἡρακλεῖ	κατὰ τὸν τῆς δουλείας καιρὸν
[4, 33]	τοῦ μισθοῦ τὸ νίκημα ἀπέδωκεν	Ἡρακλεῖ.	μετὰ δὲ ταῦτα Ἱπποκόων μὲν
[4, 39]	μυθολογοῦσι συνοικίσαι τὴν Ἥβην τῷ	Ἡρακλεῖ,	περὶ ἧς καὶ τὸν ποιητὴν
[4, 48]	τῇ νηὶ συμπλεύσαντα προειπεῖν μὲν	Ἡρακλεῖ	περὶ τῶν ἄθλων καὶ τῆς
[4, 48]	Εὐρυσθέως ἀδελφὸν τοῦ τοὺς ἄθλους	Ἡρακλεῖ	προστάξαντος, ἔπειτα τοῖς ἄλλοις τῷ
[4, 57]	τὸ σύστημα τῶν Ἀρκάδων τῶν	Ἡρακλεῖ	συνεστρατευκότων, ἢ ταῦτα μὴ ποιοῦντα
[4, 21]	εἰς θεοὺς τοῖς εὐξαμένοις ἐκδεκατεύσειν	Ἡρακλεῖ	τὴν οὐσίαν συμβήσεται τὸν βίον
[4, 24]	ὁμοίως δὲ καὶ αὐτῷ τῷ	Ἡρακλεῖ	τούτου συμβαίνοντος, καὶ τοῦ ἄθλου
[4, 53]	τὴν διάταξιν τῶν ἀγώνων ἐπιτρεψάντων	Ἡρακλεῖ,	φασὶ τοῦτον {τὸν} τόπον προκρῖναι
[4, 54]	ἀνδρὸς διὰ τὸ μὴ μόνον	κάλλει	διαφέρειν αὐτήν, ἀλλὰ καὶ σωφροσύνῃ
[4, 77]	θεῷ· γενομένου δὲ τότε ταύρου	κάλλει	διαφέροντος ἕτερον τῶν ἡττόνων ταύρων
[4, 68]	ἐγέννησε θυγατέρα τὴν προσαγορευθεῖσαν Τυρώ,	κάλλει	διαφέρουσαν. τῆς δὲ γυναικὸς Ἀλκιδίκης
[4, 26]	τινὲς δὲ λέγουσι ποίμνας προβάτων	κάλλει	διαφερούσας κεκτῆσθαι τὰς Ἑσπερίδας, χρυσᾶ
[4, 81]	Πήλιον τρεφομένης κόρης ὄνομα Κυρήνης	κάλλει	διαφερούσης, ἐρασθῆναι τῆς παρθένου, καὶ
[4, 27]	δὲ κεκτῆσθαι πρόβατα τῷ μὲν	κάλλει	διάφορα, τῇ δὲ χρόᾳ ξανθὰ
[4, 27]	ὀνομασθῆναι. τούτων δὲ τῶν Ἀτλαντίδων	κάλλει	καὶ σωφροσύνῃ διαφερουσῶν, λέγουσι Βούσιριν
[4, 84]	τὴν Σικελίαν ἐστίν, ἅ φασι	κάλλει	τε καὶ φύσει καὶ τόπων
[4, 10]	βασιλέα τῶν Μινυῶν προσάγειν τῇ	πόλει	μετὰ στρατιωτῶν, ἀπαντήσας αὐτῷ κατά
[4, 51]	ἐπ´ ἀγαθῷ δαίμονι τῇ τε	πόλει	πάσῃ καὶ τῷ βασιλεῖ. πάντων
[4, 73]	κατὰ γὰρ τὴν Πελοπόννησον ἐν	πόλει	Πίσῃ Ἄρης Ἁρπίνῃ τῇ Ἀσωποῦ
[4, 79]	ἣν ἀπὸ τῆς ἐν τῇ	πόλει	ῥεούσης πηγῆς ὠνόμασαν Ἔγγυον. ὕστερον
[4, 83]	τὴν ἄκραν τὴν ἐν τῇ	πόλει	τῆς μητρὸς ἱερὸν ἱδρύσασθαι, καὶ
[4, 32]	δ´ ἐπανελθὼν καὶ πρὸς τῇ	πόλει	τοῖς μεθ´ Ἡρακλέους συμβαλὼν αὐτός
[4, 10]	ἀπέκτεινεν. ἄφνω δὲ προσπεσὼν τῇ	πόλει	τῶν Ὀρχομενίων καὶ παρεισπεσὼν ἐντὸς
[4, 66]	ἐκ τῶν πλησίον πόλεων, ἀξιολόγῳ	δυνάμει	ἐστράτευσεν ἐπὶ τὰς Θήβας. ἀντιταχθέντων
[4, 28]	περὶ τὸν Θερμώδοντα ποταμὸν ἀθροισθείσας	πανδημεὶ	σπεῦσαι τοὺς Ἕλληνας ἀμύνασθαι περὶ
[4, 70]	ταύτην τὴν αἰτίαν τῶν Κενταύρων	πανδημεὶ	στρατευσάντων ἐπὶ τοὺς Λαπίθας καὶ
[4, 23]	Σικανῶν μεγάλαις δυνάμεσιν ἀντιταξαμένων, ἐνίκησεν	ἐπιφανεῖ	παρατάξει καὶ πολλοὺς ἀπέκτεινεν, ἐν
[4, 84]	τοῦ νῦν κατὰ τὴν Σικελίαν	τυγχάνει	διαμένον ἐν ἀποδοχῇ. μυθολογοῦσι δὲ
[4, 6]	σχεδὸν ἁπάσαις οὗτος ὁ θεὸς	τυγχάνει	τινὸς τιμῆς, μετὰ γέλωτος καὶ
[4, 1]	καὶ μεγίστας εὐεργεσίας κατατεθεῖσθαι τῷ	γένει	τῶν ἀνθρώπων. εἴρηται μὲν οὖν
[4, 3]	τροφῆς τὴν κρατίστην παραδοῦσαν τῷ	γένει	τῶν ἀνθρώπων. ~Μυθολογοῦσι δέ τινες
[4, 21]	ὑπομνήματα μέχρι τῶνδε τῶν καιρῶν	διαμένει	κατὰ τὴν Ῥώμην. τῶν γὰρ
[4, 21]	τὸ τῶν Πιναρίων ὀνομαζομένων γένος	διαμένει	παρὰ τοῖς Ῥωμαίοις, ὡς ὑπάρχον
[4, 78]	ἔργων ἃ μέχρι τοῦ νῦν	διαμένει.	πλησίον μὲν γὰρ τῆς Μεγαρίδος
[4, 54]	τούτων ἐν τῷ τῆς Ἥρας	τεμένει	θάψαι} καὶ μετὰ τῶν πιστοτάτων
[4, 47]	χώρας. περιβαλεῖν δὲ καὶ τῷ	τεμένει	τεῖχος καὶ φύλακας πολλοὺς ἐπιστῆσαι
[4, 55]	προστάξαι τὴν Πυθίαν ἐν τῷ	τεμένει	τῆς Ἥρας αὐτοὺς θάψαι καὶ
[4, 48]	καὶ τὴν Μήδειαν ἐν τῷ	τεμένει	τὸν μυθολογούμενον ἄυπνον δράκοντα περιεσπειραμένον
[4, 1]	τοῖς τὰς παλαιὰς μυθολογίας συνταττομένοις	συμβαίνει	κατὰ τὴν γραφὴν ἐν πολλοῖς
[4, 8]	ἀγνοῶ δ´ ὅτι πολλὰ δύσχρηστα	συμβαίνει	τοῖς ἱστοροῦσι τὰς παλαιὰς μυθολογίας,
[4, 1]	μέγιστον καὶ πάντων ἀτοπώτατον, ὅτι	συμβαίνει	τοὺς ἀναγεγραφότας τὰς ἀρχαιοτάτας πράξεις
[4, 48]	εὐχὰς θεῶν προνοίᾳ φανεὶς αὐτοῖς	σημαίνει	τὰ μέλλοντα γενήσεσθαι· συμβουλεύειν οὖν
[4, 36]	τρισὶν ὕστερον ἔτεσι δειπνῶν παρ´	Οἰνεῖ,	διακονοῦντος Εὐρυνόμου τοῦ Ἀρχιτέλους υἱοῦ,
[4, 69]	φασιν, ὑποσχόμενος ἕδνα πολλὰ δώσειν	Ἠϊονεῖ	ἔγημε τὴν Ἠϊονέως θυγατέρα Δίαν,
[4, 35]	φυτῶν· Ἀμαλθείας δ´ εἶναι κέρας	οἱονεί	τινος ἀμαλακιστίας, δι´ ἧς τὴν
[4, 49]	μὲν ἄλλους υἱοὺς ἔχειν τῇ	πράξει	συνεργούς, Πρίαμον δὲ μόνον ἐναντιοπραγοῦντα·
[4, 23]	μεγάλαις δυνάμεσιν ἀντιταξαμένων, ἐνίκησεν ἐπιφανεῖ	παρατάξει	καὶ πολλοὺς ἀπέκτεινεν, ἐν οἷς
[4, 57]	Ὕλλῳ τὴν στρατηγίαν παραδόντες, ἐνίκησαν	παρατάξει	τὸν Εὐρυσθέα. κατὰ δὲ τὴν
[4, 46]	δοῦναι πίστεις ὅτι γήμας αὐτὴν	ἕξει	σύμβιον ἅπαντα τὸν τοῦ ζῆν
[4, 25]	υἱοῦ τότε προεστηκότος τῆς τελετῆς.	Ἐπεὶ	δ´ Ὀρφέως ἐμνήσθημεν, οὐκ ἀνοίκειόν
[4, 74]	ἅμα εὔτεκνον καὶ ἄτεκνον γενέσθαι.	ἐπεὶ	δὲ ὁ Τάνταλος μισηθεὶς ὑπὸ
[4, 74]	χώραν ἀφ´ ἑαυτοῦ Πελοπόννησον προσηγόρευσεν.	~Ἐπεὶ	δὲ Πέλοπος ἐμνήσθημεν, ἀναγκαῖόν ἐστι
[4, 59]	Ἀγαμέμνονος ἐπὶ τὴν Τροίαν στρατεῦσαι.	~Ἐπεὶ	δὲ περὶ Ἡρακλέους καὶ τῶν
[4, 36]	ταύτης, παιδὸς ὄντος τὴν ἡλικίαν.	ἐπεὶ	δὲ πορευόμενος ἦλθε πρὸς τὸν
[4, 85]	προσχώσαντα τὴν ὀνομαζομένην Ἀκτὴν ποιῆσαι.	ἐπεὶ	δὲ τῆς Μεσσήνης ἐμνήσθημεν, οὐκ
[4, 54]	ζηλοτυπίας, ἔτι δ´ ὠμότητος, ὥστ´	ἐπεὶ	διέφυγε τὸν μετὰ τῆς νύμφης
[4, 25]	ἀθανασίας Θυώνην μετονομάσαι. ἡμεῖς δ´	ἐπεὶ	περὶ Ὀρφέως διεληλύθαμεν, μεταβησόμεθα πάλιν
[4, 18]	καθ´ ἡμᾶς καιρῶν. Ἡμεῖς δ´	ἐπεὶ	περὶ τῶν Ἡρακλέους στηλῶν ἐμνήσθημεν,
[4, 63]	ἀπ´ ἐκείνου Θησεῖον. ~Ἡμεῖς δ´	ἐπεὶ	τὸν περὶ Θησέως λόγον ἀποδεδώκαμεν,
[4, 43]	διότι τῇ μητρυιᾷ βίαν ἐφ´	ὕβρει	προσήγαγον οἱ πρόγονοι, βουλόμενοι τῇ
[4, 63]	περὶ Θησέως λόγον ἀποδεδώκαμεν, ἐν	μέρει	διέξιμεν περί τε τῆς κατὰ
[4, 69]	{τῶν} Λαπιθῶν καὶ Κενταύρων ἐν	μέρει	διέξιμεν. Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος κατὰ
[4, 37]	σύμμαχον αὐτὸν ἐκάλεσαν ἐπὶ τρίτῳ	μέρει	τῆς Δωρίδος χώρας καὶ τῆς
[4, 30]	δόντων αὐτῷ τοῦτο τὸ γέρας	καθαπερεί	τινι πατρί. διὰ γὰρ τὴν
[4, 20]	καὶ ταῖς τῆς κακοπαθείας ὑπερβολαῖς	φέρει	καρποὺς πρὸς βίαν ὀλίγους. διὸ
[4, 85]	δὲ μῆκος τῶν ἴσων ὀργυιῶν,	ἐπιφέρει	τοὺς δὴ μηκίστους θρέψε ζείδωρος
[4, 73]	τὴν ὀξύτητα τῶν ἵππων πολλοὺς	ἀνῄρει.	Πέλοψ δ´ ὁ Ταντάλου καταντήσας
[4, 47]	τέμενος ὑπῆρχον, δράκων δ´ ἄυπνος	ἐτήρει	τὸ δέρος, ἀπὸ μὲν τῶν
[4, 34]	περιαλγὴς ἐπὶ τῇ τῶν ὁμαίμων	ἀναιρέσει	ἀρὰς ἔθετο, καθ´ ἃς ἠξίωσεν
[4, 46]	ἁπάσας τὰς τῶν φαρμάκων δυνάμεις,	προαιρέσει	δ´ ἐναντιωτάτῃ χρῆσθαι· διατελεῖν γὰρ
[4, 46]	τῆς Μηδείας ἀεὶ μᾶλλον τῇ	προαιρέσει	τῶν γονέων, φασὶ τὸν Αἰήτην
[4, 46]	μὲν παρὰ τοῦ πατρὸς αἰτεῖσθαι	δεήσει	καὶ χάριτι τὴν τῶν μελλόντων
[4, 62]	εἰς τὰς Ἀθήνας εἰπεῖν τῷ	Θησεῖ	διότι ἐπεβάλετο Ἱππόλυτος αὐτῇ μιγῆναι.
[4, 28]	καὶ τὴν Ἀντιόπην συναγωνισαμένην τἀνδρὶ	Θησεῖ,	καὶ κατὰ τὴν μάχην ἀριστεύουσαν,
[4, 57]	Ἰόλαον, καὶ τούτῳ τε καὶ	Θησεῖ	καὶ Ὕλλῳ τὴν στρατηγίαν παραδόντες,
[4, 16]	δ´ αἰχμαλωτίδων Ἀντιόπην μὲν ἐδωρήσατο	Θησεῖ,	Μελανίππην δ´ ἀπελύτρωσεν ἀντιλαβὼν τὸν
[4, 62]	συνῴκισε τὴν ἰδίαν ἀδελφὴν Φαίδραν	Θησεῖ.	μετὰ δὲ τὸν γάμον Ἱππόλυτον
[4, 9]	ἐκείνην τὴν ἡμέραν Περσειδῶν γεννώμενον	ποιήσει	βασιλέα, τὴν δ´ Ἥραν ζηλοτυποῦσαν
[4, 25]	παιδείᾳ δὲ καὶ μελῳδίᾳ καὶ	ποιήσει	πολὺ προέχων τῶν μνημονευομένων· καὶ
[4, 12]	διὸ καὶ προσπεσόντες ἀθρόοι τῇ	οἰκήσει	τοῦ Φόλου καταπληκτικῶς ὥρμησαν πρὸς
[4, 34]	ὕπνον ἐπιστάσας εἰπεῖν ὅτι τότε	τελευτήσει	Μελέαγρος ὁ υἱὸς αὐτῆς, ὅταν
[4, 8]	τῶν ἀναγινωσκόντων οὐ δικαίᾳ χρώμενοι	κρίσει	τἀκριβὲς ἐπιζητοῦσιν ἐν ταῖς ἀρχαίαις
[4, 84]	ἧς αἰτίας βουκόλον αὐτὸν ὀνομασθῆναι.	φύσει	δὲ διαφόρῳ πρὸς εὐμέλειαν κεχορηγημένον
[4, 66]	Δελφοῖς διατρίψασα τὴν τέχνην ἐπηύξησε·	φύσει	δὲ θαυμαστῇ κεχορηγημένη χρησμοὺς ἔγραψε
[4, 71]	Ἀπόλλωνος υἱὸν ὑπάρχειν καὶ Κορωνίδος,	φύσει	δὲ καὶ ἀγχινοίᾳ διενεγκόντα ζηλῶσαι
[4, 76]	Μητίονος τοῦ Εὐπαλάμου τοῦ Ἐρεχθέως·	φύσει	δὲ πολὺ τοὺς ἄλλους ἅπαντας
[4, 84]	ἅ φασι κάλλει τε καὶ	φύσει	καὶ τόπων ἰδιότησι πρὸς θερινὴν
[4, 9]	δι´ ἄγνοιαν ἔσωζε τὸ τῇ	φύσει	πολέμιον. ~Μετὰ δὲ ταῦτα ἡ
[4, 34]	μετὰ τὴν ἐν Φενεῷ κατοίκησιν	ἔτει	πέμπτῳ, δυσφορῶν ἐπὶ τῷ τετελευτηκέναι
[4, 3]	~στρατεύσαντα δ´ εἰς τὴν Ἰνδικὴν	τριετεῖ	χρόνῳ τὴν ἐπάνοδον εἰς τὴν
[4, 16]	ὑπῆρχε. καὶ τὸ μὲν πρῶτον	ᾔτει	παρ´ αὐτῶν τὸν προστεταγμένον ζωστῆρα·
[4, 31]	ἐξ ἐκείνης παιδοποιίαν, ἑτέραν δ´	ἐζήτει	πρὸς τέκνων γένεσιν ἀνύποπτον. διόπερ
[4, 33]	γαστρὸς ὄγκος ἐμήνυσε τὴν φθοράν,	ἐζήτει	τὸν φθείραντα. τῆς δ´ Αὔγης
[4, 42]	τέκνων ἑκουσίως παραδῶσι βορὰν τῷ	κήτει,	φασὶν ἁπάντων εἰς τὸν κλῆρον
[4, 79]	ἀγγέλους πρὸς Κώκαλον τὸν βασιλέα	ἐξῄτει	τὸν Δαίδαλον εἰς τιμωρίαν. ὁ
[4, 76]	καὶ περικατάληπτος γενόμενος, ἐπηρωτήθη τίνα	θάπτει,	καὶ ἔφησεν ὄφιν καταχωννύειν. θαυμάσαι
[4, 17]	ἀπὸ τοῦ πλούτου τὴν προσηγορίαν	βασιλεύει	μὲν ἁπάσης Ἰβηρίας, τρεῖς δ´
[4, 12]	γὰρ ὀνομαζόμενον διὰ τῆς ἐπωνυμίας	μηνύει	τὸν ταφέντα καὶ οὐ δι´
[4, 50]	παθεῖν αὐτὸν ἄξια τῶν ἀσεβημάτων,	ξίφει	πατάξασαν ἑαυτῆς τὸ στῆθος ἡρωικῶς
[4, 13]	τὴν χρυσόκερων μὲν οὖσαν ἔλαφον,	τάχει	δὲ διαφέρουσαν, ἀγαγεῖν. τοῦτον δὲ
[4, 17]	εἶναι τὴν ἐπὶ τούτους στρατείαν,	προσετετάχει	τὸν προειρημένον ἆθλον. ὁ δ´
[4, 22]	Δικαιαρχείων, πλησίον τῶν θερμῶν ὑδάτων,	ἔχει	δὲ τὴν μὲν περίμετρον ὡς
[4, 17]	ὅτι τῶν υἱῶν ἕκαστος μεγάλας	ἔχει	δυνάμεις συνεστώσας ἐξ ἐθνῶν μαχίμων·
[4, 39]	θεοῖσι τέρπεται ἐν θαλίαις καὶ	ἔχει	καλλίσφυρον Ἥβην. τὸν δ´ οὖν
[4, 17]	μὲν ἁπάσης Ἰβηρίας, τρεῖς δ´	ἔχει	συναγωνιστὰς υἱούς, διαφέροντας ταῖς τε
[4, 1]	καὶ τῶν ἄλλων ἀνδρῶν δυσέφικτον	ἔχει	τὴν ἀπαγγελίαν· τὸ δὲ μέγιστον
[4, 13]	στιβείας χειρώσασθαι καθεύδουσαν, τινὲς δὲ	συνεχεῖ	διωγμῷ καταπονῆσαι· πλὴν ἄνευ βίας
[4, 76]	τῶν ἀγαλμάτων ὁμοιότατα τοῖς ἐμψύχοις	ὑπάρχει·	βλέπειν τε γὰρ αὐτὰ καὶ
[4, 47]	Αἰήτου χρησμὸν ἐκπεσεῖν ὅτι τότε	καταστρέψει	τὸν βίον ὅταν ξένοι καταπλεύσαντες
[4, 48]	καὶ δύο ἡμέρας συνεχῶς τῇ	νηὶ	συμπλεύσαντα προειπεῖν μὲν Ἡρακλεῖ περὶ
[4, 61]	συνεστήσατο, ἀρὰς δὲ ἐποιήσατο τῷ	Διὶ	γενέσθαι κατὰ τὴν πόλιν τῶν
[4, 11]	ἰδίας ἀρετῆς, τό τε τῷ	Διὶ	καὶ πατρὶ μὴ πείθεσθαι καὶ
[4, 27]	δὲ κατὰ τὴν Αἴγυπτον τῷ	Διὶ	{καλλιερεῖν} σφαγιάζοντα τοὺς παρεπιδημοῦντας ξένους
[4, 71]	φονεῦσαι τοὺς τὸν κεραυνὸν τῷ	Διὶ	κατασκευάσαντας Κύκλωπας· ἐπὶ δὲ τῇ
[4, 38]	περὶ δὲ τῶν λοιπῶν ἔφησε	Διὶ	μελήσειν. τῶν δὲ περὶ τὸν
[4, 72]	Αἴγιναν ὀνομασθεῖσαν, ἐν ταύτῃ δὲ	Διὶ	μιγεῖσα ἐτέκνωσεν Αἰακόν, ὃς ἐβασίλευσε
[4, 73]	μὲν Οἰνόμαος ἔθυε κριὸν τῷ	Διί,	ὁ δὲ μνηστευόμενος ἐξώρμα τέθριππον
[4, 75]	ὑπὸ τῶν θεῶν ἀνηρπάγη τῷ	Διὶ	οἰνοχοεῖν. Τούτων δ´ ἡμῖν διευκρινημένων
[4, 53]	ἀγῶνα τῷ μεγίστῳ τῶν θεῶν	Διὶ	Ὀλυμπίῳ. συνομοσάντων δὲ τῶν ἀριστέων
[4, 14]	ᾧ τὸν ἀγῶνα τοῦτον τῷ	Διὶ	τῷ πατρίῳ καθιέρωσε. στεφανίτην δ´
[4, 14]	πέπλῳ, Ἥφαιστος δὲ ῥοπάλῳ καὶ	θώρακι·	καὶ πρὸς ἀλλήλους ἐφιλοτιμήθησαν οἱ
[4, 14]	Ζεὺς γὰρ πρώτῃ μὲν ἐμίγη	γυναικὶ	θνητῇ Νιόβῃ τῇ Φορωνέως, ἐσχάτῃ
[4, 69]	οὐκ ἀπέδωκε τὰ ἕδνα τῇ	γυναικί,	ὁ δ´ Ἠϊονεὺς τὰς ἵππους
[4, 64]	ἠθέλησαν, ἐδωρήσαντο δὲ τῇ Πολύβου	γυναικί,	οὐ δυναμένῃ γεννῆσαι παῖδας. μετὰ
[4, 6]	καὶ μαλακότητα τοῦ σώματος ἔχειν	γυναικὶ	παρεμφερῆ, τὸ δ´ ἀρρενωπὸν καὶ
[4, 65]	μυθολογοῦσιν Ἁρμονίᾳ δωρήσασθαι, δοῦναι τῇ	γυναικὶ	τῇ Ἀμφιαράου, ὅπως τὸν ἄνδρα
[4, 34]	παρεκάλει τοὺς ἡρπακότας ἀποδοῦναι τῇ	γυναικὶ	τὸ δοθὲν ἀριστεῖον· ὡς δ´
[4, 57]	ὅλης τῆς Ἑλλάδος φυγαδεῦσαι. διὸ	Κήυκι	μὲν τῷ βασιλεῖ προηγόρευσε τούς
[4, 57]	αὐτοῦ κατῴκουν ἐν Τραχῖνι παρὰ	Κήυκι	τῷ βασιλεῖ. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 33]	δὲ τούτου θυγατρὸς Ἱππολύτης συνοικιζομένης	Ἀζᾶνι,	συνδειπνῶν Ἡρακλῆς καὶ θεασάμενος ἐν
[4, 59]	Πιτθέως καὶ Ποσειδῶνος, τραφεὶς ἐν	Τροιζῆνι	παρὰ Πιτθεῖ τῷ μητροπάτορι, καὶ
[4, 25]	Ἀθήνας καὶ μετέσχε τῶν ἐν	Ἐλευσῖνι	μυστηρίων, Μουσαίου τοῦ Ὀρφέως υἱοῦ
[4, 51]	καταπλήξασθαι τοὺς ὁρῶντας, καὶ δόξαι	τινὶ	θεῶν προνοίᾳ μετηλλαχέναι τὸ γῆρας
[4, 12]	μυθολογοῦσι τὸ παλαιὸν Διόνυσον παρατεθεῖσθαί	τινι	Κενταύρῳ, καὶ προστάξαι τότε ἀνοῖξαι
[4, 27]	τοὺς δὲ λῃστὰς ἐν κήπῳ	τινὶ	παιζούσας τὰς κόρας συναρπάσαι, καὶ
[4, 30]	αὐτῷ τοῦτο τὸ γέρας καθαπερεί	τινι	πατρί. διὰ γὰρ τὴν πρὸς
[4, 59]	ἀνῃρημένος τὰ ὑπὸ Αἰγέως ὑπό	τινι	πέτρᾳ τεθειμένα, κατήντησεν εἰς τὰς
[4, 84]	Νυμφῶν ἐρασθεῖσαν προειπεῖν, ἐὰν ἄλλῃ	τινὶ	πλησιάσῃ, στερήσεσθαι τῆς ὁράσεως· κἀκεῖνον
[4, 55]	τόπους τῆς Ἀσίας ἀναβᾶσαν συνοικῆσαί	τινι	τῶν ἐπιφανῶν βασιλέων, ἐξ οὗ
[4, 57]	οἱ παῖδες αὐτοῦ κατῴκουν ἐν	Τραχῖνι	παρὰ Κήυκι τῷ βασιλεῖ. μετὰ
[4, 76]	τε κεραμευτικὸν τροχὸν εὗρε καὶ	σιαγόνι	περιτυχὼν ὄφεως, καὶ ταύτῃ ξυλήφιον
[4, 51]	αὐτὴν ἐξ Ὑπερβορέων ἐπ´ ἀγαθῷ	δαίμονι	τῇ τε πόλει πάσῃ καὶ
[4, 53]	τῷ Φέρητος Θετταλῷ, Ἀμφινόμην δὲ	Ἀνδραίμονι	Λεοντέως ἀδελφῷ, Εὐάδνην δὲ Κάνῃ
[4, 50]	ἀριστέων ἑτοίμων ὄντων βοηθεῖν τῷ	Ἰάσονι	καὶ πάντα κίνδυνον ἀναδέχεσθαι, περὶ
[4, 16]	βοηθοῦ, ψευδῆ τὴν ἐπαγγελίαν ἔσχε	κρείττονι	περιπεσοῦσα. μετὰ δὲ ταύτας Κελαινὼ
[4, 50]	χρῆσθαι πρότερον πρὸς ἀπώλειαν ἀνθρώπων,	νυνὶ	δὲ δι´ αὐτῶν ἀμυνεῖσθαι ῥᾳδίως
[4, 84]	τὴν περὶ τῆς θεᾶς ἀπαγγελίαν·	~νυνὶ	δὲ περὶ Δάφνιδος πειρασόμεθα διελθεῖν
[4, 54]	τούτου τὰ μυθολογούμενα πάντα διήλθομεν,	νυνὶ	δὲ προσθετέον ἡμῖν καὶ ὑπὲρ
[4, 33]	πυθόμενος ἐξ Ἤλιδος πομπὴν ἀποστέλλεσθαι	Ποσειδῶνι	εἰς Ἰσθμόν, καὶ ταύτης ἀφηγεῖσθαι
[4, 67]	ἐγέννησεν. Αἰόλος δ´ ἀπιστῶν εἰ	Ποσειδῶνι	ἐμίγη καὶ τῇ φθορᾷ μεμφόμενος,
[4, 77]	κάλλιστον τῶν γινομένων ταύρων τῷ	Ποσειδῶνι	καὶ θύειν τοῦτον τῷ θεῷ·
[4, 53]	Πελοποννήσῳ πλεύσαντα θυσίαν ἐπιτελέσαι τῷ	Ποσειδῶνι	καὶ καθιερῶσαι τὴν Ἀργὼ τῷ
[4, 72]	Σαλαμῖνα προσαγορευθεῖσαν· αὕτη δὲ μιγεῖσα	Ποσειδῶνι	Κυχρέα ἐγέννησεν, ὃς βασιλεύσας τῆς
[4, 65]	φασὶ Τυδέα τὸν Οἰνέως ἐν	Καλυδῶνι	τοὺς ἀνεψιοὺς ἀνελόντα Ἀλκάθουν καὶ
[4, 59]	μετὰ δὲ ταῦτα τὸν ἐν	Μαραθῶνι	ταῦρον, ὃν Ἡρακλῆς τελῶν ἆθλον
[4, 65]	μὲν ὡμολόγησεν, ἐντολὰς δὲ ἔδωκεν	Ἀλκμαίωνι	τῷ υἱῷ μετὰ τὴν ἑαυτοῦ
[4, 71]	παροξυνθέντα τὸν Δία προστάξαι τῷ	Ἀπόλλωνι	θητεῦσαι παρ´ ἀνθρώπῳ, καὶ ταύτην
[4, 74]	μύθους χολωσαμένη προσέταξε τῷ μὲν	Ἀπόλλωνι	κατατοξεῦσαι τοὺς υἱοὺς τῆς Νιόβης,
[4, 59]	τοῦτον δ´ Αἰγεὺς παραλαβὼν ἔθυσεν	Ἀπόλλωνι.	~Λείπεται δ´ ἡμῖν εἰπεῖν περὶ
[4, 48]	τὸ Ποντικὸν πέλαγος ἔχοντας περιπεσεῖν	χειμῶνι	παντελῶς ἐπικινδύνῳ. τοῦ δ´ Ὀρφέως,
[4, 42]	τόν τε Ἄθω καὶ Σαμοθρᾴκην,	χειμῶνι	περιπεσεῖν, καὶ προσενεχθῆναι τῆς Τρῳάδος
[4, 59]	τελευτᾶν. τρίτον δὲ τὴν ἐν	Κρομμυῶνι	ὑπάρχουσαν ὗν ἀγρίαν, διαφέρουσαν ἀλκῇ
[4, 9]	διὰ ταύτης παρακρούσασθαι τὴν Ἀλκμήνην,	Ἀμφιτρύωνι	κατὰ πᾶν ὁμοιωθέντα. διελθόντος δὲ
[4, 44]	Κλεοπάτρας υἱοὺς ἀπενέγκασθαι παρὰ τοῖς	Θρᾳξὶ	δόξαν ἐπιεικείας. οὐκ ἀγνοῶ δὲ
[4, 48]	καὶ πρότερον, εὐχὰς ποιησαμένου τοῖς	Σαμόθρᾳξι,	λῆξαι μὲν τοὺς ἀνέμους, φανῆναι
[4, 43]	πλεόντων εὐχὰς μὲν τίθεσθαι τοῖς	Σαμόθρᾳξι,	τὰς δὲ τῶν ἀστέρων παρουσίας
[4, 43]	τῶν συμπλεόντων μετεσχηκότα, ποιήσασθαι τοῖς	Σαμόθρᾳξι	τὰς ὑπὲρ τῆς σωτηρίας εὐχάς.
[4, 4]	ἡδονὴν τοῦ ποτοῦ, καταδεῖξαι δὲ	νάρθηξι	χρῆσθαι καὶ μὴ ξυλίναις βακτηρίαις.
[4, 70]	φασὶ μεθυσθέντας ἐπιβαλέσθαι ταῖς κεκλημέναις	γυναιξὶ	καὶ βίᾳ μίσγεσθαι, διὰ δὲ
[4, 43]	νεανίσκοις ἐπὶ τιμωρίᾳ διωρυγμένοις καὶ	μάστιξι	πληγὰς συνεχεῖς λαμβάνουσι· τούτους δ´
[4, 61]	διέμεινεν· οὗ δὴ χάριν ἠναγκάσθησαν	οἱ	Ἀθηναῖοι τὸν θεὸν ἐπερωτῆσαι περὶ
[4, 68]	μὲν οὖν καὶ Βίας καὶ	οἱ	ἀπ´ ἐκείνων οὕτω τῆς ἐν
[4, 76]	εἰκότως ἐθαυμάζετο παρὰ τοῖς ἀνθρώποις·	οἱ	γὰρ πρὸ τούτου τεχνῖται κατεσκεύαζον
[4, 21]	τὴν χώραν ἐξημερῶσαι. μυθολογοῦνται δ´	οἱ	γίγαντες γηγενεῖς γεγονέναι διὰ τὴν
[4, 10]	καλούμενον. τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις	οἱ	γονεῖς τοὔνομα περιτιθέασι, τούτῳ δὲ
[4, 62]	πατρίδος ἐπὶ τῆς ξένης ἐτελεύτησεν.	οἱ	δ´ Ἀθηναῖοι μεταμεληθέντες τά τε
[4, 6]	αἰῶνα, τυχεῖν τῆς ἀθανάτου τιμῆς.	οἱ	δ´ Αἰγύπτιοι περὶ τοῦ Πριάπου
[4, 58]	αὐτοὺς προσδεξαμένων, ἐν Ἄργει κατῴκησαν,	οἱ	δ´ ἄλλοι πάντες ἐν Τρικορύθῳ
[4, 37]	Εὔβοιαν καταντήσαντες ἔκτισαν πόλιν Κάρυστον,	οἱ	δ´ εἰς Κύπρον τὴν νῆσον
[4, 67]	Θήβας, Κρέοντος τοῦ Μενοικέως βασιλεύοντος.	οἱ	δ´ ἐκ τῶν πατρίδων ἐξελαθέντες
[4, 7]	οἱ μὲν γὰρ τρεῖς λέγουσιν,	οἱ	δ´ ἐννέα, καὶ κεκράτηκεν ὁ
[4, 67]	οἱ μὲν ἐν αὐτῇ κατέμειναν,	οἱ	δ´ ἐπανῆλθον εἰς τὰς Θήβας,
[4, 67]	ἐνθεάζειν κατὰ γλῶτταν ὑπάρχειν σιβυλλαίνειν.	~οἱ	δ´ ἐπίγονοι τὴν στρατείαν ἐπιφανῆ
[4, 57]	ἐπ´ αὐτοὺς μετὰ πολλῆς δυνάμεως.	οἱ	δ´ Ἡρακλεῖδαι, βοηθούντων αὐτοῖς τῶν
[4, 57]	ταῦτα μὴ ποιοῦντα πόλεμον ἀναδέξασθαι.	οἱ	δ´ Ἡρακλεῖδαι καὶ οἱ μετ´
[4, 58]	γενομένης, ὁ μὲν Ὕλλος ἀνῃρέθη,	οἱ	δ´ Ἡρακλεῖδαι κατὰ τὰς ὁμολογίας
[4, 64]	ἣν αἰτίαν Οἰδίπους ὕστερον ὠνομάσθη.	οἱ	δ´ οἰκέται λαβόντες τὸ παιδίον
[4, 81]	τὸν γάμον κατεργάσασθαι τῆς Ἀρτέμιδος,	οἱ	δ´ ὅτι τῆς Ἀρτέμιδος αὑτὸν
[4, 24]	τοὺς τῇ προειρημένῃ νόσῳ κατεχομένους.	οἱ	δ´ οὖν ἐγχώριοι τούτοις ἀκολούθως
[4, 79]	τοῦ βασιλέως αὐτῶν Μινῴαν ὠνόμασαν,	οἱ	δὲ διὰ τῆς μεσογείου πλανηθέντες
[4, 13]	γάρ φασιν αὐτὴν ἄρκυσιν ἑλεῖν,	οἱ	δὲ διὰ τῆς στιβείας χειρώσασθαι
[4, 66]	ἐνίκησαν οἱ περὶ τὸν Ἀλκμαίωνα·	οἱ	δὲ Θηβαῖοι λειφθέντες τῇ μάχῃ
[4, 19]	πάντας τοὺς ἐνοικοῦντας ἐκβαρβαρωθῆναι συνέβη.	οἱ	δὲ Κελτοὶ μέχρι τῶνδε τῶν
[4, 32]	ὁ μὲν στρατηγὸς Οἰκλῆς ἔπεσεν,	οἱ	δὲ λοιποὶ συνδιωχθέντες εἰς τὰς
[4, 37]	τοῖς ἐγχωρίοις ἀναμιχθέντες ἐνταῦθα κατῴκησαν,	οἱ	δὲ λοιποὶ τῶν Δρυόπων καταφυγόντες
[4, 65]	τοῦ μύσους εἰς μανίαν περιέστη·	οἱ	δὲ περὶ τὸν Ἄδραστον καὶ
[4, 12]	μὲν πεύκας αὐτορρίζους ἔχοντες ἐπῇσαν,	οἱ	δὲ πέτρας μεγάλας, τινὲς δὲ
[4, 69]	οὗτοι μὲν οὖν ἐνταῦθα ἐβασίλευσαν,	οἱ	δὲ σύμπαντες λαοὶ ἀπὸ Λαπίθου
[4, 20]	τὴν πορείαν διὰ τῆς Λιγυστικῆς.	~Οἱ	δὲ ταύτην τὴν χώραν οἰκοῦντες
[4, 66]	Θήβας τοιοῦτον τὸ πέρας ἔσχον.	οἱ	δὲ τούτων παῖδες, ἐπίγονοι δ´
[4, 37]	τῶν Λαπιθῶν πολὺ ταῖς δυνάμεσιν,	οἱ	Δωριεῖς κατέφυγον ἐπὶ τὸν Ἡρακλέα,
[4, 34]	ἐπαίνου. ἐπὶ δὲ τοῖς πραχθεῖσιν	οἱ	Θεστίου παῖδες συγκυνηγοῦντες ἠγανάκτησαν, ὅτι
[4, 67]	μὲν ἐτελεύτησεν, ὃν θάψαντες λαμπρῶς	οἱ	Καδμεῖοι τιμαῖς ἰσοθέοις ἐτίμησαν· αὐτοὶ
[4, 23]	Ἡράκλειαν. ταχὺ δ´ αὐτῆς αὐξομένης,	οἱ	Καρχηδόνιοι φθονήσαντες ἅμα καὶ φοβηθέντες
[4, 10]	τὴν πόλιν, ἵνα μηδεμίαν λαμβάνωσιν	οἱ	κατὰ τὰς Θήβας ἀποστάσεως ἔννοιαν.
[4, 24]	τοῦ νῦν τηρουμένας· πάντες γὰρ	οἱ	κατὰ ταύτην τὴν πόλιν οἰκοῦντες
[4, 61]	δ´ αὐτῶν, ἀπηλλάγησαν τῶν κακῶν	οἱ	κατὰ τὴν Ἀττικήν, καὶ ὁ
[4, 79]	τῶν Ἀκραγαντίνων. οὐ μὴν ἀλλ´	οἱ	κατὰ τὴν Σικελίαν Κρῆτες μετὰ
[4, 67]	τοῦ Ἕλληνος τοῦ Δευκαλίωνος υἱῶν	οἱ	μὲν ἄλλοι κατῴκησαν ἐν τοῖς
[4, 83]	ταῖς προσηκούσαις χάρισι καὶ τιμαῖς.	οἱ	μὲν γὰρ καταντῶντες εἰς τὴν
[4, 30]	μέχρι τῶν καθ´ ἡμᾶς καιρῶν.	οἱ	μὲν γὰρ λαοὶ διὰ τὸ
[4, 7]	καὶ κατὰ τὸν ἀριθμὸν διαφωνοῦσιν·	οἱ	μὲν γὰρ τρεῖς λέγουσιν, οἱ
[4, 13]	τῆς κατὰ τὸ σῶμα ῥώμης.	οἱ	μὲν γάρ φασιν αὐτὴν ἄρκυσιν
[4, 80]	τῆς κατὰ τὰς θεὰς ἐπιφανείας,	οἱ	μὲν ἐγχώριοι πολλοῖς ἀναθήμασιν ἀργυροῖς
[4, 37]	Ὁδίτην. τῶν δ´ ἐκπεσόντων Δρυόπων	οἱ	μὲν εἰς τὴν Εὔβοιαν καταντήσαντες
[4, 67]	δ´ ἐπί τινας χρόνους κατοικήσαντες,	οἱ	μὲν ἐν αὐτῇ κατέμειναν, οἱ
[4, 79]	δ´ ἐν τῇ Σικελίᾳ κατοικεῖν,	οἱ	μὲν ἐνταῦθα πόλιν ᾤκισαν ἣν
[4, 47]	λεγόμενα. διαπλεῦσαι γὰρ αὐτόν φασιν	οἱ	μὲν ἐπὶ νεὼς προτομὴν ἐπὶ
[4, 66]	τῆς Βοιωτίας ὀνομαζόμενον Τιλφωσσαῖον. ἔπειθ´	οἱ	μὲν ἐπίγονοι τὴν πόλιν ἑλόντες
[4, 58]	μάχην ἐτελεύτησαν. ~μετὰ δὲ ταῦτα	οἱ	μὲν Ἡρακλεῖδαι πάντες περιβοήτῳ μάχῃ
[4, 65]	Ἀδράστου, καὶ πολλῶν στρατιωτῶν πεσόντων,	οἱ	μὲν Θηβαῖοι τὴν ἀναίρεσιν τῶν
[4, 81]	δ´ αἰτίαν ἀποδιδόασι τῆς ἀτυχίας	οἱ	μὲν ὅτι κατὰ τὸ τῆς
[4, 66]	ὑπὸ τὴν Καδμείαν πεπτωκότας ἔθαψαν.	~Οἱ	μὲν οὖν ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας
[4, 66]	πόλεως· μόνως γὰρ οὕτω σωθήσεσθαι.	οἱ	μὲν οὖν Καδμεῖοι κατὰ τὴν
[4, 38]	πᾶσα κατεφλέχθη. μετὰ δὲ ταῦτα	οἱ	μὲν περὶ τὸν Ἰόλαον ἐλθόντες
[4, 12]	ἔχοντας ἀνδρῶν. τῶν δὲ Κενταύρων	οἱ	μὲν πεύκας αὐτορρίζους ἔχοντες ἐπῇσαν,
[4, 79]	ὕδωρ ἐτελεύτησε. μετὰ δὲ ταῦθ´	οἱ	μὲν συνεστρατευμένοι τὸ σῶμα τοῦ
[4, 55]	Αἰγέα τὸν Πανδίονος. ἐνταῦθα δ´	οἱ	μέν φασιν αὐτὴν Αἰγεῖ συνοικήσασαν
[4, 6]	γονέων συντεθείσης προσηγορίας. τοῦτον δ´	οἱ	μέν φασιν εἶναι θεὸν καὶ
[4, 57]	ἀναδέξασθαι. οἱ δ´ Ἡρακλεῖδαι καὶ	οἱ	μετ´ αὐτῶν θεωροῦντες αὑτοὺς οὐκ
[4, 50]	φασὶ προσπεσεῖν φήμην ὅτι πάντες	οἱ	μετὰ Ἰάσονος στρατεύσαντες ἐν τοῖς
[4, 83]	ὕπατοι καὶ στρατηγοὶ καὶ πάντες	οἱ	μετά τινος ἐξουσίας ἐπιδημοῦντες, ἐπειδὰν
[4, 1]	ὧν διὰ τὰς κοινὰς εὐεργεσίας	οἱ	μεταγενέστεροι τοὺς μὲν ἰσοθέοις, τοὺς
[4, 14]	ταύτην δ´ ἀπὸ Νιόβης ἑκκαιδεκάτην	οἱ	μυθογράφοι γενεαλογοῦσιν· ὥστε τοῦ γεννᾶν
[4, 26]	δὲ τῶν μήλων τούτων διαπεφωνήκασιν	οἱ	μυθογράφοι, καὶ τινὲς μέν φασιν
[4, 57]	μετὰ τὴν Ἡρακλέους τοίνυν ἀποθέωσιν	οἱ	παῖδες αὐτοῦ κατῴκουν ἐν Τραχῖνι
[4, 85]	τὸν πορθμὸν διηγήσεις. φασὶ γὰρ	οἱ	παλαιοὶ μυθογράφοι τὴν Σικελίαν τὸ
[4, 6]	ταῖς Διονυσιακαῖς ἱστορίαις. μυθολογοῦσιν οὖν	οἱ	παλαιοὶ τὸν Πρίαπον υἱὸν μὲν
[4, 66]	μάχη καρτερά, καθ´ ἣν ἐνίκησαν	οἱ	περὶ τὸν Ἀλκμαίωνα· οἱ δὲ
[4, 28]	Ἀθηναίων ὑπερεχόντων ταῖς ἀνδραγαθίαις, ἐνίκησαν	οἱ	περὶ τὸν Θησέα, καὶ τῶν
[4, 30]	προσαγορεύουσιν αὐτὸν Ἰόλαον πατέρα, καθάπερ	οἱ	Πέρσαι τὸν Κῦρον. μετὰ δὲ
[4, 32]	τε ἔπεσε καὶ τῶν συναγωνιζομένων	οἱ	πλείους· Ἡρακλῆς δὲ τὴν πόλιν
[4, 7]	τῶν ἐπιτηδευμάτων. παρθένους δ´ αὐτὰς	οἱ	πλεῖστοι {γεγονέναι} μυθολογοῦσι διὰ τὸ
[4, 7]	διελθεῖν ἐν κεφαλαίοις. ταύτας γὰρ	οἱ	πλεῖστοι τῶν μυθογράφων καὶ μάλιστα
[4, 43]	μητρυιᾷ βίαν ἐφ´ ὕβρει προσήγαγον	οἱ	πρόγονοι, βουλόμενοι τῇ μητρὶ χαρίζεσθαι.
[4, 10]	ναῶν τὰς προσηλωμένας πανοπλίας, ἃς	οἱ	πρόγονοι σκῦλα τοῖς θεοῖς ἦσαν
[4, 14]	θώρακι· καὶ πρὸς ἀλλήλους ἐφιλοτιμήθησαν	οἱ	προειρημένοι θεοὶ κατὰ τὰς τέχνας,
[4, 1]	ἀλλήλους. διόπερ τῶν μεταγενεστέρων ἱστοριογράφων	οἱ	πρωτεύοντες τῇ δόξῃ τῆς μὲν
[4, 83]	τοῦτον ἐπὶ πολλὰς γενεὰς τιμῶντες	οἱ	Σικανοὶ τὴν θεὸν θυσίαις τε
[4, 30]	διόπερ ἐν τοῖς ὕστερον χρόνοις	οἱ	τὰς θυσίας τελοῦντες τούτῳ τῷ
[4, 80]	τιμῶσι δ´ αὐτὰς οὐ μόνον	οἱ	ταύτην τὴν πόλιν οἰκοῦντες, ἀλλὰ
[4, 69]	υἱοὶ δύο, Αἰγεὺς καὶ Ἄκτωρ,	οἱ	τὴν Ἠλείων βασιλείαν παραλαβόντες. ὁ
[4, 30]	θεὸς ἔχρησεν αὐτοῖς ὅτι πάντες	οἱ	τῆς ἀποικίας ταύτης μετασχόντες καὶ
[4, 30]	τῆς ἀποικίας ταύτης μετασχόντες καὶ	οἱ	τούτων ἔκγονοι διατελέσουσιν ἅπαντα τὸν
[4, 42]	καὶ τότε ταύτην λήξειν ὅταν	οἱ	Τρῶες τὸ λαχὸν τῶν τέκνων
[4, 61]	καὶ φθαρέντων τῶν καρπῶν, συνελθόντες	οἱ	τῶν πόλεων ἡγεμόνες ἐπηρώτησαν τὸν
[4, 57]	Ἡρακλέους ἀνῃρέθη· ὁμοίως δὲ καὶ	οἱ	υἱοὶ τοῦ Εὐρυσθέως πάντες κατὰ
[4, 33]	τὸν Λικυμνίου φίλον ὄντα Ἡρακλέους	οἱ	υἱοὶ τοῦ Ἱπποκόωντος εἴκοσι τὸν
[4, 58]	νῆσον ταύτην τότε κατῴκουν Ἕλληνες	οἱ	ὑπὸ Τριόπα τοῦ Φόρβαντος κατοικισθέντες.
[4, 69]	ἐνταῦθα ἐβασίλευσαν, οἱ δὲ σύμπαντες	λαοὶ	ἀπὸ Λαπίθου Λαπίθαι προσηγορεύθησαν. τῶν
[4, 30]	ἡμᾶς καιρῶν. οἱ μὲν γὰρ	λαοὶ	διὰ τὸ πλῆθος τοῦ χρόνου,
[4, 77]	τοῦ ταύρου, μηχάνημα ποιήσας ὡμοιωμένον	βοῒ	συνήργησε τῇ Πασιφάῃ πρὸς τὴν
[4, 16]	καὶ Φοίβη, τῆς Ἀρτέμιδος οὖσαι	συγκυνηγοὶ	καὶ διὰ παντὸς εὐστόχως ἀκοντίζουσαι,
[4, 83]	εἰς τὴν νῆσον ὕπατοι καὶ	στρατηγοὶ	καὶ πάντες οἱ μετά τινος
[4, 56]	τῶν Ἀργοναυτῶν ἱστορίας προσθήσομεν. οὐκ	ὀλίγοι	γὰρ τῶν τε ἀρχαίων συγγραφέων
[4, 7]	θυγατέρας εἶναι Διὸς καὶ Μνημοσύνης·	ὀλίγοι	δὲ τῶν ποιητῶν, ἐν οἷς
[4, 33]	μάχῃ τῶν μὲν μεθ´ Ἡρακλέους	ὀλίγοι	παντελῶς, ἐν οἷς ἦσαν ἐπιφανεῖς
[4, 14]	πρὸς ἀλλήλους ἐφιλοτιμήθησαν οἱ προειρημένοι	θεοὶ	κατὰ τὰς τέχνας, τῆς μὲν
[4, 81]	αὑτὸν εἶναι κυνηγόν, ᾗ καὶ	θεοὶ	παρακεχωρήκασι τῆς ἐν τούτοις ἁμίλλης,
[4, 66]	περὶ τὸν Ἀλκμαίωνα· οἱ δὲ	Θηβαῖοι	λειφθέντες τῇ μάχῃ καὶ πολλοὺς
[4, 65]	πολλῶν στρατιωτῶν πεσόντων, οἱ μὲν	Θηβαῖοι	τὴν ἀναίρεσιν τῶν νεκρῶν οὐ
[4, 85]	πορθμὸν διηγήσεις. φασὶ γὰρ οἱ	παλαιοὶ	μυθογράφοι τὴν Σικελίαν τὸ πρὸ
[4, 6]	Διονυσιακαῖς ἱστορίαις. μυθολογοῦσιν οὖν οἱ	παλαιοὶ	τὸν Πρίαπον υἱὸν μὲν εἶναι
[4, 83]	θεὸν διαφερόντως. τὸ δὲ τελευταῖον	Ῥωμαῖοι,	πάσης Σικελίας κρατήσαντες, ὑπερεβάλοντο πάντας
[4, 30]	μὲν Καρχηδόνιοι, μετὰ δὲ ταῦτα	Ῥωμαῖοι	πολλάκις πολεμήσαντες τούτοις τῆς προθέσεως
[4, 21]	καὶ πολυδαπάνους. κατεσκεύασαν δὲ καὶ	Ῥωμαῖοι	τούτῳ τῷ θεῷ παρὰ τὸν
[4, 57]	τολμώσης ὑποδέξασθαι, μόνοι τῶν ἄλλων	Ἀθηναῖοι	διὰ τὴν ἔμφυτον παρ´ αὐτοῖς
[4, 61]	ἀπὸ γὰρ τούτων τῶν χρόνων	Ἀθηναῖοι	διὰ τὸ βάρος τῆς πόλεως
[4, 65]	σωμάτων, καὶ μηδενὸς τολμῶντος θάπτειν,	Ἀθηναῖοι	διαφέροντες τῶν ἄλλων χρηστότητι πάντας
[4, 62]	τῆς ξένης ἐτελεύτησεν. οἱ δ´	Ἀθηναῖοι	μεταμεληθέντες τά τε ὀστᾶ μετήνεγκαν
[4, 39]	δὲ καὶ τῶν Θηβαίων ποιησάντων,	Ἀθηναῖοι	πρῶτοι τῶν ἄλλων ὡς θεὸν
[4, 61]	οὗ δὴ χάριν ἠναγκάσθησαν οἱ	Ἀθηναῖοι	τὸν θεὸν ἐπερωτῆσαι περὶ τῆς
[4, 80]	ἐγκατέθεντο καὶ ἔτρεφον εἰς ἐνιαυτόν,	Δικταῖοι	Κούρητες ὅτε Κρόνον ἐψεύσαντο. οὐκ
[4, 10]	σφίγξας ἀπέπνιξε τοὺς δράκοντας. διόπερ	Ἀργεῖοι	πυθόμενοι τὸ γεγονὸς Ἡρακλέα προσηγόρευσαν,
[4, 66]	οὕτω σωθήσεσθαι. οἱ μὲν οὖν	Καδμεῖοι	κατὰ τὴν τοῦ μάντεως ὑποθήκην
[4, 67]	ἐτελεύτησεν, ὃν θάψαντες λαμπρῶς οἱ	Καδμεῖοι	τιμαῖς ἰσοθέοις ἐτίμησαν· αὐτοὶ δὲ
[4, 8]	διεξιόντας τὴν ἱστορίαν ποιεῖν ἀπιστουμένην.	ἔνιοι	γὰρ τῶν ἀναγινωσκόντων οὐ δικαίᾳ
[4, 28]	τῶν Ἀμαζόνων Ἀντιόπην, ὡς δ´	ἔνιοι	γράφουσιν, Ἱππολύτην. συστρατευσάντων δὲ τῶν
[4, 85]	πόλιν τυχεῖν τῆς ὁμωνύμου προσηγορίας.	ἔνιοι	δὲ λέγουσι σεισμῶν μεγάλων γενομένων
[4, 6]	μυθωδῶς ὀνομάζειν βουλομένους Πρίαπον προσαγορεῦσαι.	ἔνιοι	δὲ λέγουσι τὸ γεννητικὸν μόριον,
[4, 26]	χρυσῆν καλεῖσθαι διὰ τὴν εὐπρέπειαν.	ἔνιοι	δὲ λέγουσιν ὅτι τὰ πρόβατα
[4, 5]	τρυφερὸν καὶ νέον, καθότι προείρηται.	ἔνιοι	δὲ λέγουσιν ὅτι τῶν μεθυόντων
[4, 34]	αὐτῷ τὴν τοῦ βίου καταστροφήν.	ἔνιοι	δὲ μυθολογοῦσιν ὅτι κατὰ τὴν
[4, 6]	τούτῳ καὶ γυναικὸς καὶ ἀνδρός}	ἔνιοι	δὲ τὰ τοιαῦτα γένη ταῖς
[4, 49]	συνθέμενον ἐκπλεῦσαι μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν.	ἔνιοι	δὲ τῶν ἀρχαίων ποιητῶν παραδεδώκασιν
[4, 63]	ᾅδου διατελεῖν τιμωρίας αἰωνίου τυγχάνοντα·	ἔνιοι	δὲ τῶν μυθογράφων φασὶν ἀμφοτέρους
[4, 47]	ἐκκύπτουσαν, εἰς τὴν θάλατταν προπεσεῖν.	ἔνιοι	δέ φασι τὸν βασιλέα τῶν
[4, 41]	μέρη τῆς νεώς, ὡς δ´	ἔνιοι	λέγουσιν ἀπὸ τῆς περὶ τὸ
[4, 45]	τῷ βασιλεῖ τῶν Σαρματῶν, οὓς	ἔνιοι	Σκύθας προσαγορεύουσι. καὶ τὸ μὲν
[4, 18]	τῶν νεωτέρων καιρῶν, ἐν οἷς	Καρχηδόνιοι	δυνάμεσιν ἀξιολόγοις καὶ στρατηγοῖς ἀγαθοῖς
[4, 83]	ἀναθήμασιν ἐκόσμουν· μετὰ δὲ ταῦτα	Καρχηδόνιοι,	μέρους τῆς Σικελίας κυριεύσαντες, οὐ
[4, 30]	ἐξέφυγον. διὸ καὶ πρότερον μὲν	Καρχηδόνιοι,	μετὰ δὲ ταῦτα Ῥωμαῖοι πολλάκις
[4, 23]	ταχὺ δ´ αὐτῆς αὐξομένης, οἱ	Καρχηδόνιοι	φθονήσαντες ἅμα καὶ φοβηθέντες μήποτε
[4, 18]	στρατηγοῖς ἀγαθοῖς στρατεύσαντες ἐπ´ αὐτὴν	κύριοι	κατέστησαν. ὁ δ´ Ἡρακλῆς πολλὴν
[4, 80]	τὰς θεὰς ἐπιφανείας, οἱ μὲν	ἐγχώριοι	πολλοῖς ἀναθήμασιν ἀργυροῖς καὶ χρυσοῖς
[4, 24]	νόσῳ κατεχομένους. οἱ δ´ οὖν	ἐγχώριοι	τούτοις ἀκολούθως τὴν μὲν πύλην,
[4, 1]	τῆς γενέσεως τοῦ θεοῦ τούτου.	Αἰγύπτιοι	μὲν γὰρ τὸν παρ´ αὑτοῖς
[4, 6]	τῆς ἀθανάτου τιμῆς. οἱ δ´	Αἰγύπτιοι	περὶ τοῦ Πριάπου μυθολογοῦντές φασι
[4, 69]	μετέδωκεν· ἐκ δὲ Φόρβαντος ὑπῆρξαν	υἱοὶ	δύο, Αἰγεὺς καὶ Ἄκτωρ, οἱ
[4, 75]	Τρῶας. τούτου δ´ ἐγένοντο τρεῖς	υἱοί,	Ἶλος, Ἀσσάρακος, Γανυμήδης. Ἶλος μὲν
[4, 72]	ἐξ ἧς ἐγένοντο δύο μὲν	υἱοί,	Πελασγὸς καὶ Ἰσμηνός, θυγατέρες δὲ
[4, 72]	τῆς νήσου. τούτου δ´ ἐγένοντο	υἱοὶ	Πηλεὺς καὶ Τελαμών. τούτων δὲ
[4, 33]	Ἴφικλος καὶ Κηφεὺς καὶ Κηφέως	υἱοὶ	τὸν ἀριθμὸν ὄντες ἑπτακαίδεκα· τρεῖς
[4, 57]	ἀνῃρέθη· ὁμοίως δὲ καὶ οἱ	υἱοὶ	τοῦ Εὐρυσθέως πάντες κατὰ τὴν
[4, 33]	Λικυμνίου φίλον ὄντα Ἡρακλέους οἱ	υἱοὶ	τοῦ Ἱπποκόωντος εἴκοσι τὸν ἀριθμὸν
[4, 33]	καὶ μετ´ αὐτοῦ δέκα μὲν	υἱοί,	τῶν δ´ ἄλλων Σπαρτιατῶν παμπληθεῖς.
[4, 67]	τοῦ Δευκαλίωνος υἱῶν οἱ μὲν	ἄλλοι	κατῴκησαν ἐν τοῖς προειρημένοις τόποις,
[4, 58]	ἐν Ἄργει κατῴκησαν, οἱ δ´	ἄλλοι	πάντες ἐν Τρικορύθῳ {κατῴκησαν} ὡς
[4, 72]	κατὰ τοὺς μύθους ἐγένοντο παῖδες	ἄλλοι	τε πλείους ἐπώνυμοι ποταμῶν, ἐν
[4, 33]	Παρθενίῳ βρέφος ὑπὸ τῆς Αὔγης	βουκόλοι	τινὲς Κορύθου τοῦ βασιλέως εὑρόντες
[4, 80]	ἐνίαις δὲ πόλεσι καὶ πυθόχρηστοι	χρησμοὶ	προσέταξαν τιμᾶν τὰς θεάς· ἔσεσθαι
[4, 69]	μύθους παῖδες ἐγένοντο πλείους ποταμῶν	ἐπώνυμοι,	ἐν οἷς καὶ Πηνειός, ἀφ´
[4, 72]	ἐγένοντο παῖδες ἄλλοι τε πλείους	ἐπώνυμοι	ποταμῶν, ἐν οἷς ὑπάρξαι Πηνειὸν
[4, 83]	ἐπὶ πολλὰς γενεὰς τιμῶντες οἱ	Σικανοὶ	τὴν θεὸν θυσίαις τε μεγαλοπρεπέσι
[4, 67]	τοῦ Μεταποντίου τὸ συμβεβηκός, πλοῖα	παρασκευασάμενοι	καὶ τὴν Ἄρνην ἀναλαβόντες ἐξέπλευσαν
[4, 57]	Ἡρακλεῖδαι, βοηθούντων αὐτοῖς τῶν Ἀθηναίων,	προστησάμενοι	τὸν Ἡρακλέους ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον, καὶ
[4, 34]	κατὰ τὴν εἰς Ἀρκαδίαν ἐπάνοδον	ἐπιθέμενοι	τὴν δορὰν ἀφείλοντο. Μελέαγρος δὲ
[4, 83]	καὶ τὸ σκυθρωπὸν τῆς ἐξουσίας	ἀποθέμενοι	μεταβάλλουσιν εἰς παιδιὰς καὶ γυναικῶν
[4, 8]	ἀλλὰ γὰρ τῶν τοιούτων λόγων	ἀφέμενοι	διέξιμεν αὐτοῦ τὰς πράξεις ἀπ´
[4, 67]	δ´ ἐπίγονοι τὴν στρατείαν ἐπιφανῆ	πεποιημένοι	μετὰ πολλῶν λαφύρων ἀνέκαμψαν εἰς
[4, 14]	καὶ πρὸς ἀλλήλους ἐφιλοτιμήθησαν οἱ	προειρημένοι	θεοὶ κατὰ τὰς τέχνας, τῆς
[4, 20]	διὸ καὶ τοῖς ὄγκοις εἰσὶ	συνεσταλμένοι	καὶ διὰ τὴν συνεχῆ γυμνασίαν
[4, 79]	διὰ τῆς μεσογείου πλανηθέντες καὶ	καταλαβόμενοι	χωρίον ὀχυρὸν ἔκτισαν πόλιν ἣν
[4, 65]	Ἄδραστον καὶ Πολυνείκην καὶ Τυδέα	προσλαβόμενοι	τέτταρας ἡγεμόνας, Ἀμφιάραόν τε καὶ
[4, 5]	αὐτοῦ μυθολογουμένων ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσι	στοχαζόμενοι	τῆς συμμετρίας. ~Περὶ δὲ Πριάπου
[4, 69]	Νέστορος προγόνων ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσι,	στοχαζόμενοι	τῆς συμμετρίας, περὶ δὲ {τῶν}
[4, 10]	ἀπέπνιξε τοὺς δράκοντας. διόπερ Ἀργεῖοι	πυθόμενοι	τὸ γεγονὸς Ἡρακλέα προσηγόρευσαν, ὅτι
[4, 43]	ἐφ´ ὕβρει προσήγαγον οἱ πρόγονοι,	βουλόμενοι	τῇ μητρὶ χαρίζεσθαι. τῶν δὲ
[4, 56]	Μηδείας ἐξενήνεκται, καί τινες χαρίζεσθαι	βουλόμενοι	τοῖς Ἀθηναίοις φασὶν αὐτὴν ἀναλαβοῦσαν
[4, 66]	τῆς Τειρεσίου θυγατρὸς Δάφνης ἐγκρατεῖς	γενόμενοι	ταύτην ἀνέθεσαν εἰς Δελφοὺς κατά
[4, 63]	οὖσαν, εὐπρεπείᾳ δὲ πασῶν διαφέρουσαν.	παραγενόμενοι	δ´ εἰς Λακεδαίμονα μετὰ πλειόνων,
[4, 79]	κατεκτήσαντο χώραν. ἀεὶ δὲ μᾶλλον	αὐξόμενοι,	καὶ κατασκευάσαντες ἱερὸν τῶν Μητέρων,
[4, 8]	ἐκ τοῦ καθ´ αὑτοὺς βίου	τεκμαιρόμενοι,	τὴν Ἡρακλέους δύναμιν ἐκ τῆς
[4, 7]	πλεῖστοι τῶν μυθογράφων καὶ μάλιστα	δεδοκιμασμένοι	φασὶ θυγατέρας εἶναι Διὸς καὶ
[4, 8]	καὶ γὰρ ἐν τοῖς θεάτροις,	πεπεισμένοι	μήτε Κενταύρους διφυεῖς ἐξ ἑτερογενῶν
[4, 20]	κατὰ τὴν τρυφὴν ῥᾳστώνης πολὺ	κεχωρισμένοι	ἐλαφροὶ μὲν ταῖς εὐκινησίαις εἰσίν,
[4, 79]	μετὰ δὲ ταῦθ´ οἱ μὲν	συνεστρατευμένοι	τὸ σῶμα τοῦ βασιλέως ἔθαψαν
[4, 6]	Ἀφροδίτης, πιθανῶς τὴν γένεσιν ταύτην	ἐξηγούμενοι·	τοὺς γὰρ οἰνωθέντας φυσικῶς ἐντετάσθαι
[4, 30]	βίου διεξαγωγὴν ἐν τοῖς ὀρύγμασι	ποιούμενοι	τοὺς ἐκ τῶν πολέμων κινδύνους
[4, 80]	τὸ πλῆθος τῶν ἱερῶν χρημάτων	εὐπορούμενοι,	τῇ δαψιλείᾳ τῆς εὐπορίας ὑπερεῖδον
[4, 30]	Σικανοῖς καταμιγέντες ἐν ταύτῃ κατῴκησαν,	τιμώμενοι	διαφερόντως ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων. ὁ
[4, 79]	συγγένειαν καὶ τῆς πολιτείας μετέδοσαν,	ὁρμώμενοι	δ´ ἐξ ὀχυρᾶς πόλεως καὶ
[4, 8]	γὰρ τῶν ἀναγινωσκόντων οὐ δικαίᾳ	χρώμενοι	κρίσει τἀκριβὲς ἐπιζητοῦσιν ἐν ταῖς
[4, 47]	ἐσημαίνετο τότε τελευτήσειν αὐτὸν ὅταν	ξένοι	καταπλεύσαντες τὸ τοῦ Κριοῦ δέρος
[4, 47]	τότε καταστρέψει τὸν βίον ὅταν	ξένοι	καταπλεύσαντες τὸ χρυσόμαλλον δέρος ἀπενέγκωσι.
[4, 66]	ἔσχον. οἱ δὲ τούτων παῖδες,	ἐπίγονοι	δ´ ὀνομασθέντες, τὸν τῶν πατέρων
[4, 66]	ὀνομαζόμενον Τιλφωσσαῖον. ἔπειθ´ οἱ μὲν	ἐπίγονοι	τὴν πόλιν ἑλόντες διήρπασαν, καὶ
[4, 67]	γλῶτταν ὑπάρχειν σιβυλλαίνειν. ~οἱ δ´	ἐπίγονοι	τὴν στρατείαν ἐπιφανῆ πεποιημένοι μετὰ
[4, 30]	ταύτης μετασχόντες καὶ οἱ τούτων	ἔκγονοι	διατελέσουσιν ἅπαντα τὸν αἰῶνα διαμένοντες
[4, 43]	βίαν ἐφ´ ὕβρει προσήγαγον οἱ	πρόγονοι,	βουλόμενοι τῇ μητρὶ χαρίζεσθαι. τῶν
[4, 10]	τὰς προσηλωμένας πανοπλίας, ἃς οἱ	πρόγονοι	σκῦλα τοῖς θεοῖς ἦσαν ἀνατεθεικότες·
[4, 57]	συνοίκους. μηδεμιᾶς δὲ τολμώσης ὑποδέξασθαι,	μόνοι	τῶν ἄλλων Ἀθηναῖοι διὰ τὴν
[4, 20]	καὶ διὰ τὴν συνεχῆ γυμνασίαν	εὔτονοι·	τῆς γὰρ κατὰ τὴν τρυφὴν
[4, 47]	πλασθῆναι μύθους. διαβεβοῆσθαι γὰρ ὅτι	πυρίπνοοι	ταῦροι περὶ τὸ τέμενος ὑπῆρχον,
[4, 12]	διοιστρηθῆναι τούτους· διὸ καὶ προσπεσόντες	ἀθρόοι	τῇ οἰκήσει τοῦ Φόλου καταπληκτικῶς
[4, 32]	στρατηγὸς Οἰκλῆς ἔπεσεν, οἱ δὲ	λοιποὶ	συνδιωχθέντες εἰς τὰς ναῦς ἔφθασαν
[4, 37]	ἀναμιχθέντες ἐνταῦθα κατῴκησαν, οἱ δὲ	λοιποὶ	τῶν Δρυόπων καταφυγόντες ἐπὶ τὸν
[4, 75]	γένετο θνητῶν ἀνθρώπων· τοῦ τρισχίλιαι	ἵπποι	ἕλος κάτα βουκολέοντο. Ἐριχθονίου δ´
[4, 30]	διατελέσουσιν ἅπαντα τὸν αἰῶνα διαμένοντες	ἐλεύθεροι,	τὸ δ´ ἀποτέλεσμα τούτων ἀκολούθως
[4, 12]	μεγάλας, τινὲς δὲ λαμπάδας ἡμμένας,	ἕτεροι	δὲ βουφόνους πελέκεις. ὁ δ´
[4, 1]	διὰ τὰς κοινὰς εὐεργεσίας οἱ	μεταγενέστεροι	τοὺς μὲν ἰσοθέοις, τοὺς δ´
[4, 48]	δὲ Τυνδαρίδαις, ὅτι προσαγορευθήσονται μὲν	Διόσκοροι,	τιμῆς δ´ ἰσοθέου τεύξονται παρὰ
[4, 20]	τοῖς πολεμικοῖς ἀγῶσι ταῖς ἀλκαῖς	διάφοροι.	καθόλου δὲ τῶν πλησιοχώρων τὸ
[4, 47]	μύθους. διαβεβοῆσθαι γὰρ ὅτι πυρίπνοοι	ταῦροι	περὶ τὸ τέμενος ὑπῆρχον, δράκων
[4, 68]	τὴν ἀσέβειαν ἐκεραυνώθη. τῇ δὲ	Τυροῖ,	παρθένῳ κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους
[4, 20]	τὴν τρυφὴν ῥᾳστώνης πολὺ κεχωρισμένοι	ἐλαφροὶ	μὲν ταῖς εὐκινησίαις εἰσίν, ἐν
[4, 83]	γὰρ καταντῶντες εἰς τὴν νῆσον	ὕπατοι	καὶ στρατηγοὶ καὶ πάντες οἱ
[4, 12]	τῶν δ´ ἀναιρεθέντων Κενταύρων ὑπῆρχον	ἐπιφανέστατοι	Δάφνις καὶ Ἀργεῖος καὶ Ἀμφίων,
[4, 19]	ἐνοικοῦντας ἐκβαρβαρωθῆναι συνέβη. οἱ δὲ	Κελτοὶ	μέχρι τῶνδε τῶν καιρῶν τιμῶσι
[4, 80]	θεάς. ἐνίαις δὲ πόλεσι καὶ	πυθόχρηστοι	χρησμοὶ προσέταξαν τιμᾶν τὰς θεάς·
[4, 7]	ἐπιτηδευμάτων. παρθένους δ´ αὐτὰς οἱ	πλεῖστοι	{γεγονέναι} μυθολογοῦσι διὰ τὸ τὰς
[4, 57]	Εὐρυσθέα. κατὰ δὲ τὴν μάχην	πλεῖστοι	μὲν τῶν μετ´ Εὐρυσθέως κατεκόπησαν,
[4, 7]	ἐν κεφαλαίοις. ταύτας γὰρ οἱ	πλεῖστοι	τῶν μυθογράφων καὶ μάλιστα δεδοκιμασμένοι
[4, 67]	μὲν ἐξέβαλον ἐκ τῶν πατρίδων,	αὐτοὶ	δ´ ἐπί τινας χρόνους κατοικήσαντες,
[4, 67]	οἱ Καδμεῖοι τιμαῖς ἰσοθέοις ἐτίμησαν·	αὐτοὶ	δὲ μεταναστάντες ἐκ τῆς πόλεως
[4, 67]	ὤν, κατά τινα χρησμὸν υἱοποιήσατο.	οὗτοι	δ´ ἀνδρωθέντες, στάσεως γενομένης ἐν
[4, 33]	ἀναγομένοις εἰς τὴν Ἀσίαν δωρήσασθαι·	οὗτοι	δ´ ἀπαγαγόντες εἰς τὴν Ἀσίαν
[4, 24]	καὶ τοῖς τετελευτηκόσιν ὁμοίους. ἀλλ´	οὗτοι	μέν, ὅταν εὔξηταί τις ἀποδώσειν
[4, 69]	υἱοὺς δύο, Φόρβαντα καὶ Περίφαντα.	οὗτοι	μὲν οὖν ἐνταῦθα ἐβασίλευσαν, οἱ
[4, 39]	καὶ τῶν Θηβαίων ποιησάντων, Ἀθηναῖοι	πρῶτοι	τῶν ἄλλων ὡς θεὸν ἐτίμησαν
[4, 14]	δ´ ἀπὸ Νιόβης ἑκκαιδεκάτην οἱ	μυθογράφοι	γενεαλογοῦσιν· ὥστε τοῦ γεννᾶν ἀνθρώπους
[4, 26]	τῶν μήλων τούτων διαπεφωνήκασιν οἱ	μυθογράφοι,	καὶ τινὲς μέν φασιν ἔν
[4, 85]	διηγήσεις. φασὶ γὰρ οἱ παλαιοὶ	μυθογράφοι	τὴν Σικελίαν τὸ πρὸ τοῦ
[4, 66]	ταῖς ἐλπίσιν. οὐκ ὄντες δ´	ἀξιόμαχοι	σύμβουλον ἔλαβον Τειρεσίαν τὸν μάντιν,
[4, 79]	ἐποίησαν Ἀφροδίτης νεών. οὗτος δ´	ἐπὶ	γενεὰς πλείους ἐτιμᾶτο, θυόντων τῶν
[4, 71]	κεραυνὸν τῷ Διὶ κατασκευάσαντας Κύκλωπας·	ἐπὶ	δὲ τῇ τούτων τελευτῇ παροξυνθέντα
[4, 34]	τοῦ κατὰ τὴν ἀριστείαν ἐπαίνου.	ἐπὶ	δὲ τοῖς πραχθεῖσιν οἱ Θεστίου
[4, 74]	θυγατέρας τὰς ἴσας {εὐπρεπείᾳ διαφερούσας}	ἐπὶ	δὲ τῷ πλήθει τῶν τέκνων
[4, 32]	ἀρίστων προῆγεν ἐπὶ τὴν πόλιν,	ἐπὶ	δὲ τῶν νεῶν ἀπέλιπεν ἡγεμόνα
[4, 51]	οἶκον τοῦ βασιλέως· ἀπεφαίνετο γὰρ	ἐπὶ	δρακόντων ὀχουμένην τὴν Ἄρτεμιν δι´
[4, 48]	προσαγορευόμενον θαλάττιον Γλαῦκον. τοῦτον δ´	ἐπὶ	δύο νύκτας καὶ δύο ἡμέρας
[4, 67]	δὲ μεταναστάντες ἐκ τῆς πόλεως	ἐπὶ	Δωριεῖς ἐστράτευσαν, καὶ μάχῃ νικήσαντες
[4, 49]	φυλάκων τοὺς ἀντεχομένους, φυγόντας δ´	ἐπὶ	θάλατταν ἀπαγγεῖλαι τὰ κατὰ μέρος
[4, 48]	ἀποκτεῖναι, καὶ μετὰ Ἰάσονος τὴν	ἐπὶ	θάλατταν κατάβασιν ποιήσασθαι. τῶν δὲ
[4, 75]	ὠνόμασε Δαρδάνους, πόλιν δ´ οἰκίσας	ἐπὶ	θαλάττης ὠνόμασεν ἀφ´ ἑαυτοῦ Δάρδανον.
[4, 36]	~Ἡρακλῆς δὲ τοῖς Καλυδωνίοις συστρατεύσας	ἐπὶ	Θεσπρωτοὺς πόλιν τε Ἐφύραν κατὰ
[4, 64]	εἰρηκότες τὰ περὶ τῶν ἑπτὰ	ἐπὶ	Θήβας ἱστορήσομεν, ἀναλαβόντες τὰς ἐξ
[4, 65]	περιθείσης Ἀδράστῳ καὶ περὶ τῆς	ἐπὶ	Θήβας στρατείας ἀποφηναμένης δεῖν στρατεύειν,
[4, 66]	ἔθαψαν. ~Οἱ μὲν οὖν ἑπτὰ	ἐπὶ	Θήβας τοιοῦτον τὸ πέρας ἔσχον.
[4, 24]	αἱ βόες τὰ ἴχνη καθάπερ	ἐπὶ	κηροῦ τινος ἀπετυποῦντο. ὁμοίως δὲ
[4, 39]	φασὶ τοιαύτην· τὴν Ἥραν ἀναβᾶσαν	ἐπὶ	κλίνην καὶ τὸν Ἡρακλέα προσλαβομένην
[4, 47]	τῆς Εὐρώπης εἰς τὴν Ἀσίαν	ἐπὶ	κριοῦ χρυσομάλλου, τὴν μὲν παρθένον
[4, 75]	τῆς Μίνωος στρατείας εἰς Σικελίαν	ἐπὶ	Κώκαλον τὸν βασιλέα. ~Δαίδαλος ἦν
[4, 47]	γὰρ αὐτόν φασιν οἱ μὲν	ἐπὶ	νεὼς προτομὴν ἐπὶ τῆς πρῴρας
[4, 21]	ταῖς τε ῥώμαις προέχοντας καὶ	ἐπὶ	παρανομίᾳ διωνομασμένους, οὓς ὀνομάζεσθαι γίγαντας.
[4, 78]	ἐν τῷ Καμικῷ καλουμένῳ πόλιν	ἐπὶ	πέτρας οὖσαν πασῶν ὀχυρωτάτην κατεσκεύασε
[4, 77]	εὐφυΐαν καὶ δόξαν ποιήσασθαι φίλον	ἐπὶ	πλέον. τινὲς δὲ μυθολογοῦσι, κατὰ
[4, 74]	φασι, φίλος ἐγένετο τῶν θεῶν	ἐπὶ	πλέον. ὕστερον δὲ τὴν εὐτυχίαν
[4, 83]	ὑπάρχον, ἐκόσμησε· μετὰ δὲ τοῦτον	ἐπὶ	πολλὰς γενεὰς τιμῶντες οἱ Σικανοὶ
[4, 7]	Θάλειαν δ´ ἀπὸ τοῦ θάλλειν	ἐπὶ	πολλοὺς χρόνους τοὺς διὰ τῶν
[4, 18]	συντελέσαι, φασὶ τὰς ἄκρας ἀμφοτέρας	ἐπὶ	πολὺ προχῶσαι· διὸ καὶ πρότερον
[4, 80]	πόλεις εὐθενήσειν. τέλος δὲ προβαινούσης	ἐπὶ	πολὺ τῆς κατὰ τὰς θεὰς
[4, 18]	καλούμενα Τέμπη τῆς πεδιάδος χώρας	ἐπὶ	πολὺν τόπον λιμναζούσης διέσκαψε τὸν
[4, 11]	δ´ αὐτῷ συλλυπουμένων καὶ συμπενθούντων,	ἐπὶ	πολὺν χρόνον κατὰ τὴν οἰκίαν
[4, 79]	προκαλεσάμενος καὶ πάντα ποιήσειν ἐπαγγειλάμενος	ἐπὶ	τὰ ξένια παρέλαβε τὸν Μίνω.
[4, 16]	τῆς Ἀμαζόνος ἐνεγκεῖν ζωστῆρα, τὴν	ἐπὶ	τὰς Ἀμαζόνας στρατείαν ἐποιήσατο. πλεύσας
[4, 16]	ἐκείνου κληθέντα Πόντον, καὶ καταπλεύσας	ἐπὶ	τὰς ἐκβολὰς τοῦ Θερμώδοντος ποταμοῦ,
[4, 7]	ἀρκούντως εἰρημένων μεταβιβάσομεν τὸν λόγον	ἐπὶ	τὰς Ἡρακλέους πράξεις. ~οὐκ ἀγνοῶ
[4, 28]	περὶ τούτων διεληλυθότες ἐπάνιμεν πάλιν	ἐπὶ	τὰς Ἡρακλέους πράξεις. ~Τετελεκότος γὰρ
[4, 66]	πλησίον πόλεων, ἀξιολόγῳ δυνάμει ἐστράτευσεν	ἐπὶ	τὰς Θήβας. ἀντιταχθέντων δὲ τῶν
[4, 65]	τὸν Ἀταλάντης τῆς Σχοινέως, ἐστράτευσαν	ἐπὶ	τὰς Θήβας, ἔχοντες δύναμιν ἀξιόλογον.
[4, 66]	θάνατον ἐπεξιόντες ἔγνωσαν στρατεύειν κοινῇ	ἐπὶ	τὰς Θήβας, λαβόντες χρησμὸν παρ´
[4, 66]	ὅπως πείσῃ τὸν υἱὸν στρατεύειν	ἐπὶ	τὰς Θήβας· ὁ δ´ οὖν
[4, 66]	ἐπηρώτησε τὸν θεὸν περὶ τῆς	ἐπὶ	τὰς Θήβας στρατείας καὶ περὶ
[4, 65]	Ἀμφιάραον τὸν μάντιν συστρατεύειν αὐτοῖς	ἐπὶ	τὰς Θήβας· τοῦ δὲ προγινώσκοντος
[4, 32]	ὅσους ἐδύνατο, μετὰ τούτων ἦλθεν	ἐπὶ	τὰς ναῦς, ἐλπίζων, εἰ ταύτας
[4, 56]	αὐτοὺς διὰ τοῦ Τανάιδος ποταμοῦ	ἐπὶ	τὰς πηγάς, καὶ κατὰ τόπον
[4, 43]	πνεύματος ἐνδόντος, καὶ δυοῖν ἀστέρων	ἐπὶ	τὰς τῶν Διοσκόρων κεφαλὰς ἐπιπεσόντων,
[4, 60]	Φοινίκης καὶ διακομίσας εἰς Κρήτην	ἐπὶ	ταύρου, μιγεὶς τρεῖς υἱοὺς ἐγέννησε,
[4, 17]	ἀξιόλογον καὶ πλῆθος στρατιωτῶν ἀξιόχρεων	ἐπὶ	ταύτην τὴν στρατείαν. διεβεβόητο γὰρ
[4, 51]	τῆς παρθένου τὸ ῥηθὲν εὐθὺς	ἐπὶ	τέλος ἀγαγούσης, φασὶν εἰς οἰκίσκον
[4, 12]	ὁμοίως δὲ καὶ Χείρωνα τὸν	ἐπὶ	τῇ ἰατρικῇ θαυμαζόμενον ἀκουσίως τόξου
[4, 47]	κριοῦ, καὶ τὴν Ἕλλην δυσφοροῦσαν	ἐπὶ	τῇ ναυτίᾳ, καὶ διὰ τοῦτ´
[4, 52]	Ἰάσονα καὶ τοὺς ἀριστεῖς, περιαλγεῖς	ἐπὶ	τῇ συμφορᾷ γενέσθαι· οὔτε γὰρ
[4, 34]	ἡ μὲν Ἀλθαία γενομένη περιαλγὴς	ἐπὶ	τῇ τῶν ὁμαίμων ἀναιρέσει ἀρὰς
[4, 10]	τοὺς γὰρ παραγενομένους τῶν Μινυῶν	ἐπὶ	τὴν ἀπαίτησιν τῶν δασμῶν καὶ
[4, 13]	δὲ τὸν Ἀλφειὸν καλούμενον ποταμὸν	ἐπὶ	τὴν αὐλήν, καὶ διὰ τοῦ
[4, 63]	ἀδελφοὺς τῆς Ἑλένης Διοσκόρους στρατεύσαντας	ἐπὶ	τὴν Ἄφιδναν καὶ τὴν πόλιν
[4, 33]	Σπάρτην ἑλὼν κατὰ κράτος, κατήγαγεν	ἐπὶ	τὴν βασιλείαν Τυνδάρεων τὸν πατέρα
[4, 56]	θάλατταν, ἀπὸ δὲ τῶν ἄρκτων	ἐπὶ	τὴν δύσιν κομισθῆναι τὴν γῆν
[4, 50]	ἀξίαν ἐπιτελέσασθαι πρᾶξιν· καταφυγοῦσαν γὰρ	ἐπὶ	τὴν ἑστίαν τοῦ βασιλέως καὶ
[4, 33]	Ἡρακλέους. μετὰ δὲ ταῦτα στρατεύσας	ἐπὶ	τὴν Ἦλιν τόν τε βασιλέα
[4, 22]	ἐκ τοῦ Φλεγραίου πεδίου κατελθὼν	ἐπὶ	τὴν θάλατταν κατεσκεύασεν ἔργα περὶ
[4, 19]	τὴν ἐκ τῆς Κελτικῆς πορείαν	ἐπὶ	τὴν Ἰταλίαν ποιούμενος, καὶ διεξιὼν
[4, 41]	αὐτὸν τὸν στελλόμενον τὸν πλοῦν	ἐπὶ	τὴν Κολχίδα. τὴν δὲ ναῦν
[4, 38]	μὲν περὶ τὸν Ἰόλαον ἐλθόντες	ἐπὶ	τὴν ὀστολογίαν, καὶ μηδὲν ὅλως
[4, 58]	τὴν εὐημερίαν συμμάχων εὐπορήσαντες, ἐστράτευσαν	ἐπὶ	τὴν Πελοπόννησον Ὕλλου στρατηγοῦντος. Ἀτρεὺς
[4, 32]	μὲν μετὰ τῶν ἀρίστων προῆγεν	ἐπὶ	τὴν πόλιν, ἐπὶ δὲ τῶν
[4, 34]	διαφέρων, παρέλαβε πολλοὺς τῶν ἀρίστων	ἐπὶ	τὴν τούτου κυνηγίαν. πρώτου δὲ
[4, 32]	ἀσχοληθείς, ὕστερον δὲ λαβὼν καιρὸν	ἐπὶ	τὴν Τροίαν ἐστράτευσεν, ὡς μέν
[4, 58]	τοὺς ὕστερον χρόνους μετ´ Ἀγαμέμνονος	ἐπὶ	τὴν Τροίαν στρατεῦσαι. ~Ἐπεὶ δὲ
[4, 47]	τῶν Ταύρων μετενεχθείσης τῆς ὁμωνυμίας	ἐπὶ	τὴν τῶν βοῶν ἰσχύν, ἀπὸ
[4, 62]	καὶ φυγὼν ἐκ τῆς πατρίδος	ἐπὶ	τῆς ξένης ἐτελεύτησεν. οἱ δ´
[4, 47]	οἱ μὲν ἐπὶ νεὼς προτομὴν	ἐπὶ	τῆς πρῴρας ἐχούσης κριοῦ, καὶ
[4, 44]	τὴν Ἀσίαν ὑπὸ τῶν Ἀργοναυτῶν	ἐπὶ	τῆς χώρας ἀπολειφθῆναι. καθόλου δὲ
[4, 43]	χώραν, περιπεσεῖν δὲ δυσὶ νεανίσκοις	ἐπὶ	τιμωρίᾳ διωρυγμένοις καὶ μάστιξι πληγὰς
[4, 60]	οὖν αὐτοῦ εἰς τὰς Θήβας	ἐπί	τινα θεωρίαν, ἐδολοφόνησεν αὐτὸν διά
[4, 29]	τούτου τεκνοποιήσασθαι. διὸ καλέσας αὐτὸν	ἐπί	τινα θυσίαν καὶ λαμπρῶς ἑστιάσας,
[4, 31]	τοῦτον μὲν ἀναβιβάσας {ὁ Ἡρακλῆς}	ἐπί	τινα πύργον ὑψηλὸν ἐκέλευσεν ἀφορᾶν
[4, 33]	εἰς τὴν πλησίον ὕλην ὡς	ἐπί	τινα χρείαν ἀναγκαίαν· τεκοῦσα δὲ
[4, 67]	ἐκ τῶν πατρίδων, αὐτοὶ δ´	ἐπί	τινας χρόνους κατοικήσαντες, οἱ μὲν
[4, 27]	τὰς ναῦς ἀποπλεῖν. τούτοις δ´	ἐπί	τινος ἀκτῆς δειπνοποιουμένοις ἐπιστάντα τὸν
[4, 59]	τοὺς παριόντας ἀναγκάζειν ἀπονίπτειν ἑαυτὸν	ἐπί	τινος ἀποκρήμνου τόπου, λακτίσματι δ´
[4, 59]	δὲ τοὺς παριόντας ὁδοιπόρους ἠνάγκαζεν	ἐπί	τινος κλίνης ἀναπίπτειν, καὶ τῶν
[4, 83]	πόλιν ἀξιόλογον ὁμώνυμον αὑτῷ, κειμένην	ἐπί	τινος ὑψηλοῦ τόπου· κατὰ δὲ
[4, 37]	Ἰόλην αἰχμάλωτον ἀπῆλθε τῆς Εὐβοίας	ἐπὶ	τὸ ἀκρωτήριον τὸ καλούμενον Κηναῖον.
[4, 3]	τοὺς τὸν οἶνον πίνοντας, φασὶν	ἐπὶ	τὸ δεῖπνον, ὅταν ἄκρατος οἶνος
[4, 40]	στειλάμενον τὸν πλοῦν εἰς Κόλχους	ἐπὶ	τὸ διαβεβοημένον τοῦ κριοῦ δέρος
[4, 52]	μὲν παρθένους ἀναβιβάσαι μετὰ λαμπάδων	ἐπὶ	τὸ μετεωρότατον τέγος τῶν βασιλείων,
[4, 65]	βιαζόμενος καὶ διὰ κλίμακος ἀναβαίνων	ἐπὶ	τὸ τεῖχος ἐτελεύτησεν, Ἀμφιάραος δὲ
[4, 47]	Δράκοντος ὀνομαζομένου, μετενηνοχέναι τοὺς ποιητὰς	ἐπὶ	τὸ τερατῶδες καὶ καταπληκτικὸν τοῦ
[4, 78]	ἱερὸν τῆς Ἀφροδίτης στενοχωρίας ἀναγκαζούσης	ἐπὶ	τὸ τῆς πέτρας ἀπόκρημνον ποιήσασθαι
[4, 15]	ἐπιτελέσας μετ´ Ἰάσονος συνεξέπλευσε συστρατεύσων	ἐπὶ	τὸ χρυσόμαλλον δέρος εἰς Κόλχους.
[4, 32]	γὰρ Ἡρακλέους στρατεύοντος μετὰ Ἰάσονος	ἐπὶ	τὸ χρυσόμαλλον δέρος, καὶ τὸ
[4, 46]	νυκτὸς ὁρμῆσαι μετὰ τῆς Μηδείας	ἐπὶ	τὸ χρυσόμαλλον δέρος· περὶ οὗ
[4, 8]	τῆς κοινῆς εὐεργεσίας συκοφαντεῖν τὸν	ἐπὶ	τοῖς καλλίστοις ἔργοις ἔπαινον, καὶ
[4, 34]	αἰτίαν καταστῆναι· ἀεὶ δὲ μᾶλλον	ἐπὶ	τοῖς πεπραγμένοις λυπουμένην τὸ τέλος
[4, 27]	τὸ δ´ ὕστατον ἐπανελθεῖν πάλιν	ἐπὶ	τὸν ἆθλον. τοὺς δὲ λῃστὰς
[4, 23]	τὴν πορείαν ἀπὸ τῆς Πελωριάδος	ἐπὶ	τὸν Ἔρυκα. διεξιόντος δ´ αὐτοῦ
[4, 37]	δὲ λοιποὶ τῶν Δρυόπων καταφυγόντες	ἐπὶ	τὸν Εὐρυσθέα βοηθείας ἔτυχον διὰ
[4, 37]	ταῖς δυνάμεσιν, οἱ Δωριεῖς κατέφυγον	ἐπὶ	τὸν Ἡρακλέα, καὶ σύμμαχον αὐτὸν
[4, 25]	περὶ Ὀρφέως διεληλύθαμεν, μεταβησόμεθα πάλιν	ἐπὶ	τὸν Ἡρακλέα. ~Οὗτος γὰρ κατὰ
[4, 73]	πρὸς τὴν νίκην, ἔφθασε παραγενόμενος	ἐπὶ	τὸν Ἰσθμὸν πρὸς τὸν τοῦ
[4, 22]	λυθέντος αὐτομάτως πεσεῖν τὴν κεψαλὴν	ἐπὶ	τὸν κοιμώμενον καὶ διαφθεῖραι. ἀλλὰ
[4, 22]	χώραν. Ὁ δ´ Ἡρακλῆς καταντήσας	ἐπὶ	τὸν πορθμὸν κατὰ τὸ στενώτατον
[4, 42]	μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν κατὰ σπουδὴν	ἐπὶ	τὸν προκείμενον ἆθλον. ~Ἐπιγενομένου δὲ
[4, 18]	πολλὴν τῆς Λιβύης ἐπελθὼν παρῆλθεν	ἐπὶ	τὸν πρὸς Γαδείροις ὠκεανόν, καὶ
[4, 11]	θηρίον. ὁ δ´ Ἡρακλῆς καταντήσας	ἐπὶ	τὸν τόπον προσέβαλεν αὐτῷ, καὶ
[4, 45]	μέν τινας τῶν μυθογράφων φυγεῖν	ἐπὶ	τὸν ὠκεανόν, καὶ νῆσον ἔρημον
[4, 30]	γὰρ τὴν πρὸς αὐτοὺς σπουδὴν	ἐπὶ	τοσοῦτ´ εὐνοίας προήχθησαν ὥστ´ ἐπώνυμον
[4, 29]	καταφυτεύσας δένδρεσι καρπίμοις κατεσκεύασε περιμάχητον·	ἐπὶ	τοσοῦτο γὰρ ἡ νῆσος διωνομάσθη
[4, 54]	οὐκ ἀποστῆναι τῆς Ἰάσονος τιμωρίας.	ἐπὶ	τοσοῦτο γὰρ προελθεῖν αὐτὴν ὀργῆς
[4, 71]	συντεινόντων πρὸς ὑγίειαν ἀνθρώπων ἐξευρεῖν.	ἐπὶ	τοσοῦτο δὲ προβῆναι τῇ δόξῃ
[4, 25]	κατὰ τὴν ᾠδὴν εὐμελείᾳ διαφέρον.	ἐπὶ	τοσοῦτο δὲ προέβη τῇ δόξῃ
[4, 51]	λόγων, ἐπαγγείλασθαι τὴν Μήδειαν παραχρῆμα	ἐπὶ	τοῦ σώματος ἑαυτῆς τὰς τούτων
[4, 47]	τῇ ναυτίᾳ, καὶ διὰ τοῦτ´	ἐπὶ	τοῦ τοίχου τῆς νεὼς ἐκκύπτουσαν,
[4, 37]	διαπραξάμενος ἐστράτευσεν εἰς τὴν Οἰχαλίαν	ἐπὶ	τοὺς Εὐρύτου παῖδας, ὅτι τὴν
[4, 70]	αἰτίαν τῶν Κενταύρων πανδημεὶ στρατευσάντων	ἐπὶ	τοὺς Λαπίθας καὶ πολλοὺς ἀνελόντων,
[4, 37]	βασιλείας· πείσαντες δὲ κοινῇ τὴν	ἐπὶ	τοὺς Λαπίθας στρατείαν ἐποιήσαντο. ὁ
[4, 17]	Εὐρυσθεὺς νομίζων δυσέφικτον εἶναι τὴν	ἐπὶ	τούτους στρατείαν, προσετετάχει τὸν προειρημένον
[4, 37]	Ἡρακλέα, καὶ σύμμαχον αὐτὸν ἐκάλεσαν	ἐπὶ	τρίτῳ μέρει τῆς Δωρίδος χώρας
[4, 68]	ἀπογόνων ἕως Νέστορος τοῦ στρατεύσαντος	ἐπὶ	Τροίαν. Σαλμωνεὺς γὰρ ἦν υἱὸς
[4, 67]	δὲ Προθοήνορα καὶ Ἀρκεσίλαον τοὺς	ἐπὶ	Τροίαν στρατευσαμένους ἡγεμόνας τῶν ἁπάντων
[4, 72]	ἐξ ἧς ἐγέννησεν Αἴαντα τὸν	ἐπὶ	Τροίαν στρατεύσαντα. ~Τούτων δ´ ἡμῖν
[4, 68]	Περικλύμενος, νεώτατος δὲ Νέστωρ ὁ	ἐπὶ	Τροίαν στρατεύσας. ~Περὶ μὲν οὖν
[4, 71]	Ποδαλείριον, καὶ τὴν τέχνην ἐκπονήσαντας,	ἐπὶ	Τροίαν συστρατεῦσαι τοῖς περὶ τὸν
[4, 63]	τοῦτον· τῶν δ´ Ἀθηναίων ἀγανακτούντων	ἐπὶ	τῷ γεγονότι, φοβηθεὶς ὁ Θησεὺς
[4, 11]	τὴν ἰδίαν ἄγνοιαν, περιαλγὴς ἦν	ἐπὶ	τῷ μεγέθει τῆς συμφορᾶς. πάντων
[4, 36]	τὸν παῖδα. περιαλγὴς δὲ γενόμενος	ἐπὶ	τῷ πάθει πάλιν ἐκ τῆς
[4, 34]	Φενεῷ κατοίκησιν ἔτει πέμπτῳ, δυσφορῶν	ἐπὶ	τῷ τετελευτηκέναι Οἰωνὸν τὸν Λικυμνίου
[4, 34]	δαλὸν ἐπιμελῶς τηρεῖν. ὕστερον δ´	ἐπὶ	τῷ φόνῳ τῶν ἀδελφῶν παροξυνθεῖσαν
[4, 9]	ἐρωτικῆς ἐπιθυμίας ἕνεκα ποιήσασθαι, καθάπερ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων γυναικῶν, ἀλλὰ τὸ
[4, 12]	Εὐρυσθέα· ὃν ἰδὼν ὁ βασιλεὺς	ἐπὶ	τῶν ὤμων φέροντα, καὶ φοβηθείς,
[4, 27]	ὑπόληψιν ὡς τὸν κόσμον ὅλον	ἐπὶ	τῶν ὤμων φοροῦντα. παραπλησίως δὲ
[4, 55]	Τροιζῆνος εἰς τὰς Ἀθήνας, ἐγκληθεῖσαν	ἐπὶ	φαρμακείᾳ φυγεῖν ἐκ τῆς πόλεως·
[4, 76]	ἔφυγεν ἐκ τῆς πατρίδος, καταδικασθεὶς	ἐπὶ	φόνῳ διὰ τοιαύτας αἰτίας. τῆς
[4, 7]	Μοῦσαι δ´ ἐννέα πᾶσαι ἀμειβόμεναι	ὀπὶ	καλῇ· Ἡσίοδος δὲ καὶ τὰ
[4, 28]	δὲ καὶ τὴν Ἀντιόπην συναγωνισαμένην	τἀνδρὶ	Θησεῖ, καὶ κατὰ τὴν μάχην
[4, 81]	δὲ περὶ τούτων ἀρκούντως διεληλυθότες	περὶ	Ἀρισταίου γράφειν ἐγχειρήσομεν. Ἀρισταῖος γὰρ
[4, 71]	δ´ ἡμῖν διευκρινημένων πειρασόμεθα διελθεῖν	περὶ	Ἀσκληπιοῦ καὶ τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ.
[4, 27]	~Ἡμῖν δ´ οὐ παραλειπτέον τὰ	περὶ	Ἄτλαντος μυθολογούμενα καὶ τὰ περὶ
[4, 9]	εἰρημένον τρόπον. τὴν δὲ γεγενημένην	περὶ	αὐτὸν ἀρετὴν οὐκ ἐν ταῖς
[4, 5]	προσάψαι, τὰς ἀφορμὰς ἀπὸ τῶν	περὶ	αὐτὸν ἐπιτηδευμάτων λαβόντας. Βακχεῖον μὲν
[4, 48]	φασὶ τὸν Αἰήτην μετὰ τῶν	περὶ	αὐτὸν στρατιωτῶν διώξαντα τοὺς Ἕλληνας
[4, 25]	οὐκ ἀνοίκειόν ἐστι παρεκβάντας βραχέα	περὶ	αὐτοῦ διελθεῖν. οὗτος γὰρ ἦν
[4, 76]	διήνεγκεν ὥστε τοὺς μεταγενεστέρους μυθολογῆσαι	περὶ	αὐτοῦ διότι τὰ κατασκευαζόμενα τῶν
[4, 5]	περὶ μὲν Διονύσου καὶ τῶν	περὶ	αὐτοῦ μυθολογουμένων ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσι
[4, 6]	δὲ Πριάπου καὶ τῶν μυθολογουμένων	περὶ	αὐτοῦ νῦν διέξιμεν, οἰκεῖον ὁρῶντες
[4, 39]	ἀλλ´ οὖν οὐδὲν τῶν μυθολογουμένων	περὶ	αὐτοῦ παραλελοίπαμεν. ~περὶ δὲ τῶν
[4, 18]	στηλῶν ἐμνήσθημεν, οἰκεῖον εἶναι νομίζομεν	περὶ	αὐτῶν διελθεῖν. Ἡρακλῆς γὰρ παραβαλὼν
[4, 40]	συνεστράτευσεν, οἰκεῖον ἂν εἴη διελθεῖν	περὶ	αὐτῶν. Ἰάσονα γενέσθαι λέγουσιν υἱὸν
[4, 30]	Σαρδόνα γενομένης ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσι,	περὶ	δ´ Ἡρακλέους τὰ συνεχῆ τοῖς
[4, 75]	δ´ ἡμῖν διευκρινημένων πειρασόμεθα διεξιέναι	περὶ	Δαιδάλου καὶ Μινωταύρου καὶ τῆς
[4, 84]	τῆς θεᾶς ἀπαγγελίαν· ~νυνὶ δὲ	περὶ	Δάφνιδος πειρασόμεθα διελθεῖν τὰ μυθολογούμενα.
[4, 83]	μὲν Ἀρισταίου τοῖς ῥηθεῖσιν ἀρκεσθησόμεθα,	περὶ	δὲ Δάφνιδος καὶ Ἔρυκος πειρασόμεθα
[4, 25]	τε θηρία καὶ τὰ δένδρα.	περὶ	δὲ παιδείαν ἀσχοληθεὶς καὶ τὰ
[4, 6]	τοῖς ῥηθεῖσι στοχαζόμενοι τῆς συμμετρίας.	~Περὶ	δὲ Πριάπου καὶ τῶν μυθολογουμένων
[4, 81]	τῆς Ὑψέως θυγατρὸς τοῦ Πηνειοῦ·	περὶ	δὲ τῆς γενέσεως αὐτοῦ μυθολογοῦσί
[4, 82]	μαθεῖν παρ´ αὐτοῦ τῶν χρησίμων·	περὶ	δὲ τὸ ὄρος τὸ καλούμενον
[4, 63]	ἑτέρας γυναικός, ὑπομένοντα πάντα κίνδυνον.	περὶ	δὲ τούτων δόντες ἀλλήλοις ὅρκους
[4, 67]	τοὺς μεθ´ ἑαυτοῦ Βοιωτοὺς ὠνόμασε.	περὶ	δὲ τῶν Αἰολέων τούτων ἀναγκαῖον
[4, 40]	τῶν μυθολογουμένων περὶ αὐτοῦ παραλελοίπαμεν.	~περὶ	δὲ τῶν Ἀργοναυτῶν, ἐπειδὴ τούτοις
[4, 72]	υἱῶν αὐτοῦ τοῖς ῥηθεῖσιν ἀρκεσθησόμεθα,	περὶ	δὲ τῶν Ἀσωποῦ θυγατέρων καὶ
[4, 69]	τοῖς ῥηθεῖσι, στοχαζόμενοι τῆς συμμετρίας,	περὶ	δὲ {τῶν} Λαπιθῶν καὶ Κενταύρων
[4, 38]	δὲ πλησίον αὐτοῦ πυρὰν εὐμεγέθη·	περὶ	δὲ τῶν λοιπῶν ἔφησε Διὶ
[4, 26]	πάλιν ἔπλευσεν εἰς τὴν Λιβύην.	περὶ	δὲ τῶν μήλων τούτων διαπεφωνήκασιν
[4, 7]	τῶν τοιούτων ἅλις ἡμῖν ἐχέτω.	~Περὶ	δὲ τῶν Μουσῶν, ἐπειδήπερ ἐμνήσθημεν
[4, 85]	Δάφνιδος ἱκανῶς ἡμῖν {πάλιν} εἰρήσθω,	περὶ	δὲ Ὠρίωνος τὰ μυθολογούμενα νῦν
[4, 22]	Ἡρακλείαν. Ταῦτα μὲν οὖν ἔπραξε	περὶ	ἐκείνους τοὺς τόπους. ἐντεῦθεν δ´
[4, 63]	Ἑλένην, τῷ δ´ ἑτέρῳ συμπρᾶξαι	περὶ	ἑτέρας γυναικός, ὑπομένοντα πάντα κίνδυνον.
[4, 59]	τὴν Τροίαν στρατεῦσαι. ~Ἐπεὶ δὲ	περὶ	Ἡρακλέους καὶ τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ
[4, 8]	παλαιὰς μυθολογίας, καὶ μάλιστα τὰς	περὶ	Ἡρακλέους. τῷ μὲν γὰρ μεγέθει
[4, 39]	συνοικίσαι τὴν Ἥβην τῷ Ἡρακλεῖ,	περὶ	ἧς καὶ τὸν ποιητὴν τεθεικέναι
[4, 1]	ἔθνεσι μυθολογουμένας πράξεις καὶ τὰ	περὶ	θεῶν παρ´ αὐτοῖς ἱστορούμενα, πρὸς
[4, 61]	ἀρκούντως διεληλυθότες τὰ λειπόμενα τῶν	περὶ	Θησέα γενομένων ἀναγράψομεν. ~Δευκαλίων ὁ
[4, 59]	αὐτοῦ διήλθομεν, οἰκεῖον ἂν εἴη	περὶ	Θησέως εἰπεῖν διὰ τὸ τοῦτον
[4, 63]	Θησεῖον. ~Ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ τὸν	περὶ	Θησέως λόγον ἀποδεδώκαμεν, ἐν μέρει
[4, 33]	προσπεσὼν ἄφνω τὸν Εὔρυτον ἀπέκτεινε	περὶ	Κλεωνάς, ἔνθα νῦν ἐστιν ἱερὸν
[4, 35]	υἱὸν Τυδέα. Τὰ μὲν οὖν	περὶ	Μελέαγρον καὶ Ἀλθαίαν, ἔτι δ´
[4, 83]	καὶ παρὰ τοῖς Ἕλλησι. ~Καὶ	περὶ	μὲν Ἀρισταίου τοῖς ῥηθεῖσιν ἀρκεσθησόμεθα,
[4, 18]	ἔπραξε πρότερον κατὰ τὴν Ἑλλάδα.	περὶ	μὲν γὰρ τὰ καλούμενα Τέμπη
[4, 56]	ἐμφανῆ σημεῖα τῆς τούτων ἀνακομιδῆς.	περὶ	μὲν γὰρ τὴν Τυρρηνίαν καταπλεύσαντας
[4, 85]	ὑπὸ τῆς Νύμφης πρόρρησιν. ~Καὶ	περὶ	μὲν Δάφνιδος ἱκανῶς ἡμῖν {πάλιν}
[4, 5]	τοὺς τὰ τοιαῦτα ἐπιτηδεύοντας. καὶ	περὶ	μὲν Διονύσου καὶ τῶν περὶ
[4, 83]	διακοσίους τηρεῖν τὸ ἱερόν. Καὶ	περὶ	μὲν Ἔρυκος εἰ καὶ πεπλεονάκαμεν,
[4, 30]	τούτοις τῆς προθέσεως διήμαρτον. Καὶ	περὶ	μὲν Ἰολάου καὶ Θεσπιαδῶν, ἔτι
[4, 72]	τῆς ἐν τῷ θεραπεύειν εὐχρηστίας.	~Περὶ	μὲν οὖν Ἀσκληπιοῦ καὶ τῶν
[4, 39]	τιμὴν ἑτέρῳ θεῷ φέρουσαν ἀτιμίαν.	Περὶ	μὲν οὖν Ἡρακλέους εἰ καὶ
[4, 6]	ἀναθεῖναι κατὰ τὸ ἱερὸν ἐντεταμένον.	περὶ	μὲν οὖν τῆς γενέσεως τοῦ
[4, 69]	Νέστωρ ὁ ἐπὶ Τροίαν στρατεύσας.	~Περὶ	μὲν οὖν τῶν Νέστορος προγόνων
[4, 54]	τελέσαι τοὺς τεθρυλημένους ἄθλους. ~Ἀλλὰ	περὶ	μὲν τοῦ θεοῦ τούτου τὰ
[4, 77]	παραδόξως εἰς τὴν Σικελίαν. ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων εἰ καὶ παράδοξός
[4, 15]	χρυσόμαλλον δέρος εἰς Κόλχους. ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων ἐν τῇ τῶν
[4, 29]	κινδύνους ὑπὲρ αὐτῆς ἀναδέξασθαι. ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων ἐν τοῖς οἰκείοις
[4, 26]	λῃστεύειν αὐτὰ τολμῶντας ἀποκτείνειν. ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων ἐξέσται διαλαμβάνειν ὡς
[4, 18]	τῇ καθ´ ἡμᾶς θαλάττῃ. ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων ἐξέσται σκοπεῖν ὡς
[4, 23]	κατὰ κράτος ἑλόντες κατέσκαψαν. ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων τὰ κατὰ μέρος
[4, 21]	κατὰ τὸ σῶμα μεγέθους. καὶ	περὶ	μὲν τῶν ἐν Φλέγρᾳ φονευθέντων
[4, 12]	ἀκουσίως τόξου βολῇ διέφθειρε. καὶ	περὶ	μὲν τῶν Κενταύρων ἱκανῶς ἡμῖν
[4, 6]	κακῶν ποτὲ δ´ ἀγαθῶν. καὶ	περὶ	μὲν τῶν τοιούτων ἅλις ἡμῖν
[4, 56]	τις {διάθεσις} καὶ διάφορος ἱστορία	περὶ	Μηδείας ἐξενήνεκται, καί τινες χαρίζεσθαι
[4, 20]	καὶ παράδοξον καθ´ ἡμᾶς συνέβη	περὶ	μίαν γυναῖκα γενέσθαι. ἔγκυος γὰρ
[4, 60]	Ἀπόλλωνι. ~Λείπεται δ´ ἡμῖν εἰπεῖν	περὶ	Μινωταύρου τοῦ ἀναιρεθέντος ὑπὸ Θησέως,
[4, 7]	προσάπτουσι τὰς οἰκείας διαθέσεις τῶν	περὶ	μουσικὴν ἐπιτηδευμάτων, οἷον ποιητικήν, μελῳδίαν,
[4, 60]	ἐδολοφόνησεν αὐτὸν διά τινων ἐγχωρίων	περὶ	Οἰνόην τῆς Ἀττικῆς. ~Μίνως δὲ
[4, 11]	μάλιστα μεταξὺ Μυκηνῶν καὶ Νεμέας	περὶ	ὄρος τὸ καλούμενον ἀπὸ τοῦ
[4, 25]	Θυώνην μετονομάσαι. ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ	περὶ	Ὀρφέως διεληλύθαμεν, μεταβησόμεθα πάλιν ἐπὶ
[4, 75]	εὐδαιμονίᾳ καὶ πλούτῳ πολὺ διήνεγκε·	περὶ	οὗ καὶ ὁ ποιητὴς Ὅμηρός
[4, 85]	ἄστροις καταριθμηθέντα τυχεῖν ἀθανάτου μνήμης.	περὶ	οὗ καὶ ὁ ποιητὴς Ὅμηρος
[4, 46]	Μηδείας ἐπὶ τὸ χρυσόμαλλον δέρος·	περὶ	οὗ τὰ κατὰ μέρος οἰκεῖον
[4, 73]	δ´ ἡμῖν διευκρινημένων πειρασόμεθα διελθεῖν	περὶ	Πέλοπος καὶ Ταντάλου καὶ Οἰνομάου·
[4, 68]	δ´ ἡμῖν διευκρινημένων, πειρασόμεθα διελθεῖν	περὶ	Σαλμωνέως καὶ Τυροῦς καὶ τῶν
[4, 31]	Μεγάραν συνῴκισεν Ἰολάῳ, διὰ τὴν	περὶ	τὰ τέκνα συμφορὰν ὑποπτευσάμενος τὴν
[4, 80]	οὐκ ἄξιον δὲ παραλιπεῖν τὴν	περὶ	τὰς θεὰς ἁγνείαν τε καὶ
[4, 28]	τὸ γεγονός. ~Τοῦ δ´ Ἡρακλέους	περὶ	ταῦτ´ ὄντος φασὶ τὰς ὑπολειφθείσας
[4, 63]	λόγον ἀποδεδώκαμεν, ἐν μέρει διέξιμεν	περί	τε τῆς κατὰ τὴν Ἑλένην
[4, 41]	φήμης διαδοθείσης κατὰ τὴν Ἑλλάδα	περί	τε τοῦ ἄθλου καὶ τῆς
[4, 64]	ἄπαις ὤν, ἐπηρώτησε τὸν θεὸν	περὶ	τέκνων γενέσεως. τῆς δὲ Πυθίας
[4, 22]	ἐπὶ τὴν θάλατταν κατεσκεύασεν ἔργα	περὶ	τὴν Ἄορνον ὀνομαζομένην λίμνην, ἱερὰν
[4, 30]	δ´ ὁ Ἰόλαος καταστήσας τὰ	περὶ	τὴν ἀποικίαν, καὶ τὸν Δαίδαλον
[4, 61]	αὐχμὸν καὶ λιμόν. ταχὺ δὲ	περὶ	τὴν Ἀττικὴν καὶ τὴν Ἑλλάδα
[4, 59]	ὀνομαζομένην Χελώνην. ἀνεῖλε δὲ καὶ	περὶ	τὴν Ἐλευσῖνα Κερκυόνα τὸν διαπαλαίοντα
[4, 74]	δόξῃ διαφέρων κατῴκει τῆς Ἀσίας	περὶ	τὴν νῦν ὀνομαζομένην Παφλαγονίαν. διὰ
[4, 72]	Ἀσωπόν. Πηνειὸς μὲν οὖν κατοικήσας	περὶ	τὴν νῦν οὖσαν Θετταλίαν ἐπώνυμον
[4, 65]	δ´ υἱῶν ἀνδρωθέντων, καὶ τῶν	περὶ	τὴν οἰκίαν ἀσεβημάτων γνωσθέντων, τὸν
[4, 15]	χείρω. ~Μετὰ δὲ ταῦτα τῶν	περὶ	τὴν Παλλήνην γιγάντων ἑλομένων τὸν
[4, 24]	ἴδιον δέ τι συνέβη γενέσθαι	περὶ	τὴν πόλιν τῶν Ἀγυριναίων. ἐν
[4, 11]	τοῦ συμβεβηκότος Τρητόν· εἶχε γὰρ	περὶ	τὴν ῥίζαν διώρυχα διηνεκῆ, καθ´
[4, 76]	ἅπαντας ὑπεραίρων ἐζήλωσε τά τε	περὶ	τὴν τεκτονικὴν τέχνην καὶ τὴν
[4, 1]	ἑαυτοῖς ἀποφαίνεσθαι γεγονέναι, καὶ τὰ	περὶ	τὴν φυτείαν τῆς ἀμπέλου φιλοτεχνήσαντα
[4, 29]	γενέσεως τῶν παίδων, ἵνα τὸν	περὶ	τῆς ἀποικίας λόγον καθαρώτερον ἐκθέσθαι
[4, 65]	χρόνον Ἀμφιαράου πρὸς Ἄδραστον στασιάζοντος	περὶ	τῆς βασιλείας, ὁμολογίας θέσθαι πρὸς
[4, 68]	Αἴσονα. Κρηθέως δὲ τελευτήσαντος ἐστασίασαν	περὶ	τῆς βασιλείας Πελίας τε καὶ
[4, 29]	ἀναγκαῖον δ´ ἡμῖν φαίνεται προδιελθεῖν	περὶ	τῆς γενέσεως τῶν παίδων, ἵνα
[4, 62]	αὐτῇ μιγῆναι. Θησέως δὲ διστάζοντος	περὶ	τῆς διαβολῆς, καὶ τὸν Ἱππόλυτον
[4, 62]	δ´ ἁρματηλατῶν, ὡς ἤκουσε τὰ	περὶ	τῆς διαβολῆς, συνεχύθη τὴν ψυχήν,
[4, 65]	τὸ νίκημα περιθείσης Ἀδράστῳ καὶ	περὶ	τῆς ἐπὶ Θήβας στρατείας ἀποφηναμένης
[4, 66]	αὐτῶν στρατηγὸς ἐπηρώτησε τὸν θεὸν	περὶ	τῆς ἐπὶ τὰς Θήβας στρατείας
[4, 50]	Ἰάσονι καὶ πάντα κίνδυνον ἀναδέχεσθαι,	περὶ	τῆς ἐπιθέσεως ἐμπεσεῖν αὐτοῖς ἀμφισβήτησιν·
[4, 66]	ἐπὶ τὰς Θήβας στρατείας καὶ	περὶ	τῆς Ἐριφύλης τῆς μητρὸς κολάσεως.
[4, 83]	ἀλλ´ οὖν οἰκείαν πεποιήμεθα τὴν	περὶ	τῆς θεᾶς ἀπαγγελίαν· ~νυνὶ δὲ
[4, 25]	δὲ παιδείαν ἀσχοληθεὶς καὶ τὰ	περὶ	τῆς θεολογίας μυθολογούμενα μαθών, ἀπεδήμησε
[4, 31]	τῆς νόσου ἐπηρώτησε τὸν Ἀπόλλω	περὶ	τῆς θεραπείας. τούτου δὲ χρήσαντος
[4, 65]	Θήβας ἀποστεῖλαι Τυδέα πρὸς Ἐτεοκλέα	περὶ	τῆς καθόδου. ἐνταῦθά φασι τὸν
[4, 47]	τῆς φήμης εἰς ἅπαντα τόπον	περὶ	τῆς Κόλχων ἀγριότητος μηδεὶς τῶν
[4, 56]	τὸ πάσας τὰς ἀποφάσεις τῶν	περὶ	τῆς Μηδείας μυθολογησάντων ἀναγράφειν οὐκ
[4, 38]	ἐπερωτήσοντας τὸν Ἀπόλλωνα τί χρὴ	περὶ	τῆς νόσου πράττειν, Δηιάνειρα δὲ
[4, 53]	Ὀλυμπίῳ. συνομοσάντων δὲ τῶν ἀριστέων	περὶ	τῆς συμμαχίας, καὶ τὴν διάταξιν
[4, 55]	τῆς περιπετείας, μάλιστα δ´ ἀπορεῖν	περὶ	τῆς ταφῆς τῶν παίδων. διόπερ
[4, 73]	ὠνόμασεν Ἱπποδάμειαν. χρηστηριαζομένῳ δ´ αὐτῷ	περὶ	τῆς τελευτῆς ἔχρησεν ὁ θεὸς
[4, 55]	Θετταλούς. οὐκ ἀγνοῶ δὲ διότι	περὶ	τῆς τῶν Θετταλῶν προσηγορίας οὐ
[4, 61]	οἱ Ἀθηναῖοι τὸν θεὸν ἐπερωτῆσαι	περὶ	τῆς τῶν κακῶν ἀπαλλαγῆς. εἶθ´
[4, 58]	ἀνελεῖν Λικύμνιον τὸν Ἠλεκτρύωνος ἐρίσαντα	περί	τινων, διὰ δὲ τὸν φόνον
[4, 83]	ἄν τις εἰκότως ἀναλογισάμενος τὴν	περὶ	τὸ ἱερὸν τοῦτο γενομένην δόξαν·
[4, 41]	τὴν ἐπιβολήν. ~καὶ πρῶτον μὲν	περὶ	τὸ Πήλιον ναυπηγήσασθαι σκάφος, πολὺ
[4, 81]	αὐτοῦ μυθολογοῦσί τινες οὕτως. Ἀπόλλωνα,	περὶ	τὸ Πήλιον τρεφομένης κόρης ὄνομα
[4, 42]	τὴν περιπέτειαν, ἀναρρῆξαι μὲν τοὺς	περὶ	τὸ σῶμα δεσμούς, ἀναβάντα δ´
[4, 51]	ὅσα ἂν ἡ Μήδεια προστάττῃ	περὶ	τὸ σῶμα τοῦ πατρός, τὰς
[4, 41]	δ´ ἔνιοι λέγουσιν ἀπὸ τῆς	περὶ	τὸ τάχος ὑπερβολῆς, ὡς ἂν
[4, 47]	διαβεβοῆσθαι γὰρ ὅτι πυρίπνοοι ταῦροι	περὶ	τὸ τέμενος ὑπῆρχον, δράκων δ´
[4, 24]	δ´ ἐστὶν ἁγνεία καὶ σεμνότης	περὶ	τὸ τέμενος ὥστε τοὺς μὴ
[4, 71]	ἐκπονήσαντας, ἐπὶ Τροίαν συστρατεῦσαι τοῖς	περὶ	τὸν Ἀγαμέμνονα· κατὰ δὲ τὸν
[4, 65]	εἰς μανίαν περιέστη· οἱ δὲ	περὶ	τὸν Ἄδραστον καὶ Πολυνείκην καὶ
[4, 66]	καρτερά, καθ´ ἣν ἐνίκησαν οἱ	περὶ	τὸν Ἀλκμαίωνα· οἱ δὲ Θηβαῖοι
[4, 5]	μεταγενεστέρους μουσικὰς συνόδους συστήσασθαι τῶν	περὶ	τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν, καὶ ἀτελεῖς
[4, 43]	τῇ μητρὶ χαρίζεσθαι. τῶν δὲ	περὶ	τὸν Ἡρακλέα παραδόξως ἐπιφανέντων, φασὶ
[4, 44]	τέκνα φιλοστοργίαν. ἐνταῦθα συμπλέοντας τοῖς	περὶ	τὸν Ἡρακλέα τοὺς ἐπικαλουμένους μὲν
[4, 12]	ἴδιον δέ τι συνέβη καὶ	περὶ	τὸν Ἡρακλέους φίλον τὸν ὀνομαζόμενον
[4, 28]	ὄντος φασὶ τὰς ὑπολειφθείσας Ἀμαζόνας	περὶ	τὸν Θερμώδοντα ποταμὸν ἀθροισθείσας πανδημεὶ
[4, 28]	ὑπερεχόντων ταῖς ἀνδραγαθίαις, ἐνίκησαν οἱ	περὶ	τὸν Θησέα, καὶ τῶν ἀντιταχθεισῶν
[4, 61]	ἔλαβε. μελλόντων δ´ ἐκπλεῖν τῶν	περὶ	τὸν Θησέα, ὁ Αἰγεὺς συνέθετο
[4, 61]	οὐρανῷ στέφανον Ἀριάδνης. τοὺς δὲ	περὶ	τὸν Θησέα φασὶ διὰ τὴν
[4, 74]	Τρωός, ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ τὰ	περὶ	τὸν Ἶλον καὶ τοὺς προγόνους
[4, 38]	μετὰ δὲ ταῦτα οἱ μὲν	περὶ	τὸν Ἰόλαον ἐλθόντες ἐπὶ τὴν
[4, 38]	ἔφησε Διὶ μελήσειν. τῶν δὲ	περὶ	τὸν Ἰόλαον ποιησάντων τὰ προστεταγμένα
[4, 79]	τῶν δὲ νεῶν ὑπὸ τῶν	περὶ	τὸν Κώκαλον Σικανῶν ἐμπυρισθεισῶν τὴν
[4, 34]	βραχὺ παρεκβάντας ἡμᾶς ἀπαγγεῖλαι τὴν	περὶ	τὸν Μελέαγρον περιπέτειαν. Οἰνεὺς γάρ,
[4, 18]	τῇ Βοιωτίᾳ τοὐναντίον ἐμφράξας τὸ	περὶ	τὸν Μινύειον Ὀρχομενὸν ῥεῖθρον ἐποίησε
[4, 2]	οὐ πολὺ δὲ λειπόμενον τῆς	περὶ	τὸν οἶνον εὐωδίας. τοῦτο δὲ
[4, 37]	Αἰγίμιος, καὶ τοῖς Λαπίθαις τοῖς	περὶ	τὸν Ὄλυμπον ἱδρυμένοις, ὧν ἐδυνάστευε
[4, 69]	καὶ τούτων Λαπίθης μὲν κατοικῶν	περὶ	τὸν Πηνειὸν ποταμὸν ἐβασίλευσε τῶν
[4, 65]	Ἀταλάντης τῆς Σχοινέως. τοὺς δὲ	περὶ	τὸν Πολυνείκην ἐπιβαλέσθαι πείθειν Ἀμφιάραον
[4, 85]	προσθεῖναι νομίζομεν τοῖς προκειμένοις τὰς	περὶ	τὸν πορθμὸν διηγήσεις. φασὶ γὰρ
[4, 72]	μὲν εἰς Βοιωτίαν ἐλθὼν κατῴκησε	περὶ	τὸν ποταμὸν τὸν ἀπ´ ἐκείνου
[4, 49]	ξίφη παρενέγκαντα λάθρᾳ δοῦναι τοῖς	περὶ	τὸν Τελαμῶνα, καὶ τὴν τοῦ
[4, 49]	σωτηρίας αὐτοῖς. εὐθὺς γὰρ τοὺς	περὶ	τὸν Τελαμῶνα φονεῦσαι μὲν τῶν
[4, 64]	Λάιος ἔκρινεν ἐπερωτῆσαι τὸν θεὸν	περὶ	τοῦ βρέφους τοῦ ἐκτεθέντος, ὁ
[4, 31]	γενομένην ἀτυχίαν εὐλαβηθείς, ἀπεκρίθη βουλεύσεσθαι	περὶ	τοῦ γάμου. ὁ δ´ ἀποτυχὼν
[4, 73]	Ἱπποδάμεια συνοικήσῃ. εὐλαβούμενον οὖν αὐτὸν	περὶ	τοῦ γάμου τῆς θυγατρὸς κρῖναι
[4, 27]	περὶ Ἄτλαντος μυθολογούμενα καὶ τὰ	περὶ	τοῦ γένους τῶν Ἑσπερίδων. κατὰ
[4, 1]	τὰ παρὰ τοῖς Ἕλλησι λεγόμενα	περὶ	τοῦ θεοῦ τούτου διέξιμεν. ~Κάδμον
[4, 85]	αἰὲν ἀαγές. ὁμοίως δὲ καὶ	περὶ	τοῦ μεγέθους ἐμφανίζων, καὶ προεκθέμενος
[4, 33]	γενόμενος τῷ πατρὶ πρὸς Ἡρακλέα	περὶ	τοῦ μισθοῦ τὸ νίκημα ἀπέδωκεν
[4, 74]	Πέλοπος ἐμνήσθημεν, ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ	περὶ	τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ταντάλου διελθεῖν,
[4, 6]	ἀθανάτου τιμῆς. οἱ δ´ Αἰγύπτιοι	περὶ	τοῦ Πριάπου μυθολογοῦντές φασι τὸ
[4, 20]	ἐκείνοις ὑπέμεινε κακοπάθειαν, οὐδὲν δηλώσασα	περὶ	τοῦ συμβεβηκότος. τοῦ βρέφους δὲ
[4, 47]	δὲ μυθολογίας ἔχεσθαι καὶ τὰ	περὶ	τοῦ Φρίξου λεγόμενα. διαπλεῦσαι γὰρ
[4, 85]	μεγέθους ἐμφανίζων, καὶ προεκθέμενος τὰ	περὶ	τοὺς Ἀλῳάδας, ὅτι ἐνναετεῖς ἦσαν
[4, 29]	τὰς στρατείας, ἐπέτρεψεν αὐτῷ τὰ	περὶ	τοὺς Θεσπιάδας καὶ τὴν ἀποικίαν.
[4, 50]	κατὰ τὴν χώραν τὰ γενόμενα	περὶ	τοὺς συγγενεῖς ἀτυχήματα. πάντων δὲ
[4, 6]	νῦν διέξιμεν, οἰκεῖον ὁρῶντες τὸν	περὶ	τούτου λόγον ταῖς Διονυσιακαῖς ἱστορίαις.
[4, 38]	ὁ μὲν οὖν Λίχας ἀγνοῶν	περὶ	τούτων ἀπήνεγκε τὴν ἐσθῆτα πρὸς
[4, 81]	λαμβάνειν μεγάλας προσόδους. ~Ἡμεῖς δὲ	περὶ	τούτων ἀρκούντως διεληλυθότες περὶ Ἀρισταίου
[4, 61]	Ἑλλήνων ἡγεμονίας ὠρέχθησαν. ἡμεῖς δὲ	περὶ	τούτων ἀρκούντως διεληλυθότες τὰ λειπόμενα
[4, 64]	μητέρα Θησέως Αἴθραν. ~Ἡμεῖς δὲ	περὶ	τούτων ἀρκούντως εἰρηκότες τὰ περὶ
[4, 28]	ἐκείνων κατῴκησαν. ἡμεῖς δ´ ἀρκούντως	περὶ	τούτων διεληλυθότες ἐπάνιμεν πάλιν ἐπὶ
[4, 1]	ἡμεῖς δὲ τὰ κατὰ μέρος	περὶ	τούτων εἰρηκότες νῦν τὰ παρὰ
[4, 10]	δὲ παρελθὼν εἰς Δελφοὺς καὶ	περὶ	τούτων ἐπερωτήσας τὸν θεόν, ἔλαβε
[4, 53]	ἀγῶνα καὶ γυμνικόν, τά τε	περὶ	τῶν ἄθλων διατάξαι καὶ θεωροὺς
[4, 48]	νηὶ συμπλεύσαντα προειπεῖν μὲν Ἡρακλεῖ	περὶ	τῶν ἄθλων καὶ τῆς ἀθανασίας,
[4, 65]	ἀλλήλους, καθ´ ἃς ἐπέτρεπον κρῖναι	περὶ	τῶν ἀμφισβητουμένων Ἐριφύλην, γυναῖκα μὲν
[4, 57]	~Ἡμῖν δ´ ἀρκούντως ἐξειργασμένοις τὴν	περὶ	τῶν Ἀργοναυτῶν ἱστορίαν καὶ τὰ
[4, 56]	εἶναι κρίνοντες τὰ καταλειπόμενα τῆς	περὶ	τῶν Ἀργοναυτῶν ἱστορίας προσθήσομεν. οὐκ
[4, 1]	ἱστορούμενα κατὰ τοὺς ἀρχαίους χρόνους	περὶ	τῶν ἐπιφανεστάτων ἡρώων τε καὶ
[4, 64]	περὶ τούτων ἀρκούντως εἰρηκότες τὰ	περὶ	τῶν ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας ἱστορήσομεν,
[4, 18]	ἡμᾶς καιρῶν. Ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ	περὶ	τῶν Ἡρακλέους στηλῶν ἐμνήσθημεν, οἰκεῖον
[4, 85]	κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν	περὶ	τῶν ἡρώων καὶ ἡμιθέων ἀρκούντως
[4, 64]	ὑποβολήν, ἐπεχείρησεν ἐπερωτῆσαι τὴν Πυθίαν	περὶ	τῶν κατ´ ἀλήθειαν γονέων. κατὰ
[4, 53]	ἐκκλησίαν τὰ πλήθη. ἀπολογησάμενον δὲ	περὶ	τῶν πεπραγμένων, καὶ διδάξαντα διότι
[4, 42]	πρὸς τὸν Ἀπόλλω τοὺς ἐπερωτήσοντας	περὶ	τῶν συμβεβηκότων. ἐκπεσόντος οὖν χρησμοῦ
[4, 55]	καὶ διαφώνους ἑτέρας παραδεδόσθαι συμβέβηκε,	περὶ	ὧν ἐν οἰκειοτέροις μνησθησόμεθα καιροῖς.
[4, 32]	ἀνελόντος, ἀπεστέρησε τῶν ὡμολογημένων ἵππων,	περὶ	ὧν ἐν τοῖς Ἀργοναύταις τὰ
[4, 28]	πανδημεὶ σπεῦσαι τοὺς Ἕλληνας ἀμύνασθαι	περὶ	ὧν Ἡρακλῆς στρατεύσας διειργάσατο. διαφορώτατα
[4, 80]	ἀναβιβασθῆναι καὶ καταστερισθείσας ἄρκτους προσαγορευθῆναι·	περὶ	ὧν καὶ τὸν Ἄρατον συμφωνοῦντα
[4, 5]	λοιπὰς προσηγορίας ἐπιθετικὰς αὐτῷ γεγενῆσθαι,	περὶ	ὧν μακρὸν ἂν εἴη λέγειν
[4, 77]	κόρους καὶ κόρας {ἑπτὰ} κατεσθίειν,	περὶ	ὧν προειρήκαμεν. τὸν οὖν Δαίδαλον
[4, 59]	ἐν Τροιζῆνι παρὰ Πιτθεῖ τῷ	μητροπάτορι,	καὶ τὰ μυθολογούμενα σύμβολα ἀνῃρημένος
[4, 73]	Πίσῃ Ἄρης Ἁρπίνῃ τῇ Ἀσωποῦ	θυγατρὶ	μιγεὶς ἐγέννησεν Οἰνόμαον. οὗτος δὲ
[4, 33]	παρὰ Ἄλεῳ τῷ βασιλεῖ, τῇ	θυγατρὶ	τούτου λάθρᾳ μιγεὶς Αὔγῃ καὶ
[4, 48]	ἀνοιξάντων προθύμως ὡς ἂν βασιλέως	θυγατρί,	φασὶ τοὺς Ἀργοναύτας εἰσπεσόντας ἐσπασμένοις
[4, 30]	τοῦτο τὸ γέρας καθαπερεί τινι	πατρί.	διὰ γὰρ τὴν πρὸς αὐτοὺς
[4, 11]	τό τε τῷ Διὶ καὶ	πατρὶ	μὴ πείθεσθαι καὶ ἀσύμφορον ἐφαίνετο
[4, 33]	ὃν καιρὸν δικαστὴς γενόμενος τῷ	πατρὶ	πρὸς Ἡρακλέα περὶ τοῦ μισθοῦ
[4, 32]	υἱῶν τοῦ Λαομέδοντος ἐναντιούμενος τῷ	πατρὶ	τὰς ἵππους ἀποδοῦναι συνεβούλευσεν τῷ
[4, 74]	θυγατέρας. τούτων δ´ ὑπακουσάντων τῇ	μητρὶ	καὶ κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν
[4, 44]	λέγεται τὴν βασιλείαν παραδόντας τῇ	μητρὶ	Κλεοπάτρᾳ συστρατεῦσαι τοῖς ἀριστεῦσιν. ἀναχθέντας
[4, 67]	γυναῖκα τοῦ Μεταποντίου, βοηθοῦντες τῇ	μητρὶ	τὴν Αὐτολύτην ἀνεῖλον. δεινῶς δὲ
[4, 43]	προσήγαγον οἱ πρόγονοι, βουλόμενοι τῇ	μητρὶ	χαρίζεσθαι. τῶν δὲ περὶ τὸν
[4, 50]	ἡμέρας καπνῷ, τῆς δὲ νυκτὸς	πυρί,	πρὸς τὴν ὑπερκειμένην τῆς θαλάττης
[4, 77]	μὲν ἀνώτερα μέρη τοῦ σώματος	ἄχρι	τῶν ὤμων ἔχειν ταύρου, τὰ
[4, 80]	ἀργυροῖς καὶ χρυσοῖς διετέλεσαν τιμῶντες	ἄχρι	τῶνδε τῶν ἱστοριῶν γραφομένων. νεὼν
[4, 23]	συγχωρήσας αὐτοῖς λαμβάνειν τοὺς καρπούς,	μέχρι	ἄν τις τῶν ἐκγόνων αὐτοῦ
[4, 24]	τὰς κόμας {ἱερὰς} Ἰολάῳ τρέφουσι,	μέχρι	ἂν ὅτου θυσίαις μεγαλοπρεπέσι καλλιερήσαντες
[4, 46]	μὲν Μήδειαν ἐπαγγείλασθαι συνεργήσειν αὐτοῖς	μέχρι	ἂν συντελέσωσι τὸν προκείμενον ἆθλον,
[4, 56]	τὸν ἀρχαίοις μὲν κεχαραγμένον γράμμασι,	μέχρι	δὲ τῶν νεωτέρων χρόνων διαμείναντα
[4, 15]	ὧν τὴν ἐπιγονὴν συνέβη διαμεῖναι	μέχρι	τῆς Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος βασιλείας.
[4, 19]	Ἡρακλέους χρόνον ἐλευθέρα καὶ ἀπόρθητος	μέχρι	τοῦ καθ´ ἡμᾶς χρόνου· τὸ
[4, 73]	δ´ ἱπποδρομίαν ἀπὸ τῆς Πίσης	μέχρι	τοῦ κατὰ Κόρινθον Ἰσθμοῦ πρὸς
[4, 45]	κατοικῆσαι τῆς Ἰταλίας ἀκρωτήριον τὸ	μέχρι	τοῦ νῦν ἀπ´ ἐκείνης Κίρκαιον
[4, 78]	ταύτῃ τινὰ τῶν ἔργων ἃ	μέχρι	τοῦ νῦν διαμένει. πλησίον μὲν
[4, 23]	καὶ στρατηγοὺς ἐπιφανεῖς γεγενῆσθαι τοὺς	μέχρι	τοῦ νῦν ἡρωικῆς τιμῆς τυγχάνοντας,
[4, 29]	μάλιστα τὴν πεδιάδα χώραν, ἣν	μέχρι	τοῦ νῦν καλεῖσθαι Ἰολαεῖον. ἐξημερώσας
[4, 84]	βουκολικὸν ποίημα καὶ μέλος, ὃ	μέχρι	τοῦ νῦν κατὰ τὴν Σικελίαν
[4, 39]	μιμουμένην τὴν ἀληθινὴν γένεσιν· ὅπερ	μέχρι	τοῦ νῦν ποιεῖν τοὺς βαρβάρους
[4, 24]	αὐτῷ γίνεσθαι κατ´ ἐνιαυτὸν τὰς	μέχρι	τοῦ νῦν τηρουμένας· πάντες γὰρ
[4, 29]	Θήβαις, ὧν τοὺς ἀπογόνους φασὶ	μέχρι	τοῦ νῦν τιμᾶσθαι, ἑπτὰ δ´
[4, 24]	τέμενος κατεσκεύασεν ἥρωι Γηρυόνῃ, ὃ	μέχρι	τοῦ νῦν τιμᾶται παρὰ τοῖς
[4, 18]	ἱερὰς διαμεῖναι κατὰ τὴν Ἰβηρίαν	μέχρι	τῶν καθ´ ἡμᾶς καιρῶν. Ἡμεῖς
[4, 30]	τούτων ἀκολούθως τῷ χρησμῷ διέμεινε	μέχρι	τῶν καθ´ ἡμᾶς καιρῶν. οἱ
[4, 21]	κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους διαμεῖναι	μέχρι	τῶν καθ´ ἡμᾶς χρόνων· πολλοὺς
[4, 18]	ἡ ταύτης τῆς πόλεως εὐδαιμονία	μέχρι	τῶν νεωτέρων καιρῶν, ἐν οἷς
[4, 29]	ἀπογόνους ἡγήσασθαί φασι τῆς πόλεως	μέχρι	τῶν νεωτέρων καιρῶν. τοὺς δὲ
[4, 30]	κατεσκεύασεν ἔργα πολλὰ καὶ μεγάλα	μέχρι	τῶν νῦν καιρῶν διαμένοντα καὶ
[4, 56]	Ἀργοναύτας ἀνὰ τὸν Ἴστρον πλεύσαντας	μέχρι	τῶν πηγῶν κατενεχθῆναι διὰ τῆς
[4, 21]	καὶ τούτων τῶν ἀνδρῶν ὑπομνήματα	μέχρι	τῶνδε τῶν καιρῶν διαμένει κατὰ
[4, 19]	ἐκβαρβαρωθῆναι συνέβη. οἱ δὲ Κελτοὶ	μέχρι	τῶνδε τῶν καιρῶν τιμῶσι ταύτην
[4, 56]	ἀπὸ τῆς νεὼς προσαγορεῦσαι, καὶ	μέχρι	τῶνδε τῶν χρόνων διαμένειν αὐτοῦ
[4, 10]	οὖν ἄλλοις οἱ γονεῖς τοὔνομα	περιτιθέασι,	τούτῳ δὲ μόνῳ ἡ ἀρετὴ
[4, 30]	δ´ ἑαυτοὺς τρέφεσθαι γάλακτι καὶ	κρέασι	καὶ πολλὰς ἀγέλας κτηνῶν τρέφοντες
[4, 84]	διαθρέψαι, παρεχομένων τῶν ὀρῶν πολλαῖς	μυριάσι	χορηγίας εἰς τροφὴν ἀνέκλειπτον. ἐν
[4, 81]	εἶναι κυνηγόν, ᾗ καὶ θεοὶ	παρακεχωρήκασι	τῆς ἐν τούτοις ἁμίλλης, ὁμολογουμένην
[4, 20]	τῆς χώρας πολλῆς ἐργασίας προσδεομένης,	εἰθίκασι	τὰς γυναῖκας τῶν κακοπαθειῶν τῶν
[4, 44]	δὲ καὶ τὸν Ἡρακλέα τινὲς	παραδεδώκασι	πρὸς ὑδρείαν ἐξελθόντα κατὰ τὴν
[4, 61]	λευκοῖς ἱστίοις, ἐὰν δὲ ἀπόληται,	μέλασι,	καθάπερ καὶ πρότερον ποιεῖν εἰώθεσαν.
[4, 50]	τοῖς κατὰ τὸν Πόντον τόποις	ἀπολώλασι.	διόπερ τὸν Πελίαν καιρὸν ἔχειν
[4, 52]	ἡγησαμένων ἐνδεχομένας ἔχειν, ὑπουργῆσαι τοῖς	προστάγμασι.	καὶ τὰς μὲν ἄλλας ἁπάσας
[4, 30]	τοῦ βίου διεξαγωγὴν ἐν τοῖς	ὀρύγμασι	ποιούμενοι τοὺς ἐκ τῶν πολέμων
[4, 50]	ἀνελόντα ταχὺ τὴν προσήκουσαν τοῖς	ἀσεβήμασι	κομίσασθαι τιμωρίαν. τὸν γὰρ Ἰάσονα
[4, 22]	ἐν τοῖς κατὰ τὴν θήραν	ἀνδραγαθήμασι	διωνομασμένον ἐν μὲν τοῖς ἔμπροσθεν
[4, 79]	Μητέρων, διαφόρως ἐτίμων τὰς θεάς,	ἀναθήμασι	πολλοῖς κοσμοῦντες τὸ ἱερὸν αὐτῶν.
[4, 83]	καὶ προσορμισθεὶς τῇ νήσῳ πολλοῖς	ἀναθήμασι	τὸ ἱερόν, ὡς ἂν ἰδίας
[4, 25]	θεολογίαις καὶ ταῖς τελεταῖς καὶ	ποιήμασι	καὶ μελῳδίαις. συνεστρατεύσατο δὲ καὶ
[4, 14]	πάλιν τὸν ἐν τοῖς κούφοις	ἀθλήμασι	πρωτεύοντα καταγωνίσασθαι τοὺς ἐν τοῖς
[4, 7]	τῇ γὰρ δόξῃ καὶ τοῖς	φρονήμασι	μετεωρίζεσθαι τὰς ψυχὰς εἰς ὕψος
[4, 70]	τοὺς δὲ Κενταύρους μετεωρισθέντας τοῖς	προτερήμασι,	καὶ ὁρμωμένους ἐκ τῆς Φολόης,
[4, 12]	κατεσκεύαζεν. ἀλλ´ ὅμως τοὺς τοιούτοις	προτερήμασι	πλεονεκτοῦντας Ἡρακλῆς παραδόξως κατηγωνίσατο, καὶ
[4, 56]	τρίποδα τὸν ἀρχαίοις μὲν κεχαραγμένον	γράμμασι,	μέχρι δὲ τῶν νεωτέρων χρόνων
[4, 76]	κατεσκεύαζον τὰ ἀγάλματα τοῖς μὲν	ὄμμασι	μεμυκότα, τὰς δὲ χεῖρας ἔχοντα
[4, 5]	Σατύρους τοῖς πρὸς γέλωτα συνεργοῦσιν	ἐπιτηδεύμασι	χρωμένους, παρασκευάζειν τῷ Διονύσῳ τὸν
[4, 55]	θεὸν ὅπως χρηστέον ἐστὶ τοῖς	σώμασι	τῶν παίδων, προστάξαι τὴν Πυθίαν
[4, 81]	κυνῶν διασπασθέντα. τὴν δ´ αἰτίαν	ἀποδιδόασι	τῆς ἀτυχίας οἱ μὲν ὅτι
[4, 51]	κατὰ τὰς ὁδοὺς συντρέχοντος, παραγγέλλειν	πᾶσι	δέχεσθαι τὴν θεὸν εὐσεβῶς· παρεῖναι
[4, 55]	στερηθέντα τέκνων καὶ γυναικὸς δόξαι	πᾶσι	δίκαια πεπονθέναι· διὸ καὶ μὴ
[4, 2]	καὶ διὰ τοῦτο τυχεῖν παρὰ	πᾶσι	μεγίστων τιμῶν. εὑρεῖν δ´ αὐτὸν
[4, 41]	καθελκύσαντα τὸ σκάφος καὶ κοσμήσαντα	πᾶσι	τοῖς ἀνήκουσι πρὸς ἔκπληξιν λαμπρῶς,
[4, 53]	δι´ ἀπάτην ἠτύχησαν. ~καθόλου δὲ	πᾶσι	τοῖς συγγενέσιν ἐπαγγειλάμενον ἐπιεικῶς καὶ
[4, 44]	τινα τῶν ἀρχαιολογουμένων μὴ συμφώνως	ἅπασι	τοῖς ποιηταῖς καὶ συγγραφεῦσι συγκρίνωμεν.
[4, 32]	ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ καὶ	ἀνδράσι	παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν, χήρωσε
[4, 49]	ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ καὶ	ἀνδράσι	παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν, χήρωσε
[4, 50]	γὰρ εἶναι πεντήκοντα καὶ τρισὶν	ἀνδράσι	περιγενέσθαι βασιλέως δύναμιν ἔχοντος καὶ
[4, 51]	ἐντυχοῦσαν τῷ Πελίᾳ παρακαλέσαι ταῖς	θυγατράσι	διακελεύσασθαι συνεργεῖν καὶ πράττειν ἅπερ
[4, 51]	εὐεργεσίας. διόπερ τοῦ Πελίου ταῖς	θυγατράσι	διαρρήδην εἰπόντος πάντα πράττειν ὅσα
[4, 49]	τοῖς ἔπεσιν, ἀλλ´ οἷόν τινά	φασι	βίην Ἡρακληείην εἶναι, ἐμὸν πατέρα
[4, 32]	Τληπόλεμον λέγοντα ἀλλ´ οἷόν τινά	φασι	βίην Ἡρακληείην εἶναι, ἐμὸν πατέρα
[4, 54]	ὑπὲρ Ἰάσονος τὸν ὑπολειπόμενον λόγον.	φασὶ	γὰρ αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατοικοῦντα
[4, 4]	πολὺ τοῖς χρόνοις προτεροῦντα τούτου.	φασὶ	γὰρ ἐκ Διὸς καὶ Φερσεφόνης
[4, 45]	ἐσομένης ταῖς τῶν Ἀργοναυτῶν πράξεσι.	φασὶ	γὰρ Ἡλίου δύο γενέσθαι παῖδας,
[4, 85]	τὰς περὶ τὸν πορθμὸν διηγήσεις.	φασὶ	γὰρ οἱ παλαιοὶ μυθογράφοι τὴν
[4, 9]	Ἀκρισίου τοίνυν Δανάης καὶ Διός	φασι	γενέσθαι Περσέα· τούτῳ δὲ μιγεῖσαν
[4, 56]	τοῖς συγγραφεῦσιν αἰτίαν τῆς πλάνης	φασὶ	γενέσθαι τὴν ὁμωνυμίαν τῶν ποταμῶν.
[4, 71]	αὐτοῦ τῶν ἐγκλημάτων. Ἀσκληπιοῦ δέ	φασι	γενομένους υἱοὺς Μαχάονα καὶ Ποδαλείριον,
[4, 4]	παιδείᾳ καλῶν ψυχαγωγεῖν τὸν θεόν.	φασὶ	δὲ καὶ παιδαγωγὸν καὶ τροφέα
[4, 4]	πλῆθος περιάγεσθαι καθωπλισμένων λόγχαις τεθυρσωμέναις.	φασὶ	δὲ καὶ τὰς Μούσας αὐτῷ
[4, 70]	μύθου καταταχθῆναι ὡς διφυεῖς ὄντας.	φασὶ	δὲ τούτους ὡς συγγενεῖς ὑπάρχοντας
[4, 61]	τοὺς δὲ περὶ τὸν Θησέα	φασὶ	διὰ τὴν ἁρπαγὴν τῆς κόρης
[4, 4]	τοῖς βασιλεῦσι καταδειχθῆναι τὸ διάδημά	φασι.	διμήτορα δ´ αὐτὸν προσαγορευθῆναι λέγουσι
[4, 77]	τὸν μυθολογούμενον Μινώταυρον. τοῦτον δέ	φασι	διφυῆ γεγονέναι, καὶ τὰ μὲν
[4, 55]	δὲ τῶν Κορινθίων τὸ προσταχθέν,	φασὶ	Θετταλὸν μὲν τὸν διαφυγόντα τὸν
[4, 7]	τῶν μυθογράφων καὶ μάλιστα δεδοκιμασμένοι	φασὶ	θυγατέρας εἶναι Διὸς καὶ Μνημοσύνης·
[4, 66]	διαφόρους ταῖς κατασκευαῖς· παρ´ ἧς	φασι	καὶ τὸν ποιητὴν Ὅμηρον πολλὰ
[4, 84]	κατὰ τὴν Σικελίαν ἐστίν, ἅ	φασι	κάλλει τε καὶ φύσει καὶ
[4, 55]	δ´ οὖν Μήδειαν ἐν Θήβαις	φασὶ	καταλαβοῦσαν Ἡρακλέα μανικῷ πάθει συνεχόμενον
[4, 70]	τε Θησέα καὶ τοὺς Κενταύρους,	φασὶ	μεθυσθέντας ἐπιβαλέσθαι ταῖς κεκλημέναις γυναιξὶ
[4, 82]	κυνῶν διεφθάρη. ~τὸν δ´ Ἀρισταῖόν	φασι	μετὰ τὴν Ἀκτέωνος τελευτὴν ἐλθεῖν
[4, 53]	πέρας συντελέσαι τὴν ὑπόσχεσιν αὐτόν	φασι	μετά τινα χρόνον συνοικίσαντα πάσας
[4, 29]	ταῖς Θήβαις, ὧν τοὺς ἀπογόνους	φασὶ	μέχρι τοῦ νῦν τιμᾶσθαι, ἑπτὰ
[4, 32]	Τροίαν ἐστράτευσεν, ὡς μέν τινές	φασι,	ναυσὶ μακραῖς ὀκτωκαίδεκα, ὡς δὲ
[4, 42]	αὐτῶν τὴν ἀπόβασιν ποιησαμένων, εὑρεθῆναί	φασι	παρθένον δεδεμένην παρὰ τὸν αἰγιαλὸν
[4, 13]	ταῦρον ἀγαγεῖν, οὗ Πασιφάην ἐρασθῆναί	φασι,	πλεύσας εἰς τὴν νῆσον, καὶ
[4, 50]	ἀγνοουμένης ἔτι κατὰ τὴν Θετταλίαν,	φασὶ	προσπεσεῖν φήμην ὅτι πάντες οἱ
[4, 18]	ἀείμνηστον ἔργον ἐπ´ αὐτῷ συντελέσαι,	φασὶ	τὰς ἄκρας ἀμφοτέρας ἐπὶ πολὺ
[4, 28]	δ´ Ἡρακλέους περὶ ταῦτ´ ὄντος	φασὶ	τὰς ὑπολειφθείσας Ἀμαζόνας περὶ τὸν
[4, 47]	Κριοῦ δέρος ἀπενέγκωσι, τὸν βασιλέα	φασὶ	τειχίσαι τὸ τέμενος καὶ φρουρὰν
[4, 44]	τοὺς καταπλέοντας ξένους· παρ´ οἷς	φασι	τὴν Ἰφιγένειαν ἐν τοῖς ὕστερον
[4, 59]	τὰς Ἀθήνας. διεξιὼν δ´, ὥς	φασι,	τὴν παραθαλάττιον, καὶ ζηλωτὴς ὢν
[4, 62]	μιγῆναι αὐτῇ. ἀντειπόντος δ´ ἐκείνου	φασὶ	τὴν Φαίδραν ἀγανακτῆσαι, καὶ ἐπανελθοῦσαν
[4, 29]	ὧν καὶ τοὺς ἀπογόνους ἡγήσασθαί	φασι	τῆς πόλεως μέχρι τῶν νεωτέρων
[4, 82]	κατὰ τὴν Σικελίαν οἰκοῦσι διαφερόντως	φασὶ	τιμηθῆναι τὸν Ἀρισταῖον ὡς θεόν,
[4, 6]	τὰς ἀφροδισιακὰς ἡδονάς. τινὲς δέ	φασι	τὸ αἰδοῖον τῶν ἀνθρώπων τοὺς
[4, 42]	δώσειν ἐπαγγειλαμένου τὰς ἀνικήτους ἵππους,	φασὶ	τὸ μὲν κῆτος ὑφ´ Ἡρακλέους
[4, 66]	υἱοῦ τελευτῆς· Ἀφροδίτης γάρ, ὥς	φασι,	τὸ παλαιὸν δωρησαμένης Ἁρμονίᾳ τῇ
[4, 6]	Αἰγύπτιοι περὶ τοῦ Πριάπου μυθολογοῦντές	φασι	τὸ παλαιὸν τοὺς Τιτᾶνας ἐπιβουλεύσαντας
[4, 39]	παρέχεσθαι, τὴν δὲ τέκνωσιν γενέσθαι	φασὶ	τοιαύτην· τὴν Ἥραν ἀναβᾶσαν ἐπὶ
[4, 2]	τούτου διέξιμεν. ~Κάδμον μὲν γάρ	φασι	τὸν Ἀγήνορος ἐκ Φοινίκης ὑπὸ
[4, 65]	ἀποδοχῆς ὑπὸ τοῦ βασιλέως τυγχανόντων,	φασὶ	τὸν Ἄδραστον χαριζόμενον αὐτοῖς ἐπαγγείλασθαι
[4, 48]	τῷ βασιλεῖ τὴν γενομένην ἐπίθεσιν,	φασὶ	τὸν Αἰήτην μετὰ τῶν περὶ
[4, 46]	μᾶλλον τῇ προαιρέσει τῶν γονέων,	φασὶ	τὸν Αἰήτην ὑποπτεύσαντα τὴν ἐκ
[4, 47]	τὴν θάλατταν προπεσεῖν. ἔνιοι δέ	φασι	τὸν βασιλέα τῶν Σκυθῶν, ὄντα
[4, 44]	τοῦ πλήθους τῶν Θρᾳκῶν συνδραμόντος,	φασὶ	τὸν Ἡρακλέα πάντων ἄριστα διαγωνισάμενον
[4, 53]	Ἀργοναυτῶν εἰς τὰς πατρίδας διαχωρίζεσθαι,	φασὶ	τὸν Ἡρακλέα συμβουλεῦσαι τοῖς ἀριστεῦσι
[4, 21]	καὶ τὴν ἀλκὴν τῶν γιγάντων,	φασὶ	τὸν Ἡρακλέα, συμμαχούντων αὐτῷ τῶν
[4, 54]	τοὺς ἐπόπτας γενομένους τῶν ὅρκων,	φασὶ	τὸν Ἰάσονα καταφρονήσαντα τῶν ὅρκων
[4, 65]	Ἐτεοκλέα περὶ τῆς καθόδου. ἐνταῦθά	φασι	τὸν μὲν Τυδέα ἐνεδρευθέντα κατὰ
[4, 65]	διὰ τοῦτο μὴ συγχωροῦντος, Πολυνείκην	φασὶ	τὸν χρυσοῦν ὅρμον, ὃν Ἀφροδίτην
[4, 52]	μετὰ δὲ ταῦτα τὴν Μήδειάν	φασι	τοῦ μὲν τὸ σῶμα κατακόπτειν
[4, 18]	τοῦ κατασκευάσαντος· ὡς δέ τινές	φασι,	τοὐναντίον τῶν ἠπείρων ἀμφοτέρων συνεζευγμένων
[4, 48]	προθύμως ὡς ἂν βασιλέως θυγατρί,	φασὶ	τοὺς Ἀργοναύτας εἰσπεσόντας ἐσπασμένοις τοῖς
[4, 56]	μεταγενεστέρων, ὧν ἐστι καὶ Τίμαιος,	φασὶ	τοὺς Ἀργοναύτας μετὰ τὴν τοῦ
[4, 43]	περὶ τὸν Ἡρακλέα παραδόξως ἐπιφανέντων,	φασὶ	τοὺς μὲν ἐν ταῖς ἀνάγκαις
[4, 54]	διαφθαρῆναι. τινὲς δὲ τῶν συγγραφέων	φασὶ	τοὺς μὲν υἱοὺς τῆς Μηδείας
[4, 24]	ἀναδείξῃ τῷ θεῷ, παραχρῆμα ἀποκαθίστασθαί	φασι	τοὺς τῇ προειρημένῃ νόσῳ κατεχομένους.
[4, 44]	διότι τινὲς τῶν μυθογράφων τυφλωθῆναί	φασι	τοὺς Φινείδας ὑπὸ τοῦ πατρός,
[4, 53]	διάταξιν τῶν ἀγώνων ἐπιτρεψάντων Ἡρακλεῖ,	φασὶ	τοῦτον {τὸν} τόπον προκρῖναι πρὸς
[4, 65]	βασιλέα. καθ´ ὃν δὴ χρόνον	φασὶ	Τυδέα τὸν Οἰνέως ἐν Καλυδῶνι
[4, 4]	γενόμενον ἐν τοῖς νεωτέροις χρόνοις	φασὶ	τῷ σώματι γενέσθαι τρυφερὸν καὶ
[4, 74]	τοῦ πατρὸς Διὸς εὐγένειαν, ὥς	φασι,	φίλος ἐγένετο τῶν θεῶν ἐπὶ
[4, 77]	διὰ τὴν κατασκευὴν τῆς βοός	φασι	φοβηθέντα τὴν ὀργὴν τοῦ βασιλέως
[4, 48]	ἀποδοῦναι τοῖς θεοῖς, δι´ οὓς	τετεύχασι	δὶς ἤδη τῆς σωτηρίας. ~ἔπειτα
[4, 80]	αἰτίαν κατασκευάσαντες ἁμάξας τετρακύκλους ἑκατὸν	ζεύγεσι	βοῶν ἐκόμισαν τὸν λίθον. διὰ
[4, 61]	δήμους, ὄντας μικροὺς μὲν τοῖς	μεγέθεσι,	πολλοὺς δὲ τὸν ἀριθμόν, μεταγαγεῖν
[4, 12]	ἔβλαπτε, τῷ δὲ δυσὶν ἠρεισμένῳ	σκέλεσι	τὴν βάσιν ὀλισθηρὰν κατεσκεύαζεν. ἀλλ´
[4, 53]	ὑπάρχειν καὶ παρὰ ταῖς πλείσταις	πόλεσι	γνωσθέντα πολλοὺς ἔχειν ἐπιθυμητὰς τῆς
[4, 80]	ἀποσεμνύνουσι τὰς θεάς. ἐνίαις δὲ	πόλεσι	καὶ πυθόχρηστοι χρησμοὶ προσέταξαν τιμᾶν
[4, 53]	καὶ θεωροὺς ἀποστεῖλαι τοὺς ταῖς	πόλεσι	προεροῦντας τὴν θέαν τῶν ἀγώνων.
[4, 23]	ἡγεμονίαν, στρατεύσαντες ἐπ´ αὐτὴν μεγάλαις	δυνάμεσι	καὶ κατὰ κράτος ἑλόντες κατέσκαψαν.
[4, 18]	καταλαβὼν τοὺς Χρυσάορος υἱοὺς τρισὶ	δυνάμεσι	μεγάλαις κατεστρατοπεδευκότας ἐκ διαστήματος, πάντας
[4, 51]	ἑαυτῆς δὲ τὰς μὲν τρίχας	δυνάμεσί	τισι χρίσασαν ποιῆσαι πολιάς, τὸ
[4, 30]	ἐν πολλαῖς τῶν πόλεων ἐτιμήθη	τεμένεσι	καὶ τιμαῖς ἡρωικαῖς. ἴδιον δέ
[4, 1]	ἀνεγράψαμεν τὰς παρὰ τοῖς ἄλλοις	ἔθνεσι	μυθολογουμένας πράξεις καὶ τὰ περὶ
[4, 24]	καὶ τῶν βοῶν τοῖς ἀποτυπωθεῖσιν	ἴχνεσι	τὴν ἐφ´ ἑαυτοῦ προσηγορίαν ἐπιθείς,
[4, 9]	αὐτὸν ἀρετὴν οὐκ ἐν ταῖς	πράξεσι	θεωρηθῆναι μόνον, ἀλλὰ καὶ πρὸ
[4, 17]	δ´ Ἡρακλῆς ἀκολούθως ταῖς προκατειργασμέναις	πράξεσι	τεθαρρηκότως ὑπέστη τοὺς κινδύνους. καὶ
[4, 45]	οἰκείας ἐσομένης ταῖς τῶν Ἀργοναυτῶν	πράξεσι.	φασὶ γὰρ Ἡλίου δύο γενέσθαι
[4, 83]	ἐπειδὰν εἰς τὸν Ἔρυκα παραβάλωσι,	μεγαλοπρεπέσι	θυσίαις καὶ τιμαῖς κοσμοῦσι τὸ
[4, 80]	τῶν ἄλλων περιοίκων θυσίαις τε	μεγαλοπρεπέσι	καὶ ταῖς ἄλλαις τιμαῖς ἀποσεμνύνουσι
[4, 24]	τρέφουσι, μέχρι ἂν ὅτου θυσίαις	μεγαλοπρεπέσι	καλλιερήσαντες τὸν θεὸν ἵλεων κατασκευάσωσι.
[4, 83]	Σικανοὶ τὴν θεὸν θυσίαις τε	μεγαλοπρεπέσι	συνεχῶς καὶ ἀναθήμασιν ἐκόσμουν· μετὰ
[4, 29]	δὲ τὴν χώραν καὶ καταφυτεύσας	δένδρεσι	καρπίμοις κατεσκεύασε περιμάχητον· ἐπὶ τοσοῦτο
[4, 84]	γλυκύτητι τῶν ὑδάτων διαφόρους καὶ	δένδρεσι	παντοίοις πεπληρῶσθαι. εἶναι δὲ καὶ
[4, 22]	τῇ Ἀρτέμιδι καὶ προσηλοῦν τοῖς	δένδρεσι,	τότε δ´ οὖν ὑπερφυῆ κάπρον
[4, 24]	ἐπ´ ἴσης τοῖς Ὀλυμπίοις θεοῖς	πανηγύρεσι	καὶ θυσίαις λαμπραῖς, καίπερ κατὰ
[4, 4]	προσκόψαντα τὸν Διόνυσον ταῖς τοιαύταις	περιστάσεσι	τὸ μὲν ἀποστῆσαι τοῦ πίνειν
[4, 5]	περιάγεσθαι, καὶ τούτους ἐν ταῖς	ὀρχήσεσι	καὶ ταῖς τραγῳδίαις τέρψιν καὶ
[4, 15]	φάτνας εἶχον διὰ τὴν ἀγριότητα,	ἁλύσεσι	δὲ σιδηραῖς διὰ τὴν ἰσχὺν
[4, 36]	τὸν Δηιανείρας γάμον τρισὶν ὕστερον	ἔτεσι	δειπνῶν παρ´ Οἰνεῖ, διακονοῦντος Εὐρυνόμου
[4, 85]	ὀνομασθῆναι, καὶ τὴν ὕστερον πολλοῖς	ἔτεσι	κτισθεῖσαν πόλιν τυχεῖν τῆς ὁμωνύμου
[4, 48]	τοὺς Ἀργοναύτας εἰσπεσόντας ἐσπασμένοις τοῖς	ξίφεσι	πολλοὺς μὲν φονεῦσαι τῶν βαρβάρων,
[4, 22]	τὴν κεφαλὴν τοῦ θηρίου ἑαυτῷ	ἀνατίθησι,	καὶ τοῖς λόγοις ἀκολούθως ἔκ
[4, 1]	ὀνομαζόμενόν φασιν εἶναι τὸν παρ´	Ἕλλησι	Διόνυσον καλούμενον. τοῦτον δὲ μυθολογοῦσιν
[4, 71]	μεγάλας χρείας αὐτοὺς παρασχέσθαι τοῖς	Ἕλλησι,	θεραπεύοντας ἐμπειρότατα τοὺς τιτρωσκομένους, καὶ
[4, 82]	βαρβάροις, ἀλλὰ καὶ παρὰ τοῖς	Ἕλλησι.	~Καὶ περὶ μὲν Ἀρισταίου τοῖς
[4, 1]	εἰρηκότες νῦν τὰ παρὰ τοῖς	Ἕλλησι	λεγόμενα περὶ τοῦ θεοῦ τούτου
[4, 47]	ὧν καὶ τερατώδεις παρὰ τοῖς	Ἕλλησι	πλασθῆναι μύθους. διαβεβοῆσθαι γὰρ ὅτι
[4, 79]	καὶ τὸ σῶμα ἀπέδωκε τοῖς	Κρησί,	πρόφασιν ἐνεγκὼν τοῦ θανάτου διότι
[4, 79]	διὰ τὸ καὶ παρὰ τοῖς	Κρησὶ	τιμᾶσθαι τὰς θεὰς ταύτας διαφερόντως.
[4, 17]	ἐγχωρίων μεγαλοπρεπῶς, καὶ βουλόμενος τοῖς	Κρησὶ	χαρίσασθαι, καθαρὰν ἐποίησε τὴν νῆσον
[4, 84]	τε καὶ φύσει καὶ τόπων	ἰδιότησι	πρὸς θερινὴν ἄνεσιν καὶ ἀπόλαυσιν
[4, 22]	τριῶν καὶ δέκα, ὡς Τίμαιός	φησι.	~μετὰ δὲ ταῦτα βουλόμενος ἐγκυκλωθῆναι
[4, 75]	οὗ καὶ ὁ ποιητὴς Ὅμηρός	φησι,	ὃς δὴ ἀφνειότατος γένετο θνητῶν
[4, 85]	Ὅμηρος ἐν τῇ Νεκυίᾳ μιμνησκόμενός	φησι	τὸν δὲ μέτ´ Ὠρίωνα πελώριον
[4, 85]	νήσου. Ἡσίοδος δ´ ὁ ποιητής	φησι	τοὐναντίον ἀναπεπταμένου τοῦ πελάγους Ὠρίωνα
[4, 63]	αἱ πράξεις συμπεπλεγμέναι ταῖς Θησέως	εἰσί.	Πειρίθους γὰρ ὁ Ἰξίονος, ἀποθανούσης
[4, 20]	ὀλίγους. διὸ καὶ τοῖς ὄγκοις	εἰσὶ	συνεσταλμένοι καὶ διὰ τὴν συνεχῆ
[4, 30]	εἰς Σαρδόνα γενομένης ἀρκεσθησόμεθα τοῖς	ῥηθεῖσι,	περὶ δ´ Ἡρακλέους τὰ συνεχῆ
[4, 5]	περὶ αὐτοῦ μυθολογουμένων ἀρκεσθησόμεθα τοῖς	ῥηθεῖσι	στοχαζόμενοι τῆς συμμετρίας. ~Περὶ δὲ
[4, 69]	τῶν Νέστορος προγόνων ἀρκεσθησόμεθα τοῖς	ῥηθεῖσι,	στοχαζόμενοι τῆς συμμετρίας, περὶ δὲ
[4, 39]	εἴδωλον, αὐτὸς δὲ μετ´ ἀθανάτοισι	θεοῖσι	τέρπεται ἐν θαλίαις καὶ ἔχει
[4, 39]	Νεκυίαν εἴδωλον, αὐτὸς δὲ μετ´	ἀθανάτοισι	θεοῖσι τέρπεται ἐν θαλίαις καὶ
[4, 83]	τῆς αὐξήσεως ἠμείβοντο ταῖς προσηκούσαις	χάρισι	καὶ τιμαῖς. οἱ μὲν γὰρ
[4, 18]	καὶ καταλαβὼν τοὺς Χρυσάορος υἱοὺς	τρισὶ	δυνάμεσι μεγάλαις κατεστρατοπεδευκότας ἐκ διαστήματος,
[4, 48]	ὀλίγαις ἡμέραις ῥίζαις καὶ βοτάναις	τισὶ	θεραπευθῆναι, τοὺς δ´ Ἀργοναύτας ἐπισιτισαμένους
[4, 33]	ἐντολὰς οὐκ ἔκρινε, ξένοις δέ	τισι	Καρσὶν ἀναγομένοις εἰς τὴν Ἀσίαν
[4, 26]	καὶ τινὲς μέν φασιν ἔν	τισι	κήποις τῶν Ἑσπερίδων ὑπάρξαι κατὰ
[4, 51]	δὲ τὰς μὲν τρίχας δυνάμεσί	τισι	χρίσασαν ποιῆσαι πολιάς, τὸ δὲ
[4, 67]	ἐκ τῶν πατρίδων ἐξελαθέντες ὕστερόν	τισι	χρόνοις κατῆλθον εἰς τὴν Δωρίδα
[4, 28]	Ἱππόλυτον. συνάψας δὲ μάχην ταῖς	Ἀμαζόσι,	καὶ τῶν Ἀθηναίων ὑπερεχόντων ταῖς
[4, 28]	συστρατευσάντων δὲ τῶν Σκυθῶν ταῖς	Ἀμαζόσι	συνέβη δύναμιν ἀξιόλογον ἀθροισθῆναι, μεθ´
[4, 56]	ὑπολαβόντας τὸν ἐν τῷ Πόντῳ	πλείοσι	στόμασιν ἐξερευγόμενον Ἴστρον καὶ τὸν
[4, 33]	ἑπτακαίδεκα· τρεῖς γὰρ ἀπὸ τῶν	εἴκοσι	μόνον διεσώθησαν· τῶν δ´ ἐναντίων
[4, 33]	Ἡρακλέους οἱ υἱοὶ τοῦ Ἱπποκόωντος	εἴκοσι	τὸν ἀριθμὸν ὄντες ἀπέκτειναν· ἐφ´
[4, 12]	ὅταν Ἡρακλῆς παραγένηται. διόπερ ὕστερον	τέτταρσι	γενεαῖς ἐπιξενωθέντος αὐτοῦ μνησθῆναι τὸν
[4, 85]	οὓς αὐτὸς κατέπεφνεν ἐν οἰοπόλοισιν	ὄρεσσι,	χερσὶν ἔχων ῥόπαλον παγχάλκεον, αἰὲν
[4, 32]	ἐστράτευσεν, ὡς μέν τινές φασι,	ναυσὶ	μακραῖς ὀκτωκαίδεκα, ὡς δὲ Ὅμηρος
[4, 56]	ἁρπαγὴν πυθομένους ὑπ´ Αἰήτου προκατειλῆφθαι	ναυσὶ	τὸ στόμα τοῦ Πόντου, πρᾶξιν
[4, 43]	Φινέως βασιλευομένην χώραν, περιπεσεῖν δὲ	δυσὶ	νεανίσκοις ἐπὶ τιμωρίᾳ διωρυγμένοις καὶ
[4, 37]	ἄλλους ἐκ τῆς χώρας ἐξαναστήσας	Μηλιεῦσι	παρέδωκε τὴν χώραν· τὴν δὲ
[4, 37]	Δρυόπων ἀνάστασιν, πολέμου συνεστῶτος τοῖς	Δωριεῦσι	τοῖς τὴν Ἑστιαιῶτιν καλουμένην οἰκοῦσιν,
[4, 4]	τῆς μίτρας ὕστερον παρὰ τοῖς	βασιλεῦσι	καταδειχθῆναι τὸ διάδημά φασι. διμήτορα
[4, 6]	ταῦτα μὲν δοῦναι θάψαι τοῖς	ἱερεῦσι	καὶ τιμᾶν προστάξαι ὡς θεὸν
[4, 53]	φασὶ τὸν Ἡρακλέα συμβουλεῦσαι τοῖς	ἀριστεῦσι	πρὸς τὰ παράδοξα τῆς τύχης
[4, 50]	ἀξίους τιμωρίας. προειποῦσαν δὲ τοῖς	ἀριστεῦσι	τὰ κατὰ μέρος τῆς ἐπιθέσεως,
[4, 44]	συμφώνως ἅπασι τοῖς ποιηταῖς καὶ	συγγραφεῦσι	συγκρίνωμεν. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ
[4, 32]	ἵππων Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς σὺν	νηυσὶ	καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε
[4, 49]	ἵππων Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς σὺν	νηυσὶ	καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε
[4, 4]	καὶ τιμὰς νυκτερινὰς καὶ κρυφίους	παρεισάγουσι	διὰ τὴν αἰσχύνην τὴν ἐκ
[4, 4]	οὗ δὴ καὶ κερατίαν αὐτὸν	παρεισάγουσι.	καὶ τὸν μὲν ἐκ Σεμέλης
[4, 27]	Ἀτλαντίδων κάλλει καὶ σωφροσύνῃ διαφερουσῶν,	λέγουσι	Βούσιριν τὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων
[4, 4]	τὴν ἐκ τῆς συνουσίας ἐπακολουθοῦσαν.	λέγουσι	δ´ αὐτὸν ἀγχινοίᾳ διενεγκεῖν, καὶ
[4, 84]	βουκολικῆς μελῳδίας τέρπειν αὐτὴν διαφερόντως.	λέγουσι	δ´ αὐτοῦ μίαν τῶν Νυμφῶν
[4, 82]	ἄλλοις αἴτιος ἐγένετο τῆς σωτηρίας.	λέγουσι	δὲ τὸν Ἀρισταῖον ἐκγόνους ἐν
[4, 4]	φασι. διμήτορα δ´ αὐτὸν προσαγορευθῆναι	λέγουσι	διὰ τὸ πατρὸς μὲν ἑνὸς
[4, 39]	Ἥβην. τὸν δ´ οὖν Ἡρακλέα	λέγουσι	καταλεγόμενον ὑπὸ τοῦ Διὸς εἰς
[4, 26]	τινος δράκοντος φοβερωτάτου, τινὲς δὲ	λέγουσι	ποίμνας προβάτων κάλλει διαφερούσας κεκτῆσθαι
[4, 85]	τῆς ὁμωνύμου προσηγορίας. ἔνιοι δὲ	λέγουσι	σεισμῶν μεγάλων γενομένων διαρραγῆναι τὸν
[4, 6]	βουλομένους Πρίαπον προσαγορεῦσαι. ἔνιοι δὲ	λέγουσι	τὸ γεννητικὸν μόριον, αἴτιον ὑπάρχον
[4, 63]	νόστου. καθ´ ὃν δὴ χρόνον	λέγουσι	τοὺς ἀδελφοὺς τῆς Ἑλένης Διοσκόρους
[4, 70]	ὀνομαζομένους διφυεῖς Ἱπποκενταύρους· τινὲς δὲ	λέγουσι	τοὺς ἐκ Νεφέλης καὶ Ἰξίονος
[4, 77]	τῇ Πασιφάῃ πρὸς τὴν ἐπιθυμίαν.	μυθολογοῦσι	γὰρ πρὸ τούτων τῶν χρόνων
[4, 6]	παραπλησίως δὲ τῷ Πριάπῳ τινὲς	μυθολογοῦσι	γεγενῆσθαι τὸν ὀνομαζόμενον Ἑρμαφρόδιτον, ὃν
[4, 84]	θεοπρεποῦς καὶ Νύμφαις ἄλσους ἀνειμένου	μυθολογοῦσι	γεννηθῆναι τὸν ὀνομαζόμενον Δάφνιν, Ἑρμοῦ
[4, 80]	τιμᾶσθαι τὰς θεὰς ταύτας διαφερόντως.	~μυθολογοῦσι	δ´ αὐτὰς τὸ παλαιὸν θρέψαι
[4, 17]	ἀποκτείνας τὰς πόλεις ἐποίησεν εὐδαίμονας.	μυθολογοῦσι	δ´ αὐτὸν διὰ τοῦτο μισῆσαι
[4, 4]	παραδοῦσαν τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων.	~Μυθολογοῦσι	δέ τινες καὶ ἕτερον Διόνυσον
[4, 22]	διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ βάθους.	μυθολογοῦσι	δὲ τὸ μὲν παλαιὸν γεγενῆσθαι
[4, 84]	Σικελίαν τυγχάνει διαμένον ἐν ἀποδοχῇ.	μυθολογοῦσι	δὲ τὸν Δάφνιν μετὰ τῆς
[4, 47]	ἱστορίαν ἀγνοῆται. ~Φρίξον τὸν Ἀθάμαντος	μυθολογοῦσι	διὰ τὰς ἀπὸ τῆς μητρυιᾶς
[4, 7]	δ´ αὐτὰς οἱ πλεῖστοι {γεγονέναι}	μυθολογοῦσι	διὰ τὸ τὰς κατὰ τὴν
[4, 61]	προσαγορευομένην. καθ´ ὃν δὴ χρόνον	μυθολογοῦσι	Διόνυσον ἐπιφανέντα, καὶ διὰ τὸ
[4, 17]	ἀποσεμνύνων τὴν νῆσον, ἐν ᾗ	μυθολογοῦσι	καὶ γενέσθαι καὶ τραφῆναι τὸν
[4, 77]	φίλον ἐπὶ πλέον. τινὲς δὲ	μυθολογοῦσι,	κατὰ τὴν Κρήτην ἔτι Δαιδάλου
[4, 39]	δ´ Ἥραν μετὰ τὴν τέκνωσιν	μυθολογοῦσι	συνοικίσαι τὴν Ἥβην τῷ Ἡρακλεῖ,
[4, 64]	αὐτοῦ. καθ´ ὃν δὴ χρόνον	μυθολογοῦσι	σφίγγα, δίμορφον θηρίον, παραγενομένην εἰς
[4, 23]	αὐτοῦ τὴν παράλιον τῆς νήσου,	μυθολογοῦσι	τὰς Νύμφας ἀνεῖναι θερμὰ λουτρὰ
[4, 52]	ἀρχῆς ἄρνα. συγκαταθεμένων δ´ αὐτῶν,	μυθολογοῦσι	τὴν Μήδειαν κατὰ μέλη διελοῦσαν
[4, 23]	καὶ πολλοὺς ἀπέκτεινεν, ἐν οἷς	μυθολογοῦσί	τινες καὶ στρατηγοὺς ἐπιφανεῖς γεγενῆσθαι
[4, 21]	ἐν Φλέγρᾳ φονευθέντων γιγάντων τοιαῦτα	μυθολογοῦσί	τινες, οἷς καὶ Τίμαιος ὁ
[4, 81]	περὶ δὲ τῆς γενέσεως αὐτοῦ	μυθολογοῦσί	τινες οὕτως. Ἀπόλλωνα, περὶ τὸ
[4, 12]	οἴνου πίθον ἀνέῳξε. τοῦτον γὰρ	μυθολογοῦσι	τὸ παλαιὸν Διόνυσον παρατεθεῖσθαί τινι
[4, 71]	Ἀσκληπιοῦ καὶ τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ.	μυθολογοῦσι	τοίνυν Ἀσκληπιὸν Ἀπόλλωνος υἱὸν ὑπάρχειν
[4, 49]	ἀριστέων διὰ τὰς ἀρετὰς ἐπικρατούντων,	μυθολογοῦσι	τὸν Ἡρακλέα πάντων ἄριστα διαγωνίσασθαι·
[4, 69]	ὀνομαζομένους Κενταύρους ἀνθρωποφυεῖς. τέλος δὲ	μυθολογοῦσι	τὸν Ἰξίονα διὰ τὸ μέγεθος
[4, 3]	παραλύσεως βλάπτον διορθοῦσθαι. καθόλου δὲ	μυθολογοῦσι	τῶν θεῶν μεγίστης ἀποδοχῆς τυγχάνειν
[4, 29]	ἑπτὰ δ´ ἐν Θεσπιαῖς, οὓς	ὀνομάζουσι	δημούχους, ὧν καὶ τοὺς ἀπογόνους
[4, 6]	τὸν θεὸν τινὲς μὲν Ἰθύφαλλον	ὀνομάζουσι,	τινὲς δὲ Τύχωνα. τὰς δὲ
[4, 21]	Τίβεριν ἱερὸν ἀξιόλογον, ἐν ᾧ	νομίζουσι	συντελεῖν τὰς ἐκ τῆς δεκάτης
[4, 24]	ἕκαστον ἔτος μετὰ πάσης προθυμίας	ποιοῦσι.	πανδήμου δὲ τῆς ἀποδοχῆς ἐλευθέρων
[4, 59]	Ἐλευσῖνα Κερκυόνα τὸν διαπαλαίοντα τοῖς	παριοῦσι	καὶ τὸν ἡττηθέντα διαφθείροντα. μετὰ
[4, 41]	σκάφος καὶ κοσμήσαντα πᾶσι τοῖς	ἀνήκουσι	πρὸς ἔκπληξιν λαμπρῶς, ἐκλέξαι τῶν
[4, 42]	δ´ Ἡρακλέα δώροις καὶ τοῖς	προσήκουσι	ξενίοις λαμπρῶς τιμηθέντα τὴν Ἡσιόνην
[4, 44]	εἶναι τοῖς τὴν χώραν ταύτην	οἰκοῦσι	βαρβάροις θύειν Ἀρτέμιδι Ταυροπόλῳ τοὺς
[4, 82]	παρὰ τοῖς κατὰ τὴν Σικελίαν	οἰκοῦσι	διαφερόντως φασὶ τιμηθῆναι τὸν Ἀρισταῖον
[4, 12]	τοῦ οἴνου προσπεσούσης τοῖς πλησίον	οἰκοῦσι	Κενταύροις, συνέβη διοιστρηθῆναι τούτους· διὸ
[4, 52]	διερχομένην ἐγχρονίζειν, ἀναστροφὴν διδοῦσαν τοῖς	μέλλουσι	ποιεῖσθαι τὴν ἐπίθεσιν. διὸ καὶ
[4, 83]	παραβάλωσι, μεγαλοπρεπέσι θυσίαις καὶ τιμαῖς	κοσμοῦσι	τὸ τέμενος, καὶ τὸ σκυθρωπὸν
[4, 43]	διωρυγμένοις καὶ μάστιξι πληγὰς συνεχεῖς	λαμβάνουσι·	τούτους δ´ ὑπάρχειν Φινέως υἱοὺς
[4, 4]	τοῦ πλεονάζοντος οἴνου κεφαλαλγίας τοῖς	πίνουσι	γινομένας διαδεδέσθαι λέγουσιν αὐτὸν μίτρᾳ
[4, 80]	μεγαλοπρεπέσι καὶ ταῖς ἄλλαις τιμαῖς	ἀποσεμνύνουσι	τὰς θεάς. ἐνίαις δὲ πόλεσι
[4, 56]	θάλατταν εἰσπλεῦσαι. ἀποδείξεις δὲ τούτων	φέρουσι,	δεικνύντες τοὺς παρὰ τὸν ὠκεανὸν
[4, 48]	ἑκάστου προαιρέσεις. ~Τὴν δὲ Μήδειαν	ἱστοροῦσι	καθηγήσασθαι τοῖς Ἀργοναύταις πρὸς τὸ
[4, 46]	Κίρκαιον ὀνομαζόμενον. ~τὴν δὲ Μήδειαν	ἱστοροῦσι	μαθεῖν παρά τε τῆς μητρὸς
[4, 8]	ὅτι πολλὰ δύσχρηστα συμβαίνει τοῖς	ἱστοροῦσι	τὰς παλαιὰς μυθολογίας, καὶ μάλιστα
[4, 7]	ἐστὶν ἁπασέων. τούτων δ´ ἑκάστῃ	προσάπτουσι	τὰς οἰκείας διαθέσεις τῶν περὶ
[4, 35]	προσαγορεῦσαι κέρας Ἀμαλθείας. ἐν ᾧ	πλάττουσι	πλῆθος ὑπάρχειν πάσης ὀπωρινῆς ὥρας,
[4, 45]	τῶν Σαρματῶν, οὓς ἔνιοι Σκύθας	προσαγορεύουσι.	καὶ τὸ μὲν πρῶτον τὸν
[4, 24]	γενετῆς τὰς κόμας {ἱερὰς} Ἰολάῳ	τρέφουσι,	μέχρι ἂν ὅτου θυσίαις μεγαλοπρεπέσι
[4, 60]	Αἰγέως βασιλεύοντος, ἐν δὲ τοῖς	ἀγῶσι	νικήσας τοὺς ἀθλητὰς ἅπαντας συνήθης
[4, 20]	εἰσίν, ἐν δὲ τοῖς πολεμικοῖς	ἀγῶσι	ταῖς ἀλκαῖς διάφοροι. καθόλου δὲ
[4, 42]	τὸ λαχὸν τῶν τέκνων ἑκουσίως	παραδῶσι	βορὰν τῷ κήτει, φασὶν ἁπάντων
[4, 47]	ξένοι καταπλεύσαντες τὸ χρυσόμαλλον δέρος	ἀπενέγκωσι.	διὰ δὴ ταύτας τὰς αἰτίας
[4, 47]	καταπλεύσαντες τὸ τοῦ Κριοῦ δέρος	ἀπενέγκωσι,	τὸν βασιλέα φασὶ τειχίσαι τὸ
[4, 83]	ἐπιδημοῦντες, ἐπειδὰν εἰς τὸν Ἔρυκα	παραβάλωσι,	μεγαλοπρεπέσι θυσίαις καὶ τιμαῖς κοσμοῦσι
[4, 80]	καὶ τὴν κατ´ ἀνθρώπους ἐπιφάνειαν.	τιμῶσι	δ´ αὐτὰς οὐ μόνον οἱ
[4, 19]	Κελτοὶ μέχρι τῶνδε τῶν καιρῶν	τιμῶσι	ταύτην τὴν πόλιν, ὡς ἁπάσης
[4, 75]	Ἠοῦς τεκνῶσαι Μέμνονα τὸν τοῖς	Τρωσὶ	βοηθήσαντα καὶ ὑπ´ Ἀχιλλέως ἀναιρεθέντα,
[4, 24]	μεγαλοπρεπέσι καλλιερήσαντες τὸν θεὸν ἵλεων	κατασκευάσωσι.	τοσαύτη δ´ ἐστὶν ἁγνεία καὶ
[4, 46]	ἐπαγγείλασθαι συνεργήσειν αὐτοῖς μέχρι ἂν	συντελέσωσι	τὸν προκείμενον ἆθλον, τὸν δ´
[4, 22]	πέτραν, πρὸς ᾗ μυθολογοῦσιν ἴδιόν	τι	γενέσθαι καὶ παράδοξον. τῶν γὰρ
[4, 64]	τὸ προτεθὲν ὑπὸ τῆς σφιγγός,	τί	ἐστι τὸ αὐτὸ δίπουν, τρίπουν,
[4, 20]	ἀνδρῶν καὶ τῶν γυναικῶν, ἴδιόν	τι	καὶ παράδοξον καθ´ ἡμᾶς συνέβη
[4, 30]	καὶ τιμαῖς ἡρωικαῖς. ἴδιον δέ	τι	καὶ παράδοξον συνέβη γενέσθαι κατὰ
[4, 1]	καθόλου τῶν κατὰ πόλεμον ἀξιόλογόν	τι	κατειργασμένων, ὁμοίως δὲ καὶ τῶν
[4, 24]	ἄθλου δεκάτου τελουμένου, νομίσας ἤδη	τι	λαμβάνειν τῆς ἀθανασίας, προσεδέχετο τὰς
[4, 47]	πρὸς τὴν Κολχίδα, κατὰ δέ	τι	λόγιον θύσαντα τὸν κριὸν ἀναθεῖναι
[4, 65]	δ´ ἀμφοτέρους ὑποδεξάμενον φιλοφρόνως κατά	τι	λόγιον συνοικίσαι τὰς θυγατέρας αὐτοῖς,
[4, 47]	τῷ νεῷ τὸ δέρμα κατά	τι	νόμιμον. μετὰ δὲ ταῦτα Αἰήτῃ
[4, 21]	τῶν καθ´ αὑτὸν Ῥωμαίων σχεδόν	τι	πλουσιώτατος ὢν διατιμησάμενος τὴν ἰδίαν
[4, 40]	λαμπρότητι διενέγκαντα τῶν ἡλικιωτῶν ἐπιθυμῆσαί	τι	πρᾶξαι μνήμης ἄξιον. ὁρῶντα δὲ
[4, 54]	καὶ τὴν οἰκίαν ὑφάψαι, ῥίζιόν	τι	προσθεῖσαν, εὑρημένον μὲν ὑπὸ Κίρκης
[4, 24]	τῆς ἑαυτοῦ παρουσίας. ἴδιον δέ	τι	συνέβη γενέσθαι περὶ τὴν πόλιν
[4, 14]	τὸν Ἡρακλέα τιμῶσα. Ἴδιον δέ	τι	συνέβη καὶ κατὰ τὴν γένεσιν
[4, 12]	ἐπιεικείᾳ διαφέρειν ὑπελάμβανεν. ἴδιον δέ	τι	συνέβη καὶ περὶ τὸν Ἡρακλέους
[4, 46]	δὲ Μήδειαν διαδρᾶσαν καταφυγεῖν εἴς	τι	τέμενος Ἡλίου κείμενον παρὰ θάλατταν.
[4, 5]	τοὺς ἐν ταῖς στρατείαις μεταχειριζομένους	τι	τῆς μουσικῆς ἐπιστήμης· ἀφ´ ὧν
[4, 8]	τὰ μέγιστα τῶν πραχθέντων καθαιρεῖν	τι	τῆς τοῦ θεοῦ δόξης ἢ
[4, 6]	ἔτι δὲ πρὸς τοὺς βασκαίνοντάς	τι	τῶν καλῶν τοῦτον κολαστὴν παρεισάγοντες.
[4, 11]	δὲ τὴν δυστραπέλειαν ταύτην ἐπινοήσας	τι	φιλοτέχνημα προσέταξεν Ἰολάῳ λαμπάδι καομένῃ
[4, 38]	καὶ Ἰόλαον ἐπερωτήσοντας τὸν Ἀπόλλωνα	τί	χρὴ περὶ τῆς νόσου πράττειν,
[4, 1]	δὲ καὶ τῶν ἐν εἰρήνῃ	τι	χρήσιμον πρὸς τὸν κοινὸν βίον
[4, 66]	πόλιν, καὶ νυκτὸς συνέφυγον εἴς	τι	χωρίον τῆς Βοιωτίας ὀνομαζόμενον Τιλφωσσαῖον.
[4, 3]	μετὰ τὸ δεῖπνον διδῶται κεκραμένος	ὕδατι,	Διὸς σωτῆρος ἐπιφωνεῖν. τὸν γὰρ
[4, 59]	ἑαυτὸν ἐπί τινος ἀποκρήμνου τόπου,	λακτίσματι	δ´ ἄφνω τύπτων περιεκύλιε κατὰ
[4, 4]	τοῖς νεωτέροις χρόνοις φασὶ τῷ	σώματι	γενέσθαι τρυφερὸν καὶ παντελῶς ἁπαλόν,
[4, 77]	ταύτας τῷ τε τοῦ υἱοῦ	σώματι	καὶ τῷ ἑαυτοῦ παραδόξως ἐκπετασθῆναι
[4, 51]	προσήκειν γὰρ τῷ τοῦ βασιλέως	σώματι	μὴ δουλικαῖς χερσίν, ἀλλὰ ταῖς
[4, 54]	δὲ Γλαύκην δεξαμένην καὶ τῷ	σώματι	περιθεμένην αὐτήν τε συμφορᾷ περιπεσεῖν
[4, 77]	δὲ λοιπὰ ἀνθρώπου. τῷ δὲ	τέρατι	τούτῳ πρὸς διατροφὴν λέγεται κατασκευάσαι
[4, 73]	τὸ διωκόμενον ἅρμα, τύπτειν τῷ	δόρατι	καὶ διαφθείρειν τὸν μνηστῆρα. τούτῳ
[4, 72]	δὲ δώδεκα, Κόρκυρα καὶ Σαλαμίς,	ἔτι	δ´ Αἴγινα καὶ Πειρήνη καὶ
[4, 67]	υἱοὺς τέτταρας, Ἱππάλκιμον καὶ Ἠλεκτρύωνα,	ἔτι	δ´ Ἀρχίλυκον καὶ Ἀλεγήνορα. τούτων
[4, 48]	ἀριστέων τραυματίαν Ἰάσονα καὶ Λαέρτην,	ἔτι	δ´ Ἀταλάντην καὶ τοὺς Θεσπιάδας
[4, 14]	πρὸς ἀνέσεις τε καὶ πανηγύρεις,	ἔτι	δ´ ἑορτὰς καὶ ἀγῶνας, ἐτίμησαν
[4, 37]	ἐν Πελοποννήσῳ, Ἀσίνην καὶ Ἑρμιόνην,	ἔτι	δ´ Ἠιόνα. μετὰ δὲ τὴν
[4, 41]	ὑπάρχειν ἐνδοξοτάτους Κάστορα καὶ Πολυδεύκην,	ἔτι	δ´ Ἡρακλέα καὶ Τελαμῶνα, πρὸς
[4, 35]	οὖν περὶ Μελέαγρον καὶ Ἀλθαίαν,	ἔτι	δ´ Οἰνέα τοιαύτης ἔτυχε διεξόδου.
[4, 45]	θυγατέρας, Κίρκην τε καὶ Μήδειαν,	ἔτι	δ´ υἱὸν Αἰγιαλέα. καὶ τὴν
[4, 54]	αὐτὴν ὀργῆς ἅμα καὶ ζηλοτυπίας,	ἔτι	δ´ ὠμότητος, ὥστ´ ἐπεὶ διέφυγε
[4, 77]	δὲ μυθολογοῦσι, κατὰ τὴν Κρήτην	ἔτι	Δαιδάλου διατρίβοντος καὶ ὑπὸ τῆς
[4, 68]	Μεγαπένθους ἐτέκνωσεν Ἀντιφάτην καὶ Μαντώ,	ἔτι	δὲ Βίαντα καὶ Προνόην· Ἀντιφάτου
[4, 23]	Πεδιακράτην καὶ Βουφόναν καὶ Γλυχάταν,	ἔτι	δὲ Βυταίαν καὶ Κρυτίδαν. ~Μετὰ
[4, 57]	καὶ τοὺς Λικυμνίου παῖδας ἐκβαλεῖν,	ἔτι	δὲ Ἰόλαον καὶ τὸ σύστημα
[4, 12]	Δάφνις καὶ Ἀργεῖος καὶ Ἀμφίων,	ἔτι	δὲ Ἱπποτίων καὶ Ὄρειος καὶ
[4, 65]	τε καὶ Καπανέα καὶ Ἱππομέδοντα,	ἔτι	δὲ Παρθενοπαῖον τὸν Ἀταλάντης τῆς
[4, 2]	Ἰνὼ καὶ Αὐτονόην καὶ Ἀγαύην,	ἔτι	δὲ Πολύδωρον. τῇ δὲ Σεμέλῃ
[4, 6]	ἀμπελώνων ἀποδεικνύντες καὶ τῶν κήπων,	ἔτι	δὲ πρὸς τοὺς βασκαίνοντάς τι
[4, 72]	Τάναγρα καὶ Θέσπεια καὶ Ἀσωπίς,	ἔτι	δὲ Σινώπη, πρὸς δὲ ταύταις
[4, 76]	καὶ διαβεβηκότα τὰ σκέλη ποιήσας,	ἔτι	δὲ τὰς χεῖρας διατεταμένας ποιῶν,
[4, 16]	Δηιάνειραν καὶ Ἀστερίαν καὶ Μάρπην,	ἔτι	δὲ Τέκμησσαν καὶ Ἀλκίππην ἐχειρώσατο.
[4, 30]	περὶ μὲν Ἰολάου καὶ Θεσπιαδῶν,	ἔτι	δὲ τῆς ἀποικίας τῆς εἰς
[4, 41]	Ὀρφέα καὶ τὴν Σχοινέως Ἀταλάντην,	ἔτι	δὲ τοὺς Θεσπίου παῖδας καὶ
[4, 4]	τῆς μελῳδίας καὶ τῶν ὀρχήσεων,	ἔτι	δὲ τῶν ἄλλων τῶν ἐν
[4, 81]	καὶ τὴν κατασκευὴν τῶν σμήνων,	ἔτι	δὲ τῶν ἐλαιῶν τὴν κατεργασίαν,
[4, 49]	φιάλας εἰς τὸ τέμενος τὰς	ἔτι	καὶ νῦν διαμενούσας. ~Τῆς δὲ
[4, 49]	ἀποδόντας καθιερῶσαι τὸν τόπον τὸν	ἔτι	καὶ νῦν τιμώμενον ὑπὸ τῶν
[4, 8]	καὶ γὰρ ἄτοπον Ἡρακλέα μὲν	ἔτι	κατ´ ἀνθρώπους ὄντα τοῖς ἰδίοις
[4, 50]	δὲ τῶν ἀριστέων ἀνακομιδῆς ἀγνοουμένης	ἔτι	κατὰ τὴν Θετταλίαν, φασὶ προσπεσεῖν
[4, 12]	μάχης ἀκριβῶς στοχάσασθαι τοῦ καιροῦ.	ἔτι	μὲν γὰρ ἰσχύοντα ἀφεὶς αὐτὸν
[4, 54]	καὶ μετὰ τῶν πιστοτάτων θεραπαινίδων	ἔτι	νυκτὸς μέσης φυγεῖν ἐκ τῆς
[4, 29]	γυναικῶν θυγατέρας πεντήκοντα. Ἡρακλέους δ´	ἔτι	παιδὸς ὄντος τὴν ἡλικίαν, καὶ
[4, 17]	ἐν τοῖς ὕστερον χρόνοις οὐδὲν	ἔτι	τῶν ἀγρίων ζῴων ὑπῆρχεν ἐν
[4, 52]	τραπέντος λέγειν ὡς ἀναγκαῖον ἐν	λέβητι	καθεψῆσαι τὸ σῶμα τοῦ Πελίου.
[4, 80]	Κρήτηθεν κεῖναί γε Διὸς μεγάλου	ἰότητι	οὐρανὸν εἰσανέβησαν, ὅ μιν τότε
[4, 45]	θύεσθαι τῇ θεῷ καταδείξασαν ἐπ´	ὠμότητι	διονομασθῆναι. μετὰ δὲ ταῦτα συνοικήσασαν
[4, 45]	τῆς Ταυρικῆς, ἀμφοτέρους δὲ διενεγκεῖν	ὠμότητι.	καὶ Πέρσου μὲν Ἑκάτην γενέσθαι
[4, 40]	ῥώμῃ δὲ σώματος καὶ ψυχῆς	λαμπρότητι	διενέγκαντα τῶν ἡλικιωτῶν ἐπιθυμῆσαί τι
[4, 10]	τῶν ἄλλων ἁπάντων καὶ ψυχῆς	λαμπρότητι	περιβόητος, ὅς γε τὴν ἡλικίαν
[4, 65]	θάπτειν, Ἀθηναῖοι διαφέροντες τῶν ἄλλων	χρηστότητι	πάντας τοὺς ὑπὸ τὴν Καδμείαν
[4, 84]	τε γὰρ πηγὰς ἔχειν τῇ	γλυκύτητι	τῶν ὑδάτων διαφόρους καὶ δένδρεσι
[4, 46]	τοῦ πατρὸς αἰτεῖσθαι δεήσει καὶ	χάριτι	τὴν τῶν μελλόντων ἀπόλλυσθαι σωτηρίαν,
[4, 30]	κατῴκησαν, ἐθίσαντες δ´ ἑαυτοὺς τρέφεσθαι	γάλακτι	καὶ κρέασι καὶ πολλὰς ἀγέλας
[4, 68]	διὰ τὴν Διονύσου μῆνιν ἐθεράπευσεν,	ἀντὶ	δὲ ταύτης τῆς εὐεργεσίας χάριν
[4, 69]	ὁ δ´ Ἠϊονεὺς τὰς ἵππους	ἀντὶ	τούτων ἠνεχύρασεν. ὁ δ´ Ἰξίων
[4, 45]	οὖσαν ἐν ταῖς ἀποτυχίαις ἀνθρώπους	ἀντὶ	τῶν θηρίων κατατοξεύειν. φιλότεχνον δ´
[4, 68]	Ἄργει κοινὴν ἐποιήσατο τὴν βασιλείαν	Βίαντι	τῷ ἀδελφῷ. γήμας δὲ Ἰφιάνειραν
[4, 33]	Αὔγην τῷ βασιλεῖ τῆς Μυσίας	Τεύθραντι.	τὸ δ´ ἀπολειφθὲν ἐν τῷ
[4, 64]	προτιθεμένου δὲ ἐπάθλου φιλανθρώπου τῷ	λύσαντι	γαμεῖν τὴν Ἰοκάστην καὶ βασιλεύειν
[4, 17]	τοὺς ὄφεις ἐπιβούλους αὐτῷ γενέσθαι,	ἀνδρωθέντι	δὲ πεσεῖν ὑπ´ ἐξουσίαν ὑπερηφάνου
[4, 17]	παρανόμων ἀνδρῶν, ὅτι παιδὶ μὲν	ὄντι	νηπίῳ συνέβη τοὺς ὄφεις ἐπιβούλους
[4, 42]	καὶ τὰς ἵππους παραθέσθαι τῷ	Λαομέδοντι,	συνταξάμενον μετὰ τὴν ἐκ Κόλχων
[4, 42]	τῶν Τρωικῶν τειχῶν κατασκευὴν μηνίσαντα	Λαομέδοντι	τῷ βασιλεῖ κῆτος ἀνεῖναι ἐκ
[4, 32]	Πελοπόννησον ἐστράτευσεν εἰς Ἴλιον, ἐγκαλῶν	Λαομέδοντι	τῷ βασιλεῖ. οὗτος γὰρ Ἡρακλέους
[4, 53]	παρὰ τῷ βασιλεῖ τῶν Κορινθίων	Κρέοντι	μετασχεῖν τῆς πολιτείας καὶ τὸν
[4, 77]	ἐπαγγέλλεσθαι δώσειν τῷ τὸν Δαίδαλον	ἀνευρόντι.	ἐνταῦθα τὸν Δαίδαλον ἀπογνόντα τὸν
[4, 53]	Κάνῃ τῷ Κεφάλου, Φωκέων τότε	βασιλεύοντι.	ταῦτα μὲν αὐτὸν ὕστερον πρᾶξαι,
[4, 85]	Σικελίαν κατασκευάσαι Ζάγκλῳ τῷ τότε	βασιλεύοντι	τῆς τότε μὲν ἀπ´ αὐτοῦ
[4, 72]	ποταμὸν ἐποίησεν· Ἀσωπὸς δ´ ἐν	Φλιοῦντι	κατοικήσας ἔγημε Μετώπην τὴν Λάδωνος,
[4, 67]	Ἄρνην Μεταποντίῳ ξένῳ κατὰ τύχην	παρεπιδημοῦντι,	προστάξας ἀπάγειν εἰς Μεταπόντιον. τούτου
[4, 39]	ἥρωι κατέδειξε κατ´ ἐνιαυτὸν ἐν	Ὀποῦντι	θύειν καὶ τιμᾶν ὡς ἥρωα
[4, 33]	φθείραντα. τῆς δ´ Αὔγης ἀποφαινομένης	ὅτι	βιάσαιτο αὐτὴν Ἡρακλῆς, ἀπιστήσας τοῖς
[4, 46]	διὰ τῶν ὅρκων δοῦναι πίστεις	ὅτι	γήμας αὐτὴν ἕξει σύμβιον ἅπαντα
[4, 10]	πυθόμενοι τὸ γεγονὸς Ἡρακλέα προσηγόρευσαν,	ὅτι	δι´ Ἥραν ἔσχε κλέος, Ἀλκαῖον
[4, 76]	δ´ ἄν τις τὸ παράδοξον,	ὅτι	διὰ τὸ ζῷον ἐξ οὗ
[4, 85]	προεκθέμενος τὰ περὶ τοὺς Ἀλῳάδας,	ὅτι	ἐνναετεῖς ἦσαν τὸ μὲν εὖρος
[4, 14]	καθιέρωσε. στεφανίτην δ´ αὐτὸν ἐποίησεν,	ὅτι	καὶ αὐτὸς εὐηργέτησε τὸ γένος
[4, 24]	προεῖπε δὲ καὶ τοῖς ἐγχωρίοις	ὅτι	{καὶ} κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους
[4, 34]	βίου καταστροφήν. ἔνιοι δὲ μυθολογοῦσιν	ὅτι	κατὰ τὴν Μελεάγρου γένεσιν τῇ
[4, 81]	ἀποδιδόασι τῆς ἀτυχίας οἱ μὲν	ὅτι	κατὰ τὸ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν
[4, 50]	τῆς ἐπιβουλῆς μαθεῖν ζητούντων, εἰπεῖν	ὅτι	κομίζει μεθ´ ἑαυτῆς πολλὰς καὶ
[4, 39]	προσθετέον δ´ ἡμῖν τοῖς εἰρημένοις	ὅτι	μετὰ τὴν ἀποθέωσιν αὐτοῦ Ζεὺς
[4, 21]	τὸ Παλάτιον οἰκούντων, προεῖπεν αὐτοῖς	ὅτι	μετὰ τὴν ἑαυτοῦ μετάστασιν εἰς
[4, 34]	οἱ Θεστίου παῖδες συγκυνηγοῦντες ἠγανάκτησαν,	ὅτι	ξένην γυναῖκα προετίμησεν αὐτῶν, παραπέμψας
[4, 17]	ἀγρίων θηρίων καὶ παρανόμων ἀνδρῶν,	ὅτι	παιδὶ μὲν ὄντι νηπίῳ συνέβη
[4, 50]	τὴν Θετταλίαν, φασὶ προσπεσεῖν φήμην	ὅτι	πάντες οἱ μετὰ Ἰάσονος στρατεύσαντες
[4, 30]	μὲν γὰρ θεὸς ἔχρησεν αὐτοῖς	ὅτι	πάντες οἱ τῆς ἀποικίας ταύτης
[4, 64]	ὀργισθεὶς ἀπέκτεινε τὸν Λάιον, ἀγνοῶν	ὅτι	πατὴρ ἦν αὐτοῦ. καθ´ ὃν
[4, 15]	Διόνυσον καὶ Ἡρακλέα, οὐ μόνον	ὅτι	πατρὸς ἦσαν Διός, ἀλλὰ διότι
[4, 8]	Ἡρακλέους πράξεις. ~οὐκ ἀγνοῶ δ´	ὅτι	πολλὰ δύσχρηστα συμβαίνει τοῖς ἱστοροῦσι
[4, 48]	τῆς ἀθανασίας, τοῖς δὲ Τυνδαρίδαις,	ὅτι	προσαγορευθήσονται μὲν Διόσκοροι, τιμῆς δ´
[4, 47]	Ἕλλησι πλασθῆναι μύθους. διαβεβοῆσθαι γὰρ	ὅτι	πυρίπνοοι ταῦροι περὶ τὸ τέμενος
[4, 31]	τῆς θεραπείας. τούτου δὲ χρήσαντος	ὅτι	ῥᾷον οὕτως ἀπολυθήσεται τῆς νόσου,
[4, 1]	δὲ μέγιστον καὶ πάντων ἀτοπώτατον,	ὅτι	συμβαίνει τοὺς ἀναγεγραφότας τὰς ἀρχαιοτάτας
[4, 26]	τὴν εὐπρέπειαν. ἔνιοι δὲ λέγουσιν	ὅτι	τὰ πρόβατα τὴν χρόαν ἰδιάζουσαν
[4, 37]	Οἰχαλίαν ἐπὶ τοὺς Εὐρύτου παῖδας,	ὅτι	τὴν Ἰόλην μνηστεύσας ἀπέτυχε· συναγωνιζομένων
[4, 22]	καὶ τῆς θεοῦ καταφρονήσαντα εἰπεῖν	ὅτι	τὴν κεφαλὴν τοῦ θηρίου ἑαυτῷ
[4, 81]	κατεργάσασθαι τῆς Ἀρτέμιδος, οἱ δ´	ὅτι	τῆς Ἀρτέμιδος αὑτὸν πρωτεύειν ταῖς
[4, 22]	ἄν τις θαυμάσειε τὸ γεγονός,	ὅτι	τῆς θεᾶς ταύτης πολλαὶ περιστάσεις
[4, 1]	ἡμῖν ἐν ταῖς προειρημέναις βίβλοις	ὅτι	τινὲς τῶν βαρβάρων ἀντιποιοῦνται τῆς
[4, 1]	~ΒΙΒΛΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗ. ~Οὐκ ἀγνοῶ μὲν	ὅτι	τοῖς τὰς παλαιὰς μυθολογίας συνταττομένοις
[4, 9]	προειπεῖν παρόντων ἁπάντων τῶν θεῶν	ὅτι	τὸν κατ´ ἐκείνην τὴν ἡμέραν
[4, 47]	τῆς Κολχίδος Αἰήτου χρησμὸν ἐκπεσεῖν	ὅτι	τότε καταστρέψει τὸν βίον ὅταν
[4, 34]	Μοίρας καθ´ ὕπνον ἐπιστάσας εἰπεῖν	ὅτι	τότε τελευτήσει Μελέαγρος ὁ υἱὸς
[4, 5]	καθότι προείρηται. ἔνιοι δὲ λέγουσιν	ὅτι	τῶν μεθυόντων διττὰς διαθέσεις ἐχόντων,
[4, 17]	ἀγῶσιν ἀνδραγαθίαις, πρὸς δὲ τούτοις	ὅτι	τῶν υἱῶν ἕκαστος μεγάλας ἔχει
[4, 17]	γὰρ κατὰ πᾶσαν τὴν οἰκουμένην	ὅτι	Χρυσάωρ ὁ λαβὼν ἀπὸ τοῦ
[4, 5]	ὡραῖον καὶ τρυφερὸν καὶ νέον,	καθότι	προείρηται. ἔνιοι δὲ λέγουσιν ὅτι
[4, 62]	τὰς Ἀθήνας εἰπεῖν τῷ Θησεῖ	διότι	ἐπεβάλετο Ἱππόλυτος αὐτῇ μιγῆναι. Θησέως
[4, 15]	ὅτι πατρὸς ἦσαν Διός, ἀλλὰ	διότι	καὶ τὴν προαίρεσιν ὁμοίαν ἔσχον,
[4, 79]	Κρησί, πρόφασιν ἐνεγκὼν τοῦ θανάτου	διότι	κατὰ τὸν λουτρῶνα ὠλίσθηκε καὶ
[4, 51]	τοιαύτην κατάπληξιν ἀγαγεῖν ὥστε πιστεῦσαι	διότι	πάρεστιν ἡ θεὸς εὐδαίμονα ποιήσουσα
[4, 55]	προσαγορεῦσαι Θετταλούς. οὐκ ἀγνοῶ δὲ	διότι	περὶ τῆς τῶν Θετταλῶν προσηγορίας
[4, 23]	μὲν πρῶτον ἀγανακτεῖν τὸν Ἔρυκα,	διότι	πολὺ λείπονται τῆς ἀξίας αἱ
[4, 76]	τοὺς μεταγενεστέρους μυθολογῆσαι περὶ αὐτοῦ	διότι	τὰ κατασκευαζόμενα τῶν ἀγαλμάτων ὁμοιότατα
[4, 23]	ταῦτα δὲ τοῦ Ἡρακλέους ἀποφαινομένου	διότι,	ταύτας ἂν ἀποβάλῃ, στερήσεται τῆς
[4, 43]	αὐτὴν ἔρωτα πάντα χαριζόμενον, πιστεῦσαι	διότι	τῇ μητρυιᾷ βίαν ἐφ´ ὕβρει
[4, 44]	δόξαν ἐπιεικείας. οὐκ ἀγνοῶ δὲ	διότι	τινὲς τῶν μυθογράφων τυφλωθῆναί φασι
[4, 10]	θεόν, ἔλαβε χρησμὸν τὸν δηλοῦντα	διότι	τοῖς θεοῖς δέδοκται δώδεκα ἄθλους
[4, 53]	περὶ τῶν πεπραγμένων, καὶ διδάξαντα	διότι	τοὺς προαδικήσαντας ἠμύνατο, τιμωρίαν ἐλάττονα
[4, 24]	ἔσται πόλις ἐπίσημος ὁμώνυμος τῷ	τετελευτηκότι.	~αὐτὸς δ´ ἐγκυκλωθεὶς τὸν Ἀδρίαν
[4, 63]	δ´ Ἀθηναίων ἀγανακτούντων ἐπὶ τῷ	γεγονότι,	φοβηθεὶς ὁ Θησεὺς ὑπεξέθετο τὴν
[4, 52]	τὰς δὲ τοῦ Πελίου θυγατέρας	ἄρτι	καταβεβηκυίας ἀπὸ τοῦ τέγους πρὸς
[4, 7]	δὲ τῶν ποιητῶν, ἐν οἷς	ἐστι	καὶ Ἀλκμάν, θυγατέρας ἀποφαίνονται Οὐρανοῦ
[4, 74]	~Ἐπεὶ δὲ Πέλοπος ἐμνήσθημεν, ἀναγκαῖόν	ἐστι	καὶ περὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ
[4, 74]	ὑπὸ Ἴλου τοῦ Τρωός, ἀναγκαῖόν	ἐστι	καὶ τὰ περὶ τὸν Ἶλον
[4, 56]	συγγραφέων καὶ τῶν μεταγενεστέρων, ὧν	ἐστι	καὶ Τίμαιος, φασὶ τοὺς Ἀργοναύτας
[4, 31]	τὴν Ἡρακλέους, καὶ πυθομένη τίς	ἐστι	καὶ τίνων, ἐθαύμασε τὴν ἀρετήν,
[4, 57]	συμφυγόντων εἰς Τρικόρυθον πόλιν, ἥτις	ἐστὶ	μία τῆς ὀνομαζομένης τετραπόλεως. μετὰ
[4, 25]	δ´ Ὀρφέως ἐμνήσθημεν, οὐκ ἀνοίκειόν	ἐστι	παρεκβάντας βραχέα περὶ αὐτοῦ διελθεῖν.
[4, 60]	τοῦ Θησέως πράξεις. ἀναγκαῖον δ´	ἐστὶ	προσαναδραμόντας τοῖς χρόνοις τὰ συμπεπλεγμένα
[4, 7]	καλὴν ὄπα προΐεσθαι, τοῦτο δ´	ἐστὶ	τῇ εὐεπείᾳ διάφορον οὖσαν ἀποδοχῆς
[4, 64]	προτεθὲν ὑπὸ τῆς σφιγγός, τί	ἐστι	τὸ αὐτὸ δίπουν, τρίπουν, τετράπουν.
[4, 28]	Ἀττικήν, καὶ κατεστρατοπέδευσαν ὅπου νῦν	ἐστι	τὸ καλούμενον ἀπ´ ἐκείνων Ἀμαζονεῖον.
[4, 8]	τῇ μνήμῃ παραδοθέντας· δυσέφικτον οὖν	ἐστι	τὸ κατὰ τὴν ἀξίαν ἕκαστον
[4, 55]	ἐπερωτήσοντας τὸν θεὸν ὅπως χρηστέον	ἐστὶ	τοῖς σώμασι τῶν παίδων, προστάξαι
[4, 2]	τοῖς ὕμνοις ἐν οἷς λέγει	ἔστι	δέ τις Νύση, ὕπατον ὄρος,
[4, 33]	ταύτην μὲν παρέδωκε Ναυπλίῳ φίλῳ	καθεστῶτι,	καὶ προσέταξε καταποντίσαι. Αὔγη δ´
[4, 24]	ἑαυτοῦ προσηγορίαν ἐπιθείς, τέμενος κατεσκεύασεν	ἥρωι	Γηρυόνῃ, ὃ μέχρι τοῦ νῦν
[4, 39]	ταῦρον καὶ κριὸν θύσας ὡς	ἥρωι	κατέδειξε κατ´ ἐνιαυτὸν ἐν Ὀποῦντι
[4, 39]	εἰς θεοὺς μεθεστάσθαι· ~διόπερ ὡς	ἥρωι	ποιήσαντες ἁγισμοὺς καὶ χώματα κατασκευάσαντες