Livre, Chap.
[4, 83]	Ἀφροδίτην Ἐρυκίνην ὀνομασθῆναι. θαυμάσαι δ´	ἄν	τις εἰκότως ἀναλογισάμενος τὴν περὶ
[4, 9]	μητέρα τρέφειν παρεκελεύσατο. θαυμάσαι δ´	ἄν	τις εἰκότως τὸ τῆς περιπετείας
[4, 22]	καὶ διαφθεῖραι. ἀλλὰ γὰρ οὐκ	ἄν	τις θαυμάσειε τὸ γεγονός, ὅτι
[4, 82]	τὰς λοιμικὰς νόσους. τοῦτο δ´	ἄν	τις συλλογιζόμενος εἰκότως θαυμάσαι τὸ
[4, 76]	ἔφησεν ὄφιν καταχωννύειν. θαυμάσαι δ´	ἄν	τις τὸ παράδοξον, ὅτι διὰ
[4, 23]	αὐτοῖς λαμβάνειν τοὺς καρπούς, μέχρι	ἄν	τις τῶν ἐκγόνων αὐτοῦ παραγενόμενος
[4, 26]	προσδεχθεὶς ὑπὸ τῆς Φερσεφόνης ὡς	ἂν	ἀδελφός, Θησέα μὲν ἀνήγαγεν ἐκ
[4, 23]	τοῦ Ἡρακλέους ἀποφαινομένου διότι, ταύτας	ἂν	ἀποβάλῃ, στερήσεται τῆς ἀθανασίας, εὐδοκήσας
[4, 51]	διακελεύσασθαι συνεργεῖν καὶ πράττειν ἅπερ	ἂν	αὐταῖς προστάττῃ· προσήκειν γὰρ τῷ
[4, 48]	δὲ στρατιωτῶν ἀνοιξάντων προθύμως ὡς	ἂν	βασιλέως θυγατρί, φασὶ τοὺς Ἀργοναύτας
[4, 61]	ἡγεμόνες ἐπηρώτησαν τὸν θεὸν πῶς	ἂν	δύναιντο τῶν κακῶν ἀπαλλαγῆναι. ὁ
[4, 7]	ταῖς τοῦ Διονύσου πράξεσιν, οἰκεῖον	ἂν	εἴη διελθεῖν ἐν κεφαλαίοις. ταύτας
[4, 46]	οὗ τὰ κατὰ μέρος οἰκεῖον	ἂν	εἴη διελθεῖν, ἵνα μηδὲν τῶν
[4, 40]	ἐπειδὴ τούτοις Ἡρακλῆς συνεστράτευσεν, οἰκεῖον	ἂν	εἴη διελθεῖν περὶ αὐτῶν. Ἰάσονα
[4, 57]	τὰ ὑφ´ Ἡρακλέους πραχθέντα οἰκεῖον	ἂν	εἴη κατὰ τὴν γενομένην ἐπαγγελίαν
[4, 5]	αὐτῷ γεγενῆσθαι, περὶ ὧν μακρὸν	ἂν	εἴη λέγειν καὶ τῆς ὑποκειμένης
[4, 59]	τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ διήλθομεν, οἰκεῖον	ἂν	εἴη περὶ Θησέως εἰπεῖν διὰ
[4, 26]	μὲν τούτων ἐξέσται διαλαμβάνειν ὡς	ἂν	ἕκαστος ἑαυτὸν πείθῃ. ὁ δ´
[4, 18]	μὲν τούτων ἐξέσται σκοπεῖν ὡς	ἂν	ἕκαστος ἑαυτὸν πείθῃ. τὸ παραπλήσιον
[4, 61]	τῷ Μίνῳ δίκας δῶσιν ἃς	ἂν	ἐκεῖνος δικάσῃ· ὑπακουσάντων δὲ τῷ
[4, 12]	ἀφεὶς αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὀδόντων	ἂν	ἐκινδύνευσε, πλέον δὲ τοῦ δέοντος
[4, 51]	διαρρήδην εἰπόντος πάντα πράττειν ὅσα	ἂν	ἡ Μήδεια προστάττῃ περὶ τὸ
[4, 83]	πολλοῖς ἀναθήμασι τὸ ἱερόν, ὡς	ἂν	ἰδίας μητρὸς ὑπάρχον, ἐκόσμησε· μετὰ
[4, 68]	διετέθη πρὸς τὴν Τυρώ, ὡς	ἂν	μητρυιά. μετὰ δὲ ταῦτα Σαλμωνεύς,
[4, 9]	Εὐρυσθέα τελέσαι δώδεκα ἄθλους οὓς	ἂν	ὁ Εὐρυσθεὺς προστάξῃ, καὶ τοῦτο
[4, 24]	κόμας {ἱερὰς} Ἰολάῳ τρέφουσι, μέχρι	ἂν	ὅτου θυσίαις μεγαλοπρεπέσι καλλιερήσαντες τὸν
[4, 46]	Μήδειαν ἐπαγγείλασθαι συνεργήσειν αὐτοῖς μέχρι	ἂν	συντελέσωσι τὸν προκείμενον ἆθλον, τὸν
[4, 13]	μιᾷ. διὸ καὶ θαυμάσαι τις	ἂν	τὴν ἐπίνοιαν· τὸ γὰρ ὑπερήφανον
[4, 41]	περὶ τὸ τάχος ὑπερβολῆς, ὡς	ἂν	τῶν ἀρχαίων ἀργὸν τὸ ταχὺ
[4, 61]	ἐννέα βορὰν τῷ Μινωταύρῳ ὅσον	ἂν	χρόνον ζῇ τὸ τέρας. δόντων
[4, 9]	τούτῳ δὲ μιγεῖσαν τὴν Κηφέως	Ἀνδρομέδαν	Ἠλεκτρύωνα γεννῆσαι, ἔπειτα τούτῳ τὴν
[4, 83]	οἱ μετά τινος ἐξουσίας ἐπιδημοῦντες,	ἐπειδὰν	εἰς τὸν Ἔρυκα παραβάλωσι, μεγαλοπρεπέσι
[4, 23]	Γλυχάταν, ἔτι δὲ Βυταίαν καὶ	Κρυτίδαν.	~Μετὰ δὲ ταῦτα διελθὼν τὸ
[4, 84]	μίαν τῶν Νυμφῶν ἐρασθεῖσαν προειπεῖν,	ἐὰν	ἄλλῃ τινὶ πλησιάσῃ, στερήσεσθαι τῆς
[4, 61]	Μινώταυρον, καταπλεῖν αὐτοὺς λευκοῖς ἱστίοις,	ἐὰν	δὲ ἀπόληται, μέλασι, καθάπερ καὶ
[4, 61]	τὸν κυβερνήτην {καὶ προσέταξεν αὐτῷ}	ἐὰν	μὲν ὁ Θησεὺς νικήσῃ τὸν
[4, 44]	συμβέβηκε· διόπερ οὐ χρὴ θαυμάζειν,	ἐάν	τινα τῶν ἀρχαιολογουμένων μὴ συμφώνως
[4, 53]	τύχης ἀλλήλοις ὅρκους δοῦναι συμμαχήσειν,	ἐάν	τις βοηθείας προσδεηθῇ· ἐκλέξασθαι δὲ
[4, 61]	εἶθ´ ὁ μὲν θεὸς ἔχρησεν,	ἐὰν	τοῦ Ἀνδρόγεω φόνου τῷ Μίνῳ
[4, 33]	ἐπανελθὼν εἰς Πελοπόννησον ἐστράτευσεν ἐπ´	Αὐγέαν	διὰ τὴν ἀποστέρησιν τοῦ μισθοῦ·
[4, 33]	Ἦλιν τόν τε βασιλέα ἐφόνευσεν	Αὐγέαν,	καὶ τὴν πόλιν ἑλὼν κατὰ
[4, 81]	τὴν τῶν ἁλισκομένων θηρίων μεταμορφωθεὶς	ἰδέαν	ὑπὸ τῶν καὶ τἄλλα θηρία
[4, 53]	τοὺς ταῖς πόλεσι προεροῦντας τὴν	θέαν	τῶν ἀγώνων. διὰ δὲ τὴν
[4, 70]	τῆς Ἀρκαδίας, τέλος δ´ εἰς	Μαλέαν	ἐκπεσόντας ἐνταῦθα κατοικῆσαι. τοὺς δὲ
[4, 42]	Λαομέδοντος ἀποδεξαμένου τὸν λόγον καὶ	δωρεὰν	δώσειν ἐπαγγειλαμένου τὰς ἀνικήτους ἵππους,
[4, 34]	διόπερ ἀκυροῦντες τοῦ Μελεάγρου τὴν	δωρεὰν	ἐνήδρευσαν Ἀταλάντῃ, καὶ κατὰ τὴν
[4, 38]	ὑπουργίας χάριν τὴν τῶν τόξων	δωρεὰν	ἧψε τὴν πυράν. εὐθὺς δὲ
[4, 9]	μὲν οὖν ὅλην τοῦ γένους	ῥίζαν	ἀπ´ ἀμφοτέρων τῶν γονέων εἰς
[4, 11]	Τρητόν· εἶχε γὰρ περὶ τὴν	ῥίζαν	διώρυχα διηνεκῆ, καθ´ ἣν εἰώθει
[4, 43]	τιμωρίας· τὸν γὰρ Φινέα γεγαμηκότα	Ἰδαίαν	τὴν Δαρδάνου τοῦ Σκυθῶν βασιλέως
[4, 35]	μὲν οὖν περὶ Μελέαγρον καὶ	Ἀλθαίαν,	ἔτι δ´ Οἰνέα τοιαύτης ἔτυχε
[4, 33]	ὕλην ὡς ἐπί τινα χρείαν	ἀναγκαίαν·	τεκοῦσα δὲ παιδίον ἄρρεν ἀπέλιπε
[4, 81]	ἐν τούτοις ἁμίλλης, ὁμολογουμένην καὶ	δικαίαν	ὀργὴν ἔσχε πρὸς αὐτὸν ἡ
[4, 11]	δ´ ἔλαβεν ἆθλον ἀποκτεῖναι τὴν	Λερναίαν	ὕδραν, ἧς ἐξ ἑνὸς σώματος
[4, 23]	Βουφόναν καὶ Γλυχάταν, ἔτι δὲ	Βυταίαν	καὶ Κρυτίδαν. ~Μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 59]	διόπερ τῶν σωμάτων διὰ τὴν	βίαν	ἀποσπωμένων συνέβαινε τοὺς ἀτυχοῦντας μετὰ
[4, 43]	χαριζόμενον, πιστεῦσαι διότι τῇ μητρυιᾷ	βίαν	ἐφ´ ὕβρει προσήγαγον οἱ πρόγονοι,
[4, 20]	κακοπαθείας ὑπερβολαῖς φέρει καρποὺς πρὸς	βίαν	ὀλίγους. διὸ καὶ τοῖς ὄγκοις
[4, 77]	φυγόντα κατενεχθῆναι πρός τινα νῆσον	πελαγίαν,	πρὸς ἣν τὸν Ἴκαρον παραβόλως
[4, 34]	τῶν ἀρίστων ἐπὶ τὴν τούτου	κυνηγίαν.	πρώτου δὲ Μελεάγρου τὸ θηρίον
[4, 41]	ἄθλου καὶ τῆς κατὰ τὴν	ναυπηγίαν	ἐπιβολῆς, οὐκ ὀλίγους τῶν ἐν
[4, 16]	οὐ διετήρησεν. ἡ δὲ τὴν	στρατηγίαν	ἔχουσα τῶν Ἀμαζόνων Μελανίππη καὶ
[4, 57]	καὶ Θησεῖ καὶ Ὕλλῳ τὴν	στρατηγίαν	παραδόντες, ἐνίκησαν παρατάξει τὸν Εὐρυσθέα.
[4, 27]	ἀλλὰ καὶ τὰ κατὰ τὴν	ἀστρολογίαν	ἀφθόνως διδάξαι. περιττότερον γὰρ αὐτὸν
[4, 27]	γὰρ αὐτὸν τὰ κατὰ τὴν	ἀστρολογίαν	ἐκπεπονηκότα καὶ τὴν τῶν ἄστρων
[4, 7]	ποιητικήν, μελῳδίαν, ὀρχήσεις καὶ χορείας,	ἀστρολογίαν	τε καὶ τὰ λοιπὰ τῶν
[4, 53]	δὲ ποιητὰς διὰ τὴν συνήθη	τερατολογίαν	μυθολογῆσαι μόνον τὸν Ἡρακλέα καὶ
[4, 38]	τὸν Ἰόλαον ἐλθόντες ἐπὶ τὴν	ὀστολογίαν,	καὶ μηδὲν ὅλως ὀστοῦν εὑρόντες,
[4, 61]	τὴν τελευτὴν αὐτῆς διὰ τὴν	φιλοστοργίαν	ἀθανάτων καταξιῶσαι τιμῶν, καταστερίσαντα τὸν
[4, 44]	φυσικὴν τῶν γονέων εἰς τέκνα	φιλοστοργίαν.	ἐνταῦθα συμπλέοντας τοῖς περὶ τὸν
[4, 38]	τοῦ Λίχα τὴν πρὸς Ἰόλην	φιλοστοργίαν	καὶ βουλομένη πλέον ἑαυτὴν ἀγαπᾶσθαι,
[4, 76]	τὴν τῶν ἀγαλμάτων κατασκευὴν καὶ	λιθουργίαν.	εὑρετὴς δὲ γενόμενος πολλῶν τῶν
[4, 69]	Ἠϊονεῖ ἔγημε τὴν Ἠϊονέως θυγατέρα	Δίαν,	ἐξ ἧς ἐγέννησε Πειρίθουν. ἔπειθ´
[4, 61]	εἰς νῆσον τὴν τότε μὲν	Δίαν,	νῦν δὲ Νάξον προσαγορευομένην. καθ´
[4, 34]	Ἀταλάντῃ, καὶ κατὰ τὴν εἰς	Ἀρκαδίαν	ἐπάνοδον ἐπιθέμενοι τὴν δορὰν ἀφείλοντο.
[4, 33]	τῆς στρατείας ἐπανιὼν εἰς τὴν	Ἀρκαδίαν,	καὶ καταλύσας παρὰ Ἄλεῳ τῷ
[4, 56]	καὶ κατασχεῖν τὴν ἀπ´ ἐκείνου	Μηδίαν	προσαγορευθεῖσαν. ἀλλὰ γὰρ τὸ πάσας
[4, 11]	μανίας ἀπολυθείς, καὶ ἐπιγνοὺς τὴν	ἰδίαν	ἄγνοιαν, περιαλγὴς ἦν ἐπὶ τῷ
[4, 62]	πρὸς Ἀθηναίους συμμαχίαν, συνῴκισε τὴν	ἰδίαν	ἀδελφὴν Φαίδραν Θησεῖ. μετὰ δὲ
[4, 12]	τὸν μὲν γὰρ ἐχθρὸν κατ´	ἰδίαν	ἐμίσησε, τὴν δ´ ὑβριζομένην ἐλεῶν
[4, 81]	κατεχρῆτο πρὸς τὸ συντελέσαι τὴν	ἰδίαν	ἐπιθυμίαν, εἴτε καὶ ταύτης ἐτόλμησεν
[4, 21]	τι πλουσιώτατος ὢν διατιμησάμενος τὴν	ἰδίαν	οὐσίαν κατέθυσε τῷ θεῷ πᾶσαν
[4, 66]	τῶν ἐπῶν σφετερισάμενον κοσμῆσαι τὴν	ἰδίαν	ποίησιν. ἐνθεαζούσης δ´ αὐτῆς πολλάκις
[4, 9]	βασιλέα μὲν ὑπάρξαι κατὰ τὴν	ἰδίαν	ὑπόσχεσιν Εὐρυσθέα, τὸν δ´ Ἡρακλέα
[4, 80]	οὐκ ἔχοντες γὰρ κατὰ τὴν	ἰδίαν	χώραν λίθον ἀξιόλογον παρὰ τῶν
[4, 47]	τὰς αἰτίας καὶ {διὰ} τὴν	ἰδίαν	ὠμότητα καταδεῖξαι θύειν τοὺς ξένους,
[4, 46]	Αἰήτην τὰ μὲν διὰ τὴν	ἰδίαν	ὠμότητα, τὰ δ´ ὑπὸ τῆς
[4, 7]	περὶ μουσικὴν ἐπιτηδευμάτων, οἷον ποιητικήν,	μελῳδίαν,	ὀρχήσεις καὶ χορείας, ἀστρολογίαν τε
[4, 63]	ᾅδου τόπους, συνέβη διὰ τὴν	ἀσέβειαν	ἀμφοτέρους δεθῆναι, καὶ Θησέα μὲν
[4, 68]	ὑπὸ δὲ Διὸς διὰ τὴν	ἀσέβειαν	ἐκεραυνώθη. τῇ δὲ Τυροῖ, παρθένῳ
[4, 63]	ἀπολυθῆναι, Πειρίθουν δὲ διὰ τὴν	ἀσέβειαν	ἐν ᾅδου διατελεῖν τιμωρίας αἰωνίου
[4, 63]	τῆς πράξεως αὐτὸν διὰ τὴν	ἀσέβειαν·	τοῦ δὲ Πειρίθου βιαζομένου συνηναγκάσθη
[4, 39]	τὴν ἑαυτῶν εἰς τὸν θεὸν	εὐσέβειαν	ἀποδείξαντες προετρέψαντο τὸ μὲν πρῶτον
[4, 8]	τὸν θεὸν μηδὲ τὴν πατροπαράδοτον	εὐσέβειαν	διαφυλάττειν. ἀλλὰ γὰρ τῶν τοιούτων
[4, 83]	τε τὴν ἀπὸ τῶν ἐγχωρίων	εὐσέβειαν	καὶ διὰ τὴν ἀπὸ τοῦ
[4, 46]	διὰ τὴν πρὸς τοὺς ξένους	εὐσέβειαν.	κοινοῦ δὲ τοῦ συμφέροντος φανέντος,
[4, 22]	τῷ δ´ Ἡρακλεῖ διὰ τὴν	εὐσέβειαν	τοὐναντίον συνέβη γενέσθαι. καταντήσαντος γὰρ
[4, 65]	λόγιον συνοικίσαι τὰς θυγατέρας αὐτοῖς,	Ἀργείαν	μὲν Πολυνείκει, Δηιπύλην δὲ Τυδεῖ.
[4, 46]	αὐτὴν ἀποθέσθαι φυλακήν· τὴν δὲ	Μήδειαν	διαδρᾶσαν καταφυγεῖν εἴς τι τέμενος
[4, 51]	πόλεως ἁπάσης συνενθεαζούσης, εἰσβαλεῖν τὴν	Μήδειαν	εἰς τὰ βασίλεια, καὶ τόν
[4, 52]	γενέσθαι· οὔτε γὰρ ἀμύνασθαι τὴν	Μήδειαν	εἶχον ἐξουσίαν οὔτε τὸ πραχθὲν
[4, 54]	ἐπιβαλέσθαι φασὶν αὐτὸν πείθειν τὴν	Μήδειαν	ἑκουσίως παραχωρῆσαι τῆς συμβιώσεως· βούλεσθαι
[4, 55]	μνησθησόμεθα καιροῖς. τὴν δ´ οὖν	Μήδειαν	ἐν Θήβαις φασὶ καταλαβοῦσαν Ἡρακλέα
[4, 48]	παραπλησίως δὲ τούτοις καὶ τὴν	Μήδειαν	ἐν τῷ τεμένει τὸν μυθολογούμενον
[4, 54]	τοῦ βασιλέως θυγατέρα. τὴν δὲ	Μήδειαν	ἐξελαυνομένην ἐκ τῆς πόλεως, καὶ
[4, 50]	ἐν αὐτοῖς ἀπορίας, λέγεται τὴν	Μήδειαν	ἐπαγγείλασθαι δι´ ἑαυτῆς τόν τε
[4, 46]	τοῦ συμφέροντος φανέντος, τὴν μὲν	Μήδειαν	ἐπαγγείλασθαι συνεργήσειν αὐτοῖς μέχρι ἂν
[4, 54]	σώματος ἁψάμενον τελευτῆσαι. τὴν δὲ	Μήδειαν	ἐπιτυχοῦσαν τοῖς πρώτοις ἐγχειρήμασιν οὐκ
[4, 45]	δύο θυγατέρας, Κίρκην τε καὶ	Μήδειαν,	ἔτι δ´ υἱὸν Αἰγιαλέα. καὶ
[4, 48]	ἰδίας ἑκάστου προαιρέσεις. ~Τὴν δὲ	Μήδειαν	ἱστοροῦσι καθηγήσασθαι τοῖς Ἀργοναύταις πρὸς
[4, 46]	ἐκείνης Κίρκαιον ὀνομαζόμενον. ~τὴν δὲ	Μήδειαν	ἱστοροῦσι μαθεῖν παρά τε τῆς
[4, 51]	βασιλέως μεγάλης ἀποδοχῆς ἀξιοῦντος τὴν	Μήδειαν	καὶ τὸ σύνολον πιστεύσαντος ἀληθῆ
[4, 52]	συγκαταθεμένων δ´ αὐτῶν, μυθολογοῦσι τὴν	Μήδειαν	κατὰ μέλη διελοῦσαν τὸ σῶμα
[4, 52]	τὸ κελευόμενον ἐπιτελεῖν, ~τὴν δὲ	Μήδειαν	νυκτὸς ἐπιγενομένης καὶ τοῦ Πελίου
[4, 51]	παράδοξον τῶν λόγων, ἐπαγγείλασθαι τὴν	Μήδειαν	παραχρῆμα ἐπὶ τοῦ σώματος ἑαυτῆς
[4, 54]	χρόνον ἱστοροῦσιν ἀποδοχῆς ἀξιωθῆναι τὴν	Μήδειαν	ὑπὸ τοῦ ἀνδρὸς διὰ τὸ
[4, 52]	γεννήσαντος. μετὰ δὲ ταῦτα τὴν	Μήδειάν	φασι τοῦ μὲν τὸ σῶμα
[4, 7]	διὰ τὸ τὰς κατὰ τὴν	παιδείαν	ἀρετὰς ἀφθόρους δοκεῖν εἶναι. Μούσας
[4, 25]	καὶ τὰ δένδρα. περὶ δὲ	παιδείαν	ἀσχοληθεὶς καὶ τὰ περὶ τῆς
[4, 15]	παρανομεῖν διδάξαντος σαρξὶν ἐκπληρώσας τὴν	ἔνδειαν	τῶν ζῴων εὐπειθεῖς ἔσχεν. Εὐρυσθεὺς
[4, 20]	ἐργαζομένοις τὴν αὐτὴν ἐκείνοις ὑπέμεινε	κακοπάθειαν,	οὐδὲν δηλώσασα περὶ τοῦ συμβεβηκότος.
[4, 64]	τὴν Πυθίαν περὶ τῶν κατ´	ἀλήθειαν	γονέων. κατὰ δὲ τὴν Φωκίδα
[4, 8]	ἐκ παντὸς τρόπου πικρῶς τὴν	ἀλήθειαν	ἐξεταστέον. καὶ γὰρ ἐν τοῖς
[4, 78]	περιττῶς εἰργασμένον καὶ τῷ κατ´	ἀλήθειαν	κριῷ ἀπαρεγχειρήτως ὡμοιωμένον. ἄλλα τε
[4, 41]	τῇ λοιπῇ κατασκευῇ τὴν τότε	συνήθειαν	ὑπερβάλλον, διὰ τὸ σχεδίαις πλεῖν
[4, 44]	συγγένειαν πρώτους ὁρμῆσαι πρὸς τὴν	βοήθειαν,	καὶ τοὺς μὲν περικειμένους τοῖς
[4, 55]	κατὰ τὸ παρὸν ἐκ τούτου	βοήθειαν	καταφυγεῖν εἰς Ἀθήνας πρὸς Αἰγέα
[4, 71]	καὶ πολλὰ τῶν συντεινόντων πρὸς	ὑγίειαν	ἀνθρώπων ἐξευρεῖν. ἐπὶ τοσοῦτο δὲ
[4, 57]	διὰ τὴν ἔμφυτον παρ´ αὐτοῖς	ἐπιείκειαν	προσεδέξαντο τοὺς Ἡρακλείδας· κατῴκισαν δὲ
[4, 83]	εἰ καὶ πεπλεονάκαμεν, ἀλλ´ οὖν	οἰκείαν	πεποιήμεθα τὴν περὶ τῆς θεᾶς
[4, 31]	ὑπὸ Ὀμφάλῃ χώρας, τήν τε	λείαν	ἀφείλετο καὶ τὴν πόλιν, ἐξ
[4, 7]	τοῖς ἀπὸ τῆς παιδείας ἀγαθοῖς,	Θάλειαν	δ´ ἀπὸ τοῦ θάλλειν ἐπὶ
[4, 56]	αὐτοὺς εἰς νῆσον τὴν ὀνομαζομένην	Αἰθάλειαν	τὸν ἐν αὐτῇ λιμένα, κάλλιστον
[4, 14]	πρὸς τὴν τῶν πολεμικῶν κινδύνων	ἀσφάλειαν.	τῶν δ´ ἄλλων Ποσειδῶν μὲν
[4, 2]	τρέφειν καὶ μετὰ πολλῆς σπουδῆς	ἐπιμέλειαν	αὐτοῦ ποιεῖσθαι τὴν ἀρίστην. διὸ
[4, 84]	παμπληθεῖς κεκτημένον, τούτων ποιεῖσθαι πολλὴν	ἐπιμέλειαν·	ἀφ´ ἧς αἰτίας βουκόλον αὐτὸν
[4, 1]	ἀναγραφῆς πόνον ὑποστάντες, τὴν πᾶσαν	ἐπιμέλειαν	ἐποιησάμεθα τῆς ἀρχαιολογίας. μέγισται γὰρ
[4, 84]	ὀνομασθῆναι. φύσει δὲ διαφόρῳ πρὸς	εὐμέλειαν	κεχορηγημένον ἐξευρεῖν τὸ βουκολικὸν ποίημα
[4, 11]	ἀπεδίδου βοήθημα. πρὸς δὲ τὴν	δυστραπέλειαν	ταύτην ἐπινοήσας τι φιλοτέχνημα προσέταξεν
[4, 72]	Ἄκτορος τοῦ βασιλέως διεδέξατο τὴν	βασιλείαν,	ἄπαιδος ὄντος τοῦ Ἄκτορος. ἐκ
[4, 32]	χειρῶν νόμῳ κατασφάξας, Πριάμῳ τὴν	βασιλείαν	ἀπέδωκε τῶν Ἰλιαδῶν διὰ τὴν
[4, 68]	ἐν Ἄργει κοινὴν ἐποιήσατο τὴν	βασιλείαν	Βίαντι τῷ ἀδελφῷ. γήμας δὲ
[4, 45]	ἀνελεῖν, μετὰ δὲ ταῦτα τὴν	βασιλείαν	διαδεξαμένην πολλὰ κατὰ τῶν ἀρχομένων
[4, 75]	ὁ Διὸς γήμας, καὶ τὴν	βασιλείαν	διαδεξάμενος, τοὺς μὲν λαοὺς ἀφ´
[4, 58]	ἀντιταχθέντα, παραλαβεῖν Ἡρακλείδας τὴν Εὐρυσθέως	βασιλείαν,	εἰ δ´ Ὕλλος λειφθείη, μὴ
[4, 45]	φαρμάκῳ διαφθεῖραι καὶ διαδέξασθαι τὴν	βασιλείαν,	ἔπειτ´ Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἱδρυσαμένην καὶ
[4, 10]	ἐπέτρεψεν, Εὐρυσθεὺς δ´ ὁ τὴν	βασιλείαν	ἔχων τῆς Ἀργείας ὑποπτεύσας τὴν
[4, 61]	Αἰγέως τελευτὴν Θησεὺς διαδεξάμενος τὴν	βασιλείαν	ἦρχε τοῦ πλήθους νομίμως καὶ
[4, 55]	τοῦ πατρὸς τελευτὴν διαδεξάμενον τὴν	βασιλείαν	θαυμασθῆναί τε κατὰ τὴν ἀνδρείαν
[4, 60]	ἐνομοθέτησε, Μίνως δὲ διαδεξάμενος τὴν	βασιλείαν	καὶ γήμας Ἰτώνην τὴν Λυκτίου
[4, 73]	Ἱπποδάμειαν παρέλαβε τὴν ἐν Πίσῃ	βασιλείαν,	καὶ διὰ τὴν ἀνδρείαν καὶ
[4, 58]	τελευτὴν καταλαβόμενος τὴν ἐν Μυκήναις	βασιλείαν,	καὶ προσλαβόμενος συμμάχους Τεγεάτας καί
[4, 67]	αὐτοῦ, παρέλαβε τῆς Αἰολίδος τὴν	βασιλείαν·	καὶ τὴν μὲν χώραν ἀπὸ
[4, 55]	παραλαβεῖν κατὰ γένος προσήκουσαν τὴν	βασιλείαν,	καὶ τοὺς ὑφ´ ἑαυτὸν τεταγμένους
[4, 49]	διὰ τὴν δικαιοσύνην παραδοῦναι τὴν	βασιλείαν,	καὶ φιλίαν συνθέμενον ἐκπλεῦσαι μετὰ
[4, 44]	καὶ τοὺς Φινείδας λέγεται τὴν	βασιλείαν	παραδόντας τῇ μητρὶ Κλεοπάτρᾳ συστρατεῦσαι
[4, 53]	μὲν τῷ Πελίου τὴν πατρῴαν	βασιλείαν	παραδοῦναι, τῶν δὲ τοῦ βασιλέως
[4, 69]	καὶ Ἄκτωρ, οἱ τὴν Ἠλείων	βασιλείαν	παραλαβόντες. ὁ δ´ ἕτερος τῶν
[4, 33]	Αὐγέου μετεπέμψατο, καὶ τούτῳ τὴν	βασιλείαν	παρέδωκεν· ἦν γὰρ ὑπὸ τοῦ
[4, 19]	τῶν μὲν Ἰβήρων παρέδωκε τὴν	βασιλείαν	τοῖς ἀρίστοις τῶν ἐγχωρίων, αὐτὸς
[4, 47]	γνήσιον ἀγαπήσαντα καταλιπεῖν αὐτῷ τὴν	βασιλείαν.	τὸν δὲ παιδαγωγὸν ὀνομαζόμενον Κριὸν
[4, 65]	χρόνου μὴ βούλεσθαι παραδιδόναι τὴν	βασιλείαν.	τὸν δὲ Πολυνείκην κατὰ τὰς
[4, 33]	κατὰ κράτος, κατήγαγεν ἐπὶ τὴν	βασιλείαν	Τυνδάρεων τὸν πατέρα τῶν Διοσκόρων,
[4, 67]	τῷ Μεταποντίῳ, βίᾳ κατέσχον τὴν	βασιλείαν.	ὕστερον δὲ τῆς Ἄρνης διενεχθείσης
[4, 33]	πατέρα τῶν Διοσκόρων, καὶ τὴν	βασιλείαν	ὡς δορίκτητον Τυνδάρεῳ παρέθετο, προστάξας
[4, 24]	καὶ θυσίας τῷ θεῷ παρέστησαν,	Ἡρακλείαν	προσηγόρευσαν, ἀγῶνα δὲ γυμνικὸν καὶ
[4, 22]	κατασκευάσαι, τὴν ἀπ´ ἐκείνου καλουμένην	Ἡρακλείαν.	Ταῦτα μὲν οὖν ἔπραξε περὶ
[4, 23]	τὴν χώραν ἀπολαβὼν ἔκτισε πόλιν	Ἡράκλειαν.	ταχὺ δ´ αὐτῆς αὐξομένης, οἱ
[4, 50]	μὲν μηδέποτε χρῆσθαι πρότερον πρὸς	ἀπώλειαν	ἀνθρώπων, νυνὶ δὲ δι´ αὐτῶν
[4, 38]	παρὰ τοῦ Κενταύρου δεδομένῳ πρὸς	ἀπώλειαν	φίλτρῳ. ὁ μὲν οὖν Λίχας
[4, 73]	εἰς Πῖσαν, καὶ θεασάμενος τὴν	Ἱπποδάμειαν,	ἐπεθύμησε τοῦ γάμου· φθείρας δὲ
[4, 73]	τῷ τρόπῳ Πέλοψ γήμας τὴν	Ἱπποδάμειαν	παρέλαβε τὴν ἐν Πίσῃ βασιλείαν,
[4, 70]	διαλυθέντων αὐτῶν Πειρίθους μὲν γήμας	Ἱπποδάμειαν	τὴν Βούτου, καὶ καλέσαντος εἰς
[4, 73]	δὲ θυγατέρα μονογενῆ γεννήσας ὠνόμασεν	Ἱπποδάμειαν.	χρηστηριαζομένῳ δ´ αὐτῷ περὶ τῆς
[4, 37]	ἀπειθοῦντα βασιλέα ἀπέκτεινε, τὴν δ´	Ἀστυδάμειαν	αἰχμάλωτον λαβών, καὶ μιγεὶς αὐτῇ,
[4, 37]	συνέμιξεν, οὗ τὴν θυγατέρα ἐμνήστευεν	Ἀστυδάμειαν·	οὐ προσέχοντος δ´ αὐτοῦ διὰ
[4, 65]	χρηστότητι πάντας τοὺς ὑπὸ τὴν	Καδμείαν	πεπτωκότας ἔθαψαν. ~Οἱ μὲν οὖν
[4, 65]	δὲ μενόντων τῶν ὑπὸ τὴν	Καδμείαν	πεπτωκότων σωμάτων, καὶ μηδενὸς τολμῶντος
[4, 43]	ἀναπέμπειν εἰς τὴν τῶν Διοσκόρων	ἐπιφάνειαν.	οὐ μὴν ἀλλὰ τότε λήξαντος
[4, 80]	τε καὶ τὴν κατ´ ἀνθρώπους	ἐπιφάνειαν.	τιμῶσι δ´ αὐτὰς οὐ μόνον
[4, 40]	τοῦ Πελίου σπεύδοντος προαγαγεῖν εἰς	ἐπιφάνειαν	τὸν νεανίσκον ὡς ἐλπίζοντος ἐν
[4, 47]	τὸ δέρος, ἵνα διὰ τὴν	ἐπιφάνειαν	ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν ἐπιμελεστάτης ἀξιωθῇ
[4, 80]	παραλιπεῖν τὴν περὶ τὰς θεὰς	ἁγνείαν	τε καὶ τὴν κατ´ ἀνθρώπους
[4, 50]	τῷ τρόπῳ πᾶσαν τὴν Ἰάσονος	συγγένειαν	ἄρδην ἀνελόντα ταχὺ τὴν προσήκουσαν
[4, 12]	Φόλον. οὗτος γὰρ διὰ τὴν	συγγένειαν	θάπτων τοὺς πεπτωκότας Κενταύρους, καὶ
[4, 79]	τοὺς καταπλεύσαντας Κρῆτας διὰ τὴν	συγγένειαν	καὶ τῆς πολιτείας μετέδοσαν, ὁρμώμενοι
[4, 44]	ὄντας Κλεοπάτρας, λέγεται διὰ τὴν	συγγένειαν	πρώτους ὁρμῆσαι πρὸς τὴν βοήθειαν,
[4, 44]	ξένους· παρ´ οἷς φασι τὴν	Ἰφιγένειαν	ἐν τοῖς ὕστερον χρόνοις ἱέρειαν
[4, 83]	διὰ τὴν ἀπὸ τῆς μητρὸς	εὐγένειαν	θαυμασθῆναί τε ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων
[4, 74]	τὴν ἀπὸ τοῦ πατρὸς Διὸς	εὐγένειαν,	ὥς φασι, φίλος ἐγένετο τῶν
[4, 64]	τρίπουν, βακτηρίᾳ χρώμενον διὰ τὴν	ἀσθένειαν.	ἐνταῦθα τὴν μὲν σφίγγα κατὰ
[4, 75]	οὗ τεκνωθεὶς Ἀγχίσης ἐξ Ἀφροδίτης	Αἰνείαν	ἐγέννησε τὸν ἐπιφανέστατον τῶν Τρώων.
[4, 54]	μᾶλλον τοῦ χρόνου τὴν φυσικὴν	εὐπρέπειαν	ἀφαιρουμένου, λέγεται τὸν Ἰάσονα Γλαύκης
[4, 26]	Ἀφροδίτην χρυσῆν καλεῖσθαι διὰ τὴν	εὐπρέπειαν.	ἔνιοι δὲ λέγουσιν ὅτι τὰ
[4, 6]	καὶ γυναικός· καὶ τὴν μὲν	εὐπρέπειαν	καὶ μαλακότητα τοῦ σώματος ἔχειν
[4, 16]	Μελανίππη καὶ θαυμαζομένη μάλιστα δι´	ἀνδρείαν	ἀπέβαλε τὴν ἡγεμονίαν. Ἡρακλῆς δὲ
[4, 41]	αὐτῶν στρατηγὸν Ἡρακλέα, προκρίναντας κατ´	ἀνδρείαν.	~ἔπειτ´ ἐκ τῆς Ἰωλκοῦ τὸν
[4, 73]	Πίσῃ βασιλείαν, καὶ διὰ τὴν	ἀνδρείαν	καὶ σύνεσιν ἀεὶ μᾶλλον αὐξόμενος
[4, 55]	βασιλείαν θαυμασθῆναί τε κατὰ τὴν	ἀνδρείαν	καὶ τοὺς λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ
[4, 31]	ἡ δ´ Ὀμφάλη ἀποδεχομένη τὴν	ἀνδρείαν	τὴν Ἡρακλέους, καὶ πυθομένη τίς
[4, 44]	τὸν Ἡρακλέα τινὲς παραδεδώκασι πρὸς	ὑδρείαν	ἐξελθόντα κατὰ τὴν Ἀσίαν ὑπὸ
[4, 44]	Ἰφιγένειαν ἐν τοῖς ὕστερον χρόνοις	ἱέρειαν	τῆς εἰρημένης θεοῦ κατασταθεῖσαν θύειν
[4, 12]	τὸ πρόσταγμα τοῦτο πολλὴν ἔχειν	δυσχέρειαν·	ἔδει γὰρ τὸν ἀγωνιζόμενον τοιούτῳ
[4, 1]	ἀρχαίας μυθολογίας ἀπέστησαν διὰ τὴν	δυσχέρειαν,	τὰς δὲ νεωτέρας πράξεις ἀναγράφειν
[4, 23]	ἐγκυκλωθῆναι πᾶσαν Σικελίαν, ἐποιεῖτο τὴν	πορείαν	ἀπὸ τῆς Πελωριάδος ἐπὶ τὸν
[4, 19]	τὴν πεδιάδα διεξιὼν ἐποιήσατο τὴν	πορείαν	διὰ τῆς Λιγυστικῆς. ~Οἱ δὲ
[4, 19]	Ἡρακλῆς τὴν ἐκ τῆς Κελτικῆς	πορείαν	ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν ποιούμενος, καὶ
[4, 33]	πλησίον ὕλην ὡς ἐπί τινα	χρείαν	ἀναγκαίαν· τεκοῦσα δὲ παιδίον ἄρρεν
[4, 16]	πολεμικοῖς ἀγῶσιν ἀνδραγαθίαν καυχωμένη μηδενὸς	χρείαν	ἔχειν βοηθοῦ, ψευδῆ τὴν ἐπαγγελίαν
[4, 56]	δὲ διὰ τὴν τῶν τραγῳδῶν	τερατείαν	ποικίλη τις {διάθεσις} καὶ διάφορος
[4, 19]	ὀνομασθεῖσαν ἀπὸ τῆς κατὰ τὴν	στρατείαν	ἄλης Ἀλησίαν. πολλοὺς δὲ καὶ
[4, 32]	μὲν διὰ τὴν μετ´ Ἰάσονος	στρατείαν	ἀσχοληθείς, ὕστερον δὲ λαβὼν καιρὸν
[4, 17]	στρατιωτῶν ἀξιόχρεων ἐπὶ ταύτην τὴν	στρατείαν.	διεβεβόητο γὰρ κατὰ πᾶσαν τὴν
[4, 67]	σιβυλλαίνειν. ~οἱ δ´ ἐπίγονοι τὴν	στρατείαν	ἐπιφανῆ πεποιημένοι μετὰ πολλῶν λαφύρων
[4, 37]	κοινῇ τὴν ἐπὶ τοὺς Λαπίθας	στρατείαν	ἐποιήσαντο. ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἔχων
[4, 16]	ζωστῆρα, τὴν ἐπὶ τὰς Ἀμαζόνας	στρατείαν	ἐποιήσατο. πλεύσας οὖν εἰς τὸν
[4, 53]	γενομένην ἀποδοχὴν αὐτοῦ κατὰ τὴν	στρατείαν	οὐ μετρίως δοξασθέντος, προσγενέσθαι τὴν
[4, 65]	συμβάντα παρασκευάσασθαι τὰ πρὸς τὴν	στρατείαν,	πείσαντα μετασχεῖν τοῦ πολέμου Καπανέα
[4, 17]	δυσέφικτον εἶναι τὴν ἐπὶ τούτους	στρατείαν,	προσετετάχει τὸν προειρημένον ἆθλον. ὁ
[4, 40]	ταύτην, καὶ τὰ πρὸς τὴν	στρατείαν	χρήσιμα χορηγήσειν ἐπαγγειλάμενον, παρακαλεῖν ἆθλον
[4, 42]	μαθόντα παρὰ τῆς κόρης τὴν	περιπέτειαν,	ἀναρρῆξαι μὲν τοὺς περὶ τὸ
[4, 34]	ἀπαγγεῖλαι τὴν περὶ τὸν Μελέαγρον	περιπέτειαν.	Οἰνεὺς γάρ, γενομένης εὐκαρπίας αὐτῷ
[4, 69]	βασιλεὺς βοηθόν, φοβούμενος τὴν Πέλοπος	δυναστείαν,	τῆς ἐν Ἤλιδι βασιλείας μετέδωκεν·
[4, 34]	δορᾶς καὶ τοῦ κατὰ τὴν	ἀριστείαν	ἐπαίνου. ἐπὶ δὲ τοῖς πραχθεῖσιν
[4, 1]	γενόμενον τοῦ οἴνου, καὶ τὴν	φυτείαν	διδάξαι τῆς ἀμπέλου τοὺς ἀνθρώπους,
[4, 2]	τοῦ οἴνου γενέσθαι καὶ τὴν	φυτείαν	διδάξαι τῆς ἀμπέλου τοὺς ἀνθρώπους.
[4, 2]	δυναμένην ἐπιδέχεσθαι τὴν τῆς ἀμπέλου	φυτείαν.	περιάγεσθαι δ´ αὐτὸν καὶ στρατόπεδον
[4, 1]	γεγονέναι, καὶ τὰ περὶ τὴν	φυτείαν	τῆς ἀμπέλου φιλοτεχνήσαντα μεταδοῦναι τῆς
[4, 20]	χώραν οἰκοῦντες Λίγυες νέμονται γῆν	τραχεῖαν	καὶ παντελῶς λυπράν· τῶν δ´
[4, 16]	τὴν ἐν τοῖς πολεμικοῖς ἀγῶσιν	ἀνδραγαθίαν	καυχωμένη μηδενὸς χρείαν ἔχειν βοηθοῦ,
[4, 44]	τὸν πατέρα πέμψαντας εἰς τὴν	Σκυθίαν	ἐκεῖνον παρακαλέσαι τῶν εἰς αὐτοὺς
[4, 28]	μετὰ τῶν Σκυθῶν εἰς τὴν	Σκυθίαν	καὶ μετ´ ἐκείνων κατῴκησαν. ἡμεῖς
[4, 55]	σώμασι τῶν παίδων, προστάξαι τὴν	Πυθίαν	ἐν τῷ τεμένει τῆς Ἥρας
[4, 64]	ἑαυτὸν ὑποβολήν, ἐπεχείρησεν ἐπερωτῆσαι τὴν	Πυθίαν	περὶ τῶν κατ´ ἀλήθειαν γονέων.
[4, 72]	τῆς νῦν Θετταλίας καλουμένης εἰς	Φθίαν,	καὶ καθαρθεὶς ὑπὸ Ἄκτορος τοῦ
[4, 9]	τῷ πλήθει τοῦ πρὸς τὴν	παιδοποιίαν	ἀναλωθέντος χρόνου προσημῆναι τὴν ὑπερβολὴν
[4, 31]	συμφορὰν ὑποπτευσάμενος τὴν ἐξ ἐκείνης	παιδοποιίαν,	ἑτέραν δ´ ἐζήτει πρὸς τέκνων
[4, 21]	κλίμακα τὴν ὀνομαζομένην ἀπ´ ἐκείνου	Κακίαν,	οὖσαν πλησίον τῆς τότε γενομένης
[4, 36]	τοῦ Ἀρχιτέλους υἱοῦ, παιδὸς τὴν	ἡλικίαν,	ἁμαρτάνοντος δ´ ἐν τῷ διακονεῖν,
[4, 9]	τοῦ δὲ παιδὸς ὑπὲρ τὴν	ἡλικίαν	βιαιότερον ἐπισπασαμένου τὴν θηλήν, ἡ
[4, 1]	καὶ Θεόπομπος, κατὰ τὴν αὐτὴν	ἡλικίαν	γεγονότες, ἀπέστησαν τῶν παλαιῶν μύθων.
[4, 36]	ἐκ ταύτης, παιδὸς ὄντος τὴν	ἡλικίαν.	ἐπεὶ δὲ πορευόμενος ἦλθε πρὸς
[4, 76]	παρὰ Δαιδάλῳ, παῖς ὢν τὴν	ἡλικίαν·	εὐφυέστερος δ´ ὢν τοῦ διδασκάλου
[4, 10]	λαμπρότητι περιβόητος, ὅς γε τὴν	ἡλικίαν	ἔφηβος ὢν πρῶτον μὲν ἠλευθέρωσε
[4, 29]	δ´ ἔτι παιδὸς ὄντος τὴν	ἡλικίαν,	καὶ ῥώμῃ σώματος ὑπερφυοῦς ὄντος,
[4, 34]	Μελέαγρος ὁ Οἰνέως, τὴν μὲν	ἡλικίαν	μάλιστα ἀκμάζων, ῥώμῃ δὲ καὶ
[4, 50]	δ´ ἀδελφὸν Πρόμαχον, παῖδα τὴν	ἡλικίαν	ὄντα, φονεῦσαι. Ἀμφινόμην δὲ τὴν
[4, 63]	Διὸς Ἑλένην, δεκαετῆ μὲν τὴν	ἡλικίαν	οὖσαν, εὐπρεπείᾳ δὲ πασῶν διαφέρουσαν.
[4, 65]	ἀνδρωθέντων, καὶ τῶν περὶ τὴν	οἰκίαν	ἀσεβημάτων γνωσθέντων, τὸν μὲν Οἰδίπουν
[4, 52]	γὰρ κριοῦ πολυετοῦς κατὰ τὴν	οἰκίαν,	ἐπαγγείλασθαι ταῖς κόραις τοῦτον πρότερον
[4, 11]	ἐπὶ πολὺν χρόνον κατὰ τὴν	οἰκίαν	ἡσύχαζεν, ἐκκλίνων τὰς τῶν ἀνθρώπων
[4, 64]	πατροκτόνον ἔσεσθαι καὶ πᾶσαν τὴν	οἰκίαν	πληρώσειν μεγάλων ἀτυχημάτων) ἐπιλαθόμενος τοῦ
[4, 54]	τὴν αὑτῆς ὄψιν, καὶ τὴν	οἰκίαν	ὑφάψαι, ῥίζιόν τι προσθεῖσαν, εὑρημένον
[4, 29]	πρὸ τῆς εἰς θεοὺς μεταλλαγῆς	ἀποικίαν	εἰς Σαρδὼ πέμψαι καὶ τοὺς
[4, 30]	Ἰόλαος καταστήσας τὰ περὶ τὴν	ἀποικίαν,	καὶ τὸν Δαίδαλον ἐκ τῆς
[4, 30]	παράδοξον συνέβη γενέσθαι κατὰ τὴν	ἀποικίαν	ταύτην· ὁ μὲν γὰρ θεὸς
[4, 29]	ἔκρινεν ἐκπέμπειν τούτους εἰς τὴν	ἀποικίαν	τὴν εἰς Σαρδόνα κατὰ τὸν
[4, 29]	περὶ τοὺς Θεσπιάδας καὶ τὴν	ἀποικίαν.	τῶν δὲ πεντήκοντα παίδων δύο
[4, 32]	Ἡσιόνην· οὗτος γὰρ κατὰ τὴν	πολιορκίαν	πρῶτος βιασάμενος εἰσέπεσεν εἰς τὴν
[4, 83]	Αἰνείας ὁ Ἀφροδίτης πλέων εἰς	Ἰταλίαν	καὶ προσορμισθεὶς τῇ νήσῳ πολλοῖς
[4, 19]	τῆς Κελτικῆς πορείαν ἐπὶ τὴν	Ἰταλίαν	ποιούμενος, καὶ διεξιὼν τὴν ὀρεινὴν
[4, 24]	τῶν βοῶν περαιωθεὶς εἰς τὴν	Ἰταλίαν	προῆγε διὰ τῆς παραλίας, καὶ
[4, 18]	ἀλλὰ τὰ μὲν κατὰ τὴν	Θετταλίαν	ἔπραξεν εὐεργετῶν τοὺς Ἕλληνας, τὰ
[4, 72]	κατοικήσας περὶ τὴν νῦν οὖσαν	Θετταλίαν	ἐπώνυμον ἑαυτοῦ τὸν προειρημένον ποταμὸν
[4, 67]	τότε μὲν Αἰολίδα, νῦν δὲ	Θετταλίαν	καλουμένην, τοὺς μεθ´ ἑαυτοῦ Βοιωτοὺς
[4, 18]	πεδία φανῆναι τὰ κατὰ τὴν	Θετταλίαν	παρὰ τὸν Πηνειὸν ποταμόν· ἐν
[4, 50]	ἀνακομιδῆς ἀγνοουμένης ἔτι κατὰ τὴν	Θετταλίαν,	φασὶ προσπεσεῖν φήμην ὅτι πάντες
[4, 37]	δὲ διαπραξάμενος ἐστράτευσεν εἰς τὴν	Οἰχαλίαν	ἐπὶ τοὺς Εὐρύτου παῖδας, ὅτι
[4, 83]	πεποιήμεθα τὴν περὶ τῆς θεᾶς	ἀπαγγελίαν·	~νυνὶ δὲ περὶ Δάφνιδος πειρασόμεθα
[4, 1]	ἄλλων ἀνδρῶν δυσέφικτον ἔχει τὴν	ἀπαγγελίαν·	τὸ δὲ μέγιστον καὶ πάντων
[4, 57]	ἂν εἴη κατὰ τὴν γενομένην	ἐπαγγελίαν	ἀναγράψαι τὰς τῶν υἱῶν αὐτοῦ
[4, 16]	χρείαν ἔχειν βοηθοῦ, ψευδῆ τὴν	ἐπαγγελίαν	ἔσχε κρείττονι περιπεσοῦσα. μετὰ δὲ
[4, 36]	τὴν γενομένην ὑπὸ τοῦ Νέσσου	παραγγελίαν	εἰς ἄγγος ἀναλαβοῦσα τὸν γόνον,
[4, 78]	φασιν αὐτὸν φιλοτεχνῆσαι κατὰ τὴν	Σικελίαν,	ἃ διὰ τὸ πλῆθος τοῦ
[4, 21]	πῦρ παραπλησίως τῇ κατὰ τὴν	Σικελίαν	Αἴτνῃ· καλεῖται δὲ νῦν ὁ
[4, 77]	πτέρυγας διασωθῆναι παραδόξως εἰς τὴν	Σικελίαν.	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων εἰ
[4, 22]	μὲν βοῦς ἐπεραίωσεν εἰς τὴν	Σικελίαν,	αὐτὸς δὲ ταύρου κέρως λαβόμενος
[4, 82]	νήσους ἐπελθεῖν καὶ κατὰ τὴν	Σικελίαν	διατρῖψαί τινα χρόνον, διὰ δὲ
[4, 79]	πυθόμενος τὴν Δαιδάλου φυγὴν εἰς	Σικελίαν,	ἔγνω στρατεύειν ἐπ´ αὐτήν. παρασκευασάμενος
[4, 75]	καὶ τῆς Μίνωος στρατείας εἰς	Σικελίαν	ἐπὶ Κώκαλον τὸν βασιλέα. ~Δαίδαλος
[4, 23]	δὲ ταῦτα βουλόμενος ἐγκυκλωθῆναι πᾶσαν	Σικελίαν,	ἐποιεῖτο τὴν πορείαν ἀπὸ τῆς
[4, 84]	Ἡραῖα γὰρ ὄρη κατὰ τὴν	Σικελίαν	ἐστίν, ἅ φασι κάλλει τε
[4, 23]	ὁ Λακεδαιμόνιος καταντήσας εἰς τὴν	Σικελίαν	καὶ τὴν χώραν ἀπολαβὼν ἔκτισε
[4, 23]	δ´ ὁ Ἡρακλῆς ἐγκυκλούμενος τὴν	Σικελίαν,	καταντήσας εἰς τὴν νῦν οὖσαν
[4, 85]	φιλοδοξίαν. κατὰ μὲν γὰρ τὴν	Σικελίαν	κατασκευάσαι Ζάγκλῳ τῷ τότε βασιλεύοντι
[4, 79]	μὴν ἀλλ´ οἱ κατὰ τὴν	Σικελίαν	Κρῆτες μετὰ τὴν Μίνωος τελευτὴν
[4, 82]	καὶ παρὰ τοῖς κατὰ τὴν	Σικελίαν	οἰκοῦσι διαφερόντως φασὶ τιμηθῆναι τὸν
[4, 83]	μὲν πιστοτάτας τῶν κατὰ τὴν	Σικελίαν	πόλεων οὔσας ἑπτακαίδεκα χρυσοφορεῖν ἐδογμάτισε
[4, 85]	γὰρ οἱ παλαιοὶ μυθογράφοι τὴν	Σικελίαν	τὸ πρὸ τοῦ χερρόνησον οὖσαν
[4, 84]	μέχρι τοῦ νῦν κατὰ τὴν	Σικελίαν	τυγχάνει διαμένον ἐν ἀποδοχῇ. μυθολογοῦσι
[4, 50]	ἐπαγγείλασθαι δι´ ἑαυτῆς τόν τε	Πελίαν	ἀποκτενεῖν δόλῳ καὶ τὰ βασίλεια
[4, 51]	τὰ βασίλεια, καὶ τόν τε	Πελίαν	εἰς δεισιδαίμονα διάθεσιν ἐμβαλεῖν καὶ
[4, 68]	οὔσῃ, Ποσειδῶν μιγεὶς παῖδας ἐγέννησε	Πελίαν	καὶ Νηλέα. ἡ δὲ Τυρὼ
[4, 50]	Πόντον τόποις ἀπολώλασι. διόπερ τὸν	Πελίαν	καιρὸν ἔχειν ὑπολαμβάνοντα τοὺς ἐφέδρους
[4, 50]	καταστρέψαι τὸν βίον. τὸν δὲ	Πελίαν	τούτῳ τῷ τρόπῳ πᾶσαν τὴν
[4, 54]	οὐκ ἀποδοκιμάσαντα τὴν πρὸς αὐτὴν	ὁμιλίαν,	ἀλλὰ τοῖς τέκνοις σπεύδοντα συγγενῆ
[4, 9]	γεννηθησομένου ῥώμης. καθόλου δὲ τὴν	ὁμιλίαν	ταύτην οὐκ ἐρωτικῆς ἐπιθυμίας ἕνεκα
[4, 60]	μὲν Αἰγεὺς ὑποπτεύσας τὴν Ἀνδρόγεω	φιλίαν,	μήποθ´ ὁ Μίνως βοηθήσας τοῖς
[4, 49]	δικαιοσύνην παραδοῦναι τὴν βασιλείαν, καὶ	φιλίαν	συνθέμενον ἐκπλεῦσαι μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν.
[4, 78]	βίας ἀνάλωτον· στενὴν γὰρ καὶ	σκολιὰν	τὴν ἀνάβασιν αὐτῆς φιλοτεχνήσας ἐποίησε
[4, 33]	καταποντίσαι. Αὔγη δ´ ἀπαγομένη εἰς	Ναυπλίαν,	καὶ γενομένη κατὰ τὸ Παρθένιον
[4, 35]	ἔγκυον, διενεχθέντα πέμψαι ταύτην εἰς	Αἰτωλίαν	πρὸς Οἰνέα καὶ παρακελεύσασθαι ταύτην
[4, 20]	παράδοξον καθ´ ἡμᾶς συνέβη περὶ	μίαν	γυναῖκα γενέσθαι. ἔγκυος γὰρ οὖσα
[4, 54]	ἐξελαυνομένην ἐκ τῆς πόλεως, καὶ	μίαν	ἡμέραν παρὰ τοῦ Κρέοντος λαβοῦσαν
[4, 63]	ὑπεξέθετο τὴν Ἑλένην εἰς Ἄφιδναν,	μίαν	τῶν Ἀττικῶν πόλεων. παρακατέστησε δ´
[4, 29]	καὶ λαμπρῶς ἑστιάσας, ἀπέστειλε κατὰ	μίαν	τῶν θυγατέρων· αἷς ἁπάσαις μιγεὶς
[4, 84]	αὐτὴν διαφερόντως. λέγουσι δ´ αὐτοῦ	μίαν	τῶν Νυμφῶν ἐρασθεῖσαν προειπεῖν, ἐὰν
[4, 53]	τὸν Ἀλφειόν. διὸ καὶ τὴν	παραποταμίαν	καθιερώσαντα τῷ μεγίστῳ τῶν θεῶν,
[4, 10]	Μινύας παρωπλικέναι τὴν πόλιν, ἵνα	μηδεμίαν	λαμβάνωσιν οἱ κατὰ τὰς Θήβας
[4, 45]	διὰ τῆς ἰδίας ἐπιμελείας ἐξευροῦσαν	μηδεμίαν	ὑπερβολὴν ἀπολιπεῖν ἑτέρᾳ πρὸς ἐπίνοιαν
[4, 24]	καίπερ κατὰ τοὺς ἔμπροσθεν χρόνους	οὐδεμίαν	θυσίαν προσδεχόμενος, τότε πρώτως συνευδόκησε,
[4, 31]	ἀποτυχὼν τῆς μνηστείας διὰ τὴν	ἀτιμίαν	ἐξήλασε τὰς ἵππους τοῦ Εὐρύτου.
[4, 34]	Ἀταλάντην ἔρωτα καὶ διὰ τὴν	ἀτιμίαν	παροξυνθείς, ἐβοήθησε τῇ Ἀταλάντῃ. καὶ
[4, 39]	προσδέξασθαι τιμὴν ἑτέρῳ θεῷ φέρουσαν	ἀτιμίαν.	Περὶ μὲν οὖν Ἡρακλέους εἰ
[4, 80]	τῇ πολυτελείᾳ τῇ κατὰ τὴν	οἰκοδομίαν	θαυμαζόμενον· οὐκ ἔχοντες γὰρ κατὰ
[4, 78]	τῆς πέτρας ἀπόκρημνον ποιήσασθαι τὴν	οἰκοδομίαν,	κατεσκεύασεν ἐπ´ αὐτοῦ τοῦ κρημνοῦ
[4, 70]	βίᾳ μίσγεσθαι, διὰ δὲ τὴν	παρανομίαν	τόν τε Θησέα καὶ τοὺς
[4, 73]	γαμεῖν τὴν κόρην. ὑπεστήσατο δ´	ἱπποδρομίαν	ἀπὸ τῆς Πίσης μέχρι τοῦ
[4, 11]	ὁ μὲν Ἡρακλῆς ἐνέπεσεν εἰς	ἀθυμίαν	οὐ τὴν τυχοῦσαν· τό τε
[4, 81]	πρὸς τὸ συντελέσαι τὴν ἰδίαν	ἐπιθυμίαν,	εἴτε καὶ ταύτης ἐτόλμησεν εἰπεῖν
[4, 77]	συνήργησε τῇ Πασιφάῃ πρὸς τὴν	ἐπιθυμίαν.	μυθολογοῦσι γὰρ πρὸ τούτων τῶν
[4, 4]	τἀληθές, πλανηθέντας δὲ διὰ τὴν	ὁμωνυμίαν,	ἕνα γεγονέναι νομίσαι Διόνυσον. τὸν
[4, 72]	ποταμὸν τὸν ἀπ´ ἐκείνου τὴν	ὁμωνυμίαν	λαβόντα, τῶν δὲ θυγατέρων Σινώπη
[4, 56]	τῆς πλάνης φασὶ γενέσθαι τὴν	ὁμωνυμίαν	τῶν ποταμῶν. ~Ἡμῖν δ´ ἀρκούντως
[4, 11]	δὲ τῇ ψυχῇ δυσφορῶν εἰς	μανίαν	ἐνέπεσε. τοῦ πάθους δ´ αὐξομένου
[4, 65]	τὴν συνείδησιν τοῦ μύσους εἰς	μανίαν	περιέστη· οἱ δὲ περὶ τὸν
[4, 7]	τῶν ποιημάτων ἀπαθανατιζομένους τῇ δόξῃ,	Οὐρανίαν	δ´ ἀπὸ τοῦ τοὺς παιδευθέντας
[4, 11]	καὶ ἀδύνατον. εἰς πολλὴν οὖν	ἀμηχανίαν	ἐμπίπτοντος αὐτοῦ, Ἥρα μὲν ἔπεμψεν
[4, 56]	τοῖς εἰρημένοις κατὰ μὲν τὴν	Τυρρηνίαν	ἀπὸ σταδίων ὀκτακοσίων τῆς Ῥώμης
[4, 56]	ἀνακομιδῆς. περὶ μὲν γὰρ τὴν	Τυρρηνίαν	καταπλεύσαντας αὐτοὺς εἰς νῆσον τὴν
[4, 7]	παιδευθέντας ποθεινοὺς καὶ ἐπεράστους ἀποτελεῖν,	Πολύμνιαν	δ´ ἀπὸ τοῦ διὰ πολλῆς
[4, 74]	Ἀσίας περὶ τὴν νῦν ὀνομαζομένην	Παφλαγονίαν.	διὰ δὲ τὴν ἀπὸ τοῦ
[4, 82]	τινα χρόνον, διὰ δὲ τὴν	ἀφθονίαν	τῶν ἐν τῇ νήσῳ καρπῶν
[4, 16]	μάλιστα δι´ ἀνδρείαν ἀπέβαλε τὴν	ἡγεμονίαν.	Ἡρακλῆς δὲ τὰς ἐπιφανεστάτας τῶν
[4, 23]	Καρχηδόνος ἀφέληται τῶν Φοινίκων τὴν	ἡγεμονίαν,	στρατεύσαντες ἐπ´ αὐτὴν μεγάλαις δυνάμεσι
[4, 51]	θεὸν διεσκευασμένην καταπληκτικῶς εἰς ὄχλων	δεισιδαιμονίαν,	εἰς τὴν πόλιν εἰσβαλεῖν ἅμ´
[4, 30]	καὶ τἄλλα τὰ πρὸς τὴν	εὐδαιμονίαν	συντείνοντα. ὠνόμασε δὲ καὶ τοὺς
[4, 2]	ἐνταῦθα δὲ κατοικήσαντα γῆμαι μὲν	Ἁρμονίαν	τὴν Ἀφροδίτης, γεννῆσαι δ´ ἐξ
[4, 47]	ἀπὸ δὲ τῆς κατὰ τὴν	ξενοκτονίαν	ὠμότητος πυρπνεῖν τοὺς ταύρους μυθολογηθέντος·
[4, 35]	τινος ἀμαλακιστίας, δι´ ἧς τὴν	εὐτονίαν	τοῦ κατασκευάσαντος δηλοῦσθαι. ~Ἡρακλῆς δὲ
[4, 76]	δ´ οὖν Δαίδαλος κατὰ τὴν	φιλοτεχνίαν	θαυμαζόμενος ἔφυγεν ἐκ τῆς πατρίδος,
[4, 68]	πόλιν καὶ ἐκάλεσεν ἀφ´ ἑαυτοῦ	Σαλμωνίαν.	γήμας δ´ Ἀλκιδίκην τὴν Ἀλέου
[4, 56]	πρᾶξιν ἐπιτελέσασθαι παράδοξον καὶ μνήμης	ἀξίαν.	ἀναπλεύσαντας γὰρ αὐτοὺς διὰ τοῦ
[4, 8]	οὖν ἐστι τὸ κατὰ τὴν	ἀξίαν	ἕκαστον τῶν πραχθέντων ἀπαγγεῖλαι καὶ
[4, 50]	ἀναιρεῖσθαί φασιν ἔπανδρον καὶ μνήμης	ἀξίαν	ἐπιτελέσασθαι πρᾶξιν· καταφυγοῦσαν γὰρ ἐπὶ
[4, 12]	πελέκεις. ὁ δ´ ἀκαταπλήκτως ὑποστὰς	ἀξίαν	τῶν προκατειργασμένων συνεστήσατο μάχην. συνηγωνίζετο
[4, 85]	ἔργα διὰ τὴν ἰσχὺν καὶ	φιλοδοξίαν.	κατὰ μὲν γὰρ τὴν Σικελίαν
[4, 16]	ταύτης, τετάρτην ἐχειρώσατο τὴν ὀνομαζομένην	Ἐρίβοιαν.	αὕτη δὲ διὰ τὴν ἐν
[4, 72]	Γλαύκης ἀποθανούσης ἔγημεν ἐξ Ἀθηνῶν	Ἐρίβοιαν	τὴν Ἀλκάθου, ἐξ ἧς ἐγέννησεν
[4, 35]	γυναῖκα, τὸ μὲν ἀποκτεῖναι τὴν	Περίβοιαν	ἀπέγνω, γήμας δ´ αὐτὴν ἐγέννησεν
[4, 35]	ἐν Ὠλένῳ πρὸς τὴν θυγατέρα	Περίβοιαν,	φάσκουσαν αὑτὴν ἐξ Ἄρεος ὑπάρχειν
[4, 37]	Δρυόπων οἱ μὲν εἰς τὴν	Εὔβοιαν	καταντήσαντες ἔκτισαν πόλιν Κάρυστον, οἱ
[4, 85]	διαφερόντως· ταῦτα δὲ διαπραξάμενον εἰς	Εὔβοιαν	μεταναστῆναι κἀκεῖ κατοικῆσαι· διὰ δὲ
[4, 5]	δὲ καὶ πυριγενῆ διὰ τὴν	ὁμοίαν	αἰτίαν ὠνομάσθαι. Θρίαμβον δ´ αὐτὸν
[4, 15]	ἀλλὰ διότι καὶ τὴν προαίρεσιν	ὁμοίαν	ἔσχον, εὐεργετήσαντες μεγάλα τὸν βίον
[4, 42]	πάλιν φανέντος κήτους πρὸς τὴν	ὁμοίαν	ὑπὸ τῶν πολιτῶν ἐκτεθῇ τιμωρίαν.
[4, 9]	δὲ μητρυιᾶς ἔχουσα μῖσος δι´	ἄγνοιαν	ἔσωζε τὸ τῇ φύσει πολέμιον.
[4, 11]	ἀπολυθείς, καὶ ἐπιγνοὺς τὴν ἰδίαν	ἄγνοιαν,	περιαλγὴς ἦν ἐπὶ τῷ μεγέθει
[4, 45]	μὲν Κίρκην εἰς φαρμάκων παντοδαπῶν	ἐπίνοιαν	ἐκτραπεῖσαν ἐξευρεῖν ῥιζῶν παντοίας φύσεις
[4, 13]	δὲ τὸν ἆθλον συντελῶν τὴν	ἐπίνοιαν	ἔσχεν οὐκ ἀχρηστοτέραν τῆς κατὰ
[4, 13]	καὶ θαυμάσαι τις ἂν τὴν	ἐπίνοιαν·	τὸ γὰρ ὑπερήφανον τοῦ προστάγματος
[4, 45]	μηδεμίαν ὑπερβολὴν ἀπολιπεῖν ἑτέρᾳ πρὸς	ἐπίνοιαν	φαρμακείας. δοθῆναι δ´ αὐτὴν εἰς
[4, 10]	οἱ κατὰ τὰς Θήβας ἀποστάσεως	ἔννοιαν.	ὁ δ´ Ἡρακλῆς πυθόμενος Ἐργῖνον
[4, 47]	δ´ αὐτῶν κατά τινα θεῶν	πρόνοιαν	ἐκ τῆς Εὐρώπης εἰς τὴν
[4, 39]	εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον μητρὸς	εὔνοιαν	παρέχεσθαι, τὴν δὲ τέκνωσιν γενέσθαι
[4, 21]	δ´ οὖν Ἡρακλῆς ἀποδεξάμενος τὴν	εὔνοιαν	τῶν τὸ Παλάτιον οἰκούντων, προεῖπεν
[4, 32]	δὲ λαβὼν καιρὸν ἐπὶ τὴν	Τροίαν	ἐστράτευσεν, ὡς μέν τινές φασι,
[4, 49]	ἕνεκα τῶν ἵππων ἑλεῖν τὴν	Τροίαν·	προσμαρτυρεῖν δὲ τούτοις καὶ Ὅμηρον
[4, 68]	ἕως Νέστορος τοῦ στρατεύσαντος ἐπὶ	Τροίαν.	Σαλμωνεὺς γὰρ ἦν υἱὸς Αἰόλου
[4, 58]	χρόνους μετ´ Ἀγαμέμνονος ἐπὶ τὴν	Τροίαν	στρατεῦσαι. ~Ἐπεὶ δὲ περὶ Ἡρακλέους
[4, 67]	Προθοήνορα καὶ Ἀρκεσίλαον τοὺς ἐπὶ	Τροίαν	στρατευσαμένους ἡγεμόνας τῶν ἁπάντων Βοιωτῶν.
[4, 72]	ἧς ἐγέννησεν Αἴαντα τὸν ἐπὶ	Τροίαν	στρατεύσαντα. ~Τούτων δ´ ἡμῖν διευκρινημένων
[4, 68]	νεώτατος δὲ Νέστωρ ὁ ἐπὶ	Τροίαν	στρατεύσας. ~Περὶ μὲν οὖν τῶν
[4, 71]	καὶ τὴν τέχνην ἐκπονήσαντας, ἐπὶ	Τροίαν	συστρατεῦσαι τοῖς περὶ τὸν Ἀγαμέμνονα·
[4, 72]	Ἀχιλλεὺς ἐστράτευσε μετ´ Ἀγαμέμνονος εἰς	Τροίαν.	Τελαμὼν δὲ φυγὼν ἐξ Αἰγίνης
[4, 53]	καθιερώσαντα τῷ μεγίστῳ τῶν θεῶν,	Ὀλυμπίαν	ἀπ´ ἐκείνου προσαγορεῦσαι. ὑποστησάμενον δ´
[4, 27]	τὸν Νεῖλον πλεύσαντα εἰς τὴν	Αἰθιοπίαν	τὸν βασιλεύοντα τῶν Αἰθιόπων Ἠμαθίωνα
[4, 9]	καὶ φοβηθεῖσα τὴν τῆς Ἥρας	ζηλοτυπίαν,	ἐξέθηκε τὸ βρέφος εἰς τὸν
[4, 77]	Ἰκάριον ὀνομασθῆναι καὶ τὴν νῆσον	Ἰκαρίαν	κληθῆναι. τὸν δὲ Δαίδαλον ἐκ
[4, 22]	δέ, καυματώδους περιστάσεως οὔσης, κατὰ	μεσημβρίαν	εἰς ὕπνον τραπῆναι· καθ´ ὃν
[4, 59]	τὴν ἐν Κρομμυῶνι ὑπάρχουσαν ὗν	ἀγρίαν,	διαφέρουσαν ἀλκῇ τε καὶ μεγέθει
[4, 56]	Ἴστρον καὶ τὸν εἰς τὸν	Ἀδρίαν	ἐκβάλλοντα τὴν ῥύσιν ἔχειν ἀπὸ
[4, 25]	τετελευτηκότι. ~αὐτὸς δ´ ἐγκυκλωθεὶς τὸν	Ἀδρίαν	καὶ πεζῇ περιελθὼν τὸν προειρημένον
[4, 58]	τὸν Εὐρυσθέα, καὶ διὰ τὴν	εὐημερίαν	συμμάχων εὐπορήσαντες, ἐστράτευσαν ἐπὶ τὴν
[4, 16]	μετὰ δὲ ταύτας Δηιάνειραν καὶ	Ἀστερίαν	καὶ Μάρπην, ἔτι δὲ Τέκμησσαν
[4, 18]	τοῦ στόλου διαβὰς εἰς τὴν	Ἰβηρίαν,	καὶ καταλαβὼν τοὺς Χρυσάορος υἱοὺς
[4, 18]	συνέβη ἱερὰς διαμεῖναι κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν	μέχρι τῶν καθ´ ἡμᾶς καιρῶν.
[4, 18]	ἐκ προκλήσεως ἀνελὼν καὶ τὴν	Ἰβηρίαν	χειρωσάμενος ἀπήλασε τὰς διωνομασμένας τῶν
[4, 46]	χάριτι τὴν τῶν μελλόντων ἀπόλλυσθαι	σωτηρίαν,	ποτὲ δ´ αὐτὴν ἐκ τῆς
[4, 34]	τῇ τοῦ δαλοῦ φυλακῇ τὴν	σωτηρίαν	τοῦ τέκνου κεῖσθαι, τὸν δαλὸν
[4, 43]	καὶ τῶν ἀριστέων ἀπογινωσκόντων τὴν	σωτηρίαν,	φασὶν Ὀρφέα, τῆς τελετῆς μόνον
[4, 12]	ἵππων, ῥώμῃ δὲ δισωμάτους θῆρας,	ἐμπειρίαν	δὲ καὶ σύνεσιν ἔχοντας ἀνδρῶν.
[4, 45]	ταῖς διδομέναις τοῖς ξένοις τροφαῖς.	ἐμπειρίαν	δὲ μεγάλην ἐν τούτοις ἔχουσαν
[4, 18]	ὀνομαζομένην Ἑκατόμπυλον, ᾗ ἔθετο τὴν	προσηγορίαν	ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν κατ´
[4, 29]	πεντήκοντα. ὧν λαβόντων τὴν κοινὴν	προσηγορίαν	ἀπὸ τῶν Θεσπιάδων, καὶ γενομένων
[4, 17]	λαβὼν ἀπὸ τοῦ πλούτου τὴν	προσηγορίαν	βασιλεύει μὲν ἁπάσης Ἰβηρίας, τρεῖς
[4, 30]	αὐτῷ περιθεῖναι τὴν τοῦ γονέως	προσηγορίαν·	διόπερ ἐν τοῖς ὕστερον χρόνοις
[4, 10]	δὲ μόνῳ ἡ ἀρετὴ τὴν	προσηγορίαν	ἔθετο. μετὰ δὲ ταῦτα ὁ
[4, 24]	ἀποτυπωθεῖσιν ἴχνεσι τὴν ἐφ´ ἑαυτοῦ	προσηγορίαν	ἐπιθείς, τέμενος κατεσκεύασεν ἥρωι Γηρυόνῃ,
[4, 75]	Ἴλιον ἀφ´ ἑαυτοῦ θέμενος τὴν	προσηγορίαν.	Ἴλου δὲ γενόμενος υἱὸς Λαομέδων
[4, 82]	ἄστρων τὸ τὴν αὐτὴν ἔχον	προσηγορίαν	καὶ φθείρειν νομιζόμενον τοὺς ἀνθρώπους
[4, 56]	τῶν χρόνων διαμένειν αὐτοῦ τὴν	προσηγορίαν.	παραπλησίως δὲ τοῖς εἰρημένοις κατὰ
[4, 30]	Ἰολαείους, ἀφ´ ἑαυτοῦ θέμενος τὴν	προσηγορίαν,	συγχωρησάντων τῶν Θεσπιαδῶν, καὶ δόντων
[4, 71]	Ἅιδην μυθολογοῦσιν ἐγκαλοῦντα τῷ Ἀσκληπιῷ	κατηγορίαν	αὐτοῦ ποιήσασθαι πρὸς τὸν Δία
[4, 64]	καὶ πολλοὺς ὑπ´ αὐτῆς δι´	ἀπορίαν	ἀναιρεῖσθαι. προτιθεμένου δὲ ἐπάθλου φιλανθρώπου
[4, 1]	ἀναγραφομένων ἀρχαιότης δυσεύρετος οὖσα πολλὴν	ἀπορίαν	παρέχεται τοῖς γράφουσιν, ἡ δὲ
[4, 23]	τὴν ἀνάπαυσιν τῆς κατὰ τὴν	ὁδοιπορίαν	αὐτῷ γενομένης κακοπαθείας. τούτων δ´
[4, 19]	ἐποίησεν ἀσφαλῆ τοῖς μεταγενεστέροις τὴν	ὁδοιπορίαν.	διελθὼν δὲ τὰς Ἄλπεις καὶ
[4, 46]	τῶν ἀνηκόντων εἰς τὴν ὑποκειμένην	ἱστορίαν	ἀγνοῆται. ~Φρίξον τὸν Ἀθάμαντος μυθολογοῦσι
[4, 55]	προσηγορίας οὐ ταύτην μόνην τὴν	ἱστορίαν,	ἀλλὰ καὶ διαφώνους ἑτέρας παραδεδόσθαι
[4, 44]	μύθους οὐχ ἁπλῆν οὐδὲ συμπεφωνημένην	ἱστορίαν	ἔχειν συμβέβηκε· διόπερ οὐ χρὴ
[4, 57]	ἐξειργασμένοις τὴν περὶ τῶν Ἀργοναυτῶν	ἱστορίαν	καὶ τὰ ὑφ´ Ἡρακλέους πραχθέντα
[4, 8]	δόξης ἢ πάντα διεξιόντας τὴν	ἱστορίαν	ποιεῖν ἀπιστουμένην. ἔνιοι γὰρ τῶν
[4, 56]	παραλειπτέον δ´ ἡμῖν ἀνεξέλεγκτον τὴν	ἱστορίαν	τῶν ἀποφηναμένων τοὺς Ἀργοναύτας ἀνὰ
[4, 12]	τὴν μάχην ταμιευσάμενος ἀκριβῶς τὴν	συμμετρίαν	ἀπήνεγκε τὸν κάπρον ζῶντα πρὸς
[4, 60]	εἰς τὰς Θήβας ἐπί τινα	θεωρίαν,	ἐδολοφόνησεν αὐτὸν διά τινων ἐγχωρίων
[4, 44]	πατέρα λαβεῖν παρ´ υἱῶν ἑκουσίως	τιμωρίαν,	εἰ μὴ τῷ μεγέθει τῶν
[4, 53]	διδάξαντα διότι τοὺς προαδικήσαντας ἠμύνατο,	τιμωρίαν	ἐλάττονα λαβὼν ὧν αὐτὸς πέπονθεν,
[4, 69]	τροχὸν ἐνδεθῆναι, καὶ τελευτήσαντα τὴν	τιμωρίαν	ἔχειν αἰώνιον. ~τοὺς δὲ Κενταύρους
[4, 71]	θητεῦσαι παρ´ ἀνθρώπῳ, καὶ ταύτην	τιμωρίαν	λαβεῖν παρ´ αὐτοῦ τῶν ἐγκλημάτων.
[4, 18]	τὰ δὲ κατὰ τὴν Βοιωτίαν	τιμωρίαν	λαμβάνων παρὰ τῶν τὴν Μινυάδα
[4, 79]	βασιλέα ἐξῄτει τὸν Δαίδαλον εἰς	τιμωρίαν.	ὁ δὲ Κώκαλος εἰς σύλλογον
[4, 50]	τὴν προσήκουσαν τοῖς ἀσεβήμασι κομίσασθαι	τιμωρίαν.	τὸν γὰρ Ἰάσονα καταπλεύσαντα νυκτὸς
[4, 42]	ὁμοίαν ὑπὸ τῶν πολιτῶν ἐκτεθῇ	τιμωρίαν.	τὸν δ´ Ἡρακλέα δώροις καὶ
[4, 22]	περιέχουσαι τὴν κατὰ τῶν ἀσεβῶν	τιμωρίαν.	τῷ δ´ Ἡρακλεῖ διὰ τὴν
[4, 10]	στρατιωτῶν, ἀπαντήσας αὐτῷ κατά τινα	στενοχωρίαν,	καὶ τὸ μέγεθος τῆς τῶν
[4, 33]	οὗτοι δ´ ἀπαγαγόντες εἰς τὴν	Ἀσίαν	ἀπέδοντο τὴν Αὔγην τῷ βασιλεῖ
[4, 33]	τισι Καρσὶν ἀναγομένοις εἰς τὴν	Ἀσίαν	δωρήσασθαι· οὗτοι δ´ ἀπαγαγόντες εἰς
[4, 31]	τινων φίλων ἔπλευσεν εἰς τὴν	Ἀσίαν.	ἐκεῖ δ´ ὑπομείνας ἑκουσίως ὑπό
[4, 47]	ἐκ τῆς Εὐρώπης εἰς τὴν	Ἀσίαν	ἐπὶ κριοῦ χρυσομάλλου, τὴν μὲν
[4, 44]	πρὸς ὑδρείαν ἐξελθόντα κατὰ τὴν	Ἀσίαν	ὑπὸ τῶν Ἀργοναυτῶν ἐπὶ τῆς
[4, 81]	ἔτι δὲ τῶν ἐλαιῶν τὴν	κατεργασίαν,	διδάξαι πρῶτον τοὺς ἀνθρώπους. διὰ
[4, 9]	τὸν γὰρ Δία μισγόμενον Ἀλκμήνῃ	τριπλασίαν	τὴν νύκτα ποιῆσαι, καὶ τῷ
[4, 23]	τὰ δ´ Ἐγεσταῖα προσαγορεύεται, τὴν	ὀνομασίαν	ἔχοντα ταύτην ἀπὸ τῶν τόπων.
[4, 38]	τοῦτο τοῦ χιτῶνος διὰ τὴν	θερμασίαν	τὴν σάρκα τοῦ σώματος λυμαινομένου,
[4, 24]	πρώτως συνευδόκησε, τοῦ δαιμονίου τὴν	ἀθανασίαν	αὐτῷ προσημαίνοντος. ὁδοῦ γὰρ οὔσης
[4, 8]	ἀρετῆς ὁμολογουμένην αὐτῷ συγχωρῆσαι τὴν	ἀθανασίαν,	ἡμᾶς δὲ πρὸς τὸν θεὸν
[4, 20]	συνεσταλμένοι καὶ διὰ τὴν συνεχῆ	γυμνασίαν	εὔτονοι· τῆς γὰρ κατὰ τὴν
[4, 42]	ξένου βίον, οὐ μόνον τὴν	εὐεργεσίαν	τῆς συγγενείας προκρίνασαν, ἀλλὰ καὶ
[4, 15]	τυγχάνοντα διὰ τὴν τῶν ἀνθρώπων	εὐεργεσίαν,	τὸν μὲν ἀετὸν κατετόξευσε, τὸν
[4, 1]	ἀνθρώπους, καὶ διὰ ταύτην τὴν	εὐεργεσίαν	τυχεῖν συμφωνουμένης ἀθανασίας. ὁμοίως δὲ
[4, 66]	ὄντες δ´ ἀξιόμαχοι σύμβουλον ἔλαβον	Τειρεσίαν	τὸν μάντιν, ὃς ἐκέλευσε φυγεῖν
[4, 19]	τῆς κατὰ τὴν στρατείαν ἄλης	Ἀλησίαν.	πολλοὺς δὲ καὶ τῶν ἐγχωρίων
[4, 42]	καὶ συντρεχόντων τῶν ὄχλων εἰς	ἐκκλησίαν	καὶ ζητούντων ἀπαλλαγὴν τῶν ἀτυχημάτων,
[4, 53]	καὶ μεγαλοψύχως προσενεχθήσεσθαι, συναγαγεῖν εἰς	ἐκκλησίαν	τὰ πλήθη. ἀπολογησάμενον δὲ περὶ
[4, 23]	λαμπρῶς ἄγειν πανήγυρίν τε καὶ	θυσίαν.	αὐτὸς δὲ μετὰ τῶν βοῶν
[4, 53]	Ἰσθμὸν τὸν ἐν Πελοποννήσῳ πλεύσαντα	θυσίαν	ἐπιτελέσαι τῷ Ποσειδῶνι καὶ καθιερῶσαι
[4, 38]	τὸ καλούμενον Κηναῖον. ~Ἐνταῦθα δὲ	θυσίαν	ἐπιτελῶν ἀπέστειλε Λίχαν τὸν ὑπηρέτην
[4, 24]	ὅταν εὔξηταί τις ἀποδώσειν τὴν	θυσίαν	καὶ ἐνέχυρον τῆς θυσίας ἀναδείξῃ
[4, 29]	διὸ καλέσας αὐτὸν ἐπί τινα	θυσίαν	καὶ λαμπρῶς ἑστιάσας, ἀπέστειλε κατὰ
[4, 38]	ἀπήνεγκε τὴν ἐσθῆτα πρὸς τὴν	θυσίαν·	ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἐνδὺς τὸν
[4, 24]	κατὰ τοὺς ἔμπροσθεν χρόνους οὐδεμίαν	θυσίαν	προσδεχόμενος, τότε πρώτως συνευδόκησε, τοῦ
[4, 82]	τὴν Ἑλλάδα κατασχόντος ποιήσασθαι τὴν	θυσίαν	ὑπὲρ ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων. γενομένης
[4, 33]	χρησμὸν ἔλαβε πλεῖν εἰς τὴν	Μυσίαν	πρὸς Τεύθραντα τὸν βασιλέα. ἀνευρὼν
[4, 21]	πλουσιώτατος ὢν διατιμησάμενος τὴν ἰδίαν	οὐσίαν	κατέθυσε τῷ θεῷ πᾶσαν τὴν
[4, 21]	τοῖς εὐξαμένοις ἐκδεκατεύσειν Ἡρακλεῖ τὴν	οὐσίαν	συμβήσεται τὸν βίον εὐδαιμονέστερον ἔχειν.
[4, 12]	ἀγωνιζόμενον τοιούτῳ θηρίῳ τοσαύτην ἔχειν	περιουσίαν	ὥστε ἐπ´ αὐτῆς τῆς μάχης
[4, 2]	καὶ ἀστραπῶν ἐπιφανῶς ποιεῖσθαι τὴν	συνουσίαν·	τὴν δὲ Σεμέλην ἔγκυον οὖσαν
[4, 42]	τῇ δ´ Ἡσιόνῃ δοθῆναι τὴν	ἐξουσίαν	εἴτε βούλοιτο μετὰ τοῦ σώσαντος
[4, 52]	γὰρ ἀμύνασθαι τὴν Μήδειαν εἶχον	ἐξουσίαν	οὔτε τὸ πραχθὲν αὐταῖς μύσος
[4, 17]	γενέσθαι, ἀνδρωθέντι δὲ πεσεῖν ὑπ´	ἐξουσίαν	ὑπερηφάνου καὶ ἀδίκου μονάρχου τοῦ
[4, 21]	οὖν γίγαντας πυθομένους τὴν Ἡρακλέους	παρουσίαν	ἀθροισθῆναι πάντας καὶ παρατάξασθαι τῷ
[4, 56]	χρόνων τὴν τούτων τῶν θεῶν	παρουσίαν	ἐκ τοῦ ὠκεανοῦ γεγενημένην. εἶναι
[4, 83]	τῇ θεῷ ποιήσειν τὴν ἑαυτῶν	παρουσίαν·	ἥ τε σύγκλητος τῶν Ῥωμαίων
[4, 3]	καὶ βακχεύειν καὶ καθόλου τὴν	παρουσίαν	ὑμνεῖν τοῦ Διονύσου, μιμουμένας τὰς
[4, 48]	γενέσθαι δὲ καὶ τῶν ἀριστέων	τραυματίαν	Ἰάσονα καὶ Λαέρτην, ἔτι δ´
[4, 4]	ἐπιτελεῖν· ἀφ´ οὗ δὴ καὶ	κερατίαν	αὐτὸν παρεισάγουσι. καὶ τὸν μὲν
[4, 11]	τμηθεὶς ἀνίει τόπος· δι´ ἣν	αἰτίαν	ἀήττητος ὑπάρχειν διείληπτο, καὶ κατὰ
[4, 81]	ἰδίων κυνῶν διασπασθέντα. τὴν δ´	αἰτίαν	ἀποδιδόασι τῆς ἀτυχίας οἱ μὲν
[4, 34]	τῆς Ἀρτέμιδος ὠλιγώρησεν· δι´ ἣν	αἰτίαν	ἡ θεὸς αὐτῷ μηνίσασα τὸν
[4, 74]	τοῖς ἀθανάτοις ἀπόρρητα. δι´ ἣν	αἰτίαν	καὶ ζῶν ἐκολάσθη καὶ τελευτήσας
[4, 80]	καὶ παντελῶς δυσπορεύτου· δι´ ἣν	αἰτίαν	κατασκευάσαντες ἁμάξας τετρακύκλους ἑκατὸν ζεύγεσι
[4, 34]	καὶ τῷ Μελεάγρῳ τῆς τελευτῆς	αἰτίαν	καταστῆναι· ἀεὶ δὲ μᾶλλον ἐπὶ
[4, 64]	τὰ σφυρὰ σιδήρῳ· δι´ ἣν	αἰτίαν	Οἰδίπους ὕστερον ὠνομάσθη. οἱ δ´
[4, 83]	ταῖς πράξεσιν ἐπιτυχεῖς ὄντες, τὴν	αἰτίαν	τῆς αὐξήσεως ἠμείβοντο ταῖς προσηκούσαις
[4, 56]	θαλάττης. ἀλλὰ γὰρ τοῖς συγγραφεῦσιν	αἰτίαν	τῆς πλάνης φασὶ γενέσθαι τὴν
[4, 70]	πόλεως. διὰ δὲ ταύτην τὴν	αἰτίαν	τῶν Κενταύρων πανδημεὶ στρατευσάντων ἐπὶ
[4, 5]	καὶ πυριγενῆ διὰ τὴν ὁμοίαν	αἰτίαν	ὠνομάσθαι. Θρίαμβον δ´ αὐτὸν ὀνομασθῆναί
[4, 1]	παλαιῶν μύθων. ἡμεῖς δὲ τὴν	ἐναντίαν	τούτοις κρίσιν ἔχοντες, καὶ τὸν
[4, 78]	τρίτον δὲ σπήλαιον κατὰ τὴν	Σελινουντίαν	χώραν κατεσκεύασεν, ἐν ᾧ τὴν
[4, 38]	καταπεπληγμένη, καὶ συνειδυῖα ἑαυτῇ τὴν	ἁμαρτίαν,	ἀγχόνῃ τὸν βίον κατέστρεψεν. ὁ
[4, 19]	ὡς ἁπάσης τῆς Κελτικῆς οὖσαν	ἑστίαν	καὶ μητρόπολιν. διέμεινε δ´ αὕτη
[4, 50]	πρᾶξιν· καταφυγοῦσαν γὰρ ἐπὶ τὴν	ἑστίαν	τοῦ βασιλέως καὶ καταρασαμένην παθεῖν
[4, 81]	τοὺς ἀνθρώπους. διὰ δὲ τὴν	εὐχρηστίαν	τὴν ἐκ τούτων τῶν εὑρημάτων
[4, 2]	κολάζειν. καὶ κατὰ μὲν τὴν	Βοιωτίαν	ἀποδιδόντα τῇ πατρίδι χάριτας ἐλευθερῶσαι
[4, 72]	τούτων δ´ Ἰσμηνὸς μὲν εἰς	Βοιωτίαν	ἐλθὼν κατῴκησε περὶ τὸν ποταμὸν
[4, 2]	ἀνακομιδήν· καταντήσαντα δ´ εἰς τὴν	Βοιωτίαν	κατὰ τὸν παραδεδομένον χρησμὸν κτίσαι
[4, 81]	δὲ ταῦτά φασιν αὐτὸν εἰς	Βοιωτίαν	καταντήσαντα γῆμαι τῶν Κάδμου θυγατέρων
[4, 3]	χρόνῳ τὴν ἐπάνοδον εἰς τὴν	Βοιωτίαν	ποιήσασθαι, κομίζοντα μὲν λαφύρων ἀξιόλογον
[4, 18]	Ἕλληνας, τὰ δὲ κατὰ τὴν	Βοιωτίαν	τιμωρίαν λαμβάνων παρὰ τῶν τὴν
[4, 69]	τῶν Λαπίθου παίδων Περίφας γήμας	Ἀστυάγυιαν	τὴν Ὑψέως ἐγέννησεν ὀκτὼ παῖδας,
[4, 9]	Ἥραν ζηλοτυποῦσαν καὶ συνεργὸν ἔχουσαν	Εἰλείθυιαν	τὴν θυγατέρα, τῆς μὲν Ἀλκμήνης
[4, 39]	τὸν ποιητὴν τεθεικέναι κατὰ τὴν	Νεκυίαν	εἴδωλον, αὐτὸς δὲ μετ´ ἀθανάτοισι
[4, 25]	καὶ συγχωρῆσαι τὴν γυναῖκα αὐτοῦ	τετελευτηκυῖαν	ἀναγαγεῖν ἐξ ᾅδου παραπλησίως τῷ
[4, 63]	Ἀθήνας πρὸς Θησέα. καταλαβὼν δὲ	τετελευτηκυῖαν	τὴν γυναῖκα τοῦ Θησέως Φαίδραν
[4, 44]	ἀρχήν· βουλομένων δ´ αὐτῶν τὴν	μητρυιὰν	μετ´ αἰκίας ἀποκτεῖναι, πεῖσαι τῆς
[4, 77]	τὸν Δαίδαλον, καὶ διὰ τὴν	εὐφυΐαν	καὶ δόξαν ποιήσασθαι φίλον ἐπὶ
[4, 62]	Κρήτης καὶ ποιησάμενος πρὸς Ἀθηναίους	συμμαχίαν,	συνῴκισε τὴν ἰδίαν ἀδελφὴν Φαίδραν
[4, 58]	Ὕλλος μὲν ὁ Ἡρακλέους εἰς	μονομαχίαν	προεκαλέσατο τῶν πολεμίων τὸν βουλόμενον,
[4, 79]	Μίνωος τελευτὴν ἐστασίασαν διὰ τὴν	ἀναρχίαν,	τῶν δὲ νεῶν ὑπὸ τῶν
[4, 31]	τὴν ἐκ τῆς Μεγάρας γενομένην	ἀτυχίαν	εὐλαβηθείς, ἀπεκρίθη βουλεύσεσθαι περὶ τοῦ
[4, 74]	ἐπὶ πλέον. ὕστερον δὲ τὴν	εὐτυχίαν	οὐ φέρων ἀνθρωπίνως, καὶ μετασχὼν
[4, 40]	τῇ βασιλείᾳ. κρύπτοντα δὲ τὴν	ὑποψίαν	ταύτην, καὶ τὰ πρὸς τὴν
[4, 62]	Ἀθηναῖοι μεταμεληθέντες τά τε ὀστᾶ	μετήνεγκαν	καὶ τιμαῖς ἰσοθέοις ἐτίμησαν αὐτόν,
[4, 66]	καὶ χρησμοὺς ἀποφαινομένης, φασὶν ἐπικληθῆναι	Σίβυλλαν·	τὸ γὰρ ἐνθεάζειν κατὰ γλῶτταν
[4, 6]	δοῦναι θάψαι τοῖς ἱερεῦσι καὶ	τιμᾶν	προστάξαι ὡς θεὸν τὸν Ὄσιριν,
[4, 80]	πόλεσι καὶ πυθόχρηστοι χρησμοὶ προσέταξαν	τιμᾶν	τὰς θεάς· ἔσεσθαι γὰρ τοῖς
[4, 39]	οἰκουμένην ἀνθρώπους ἅπαντας ὡς θεὸν	τιμᾶν	τὸν Ἡρακλέα. προσθετέον δ´ ἡμῖν
[4, 39]	ἐνιαυτὸν ἐν Ὀποῦντι θύειν καὶ	τιμᾶν	ὡς ἥρωα τὸν Ἡρακλέα. τὸ
[4, 6]	μόνον οὐ δυναμένην ἀνευρεῖν καταδεῖξαι	τιμᾶν	ὡς θεὸν καὶ ἀναθεῖναι κατὰ
[4, 7]	ποιητῶν, ἐν οἷς ἐστι καὶ	Ἀλκμάν,	θυγατέρας ἀποφαίνονται Οὐρανοῦ καὶ Γῆς.
[4, 43]	καὶ Βορέου, διὰ {δὲ} μητρυιᾶς	τόλμαν	καὶ διαβολὰς ψευδεῖς τυγχάνοντας ὑπὸ
[4, 63]	Ἑλένης Διοσκόρους στρατεύσαντας ἐπὶ τὴν	Ἄφιδναν	καὶ τὴν πόλιν ἑλόντας ταύτην
[4, 63]	Θησεὺς ὑπεξέθετο τὴν Ἑλένην εἰς	Ἄφιδναν,	μίαν τῶν Ἀττικῶν πόλεων. παρακατέστησε
[4, 72]	νῆσον ἀπεκομίσθη τὴν ἀπ´ ἐκείνης	Αἴγιναν	ὀνομασθεῖσαν, ἐν ταύτῃ δὲ Διὶ
[4, 29]	δὲ πεντήκοντα παίδων δύο μὲν	κατέμειναν	ἐν ταῖς Θήβαις, ὧν τοὺς
[4, 30]	διὰ τὸ κάλλος τῆς χώρας	κατέμειναν	ἐν τῇ Σικελίᾳ, καὶ τοῖς
[4, 67]	κατοικήσαντες, οἱ μὲν ἐν αὐτῇ	κατέμειναν,	οἱ δ´ ἐπανῆλθον εἰς τὰς
[4, 33]	Ἱπποκόωντος εἴκοσι τὸν ἀριθμὸν ὄντες	ἀπέκτειναν·	ἐφ´ οἷς ἀγανακτήσας Ἡρακλῆς ἐστράτευσεν
[4, 14]	οἱ μυθογράφοι γενεαλογοῦσιν· ὥστε τοῦ	γεννᾶν	ἀνθρώπους ἐκ μὲν τῶν ταύτης
[4, 23]	τυγχάνοντας, Λεύκασπιν καὶ Πεδιακράτην καὶ	Βουφόναν	καὶ Γλυχάταν, ἔτι δὲ Βυταίαν
[4, 77]	πάντα τὰ κατὰ τὴν νῆσον	ἐρευνᾶν	καὶ χρημάτων πλῆθος ἐπαγγέλλεσθαι δώσειν
[4, 80]	δὲ πόλεσι καὶ πυθόχρηστοι χρησμοὶ	προσέταξαν	τιμᾶν τὰς θεάς· ἔσεσθαι γὰρ
[4, 24]	ἐλευθέρων τε καὶ δούλων γινομένης,	κατέδειξαν	καὶ τοὺς οἰκέτας ἰδίᾳ τιμῶντας
[4, 76]	εὑρὼν καὶ ἕτερά τινα φιλοτεχνήματα,	δόξαν	ἀπηνέγκατο μεγάλην. ὁ δὲ Δαίδαλος
[4, 85]	κἀκεῖ κατοικῆσαι· διὰ δὲ τὴν	δόξαν	ἐν τοῖς κατ´ οὐρανὸν ἄστροις
[4, 44]	υἱοὺς ἀπενέγκασθαι παρὰ τοῖς Θρᾳξὶ	δόξαν	ἐπιεικείας. οὐκ ἀγνοῶ δὲ διότι
[4, 77]	διὰ τὴν ἐν τῇ τέχνῃ	δόξαν	θαυμαζόμενος, φίλος ἐγένετο Μίνωος τοῦ
[4, 4]	Διονύσῳ πρὸς ἀρετήν τε καὶ	δόξαν.	καὶ κατὰ μὲν τὰς ἐν
[4, 58]	διὰ τὴν τοῦ πατρὸς Ἡρακλέους	δόξαν,	καὶ κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους
[4, 77]	καὶ διὰ τὴν εὐφυΐαν καὶ	δόξαν	ποιήσασθαι φίλον ἐπὶ πλέον. τινὲς
[4, 59]	ἄθλους περιέχοντας ἀποδοχήν τε καὶ	δόξαν.	πρῶτον μὲν οὖν ἀνεῖλε τὸν
[4, 83]	περὶ τὸ ἱερὸν τοῦτο γενομένην	δόξαν·	τὰ μὲν γὰρ ἄλλα τεμένη
[4, 57]	νεανίσκοις διὰ τὴν ἀφ´ Ἡρακλέους	δόξαν,	ὑφορώμενος αὐτῶν τὴν αὔξησιν Εὐρυσθεὺς
[4, 53]	τὴν ἐκ τῆς Ὀλυμπικῆς πανηγύρεως	δόξαν,	ὥστε πάντων τῶν Ἑλλήνων ἐπιφανέστατον
[4, 68]	τῆς Ἱπποκόωντος Οἰκλῆς καὶ Ἀμφάλκης	ὑπῆρξαν,	Οἰκλέους δὲ καὶ Ὑπερμνήστρας τῆς
[4, 69]	βασιλείας μετέδωκεν· ἐκ δὲ Φόρβαντος	ὑπῆρξαν	υἱοὶ δύο, Αἰγεὺς καὶ Ἄκτωρ,
[4, 26]	λέγουσιν ὅτι τὰ πρόβατα τὴν	χρόαν	ἰδιάζουσαν ἔχοντα καὶ παρόμοιον χρυσῷ
[4, 51]	ἑαυτὴν καὶ περινιψαμένην τὸ σῶμα	πᾶν	ἀποκλύσασθαι τὰς τῶν φαρμάκων δυνάμεις·
[4, 40]	ἆθλον δυσέφικτον μέν, οὐ κατὰ	πᾶν	δ´ ἀδύνατον κρίνοντα, καὶ διὰ
[4, 9]	παρακρούσασθαι τὴν Ἀλκμήνην, Ἀμφιτρύωνι κατὰ	πᾶν	ὁμοιωθέντα. διελθόντος δὲ τοῦ κατὰ
[4, 11]	περιθέμενος, καὶ διὰ τὸ μέγεθος	ἅπαν	τὸ ἴδιον σῶμα περιλαβών, εἶχε
[4, 18]	καὶ κατὰ τῆς διώρυχος δεξάμενος	ἅπαν	τὸ κατὰ τὴν λίμνην ὕδωρ
[4, 54]	τῆς ἀδελφῆς, δύναμιν δ´ ἔχον,	ἐπὰν	ἐξαφθῇ, δυσκατάσβεστον. ἄφνω δὲ φλεγομένων
[4, 10]	τοῦ νεανίσκου τήν τε θυγατέρα	Μεγάραν	συνῴκισεν αὐτῷ καὶ καθάπερ υἱῷ
[4, 31]	ἄθλους τὴν μὲν ἑαυτοῦ γυναῖκα	Μεγάραν	συνῴκισεν Ἰολάῳ, διὰ τὴν περὶ
[4, 13]	συνεχείᾳ τοῦ κρότου ῥᾳδίως ἐκπολιορκήσας	καθαρὰν	ἐποίησε τὴν λίμνην. Τελέσας δὲ
[4, 17]	καὶ βουλόμενος τοῖς Κρησὶ χαρίσασθαι,	καθαρὰν	ἐποίησε τὴν νῆσον τῶν θηρίων.
[4, 67]	ἔκτισε τὴν ὀνομαζομένην {ἀπ´ αὐτοῦ}	Λιπάραν·	Βοιωτὸς δὲ πλεύσας πρὸς Αἰόλον
[4, 62]	ἀντειπόντος δ´ ἐκείνου φασὶ τὴν	Φαίδραν	ἀγανακτῆσαι, καὶ ἐπανελθοῦσαν εἰς τὰς
[4, 63]	τετελευτηκυῖαν τὴν γυναῖκα τοῦ Θησέως	Φαίδραν	ἔπεισεν αὐτὸν ἁρπάσαι τὴν Λήδας
[4, 62]	συμμαχίαν, συνῴκισε τὴν ἰδίαν ἀδελφὴν	Φαίδραν	Θησεῖ. μετὰ δὲ τὸν γάμον
[4, 11]	ἔλαβεν ἆθλον ἀποκτεῖναι τὴν Λερναίαν	ὕδραν,	ἧς ἐξ ἑνὸς σώματος ἑκατὸν
[4, 46]	ἐκ τῆς θυγατρὸς ἐπιβουλὴν εἰς	ἐλευθέραν	αὐτὴν ἀποθέσθαι φυλακήν· τὴν δὲ
[4, 22]	περὶ τὴν Ἄορνον ὀνομαζομένην λίμνην,	ἱερὰν	δὲ Φερσεφόνης νομιζομένην. κεῖται μὲν
[4, 54]	ἐκ τῆς πόλεως, καὶ μίαν	ἡμέραν	παρὰ τοῦ Κρέοντος λαβοῦσαν εἰς
[4, 9]	ὅτι τὸν κατ´ ἐκείνην τὴν	ἡμέραν	Περσειδῶν γεννώμενον ποιήσει βασιλέα, τὴν
[4, 54]	δὲ τοῦ πατρὸς καὶ τάξαντος	ἡμέραν	τοῖς γάμοις, τὸ μὲν πρῶτον
[4, 59]	δύο πίτυς κάμπτων, καὶ πρὸς	ἑκατέραν	τὸν ἕνα βραχίονα προσδεσμεύων, ἄφνω
[4, 18]	ὠκεανόν, καὶ στήλας ἔθετο καθ´	ἑκατέραν	τῶν ἠπείρων. συμπαραπλέοντος δὲ τοῦ
[4, 52]	τῶν παρθένων δεξαμένων τὸν λόγον,	ἑτέραν	αὐτὴν ἐπινοῆσαι πίστιν τῶν ὑπ´
[4, 31]	ὑποπτευσάμενος τὴν ἐξ ἐκείνης παιδοποιίαν,	ἑτέραν	δ´ ἐζήτει πρὸς τέκνων γένεσιν
[4, 74]	ἐκαυχᾶτο καὶ τῆς Λητοῦς ἑαυτὴν	εὐτεκνοτέραν	ἀπεφαίνετο. εἶθ´ ἡ μὲν Λητὼ
[4, 13]	συντελῶν τὴν ἐπίνοιαν ἔσχεν οὐκ	ἀχρηστοτέραν	τῆς κατὰ τὸ σῶμα ῥώμης.
[4, 16]	αὐτὸν ταχθεῖσαι τὸν Ἡρακλέα μάχην	καρτερὰν	συνεστήσαντο. πρώτη μὲν γὰρ αὐτῷ
[4, 39]	τέκνωσιν γενέσθαι φασὶ τοιαύτην· τὴν	Ἥραν	ἀναβᾶσαν ἐπὶ κλίνην καὶ τὸν
[4, 10]	γεγονὸς Ἡρακλέα προσηγόρευσαν, ὅτι δι´	Ἥραν	ἔσχε κλέος, Ἀλκαῖον πρότερον καλούμενον.
[4, 9]	γεννώμενον ποιήσει βασιλέα, τὴν δ´	Ἥραν	ζηλοτυποῦσαν καὶ συνεργὸν ἔχουσαν Εἰλείθυιαν
[4, 39]	μετὰ τὴν ἀποθέωσιν αὐτοῦ Ζεὺς	Ἥραν	μὲν ἔπεισεν υἱοποιήσασθαι τὸν Ἡρακλέα
[4, 39]	υἱὸν ποιεῖσθαι βούλωνται. τὴν δ´	Ἥραν	μετὰ τὴν τέκνωσιν μυθολογοῦσι συνοικίσαι
[4, 9]	διό φασιν αὐτὸν τὴν μὲν	Ἥραν	πεῖσαι συγχωρῆσαι βασιλέα μὲν ὑπάρξαι
[4, 2]	ὁμοίας ποιεῖσθαι ταῖς πρὸς τὴν	Ἥραν	συμπεριφοραῖς. τὸν μὲν οὖν Δία
[4, 9]	παιδίου τὴν φύσιν, συνέπεισε τὴν	Ἥραν	ὑποσχεῖν τὴν θηλήν. τοῦ δὲ
[4, 22]	κυνηγὸν ἐν τοῖς κατὰ τὴν	θήραν	ἀνδραγαθήμασι διωνομασμένον ἐν μὲν τοῖς
[4, 12]	δυσὶν ἠρεισμένῳ σκέλεσι τὴν βάσιν	ὀλισθηρὰν	κατεσκεύαζεν. ἀλλ´ ὅμως τοὺς τοιούτοις
[4, 78]	Μεγαρίδος φιλοτέχνως ἐποίησε τὴν ὀνομαζομένην	κολυμβήθραν,	ἐξ ἧς μέγας ποταμὸς εἰς
[4, 63]	αὐτῆς δούλην τὴν μητέρα Θησέως	Αἴθραν.	~Ἡμεῖς δὲ περὶ τούτων ἀρκούντως
[4, 63]	παρακατέστησε δ´ αὐτῇ τὴν μητέρα	Αἴθραν	καὶ τῶν ἄλλων φίλων τοὺς
[4, 37]	Εὐρυσθέα βοηθείας ἔτυχον διὰ τὴν	ἔχθραν	τὴν πρὸς Ἡρακλέα· τούτου γὰρ
[4, 27]	ἐκπεπονηκότα καὶ τὴν τῶν ἄστρων	σφαῖραν	φιλοτέχνως εὑρόντα ἔχειν ὑπόληψιν ὡς
[4, 16]	πᾶσαι κατεκόπησαν. μετὰ δὲ ταύτας	Δηιάνειραν	καὶ Ἀστερίαν καὶ Μάρπην, ἔτι
[4, 36]	οὗτος δὲ πρώτην διαβιβάσας τὴν	Δηιάνειραν,	καὶ διὰ τὸ κάλλος ἐρασθείς,
[4, 37]	διὰ τὸ ἔχειν αὐτὸν γαμετὴν	Δηιάνειραν	τὴν Οἰνέως, στρατεύσας ἐπ´ αὐτὸν
[4, 34]	γνησίων οὐδὲ γαμετῆς γυναικός, ἔγημε	Δηιάνειραν	τὴν Οἰνέως, τετελευτηκότος ἤδη Μελεάγρου.
[4, 38]	εἰς Τραχῖνα πρὸς τὴν γυναῖκα	Δηιάνειραν·	τούτῳ δὲ προστεταγμένον ἦν αἰτῆσαι
[4, 68]	Βίαντι τῷ ἀδελφῷ. γήμας δὲ	Ἰφιάνειραν	τὴν Μεγαπένθους ἐτέκνωσεν Ἀντιφάτην καὶ
[4, 45]	ἐξευρεῖν, καὶ τῆς ἑκάστου δυνάμεως	πεῖραν	λαμβάνειν μίσγουσαν ταῖς διδομέναις τοῖς
[4, 83]	ὑψηλοῦ τόπου· κατὰ δὲ τὴν	ἄκραν	τὴν ἐν τῇ πόλει τῆς
[4, 52]	τῇ Κολχίδι διαλέκτῳ κατευχήν τινα	μακρὰν	διερχομένην ἐγχρονίζειν, ἀναστροφὴν διδοῦσαν τοῖς
[4, 50]	τῆς Θετταλίας εἰς ὅρμον οὐ	μακρὰν	μὲν τῆς Ἰωλκοῦ κείμενον, ἀθεώρητον
[4, 21]	ἐν τῷ νῦν καλουμένῳ Παλατίῳ,	μικρὰν	παντελῶς πόλιν οἰκοῦντες. ἐν ταύτῃ
[4, 42]	λαχὸν τῶν τέκνων ἑκουσίως παραδῶσι	βορὰν	τῷ κήτει, φασὶν ἁπάντων εἰς
[4, 61]	ἴσας κόρας δι´ ἐτῶν ἐννέα	βορὰν	τῷ Μινωταύρῳ ὅσον ἂν χρόνον
[4, 11]	τοῖς βραχίοσιν ἀπέπνιξε. τὴν δὲ	δορὰν	αὐτοῦ περιθέμενος, καὶ διὰ τὸ
[4, 34]	εἰς Ἀρκαδίαν ἐπάνοδον ἐπιθέμενοι τὴν	δορὰν	ἀφείλοντο. Μελέαγρος δὲ διά τε
[4, 62]	παρὰ τὴν ἀκρόπολιν, ὅθεν ἦν	καθορᾶν	τὴν Τροιζῆνα, ὕστερον δὲ παρὰ
[4, 33]	τῆς γαστρὸς ὄγκος ἐμήνυσε τὴν	φθοράν,	ἐζήτει τὸν φθείραντα. τῆς δ´
[4, 42]	τὰ πλήθη καὶ καρπῶν παντελῆ	φθοράν,	ὥστε πάντας ἐκπλήττεσθαι τὸ μέγεθος
[4, 31]	ἐπί τινα πύργον ὑψηλὸν ἐκέλευσεν	ἀφορᾶν	μή που νεμόμεναι τυγχάνουσιν· οὐ
[4, 61]	υἱόν, ἡρωικὴν ἅμα πρᾶξιν καὶ	συμφορὰν	ἐπιτελέσασθαι· ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν
[4, 61]	πυθόμενος τὴν κατὰ τὸν υἱὸν	συμφοράν,	ἧκεν εἰς τὰς Ἀθήνας δίκας
[4, 15]	μέλη διαιρούμεναι τροφὴν εἶχον τὴν	συμφορὰν	τῶν ἀκληρούντων. ταύτας ὁ Ἡρακλῆς
[4, 31]	διὰ τὴν περὶ τὰ τέκνα	συμφορὰν	ὑποπτευσάμενος τὴν ἐξ ἐκείνης παιδοποιίαν,
[4, 20]	νέμονται γῆν τραχεῖαν καὶ παντελῶς	λυπράν·	τῶν δ´ ἐγχωρίων ταῖς ἐργασίαις
[4, 44]	κρατήσαντα τῶν βασιλείων τὴν μὲν	Κλεοπάτραν	{ἐκ} τῆς φυλακῆς προαγαγεῖν, τοῖς
[4, 22]	τῆς Ποσειδωνιατῶν χώρας πρός τινα	πέτραν,	πρὸς ᾗ μυθολογοῦσιν ἴδιόν τι
[4, 3]	τῶν ἀγαθῶν Διόνυσόν τε καὶ	Δήμητραν,	τὸν μὲν τοῦ προσηνεστάτου ποτοῦ
[4, 72]	εἰς νῆσον τὴν ἀπ´ ἐκείνης	Κόρκυραν	ὀνομαζομένην· ἐκ ταύτης δὲ καὶ
[4, 47]	φασὶ τειχίσαι τὸ τέμενος καὶ	φρουρὰν	ἐγκαταστῆσαι, πρὸς δὲ τούτοις χρυσῶσαι
[4, 38]	τῶν τόξων δωρεὰν ἧψε τὴν	πυράν.	εὐθὺς δὲ καὶ κεραυνῶν ἐκ
[4, 38]	Οἴτην, κατασκευάσαι δὲ πλησίον αὐτοῦ	πυρὰν	εὐμεγέθη· περὶ δὲ τῶν λοιπῶν
[4, 38]	τὸν ἀεὶ προσιόντα ὑφάψαι τὴν	πυράν.	οὐδενὸς δὲ τολμῶντος ὑπακοῦσαι μόνος
[4, 38]	ἑαυτόν, καὶ παρελθὼν εἰς τὴν	πυράν,	παρεκάλει τὸν ἀεὶ προσιόντα ὑφάψαι
[4, 36]	συστρατεύσας ἐπὶ Θεσπρωτοὺς πόλιν τε	Ἐφύραν	κατὰ κράτος εἷλε καὶ Φυλέα
[4, 79]	τινας τῶν περιοίκων ἱκανὴν κατεκτήσαντο	χώραν.	ἀεὶ δὲ μᾶλλον αὐξόμενοι, καὶ
[4, 23]	καὶ παλαίσας ἐλείφθη καὶ τὴν	χώραν	ἀπέβαλεν. ὁ δ´ Ἡρακλῆς τὴν
[4, 67]	τὴν βασιλείαν· καὶ τὴν μὲν	χώραν	ἀπὸ τῆς μητρὸς Ἄρνην, τοὺς
[4, 23]	εἰς τὴν Σικελίαν καὶ τὴν	χώραν	ἀπολαβὼν ἔκτισε πόλιν Ἡράκλειαν. ταχὺ
[4, 73]	Πελοπόννησον οἰκούντων προσηγάγετο, καὶ τὴν	χώραν	ἀφ´ ἑαυτοῦ Πελοπόννησον προσηγόρευσεν. ~Ἐπεὶ
[4, 55]	τοὺς παραπέμψοντας εἰς ἣν βούλοιτο	χώραν,	εἰς τὴν Φοινίκην κομισθῆναι. ἐντεῦθεν
[4, 81]	οὖν Ἀπόλλω κατὰ ταύτην τὴν	χώραν	ἐκ Κυρήνης γεννήσαντα υἱὸν Ἀρισταῖον
[4, 81]	τῆς Λιβύης εἰς ταύτην τὴν	χώραν,	ἐν ᾗ κατὰ τοὺς ὕστερον
[4, 2]	σχεδὸν ὅλην τὴν οἰκουμένην πολλὴν	χώραν	ἐξημερῶσαι, καὶ διὰ τοῦτο τυχεῖν
[4, 21]	καὶ τοὺς πλείστους ἀνελόντα τὴν	χώραν	ἐξημερῶσαι. μυθολογοῦνται δ´ οἱ γίγαντες
[4, 27]	συνοικίσαι τἀδελφῷ, ἀφ´ ἧς τὴν	χώραν	Ἑσπερῖτιν ὀνομασθῆναι· τὸν δ´ Ἄτλαντα
[4, 2]	εὐωδίας. τοῦτο δὲ διδάξαι τοὺς	χώραν	ἔχοντας μὴ δυναμένην ἐπιδέχεσθαι τὴν
[4, 29]	νήσου, καὶ μάλιστα τὴν πεδιάδα	χώραν,	ἣν μέχρι τοῦ νῦν καλεῖσθαι
[4, 77]	ἐκπλεύσαντα κατενεχθῆναι τῆς Σικελίας πρὸς	χώραν	ἧς βασιλεύοντα Κώκαλον ἀναλαβεῖν τὸν
[4, 17]	τὸ πλῆθος τῶν κατὰ τὴν	χώραν	θηρίων ἀοίκητον πρότερον οὖσαν ἐξημερώσας
[4, 29]	καλεῖσθαι Ἰολαεῖον. ἐξημερώσας δὲ τὴν	χώραν	καὶ καταφυτεύσας δένδρεσι καρπίμοις κατεσκεύασε
[4, 2]	τὴν Φοινίκην. ἐπελθόντα δὲ πολλὴν	χώραν,	καὶ μὴ δυνάμενον ἀνευρεῖν, ἀπογνῶναι
[4, 18]	διεξιὼν δὲ τὴν τῶν Ἰβήρων	χώραν,	καὶ τιμηθεὶς ὑπό τινος τῶν
[4, 18]	Ὀρχομενὸν ῥεῖθρον ἐποίησε λιμνάζειν τὴν	χώραν	καὶ φθαρῆναι τὰ κατ´ αὐτὴν
[4, 21]	Λιγύων καὶ τὴν τῶν Τυρρηνῶν	χώραν,	καταντήσας πρὸς τὸν Τίβεριν ποταμὸν
[4, 34]	μέγεθος. οὗτος δὲ τὴν σύνεγγυς	χώραν	καταφθείρων τὰς κτήσεις ἐλυμαίνετο· διόπερ
[4, 78]	δὲ σπήλαιον κατὰ τὴν Σελινουντίαν	χώραν	κατεσκεύασεν, ἐν ᾧ τὴν ἀτμίδα
[4, 31]	τῇ Ὀμφάλῃ τοὺς κατὰ τὴν	χώραν	λῃστεύοντας ἐκόλασε. τοὺς μὲν γὰρ
[4, 80]	ἔχοντες γὰρ κατὰ τὴν ἰδίαν	χώραν	λίθον ἀξιόλογον παρὰ τῶν ἀστυγειτόνων
[4, 22]	μηδένα τέττιγα φαίνεσθαι κατὰ τὴν	χώραν.	Ὁ δ´ Ἡρακλῆς καταντήσας ἐπὶ
[4, 20]	Λιγυστικῆς. ~Οἱ δὲ ταύτην τὴν	χώραν	οἰκοῦντες Λίγυες νέμονται γῆν τραχεῖαν
[4, 56]	καὶ τὴν παρὰ τὸν ὠκεανὸν	χώραν	οὐκ ὀλίγας ἔχουσαν προσηγορίας ἀπό
[4, 23]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς τὴν μὲν	χώραν	παρέθετο τοῖς ἐγχωρίοις, συγχωρήσας αὐτοῖς
[4, 43]	εἰς τὴν ὑπὸ Φινέως βασιλευομένην	χώραν,	περιπεσεῖν δὲ δυσὶ νεανίσκοις ἐπὶ
[4, 17]	παρασκευαζούσαις πληρωθῆναι πολλὴν μὲν ἀμπελόφυτον	χώραν,	πολλὴν δ´ ἐλαιοφόρον· καθόλου δὲ
[4, 35]	καὶ ῥύσιν ἄλλην κατασκευάσας ἀπέλαβε	χώραν	πολλὴν καὶ πάμφορον, ἀρδευομένην ὑπὸ
[4, 50]	παρά τινος τῶν κατὰ τὴν	χώραν	τὰ γενόμενα περὶ τοὺς συγγενεῖς
[4, 44]	νόμιμον γὰρ εἶναι τοῖς τὴν	χώραν	ταύτην οἰκοῦσι βαρβάροις θύειν Ἀρτέμιδι
[4, 37]	χώρας ἐξαναστήσας Μηλιεῦσι παρέδωκε τὴν	χώραν·	τὴν δὲ Φύλαντος θυγατέρα λαβὼν
[4, 35]	τοὺς βότρυς δηλοῦν τὴν καρποφόρον	χώραν	τὴν ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ ἀρδευομένην
[4, 23]	τοῦ μὲν Ἔρυκος διδόντος τὴν	χώραν,	τοῦ δ´ Ἡρακλέους τὰς βοῦς,
[4, 42]	ἐκ τοῦ πελάγους πρὸς τὴν	χώραν·	ὑπὸ δὲ τούτου τούς τε
[4, 27]	κατὰ γὰρ τὴν Ἑσπερῖτιν ὀνομαζομένην	χώραν	φασὶν ἀδελφοὺς δύο γενέσθαι δόξῃ
[4, 17]	πολλὰ τῶν κατὰ τὴν ἔρημον	χώραν	χειρωσάμενος, ἐξημέρωσεν, ὥστε καὶ γεωργίαις
[4, 39]	γενέσθαι φασὶ τοιαύτην· τὴν Ἥραν	ἀναβᾶσαν	ἐπὶ κλίνην καὶ τὸν Ἡρακλέα
[4, 55]	τοὺς ἄνω τόπους τῆς Ἀσίας	ἀναβᾶσαν	συνοικῆσαί τινι τῶν ἐπιφανῶν βασιλέων,
[4, 32]	λοιποὶ συνδιωχθέντες εἰς τὰς ναῦς	ἔφθασαν	ἀναπλεύσαντες ἀπὸ τῆς γῆς. Λαομέδων
[4, 79]	Κρῆτες μετὰ τὴν Μίνωος τελευτὴν	ἐστασίασαν	διὰ τὴν ἀναρχίαν, τῶν δὲ
[4, 68]	καὶ Αἴσονα. Κρηθέως δὲ τελευτήσαντος	ἐστασίασαν	περὶ τῆς βασιλείας Πελίας τε
[4, 2]	τὸ μέγεθος τῆς περιστάσεως οὐκ	ἐνέγκασαν	τὸ μὲν βρέφος ἐκτρῶσαι, ὑπὸ
[4, 79]	ἐν τῇ πόλει ῥεούσης πηγῆς	ὠνόμασαν	Ἔγγυον. ὕστερον δὲ μετὰ τὴν
[4, 79]	ἀπὸ τοῦ βασιλέως αὐτῶν Μινῴαν	ὠνόμασαν,	οἱ δὲ διὰ τῆς μεσογείου
[4, 42]	μόνον τὴν εὐεργεσίαν τῆς συγγενείας	προκρίνασαν,	ἀλλὰ καὶ φοβουμένην μὴ πάλιν
[4, 50]	αὐτὸν ἄξια τῶν ἀσεβημάτων, ξίφει	πατάξασαν	ἑαυτῆς τὸ στῆθος ἡρωικῶς καταστρέψαι
[4, 45]	καταπλέοντας ξένους θύεσθαι τῇ θεῷ	καταδείξασαν	ἐπ´ ὠμότητι διονομασθῆναι. μετὰ δὲ
[4, 36]	αὑτοῦ πεσόντα γόνον, καὶ τούτῳ	προσμίξασαν	ἔλαιον καὶ τὸ ἀπὸ τῆς
[4, 53]	στρατόπεδόν τε κράτιστον συστήσασθαι καὶ	πᾶσαν	ἐπελθεῖν τὴν οἰκουμένην εὐεργετοῦντα τὸ
[4, 19]	καταντήσας εἰς τὴν Κελτικὴν καὶ	πᾶσαν	ἐπελθὼν κατέλυσε μὲν τὰς συνήθεις
[4, 1]	τῆς ἀναγραφῆς πόνον ὑποστάντες, τὴν	πᾶσαν	ἐπιμέλειαν ἐποιησάμεθα τῆς ἀρχαιολογίας. μέγισται
[4, 23]	~μετὰ δὲ ταῦτα βουλόμενος ἐγκυκλωθῆναι	πᾶσαν	Σικελίαν, ἐποιεῖτο τὴν πορείαν ἀπὸ
[4, 21]	ἰδίαν οὐσίαν κατέθυσε τῷ θεῷ	πᾶσαν	τὴν δεκάτην, εὐωχίας ποιῶν συνεχεῖς
[4, 50]	δὲ Πελίαν τούτῳ τῷ τρόπῳ	πᾶσαν	τὴν Ἰάσονος συγγένειαν ἄρδην ἀνελόντα
[4, 64]	τεκνωθέντα παῖδα πατροκτόνον ἔσεσθαι καὶ	πᾶσαν	τὴν οἰκίαν πληρώσειν μεγάλων ἀτυχημάτων)
[4, 17]	τὴν στρατείαν. διεβεβόητο γὰρ κατὰ	πᾶσαν	τὴν οἰκουμένην ὅτι Χρυσάωρ ὁ
[4, 3]	πολλοὺς μὲν καὶ ἄλλους κατὰ	πᾶσαν	τὴν οἰκουμένην τοὺς δοκοῦντας ἀσεβεῖν,
[4, 1]	καλούμενον. τοῦτον δὲ μυθολογοῦσιν ἐπελθεῖν	ἅπασαν	τὴν οἰκουμένην, εὑρετὴν γενόμενον τοῦ
[4, 63]	πλειόνων, καὶ καιρὸν εὔθετον λαβόντες,	ἥρπασαν	τὴν Ἑλένην κοινῇ καὶ ἀπήγαγον
[4, 66]	μὲν ἐπίγονοι τὴν πόλιν ἑλόντες	διήρπασαν,	καὶ τῆς Τειρεσίου θυγατρὸς Δάφνης
[4, 46]	ἀποθέσθαι φυλακήν· τὴν δὲ Μήδειαν	διαδρᾶσαν	καταφυγεῖν εἴς τι τέμενος Ἡλίου
[4, 6]	τὰ δὲ τοῦ σώματος μέρη	περιπλάσασαν	εἰς ἀνθρώπου τύπον, ταῦτα μὲν
[4, 51]	τῆς θαλάττης σκοπήν. ~αὐτὴν δὲ	κατασκευάσασαν	Ἀρτέμιδος εἴδωλον κοῖλον, εἰς μὲν
[4, 45]	ὠμότητι διονομασθῆναι. μετὰ δὲ ταῦτα	συνοικήσασαν	Αἰήτῃ γεννῆσαι δύο θυγατέρας, Κίρκην
[4, 9]	ἔπειτα τούτῳ τὴν Πέλοπος Εὐρυδίκην	συνοικήσασαν	Ἀλκμήνην τεκνῶσαι, καὶ ταύτῃ Δία
[4, 55]	οἱ μέν φασιν αὐτὴν Αἰγεῖ	συνοικήσασαν	γεννῆσαι Μῆδον τὸν ὕστερον Μηδίας
[4, 51]	ἀγαγούσης, φασὶν εἰς οἰκίσκον τινὰ	συγκλείσασαν	ἑαυτὴν καὶ περινιψαμένην τὸ σῶμα
[4, 34]	δαλὸς κατακαυθῇ. διόπερ τεκοῦσαν, καὶ	νομίσασαν	ἐν τῇ τοῦ δαλοῦ φυλακῇ
[4, 51]	τὰς μὲν τρίχας δυνάμεσί τισι	χρίσασαν	ποιῆσαι πολιάς, τὸ δὲ πρόσωπον
[4, 54]	μὲν τὰ βασίλεια νυκτὸς εἰσελθεῖν	ἀλλοιώσασαν	τοῖς φαρμάκοις τὴν αὑτῆς ὄψιν,
[4, 21]	εὐωχίας ποιῶν συνεχεῖς καὶ πολυδαπάνους.	κατεσκεύασαν	δὲ καὶ Ῥωμαῖοι τούτῳ τῷ
[4, 80]	γραφομένων. νεὼν μὲν γὰρ αὐταῖς	κατεσκεύασαν	οὐ μόνον τῷ μεγέθει διάφορον,
[4, 16]	συνῆψε μάχην, ἣν ἐκ προκλήσεως	ἔφασαν	ἑπτάκις νενικηκέναι τὸν ἀντιταξάμενον. πεσούσης
[4, 79]	κατὰ μὲν τὸν κεκρυμμένον τόπον	ἔθεσαν	τὰ ὀστᾶ, κατὰ δὲ τὸν
[4, 66]	θυγατρὸς Δάφνης ἐγκρατεῖς γενόμενοι ταύτην	ἀνέθεσαν	εἰς Δελφοὺς κατά τινα εὐχὴν
[4, 61]	μέλασι, καθάπερ καὶ πρότερον ποιεῖν	εἰώθεσαν.	καταπλευσάντων δ´ αὐτῶν εἰς Κρήτην
[4, 37]	τὸν Ἡρακλέα, καὶ σύμμαχον αὐτὸν	ἐκάλεσαν	ἐπὶ τρίτῳ μέρει τῆς Δωρίδος
[4, 80]	πολλοῖς ἀναθήμασιν ἀργυροῖς καὶ χρυσοῖς	διετέλεσαν	τιμῶντες ἄχρι τῶνδε τῶν ἱστοριῶν
[4, 10]	οἱ πρόγονοι σκῦλα τοῖς θεοῖς	ἦσαν	ἀνατεθεικότες· οὐ γὰρ ἦν εὑρεῖν
[4, 15]	Ἡρακλέα, οὐ μόνον ὅτι πατρὸς	ἦσαν	Διός, ἀλλὰ διότι καὶ τὴν
[4, 33]	Ἡρακλέους ὀλίγοι παντελῶς, ἐν οἷς	ἦσαν	ἐπιφανεῖς ἄνδρες Ἴφικλος καὶ Κηφεὺς
[4, 85]	περὶ τοὺς Ἀλῳάδας, ὅτι ἐνναετεῖς	ἦσαν	τὸ μὲν εὖρος πηχῶν ἐννέα,
[4, 80]	γε Διὸς μεγάλου ἰότητι οὐρανὸν	εἰσανέβησαν,	ὅ μιν τότε κουρίζοντα Δίκτῳ
[4, 66]	καὶ πολλοὺς τῶν πολιτῶν ἀποβαλόντες	συνετρίβησαν	ταῖς ἐλπίσιν. οὐκ ὄντες δ´
[4, 39]	ποιήσαντες ἁγισμοὺς καὶ χώματα κατασκευάσαντες	ἀπηλλάγησαν	εἰς Τραχῖνα. μετὰ δὲ τούτους
[4, 61]	τὸ τέρας. δόντων δ´ αὐτῶν,	ἀπηλλάγησαν	τῶν κακῶν οἱ κατὰ τὴν
[4, 14]	καὶ θώρακι· καὶ πρὸς ἀλλήλους	ἐφιλοτιμήθησαν	οἱ προειρημένοι θεοὶ κατὰ τὰς
[4, 61]	μόνοις διέμεινεν· οὗ δὴ χάριν	ἠναγκάσθησαν	οἱ Ἀθηναῖοι τὸν θεὸν ἐπερωτῆσαι
[4, 1]	ἀρχαιολογίας. μέγισται γὰρ καὶ πλεῖσται	συνετελέσθησαν	πράξεις ὑπὸ τῶν ἡρώων τε
[4, 69]	σύμπαντες λαοὶ ἀπὸ Λαπίθου Λαπίθαι	προσηγορεύθησαν.	τῶν δ´ υἱῶν τῶν Λαπίθου
[4, 61]	καὶ τῆς τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίας	ὠρέχθησαν.	ἡμεῖς δὲ περὶ τούτων ἀρκούντως
[4, 30]	αὐτοὺς σπουδὴν ἐπὶ τοσοῦτ´ εὐνοίας	προήχθησαν	ὥστ´ ἐπώνυμον αὐτῷ περιθεῖναι τὴν
[4, 30]	ὄντων τῶν μετεσχηκότων τῆς ἀποικίας,	ἐξεβαρβαρώθησαν,	καὶ μεταστάντες εἰς τὴν ὀρεινὴν
[4, 33]	γὰρ ἀπὸ τῶν εἴκοσι μόνον	διεσώθησαν·	τῶν δ´ ἐναντίων αὐτός τε
[4, 79]	ὀστᾶ, κατὰ δὲ τὸν ἀνεῳγμένον	ἐποίησαν	Ἀφροδίτης νεών. οὗτος δ´ ἐπὶ
[4, 62]	ἐτίμησαν αὐτόν, καὶ τέμενος ἄσυλον	ἐποίησαν	ἐν ταῖς Ἀθήναις τὸ προσαγορευόμενον
[4, 66]	ἐγένετο μάχη καρτερά, καθ´ ἣν	ἐνίκησαν	οἱ περὶ τὸν Ἀλκμαίωνα· οἱ
[4, 28]	τῶν Ἀθηναίων ὑπερεχόντων ταῖς ἀνδραγαθίαις,	ἐνίκησαν	οἱ περὶ τὸν Θησέα, καὶ
[4, 57]	καὶ Ὕλλῳ τὴν στρατηγίαν παραδόντες,	ἐνίκησαν	παρατάξει τὸν Εὐρυσθέα. κατὰ δὲ
[4, 30]	τὴν ὀρεινὴν ἐν ταῖς δυσχωρίαις	κατῴκησαν,	ἐθίσαντες δ´ ἑαυτοὺς τρέφεσθαι γάλακτι
[4, 67]	κατῆλθον εἰς τὴν Δωρίδα καὶ	κατῴκησαν	ἐν Ἐρινεῷ καὶ Κυτινίῳ καὶ
[4, 67]	Δευκαλίωνος υἱῶν οἱ μὲν ἄλλοι	κατῴκησαν	ἐν τοῖς προειρημένοις τόποις, Μίμας
[4, 28]	τὴν Σκυθίαν καὶ μετ´ ἐκείνων	κατῴκησαν.	ἡμεῖς δ´ ἀρκούντως περὶ τούτων
[4, 58]	Ἀργείων αὐτοὺς προσδεξαμένων, ἐν Ἄργει	κατῴκησαν,	οἱ δ´ ἄλλοι πάντες ἐν
[4, 37]	καὶ τοῖς ἐγχωρίοις ἀναμιχθέντες ἐνταῦθα	κατῴκησαν,	οἱ δὲ λοιποὶ τῶν Δρυόπων
[4, 30]	τοῖς Σικανοῖς καταμιγέντες ἐν ταύτῃ	κατῴκησαν,	τιμώμενοι διαφερόντως ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων.
[4, 58]	δ´ ἄλλοι πάντες ἐν Τρικορύθῳ	{κατῴκησαν}	ὡς δ´ ὁ πεντηκονταετὴς χρόνος
[4, 64]	τὸ παιδίον ἐκθεῖναι μὲν οὐκ	ἠθέλησαν,	ἐδωρήσαντο δὲ τῇ Πολύβου γυναικί,
[4, 67]	λαμπρῶς οἱ Καδμεῖοι τιμαῖς ἰσοθέοις	ἐτίμησαν·	αὐτοὶ δὲ μεταναστάντες ἐκ τῆς
[4, 14]	ἔτι δ´ ἑορτὰς καὶ ἀγῶνας,	ἐτίμησαν	αὐτὸν δωρεαῖς οἰκείαις ἕκαστος τῶν
[4, 62]	ὀστᾶ μετήνεγκαν καὶ τιμαῖς ἰσοθέοις	ἐτίμησαν	αὐτόν, καὶ τέμενος ἄσυλον ἐποίησαν
[4, 39]	πρῶτοι τῶν ἄλλων ὡς θεὸν	ἐτίμησαν	θυσίαις τὸν Ἡρακλέα, καὶ τοῖς
[4, 21]	ξενίοις ἀξιολόγοις καὶ δωρεαῖς κεχαρισμέναις	ἐτίμησαν·	καὶ τούτων τῶν ἀνδρῶν ὑπομνήματα
[4, 1]	ἰσοθέοις, τοὺς δ´ ἡρωικαῖς θυσίαις	ἐτίμησαν,	πάντας δ´ ὁ τῆς ἱστορίας
[4, 12]	τῇ οἰκήσει τοῦ Φόλου καταπληκτικῶς	ὥρμησαν	πρὸς ἁρπαγήν. ὁ μὲν οὖν
[4, 12]	οἱ μὲν πεύκας αὐτορρίζους ἔχοντες	ἐπῇσαν,	οἱ δὲ πέτρας μεγάλας, τινὲς
[4, 57]	πλεῖστοι μὲν τῶν μετ´ Εὐρυσθέως	κατεκόπησαν,	αὐτὸς δ´ ὁ Εὐρυσθεύς, τοῦ
[4, 16]	ἀλλ´ ἑαυταῖς συνασπίζουσαι τότε πᾶσαι	κατεκόπησαν.	μετὰ δὲ ταύτας Δηιάνειραν καὶ
[4, 1]	τὰς δὲ νεωτέρας πράξεις ἀναγράφειν	ἐπεχείρησαν.	Ἔφορος μὲν γὰρ ὁ Κυμαῖος,
[4, 65]	τὴν ἀναίρεσιν τῶν νεκρῶν οὐ	συνεχώρησαν,	ὁ δ´ Ἄδραστος καταλιπὼν ἀτάφους
[4, 34]	πραχθεῖσιν οἱ Θεστίου παῖδες συγκυνηγοῦντες	ἠγανάκτησαν,	ὅτι ξένην γυναῖκα προετίμησεν αὐτῶν,
[4, 28]	δὲ πολλὴν τῆς Εὐρώπης ἐπελθοῦσαι	κατήντησαν	εἰς τὴν Ἀττικήν, καὶ κατεστρατοπέδευσαν
[4, 1]	δόξῃ τῆς μὲν ἀρχαίας μυθολογίας	ἀπέστησαν	διὰ τὴν δυσχέρειαν, τὰς δὲ
[4, 58]	δ´ Ἡρακλεῖδαι κατὰ τὰς ὁμολογίας	ἀπέστησαν	τῆς καθόδου καὶ τὴν εἰς
[4, 1]	κατὰ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν γεγονότες,	ἀπέστησαν	τῶν παλαιῶν μύθων. ἡμεῖς δὲ
[4, 24]	ἀπαντήσεις καὶ θυσίας τῷ θεῷ	παρέστησαν,	Ἡρακλείαν προσηγόρευσαν, ἀγῶνα δὲ γυμνικὸν
[4, 18]	ἀγαθοῖς στρατεύσαντες ἐπ´ αὐτὴν κύριοι	κατέστησαν.	ὁ δ´ Ἡρακλῆς πολλὴν τῆς
[4, 57]	Εὐρυσθέως πάντες κατὰ τὴν μάχην	ἐτελεύτησαν.	~μετὰ δὲ ταῦτα οἱ μὲν
[4, 61]	συνελθόντες οἱ τῶν πόλεων ἡγεμόνες	ἐπηρώτησαν	τὸν θεὸν πῶς ἂν δύναιντο
[4, 52]	ἥμαρτον, ἀκουσίως δὲ δι´ ἀπάτην	ἠτύχησαν.	~καθόλου δὲ πᾶσι τοῖς συγγενέσιν
[4, 9]	φασι γενέσθαι Περσέα· τούτῳ δὲ	μιγεῖσαν	τὴν Κηφέως Ἀνδρομέδαν Ἠλεκτρύωνα γεννῆσαι,
[4, 77]	τῆς τούτου φιλοτεχνίας τὴν Πασιφάην	μιγεῖσαν	τῷ ταύρῳ γεννῆσαι τὸν μυθολογούμενον
[4, 44]	χρόνοις ἱέρειαν τῆς εἰρημένης θεοῦ	κατασταθεῖσαν	θύειν τοὺς ἁλισκομένους. ~Ἐπιζητούσης δὲ
[4, 51]	ἀποκλύσασθαι τὰς τῶν φαρμάκων δυνάμεις·	ἀποκατασταθεῖσαν	δ´ εἰς τὴν προϋπάρχουσαν διάθεσιν
[4, 55]	ἐκ Τροιζῆνος εἰς τὰς Ἀθήνας,	ἐγκληθεῖσαν	ἐπὶ φαρμακείᾳ φυγεῖν ἐκ τῆς
[4, 34]	ἐπὶ τῷ φόνῳ τῶν ἀδελφῶν	παροξυνθεῖσαν	κατακαῦσαι τὸν δαλὸν καὶ τῷ
[4, 19]	συστρατεύοντος ἔκτισε πόλιν εὐμεγέθη τὴν	ὀνομασθεῖσαν	ἀπὸ τῆς κατὰ τὴν στρατείαν
[4, 72]	ἀπεκομίσθη τὴν ἀπ´ ἐκείνης Αἴγιναν	ὀνομασθεῖσαν,	ἐν ταύτῃ δὲ Διὶ μιγεῖσα
[4, 84]	δ´ αὐτοῦ μίαν τῶν Νυμφῶν	ἐρασθεῖσαν	προειπεῖν, ἐὰν ἄλλῃ τινὶ πλησιάσῃ,
[4, 51]	ἐφ´ ὧν ἀποφαίνεσθαι τὴν θεὸν	κομισθεῖσαν	δι´ ἀέρος ἐξ Ὑπερβορέων ἐπιξενωθῆναι
[4, 85]	καὶ τὴν ὕστερον πολλοῖς ἔτεσι	κτισθεῖσαν	πόλιν τυχεῖν τῆς ὁμωνύμου προσηγορίας.
[4, 54]	τὴν οἰκίαν ὑφάψαι, ῥίζιόν τι	προσθεῖσαν,	εὑρημένον μὲν ὑπὸ Κίρκης τῆς
[4, 56]	κατασχεῖν τὴν ἀπ´ ἐκείνου Μηδίαν	προσαγορευθεῖσαν.	ἀλλὰ γὰρ τὸ πάσας τὰς
[4, 72]	τὴν ἀπ´ αὐτῆς νῆσον Σαλαμῖνα	προσαγορευθεῖσαν·	αὕτη δὲ μιγεῖσα Ποσειδῶνι Κυχρέα
[4, 68]	τὴν Ἀλέου ἐγέννησε θυγατέρα τὴν	προσαγορευθεῖσαν	Τυρώ, κάλλει διαφέρουσαν. τῆς δὲ
[4, 46]	δ´ αὐτὴν ἐκ τῆς φυλακῆς	ἀφιεῖσαν	προνοεῖσθαι τῆς τῶν ἀτυχούντων ἀσφαλείας·
[4, 51]	εἰς τὴν προϋπάρχουσαν διάθεσιν καὶ	φανεῖσαν	τῷ βασιλεῖ καταπλήξασθαι τοὺς ὁρῶντας,
[4, 45]	Κίρκην εἰς φαρμάκων παντοδαπῶν ἐπίνοιαν	ἐκτραπεῖσαν	ἐξευρεῖν ῥιζῶν παντοίας φύσεις καὶ
[4, 37]	γὰρ αὐτοῖς συνεργοῦντος τρεῖς πόλεις	ᾤκισαν	ἐν Πελοποννήσῳ, Ἀσίνην καὶ Ἑρμιόνην,
[4, 79]	κατοικεῖν, οἱ μὲν ἐνταῦθα πόλιν	ᾤκισαν	ἣν ἀπὸ τοῦ βασιλέως αὐτῶν
[4, 57]	αὐτοῖς ἐπιείκειαν προσεδέξαντο τοὺς Ἡρακλείδας·	κατῴκισαν	δὲ αὐτοὺς μετὰ τῶν συμφυγόντων
[4, 80]	ἁμάξας τετρακύκλους ἑκατὸν ζεύγεσι βοῶν	ἐκόμισαν	τὸν λίθον. διὰ γὰρ τὸ
[4, 73]	δ´ ὁ Ταντάλου καταντήσας εἰς	Πῖσαν,	καὶ θεασάμενος τὴν Ἱπποδάμειαν, ἐπεθύμησε
[4, 79]	πλανηθέντες καὶ καταλαβόμενοι χωρίον ὀχυρὸν	ἔκτισαν	πόλιν ἣν ἀπὸ τῆς ἐν
[4, 37]	μὲν εἰς τὴν Εὔβοιαν καταντήσαντες	ἔκτισαν	πόλιν Κάρυστον, οἱ δ´ εἰς
[4, 79]	τὴν συγγένειαν καὶ τῆς πολιτείας	μετέδοσαν,	ὁρμώμενοι δ´ ἐξ ὀχυρᾶς πόλεως
[4, 16]	Ἀστερίαν καὶ Μάρπην, ἔτι δὲ	Τέκμησσαν	καὶ Ἀλκίππην ἐχειρώσατο. αὕτη δ´
[4, 28]	κατήντησαν εἰς τὴν Ἀττικήν, καὶ	κατεστρατοπέδευσαν	ὅπου νῦν ἐστι τὸ καλούμενον
[4, 69]	Περίφαντα. οὗτοι μὲν οὖν ἐνταῦθα	ἐβασίλευσαν,	οἱ δὲ σύμπαντες λαοὶ ἀπὸ
[4, 67]	παρασκευασάμενοι καὶ τὴν Ἄρνην ἀναλαβόντες	ἐξέπλευσαν	μετὰ πολλῶν φίλων. Αἰόλος μὲν
[4, 34]	ἀκυροῦντες τοῦ Μελεάγρου τὴν δωρεὰν	ἐνήδρευσαν	Ἀταλάντῃ, καὶ κατὰ τὴν εἰς
[4, 24]	θυσίας τῷ θεῷ παρέστησαν, Ἡρακλείαν	προσηγόρευσαν,	ἀγῶνα δὲ γυμνικὸν καὶ ἱππικὸν
[4, 10]	Ἀργεῖοι πυθόμενοι τὸ γεγονὸς Ἡρακλέα	προσηγόρευσαν,	ὅτι δι´ Ἥραν ἔσχε κλέος,
[4, 65]	Παρθενοπαῖον τὸν Ἀταλάντης τῆς Σχοινέως,	ἐστράτευσαν	ἐπὶ τὰς Θήβας, ἔχοντες δύναμιν
[4, 58]	διὰ τὴν εὐημερίαν συμμάχων εὐπορήσαντες,	ἐστράτευσαν	ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον Ὕλλου στρατηγοῦντος.
[4, 67]	ἐκ τῆς πόλεως ἐπὶ Δωριεῖς	ἐστράτευσαν,	καὶ μάχῃ νικήσαντες τοὺς ἐγχωρίους
[4, 65]	τῶν ἀμφισβητουμένων Ἐριφύλην, γυναῖκα μὲν	οὖσαν	Ἀμφιαράου, ἀδελφὴν δ´ Ἀδράστου. τῆς
[4, 7]	δ´ ἐστὶ τῇ εὐεπείᾳ διάφορον	οὖσαν	ἀποδοχῆς τυγχάνειν ὑπὸ τῶν ἀκουόντων.
[4, 13]	ἔλαβε πρόσταγμα τὴν χρυσόκερων μὲν	οὖσαν	ἔλαφον, τάχει δὲ διαφέρουσαν, ἀγαγεῖν.
[4, 45]	προέχουσαν τοῦ πατρός· φιλοκύνηγον δ´	οὖσαν	ἐν ταῖς ἀποτυχίαις ἀνθρώπους ἀντὶ
[4, 17]	τὴν χώραν θηρίων ἀοίκητον πρότερον	οὖσαν	ἐξημερώσας ἐποίησε μηδεμιᾶς χώρας εὐδαιμονίᾳ
[4, 19]	πόλιν, ὡς ἁπάσης τῆς Κελτικῆς	οὖσαν	ἑστίαν καὶ μητρόπολιν. διέμεινε δ´
[4, 63]	Ἑλένην, δεκαετῆ μὲν τὴν ἡλικίαν	οὖσαν,	εὐπρεπείᾳ δὲ πασῶν διαφέρουσαν. παραγενόμενοι
[4, 72]	οὖν κατοικήσας περὶ τὴν νῦν	οὖσαν	Θετταλίαν ἐπώνυμον ἑαυτοῦ τὸν προειρημένον
[4, 55]	μετὰ ταῦτα ἐπανελθεῖν εἰς Ἰωλκόν,	οὖσαν	Ἰάσονος πατρίδα· ἐν ᾗ καταλαβόντα
[4, 63]	Ἑλένην ἀπαγαγεῖν εἰς Λακεδαίμονα παρθένον	οὖσαν,	καὶ μετ´ αὐτῆς δούλην τὴν
[4, 2]	συνουσίαν· τὴν δὲ Σεμέλην ἔγκυον	οὖσαν	καὶ τὸ μέγεθος τῆς περιστάσεως
[4, 22]	τὴν δ´ ὁδὸν τὴν νῦν	οὖσαν	παρὰ θάλατταν κατασκευάσαι, τὴν ἀπ´
[4, 78]	Καμικῷ καλουμένῳ πόλιν ἐπὶ πέτρας	οὖσαν	πασῶν ὀχυρωτάτην κατεσκεύασε καὶ παντελῶς
[4, 21]	τὴν ὀνομαζομένην ἀπ´ ἐκείνου Κακίαν,	οὖσαν	πλησίον τῆς τότε γενομένης οἰκίας
[4, 23]	Σικελίαν, καταντήσας εἰς τὴν νῦν	οὖσαν	τῶν Συρακοσίων πόλιν καὶ πυθόμενος
[4, 85]	Σικελίαν τὸ πρὸ τοῦ χερρόνησον	οὖσαν	ὕστερον γενέσθαι νῆσον διὰ τοιαύτας
[4, 54]	μίαν ἡμέραν παρὰ τοῦ Κρέοντος	λαβοῦσαν	εἰς τὴν τῆς φυγῆς παρασκευήν,
[4, 66]	τὸν μὲν ὅρμον παρὰ Πολυνείκους	λαβοῦσαν,	τὸν δὲ πέπλον παρὰ τοῦ
[4, 36]	Ἡρακλῆς θελήσῃ πλησιάσαι. παρεκελεύσατο οὖν	λαβοῦσαν	τὸν ἐξ αὑτοῦ πεσόντα γόνον,
[4, 51]	παντελῶς πρεσβῦτιν· τὸ δὲ τελευταῖον	ἀναλαβοῦσαν	τὴν θεὸν διεσκευασμένην καταπληκτικῶς εἰς
[4, 56]	βουλόμενοι τοῖς Ἀθηναίοις φασὶν αὐτὴν	ἀναλαβοῦσαν	τὸν ἐξ Αἰγέως Μῆδον εἰς
[4, 55]	οὖν Μήδειαν ἐν Θήβαις φασὶ	καταλαβοῦσαν	Ἡρακλέα μανικῷ πάθει συνεχόμενον καὶ
[4, 45]	τῆς ἑκάστου δυνάμεως πεῖραν λαμβάνειν	μίσγουσαν	ταῖς διδομέναις τοῖς ξένοις τροφαῖς.
[4, 50]	καὶ μνήμης ἀξίαν ἐπιτελέσασθαι πρᾶξιν·	καταφυγοῦσαν	γὰρ ἐπὶ τὴν ἑστίαν τοῦ
[4, 3]	τῆς ξηρᾶς τροφῆς τὴν κρατίστην	παραδοῦσαν	τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων. ~Μυθολογοῦσι
[4, 52]	τινα μακρὰν διερχομένην ἐγχρονίζειν, ἀναστροφὴν	διδοῦσαν	τοῖς μέλλουσι ποιεῖσθαι τὴν ἐπίθεσιν.
[4, 13]	δὲ διὰ τῆς στιβείας χειρώσασθαι	καθεύδουσαν,	τινὲς δὲ συνεχεῖ διωγμῷ καταπονῆσαι·
[4, 26]	ὅτι τὰ πρόβατα τὴν χρόαν	ἰδιάζουσαν	ἔχοντα καὶ παρόμοιον χρυσῷ τετευχέναι
[4, 17]	δὲ τούτοις τὴν μὲν Λιβύην	πλήθουσαν	ἀγρίων ζῴων, πολλὰ τῶν κατὰ
[4, 62]	φασὶ τὴν Φαίδραν ἀγανακτῆσαι, καὶ	ἐπανελθοῦσαν	εἰς τὰς Ἀθήνας εἰπεῖν τῷ
[4, 48]	δὲ τὰ βασίλεια τῶν Κόλχων.	προσελθοῦσαν	δὲ ταῖς πύλαις κεκλειμέναις νυκτὸς
[4, 4]	αἰσχύνην τὴν ἐκ τῆς συνουσίας	ἐπακολουθοῦσαν.	λέγουσι δ´ αὐτὸν ἀγχινοίᾳ διενεγκεῖν,
[4, 34]	ὅταν ὁ δαλὸς κατακαυθῇ. διόπερ	τεκοῦσαν,	καὶ νομίσασαν ἐν τῇ τοῦ
[4, 55]	Πελίου τετελευτηκότα παραλαβεῖν κατὰ γένος	προσήκουσαν	τὴν βασιλείαν, καὶ τοὺς ὑφ´
[4, 50]	συγγένειαν ἄρδην ἀνελόντα ταχὺ τὴν	προσήκουσαν	τοῖς ἀσεβήμασι κομίσασθαι τιμωρίαν. τὸν
[4, 35]	Ὠλένῳ πρὸς τὴν θυγατέρα Περίβοιαν,	φάσκουσαν	αὑτὴν ἐξ Ἄρεος ὑπάρχειν ἔγκυον,
[4, 52]	μυθολογοῦσι τὴν Μήδειαν κατὰ μέλη	διελοῦσαν	τὸ σῶμα τοῦ κριοῦ καθεψῆσαι,
[4, 6]	ἀναζητοῦσαν, καὶ τοὺς μὲν Τιτᾶνας	ἀνελοῦσαν,	τὰ δὲ τοῦ σώματος μέρη
[4, 51]	δ´ αὐτῇ καὶ τὸ γῆρας	ἀφελοῦσαν	τὸ Πελίου διά τινων δυνάμεων
[4, 50]	φονεῦσαι. Ἀμφινόμην δὲ τὴν μητέρα	μέλλουσαν	ἀναιρεῖσθαί φασιν ἔπανδρον καὶ μνήμης
[4, 55]	δ´ Εὐρυσθέως ἐπικειμένου τοῖς προστάγμασιν,	ἀπογνοῦσαν	τὴν κατὰ τὸ παρὸν ἐκ
[4, 51]	ἑαυτῆς τὰς τούτων πίστεις παρέξεσθαι.	εἰποῦσαν	γὰρ μιᾷ τῶν Πελίου θυγατέρων
[4, 50]	ἀμυνεῖσθαι ῥᾳδίως τοὺς ἀξίους τιμωρίας.	προειποῦσαν	δὲ τοῖς ἀριστεῦσι τὰ κατὰ
[4, 45]	κατὰ δέ τινας τῶν ἱστορικῶν	ἐκλιποῦσαν	τὸν Πόντον κατοικῆσαι τῆς Ἰταλίας
[4, 9]	ποιήσει βασιλέα, τὴν δ´ Ἥραν	ζηλοτυποῦσαν	καὶ συνεργὸν ἔχουσαν Εἰλείθυιαν τὴν
[4, 39]	εἶναι προσδέξασθαι τιμὴν ἑτέρῳ θεῷ	φέρουσαν	ἀτιμίαν. Περὶ μὲν οὖν Ἡρακλέους
[4, 13]	μὲν οὖσαν ἔλαφον, τάχει δὲ	διαφέρουσαν,	ἀγαγεῖν. τοῦτον δὲ τὸν ἆθλον
[4, 59]	ἐν Κρομμυῶνι ὑπάρχουσαν ὗν ἀγρίαν,	διαφέρουσαν	ἀλκῇ τε καὶ μεγέθει καὶ
[4, 63]	ἡλικίαν οὖσαν, εὐπρεπείᾳ δὲ πασῶν	διαφέρουσαν.	παραγενόμενοι δ´ εἰς Λακεδαίμονα μετὰ
[4, 68]	θυγατέρα τὴν προσαγορευθεῖσαν Τυρώ, κάλλει	διαφέρουσαν.	τῆς δὲ γυναικὸς Ἀλκιδίκης ἀποθανούσης
[4, 59]	καὶ μεγέθει καὶ πολλοὺς ἀνθρώπους	ἀναιροῦσαν,	ἀπέκτεινεν. ἐκόλασε δὲ καὶ Σκείρωνα
[4, 47]	ἐχούσης κριοῦ, καὶ τὴν Ἕλλην	δυσφοροῦσαν	ἐπὶ τῇ ναυτίᾳ, καὶ διὰ
[4, 45]	πλείω διὰ τῆς ἰδίας ἐπιμελείας	ἐξευροῦσαν	μηδεμίαν ὑπερβολὴν ἀπολιπεῖν ἑτέρᾳ πρὸς
[4, 45]	ὠμὰ πρᾶξαι καὶ βίαια. διόπερ	ἐκπεσοῦσαν	τῆς βασιλείας κατὰ μέν τινας
[4, 6]	Ἶσιν τὸν φόνον τοῦ ἀνδρὸς	ἀναζητοῦσαν,	καὶ τοὺς μὲν Τιτᾶνας ἀνελοῦσαν,
[4, 47]	ἐπὶ τοῦ τοίχου τῆς νεὼς	ἐκκύπτουσαν,	εἰς τὴν θάλατταν προπεσεῖν. ἔνιοι
[4, 28]	Θησεῖ, καὶ κατὰ τὴν μάχην	ἀριστεύουσαν,	ἡρωικῶς καταστρέψαι τὸν βίον. αἱ
[4, 9]	δ´ Ἥραν ζηλοτυποῦσαν καὶ συνεργὸν	ἔχουσαν	Εἰλείθυιαν τὴν θυγατέρα, τῆς μὲν
[4, 56]	τὸν ὠκεανὸν χώραν οὐκ ὀλίγας	ἔχουσαν	προσηγορίας ἀπό τε τῶν Ἀργοναυτῶν
[4, 45]	ἐμπειρίαν δὲ μεγάλην ἐν τούτοις	ἔχουσαν	πρῶτον μὲν τὸν πατέρα φαρμάκῳ
[4, 24]	μὲν τῆς πόλεως κατεσκεύασε λίμνην,	ἔχουσαν	τὸν περίβολον σταδίων τεττάρων, ἣν
[4, 45]	γενέσθαι θυγατέρα, τόλμῃ καὶ παρανομίᾳ	προέχουσαν	τοῦ πατρός· φιλοκύνηγον δ´ οὖσαν
[4, 59]	τρίτον δὲ τὴν ἐν Κρομμυῶνι	ὑπάρχουσαν	ὗν ἀγρίαν, διαφέρουσαν ἀλκῇ τε
[4, 51]	δυνάμεις· ἀποκατασταθεῖσαν δ´ εἰς τὴν	προϋπάρχουσαν	διάθεσιν καὶ φανεῖσαν τῷ βασιλεῖ
[4, 11]	ἐνέπεσεν εἰς ἀθυμίαν οὐ τὴν	τυχοῦσαν·	τό τε γὰρ τῷ ταπεινοτέρῳ
[4, 54]	ἁψάμενον τελευτῆσαι. τὴν δὲ Μήδειαν	ἐπιτυχοῦσαν	τοῖς πρώτοις ἐγχειρήμασιν οὐκ ἀποστῆναι
[4, 51]	λέγειν, φασὶν αὐτὴν κατὰ μόνας	ἐντυχοῦσαν	τῷ Πελίᾳ παρακαλέσαι ταῖς θυγατράσι
[4, 57]	οὐκ ἀξιομάχους ὄντας Εὐρυσθεῖ πολεμεῖν,	ἔγνωσαν	ἑκουσίως φεύγειν ἐκ τῆς Τραχῖνος·
[4, 66]	τὸν τῶν πατέρων θάνατον ἐπεξιόντες	ἔγνωσαν	στρατεύειν κοινῇ ἐπὶ τὰς Θήβας,
[4, 79]	μὲν εἰς τὰς πατρίδας ἐπάνοδον	ἀπέγνωσαν,	κρίναντες δ´ ἐν τῇ Σικελίᾳ
[4, 16]	ἀκοντίζουσαι, τὸν ἕνα στόχον οὐκ	ἔτρωσαν,	ἀλλ´ ἑαυταῖς συνασπίζουσαι τότε πᾶσαι
[4, 23]	καὶ Πεδιακράτην καὶ Βουφόναν καὶ	Γλυχάταν,	ἔτι δὲ Βυταίαν καὶ Κρυτίδαν.
[4, 3]	πίνοντας, φασὶν ἐπὶ τὸ δεῖπνον,	ὅταν	ἄκρατος οἶνος ἐπιδιδῶται, προσεπιλέγειν ἀγαθοῦ
[4, 3]	οἶνος ἐπιδιδῶται, προσεπιλέγειν ἀγαθοῦ δαίμονος·	ὅταν	δὲ μετὰ τὸ δεῖπνον διδῶται
[4, 58]	Πελοπόννησον· ὧν τὰς πράξεις ἀναγράψομεν,	ὅταν	εἰς ἐκείνους τοὺς χρόνους παραγενηθῶμεν.
[4, 24]	τετελευτηκόσιν ὁμοίους. ἀλλ´ οὗτοι μέν,	ὅταν	εὔξηταί τις ἀποδώσειν τὴν θυσίαν
[4, 73]	ὁ θεὸς τότε τελευτήσειν αὐτὸν	ὅταν	ἡ θυγάτηρ Ἱπποδάμεια συνοικήσῃ. εὐλαβούμενον
[4, 12]	Κενταύρῳ, καὶ προστάξαι τότε ἀνοῖξαι	ὅταν	Ἡρακλῆς παραγένηται. διόπερ ὕστερον τέτταρσι
[4, 39]	τοῦ νῦν ποιεῖν τοὺς βαρβάρους	ὅταν	θετὸν υἱὸν ποιεῖσθαι βούλωνται. τὴν
[4, 47]	ὃν ἐσημαίνετο τότε τελευτήσειν αὐτὸν	ὅταν	ξένοι καταπλεύσαντες τὸ τοῦ Κριοῦ
[4, 47]	ὅτι τότε καταστρέψει τὸν βίον	ὅταν	ξένοι καταπλεύσαντες τὸ χρυσόμαλλον δέρος
[4, 34]	τελευτήσει Μελέαγρος ὁ υἱὸς αὐτῆς,	ὅταν	ὁ δαλὸς κατακαυθῇ. διόπερ τεκοῦσαν,
[4, 42]	Ποσειδῶνος, καὶ τότε ταύτην λήξειν	ὅταν	οἱ Τρῶες τὸ λαχὸν τῶν
[4, 48]	μέλλοντα γενήσεσθαι· συμβουλεύειν οὖν αὐτοῖς,	ὅταν	τῆς γῆς ἅψωνται, τὰς εὐχὰς
[4, 18]	τοῦ ὠκεανοῦ πρὸς τὴν ἐντὸς	θάλατταν,	ἅμα δὲ καὶ διὰ τὸ
[4, 49]	τοὺς ἀντεχομένους, φυγόντας δ´ ἐπὶ	θάλατταν	ἀπαγγεῖλαι τὰ κατὰ μέρος τοῖς
[4, 56]	τὸν ὠκεανὸν καταπλεῦσαι πρὸς τὴν	θάλατταν,	ἀπὸ δὲ τῶν ἄρκτων ἐπὶ
[4, 27]	καὶ λῃστὰς {ἐπ´ αὐτὰς} κατὰ	θάλατταν	ἀποστείλαντα διακελεύσασθαι τὰς κόρας ἁρπάσαι
[4, 56]	Γαδείρων εἰς τὴν καθ´ ἡμᾶς	θάλατταν	εἰσπλεῦσαι. ἀποδείξεις δὲ τούτων φέρουσι,
[4, 78]	μέγας ποταμὸς εἰς τὴν πλησίον	θάλατταν	ἐξερεύγεται καλούμενος Ἀλαβών. κατὰ δὲ
[4, 47]	μὲν παρθένον ἀποπεσεῖν εἰς τὴν	θάλατταν,	ἣν ἀπ´ ἐκείνης Ἑλλήσποντον ὀνομασθῆναι,
[4, 46]	τι τέμενος Ἡλίου κείμενον παρὰ	θάλατταν.	καθ´ ὃν δὴ χρόνον τοὺς
[4, 77]	Ἴκαρον παραβόλως ἀποβαίνοντα πεσεῖν εἰς	θάλατταν	καὶ τελευτῆσαι, ἀφ´ οὗ καὶ
[4, 59]	περιεκύλιε κατὰ τῶν κρημνῶν εἰς	θάλατταν	κατὰ τὴν ὀνομαζομένην Χελώνην. ἀνεῖλε
[4, 48]	καὶ μετὰ Ἰάσονος τὴν ἐπὶ	θάλατταν	κατάβασιν ποιήσασθαι. τῶν δὲ διαφυγόντων
[4, 22]	ὁδὸν τὴν νῦν οὖσαν παρὰ	θάλατταν	κατασκευάσαι, τὴν ἀπ´ ἐκείνου καλουμένην
[4, 22]	Φλεγραίου πεδίου κατελθὼν ἐπὶ τὴν	θάλατταν	κατεσκεύασεν ἔργα περὶ τὴν Ἄορνον
[4, 77]	κηροῦ, αὐτὸν δὲ παρὰ τὴν	θάλατταν	πετόμενον καὶ παρ´ ἕκαστον τέγγοντα
[4, 47]	τῆς νεὼς ἐκκύπτουσαν, εἰς τὴν	θάλατταν	προπεσεῖν. ἔνιοι δέ φασι τὸν
[4, 22]	δὲ τῆς λίμνης εἰς τὴν	θάλατταν,	τὸν Ἡρακλέα λέγεται τὸν μὲν
[4, 11]	αὐτοῦ, Ἥρα μὲν ἔπεμψεν αὐτῷ	λύτταν·	ὁ δὲ τῇ ψυχῇ δυσφορῶν
[4, 66]	Σίβυλλαν· τὸ γὰρ ἐνθεάζειν κατὰ	γλῶτταν	ὑπάρχειν σιβυλλαίνειν. ~οἱ δ´ ἐπίγονοι
[4, 59]	τοὺς ἀτυχοῦντας μετὰ μεγάλης τιμωρίας	τελευτᾶν.	τρίτον δὲ τὴν ἐν Κρομμυῶνι
[4, 38]	ὁ Ἡρακλῆς τὸν μὲν διακονήσαντα	Λίχαν	ἀπέκτεινε, τὸ δὲ στρατόπεδον ἀπολύσας
[4, 38]	~Ἐνταῦθα δὲ θυσίαν ἐπιτελῶν ἀπέστειλε	Λίχαν	τὸν ὑπηρέτην εἰς Τραχῖνα πρὸς
[4, 79]	συνεστρατευμένοι τὸ σῶμα τοῦ βασιλέως	ἔθαψαν	μεγαλοπρεπῶς, καὶ διπλοῦν τάφον οἰκοδομήσαντες
[4, 65]	τοὺς ὑπὸ τὴν Καδμείαν πεπτωκότας	ἔθαψαν.	~Οἱ μὲν οὖν ἑπτὰ ἐπὶ
[4, 23]	δυνάμεσι καὶ κατὰ κράτος ἑλόντες	κατέσκαψαν.	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων τὰ
[4, 67]	ἐπιφανῆ πεποιημένοι μετὰ πολλῶν λαφύρων	ἀνέκαμψαν	εἰς τὰς πατρίδας. τῶν δὲ
[4, 28]	τῶν ἀντιταχθεισῶν Ἀμαζονίδων ἃς μὲν	κατέκοψαν,	ἃς δ´ ἐκ τῆς Ἀττικῆς
[4, 79]	Ἀκραγαντίνης εἰς τὴν ἀπ´ ἐκείνου	Μινῴαν	καλουμένην. ἀποβιβάσας δὲ τὴν δύναμιν
[4, 79]	ἣν ἀπὸ τοῦ βασιλέως αὐτῶν	Μινῴαν	ὠνόμασαν, οἱ δὲ διὰ τῆς
[4, 44]	τοῖς δὲ Φινείδαις ἀποκαταστῆσαι τὴν	πατρῴαν	ἀρχήν· βουλομένων δ´ αὐτῶν τὴν
[4, 53]	Ἀκάστῳ μὲν τῷ Πελίου τὴν	πατρῴαν	βασιλείαν παραδοῦναι, τῶν δὲ τοῦ
[4, 28]	ὑπολειφθεῖσαι τῶν Ἀμαζόνων ἀπογνοῦσαι τὴν	πατρῴαν	γῆν, ἐπανῆλθον μετὰ τῶν Σκυθῶν
[4, 58]	παρ´ Αἰγίμιον τὸν Δώρου τὴν	πατρῴαν	τῆς χώρας παρακαταθήκην ἀπαιτήσαντας μετὰ
[4, 63]	Πειρίθουν δὲ διὰ τὴν ἀσέβειαν	ἐν	ᾅδου διατελεῖν τιμωρίας αἰωνίου τυγχάνοντα·
[4, 84]	κατὰ τὴν Σικελίαν τυγχάνει διαμένον	ἐν	ἀποδοχῇ. μυθολογοῦσι δὲ τὸν Δάφνιν
[4, 68]	οἱ ἀπ´ ἐκείνων οὕτω τῆς	ἐν	Ἄργει βασιλείας μετέσχον, Νηλεὺς δὲ
[4, 58]	κατοικῆσαι. Τληπόλεμον δὲ τὸν Ἡρακλέους	ἐν	Ἄργει κατοικοῦντα λέγουσιν ἀνελεῖν Λικύμνιον
[4, 58]	ἑκουσίως τῶν Ἀργείων αὐτοὺς προσδεξαμένων,	ἐν	Ἄργει κατῴκησαν, οἱ δ´ ἄλλοι
[4, 68]	μέρη τῆς βασιλείας· κατοικήσας δ´	ἐν	Ἄργει κοινὴν ἐποιήσατο τὴν βασιλείαν
[4, 12]	τιμωρίας ἠξιώθη· Ὅμαδος μὲν γὰρ	ἐν	Ἀρκαδίᾳ τὴν Εὐρυσθέως ἀδελφὴν Ἀλκυόνην
[4, 85]	Ὠρίωνα. ἡμεῖς δὲ κατὰ τὴν	ἐν	ἀρχῇ πρόθεσιν περὶ τῶν ἡρώων
[4, 82]	καρπῶν καὶ τὸ πλῆθος τῶν	ἐν	αὐτῇ βοσκομένων κτηνῶν φιλοτιμηθῆναι τοῖς
[4, 82]	πρότερον ἐξηγριωμένην ἡμερῶσαι. γεννῆσαι δ´	ἐν	αὐτῇ δύο παῖδας, Χάρμον καὶ
[4, 58]	ποιῆσαι τὴν Ῥόδον, καὶ τρεῖς	ἐν	αὐτῇ καταστῆσαι πόλεις, Λίνδον, Ἰήλυσον,
[4, 67]	τινας χρόνους κατοικήσαντες, οἱ μὲν	ἐν	αὐτῇ κατέμειναν, οἱ δ´ ἐπανῆλθον
[4, 56]	νῆσον τὴν ὀνομαζομένην Αἰθάλειαν τὸν	ἐν	αὐτῇ λιμένα, κάλλιστον ὄντα τῶν
[4, 50]	πόλεις ἀξιολόγους. τοιαύτης δ´ οὔσης	ἐν	αὐτοῖς ἀπορίας, λέγεται τὴν Μήδειαν
[4, 82]	εἰς τὴν Σαρδὼ νῆσον καταπλεῦσαι.	ἐν	δὲ ταύτῃ κατοικήσαντα, καὶ τὴν
[4, 18]	Θετταλίαν παρὰ τὸν Πηνειὸν ποταμόν·	ἐν	δὲ τῇ Βοιωτίᾳ τοὐναντίον ἐμφράξας
[4, 60]	κατήντησε Παναθηναίων συντελουμένων, Αἰγέως βασιλεύοντος,	ἐν	δὲ τοῖς ἀγῶσι νικήσας τοὺς
[4, 20]	ἐλαφροὶ μὲν ταῖς εὐκινησίαις εἰσίν,	ἐν	δὲ τοῖς πολεμικοῖς ἀγῶσι ταῖς
[4, 37]	Δρυόπων βασιλέως δόξαντος εἰς τὸ	ἐν	Δελφοῖς ἱερὸν παρανενομηκέναι, στρατεύσας μετὰ
[4, 47]	σχόντα τοῦ παιδὸς λαβεῖν αὐτὸν	ἐν	δωρεᾷ παρ´ Αἰήτου, καὶ καθάπερ
[4, 18]	διαφέροντος, κατέλιπε μέρος τῶν βοῶν	ἐν	δωρεαῖς τῷ βασιλεῖ. ὁ δὲ
[4, 4]	δοραῖς παρδάλεων, κατὰ δὲ τὰς	ἐν	εἰρήνῃ πανηγύρεις καὶ ἑορτὰς ἐσθῆσιν
[4, 1]	κατειργασμένων, ὁμοίως δὲ καὶ τῶν	ἐν	εἰρήνῃ τι χρήσιμον πρὸς τὸν
[4, 56]	αὐτῇ λιμένα, κάλλιστον ὄντα τῶν	ἐν	ἐκείνοις τοῖς τόποις, Ἀργῷον ἀπὸ
[4, 25]	τὰς Ἀθήνας καὶ μετέσχε τῶν	ἐν	Ἐλευσῖνι μυστηρίων, Μουσαίου τοῦ Ὀρφέως
[4, 67]	εἰς τὴν Δωρίδα καὶ κατῴκησαν	ἐν	Ἐρινεῷ καὶ Κυτινίῳ καὶ Βοιῷ.
[4, 80]	ὅ μιν τότε κουρίζοντα Δίκτῳ	ἐν	εὐώδει ὄρεος σχεδὸν Ἰδαίοιο ἄντρῳ
[4, 81]	Λιβύης εἰς ταύτην τὴν χώραν,	ἐν	ᾗ κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους
[4, 55]	εἰς Ἰωλκόν, οὖσαν Ἰάσονος πατρίδα·	ἐν	ᾗ καταλαβόντα προσφάτως Ἄκαστον τὸν
[4, 17]	δ´ ἔπραξεν ἀποσεμνύνων τὴν νῆσον,	ἐν	ᾗ μυθολογοῦσι καὶ γενέσθαι καὶ
[4, 16]	ποταμοῦ, πλησίον Θεμισκύρας πόλεως κατεστρατοπέδευσεν,	ἐν	ᾗ τὰ βασίλεια τῶν Ἀμαζόνων
[4, 69]	φοβούμενος τὴν Πέλοπος δυναστείαν, τῆς	ἐν	Ἤλιδι βασιλείας μετέδωκεν· ἐκ δὲ
[4, 13]	χωρὶς ὕβρεως συνετέλεσε τὸν ἆθλον	ἐν	ἡμέρᾳ μιᾷ. διὸ καὶ θαυμάσαι
[4, 39]	δὲ μετ´ ἀθανάτοισι θεοῖσι τέρπεται	ἐν	θαλίαις καὶ ἔχει καλλίσφυρον Ἥβην.
[4, 29]	τοῦ νῦν τιμᾶσθαι, ἑπτὰ δ´	ἐν	Θεσπιαῖς, οὓς ὀνομάζουσι δημούχους, ὧν
[4, 69]	Πηνειός, ἀφ´ οὗ συνέβη τὸν	ἐν	Θετταλίᾳ Πηνειὸν ὀνομασθῆναι. οὗτος δὲ
[4, 55]	καιροῖς. τὴν δ´ οὖν Μήδειαν	ἐν	Θήβαις φασὶ καταλαβοῦσαν Ἡρακλέα μανικῷ
[4, 59]	παριόντας ἀποκτείνοντα, δεύτερον δὲ τὸν	ἐν	Ἰσθμῷ κατοικοῦντα Σίνιν. οὗτος γὰρ
[4, 65]	χρόνον φασὶ Τυδέα τὸν Οἰνέως	ἐν	Καλυδῶνι τοὺς ἀνεψιοὺς ἀνελόντα Ἀλκάθουν
[4, 73]	χρόνοις προσαναδραμόντας ἡμᾶς ἀπ´ ἀρχῆς	ἐν	κεφαλαίοις ἅπαντα διελθεῖν. κατὰ γὰρ
[4, 7]	πράξεσιν, οἰκεῖον ἂν εἴη διελθεῖν	ἐν	κεφαλαίοις. ταύτας γὰρ οἱ πλεῖστοι
[4, 27]	τὸν ἆθλον. τοὺς δὲ λῃστὰς	ἐν	κήπῳ τινὶ παιζούσας τὰς κόρας
[4, 54]	γὰρ μεσίτην γεγονότα τῶν ὁμολογιῶν	ἐν	Κόλχοις ἐπηγγέλθαι βοηθήσειν αὐτῇ παρασπονδουμένῃ.
[4, 54]	ὑπολειπόμενον λόγον. φασὶ γὰρ αὐτὸν	ἐν	Κορίνθῳ κατοικοῦντα καὶ συμβιώσαντα δεκαετῆ
[4, 55]	τὸν ἀπὸ τῆς μητρὸς φόνον	ἐν	Κορίνθῳ τραφέντα μετὰ ταῦτα ἐπανελθεῖν
[4, 60]	θυγατέρα ἐγέννησεν Ἀστέριον. οὗ βασιλεύοντος	ἐν	Κρήτῃ Ζεύς, ὥς φασιν, Εὐρώπην
[4, 59]	τιμωρίας τελευτᾶν. τρίτον δὲ τὴν	ἐν	Κρομμυῶνι ὑπάρχουσαν ὗν ἀγρίαν, διαφέρουσαν
[4, 52]	ὕπνον τραπέντος λέγειν ὡς ἀναγκαῖον	ἐν	λέβητι καθεψῆσαι τὸ σῶμα τοῦ
[4, 5]	ἀπὸ τοῦ πατῆσαι τὰς σταφυλὰς	ἐν	ληνῷ, Βρόμιον δ´ ἀπὸ τοῦ
[4, 59]	ἀνεγνώρισε. μετὰ δὲ ταῦτα τὸν	ἐν	Μαραθῶνι ταῦρον, ὃν Ἡρακλῆς τελῶν
[4, 1]	ἐπαίνοις εἰς τὸν αἰῶνα καθύμνησεν.	ἐν	μὲν οὖν ταῖς πρὸ ταύτης
[4, 22]	κατὰ τὴν θήραν ἀνδραγαθήμασι διωνομασμένον	ἐν	μὲν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις εἰωθέναι
[4, 63]	τὸν περὶ Θησέως λόγον ἀποδεδώκαμεν,	ἐν	μέρει διέξιμεν περί τε τῆς
[4, 69]	δὲ {τῶν} Λαπιθῶν καὶ Κενταύρων	ἐν	μέρει διέξιμεν. Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος
[4, 67]	τὸ προσταχθέν, ἡ Ἄρνη τρεφομένη	ἐν	Μεταποντίῳ ἐγέννησεν Αἰόλον καὶ Βοιωτόν,
[4, 58]	τὴν Εὐρυσθέως τελευτὴν καταλαβόμενος τὴν	ἐν	Μυκήναις βασιλείαν, καὶ προσλαβόμενος συμμάχους
[4, 57]	πάντων ἐνηλίκων γενομένων ἐκπέσῃ τῆς	ἐν	Μυκήναις βασιλείας, ἔγνω τοὺς Ἡρακλείδας
[4, 33]	καταντήσασα τῆς Ἀργείας εἰς τὸν	ἐν	Ναυπλίᾳ λιμένα παραδόξου σωτηρίας ἔτυχεν·
[4, 11]	μὲν ἔλαβεν ἆθλον ἀποκτεῖναι τὸν	ἐν	Νεμέᾳ λέοντα. οὗτος δὲ μεγέθει
[4, 85]	ἀσφοδελὸν λειμῶνα, οὓς αὐτὸς κατέπεφνεν	ἐν	οἰοπόλοισιν ὄρεσσι, χερσὶν ἔχων ῥόπαλον
[4, 7]	Μνημοσύνης· ὀλίγοι δὲ τῶν ποιητῶν,	ἐν	οἷς ἐστι καὶ Ἀλκμάν, θυγατέρας
[4, 33]	μὲν μεθ´ Ἡρακλέους ὀλίγοι παντελῶς,	ἐν	οἷς ἦσαν ἐπιφανεῖς ἄνδρες Ἴφικλος
[4, 69]	παῖδες ἐγένοντο πλείους ποταμῶν ἐπώνυμοι,	ἐν	οἷς καὶ Πηνειός, ἀφ´ οὗ
[4, 18]	εὐδαιμονία μέχρι τῶν νεωτέρων καιρῶν,	ἐν	οἷς Καρχηδόνιοι δυνάμεσιν ἀξιολόγοις καὶ
[4, 2]	τούτοις μαρτυρῆσαι ἐν τοῖς ὕμνοις	ἐν	οἷς λέγει ἔστι δέ τις
[4, 23]	ἐπιφανεῖ παρατάξει καὶ πολλοὺς ἀπέκτεινεν,	ἐν	οἷς μυθολογοῦσί τινες καὶ στρατηγοὺς
[4, 32]	Ὅμηρος γέγραφεν, ἓξ ταῖς ἁπάσαις,	ἐν	οἷς παρεισάγει τὸν υἱὸν αὐτοῦ
[4, 20]	ἀπῆλθεν εἴς τινας θάμνους ἀθορύβως·	ἐν	οἷς τεκοῦσα, καὶ τὸ παιδίον
[4, 72]	ἄλλοι τε πλείους ἐπώνυμοι ποταμῶν,	ἐν	οἷς ὑπάρξαι Πηνειὸν καὶ Ἀσωπόν.
[4, 48]	οὖν φασιν ὑπὸ τῆς Μηδείας	ἐν	ὀλίγαις ἡμέραις ῥίζαις καὶ βοτάναις
[4, 39]	ὡς ἥρωι κατέδειξε κατ´ ἐνιαυτὸν	ἐν	Ὀποῦντι θύειν καὶ τιμᾶν ὡς
[4, 61]	ἀθανάτων καταξιῶσαι τιμῶν, καταστερίσαντα τὸν	ἐν	οὐρανῷ στέφανον Ἀριάδνης. τοὺς δὲ
[4, 4]	ἔτι δὲ τῶν ἄλλων τῶν	ἐν	παιδείᾳ καλῶν ψυχαγωγεῖν τὸν θεόν.
[4, 75]	Γανυμήδης. Ἶλος μὲν οὖν ᾤκισεν	ἐν	πεδίῳ πόλιν ἐπιφανεστάτην τῶν ἐν
[4, 37]	αὐτοῖς συνεργοῦντος τρεῖς πόλεις ᾤκισαν	ἐν	Πελοποννήσῳ, Ἀσίνην καὶ Ἑρμιόνην, ἔτι
[4, 53]	τῶν ἀριστέων εἰς Ἰσθμὸν τὸν	ἐν	Πελοποννήσῳ πλεύσαντα θυσίαν ἐπιτελέσαι τῷ
[4, 73]	γήμας τὴν Ἱπποδάμειαν παρέλαβε τὴν	ἐν	Πίσῃ βασιλείαν, καὶ διὰ τὴν
[4, 73]	διελθεῖν. κατὰ γὰρ τὴν Πελοπόννησον	ἐν	πόλει Πίσῃ Ἄρης Ἁρπίνῃ τῇ
[4, 30]	ἀποδοχῆς τυγχάνων καὶ πολλοὺς εὐεργετῶν	ἐν	πολλαῖς τῶν πόλεων ἐτιμήθη τεμένεσι
[4, 1]	συνταττομένοις συμβαίνει κατὰ τὴν γραφὴν	ἐν	πολλοῖς ἐλαττοῦσθαι. ἡ μὲν γὰρ
[4, 62]	αὐτόν, καὶ τέμενος ἄσυλον ἐποίησαν	ἐν	ταῖς Ἀθήναις τὸ προσαγορευόμενον ἀπ´
[4, 84]	τῷ μεγέθει διαλλάττοντα, διπλασιάζοντα τῶν	ἐν	ταῖς ἄλλαις χώραις φυομένων. ἔχειν
[4, 43]	παραδόξως ἐπιφανέντων, φασὶ τοὺς μὲν	ἐν	ταῖς ἀνάγκαις ὄντας ἐπικαλέσασθαι καθάπερ
[4, 45]	τοῦ πατρός· φιλοκύνηγον δ´ οὖσαν	ἐν	ταῖς ἀποτυχίαις ἀνθρώπους ἀντὶ τῶν
[4, 8]	δικαίᾳ χρώμενοι κρίσει τἀκριβὲς ἐπιζητοῦσιν	ἐν	ταῖς ἀρχαίαις μυθολογίαις ἐπ´ ἴσης
[4, 30]	καὶ μεταστάντες εἰς τὴν ὀρεινὴν	ἐν	ταῖς δυσχωρίαις κατῴκησαν, ἐθίσαντες δ´
[4, 19]	τῶν στρατοπέδων περικόπτειν καὶ λῃστεύειν	ἐν	ταῖς δυσχωρίαις, χειρωσάμενος ἅπαντας καὶ
[4, 20]	τὰς γυναῖκας τῶν κακοπαθειῶν τῶν	ἐν	ταῖς ἐργασίαις κοινωνοὺς ποιεῖσθαι. μισθοῦ
[4, 29]	πεντήκοντα παίδων δύο μὲν κατέμειναν	ἐν	ταῖς Θήβαις, ὧν τοὺς ἀπογόνους
[4, 6]	μετὰ γέλωτος καὶ παιδιᾶς παρεισαγόμενος	ἐν	ταῖς θυσίαις. παραπλησίως δὲ τῷ
[4, 8]	τὴν γραφήν. καθόλου μὲν γὰρ	ἐν	ταῖς μυθολογουμέναις ἱστορίαις οὐκ ἐκ
[4, 5]	φασιν αὐτὸν περιάγεσθαι, καὶ τούτους	ἐν	ταῖς ὀρχήσεσι καὶ ταῖς τραγῳδίαις
[4, 40]	ἐπιφάνειαν τὸν νεανίσκον ὡς ἐλπίζοντος	ἐν	ταῖς παραβόλοις στρατείαις διαφθαρήσεσθαι· αὐτὸν
[4, 9]	γεγενημένην περὶ αὐτὸν ἀρετὴν οὐκ	ἐν	ταῖς πράξεσι θεωρηθῆναι μόνον, ἀλλὰ
[4, 83]	ταύτην ἀναπέμποντες, καὶ διὰ τοῦτο	ἐν	ταῖς πράξεσιν ἐπιτυχεῖς ὄντες, τὴν
[4, 1]	ἀνθρώπων. εἴρηται μὲν οὖν ἡμῖν	ἐν	ταῖς προειρημέναις βίβλοις ὅτι τινὲς
[4, 5]	τούτοις ἀλειτουργήτους ποιῆσαι καὶ τοὺς	ἐν	ταῖς στρατείαις μεταχειριζομένους τι τῆς
[4, 7]	δὲ τῶν Μουσῶν, ἐπειδήπερ ἐμνήσθημεν	ἐν	ταῖς τοῦ Διονύσου πράξεσιν, οἰκεῖον
[4, 14]	εἰς αὐτὴν δὲ ταύτην κατέληξεν·	ἐν	ταύτῃ γὰρ τὰς πρὸς θνητὴν
[4, 24]	περὶ τὴν πόλιν τῶν Ἀγυριναίων.	ἐν	ταύτῃ γὰρ τιμηθεὶς ἐπ´ ἴσης
[4, 72]	τὴν ἀπ´ ἐκείνης Αἴγιναν ὀνομασθεῖσαν,	ἐν	ταύτῃ δὲ Διὶ μιγεῖσα ἐτέκνωσεν
[4, 1]	μνήμης ἄξια καὶ παραδοξολογούμενα διεξιόντες,	ἐν	ταύτῃ δὲ τὰ παρὰ τοῖς
[4, 84]	μυριάσι χορηγίας εἰς τροφὴν ἀνέκλειπτον.	ἐν	ταύτῃ δὲ τῇ χώρᾳ συναγκείας
[4, 21]	Παλατίῳ, μικρὰν παντελῶς πόλιν οἰκοῦντες.	ἐν	ταύτῃ δὲ τῶν ἐπιφανῶν ὄντες
[4, 30]	Σικελίᾳ, καὶ τοῖς Σικανοῖς καταμιγέντες	ἐν	ταύτῃ κατῴκησαν, τιμώμενοι διαφερόντως ὑπὸ
[4, 78]	ἀνθρώπων φυλάττεσθαι. διόπερ ὁ Κώκαλος	ἐν	ταύτῃ ποιήσας τὰ βασίλεια καὶ
[4, 78]	Σικανοῖς διέτριψε πλείω χρόνον, θαυμαζόμενος	ἐν	τῇ κατὰ τὴν τέχνην ὑπερβολῇ.
[4, 82]	λέγουσι δὲ τὸν Ἀρισταῖον ἐκγόνους	ἐν	τῇ Κέῳ καταλιπόντα, καὶ μετὰ
[4, 53]	πολιτείας καὶ τὸν λοιπὸν χρόνον	ἐν	τῇ Κορίνθῳ κατοικῆσαι. Μελλόντων δὲ
[4, 12]	Ἐρυμάνθιον κάπρον ζῶντα, ὃς διέτριβεν	ἐν	τῇ Λαμπείᾳ τῆς Ἀρκαδίας. ἐδόκει
[4, 27]	ὕστατον ἆθλον Ἀνταῖον μὲν ἀνελεῖν	ἐν	τῇ Λιβύῃ τὸν συναναγκάζοντα τοὺς
[4, 33]	ἑαυτοῦ γενομένοις φυλάττειν. ἔπεσον δ´	ἐν	τῇ μάχῃ τῶν μὲν μεθ´
[4, 85]	οὗ καὶ ὁ ποιητὴς Ὅμηρος	ἐν	τῇ Νεκυίᾳ μιμνησκόμενός φησι τὸν
[4, 30]	Σικελίᾳ, οὐκ ὀλίγον χρόνον διέτριψεν	ἐν	τῇ νήσῳ. καθ´ ὃν δὴ
[4, 82]	διὰ δὲ τὴν ἀφθονίαν τῶν	ἐν	τῇ νήσῳ καρπῶν καὶ τὸ
[4, 17]	ἔτι τῶν ἀγρίων ζῴων ὑπῆρχεν	ἐν	τῇ νήσῳ, οἷον ἄρκτων, λύκων,
[4, 78]	τὴν τέχνην ὑπερβολῇ. κατεσκεύασε δ´	ἐν	τῇ νήσῳ ταύτῃ τινὰ τῶν
[4, 2]	ἀποκομίσαι πρὸς τὸ ἄντρον τὸ	ἐν	τῇ Νύσῃ, κείμενον μεταξὺ Φοινίκης
[4, 2]	διὸ καὶ τραφέντα τὸν Διόνυσον	ἐν	τῇ Νύσῃ τυχεῖν τῆς προσηγορίας
[4, 2]	δ´ αὐτὸν ὑπὸ τῶν νυμφῶν	ἐν	τῇ Νύσῃ φασὶν εὑρετήν τε
[4, 42]	εἴτε μετὰ τῶν γονέων καταμένειν	ἐν	τῇ πατρίδι. τὴν μὲν οὖν
[4, 13]	ὀρνίθων πλῆθος ἀμύθητον, καὶ τοὺς	ἐν	τῇ πλησίον χώρᾳ καρποὺς ἐλυμαίνετο.
[4, 79]	ἔκτισαν πόλιν ἣν ἀπὸ τῆς	ἐν	τῇ πόλει ῥεούσης πηγῆς ὠνόμασαν
[4, 83]	κατὰ δὲ τὴν ἄκραν τὴν	ἐν	τῇ πόλει τῆς μητρὸς ἱερὸν
[4, 30]	τὸ κάλλος τῆς χώρας κατέμειναν	ἐν	τῇ Σικελίᾳ, καὶ τοῖς Σικανοῖς
[4, 79]	πατρίδας ἐπάνοδον ἀπέγνωσαν, κρίναντες δ´	ἐν	τῇ Σικελίᾳ κατοικεῖν, οἱ μὲν
[4, 77]	εἰς Κρήτην, καὶ διὰ τὴν	ἐν	τῇ τέχνῃ δόξαν θαυμαζόμενος, φίλος
[4, 34]	κατακαυθῇ. διόπερ τεκοῦσαν, καὶ νομίσασαν	ἐν	τῇ τοῦ δαλοῦ φυλακῇ τὴν
[4, 75]	ἐν πεδίῳ πόλιν ἐπιφανεστάτην τῶν	ἐν	τῇ Τρῳάδι, Ἴλιον ἀφ´ ἑαυτοῦ
[4, 15]	Κόλχους. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	ἐν	τῇ τῶν Ἀργοναυτῶν στρατείᾳ τὰ
[4, 14]	κούφοις ἀθλήμασι πρωτεύοντα καταγωνίσασθαι τοὺς	ἐν	τοῖς βαρέσιν ὑπερέχοντας δυσχερὲς κατανοῆσαι.
[4, 52]	πρὸς τὴν καθέψησιν, καὶ παραδόξως	ἐν	τοῖς βασιλείοις ἰδούσας τόν τε
[4, 33]	Ἀζᾶνι, συνδειπνῶν Ἡρακλῆς καὶ θεασάμενος	ἐν	τοῖς γάμοις ὑβρίζοντα τὸν Κένταυρον
[4, 10]	τραφεὶς καὶ παιδευθεὶς καὶ μάλιστ´	ἐν	τοῖς γυμνασίοις διαπονηθεὶς ἐγένετο ῥώμῃ
[4, 66]	τοῦ πατρὸς εἰδυῖα, πολὺ μᾶλλον	ἐν	τοῖς Δελφοῖς διατρίψασα τὴν τέχνην
[4, 67]	χρόνοις τὰ κατὰ μέρος ἐκθέσθαι.	ἐν	τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις τῶν Αἰόλου
[4, 76]	καὶ διὰ τούτου πρίζων τὴν	ἐν	τοῖς ἔργοις ξυλίνην ὕλην, ἔδοξεν
[4, 8]	τὴν ἀλήθειαν ἐξεταστέον. καὶ γὰρ	ἐν	τοῖς θεάτροις, πεπεισμένοι μήτε Κενταύρους
[4, 6]	μόνον κατὰ πόλιν ἀπονέμουσιν αὐτῷ	{ἐν	τοῖς ἱεροῖς} ἀλλὰ καὶ κατὰ
[4, 8]	μυθολογίαις ἐπ´ ἴσης τοῖς πραττομένοις	ἐν	τοῖς καθ´ ἡμᾶς χρόνοις, καὶ
[4, 85]	κατοικῆσαι· διὰ δὲ τὴν δόξαν	ἐν	τοῖς κατ´ οὐρανὸν ἄστροις καταριθμηθέντα
[4, 22]	τῶν γὰρ ἐγχωρίων τινὰ κυνηγὸν	ἐν	τοῖς κατὰ τὴν θήραν ἀνδραγαθήμασι
[4, 50]	πάντες οἱ μετὰ Ἰάσονος στρατεύσαντες	ἐν	τοῖς κατὰ τὸν Πόντον τόποις
[4, 14]	δύσκολον περιγενέσθαι, καὶ πάλιν τὸν	ἐν	τοῖς κούφοις ἀθλήμασι πρωτεύοντα καταγωνίσασθαι
[4, 4]	τὸν μὲν ἐκ Σεμέλης γενόμενον	ἐν	τοῖς νεωτέροις χρόνοις φασὶ τῷ
[4, 29]	ἀναδέξασθαι. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	ἐν	τοῖς οἰκείοις χρόνοις ἀναγράψομεν. ~τότε
[4, 23]	μὲν τούτων τὰ κατὰ μέρος	ἐν	τοῖς οἰκείοις χρόνοις ἀναγράψομεν. τότε
[4, 30]	καὶ τὴν τοῦ βίου διεξαγωγὴν	ἐν	τοῖς ὀρύγμασι ποιούμενοι τοὺς ἐκ
[4, 17]	ῥώμαις τῶν σωμάτων καὶ ταῖς	ἐν	τοῖς πολεμικοῖς ἀγῶσιν ἀνδραγαθίαις, πρὸς
[4, 16]	Ἐρίβοιαν. αὕτη δὲ διὰ τὴν	ἐν	τοῖς πολεμικοῖς ἀγῶσιν ἀνδραγαθίαν καυχωμένη
[4, 4]	δόξαν. καὶ κατὰ μὲν τὰς	ἐν	τοῖς πολέμοις μάχας ὅπλοις αὐτὸν
[4, 67]	υἱῶν οἱ μὲν ἄλλοι κατῴκησαν	ἐν	τοῖς προειρημένοις τόποις, Μίμας δὲ
[4, 17]	ἃς νέμεσθαι συνέβαινε τῆς Ἰβηρίας	ἐν	τοῖς πρὸς τὸν ὠκεανὸν κεκλιμένοις
[4, 2]	τὸν Ὅμηρον δὲ τούτοις μαρτυρῆσαι	ἐν	τοῖς ὕμνοις ἐν οἷς λέγει
[4, 44]	παρ´ οἷς φασι τὴν Ἰφιγένειαν	ἐν	τοῖς ὕστερον χρόνοις ἱέρειαν τῆς
[4, 30]	τὴν τοῦ γονέως προσηγορίαν· διόπερ	ἐν	τοῖς ὕστερον χρόνοις οἱ τὰς
[4, 17]	τὴν νῆσον τῶν θηρίων. διόπερ	ἐν	τοῖς ὕστερον χρόνοις οὐδὲν ἔτι
[4, 49]	προσμαρτυρεῖν δὲ τούτοις καὶ Ὅμηρον	ἐν.	τοῖσδε τοῖς ἔπεσιν, ἀλλ´ οἷόν
[4, 55]	Κόλχοις ἐπηγγέλθαι βοηθήσειν αὐτῇ παρασπονδουμένῃ.	~ἐν	τοσούτῳ δὲ τὸν μὲν Ἰάσονα
[4, 81]	ᾗ καὶ θεοὶ παρακεχωρήκασι τῆς	ἐν	τούτοις ἁμίλλης, ὁμολογουμένην καὶ δικαίαν
[4, 45]	ξένοις τροφαῖς. ἐμπειρίαν δὲ μεγάλην	ἐν	τούτοις ἔχουσαν πρῶτον μὲν τὸν
[4, 57]	ἀποθέωσιν οἱ παῖδες αὐτοῦ κατῴκουν	ἐν	Τραχῖνι παρὰ Κήυκι τῷ βασιλεῖ.
[4, 58]	κατῴκησαν, οἱ δ´ ἄλλοι πάντες	ἐν	Τρικορύθῳ {κατῴκησαν} ὡς δ´ ὁ
[4, 59]	τῆς Πιτθέως καὶ Ποσειδῶνος, τραφεὶς	ἐν	Τροιζῆνι παρὰ Πιτθεῖ τῷ μητροπάτορι,
[4, 36]	παιδὸς τὴν ἡλικίαν, ἁμαρτάνοντος δ´	ἐν	τῷ διακονεῖν, πατάξας κονδύλῳ, καὶ
[4, 71]	λειτουργιῶν διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς	ἐν	τῷ θεραπεύειν εὐχρηστίας. ~Περὶ μὲν
[4, 79]	Κώκαλος μὲν παρακατασχὼν πλείονα χρόνον	ἐν	τῷ θερμῷ τὸν Μίνωα διέφθειρε,
[4, 78]	κατὰ δὲ τὴν νῦν Ἀκραγαντίνην	ἐν	τῷ Καμικῷ καλουμένῳ πόλιν ἐπὶ
[4, 59]	ὀνομαζόμενον Προκρούστην ἀπέκτεινε, τὸν οἰκοῦντα	ἐν	τῷ λεγομένῳ Κορυδαλλῷ τῆς Ἀττικῆς·
[4, 67]	οὗτοι δ´ ἀνδρωθέντες, στάσεως γενομένης	ἐν	τῷ Μεταποντίῳ, βίᾳ κατέσχον τὴν
[4, 21]	δέ τινες τῶν ἐγχωρίων κατῴκουν	ἐν	τῷ νῦν καλουμένῳ Παλατίῳ, μικρὰν
[4, 21]	ὑπάρχον ἀρχαιότατον, τοῦ δὲ Κακίου	ἐν	τῷ Παλατίῳ κατάβασίς ἐστιν ἔχουσα
[4, 33]	Μυσίας Τεύθραντι. τὸ δ´ ἀπολειφθὲν	ἐν	τῷ Παρθενίῳ βρέφος ὑπὸ τῆς
[4, 70]	δὲ Κενταύρους τινὲς μέν φασιν	ἐν	τῷ Πηλίῳ τραφῆναι ὑπὸ Νυμφῶν,
[4, 56]	ὁ χρόνος ἤλεγξεν ὑπολαβόντας τὸν	ἐν	τῷ Πόντῳ πλείοσι στόμασιν ἐξερευγόμενον
[4, 55]	τῶν παίδων, προστάξαι τὴν Πυθίαν	ἐν	τῷ τεμένει τῆς Ἥρας αὐτοὺς
[4, 48]	δὲ τούτοις καὶ τὴν Μήδειαν	ἐν	τῷ τεμένει τὸν μυθολογούμενον ἄυπνον
[4, 54]	ἀποσφάξαι {καὶ τὰ σώματα τούτων	ἐν	τῷ τῆς Ἥρας τεμένει θάψαι}
[4, 75]	ἐγέννησεν Ἕκτορα τὸν ἐπισημότατον γενόμενον	ἐν	τῷ Τρωικῷ πολέμῳ. Ἀσσάρακος δὲ
[4, 67]	φίλων. Αἰόλος μὲν οὖν τὰς	ἐν	τῷ Τυρρηνικῷ πελάγει καλουμένας ἀπ´
[4, 41]	ναυπηγίαν ἐπιβολῆς, οὐκ ὀλίγους τῶν	ἐν	ὑπεροχαῖς νεανίσκων ἐπιθυμῆσαι μετασχεῖν τῆς
[4, 33]	τούτων καὶ κατῴκησε τῆς Ἀρκαδίας	ἐν	Φενεῷ. ἐντεῦθεν δὲ ὁρμώμενος, καὶ
[4, 34]	βασιλείας. ~Ἡρακλῆς δὲ μετὰ τὴν	ἐν	Φενεῷ κατοίκησιν ἔτει πέμπτῳ, δυσφορῶν
[4, 21]	μεγέθους. καὶ περὶ μὲν τῶν	ἐν	Φλέγρᾳ φονευθέντων γιγάντων τοιαῦτα μυθολογοῦσί
[4, 72]	προειρημένον ποταμὸν ἐποίησεν· Ἀσωπὸς δ´	ἐν	Φλιοῦντι κατοικήσας ἔγημε Μετώπην τὴν
[4, 32]	ἑλὼν κατὰ κράτος καὶ πολλοὺς	ἐν	χειρῶν νόμῳ κατασφάξας, Πριάμῳ τὴν
[4, 21]	κατήντησεν εἰς τὸ Κυμαῖον πεδίον,	ἐν	ᾧ μυθολογοῦσιν ἄνδρας γενέσθαι ταῖς
[4, 21]	παρὰ τὸν Τίβεριν ἱερὸν ἀξιόλογον,	ἐν	ᾧ νομίζουσι συντελεῖν τὰς ἐκ
[4, 35]	Αἰτωλοῖς, ὃ προσαγορεῦσαι κέρας Ἀμαλθείας.	ἐν	ᾧ πλάττουσι πλῆθος ὑπάρχειν πάσης
[4, 78]	κατὰ τὴν Σελινουντίαν χώραν κατεσκεύασεν,	ἐν	ᾧ τὴν ἀτμίδα τοῦ κατ´
[4, 14]	παρὰ τὸν Ἀλφειὸν ποταμὸν πεδίον,	ἐν	ᾧ τὸν ἀγῶνα τοῦτον τῷ
[4, 76]	τῶν κατὰ τὴν Ἀττικὴν δήμων,	ἐν	ᾧ τοὺς κατοικοῦντας ἀπ´ ἐκείνου
[4, 77]	ἔχοντα καὶ τοῖς ἀπείροις δυσευρέτους,	ἐν	ᾧ τρεφόμενον τὸν Μινώταυρον τοὺς
[4, 35]	~ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Ἱππόνουν	ἐν	Ὠλένῳ πρὸς τὴν θυγατέρα Περίβοιαν,
[4, 25]	προσεπιμαθὼν μέγιστος ἐγένετο τῶν Ἑλλήνων	ἔν	τε ταῖς θεολογίαις καὶ ταῖς
[4, 6]	τῶν καλῶν τοῦτον κολαστὴν παρεισάγοντες.	ἔν	τε ταῖς τελεταῖς οὐ μόνον
[4, 26]	μυθογράφοι, καὶ τινὲς μέν φασιν	ἔν	τισι κήποις τῶν Ἑσπερίδων ὑπάρξαι
[4, 15]	κοινὸν εὐεργέτην. Μετὰ δὲ ταῦτα	ἔλαβεν	ἆθλον ἀγαγεῖν τὰς Διομήδους τοῦ
[4, 11]	μετὰ ταῦτα κινδύνων. Δεύτερον δ´	ἔλαβεν	ἆθλον ἀποκτεῖναι τὴν Λερναίαν ὕδραν,
[4, 11]	πρὸς Εὐρυσθέα. καὶ πρῶτον μὲν	ἔλαβεν	ἆθλον ἀποκτεῖναι τὸν ἐν Νεμέᾳ
[4, 12]	πληγὴν ἀνίατον. ~Τρίτον δὲ πρόσταγμα	ἔλαβεν	ἐνεγκεῖν τὸν Ἐρυμάνθιον κάπρον ζῶντα,
[4, 78]	κατ´ αὐτὴν πυρὸς οὕτως εὐστόχως	ἐξέλαβεν	ὥστε διὰ τὴν μαλακότητα τῆς
[4, 12]	τὸν Ἐρυμάνθιον κάπρον ζῶντα, ὃς	διέτριβεν	ἐν τῇ Λαμπείᾳ τῆς Ἀρκαδίας.
[4, 13]	Μίνω τὸν βασιλέα συνεργὸν λαβών,	ἤγαγεν	αὐτὸν εἰς Πελοπόννησον, τὸ τηλικοῦτον
[4, 26]	ὡς ἂν ἀδελφός, Θησέα μὲν	ἀνήγαγεν	ἐκ δεσμῶν μετὰ Πειρίθου, χαρισαμένης
[4, 59]	Ἡρακλῆς τελῶν ἆθλον ἐκ Κρήτης	ἀπήγαγεν	εἰς Πελοπόννησον, συμπλακεὶς καὶ κρατήσας
[4, 59]	συμπλακεὶς καὶ κρατήσας τοῦ ζῴου	ἀπήγαγεν	εἰς τὰς Ἀθήνας· τοῦτον δ´
[4, 33]	δὲ Σπάρτην ἑλὼν κατὰ κράτος,	κατήγαγεν	ἐπὶ τὴν βασιλείαν Τυνδάρεων τὸν
[4, 32]	αὐτὸς μὲν μετὰ τῶν ἀρίστων	προῆγεν	ἐπὶ τὴν πόλιν, ἐπὶ δὲ
[4, 76]	Ἀρεοπαγιτῶν φόνου, τὸ μὲν πρῶτον	ἔφυγεν	εἰς ἕνα τῶν κατὰ τὴν
[4, 76]	Δαίδαλος κατὰ τὴν φιλοτεχνίαν θαυμαζόμενος	ἔφυγεν	ἐκ τῆς πατρίδος, καταδικασθεὶς ἐπὶ
[4, 38]	ἐλθόντες ἐπὶ τὴν ὀστολογίαν, καὶ	μηδὲν	ὅλως ὀστοῦν εὑρόντες, ὑπέλαβον τὸν
[4, 78]	μετὰ τέρψεως θεραπεύειν τὰ σώματα	μηδὲν	παρενοχλουμένους ὑπὸ τῆς θερμότητος. κατὰ
[4, 74]	πατρὸς αὐτοῦ Ταντάλου διελθεῖν, ἵνα	μηδὲν	τῶν ἀκοῆς ἀξίων παραλίπωμεν. Τάνταλος
[4, 46]	οἰκεῖον ἂν εἴη διελθεῖν, ἵνα	μηδὲν	τῶν ἀνηκόντων εἰς τὴν ὑποκειμένην
[4, 44]	πικρῶς ἀπαντήσαντα τοῖς ξένοις παραγγεῖλαι	μηδὲν	τῶν καθ´ ἑαυτὸν πολυπραγμονεῖν· μηδένα
[4, 20]	τὴν αὐτὴν ἐκείνοις ὑπέμεινε κακοπάθειαν,	οὐδὲν	δηλώσασα περὶ τοῦ συμβεβηκότος. τοῦ
[4, 17]	διόπερ ἐν τοῖς ὕστερον χρόνοις	οὐδὲν	ἔτι τῶν ἀγρίων ζῴων ὑπῆρχεν
[4, 52]	δεικνύειν ὡς ἐκ κακίας μὲν	οὐδὲν	ἥμαρτον, ἀκουσίως δὲ δι´ ἀπάτην
[4, 39]	εἰ καὶ πεπλεονάκαμεν, ἀλλ´ οὖν	οὐδὲν	τῶν μυθολογουμένων περὶ αὐτοῦ παραλελοίπαμεν.
[4, 13]	τοῦ προστάγματος χωρὶς αἰσχύνης ἐπετέλεσεν,	οὐδὲν	ὑπομείνας ἀνάξιον τῆς ἀθανασίας. Μετὰ
[4, 59]	οὗτος δὲ τοὺς παριόντας ὁδοιπόρους	ἠνάγκαζεν	ἐπί τινος κλίνης ἀναπίπτειν, καὶ
[4, 12]	ἠρεισμένῳ σκέλεσι τὴν βάσιν ὀλισθηρὰν	κατεσκεύαζεν.	ἀλλ´ ὅμως τοὺς τοιούτοις προτερήμασι
[4, 11]	πολὺν χρόνον κατὰ τὴν οἰκίαν	ἡσύχαζεν,	ἐκκλίνων τὰς τῶν ἀνθρώπων ὁμιλίας
[4, 61]	πατρίδα καὶ κλέψας τὴν Ἀριάδνην	ἔλαθεν	ἐκπλεύσας νυκτός, καὶ κατῆρεν εἰς
[4, 64]	τὸ αἴνιγμα. ἦν δὲ τὸ	προτεθὲν	ὑπὸ τῆς σφιγγός, τί ἐστι
[4, 11]	ἀπέβαπτε τὰς ἀκίδας, ἵνα τὸ	βληθὲν	βέλος ἔχῃ τὴν ἐκ τῆς
[4, 64]	Οἰδίπους ἀπεφήνατο ἄνθρωπον εἶναι τὸ	προβληθέν·	νήπιον μὲν γὰρ αὐτὸν ὑπάρχοντα
[4, 11]	προσέταξεν Ἰολάῳ λαμπάδι καομένῃ τὸ	ἀποτμηθὲν	μέρος ἐπικάειν, ἵνα τὴν ῥύσιν
[4, 51]	ὕδωρ, καὶ τῆς παρθένου τὸ	ῥηθὲν	εὐθὺς ἐπὶ τέλος ἀγαγούσης, φασὶν
[4, 80]	ὤμους τετραμμέναι· εἰ ἐτεόν γε	Κρήτηθεν	κεῖναί γε Διὸς μεγάλου ἰότητι
[4, 63]	τὸ μὲν πρῶτον ὁ Θησεὺς	μετέπειθεν	ἀποτρέπων τῆς πράξεως αὐτὸν διὰ
[4, 61]	ἐτῶν ἐννέα πάλιν ὁ Μίνως	ἦλθεν	εἰς τὴν Ἀττικὴν μετὰ μεγάλου
[4, 32]	δ´ ὅσους ἐδύνατο, μετὰ τούτων	ἦλθεν	ἐπὶ τὰς ναῦς, ἐλπίζων, εἰ
[4, 33]	ταύτην ποιήσας ἔγκυον εἰς Στύμφαλον	ἐπανῆλθεν.	Ἄλεως δ´ ἀγνοῶν τὸ πεπραγμένον,
[4, 65]	Ἄδραστος καταλιπὼν ἀτάφους τοὺς τετελευτηκότας	ἐπανῆλθεν	εἰς Ἄργος. ἀτάφων δὲ μενόντων
[4, 38]	ἀπέκτεινε, τὸ δὲ στρατόπεδον ἀπολύσας	ἐπανῆλθεν	εἰς τὴν Τραχῖνα. ἀεὶ δὲ
[4, 33]	τοὺς Ἠλείους, τότε μὲν ἄπρακτος	ἐπανῆλθεν	εἰς Ὤλενον πρὸς Δεξαμενόν· τῆς
[4, 20]	μισθοῦ, μεταξὺ συνεχομένη ταῖς ὠδῖσιν	ἀπῆλθεν	εἴς τινας θάμνους ἀθορύβως· ἐν
[4, 34]	Λικυμνίου καὶ Ἴφικλον τὸν ἀδελφόν,	ἀπῆλθεν	ἑκουσίως ἐξ Ἀρκαδίας καὶ πάσης
[4, 33]	καὶ τὴν μητέρα μαθεῖν σπεύδων,	παρῆλθεν	εἰς Δελφούς, καὶ χρησμὸν ἔλαβε
[4, 31]	τὸν τούτου θάνατον Ἡρακλῆς νοσήσας	παρῆλθεν	εἰς Πύλον πρὸς Νηλέα, καὶ
[4, 25]	τὸν ἆθλον ὑπολαβὼν συνοίσειν αὑτῷ,	παρῆλθεν	εἰς τὰς Ἀθήνας καὶ μετέσχε
[4, 63]	Ἱπποδαμείας καὶ καταλιπούσης υἱὸν Πολυποίτην,	παρῆλθεν	εἰς τὰς Ἀθήνας πρὸς Θησέα.
[4, 33]	ὄρος, ὑπὸ τῶν ὠδίνων καταβαρουμένη	παρῆλθεν	εἰς τὴν πλησίον ὕλην ὡς
[4, 69]	Λαπίθου Φόρβας μὲν εἰς Ὤλενον	παρῆλθεν,	ἐξ ἧς μεταπεμψάμενος αὐτὸν Ἀλέκτωρ
[4, 18]	Ἡρακλῆς πολλὴν τῆς Λιβύης ἐπελθὼν	παρῆλθεν	ἐπὶ τὸν πρὸς Γαδείροις ὠκεανόν,
[4, 53]	τιμωρίαν ἐλάττονα λαβὼν ὧν αὐτὸς	πέπονθεν,	Ἀκάστῳ μὲν τῷ Πελίου τὴν
[4, 62]	ἱερὸν Ἀφροδίτης παρὰ τὴν ἀκρόπολιν,	ὅθεν	ἦν καθορᾶν τὴν Τροιζῆνα, ὕστερον
[4, 34]	ἡρπακότας ἀποδοῦναι τῇ γυναικὶ τὸ	δοθὲν	ἀριστεῖον· ὡς δ´ οὐ προσεῖχον,
[4, 76]	διάθεσιν, ὥστε δοκεῖν εἶναι τὸ	κατασκευασθὲν	ἔμψυχον ζῷον. πρῶτος δ´ ὀμματώσας
[4, 22]	ἀνδραγαθήμασι διωνομασμένον ἐν μὲν τοῖς	ἔμπροσθεν	χρόνοις εἰωθέναι τῶν ληφθέντων θηρίων
[4, 67]	κατὰ μέρος ἐκθέσθαι. ἐν τοῖς	ἔμπροσθεν	χρόνοις τῶν Αἰόλου τοῦ Ἕλληνος
[4, 24]	θυσίαις λαμπραῖς, καίπερ κατὰ τοὺς	ἔμπροσθεν	χρόνους οὐδεμίαν θυσίαν προσδεχόμενος, τότε
[4, 22]	ἔπραξε περὶ ἐκείνους τοὺς τόπους.	ἐντεῦθεν	δ´ ἀναζεύξας κατήντησε τῆς Ποσειδωνιατῶν
[4, 55]	χώραν, εἰς τὴν Φοινίκην κομισθῆναι.	ἐντεῦθεν	δ´ εἰς τοὺς ἄνω τόπους
[4, 33]	κατῴκησε τῆς Ἀρκαδίας ἐν Φενεῷ.	ἐντεῦθεν	δὲ ὁρμώμενος, καὶ πυθόμενος ἐξ
[4, 33]	τῆς Μυσίας Τεύθραντι. τὸ δ´	ἀπολειφθὲν	ἐν τῷ Παρθενίῳ βρέφος ὑπὸ
[4, 52]	Μήδειαν εἶχον ἐξουσίαν οὔτε τὸ	πραχθὲν	αὐταῖς μύσος δι´ ἀπάτην διορθώσασθαι.
[4, 35]	τῶν ποιητῶν τινας μυθοποιῆσαι τὸ	πραχθέν·	παρεισήγαγον γὰρ τὸν Ἡρακλέα πρὸς
[4, 67]	Μεταπόντιον. τούτου δὲ πράξαντος τὸ	προσταχθέν,	ἡ Ἄρνη τρεφομένη ἐν Μεταποντίῳ
[4, 61]	εὐχὰς ποιήσασθαι. ὧν πραξάντων τὸ	προσταχθέν,	ὁ μὲν Αἰακὸς ἐπετέλεσε τὰς
[4, 55]	ποιησάντων δὲ τῶν Κορινθίων τὸ	προσταχθέν,	φασὶ Θετταλὸν μὲν τὸν διαφυγόντα
[4, 24]	προσημαίνοντος. ὁδοῦ γὰρ οὔσης οὐκ	ἄπωθεν	τῆς πόλεως πετρώδους, αἱ βόες
[4, 11]	καὶ κατὰ λόγον· τὸ γὰρ	χειρωθὲν	αὐτῆς μέρος διπλάσιον ἀπεδίδου βοήθημα.
[4, 85]	ὄρεσσι, χερσὶν ἔχων ῥόπαλον παγχάλκεον,	αἰὲν	ἀαγές. ὁμοίως δὲ καὶ περὶ
[4, 62]	δίφρον συντριβῆναι, τὸ δὲ μειράκιον	ἐμπλακὲν	τοῖς ἱμᾶσιν ἑλκυσθῆναι καὶ τελευτῆσαι.
[4, 76]	κατασκευὴν τοσοῦτο τῶν ἁπάντων ἀνθρώπων	διήνεγκεν	ὥστε τοὺς μεταγενεστέρους μυθολογῆσαι περὶ
[4, 13]	κόπρον εἶχεν ἄπλατον, ἣν ὕβρεως	ἕνεκεν	Εὐρυσθεὺς προσέταξε καθᾶραι. ὁ δ´
[4, 61]	τὴν κατὰ τὸν υἱὸν συμφοράν,	ἧκεν	εἰς τὰς Ἀθήνας δίκας αἰτῶν
[4, 12]	μεγαλοπρεπῶς θάψας ὑπὸ τὸ ὄρος	ἔθηκεν,	ὃ στήλης ἐνδόξου γέγονε κρεῖττον·
[4, 34]	μηνίσασα τὸν διαβεβοημένον Καλυδώνιον ὗν	ἀνῆκεν,	ὑπερφυῆ τὸ μέγεθος. οὗτος δὲ
[4, 7]	λέγουσιν, οἱ δ´ ἐννέα, καὶ	κεκράτηκεν	ὁ τῶν ἐννέα ἀριθμὸς ὑπὸ
[4, 13]	τὸν ἆθλον. ἐπεπόλασε γάρ, ὡς	ἔοικεν,	ὀρνίθων πλῆθος ἀμύθητον, καὶ τοὺς
[4, 65]	συστρατεύσειν μὲν ὡμολόγησεν, ἐντολὰς δὲ	ἔδωκεν	Ἀλκμαίωνι τῷ υἱῷ μετὰ τὴν
[4, 33]	περὶ τοῦ μισθοῦ τὸ νίκημα	ἀπέδωκεν	Ἡρακλεῖ. μετὰ δὲ ταῦτα Ἱπποκόων
[4, 33]	μετεπέμψατο, καὶ τούτῳ τὴν βασιλείαν	παρέδωκεν·	ἦν γὰρ ὑπὸ τοῦ πατρὸς
[4, 69]	δυναστείαν, τῆς ἐν Ἤλιδι βασιλείας	μετέδωκεν·	ἐκ δὲ Φόρβαντος ὑπῆρξαν υἱοὶ
[4, 69]	ὑπακούσεσθαι, καὶ τὸν Ἠϊονέα παραγενόμενον	ἔβαλεν	εἰς βόθρον πυρὸς μεστόν. διὰ
[4, 10]	καὶ μεθ´ ὕβρεως εἰσπραττομένους ἀκρωτηριάσας	ἐξέβαλεν	ἐκ τῆς πόλεως. Ἐργίνου δ´
[4, 23]	παλαίσας ἐλείφθη καὶ τὴν χώραν	ἀπέβαλεν.	ὁ δ´ Ἡρακλῆς τὴν μὲν
[4, 11]	Ἡρακλῆς καταντήσας ἐπὶ τὸν τόπον	προσέβαλεν	αὐτῷ, καὶ τοῦ θηρίου συμφυγόντος
[4, 38]	τῇ νόσῳ βαρυνόμενος αὐτὸς μὲν	ἀπέστειλεν	εἰς Δελφοὺς Λικύμνιον καὶ Ἰόλαον
[4, 15]	τὴν τῶν ἀνθρώπων εὐεργεσίαν, τὸν	μὲν	ἀετὸν κατετόξευσε, τὸν δὲ Δία
[4, 61]	οὐδενὸς δ´ αὐτῷ προσέχοντος, πρὸς	μὲν	Ἀθηναίους πόλεμον συνεστήσατο, ἀρὰς δὲ
[4, 61]	ὧν πραξάντων τὸ προσταχθέν, ὁ	μὲν	Αἰακὸς ἐπετέλεσε τὰς εὐχάς, καὶ
[4, 60]	τοῖς Πάλλαντος παισίν. ἐνταῦθ´ ὁ	μὲν	Αἰγεὺς ὑποπτεύσας τὴν Ἀνδρόγεω φιλίαν,
[4, 71]	πάλιν ζῶντας. διὸ καὶ τὸν	μὲν	Ἅιδην μυθολογοῦσιν ἐγκαλοῦντα τῷ Ἀσκληπιῷ
[4, 45]	καὶ Πέρσην· τούτων δὲ τὸν	μὲν	Αἰήτην βασιλεῦσαι τῆς Κολχίδος, τὸν
[4, 67]	Ποσειδῶνος καταντήσας εἰς τὴν τότε	μὲν	Αἰολίδα, νῦν δὲ Θετταλίαν καλουμένην,
[4, 40]	αὐτῶν. Ἰάσονα γενέσθαι λέγουσιν υἱὸν	μὲν	Αἴσονος, ἀδελφιδοῦν δὲ Πελίου τοῦ
[4, 34]	τῆς Ἀλθαίας ἀδελφούς. διόπερ ἡ	μὲν	Ἀλθαία γενομένη περιαλγὴς ἐπὶ τῇ
[4, 9]	ἔχουσαν Εἰλείθυιαν τὴν θυγατέρα, τῆς	μὲν	Ἀλκμήνης παρακατασχεῖν τὰς ὠδῖνας, τὸν
[4, 52]	ὑπουργῆσαι τοῖς προστάγμασι. καὶ τὰς	μὲν	ἄλλας ἁπάσας τὸν πατέρα τυπτούσας
[4, 67]	Ἕλληνος τοῦ Δευκαλίωνος υἱῶν οἱ	μὲν	ἄλλοι κατῴκησαν ἐν τοῖς προειρημένοις
[4, 34]	εὐκαρπίας αὐτῷ τοῦ σίτου, τοῖς	μὲν	ἄλλοις θεοῖς ἐτέλεσε θυσίας, μόνης
[4, 49]	ἐνέδρας βουλεῦσαι θάνατον· καὶ τοὺς	μὲν	ἄλλους υἱοὺς ἔχειν τῇ πράξει
[4, 17]	τοὺς καρποὺς παρασκευαζούσαις πληρωθῆναι πολλὴν	μὲν	ἀμπελόφυτον χώραν, πολλὴν δ´ ἐλαιοφόρον·
[4, 65]	στρατείας ἀποφηναμένης δεῖν στρατεύειν, ὁ	μὲν	Ἀμφιάραος δόξας ὑπὸ τῆς γυναικὸς
[4, 10]	ἔθετο. μετὰ δὲ ταῦτα ὁ	μὲν	Ἀμφιτρύων φυγαδευθεὶς ἐκ Τίρυνθος μετῴκησεν
[4, 31]	τῶν ἵππων εἰς Τίρυνθα, τοῦτον	μὲν	ἀναβιβάσας {ὁ Ἡρακλῆς} ἐπί τινα
[4, 27]	τελοῦντα τὸν ὕστατον ἆθλον Ἀνταῖον	μὲν	ἀνελεῖν ἐν τῇ Λιβύῃ τὸν
[4, 6]	τοὺς Τιτᾶνας ἐπιβουλεύσαντας Ὀσίριδι τοῦτον	μὲν	ἀνελεῖν, τὸ δὲ σῶμα αὐτοῦ
[4, 70]	τοὺς Λαπίθας παροξυνθέντας οὐκ ὀλίγους	μὲν	ἀνελεῖν, τοὺς δὲ λοιποὺς ἐκβαλεῖν
[4, 26]	Φερσεφόνης ὡς ἂν ἀδελφός, Θησέα	μὲν	ἀνήγαγεν ἐκ δεσμῶν μετὰ Πειρίθου,
[4, 17]	εἰς τὴν Λιβύην, καὶ πρῶτον	μὲν	Ἀνταῖον τὸν ῥώμῃ σώματος καὶ
[4, 77]	φασι διφυῆ γεγονέναι, καὶ τὰ	μὲν	ἀνώτερα μέρη τοῦ σώματος ἄχρι
[4, 85]	τῷ τότε βασιλεύοντι τῆς τότε	μὲν	ἀπ´ αὐτοῦ Ζάγκλης, νῦν δὲ
[4, 17]	τοῦ πλούτου τὴν προσηγορίαν βασιλεύει	μὲν	ἁπάσης Ἰβηρίας, τρεῖς δ´ ἔχει
[4, 20]	τὸ παιδίον φύλλοις ἐνειλήσασα, τοῦτο	μὲν	ἀπέκρυψεν, αὐτὴ δὲ συμμίξασα τοῖς
[4, 37]	ὑπὸ Κύκνου τοῦ Ἄρεος, τοῦτον	μὲν	ἀπέκτεινεν, ἐκ δὲ τῆς Ἰτώνου
[4, 31]	καὶ πολλὰ κακὰ διεργαζομένους, οὓς	μὲν	ἀπέκτεινεν, οὓς δὲ ζωγρήσας δεδεμένους
[4, 62]	τὸ κάλλος ἐρασθεῖσα αὐτοῦ τότε	μὲν	ἀπελθόντος εἰς Τροιζῆνα ἱδρύσατο ἱερὸν
[4, 10]	ὑπακούοντος δὲ τοῦ Ἡρακλέους, Ζεὺς	μὲν	ἀπέστειλε διακελευόμενος ὑπουργεῖν Εὐρυσθεῖ, Ἡρακλῆς
[4, 38]	μᾶλλον τῇ νόσῳ βαρυνόμενος αὐτὸς	μὲν	ἀπέστειλεν εἰς Δελφοὺς Λικύμνιον καὶ
[4, 33]	κρύψασα. μετὰ δὲ ταῦτα Αὔγη	μὲν	ἀπηλλάγη πρὸς τὸν Ναύπλιον, καὶ
[4, 2]	τῷ Ἑρμῇ, καὶ προστάξαι τοῦτο	μὲν	ἀποκομίσαι πρὸς τὸ ἄντρον τὸ
[4, 35]	προσφάτως υἱὸν καὶ γυναῖκα, τὸ	μὲν	ἀποκτεῖναι τὴν Περίβοιαν ἀπέγνω, γήμας
[4, 74]	τοὺς μύθους χολωσαμένη προσέταξε τῷ	μὲν	Ἀπόλλωνι κατατοξεῦσαι τοὺς υἱοὺς τῆς
[4, 81]	ἐγχειρήσομεν. Ἀρισταῖος γὰρ ἦν υἱὸς	μὲν	Ἀπόλλωνος καὶ Κυρήνης τῆς Ὑψέως
[4, 4]	Διόνυσον ταῖς τοιαύταις περιστάσεσι τὸ	μὲν	ἀποστῆσαι τοῦ πίνειν δαψιλῆ τὸν
[4, 33]	μάχης πρὸς τοὺς Ἠλείους, τότε	μὲν	ἄπρακτος ἐπανῆλθεν εἰς Ὤλενον πρὸς
[4, 83]	παρὰ τοῖς Ἕλλησι. ~Καὶ περὶ	μὲν	Ἀρισταίου τοῖς ῥηθεῖσιν ἀρκεσθησόμεθα, περὶ
[4, 2]	Θήβας. ἐνταῦθα δὲ κατοικήσαντα γῆμαι	μὲν	Ἁρμονίαν τὴν Ἀφροδίτης, γεννῆσαι δ´
[4, 1]	οἱ πρωτεύοντες τῇ δόξῃ τῆς	μὲν	ἀρχαίας μυθολογίας ἀπέστησαν διὰ τὴν
[4, 33]	ἔτυχεν· ὁ γὰρ Ναύπλιος καταποντίσαι	μὲν	αὐτὴν κατὰ τὰς ἐντολὰς οὐκ
[4, 53]	Κεφάλου, Φωκέων τότε βασιλεύοντι. ταῦτα	μὲν	αὐτὸν ὕστερον πρᾶξαι, τότε δὲ
[4, 10]	πάντων θαυμαζόντων τὸ παράδοξον, ὁ	μὲν	βασιλεὺς Κρέων θαυμάσας τὴν ἀρετὴν
[4, 3]	ἐπ´ ἐλέφαντος Ἰνδικοῦ. καὶ τοὺς	μὲν	Βοιωτοὺς καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας
[4, 44]	περὶ τὸν Ἡρακλέα τοὺς ἐπικαλουμένους	μὲν	Βορεάδας, ἀδελφοὺς δ´ ὄντας Κλεοπάτρας,
[4, 22]	τὸ στενώτατον τῆς θαλάττης τὰς	μὲν	βοῦς ἐπεραίωσεν εἰς τὴν Σικελίαν,
[4, 2]	τῆς περιστάσεως οὐκ ἐνέγκασαν τὸ	μὲν	βρέφος ἐκτρῶσαι, ὑπὸ δὲ τοῦ
[4, 83]	ἱερὸν τοῦτο γενομένην δόξαν· τὰ	μὲν	γὰρ ἄλλα τεμένη ἀνθήσαντα ταῖς
[4, 5]	περὶ αὐτὸν ἐπιτηδευμάτων λαβόντας. Βακχεῖον	μὲν	γὰρ ἀπὸ τῶν συνεπομένων βακχῶν
[4, 80]	τῶνδε τῶν ἱστοριῶν γραφομένων. νεὼν	μὲν	γὰρ αὐταῖς κατεσκεύασαν οὐ μόνον
[4, 64]	ἄνθρωπον εἶναι τὸ προβληθέν· νήπιον	μὲν	γὰρ αὐτὸν ὑπάρχοντα τετράπουν εἶναι,
[4, 16]	Ἡρακλέα μάχην καρτερὰν συνεστήσαντο. πρώτη	μὲν	γὰρ αὐτῷ συνάψασα μάχην Ἄελλα,
[4, 40]	ταῖς παραβόλοις στρατείαις διαφθαρήσεσθαι· αὐτὸν	μὲν	γὰρ ἐκ φύσεως ἐστερῆσθαι παίδων
[4, 12]	ὕστερον ἕκαστος τιμωρίας ἠξιώθη· Ὅμαδος	μὲν	γὰρ ἐν Ἀρκαδίᾳ τὴν Εὐρυσθέως
[4, 8]	ἔργων ἀπιστεῖσθαι τὴν γραφήν. καθόλου	μὲν	γὰρ ἐν ταῖς μυθολογουμέναις ἱστορίαις
[4, 12]	θαυμασθῆναι τὸν Ἡρακλέα διαφερόντως· τὸν	μὲν	γὰρ ἐχθρὸν κατ´ ἰδίαν ἐμίσησε,
[4, 30]	κατὰ τὴν ἀποικίαν ταύτην· ὁ	μὲν	γὰρ θεὸς ἔχρησεν αὐτοῖς ὅτι
[4, 12]	ἀκριβῶς στοχάσασθαι τοῦ καιροῦ. ἔτι	μὲν	γὰρ ἰσχύοντα ἀφεὶς αὐτὸν ἀπὸ
[4, 83]	προσηκούσαις χάρισι καὶ τιμαῖς. οἱ	μὲν	γὰρ καταντῶντες εἰς τὴν νῆσον
[4, 30]	τῶν καθ´ ἡμᾶς καιρῶν. οἱ	μὲν	γὰρ λαοὶ διὰ τὸ πλῆθος
[4, 7]	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων. Ὅμηρος	μὲν	γὰρ λέγει Μοῦσαι δ´ ἐννέα
[4, 8]	μάλιστα τὰς περὶ Ἡρακλέους. τῷ	μὲν	γὰρ μεγέθει τῶν κατεργασθέντων ὁμολογουμένως
[4, 1]	νεωτέρας πράξεις ἀναγράφειν ἐπεχείρησαν. Ἔφορος	μὲν	γὰρ ὁ Κυμαῖος, Ἰσοκράτους ὢν
[4, 31]	τὴν χώραν λῃστεύοντας ἐκόλασε. τοὺς	μὲν	γὰρ ὀνομαζομένους Κέρκωπας, λῃστεύοντας καὶ
[4, 9]	τὸ τῆς περιπετείας παράδοξον· ἡ	μὲν	γὰρ στέργειν ὀφείλουσα μήτηρ τὸ
[4, 50]	ἐπιθέσεως ἐμπεσεῖν αὐτοῖς ἀμφισβήτησιν· τοὺς	μὲν	γὰρ συμβουλεύειν παραχρῆμα βιασαμένους εἰς
[4, 18]	πρότερον κατὰ τὴν Ἑλλάδα. περὶ	μὲν	γὰρ τὰ καλούμενα Τέμπη τῆς
[4, 53]	συνοικίσαντα πάσας τοῖς ἐπιφανεστάτοις. Ἄλκηστιν	μὲν	γὰρ τὴν πρεσβυτάτην ἐκδοῦναι πρὸς
[4, 85]	τὴν ἰσχὺν καὶ φιλοδοξίαν. κατὰ	μὲν	γὰρ τὴν Σικελίαν κατασκευάσαι Ζάγκλῳ
[4, 56]	σημεῖα τῆς τούτων ἀνακομιδῆς. περὶ	μὲν	γὰρ τὴν Τυρρηνίαν καταπλεύσαντας αὐτοὺς
[4, 78]	μέχρι τοῦ νῦν διαμένει. πλησίον	μὲν	γὰρ τῆς Μεγαρίδος φιλοτέχνως ἐποίησε
[4, 1]	γενέσεως τοῦ θεοῦ τούτου. Αἰγύπτιοι	μὲν	γὰρ τὸν παρ´ αὑτοῖς θεὸν
[4, 7]	κατὰ τὸν ἀριθμὸν διαφωνοῦσιν· οἱ	μὲν	γὰρ τρεῖς λέγουσιν, οἱ δ´
[4, 1]	γραφὴν ἐν πολλοῖς ἐλαττοῦσθαι. ἡ	μὲν	γὰρ τῶν ἀναγραφομένων ἀρχαιότης δυσεύρετος
[4, 45]	καὶ δυνάμεις ἀπιστουμένας· οὐκ ὀλίγα	μὲν	γὰρ ὑπὸ τῆς μητρὸς Ἑκάτης
[4, 2]	τοῦ θεοῦ τούτου διέξιμεν. ~Κάδμον	μὲν	γάρ φασι τὸν Ἀγήνορος ἐκ
[4, 13]	κατὰ τὸ σῶμα ῥώμης. οἱ	μὲν	γάρ φασιν αὐτὴν ἄρκυσιν ἑλεῖν,
[4, 83]	πειρασόμεθα διελθεῖν. Ἔρυκά φασιν υἱὸν	μὲν	γενέσθαι Ἀφροδίτης καὶ Βούτα, βασιλέως
[4, 76]	τὸν βασιλέα. ~Δαίδαλος ἦν τὸ	μὲν	γένος Ἀθηναῖος, εἷς τῶν Ἐρεχθειδῶν
[4, 70]	ὕστερον δὲ διαλυθέντων αὐτῶν Πειρίθους	μὲν	γήμας Ἱπποδάμειαν τὴν Βούτου, καὶ
[4, 49]	ἤδη τῆς σωτηρίας. ~ἔπειτα τὸν	μὲν	Γλαῦκον δῦναι πάλιν εἰς τὸ
[4, 85]	τῆς Νύμφης πρόρρησιν. ~Καὶ περὶ	μὲν	Δάφνιδος ἱκανῶς ἡμῖν {πάλιν} εἰρήσθω,
[4, 69]	συνουσίας λόγους ποιεῖσθαι. ἔπειτα τὸν	μὲν	Δία εἴδωλον ποιήσαντα τῆς Ἥρας
[4, 71]	ὑπὸ τοῦ Ἀσκληπιοῦ. καὶ τὸν	μὲν	Δία παροξυνθέντα {καὶ} κεραυνώσαντα τὸν
[4, 9]	φύσιν χρόνου ταῖς ἐγκύοις, τὸν	μὲν	Δία πρὸς τὴν Ἡρακλέους γένεσιν
[4, 46]	ἀσφαλείας· τὸν γὰρ Αἰήτην τὰ	μὲν	διὰ τὴν ἰδίαν ὠμότητα, τὰ
[4, 32]	μικρὸν ὕστερον διέξιμεν. καὶ τότε	μὲν	διὰ τὴν μετ´ Ἰάσονος στρατείαν
[4, 38]	περιαλγὴς γενόμενος ὁ Ἡρακλῆς τὸν	μὲν	διακονήσαντα Λίχαν ἀπέκτεινε, τὸ δὲ
[4, 61]	κατῆρεν εἰς νῆσον τὴν τότε	μὲν	Δίαν, νῦν δὲ Νάξον προσαγορευομένην.
[4, 5]	τὰ τοιαῦτα ἐπιτηδεύοντας. καὶ περὶ	μὲν	Διονύσου καὶ τῶν περὶ αὐτοῦ
[4, 48]	τοῖς δὲ Τυνδαρίδαις, ὅτι προσαγορευθήσονται	μὲν	Διόσκοροι, τιμῆς δ´ ἰσοθέου τεύξονται
[4, 62]	αὐτὸν ταῖς ἡνίαις, συνέβη τὸν	μὲν	δίφρον συντριβῆναι, τὸ δὲ μειράκιον
[4, 6]	περιπλάσασαν εἰς ἀνθρώπου τύπον, ταῦτα	μὲν	δοῦναι θάψαι τοῖς ἱερεῦσι καὶ
[4, 17]	ὑπέστη τοὺς κινδύνους. καὶ τὰς	μὲν	δυνάμεις ἤθροισεν εἰς Κρήτην, κεκρικὼς
[4, 31]	~τελέσας γὰρ τοὺς ἄθλους τὴν	μὲν	ἑαυτοῦ γυναῖκα Μεγάραν συνῴκισεν Ἰολάῳ,
[4, 67]	καὶ Ἀλεγήνορα. τούτων δ´ Ἱππάλκιμος	μὲν	ἐγέννησε Πηνέλεων, Ἠλεκτρύων δὲ Λήιτον,
[4, 80]	κατὰ τὰς θεὰς ἐπιφανείας, οἱ	μὲν	ἐγχώριοι πολλοῖς ἀναθήμασιν ἀργυροῖς καὶ
[4, 16]	συντριβῆναι. τῶν δ´ αἰχμαλωτίδων Ἀντιόπην	μὲν	ἐδωρήσατο Θησεῖ, Μελανίππην δ´ ἀπελύτρωσεν
[4, 6]	οἱ παλαιοὶ τὸν Πρίαπον υἱὸν	μὲν	εἶναι Διονύσου καὶ Ἀφροδίτης, πιθανῶς
[4, 25]	τὸν πρὸς τὴν γυναῖκα καταβῆναι	μὲν	εἰς ᾅδου παραδόξως ἐτόλμησε, τὴν
[4, 25]	τῆς θεολογίας μυθολογούμενα μαθών, ἀπεδήμησε	μὲν	εἰς Αἴγυπτον, κἀκεῖ πολλὰ προσεπιμαθὼν
[4, 72]	καὶ Χαλκίς. τούτων δ´ Ἰσμηνὸς	μὲν	εἰς Βοιωτίαν ἐλθὼν κατῴκησε περὶ
[4, 60]	τῶν δὲ Μίνωος υἱῶν Ἀνδρόγεως	μὲν	εἰς τὰς Ἀθήνας κατήντησε Παναθηναίων
[4, 79]	τὸν Κώκαλον Σικανῶν ἐμπυρισθεισῶν τὴν	μὲν	εἰς τὰς πατρίδας ἐπάνοδον ἀπέγνωσαν,
[4, 37]	τῶν δ´ ἐκπεσόντων Δρυόπων οἱ	μὲν	εἰς τὴν Εὔβοιαν καταντήσαντες ἔκτισαν
[4, 82]	Κείοις τιμάς. τὸν δὲ πλεῦσαι	μὲν	εἰς τὴν νῆσον ταύτην, λοιμοῦ
[4, 69]	δ´ υἱῶν τῶν Λαπίθου Φόρβας	μὲν	εἰς Ὤλενον παρῆλθεν, ἐξ ἧς
[4, 4]	κερατίαν αὐτὸν παρεισάγουσι. καὶ τὸν	μὲν	ἐκ Σεμέλης γενόμενον ἐν τοῖς
[4, 45]	δὲ διενεγκεῖν ὠμότητι. καὶ Πέρσου	μὲν	Ἑκάτην γενέσθαι θυγατέρα, τόλμῃ καὶ
[4, 43]	τῶν Διοσκόρων κεφαλὰς ἐπιπεσόντων, ἅπαντας	μὲν	ἐκπλαγῆναι τὸ παράδοξον, ὑπολαβεῖν δὲ
[4, 22]	θάλατταν, τὸν Ἡρακλέα λέγεται τὸν	μὲν	ἔκρουν ἐγχῶσαι, τὴν δ´ ὁδὸν
[4, 11]	παρεγένετο πρὸς Εὐρυσθέα. καὶ πρῶτον	μὲν	ἔλαβεν ἆθλον ἀποκτεῖναι τὸν ἐν
[4, 14]	τούτου συντελεσθῆναι. Ζεὺς γὰρ πρώτῃ	μὲν	ἐμίγη γυναικὶ θνητῇ Νιόβῃ τῇ
[4, 67]	ἐπί τινας χρόνους κατοικήσαντες, οἱ	μὲν	ἐν αὐτῇ κατέμειναν, οἱ δ´
[4, 43]	Ἡρακλέα παραδόξως ἐπιφανέντων, φασὶ τοὺς	μὲν	ἐν ταῖς ἀνάγκαις ὄντας ἐπικαλέσασθαι
[4, 4]	προσαγορευθῆναι λέγουσι διὰ τὸ πατρὸς	μὲν	ἑνὸς ὑπάρξαι τοὺς δύο Διονύσους,
[4, 79]	ἐν τῇ Σικελίᾳ κατοικεῖν, οἱ	μὲν	ἐνταῦθα πόλιν ᾤκισαν ἣν ἀπὸ
[4, 67]	μάχῃ νικήσαντες τοὺς ἐγχωρίους ἐκείνους	μὲν	ἐξέβαλον ἐκ τῶν πατρίδων, αὐτοὶ
[4, 33]	ἀκροπόλεως. ~Μετὰ δὲ ταῦτα Ἡρακλῆς	μὲν	ἐπανελθὼν εἰς Πελοπόννησον ἐστράτευσεν ἐπ´
[4, 39]	τὴν ἀποθέωσιν αὐτοῦ Ζεὺς Ἥραν	μὲν	ἔπεισεν υἱοποιήσασθαι τὸν Ἡρακλέα καὶ
[4, 11]	οὖν ἀμηχανίαν ἐμπίπτοντος αὐτοῦ, Ἥρα	μὲν	ἔπεμψεν αὐτῷ λύτταν· ὁ δὲ
[4, 47]	διαπλεῦσαι γὰρ αὐτόν φασιν οἱ	μὲν	ἐπὶ νεὼς προτομὴν ἐπὶ τῆς
[4, 66]	Βοιωτίας ὀνομαζόμενον Τιλφωσσαῖον. ἔπειθ´ οἱ	μὲν	ἐπίγονοι τὴν πόλιν ἑλόντες διήρπασαν,
[4, 23]	φιλοτιμίας μετὰ προστίμου, καὶ τοῦ	μὲν	Ἔρυκος διδόντος τὴν χώραν, τοῦ
[4, 83]	τηρεῖν τὸ ἱερόν. Καὶ περὶ	μὲν	Ἔρυκος εἰ καὶ πεπλεονάκαμεν, ἀλλ´
[4, 67]	συμφυγόντων εἰς τὸ Τιλφωσσαῖον Τειρεσίας	μὲν	ἐτελεύτησεν, ὃν θάψαντες λαμπρῶς οἱ
[4, 8]	τιμήν. καὶ γὰρ ἄτοπον Ἡρακλέα	μὲν	ἔτι κατ´ ἀνθρώπους ὄντα τοῖς
[4, 49]	μέρος τοῖς Ἀργοναύταις. διόπερ τούτους	μὲν	ἑτοίμους γενομένους πρὸς μάχην ἀπαντῆσαι
[4, 6]	ἀνδρὸς καὶ γυναικός· καὶ τὴν	μὲν	εὐπρέπειαν καὶ μαλακότητα τοῦ σώματος
[4, 85]	Ἀλῳάδας, ὅτι ἐνναετεῖς ἦσαν τὸ	μὲν	εὖρος πηχῶν ἐννέα, τὸ δὲ
[4, 17]	μαχίμων· ὧν δὴ χάριν ὁ	μὲν	Εὐρυσθεὺς νομίζων δυσέφικτον εἶναι τὴν
[4, 20]	τῆς πράξεως φανερᾶς γενομένης, ὁ	μὲν	ἐφεστηκὼς οὐδαμῶς ἠδύνατο πεῖσαι παύσασθαι
[4, 33]	Ἡρακλεῖ. μετὰ δὲ ταῦτα Ἱπποκόων	μὲν	ἐφυγάδευσεν ἐκ τῆς Σπάρτης τὸν
[4, 61]	δ´ αὐτῶν εἰς Κρήτην Ἀριάδνη	μὲν	ἡ θυγάτηρ τοῦ Μίνωος ἠράσθη
[4, 10]	τὴν ἡλικίαν ἔφηβος ὢν πρῶτον	μὲν	ἠλευθέρωσε τὰς Θήβας, ἀποδιδοὺς ὡς
[4, 34]	διόπερ Μελέαγρος ὁ Οἰνέως, τὴν	μὲν	ἡλικίαν μάλιστα ἀκμάζων, ῥώμῃ δὲ
[4, 50]	βασιλείων αὐτοῖς ἐπαγγείλασθαι σημανεῖν τῆς	μὲν	ἡμέρας καπνῷ, τῆς δὲ νυκτὸς
[4, 74]	ἀκοῆς ἀξίων παραλίπωμεν. Τάνταλος Διὸς	μὲν	ἦν υἱός, πλούτῳ δὲ καὶ
[4, 9]	βιαιότερον ἐπισπασαμένου τὴν θηλήν, ἡ	μὲν	Ἥρα διαλγήσασα τὸ βρέφος ἔρριψεν,
[4, 10]	πολέμιον. ~Μετὰ δὲ ταῦτα ἡ	μὲν	Ἥρα δύο δράκοντας ἀπέστειλε τοὺς
[4, 42]	τὸν αἰγιαλόν. ἐνταῦθα δὲ τὸν	μὲν	Ἡρακλέα μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν τὴν
[4, 48]	συνεχῶς τῇ νηὶ συμπλεύσαντα προειπεῖν	μὲν	Ἡρακλεῖ περὶ τῶν ἄθλων καὶ
[4, 58]	ἐτελεύτησαν. ~μετὰ δὲ ταῦτα οἱ	μὲν	Ἡρακλεῖδαι πάντες περιβοήτῳ μάχῃ νενικηκότες
[4, 38]	διαστήματος ἀποθεωρούντων τὸ ἀποβησόμενον, ὁ	μὲν	Ἡρακλῆς ἀπογνοὺς τὰ καθ´ ἑαυτόν,
[4, 11]	ἀθανασίας. ~Τούτων δὲ πραχθέντων ὁ	μὲν	Ἡρακλῆς ἐνέπεσεν εἰς ἀθυμίαν οὐ
[4, 36]	δ´ αὐτῆς τὸν ἄνδρα, ὁ	μὲν	Ἡρακλῆς ἐτόξευσε τὸν Κένταυρον, ὁ
[4, 9]	προνοηθῆναι· διό φασιν αὐτὸν τὴν	μὲν	Ἥραν πεῖσαι συγχωρῆσαι βασιλέα μὲν
[4, 73]	αὐτὴν γῆμαι τοιοῦτον· ἔδει τὸν	μὲν	ἡττηθέντα τελευτῆσαι, τὸν δ´ ἐπιτυχόντα
[4, 61]	τῶν κακῶν ἀπαλλαγῆς. εἶθ´ ὁ	μὲν	θεὸς ἔχρησεν, ἐὰν τοῦ Ἀνδρόγεω
[4, 65]	καὶ πολλῶν στρατιωτῶν πεσόντων, οἱ	μὲν	Θηβαῖοι τὴν ἀναίρεσιν τῶν νεκρῶν
[4, 55]	παρασπονδουμένῃ. ~ἐν τοσούτῳ δὲ τὸν	μὲν	Ἰάσονα στερηθέντα τέκνων καὶ γυναικὸς
[4, 54]	δὲ φλεγομένων τῶν βασιλείων, τὸν	μὲν	Ἰάσονα ταχέως ἐκπηδῆσαι, τὴν δὲ
[4, 19]	καταδούλωσιν. ~Ὁ δ´ Ἡρακλῆς τῶν	μὲν	Ἰβήρων παρέδωκε τὴν βασιλείαν τοῖς
[4, 15]	πρὸς αὐτὸν τῶν ἵππων ταύτας	μὲν	ἱερὰς ἐποίησεν Ἥρας, ὧν τὴν
[4, 80]	ἡμῶν εἶχον αἱ θεαὶ βοῦς	μὲν	ἱερὰς τρισχιλίας, χώρας δὲ πλῆθος
[4, 6]	τοῦτον δὲ τὸν θεὸν τινὲς	μὲν	Ἰθύφαλλον ὀνομάζουσι, τινὲς δὲ Τύχωνα.
[4, 77]	Κρήτης νήσου πέλαγος. καὶ τὸν	μὲν	Ἴκαρον διὰ τὴν νεότητα μετέωρον
[4, 5]	διττὰς διαθέσεις ἐχόντων, καὶ τῶν	μὲν	ἱλαρῶν, τῶν δὲ ὀργίλων γινομένων,
[4, 23]	τούτων δ´ ὄντων διττῶν, τὰ	μὲν	Ἱμεραῖα, τὰ δ´ Ἐγεσταῖα προσαγορεύεται,
[4, 69]	ἧς ἐγέννησε Πειρίθουν. ἔπειθ´ ὁ	μὲν	Ἰξίων οὐκ ἀπέδωκε τὰ ἕδνα
[4, 11]	τῶν φρενῶν ἐκτὸς γενόμενος τὸν	μὲν	Ἰόλαον ἐπεβάλετο κτείνειν, ἐκείνου δὲ
[4, 30]	Κῦρον. μετὰ δὲ ταῦτα ὁ	μὲν	Ἰόλαος ἐπανιὼν εἰς τὴν Ἑλλάδα,
[4, 30]	τῆς προθέσεως διήμαρτον. Καὶ περὶ	μὲν	Ἰολάου καὶ Θεσπιαδῶν, ἔτι δὲ
[4, 14]	ἀσφάλειαν. τῶν δ´ ἄλλων Ποσειδῶν	μὲν	ἵππους ἐδωρήσατο, Ἑρμῆς δὲ ξίφος,
[4, 1]	κοινὰς εὐεργεσίας οἱ μεταγενέστεροι τοὺς	μὲν	ἰσοθέοις, τοὺς δ´ ἡρωικαῖς θυσίαις
[4, 68]	καὶ Νηλεύς· τούτων δὲ Πελίας	μὲν	Ἰωλκοῦ καὶ τῶν πλησίον χωρίων
[4, 3]	μαινάδας. κολάσαι δ´ αὐτὸν πολλοὺς	μὲν	καὶ ἄλλους κατὰ πᾶσαν τὴν
[4, 84]	γεννηθῆναι τὸν ὀνομαζόμενον Δάφνιν, Ἑρμοῦ	μὲν	καὶ Νύμφης υἱόν, ἀπὸ δὲ
[4, 65]	ἀξιόλογον. μετὰ δὲ ταῦτα Ἐτεοκλῆς	μὲν	καὶ Πολυνείκης ἀλλήλους ἀνεῖλον, Καπανεὺς
[4, 6]	γεννώμενα σπανίως προσημαντικὰ γίνεσθαι ποτὲ	μὲν	κακῶν ποτὲ δ´ ἀγαθῶν. καὶ
[4, 27]	τούτους δὲ κεκτῆσθαι πρόβατα τῷ	μὲν	κάλλει διάφορα, τῇ δὲ χρόᾳ
[4, 24]	διελθὼν τὸ Λεοντῖνον πεδίον, τὸ	μὲν	κάλλος τῆς χώρας ἐθαύμασε, πρὸς
[4, 30]	κινδύνους ἐξέφυγον. διὸ καὶ πρότερον	μὲν	Καρχηδόνιοι, μετὰ δὲ ταῦτα Ῥωμαῖοι
[4, 18]	κατ´ αὐτὴν ἅπαντα. ἀλλὰ τὰ	μὲν	κατὰ τὴν Θετταλίαν ἔπραξεν εὐεργετῶν
[4, 63]	καὶ τὴν πόλιν ἑλόντας ταύτην	μὲν	κατασκάψαι, τὴν δ´ Ἑλένην ἀπαγαγεῖν
[4, 28]	καὶ τῶν ἀντιταχθεισῶν Ἀμαζονίδων ἃς	μὲν	κατέκοψαν, ἃς δ´ ἐκ τῆς
[4, 29]	τῶν δὲ πεντήκοντα παίδων δύο	μὲν	κατέμειναν ἐν ταῖς Θήβαις, ὧν
[4, 69]	Κένταυρον ἐγέννησε. καὶ τούτων Λαπίθης	μὲν	κατοικῶν περὶ τὸν Πηνειὸν ποταμὸν
[4, 56]	δωρήσασθαι χαλκοῦν τρίποδα τὸν ἀρχαίοις	μὲν	κεχαραγμένον γράμμασι, μέχρι δὲ τῶν
[4, 42]	τὰς ἀνικήτους ἵππους, φασὶ τὸ	μὲν	κῆτος ὑφ´ Ἡρακλέους ἀναιρεθῆναι, τῇ
[4, 45]	δ´ υἱὸν Αἰγιαλέα. καὶ τὴν	μὲν	Κίρκην εἰς φαρμάκων παντοδαπῶν ἐπίνοιαν
[4, 7]	λόγον ἀπονέμοντές φασιν ὠνομάσθαι τὴν	μὲν	Κλειὼ διὰ τὸ τὸν ἐκ
[4, 44]	τελευταῖον κρατήσαντα τῶν βασιλείων τὴν	μὲν	Κλεοπάτραν {ἐκ} τῆς φυλακῆς προαγαγεῖν,
[4, 24]	διὰ τῆς παραλίας, καὶ Λακίνιον	μὲν	κλέπτοντα τῶν βοῶν ἀνεῖλε, Κρότωνα
[4, 64]	ταῦτα ἀνδρωθέντος τοῦ παιδός, ὁ	μὲν	Λάιος ἔκρινεν ἐπερωτῆσαι τὸν θεὸν
[4, 64]	Φωκίδα τούτων ἀλλήλοις ἀπαντησάντων, ὁ	μὲν	Λάιος ὑπερηφάνως ἐκχωρεῖν τῆς ὁδοῦ
[4, 75]	καὶ τὴν βασιλείαν διαδεξάμενος, τοὺς	μὲν	λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ ὠνόμασε Δαρδάνους,
[4, 3]	εἰς τὴν Βοιωτίαν ποιήσασθαι, κομίζοντα	μὲν	λαφύρων ἀξιόλογον πλῆθος, καταγαγεῖν δὲ
[4, 63]	ὁμολογίας ἔθεντο διακληρώσασθαι, καὶ τὸν	μὲν	λαχόντα γῆμαι τὴν Ἑλένην, τῷ
[4, 27]	παρθένων μαθόντα τὸ συμβεβηκός, τοὺς	μὲν	λῃστὰς ἅπαντας ἀποκτεῖναι, τὰς δὲ
[4, 74]	ἑαυτὴν εὐτεκνοτέραν ἀπεφαίνετο. εἶθ´ ἡ	μὲν	Λητὼ κατὰ τοὺς μύθους χολωσαμένη
[4, 17]	διέφθειρεν. ἀκολούθως δὲ τούτοις τὴν	μὲν	Λιβύην πλήθουσαν ἀγρίων ζῴων, πολλὰ
[4, 59]	τινος κλίνης ἀναπίπτειν, καὶ τῶν	μὲν	μακροτέρων τὰ ὑπερέχοντα μέρη τοῦ
[4, 68]	ἐστράτευσεν εἰς Πελοπόννησον. καὶ Μελάμπους	μὲν	μάντις ὢν τὰς Ἀργείας γυναῖκας
[4, 33]	δ´ ἐν τῇ μάχῃ τῶν	μὲν	μεθ´ Ἡρακλέους ὀλίγοι παντελῶς, ἐν
[4, 32]	καταπλεύσας εἰς τὴν Τρῳάδα αὐτὸς	μὲν	μετὰ τῶν ἀρίστων προῆγεν ἐπὶ
[4, 58]	μετὰ δέ τινας χρόνους Λικύμνιος	μὲν	μετὰ τῶν παίδων καὶ Τληπολέμου
[4, 9]	τὴν ἐπιπλοκὴν νόμιμον ποιήσασθαι βιάσασθαι	μὲν	μὴ βουληθῆναι, πεῖσαι δ´ οὐδαμῶς
[4, 46]	δὲ τοῦ συμφέροντος φανέντος, τὴν	μὲν	Μήδειαν ἐπαγγείλασθαι συνεργήσειν αὐτοῖς μέχρι
[4, 64]	καὶ βασιλεύειν τῶν Θηβῶν, ἄλλον	μὲν	μηδένα δύνασθαι γνῶναι τὸ προτεθειμένον,
[4, 50]	τῆς ἀδελφῆς Κίρκης· καὶ ταύταις	μὲν	μηδέποτε χρῆσθαι πρότερον πρὸς ἀπώλειαν
[4, 12]	γὰρ διαγωνίζεσθαι πρὸς τοὺς ἀπὸ	μὲν	μητρὸς ὄντας θεούς, τὸ δὲ
[4, 5]	τῷ θεῷ. καθόλου δὲ τὰς	μὲν	Μούσας τοῖς ἐκ τῆς παιδείας
[4, 81]	Κυρήνης γεννήσαντα υἱὸν Ἀρισταῖον τοῦτον	μὲν	νήπιον ὄντα παραδοῦναι ταῖς Νύμφαις
[4, 58]	Ἰσθμὸν τῶν στρατοπέδων ἀθροισθέντων, Ὕλλος	μὲν	ὁ Ἡρακλέους εἰς μονομαχίαν προεκαλέσατο
[4, 61]	κυβερνήτην {καὶ προσέταξεν αὐτῷ} ἐὰν	μὲν	ὁ Θησεὺς νικήσῃ τὸν Μινώταυρον,
[4, 25]	διελθεῖν. οὗτος γὰρ ἦν υἱὸς	μὲν	Οἰάγρου, Θρᾷξ δὲ τὸ γένος,
[4, 65]	τὴν οἰκίαν ἀσεβημάτων γνωσθέντων, τὸν	μὲν	Οἰδίπουν ὑπὸ τῶν υἱῶν ἔνδον
[4, 73]	τῶν ἵππων ἐποίησε τοιαύτην. ὁ	μὲν	Οἰνόμαος ἔθυε κριὸν τῷ Διί,
[4, 76]	τεχνῖται κατεσκεύαζον τὰ ἀγάλματα τοῖς	μὲν	ὄμμασι μεμυκότα, τὰς δὲ χεῖρας
[4, 17]	καὶ παρανόμων ἀνδρῶν, ὅτι παιδὶ	μὲν	ὄντι νηπίῳ συνέβη τοὺς ὄφεις
[4, 16]	δ´ ὀμόσασα παρθένος διαμενεῖν τὸν	μὲν	ὅρκον ἐφύλαξε, τὸ δὲ ζῆν
[4, 52]	δι´ ἀπάτην διορθώσασθαι. διόπερ ταύτας	μὲν	ὁρμῆσαι λέγεται στερίσκειν αὑτὰς τοῦ
[4, 66]	ταῦτα προσδέξασθαι τὴν Ἐριφύλην, τὸν	μὲν	ὅρμον παρὰ Πολυνείκους λαβοῦσαν, τὸν
[4, 24]	τοῖς τετελευτηκόσιν ὁμοίους. ἀλλ´ οὗτοι	μέν,	ὅταν εὔξηταί τις ἀποδώσειν τὴν
[4, 81]	αἰτίαν ἀποδιδόασι τῆς ἀτυχίας οἱ	μὲν	ὅτι κατὰ τὸ τῆς Ἀρτέμιδος
[4, 1]	~ΒΙΒΛΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗ. ~Οὐκ ἀγνοῶ	μὲν	ὅτι τοῖς τὰς παλαιὰς μυθολογίας
[4, 40]	ὀρεγόμενον καὶ τὸν ἆθλον δυσέφικτον	μέν,	οὐ κατὰ πᾶν δ´ ἀδύνατον
[4, 52]	παρακαλέσαντα δεικνύειν ὡς ἐκ κακίας	μὲν	οὐδὲν ἥμαρτον, ἀκουσίως δὲ δι´
[4, 64]	οἰκέται λαβόντες τὸ παιδίον ἐκθεῖναι	μὲν	οὐκ ἠθέλησαν, ἐδωρήσαντο δὲ τῇ
[4, 13]	πλησίον χώρᾳ καρποὺς ἐλυμαίνετο. βίᾳ	μὲν	οὖν ἀδύνατον ἦν χειρώσασθαι τὰ
[4, 16]	ὑπήκουον, συνῆψε μάχην αὐταῖς. τὸ	μὲν	οὖν ἄλλο πλῆθος αὐτῶν ἀντετάχθη
[4, 10]	κλέος, Ἀλκαῖον πρότερον καλούμενον. τοῖς	μὲν	οὖν ἄλλοις οἱ γονεῖς τοὔνομα
[4, 59]	ἀποδοχήν τε καὶ δόξαν. πρῶτον	μὲν	οὖν ἀνεῖλε τὸν ὀνομαζόμενον Κορυνήτην,
[4, 72]	ἐν τῷ θεραπεύειν εὐχρηστίας. ~Περὶ	μὲν	οὖν Ἀσκληπιοῦ καὶ τῶν υἱῶν
[4, 2]	πρὸς τὴν Ἥραν συμπεριφοραῖς. τὸν	μὲν	οὖν Δία παραγενόμενον θεοπρεπῶς μετὰ
[4, 62]	ἱμᾶσιν ἑλκυσθῆναι καὶ τελευτῆσαι. Ἱππόλυτος	μὲν	οὖν διὰ σωφροσύνην τὸν βίον
[4, 69]	δύο, Φόρβαντα καὶ Περίφαντα. οὗτοι	μὲν	οὖν ἐνταῦθα ἐβασίλευσαν, οἱ δὲ
[4, 47]	στρατιωτῶν ἐπιμελεστάτης ἀξιωθῇ φυλακῆς. ταῦτα	μὲν	οὖν ἐξέσται τοὺς ἀναγινώσκοντας κρίνειν
[4, 22]	ἀπ´ ἐκείνου καλουμένην Ἡρακλείαν. Ταῦτα	μὲν	οὖν ἔπραξε περὶ ἐκείνους τοὺς
[4, 66]	τὴν Καδμείαν πεπτωκότας ἔθαψαν. ~Οἱ	μὲν	οὖν ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας τοιοῦτον
[4, 27]	καλοῦντας ὀνομάσαι χρυσᾶ μῆλα. τὸν	μὲν	οὖν Ἕσπερον θυγατέρα γεννήσαντα τὴν
[4, 22]	ἱερὰν δὲ Φερσεφόνης νομιζομένην. κεῖται	μὲν	οὖν ἡ λίμνη μεταξὺ Μισηνοῦ
[4, 1]	τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων. εἴρηται	μὲν	οὖν ἡμῖν ἐν ταῖς προειρημέναις
[4, 39]	ἑτέρῳ θεῷ φέρουσαν ἀτιμίαν. Περὶ	μὲν	οὖν Ἡρακλέους εἰ καὶ πεπλεονάκαμεν,
[4, 66]	μόνως γὰρ οὕτω σωθήσεσθαι. οἱ	μὲν	οὖν Καδμεῖοι κατὰ τὴν τοῦ
[4, 68]	Πολύβοια καὶ Ἀμφιάραος ἐγένοντο. Μελάμπους	μὲν	οὖν καὶ Βίας καὶ οἱ
[4, 72]	ὑπάρξαι Πηνειὸν καὶ Ἀσωπόν. Πηνειὸς	μὲν	οὖν κατοικήσας περὶ τὴν νῦν
[4, 42]	καταμένειν ἐν τῇ πατρίδι. τὴν	μὲν	οὖν κόρην ἑλέσθαι τὸν μετὰ
[4, 63]	τῷ κλήρῳ λαχεῖν Θησέα. οὗτος	μὲν	οὖν κύριος κατέστη τῆς παρθένου
[4, 38]	δεδομένῳ πρὸς ἀπώλειαν φίλτρῳ. ὁ	μὲν	οὖν Λίχας ἀγνοῶν περὶ τούτων
[4, 31]	αὐτὸν καθᾶραι τὸν φόνον. ὁ	μὲν	οὖν Νηλεὺς βουλευσάμενος μετὰ τῶν
[4, 9]	δι´ ἀπάτης Ἡρακλέα γεννῆσαι. τὴν	μὲν	οὖν ὅλην τοῦ γένους ῥίζαν
[4, 35]	αὐτὴν ἐγέννησεν υἱὸν Τυδέα. Τὰ	μὲν	οὖν περὶ Μελέαγρον καὶ Ἀλθαίαν,
[4, 1]	εἰς τὸν αἰῶνα καθύμνησεν. ἐν	μὲν	οὖν ταῖς πρὸ ταύτης βίβλοις
[4, 67]	ἐξέπλευσαν μετὰ πολλῶν φίλων. Αἰόλος	μὲν	οὖν τὰς ἐν τῷ Τυρρηνικῷ
[4, 36]	τὸν χιτῶνα τοῦ Ἡρακλέους. οὗτος	μὲν	οὖν ταύτην τὴν ὑποθήκην δοὺς
[4, 6]	κατὰ τὸ ἱερὸν ἐντεταμένον. περὶ	μὲν	οὖν τῆς γενέσεως τοῦ Πριάπου
[4, 54]	πολὺ νεώτερον τούτων Τίσανδρον. τοῦτον	μὲν	οὖν τὸν χρόνον ἱστοροῦσιν ἀποδοχῆς
[4, 69]	ὁ ἐπὶ Τροίαν στρατεύσας. ~Περὶ	μὲν	οὖν τῶν Νέστορος προγόνων ἀρκεσθησόμεθα
[4, 65]	τελευτὴν ἀνελεῖν τὴν Ἐριφύλην. οὗτος	μὲν	οὖν ὕστερον κατὰ τὰς τοῦ
[4, 48]	καὶ τοὺς Θεσπιάδας προσαγορευομένους. τούτους	μὲν	οὖν φασιν ὑπὸ τῆς Μηδείας
[4, 12]	καταπληκτικῶς ὥρμησαν πρὸς ἁρπαγήν. ὁ	μὲν	οὖν Φόλος φοβηθεὶς ἔκρυψεν ἑαυτόν,
[4, 75]	υἱοί, Ἶλος, Ἀσσάρακος, Γανυμήδης. Ἶλος	μὲν	οὖν ᾤκισεν ἐν πεδίῳ πόλιν
[4, 65]	περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων Ἐριφύλην, γυναῖκα	μὲν	οὖσαν Ἀμφιαράου, ἀδελφὴν δ´ Ἀδράστου.
[4, 13]	ταῦτ´ ἔλαβε πρόσταγμα τὴν χρυσόκερων	μὲν	οὖσαν ἔλαφον, τάχει δὲ διαφέρουσαν,
[4, 1]	γράφειν τὰς κοινὰς πράξεις, τὰς	μὲν	παλαιὰς μυθολογίας ὑπερέβη, τὰ δ´
[4, 22]	τοῦ βάθους. μυθολογοῦσι δὲ τὸ	μὲν	παλαιὸν γεγενῆσθαι νεκυομαντεῖον πρὸς αὐτῇ,
[4, 5]	τὸ δύο Διονύσους γεγονέναι, τὸν	μὲν	παλαιὸν καταπώγωνα διὰ τὸ τοὺς
[4, 46]	ἐκ τῶν κινδύνων, καὶ ποτὲ	μὲν	παρὰ τοῦ πατρὸς αἰτεῖσθαι δεήσει
[4, 79]	Μίνω. λουμένου δ´ αὐτοῦ, Κώκαλος	μὲν	παρακατασχὼν πλείονα χρόνον ἐν τῷ
[4, 33]	τοῖς ὑπὸ ταύτης λεγομένοις ταύτην	μὲν	παρέδωκε Ναυπλίῳ φίλῳ καθεστῶτι, καὶ
[4, 31]	καθαρμόν· ὁ δ´ Ἡρακλῆς τότε	μὲν	παρελθὼν πρὸς Δηίφοβον τὸν Ἱππολύτου
[4, 47]	Ἀσίαν ἐπὶ κριοῦ χρυσομάλλου, τὴν	μὲν	παρθένον ἀποπεσεῖν εἰς τὴν θάλατταν,
[4, 52]	εὐχὰς ποιήσασθαι τῇ σελήνῃ, τὰς	μὲν	παρθένους ἀναβιβάσαι μετὰ λαμπάδων ἐπὶ
[4, 51]	τὸ σῶμα τοῦ πατρός, τὰς	μὲν	παρθένους ἑτοίμους οὔσας τὸ κελευόμενον
[4, 50]	βασιλείας πάντας ἄρδην ἀνελεῖν, τὸν	μὲν	πατέρα τὸν Ἰάσονος ἀναγκάσαι πιεῖν
[4, 14]	οἰκείαις ἕκαστος τῶν θεῶν, Ἀθηνᾶ	μὲν	πέπλῳ, Ἥφαιστος δὲ ῥοπάλῳ καὶ
[4, 41]	πρὸς τὴν ἐπιβολήν. ~καὶ πρῶτον	μὲν	περὶ τὸ Πήλιον ναυπηγήσασθαι σκάφος,
[4, 38]	κατεφλέχθη. μετὰ δὲ ταῦτα οἱ	μὲν	περὶ τὸν Ἰόλαον ἐλθόντες ἐπὶ
[4, 44]	πρὸς τὴν βοήθειαν, καὶ τοὺς	μὲν	περικειμένους τοῖς νεανίσκοις δεσμοὺς περιρρῆξαι,
[4, 68]	ἐγέννησε δώδεκα, ὧν ἦν πρεσβύτατος	μὲν	Περικλύμενος, νεώτατος δὲ Νέστωρ ὁ
[4, 22]	θερμῶν ὑδάτων, ἔχει δὲ τὴν	μὲν	περίμετρον ὡς πέντε σταδίων, τὸ
[4, 12]	ἀνδρῶν. τῶν δὲ Κενταύρων οἱ	μὲν	πεύκας αὐτορρίζους ἔχοντες ἐπῇσαν, οἱ
[4, 3]	ἐπιφωνεῖν. τὸν γὰρ οἶνον ἄκρατον	μὲν	πινόμενον μανιώδεις διαθέσεις ἀποτελεῖν, τοῦ
[4, 83]	τῆς θεοῦ τιμὰς φιλοτιμηθεῖσα τὰς	μὲν	πιστοτάτας τῶν κατὰ τὴν Σικελίαν
[4, 12]	Ἡρακλῆς παραδόξως κατηγωνίσατο, καὶ τοὺς	μὲν	πλείστους ἀπέκτεινε, τοὺς δ´ ὑπολειφθέντας
[4, 80]	τῶν ἀστυγειτόνων Ἀγυριναίων ἤγαγον, τῶν	μὲν	πόλεων διεστηκυιῶν ὡς ἑκατὸν σταδίους,
[4, 21]	ἡ Ῥώμη ἐστίν. ἀλλ´ αὕτη	μὲν	πολλαῖς γενεαῖς ὕστερον ὑπὸ Ῥωμύλου
[4, 65]	συνοικίσαι τὰς θυγατέρας αὐτοῖς, Ἀργείαν	μὲν	Πολυνείκει, Δηιπύλην δὲ Τυδεῖ. εὐδοκιμούντων
[4, 49]	ἀπαιτήσοντας, λέγεται τὸν Λαομέδοντα τοὺς	μὲν	πρεσβευτὰς εἰς φυλακὴν ἀποθέσθαι, τοῖς
[4, 54]	γεννῆσαι παῖδας ἐξ αὐτῆς, τοὺς	μὲν	πρεσβυτάτους δύο διδύμους Θετταλόν τε
[4, 8]	καλλίστοις ἔργοις ἔπαινον, καὶ τοὺς	μὲν	προγόνους διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς
[4, 14]	θεοὶ κατὰ τὰς τέχνας, τῆς	μὲν	πρὸς εἰρηνικὴν ἀπόλαυσιν καὶ τέρψιν,
[4, 47]	εἰς τὸν Πόντον πορευθέντα καταχθῆναι	μὲν	πρὸς τὴν Κολχίδα, κατὰ δέ
[4, 23]	δ´ Ἡρακλέους τὰς βοῦς, τὸ	μὲν	πρῶτον ἀγανακτεῖν τὸν Ἔρυκα, διότι
[4, 39]	θεὸν εὐσέβειαν ἀποδείξαντες προετρέψαντο τὸ	μὲν	πρῶτον ἅπαντας Ἕλληνας, μετὰ δὲ
[4, 54]	τάξαντος ἡμέραν τοῖς γάμοις, τὸ	μὲν	πρῶτον ἐπιβαλέσθαι φασὶν αὐτὸν πείθειν
[4, 76]	ὑπὸ τῶν Ἀρεοπαγιτῶν φόνου, τὸ	μὲν	πρῶτον ἔφυγεν εἰς ἕνα τῶν
[4, 16]	τῶν Ἀμαζόνων ὑπῆρχε. καὶ τὸ	μὲν	πρῶτον ᾔτει παρ´ αὐτῶν τὸν
[4, 63]	Φερσεφόνην καὶ παρακαλοῦντος συναποδημῆσαι, τὸ	μὲν	πρῶτον ὁ Θησεὺς μετέπειθεν ἀποτρέπων
[4, 34]	ἐβοήθησε τῇ Ἀταλάντῃ. καὶ τὸ	μὲν	πρῶτον παρεκάλει τοὺς ἡρπακότας ἀποδοῦναι
[4, 45]	ἔνιοι Σκύθας προσαγορεύουσι. καὶ τὸ	μὲν	πρῶτον τὸν ἄνδρα φαρμάκοις ἀνελεῖν,
[4, 24]	οὖν ἐγχώριοι τούτοις ἀκολούθως τὴν	μὲν	πύλην, πρὸς ᾗ τὰς ἀπαντήσεις
[4, 44]	λαβεῖν κόλασιν. οὗ γενηθέντος τὸν	μὲν	Σκύθην τῆς θυγατρὸς καταγνῶναι θάνατον,
[4, 75]	καὶ Πρίαμον ἐγέννησεν· ὧν Τιθωνὸς	μὲν	στρατεύσας εἰς τὰ πρὸς ἕω
[4, 32]	τοῦ δὲ Οἰκλέους ἀπαντήσαντος, ὁ	μὲν	στρατηγὸς Οἰκλῆς ἔπεσεν, οἱ δὲ
[4, 48]	ἀπὸ τῆς πόλεως, ἣν καλεῖσθαι	μὲν	Σύβαριν, ἔχειν δὲ τὰ βασίλεια
[4, 15]	τῆς μεγίστης. Ζεὺς γὰρ τοὺς	μὲν	συναγωνισαμένους τῶν θεῶν μόνους ὠνόμασεν
[4, 79]	ἐτελεύτησε. μετὰ δὲ ταῦθ´ οἱ	μὲν	συνεστρατευμένοι τὸ σῶμα τοῦ βασιλέως
[4, 64]	διὰ τὴν ἀσθένειαν. ἐνταῦθα τὴν	μὲν	σφίγγα κατὰ τὸν μυθολογούμενον χρησμὸν
[4, 54]	τὴν τῆς φυγῆς παρασκευήν, εἰς	μὲν	τὰ βασίλεια νυκτὸς εἰσελθεῖν ἀλλοιώσασαν
[4, 20]	τρυφὴν ῥᾳστώνης πολὺ κεχωρισμένοι ἐλαφροὶ	μὲν	ταῖς εὐκινησίαις εἰσίν, ἐν δὲ
[4, 4]	διόπερ τοὺς μεταγενεστέρους ἀνθρώπους, ἀγνοοῦντας	μὲν	τἀληθές, πλανηθέντας δὲ διὰ τὴν
[4, 4]	τε καὶ δόξαν. καὶ κατὰ	μὲν	τὰς ἐν τοῖς πολέμοις μάχας
[4, 19]	Κελτικὴν καὶ πᾶσαν ἐπελθὼν κατέλυσε	μὲν	τὰς συνήθεις παρανομίας καὶ ξενοκτονίας,
[4, 79]	τῶν ὀστῶν θέσεως, συνέβη τὸν	μὲν	τάφον καθαιρεθῆναι, τὰ δ´ ὀστᾶ
[4, 3]	ἀπὸ Διὸς ὄμβρου μιγέντος τὴν	μὲν	τέρψιν καὶ τὴν ἡδονὴν μένειν,
[4, 12]	ὄμβρον ἐκχέουσα, δι´ οὗ τοὺς	μὲν	τετρασκελεῖς οὐκ ἔβλαπτε, τῷ δὲ
[4, 2]	τῶν ἀνθρώπων κολάζειν. καὶ κατὰ	μὲν	τὴν Βοιωτίαν ἀποδιδόντα τῇ πατρίδι
[4, 55]	μεταστῆσαι. τοὺς δὲ Κορινθίους ἐκπεπλῆχθαι	μὲν	τὴν δεινότητα τῆς περιπετείας, μάλιστα
[4, 63]	Λήδας καὶ Διὸς Ἑλένην, δεκαετῆ	μὲν	τὴν ἡλικίαν οὖσαν, εὐπρεπείᾳ δὲ
[4, 46]	τὸ τῆς ξενοκτονίας νόμιμον, ἀποδέξασθαι	μὲν	τὴν ἡμερότητα τῆς παρθένου, δηλώσαντας
[4, 56]	παραπλησίως δὲ τοῖς εἰρημένοις κατὰ	μὲν	τὴν Τυρρηνίαν ἀπὸ σταδίων ὀκτακοσίων
[4, 69]	κατὰ τοὺς μύθους ἁγνισθείς, ἠράσθη	μὲν	τῆς Ἥρας καὶ κατετόλμησεν ὑπὲρ
[4, 50]	Θετταλίας εἰς ὅρμον οὐ μακρὰν	μὲν	τῆς Ἰωλκοῦ κείμενον, ἀθεώρητον δὲ
[4, 24]	εὐδοκουμένοις τὰς χάριτας ἀποδιδούς, πρὸ	μὲν	τῆς πόλεως κατεσκεύασε λίμνην, ἔχουσαν
[4, 79]	δὲ τοὺς νεωτέρους καιροὺς κτισθείσης	μὲν	τῆς τῶν Ἀκραγαντίνων πόλεως, γνωσθείσης
[4, 43]	τοὺς χειμαζομένους τῶν πλεόντων εὐχὰς	μὲν	τίθεσθαι τοῖς Σαμόθρᾳξι, τὰς δὲ
[4, 31]	δὲ Λυδῶν ὀνομαζομένων. καὶ τὴν	μὲν	τιμὴν ὁ ἀποδόμενος τὸν Ἡρακλέα
[4, 44]	μετ´ αἰκίας ἀποκτεῖναι, πεῖσαι τῆς	μὲν	τιμωρίας ταύτης ἀποστῆναι, πρὸς δὲ
[4, 41]	δὲ ναῦν Ἀργὼ προσαγορευθῆναι κατὰ	μέν	τινας τῶν μυθογράφων ἀπὸ τοῦ
[4, 45]	διόπερ ἐκπεσοῦσαν τῆς βασιλείας κατὰ	μέν	τινας τῶν μυθογράφων φυγεῖν ἐπὶ
[4, 32]	ἐπὶ τὴν Τροίαν ἐστράτευσεν, ὡς	μέν	τινές φασι, ναυσὶ μακραῖς ὀκτωκαίδεκα,
[4, 6]	τοῦ ἀνδρὸς ἀναζητοῦσαν, καὶ τοὺς	μὲν	Τιτᾶνας ἀνελοῦσαν, τὰ δὲ τοῦ
[4, 37]	χώρας. τούτων δὲ πραχθέντων, Αἰγιμίῳ	μὲν	τὸ ἐπιβάλλον τῆς χώρας τρίτον
[4, 52]	ταῦτα τὴν Μήδειάν φασι τοῦ	μὲν	τὸ σῶμα κατακόπτειν ἢ καθέψειν
[4, 61]	εὐχάς, καὶ ὁ αὐχμὸς παρὰ	μὲν	τοῖς ἄλλοις Ἕλλησιν ἐπαύσατο, παρὰ
[4, 22]	τὴν θήραν ἀνδραγαθήμασι διωνομασμένον ἐν	μὲν	τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις εἰωθέναι τῶν
[4, 60]	βασιλείας ἀπέλιπε. τούτων δὲ Ῥαδάμανθυς	μὲν	τοῖς Κρησὶν ἐνομοθέτησε, Μίνως δὲ
[4, 61]	τὸ τοὺς δήμους, ὄντας μικροὺς	μὲν	τοῖς μεγέθεσι, πολλοὺς δὲ τὸν
[4, 13]	καθᾶραι. ὁ δ´ Ἡρακλῆς τὸ	μὲν	τοῖς ὤμοις ἐξενεγκεῖν ταύτην ἀπεδοκίμασεν,
[4, 77]	ὑπὸ τῆς Πασιφάης κρυπτομένου, Μίνωα	μὲν	τὸν βασιλέα βουλόμενον τιμωρίας ἀξιῶσαι
[4, 55]	Κορινθίων τὸ προσταχθέν, φασὶ Θετταλὸν	μὲν	τὸν διαφυγόντα τὸν ἀπὸ τῆς
[4, 62]	μετὰ δὲ τὸν γάμον Ἱππόλυτον	μὲν	τὸν ἐκ τῆς Ἀμαζονίδος γενόμενον
[4, 79]	καὶ διπλοῦν τάφον οἰκοδομήσαντες κατὰ	μὲν	τὸν κεκρυμμένον τόπον ἔθεσαν τὰ
[4, 45]	μεγάλην ἐν τούτοις ἔχουσαν πρῶτον	μὲν	τὸν πατέρα φαρμάκῳ διαφθεῖραι καὶ
[4, 35]	τοιούτων, αἰνιττομένων τῶν ποιητῶν κέρας	μὲν	τοῦ Ἀχελῴου τὸ διὰ τῆς
[4, 54]	τοὺς τεθρυλημένους ἄθλους. ~Ἀλλὰ περὶ	μὲν	τοῦ θεοῦ τούτου τὰ μυθολογούμενα
[4, 27]	ἑπτὰ γεννῆσαι θυγατέρας, ἃς ἀπὸ	μὲν	τοῦ πατρὸς Ἀτλαντίδας, ἀπὸ δὲ
[4, 3]	Διόνυσόν τε καὶ Δήμητραν, τὸν	μὲν	τοῦ προσηνεστάτου ποτοῦ γενόμενον εὑρετήν,
[4, 48]	εὐχὰς ποιησαμένου τοῖς Σαμόθρᾳξι, λῆξαι	μὲν	τοὺς ἀνέμους, φανῆναι δὲ πλησίον
[4, 43]	τότε λήξαντος τοῦ χειμῶνος ἀποβῆναι	μὲν	τοὺς ἀριστεῖς τῆς Θρᾴκης εἰς
[4, 49]	πόλεως ἐξ ἐφόδου κρατήσαντα κολάσαι	μὲν	τοὺς μετασχόντας τῷ βασιλεῖ τῆς
[4, 42]	τῆς κόρης τὴν περιπέτειαν, ἀναρρῆξαι	μὲν	τοὺς περὶ τὸ σῶμα δεσμούς,
[4, 51]	κατασκευάσασαν Ἀρτέμιδος εἴδωλον κοῖλον, εἰς	μὲν	τοῦτο παντοδαπὰς φύσεις φαρμάκων κατακρύψαι,
[4, 77]	εἰς τὴν Σικελίαν. ἀλλὰ περὶ	μὲν	τούτων εἰ καὶ παράδοξός ἐστιν
[4, 15]	δέρος εἰς Κόλχους. ἀλλὰ περὶ	μὲν	τούτων ἐν τῇ τῶν Ἀργοναυτῶν
[4, 29]	ὑπὲρ αὐτῆς ἀναδέξασθαι. ἀλλὰ περὶ	μὲν	τούτων ἐν τοῖς οἰκείοις χρόνοις
[4, 26]	αὐτὰ τολμῶντας ἀποκτείνειν. ἀλλὰ περὶ	μὲν	τούτων ἐξέσται διαλαμβάνειν ὡς ἂν
[4, 18]	καθ´ ἡμᾶς θαλάττῃ. ἀλλὰ περὶ	μὲν	τούτων ἐξέσται σκοπεῖν ὡς ἂν
[4, 23]	κράτος ἑλόντες κατέσκαψαν. ἀλλὰ περὶ	μὲν	τούτων τὰ κατὰ μέρος ἐν
[4, 4]	ἀλλήλους τύπτειν. διὸ καὶ τινῶν	μὲν	τραυματιζομένων, τινῶν δὲ καὶ τελευτώντων
[4, 51]	φαρμάκων κατακρύψαι, ἑαυτῆς δὲ τὰς	μὲν	τρίχας δυνάμεσί τισι χρίσασαν ποιῆσαι
[4, 65]	τῆς καθόδου. ἐνταῦθά φασι τὸν	μὲν	Τυδέα ἐνεδρευθέντα κατὰ τὴν ὁδὸν
[4, 57]	τῆς Ἑλλάδος φυγαδεῦσαι. διὸ Κήυκι	μὲν	τῷ βασιλεῖ προηγόρευσε τούς τε
[4, 53]	λαβὼν ὧν αὐτὸς πέπονθεν, Ἀκάστῳ	μὲν	τῷ Πελίου τὴν πατρῴαν βασιλείαν
[4, 21]	τὸ σῶμα μεγέθους. καὶ περὶ	μὲν	τῶν ἐν Φλέγρᾳ φονευθέντων γιγάντων
[4, 12]	τόξου βολῇ διέφθειρε. καὶ περὶ	μὲν	τῶν Κενταύρων ἱκανῶς ἡμῖν εἰρήσθω.
[4, 57]	κατὰ δὲ τὴν μάχην πλεῖστοι	μὲν	τῶν μετ´ Εὐρυσθέως κατεκόπησαν, αὐτὸς
[4, 47]	ἄυπνος ἐτήρει τὸ δέρος, ἀπὸ	μὲν	τῶν Ταύρων μετενεχθείσης τῆς ὁμωνυμίας
[4, 14]	ὥστε τοῦ γεννᾶν ἀνθρώπους ἐκ	μὲν	τῶν ταύτης προγόνων ἤρξατο, εἰς
[4, 6]	ποτὲ δ´ ἀγαθῶν. καὶ περὶ	μὲν	τῶν τοιούτων ἅλις ἡμῖν ἐχέτω.
[4, 68]	ὑβριστὴς ὢν καὶ ἀσεβής, ὑπὸ	μὲν	τῶν ὑποτεταγμένων ἐμισήθη, ὑπὸ δὲ
[4, 49]	τοὺς περὶ τὸν Τελαμῶνα φονεῦσαι	μὲν	τῶν φυλάκων τοὺς ἀντεχομένους, φυγόντας
[4, 72]	Λάδωνος, ἐξ ἧς ἐγένοντο δύο	μὲν	υἱοί, Πελασγὸς καὶ Ἰσμηνός, θυγατέρες
[4, 33]	Ἱπποκόων καὶ μετ´ αὐτοῦ δέκα	μὲν	υἱοί, τῶν δ´ ἄλλων Σπαρτιατῶν
[4, 64]	ὑφ´ ἑαυτοῦ μητέρα γεννῆσαι δύο	μὲν	υἱοὺς Ἐτεοκλέα καὶ Πολυνείκην, δύο
[4, 54]	δὲ τῶν συγγραφέων φασὶ τοὺς	μὲν	υἱοὺς τῆς Μηδείας δῶρα κομίσαι
[4, 58]	καὶ τῆς μονομαχίας γενομένης, ὁ	μὲν	Ὕλλος ἀνῃρέθη, οἱ δ´ Ἡρακλεῖδαι
[4, 58]	βουλόμενον, ὁμολογίας θέμενος τοιαύτας, εἰ	μὲν	Ὕλλος νικήσαι τὸν ἀντιταχθέντα, παραλαβεῖν
[4, 2]	κριθῆς κατασκευαζόμενον πόμα, τὸ προσαγορευόμενον	μὲν	ὑπ´ ἐνίων ζῦθος, οὐ πολὺ
[4, 9]	μὲν Ἥραν πεῖσαι συγχωρῆσαι βασιλέα	μὲν	ὑπάρξαι κατὰ τὴν ἰδίαν ὑπόσχεσιν
[4, 11]	Νεμέᾳ λέοντα. οὗτος δὲ μεγέθει	μὲν	ὑπερφυὴς ἦν, ἄτρωτος δὲ ὢν
[4, 72]	λαβόντα, τῶν δὲ θυγατέρων Σινώπη	μὲν	ὑπὸ Ἀπόλλωνος ἁρπαγεῖσα ἀπηνέχθη πρὸς
[4, 54]	ὑφάψαι, ῥίζιόν τι προσθεῖσαν, εὑρημένον	μὲν	ὑπὸ Κίρκης τῆς ἀδελφῆς, δύναμιν
[4, 63]	ἀσέβειαν ἀμφοτέρους δεθῆναι, καὶ Θησέα	μὲν	ὕστερον διὰ τὴν Ἡρακλέους χάριν
[4, 55]	τὸν Πανδίονος. ἐνταῦθα δ´ οἱ	μέν	φασιν αὐτὴν Αἰγεῖ συνοικήσασαν γεννῆσαι
[4, 6]	συντεθείσης προσηγορίας. τοῦτον δ´ οἱ	μέν	φασιν εἶναι θεὸν καὶ κατά
[4, 70]	αἰώνιον. ~τοὺς δὲ Κενταύρους τινὲς	μέν	φασιν ἐν τῷ Πηλίῳ τραφῆναι
[4, 26]	διαπεφωνήκασιν οἱ μυθογράφοι, καὶ τινὲς	μέν	φασιν ἔν τισι κήποις τῶν
[4, 15]	Θρᾳκὸς ἵππους. αὗται δὲ χαλκᾶς	μὲν	φάτνας εἶχον διὰ τὴν ἀγριότητα,
[4, 62]	μεταπεμπομένου πρὸς τὸν ἔλεγχον, Φαίδρα	μὲν	φοβηθεῖσα τὸν ἐξετασμὸν ἀνεκρέμασεν ἑαυτήν,
[4, 48]	εἰσπεσόντας ἐσπασμένοις τοῖς ξίφεσι πολλοὺς	μὲν	φονεῦσαι τῶν βαρβάρων, τοὺς δ´
[4, 67]	Αἰολίδος τὴν βασιλείαν· καὶ τὴν	μὲν	χώραν ἀπὸ τῆς μητρὸς Ἄρνην,
[4, 23]	ἀπέβαλεν. ὁ δ´ Ἡρακλῆς τὴν	μὲν	χώραν παρέθετο τοῖς ἐγχωρίοις, συγχωρήσας
[4, 65]	ὑπὸ τῆς γυναικὸς προδεδόσθαι συστρατεύσειν	μὲν	ὡμολόγησεν, ἐντολὰς δὲ ἔδωκεν Ἀλκμαίωνι
[4, 23]	αὐτὸν Ἔρυξ εἰς πάλην, υἱὸς	{μὲν}	ὢν Ἀφροδίτης καὶ Βούτα τοῦ
[4, 25]	ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ περὶ Ὀρφέως	διεληλύθαμεν,	μεταβησόμεθα πάλιν ἐπὶ τὸν Ἡρακλέα.
[4, 83]	περὶ μὲν Ἔρυκος εἰ καὶ	πεπλεονάκαμεν,	ἀλλ´ οὖν οἰκείαν πεποιήμεθα τὴν
[4, 39]	μὲν οὖν Ἡρακλέους εἰ καὶ	πεπλεονάκαμεν,	ἀλλ´ οὖν οὐδὲν τῶν μυθολογουμένων
[4, 77]	κόρας {ἑπτὰ} κατεσθίειν, περὶ ὧν	προειρήκαμεν.	τὸν οὖν Δαίδαλον πυθόμενον τὴν
[4, 63]	ἐπεὶ τὸν περὶ Θησέως λόγον	ἀποδεδώκαμεν,	ἐν μέρει διέξιμεν περί τε
[4, 77]	παράδοξός ἐστιν ὁ μῦθος, ὅμως	ἐκρίναμεν	μὴ παραλιπεῖν αὐτόν. ~Δαίδαλος δὲ
[4, 39]	οὐδὲν τῶν μυθολογουμένων περὶ αὐτοῦ	παραλελοίπαμεν.	~περὶ δὲ τῶν Ἀργοναυτῶν, ἐπειδὴ
[4, 1]	ταῖς πρὸ ταύτης βίβλοις τρισὶν	ἀνεγράψαμεν	τὰς παρὰ τοῖς ἄλλοις ἔθνεσι
[4, 60]	Ἀστέριος ὁ βασιλεὺς τῆς Κρήτης	ἔγημεν·	ἄπαις δ´ ὢν τοὺς τοῦ
[4, 72]	τῆς δὲ γυναικὸς Γλαύκης ἀποθανούσης	ἔγημεν	ἐξ Ἀθηνῶν Ἐρίβοιαν τὴν Ἀλκάθου,
[4, 74]	Πελοπόννησον προσηγόρευσεν. ~Ἐπεὶ δὲ Πέλοπος	ἐμνήσθημεν,	ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ περὶ τοῦ
[4, 7]	~Περὶ δὲ τῶν Μουσῶν, ἐπειδήπερ	ἐμνήσθημεν	ἐν ταῖς τοῦ Διονύσου πράξεσιν,
[4, 18]	ἐπεὶ περὶ τῶν Ἡρακλέους στηλῶν	ἐμνήσθημεν,	οἰκεῖον εἶναι νομίζομεν περὶ αὐτῶν
[4, 25]	τῆς τελετῆς. Ἐπεὶ δ´ Ὀρφέως	ἐμνήσθημεν,	οὐκ ἀνοίκειόν ἐστι παρεκβάντας βραχέα
[4, 85]	ποιῆσαι. ἐπεὶ δὲ τῆς Μεσσήνης	ἐμνήσθημεν,	οὐκ ἀνοίκειον προσθεῖναι νομίζομεν τοῖς
[4, 28]	δ´ ἀρκούντως περὶ τούτων διεληλυθότες	ἐπάνιμεν	πάλιν ἐπὶ τὰς Ἡρακλέους πράξεις.
[4, 8]	γὰρ τῶν τοιούτων λόγων ἀφέμενοι	διέξιμεν	αὐτοῦ τὰς πράξεις ἀπ´ ἀρχῆς
[4, 15]	Ἀργοναυτῶν στρατείᾳ τὰ κατὰ μέρος	διέξιμεν.	~Ἡρακλῆς δὲ λαβὼν πρόσταγμα τὸν
[4, 1]	λεγόμενα περὶ τοῦ θεοῦ τούτου	διέξιμεν.	~Κάδμον μὲν γάρ φασι τὸν
[4, 32]	τὰ κατὰ μέρος μικρὸν ὕστερον	διέξιμεν.	καὶ τότε μὲν διὰ τὴν
[4, 85]	δὲ Ὠρίωνος τὰ μυθολογούμενα νῦν	διέξιμεν.	λέγεται γὰρ τοῦτον σώματος μεγέθει
[4, 6]	τῶν μυθολογουμένων περὶ αὐτοῦ νῦν	διέξιμεν,	οἰκεῖον ὁρῶντες τὸν περὶ τούτου
[4, 63]	Θησέως λόγον ἀποδεδώκαμεν, ἐν μέρει	διέξιμεν	περί τε τῆς κατὰ τὴν
[4, 72]	τῶν Αἰακῷ γενομένων υἱῶν νῦν	διέξιμεν.	Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος κατὰ τοὺς
[4, 69]	Λαπιθῶν καὶ Κενταύρων ἐν μέρει	διέξιμεν.	Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος κατὰ τοὺς
[4, 34]	Μελεάγρου. οὐκ ἀνοίκειον δ´ εἶναι	νομίζομεν	βραχὺ παρεκβάντας ἡμᾶς ἀπαγγεῖλαι τὴν
[4, 18]	Ἡρακλέους στηλῶν ἐμνήσθημεν, οἰκεῖον εἶναι	νομίζομεν	περὶ αὐτῶν διελθεῖν. Ἡρακλῆς γὰρ
[4, 85]	Μεσσήνης ἐμνήσθημεν, οὐκ ἀνοίκειον προσθεῖναι	νομίζομεν	τοῖς προκειμένοις τὰς περὶ τὸν
[4, 54]	θεοῦ τούτου τὰ μυθολογούμενα πάντα	διήλθομεν,	νυνὶ δὲ προσθετέον ἡμῖν καὶ
[4, 59]	Ἡρακλέους καὶ τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ	διήλθομεν,	οἰκεῖον ἂν εἴη περὶ Θησέως
[4, 8]	τοιαύτας μυθολογίας, καὶ ταῖς ἐπισημασίαις	συναύξομεν	τὴν τοῦ θεοῦ τιμήν. καὶ
[4, 7]	Τούτων δ´ ἡμῖν ἀρκούντως εἰρημένων	μεταβιβάσομεν	τὸν λόγον ἐπὶ τὰς Ἡρακλέους
[4, 56]	τῆς περὶ τῶν Ἀργοναυτῶν ἱστορίας	προσθήσομεν.	οὐκ ὀλίγοι γὰρ τῶν τε
[4, 30]	Ἡρακλέους τὰ συνεχῆ τοῖς προειρημένοις	προσθήσομεν.	~τελέσας γὰρ τοὺς ἄθλους τὴν
[4, 81]	ἀρκούντως διεληλυθότες περὶ Ἀρισταίου γράφειν	ἐγχειρήσομεν.	Ἀρισταῖος γὰρ ἦν υἱὸς μὲν
[4, 64]	περὶ τῶν ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας	ἱστορήσομεν,	ἀναλαβόντες τὰς ἐξ ἀρχῆς αἰτίας
[4, 61]	λειπόμενα τῶν περὶ Θησέα γενομένων	ἀναγράψομεν.	~Δευκαλίων ὁ πρεσβύτατος τῶν Μίνωος
[4, 58]	εἰς Πελοπόννησον· ὧν τὰς πράξεις	ἀναγράψομεν,	ὅταν εἰς ἐκείνους τοὺς χρόνους
[4, 23]	μέρος ἐν τοῖς οἰκείοις χρόνοις	ἀναγράψομεν.	τότε δ´ ὁ Ἡρακλῆς ἐγκυκλούμενος
[4, 29]	τούτων ἐν τοῖς οἰκείοις χρόνοις	ἀναγράψομεν.	~τότε δ´ ὁ Ἰόλαος καταστήσας
[4, 85]	καὶ ἡμιθέων ἀρκούντως εἰρηκότες αὐτοῦ	περιγράψομεν	τήνδε τὴν βίβλον.
[4, 58]	ὅταν εἰς ἐκείνους τοὺς χρόνους	παραγενηθῶμεν.	Ἀλκμήνη δ´ εἰς Θήβας καταντήσασα,
[4, 29]	τῆς ἀποικίας λόγον καθαρώτερον ἐκθέσθαι	δυνηθῶμεν.	Θέσπιος ἦν ἀνὴρ τὸ γένος
[4, 44]	ἅπασι τοῖς ποιηταῖς καὶ συγγραφεῦσι	συγκρίνωμεν.	οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοὺς
[4, 74]	ἵνα μηδὲν τῶν ἀκοῆς ἀξίων	παραλίπωμεν.	Τάνταλος Διὸς μὲν ἦν υἱός,
[4, 60]	τοῦ ἀναιρεθέντος ὑπὸ Θησέως, ἵνα	συντελέσωμεν	τὰς τοῦ Θησέως πράξεις. ἀναγκαῖον
[4, 12]	δ´ ὑβριζομένην ἐλεῶν ἐπιεικείᾳ διαφέρειν	ὑπελάμβανεν.	ἴδιον δέ τι συνέβη καὶ
[4, 61]	παρὰ δὲ τοῖς Ἀθηναίοις μόνοις	διέμεινεν·	οὗ δὴ χάριν ἠναγκάσθησαν οἱ
[4, 36]	καὶ βαρυτέρας τῆς πληγῆς γενομένης,	ἀπέκτεινεν	ἀκουσίως τὸν παῖδα. περιαλγὴς δὲ
[4, 72]	τούτων δὲ Πηλεὺς δίσκῳ βαλὼν	ἀπέκτεινεν	ἀκουσίως Φῶκον ὁμοπάτριον ἀδελφόν, ἐξ
[4, 34]	ἀριστεῖον· ὡς δ´ οὐ προσεῖχον,	ἀπέκτεινεν	αὐτούς, ὄντας τῆς Ἀλθαίας ἀδελφούς.
[4, 10]	τοὺς μετ´ αὐτοῦ σχεδὸν ἅπαντας	ἀπέκτεινεν.	ἄφνω δὲ προσπεσὼν τῇ πόλει
[4, 33]	Εὐρυτίωνα καὶ τὴν Ἱππολύτην βιαζόμενον,	ἀπέκτεινεν.	εἰς Τίρυνθα δὲ Ἡρακλέους ἐπανελθόντος,
[4, 37]	Κύκνου τοῦ Ἄρεος, τοῦτον μὲν	ἀπέκτεινεν,	ἐκ δὲ τῆς Ἰτώνου πορευόμενος
[4, 59]	μεγέθει καὶ πολλοὺς ἀνθρώπους ἀναιροῦσαν,	ἀπέκτεινεν.	ἐκόλασε δὲ καὶ Σκείρωνα τὸν
[4, 23]	ἐνίκησεν ἐπιφανεῖ παρατάξει καὶ πολλοὺς	ἀπέκτεινεν,	ἐν οἷς μυθολογοῦσί τινες καὶ
[4, 31]	σκάπτειν ἀναγκάζοντα τῷ σκαφείῳ πατάξας	ἀπέκτεινεν·	Ἰτώνων δὲ λεηλατούντων πολλὴν τῆς
[4, 31]	πολλὰ κακὰ διεργαζομένους, οὓς μὲν	ἀπέκτεινεν,	οὓς δὲ ζωγρήσας δεδεμένους παρέδωκε
[4, 72]	νήσου ταύτης καὶ γενόμενος ἐπιφανὴς	ἀπέκτεινεν	ὄφιν ὑπερφυῆ τὸ μέγεθος καὶ
[4, 12]	πλέον δὲ τοῦ δέοντος καταπολεμήσας	ἀπέκτεινεν,	ὥστε τὸν ἆθλον ὑπάρχειν ἀσυντέλεστον.
[4, 29]	τῶν Θεσπιάδων, καὶ γενομένων ἐνηλίκων,	ἔκρινεν	ἐκπέμπειν τούτους εἰς τὴν ἀποικίαν
[4, 64]	τοῦ παιδός, ὁ μὲν Λάιος	ἔκρινεν	ἐπερωτῆσαι τὸν θεὸν περὶ τοῦ
[4, 85]	κατ´ ἀσφοδελὸν λειμῶνα, οὓς αὐτὸς	κατέπεφνεν	ἐν οἰοπόλοισιν ὄρεσσι, χερσὶν ἔχων
[4, 17]	ἄλλων τῶν τοιούτων. ταῦτα δ´	ἔπραξεν	ἀποσεμνύνων τὴν νῆσον, ἐν ᾗ
[4, 61]	πολλὰ πρὸς αὔξησιν τῆς πατρίδος	ἔπραξεν.	ἐπιφανέστατον δὲ συνετελέσθη τὸ τοὺς
[4, 18]	τὰ μὲν κατὰ τὴν Θετταλίαν	ἔπραξεν	εὐεργετῶν τοὺς Ἕλληνας, τὰ δὲ
[4, 33]	αἰτιασάμενος αὐτὸν ἐπιβουλεύειν τῇ βασιλείᾳ	προσέταξεν	ἀπελθεῖν ἐκ Τίρυνθος αὐτόν τε
[4, 61]	δὲ τῷ θεῷ τῶν Ἀθηναίων,	προσέταξεν	αὐτοῖς ὁ Μίνως διδόναι κόρους
[4, 61]	συνέθετο πρὸς τὸν κυβερνήτην {καὶ	προσέταξεν	αὐτῷ} ἐὰν μὲν ὁ Θησεὺς
[4, 11]	δυστραπέλειαν ταύτην ἐπινοήσας τι φιλοτέχνημα	προσέταξεν	Ἰολάῳ λαμπάδι καομένῃ τὸ ἀποτμηθὲν
[4, 24]	τεττάρων, ἣν ἐπώνυμον αὐτῷ καλεῖσθαι	προσέταξεν·	ὡσαύτως δὲ καὶ τῶν βοῶν
[4, 56]	κόλπον. τούτους γὰρ ὁ χρόνος	ἤλεγξεν	ὑπολαβόντας τὸν ἐν τῷ Πόντῳ
[4, 14]	ἤρξατο, εἰς αὐτὴν δὲ ταύτην	κατέληξεν·	ἐν ταύτῃ γὰρ τὰς πρὸς
[4, 24]	ἐποίησε, καὶ τιμὰς καὶ θυσίας	κατέδειξεν	αὐτῷ γίνεσθαι κατ´ ἐνιαυτὸν τὰς
[4, 19]	πολλοὺς δὲ καὶ τῶν ἐγχωρίων	ἀνέμιξεν	εἰς τὴν πόλιν· ὧν ἐπικρατησάντων
[4, 37]	γῆς βαδίζων Ὀρμενίῳ τῷ βασιλεῖ	συνέμιξεν,	οὗ τὴν θυγατέρα ἐμνήστευεν Ἀστυδάμειαν·
[4, 76]	ἐν τοῖς ἔργοις ξυλίνην ὕλην,	ἔδοξεν	εὔχρηστον εὑρηκέναι μέγα πρὸς τὴν
[4, 21]	εὔνοιαν τῶν τὸ Παλάτιον οἰκούντων,	προεῖπεν	αὐτοῖς ὅτι μετὰ τὴν ἑαυτοῦ
[4, 32]	πόλιν, ἐπὶ δὲ τῶν νεῶν	ἀπέλιπεν	ἡγεμόνα τὸν Ἀμφιαράου υἱὸν Οἰκλέα.
[4, 61]	Ἀριάδνην ἔλαθεν ἐκπλεύσας νυκτός, καὶ	κατῆρεν	εἰς νῆσον τὴν τότε μὲν
[4, 17]	οὖν τὸν ἐκ ταύτης πλοῦν	κατῆρεν	εἰς τὴν Λιβύην, καὶ πρῶτον
[4, 17]	προκαλεσάμενος εἰς μάχην καὶ συμπλακεὶς	διέφθειρεν.	ἀκολούθως δὲ τούτοις τὴν μὲν
[4, 33]	χρείαν ἀναγκαίαν· τεκοῦσα δὲ παιδίον	ἄρρεν	ἀπέλιπε τὸ βρέφος εἴς τινας
[4, 16]	ταύτης τετευχυῖα τῆς προσηγορίας, ὀξύτερον	εὗρεν	αὑτῆς τὸν ἀντιταχθέντα. δευτέρα δὲ
[4, 37]	τῶν ἄλλων τοὺς πλείστους κατακόψας	ἠνάγκασεν	ἐκχωρῆσαι τῆς ἀμφισβητησίμου χώρας. τούτων
[4, 62]	Φαίδρα μὲν φοβηθεῖσα τὸν ἐξετασμὸν	ἀνεκρέμασεν	ἑαυτήν, Ἱππόλυτος δ´ ἁρματηλατῶν, ὡς
[4, 13]	μὲν τοῖς ὤμοις ἐξενεγκεῖν ταύτην	ἀπεδοκίμασεν,	ἐκκλίνων τὴν ἐκ τῆς ὕβρεως
[4, 75]	πόλιν δ´ οἰκίσας ἐπὶ θαλάττης	ὠνόμασεν	ἀφ´ ἑαυτοῦ Δάρδανον. τούτου δ´
[4, 75]	υἱὸς γενόμενος Τρὼς τοὺς λαοὺς	ὠνόμασεν	ἀφ´ ἑαυτοῦ Τρῶας. τούτου δ´
[4, 73]	οὗτος δὲ θυγατέρα μονογενῆ γεννήσας	ὠνόμασεν	Ἱπποδάμειαν. χρηστηριαζομένῳ δ´ αὐτῷ περὶ
[4, 15]	μὲν συναγωνισαμένους τῶν θεῶν μόνους	ὠνόμασεν	Ὀλυμπίους, ἵνα τῇ ταύτης τιμῇ
[4, 10]	τοὺς ἡλικιώτας ἐλευθεροῦν τὴν πατρίδα,	κατέσπασεν	ἐκ τῶν ναῶν τὰς προσηλωμένας
[4, 69]	Ἠϊονεὺς τὰς ἵππους ἀντὶ τούτων	ἠνεχύρασεν.	ὁ δ´ Ἰξίων τὸν Ἠϊονέα
[4, 78]	σπήλαιον κατὰ τὴν Σελινουντίαν χώραν	κατεσκεύασεν,	ἐν ᾧ τὴν ἀτμίδα τοῦ
[4, 78]	πέτρας ἀπόκρημνον ποιήσασθαι τὴν οἰκοδομίαν,	κατεσκεύασεν	ἐπ´ αὐτοῦ τοῦ κρημνοῦ τοῖχον,
[4, 76]	τῶν συνεργούντων εἰς τὴν τέχνην,	κατεσκεύασεν	ἔργα θαυμαζόμενα κατὰ πολλοὺς τόπους
[4, 22]	πεδίου κατελθὼν ἐπὶ τὴν θάλατταν	κατεσκεύασεν	ἔργα περὶ τὴν Ἄορνον ὀνομαζομένην
[4, 30]	Δαίδαλον ἐκ τῆς Σικελίας μεταπεμψάμενος,	κατεσκεύασεν	ἔργα πολλὰ καὶ μεγάλα μέχρι
[4, 24]	ἐφ´ ἑαυτοῦ προσηγορίαν ἐπιθείς, τέμενος	κατεσκεύασεν	ἥρωι Γηρυόνῃ, ὃ μέχρι τοῦ
[4, 68]	τὸν Ἀλφειὸν ποταμὸν πόλιν καὶ	ἐκάλεσεν	ἀφ´ ἑαυτοῦ Σαλμωνίαν. γήμας δ´
[4, 31]	εἰς Πύλον πρὸς Νηλέα, καὶ	παρεκάλεσεν	αὐτὸν καθᾶραι τὸν φόνον. ὁ
[4, 13]	ὑπερήφανον τοῦ προστάγματος χωρὶς αἰσχύνης	ἐπετέλεσεν,	οὐδὲν ὑπομείνας ἀνάξιον τῆς ἀθανασίας.
[4, 32]	ἀπαντήσαντος, ὁ μὲν στρατηγὸς Οἰκλῆς	ἔπεσεν,	οἱ δὲ λοιποὶ συνδιωχθέντες εἰς
[4, 11]	δὲ πραχθέντων ὁ μὲν Ἡρακλῆς	ἐνέπεσεν	εἰς ἀθυμίαν οὐ τὴν τυχοῦσαν·
[4, 74]	Τάνταλος μισηθεὶς ὑπὸ τῶν θεῶν	ἐξέπεσεν	ἐκ τῆς Παφλαγονίας ὑπὸ Ἴλου
[4, 32]	κατὰ τὴν πολιορκίαν πρῶτος βιασάμενος	εἰσέπεσεν	εἰς τὴν πόλιν, Ἡρακλέους προσβαλόντος
[4, 65]	τῆς γυναικὸς προδεδόσθαι συστρατεύσειν μὲν	ὡμολόγησεν,	ἐντολὰς δὲ ἔδωκεν Ἀλκμαίωνι τῷ
[4, 21]	οἷς καὶ Τίμαιος ὁ συγγραφεὺς	ἠκολούθησεν.	~Ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἐκ τοῦ
[4, 19]	τοὺς ἡγεμόνας τῆς παρανομίας ἀνελὼν	ἐποίησεν	ἀσφαλῆ τοῖς μεταγενεστέροις τὴν ὁδοιπορίαν.
[4, 72]	ἐπώνυμον ἑαυτοῦ τὸν προειρημένον ποταμὸν	ἐποίησεν·	Ἀσωπὸς δ´ ἐν Φλιοῦντι κατοικήσας
[4, 17]	δυνάστας ὑπερηφάνους ἀποκτείνας τὰς πόλεις	ἐποίησεν	εὐδαίμονας. μυθολογοῦσι δ´ αὐτὸν διὰ
[4, 15]	τῶν ἵππων ταύτας μὲν ἱερὰς	ἐποίησεν	Ἥρας, ὧν τὴν ἐπιγονὴν συνέβη
[4, 14]	πατρίῳ καθιέρωσε. στεφανίτην δ´ αὐτὸν	ἐποίησεν,	ὅτι καὶ αὐτὸς εὐηργέτησε τὸ
[4, 23]	ἐγχωρίων Σικανῶν μεγάλαις δυνάμεσιν ἀντιταξαμένων,	ἐνίκησεν	ἐπιφανεῖ παρατάξει καὶ πολλοὺς ἀπέκτεινεν,
[4, 36]	Τραχῖνος βασιλέα, καὶ μετὰ τούτου	κατῴκησεν,	ἔχων τοὺς ἀεὶ συστρατεύοντας τῶν
[4, 34]	τῆς Αἰτωλίας εἰς Καλυδῶνα κἀκεῖ	κατῴκησεν.	οὐκ ὄντων δ´ αὐτῷ παίδων
[4, 10]	μὲν Ἀμφιτρύων φυγαδευθεὶς ἐκ Τίρυνθος	μετῴκησεν	εἰς Θήβας· ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 34]	συγκυνηγοῦντες ἠγανάκτησαν, ὅτι ξένην γυναῖκα	προετίμησεν	αὐτῶν, παραπέμψας τὴν οἰκειότητα. διόπερ
[4, 81]	ἰδίαν ἐπιθυμίαν, εἴτε καὶ ταύτης	ἐτόλμησεν	εἰπεῖν αἱρετώτερον αὑτὸν εἶναι κυνηγόν,
[4, 69]	ἠράσθη μὲν τῆς Ἥρας καὶ	κατετόλμησεν	ὑπὲρ συνουσίας λόγους ποιεῖσθαι. ἔπειτα
[4, 1]	καθήκουσιν ἐπαίνοις εἰς τὸν αἰῶνα	καθύμνησεν.	ἐν μὲν οὖν ταῖς πρὸ
[4, 72]	Ἐρίβοιαν τὴν Ἀλκάθου, ἐξ ἧς	ἐγέννησεν	Αἴαντα τὸν ἐπὶ Τροίαν στρατεύσαντα.
[4, 67]	ἡ Ἄρνη τρεφομένη ἐν Μεταποντίῳ	ἐγέννησεν	Αἰόλον καὶ Βοιωτόν, οὓς ὁ
[4, 67]	γενομένη θυγάτηρ Βοιωτὸν ἐκ Ποσειδῶνος	ἐγέννησεν.	Αἰόλος δ´ ἀπιστῶν εἰ Ποσειδῶνι
[4, 60]	γήμας δὲ τὴν Κρηθέως θυγατέρα	ἐγέννησεν	Ἀστέριον. οὗ βασιλεύοντος ἐν Κρήτῃ
[4, 29]	βασιλεύων δὲ τῆς ὁμωνύμου χώρας	ἐγέννησεν	ἐκ πλειόνων γυναικῶν θυγατέρας πεντήκοντα.
[4, 75]	γήμας σὺν ἄλλοις πλείοσιν υἱοῖς	ἐγέννησεν	Ἕκτορα τὸν ἐπισημότατον γενόμενον ἐν
[4, 75]	Ἀσσάρακος δὲ Δαρδάνων βασιλεύσας Κάπυν	ἐγέννησεν,	ἐξ οὗ τεκνωθεὶς Ἀγχίσης ἐξ
[4, 37]	καὶ μιγεὶς αὐτῇ υἱὸν Ἀντίοχον	ἐγέννησεν.	ἐτέκνωσε δὲ καὶ ἐκ τῆς
[4, 69]	ὃς μιγεὶς Περιμήλᾳ τῇ Ἀμυθάονος	ἐγέννησεν	Ἰξίονα. οὗτος δ´, ὥς φασιν,
[4, 73]	Ἁρπίνῃ τῇ Ἀσωποῦ θυγατρὶ μιγεὶς	ἐγέννησεν	Οἰνόμαον. οὗτος δὲ θυγατέρα μονογενῆ
[4, 69]	Περίφας γήμας Ἀστυάγυιαν τὴν Ὑψέως	ἐγέννησεν	ὀκτὼ παῖδας, ὧν ἦν πρεσβύτατος
[4, 72]	αὕτη δὲ μιγεῖσα Ποσειδῶνι Κυχρέα	ἐγέννησεν,	ὃς βασιλεύσας τῆς νήσου ταύτης
[4, 60]	γήμας Ἰτώνην τὴν Λυκτίου Λύκαστον	ἐγέννησεν,	ὃς διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν καὶ
[4, 35]	Περίβοιαν ἀπέγνω, γήμας δ´ αὐτὴν	ἐγέννησεν	υἱὸν Τυδέα. Τὰ μὲν οὖν
[4, 69]	γήμας δὲ Ὀρσινόμην τὴν Εὐρυνόμου	ἐγέννησεν	υἱοὺς δύο, Φόρβαντα καὶ Περίφαντα.
[4, 74]	καὶ Νιόβη θυγάτηρ· αὕτη δ´	ἐγέννησεν	υἱοὺς ἑπτὰ καὶ θυγατέρας τὰς
[4, 69]	νύμφῃ τῇ προσαγορευομένῃ Κρεούσῃ παῖδας	ἐγέννησεν	Ὑψέα καὶ Στίλβην, ᾗ μιγεὶς
[4, 75]	υἱὸς Λαομέδων Τιθωνὸν καὶ Πρίαμον	ἐγέννησεν·	ὧν Τιθωνὸς μὲν στρατεύσας εἰς
[4, 60]	τὰς Θήβας ἐπί τινα θεωρίαν,	ἐδολοφόνησεν	αὐτὸν διά τινων ἐγχωρίων περὶ
[4, 16]	ἐφύλαξε, τὸ δὲ ζῆν οὐ	διετήρησεν.	ἡ δὲ τὴν στρατηγίαν ἔχουσα
[4, 64]	τινος τὴν καθ´ ἑαυτὸν ὑποβολήν,	ἐπεχείρησεν	ἐπερωτῆσαι τὴν Πυθίαν περὶ τῶν
[4, 30]	ταύτην· ὁ μὲν γὰρ θεὸς	ἔχρησεν	αὐτοῖς ὅτι πάντες οἱ τῆς
[4, 61]	ἀπαλλαγῆς. εἶθ´ ὁ μὲν θεὸς	ἔχρησεν,	ἐὰν τοῦ Ἀνδρόγεω φόνου τῷ
[4, 61]	τῶν κακῶν ἀπαλλαγῆναι. ὁ δ´	ἔχρησεν	ἐλθεῖν αὐτοὺς πρὸς Αἰακὸν τὸν
[4, 26]	ἀθανασίας τεύξεσθαι, καθάπερ ὁ Ἀπόλλων	ἔχρησεν.	~Ἡμῖν δ´ οὐ παραλειπτέον τὰ
[4, 73]	δ´ αὐτῷ περὶ τῆς τελευτῆς	ἔχρησεν	ὁ θεὸς τότε τελευτήσειν αὐτὸν
[4, 34]	θυσίας, μόνης δὲ τῆς Ἀρτέμιδος	ὠλιγώρησεν·	δι´ ἣν αἰτίαν ἡ θεὸς
[4, 72]	Τελαμὼν δὲ φυγὼν ἐξ Αἰγίνης	κατήντησεν	εἰς Σαλαμῖνα, καὶ γήμας Κυχρέως
[4, 59]	Αἰγέως ὑπό τινι πέτρᾳ τεθειμένα,	κατήντησεν	εἰς τὰς Ἀθήνας. διεξιὼν δ´,
[4, 59]	ὠνομάσθη. κατορθώσας δὲ τὰ προειρημένα	κατήντησεν	εἰς τὰς Ἀθήνας, καὶ τὸν
[4, 25]	πεζῇ περιελθὼν τὸν προειρημένον κόλπον	κατήντησεν	εἰς τὴν Ἤπειρον, ἐξ ἧς
[4, 21]	παράλιον τῆς νῦν Ἰταλίας ὀνομαζομένης,	κατήντησεν	εἰς τὸ Κυμαῖον πεδίον, ἐν
[4, 15]	τοῖς ἀνθρώποις, δεσμοῖς κατελάβετο καὶ	παρέστησεν	ἀετὸν τὸν ἐσθίοντα τὸ ἧπαρ
[4, 26]	δεδεμένον παραδόξως ἀπήγαγε καὶ φανερὸν	κατέστησεν	ἀνθρώποις. τελευταῖον δ´ ἆθλον λαβὼν
[4, 65]	κλίμακος ἀναβαίνων ἐπὶ τὸ τεῖχος	ἐτελεύτησεν,	Ἀμφιάραος δὲ χανούσης τῆς γῆς
[4, 62]	τῆς πατρίδος ἐπὶ τῆς ξένης	ἐτελεύτησεν.	οἱ δ´ Ἀθηναῖοι μεταμεληθέντες τά
[4, 12]	καὶ τὸ τραῦμα ἔχων ἀνίατον	ἐτελεύτησεν.	ὃν Ἡρακλῆς μεγαλοπρεπῶς θάψας ὑπὸ
[4, 67]	εἰς τὸ Τιλφωσσαῖον Τειρεσίας μὲν	ἐτελεύτησεν,	ὃν θάψαντες λαμπρῶς οἱ Καδμεῖοι
[4, 76]	γενόμενος, ἐπηρωτήθη τίνα θάπτει, καὶ	ἔφησεν	ὄφιν καταχωννύειν. θαυμάσαι δ´ ἄν
[4, 63]	τὴν γυναῖκα τοῦ Θησέως Φαίδραν	ἔπεισεν	αὐτὸν ἁρπάσαι τὴν Λήδας καὶ
[4, 39]	ἀποθέωσιν αὐτοῦ Ζεὺς Ἥραν μὲν	ἔπεισεν	υἱοποιήσασθαι τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸ
[4, 75]	Ἀσσάρακος, Γανυμήδης. Ἶλος μὲν οὖν	ᾤκισεν	ἐν πεδίῳ πόλιν ἐπιφανεστάτην τῶν
[4, 10]	νεανίσκου τήν τε θυγατέρα Μεγάραν	συνῴκισεν	αὐτῷ καὶ καθάπερ υἱῷ γνησίῳ
[4, 31]	τὴν μὲν ἑαυτοῦ γυναῖκα Μεγάραν	συνῴκισεν	Ἰολάῳ, διὰ τὴν περὶ τὰ
[4, 31]	αὐτὸν ψευδῶς κατῃτιᾶσθαι τὴν κλοπὴν	κατεκρήμνισεν	ἀπὸ τοῦ πύργου. διὰ δὲ
[4, 17]	κινδύνους. καὶ τὰς μὲν δυνάμεις	ἤθροισεν	εἰς Κρήτην, κεκρικὼς ἐκ ταύτης
[4, 33]	μετὰ δὲ ταῦτα Ἱπποκόων μὲν	ἐφυγάδευσεν	ἐκ τῆς Σπάρτης τὸν ἀδελφὸν
[4, 16]	Θερμώδοντος ποταμοῦ, πλησίον Θεμισκύρας πόλεως	κατεστρατοπέδευσεν,	ἐν ᾗ τὰ βασίλεια τῶν
[4, 21]	καταντήσας πρὸς τὸν Τίβεριν ποταμὸν	κατεστρατοπέδευσεν	οὗ νῦν ἡ Ῥώμη ἐστίν.
[4, 31]	Ἡρακλῆς} ἐπί τινα πύργον ὑψηλὸν	ἐκέλευσεν	ἀφορᾶν μή που νεμόμεναι τυγχάνουσιν·
[4, 31]	τῷ χρησμῷ μετά τινων φίλων	ἔπλευσεν	εἰς τὴν Ἀσίαν. ἐκεῖ δ´
[4, 26]	τῶν Ἑσπερίδων χρυσᾶ μῆλα, πάλιν	ἔπλευσεν	εἰς τὴν Λιβύην. περὶ δὲ
[4, 29]	τοὺς βουλομένους κοινωνεῖν τῆς ἀποικίας,	ἔπλευσεν	εἰς τὴν Σαρδόνα. κρατήσας δὲ
[4, 79]	παρασκευασάμενος δὲ δύναμιν ναυτικὴν ἀξιόλογον	ἐξέπλευσεν	ἐκ τῆς Κρήτης, καὶ κατῆρε
[4, 32]	τῷ πατρὶ τὰς ἵππους ἀποδοῦναι	συνεβούλευσεν	τῷ Ἡρακλεῖ κατὰ τὰς ἐπαγγελίας.
[4, 33]	τὴν Ἦλιν τόν τε βασιλέα	ἐφόνευσεν	Αὐγέαν, καὶ τὴν πόλιν ἑλὼν
[4, 36]	ὑποθήκην δοὺς τῇ Δηιανείρᾳ παραχρῆμα	ἐξέπνευσεν.	ἡ δὲ κατὰ τὴν γενομένην
[4, 68]	μανείσας διὰ τὴν Διονύσου μῆνιν	ἐθεράπευσεν,	ἀντὶ δὲ ταύτης τῆς εὐεργεσίας
[4, 73]	τὴν χώραν ἀφ´ ἑαυτοῦ Πελοπόννησον	προσηγόρευσεν.	~Ἐπεὶ δὲ Πέλοπος ἐμνήσθημεν, ἀναγκαῖόν
[4, 32]	δὲ ταῦτα ἐπανελθὼν εἰς Πελοπόννησον	ἐστράτευσεν	εἰς Ἴλιον, ἐγκαλῶν Λαομέδοντι τῷ
[4, 68]	{καὶ} Φθιωτῶν καὶ τῶν Αἰολέων	ἐστράτευσεν	εἰς Πελοπόννησον. καὶ Μελάμπους μὲν
[4, 37]	υἱὸν ἐγέννησε. ταῦτα δὲ διαπραξάμενος	ἐστράτευσεν	εἰς τὴν Οἰχαλίαν ἐπὶ τοὺς
[4, 33]	Ἡρακλῆς μὲν ἐπανελθὼν εἰς Πελοπόννησον	ἐστράτευσεν	ἐπ´ Αὐγέαν διὰ τὴν ἀποστέρησιν
[4, 33]	ἀπέκτειναν· ἐφ´ οἷς ἀγανακτήσας Ἡρακλῆς	ἐστράτευσεν	ἐπ´ αὐτούς· μεγάλῃ δὲ μάχῃ
[4, 57]	ὑφορώμενος αὐτῶν τὴν αὔξησιν Εὐρυσθεὺς	ἐστράτευσεν	ἐπ´ αὐτοὺς μετὰ πολλῆς δυνάμεως.
[4, 66]	τῶν πλησίον πόλεων, ἀξιολόγῳ δυνάμει	ἐστράτευσεν	ἐπὶ τὰς Θήβας. ἀντιταχθέντων δὲ
[4, 32]	λαβὼν καιρὸν ἐπὶ τὴν Τροίαν	ἐστράτευσεν,	ὡς μέν τινές φασι, ναυσὶ
[4, 40]	τῶν Ἀργοναυτῶν, ἐπειδὴ τούτοις Ἡρακλῆς	συνεστράτευσεν,	οἰκεῖον ἂν εἴη διελθεῖν περὶ
[4, 31]	πρὸς τέκνων γένεσιν ἀνύποπτον. διόπερ	ἐμνήστευσεν	Ἰόλην τὴν Εὐρύτου τοῦ δυναστεύσαντος
[4, 59]	Ἀθήνας· τοῦτον δ´ Αἰγεὺς παραλαβὼν	ἔθυσεν	Ἀπόλλωνι. ~Λείπεται δ´ ἡμῖν εἰπεῖν
[4, 22]	τῆς θαλάττης τὰς μὲν βοῦς	ἐπεραίωσεν	εἰς τὴν Σικελίαν, αὐτὸς δὲ
[4, 34]	ἀναιρέσει ἀρὰς ἔθετο, καθ´ ἃς	ἠξίωσεν	ἀποθανεῖν Μελέαγρον· καὶ τοὺς ἀθανάτους
[4, 72]	ἐν ταύτῃ δὲ Διὶ μιγεῖσα	ἐτέκνωσεν	Αἰακόν, ὃς ἐβασίλευσε τῆς νήσου.
[4, 67]	δὲ Ἱππότης γενόμενος ἐκ Μελανίππης	ἐτέκνωσεν	Αἰόλον· τούτου δ´ Ἄρνη γενομένη
[4, 68]	ἡ δὲ Τυρὼ συνοικήσασα Κρηθεῖ	ἐτέκνωσεν	Ἀμυθάονα καὶ Φέρητα καὶ Αἴσονα.
[4, 68]	γήμας δὲ Ἰφιάνειραν τὴν Μεγαπένθους	ἐτέκνωσεν	Ἀντιφάτην καὶ Μαντώ, ἔτι δὲ
[4, 67]	ὠνόμασε. Βοιωτοῦ δὲ Ἴτωνος γενόμενος	ἐτέκνωσεν	υἱοὺς τέτταρας, Ἱππάλκιμον καὶ Ἠλεκτρύωνα,
[4, 18]	βασιλεῖ. ὁ δὲ λαβὼν ἁπάσας	καθιέρωσεν	Ἡρακλεῖ, καὶ κατ´ ἐνιαυτὸν ἐκ
[4, 17]	κατὰ τὴν ἔρημον χώραν χειρωσάμενος,	ἐξημέρωσεν,	ὥστε καὶ γεωργίαις καὶ ταῖς
[4, 16]	μὲν ἐδωρήσατο Θησεῖ, Μελανίππην δ´	ἀπελύτρωσεν	ἀντιλαβὼν τὸν ζωστῆρα. ~Εὐρυσθέως δὲ
[4, 36]	ἀκίδα βάψασα, λάθρᾳ τοῦ Ἡρακλέους	ἐφύλαττεν.	ὁ δὲ διαβὰς τὸν ποταμὸν
[4, 64]	Λάιος ὑπερηφάνως ἐκχωρεῖν τῆς ὁδοῦ	προσέταττεν,	ὁ δ´ Οἰδίπους ὀργισθεὶς ἀπέκτεινε
[4, 37]	τὴν Ἑστιαιῶτιν καλουμένην οἰκοῦσιν, ὧν	ἐβασίλευεν	Αἰγίμιος, καὶ τοῖς Λαπίθαις τοῖς
[4, 37]	βασιλεῖ συνέμιξεν, οὗ τὴν θυγατέρα	ἐμνήστευεν	Ἀστυδάμειαν· οὐ προσέχοντος δ´ αὐτοῦ
[4, 18]	καὶ κατ´ ἐνιαυτὸν ἐκ τούτων	ἔθυεν	αὐτῷ τὸν καλλιστεύοντα τῶν ταύρων·
[4, 9]	ὀφείλουσα μήτηρ τὸ ἴδιον τέκνον	ἀπώλλυεν,	ἡ δὲ μητρυιᾶς ἔχουσα μῖσος
[4, 59]	τῶν δ´ ἐλαττόνων τοὺς πόδας	προέκρουεν,	ἀφ´ οὗπερ Προκρούστης ὠνομάσθη. κατορθώσας
[4, 32]	μακραῖς ὀκτωκαίδεκα, ὡς δὲ Ὅμηρος	γέγραφεν,	ἓξ ταῖς ἁπάσαις, ἐν οἷς
[4, 13]	ἐκ πολλῶν χρόνων ἠθροισμένην κόπρον	εἶχεν	ἄπλατον, ἣν ὕβρεως ἕνεκεν Εὐρυσθεὺς
[4, 17]	οὐδὲν ἔτι τῶν ἀγρίων ζῴων	ὑπῆρχεν	ἐν τῇ νήσῳ, οἷον ἄρκτων,
[4, 78]	καὶ τὰ χρήματα κατατιθέμενος ἀνάλωτον	ἔσχεν	αὐτὴν διὰ τῆς ἐπινοίας τοῦ
[4, 15]	τὴν ἔνδειαν τῶν ζῴων εὐπειθεῖς	ἔσχεν.	Εὐρυσθεὺς δ´ ἀχθεισῶν πρὸς αὐτὸν
[4, 13]	τὸν ἆθλον συντελῶν τὴν ἐπίνοιαν	ἔσχεν	οὐκ ἀχρηστοτέραν τῆς κατὰ τὸ
[4, 62]	τὸν βίον καταστρέψας παρὰ Τροιζηνίοις	ἔτυχεν	ἰσοθέων τιμῶν, Θησεὺς δὲ μετὰ
[4, 33]	ἐν Ναυπλίᾳ λιμένα παραδόξου σωτηρίας	ἔτυχεν·	ὁ γὰρ Ναύπλιος καταποντίσαι μὲν
[4, 31]	τὴν ὁρμήν, ἐκπορθήσας ἐξηνδραποδίσατο καὶ	κατέσκαψεν.	ἡ δ´ Ὀμφάλη ἀποδεχομένη τὴν
[4, 29]	συνεστρατευμένου σχεδὸν ἁπάσας τὰς στρατείας,	ἐπέτρεψεν	αὐτῷ τὰ περὶ τοὺς Θεσπιάδας
[4, 10]	γνησίῳ τὰ κατὰ τὴν πόλιν	ἐπέτρεψεν,	Εὐρυσθεὺς δ´ ὁ τὴν βασιλείαν
[4, 38]	τὴν ἁμαρτίαν, ἀγχόνῃ τὸν βίον	κατέστρεψεν.	ὁ δὲ θεὸς ἔχρησε κομισθῆναι
[4, 9]	μὲν Ἥρα διαλγήσασα τὸ βρέφος	ἔρριψεν,	Ἀθηνᾶ δὲ κομίσασα αὐτὸ πρὸς
[4, 30]	τῇ Σικελίᾳ, οὐκ ὀλίγον χρόνον	διέτριψεν	ἐν τῇ νήσῳ. καθ´ ὃν
[4, 11]	ἀμηχανίαν ἐμπίπτοντος αὐτοῦ, Ἥρα μὲν	ἔπεμψεν	αὐτῷ λύτταν· ὁ δὲ τῇ
[4, 62]	ἐκ τῆς Ἀμαζονίδος γενόμενον υἱὸν	ἔπεμψεν	εἰς Τροιζῆνα τρέφεσθαι παρὰ τοῖς
[4, 12]	τῶν ὤμων φέροντα, καὶ φοβηθείς,	ἔκρυψεν	ἑαυτὸν εἰς χαλκοῦν πίθον. Ἅμα
[4, 12]	ὁ μὲν οὖν Φόλος φοβηθεὶς	ἔκρυψεν	ἑαυτόν, ὁ δ´ Ἡρακλῆς παραδόξως
[4, 20]	παιδίον φύλλοις ἐνειλήσασα, τοῦτο μὲν	ἀπέκρυψεν,	αὐτὴ δὲ συμμίξασα τοῖς ἐργαζομένοις
[4, 38]	γυναῖκα Δηιάνειραν· τούτῳ δὲ προστεταγμένον	ἦν	αἰτῆσαι χιτῶνα καὶ ἱμάτιον, οἷς
[4, 29]	λόγον καθαρώτερον ἐκθέσθαι δυνηθῶμεν. Θέσπιος	ἦν	ἀνὴρ τὸ γένος ἐπιφανὴς ἐκ
[4, 11]	οὗτος δὲ μεγέθει μὲν ὑπερφυὴς	ἦν,	ἄτρωτος δὲ ὢν σιδήρῳ καὶ
[4, 64]	τὸν Λάιον, ἀγνοῶν ὅτι πατὴρ	ἦν	αὐτοῦ. καθ´ ὃν δὴ χρόνον
[4, 76]	Ἀθηναῖος, εἷς τῶν Ἐρεχθειδῶν ὀνομαζόμενος·	ἦν	γὰρ υἱὸς Μητίονος τοῦ Εὐπαλάμου
[4, 33]	καὶ τούτῳ τὴν βασιλείαν παρέδωκεν·	ἦν	γὰρ ὑπὸ τοῦ πατρὸς πεφυγαδευμένος
[4, 64]	δὲ Οἰδίπουν λῦσαι τὸ αἴνιγμα.	ἦν	δὲ τὸ προτεθὲν ὑπὸ τῆς
[4, 10]	τὸ βάρος τῆς ἐξουσίας, ἕτοιμος	ἦν	ἐκδιδόναι τὸν αἴτιον τῶν ἐγκλημάτων.
[4, 11]	ἐπιγνοὺς τὴν ἰδίαν ἄγνοιαν, περιαλγὴς	ἦν	ἐπὶ τῷ μεγέθει τῆς συμφορᾶς.
[4, 10]	θεοῖς ἦσαν ἀνατεθεικότες· οὐ γὰρ	ἦν	εὑρεῖν κατὰ τὴν πόλιν ἰδιωτικὸν
[4, 8]	οἷς διὰ τὸ μέγεθος ἔπαθλον	ἦν	ἡ ἀθανασία. διὰ δὲ τὴν
[4, 34]	τὸ πρωτεῖον συνεχωρήθη· τοῦτο δ´	ἦν	ἡ δορὰ τοῦ ζῴου. μετεχούσης
[4, 62]	Ἀφροδίτης παρὰ τὴν ἀκρόπολιν, ὅθεν	ἦν	καθορᾶν τὴν Τροιζῆνα, ὕστερον δὲ
[4, 12]	Κενταύρους διὰ τοιαύτας αἰτίας. Φόλος	ἦν	Κένταυρος, ἀφ´ οὗ συνέβη τὸ
[4, 59]	χρώμενον τῇ προσαγορευομένῃ κορύνῃ, ὅπερ	ἦν	ὅπλον ἀμυντήριον, καὶ τοὺς παριόντας
[4, 33]	τὴν μητέρα, καὶ γνωσθεὶς τίνος	ἦν	πατρός, ἀποδοχῆς ἐτύγχανε τῆς μεγίστης.
[4, 28]	τὴν Ἀμαζονίδα Ἀντιόπην, ἐξ ἧς	ἦν	πεπαιδοποιημένος υἱὸν Ἱππόλυτον. συνάψας δὲ
[4, 76]	ἐπὶ Κώκαλον τὸν βασιλέα. ~Δαίδαλος	ἦν	τὸ μὲν γένος Ἀθηναῖος, εἷς
[4, 39]	τὴν τιμὴν ταύτην· ἀδύνατον γὰρ	ἦν	τοῦτον καταλεχθῆναι μὴ πρότερον ἑνὸς
[4, 68]	στρατεύσαντος ἐπὶ Τροίαν. Σαλμωνεὺς γὰρ	ἦν	υἱὸς Αἰόλου τοῦ Ἕλληνος τοῦ
[4, 81]	Ἀρισταίου γράφειν ἐγχειρήσομεν. Ἀρισταῖος γὰρ	ἦν	υἱὸς μὲν Ἀπόλλωνος καὶ Κυρήνης
[4, 25]	περὶ αὐτοῦ διελθεῖν. οὗτος γὰρ	ἦν	υἱὸς μὲν Οἰάγρου, Θρᾷξ δὲ
[4, 74]	ἀξίων παραλίπωμεν. Τάνταλος Διὸς μὲν	ἦν	υἱός, πλούτῳ δὲ καὶ δόξῃ
[4, 13]	ἐλυμαίνετο. βίᾳ μὲν οὖν ἀδύνατον	ἦν	χειρώσασθαι τὰ ζῷα διὰ τὴν
[4, 43]	ὑπάρχειν Φινέως υἱοὺς καὶ Κλεοπάτρας,	ἥν	φασιν ἐξ Ὠρειθυίας τῆς Ἐρεχθέως
[4, 11]	ὁ τμηθεὶς ἀνίει τόπος· δι´	ἣν	αἰτίαν ἀήττητος ὑπάρχειν διείληπτο, καὶ
[4, 34]	δὲ τῆς Ἀρτέμιδος ὠλιγώρησεν· δι´	ἣν	αἰτίαν ἡ θεὸς αὐτῷ μηνίσασα
[4, 74]	παρὰ τοῖς ἀθανάτοις ἀπόρρητα. δι´	ἣν	αἰτίαν καὶ ζῶν ἐκολάσθη καὶ
[4, 80]	τραχείας καὶ παντελῶς δυσπορεύτου· δι´	ἣν	αἰτίαν κατασκευάσαντες ἁμάξας τετρακύκλους ἑκατὸν
[4, 64]	αὐτοῦ τὰ σφυρὰ σιδήρῳ· δι´	ἣν	αἰτίαν Οἰδίπους ὕστερον ὠνομάσθη. οἱ
[4, 47]	παρθένον ἀποπεσεῖν εἰς τὴν θάλατταν,	ἣν	ἀπ´ ἐκείνης Ἑλλήσποντον ὀνομασθῆναι, τὸν
[4, 79]	καταλαβόμενοι χωρίον ὀχυρὸν ἔκτισαν πόλιν	ἣν	ἀπὸ τῆς ἐν τῇ πόλει
[4, 79]	οἱ μὲν ἐνταῦθα πόλιν ᾤκισαν	ἣν	ἀπὸ τοῦ βασιλέως αὐτῶν Μινῴαν
[4, 55]	δ´ Αἰγέως τοὺς παραπέμψοντας εἰς	ἣν	βούλοιτο χώραν, εἰς τὴν Φοινίκην
[4, 11]	τὴν ῥίζαν διώρυχα διηνεκῆ, καθ´	ἣν	εἰώθει φωλεύειν τὸ θηρίον. ὁ
[4, 16]	δὲ ταῦτα Προθόῃ συνῆψε μάχην,	ἣν	ἐκ προκλήσεως ἔφασαν ἑπτάκις νενικηκέναι
[4, 2]	κτίσαι πόλιν ἐπώνυμον τῆς αὐτονομίας,	ἣν	Ἐλευθερὰς προσαγορεῦσαι. ~στρατεύσαντα δ´ εἰς
[4, 66]	Θηβαίων ἐγένετο μάχη καρτερά, καθ´	ἣν	ἐνίκησαν οἱ περὶ τὸν Ἀλκμαίωνα·
[4, 24]	ἔχουσαν τὸν περίβολον σταδίων τεττάρων,	ἣν	ἐπώνυμον αὐτῷ καλεῖσθαι προσέταξεν· ὡσαύτως
[4, 48]	ἑβδομήκοντα σταδίους ἀπὸ τῆς πόλεως,	ἣν	καλεῖσθαι μὲν Σύβαριν, ἔχειν δὲ
[4, 29]	καὶ μάλιστα τὴν πεδιάδα χώραν,	ἣν	μέχρι τοῦ νῦν καλεῖσθαι Ἰολαεῖον.
[4, 82]	τοῦ σειρίου ἄστρου ἐπιτολήν, καθ´	ἣν	συνέβαινε πνεῖν τοὺς ἐτησίας, λῆξαι
[4, 77]	πρός τινα νῆσον πελαγίαν, πρὸς	ἣν	τὸν Ἴκαρον παραβόλως ἀποβαίνοντα πεσεῖν
[4, 13]	χρόνων ἠθροισμένην κόπρον εἶχεν ἄπλατον,	ἣν	ὕβρεως ἕνεκεν Εὐρυσθεὺς προσέταξε καθᾶραι.
[4, 77]	Μίνῳ ποιῆσαι τὴν γυναῖκα αὐτοῦ	Πασιφάην	ἐρασθῆναι τοῦ ταύρου. διὰ δὲ
[4, 13]	ἐκ Κρήτης ταῦρον ἀγαγεῖν, οὗ	Πασιφάην	ἐρασθῆναί φασι, πλεύσας εἰς τὴν
[4, 77]	δὲ τῆς τούτου φιλοτεχνίας τὴν	Πασιφάην	μιγεῖσαν τῷ ταύρῳ γεννῆσαι τὸν
[4, 60]	ἀξιόλογον συστησάμενος ἐθαλαττοκράτησε. γήμας δὲ	Πασιφάην	τὴν Ἡλίου καὶ Κρήτης ἐγέννησε
[4, 75]	ὑπ´ Ἀχιλλέως ἀναιρεθέντα, Πρίαμος δ´	Ἑκάβην	γήμας σὺν ἄλλοις πλείοσιν υἱοῖς
[4, 39]	ἐν θαλίαις καὶ ἔχει καλλίσφυρον	Ἥβην.	τὸν δ´ οὖν Ἡρακλέα λέγουσι
[4, 39]	τὴν τέκνωσιν μυθολογοῦσι συνοικίσαι τὴν	Ἥβην	τῷ Ἡρακλεῖ, περὶ ἧς καὶ
[4, 69]	Κρεούσῃ παῖδας ἐγέννησεν Ὑψέα καὶ	Στίλβην,	ᾗ μιγεὶς Ἀπόλλων Λαπίθην καὶ
[4, 28]	τῶν Ἀμαζόνων ἀπογνοῦσαι τὴν πατρῴαν	γῆν,	ἐπανῆλθον μετὰ τῶν Σκυθῶν εἰς
[4, 56]	ἐπὶ τὴν δύσιν κομισθῆναι τὴν	γῆν	ἔχοντας ἐξ εὐωνύμων, καὶ πλησίον
[4, 39]	τῶν ἐνδυμάτων ἀφεῖναι πρὸς τὴν	γῆν,	μιμουμένην τὴν ἀληθινὴν γένεσιν· ὅπερ
[4, 20]	τὴν χώραν οἰκοῦντες Λίγυες νέμονται	γῆν	τραχεῖαν καὶ παντελῶς λυπράν· τῶν
[4, 42]	ὄχλων εἰς ἐκκλησίαν καὶ ζητούντων	ἀπαλλαγὴν	τῶν ἀτυχημάτων, λέγεται τὸν βασιλέα
[4, 23]	μυθολογούμενα κατὰ τὴν τῆς Κόρης	ἁρπαγήν,	ἔθυσέ τε ταῖς θεαῖς μεγαλοπρεπῶς
[4, 12]	τοῦ Φόλου καταπληκτικῶς ὥρμησαν πρὸς	ἁρπαγήν.	ὁ μὲν οὖν Φόλος φοβηθεὶς
[4, 56]	Ἀργοναύτας μετὰ τὴν τοῦ δέρους	ἁρπαγὴν	πυθομένους ὑπ´ Αἰήτου προκατειλῆφθαι ναυσὶ
[4, 61]	τὸν Θησέα φασὶ διὰ τὴν	ἁρπαγὴν	τῆς κόρης δυσφοροῦντας ἰσχυρῶς, καὶ
[4, 13]	πρᾶξις προσεδεῖτο. διόπερ κατασκευάσας χαλκῆν	πλαταγήν,	καὶ διὰ ταύτης ἐξαίσιον κατασκευάζων
[4, 11]	ἔχῃ τὴν ἐκ τῆς ἀκίδος	πληγὴν	ἀνίατον. ~Τρίτον δὲ πρόσταγμα ἔλαβεν
[4, 81]	τούτοις ἁμίλλης, ὁμολογουμένην καὶ δικαίαν	ὀργὴν	ἔσχε πρὸς αὐτὸν ἡ θεός.
[4, 77]	τῆς βοός φασι φοβηθέντα τὴν	ὀργὴν	τοῦ βασιλέως ἐκ τῆς Κρήτης
[4, 33]	εἰς τὴν Ἀσίαν ἀπέδοντο τὴν	Αὔγην	τῷ βασιλεῖ τῆς Μυσίας Τεύθραντι.
[4, 79]	χρόνους, καὶ πυθόμενος τὴν Δαιδάλου	φυγὴν	εἰς Σικελίαν, ἔγνω στρατεύειν ἐπ´
[4, 57]	Εὐρυσθεύς, τοῦ ἅρματος κατὰ τὴν	φυγὴν	συντριβέντος, ὑπὸ Ὕλλου τοῦ Ἡρακλέους
[4, 48]	τῶν Ἑλλήνων ἐπαρθέντων, τραπῆναι πρὸς	φυγὴν	τοὺς Κόλχους, καὶ κατὰ τὸν
[4, 82]	ἀπὸ τῆς μητρὸς Νύμφης τὴν	ἀναγωγὴν	ποιησάμενον εἰς τὴν Σαρδὼ νῆσον
[4, 30]	καταγείους καὶ τὴν τοῦ βίου	διεξαγωγὴν	ἐν τοῖς ὀρύγμασι ποιούμενοι τοὺς
[4, 15]	Ἡρακλῆς βουλόμενος χειρώσασθαι τὸν κύριον	Διομήδην	παρέβαλε, καὶ ταῖς τοῦ παρανομεῖν
[4, 51]	διόπερ τοῦ Πελίου ταῖς θυγατράσι	διαρρήδην	εἰπόντος πάντα πράττειν ὅσα ἂν
[4, 60]	διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν καὶ γήμας	Ἴδην	τὴν Κορύβαντος ἐγέννησε Μίνωα τὸν
[4, 71]	ζῶντας. διὸ καὶ τὸν μὲν	Ἅιδην	μυθολογοῦσιν ἐγκαλοῦντα τῷ Ἀσκληπιῷ κατηγορίαν
[4, 2]	ἀνευρεῖν, ἀπογνῶναι τὴν εἰς οἶκον	ἀνακομιδήν·	καταντήσαντα δ´ εἰς τὴν Βοιωτίαν
[4, 50]	τοὺς ἐφέδρους τῆς βασιλείας πάντας	ἄρδην	ἀνελεῖν, τὸν μὲν πατέρα τὸν
[4, 50]	τρόπῳ πᾶσαν τὴν Ἰάσονος συγγένειαν	ἄρδην	ἀνελόντα ταχὺ τὴν προσήκουσαν τοῖς
[4, 42]	ἀναχθῆναι μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν κατὰ	σπουδὴν	ἐπὶ τὸν προκείμενον ἆθλον. ~Ἐπιγενομένου
[4, 30]	διὰ γὰρ τὴν πρὸς αὐτοὺς	σπουδὴν	ἐπὶ τοσοῦτ´ εὐνοίας προήχθησαν ὥστ´
[4, 48]	πρὸς τὴν ναῦν ἐπείγεσθαι κατὰ	σπουδήν.	παραπλησίως δὲ τούτοις καὶ τὴν
[4, 25]	θαυμαζόμενον καὶ τῇ κατὰ τὴν	ᾠδὴν	εὐμελείᾳ διαφέρον. ἐπὶ τοσοῦτο δὲ
[4, 61]	ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ	ζῆν,	ἑαυτὸν κατακρημνίσαι. μετὰ δὲ τὴν
[4, 55]	μέγεθος τῆς συμφορᾶς ἐκ τοῦ	ζῆν	ἑαυτὸν μεταστῆσαι. τοὺς δὲ Κορινθίους
[4, 73]	λύπην ἀθυμήσας, αὑτὸν ἐκ τοῦ	ζῆν	μετέστησε. τούτῳ δὲ τῷ τρόπῳ
[4, 16]	μὲν ὅρκον ἐφύλαξε, τὸ δὲ	ζῆν	οὐ διετήρησεν. ἡ δὲ τὴν
[4, 52]	ὁρμῆσαι λέγεται στερίσκειν αὑτὰς τοῦ	ζῆν,	τὸν δ´ Ἰάσονα κατελεήσαντα τὰ
[4, 46]	ἕξει σύμβιον ἅπαντα τὸν τοῦ	ζῆν	χρόνον. μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς
[4, 69]	καὶ Στίλβην, ᾗ μιγεὶς Ἀπόλλων	Λαπίθην	καὶ Κένταυρον ἐγέννησε. καὶ τούτων
[4, 44]	κόλασιν. οὗ γενηθέντος τὸν μὲν	Σκύθην	τῆς θυγατρὸς καταγνῶναι θάνατον, τοὺς
[4, 49]	ἔπεσιν, ἀλλ´ οἷόν τινά φασι	βίην	Ἡρακληείην εἶναι, ἐμὸν πατέρα θρασυμέμνονα,
[4, 32]	λέγοντα ἀλλ´ οἷόν τινά φασι	βίην	Ἡρακληείην εἶναι, ἐμὸν πατέρα θρασυμέμνονα,
[4, 32]	ἀλλ´ οἷόν τινά φασι βίην	Ἡρακληείην	εἶναι, ἐμὸν πατέρα θρασυμέμνονα, θυμολέοντα,
[4, 49]	ἀλλ´ οἷόν τινά φασι βίην	Ἡρακληείην	εἶναι, ἐμὸν πατέρα θρασυμέμνονα, θυμολέοντα,
[4, 72]	τὸν Ὀδυσσέα καταγαγὼν εἰς τὴν	Ἰθάκην.	Σαλαμὶς δ´ ὑπὸ Ποσειδῶνος ἁρπαγεῖσα
[4, 49]	Λαομέδοντα τοὺς μὲν πρεσβευτὰς εἰς	φυλακὴν	ἀποθέσθαι, τοῖς δ´ ἄλλοις Ἀργοναύταις
[4, 49]	αὐτῷ προσέχοντος, φασὶν εἰς τὴν	φυλακὴν	δύο ξίφη παρενέγκαντα λάθρᾳ δοῦναι
[4, 46]	ἐπιβουλὴν εἰς ἐλευθέραν αὐτὴν ἀποθέσθαι	φυλακήν·	τὴν δὲ Μήδειαν διαδρᾶσαν καταφυγεῖν
[4, 82]	δὲ τελευταῖον μυθολογοῦσιν αὐτὸν εἰς	Θρᾴκην	παραβαλόντα πρὸς Διόνυσον μετασχεῖν τῶν
[4, 49]	ἐκ τῆς Τρῳάδος ἀναχθέντας εἰς	Σαμοθρᾴκην	κομισθῆναι, καὶ τοῖς μεγάλοις θεοῖς
[4, 42]	παραλλάξαντας τόν τε Ἄθω καὶ	Σαμοθρᾴκην,	χειμῶνι περιπεσεῖν, καὶ προσενεχθῆναι τῆς
[4, 58]	Δώρου τὴν πατρῴαν τῆς χώρας	παρακαταθήκην	ἀπαιτήσαντας μετὰ Δωριέων κατοικῆσαι. Τληπόλεμον
[4, 36]	οὗτος μὲν οὖν ταύτην τὴν	ὑποθήκην	δοὺς τῇ Δηιανείρᾳ παραχρῆμα ἐξέπνευσεν.
[4, 66]	Καδμεῖοι κατὰ τὴν τοῦ μάντεως	ὑποθήκην	ἐξέλιπον τὴν πόλιν, καὶ νυκτὸς
[4, 68]	ἀφ´ ἑαυτοῦ Σαλμωνίαν. γήμας δ´	Ἀλκιδίκην	τὴν Ἀλέου ἐγέννησε θυγατέρα τὴν
[4, 3]	Θρᾷκας ἀπομνημονεύοντας τῆς κατὰ τὴν	Ἰνδικὴν	στρατείας καταδεῖξαι τὰς τριετηρίδας θυσίας
[4, 3]	προσαγορεῦσαι. ~στρατεύσαντα δ´ εἰς τὴν	Ἰνδικὴν	τριετεῖ χρόνῳ τὴν ἐπάνοδον εἰς
[4, 9]	γεννῆσαι, ἔπειτα τούτῳ τὴν Πέλοπος	Εὐρυδίκην	συνοικήσασαν Ἀλκμήνην τεκνῶσαι, καὶ ταύτῃ
[4, 65]	δ´ αὐτοῦ πρῶτον καταγαγεῖν τὸν	Πολυνείκην,	ἄγγελον εἰς τὰς Θήβας ἀποστεῖλαι
[4, 64]	δύο μὲν υἱοὺς Ἐτεοκλέα καὶ	Πολυνείκην,	δύο δὲ θυγατέρας Ἀντιγόνην καὶ
[4, 65]	Σχοινέως. τοὺς δὲ περὶ τὸν	Πολυνείκην	ἐπιβαλέσθαι πείθειν Ἀμφιάραον τὸν μάντιν
[4, 65]	δὲ περὶ τὸν Ἄδραστον καὶ	Πολυνείκην	καὶ Τυδέα προσλαβόμενοι τέτταρας ἡγεμόνας,
[4, 65]	παραδιδόναι τὴν βασιλείαν. τὸν δὲ	Πολυνείκην	κατὰ τὰς ὁμολογίας ἀπαιτεῖν τὴν
[4, 65]	καὶ διὰ τοῦτο μὴ συγχωροῦντος,	Πολυνείκην	φασὶ τὸν χρυσοῦν ὅρμον, ὃν
[4, 73]	καὶ λαβὼν συνεργὸν πρὸς τὴν	νίκην,	ἔφθασε παραγενόμενος ἐπὶ τὸν Ἰσθμὸν
[4, 14]	τὰς τέχνας, τῆς μὲν πρὸς	εἰρηνικὴν	ἀπόλαυσιν καὶ τέρψιν, τοῦ δὲ
[4, 2]	ἢ μὴ ἀνακάμπτειν εἰς τὴν	Φοινίκην.	ἐπελθόντα δὲ πολλὴν χώραν, καὶ
[4, 55]	ἣν βούλοιτο χώραν, εἰς τὴν	Φοινίκην	κομισθῆναι. ἐντεῦθεν δ´ εἰς τοὺς
[4, 76]	ἐζήλωσε τά τε περὶ τὴν	τεκτονικὴν	τέχνην καὶ τὴν τῶν ἀγαλμάτων
[4, 76]	εὔχρηστον εὑρηκέναι μέγα πρὸς τὴν	τεκτονικὴν	τέχνην. ὁμοίως δὲ καὶ τὸν
[4, 71]	καὶ ἀγχινοίᾳ διενεγκόντα ζηλῶσαι τὴν	ἰατρικὴν	ἐπιστήμην, καὶ πολλὰ τῶν συντεινόντων
[4, 7]	τὰς οἰκείας διαθέσεις τῶν περὶ	μουσικὴν	ἐπιτηδευμάτων, οἷον ποιητικήν, μελῳδίαν, ὀρχήσεις
[4, 54]	ἀεὶ μᾶλλον τοῦ χρόνου τὴν	φυσικὴν	εὐπρέπειαν ἀφαιρουμένου, λέγεται τὸν Ἰάσονα
[4, 44]	μεγέθει τῶν ἀδικημάτων ὑπέρθοιντο τὴν	φυσικὴν	τῶν γονέων εἰς τέκνα φιλοστοργίαν.
[4, 7]	τῶν περὶ μουσικὴν ἐπιτηδευμάτων, οἷον	ποιητικήν,	μελῳδίαν, ὀρχήσεις καὶ χορείας, ἀστρολογίαν
[4, 19]	δύναμιν καὶ καταντήσας εἰς τὴν	Κελτικὴν	καὶ πᾶσαν ἐπελθὼν κατέλυσε μὲν
[4, 66]	τῷ θεῷ. αὕτη δὲ τὴν	μαντικὴν	οὐχ ἧττον τοῦ πατρὸς εἰδυῖα,
[4, 61]	μέλασιν ἱστίοις καταπλεῖν εἰς τὴν	Ἀττικήν.	Αἰγέα δὲ θεασάμενον τὸν κατάπλουν,
[4, 76]	εἰς ἕνα τῶν κατὰ τὴν	Ἀττικὴν	δήμων, ἐν ᾧ τοὺς κατοικοῦντας
[4, 28]	Εὐρώπης ἐπελθοῦσαι κατήντησαν εἰς τὴν	Ἀττικήν,	καὶ κατεστρατοπέδευσαν ὅπου νῦν ἐστι
[4, 61]	τῶν κακῶν οἱ κατὰ τὴν	Ἀττικήν,	καὶ ὁ Μίνως πολεμῶν ἐπαύσατο
[4, 61]	λιμόν. ταχὺ δὲ περὶ τὴν	Ἀττικὴν	καὶ τὴν Ἑλλάδα γενομένων αὐχμῶν
[4, 61]	ὁ Μίνως ἦλθεν εἰς τὴν	Ἀττικὴν	μετὰ μεγάλου στόλου, καὶ τοὺς
[4, 79]	ἐπ´ αὐτήν. παρασκευασάμενος δὲ δύναμιν	ναυτικὴν	ἀξιόλογον ἐξέπλευσεν ἐκ τῆς Κρήτης,
[4, 60]	υἱὸν ἀναγράφουσιν. οὗτος πρῶτος Ἑλλήνων	ναυτικὴν	δύναμιν ἀξιόλογον συστησάμενος ἐθαλαττοκράτησε. γήμας
[4, 61]	καὶ δόξαντα τεθνηκέναι τὸν υἱόν,	ἡρωικὴν	ἅμα πρᾶξιν καὶ συμφορὰν ἐπιτελέσασθαι·
[4, 21]	τε τὴν ῥώμην καὶ τὴν	ἀλκὴν	τῶν γιγάντων, φασὶ τὸν Ἡρακλέα,
[4, 13]	ἡ πρᾶξις προσεδεῖτο. διόπερ κατασκευάσας	χαλκῆν	πλαταγήν, καὶ διὰ ταύτης ἐξαίσιον
[4, 9]	χάριν. διὸ καὶ βουλόμενον τὴν	ἐπιπλοκὴν	νόμιμον ποιήσασθαι βιάσασθαι μὲν μὴ
[4, 35]	ποταμοῦ ταύρῳ, κατὰ δὲ τὴν	συμπλοκὴν	θάτερον τῶν κεράτων κλάσαντα δωρήσασθαι
[4, 45]	υἱὸν Αἰγιαλέα. καὶ τὴν μὲν	Κίρκην	εἰς φαρμάκων παντοδαπῶν ἐπίνοιαν ἐκτραπεῖσαν
[4, 45]	συνοικήσασαν Αἰήτῃ γεννῆσαι δύο θυγατέρας,	Κίρκην	τε καὶ Μήδειαν, ἔτι δ´
[4, 54]	νύμφῃ φαρμάκοις κεχριμένα, τὴν δὲ	Γλαύκην	δεξαμένην καὶ τῷ σώματι περιθεμένην
[4, 72]	τοῦ βασιλέως τῶν Σαλαμινίων θυγατέρα	Γλαύκην	ἐβασίλευσε τῆς νήσου. τῆς δὲ
[4, 54]	Ἰάσονα ταχέως ἐκπηδῆσαι, τὴν δὲ	Γλαύκην	καὶ τὸν Κρέοντα τοῦ πυρὸς
[4, 41]	δ´ ὑπάρχειν ἐνδοξοτάτους Κάστορα καὶ	Πολυδεύκην,	ἔτι δ´ Ἡρακλέα καὶ Τελαμῶνα,
[4, 45]	τοῖς ξένοις τροφαῖς. ἐμπειρίαν δὲ	μεγάλην	ἐν τούτοις ἔχουσαν πρῶτον μὲν
[4, 76]	ἕτερά τινα φιλοτεχνήματα, δόξαν ἀπηνέγκατο	μεγάλην.	ὁ δὲ Δαίδαλος φθονήσας τῷ
[4, 7]	οὐράνιον· Καλλιόπην δ´ ἀπὸ τοῦ	καλὴν	ὄπα προΐεσθαι, τοῦτο δ´ ἐστὶ
[4, 23]	τόποις, προεκαλέσατο αὐτὸν Ἔρυξ εἰς	πάλην,	υἱὸς {μὲν} ὢν Ἀφροδίτης καὶ
[4, 4]	διαδεδέσθαι λέγουσιν αὐτὸν μίτρᾳ τὴν	κεφαλήν,	ἀφ´ ἧς αἰτίας καὶ μιτρηφόρον
[4, 22]	θεοῦ καταφρονήσαντα εἰπεῖν ὅτι τὴν	κεφαλὴν	τοῦ θηρίου ἑαυτῷ ἀνατίθησι, καὶ
[4, 22]	δεσμοῦ λυθέντος αὐτομάτως πεσεῖν τὴν	κεψαλὴν	ἐπὶ τὸν κοιμώμενον καὶ διαφθεῖραι.
[4, 2]	ποιεῖσθαι τὴν συνουσίαν· τὴν δὲ	Σεμέλην	ἔγκυον οὖσαν καὶ τὸ μέγεθος
[4, 25]	ἐκεῖνον μυθολογοῦσιν ἀναγαγεῖν τὴν μητέρα	Σεμέλην	ἐξ ᾅδου, καὶ μεταδόντα τῆς
[4, 2]	Ἀφροδίτης, γεννῆσαι δ´ ἐξ αὐτῆς	Σεμέλην	καὶ Ἰνὼ καὶ Αὐτονόην καὶ
[4, 69]	Δία εἴδωλον ποιήσαντα τῆς Ἥρας	νεφέλην	ἐξαποστεῖλαι, τὸν δὲ Ἰξίονα τῇ
[4, 9]	τὴν ἡλικίαν βιαιότερον ἐπισπασαμένου τὴν	θηλήν,	ἡ μὲν Ἥρα διαλγήσασα τὸ
[4, 9]	συνέπεισε τὴν Ἥραν ὑποσχεῖν τὴν	θηλήν.	τοῦ δὲ παιδὸς ὑπὲρ τὴν
[4, 77]	τὸν οὖν Δαίδαλον πυθόμενον τὴν	ἀπειλὴν	τοῦ Μίνωος διὰ τὴν κατασκευὴν
[4, 35]	Ἀχελῷον ποταμὸν ἀπέστρεψε, καὶ ῥύσιν	ἄλλην	κατασκευάσας ἀπέλαβε χώραν πολλὴν καὶ
[4, 47]	πρῴρας ἐχούσης κριοῦ, καὶ τὴν	Ἕλλην	δυσφοροῦσαν ἐπὶ τῇ ναυτίᾳ, καὶ
[4, 47]	μητρυιᾶς ἐπιβουλὰς ἀναλαβόντα τὴν ἀδελφὴν	Ἕλλην	φυγεῖν ἐκ τῆς Ἑλλάδος. περαιουμένων
[4, 1]	τῶν ἀναγραφομένων ἀρχαιότης δυσεύρετος οὖσα	πολλὴν	ἀπορίαν παρέχεται τοῖς γράφουσιν, ἡ
[4, 17]	πληρωθῆναι πολλὴν μὲν ἀμπελόφυτον χώραν,	πολλὴν	δ´ ἐλαιοφόρον· καθόλου δὲ τὴν
[4, 56]	δυνάμεως ἐγκρατῆ γενόμενον τὸν Μῆδον	πολλὴν	ἐπελθεῖν τῆς ὑπὲρ τὸν Πόντον
[4, 84]	ἀγέλας παμπληθεῖς κεκτημένον, τούτων ποιεῖσθαι	πολλὴν	ἐπιμέλειαν· ἀφ´ ἧς αἰτίας βουκόλον
[4, 12]	ἐδόκει δὲ τὸ πρόσταγμα τοῦτο	πολλὴν	ἔχειν δυσχέρειαν· ἔδει γὰρ τὸν
[4, 5]	καὶ ταῖς τραγῳδίαις τέρψιν καὶ	πολλὴν	ἡδονὴν παρέχεσθαι τῷ θεῷ. καθόλου
[4, 35]	ῥύσιν ἄλλην κατασκευάσας ἀπέλαβε χώραν	πολλὴν	καὶ πάμφορον, ἀρδευομένην ὑπὸ τοῦ
[4, 17]	ταῖς τοὺς καρποὺς παρασκευαζούσαις πληρωθῆναι	πολλὴν	μὲν ἀμπελόφυτον χώραν, πολλὴν δ´
[4, 11]	ἀσύμφορον ἐφαίνετο καὶ ἀδύνατον. εἰς	πολλὴν	οὖν ἀμηχανίαν ἐμπίπτοντος αὐτοῦ, Ἥρα
[4, 28]	διὰ τῆς Θρᾴκης. τέλος δὲ	πολλὴν	τῆς Εὐρώπης ἐπελθοῦσαι κατήντησαν εἰς
[4, 18]	κύριοι κατέστησαν. ὁ δ´ Ἡρακλῆς	πολλὴν	τῆς Λιβύης ἐπελθὼν παρῆλθεν ἐπὶ
[4, 31]	πατάξας ἀπέκτεινεν· Ἰτώνων δὲ λεηλατούντων	πολλὴν	τῆς ὑπὸ Ὀμφάλῃ χώρας, τήν
[4, 2]	δὲ σχεδὸν ὅλην τὴν οἰκουμένην	πολλὴν	χώραν ἐξημερῶσαι, καὶ διὰ τοῦτο
[4, 2]	εἰς τὴν Φοινίκην. ἐπελθόντα δὲ	πολλὴν	χώραν, καὶ μὴ δυνάμενον ἀνευρεῖν,
[4, 10]	δὲ τῆς πράξεως γενομένης καθ´	ὅλην	τὴν Ἑλλάδα καὶ πάντων θαυμαζόντων
[4, 2]	τοὺς ἀνθρώπους. ἐπιόντα δὲ σχεδὸν	ὅλην	τὴν οἰκουμένην πολλὴν χώραν ἐξημερῶσαι,
[4, 17]	αὕτη κεῖται πρὸς τὰς ἐφ´	ὅλην	τὴν οἰκουμένην στρατείας. πρὸ δὲ
[4, 9]	Ἡρακλέα γεννῆσαι. τὴν μὲν οὖν	ὅλην	τοῦ γένους ῥίζαν ἀπ´ ἀμφοτέρων
[4, 40]	προαιρέσεις αὐτῶν. διὸ καὶ τὴν	ἐπιβολὴν	ἀνακοινωσάμενον τῷ βασιλεῖ ταχέως λαβεῖν
[4, 40]	διαλαμβάνοντα, παρασκευάσασθαι τὰ πρὸς τὴν	ἐπιβολήν.	~καὶ πρῶτον μὲν περὶ τὸ
[4, 46]	δηλώσαντας δ´ αὐτῇ τὴν ἑαυτῶν	ἐπιβολὴν	πάλιν παρ´ ἐκείνης μαθεῖν τὸν
[4, 64]	παρά τινος τὴν καθ´ ἑαυτὸν	ὑποβολήν,	ἐπεχείρησεν ἐπερωτῆσαι τὴν Πυθίαν περὶ
[4, 45]	τῆς ἰδίας ἐπιμελείας ἐξευροῦσαν μηδεμίαν	ὑπερβολὴν	ἀπολιπεῖν ἑτέρᾳ πρὸς ἐπίνοιαν φαρμακείας.
[4, 52]	μόνην δ´ Ἄλκηστιν δι´ εὐσεβείας	ὑπερβολὴν	ἀποσχέσθαι τοῦ γεννήσαντος. μετὰ δὲ
[4, 3]	δωρεᾶς κεχαρισμένης τοῖς ἀνθρώποις καθ´	ὑπερβολὴν	διά τε τὴν ἡδονὴν τὴν
[4, 14]	τολμήσαντος αὐτῷ συγκριθῆναι διὰ τὴν	ὑπερβολὴν	τῆς ἀρετῆς, καίπερ τῶν ἀθλημάτων
[4, 8]	τοὺς μὲν προγόνους διὰ τὴν	ὑπερβολὴν	τῆς ἀρετῆς ὁμολογουμένην αὐτῷ συγχωρῆσαι
[4, 71]	τῶν ἄλλων λειτουργιῶν διὰ τὴν	ὑπερβολὴν	τῆς ἐν τῷ θεραπεύειν εὐχρηστίας.
[4, 61]	τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν	ὑπερβολὴν	τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν,
[4, 9]	παιδοποιίαν ἀναλωθέντος χρόνου προσημῆναι τὴν	ὑπερβολὴν	τῆς τοῦ γεννηθησομένου ῥώμης. καθόλου
[4, 22]	τῇ χρόᾳ κυανοῦν διὰ τὴν	ὑπερβολὴν	τοῦ βάθους. μυθολογοῦσι δὲ τὸ
[4, 21]	γίγαντες γηγενεῖς γεγονέναι διὰ τὴν	ὑπερβολὴν	τοῦ κατὰ τὸ σῶμα μεγέθους.
[4, 8]	ἀνθρώπων θεωροῦσιν, ὥστε διὰ τὴν	ὑπερβολὴν	τοῦ μεγέθους τῶν ἔργων ἀπιστεῖσθαι
[4, 13]	χειρώσασθαι τὰ ζῷα διὰ τὴν	ὑπερβολὴν	τοῦ πλήθους, φιλοτέχνου δ´ ἐπινοίας
[4, 37]	Κλυτίον. λαβὼν δὲ καὶ τὴν	Ἰόλην	αἰχμάλωτον ἀπῆλθε τῆς Εὐβοίας ἐπὶ
[4, 37]	τοὺς Εὐρύτου παῖδας, ὅτι τὴν	Ἰόλην	μνηστεύσας ἀπέτυχε· συναγωνιζομένων δ´ αὐτῷ
[4, 31]	τέκνων γένεσιν ἀνύποπτον. διόπερ ἐμνήστευσεν	Ἰόλην	τὴν Εὐρύτου τοῦ δυναστεύσαντος Οἰχαλίας.
[4, 38]	πυθομένη τοῦ Λίχα τὴν πρὸς	Ἰόλην	φιλοστοργίαν καὶ βουλομένη πλέον ἑαυτὴν
[4, 82]	κατὰ τὴν τοῦ σειρίου ἄστρου	ἐπιτολήν,	καθ´ ἣν συνέβαινε πνεῖν τοὺς
[4, 11]	χειρωσάμενος τὸ ζῷον εἰς τὴν	χολὴν	ἀπέβαπτε τὰς ἀκίδας, ἵνα τὸ
[4, 65]	καὶ τῶν ἄλλων ἡγεμόνων ἀπολομένων	πλὴν	Ἀδράστου, καὶ πολλῶν στρατιωτῶν πεσόντων,
[4, 13]	τινὲς δὲ συνεχεῖ διωγμῷ καταπονῆσαι·	πλὴν	ἄνευ βίας καὶ κινδύνων διὰ
[4, 54]	αὐτὸν εἰς τὰς μεγίστας συμφοράς·	πλὴν	γὰρ ἑνὸς τοῦ διαφυγόντος τοὺς
[4, 31]	μετὰ τῶν υἱῶν ἔλαβε πάντας	πλὴν	Νέστορος τοῦ νεωτάτου συγκαταινοῦντας μὴ
[4, 44]	δὲ τοὺς παλαιοὺς μύθους οὐχ	ἁπλῆν	οὐδὲ συμπεφωνημένην ἱστορίαν ἔχειν συμβέβηκε·
[4, 76]	τὴν ἐν τοῖς ἔργοις ξυλίνην	ὕλην,	ἔδοξεν εὔχρηστον εὑρηκέναι μέγα πρὸς
[4, 33]	καταβαρουμένη παρῆλθεν εἰς τὴν πλησίον	ὕλην	ὡς ἐπί τινα χρείαν ἀναγκαίαν·
[4, 13]	Ἀλφειὸν καλούμενον ποταμὸν ἐπὶ τὴν	αὐλήν,	καὶ διὰ τοῦ ῥεύματος ἐκκαθάρας
[4, 13]	ἔλαβε παρ´ Εὐρυσθέως πρόσταγμα τὴν	αὐλὴν	τὴν Αὐγέου καθᾶραι μηδενὸς βοηθοῦντος·
[4, 46]	ὑποπτεύσαντα τὴν ἐκ τῆς θυγατρὸς	ἐπιβουλὴν	εἰς ἐλευθέραν αὐτὴν ἀποθέσθαι φυλακήν·
[4, 63]	παρθένον οὖσαν, καὶ μετ´ αὐτῆς	δούλην	τὴν μητέρα Θησέως Αἴθραν. ~Ἡμεῖς
[4, 24]	ἐγχώριοι τούτοις ἀκολούθως τὴν μὲν	πύλην,	πρὸς ᾗ τὰς ἀπαντήσεις καὶ
[4, 65]	θυγατέρας αὐτοῖς, Ἀργείαν μὲν Πολυνείκει,	Δηιπύλην	δὲ Τυδεῖ. εὐδοκιμούντων δὲ τῶν
[4, 65]	ἐπέτρεπον κρῖναι περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων	Ἐριφύλην,	γυναῖκα μὲν οὖσαν Ἀμφιαράου, ἀδελφὴν
[4, 65]	τὴν ἑαυτοῦ τελευτὴν ἀνελεῖν τὴν	Ἐριφύλην.	οὗτος μὲν οὖν ὕστερον κατὰ
[4, 66]	πέπλον, ἀμφότερα ταῦτα προσδέξασθαι τὴν	Ἐριφύλην,	τὸν μὲν ὅρμον παρὰ Πολυνείκους
[4, 79]	Θήρωνος δυναστεύοντος τῶν Ἀκραγαντίνων. οὐ	μὴν	ἀλλ´ οἱ κατὰ τὴν Σικελίαν
[4, 44]	ποιηταῖς καὶ συγγραφεῦσι συγκρίνωμεν. οὐ	μὴν	ἀλλὰ καὶ τοὺς Φινείδας λέγεται
[4, 43]	τὴν τῶν Διοσκόρων ἐπιφάνειαν. οὐ	μὴν	ἀλλὰ τότε λήξαντος τοῦ χειμῶνος
[4, 71]	ἀγχινοίᾳ διενεγκόντα ζηλῶσαι τὴν ἰατρικὴν	ἐπιστήμην,	καὶ πολλὰ τῶν συντεινόντων πρὸς
[4, 50]	κατὰ τὴν Θετταλίαν, φασὶ προσπεσεῖν	φήμην	ὅτι πάντες οἱ μετὰ Ἰάσονος
[4, 83]	τὴν ἀπὸ τοῦ τεκνωθέντος υἱοῦ	τιμὴν	ἀγαπῆσαι περιττότερον τὴν πόλιν· διόπερ
[4, 31]	εἰ πραθεὶς δικαίως τὴν ἑαυτοῦ	τιμὴν	ἀποδοίη τοῖς Ἰφίτου παισίν, ἀναγκαζόμενος
[4, 39]	ἐκβληθέντος· ἄτοπον οὖν εἶναι προσδέξασθαι	τιμὴν	ἑτέρῳ θεῷ φέρουσαν ἀτιμίαν. Περὶ
[4, 8]	ἐπισημασίαις συναύξομεν τὴν τοῦ θεοῦ	τιμήν.	καὶ γὰρ ἄτοπον Ἡρακλέα μὲν
[4, 31]	Λυδῶν ὀνομαζομένων. καὶ τὴν μὲν	τιμὴν	ὁ ἀποδόμενος τὸν Ἡρακλέα τοῖς
[4, 39]	δώδεκα θεοὺς μὴ προσδέξασθαι τὴν	τιμὴν	ταύτην· ἀδύνατον γὰρ ἦν τοῦτον
[4, 69]	τῶν τόπων τούτων, γήμας δὲ	Ὀρσινόμην	τὴν Εὐρυνόμου ἐγέννησεν υἱοὺς δύο,
[4, 53]	γάμον Ἀδμήτῳ τῷ Φέρητος Θετταλῷ,	Ἀμφινόμην	δὲ Ἀνδραίμονι Λεοντέως ἀδελφῷ, Εὐάδνην
[4, 50]	παῖδα τὴν ἡλικίαν ὄντα, φονεῦσαι.	Ἀμφινόμην	δὲ τὴν μητέρα μέλλουσαν ἀναιρεῖσθαί
[4, 47]	φασιν οἱ μὲν ἐπὶ νεὼς	προτομὴν	ἐπὶ τῆς πρῴρας ἐχούσης κριοῦ,
[4, 31]	πόλιν, ἐξ ἧς ἐποιοῦντο τὴν	ὁρμήν,	ἐκπορθήσας ἐξηνδραποδίσατο καὶ κατέσκαψεν. ἡ
[4, 17]	κεκρικὼς ἐκ ταύτης ποιεῖσθαι τὴν	ὁρμήν·	σφόδρα γὰρ εὐφυῶς ἡ νῆσος
[4, 21]	γενομένης μάχης κατά τε τὴν	ῥώμην	καὶ τὴν ἀλκὴν τῶν γιγάντων,
[4, 21]	τῶν καιρῶν διαμένει κατὰ τὴν	Ῥώμην.	τῶν γὰρ νῦν εὐγενῶν ἀνδρῶν
[4, 79]	καὶ καταπολεμήσαντές τινας τῶν περιοίκων	ἱκανὴν	κατεκτήσαντο χώραν. ἀεὶ δὲ μᾶλλον
[4, 23]	θεαῖς μεγαλοπρεπῶς καὶ εἰς τὴν	Κυάνην	τὸν καλλιστεύοντα τῶν ταύρων καθαγίσας
[4, 61]	τὴν πατρίδα καὶ κλέψας τὴν	Ἀριάδνην	ἔλαθεν ἐκπλεύσας νυκτός, καὶ κατῆρεν
[4, 60]	καὶ Κατρέα καὶ Ἀνδρόγεων καὶ	Ἀριάδνην,	καὶ ἕτερα τέκνα ἔσχε πλείονα
[4, 53]	Ἀμφινόμην δὲ Ἀνδραίμονι Λεοντέως ἀδελφῷ,	Εὐάδνην	δὲ Κάνῃ τῷ Κεφάλου, Φωκέων
[4, 63]	ταύτην μὲν κατασκάψαι, τὴν δ´	Ἑλένην	ἀπαγαγεῖν εἰς Λακεδαίμονα παρθένον οὖσαν,
[4, 63]	περί τε τῆς κατὰ τὴν	Ἑλένην	ἁρπαγῆς καὶ τῆς μνηστείας Φερσεφόνης
[4, 63]	ἁρπάσαι τὴν Λήδας καὶ Διὸς	Ἑλένην,	δεκαετῆ μὲν τὴν ἡλικίαν οὖσαν,
[4, 63]	φοβηθεὶς ὁ Θησεὺς ὑπεξέθετο τὴν	Ἑλένην	εἰς Ἄφιδναν, μίαν τῶν Ἀττικῶν
[4, 63]	καιρὸν εὔθετον λαβόντες, ἥρπασαν τὴν	Ἑλένην	κοινῇ καὶ ἀπήγαγον εἰς τὰς
[4, 63]	τὸν μὲν λαχόντα γῆμαι τὴν	Ἑλένην,	τῷ δ´ ἑτέρῳ συμπρᾶξαι περὶ
[4, 6]	τὸ δὲ αἰδοῖον μόνον οὐ	δυναμένην	ἀνευρεῖν καταδεῖξαι τιμᾶν ὡς θεὸν
[4, 2]	διδάξαι τοὺς χώραν ἔχοντας μὴ	δυναμένην	ἐπιδέχεσθαι τὴν τῆς ἀμπέλου φυτείαν.
[4, 54]	φαρμάκοις κεχριμένα, τὴν δὲ Γλαύκην	δεξαμένην	καὶ τῷ σώματι περιθεμένην αὐτήν
[4, 45]	μετὰ δὲ ταῦτα τὴν βασιλείαν	διαδεξαμένην	πολλὰ κατὰ τῶν ἀρχομένων ὠμὰ
[4, 50]	τὴν ἑστίαν τοῦ βασιλέως καὶ	καταρασαμένην	παθεῖν αὐτὸν ἄξια τῶν ἀσεβημάτων,
[4, 52]	σῶμα κατακόπτειν ἢ καθέψειν ἀποστῆναι,	προσποιησαμένην	δὲ δεῖν πρότερον εὐχὰς ποιήσασθαι
[4, 28]	συνέβη δὲ καὶ τὴν Ἀντιόπην	συναγωνισαμένην	τἀνδρὶ Θησεῖ, καὶ κατὰ τὴν
[4, 52]	καθεψῆσαι, καὶ διά τινων φαρμάκων	παρακρουσαμένην	ἐξελεῖν ἐκ τοῦ λέβητος ἀρνὸς
[4, 45]	τὴν βασιλείαν, ἔπειτ´ Ἀρτέμιδος ἱερὸν	ἱδρυσαμένην	καὶ τοὺς καταπλέοντας ξένους θύεσθαι
[4, 51]	οἰκίσκον τινὰ συγκλείσασαν ἑαυτὴν καὶ	περινιψαμένην	τὸ σῶμα πᾶν ἀποκλύσασθαι τὰς
[4, 6]	τὴν τοῦ σώματος φύσιν ἔχοντα	μεμιγμένην	ἐξ ἀνδρὸς καὶ γυναικός· καὶ
[4, 42]	ἀπόβασιν ποιησαμένων, εὑρεθῆναί φασι παρθένον	δεδεμένην	παρὰ τὸν αἰγιαλὸν διὰ τοιαύτας
[4, 54]	Γλαύκην δεξαμένην καὶ τῷ σώματι	περιθεμένην	αὐτήν τε συμφορᾷ περιπεσεῖν καὶ
[4, 56]	θεῶν παρουσίαν ἐκ τοῦ ὠκεανοῦ	γεγενημένην.	εἶναι δὲ καὶ τὴν παρὰ
[4, 9]	τὸν εἰρημένον τρόπον. τὴν δὲ	γεγενημένην	περὶ αὐτὸν ἀρετὴν οὐκ ἐν
[4, 84]	στερηθῆναι τῆς ὁράσεως κατὰ τὴν	γεγενημένην	ὑπὸ τῆς Νύμφης πρόρρησιν. ~Καὶ
[4, 44]	παλαιοὺς μύθους οὐχ ἁπλῆν οὐδὲ	συμπεφωνημένην	ἱστορίαν ἔχειν συμβέβηκε· διόπερ οὐ
[4, 66]	χρησμὸν παρ´ Ἀπόλλωνος πολεμεῖν τὴν	προειρημένην	πόλιν στρατηγὸν ἔχοντας Ἀλκμαίωνα τὸν
[4, 74]	τέκνα τῆς Νιόβης, συνέβη τὴν	προειρημένην	ὑφ´ ἕνα καιρὸν ὀξέως ἅμα
[4, 83]	καὶ πόλιν ἀξιόλογον ὁμώνυμον αὑτῷ,	κειμένην	ἐπί τινος ὑψηλοῦ τόπου· κατὰ
[4, 46]	μηδὲν τῶν ἀνηκόντων εἰς τὴν	ὑποκειμένην	ἱστορίαν ἀγνοῆται. ~Φρίξον τὸν Ἀθάμαντος
[4, 50]	δὲ νυκτὸς πυρί, πρὸς τὴν	ὑπερκειμένην	τῆς θαλάττης σκοπήν. ~αὐτὴν δὲ
[4, 54]	δύο διδύμους Θετταλόν τε καὶ	Ἀλκιμένην,	τὸν δὲ τρίτον πολὺ νεώτερον
[4, 45]	τὸν ὠκεανόν, καὶ νῆσον ἔρημον	καταλαβομένην	ἐνταῦθα μετὰ τῶν συμφυγουσῶν γυναικῶν
[4, 39]	ἐπὶ κλίνην καὶ τὸν Ἡρακλέα	προσλαβομένην	πρὸς τὸ σῶμα διὰ τῶν
[4, 56]	καταπλεύσαντας αὐτοὺς εἰς νῆσον τὴν	ὀνομαζομένην	Αἰθάλειαν τὸν ἐν αὐτῇ λιμένα,
[4, 85]	καὶ τὸν λιμένα προσχώσαντα τὴν	ὀνομαζομένην	Ἀκτὴν ποιῆσαι. ἐπεὶ δὲ τῆς
[4, 67]	κατέσχε, καὶ πόλιν ἔκτισε τὴν	ὀνομαζομένην	{ἀπ´ αὐτοῦ} Λιπάραν· Βοιωτὸς δὲ
[4, 21]	ἐστιν ἔχουσα λιθίνην κλίμακα τὴν	ὀνομαζομένην	ἀπ´ ἐκείνου Κακίαν, οὖσαν πλησίον
[4, 72]	νῆσον τὴν ἀπ´ ἐκείνης Κόρκυραν	ὀνομαζομένην·	ἐκ ταύτης δὲ καὶ Ποσειδῶνος
[4, 18]	ἔκτισε θαυμαστὴν τῷ μεγέθει, τὴν	ὀνομαζομένην	Ἑκατόμπυλον, ᾗ ἔθετο τὴν προσηγορίαν
[4, 16]	καὶ ταύτης, τετάρτην ἐχειρώσατο τὴν	ὀνομαζομένην	Ἐρίβοιαν. αὕτη δὲ διὰ τὴν
[4, 27]	οὖν Ἕσπερον θυγατέρα γεννήσαντα τὴν	ὀνομαζομένην	Ἑσπερίδα συνοικίσαι τἀδελφῷ, ἀφ´ ἧς
[4, 78]	τῆς Μεγαρίδος φιλοτέχνως ἐποίησε τὴν	ὀνομαζομένην	κολυμβήθραν, ἐξ ἧς μέγας ποταμὸς
[4, 22]	κατεσκεύασεν ἔργα περὶ τὴν Ἄορνον	ὀνομαζομένην	λίμνην, ἱερὰν δὲ Φερσεφόνης νομιζομένην.
[4, 74]	τῆς Ἀσίας περὶ τὴν νῦν	ὀνομαζομένην	Παφλαγονίαν. διὰ δὲ τὴν ἀπὸ
[4, 68]	γυναικὸς Ἀλκιδίκης ἀποθανούσης ἐπέγημε τὴν	ὀνομαζομένην	Σιδηρώ· αὕτη δὲ χαλεπῶς διετέθη
[4, 59]	κρημνῶν εἰς θάλατταν κατὰ τὴν	ὀνομαζομένην	Χελώνην. ἀνεῖλε δὲ καὶ περὶ
[4, 27]	Ἑσπερίδων. κατὰ γὰρ τὴν Ἑσπερῖτιν	ὀνομαζομένην	χώραν φασὶν ἀδελφοὺς δύο γενέσθαι
[4, 22]	ὀνομαζομένην λίμνην, ἱερὰν δὲ Φερσεφόνης	νομιζομένην.	κεῖται μὲν οὖν ἡ λίμνη
[4, 12]	κατ´ ἰδίαν ἐμίσησε, τὴν δ´	ὑβριζομένην	ἐλεῶν ἐπιεικείᾳ διαφέρειν ὑπελάμβανεν. ἴδιον
[4, 53]	δὲ τὴν παρὰ τοῖς Ἀργοναύταις	γενομένην	ἀποδοχὴν αὐτοῦ κατὰ τὴν στρατείαν
[4, 31]	διὰ τὴν ἐκ τῆς Μεγάρας	γενομένην	ἀτυχίαν εὐλαβηθείς, ἀπεκρίθη βουλεύσεσθαι περὶ
[4, 83]	τὴν περὶ τὸ ἱερὸν τοῦτο	γενομένην	δόξαν· τὰ μὲν γὰρ ἄλλα
[4, 57]	οἰκεῖον ἂν εἴη κατὰ τὴν	γενομένην	ἐπαγγελίαν ἀναγράψαι τὰς τῶν υἱῶν
[4, 48]	Ταύρων ἀπαγγειλάντων τῷ βασιλεῖ τὴν	γενομένην	ἐπίθεσιν, φασὶ τὸν Αἰήτην μετὰ
[4, 45]	δ´ εἰς φαρμάκων θανασίμων συνθέσεις	γενομένην	τὸ καλούμενον ἀκόνιτον ἐξευρεῖν, καὶ
[4, 36]	ἐξέπνευσεν. ἡ δὲ κατὰ τὴν	γενομένην	ὑπὸ τοῦ Νέσσου παραγγελίαν εἰς
[4, 64]	χρόνον μυθολογοῦσι σφίγγα, δίμορφον θηρίον,	παραγενομένην	εἰς τὰς Θήβας αἴνιγμα προτιθέναι
[4, 54]	βασιλέως θυγατέρα. τὴν δὲ Μήδειαν	ἐξελαυνομένην	ἐκ τῆς πόλεως, καὶ μίαν
[4, 7]	τοὺς διὰ τῶν ποιημάτων ἐγκωμιαζομένους,	Μελπομένην	δ´ ἀπὸ τῆς μελῳδίας, δι´
[4, 82]	τὴν εἰς Κέων νῆσον μετάβασιν	ἐσομένην	αὐτοῦ καὶ τὰς ἐσομένας παρὰ
[4, 35]	χώραν τὴν ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ	ἀρδευομένην	καὶ τὸ πλῆθος τῶν καρποφορούντων
[4, 35]	ἀπέλαβε χώραν πολλὴν καὶ πάμφορον,	ἀρδευομένην	ὑπὸ τοῦ προειρημένου ῥείθρου. διὸ
[4, 43]	Θρᾴκης εἰς τὴν ὑπὸ Φινέως	βασιλευομένην	χώραν, περιπεσεῖν δὲ δυσὶ νεανίσκοις
[4, 61]	μὲν Δίαν, νῦν δὲ Νάξον	προσαγορευομένην.	καθ´ ὃν δὴ χρόνον μυθολογοῦσι
[4, 15]	ἐλάμβανον οὐ τὴν ἐκ γῆς	φυομένην,	ἀλλὰ τὰ τῶν ξένων μέλη
[4, 52]	Κολχίδι διαλέκτῳ κατευχήν τινα μακρὰν	διερχομένην	ἐγχρονίζειν, ἀναστροφὴν διδοῦσαν τοῖς μέλλουσι
[4, 51]	δὲ τελευταῖον ἀναλαβοῦσαν τὴν θεὸν	διεσκευασμένην	καταπληκτικῶς εἰς ὄχλων δεισιδαιμονίαν, εἰς
[4, 13]	αὕτη δ´ ἐκ πολλῶν χρόνων	ἠθροισμένην	κόπρον εἶχεν ἄπλατον, ἣν ὕβρεως
[4, 83]	πολλῆς ἱλαρότητος, μόνως οὕτω νομίζοντες	κεχαρισμένην	τῇ θεῷ ποιήσειν τὴν ἑαυτῶν
[4, 42]	τῆς συγγενείας προκρίνασαν, ἀλλὰ καὶ	φοβουμένην	μὴ πάλιν φανέντος κήτους πρὸς
[4, 42]	λέγεται τὸν Ποσειδῶνα διὰ τὴν	μυθολογουμένην	τῶν Τρωικῶν τειχῶν κατασκευὴν μηνίσαντα
[4, 8]	διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἀρετῆς	ὁμολογουμένην	αὐτῷ συγχωρῆσαι τὴν ἀθανασίαν, ἡμᾶς
[4, 81]	παρακεχωρήκασι τῆς ἐν τούτοις ἁμίλλης,	ὁμολογουμένην	καὶ δικαίαν ὀργὴν ἔσχε πρὸς
[4, 1]	οἴνου χρήσεως τοῖς κατὰ τὴν	οἰκουμένην	ἀνθρώποις. ἡμεῖς δὲ τὰ κατὰ
[4, 39]	ταῦτα καὶ τοὺς κατὰ τὴν	οἰκουμένην	ἀνθρώπους ἅπαντας ὡς θεὸν τιμᾶν
[4, 53]	συστήσασθαι καὶ πᾶσαν ἐπελθεῖν τὴν	οἰκουμένην	εὐεργετοῦντα τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων·
[4, 1]	δὲ μυθολογοῦσιν ἐπελθεῖν ἅπασαν τὴν	οἰκουμένην,	εὑρετὴν γενόμενον τοῦ οἴνου, καὶ
[4, 17]	διεβεβόητο γὰρ κατὰ πᾶσαν τὴν	οἰκουμένην	ὅτι Χρυσάωρ ὁ λαβὼν ἀπὸ
[4, 2]	ἐπιόντα δὲ σχεδὸν ὅλην τὴν	οἰκουμένην	πολλὴν χώραν ἐξημερῶσαι, καὶ διὰ
[4, 17]	πρὸς τὰς ἐφ´ ὅλην τὴν	οἰκουμένην	στρατείας. πρὸ δὲ τῆς ἀναγωγῆς
[4, 8]	τοῖς ἰδίοις πόνοις ἐξημερῶσαι τὴν	οἰκουμένην,	τοὺς δ´ ἀνθρώπους ἐπιλαθομένους τῆς
[4, 3]	καὶ ἄλλους κατὰ πᾶσαν τὴν	οἰκουμένην	τοὺς δοκοῦντας ἀσεβεῖν, ἐπιφανεστάτους δὲ
[4, 79]	εἰς τὴν ἀπ´ ἐκείνου Μινῴαν	καλουμένην.	ἀποβιβάσας δὲ τὴν δύναμιν καὶ
[4, 22]	θάλατταν κατασκευάσαι, τὴν ἀπ´ ἐκείνου	καλουμένην	Ἡρακλείαν. Ταῦτα μὲν οὖν ἔπραξε
[4, 37]	τοῖς Δωριεῦσι τοῖς τὴν Ἑστιαιῶτιν	καλουμένην	οἰκοῦσιν, ὧν ἐβασίλευεν Αἰγίμιος, καὶ
[4, 67]	μὲν Αἰολίδα, νῦν δὲ Θετταλίαν	καλουμένην,	τοὺς μεθ´ ἑαυτοῦ Βοιωτοὺς ὠνόμασε.
[4, 39]	ἐνδυμάτων ἀφεῖναι πρὸς τὴν γῆν,	μιμουμένην	τὴν ἀληθινὴν γένεσιν· ὅπερ μέχρι
[4, 64]	τὸν δ´ Οἰδίπουν γήμαντα τὴν	ἀγνοουμένην	ὑφ´ ἑαυτοῦ μητέρα γεννῆσαι δύο
[4, 34]	δὲ μᾶλλον ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις	λυπουμένην	τὸ τέλος ἀγχόνῃ τὸν βίον
[4, 46]	γὰρ τοὺς καταπλέοντας τῶν ξένων	ἐξαιρουμένην	ἐκ τῶν κινδύνων, καὶ ποτὲ
[4, 55]	ἱστοροῦσιν ὑφ´ Ἱππότου τοῦ Κρέοντος	ἐξαιτουμένην	τυχεῖν κρίσεως καὶ τῶν ἐγκλημάτων
[4, 8]	πάντα διεξιόντας τὴν ἱστορίαν ποιεῖν	ἀπιστουμένην.	ἔνιοι γὰρ τῶν ἀναγινωσκόντων οὐ
[4, 51]	βασιλέως· ἀπεφαίνετο γὰρ ἐπὶ δρακόντων	ὀχουμένην	τὴν Ἄρτεμιν δι´ ἀέρος ὑπερπετασθῆναι
[4, 82]	τε αὐτὴν καὶ τὸ πρότερον	ἐξηγριωμένην	ἡμερῶσαι. γεννῆσαι δ´ ἐν αὐτῇ
[4, 61]	ἔχειν αὐτὴν ὡς γυναῖκα γαμετὴν	ἀγαπωμένην	διαφερόντως. μετὰ γοῦν τὴν τελευτὴν
[4, 34]	Θεστίου παῖδες συγκυνηγοῦντες ἠγανάκτησαν, ὅτι	ξένην	γυναῖκα προετίμησεν αὐτῶν, παραπέμψας τὴν
[4, 78]	καὶ παντελῶς ἐκ βίας ἀνάλωτον·	στενὴν	γὰρ καὶ σκολιὰν τὴν ἀνάβασιν
[4, 15]	δὲ ταῦτα τῶν περὶ τὴν	Παλλήνην	γιγάντων ἑλομένων τὸν πρὸς τοὺς
[4, 9]	προκρίναντα διὰ ταύτης παρακρούσασθαι τὴν	Ἀλκμήνην,	Ἀμφιτρύωνι κατὰ πᾶν ὁμοιωθέντα. διελθόντος
[4, 33]	Τίρυνθος αὐτόν τε καὶ τὴν	Ἀλκμήνην	καὶ Ἰφικλέα καὶ Ἰόλαον. διόπερ
[4, 9]	τούτῳ τὴν Πέλοπος Εὐρυδίκην συνοικήσασαν	Ἀλκμήνην	τεκνῶσαι, καὶ ταύτῃ Δία μιγέντα
[4, 64]	δύο δὲ θυγατέρας Ἀντιγόνην καὶ	Ἰσμήνην.	~τῶν δ´ υἱῶν ἀνδρωθέντων, καὶ
[4, 81]	κτίσαντα πόλιν ἀπ´ ἐκείνης ὀνομάσαι	Κυρήνην.	τὸν δ´ οὖν Ἀπόλλω κατὰ
[4, 68]	μετὰ τῶν συνακολουθησάντων παραγενόμενος εἰς	Μεσσήνην	πόλιν ἔκτισε Πύλον, δόντων αὐτῷ
[4, 9]	τῶν θεῶν ὅτι τὸν κατ´	ἐκείνην	τὴν ἡμέραν Περσειδῶν γεννώμενον ποιήσει
[4, 30]	ἐξεβαρβαρώθησαν, καὶ μεταστάντες εἰς τὴν	ὀρεινὴν	ἐν ταῖς δυσχωρίαις κατῴκησαν, ἐθίσαντες
[4, 19]	βάσιμον εἶναι. τῶν δὲ τὴν	ὀρεινὴν	ταύτην κατοικούντων βαρβάρων εἰωθότων τὰ
[4, 19]	Ἰταλίαν ποιούμενος, καὶ διεξιὼν τὴν	ὀρεινὴν	τὴν κατὰ τὰς Ἄλπεις, ὡδοποίησε
[4, 39]	πρὸς τὴν γῆν, μιμουμένην τὴν	ἀληθινὴν	γένεσιν· ὅπερ μέχρι τοῦ νῦν
[4, 21]	τῷ Παλατίῳ κατάβασίς ἐστιν ἔχουσα	λιθίνην	κλίμακα τὴν ὀνομαζομένην ἀπ´ ἐκείνου
[4, 83]	τὴν πόλιν· διόπερ αὐτὴν Ἀφροδίτην	Ἐρυκίνην	ὀνομασθῆναι. θαυμάσαι δ´ ἄν τις
[4, 39]	τοιαύτην· τὴν Ἥραν ἀναβᾶσαν ἐπὶ	κλίνην	καὶ τὸν Ἡρακλέα προσλαβομένην πρὸς
[4, 76]	πρίζων τὴν ἐν τοῖς ἔργοις	ξυλίνην	ὕλην, ἔδοξεν εὔχρηστον εὑρηκέναι μέγα
[4, 68]	βασιλείας· κατοικήσας δ´ ἐν Ἄργει	κοινὴν	ἐποιήσατο τὴν βασιλείαν Βίαντι τῷ
[4, 53]	εἰς ἀγώνων θέσιν καὶ πανήγυριν	κοινήν,	καὶ καθιερῶσαι τὸν ἀγῶνα τῷ
[4, 29]	υἱῶν πεντήκοντα. ὧν λαβόντων τὴν	κοινὴν	προσηγορίαν ἀπὸ τῶν Θεσπιάδων, καὶ
[4, 51]	τῶν δ´ ἐνεργημάτων ὑπὲρ τὴν	ἀνθρωπίνην	φύσιν φανέντων, καὶ τοῦ βασιλέως
[4, 84]	φύσει καὶ τόπων ἰδιότησι πρὸς	θερινὴν	ἄνεσιν καὶ ἀπόλαυσιν εὖ πεφυκέναι.
[4, 37]	τρεῖς πόλεις ᾤκισαν ἐν Πελοποννήσῳ,	Ἀσίνην	καὶ Ἑρμιόνην, ἔτι δ´ Ἠιόνα.
[4, 78]	Ἀλαβών. κατὰ δὲ τὴν νῦν	Ἀκραγαντίνην	ἐν τῷ Καμικῷ καλουμένῳ πόλιν
[4, 24]	πρὸ μὲν τῆς πόλεως κατεσκεύασε	λίμνην,	ἔχουσαν τὸν περίβολον σταδίων τεττάρων,
[4, 22]	ἔργα περὶ τὴν Ἄορνον ὀνομαζομένην	λίμνην,	ἱερὰν δὲ Φερσεφόνης νομιζομένην. κεῖται
[4, 13]	ῥᾳδίως ἐκπολιορκήσας καθαρὰν ἐποίησε τὴν	λίμνην.	Τελέσας δὲ καὶ τοῦτον τὸν
[4, 18]	δεξάμενος ἅπαν τὸ κατὰ τὴν	λίμνην	ὕδωρ ἐποίησε τὰ πεδία φανῆναι
[4, 15]	ἱερὰς ἐποίησεν Ἥρας, ὧν τὴν	ἐπιγονὴν	συνέβη διαμεῖναι μέχρι τῆς Ἀλεξάνδρου
[4, 64]	καὶ Πολυνείκην, δύο δὲ θυγατέρας	Ἀντιγόνην	καὶ Ἰσμήνην. ~τῶν δ´ υἱῶν
[4, 3]	τὴν μὲν τέρψιν καὶ τὴν	ἡδονὴν	μένειν, τὸ δὲ τῆς μανίας
[4, 5]	ταῖς τραγῳδίαις τέρψιν καὶ πολλὴν	ἡδονὴν	παρέχεσθαι τῷ θεῷ. καθόλου δὲ
[4, 3]	καθ´ ὑπερβολὴν διά τε τὴν	ἡδονὴν	τὴν ἐκ τοῦ ποτοῦ καὶ
[4, 4]	τὸν ἄκρατον ἀποδοκιμάσαι διὰ τὴν	ἡδονὴν	τοῦ ποτοῦ, καταδεῖξαι δὲ νάρθηξι
[4, 37]	ᾤκισαν ἐν Πελοποννήσῳ, Ἀσίνην καὶ	Ἑρμιόνην,	ἔτι δ´ Ἠιόνα. μετὰ δὲ
[4, 49]	τάς τε ἵππους καὶ τὴν	Ἡσιόνην	ἀπαιτήσοντας, λέγεται τὸν Λαομέδοντα τοὺς
[4, 42]	προσήκουσι ξενίοις λαμπρῶς τιμηθέντα τὴν	Ἡσιόνην	καὶ τὰς ἵππους παραθέσθαι τῷ
[4, 32]	δοὺς αὐτῷ τὴν Λαομέδοντος θυγατέρα	Ἡσιόνην·	οὗτος γὰρ κατὰ τὴν πολιορκίαν
[4, 42]	τὸν κλῆρον ἐμβαινόντων ἐπανελθεῖν εἰς	Ἡσιόνην	τὴν τοῦ βασιλέως θυγατέρα· διόπερ
[4, 52]	ἁπάσας τὸν πατέρα τυπτούσας ἀποκτεῖναι,	μόνην	δ´ Ἄλκηστιν δι´ εὐσεβείας ὑπερβολὴν
[4, 55]	τῶν Θετταλῶν προσηγορίας οὐ ταύτην	μόνην	τὴν ἱστορίαν, ἀλλὰ καὶ διαφώνους
[4, 12]	ἐν Ἀρκαδίᾳ τὴν Εὐρυσθέως ἀδελφὴν	Ἀλκυόνην	βιαζόμενος ἀνῃρέθη. ἐφ´ ᾧ συνέβη
[4, 8]	ἐξ ἑτερογενῶν σωμάτων ὑπάρξαι μήτε	Γηρυόνην	τρισώματον, ὅμως προσδεχόμεθα τὰς τοιαύτας
[4, 25]	ᾅδου παραδόξως ἐτόλμησε, τὴν δὲ	Φερσεφόνην	διὰ τῆς εὐμελείας ψυχαγωγήσας ἔπεισε
[4, 63]	παρθένου. Πειρίθου δὲ κρίναντος μνηστεῦσαι	Φερσεφόνην	καὶ παρακαλοῦντος συναποδημῆσαι, τὸ μὲν
[4, 67]	συμβεβηκός, πλοῖα παρασκευασάμενοι καὶ τὴν	Ἄρνην	ἀναλαβόντες ἐξέπλευσαν μετὰ πολλῶν φίλων.
[4, 67]	τῇ φθορᾷ μεμφόμενος, παρέδωκε τὴν	Ἄρνην	Μεταποντίῳ ξένῳ κατὰ τύχην παρεπιδημοῦντι,
[4, 67]	μὲν χώραν ἀπὸ τῆς μητρὸς	Ἄρνην,	τοὺς δὲ λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ
[4, 32]	ἀπέδωκε τῶν Ἰλιαδῶν διὰ τὴν	δικαιοσύνην·	οὗτος γὰρ μόνος τῶν υἱῶν
[4, 49]	ἐπιβουλῆς, Πριάμῳ δὲ διὰ τὴν	δικαιοσύνην	παραδοῦναι τὴν βασιλείαν, καὶ φιλίαν
[4, 9]	δ´ οὐδαμῶς ἐλπίζειν διὰ τὴν	σωφροσύνην·	τὴν ἀπάτην οὖν προκρίναντα διὰ
[4, 62]	τελευτῆσαι. Ἱππόλυτος μὲν οὖν διὰ	σωφροσύνην	τὸν βίον καταστρέψας παρὰ Τροιζηνίοις
[4, 13]	ἐκκλίνων τὴν ἐκ τῆς ὕβρεως	αἰσχύνην·	ἐπαγαγὼν δὲ τὸν Ἀλφειὸν καλούμενον
[4, 4]	καὶ κρυφίους παρεισάγουσι διὰ τὴν	αἰσχύνην	τὴν ἐκ τῆς συνουσίας ἐπακολουθοῦσαν.
[4, 65]	ἔνδον μένειν ἀναγκασθῆναι διὰ τὴν	αἰσχύνην,	τοὺς δὲ νεανίσκους παραλαβόντας τὴν
[4, 71]	Μαχάονα καὶ Ποδαλείριον, καὶ τὴν	τέχνην	ἐκπονήσαντας, ἐπὶ Τροίαν συστρατεῦσαι τοῖς
[4, 66]	ἐν τοῖς Δελφοῖς διατρίψασα τὴν	τέχνην	ἐπηύξησε· φύσει δὲ θαυμαστῇ κεχορηγημένη
[4, 76]	τά τε περὶ τὴν τεκτονικὴν	τέχνην	καὶ τὴν τῶν ἀγαλμάτων κατασκευὴν
[4, 76]	πολλῶν τῶν συνεργούντων εἰς τὴν	τέχνην,	κατεσκεύασεν ἔργα θαυμαζόμενα κατὰ πολλοὺς
[4, 76]	εὑρηκέναι μέγα πρὸς τὴν τεκτονικὴν	τέχνην.	ὁμοίως δὲ καὶ τὸν τόρνον
[4, 78]	θαυμαζόμενος ἐν τῇ κατὰ τὴν	τέχνην	ὑπερβολῇ. κατεσκεύασε δ´ ἐν τῇ
[4, 59]	εἰς θάλατταν κατὰ τὴν ὀνομαζομένην	Χελώνην.	ἀνεῖλε δὲ καὶ περὶ τὴν
[4, 60]	διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν καὶ γήμας	Ἰτώνην	τὴν Λυκτίου Λύκαστον ἐγέννησεν, ὃς
[4, 25]	ᾅδου, καὶ μεταδόντα τῆς ἀθανασίας	Θυώνην	μετονομάσαι. ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ περὶ
[4, 12]	οὗ συνέβη τὸ πλησίον ὄρος	Φολόην	ὀνομασθῆναι· οὗτος ξενίοις δεχόμενος Ἡρακλέα
[4, 70]	ἀνελόντων, τοὺς ὑπολειφθέντας φυγεῖν εἰς	Φολόην	τῆς Ἀρκαδίας, τέλος δ´ εἰς
[4, 60]	αὐτὸν διά τινων ἐγχωρίων περὶ	Οἰνόην	τῆς Ἀττικῆς. ~Μίνως δὲ πυθόμενος
[4, 68]	Μαντώ, ἔτι δὲ Βίαντα καὶ	Προνόην·	Ἀντιφάτου δὲ καὶ Ζευξίππης τῆς
[4, 81]	καταντήσαντα γῆμαι τῶν Κάδμου θυγατέρων	Αὐτονόην,	ἐξ ἧς φασιν Ἀκτέωνα γενέσθαι
[4, 2]	αὐτῆς Σεμέλην καὶ Ἰνὼ καὶ	Αὐτονόην	καὶ Ἀγαύην, ἔτι δὲ Πολύδωρον.
[4, 33]	ὁρμώμενος, καὶ πυθόμενος ἐξ Ἤλιδος	πομπὴν	ἀποστέλλεσθαι Ποσειδῶνι εἰς Ἰσθμόν, καὶ
[4, 33]	ὢν ἀρρένων παίδων τὴν θυγατέρα	Ἀργιόπην	συνῴκισε τῷ Τηλέφῳ, καὶ διάδοχον
[4, 7]	τὰς ψυχὰς εἰς ὕψος οὐράνιον·	Καλλιόπην	δ´ ἀπὸ τοῦ καλὴν ὄπα
[4, 28]	ἔχων μεθ´ ἑαυτοῦ τὴν Ἀμαζονίδα	Ἀντιόπην,	ἐξ ἧς ἦν πεπαιδοποιημένος υἱὸν
[4, 16]	αὐτῶν συντριβῆναι. τῶν δ´ αἰχμαλωτίδων	Ἀντιόπην	μὲν ἐδωρήσατο Θησεῖ, Μελανίππην δ´
[4, 28]	ἐξέβαλον. συνέβη δὲ καὶ τὴν	Ἀντιόπην	συναγωνισαμένην τἀνδρὶ Θησεῖ, καὶ κατὰ
[4, 28]	καταδεδουλῶσθαι τὴν ἡγεμόνα τῶν Ἀμαζόνων	Ἀντιόπην,	ὡς δ´ ἔνιοι γράφουσιν, Ἱππολύτην.
[4, 50]	πρὸς τὴν ὑπερκειμένην τῆς θαλάττης	σκοπήν.	~αὐτὴν δὲ κατασκευάσασαν Ἀρτέμιδος εἴδωλον
[4, 31]	φήσας αὐτὸν ψευδῶς κατῃτιᾶσθαι τὴν	κλοπὴν	κατεκρήμνισεν ἀπὸ τοῦ πύργου. διὰ
[4, 16]	Μάρπην, ἔτι δὲ Τέκμησσαν καὶ	Ἀλκίππην	ἐχειρώσατο. αὕτη δ´ ὀμόσασα παρθένος
[4, 16]	αἰχμαλωτίδων Ἀντιόπην μὲν ἐδωρήσατο Θησεῖ,	Μελανίππην	δ´ ἀπελύτρωσεν ἀντιλαβὼν τὸν ζωστῆρα.
[4, 16]	ταύτας Δηιάνειραν καὶ Ἀστερίαν καὶ	Μάρπην,	ἔτι δὲ Τέκμησσαν καὶ Ἀλκίππην
[4, 7]	μέγα κλέος περιποιεῖν τοῖς ἐπαινουμένοις,	Εὐτέρπην	δ´ ἀπὸ τοῦ τέρπειν τοὺς
[4, 73]	τετελέσθαι νομίζων, καὶ διὰ τὴν	λύπην	ἀθυμήσας, αὑτὸν ἐκ τοῦ ζῆν
[4, 61]	δυσφοροῦντας ἰσχυρῶς, καὶ διὰ τὴν	λύπην	ἐπιλαθομένους τῆς Αἰγέως παραγγελίας, τοῖς
[4, 60]	ἐν Κρήτῃ Ζεύς, ὥς φασιν,	Εὐρώπην	ἁρπάσας ἐκ Φοινίκης καὶ διακομίσας
[4, 60]	Σαρπηδόνα. μετὰ δὲ ταῦτα τὴν	Εὐρώπην	Ἀστέριος ὁ βασιλεὺς τῆς Κρήτης
[4, 72]	δ´ ἐν Φλιοῦντι κατοικήσας ἔγημε	Μετώπην	τὴν Λάδωνος, ἐξ ἧς ἐγένοντο
[4, 73]	κίνδυνον. διόπερ πολλῶν μνηστευομένων τὴν	κόρην,	ἆθλον προετίθει τοῖς βουλομένοις αὐτὴν
[4, 42]	τῇ πατρίδι. τὴν μὲν οὖν	κόρην	ἑλέσθαι τὸν μετὰ τοῦ ξένου
[4, 73]	τὸν δ´ ἐπιτυχόντα γαμεῖν τὴν	κόρην.	ὑπεστήσατο δ´ ἱπποδρομίαν ἀπὸ τῆς
[4, 7]	δι´ ἧς τοὺς ἀκούοντας ψυχαγωγεῖσθαι,	Τερψιχόρην	δ´ ἀπὸ τοῦ τέρπειν τοὺς
[4, 56]	Μήδου τοῦ Μηδείας ἀνελόντος τὸν	Πέρσην·	μετὰ δὲ ταῦτα δυνάμεως ἐγκρατῆ
[4, 45]	γενέσθαι παῖδας, Αἰήτην τε καὶ	Πέρσην·	τούτων δὲ τὸν μὲν Αἰήτην
[4, 26]	ποιητικῶς, ὥσπερ καὶ τὴν Ἀφροδίτην	χρυσῆν	καλεῖσθαι διὰ τὴν εὐπρέπειαν. ἔνιοι
[4, 76]	τὴν τεκτονικὴν τέχνην καὶ τὴν	τῶν	ἀγαλμάτων κατασκευὴν καὶ λιθουργίαν. εὑρετὴς
[4, 76]	τῆς οἰκουμένης. κατὰ δὲ τὴν	τῶν	ἀγαλμάτων κατασκευὴν τοσοῦτο τῶν ἁπάντων
[4, 64]	κατακρημνίσαι, τὸν δ´ Οἰδίπουν γήμαντα	τὴν	ἀγνοουμένην ὑφ´ ἑαυτοῦ μητέρα γεννῆσαι
[4, 15]	χαλκᾶς μὲν φάτνας εἶχον διὰ	τὴν	ἀγριότητα, ἁλύσεσι δὲ σιδηραῖς διὰ
[4, 44]	τὸν Πόντον προσχεῖν τῇ Ταυρικῇ,	τὴν	ἀγριότητα τῶν ἐγχωρίων ἀγνοοῦντας· νόμιμον
[4, 47]	ἀπὸ τῆς μητρυιᾶς ἐπιβουλὰς ἀναλαβόντα	τὴν	ἀδελφὴν Ἕλλην φυγεῖν ἐκ τῆς
[4, 24]	τότε πρώτως συνευδόκησε, τοῦ δαιμονίου	τὴν	ἀθανασίαν αὐτῷ προσημαίνοντος. ὁδοῦ γὰρ
[4, 8]	τῆς ἀρετῆς ὁμολογουμένην αὐτῷ συγχωρῆσαι	τὴν	ἀθανασίαν, ἡμᾶς δὲ πρὸς τὸν
[4, 61]	ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι. μετὰ δὲ	τὴν	Αἰγέως τελευτὴν Θησεὺς διαδεξάμενος τὴν
[4, 27]	ξένους διαπαλαίειν, Βούσιριν δὲ κατὰ	τὴν	Αἴγυπτον τῷ Διὶ {καλλιερεῖν} σφαγιάζοντα
[4, 27]	ἀνὰ τὸν Νεῖλον πλεύσαντα εἰς	τὴν	Αἰθιοπίαν τὸν βασιλεύοντα τῶν Αἰθιόπων
[4, 4]	νυκτερινὰς καὶ κρυφίους παρεισάγουσι διὰ	τὴν	αἰσχύνην τὴν ἐκ τῆς συνουσίας
[4, 65]	υἱῶν ἔνδον μένειν ἀναγκασθῆναι διὰ	τὴν	αἰσχύνην, τοὺς δὲ νεανίσκους παραλαβόντας
[4, 83]	ἐν ταῖς πράξεσιν ἐπιτυχεῖς ὄντες,	τὴν	αἰτίαν τῆς αὐξήσεως ἠμείβοντο ταῖς
[4, 70]	τῆς πόλεως. διὰ δὲ ταύτην	τὴν	αἰτίαν τῶν Κενταύρων πανδημεὶ στρατευσάντων
[4, 36]	ἄγγος ἀναλαβοῦσα τὸν γόνον, καὶ	τὴν	ἀκίδα βάψασα, λάθρᾳ τοῦ Ἡρακλέους
[4, 81]	εἴτε γὰρ τοῖς ἁλισκομένοις πρὸς	τὴν	ἀκοινώνητον τοῖς γάμοις κατεχρῆτο πρὸς
[4, 83]	τινος ὑψηλοῦ τόπου· κατὰ δὲ	τὴν	ἄκραν τὴν ἐν τῇ πόλει
[4, 61]	συμφορὰν ἐπιτελέσασθαι· ἀναβάντα γὰρ εἰς	τὴν	ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν
[4, 62]	Τροιζῆνα ἱδρύσατο ἱερὸν Ἀφροδίτης παρὰ	τὴν	ἀκρόπολιν, ὅθεν ἦν καθορᾶν τὴν
[4, 82]	~τὸν δ´ Ἀρισταῖόν φασι μετὰ	τὴν	Ἀκτέωνος τελευτὴν ἐλθεῖν εἰς τὸ
[4, 68]	ἑαυτοῦ Σαλμωνίαν. γήμας δ´ Ἀλκιδίκην	τὴν	Ἀλέου ἐγέννησε θυγατέρα τὴν προσαγορευθεῖσαν
[4, 8]	οὐκ ἐκ παντὸς τρόπου πικρῶς	τὴν	ἀλήθειαν ἐξεταστέον. καὶ γὰρ ἐν
[4, 39]	ἀφεῖναι πρὸς τὴν γῆν, μιμουμένην	τὴν	ἀληθινὴν γένεσιν· ὅπερ μέχρι τοῦ
[4, 81]	καθόλου δὲ πιθανῶς εἰς τὴν	τῶν	ἁλισκομένων θηρίων μεταμορφωθεὶς ἰδέαν ὑπὸ
[4, 72]	ἀποθανούσης ἔγημεν ἐξ Ἀθηνῶν Ἐρίβοιαν	τὴν	Ἀλκάθου, ἐξ ἧς ἐγέννησεν Αἴαντα
[4, 21]	κατά τε τὴν ῥώμην καὶ	τὴν	ἀλκὴν τῶν γιγάντων, φασὶ τὸν
[4, 9]	οὖν προκρίναντα διὰ ταύτης παρακρούσασθαι	τὴν	Ἀλκμήνην, Ἀμφιτρύωνι κατὰ πᾶν ὁμοιωθέντα.
[4, 33]	ἐκ Τίρυνθος αὐτόν τε καὶ	τὴν	Ἀλκμήνην καὶ Ἰφικλέα καὶ Ἰόλαον.
[4, 28]	πολιτικαῖς δυνάμεσιν, ἔχων μεθ´ ἑαυτοῦ	τὴν	Ἀμαζονίδα Ἀντιόπην, ἐξ ἧς ἦν
[4, 28]	Ἀμαζονεῖον. Θησεὺς δὲ πυθόμενος τὴν	τῶν	Ἀμαζόνων ἔφοδον ἐβοήθει ταῖς πολιτικαῖς
[4, 38]	συμφορᾶς καταπεπληγμένη, καὶ συνειδυῖα ἑαυτῇ	τὴν	ἁμαρτίαν, ἀγχόνῃ τὸν βίον κατέστρεψεν.
[4, 68]	δὲ βασιλεύων καὶ γήμας Χλῶριν	τὴν	Ἀμφίονος τοῦ Θηβαίου, παῖδας ἐγέννησε
[4, 78]	ἀνάλωτον· στενὴν γὰρ καὶ σκολιὰν	τὴν	ἀνάβασιν αὐτῆς φιλοτεχνήσας ἐποίησε δύνασθαι
[4, 82]	ἐπανελθόντα, ἀπὸ τῆς μητρὸς Νύμφης	τὴν	ἀναγωγὴν ποιησάμενον εἰς τὴν Σαρδὼ
[4, 52]	τὸ πῦρ, καὶ νομίσαντας συντετελέσθαι	τὴν	ἀναίρεσιν τοῦ βασιλέως, ὁρμῆσαι δρόμῳ
[4, 71]	διαφθεῖραι, τὸν δ´ Ἀπόλλωνα διὰ	τὴν	ἀναίρεσιν τούτου παροξυνθέντα φονεῦσαι τοὺς
[4, 65]	στρατιωτῶν πεσόντων, οἱ μὲν Θηβαῖοι	τὴν	ἀναίρεσιν τῶν νεκρῶν οὐ συνεχώρησαν,
[4, 23]	Νύμφας ἀνεῖναι θερμὰ λουτρὰ πρὸς	τὴν	ἀνάπαυσιν τῆς κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν
[4, 79]	τὴν Μίνωος τελευτὴν ἐστασίασαν διὰ	τὴν	ἀναρχίαν, τῶν δὲ νεῶν ὑπὸ
[4, 73]	ἐν Πίσῃ βασιλείαν, καὶ διὰ	τὴν	ἀνδρείαν καὶ σύνεσιν ἀεὶ μᾶλλον
[4, 55]	τὴν βασιλείαν θαυμασθῆναί τε κατὰ	τὴν	ἀνδρείαν καὶ τοὺς λαοὺς ἀφ´
[4, 31]	κατέσκαψεν. ἡ δ´ Ὀμφάλη ἀποδεχομένη	τὴν	ἀνδρείαν τὴν Ἡρακλέους, καὶ πυθομένη
[4, 60]	ἐνταῦθ´ ὁ μὲν Αἰγεὺς ὑποπτεύσας	τὴν	Ἀνδρόγεω φιλίαν, μήποθ´ ὁ Μίνως
[4, 51]	Πελίᾳ. τῶν δ´ ἐνεργημάτων ὑπὲρ	τὴν	ἀνθρωπίνην φύσιν φανέντων, καὶ τοῦ
[4, 15]	τιμωρίας αὐτὸν τυγχάνοντα διὰ τὴν	τῶν	ἀνθρώπων εὐεργεσίαν, τὸν μὲν ἀετὸν
[4, 28]	Ἀττικῆς ἐξέβαλον. συνέβη δὲ καὶ	τὴν	Ἀντιόπην συναγωνισαμένην τἀνδρὶ Θησεῖ, καὶ
[4, 18]	ξενοκτονοῦντα τοὺς παρεπιδημοῦντας. διεξιὼν δὲ	τὴν	ἄνυδρον τῆς Λιβύης, καὶ περιτυχὼν
[4, 8]	δυσέφικτον οὖν ἐστι τὸ κατὰ	τὴν	ἀξίαν ἕκαστον τῶν πραχθέντων ἀπαγγεῖλαι
[4, 22]	τὴν θάλατταν κατεσκεύασεν ἔργα περὶ	τὴν	Ἄορνον ὀνομαζομένην λίμνην, ἱερὰν δὲ
[4, 72]	ὑπὸ Ποσειδῶνος ἁρπαγεῖσα ἐκομίσθη εἰς	τὴν	ἀπ´ αὐτῆς νῆσον Σαλαμῖνα προσαγορευθεῖσαν·
[4, 72]	Διὸς ἁρπαγεῖσα εἰς νῆσον ἀπεκομίσθη	τὴν	ἀπ´ ἐκείνης Αἴγιναν ὀνομασθεῖσαν, ἐν
[4, 72]	ὑπὸ Ποσειδῶνος ἀπηνέχθη εἰς νῆσον	τὴν	ἀπ´ ἐκείνης Κόρκυραν ὀνομαζομένην· ἐκ
[4, 22]	νῦν οὖσαν παρὰ θάλατταν κατασκευάσαι,	τὴν	ἀπ´ ἐκείνου καλουμένην Ἡρακλείαν. Ταῦτα
[4, 56]	τὸν Πόντον Ἀσίας, καὶ κατασχεῖν	τὴν	ἀπ´ ἐκείνου Μηδίαν προσαγορευθεῖσαν. ἀλλὰ
[4, 79]	καὶ κατῆρε τῆς Ἀκραγαντίνης εἰς	τὴν	ἀπ´ ἐκείνου Μινῴαν καλουμένην. ἀποβιβάσας
[4, 1]	τῶν ἄλλων ἀνδρῶν δυσέφικτον ἔχει	τὴν	ἀπαγγελίαν· τὸ δὲ μέγιστον καὶ
[4, 10]	γὰρ παραγενομένους τῶν Μινυῶν ἐπὶ	τὴν	ἀπαίτησιν τῶν δασμῶν καὶ μεθ´
[4, 9]	οὐδαμῶς ἐλπίζειν διὰ τὴν σωφροσύνην·	τὴν	ἀπάτην οὖν προκρίναντα διὰ ταύτης
[4, 77]	προειρήκαμεν. τὸν οὖν Δαίδαλον πυθόμενον	τὴν	ἀπειλὴν τοῦ Μίνωος διὰ τὴν
[4, 83]	δόξῃ διαφέροντος· τοῦτον δὲ διὰ	τὴν	ἀπὸ τῆς μητρὸς εὐγένειαν θαυμασθῆναί
[4, 74]	νῦν ὀνομαζομένην Παφλαγονίαν. διὰ δὲ	τὴν	ἀπὸ τοῦ πατρὸς Διὸς εὐγένειαν,
[4, 83]	τῶν ἐγχωρίων εὐσέβειαν καὶ διὰ	τὴν	ἀπὸ τοῦ τεκνωθέντος υἱοῦ τιμὴν
[4, 83]	τὴν δὲ θεὸν διά τε	τὴν	ἀπὸ τῶν ἐγχωρίων εὐσέβειαν καὶ
[4, 42]	μὲν Ἡρακλέα μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν	τὴν	ἀπόβασιν ποιησάμενον, καὶ μαθόντα παρὰ
[4, 42]	πρὸς Σίγειον. ἐνταῦθα δ´ αὐτῶν	τὴν	ἀπόβασιν ποιησαμένων, εὑρεθῆναί φασι παρθένον
[4, 39]	ἡμῖν τοῖς εἰρημένοις ὅτι μετὰ	τὴν	ἀποθέωσιν αὐτοῦ Ζεὺς Ἥραν μὲν
[4, 30]	ὁ Ἰόλαος καταστήσας τὰ περὶ	τὴν	ἀποικίαν, καὶ τὸν Δαίδαλον ἐκ
[4, 30]	καὶ παράδοξον συνέβη γενέσθαι κατὰ	τὴν	ἀποικίαν ταύτην· ὁ μὲν γὰρ
[4, 29]	ἐνηλίκων, ἔκρινεν ἐκπέμπειν τούτους εἰς	τὴν	ἀποικίαν τὴν εἰς Σαρδόνα κατὰ
[4, 29]	τὰ περὶ τοὺς Θεσπιάδας καὶ	τὴν	ἀποικίαν. τῶν δὲ πεντήκοντα παίδων
[4, 33]	Πελοπόννησον ἐστράτευσεν ἐπ´ Αὐγέαν διὰ	τὴν	ἀποστέρησιν τοῦ μισθοῦ· γενομένης δὲ
[4, 53]	ἐπιτελέσαι τῷ Ποσειδῶνι καὶ καθιερῶσαι	τὴν	Ἀργὼ τῷ θεῷ. ἀποδοχῆς δὲ
[4, 14]	θεῶν αὐτῷ δοθείσας δωρεὰς διὰ	τὴν	ἀρετήν. ἀπὸ γὰρ τῶν πολέμων
[4, 31]	τίς ἐστι καὶ τίνων, ἐθαύμασε	τὴν	ἀρετήν, ἐλεύθερον δ´ ἀφεῖσα καὶ
[4, 10]	ὁ μὲν βασιλεὺς Κρέων θαυμάσας	τὴν	ἀρετὴν τοῦ νεανίσκου τήν τε
[4, 61]	εἰς τὴν πατρίδα καὶ κλέψας	τὴν	Ἀριάδνην ἔλαθεν ἐκπλεύσας νυκτός, καὶ
[4, 34]	τῆς δορᾶς καὶ τοῦ κατὰ	τὴν	ἀριστείαν ἐπαίνου. ἐπὶ δὲ τοῖς
[4, 2]	πολλῆς σπουδῆς ἐπιμέλειαν αὐτοῦ ποιεῖσθαι	τὴν	ἀρίστην. διὸ καὶ τραφέντα τὸν
[4, 33]	ταύτης τῆς στρατείας ἐπανιὼν εἰς	τὴν	Ἀρκαδίαν, καὶ καταλύσας παρὰ Ἄλεῳ
[4, 67]	τὸ συμβεβηκός, πλοῖα παρασκευασάμενοι καὶ	τὴν	Ἄρνην ἀναλαβόντες ἐξέπλευσαν μετὰ πολλῶν
[4, 67]	καὶ τῇ φθορᾷ μεμφόμενος, παρέδωκε	τὴν	Ἄρνην Μεταποντίῳ ξένῳ κατὰ τύχην
[4, 61]	περὶ τὸν Θησέα φασὶ διὰ	τὴν	ἁρπαγὴν τῆς κόρης δυσφοροῦντας ἰσχυρῶς,
[4, 51]	ἀπεφαίνετο γὰρ ἐπὶ δρακόντων ὀχουμένην	τὴν	Ἄρτεμιν δι´ ἀέρος ὑπερπετασθῆναι πολλὰ
[4, 56]	ὑπὸ τἀδελφοῦ Πέρσου βιαίως ἐκπεπτωκότα	τὴν	ἀρχὴν ἀνακτήσασθαι, Μήδου τοῦ Μηδείας
[4, 14]	τιμιώτατος ἁπάντων τῶν ἀγώνων οὗτος,	τὴν	ἀρχὴν ἀπ´ ἀγαθοῦ λαβών. Οὐκ
[4, 1]	εὑρόντων ἢ νομοθετησάντων. ποιησόμεθα δὲ	τὴν	ἀρχὴν ἀπὸ Διονύσου διὰ τὸ
[4, 60]	τοῖς υἱοῖς τοῦ Πάλλαντος ἀφέληται	τὴν	ἀρχήν, ἐπεβούλευσε τῷ Ἀνδρόγεῳ. βαδίζοντος
[4, 60]	Λυκτίου Λύκαστον ἐγέννησεν, ὃς διαδεξάμενος	τὴν	ἀρχὴν καὶ γήμας Ἴδην τὴν
[4, 65]	αἰσχύνην, τοὺς δὲ νεανίσκους παραλαβόντας	τὴν	ἀρχὴν ὁμολογίας θέσθαι πρὸς ἀλλήλους
[4, 65]	Πολυνείκην κατὰ τὰς ὁμολογίας ἀπαιτεῖν	τὴν	ἀρχήν· τοῦ δ´ ἀδελφοῦ μὴ
[4, 63]	καθ´ ᾅδου τόπους, συνέβη διὰ	τὴν	ἀσέβειαν ἀμφοτέρους δεθῆναι, καὶ Θησέα
[4, 68]	ἐμισήθη, ὑπὸ δὲ Διὸς διὰ	τὴν	ἀσέβειαν ἐκεραυνώθη. τῇ δὲ Τυροῖ,
[4, 63]	χάριν ἀπολυθῆναι, Πειρίθουν δὲ διὰ	τὴν	ἀσέβειαν ἐν ᾅδου διατελεῖν τιμωρίας
[4, 63]	ἀποτρέπων τῆς πράξεως αὐτὸν διὰ	τὴν	ἀσέβειαν· τοῦ δὲ Πειρίθου βιαζομένου
[4, 64]	δὲ τρίπουν, βακτηρίᾳ χρώμενον διὰ	τὴν	ἀσθένειαν. ἐνταῦθα τὴν μὲν σφίγγα
[4, 33]	δωρήσασθαι· οὗτοι δ´ ἀπαγαγόντες εἰς	τὴν	Ἀσίαν ἀπέδοντο τὴν Αὔγην τῷ
[4, 33]	δέ τισι Καρσὶν ἀναγομένοις εἰς	τὴν	Ἀσίαν δωρήσασθαι· οὗτοι δ´ ἀπαγαγόντες
[4, 31]	μετά τινων φίλων ἔπλευσεν εἰς	τὴν	Ἀσίαν. ἐκεῖ δ´ ὑπομείνας ἑκουσίως
[4, 47]	πρόνοιαν ἐκ τῆς Εὐρώπης εἰς	τὴν	Ἀσίαν ἐπὶ κριοῦ χρυσομάλλου, τὴν
[4, 44]	παραδεδώκασι πρὸς ὑδρείαν ἐξελθόντα κατὰ	τὴν	Ἀσίαν ὑπὸ τῶν Ἀργοναυτῶν ἐπὶ
[4, 27]	προθύμως, ἀλλὰ καὶ τὰ κατὰ	τὴν	ἀστρολογίαν ἀφθόνως διδάξαι. περιττότερον γὰρ
[4, 27]	περιττότερον γὰρ αὐτὸν τὰ κατὰ	τὴν	ἀστρολογίαν ἐκπεπονηκότα καὶ τὴν τῶν
[4, 80]	συμφωνοῦντα τούτοις τεθεικέναι κατὰ τὴν	τῶν	ἄστρων ποίησιν, ἔμπαλιν εἰς ὤμους
[4, 27]	τὴν ἀστρολογίαν ἐκπεπονηκότα καὶ τὴν	τῶν	ἄστρων σφαῖραν φιλοτέχνως εὑρόντα ἔχειν
[4, 34]	δὲ διά τε τὸν πρὸς	τὴν	Ἀταλάντην ἔρωτα καὶ διὰ τὴν
[4, 31]	δ´ ἀποτυχὼν τῆς μνηστείας διὰ	τὴν	ἀτιμίαν ἐξήλασε τὰς ἵππους τοῦ
[4, 34]	τὴν Ἀταλάντην ἔρωτα καὶ διὰ	τὴν	ἀτιμίαν παροξυνθείς, ἐβοήθησε τῇ Ἀταλάντῃ.
[4, 78]	Σελινουντίαν χώραν κατεσκεύασεν, ἐν ᾧ	τὴν	ἀτμίδα τοῦ κατ´ αὐτὴν πυρὸς
[4, 61]	τοῖς μέλασιν ἱστίοις καταπλεῖν εἰς	τὴν	Ἀττικήν. Αἰγέα δὲ θεασάμενον τὸν
[4, 76]	ἔφυγεν εἰς ἕνα τῶν κατὰ	τὴν	Ἀττικὴν δήμων, ἐν ᾧ τοὺς
[4, 28]	τῆς Εὐρώπης ἐπελθοῦσαι κατήντησαν εἰς	τὴν	Ἀττικήν, καὶ κατεστρατοπέδευσαν ὅπου νῦν
[4, 61]	ἀπηλλάγησαν τῶν κακῶν οἱ κατὰ	τὴν	Ἀττικήν, καὶ ὁ Μίνως πολεμῶν
[4, 61]	καὶ λιμόν. ταχὺ δὲ περὶ	τὴν	Ἀττικὴν καὶ τὴν Ἑλλάδα γενομένων
[4, 61]	πάλιν ὁ Μίνως ἦλθεν εἰς	τὴν	Ἀττικὴν μετὰ μεγάλου στόλου, καὶ
[4, 13]	παρ´ Εὐρυσθέως πρόσταγμα τὴν αὐλὴν	τὴν	Αὐγέου καθᾶραι μηδενὸς βοηθοῦντος· αὕτη
[4, 33]	ἀπαγαγόντες εἰς τὴν Ἀσίαν ἀπέδοντο	τὴν	Αὔγην τῷ βασιλεῖ τῆς Μυσίας
[4, 13]	τὸν Ἀλφειὸν καλούμενον ποταμὸν ἐπὶ	τὴν	αὐλήν, καὶ διὰ τοῦ ῥεύματος
[4, 13]	ἆθλον ἔλαβε παρ´ Εὐρυσθέως πρόσταγμα	τὴν	αὐλὴν τὴν Αὐγέου καθᾶραι μηδενὸς
[4, 57]	ἀφ´ Ἡρακλέους δόξαν, ὑφορώμενος αὐτῶν	τὴν	αὔξησιν Εὐρυσθεὺς ἐστράτευσεν ἐπ´ αὐτοὺς
[4, 20]	αὐτὴ δὲ συμμίξασα τοῖς ἐργαζομένοις	τὴν	αὐτὴν ἐκείνοις ὑπέμεινε κακοπάθειαν, οὐδὲν
[4, 82]	κατὰ τὸν οὐρανὸν ἄστρων τὸ	τὴν	αὐτὴν ἔχον προσηγορίαν καὶ φθείρειν
[4, 1]	τούτῳ Καλλισθένης καὶ Θεόπομπος, κατὰ	τὴν	αὐτὴν ἡλικίαν γεγονότες, ἀπέστησαν τῶν
[4, 54]	νυκτὸς εἰσελθεῖν ἀλλοιώσασαν τοῖς φαρμάκοις	τὴν	αὑτῆς ὄψιν, καὶ τὴν οἰκίαν
[4, 67]	τοῦ Μεταποντίου, βοηθοῦντες τῇ μητρὶ	τὴν	Αὐτολύτην ἀνεῖλον. δεινῶς δὲ φέροντος
[4, 57]	φρονήματος ἐμφυομένου τοῖς νεανίσκοις διὰ	τὴν	ἀφ´ Ἡρακλέους δόξαν, ὑφορώμενος αὐτῶν
[4, 82]	διατρῖψαί τινα χρόνον, διὰ δὲ	τὴν	ἀφθονίαν τῶν ἐν τῇ νήσῳ
[4, 63]	τῆς Ἑλένης Διοσκόρους στρατεύσαντας ἐπὶ	τὴν	Ἄφιδναν καὶ τὴν πόλιν ἑλόντας
[4, 26]	κάλλους ὠνομάσθαι ποιητικῶς, ὥσπερ καὶ	τὴν	Ἀφροδίτην χρυσῆν καλεῖσθαι διὰ τὴν
[4, 2]	δὲ κατοικήσαντα γῆμαι μὲν Ἁρμονίαν	τὴν	Ἀφροδίτης, γεννῆσαι δ´ ἐξ αὐτῆς
[4, 72]	ὑπὸ Ἄκτορος τοῦ βασιλέως διεδέξατο	τὴν	βασιλείαν, ἄπαιδος ὄντος τοῦ Ἄκτορος.
[4, 32]	ἐν χειρῶν νόμῳ κατασφάξας, Πριάμῳ	τὴν	βασιλείαν ἀπέδωκε τῶν Ἰλιαδῶν διὰ
[4, 68]	δ´ ἐν Ἄργει κοινὴν ἐποιήσατο	τὴν	βασιλείαν Βίαντι τῷ ἀδελφῷ. γήμας
[4, 45]	φαρμάκοις ἀνελεῖν, μετὰ δὲ ταῦτα	τὴν	βασιλείαν διαδεξαμένην πολλὰ κατὰ τῶν
[4, 75]	Δάρδανος ὁ Διὸς γήμας, καὶ	τὴν	βασιλείαν διαδεξάμενος, τοὺς μὲν λαοὺς
[4, 45]	πατέρα φαρμάκῳ διαφθεῖραι καὶ διαδέξασθαι	τὴν	βασιλείαν, ἔπειτ´ Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἱδρυσαμένην
[4, 10]	πόλιν ἐπέτρεψεν, Εὐρυσθεὺς δ´ ὁ	τὴν	βασιλείαν ἔχων τῆς Ἀργείας ὑποπτεύσας
[4, 61]	τὴν Αἰγέως τελευτὴν Θησεὺς διαδεξάμενος	τὴν	βασιλείαν ἦρχε τοῦ πλήθους νομίμως
[4, 55]	τὴν τοῦ πατρὸς τελευτὴν διαδεξάμενον	τὴν	βασιλείαν θαυμασθῆναί τε κατὰ τὴν
[4, 60]	Κρησὶν ἐνομοθέτησε, Μίνως δὲ διαδεξάμενος	τὴν	βασιλείαν καὶ γήμας Ἰτώνην τὴν
[4, 67]	ὑπ´ αὐτοῦ, παρέλαβε τῆς Αἰολίδος	τὴν	βασιλείαν· καὶ τὴν μὲν χώραν
[4, 55]	τετελευτηκότα παραλαβεῖν κατὰ γένος προσήκουσαν	τὴν	βασιλείαν, καὶ τοὺς ὑφ´ ἑαυτὸν
[4, 49]	δὲ διὰ τὴν δικαιοσύνην παραδοῦναι	τὴν	βασιλείαν, καὶ φιλίαν συνθέμενον ἐκπλεῦσαι
[4, 44]	ἀλλὰ καὶ τοὺς Φινείδας λέγεται	τὴν	βασιλείαν παραδόντας τῇ μητρὶ Κλεοπάτρᾳ
[4, 33]	τὸν Αὐγέου μετεπέμψατο, καὶ τούτῳ	τὴν	βασιλείαν παρέδωκεν· ἦν γὰρ ὑπὸ
[4, 19]	Ἡρακλῆς τῶν μὲν Ἰβήρων παρέδωκε	τὴν	βασιλείαν τοῖς ἀρίστοις τῶν ἐγχωρίων,
[4, 47]	υἱὸν γνήσιον ἀγαπήσαντα καταλιπεῖν αὐτῷ	τὴν	βασιλείαν. τὸν δὲ παιδαγωγὸν ὀνομαζόμενον
[4, 65]	τοῦ χρόνου μὴ βούλεσθαι παραδιδόναι	τὴν	βασιλείαν. τὸν δὲ Πολυνείκην κατὰ
[4, 33]	ἑλὼν κατὰ κράτος, κατήγαγεν ἐπὶ	τὴν	βασιλείαν Τυνδάρεων τὸν πατέρα τῶν
[4, 67]	ἐν τῷ Μεταποντίῳ, βίᾳ κατέσχον	τὴν	βασιλείαν. ὕστερον δὲ τῆς Ἄρνης
[4, 33]	τὸν πατέρα τῶν Διοσκόρων, καὶ	τὴν	βασιλείαν ὡς δορίκτητον Τυνδάρεῳ παρέθετο,
[4, 12]	τῷ δὲ δυσὶν ἠρεισμένῳ σκέλεσι	τὴν	βάσιν ὀλισθηρὰν κατεσκεύαζεν. ἀλλ´ ὅμως
[4, 59]	ἠφίει· διόπερ τῶν σωμάτων διὰ	τὴν	βίαν ἀποσπωμένων συνέβαινε τοὺς ἀτυχοῦντας
[4, 85]	ἀρκούντως εἰρηκότες αὐτοῦ περιγράψομεν τήνδε	τὴν	βίβλον.
[4, 44]	τὴν συγγένειαν πρώτους ὁρμῆσαι πρὸς	τὴν	βοήθειαν, καὶ τοὺς μὲν περικειμένους
[4, 2]	ἀνθρώπων κολάζειν. καὶ κατὰ μὲν	τὴν	Βοιωτίαν ἀποδιδόντα τῇ πατρίδι χάριτας
[4, 2]	οἶκον ἀνακομιδήν· καταντήσαντα δ´ εἰς	τὴν	Βοιωτίαν κατὰ τὸν παραδεδομένον χρησμὸν
[4, 3]	τριετεῖ χρόνῳ τὴν ἐπάνοδον εἰς	τὴν	Βοιωτίαν ποιήσασθαι, κομίζοντα μὲν λαφύρων
[4, 18]	τοὺς Ἕλληνας, τὰ δὲ κατὰ	τὴν	Βοιωτίαν τιμωρίαν λαμβάνων παρὰ τῶν
[4, 70]	αὐτῶν Πειρίθους μὲν γήμας Ἱπποδάμειαν	τὴν	Βούτου, καὶ καλέσαντος εἰς τοὺς
[4, 47]	μετενεχθείσης τῆς ὁμωνυμίας ἐπὶ τὴν	τῶν	βοῶν ἰσχύν, ἀπὸ δὲ τῆς
[4, 84]	αὐτῇ, στερηθῆναι τῆς ὁράσεως κατὰ	τὴν	γεγενημένην ὑπὸ τῆς Νύμφης πρόρρησιν.
[4, 5]	Βρόμιον δ´ ἀπὸ τοῦ κατὰ	τὴν	γένεσιν αὐτοῦ γενομένου βρόμου· ὁμοίως
[4, 6]	εἶναι Διονύσου καὶ Ἀφροδίτης, πιθανῶς	τὴν	γένεσιν ταύτην ἐξηγούμενοι· τοὺς γὰρ
[4, 14]	δέ τι συνέβη καὶ κατὰ	τὴν	γένεσιν τοῦ θεοῦ τούτου συντελεσθῆναι.
[4, 57]	πραχθέντα οἰκεῖον ἂν εἴη κατὰ	τὴν	γενομένην ἐπαγγελίαν ἀναγράψαι τὰς τῶν
[4, 48]	διαφυγόντων Ταύρων ἀπαγγειλάντων τῷ βασιλεῖ	τὴν	γενομένην ἐπίθεσιν, φασὶ τὸν Αἰήτην
[4, 36]	παραχρῆμα ἐξέπνευσεν. ἡ δὲ κατὰ	τὴν	γενομένην ὑπὸ τοῦ Νέσσου παραγγελίαν
[4, 56]	ἄρκτων ἐπὶ τὴν δύσιν κομισθῆναι	τὴν	γῆν ἔχοντας ἐξ εὐωνύμων, καὶ
[4, 39]	διὰ τῶν ἐνδυμάτων ἀφεῖναι πρὸς	τὴν	γῆν, μιμουμένην τὴν ἀληθινὴν γένεσιν·
[4, 1]	παλαιὰς μυθολογίας συνταττομένοις συμβαίνει κατὰ	τὴν	γραφὴν ἐν πολλοῖς ἐλαττοῦσθαι. ἡ
[4, 8]	τοῦ μεγέθους τῶν ἔργων ἀπιστεῖσθαι	τὴν	γραφήν. καθόλου μὲν γὰρ ἐν
[4, 77]	Ποσειδῶνα μηνίσαντα τῷ Μίνῳ ποιῆσαι	τὴν	γυναῖκα αὐτοῦ Πασιφάην ἐρασθῆναι τοῦ
[4, 25]	συνεργῆσαι ταῖς ἐπιθυμίαις καὶ συγχωρῆσαι	τὴν	γυναῖκα αὐτοῦ τετελευτηκυῖαν ἀναγαγεῖν ἐξ
[4, 38]	τὸν ὑπηρέτην εἰς Τραχῖνα πρὸς	τὴν	γυναῖκα Δηιάνειραν· τούτῳ δὲ προστεταγμένον
[4, 25]	διὰ τὸν ἔρωτα τὸν πρὸς	τὴν	γυναῖκα καταβῆναι μὲν εἰς ᾅδου
[4, 63]	πρὸς Θησέα. καταλαβὼν δὲ τετελευτηκυῖαν	τὴν	γυναῖκα τοῦ Θησέως Φαίδραν ἔπεισεν
[4, 67]	τῆς Ἄρνης διενεχθείσης πρὸς Αὐτολύτην	τὴν	γυναῖκα τοῦ Μεταποντίου, βοηθοῦντες τῇ
[4, 81]	ὑπὸ τῶν ἰδίων κυνῶν διασπασθέντα.	τὴν	δ´ αἰτίαν ἀποδιδόασι τῆς ἀτυχίας
[4, 37]	καὶ τὸν ἀπειθοῦντα βασιλέα ἀπέκτεινε,	τὴν	δ´ Ἀστυδάμειαν αἰχμάλωτον λαβών, καὶ
[4, 73]	πρὸς τὸν βωμὸν τοῦ Ποσειδῶνος,	τὴν	δ´ ἄφεσιν τῶν ἵππων ἐποίησε
[4, 63]	πόλιν ἑλόντας ταύτην μὲν κατασκάψαι,	τὴν	δ´ Ἑλένην ἀπαγαγεῖν εἰς Λακεδαίμονα
[4, 9]	ἡμέραν Περσειδῶν γεννώμενον ποιήσει βασιλέα,	τὴν	δ´ Ἥραν ζηλοτυποῦσαν καὶ συνεργὸν
[4, 39]	ὅταν θετὸν υἱὸν ποιεῖσθαι βούλωνται.	τὴν	δ´ Ἥραν μετὰ τὴν τέκνωσιν
[4, 22]	λέγεται τὸν μὲν ἔκρουν ἐγχῶσαι,	τὴν	δ´ ὁδὸν τὴν νῦν οὖσαν
[4, 55]	ὧν ἐν οἰκειοτέροις μνησθησόμεθα καιροῖς.	τὴν	δ´ οὖν Μήδειαν ἐν Θήβαις
[4, 12]	γὰρ ἐχθρὸν κατ´ ἰδίαν ἐμίσησε,	τὴν	δ´ ὑβριζομένην ἐλεῶν ἐπιεικείᾳ διαφέρειν
[4, 79]	ἐκείνους τοὺς χρόνους, καὶ πυθόμενος	τὴν	Δαιδάλου φυγὴν εἰς Σικελίαν, ἔγνω
[4, 43]	τὸν γὰρ Φινέα γεγαμηκότα Ἰδαίαν	τὴν	Δαρδάνου τοῦ Σκυθῶν βασιλέως θυγατέρα,
[4, 9]	ἀναφέρειν λέγεται τὸν εἰρημένον τρόπον.	τὴν	δὲ γεγενημένην περὶ αὐτὸν ἀρετὴν
[4, 54]	κομίσαι τῇ νύμφῃ φαρμάκοις κεχριμένα,	τὴν	δὲ Γλαύκην δεξαμένην καὶ τῷ
[4, 54]	τὸν μὲν Ἰάσονα ταχέως ἐκπηδῆσαι,	τὴν	δὲ Γλαύκην καὶ τὸν Κρέοντα
[4, 11]	αὐχένα σφίγξας τοῖς βραχίοσιν ἀπέπνιξε.	τὴν	δὲ δορὰν αὐτοῦ περιθέμενος, καὶ
[4, 83]	καὶ τῷ πλήθει τῶν ἀναθημάτων.	τὴν	δὲ θεὸν διά τε τὴν
[4, 6]	τὸ μηδένα βούλεσθαι τοῦτο ἀνελέσθαι.	τὴν	δὲ Ἶσιν τὸν φόνον τοῦ
[4, 46]	εἰς ἐλευθέραν αὐτὴν ἀποθέσθαι φυλακήν·	τὴν	δὲ Μήδειαν διαδρᾶσαν καταφυγεῖν εἴς
[4, 54]	γῆμαι τὴν τοῦ βασιλέως θυγατέρα.	τὴν	δὲ Μήδειαν ἐξελαυνομένην ἐκ τῆς
[4, 54]	καὶ τοῦ σώματος ἁψάμενον τελευτῆσαι.	τὴν	δὲ Μήδειαν ἐπιτυχοῦσαν τοῖς πρώτοις
[4, 48]	πρὸς τὰς ἰδίας ἑκάστου προαιρέσεις.	~Τὴν	δὲ Μήδειαν ἱστοροῦσι καθηγήσασθαι τοῖς
[4, 46]	νῦν ἀπ´ ἐκείνης Κίρκαιον ὀνομαζόμενον.	~τὴν	δὲ Μήδειαν ἱστοροῦσι μαθεῖν παρά
[4, 52]	ἑτοίμους οὔσας τὸ κελευόμενον ἐπιτελεῖν,	~τὴν	δὲ Μήδειαν νυκτὸς ἐπιγενομένης καὶ
[4, 41]	τὸν πλοῦν ἐπὶ τὴν Κολχίδα.	τὴν	δὲ ναῦν Ἀργὼ προσαγορευθῆναι κατὰ
[4, 58]	Ἄργους φυγόντα εἰς Ῥόδον μετοικῆσαι·	τὴν	δὲ νῆσον ταύτην τότε κατῴκουν
[4, 2]	ἀστραπῶν ἐπιφανῶς ποιεῖσθαι τὴν συνουσίαν·	τὴν	δὲ Σεμέλην ἔγκυον οὖσαν καὶ
[4, 33]	δὲ μάχῃ νικήσας παμπληθεῖς ἀπέκτεινε.	τὴν	δὲ Σπάρτην ἑλὼν κατὰ κράτος,
[4, 39]	ἅπαντα χρόνον μητρὸς εὔνοιαν παρέχεσθαι,	τὴν	δὲ τέκνωσιν γενέσθαι φασὶ τοιαύτην·
[4, 3]	τοῦ προσηνεστάτου ποτοῦ γενόμενον εὑρετήν,	τὴν	δὲ τῆς ξηρᾶς τροφῆς τὴν
[4, 25]	μὲν εἰς ᾅδου παραδόξως ἐτόλμησε,	τὴν	δὲ Φερσεφόνην διὰ τῆς εὐμελείας
[4, 37]	ἐξαναστήσας Μηλιεῦσι παρέδωκε τὴν χώραν·	τὴν	δὲ Φύλαντος θυγατέρα λαβὼν αἰχμάλωτον
[4, 10]	φόρους τελούντων, οὐ καταπλαγεὶς τὴν	τῶν	δεδουλωμένων ὑπεροχὴν ἐτόλμησε πρᾶξιν ἐπιτελέσαι
[4, 55]	τοὺς δὲ Κορινθίους ἐκπεπλῆχθαι μὲν	τὴν	δεινότητα τῆς περιπετείας, μάλιστα δ´
[4, 21]	οὐσίαν κατέθυσε τῷ θεῷ πᾶσαν	τὴν	δεκάτην, εὐωχίας ποιῶν συνεχεῖς καὶ
[4, 36]	ποταμόν. οὗτος δὲ πρώτην διαβιβάσας	τὴν	Δηιάνειραν, καὶ διὰ τὸ κάλλος
[4, 53]	ἀριστέων περὶ τῆς συμμαχίας, καὶ	τὴν	διάταξιν τῶν ἀγώνων ἐπιτρεψάντων Ἡρακλεῖ,
[4, 32]	βασιλείαν ἀπέδωκε τῶν Ἰλιαδῶν διὰ	τὴν	δικαιοσύνην· οὗτος γὰρ μόνος τῶν
[4, 49]	τῆς ἐπιβουλῆς, Πριάμῳ δὲ διὰ	τὴν	δικαιοσύνην παραδοῦναι τὴν βασιλείαν, καὶ
[4, 68]	τὰς Ἀργείας γυναῖκας μανείσας διὰ	τὴν	Διονύσου μῆνιν ἐθεράπευσεν, ἀντὶ δὲ
[4, 43]	ἀστέρων παρουσίας ἀναπέμπειν εἰς τὴν	τῶν	Διοσκόρων ἐπιφάνειαν. οὐ μὴν ἀλλὰ
[4, 11]	καὶ τοῦ θηρίου συμφυγόντος εἰς	τὴν	διώρυχα συνακολουθῶν αὐτῷ καὶ τὸ
[4, 85]	μεταναστῆναι κἀκεῖ κατοικῆσαι· διὰ δὲ	τὴν	δόξαν ἐν τοῖς κατ´ οὐρανὸν
[4, 34]	τὴν εἰς Ἀρκαδίαν ἐπάνοδον ἐπιθέμενοι	τὴν	δορὰν ἀφείλοντο. Μελέαγρος δὲ διά
[4, 37]	ἔτι δ´ Ἠιόνα. μετὰ δὲ	τὴν	Δρυόπων ἀνάστασιν, πολέμου συνεστῶτος τοῖς
[4, 19]	τῶν ἐγχωρίων, αὐτὸς δ´ ἀναλαβὼν	τὴν	δύναμιν καὶ καταντήσας εἰς τὴν
[4, 79]	ἐκείνου Μινῴαν καλουμένην. ἀποβιβάσας δὲ	τὴν	δύναμιν καὶ πέμψας ἀγγέλους πρὸς
[4, 56]	ἀπὸ δὲ τῶν ἄρκτων ἐπὶ	τὴν	δύσιν κομισθῆναι τὴν γῆν ἔχοντας
[4, 11]	διπλάσιον ἀπεδίδου βοήθημα. πρὸς δὲ	τὴν	δυστραπέλειαν ταύτην ἐπινοήσας τι φιλοτέχνημα
[4, 1]	μὲν ἀρχαίας μυθολογίας ἀπέστησαν διὰ	τὴν	δυσχέρειαν, τὰς δὲ νεωτέρας πράξεις
[4, 34]	οἰκειότητα. διόπερ ἀκυροῦντες τοῦ Μελεάγρου	τὴν	δωρεὰν ἐνήδρευσαν Ἀταλάντῃ, καὶ κατὰ
[4, 67]	ὕστερόν τισι χρόνοις κατῆλθον εἰς	τὴν	Δωρίδα καὶ κατῴκησαν ἐν Ἐρινεῷ
[4, 21]	οἰκούντων, προεῖπεν αὐτοῖς ὅτι μετὰ	τὴν	ἑαυτοῦ μετάστασιν εἰς θεοὺς τοῖς
[4, 65]	ἔδωκεν Ἀλκμαίωνι τῷ υἱῷ μετὰ	τὴν	ἑαυτοῦ τελευτὴν ἀνελεῖν τὴν Ἐριφύλην.
[4, 31]	τῆς νόσου, εἰ πραθεὶς δικαίως	τὴν	ἑαυτοῦ τιμὴν ἀποδοίη τοῖς Ἰφίτου
[4, 39]	καὶ τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις παράδειγμα	τὴν	ἑαυτῶν εἰς τὸν θεὸν εὐσέβειαν
[4, 46]	τῆς παρθένου, δηλώσαντας δ´ αὐτῇ	τὴν	ἑαυτῶν ἐπιβολὴν πάλιν παρ´ ἐκείνης
[4, 83]	νομίζοντες κεχαρισμένην τῇ θεῷ ποιήσειν	τὴν	ἑαυτῶν παρουσίαν· ἥ τε σύγκλητος
[4, 34]	δωρεὰν ἐνήδρευσαν Ἀταλάντῃ, καὶ κατὰ	τὴν	εἰς Ἀρκαδίαν ἐπάνοδον ἐπιθέμενοι τὴν
[4, 82]	καὶ τὸν Ἀπόλλω προειπεῖν αὐτῷ	τὴν	εἰς Κέων νῆσον μετάβασιν ἐσομένην
[4, 2]	καὶ μὴ δυνάμενον ἀνευρεῖν, ἀπογνῶναι	τὴν	εἰς οἶκον ἀνακομιδήν· καταντήσαντα δ´
[4, 29]	ἐκπέμπειν τούτους εἰς τὴν ἀποικίαν	τὴν	εἰς Σαρδόνα κατὰ τὸν χρησμόν.
[4, 58]	ὁμολογίας ἀπέστησαν τῆς καθόδου καὶ	τὴν	εἰς Τρικόρυθον ἐπάνοδον ἐποιήσαντο. μετὰ
[4, 15]	ἐδεσμεύοντο, τροφὴν δ´ ἐλάμβανον οὐ	τὴν	ἐκ γῆς φυομένην, ἀλλὰ τὰ
[4, 42]	παραθέσθαι τῷ Λαομέδοντι, συνταξάμενον μετὰ	τὴν	ἐκ Κόλχων ἐπάνοδον ἀπολήψεσθαι, αὐτὸν
[4, 11]	ἵνα τὸ βληθὲν βέλος ἔχῃ	τὴν	ἐκ τῆς ἀκίδος πληγὴν ἀνίατον.
[4, 46]	γονέων, φασὶ τὸν Αἰήτην ὑποπτεύσαντα	τὴν	ἐκ τῆς θυγατρὸς ἐπιβουλὴν εἰς
[4, 19]	ὑποταγῆναι Ῥωμαίοις. ὁ δ´ Ἡρακλῆς	τὴν	ἐκ τῆς Κελτικῆς πορείαν ἐπὶ
[4, 31]	Οἰχαλίας. ὁ δ´ Εὔρυτος διὰ	τὴν	ἐκ τῆς Μεγάρας γενομένην ἀτυχίαν
[4, 53]	στρατείαν οὐ μετρίως δοξασθέντος, προσγενέσθαι	τὴν	ἐκ τῆς Ὀλυμπικῆς πανηγύρεως δόξαν,
[4, 4]	κρυφίους παρεισάγουσι διὰ τὴν αἰσχύνην	τὴν	ἐκ τῆς συνουσίας ἐπακολουθοῦσαν. λέγουσι
[4, 13]	ὤμοις ἐξενεγκεῖν ταύτην ἀπεδοκίμασεν, ἐκκλίνων	τὴν	ἐκ τῆς ὕβρεως αἰσχύνην· ἐπαγαγὼν
[4, 3]	ὑπερβολὴν διά τε τὴν ἡδονὴν	τὴν	ἐκ τοῦ ποτοῦ καὶ διὰ
[4, 81]	ἀνθρώπους. διὰ δὲ τὴν εὐχρηστίαν	τὴν	ἐκ τούτων τῶν εὑρημάτων τοὺς
[4, 63]	διέξιμεν περί τε τῆς κατὰ	τὴν	Ἑλένην ἁρπαγῆς καὶ τῆς μνηστείας
[4, 63]	γεγονότι, φοβηθεὶς ὁ Θησεὺς ὑπεξέθετο	τὴν	Ἑλένην εἰς Ἄφιδναν, μίαν τῶν
[4, 63]	καὶ καιρὸν εὔθετον λαβόντες, ἥρπασαν	τὴν	Ἑλένην κοινῇ καὶ ἀπήγαγον εἰς
[4, 63]	καὶ τὸν μὲν λαχόντα γῆμαι	τὴν	Ἑλένην, τῷ δ´ ἑτέρῳ συμπρᾶξαι
[4, 59]	Χελώνην. ἀνεῖλε δὲ καὶ περὶ	τὴν	Ἐλευσῖνα Κερκυόνα τὸν διαπαλαίοντα τοῖς
[4, 61]	δὲ περὶ τὴν Ἀττικὴν καὶ	τὴν	Ἑλλάδα γενομένων αὐχμῶν καὶ φθαρέντων
[4, 10]	τῆς πράξεως γενομένης καθ´ ὅλην	τὴν	Ἑλλάδα καὶ πάντων θαυμαζόντων τὸ
[4, 30]	ὁ μὲν Ἰόλαος ἐπανιὼν εἰς	τὴν	Ἑλλάδα, καὶ προσπλεύσας τῇ Σικελίᾳ,
[4, 82]	τὴν νῆσον ταύτην, λοιμοῦ δὲ	τὴν	Ἑλλάδα κατασχόντος ποιήσασθαι τὴν θυσίαν
[4, 18]	δὲ τούτοις ἔπραξε πρότερον κατὰ	τὴν	Ἑλλάδα. περὶ μὲν γὰρ τὰ
[4, 41]	καὶ τῆς φήμης διαδοθείσης κατὰ	τὴν	Ἑλλάδα περί τε τοῦ ἄθλου
[4, 47]	τῆς πρῴρας ἐχούσης κριοῦ, καὶ	τὴν	Ἕλλην δυσφοροῦσαν ἐπὶ τῇ ναυτίᾳ,
[4, 57]	μόνοι τῶν ἄλλων Ἀθηναῖοι διὰ	τὴν	ἔμφυτον παρ´ αὐτοῖς ἐπιείκειαν προσεδέξαντο
[4, 85]	κλυτὸν Ὠρίωνα. ἡμεῖς δὲ κατὰ	τὴν	ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν περὶ τῶν
[4, 59]	μεγάλης τιμωρίας τελευτᾶν. τρίτον δὲ	τὴν	ἐν Κρομμυῶνι ὑπάρχουσαν ὗν ἀγρίαν,
[4, 58]	μετὰ τὴν Εὐρυσθέως τελευτὴν καταλαβόμενος	τὴν	ἐν Μυκήναις βασιλείαν, καὶ προσλαβόμενος
[4, 73]	Πέλοψ γήμας τὴν Ἱπποδάμειαν παρέλαβε	τὴν	ἐν Πίσῃ βασιλείαν, καὶ διὰ
[4, 83]	τόπου· κατὰ δὲ τὴν ἄκραν	τὴν	ἐν τῇ πόλει τῆς μητρὸς
[4, 77]	διαδρὰς εἰς Κρήτην, καὶ διὰ	τὴν	ἐν τῇ τέχνῃ δόξαν θαυμαζόμενος,
[4, 76]	πρίονα, καὶ διὰ τούτου πρίζων	τὴν	ἐν τοῖς ἔργοις ξυλίνην ὕλην,
[4, 16]	ὀνομαζομένην Ἐρίβοιαν. αὕτη δὲ διὰ	τὴν	ἐν τοῖς πολεμικοῖς ἀγῶσιν ἀνδραγαθίαν
[4, 34]	τῆς βασιλείας. ~Ἡρακλῆς δὲ μετὰ	τὴν	ἐν Φενεῷ κατοίκησιν ἔτει πέμπτῳ,
[4, 1]	τῶν παλαιῶν μύθων. ἡμεῖς δὲ	τὴν	ἐναντίαν τούτοις κρίσιν ἔχοντες, καὶ
[4, 15]	τοῦ παρανομεῖν διδάξαντος σαρξὶν ἐκπληρώσας	τὴν	ἔνδειαν τῶν ζῴων εὐπειθεῖς ἔσχεν.
[4, 56]	τῶν Διοσκόρων. παραπλησίως δὲ καὶ	τὴν	ἐντὸς Γαδείρων ἤπειρον ἔχειν ἐμφανῆ
[4, 18]	διεκπίπτειν ἐκ τοῦ ὠκεανοῦ πρὸς	τὴν	ἐντὸς θάλατταν, ἅμα δὲ καὶ
[4, 4]	διά τινας τοιαύτας αἰτίας. κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς εὕρεσιν τοῦ οἴνου
[4, 31]	περὶ τὰ τέκνα συμφορὰν ὑποπτευσάμενος	τὴν	ἐξ ἐκείνης παιδοποιίαν, ἑτέραν δ´
[4, 5]	στρατείας θρίαμβον εἰς τὴν πατρίδα,	τὴν	ἐξ Ἰνδῶν ποιησάμενον ἐπάνοδον μετὰ
[4, 61]	τόν τε Μινώταυρον ἀπέκτεινε καὶ	τὴν	ἔξοδον τὴν τοῦ λαβυρίνθου παρ´
[4, 42]	ἀναιρεθῆναι, τῇ δ´ Ἡσιόνῃ δοθῆναι	τὴν	ἐξουσίαν εἴτε βούλοιτο μετὰ τοῦ
[4, 16]	μηδενὸς χρείαν ἔχειν βοηθοῦ, ψευδῆ	τὴν	ἐπαγγελίαν ἔσχε κρείττονι περιπεσοῦσα. μετὰ
[4, 3]	εἰς τὴν Ἰνδικὴν τριετεῖ χρόνῳ	τὴν	ἐπάνοδον εἰς τὴν Βοιωτίαν ποιήσασθαι,
[4, 48]	φαρμάκοις ἀποκτεῖναι, καὶ μετὰ Ἰάσονος	τὴν	ἐπὶ θάλατταν κατάβασιν ποιήσασθαι. τῶν
[4, 16]	Ἱππολύτης τῆς Ἀμαζόνος ἐνεγκεῖν ζωστῆρα,	τὴν	ἐπὶ τὰς Ἀμαζόνας στρατείαν ἐποιήσατο.
[4, 37]	τῆς βασιλείας· πείσαντες δὲ κοινῇ	τὴν	ἐπὶ τοὺς Λαπίθας στρατείαν ἐποιήσαντο.
[4, 17]	μὲν Εὐρυσθεὺς νομίζων δυσέφικτον εἶναι	τὴν	ἐπὶ τούτους στρατείαν, προσετετάχει τὸν
[4, 40]	τὰς προαιρέσεις αὐτῶν. διὸ καὶ	τὴν	ἐπιβολὴν ἀνακοινωσάμενον τῷ βασιλεῖ ταχέως
[4, 40]	ἔσεσθαι διαλαμβάνοντα, παρασκευάσασθαι τὰ πρὸς	τὴν	ἐπιβολήν. ~καὶ πρῶτον μὲν περὶ
[4, 76]	διὰ τούτου καὶ τοῦ φόνου	τὴν	ἐπίγνωσιν συνέβη γενέσθαι. κατηγορηθεὶς δὲ
[4, 15]	μὲν ἱερὰς ἐποίησεν Ἥρας, ὧν	τὴν	ἐπιγονὴν συνέβη διαμεῖναι μέχρι τῆς
[4, 52]	ἀναστροφὴν διδοῦσαν τοῖς μέλλουσι ποιεῖσθαι	τὴν	ἐπίθεσιν. διὸ καὶ τοὺς Ἀργοναύτας
[4, 77]	βοῒ συνήργησε τῇ Πασιφάῃ πρὸς	τὴν	ἐπιθυμίαν. μυθολογοῦσι γὰρ πρὸ τούτων
[4, 13]	τοῦτον δὲ τὸν ἆθλον συντελῶν	τὴν	ἐπίνοιαν ἔσχεν οὐκ ἀχρηστοτέραν τῆς
[4, 13]	διὸ καὶ θαυμάσαι τις ἂν	τὴν	ἐπίνοιαν· τὸ γὰρ ὑπερήφανον τοῦ
[4, 9]	παιδοποιίας χάριν. διὸ καὶ βουλόμενον	τὴν	ἐπιπλοκὴν νόμιμον ποιήσασθαι βιάσασθαι μὲν
[4, 47]	χρυσῶσαι τὸ δέρος, ἵνα διὰ	τὴν	ἐπιφάνειαν ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν ἐπιμελεστάτης
[4, 17]	ἀγρίων ζῴων, πολλὰ τῶν κατὰ	τὴν	ἔρημον χώραν χειρωσάμενος, ἐξημέρωσεν, ὥστε
[4, 65]	μετὰ τὴν ἑαυτοῦ τελευτὴν ἀνελεῖν	τὴν	Ἐριφύλην. οὗτος μὲν οὖν ὕστερον
[4, 66]	καὶ πέπλον, ἀμφότερα ταῦτα προσδέξασθαι	τὴν	Ἐριφύλην, τὸν μὲν ὅρμον παρὰ
[4, 38]	Λίχας ἀγνοῶν περὶ τούτων ἀπήνεγκε	τὴν	ἐσθῆτα πρὸς τὴν θυσίαν· ὁ
[4, 27]	γένους τῶν Ἑσπερίδων. κατὰ γὰρ	τὴν	Ἑσπερῖτιν ὀνομαζομένην χώραν φασὶν ἀδελφοὺς
[4, 37]	πολέμου συνεστῶτος τοῖς Δωριεῦσι τοῖς	τὴν	Ἑστιαιῶτιν καλουμένην οἰκοῦσιν, ὧν ἐβασίλευεν
[4, 50]	ἐπιτελέσασθαι πρᾶξιν· καταφυγοῦσαν γὰρ ἐπὶ	τὴν	ἑστίαν τοῦ βασιλέως καὶ καταρασαμένην
[4, 37]	ἐκπεσόντων Δρυόπων οἱ μὲν εἰς	τὴν	Εὔβοιαν καταντήσαντες ἔκτισαν πόλιν Κάρυστον,
[4, 30]	κατέστησε καὶ τἄλλα τὰ πρὸς	τὴν	εὐδαιμονίαν συντείνοντα. ὠνόμασε δὲ καὶ
[4, 42]	τοῦ ξένου βίον, οὐ μόνον	τὴν	εὐεργεσίαν τῆς συγγενείας προκρίνασαν, ἀλλὰ
[4, 1]	τοὺς ἀνθρώπους, καὶ διὰ ταύτην	τὴν	εὐεργεσίαν τυχεῖν συμφωνουμένης ἀθανασίας. ὁμοίως
[4, 58]	νενικηκότες τὸν Εὐρυσθέα, καὶ διὰ	τὴν	εὐημερίαν συμμάχων εὐπορήσαντες, ἐστράτευσαν ἐπὶ
[4, 21]	ὁ δ´ οὖν Ἡρακλῆς ἀποδεξάμενος	τὴν	εὔνοιαν τῶν τὸ Παλάτιον οἰκούντων,
[4, 26]	τὴν Ἀφροδίτην χρυσῆν καλεῖσθαι διὰ	τὴν	εὐπρέπειαν. ἔνιοι δὲ λέγουσιν ὅτι
[4, 3]	τοὺς ταῖς εὐεργεσίαις ὑπερβαλομένους κατὰ	τὴν	εὕρεσιν τῶν ἀγαθῶν Διόνυσόν τε
[4, 69]	τόπων τούτων, γήμας δὲ Ὀρσινόμην	τὴν	Εὐρυνόμου ἐγέννησεν υἱοὺς δύο, Φόρβαντα
[4, 12]	Ὅμαδος μὲν γὰρ ἐν Ἀρκαδίᾳ	τὴν	Εὐρυσθέως ἀδελφὴν Ἀλκυόνην βιαζόμενος ἀνῃρέθη.
[4, 58]	νικήσαι τὸν ἀντιταχθέντα, παραλαβεῖν Ἡρακλείδας	τὴν	Εὐρυσθέως βασιλείαν, εἰ δ´ Ὕλλος
[4, 58]	Ὕλλου στρατηγοῦντος. Ἀτρεὺς δὲ μετὰ	τὴν	Εὐρυσθέως τελευτὴν καταλαβόμενος τὴν ἐν
[4, 31]	γένεσιν ἀνύποπτον. διόπερ ἐμνήστευσεν Ἰόλην	τὴν	Εὐρύτου τοῦ δυναστεύσαντος Οἰχαλίας. ὁ
[4, 60]	καὶ Σαρπηδόνα. μετὰ δὲ ταῦτα	τὴν	Εὐρώπην Ἀστέριος ὁ βασιλεὺς τῆς
[4, 22]	τιμωρίαν. τῷ δ´ Ἡρακλεῖ διὰ	τὴν	εὐσέβειαν τοὐναντίον συνέβη γενέσθαι. καταντήσαντος
[4, 35]	οἱονεί τινος ἀμαλακιστίας, δι´ ἧς	τὴν	εὐτονίαν τοῦ κατασκευάσαντος δηλοῦσθαι. ~Ἡρακλῆς
[4, 74]	θεῶν ἐπὶ πλέον. ὕστερον δὲ	τὴν	εὐτυχίαν οὐ φέρων ἀνθρωπίνως, καὶ
[4, 77]	ἀναλαβεῖν τὸν Δαίδαλον, καὶ διὰ	τὴν	εὐφυΐαν καὶ δόξαν ποιήσασθαι φίλον
[4, 22]	διὰ τοῦτο, τῶν θεῶν βεβαιωσάντων	τὴν	εὐχήν, μὴ μόνον κατὰ τὸ
[4, 81]	πρῶτον τοὺς ἀνθρώπους. διὰ δὲ	τὴν	εὐχρηστίαν τὴν ἐκ τούτων τῶν
[4, 24]	τῶν βοῶν τοῖς ἀποτυπωθεῖσιν ἴχνεσι	τὴν	ἐφ´ ἑαυτοῦ προσηγορίαν ἐπιθείς, τέμενος
[4, 37]	τὸν Εὐρυσθέα βοηθείας ἔτυχον διὰ	τὴν	ἔχθραν τὴν πρὸς Ἡρακλέα· τούτου
[4, 39]	μετὰ τὴν τέκνωσιν μυθολογοῦσι συνοικίσαι	τὴν	Ἥβην τῷ Ἡρακλεῖ, περὶ ἧς
[4, 28]	διὰ τὸ τὸν Θησέα καταδεδουλῶσθαι	τὴν	ἡγεμόνα τῶν Ἀμαζόνων Ἀντιόπην, ὡς
[4, 16]	θαυμαζομένη μάλιστα δι´ ἀνδρείαν ἀπέβαλε	τὴν	ἡγεμονίαν. Ἡρακλῆς δὲ τὰς ἐπιφανεστάτας
[4, 23]	τῆς Καρχηδόνος ἀφέληται τῶν Φοινίκων	τὴν	ἡγεμονίαν, στρατεύσαντες ἐπ´ αὐτὴν μεγάλαις
[4, 3]	μιγέντος τὴν μὲν τέρψιν καὶ	τὴν	ἡδονὴν μένειν, τὸ δὲ τῆς
[4, 3]	ἀνθρώποις καθ´ ὑπερβολὴν διά τε	τὴν	ἡδονὴν τὴν ἐκ τοῦ ποτοῦ
[4, 4]	δαψιλῆ τὸν ἄκρατον ἀποδοκιμάσαι διὰ	τὴν	ἡδονὴν τοῦ ποτοῦ, καταδεῖξαι δὲ
[4, 69]	ἕδνα πολλὰ δώσειν Ἠϊονεῖ ἔγημε	τὴν	Ἠϊονέως θυγατέρα Δίαν, ἐξ ἧς
[4, 69]	δύο, Αἰγεὺς καὶ Ἄκτωρ, οἱ	τὴν	Ἠλείων βασιλείαν παραλαβόντες. ὁ δ´
[4, 36]	Εὐρυνόμου τοῦ Ἀρχιτέλους υἱοῦ, παιδὸς	τὴν	ἡλικίαν, ἁμαρτάνοντος δ´ ἐν τῷ
[4, 9]	θηλήν. τοῦ δὲ παιδὸς ὑπὲρ	τὴν	ἡλικίαν βιαιότερον ἐπισπασαμένου τὴν θηλήν,
[4, 36]	τοῦ ἐκ ταύτης, παιδὸς ὄντος	τὴν	ἡλικίαν. ἐπεὶ δὲ πορευόμενος ἦλθε
[4, 76]	ἐπαιδεύετο παρὰ Δαιδάλῳ, παῖς ὢν	τὴν	ἡλικίαν· εὐφυέστερος δ´ ὢν τοῦ
[4, 10]	ψυχῆς λαμπρότητι περιβόητος, ὅς γε	τὴν	ἡλικίαν ἔφηβος ὢν πρῶτον μὲν
[4, 29]	Ἡρακλέους δ´ ἔτι παιδὸς ὄντος	τὴν	ἡλικίαν, καὶ ῥώμῃ σώματος ὑπερφυοῦς
[4, 50]	τὸν δ´ ἀδελφὸν Πρόμαχον, παῖδα	τὴν	ἡλικίαν ὄντα, φονεῦσαι. Ἀμφινόμην δὲ
[4, 63]	καὶ Διὸς Ἑλένην, δεκαετῆ μὲν	τὴν	ἡλικίαν οὖσαν, εὐπρεπείᾳ δὲ πασῶν
[4, 33]	μετὰ δὲ ταῦτα στρατεύσας ἐπὶ	τὴν	Ἦλιν τόν τε βασιλέα ἐφόνευσεν
[4, 60]	συστησάμενος ἐθαλαττοκράτησε. γήμας δὲ Πασιφάην	τὴν	Ἡλίου καὶ Κρήτης ἐγέννησε Δευκαλίωνα
[4, 9]	θεῶν ὅτι τὸν κατ´ ἐκείνην	τὴν	ἡμέραν Περσειδῶν γεννώμενον ποιήσει βασιλέα,
[4, 46]	τῆς ξενοκτονίας νόμιμον, ἀποδέξασθαι μὲν	τὴν	ἡμερότητα τῆς παρθένου, δηλώσαντας δ´
[4, 85]	τὸν πορθμὸν διειργούσης τῆς θαλάττης	τὴν	ἤπειρον ἀπὸ τῆς νήσου. Ἡσίοδος
[4, 25]	τὸν προειρημένον κόλπον κατήντησεν εἰς	τὴν	Ἤπειρον, ἐξ ἧς πορευθεὶς εἰς
[4, 10]	βασιλείαν ἔχων τῆς Ἀργείας ὑποπτεύσας	τὴν	Ἡρακλέους αὔξησιν μετεπέμπετό τε αὐτὸν
[4, 9]	ἐγκύοις, τὸν μὲν Δία πρὸς	τὴν	Ἡρακλέους γένεσιν ἐνεχθέντα τῇ διανοίᾳ
[4, 8]	τοῦ καθ´ αὑτοὺς βίου τεκμαιρόμενοι,	τὴν	Ἡρακλέους δύναμιν ἐκ τῆς ἀσθενείας
[4, 31]	δ´ Ὀμφάλη ἀποδεχομένη τὴν ἀνδρείαν	τὴν	Ἡρακλέους, καὶ πυθομένη τίς ἐστι
[4, 21]	τοὺς δ´ οὖν γίγαντας πυθομένους	τὴν	Ἡρακλέους παρουσίαν ἀθροισθῆναι πάντας καὶ
[4, 57]	τῶν υἱῶν αὐτοῦ πράξεις. μετὰ	τὴν	Ἡρακλέους τοίνυν ἀποθέωσιν οἱ παῖδες
[4, 63]	καὶ Θησέα μὲν ὕστερον διὰ	τὴν	Ἡρακλέους χάριν ἀπολυθῆναι, Πειρίθουν δὲ
[4, 39]	δὲ τέκνωσιν γενέσθαι φασὶ τοιαύτην·	τὴν	Ἥραν ἀναβᾶσαν ἐπὶ κλίνην καὶ
[4, 2]	ἐπιπλοκὰς ὁμοίας ποιεῖσθαι ταῖς πρὸς	τὴν	Ἥραν συμπεριφοραῖς. τὸν μὲν οὖν
[4, 9]	τοῦ παιδίου τὴν φύσιν, συνέπεισε	τὴν	Ἥραν ὑποσχεῖν τὴν θηλήν. τοῦ
[4, 49]	Τελαμῶνα τάς τε ἵππους καὶ	τὴν	Ἡσιόνην ἀπαιτήσοντας, λέγεται τὸν Λαομέδοντα
[4, 42]	τοῖς προσήκουσι ξενίοις λαμπρῶς τιμηθέντα	τὴν	Ἡσιόνην καὶ τὰς ἵππους παραθέσθαι
[4, 56]	εἰς τὸν ὠκεανὸν καταπλεῦσαι πρὸς	τὴν	θάλατταν, ἀπὸ δὲ τῶν ἄρκτων
[4, 47]	τὴν μὲν παρθένον ἀποπεσεῖν εἰς	τὴν	θάλατταν, ἣν ἀπ´ ἐκείνης Ἑλλήσποντον
[4, 22]	τοῦ Φλεγραίου πεδίου κατελθὼν ἐπὶ	τὴν	θάλατταν κατεσκεύασεν ἔργα περὶ τὴν
[4, 77]	πτέρυγας κηροῦ, αὐτὸν δὲ παρὰ	τὴν	θάλατταν πετόμενον καὶ παρ´ ἕκαστον
[4, 47]	τοίχου τῆς νεὼς ἐκκύπτουσαν, εἰς	τὴν	θάλατταν προπεσεῖν. ἔνιοι δέ φασι
[4, 22]	ἀναπεπταμένης δὲ τῆς λίμνης εἰς	τὴν	θάλατταν, τὸν Ἡρακλέα λέγεται τὸν
[4, 53]	ἀποστεῖλαι τοὺς ταῖς πόλεσι προεροῦντας	τὴν	θέαν τῶν ἀγώνων. διὰ δὲ
[4, 83]	Σικελίας κυριεύσαντες, οὐ διέλιπον τιμῶντες	τὴν	θεὸν διαφερόντως. τὸ δὲ τελευταῖον
[4, 51]	πρεσβῦτιν· τὸ δὲ τελευταῖον ἀναλαβοῦσαν	τὴν	θεὸν διεσκευασμένην καταπληκτικῶς εἰς ὄχλων
[4, 81]	δὲ ἐπ´ ἀμφοτέροις τούτοις μηνῖσαι	τὴν	θεόν· εἴτε γὰρ τοῖς ἁλισκομένοις
[4, 51]	ὁδοὺς συντρέχοντος, παραγγέλλειν πᾶσι δέχεσθαι	τὴν	θεὸν εὐσεβῶς· παρεῖναι γὰρ αὐτὴν
[4, 51]	πάντων δὲ προσκυνούντων καὶ τιμώντων	τὴν	θεὸν θυσίαις, καὶ τὸ σύνολον
[4, 83]	πολλὰς γενεὰς τιμῶντες οἱ Σικανοὶ	τὴν	θεὸν θυσίαις τε μεγαλοπρεπέσι συνεχῶς
[4, 51]	τῶν δρακόντων, ἐφ´ ὧν ἀποφαίνεσθαι	τὴν	θεὸν κομισθεῖσαν δι´ ἀέρος ἐξ
[4, 38]	διὰ τοῦτο τοῦ χιτῶνος διὰ	τὴν	θερμασίαν τὴν σάρκα τοῦ σώματος
[4, 18]	ἅπαντα. ἀλλὰ τὰ μὲν κατὰ	τὴν	Θετταλίαν ἔπραξεν εὐεργετῶν τοὺς Ἕλληνας,
[4, 18]	τὰ πεδία φανῆναι τὰ κατὰ	τὴν	Θετταλίαν παρὰ τὸν Πηνειὸν ποταμόν·
[4, 50]	ἀριστέων ἀνακομιδῆς ἀγνοουμένης ἔτι κατὰ	τὴν	Θετταλίαν, φασὶ προσπεσεῖν φήμην ὅτι
[4, 18]	τὴν Μινυάδα κατοικούντων διὰ τὴν	τῶν	Θηβαίων καταδούλωσιν. ~Ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 9]	ὑπὲρ τὴν ἡλικίαν βιαιότερον ἐπισπασαμένου	τὴν	θηλήν, ἡ μὲν Ἥρα διαλγήσασα
[4, 9]	φύσιν, συνέπεισε τὴν Ἥραν ὑποσχεῖν	τὴν	θηλήν. τοῦ δὲ παιδὸς ὑπὲρ
[4, 22]	τινὰ κυνηγὸν ἐν τοῖς κατὰ	τὴν	θήραν ἀνδραγαθήμασι διωνομασμένον ἐν μὲν
[4, 33]	Τεύθρας ἄπαις ὢν ἀρρένων παίδων	τὴν	θυγατέρα Ἀργιόπην συνῴκισε τῷ Τηλέφῳ,
[4, 37]	Ὀρμενίῳ τῷ βασιλεῖ συνέμιξεν, οὗ	τὴν	θυγατέρα ἐμνήστευεν Ἀστυδάμειαν· οὐ προσέχοντος
[4, 35]	πραττομένοις Ἱππόνουν ἐν Ὠλένῳ πρὸς	τὴν	θυγατέρα Περίβοιαν, φάσκουσαν αὑτὴν ἐξ
[4, 9]	ζηλοτυποῦσαν καὶ συνεργὸν ἔχουσαν Εἰλείθυιαν	τὴν	θυγατέρα, τῆς μὲν Ἀλκμήνης παρακατασχεῖν
[4, 36]	Θεσπρωτῶν ἀπέκτεινε. λαβὼν δὲ αἰχμάλωτον	τὴν	θυγατέρα τοῦ Φυλέως ἐπεμίγη ταύτῃ
[4, 24]	μέν, ὅταν εὔξηταί τις ἀποδώσειν	τὴν	θυσίαν καὶ ἐνέχυρον τῆς θυσίας
[4, 38]	τούτων ἀπήνεγκε τὴν ἐσθῆτα πρὸς	τὴν	θυσίαν· ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἐνδὺς
[4, 82]	δὲ τὴν Ἑλλάδα κατασχόντος ποιήσασθαι	τὴν	θυσίαν ὑπὲρ ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων.
[4, 50]	Πελίαν τούτῳ τῷ τρόπῳ πᾶσαν	τὴν	Ἰάσονος συγγένειαν ἄρδην ἀνελόντα ταχὺ
[4, 71]	δὲ καὶ ἀγχινοίᾳ διενεγκόντα ζηλῶσαι	τὴν	ἰατρικὴν ἐπιστήμην, καὶ πολλὰ τῶν
[4, 18]	δὲ τοῦ στόλου διαβὰς εἰς	τὴν	Ἰβηρίαν, καὶ καταλαβὼν τοὺς Χρυσάορος
[4, 18]	τηρουμένας συνέβη ἱερὰς διαμεῖναι κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν μέχρι τῶν καθ´ ἡμᾶς
[4, 18]	ἡγεμόνας ἐκ προκλήσεως ἀνελὼν καὶ	τὴν	Ἰβηρίαν χειρωσάμενος ἀπήλασε τὰς διωνομασμένας
[4, 18]	βοῶν ἀγέλας. διεξιὼν δὲ τὴν	τῶν	Ἰβήρων χώραν, καὶ τιμηθεὶς ὑπό
[4, 11]	τῆς μανίας ἀπολυθείς, καὶ ἐπιγνοὺς	τὴν	ἰδίαν ἄγνοιαν, περιαλγὴς ἦν ἐπὶ
[4, 62]	ποιησάμενος πρὸς Ἀθηναίους συμμαχίαν, συνῴκισε	τὴν	ἰδίαν ἀδελφὴν Φαίδραν Θησεῖ. μετὰ
[4, 81]	γάμοις κατεχρῆτο πρὸς τὸ συντελέσαι	τὴν	ἰδίαν ἐπιθυμίαν, εἴτε καὶ ταύτης
[4, 21]	σχεδόν τι πλουσιώτατος ὢν διατιμησάμενος	τὴν	ἰδίαν οὐσίαν κατέθυσε τῷ θεῷ
[4, 66]	πολλὰ τῶν ἐπῶν σφετερισάμενον κοσμῆσαι	τὴν	ἰδίαν ποίησιν. ἐνθεαζούσης δ´ αὐτῆς
[4, 9]	συγχωρῆσαι βασιλέα μὲν ὑπάρξαι κατὰ	τὴν	ἰδίαν ὑπόσχεσιν Εὐρυσθέα, τὸν δ´
[4, 80]	θαυμαζόμενον· οὐκ ἔχοντες γὰρ κατὰ	τὴν	ἰδίαν χώραν λίθον ἀξιόλογον παρὰ
[4, 47]	ταύτας τὰς αἰτίας καὶ {διὰ}	τὴν	ἰδίαν ὠμότητα καταδεῖξαι θύειν τοὺς
[4, 46]	γὰρ Αἰήτην τὰ μὲν διὰ	τὴν	ἰδίαν ὠμότητα, τὰ δ´ ὑπὸ
[4, 56]	τοῦ τότε βασιλεύοντος τῆς Λιβύης	τὴν	ἰδιότητα τῆς θαλάττης, καὶ τὸν
[4, 72]	ὁ τὸν Ὀδυσσέα καταγαγὼν εἰς	τὴν	Ἰθάκην. Σαλαμὶς δ´ ὑπὸ Ποσειδῶνος
[4, 3]	καὶ Θρᾷκας ἀπομνημονεύοντας τῆς κατὰ	τὴν	Ἰνδικὴν στρατείας καταδεῖξαι τὰς τριετηρίδας
[4, 3]	Ἐλευθερὰς προσαγορεῦσαι. ~στρατεύσαντα δ´ εἰς	τὴν	Ἰνδικὴν τριετεῖ χρόνῳ τὴν ἐπάνοδον
[4, 64]	ἐπάθλου φιλανθρώπου τῷ λύσαντι γαμεῖν	τὴν	Ἰοκάστην καὶ βασιλεύειν τῶν Θηβῶν,
[4, 37]	καὶ Κλυτίον. λαβὼν δὲ καὶ	τὴν	Ἰόλην αἰχμάλωτον ἀπῆλθε τῆς Εὐβοίας
[4, 37]	ἐπὶ τοὺς Εὐρύτου παῖδας, ὅτι	τὴν	Ἰόλην μνηστεύσας ἀπέτυχε· συναγωνιζομένων δ´
[4, 73]	καταντήσας εἰς Πῖσαν, καὶ θεασάμενος	τὴν	Ἱπποδάμειαν, ἐπεθύμησε τοῦ γάμου· φθείρας
[4, 73]	δὲ τῷ τρόπῳ Πέλοψ γήμας	τὴν	Ἱπποδάμειαν παρέλαβε τὴν ἐν Πίσῃ
[4, 33]	ὑβρίζοντα τὸν Κένταυρον Εὐρυτίωνα καὶ	τὴν	Ἱππολύτην βιαζόμενον, ἀπέκτεινεν. εἰς Τίρυνθα
[4, 55]	Θετταλῶν προσηγορίας οὐ ταύτην μόνην	τὴν	ἱστορίαν, ἀλλὰ καὶ διαφώνους ἑτέρας
[4, 8]	θεοῦ δόξης ἢ πάντα διεξιόντας	τὴν	ἱστορίαν ποιεῖν ἀπιστουμένην. ἔνιοι γὰρ
[4, 56]	οὐ παραλειπτέον δ´ ἡμῖν ἀνεξέλεγκτον	τὴν	ἱστορίαν τῶν ἀποφηναμένων τοὺς Ἀργοναύτας
[4, 15]	ἀγριότητα, ἁλύσεσι δὲ σιδηραῖς διὰ	τὴν	ἰσχὺν ἐδεσμεύοντο, τροφὴν δ´ ἐλάμβανον
[4, 85]	καὶ κατασκευάσαι μεγάλα ἔργα διὰ	τὴν	ἰσχὺν καὶ φιλοδοξίαν. κατὰ μὲν
[4, 19]	ἐκ τῆς Κελτικῆς πορείαν ἐπὶ	τὴν	Ἰταλίαν ποιούμενος, καὶ διεξιὼν τὴν
[4, 24]	μετὰ τῶν βοῶν περαιωθεὶς εἰς	τὴν	Ἰταλίαν προῆγε διὰ τῆς παραλίας,
[4, 44]	καταπλέοντας ξένους· παρ´ οἷς φασι	τὴν	Ἰφιγένειαν ἐν τοῖς ὕστερον χρόνοις
[4, 65]	ἄλλων χρηστότητι πάντας τοὺς ὑπὸ	τὴν	Καδμείαν πεπτωκότας ἔθαψαν. ~Οἱ μὲν
[4, 65]	ἀτάφων δὲ μενόντων τῶν ὑπὸ	τὴν	Καδμείαν πεπτωκότων σωμάτων, καὶ μηδενὸς
[4, 64]	δὲ Οἰδίπους μαθὼν παρά τινος	τὴν	καθ´ ἑαυτὸν ὑποβολήν, ἐπεχείρησεν ἐπερωτῆσαι
[4, 56]	καὶ πλησίον γινομένους Γαδείρων εἰς	τὴν	καθ´ ἡμᾶς θάλατταν εἰσπλεῦσαι. ἀποδείξεις
[4, 52]	καταβεβηκυίας ἀπὸ τοῦ τέγους πρὸς	τὴν	καθέψησιν, καὶ παραδόξως ἐν τοῖς
[4, 35]	ῥόας καὶ τοὺς βότρυς δηλοῦν	τὴν	καρποφόρον χώραν τὴν ὑπὸ τοῦ
[4, 80]	τὰς θεὰς ἁγνείαν τε καὶ	τὴν	κατ´ ἀνθρώπους ἐπιφάνειαν. τιμῶσι δ´
[4, 19]	ποιούμενος, καὶ διεξιὼν τὴν ὀρεινὴν	τὴν	κατὰ τὰς Ἄλπεις, ὡδοποίησε τὴν
[4, 55]	Εὐρυσθέως ἐπικειμένου τοῖς προστάγμασιν, ἀπογνοῦσαν	τὴν	κατὰ τὸ παρὸν ἐκ τούτου
[4, 61]	τῆς Ἀττικῆς. ~Μίνως δὲ πυθόμενος	τὴν	κατὰ τὸν υἱὸν συμφοράν, ἧκεν
[4, 22]	ταύτης πολλαὶ περιστάσεις μνημονεύονται περιέχουσαι	τὴν	κατὰ τῶν ἀσεβῶν τιμωρίαν. τῷ
[4, 76]	ἐξ οὗ τοῦ πρίονος ἐνεθυμήθη	τὴν	κατασκευήν, διὰ τούτου καὶ τοῦ
[4, 77]	τὴν ἀπειλὴν τοῦ Μίνωος διὰ	τὴν	κατασκευὴν τῆς βοός φασι φοβηθέντα
[4, 81]	τε τοῦ γάλακτος πῆξιν καὶ	τὴν	κατασκευὴν τῶν σμήνων, ἔτι δὲ
[4, 81]	σμήνων, ἔτι δὲ τῶν ἐλαιῶν	τὴν	κατεργασίαν, διδάξαι πρῶτον τοὺς ἀνθρώπους.
[4, 19]	τὴν δύναμιν καὶ καταντήσας εἰς	τὴν	Κελτικὴν καὶ πᾶσαν ἐπελθὼν κατέλυσε
[4, 4]	γινομένας διαδεδέσθαι λέγουσιν αὐτὸν μίτρᾳ	τὴν	κεφαλήν, ἀφ´ ἧς αἰτίας καὶ
[4, 22]	τῆς θεοῦ καταφρονήσαντα εἰπεῖν ὅτι	τὴν	κεφαλὴν τοῦ θηρίου ἑαυτῷ ἀνατίθησι,
[4, 22]	τοῦ δεσμοῦ λυθέντος αὐτομάτως πεσεῖν	τὴν	κεψαλὴν ἐπὶ τὸν κοιμώμενον καὶ
[4, 9]	γενέσθαι Περσέα· τούτῳ δὲ μιγεῖσαν	τὴν	Κηφέως Ἀνδρομέδαν Ἠλεκτρύωνα γεννῆσαι, ἔπειτα
[4, 31]	Ἰφίτου, φήσας αὐτὸν ψευδῶς κατῃτιᾶσθαι	τὴν	κλοπὴν κατεκρήμνισεν ἀπὸ τοῦ πύργου.
[4, 29]	πατὴρ υἱῶν πεντήκοντα. ὧν λαβόντων	τὴν	κοινὴν προσηγορίαν ἀπὸ τῶν Θεσπιάδων,
[4, 47]	Πόντον πορευθέντα καταχθῆναι μὲν πρὸς	τὴν	Κολχίδα, κατὰ δέ τι λόγιον
[4, 41]	τὸν στελλόμενον τὸν πλοῦν ἐπὶ	τὴν	Κολχίδα. τὴν δὲ ναῦν Ἀργὼ
[4, 73]	τὸν κίνδυνον. διόπερ πολλῶν μνηστευομένων	τὴν	κόρην, ἆθλον προετίθει τοῖς βουλομένοις
[4, 73]	τελευτῆσαι, τὸν δ´ ἐπιτυχόντα γαμεῖν	τὴν	κόρην. ὑπεστήσατο δ´ ἱπποδρομίαν ἀπὸ
[4, 60]	τὴν ἀρχὴν καὶ γήμας Ἴδην	τὴν	Κορύβαντος ἐγέννησε Μίνωα τὸν δεύτερον,
[4, 3]	τὴν δὲ τῆς ξηρᾶς τροφῆς	τὴν	κρατίστην παραδοῦσαν τῷ γένει τῶν
[4, 64]	ὁ Θηβῶν βασιλεὺς γήμας Ἰοκάστην	τὴν	Κρέοντος, καὶ χρόνον ἱκανὸν ἄπαις
[4, 60]	ἐβασίλευσε τῆς νήσου, γήμας δὲ	τὴν	Κρηθέως θυγατέρα ἐγέννησεν Ἀστέριον. οὗ
[4, 77]	πλέον. τινὲς δὲ μυθολογοῦσι, κατὰ	τὴν	Κρήτην ἔτι Δαιδάλου διατρίβοντος καὶ
[4, 23]	ταῖς θεαῖς μεγαλοπρεπῶς καὶ εἰς	τὴν	Κυάνην τὸν καλλιστεύοντα τῶν ταύρων
[4, 72]	ἐν Φλιοῦντι κατοικήσας ἔγημε Μετώπην	τὴν	Λάδωνος, ἐξ ἧς ἐγένοντο δύο
[4, 32]	ἐστεφάνωσε Τελαμῶνα ἀριστείοις, δοὺς αὐτῷ	τὴν	Λαομέδοντος θυγατέρα Ἡσιόνην· οὗτος γὰρ
[4, 11]	Δεύτερον δ´ ἔλαβεν ἆθλον ἀποκτεῖναι	τὴν	Λερναίαν ὕδραν, ἧς ἐξ ἑνὸς
[4, 63]	Θησέως Φαίδραν ἔπεισεν αὐτὸν ἁρπάσαι	τὴν	Λήδας καὶ Διὸς Ἑλένην, δεκαετῆ
[4, 17]	πολλὴν δ´ ἐλαιοφόρον· καθόλου δὲ	τὴν	Λιβύην διὰ τὸ πλῆθος τῶν
[4, 82]	καταλιπόντα, καὶ μετὰ ταῦτα εἰς	τὴν	Λιβύην ἐπανελθόντα, ἀπὸ τῆς μητρὸς
[4, 17]	ἐκ ταύτης πλοῦν κατῆρεν εἰς	τὴν	Λιβύην, καὶ πρῶτον μὲν Ἀνταῖον
[4, 26]	κήποις τῶν Ἑσπερίδων ὑπάρξαι κατὰ	τὴν	Λιβύην μῆλα χρυσᾶ, τηρούμενα συνεχῶς
[4, 26]	χρυσᾶ μῆλα, πάλιν ἔπλευσεν εἰς	τὴν	Λιβύην. περὶ δὲ τῶν μήλων
[4, 13]	κρότου ῥᾳδίως ἐκπολιορκήσας καθαρὰν ἐποίησε	τὴν	λίμνην. Τελέσας δὲ καὶ τοῦτον
[4, 18]	διώρυχος δεξάμενος ἅπαν τὸ κατὰ	τὴν	λίμνην ὕδωρ ἐποίησε τὰ πεδία
[4, 60]	τὴν βασιλείαν καὶ γήμας Ἰτώνην	τὴν	Λυκτίου Λύκαστον ἐγέννησεν, ὃς διαδεξάμενος
[4, 73]	λόγιον τετελέσθαι νομίζων, καὶ διὰ	τὴν	λύπην ἀθυμήσας, αὑτὸν ἐκ τοῦ
[4, 61]	κόρης δυσφοροῦντας ἰσχυρῶς, καὶ διὰ	τὴν	λύπην ἐπιλαθομένους τῆς Αἰγέως παραγγελίας,
[4, 78]	οὕτως εὐστόχως ἐξέλαβεν ὥστε διὰ	τὴν	μαλακότητα τῆς θερμασίας ἐξιδροῦν λεληθότως
[4, 4]	ἑορτὰς ἐσθῆσιν ἀνθειναῖς καὶ κατὰ	τὴν	μαλακότητα τρυφεραῖς χρῆσθαι. πρὸς δὲ
[4, 66]	ἀκροθίνιον τῷ θεῷ. αὕτη δὲ	τὴν	μαντικὴν οὐχ ἧττον τοῦ πατρὸς
[4, 28]	συναγωνισαμένην τἀνδρὶ Θησεῖ, καὶ κατὰ	τὴν	μάχην ἀριστεύουσαν, ἡρωικῶς καταστρέψαι τὸν
[4, 57]	υἱοὶ τοῦ Εὐρυσθέως πάντες κατὰ	τὴν	μάχην ἐτελεύτησαν. ~μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 57]	παρατάξει τὸν Εὐρυσθέα. κατὰ δὲ	τὴν	μάχην πλεῖστοι μὲν τῶν μετ´
[4, 12]	ὑπάρχειν ἀσυντέλεστον. ὅμως δὲ κατὰ	τὴν	μάχην ταμιευσάμενος ἀκριβῶς τὴν συμμετρίαν
[4, 68]	τῷ ἀδελφῷ. γήμας δὲ Ἰφιάνειραν	τὴν	Μεγαπένθους ἐτέκνωσεν Ἀντιφάτην καὶ Μαντώ,
[4, 34]	ἔνιοι δὲ μυθολογοῦσιν ὅτι κατὰ	τὴν	Μελεάγρου γένεσιν τῇ Ἀλθαίᾳ τὰς
[4, 46]	αἰτεῖσθαι δεήσει καὶ χάριτι τὴν	τῶν	μελλόντων ἀπόλλυσθαι σωτηρίαν, ποτὲ δ´
[4, 31]	προσθήσομεν. ~τελέσας γὰρ τοὺς ἄθλους	τὴν	μὲν ἑαυτοῦ γυναῖκα Μεγάραν συνῴκισεν
[4, 79]	περὶ τὸν Κώκαλον Σικανῶν ἐμπυρισθεισῶν	τὴν	μὲν εἰς τὰς πατρίδας ἐπάνοδον
[4, 6]	ἐξ ἀνδρὸς καὶ γυναικός· καὶ	τὴν	μὲν εὐπρέπειαν καὶ μαλακότητα τοῦ
[4, 34]	ἐλυμαίνετο· διόπερ Μελέαγρος ὁ Οἰνέως,	τὴν	μὲν ἡλικίαν μάλιστα ἀκμάζων, ῥώμῃ
[4, 9]	ἐπιφανείας προνοηθῆναι· διό φασιν αὐτὸν	τὴν	μὲν Ἥραν πεῖσαι συγχωρῆσαι βασιλέα
[4, 45]	ἔτι δ´ υἱὸν Αἰγιαλέα. καὶ	τὴν	μὲν Κίρκην εἰς φαρμάκων παντοδαπῶν
[4, 7]	οἰκεῖον λόγον ἀπονέμοντές φασιν ὠνομάσθαι	τὴν	μὲν Κλειὼ διὰ τὸ τὸν
[4, 44]	δὲ τελευταῖον κρατήσαντα τῶν βασιλείων	τὴν	μὲν Κλεοπάτραν {ἐκ} τῆς φυλακῆς
[4, 17]	συμπλακεὶς διέφθειρεν. ἀκολούθως δὲ τούτοις	τὴν	μὲν Λιβύην πλήθουσαν ἀγρίων ζῴων,
[4, 46]	κοινοῦ δὲ τοῦ συμφέροντος φανέντος,	τὴν	μὲν Μήδειαν ἐπαγγείλασθαι συνεργήσειν αὐτοῖς
[4, 42]	γονέων καταμένειν ἐν τῇ πατρίδι.	τὴν	μὲν οὖν κόρην ἑλέσθαι τὸν
[4, 9]	μιγέντα δι´ ἀπάτης Ἡρακλέα γεννῆσαι.	τὴν	μὲν οὖν ὅλην τοῦ γένους
[4, 47]	τὴν Ἀσίαν ἐπὶ κριοῦ χρυσομάλλου,	τὴν	μὲν παρθένον ἀποπεσεῖν εἰς τὴν
[4, 22]	τῶν θερμῶν ὑδάτων, ἔχει δὲ	τὴν	μὲν περίμετρον ὡς πέντε σταδίων,
[4, 24]	δ´ οὖν ἐγχώριοι τούτοις ἀκολούθως	τὴν	μὲν πύλην, πρὸς ᾗ τὰς
[4, 64]	χρώμενον διὰ τὴν ἀσθένειαν. ἐνταῦθα	τὴν	μὲν σφίγγα κατὰ τὸν μυθολογούμενον
[4, 3]	δ´ ἀπὸ Διὸς ὄμβρου μιγέντος	τὴν	μὲν τέρψιν καὶ τὴν ἡδονὴν
[4, 31]	νῦν δὲ Λυδῶν ὀνομαζομένων. καὶ	τὴν	μὲν τιμὴν ὁ ἀποδόμενος τὸν
[4, 67]	τῆς Αἰολίδος τὴν βασιλείαν· καὶ	τὴν	μὲν χώραν ἀπὸ τῆς μητρὸς
[4, 23]	χώραν ἀπέβαλεν. ὁ δ´ Ἡρακλῆς	τὴν	μὲν χώραν παρέθετο τοῖς ἐγχωρίοις,
[4, 32]	διέξιμεν. καὶ τότε μὲν διὰ	τὴν	μετ´ Ἰάσονος στρατείαν ἀσχοληθείς, ὕστερον
[4, 51]	τῆς πόλεως ἁπάσης συνενθεαζούσης, εἰσβαλεῖν	τὴν	Μήδειαν εἰς τὰ βασίλεια, καὶ
[4, 52]	συμφορᾷ γενέσθαι· οὔτε γὰρ ἀμύνασθαι	τὴν	Μήδειαν εἶχον ἐξουσίαν οὔτε τὸ
[4, 54]	πρῶτον ἐπιβαλέσθαι φασὶν αὐτὸν πείθειν	τὴν	Μήδειαν ἑκουσίως παραχωρῆσαι τῆς συμβιώσεως·
[4, 48]	σπουδήν. παραπλησίως δὲ τούτοις καὶ	τὴν	Μήδειαν ἐν τῷ τεμένει τὸν
[4, 50]	οὔσης ἐν αὐτοῖς ἀπορίας, λέγεται	τὴν	Μήδειαν ἐπαγγείλασθαι δι´ ἑαυτῆς τόν
[4, 51]	τοῦ βασιλέως μεγάλης ἀποδοχῆς ἀξιοῦντος	τὴν	Μήδειαν καὶ τὸ σύνολον πιστεύσαντος
[4, 52]	ἄρνα. συγκαταθεμένων δ´ αὐτῶν, μυθολογοῦσι	τὴν	Μήδειαν κατὰ μέλη διελοῦσαν τὸ
[4, 51]	τὸ παράδοξον τῶν λόγων, ἐπαγγείλασθαι	τὴν	Μήδειαν παραχρῆμα ἐπὶ τοῦ σώματος
[4, 54]	τὸν χρόνον ἱστοροῦσιν ἀποδοχῆς ἀξιωθῆναι	τὴν	Μήδειαν ὑπὸ τοῦ ἀνδρὸς διὰ
[4, 52]	τοῦ γεννήσαντος. μετὰ δὲ ταῦτα	τὴν	Μήδειάν φασι τοῦ μὲν τὸ
[4, 63]	Ἀττικῶν πόλεων. παρακατέστησε δ´ αὐτῇ	τὴν	μητέρα Αἴθραν καὶ τῶν ἄλλων
[4, 63]	οὖσαν, καὶ μετ´ αὐτῆς δούλην	τὴν	μητέρα Θησέως Αἴθραν. ~Ἡμεῖς δὲ
[4, 33]	Τεύθραντα τὸν βασιλέα. ἀνευρὼν δὲ	τὴν	μητέρα, καὶ γνωσθεὶς τίνος ἦν
[4, 65]	τὰς τοῦ πατρὸς ἐντολὰς ἀνεῖλε	τὴν	μητέρα, καὶ διὰ τὴν συνείδησιν
[4, 33]	ἐλάφου. Τήλεφος δ´ ἀνδρωθεὶς καὶ	τὴν	μητέρα μαθεῖν σπεύδων, παρῆλθεν εἰς
[4, 50]	ἡλικίαν ὄντα, φονεῦσαι. Ἀμφινόμην δὲ	τὴν	μητέρα μέλλουσαν ἀναιρεῖσθαί φασιν ἔπανδρον
[4, 25]	καὶ γὰρ ἐκεῖνον μυθολογοῦσιν ἀναγαγεῖν	τὴν	μητέρα Σεμέλην ἐξ ᾅδου, καὶ
[4, 9]	Ἀθηνᾶ δὲ κομίσασα αὐτὸ πρὸς	τὴν	μητέρα τρέφειν παρεκελεύσατο. θαυμάσαι δ´
[4, 44]	πατρῴαν ἀρχήν· βουλομένων δ´ αὐτῶν	τὴν	μητρυιὰν μετ´ αἰκίας ἀποκτεῖναι, πεῖσαι
[4, 79]	κατὰ τὴν Σικελίαν Κρῆτες μετὰ	τὴν	Μίνωος τελευτὴν ἐστασίασαν διὰ τὴν
[4, 42]	αἰτίας. λέγεται τὸν Ποσειδῶνα διὰ	τὴν	μυθολογουμένην τῶν Τρωικῶν τειχῶν κατασκευὴν
[4, 33]	καὶ χρησμὸν ἔλαβε πλεῖν εἰς	τὴν	Μυσίαν πρὸς Τεύθραντα τὸν βασιλέα.
[4, 56]	πηγάς, καὶ κατὰ τόπον τινὰ	τὴν	ναῦν διελκύσαντας, καθ´ ἑτέρου πάλιν
[4, 48]	καὶ τὸ δέρος ἀναλαβόντας πρὸς	τὴν	ναῦν ἐπείγεσθαι κατὰ σπουδήν. παραπλησίως
[4, 41]	τοῦ ἄθλου καὶ τῆς κατὰ	τὴν	ναυπηγίαν ἐπιβολῆς, οὐκ ὀλίγους τῶν
[4, 39]	καὶ τὸν ποιητὴν τεθεικέναι κατὰ	τὴν	Νεκυίαν εἴδωλον, αὐτὸς δὲ μετ´
[4, 77]	καὶ τὸν μὲν Ἴκαρον διὰ	τὴν	νεότητα μετέωρον τὴν πτῆσιν ποιούμενον
[4, 82]	ἐν δὲ ταύτῃ κατοικήσαντα, καὶ	τὴν	νῆσον διὰ τὸ κάλλος στέρξαντα,
[4, 17]	τοιούτων. ταῦτα δ´ ἔπραξεν ἀποσεμνύνων	τὴν	νῆσον, ἐν ᾗ μυθολογοῦσι καὶ
[4, 77]	τε πλοῖα πάντα τὰ κατὰ	τὴν	νῆσον ἐρευνᾶν καὶ χρημάτων πλῆθος
[4, 77]	τὸ πέλαγος Ἰκάριον ὀνομασθῆναι καὶ	τὴν	νῆσον Ἰκαρίαν κληθῆναι. τὸν δὲ
[4, 13]	Πασιφάην ἐρασθῆναί φασι, πλεύσας εἰς	τὴν	νῆσον, καὶ Μίνω τὸν βασιλέα
[4, 37]	Κάρυστον, οἱ δ´ εἰς Κύπρον	τὴν	νῆσον πλεύσαντες καὶ τοῖς ἐγχωρίοις
[4, 82]	τὸν δὲ πλεῦσαι μὲν εἰς	τὴν	νῆσον ταύτην, λοιμοῦ δὲ τὴν
[4, 17]	τοῖς Κρησὶ χαρίσασθαι, καθαρὰν ἐποίησε	τὴν	νῆσον τῶν θηρίων. διόπερ ἐν
[4, 83]	οἱ μὲν γὰρ καταντῶντες εἰς	τὴν	νῆσον ὕπατοι καὶ στρατηγοὶ καὶ
[4, 73]	Μυρτίλον, καὶ λαβὼν συνεργὸν πρὸς	τὴν	νίκην, ἔφθασε παραγενόμενος ἐπὶ τὸν
[4, 9]	γὰρ Δία μισγόμενον Ἀλκμήνῃ τριπλασίαν	τὴν	νύκτα ποιῆσαι, καὶ τῷ πλήθει
[4, 78]	ἐξερεύγεται καλούμενος Ἀλαβών. κατὰ δὲ	τὴν	νῦν Ἀκραγαντίνην ἐν τῷ Καμικῷ
[4, 74]	διαφέρων κατῴκει τῆς Ἀσίας περὶ	τὴν	νῦν ὀνομαζομένην Παφλαγονίαν. διὰ δὲ
[4, 72]	Πηνειὸς μὲν οὖν κατοικήσας περὶ	τὴν	νῦν οὖσαν Θετταλίαν ἐπώνυμον ἑαυτοῦ
[4, 22]	ἔκρουν ἐγχῶσαι, τὴν δ´ ὁδὸν	τὴν	νῦν οὖσαν παρὰ θάλατταν κατασκευάσαι,
[4, 23]	ἐγκυκλούμενος τὴν Σικελίαν, καταντήσας εἰς	τὴν	νῦν οὖσαν τῶν Συρακοσίων πόλιν
[4, 47]	ἰσχύν, ἀπὸ δὲ τῆς κατὰ	τὴν	ξενοκτονίαν ὠμότητος πυρπνεῖν τοὺς ταύρους
[4, 23]	πρὸς τὴν ἀνάπαυσιν τῆς κατὰ	τὴν	ὁδοιπορίαν αὐτῷ γενομένης κακοπαθείας. τούτων
[4, 19]	ἀνελὼν ἐποίησεν ἀσφαλῆ τοῖς μεταγενεστέροις	τὴν	ὁδοιπορίαν. διελθὼν δὲ τὰς Ἄλπεις
[4, 65]	τὸν μὲν Τυδέα ἐνεδρευθέντα κατὰ	τὴν	ὁδὸν ὑπὸ Ἐτεοκλέους πεντήκοντα ἀνδράσιν
[4, 34]	ξένην γυναῖκα προετίμησεν αὐτῶν, παραπέμψας	τὴν	οἰκειότητα. διόπερ ἀκυροῦντες τοῦ Μελεάγρου
[4, 65]	υἱῶν ἀνδρωθέντων, καὶ τῶν περὶ	τὴν	οἰκίαν ἀσεβημάτων γνωσθέντων, τὸν μὲν
[4, 52]	τρεφομένου γὰρ κριοῦ πολυετοῦς κατὰ	τὴν	οἰκίαν, ἐπαγγείλασθαι ταῖς κόραις τοῦτον
[4, 11]	συμπενθούντων, ἐπὶ πολὺν χρόνον κατὰ	τὴν	οἰκίαν ἡσύχαζεν, ἐκκλίνων τὰς τῶν
[4, 64]	παῖδα πατροκτόνον ἔσεσθαι καὶ πᾶσαν	τὴν	οἰκίαν πληρώσειν μεγάλων ἀτυχημάτων) ἐπιλαθόμενος
[4, 54]	φαρμάκοις τὴν αὑτῆς ὄψιν, καὶ	τὴν	οἰκίαν ὑφάψαι, ῥίζιόν τι προσθεῖσαν,
[4, 80]	καὶ τῇ πολυτελείᾳ τῇ κατὰ	τὴν	οἰκοδομίαν θαυμαζόμενον· οὐκ ἔχοντες γὰρ
[4, 78]	τὸ τῆς πέτρας ἀπόκρημνον ποιήσασθαι	τὴν	οἰκοδομίαν, κατεσκεύασεν ἐπ´ αὐτοῦ τοῦ
[4, 1]	τοῦ οἴνου χρήσεως τοῖς κατὰ	τὴν	οἰκουμένην ἀνθρώποις. ἡμεῖς δὲ τὰ
[4, 39]	δὲ ταῦτα καὶ τοὺς κατὰ	τὴν	οἰκουμένην ἀνθρώπους ἅπαντας ὡς θεὸν
[4, 53]	κράτιστον συστήσασθαι καὶ πᾶσαν ἐπελθεῖν	τὴν	οἰκουμένην εὐεργετοῦντα τὸ γένος τῶν
[4, 1]	τοῦτον δὲ μυθολογοῦσιν ἐπελθεῖν ἅπασαν	τὴν	οἰκουμένην, εὑρετὴν γενόμενον τοῦ οἴνου,
[4, 17]	στρατείαν. διεβεβόητο γὰρ κατὰ πᾶσαν	τὴν	οἰκουμένην ὅτι Χρυσάωρ ὁ λαβὼν
[4, 2]	ἀνθρώπους. ἐπιόντα δὲ σχεδὸν ὅλην	τὴν	οἰκουμένην πολλὴν χώραν ἐξημερῶσαι, καὶ
[4, 17]	κεῖται πρὸς τὰς ἐφ´ ὅλην	τὴν	οἰκουμένην στρατείας. πρὸ δὲ τῆς
[4, 8]	ὄντα τοῖς ἰδίοις πόνοις ἐξημερῶσαι	τὴν	οἰκουμένην, τοὺς δ´ ἀνθρώπους ἐπιλαθομένους
[4, 3]	μὲν καὶ ἄλλους κατὰ πᾶσαν	τὴν	οἰκουμένην τοὺς δοκοῦντας ἀσεβεῖν, ἐπιφανεστάτους
[4, 37]	τὸ ἔχειν αὐτὸν γαμετὴν Δηιάνειραν	τὴν	Οἰνέως, στρατεύσας ἐπ´ αὐτὸν τήν
[4, 34]	οὐδὲ γαμετῆς γυναικός, ἔγημε Δηιάνειραν	τὴν	Οἰνέως, τετελευτηκότος ἤδη Μελεάγρου. οὐκ
[4, 38]	μετὰ τῆς πολεμικῆς διασκευῆς εἰς	τὴν	Οἴτην, κατασκευάσαι δὲ πλησίον αὐτοῦ
[4, 37]	ταῦτα δὲ διαπραξάμενος ἐστράτευσεν εἰς	τὴν	Οἰχαλίαν ἐπὶ τοὺς Εὐρύτου παῖδας,
[4, 9]	τοῦ γεννηθησομένου ῥώμης. καθόλου δὲ	τὴν	ὁμιλίαν ταύτην οὐκ ἐρωτικῆς ἐπιθυμίας
[4, 5]	ὁμοίως δὲ καὶ πυριγενῆ διὰ	τὴν	ὁμοίαν αἰτίαν ὠνομάσθαι. Θρίαμβον δ´
[4, 42]	μὴ πάλιν φανέντος κήτους πρὸς	τὴν	ὁμοίαν ὑπὸ τῶν πολιτῶν ἐκτεθῇ
[4, 4]	μὲν τἀληθές, πλανηθέντας δὲ διὰ	τὴν	ὁμωνυμίαν, ἕνα γεγονέναι νομίσαι Διόνυσον.
[4, 72]	τὸν ποταμὸν τὸν ἀπ´ ἐκείνου	τὴν	ὁμωνυμίαν λαβόντα, τῶν δὲ θυγατέρων
[4, 56]	αἰτίαν τῆς πλάνης φασὶ γενέσθαι	τὴν	ὁμωνυμίαν τῶν ποταμῶν. ~Ἡμῖν δ´
[4, 56]	Τυρρηνίαν καταπλεύσαντας αὐτοὺς εἰς νῆσον	τὴν	ὀνομαζομένην Αἰθάλειαν τὸν ἐν αὐτῇ
[4, 85]	τε καὶ τὸν λιμένα προσχώσαντα	τὴν	ὀνομαζομένην Ἀκτὴν ποιῆσαι. ἐπεὶ δὲ
[4, 67]	Αἰολίδας κατέσχε, καὶ πόλιν ἔκτισε	τὴν	ὀνομαζομένην {ἀπ´ αὐτοῦ} Λιπάραν· Βοιωτὸς
[4, 21]	κατάβασίς ἐστιν ἔχουσα λιθίνην κλίμακα	τὴν	ὀνομαζομένην ἀπ´ ἐκείνου Κακίαν, οὖσαν
[4, 18]	πόλιν ἔκτισε θαυμαστὴν τῷ μεγέθει,	τὴν	ὀνομαζομένην Ἑκατόμπυλον, ᾗ ἔθετο τὴν
[4, 16]	δὲ καὶ ταύτης, τετάρτην ἐχειρώσατο	τὴν	ὀνομαζομένην Ἐρίβοιαν. αὕτη δὲ διὰ
[4, 27]	μὲν οὖν Ἕσπερον θυγατέρα γεννήσαντα	τὴν	ὀνομαζομένην Ἑσπερίδα συνοικίσαι τἀδελφῷ, ἀφ´
[4, 78]	γὰρ τῆς Μεγαρίδος φιλοτέχνως ἐποίησε	τὴν	ὀνομαζομένην κολυμβήθραν, ἐξ ἧς μέγας
[4, 68]	δὲ γυναικὸς Ἀλκιδίκης ἀποθανούσης ἐπέγημε	τὴν	ὀνομαζομένην Σιδηρώ· αὕτη δὲ χαλεπῶς
[4, 59]	τῶν κρημνῶν εἰς θάλατταν κατὰ	τὴν	ὀνομαζομένην Χελώνην. ἀνεῖλε δὲ καὶ
[4, 19]	ἑκουσίως συστρατεύοντος ἔκτισε πόλιν εὐμεγέθη	τὴν	ὀνομασθεῖσαν ἀπὸ τῆς κατὰ τὴν
[4, 23]	Ἱμεραῖα, τὰ δ´ Ἐγεσταῖα προσαγορεύεται,	τὴν	ὀνομασίαν ἔχοντα ταύτην ἀπὸ τῶν
[4, 36]	Νέσσος μεταξὺ μισγόμενος, καὶ διὰ	τὴν	ὀξύτητα τῆς πληγῆς εὐθὺς ἀποθνήσκων,
[4, 73]	τοὺς ἀεὶ μνηστευομένους καταλαμβάνων διὰ	τὴν	ὀξύτητα τῶν ἵππων πολλοὺς ἀνῄρει.
[4, 32]	δύναμιν ἀξιόλογον συναγαγεῖν ἐξεκλείσθη διὰ	τὴν	ὀξύτητα τῶν καιρῶν, ἀθροίσας δ´
[4, 77]	κατασκευὴν τῆς βοός φασι φοβηθέντα	τὴν	ὀργὴν τοῦ βασιλέως ἐκ τῆς
[4, 30]	ἀποικίας, ἐξεβαρβαρώθησαν, καὶ μεταστάντες εἰς	τὴν	ὀρεινὴν ἐν ταῖς δυσχωρίαις κατῴκησαν,
[4, 19]	ἀποσκευαῖς βάσιμον εἶναι. τῶν δὲ	τὴν	ὀρεινὴν ταύτην κατοικούντων βαρβάρων εἰωθότων
[4, 19]	τὴν Ἰταλίαν ποιούμενος, καὶ διεξιὼν	τὴν	ὀρεινὴν τὴν κατὰ τὰς Ἄλπεις,
[4, 31]	τὴν πόλιν, ἐξ ἧς ἐποιοῦντο	τὴν	ὁρμήν, ἐκπορθήσας ἐξηνδραποδίσατο καὶ κατέσκαψεν.
[4, 17]	Κρήτην, κεκρικὼς ἐκ ταύτης ποιεῖσθαι	τὴν	ὁρμήν· σφόδρα γὰρ εὐφυῶς ἡ
[4, 38]	περὶ τὸν Ἰόλαον ἐλθόντες ἐπὶ	τὴν	ὀστολογίαν, καὶ μηδὲν ὅλως ὀστοῦν
[4, 21]	θεοὺς τοῖς εὐξαμένοις ἐκδεκατεύσειν Ἡρακλεῖ	τὴν	οὐσίαν συμβήσεται τὸν βίον εὐδαιμονέστερον
[4, 7]	μυθολογοῦσι διὰ τὸ τὰς κατὰ	τὴν	παιδείαν ἀρετὰς ἀφθόρους δοκεῖν εἶναι.
[4, 9]	καὶ τῷ πλήθει τοῦ πρὸς	τὴν	παιδοποιίαν ἀναλωθέντος χρόνου προσημῆναι τὴν
[4, 12]	πίθου, καὶ τῆς εὐωδίας διὰ	τὴν	παλαιότητα καὶ δύναμιν τοῦ οἴνου
[4, 8]	ἦν ἡ ἀθανασία. διὰ δὲ	τὴν	παλαιότητα καὶ τὸ παράδοξον τῶν
[4, 15]	~Μετὰ δὲ ταῦτα τῶν περὶ	τὴν	Παλλήνην γιγάντων ἑλομένων τὸν πρὸς
[4, 53]	τοῦτον {τὸν} τόπον προκρῖναι πρὸς	τὴν	πανήγυριν τῆς τῶν Ἠλείων χώρας
[4, 53]	θέαν τῶν ἀγώνων. διὰ δὲ	τὴν	παρὰ τοῖς Ἀργοναύταις γενομένην ἀποδοχὴν
[4, 56]	ὠκεανοῦ γεγενημένην. εἶναι δὲ καὶ	τὴν	παρὰ τὸν ὠκεανὸν χώραν οὐκ
[4, 59]	Ἀθήνας. διεξιὼν δ´, ὥς φασι,	τὴν	παραθαλάττιον, καὶ ζηλωτὴς ὢν τῆς
[4, 42]	αἰγιαλὸν διατρίβοντας καὶ τοὺς γεωργοῦντας	τὴν	παραθαλάττιον παραδόξως συναρπάζεσθαι· πρὸς δὲ
[4, 23]	τὸν Ἔρυκα. διεξιόντος δ´ αὐτοῦ	τὴν	παράλιον τῆς νήσου, μυθολογοῦσι τὰς
[4, 21]	τοῦ Τιβέρεως ἀναζεύξας, καὶ διεξιὼν	τὴν	παράλιον τῆς νῦν Ἰταλίας ὀνομαζομένης,
[4, 70]	καὶ βίᾳ μίσγεσθαι, διὰ δὲ	τὴν	παρανομίαν τόν τε Θησέα καὶ
[4, 53]	παρὰ τὸν Ἀλφειόν. διὸ καὶ	τὴν	παραποταμίαν καθιερώσαντα τῷ μεγίστῳ τῶν
[4, 2]	τῆς Εὐρώπης, ἐντολὰς λαβόντα ἢ	τὴν	παρθένον ἀγαγεῖν ἢ μὴ ἀνακάμπτειν
[4, 61]	τῆς Ἀριάδνης ἀφελόμενον τοῦ Θησέως	τὴν	παρθένον, ἔχειν αὐτὴν ὡς γυναῖκα
[4, 42]	διόπερ τὸν Λαομέδοντα συναναγκασθέντα παραδοῦναι	τὴν	παρθένον καὶ δεσμοῖς καταλαβόμενον ἀπολιπεῖν
[4, 54]	ἐρασθέντα τῆς Κρέοντος θυγατρὸς μνηστεῦσαι	τὴν	παρθένον. συγκαταθεμένου δὲ τοῦ πατρὸς
[4, 3]	θεῷ καὶ βακχεύειν καὶ καθόλου	τὴν	παρουσίαν ὑμνεῖν τοῦ Διονύσου, μιμουμένας
[4, 1]	ἐκ τῆς ἀναγραφῆς πόνον ὑποστάντες,	τὴν	πᾶσαν ἐπιμέλειαν ἐποιησάμεθα τῆς ἀρχαιολογίας.
[4, 77]	διὰ δὲ τῆς τούτου φιλοτεχνίας	τὴν	Πασιφάην μιγεῖσαν τῷ ταύρῳ γεννῆσαι
[4, 61]	μαθὼν διεσώθη. ἀνακομιζόμενος δ´ εἰς	τὴν	πατρίδα καὶ κλέψας τὴν Ἀριάδνην
[4, 10]	Ἡρακλῆς πείσας τοὺς ἡλικιώτας ἐλευθεροῦν	τὴν	πατρίδα, κατέσπασεν ἐκ τῶν ναῶν
[4, 5]	ἀπὸ τῆς στρατείας θρίαμβον εἰς	τὴν	πατρίδα, τὴν ἐξ Ἰνδῶν ποιησάμενον
[4, 8]	δὲ πρὸς τὸν θεὸν μηδὲ	τὴν	πατροπαράδοτον εὐσέβειαν διαφυλάττειν. ἀλλὰ γὰρ
[4, 44]	προαγαγεῖν, τοῖς δὲ Φινείδαις ἀποκαταστῆσαι	τὴν	πατρῴαν ἀρχήν· βουλομένων δ´ αὐτῶν
[4, 53]	πέπονθεν, Ἀκάστῳ μὲν τῷ Πελίου	τὴν	πατρῴαν βασιλείαν παραδοῦναι, τῶν δὲ
[4, 28]	δ´ ὑπολειφθεῖσαι τῶν Ἀμαζόνων ἀπογνοῦσαι	τὴν	πατρῴαν γῆν, ἐπανῆλθον μετὰ τῶν
[4, 58]	ἐλθόντας παρ´ Αἰγίμιον τὸν Δώρου	τὴν	πατρῴαν τῆς χώρας παρακαταθήκην ἀπαιτήσαντας
[4, 19]	καὶ τῆς νῦν καλουμένης Γαλατίας	τὴν	πεδιάδα διεξιὼν ἐποιήσατο τὴν πορείαν
[4, 29]	κάλλιστον τῆς νήσου, καὶ μάλιστα	τὴν	πεδιάδα χώραν, ἣν μέχρι τοῦ
[4, 73]	κεφαλαίοις ἅπαντα διελθεῖν. κατὰ γὰρ	τὴν	Πελοπόννησον ἐν πόλει Πίσῃ Ἄρης
[4, 25]	Ἤπειρον, ἐξ ἧς πορευθεὶς εἰς	τὴν	Πελοπόννησον, καὶ τετελεκὼς τὸν δέκατον
[4, 73]	αὐξόμενος τοὺς πλείστους τῶν κατὰ	τὴν	Πελοπόννησον οἰκούντων προσηγάγετο, καὶ τὴν
[4, 58]	εὐημερίαν συμμάχων εὐπορήσαντες, ἐστράτευσαν ἐπὶ	τὴν	Πελοπόννησον Ὕλλου στρατηγοῦντος. Ἀτρεὺς δὲ
[4, 69]	τῆς Ἠλείας βασιλεὺς βοηθόν, φοβούμενος	τὴν	Πέλοπος δυναστείαν, τῆς ἐν Ἤλιδι
[4, 9]	Ἀνδρομέδαν Ἠλεκτρύωνα γεννῆσαι, ἔπειτα τούτῳ	τὴν	Πέλοπος Εὐρυδίκην συνοικήσασαν Ἀλκμήνην τεκνῶσαι,
[4, 85]	πελάγους Ὠρίωνα προσχῶσαι τὸ κατὰ	τὴν	Πελωρίδα κείμενον ἀκρωτήριον, καὶ τὸ
[4, 31]	γυναῖκα Μεγάραν συνῴκισεν Ἰολάῳ, διὰ	τὴν	περὶ τὰ τέκνα συμφορὰν ὑποπτευσάμενος
[4, 80]	ἐψεύσαντο. οὐκ ἄξιον δὲ παραλιπεῖν	τὴν	περὶ τὰς θεὰς ἁγνείαν τε
[4, 83]	πεπλεονάκαμεν, ἀλλ´ οὖν οἰκείαν πεποιήμεθα	τὴν	περὶ τῆς θεᾶς ἀπαγγελίαν· ~νυνὶ
[4, 83]	δ´ ἄν τις εἰκότως ἀναλογισάμενος	τὴν	περὶ τὸ ἱερὸν τοῦτο γενομένην
[4, 34]	νομίζομεν βραχὺ παρεκβάντας ἡμᾶς ἀπαγγεῖλαι	τὴν	περὶ τὸν Μελέαγρον περιπέτειαν. Οἰνεὺς
[4, 57]	ποταμῶν. ~Ἡμῖν δ´ ἀρκούντως ἐξειργασμένοις	τὴν	περὶ τῶν Ἀργοναυτῶν ἱστορίαν καὶ
[4, 35]	καὶ γυναῖκα, τὸ μὲν ἀποκτεῖναι	τὴν	Περίβοιαν ἀπέγνω, γήμας δ´ αὐτὴν
[4, 42]	καὶ μαθόντα παρὰ τῆς κόρης	τὴν	περιπέτειαν, ἀναρρῆξαι μὲν τοὺς περὶ
[4, 78]	ἐξ ἧς μέγας ποταμὸς εἰς	τὴν	πλησίον θάλατταν ἐξερεύγεται καλούμενος Ἀλαβών.
[4, 33]	τῶν ὠδίνων καταβαρουμένη παρῆλθεν εἰς	τὴν	πλησίον ὕλην ὡς ἐπί τινα
[4, 14]	τέρψιν, τοῦ δὲ πρὸς τὴν	τῶν	πολεμικῶν κινδύνων ἀσφάλειαν. τῶν δ´
[4, 50]	γὰρ συμβουλεύειν παραχρῆμα βιασαμένους εἰς	τὴν	πόλιν ἀπροσδοκήτως ἐπιθέσθαι τῷ βασιλεῖ,
[4, 83]	τεκνωθέντος υἱοῦ τιμὴν ἀγαπῆσαι περιττότερον	τὴν	πόλιν· διόπερ αὐτὴν Ἀφροδίτην Ἐρυκίνην
[4, 51]	καταπληκτικῶς εἰς ὄχλων δεισιδαιμονίαν, εἰς	τὴν	πόλιν εἰσβαλεῖν ἅμ´ ἡμέρᾳ. ἐνθεαζούσης
[4, 63]	στρατεύσαντας ἐπὶ τὴν Ἄφιδναν καὶ	τὴν	πόλιν ἑλόντας ταύτην μὲν κατασκάψαι,
[4, 66]	Τιλφωσσαῖον. ἔπειθ´ οἱ μὲν ἐπίγονοι	τὴν	πόλιν ἑλόντες διήρπασαν, καὶ τῆς
[4, 32]	συναγωνιζομένων οἱ πλείους· Ἡρακλῆς δὲ	τὴν	πόλιν ἑλὼν κατὰ κράτος καὶ
[4, 33]	τε βασιλέα ἐφόνευσεν Αὐγέαν, καὶ	τὴν	πόλιν ἑλὼν κατὰ κράτος Φυλέα
[4, 31]	τήν τε λείαν ἀφείλετο καὶ	τὴν	πόλιν, ἐξ ἧς ἐποιοῦντο τὴν
[4, 42]	σῶμα δεσμούς, ἀναβάντα δ´ εἰς	τὴν	πόλιν ἐπαγγείλασθαι τῷ βασιλεῖ διαφθερεῖν
[4, 10]	καθάπερ υἱῷ γνησίῳ τὰ κατὰ	τὴν	πόλιν ἐπέτρεψεν, Εὐρυσθεὺς δ´ ὁ
[4, 32]	μετὰ τῶν ἀρίστων προῆγεν ἐπὶ	τὴν	πόλιν, ἐπὶ δὲ τῶν νεῶν
[4, 32]	πολιορκίαν πρῶτος βιασάμενος εἰσέπεσεν εἰς	τὴν	πόλιν, Ἡρακλέους προσβαλόντος κατὰ τὸ
[4, 10]	οὐ γὰρ ἦν εὑρεῖν κατὰ	τὴν	πόλιν ἰδιωτικὸν ὅπλον διὰ τὸ
[4, 10]	διὰ τὸ τοὺς Μινύας παρωπλικέναι	τὴν	πόλιν, ἵνα μηδεμίαν λαμβάνωσιν οἱ
[4, 49]	ἐνταῦθα δ´ Ἡρακλέους πέμψαντος εἰς	τὴν	πόλιν Ἴφικλόν τε τὸν ἀδελφὸν
[4, 66]	τὴν τοῦ μάντεως ὑποθήκην ἐξέλιπον	τὴν	πόλιν, καὶ νυκτὸς συνέφυγον εἴς
[4, 10]	βασίλεια τῶν Μινυῶν ἐνέπρησε καὶ	τὴν	πόλιν κατέσκαψε. περιβοήτου δὲ τῆς
[4, 80]	αὐτὰς οὐ μόνον οἱ ταύτην	τὴν	πόλιν οἰκοῦντες, ἀλλὰ καί τινες
[4, 24]	πάντες γὰρ οἱ κατὰ ταύτην	τὴν	πόλιν οἰκοῦντες ἐκ γενετῆς τὰς
[4, 52]	τοῦ βασιλέως, ὁρμῆσαι δρόμῳ πρὸς	τὴν	πόλιν, παρεισελθόντας δ´ ἐντὸς τοῦ
[4, 24]	δέ τι συνέβη γενέσθαι περὶ	τὴν	πόλιν τῶν Ἀγυριναίων. ἐν ταύτῃ
[4, 61]	ἐποιήσατο τῷ Διὶ γενέσθαι κατὰ	τὴν	πόλιν τῶν Ἀθηναίων αὐχμὸν καὶ
[4, 49]	χώρας Βύζαντος, ἀφ´ οὗ καὶ	τὴν	πόλιν τῶν Βυζαντίων ὠνομάσθαι. ἐνταῦθα
[4, 19]	καὶ τῶν ἐγχωρίων ἀνέμιξεν εἰς	τὴν	πόλιν· ὧν ἐπικρατησάντων τῷ πλήθει
[4, 19]	τῶνδε τῶν καιρῶν τιμῶσι ταύτην	τὴν	πόλιν, ὡς ἁπάσης τῆς Κελτικῆς
[4, 32]	θυγατέρα Ἡσιόνην· οὗτος γὰρ κατὰ	τὴν	πολιορκίαν πρῶτος βιασάμενος εἰσέπεσεν εἰς
[4, 23]	βουλόμενος ἐγκυκλωθῆναι πᾶσαν Σικελίαν, ἐποιεῖτο	τὴν	πορείαν ἀπὸ τῆς Πελωριάδος ἐπὶ
[4, 19]	Γαλατίας τὴν πεδιάδα διεξιὼν ἐποιήσατο	τὴν	πορείαν διὰ τῆς Λιγυστικῆς. ~Οἱ
[4, 53]	τοῖς ἐπιφανεστάτοις. Ἄλκηστιν μὲν γὰρ	τὴν	πρεσβυτάτην ἐκδοῦναι πρὸς γάμον Ἀδμήτῳ
[4, 15]	ἦσαν Διός, ἀλλὰ διότι καὶ	τὴν	προαίρεσιν ὁμοίαν ἔσχον, εὐεργετήσαντες μεγάλα
[4, 66]	λαβόντες χρησμὸν παρ´ Ἀπόλλωνος πολεμεῖν	τὴν	προειρημένην πόλιν στρατηγὸν ἔχοντας Ἀλκμαίωνα
[4, 74]	τὰ τέκνα τῆς Νιόβης, συνέβη	τὴν	προειρημένην ὑφ´ ἕνα καιρὸν ὀξέως
[4, 58]	ἐτῶν πεντήκοντα. καταβάντος δ´ εἰς	τὴν	πρόκλησιν Ἐχέμου τοῦ βασιλέως τῶν
[4, 54]	γὰρ αὐτὸν γαμεῖν οὐκ ἀποδοκιμάσαντα	τὴν	πρὸς αὐτὴν ὁμιλίαν, ἀλλὰ τοῖς
[4, 30]	καθαπερεί τινι πατρί. διὰ γὰρ	τὴν	πρὸς αὐτοὺς σπουδὴν ἐπὶ τοσοῦτ´
[4, 37]	βοηθείας ἔτυχον διὰ τὴν ἔχθραν	τὴν	πρὸς Ἡρακλέα· τούτου γὰρ αὐτοῖς
[4, 38]	δὲ Δηιάνειρα πυθομένη τοῦ Λίχα	τὴν	πρὸς Ἰόλην φιλοστοργίαν καὶ βουλομένη
[4, 46]	κίνδυνον ἀπὸ τοῦ πατρὸς διὰ	τὴν	πρὸς τοὺς ξένους εὐσέβειαν. κοινοῦ
[4, 68]	Ἀλκιδίκην τὴν Ἀλέου ἐγέννησε θυγατέρα	τὴν	προσαγορευθεῖσαν Τυρώ, κάλλει διαφέρουσαν. τῆς
[4, 18]	τὴν ὀνομαζομένην Ἑκατόμπυλον, ᾗ ἔθετο	τὴν	προσηγορίαν ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν
[4, 17]	ὁ λαβὼν ἀπὸ τοῦ πλούτου	τὴν	προσηγορίαν βασιλεύει μὲν ἁπάσης Ἰβηρίας,
[4, 10]	τούτῳ δὲ μόνῳ ἡ ἀρετὴ	τὴν	προσηγορίαν ἔθετο. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 75]	Τρῳάδι, Ἴλιον ἀφ´ ἑαυτοῦ θέμενος	τὴν	προσηγορίαν. Ἴλου δὲ γενόμενος υἱὸς
[4, 56]	τῶνδε τῶν χρόνων διαμένειν αὐτοῦ	τὴν	προσηγορίαν. παραπλησίως δὲ τοῖς εἰρημένοις
[4, 30]	λαοὺς Ἰολαείους, ἀφ´ ἑαυτοῦ θέμενος	τὴν	προσηγορίαν, συγχωρησάντων τῶν Θεσπιαδῶν, καὶ
[4, 50]	Ἰάσονος συγγένειαν ἄρδην ἀνελόντα ταχὺ	τὴν	προσήκουσαν τοῖς ἀσεβήμασι κομίσασθαι τιμωρίαν.
[4, 51]	φαρμάκων δυνάμεις· ἀποκατασταθεῖσαν δ´ εἰς	τὴν	προϋπάρχουσαν διάθεσιν καὶ φανεῖσαν τῷ
[4, 77]	Ἴκαρον διὰ τὴν νεότητα μετέωρον	τὴν	πτῆσιν ποιούμενον πεσεῖν εἰς τὸ
[4, 55]	τοῖς σώμασι τῶν παίδων, προστάξαι	τὴν	Πυθίαν ἐν τῷ τεμένει τῆς
[4, 64]	καθ´ ἑαυτὸν ὑποβολήν, ἐπεχείρησεν ἐπερωτῆσαι	τὴν	Πυθίαν περὶ τῶν κατ´ ἀλήθειαν
[4, 38]	τὴν τῶν τόξων δωρεὰν ἧψε	τὴν	πυράν. εὐθὺς δὲ καὶ κεραυνῶν
[4, 38]	παρεκάλει τὸν ἀεὶ προσιόντα ὑφάψαι	τὴν	πυράν. οὐδενὸς δὲ τολμῶντος ὑπακοῦσαι
[4, 38]	καθ´ ἑαυτόν, καὶ παρελθὼν εἰς	τὴν	πυράν, παρεκάλει τὸν ἀεὶ προσιόντα
[4, 11]	συμβεβηκότος Τρητόν· εἶχε γὰρ περὶ	τὴν	ῥίζαν διώρυχα διηνεκῆ, καθ´ ἣν
[4, 58]	μετὰ τῶν ἐγχωρίων τριμερῆ ποιῆσαι	τὴν	Ῥόδον, καὶ τρεῖς ἐν αὐτῇ
[4, 11]	τὸ ἀποτμηθὲν μέρος ἐπικάειν, ἵνα	τὴν	ῥύσιν ἐπίσχῃ τοῦ αἵματος. οὕτως
[4, 56]	τὸν εἰς τὸν Ἀδρίαν ἐκβάλλοντα	τὴν	ῥύσιν ἔχειν ἀπὸ τῶν αὐτῶν
[4, 56]	διελκύσαντας, καθ´ ἑτέρου πάλιν ποταμοῦ	τὴν	ῥύσιν ἔχοντος εἰς τὸν ὠκεανὸν
[4, 21]	δὲ γενομένης μάχης κατά τε	τὴν	ῥώμην καὶ τὴν ἀλκὴν τῶν
[4, 21]	τῶνδε τῶν καιρῶν διαμένει κατὰ	τὴν	Ῥώμην. τῶν γὰρ νῦν εὐγενῶν
[4, 29]	κοινωνεῖν τῆς ἀποικίας, ἔπλευσεν εἰς	τὴν	Σαρδόνα. κρατήσας δὲ μάχῃ τῶν
[4, 82]	Νύμφης τὴν ἀναγωγὴν ποιησάμενον εἰς	τὴν	Σαρδὼ νῆσον καταπλεῦσαι. ἐν δὲ
[4, 38]	τοῦ χιτῶνος διὰ τὴν θερμασίαν	τὴν	σάρκα τοῦ σώματος λυμαινομένου, περιαλγὴς
[4, 78]	τεχνίτου. τρίτον δὲ σπήλαιον κατὰ	τὴν	Σελινουντίαν χώραν κατεσκεύασεν, ἐν ᾧ
[4, 78]	πολλά φασιν αὐτὸν φιλοτεχνῆσαι κατὰ	τὴν	Σικελίαν, ἃ διὰ τὸ πλῆθος
[4, 21]	ἄπλατον πῦρ παραπλησίως τῇ κατὰ	τὴν	Σικελίαν Αἴτνῃ· καλεῖται δὲ νῦν
[4, 77]	τὰς πτέρυγας διασωθῆναι παραδόξως εἰς	τὴν	Σικελίαν. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων
[4, 22]	τὰς μὲν βοῦς ἐπεραίωσεν εἰς	τὴν	Σικελίαν, αὐτὸς δὲ ταύρου κέρως
[4, 82]	τε νήσους ἐπελθεῖν καὶ κατὰ	τὴν	Σικελίαν διατρῖψαί τινα χρόνον, διὰ
[4, 84]	μυθολογούμενα. Ἡραῖα γὰρ ὄρη κατὰ	τὴν	Σικελίαν ἐστίν, ἅ φασι κάλλει
[4, 23]	Δωριεὺς ὁ Λακεδαιμόνιος καταντήσας εἰς	τὴν	Σικελίαν καὶ τὴν χώραν ἀπολαβὼν
[4, 23]	τότε δ´ ὁ Ἡρακλῆς ἐγκυκλούμενος	τὴν	Σικελίαν, καταντήσας εἰς τὴν νῦν
[4, 85]	καὶ φιλοδοξίαν. κατὰ μὲν γὰρ	τὴν	Σικελίαν κατασκευάσαι Ζάγκλῳ τῷ τότε
[4, 79]	οὐ μὴν ἀλλ´ οἱ κατὰ	τὴν	Σικελίαν Κρῆτες μετὰ τὴν Μίνωος
[4, 82]	διὸ καὶ παρὰ τοῖς κατὰ	τὴν	Σικελίαν οἰκοῦσι διαφερόντως φασὶ τιμηθῆναι
[4, 83]	τὰς μὲν πιστοτάτας τῶν κατὰ	τὴν	Σικελίαν πόλεων οὔσας ἑπτακαίδεκα χρυσοφορεῖν
[4, 85]	φασὶ γὰρ οἱ παλαιοὶ μυθογράφοι	τὴν	Σικελίαν τὸ πρὸ τοῦ χερρόνησον
[4, 84]	ὃ μέχρι τοῦ νῦν κατὰ	τὴν	Σικελίαν τυγχάνει διαμένον ἐν ἀποδοχῇ.
[4, 44]	δὲ τὸν πατέρα πέμψαντας εἰς	τὴν	Σκυθίαν ἐκεῖνον παρακαλέσαι τῶν εἰς
[4, 28]	ἐπανῆλθον μετὰ τῶν Σκυθῶν εἰς	τὴν	Σκυθίαν καὶ μετ´ ἐκείνων κατῴκησαν.
[4, 19]	τὴν ὀνομασθεῖσαν ἀπὸ τῆς κατὰ	τὴν	στρατείαν ἄλης Ἀλησίαν. πολλοὺς δὲ
[4, 17]	πλῆθος στρατιωτῶν ἀξιόχρεων ἐπὶ ταύτην	τὴν	στρατείαν. διεβεβόητο γὰρ κατὰ πᾶσαν
[4, 67]	ὑπάρχειν σιβυλλαίνειν. ~οἱ δ´ ἐπίγονοι	τὴν	στρατείαν ἐπιφανῆ πεποιημένοι μετὰ πολλῶν
[4, 53]	Ἀργοναύταις γενομένην ἀποδοχὴν αὐτοῦ κατὰ	τὴν	στρατείαν οὐ μετρίως δοξασθέντος, προσγενέσθαι
[4, 65]	τὰ συμβάντα παρασκευάσασθαι τὰ πρὸς	τὴν	στρατείαν, πείσαντα μετασχεῖν τοῦ πολέμου
[4, 40]	ὑποψίαν ταύτην, καὶ τὰ πρὸς	τὴν	στρατείαν χρήσιμα χορηγήσειν ἐπαγγειλάμενον, παρακαλεῖν
[4, 16]	ζῆν οὐ διετήρησεν. ἡ δὲ	τὴν	στρατηγίαν ἔχουσα τῶν Ἀμαζόνων Μελανίππη
[4, 57]	τε καὶ Θησεῖ καὶ Ὕλλῳ	τὴν	στρατηγίαν παραδόντες, ἐνίκησαν παρατάξει τὸν
[4, 12]	ὀνομαζόμενον Φόλον. οὗτος γὰρ διὰ	τὴν	συγγένειαν θάπτων τοὺς πεπτωκότας Κενταύρους,
[4, 79]	προσεδέξαντο τοὺς καταπλεύσαντας Κρῆτας διὰ	τὴν	συγγένειαν καὶ τῆς πολιτείας μετέδοσαν,
[4, 44]	δ´ ὄντας Κλεοπάτρας, λέγεται διὰ	τὴν	συγγένειαν πρώτους ὁρμῆσαι πρὸς τὴν
[4, 12]	κατὰ τὴν μάχην ταμιευσάμενος ἀκριβῶς	τὴν	συμμετρίαν ἀπήνεγκε τὸν κάπρον ζῶντα
[4, 35]	τοῦ ποταμοῦ ταύρῳ, κατὰ δὲ	τὴν	συμπλοκὴν θάτερον τῶν κεράτων κλάσαντα
[4, 15]	ξένων μέλη διαιρούμεναι τροφὴν εἶχον	τὴν	συμφορὰν τῶν ἀκληρούντων. ταύτας ὁ
[4, 34]	ὑπερφυῆ τὸ μέγεθος. οὗτος δὲ	τὴν	σύνεγγυς χώραν καταφθείρων τὰς κτήσεις
[4, 65]	ἀνεῖλε τὴν μητέρα, καὶ διὰ	τὴν	συνείδησιν τοῦ μύσους εἰς μανίαν
[4, 20]	ὄγκοις εἰσὶ συνεσταλμένοι καὶ διὰ	τὴν	συνεχῆ γυμνασίαν εὔτονοι· τῆς γὰρ
[4, 53]	ἀθανασίας. τοὺς δὲ ποιητὰς διὰ	τὴν	συνήθη τερατολογίαν μυθολογῆσαι μόνον τὸν
[4, 2]	βροντῶν καὶ ἀστραπῶν ἐπιφανῶς ποιεῖσθαι	τὴν	συνουσίαν· τὴν δὲ Σεμέλην ἔγκυον
[4, 41]	πρὸς δὲ τούτοις Ὀρφέα καὶ	τὴν	Σχοινέως Ἀταλάντην, ἔτι δὲ τοὺς
[4, 34]	ἐν τῇ τοῦ δαλοῦ φυλακῇ	τὴν	σωτηρίαν τοῦ τέκνου κεῖσθαι, τὸν
[4, 43]	χειμῶνος, καὶ τῶν ἀριστέων ἀπογινωσκόντων	τὴν	σωτηρίαν, φασὶν Ὀρφέα, τῆς τελετῆς
[4, 9]	πεῖσαι δ´ οὐδαμῶς ἐλπίζειν διὰ	τὴν	σωφροσύνην· τὴν ἀπάτην οὖν προκρίναντα
[4, 35]	Οἰνέα καὶ παρακελεύσασθαι ταύτην ἀφανίσαι	τὴν	ταχίστην. ὁ δ´ Οἰνεὺς ἀπολωλεκὼς
[4, 49]	τοὺς ξένους δίκαια τηρεῖν, καὶ	τήν	τε ἀδελφὴν καὶ τὰς ὡμολογημένας
[4, 4]	ὑπό τινων Σαβάζιον ὀνομαζόμενον, οὗ	τήν	τε γένεσιν καὶ τὰς θυσίας
[4, 10]	θαυμάσας τὴν ἀρετὴν τοῦ νεανίσκου	τήν	τε θυγατέρα Μεγάραν συνῴκισεν αὐτῷ
[4, 31]	πολλὴν τῆς ὑπὸ Ὀμφάλῃ χώρας,	τήν	τε λείαν ἀφείλετο καὶ τὴν
[4, 37]	τὴν Οἰνέως, στρατεύσας ἐπ´ αὐτὸν	τήν	τε πόλιν εἷλε καὶ τὸν
[4, 37]	συναγωνιζομένων δ´ αὐτῷ τῶν Ἀρκάδων,	τήν	τε πόλιν εἷλε καὶ τοὺς
[4, 49]	δὲ ταῦτα ἀναχθέντας, καὶ διαπλεύσαντας	τήν	τε Προποντίδα καὶ τὸν Ἑλλήσποντον,
[4, 81]	δὲ παρὰ τῶν Νυμφῶν μαθόντα	τήν	τε τοῦ γάλακτος πῆξιν καὶ
[4, 21]	τῶν ἔργων. ~Ἡρακλῆς δὲ διελθὼν	τήν	τε τῶν Λιγύων καὶ τὴν
[4, 9]	τὸν δὲ Δία καταστρατηγηθέντα βουληθῆναι	τήν	τε ὑπόσχεσιν βεβαιῶσαι καὶ τῆς
[4, 39]	βούλωνται. τὴν δ´ Ἥραν μετὰ	τὴν	τέκνωσιν μυθολογοῦσι συνοικίσαι τὴν Ἥβην
[4, 76]	ὑπεραίρων ἐζήλωσε τά τε περὶ	τὴν	τεκτονικὴν τέχνην καὶ τὴν τῶν
[4, 76]	ἔδοξεν εὔχρηστον εὑρηκέναι μέγα πρὸς	τὴν	τεκτονικὴν τέχνην. ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 61]	γαμετὴν ἀγαπωμένην διαφερόντως. μετὰ γοῦν	τὴν	τελευτὴν αὐτῆς διὰ τὴν φιλοστοργίαν
[4, 71]	υἱοὺς Μαχάονα καὶ Ποδαλείριον, καὶ	τὴν	τέχνην ἐκπονήσαντας, ἐπὶ Τροίαν συστρατεῦσαι
[4, 66]	μᾶλλον ἐν τοῖς Δελφοῖς διατρίψασα	τὴν	τέχνην ἐπηύξησε· φύσει δὲ θαυμαστῇ
[4, 76]	γενόμενος πολλῶν τῶν συνεργούντων εἰς	τὴν	τέχνην, κατεσκεύασεν ἔργα θαυμαζόμενα κατὰ
[4, 78]	χρόνον, θαυμαζόμενος ἐν τῇ κατὰ	τὴν	τέχνην ὑπερβολῇ. κατεσκεύασε δ´ ἐν
[4, 2]	χώραν ἔχοντας μὴ δυναμένην ἐπιδέχεσθαι	τὴν	τῆς ἀμπέλου φυτείαν. περιάγεσθαι δ´
[4, 9]	Ἀλκμήνη δὲ τεκοῦσα καὶ φοβηθεῖσα	τὴν	τῆς Ἥρας ζηλοτυπίαν, ἐξέθηκε τὸ
[4, 23]	καὶ πυθόμενος τὰ μυθολογούμενα κατὰ	τὴν	τῆς Κόρης ἁρπαγήν, ἔθυσέ τε
[4, 79]	ὠνόμασαν Ἔγγυον. ὕστερον δὲ μετὰ	τὴν	τῆς Τροίας ἅλωσιν Μηριόνου τοῦ
[4, 54]	παρὰ τοῦ Κρέοντος λαβοῦσαν εἰς	τὴν	τῆς φυγῆς παρασκευήν, εἰς μὲν
[4, 39]	τοὺς δώδεκα θεοὺς μὴ προσδέξασθαι	τὴν	τιμὴν ταύτην· ἀδύνατον γὰρ ἦν
[4, 69]	εἰς τροχὸν ἐνδεθῆναι, καὶ τελευτήσαντα	τὴν	τιμωρίαν ἔχειν αἰώνιον. ~τοὺς δὲ
[4, 38]	δὲ τῆς ὑπουργίας χάριν τὴν	τῶν	τόξων δωρεὰν ἧψε τὴν πυράν.
[4, 67]	Ἄρνης καὶ Ποσειδῶνος καταντήσας εἰς	τὴν	τότε μὲν Αἰολίδα, νῦν δὲ
[4, 61]	νυκτός, καὶ κατῆρεν εἰς νῆσον	τὴν	τότε μὲν Δίαν, νῦν δὲ
[4, 41]	μεγέθει καὶ τῇ λοιπῇ κατασκευῇ	τὴν	τότε συνήθειαν ὑπερβάλλον, διὰ τὸ
[4, 42]	κλῆρον ἐμβαινόντων ἐπανελθεῖν εἰς Ἡσιόνην	τὴν	τοῦ βασιλέως θυγατέρα· διόπερ τὸν
[4, 54]	Ἰάσονα καταφρονήσαντα τῶν ὅρκων γῆμαι	τὴν	τοῦ βασιλέως θυγατέρα. τὴν δὲ
[4, 30]	δ´ οἰκήσεις ἑαυτοῖς καταγείους καὶ	τὴν	τοῦ βίου διεξαγωγὴν ἐν τοῖς
[4, 34]	τοὺς ἀθανάτους ὑπακούσαντας ἐπενεγκεῖν αὐτῷ	τὴν	τοῦ βίου καταστροφήν. ἔνιοι δὲ
[4, 30]	προήχθησαν ὥστ´ ἐπώνυμον αὐτῷ περιθεῖναι	τὴν	τοῦ γονέως προσηγορίαν· διόπερ ἐν
[4, 56]	Τίμαιος, φασὶ τοὺς Ἀργοναύτας μετὰ	τὴν	τοῦ δέρους ἁρπαγὴν πυθομένους ὑπ´
[4, 8]	μυθολογίας, καὶ ταῖς ἐπισημασίαις συναύξομεν	τὴν	τοῦ θεοῦ τιμήν. καὶ γὰρ
[4, 61]	Μινώταυρον ἀπέκτεινε καὶ τὴν ἔξοδον	τὴν	τοῦ λαβυρίνθου παρ´ αὐτῆς μαθὼν
[4, 66]	οἱ μὲν οὖν Καδμεῖοι κατὰ	τὴν	τοῦ μάντεως ὑποθήκην ἐξέλιπον τὴν
[4, 76]	καὶ περιπατεῖν, καὶ καθόλου τηρεῖν	τὴν	τοῦ ὅλου σώματος διάθεσιν, ὥστε
[4, 58]	αὐτὸν πάντων τῶν Ῥοδίων διὰ	τὴν	τοῦ πατρὸς Ἡρακλέους δόξαν, καὶ
[4, 49]	τοῖς περὶ τὸν Τελαμῶνα, καὶ	τὴν	τοῦ πατρὸς προαίρεσιν ἐξηγησάμενον αἴτιον
[4, 55]	Μῆδον· καὶ τὸν παῖδα μετὰ	τὴν	τοῦ πατρὸς τελευτὴν διαδεξάμενον τὴν
[4, 82]	γενομένης δὲ τῆς θυσίας κατὰ	τὴν	τοῦ σειρίου ἄστρου ἐπιτολήν, καθ´
[4, 6]	φαίνεσθαι παρ´ ἀνθρώποις, καὶ γεννᾶσθαι	τὴν	τοῦ σώματος φύσιν ἔχοντα μεμιγμένην
[4, 34]	παρέλαβε πολλοὺς τῶν ἀρίστων ἐπὶ	τὴν	τούτου κυνηγίαν. πρώτου δὲ Μελεάγρου
[4, 56]	αὐτοὺς ἔχειν ἐκ παλαιῶν χρόνων	τὴν	τούτων τῶν θεῶν παρουσίαν ἐκ
[4, 56]	ὀνομάσαι. ~Καθόλου δὲ διὰ τὴν	τῶν	τραγῳδῶν τερατείαν ποικίλη τις {διάθεσις}
[4, 38]	δὲ στρατόπεδον ἀπολύσας ἐπανῆλθεν εἰς	τὴν	Τραχῖνα. ἀεὶ δὲ μᾶλλον τῇ
[4, 19]	τὴν κατὰ τὰς Ἄλπεις, ὡδοποίησε	τὴν	τραχύτητα τῆς ὁδοῦ καὶ τὸ
[4, 76]	ταύτῃ ξυλήφιον μικρὸν διαπρίσας, ἐμιμήσατο	τὴν	τραχύτητα τῶν ὀδόντων· διόπερ κατασκευασάμενος
[4, 32]	ὕστερον δὲ λαβὼν καιρὸν ἐπὶ	τὴν	Τροίαν ἐστράτευσεν, ὡς μέν τινές
[4, 49]	ἓξ ἕνεκα τῶν ἵππων ἑλεῖν	τὴν	Τροίαν· προσμαρτυρεῖν δὲ τούτοις καὶ
[4, 58]	ὕστερον χρόνους μετ´ Ἀγαμέμνονος ἐπὶ	τὴν	Τροίαν στρατεῦσαι. ~Ἐπεὶ δὲ περὶ
[4, 62]	τὴν ἀκρόπολιν, ὅθεν ἦν καθορᾶν	τὴν	Τροιζῆνα, ὕστερον δὲ παρὰ τῷ
[4, 20]	γυμνασίαν εὔτονοι· τῆς γὰρ κατὰ	τὴν	τρυφὴν ῥᾳστώνης πολὺ κεχωρισμένοι ἐλαφροὶ
[4, 32]	δ´ οὖν Ἡρακλῆς καταπλεύσας εἰς	τὴν	Τρῳάδα αὐτὸς μὲν μετὰ τῶν
[4, 56]	δὲ τοῖς εἰρημένοις κατὰ μὲν	τὴν	Τυρρηνίαν ἀπὸ σταδίων ὀκτακοσίων τῆς
[4, 56]	τούτων ἀνακομιδῆς. περὶ μὲν γὰρ	τὴν	Τυρρηνίαν καταπλεύσαντας αὐτοὺς εἰς νῆσον
[4, 21]	τε τῶν Λιγύων καὶ τὴν	τῶν	Τυρρηνῶν χώραν, καταντήσας πρὸς τὸν
[4, 68]	αὕτη δὲ χαλεπῶς διετέθη πρὸς	τὴν	Τυρώ, ὡς ἂν μητρυιά. μετὰ
[4, 11]	Ἡρακλῆς ἐνέπεσεν εἰς ἀθυμίαν οὐ	τὴν	τυχοῦσαν· τό τε γὰρ τῷ
[4, 76]	περὶ τὴν τεκτονικὴν τέχνην καὶ	τὴν	τῶν ἀγαλμάτων κατασκευὴν καὶ λιθουργίαν.
[4, 76]	τόπους τῆς οἰκουμένης. κατὰ δὲ	τὴν	τῶν ἀγαλμάτων κατασκευὴν τοσοῦτο τῶν
[4, 81]	θεός. καθόλου δὲ πιθανῶς εἰς	τὴν	τῶν ἁλισκομένων θηρίων μεταμορφωθεὶς ἰδέαν
[4, 28]	ἐκείνων Ἀμαζονεῖον. Θησεὺς δὲ πυθόμενος	τὴν	τῶν Ἀμαζόνων ἔφοδον ἐβοήθει ταῖς
[4, 15]	τῆς τιμωρίας αὐτὸν τυγχάνοντα διὰ	τὴν	τῶν ἀνθρώπων εὐεργεσίαν, τὸν μὲν
[4, 80]	Ἄρατον συμφωνοῦντα τούτοις τεθεικέναι κατὰ	τὴν	τῶν ἄστρων ποίησιν, ἔμπαλιν εἰς
[4, 27]	κατὰ τὴν ἀστρολογίαν ἐκπεπονηκότα καὶ	τὴν	τῶν ἄστρων σφαῖραν φιλοτέχνως εὑρόντα
[4, 47]	Ταύρων μετενεχθείσης τῆς ὁμωνυμίας ἐπὶ	τὴν	τῶν βοῶν ἰσχύν, ἀπὸ δὲ
[4, 10]	ὡρισμένους φόρους τελούντων, οὐ καταπλαγεὶς	τὴν	τῶν δεδουλωμένων ὑπεροχὴν ἐτόλμησε πρᾶξιν
[4, 43]	τῶν ἀστέρων παρουσίας ἀναπέμπειν εἰς	τὴν	τῶν Διοσκόρων ἐπιφάνειαν. οὐ μὴν
[4, 18]	τῶν τὴν Μινυάδα κατοικούντων διὰ	τὴν	τῶν Θηβαίων καταδούλωσιν. ~Ὁ δ´
[4, 18]	τῶν βοῶν ἀγέλας. διεξιὼν δὲ	τὴν	τῶν Ἰβήρων χώραν, καὶ τιμηθεὶς
[4, 46]	πατρὸς αἰτεῖσθαι δεήσει καὶ χάριτι	τὴν	τῶν μελλόντων ἀπόλλυσθαι σωτηρίαν, ποτὲ
[4, 14]	καὶ τέρψιν, τοῦ δὲ πρὸς	τὴν	τῶν πολεμικῶν κινδύνων ἀσφάλειαν. τῶν
[4, 38]	λαβὼν δὲ τῆς ὑπουργίας χάριν	τὴν	τῶν τόξων δωρεὰν ἧψε τὴν
[4, 56]	Μήδους ὀνομάσαι. ~Καθόλου δὲ διὰ	τὴν	τῶν τραγῳδῶν τερατείαν ποικίλη τις
[4, 21]	τήν τε τῶν Λιγύων καὶ	τὴν	τῶν Τυρρηνῶν χώραν, καταντήσας πρὸς
[4, 14]	μηδενὸς τολμήσαντος αὐτῷ συγκριθῆναι διὰ	τὴν	ὑπερβολὴν τῆς ἀρετῆς, καίπερ τῶν
[4, 8]	καὶ τοὺς μὲν προγόνους διὰ	τὴν	ὑπερβολὴν τῆς ἀρετῆς ὁμολογουμένην αὐτῷ
[4, 71]	καὶ τῶν ἄλλων λειτουργιῶν διὰ	τὴν	ὑπερβολὴν τῆς ἐν τῷ θεραπεύειν
[4, 61]	εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ	τὴν	ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ
[4, 9]	τὴν παιδοποιίαν ἀναλωθέντος χρόνου προσημῆναι	τὴν	ὑπερβολὴν τῆς τοῦ γεννηθησομένου ῥώμης.
[4, 22]	φαίνεται τῇ χρόᾳ κυανοῦν διὰ	τὴν	ὑπερβολὴν τοῦ βάθους. μυθολογοῦσι δὲ
[4, 21]	οἱ γίγαντες γηγενεῖς γεγονέναι διὰ	τὴν	ὑπερβολὴν τοῦ κατὰ τὸ σῶμα
[4, 8]	νῦν ἀνθρώπων θεωροῦσιν, ὥστε διὰ	τὴν	ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθους τῶν ἔργων
[4, 13]	ἦν χειρώσασθαι τὰ ζῷα διὰ	τὴν	ὑπερβολὴν τοῦ πλήθους, φιλοτέχνου δ´
[4, 50]	τῆς δὲ νυκτὸς πυρί, πρὸς	τὴν	ὑπερκειμένην τῆς θαλάττης σκοπήν. ~αὐτὴν
[4, 35]	βότρυς δηλοῦν τὴν καρποφόρον χώραν	τὴν	ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ ἀρδευομένην καὶ
[4, 43]	τοὺς ἀριστεῖς τῆς Θρᾴκης εἰς	τὴν	ὑπὸ Φινέως βασιλευομένην χώραν, περιπεσεῖν
[4, 36]	Ἡρακλέους. οὗτος μὲν οὖν ταύτην	τὴν	ὑποθήκην δοὺς τῇ Δηιανείρᾳ παραχρῆμα
[4, 46]	ἵνα μηδὲν τῶν ἀνηκόντων εἰς	τὴν	ὑποκειμένην ἱστορίαν ἀγνοῆται. ~Φρίξον τὸν
[4, 53]	φροντίδα ποιήσασθαι. καὶ πέρας συντελέσαι	τὴν	ὑπόσχεσιν αὐτόν φασι μετά τινα
[4, 40]	ἐπίθηται τῇ βασιλείᾳ. κρύπτοντα δὲ	τὴν	ὑποψίαν ταύτην, καὶ τὰ πρὸς
[4, 85]	ἀπὸ τούτου Ῥήγιον ὀνομασθῆναι, καὶ	τὴν	ὕστερον πολλοῖς ἔτεσι κτισθεῖσαν πόλιν
[4, 69]	Λαπίθου παίδων Περίφας γήμας Ἀστυάγυιαν	τὴν	Ὑψέως ἐγέννησεν ὀκτὼ παῖδας, ὧν
[4, 62]	αὐτῇ. ἀντειπόντος δ´ ἐκείνου φασὶ	τὴν	Φαίδραν ἀγανακτῆσαι, καὶ ἐπανελθοῦσαν εἰς
[4, 33]	ὁ τῆς γαστρὸς ὄγκος ἐμήνυσε	τὴν	φθοράν, ἐζήτει τὸν φθείραντα. τῆς
[4, 61]	γοῦν τὴν τελευτὴν αὐτῆς διὰ	τὴν	φιλοστοργίαν ἀθανάτων καταξιῶσαι τιμῶν, καταστερίσαντα
[4, 76]	ὁ δ´ οὖν Δαίδαλος κατὰ	τὴν	φιλοτεχνίαν θαυμαζόμενος ἔφυγεν ἐκ τῆς
[4, 2]	ἀγαγεῖν ἢ μὴ ἀνακάμπτειν εἰς	τὴν	Φοινίκην. ἐπελθόντα δὲ πολλὴν χώραν,
[4, 55]	εἰς ἣν βούλοιτο χώραν, εἰς	τὴν	Φοινίκην κομισθῆναι. ἐντεῦθεν δ´ εἰς
[4, 57]	ὁ Εὐρυσθεύς, τοῦ ἅρματος κατὰ	τὴν	φυγὴν συντριβέντος, ὑπὸ Ὕλλου τοῦ
[4, 49]	δ´ αὐτῷ προσέχοντος, φασὶν εἰς	τὴν	φυλακὴν δύο ξίφη παρενέγκαντα λάθρᾳ
[4, 54]	ταῦτα ἀεὶ μᾶλλον τοῦ χρόνου	τὴν	φυσικὴν εὐπρέπειαν ἀφαιρουμένου, λέγεται τὸν
[4, 44]	τῷ μεγέθει τῶν ἀδικημάτων ὑπέρθοιντο	τὴν	φυσικὴν τῶν γονέων εἰς τέκνα
[4, 9]	προσιοῦσα, καὶ θαυμάσασα τοῦ παιδίου	τὴν	φύσιν, συνέπεισε τὴν Ἥραν ὑποσχεῖν
[4, 2]	τε τοῦ οἴνου γενέσθαι καὶ	τὴν	φυτείαν διδάξαι τῆς ἀμπέλου τοὺς
[4, 1]	εὑρετὴν γενόμενον τοῦ οἴνου, καὶ	τὴν	φυτείαν διδάξαι τῆς ἀμπέλου τοὺς
[4, 1]	ἀποφαίνεσθαι γεγονέναι, καὶ τὰ περὶ	τὴν	φυτείαν τῆς ἀμπέλου φιλοτεχνήσαντα μεταδοῦναι
[4, 64]	κατ´ ἀλήθειαν γονέων. κατὰ δὲ	τὴν	Φωκίδα τούτων ἀλλήλοις ἀπαντησάντων, ὁ
[4, 11]	οὖν χειρωσάμενος τὸ ζῷον εἰς	τὴν	χολὴν ἀπέβαπτε τὰς ἀκίδας, ἵνα
[4, 26]	δὲ λέγουσιν ὅτι τὰ πρόβατα	τὴν	χρόαν ἰδιάζουσαν ἔχοντα καὶ παρόμοιον
[4, 13]	~Μετὰ δὲ ταῦτ´ ἔλαβε πρόσταγμα	τὴν	χρυσόκερων μὲν οὖσαν ἔλαφον, τάχει
[4, 23]	συνθήκῃ καὶ παλαίσας ἐλείφθη καὶ	τὴν	χώραν ἀπέβαλεν. ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 23]	καταντήσας εἰς τὴν Σικελίαν καὶ	τὴν	χώραν ἀπολαβὼν ἔκτισε πόλιν Ἡράκλειαν.
[4, 73]	τὴν Πελοπόννησον οἰκούντων προσηγάγετο, καὶ	τὴν	χώραν ἀφ´ ἑαυτοῦ Πελοπόννησον προσηγόρευσεν.
[4, 81]	δ´ οὖν Ἀπόλλω κατὰ ταύτην	τὴν	χώραν ἐκ Κυρήνης γεννήσαντα υἱὸν
[4, 81]	αὐτὴν τῆς Λιβύης εἰς ταύτην	τὴν	χώραν, ἐν ᾗ κατὰ τοὺς
[4, 21]	μάχῃ, καὶ τοὺς πλείστους ἀνελόντα	τὴν	χώραν ἐξημερῶσαι. μυθολογοῦνται δ´ οἱ
[4, 27]	Ἑσπερίδα συνοικίσαι τἀδελφῷ, ἀφ´ ἧς	τὴν	χώραν Ἑσπερῖτιν ὀνομασθῆναι· τὸν δ´
[4, 17]	διὰ τὸ πλῆθος τῶν κατὰ	τὴν	χώραν θηρίων ἀοίκητον πρότερον οὖσαν
[4, 29]	νῦν καλεῖσθαι Ἰολαεῖον. ἐξημερώσας δὲ	τὴν	χώραν καὶ καταφυτεύσας δένδρεσι καρπίμοις
[4, 18]	Μινύειον Ὀρχομενὸν ῥεῖθρον ἐποίησε λιμνάζειν	τὴν	χώραν καὶ φθαρῆναι τὰ κατ´
[4, 31]	δουλεύων τῇ Ὀμφάλῃ τοὺς κατὰ	τὴν	χώραν λῃστεύοντας ἐκόλασε. τοὺς μὲν
[4, 22]	ἅπαντα μηδένα τέττιγα φαίνεσθαι κατὰ	τὴν	χώραν. Ὁ δ´ Ἡρακλῆς καταντήσας
[4, 20]	τῆς Λιγυστικῆς. ~Οἱ δὲ ταύτην	τὴν	χώραν οἰκοῦντες Λίγυες νέμονται γῆν
[4, 50]	μαθεῖν παρά τινος τῶν κατὰ	τὴν	χώραν τὰ γενόμενα περὶ τοὺς
[4, 44]	ἀγνοοῦντας· νόμιμον γὰρ εἶναι τοῖς	τὴν	χώραν ταύτην οἰκοῦσι βαρβάροις θύειν
[4, 37]	τῆς χώρας ἐξαναστήσας Μηλιεῦσι παρέδωκε	τὴν	χώραν· τὴν δὲ Φύλαντος θυγατέρα
[4, 23]	καὶ τοῦ μὲν Ἔρυκος διδόντος	τὴν	χώραν, τοῦ δ´ Ἡρακλέους τὰς
[4, 42]	ἀνεῖναι ἐκ τοῦ πελάγους πρὸς	τὴν	χώραν· ὑπὸ δὲ τούτου τούς
[4, 13]	καὶ κινδύνων διὰ τῆς κατὰ	τὴν	ψυχὴν ἀγχινοίας τὸν ἆθλον τοῦτον
[4, 62]	τὰ περὶ τῆς διαβολῆς, συνεχύθη	τὴν	ψυχήν, καὶ διὰ τοῦτο τῶν
[4, 25]	συνετάξατο θαυμαζόμενον καὶ τῇ κατὰ	τὴν	ᾠδὴν εὐμελείᾳ διαφέρον. ἐπὶ τοσοῦτο
[4, 45]	διενεγκεῖν ὠμότητι. καὶ Πέρσου μὲν	Ἑκάτην	γενέσθαι θυγατέρα, τόλμῃ καὶ παρανομίᾳ
[4, 21]	κατέθυσε τῷ θεῷ πᾶσαν τὴν	δεκάτην,	εὐωχίας ποιῶν συνεχεῖς καὶ πολυδαπάνους.
[4, 14]	Ἀλκμήνῃ· ταύτην δ´ ἀπὸ Νιόβης	ἑκκαιδεκάτην	οἱ μυθογράφοι γενεαλογοῦσιν· ὥστε τοῦ
[4, 52]	τὸ πραχθὲν αὐταῖς μύσος δι´	ἀπάτην	διορθώσασθαι. διόπερ ταύτας μὲν ὁρμῆσαι
[4, 52]	οὐδὲν ἥμαρτον, ἀκουσίως δὲ δι´	ἀπάτην	ἠτύχησαν. ~καθόλου δὲ πᾶσι τοῖς
[4, 9]	ἐλπίζειν διὰ τὴν σωφροσύνην· τὴν	ἀπάτην	οὖν προκρίναντα διὰ ταύτης παρακρούσασθαι
[4, 23]	ἡρωικῆς τιμῆς τυγχάνοντας, Λεύκασπιν καὶ	Πεδιακράτην	καὶ Βουφόναν καὶ Γλυχάταν, ἔτι
[4, 75]	οὖν ᾤκισεν ἐν πεδίῳ πόλιν	ἐπιφανεστάτην	τῶν ἐν τῇ Τρῳάδι, Ἴλιον
[4, 53]	ἐπιφανεστάτοις. Ἄλκηστιν μὲν γὰρ τὴν	πρεσβυτάτην	ἐκδοῦναι πρὸς γάμον Ἀδμήτῳ τῷ
[4, 78]	πόλιν ἐπὶ πέτρας οὖσαν πασῶν	ὀχυρωτάτην	κατεσκεύασε καὶ παντελῶς ἐκ βίας
[4, 68]	δὲ Ἰφιάνειραν τὴν Μεγαπένθους ἐτέκνωσεν	Ἀντιφάτην	καὶ Μαντώ, ἔτι δὲ Βίαντα
[4, 15]	τῆς ὀργῆς ἔσωσε τὸν κοινὸν	εὐεργέτην.	Μετὰ δὲ ταῦτα ἔλαβεν ἆθλον
[4, 61]	παρθένον, ἔχειν αὐτὴν ὡς γυναῖκα	γαμετὴν	ἀγαπωμένην διαφερόντως. μετὰ γοῦν τὴν
[4, 37]	αὐτοῦ διὰ τὸ ἔχειν αὐτὸν	γαμετὴν	Δηιάνειραν τὴν Οἰνέως, στρατεύσας ἐπ´
[4, 14]	αὐτῷ δοθείσας δωρεὰς διὰ τὴν	ἀρετήν.	ἀπὸ γὰρ τῶν πολέμων τραπέντος
[4, 31]	ἐστι καὶ τίνων, ἐθαύμασε τὴν	ἀρετήν,	ἐλεύθερον δ´ ἀφεῖσα καὶ συνοικήσασα
[4, 9]	τὴν δὲ γεγενημένην περὶ αὐτὸν	ἀρετὴν	οὐκ ἐν ταῖς πράξεσι θεωρηθῆναι
[4, 4]	μεγάλα συμβάλλεσθαι τῷ Διονύσῳ πρὸς	ἀρετήν	τε καὶ δόξαν. καὶ κατὰ
[4, 10]	μὲν βασιλεὺς Κρέων θαυμάσας τὴν	ἀρετὴν	τοῦ νεανίσκου τήν τε θυγατέρα
[4, 38]	θυσίαν ἐπιτελῶν ἀπέστειλε Λίχαν τὸν	ὑπηρέτην	εἰς Τραχῖνα πρὸς τὴν γυναῖκα
[4, 5]	τοῦτον τῶν θυμελικῶν ἀγώνων φασὶν	εὑρετὴν	γενέσθαι, καὶ θέατρα καταδεῖξαι, καὶ
[4, 1]	μυθολογοῦσιν ἐπελθεῖν ἅπασαν τὴν οἰκουμένην,	εὑρετὴν	γενόμενον τοῦ οἴνου, καὶ τὴν
[4, 2]	νυμφῶν ἐν τῇ Νύσῃ φασὶν	εὑρετήν	τε τοῦ οἴνου γενέσθαι καὶ
[4, 3]	μὲν τοῦ προσηνεστάτου ποτοῦ γενόμενον	εὑρετήν,	τὴν δὲ τῆς ξηρᾶς τροφῆς
[4, 4]	κατὰ τὰς στρατείας αὐτῷ Σειληνόν,	εἰσηγητὴν	καὶ διδάσκαλον γινόμενον τῶν καλλίστων
[4, 45]	Πέρσην· τούτων δὲ τὸν μὲν	Αἰήτην	βασιλεῦσαι τῆς Κολχίδος, τὸν δ´
[4, 56]	κατὰ δὲ τοῦτον τὸν χρόνον	Αἰήτην	ἐκ τῆς βασιλείας ὑπὸ τἀδελφοῦ
[4, 48]	τὴν γενομένην ἐπίθεσιν, φασὶ τὸν	Αἰήτην	μετὰ τῶν περὶ αὐτὸν στρατιωτῶν
[4, 46]	τῶν ἀτυχούντων ἀσφαλείας· τὸν γὰρ	Αἰήτην	τὰ μὲν διὰ τὴν ἰδίαν
[4, 45]	γὰρ Ἡλίου δύο γενέσθαι παῖδας,	Αἰήτην	τε καὶ Πέρσην· τούτων δὲ
[4, 56]	κατὰ δὲ Φορμίας τῆς Ἰταλίας	Αἰήτην	τὸν νῦν Καιήτην προσαγορευόμενον. πρὸς
[4, 46]	προαιρέσει τῶν γονέων, φασὶ τὸν	Αἰήτην	ὑποπτεύσαντα τὴν ἐκ τῆς θυγατρὸς
[4, 56]	τῆς Ἰταλίας Αἰήτην τὸν νῦν	Καιήτην	προσαγορευόμενον. πρὸς δὲ τούτοις ὑπ´
[4, 66]	παρ´ ἧς φασι καὶ τὸν	ποιητὴν	Ὅμηρον πολλὰ τῶν ἐπῶν σφετερισάμενον
[4, 39]	Ἡρακλεῖ, περὶ ἧς καὶ τὸν	ποιητὴν	τεθεικέναι κατὰ τὴν Νεκυίαν εἴδωλον,
[4, 26]	προσηγορίας, Δράκοντα δὲ τῶν ποιμνῶν	ἐπιμελητὴν	καθεσταμένον, καὶ ῥώμῃ σώματος καὶ
[4, 14]	ἐν ταύτῃ γὰρ τὰς πρὸς	θνητὴν	ὁμιλίας κατέλυσε, καὶ κατὰ τοὺς
[4, 61]	ὁ Αἰγεὺς συνέθετο πρὸς τὸν	κυβερνήτην	{καὶ προσέταξεν αὐτῷ} ἐὰν μὲν
[4, 59]	μὲν οὖν ἀνεῖλε τὸν ὀνομαζόμενον	Κορυνήτην,	χρώμενον τῇ προσαγορευομένῃ κορύνῃ, ὅπερ
[4, 61]	εἰώθεσαν. καταπλευσάντων δ´ αὐτῶν εἰς	Κρήτην	Ἀριάδνη μὲν ἡ θυγάτηρ τοῦ
[4, 60]	ἐκ Φοινίκης καὶ διακομίσας εἰς	Κρήτην	ἐπὶ ταύρου, μιγεὶς τρεῖς υἱοὺς
[4, 77]	τινὲς δὲ μυθολογοῦσι, κατὰ τὴν	Κρήτην	ἔτι Δαιδάλου διατρίβοντος καὶ ὑπὸ
[4, 77]	~μετὰ δὲ ταῦτα διαδρὰς εἰς	Κρήτην,	καὶ διὰ τὴν ἐν τῇ
[4, 17]	τὰς μὲν δυνάμεις ἤθροισεν εἰς	Κρήτην,	κεκρικὼς ἐκ ταύτης ποιεῖσθαι τὴν
[4, 60]	τοῦ Ἕλληνος τοῦ Δευκαλίωνος εἰς	Κρήτην	πλεύσας μετὰ Αἰολέων καὶ Πελασγῶν
[4, 37]	Ὕλλου υἱοὺς δύο, Γληνέα καὶ	Ὁδίτην.	τῶν δ´ ἐκπεσόντων Δρυόπων οἱ
[4, 83]	περιττότερον τὴν πόλιν· διόπερ αὐτὴν	Ἀφροδίτην	Ἐρυκίνην ὀνομασθῆναι. θαυμάσαι δ´ ἄν
[4, 65]	φασὶ τὸν χρυσοῦν ὅρμον, ὃν	Ἀφροδίτην	μυθολογοῦσιν Ἁρμονίᾳ δωρήσασθαι, δοῦναι τῇ
[4, 26]	ὠνομάσθαι ποιητικῶς, ὥσπερ καὶ τὴν	Ἀφροδίτην	χρυσῆν καλεῖσθαι διὰ τὴν εὐπρέπειαν.
[4, 14]	τῷ Διὶ τῷ πατρίῳ καθιέρωσε.	στεφανίτην	δ´ αὐτὸν ἐποίησεν, ὅτι καὶ
[4, 38]	τῆς πολεμικῆς διασκευῆς εἰς τὴν	Οἴτην,	κατασκευάσαι δὲ πλησίον αὐτοῦ πυρὰν
[4, 63]	γυναικὸς Ἱπποδαμείας καὶ καταλιπούσης υἱὸν	Πολυποίτην,	παρῆλθεν εἰς τὰς Ἀθήνας πρὸς
[4, 54]	Θήβας πρὸς Ἡρακλέα· τοῦτον γὰρ	μεσίτην	γεγονότα τῶν ὁμολογιῶν ἐν Κόλχοις
[4, 85]	τὸν λιμένα προσχώσαντα τὴν ὀνομαζομένην	Ἀκτὴν	ποιῆσαι. ἐπεὶ δὲ τῆς Μεσσήνης
[4, 14]	ἐναντίων ἀλλήλοις ὄντων· τὸν γὰρ	πύκτην	ἢ παγκρατιαστὴν τοῦ σταδιέως δύσκολον
[4, 34]	διά τε τὸν πρὸς τὴν	Ἀταλάντην	ἔρωτα καὶ διὰ τὴν ἀτιμίαν
[4, 41]	τούτοις Ὀρφέα καὶ τὴν Σχοινέως	Ἀταλάντην,	ἔτι δὲ τοὺς Θεσπίου παῖδας
[4, 48]	Ἰάσονα καὶ Λαέρτην, ἔτι δ´	Ἀταλάντην	καὶ τοὺς Θεσπιάδας προσαγορευομένους. τούτους
[4, 33]	νικήσας παμπληθεῖς ἀπέκτεινε. τὴν δὲ	Σπάρτην	ἑλὼν κατὰ κράτος, κατήγαγεν ἐπὶ
[4, 16]	ἀντιταξάμενον. πεσούσης δὲ καὶ ταύτης,	τετάρτην	ἐχειρώσατο τὴν ὀνομαζομένην Ἐρίβοιαν. αὕτη
[4, 48]	τῶν ἀριστέων τραυματίαν Ἰάσονα καὶ	Λαέρτην,	ἔτι δ´ Ἀταλάντην καὶ τοὺς
[4, 14]	ὄντων· τὸν γὰρ πύκτην ἢ	παγκρατιαστὴν	τοῦ σταδιέως δύσκολον περιγενέσθαι, καὶ
[4, 64]	φιλανθρώπου τῷ λύσαντι γαμεῖν τὴν	Ἰοκάστην	καὶ βασιλεύειν τῶν Θηβῶν, ἄλλον
[4, 64]	Λάιος ὁ Θηβῶν βασιλεὺς γήμας	Ἰοκάστην	τὴν Κρέοντος, καὶ χρόνον ἱκανὸν
[4, 6]	βασκαίνοντάς τι τῶν καλῶν τοῦτον	κολαστὴν	παρεισάγοντες. ἔν τε ταῖς τελεταῖς
[4, 18]	καταρρύτῳ καὶ καρποφόρῳ, πόλιν ἔκτισε	θαυμαστὴν	τῷ μεγέθει, τὴν ὀνομαζομένην Ἑκατόμπυλον,
[4, 2]	σπουδῆς ἐπιμέλειαν αὐτοῦ ποιεῖσθαι τὴν	ἀρίστην.	διὸ καὶ τραφέντα τὸν Διόνυσον
[4, 3]	δὲ τῆς ξηρᾶς τροφῆς τὴν	κρατίστην	παραδοῦσαν τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων.
[4, 35]	καὶ παρακελεύσασθαι ταύτην ἀφανίσαι τὴν	ταχίστην.	ὁ δ´ Οἰνεὺς ἀπολωλεκὼς προσφάτως
[4, 59]	μετὰ δὲ ταῦτα τὸν ὀνομαζόμενον	Προκρούστην	ἀπέκτεινε, τὸν οἰκοῦντα ἐν τῷ
[4, 55]	ἐνταῦθα δ´ οἱ μέν φασιν	αὐτὴν	Αἰγεῖ συνοικήσασαν γεννῆσαι Μῆδον τὸν
[4, 54]	τὸ μὴ μόνον κάλλει διαφέρειν	αὐτήν,	ἀλλὰ καὶ σωφροσύνῃ καὶ ταῖς
[4, 56]	χαρίζεσθαι βουλόμενοι τοῖς Ἀθηναίοις φασὶν	αὐτὴν	ἀναλαβοῦσαν τὸν ἐξ Αἰγέως Μῆδον
[4, 18]	χώραν καὶ φθαρῆναι τὰ κατ´	αὐτὴν	ἅπαντα. ἀλλὰ τὰ μὲν κατὰ
[4, 46]	τῆς θυγατρὸς ἐπιβουλὴν εἰς ἐλευθέραν	αὐτὴν	ἀποθέσθαι φυλακήν· τὴν δὲ Μήδειαν
[4, 13]	ῥώμης. οἱ μὲν γάρ φασιν	αὐτὴν	ἄρκυσιν ἑλεῖν, οἱ δὲ διὰ
[4, 83]	ἀγαπῆσαι περιττότερον τὴν πόλιν· διόπερ	αὐτὴν	Ἀφροδίτην Ἐρυκίνην ὀνομασθῆναι. θαυμάσαι δ´
[4, 73]	κόρην, ἆθλον προετίθει τοῖς βουλομένοις	αὐτὴν	γῆμαι τοιοῦτον· ἔδει τὸν μὲν
[4, 51]	τὴν ὑπερκειμένην τῆς θαλάττης σκοπήν.	~αὐτὴν	δὲ κατασκευάσασαν Ἀρτέμιδος εἴδωλον κοῖλον,
[4, 14]	τῶν ταύτης προγόνων ἤρξατο, εἰς	αὐτὴν	δὲ ταύτην κατέληξεν· ἐν ταύτῃ
[4, 52]	τὸ μετεωρότατον τέγος τῶν βασιλείων,	αὐτὴν	δὲ τῇ Κολχίδι διαλέκτῳ κατευχήν
[4, 78]	τὰ χρήματα κατατιθέμενος ἀνάλωτον ἔσχεν	αὐτὴν	διὰ τῆς ἐπινοίας τοῦ τεχνίτου.
[4, 84]	σύριγγος καὶ βουκολικῆς μελῳδίας τέρπειν	αὐτὴν	διαφερόντως. λέγουσι δ´ αὐτοῦ μίαν
[4, 35]	τὴν Περίβοιαν ἀπέγνω, γήμας δ´	αὐτὴν	ἐγέννησεν υἱὸν Τυδέα. Τὰ μὲν
[4, 45]	πρὸς ἐπίνοιαν φαρμακείας. δοθῆναι δ´	αὐτὴν	εἰς γάμον τῷ βασιλεῖ τῶν
[4, 46]	μελλόντων ἀπόλλυσθαι σωτηρίαν, ποτὲ δ´	αὐτὴν	ἐκ τῆς φυλακῆς ἀφιεῖσαν προνοεῖσθαι
[4, 20]	δὲ συμμίξασα τοῖς ἐργαζομένοις τὴν	αὐτὴν	ἐκείνοις ὑπέμεινε κακοπάθειαν, οὐδὲν δηλώσασα
[4, 51]	τὴν θεὸν εὐσεβῶς· παρεῖναι γὰρ	αὐτὴν	ἐξ Ὑπερβορέων ἐπ´ ἀγαθῷ δαίμονι
[4, 46]	ὅρκων δοῦναι πίστεις ὅτι γήμας	αὐτὴν	ἕξει σύμβιον ἅπαντα τὸν τοῦ
[4, 52]	παρθένων δεξαμένων τὸν λόγον, ἑτέραν	αὐτὴν	ἐπινοῆσαι πίστιν τῶν ὑπ´ αὐτῆς
[4, 43]	θυγατέρα, καὶ διὰ τὸν πρὸς	αὐτὴν	ἔρωτα πάντα χαριζόμενον, πιστεῦσαι διότι
[4, 82]	τὸν οὐρανὸν ἄστρων τὸ τὴν	αὐτὴν	ἔχον προσηγορίαν καὶ φθείρειν νομιζόμενον
[4, 1]	Καλλισθένης καὶ Θεόπομπος, κατὰ τὴν	αὐτὴν	ἡλικίαν γεγονότες, ἀπέστησαν τῶν παλαιῶν
[4, 33]	δ´ Αὔγης ἀποφαινομένης ὅτι βιάσαιτο	αὐτὴν	Ἡρακλῆς, ἀπιστήσας τοῖς ὑπὸ ταύτης
[4, 51]	καὶ κάλλος περίβλεπτον. ποιῆσαι δ´	αὐτὴν	καὶ διά τινων φαρμάκων εἴδωλα
[4, 82]	τὸ κάλλος στέρξαντα, φυτεῦσαί τε	αὐτὴν	καὶ τὸ πρότερον ἐξηγριωμένην ἡμερῶσαι.
[4, 51]	σύνολον πιστεύσαντος ἀληθῆ λέγειν, φασὶν	αὐτὴν	κατὰ μόνας ἐντυχοῦσαν τῷ Πελίᾳ
[4, 33]	ὁ γὰρ Ναύπλιος καταποντίσαι μὲν	αὐτὴν	κατὰ τὰς ἐντολὰς οὐκ ἔκρινε,
[4, 66]	πατρός, ἀλλὰ καὶ πέπλον λαβεῖν	αὐτὴν	κατὰ τῆς τοῦ υἱοῦ τελευτῆς·
[4, 18]	καὶ στρατηγοῖς ἀγαθοῖς στρατεύσαντες ἐπ´	αὐτὴν	κύριοι κατέστησαν. ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 23]	Φοινίκων τὴν ἡγεμονίαν, στρατεύσαντες ἐπ´	αὐτὴν	μεγάλαις δυνάμεσι καὶ κατὰ κράτος
[4, 54]	γαμεῖν οὐκ ἀποδοκιμάσαντα τὴν πρὸς	αὐτὴν	ὁμιλίαν, ἀλλὰ τοῖς τέκνοις σπεύδοντα
[4, 54]	τιμωρίας. ἐπὶ τοσοῦτο γὰρ προελθεῖν	αὐτὴν	ὀργῆς ἅμα καὶ ζηλοτυπίας, ἔτι
[4, 79]	εἰς Σικελίαν, ἔγνω στρατεύειν ἐπ´	αὐτήν.	παρασκευασάμενος δὲ δύναμιν ναυτικὴν ἀξιόλογον
[4, 18]	ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν κατ´	αὐτὴν	πυλῶν. διαμεμένηκε δὲ ἡ ταύτης
[4, 78]	ᾧ τὴν ἀτμίδα τοῦ κατ´	αὐτὴν	πυρὸς οὕτως εὐστόχως ἐξέλαβεν ὥστε
[4, 54]	δεξαμένην καὶ τῷ σώματι περιθεμένην	αὐτήν	τε συμφορᾷ περιπεσεῖν καὶ τὸν
[4, 2]	ἐκτρῶσαι, ὑπὸ δὲ τοῦ πυρὸς	αὐτὴν	τελευτῆσαι. ἔπειτα τὸ παιδίον ἀναλαβόντα
[4, 81]	ἐρασθῆναι τῆς παρθένου, καὶ μετενεγκεῖν	αὐτὴν	τῆς Λιβύης εἰς ταύτην τὴν
[4, 13]	καὶ διὰ τοῦ ῥεύματος ἐκκαθάρας	αὐτήν,	χωρὶς ὕβρεως συνετέλεσε τὸν ἆθλον
[4, 61]	τοῦ Θησέως τὴν παρθένον, ἔχειν	αὐτὴν	ὡς γυναῖκα γαμετὴν ἀγαπωμένην διαφερόντως.
[4, 35]	πρὸς τὴν θυγατέρα Περίβοιαν, φάσκουσαν	αὑτὴν	ἐξ Ἄρεος ὑπάρχειν ἔγκυον, διενεχθέντα
[4, 38]	Ἰόλην φιλοστοργίαν καὶ βουλομένη πλέον	ἑαυτὴν	ἀγαπᾶσθαι, τὸν χιτῶνα ἔχρισε τῷ
[4, 74]	πλεονάκις ἐκαυχᾶτο καὶ τῆς Λητοῦς	ἑαυτὴν	εὐτεκνοτέραν ἀπεφαίνετο. εἶθ´ ἡ μὲν
[4, 62]	μὲν φοβηθεῖσα τὸν ἐξετασμὸν ἀνεκρέμασεν	ἑαυτήν,	Ἱππόλυτος δ´ ἁρματηλατῶν, ὡς ἤκουσε
[4, 51]	φασὶν εἰς οἰκίσκον τινὰ συγκλείσασαν	ἑαυτὴν	καὶ περινιψαμένην τὸ σῶμα πᾶν
[4, 64]	σφίγγα κατὰ τὸν μυθολογούμενον χρησμὸν	ἑαυτὴν	κατακρημνίσαι, τὸν δ´ Οἰδίπουν γήμαντα
[4, 51]	αὐτοῦ διὰ τῆς τερατείας εἰς	τοιαύτην	κατάπληξιν ἀγαγεῖν ὥστε πιστεῦσαι διότι
[4, 73]	δ´ ἄφεσιν τῶν ἵππων ἐποίησε	τοιαύτην.	ὁ μὲν Οἰνόμαος ἔθυε κριὸν
[4, 39]	τὴν δὲ τέκνωσιν γενέσθαι φασὶ	τοιαύτην·	τὴν Ἥραν ἀναβᾶσαν ἐπὶ κλίνην
[4, 14]	συνεστήσατο, κάλλιστον τῶν τόπων πρὸς	τηλικαύτην	πανήγυριν προκρίνας τὸ παρὰ τὸν
[4, 12]	γὰρ τὸν ἀγωνιζόμενον τοιούτῳ θηρίῳ	τοσαύτην	ἔχειν περιουσίαν ὥστε ἐπ´ αὐτῆς
[4, 39]	θεοὺς μὴ προσδέξασθαι τὴν τιμὴν	ταύτην·	ἀδύνατον γὰρ ἦν τοῦτον καταλεχθῆναι
[4, 83]	ἐποίουν· τὸ γὰρ γένος εἰς	ταύτην	ἀναπέμποντες, καὶ διὰ τοῦτο ἐν
[4, 66]	Τειρεσίου θυγατρὸς Δάφνης ἐγκρατεῖς γενόμενοι	ταύτην	ἀνέθεσαν εἰς Δελφοὺς κατά τινα
[4, 13]	τὸ μὲν τοῖς ὤμοις ἐξενεγκεῖν	ταύτην	ἀπεδοκίμασεν, ἐκκλίνων τὴν ἐκ τῆς
[4, 23]	Ἐγεσταῖα προσαγορεύεται, τὴν ὀνομασίαν ἔχοντα	ταύτην	ἀπὸ τῶν τόπων. τοῦ δ´
[4, 1]	τῆς Ἡρακλειδῶν καθόδου πραχθέντα συνταξάμενος	ταύτην	ἀρχὴν ἐποιήσατο τῆς ἱστορίας. ὁμοίως
[4, 22]	ἀκολούθως ἔκ τινος δένδρου κρεμάσαι	ταύτην,	αὐτὸν δέ, καυματώδους περιστάσεως οὔσης,
[4, 35]	Αἰτωλίαν πρὸς Οἰνέα καὶ παρακελεύσασθαι	ταύτην	ἀφανίσαι τὴν ταχίστην. ὁ δ´
[4, 14]	τῇ Φορωνέως, ἐσχάτῃ δ´ Ἀλκμήνῃ·	ταύτην	δ´ ἀπὸ Νιόβης ἑκκαιδεκάτην οἱ
[4, 75]	Τεύκρου δ´ ἐγένετο θυγάτηρ Βάτεια·	ταύτην	δὲ Δάρδανος ὁ Διὸς γήμας,
[4, 35]	Ἄρεος ὑπάρχειν ἔγκυον, διενεχθέντα πέμψαι	ταύτην	εἰς Αἰτωλίαν πρὸς Οἰνέα καὶ
[4, 6]	καὶ Ἀφροδίτης, πιθανῶς τὴν γένεσιν	ταύτην	ἐξηγούμενοι· τοὺς γὰρ οἰνωθέντας φυσικῶς
[4, 36]	τὸ κάλλος ἐρασθείς, ἐπεχείρησε βιάσασθαι	ταύτην.	ἐπιβοωμένης δ´ αὐτῆς τὸν ἄνδρα,
[4, 11]	βοήθημα. πρὸς δὲ τὴν δυστραπέλειαν	ταύτην	ἐπινοήσας τι φιλοτέχνημα προσέταξεν Ἰολάῳ
[4, 40]	βασιλείᾳ. κρύπτοντα δὲ τὴν ὑποψίαν	ταύτην,	καὶ τὰ πρὸς τὴν στρατείαν
[4, 14]	προγόνων ἤρξατο, εἰς αὐτὴν δὲ	ταύτην	κατέληξεν· ἐν ταύτῃ γὰρ τὰς
[4, 19]	εἶναι. τῶν δὲ τὴν ὀρεινὴν	ταύτην	κατοικούντων βαρβάρων εἰωθότων τὰ διεξιόντα
[4, 42]	μῆνιν ὑπάρχειν Ποσειδῶνος, καὶ τότε	ταύτην	λήξειν ὅταν οἱ Τρῶες τὸ
[4, 82]	πλεῦσαι μὲν εἰς τὴν νῆσον	ταύτην,	λοιμοῦ δὲ τὴν Ἑλλάδα κατασχόντος
[4, 63]	Ἄφιδναν καὶ τὴν πόλιν ἑλόντας	ταύτην	μὲν κατασκάψαι, τὴν δ´ Ἑλένην
[4, 33]	ἀπιστήσας τοῖς ὑπὸ ταύτης λεγομένοις	ταύτην	μὲν παρέδωκε Ναυπλίῳ φίλῳ καθεστῶτι,
[4, 55]	τῆς τῶν Θετταλῶν προσηγορίας οὐ	ταύτην	μόνην τὴν ἱστορίαν, ἀλλὰ καὶ
[4, 30]	συνέβη γενέσθαι κατὰ τὴν ἀποικίαν	ταύτην·	ὁ μὲν γὰρ θεὸς ἔχρησεν
[4, 44]	γὰρ εἶναι τοῖς τὴν χώραν	ταύτην	οἰκοῦσι βαρβάροις θύειν Ἀρτέμιδι Ταυροπόλῳ
[4, 9]	ῥώμης. καθόλου δὲ τὴν ὁμιλίαν	ταύτην	οὐκ ἐρωτικῆς ἐπιθυμίας ἕνεκα ποιήσασθαι,
[4, 73]	τοῦ γάμου τῆς θυγατρὸς κρῖναι	ταύτην	παρθένον διαφυλάττειν, ὑπολαμβάνοντα μόνως οὕτως
[4, 33]	τούτου λάθρᾳ μιγεὶς Αὔγῃ καὶ	ταύτην	ποιήσας ἔγκυον εἰς Στύμφαλον ἐπανῆλθεν.
[4, 61]	εἰς λόγους ἐλθὼν αὐτῇ καὶ	ταύτην	συνεργὸν λαβών, τόν τε Μινώταυρον
[4, 70]	ἐκ τῆς πόλεως. διὰ δὲ	ταύτην	τὴν αἰτίαν τῶν Κενταύρων πανδημεὶ
[4, 1]	ἀμπέλου τοὺς ἀνθρώπους, καὶ διὰ	ταύτην	τὴν εὐεργεσίαν τυχεῖν συμφωνουμένης ἀθανασίας.
[4, 80]	δ´ αὐτὰς οὐ μόνον οἱ	ταύτην	τὴν πόλιν οἰκοῦντες, ἀλλὰ καί
[4, 24]	τηρουμένας· πάντες γὰρ οἱ κατὰ	ταύτην	τὴν πόλιν οἰκοῦντες ἐκ γενετῆς
[4, 19]	μέχρι τῶνδε τῶν καιρῶν τιμῶσι	ταύτην	τὴν πόλιν, ὡς ἁπάσης τῆς
[4, 17]	καὶ πλῆθος στρατιωτῶν ἀξιόχρεων ἐπὶ	ταύτην	τὴν στρατείαν. διεβεβόητο γὰρ κατὰ
[4, 36]	τοῦ Ἡρακλέους. οὗτος μὲν οὖν	ταύτην	τὴν ὑποθήκην δοὺς τῇ Δηιανείρᾳ
[4, 81]	τὸν δ´ οὖν Ἀπόλλω κατὰ	ταύτην	τὴν χώραν ἐκ Κυρήνης γεννήσαντα
[4, 81]	μετενεγκεῖν αὐτὴν τῆς Λιβύης εἰς	ταύτην	τὴν χώραν, ἐν ᾗ κατὰ
[4, 20]	διὰ τῆς Λιγυστικῆς. ~Οἱ δὲ	ταύτην	τὴν χώραν οἰκοῦντες Λίγυες νέμονται
[4, 83]	τοὺς πρὸ αὐτῶν ταῖς εἰς	ταύτην	τιμαῖς. καὶ τοῦτο εἰκότως ἐποίουν·
[4, 71]	Ἀπόλλωνι θητεῦσαι παρ´ ἀνθρώπῳ, καὶ	ταύτην	τιμωρίαν λαβεῖν παρ´ αὐτοῦ τῶν
[4, 58]	Ῥόδον μετοικῆσαι· τὴν δὲ νῆσον	ταύτην	τότε κατῴκουν Ἕλληνες οἱ ὑπὸ
[4, 65]	τῷ υἱῷ μετὰ τὴν ἑαυτοῦ	τελευτὴν	ἀνελεῖν τὴν Ἐριφύλην. οὗτος μὲν
[4, 61]	ἀγαπωμένην διαφερόντως. μετὰ γοῦν τὴν	τελευτὴν	αὐτῆς διὰ τὴν φιλοστοργίαν ἀθανάτων
[4, 55]	παῖδα μετὰ τὴν τοῦ πατρὸς	τελευτὴν	διαδεξάμενον τὴν βασιλείαν θαυμασθῆναί τε
[4, 82]	Ἀρισταῖόν φασι μετὰ τὴν Ἀκτέωνος	τελευτὴν	ἐλθεῖν εἰς τὸ χρηστήριον τοῦ
[4, 79]	Σικελίαν Κρῆτες μετὰ τὴν Μίνωος	τελευτὴν	ἐστασίασαν διὰ τὴν ἀναρχίαν, τῶν
[4, 61]	κατακρημνίσαι. μετὰ δὲ τὴν Αἰγέως	τελευτὴν	Θησεὺς διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν ἦρχε
[4, 58]	Ἀτρεὺς δὲ μετὰ τὴν Εὐρυσθέως	τελευτὴν	καταλαβόμενος τὴν ἐν Μυκήναις βασιλείαν,
[4, 33]	τὸν Κένταυρον Εὐρυτίωνα καὶ τὴν	Ἱππολύτην	βιαζόμενον, ἀπέκτεινεν. εἰς Τίρυνθα δὲ
[4, 28]	Ἀντιόπην, ὡς δ´ ἔνιοι γράφουσιν,	Ἱππολύτην.	συστρατευσάντων δὲ τῶν Σκυθῶν ταῖς
[4, 67]	Μεταποντίου, βοηθοῦντες τῇ μητρὶ τὴν	Αὐτολύτην	ἀνεῖλον. δεινῶς δὲ φέροντος τοῦ
[4, 67]	δὲ τῆς Ἄρνης διενεχθείσης πρὸς	Αὐτολύτην	τὴν γυναῖκα τοῦ Μεταποντίου, βοηθοῦντες
[4, 59]	Θησέως εἰπεῖν διὰ τὸ τοῦτον	ζηλωτὴν	γενέσθαι τῶν Ἡρακλέους ἄθλων. Θησεὺς
[4, 36]	διαβιβάζοντα τὸν ποταμόν. οὗτος δὲ	πρώτην	διαβιβάσας τὴν Δηιάνειραν, καὶ διὰ
[4, 2]	καὶ Ἰνὼ καὶ Αὐτονόην καὶ	Ἀγαύην,	ἔτι δὲ Πολύδωρον. τῇ δὲ
[4, 17]	δ´ ἐλαιοφόρον· καθόλου δὲ τὴν	Λιβύην	διὰ τὸ πλῆθος τῶν κατὰ
[4, 82]	καὶ μετὰ ταῦτα εἰς τὴν	Λιβύην	ἐπανελθόντα, ἀπὸ τῆς μητρὸς Νύμφης
[4, 17]	ταύτης πλοῦν κατῆρεν εἰς τὴν	Λιβύην,	καὶ πρῶτον μὲν Ἀνταῖον τὸν
[4, 26]	τῶν Ἑσπερίδων ὑπάρξαι κατὰ τὴν	Λιβύην	μῆλα χρυσᾶ, τηρούμενα συνεχῶς ὑπό
[4, 26]	μῆλα, πάλιν ἔπλευσεν εἰς τὴν	Λιβύην.	περὶ δὲ τῶν μήλων τούτων
[4, 17]	ἀκολούθως δὲ τούτοις τὴν μὲν	Λιβύην	πλήθουσαν ἀγρίων ζῴων, πολλὰ τῶν
[4, 54]	λαβοῦσαν εἰς τὴν τῆς φυγῆς	παρασκευήν,	εἰς μὲν τὰ βασίλεια νυκτὸς
[4, 76]	οὗ τοῦ πρίονος ἐνεθυμήθη τὴν	κατασκευήν,	διὰ τούτου καὶ τοῦ φόνου
[4, 76]	τέχνην καὶ τὴν τῶν ἀγαλμάτων	κατασκευὴν	καὶ λιθουργίαν. εὑρετὴς δὲ γενόμενος
[4, 42]	τὴν μυθολογουμένην τῶν Τρωικῶν τειχῶν	κατασκευὴν	μηνίσαντα Λαομέδοντι τῷ βασιλεῖ κῆτος
[4, 77]	ἀπειλὴν τοῦ Μίνωος διὰ τὴν	κατασκευὴν	τῆς βοός φασι φοβηθέντα τὴν
[4, 76]	κατὰ δὲ τὴν τῶν ἀγαλμάτων	κατασκευὴν	τοσοῦτο τῶν ἁπάντων ἀνθρώπων διήνεγκεν
[4, 81]	τοῦ γάλακτος πῆξιν καὶ τὴν	κατασκευὴν	τῶν σμήνων, ἔτι δὲ τῶν
[4, 1]	μυθολογίας συνταττομένοις συμβαίνει κατὰ τὴν	γραφὴν	ἐν πολλοῖς ἐλαττοῦσθαι. ἡ μὲν
[4, 8]	μεγέθους τῶν ἔργων ἀπιστεῖσθαι τὴν	γραφήν.	καθόλου μὲν γὰρ ἐν ταῖς
[4, 12]	γὰρ ἐν Ἀρκαδίᾳ τὴν Εὐρυσθέως	ἀδελφὴν	Ἀλκυόνην βιαζόμενος ἀνῃρέθη. ἐφ´ ᾧ
[4, 65]	Ἐριφύλην, γυναῖκα μὲν οὖσαν Ἀμφιαράου,	ἀδελφὴν	δ´ Ἀδράστου. τῆς δὲ τὸ
[4, 47]	τῆς μητρυιᾶς ἐπιβουλὰς ἀναλαβόντα τὴν	ἀδελφὴν	Ἕλλην φυγεῖν ἐκ τῆς Ἑλλάδος.
[4, 49]	δίκαια τηρεῖν, καὶ τήν τε	ἀδελφὴν	καὶ τὰς ὡμολογημένας ἵππους ἀποδιδόναι.
[4, 62]	Ἀθηναίους συμμαχίαν, συνῴκισε τὴν ἰδίαν	ἀδελφὴν	Φαίδραν Θησεῖ. μετὰ δὲ τὸν
[4, 84]	ὀρῶν πολλαῖς μυριάσι χορηγίας εἰς	τροφὴν	ἀνέκλειπτον. ἐν ταύτῃ δὲ τῇ
[4, 15]	σιδηραῖς διὰ τὴν ἰσχὺν ἐδεσμεύοντο,	τροφὴν	δ´ ἐλάμβανον οὐ τὴν ἐκ
[4, 15]	τὰ τῶν ξένων μέλη διαιρούμεναι	τροφὴν	εἶχον τὴν συμφορὰν τῶν ἀκληρούντων.
[4, 77]	τῷ δὲ τέρατι τούτῳ πρὸς	διατροφὴν	λέγεται κατασκευάσαι Δαίδαλον λαβύρινθον, τὰς
[4, 52]	κατευχήν τινα μακρὰν διερχομένην ἐγχρονίζειν,	ἀναστροφὴν	διδοῦσαν τοῖς μέλλουσι ποιεῖσθαι τὴν
[4, 34]	ἐπενεγκεῖν αὐτῷ τὴν τοῦ βίου	καταστροφήν.	ἔνιοι δὲ μυθολογοῦσιν ὅτι κατὰ
[4, 20]	εὔτονοι· τῆς γὰρ κατὰ τὴν	τρυφὴν	ῥᾳστώνης πολὺ κεχωρισμένοι ἐλαφροὶ μὲν
[4, 16]	πρώτη μὲν γὰρ αὐτῷ συνάψασα	μάχην	Ἄελλα, {καὶ} διὰ τὸ τάχος
[4, 48]	θαλάττης· ἐξ ἐφόδου δὲ συνάψαντα	μάχην	ἀνελεῖν ἕνα τῶν Ἀργοναυτῶν Ἴφιτον
[4, 49]	τούτους μὲν ἑτοίμους γενομένους πρὸς	μάχην	ἀπαντῆσαι τοῖς ἐκ τῆς πόλεως
[4, 28]	τἀνδρὶ Θησεῖ, καὶ κατὰ τὴν	μάχην	ἀριστεύουσαν, ἡρωικῶς καταστρέψαι τὸν βίον.
[4, 16]	ὡς δ´ οὐχ ὑπήκουον, συνῆψε	μάχην	αὐταῖς. τὸ μὲν οὖν ἄλλο
[4, 57]	τοῦ Εὐρυσθέως πάντες κατὰ τὴν	μάχην	ἐτελεύτησαν. ~μετὰ δὲ ταῦτα οἱ
[4, 16]	μετὰ δὲ ταῦτα Προθόῃ συνῆψε	μάχην,	ἣν ἐκ προκλήσεως ἔφασαν ἑπτάκις
[4, 17]	καταπαλαισθέντας ξένους ἀποκτείναντα προκαλεσάμενος εἰς	μάχην	καὶ συμπλακεὶς διέφθειρεν. ἀκολούθως δὲ
[4, 44]	ὁρμήσαντος δὲ τοῦ Φινέως πρὸς	μάχην,	καὶ τοῦ πλήθους τῶν Θρᾳκῶν
[4, 16]	κατ´ αὐτὸν ταχθεῖσαι τὸν Ἡρακλέα	μάχην	καρτερὰν συνεστήσαντο. πρώτη μὲν γὰρ
[4, 57]	τὸν Εὐρυσθέα. κατὰ δὲ τὴν	μάχην	πλεῖστοι μὲν τῶν μετ´ Εὐρυσθέως
[4, 12]	ὑποστὰς ἀξίαν τῶν προκατειργασμένων συνεστήσατο	μάχην.	συνηγωνίζετο δ´ αὐτοῖς ἡ μήτηρ
[4, 28]	πεπαιδοποιημένος υἱὸν Ἱππόλυτον. συνάψας δὲ	μάχην	ταῖς Ἀμαζόσι, καὶ τῶν Ἀθηναίων
[4, 12]	ἀσυντέλεστον. ὅμως δὲ κατὰ τὴν	μάχην	ταμιευσάμενος ἀκριβῶς τὴν συμμετρίαν ἀπήνεγκε
[4, 35]	Ἡρακλέα πρὸς τὸν Ἀχελῷον συνάψαι	μάχην,	ὡμοιωμένου τοῦ ποταμοῦ ταύρῳ, κατὰ
[4, 53]	τὴν παρὰ τοῖς Ἀργοναύταις γενομένην	ἀποδοχὴν	αὐτοῦ κατὰ τὴν στρατείαν οὐ
[4, 59]	ἀρετῆς, ἐπεβάλετο τελεῖν ἄθλους περιέχοντας	ἀποδοχήν	τε καὶ δόξαν. πρῶτον μὲν
[4, 10]	οὐ καταπλαγεὶς τὴν τῶν δεδουλωμένων	ὑπεροχὴν	ἐτόλμησε πρᾶξιν ἐπιτελέσαι περιβόητον· τοὺς
[4, 56]	τἀδελφοῦ Πέρσου βιαίως ἐκπεπτωκότα τὴν	ἀρχὴν	ἀνακτήσασθαι, Μήδου τοῦ Μηδείας ἀνελόντος
[4, 14]	ἁπάντων τῶν ἀγώνων οὗτος, τὴν	ἀρχὴν	ἀπ´ ἀγαθοῦ λαβών. Οὐκ ἄξιον
[4, 1]	ἢ νομοθετησάντων. ποιησόμεθα δὲ τὴν	ἀρχὴν	ἀπὸ Διονύσου διὰ τὸ καὶ
[4, 44]	δὲ Φινείδαις ἀποκαταστῆσαι τὴν πατρῴαν	ἀρχήν·	βουλομένων δ´ αὐτῶν τὴν μητρυιὰν
[4, 60]	υἱοῖς τοῦ Πάλλαντος ἀφέληται τὴν	ἀρχήν,	ἐπεβούλευσε τῷ Ἀνδρόγεῳ. βαδίζοντος οὖν
[4, 1]	Ἡρακλειδῶν καθόδου πραχθέντα συνταξάμενος ταύτην	ἀρχὴν	ἐποιήσατο τῆς ἱστορίας. ὁμοίως δὲ
[4, 60]	Λύκαστον ἐγέννησεν, ὃς διαδεξάμενος τὴν	ἀρχὴν	καὶ γήμας Ἴδην τὴν Κορύβαντος
[4, 83]	δὲ τοῦτο τῶν ἐξ αἰῶνος	ἀρχὴν	λαβὸν οὐδέποτε διέλιπε τιμώμενον, ἀλλὰ
[4, 65]	τοὺς δὲ νεανίσκους παραλαβόντας τὴν	ἀρχὴν	ὁμολογίας θέσθαι πρὸς ἀλλήλους παρ´
[4, 65]	κατὰ τὰς ὁμολογίας ἀπαιτεῖν τὴν	ἀρχήν·	τοῦ δ´ ἀδελφοῦ μὴ ὑπακούοντος
[4, 66]	ἀνέθεσαν εἰς Δελφοὺς κατά τινα	εὐχὴν	ἀκροθίνιον τῷ θεῷ. αὕτη δὲ
[4, 22]	τοῦτο, τῶν θεῶν βεβαιωσάντων τὴν	εὐχήν,	μὴ μόνον κατὰ τὸ παρὸν
[4, 52]	αὐτὴν δὲ τῇ Κολχίδι διαλέκτῳ	κατευχήν	τινα μακρὰν διερχομένην ἐγχρονίζειν, ἀναστροφὴν
[4, 67]	τὴν Ἄρνην Μεταποντίῳ ξένῳ κατὰ	τύχην	παρεπιδημοῦντι, προστάξας ἀπάγειν εἰς Μεταπόντιον.
[4, 13]	κινδύνων διὰ τῆς κατὰ τὴν	ψυχὴν	ἀγχινοίας τὸν ἆθλον τοῦτον κατειργάσατο.
[4, 62]	περὶ τῆς διαβολῆς, συνεχύθη τὴν	ψυχήν,	καὶ διὰ τοῦτο τῶν ἵππων
[4, 11]	λαμπάδι καομένῃ τὸ ἀποτμηθὲν μέρος	ἐπικάειν,	ἵνα τὴν ῥύσιν ἐπίσχῃ τοῦ
[4, 66]	τοῦ πατρός, ἀλλὰ καὶ πέπλον	λαβεῖν	αὐτὴν κατὰ τῆς τοῦ υἱοῦ
[4, 47]	ἐρωτικῶς δὲ σχόντα τοῦ παιδὸς	λαβεῖν	αὐτὸν ἐν δωρεᾷ παρ´ Αἰήτου,
[4, 40]	ἐπιβολὴν ἀνακοινωσάμενον τῷ βασιλεῖ ταχέως	λαβεῖν	αὐτὸν συγκάταινον, οὐχ οὕτω τοῦ
[4, 44]	παρακαλέσαι τῶν εἰς αὐτοὺς ἀνομημάτων	λαβεῖν	κόλασιν. οὗ γενηθέντος τὸν μὲν
[4, 71]	παρ´ ἀνθρώπῳ, καὶ ταύτην τιμωρίαν	λαβεῖν	παρ´ αὐτοῦ τῶν ἐγκλημάτων. Ἀσκληπιοῦ
[4, 44]	ἑαυτὸν πολυπραγμονεῖν· μηδένα γὰρ πατέρα	λαβεῖν	παρ´ υἱῶν ἑκουσίως τιμωρίαν, εἰ
[4, 77]	πρὸς χώραν ἧς βασιλεύοντα Κώκαλον	ἀναλαβεῖν	τὸν Δαίδαλον, καὶ διὰ τὴν
[4, 58]	μὲν Ὕλλος νικήσαι τὸν ἀντιταχθέντα,	παραλαβεῖν	Ἡρακλείδας τὴν Εὐρυσθέως βασιλείαν, εἰ
[4, 55]	προσφάτως Ἄκαστον τὸν Πελίου τετελευτηκότα	παραλαβεῖν	κατὰ γένος προσήκουσαν τὴν βασιλείαν,
[4, 48]	αὐτὸν στρατιωτῶν διώξαντα τοὺς Ἕλληνας	καταλαβεῖν	πλησίον τῆς θαλάττης· ἐξ ἐφόδου
[4, 73]	τὸν Μυρτίλον· εἰ δ´ ἐφίκοιτο	καταλαβεῖν	τὸ διωκόμενον ἅρμα, τύπτειν τῷ
[4, 43]	ἅπαντας μὲν ἐκπλαγῆναι τὸ παράδοξον,	ὑπολαβεῖν	δὲ θεῶν προνοίᾳ τῶν κινδύνων
[4, 3]	πᾶσαν τὴν οἰκουμένην τοὺς δοκοῦντας	ἀσεβεῖν,	ἐπιφανεστάτους δὲ Πενθέα καὶ Λυκοῦργον.
[4, 23]	καὶ πρὸς τῇ Κυάνῃ λαμπρῶς	ἄγειν	πανήγυρίν τε καὶ θυσίαν. αὐτὸς
[4, 17]	ἆθλον δέκατον τὰς Γηρυόνου βοῦς	ἀγαγεῖν,	ἃς νέμεσθαι συνέβαινε τῆς Ἰβηρίας
[4, 2]	ἐντολὰς λαβόντα ἢ τὴν παρθένον	ἀγαγεῖν	ἢ μὴ ἀνακάμπτειν εἰς τὴν
[4, 13]	ἆθλον τὸν ἐκ Κρήτης ταῦρον	ἀγαγεῖν,	οὗ Πασιφάην ἐρασθῆναί φασι, πλεύσας
[4, 25]	ᾅδου Κέρβερον πρὸς τὸ φῶς	ἀγαγεῖν.	πρὸς δὲ τοῦτον τὸν ἆθλον
[4, 15]	Μετὰ δὲ ταῦτα ἔλαβεν ἆθλον	ἀγαγεῖν	τὰς Διομήδους τοῦ Θρᾳκὸς ἵππους.
[4, 9]	καθήκοντος χρόνου πρὸς τὸ φῶς	ἀγαγεῖν.	τὸν δὲ Δία καταστρατηγηθέντα βουληθῆναι
[4, 13]	οὖσαν ἔλαφον, τάχει δὲ διαφέρουσαν,	ἀγαγεῖν.	τοῦτον δὲ τὸν ἆθλον συντελῶν
[4, 51]	τῆς τερατείας εἰς τοιαύτην κατάπληξιν	ἀγαγεῖν	ὥστε πιστεῦσαι διότι πάρεστιν ἡ
[4, 25]	συγχωρῆσαι τὴν γυναῖκα αὐτοῦ τετελευτηκυῖαν	ἀναγαγεῖν	ἐξ ᾅδου παραπλησίως τῷ Διονύσῳ·
[4, 25]	Διονύσῳ· καὶ γὰρ ἐκεῖνον μυθολογοῦσιν	ἀναγαγεῖν	τὴν μητέρα Σεμέλην ἐξ ᾅδου,
[4, 53]	ἐπαγγειλάμενον ἐπιεικῶς καὶ μεγαλοψύχως προσενεχθήσεσθαι,	συναγαγεῖν	εἰς ἐκκλησίαν τὰ πλήθη. ἀπολογησάμενον
[4, 32]	τῶν πολεμίων γενομένης δύναμιν ἀξιόλογον	συναγαγεῖν	ἐξεκλείσθη διὰ τὴν ὀξύτητα τῶν
[4, 18]	διεστηκυίας ἀπ´ ἀλλήλων πολὺ διάστημα,	συναγαγεῖν	τὸν πόρον εἰς στενόν, ὅπως
[4, 40]	οὐχ οὕτω τοῦ Πελίου σπεύδοντος	προαγαγεῖν	εἰς ἐπιφάνειαν τὸν νεανίσκον ὡς
[4, 44]	μὲν Κλεοπάτραν {ἐκ} τῆς φυλακῆς	προαγαγεῖν,	τοῖς δὲ Φινείδαις ἀποκαταστῆσαι τὴν
[4, 63]	μὲν κατασκάψαι, τὴν δ´ Ἑλένην	ἀπαγαγεῖν	εἰς Λακεδαίμονα παρθένον οὖσαν, καὶ
[4, 5]	ἀπὸ τοῦ πρῶτον τῶν μνημονευομένων	καταγαγεῖν	ἀπὸ τῆς στρατείας θρίαμβον εἰς
[4, 3]	κομίζοντα μὲν λαφύρων ἀξιόλογον πλῆθος,	καταγαγεῖν	δὲ πρῶτον τῶν ἁπάντων θρίαμβον
[4, 65]	πατρίδας. κρίναντος δ´ αὐτοῦ πρῶτον	καταγαγεῖν	τὸν Πολυνείκην, ἄγγελον εἰς τὰς
[4, 61]	μεγέθεσι, πολλοὺς δὲ τὸν ἀριθμόν,	μεταγαγεῖν	εἰς τὰς Ἀθήνας· ἀπὸ γὰρ
[4, 24]	τιμῶντας τὸν θεὸν θιάσους τε	συνάγειν	καὶ συνιόντας εὐωχίας τε καὶ
[4, 67]	ξένῳ κατὰ τύχην παρεπιδημοῦντι, προστάξας	ἀπάγειν	εἰς Μεταπόντιον. τούτου δὲ πράξαντος
[4, 14]	ἐλπίζων οὐκ ἐβουλήθη τοῖς κρείττοσιν	ἐπεισάγειν	τὰ χείρω. ~Μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 10]	Ἐργῖνον τὸν βασιλέα τῶν Μινυῶν	προσάγειν	τῇ πόλει μετὰ στρατιωτῶν, ἀπαντήσας
[4, 5]	περὶ ὧν μακρὸν ἂν εἴη	λέγειν	καὶ τῆς ὑποκειμένης ἱστορίας ἀνοίκειον.
[4, 51]	καὶ τὸ σύνολον πιστεύσαντος ἀληθῆ	λέγειν,	φασὶν αὐτὴν κατὰ μόνας ἐντυχοῦσαν
[4, 52]	τοῦ Πελίου πρὸς ὕπνον τραπέντος	λέγειν	ὡς ἀναγκαῖον ἐν λέβητι καθεψῆσαι
[4, 3]	δεῖπνον, ὅταν ἄκρατος οἶνος ἐπιδιδῶται,	προσεπιλέγειν	ἀγαθοῦ δαίμονος· ὅταν δὲ μετὰ
[4, 84]	τὸν Δάφνιν μετὰ τῆς Ἀρτέμιδος	κυνηγεῖν	ὑπηρετοῦντα τῇ θεῷ κεχαρισμένως, καὶ
[4, 25]	δόξῃ ὥστε δοκεῖν τῇ μελῳδίᾳ	θέλγειν	τά τε θηρία καὶ τὰ
[4, 51]	Πελίᾳ παρακαλέσαι ταῖς θυγατράσι διακελεύσασθαι	συνεργεῖν	καὶ πράττειν ἅπερ ἂν αὐταῖς
[4, 9]	περιπετείας παράδοξον· ἡ μὲν γὰρ	στέργειν	ὀφείλουσα μήτηρ τὸ ἴδιον τέκνον
[4, 10]	Ἡρακλέους, Ζεὺς μὲν ἀπέστειλε διακελευόμενος	ὑπουργεῖν	Εὐρυσθεῖ, Ἡρακλῆς δὲ παρελθὼν εἰς
[4, 57]	ὄντας Εὐρυσθεῖ πολεμεῖν, ἔγνωσαν ἑκουσίως	φεύγειν	ἐκ τῆς Τραχῖνος· ἐπιόντες δὲ
[4, 65]	τοῦ δ´ ἀδελφοῦ μὴ ὑπακούοντος	φυγεῖν	εἰς Ἄργος πρὸς Ἄδραστον τὸν
[4, 70]	καὶ πολλοὺς ἀνελόντων, τοὺς ὑπολειφθέντας	φυγεῖν	εἰς Φολόην τῆς Ἀρκαδίας, τέλος
[4, 65]	ἀνεψιοὺς ἀνελόντα Ἀλκάθουν καὶ Λυκωπέα	φυγεῖν	ἐκ τῆς Αἰτωλίας εἰς Ἄργος.
[4, 47]	ἐπιβουλὰς ἀναλαβόντα τὴν ἀδελφὴν Ἕλλην	φυγεῖν	ἐκ τῆς Ἑλλάδος. περαιουμένων δ´
[4, 54]	πιστοτάτων θεραπαινίδων ἔτι νυκτὸς μέσης	φυγεῖν	ἐκ τῆς Κορίνθου, καὶ διεκπεσεῖν
[4, 55]	τὰς Ἀθήνας, ἐγκληθεῖσαν ἐπὶ φαρμακείᾳ	φυγεῖν	ἐκ τῆς πόλεως· δόντος δ´
[4, 66]	Τειρεσίαν τὸν μάντιν, ὃς ἐκέλευσε	φυγεῖν	ἐκ τῆς πόλεως· μόνως γὰρ
[4, 45]	κατὰ μέν τινας τῶν μυθογράφων	φυγεῖν	ἐπὶ τὸν ὠκεανόν, καὶ νῆσον
[4, 12]	πλείστους ἀπέκτεινε, τοὺς δ´ ὑπολειφθέντας	φυγεῖν	ἠνάγκασε. τῶν δ´ ἀναιρεθέντων Κενταύρων
[4, 16]	ἀνελὼν καὶ τὸ λοιπὸν πλῆθος	φυγεῖν	συναναγκάσας, κατέκοψε τὰς πλείστας, ὥστε
[4, 55]	τὸ παρὸν ἐκ τούτου βοήθειαν	καταφυγεῖν	εἰς Ἀθήνας πρὸς Αἰγέα τὸν
[4, 46]	φυλακήν· τὴν δὲ Μήδειαν διαδρᾶσαν	καταφυγεῖν	εἴς τι τέμενος Ἡλίου κείμενον
[4, 4]	ἄλλων τῶν ἐν παιδείᾳ καλῶν	ψυχαγωγεῖν	τὸν θεόν. φασὶ δὲ καὶ
[4, 52]	ἢ καθέψειν ἀποστῆναι, προσποιησαμένην δὲ	δεῖν	πρότερον εὐχὰς ποιήσασθαι τῇ σελήνῃ,
[4, 65]	τῆς ἐπὶ Θήβας στρατείας ἀποφηναμένης	δεῖν	στρατεύειν, ὁ μὲν Ἀμφιάραος δόξας
[4, 50]	τῷ βασιλεῖ, τινὰς δ´ ἀποφαίνεσθαι	δεῖν	στρατιώτας ἀπὸ τῆς ἰδίας πατρίδος
[4, 49]	μόνον ἐναντιοπραγοῦντα· τοῦτον γὰρ ἀποφήνασθαι	δεῖν	τὰ πρὸς τοὺς ξένους δίκαια
[4, 66]	φασὶν ἐπικληθῆναι Σίβυλλαν· τὸ γὰρ	ἐνθεάζειν	κατὰ γλῶτταν ὑπάρχειν σιβυλλαίνειν. ~οἱ
[4, 3]	τὰς δὲ γυναῖκας κατὰ συστήματα	θυσιάζειν	τῷ θεῷ καὶ βακχεύειν καὶ
[4, 3]	παρθένοις νόμιμον εἶναι θυρσοφορεῖν καὶ	συνενθουσιάζειν	εὐαζούσαις καὶ τιμώσαις τὸν θεόν·
[4, 59]	οὗτος γὰρ εἰώθει τοὺς παριόντας	ἀναγκάζειν	ἀπονίπτειν ἑαυτὸν ἐπί τινος ἀποκρήμνου
[4, 2]	ἀδίκους καὶ ἀσεβεῖς τῶν ἀνθρώπων	κολάζειν.	καὶ κατὰ μὲν τὴν Βοιωτίαν
[4, 6]	τῶν ἀνθρώπων τοὺς παλαιοὺς μυθωδῶς	ὀνομάζειν	βουλομένους Πρίαπον προσαγορεῦσαι. ἔνιοι δὲ
[4, 44]	ἔχειν συμβέβηκε· διόπερ οὐ χρὴ	θαυμάζειν,	ἐάν τινα τῶν ἀρχαιολογουμένων μὴ
[4, 18]	τὸν Μινύειον Ὀρχομενὸν ῥεῖθρον ἐποίησε	λιμνάζειν	τὴν χώραν καὶ φθαρῆναι τὰ
[4, 5]	πρὸς γέλωτα συνεργοῦσιν ἐπιτηδεύμασι χρωμένους,	παρασκευάζειν	τῷ Διονύσῳ τὸν εὐδαίμονα καὶ
[4, 7]	τοῦ διὰ πολλῆς ὑμνήσεως ἐπιφανεῖς	κατασκευάζειν	τοὺς διὰ τῶν ποιημάτων ἀπαθανατιζομένους
[4, 3]	θυσίας Διονύσῳ, καὶ τὸν θεὸν	νομίζειν	κατὰ τὸν χρόνον τοῦτον ποιεῖσθαι
[4, 52]	διαλέκτῳ κατευχήν τινα μακρὰν διερχομένην	ἐγχρονίζειν,	ἀναστροφὴν διδοῦσαν τοῖς μέλλουσι ποιεῖσθαι
[4, 9]	μὴ βουληθῆναι, πεῖσαι δ´ οὐδαμῶς	ἐλπίζειν	διὰ τὴν σωφροσύνην· τὴν ἀπάτην
[4, 50]	καὶ τὸν τρόπον τῆς ἐπιβουλῆς	μαθεῖν	ζητούντων, εἰπεῖν ὅτι κομίζει μεθ´
[4, 82]	καὶ συνδιατρίψαντα τῷ θεῷ πολλὰ	μαθεῖν	παρ´ αὐτοῦ τῶν χρησίμων· περὶ
[4, 46]	ὀνομαζόμενον. ~τὴν δὲ Μήδειαν ἱστοροῦσι	μαθεῖν	παρά τε τῆς μητρὸς καὶ
[4, 50]	δὲ τοῖς ἐκ τῆς πόλεως,	μαθεῖν	παρά τινος τῶν κατὰ τὴν
[4, 33]	δ´ ἀνδρωθεὶς καὶ τὴν μητέρα	μαθεῖν	σπεύδων, παρῆλθεν εἰς Δελφούς, καὶ
[4, 46]	ἑαυτῶν ἐπιβολὴν πάλιν παρ´ ἐκείνης	μαθεῖν	τὸν ὑπάρχοντα αὐτῇ κίνδυνον ἀπὸ
[4, 50]	ἑστίαν τοῦ βασιλέως καὶ καταρασαμένην	παθεῖν	αὐτὸν ἄξια τῶν ἀσεβημάτων, ξίφει
[4, 50]	δὲ τῶν ἀριστέων ἑτοίμων ὄντων	βοηθεῖν	τῷ Ἰάσονι καὶ πάντα κίνδυνον
[4, 65]	δὲ περὶ τὸν Πολυνείκην ἐπιβαλέσθαι	πείθειν	Ἀμφιάραον τὸν μάντιν συστρατεύειν αὐτοῖς
[4, 54]	μὲν πρῶτον ἐπιβαλέσθαι φασὶν αὐτὸν	πείθειν	τὴν Μήδειαν ἑκουσίως παραχωρῆσαι τῆς
[4, 61]	κακῶν ἀπαλλαγῆναι. ὁ δ´ ἔχρησεν	ἐλθεῖν	αὐτοὺς πρὸς Αἰακὸν τὸν Διὸς
[4, 82]	φασι μετὰ τὴν Ἀκτέωνος τελευτὴν	ἐλθεῖν	εἰς τὸ χρηστήριον τοῦ πατρός,
[4, 45]	τῆς ξενοκτονίας αἰτίας, ἀναγκαῖον βραχέα	διελθεῖν,	ἄλλως τε καὶ τῆς παρεκβάσεως
[4, 7]	Διονύσου πράξεσιν, οἰκεῖον ἂν εἴη	διελθεῖν	ἐν κεφαλαίοις. ταύτας γὰρ οἱ
[4, 83]	δὲ Δάφνιδος καὶ Ἔρυκος πειρασόμεθα	διελθεῖν.	Ἔρυκά φασιν υἱὸν μὲν γενέσθαι
[4, 18]	οἰκεῖον εἶναι νομίζομεν περὶ αὐτῶν	διελθεῖν.	Ἡρακλῆς γὰρ παραβαλὼν εἰς τὰς
[4, 74]	περὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ταντάλου	διελθεῖν,	ἵνα μηδὲν τῶν ἀκοῆς ἀξίων
[4, 46]	κατὰ μέρος οἰκεῖον ἂν εἴη	διελθεῖν,	ἵνα μηδὲν τῶν ἀνηκόντων εἰς
[4, 60]	τοῖς χρόνοις τὰ συμπεπλεγμένα τούτοις	διελθεῖν,	ἵνα σαφὴς ἡ σύμπασα γένηται
[4, 73]	ἀπ´ ἀρχῆς ἐν κεφαλαίοις ἅπαντα	διελθεῖν.	κατὰ γὰρ τὴν Πελοπόννησον ἐν
[4, 25]	ἐστι παρεκβάντας βραχέα περὶ αὐτοῦ	διελθεῖν.	οὗτος γὰρ ἦν υἱὸς μὲν
[4, 71]	~Τούτων δ´ ἡμῖν διευκρινημένων πειρασόμεθα	διελθεῖν	περὶ Ἀσκληπιοῦ καὶ τῶν ἀπογόνων
[4, 40]	Ἡρακλῆς συνεστράτευσεν, οἰκεῖον ἂν εἴη	διελθεῖν	περὶ αὐτῶν. Ἰάσονα γενέσθαι λέγουσιν
[4, 73]	~Τούτων δ´ ἡμῖν διευκρινημένων πειρασόμεθα	διελθεῖν	περὶ Πέλοπος καὶ Ταντάλου καὶ
[4, 68]	~Τούτων δ´ ἡμῖν διευκρινημένων, πειρασόμεθα	διελθεῖν	περὶ Σαλμωνέως καὶ Τυροῦς καὶ
[4, 84]	~νυνὶ δὲ περὶ Δάφνιδος πειρασόμεθα	διελθεῖν	τὰ μυθολογούμενα. Ἡραῖα γὰρ ὄρη
[4, 74]	Ἶλον καὶ τοὺς προγόνους αὐτοῦ	διελθεῖν.	~Τῆς Τρῳάδος χώρας πρῶτος ἐβασίλευσε
[4, 29]	εἶναι. ἀναγκαῖον δ´ ἡμῖν φαίνεται	προδιελθεῖν	περὶ τῆς γενέσεως τῶν παίδων,
[4, 42]	ἁπάντων εἰς τὸν κλῆρον ἐμβαινόντων	ἐπανελθεῖν	εἰς Ἡσιόνην τὴν τοῦ βασιλέως
[4, 55]	ἐν Κορίνθῳ τραφέντα μετὰ ταῦτα	ἐπανελθεῖν	εἰς Ἰωλκόν, οὖσαν Ἰάσονος πατρίδα·
[4, 27]	μάχης ἀποκτεῖναι, τὸ δ´ ὕστατον	ἐπανελθεῖν	πάλιν ἐπὶ τὸν ἆθλον. τοὺς
[4, 54]	Ἰάσονος τιμωρίας. ἐπὶ τοσοῦτο γὰρ	προελθεῖν	αὐτὴν ὀργῆς ἅμα καὶ ζηλοτυπίας,
[4, 42]	εἴτε βούλοιτο μετὰ τοῦ σώσαντος	ἀπελθεῖν	εἴτε μετὰ τῶν γονέων καταμένειν
[4, 33]	αὐτὸν ἐπιβουλεύειν τῇ βασιλείᾳ προσέταξεν	ἀπελθεῖν	ἐκ Τίρυνθος αὐτόν τε καὶ
[4, 1]	Διόνυσον καλούμενον. τοῦτον δὲ μυθολογοῦσιν	ἐπελθεῖν	ἅπασαν τὴν οἰκουμένην, εὑρετὴν γενόμενον
[4, 82]	δὲ ταῦτα ἄλλας τε νήσους	ἐπελθεῖν	καὶ κατὰ τὴν Σικελίαν διατρῖψαί
[4, 53]	τε κράτιστον συστήσασθαι καὶ πᾶσαν	ἐπελθεῖν	τὴν οἰκουμένην εὐεργετοῦντα τὸ γένος
[4, 56]	ἐγκρατῆ γενόμενον τὸν Μῆδον πολλὴν	ἐπελθεῖν	τῆς ὑπὲρ τὸν Πόντον Ἀσίας,
[4, 54]	εἰς μὲν τὰ βασίλεια νυκτὸς	εἰσελθεῖν	ἀλλοιώσασαν τοῖς φαρμάκοις τὴν αὑτῆς
[4, 27]	Λιβύῃ τὸν συναναγκάζοντα τοὺς ξένους	διαπαλαίειν,	Βούσιριν δὲ κατὰ τὴν Αἴγυπτον
[4, 77]	ἑπτὰ κόρους καὶ κόρας {ἑπτὰ}	κατεσθίειν,	περὶ ὧν προειρήκαμεν. τὸν οὖν
[4, 8]	ἢ πάντα διεξιόντας τὴν ἱστορίαν	ποιεῖν	ἀπιστουμένην. ἔνιοι γὰρ τῶν ἀναγινωσκόντων
[4, 61]	ἀπόληται, μέλασι, καθάπερ καὶ πρότερον	ποιεῖν	εἰώθεσαν. καταπλευσάντων δ´ αὐτῶν εἰς
[4, 71]	τοῦτο πολλοὺς δοκεῖν τῶν τετελευτηκότων	ποιεῖν	πάλιν ζῶντας. διὸ καὶ τὸν
[4, 39]	γένεσιν· ὅπερ μέχρι τοῦ νῦν	ποιεῖν	τοὺς βαρβάρους ὅταν θετὸν υἱὸν
[4, 7]	τῶν ἐγκωμιαζομένων ἔπαινον μέγα κλέος	περιποιεῖν	τοῖς ἐπαινουμένοις, Εὐτέρπην δ´ ἀπὸ
[4, 50]	μὲν πατέρα τὸν Ἰάσονος ἀναγκάσαι	πιεῖν	αἷμα ταύρου, τὸν δ´ ἀδελφὸν
[4, 16]	πρόσταγμα τὸν Ἱππολύτης τῆς Ἀμαζόνος	ἐνεγκεῖν	ζωστῆρα, τὴν ἐπὶ τὰς Ἀμαζόνας
[4, 26]	ἀνθρώποις. τελευταῖον δ´ ἆθλον λαβὼν	ἐνεγκεῖν	τὰ τῶν Ἑσπερίδων χρυσᾶ μῆλα,
[4, 55]	πεπονθέναι· διὸ καὶ μὴ δυνάμενον	ἐνεγκεῖν	τὸ μέγεθος τῆς συμφορᾶς ἐκ
[4, 12]	ἀνίατον. ~Τρίτον δὲ πρόσταγμα ἔλαβεν	ἐνεγκεῖν	τὸν Ἐρυμάνθιον κάπρον ζῶντα, ὃς
[4, 51]	μιᾷ τῶν Πελίου θυγατέρων καθαρὸν	ἐνεγκεῖν	ὕδωρ, καὶ τῆς παρθένου τὸ
[4, 4]	εὐπρεπείᾳ δὲ πολὺ τῶν ἄλλων	διενεγκεῖν	καὶ πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς ἡδονὰς
[4, 4]	ἐπακολουθοῦσαν. λέγουσι δ´ αὐτὸν ἀγχινοίᾳ	διενεγκεῖν,	καὶ πρῶτον ἐπιχειρῆσαι βοῦς ζευγνύειν
[4, 45]	ἕτερον τῆς Ταυρικῆς, ἀμφοτέρους δὲ	διενεγκεῖν	ὠμότητι. καὶ Πέρσου μὲν Ἑκάτην
[4, 70]	ἀποδιδόντος δὲ τοῦ Πειρίθου πόλεμον	ἐξενεγκεῖν	πρὸς αὐτόν τε καὶ τοὺς
[4, 13]	Ἡρακλῆς τὸ μὲν τοῖς ὤμοις	ἐξενεγκεῖν	ταύτην ἀπεδοκίμασεν, ἐκκλίνων τὴν ἐκ
[4, 6]	ἴσας μερίδας ἑαυτοῖς καὶ λαβόντας	ἀπενεγκεῖν	ἐκ τῆς οἰκείας λαθραίως, μόνον
[4, 34]	Μελέαγρον· καὶ τοὺς ἀθανάτους ὑπακούσαντας	ἐπενεγκεῖν	αὐτῷ τὴν τοῦ βίου καταστροφήν.
[4, 81]	διαφερούσης, ἐρασθῆναι τῆς παρθένου, καὶ	μετενεγκεῖν	αὐτὴν τῆς Λιβύης εἰς ταύτην
[4, 51]	πράττειν ἅπερ ἂν αὐταῖς προστάττῃ·	προσήκειν	γὰρ τῷ τοῦ βασιλέως σώματι
[4, 79]	κρίναντες δ´ ἐν τῇ Σικελίᾳ	κατοικεῖν,	οἱ μὲν ἐνταῦθα πόλιν ᾤκισαν
[4, 7]	κατὰ τὴν παιδείαν ἀρετὰς ἀφθόρους	δοκεῖν	εἶναι. Μούσας δ´ αὐτὰς ὠνομάσθαι
[4, 51]	ῥυτίδων πλῆρες, ὥστε τοὺς ἰδόντας	δοκεῖν	εἶναί τινα παντελῶς πρεσβῦτιν· τὸ
[4, 76]	τοῦ ὅλου σώματος διάθεσιν, ὥστε	δοκεῖν	εἶναι τὸ κατασκευασθὲν ἔμψυχον ζῷον.
[4, 25]	δὲ προέβη τῇ δόξῃ ὥστε	δοκεῖν	τῇ μελῳδίᾳ θέλγειν τά τε
[4, 71]	θεραπεύειν, καὶ διὰ τοῦτο πολλοὺς	δοκεῖν	τῶν τετελευτηκότων ποιεῖν πάλιν ζῶντας.
[4, 5]	ἱστορίας ἀνοίκειον. δίμορφον δ´ αὐτὸν	δοκεῖν	ὑπάρχειν διὰ τὸ δύο Διονύσους
[4, 7]	τοῦτο δ´ ἐστὶν ἀπὸ τοῦ	διδάσκειν	τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα καὶ
[4, 52]	διόπερ ταύτας μὲν ὁρμῆσαι λέγεται	στερίσκειν	αὑτὰς τοῦ ζῆν, τὸν δ´
[4, 73]	τοῦ δρόμου τὸν Οἰνόμαον καὶ	διώκειν	τὸν μνηστῆρα, ἔχοντα δόρυ καὶ
[4, 47]	ξένων ἐπιβῆναι τολμήσῃ τῆς χώρας.	περιβαλεῖν	δὲ καὶ τῷ τεμένει τεῖχος
[4, 70]	μὲν ἀνελεῖν, τοὺς δὲ λοιποὺς	ἐκβαλεῖν	ἐκ τῆς πόλεως. διὰ δὲ
[4, 48]	ἄλλους διὰ τὸ παράδοξον καταπληξαμένους	ἐκβαλεῖν	ἐκ τοῦ τεμένους, καὶ τὸ
[4, 57]	Ἡρακλείδας καὶ τοὺς Λικυμνίου παῖδας	ἐκβαλεῖν,	ἔτι δὲ Ἰόλαον καὶ τὸ
[4, 54]	τῇ σφαγῇ τῶν κοινῶν τέκνων	ἐμβαλεῖν	αὐτὸν εἰς τὰς μεγίστας συμφοράς·
[4, 51]	τε Πελίαν εἰς δεισιδαίμονα διάθεσιν	ἐμβαλεῖν	καὶ τὰς θυγατέρας αὐτοῦ διὰ
[4, 51]	ὄχλων δεισιδαιμονίαν, εἰς τὴν πόλιν	εἰσβαλεῖν	ἅμ´ ἡμέρᾳ. ἐνθεαζούσης δ´ αὐτῆς,
[4, 51]	σύνολον τῆς πόλεως ἁπάσης συνενθεαζούσης,	εἰσβαλεῖν	τὴν Μήδειαν εἰς τὰ βασίλεια,
[4, 81]	τῷ παιδὶ τρεῖς ὀνομασίας προσάψαι·	καλεῖν	γὰρ αὐτὸν Νόμιον, Ἀρισταῖον, Ἀγρέα.
[4, 40]	τὴν στρατείαν χρήσιμα χορηγήσειν ἐπαγγειλάμενον,	παρακαλεῖν	ἆθλον τελέσαι στειλάμενον τὸν πλοῦν
[4, 13]	μὲν γάρ φασιν αὐτὴν ἄρκυσιν	ἑλεῖν,	οἱ δὲ διὰ τῆς στιβείας
[4, 49]	ναυσὶν ἓξ ἕνεκα τῶν ἵππων	ἑλεῖν	τὴν Τροίαν· προσμαρτυρεῖν δὲ τούτοις
[4, 27]	τὸν ὕστατον ἆθλον Ἀνταῖον μὲν	ἀνελεῖν	ἐν τῇ Λιβύῃ τὸν συναναγκάζοντα
[4, 48]	ἐξ ἐφόδου δὲ συνάψαντα μάχην	ἀνελεῖν	ἕνα τῶν Ἀργοναυτῶν Ἴφιτον τὸν
[4, 65]	ὑπὸ Ἐτεοκλέους πεντήκοντα ἀνδράσιν ἅπαντας	ἀνελεῖν	καὶ παραδόξως εἰς τὸ Ἄργος
[4, 58]	Ἡρακλέους ἐν Ἄργει κατοικοῦντα λέγουσιν	ἀνελεῖν	Λικύμνιον τὸν Ἠλεκτρύωνος ἐρίσαντα περί
[4, 45]	μὲν πρῶτον τὸν ἄνδρα φαρμάκοις	ἀνελεῖν,	μετὰ δὲ ταῦτα τὴν βασιλείαν
[4, 52]	καὶ τοὺς ἐναντιουμένους τῶν φυλάκων	ἀνελεῖν.	τὰς δὲ τοῦ Πελίου θυγατέρας
[4, 65]	υἱῷ μετὰ τὴν ἑαυτοῦ τελευτὴν	ἀνελεῖν	τὴν Ἐριφύλην. οὗτος μὲν οὖν
[4, 6]	Τιτᾶνας ἐπιβουλεύσαντας Ὀσίριδι τοῦτον μὲν	ἀνελεῖν,	τὸ δὲ σῶμα αὐτοῦ διελόντας
[4, 44]	καὶ τῶν ἄλλων οὐκ ὀλίγους	ἀνελεῖν,	τὸ δὲ τελευταῖον κρατήσαντα τῶν
[4, 50]	ἐφέδρους τῆς βασιλείας πάντας ἄρδην	ἀνελεῖν,	τὸν μὲν πατέρα τὸν Ἰάσονος
[4, 70]	Λαπίθας παροξυνθέντας οὐκ ὀλίγους μὲν	ἀνελεῖν,	τοὺς δὲ λοιποὺς ἐκβαλεῖν ἐκ
[4, 52]	καὶ διά τινων φαρμάκων παρακρουσαμένην	ἐξελεῖν	ἐκ τοῦ λέβητος ἀρνὸς εἴδωλον.
[4, 10]	μετεπέμπετό τε αὐτὸν καὶ προσέταττε	τελεῖν	ἄθλους. οὐχ ὑπακούοντος δὲ τοῦ
[4, 59]	ὢν τῆς Ἡρακλέους ἀρετῆς, ἐπεβάλετο	τελεῖν	ἄθλους περιέχοντας ἀποδοχήν τε καὶ
[4, 46]	δυνάμεις, προαιρέσει δ´ ἐναντιωτάτῃ χρῆσθαι·	διατελεῖν	γὰρ τοὺς καταπλέοντας τῶν ξένων
[4, 63]	διὰ τὴν ἀσέβειαν ἐν ᾅδου	διατελεῖν	τιμωρίας αἰωνίου τυγχάνοντα· ἔνιοι δὲ
[4, 4]	τούτων τὸν σπόρον τῶν καρπῶν	ἐπιτελεῖν·	ἀφ´ οὗ δὴ καὶ κερατίαν
[4, 51]	παρθένους ἑτοίμους οὔσας τὸ κελευόμενον	ἐπιτελεῖν,	~τὴν δὲ Μήδειαν νυκτὸς ἐπιγενομένης
[4, 24]	τε καὶ θυσίας τῷ θεῷ	συντελεῖν.	Ὁ δ´ Ἡρακλῆς μετὰ τῶν
[4, 21]	ἱερὸν ἀξιόλογον, ἐν ᾧ νομίζουσι	συντελεῖν	τὰς ἐκ τῆς δεκάτης θυσίας.
[4, 7]	τοὺς παιδευθέντας ποθεινοὺς καὶ ἐπεράστους	ἀποτελεῖν,	Πολύμνιαν δ´ ἀπὸ τοῦ διὰ
[4, 3]	ἄκρατον μὲν πινόμενον μανιώδεις διαθέσεις	ἀποτελεῖν,	τοῦ δ´ ἀπὸ Διὸς ὄμβρου
[4, 7]	ἀγαθοῖς, Θάλειαν δ´ ἀπὸ τοῦ	θάλλειν	ἐπὶ πολλοὺς χρόνους τοὺς διὰ
[4, 51]	πλήθους κατὰ τὰς ὁδοὺς συντρέχοντος,	παραγγέλλειν	πᾶσι δέχεσθαι τὴν θεὸν εὐσεβῶς·
[4, 33]	εἰς Δελφούς, καὶ χρησμὸν ἔλαβε	πλεῖν	εἰς τὴν Μυσίαν πρὸς Τεύθραντα
[4, 41]	συνήθειαν ὑπερβάλλον, διὰ τὸ σχεδίαις	πλεῖν	τοὺς τότε ἀνθρώπους καὶ μικροῖς
[4, 61]	ὁ Θησεὺς νικήσῃ τὸν Μινώταυρον,	καταπλεῖν	αὐτοὺς λευκοῖς ἱστίοις, ἐὰν δὲ
[4, 61]	Αἰγέως παραγγελίας, τοῖς μέλασιν ἱστίοις	καταπλεῖν	εἰς τὴν Ἀττικήν. Αἰγέα δὲ
[4, 61]	κόρους ἀπαιτήσας ἔλαβε. μελλόντων δ´	ἐκπλεῖν	τῶν περὶ τὸν Θησέα, ὁ
[4, 27]	ταχὺ φυγόντας εἰς τὰς ναῦς	ἀποπλεῖν.	τούτοις δ´ ἐπί τινος ἀκτῆς
[4, 54]	τῆς συμβιώσεως· βούλεσθαι γὰρ αὐτὸν	γαμεῖν	οὐκ ἀποδοκιμάσαντα τὴν πρὸς αὐτὴν
[4, 64]	δὲ ἐπάθλου φιλανθρώπου τῷ λύσαντι	γαμεῖν	τὴν Ἰοκάστην καὶ βασιλεύειν τῶν
[4, 73]	ἡττηθέντα τελευτῆσαι, τὸν δ´ ἐπιτυχόντα	γαμεῖν	τὴν κόρην. ὑπεστήσατο δ´ ἱπποδρομίαν
[4, 57]	αὑτοὺς οὐκ ἀξιομάχους ὄντας Εὐρυσθεῖ	πολεμεῖν,	ἔγνωσαν ἑκουσίως φεύγειν ἐκ τῆς
[4, 66]	Θήβας, λαβόντες χρησμὸν παρ´ Ἀπόλλωνος	πολεμεῖν	τὴν προειρημένην πόλιν στρατηγὸν ἔχοντας
[4, 4]	δὲ καὶ τὰς Μούσας αὐτῷ	συναποδημεῖν,	παρθένους οὔσας καὶ πεπαιδευμένας διαφερόντως·
[4, 15]	Διομήδην παρέβαλε, καὶ ταῖς τοῦ	παρανομεῖν	διδάξαντος σαρξὶν ἐκπληρώσας τὴν ἔνδειαν
[4, 80]	τρισχιλίας, χώρας δὲ πλῆθος ὥστε	λαμβάνειν	μεγάλας προσόδους. ~Ἡμεῖς δὲ περὶ
[4, 45]	καὶ τῆς ἑκάστου δυνάμεως πεῖραν	λαμβάνειν	μίσγουσαν ταῖς διδομέναις τοῖς ξένοις
[4, 24]	δεκάτου τελουμένου, νομίσας ἤδη τι	λαμβάνειν	τῆς ἀθανασίας, προσεδέχετο τὰς τελουμένας
[4, 23]	παρέθετο τοῖς ἐγχωρίοις, συγχωρήσας αὐτοῖς	λαμβάνειν	τοὺς καρπούς, μέχρι ἄν τις
[4, 26]	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐξέσται	διαλαμβάνειν	ὡς ἂν ἕκαστος ἑαυτὸν πείθῃ.
[4, 34]	ἀρὰς ἔθετο, καθ´ ἃς ἠξίωσεν	ἀποθανεῖν	Μελέαγρον· καὶ τοὺς ἀθανάτους ὑπακούσαντας
[4, 50]	ἐκ τῶν βασιλείων αὐτοῖς ἐπαγγείλασθαι	σημανεῖν	τῆς μὲν ἡμέρας καπνῷ, τῆς
[4, 3]	μυθολογοῦσι τῶν θεῶν μεγίστης ἀποδοχῆς	τυγχάνειν	παρ´ ἀνθρώποις τοὺς ταῖς εὐεργεσίαις
[4, 7]	τῇ εὐεπείᾳ διάφορον οὖσαν ἀποδοχῆς	τυγχάνειν	ὑπὸ τῶν ἀκουόντων. Τούτων δ´
[4, 65]	Οἰδίπουν ὑπὸ τῶν υἱῶν ἔνδον	μένειν	ἀναγκασθῆναι διὰ τὴν αἰσχύνην, τοὺς
[4, 3]	μὲν τέρψιν καὶ τὴν ἡδονὴν	μένειν,	τὸ δὲ τῆς μανίας καὶ
[4, 56]	καὶ μέχρι τῶνδε τῶν χρόνων	διαμένειν	αὐτοῦ τὴν προσηγορίαν. παραπλησίως δὲ
[4, 16]	ἐχειρώσατο. αὕτη δ´ ὀμόσασα παρθένος	διαμενεῖν	τὸν μὲν ὅρκον ἐφύλαξε, τὸ
[4, 42]	ἀπελθεῖν εἴτε μετὰ τῶν γονέων	καταμένειν	ἐν τῇ πατρίδι. τὴν μὲν
[4, 11]	χρόνου τὸ πάθος πραΰναντος κρίνας	ὑπομένειν	τοὺς κινδύνους παρεγένετο πρὸς Εὐρυσθέα.
[4, 50]	δι´ ἑαυτῆς τόν τε Πελίαν	ἀποκτενεῖν	δόλῳ καὶ τὰ βασίλεια παραδώσειν
[4, 66]	γὰρ ἐνθεάζειν κατὰ γλῶτταν ὑπάρχειν	σιβυλλαίνειν.	~οἱ δ´ ἐπίγονοι τὴν στρατείαν
[4, 11]	γενόμενος τὸν μὲν Ἰόλαον ἐπεβάλετο	κτείνειν,	ἐκείνου δὲ φυγόντος καὶ τῶν
[4, 26]	καὶ τοὺς λῃστεύειν αὐτὰ τολμῶντας	ἀποκτείνειν.	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐξέσται
[4, 4]	περιστάσεσι τὸ μὲν ἀποστῆσαι τοῦ	πίνειν	δαψιλῆ τὸν ἄκρατον ἀποδοκιμάσαι διὰ
[4, 4]	τοῦ ὕδατος κράσεως εὑρημένης ἄκρατον	πίνειν	τὸν οἶνον· κατὰ δὲ τὰς
[4, 47]	μὲν οὖν ἐξέσται τοὺς ἀναγινώσκοντας	κρίνειν	πρὸς τὰς ἰδίας ἑκάστου προαιρέσεις.
[4, 3]	βακχεύειν καὶ καθόλου τὴν παρουσίαν	ὑμνεῖν	τοῦ Διονύσου, μιμουμένας τὰς ἱστορουμένας
[4, 36]	ἡλικίαν, ἁμαρτάνοντος δ´ ἐν τῷ	διακονεῖν,	πατάξας κονδύλῳ, καὶ βαρυτέρας τῆς
[4, 44]	παραγγεῖλαι μηδὲν τῶν καθ´ ἑαυτὸν	πολυπραγμονεῖν·	μηδένα γὰρ πατέρα λαβεῖν παρ´
[4, 20]	καθόλου δὲ τῶν πλησιοχώρων τὸ	πονεῖν	συνεχῶς ἠσκηκότων, καὶ τῆς χώρας
[4, 2]	ἡσυχίας ποιούμενον τὰς ὁμιλίας δόξαι	καταφρονεῖν	αὐτῆς· διόπερ ὑπ´ αὐτῆς παρακληθῆναι
[4, 1]	τὸν ἀκριβέστατον ἔλεγχον οὐ προσδεχομένη	καταφρονεῖν	ποιεῖ τῆς ἱστορίας τοὺς ἀναγινώσκοντας·
[4, 82]	ἄστρου ἐπιτολήν, καθ´ ἣν συνέβαινε	πνεῖν	τοὺς ἐτησίας, λῆξαι τὰς λοιμικὰς
[4, 47]	τῆς κατὰ τὴν ξενοκτονίαν ὠμότητος	πυρπνεῖν	τοὺς ταύρους μυθολογηθέντος· παραπλησίως δὲ
[4, 29]	καὶ πολλοὺς ἄλλους τοὺς βουλομένους	κοινωνεῖν	τῆς ἀποικίας, ἔπλευσεν εἰς τὴν
[4, 3]	διδῶται κεκραμένος ὕδατι, Διὸς σωτῆρος	ἐπιφωνεῖν.	τὸν γὰρ οἶνον ἄκρατον μὲν
[4, 65]	τὸν Ἄδραστον χαριζόμενον αὐτοῖς ἐπαγγείλασθαι	κατάξειν	ἀμφοτέρους εἰς τὰς πατρίδας. κρίναντος
[4, 76]	νομίζων αὐτὸν πολὺ τῇ δόξῃ	προέξειν	τοῦ διδασκάλου, τὸν παῖδα ἐδολοφόνησε.
[4, 42]	ὑπάρχειν Ποσειδῶνος, καὶ τότε ταύτην	λήξειν	ὅταν οἱ Τρῶες τὸ λαχὸν
[4, 75]	τῶν θεῶν ἀνηρπάγη τῷ Διὶ	οἰνοχοεῖν.	Τούτων δ´ ἡμῖν διευκρινημένων πειρασόμεθα
[4, 76]	ἀγαλμάτων ὁμοιότατα τοῖς ἐμψύχοις ὑπάρχει·	βλέπειν	τε γὰρ αὐτὰ καὶ περιπατεῖν,
[4, 81]	ἐπιθυμίαν, εἴτε καὶ ταύτης ἐτόλμησεν	εἰπεῖν	αἱρετώτερον αὑτὸν εἶναι κυνηγόν, ᾗ
[4, 59]	οἰκεῖον ἂν εἴη περὶ Θησέως	εἰπεῖν	διὰ τὸ τοῦτον ζηλωτὴν γενέσθαι
[4, 50]	τρόπον τῆς ἐπιβουλῆς μαθεῖν ζητούντων,	εἰπεῖν	ὅτι κομίζει μεθ´ ἑαυτῆς πολλὰς
[4, 22]	χειρωσάμενον καὶ τῆς θεοῦ καταφρονήσαντα	εἰπεῖν	ὅτι τὴν κεφαλὴν τοῦ θηρίου
[4, 34]	τὰς Μοίρας καθ´ ὕπνον ἐπιστάσας	εἰπεῖν	ὅτι τότε τελευτήσει Μελέαγρος ὁ
[4, 60]	ἔθυσεν Ἀπόλλωνι. ~Λείπεται δ´ ἡμῖν	εἰπεῖν	περὶ Μινωταύρου τοῦ ἀναιρεθέντος ὑπὸ
[4, 62]	καὶ ἐπανελθοῦσαν εἰς τὰς Ἀθήνας	εἰπεῖν	τῷ Θησεῖ διότι ἐπεβάλετο Ἱππόλυτος
[4, 48]	ὀνόματος προσφωνήσαντα πάντας τοὺς Ἀργοναύτας	εἰπεῖν	ὡς διὰ τὰς Ὀρφέως εὐχὰς
[4, 82]	τοῦ πατρός, καὶ τὸν Ἀπόλλω	προειπεῖν	αὐτῷ τὴν εἰς Κέων νῆσον
[4, 84]	αὐτοῦ μίαν τῶν Νυμφῶν ἐρασθεῖσαν	προειπεῖν,	ἐὰν ἄλλῃ τινὶ πλησιάσῃ, στερήσεσθαι
[4, 48]	ἡμέρας συνεχῶς τῇ νηὶ συμπλεύσαντα	προειπεῖν	μὲν Ἡρακλεῖ περὶ τῶν ἄθλων
[4, 9]	Ἡρακλέους γένεσιν ἐνεχθέντα τῇ διανοίᾳ	προειπεῖν	παρόντων ἁπάντων τῶν θεῶν ὅτι
[4, 77]	ὁ μῦθος, ὅμως ἐκρίναμεν μὴ	παραλιπεῖν	αὐτόν. ~Δαίδαλος δὲ παρά τε
[4, 14]	ἀγαθοῦ λαβών. Οὐκ ἄξιον δὲ	παραλιπεῖν	οὐδὲ τὰς ὑπὸ τῶν θεῶν
[4, 80]	Κρόνον ἐψεύσαντο. οὐκ ἄξιον δὲ	παραλιπεῖν	τὴν περὶ τὰς θεὰς ἁγνείαν
[4, 47]	καὶ καθάπερ υἱὸν γνήσιον ἀγαπήσαντα	καταλιπεῖν	αὐτῷ τὴν βασιλείαν. τὸν δὲ
[4, 45]	ἰδίας ἐπιμελείας ἐξευροῦσαν μηδεμίαν ὑπερβολὴν	ἀπολιπεῖν	ἑτέρᾳ πρὸς ἐπίνοιαν φαρμακείας. δοθῆναι
[4, 42]	τὴν παρθένον καὶ δεσμοῖς καταλαβόμενον	ἀπολιπεῖν	παρὰ τὸν αἰγιαλόν. ἐνταῦθα δὲ
[4, 43]	τὰς δὲ τῶν ἀστέρων παρουσίας	ἀναπέμπειν	εἰς τὴν τῶν Διοσκόρων ἐπιφάνειαν.
[4, 29]	Θεσπιάδων, καὶ γενομένων ἐνηλίκων, ἔκρινεν	ἐκπέμπειν	τούτους εἰς τὴν ἀποικίαν τὴν
[4, 18]	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐξέσται	σκοπεῖν	ὡς ἂν ἕκαστος ἑαυτὸν πείθῃ.
[4, 84]	τῆς σύριγγος καὶ βουκολικῆς μελῳδίας	τέρπειν	αὐτὴν διαφερόντως. λέγουσι δ´ αὐτοῦ
[4, 7]	ψυχαγωγεῖσθαι, Τερψιχόρην δ´ ἀπὸ τοῦ	τέρπειν	τοὺς ἀκροατὰς τοῖς ἐκ παιδείας
[4, 7]	ἐπαινουμένοις, Εὐτέρπην δ´ ἀπὸ τοῦ	τέρπειν	τοὺς ἀκροωμένους τοῖς ἀπὸ τῆς
[4, 42]	τὴν πόλιν ἐπαγγείλασθαι τῷ βασιλεῖ	διαφθερεῖν	τὸ κῆτος. τοῦ δὲ Λαομέδοντος
[4, 27]	κατὰ τὴν Αἴγυπτον τῷ Διὶ	{καλλιερεῖν}	σφαγιάζοντα τοὺς παρεπιδημοῦντας ξένους τῆς
[4, 54]	διὰ τὸ μὴ μόνον κάλλει	διαφέρειν	αὐτήν, ἀλλὰ καὶ σωφροσύνῃ καὶ
[4, 12]	τὴν δ´ ὑβριζομένην ἐλεῶν ἐπιεικείᾳ	διαφέρειν	ὑπελάμβανεν. ἴδιον δέ τι συνέβη
[4, 9]	εἰς τὸν μέγιστον τῶν θεῶν	ἀναφέρειν	λέγεται τὸν εἰρημένον τρόπον. τὴν
[4, 64]	Πυθίας δούσης χρησμὸν αὐτῷ μὴ	συμφέρειν	γενέσθαι τέκνα (τὸν γὰρ ἐξ
[4, 29]	ἄθλους, καὶ τοῦ θεοῦ χρήσαντος	συμφέρειν	πρὸ τῆς εἰς θεοὺς μεταλλαγῆς
[4, 49]	τὰ πρὸς τοὺς ξένους δίκαια	τηρεῖν,	καὶ τήν τε ἀδελφὴν καὶ
[4, 26]	ῥώμῃ σώματος καὶ ἀλκῇ διαφέροντα,	τηρεῖν	τὰ πρόβατα καὶ τοὺς λῃστεύειν
[4, 76]	αὐτὰ καὶ περιπατεῖν, καὶ καθόλου	τηρεῖν	τὴν τοῦ ὅλου σώματος διάθεσιν,
[4, 83]	τῇ Ἀφροδίτῃ καὶ στρατιώτας διακοσίους	τηρεῖν	τὸ ἱερόν. Καὶ περὶ μὲν
[4, 34]	τέκνου κεῖσθαι, τὸν δαλὸν ἐπιμελῶς	τηρεῖν.	ὕστερον δ´ ἐπὶ τῷ φόνῳ
[4, 8]	παραλιπόντας τὰ μέγιστα τῶν πραχθέντων	καθαιρεῖν	τι τῆς τοῦ θεοῦ δόξης
[4, 70]	Ἑλλήνων καὶ πολλοὺς τῶν περιοίκων	ἀναιρεῖν.	~Τούτων δ´ ἡμῖν διευκρινημένων πειρασόμεθα
[4, 82]	τὴν αὐτὴν ἔχον προσηγορίαν καὶ	φθείρειν	νομιζόμενον τοὺς ἀνθρώπους ἔπαυσε, καὶ
[4, 73]	ἅρμα, τύπτειν τῷ δόρατι καὶ	διαφθείρειν	τὸν μνηστῆρα. τούτῳ δὲ τῷ
[4, 55]	δεινότητα τῆς περιπετείας, μάλιστα δ´	ἀπορεῖν	περὶ τῆς ταφῆς τῶν παίδων.
[4, 3]	καὶ ταῖς παρθένοις νόμιμον εἶναι	θυρσοφορεῖν	καὶ συνενθουσιάζειν εὐαζούσαις καὶ τιμώσαις
[4, 83]	τὴν Σικελίαν πόλεων οὔσας ἑπτακαίδεκα	χρυσοφορεῖν	ἐδογμάτισε τῇ Ἀφροδίτῃ καὶ στρατιώτας
[4, 52]	τὰ πάθη παρακατασχεῖν αὐτάς, καὶ	θαρρεῖν	παρακαλέσαντα δεικνύειν ὡς ἐκ κακίας
[4, 2]	τυχεῖν παρὰ πᾶσι μεγίστων τιμῶν.	εὑρεῖν	δ´ αὐτὸν καὶ τὸ ἐκ
[4, 10]	ἦσαν ἀνατεθεικότες· οὐ γὰρ ἦν	εὑρεῖν	κατὰ τὴν πόλιν ἰδιωτικὸν ὅπλον
[4, 77]	τὸν Δαίδαλον, καὶ μὴ δυνάμενον	εὑρεῖν,	τά τε πλοῖα πάντα τὰ
[4, 2]	πολλὴν χώραν, καὶ μὴ δυνάμενον	ἀνευρεῖν,	ἀπογνῶναι τὴν εἰς οἶκον ἀνακομιδήν·
[4, 6]	δὲ αἰδοῖον μόνον οὐ δυναμένην	ἀνευρεῖν	καταδεῖξαι τιμᾶν ὡς θεὸν καὶ
[4, 71]	τῶν συντεινόντων πρὸς ὑγίειαν ἀνθρώπων	ἐξευρεῖν.	ἐπὶ τοσοῦτο δὲ προβῆναι τῇ
[4, 45]	συνθέσεις γενομένην τὸ καλούμενον ἀκόνιτον	ἐξευρεῖν,	καὶ τῆς ἑκάστου δυνάμεως πεῖραν
[4, 45]	εἰς φαρμάκων παντοδαπῶν ἐπίνοιαν ἐκτραπεῖσαν	ἐξευρεῖν	ῥιζῶν παντοίας φύσεις καὶ δυνάμεις
[4, 84]	δὲ διαφόρῳ πρὸς εὐμέλειαν κεχορηγημένον	ἐξευρεῖν	τὸ βουκολικὸν ποίημα καὶ μέλος,
[4, 49]	τῶν ἵππων ἑλεῖν τὴν Τροίαν·	προσμαρτυρεῖν	δὲ τούτοις καὶ Ὅμηρον ἐν.
[4, 64]	ἀπαντησάντων, ὁ μὲν Λάιος ὑπερηφάνως	ἐκχωρεῖν	τῆς ὁδοῦ προσέταττεν, ὁ δ´
[4, 77]	ἣν τὸν Ἴκαρον παραβόλως ἀποβαίνοντα	πεσεῖν	εἰς θάλατταν καὶ τελευτῆσαι, ἀφ´
[4, 77]	νεότητα μετέωρον τὴν πτῆσιν ποιούμενον	πεσεῖν	εἰς τὸ πέλαγος, τακέντος διὰ
[4, 22]	χρόνον τοῦ δεσμοῦ λυθέντος αὐτομάτως	πεσεῖν	τὴν κεψαλὴν ἐπὶ τὸν κοιμώμενον
[4, 17]	ἐπιβούλους αὐτῷ γενέσθαι, ἀνδρωθέντι δὲ	πεσεῖν	ὑπ´ ἐξουσίαν ὑπερηφάνου καὶ ἀδίκου
[4, 43]	τὴν ὑπὸ Φινέως βασιλευομένην χώραν,	περιπεσεῖν	δὲ δυσὶ νεανίσκοις ἐπὶ τιμωρίᾳ
[4, 42]	τε Ἄθω καὶ Σαμοθρᾴκην, χειμῶνι	περιπεσεῖν,	καὶ προσενεχθῆναι τῆς Τρῳάδος πρὸς
[4, 54]	σώματι περιθεμένην αὐτήν τε συμφορᾷ	περιπεσεῖν	καὶ τὸν πατέρα βοηθοῦντα καὶ
[4, 48]	ἤδη τὸ Ποντικὸν πέλαγος ἔχοντας	περιπεσεῖν	χειμῶνι παντελῶς ἐπικινδύνῳ. τοῦ δ´
[4, 47]	βασιλεύοντος τῆς Κολχίδος Αἰήτου χρησμὸν	ἐκπεσεῖν	ὅτι τότε καταστρέψει τὸν βίον
[4, 54]	φυγεῖν ἐκ τῆς Κορίνθου, καὶ	διεκπεσεῖν	εἰς Θήβας πρὸς Ἡρακλέα· τοῦτον
[4, 50]	κίνδυνον ἀναδέχεσθαι, περὶ τῆς ἐπιθέσεως	ἐμπεσεῖν	αὐτοῖς ἀμφισβήτησιν· τοὺς μὲν γὰρ
[4, 42]	συναρπάζεσθαι· πρὸς δὲ τούτοις λοιμὸν	ἐμπεσεῖν	εἰς τὰ πλήθη καὶ καρπῶν
[4, 47]	κριοῦ χρυσομάλλου, τὴν μὲν παρθένον	ἀποπεσεῖν	εἰς τὴν θάλατταν, ἣν ἀπ´
[4, 47]	νεὼς ἐκκύπτουσαν, εἰς τὴν θάλατταν	προπεσεῖν.	ἔνιοι δέ φασι τὸν βασιλέα
[4, 50]	ἔτι κατὰ τὴν Θετταλίαν, φασὶ	προσπεσεῖν	φήμην ὅτι πάντες οἱ μετὰ
[4, 40]	τὰ πρὸς τὴν στρατείαν χρήσιμα	χορηγήσειν	ἐπαγγειλάμενον, παρακαλεῖν ἆθλον τελέσαι στειλάμενον
[4, 46]	φανέντος, τὴν μὲν Μήδειαν ἐπαγγείλασθαι	συνεργήσειν	αὐτοῖς μέχρι ἂν συντελέσωσι τὸν
[4, 54]	τῶν ὁμολογιῶν ἐν Κόλχοις ἐπηγγέλθαι	βοηθήσειν	αὐτῇ παρασπονδουμένῃ. ~ἐν τοσούτῳ δὲ
[4, 32]	ἐλπίζων, εἰ ταύτας ἐμπρήσειε, τέλος	ἐπιθήσειν	τῷ πολέμῳ. τοῦ δὲ Οἰκλέους
[4, 52]	κόραις τοῦτον πρότερον καθεψήσειν καὶ	ποιήσειν	ἀπ´ ἀρχῆς ἄρνα. συγκαταθεμένων δ´
[4, 79]	εἰς σύλλογον προκαλεσάμενος καὶ πάντα	ποιήσειν	ἐπαγγειλάμενος ἐπὶ τὰ ξένια παρέλαβε
[4, 83]	οὕτω νομίζοντες κεχαρισμένην τῇ θεῷ	ποιήσειν	τὴν ἑαυτῶν παρουσίαν· ἥ τε
[4, 38]	δὲ τῶν λοιπῶν ἔφησε Διὶ	μελήσειν.	τῶν δὲ περὶ τὸν Ἰόλαον
[4, 80]	βίους εὐδαίμονας καὶ τὰς πόλεις	εὐθενήσειν.	τέλος δὲ προβαινούσης ἐπὶ πολὺ
[4, 14]	τοὺς ὕστερον χρόνους οὐδένα τούτων	γεννήσειν	ἄξιον ἐλπίζων οὐκ ἐβουλήθη τοῖς
[4, 73]	τελευτῆς ἔχρησεν ὁ θεὸς τότε	τελευτήσειν	αὐτὸν ὅταν ἡ θυγάτηρ Ἱπποδάμεια
[4, 47]	χρησμοῦ, καθ´ ὃν ἐσημαίνετο τότε	τελευτήσειν	αὐτὸν ὅταν ξένοι καταπλεύσαντες τὸ
[4, 53]	τῆς τύχης ἀλλήλοις ὅρκους δοῦναι	συμμαχήσειν,	ἐάν τις βοηθείας προσδεηθῇ· ἐκλέξασθαι
[4, 52]	ἐπαγγείλασθαι ταῖς κόραις τοῦτον πρότερον	καθεψήσειν	καὶ ποιήσειν ἀπ´ ἀρχῆς ἄρνα.
[4, 25]	δὲ τοῦτον τὸν ἆθλον ὑπολαβὼν	συνοίσειν	αὑτῷ, παρῆλθεν εἰς τὰς Ἀθήνας
[4, 21]	καὶ τῶν μεγαλοπλούτων τινὰς εὐξαμένους	ἐκδεκατεύσειν	Ἡρακλεῖ, καὶ μετὰ ταῦτα γενομένους
[4, 21]	μετάστασιν εἰς θεοὺς τοῖς εὐξαμένοις	ἐκδεκατεύσειν	Ἡρακλεῖ τὴν οὐσίαν συμβήσεται τὸν
[4, 65]	δόξας ὑπὸ τῆς γυναικὸς προδεδόσθαι	συστρατεύσειν	μὲν ὡμολόγησεν, ἐντολὰς δὲ ἔδωκεν
[4, 42]	ἀποδεξαμένου τὸν λόγον καὶ δωρεὰν	δώσειν	ἐπαγγειλαμένου τὰς ἀνικήτους ἵππους, φασὶ
[4, 69]	ὥς φασιν, ὑποσχόμενος ἕδνα πολλὰ	δώσειν	Ἠϊονεῖ ἔγημε τὴν Ἠϊονέως θυγατέρα
[4, 77]	ἐρευνᾶν καὶ χρημάτων πλῆθος ἐπαγγέλλεσθαι	δώσειν	τῷ τὸν Δαίδαλον ἀνευρόντι. ἐνταῦθα
[4, 36]	εὐθὺς ἀποθνήσκων, ἔφησε τῇ Δηιανείρᾳ	δώσειν	φίλτρον, ὅπως μηδεμιᾷ τῶν ἄλλων
[4, 50]	ἀποκτενεῖν δόλῳ καὶ τὰ βασίλεια	παραδώσειν	τοῖς ἀριστεῦσιν ἀκινδύνως. ἐνταῦθα πάντων
[4, 24]	οὗτοι μέν, ὅταν εὔξηταί τις	ἀποδώσειν	τὴν θυσίαν καὶ ἐνέχυρον τῆς
[4, 64]	ἔσεσθαι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκίαν	πληρώσειν	μεγάλων ἀτυχημάτων) ἐπιλαθόμενος τοῦ χρησμοῦ
[4, 76]	βλέπειν τε γὰρ αὐτὰ καὶ	περιπατεῖν,	καὶ καθόλου τηρεῖν τὴν τοῦ
[4, 65]	δὲ Πολυνείκην κατὰ τὰς ὁμολογίας	ἀπαιτεῖν	τὴν ἀρχήν· τοῦ δ´ ἀδελφοῦ
[4, 23]	τὰς βοῦς, τὸ μὲν πρῶτον	ἀγανακτεῖν	τὸν Ἔρυκα, διότι πολὺ λείπονται
[4, 8]	ἀνθρώπους ἐπιλαθομένους τῆς κοινῆς εὐεργεσίας	συκοφαντεῖν	τὸν ἐπὶ τοῖς καλλίστοις ἔργοις
[4, 65]	πεπτωκότων σωμάτων, καὶ μηδενὸς τολμῶντος	θάπτειν,	Ἀθηναῖοι διαφέροντες τῶν ἄλλων χρηστότητι
[4, 31]	ξένους συναρπάζοντα καὶ τοὺς ἀμπελῶνας	σκάπτειν	ἀναγκάζοντα τῷ σκαφείῳ πατάξας ἀπέκτεινεν·
[4, 59]	γὰρ εἰώθει τοὺς παριόντας ἀναγκάζειν	ἀπονίπτειν	ἑαυτὸν ἐπί τινος ἀποκρήμνου τόπου,
[4, 59]	ὁδοιπόρους ἠνάγκαζεν ἐπί τινος κλίνης	ἀναπίπτειν,	καὶ τῶν μὲν μακροτέρων τὰ
[4, 18]	γενομένου κωλύηται τὰ μεγάλα κήτη	διεκπίπτειν	ἐκ τοῦ ὠκεανοῦ πρὸς τὴν
[4, 2]	τὴν παρθένον ἀγαγεῖν ἢ μὴ	ἀνακάμπτειν	εἰς τὴν Φοινίκην. ἐπελθόντα δὲ
[4, 52]	φασι τοῦ μὲν τὸ σῶμα	κατακόπτειν	ἢ καθέψειν ἀποστῆναι, προσποιησαμένην δὲ
[4, 19]	εἰωθότων τὰ διεξιόντα τῶν στρατοπέδων	περικόπτειν	καὶ λῃστεύειν ἐν ταῖς δυσχωρίαις,
[4, 4]	βακτηρίαις ξυλίναις χρωμένους ταύταις ἀλλήλους	τύπτειν.	διὸ καὶ τινῶν μὲν τραυματιζομένων,
[4, 73]	ἐφίκοιτο καταλαβεῖν τὸ διωκόμενον ἅρμα,	τύπτειν	τῷ δόρατι καὶ διαφθείρειν τὸν
[4, 33]	προστάξας τοῖς ἀφ´ ἑαυτοῦ γενομένοις	φυλάττειν.	ἔπεσον δ´ ἐν τῇ μάχῃ
[4, 37]	τρίτον μέρος παρέθετο καὶ παρεκελεύσατο	φυλάττειν	τοῖς ἀπ´ αὐτοῦ· ἐπανιὼν δ´
[4, 8]	θεὸν μηδὲ τὴν πατροπαράδοτον εὐσέβειαν	διαφυλάττειν.	ἀλλὰ γὰρ τῶν τοιούτων λόγων
[4, 73]	τῆς θυγατρὸς κρῖναι ταύτην παρθένον	διαφυλάττειν,	ὑπολαμβάνοντα μόνως οὕτως ἐκφεύξεσθαι τὸν
[4, 51]	ταῖς θυγατράσι διακελεύσασθαι συνεργεῖν καὶ	πράττειν	ἅπερ ἂν αὐταῖς προστάττῃ· προσήκειν
[4, 38]	τί χρὴ περὶ τῆς νόσου	πράττειν,	Δηιάνειρα δὲ τὸ μέγεθος τῆς
[4, 51]	ταῖς θυγατράσι διαρρήδην εἰπόντος πάντα	πράττειν	ὅσα ἂν ἡ Μήδεια προστάττῃ
[4, 61]	Αἰγίνης τῆς Ἀσωποῦ θυγατρός, καὶ	κελεύειν	ὑπὲρ αὐτῶν εὐχὰς ποιήσασθαι. ὧν
[4, 64]	λύσαντι γαμεῖν τὴν Ἰοκάστην καὶ	βασιλεύειν	τῶν Θηβῶν, ἄλλον μὲν μηδένα
[4, 33]	Ἡρακλέους ἐπανελθόντος, Εὐρυσθεὺς αἰτιασάμενος αὐτὸν	ἐπιβουλεύειν	τῇ βασιλείᾳ προσέταξεν ἀπελθεῖν ἐκ
[4, 48]	αὐτοῖς σημαίνει τὰ μέλλοντα γενήσεσθαι·	συμβουλεύειν	οὖν αὐτοῖς, ὅταν τῆς γῆς
[4, 50]	αὐτοῖς ἀμφισβήτησιν· τοὺς μὲν γὰρ	συμβουλεύειν	παραχρῆμα βιασαμένους εἰς τὴν πόλιν
[4, 11]	τό τε γὰρ τῷ ταπεινοτέρῳ	δουλεύειν	οὐδαμῶς ἄξιον ἔκρινε τῆς ἰδίας
[4, 11]	διώρυχα διηνεκῆ, καθ´ ἣν εἰώθει	φωλεύειν	τὸ θηρίον. ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 14]	δὲ τόξον τε ἔδωκε καὶ	τοξεύειν	ἐδίδαξε, Δημήτηρ δὲ πρὸς τὸν
[4, 45]	ἀποτυχίαις ἀνθρώπους ἀντὶ τῶν θηρίων	κατατοξεύειν.	φιλότεχνον δ´ εἰς φαρμάκων θανασίμων
[4, 41]	Ἄργου καὶ συμπλεύσαντος ἕνεκα τοῦ	θεραπεύειν	ἀεὶ τὰ πονοῦντα μέρη τῆς
[4, 71]	τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἐν τῷ	θεραπεύειν	εὐχρηστίας. ~Περὶ μὲν οὖν Ἀσκληπιοῦ
[4, 71]	πολλοὺς τῶν ἀπεγνωσμένων ἀρρώστων παραδόξως	θεραπεύειν,	καὶ διὰ τοῦτο πολλοὺς δοκεῖν
[4, 78]	τοὺς ἐνδιατρίβοντας καὶ μετὰ τέρψεως	θεραπεύειν	τὰ σώματα μηδὲν παρενοχλουμένους ὑπὸ
[4, 70]	καὶ Ἰξίονος γεννηθέντας Κενταύρους πρώτους	ἱππεύειν	ἐπιχειρήσαντας Ἱπποκενταύρους ὠνομάσθαι καὶ εἰς
[4, 3]	μιμουμένας τὰς ἱστορουμένας τὸ παλαιὸν	παρεδρεύειν	τῷ θεῷ μαινάδας. κολάσαι δ´
[4, 79]	Δαιδάλου φυγὴν εἰς Σικελίαν, ἔγνω	στρατεύειν	ἐπ´ αὐτήν. παρασκευασάμενος δὲ δύναμιν
[4, 66]	Θερσάνδρου, ὅπως πείσῃ τὸν υἱὸν	στρατεύειν	ἐπὶ τὰς Θήβας· ὁ δ´
[4, 66]	τῶν πατέρων θάνατον ἐπεξιόντες ἔγνωσαν	στρατεύειν	κοινῇ ἐπὶ τὰς Θήβας, λαβόντες
[4, 65]	ἐπὶ Θήβας στρατείας ἀποφηναμένης δεῖν	στρατεύειν,	ὁ μὲν Ἀμφιάραος δόξας ὑπὸ
[4, 65]	ἐπιβαλέσθαι πείθειν Ἀμφιάραον τὸν μάντιν	συστρατεύειν	αὐτοῖς ἐπὶ τὰς Θήβας· τοῦ
[4, 26]	τηρεῖν τὰ πρόβατα καὶ τοὺς	λῃστεύειν	αὐτὰ τολμῶντας ἀποκτείνειν. ἀλλὰ περὶ
[4, 19]	διεξιόντα τῶν στρατοπέδων περικόπτειν καὶ	λῃστεύειν	ἐν ταῖς δυσχωρίαις, χειρωσάμενος ἅπαντας
[4, 81]	δ´ ὅτι τῆς Ἀρτέμιδος αὑτὸν	πρωτεύειν	ταῖς κυνηγίαις ἀπεφήνατο. οὐκ ἀπίθανον
[4, 3]	συστήματα θυσιάζειν τῷ θεῷ καὶ	βακχεύειν	καὶ καθόλου τὴν παρουσίαν ὑμνεῖν
[4, 44]	τὴν χώραν ταύτην οἰκοῦσι βαρβάροις	θύειν	Ἀρτέμιδι Ταυροπόλῳ τοὺς καταπλέοντας ξένους·
[4, 39]	κατέδειξε κατ´ ἐνιαυτὸν ἐν Ὀποῦντι	θύειν	καὶ τιμᾶν ὡς ἥρωα τὸν
[4, 44]	ἱέρειαν τῆς εἰρημένης θεοῦ κατασταθεῖσαν	θύειν	τοὺς ἁλισκομένους. ~Ἐπιζητούσης δὲ τῆς
[4, 23]	καλλιστεύοντα τῶν ταύρων καθαγίσας κατέδειξε	θύειν	τοὺς ἐγχωρίους κατ´ ἐνιαυτὸν τῇ
[4, 47]	{διὰ} τὴν ἰδίαν ὠμότητα καταδεῖξαι	θύειν	τοὺς ξένους, ἵνα διαδοθείσης τῆς
[4, 77]	γινομένων ταύρων τῷ Ποσειδῶνι καὶ	θύειν	τοῦτον τῷ θεῷ· γενομένου δὲ
[4, 7]	δ´ αὐτὰς ὠνομάσθαι ἀπὸ τοῦ	μυεῖν	τοὺς ἀνθρώπους, τοῦτο δ´ ἐστὶν
[4, 4]	διενεγκεῖν, καὶ πρῶτον ἐπιχειρῆσαι βοῦς	ζευγνύειν	καὶ διὰ τούτων τὸν σπόρον
[4, 52]	παρακατασχεῖν αὐτάς, καὶ θαρρεῖν παρακαλέσαντα	δεικνύειν	ὡς ἐκ κακίας μὲν οὐδὲν
[4, 76]	τίνα θάπτει, καὶ ἔφησεν ὄφιν	καταχωννύειν.	θαυμάσαι δ´ ἄν τις τὸ
[4, 81]	τούτων ἀρκούντως διεληλυθότες περὶ Ἀρισταίου	γράφειν	ἐγχειρήσομεν. Ἀρισταῖος γὰρ ἦν υἱὸς
[4, 1]	Κυμαῖος, Ἰσοκράτους ὢν μαθητής, ὑποστησάμενος	γράφειν	τὰς κοινὰς πράξεις, τὰς μὲν
[4, 1]	δυσχέρειαν, τὰς δὲ νεωτέρας πράξεις	ἀναγράφειν	ἐπεχείρησαν. Ἔφορος μὲν γὰρ ὁ
[4, 56]	τῶν περὶ τῆς Μηδείας μυθολογησάντων	ἀναγράφειν	οὐκ ἀναγκαῖον ἅμα καὶ μακρὸν
[4, 2]	Νείλου, ταῖς δὲ νύμφαις παραδοῦναι	τρέφειν	καὶ μετὰ πολλῆς σπουδῆς ἐπιμέλειαν
[4, 9]	κομίσασα αὐτὸ πρὸς τὴν μητέρα	τρέφειν	παρεκελεύσατο. θαυμάσαι δ´ ἄν τις
[4, 81]	νήπιον ὄντα παραδοῦναι ταῖς Νύμφαις	τρέφειν·	ταύτας δὲ τῷ παιδὶ τρεῖς
[4, 5]	διὰ τὸ τοὺς ἀρχαίους πάντας	πωγωνοτροφεῖν,	τὸν δὲ νεώτερον ὡραῖον καὶ
[4, 63]	ἔλαχον, καὶ συνέβη τῷ κλήρῳ	λαχεῖν	Θησέα. οὗτος μὲν οὖν κύριος
[4, 69]	ἐνδεθῆναι, καὶ τελευτήσαντα τὴν τιμωρίαν	ἔχειν	αἰώνιον. ~τοὺς δὲ Κενταύρους τινὲς
[4, 56]	τὸν Ἀδρίαν ἐκβάλλοντα τὴν ῥύσιν	ἔχειν	ἀπὸ τῶν αὐτῶν τόπων. Ῥωμαίων
[4, 61]	ἀφελόμενον τοῦ Θησέως τὴν παρθένον,	ἔχειν	αὐτὴν ὡς γυναῖκα γαμετὴν ἀγαπωμένην
[4, 37]	προσέχοντος δ´ αὐτοῦ διὰ τὸ	ἔχειν	αὐτὸν γαμετὴν Δηιάνειραν τὴν Οἰνέως,
[4, 16]	ἀγῶσιν ἀνδραγαθίαν καυχωμένη μηδενὸς χρείαν	ἔχειν	βοηθοῦ, ψευδῆ τὴν ἐπαγγελίαν ἔσχε
[4, 6]	εὐπρέπειαν καὶ μαλακότητα τοῦ σώματος	ἔχειν	γυναικὶ παρεμφερῆ, τὸ δ´ ἀρρενωπὸν
[4, 84]	ἐν ταῖς ἄλλαις χώραις φυομένων.	ἔχειν	δὲ καὶ τῶν ἡμέρων καρπῶν
[4, 48]	πόλεως, ἣν καλεῖσθαι μὲν Σύβαριν,	ἔχειν	δὲ τὰ βασίλεια τῶν Κόλχων.
[4, 12]	δὲ τὸ πρόσταγμα τοῦτο πολλὴν	ἔχειν	δυσχέρειαν· ἔδει γὰρ τὸν ἀγωνιζόμενον
[4, 56]	τοὺς Διοσκόρους· παραδόσιμον γὰρ αὐτοὺς	ἔχειν	ἐκ παλαιῶν χρόνων τὴν τούτων
[4, 56]	καὶ τὴν ἐντὸς Γαδείρων ἤπειρον	ἔχειν	ἐμφανῆ σημεῖα τῆς τούτων ἀνακομιδῆς.
[4, 53]	ταῖς πλείσταις πόλεσι γνωσθέντα πολλοὺς	ἔχειν	ἐπιθυμητὰς τῆς φιλίας, οὓς προθύμους
[4, 21]	οὐσίαν συμβήσεται τὸν βίον εὐδαιμονέστερον	ἔχειν.	ὃ καὶ συνέβη κατὰ τοὺς
[4, 12]	τὸν ἀγωνιζόμενον τοιούτῳ θηρίῳ τοσαύτην	ἔχειν	περιουσίαν ὥστε ἐπ´ αὐτῆς τῆς
[4, 44]	οὐχ ἁπλῆν οὐδὲ συμπεφωνημένην ἱστορίαν	ἔχειν	συμβέβηκε· διόπερ οὐ χρὴ θαυμάζειν,
[4, 6]	δ´ ἀρρενωπὸν καὶ δραστικὸν ἀνδρὸς	ἔχειν	{τὰ δὲ φυσικὰ μόρια συγγεννᾶσθαι
[4, 77]	τοῦ σώματος ἄχρι τῶν ὤμων	ἔχειν	ταύρου, τὰ δὲ λοιπὰ ἀνθρώπου.
[4, 84]	πεφυκέναι. πολλάς τε γὰρ πηγὰς	ἔχειν	τῇ γλυκύτητι τῶν ὑδάτων διαφόρους
[4, 49]	καὶ τοὺς μὲν ἄλλους υἱοὺς	ἔχειν	τῇ πράξει συνεργούς, Πρίαμον δὲ
[4, 50]	ἀπολώλασι. διόπερ τὸν Πελίαν καιρὸν	ἔχειν	ὑπολαμβάνοντα τοὺς ἐφέδρους τῆς βασιλείας
[4, 27]	τῶν ἄστρων σφαῖραν φιλοτέχνως εὑρόντα	ἔχειν	ὑπόληψιν ὡς τὸν κόσμον ὅλον
[4, 52]	πίστεις τῆς ἐπαγγελίας ἡγησαμένων ἐνδεχομένας	ἔχειν,	ὑπουργῆσαι τοῖς προστάγμασι. καὶ τὰς
[4, 65]	θέσθαι πρὸς ἀλλήλους παρ´ ἐνιαυτὸν	ἄρχειν.	πρεσβυτέρου δ´ ὄντος Ἐτεοκλέους, τοῦτον
[4, 12]	καταπολεμήσας ἀπέκτεινεν, ὥστε τὸν ἆθλον	ὑπάρχειν	ἀσυντέλεστον. ὅμως δὲ κατὰ τὴν
[4, 5]	ἀνοίκειον. δίμορφον δ´ αὐτὸν δοκεῖν	ὑπάρχειν	διὰ τὸ δύο Διονύσους γεγονέναι,
[4, 11]	τόπος· δι´ ἣν αἰτίαν ἀήττητος	ὑπάρχειν	διείληπτο, καὶ κατὰ λόγον· τὸ
[4, 35]	Περίβοιαν, φάσκουσαν αὑτὴν ἐξ Ἄρεος	ὑπάρχειν	ἔγκυον, διενεχθέντα πέμψαι ταύτην εἰς
[4, 41]	πεντήκοντα καὶ τέτταρας. τούτων δ´	ὑπάρχειν	ἐνδοξοτάτους Κάστορα καὶ Πολυδεύκην, ἔτι
[4, 6]	γένη ταῖς φύσεσιν ἀποφαίνονται τέρατα	ὑπάρχειν,	καὶ γεννώμενα σπανίως προσημαντικὰ γίνεσθαι
[4, 71]	μυθολογοῦσι τοίνυν Ἀσκληπιὸν Ἀπόλλωνος υἱὸν	ὑπάρχειν	καὶ Κορωνίδος, φύσει δὲ καὶ
[4, 53]	ὥστε πάντων τῶν Ἑλλήνων ἐπιφανέστατον	ὑπάρχειν	καὶ παρὰ ταῖς πλείσταις πόλεσι
[4, 35]	Ἀμαλθείας. ἐν ᾧ πλάττουσι πλῆθος	ὑπάρχειν	πάσης ὀπωρινῆς ὥρας, βοτρύων τε
[4, 42]	συμβεβηκότων. ἐκπεσόντος οὖν χρησμοῦ μῆνιν	ὑπάρχειν	Ποσειδῶνος, καὶ τότε ταύτην λήξειν
[4, 66]	τὸ γὰρ ἐνθεάζειν κατὰ γλῶτταν	ὑπάρχειν	σιβυλλαίνειν. ~οἱ δ´ ἐπίγονοι τὴν
[4, 43]	πληγὰς συνεχεῖς λαμβάνουσι· τούτους δ´	ὑπάρχειν	Φινέως υἱοὺς καὶ Κλεοπάτρας, ἥν
[4, 56]	ὑπὲρ τὸν Πόντον Ἀσίας, καὶ	κατασχεῖν	τὴν ἀπ´ ἐκείνου Μηδίαν προσαγορευθεῖσαν.
[4, 52]	δ´ Ἰάσονα κατελεήσαντα τὰ πάθη	παρακατασχεῖν	αὐτάς, καὶ θαρρεῖν παρακαλέσαντα δεικνύειν
[4, 9]	τὴν θυγατέρα, τῆς μὲν Ἀλκμήνης	παρακατασχεῖν	τὰς ὠδῖνας, τὸν δ´ Εὐρυσθέα
[4, 53]	τῆς φιλίας, οὓς προθύμους εἶναι	μετασχεῖν	παντὸς κινδύνου. ταχὺ δ´ ἐπ´
[4, 53]	τῷ βασιλεῖ τῶν Κορινθίων Κρέοντι	μετασχεῖν	τῆς πολιτείας καὶ τὸν λοιπὸν
[4, 63]	διὰ τοὺς ὅρκους ὁ Θησεὺς	μετασχεῖν	τῆς πράξεως. καὶ πέρας καταβάντων
[4, 41]	τῶν ἐν ὑπεροχαῖς νεανίσκων ἐπιθυμῆσαι	μετασχεῖν	τῆς στρατείας. Ἰάσονα δὲ καθελκύσαντα
[4, 65]	τὰ πρὸς τὴν στρατείαν, πείσαντα	μετασχεῖν	τοῦ πολέμου Καπανέα τε καὶ
[4, 82]	εἰς Θρᾴκην παραβαλόντα πρὸς Διόνυσον	μετασχεῖν	τῶν ὀργίων, καὶ συνδιατρίψαντα τῷ
[4, 9]	τὴν φύσιν, συνέπεισε τὴν Ἥραν	ὑποσχεῖν	τὴν θηλήν. τοῦ δὲ παιδὸς
[4, 44]	καὶ κομισθέντας εἰς τὸν Πόντον	προσχεῖν	τῇ Ταυρικῇ, τὴν ἀγριότητα τῶν
[4, 85]	τοῖς κατ´ οὐρανὸν ἄστροις καταριθμηθέντα	τυχεῖν	ἀθανάτου μνήμης. περὶ οὗ καὶ
[4, 82]	τινα χρόνον ἄφαντον γενέσθαι, καὶ	τυχεῖν	ἀθανάτων τιμῶν οὐ μόνον ἐνταῦθα
[4, 53]	γένος τῶν ἀνθρώπων· ἀνθ´ ὧν	τυχεῖν	αὐτὸν συμφωνουμένης ἀθανασίας. τοὺς δὲ
[4, 71]	ταύτας ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων μεγάλης	τυχεῖν	δόξης· ἀτελεῖς δ´ αὐτοὺς ἀφεῖναι
[4, 55]	ὑφ´ Ἱππότου τοῦ Κρέοντος ἐξαιτουμένην	τυχεῖν	κρίσεως καὶ τῶν ἐγκλημάτων ἀπολυθῆναι.
[4, 2]	χώραν ἐξημερῶσαι, καὶ διὰ τοῦτο	τυχεῖν	παρὰ πᾶσι μεγίστων τιμῶν. εὑρεῖν
[4, 44]	καὶ τὸν Φινέα τῆς ὁμοίας	τυχεῖν	συμφορᾶς ὑπὸ Βορέου. ὁμοίως δὲ
[4, 1]	καὶ διὰ ταύτην τὴν εὐεργεσίαν	τυχεῖν	συμφωνουμένης ἀθανασίας. ὁμοίως δὲ τοὺς
[4, 72]	ἀφ´ οὗ τοὺς Φαίακας συνέβη	τυχεῖν	ταύτης τῆς προσηγορίας. Φαίακος δ´
[4, 9]	Εὐρυσθεὺς προστάξῃ, καὶ τοῦτο πράξαντα	τυχεῖν	τῆς ἀθανασίας. Ἀλκμήνη δὲ τεκοῦσα
[4, 6]	διαμονῆς εἰς ἅπαντα τὸν αἰῶνα,	τυχεῖν	τῆς ἀθανάτου τιμῆς. οἱ δ´
[4, 6]	ἐξ Ἑρμοῦ καὶ Ἀφροδίτης γεννηθέντα	τυχεῖν	τῆς ἐξ ἀμφοτέρων τῶν γονέων
[4, 85]	ὕστερον πολλοῖς ἔτεσι κτισθεῖσαν πόλιν	τυχεῖν	τῆς ὁμωνύμου προσηγορίας. ἔνιοι δὲ
[4, 51]	ἀλλὰ ταῖς τῶν τέκνων θεραπευθέντα	τυχεῖν	τῆς παρὰ θεῶν εὐεργεσίας. διόπερ
[4, 2]	τὸν Διόνυσον ἐν τῇ Νύσῃ	τυχεῖν	τῆς προσηγορίας ταύτης ἀπὸ Διὸς
[4, 63]	τῶν μυθογράφων φασὶν ἀμφοτέρους μὴ	τυχεῖν	τοῦ νόστου. καθ´ ὃν δὴ
[4, 27]	τὸν σφαιρικὸν λόγον, δόξης μεγάλης	τυχεῖν,	ὡς διαδεδεγμένον τὸν Ἀτλαντικὸν κόσμον,
[4, 52]	μὲν τὸ σῶμα κατακόπτειν ἢ	καθέψειν	ἀποστῆναι, προσποιησαμένην δὲ δεῖν πρότερον
[4, 49]	μεγάλοις θεοῖς τὰς εὐχὰς ἀποδόντας	πάλιν	ἀναθεῖναι τὰς φιάλας εἰς τὸ
[4, 85]	περὶ μὲν Δάφνιδος ἱκανῶς ἡμῖν	{πάλιν}	εἰρήσθω, περὶ δὲ Ὠρίωνος τὰ
[4, 49]	~ἔπειτα τὸν μὲν Γλαῦκον δῦναι	πάλιν	εἰς τὸ πέλαγος, τοὺς δ´
[4, 36]	δὲ γενόμενος ἐπὶ τῷ πάθει	πάλιν	ἐκ τῆς Καλυδῶνος ἑκουσίως ἔφυγε
[4, 28]	ἀρκούντως περὶ τούτων διεληλυθότες ἐπάνιμεν	πάλιν	ἐπὶ τὰς Ἡρακλέους πράξεις. ~Τετελεκότος
[4, 27]	ἀποκτεῖναι, τὸ δ´ ὕστατον ἐπανελθεῖν	πάλιν	ἐπὶ τὸν ἆθλον. τοὺς δὲ
[4, 25]	ἐπεὶ περὶ Ὀρφέως διεληλύθαμεν, μεταβησόμεθα	πάλιν	ἐπὶ τὸν Ἡρακλέα. ~Οὗτος γὰρ
[4, 26]	τὰ τῶν Ἑσπερίδων χρυσᾶ μῆλα,	πάλιν	ἔπλευσεν εἰς τὴν Λιβύην. περὶ
[4, 71]	πολλοὺς δοκεῖν τῶν τετελευτηκότων ποιεῖν	πάλιν	ζῶντας. διὸ καὶ τὸν μὲν
[4, 61]	Ἀθήνας. διελθόντων δὲ ἐτῶν ἐννέα	πάλιν	ὁ Μίνως ἦλθεν εἰς τὴν
[4, 46]	δ´ αὐτῇ τὴν ἑαυτῶν ἐπιβολὴν	πάλιν	παρ´ ἐκείνης μαθεῖν τὸν ὑπάρχοντα
[4, 56]	τὴν ναῦν διελκύσαντας, καθ´ ἑτέρου	πάλιν	ποταμοῦ τὴν ῥύσιν ἔχοντος εἰς
[4, 14]	τοῦ σταδιέως δύσκολον περιγενέσθαι, καὶ	πάλιν	τὸν ἐν τοῖς κούφοις ἀθλήμασι
[4, 42]	προκρίνασαν, ἀλλὰ καὶ φοβουμένην μὴ	πάλιν	φανέντος κήτους πρὸς τὴν ὁμοίαν
[4, 80]	κατὰ τὴν τῶν ἄστρων ποίησιν,	ἔμπαλιν	εἰς ὤμους τετραμμέναι· εἰ ἐτεόν
[4, 33]	δὲ ταῦτα στρατεύσας ἐπὶ τὴν	Ἦλιν	τόν τε βασιλέα ἐφόνευσεν Αὐγέαν,
[4, 83]	τῆς νήσου. κτίσαι δὲ καὶ	πόλιν	ἀξιόλογον ὁμώνυμον αὑτῷ, κειμένην ἐπί
[4, 81]	τοὺς ὕστερον χρόνους τινὰ κτίσαντα	πόλιν	ἀπ´ ἐκείνης ὀνομάσαι Κυρήνην. τὸν
[4, 6]	δὲ τιμὰς οὐ μόνον κατὰ	πόλιν	ἀπονέμουσιν αὐτῷ {ἐν τοῖς ἱεροῖς}
[4, 50]	συμβουλεύειν παραχρῆμα βιασαμένους εἰς τὴν	πόλιν	ἀπροσδοκήτως ἐπιθέσθαι τῷ βασιλεῖ, τινὰς
[4, 75]	λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ ὠνόμασε Δαρδάνους,	πόλιν	δ´ οἰκίσας ἐπὶ θαλάττης ὠνόμασεν
[4, 83]	υἱοῦ τιμὴν ἀγαπῆσαι περιττότερον τὴν	πόλιν·	διόπερ αὐτὴν Ἀφροδίτην Ἐρυκίνην ὀνομασθῆναι.
[4, 37]	στρατεύσας ἐπ´ αὐτὸν τήν τε	πόλιν	εἷλε καὶ τὸν ἀπειθοῦντα βασιλέα
[4, 37]	αὐτῷ τῶν Ἀρκάδων, τήν τε	πόλιν	εἷλε καὶ τοὺς Εὐρύτου παῖδας
[4, 51]	εἰς ὄχλων δεισιδαιμονίαν, εἰς τὴν	πόλιν	εἰσβαλεῖν ἅμ´ ἡμέρᾳ. ἐνθεαζούσης δ´
[4, 18]	περιτυχὼν χώρᾳ καταρρύτῳ καὶ καρποφόρῳ,	πόλιν	ἔκτισε θαυμαστὴν τῷ μεγέθει, τὴν
[4, 68]	τῶν συνακολουθησάντων παραγενόμενος εἰς Μεσσήνην	πόλιν	ἔκτισε Πύλον, δόντων αὐτῷ τῶν
[4, 67]	αὐτοῦ νήσους Αἰολίδας κατέσχε, καὶ	πόλιν	ἔκτισε τὴν ὀνομαζομένην {ἀπ´ αὐτοῦ}
[4, 63]	ἐπὶ τὴν Ἄφιδναν καὶ τὴν	πόλιν	ἑλόντας ταύτην μὲν κατασκάψαι, τὴν
[4, 66]	ἔπειθ´ οἱ μὲν ἐπίγονοι τὴν	πόλιν	ἑλόντες διήρπασαν, καὶ τῆς Τειρεσίου
[4, 32]	οἱ πλείους· Ἡρακλῆς δὲ τὴν	πόλιν	ἑλὼν κατὰ κράτος καὶ πολλοὺς
[4, 33]	βασιλέα ἐφόνευσεν Αὐγέαν, καὶ τὴν	πόλιν	ἑλὼν κατὰ κράτος Φυλέα τὸν
[4, 31]	τε λείαν ἀφείλετο καὶ τὴν	πόλιν,	ἐξ ἧς ἐποιοῦντο τὴν ὁρμήν,
[4, 42]	δεσμούς, ἀναβάντα δ´ εἰς τὴν	πόλιν	ἐπαγγείλασθαι τῷ βασιλεῖ διαφθερεῖν τὸ
[4, 10]	υἱῷ γνησίῳ τὰ κατὰ τὴν	πόλιν	ἐπέτρεψεν, Εὐρυσθεὺς δ´ ὁ τὴν
[4, 32]	τῶν ἀρίστων προῆγεν ἐπὶ τὴν	πόλιν,	ἐπὶ δὲ τῶν νεῶν ἀπέλιπεν
[4, 78]	Ἀκραγαντίνην ἐν τῷ Καμικῷ καλουμένῳ	πόλιν	ἐπὶ πέτρας οὖσαν πασῶν ὀχυρωτάτην
[4, 75]	μὲν οὖν ᾤκισεν ἐν πεδίῳ	πόλιν	ἐπιφανεστάτην τῶν ἐν τῇ Τρῳάδι,
[4, 2]	πάσας τὰς πόλεις, καὶ κτίσαι	πόλιν	ἐπώνυμον τῆς αὐτονομίας, ἣν Ἐλευθερὰς
[4, 19]	ἅπαντος ἔθνους ἑκουσίως συστρατεύοντος ἔκτισε	πόλιν	εὐμεγέθη τὴν ὀνομασθεῖσαν ἀπὸ τῆς
[4, 79]	καὶ καταλαβόμενοι χωρίον ὀχυρὸν ἔκτισαν	πόλιν	ἣν ἀπὸ τῆς ἐν τῇ
[4, 23]	καὶ τὴν χώραν ἀπολαβὼν ἔκτισε	πόλιν	Ἡράκλειαν. ταχὺ δ´ αὐτῆς αὐξομένης,
[4, 32]	πρῶτος βιασάμενος εἰσέπεσεν εἰς τὴν	πόλιν,	Ἡρακλέους προσβαλόντος κατὰ τὸ καρτερώτατον
[4, 57]	μετὰ τῶν συμφυγόντων εἰς Τρικόρυθον	πόλιν,	ἥτις ἐστὶ μία τῆς ὀνομαζομένης
[4, 10]	γὰρ ἦν εὑρεῖν κατὰ τὴν	πόλιν	ἰδιωτικὸν ὅπλον διὰ τὸ τοὺς
[4, 10]	τὸ τοὺς Μινύας παρωπλικέναι τὴν	πόλιν,	ἵνα μηδεμίαν λαμβάνωσιν οἱ κατὰ
[4, 49]	δ´ Ἡρακλέους πέμψαντος εἰς τὴν	πόλιν	Ἴφικλόν τε τὸν ἀδελφὸν καὶ
[4, 68]	Ἠλείας παρὰ τὸν Ἀλφειὸν ποταμὸν	πόλιν	καὶ ἐκάλεσεν ἀφ´ ἑαυτοῦ Σαλμωνίαν.
[4, 66]	τοῦ μάντεως ὑποθήκην ἐξέλιπον τὴν	πόλιν,	καὶ νυκτὸς συνέφυγον εἴς τι
[4, 23]	τὴν νῦν οὖσαν τῶν Συρακοσίων	πόλιν	καὶ πυθόμενος τὰ μυθολογούμενα κατὰ
[4, 37]	εἰς τὴν Εὔβοιαν καταντήσαντες ἔκτισαν	πόλιν	Κάρυστον, οἱ δ´ εἰς Κύπρον
[4, 10]	τῶν Μινυῶν ἐνέπρησε καὶ τὴν	πόλιν	κατέσκαψε. περιβοήτου δὲ τῆς πράξεως
[4, 80]	οὐ μόνον οἱ ταύτην τὴν	πόλιν	οἰκοῦντες, ἀλλὰ καί τινες τῶν
[4, 24]	γὰρ οἱ κατὰ ταύτην τὴν	πόλιν	οἰκοῦντες ἐκ γενετῆς τὰς κόμας
[4, 21]	νῦν καλουμένῳ Παλατίῳ, μικρὰν παντελῶς	πόλιν	οἰκοῦντες. ἐν ταύτῃ δὲ τῶν
[4, 52]	βασιλέως, ὁρμῆσαι δρόμῳ πρὸς τὴν	πόλιν,	παρεισελθόντας δ´ ἐντὸς τοῦ τείχους
[4, 66]	παρ´ Ἀπόλλωνος πολεμεῖν τὴν προειρημένην	πόλιν	στρατηγὸν ἔχοντας Ἀλκμαίωνα τὸν Ἀμφιαράου.
[4, 36]	τοῖς Καλυδωνίοις συστρατεύσας ἐπὶ Θεσπρωτοὺς	πόλιν	τε Ἐφύραν κατὰ κράτος εἷλε
[4, 85]	τὴν ὕστερον πολλοῖς ἔτεσι κτισθεῖσαν	πόλιν	τυχεῖν τῆς ὁμωνύμου προσηγορίας. ἔνιοι
[4, 24]	τι συνέβη γενέσθαι περὶ τὴν	πόλιν	τῶν Ἀγυριναίων. ἐν ταύτῃ γὰρ
[4, 61]	τῷ Διὶ γενέσθαι κατὰ τὴν	πόλιν	τῶν Ἀθηναίων αὐχμὸν καὶ λιμόν.
[4, 49]	Βύζαντος, ἀφ´ οὗ καὶ τὴν	πόλιν	τῶν Βυζαντίων ὠνομάσθαι. ἐνταῦθα δὲ
[4, 32]	καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε	πόλιν,	χήρωσε δ´ ἀγυιάς. ὁ δ´
[4, 49]	καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε	πόλιν,	χήρωσε δ´ ἀγυιάς. τοὺς δ´
[4, 79]	Σικελίᾳ κατοικεῖν, οἱ μὲν ἐνταῦθα	πόλιν	ᾤκισαν ἣν ἀπὸ τοῦ βασιλέως
[4, 19]	τῶν ἐγχωρίων ἀνέμιξεν εἰς τὴν	πόλιν·	ὧν ἐπικρατησάντων τῷ πλήθει πάντας
[4, 19]	τῶν καιρῶν τιμῶσι ταύτην τὴν	πόλιν,	ὡς ἁπάσης τῆς Κελτικῆς οὖσαν
[4, 61]	ἐπιτελέσασθαι· ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν	ἀκρόπολιν,	καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς
[4, 62]	ἱδρύσατο ἱερὸν Ἀφροδίτης παρὰ τὴν	ἀκρόπολιν,	ὅθεν ἦν καθορᾶν τὴν Τροιζῆνα,
[4, 19]	τῆς Κελτικῆς οὖσαν ἑστίαν καὶ	μητρόπολιν.	διέμεινε δ´ αὕτη πάντα τὸν
[4, 80]	μεγάλου ἰότητι οὐρανὸν εἰσανέβησαν, ὅ	μιν	τότε κουρίζοντα Δίκτῳ ἐν εὐώδει
[4, 28]	τῶν Σκυθῶν ταῖς Ἀμαζόσι συνέβη	δύναμιν	ἀξιόλογον ἀθροισθῆναι, μεθ´ ἧς αἱ
[4, 65]	ἐστράτευσαν ἐπὶ τὰς Θήβας, ἔχοντες	δύναμιν	ἀξιόλογον. μετὰ δὲ ταῦτα Ἐτεοκλῆς
[4, 32]	τῆς παρουσίας τῶν πολεμίων γενομένης	δύναμιν	ἀξιόλογον συναγαγεῖν ἐξεκλείσθη διὰ τὴν
[4, 60]	ἀναγράφουσιν. οὗτος πρῶτος Ἑλλήνων ναυτικὴν	δύναμιν	ἀξιόλογον συστησάμενος ἐθαλαττοκράτησε. γήμας δὲ
[4, 54]	μὲν ὑπὸ Κίρκης τῆς ἀδελφῆς,	δύναμιν	δ´ ἔχον, ἐπὰν ἐξαφθῇ, δυσκατάσβεστον.
[4, 8]	αὑτοὺς βίου τεκμαιρόμενοι, τὴν Ἡρακλέους	δύναμιν	ἐκ τῆς ἀσθενείας τῶν νῦν
[4, 50]	καὶ τρισὶν ἀνδράσι περιγενέσθαι βασιλέως	δύναμιν	ἔχοντος καὶ πόλεις ἀξιολόγους. τοιαύτης
[4, 19]	ἐγχωρίων, αὐτὸς δ´ ἀναλαβὼν τὴν	δύναμιν	καὶ καταντήσας εἰς τὴν Κελτικὴν
[4, 79]	Μινῴαν καλουμένην. ἀποβιβάσας δὲ τὴν	δύναμιν	καὶ πέμψας ἀγγέλους πρὸς Κώκαλον
[4, 79]	στρατεύειν ἐπ´ αὐτήν. παρασκευασάμενος δὲ	δύναμιν	ναυτικὴν ἀξιόλογον ἐξέπλευσεν ἐκ τῆς
[4, 12]	εὐωδίας διὰ τὴν παλαιότητα καὶ	δύναμιν	τοῦ οἴνου προσπεσούσης τοῖς πλησίον
[4, 51]	γὰρ ἐπὶ δρακόντων ὀχουμένην τὴν	Ἄρτεμιν	δι´ ἀέρος ὑπερπετασθῆναι πολλὰ μέρη
[4, 56]	τοῖς Εὐεσπερίταις. οὐ παραλειπτέον δ´	ἡμῖν	ἀνεξέλεγκτον τὴν ἱστορίαν τῶν ἀποφηναμένων
[4, 7]	ὑπὸ τῶν ἀκουόντων. Τούτων δ´	ἡμῖν	ἀρκούντως εἰρημένων μεταβιβάσομεν τὸν λόγον
[4, 57]	γενέσθαι τὴν ὁμωνυμίαν τῶν ποταμῶν.	~Ἡμῖν	δ´ ἀρκούντως ἐξειργασμένοις τὴν περὶ
[4, 27]	τεύξεσθαι, καθάπερ ὁ Ἀπόλλων ἔχρησεν.	~Ἡμῖν	δ´ οὐ παραλειπτέον τὰ περὶ
[4, 71]	τῶν περιοίκων ἀναιρεῖν. ~Τούτων δ´	ἡμῖν	διευκρινημένων πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ Ἀσκληπιοῦ
[4, 73]	ἐπὶ Τροίαν στρατεύσαντα. ~Τούτων δ´	ἡμῖν	διευκρινημένων πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ Πέλοπος
[4, 68]	τῶν ἁπάντων Βοιωτῶν. ~Τούτων δ´	ἡμῖν	διευκρινημένων, πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ Σαλμωνέως
[4, 75]	τῷ Διὶ οἰνοχοεῖν. Τούτων δ´	ἡμῖν	διευκρινημένων πειρασόμεθα διεξιέναι περὶ Δαιδάλου
[4, 60]	παραλαβὼν ἔθυσεν Ἀπόλλωνι. ~Λείπεται δ´	ἡμῖν	εἰπεῖν περὶ Μινωταύρου τοῦ ἀναιρεθέντος
[4, 12]	περὶ μὲν τῶν Κενταύρων ἱκανῶς	ἡμῖν	εἰρήσθω. ~Μετὰ δὲ ταῦτ´ ἔλαβε
[4, 1]	τῶν ἀνθρώπων. εἴρηται μὲν οὖν	ἡμῖν	ἐν ταῖς προειρημέναις βίβλοις ὅτι
[4, 6]	περὶ μὲν τῶν τοιούτων ἅλις	ἡμῖν	ἐχέτω. ~Περὶ δὲ τῶν Μουσῶν,
[4, 54]	πάντα διήλθομεν, νυνὶ δὲ προσθετέον	ἡμῖν	καὶ ὑπὲρ Ἰάσονος τὸν ὑπολειπόμενον
[4, 85]	~Καὶ περὶ μὲν Δάφνιδος ἱκανῶς	ἡμῖν	{πάλιν} εἰρήσθω, περὶ δὲ Ὠρίωνος
[4, 39]	τιμᾶν τὸν Ἡρακλέα. προσθετέον δ´	ἡμῖν	τοῖς εἰρημένοις ὅτι μετὰ τὴν
[4, 29]	παντελῶς νέους εἶναι. ἀναγκαῖον δ´	ἡμῖν	φαίνεται προδιελθεῖν περὶ τῆς γενέσεως
[4, 68]	γυναῖκας μανείσας διὰ τὴν Διονύσου	μῆνιν	ἐθεράπευσεν, ἀντὶ δὲ ταύτης τῆς
[4, 42]	τῶν συμβεβηκότων. ἐκπεσόντος οὖν χρησμοῦ	μῆνιν	ὑπάρχειν Ποσειδῶνος, καὶ τότε ταύτην
[4, 59]	δὲ τὸν ἐν Ἰσθμῷ κατοικοῦντα	Σίνιν.	οὗτος γὰρ δύο πίτυς κάμπτων,
[4, 84]	ἀνειμένου μυθολογοῦσι γεννηθῆναι τὸν ὀνομαζόμενον	Δάφνιν,	Ἑρμοῦ μὲν καὶ Νύμφης υἱόν,
[4, 84]	ἐν ἀποδοχῇ. μυθολογοῦσι δὲ τὸν	Δάφνιν	μετὰ τῆς Ἀρτέμιδος κυνηγεῖν ὑπηρετοῦντα
[4, 84]	πυκνότητος τῆς φυομένης δάφνης ὠνομάσθαι	Δάφνιν.	τοῦτον δ´ ὑπὸ Νυμφῶν τραφέντα,
[4, 10]	τὴν τῶν δεδουλωμένων ὑπεροχὴν ἐτόλμησε	πρᾶξιν	ἐπιτελέσαι περιβόητον· τοὺς γὰρ παραγενομένους
[4, 56]	ναυσὶ τὸ στόμα τοῦ Πόντου,	πρᾶξιν	ἐπιτελέσασθαι παράδοξον καὶ μνήμης ἀξίαν.
[4, 61]	τεθνηκέναι τὸν υἱόν, ἡρωικὴν ἅμα	πρᾶξιν	καὶ συμφορὰν ἐπιτελέσασθαι· ἀναβάντα γὰρ
[4, 50]	ἔπανδρον καὶ μνήμης ἀξίαν ἐπιτελέσασθαι	πρᾶξιν·	καταφυγοῦσαν γὰρ ἐπὶ τὴν ἑστίαν
[4, 53]	περὶ τῆς συμμαχίας, καὶ τὴν	διάταξιν	τῶν ἀγώνων ἐπιτρεψάντων Ἡρακλεῖ, φασὶ
[4, 51]	διὰ τῆς τερατείας εἰς τοιαύτην	κατάπληξιν	ἀγαγεῖν ὥστε πιστεῦσαι διότι πάρεστιν
[4, 41]	κοσμήσαντα πᾶσι τοῖς ἀνήκουσι πρὸς	ἔκπληξιν	λαμπρῶς, ἐκλέξαι τῶν ὀρεγομένων τῆς
[4, 81]	μαθόντα τήν τε τοῦ γάλακτος	πῆξιν	καὶ τὴν κατασκευὴν τῶν σμήνων,
[4, 15]	καὶ ταῖς τοῦ παρανομεῖν διδάξαντος	σαρξὶν	ἐκπληρώσας τὴν ἔνδειαν τῶν ζῴων
[4, 43]	δὲ τοῦ πνεύματος ἐνδόντος, καὶ	δυοῖν	ἀστέρων ἐπὶ τὰς τῶν Διοσκόρων
[4, 4]	τοὺς δύο Διονύσους, μητέρων δὲ	δυοῖν.	κεκληρονομηκέναι δὲ τὸν νεώτερον καὶ
[4, 85]	ἰσθμὸν κατὰ τὸ στενώτατον ὑπὸ	δυοῖν	πλευρῶν θαλάττῃ προσκλυζόμενον ἀναρραγῆναι, καὶ
[4, 23]	τοῦ νῦν ἡρωικῆς τιμῆς τυγχάνοντας,	Λεύκασπιν	καὶ Πεδιακράτην καὶ Βουφόναν καὶ
[4, 48]	τῆς πόλεως, ἣν καλεῖσθαι μὲν	Σύβαριν,	ἔχειν δὲ τὰ βασίλεια τῶν
[4, 63]	μὲν ὕστερον διὰ τὴν Ἡρακλέους	χάριν	ἀπολυθῆναι, Πειρίθουν δὲ διὰ τὴν
[4, 9]	ἀλλὰ τὸ πλέον τῆς παιδοποιίας	χάριν.	διὸ καὶ βουλόμενον τὴν ἐπιπλοκὴν
[4, 68]	ἀντὶ δὲ ταύτης τῆς εὐεργεσίας	χάριν	ἔλαβε παρὰ τοῦ βασιλέως τῶν
[4, 61]	Ἀθηναίοις μόνοις διέμεινεν· οὗ δὴ	χάριν	ἠναγκάσθησαν οἱ Ἀθηναῖοι τὸν θεὸν
[4, 17]	ἐξ ἐθνῶν μαχίμων· ὧν δὴ	χάριν	ὁ μὲν Εὐρυσθεὺς νομίζων δυσέφικτον
[4, 38]	ἐπείσθη· λαβὼν δὲ τῆς ὑπουργίας	χάριν	τὴν τῶν τόξων δωρεὰν ἧψε
[4, 27]	πατέρα· ἀνθ´ ὧν τὸν Ἄτλαντα	χάριν	τῆς εὐεργεσίας ἀποδιδόντα μὴ μόνον
[4, 21]	τούτῳ τῷ θεῷ παρὰ τὸν	Τίβεριν	ἱερὸν ἀξιόλογον, ἐν ᾧ νομίζουσι
[4, 21]	Τυρρηνῶν χώραν, καταντήσας πρὸς τὸν	Τίβεριν	ποταμὸν κατεστρατοπέδευσεν οὗ νῦν ἡ
[4, 1]	γὰρ τὸν παρ´ αὑτοῖς θεὸν	Ὄσιριν	ὀνομαζόμενόν φασιν εἶναι τὸν παρ´
[4, 6]	τιμᾶν προστάξαι ὡς θεὸν τὸν	Ὄσιριν,	τὸ δὲ αἰδοῖον μόνον οὐ
[4, 27]	τὸν συναναγκάζοντα τοὺς ξένους διαπαλαίειν,	Βούσιριν	δὲ κατὰ τὴν Αἴγυπτον τῷ
[4, 18]	θάνατον παρελθὼν εἰς Αἴγυπτον ἀνεῖλε	Βούσιριν	τὸν βασιλέα ξενοκτονοῦντα τοὺς παρεπιδημοῦντας.
[4, 27]	κάλλει καὶ σωφροσύνῃ διαφερουσῶν, λέγουσι	Βούσιριν	τὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων ἐπιθυμῆσαι
[4, 53]	τόπον εἰς ἀγώνων θέσιν καὶ	πανήγυριν	κοινήν, καὶ καθιερῶσαι τὸν ἀγῶνα
[4, 14]	κάλλιστον τῶν τόπων πρὸς τηλικαύτην	πανήγυριν	προκρίνας τὸ παρὰ τὸν Ἀλφειὸν
[4, 23]	πρὸς τῇ Κυάνῃ λαμπρῶς ἄγειν	πανήγυρίν	τε καὶ θυσίαν. αὐτὸς δὲ
[4, 53]	{τὸν} τόπον προκρῖναι πρὸς τὴν	πανήγυριν	τῆς τῶν Ἠλείων χώρας τὸν
[4, 68]	ταύτης δὲ βασιλεύων καὶ γήμας	Χλῶριν	τὴν Ἀμφίονος τοῦ Θηβαίου, παῖδας
[4, 12]	δὲ δυσὶν ἠρεισμένῳ σκέλεσι τὴν	βάσιν	ὀλισθηρὰν κατεσκεύαζεν. ἀλλ´ ὅμως τοὺς
[4, 78]	στενὴν γὰρ καὶ σκολιὰν τὴν	ἀνάβασιν	αὐτῆς φιλοτεχνήσας ἐποίησε δύνασθαι διὰ
[4, 48]	μετὰ Ἰάσονος τὴν ἐπὶ θάλατταν	κατάβασιν	ποιήσασθαι. τῶν δὲ διαφυγόντων Ταύρων
[4, 82]	αὐτῷ τὴν εἰς Κέων νῆσον	μετάβασιν	ἐσομένην αὐτοῦ καὶ τὰς ἐσομένας
[4, 42]	Ἡρακλέα μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν τὴν	ἀπόβασιν	ποιησάμενον, καὶ μαθόντα παρὰ τῆς
[4, 42]	Σίγειον. ἐνταῦθα δ´ αὐτῶν τὴν	ἀπόβασιν	ποιησαμένων, εὑρεθῆναί φασι παρθένον δεδεμένην
[4, 26]	περὶ δὲ τῶν μήλων τούτων	διαπεφωνήκασιν	οἱ μυθογράφοι, καὶ τινὲς μέν
[4, 49]	ἔνιοι δὲ τῶν ἀρχαίων ποιητῶν	παραδεδώκασιν	οὐ μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν, ἀλλ´
[4, 61]	ἐπιλαθομένους τῆς Αἰγέως παραγγελίας, τοῖς	μέλασιν	ἱστίοις καταπλεῖν εἰς τὴν Ἀττικήν.
[4, 44]	τῶν εἰς αὐτοὺς ἀνομημάτων λαβεῖν	κόλασιν.	οὗ γενηθέντος τὸν μὲν Σκύθην
[4, 55]	τοῦ δ´ Εὐρυσθέως ἐπικειμένου τοῖς	προστάγμασιν,	ἀπογνοῦσαν τὴν κατὰ τὸ παρὸν
[4, 80]	ἐπιφανείας, οἱ μὲν ἐγχώριοι πολλοῖς	ἀναθήμασιν	ἀργυροῖς καὶ χρυσοῖς διετέλεσαν τιμῶντες
[4, 83]	θυσίαις τε μεγαλοπρεπέσι συνεχῶς καὶ	ἀναθήμασιν	ἐκόσμουν· μετὰ δὲ ταῦτα Καρχηδόνιοι,
[4, 54]	δὲ Μήδειαν ἐπιτυχοῦσαν τοῖς πρώτοις	ἐγχειρήμασιν	οὐκ ἀποστῆναι τῆς Ἰάσονος τιμωρίας.
[4, 62]	τὸ δὲ μειράκιον ἐμπλακὲν τοῖς	ἱμᾶσιν	ἑλκυσθῆναι καὶ τελευτῆσαι. Ἱππόλυτος μὲν
[4, 56]	τὸν ἐν τῷ Πόντῳ πλείοσι	στόμασιν	ἐξερευγόμενον Ἴστρον καὶ τὸν εἰς
[4, 3]	ποτοῦ καὶ διὰ τὸ τοῖς	σώμασιν	εὐτονωτέρους γίνεσθαι τοὺς τὸν οἶνον
[4, 48]	τιμῆς δ´ ἰσοθέου τεύξονται παρὰ	πᾶσιν	ἀνθρώποις. καθόλου δ´ ἐξ ὀνόματος
[4, 65]	τὴν ὁδὸν ὑπὸ Ἐτεοκλέους πεντήκοντα	ἀνδράσιν	ἅπαντας ἀνελεῖν καὶ παραδόξως εἰς
[4, 37]	Ἠιόνα. μετὰ δὲ τὴν Δρυόπων	ἀνάστασιν,	πολέμου συνεστῶτος τοῖς Δωριεῦσι τοῖς
[4, 21]	αὐτοῖς ὅτι μετὰ τὴν ἑαυτοῦ	μετάστασιν	εἰς θεοὺς τοῖς εὐξαμένοις ἐκδεκατεύσειν
[4, 27]	γὰρ τὴν Ἑσπερῖτιν ὀνομαζομένην χώραν	φασὶν	ἀδελφοὺς δύο γενέσθαι δόξῃ διωνομασμένους,
[4, 81]	Κάδμου θυγατέρων Αὐτονόην, ἐξ ἧς	φασιν	Ἀκτέωνα γενέσθαι τὸν κατὰ τοὺς
[4, 63]	τυγχάνοντα· ἔνιοι δὲ τῶν μυθογράφων	φασὶν	ἀμφοτέρους μὴ τυχεῖν τοῦ νόστου.
[4, 22]	ὃ τοῖς ὕστερον χρόνοις καταλελύσθαι	φασίν.	ἀναπεπταμένης δὲ τῆς λίμνης εἰς
[4, 42]	ἑκουσίως παραδῶσι βορὰν τῷ κήτει,	φασὶν	ἁπάντων εἰς τὸν κλῆρον ἐμβαινόντων
[4, 5]	ὠνομάσθαι. Θρίαμβον δ´ αὐτὸν ὀνομασθῆναί	φασιν	ἀπὸ τοῦ πρῶτον τῶν μνημονευομένων
[4, 55]	Πανδίονος. ἐνταῦθα δ´ οἱ μέν	φασιν	αὐτὴν Αἰγεῖ συνοικήσασαν γεννῆσαι Μῆδον
[4, 56]	τινες χαρίζεσθαι βουλόμενοι τοῖς Ἀθηναίοις	φασὶν	αὐτὴν ἀναλαβοῦσαν τὸν ἐξ Αἰγέως
[4, 13]	σῶμα ῥώμης. οἱ μὲν γάρ	φασιν	αὐτὴν ἄρκυσιν ἑλεῖν, οἱ δὲ
[4, 51]	τὸ σύνολον πιστεύσαντος ἀληθῆ λέγειν,	φασὶν	αὐτὴν κατὰ μόνας ἐντυχοῦσαν τῷ
[4, 81]	τὸν Διόνυσον. μετὰ δὲ ταῦτά	φασιν	αὐτὸν εἰς Βοιωτίαν καταντήσαντα γῆμαι
[4, 54]	γάμοις, τὸ μὲν πρῶτον ἐπιβαλέσθαι	φασὶν	αὐτὸν πείθειν τὴν Μήδειαν ἑκουσίως
[4, 5]	τὸν θεόν. καὶ Σατύρους δέ	φασιν	αὐτὸν περιάγεσθαι, καὶ τούτους ἐν
[4, 9]	τῆς Ἡρακλέους ἐπιφανείας προνοηθῆναι· διό	φασιν	αὐτὸν τὴν μὲν Ἥραν πεῖσαι
[4, 78]	ἀπαρεγχειρήτως ὡμοιωμένον. ἄλλα τε πολλά	φασιν	αὐτὸν φιλοτεχνῆσαι κατὰ τὴν Σικελίαν,
[4, 78]	κριὸν τῇ Ἀφροδίτῃ τῇ Ἐρυκίνῃ	φασὶν	αὐτὸν φιλοτεχνῆσαι περιττῶς εἰργασμένον καὶ
[4, 6]	προσηγορίας. τοῦτον δ´ οἱ μέν	φασιν	εἶναι θεὸν καὶ κατά τινας
[4, 1]	παρ´ αὑτοῖς θεὸν Ὄσιριν ὀνομαζόμενόν	φασιν	εἶναι τὸν παρ´ Ἕλλησι Διόνυσον
[4, 51]	ῥηθὲν εὐθὺς ἐπὶ τέλος ἀγαγούσης,	φασὶν	εἰς οἰκίσκον τινὰ συγκλείσασαν ἑαυτὴν
[4, 49]	ἀποδιδόναι. οὐδενὸς δ´ αὐτῷ προσέχοντος,	φασὶν	εἰς τὴν φυλακὴν δύο ξίφη
[4, 79]	ἱερὸν αὐτῶν. ταύτας δ´ ἀφιδρυθῆναί	φασιν	ἐκ τῆς Κρήτης διὰ τὸ
[4, 49]	δ´ ἀγυιάς. τοὺς δ´ Ἀργοναύτας	φασὶν	ἐκ τῆς Τρῳάδος ἀναχθέντας εἰς
[4, 58]	Θηβαίοις. τοὺς δ´ ἄλλους Ἡρακλείδας	φασὶν	ἐλθόντας παρ´ Αἰγίμιον τὸν Δώρου
[4, 70]	~τοὺς δὲ Κενταύρους τινὲς μέν	φασιν	ἐν τῷ Πηλίῳ τραφῆναι ὑπὸ
[4, 26]	οἱ μυθογράφοι, καὶ τινὲς μέν	φασιν	ἔν τισι κήποις τῶν Ἑσπερίδων
[4, 43]	Φινέως υἱοὺς καὶ Κλεοπάτρας, ἥν	φασιν	ἐξ Ὠρειθυίας τῆς Ἐρεχθέως γεννηθῆναι
[4, 50]	δὲ τὴν μητέρα μέλλουσαν ἀναιρεῖσθαί	φασιν	ἔπανδρον καὶ μνήμης ἀξίαν ἐπιτελέσασθαι
[4, 3]	γίνεσθαι τοὺς τὸν οἶνον πίνοντας,	φασὶν	ἐπὶ τὸ δεῖπνον, ὅταν ἄκρατος
[4, 66]	αὐτῆς πολλάκις καὶ χρησμοὺς ἀποφαινομένης,	φασὶν	ἐπικληθῆναι Σίβυλλαν· τὸ γὰρ ἐνθεάζειν
[4, 5]	δὲ τοῦτον τῶν θυμελικῶν ἀγώνων	φασὶν	εὑρετὴν γενέσθαι, καὶ θέατρα καταδεῖξαι,
[4, 2]	τῶν νυμφῶν ἐν τῇ Νύσῃ	φασὶν	εὑρετήν τε τοῦ οἴνου γενέσθαι
[4, 60]	βασιλεύοντος ἐν Κρήτῃ Ζεύς, ὥς	φασιν,	Εὐρώπην ἁρπάσας ἐκ Φοινίκης καὶ
[4, 47]	Φρίξου λεγόμενα. διαπλεῦσαι γὰρ αὐτόν	φασιν	οἱ μὲν ἐπὶ νεὼς προτομὴν
[4, 43]	τῶν ἀριστέων ἀπογινωσκόντων τὴν σωτηρίαν,	φασὶν	Ὀρφέα, τῆς τελετῆς μόνον τῶν
[4, 83]	καὶ Ἔρυκος πειρασόμεθα διελθεῖν. Ἔρυκά	φασιν	υἱὸν μὲν γενέσθαι Ἀφροδίτης καὶ
[4, 48]	Θεσπιάδας προσαγορευομένους. τούτους μὲν οὖν	φασιν	ὑπὸ τῆς Μηδείας ἐν ὀλίγαις
[4, 22]	ἐκ τῆς ὁδοιπορίας κόπον ἀναπαυομένου,	φασὶν	ὑπὸ τῶν τεττίγων αὐτὸν ἐνοχλούμενον
[4, 69]	ἐγέννησεν Ἰξίονα. οὗτος δ´, ὥς	φασιν,	ὑποσχόμενος ἕδνα πολλὰ δώσειν Ἠϊονεῖ
[4, 7]	προσηγορίᾳ τὸν οἰκεῖον λόγον ἀπονέμοντές	φασιν	ὠνομάσθαι τὴν μὲν Κλειὼ διὰ
[4, 79]	τὸ σῶμα ἀπέδωκε τοῖς Κρησί,	πρόφασιν	ἐνεγκὼν τοῦ θανάτου διότι κατὰ
[4, 53]	τὸν ἐπιφανέστατον τόπον εἰς ἀγώνων	θέσιν	καὶ πανήγυριν κοινήν, καὶ καθιερῶσαι
[4, 51]	τόν τε Πελίαν εἰς δεισιδαίμονα	διάθεσιν	ἐμβαλεῖν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτοῦ
[4, 51]	ἀποκατασταθεῖσαν δ´ εἰς τὴν προϋπάρχουσαν	διάθεσιν	καὶ φανεῖσαν τῷ βασιλεῖ καταπλήξασθαι
[4, 76]	τηρεῖν τὴν τοῦ ὅλου σώματος	διάθεσιν,	ὥστε δοκεῖν εἶναι τὸ κατασκευασθὲν
[4, 52]	διδοῦσαν τοῖς μέλλουσι ποιεῖσθαι τὴν	ἐπίθεσιν.	διὸ καὶ τοὺς Ἀργοναύτας ἀπὸ
[4, 48]	ἀπαγγειλάντων τῷ βασιλεῖ τὴν γενομένην	ἐπίθεσιν,	φασὶ τὸν Αἰήτην μετὰ τῶν
[4, 85]	δὲ κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ	πρόθεσιν	περὶ τῶν ἡρώων καὶ ἡμιθέων
[4, 23]	καὶ τῶν ἐγχωρίων Σικανῶν μεγάλαις	δυνάμεσιν	ἀντιταξαμένων, ἐνίκησεν ἐπιφανεῖ παρατάξει καὶ
[4, 18]	νεωτέρων καιρῶν, ἐν οἷς Καρχηδόνιοι	δυνάμεσιν	ἀξιολόγοις καὶ στρατηγοῖς ἀγαθοῖς στρατεύσαντες
[4, 28]	Ἀμαζόνων ἔφοδον ἐβοήθει ταῖς πολιτικαῖς	δυνάμεσιν,	ἔχων μεθ´ ἑαυτοῦ τὴν Ἀμαζονίδα
[4, 37]	δὲ τῶν Λαπιθῶν πολὺ ταῖς	δυνάμεσιν,	οἱ Δωριεῖς κατέφυγον ἐπὶ τὸν
[4, 84]	καὶ τόπων ἰδιότησι πρὸς θερινὴν	ἄνεσιν	καὶ ἀπόλαυσιν εὖ πεφυκέναι. πολλάς
[4, 31]	ἑτέραν δ´ ἐζήτει πρὸς τέκνων	γένεσιν	ἀνύποπτον. διόπερ ἐμνήστευσεν Ἰόλην τὴν
[4, 5]	δ´ ἀπὸ τοῦ κατὰ τὴν	γένεσιν	αὐτοῦ γενομένου βρόμου· ὁμοίως δὲ
[4, 9]	μὲν Δία πρὸς τὴν Ἡρακλέους	γένεσιν	ἐνεχθέντα τῇ διανοίᾳ προειπεῖν παρόντων
[4, 4]	Σαβάζιον ὀνομαζόμενον, οὗ τήν τε	γένεσιν	καὶ τὰς θυσίας καὶ τιμὰς
[4, 39]	τὴν γῆν, μιμουμένην τὴν ἀληθινὴν	γένεσιν·	ὅπερ μέχρι τοῦ νῦν ποιεῖν
[4, 6]	Διονύσου καὶ Ἀφροδίτης, πιθανῶς τὴν	γένεσιν	ταύτην ἐξηγούμενοι· τοὺς γὰρ οἰνωθέντας
[4, 34]	μυθολογοῦσιν ὅτι κατὰ τὴν Μελεάγρου	γένεσιν	τῇ Ἀλθαίᾳ τὰς Μοίρας καθ´
[4, 14]	τι συνέβη καὶ κατὰ τὴν	γένεσιν	τοῦ θεοῦ τούτου συντελεσθῆναι. Ζεὺς
[4, 53]	ἠτύχησαν. ~καθόλου δὲ πᾶσι τοῖς	συγγενέσιν	ἐπαγγειλάμενον ἐπιεικῶς καὶ μεγαλοψύχως προσενεχθήσεσθαι,
[4, 73]	καὶ διὰ τὴν ἀνδρείαν καὶ	σύνεσιν	ἀεὶ μᾶλλον αὐξόμενος τοὺς πλείστους
[4, 12]	δισωμάτους θῆρας, ἐμπειρίαν δὲ καὶ	σύνεσιν	ἔχοντας ἀνδρῶν. τῶν δὲ Κενταύρων
[4, 83]	καὶ διὰ τοῦτο ἐν ταῖς	πράξεσιν	ἐπιτυχεῖς ὄντες, τὴν αἰτίαν τῆς
[4, 7]	ἐμνήσθημεν ἐν ταῖς τοῦ Διονύσου	πράξεσιν,	οἰκεῖον ἂν εἴη διελθεῖν ἐν
[4, 49]	καὶ Ὅμηρον ἐν. τοῖσδε τοῖς	ἔπεσιν,	ἀλλ´ οἷόν τινά φασι βίην
[4, 14]	πρωτεύοντα καταγωνίσασθαι τοὺς ἐν τοῖς	βαρέσιν	ὑπερέχοντας δυσχερὲς κατανοῆσαι. διόπερ εἰκότως
[4, 17]	τοῖς πρὸς τὸν ὠκεανὸν κεκλιμένοις	μέρεσιν,	Ἡρακλῆς θεωρῶν τὸν πόνον τοῦτον
[4, 52]	πῦρ, καὶ νομίσαντας συντετελέσθαι τὴν	ἀναίρεσιν	τοῦ βασιλέως, ὁρμῆσαι δρόμῳ πρὸς
[4, 71]	τὸν δ´ Ἀπόλλωνα διὰ τὴν	ἀναίρεσιν	τούτου παροξυνθέντα φονεῦσαι τοὺς τὸν
[4, 65]	πεσόντων, οἱ μὲν Θηβαῖοι τὴν	ἀναίρεσιν	τῶν νεκρῶν οὐ συνεχώρησαν, ὁ
[4, 49]	Τελαμῶνα, καὶ τὴν τοῦ πατρὸς	προαίρεσιν	ἐξηγησάμενον αἴτιον γενέσθαι τῆς σωτηρίας
[4, 15]	Διός, ἀλλὰ διότι καὶ τὴν	προαίρεσιν	ὁμοίαν ἔσχον, εὐεργετήσαντες μεγάλα τὸν
[4, 4]	αἰτίας. κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς	εὕρεσιν	τοῦ οἴνου μήπω τῆς τοῦ
[4, 3]	ταῖς εὐεργεσίαις ὑπερβαλομένους κατὰ τὴν	εὕρεσιν	τῶν ἀγαθῶν Διόνυσόν τε καὶ
[4, 6]	δὲ τὰ τοιαῦτα γένη ταῖς	φύσεσιν	ἀποφαίνονται τέρατα ὑπάρχειν, καὶ γεννώμενα
[4, 73]	βωμὸν τοῦ Ποσειδῶνος, τὴν δ´	ἄφεσιν	τῶν ἵππων ἐποίησε τοιαύτην. ὁ
[4, 52]	ἐντὸς τοῦ τείχους ἐσπασμένοις τοῖς	ξίφεσιν	εἰς τὰ βασίλεια καταντῆσαι καὶ
[4, 53]	ποιήσασθαι. καὶ πέρας συντελέσαι τὴν	ὑπόσχεσιν	αὐτόν φασι μετά τινα χρόνον
[4, 9]	Δία καταστρατηγηθέντα βουληθῆναι τήν τε	ὑπόσχεσιν	βεβαιῶσαι καὶ τῆς Ἡρακλέους ἐπιφανείας
[4, 9]	μὲν ὑπάρξαι κατὰ τὴν ἰδίαν	ὑπόσχεσιν	Εὐρυσθέα, τὸν δ´ Ἡρακλέα τεταγμένον
[4, 65]	τὴν μητέρα, καὶ διὰ τὴν	συνείδησιν	τοῦ μύσους εἰς μανίαν περιέστη·
[4, 4]	ἐν εἰρήνῃ πανηγύρεις καὶ ἑορτὰς	ἐσθῆσιν	ἀνθειναῖς καὶ κατὰ τὴν μαλακότητα
[4, 80]	τεθεικέναι κατὰ τὴν τῶν ἄστρων	ποίησιν,	ἔμπαλιν εἰς ὤμους τετραμμέναι· εἰ
[4, 66]	ἐπῶν σφετερισάμενον κοσμῆσαι τὴν ἰδίαν	ποίησιν.	ἐνθεαζούσης δ´ αὐτῆς πολλάκις καὶ
[4, 34]	δὲ μετὰ τὴν ἐν Φενεῷ	κατοίκησιν	ἔτει πέμπτῳ, δυσφορῶν ἐπὶ τῷ
[4, 58]	πεντήκοντα. καταβάντος δ´ εἰς τὴν	πρόκλησιν	Ἐχέμου τοῦ βασιλέως τῶν Τεγεατῶν,
[4, 61]	αὐχμὸς παρὰ μὲν τοῖς ἄλλοις	Ἕλλησιν	ἐπαύσατο, παρὰ δὲ τοῖς Ἀθηναίοις
[4, 1]	ταύτῃ δὲ τὰ παρὰ τοῖς	Ἕλλησιν	ἱστορούμενα κατὰ τοὺς ἀρχαίους χρόνους
[4, 57]	Ἡρακλέους δόξαν, ὑφορώμενος αὐτῶν τὴν	αὔξησιν	Εὐρυσθεὺς ἐστράτευσεν ἐπ´ αὐτοὺς μετὰ
[4, 10]	τῆς Ἀργείας ὑποπτεύσας τὴν Ἡρακλέους	αὔξησιν	μετεπέμπετό τε αὐτὸν καὶ προσέταττε
[4, 61]	πλήθους νομίμως καὶ πολλὰ πρὸς	αὔξησιν	τῆς πατρίδος ἔπραξεν. ἐπιφανέστατον δὲ
[4, 33]	ἐστράτευσεν ἐπ´ Αὐγέαν διὰ τὴν	ἀποστέρησιν	τοῦ μισθοῦ· γενομένης δὲ μάχης
[4, 79]	καθαιρεθῆναι, τὰ δ´ ὀστᾶ τοῖς	Κρησὶν	ἀποδοθῆναι, Θήρωνος δυναστεύοντος τῶν Ἀκραγαντίνων.
[4, 60]	τούτων δὲ Ῥαδάμανθυς μὲν τοῖς	Κρησὶν	ἐνομοθέτησε, Μίνως δὲ διαδεξάμενος τὴν
[4, 84]	τὴν γεγενημένην ὑπὸ τῆς Νύμφης	πρόρρησιν.	~Καὶ περὶ μὲν Δάφνιδος ἱκανῶς
[4, 50]	περὶ τῆς ἐπιθέσεως ἐμπεσεῖν αὐτοῖς	ἀμφισβήτησιν·	τοὺς μὲν γὰρ συμβουλεύειν παραχρῆμα
[4, 2]	ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἀποσταλῆναι πρὸς	ζήτησιν	τῆς Εὐρώπης, ἐντολὰς λαβόντα ἢ
[4, 31]	γεγονὸς ὑποπτεύσαντος καὶ παραγενομένου κατὰ	ζήτησιν	τῶν ἵππων εἰς Τίρυνθα, τοῦτον
[4, 10]	παραγενομένους τῶν Μινυῶν ἐπὶ τὴν	ἀπαίτησιν	τῶν δασμῶν καὶ μεθ´ ὕβρεως
[4, 77]	διὰ τὴν νεότητα μετέωρον τὴν	πτῆσιν	ποιούμενον πεσεῖν εἰς τὸ πέλαγος,
[4, 52]	ἀπὸ τοῦ τέγους πρὸς τὴν	καθέψησιν,	καὶ παραδόξως ἐν τοῖς βασιλείοις
[4, 6]	βούλεσθαι τοῦτο ἀνελέσθαι. τὴν δὲ	Ἶσιν	τὸν φόνον τοῦ ἀνδρὸς ἀναζητοῦσαν,
[4, 31]	ἑαυτοῦ τιμὴν ἀποδοίη τοῖς Ἰφίτου	παισίν,	ἀναγκαζόμενος πείθεσθαι {ὑπὸ τῆς νόσου}
[4, 31]	ἀποδόμενος τὸν Ἡρακλέα τοῖς Ἰφίτου	παισὶν	ἀπέδωκε κατὰ τὸν χρησμόν, ὁ
[4, 60]	ἅπαντας συνήθης ἐγένετο τοῖς Πάλλαντος	παισίν.	ἐνταῦθ´ ὁ μὲν Αἰγεὺς ὑποπτεύσας
[4, 20]	ἐργαζομένη μισθοῦ, μεταξὺ συνεχομένη ταῖς	ὠδῖσιν	ἀπῆλθεν εἴς τινας θάμνους ἀθορύβως·
[4, 20]	κεχωρισμένοι ἐλαφροὶ μὲν ταῖς εὐκινησίαις	εἰσίν,	ἐν δὲ τοῖς πολεμικοῖς ἀγῶσι
[4, 83]	~Καὶ περὶ μὲν Ἀρισταίου τοῖς	ῥηθεῖσιν	ἀρκεσθησόμεθα, περὶ δὲ Δάφνιδος καὶ
[4, 72]	καὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ τοῖς	ῥηθεῖσιν	ἀρκεσθησόμεθα, περὶ δὲ τῶν Ἀσωποῦ
[4, 34]	ἀριστείαν ἐπαίνου. ἐπὶ δὲ τοῖς	πραχθεῖσιν	οἱ Θεστίου παῖδες συγκυνηγοῦντες ἠγανάκτησαν,
[4, 24]	δὲ καὶ τῶν βοῶν τοῖς	ἀποτυπωθεῖσιν	ἴχνεσι τὴν ἐφ´ ἑαυτοῦ προσηγορίαν
[4, 85]	λειμῶνα, οὓς αὐτὸς κατέπεφνεν ἐν	οἰοπόλοισιν	ὄρεσσι, χερσὶν ἔχων ῥόπαλον παγχάλκεον,
[4, 49]	οἴῃς σὺν νηυσὶ καὶ ἀνδράσι	παυροτέροισιν	Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν, χήρωσε δ´
[4, 32]	οἴῃς σὺν νηυσὶ καὶ ἀνδράσι	παυροτέροισιν	Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν, χήρωσε δ´
[4, 66]	τῶν πολιτῶν ἀποβαλόντες συνετρίβησαν ταῖς	ἐλπίσιν.	οὐκ ὄντες δ´ ἀξιόμαχοι σύμβουλον
[4, 1]	ἡμεῖς δὲ τὴν ἐναντίαν τούτοις	κρίσιν	ἔχοντες, καὶ τὸν ἐκ τῆς
[4, 50]	ἀδύνατον γὰρ εἶναι πεντήκοντα καὶ	τρισὶν	ἀνδράσι περιγενέσθαι βασιλέως δύναμιν ἔχοντος
[4, 1]	οὖν ταῖς πρὸ ταύτης βίβλοις	τρισὶν	ἀνεγράψαμεν τὰς παρὰ τοῖς ἄλλοις
[4, 36]	μετὰ δὲ τὸν Δηιανείρας γάμον	τρισὶν	ὕστερον ἔτεσι δειπνῶν παρ´ Οἰνεῖ,
[4, 75]	δ´ Ἑκάβην γήμας σὺν ἄλλοις	πλείοσιν	υἱοῖς ἐγέννησεν Ἕκτορα τὸν ἐπισημότατον
[4, 11]	καὶ τὸν αὐχένα σφίγξας τοῖς	βραχίοσιν	ἀπέπνιξε. τὴν δὲ δορὰν αὐτοῦ
[4, 24]	παῖδας ἀφώνους γίνεσθαι καὶ τοῖς	τετελευτηκόσιν	ὁμοίους. ἀλλ´ οὗτοι μέν, ὅταν
[4, 14]	ἄξιον ἐλπίζων οὐκ ἐβουλήθη τοῖς	κρείττοσιν	ἐπεισάγειν τὰ χείρω. ~Μετὰ δὲ
[4, 33]	οὐκ ἔκρινε, ξένοις δέ τισι	Καρσὶν	ἀναγομένοις εἰς τὴν Ἀσίαν δωρήσασθαι·
[4, 51]	τοῦ βασιλέως σώματι μὴ δουλικαῖς	χερσίν,	ἀλλὰ ταῖς τῶν τέκνων θεραπευθέντα
[4, 85]	αὐτὸς κατέπεφνεν ἐν οἰοπόλοισιν ὄρεσσι,	χερσὶν	ἔχων ῥόπαλον παγχάλκεον, αἰὲν ἀαγές.
[4, 84]	ἰδιότησι πρὸς θερινὴν ἄνεσιν καὶ	ἀπόλαυσιν	εὖ πεφυκέναι. πολλάς τε γὰρ
[4, 14]	τέχνας, τῆς μὲν πρὸς εἰρηνικὴν	ἀπόλαυσιν	καὶ τέρψιν, τοῦ δὲ πρὸς
[4, 49]	ἀλλ´ ἰδίᾳ στρατεύσαντα τὸν Ἡρακλέα	ναυσὶν	ἓξ ἕνεκα τῶν ἵππων ἑλεῖν
[4, 23]	ἀνεῖναι θερμὰ λουτρὰ πρὸς τὴν	ἀνάπαυσιν	τῆς κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν αὐτῷ
[4, 12]	τετρασκελεῖς οὐκ ἔβλαπτε, τῷ δὲ	δυσὶν	ἠρεισμένῳ σκέλεσι τὴν βάσιν ὀλισθηρὰν
[4, 56]	δὲ τῶν ἄρκτων ἐπὶ τὴν	δύσιν	κομισθῆναι τὴν γῆν ἔχοντας ἐξ
[4, 50]	καὶ τὰ βασίλεια παραδώσειν τοῖς	ἀριστεῦσιν	ἀκινδύνως. ἐνταῦθα πάντων θαυμασάντων τὸν
[4, 44]	τῇ μητρὶ Κλεοπάτρᾳ συστρατεῦσαι τοῖς	ἀριστεῦσιν.	ἀναχθέντας δ´ αὐτοὺς ἐκ τῆς
[4, 56]	τῆς θαλάττης. ἀλλὰ γὰρ τοῖς	συγγραφεῦσιν	αἰτίαν τῆς πλάνης φασὶ γενέσθαι
[4, 13]	οἱ μὲν γάρ φασιν αὐτὴν	ἄρκυσιν	ἑλεῖν, οἱ δὲ διὰ τῆς
[4, 58]	τὸν Ἡρακλέους ἐν Ἄργει κατοικοῦντα	λέγουσιν	ἀνελεῖν Λικύμνιον τὸν Ἠλεκτρύωνος ἐρίσαντα
[4, 41]	τῆς νεώς, ὡς δ´ ἔνιοι	λέγουσιν	ἀπὸ τῆς περὶ τὸ τάχος
[4, 4]	κεφαλαλγίας τοῖς πίνουσι γινομένας διαδεδέσθαι	λέγουσιν	αὐτὸν μίτρᾳ τὴν κεφαλήν, ἀφ´
[4, 7]	διαφωνοῦσιν· οἱ μὲν γὰρ τρεῖς	λέγουσιν,	οἱ δ´ ἐννέα, καὶ κεκράτηκεν
[4, 26]	διὰ τὴν εὐπρέπειαν. ἔνιοι δὲ	λέγουσιν	ὅτι τὰ πρόβατα τὴν χρόαν
[4, 5]	νέον, καθότι προείρηται. ἔνιοι δὲ	λέγουσιν	ὅτι τῶν μεθυόντων διττὰς διαθέσεις
[4, 40]	διελθεῖν περὶ αὐτῶν. Ἰάσονα γενέσθαι	λέγουσιν	υἱὸν μὲν Αἴσονος, ἀδελφιδοῦν δὲ
[4, 14]	ἀπὸ Νιόβης ἑκκαιδεκάτην οἱ μυθογράφοι	γενεαλογοῦσιν·	ὥστε τοῦ γεννᾶν ἀνθρώπους ἐκ
[4, 25]	τῷ Διονύσῳ· καὶ γὰρ ἐκεῖνον	μυθολογοῦσιν	ἀναγαγεῖν τὴν μητέρα Σεμέλην ἐξ
[4, 21]	τὸ Κυμαῖον πεδίον, ἐν ᾧ	μυθολογοῦσιν	ἄνδρας γενέσθαι ταῖς τε ῥώμαις
[4, 65]	τὸν χρυσοῦν ὅρμον, ὃν Ἀφροδίτην	μυθολογοῦσιν	Ἁρμονίᾳ δωρήσασθαι, δοῦναι τῇ γυναικὶ
[4, 82]	ἐλαίας καρπόν. τὸ δὲ τελευταῖον	μυθολογοῦσιν	αὐτὸν εἰς Θρᾴκην παραβαλόντα πρὸς
[4, 71]	διὸ καὶ τὸν μὲν Ἅιδην	μυθολογοῦσιν	ἐγκαλοῦντα τῷ Ἀσκληπιῷ κατηγορίαν αὐτοῦ
[4, 1]	Ἕλλησι Διόνυσον καλούμενον. τοῦτον δὲ	μυθολογοῦσιν	ἐπελθεῖν ἅπασαν τὴν οἰκουμένην, εὑρετὴν
[4, 22]	πρός τινα πέτραν, πρὸς ᾗ	μυθολογοῦσιν	ἴδιόν τι γενέσθαι καὶ παράδοξον.
[4, 34]	τοῦ βίου καταστροφήν. ἔνιοι δὲ	μυθολογοῦσιν	ὅτι κατὰ τὴν Μελεάγρου γένεσιν
[4, 6]	τούτου λόγον ταῖς Διονυσιακαῖς ἱστορίαις.	μυθολογοῦσιν	οὖν οἱ παλαιοὶ τὸν Πρίαπον
[4, 5]	δὲ Σατύρους τοῖς πρὸς γέλωτα	συνεργοῦσιν	ἐπιτηδεύμασι χρωμένους, παρασκευάζειν τῷ Διονύσῳ
[4, 1]	ὁ τῆς ἱστορίας λόγος τοῖς	καθήκουσιν	ἐπαίνοις εἰς τὸν αἰῶνα καθύμνησεν.
[4, 37]	Δωριεῦσι τοῖς τὴν Ἑστιαιῶτιν καλουμένην	οἰκοῦσιν,	ὧν ἐβασίλευεν Αἰγίμιος, καὶ τοῖς
[4, 83]	τὸ σκυθρωπὸν τῆς ἐξουσίας ἀποθέμενοι	μεταβάλλουσιν	εἰς παιδιὰς καὶ γυναικῶν ὁμιλίας
[4, 6]	τιμὰς οὐ μόνον κατὰ πόλιν	ἀπονέμουσιν	αὐτῷ {ἐν τοῖς ἱεροῖς} ἀλλὰ
[4, 31]	ἐκέλευσεν ἀφορᾶν μή που νεμόμεναι	τυγχάνουσιν·	οὐ δυναμένου δὲ κατανοῆσαι τοῦ
[4, 7]	δὲ καὶ κατὰ τὸν ἀριθμὸν	διαφωνοῦσιν·	οἱ μὲν γὰρ τρεῖς λέγουσιν,
[4, 54]	τοῦτον μὲν οὖν τὸν χρόνον	ἱστοροῦσιν	ἀποδοχῆς ἀξιωθῆναι τὴν Μήδειαν ὑπὸ
[4, 55]	ὕστερον Μηδίας βασιλεύσαντα, τινὲς δ´	ἱστοροῦσιν	ὑφ´ Ἱππότου τοῦ Κρέοντος ἐξαιτουμένην
[4, 8]	τῆς ἀσθενείας τῶν νῦν ἀνθρώπων	θεωροῦσιν,	ὥστε διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ
[4, 30]	μετασχόντες καὶ οἱ τούτων ἔκγονοι	διατελέσουσιν	ἅπαντα τὸν αἰῶνα διαμένοντες ἐλεύθεροι,
[4, 8]	οὐ δικαίᾳ χρώμενοι κρίσει τἀκριβὲς	ἐπιζητοῦσιν	ἐν ταῖς ἀρχαίαις μυθολογίαις ἐπ´
[4, 4]	νομίσαι Διόνυσον. τὸν δὲ νάρθηκα	προσάπτουσιν	αὐτῷ διά τινας τοιαύτας αἰτίας.
[4, 30]	θυσίας τελοῦντες τούτῳ τῷ θεῷ	προσαγορεύουσιν	αὐτὸν Ἰόλαον πατέρα, καθάπερ οἱ
[4, 1]	οὖσα πολλὴν ἀπορίαν παρέχεται τοῖς	γράφουσιν,	ἡ δὲ τῶν χρόνων ἀπαγγελία
[4, 28]	Ἀμαζόνων Ἀντιόπην, ὡς δ´ ἔνιοι	γράφουσιν,	Ἱππολύτην. συστρατευσάντων δὲ τῶν Σκυθῶν
[4, 60]	δεύτερον, ὅν τινες Διὸς υἱὸν	ἀναγράφουσιν.	οὗτος πρῶτος Ἑλλήνων ναυτικὴν δύναμιν
[4, 35]	τὸν Ἀχελῷον ποταμὸν ἀπέστρεψε, καὶ	ῥύσιν	ἄλλην κατασκευάσας ἀπέλαβε χώραν πολλὴν
[4, 11]	ἀποτμηθὲν μέρος ἐπικάειν, ἵνα τὴν	ῥύσιν	ἐπίσχῃ τοῦ αἵματος. οὕτως οὖν
[4, 56]	εἰς τὸν Ἀδρίαν ἐκβάλλοντα τὴν	ῥύσιν	ἔχειν ἀπὸ τῶν αὐτῶν τόπων.
[4, 56]	καθ´ ἑτέρου πάλιν ποταμοῦ τὴν	ῥύσιν	ἔχοντος εἰς τὸν ὠκεανὸν καταπλεῦσαι
[4, 51]	μέρη τῆς οἰκουμένης, καὶ πρὸς	καθίδρυσιν	ἑαυτῆς καὶ τιμὰς αἰωνίους ἐκλελέχθαι
[4, 6]	καὶ γεννᾶσθαι τὴν τοῦ σώματος	φύσιν	ἔχοντα μεμιγμένην ἐξ ἀνδρὸς καὶ
[4, 9]	καὶ θαυμάσασα τοῦ παιδίου τὴν	φύσιν,	συνέπεισε τὴν Ἥραν ὑποσχεῖν τὴν
[4, 51]	δ´ ἐνεργημάτων ὑπὲρ τὴν ἀνθρωπίνην	φύσιν	φανέντων, καὶ τοῦ βασιλέως μεγάλης
[4, 9]	ὁμοιωθέντα. διελθόντος δὲ τοῦ κατὰ	φύσιν	χρόνου ταῖς ἐγκύοις, τὸν μὲν
[4, 17]	καὶ ταῖς ἐν τοῖς πολεμικοῖς	ἀγῶσιν	ἀνδραγαθίαις, πρὸς δὲ τούτοις ὅτι
[4, 16]	διὰ τὴν ἐν τοῖς πολεμικοῖς	ἀγῶσιν	ἀνδραγαθίαν καυχωμένη μηδενὸς χρείαν ἔχειν
[4, 61]	Ἀνδρόγεω φόνου τῷ Μίνῳ δίκας	δῶσιν	ἃς ἂν ἐκεῖνος δικάσῃ· ὑπακουσάντων
[4, 39]	τοῖς εἰρημένοις ὅτι μετὰ τὴν	ἀποθέωσιν	αὐτοῦ Ζεὺς Ἥραν μὲν ἔπεισεν
[4, 57]	πράξεις. μετὰ τὴν Ἡρακλέους τοίνυν	ἀποθέωσιν	οἱ παῖδες αὐτοῦ κατῴκουν ἐν
[4, 79]	δὲ μετὰ τὴν τῆς Τροίας	ἅλωσιν	Μηριόνου τοῦ Κρητὸς προσενεχθέντος τῇ
[4, 18]	κατοικούντων διὰ τὴν τῶν Θηβαίων	καταδούλωσιν.	~Ὁ δ´ Ἡρακλῆς τῶν μὲν
[4, 10]	παρωπλικέναι τὴν πόλιν, ἵνα μηδεμίαν	λαμβάνωσιν	οἱ κατὰ τὰς Θήβας ἀποστάσεως
[4, 76]	τούτου καὶ τοῦ φόνου τὴν	ἐπίγνωσιν	συνέβη γενέσθαι. κατηγορηθεὶς δὲ καὶ
[4, 39]	μητρὸς εὔνοιαν παρέχεσθαι, τὴν δὲ	τέκνωσιν	γενέσθαι φασὶ τοιαύτην· τὴν Ἥραν
[4, 39]	τὴν δ´ Ἥραν μετὰ τὴν	τέκνωσιν	μυθολογοῦσι συνοικίσαι τὴν Ἥβην τῷ
[4, 27]	τῶν Ἑσπερίδων. κατὰ γὰρ τὴν	Ἑσπερῖτιν	ὀνομαζομένην χώραν φασὶν ἀδελφοὺς δύο
[4, 27]	τἀδελφῷ, ἀφ´ ἧς τὴν χώραν	Ἑσπερῖτιν	ὀνομασθῆναι· τὸν δ´ Ἄτλαντα ἐκ
[4, 66]	ἀξιόμαχοι σύμβουλον ἔλαβον Τειρεσίαν τὸν	μάντιν,	ὃς ἐκέλευσε φυγεῖν ἐκ τῆς
[4, 65]	Πολυνείκην ἐπιβαλέσθαι πείθειν Ἀμφιάραον τὸν	μάντιν	συστρατεύειν αὐτοῖς ἐπὶ τὰς Θήβας·
[4, 84]	γὰρ ὄρη κατὰ τὴν Σικελίαν	ἐστίν,	ἅ φασι κάλλει τε καὶ
[4, 24]	θεὸν ἵλεων κατασκευάσωσι. τοσαύτη δ´	ἐστὶν	ἁγνεία καὶ σεμνότης περὶ τὸ
[4, 21]	κατεστρατοπέδευσεν οὗ νῦν ἡ Ῥώμη	ἐστίν.	ἀλλ´ αὕτη μὲν πολλαῖς γενεαῖς
[4, 7]	Καλλιόπη θ´, ἥ σφεων προφερεστάτη	ἐστὶν	ἁπασέων. τούτων δ´ ἑκάστῃ προσάπτουσι
[4, 7]	μυεῖν τοὺς ἀνθρώπους, τοῦτο δ´	ἐστὶν	ἀπὸ τοῦ διδάσκειν τὰ καλὰ
[4, 21]	Κακίου ἐν τῷ Παλατίῳ κατάβασίς	ἐστιν	ἔχουσα λιθίνην κλίμακα τὴν ὀνομαζομένην
[4, 72]	τοῦτον τὸν τόπον οὗ νῦν	ἐστιν	ἡ ἀπ´ ἐκείνης ὀνομασθεῖσα πόλις
[4, 33]	ἀπέκτεινε περὶ Κλεωνάς, ἔνθα νῦν	ἐστιν	ἱερὸν Ἡρακλέους. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 77]	μὲν τούτων εἰ καὶ παράδοξός	ἐστιν	ὁ μῦθος, ὅμως ἐκρίναμεν μὴ
[4, 51]	κατάπληξιν ἀγαγεῖν ὥστε πιστεῦσαι διότι	πάρεστιν	ἡ θεὸς εὐδαίμονα ποιήσουσα τὸν
[4, 52]	πατέρα τυπτούσας ἀποκτεῖναι, μόνην δ´	Ἄλκηστιν	δι´ εὐσεβείας ὑπερβολὴν ἀποσχέσθαι τοῦ
[4, 53]	χρόνον συνοικίσαντα πάσας τοῖς ἐπιφανεστάτοις.	Ἄλκηστιν	μὲν γὰρ τὴν πρεσβυτάτην ἐκδοῦναι
[4, 52]	τὸν λόγον, ἑτέραν αὐτὴν ἐπινοῆσαι	πίστιν	τῶν ὑπ´ αὐτῆς λεγομένων· τρεφομένου
[4, 51]	ἰδόντας δοκεῖν εἶναί τινα παντελῶς	πρεσβῦτιν·	τὸ δὲ τελευταῖον ἀναλαβοῦσαν τὴν
[4, 37]	συνεστῶτος τοῖς Δωριεῦσι τοῖς τὴν	Ἑστιαιῶτιν	καλουμένην οἰκοῦσιν, ὧν ἐβασίλευεν Αἰγίμιος,
[4, 76]	ἐπηρωτήθη τίνα θάπτει, καὶ ἔφησεν	ὄφιν	καταχωννύειν. θαυμάσαι δ´ ἄν τις
[4, 72]	ταύτης καὶ γενόμενος ἐπιφανὴς ἀπέκτεινεν	ὄφιν	ὑπερφυῆ τὸ μέγεθος καὶ λυμαινόμενον
[4, 27]	ἄστρων σφαῖραν φιλοτέχνως εὑρόντα ἔχειν	ὑπόληψιν	ὡς τὸν κόσμον ὅλον ἐπὶ
[4, 54]	ἀλλοιώσασαν τοῖς φαρμάκοις τὴν αὑτῆς	ὄψιν,	καὶ τὴν οἰκίαν ὑφάψαι, ῥίζιόν
[4, 5]	ταῖς ὀρχήσεσι καὶ ταῖς τραγῳδίαις	τέρψιν	καὶ πολλὴν ἡδονὴν παρέχεσθαι τῷ
[4, 3]	Διὸς ὄμβρου μιγέντος τὴν μὲν	τέρψιν	καὶ τὴν ἡδονὴν μένειν, τὸ
[4, 14]	μὲν πρὸς εἰρηνικὴν ἀπόλαυσιν καὶ	τέρψιν,	τοῦ δὲ πρὸς τὴν τῶν
[4, 60]	Κορύβαντος ἐγέννησε Μίνωα τὸν δεύτερον,	ὅν	τινες Διὸς υἱὸν ἀναγράφουσιν. οὗτος
[4, 65]	Πολυνείκην φασὶ τὸν χρυσοῦν ὅρμον,	ὃν	Ἀφροδίτην μυθολογοῦσιν Ἁρμονίᾳ δωρήσασθαι, δοῦναι
[4, 9]	ἐκείνου καλεῖται πεδίον Ἡράκλειον. καθ´	ὃν	δὴ χρόνον Ἀθηνᾶ μετὰ τῆς
[4, 65]	τὸν ἄνδρα πείσῃ συμμαχῆσαι. καθ´	ὃν	δὴ χρόνον Ἀμφιαράου πρὸς Ἄδραστον
[4, 30]	διέτριψεν ἐν τῇ νήσῳ. καθ´	ὃν	δὴ χρόνον καί τινες τῶν
[4, 63]	μὴ τυχεῖν τοῦ νόστου. καθ´	ὃν	δὴ χρόνον λέγουσι τοὺς ἀδελφοὺς
[4, 61]	νῦν δὲ Νάξον προσαγορευομένην. καθ´	ὃν	δὴ χρόνον μυθολογοῦσι Διόνυσον ἐπιφανέντα,
[4, 64]	ὅτι πατὴρ ἦν αὐτοῦ. καθ´	ὃν	δὴ χρόνον μυθολογοῦσι σφίγγα, δίμορφον
[4, 22]	μεσημβρίαν εἰς ὕπνον τραπῆναι· καθ´	ὃν	δὴ χρόνον τοῦ δεσμοῦ λυθέντος
[4, 46]	Ἡλίου κείμενον παρὰ θάλατταν. καθ´	ὃν	δὴ χρόνον τοὺς Ἀργοναύτας ἀπὸ
[4, 65]	πρὸς Ἄδραστον τὸν βασιλέα. καθ´	ὃν	δὴ χρόνον φασὶ Τυδέα τὸν
[4, 6]	μυθολογοῦσι γεγενῆσθαι τὸν ὀνομαζόμενον Ἑρμαφρόδιτον,	ὃν	ἐξ Ἑρμοῦ καὶ Ἀφροδίτης γεννηθέντα
[4, 47]	ταῦτα Αἰήτῃ γενομένου χρησμοῦ, καθ´	ὃν	ἐσημαίνετο τότε τελευτήσειν αὐτὸν ὅταν
[4, 12]	τὸ τραῦμα ἔχων ἀνίατον ἐτελεύτησεν.	ὃν	Ἡρακλῆς μεγαλοπρεπῶς θάψας ὑπὸ τὸ
[4, 59]	ταῦτα τὸν ἐν Μαραθῶνι ταῦρον,	ὃν	Ἡρακλῆς τελῶν ἆθλον ἐκ Κρήτης
[4, 67]	τὸ Τιλφωσσαῖον Τειρεσίας μὲν ἐτελεύτησεν,	ὃν	θάψαντες λαμπρῶς οἱ Καδμεῖοι τιμαῖς
[4, 12]	τὸν κάπρον ζῶντα πρὸς Εὐρυσθέα·	ὃν	ἰδὼν ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τῶν
[4, 47]	παρὰ τοῖς Κόλχοις ἐπιδημῆσαι καθ´	ὃν	καιρὸν ἁλῶναι συνέβη τὸν Φρίξον
[4, 33]	ὑπὸ τοῦ πατρὸς πεφυγαδευμένος καθ´	ὃν	καιρὸν δικαστὴς γενόμενος τῷ πατρὶ
[4, 67]	Κλονίον, Ἀρχίλυκος δὲ Προθοήνορα καὶ	Ἀρκεσίλαον	τοὺς ἐπὶ Τροίαν στρατευσαμένους ἡγεμόνας
[4, 33]	τὴν Ἀλκμήνην καὶ Ἰφικλέα καὶ	Ἰόλαον.	διόπερ ἀναγκασθεὶς ἔφυγε μετὰ τούτων
[4, 29]	ποιῆσαι ταύτης, ἔκρινε τὸν ἀδελφιδοῦν	Ἰόλαον	ἐκπέμψαι μετὰ τῶν παίδων διὰ
[4, 38]	ταῦτα οἱ μὲν περὶ τὸν	Ἰόλαον	ἐλθόντες ἐπὶ τὴν ὀστολογίαν, καὶ
[4, 11]	φρενῶν ἐκτὸς γενόμενος τὸν μὲν	Ἰόλαον	ἐπεβάλετο κτείνειν, ἐκείνου δὲ φυγόντος
[4, 38]	ἀπέστειλεν εἰς Δελφοὺς Λικύμνιον καὶ	Ἰόλαον	ἐπερωτήσοντας τὸν Ἀπόλλωνα τί χρὴ
[4, 57]	Λικυμνίου παῖδας ἐκβαλεῖν, ἔτι δὲ	Ἰόλαον	καὶ τὸ σύστημα τῶν Ἀρκάδων
[4, 57]	Ἀθηναίων, προστησάμενοι τὸν Ἡρακλέους ἀδελφιδοῦν	Ἰόλαον,	καὶ τούτῳ τε καὶ Θησεῖ
[4, 30]	τούτῳ τῷ θεῷ προσαγορεύουσιν αὐτὸν	Ἰόλαον	πατέρα, καθάπερ οἱ Πέρσαι τὸν
[4, 38]	μελήσειν. τῶν δὲ περὶ τὸν	Ἰόλαον	ποιησάντων τὰ προστεταγμένα καὶ ἐκ
[4, 73]	τότε ἄρχεσθαι τοῦ δρόμου τὸν	Οἰνόμαον	καὶ διώκειν τὸν μνηστῆρα, ἔχοντα
[4, 73]	τῇ Ἀσωποῦ θυγατρὶ μιγεὶς ἐγέννησεν	Οἰνόμαον.	οὗτος δὲ θυγατέρα μονογενῆ γεννήσας
[4, 31]	θεραπείας. τούτου δὲ χρήσαντος ὅτι	ῥᾷον	οὕτως ἀπολυθήσεται τῆς νόσου, εἰ
[4, 65]	καὶ Τυδέα προσλαβόμενοι τέτταρας ἡγεμόνας,	Ἀμφιάραόν	τε καὶ Καπανέα καὶ Ἱππομέδοντα,
[4, 65]	περὶ τὸν Πολυνείκην ἐπιβαλέσθαι πείθειν	Ἀμφιάραον	τὸν μάντιν συστρατεύειν αὐτοῖς ἐπὶ
[4, 83]	τοῦτο τῶν ἐξ αἰῶνος ἀρχὴν	λαβὸν	οὐδέποτε διέλιπε τιμώμενον, ἀλλὰ καὶ
[4, 66]	οὐκ ὄντες δ´ ἀξιόμαχοι σύμβουλον	ἔλαβον	Τειρεσίαν τὸν μάντιν, ὃς ἐκέλευσε
[4, 38]	καὶ μηδὲν ὅλως ὀστοῦν εὑρόντες,	ὑπέλαβον	τὸν Ἡρακλέα τοῖς χρησμοῖς ἀκολούθως
[4, 5]	διὰ τὴν ὁμοίαν αἰτίαν ὠνομάσθαι.	Θρίαμβον	δ´ αὐτὸν ὀνομασθῆναί φασιν ἀπὸ
[4, 5]	μνημονευομένων καταγαγεῖν ἀπὸ τῆς στρατείας	θρίαμβον	εἰς τὴν πατρίδα, τὴν ἐξ
[4, 3]	καταγαγεῖν δὲ πρῶτον τῶν ἁπάντων	θρίαμβον	ἐπ´ ἐλέφαντος Ἰνδικοῦ. καὶ τοὺς
[4, 31]	Ἡρακλῆς τότε μὲν παρελθὼν πρὸς	Δηίφοβον	τὸν Ἱππολύτου καὶ πείσας αὐτὸν
[4, 80]	ἀξιόλογον παρὰ τῶν ἀστυγειτόνων Ἀγυριναίων	ἤγαγον,	τῶν μὲν πόλεων διεστηκυιῶν ὡς
[4, 63]	ἥρπασαν τὴν Ἑλένην κοινῇ καὶ	ἀπήγαγον	εἰς τὰς Ἀθήνας. ἔπειτα πρὸς
[4, 35]	ποιητῶν τινας μυθοποιῆσαι τὸ πραχθέν·	παρεισήγαγον	γὰρ τὸν Ἡρακλέα πρὸς τὸν
[4, 43]	τῇ μητρυιᾷ βίαν ἐφ´ ὕβρει	προσήγαγον	οἱ πρόγονοι, βουλόμενοι τῇ μητρὶ
[4, 22]	παράδοξον. τῶν γὰρ ἐγχωρίων τινὰ	κυνηγὸν	ἐν τοῖς κατὰ τὴν θήραν
[4, 81]	ἐτόλμησεν εἰπεῖν αἱρετώτερον αὑτὸν εἶναι	κυνηγόν,	ᾗ καὶ θεοὶ παρακεχωρήκασι τῆς
[4, 85]	πολὺ τῶν μνημονευομένων ἡρώων ὑπεράγοντα	φιλοκύνηγον	γενέσθαι καὶ κατασκευάσαι μεγάλα ἔργα
[4, 45]	καὶ παρανομίᾳ προέχουσαν τοῦ πατρός·	φιλοκύνηγον	δ´ οὖσαν ἐν ταῖς ἀποτυχίαις
[4, 28]	Ἀμαζονίδων περαιωθεῖσαι τὸν Κιμμέριον Βόσπορον	προῆγον	διὰ τῆς Θρᾴκης. τέλος δὲ
[4, 66]	Ἀπόλλωνος πολεμεῖν τὴν προειρημένην πόλιν	στρατηγὸν	ἔχοντας Ἀλκμαίωνα τὸν Ἀμφιαράου. ὁ
[4, 41]	ἀριστεῖς συνελθόντας ἑλέσθαι σφῶν αὐτῶν	στρατηγὸν	Ἡρακλέα, προκρίναντας κατ´ ἀνδρείαν. ~ἔπειτ´
[4, 38]	τὸν κεχριμένον χιτῶνα, καὶ κατ´	ὀλίγον	τῆς τοῦ σηπτικοῦ φαρμάκου δυνάμεως
[4, 30]	καὶ προσπλεύσας τῇ Σικελίᾳ, οὐκ	ὀλίγον	χρόνον διέτριψεν ἐν τῇ νήσῳ.
[4, 63]	δ´ ἐπεὶ τὸν περὶ Θησέως	λόγον	ἀποδεδώκαμεν, ἐν μέρει διέξιμεν περί
[4, 7]	ἑκάστῃ δὲ προσηγορίᾳ τὸν οἰκεῖον	λόγον	ἀπονέμοντές φασιν ὠνομάσθαι τὴν μὲν
[4, 27]	εἰς τοὺς Ἕλληνας τὸν σφαιρικὸν	λόγον,	δόξης μεγάλης τυχεῖν, ὡς διαδεδεγμένον
[4, 8]	τῶν πραχθέντων ἀπαγγεῖλαι καὶ τὸν	λόγον	ἐξισῶσαι τοῖς τηλικούτοις ἔργοις, οἷς
[4, 7]	ἡμῖν ἀρκούντως εἰρημένων μεταβιβάσομεν τὸν	λόγον	ἐπὶ τὰς Ἡρακλέους πράξεις. ~οὐκ
[4, 52]	δὲ τῶν παρθένων δεξαμένων τὸν	λόγον,	ἑτέραν αὐτὴν ἐπινοῆσαι πίστιν τῶν
[4, 29]	ἵνα τὸν περὶ τῆς ἀποικίας	λόγον	καθαρώτερον ἐκθέσθαι δυνηθῶμεν. Θέσπιος ἦν
[4, 42]	τοῦ δὲ Λαομέδοντος ἀποδεξαμένου τὸν	λόγον	καὶ δωρεὰν δώσειν ἐπαγγειλαμένου τὰς
[4, 50]	ἀκινδύνως. ἐνταῦθα πάντων θαυμασάντων τὸν	λόγον	καὶ τὸν τρόπον τῆς ἐπιβουλῆς
[4, 6]	οἰκεῖον ὁρῶντες τὸν περὶ τούτου	λόγον	ταῖς Διονυσιακαῖς ἱστορίαις. μυθολογοῦσιν οὖν
[4, 11]	ἀήττητος ὑπάρχειν διείληπτο, καὶ κατὰ	λόγον·	τὸ γὰρ χειρωθὲν αὐτῆς μέρος
[4, 54]	καὶ ὑπὲρ Ἰάσονος τὸν ὑπολειπόμενον	λόγον.	φασὶ γὰρ αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ
[4, 79]	τιμωρίαν. ὁ δὲ Κώκαλος εἰς	σύλλογον	προκαλεσάμενος καὶ πάντα ποιήσειν ἐπαγγειλάμενος
[4, 28]	Σκυθῶν ταῖς Ἀμαζόσι συνέβη δύναμιν	ἀξιόλογον	ἀθροισθῆναι, μεθ´ ἧς αἱ προηγούμεναι
[4, 21]	θεῷ παρὰ τὸν Τίβεριν ἱερὸν	ἀξιόλογον,	ἐν ᾧ νομίζουσι συντελεῖν τὰς
[4, 79]	αὐτήν. παρασκευασάμενος δὲ δύναμιν ναυτικὴν	ἀξιόλογον	ἐξέπλευσεν ἐκ τῆς Κρήτης, καὶ
[4, 24]	τε τοῦ ἀδελφιδοῦ συστρατεύοντος τέμενος	ἀξιόλογον	ἐποίησε, καὶ τιμὰς καὶ θυσίας
[4, 17]	παρασκευῆς καὶ κακοπαθείας, συνεστήσατο στόλον	ἀξιόλογον	καὶ πλῆθος στρατιωτῶν ἀξιόχρεων ἐπὶ
[4, 65]	ἐπὶ τὰς Θήβας, ἔχοντες δύναμιν	ἀξιόλογον.	μετὰ δὲ ταῦτα Ἐτεοκλῆς μὲν
[4, 83]	νήσου. κτίσαι δὲ καὶ πόλιν	ἀξιόλογον	ὁμώνυμον αὑτῷ, κειμένην ἐπί τινος
[4, 80]	κατὰ τὴν ἰδίαν χώραν λίθον	ἀξιόλογον	παρὰ τῶν ἀστυγειτόνων Ἀγυριναίων ἤγαγον,
[4, 3]	Βοιωτίαν ποιήσασθαι, κομίζοντα μὲν λαφύρων	ἀξιόλογον	πλῆθος, καταγαγεῖν δὲ πρῶτον τῶν
[4, 32]	παρουσίας τῶν πολεμίων γενομένης δύναμιν	ἀξιόλογον	συναγαγεῖν ἐξεκλείσθη διὰ τὴν ὀξύτητα
[4, 60]	οὗτος πρῶτος Ἑλλήνων ναυτικὴν δύναμιν	ἀξιόλογον	συστησάμενος ἐθαλαττοκράτησε. γήμας δὲ Πασιφάην
[4, 1]	καὶ καθόλου τῶν κατὰ πόλεμον	ἀξιόλογόν	τι κατειργασμένων, ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 41]	ὑπερβολῆς, ὡς ἂν τῶν ἀρχαίων	ἀργὸν	τὸ ταχὺ προσαγορευόντων. τοὺς δ´
[4, 18]	στήλας ταύτας. βουλόμενος δ´ ἀείμνηστον	ἔργον	ἐπ´ αὐτῷ συντελέσαι, φασὶ τὰς
[4, 9]	τὴν δ´ Ἥραν ζηλοτυποῦσαν καὶ	συνεργὸν	ἔχουσαν Εἰλείθυιαν τὴν θυγατέρα, τῆς
[4, 40]	τὸν δ´ ἀδελφὸν εὐλαβεῖσθαι μήποτε	συνεργὸν	ἔχων τὸν υἱὸν ἐπίθηται τῇ
[4, 13]	νῆσον, καὶ Μίνω τὸν βασιλέα	συνεργὸν	λαβών, ἤγαγεν αὐτὸν εἰς Πελοπόννησον,
[4, 61]	λόγους ἐλθὼν αὐτῇ καὶ ταύτην	συνεργὸν	λαβών, τόν τε Μινώταυρον ἀπέκτεινε
[4, 73]	τοῦ Οἰνομάου Μυρτίλον, καὶ λαβὼν	συνεργὸν	πρὸς τὴν νίκην, ἔφθασε παραγενόμενος
[4, 3]	ἀσεβεῖν, ἐπιφανεστάτους δὲ Πενθέα καὶ	Λυκοῦργον.	τῆς δὲ κατὰ τὸν οἶνον
[4, 31]	ἀναβιβάσας {ὁ Ἡρακλῆς} ἐπί τινα	πύργον	ὑψηλὸν ἐκέλευσεν ἀφορᾶν μή που
[4, 66]	ἐξέλιπον τὴν πόλιν, καὶ νυκτὸς	συνέφυγον	εἴς τι χωρίον τῆς Βοιωτίας
[4, 30]	τοὺς ἐκ τῶν πολέμων κινδύνους	ἐξέφυγον.	διὸ καὶ πρότερον μὲν Καρχηδόνιοι,
[4, 37]	πολὺ ταῖς δυνάμεσιν, οἱ Δωριεῖς	κατέφυγον	ἐπὶ τὸν Ἡρακλέα, καὶ σύμμαχον
[4, 4]	τὸν θεόν. φασὶ δὲ καὶ	παιδαγωγὸν	καὶ τροφέα συνέπεσθαι κατὰ τὰς
[4, 47]	αὐτῷ τὴν βασιλείαν. τὸν δὲ	παιδαγωγὸν	ὀνομαζόμενον Κριὸν τυθῆναι τοῖς θεοῖς,
[4, 38]	διακονήσαντα Λίχαν ἀπέκτεινε, τὸ δὲ	στρατόπεδον	ἀπολύσας ἐπανῆλθεν εἰς τὴν Τραχῖνα.
[4, 2]	φυτείαν. περιάγεσθαι δ´ αὐτὸν καὶ	στρατόπεδον	οὐ μόνον ἀνδρῶν, ἀλλὰ καὶ
[4, 84]	μήλων ἀμυθήτου πλήθους. διὸ καὶ	στρατόπεδόν	ποτε Καρχηδονίων ὑπὸ λιμοῦ πιεζόμενον
[4, 53]	ἐπ´ ἀνδρείᾳ καὶ στρατηγίᾳ θαυμασθέντα	στρατόπεδόν	τε κράτιστον συστήσασθαι καὶ πᾶσαν
[4, 2]	ὄρος, ἀνθέον ὕλη, τηλοῦ Φοινίκης,	σχεδὸν	Αἰγύπτοιο ῥοάων. τραφέντα δ´ αὐτὸν
[4, 10]	ἀνεῖλε καὶ τοὺς μετ´ αὐτοῦ	σχεδὸν	ἅπαντας ἀπέκτεινεν. ἄφνω δὲ προσπεσὼν
[4, 6]	Διονυσιακαῖς, ἀλλὰ καὶ ταῖς ἄλλαις	σχεδὸν	ἁπάσαις οὗτος ὁ θεὸς τυγχάνει
[4, 29]	στόλου παντὸς Ἰολάου, καὶ συνεστρατευμένου	σχεδὸν	ἁπάσας τὰς στρατείας, ἐπέτρεψεν αὐτῷ
[4, 80]	κουρίζοντα Δίκτῳ ἐν εὐώδει ὄρεος	σχεδὸν	Ἰδαίοιο ἄντρῳ ἐγκατέθεντο καὶ ἔτρεφον
[4, 2]	ἀμπέλου τοὺς ἀνθρώπους. ἐπιόντα δὲ	σχεδὸν	ὅλην τὴν οἰκουμένην πολλὴν χώραν
[4, 21]	ὁ τῶν καθ´ αὑτὸν Ῥωμαίων	σχεδόν	τι πλουσιώτατος ὢν διατιμησάμενος τὴν
[4, 56]	αὐτὴν ἀναλαβοῦσαν τὸν ἐξ Αἰγέως	Μῆδον	εἰς Κόλχους διασωθῆναι· κατὰ δὲ
[4, 55]	βασιλέων, ἐξ οὗ γεννῆσαι παῖδα	Μῆδον·	καὶ τὸν παῖδα μετὰ τὴν
[4, 56]	ταῦτα δυνάμεως ἐγκρατῆ γενόμενον τὸν	Μῆδον	πολλὴν ἐπελθεῖν τῆς ὑπὲρ τὸν
[4, 55]	φασιν αὐτὴν Αἰγεῖ συνοικήσασαν γεννῆσαι	Μῆδον	τὸν ὕστερον Μηδίας βασιλεύσαντα, τινὲς
[4, 80]	εὐπορούμενοι, τῇ δαψιλείᾳ τῆς εὐπορίας	ὑπερεῖδον	τῶν ἀναλωμάτων· βραχὺ γὰρ πρὸ
[4, 65]	μὲν Οἰδίπουν ὑπὸ τῶν υἱῶν	ἔνδον	μένειν ἀναγκασθῆναι διὰ τὴν αἰσχύνην,
[4, 58]	τρεῖς ἐν αὐτῇ καταστῆσαι πόλεις,	Λίνδον,	Ἰήλυσον, Κάμειρον· βασιλεῦσαι δ´ αὐτὸν
[4, 22]	μὲν ἔκρουν ἐγχῶσαι, τὴν δ´	ὁδὸν	τὴν νῦν οὖσαν παρὰ θάλατταν
[4, 65]	μὲν Τυδέα ἐνεδρευθέντα κατὰ τὴν	ὁδὸν	ὑπὸ Ἐτεοκλέους πεντήκοντα ἀνδράσιν ἅπαντας
[4, 79]	τὴν μὲν εἰς τὰς πατρίδας	ἐπάνοδον	ἀπέγνωσαν, κρίναντες δ´ ἐν τῇ
[4, 42]	συνταξάμενον μετὰ τὴν ἐκ Κόλχων	ἐπάνοδον	ἀπολήψεσθαι, αὐτὸν δ´ ἀναχθῆναι μετὰ
[4, 3]	τὴν Ἰνδικὴν τριετεῖ χρόνῳ τὴν	ἐπάνοδον	εἰς τὴν Βοιωτίαν ποιήσασθαι, κομίζοντα
[4, 34]	καὶ κατὰ τὴν εἰς Ἀρκαδίαν	ἐπάνοδον	ἐπιθέμενοι τὴν δορὰν ἀφείλοντο. Μελέαγρος
[4, 58]	καθόδου καὶ τὴν εἰς Τρικόρυθον	ἐπάνοδον	ἐποιήσαντο. μετὰ δέ τινας χρόνους
[4, 5]	πατρίδα, τὴν ἐξ Ἰνδῶν ποιησάμενον	ἐπάνοδον	μετὰ πολλῶν λαφύρων. παραπλησίως δὲ
[4, 61]	τε Μινώταυρον ἀπέκτεινε καὶ τὴν	ἔξοδον	τὴν τοῦ λαβυρίνθου παρ´ αὐτῆς
[4, 58]	τῶν ἐγχωρίων τριμερῆ ποιῆσαι τὴν	Ῥόδον,	καὶ τρεῖς ἐν αὐτῇ καταστῆσαι
[4, 58]	τοῦτον ἐξ Ἄργους φυγόντα εἰς	Ῥόδον	μετοικῆσαι· τὴν δὲ νῆσον ταύτην
[4, 28]	δὲ πυθόμενος τὴν τῶν Ἀμαζόνων	ἔφοδον	ἐβοήθει ταῖς πολιτικαῖς δυνάμεσιν, ἔχων
[4, 83]	πλήθει τῶν ἀναθημάτων. τὴν δὲ	θεὸν	διά τε τὴν ἀπὸ τῶν
[4, 83]	κυριεύσαντες, οὐ διέλιπον τιμῶντες τὴν	θεὸν	διαφερόντως. τὸ δὲ τελευταῖον Ῥωμαῖοι,
[4, 51]	τὸ δὲ τελευταῖον ἀναλαβοῦσαν τὴν	θεὸν	διεσκευασμένην καταπληκτικῶς εἰς ὄχλων δεισιδαιμονίαν,
[4, 81]	ἐπ´ ἀμφοτέροις τούτοις μηνῖσαι τὴν	θεόν·	εἴτε γὰρ τοῖς ἁλισκομένοις πρὸς
[4, 10]	καὶ περὶ τούτων ἐπερωτήσας τὸν	θεόν,	ἔλαβε χρησμὸν τὸν δηλοῦντα διότι
[4, 61]	χάριν ἠναγκάσθησαν οἱ Ἀθηναῖοι τὸν	θεὸν	ἐπερωτῆσαι περὶ τῆς τῶν κακῶν
[4, 39]	Ἀθηναῖοι πρῶτοι τῶν ἄλλων ὡς	θεὸν	ἐτίμησαν θυσίαις τὸν Ἡρακλέα, καὶ
[4, 39]	παράδειγμα τὴν ἑαυτῶν εἰς τὸν	θεὸν	εὐσέβειαν ἀποδείξαντες προετρέψαντο τὸ μὲν
[4, 51]	συντρέχοντος, παραγγέλλειν πᾶσι δέχεσθαι τὴν	θεὸν	εὐσεβῶς· παρεῖναι γὰρ αὐτὴν ἐξ
[4, 24]	τοὺς οἰκέτας ἰδίᾳ τιμῶντας τὸν	θεὸν	θιάσους τε συνάγειν καὶ συνιόντας
[4, 51]	δὲ προσκυνούντων καὶ τιμώντων τὴν	θεὸν	θυσίαις, καὶ τὸ σύνολον τῆς
[4, 83]	γενεὰς τιμῶντες οἱ Σικανοὶ τὴν	θεὸν	θυσίαις τε μεγαλοπρεπέσι συνεχῶς καὶ
[4, 24]	ὅτου θυσίαις μεγαλοπρεπέσι καλλιερήσαντες τὸν	θεὸν	ἵλεων κατασκευάσωσι. τοσαύτη δ´ ἐστὶν
[4, 6]	δυναμένην ἀνευρεῖν καταδεῖξαι τιμᾶν ὡς	θεὸν	καὶ ἀναθεῖναι κατὰ τὸ ἱερὸν
[4, 6]	δ´ οἱ μέν φασιν εἶναι	θεὸν	καὶ κατά τινας χρόνους φαίνεσθαι
[4, 82]	φασὶ τιμηθῆναι τὸν Ἀρισταῖον ὡς	θεόν,	καὶ μάλισθ´ ὑπὸ τῶν συγκομιζόντων
[4, 5]	ὀργίλων γινομένων, δίμορφον ὠνομάσθαι τὸν	θεόν.	καὶ Σατύρους δέ φασιν αὐτὸν
[4, 51]	δρακόντων, ἐφ´ ὧν ἀποφαίνεσθαι τὴν	θεὸν	κομισθεῖσαν δι´ ἀέρος ἐξ Ὑπερβορέων
[4, 8]	ἀθανασίαν, ἡμᾶς δὲ πρὸς τὸν	θεὸν	μηδὲ τὴν πατροπαράδοτον εὐσέβειαν διαφυλάττειν.
[4, 3]	τριετηρίδας θυσίας Διονύσῳ, καὶ τὸν	θεὸν	νομίζειν κατὰ τὸν χρόνον τοῦτον
[4, 55]	αὐτῶν Πυθώδε τοὺς ἐπερωτήσοντας τὸν	θεὸν	ὅπως χρηστέον ἐστὶ τοῖς σώμασι
[4, 1]	μὲν γὰρ τὸν παρ´ αὑτοῖς	θεὸν	Ὄσιριν ὀνομαζόμενόν φασιν εἶναι τὸν
[4, 64]	ἱκανὸν ἄπαις ὤν, ἐπηρώτησε τὸν	θεὸν	περὶ τέκνων γενέσεως. τῆς δὲ
[4, 66]	ὑπ´ αὐτῶν στρατηγὸς ἐπηρώτησε τὸν	θεὸν	περὶ τῆς ἐπὶ τὰς Θήβας
[4, 64]	μὲν Λάιος ἔκρινεν ἐπερωτῆσαι τὸν	θεὸν	περὶ τοῦ βρέφους τοῦ ἐκτεθέντος,
[4, 61]	τῶν πόλεων ἡγεμόνες ἐπηρώτησαν τὸν	θεὸν	πῶς ἂν δύναιντο τῶν κακῶν
[4, 3]	συνενθουσιάζειν εὐαζούσαις καὶ τιμώσαις τὸν	θεόν·	τὰς δὲ γυναῖκας κατὰ συστήματα
[4, 39]	τὴν οἰκουμένην ἀνθρώπους ἅπαντας ὡς	θεὸν	τιμᾶν τὸν Ἡρακλέα. προσθετέον δ´
[4, 6]	τῶν Αἰγυπτίων. τοῦτον δὲ τὸν	θεὸν	τινὲς μὲν Ἰθύφαλλον ὀνομάζουσι, τινὲς
[4, 6]	ἱερεῦσι καὶ τιμᾶν προστάξαι ὡς	θεὸν	τὸν Ὄσιριν, τὸ δὲ αἰδοῖον
[4, 1]	ὁμοίως δὲ τοὺς Ἰνδοὺς τὸν	θεὸν	τοῦτον παρ´ ἑαυτοῖς ἀποφαίνεσθαι γεγονέναι,
[4, 4]	ἐν παιδείᾳ καλῶν ψυχαγωγεῖν τὸν	θεόν.	φασὶ δὲ καὶ παιδαγωγὸν καὶ
[4, 2]	δέ τις Νύση, ὕπατον ὄρος,	ἀνθέον	ὕλη, τηλοῦ Φοινίκης, σχεδὸν Αἰγύπτοιο
[4, 85]	οἰοπόλοισιν ὄρεσσι, χερσὶν ἔχων ῥόπαλον	παγχάλκεον,	αἰὲν ἀαγές. ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 12]	ἀπὸ τῶν ὀδόντων ἂν ἐκινδύνευσε,	πλέον	δὲ τοῦ δέοντος καταπολεμήσας ἀπέκτεινεν,
[4, 38]	πρὸς Ἰόλην φιλοστοργίαν καὶ βουλομένη	πλέον	ἑαυτὴν ἀγαπᾶσθαι, τὸν χιτῶνα ἔχρισε
[4, 23]	φθονήσαντες ἅμα καὶ φοβηθέντες μήποτε	πλέον	ἰσχύσασα τῆς Καρχηδόνος ἀφέληται τῶν
[4, 9]	τῶν ἄλλων γυναικῶν, ἀλλὰ τὸ	πλέον	τῆς παιδοποιίας χάριν. διὸ καὶ
[4, 77]	καὶ δόξαν ποιήσασθαι φίλον ἐπὶ	πλέον.	τινὲς δὲ μυθολογοῦσι, κατὰ τὴν
[4, 74]	φίλος ἐγένετο τῶν θεῶν ἐπὶ	πλέον.	ὕστερον δὲ τὴν εὐτυχίαν οὐ
[4, 5]	νεώτερον ὡραῖον καὶ τρυφερὸν καὶ	νέον,	καθότι προείρηται. ἔνιοι δὲ λέγουσιν
[4, 51]	τὸ Πελίου διά τινων δυνάμεων	νέον	παντελῶς ποιῆσαι τὸ σῶμα καὶ
[4, 80]	ἔμπαλιν εἰς ὤμους τετραμμέναι· εἰ	ἐτεόν	γε Κρήτηθεν κεῖναί γε Διὸς
[4, 39]	ὡς θεὸν τιμᾶν τὸν Ἡρακλέα.	προσθετέον	δ´ ἡμῖν τοῖς εἰρημένοις ὅτι
[4, 54]	μυθολογούμενα πάντα διήλθομεν, νυνὶ δὲ	προσθετέον	ἡμῖν καὶ ὑπὲρ Ἰάσονος τὸν
[4, 56]	διαμείναντα παρὰ τοῖς Εὐεσπερίταις. οὐ	παραλειπτέον	δ´ ἡμῖν ἀνεξέλεγκτον τὴν ἱστορίαν
[4, 27]	Ἀπόλλων ἔχρησεν. ~Ἡμῖν δ´ οὐ	παραλειπτέον	τὰ περὶ Ἄτλαντος μυθολογούμενα καὶ
[4, 8]	παντὸς τρόπου πικρῶς τὴν ἀλήθειαν	ἐξεταστέον.	καὶ γὰρ ἐν τοῖς θεάτροις,
[4, 55]	τοὺς ἐπερωτήσοντας τὸν θεὸν ὅπως	χρηστέον	ἐστὶ τοῖς σώμασι τῶν παίδων,
[4, 36]	καὶ τὸ ἀπὸ τῆς ἀκίδος	ἀποστάζον	αἷμα, χρῖσαι τὸν χιτῶνα τοῦ
[4, 76]	οἱ γὰρ πρὸ τούτου τεχνῖται	κατεσκεύαζον	τὰ ἀγάλματα τοῖς μὲν ὄμμασι
[4, 69]	Ἀλέκτωρ ὁ τῆς Ἠλείας βασιλεὺς	βοηθόν,	φοβούμενος τὴν Πέλοπος δυναστείαν, τῆς
[4, 80]	γὰρ κατὰ τὴν ἰδίαν χώραν	λίθον	ἀξιόλογον παρὰ τῶν ἀστυγειτόνων Ἀγυριναίων
[4, 80]	ἑκατὸν ζεύγεσι βοῶν ἐκόμισαν τὸν	λίθον.	διὰ γὰρ τὸ πλῆθος τῶν
[4, 12]	φοβηθείς, ἔκρυψεν ἑαυτὸν εἰς χαλκοῦν	πίθον.	Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Ἡρακλῆς
[4, 12]	δεχόμενος Ἡρακλέα τὸν κατακεχωσμένον οἴνου	πίθον	ἀνέῳξε. τοῦτον γὰρ μυθολογοῦσι τὸ
[4, 67]	ἐν αὐτῇ κατέμειναν, οἱ δ´	ἐπανῆλθον	εἰς τὰς Θήβας, Κρέοντος τοῦ
[4, 28]	Ἀμαζόνων ἀπογνοῦσαι τὴν πατρῴαν γῆν,	ἐπανῆλθον	μετὰ τῶν Σκυθῶν εἰς τὴν
[4, 58]	δ´ ὁ πεντηκονταετὴς χρόνος διῆλθε,	κατῆλθον	εἰς Πελοπόννησον· ὧν τὰς πράξεις
[4, 67]	πατρίδων ἐξελαθέντες ὕστερόν τισι χρόνοις	κατῆλθον	εἰς τὴν Δωρίδα καὶ κατῴκησαν
[4, 73]	τῆς Πίσης μέχρι τοῦ κατὰ	Κόρινθον	Ἰσθμοῦ πρὸς τὸν βωμὸν τοῦ
[4, 77]	πρὸς διατροφὴν λέγεται κατασκευάσαι Δαίδαλον	λαβύρινθον,	τὰς διεξόδους σκολιὰς ἔχοντα καὶ
[4, 20]	ὁ μισθωσάμενος ἐλεήσας καὶ τὸν	μισθὸν	ἀποδοὺς ἀπέλυσε τῶν ἔργων. ~Ἡρακλῆς
[4, 14]	γένος τῶν ἀνθρώπων οὐδένα λαβὼν	μισθόν.	τὰ δ´ ἀθλήματα πάντα αὐτὸς
[4, 77]	βασιλέως. κατὰ δὲ τὸν παραδεδομένον	μῦθον	Πασιφάης τῆς Μίνωος γυναικὸς ἐρασθείσης
[4, 58]	τῆς καθόδου καὶ τὴν εἰς	Τρικόρυθον	ἐπάνοδον ἐποιήσαντο. μετὰ δέ τινας
[4, 57]	αὐτοὺς μετὰ τῶν συμφυγόντων εἰς	Τρικόρυθον	πόλιν, ἥτις ἐστὶ μία τῆς
[4, 38]	ἀκίδος τὸν ἐκ τῆς ἐχίδνης	ἰὸν	ἀνειληφυίας, καὶ διὰ τοῦτο τοῦ
[4, 56]	τῆς Μηδείας μυθολογησάντων ἀναγράφειν οὐκ	ἀναγκαῖον	ἅμα καὶ μακρὸν εἶναι κρίνοντες
[4, 45]	ἱστορίας τὰς τῆς ξενοκτονίας αἰτίας,	ἀναγκαῖον	βραχέα διελθεῖν, ἄλλως τε καὶ
[4, 60]	συντελέσωμεν τὰς τοῦ Θησέως πράξεις.	ἀναγκαῖον	δ´ ἐστὶ προσαναδραμόντας τοῖς χρόνοις
[4, 29]	διὰ τὸ παντελῶς νέους εἶναι.	ἀναγκαῖον	δ´ ἡμῖν φαίνεται προδιελθεῖν περὶ
[4, 73]	Πέλοπος καὶ Ταντάλου καὶ Οἰνομάου·	ἀναγκαῖον	δὲ τοῖς χρόνοις προσαναδραμόντας ἡμᾶς
[4, 52]	πρὸς ὕπνον τραπέντος λέγειν ὡς	ἀναγκαῖον	ἐν λέβητι καθεψῆσαι τὸ σῶμα
[4, 74]	προσηγόρευσεν. ~Ἐπεὶ δὲ Πέλοπος ἐμνήσθημεν,	ἀναγκαῖόν	ἐστι καὶ περὶ τοῦ πατρὸς
[4, 74]	Παφλαγονίας ὑπὸ Ἴλου τοῦ Τρωός,	ἀναγκαῖόν	ἐστι καὶ τὰ περὶ τὸν
[4, 8]	παρὰ πολλοῖς ἀπιστουμένων τῶν μύθων,	ἀναγκαῖον	ἢ παραλιπόντας τὰ μέγιστα τῶν
[4, 67]	περὶ δὲ τῶν Αἰολέων τούτων	ἀναγκαῖον	προσαναδραμόντας τοῖς χρόνοις τὰ κατὰ
[4, 10]	ὅτι δι´ Ἥραν ἔσχε κλέος,	Ἀλκαῖον	πρότερον καλούμενον. τοῖς μὲν οὖν
[4, 45]	μέχρι τοῦ νῦν ἀπ´ ἐκείνης	Κίρκαιον	ὀνομαζόμενον. ~τὴν δὲ Μήδειαν ἱστοροῦσι
[4, 64]	δ´ Οἰδίπους ὀργισθεὶς ἀπέκτεινε τὸν	Λάιον,	ἀγνοῶν ὅτι πατὴρ ἦν αὐτοῦ.
[4, 22]	βάθους. μυθολογοῦσι δὲ τὸ μὲν	παλαιὸν	γεγενῆσθαι νεκυομαντεῖον πρὸς αὐτῇ, ὃ
[4, 12]	ἀνέῳξε. τοῦτον γὰρ μυθολογοῦσι τὸ	παλαιὸν	Διόνυσον παρατεθεῖσθαί τινι Κενταύρῳ, καὶ
[4, 66]	Ἀφροδίτης γάρ, ὥς φασι, τὸ	παλαιὸν	δωρησαμένης Ἁρμονίᾳ τῇ Κάδμου τόν
[4, 1]	ἀπὸ Διονύσου διὰ τὸ καὶ	παλαιὸν	εἶναι σφόδρα τοῦτον καὶ μεγίστας
[4, 21]	ἀπὸ τοῦ λόφου τοῦ τὸ	παλαιὸν	ἐκφυσῶντος ἄπλατον πῦρ παραπλησίως τῇ
[4, 80]	διαφερόντως. ~μυθολογοῦσι δ´ αὐτὰς τὸ	παλαιὸν	θρέψαι τὸν Δία λάθρᾳ τοῦ
[4, 5]	δύο Διονύσους γεγονέναι, τὸν μὲν	παλαιὸν	καταπώγωνα διὰ τὸ τοὺς ἀρχαίους
[4, 3]	Διονύσου, μιμουμένας τὰς ἱστορουμένας τὸ	παλαιὸν	παρεδρεύειν τῷ θεῷ μαινάδας. κολάσαι
[4, 6]	τοῦ Πριάπου μυθολογοῦντές φασι τὸ	παλαιὸν	τοὺς Τιτᾶνας ἐπιβουλεύσαντας Ὀσίριδι τοῦτον
[4, 36]	πεσόντα γόνον, καὶ τούτῳ προσμίξασαν	ἔλαιον	καὶ τὸ ἀπὸ τῆς ἀκίδος
[4, 78]	ἐπινοίας τοῦ τεχνίτου. τρίτον δὲ	σπήλαιον	κατὰ τὴν Σελινουντίαν χώραν κατεσκεύασεν,
[4, 21]	Ἰταλίας ὀνομαζομένης, κατήντησεν εἰς τὸ	Κυμαῖον	πεδίον, ἐν ᾧ μυθολογοῦσιν ἄνδρας
[4, 37]	ἐπὶ τὸ ἀκρωτήριον τὸ καλούμενον	Κηναῖον.	~Ἐνταῦθα δὲ θυσίαν ἐπιτελῶν ἀπέστειλε
[4, 5]	ἀπὸ τῶν συνεπομένων βακχῶν ὀνομάσαι,	Ληναῖον	δὲ ἀπὸ τοῦ πατῆσαι τὰς
[4, 65]	Καπανέα καὶ Ἱππομέδοντα, ἔτι δὲ	Παρθενοπαῖον	τὸν Ἀταλάντης τῆς Σχοινέως, ἐστράτευσαν
[4, 65]	Καπανέα τε καὶ Ἱππομέδοντα καὶ	Παρθενοπαῖον	τὸν Ἀταλάντης τῆς Σχοινέως. τοὺς
[4, 21]	δὲ καὶ τὸ πεδίον τοῦτο	Φλεγραῖον	ἀπὸ τοῦ λόφου τοῦ τὸ
[4, 5]	πάντας πωγωνοτροφεῖν, τὸν δὲ νεώτερον	ὡραῖον	καὶ τρυφερὸν καὶ νέον, καθότι
[4, 66]	τι χωρίον τῆς Βοιωτίας ὀνομαζόμενον	Τιλφωσσαῖον.	ἔπειθ´ οἱ μὲν ἐπίγονοι τὴν
[4, 67]	Καδμείων τῶν συμφυγόντων εἰς τὸ	Τιλφωσσαῖον	Τειρεσίας μὲν ἐτελεύτησεν, ὃν θάψαντες
[4, 27]	Ἡρακλέα τελοῦντα τὸν ὕστατον ἆθλον	Ἀνταῖον	μὲν ἀνελεῖν ἐν τῇ Λιβύῃ
[4, 17]	τὴν Λιβύην, καὶ πρῶτον μὲν	Ἀνταῖον	τὸν ῥώμῃ σώματος καὶ παλαίστρας
[4, 81]	προσάψαι· καλεῖν γὰρ αὐτὸν Νόμιον,	Ἀρισταῖον,	Ἀγρέα. τοῦτον δὲ παρὰ τῶν
[4, 82]	τῆς σωτηρίας. λέγουσι δὲ τὸν	Ἀρισταῖον	ἐκγόνους ἐν τῇ Κέῳ καταλιπόντα,
[4, 81]	τοὺς εὐεργετηθέντας ἀνθρώπους τιμῆσαι τὸν	Ἀρισταῖον	ἰσοθέοις τιμαῖς, καθὰ καὶ τὸν
[4, 81]	χώραν ἐκ Κυρήνης γεννήσαντα υἱὸν	Ἀρισταῖον	τοῦτον μὲν νήπιον ὄντα παραδοῦναι
[4, 82]	χειρουμένων κυνῶν διεφθάρη. ~τὸν δ´	Ἀρισταῖόν	φασι μετὰ τὴν Ἀκτέωνος τελευτὴν
[4, 82]	οἰκοῦσι διαφερόντως φασὶ τιμηθῆναι τὸν	Ἀρισταῖον	ὡς θεόν, καὶ μάλισθ´ ὑπὸ
[4, 51]	τινα παντελῶς πρεσβῦτιν· τὸ δὲ	τελευταῖον	ἀναλαβοῦσαν τὴν θεὸν διεσκευασμένην καταπληκτικῶς
[4, 26]	ἀπήγαγε καὶ φανερὸν κατέστησεν ἀνθρώποις.	τελευταῖον	δ´ ἆθλον λαβὼν ἐνεγκεῖν τὰ
[4, 44]	οὐκ ὀλίγους ἀνελεῖν, τὸ δὲ	τελευταῖον	κρατήσαντα τῶν βασιλείων τὴν μὲν
[4, 82]	τῆς ἐλαίας καρπόν. τὸ δὲ	τελευταῖον	μυθολογοῦσιν αὐτὸν εἰς Θρᾴκην παραβαλόντα
[4, 83]	τὴν θεὸν διαφερόντως. τὸ δὲ	τελευταῖον	Ῥωμαῖοι, πάσης Σικελίας κρατήσαντες, ὑπερεβάλοντο
[4, 19]	καθ´ ἡμᾶς χρόνου· τὸ δὲ	τελευταῖον	ὑπὸ Γαΐου Καίσαρος τοῦ διὰ
[4, 28]	μάχην ἀριστεύουσαν, ἡρωικῶς καταστρέψαι τὸν	βίον.	αἱ δ´ ὑπολειφθεῖσαι τῶν Ἀμαζόνων
[4, 51]	ἕτερα πρὸς μακάριον καὶ θεοφιλῆ	βίον	δωρήσασθαι. ἐκπληττομένου δὲ τοῦ βασιλέως
[4, 21]	Ἡρακλεῖ τὴν οὐσίαν συμβήσεται τὸν	βίον	εὐδαιμονέστερον ἔχειν. ὃ καὶ συνέβη
[4, 1]	τι χρήσιμον πρὸς τὸν κοινὸν	βίον	εὑρόντων ἢ νομοθετησάντων. ποιησόμεθα δὲ
[4, 5]	Διονύσῳ τὸν εὐδαίμονα καὶ κεχαρισμένον	βίον.	καθόλου δὲ τοῦτον τῶν θυμελικῶν
[4, 34]	λυπουμένην τὸ τέλος ἀγχόνῃ τὸν	βίον	καταστρέψαι. ~ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[4, 62]	μὲν οὖν διὰ σωφροσύνην τὸν	βίον	καταστρέψας παρὰ Τροιζηνίοις ἔτυχεν ἰσοθέων
[4, 38]	ἑαυτῇ τὴν ἁμαρτίαν, ἀγχόνῃ τὸν	βίον	κατέστρεψεν. ὁ δὲ θεὸς ἔχρησε
[4, 47]	ἐκπεσεῖν ὅτι τότε καταστρέψει τὸν	βίον	ὅταν ξένοι καταπλεύσαντες τὸ χρυσόμαλλον
[4, 42]	ἑλέσθαι τὸν μετὰ τοῦ ξένου	βίον,	οὐ μόνον τὴν εὐεργεσίαν τῆς
[4, 50]	τὸ στῆθος ἡρωικῶς καταστρέψαι τὸν	βίον.	τὸν δὲ Πελίαν τούτῳ τῷ
[4, 15]	ὁμοίαν ἔσχον, εὐεργετήσαντες μεγάλα τὸν	βίον	τῶν ἀνθρώπων. Ζεὺς δέ, Προμηθέως
[4, 46]	πίστεις ὅτι γήμας αὐτὴν ἕξει	σύμβιον	ἅπαντα τὸν τοῦ ζῆν χρόνον.
[4, 85]	καὶ τὸν τόπον ἀπὸ τούτου	Ῥήγιον	ὀνομασθῆναι, καὶ τὴν ὕστερον πολλοῖς
[4, 47]	τὴν Κολχίδα, κατὰ δέ τι	λόγιον	θύσαντα τὸν κριὸν ἀναθεῖναι τὸ
[4, 65]	ἀμφοτέρους ὑποδεξάμενον φιλοφρόνως κατά τι	λόγιον	συνοικίσαι τὰς θυγατέρας αὐτοῖς, Ἀργείαν
[4, 73]	βωμόν. ὁ δ´ Οἰνόμαος τὸ	λόγιον	τετελέσθαι νομίζων, καὶ διὰ τὴν
[4, 21]	ὀνομαζομένης, κατήντησεν εἰς τὸ Κυμαῖον	πεδίον,	ἐν ᾧ μυθολογοῦσιν ἄνδρας γενέσθαι
[4, 14]	τὸ παρὰ τὸν Ἀλφειὸν ποταμὸν	πεδίον,	ἐν ᾧ τὸν ἀγῶνα τοῦτον
[4, 9]	ὃς νῦν ἀπ´ ἐκείνου καλεῖται	πεδίον	Ἡράκλειον. καθ´ ὃν δὴ χρόνον
[4, 24]	δὲ ταῦτα διελθὼν τὸ Λεοντῖνον	πεδίον,	τὸ μὲν κάλλος τῆς χώρας
[4, 21]	γίγαντας. ὠνομάσθαι δὲ καὶ τὸ	πεδίον	τοῦτο Φλεγραῖον ἀπὸ τοῦ λόφου
[4, 30]	ἐτιμήθη τεμένεσι καὶ τιμαῖς ἡρωικαῖς.	ἴδιον	δέ τι καὶ παράδοξον συνέβη
[4, 24]	ἀθάνατα μνημεῖα τῆς ἑαυτοῦ παρουσίας.	ἴδιον	δέ τι συνέβη γενέσθαι περὶ
[4, 14]	μυστήρια συνεστήσατο, τὸν Ἡρακλέα τιμῶσα.	Ἴδιον	δέ τι συνέβη καὶ κατὰ
[4, 12]	ὑβριζομένην ἐλεῶν ἐπιεικείᾳ διαφέρειν ὑπελάμβανεν.	ἴδιον	δέ τι συνέβη καὶ περὶ
[4, 82]	εἰκότως θαυμάσαι τὸ τῆς περιπετείας	ἴδιον·	ὁ γὰρ ὑπὸ τῶν κυνῶν
[4, 11]	διὰ τὸ μέγεθος ἅπαν τὸ	ἴδιον	σῶμα περιλαβών, εἶχε σκεπαστήριον τῶν
[4, 9]	γὰρ στέργειν ὀφείλουσα μήτηρ τὸ	ἴδιον	τέκνον ἀπώλλυεν, ἡ δὲ μητρυιᾶς
[4, 22]	τινα πέτραν, πρὸς ᾗ μυθολογοῦσιν	ἴδιόν	τι γενέσθαι καὶ παράδοξον. τῶν
[4, 20]	τε ἀνδρῶν καὶ τῶν γυναικῶν,	ἴδιόν	τι καὶ παράδοξον καθ´ ἡμᾶς
[4, 33]	παραλαβὼν τὸ παιδίον ἀσμένως ὡς	ἴδιον	υἱὸν ἔτρεφε, προσαγορεύσας Τήλεφον ἀπὸ
[4, 2]	πυρὸς αὐτὴν τελευτῆσαι. ἔπειτα τὸ	παιδίον	ἀναλαβόντα τὸν Δία παραδοῦναι τῷ
[4, 33]	τινα χρείαν ἀναγκαίαν· τεκοῦσα δὲ	παιδίον	ἄρρεν ἀπέλιπε τὸ βρέφος εἴς
[4, 33]	ὁ δὲ Κόρυθος παραλαβὼν τὸ	παιδίον	ἀσμένως ὡς ἴδιον υἱὸν ἔτρεφε,
[4, 64]	οἱ δ´ οἰκέται λαβόντες τὸ	παιδίον	ἐκθεῖναι μὲν οὐκ ἠθέλησαν, ἐδωρήσαντο
[4, 20]	ἐν οἷς τεκοῦσα, καὶ τὸ	παιδίον	φύλλοις ἐνειλήσασα, τοῦτο μὲν ἀπέκρυψεν,
[4, 29]	ἣν μέχρι τοῦ νῦν καλεῖσθαι	Ἰολαεῖον.	ἐξημερώσας δὲ τὴν χώραν καὶ
[4, 42]	καὶ προσενεχθῆναι τῆς Τρῳάδος πρὸς	Σίγειον.	ἐνταῦθα δ´ αὐτῶν τὴν ἀπόβασιν
[4, 7]	ἐν ταῖς τοῦ Διονύσου πράξεσιν,	οἰκεῖον	ἂν εἴη διελθεῖν ἐν κεφαλαίοις.
[4, 46]	περὶ οὗ τὰ κατὰ μέρος	οἰκεῖον	ἂν εἴη διελθεῖν, ἵνα μηδὲν
[4, 40]	Ἀργοναυτῶν, ἐπειδὴ τούτοις Ἡρακλῆς συνεστράτευσεν,	οἰκεῖον	ἂν εἴη διελθεῖν περὶ αὐτῶν.
[4, 57]	καὶ τὰ ὑφ´ Ἡρακλέους πραχθέντα	οἰκεῖον	ἂν εἴη κατὰ τὴν γενομένην
[4, 59]	καὶ τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ διήλθομεν,	οἰκεῖον	ἂν εἴη περὶ Θησέως εἰπεῖν
[4, 18]	περὶ τῶν Ἡρακλέους στηλῶν ἐμνήσθημεν,	οἰκεῖον	εἶναι νομίζομεν περὶ αὐτῶν διελθεῖν.
[4, 7]	ἀγνοούμενα. ἑκάστῃ δὲ προσηγορίᾳ τὸν	οἰκεῖον	λόγον ἀπονέμοντές φασιν ὠνομάσθαι τὴν
[4, 6]	μυθολογουμένων περὶ αὐτοῦ νῦν διέξιμεν,	οἰκεῖον	ὁρῶντες τὸν περὶ τούτου λόγον
[4, 34]	Οἰνέως, τετελευτηκότος ἤδη Μελεάγρου. οὐκ	ἀνοίκειον	δ´ εἶναι νομίζομεν βραχὺ παρεκβάντας
[4, 5]	λέγειν καὶ τῆς ὑποκειμένης ἱστορίας	ἀνοίκειον.	δίμορφον δ´ αὐτὸν δοκεῖν ὑπάρχειν
[4, 25]	Ἐπεὶ δ´ Ὀρφέως ἐμνήσθημεν, οὐκ	ἀνοίκειόν	ἐστι παρεκβάντας βραχέα περὶ αὐτοῦ
[4, 85]	δὲ τῆς Μεσσήνης ἐμνήσθημεν, οὐκ	ἀνοίκειον	προσθεῖναι νομίζομεν τοῖς προκειμένοις τὰς
[4, 9]	νῦν ἀπ´ ἐκείνου καλεῖται πεδίον	Ἡράκλειον.	καθ´ ὃν δὴ χρόνον Ἀθηνᾶ
[4, 72]	ἐπώνυμοι ποταμῶν, ἐν οἷς ὑπάρξαι	Πηνειὸν	καὶ Ἀσωπόν. Πηνειὸς μὲν οὖν
[4, 69]	οὗ συνέβη τὸν ἐν Θετταλίᾳ	Πηνειὸν	ὀνομασθῆναι. οὗτος δὲ μιγεὶς νύμφῃ
[4, 69]	Λαπίθης μὲν κατοικῶν περὶ τὸν	Πηνειὸν	ποταμὸν ἐβασίλευσε τῶν τόπων τούτων,
[4, 18]	κατὰ τὴν Θετταλίαν παρὰ τὸν	Πηνειὸν	ποταμόν· ἐν δὲ τῇ Βοιωτίᾳ
[4, 28]	ἐστι τὸ καλούμενον ἀπ´ ἐκείνων	Ἀμαζονεῖον.	Θησεὺς δὲ πυθόμενος τὴν τῶν
[4, 62]	Ἀθήναις τὸ προσαγορευόμενον ἀπ´ ἐκείνου	Θησεῖον.	~Ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ τὸν περὶ
[4, 22]	δὲ τὸ μὲν παλαιὸν γεγενῆσθαι	νεκυομαντεῖον	πρὸς αὐτῇ, ὃ τοῖς ὕστερον
[4, 34]	ἀποδοῦναι τῇ γυναικὶ τὸ δοθὲν	ἀριστεῖον·	ὡς δ´ οὐ προσεῖχον, ἀπέκτεινεν
[4, 34]	θηρίον ἀκοντίσαντος, ὁμολογούμενον αὐτῷ τὸ	πρωτεῖον	συνεχωρήθη· τοῦτο δ´ ἦν ἡ
[4, 18]	τοὐναντίον ἐμφράξας τὸ περὶ τὸν	Μινύειον	Ὀρχομενὸν ῥεῖθρον ἐποίησε λιμνάζειν τὴν
[4, 53]	Ἠλείων χώρας τὸν παρὰ τὸν	Ἀλφειόν.	διὸ καὶ τὴν παραποταμίαν καθιερώσαντα
[4, 13]	ὕβρεως αἰσχύνην· ἐπαγαγὼν δὲ τὸν	Ἀλφειὸν	καλούμενον ποταμὸν ἐπὶ τὴν αὐλήν,
[4, 14]	πανήγυριν προκρίνας τὸ παρὰ τὸν	Ἀλφειὸν	ποταμὸν πεδίον, ἐν ᾧ τὸν
[4, 68]	ᾤκισε τῆς Ἠλείας παρὰ τὸν	Ἀλφειὸν	ποταμὸν πόλιν καὶ ἐκάλεσεν ἀφ´
[4, 5]	τῶν περὶ αὐτὸν ἐπιτηδευμάτων λαβόντας.	Βακχεῖον	μὲν γὰρ ἀπὸ τῶν συνεπομένων
[4, 4]	Διόνυσον γενέσθαι τὸν ὑπό τινων	Σαβάζιον	ὀνομαζόμενον, οὗ τήν τε γένεσιν
[4, 54]	ὄψιν, καὶ τὴν οἰκίαν ὑφάψαι,	ῥίζιόν	τι προσθεῖσαν, εὑρημένον μὲν ὑπὸ
[4, 12]	δὲ πρόσταγμα ἔλαβεν ἐνεγκεῖν τὸν	Ἐρυμάνθιον	κάπρον ζῶντα, ὃς διέτριβεν ἐν
[4, 62]	μὲν δίφρον συντριβῆναι, τὸ δὲ	μειράκιον	ἐμπλακὲν τοῖς ἱμᾶσιν ἑλκυσθῆναι καὶ
[4, 23]	Ἔρυκα. διεξιόντος δ´ αὐτοῦ τὴν	παράλιον	τῆς νήσου, μυθολογοῦσι τὰς Νύμφας
[4, 21]	Τιβέρεως ἀναζεύξας, καὶ διεξιὼν τὴν	παράλιον	τῆς νῦν Ἰταλίας ὀνομαζομένης, κατήντησεν
[4, 77]	τὸ πέλαγος, τακέντος διὰ τὸν	ἥλιον	τοῦ συνέχοντος τὰς πτέρυγας κηροῦ,
[4, 41]	~καὶ πρῶτον μὲν περὶ τὸ	Πήλιον	ναυπηγήσασθαι σκάφος, πολὺ τῷ μεγέθει
[4, 81]	τινες οὕτως. Ἀπόλλωνα, περὶ τὸ	Πήλιον	τρεφομένης κόρης ὄνομα Κυρήνης κάλλει
[4, 75]	ἐπιφανεστάτην τῶν ἐν τῇ Τρῳάδι,	Ἴλιον	ἀφ´ ἑαυτοῦ θέμενος τὴν προσηγορίαν.
[4, 32]	ἐπανελθὼν εἰς Πελοπόννησον ἐστράτευσεν εἰς	Ἴλιον,	ἐγκαλῶν Λαομέδοντι τῷ βασιλεῖ. οὗτος
[4, 33]	Αὔγη μὲν ἀπηλλάγη πρὸς τὸν	Ναύπλιον,	καὶ καταντήσασα τῆς Ἀργείας εἰς
[4, 9]	ἄγνοιαν ἔσωζε τὸ τῇ φύσει	πολέμιον.	~Μετὰ δὲ ταῦτα ἡ μὲν
[4, 58]	ἄλλους Ἡρακλείδας φασὶν ἐλθόντας παρ´	Αἰγίμιον	τὸν Δώρου τὴν πατρῴαν τῆς
[4, 81]	ὀνομασίας προσάψαι· καλεῖν γὰρ αὐτὸν	Νόμιον,	Ἀρισταῖον, Ἀγρέα. τοῦτον δὲ παρὰ
[4, 5]	πατῆσαι τὰς σταφυλὰς ἐν ληνῷ,	Βρόμιον	δ´ ἀπὸ τοῦ κατὰ τὴν
[4, 7]	μετεωρίζεσθαι τὰς ψυχὰς εἰς ὕψος	οὐράνιον·	Καλλιόπην δ´ ἀπὸ τοῦ καλὴν
[4, 33]	Ναυπλίαν, καὶ γενομένη κατὰ τὸ	Παρθένιον	ὄρος, ὑπὸ τῶν ὠδίνων καταβαρουμένη
[4, 66]	εἰς Δελφοὺς κατά τινα εὐχὴν	ἀκροθίνιον	τῷ θεῷ. αὕτη δὲ τὴν
[4, 24]	προῆγε διὰ τῆς παραλίας, καὶ	Λακίνιον	μὲν κλέπτοντα τῶν βοῶν ἀνεῖλε,
[4, 38]	αὐτὸς μὲν ἀπέστειλεν εἰς Δελφοὺς	Λικύμνιον	καὶ Ἰόλαον ἐπερωτήσοντας τὸν Ἀπόλλωνα
[4, 58]	ἐν Ἄργει κατοικοῦντα λέγουσιν ἀνελεῖν	Λικύμνιον	τὸν Ἠλεκτρύωνος ἐρίσαντα περί τινων,
[4, 67]	Ἠλεκτρύων δὲ Λήιτον, Ἀλεγήνωρ δὲ	Κλονίον,	Ἀρχίλυκος δὲ Προθοήνορα καὶ Ἀρκεσίλαον
[4, 34]	θεὸς αὐτῷ μηνίσασα τὸν διαβεβοημένον	Καλυδώνιον	ὗν ἀνῆκεν, ὑπερφυῆ τὸ μέγεθος.
[4, 69]	καὶ τελευτήσαντα τὴν τιμωρίαν ἔχειν	αἰώνιον.	~τοὺς δὲ Κενταύρους τινὲς μέν
[4, 14]	ἀρχὴν ἀπ´ ἀγαθοῦ λαβών. Οὐκ	ἄξιον	δὲ παραλιπεῖν οὐδὲ τὰς ὑπὸ
[4, 80]	Κούρητες ὅτε Κρόνον ἐψεύσαντο. οὐκ	ἄξιον	δὲ παραλιπεῖν τὴν περὶ τὰς
[4, 11]	γὰρ τῷ ταπεινοτέρῳ δουλεύειν οὐδαμῶς	ἄξιον	ἔκρινε τῆς ἰδίας ἀρετῆς, τό
[4, 14]	ὕστερον χρόνους οὐδένα τούτων γεννήσειν	ἄξιον	ἐλπίζων οὐκ ἐβουλήθη τοῖς κρείττοσιν
[4, 40]	ἡλικιωτῶν ἐπιθυμῆσαί τι πρᾶξαι μνήμης	ἄξιον.	ὁρῶντα δὲ τῶν πρὸ αὐτοῦ
[4, 13]	χωρὶς αἰσχύνης ἐπετέλεσεν, οὐδὲν ὑπομείνας	ἀνάξιον	τῆς ἀθανασίας. Μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 17]	ζῴων ὑπῆρχεν ἐν τῇ νήσῳ,	οἷον	ἄρκτων, λύκων, ὄφεων ἢ τῶν
[4, 7]	διαθέσεις τῶν περὶ μουσικὴν ἐπιτηδευμάτων,	οἷον	ποιητικήν, μελῳδίαν, ὀρχήσεις καὶ χορείας,
[4, 32]	υἱὸν αὐτοῦ Τληπόλεμον λέγοντα ἀλλ´	οἷόν	τινά φασι βίην Ἡρακληείην εἶναι,
[4, 49]	ἐν. τοῖσδε τοῖς ἔπεσιν, ἀλλ´	οἷόν	τινά φασι βίην Ἡρακληείην εἶναι,
[4, 6]	οἰκείας λαθραίως, μόνον δὲ τὸ	αἰδοῖον	εἰς τὸν ποταμὸν ῥῖψαι διὰ
[4, 6]	θεὸν τὸν Ὄσιριν, τὸ δὲ	αἰδοῖον	μόνον οὐ δυναμένην ἀνευρεῖν καταδεῖξαι
[4, 6]	ἡδονάς. τινὲς δέ φασι τὸ	αἰδοῖον	τῶν ἀνθρώπων τοὺς παλαιοὺς μυθωδῶς
[4, 77]	ἐκπλεῦσαι, συνεργούσης τῆς Πασιφάης καὶ	πλοῖον	δούσης πρὸς τὸν ἔκπλουν. μετὰ
[4, 26]	τὴν χρόαν ἰδιάζουσαν ἔχοντα καὶ	παρόμοιον	χρυσῷ τετευχέναι ταύτης τῆς προσηγορίας,
[4, 71]	τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ. μυθολογοῦσι τοίνυν	Ἀσκληπιὸν	Ἀπόλλωνος υἱὸν ὑπάρχειν καὶ Κορωνίδος,
[4, 71]	Δία παροξυνθέντα {καὶ} κεραυνώσαντα τὸν	Ἀσκληπιὸν	διαφθεῖραι, τὸν δ´ Ἀπόλλωνα διὰ
[4, 64]	ἀπεφήνατο ἄνθρωπον εἶναι τὸ προβληθέν·	νήπιον	μὲν γὰρ αὐτὸν ὑπάρχοντα τετράπουν
[4, 81]	γεννήσαντα υἱὸν Ἀρισταῖον τοῦτον μὲν	νήπιον	ὄντα παραδοῦναι ταῖς Νύμφαις τρέφειν·
[4, 51]	σῶμα καὶ πολλὰ ἕτερα πρὸς	μακάριον	καὶ θεοφιλῆ βίον δωρήσασθαι. ἐκπληττομένου
[4, 77]	ἀφ´ οὗ καὶ τὸ πέλαγος	Ἰκάριον	ὀνομασθῆναι καὶ τὴν νῆσον Ἰκαρίαν
[4, 28]	προηγούμεναι τῶν Ἀμαζονίδων περαιωθεῖσαι τὸν	Κιμμέριον	Βόσπορον προῆγον διὰ τῆς Θρᾴκης.
[4, 60]	δὲ τὴν Κρηθέως θυγατέρα ἐγέννησεν	Ἀστέριον.	οὗ βασιλεύοντος ἐν Κρήτῃ Ζεύς,
[4, 34]	κυνηγίαν. πρώτου δὲ Μελεάγρου τὸ	θηρίον	ἀκοντίσαντος, ὁμολογούμενον αὐτῷ τὸ πρωτεῖον
[4, 11]	καθ´ ἣν εἰώθει φωλεύειν τὸ	θηρίον.	ὁ δ´ Ἡρακλῆς καταντήσας ἐπὶ
[4, 64]	δὴ χρόνον μυθολογοῦσι σφίγγα, δίμορφον	θηρίον,	παραγενομένην εἰς τὰς Θήβας αἴνιγμα
[4, 59]	προσαγορευομένῃ κορύνῃ, ὅπερ ἦν ὅπλον	ἀμυντήριον,	καὶ τοὺς παριόντας ἀποκτείνοντα, δεύτερον
[4, 11]	τὸ ἴδιον σῶμα περιλαβών, εἶχε	σκεπαστήριον	τῶν μετὰ ταῦτα κινδύνων. Δεύτερον
[4, 82]	Ἀκτέωνος τελευτὴν ἐλθεῖν εἰς τὸ	χρηστήριον	τοῦ πατρός, καὶ τὸν Ἀπόλλω
[4, 85]	τὸ κατὰ τὴν Πελωρίδα κείμενον	ἀκρωτήριον,	καὶ τὸ τέμενος τοῦ Ποσειδῶνος
[4, 37]	ἀπῆλθε τῆς Εὐβοίας ἐπὶ τὸ	ἀκρωτήριον	τὸ καλούμενον Κηναῖον. ~Ἐνταῦθα δὲ
[4, 45]	τὸν Πόντον κατοικῆσαι τῆς Ἰταλίας	ἀκρωτήριον	τὸ μέχρι τοῦ νῦν ἀπ´
[4, 71]	φασι γενομένους υἱοὺς Μαχάονα καὶ	Ποδαλείριον,	καὶ τὴν τέχνην ἐκπονήσαντας, ἐπὶ
[4, 47]	δέ τι λόγιον θύσαντα τὸν	κριὸν	ἀναθεῖναι τὸ δέρος εἰς τὸ
[4, 39]	Ἡρακλεῖ, κάπρον καὶ ταῦρον καὶ	κριὸν	θύσας ὡς ἥρωι κατέδειξε κατ´
[4, 78]	ὑπερκείμενον τοῦ κρημνοῦ. χρυσοῦν τε	κριὸν	τῇ Ἀφροδίτῃ τῇ Ἐρυκίνῃ φασὶν
[4, 47]	βασιλείαν. τὸν δὲ παιδαγωγὸν ὀνομαζόμενον	Κριὸν	τυθῆναι τοῖς θεοῖς, καὶ τοῦ
[4, 73]	τοιαύτην. ὁ μὲν Οἰνόμαος ἔθυε	κριὸν	τῷ Διί, ὁ δὲ μνηστευόμενος
[4, 6]	ἔνιοι δὲ λέγουσι τὸ γεννητικὸν	μόριον,	αἴτιον ὑπάρχον τῆς γενέσεως τῶν
[4, 72]	δίσκῳ βαλὼν ἀπέκτεινεν ἀκουσίως Φῶκον	ὁμοπάτριον	ἀδελφόν, ἐξ ἄλλης δὲ μητρὸς
[4, 15]	ὁ Ἡρακλῆς βουλόμενος χειρώσασθαι τὸν	κύριον	Διομήδην παρέβαλε, καὶ ταῖς τοῦ
[4, 85]	φησι τὸν δὲ μέτ´ Ὠρίωνα	πελώριον	εἰσενόησα θῆρας ὁμοῦ εἰλεῦντα κατ´
[4, 79]	τῆς μεσογείου πλανηθέντες καὶ καταλαβόμενοι	χωρίον	ὀχυρὸν ἔκτισαν πόλιν ἣν ἀπὸ
[4, 66]	καὶ νυκτὸς συνέφυγον εἴς τι	χωρίον	τῆς Βοιωτίας ὀνομαζόμενον Τιλφωσσαῖον. ἔπειθ´
[4, 11]	τὸ γὰρ χειρωθὲν αὐτῆς μέρος	διπλάσιον	ἀπεδίδου βοήθημα. πρὸς δὲ τὴν
[4, 38]	εἰς τὴν Οἴτην, κατασκευάσαι δὲ	πλησίον	αὐτοῦ πυρὰν εὐμεγέθη· περὶ δὲ
[4, 56]	γῆν ἔχοντας ἐξ εὐωνύμων, καὶ	πλησίον	γινομένους Γαδείρων εἰς τὴν καθ´
[4, 11]	τῶν παίδων τῶν ἐκ Μεγάρας	πλησίον	διατριβόντων, τούτους ὡς πολεμίους κατετόξευσε.
[4, 78]	ἧς μέγας ποταμὸς εἰς τὴν	πλησίον	θάλατταν ἐξερεύγεται καλούμενος Ἀλαβών. κατὰ
[4, 16]	τὰς ἐκβολὰς τοῦ Θερμώδοντος ποταμοῦ,	πλησίον	Θεμισκύρας πόλεως κατεστρατοπέδευσεν, ἐν ᾗ
[4, 78]	ἃ μέχρι τοῦ νῦν διαμένει.	πλησίον	μὲν γὰρ τῆς Μεγαρίδος φιλοτέχνως
[4, 12]	δύναμιν τοῦ οἴνου προσπεσούσης τοῖς	πλησίον	οἰκοῦσι Κενταύροις, συνέβη διοιστρηθῆναι τούτους·
[4, 12]	Κένταυρος, ἀφ´ οὗ συνέβη τὸ	πλησίον	ὄρος Φολόην ὀνομασθῆναι· οὗτος ξενίοις
[4, 66]	στρατιώτας, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν	πλησίον	πόλεων, ἀξιολόγῳ δυνάμει ἐστράτευσεν ἐπὶ
[4, 48]	στρατιωτῶν διώξαντα τοὺς Ἕλληνας καταλαβεῖν	πλησίον	τῆς θαλάττης· ἐξ ἐφόδου δὲ
[4, 77]	παραδόξως ἐκπετασθῆναι καὶ διαδρᾶναι τὸ	πλησίον	τῆς Κρήτης νήσου πέλαγος. καὶ
[4, 48]	μὲν τοὺς ἀνέμους, φανῆναι δὲ	πλησίον	τῆς νεὼς τὸν προσαγορευόμενον θαλάττιον
[4, 21]	ὀνομαζομένην ἀπ´ ἐκείνου Κακίαν, οὖσαν	πλησίον	τῆς τότε γενομένης οἰκίας τοῦ
[4, 22]	λίμνη μεταξὺ Μισηνοῦ καὶ Δικαιαρχείων,	πλησίον	τῶν θερμῶν ὑδάτων, ἔχει δὲ
[4, 33]	ὠδίνων καταβαρουμένη παρῆλθεν εἰς τὴν	πλησίον	ὕλην ὡς ἐπί τινα χρείαν
[4, 13]	ἀμύθητον, καὶ τοὺς ἐν τῇ	πλησίον	χώρᾳ καρποὺς ἐλυμαίνετο. βίᾳ μὲν
[4, 68]	Πελίας μὲν Ἰωλκοῦ καὶ τῶν	πλησίον	χωρίων ἐβασίλευσε, Νηλεὺς δὲ παραλαβὼν
[4, 39]	ὡς ἥρωα τὸν Ἡρακλέα. τὸ	παραπλήσιον	δὲ καὶ τῶν Θηβαίων ποιησάντων,
[4, 18]	ἂν ἕκαστος ἑαυτὸν πείθῃ. τὸ	παραπλήσιον	δὲ τούτοις ἔπραξε πρότερον κατὰ
[4, 47]	παρ´ Αἰήτου, καὶ καθάπερ υἱὸν	γνήσιον	ἀγαπήσαντα καταλιπεῖν αὐτῷ τὴν βασιλείαν.
[4, 78]	πέτρας οὔσης ἀποτομάδος εἰς ὕψος	ἐξαίσιον,	καὶ τῆς κατὰ τὸ ἱερὸν
[4, 13]	χαλκῆν πλαταγήν, καὶ διὰ ταύτης	ἐξαίσιον	κατασκευάζων ψόφον, ἐξεφόβει τὰ ζῷα,
[4, 21]	ἀποδεξάμενος τὴν εὔνοιαν τῶν τὸ	Παλάτιον	οἰκούντων, προεῖπεν αὐτοῖς ὅτι μετὰ
[4, 38]	προστεταγμένον ἦν αἰτῆσαι χιτῶνα καὶ	ἱμάτιον,	οἷς εἰώθει χρῆσθαι πρὸς τὰς
[4, 49]	τὴν τοῦ πατρὸς προαίρεσιν ἐξηγησάμενον	αἴτιον	γενέσθαι τῆς σωτηρίας αὐτοῖς. εὐθὺς
[4, 10]	πόλεως. Ἐργίνου δ´ ἐξαιτοῦντος τὸν	αἴτιον,	Κρέων βασιλεύων τῶν Θηβαίων, καταπλαγεὶς
[4, 10]	ἐξουσίας, ἕτοιμος ἦν ἐκδιδόναι τὸν	αἴτιον	τῶν ἐγκλημάτων. ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 6]	δὲ λέγουσι τὸ γεννητικὸν μόριον,	αἴτιον	ὑπάρχον τῆς γενέσεως τῶν ἀνθρώπων
[4, 83]	οὐδέποτε διέλιπε τιμώμενον, ἀλλὰ καὶ	τοὐναντίον	ἀεὶ διετέλεσε πολλῆς τυγχάνον αὐξήσεως.
[4, 85]	Ἡσίοδος δ´ ὁ ποιητής φησι	τοὐναντίον	ἀναπεπταμένου τοῦ πελάγους Ὠρίωνα προσχῶσαι
[4, 18]	ποταμόν· ἐν δὲ τῇ Βοιωτίᾳ	τοὐναντίον	ἐμφράξας τὸ περὶ τὸν Μινύειον
[4, 22]	δ´ Ἡρακλεῖ διὰ τὴν εὐσέβειαν	τοὐναντίον	συνέβη γενέσθαι. καταντήσαντος γὰρ αὐτοῦ
[4, 18]	κατασκευάσαντος· ὡς δέ τινές φασι,	τοὐναντίον	τῶν ἠπείρων ἀμφοτέρων συνεζευγμένων διασκάψαι
[4, 67]	τύχην παρεπιδημοῦντι, προστάξας ἀπάγειν εἰς	Μεταπόντιον.	τούτου δὲ πράξαντος τὸ προσταχθέν,
[4, 48]	πλησίον τῆς νεὼς τὸν προσαγορευόμενον	θαλάττιον	Γλαῦκον. τοῦτον δ´ ἐπὶ δύο
[4, 59]	διεξιὼν δ´, ὥς φασι, τὴν	παραθαλάττιον,	καὶ ζηλωτὴς ὢν τῆς Ἡρακλέους
[4, 42]	διατρίβοντας καὶ τοὺς γεωργοῦντας τὴν	παραθαλάττιον	παραδόξως συναρπάζεσθαι· πρὸς δὲ τούτοις
[4, 37]	ἀπέκτεινε, Τοξέα καὶ Μολίονα καὶ	Κλυτίον.	λαβὼν δὲ καὶ τὴν Ἰόλην
[4, 45]	τε καὶ Μήδειαν, ἔτι δ´	υἱὸν	Αἰγιαλέα. καὶ τὴν μὲν Κίρκην
[4, 60]	τὸν δεύτερον, ὅν τινες Διὸς	υἱὸν	ἀναγράφουσιν. οὗτος πρῶτος Ἑλλήνων ναυτικὴν
[4, 37]	λαβὼν αἰχμάλωτον καὶ μιγεὶς αὐτῇ	υἱὸν	Ἀντίοχον ἐγέννησεν. ἐτέκνωσε δὲ καὶ
[4, 84]	Δάφνιν, Ἑρμοῦ μὲν καὶ Νύμφης	υἱόν,	ἀπὸ δὲ τοῦ πλήθους καὶ
[4, 81]	τὴν χώραν ἐκ Κυρήνης γεννήσαντα	υἱὸν	Ἀρισταῖον τοῦτον μὲν νήπιον ὄντα
[4, 32]	ἁπάσαις, ἐν οἷς παρεισάγει τὸν	υἱὸν	αὐτοῦ Τληπόλεμον λέγοντα ἀλλ´ οἷόν
[4, 47]	δωρεᾷ παρ´ Αἰήτου, καὶ καθάπερ	υἱὸν	γνήσιον ἀγαπήσαντα καταλιπεῖν αὐτῷ τὴν
[4, 37]	λαβών, καὶ μιγεὶς αὐτῇ, Κτήσιππον	υἱὸν	ἐγέννησε. ταῦτα δὲ διαπραξάμενος ἐστράτευσεν
[4, 64]	ἐπιλαθόμενος τοῦ χρησμοῦ καὶ γεννήσας	υἱόν,	ἐξέθηκε τὸ βρέφος διαπερονήσας αὐτοῦ
[4, 62]	τὸν ἐκ τῆς Ἀμαζονίδος γενόμενον	υἱὸν	ἔπεμψεν εἰς Τροιζῆνα τρέφεσθαι παρὰ
[4, 40]	εὐλαβεῖσθαι μήποτε συνεργὸν ἔχων τὸν	υἱὸν	ἐπίθηται τῇ βασιλείᾳ. κρύπτοντα δὲ
[4, 33]	τὸ παιδίον ἀσμένως ὡς ἴδιον	υἱὸν	ἔτρεφε, προσαγορεύσας Τήλεφον ἀπὸ τῆς
[4, 61]	κατάπλουν, καὶ δόξαντα τεθνηκέναι τὸν	υἱόν,	ἡρωικὴν ἅμα πρᾶξιν καὶ συμφορὰν
[4, 77]	ἔκπλουν. μετὰ δὲ τούτου τὸν	υἱὸν	Ἴκαρον φυγόντα κατενεχθῆναι πρός τινα
[4, 28]	Ἀντιόπην, ἐξ ἧς ἦν πεπαιδοποιημένος	υἱὸν	Ἱππόλυτον. συνάψας δὲ μάχην ταῖς
[4, 35]	ὁ δ´ Οἰνεὺς ἀπολωλεκὼς προσφάτως	υἱὸν	καὶ γυναῖκα, τὸ μὲν ἀποκτεῖναι
[4, 40]	περὶ αὐτῶν. Ἰάσονα γενέσθαι λέγουσιν	υἱὸν	μὲν Αἴσονος, ἀδελφιδοῦν δὲ Πελίου
[4, 83]	Ἔρυκος πειρασόμεθα διελθεῖν. Ἔρυκά φασιν	υἱὸν	μὲν γενέσθαι Ἀφροδίτης καὶ Βούτα,
[4, 6]	οὖν οἱ παλαιοὶ τὸν Πρίαπον	υἱὸν	μὲν εἶναι Διονύσου καὶ Ἀφροδίτης,
[4, 32]	νεῶν ἀπέλιπεν ἡγεμόνα τὸν Ἀμφιαράου	υἱὸν	Οἰκλέα. Λαομέδων δ´ ἀπροσδοκήτου τῆς
[4, 39]	ποιεῖν τοὺς βαρβάρους ὅταν θετὸν	υἱὸν	ποιεῖσθαι βούλωνται. τὴν δ´ Ἥραν
[4, 63]	τῆς γυναικὸς Ἱπποδαμείας καὶ καταλιπούσης	υἱὸν	Πολυποίτην, παρῆλθεν εἰς τὰς Ἀθήνας
[4, 66]	Πολυνείκους Θερσάνδρου, ὅπως πείσῃ τὸν	υἱὸν	στρατεύειν ἐπὶ τὰς Θήβας· ὁ
[4, 61]	δὲ πυθόμενος τὴν κατὰ τὸν	υἱὸν	συμφοράν, ἧκεν εἰς τὰς Ἀθήνας
[4, 82]	ὑπὸ τῶν κυνῶν ἰδὼν τὸν	υἱὸν	τετελευτηκότα, οὗτος τῶν κατὰ τὸν
[4, 35]	ἀπέγνω, γήμας δ´ αὐτὴν ἐγέννησεν	υἱὸν	Τυδέα. Τὰ μὲν οὖν περὶ
[4, 71]	αὐτοῦ. μυθολογοῦσι τοίνυν Ἀσκληπιὸν Ἀπόλλωνος	υἱὸν	ὑπάρχειν καὶ Κορωνίδος, φύσει δὲ
[4, 76]	σιαγόνι περιτυχὼν ὄφεως, καὶ ταύτῃ	ξυλήφιον	μικρὸν διαπρίσας, ἐμιμήσατο τὴν τραχύτητα
[4, 72]	ταύτῃ δὲ Διὶ μιγεῖσα ἐτέκνωσεν	Αἰακόν,	ὃς ἐβασίλευσε τῆς νήσου. τούτου
[4, 61]	δ´ ἔχρησεν ἐλθεῖν αὐτοὺς πρὸς	Αἰακὸν	τὸν Διὸς καὶ Αἰγίνης τῆς
[4, 84]	πρὸς εὐμέλειαν κεχορηγημένον ἐξευρεῖν τὸ	βουκολικὸν	ποίημα καὶ μέλος, ὃ μέχρι
[4, 24]	παρέστησαν, Ἡρακλείαν προσηγόρευσαν, ἀγῶνα δὲ	γυμνικὸν	καὶ ἱππικὸν καθ´ ἕκαστον ἔτος
[4, 53]	ὑποστησάμενον δ´ ἱππικὸν ἀγῶνα καὶ	γυμνικόν,	τά τε περὶ τῶν ἄθλων
[4, 2]	δυνάμενον ἀνευρεῖν, ἀπογνῶναι τὴν εἰς	οἶκον	ἀνακομιδήν· καταντήσαντα δ´ εἰς τὴν
[4, 54]	σπεύδοντα συγγενῆ τὸν τοῦ βασιλέως	οἶκον	ποιῆσαι. ἀγανακτούσης δὲ τῆς γυναικὸς
[4, 51]	ἡ θεὸς εὐδαίμονα ποιήσουσα τὸν	οἶκον	τοῦ βασιλέως· ἀπεφαίνετο γὰρ ἐπὶ
[4, 14]	δὲ τοῦτον τὸν ἆθλον τὸν	Ὀλυμπικὸν	ἀγῶνα συνεστήσατο, κάλλιστον τῶν τόπων
[4, 53]	ἀπ´ ἐκείνου προσαγορεῦσαι. ὑποστησάμενον δ´	ἱππικὸν	ἀγῶνα καὶ γυμνικόν, τά τε
[4, 24]	προσηγόρευσαν, ἀγῶνα δὲ γυμνικὸν καὶ	ἱππικὸν	καθ´ ἕκαστον ἔτος μετὰ πάσης
[4, 27]	ἐξενέγκαντος εἰς τοὺς Ἕλληνας τὸν	σφαιρικὸν	λόγον, δόξης μεγάλης τυχεῖν, ὡς
[4, 56]	τῆς ἀντιπροσώπου ῥύσεως πρὸς τὸν	Ἀδριατικὸν	κόλπον. τούτους γὰρ ὁ χρόνος
[4, 6]	προσαγορεῦσαι. ἔνιοι δὲ λέγουσι τὸ	γεννητικὸν	μόριον, αἴτιον ὑπάρχον τῆς γενέσεως
[4, 47]	ποιητὰς ἐπὶ τὸ τερατῶδες καὶ	καταπληκτικὸν	τοῦ ζῴου. τῆς ὁμοίας δὲ
[4, 27]	μεγάλης τυχεῖν, ὡς διαδεδεγμένον τὸν	Ἀτλαντικὸν	κόσμον, αἰνιττομένων τῶν ἀνθρώπων τὸ
[4, 48]	ἐκπλεῦσαι, καὶ μέσον ἤδη τὸ	Ποντικὸν	πέλαγος ἔχοντας περιπεσεῖν χειμῶνι παντελῶς
[4, 6]	παρεμφερῆ, τὸ δ´ ἀρρενωπὸν καὶ	δραστικὸν	ἀνδρὸς ἔχειν {τὰ δὲ φυσικὰ
[4, 76]	ὢν τοῦ διδασκάλου τόν τε	κεραμευτικὸν	τροχὸν εὗρε καὶ σιαγόνι περιτυχὼν
[4, 10]	ἦν εὑρεῖν κατὰ τὴν πόλιν	ἰδιωτικὸν	ὅπλον διὰ τὸ τοὺς Μινύας
[4, 55]	τραφέντα μετὰ ταῦτα ἐπανελθεῖν εἰς	Ἰωλκόν,	οὖσαν Ἰάσονος πατρίδα· ἐν ᾗ
[4, 16]	ὀμόσασα παρθένος διαμενεῖν τὸν μὲν	ὅρκον	ἐφύλαξε, τὸ δὲ ζῆν οὐ
[4, 51]	ἐπὶ τέλος ἀγαγούσης, φασὶν εἰς	οἰκίσκον	τινὰ συγκλείσασαν ἑαυτὴν καὶ περινιψαμένην
[4, 40]	σπεύδοντος προαγαγεῖν εἰς ἐπιφάνειαν τὸν	νεανίσκον	ὡς ἐλπίζοντος ἐν ταῖς παραβόλοις
[4, 49]	τῆς σωτηρίας. ~ἔπειτα τὸν μὲν	Γλαῦκον	δῦναι πάλιν εἰς τὸ πέλαγος,
[4, 48]	τῆς νεὼς τὸν προσαγορευόμενον θαλάττιον	Γλαῦκον.	τοῦτον δ´ ἐπὶ δύο νύκτας
[4, 67]	Ἱππάλκιμον καὶ Ἠλεκτρύωνα, ἔτι δ´	Ἀρχίλυκον	καὶ Ἀλεγήνορα. τούτων δ´ Ἱππάλκιμος
[4, 72]	Πηλεὺς δίσκῳ βαλὼν ἀπέκτεινεν ἀκουσίως	Φῶκον	ὁμοπάτριον ἀδελφόν, ἐξ ἄλλης δὲ
[4, 67]	νικήσαντες τοὺς ἐγχωρίους ἐκείνους μὲν	ἐξέβαλον	ἐκ τῶν πατρίδων, αὐτοὶ δ´
[4, 28]	ἃς δ´ ἐκ τῆς Ἀττικῆς	ἐξέβαλον.	συνέβη δὲ καὶ τὴν Ἀντιόπην
[4, 34]	σωτηρίαν τοῦ τέκνου κεῖσθαι, τὸν	δαλὸν	ἐπιμελῶς τηρεῖν. ὕστερον δ´ ἐπὶ
[4, 34]	τῶν ἀδελφῶν παροξυνθεῖσαν κατακαῦσαι τὸν	δαλὸν	καὶ τῷ Μελεάγρῳ τῆς τελευτῆς
[4, 77]	πλῆθος ἐπαγγέλλεσθαι δώσειν τῷ τὸν	Δαίδαλον	ἀνευρόντι. ἐνταῦθα τὸν Δαίδαλον ἀπογνόντα
[4, 77]	τὸν Δαίδαλον ἀνευρόντι. ἐνταῦθα τὸν	Δαίδαλον	ἀπογνόντα τὸν διὰ τῶν πλοίων
[4, 79]	Κώκαλον τὸν βασιλέα ἐξῄτει τὸν	Δαίδαλον	εἰς τιμωρίαν. ὁ δὲ Κώκαλος
[4, 77]	νῆσον Ἰκαρίαν κληθῆναι. τὸν δὲ	Δαίδαλον	ἐκ τῆς νήσου ταύτης ἐκπλεύσαντα
[4, 30]	περὶ τὴν ἀποικίαν, καὶ τὸν	Δαίδαλον	ἐκ τῆς Σικελίας μεταπεμψάμενος, κατεσκεύασεν
[4, 77]	ἧς βασιλεύοντα Κώκαλον ἀναλαβεῖν τὸν	Δαίδαλον,	καὶ διὰ τὴν εὐφυΐαν καὶ
[4, 77]	βασιλέα βουλόμενον τιμωρίας ἀξιῶσαι τὸν	Δαίδαλον,	καὶ μὴ δυνάμενον εὑρεῖν, τά
[4, 77]	τούτῳ πρὸς διατροφὴν λέγεται κατασκευάσαι	Δαίδαλον	λαβύρινθον, τὰς διεξόδους σκολιὰς ἔχοντα
[4, 77]	περὶ ὧν προειρήκαμεν. τὸν οὖν	Δαίδαλον	πυθόμενον τὴν ἀπειλὴν τοῦ Μίνωος
[4, 42]	φασι παρθένον δεδεμένην παρὰ τὸν	αἰγιαλὸν	διὰ τοιαύτας αἰτίας. λέγεται τὸν
[4, 42]	τούτου τούς τε παρὰ τὸν	αἰγιαλὸν	διατρίβοντας καὶ τοὺς γεωργοῦντας τὴν
[4, 42]	δεσμοῖς καταλαβόμενον ἀπολιπεῖν παρὰ τὸν	αἰγιαλόν.	ἐνταῦθα δὲ τὸν μὲν Ἡρακλέα
[4, 46]	τῇ Μηδείᾳ πλανωμένῃ παρὰ τὸν	αἰγιαλόν,	καὶ μαθόντας παρ´ αὐτῆς τὸ
[4, 4]	στρατείας αὐτῷ Σειληνόν, εἰσηγητὴν καὶ	διδάσκαλον	γινόμενον τῶν καλλίστων ἐπιτηδευμάτων, καὶ
[4, 77]	Σικελίας πρὸς χώραν ἧς βασιλεύοντα	Κώκαλον	ἀναλαβεῖν τὸν Δαίδαλον, καὶ διὰ
[4, 79]	νεῶν ὑπὸ τῶν περὶ τὸν	Κώκαλον	Σικανῶν ἐμπυρισθεισῶν τὴν μὲν εἰς
[4, 75]	Μίνωος στρατείας εἰς Σικελίαν ἐπὶ	Κώκαλον	τὸν βασιλέα. ~Δαίδαλος ἦν τὸ
[4, 79]	δύναμιν καὶ πέμψας ἀγγέλους πρὸς	Κώκαλον	τὸν βασιλέα ἐξῄτει τὸν Δαίδαλον
[4, 4]	σώματι γενέσθαι τρυφερὸν καὶ παντελῶς	ἁπαλόν,	εὐπρεπείᾳ δὲ πολὺ τῶν ἄλλων
[4, 85]	ἐν οἰοπόλοισιν ὄρεσσι, χερσὶν ἔχων	ῥόπαλον	παγχάλκεον, αἰὲν ἀαγές. ὁμοίως δὲ
[4, 55]	τῶν Κορινθίων τὸ προσταχθέν, φασὶ	Θετταλὸν	μὲν τὸν διαφυγόντα τὸν ἀπὸ
[4, 54]	τοὺς μὲν πρεσβυτάτους δύο διδύμους	Θετταλόν	τε καὶ Ἀλκιμένην, τὸν δὲ
[4, 33]	καὶ ταύτην ποιήσας ἔγκυον εἰς	Στύμφαλον	ἐπανῆλθεν. Ἄλεως δ´ ἀγνοῶν τὸ
[4, 85]	εἰρηκότες αὐτοῦ περιγράψομεν τήνδε τὴν	βίβλον.
[4, 65]	αὐτοῦ πρῶτον καταγαγεῖν τὸν Πολυνείκην,	ἄγγελον	εἰς τὰς Θήβας ἀποστεῖλαι Τυδέα
[4, 85]	εἰσενόησα θῆρας ὁμοῦ εἰλεῦντα κατ´	ἀσφοδελὸν	λειμῶνα, οὓς αὐτὸς κατέπεφνεν ἐν
[4, 31]	{ὁ Ἡρακλῆς} ἐπί τινα πύργον	ὑψηλὸν	ἐκέλευσεν ἀφορᾶν μή που νεμόμεναι
[4, 15]	εὐεργέτην. Μετὰ δὲ ταῦτα ἔλαβεν	ἆθλον	ἀγαγεῖν τὰς Διομήδους τοῦ Θρᾳκὸς
[4, 27]	τὸν Ἡρακλέα τελοῦντα τὸν ὕστατον	ἆθλον	Ἀνταῖον μὲν ἀνελεῖν ἐν τῇ
[4, 11]	ταῦτα κινδύνων. Δεύτερον δ´ ἔλαβεν	ἆθλον	ἀποκτεῖναι τὴν Λερναίαν ὕδραν, ἧς
[4, 11]	Εὐρυσθέα. καὶ πρῶτον μὲν ἔλαβεν	ἆθλον	ἀποκτεῖναι τὸν ἐν Νεμέᾳ λέοντα.
[4, 17]	τὸν ζωστῆρα. ~Εὐρυσθέως δὲ προστάξαντος	ἆθλον	δέκατον τὰς Γηρυόνου βοῦς ἀγαγεῖν,
[4, 40]	δὲ δόξης ὀρεγόμενον καὶ τὸν	ἆθλον	δυσέφικτον μέν, οὐ κατὰ πᾶν
[4, 59]	Μαραθῶνι ταῦρον, ὃν Ἡρακλῆς τελῶν	ἆθλον	ἐκ Κρήτης ἀπήγαγεν εἰς Πελοπόννησον,
[4, 13]	Τελέσας δὲ καὶ τοῦτον τὸν	ἆθλον	ἔλαβε παρ´ Εὐρυσθέως πρόσταγμα τὴν
[4, 25]	Πελοπόννησον, καὶ τετελεκὼς τὸν δέκατον	ἆθλον,	ἔλαβε πρόσταγμα παρ´ Εὐρυσθέως τὸν
[4, 13]	αὐτήν, χωρὶς ὕβρεως συνετέλεσε τὸν	ἆθλον	ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ. διὸ καὶ
[4, 13]	καὶ ἐπινοίᾳ ῥᾳδίως συνετέλεσε τὸν	ἆθλον.	ἐπεπόλασε γάρ, ὡς ἔοικεν, ὀρνίθων
[4, 42]	κατὰ σπουδὴν ἐπὶ τὸν προκείμενον	ἆθλον.	~Ἐπιγενομένου δὲ μεγάλου χειμῶνος, καὶ
[4, 15]	Μακεδόνος βασιλείας. Τοῦτον δὲ τὸν	ἆθλον	ἐπιτελέσας μετ´ Ἰάσονος συνεξέπλευσε συστρατεύσων
[4, 27]	μόνον δοῦναι τὰ πρὸς τὸν	ἆθλον	καθήκοντα προθύμως, ἀλλὰ καὶ τὰ
[4, 26]	φανερὸν κατέστησεν ἀνθρώποις. τελευταῖον δ´	ἆθλον	λαβὼν ἐνεγκεῖν τὰ τῶν Ἑσπερίδων
[4, 17]	τούτους στρατείαν, προσετετάχει τὸν προειρημένον	ἆθλον.	ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἀκολούθως ταῖς
[4, 73]	διόπερ πολλῶν μνηστευομένων τὴν κόρην,	ἆθλον	προετίθει τοῖς βουλομένοις αὐτὴν γῆμαι
[4, 13]	διαφέρουσαν, ἀγαγεῖν. τοῦτον δὲ τὸν	ἆθλον	συντελῶν τὴν ἐπίνοιαν ἔσχεν οὐκ
[4, 40]	στρατείαν χρήσιμα χορηγήσειν ἐπαγγειλάμενον, παρακαλεῖν	ἆθλον	τελέσαι στειλάμενον τὸν πλοῦν εἰς
[4, 46]	μέχρι ἂν συντελέσωσι τὸν προκείμενον	ἆθλον,	τὸν δ´ Ἰάσονα διὰ τῶν
[4, 13]	ἀθανασίας. Μετὰ δὲ ταῦτα λαβὼν	ἆθλον	τὸν ἐκ Κρήτης ταῦρον ἀγαγεῖν,
[4, 14]	ναυστοληθείς. ~Τελέσας δὲ τοῦτον τὸν	ἆθλον	τὸν Ὀλυμπικὸν ἀγῶνα συνεστήσατο, κάλλιστον
[4, 27]	ὕστατον ἐπανελθεῖν πάλιν ἐπὶ τὸν	ἆθλον.	τοὺς δὲ λῃστὰς ἐν κήπῳ
[4, 13]	κατὰ τὴν ψυχὴν ἀγχινοίας τὸν	ἆθλον	τοῦτον κατειργάσατο. Ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 12]	δέοντος καταπολεμήσας ἀπέκτεινεν, ὥστε τὸν	ἆθλον	ὑπάρχειν ἀσυντέλεστον. ὅμως δὲ κατὰ
[4, 25]	ἀγαγεῖν. πρὸς δὲ τοῦτον τὸν	ἆθλον	ὑπολαβὼν συνοίσειν αὑτῷ, παρῆλθεν εἰς
[4, 8]	ἔργοις, οἷς διὰ τὸ μέγεθος	ἔπαθλον	ἦν ἡ ἀθανασία. διὰ δὲ
[4, 74]	ἐστι καὶ τὰ περὶ τὸν	Ἶλον	καὶ τοὺς προγόνους αὐτοῦ διελθεῖν.
[4, 27]	μετὰ δὲ ταῦτα ἀνὰ τὸν	Νεῖλον	πλεύσαντα εἰς τὴν Αἰθιοπίαν τὸν
[4, 67]	βοηθοῦντες τῇ μητρὶ τὴν Αὐτολύτην	ἀνεῖλον.	δεινῶς δὲ φέροντος τοῦ Μεταποντίου
[4, 65]	Ἐτεοκλῆς μὲν καὶ Πολυνείκης ἀλλήλους	ἀνεῖλον,	Καπανεὺς δὲ βιαζόμενος καὶ διὰ
[4, 51]	~αὐτὴν δὲ κατασκευάσασαν Ἀρτέμιδος εἴδωλον	κοῖλον,	εἰς μὲν τοῦτο παντοδαπὰς φύσεις
[4, 73]	ἔχοντα δόρυ καὶ ἡνίοχον τὸν	Μυρτίλον·	εἰ δ´ ἐφίκοιτο καταλαβεῖν τὸ
[4, 73]	δὲ τὸν ἡνίοχον τοῦ Οἰνομάου	Μυρτίλον,	καὶ λαβὼν συνεργὸν πρὸς τὴν
[4, 77]	τὴν εὐφυΐαν καὶ δόξαν ποιήσασθαι	φίλον	ἐπὶ πλέον. τινὲς δὲ μυθολογοῦσι,
[4, 33]	Τυνδάρεων, Οἰωνὸν δὲ τὸν Λικυμνίου	φίλον	ὄντα Ἡρακλέους οἱ υἱοὶ τοῦ
[4, 12]	συνέβη καὶ περὶ τὸν Ἡρακλέους	φίλον	τὸν ὀνομαζόμενον Φόλον. οὗτος γὰρ
[4, 49]	Ἡρακλέους πέμψαντος εἰς τὴν πόλιν	Ἴφικλόν	τε τὸν ἀδελφὸν καὶ Τελαμῶνα
[4, 34]	τετελευτηκέναι Οἰωνὸν τὸν Λικυμνίου καὶ	Ἴφικλον	τὸν ἀδελφόν, ἀπῆλθεν ἑκουσίως ἐξ
[4, 64]	Ἰοκάστην καὶ βασιλεύειν τῶν Θηβῶν,	ἄλλον	μὲν μηδένα δύνασθαι γνῶναι τὸ
[4, 37]	δὲ πραχθέντων, Αἰγιμίῳ μὲν τὸ	ἐπιβάλλον	τῆς χώρας τρίτον μέρος παρέθετο
[4, 41]	λοιπῇ κατασκευῇ τὴν τότε συνήθειαν	ὑπερβάλλον,	διὰ τὸ σχεδίαις πλεῖν τοὺς
[4, 79]	ἱκανὴν κατεκτήσαντο χώραν. ἀεὶ δὲ	μᾶλλον	αὐξόμενοι, καὶ κατασκευάσαντες ἱερὸν τῶν
[4, 73]	τὴν ἀνδρείαν καὶ σύνεσιν ἀεὶ	μᾶλλον	αὐξόμενος τοὺς πλείστους τῶν κατὰ
[4, 40]	ἀδύνατον κρίνοντα, καὶ διὰ τοῦτο	μᾶλλον	αὑτὸν ἐπιφανέστερον ἔσεσθαι διαλαμβάνοντα, παρασκευάσασθαι
[4, 66]	ἧττον τοῦ πατρὸς εἰδυῖα, πολὺ	μᾶλλον	ἐν τοῖς Δελφοῖς διατρίψασα τὴν
[4, 34]	τελευτῆς αἰτίαν καταστῆναι· ἀεὶ δὲ	μᾶλλον	ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις λυπουμένην τὸ
[4, 38]	εἰς τὴν Τραχῖνα. ἀεὶ δὲ	μᾶλλον	τῇ νόσῳ βαρυνόμενος αὐτὸς μὲν
[4, 46]	ἀντιπραττούσης δὲ τῆς Μηδείας ἀεὶ	μᾶλλον	τῇ προαιρέσει τῶν γονέων, φασὶ
[4, 54]	κεκοσμῆσθαι· μετὰ δὲ ταῦτα ἀεὶ	μᾶλλον	τοῦ χρόνου τὴν φυσικὴν εὐπρέπειαν
[4, 47]	βίον ὅταν ξένοι καταπλεύσαντες τὸ	χρυσόμαλλον	δέρος ἀπενέγκωσι. διὰ δὴ ταύτας
[4, 15]	Ἰάσονος συνεξέπλευσε συστρατεύσων ἐπὶ τὸ	χρυσόμαλλον	δέρος εἰς Κόλχους. ἀλλὰ περὶ
[4, 32]	στρατεύοντος μετὰ Ἰάσονος ἐπὶ τὸ	χρυσόμαλλον	δέρος, καὶ τὸ κῆτος ἀνελόντος,
[4, 46]	μετὰ τῆς Μηδείας ἐπὶ τὸ	χρυσόμαλλον	δέρος· περὶ οὗ τὰ κατὰ
[4, 40]	τὸ διαβεβοημένον τοῦ κριοῦ δέρος	χρυσόμαλλον.	τὸν δὲ Πόντον κατ´ ἐκείνους
[4, 6]	δὲ τὸν θεὸν τινὲς μὲν	Ἰθύφαλλον	ὀνομάζουσι, τινὲς δὲ Τύχωνα. τὰς
[4, 27]	ἔχειν ὑπόληψιν ὡς τὸν κόσμον	ὅλον	ἐπὶ τῶν ὤμων φοροῦντα. παραπλησίως
[4, 40]	τὰς ὑπερορίους στρατείας καὶ τὸ	παράβολον	τῶν ἄθλων δόξης ἀειμνήστου τετευχότας,
[4, 24]	πόλεως κατεσκεύασε λίμνην, ἔχουσαν τὸν	περίβολον	σταδίων τεττάρων, ἣν ἐπώνυμον αὐτῷ
[4, 67]	Ἄρνη τρεφομένη ἐν Μεταποντίῳ ἐγέννησεν	Αἰόλον	καὶ Βοιωτόν, οὓς ὁ Μεταπόντιος,
[4, 67]	Λιπάραν· Βοιωτὸς δὲ πλεύσας πρὸς	Αἰόλον	τὸν τῆς Ἄρνης πατέρα, καὶ
[4, 67]	Ἱππότης γενόμενος ἐκ Μελανίππης ἐτέκνωσεν	Αἰόλον·	τούτου δ´ Ἄρνη γενομένη θυγάτηρ
[4, 14]	πύκτην ἢ παγκρατιαστὴν τοῦ σταδιέως	δύσκολον	περιγενέσθαι, καὶ πάλιν τὸν ἐν
[4, 84]	πολλὴν ἐπιμέλειαν· ἀφ´ ἧς αἰτίας	βουκόλον	αὐτὸν ὀνομασθῆναι. φύσει δὲ διαφόρῳ
[4, 51]	ἀξιοῦντος τὴν Μήδειαν καὶ τὸ	σύνολον	πιστεύσαντος ἀληθῆ λέγειν, φασὶν αὐτὴν
[4, 51]	τὴν θεὸν θυσίαις, καὶ τὸ	σύνολον	τῆς πόλεως ἁπάσης συνενθεαζούσης, εἰσβαλεῖν
[4, 17]	προσδεόμενον παρασκευῆς καὶ κακοπαθείας, συνεστήσατο	στόλον	ἀξιόλογον καὶ πλῆθος στρατιωτῶν ἀξιόχρεων
[4, 12]	τὸν Ἡρακλέους φίλον τὸν ὀνομαζόμενον	Φόλον.	οὗτος γὰρ διὰ τὴν συγγένειαν
[4, 12]	γενεαῖς ἐπιξενωθέντος αὐτοῦ μνησθῆναι τὸν	Φόλον	τῆς Διονύσου παραγγελίας. ἀνοιχθέντος οὖν
[4, 66]	Κάδμου τόν τε ὅρμον καὶ	πέπλον,	ἀμφότερα ταῦτα προσδέξασθαι τὴν Ἐριφύλην,
[4, 66]	ἀπωλείας τοῦ πατρός, ἀλλὰ καὶ	πέπλον	λαβεῖν αὐτὴν κατὰ τῆς τοῦ
[4, 66]	παρὰ Πολυνείκους λαβοῦσαν, τὸν δὲ	πέπλον	παρὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ Πολυνείκους
[4, 59]	τῇ προσαγορευομένῃ κορύνῃ, ὅπερ ἦν	ὅπλον	ἀμυντήριον, καὶ τοὺς παριόντας ἀποκτείνοντα,
[4, 10]	εὑρεῖν κατὰ τὴν πόλιν ἰδιωτικὸν	ὅπλον	διὰ τὸ τοὺς Μινύας παρωπλικέναι
[4, 66]	ἐλπίσιν. οὐκ ὄντες δ´ ἀξιόμαχοι	σύμβουλον	ἔλαβον Τειρεσίαν τὸν μάντιν, ὃς
[4, 68]	παραγενόμενος εἰς Μεσσήνην πόλιν ἔκτισε	Πύλον,	δόντων αὐτῷ τῶν ἐγχωρίων. ταύτης
[4, 31]	θάνατον Ἡρακλῆς νοσήσας παρῆλθεν εἰς	Πύλον	πρὸς Νηλέα, καὶ παρεκάλεσεν αὐτὸν
[4, 18]	θαυμαστὴν τῷ μεγέθει, τὴν ὀνομαζομένην	Ἑκατόμπυλον,	ᾗ ἔθετο τὴν προσηγορίαν ἀπὸ
[4, 62]	ἰσοθέοις ἐτίμησαν αὐτόν, καὶ τέμενος	ἄσυλον	ἐποίησαν ἐν ταῖς Ἀθήναις τὸ
[4, 39]	ποιητὴν τεθεικέναι κατὰ τὴν Νεκυίαν	εἴδωλον,	αὐτὸς δὲ μετ´ ἀθανάτοισι θεοῖσι
[4, 52]	ἐξελεῖν ἐκ τοῦ λέβητος ἀρνὸς	εἴδωλον.	ἐνταῦθα τῶν παρθένων καταπλαγεισῶν, καὶ
[4, 51]	σκοπήν. ~αὐτὴν δὲ κατασκευάσασαν Ἀρτέμιδος	εἴδωλον	κοῖλον, εἰς μὲν τοῦτο παντοδαπὰς
[4, 69]	ποιεῖσθαι. ἔπειτα τὸν μὲν Δία	εἴδωλον	ποιήσαντα τῆς Ἥρας νεφέλην ἐξαποστεῖλαι,
[4, 53]	γὰρ τὴν πρεσβυτάτην ἐκδοῦναι πρὸς	γάμον	Ἀδμήτῳ τῷ Φέρητος Θετταλῷ, Ἀμφινόμην
[4, 62]	Φαίδραν Θησεῖ. μετὰ δὲ τὸν	γάμον	Ἱππόλυτον μὲν τὸν ἐκ τῆς
[4, 81]	ἐκ τῶν κυνηγίων προῃρεῖτο τὸν	γάμον	κατεργάσασθαι τῆς Ἀρτέμιδος, οἱ δ´
[4, 36]	Τληπόλεμον. μετὰ δὲ τὸν Δηιανείρας	γάμον	τρισὶν ὕστερον ἔτεσι δειπνῶν παρ´
[4, 45]	φαρμακείας. δοθῆναι δ´ αὐτὴν εἰς	γάμον	τῷ βασιλεῖ τῶν Σαρματῶν, οὓς
[4, 49]	υἱοὺς ἔχειν τῇ πράξει συνεργούς,	Πρίαμον	δὲ μόνον ἐναντιοπραγοῦντα· τοῦτον γὰρ
[4, 75]	γενόμενος υἱὸς Λαομέδων Τιθωνὸν καὶ	Πρίαμον	ἐγέννησεν· ὧν Τιθωνὸς μὲν στρατεύσας
[4, 31]	δ´ ἀφεῖσα καὶ συνοικήσασα αὐτῷ	Λάμον	ἐγέννησε. προϋπῆρχε δὲ τῷ Ἡρακλεῖ
[4, 28]	ὑπολειφθείσας Ἀμαζόνας περὶ τὸν Θερμώδοντα	ποταμὸν	ἀθροισθείσας πανδημεὶ σπεῦσαι τοὺς Ἕλληνας
[4, 35]	Καλυδωνίοις βουλόμενος χαρίσασθαι τὸν Ἀχελῷον	ποταμὸν	ἀπέστρεψε, καὶ ῥύσιν ἄλλην κατασκευάσας
[4, 69]	μὲν κατοικῶν περὶ τὸν Πηνειὸν	ποταμὸν	ἐβασίλευσε τῶν τόπων τούτων, γήμας
[4, 18]	τὴν Θετταλίαν παρὰ τὸν Πηνειὸν	ποταμόν·	ἐν δὲ τῇ Βοιωτίᾳ τοὐναντίον
[4, 13]	ἐπαγαγὼν δὲ τὸν Ἀλφειὸν καλούμενον	ποταμὸν	ἐπὶ τὴν αὐλήν, καὶ διὰ
[4, 72]	Θετταλίαν ἐπώνυμον ἑαυτοῦ τὸν προειρημένον	ποταμὸν	ἐποίησεν· Ἀσωπὸς δ´ ἐν Φλιοῦντι
[4, 36]	πορευόμενος ἦλθε πρὸς τὸν Εὐηνὸν	ποταμὸν,	κατέλαβε Νέσσον τὸν Κένταυρον μισθοῦ
[4, 21]	χώραν, καταντήσας πρὸς τὸν Τίβεριν	ποταμὸν	κατεστρατοπέδευσεν οὗ νῦν ἡ Ῥώμη
[4, 36]	ἐφύλαττεν. ὁ δὲ διαβὰς τὸν	ποταμὸν	κατήντησε πρὸς Κήυκα τὸν τῆς
[4, 36]	τὸν Κένταυρον μισθοῦ διαβιβάζοντα τὸν	ποταμόν.	οὗτος δὲ πρώτην διαβιβάσας τὴν
[4, 14]	προκρίνας τὸ παρὰ τὸν Ἀλφειὸν	ποταμὸν	πεδίον, ἐν ᾧ τὸν ἀγῶνα
[4, 68]	τῆς Ἠλείας παρὰ τὸν Ἀλφειὸν	ποταμὸν	πόλιν καὶ ἐκάλεσεν ἀφ´ ἑαυτοῦ
[4, 6]	δὲ τὸ αἰδοῖον εἰς τὸν	ποταμὸν	ῥῖψαι διὰ τὸ μηδένα βούλεσθαι
[4, 72]	Βοιωτίαν ἐλθὼν κατῴκησε περὶ τὸν	ποταμὸν	τὸν ἀπ´ ἐκείνου τὴν ὁμωνυμίαν
[4, 48]	τοὺς Κόλχους, καὶ κατὰ τὸν	διωγμὸν	τοὺς πλείστους αὐτῶν ἀναιρεθῆναι. γενέσθαι
[4, 2]	περὶ τοῦ θεοῦ τούτου διέξιμεν.	~Κάδμον	μὲν γάρ φασι τὸν Ἀγήνορος
[4, 49]	τινά φασι βίην Ἡρακληείην εἶναι,	ἐμὸν	πατέρα θρασυμέμνονα, θυμολέοντα, ὅς ποτε
[4, 32]	τινά φασι βίην Ἡρακληείην εἶναι,	ἐμὸν	πατέρα θρασυμέμνονα, θυμολέοντα, ὅς ποτε
[4, 50]	πατρίδος ἕκαστον συλλέξαντα κοινὸν ἄρασθαι	πόλεμον·	ἀδύνατον γὰρ εἶναι πεντήκοντα καὶ
[4, 57]	συνεστρατευκότων, ἢ ταῦτα μὴ ποιοῦντα	πόλεμον	ἀναδέξασθαι. οἱ δ´ Ἡρακλεῖδαι καὶ
[4, 1]	ἡμιθέων καὶ καθόλου τῶν κατὰ	πόλεμον	ἀξιόλογόν τι κατειργασμένων, ὁμοίως δὲ
[4, 70]	οὐκ ἀποδιδόντος δὲ τοῦ Πειρίθου	πόλεμον	ἐξενεγκεῖν πρὸς αὐτόν τε καὶ
[4, 15]	ἑλομένων τὸν πρὸς τοὺς ἀθανάτους	πόλεμον,	Ἡρακλῆς τοῖς θεοῖς συναγωνισάμενος καὶ
[4, 71]	τὸν Ἀγαμέμνονα· κατὰ δὲ τὸν	πόλεμον	μεγάλας χρείας αὐτοὺς παρασχέσθαι τοῖς
[4, 61]	αὐτῷ προσέχοντος, πρὸς μὲν Ἀθηναίους	πόλεμον	συνεστήσατο, ἀρὰς δὲ ἐποιήσατο τῷ
[4, 58]	παρακαταθήκην ἀπαιτήσαντας μετὰ Δωριέων κατοικῆσαι.	Τληπόλεμον	δὲ τὸν Ἡρακλέους ἐν Ἄργει
[4, 58]	Φόρβαντος κατοικισθέντες. τὸν δ´ οὖν	Τληπόλεμον	κοινῇ μετὰ τῶν ἐγχωρίων τριμερῆ
[4, 32]	οἷς παρεισάγει τὸν υἱὸν αὐτοῦ	Τληπόλεμον	λέγοντα ἀλλ´ οἷόν τινά φασι
[4, 36]	Φυλέως ἐπεμίγη ταύτῃ καὶ ἐτέκνωσε	Τληπόλεμον.	μετὰ δὲ τὸν Δηιανείρας γάμον
[4, 45]	ἐπὶ τὸν ὠκεανόν, καὶ νῆσον	ἔρημον	καταλαβομένην ἐνταῦθα μετὰ τῶν συμφυγουσῶν
[4, 17]	ζῴων, πολλὰ τῶν κατὰ τὴν	ἔρημον	χώραν χειρωσάμενος, ἐξημέρωσεν, ὥστε καὶ
[4, 7]	ὁμοίως δὲ καὶ κατὰ τὸν	ἀριθμὸν	διαφωνοῦσιν· οἱ μὲν γὰρ τρεῖς
[4, 61]	τοῖς μεγέθεσι, πολλοὺς δὲ τὸν	ἀριθμόν,	μεταγαγεῖν εἰς τὰς Ἀθήνας· ἀπὸ
[4, 33]	υἱοὶ τοῦ Ἱπποκόωντος εἴκοσι τὸν	ἀριθμὸν	ὄντες ἀπέκτειναν· ἐφ´ οἷς ἀγανακτήσας
[4, 33]	Κηφεὺς καὶ Κηφέως υἱοὶ τὸν	ἀριθμὸν	ὄντες ἑπτακαίδεκα· τρεῖς γὰρ ἀπὸ
[4, 85]	τῆς ἠπείρου, καὶ γενέσθαι τὸν	πορθμὸν	διειργούσης τῆς θαλάττης τὴν ἤπειρον
[4, 85]	τοῖς προκειμένοις τὰς περὶ τὸν	πορθμὸν	διηγήσεις. φασὶ γὰρ οἱ παλαιοὶ
[4, 22]	δ´ Ἡρακλῆς καταντήσας ἐπὶ τὸν	πορθμὸν	κατὰ τὸ στενώτατον τῆς θαλάττης
[4, 33]	Ἤλιδος πομπὴν ἀποστέλλεσθαι Ποσειδῶνι εἰς	Ἰσθμόν,	καὶ ταύτης ἀφηγεῖσθαι Εὔρυτον τὸν
[4, 85]	νῆσον διὰ τοιαύτας αἰτίας. τὸν	ἰσθμὸν	κατὰ τὸ στενώτατον ὑπὸ δυοῖν
[4, 73]	νίκην, ἔφθασε παραγενόμενος ἐπὶ τὸν	Ἰσθμὸν	πρὸς τὸν τοῦ Ποσειδῶνος βωμόν.
[4, 53]	δὲ μετὰ τῶν ἀριστέων εἰς	Ἰσθμὸν	τὸν ἐν Πελοποννήσῳ πλεύσαντα θυσίαν
[4, 58]	τοῖς Ἡρακλείδαις. κατὰ δὲ τὸν	Ἰσθμὸν	τῶν στρατοπέδων ἀθροισθέντων, Ὕλλος μὲν
[4, 82]	δὲ τὸ ὄρος τὸ καλούμενον	Αἷμον	οἰκήσαντά τινα χρόνον ἄφαντον γενέσθαι,
[4, 67]	Ἴτωνος γενόμενος ἐτέκνωσεν υἱοὺς τέτταρας,	Ἱππάλκιμον	καὶ Ἠλεκτρύωνα, ἔτι δ´ Ἀρχίλυκον
[4, 61]	πόλιν τῶν Ἀθηναίων αὐχμὸν καὶ	λιμόν.	ταχὺ δὲ περὶ τὴν Ἀττικὴν
[4, 46]	πεισθέντα, προσδέξασθαι τὸ τῆς ξενοκτονίας	νόμιμον.	ἀντιπραττούσης δὲ τῆς Μηδείας ἀεὶ
[4, 46]	παρ´ αὐτῆς τὸ τῆς ξενοκτονίας	νόμιμον,	ἀποδέξασθαι μὲν τὴν ἡμερότητα τῆς
[4, 44]	τὴν ἀγριότητα τῶν ἐγχωρίων ἀγνοοῦντας·	νόμιμον	γὰρ εἶναι τοῖς τὴν χώραν
[4, 3]	γυναικῶν ἀθροίζεσθαι, καὶ ταῖς παρθένοις	νόμιμον	εἶναι θυρσοφορεῖν καὶ συνενθουσιάζειν εὐαζούσαις
[4, 47]	νεῷ τὸ δέρμα κατά τι	νόμιμον.	μετὰ δὲ ταῦτα Αἰήτῃ γενομένου
[4, 9]	διὸ καὶ βουλόμενον τὴν ἐπιπλοκὴν	νόμιμον	ποιήσασθαι βιάσασθαι μὲν μὴ βουληθῆναι,
[4, 42]	παραδόξως συναρπάζεσθαι· πρὸς δὲ τούτοις	λοιμὸν	ἐμπεσεῖν εἰς τὰ πλήθη καὶ
[4, 19]	καὶ ταῖς τῶν ὑποζυγίων ἀποσκευαῖς	βάσιμον	εἶναι. τῶν δὲ τὴν ὀρεινὴν
[4, 1]	καὶ τῶν ἐν εἰρήνῃ τι	χρήσιμον	πρὸς τὸν κοινὸν βίον εὑρόντων
[4, 56]	μάλιστα τῶν θεῶν τοὺς Διοσκόρους·	παραδόσιμον	γὰρ αὐτοὺς ἔχειν ἐκ παλαιῶν
[4, 31]	νεωτάτου συγκαταινοῦντας μὴ προσδέξασθαι τὸν	καθαρμόν·	ὁ δ´ Ἡρακλῆς τότε μὲν
[4, 14]	ἐδίδαξε, Δημήτηρ δὲ πρὸς τὸν	καθαρμὸν	τοῦ Κενταύρων φόνου τὰ μικρὰ
[4, 82]	δ´ ἐν αὐτῇ δύο παῖδας,	Χάρμον	καὶ Καλλίκαρπον. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 79]	ὠλίσθηκε καὶ πεσὼν εἰς τὸ	θερμὸν	ὕδωρ ἐτελεύτησε. μετὰ δὲ ταῦθ´
[4, 66]	τὸ μὴ μόνον τὸν χρυσοῦν	ὅρμον	δέξασθαι κατὰ τῆς ἀπωλείας τοῦ
[4, 66]	Ἁρμονίᾳ τῇ Κάδμου τόν τε	ὅρμον	καὶ πέπλον, ἀμφότερα ταῦτα προσδέξασθαι
[4, 65]	συγχωροῦντος, Πολυνείκην φασὶ τὸν χρυσοῦν	ὅρμον,	ὃν Ἀφροδίτην μυθολογοῦσιν Ἁρμονίᾳ δωρήσασθαι,
[4, 50]	καταπλεύσαντα νυκτὸς τῆς Θετταλίας εἰς	ὅρμον	οὐ μακρὰν μὲν τῆς Ἰωλκοῦ
[4, 66]	προσδέξασθαι τὴν Ἐριφύλην, τὸν μὲν	ὅρμον	παρὰ Πολυνείκους λαβοῦσαν, τὸν δὲ
[4, 77]	ἀπογνόντα τὸν διὰ τῶν πλοίων	δρασμόν,	κατασκευάσαι παραδόξως πτέρυγας πεφιλοτεχνημένας καὶ
[4, 62]	ἔλεγχον, Φαίδρα μὲν φοβηθεῖσα τὸν	ἐξετασμὸν	ἀνεκρέμασεν ἑαυτήν, Ἱππόλυτος δ´ ἁρματηλατῶν,
[4, 64]	γενέσεως. τῆς δὲ Πυθίας δούσης	χρησμὸν	αὐτῷ μὴ συμφέρειν γενέσθαι τέκνα
[4, 64]	μὲν σφίγγα κατὰ τὸν μυθολογούμενον	χρησμὸν	ἑαυτὴν κατακρημνίσαι, τὸν δ´ Οἰδίπουν
[4, 47]	ταῦτα βασιλεύοντος τῆς Κολχίδος Αἰήτου	χρησμὸν	ἐκπεσεῖν ὅτι τότε καταστρέψει τὸν
[4, 33]	σπεύδων, παρῆλθεν εἰς Δελφούς, καὶ	χρησμὸν	ἔλαβε πλεῖν εἰς τὴν Μυσίαν
[4, 29]	τὴν εἰς Σαρδόνα κατὰ τὸν	χρησμόν.	ἡγουμένου δὲ τοῦ στόλου παντὸς
[4, 2]	τὴν Βοιωτίαν κατὰ τὸν παραδεδομένον	χρησμὸν	κτίσαι τὰς Θήβας. ἐνταῦθα δὲ
[4, 31]	Ἰφίτου παισὶν ἀπέδωκε κατὰ τὸν	χρησμόν,	ὁ δ´ Ἡρακλῆς ὑγιασθεὶς καὶ
[4, 66]	κοινῇ ἐπὶ τὰς Θήβας, λαβόντες	χρησμὸν	παρ´ Ἀπόλλωνος πολεμεῖν τὴν προειρημένην
[4, 10]	τούτων ἐπερωτήσας τὸν θεόν, ἔλαβε	χρησμὸν	τὸν δηλοῦντα διότι τοῖς θεοῖς
[4, 67]	Μεταπόντιος, ἄπαις ὤν, κατά τινα	χρησμὸν	υἱοποιήσατο. οὗτοι δ´ ἀνδρωθέντες, στάσεως
[4, 27]	τυχεῖν, ὡς διαδεδεγμένον τὸν Ἀτλαντικὸν	κόσμον,	αἰνιττομένων τῶν ἀνθρώπων τὸ γεγονός.
[4, 27]	εὑρόντα ἔχειν ὑπόληψιν ὡς τὸν	κόσμον	ὅλον ἐπὶ τῶν ὤμων φοροῦντα.
[4, 83]	κτίσαι δὲ καὶ πόλιν ἀξιόλογον	ὁμώνυμον	αὑτῷ, κειμένην ἐπί τινος ὑψηλοῦ
[4, 24]	τὸν περίβολον σταδίων τεττάρων, ἣν	ἐπώνυμον	αὐτῷ καλεῖσθαι προσέταξεν· ὡσαύτως δὲ
[4, 30]	ἐπὶ τοσοῦτ´ εὐνοίας προήχθησαν ὥστ´	ἐπώνυμον	αὐτῷ περιθεῖναι τὴν τοῦ γονέως
[4, 72]	περὶ τὴν νῦν οὖσαν Θετταλίαν	ἐπώνυμον	ἑαυτοῦ τὸν προειρημένον ποταμὸν ἐποίησεν·
[4, 2]	τὰς πόλεις, καὶ κτίσαι πόλιν	ἐπώνυμον	τῆς αὐτονομίας, ἣν Ἐλευθερὰς προσαγορεῦσαι.
[4, 61]	κατὰ τὴν πόλιν τῶν Ἀθηναίων	αὐχμὸν	καὶ λιμόν. ταχὺ δὲ περὶ
[4, 73]	Ἰσθμὸν πρὸς τὸν τοῦ Ποσειδῶνος	βωμόν.	ὁ δ´ Οἰνόμαος τὸ λόγιον
[4, 73]	κατὰ Κόρινθον Ἰσθμοῦ πρὸς τὸν	βωμὸν	τοῦ Ποσειδῶνος, τὴν δ´ ἄφεσιν
[4, 15]	τὴν ἰσχὺν ἐδεσμεύοντο, τροφὴν δ´	ἐλάμβανον	οὐ τὴν ἐκ γῆς φυομένην,
[4, 75]	ἐπὶ θαλάττης ὠνόμασεν ἀφ´ ἑαυτοῦ	Δάρδανον.	τούτου δ´ Ἐριχθόνιος υἱὸς γενόμενος
[4, 45]	τῶν μυθογράφων φυγεῖν ἐπὶ τὸν	ὠκεανόν,	καὶ νῆσον ἔρημον καταλαβομένην ἐνταῦθα
[4, 18]	παρῆλθεν ἐπὶ τὸν πρὸς Γαδείροις	ὠκεανόν,	καὶ στήλας ἔθετο καθ´ ἑκατέραν
[4, 56]	τὴν ῥύσιν ἔχοντος εἰς τὸν	ὠκεανὸν	καταπλεῦσαι πρὸς τὴν θάλατταν, ἀπὸ
[4, 56]	φέρουσι, δεικνύντες τοὺς παρὰ τὸν	ὠκεανὸν	κατοικοῦντας Κελτοὺς σεβομένους μάλιστα τῶν
[4, 18]	τῶν ἠπείρων τὰς παρὰ τὸν	ὠκεανὸν	κειμένας τῆς τε Λιβύης καὶ
[4, 17]	Ἰβηρίας ἐν τοῖς πρὸς τὸν	ὠκεανὸν	κεκλιμένοις μέρεσιν, Ἡρακλῆς θεωρῶν τὸν
[4, 18]	τὸν πόρον ἀνοίξαντα ποιῆσαι τὸν	ὠκεανὸν	μίσγεσθαι τῇ καθ´ ἡμᾶς θαλάττῃ.
[4, 56]	δὲ καὶ τὴν παρὰ τὸν	ὠκεανὸν	χώραν οὐκ ὀλίγας ἔχουσαν προσηγορίας
[4, 81]	πρωτεύειν ταῖς κυνηγίαις ἀπεφήνατο. οὐκ	ἀπίθανον	δὲ ἐπ´ ἀμφοτέροις τούτοις μηνῖσαι
[4, 64]	Ἰοκάστην τὴν Κρέοντος, καὶ χρόνον	ἱκανὸν	ἄπαις ὤν, ἐπηρώτησε τὸν θεὸν
[4, 80]	ἀνθ´ ὧν αὐτὰς εἰς τὸν	οὐρανὸν	ἀναβιβασθῆναι καὶ καταστερισθείσας ἄρκτους προσαγορευθῆναι·
[4, 85]	τὴν δόξαν ἐν τοῖς κατ´	οὐρανὸν	ἄστροις καταριθμηθέντα τυχεῖν ἀθανάτου μνήμης.
[4, 82]	τετελευτηκότα, οὗτος τῶν κατὰ τὸν	οὐρανὸν	ἄστρων τὸ τὴν αὐτὴν ἔχον
[4, 80]	κεῖναί γε Διὸς μεγάλου ἰότητι	οὐρανὸν	εἰσανέβησαν, ὅ μιν τότε κουρίζοντα
[4, 7]	παιδευθέντας ὑπ´ αὐτῆς ἐξαίρεσθαι πρὸς	οὐρανόν·	τῇ γὰρ δόξῃ καὶ τοῖς
[4, 61]	τιμῶν, καταστερίσαντα τὸν ἐν οὐρανῷ	στέφανον	Ἀριάδνης. τοὺς δὲ περὶ τὸν
[4, 13]	ἂν τὴν ἐπίνοιαν· τὸ γὰρ	ὑπερήφανον	τοῦ προστάγματος χωρὶς αἰσχύνης ἐπετέλεσεν,
[4, 83]	καὶ τοὐναντίον ἀεὶ διετέλεσε πολλῆς	τυγχάνον	αὐξήσεως. μετὰ γὰρ τὰς προειρημένας
[4, 2]	Εὐρώπης, ἐντολὰς λαβόντα ἢ τὴν	παρθένον	ἀγαγεῖν ἢ μὴ ἀνακάμπτειν εἰς
[4, 47]	ἐπὶ κριοῦ χρυσομάλλου, τὴν μὲν	παρθένον	ἀποπεσεῖν εἰς τὴν θάλατταν, ἣν
[4, 42]	τὴν ἀπόβασιν ποιησαμένων, εὑρεθῆναί φασι	παρθένον	δεδεμένην παρὰ τὸν αἰγιαλὸν διὰ
[4, 73]	γάμου τῆς θυγατρὸς κρῖναι ταύτην	παρθένον	διαφυλάττειν, ὑπολαμβάνοντα μόνως οὕτως ἐκφεύξεσθαι
[4, 61]	Ἀριάδνης ἀφελόμενον τοῦ Θησέως τὴν	παρθένον,	ἔχειν αὐτὴν ὡς γυναῖκα γαμετὴν
[4, 42]	τὸν Λαομέδοντα συναναγκασθέντα παραδοῦναι τὴν	παρθένον	καὶ δεσμοῖς καταλαβόμενον ἀπολιπεῖν παρὰ
[4, 63]	δ´ Ἑλένην ἀπαγαγεῖν εἰς Λακεδαίμονα	παρθένον	οὖσαν, καὶ μετ´ αὐτῆς δούλην
[4, 54]	τῆς Κρέοντος θυγατρὸς μνηστεῦσαι τὴν	παρθένον.	συγκαταθεμένου δὲ τοῦ πατρὸς καὶ
[4, 69]	τῶν Λαπίθου Φόρβας μὲν εἰς	Ὤλενον	παρῆλθεν, ἐξ ἧς μεταπεμψάμενος αὐτὸν
[4, 33]	τότε μὲν ἄπρακτος ἐπανῆλθεν εἰς	Ὤλενον	πρὸς Δεξαμενόν· τῆς δὲ τούτου
[4, 84]	νῦν κατὰ τὴν Σικελίαν τυγχάνει	διαμένον	ἐν ἀποδοχῇ. μυθολογοῦσι δὲ τὸν
[4, 53]	~καθόλου δὲ πᾶσι τοῖς συγγενέσιν	ἐπαγγειλάμενον	ἐπιεικῶς καὶ μεγαλοψύχως προσενεχθήσεσθαι, συναγαγεῖν
[4, 40]	πρὸς τὴν στρατείαν χρήσιμα χορηγήσειν	ἐπαγγειλάμενον,	παρακαλεῖν ἆθλον τελέσαι στειλάμενον τὸν
[4, 40]	χορηγήσειν ἐπαγγειλάμενον, παρακαλεῖν ἆθλον τελέσαι	στειλάμενον	τὸν πλοῦν εἰς Κόλχους ἐπὶ
[4, 2]	δὲ πολλὴν χώραν, καὶ μὴ	δυνάμενον	ἀνευρεῖν, ἀπογνῶναι τὴν εἰς οἶκον
[4, 55]	δίκαια πεπονθέναι· διὸ καὶ μὴ	δυνάμενον	ἐνεγκεῖν τὸ μέγεθος τῆς συμφορᾶς
[4, 77]	ἀξιῶσαι τὸν Δαίδαλον, καὶ μὴ	δυνάμενον	εὑρεῖν, τά τε πλοῖα πάντα
[4, 85]	τῶν ἐγχωρίων διαφερόντως· ταῦτα δὲ	διαπραξάμενον	εἰς Εὔβοιαν μεταναστῆναι κἀκεῖ κατοικῆσαι·
[4, 16]	προκλήσεως ἔφασαν ἑπτάκις νενικηκέναι τὸν	ἀντιταξάμενον.	πεσούσης δὲ καὶ ταύτης, τετάρτην
[4, 42]	τὰς ἵππους παραθέσθαι τῷ Λαομέδοντι,	συνταξάμενον	μετὰ τὴν ἐκ Κόλχων ἐπάνοδον
[4, 33]	ἄπρακτος ἐπανῆλθεν εἰς Ὤλενον πρὸς	Δεξαμενόν·	τῆς δὲ τούτου θυγατρὸς Ἱππολύτης
[4, 55]	μετὰ τὴν τοῦ πατρὸς τελευτὴν	διαδεξάμενον	τὴν βασιλείαν θαυμασθῆναί τε κατὰ
[4, 65]	εἰς Ἄργος. Ἄδραστον δ´ ἀμφοτέρους	ὑποδεξάμενον	φιλοφρόνως κατά τι λόγιον συνοικίσαι
[4, 48]	τεμένει τὸν μυθολογούμενον ἄυπνον δράκοντα	περιεσπειραμένον	τὸ δέρος τοῖς φαρμάκοις ἀποκτεῖναι,
[4, 61]	εἰς τὴν Ἀττικήν. Αἰγέα δὲ	θεασάμενον	τὸν κατάπλουν, καὶ δόξαντα τεθνηκέναι
[4, 49]	καὶ τὴν τοῦ πατρὸς προαίρεσιν	ἐξηγησάμενον	αἴτιον γενέσθαι τῆς σωτηρίας αὐτοῖς.
[4, 53]	συναγαγεῖν εἰς ἐκκλησίαν τὰ πλήθη.	ἀπολογησάμενον	δὲ περὶ τῶν πεπραγμένων, καὶ
[4, 82]	τῆς μητρὸς Νύμφης τὴν ἀναγωγὴν	ποιησάμενον	εἰς τὴν Σαρδὼ νῆσον καταπλεῦσαι.
[4, 5]	τὴν πατρίδα, τὴν ἐξ Ἰνδῶν	ποιησάμενον	ἐπάνοδον μετὰ πολλῶν λαφύρων. παραπλησίως
[4, 42]	μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν τὴν ἀπόβασιν	ποιησάμενον,	καὶ μαθόντα παρὰ τῆς κόρης
[4, 53]	θεῶν, Ὀλυμπίαν ἀπ´ ἐκείνου προσαγορεῦσαι.	ὑποστησάμενον	δ´ ἱππικὸν ἀγῶνα καὶ γυμνικόν,
[4, 44]	φασὶ τὸν Ἡρακλέα πάντων ἄριστα	διαγωνισάμενον	αὐτόν τε τὸν Φινέα καὶ
[4, 66]	ποιητὴν Ὅμηρον πολλὰ τῶν ἐπῶν	σφετερισάμενον	κοσμῆσαι τὴν ἰδίαν ποίησιν. ἐνθεαζούσης
[4, 40]	αὐτῶν. διὸ καὶ τὴν ἐπιβολὴν	ἀνακοινωσάμενον	τῷ βασιλεῖ ταχέως λαβεῖν αὐτὸν
[4, 22]	τότε δ´ οὖν ὑπερφυῆ κάπρον	χειρωσάμενον	καὶ τῆς θεοῦ καταφρονήσαντα εἰπεῖν
[4, 6]	καὶ ἀναθεῖναι κατὰ τὸ ἱερὸν	ἐντεταμένον.	περὶ μὲν οὖν τῆς γενέσεως
[4, 26]	Δράκοντα δὲ τῶν ποιμνῶν ἐπιμελητὴν	καθεσταμένον,	καὶ ῥώμῃ σώματος καὶ ἀλκῇ
[4, 54]	πατέρα βοηθοῦντα καὶ τοῦ σώματος	ἁψάμενον	τελευτῆσαι. τὴν δὲ Μήδειαν ἐπιτυχοῦσαν
[4, 56]	χαλκοῦν τρίποδα τὸν ἀρχαίοις μὲν	κεχαραγμένον	γράμμασι, μέχρι δὲ τῶν νεωτέρων
[4, 33]	ἐπανῆλθεν. Ἄλεως δ´ ἀγνοῶν τὸ	πεπραγμένον,	ὡς ὁ τῆς γαστρὸς ὄγκος
[4, 9]	ὑπόσχεσιν Εὐρυσθέα, τὸν δ´ Ἡρακλέα	τεταγμένον	ὑπὸ τὸν Εὐρυσθέα τελέσαι δώδεκα
[4, 16]	πρῶτον ᾔτει παρ´ αὐτῶν τὸν	προστεταγμένον	ζωστῆρα· ὡς δ´ οὐχ ὑπήκουον,
[4, 38]	τὴν γυναῖκα Δηιάνειραν· τούτῳ δὲ	προστεταγμένον	ἦν αἰτῆσαι χιτῶνα καὶ ἱμάτιον,
[4, 27]	λόγον, δόξης μεγάλης τυχεῖν, ὡς	διαδεδεγμένον	τὸν Ἀτλαντικὸν κόσμον, αἰνιττομένων τῶν
[4, 79]	τὰ ὀστᾶ, κατὰ δὲ τὸν	ἀνεῳγμένον	ἐποίησαν Ἀφροδίτης νεών. οὗτος δ´
[4, 26]	Κόρης, τὸν δὲ κύνα παραλαβὼν	δεδεμένον	παραδόξως ἀπήγαγε καὶ φανερὸν κατέστησεν
[4, 49]	παραδοῦναι τὴν βασιλείαν, καὶ φιλίαν	συνθέμενον	ἐκπλεῦσαι μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν. ἔνιοι
[4, 84]	φύσει δὲ διαφόρῳ πρὸς εὐμέλειαν	κεχορηγημένον	ἐξευρεῖν τὸ βουκολικὸν ποίημα καὶ
[4, 72]	ἀδελφόν, ἐξ ἄλλης δὲ μητρὸς	γεγενημένον.	διὰ δὲ τὸν φόνον Πηλεὺς
[4, 17]	ῥώμῃ σώματος καὶ παλαίστρας ἐμπειρίᾳ	διαβεβοημένον	καὶ τοὺς ὑπ´ αὐτοῦ καταπαλαισθέντας
[4, 34]	ἡ θεὸς αὐτῷ μηνίσασα τὸν	διαβεβοημένον	Καλυδώνιον ὗν ἀνῆκεν, ὑπερφυῆ τὸ
[4, 40]	πλοῦν εἰς Κόλχους ἐπὶ τὸ	διαβεβοημένον	τοῦ κριοῦ δέρος χρυσόμαλλον. τὸν
[4, 9]	τῶν θεῶν ἀναφέρειν λέγεται τὸν	εἰρημένον	τρόπον. τὴν δὲ γεγενημένην περὶ
[4, 17]	ἐπὶ τούτους στρατείαν, προσετετάχει τὸν	προειρημένον	ἆθλον. ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἀκολούθως
[4, 25]	Ἀδρίαν καὶ πεζῇ περιελθὼν τὸν	προειρημένον	κόλπον κατήντησεν εἰς τὴν Ἤπειρον,
[4, 72]	οὖσαν Θετταλίαν ἐπώνυμον ἑαυτοῦ τὸν	προειρημένον	ποταμὸν ἐποίησεν· Ἀσωπὸς δ´ ἐν
[4, 46]	καταπλεῦσαι τῆς Κολχίδος εἰς τὸ	προειρημένον	τέμενος. ἔνθα δὴ περιτυχόντας τῇ
[4, 54]	οἰκίαν ὑφάψαι, ῥίζιόν τι προσθεῖσαν,	εὑρημένον	μὲν ὑπὸ Κίρκης τῆς ἀδελφῆς,
[4, 84]	τραφέντα, καὶ βοῶν ἀγέλας παμπληθεῖς	κεκτημένον,	τούτων ποιεῖσθαι πολλὴν ἐπιμέλειαν· ἀφ´
[4, 64]	μὲν μηδένα δύνασθαι γνῶναι τὸ	προτεθειμένον,	μόνον δὲ Οἰδίπουν λῦσαι τὸ
[4, 50]	οὐ μακρὰν μὲν τῆς Ἰωλκοῦ	κείμενον,	ἀθεώρητον δὲ τοῖς ἐκ τῆς
[4, 85]	προσχῶσαι τὸ κατὰ τὴν Πελωρίδα	κείμενον	ἀκρωτήριον, καὶ τὸ τέμενος τοῦ
[4, 2]	ἄντρον τὸ ἐν τῇ Νύσῃ,	κείμενον	μεταξὺ Φοινίκης καὶ Νείλου, ταῖς
[4, 46]	καταφυγεῖν εἴς τι τέμενος Ἡλίου	κείμενον	παρὰ θάλατταν. καθ´ ὃν δὴ
[4, 48]	τῶν συναγωνιζομένων περιχυθέντα καὶ βιαιότερον	ἐγκείμενον	ὑπὸ Μελεάγρου φονευθῆναι. ἔνθα δὴ
[4, 42]	Ἀργοναυτῶν κατὰ σπουδὴν ἐπὶ τὸν	προκείμενον	ἆθλον. ~Ἐπιγενομένου δὲ μεγάλου χειμῶνος,
[4, 46]	αὐτοῖς μέχρι ἂν συντελέσωσι τὸν	προκείμενον	ἆθλον, τὸν δ´ Ἰάσονα διὰ
[4, 78]	κρημνοῦ τοῖχον, προβιβάσας παραδόξως τὸ	ὑπερκείμενον	τοῦ κρημνοῦ. χρυσοῦν τε κριὸν
[4, 38]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἐνδὺς τὸν	κεχριμένον	χιτῶνα, καὶ κατ´ ὀλίγον τῆς
[4, 79]	τάφον οἰκοδομήσαντες κατὰ μὲν τὸν	κεκρυμμένον	τόπον ἔθεσαν τὰ ὀστᾶ, κατὰ
[4, 42]	παραδοῦναι τὴν παρθένον καὶ δεσμοῖς	καταλαβόμενον	ἀπολιπεῖν παρὰ τὸν αἰγιαλόν. ἐνταῦθα
[4, 39]	τὸν δ´ οὖν Ἡρακλέα λέγουσι	καταλεγόμενον	ὑπὸ τοῦ Διὸς εἰς τοὺς
[4, 40]	τοὺς καταπλέοντας. Ἰάσονα δὲ δόξης	ὀρεγόμενον	καὶ τὸν ἆθλον δυσέφικτον μέν,
[4, 9]	γενέσεως γινώσκεσθαι. τὸν γὰρ Δία	μισγόμενον	Ἀλκμήνῃ τριπλασίαν τὴν νύκτα ποιῆσαι,
[4, 56]	ἐν τῷ Πόντῳ πλείοσι στόμασιν	ἐξερευγόμενον	Ἴστρον καὶ τὸν εἰς τὸν
[4, 77]	τοῦ βασιλέως. κατὰ δὲ τὸν	παραδεδομένον	μῦθον Πασιφάης τῆς Μίνωος γυναικὸς
[4, 2]	εἰς τὴν Βοιωτίαν κατὰ τὸν	παραδεδομένον	χρησμὸν κτίσαι τὰς Θήβας. ἐνταῦθα
[4, 17]	θεωρῶν τὸν πόνον τοῦτον μεγάλης	προσδεόμενον	παρασκευῆς καὶ κακοπαθείας, συνεστήσατο στόλον
[4, 33]	Κένταυρον Εὐρυτίωνα καὶ τὴν Ἱππολύτην	βιαζόμενον,	ἀπέκτεινεν. εἰς Τίρυνθα δὲ Ἡρακλέους
[4, 84]	ἄλσους ἀνειμένου μυθολογοῦσι γεννηθῆναι τὸν	ὀνομαζόμενον	Δάφνιν, Ἑρμοῦ μὲν καὶ Νύμφης
[4, 12]	ἐνδόξου γέγονε κρεῖττον· Φολόη γὰρ	ὀνομαζόμενον	διὰ τῆς ἐπωνυμίας μηνύει τὸν
[4, 6]	Πριάπῳ τινὲς μυθολογοῦσι γεγενῆσθαι τὸν	ὀνομαζόμενον	Ἑρμαφρόδιτον, ὃν ἐξ Ἑρμοῦ καὶ
[4, 59]	πρῶτον μὲν οὖν ἀνεῖλε τὸν	ὀνομαζόμενον	Κορυνήτην, χρώμενον τῇ προσαγορευομένῃ κορύνῃ,
[4, 47]	τὴν βασιλείαν. τὸν δὲ παιδαγωγὸν	ὀνομαζόμενον	Κριὸν τυθῆναι τοῖς θεοῖς, καὶ
[4, 4]	γενέσθαι τὸν ὑπό τινων Σαβάζιον	ὀνομαζόμενον,	οὗ τήν τε γένεσιν καὶ
[4, 59]	διαφθείροντα. μετὰ δὲ ταῦτα τὸν	ὀνομαζόμενον	Προκρούστην ἀπέκτεινε, τὸν οἰκοῦντα ἐν
[4, 45]	τοῦ νῦν ἀπ´ ἐκείνης Κίρκαιον	ὀνομαζόμενον.	~τὴν δὲ Μήδειαν ἱστοροῦσι μαθεῖν
[4, 66]	εἴς τι χωρίον τῆς Βοιωτίας	ὀνομαζόμενον	Τιλφωσσαῖον. ἔπειθ´ οἱ μὲν ἐπίγονοι
[4, 1]	τὸν παρ´ αὑτοῖς θεὸν Ὄσιριν	ὀνομαζόμενόν	φασιν εἶναι τὸν παρ´ Ἕλλησι
[4, 12]	περὶ τὸν Ἡρακλέους φίλον τὸν	ὀνομαζόμενον	Φόλον. οὗτος γὰρ διὰ τὴν
[4, 12]	Χείρωνα τὸν ἐπὶ τῇ ἰατρικῇ	θαυμαζόμενον	ἀκουσίως τόξου βολῇ διέφθειρε. καὶ
[4, 25]	μνημονευομένων· καὶ γὰρ ποίημα συνετάξατο	θαυμαζόμενον	καὶ τῇ κατὰ τὴν ᾠδὴν
[4, 80]	πολυτελείᾳ τῇ κατὰ τὴν οἰκοδομίαν	θαυμαζόμενον·	οὐκ ἔχοντες γὰρ κατὰ τὴν
[4, 2]	καὶ τὸ ἐκ τῆς κριθῆς	κατασκευαζόμενον	πόμα, τὸ προσαγορευόμενον μὲν ὑπ´
[4, 84]	στρατόπεδόν ποτε Καρχηδονίων ὑπὸ λιμοῦ	πιεζόμενον	διαθρέψαι, παρεχομένων τῶν ὀρῶν πολλαῖς
[4, 82]	αὐτὴν ἔχον προσηγορίαν καὶ φθείρειν	νομιζόμενον	τοὺς ἀνθρώπους ἔπαυσε, καὶ τοῖς
[4, 12]	ἔχειν δυσχέρειαν· ἔδει γὰρ τὸν	ἀγωνιζόμενον	τοιούτῳ θηρίῳ τοσαύτην ἔχειν περιουσίαν
[4, 65]	βασιλέως τυγχανόντων, φασὶ τὸν Ἄδραστον	χαριζόμενον	αὐτοῖς ἐπαγγείλασθαι κατάξειν ἀμφοτέρους εἰς
[4, 43]	τὸν πρὸς αὐτὴν ἔρωτα πάντα	χαριζόμενον,	πιστεῦσαι διότι τῇ μητρυιᾷ βίαν
[4, 85]	στενώτατον ὑπὸ δυοῖν πλευρῶν θαλάττῃ	προσκλυζόμενον	ἀναρραγῆναι, καὶ τὸν τόπον ἀπὸ
[4, 65]	Ἄργος διασωθῆναι, τὸν δ´ Ἄδραστον	πυθόμενον	τὰ συμβάντα παρασκευάσασθαι τὰ πρὸς
[4, 77]	ὧν προειρήκαμεν. τὸν οὖν Δαίδαλον	πυθόμενον	τὴν ἀπειλὴν τοῦ Μίνωος διὰ
[4, 73]	εἰ δ´ ἐφίκοιτο καταλαβεῖν τὸ	διωκόμενον	ἅρμα, τύπτειν τῷ δόρατι καὶ
[4, 61]	διὰ τὸ κάλλος τῆς Ἀριάδνης	ἀφελόμενον	τοῦ Θησέως τὴν παρθένον, ἔχειν
[4, 41]	Θεσπίου παῖδας καὶ αὐτὸν τὸν	στελλόμενον	τὸν πλοῦν ἐπὶ τὴν Κολχίδα.
[4, 58]	μονομαχίαν προεκαλέσατο τῶν πολεμίων τὸν	βουλόμενον,	ὁμολογίας θέμενος τοιαύτας, εἰ μὲν
[4, 9]	τῆς παιδοποιίας χάριν. διὸ καὶ	βουλόμενον	τὴν ἐπιπλοκὴν νόμιμον ποιήσασθαι βιάσασθαι
[4, 77]	κρυπτομένου, Μίνωα μὲν τὸν βασιλέα	βουλόμενον	τιμωρίας ἀξιῶσαι τὸν Δαίδαλον, καὶ
[4, 4]	καὶ τὸν μὲν ἐκ Σεμέλης	γενόμενον	ἐν τοῖς νεωτέροις χρόνοις φασὶ
[4, 75]	υἱοῖς ἐγέννησεν Ἕκτορα τὸν ἐπισημότατον	γενόμενον	ἐν τῷ Τρωικῷ πολέμῳ. Ἀσσάρακος
[4, 3]	τὸν μὲν τοῦ προσηνεστάτου ποτοῦ	γενόμενον	εὑρετήν, τὴν δὲ τῆς ξηρᾶς
[4, 56]	μετὰ δὲ ταῦτα δυνάμεως ἐγκρατῆ	γενόμενον	τὸν Μῆδον πολλὴν ἐπελθεῖν τῆς
[4, 1]	ἐπελθεῖν ἅπασαν τὴν οἰκουμένην, εὑρετὴν	γενόμενον	τοῦ οἴνου, καὶ τὴν φυτείαν
[4, 62]	μὲν τὸν ἐκ τῆς Ἀμαζονίδος	γενόμενον	υἱὸν ἔπεμψεν εἰς Τροιζῆνα τρέφεσθαι
[4, 69]	πάντα ὑπακούσεσθαι, καὶ τὸν Ἠϊονέα	παραγενόμενον	ἔβαλεν εἰς βόθρον πυρὸς μεστόν.
[4, 2]	συμπεριφοραῖς. τὸν μὲν οὖν Δία	παραγενόμενον	θεοπρεπῶς μετὰ βροντῶν καὶ ἀστραπῶν
[4, 72]	ὄφιν ὑπερφυῆ τὸ μέγεθος καὶ	λυμαινόμενον	τοὺς ἐγχωρίους. Αἴγινα δ´ ἐκ
[4, 4]	αὐτῷ Σειληνόν, εἰσηγητὴν καὶ διδάσκαλον	γινόμενον	τῶν καλλίστων ἐπιτηδευμάτων, καὶ μεγάλα
[4, 3]	τὸν γὰρ οἶνον ἄκρατον μὲν	πινόμενον	μανιώδεις διαθέσεις ἀποτελεῖν, τοῦ δ´
[4, 2]	ἐνίων ζῦθος, οὐ πολὺ δὲ	λειπόμενον	τῆς περὶ τὸν οἶνον εὐωδίας.
[4, 54]	ἡμῖν καὶ ὑπὲρ Ἰάσονος τὸν	ὑπολειπόμενον	λόγον. φασὶ γὰρ αὐτὸν ἐν
[4, 35]	Ἀχελῴου τὸ διὰ τῆς διώρυχος	φερόμενον	ῥεῖθρον, τὰ δὲ μῆλα καὶ
[4, 38]	καὶ ἐκ διαστήματος ἀποθεωρούντων τὸ	ἀποβησόμενον,	ὁ μὲν Ἡρακλῆς ἀπογνοὺς τὰ
[4, 77]	αὐτὸν δὲ παρὰ τὴν θάλατταν	πετόμενον	καὶ παρ´ ἕκαστον τέγγοντα τὰς
[4, 51]	μὲν παρθένους ἑτοίμους οὔσας τὸ	κελευόμενον	ἐπιτελεῖν, ~τὴν δὲ Μήδειαν νυκτὸς
[4, 62]	ἐποίησαν ἐν ταῖς Ἀθήναις τὸ	προσαγορευόμενον	ἀπ´ ἐκείνου Θησεῖον. ~Ἡμεῖς δ´
[4, 48]	δὲ πλησίον τῆς νεὼς τὸν	προσαγορευόμενον	θαλάττιον Γλαῦκον. τοῦτον δ´ ἐπὶ
[4, 2]	τῆς κριθῆς κατασκευαζόμενον πόμα, τὸ	προσαγορευόμενον	μὲν ὑπ´ ἐνίων ζῦθος, οὐ
[4, 56]	Ἰταλίας Αἰήτην τὸν νῦν Καιήτην	προσαγορευόμενον.	πρὸς δὲ τούτοις ὑπ´ ἀνέμων
[4, 33]	ὑπό τινος ἐλάφου τῷ μαστῷ	τρεφόμενον,	ἐδωρήσαντο τῷ δεσπότῃ. ὁ δὲ
[4, 77]	τοῖς ἀπείροις δυσευρέτους, ἐν ᾧ	τρεφόμενον	τὸν Μινώταυρον τοὺς ἐξ Ἀθηνῶν
[4, 55]	φασὶ καταλαβοῦσαν Ἡρακλέα μανικῷ πάθει	συνεχόμενον	καὶ τοὺς υἱοὺς ἀπεκταγκότα, φαρμάκοις
[4, 18]	ἐμφράξας τὸ περὶ τὸν Μινύειον	Ὀρχομενὸν	ῥεῖθρον ἐποίησε λιμνάζειν τὴν χώραν
[4, 78]	Ἐρυκίνῃ φασὶν αὐτὸν φιλοτεχνῆσαι περιττῶς	εἰργασμένον	καὶ τῷ κατ´ ἀλήθειαν κριῷ
[4, 22]	τοῖς κατὰ τὴν θήραν ἀνδραγαθήμασι	διωνομασμένον	ἐν μὲν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις
[4, 5]	τῷ Διονύσῳ τὸν εὐδαίμονα καὶ	κεχαρισμένον	βίον. καθόλου δὲ τοῦτον τῶν
[4, 12]	οὗτος ξενίοις δεχόμενος Ἡρακλέα τὸν	κατακεχωσμένον	οἴνου πίθον ἀνέῳξε. τοῦτον γὰρ
[4, 73]	ὅταν ἡ θυγάτηρ Ἱπποδάμεια συνοικήσῃ.	εὐλαβούμενον	οὖν αὐτὸν περὶ τοῦ γάμου
[4, 48]	Μήδειαν ἐν τῷ τεμένει τὸν	μυθολογούμενον	ἄυπνον δράκοντα περιεσπειραμένον τὸ δέρος
[4, 77]	μιγεῖσαν τῷ ταύρῳ γεννῆσαι τὸν	μυθολογούμενον	Μινώταυρον. τοῦτον δέ φασι διφυῆ
[4, 64]	τὴν μὲν σφίγγα κατὰ τὸν	μυθολογούμενον	χρησμὸν ἑαυτὴν κατακρημνίσαι, τὸν δ´
[4, 34]	δὲ Μελεάγρου τὸ θηρίον ἀκοντίσαντος,	ὁμολογούμενον	αὐτῷ τὸ πρωτεῖον συνεχωρήθη· τοῦτο
[4, 77]	τὴν νεότητα μετέωρον τὴν πτῆσιν	ποιούμενον	πεσεῖν εἰς τὸ πέλαγος, τακέντος
[4, 2]	Δία μιγέντα καὶ μεθ´ ἡσυχίας	ποιούμενον	τὰς ὁμιλίας δόξαι καταφρονεῖν αὐτῆς·
[4, 40]	Πόντον κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους	περιοικούμενον	ὑπὸ ἐθνῶν βαρβάρων καὶ παντελῶς
[4, 82]	περὶ δὲ τὸ ὄρος τὸ	καλούμενον	Αἷμον οἰκήσαντά τινα χρόνον ἄφαντον
[4, 45]	φαρμάκων θανασίμων συνθέσεις γενομένην τὸ	καλούμενον	ἀκόνιτον ἐξευρεῖν, καὶ τῆς ἑκάστου
[4, 28]	κατεστρατοπέδευσαν ὅπου νῦν ἐστι τὸ	καλούμενον	ἀπ´ ἐκείνων Ἀμαζονεῖον. Θησεὺς δὲ
[4, 11]	καὶ Νεμέας περὶ ὄρος τὸ	καλούμενον	ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος Τρητόν· εἶχε
[4, 37]	Εὐβοίας ἐπὶ τὸ ἀκρωτήριον τὸ	καλούμενον	Κηναῖον. ~Ἐνταῦθα δὲ θυσίαν ἐπιτελῶν
[4, 13]	αἰσχύνην· ἐπαγαγὼν δὲ τὸν Ἀλφειὸν	καλούμενον	ποταμὸν ἐπὶ τὴν αὐλήν, καὶ
[4, 10]	Ἥραν ἔσχε κλέος, Ἀλκαῖον πρότερον	καλούμενον.	τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις οἱ
[4, 1]	εἶναι τὸν παρ´ Ἕλλησι Διόνυσον	καλούμενον.	τοῦτον δὲ μυθολογοῦσιν ἐπελθεῖν ἅπασαν
[4, 22]	φασὶν ὑπὸ τῶν τεττίγων αὐτὸν	ἐνοχλούμενον	εὔξασθαι τοῖς θεοῖς ἀφανεῖς γενέσθαι
[4, 78]	τῷ κατ´ ἀλήθειαν κριῷ ἀπαρεγχειρήτως	ὡμοιωμένον.	ἄλλα τε πολλά φασιν αὐτὸν
[4, 77]	ἐρασθείσης τοῦ ταύρου, μηχάνημα ποιήσας	ὡμοιωμένον	βοῒ συνήργησε τῇ Πασιφάῃ πρὸς
[4, 22]	πεσεῖν τὴν κεψαλὴν ἐπὶ τὸν	κοιμώμενον	καὶ διαφθεῖραι. ἀλλὰ γὰρ οὐκ
[4, 83]	αἰῶνος ἀρχὴν λαβὸν οὐδέποτε διέλιπε	τιμώμενον,	ἀλλὰ καὶ τοὐναντίον ἀεὶ διετέλεσε
[4, 85]	τὸ τέμενος τοῦ Ποσειδῶνος κατασκευάσαι,	τιμώμενον	ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων διαφερόντως· ταῦτα
[4, 49]	τόπον τὸν ἔτι καὶ νῦν	τιμώμενον	ὑπὸ τῶν παραπλεόντων. μετὰ δὲ
[4, 9]	κατ´ ἐκείνην τὴν ἡμέραν Περσειδῶν	γεννώμενον	ποιήσει βασιλέα, τὴν δ´ Ἥραν
[4, 64]	δίπουν, γηράσαντα δὲ τρίπουν, βακτηρίᾳ	χρώμενον	διὰ τὴν ἀσθένειαν. ἐνταῦθα τὴν
[4, 59]	οὖν ἀνεῖλε τὸν ὀνομαζόμενον Κορυνήτην,	χρώμενον	τῇ προσαγορευομένῃ κορύνῃ, ὅπερ ἦν
[4, 40]	ἐθνῶν βαρβάρων καὶ παντελῶς ἀγρίων	ἄξενον	προσαγορεύεσθαι, ξενοκτονούντων τῶν ἐγχωρίων τοὺς
[4, 18]	διάστημα, συναγαγεῖν τὸν πόρον εἰς	στενόν,	ὅπως ἁλιτενοῦς καὶ στενοῦ γενομένου
[4, 4]	συνέπεσθαι κατὰ τὰς στρατείας αὐτῷ	Σειληνόν,	εἰσηγητὴν καὶ διδάσκαλον γινόμενον τῶν
[4, 36]	δὲ πορευόμενος ἦλθε πρὸς τὸν	Εὐηνὸν	ποταμὸν, κατέλαβε Νέσσον τὸν Κένταυρον
[4, 8]	τὸν ἐπὶ τοῖς καλλίστοις ἔργοις	ἔπαινον,	καὶ τοὺς μὲν προγόνους διὰ
[4, 7]	ἐκ τῆς ποιήσεως τῶν ἐγκωμιαζομένων	ἔπαινον	μέγα κλέος περιποιεῖν τοῖς ἐπαινουμένοις,
[4, 40]	τῷ βασιλεῖ ταχέως λαβεῖν αὐτὸν	συγκάταινον,	οὐχ οὕτω τοῦ Πελίου σπεύδοντος
[4, 10]	ἄχρηστον ποιήσας, αὐτόν τε τὸν	Ἐργῖνον	ἀνεῖλε καὶ τοὺς μετ´ αὐτοῦ
[4, 10]	ἔννοιαν. ὁ δ´ Ἡρακλῆς πυθόμενος	Ἐργῖνον	τὸν βασιλέα τῶν Μινυῶν προσάγειν
[4, 84]	τινὶ πλησιάσῃ, στερήσεσθαι τῆς ὁράσεως·	κἀκεῖνον	ὑπό τινος θυγατρὸς βασιλέως καταμεθυσθέντα,
[4, 25]	παραπλησίως τῷ Διονύσῳ· καὶ γὰρ	ἐκεῖνον	μυθολογοῦσιν ἀναγαγεῖν τὴν μητέρα Σεμέλην
[4, 44]	πατέρα πέμψαντας εἰς τὴν Σκυθίαν	ἐκεῖνον	παρακαλέσαι τῶν εἰς αὐτοὺς ἀνομημάτων
[4, 16]	ἐποιήσατο. πλεύσας οὖν εἰς τὸν	Εὔξεινον	ἀπ´ ἐκείνου κληθέντα Πόντον, καὶ
[4, 3]	Διὸς σωτῆρος ἐπιφωνεῖν. τὸν γὰρ	οἶνον	ἄκρατον μὲν πινόμενον μανιώδεις διαθέσεις
[4, 3]	Λυκοῦργον. τῆς δὲ κατὰ τὸν	οἶνον	εὑρέσεως καὶ δωρεᾶς κεχαρισμένης τοῖς
[4, 2]	δὲ λειπόμενον τῆς περὶ τὸν	οἶνον	εὐωδίας. τοῦτο δὲ διδάξαι τοὺς
[4, 4]	κράσεως εὑρημένης ἄκρατον πίνειν τὸν	οἶνον·	κατὰ δὲ τὰς τῶν φίλων
[4, 3]	σώμασιν εὐτονωτέρους γίνεσθαι τοὺς τὸν	οἶνον	πίνοντας, φασὶν ἐπὶ τὸ δεῖπνον,
[4, 50]	τῆς ἰδίας πατρίδος ἕκαστον συλλέξαντα	κοινὸν	ἄρασθαι πόλεμον· ἀδύνατον γὰρ εἶναι
[4, 1]	εἰρήνῃ τι χρήσιμον πρὸς τὸν	κοινὸν	βίον εὑρόντων ἢ νομοθετησάντων. ποιησόμεθα
[4, 15]	λῆξαι τῆς ὀργῆς ἔσωσε τὸν	κοινὸν	εὐεργέτην. Μετὰ δὲ ταῦτα ἔλαβεν
[4, 24]	~Μετὰ δὲ ταῦτα διελθὼν τὸ	Λεοντῖνον	πεδίον, τὸ μὲν κάλλος τῆς
[4, 9]	στέργειν ὀφείλουσα μήτηρ τὸ ἴδιον	τέκνον	ἀπώλλυεν, ἡ δὲ μητρυιᾶς ἔχουσα
[4, 74]	καιρὸν ὀξέως ἅμα εὔτεκνον καὶ	ἄτεκνον	γενέσθαι. ἐπεὶ δὲ ὁ Τάνταλος
[4, 74]	ὑφ´ ἕνα καιρὸν ὀξέως ἅμα	εὔτεκνον	καὶ ἄτεκνον γενέσθαι. ἐπεὶ δὲ
[4, 78]	ἀναγκαζούσης ἐπὶ τὸ τῆς πέτρας	ἀπόκρημνον	ποιήσασθαι τὴν οἰκοδομίαν, κατεσκεύασεν ἐπ´
[4, 53]	μυθολογῆσαι μόνον τὸν Ἡρακλέα καὶ	γυμνὸν	ὅπλων τελέσαι τοὺς τεθρυλημένους ἄθλους.
[4, 36]	παραγγελίαν εἰς ἄγγος ἀναλαβοῦσα τὸν	γόνον,	καὶ τὴν ἀκίδα βάψασα, λάθρᾳ
[4, 36]	λαβοῦσαν τὸν ἐξ αὑτοῦ πεσόντα	γόνον,	καὶ τούτῳ προσμίξασαν ἔλαιον καὶ
[4, 66]	ὁ δ´ οὖν Ἀλκμαίων οὐ	μόνον	ἀθροίσας ἐξ Ἄργους στρατιώτας, ἀλλὰ
[4, 9]	οὐκ ἐν ταῖς πράξεσι θεωρηθῆναι	μόνον,	ἀλλὰ καὶ πρὸ τῆς γενέσεως
[4, 2]	δ´ αὐτὸν καὶ στρατόπεδον οὐ	μόνον	ἀνδρῶν, ἀλλὰ καὶ γυναικῶν, καὶ
[4, 64]	μηδένα δύνασθαι γνῶναι τὸ προτεθειμένον,	μόνον	δὲ Οἰδίπουν λῦσαι τὸ αἴνιγμα.
[4, 6]	ἀπενεγκεῖν ἐκ τῆς οἰκείας λαθραίως,	μόνον	δὲ τὸ αἰδοῖον εἰς τὸν
[4, 83]	πολλάκις διὰ περιστάσεις τινὰς τεταπείνωται,	μόνον	δὲ τοῦτο τῶν ἐξ αἰῶνος
[4, 33]	τρεῖς γὰρ ἀπὸ τῶν εἴκοσι	μόνον	διεσώθησαν· τῶν δ´ ἐναντίων αὐτός
[4, 27]	χάριν τῆς εὐεργεσίας ἀποδιδόντα μὴ	μόνον	δοῦναι τὰ πρὸς τὸν ἆθλον
[4, 49]	τῇ πράξει συνεργούς, Πρίαμον δὲ	μόνον	ἐναντιοπραγοῦντα· τοῦτον γὰρ ἀποφήνασθαι δεῖν
[4, 82]	καὶ τυχεῖν ἀθανάτων τιμῶν οὐ	μόνον	ἐνταῦθα παρὰ τοῖς βαρβάροις, ἀλλὰ
[4, 54]	τοῦ ἀνδρὸς διὰ τὸ μὴ	μόνον	κάλλει διαφέρειν αὐτήν, ἀλλὰ καὶ
[4, 6]	Τύχωνα. τὰς δὲ τιμὰς οὐ	μόνον	κατὰ πόλιν ἀπονέμουσιν αὐτῷ {ἐν
[4, 22]	θεῶν βεβαιωσάντων τὴν εὐχήν, μὴ	μόνον	κατὰ τὸ παρὸν ἀφανεῖς γενέσθαι
[4, 80]	ἐπιφάνειαν. τιμῶσι δ´ αὐτὰς οὐ	μόνον	οἱ ταύτην τὴν πόλιν οἰκοῦντες,
[4, 15]	γενομένων Διόνυσον καὶ Ἡρακλέα, οὐ	μόνον	ὅτι πατρὸς ἦσαν Διός, ἀλλὰ
[4, 6]	τὸν Ὄσιριν, τὸ δὲ αἰδοῖον	μόνον	οὐ δυναμένην ἀνευρεῖν καταδεῖξαι τιμᾶν
[4, 6]	ἔν τε ταῖς τελεταῖς οὐ	μόνον	ταῖς Διονυσιακαῖς, ἀλλὰ καὶ ταῖς
[4, 42]	μετὰ τοῦ ξένου βίον, οὐ	μόνον	τὴν εὐεργεσίαν τῆς συγγενείας προκρίνασαν,
[4, 53]	διὰ τὴν συνήθη τερατολογίαν μυθολογῆσαι	μόνον	τὸν Ἡρακλέα καὶ γυμνὸν ὅπλων
[4, 66]	προειρημένα πρᾶξαι διὰ τὸ μὴ	μόνον	τὸν χρυσοῦν ὅρμον δέξασθαι κατὰ
[4, 80]	μὲν γὰρ αὐταῖς κατεσκεύασαν οὐ	μόνον	τῷ μεγέθει διάφορον, ἀλλὰ καὶ
[4, 21]	πολλοὺς γὰρ τῶν Ῥωμαίων οὐ	μόνον	τῶν συμμέτρους οὐσίας κεκτημένων, ἀλλὰ
[4, 43]	σωτηρίαν, φασὶν Ὀρφέα, τῆς τελετῆς	μόνον	τῶν συμπλεόντων μετεσχηκότα, ποιήσασθαι τοῖς
[4, 17]	κεκλιμένοις μέρεσιν, Ἡρακλῆς θεωρῶν τὸν	πόνον	τοῦτον μεγάλης προσδεόμενον παρασκευῆς καὶ
[4, 1]	καὶ τὸν ἐκ τῆς ἀναγραφῆς	πόνον	ὑποστάντες, τὴν πᾶσαν ἐπιμέλειαν ἐποιησάμεθα
[4, 80]	εἰς ἐνιαυτόν, Δικταῖοι Κούρητες ὅτε	Κρόνον	ἐψεύσαντο. οὐκ ἄξιον δὲ παραλιπεῖν
[4, 9]	πεδίον Ἡράκλειον. καθ´ ὃν δὴ	χρόνον	Ἀθηνᾶ μετὰ τῆς Ἥρας προσιοῦσα,
[4, 56]	διασωθῆναι· κατὰ δὲ τοῦτον τὸν	χρόνον	Αἰήτην ἐκ τῆς βασιλείας ὑπὸ
[4, 65]	πείσῃ συμμαχῆσαι. καθ´ ὃν δὴ	χρόνον	Ἀμφιαράου πρὸς Ἄδραστον στασιάζοντος περὶ
[4, 22]	ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸν ὕστερον	χρόνον	ἅπαντα μηδένα τέττιγα φαίνεσθαι κατὰ
[4, 57]	ὀνομαζομένης τετραπόλεως. μετὰ δέ τινα	χρόνον	ἁπάντων τῶν Ἡρακλέους παίδων ἠνδρωμένων,
[4, 82]	τὸ καλούμενον Αἷμον οἰκήσαντά τινα	χρόνον	ἄφαντον γενέσθαι, καὶ τυχεῖν ἀθανάτων
[4, 82]	κατὰ τὴν Σικελίαν διατρῖψαί τινα	χρόνον,	διὰ δὲ τὴν ἀφθονίαν τῶν
[4, 30]	προσπλεύσας τῇ Σικελίᾳ, οὐκ ὀλίγον	χρόνον	διέτριψεν ἐν τῇ νήσῳ. καθ´
[4, 19]	αὕτη πάντα τὸν ἀφ´ Ἡρακλέους	χρόνον	ἐλευθέρα καὶ ἀπόρθητος μέχρι τοῦ
[4, 53]	τῆς πολιτείας καὶ τὸν λοιπὸν	χρόνον	ἐν τῇ Κορίνθῳ κατοικῆσαι. Μελλόντων
[4, 79]	αὐτοῦ, Κώκαλος μὲν παρακατασχὼν πλείονα	χρόνον	ἐν τῷ θερμῷ τὸν Μίνωα
[4, 61]	βορὰν τῷ Μινωταύρῳ ὅσον ἂν	χρόνον	ζῇ τὸ τέρας. δόντων δ´
[4, 78]	καὶ τοῖς Σικανοῖς διέτριψε πλείω	χρόνον,	θαυμαζόμενος ἐν τῇ κατὰ τὴν
[4, 64]	γήμας Ἰοκάστην τὴν Κρέοντος, καὶ	χρόνον	ἱκανὸν ἄπαις ὤν, ἐπηρώτησε τὸν
[4, 54]	Τίσανδρον. τοῦτον μὲν οὖν τὸν	χρόνον	ἱστοροῦσιν ἀποδοχῆς ἀξιωθῆναι τὴν Μήδειαν
[4, 30]	τῇ νήσῳ. καθ´ ὃν δὴ	χρόνον	καί τινες τῶν συναποδημούντων αὐτῷ
[4, 11]	συλλυπουμένων καὶ συμπενθούντων, ἐπὶ πολὺν	χρόνον	κατὰ τὴν οἰκίαν ἡσύχαζεν, ἐκκλίνων
[4, 63]	τοῦ νόστου. καθ´ ὃν δὴ	χρόνον	λέγουσι τοὺς ἀδελφοὺς τῆς Ἑλένης
[4, 46]	σύμβιον ἅπαντα τὸν τοῦ ζῆν	χρόνον.	μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς Ἀργοναύτας
[4, 54]	Κορίνθῳ κατοικοῦντα καὶ συμβιώσαντα δεκαετῆ	χρόνον	Μηδείᾳ γεννῆσαι παῖδας ἐξ αὐτῆς,
[4, 39]	τὸ λοιπὸν εἰς τὸν ἅπαντα	χρόνον	μητρὸς εὔνοιαν παρέχεσθαι, τὴν δὲ
[4, 61]	Νάξον προσαγορευομένην. καθ´ ὃν δὴ	χρόνον	μυθολογοῦσι Διόνυσον ἐπιφανέντα, καὶ διὰ
[4, 64]	ἦν αὐτοῦ. καθ´ ὃν δὴ	χρόνον	μυθολογοῦσι σφίγγα, δίμορφον θηρίον, παραγενομένην
[4, 53]	ὑπόσχεσιν αὐτόν φασι μετά τινα	χρόνον	συνοικίσαντα πάσας τοῖς ἐπιφανεστάτοις. Ἄλκηστιν
[4, 22]	ὕπνον τραπῆναι· καθ´ ὃν δὴ	χρόνον	τοῦ δεσμοῦ λυθέντος αὐτομάτως πεσεῖν
[4, 46]	παρὰ θάλατταν. καθ´ ὃν δὴ	χρόνον	τοὺς Ἀργοναύτας ἀπὸ τῆς Ταυρικῆς
[4, 3]	τὸν θεὸν νομίζειν κατὰ τὸν	χρόνον	τοῦτον ποιεῖσθαι τὰς παρὰ τοῖς
[4, 65]	τὸν βασιλέα. καθ´ ὃν δὴ	χρόνον	φασὶ Τυδέα τὸν Οἰνέως ἐν
[4, 64]	γὰρ ἐξ αὐτοῦ τεκνωθέντα παῖδα	πατροκτόνον	ἔσεσθαι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκίαν
[4, 55]	διαφυγόντα τὸν ἀπὸ τῆς μητρὸς	φόνον	ἐν Κορίνθῳ τραφέντα μετὰ ταῦτα
[4, 31]	καὶ παρεκάλεσεν αὐτὸν καθᾶραι τὸν	φόνον.	ὁ μὲν οὖν Νηλεὺς βουλευσάμενος
[4, 72]	μητρὸς γεγενημένον. διὰ δὲ τὸν	φόνον	Πηλεὺς ὑπὸ τοῦ πατρὸς φυγαδευθεὶς
[4, 69]	παρανομίας μηδένα βούλεσθαι καθᾶραι τὸν	φόνον.	τέλος δ´ ὑπὸ τοῦ Διὸς
[4, 6]	ἀνελέσθαι. τὴν δὲ Ἶσιν τὸν	φόνον	τοῦ ἀνδρὸς ἀναζητοῦσαν, καὶ τοὺς
[4, 58]	περί τινων, διὰ δὲ τὸν	φόνον	τοῦτον ἐξ Ἄργους φυγόντα εἰς
[4, 3]	δαίμονος· ὅταν δὲ μετὰ τὸ	δεῖπνον	διδῶται κεκραμένος ὕδατι, Διὸς σωτῆρος
[4, 3]	οἶνον πίνοντας, φασὶν ἐπὶ τὸ	δεῖπνον,	ὅταν ἄκρατος οἶνος ἐπιδιδῶται, προσεπιλέγειν
[4, 34]	τῇ Ἀλθαίᾳ τὰς Μοίρας καθ´	ὕπνον	ἐπιστάσας εἰπεῖν ὅτι τότε τελευτήσει
[4, 52]	ἐπιγενομένης καὶ τοῦ Πελίου πρὸς	ὕπνον	τραπέντος λέγειν ὡς ἀναγκαῖον ἐν
[4, 22]	περιστάσεως οὔσης, κατὰ μεσημβρίαν εἰς	ὕπνον	τραπῆναι· καθ´ ὃν δὴ χρόνον
[4, 48]	ἐν τῷ τεμένει τὸν μυθολογούμενον	ἄυπνον	δράκοντα περιεσπειραμένον τὸ δέρος τοῖς
[4, 22]	θάλατταν κατεσκεύασεν ἔργα περὶ τὴν	Ἄορνον	ὀνομαζομένην λίμνην, ἱερὰν δὲ Φερσεφόνης
[4, 76]	τέχνην. ὁμοίως δὲ καὶ τὸν	τόρνον	εὑρὼν καὶ ἕτερά τινα φιλοτεχνήματα,
[4, 71]	τούτου παροξυνθέντα φονεῦσαι τοὺς τὸν	κεραυνὸν	τῷ Διὶ κατασκευάσαντας Κύκλωπας· ἐπὶ
[4, 50]	βοηθεῖν τῷ Ἰάσονι καὶ πάντα	κίνδυνον	ἀναδέχεσθαι, περὶ τῆς ἐπιθέσεως ἐμπεσεῖν
[4, 46]	ἐκείνης μαθεῖν τὸν ὑπάρχοντα αὐτῇ	κίνδυνον	ἀπὸ τοῦ πατρὸς διὰ τὴν
[4, 73]	ὑπολαμβάνοντα μόνως οὕτως ἐκφεύξεσθαι τὸν	κίνδυνον.	διόπερ πολλῶν μνηστευομένων τὴν κόρην,
[4, 56]	ἰδιότητα τῆς θαλάττης, καὶ τὸν	κίνδυνον	ἐκφυγόντας, δωρήσασθαι χαλκοῦν τρίποδα τὸν
[4, 63]	περὶ ἑτέρας γυναικός, ὑπομένοντα πάντα	κίνδυνον.	περὶ δὲ τούτων δόντες ἀλλήλοις
[4, 54]	διέφυγε τὸν μετὰ τῆς νύμφης	κίνδυνον,	τῇ σφαγῇ τῶν κοινῶν τέκνων
[4, 12]	Φρίξος. τῶν δὲ διαφυγόντων τὸν	κίνδυνον	ὕστερον ἕκαστος τιμωρίας ἠξιώθη· Ὅμαδος
[4, 45]	ἀνθρώπους ἀντὶ τῶν θηρίων κατατοξεύειν.	φιλότεχνον	δ´ εἰς φαρμάκων θανασίμων συνθέσεις
[4, 75]	Ἴλου δὲ γενόμενος υἱὸς Λαομέδων	Τιθωνὸν	καὶ Πρίαμον ἐγέννησεν· ὧν Τιθωνὸς
[4, 33]	τῆς Σπάρτης τὸν ἀδελφὸν Τυνδάρεων,	Οἰωνὸν	δὲ τὸν Λικυμνίου φίλον ὄντα
[4, 34]	πέμπτῳ, δυσφορῶν ἐπὶ τῷ τετελευτηκέναι	Οἰωνὸν	τὸν Λικυμνίου καὶ Ἴφικλον τὸν
[4, 37]	Λαπίθας, αὐτόν τε τὸν βασιλέα	Κόρωνον	ἀνεῖλε καὶ τῶν ἄλλων τοὺς
[4, 61]	τότε μὲν Δίαν, νῦν δὲ	Νάξον	προσαγορευομένην. καθ´ ὃν δὴ χρόνον
[4, 47]	ἐκείνης Ἑλλήσποντον ὀνομασθῆναι, τὸν δὲ	Φρίξον	εἰς τὸν Πόντον πορευθέντα καταχθῆναι
[4, 47]	ὃν καιρὸν ἁλῶναι συνέβη τὸν	Φρίξον	μετὰ τοῦ παιδαγωγοῦ, ἐρωτικῶς δὲ
[4, 47]	εἰς τὴν ὑποκειμένην ἱστορίαν ἀγνοῆται.	~Φρίξον	τὸν Ἀθάμαντος μυθολογοῦσι διὰ τὰς
[4, 9]	τις εἰκότως τὸ τῆς περιπετείας	παράδοξον·	ἡ μὲν γὰρ στέργειν ὀφείλουσα
[4, 20]	τῶν γυναικῶν, ἴδιόν τι καὶ	παράδοξον	καθ´ ἡμᾶς συνέβη περὶ μίαν
[4, 56]	στόμα τοῦ Πόντου, πρᾶξιν ἐπιτελέσασθαι	παράδοξον	καὶ μνήμης ἀξίαν. ἀναπλεύσαντας γὰρ
[4, 48]	τοὺς δ´ ἄλλους διὰ τὸ	παράδοξον	καταπληξαμένους ἐκβαλεῖν ἐκ τοῦ τεμένους,
[4, 10]	Ἑλλάδα καὶ πάντων θαυμαζόντων τὸ	παράδοξον,	ὁ μὲν βασιλεὺς Κρέων θαυμάσας
[4, 76]	θαυμάσαι δ´ ἄν τις τὸ	παράδοξον,	ὅτι διὰ τὸ ζῷον ἐξ
[4, 30]	ἡρωικαῖς. ἴδιον δέ τι καὶ	παράδοξον	συνέβη γενέσθαι κατὰ τὴν ἀποικίαν
[4, 22]	μυθολογοῦσιν ἴδιόν τι γενέσθαι καὶ	παράδοξον.	τῶν γὰρ ἐγχωρίων τινὰ κυνηγὸν
[4, 8]	δὲ τὴν παλαιότητα καὶ τὸ	παράδοξον	τῶν ἱστορουμένων παρὰ πολλοῖς ἀπιστουμένων
[4, 51]	ἐκπληττομένου δὲ τοῦ βασιλέως τὸ	παράδοξον	τῶν λόγων, ἐπαγγείλασθαι τὴν Μήδειαν
[4, 43]	ἐπιπεσόντων, ἅπαντας μὲν ἐκπλαγῆναι τὸ	παράδοξον,	ὑπολαβεῖν δὲ θεῶν προνοίᾳ τῶν
[4, 14]	Ἑρμῆς δὲ ξίφος, Ἀπόλλων δὲ	τόξον	τε ἔδωκε καὶ τοξεύειν ἐδίδαξε,
[4, 6]	τοὺς παλαιοὺς μυθωδῶς ὀνομάζειν βουλομένους	Πρίαπον	προσαγορεῦσαι. ἔνιοι δὲ λέγουσι τὸ
[4, 6]	μυθολογοῦσιν οὖν οἱ παλαιοὶ τὸν	Πρίαπον	υἱὸν μὲν εἶναι Διονύσου καὶ
[4, 65]	θέσθαι πρὸς ἀλλήλους, καθ´ ἃς	ἐπέτρεπον	κρῖναι περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων Ἐριφύλην,
[4, 83]	μέρους τῆς Σικελίας κυριεύσαντες, οὐ	διέλιπον	τιμῶντες τὴν θεὸν διαφερόντως. τὸ
[4, 66]	κατὰ τὴν τοῦ μάντεως ὑποθήκην	ἐξέλιπον	τὴν πόλιν, καὶ νυκτὸς συνέφυγον
[4, 39]	υἱοποιήσασθαι τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸ	λοιπὸν	εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον μητρὸς
[4, 16]	τῶν Ἀμαζονίδων ἀνελὼν καὶ τὸ	λοιπὸν	πλῆθος φυγεῖν συναναγκάσας, κατέκοψε τὰς
[4, 53]	μετασχεῖν τῆς πολιτείας καὶ τὸν	λοιπὸν	χρόνον ἐν τῇ Κορίνθῳ κατοικῆσαι.
[4, 25]	καὶ πεζῇ περιελθὼν τὸν προειρημένον	κόλπον	κατήντησεν εἰς τὴν Ἤπειρον, ἐξ
[4, 56]	ἀντιπροσώπου ῥύσεως πρὸς τὸν Ἀδριατικὸν	κόλπον.	τούτους γὰρ ὁ χρόνος ἤλεγξεν
[4, 37]	τοῖς Λαπίθαις τοῖς περὶ τὸν	Ὄλυμπον	ἱδρυμένοις, ὧν ἐδυνάστευε Κόρωνος ὁ
[4, 22]	διὰ τὸν ἐκ τῆς ὁδοιπορίας	κόπον	ἀναπαυομένου, φασὶν ὑπὸ τῶν τεττίγων
[4, 9]	θεῶν ἀναφέρειν λέγεται τὸν εἰρημένον	τρόπον.	τὴν δὲ γεγενημένην περὶ αὐτὸν
[4, 50]	θαυμασάντων τὸν λόγον καὶ τὸν	τρόπον	τῆς ἐπιβουλῆς μαθεῖν ζητούντων, εἰπεῖν
[4, 63]	κύριος κατέστη τῆς παρθένου τὸν	τρόπον	τοῦτον· τῶν δ´ Ἀθηναίων ἀγανακτούντων
[4, 85]	θαλάττῃ προσκλυζόμενον ἀναρραγῆναι, καὶ τὸν	τόπον	ἀπὸ τούτου Ῥήγιον ὀνομασθῆναι, καὶ
[4, 79]	οἰκοδομήσαντες κατὰ μὲν τὸν κεκρυμμένον	τόπον	ἔθεσαν τὰ ὀστᾶ, κατὰ δὲ
[4, 53]	καὶ τῆς Ἑλλάδος τὸν ἐπιφανέστατον	τόπον	εἰς ἀγώνων θέσιν καὶ πανήγυριν
[4, 18]	τόπον λιμναζούσης διέσκαψε τὸν συνεχῆ	τόπον,	καὶ κατὰ τῆς διώρυχος δεξάμενος
[4, 18]	τῆς πεδιάδος χώρας ἐπὶ πολὺν	τόπον	λιμναζούσης διέσκαψε τὸν συνεχῆ τόπον,
[4, 9]	ἐξέθηκε τὸ βρέφος εἰς τὸν	τόπον	ὃς νῦν ἀπ´ ἐκείνου καλεῖται
[4, 72]	ἁρπαγεῖσα ἀπηνέχθη πρὸς τοῦτον τὸν	τόπον	οὗ νῦν ἐστιν ἡ ἀπ´
[4, 47]	διαδοθείσης τῆς φήμης εἰς ἅπαντα	τόπον	περὶ τῆς Κόλχων ἀγριότητος μηδεὶς
[4, 53]	ἐπιτρεψάντων Ἡρακλεῖ, φασὶ τοῦτον {τὸν}	τόπον	προκρῖναι πρὸς τὴν πανήγυριν τῆς
[4, 11]	δ´ Ἡρακλῆς καταντήσας ἐπὶ τὸν	τόπον	προσέβαλεν αὐτῷ, καὶ τοῦ θηρίου
[4, 56]	ἐπὶ τὰς πηγάς, καὶ κατὰ	τόπον	τινὰ τὴν ναῦν διελκύσαντας, καθ´
[4, 49]	τὰς εὐχὰς ἀποδόντας καθιερῶσαι τὸν	τόπον	τὸν ἔτι καὶ νῦν τιμώμενον
[4, 8]	τοῦ θεοῦ τιμήν. καὶ γὰρ	ἄτοπον	Ἡρακλέα μὲν ἔτι κατ´ ἀνθρώπους
[4, 39]	ἑνὸς τῶν δώδεκα θεῶν ἐκβληθέντος·	ἄτοπον	οὖν εἶναι προσδέξασθαι τιμὴν ἑτέρῳ
[4, 73]	Διί, ὁ δὲ μνηστευόμενος ἐξώρμα	τέθριππον	ἐλαύνων ἅρμα· ἁγισθέντων δὲ τῶν
[4, 37]	αἰχμάλωτον λαβών, καὶ μιγεὶς αὐτῇ,	Κτήσιππον	υἱὸν ἐγέννησε. ταῦτα δὲ διαπραξάμενος
[4, 82]	τῶν συγκομιζόντων τὸν τῆς ἐλαίας	καρπόν.	τὸ δὲ τελευταῖον μυθολογοῦσιν αὐτὸν
[4, 84]	καὶ δρυῶν μεγάλων πλῆθος, φερουσῶν	καρπὸν	τῷ μεγέθει διαλλάττοντα, διπλασιάζοντα τῶν
[4, 82]	αὐτῇ δύο παῖδας, Χάρμον καὶ	Καλλίκαρπον.	μετὰ δὲ ταῦτα ἄλλας τε
[4, 6]	σώματος μέρη περιπλάσασαν εἰς ἀνθρώπου	τύπον,	ταῦτα μὲν δοῦναι θάψαι τοῖς
[4, 6]	ἔχειν γυναικὶ παρεμφερῆ, τὸ δ´	ἀρρενωπὸν	καὶ δραστικὸν ἀνδρὸς ἔχειν {τὰ
[4, 64]	τῶν ἄλλων ὁ Οἰδίπους ἀπεφήνατο	ἄνθρωπον	εἶναι τὸ προβληθέν· νήπιον μὲν
[4, 83]	κοσμοῦσι τὸ τέμενος, καὶ τὸ	σκυθρωπὸν	τῆς ἐξουσίας ἀποθέμενοι μεταβάλλουσιν εἰς
[4, 72]	ἐν οἷς ὑπάρξαι Πηνειὸν καὶ	Ἀσωπόν.	Πηνειὸς μὲν οὖν κατοικήσας περὶ
[4, 51]	χρίσασαν ποιῆσαι πολιάς, τὸ δὲ	πρόσωπον	καὶ τὸ σῶμα ῥυτίδων πλῆρες,
[4, 51]	γὰρ μιᾷ τῶν Πελίου θυγατέρων	καθαρὸν	ἐνεγκεῖν ὕδωρ, καὶ τῆς παρθένου
[4, 77]	νήσου πέλαγος. καὶ τὸν μὲν	Ἴκαρον	διὰ τὴν νεότητα μετέωρον τὴν
[4, 77]	νῆσον πελαγίαν, πρὸς ἣν τὸν	Ἴκαρον	παραβόλως ἀποβαίνοντα πεσεῖν εἰς θάλατταν
[4, 77]	μετὰ δὲ τούτου τὸν υἱὸν	Ἴκαρον	φυγόντα κατενεχθῆναι πρός τινα νῆσον
[4, 22]	εὐχήν, μὴ μόνον κατὰ τὸ	παρὸν	ἀφανεῖς γενέσθαι τούτους, ἀλλὰ καὶ
[4, 55]	προστάγμασιν, ἀπογνοῦσαν τὴν κατὰ τὸ	παρὸν	ἐκ τούτου βοήθειαν καταφυγεῖν εἰς
[4, 47]	τὸν βασιλέα τῶν Σκυθῶν, ὄντα	γαμβρὸν	Αἰήτου, παρὰ τοῖς Κόλχοις ἐπιδημῆσαι
[4, 12]	αὐτοῖς ἡ μήτηρ Νεφέλη πολὺν	ὄμβρον	ἐκχέουσα, δι´ οὗ τοὺς μὲν
[4, 35]	Τυδέα. Τὰ μὲν οὖν περὶ	Μελέαγρον	καὶ Ἀλθαίαν, ἔτι δ´ Οἰνέα
[4, 34]	ἔθετο, καθ´ ἃς ἠξίωσεν ἀποθανεῖν	Μελέαγρον·	καὶ τοὺς ἀθανάτους ὑπακούσαντας ἐπενεγκεῖν
[4, 34]	ἡμᾶς ἀπαγγεῖλαι τὴν περὶ τὸν	Μελέαγρον	περιπέτειαν. Οἰνεὺς γάρ, γενομένης εὐκαρπίας
[4, 50]	τὴν μητέρα μέλλουσαν ἀναιρεῖσθαί φασιν	ἔπανδρον	καὶ μνήμης ἀξίαν ἐπιτελέσασθαι πρᾶξιν·
[4, 54]	δὲ τρίτον πολὺ νεώτερον τούτων	Τίσανδρον.	τοῦτον μὲν οὖν τὸν χρόνον
[4, 18]	τοὺς παρεπιδημοῦντας. διεξιὼν δὲ τὴν	ἄνυδρον	τῆς Λιβύης, καὶ περιτυχὼν χώρᾳ
[4, 25]	παρ´ Εὐρυσθέως τὸν ἐξ ᾅδου	Κέρβερον	πρὸς τὸ φῶς ἀγαγεῖν. πρὸς
[4, 31]	καὶ τίνων, ἐθαύμασε τὴν ἀρετήν,	ἐλεύθερον	δ´ ἀφεῖσα καὶ συνοικήσασα αὐτῷ
[4, 21]	τῷ θεῷ παρὰ τὸν Τίβεριν	ἱερὸν	ἀξιόλογον, ἐν ᾧ νομίζουσι συντελεῖν
[4, 79]	θεάς, ἀναθήμασι πολλοῖς κοσμοῦντες τὸ	ἱερὸν	αὐτῶν. ταύτας δ´ ἀφιδρυθῆναί φασιν
[4, 62]	μὲν ἀπελθόντος εἰς Τροιζῆνα ἱδρύσατο	ἱερὸν	Ἀφροδίτης παρὰ τὴν ἀκρόπολιν, ὅθεν
[4, 81]	ὅτι κατὰ τὸ τῆς Ἀρτέμιδος	ἱερὸν	διὰ τῶν ἀνατιθεμένων ἀκροθινίων ἐκ
[4, 6]	θεὸν καὶ ἀναθεῖναι κατὰ τὸ	ἱερὸν	ἐντεταμένον. περὶ μὲν οὖν τῆς
[4, 33]	περὶ Κλεωνάς, ἔνθα νῦν ἐστιν	ἱερὸν	Ἡρακλέους. μετὰ δὲ ταῦτα στρατεύσας
[4, 45]	διαδέξασθαι τὴν βασιλείαν, ἔπειτ´ Ἀρτέμιδος	ἱερὸν	ἱδρυσαμένην καὶ τοὺς καταπλέοντας ξένους
[4, 83]	ἐν τῇ πόλει τῆς μητρὸς	ἱερὸν	ἱδρύσασθαι, καὶ κοσμῆσαι τῇ τε
[4, 83]	καὶ στρατιώτας διακοσίους τηρεῖν τὸ	ἱερόν.	Καὶ περὶ μὲν Ἔρυκος εἰ
[4, 47]	δέρος εἰς τὸ τοῦ Ἄρεος	ἱερόν.	μετὰ δὲ ταῦτα βασιλεύοντος τῆς
[4, 37]	δόξαντος εἰς τὸ ἐν Δελφοῖς	ἱερὸν	παρανενομηκέναι, στρατεύσας μετὰ Μηλιέων τόν
[4, 78]	ἐξαίσιον, καὶ τῆς κατὰ τὸ	ἱερὸν	τῆς Ἀφροδίτης στενοχωρίας ἀναγκαζούσης ἐπὶ
[4, 83]	εἰκότως ἀναλογισάμενος τὴν περὶ τὸ	ἱερὸν	τοῦτο γενομένην δόξαν· τὰ μὲν
[4, 79]	δὲ μᾶλλον αὐξόμενοι, καὶ κατασκευάσαντες	ἱερὸν	τῶν Μητέρων, διαφόρως ἐτίμων τὰς
[4, 83]	τῇ νήσῳ πολλοῖς ἀναθήμασι τὸ	ἱερόν,	ὡς ἂν ἰδίας μητρὸς ὑπάρχον,
[4, 26]	παραλαβὼν δεδεμένον παραδόξως ἀπήγαγε καὶ	φανερὸν	κατέστησεν ἀνθρώποις. τελευταῖον δ´ ἆθλον
[4, 27]	χρυσᾶ μῆλα. τὸν μὲν οὖν	Ἕσπερον	θυγατέρα γεννήσαντα τὴν ὀνομαζομένην Ἑσπερίδα
[4, 27]	ἀδελφοὺς δύο γενέσθαι δόξῃ διωνομασμένους,	Ἕσπερον	καὶ Ἄτλαντα. τούτους δὲ κεκτῆσθαι
[4, 35]	ταύρῳ, κατὰ δὲ τὴν συμπλοκὴν	θάτερον	τῶν κεράτων κλάσαντα δωρήσασθαι τοῖς
[4, 4]	ἀνθρώπων. ~Μυθολογοῦσι δέ τινες καὶ	ἕτερον	Διόνυσον γεγονέναι πολὺ τοῖς χρόνοις
[4, 45]	βασιλεῦσαι τῆς Κολχίδος, τὸν δ´	ἕτερον	τῆς Ταυρικῆς, ἀμφοτέρους δὲ διενεγκεῖν
[4, 77]	δὲ τότε ταύρου κάλλει διαφέροντος	ἕτερον	τῶν ἡττόνων ταύρων θῦσαι· τὸν
[4, 11]	διώρυχα συνακολουθῶν αὐτῷ καὶ τὸ	ἕτερον	τῶν στομίων ἐμφράξας συνεπλάκη, καὶ
[4, 48]	πλήθει τῶν συναγωνιζομένων περιχυθέντα καὶ	βιαιότερον	ἐγκείμενον ὑπὸ Μελεάγρου φονευθῆναι. ἔνθα
[4, 9]	δὲ παιδὸς ὑπὲρ τὴν ἡλικίαν	βιαιότερον	ἐπισπασαμένου τὴν θηλήν, ἡ μὲν
[4, 20]	τῶν ἔργων· ἡ δ´ οὐ	πρότερον	ἀπέστη τῆς κακοπαθείας, ἕως ὁ
[4, 18]	ἐπὶ πολὺ προχῶσαι· διὸ καὶ	πρότερον	διεστηκυίας ἀπ´ ἀλλήλων πολὺ διάστημα,
[4, 39]	γὰρ ἦν τοῦτον καταλεχθῆναι μὴ	πρότερον	ἑνὸς τῶν δώδεκα θεῶν ἐκβληθέντος·
[4, 82]	φυτεῦσαί τε αὐτὴν καὶ τὸ	πρότερον	ἐξηγριωμένην ἡμερῶσαι. γεννῆσαι δ´ ἐν
[4, 48]	τοῦ δ´ Ὀρφέως, καθάπερ καὶ	πρότερον,	εὐχὰς ποιησαμένου τοῖς Σαμόθρᾳξι, λῆξαι
[4, 52]	καθέψειν ἀποστῆναι, προσποιησαμένην δὲ δεῖν	πρότερον	εὐχὰς ποιήσασθαι τῇ σελήνῃ, τὰς
[4, 52]	οἰκίαν, ἐπαγγείλασθαι ταῖς κόραις τοῦτον	πρότερον	καθεψήσειν καὶ ποιήσειν ἀπ´ ἀρχῆς
[4, 10]	δι´ Ἥραν ἔσχε κλέος, Ἀλκαῖον	πρότερον	καλούμενον. τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις
[4, 18]	τὸ παραπλήσιον δὲ τούτοις ἔπραξε	πρότερον	κατὰ τὴν Ἑλλάδα. περὶ μὲν
[4, 30]	πολέμων κινδύνους ἐξέφυγον. διὸ καὶ	πρότερον	μὲν Καρχηδόνιοι, μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 17]	κατὰ τὴν χώραν θηρίων ἀοίκητον	πρότερον	οὖσαν ἐξημερώσας ἐποίησε μηδεμιᾶς χώρας
[4, 61]	δὲ ἀπόληται, μέλασι, καθάπερ καὶ	πρότερον	ποιεῖν εἰώθεσαν. καταπλευσάντων δ´ αὐτῶν
[4, 50]	καὶ ταύταις μὲν μηδέποτε χρῆσθαι	πρότερον	πρὸς ἀπώλειαν ἀνθρώπων, νυνὶ δὲ
[4, 27]	κατὰ τὴν ἀστρολογίαν ἀφθόνως διδάξαι.	περιττότερον	γὰρ αὐτὸν τὰ κατὰ τὴν
[4, 83]	τοῦ τεκνωθέντος υἱοῦ τιμὴν ἀγαπῆσαι	περιττότερον	τὴν πόλιν· διόπερ αὐτὴν Ἀφροδίτην
[4, 40]	καὶ διὰ τοῦτο μᾶλλον αὑτὸν	ἐπιφανέστερον	ἔσεσθαι διαλαμβάνοντα, παρασκευάσασθαι τὰ πρὸς
[4, 21]	τὴν οὐσίαν συμβήσεται τὸν βίον	εὐδαιμονέστερον	ἔχειν. ὃ καὶ συνέβη κατὰ
[4, 83]	τὰς προειρημένας ὑπ´ Ἔρυκος τιμὰς	ὕστερον	Αἰνείας ὁ Ἀφροδίτης πλέων εἰς
[4, 29]	τῶν καρπῶν ἀφθονίᾳ ὥστε Καρχηδονίους	ὕστερον	αὐξηθέντας ἐπιθυμῆσαι τῆς νήσου, καὶ
[4, 23]	καὶ συνέβη γενέσθαι. πολλαῖς γὰρ	ὕστερον	γενεαῖς Δωριεὺς ὁ Λακεδαιμόνιος καταντήσας
[4, 85]	τὸ πρὸ τοῦ χερρόνησον οὖσαν	ὕστερον	γενέσθαι νῆσον διὰ τοιαύτας αἰτίας.
[4, 34]	κεῖσθαι, τὸν δαλὸν ἐπιμελῶς τηρεῖν.	ὕστερον	δ´ ἐπὶ τῷ φόνῳ τῶν
[4, 70]	αὐτόν τε καὶ τοὺς Λαπίθας.	ὕστερον	δὲ διαλυθέντων αὐτῶν Πειρίθους μὲν
[4, 32]	τὴν μετ´ Ἰάσονος στρατείαν ἀσχοληθείς,	ὕστερον	δὲ λαβὼν καιρὸν ἐπὶ τὴν
[4, 79]	πόλει ῥεούσης πηγῆς ὠνόμασαν Ἔγγυον.	ὕστερον	δὲ μετὰ τὴν τῆς Τροίας
[4, 62]	ὅθεν ἦν καθορᾶν τὴν Τροιζῆνα,	ὕστερον	δὲ παρὰ τῷ Πιτθεῖ μετὰ
[4, 74]	ἐγένετο τῶν θεῶν ἐπὶ πλέον.	ὕστερον	δὲ τὴν εὐτυχίαν οὐ φέρων
[4, 67]	Μεταποντίῳ, βίᾳ κατέσχον τὴν βασιλείαν.	ὕστερον	δὲ τῆς Ἄρνης διενεχθείσης πρὸς
[4, 63]	ἀμφοτέρους δεθῆναι, καὶ Θησέα μὲν	ὕστερον	διὰ τὴν Ἡρακλέους χάριν ἀπολυθῆναι,
[4, 32]	Ἀργοναύταις τὰ κατὰ μέρος μικρὸν	ὕστερον	διέξιμεν. καὶ τότε μὲν διὰ
[4, 12]	τῶν δὲ διαφυγόντων τὸν κίνδυνον	ὕστερον	ἕκαστος τιμωρίας ἠξιώθη· Ὅμαδος μὲν
[4, 36]	δὲ τὸν Δηιανείρας γάμον τρισὶν	ὕστερον	ἔτεσι δειπνῶν παρ´ Οἰνεῖ, διακονοῦντος
[4, 62]	καὶ Δημοφῶντα ἐγέννησε. μικρὸν δ´	ὕστερον	Ἱππολύτου ἐπανελθόντος εἰς τὰς Ἀθήνας
[4, 65]	τὴν Ἐριφύλην. οὗτος μὲν οὖν	ὕστερον	κατὰ τὰς τοῦ πατρὸς ἐντολὰς
[4, 55]	Αἰγεῖ συνοικήσασαν γεννῆσαι Μῆδον τὸν	ὕστερον	Μηδίας βασιλεύσαντα, τινὲς δ´ ἱστοροῦσιν
[4, 4]	ἀπὸ δὲ ταύτης τῆς μίτρας	ὕστερον	παρὰ τοῖς βασιλεῦσι καταδειχθῆναι τὸ
[4, 85]	τούτου Ῥήγιον ὀνομασθῆναι, καὶ τὴν	ὕστερον	πολλοῖς ἔτεσι κτισθεῖσαν πόλιν τυχεῖν
[4, 53]	τότε βασιλεύοντι. ταῦτα μὲν αὐτὸν	ὕστερον	πρᾶξαι, τότε δὲ μετὰ τῶν
[4, 12]	ἀνοῖξαι ὅταν Ἡρακλῆς παραγένηται. διόπερ	ὕστερον	τέτταρσι γενεαῖς ἐπιξενωθέντος αὐτοῦ μνησθῆναι
[4, 67]	δ´ ἐκ τῶν πατρίδων ἐξελαθέντες	ὕστερόν	τισι χρόνοις κατῆλθον εἰς τὴν
[4, 21]	ἀλλ´ αὕτη μὲν πολλαῖς γενεαῖς	ὕστερον	ὑπὸ Ῥωμύλου τοῦ Ἄρεος ἐκτίσθη,
[4, 44]	φασι τὴν Ἰφιγένειαν ἐν τοῖς	ὕστερον	χρόνοις ἱέρειαν τῆς εἰρημένης θεοῦ
[4, 22]	νεκυομαντεῖον πρὸς αὐτῇ, ὃ τοῖς	ὕστερον	χρόνοις καταλελύσθαι φασίν. ἀναπεπταμένης δὲ
[4, 30]	γονέως προσηγορίαν· διόπερ ἐν τοῖς	ὕστερον	χρόνοις οἱ τὰς θυσίας τελοῦντες
[4, 17]	τῶν θηρίων. διόπερ ἐν τοῖς	ὕστερον	χρόνοις οὐδὲν ἔτι τῶν ἀγρίων
[4, 22]	τούτους, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸν	ὕστερον	χρόνον ἅπαντα μηδένα τέττιγα φαίνεσθαι
[4, 21]	ὃ καὶ συνέβη κατὰ τοὺς	ὕστερον	χρόνους διαμεῖναι μέχρι τῶν καθ´
[4, 24]	ἐγχωρίοις ὅτι {καὶ} κατὰ τοὺς	ὕστερον	χρόνους ἔσται πόλις ἐπίσημος ὁμώνυμος
[4, 58]	Ἡρακλέους δόξαν, καὶ κατὰ τοὺς	ὕστερον	χρόνους μετ´ Ἀγαμέμνονος ἐπὶ τὴν
[4, 14]	ὁμιλίας κατέλυσε, καὶ κατὰ τοὺς	ὕστερον	χρόνους οὐδένα τούτων γεννήσειν ἄξιον
[4, 81]	χώραν, ἐν ᾗ κατὰ τοὺς	ὕστερον	χρόνους τινὰ κτίσαντα πόλιν ἀπ´
[4, 64]	σιδήρῳ· δι´ ἣν αἰτίαν Οἰδίπους	ὕστερον	ὠνομάσθη. οἱ δ´ οἰκέται λαβόντες
[4, 11]	σκεπαστήριον τῶν μετὰ ταῦτα κινδύνων.	Δεύτερον	δ´ ἔλαβεν ἆθλον ἀποκτεῖναι τὴν
[4, 59]	ἀμυντήριον, καὶ τοὺς παριόντας ἀποκτείνοντα,	δεύτερον	δὲ τὸν ἐν Ἰσθμῷ κατοικοῦντα
[4, 60]	τὴν Κορύβαντος ἐγέννησε Μίνωα τὸν	δεύτερον,	ὅν τινες Διὸς υἱὸν ἀναγράφουσιν.
[4, 16]	τάχος ταύτης τετευχυῖα τῆς προσηγορίας,	ὀξύτερον	εὗρεν αὑτῆς τὸν ἀντιταχθέντα. δευτέρα
[4, 4]	δὲ δυοῖν. κεκληρονομηκέναι δὲ τὸν	νεώτερον	καὶ τὰς τοῦ προγενεστέρου πράξεις·
[4, 54]	Ἀλκιμένην, τὸν δὲ τρίτον πολὺ	νεώτερον	τούτων Τίσανδρον. τοῦτον μὲν οὖν
[4, 5]	ἀρχαίους πάντας πωγωνοτροφεῖν, τὸν δὲ	νεώτερον	ὡραῖον καὶ τρυφερὸν καὶ νέον,
[4, 29]	τὸν περὶ τῆς ἀποικίας λόγον	καθαρώτερον	ἐκθέσθαι δυνηθῶμεν. Θέσπιος ἦν ἀνὴρ
[4, 81]	εἴτε καὶ ταύτης ἐτόλμησεν εἰπεῖν	αἱρετώτερον	αὑτὸν εἶναι κυνηγόν, ᾗ καὶ
[4, 25]	τῇ κατὰ τὴν ᾠδὴν εὐμελείᾳ	διαφέρον.	ἐπὶ τοσοῦτο δὲ προέβη τῇ
[4, 5]	τὸν δὲ νεώτερον ὡραῖον καὶ	τρυφερὸν	καὶ νέον, καθότι προείρηται. ἔνιοι
[4, 4]	χρόνοις φασὶ τῷ σώματι γενέσθαι	τρυφερὸν	καὶ παντελῶς ἁπαλόν, εὐπρεπείᾳ δὲ
[4, 42]	κήτει, φασὶν ἁπάντων εἰς τὸν	κλῆρον	ἐμβαινόντων ἐπανελθεῖν εἰς Ἡσιόνην τὴν
[4, 2]	Διὸς καὶ Νύσης. καὶ τὸν	Ὅμηρον	δὲ τούτοις μαρτυρῆσαι ἐν τοῖς
[4, 49]	Τροίαν· προσμαρτυρεῖν δὲ τούτοις καὶ	Ὅμηρον	ἐν. τοῖσδε τοῖς ἔπεσιν, ἀλλ´
[4, 66]	ἧς φασι καὶ τὸν ποιητὴν	Ὅμηρον	πολλὰ τῶν ἐπῶν σφετερισάμενον κοσμῆσαι
[4, 18]	τὸ περὶ τὸν Μινύειον Ὀρχομενὸν	ῥεῖθρον	ἐποίησε λιμνάζειν τὴν χώραν καὶ
[4, 35]	τὸ διὰ τῆς διώρυχος φερόμενον	ῥεῖθρον,	τὰ δὲ μῆλα καὶ τὰς
[4, 69]	τὸν Ἠϊονέα παραγενόμενον ἔβαλεν εἰς	βόθρον	πυρὸς μεστόν. διὰ δὲ τὸ
[4, 12]	Ἡρακλέα διαφερόντως· τὸν μὲν γὰρ	ἐχθρὸν	κατ´ ἰδίαν ἐμίσησε, τὴν δ´
[4, 47]	τοῖς Κόλχοις ἐπιδημῆσαι καθ´ ὃν	καιρὸν	ἁλῶναι συνέβη τὸν Φρίξον μετὰ
[4, 33]	τοῦ πατρὸς πεφυγαδευμένος καθ´ ὃν	καιρὸν	δικαστὴς γενόμενος τῷ πατρὶ πρὸς
[4, 31]	Ἡρακλεῖ κατὰ τὸν τῆς δουλείας	καιρὸν	ἐκ δούλης υἱὸς Κλεόδαιος. ~Μετὰ
[4, 32]	στρατείαν ἀσχοληθείς, ὕστερον δὲ λαβὼν	καιρὸν	ἐπὶ τὴν Τροίαν ἐστράτευσεν, ὡς
[4, 63]	εἰς Λακεδαίμονα μετὰ πλειόνων, καὶ	καιρὸν	εὔθετον λαβόντες, ἥρπασαν τὴν Ἑλένην
[4, 50]	τόποις ἀπολώλασι. διόπερ τὸν Πελίαν	καιρὸν	ἔχειν ὑπολαμβάνοντα τοὺς ἐφέδρους τῆς
[4, 74]	μητρὶ καὶ κατὰ τὸν αὐτὸν	καιρὸν	κατατοξευσάντων τὰ τέκνα τῆς Νιόβης,
[4, 74]	συνέβη τὴν προειρημένην ὑφ´ ἕνα	καιρὸν	ὀξέως ἅμα εὔτεκνον καὶ ἄτεκνον
[4, 27]	ἑαυτόν. κατὰ δὲ τοῦτον τὸν	καιρὸν	τὸν Ἡρακλέα τελοῦντα τὸν ὕστατον
[4, 58]	αὐτῇ καταστῆσαι πόλεις, Λίνδον, Ἰήλυσον,	Κάμειρον·	βασιλεῦσαι δ´ αὐτὸν πάντων τῶν
[4, 85]	πορθμὸν διειργούσης τῆς θαλάττης τὴν	ἤπειρον	ἀπὸ τῆς νήσου. Ἡσίοδος δ´
[4, 25]	προειρημένον κόλπον κατήντησεν εἰς τὴν	Ἤπειρον,	ἐξ ἧς πορευθεὶς εἰς τὴν
[4, 56]	δὲ καὶ τὴν ἐντὸς Γαδείρων	ἤπειρον	ἔχειν ἐμφανῆ σημεῖα τῆς τούτων
[4, 5]	ἐπιθετικὰς αὐτῷ γεγενῆσθαι, περὶ ὧν	μακρὸν	ἂν εἴη λέγειν καὶ τῆς
[4, 56]	ἀναγράφειν οὐκ ἀναγκαῖον ἅμα καὶ	μακρὸν	εἶναι κρίνοντες τὰ καταλειπόμενα τῆς
[4, 62]	Φαίδρας Ἀκάμαντα καὶ Δημοφῶντα ἐγέννησε.	μικρὸν	δ´ ὕστερον Ἱππολύτου ἐπανελθόντος εἰς
[4, 76]	περιτυχὼν ὄφεως, καὶ ταύτῃ ξυλήφιον	μικρὸν	διαπρίσας, ἐμιμήσατο τὴν τραχύτητα τῶν
[4, 32]	τοῖς Ἀργοναύταις τὰ κατὰ μέρος	μικρὸν	ὕστερον διέξιμεν. καὶ τότε μὲν
[4, 18]	συνεζευγμένων διασκάψαι ταύτας, καὶ τὸν	πόρον	ἀνοίξαντα ποιῆσαι τὸν ὠκεανὸν μίσγεσθαι
[4, 18]	ἀλλήλων πολὺ διάστημα, συναγαγεῖν τὸν	πόρον	εἰς στενόν, ὅπως ἁλιτενοῦς καὶ
[4, 22]	ταύρου κέρως λαβόμενος διενήξατο τὸν	πόρον,	ὄντος τοῦ διαστήματος σταδίων τριῶν
[4, 4]	ζευγνύειν καὶ διὰ τούτων τὸν	σπόρον	τῶν καρπῶν ἐπιτελεῖν· ἀφ´ οὗ
[4, 28]	τῶν Ἀμαζονίδων περαιωθεῖσαι τὸν Κιμμέριον	Βόσπορον	προῆγον διὰ τῆς Θρᾴκης. τέλος
[4, 80]	κατεσκεύασαν οὐ μόνον τῷ μεγέθει	διάφορον,	ἀλλὰ καὶ τῇ πολυτελείᾳ τῇ
[4, 7]	τοῦτο δ´ ἐστὶ τῇ εὐεπείᾳ	διάφορον	οὖσαν ἀποδοχῆς τυγχάνειν ὑπὸ τῶν
[4, 4]	καὶ πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς ἡδονὰς	εὐκατάφορον	γεγονέναι, κατὰ δὲ τὰς στρατείας
[4, 4]	κεφαλήν, ἀφ´ ἧς αἰτίας καὶ	μιτρηφόρον	ὀνομάζεσθαι· ἀπὸ δὲ ταύτης τῆς
[4, 35]	κατασκευάσας ἀπέλαβε χώραν πολλὴν καὶ	πάμφορον,	ἀρδευομένην ὑπὸ τοῦ προειρημένου ῥείθρου.
[4, 11]	καὶ πατρὶ μὴ πείθεσθαι καὶ	ἀσύμφορον	ἐφαίνετο καὶ ἀδύνατον. εἰς πολλὴν
[4, 17]	μὲν ἀμπελόφυτον χώραν, πολλὴν δ´	ἐλαιοφόρον·	καθόλου δὲ τὴν Λιβύην διὰ
[4, 35]	καὶ τοὺς βότρυς δηλοῦν τὴν	καρποφόρον	χώραν τὴν ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ
[4, 12]	πρόσταγμα ἔλαβεν ἐνεγκεῖν τὸν Ἐρυμάνθιον	κάπρον	ζῶντα, ὃς διέτριβεν ἐν τῇ
[4, 12]	ἀκριβῶς τὴν συμμετρίαν ἀπήνεγκε τὸν	κάπρον	ζῶντα πρὸς Εὐρυσθέα· ὃν ἰδὼν
[4, 39]	Ἄκτορος υἱός, φίλος ὢν Ἡρακλεῖ,	κάπρον	καὶ ταῦρον καὶ κριὸν θύσας
[4, 22]	δένδρεσι, τότε δ´ οὖν ὑπερφυῆ	κάπρον	χειρωσάμενον καὶ τῆς θεοῦ καταφρονήσαντα
[4, 13]	δ´ ἐκ πολλῶν χρόνων ἠθροισμένην	κόπρον	εἶχεν ἄπλατον, ἣν ὕβρεως ἕνεκεν
[4, 37]	πόλιν Κάρυστον, οἱ δ´ εἰς	Κύπρον	τὴν νῆσον πλεύσαντες καὶ τοῖς
[4, 22]	ὑδάτων, ἔχει δὲ τὴν μὲν	περίμετρον	ὡς πέντε σταδίων, τὸ δὲ
[4, 36]	ἀποθνήσκων, ἔφησε τῇ Δηιανείρᾳ δώσειν	φίλτρον,	ὅπως μηδεμιᾷ τῶν ἄλλων γυναικῶν
[4, 2]	τοῦτο μὲν ἀποκομίσαι πρὸς τὸ	ἄντρον	τὸ ἐν τῇ Νύσῃ, κείμενον
[4, 56]	τῷ Πόντῳ πλείοσι στόμασιν ἐξερευγόμενον	Ἴστρον	καὶ τὸν εἰς τὸν Ἀδρίαν
[4, 56]	ἀποφηναμένων τοὺς Ἀργοναύτας ἀνὰ τὸν	Ἴστρον	πλεύσαντας μέχρι τῶν πηγῶν κατενεχθῆναι
[4, 13]	λαβὼν ἆθλον τὸν ἐκ Κρήτης	ταῦρον	ἀγαγεῖν, οὗ Πασιφάην ἐρασθῆναί φασι,
[4, 39]	φίλος ὢν Ἡρακλεῖ, κάπρον καὶ	ταῦρον	καὶ κριὸν θύσας ὡς ἥρωι
[4, 59]	δὲ ταῦτα τὸν ἐν Μαραθῶνι	ταῦρον,	ὃν Ἡρακλῆς τελῶν ἆθλον ἐκ
[4, 69]	ᾗ μιγεὶς Ἀπόλλων Λαπίθην καὶ	Κένταυρον	ἐγέννησε. καὶ τούτων Λαπίθης μὲν
[4, 33]	ἐν τοῖς γάμοις ὑβρίζοντα τὸν	Κένταυρον	Εὐρυτίωνα καὶ τὴν Ἱππολύτην βιαζόμενον,
[4, 36]	Εὐηνὸν ποταμὸν, κατέλαβε Νέσσον τὸν	Κένταυρον	μισθοῦ διαβιβάζοντα τὸν ποταμόν. οὗτος
[4, 36]	ὁ μὲν Ἡρακλῆς ἐτόξευσε τὸν	Κένταυρον,	ὁ δὲ Νέσσος μεταξὺ μισγόμενος,
[4, 61]	ταύτην συνεργὸν λαβών, τόν τε	Μινώταυρον	ἀπέκτεινε καὶ τὴν ἔξοδον τὴν
[4, 61]	μὲν ὁ Θησεὺς νικήσῃ τὸν	Μινώταυρον,	καταπλεῖν αὐτοὺς λευκοῖς ἱστίοις, ἐὰν
[4, 77]	δυσευρέτους, ἐν ᾧ τρεφόμενον τὸν	Μινώταυρον	τοὺς ἐξ Ἀθηνῶν ἀποστελλομένους ἑπτὰ
[4, 77]	τῷ ταύρῳ γεννῆσαι τὸν μυθολογούμενον	Μινώταυρον.	τοῦτον δέ φασι διφυῆ γεγονέναι,
[4, 30]	πατέρα, καθάπερ οἱ Πέρσαι τὸν	Κῦρον.	μετὰ δὲ ταῦτα ὁ μὲν
[4, 39]	τέρπεται ἐν θαλίαις καὶ ἔχει	καλλίσφυρον	Ἥβην. τὸν δ´ οὖν Ἡρακλέα
[4, 24]	τις ἀποδώσειν τὴν θυσίαν καὶ	ἐνέχυρον	τῆς θυσίας ἀναδείξῃ τῷ θεῷ,
[4, 79]	μεσογείου πλανηθέντες καὶ καταλαβόμενοι χωρίον	ὀχυρὸν	ἔκτισαν πόλιν ἣν ἀπὸ τῆς
[4, 62]	ταῖς ἡνίαις, συνέβη τὸν μὲν	δίφρον	συντριβῆναι, τὸ δὲ μειράκιον ἐμπλακὲν
[4, 78]	θερμασίας ἐξιδροῦν λεληθότως καὶ κατὰ	μιχρὸν	τοὺς ἐνδιατρίβοντας καὶ μετὰ τέρψεως
[4, 2]	Αὐτονόην καὶ Ἀγαύην, ἔτι δὲ	Πολύδωρον.	τῇ δὲ Σεμέλῃ διὰ τὸ
[4, 77]	μὲν Ἴκαρον διὰ τὴν νεότητα	μετέωρον	τὴν πτῆσιν ποιούμενον πεσεῖν εἰς
[4, 48]	δ´ Ἀργοναύτας ἐπισιτισαμένους ἐκπλεῦσαι, καὶ	μέσον	ἤδη τὸ Ποντικὸν πέλαγος ἔχοντας
[4, 33]	τοῖς ἀφ´ ἑαυτοῦ γενομένοις φυλάττειν.	ἔπεσον	δ´ ἐν τῇ μάχῃ τῶν
[4, 72]	Φλιοῦντος ὑπὸ Διὸς ἁρπαγεῖσα εἰς	νῆσον	ἀπεκομίσθη τὴν ἀπ´ ἐκείνης Αἴγιναν
[4, 82]	δὲ ταύτῃ κατοικήσαντα, καὶ τὴν	νῆσον	διὰ τὸ κάλλος στέρξαντα, φυτεῦσαί
[4, 85]	τοῦ χερρόνησον οὖσαν ὕστερον γενέσθαι	νῆσον	διὰ τοιαύτας αἰτίας. τὸν ἰσθμὸν
[4, 17]	ταῦτα δ´ ἔπραξεν ἀποσεμνύνων τὴν	νῆσον,	ἐν ᾗ μυθολογοῦσι καὶ γενέσθαι
[4, 77]	πλοῖα πάντα τὰ κατὰ τὴν	νῆσον	ἐρευνᾶν καὶ χρημάτων πλῆθος ἐπαγγέλλεσθαι
[4, 45]	φυγεῖν ἐπὶ τὸν ὠκεανόν, καὶ	νῆσον	ἔρημον καταλαβομένην ἐνταῦθα μετὰ τῶν
[4, 77]	πέλαγος Ἰκάριον ὀνομασθῆναι καὶ τὴν	νῆσον	Ἰκαρίαν κληθῆναι. τὸν δὲ Δαίδαλον
[4, 13]	ἐρασθῆναί φασι, πλεύσας εἰς τὴν	νῆσον,	καὶ Μίνω τὸν βασιλέα συνεργὸν
[4, 82]	ἀναγωγὴν ποιησάμενον εἰς τὴν Σαρδὼ	νῆσον	καταπλεῦσαι. ἐν δὲ ταύτῃ κατοικήσαντα,
[4, 82]	προειπεῖν αὐτῷ τὴν εἰς Κέων	νῆσον	μετάβασιν ἐσομένην αὐτοῦ καὶ τὰς
[4, 77]	Ἴκαρον φυγόντα κατενεχθῆναι πρός τινα	νῆσον	πελαγίαν, πρὸς ἣν τὸν Ἴκαρον
[4, 37]	οἱ δ´ εἰς Κύπρον τὴν	νῆσον	πλεύσαντες καὶ τοῖς ἐγχωρίοις ἀναμιχθέντες
[4, 72]	ἐκομίσθη εἰς τὴν ἀπ´ αὐτῆς	νῆσον	Σαλαμῖνα προσαγορευθεῖσαν· αὕτη δὲ μιγεῖσα
[4, 82]	δὲ πλεῦσαι μὲν εἰς τὴν	νῆσον	ταύτην, λοιμοῦ δὲ τὴν Ἑλλάδα
[4, 58]	εἰς Ῥόδον μετοικῆσαι· τὴν δὲ	νῆσον	ταύτην τότε κατῴκουν Ἕλληνες οἱ
[4, 72]	δ´ ὑπὸ Ποσειδῶνος ἀπηνέχθη εἰς	νῆσον	τὴν ἀπ´ ἐκείνης Κόρκυραν ὀνομαζομένην·
[4, 56]	τὴν Τυρρηνίαν καταπλεύσαντας αὐτοὺς εἰς	νῆσον	τὴν ὀνομαζομένην Αἰθάλειαν τὸν ἐν
[4, 61]	ἐκπλεύσας νυκτός, καὶ κατῆρεν εἰς	νῆσον	τὴν τότε μὲν Δίαν, νῦν
[4, 17]	Κρησὶ χαρίσασθαι, καθαρὰν ἐποίησε τὴν	νῆσον	τῶν θηρίων. διόπερ ἐν τοῖς
[4, 83]	μὲν γὰρ καταντῶντες εἰς τὴν	νῆσον	ὕπατοι καὶ στρατηγοὶ καὶ πάντες
[4, 73]	ἅπαντα διελθεῖν. κατὰ γὰρ τὴν	Πελοπόννησον	ἐν πόλει Πίσῃ Ἄρης Ἁρπίνῃ
[4, 58]	μὴ κατιέναι τοὺς Ἡρακλείδας εἰς	Πελοπόννησον	ἐντὸς ἐτῶν πεντήκοντα. καταβάντος δ´
[4, 32]	~Μετὰ δὲ ταῦτα ἐπανελθὼν εἰς	Πελοπόννησον	ἐστράτευσεν εἰς Ἴλιον, ἐγκαλῶν Λαομέδοντι
[4, 33]	ταῦτα Ἡρακλῆς μὲν ἐπανελθὼν εἰς	Πελοπόννησον	ἐστράτευσεν ἐπ´ Αὐγέαν διὰ τὴν
[4, 68]	καὶ τῶν Αἰολέων ἐστράτευσεν εἰς	Πελοπόννησον.	καὶ Μελάμπους μὲν μάντις ὢν
[4, 25]	ἐξ ἧς πορευθεὶς εἰς τὴν	Πελοπόννησον,	καὶ τετελεκὼς τὸν δέκατον ἆθλον,
[4, 73]	τοὺς πλείστους τῶν κατὰ τὴν	Πελοπόννησον	οἰκούντων προσηγάγετο, καὶ τὴν χώραν
[4, 73]	καὶ τὴν χώραν ἀφ´ ἑαυτοῦ	Πελοπόννησον	προσηγόρευσεν. ~Ἐπεὶ δὲ Πέλοπος ἐμνήσθημεν,
[4, 59]	ἆθλον ἐκ Κρήτης ἀπήγαγεν εἰς	Πελοπόννησον,	συμπλακεὶς καὶ κρατήσας τοῦ ζῴου
[4, 13]	συνεργὸν λαβών, ἤγαγεν αὐτὸν εἰς	Πελοπόννησον,	τὸ τηλικοῦτον πέλαγος ἐπ´ αὐτῷ
[4, 58]	συμμάχων εὐπορήσαντες, ἐστράτευσαν ἐπὶ τὴν	Πελοπόννησον	Ὕλλου στρατηγοῦντος. Ἀτρεὺς δὲ μετὰ
[4, 58]	πεντηκονταετὴς χρόνος διῆλθε, κατῆλθον εἰς	Πελοπόννησον·	ὧν τὰς πράξεις ἀναγράψομεν, ὅταν
[4, 85]	τὴν Σικελίαν τὸ πρὸ τοῦ	χερρόνησον	οὖσαν ὕστερον γενέσθαι νῆσον διὰ
[4, 61]	ἐτῶν ἐννέα βορὰν τῷ Μινωταύρῳ	ὅσον	ἂν χρόνον ζῇ τὸ τέρας.
[4, 36]	πρὸς τὸν Εὐηνὸν ποταμὸν, κατέλαβε	Νέσσον	τὸν Κένταυρον μισθοῦ διαβιβάζοντα τὸν
[4, 58]	ἐν αὐτῇ καταστῆσαι πόλεις, Λίνδον,	Ἰήλυσον,	Κάμειρον· βασιλεῦσαι δ´ αὐτὸν πάντων
[4, 4]	~Μυθολογοῦσι δέ τινες καὶ ἕτερον	Διόνυσον	γεγονέναι πολὺ τοῖς χρόνοις προτεροῦντα
[4, 4]	γὰρ ἐκ Διὸς καὶ Φερσεφόνης	Διόνυσον	γενέσθαι τὸν ὑπό τινων Σαβάζιον
[4, 2]	ἀρίστην. διὸ καὶ τραφέντα τὸν	Διόνυσον	ἐν τῇ Νύσῃ τυχεῖν τῆς
[4, 61]	καθ´ ὃν δὴ χρόνον μυθολογοῦσι	Διόνυσον	ἐπιφανέντα, καὶ διὰ τὸ κάλλος
[4, 15]	τῶν ἐκ θνητῶν γυναικῶν γενομένων	Διόνυσον	καὶ Ἡρακλέα, οὐ μόνον ὅτι
[4, 1]	φασιν εἶναι τὸν παρ´ Ἕλλησι	Διόνυσον	καλούμενον. τοῦτον δὲ μυθολογοῦσιν ἐπελθεῖν
[4, 81]	ἰσοθέοις τιμαῖς, καθὰ καὶ τὸν	Διόνυσον.	μετὰ δὲ ταῦτά φασιν αὐτὸν
[4, 82]	αὐτὸν εἰς Θρᾴκην παραβαλόντα πρὸς	Διόνυσον	μετασχεῖν τῶν ὀργίων, καὶ συνδιατρίψαντα
[4, 12]	τοῦτον γὰρ μυθολογοῦσι τὸ παλαιὸν	Διόνυσον	παρατεθεῖσθαί τινι Κενταύρῳ, καὶ προστάξαι
[4, 4]	τῶν καιρίων τραυμάτων, προσκόψαντα τὸν	Διόνυσον	ταῖς τοιαύταις περιστάσεσι τὸ μὲν
[4, 3]	κατὰ τὴν εὕρεσιν τῶν ἀγαθῶν	Διόνυσόν	τε καὶ Δήμητραν, τὸν μὲν
[4, 5]	συνόδους συστήσασθαι τῶν περὶ τὸν	Διόνυσον	τεχνιτῶν, καὶ ἀτελεῖς ποιῆσαι τοὺς
[4, 4]	τὴν ὁμωνυμίαν, ἕνα γεγονέναι νομίσαι	Διόνυσον.	τὸν δὲ νάρθηκα προσάπτουσιν αὐτῷ
[4, 71]	ἐπὶ Τροίαν συστρατεῦσαι τοῖς περὶ	τὸν	Ἀγαμέμνονα· κατὰ δὲ τὸν πόλεμον
[4, 2]	διέξιμεν. ~Κάδμον μὲν γάρ φασι	τὸν	Ἀγήνορος ἐκ Φοινίκης ὑπὸ τοῦ
[4, 14]	Ἀλφειὸν ποταμὸν πεδίον, ἐν ᾧ	τὸν	ἀγῶνα τοῦτον τῷ Διὶ τῷ
[4, 53]	καὶ πανήγυριν κοινήν, καὶ καθιερῶσαι	τὸν	ἀγῶνα τῷ μεγίστῳ τῶν θεῶν
[4, 12]	πολλὴν ἔχειν δυσχέρειαν· ἔδει γὰρ	τὸν	ἀγωνιζόμενον τοιούτῳ θηρίῳ τοσαύτην ἔχειν
[4, 29]	υἱοὺς ἡγεμόνας ποιῆσαι ταύτης, ἔκρινε	τὸν	ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον ἐκπέμψαι μετὰ τῶν
[4, 34]	Οἰωνὸν τὸν Λικυμνίου καὶ Ἴφικλον	τὸν	ἀδελφόν, ἀπῆλθεν ἑκουσίως ἐξ Ἀρκαδίας
[4, 49]	εἰς τὴν πόλιν Ἴφικλόν τε	τὸν	ἀδελφὸν καὶ Τελαμῶνα τάς τε
[4, 33]	μὲν ἐφυγάδευσεν ἐκ τῆς Σπάρτης	τὸν	ἀδελφὸν Τυνδάρεων, Οἰωνὸν δὲ τὸν
[4, 65]	μανίαν περιέστη· οἱ δὲ περὶ	τὸν	Ἄδραστον καὶ Πολυνείκην καὶ Τυδέα
[4, 65]	ὑπὸ τοῦ βασιλέως τυγχανόντων, φασὶ	τὸν	Ἄδραστον χαριζόμενον αὐτοῖς ἐπαγγείλασθαι κατάξειν
[4, 56]	ἐξερευγόμενον Ἴστρον καὶ τὸν εἰς	τὸν	Ἀδρίαν ἐκβάλλοντα τὴν ῥύσιν ἔχειν
[4, 25]	τῷ τετελευτηκότι. ~αὐτὸς δ´ ἐγκυκλωθεὶς	τὸν	Ἀδρίαν καὶ πεζῇ περιελθὼν τὸν
[4, 56]	διὰ τῆς ἀντιπροσώπου ῥύσεως πρὸς	τὸν	Ἀδριατικὸν κόλπον. τούτους γὰρ ὁ
[4, 38]	παρελθὼν εἰς τὴν πυράν, παρεκάλει	τὸν	ἀεὶ προσιόντα ὑφάψαι τὴν πυράν.
[4, 47]	τὴν ὑποκειμένην ἱστορίαν ἀγνοῆται. ~Φρίξον	τὸν	Ἀθάμαντος μυθολογοῦσι διὰ τὰς ἀπὸ
[4, 40]	Ἰάσονα δὲ δόξης ὀρεγόμενον καὶ	τὸν	ἆθλον δυσέφικτον μέν, οὐ κατὰ
[4, 13]	λίμνην. Τελέσας δὲ καὶ τοῦτον	τὸν	ἆθλον ἔλαβε παρ´ Εὐρυσθέως πρόσταγμα
[4, 13]	ἐκκαθάρας αὐτήν, χωρὶς ὕβρεως συνετέλεσε	τὸν	ἆθλον ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ. διὸ
[4, 13]	τέχνῃ καὶ ἐπινοίᾳ ῥᾳδίως συνετέλεσε	τὸν	ἆθλον. ἐπεπόλασε γάρ, ὡς ἔοικεν,
[4, 15]	τοῦ Μακεδόνος βασιλείας. Τοῦτον δὲ	τὸν	ἆθλον ἐπιτελέσας μετ´ Ἰάσονος συνεξέπλευσε
[4, 27]	μὴ μόνον δοῦναι τὰ πρὸς	τὸν	ἆθλον καθήκοντα προθύμως, ἀλλὰ καὶ
[4, 13]	δὲ διαφέρουσαν, ἀγαγεῖν. τοῦτον δὲ	τὸν	ἆθλον συντελῶν τὴν ἐπίνοιαν ἔσχεν
[4, 14]	αὐτῷ ναυστοληθείς. ~Τελέσας δὲ τοῦτον	τὸν	ἆθλον τὸν Ὀλυμπικὸν ἀγῶνα συνεστήσατο,
[4, 27]	δ´ ὕστατον ἐπανελθεῖν πάλιν ἐπὶ	τὸν	ἆθλον. τοὺς δὲ λῃστὰς ἐν
[4, 13]	τῆς κατὰ τὴν ψυχὴν ἀγχινοίας	τὸν	ἆθλον τοῦτον κατειργάσατο. Ὁ δ´
[4, 12]	τοῦ δέοντος καταπολεμήσας ἀπέκτεινεν, ὥστε	τὸν	ἆθλον ὑπάρχειν ἀσυντέλεστον. ὅμως δὲ
[4, 25]	φῶς ἀγαγεῖν. πρὸς δὲ τοῦτον	τὸν	ἆθλον ὑπολαβὼν συνοίσειν αὑτῷ, παρῆλθεν
[4, 59]	κατήντησεν εἰς τὰς Ἀθήνας, καὶ	τὸν	Αἰγέα διὰ τῶν συμβόλων ἀνεγνώρισε.
[4, 42]	εὑρεθῆναί φασι παρθένον δεδεμένην παρὰ	τὸν	αἰγιαλὸν διὰ τοιαύτας αἰτίας. λέγεται
[4, 42]	δὲ τούτου τούς τε παρὰ	τὸν	αἰγιαλὸν διατρίβοντας καὶ τοὺς γεωργοῦντας
[4, 42]	καὶ δεσμοῖς καταλαβόμενον ἀπολιπεῖν παρὰ	τὸν	αἰγιαλόν. ἐνταῦθα δὲ τὸν μὲν
[4, 46]	περιτυχόντας τῇ Μηδείᾳ πλανωμένῃ παρὰ	τὸν	αἰγιαλόν, καὶ μαθόντας παρ´ αὐτῆς
[4, 48]	βασιλεῖ τὴν γενομένην ἐπίθεσιν, φασὶ	τὸν	Αἰήτην μετὰ τῶν περὶ αὐτὸν
[4, 46]	τῇ προαιρέσει τῶν γονέων, φασὶ	τὸν	Αἰήτην ὑποπτεύσαντα τὴν ἐκ τῆς
[4, 10]	τῆς πόλεως. Ἐργίνου δ´ ἐξαιτοῦντος	τὸν	αἴτιον, Κρέων βασιλεύων τῶν Θηβαίων,
[4, 10]	τῆς ἐξουσίας, ἕτοιμος ἦν ἐκδιδόναι	τὸν	αἴτιον τῶν ἐγκλημάτων. ὁ δ´
[4, 30]	οἱ τούτων ἔκγονοι διατελέσουσιν ἅπαντα	τὸν	αἰῶνα διαμένοντες ἐλεύθεροι, τὸ δ´
[4, 1]	λόγος τοῖς καθήκουσιν ἐπαίνοις εἰς	τὸν	αἰῶνα καθύμνησεν. ἐν μὲν οὖν
[4, 6]	ἀνθρώπων καὶ διαμονῆς εἰς ἅπαντα	τὸν	αἰῶνα, τυχεῖν τῆς ἀθανάτου τιμῆς.
[4, 4]	μὲν ἀποστῆσαι τοῦ πίνειν δαψιλῆ	τὸν	ἄκρατον ἀποδοκιμάσαι διὰ τὴν ἡδονὴν
[4, 4]	καὶ εὐωχίας τοὺς συνεορτάζοντας δαψιλῆ	τὸν	ἄκρατον ἐμφορησαμένους μανιώδεις γίνεσθαι, καὶ
[4, 1]	ἡ δὲ τῶν χρόνων ἀπαγγελία	τὸν	ἀκριβέστατον ἔλεγχον οὐ προσδεχομένη καταφρονεῖν
[4, 66]	καθ´ ἣν ἐνίκησαν οἱ περὶ	τὸν	Ἀλκμαίωνα· οἱ δὲ Θηβαῖοι λειφθέντες
[4, 53]	τῶν Ἠλείων χώρας τὸν παρὰ	τὸν	Ἀλφειόν. διὸ καὶ τὴν παραποταμίαν
[4, 13]	τῆς ὕβρεως αἰσχύνην· ἐπαγαγὼν δὲ	τὸν	Ἀλφειὸν καλούμενον ποταμὸν ἐπὶ τὴν
[4, 14]	τηλικαύτην πανήγυριν προκρίνας τὸ παρὰ	τὸν	Ἀλφειὸν ποταμὸν πεδίον, ἐν ᾧ
[4, 68]	Αἰολέων ᾤκισε τῆς Ἠλείας παρὰ	τὸν	Ἀλφειὸν ποταμὸν πόλιν καὶ ἐκάλεσεν
[4, 66]	προειρημένην πόλιν στρατηγὸν ἔχοντας Ἀλκμαίωνα	τὸν	Ἀμφιαράου. ὁ δ´ Ἀλκμαίων αἱρεθεὶς
[4, 32]	δὲ τῶν νεῶν ἀπέλιπεν ἡγεμόνα	τὸν	Ἀμφιαράου υἱὸν Οἰκλέα. Λαομέδων δ´
[4, 36]	βιάσασθαι ταύτην. ἐπιβοωμένης δ´ αὐτῆς	τὸν	ἄνδρα, ὁ μὲν Ἡρακλῆς ἐτόξευσε
[4, 65]	τῇ γυναικὶ τῇ Ἀμφιαράου, ὅπως	τὸν	ἄνδρα πείσῃ συμμαχῆσαι. καθ´ ὃν
[4, 45]	προσαγορεύουσι. καὶ τὸ μὲν πρῶτον	τὸν	ἄνδρα φαρμάκοις ἀνελεῖν, μετὰ δὲ
[4, 79]	ἔθεσαν τὰ ὀστᾶ, κατὰ δὲ	τὸν	ἀνεῳγμένον ἐποίησαν Ἀφροδίτης νεών. οὗτος
[4, 18]	τοὺς ἄθλους προστάττοντος. ~Μετὰ δὲ	τὸν	Ἀνταίου θάνατον παρελθὼν εἰς Αἴγυπτον
[4, 16]	ἐκ προκλήσεως ἔφασαν ἑπτάκις νενικηκέναι	τὸν	ἀντιταξάμενον. πεσούσης δὲ καὶ ταύτης,
[4, 16]	τῆς προσηγορίας, ὀξύτερον εὗρεν αὑτῆς	τὸν	ἀντιταχθέντα. δευτέρα δὲ Φιλιππὶς εὐθὺς
[4, 58]	τοιαύτας, εἰ μὲν Ὕλλος νικήσαι	τὸν	ἀντιταχθέντα, παραλαβεῖν Ἡρακλείδας τὴν Εὐρυσθέως
[4, 72]	ἐλθὼν κατῴκησε περὶ τὸν ποταμὸν	τὸν	ἀπ´ ἐκείνου τὴν ὁμωνυμίαν λαβόντα,
[4, 39]	Ἡρακλέα καὶ τὸ λοιπὸν εἰς	τὸν	ἅπαντα χρόνον μητρὸς εὔνοιαν παρέχεσθαι,
[4, 37]	τήν τε πόλιν εἷλε καὶ	τὸν	ἀπειθοῦντα βασιλέα ἀπέκτεινε, τὴν δ´
[4, 55]	φασὶ Θετταλὸν μὲν τὸν διαφυγόντα	τὸν	ἀπὸ τῆς μητρὸς φόνον ἐν
[4, 31]	δ´ ἀπολυθῆναι τῆς νόσου ἐπηρώτησε	τὸν	Ἀπόλλω περὶ τῆς θεραπείας. τούτου
[4, 82]	τὸ χρηστήριον τοῦ πατρός, καὶ	τὸν	Ἀπόλλω προειπεῖν αὐτῷ τὴν εἰς
[4, 42]	λέγεται τὸν βασιλέα πέμψαι πρὸς	τὸν	Ἀπόλλω τοὺς ἐπερωτήσοντας περὶ τῶν
[4, 38]	Δελφοὺς Λικύμνιον καὶ Ἰόλαον ἐπερωτήσοντας	τὸν	Ἀπόλλωνα τί χρὴ περὶ τῆς
[4, 80]	ἄρκτους προσαγορευθῆναι· περὶ ὧν καὶ	τὸν	Ἄρατον συμφωνοῦντα τούτοις τεθεικέναι κατὰ
[4, 7]	Γῆς. ὁμοίως δὲ καὶ κατὰ	τὸν	ἀριθμὸν διαφωνοῦσιν· οἱ μὲν γὰρ
[4, 61]	μὲν τοῖς μεγέθεσι, πολλοὺς δὲ	τὸν	ἀριθμόν, μεταγαγεῖν εἰς τὰς Ἀθήνας·
[4, 33]	οἱ υἱοὶ τοῦ Ἱπποκόωντος εἴκοσι	τὸν	ἀριθμὸν ὄντες ἀπέκτειναν· ἐφ´ οἷς
[4, 33]	καὶ Κηφεὺς καὶ Κηφέως υἱοὶ	τὸν	ἀριθμὸν ὄντες ἑπτακαίδεκα· τρεῖς γὰρ
[4, 82]	ἐγένετο τῆς σωτηρίας. λέγουσι δὲ	τὸν	Ἀρισταῖον ἐκγόνους ἐν τῇ Κέῳ
[4, 81]	εὑρημάτων τοὺς εὐεργετηθέντας ἀνθρώπους τιμῆσαι	τὸν	Ἀρισταῖον ἰσοθέοις τιμαῖς, καθὰ καὶ
[4, 82]	Σικελίαν οἰκοῦσι διαφερόντως φασὶ τιμηθῆναι	τὸν	Ἀρισταῖον ὡς θεόν, καὶ μάλισθ´
[4, 56]	κίνδυνον ἐκφυγόντας, δωρήσασθαι χαλκοῦν τρίποδα	τὸν	ἀρχαίοις μὲν κεχαραγμένον γράμμασι, μέχρι
[4, 71]	μὲν Δία παροξυνθέντα {καὶ} κεραυνώσαντα	τὸν	Ἀσκληπιὸν διαφθεῖραι, τὸν δ´ Ἀπόλλωνα
[4, 65]	καὶ Ἱππομέδοντα, ἔτι δὲ Παρθενοπαῖον	τὸν	Ἀταλάντης τῆς Σχοινέως, ἐστράτευσαν ἐπὶ
[4, 65]	τε καὶ Ἱππομέδοντα καὶ Παρθενοπαῖον	τὸν	Ἀταλάντης τῆς Σχοινέως. τοὺς δὲ
[4, 27]	Ἄτλαντα τὸν πατέρα· ἀνθ´ ὧν	τὸν	Ἄτλαντα χάριν τῆς εὐεργεσίας ἀποδιδόντα
[4, 27]	δόξης μεγάλης τυχεῖν, ὡς διαδεδεγμένον	τὸν	Ἀτλαντικὸν κόσμον, αἰνιττομένων τῶν ἀνθρώπων
[4, 33]	πόλιν ἑλὼν κατὰ κράτος Φυλέα	τὸν	Αὐγέου μετεπέμψατο, καὶ τούτῳ τὴν
[4, 33]	Ἰσθμόν, καὶ ταύτης ἀφηγεῖσθαι Εὔρυτον	τὸν	Αὐγέου, προσπεσὼν ἄφνω τὸν Εὔρυτον
[4, 74]	ὑπακουσάντων τῇ μητρὶ καὶ κατὰ	τὸν	αὐτὸν καιρὸν κατατοξευσάντων τὰ τέκνα
[4, 10]	οὐ καταπλαγεὶς ἑκατέρᾳ τῶν χειρῶν	τὸν	αὐχένα σφίγξας ἀπέπνιξε τοὺς δράκοντας.
[4, 11]	τῶν στομίων ἐμφράξας συνεπλάκη, καὶ	τὸν	αὐχένα σφίγξας τοῖς βραχίοσιν ἀπέπνιξε.
[4, 85]	λέγουσι σεισμῶν μεγάλων γενομένων διαρραγῆναι	τὸν	αὐχένα τῆς ἠπείρου, καὶ γενέσθαι
[4, 19]	μητρόπολιν. διέμεινε δ´ αὕτη πάντα	τὸν	ἀφ´ Ἡρακλέους χρόνον ἐλευθέρα καὶ
[4, 35]	δὲ τοῖς Καλυδωνίοις βουλόμενος χαρίσασθαι	τὸν	Ἀχελῷον ποταμὸν ἀπέστρεψε, καὶ ῥύσιν
[4, 35]	παρεισήγαγον γὰρ τὸν Ἡρακλέα πρὸς	τὸν	Ἀχελῷον συνάψαι μάχην, ὡμοιωμένου τοῦ
[4, 33]	εἰς τὴν Μυσίαν πρὸς Τεύθραντα	τὸν	βασιλέα. ἀνευρὼν δὲ τὴν μητέρα,
[4, 77]	τῆς Πασιφάης κρυπτομένου, Μίνωα μὲν	τὸν	βασιλέα βουλόμενον τιμωρίας ἀξιῶσαι τὸν
[4, 75]	στρατείας εἰς Σικελίαν ἐπὶ Κώκαλον	τὸν	βασιλέα. ~Δαίδαλος ἦν τὸ μὲν
[4, 79]	καὶ πέμψας ἀγγέλους πρὸς Κώκαλον	τὸν	βασιλέα ἐξῄτει τὸν Δαίδαλον εἰς
[4, 65]	φυγεῖν εἰς Ἄργος πρὸς Ἄδραστον	τὸν	βασιλέα. καθ´ ὃν δὴ χρόνον
[4, 37]	χειρωσάμενος τοὺς Λαπίθας, αὐτόν τε	τὸν	βασιλέα Κόρωνον ἀνεῖλε καὶ τῶν
[4, 18]	παρελθὼν εἰς Αἴγυπτον ἀνεῖλε Βούσιριν	τὸν	βασιλέα ξενοκτονοῦντα τοὺς παρεπιδημοῦντας. διεξιὼν
[4, 42]	ζητούντων ἀπαλλαγὴν τῶν ἀτυχημάτων, λέγεται	τὸν	βασιλέα πέμψαι πρὸς τὸν Ἀπόλλω
[4, 13]	εἰς τὴν νῆσον, καὶ Μίνω	τὸν	βασιλέα συνεργὸν λαβών, ἤγαγεν αὐτὸν
[4, 27]	καὶ σωφροσύνῃ διαφερουσῶν, λέγουσι Βούσιριν	τὸν	βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων ἐπιθυμῆσαι τῶν
[4, 36]	κατὰ κράτος εἷλε καὶ Φυλέα	τὸν	βασιλέα τῶν Θεσπρωτῶν ἀπέκτεινε. λαβὼν
[4, 10]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς πυθόμενος Ἐργῖνον	τὸν	βασιλέα τῶν Μινυῶν προσάγειν τῇ
[4, 47]	θάλατταν προπεσεῖν. ἔνιοι δέ φασι	τὸν	βασιλέα τῶν Σκυθῶν, ὄντα γαμβρὸν
[4, 47]	τὸ τοῦ Κριοῦ δέρος ἀπενέγκωσι,	τὸν	βασιλέα φασὶ τειχίσαι τὸ τέμενος
[4, 27]	Νεῖλον πλεύσαντα εἰς τὴν Αἰθιοπίαν	τὸν	βασιλεύοντα τῶν Αἰθιόπων Ἠμαθίωνα κατάρχοντα
[4, 28]	τὴν μάχην ἀριστεύουσαν, ἡρωικῶς καταστρέψαι	τὸν	βίον. αἱ δ´ ὑπολειφθεῖσαι τῶν
[4, 21]	ἐκδεκατεύσειν Ἡρακλεῖ τὴν οὐσίαν συμβήσεται	τὸν	βίον εὐδαιμονέστερον ἔχειν. ὃ καὶ
[4, 34]	πεπραγμένοις λυπουμένην τὸ τέλος ἀγχόνῃ	τὸν	βίον καταστρέψαι. ~ἅμα δὲ τούτοις
[4, 62]	Ἱππόλυτος μὲν οὖν διὰ σωφροσύνην	τὸν	βίον καταστρέψας παρὰ Τροιζηνίοις ἔτυχεν
[4, 38]	συνειδυῖα ἑαυτῇ τὴν ἁμαρτίαν, ἀγχόνῃ	τὸν	βίον κατέστρεψεν. ὁ δὲ θεὸς
[4, 47]	χρησμὸν ἐκπεσεῖν ὅτι τότε καταστρέψει	τὸν	βίον ὅταν ξένοι καταπλεύσαντες τὸ
[4, 50]	ἑαυτῆς τὸ στῆθος ἡρωικῶς καταστρέψαι	τὸν	βίον. τὸν δὲ Πελίαν τούτῳ
[4, 15]	προαίρεσιν ὁμοίαν ἔσχον, εὐεργετήσαντες μεγάλα	τὸν	βίον τῶν ἀνθρώπων. Ζεὺς δέ,
[4, 58]	εἰς μονομαχίαν προεκαλέσατο τῶν πολεμίων	τὸν	βουλόμενον, ὁμολογίας θέμενος τοιαύτας, εἰ
[4, 73]	τοῦ κατὰ Κόρινθον Ἰσθμοῦ πρὸς	τὸν	βωμὸν τοῦ Ποσειδῶνος, τὴν δ´
[4, 62]	ἀδελφὴν Φαίδραν Θησεῖ. μετὰ δὲ	τὸν	γάμον Ἱππόλυτον μὲν τὸν ἐκ
[4, 81]	ἀκροθινίων ἐκ τῶν κυνηγίων προῃρεῖτο	τὸν	γάμον κατεργάσασθαι τῆς Ἀρτέμιδος, οἱ
[4, 46]	προνοεῖσθαι τῆς τῶν ἀτυχούντων ἀσφαλείας·	τὸν	γὰρ Αἰήτην τὰ μὲν διὰ
[4, 9]	καὶ πρὸ τῆς γενέσεως γινώσκεσθαι.	τὸν	γὰρ Δία μισγόμενον Ἀλκμήνῃ τριπλασίαν
[4, 64]	αὐτῷ μὴ συμφέρειν γενέσθαι τέκνα	(τὸν	γὰρ ἐξ αὐτοῦ τεκνωθέντα παῖδα
[4, 50]	προσήκουσαν τοῖς ἀσεβήμασι κομίσασθαι τιμωρίαν.	τὸν	γὰρ Ἰάσονα καταπλεύσαντα νυκτὸς τῆς
[4, 3]	κεκραμένος ὕδατι, Διὸς σωτῆρος ἐπιφωνεῖν.	τὸν	γὰρ οἶνον ἄκρατον μὲν πινόμενον
[4, 14]	τῶν ἀθλημάτων ἐναντίων ἀλλήλοις ὄντων·	τὸν	γὰρ πύκτην ἢ παγκρατιαστὴν τοῦ
[4, 43]	πατρὸς ἀδίκως τῆς προειρημένης τιμωρίας·	τὸν	γὰρ Φινέα γεγαμηκότα Ἰδαίαν τὴν
[4, 36]	Νέσσου παραγγελίαν εἰς ἄγγος ἀναλαβοῦσα	τὸν	γόνον, καὶ τὴν ἀκίδα βάψασα,
[4, 40]	ἐκ φύσεως ἐστερῆσθαι παίδων ἀρρένων,	τὸν	δ´ ἀδελφὸν εὐλαβεῖσθαι μήποτε συνεργὸν
[4, 50]	Ἰάσονος ἀναγκάσαι πιεῖν αἷμα ταύρου,	τὸν	δ´ ἀδελφὸν Πρόμαχον, παῖδα τὴν
[4, 65]	παραδόξως εἰς τὸ Ἄργος διασωθῆναι,	τὸν	δ´ Ἄδραστον πυθόμενον τὰ συμβάντα
[4, 71]	{καὶ} κεραυνώσαντα τὸν Ἀσκληπιὸν διαφθεῖραι,	τὸν	δ´ Ἀπόλλωνα διὰ τὴν ἀναίρεσιν
[4, 82]	τἄλλα θηρία χειρουμένων κυνῶν διεφθάρη.	~τὸν	δ´ Ἀρισταῖόν φασι μετὰ τὴν
[4, 27]	ἧς τὴν χώραν Ἑσπερῖτιν ὀνομασθῆναι·	τὸν	δ´ Ἄτλαντα ἐκ ταύτης ἑπτὰ
[4, 73]	ἔδει τὸν μὲν ἡττηθέντα τελευτῆσαι,	τὸν	δ´ ἐπιτυχόντα γαμεῖν τὴν κόρην.
[4, 45]	μὲν Αἰήτην βασιλεῦσαι τῆς Κολχίδος,	τὸν	δ´ ἕτερον τῆς Ταυρικῆς, ἀμφοτέρους
[4, 9]	μὲν Ἀλκμήνης παρακατασχεῖν τὰς ὠδῖνας,	τὸν	δ´ Εὐρυσθέα πρὸ τοῦ καθήκοντος
[4, 42]	ὑπὸ τῶν πολιτῶν ἐκτεθῇ τιμωρίαν.	τὸν	δ´ Ἡρακλέα δώροις καὶ τοῖς
[4, 9]	κατὰ τὴν ἰδίαν ὑπόσχεσιν Εὐρυσθέα,	τὸν	δ´ Ἡρακλέα τεταγμένον ὑπὸ τὸν
[4, 46]	ἂν συντελέσωσι τὸν προκείμενον ἆθλον,	τὸν	δ´ Ἰάσονα διὰ τῶν ὅρκων
[4, 52]	λέγεται στερίσκειν αὑτὰς τοῦ ζῆν,	τὸν	δ´ Ἰάσονα κατελεήσαντα τὰ πάθη
[4, 64]	τὸν μυθολογούμενον χρησμὸν ἑαυτὴν κατακρημνίσαι,	τὸν	δ´ Οἰδίπουν γήμαντα τὴν ἀγνοουμένην
[4, 81]	πόλιν ἀπ´ ἐκείνης ὀνομάσαι Κυρήνην.	τὸν	δ´ οὖν Ἀπόλλω κατὰ ταύτην
[4, 39]	θαλίαις καὶ ἔχει καλλίσφυρον Ἥβην.	τὸν	δ´ οὖν Ἡρακλέα λέγουσι καταλεγόμενον
[4, 58]	ὑπὸ Τριόπα τοῦ Φόρβαντος κατοικισθέντες.	τὸν	δ´ οὖν Τληπόλεμον κοινῇ μετὰ
[4, 77]	χρημάτων πλῆθος ἐπαγγέλλεσθαι δώσειν τῷ	τὸν	Δαίδαλον ἀνευρόντι. ἐνταῦθα τὸν Δαίδαλον
[4, 77]	τῷ τὸν Δαίδαλον ἀνευρόντι. ἐνταῦθα	τὸν	Δαίδαλον ἀπογνόντα τὸν διὰ τῶν
[4, 79]	πρὸς Κώκαλον τὸν βασιλέα ἐξῄτει	τὸν	Δαίδαλον εἰς τιμωρίαν. ὁ δὲ
[4, 30]	τὰ περὶ τὴν ἀποικίαν, καὶ	τὸν	Δαίδαλον ἐκ τῆς Σικελίας μεταπεμψάμενος,
[4, 77]	χώραν ἧς βασιλεύοντα Κώκαλον ἀναλαβεῖν	τὸν	Δαίδαλον, καὶ διὰ τὴν εὐφυΐαν
[4, 77]	τὸν βασιλέα βουλόμενον τιμωρίας ἀξιῶσαι	τὸν	Δαίδαλον, καὶ μὴ δυνάμενον εὑρεῖν,
[4, 34]	τὴν σωτηρίαν τοῦ τέκνου κεῖσθαι,	τὸν	δαλὸν ἐπιμελῶς τηρεῖν. ὕστερον δ´
[4, 34]	φόνῳ τῶν ἀδελφῶν παροξυνθεῖσαν κατακαῦσαι	τὸν	δαλὸν καὶ τῷ Μελεάγρῳ τῆς
[4, 84]	διαμένον ἐν ἀποδοχῇ. μυθολογοῦσι δὲ	τὸν	Δάφνιν μετὰ τῆς Ἀρτέμιδος κυνηγεῖν
[4, 77]	καὶ τὴν νῆσον Ἰκαρίαν κληθῆναι.	τὸν	δὲ Δαίδαλον ἐκ τῆς νήσου
[4, 9]	χρόνου πρὸς τὸ φῶς ἀγαγεῖν.	τὸν	δὲ Δία καταστρατηγηθέντα βουληθῆναι τήν
[4, 15]	εὐεργεσίαν, τὸν μὲν ἀετὸν κατετόξευσε,	τὸν	δὲ Δία πείσας λῆξαι τῆς
[4, 69]	ποιήσαντα τῆς Ἥρας νεφέλην ἐξαποστεῖλαι,	τὸν	δὲ Ἰξίονα τῇ νεφέλῃ μιγέντα
[4, 26]	μετὰ Πειρίθου, χαρισαμένης τῆς Κόρης,	τὸν	δὲ κύνα παραλαβὼν δεδεμένον παραδόξως
[4, 85]	ἐν τῇ Νεκυίᾳ μιμνησκόμενός φησι	τὸν	δὲ μέτ´ Ὠρίωνα πελώριον εἰσενόησα
[4, 4]	ὁμωνυμίαν, ἕνα γεγονέναι νομίσαι Διόνυσον.	τὸν	δὲ νάρθηκα προσάπτουσιν αὐτῷ διά
[4, 5]	τὸ τοὺς ἀρχαίους πάντας πωγωνοτροφεῖν,	τὸν	δὲ νεώτερον ὡραῖον καὶ τρυφερὸν
[4, 47]	ἀγαπήσαντα καταλιπεῖν αὐτῷ τὴν βασιλείαν.	τὸν	δὲ παιδαγωγὸν ὀνομαζόμενον Κριὸν τυθῆναι
[4, 50]	στῆθος ἡρωικῶς καταστρέψαι τὸν βίον.	τὸν	δὲ Πελίαν τούτῳ τῷ τρόπῳ
[4, 66]	μὲν ὅρμον παρὰ Πολυνείκους λαβοῦσαν,	τὸν	δὲ πέπλον παρὰ τοῦ υἱοῦ
[4, 82]	ἐσομένας παρὰ τοῖς Κείοις τιμάς.	τὸν	δὲ πλεῦσαι μὲν εἰς τὴν
[4, 65]	μὴ βούλεσθαι παραδιδόναι τὴν βασιλείαν.	τὸν	δὲ Πολυνείκην κατὰ τὰς ὁμολογίας
[4, 40]	διαβεβοημένον τοῦ κριοῦ δέρος χρυσόμαλλον.	τὸν	δὲ Πόντον κατ´ ἐκείνους τοὺς
[4, 77]	ἕτερον τῶν ἡττόνων ταύρων θῦσαι·	τὸν	δὲ Ποσειδῶνα μηνίσαντα τῷ Μίνῳ
[4, 54]	διδύμους Θετταλόν τε καὶ Ἀλκιμένην,	τὸν	δὲ τρίτον πολὺ νεώτερον τούτων
[4, 44]	δεῖσθαι τῶν ἀτυχημάτων αὐτοὺς ἐξελέσθαι.	~τὸν	δὲ Φινέα πικρῶς ἀπαντήσαντα τοῖς
[4, 47]	ἣν ἀπ´ ἐκείνης Ἑλλήσποντον ὀνομασθῆναι,	τὸν	δὲ Φρίξον εἰς τὸν Πόντον
[4, 25]	εἰς τὴν Πελοπόννησον, καὶ τετελεκὼς	τὸν	δέκατον ἆθλον, ἔλαβε πρόσταγμα παρ´
[4, 60]	Ἴδην τὴν Κορύβαντος ἐγέννησε Μίνωα	τὸν	δεύτερον, ὅν τινες Διὸς υἱὸν
[4, 36]	καὶ ἐτέκνωσε Τληπόλεμον. μετὰ δὲ	τὸν	Δηιανείρας γάμον τρισὶν ὕστερον ἔτεσι
[4, 10]	ἐπερωτήσας τὸν θεόν, ἔλαβε χρησμὸν	τὸν	δηλοῦντα διότι τοῖς θεοῖς δέδοκται
[4, 80]	δ´ αὐτὰς τὸ παλαιὸν θρέψαι	τὸν	Δία λάθρᾳ τοῦ πατρὸς Κρόνου,
[4, 2]	τελευτῆσαι. ἔπειτα τὸ παιδίον ἀναλαβόντα	τὸν	Δία παραδοῦναι τῷ Ἑρμῇ, καὶ
[4, 17]	μυθολογοῦσι καὶ γενέσθαι καὶ τραφῆναι	τὸν	Δία. ποιησάμενος οὖν τὸν ἐκ
[4, 71]	δὲ τῇ τούτων τελευτῇ παροξυνθέντα	τὸν	Δία προστάξαι τῷ Ἀπόλλωνι θητεῦσαι
[4, 77]	ἀνευρόντι. ἐνταῦθα τὸν Δαίδαλον ἀπογνόντα	τὸν	διὰ τῶν πλοίων δρασμόν, κατασκευάσαι
[4, 71]	Ἀσκληπιῷ κατηγορίαν αὐτοῦ ποιήσασθαι πρὸς	τὸν	Δία ὡς τῆς ἐπαρχίας αὐτοῦ
[4, 34]	αἰτίαν ἡ θεὸς αὐτῷ μηνίσασα	τὸν	διαβεβοημένον Καλυδώνιον ὗν ἀνῆκεν, ὑπερφυῆ
[4, 59]	καὶ περὶ τὴν Ἐλευσῖνα Κερκυόνα	τὸν	διαπαλαίοντα τοῖς παριοῦσι καὶ τὸν
[4, 55]	τὸ προσταχθέν, φασὶ Θετταλὸν μὲν	τὸν	διαφυγόντα τὸν ἀπὸ τῆς μητρὸς
[4, 2]	τὴν ἀρίστην. διὸ καὶ τραφέντα	τὸν	Διόνυσον ἐν τῇ Νύσῃ τυχεῖν
[4, 81]	Ἀρισταῖον ἰσοθέοις τιμαῖς, καθὰ καὶ	τὸν	Διόνυσον. μετὰ δὲ ταῦτά φασιν
[4, 4]	ἐκ τῶν καιρίων τραυμάτων, προσκόψαντα	τὸν	Διόνυσον ταῖς τοιαύταις περιστάσεσι τὸ
[4, 5]	μουσικὰς συνόδους συστήσασθαι τῶν περὶ	τὸν	Διόνυσον τεχνιτῶν, καὶ ἀτελεῖς ποιῆσαι
[4, 61]	ἔχρησεν ἐλθεῖν αὐτοὺς πρὸς Αἰακὸν	τὸν	Διὸς καὶ Αἰγίνης τῆς Ἀσωποῦ
[4, 48]	φυγὴν τοὺς Κόλχους, καὶ κατὰ	τὸν	διωγμὸν τοὺς πλείστους αὐτῶν ἀναιρεθῆναι.
[4, 58]	Ἡρακλείδας φασὶν ἐλθόντας παρ´ Αἰγίμιον	τὸν	Δώρου τὴν πατρῴαν τῆς χώρας
[4, 9]	μέγιστον τῶν θεῶν ἀναφέρειν λέγεται	τὸν	εἰρημένον τρόπον. τὴν δὲ γεγενημένην
[4, 56]	πλείοσι στόμασιν ἐξερευγόμενον Ἴστρον καὶ	τὸν	εἰς τὸν Ἀδρίαν ἐκβάλλοντα τὴν
[4, 13]	Μετὰ δὲ ταῦτα λαβὼν ἆθλον	τὸν	ἐκ Κρήτης ταῦρον ἀγαγεῖν, οὗ
[4, 17]	τραφῆναι τὸν Δία. ποιησάμενος οὖν	τὸν	ἐκ ταύτης πλοῦν κατῆρεν εἰς
[4, 62]	δὲ τὸν γάμον Ἱππόλυτον μὲν	τὸν	ἐκ τῆς Ἀμαζονίδος γενόμενον υἱὸν
[4, 1]	ἐναντίαν τούτοις κρίσιν ἔχοντες, καὶ	τὸν	ἐκ τῆς ἀναγραφῆς πόνον ὑποστάντες,
[4, 38]	τῇ μεγίστῃ. τῆς γὰρ ἀκίδος	τὸν	ἐκ τῆς ἐχίδνης ἰὸν ἀνειληφυίας,
[4, 22]	Ῥηγίνης καὶ Λοκρίδος, καὶ διὰ	τὸν	ἐκ τῆς ὁδοιπορίας κόπον ἀναπαυομένου,
[4, 7]	τὴν μὲν Κλειὼ διὰ τὸ	τὸν	ἐκ τῆς ποιήσεως τῶν ἐγκωμιαζομένων
[4, 77]	Πασιφάης καὶ πλοῖον δούσης πρὸς	τὸν	ἔκπλουν. μετὰ δὲ τούτου τὸν
[4, 42]	ἀνδρείαν. ~ἔπειτ´ ἐκ τῆς Ἰωλκοῦ	τὸν	ἔκπλουν ποιησαμένους, καὶ παραλλάξαντας τόν
[4, 62]	καὶ τὸν Ἱππόλυτον μεταπεμπομένου πρὸς	τὸν	ἔλεγχον, Φαίδρα μὲν φοβηθεῖσα τὸν
[4, 49]	διαπλεύσαντας τήν τε Προποντίδα καὶ	τὸν	Ἑλλήσποντον, προσενεχθῆναι τῇ Τρῳάδι. ἐνταῦθα
[4, 56]	εἰς νῆσον τὴν ὀνομαζομένην Αἰθάλειαν	τὸν	ἐν αὐτῇ λιμένα, κάλλιστον ὄντα
[4, 69]	καὶ Πηνειός, ἀφ´ οὗ συνέβη	τὸν	ἐν Θετταλίᾳ Πηνειὸν ὀνομασθῆναι. οὗτος
[4, 59]	τοὺς παριόντας ἀποκτείνοντα, δεύτερον δὲ	τὸν	ἐν Ἰσθμῷ κατοικοῦντα Σίνιν. οὗτος
[4, 59]	συμβόλων ἀνεγνώρισε. μετὰ δὲ ταῦτα	τὸν	ἐν Μαραθῶνι ταῦρον, ὃν Ἡρακλῆς
[4, 33]	καὶ καταντήσασα τῆς Ἀργείας εἰς	τὸν	ἐν Ναυπλίᾳ λιμένα παραδόξου σωτηρίας
[4, 11]	πρῶτον μὲν ἔλαβεν ἆθλον ἀποκτεῖναι	τὸν	ἐν Νεμέᾳ λέοντα. οὗτος δὲ
[4, 61]	φιλοστοργίαν ἀθανάτων καταξιῶσαι τιμῶν, καταστερίσαντα	τὸν	ἐν οὐρανῷ στέφανον Ἀριάδνης. τοὺς
[4, 53]	μετὰ τῶν ἀριστέων εἰς Ἰσθμὸν	τὸν	ἐν Πελοποννήσῳ πλεύσαντα θυσίαν ἐπιτελέσαι
[4, 14]	σταδιέως δύσκολον περιγενέσθαι, καὶ πάλιν	τὸν	ἐν τοῖς κούφοις ἀθλήμασι πρωτεύοντα
[4, 56]	γὰρ ὁ χρόνος ἤλεγξεν ὑπολαβόντας	τὸν	ἐν τῷ Πόντῳ πλείοσι στόμασιν
[4, 59]	πίτυς κάμπτων, καὶ πρὸς ἑκατέραν	τὸν	ἕνα βραχίονα προσδεσμεύων, ἄφνω τὰς
[4, 16]	καὶ διὰ παντὸς εὐστόχως ἀκοντίζουσαι,	τὸν	ἕνα στόχον οὐκ ἔτρωσαν, ἀλλ´
[4, 25]	ἆθλον, ἔλαβε πρόσταγμα παρ´ Εὐρυσθέως	τὸν	ἐξ ᾅδου Κέρβερον πρὸς τὸ
[4, 56]	τοῖς Ἀθηναίοις φασὶν αὐτὴν ἀναλαβοῦσαν	τὸν	ἐξ Αἰγέως Μῆδον εἰς Κόλχους
[4, 36]	θελήσῃ πλησιάσαι. παρεκελεύσατο οὖν λαβοῦσαν	τὸν	ἐξ αὑτοῦ πεσόντα γόνον, καὶ
[4, 62]	τὸν ἔλεγχον, Φαίδρα μὲν φοβηθεῖσα	τὸν	ἐξετασμὸν ἀνεκρέμασεν ἑαυτήν, Ἱππόλυτος δ´
[4, 12]	ἐπιγραφῆς. ὁμοίως δὲ καὶ Χείρωνα	τὸν	ἐπὶ τῇ ἰατρικῇ θαυμαζόμενον ἀκουσίως
[4, 8]	ἐπιλαθομένους τῆς κοινῆς εὐεργεσίας συκοφαντεῖν	τὸν	ἐπὶ τοῖς καλλίστοις ἔργοις ἔπαινον,
[4, 72]	Ἀλκάθου, ἐξ ἧς ἐγέννησεν Αἴαντα	τὸν	ἐπὶ Τροίαν στρατεύσαντα. ~Τούτων δ´
[4, 75]	ἄλλοις πλείοσιν υἱοῖς ἐγέννησεν Ἕκτορα	τὸν	ἐπισημότατον γενόμενον ἐν τῷ Τρωικῷ
[4, 53]	ἐκλέξασθαι δὲ καὶ τῆς Ἑλλάδος	τὸν	ἐπιφανέστατον τόπον εἰς ἀγώνων θέσιν
[4, 75]	Ἀγχίσης ἐξ Ἀφροδίτης Αἰνείαν ἐγέννησε	τὸν	ἐπιφανέστατον τῶν Τρώων. Γανυμήδης δὲ
[4, 10]	δυνάμεως ἄχρηστον ποιήσας, αὐτόν τε	τὸν	Ἐργῖνον ἀνεῖλε καὶ τοὺς μετ´
[4, 23]	πορείαν ἀπὸ τῆς Πελωριάδος ἐπὶ	τὸν	Ἔρυκα. διεξιόντος δ´ αὐτοῦ τὴν
[4, 23]	βοῦς, τὸ μὲν πρῶτον ἀγανακτεῖν	τὸν	Ἔρυκα, διότι πολὺ λείπονται τῆς
[4, 83]	τινος ἐξουσίας ἐπιδημοῦντες, ἐπειδὰν εἰς	τὸν	Ἔρυκα παραβάλωσι, μεγαλοπρεπέσι θυσίαις καὶ
[4, 78]	ὑπὸ τῆς θερμότητος. κατὰ δὲ	τὸν	Ἔρυκα πέτρας οὔσης ἀποτομάδος εἰς
[4, 23]	δ´ Ἡρακλέους πλησιάσαντος τοῖς κατὰ	τὸν	Ἔρυκα τόποις, προεκαλέσατο αὐτὸν Ἔρυξ
[4, 12]	~Τρίτον δὲ πρόσταγμα ἔλαβεν ἐνεγκεῖν	τὸν	Ἐρυμάνθιον κάπρον ζῶντα, ὃς διέτριβεν
[4, 25]	καὶ τοῖς Ἀργοναύταις, καὶ διὰ	τὸν	ἔρωτα τὸν πρὸς τὴν γυναῖκα
[4, 15]	δεσμοῖς κατελάβετο καὶ παρέστησεν ἀετὸν	τὸν	ἐσθίοντα τὸ ἧπαρ αὐτοῦ. Ἡρακλῆς
[4, 49]	εὐχὰς ἀποδόντας καθιερῶσαι τὸν τόπον	τὸν	ἔτι καὶ νῦν τιμώμενον ὑπὸ
[4, 5]	ἐπιτηδεύμασι χρωμένους, παρασκευάζειν τῷ Διονύσῳ	τὸν	εὐδαίμονα καὶ κεχαρισμένον βίον. καθόλου
[4, 36]	ἐπεὶ δὲ πορευόμενος ἦλθε πρὸς	τὸν	Εὐηνὸν ποταμὸν, κατέλαβε Νέσσον τὸν
[4, 16]	στρατείαν ἐποιήσατο. πλεύσας οὖν εἰς	τὸν	Εὔξεινον ἀπ´ ἐκείνου κληθέντα Πόντον,
[4, 37]	λοιποὶ τῶν Δρυόπων καταφυγόντες ἐπὶ	τὸν	Εὐρυσθέα βοηθείας ἔτυχον διὰ τὴν
[4, 58]	Ἡρακλεῖδαι πάντες περιβοήτῳ μάχῃ νενικηκότες	τὸν	Εὐρυσθέα, καὶ διὰ τὴν εὐημερίαν
[4, 57]	τὴν στρατηγίαν παραδόντες, ἐνίκησαν παρατάξει	τὸν	Εὐρυσθέα. κατὰ δὲ τὴν μάχην
[4, 9]	τὸν δ´ Ἡρακλέα τεταγμένον ὑπὸ	τὸν	Εὐρυσθέα τελέσαι δώδεκα ἄθλους οὓς
[4, 48]	ἀνελεῖν ἕνα τῶν Ἀργοναυτῶν Ἴφιτον	τὸν	Εὐρυσθέως ἀδελφὸν τοῦ τοὺς ἄθλους
[4, 33]	Εὔρυτον τὸν Αὐγέου, προσπεσὼν ἄφνω	τὸν	Εὔρυτον ἀπέκτεινε περὶ Κλεωνάς, ἔνθα
[4, 51]	ἑαυτῆς καὶ τιμὰς αἰωνίους ἐκλελέχθαι	τὸν	εὐσεβέστατον ἁπάντων τῶν βασιλέων· προστεταχέναι
[4, 16]	Θησεῖ, Μελανίππην δ´ ἀπελύτρωσεν ἀντιλαβὼν	τὸν	ζωστῆρα. ~Εὐρυσθέως δὲ προστάξαντος ἆθλον
[4, 69]	τούτων ἠνεχύρασεν. ὁ δ´ Ἰξίων	τὸν	Ἠϊονέα μετεπέμψατο ἐπαγγελλόμενος πάντα ὑπακούσεσθαι,
[4, 69]	μετεπέμψατο ἐπαγγελλόμενος πάντα ὑπακούσεσθαι, καὶ	τὸν	Ἠϊονέα παραγενόμενον ἔβαλεν εἰς βόθρον
[4, 58]	Ἄργει κατοικοῦντα λέγουσιν ἀνελεῖν Λικύμνιον	τὸν	Ἠλεκτρύωνος ἐρίσαντα περί τινων, διὰ
[4, 77]	εἰς τὸ πέλαγος, τακέντος διὰ	τὸν	ἥλιον τοῦ συνέχοντος τὰς πτέρυγας
[4, 73]	ἐπεθύμησε τοῦ γάμου· φθείρας δὲ	τὸν	ἡνίοχον τοῦ Οἰνομάου Μυρτίλον, καὶ
[4, 12]	ἀνῃρέθη. ἐφ´ ᾧ συνέβη θαυμασθῆναι	τὸν	Ἡρακλέα διαφερόντως· τὸν μὲν γὰρ
[4, 53]	τὴν συνήθη τερατολογίαν μυθολογῆσαι μόνον	τὸν	Ἡρακλέα καὶ γυμνὸν ὅπλων τελέσαι
[4, 27]	ἐπί τινος ἀκτῆς δειπνοποιουμένοις ἐπιστάντα	τὸν	Ἡρακλέα, καὶ παρὰ τῶν παρθένων
[4, 37]	δυνάμεσιν, οἱ Δωριεῖς κατέφυγον ἐπὶ	τὸν	Ἡρακλέα, καὶ σύμμαχον αὐτὸν ἐκάλεσαν
[4, 39]	Ζεὺς Ἥραν μὲν ἔπεισεν υἱοποιήσασθαι	τὸν	Ἡρακλέα καὶ τὸ λοιπὸν εἰς
[4, 39]	ἄλλων ὡς θεὸν ἐτίμησαν θυσίαις	τὸν	Ἡρακλέα, καὶ τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις
[4, 22]	τῆς λίμνης εἰς τὴν θάλατταν,	τὸν	Ἡρακλέα λέγεται τὸν μὲν ἔκρουν
[4, 16]	δὲ τιμιώταται κατ´ αὐτὸν ταχθεῖσαι	τὸν	Ἡρακλέα μάχην καρτερὰν συνεστήσαντο. πρώτη
[4, 38]	ὁ δὲ θεὸς ἔχρησε κομισθῆναι	τὸν	Ἡρακλέα μετὰ τῆς πολεμικῆς διασκευῆς
[4, 49]	τῶν Ἀργοναυτῶν, ἀλλ´ ἰδίᾳ στρατεύσαντα	τὸν	Ἡρακλέα ναυσὶν ἓξ ἕνεκα τῶν
[4, 21]	ἀνδρῶν Κάκιος καὶ Πινάριος ἐδέξαντο	τὸν	Ἡρακλέα ξενίοις ἀξιολόγοις καὶ δωρεαῖς
[4, 25]	Ὀρφέως διεληλύθαμεν, μεταβησόμεθα πάλιν ἐπὶ	τὸν	Ἡρακλέα. ~Οὗτος γὰρ κατὰ τοὺς
[4, 44]	πλήθους τῶν Θρᾳκῶν συνδραμόντος, φασὶ	τὸν	Ἡρακλέα πάντων ἄριστα διαγωνισάμενον αὐτόν
[4, 49]	διὰ τὰς ἀρετὰς ἐπικρατούντων, μυθολογοῦσι	τὸν	Ἡρακλέα πάντων ἄριστα διαγωνίσασθαι· τόν
[4, 43]	μητρὶ χαρίζεσθαι. τῶν δὲ περὶ	τὸν	Ἡρακλέα παραδόξως ἐπιφανέντων, φασὶ τοὺς
[4, 35]	μυθοποιῆσαι τὸ πραχθέν· παρεισήγαγον γὰρ	τὸν	Ἡρακλέα πρὸς τὸν Ἀχελῷον συνάψαι
[4, 39]	ἀνθρώπους ἅπαντας ὡς θεὸν τιμᾶν	τὸν	Ἡρακλέα. προσθετέον δ´ ἡμῖν τοῖς
[4, 39]	Ἥραν ἀναβᾶσαν ἐπὶ κλίνην καὶ	τὸν	Ἡρακλέα προσλαβομένην πρὸς τὸ σῶμα
[4, 53]	εἰς τὰς πατρίδας διαχωρίζεσθαι, φασὶ	τὸν	Ἡρακλέα συμβουλεῦσαι τοῖς ἀριστεῦσι πρὸς
[4, 21]	τὴν ἀλκὴν τῶν γιγάντων, φασὶ	τὸν	Ἡρακλέα, συμμαχούντων αὐτῷ τῶν θεῶν,
[4, 27]	κατὰ δὲ τοῦτον τὸν καιρὸν	τὸν	Ἡρακλέα τελοῦντα τὸν ὕστατον ἆθλον
[4, 14]	φόνου τὰ μικρὰ μυστήρια συνεστήσατο,	τὸν	Ἡρακλέα τιμῶσα. Ἴδιον δέ τι
[4, 44]	ὑπὸ Βορέου. ὁμοίως δὲ καὶ	τὸν	Ἡρακλέα τινὲς παραδεδώκασι πρὸς ὑδρείαν
[4, 39]	θύειν καὶ τιμᾶν ὡς ἥρωα	τὸν	Ἡρακλέα. τὸ παραπλήσιον δὲ καὶ
[4, 31]	τὴν μὲν τιμὴν ὁ ἀποδόμενος	τὸν	Ἡρακλέα τοῖς Ἰφίτου παισὶν ἀπέδωκε
[4, 38]	μηδὲν ὅλως ὀστοῦν εὑρόντες, ὑπέλαβον	τὸν	Ἡρακλέα τοῖς χρησμοῖς ἀκολούθως ἐξ
[4, 44]	φιλοστοργίαν. ἐνταῦθα συμπλέοντας τοῖς περὶ	τὸν	Ἡρακλέα τοὺς ἐπικαλουμένους μὲν Βορεάδας,
[4, 57]	βοηθούντων αὐτοῖς τῶν Ἀθηναίων, προστησάμενοι	τὸν	Ἡρακλέους ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον, καὶ τούτῳ
[4, 58]	μετὰ Δωριέων κατοικῆσαι. Τληπόλεμον δὲ	τὸν	Ἡρακλέους ἐν Ἄργει κατοικοῦντα λέγουσιν
[4, 12]	δέ τι συνέβη καὶ περὶ	τὸν	Ἡρακλέους φίλον τὸν ὀνομαζόμενον Φόλον.
[4, 59]	τὸν διαπαλαίοντα τοῖς παριοῦσι καὶ	τὸν	ἡττηθέντα διαφθείροντα. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 10]	Δελφοὺς καὶ περὶ τούτων ἐπερωτήσας	τὸν	θεόν, ἔλαβε χρησμὸν τὸν δηλοῦντα
[4, 61]	δὴ χάριν ἠναγκάσθησαν οἱ Ἀθηναῖοι	τὸν	θεὸν ἐπερωτῆσαι περὶ τῆς τῶν
[4, 39]	ἀνθρώποις παράδειγμα τὴν ἑαυτῶν εἰς	τὸν	θεὸν εὐσέβειαν ἀποδείξαντες προετρέψαντο τὸ
[4, 24]	καὶ τοὺς οἰκέτας ἰδίᾳ τιμῶντας	τὸν	θεὸν θιάσους τε συνάγειν καὶ
[4, 24]	ἂν ὅτου θυσίαις μεγαλοπρεπέσι καλλιερήσαντες	τὸν	θεὸν ἵλεων κατασκευάσωσι. τοσαύτη δ´
[4, 5]	δὲ ὀργίλων γινομένων, δίμορφον ὠνομάσθαι	τὸν	θεόν. καὶ Σατύρους δέ φασιν
[4, 8]	τὴν ἀθανασίαν, ἡμᾶς δὲ πρὸς	τὸν	θεὸν μηδὲ τὴν πατροπαράδοτον εὐσέβειαν
[4, 3]	τὰς τριετηρίδας θυσίας Διονύσῳ, καὶ	τὸν	θεὸν νομίζειν κατὰ τὸν χρόνον
[4, 55]	ἀποστειλάντων αὐτῶν Πυθώδε τοὺς ἐπερωτήσοντας	τὸν	θεὸν ὅπως χρηστέον ἐστὶ τοῖς
[4, 64]	χρόνον ἱκανὸν ἄπαις ὤν, ἐπηρώτησε	τὸν	θεὸν περὶ τέκνων γενέσεως. τῆς
[4, 66]	αἱρεθεὶς ὑπ´ αὐτῶν στρατηγὸς ἐπηρώτησε	τὸν	θεὸν περὶ τῆς ἐπὶ τὰς
[4, 64]	ὁ μὲν Λάιος ἔκρινεν ἐπερωτῆσαι	τὸν	θεὸν περὶ τοῦ βρέφους τοῦ
[4, 61]	οἱ τῶν πόλεων ἡγεμόνες ἐπηρώτησαν	τὸν	θεὸν πῶς ἂν δύναιντο τῶν
[4, 3]	καὶ συνενθουσιάζειν εὐαζούσαις καὶ τιμώσαις	τὸν	θεόν· τὰς δὲ γυναῖκας κατὰ
[4, 6]	παλαιοῖς τῶν Αἰγυπτίων. τοῦτον δὲ	τὸν	θεὸν τινὲς μὲν Ἰθύφαλλον ὀνομάζουσι,
[4, 1]	ἀθανασίας. ὁμοίως δὲ τοὺς Ἰνδοὺς	τὸν	θεὸν τοῦτον παρ´ ἑαυτοῖς ἀποφαίνεσθαι
[4, 4]	τῶν ἐν παιδείᾳ καλῶν ψυχαγωγεῖν	τὸν	θεόν. φασὶ δὲ καὶ παιδαγωγὸν
[4, 28]	φασὶ τὰς ὑπολειφθείσας Ἀμαζόνας περὶ	τὸν	Θερμώδοντα ποταμὸν ἀθροισθείσας πανδημεὶ σπεῦσαι
[4, 28]	ταῖς ἀνδραγαθίαις, ἐνίκησαν οἱ περὶ	τὸν	Θησέα, καὶ τῶν ἀντιταχθεισῶν Ἀμαζονίδων
[4, 28]	τοὺς Ἀθηναίους ἐφιλοτιμοῦντο διὰ τὸ	τὸν	Θησέα καταδεδουλῶσθαι τὴν ἡγεμόνα τῶν
[4, 61]	μελλόντων δ´ ἐκπλεῖν τῶν περὶ	τὸν	Θησέα, ὁ Αἰγεὺς συνέθετο πρὸς
[4, 61]	στέφανον Ἀριάδνης. τοὺς δὲ περὶ	τὸν	Θησέα φασὶ διὰ τὴν ἁρπαγὴν
[4, 54]	τὴν φυσικὴν εὐπρέπειαν ἀφαιρουμένου, λέγεται	τὸν	Ἰάσονα Γλαύκης ἐρασθέντα τῆς Κρέοντος
[4, 54]	ἐπόπτας γενομένους τῶν ὅρκων, φασὶ	τὸν	Ἰάσονα καταφρονήσαντα τῶν ὅρκων γῆμαι
[4, 50]	ἄρδην ἀνελεῖν, τὸν μὲν πατέρα	τὸν	Ἰάσονος ἀναγκάσαι πιεῖν αἷμα ταύρου,
[4, 77]	τινα νῆσον πελαγίαν, πρὸς ἣν	τὸν	Ἴκαρον παραβόλως ἀποβαίνοντα πεσεῖν εἰς
[4, 74]	ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ τὰ περὶ	τὸν	Ἶλον καὶ τοὺς προγόνους αὐτοῦ
[4, 69]	Κενταύρους ἀνθρωποφυεῖς. τέλος δὲ μυθολογοῦσι	τὸν	Ἰξίονα διὰ τὸ μέγεθος τῶν
[4, 38]	δὲ ταῦτα οἱ μὲν περὶ	τὸν	Ἰόλαον ἐλθόντες ἐπὶ τὴν ὀστολογίαν,
[4, 38]	Διὶ μελήσειν. τῶν δὲ περὶ	τὸν	Ἰόλαον ποιησάντων τὰ προστεταγμένα καὶ
[4, 16]	διέξιμεν. ~Ἡρακλῆς δὲ λαβὼν πρόσταγμα	τὸν	Ἱππολύτης τῆς Ἀμαζόνος ἐνεγκεῖν ζωστῆρα,
[4, 62]	διστάζοντος περὶ τῆς διαβολῆς, καὶ	τὸν	Ἱππόλυτον μεταπεμπομένου πρὸς τὸν ἔλεγχον,
[4, 62]	μετὰ τοῦ Θησέως καταλύσασα ἠξίου	τὸν	Ἱππόλυτον μιγῆναι αὐτῇ. ἀντειπόντος δ´
[4, 31]	τότε μὲν παρελθὼν πρὸς Δηίφοβον	τὸν	Ἱππολύτου καὶ πείσας αὐτὸν ἐκαθάρθη,
[4, 85]	γενέσθαι νῆσον διὰ τοιαύτας αἰτίας.	τὸν	ἰσθμὸν κατὰ τὸ στενώτατον ὑπὸ
[4, 73]	τὴν νίκην, ἔφθασε παραγενόμενος ἐπὶ	τὸν	Ἰσθμὸν πρὸς τὸν τοῦ Ποσειδῶνος
[4, 58]	ἀπήντησε τοῖς Ἡρακλείδαις. κατὰ δὲ	τὸν	Ἰσθμὸν τῶν στρατοπέδων ἀθροισθέντων, Ὕλλος
[4, 56]	τῶν ἀποφηναμένων τοὺς Ἀργοναύτας ἀνὰ	τὸν	Ἴστρον πλεύσαντας μέχρι τῶν πηγῶν
[4, 31]	τοῦ νεωτάτου συγκαταινοῦντας μὴ προσδέξασθαι	τὸν	καθαρμόν· ὁ δ´ Ἡρακλῆς τότε
[4, 14]	τοξεύειν ἐδίδαξε, Δημήτηρ δὲ πρὸς	τὸν	καθαρμὸν τοῦ Κενταύρων φόνου τὰ
[4, 27]	πρὸς ἑαυτόν. κατὰ δὲ τοῦτον	τὸν	καιρὸν τὸν Ἡρακλέα τελοῦντα τὸν
[4, 23]	μεγαλοπρεπῶς καὶ εἰς τὴν Κυάνην	τὸν	καλλιστεύοντα τῶν ταύρων καθαγίσας κατέδειξε
[4, 18]	ἐνιαυτὸν ἐκ τούτων ἔθυεν αὐτῷ	τὸν	καλλιστεύοντα τῶν ταύρων· τὰς δὲ
[4, 77]	Μίνωα κατ´ ἐνιαυτὸν συνήθως καθιεροῦν	τὸν	κάλλιστον τῶν γινομένων ταύρων τῷ
[4, 12]	ταμιευσάμενος ἀκριβῶς τὴν συμμετρίαν ἀπήνεγκε	τὸν	κάπρον ζῶντα πρὸς Εὐρυσθέα· ὃν
[4, 9]	παρόντων ἁπάντων τῶν θεῶν ὅτι	τὸν	κατ´ ἐκείνην τὴν ἡμέραν Περσειδῶν
[4, 81]	ἐξ ἧς φασιν Ἀκτέωνα γενέσθαι	τὸν	κατὰ τοὺς μύθους ὑπὸ τῶν
[4, 12]	ὀνομασθῆναι· οὗτος ξενίοις δεχόμενος Ἡρακλέα	τὸν	κατακεχωσμένον οἴνου πίθον ἀνέῳξε. τοῦτον
[4, 61]	τὴν Ἀττικήν. Αἰγέα δὲ θεασάμενον	τὸν	κατάπλουν, καὶ δόξαντα τεθνηκέναι τὸν
[4, 79]	διπλοῦν τάφον οἰκοδομήσαντες κατὰ μὲν	τὸν	κεκρυμμένον τόπον ἔθεσαν τὰ ὀστᾶ,
[4, 33]	θεασάμενος ἐν τοῖς γάμοις ὑβρίζοντα	τὸν	Κένταυρον Εὐρυτίωνα καὶ τὴν Ἱππολύτην
[4, 36]	τὸν Εὐηνὸν ποταμὸν, κατέλαβε Νέσσον	τὸν	Κένταυρον μισθοῦ διαβιβάζοντα τὸν ποταμόν.
[4, 36]	ἄνδρα, ὁ μὲν Ἡρακλῆς ἐτόξευσε	τὸν	Κένταυρον, ὁ δὲ Νέσσος μεταξὺ
[4, 71]	ἀναίρεσιν τούτου παροξυνθέντα φονεῦσαι τοὺς	τὸν	κεραυνὸν τῷ Διὶ κατασκευάσαντας Κύκλωπας·
[4, 38]	θυσίαν· ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἐνδὺς	τὸν	κεχριμένον χιτῶνα, καὶ κατ´ ὀλίγον
[4, 28]	αἱ προηγούμεναι τῶν Ἀμαζονίδων περαιωθεῖσαι	τὸν	Κιμμέριον Βόσπορον προῆγον διὰ τῆς
[4, 73]	διαφυλάττειν, ὑπολαμβάνοντα μόνως οὕτως ἐκφεύξεσθαι	τὸν	κίνδυνον. διόπερ πολλῶν μνηστευομένων τὴν
[4, 56]	τὴν ἰδιότητα τῆς θαλάττης, καὶ	τὸν	κίνδυνον ἐκφυγόντας, δωρήσασθαι χαλκοῦν τρίποδα
[4, 12]	καὶ Φρίξος. τῶν δὲ διαφυγόντων	τὸν	κίνδυνον ὕστερον ἕκαστος τιμωρίας ἠξιώθη·
[4, 42]	τῷ κήτει, φασὶν ἁπάντων εἰς	τὸν	κλῆρον ἐμβαινόντων ἐπανελθεῖν εἰς Ἡσιόνην
[4, 22]	αὐτομάτως πεσεῖν τὴν κεψαλὴν ἐπὶ	τὸν	κοιμώμενον καὶ διαφθεῖραι. ἀλλὰ γὰρ
[4, 1]	ἐν εἰρήνῃ τι χρήσιμον πρὸς	τὸν	κοινὸν βίον εὑρόντων ἢ νομοθετησάντων.
[4, 15]	πείσας λῆξαι τῆς ὀργῆς ἔσωσε	τὸν	κοινὸν εὐεργέτην. Μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 27]	φιλοτέχνως εὑρόντα ἔχειν ὑπόληψιν ὡς	τὸν	κόσμον ὅλον ἐπὶ τῶν ὤμων
[4, 54]	ἐκπηδῆσαι, τὴν δὲ Γλαύκην καὶ	τὸν	Κρέοντα τοῦ πυρὸς περικαταλαβόντος διαφθαρῆναι.
[4, 47]	κατὰ δέ τι λόγιον θύσαντα	τὸν	κριὸν ἀναθεῖναι τὸ δέρος εἰς
[4, 61]	Θησέα, ὁ Αἰγεὺς συνέθετο πρὸς	τὸν	κυβερνήτην {καὶ προσέταξεν αὐτῷ} ἐὰν
[4, 15]	ταύτας ὁ Ἡρακλῆς βουλόμενος χειρώσασθαι	τὸν	κύριον Διομήδην παρέβαλε, καὶ ταῖς
[4, 30]	Ἰόλαον πατέρα, καθάπερ οἱ Πέρσαι	τὸν	Κῦρον. μετὰ δὲ ταῦτα ὁ
[4, 79]	δὲ νεῶν ὑπὸ τῶν περὶ	τὸν	Κώκαλον Σικανῶν ἐμπυρισθεισῶν τὴν μὲν
[4, 64]	ὁ δ´ Οἰδίπους ὀργισθεὶς ἀπέκτεινε	τὸν	Λάιον, ἀγνοῶν ὅτι πατὴρ ἦν
[4, 42]	τὴν τοῦ βασιλέως θυγατέρα· διόπερ	τὸν	Λαομέδοντα συναναγκασθέντα παραδοῦναι τὴν παρθένον
[4, 49]	καὶ τὴν Ἡσιόνην ἀπαιτήσοντας, λέγεται	τὸν	Λαομέδοντα τοὺς μὲν πρεσβευτὰς εἰς
[4, 80]	τετρακύκλους ἑκατὸν ζεύγεσι βοῶν ἐκόμισαν	τὸν	λίθον. διὰ γὰρ τὸ πλῆθος
[4, 34]	δυσφορῶν ἐπὶ τῷ τετελευτηκέναι Οἰωνὸν	τὸν	Λικυμνίου καὶ Ἴφικλον τὸν ἀδελφόν,
[4, 33]	τὸν ἀδελφὸν Τυνδάρεων, Οἰωνὸν δὲ	τὸν	Λικυμνίου φίλον ὄντα Ἡρακλέους οἱ
[4, 85]	Μεσσήνης ὀνομαζομένης, ἄλλα τε καὶ	τὸν	λιμένα προσχώσαντα τὴν ὀνομαζομένην Ἀκτὴν
[4, 8]	ἕκαστον τῶν πραχθέντων ἀπαγγεῖλαι καὶ	τὸν	λόγον ἐξισῶσαι τοῖς τηλικούτοις ἔργοις,
[4, 7]	δ´ ἡμῖν ἀρκούντως εἰρημένων μεταβιβάσομεν	τὸν	λόγον ἐπὶ τὰς Ἡρακλέους πράξεις.
[4, 52]	προσάντως δὲ τῶν παρθένων δεξαμένων	τὸν	λόγον, ἑτέραν αὐτὴν ἐπινοῆσαι πίστιν
[4, 42]	κῆτος. τοῦ δὲ Λαομέδοντος ἀποδεξαμένου	τὸν	λόγον καὶ δωρεὰν δώσειν ἐπαγγειλαμένου
[4, 50]	ἀριστεῦσιν ἀκινδύνως. ἐνταῦθα πάντων θαυμασάντων	τὸν	λόγον καὶ τὸν τρόπον τῆς
[4, 53]	Κρέοντι μετασχεῖν τῆς πολιτείας καὶ	τὸν	λοιπὸν χρόνον ἐν τῇ Κορίνθῳ
[4, 79]	ἐνεγκὼν τοῦ θανάτου διότι κατὰ	τὸν	λουτρῶνα ὠλίσθηκε καὶ πεσὼν εἰς
[4, 66]	δ´ ἀξιόμαχοι σύμβουλον ἔλαβον Τειρεσίαν	τὸν	μάντιν, ὃς ἐκέλευσε φυγεῖν ἐκ
[4, 65]	τὸν Πολυνείκην ἐπιβαλέσθαι πείθειν Ἀμφιάραον	τὸν	μάντιν συστρατεύειν αὐτοῖς ἐπὶ τὰς
[4, 9]	ἀπ´ ἀμφοτέρων τῶν γονέων εἰς	τὸν	μέγιστον τῶν θεῶν ἀναφέρειν λέγεται
[4, 34]	παρεκβάντας ἡμᾶς ἀπαγγεῖλαι τὴν περὶ	τὸν	Μελέαγρον περιπέτειαν. Οἰνεὺς γάρ, γενομένης
[4, 15]	διὰ τὴν τῶν ἀνθρώπων εὐεργεσίαν,	τὸν	μὲν ἀετὸν κατετόξευσε, τὸν δὲ
[4, 71]	ποιεῖν πάλιν ζῶντας. διὸ καὶ	τὸν	μὲν Ἅιδην μυθολογοῦσιν ἐγκαλοῦντα τῷ
[4, 45]	τε καὶ Πέρσην· τούτων δὲ	τὸν	μὲν Αἰήτην βασιλεῦσαι τῆς Κολχίδος,
[4, 12]	συνέβη θαυμασθῆναι τὸν Ἡρακλέα διαφερόντως·	τὸν	μὲν γὰρ ἐχθρὸν κατ´ ἰδίαν
[4, 49]	δὶς ἤδη τῆς σωτηρίας. ~ἔπειτα	τὸν	μὲν Γλαῦκον δῦναι πάλιν εἰς
[4, 69]	ὑπὲρ συνουσίας λόγους ποιεῖσθαι. ἔπειτα	τὸν	μὲν Δία εἴδωλον ποιήσαντα τῆς
[4, 71]	θεραπευομένους ὑπὸ τοῦ Ἀσκληπιοῦ. καὶ	τὸν	μὲν Δία παροξυνθέντα {καὶ} κεραυνώσαντα
[4, 9]	κατὰ φύσιν χρόνου ταῖς ἐγκύοις,	τὸν	μὲν Δία πρὸς τὴν Ἡρακλέους
[4, 38]	λυμαινομένου, περιαλγὴς γενόμενος ὁ Ἡρακλῆς	τὸν	μὲν διακονήσαντα Λίχαν ἀπέκτεινε, τὸ
[4, 62]	ἐπισπασαμένων αὐτὸν ταῖς ἡνίαις, συνέβη	τὸν	μὲν δίφρον συντριβῆναι, τὸ δὲ
[4, 4]	καὶ κερατίαν αὐτὸν παρεισάγουσι. καὶ	τὸν	μὲν ἐκ Σεμέλης γενόμενον ἐν
[4, 22]	τὴν θάλατταν, τὸν Ἡρακλέα λέγεται	τὸν	μὲν ἔκρουν ἐγχῶσαι, τὴν δ´
[4, 42]	παρὰ τὸν αἰγιαλόν. ἐνταῦθα δὲ	τὸν	μὲν Ἡρακλέα μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν
[4, 73]	βουλομένοις αὐτὴν γῆμαι τοιοῦτον· ἔδει	τὸν	μὲν ἡττηθέντα τελευτῆσαι, τὸν δ´
[4, 55]	αὐτῇ παρασπονδουμένῃ. ~ἐν τοσούτῳ δὲ	τὸν	μὲν Ἰάσονα στερηθέντα τέκνων καὶ
[4, 54]	ἄφνω δὲ φλεγομένων τῶν βασιλείων,	τὸν	μὲν Ἰάσονα ταχέως ἐκπηδῆσαι, τὴν
[4, 77]	τῆς Κρήτης νήσου πέλαγος. καὶ	τὸν	μὲν Ἴκαρον διὰ τὴν νεότητα
[4, 11]	αὐξομένου τῶν φρενῶν ἐκτὸς γενόμενος	τὸν	μὲν Ἰόλαον ἐπεβάλετο κτείνειν, ἐκείνου
[4, 63]	ἀλλήλους ὁμολογίας ἔθεντο διακληρώσασθαι, καὶ	τὸν	μὲν λαχόντα γῆμαι τὴν Ἑλένην,
[4, 65]	περὶ τὴν οἰκίαν ἀσεβημάτων γνωσθέντων,	τὸν	μὲν Οἰδίπουν ὑπὸ τῶν υἱῶν
[4, 16]	αὕτη δ´ ὀμόσασα παρθένος διαμενεῖν	τὸν	μὲν ὅρκον ἐφύλαξε, τὸ δὲ
[4, 66]	ἀμφότερα ταῦτα προσδέξασθαι τὴν Ἐριφύλην,	τὸν	μὲν ὅρμον παρὰ Πολυνείκους λαβοῦσαν,
[4, 2]	ταῖς πρὸς τὴν Ἥραν συμπεριφοραῖς.	τὸν	μὲν οὖν Δία παραγενόμενον θεοπρεπῶς
[4, 27]	μῆλα καλοῦντας ὀνομάσαι χρυσᾶ μῆλα.	τὸν	μὲν οὖν Ἕσπερον θυγατέρα γεννήσαντα
[4, 5]	διὰ τὸ δύο Διονύσους γεγονέναι,	τὸν	μὲν παλαιὸν καταπώγωνα διὰ τὸ
[4, 50]	τῆς βασιλείας πάντας ἄρδην ἀνελεῖν,	τὸν	μὲν πατέρα τὸν Ἰάσονος ἀναγκάσαι
[4, 44]	ἀνομημάτων λαβεῖν κόλασιν. οὗ γενηθέντος	τὸν	μὲν Σκύθην τῆς θυγατρὸς καταγνῶναι
[4, 79]	τῆς τῶν ὀστῶν θέσεως, συνέβη	τὸν	μὲν τάφον καθαιρεθῆναι, τὰ δ´
[4, 3]	ἀγαθῶν Διόνυσόν τε καὶ Δήμητραν,	τὸν	μὲν τοῦ προσηνεστάτου ποτοῦ γενόμενον
[4, 65]	περὶ τῆς καθόδου. ἐνταῦθά φασι	τὸν	μὲν Τυδέα ἐνεδρευθέντα κατὰ τὴν
[4, 54]	δ´ ὠμότητος, ὥστ´ ἐπεὶ διέφυγε	τὸν	μετὰ τῆς νύμφης κίνδυνον, τῇ
[4, 42]	τὴν μὲν οὖν κόρην ἑλέσθαι	τὸν	μετὰ τοῦ ξένου βίον, οὐ
[4, 56]	δὲ ταῦτα δυνάμεως ἐγκρατῆ γενόμενον	τὸν	Μῆδον πολλὴν ἐπελθεῖν τῆς ὑπὲρ
[4, 18]	Βοιωτίᾳ τοὐναντίον ἐμφράξας τὸ περὶ	τὸν	Μινύειον Ὀρχομενὸν ῥεῖθρον ἐποίησε λιμνάζειν
[4, 79]	ἐπαγγειλάμενος ἐπὶ τὰ ξένια παρέλαβε	τὸν	Μίνω. λουμένου δ´ αὐτοῦ, Κώκαλος
[4, 79]	πλείονα χρόνον ἐν τῷ θερμῷ	τὸν	Μίνωα διέφθειρε, καὶ τὸ σῶμα
[4, 61]	ἐὰν μὲν ὁ Θησεὺς νικήσῃ	τὸν	Μινώταυρον, καταπλεῖν αὐτοὺς λευκοῖς ἱστίοις,
[4, 77]	ἀπείροις δυσευρέτους, ἐν ᾧ τρεφόμενον	τὸν	Μινώταυρον τοὺς ἐξ Ἀθηνῶν ἀποστελλομένους
[4, 20]	ἕως ὁ μισθωσάμενος ἐλεήσας καὶ	τὸν	μισθὸν ἀποδοὺς ἀπέλυσε τῶν ἔργων.
[4, 73]	δρόμου τὸν Οἰνόμαον καὶ διώκειν	τὸν	μνηστῆρα, ἔχοντα δόρυ καὶ ἡνίοχον
[4, 73]	τύπτειν τῷ δόρατι καὶ διαφθείρειν	τὸν	μνηστῆρα. τούτῳ δὲ τῷ τρόπῳ
[4, 48]	τὴν Μήδειαν ἐν τῷ τεμένει	τὸν	μυθολογούμενον ἄυπνον δράκοντα περιεσπειραμένον τὸ
[4, 77]	Πασιφάην μιγεῖσαν τῷ ταύρῳ γεννῆσαι	τὸν	μυθολογούμενον Μινώταυρον. τοῦτον δέ φασι
[4, 64]	ἐνταῦθα τὴν μὲν σφίγγα κατὰ	τὸν	μυθολογούμενον χρησμὸν ἑαυτὴν κατακρημνίσαι, τὸν
[4, 73]	μνηστῆρα, ἔχοντα δόρυ καὶ ἡνίοχον	τὸν	Μυρτίλον· εἰ δ´ ἐφίκοιτο καταλαβεῖν
[4, 33]	ταῦτα Αὔγη μὲν ἀπηλλάγη πρὸς	τὸν	Ναύπλιον, καὶ καταντήσασα τῆς Ἀργείας
[4, 40]	Πελίου σπεύδοντος προαγαγεῖν εἰς ἐπιφάνειαν	τὸν	νεανίσκον ὡς ἐλπίζοντος ἐν ταῖς
[4, 27]	καταξιῶσαι. μετὰ δὲ ταῦτα ἀνὰ	τὸν	Νεῖλον πλεύσαντα εἰς τὴν Αἰθιοπίαν
[4, 4]	μητέρων δὲ δυοῖν. κεκληρονομηκέναι δὲ	τὸν	νεώτερον καὶ τὰς τοῦ προγενεστέρου
[4, 56]	δὲ Φορμίας τῆς Ἰταλίας Αἰήτην	τὸν	νῦν Καιήτην προσαγορευόμενον. πρὸς δὲ
[4, 72]	Φαίακος δ´ ἐγένετο Ἀλκίνοος ὁ	τὸν	Ὀδυσσέα καταγαγὼν εἰς τὴν Ἰθάκην.
[4, 7]	ἀπαιδεύτων ἀγνοούμενα. ἑκάστῃ δὲ προσηγορίᾳ	τὸν	οἰκεῖον λόγον ἀπονέμοντές φασιν ὠνομάσθαι
[4, 51]	πάρεστιν ἡ θεὸς εὐδαίμονα ποιήσουσα	τὸν	οἶκον τοῦ βασιλέως· ἀπεφαίνετο γὰρ
[4, 59]	ταῦτα τὸν ὀνομαζόμενον Προκρούστην ἀπέκτεινε,	τὸν	οἰκοῦντα ἐν τῷ λεγομένῳ Κορυδαλλῷ
[4, 59]	ἀπέκτεινεν. ἐκόλασε δὲ καὶ Σκείρωνα	τὸν	οἰκοῦντα τῆς Μεγαρίδος τὰς ὀνομαζομένας
[4, 65]	ὃν δὴ χρόνον φασὶ Τυδέα	τὸν	Οἰνέως ἐν Καλυδῶνι τοὺς ἀνεψιοὺς
[4, 73]	ἱερῶν, τότε ἄρχεσθαι τοῦ δρόμου	τὸν	Οἰνόμαον καὶ διώκειν τὸν μνηστῆρα,
[4, 3]	καὶ Λυκοῦργον. τῆς δὲ κατὰ	τὸν	οἶνον εὑρέσεως καὶ δωρεᾶς κεχαρισμένης
[4, 2]	πολὺ δὲ λειπόμενον τῆς περὶ	τὸν	οἶνον εὐωδίας. τοῦτο δὲ διδάξαι
[4, 4]	ὕδατος κράσεως εὑρημένης ἄκρατον πίνειν	τὸν	οἶνον· κατὰ δὲ τὰς τῶν
[4, 3]	τοῖς σώμασιν εὐτονωτέρους γίνεσθαι τοὺς	τὸν	οἶνον πίνοντας, φασὶν ἐπὶ τὸ
[4, 14]	~Τελέσας δὲ τοῦτον τὸν ἆθλον	τὸν	Ὀλυμπικὸν ἀγῶνα συνεστήσατο, κάλλιστον τῶν
[4, 37]	καὶ τοῖς Λαπίθαις τοῖς περὶ	τὸν	Ὄλυμπον ἱδρυμένοις, ὧν ἐδυνάστευε Κόρωνος
[4, 2]	ἀπὸ Διὸς καὶ Νύσης. καὶ	τὸν	Ὅμηρον δὲ τούτοις μαρτυρῆσαι ἐν
[4, 84]	Νύμφαις ἄλσους ἀνειμένου μυθολογοῦσι γεννηθῆναι	τὸν	ὀνομαζόμενον Δάφνιν, Ἑρμοῦ μὲν καὶ
[4, 6]	τῷ Πριάπῳ τινὲς μυθολογοῦσι γεγενῆσθαι	τὸν	ὀνομαζόμενον Ἑρμαφρόδιτον, ὃν ἐξ Ἑρμοῦ
[4, 59]	δόξαν. πρῶτον μὲν οὖν ἀνεῖλε	τὸν	ὀνομαζόμενον Κορυνήτην, χρώμενον τῇ προσαγορευομένῃ
[4, 59]	ἡττηθέντα διαφθείροντα. μετὰ δὲ ταῦτα	τὸν	ὀνομαζόμενον Προκρούστην ἀπέκτεινε, τὸν οἰκοῦντα
[4, 12]	καὶ περὶ τὸν Ἡρακλέους φίλον	τὸν	ὀνομαζόμενον Φόλον. οὗτος γὰρ διὰ
[4, 6]	καὶ τιμᾶν προστάξαι ὡς θεὸν	τὸν	Ὄσιριν, τὸ δὲ αἰδοῖον μόνον
[4, 77]	{ἑπτὰ} κατεσθίειν, περὶ ὧν προειρήκαμεν.	τὸν	οὖν Δαίδαλον πυθόμενον τὴν ἀπειλὴν
[4, 80]	Κρόνου, ἀνθ´ ὧν αὐτὰς εἰς	τὸν	οὐρανὸν ἀναβιβασθῆναι καὶ καταστερισθείσας ἄρκτους
[4, 82]	υἱὸν τετελευτηκότα, οὗτος τῶν κατὰ	τὸν	οὐρανὸν ἄστρων τὸ τὴν αὐτὴν
[4, 76]	τῇ δόξῃ προέξειν τοῦ διδασκάλου,	τὸν	παῖδα ἐδολοφόνησε. θάπτων δ´ αὐτὸν
[4, 55]	οὗ γεννῆσαι παῖδα Μῆδον· καὶ	τὸν	παῖδα μετὰ τὴν τοῦ πατρὸς
[4, 36]	τῆς πληγῆς γενομένης, ἀπέκτεινεν ἀκουσίως	τὸν	παῖδα. περιαλγὴς δὲ γενόμενος ἐπὶ
[4, 55]	καταφυγεῖν εἰς Ἀθήνας πρὸς Αἰγέα	τὸν	Πανδίονος. ἐνταῦθα δ´ οἱ μέν
[4, 1]	θεοῦ τούτου. Αἰγύπτιοι μὲν γὰρ	τὸν	παρ´ αὑτοῖς θεὸν Ὄσιριν ὀνομαζόμενόν
[4, 1]	θεὸν Ὄσιριν ὀνομαζόμενόν φασιν εἶναι	τὸν	παρ´ Ἕλλησι Διόνυσον καλούμενον. τοῦτον
[4, 53]	πανήγυριν τῆς τῶν Ἠλείων χώρας	τὸν	παρὰ τὸν Ἀλφειόν. διὸ καὶ
[4, 77]	Μίνωος τοῦ βασιλέως. κατὰ δὲ	τὸν	παραδεδομένον μῦθον Πασιφάης τῆς Μίνωος
[4, 2]	δ´ εἰς τὴν Βοιωτίαν κατὰ	τὸν	παραδεδομένον χρησμὸν κτίσαι τὰς Θήβας.
[4, 27]	δὲ κόρας ἀποκομίσαι πρὸς Ἄτλαντα	τὸν	πατέρα· ἀνθ´ ὧν τὸν Ἄτλαντα
[4, 54]	αὐτήν τε συμφορᾷ περιπεσεῖν καὶ	τὸν	πατέρα βοηθοῦντα καὶ τοῦ σώματος
[4, 44]	τιμωρίας ταύτης ἀποστῆναι, πρὸς δὲ	τὸν	πατέρα πέμψαντας εἰς τὴν Σκυθίαν
[4, 52]	καὶ τὰς μὲν ἄλλας ἁπάσας	τὸν	πατέρα τυπτούσας ἀποκτεῖναι, μόνην δ´
[4, 33]	κατήγαγεν ἐπὶ τὴν βασιλείαν Τυνδάρεων	τὸν	πατέρα τῶν Διοσκόρων, καὶ τὴν
[4, 45]	ἐν τούτοις ἔχουσαν πρῶτον μὲν	τὸν	πατέρα φαρμάκῳ διαφθεῖραι καὶ διαδέξασθαι
[4, 66]	παῖδες, ἐπίγονοι δ´ ὀνομασθέντες, τὸν	τῶν	πατέρων θάνατον ἐπεξιόντες ἔγνωσαν στρατεύειν
[4, 70]	τούτους ὡς συγγενεῖς ὑπάρχοντας ἀπαιτῆσαι	τὸν	Πειρίθουν τὸ μέρος τῆς πατρῴας
[4, 50]	τὸν Πόντον τόποις ἀπολώλασι. διόπερ	τὸν	Πελίαν καιρὸν ἔχειν ὑπολαμβάνοντα τοὺς
[4, 55]	ἐν ᾗ καταλαβόντα προσφάτως Ἄκαστον	τὸν	Πελίου τετελευτηκότα παραλαβεῖν κατὰ γένος
[4, 63]	ἐκείνου Θησεῖον. ~Ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ	τὸν	περὶ Θησέως λόγον ἀποδεδώκαμεν, ἐν
[4, 29]	τῆς γενέσεως τῶν παίδων, ἵνα	τὸν	περὶ τῆς ἀποικίας λόγον καθαρώτερον
[4, 6]	αὐτοῦ νῦν διέξιμεν, οἰκεῖον ὁρῶντες	τὸν	περὶ τούτου λόγον ταῖς Διονυσιακαῖς
[4, 24]	τῆς πόλεως κατεσκεύασε λίμνην, ἔχουσαν	τὸν	περίβολον σταδίων τεττάρων, ἣν ἐπώνυμον
[4, 56]	ἀνακτήσασθαι, Μήδου τοῦ Μηδείας ἀνελόντος	τὸν	Πέρσην· μετὰ δὲ ταῦτα δυνάμεως
[4, 69]	τούτων Λαπίθης μὲν κατοικῶν περὶ	τὸν	Πηνειὸν ποταμὸν ἐβασίλευσε τῶν τόπων
[4, 18]	τὰ κατὰ τὴν Θετταλίαν παρὰ	τὸν	Πηνειὸν ποταμόν· ἐν δὲ τῇ
[4, 40]	ἐπαγγειλάμενον, παρακαλεῖν ἆθλον τελέσαι στειλάμενον	τὸν	πλοῦν εἰς Κόλχους ἐπὶ τὸ
[4, 41]	παῖδας καὶ αὐτὸν τὸν στελλόμενον	τὸν	πλοῦν ἐπὶ τὴν Κολχίδα. τὴν
[4, 66]	κατασκευαῖς· παρ´ ἧς φασι καὶ	τὸν	ποιητὴν Ὅμηρον πολλὰ τῶν ἐπῶν
[4, 39]	τῷ Ἡρακλεῖ, περὶ ἧς καὶ	τὸν	ποιητὴν τεθεικέναι κατὰ τὴν Νεκυίαν
[4, 71]	περὶ τὸν Ἀγαμέμνονα· κατὰ δὲ	τὸν	πόλεμον μεγάλας χρείας αὐτοὺς παρασχέσθαι
[4, 65]	κρίναντος δ´ αὐτοῦ πρῶτον καταγαγεῖν	τὸν	Πολυνείκην, ἄγγελον εἰς τὰς Θήβας
[4, 65]	τῆς Σχοινέως. τοὺς δὲ περὶ	τὸν	Πολυνείκην ἐπιβαλέσθαι πείθειν Ἀμφιάραον τὸν
[4, 17]	ὠκεανὸν κεκλιμένοις μέρεσιν, Ἡρακλῆς θεωρῶν	τὸν	πόνον τοῦτον μεγάλης προσδεόμενον παρασκευῆς
[4, 56]	Μῆδον πολλὴν ἐπελθεῖν τῆς ὑπὲρ	τὸν	Πόντον Ἀσίας, καὶ κατασχεῖν τὴν
[4, 45]	δέ τινας τῶν ἱστορικῶν ἐκλιποῦσαν	τὸν	Πόντον κατοικῆσαι τῆς Ἰταλίας ἀκρωτήριον
[4, 47]	ὀνομασθῆναι, τὸν δὲ Φρίξον εἰς	τὸν	Πόντον πορευθέντα καταχθῆναι μὲν πρὸς
[4, 44]	τῆς Θρᾴκης καὶ κομισθέντας εἰς	τὸν	Πόντον προσχεῖν τῇ Ταυρικῇ, τὴν
[4, 50]	Ἰάσονος στρατεύσαντες ἐν τοῖς κατὰ	τὸν	Πόντον τόποις ἀπολώλασι. διόπερ τὸν
[4, 85]	αὐχένα τῆς ἠπείρου, καὶ γενέσθαι	τὸν	πορθμὸν διειργούσης τῆς θαλάττης τὴν
[4, 85]	νομίζομεν τοῖς προκειμένοις τὰς περὶ	τὸν	πορθμὸν διηγήσεις. φασὶ γὰρ οἱ
[4, 22]	Ὁ δ´ Ἡρακλῆς καταντήσας ἐπὶ	τὸν	πορθμὸν κατὰ τὸ στενώτατον τῆς
[4, 18]	ἀμφοτέρων συνεζευγμένων διασκάψαι ταύτας, καὶ	τὸν	πόρον ἀνοίξαντα ποιῆσαι τὸν ὠκεανὸν
[4, 18]	ἀπ´ ἀλλήλων πολὺ διάστημα, συναγαγεῖν	τὸν	πόρον εἰς στενόν, ὅπως ἁλιτενοῦς
[4, 22]	δὲ ταύρου κέρως λαβόμενος διενήξατο	τὸν	πόρον, ὄντος τοῦ διαστήματος σταδίων
[4, 42]	αἰγιαλὸν διὰ τοιαύτας αἰτίας. λέγεται	τὸν	Ποσειδῶνα διὰ τὴν μυθολογουμένην τῶν
[4, 36]	Ἡρακλέους ἐφύλαττεν. ὁ δὲ διαβὰς	τὸν	ποταμὸν κατήντησε πρὸς Κήυκα τὸν
[4, 36]	Νέσσον τὸν Κένταυρον μισθοῦ διαβιβάζοντα	τὸν	ποταμόν. οὗτος δὲ πρώτην διαβιβάσας
[4, 6]	μόνον δὲ τὸ αἰδοῖον εἰς	τὸν	ποταμὸν ῥῖψαι διὰ τὸ μηδένα
[4, 72]	εἰς Βοιωτίαν ἐλθὼν κατῴκησε περὶ	τὸν	ποταμὸν τὸν ἀπ´ ἐκείνου τὴν
[4, 6]	ἱστορίαις. μυθολογοῦσιν οὖν οἱ παλαιοὶ	τὸν	Πρίαπον υἱὸν μὲν εἶναι Διονύσου
[4, 17]	τὴν ἐπὶ τούτους στρατείαν, προσετετάχει	τὸν	προειρημένον ἆθλον. ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 25]	τὸν Ἀδρίαν καὶ πεζῇ περιελθὼν	τὸν	προειρημένον κόλπον κατήντησεν εἰς τὴν
[4, 72]	νῦν οὖσαν Θετταλίαν ἐπώνυμον ἑαυτοῦ	τὸν	προειρημένον ποταμὸν ἐποίησεν· Ἀσωπὸς δ´
[4, 42]	τῶν Ἀργοναυτῶν κατὰ σπουδὴν ἐπὶ	τὸν	προκείμενον ἆθλον. ~Ἐπιγενομένου δὲ μεγάλου
[4, 46]	συνεργήσειν αὐτοῖς μέχρι ἂν συντελέσωσι	τὸν	προκείμενον ἆθλον, τὸν δ´ Ἰάσονα
[4, 43]	Σκυθῶν βασιλέως θυγατέρα, καὶ διὰ	τὸν	πρὸς αὐτὴν ἔρωτα πάντα χαριζόμενον,
[4, 18]	τῆς Λιβύης ἐπελθὼν παρῆλθεν ἐπὶ	τὸν	πρὸς Γαδείροις ὠκεανόν, καὶ στήλας
[4, 34]	ἀφείλοντο. Μελέαγρος δὲ διά τε	τὸν	πρὸς τὴν Ἀταλάντην ἔρωτα καὶ
[4, 25]	Ἀργοναύταις, καὶ διὰ τὸν ἔρωτα	τὸν	πρὸς τὴν γυναῖκα καταβῆναι μὲν
[4, 15]	περὶ τὴν Παλλήνην γιγάντων ἑλομένων	τὸν	πρὸς τοὺς ἀθανάτους πόλεμον, Ἡρακλῆς
[4, 48]	φανῆναι δὲ πλησίον τῆς νεὼς	τὸν	προσαγορευόμενον θαλάττιον Γλαῦκον. τοῦτον δ´
[4, 16]	μὲν πρῶτον ᾔτει παρ´ αὐτῶν	τὸν	προστεταγμένον ζωστῆρα· ὡς δ´ οὐχ
[4, 17]	Λιβύην, καὶ πρῶτον μὲν Ἀνταῖον	τὸν	ῥώμῃ σώματος καὶ παλαίστρας ἐμπειρίᾳ
[4, 4]	βοῦς ζευγνύειν καὶ διὰ τούτων	τὸν	σπόρον τῶν καρπῶν ἐπιτελεῖν· ἀφ´
[4, 41]	τοὺς Θεσπίου παῖδας καὶ αὐτὸν	τὸν	στελλόμενον τὸν πλοῦν ἐπὶ τὴν
[4, 27]	μὲν ἀνελεῖν ἐν τῇ Λιβύῃ	τὸν	συναναγκάζοντα τοὺς ξένους διαπαλαίειν, Βούσιριν
[4, 18]	ἐπὶ πολὺν τόπον λιμναζούσης διέσκαψε	τὸν	συνεχῆ τόπον, καὶ κατὰ τῆς
[4, 27]	Ἡρακλέους ἐξενέγκαντος εἰς τοὺς Ἕλληνας	τὸν	σφαιρικὸν λόγον, δόξης μεγάλης τυχεῖν,
[4, 12]	ὀνομαζόμενον διὰ τῆς ἐπωνυμίας μηνύει	τὸν	ταφέντα καὶ οὐ δι´ ἐπιγραφῆς.
[4, 42]	τὸν ἔκπλουν ποιησαμένους, καὶ παραλλάξαντας	τόν	τε Ἄθω καὶ Σαμοθρᾴκην, χειμῶνι
[4, 33]	ταῦτα στρατεύσας ἐπὶ τὴν Ἦλιν	τόν	τε βασιλέα ἐφόνευσεν Αὐγέαν, καὶ
[4, 37]	ἱερὸν παρανενομηκέναι, στρατεύσας μετὰ Μηλιέων	τόν	τε βασιλέα τῶν Δρυόπων ἀνεῖλε
[4, 49]	τὸν Ἡρακλέα πάντων ἄριστα διαγωνίσασθαι·	τόν	τε γὰρ Λαομέδοντα φονεῦσαι, καὶ
[4, 70]	καὶ καλέσαντος εἰς τοὺς γάμους	τόν	τε Θησέα καὶ τοὺς Κενταύρους,
[4, 70]	μίσγεσθαι, διὰ δὲ τὴν παρανομίαν	τόν	τε Θησέα καὶ τοὺς Λαπίθας
[4, 52]	παραδόξως ἐν τοῖς βασιλείοις ἰδούσας	τόν	τε Ἰάσονα καὶ τοὺς ἀριστεῖς,
[4, 76]	εὐφυέστερος δ´ ὢν τοῦ διδασκάλου	τόν	τε κεραμευτικὸν τροχὸν εὗρε καὶ
[4, 61]	αὐτῇ καὶ ταύτην συνεργὸν λαβών,	τόν	τε Μινώταυρον ἀπέκτεινε καὶ τὴν
[4, 66]	παλαιὸν δωρησαμένης Ἁρμονίᾳ τῇ Κάδμου	τόν	τε ὅρμον καὶ πέπλον, ἀμφότερα
[4, 50]	τὴν Μήδειαν ἐπαγγείλασθαι δι´ ἑαυτῆς	τόν	τε Πελίαν ἀποκτενεῖν δόλῳ καὶ
[4, 51]	Μήδειαν εἰς τὰ βασίλεια, καὶ	τόν	τε Πελίαν εἰς δεισιδαίμονα διάθεσιν
[4, 49]	παρενέγκαντα λάθρᾳ δοῦναι τοῖς περὶ	τὸν	Τελαμῶνα, καὶ τὴν τοῦ πατρὸς
[4, 49]	αὐτοῖς. εὐθὺς γὰρ τοὺς περὶ	τὸν	Τελαμῶνα φονεῦσαι μὲν τῶν φυλάκων
[4, 67]	Βοιωτὸς δὲ πλεύσας πρὸς Αἰόλον	τὸν	τῆς Ἄρνης πατέρα, καὶ τεκνωθεὶς
[4, 31]	προϋπῆρχε δὲ τῷ Ἡρακλεῖ κατὰ	τὸν	τῆς δουλείας καιρὸν ἐκ δούλης
[4, 82]	καὶ μάλισθ´ ὑπὸ τῶν συγκομιζόντων	τὸν	τῆς ἐλαίας καρπόν. τὸ δὲ
[4, 36]	τὸν ποταμὸν κατήντησε πρὸς Κήυκα	τὸν	τῆς Τραχῖνος βασιλέα, καὶ μετὰ
[4, 21]	Ῥωμαῖοι τούτῳ τῷ θεῷ παρὰ	τὸν	Τίβεριν ἱερὸν ἀξιόλογον, ἐν ᾧ
[4, 21]	τῶν Τυρρηνῶν χώραν, καταντήσας πρὸς	τὸν	Τίβεριν ποταμὸν κατεστρατοπέδευσεν οὗ νῦν
[4, 75]	ἐμυθολογήθη ἐξ Ἠοῦς τεκνῶσαι Μέμνονα	τὸν	τοῖς Τρωσὶ βοηθήσαντα καὶ ὑπ´
[4, 85]	πλευρῶν θαλάττῃ προσκλυζόμενον ἀναρραγῆναι, καὶ	τὸν	τόπον ἀπὸ τούτου Ῥήγιον ὀνομασθῆναι,
[4, 9]	ζηλοτυπίαν, ἐξέθηκε τὸ βρέφος εἰς	τὸν	τόπον ὃς νῦν ἀπ´ ἐκείνου
[4, 72]	Ἀπόλλωνος ἁρπαγεῖσα ἀπηνέχθη πρὸς τοῦτον	τὸν	τόπον οὗ νῦν ἐστιν ἡ
[4, 53]	ἀγώνων ἐπιτρεψάντων Ἡρακλεῖ, φασὶ τοῦτον	{τὸν}	τόπον προκρῖναι πρὸς τὴν πανήγυριν
[4, 11]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς καταντήσας ἐπὶ	τὸν	τόπον προσέβαλεν αὐτῷ, καὶ τοῦ
[4, 49]	θεοῖς τὰς εὐχὰς ἀποδόντας καθιερῶσαι	τὸν	τόπον τὸν ἔτι καὶ νῦν
[4, 76]	τεκτονικὴν τέχνην. ὁμοίως δὲ καὶ	τὸν	τόρνον εὑρὼν καὶ ἕτερά τινα
[4, 54]	ἀλλὰ τοῖς τέκνοις σπεύδοντα συγγενῆ	τὸν	τοῦ βασιλέως οἶκον ποιῆσαι. ἀγανακτούσης
[4, 46]	γήμας αὐτὴν ἕξει σύμβιον ἅπαντα	τὸν	τοῦ ζῆν χρόνον. μετὰ δὲ
[4, 73]	παραγενόμενος ἐπὶ τὸν Ἰσθμὸν πρὸς	τὸν	τοῦ Ποσειδῶνος βωμόν. ὁ δ´
[4, 31]	ἀπὸ τοῦ πύργου. διὰ δὲ	τὸν	τούτου θάνατον Ἡρακλῆς νοσήσας παρῆλθεν
[4, 50]	πάντων θαυμασάντων τὸν λόγον καὶ	τὸν	τρόπον τῆς ἐπιβουλῆς μαθεῖν ζητούντων,
[4, 63]	οὖν κύριος κατέστη τῆς παρθένου	τὸν	τρόπον τοῦτον· τῶν δ´ Ἀθηναίων
[4, 66]	τούτων παῖδες, ἐπίγονοι δ´ ὀνομασθέντες,	τὸν	τῶν πατέρων θάνατον ἐπεξιόντες ἔγνωσαν
[4, 32]	ταῖς ἁπάσαις, ἐν οἷς παρεισάγει	τὸν	υἱὸν αὐτοῦ Τληπόλεμον λέγοντα ἀλλ´
[4, 40]	ἀδελφὸν εὐλαβεῖσθαι μήποτε συνεργὸν ἔχων	τὸν	υἱὸν ἐπίθηται τῇ βασιλείᾳ. κρύπτοντα
[4, 61]	τὸν κατάπλουν, καὶ δόξαντα τεθνηκέναι	τὸν	υἱόν, ἡρωικὴν ἅμα πρᾶξιν καὶ
[4, 77]	τὸν ἔκπλουν. μετὰ δὲ τούτου	τὸν	υἱὸν Ἴκαρον φυγόντα κατενεχθῆναι πρός
[4, 66]	τοῦ Πολυνείκους Θερσάνδρου, ὅπως πείσῃ	τὸν	υἱὸν στρατεύειν ἐπὶ τὰς Θήβας·
[4, 61]	~Μίνως δὲ πυθόμενος τὴν κατὰ	τὸν	υἱὸν συμφοράν, ἧκεν εἰς τὰς
[4, 82]	γὰρ ὑπὸ τῶν κυνῶν ἰδὼν	τὸν	υἱὸν τετελευτηκότα, οὗτος τῶν κατὰ
[4, 46]	ἐπιβολὴν πάλιν παρ´ ἐκείνης μαθεῖν	τὸν	ὑπάρχοντα αὐτῇ κίνδυνον ἀπὸ τοῦ
[4, 38]	δὲ θυσίαν ἐπιτελῶν ἀπέστειλε Λίχαν	τὸν	ὑπηρέτην εἰς Τραχῖνα πρὸς τὴν
[4, 4]	Διὸς καὶ Φερσεφόνης Διόνυσον γενέσθαι	τὸν	ὑπό τινων Σαβάζιον ὀνομαζόμενον, οὗ
[4, 54]	προσθετέον ἡμῖν καὶ ὑπὲρ Ἰάσονος	τὸν	ὑπολειπόμενον λόγον. φασὶ γὰρ αὐτὸν
[4, 27]	τὸν καιρὸν τὸν Ἡρακλέα τελοῦντα	τὸν	ὕστατον ἆθλον Ἀνταῖον μὲν ἀνελεῖν
[4, 55]	αὐτὴν Αἰγεῖ συνοικήσασαν γεννῆσαι Μῆδον	τὸν	ὕστερον Μηδίας βασιλεύσαντα, τινὲς δ´
[4, 22]	γενέσθαι τούτους, ἀλλὰ καὶ κατὰ	τὸν	ὕστερον χρόνον ἅπαντα μηδένα τέττιγα
[4, 33]	ὄγκος ἐμήνυσε τὴν φθοράν, ἐζήτει	τὸν	φθείραντα. τῆς δ´ Αὔγης ἀποφαινομένης
[4, 44]	πάντων ἄριστα διαγωνισάμενον αὐτόν τε	τὸν	Φινέα καὶ τῶν ἄλλων οὐκ
[4, 44]	Φινείδας ὑπὸ τοῦ πατρός, καὶ	τὸν	Φινέα τῆς ὁμοίας τυχεῖν συμφορᾶς
[4, 12]	τέτταρσι γενεαῖς ἐπιξενωθέντος αὐτοῦ μνησθῆναι	τὸν	Φόλον τῆς Διονύσου παραγγελίας. ἀνοιχθέντος
[4, 31]	Νηλέα, καὶ παρεκάλεσεν αὐτὸν καθᾶραι	τὸν	φόνον. ὁ μὲν οὖν Νηλεὺς
[4, 72]	δὲ μητρὸς γεγενημένον. διὰ δὲ	τὸν	φόνον Πηλεὺς ὑπὸ τοῦ πατρὸς
[4, 69]	τῆς παρανομίας μηδένα βούλεσθαι καθᾶραι	τὸν	φόνον. τέλος δ´ ὑπὸ τοῦ
[4, 6]	τοῦτο ἀνελέσθαι. τὴν δὲ Ἶσιν	τὸν	φόνον τοῦ ἀνδρὸς ἀναζητοῦσαν, καὶ
[4, 58]	ἐρίσαντα περί τινων, διὰ δὲ	τὸν	φόνον τοῦτον ἐξ Ἄργους φυγόντα
[4, 47]	καθ´ ὃν καιρὸν ἁλῶναι συνέβη	τὸν	Φρίξον μετὰ τοῦ παιδαγωγοῦ, ἐρωτικῶς
[4, 26]	ἑαυτὸν πείθῃ. ὁ δ´ Ἡρακλῆς	τὸν	φύλακα τῶν μήλων ἀνελών, καὶ
[4, 38]	καὶ βουλομένη πλέον ἑαυτὴν ἀγαπᾶσθαι,	τὸν	χιτῶνα ἔχρισε τῷ παρὰ τοῦ
[4, 36]	τῆς ἀκίδος ἀποστάζον αἷμα, χρῖσαι	τὸν	χιτῶνα τοῦ Ἡρακλέους. οὗτος μὲν
[4, 29]	ἀποικίαν τὴν εἰς Σαρδόνα κατὰ	τὸν	χρησμόν. ἡγουμένου δὲ τοῦ στόλου
[4, 31]	τοῖς Ἰφίτου παισὶν ἀπέδωκε κατὰ	τὸν	χρησμόν, ὁ δ´ Ἡρακλῆς ὑγιασθεὶς
[4, 56]	Κόλχους διασωθῆναι· κατὰ δὲ τοῦτον	τὸν	χρόνον Αἰήτην ἐκ τῆς βασιλείας
[4, 54]	τούτων Τίσανδρον. τοῦτον μὲν οὖν	τὸν	χρόνον ἱστοροῦσιν ἀποδοχῆς ἀξιωθῆναι τὴν
[4, 3]	καὶ τὸν θεὸν νομίζειν κατὰ	τὸν	χρόνον τοῦτον ποιεῖσθαι τὰς παρὰ
[4, 66]	πρᾶξαι διὰ τὸ μὴ μόνον	τὸν	χρυσοῦν ὅρμον δέξασθαι κατὰ τῆς
[4, 65]	τοῦτο μὴ συγχωροῦντος, Πολυνείκην φασὶ	τὸν	χρυσοῦν ὅρμον, ὃν Ἀφροδίτην μυθολογοῦσιν
[4, 45]	τινας τῶν μυθογράφων φυγεῖν ἐπὶ	τὸν	ὠκεανόν, καὶ νῆσον ἔρημον καταλαβομένην
[4, 56]	ποταμοῦ τὴν ῥύσιν ἔχοντος εἰς	τὸν	ὠκεανὸν καταπλεῦσαι πρὸς τὴν θάλατταν,
[4, 56]	τούτων φέρουσι, δεικνύντες τοὺς παρὰ	τὸν	ὠκεανὸν κατοικοῦντας Κελτοὺς σεβομένους μάλιστα
[4, 18]	ἄκρας τῶν ἠπείρων τὰς παρὰ	τὸν	ὠκεανὸν κειμένας τῆς τε Λιβύης
[4, 17]	τῆς Ἰβηρίας ἐν τοῖς πρὸς	τὸν	ὠκεανὸν κεκλιμένοις μέρεσιν, Ἡρακλῆς θεωρῶν
[4, 18]	καὶ τὸν πόρον ἀνοίξαντα ποιῆσαι	τὸν	ὠκεανὸν μίσγεσθαι τῇ καθ´ ἡμᾶς
[4, 56]	εἶναι δὲ καὶ τὴν παρὰ	τὸν	ὠκεανὸν χώραν οὐκ ὀλίγας ἔχουσαν
[4, 19]	τραχύτητα τῆς ὁδοῦ καὶ τὸ	δύσβατον,	ὥστε δύνασθαι στρατοπέδοις καὶ ταῖς
[4, 12]	ἐπλήγη, καὶ τὸ τραῦμα ἔχων	ἀνίατον	ἐτελεύτησεν. ὃν Ἡρακλῆς μεγαλοπρεπῶς θάψας
[4, 11]	τὴν ἐκ τῆς ἀκίδος πληγὴν	ἀνίατον.	~Τρίτον δὲ πρόσταγμα ἔλαβεν ἐνεγκεῖν
[4, 11]	ὕδραν, ἧς ἐξ ἑνὸς σώματος	ἑκατὸν	αὐχένες ἔχοντες κεφαλὰς ὄφεων διετετύπωντο.
[4, 80]	ἣν αἰτίαν κατασκευάσαντες ἁμάξας τετρακύκλους	ἑκατὸν	ζεύγεσι βοῶν ἐκόμισαν τὸν λίθον.
[4, 80]	τῶν μὲν πόλεων διεστηκυιῶν ὡς	ἑκατὸν	σταδίους, τῆς δ´ ὁδοῦ δι´
[4, 25]	τὴν Πελοπόννησον, καὶ τετελεκὼς τὸν	δέκατον	ἆθλον, ἔλαβε πρόσταγμα παρ´ Εὐρυσθέως
[4, 17]	ζωστῆρα. ~Εὐρυσθέως δὲ προστάξαντος ἆθλον	δέκατον	τὰς Γηρυόνου βοῦς ἀγαγεῖν, ἃς
[4, 13]	πολλῶν χρόνων ἠθροισμένην κόπρον εἶχεν	ἄπλατον,	ἣν ὕβρεως ἕνεκεν Εὐρυσθεὺς προσέταξε
[4, 21]	λόφου τοῦ τὸ παλαιὸν ἐκφυσῶντος	ἄπλατον	πῦρ παραπλησίως τῇ κατὰ τὴν
[4, 8]	ἑτερογενῶν σωμάτων ὑπάρξαι μήτε Γηρυόνην	τρισώματον,	ὅμως προσδεχόμεθα τὰς τοιαύτας μυθολογίας,
[4, 66]	δ´ ὀνομασθέντες, τὸν τῶν πατέρων	θάνατον	ἐπεξιόντες ἔγνωσαν στρατεύειν κοινῇ ἐπὶ
[4, 31]	πύργου. διὰ δὲ τὸν τούτου	θάνατον	Ἡρακλῆς νοσήσας παρῆλθεν εἰς Πύλον
[4, 49]	ἄλλοις Ἀργοναύταις δι´ ἐνέδρας βουλεῦσαι	θάνατον·	καὶ τοὺς μὲν ἄλλους υἱοὺς
[4, 18]	προστάττοντος. ~Μετὰ δὲ τὸν Ἀνταίου	θάνατον	παρελθὼν εἰς Αἴγυπτον ἀνεῖλε Βούσιριν
[4, 44]	μὲν Σκύθην τῆς θυγατρὸς καταγνῶναι	θάνατον,	τοὺς δ´ ἐκ τῆς Κλεοπάτρας
[4, 50]	ἕκαστον συλλέξαντα κοινὸν ἄρασθαι πόλεμον·	ἀδύνατον	γὰρ εἶναι πεντήκοντα καὶ τρισὶν
[4, 39]	μὴ προσδέξασθαι τὴν τιμὴν ταύτην·	ἀδύνατον	γὰρ ἦν τοῦτον καταλεχθῆναι μὴ
[4, 11]	πείθεσθαι καὶ ἀσύμφορον ἐφαίνετο καὶ	ἀδύνατον.	εἰς πολλὴν οὖν ἀμηχανίαν ἐμπίπτοντος
[4, 13]	καρποὺς ἐλυμαίνετο. βίᾳ μὲν οὖν	ἀδύνατον	ἦν χειρώσασθαι τὰ ζῷα διὰ
[4, 40]	μέν, οὐ κατὰ πᾶν δ´	ἀδύνατον	κρίνοντα, καὶ διὰ τοῦτο μᾶλλον
[4, 2]	λέγει ἔστι δέ τις Νύση,	ὕπατον	ὄρος, ἀνθέον ὕλη, τηλοῦ Φοινίκης,
[4, 80]	προσαγορευθῆναι· περὶ ὧν καὶ τὸν	Ἄρατον	συμφωνοῦντα τούτοις τεθεικέναι κατὰ τὴν
[4, 4]	ἀποστῆσαι τοῦ πίνειν δαψιλῆ τὸν	ἄκρατον	ἀποδοκιμάσαι διὰ τὴν ἡδονὴν τοῦ
[4, 4]	εὐωχίας τοὺς συνεορτάζοντας δαψιλῆ τὸν	ἄκρατον	ἐμφορησαμένους μανιώδεις γίνεσθαι, καὶ ταῖς
[4, 3]	σωτῆρος ἐπιφωνεῖν. τὸν γὰρ οἶνον	ἄκρατον	μὲν πινόμενον μανιώδεις διαθέσεις ἀποτελεῖν,
[4, 4]	τῆς τοῦ ὕδατος κράσεως εὑρημένης	ἄκρατον	πίνειν τὸν οἶνον· κατὰ δὲ
[4, 21]	παρὰ τοῖς Ῥωμαίοις, ὡς ὑπάρχον	ἀρχαιότατον,	τοῦ δὲ Κακίου ἐν τῷ
[4, 75]	πλείοσιν υἱοῖς ἐγέννησεν Ἕκτορα τὸν	ἐπισημότατον	γενόμενον ἐν τῷ Τρωικῷ πολέμῳ.
[4, 52]	ἀναβιβάσαι μετὰ λαμπάδων ἐπὶ τὸ	μετεωρότατον	τέγος τῶν βασιλείων, αὐτὴν δὲ
[4, 51]	καὶ τιμὰς αἰωνίους ἐκλελέχθαι τὸν	εὐσεβέστατον	ἁπάντων τῶν βασιλέων· προστεταχέναι δ´
[4, 1]	δὲ τῶν χρόνων ἀπαγγελία τὸν	ἀκριβέστατον	ἔλεγχον οὐ προσδεχομένη καταφρονεῖν ποιεῖ
[4, 61]	πρὸς αὔξησιν τῆς πατρίδος ἔπραξεν.	ἐπιφανέστατον	δὲ συνετελέσθη τὸ τοὺς δήμους,
[4, 53]	δὲ καὶ τῆς Ἑλλάδος τὸν	ἐπιφανέστατον	τόπον εἰς ἀγώνων θέσιν καὶ
[4, 75]	ἐξ Ἀφροδίτης Αἰνείαν ἐγέννησε τὸν	ἐπιφανέστατον	τῶν Τρώων. Γανυμήδης δὲ τῶν
[4, 53]	δόξαν, ὥστε πάντων τῶν Ἑλλήνων	ἐπιφανέστατον	ὑπάρχειν καὶ παρὰ ταῖς πλείσταις
[4, 27]	καιρὸν τὸν Ἡρακλέα τελοῦντα τὸν	ὕστατον	ἆθλον Ἀνταῖον μὲν ἀνελεῖν ἐν
[4, 27]	κατάρχοντα μάχης ἀποκτεῖναι, τὸ δ´	ὕστατον	ἐπανελθεῖν πάλιν ἐπὶ τὸν ἆθλον.
[4, 22]	ἐπὶ τὸν πορθμὸν κατὰ τὸ	στενώτατον	τῆς θαλάττης τὰς μὲν βοῦς
[4, 85]	αἰτίας. τὸν ἰσθμὸν κατὰ τὸ	στενώτατον	ὑπὸ δυοῖν πλευρῶν θαλάττῃ προσκλυζόμενον
[4, 1]	τὸ δὲ μέγιστον καὶ πάντων	ἀτοπώτατον,	ὅτι συμβαίνει τοὺς ἀναγεγραφότας τὰς
[4, 22]	βάθος ἄπιστον· ἔχουσα γὰρ ὕδωρ	καθαρώτατον	φαίνεται τῇ χρόᾳ κυανοῦν διὰ
[4, 32]	πόλιν, Ἡρακλέους προσβαλόντος κατὰ τὸ	καρτερώτατον	μέρος τοῦ τείχους τῆς ἀκροπόλεως.
[4, 15]	τῶν ἀνθρώπων εὐεργεσίαν, τὸν μὲν	ἀετὸν	κατετόξευσε, τὸν δὲ Δία πείσας
[4, 15]	ἀνθρώποις, δεσμοῖς κατελάβετο καὶ παρέστησεν	ἀετὸν	τὸν ἐσθίοντα τὸ ἧπαρ αὐτοῦ.
[4, 39]	νῦν ποιεῖν τοὺς βαρβάρους ὅταν	θετὸν	υἱὸν ποιεῖσθαι βούλωνται. τὴν δ´
[4, 63]	Λακεδαίμονα μετὰ πλειόνων, καὶ καιρὸν	εὔθετον	λαβόντες, ἥρπασαν τὴν Ἑλένην κοινῇ
[4, 13]	γάρ, ὡς ἔοικεν, ὀρνίθων πλῆθος	ἀμύθητον,	καὶ τοὺς ἐν τῇ πλησίον
[4, 17]	τῶν κατὰ τὴν χώραν θηρίων	ἀοίκητον	πρότερον οὖσαν ἐξημερώσας ἐποίησε μηδεμιᾶς
[4, 81]	γὰρ τοῖς ἁλισκομένοις πρὸς τὴν	ἀκοινώνητον	τοῖς γάμοις κατεχρῆτο πρὸς τὸ
[4, 10]	δεδουλωμένων ὑπεροχὴν ἐτόλμησε πρᾶξιν ἐπιτελέσαι	περιβόητον·	τοὺς γὰρ παραγενομένους τῶν Μινυῶν
[4, 11]	τὸ καλούμενον ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος	Τρητόν·	εἶχε γὰρ περὶ τὴν ῥίζαν
[4, 50]	μακρὰν μὲν τῆς Ἰωλκοῦ κείμενον,	ἀθεώρητον	δὲ τοῖς ἐκ τῆς πόλεως,
[4, 33]	Διοσκόρων, καὶ τὴν βασιλείαν ὡς	δορίκτητον	Τυνδάρεῳ παρέθετο, προστάξας τοῖς ἀφ´
[4, 29]	καὶ καταφυτεύσας δένδρεσι καρπίμοις κατεσκεύασε	περιμάχητον·	ἐπὶ τοσοῦτο γὰρ ἡ νῆσος
[4, 6]	τινὲς μυθολογοῦσι γεγενῆσθαι τὸν ὀνομαζόμενον	Ἑρμαφρόδιτον,	ὃν ἐξ Ἑρμοῦ καὶ Ἀφροδίτης
[4, 67]	μὲν ἐγέννησε Πηνέλεων, Ἠλεκτρύων δὲ	Λήιτον,	Ἀλεγήνωρ δὲ Κλονίον, Ἀρχίλυκος δὲ
[4, 45]	θανασίμων συνθέσεις γενομένην τὸ καλούμενον	ἀκόνιτον	ἐξευρεῖν, καὶ τῆς ἑκάστου δυνάμεως
[4, 12]	ἐκ τῆς ἀκίδος πληγὴν ἀνίατον.	~Τρίτον	δὲ πρόσταγμα ἔλαβεν ἐνεγκεῖν τὸν
[4, 78]	διὰ τῆς ἐπινοίας τοῦ τεχνίτου.	τρίτον	δὲ σπήλαιον κατὰ τὴν Σελινουντίαν
[4, 59]	ἀτυχοῦντας μετὰ μεγάλης τιμωρίας τελευτᾶν.	τρίτον	δὲ τὴν ἐν Κρομμυῶνι ὑπάρχουσαν
[4, 37]	μὲν τὸ ἐπιβάλλον τῆς χώρας	τρίτον	μέρος παρέθετο καὶ παρεκελεύσατο φυλάττειν
[4, 54]	τε καὶ Ἀλκιμένην, τὸν δὲ	τρίτον	πολὺ νεώτερον τούτων Τίσανδρον. τοῦτον
[4, 48]	μάχην ἀνελεῖν ἕνα τῶν Ἀργοναυτῶν	Ἴφιτον	τὸν Εὐρυσθέως ἀδελφὸν τοῦ τοὺς
[4, 56]	Εὐεσπερίταις. οὐ παραλειπτέον δ´ ἡμῖν	ἀνεξέλεγκτον	τὴν ἱστορίαν τῶν ἀποφηναμένων τοὺς
[4, 17]	χάριν ὁ μὲν Εὐρυσθεὺς νομίζων	δυσέφικτον	εἶναι τὴν ἐπὶ τούτους στρατείαν,
[4, 1]	ἡμιθέων καὶ τῶν ἄλλων ἀνδρῶν	δυσέφικτον	ἔχει τὴν ἀπαγγελίαν· τὸ δὲ
[4, 40]	δόξης ὀρεγόμενον καὶ τὸν ἆθλον	δυσέφικτον	μέν, οὐ κατὰ πᾶν δ´
[4, 8]	αἰῶνος ὑπερᾶραι τῇ μνήμῃ παραδοθέντας·	δυσέφικτον	οὖν ἐστι τὸ κατὰ τὴν
[4, 82]	καλούμενον Αἷμον οἰκήσαντά τινα χρόνον	ἄφαντον	γενέσθαι, καὶ τυχεῖν ἀθανάτων τιμῶν
[4, 56]	πολλὴν ἐπελθεῖν τῆς ὑπὲρ τὸν	Πόντον	Ἀσίας, καὶ κατασχεῖν τὴν ἀπ´
[4, 16]	τὸν Εὔξεινον ἀπ´ ἐκείνου κληθέντα	Πόντον,	καὶ καταπλεύσας ἐπὶ τὰς ἐκβολὰς
[4, 40]	κριοῦ δέρος χρυσόμαλλον. τὸν δὲ	Πόντον	κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους περιοικούμενον
[4, 45]	τινας τῶν ἱστορικῶν ἐκλιποῦσαν τὸν	Πόντον	κατοικῆσαι τῆς Ἰταλίας ἀκρωτήριον τὸ
[4, 47]	τὸν δὲ Φρίξον εἰς τὸν	Πόντον	πορευθέντα καταχθῆναι μὲν πρὸς τὴν
[4, 44]	Θρᾴκης καὶ κομισθέντας εἰς τὸν	Πόντον	προσχεῖν τῇ Ταυρικῇ, τὴν ἀγριότητα
[4, 50]	στρατεύσαντες ἐν τοῖς κατὰ τὸν	Πόντον	τόποις ἀπολώλασι. διόπερ τὸν Πελίαν
[4, 47]	τὴν θάλατταν, ἣν ἀπ´ ἐκείνης	Ἑλλήσποντον	ὀνομασθῆναι, τὸν δὲ Φρίξον εἰς
[4, 49]	τήν τε Προποντίδα καὶ τὸν	Ἑλλήσποντον,	προσενεχθῆναι τῇ Τρῳάδι. ἐνταῦθα δ´
[4, 8]	πρὸς τὸν θεὸν μηδὲ τὴν	πατροπαράδοτον	εὐσέβειαν διαφυλάττειν. ἀλλὰ γὰρ τῶν
[4, 3]	δὲ τῆς μανίας καὶ παραλύσεως	βλάπτον	διορθοῦσθαι. καθόλου δὲ μυθολογοῦσι τῶν
[4, 51]	εἰς παρθένου νεότητα καὶ κάλλος	περίβλεπτον.	ποιῆσαι δ´ αὐτὴν καὶ διά
[4, 84]	πολλαῖς μυριάσι χορηγίας εἰς τροφὴν	ἀνέκλειπτον.	ἐν ταύτῃ δὲ τῇ χώρᾳ
[4, 31]	δ´ ἐζήτει πρὸς τέκνων γένεσιν	ἀνύποπτον.	διόπερ ἐμνήστευσεν Ἰόλην τὴν Εὐρύτου
[4, 18]	τὸν Ἀνταίου θάνατον παρελθὼν εἰς	Αἴγυπτον	ἀνεῖλε Βούσιριν τὸν βασιλέα ξενοκτονοῦντα
[4, 25]	μυθολογούμενα μαθών, ἀπεδήμησε μὲν εἰς	Αἴγυπτον,	κἀκεῖ πολλὰ προσεπιμαθὼν μέγιστος ἐγένετο
[4, 27]	διαπαλαίειν, Βούσιριν δὲ κατὰ τὴν	Αἴγυπτον	τῷ Διὶ {καλλιερεῖν} σφαγιάζοντα τοὺς
[4, 52]	ὡς ἐκ κακίας μὲν οὐδὲν	ἥμαρτον,	ἀκουσίως δὲ δι´ ἀπάτην ἠτύχησαν.
[4, 30]	πολλάκις πολεμήσαντες τούτοις τῆς προθέσεως	διήμαρτον.	Καὶ περὶ μὲν Ἰολάου καὶ
[4, 55]	πατρίδα· ἐν ᾗ καταλαβόντα προσφάτως	Ἄκαστον	τὸν Πελίου τετελευτηκότα παραλαβεῖν κατὰ
[4, 24]	δὲ γυμνικὸν καὶ ἱππικὸν καθ´	ἕκαστον	ἔτος μετὰ πάσης προθυμίας ποιοῦσι.
[4, 50]	στρατιώτας ἀπὸ τῆς ἰδίας πατρίδος	ἕκαστον	συλλέξαντα κοινὸν ἄρασθαι πόλεμον· ἀδύνατον
[4, 77]	τὴν θάλατταν πετόμενον καὶ παρ´	ἕκαστον	τέγγοντα τὰς πτέρυγας διασωθῆναι παραδόξως
[4, 8]	ἐστι τὸ κατὰ τὴν ἀξίαν	ἕκαστον	τῶν πραχθέντων ἀπαγγεῖλαι καὶ τὸν
[4, 60]	καὶ γήμας Ἰτώνην τὴν Λυκτίου	Λύκαστον	ἐγέννησεν, ὃς διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν
[4, 65]	ἐκ τῆς Αἰτωλίας εἰς Ἄργος.	Ἄδραστον	δ´ ἀμφοτέρους ὑποδεξάμενον φιλοφρόνως κατά
[4, 65]	περιέστη· οἱ δὲ περὶ τὸν	Ἄδραστον	καὶ Πολυνείκην καὶ Τυδέα προσλαβόμενοι
[4, 65]	τὸ Ἄργος διασωθῆναι, τὸν δ´	Ἄδραστον	πυθόμενον τὰ συμβάντα παρασκευάσασθαι τὰ
[4, 65]	ὃν δὴ χρόνον Ἀμφιαράου πρὸς	Ἄδραστον	στασιάζοντος περὶ τῆς βασιλείας, ὁμολογίας
[4, 65]	ὑπακούοντος φυγεῖν εἰς Ἄργος πρὸς	Ἄδραστον	τὸν βασιλέα. καθ´ ὃν δὴ
[4, 65]	τοῦ βασιλέως τυγχανόντων, φασὶ τὸν	Ἄδραστον	χαριζόμενον αὐτοῖς ἐπαγγείλασθαι κατάξειν ἀμφοτέρους
[4, 54]	δύναμιν δ´ ἔχον, ἐπὰν ἐξαφθῇ,	δυσκατάσβεστον.	ἄφνω δὲ φλεγομένων τῶν βασιλείων,
[4, 12]	ἀπέκτεινεν, ὥστε τὸν ἆθλον ὑπάρχειν	ἀσυντέλεστον.	ὅμως δὲ κατὰ τὴν μάχην
[4, 69]	παραγενόμενον ἔβαλεν εἰς βόθρον πυρὸς	μεστόν.	διὰ δὲ τὸ μέγεθος τῆς
[4, 18]	θέσθαι στήλας ταύτας. βουλόμενος δ´	ἀείμνηστον	ἔργον ἐπ´ αὐτῷ συντελέσαι, φασὶ
[4, 10]	μέγεθος τῆς τῶν πολεμίων δυνάμεως	ἄχρηστον	ποιήσας, αὐτόν τε τὸν Ἐργῖνον
[4, 76]	τοῖς ἔργοις ξυλίνην ὕλην, ἔδοξεν	εὔχρηστον	εὑρηκέναι μέγα πρὸς τὴν τεκτονικὴν
[4, 1]	ἔχει τὴν ἀπαγγελίαν· τὸ δὲ	μέγιστον	καὶ πάντων ἀτοπώτατον, ὅτι συμβαίνει
[4, 9]	ἀμφοτέρων τῶν γονέων εἰς τὸν	μέγιστον	τῶν θεῶν ἀναφέρειν λέγεται τὸν
[4, 56]	Αἰθάλειαν τὸν ἐν αὐτῇ λιμένα,	κάλλιστον	ὄντα τῶν ἐν ἐκείνοις τοῖς
[4, 29]	μάχῃ τῶν ἐγχωρίων, κατεκληρούχησε τὸ	κάλλιστον	τῆς νήσου, καὶ μάλιστα τὴν
[4, 77]	κατ´ ἐνιαυτὸν συνήθως καθιεροῦν τὸν	κάλλιστον	τῶν γινομένων ταύρων τῷ Ποσειδῶνι
[4, 14]	ἆθλον τὸν Ὀλυμπικὸν ἀγῶνα συνεστήσατο,	κάλλιστον	τῶν τόπων πρὸς τηλικαύτην πανήγυριν
[4, 22]	πέντε σταδίων, τὸ δὲ βάθος	ἄπιστον·	ἔχουσα γὰρ ὕδωρ καθαρώτατον φαίνεται
[4, 53]	καὶ στρατηγίᾳ θαυμασθέντα στρατόπεδόν τε	κράτιστον	συστήσασθαι καὶ πᾶσαν ἐπελθεῖν τὴν
[4, 37]	τὴν Εὔβοιαν καταντήσαντες ἔκτισαν πόλιν	Κάρυστον,	οἱ δ´ εἰς Κύπρον τὴν
[4, 66]	αὕτη δὲ τὴν μαντικὴν οὐχ	ἧττον	τοῦ πατρὸς εἰδυῖα, πολὺ μᾶλλον
[4, 12]	ἔθηκεν, ὃ στήλης ἐνδόξου γέγονε	κρεῖττον·	Φολόη γὰρ ὀνομαζόμενον διὰ τῆς
[4, 4]	τῆς συνουσίας ἐπακολουθοῦσαν. λέγουσι δ´	αὐτὸν	ἀγχινοίᾳ διενεγκεῖν, καὶ πρῶτον ἐπιχειρῆσαι
[4, 69]	Ὤλενον παρῆλθεν, ἐξ ἧς μεταπεμψάμενος	αὐτὸν	Ἀλέκτωρ ὁ τῆς Ἠλείας βασιλεὺς
[4, 50]	τοῦ βασιλέως καὶ καταρασαμένην παθεῖν	αὐτὸν	ἄξια τῶν ἀσεβημάτων, ξίφει πατάξασαν
[4, 12]	ἔτι μὲν γὰρ ἰσχύοντα ἀφεὶς	αὐτὸν	ἀπὸ τῶν ὀδόντων ἂν ἐκινδύνευσε,
[4, 9]	τρόπον. τὴν δὲ γεγενημένην περὶ	αὐτὸν	ἀρετὴν οὐκ ἐν ταῖς πράξεσι
[4, 63]	γυναῖκα τοῦ Θησέως Φαίδραν ἔπεισεν	αὐτὸν	ἁρπάσαι τὴν Λήδας καὶ Διὸς
[4, 54]	παραχωρῆσαι τῆς συμβιώσεως· βούλεσθαι γὰρ	αὐτὸν	γαμεῖν οὐκ ἀποδοκιμάσαντα τὴν πρὸς
[4, 37]	δ´ αὐτοῦ διὰ τὸ ἔχειν	αὐτὸν	γαμετὴν Δηιάνειραν τὴν Οἰνέως, στρατεύσας
[4, 42]	τὴν ἐκ Κόλχων ἐπάνοδον ἀπολήψεσθαι,	αὐτὸν	δ´ ἀναχθῆναι μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν
[4, 77]	μῦθος, ὅμως ἐκρίναμεν μὴ παραλιπεῖν	αὐτόν.	~Δαίδαλος δὲ παρά τε τῷ
[4, 22]	ἔκ τινος δένδρου κρεμάσαι ταύτην,	αὐτὸν	δέ, καυματώδους περιστάσεως οὔσης, κατὰ
[4, 77]	τοῦ συνέχοντος τὰς πτέρυγας κηροῦ,	αὐτὸν	δὲ παρὰ τὴν θάλατταν πετόμενον
[4, 63]	Θησεὺς μετέπειθεν ἀποτρέπων τῆς πράξεως	αὐτὸν	διὰ τὴν ἀσέβειαν· τοῦ δὲ
[4, 60]	Θήβας ἐπί τινα θεωρίαν, ἐδολοφόνησεν	αὐτὸν	διά τινων ἐγχωρίων περὶ Οἰνόην
[4, 17]	πόλεις ἐποίησεν εὐδαίμονας. μυθολογοῦσι δ´	αὐτὸν	διὰ τοῦτο μισῆσαι καὶ πολεμῆσαι
[4, 5]	ὑποκειμένης ἱστορίας ἀνοίκειον. δίμορφον δ´	αὐτὸν	δοκεῖν ὑπάρχειν διὰ τὸ δύο
[4, 14]	δ´ ἑορτὰς καὶ ἀγῶνας, ἐτίμησαν	αὐτὸν	δωρεαῖς οἰκείαις ἕκαστος τῶν θεῶν,
[4, 81]	Διόνυσον. μετὰ δὲ ταῦτά φασιν	αὐτὸν	εἰς Βοιωτίαν καταντήσαντα γῆμαι τῶν
[4, 82]	καρπόν. τὸ δὲ τελευταῖον μυθολογοῦσιν	αὐτὸν	εἰς Θρᾴκην παραβαλόντα πρὸς Διόνυσον
[4, 13]	τὸν βασιλέα συνεργὸν λαβών, ἤγαγεν	αὐτὸν	εἰς Πελοπόννησον, τὸ τηλικοῦτον πέλαγος
[4, 54]	σφαγῇ τῶν κοινῶν τέκνων ἐμβαλεῖν	αὐτὸν	εἰς τὰς μεγίστας συμφοράς· πλὴν
[4, 31]	Δηίφοβον τὸν Ἱππολύτου καὶ πείσας	αὐτὸν	ἐκαθάρθη, οὐ δυνάμενος δ´ ἀπολυθῆναι
[4, 37]	ἐπὶ τὸν Ἡρακλέα, καὶ σύμμαχον	αὐτὸν	ἐκάλεσαν ἐπὶ τρίτῳ μέρει τῆς
[4, 47]	δὲ σχόντα τοῦ παιδὸς λαβεῖν	αὐτὸν	ἐν δωρεᾷ παρ´ Αἰήτου, καὶ
[4, 54]	τὸν ὑπολειπόμενον λόγον. φασὶ γὰρ	αὐτὸν	ἐν Κορίνθῳ κατοικοῦντα καὶ συμβιώσαντα
[4, 22]	ἀναπαυομένου, φασὶν ὑπὸ τῶν τεττίγων	αὐτὸν	ἐνοχλούμενον εὔξασθαι τοῖς θεοῖς ἀφανεῖς
[4, 29]	ἐκ τούτου τεκνοποιήσασθαι. διὸ καλέσας	αὐτὸν	ἐπί τινα θυσίαν καὶ λαμπρῶς
[4, 33]	δὲ Ἡρακλέους ἐπανελθόντος, Εὐρυσθεὺς αἰτιασάμενος	αὐτὸν	ἐπιβουλεύειν τῇ βασιλείᾳ προσέταξεν ἀπελθεῖν
[4, 5]	τὰς ἀφορμὰς ἀπὸ τῶν περὶ	αὐτὸν	ἐπιτηδευμάτων λαβόντας. Βακχεῖον μὲν γὰρ
[4, 14]	τῷ πατρίῳ καθιέρωσε. στεφανίτην δ´	αὐτὸν	ἐποίησεν, ὅτι καὶ αὐτὸς εὐηργέτησε
[4, 23]	κατὰ τὸν Ἔρυκα τόποις, προεκαλέσατο	αὐτὸν	Ἔρυξ εἰς πάλην, υἱὸς {μὲν}
[4, 81]	καὶ δικαίαν ὀργὴν ἔσχε πρὸς	αὐτὸν	ἡ θεός. καθόλου δὲ πιθανῶς
[4, 55]	καὶ τοὺς υἱοὺς ἀπεκταγκότα, φαρμάκοις	αὐτὸν	ἰάσασθαι. τοῦ δ´ Εὐρυσθέως ἐπικειμένου
[4, 30]	τελοῦντες τούτῳ τῷ θεῷ προσαγορεύουσιν	αὐτὸν	Ἰόλαον πατέρα, καθάπερ οἱ Πέρσαι
[4, 31]	Πύλον πρὸς Νηλέα, καὶ παρεκάλεσεν	αὐτὸν	καθᾶραι τὸν φόνον. ὁ μὲν
[4, 22]	θεοῖς ἀφανεῖς γενέσθαι τοὺς ἐνοχλοῦντας	αὐτόν·	καὶ διὰ τοῦτο, τῶν θεῶν
[4, 76]	τὸν παῖδα ἐδολοφόνησε. θάπτων δ´	αὐτὸν	καὶ περικατάληπτος γενόμενος, ἐπηρωτήθη τίνα
[4, 10]	τὴν Ἡρακλέους αὔξησιν μετεπέμπετό τε	αὐτὸν	καὶ προσέταττε τελεῖν ἄθλους. οὐχ
[4, 2]	τῆς ἀμπέλου φυτείαν. περιάγεσθαι δ´	αὐτὸν	καὶ στρατόπεδον οὐ μόνον ἀνδρῶν,
[4, 62]	μετήνεγκαν καὶ τιμαῖς ἰσοθέοις ἐτίμησαν	αὐτόν,	καὶ τέμενος ἄσυλον ἐποίησαν ἐν
[4, 2]	πᾶσι μεγίστων τιμῶν. εὑρεῖν δ´	αὐτὸν	καὶ τὸ ἐκ τῆς κριθῆς
[4, 74]	τῇ μητρὶ καὶ κατὰ τὸν	αὐτὸν	καιρὸν κατατοξευσάντων τὰ τέκνα τῆς
[4, 40]	ἐν ταῖς παραβόλοις στρατείαις διαφθαρήσεσθαι·	αὐτὸν	μὲν γὰρ ἐκ φύσεως ἐστερῆσθαι
[4, 4]	τοῖς πίνουσι γινομένας διαδεδέσθαι λέγουσιν	αὐτὸν	μίτρᾳ τὴν κεφαλήν, ἀφ´ ἧς
[4, 81]	τρεῖς ὀνομασίας προσάψαι· καλεῖν γὰρ	αὐτὸν	Νόμιον, Ἀρισταῖον, Ἀγρέα. τοῦτον δὲ
[4, 24]	ἐθαύμασε, πρὸς δὲ τοὺς τιμῶντας	αὐτὸν	οἰκείως διατιθέμενος ἀπέλιπε παρ´ αὐτοῖς
[4, 5]	ὁμοίαν αἰτίαν ὠνομάσθαι. Θρίαμβον δ´	αὐτὸν	ὀνομασθῆναί φασιν ἀπὸ τοῦ πρῶτον
[4, 84]	ἐπιμέλειαν· ἀφ´ ἧς αἰτίας βουκόλον	αὐτὸν	ὀνομασθῆναι. φύσει δὲ διαφόρῳ πρὸς
[4, 73]	ἔχρησεν ὁ θεὸς τότε τελευτήσειν	αὐτὸν	ὅταν ἡ θυγάτηρ Ἱπποδάμεια συνοικήσῃ.
[4, 47]	καθ´ ὃν ἐσημαίνετο τότε τελευτήσειν	αὐτὸν	ὅταν ξένοι καταπλεύσαντες τὸ τοῦ
[4, 58]	Λίνδον, Ἰήλυσον, Κάμειρον· βασιλεῦσαι δ´	αὐτὸν	πάντων τῶν Ῥοδίων διὰ τὴν
[4, 4]	ἀφ´ οὗ δὴ καὶ κερατίαν	αὐτὸν	παρεισάγουσι. καὶ τὸν μὲν ἐκ
[4, 54]	τὸ μὲν πρῶτον ἐπιβαλέσθαι φασὶν	αὐτὸν	πείθειν τὴν Μήδειαν ἑκουσίως παραχωρῆσαι
[4, 73]	θυγάτηρ Ἱπποδάμεια συνοικήσῃ. εὐλαβούμενον οὖν	αὐτὸν	περὶ τοῦ γάμου τῆς θυγατρὸς
[4, 5]	θεόν. καὶ Σατύρους δέ φασιν	αὐτὸν	περιάγεσθαι, καὶ τούτους ἐν ταῖς
[4, 4]	ἐν τοῖς πολέμοις μάχας ὅπλοις	αὐτὸν	πολεμικοῖς κεκοσμῆσθαι καὶ δοραῖς παρδάλεων,
[4, 3]	τῷ θεῷ μαινάδας. κολάσαι δ´	αὐτὸν	πολλοὺς μὲν καὶ ἄλλους κατὰ
[4, 76]	φθονήσας τῷ παιδί, καὶ νομίζων	αὐτὸν	πολὺ τῇ δόξῃ προέξειν τοῦ
[4, 4]	τὸ διάδημά φασι. διμήτορα δ´	αὐτὸν	προσαγορευθῆναι λέγουσι διὰ τὸ πατρὸς
[4, 48]	τὸν Αἰήτην μετὰ τῶν περὶ	αὐτὸν	στρατιωτῶν διώξαντα τοὺς Ἕλληνας καταλαβεῖν
[4, 40]	ἀνακοινωσάμενον τῷ βασιλεῖ ταχέως λαβεῖν	αὐτὸν	συγκάταινον, οὐχ οὕτω τοῦ Πελίου
[4, 53]	τῶν ἀνθρώπων· ἀνθ´ ὧν τυχεῖν	αὐτὸν	συμφωνουμένης ἀθανασίας. τοὺς δὲ ποιητὰς
[4, 27]	ἀστρολογίαν ἀφθόνως διδάξαι. περιττότερον γὰρ	αὐτὸν	τὰ κατὰ τὴν ἀστρολογίαν ἐκπεπονηκότα
[4, 62]	τῶν ἵππων ταραχθέντων καὶ ἐπισπασαμένων	αὐτὸν	ταῖς ἡνίαις, συνέβη τὸν μὲν
[4, 16]	πολλοῖς, αἱ δὲ τιμιώταται κατ´	αὐτὸν	ταχθεῖσαι τὸν Ἡρακλέα μάχην καρτερὰν
[4, 33]	βασιλείᾳ προσέταξεν ἀπελθεῖν ἐκ Τίρυνθος	αὐτόν	τε καὶ τὴν Ἀλκμήνην καὶ
[4, 70]	τοῦ Πειρίθου πόλεμον ἐξενεγκεῖν πρὸς	αὐτόν	τε καὶ τοὺς Λαπίθας. ὕστερον
[4, 37]	μετὰ τούτων χειρωσάμενος τοὺς Λαπίθας,	αὐτόν	τε τὸν βασιλέα Κόρωνον ἀνεῖλε
[4, 10]	τῶν πολεμίων δυνάμεως ἄχρηστον ποιήσας,	αὐτόν	τε τὸν Ἐργῖνον ἀνεῖλε καὶ
[4, 44]	τὸν Ἡρακλέα πάντων ἄριστα διαγωνισάμενον	αὐτόν	τε τὸν Φινέα καὶ τῶν
[4, 9]	Ἡρακλέους ἐπιφανείας προνοηθῆναι· διό φασιν	αὐτὸν	τὴν μὲν Ἥραν πεῖσαι συγχωρῆσαι
[4, 37]	Δηιάνειραν τὴν Οἰνέως, στρατεύσας ἐπ´	αὐτὸν	τήν τε πόλιν εἷλε καὶ
[4, 41]	δὲ τοὺς Θεσπίου παῖδας καὶ	αὐτὸν	τὸν στελλόμενον τὸν πλοῦν ἐπὶ
[4, 15]	Ἡρακλῆς δ´ ὁρῶν τῆς τιμωρίας	αὐτὸν	τυγχάνοντα διὰ τὴν τῶν ἀνθρώπων
[4, 15]	ἔσχεν. Εὐρυσθεὺς δ´ ἀχθεισῶν πρὸς	αὐτὸν	τῶν ἵππων ταύτας μὲν ἱερὰς
[4, 64]	τὸ προβληθέν· νήπιον μὲν γὰρ	αὐτὸν	ὑπάρχοντα τετράπουν εἶναι, αὐξήσαντα δὲ
[4, 2]	σχεδὸν Αἰγύπτοιο ῥοάων. τραφέντα δ´	αὐτὸν	ὑπὸ τῶν νυμφῶν ἐν τῇ
[4, 53]	Φωκέων τότε βασιλεύοντι. ταῦτα μὲν	αὐτὸν	ὕστερον πρᾶξαι, τότε δὲ μετὰ
[4, 53]	καὶ πέρας συντελέσαι τὴν ὑπόσχεσιν	αὐτόν	φασι μετά τινα χρόνον συνοικίσαντα
[4, 47]	τοῦ Φρίξου λεγόμενα. διαπλεῦσαι γὰρ	αὐτόν	φασιν οἱ μὲν ἐπὶ νεὼς
[4, 78]	ὡμοιωμένον. ἄλλα τε πολλά φασιν	αὐτὸν	φιλοτεχνῆσαι κατὰ τὴν Σικελίαν, ἃ
[4, 78]	τῇ Ἀφροδίτῃ τῇ Ἐρυκίνῃ φασὶν	αὐτὸν	φιλοτεχνῆσαι περιττῶς εἰργασμένον καὶ τῷ
[4, 53]	δὲ τοῦ βασιλέως θυγατέρων ἀξιῶσαι	αὐτὸν	φροντίδα ποιήσασθαι. καὶ πέρας συντελέσαι
[4, 31]	δὲ κατανοῆσαι τοῦ Ἰφίτου, φήσας	αὐτὸν	ψευδῶς κατῃτιᾶσθαι τὴν κλοπὴν κατεκρήμνισεν
[4, 81]	καὶ ταύτης ἐτόλμησεν εἰπεῖν αἱρετώτερον	αὑτὸν	εἶναι κυνηγόν, ᾗ καὶ θεοὶ
[4, 73]	καὶ διὰ τὴν λύπην ἀθυμήσας,	αὑτὸν	ἐκ τοῦ ζῆν μετέστησε. τούτῳ
[4, 40]	κρίνοντα, καὶ διὰ τοῦτο μᾶλλον	αὑτὸν	ἐπιφανέστερον ἔσεσθαι διαλαμβάνοντα, παρασκευάσασθαι τὰ
[4, 81]	οἱ δ´ ὅτι τῆς Ἀρτέμιδος	αὑτὸν	πρωτεύειν ταῖς κυνηγίαις ἀπεφήνατο. οὐκ
[4, 21]	Λεύκολλος γὰρ ὁ τῶν καθ´	αὑτὸν	Ῥωμαίων σχεδόν τι πλουσιώτατος ὢν
[4, 12]	ὤμων φέροντα, καὶ φοβηθείς, ἔκρυψεν	ἑαυτὸν	εἰς χαλκοῦν πίθον. Ἅμα δὲ
[4, 59]	εἰώθει τοὺς παριόντας ἀναγκάζειν ἀπονίπτειν	ἑαυτὸν	ἐπί τινος ἀποκρήμνου τόπου, λακτίσματι
[4, 38]	μὲν Ἡρακλῆς ἀπογνοὺς τὰ καθ´	ἑαυτόν,	καὶ παρελθὼν εἰς τὴν πυράν,
[4, 27]	κόρας ἁρπάσαι καὶ διακομίσαι πρὸς	ἑαυτόν.	κατὰ δὲ τοῦτον τὸν καιρὸν
[4, 61]	τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν,	ἑαυτὸν	κατακρημνίσαι. μετὰ δὲ τὴν Αἰγέως
[4, 55]	τῆς συμφορᾶς ἐκ τοῦ ζῆν	ἑαυτὸν	μεταστῆσαι. τοὺς δὲ Κορινθίους ἐκπεπλῆχθαι
[4, 12]	μὲν οὖν Φόλος φοβηθεὶς ἔκρυψεν	ἑαυτόν,	ὁ δ´ Ἡρακλῆς παραδόξως συνεπλάκη
[4, 26]	ἐξέσται διαλαμβάνειν ὡς ἂν ἕκαστος	ἑαυτὸν	πείθῃ. ὁ δ´ Ἡρακλῆς τὸν
[4, 18]	ἐξέσται σκοπεῖν ὡς ἂν ἕκαστος	ἑαυτὸν	πείθῃ. τὸ παραπλήσιον δὲ τούτοις
[4, 44]	ξένοις παραγγεῖλαι μηδὲν τῶν καθ´	ἑαυτὸν	πολυπραγμονεῖν· μηδένα γὰρ πατέρα λαβεῖν
[4, 55]	τὴν βασιλείαν, καὶ τοὺς ὑφ´	ἑαυτὸν	τεταγμένους ἀφ´ ἑαυτοῦ προσαγορεῦσαι Θετταλούς.
[4, 64]	μαθὼν παρά τινος τὴν καθ´	ἑαυτὸν	ὑποβολήν, ἐπεχείρησεν ἐπερωτῆσαι τὴν Πυθίαν
[4, 65]	ὁμολογίας θέσθαι πρὸς ἀλλήλους παρ´	ἐνιαυτὸν	ἄρχειν. πρεσβυτέρου δ´ ὄντος Ἐτεοκλέους,
[4, 80]	ἄντρῳ ἐγκατέθεντο καὶ ἔτρεφον εἰς	ἐνιαυτόν,	Δικταῖοι Κούρητες ὅτε Κρόνον ἐψεύσαντο.
[4, 18]	ἁπάσας καθιέρωσεν Ἡρακλεῖ, καὶ κατ´	ἐνιαυτὸν	ἐκ τούτων ἔθυεν αὐτῷ τὸν
[4, 39]	θύσας ὡς ἥρωι κατέδειξε κατ´	ἐνιαυτὸν	ἐν Ὀποῦντι θύειν καὶ τιμᾶν
[4, 24]	τελουμένας ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων κατ´	ἐνιαυτὸν	θυσίας. διόπερ τοῖς εὐδοκουμένοις τὰς
[4, 77]	τούτων τῶν χρόνων Μίνωα κατ´	ἐνιαυτὸν	συνήθως καθιεροῦν τὸν κάλλιστον τῶν
[4, 24]	θυσίας κατέδειξεν αὐτῷ γίνεσθαι κατ´	ἐνιαυτὸν	τὰς μέχρι τοῦ νῦν τηρουμένας·
[4, 23]	κατέδειξε θύειν τοὺς ἐγχωρίους κατ´	ἐνιαυτὸν	τῇ Κόρῃ καὶ πρὸς τῇ
[4, 10]	βασιλεῖ τῶν Μινυῶν, καὶ κατ´	ἐνιαυτὸν	ὡρισμένους φόρους τελούντων, οὐ καταπλαγεὶς
[4, 85]	καὶ πολὺ καλλίστους μετά γε	κλυτὸν	Ὠρίωνα. ἡμεῖς δὲ κατὰ τὴν
[4, 62]	Θησεῖ. μετὰ δὲ τὸν γάμον	Ἱππόλυτον	μὲν τὸν ἐκ τῆς Ἀμαζονίδος
[4, 62]	περὶ τῆς διαβολῆς, καὶ τὸν	Ἱππόλυτον	μεταπεμπομένου πρὸς τὸν ἔλεγχον, Φαίδρα
[4, 62]	τοῦ Θησέως καταλύσασα ἠξίου τὸν	Ἱππόλυτον	μιγῆναι αὐτῇ. ἀντειπόντος δ´ ἐκείνου
[4, 28]	ἐξ ἧς ἦν πεπαιδοποιημένος υἱὸν	Ἱππόλυτον.	συνάψας δὲ μάχην ταῖς Ἀμαζόσι,
[4, 73]	προετίθει τοῖς βουλομένοις αὐτὴν γῆμαι	τοιοῦτον·	ἔδει τὸν μὲν ἡττηθέντα τελευτῆσαι,
[4, 66]	μὲν οὖν ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας	τοιοῦτον	τὸ πέρας ἔσχον. οἱ δὲ
[4, 13]	ἤγαγεν αὐτὸν εἰς Πελοπόννησον, τὸ	τηλικοῦτον	πέλαγος ἐπ´ αὐτῷ ναυστοληθείς. ~Τελέσας
[4, 49]	συνεργούς, Πρίαμον δὲ μόνον ἐναντιοπραγοῦντα·	τοῦτον	γὰρ ἀποφήνασθαι δεῖν τὰ πρὸς
[4, 54]	διεκπεσεῖν εἰς Θήβας πρὸς Ἡρακλέα·	τοῦτον	γὰρ μεσίτην γεγονότα τῶν ὁμολογιῶν
[4, 12]	τὸν κατακεχωσμένον οἴνου πίθον ἀνέῳξε.	τοῦτον	γὰρ μυθολογοῦσι τὸ παλαιὸν Διόνυσον
[4, 59]	ζῴου ἀπήγαγεν εἰς τὰς Ἀθήνας·	τοῦτον	δ´ Αἰγεὺς παραλαβὼν ἔθυσεν Ἀπόλλωνι.
[4, 48]	νεὼς τὸν προσαγορευόμενον θαλάττιον Γλαῦκον.	τοῦτον	δ´ ἐπὶ δύο νύκτας καὶ
[4, 6]	ἀμφοτέρων τῶν γονέων συντεθείσης προσηγορίας.	τοῦτον	δ´ οἱ μέν φασιν εἶναι
[4, 84]	τῆς φυομένης δάφνης ὠνομάσθαι Δάφνιν.	τοῦτον	δ´ ὑπὸ Νυμφῶν τραφέντα, καὶ
[4, 83]	βασιλέως τινὸς ἐγχωρίου δόξῃ διαφέροντος·	τοῦτον	δὲ διὰ τὴν ἀπὸ τῆς
[4, 1]	τὸν παρ´ Ἕλλησι Διόνυσον καλούμενον.	τοῦτον	δὲ μυθολογοῦσιν ἐπελθεῖν ἅπασαν τὴν
[4, 81]	γὰρ αὐτὸν Νόμιον, Ἀρισταῖον, Ἀγρέα.	τοῦτον	δὲ παρὰ τῶν Νυμφῶν μαθόντα
[4, 15]	τῆς Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος βασιλείας.	Τοῦτον	δὲ τὸν ἆθλον ἐπιτελέσας μετ´
[4, 13]	ἔλαφον, τάχει δὲ διαφέρουσαν, ἀγαγεῖν.	τοῦτον	δὲ τὸν ἆθλον συντελῶν τὴν
[4, 6]	παρὰ τοῖς παλαιοῖς τῶν Αἰγυπτίων.	τοῦτον	δὲ τὸν θεὸν τινὲς μὲν
[4, 77]	ταύρῳ γεννῆσαι τὸν μυθολογούμενον Μινώταυρον.	τοῦτον	δέ φασι διφυῆ γεγονέναι, καὶ
[4, 58]	τινων, διὰ δὲ τὸν φόνον	τοῦτον	ἐξ Ἄργους φυγόντα εἰς Ῥόδον
[4, 83]	μητρὸς ὑπάρχον, ἐκόσμησε· μετὰ δὲ	τοῦτον	ἐπὶ πολλὰς γενεὰς τιμῶντες οἱ
[4, 59]	περὶ Θησέως εἰπεῖν διὰ τὸ	τοῦτον	ζηλωτὴν γενέσθαι τῶν Ἡρακλέους ἄθλων.
[4, 1]	τὸ καὶ παλαιὸν εἶναι σφόδρα	τοῦτον	καὶ μεγίστας εὐεργεσίας κατατεθεῖσθαι τῷ
[4, 39]	τιμὴν ταύτην· ἀδύνατον γὰρ ἦν	τοῦτον	καταλεχθῆναι μὴ πρότερον ἑνὸς τῶν
[4, 13]	τὴν ψυχὴν ἀγχινοίας τὸν ἆθλον	τοῦτον	κατειργάσατο. Ὁ δ´ Ἡρακλῆς πρόσταγμα
[4, 6]	τοὺς βασκαίνοντάς τι τῶν καλῶν	τοῦτον	κολαστὴν παρεισάγοντες. ἔν τε ταῖς
[4, 17]	μέρεσιν, Ἡρακλῆς θεωρῶν τὸν πόνον	τοῦτον	μεγάλης προσδεόμενον παρασκευῆς καὶ κακοπαθείας,
[4, 31]	ζήτησιν τῶν ἵππων εἰς Τίρυνθα,	τοῦτον	μὲν ἀναβιβάσας {ὁ Ἡρακλῆς} ἐπί
[4, 6]	παλαιὸν τοὺς Τιτᾶνας ἐπιβουλεύσαντας Ὀσίριδι	τοῦτον	μὲν ἀνελεῖν, τὸ δὲ σῶμα
[4, 37]	προκληθεὶς ὑπὸ Κύκνου τοῦ Ἄρεος,	τοῦτον	μὲν ἀπέκτεινεν, ἐκ δὲ τῆς
[4, 81]	ἐκ Κυρήνης γεννήσαντα υἱὸν Ἀρισταῖον	τοῦτον	μὲν νήπιον ὄντα παραδοῦναι ταῖς
[4, 54]	τρίτον πολὺ νεώτερον τούτων Τίσανδρον.	τοῦτον	μὲν οὖν τὸν χρόνον ἱστοροῦσιν
[4, 1]	δὲ τοὺς Ἰνδοὺς τὸν θεὸν	τοῦτον	παρ´ ἑαυτοῖς ἀποφαίνεσθαι γεγονέναι, καὶ
[4, 3]	θεὸν νομίζειν κατὰ τὸν χρόνον	τοῦτον	ποιεῖσθαι τὰς παρὰ τοῖς ἀνθρώποις
[4, 52]	τὴν οἰκίαν, ἐπαγγείλασθαι ταῖς κόραις	τοῦτον	πρότερον καθεψήσειν καὶ ποιήσειν ἀπ´
[4, 65]	ἄρχειν. πρεσβυτέρου δ´ ὄντος Ἐτεοκλέους,	τοῦτον	πρῶτον ἄρξαι, καὶ διελθόντος τοῦ
[4, 85]	μυθολογούμενα νῦν διέξιμεν. λέγεται γὰρ	τοῦτον	σώματος μεγέθει καὶ ῥώμῃ πολὺ
[4, 13]	τὴν λίμνην. Τελέσας δὲ καὶ	τοῦτον	τὸν ἆθλον ἔλαβε παρ´ Εὐρυσθέως
[4, 14]	ἐπ´ αὐτῷ ναυστοληθείς. ~Τελέσας δὲ	τοῦτον	τὸν ἆθλον τὸν Ὀλυμπικὸν ἀγῶνα
[4, 25]	τὸ φῶς ἀγαγεῖν. πρὸς δὲ	τοῦτον	τὸν ἆθλον ὑπολαβὼν συνοίσειν αὑτῷ,
[4, 27]	διακομίσαι πρὸς ἑαυτόν. κατὰ δὲ	τοῦτον	τὸν καιρὸν τὸν Ἡρακλέα τελοῦντα
[4, 72]	ὑπὸ Ἀπόλλωνος ἁρπαγεῖσα ἀπηνέχθη πρὸς	τοῦτον	τὸν τόπον οὗ νῦν ἐστιν
[4, 53]	τῶν ἀγώνων ἐπιτρεψάντων Ἡρακλεῖ, φασὶ	τοῦτον	{τὸν} τόπον προκρῖναι πρὸς τὴν
[4, 56]	εἰς Κόλχους διασωθῆναι· κατὰ δὲ	τοῦτον	τὸν χρόνον Αἰήτην ἐκ τῆς
[4, 14]	πεδίον, ἐν ᾧ τὸν ἀγῶνα	τοῦτον	τῷ Διὶ τῷ πατρίῳ καθιέρωσε.
[4, 77]	ταύρων τῷ Ποσειδῶνι καὶ θύειν	τοῦτον	τῷ θεῷ· γενομένου δὲ τότε
[4, 63]	κατέστη τῆς παρθένου τὸν τρόπον	τοῦτον·	τῶν δ´ Ἀθηναίων ἀγανακτούντων ἐπὶ
[4, 5]	καὶ κεχαρισμένον βίον. καθόλου δὲ	τοῦτον	τῶν θυμελικῶν ἀγώνων φασὶν εὑρετὴν
[4, 33]	τὸν Αὐγέου, προσπεσὼν ἄφνω τὸν	Εὔρυτον	ἀπέκτεινε περὶ Κλεωνάς, ἔνθα νῦν
[4, 33]	εἰς Ἰσθμόν, καὶ ταύτης ἀφηγεῖσθαι	Εὔρυτον	τὸν Αὐγέου, προσπεσὼν ἄφνω τὸν
[4, 57]	τῶν ἄλλων Ἀθηναῖοι διὰ τὴν	ἔμφυτον	παρ´ αὐτοῖς ἐπιείκειαν προσεδέξαντο τοὺς
[4, 17]	καρποὺς παρασκευαζούσαις πληρωθῆναι πολλὴν μὲν	ἀμπελόφυτον	χώραν, πολλὴν δ´ ἐλαιοφόρον· καθόλου
[4, 67]	τούτου δ´ Ἄρνη γενομένη θυγάτηρ	Βοιωτὸν	ἐκ Ποσειδῶνος ἐγέννησεν. Αἰόλος δ´
[4, 67]	ἐν Μεταποντίῳ ἐγέννησεν Αἰόλον καὶ	Βοιωτόν,	οὓς ὁ Μεταπόντιος, ἄπαις ὤν,
[4, 37]	λαβὼν δὲ καὶ τὴν Ἰόλην	αἰχμάλωτον	ἀπῆλθε τῆς Εὐβοίας ἐπὶ τὸ
[4, 37]	τὴν δὲ Φύλαντος θυγατέρα λαβὼν	αἰχμάλωτον	καὶ μιγεὶς αὐτῇ υἱὸν Ἀντίοχον
[4, 37]	βασιλέα ἀπέκτεινε, τὴν δ´ Ἀστυδάμειαν	αἰχμάλωτον	λαβών, καὶ μιγεὶς αὐτῇ, Κτήσιππον
[4, 36]	τῶν Θεσπρωτῶν ἀπέκτεινε. λαβὼν δὲ	αἰχμάλωτον	τὴν θυγατέρα τοῦ Φυλέως ἐπεμίγη
[4, 78]	βασίλεια καὶ τὰ χρήματα κατατιθέμενος	ἀνάλωτον	ἔσχεν αὐτὴν διὰ τῆς ἐπινοίας
[4, 78]	κατεσκεύασε καὶ παντελῶς ἐκ βίας	ἀνάλωτον·	στενὴν γὰρ καὶ σκολιὰν τὴν
[4, 23]	Ἡρακλέους τὰς βοῦς, τὸ μὲν	πρῶτον	ἀγανακτεῖν τὸν Ἔρυκα, διότι πολὺ
[4, 39]	εὐσέβειαν ἀποδείξαντες προετρέψαντο τὸ μὲν	πρῶτον	ἅπαντας Ἕλληνας, μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 65]	πρεσβυτέρου δ´ ὄντος Ἐτεοκλέους, τοῦτον	πρῶτον	ἄρξαι, καὶ διελθόντος τοῦ χρόνου
[4, 54]	ἡμέραν τοῖς γάμοις, τὸ μὲν	πρῶτον	ἐπιβαλέσθαι φασὶν αὐτὸν πείθειν τὴν
[4, 4]	δ´ αὐτὸν ἀγχινοίᾳ διενεγκεῖν, καὶ	πρῶτον	ἐπιχειρῆσαι βοῦς ζευγνύειν καὶ διὰ
[4, 76]	τῶν Ἀρεοπαγιτῶν φόνου, τὸ μὲν	πρῶτον	ἔφυγεν εἰς ἕνα τῶν κατὰ
[4, 16]	Ἀμαζόνων ὑπῆρχε. καὶ τὸ μὲν	πρῶτον	ᾔτει παρ´ αὐτῶν τὸν προστεταγμένον
[4, 65]	τὰς πατρίδας. κρίναντος δ´ αὐτοῦ	πρῶτον	καταγαγεῖν τὸν Πολυνείκην, ἄγγελον εἰς
[4, 17]	κατῆρεν εἰς τὴν Λιβύην, καὶ	πρῶτον	μὲν Ἀνταῖον τὸν ῥώμῃ σώματος
[4, 11]	κινδύνους παρεγένετο πρὸς Εὐρυσθέα. καὶ	πρῶτον	μὲν ἔλαβεν ἆθλον ἀποκτεῖναι τὸν
[4, 10]	γε τὴν ἡλικίαν ἔφηβος ὢν	πρῶτον	μὲν ἠλευθέρωσε τὰς Θήβας, ἀποδιδοὺς
[4, 59]	περιέχοντας ἀποδοχήν τε καὶ δόξαν.	πρῶτον	μὲν οὖν ἀνεῖλε τὸν ὀνομαζόμενον
[4, 41]	τὰ πρὸς τὴν ἐπιβολήν. ~καὶ	πρῶτον	μὲν περὶ τὸ Πήλιον ναυπηγήσασθαι
[4, 45]	δὲ μεγάλην ἐν τούτοις ἔχουσαν	πρῶτον	μὲν τὸν πατέρα φαρμάκῳ διαφθεῖραι
[4, 63]	καὶ παρακαλοῦντος συναποδημῆσαι, τὸ μὲν	πρῶτον	ὁ Θησεὺς μετέπειθεν ἀποτρέπων τῆς
[4, 34]	τῇ Ἀταλάντῃ. καὶ τὸ μὲν	πρῶτον	παρεκάλει τοὺς ἡρπακότας ἀποδοῦναι τῇ
[4, 45]	Σκύθας προσαγορεύουσι. καὶ τὸ μὲν	πρῶτον	τὸν ἄνδρα φαρμάκοις ἀνελεῖν, μετὰ
[4, 81]	τῶν ἐλαιῶν τὴν κατεργασίαν, διδάξαι	πρῶτον	τοὺς ἀνθρώπους. διὰ δὲ τὴν
[4, 3]	λαφύρων ἀξιόλογον πλῆθος, καταγαγεῖν δὲ	πρῶτον	τῶν ἁπάντων θρίαμβον ἐπ´ ἐλέφαντος
[4, 5]	αὐτὸν ὀνομασθῆναί φασιν ἀπὸ τοῦ	πρῶτον	τῶν μνημονευομένων καταγαγεῖν ἀπὸ τῆς
[4, 79]	τῇ πόλει ῥεούσης πηγῆς ὠνόμασαν	Ἔγγυον.	ὕστερον δὲ μετὰ τὴν τῆς
[4, 35]	φάσκουσαν αὑτὴν ἐξ Ἄρεος ὑπάρχειν	ἔγκυον,	διενεχθέντα πέμψαι ταύτην εἰς Αἰτωλίαν
[4, 33]	μιγεὶς Αὔγῃ καὶ ταύτην ποιήσας	ἔγκυον	εἰς Στύμφαλον ἐπανῆλθεν. Ἄλεως δ´
[4, 2]	τὴν συνουσίαν· τὴν δὲ Σεμέλην	ἔγκυον	οὖσαν καὶ τὸ μέγεθος τῆς
[4, 16]	προστεταγμένον ζωστῆρα· ὡς δ´ οὐχ	ὑπήκουον,	συνῆψε μάχην αὐταῖς. τὸ μὲν
[4, 13]	πρόσταγμα τὴν χρυσόκερων μὲν οὖσαν	ἔλαφον,	τάχει δὲ διαφέρουσαν, ἀγαγεῖν. τοῦτον
[4, 24]	ἀκουσίως ἀποκτείνας ἔθαψε μεγαλοπρεπῶς καὶ	τάφον	αὐτοῦ κατεσκεύασε· προεῖπε δὲ καὶ
[4, 79]	ὀστῶν θέσεως, συνέβη τὸν μὲν	τάφον	καθαιρεθῆναι, τὰ δ´ ὀστᾶ τοῖς
[4, 79]	βασιλέως ἔθαψαν μεγαλοπρεπῶς, καὶ διπλοῦν	τάφον	οἰκοδομήσαντες κατὰ μὲν τὸν κεκρυμμένον
[4, 33]	ὡς ἴδιον υἱὸν ἔτρεφε, προσαγορεύσας	Τήλεφον	ἀπὸ τῆς τρεφούσης ἐλάφου. Τήλεφος
[4, 80]	σχεδὸν Ἰδαίοιο ἄντρῳ ἐγκατέθεντο καὶ	ἔτρεφον	εἰς ἐνιαυτόν, Δικταῖοι Κούρητες ὅτε
[4, 34]	τὸν Λικυμνίου καὶ Ἴφικλον τὸν	ἀδελφόν,	ἀπῆλθεν ἑκουσίως ἐξ Ἀρκαδίας καὶ
[4, 72]	βαλὼν ἀπέκτεινεν ἀκουσίως Φῶκον ὁμοπάτριον	ἀδελφόν,	ἐξ ἄλλης δὲ μητρὸς γεγενημένον.
[4, 40]	ἐστερῆσθαι παίδων ἀρρένων, τὸν δ´	ἀδελφὸν	εὐλαβεῖσθαι μήποτε συνεργὸν ἔχων τὸν
[4, 49]	τὴν πόλιν Ἴφικλόν τε τὸν	ἀδελφὸν	καὶ Τελαμῶνα τάς τε ἵππους
[4, 50]	πιεῖν αἷμα ταύρου, τὸν δ´	ἀδελφὸν	Πρόμαχον, παῖδα τὴν ἡλικίαν ὄντα,
[4, 48]	τῶν Ἀργοναυτῶν Ἴφιτον τὸν Εὐρυσθέως	ἀδελφὸν	τοῦ τοὺς ἄθλους Ἡρακλεῖ προστάξαντος,
[4, 33]	ἐφυγάδευσεν ἐκ τῆς Σπάρτης τὸν	ἀδελφὸν	Τυνδάρεων, Οἰωνὸν δὲ τὸν Λικυμνίου
[4, 13]	καὶ διὰ ταύτης ἐξαίσιον κατασκευάζων	ψόφον,	ἐξεφόβει τὰ ζῷα, καὶ πέρας
[4, 5]	καὶ τῆς ὑποκειμένης ἱστορίας ἀνοίκειον.	δίμορφον	δ´ αὐτὸν δοκεῖν ὑπάρχειν διὰ
[4, 64]	ὃν δὴ χρόνον μυθολογοῦσι σφίγγα,	δίμορφον	θηρίον, παραγενομένην εἰς τὰς Θήβας
[4, 5]	ἱλαρῶν, τῶν δὲ ὀργίλων γινομένων,	δίμορφον	ὠνομάσθαι τὸν θεόν. καὶ Σατύρους
[4, 42]	λήξειν ὅταν οἱ Τρῶες τὸ	λαχὸν	τῶν τέκνων ἑκουσίως παραδῶσι βορὰν
[4, 63]	δὲ τούτων δόντες ἀλλήλοις ὅρκους	ἔλαχον,	καὶ συνέβη τῷ κλήρῳ λαχεῖν
[4, 37]	κατέφυγον ἐπὶ τὸν Ἡρακλέα, καὶ	σύμμαχον	αὐτὸν ἐκάλεσαν ἐπὶ τρίτῳ μέρει
[4, 50]	αἷμα ταύρου, τὸν δ´ ἀδελφὸν	Πρόμαχον,	παῖδα τὴν ἡλικίαν ὄντα, φονεῦσαι.
[4, 1]	τῶν χρόνων ἀπαγγελία τὸν ἀκριβέστατον	ἔλεγχον	οὐ προσδεχομένη καταφρονεῖν ποιεῖ τῆς
[4, 62]	τὸν Ἱππόλυτον μεταπεμπομένου πρὸς τὸν	ἔλεγχον,	Φαίδρα μὲν φοβηθεῖσα τὸν ἐξετασμὸν
[4, 54]	Κίρκης τῆς ἀδελφῆς, δύναμιν δ´	ἔχον,	ἐπὰν ἐξαφθῇ, δυσκατάσβεστον. ἄφνω δὲ
[4, 82]	οὐρανὸν ἄστρων τὸ τὴν αὐτὴν	ἔχον	προσηγορίαν καὶ φθείρειν νομιζόμενον τοὺς
[4, 48]	πρὸς τὸ τοῦ Ἄρεος τέμενος,	ἀπέχον	ἑβδομήκοντα σταδίους ἀπὸ τῆς πόλεως,
[4, 80]	ἀναλωμάτων· βραχὺ γὰρ πρὸ ἡμῶν	εἶχον	αἱ θεαὶ βοῦς μὲν ἱερὰς
[4, 15]	αὗται δὲ χαλκᾶς μὲν φάτνας	εἶχον	διὰ τὴν ἀγριότητα, ἁλύσεσι δὲ
[4, 52]	οὔτε γὰρ ἀμύνασθαι τὴν Μήδειαν	εἶχον	ἐξουσίαν οὔτε τὸ πραχθὲν αὐταῖς
[4, 15]	τῶν ξένων μέλη διαιρούμεναι τροφὴν	εἶχον	τὴν συμφορὰν τῶν ἀκληρούντων. ταύτας
[4, 34]	δοθὲν ἀριστεῖον· ὡς δ´ οὐ	προσεῖχον,	ἀπέκτεινεν αὐτούς, ὄντας τῆς Ἀλθαίας
[4, 78]	κατεσκεύασεν ἐπ´ αὐτοῦ τοῦ κρημνοῦ	τοῖχον,	προβιβάσας παραδόξως τὸ ὑπερκείμενον τοῦ
[4, 33]	Ἀργιόπην συνῴκισε τῷ Τηλέφῳ, καὶ	διάδοχον	ἀπέδειξε τῆς βασιλείας. ~Ἡρακλῆς δὲ
[4, 73]	τὸν μνηστῆρα, ἔχοντα δόρυ καὶ	ἡνίοχον	τὸν Μυρτίλον· εἰ δ´ ἐφίκοιτο
[4, 73]	τοῦ γάμου· φθείρας δὲ τὸν	ἡνίοχον	τοῦ Οἰνομάου Μυρτίλον, καὶ λαβὼν
[4, 37]	αἰχμάλωτον καὶ μιγεὶς αὐτῇ υἱὸν	Ἀντίοχον	ἐγέννησεν. ἐτέκνωσε δὲ καὶ ἐκ
[4, 69]	τῶν ἡμαρτημένων ὑπὸ Διὸς εἰς	τροχὸν	ἐνδεθῆναι, καὶ τελευτήσαντα τὴν τιμωρίαν
[4, 76]	τοῦ διδασκάλου τόν τε κεραμευτικὸν	τροχὸν	εὗρε καὶ σιαγόνι περιτυχὼν ὄφεως,
[4, 16]	παντὸς εὐστόχως ἀκοντίζουσαι, τὸν ἕνα	στόχον	οὐκ ἔτρωσαν, ἀλλ´ ἑαυταῖς συνασπίζουσαι
[4, 21]	διαμένει παρὰ τοῖς Ῥωμαίοις, ὡς	ὑπάρχον	ἀρχαιότατον, τοῦ δὲ Κακίου ἐν
[4, 83]	ἱερόν, ὡς ἂν ἰδίας μητρὸς	ὑπάρχον,	ἐκόσμησε· μετὰ δὲ τοῦτον ἐπὶ
[4, 6]	λέγουσι τὸ γεννητικὸν μόριον, αἴτιον	ὑπάρχον	τῆς γενέσεως τῶν ἀνθρώπων καὶ
[4, 47]	πυρίπνοοι ταῦροι περὶ τὸ τέμενος	ὑπῆρχον,	δράκων δ´ ἄυπνος ἐτήρει τὸ
[4, 12]	ἠνάγκασε. τῶν δ´ ἀναιρεθέντων Κενταύρων	ὑπῆρχον	ἐπιφανέστατοι Δάφνις καὶ Ἀργεῖος καὶ
[4, 15]	διότι καὶ τὴν προαίρεσιν ὁμοίαν	ἔσχον,	εὐεργετήσαντες μεγάλα τὸν βίον τῶν
[4, 66]	ἐπὶ Θήβας τοιοῦτον τὸ πέρας	ἔσχον.	οἱ δὲ τούτων παῖδες, ἐπίγονοι
[4, 67]	γενομένης ἐν τῷ Μεταποντίῳ, βίᾳ	κατέσχον	τὴν βασιλείαν. ὕστερον δὲ τῆς
[4, 68]	οὕτω τῆς ἐν Ἄργει βασιλείας	μετέσχον,	Νηλεὺς δὲ μετὰ τῶν συνακολουθησάντων
[4, 37]	καταφυγόντες ἐπὶ τὸν Εὐρυσθέα βοηθείας	ἔτυχον	διὰ τὴν ἔχθραν τὴν πρὸς
[4, 76]	ὥστε δοκεῖν εἶναι τὸ κατασκευασθὲν	ἔμψυχον	ζῷον. πρῶτος δ´ ὀμματώσας καὶ
[4, 56]	τῶν ἐν ἐκείνοις τοῖς τόποις,	Ἀργῷον	ἀπὸ τῆς νεὼς προσαγορεῦσαι, καὶ
[4, 11]	αἵματος. οὕτως οὖν χειρωσάμενος τὸ	ζῷον	εἰς τὴν χολὴν ἀπέβαπτε τὰς
[4, 76]	τὸ παράδοξον, ὅτι διὰ τὸ	ζῷον	ἐξ οὗ τοῦ πρίονος ἐνεθυμήθη
[4, 76]	δοκεῖν εἶναι τὸ κατασκευασθὲν ἔμψυχον	ζῷον.	πρῶτος δ´ ὀμματώσας καὶ διαβεβηκότα
[4, 35]	τοῖς Καλυδωνίοις βουλόμενος χαρίσασθαι τὸν	Ἀχελῷον	ποταμὸν ἀπέστρεψε, καὶ ῥύσιν ἄλλην
[4, 35]	γὰρ τὸν Ἡρακλέα πρὸς τὸν	Ἀχελῷον	συνάψαι μάχην, ὡμοιωμένου τοῦ ποταμοῦ
[4, 59]	δὲ τὴν ἐν Κρομμυῶνι ὑπάρχουσαν	ὗν	ἀγρίαν, διαφέρουσαν ἀλκῇ τε καὶ
[4, 34]	αὐτῷ μηνίσασα τὸν διαβεβοημένον Καλυδώνιον	ὗν	ἀνῆκεν, ὑπερφυῆ τὸ μέγεθος. οὗτος
[4, 41]	ἐπὶ τὴν Κολχίδα. τὴν δὲ	ναῦν	Ἀργὼ προσαγορευθῆναι κατὰ μέν τινας
[4, 56]	καὶ κατὰ τόπον τινὰ τὴν	ναῦν	διελκύσαντας, καθ´ ἑτέρου πάλιν ποταμοῦ
[4, 48]	τὸ δέρος ἀναλαβόντας πρὸς τὴν	ναῦν	ἐπείγεσθαι κατὰ σπουδήν. παραπλησίως δὲ
[4, 60]	τρεῖς υἱοὺς ἐγέννησε, Μίνω καὶ	Ῥαδάμανθυν	καὶ Σαρπηδόνα. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 12]	δ´ αὐτοῖς ἡ μήτηρ Νεφέλη	πολὺν	ὄμβρον ἐκχέουσα, δι´ οὗ τοὺς
[4, 18]	Τέμπη τῆς πεδιάδος χώρας ἐπὶ	πολὺν	τόπον λιμναζούσης διέσκαψε τὸν συνεχῆ
[4, 11]	αὐτῷ συλλυπουμένων καὶ συμπενθούντων, ἐπὶ	πολὺν	χρόνον κατὰ τὴν οἰκίαν ἡσύχαζεν,
[4, 78]	καλούμενος Ἀλαβών. κατὰ δὲ τὴν	νῦν	Ἀκραγαντίνην ἐν τῷ Καμικῷ καλουμένῳ
[4, 8]	δύναμιν ἐκ τῆς ἀσθενείας τῶν	νῦν	ἀνθρώπων θεωροῦσιν, ὥστε διὰ τὴν
[4, 45]	Ἰταλίας ἀκρωτήριον τὸ μέχρι τοῦ	νῦν	ἀπ´ ἐκείνης Κίρκαιον ὀνομαζόμενον. ~τὴν
[4, 9]	βρέφος εἰς τὸν τόπον ὃς	νῦν	ἀπ´ ἐκείνου καλεῖται πεδίον Ἡράκλειον.
[4, 67]	εἰς τὴν τότε μὲν Αἰολίδα,	νῦν	δὲ Θετταλίαν καλουμένην, τοὺς μεθ´
[4, 31]	Ἰαρδάνου, βασιλευούσης τῶν τότε Μαιόνων,	νῦν	δὲ Λυδῶν ὀνομαζομένων. καὶ τὴν
[4, 85]	τότε μὲν ἀπ´ αὐτοῦ Ζάγκλης,	νῦν	δὲ Μεσσήνης ὀνομαζομένης, ἄλλα τε
[4, 61]	νῆσον τὴν τότε μὲν Δίαν,	νῦν	δὲ Νάξον προσαγορευομένην. καθ´ ὃν
[4, 78]	τῶν ἔργων ἃ μέχρι τοῦ	νῦν	διαμένει. πλησίον μὲν γὰρ τῆς
[4, 49]	τὸ τέμενος τὰς ἔτι καὶ	νῦν	διαμενούσας. ~Τῆς δὲ τῶν ἀριστέων
[4, 85]	περὶ δὲ Ὠρίωνος τὰ μυθολογούμενα	νῦν	διέξιμεν. λέγεται γὰρ τοῦτον σώματος
[4, 6]	καὶ τῶν μυθολογουμένων περὶ αὐτοῦ	νῦν	διέξιμεν, οἰκεῖον ὁρῶντες τὸν περὶ
[4, 72]	καὶ τῶν Αἰακῷ γενομένων υἱῶν	νῦν	διέξιμεν. Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος κατὰ
[4, 28]	τὴν Ἀττικήν, καὶ κατεστρατοπέδευσαν ὅπου	νῦν	ἐστι τὸ καλούμενον ἀπ´ ἐκείνων
[4, 72]	πρὸς τοῦτον τὸν τόπον οὗ	νῦν	ἐστιν ἡ ἀπ´ ἐκείνης ὀνομασθεῖσα
[4, 33]	Εὔρυτον ἀπέκτεινε περὶ Κλεωνάς, ἔνθα	νῦν	ἐστιν ἱερὸν Ἡρακλέους. μετὰ δὲ
[4, 21]	κατὰ τὴν Ῥώμην. τῶν γὰρ	νῦν	εὐγενῶν ἀνδρῶν τὸ τῶν Πιναρίων
[4, 21]	τὸν Τίβεριν ποταμὸν κατεστρατοπέδευσεν οὗ	νῦν	ἡ Ῥώμη ἐστίν. ἀλλ´ αὕτη
[4, 23]	ἐπιφανεῖς γεγενῆσθαι τοὺς μέχρι τοῦ	νῦν	ἡρωικῆς τιμῆς τυγχάνοντας, Λεύκασπιν καὶ
[4, 72]	τοῦ πατρὸς φυγαδευθεὶς ἔφυγε τῆς	νῦν	Θετταλίας καλουμένης εἰς Φθίαν, καὶ
[4, 21]	καὶ διεξιὼν τὴν παράλιον τῆς	νῦν	Ἰταλίας ὀνομαζομένης, κατήντησεν εἰς τὸ
[4, 56]	Φορμίας τῆς Ἰταλίας Αἰήτην τὸν	νῦν	Καιήτην προσαγορευόμενον. πρὸς δὲ τούτοις
[4, 30]	πολλὰ καὶ μεγάλα μέχρι τῶν	νῦν	καιρῶν διαμένοντα καὶ ἀπὸ τοῦ
[4, 29]	πεδιάδα χώραν, ἣν μέχρι τοῦ	νῦν	καλεῖσθαι Ἰολαεῖον. ἐξημερώσας δὲ τὴν
[4, 19]	δὲ τὰς Ἄλπεις καὶ τῆς	νῦν	καλουμένης Γαλατίας τὴν πεδιάδα διεξιὼν
[4, 21]	τῶν ἐγχωρίων κατῴκουν ἐν τῷ	νῦν	καλουμένῳ Παλατίῳ, μικρὰν παντελῶς πόλιν
[4, 84]	καὶ μέλος, ὃ μέχρι τοῦ	νῦν	κατὰ τὴν Σικελίαν τυγχάνει διαμένον
[4, 21]	τὴν Σικελίαν Αἴτνῃ· καλεῖται δὲ	νῦν	ὁ λόφος Οὐεσουούιος, ἔχων πολλὰ
[4, 74]	κατῴκει τῆς Ἀσίας περὶ τὴν	νῦν	ὀνομαζομένην Παφλαγονίαν. διὰ δὲ τὴν
[4, 72]	μὲν οὖν κατοικήσας περὶ τὴν	νῦν	οὖσαν Θετταλίαν ἐπώνυμον ἑαυτοῦ τὸν
[4, 22]	ἐγχῶσαι, τὴν δ´ ὁδὸν τὴν	νῦν	οὖσαν παρὰ θάλατταν κατασκευάσαι, τὴν
[4, 23]	τὴν Σικελίαν, καταντήσας εἰς τὴν	νῦν	οὖσαν τῶν Συρακοσίων πόλιν καὶ
[4, 39]	ἀληθινὴν γένεσιν· ὅπερ μέχρι τοῦ	νῦν	ποιεῖν τοὺς βαρβάρους ὅταν θετὸν
[4, 1]	κατὰ μέρος περὶ τούτων εἰρηκότες	νῦν	τὰ παρὰ τοῖς Ἕλλησι λεγόμενα
[4, 24]	κατ´ ἐνιαυτὸν τὰς μέχρι τοῦ	νῦν	τηρουμένας· πάντες γὰρ οἱ κατὰ
[4, 29]	τοὺς ἀπογόνους φασὶ μέχρι τοῦ	νῦν	τιμᾶσθαι, ἑπτὰ δ´ ἐν Θεσπιαῖς,
[4, 24]	ἥρωι Γηρυόνῃ, ὃ μέχρι τοῦ	νῦν	τιμᾶται παρὰ τοῖς ἐγχωρίοις. Ἰολάου
[4, 49]	τὸν τόπον τὸν ἔτι καὶ	νῦν	τιμώμενον ὑπὸ τῶν παραπλεόντων. μετὰ
[4, 57]	αὐτοῦ πράξεις. μετὰ τὴν Ἡρακλέους	τοίνυν	ἀποθέωσιν οἱ παῖδες αὐτοῦ κατῴκουν
[4, 71]	καὶ τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ. μυθολογοῦσι	τοίνυν	Ἀσκληπιὸν Ἀπόλλωνος υἱὸν ὑπάρχειν καὶ
[4, 59]	γενέσθαι τῶν Ἡρακλέους ἄθλων. Θησεὺς	τοίνυν	γεγονὼς Αἴθρας τῆς Πιτθέως καὶ
[4, 9]	τε καὶ μυθολόγων. ~Τῆς Ἀκρισίου	τοίνυν	Δανάης καὶ Διός φασι γενέσθαι
[4, 13]	χώρᾳ καρποὺς ἐλυμαίνετο. βίᾳ μὲν	οὖν	ἀδύνατον ἦν χειρώσασθαι τὰ ζῷα
[4, 66]	ἐπὶ τὰς Θήβας· ὁ δ´	οὖν	Ἀλκμαίων οὐ μόνον ἀθροίσας ἐξ
[4, 16]	συνῆψε μάχην αὐταῖς. τὸ μὲν	οὖν	ἄλλο πλῆθος αὐτῶν ἀντετάχθη τοῖς
[4, 10]	Ἀλκαῖον πρότερον καλούμενον. τοῖς μὲν	οὖν	ἄλλοις οἱ γονεῖς τοὔνομα περιτιθέασι,
[4, 11]	ἐφαίνετο καὶ ἀδύνατον. εἰς πολλὴν	οὖν	ἀμηχανίαν ἐμπίπτοντος αὐτοῦ, Ἥρα μὲν
[4, 59]	τε καὶ δόξαν. πρῶτον μὲν	οὖν	ἀνεῖλε τὸν ὀνομαζόμενον Κορυνήτην, χρώμενον
[4, 81]	ἐκείνης ὀνομάσαι Κυρήνην. τὸν δ´	οὖν	Ἀπόλλω κατὰ ταύτην τὴν χώραν
[4, 41]	τὸ ταχὺ προσαγορευόντων. τοὺς δ´	οὖν	ἀριστεῖς συνελθόντας ἑλέσθαι σφῶν αὐτῶν
[4, 72]	τῷ θεραπεύειν εὐχρηστίας. ~Περὶ μὲν	οὖν	Ἀσκληπιοῦ καὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ
[4, 48]	σημαίνει τὰ μέλλοντα γενήσεσθαι· συμβουλεύειν	οὖν	αὐτοῖς, ὅταν τῆς γῆς ἅψωνται,
[4, 73]	ἡ θυγάτηρ Ἱπποδάμεια συνοικήσῃ. εὐλαβούμενον	οὖν	αὐτὸν περὶ τοῦ γάμου τῆς
[4, 60]	ἀρχήν, ἐπεβούλευσε τῷ Ἀνδρόγεῳ. βαδίζοντος	οὖν	αὐτοῦ εἰς τὰς Θήβας ἐπί
[4, 21]	τοὺς ἀρχαίους χρόνους. τοὺς δ´	οὖν	γίγαντας πυθομένους τὴν Ἡρακλέους παρουσίαν
[4, 77]	κατεσθίειν, περὶ ὧν προειρήκαμεν. τὸν	οὖν	Δαίδαλον πυθόμενον τὴν ἀπειλὴν τοῦ
[4, 76]	ταῖς πλευραῖς κεκολλημένας. ὁ δ´	οὖν	Δαίδαλος κατὰ τὴν φιλοτεχνίαν θαυμαζόμενος
[4, 2]	τὴν Ἥραν συμπεριφοραῖς. τὸν μὲν	οὖν	Δία παραγενόμενον θεοπρεπῶς μετὰ βροντῶν
[4, 62]	ἑλκυσθῆναι καὶ τελευτῆσαι. Ἱππόλυτος μὲν	οὖν	διὰ σωφροσύνην τὸν βίον καταστρέψας
[4, 24]	προειρημένῃ νόσῳ κατεχομένους. οἱ δ´	οὖν	ἐγχώριοι τούτοις ἀκολούθως τὴν μὲν
[4, 39]	τῶν δώδεκα θεῶν ἐκβληθέντος· ἄτοπον	οὖν	εἶναι προσδέξασθαι τιμὴν ἑτέρῳ θεῷ
[4, 16]	τὰς Ἀμαζόνας στρατείαν ἐποιήσατο. πλεύσας	οὖν	εἰς τὸν Εὔξεινον ἀπ´ ἐκείνου
[4, 69]	Φόρβαντα καὶ Περίφαντα. οὗτοι μὲν	οὖν	ἐνταῦθα ἐβασίλευσαν, οἱ δὲ σύμπαντες
[4, 47]	ἐπιμελεστάτης ἀξιωθῇ φυλακῆς. ταῦτα μὲν	οὖν	ἐξέσται τοὺς ἀναγινώσκοντας κρίνειν πρὸς
[4, 22]	ἐκείνου καλουμένην Ἡρακλείαν. Ταῦτα μὲν	οὖν	ἔπραξε περὶ ἐκείνους τοὺς τόπους.
[4, 66]	Καδμείαν πεπτωκότας ἔθαψαν. ~Οἱ μὲν	οὖν	ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας τοιοῦτον τὸ
[4, 27]	ὀνομάσαι χρυσᾶ μῆλα. τὸν μὲν	οὖν	Ἕσπερον θυγατέρα γεννήσαντα τὴν ὀνομαζομένην
[4, 8]	ὑπερᾶραι τῇ μνήμῃ παραδοθέντας· δυσέφικτον	οὖν	ἐστι τὸ κατὰ τὴν ἀξίαν
[4, 22]	δὲ Φερσεφόνης νομιζομένην. κεῖται μὲν	οὖν	ἡ λίμνη μεταξὺ Μισηνοῦ καὶ
[4, 1]	γένει τῶν ἀνθρώπων. εἴρηται μὲν	οὖν	ἡμῖν ἐν ταῖς προειρημέναις βίβλοις
[4, 39]	ἔχει καλλίσφυρον Ἥβην. τὸν δ´	οὖν	Ἡρακλέα λέγουσι καταλεγόμενον ὑπὸ τοῦ
[4, 39]	θεῷ φέρουσαν ἀτιμίαν. Περὶ μὲν	οὖν	Ἡρακλέους εἰ καὶ πεπλεονάκαμεν, ἀλλ´
[4, 21]	τῆς δεκάτης θυσίας. Ὁ δ´	οὖν	Ἡρακλῆς ἀπὸ τοῦ Τιβέρεως ἀναζεύξας,
[4, 21]	οἰκίας τοῦ Κακίου. ὁ δ´	οὖν	Ἡρακλῆς ἀποδεξάμενος τὴν εὔνοιαν τῶν
[4, 32]	χήρωσε δ´ ἀγυιάς. ὁ δ´	οὖν	Ἡρακλῆς καταπλεύσας εἰς τὴν Τρῳάδα
[4, 66]	γὰρ οὕτω σωθήσεσθαι. οἱ μὲν	οὖν	Καδμεῖοι κατὰ τὴν τοῦ μάντεως
[4, 68]	καὶ Ἀμφιάραος ἐγένοντο. Μελάμπους μὲν	οὖν	καὶ Βίας καὶ οἱ ἀπ´
[4, 72]	Πηνειὸν καὶ Ἀσωπόν. Πηνειὸς μὲν	οὖν	κατοικήσας περὶ τὴν νῦν οὖσαν
[4, 42]	ἐν τῇ πατρίδι. τὴν μὲν	οὖν	κόρην ἑλέσθαι τὸν μετὰ τοῦ
[4, 63]	κλήρῳ λαχεῖν Θησέα. οὗτος μὲν	οὖν	κύριος κατέστη τῆς παρθένου τὸν
[4, 36]	γυναικῶν Ἡρακλῆς θελήσῃ πλησιάσαι. παρεκελεύσατο	οὖν	λαβοῦσαν τὸν ἐξ αὑτοῦ πεσόντα
[4, 38]	πρὸς ἀπώλειαν φίλτρῳ. ὁ μὲν	οὖν	Λίχας ἀγνοῶν περὶ τούτων ἀπήνεγκε
[4, 55]	οἰκειοτέροις μνησθησόμεθα καιροῖς. τὴν δ´	οὖν	Μήδειαν ἐν Θήβαις φασὶ καταλαβοῦσαν
[4, 31]	καθᾶραι τὸν φόνον. ὁ μὲν	οὖν	Νηλεὺς βουλευσάμενος μετὰ τῶν υἱῶν
[4, 6]	λόγον ταῖς Διονυσιακαῖς ἱστορίαις. μυθολογοῦσιν	οὖν	οἱ παλαιοὶ τὸν Πρίαπον υἱὸν
[4, 83]	Ἔρυκος εἰ καὶ πεπλεονάκαμεν, ἀλλ´	οὖν	οἰκείαν πεποιήμεθα τὴν περὶ τῆς
[4, 9]	ἀπάτης Ἡρακλέα γεννῆσαι. τὴν μὲν	οὖν	ὅλην τοῦ γένους ῥίζαν ἀπ´
[4, 39]	Ἡρακλέους εἰ καὶ πεπλεονάκαμεν, ἀλλ´	οὖν	οὐδὲν τῶν μυθολογουμένων περὶ αὐτοῦ
[4, 35]	ἐγέννησεν υἱὸν Τυδέα. Τὰ μὲν	οὖν	περὶ Μελέαγρον καὶ Ἀλθαίαν, ἔτι
[4, 9]	διὰ τὴν σωφροσύνην· τὴν ἀπάτην	οὖν	προκρίναντα διὰ ταύτης παρακρούσασθαι τὴν
[4, 1]	τὸν αἰῶνα καθύμνησεν. ἐν μὲν	οὖν	ταῖς πρὸ ταύτης βίβλοις τρισὶν
[4, 67]	μετὰ πολλῶν φίλων. Αἰόλος μὲν	οὖν	τὰς ἐν τῷ Τυρρηνικῷ πελάγει
[4, 36]	χιτῶνα τοῦ Ἡρακλέους. οὗτος μὲν	οὖν	ταύτην τὴν ὑποθήκην δοὺς τῇ
[4, 6]	τὸ ἱερὸν ἐντεταμένον. περὶ μὲν	οὖν	τῆς γενέσεως τοῦ Πριάπου καὶ
[4, 58]	τοῦ Φόρβαντος κατοικισθέντες. τὸν δ´	οὖν	Τληπόλεμον κοινῇ μετὰ τῶν ἐγχωρίων
[4, 17]	καὶ τραφῆναι τὸν Δία. ποιησάμενος	οὖν	τὸν ἐκ ταύτης πλοῦν κατῆρεν
[4, 54]	νεώτερον τούτων Τίσανδρον. τοῦτον μὲν	οὖν	τὸν χρόνον ἱστοροῦσιν ἀποδοχῆς ἀξιωθῆναι
[4, 12]	Φόλον τῆς Διονύσου παραγγελίας. ἀνοιχθέντος	οὖν	τοῦ πίθου, καὶ τῆς εὐωδίας
[4, 69]	ἐπὶ Τροίαν στρατεύσας. ~Περὶ μὲν	οὖν	τῶν Νέστορος προγόνων ἀρκεσθησόμεθα τοῖς
[4, 22]	προσηλοῦν τοῖς δένδρεσι, τότε δ´	οὖν	ὑπερφυῆ κάπρον χειρωσάμενον καὶ τῆς
[4, 65]	ἀνελεῖν τὴν Ἐριφύλην. οὗτος μὲν	οὖν	ὕστερον κατὰ τὰς τοῦ πατρὸς
[4, 48]	τοὺς Θεσπιάδας προσαγορευομένους. τούτους μὲν	οὖν	φασιν ὑπὸ τῆς Μηδείας ἐν
[4, 12]	ὥρμησαν πρὸς ἁρπαγήν. ὁ μὲν	οὖν	Φόλος φοβηθεὶς ἔκρυψεν ἑαυτόν, ὁ
[4, 11]	ῥύσιν ἐπίσχῃ τοῦ αἵματος. οὕτως	οὖν	χειρωσάμενος τὸ ζῷον εἰς τὴν
[4, 42]	ἐπερωτήσοντας περὶ τῶν συμβεβηκότων. ἐκπεσόντος	οὖν	χρησμοῦ μῆνιν ὑπάρχειν Ποσειδῶνος, καὶ
[4, 75]	Ἶλος, Ἀσσάρακος, Γανυμήδης. Ἶλος μὲν	οὖν	ᾤκισεν ἐν πεδίῳ πόλιν ἐπιφανεστάτην
[4, 61]	γυναῖκα γαμετὴν ἀγαπωμένην διαφερόντως. μετὰ	γοῦν	τὴν τελευτὴν αὐτῆς διὰ τὴν
[4, 40]	γενέσθαι λέγουσιν υἱὸν μὲν Αἴσονος,	ἀδελφιδοῦν	δὲ Πελίου τοῦ Θετταλῶν βασιλέως,
[4, 29]	ἡγεμόνας ποιῆσαι ταύτης, ἔκρινε τὸν	ἀδελφιδοῦν	Ἰόλαον ἐκπέμψαι μετὰ τῶν παίδων
[4, 57]	τῶν Ἀθηναίων, προστησάμενοι τὸν Ἡρακλέους	ἀδελφιδοῦν	Ἰόλαον, καὶ τούτῳ τε καὶ
[4, 65]	ἐν Καλυδῶνι τοὺς ἀνεψιοὺς ἀνελόντα	Ἀλκάθουν	καὶ Λυκωπέα φυγεῖν ἐκ τῆς
[4, 63]	διὰ τὴν Ἡρακλέους χάριν ἀπολυθῆναι,	Πειρίθουν	δὲ διὰ τὴν ἀσέβειαν ἐν
[4, 69]	θυγατέρα Δίαν, ἐξ ἧς ἐγέννησε	Πειρίθουν.	ἔπειθ´ ὁ μὲν Ἰξίων οὐκ
[4, 70]	ὡς συγγενεῖς ὑπάρχοντας ἀπαιτῆσαι τὸν	Πειρίθουν	τὸ μέρος τῆς πατρῴας ἀρχῆς·
[4, 55]	θάψαι καὶ τιμῶν ἡρωικῶν αὐτοὺς	ἀξιοῦν.	ποιησάντων δὲ τῶν Κορινθίων τὸ
[4, 83]	ταύτην τιμαῖς. καὶ τοῦτο εἰκότως	ἐποίουν·	τὸ γὰρ γένος εἰς ταύτην
[4, 12]	καὶ φοβηθείς, ἔκρυψεν ἑαυτὸν εἰς	χαλκοῦν	πίθον. Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[4, 56]	καὶ τὸν κίνδυνον ἐκφυγόντας, δωρήσασθαι	χαλκοῦν	τρίποδα τὸν ἀρχαίοις μὲν κεχαραγμένον
[4, 58]	τὴν δὲ νῆσον ταύτην τότε	κατῴκουν	Ἕλληνες οἱ ὑπὸ Τριόπα τοῦ
[4, 57]	τοίνυν ἀποθέωσιν οἱ παῖδες αὐτοῦ	κατῴκουν	ἐν Τραχῖνι παρὰ Κήυκι τῷ
[4, 21]	τότε δέ τινες τῶν ἐγχωρίων	κατῴκουν	ἐν τῷ νῦν καλουμένῳ Παλατίῳ,
[4, 35]	τὰς ῥόας καὶ τοὺς βότρυς	δηλοῦν	τὴν καρποφόρον χώραν τὴν ὑπὸ
[4, 22]	πόδας ἀνατιθέναι τῇ Ἀρτέμιδι καὶ	προσηλοῦν	τοῖς δένδρεσι, τότε δ´ οὖν
[4, 40]	παρακαλεῖν ἆθλον τελέσαι στειλάμενον τὸν	πλοῦν	εἰς Κόλχους ἐπὶ τὸ διαβεβοημένον
[4, 41]	καὶ αὐτὸν τὸν στελλόμενον τὸν	πλοῦν	ἐπὶ τὴν Κολχίδα. τὴν δὲ
[4, 17]	ποιησάμενος οὖν τὸν ἐκ ταύτης	πλοῦν	κατῆρεν εἰς τὴν Λιβύην, καὶ
[4, 61]	Ἀττικήν. Αἰγέα δὲ θεασάμενον τὸν	κατάπλουν,	καὶ δόξαντα τεθνηκέναι τὸν υἱόν,
[4, 79]	τοῦ βασιλέως ἔθαψαν μεγαλοπρεπῶς, καὶ	διπλοῦν	τάφον οἰκοδομήσαντες κατὰ μὲν τὸν
[4, 77]	καὶ πλοῖον δούσης πρὸς τὸν	ἔκπλουν.	μετὰ δὲ τούτου τὸν υἱὸν
[4, 42]	~ἔπειτ´ ἐκ τῆς Ἰωλκοῦ τὸν	ἔκπλουν	ποιησαμένους, καὶ παραλλάξαντας τόν τε
[4, 83]	τε μεγαλοπρεπέσι συνεχῶς καὶ ἀναθήμασιν	ἐκόσμουν·	μετὰ δὲ ταῦτα Καρχηδόνιοι, μέρους
[4, 22]	ὕδωρ καθαρώτατον φαίνεται τῇ χρόᾳ	κυανοῦν	διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ βάθους.
[4, 35]	καταστρέψαι. ~ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις	Ἱππόνουν	ἐν Ὠλένῳ πρὸς τὴν θυγατέρα
[4, 64]	ἐστι τὸ αὐτὸ δίπουν, τρίπουν,	τετράπουν.	ἀπορουμένων δὲ τῶν ἄλλων ὁ
[4, 64]	νήπιον μὲν γὰρ αὐτὸν ὑπάρχοντα	τετράπουν	εἶναι, αὐξήσαντα δὲ δίπουν, γηράσαντα
[4, 64]	ὑπάρχοντα τετράπουν εἶναι, αὐξήσαντα δὲ	δίπουν,	γηράσαντα δὲ τρίπουν, βακτηρίᾳ χρώμενον
[4, 64]	σφιγγός, τί ἐστι τὸ αὐτὸ	δίπουν,	τρίπουν, τετράπουν. ἀπορουμένων δὲ τῶν
[4, 64]	χρησμὸν ἑαυτὴν κατακρημνίσαι, τὸν δ´	Οἰδίπουν	γήμαντα τὴν ἀγνοουμένην ὑφ´ ἑαυτοῦ
[4, 64]	γνῶναι τὸ προτεθειμένον, μόνον δὲ	Οἰδίπουν	λῦσαι τὸ αἴνιγμα. ἦν δὲ
[4, 65]	οἰκίαν ἀσεβημάτων γνωσθέντων, τὸν μὲν	Οἰδίπουν	ὑπὸ τῶν υἱῶν ἔνδον μένειν
[4, 64]	αὐξήσαντα δὲ δίπουν, γηράσαντα δὲ	τρίπουν,	βακτηρίᾳ χρώμενον διὰ τὴν ἀσθένειαν.
[4, 64]	τί ἐστι τὸ αὐτὸ δίπουν,	τρίπουν,	τετράπουν. ἀπορουμένων δὲ τῶν ἄλλων
[4, 78]	διὰ τὴν μαλακότητα τῆς θερμασίας	ἐξιδροῦν	λεληθότως καὶ κατὰ μιχρὸν τοὺς
[4, 10]	δ´ Ἡρακλῆς πείσας τοὺς ἡλικιώτας	ἐλευθεροῦν	τὴν πατρίδα, κατέσπασεν ἐκ τῶν
[4, 77]	χρόνων Μίνωα κατ´ ἐνιαυτὸν συνήθως	καθιεροῦν	τὸν κάλλιστον τῶν γινομένων ταύρων
[4, 22]	τὸν Ἡρακλέα λέγεται τὸν μὲν	ἔκρουν	ἐγχῶσαι, τὴν δ´ ὁδὸν τὴν
[4, 66]	διὰ τὸ μὴ μόνον τὸν	χρυσοῦν	ὅρμον δέξασθαι κατὰ τῆς ἀπωλείας
[4, 65]	μὴ συγχωροῦντος, Πολυνείκην φασὶ τὸν	χρυσοῦν	ὅρμον, ὃν Ἀφροδίτην μυθολογοῦσιν Ἁρμονίᾳ
[4, 78]	παραδόξως τὸ ὑπερκείμενον τοῦ κρημνοῦ.	χρυσοῦν	τε κριὸν τῇ Ἀφροδίτῃ τῇ
[4, 38]	τὴν ὀστολογίαν, καὶ μηδὲν ὅλως	ὀστοῦν	εὑρόντες, ὑπέλαβον τὸν Ἡρακλέα τοῖς
[4, 75]	πολέμῳ. Ἀσσάρακος δὲ Δαρδάνων βασιλεύσας	Κάπυν	ἐγέννησεν, ἐξ οὗ τεκνωθεὶς Ἀγχίσης
[4, 75]	ἀναιρεθέντα, Πρίαμος δ´ Ἑκάβην γήμας	σὺν	ἄλλοις πλείοσιν υἱοῖς ἐγέννησεν Ἕκτορα
[4, 41]	προαιρέσεως τοὺς ἐπιφανεστάτους ἀριστεῖς, ὥστε	σὺν	αὐτῷ τοὺς ἅπαντας εἶναι πεντήκοντα
[4, 32]	ἕνεχ´ ἵππων Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς	σὺν	νηυσὶ καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου
[4, 49]	ἕνεχ´ ἵππων Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς	σὺν	νηυσὶ καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου
[4, 47]	ὁμωνυμίας ἐπὶ τὴν τῶν βοῶν	ἰσχύν,	ἀπὸ δὲ τῆς κατὰ τὴν
[4, 15]	ἁλύσεσι δὲ σιδηραῖς διὰ τὴν	ἰσχὺν	ἐδεσμεύοντο, τροφὴν δ´ ἐλάμβανον οὐ
[4, 85]	κατασκευάσαι μεγάλα ἔργα διὰ τὴν	ἰσχὺν	καὶ φιλοδοξίαν. κατὰ μὲν γὰρ
[4, 64]	Κρέοντος, καὶ χρόνον ἱκανὸν ἄπαις	ὤν,	ἐπηρώτησε τὸν θεὸν περὶ τέκνων
[4, 67]	Βοιωτόν, οὓς ὁ Μεταπόντιος, ἄπαις	ὤν,	κατά τινα χρησμὸν υἱοποιήσατο. οὗτοι
[4, 33]	μεγίστης. ὁ δὲ Τεύθρας ἄπαις	ὢν	ἀρρένων παίδων τὴν θυγατέρα Ἀργιόπην
[4, 23]	Ἔρυξ εἰς πάλην, υἱὸς {μὲν}	ὢν	Ἀφροδίτης καὶ Βούτα τοῦ τότε
[4, 21]	αὑτὸν Ῥωμαίων σχεδόν τι πλουσιώτατος	ὢν	διατιμησάμενος τὴν ἰδίαν οὐσίαν κατέθυσε
[4, 39]	Μενοίτιος ὁ Ἄκτορος υἱός, φίλος	ὢν	Ἡρακλεῖ, κάπρον καὶ ταῦρον καὶ
[4, 68]	μετὰ δὲ ταῦτα Σαλμωνεύς, ὑβριστὴς	ὢν	καὶ ἀσεβής, ὑπὸ μὲν τῶν
[4, 1]	μὲν γὰρ ὁ Κυμαῖος, Ἰσοκράτους	ὢν	μαθητής, ὑποστησάμενος γράφειν τὰς κοινὰς
[4, 10]	ὅς γε τὴν ἡλικίαν ἔφηβος	ὢν	πρῶτον μὲν ἠλευθέρωσε τὰς Θήβας,
[4, 11]	μὲν ὑπερφυὴς ἦν, ἄτρωτος δὲ	ὢν	σιδήρῳ καὶ χαλκῷ καὶ λίθῳ
[4, 75]	χώρας πρῶτος ἐβασίλευσε Τεῦκρος, υἱὸς	ὢν	Σκαμάνδρου τοῦ ποταμοῦ καὶ Ἰδαίας
[4, 68]	Πελοπόννησον. καὶ Μελάμπους μὲν μάντις	ὢν	τὰς Ἀργείας γυναῖκας μανείσας διὰ
[4, 76]	Τάλως ἐπαιδεύετο παρὰ Δαιδάλῳ, παῖς	ὢν	τὴν ἡλικίαν· εὐφυέστερος δ´ ὢν
[4, 59]	φασι, τὴν παραθαλάττιον, καὶ ζηλωτὴς	ὢν	τῆς Ἡρακλέους ἀρετῆς, ἐπεβάλετο τελεῖν
[4, 76]	ὢν τὴν ἡλικίαν· εὐφυέστερος δ´	ὢν	τοῦ διδασκάλου τόν τε κεραμευτικὸν
[4, 60]	τῆς Κρήτης ἔγημεν· ἄπαις δ´	ὢν	τοὺς τοῦ Διὸς παῖδας υἱοποιησάμενος
[4, 51]	εἴδωλα φαντασθῆναι τῶν δρακόντων, ἐφ´	ὧν	ἀποφαίνεσθαι τὴν θεὸν κομισθεῖσαν δι´
[4, 80]	λάθρᾳ τοῦ πατρὸς Κρόνου, ἀνθ´	ὧν	αὐτὰς εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβιβασθῆναι
[4, 53]	προαδικήσαντας ἠμύνατο, τιμωρίαν ἐλάττονα λαβὼν	ὧν	αὐτὸς πέπονθεν, Ἀκάστῳ μὲν τῷ
[4, 17]	δυνάμεις συνεστώσας ἐξ ἐθνῶν μαχίμων·	ὧν	δὴ χάριν ὁ μὲν Εὐρυσθεὺς
[4, 1]	καὶ πολλῶν ἄλλων ἀνδρῶν ἀγαθῶν·	ὧν	διὰ τὰς κοινὰς εὐεργεσίας οἱ
[4, 37]	τοῖς τὴν Ἑστιαιῶτιν καλουμένην οἰκοῦσιν,	ὧν	ἐβασίλευεν Αἰγίμιος, καὶ τοῖς Λαπίθαις
[4, 37]	τοῖς περὶ τὸν Ὄλυμπον ἱδρυμένοις,	ὧν	ἐδυνάστευε Κόρωνος ὁ Καινέως, ὑπερεχόντων
[4, 55]	διαφώνους ἑτέρας παραδεδόσθαι συμβέβηκε, περὶ	ὧν	ἐν οἰκειοτέροις μνησθησόμεθα καιροῖς. τὴν
[4, 32]	ἀπεστέρησε τῶν ὡμολογημένων ἵππων, περὶ	ὧν	ἐν τοῖς Ἀργοναύταις τὰ κατὰ
[4, 19]	ἐγχωρίων ἀνέμιξεν εἰς τὴν πόλιν·	ὧν	ἐπικρατησάντων τῷ πλήθει πάντας τοὺς
[4, 56]	ἀρχαίων συγγραφέων καὶ τῶν μεταγενεστέρων,	ὧν	ἐστι καὶ Τίμαιος, φασὶ τοὺς
[4, 69]	τὴν Ὑψέως ἐγέννησεν ὀκτὼ παῖδας,	ὧν	ἦν πρεσβύτατος Ἀντίων, ὃς μιγεὶς
[4, 68]	τοῦ Θηβαίου, παῖδας ἐγέννησε δώδεκα,	ὧν	ἦν πρεσβύτατος μὲν Περικλύμενος, νεώτατος
[4, 28]	σπεῦσαι τοὺς Ἕλληνας ἀμύνασθαι περὶ	ὧν	Ἡρακλῆς στρατεύσας διειργάσατο. διαφορώτατα δὲ
[4, 47]	τῶν ἐκ τῆς Ταυρικῆς· ἀφ´	ὧν	καὶ τερατώδεις παρὰ τοῖς Ἕλλησι
[4, 80]	καὶ καταστερισθείσας ἄρκτους προσαγορευθῆναι· περὶ	ὧν	καὶ τὸν Ἄρατον συμφωνοῦντα τούτοις
[4, 29]	ἐν Θεσπιαῖς, οὓς ὀνομάζουσι δημούχους,	ὧν	καὶ τοὺς ἀπογόνους ἡγήσασθαί φασι
[4, 29]	ἐγκύους ἐγένετο πατὴρ υἱῶν πεντήκοντα.	ὧν	λαβόντων τὴν κοινὴν προσηγορίαν ἀπὸ
[4, 5]	προσηγορίας ἐπιθετικὰς αὐτῷ γεγενῆσθαι, περὶ	ὧν	μακρὸν ἂν εἴη λέγειν καὶ
[4, 55]	ἑτέρας παραδεδόσθαι συμβέβηκε, περὶ ὧν	ἐν	οἰκειοτέροις μνησθησόμεθα καιροῖς. τὴν δ´
[4, 61]	κελεύειν ὑπὲρ αὐτῶν εὐχὰς ποιήσασθαι.	ὧν	πραξάντων τὸ προσταχθέν, ὁ μὲν
[4, 69]	Ὑψέως ἐγέννησεν ὀκτὼ παῖδας, ὧν	ἦν	πρεσβύτατος Ἀντίων, ὃς μιγεὶς Περιμήλᾳ
[4, 68]	Θηβαίου, παῖδας ἐγέννησε δώδεκα, ὧν	ἦν	πρεσβύτατος μὲν Περικλύμενος, νεώτατος δὲ
[4, 77]	καὶ κόρας {ἑπτὰ} κατεσθίειν, περὶ	ὧν	προειρήκαμεν. τὸν οὖν Δαίδαλον πυθόμενον
[4, 58]	χρόνος διῆλθε, κατῆλθον εἰς Πελοπόννησον·	ὧν	τὰς πράξεις ἀναγράψομεν, ὅταν εἰς
[4, 15]	ταύτας μὲν ἱερὰς ἐποίησεν Ἥρας,	ὧν	τὴν ἐπιγονὴν συνέβη διαμεῖναι μέχρι
[4, 75]	Λαομέδων Τιθωνὸν καὶ Πρίαμον ἐγέννησεν·	ὧν	Τιθωνὸς μὲν στρατεύσας εἰς τὰ
[4, 32]	τῶν ὡμολογημένων ἵππων, περὶ ὧν	ἐν	τοῖς Ἀργοναύταις τὰ κατὰ μέρος
[4, 27]	πρὸς Ἄτλαντα τὸν πατέρα· ἀνθ´	ὧν	τὸν Ἄτλαντα χάριν τῆς εὐεργεσίας
[4, 29]	μὲν κατέμειναν ἐν ταῖς Θήβαις,	ὧν	τοὺς ἀπογόνους φασὶ μέχρι τοῦ
[4, 5]	τι τῆς μουσικῆς ἐπιστήμης· ἀφ´	ὧν	τοὺς μεταγενεστέρους μουσικὰς συνόδους συστήσασθαι
[4, 53]	τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων· ἀνθ´	ὧν	τυχεῖν αὐτὸν συμφωνουμένης ἀθανασίας. τοὺς
[4, 10]	τὴν πατρίδα, κατέσπασεν ἐκ τῶν	ναῶν	τὰς προσηλωμένας πανοπλίας, ἃς οἱ
[4, 2]	ὕλη, τηλοῦ Φοινίκης, σχεδὸν Αἰγύπτοιο	ῥοάων.	τραφέντα δ´ αὐτὸν ὑπὸ τῶν
[4, 13]	τῆς ἀθανασίας. Μετὰ δὲ ταῦτα	λαβὼν	ἆθλον τὸν ἐκ Κρήτης ταῦρον
[4, 37]	χώραν· τὴν δὲ Φύλαντος θυγατέρα	λαβὼν	αἰχμάλωτον καὶ μιγεὶς αὐτῇ υἱὸν
[4, 18]	δωρεαῖς τῷ βασιλεῖ. ὁ δὲ	λαβὼν	ἁπάσας καθιέρωσεν Ἡρακλεῖ, καὶ κατ´
[4, 17]	τὴν οἰκουμένην ὅτι Χρυσάωρ ὁ	λαβὼν	ἀπὸ τοῦ πλούτου τὴν προσηγορίαν
[4, 36]	τὸν βασιλέα τῶν Θεσπρωτῶν ἀπέκτεινε.	λαβὼν	δὲ αἰχμάλωτον τὴν θυγατέρα τοῦ
[4, 37]	Τοξέα καὶ Μολίονα καὶ Κλυτίον.	λαβὼν	δὲ καὶ τὴν Ἰόλην αἰχμάλωτον
[4, 38]	τολμῶντος ὑπακοῦσαι μόνος Φιλοκτήτης ἐπείσθη·	λαβὼν	δὲ τῆς ὑπουργίας χάριν τὴν
[4, 26]	κατέστησεν ἀνθρώποις. τελευταῖον δ´ ἆθλον	λαβὼν	ἐνεγκεῖν τὰ τῶν Ἑσπερίδων χρυσᾶ
[4, 13]	καὶ Μίνω τὸν βασιλέα συνεργὸν	λαβών,	ἤγαγεν αὐτὸν εἰς Πελοπόννησον, τὸ
[4, 37]	ἀπέκτεινε, τὴν δ´ Ἀστυδάμειαν αἰχμάλωτον	λαβών,	καὶ μιγεὶς αὐτῇ, Κτήσιππον υἱὸν
[4, 32]	Ἰάσονος στρατείαν ἀσχοληθείς, ὕστερον δὲ	λαβὼν	καιρὸν ἐπὶ τὴν Τροίαν ἐστράτευσεν,
[4, 14]	τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων οὐδένα	λαβὼν	μισθόν. τὰ δ´ ἀθλήματα πάντα
[4, 14]	οὗτος, τὴν ἀρχὴν ἀπ´ ἀγαθοῦ	λαβών.	Οὐκ ἄξιον δὲ παραλιπεῖν οὐδὲ
[4, 16]	κατὰ μέρος διέξιμεν. ~Ἡρακλῆς δὲ	λαβὼν	πρόσταγμα τὸν Ἱππολύτης τῆς Ἀμαζόνος
[4, 73]	ἡνίοχον τοῦ Οἰνομάου Μυρτίλον, καὶ	λαβὼν	συνεργὸν πρὸς τὴν νίκην, ἔφθασε
[4, 13]	κατειργάσατο. Ὁ δ´ Ἡρακλῆς πρόσταγμα	λαβὼν	τὰς ἐκ τῆς Στυμφαλίδος λίμνης
[4, 61]	ἐλθὼν αὐτῇ καὶ ταύτην συνεργὸν	λαβών,	τόν τε Μινώταυρον ἀπέκτεινε καὶ
[4, 53]	τοὺς προαδικήσαντας ἠμύνατο, τιμωρίαν ἐλάττονα	λαβὼν	ὧν αὐτὸς πέπονθεν, Ἀκάστῳ μὲν
[4, 78]	τὴν πλησίον θάλατταν ἐξερεύγεται καλούμενος	Ἀλαβών.	κατὰ δὲ τὴν νῦν Ἀκραγαντίνην
[4, 29]	τοὺς δὲ λοιποὺς ἅπαντας Ἰόλαος	ἀναλαβὼν	καὶ πολλοὺς ἄλλους τοὺς βουλομένους
[4, 19]	ἀρίστοις τῶν ἐγχωρίων, αὐτὸς δ´	ἀναλαβὼν	τὴν δύναμιν καὶ καταντήσας εἰς
[4, 26]	τῆς Κόρης, τὸν δὲ κύνα	παραλαβὼν	δεδεμένον παραδόξως ἀπήγαγε καὶ φανερὸν
[4, 59]	τὰς Ἀθήνας· τοῦτον δ´ Αἰγεὺς	παραλαβὼν	ἔθυσεν Ἀπόλλωνι. ~Λείπεται δ´ ἡμῖν
[4, 68]	πλησίον χωρίων ἐβασίλευσε, Νηλεὺς δὲ	παραλαβὼν	Μελάμποδα καὶ Βίαντα τοὺς Ἀμυθάονος
[4, 33]	τῷ δεσπότῃ. ὁ δὲ Κόρυθος	παραλαβὼν	τὸ παιδίον ἀσμένως ὡς ἴδιον
[4, 63]	εἰς τὰς Ἀθήνας πρὸς Θησέα.	καταλαβὼν	δὲ τετελευτηκυῖαν τὴν γυναῖκα τοῦ
[4, 18]	διαβὰς εἰς τὴν Ἰβηρίαν, καὶ	καταλαβὼν	τοὺς Χρυσάορος υἱοὺς τρισὶ δυνάμεσι
[4, 11]	μέγεθος ἅπαν τὸ ἴδιον σῶμα	περιλαβών,	εἶχε σκεπαστήριον τῶν μετὰ ταῦτα
[4, 16]	ἐδωρήσατο Θησεῖ, Μελανίππην δ´ ἀπελύτρωσεν	ἀντιλαβὼν	τὸν ζωστῆρα. ~Εὐρυσθέως δὲ προστάξαντος
[4, 23]	τὴν Σικελίαν καὶ τὴν χώραν	ἀπολαβὼν	ἔκτισε πόλιν Ἡράκλειαν. ταχὺ δ´
[4, 25]	πρὸς δὲ τοῦτον τὸν ἆθλον	ὑπολαβὼν	συνοίσειν αὑτῷ, παρῆλθεν εἰς τὰς
[4, 22]	μνημονεύονται περιέχουσαι τὴν κατὰ τῶν	ἀσεβῶν	τιμωρίαν. τῷ δ´ Ἡρακλεῖ διὰ
[4, 64]	τὴν Ἰοκάστην καὶ βασιλεύειν τῶν	Θηβῶν,	ἄλλον μὲν μηδένα δύνασθαι γνῶναι
[4, 64]	αἰτίας τοῦ πολέμου. Λάιος ὁ	Θηβῶν	βασιλεὺς γήμας Ἰοκάστην τὴν Κρέοντος,
[4, 13]	τὴν ἐκ τῆς ὕβρεως αἰσχύνην·	ἐπαγαγὼν	δὲ τὸν Ἀλφειὸν καλούμενον ποταμὸν
[4, 72]	ἐγένετο Ἀλκίνοος ὁ τὸν Ὀδυσσέα	καταγαγὼν	εἰς τὴν Ἰθάκην. Σαλαμὶς δ´
[4, 7]	καὶ τὰ ὀνόματα αὐτῶν ἀποφαίνεται	λέγων	Κλειώ τ´ Εὐτέρπη τε Θάλειά
[4, 56]	τὸν Ἴστρον πλεύσαντας μέχρι τῶν	πηγῶν	κατενεχθῆναι διὰ τῆς ἀντιπροσώπου ῥύσεως
[4, 22]	κόπον ἀναπαυομένου, φασὶν ὑπὸ τῶν	τεττίγων	αὐτὸν ἐνοχλούμενον εὔξασθαι τοῖς θεοῖς
[4, 8]	διαφυλάττειν. ἀλλὰ γὰρ τῶν τοιούτων	λόγων	ἀφέμενοι διέξιμεν αὐτοῦ τὰς πράξεις
[4, 51]	τοῦ βασιλέως τὸ παράδοξον τῶν	λόγων,	ἐπαγγείλασθαι τὴν Μήδειαν παραχρῆμα ἐπὶ
[4, 8]	παλαιοτάτοις τῶν ποιητῶν τε καὶ	μυθολόγων.	~Τῆς Ἀκρισίου τοίνυν Δανάης καὶ
[4, 78]	τῇ νήσῳ ταύτῃ τινὰ τῶν	ἔργων	ἃ μέχρι τοῦ νῦν διαμένει.
[4, 8]	τὴν ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθους τῶν	ἔργων	ἀπιστεῖσθαι τὴν γραφήν. καθόλου μὲν
[4, 8]	χρόνοις, καὶ τὰ δισταζόμενα τῶν	ἔργων	διὰ τὸ μέγεθος ἐκ τοῦ
[4, 20]	οὐδαμῶς ἠδύνατο πεῖσαι παύσασθαι τῶν	ἔργων·	ἡ δ´ οὐ πρότερον ἀπέστη
[4, 20]	τὸν μισθὸν ἀποδοὺς ἀπέλυσε τῶν	ἔργων.	~Ἡρακλῆς δὲ διελθὼν τήν τε
[4, 18]	καὶ διὰ τὸ μέγεθος τῶν	ἔργων	μένῃ ἀείμνηστος ἡ δόξα τοῦ
[4, 60]	Κρήτην πλεύσας μετὰ Αἰολέων καὶ	Πελασγῶν	ἐβασίλευσε τῆς νήσου, γήμας δὲ
[4, 62]	δὲ μετὰ ταῦτα καταστασιασθεὶς καὶ	φυγὼν	ἐκ τῆς πατρίδος ἐπὶ τῆς
[4, 72]	Ἀγαμέμνονος εἰς Τροίαν. Τελαμὼν δὲ	φυγὼν	ἐξ Αἰγίνης κατήντησεν εἰς Σαλαμῖνα,
[4, 32]	Πριάμῳ τὴν βασιλείαν ἀπέδωκε τῶν	Ἰλιαδῶν	διὰ τὴν δικαιοσύνην· οὗτος γὰρ
[4, 29]	πέμψαι καὶ τοὺς ἐκ τῶν	Θεσπιάδων	αὐτῷ γενομένους υἱοὺς ἡγεμόνας ποιῆσαι
[4, 30]	Καὶ περὶ μὲν Ἰολάου καὶ	Θεσπιαδῶν,	ἔτι δὲ τῆς ἀποικίας τῆς
[4, 29]	τὴν κοινὴν προσηγορίαν ἀπὸ τῶν	Θεσπιάδων,	καὶ γενομένων ἐνηλίκων, ἔκρινεν ἐκπέμπειν
[4, 30]	θέμενος τὴν προσηγορίαν, συγχωρησάντων τῶν	Θεσπιαδῶν,	καὶ δόντων αὐτῷ τοῦτο τὸ
[4, 36]	ἔχων τοὺς ἀεὶ συστρατεύοντας τῶν	Ἀρκάδων.	~Μετὰ δὲ ταῦτα Φύλαντος τοῦ
[4, 37]	ἀπέτυχε· συναγωνιζομένων δ´ αὐτῷ τῶν	Ἀρκάδων,	τήν τε πόλιν εἷλε καὶ
[4, 57]	Ἰόλαον καὶ τὸ σύστημα τῶν	Ἀρκάδων	τῶν Ἡρακλεῖ συνεστρατευκότων, ἢ ταῦτα
[4, 52]	τὰς μὲν παρθένους ἀναβιβάσαι μετὰ	λαμπάδων	ἐπὶ τὸ μετεωρότατον τέγος τῶν
[4, 32]	ἡγεμόνα τὸν Ἀμφιαράου υἱὸν Οἰκλέα.	Λαομέδων	δ´ ἀπροσδοκήτου τῆς παρουσίας τῶν
[4, 32]	ἔφθασαν ἀναπλεύσαντες ἀπὸ τῆς γῆς.	Λαομέδων	δ´ ἐπανελθὼν καὶ πρὸς τῇ
[4, 75]	προσηγορίαν. Ἴλου δὲ γενόμενος υἱὸς	Λαομέδων	Τιθωνὸν καὶ Πρίαμον ἐγέννησεν· ὧν
[4, 58]	κατὰ δὲ τὸν Ἰσθμὸν τῶν	στρατοπέδων	ἀθροισθέντων, Ὕλλος μὲν ὁ Ἡρακλέους
[4, 19]	βαρβάρων εἰωθότων τὰ διεξιόντα τῶν	στρατοπέδων	περικόπτειν καὶ λῃστεύειν ἐν ταῖς
[4, 12]	κάπρον ζῶντα πρὸς Εὐρυσθέα· ὃν	ἰδὼν	ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τῶν ὤμων
[4, 82]	ὁ γὰρ ὑπὸ τῶν κυνῶν	ἰδὼν	τὸν υἱὸν τετελευτηκότα, οὗτος τῶν
[4, 40]	μὲν γὰρ ἐκ φύσεως ἐστερῆσθαι	παίδων	ἀρρένων, τὸν δ´ ἀδελφὸν εὐλαβεῖσθαι
[4, 34]	κατῴκησεν. οὐκ ὄντων δ´ αὐτῷ	παίδων	γνησίων οὐδὲ γαμετῆς γυναικός, ἔγημε
[4, 29]	ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον ἐκπέμψαι μετὰ τῶν	παίδων	διὰ τὸ παντελῶς νέους εἶναι.
[4, 55]	ἀπορεῖν περὶ τῆς ταφῆς τῶν	παίδων.	διόπερ ἀποστειλάντων αὐτῶν Πυθώδε τοὺς
[4, 62]	~Δευκαλίων ὁ πρεσβύτατος τῶν Μίνωος	παίδων,	δυναστεύων τῆς Κρήτης καὶ ποιησάμενος
[4, 29]	τὴν ἀποικίαν. τῶν δὲ πεντήκοντα	παίδων	δύο μὲν κατέμειναν ἐν ταῖς
[4, 57]	τινα χρόνον ἁπάντων τῶν Ἡρακλέους	παίδων	ἠνδρωμένων, καὶ φρονήματος ἐμφυομένου τοῖς
[4, 29]	προδιελθεῖν περὶ τῆς γενέσεως τῶν	παίδων,	ἵνα τὸν περὶ τῆς ἀποικίας
[4, 58]	χρόνους Λικύμνιος μὲν μετὰ τῶν	παίδων	καὶ Τληπολέμου τοῦ Ἡρακλέους, ἑκουσίως
[4, 69]	ὁ δ´ ἕτερος τῶν Λαπίθου	παίδων	Περίφας γήμας Ἀστυάγυιαν τὴν Ὑψέως
[4, 55]	χρηστέον ἐστὶ τοῖς σώμασι τῶν	παίδων,	προστάξαι τὴν Πυθίαν ἐν τῷ
[4, 33]	δὲ Τεύθρας ἄπαις ὢν ἀρρένων	παίδων	τὴν θυγατέρα Ἀργιόπην συνῴκισε τῷ
[4, 11]	ἐκείνου δὲ φυγόντος καὶ τῶν	παίδων	τῶν ἐκ Μεγάρας πλησίον διατριβόντων,
[4, 76]	μὲν γένος Ἀθηναῖος, εἷς τῶν	Ἐρεχθειδῶν	ὀνομαζόμενος· ἦν γὰρ υἱὸς Μητίονος
[4, 1]	ὑπερέβη, τὰ δ´ ἀπὸ τῆς	Ἡρακλειδῶν	καθόδου πραχθέντα συνταξάμενος ταύτην ἀρχὴν
[4, 14]	κινδύνων ἀσφάλειαν. τῶν δ´ ἄλλων	Ποσειδῶν	μὲν ἵππους ἐδωρήσατο, Ἑρμῆς δὲ
[4, 68]	κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους οὔσῃ,	Ποσειδῶν	μιγεὶς παῖδας ἐγέννησε Πελίαν καὶ
[4, 9]	τὸν κατ´ ἐκείνην τὴν ἡμέραν	Περσειδῶν	γεννώμενον ποιήσει βασιλέα, τὴν δ´
[4, 3]	διὸ καὶ παρὰ πολλαῖς τῶν	Ἑλληνίδων	πόλεων διὰ τριῶν ἐτῶν βακχεῖά
[4, 54]	θάψαι} καὶ μετὰ τῶν πιστοτάτων	θεραπαινίδων	ἔτι νυκτὸς μέσης φυγεῖν ἐκ
[4, 16]	Ἡρακλῆς δὲ τὰς ἐπιφανεστάτας τῶν	Ἀμαζονίδων	ἀνελὼν καὶ τὸ λοιπὸν πλῆθος
[4, 28]	τὸν Θησέα, καὶ τῶν ἀντιταχθεισῶν	Ἀμαζονίδων	ἃς μὲν κατέκοψαν, ἃς δ´
[4, 28]	μεθ´ ἧς αἱ προηγούμεναι τῶν	Ἀμαζονίδων	περαιωθεῖσαι τὸν Κιμμέριον Βόσπορον προῆγον
[4, 27]	τὰ περὶ τοῦ γένους τῶν	Ἑσπερίδων.	κατὰ γὰρ τὴν Ἑσπερῖτιν ὀνομαζομένην
[4, 26]	φασιν ἔν τισι κήποις τῶν	Ἑσπερίδων	ὑπάρξαι κατὰ τὴν Λιβύην μῆλα
[4, 26]	ἆθλον λαβὼν ἐνεγκεῖν τὰ τῶν	Ἑσπερίδων	χρυσᾶ μῆλα, πάλιν ἔπλευσεν εἰς
[4, 67]	ἐκείνους μὲν ἐξέβαλον ἐκ τῶν	πατρίδων,	αὐτοὶ δ´ ἐπί τινας χρόνους
[4, 67]	βασιλεύοντος. οἱ δ´ ἐκ τῶν	πατρίδων	ἐξελαθέντες ὕστερόν τισι χρόνοις κατῆλθον
[4, 27]	Ἑσπερίδας ὀνομασθῆναι. τούτων δὲ τῶν	Ἀτλαντίδων	κάλλει καὶ σωφροσύνῃ διαφερουσῶν, λέγουσι
[4, 51]	δὲ πρόσωπον καὶ τὸ σῶμα	ῥυτίδων	πλῆρες, ὥστε τοὺς ἰδόντας δοκεῖν
[4, 16]	ἔθνος αὐτῶν συντριβῆναι. τῶν δ´	αἰχμαλωτίδων	Ἀντιόπην μὲν ἐδωρήσατο Θησεῖ, Μελανίππην
[4, 5]	εἰς τὴν πατρίδα, τὴν ἐξ	Ἰνδῶν	ποιησάμενον ἐπάνοδον μετὰ πολλῶν λαφύρων.
[4, 33]	ἀνδρωθεὶς καὶ τὴν μητέρα μαθεῖν	σπεύδων,	παρῆλθεν εἰς Δελφούς, καὶ χρησμὸν
[4, 31]	τῶν τότε Μαιόνων, νῦν δὲ	Λυδῶν	ὀνομαζομένων. καὶ τὴν μὲν τιμὴν
[4, 56]	~Καθόλου δὲ διὰ τὴν τῶν	τραγῳδῶν	τερατείαν ποικίλη τις {διάθεσις} καὶ
[4, 60]	ἐγέννησε Δευκαλίωνα καὶ Κατρέα καὶ	Ἀνδρόγεων	καὶ Ἀριάδνην, καὶ ἕτερα τέκνα
[4, 14]	αὐτὸν δωρεαῖς οἰκείαις ἕκαστος τῶν	θεῶν,	Ἀθηνᾶ μὲν πέπλῳ, Ἥφαιστος δὲ
[4, 9]	γονέων εἰς τὸν μέγιστον τῶν	θεῶν	ἀναφέρειν λέγεται τὸν εἰρημένον τρόπον.
[4, 75]	ἁπάντων εὐπρεπείᾳ διαφέρων ὑπὸ τῶν	θεῶν	ἀνηρπάγη τῷ Διὶ οἰνοχοεῖν. Τούτων
[4, 14]	παραλιπεῖν οὐδὲ τὰς ὑπὸ τῶν	θεῶν	αὐτῷ δοθείσας δωρεὰς διὰ τὴν
[4, 22]	αὐτόν· καὶ διὰ τοῦτο, τῶν	θεῶν	βεβαιωσάντων τὴν εὐχήν, μὴ μόνον
[4, 53]	τὸν ἀγῶνα τῷ μεγίστῳ τῶν	θεῶν	Διὶ Ὀλυμπίῳ. συνομοσάντων δὲ τῶν
[4, 39]	μὴ πρότερον ἑνὸς τῶν δώδεκα	θεῶν	ἐκβληθέντος· ἄτοπον οὖν εἶναι προσδέξασθαι
[4, 74]	ὁ Τάνταλος μισηθεὶς ὑπὸ τῶν	θεῶν	ἐξέπεσεν ἐκ τῆς Παφλαγονίας ὑπὸ
[4, 74]	ὥς φασι, φίλος ἐγένετο τῶν	θεῶν	ἐπὶ πλέον. ὕστερον δὲ τὴν
[4, 51]	τέκνων θεραπευθέντα τυχεῖν τῆς παρὰ	θεῶν	εὐεργεσίας. διόπερ τοῦ Πελίου ταῖς
[4, 21]	τὸν Ἡρακλέα, συμμαχούντων αὐτῷ τῶν	θεῶν,	κρατῆσαι τῇ μάχῃ, καὶ τοὺς
[4, 3]	διορθοῦσθαι. καθόλου δὲ μυθολογοῦσι τῶν	θεῶν	μεγίστης ἀποδοχῆς τυγχάνειν παρ´ ἀνθρώποις
[4, 15]	γὰρ τοὺς μὲν συναγωνισαμένους τῶν	θεῶν	μόνους ὠνόμασεν Ὀλυμπίους, ἵνα τῇ
[4, 53]	παραποταμίαν καθιερώσαντα τῷ μεγίστῳ τῶν	θεῶν,	Ὀλυμπίαν ἀπ´ ἐκείνου προσαγορεῦσαι. ὑποστησάμενον
[4, 9]	διανοίᾳ προειπεῖν παρόντων ἁπάντων τῶν	θεῶν	ὅτι τὸν κατ´ ἐκείνην τὴν
[4, 1]	μυθολογουμένας πράξεις καὶ τὰ περὶ	θεῶν	παρ´ αὐτοῖς ἱστορούμενα, πρὸς δὲ
[4, 56]	παλαιῶν χρόνων τὴν τούτων τῶν	θεῶν	παρουσίαν ἐκ τοῦ ὠκεανοῦ γεγενημένην.
[4, 51]	τοὺς ὁρῶντας, καὶ δόξαι τινὶ	θεῶν	προνοίᾳ μετηλλαχέναι τὸ γῆρας εἰς
[4, 43]	ἐκπλαγῆναι τὸ παράδοξον, ὑπολαβεῖν δὲ	θεῶν	προνοίᾳ τῶν κινδύνων ἑαυτοὺς ἀπηλλάχθαι.
[4, 48]	ὡς διὰ τὰς Ὀρφέως εὐχὰς	θεῶν	προνοίᾳ φανεὶς αὐτοῖς σημαίνει τὰ
[4, 47]	περαιουμένων δ´ αὐτῶν κατά τινα	θεῶν	πρόνοιαν ἐκ τῆς Εὐρώπης εἰς
[4, 56]	κατοικοῦντας Κελτοὺς σεβομένους μάλιστα τῶν	θεῶν	τοὺς Διοσκόρους· παραδόσιμον γὰρ αὐτοὺς
[4, 85]	πρόθεσιν περὶ τῶν ἡρώων καὶ	ἡμιθέων	ἀρκούντως εἰρηκότες αὐτοῦ περιγράψομεν τήνδε
[4, 1]	τῶν ἐπιφανεστάτων ἡρώων τε καὶ	ἡμιθέων	καὶ καθόλου τῶν κατὰ πόλεμον
[4, 1]	ὑπὸ τῶν ἡρώων τε καὶ	ἡμιθέων	καὶ πολλῶν ἄλλων ἀνδρῶν ἀγαθῶν·
[4, 1]	τῶν γενεαλογουμένων ἡρώων τε καὶ	ἡμιθέων	καὶ τῶν ἄλλων ἀνδρῶν δυσέφικτον
[4, 58]	μετὰ ταῦτ´ ἄφαντος γενομένη, τιμῶν	ἰσοθέων	ἔτυχε παρὰ τοῖς Θηβαίοις. τοὺς
[4, 62]	βίον καταστρέψας παρὰ Τροιζηνίοις ἔτυχεν	ἰσοθέων	τιμῶν, Θησεὺς δὲ μετὰ ταῦτα
[4, 37]	Δελφοῖς ἱερὸν παρανενομηκέναι, στρατεύσας μετὰ	Μηλιέων	τόν τε βασιλέα τῶν Δρυόπων
[4, 58]	τῆς χώρας παρακαταθήκην ἀπαιτήσαντας μετὰ	Δωριέων	κατοικῆσαι. Τληπόλεμον δὲ τὸν Ἡρακλέους
[4, 82]	Ἀπόλλω προειπεῖν αὐτῷ τὴν εἰς	Κέων	νῆσον μετάβασιν ἐσομένην αὐτοῦ καὶ
[4, 53]	Εὐάδνην δὲ Κάνῃ τῷ Κεφάλου,	Φωκέων	τότε βασιλεύοντι. ταῦτα μὲν αὐτὸν
[4, 4]	αὐτὸν πολεμικοῖς κεκοσμῆσθαι καὶ δοραῖς	παρδάλεων,	κατὰ δὲ τὰς ἐν εἰρήνῃ
[4, 12]	ἰδίαν ἐμίσησε, τὴν δ´ ὑβριζομένην	ἐλεῶν	ἐπιεικείᾳ διαφέρειν ὑπελάμβανεν. ἴδιον δέ
[4, 67]	τούτων δ´ Ἱππάλκιμος μὲν ἐγέννησε	Πηνέλεων,	Ἠλεκτρύων δὲ Λήιτον, Ἀλεγήνωρ δὲ
[4, 24]	θυσίαις μεγαλοπρεπέσι καλλιερήσαντες τὸν θεὸν	ἵλεων	κατασκευάσωσι. τοσαύτη δ´ ἐστὶν ἁγνεία
[4, 55]	ἀναβᾶσαν συνοικῆσαί τινι τῶν ἐπιφανῶν	βασιλέων,	ἐξ οὗ γεννῆσαι παῖδα Μῆδον·
[4, 51]	ἐκλελέχθαι τὸν εὐσεβέστατον ἁπάντων τῶν	βασιλέων·	προστεταχέναι δ´ αὐτῇ καὶ τὸ
[4, 68]	Ἀχαιῶν {καὶ} Φθιωτῶν καὶ τῶν	Αἰολέων	ἐστράτευσεν εἰς Πελοπόννησον. καὶ Μελάμπους
[4, 60]	Δευκαλίωνος εἰς Κρήτην πλεύσας μετὰ	Αἰολέων	καὶ Πελασγῶν ἐβασίλευσε τῆς νήσου,
[4, 67]	Βοιωτοὺς ὠνόμασε. περὶ δὲ τῶν	Αἰολέων	τούτων ἀναγκαῖον προσαναδραμόντας τοῖς χρόνοις
[4, 68]	τῆς Αἰολίδος ὁρμηθεὶς μετὰ πλειόνων	Αἰολέων	ᾤκισε τῆς Ἠλείας παρὰ τὸν
[4, 66]	ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν πλησίον	πόλεων,	ἀξιολόγῳ δυνάμει ἐστράτευσεν ἐπὶ τὰς
[4, 3]	καὶ παρὰ πολλαῖς τῶν Ἑλληνίδων	πόλεων	διὰ τριῶν ἐτῶν βακχεῖά τε
[4, 80]	ἀστυγειτόνων Ἀγυριναίων ἤγαγον, τῶν μὲν	πόλεων	διεστηκυιῶν ὡς ἑκατὸν σταδίους, τῆς
[4, 30]	πολλοὺς εὐεργετῶν ἐν πολλαῖς τῶν	πόλεων	ἐτιμήθη τεμένεσι καὶ τιμαῖς ἡρωικαῖς.
[4, 61]	τῶν καρπῶν, συνελθόντες οἱ τῶν	πόλεων	ἡγεμόνες ἐπηρώτησαν τὸν θεὸν πῶς
[4, 83]	πιστοτάτας τῶν κατὰ τὴν Σικελίαν	πόλεων	οὔσας ἑπτακαίδεκα χρυσοφορεῖν ἐδογμάτισε τῇ
[4, 63]	εἰς Ἄφιδναν, μίαν τῶν Ἀττικῶν	πόλεων.	παρακατέστησε δ´ αὐτῇ τὴν μητέρα
[4, 57]	Τραχῖνος· ἐπιόντες δὲ τῶν ἄλλων	πόλεων	τὰς ἀξιολογωτάτας ἐδέοντο δέξασθαι σφᾶς
[4, 83]	τιμὰς ὕστερον Αἰνείας ὁ Ἀφροδίτης	πλέων	εἰς Ἰταλίαν καὶ προσορμισθεὶς τῇ
[4, 51]	ἀφελοῦσαν τὸ Πελίου διά τινων	δυνάμεων	νέον παντελῶς ποιῆσαι τὸ σῶμα
[4, 32]	τὴν πόλιν, ἐπὶ δὲ τῶν	νεῶν	ἀπέλιπεν ἡγεμόνα τὸν Ἀμφιαράου υἱὸν
[4, 80]	ἄχρι τῶνδε τῶν ἱστοριῶν γραφομένων.	νεὼν	μὲν γὰρ αὐταῖς κατεσκεύασαν οὐ
[4, 79]	δὲ τὸν ἀνεῳγμένον ἐποίησαν Ἀφροδίτης	νεών.	οὗτος δ´ ἐπὶ γενεὰς πλείους
[4, 79]	διὰ τὴν ἀναρχίαν, τῶν δὲ	νεῶν	ὑπὸ τῶν περὶ τὸν Κώκαλον
[4, 44]	ἀδικημάτων ὑπέρθοιντο τὴν φυσικὴν τῶν	γονέων	εἰς τέκνα φιλοστοργίαν. ἐνταῦθα συμπλέοντας
[4, 9]	γένους ῥίζαν ἀπ´ ἀμφοτέρων τῶν	γονέων	εἰς τὸν μέγιστον τῶν θεῶν
[4, 64]	Πυθίαν περὶ τῶν κατ´ ἀλήθειαν	γονέων.	κατὰ δὲ τὴν Φωκίδα τούτων
[4, 42]	σώσαντος ἀπελθεῖν εἴτε μετὰ τῶν	γονέων	καταμένειν ἐν τῇ πατρίδι. τὴν
[4, 6]	τυχεῖν τῆς ἐξ ἀμφοτέρων τῶν	γονέων	συντεθείσης προσηγορίας. τοῦτον δ´ οἱ
[4, 46]	ἀεὶ μᾶλλον τῇ προαιρέσει τῶν	γονέων,	φασὶ τὸν Αἰήτην ὑποπτεύσαντα τὴν
[4, 19]	τοῦ διὰ τὸ μέγεθος τῶν	πράξεων	θεοῦ προσαγορευθέντος ἐκ βίας ἁλοῦσα
[4, 33]	ἐκ τῆς Σπάρτης τὸν ἀδελφὸν	Τυνδάρεων,	Οἰωνὸν δὲ τὸν Λικυμνίου φίλον
[4, 33]	κράτος, κατήγαγεν ἐπὶ τὴν βασιλείαν	Τυνδάρεων	τὸν πατέρα τῶν Διοσκόρων, καὶ
[4, 10]	Ἐργίνου δ´ ἐξαιτοῦντος τὸν αἴτιον,	Κρέων	βασιλεύων τῶν Θηβαίων, καταπλαγεὶς τὸ
[4, 10]	τὸ παράδοξον, ὁ μὲν βασιλεὺς	Κρέων	θαυμάσας τὴν ἀρετὴν τοῦ νεανίσκου
[4, 51]	εὐσεβῶς· παρεῖναι γὰρ αὐτὴν ἐξ	Ὑπερβορέων	ἐπ´ ἀγαθῷ δαίμονι τῇ τε
[4, 51]	θεὸν κομισθεῖσαν δι´ ἀέρος ἐξ	Ὑπερβορέων	ἐπιξενωθῆναι τῷ Πελίᾳ. τῶν δ´
[4, 17]	στόλον ἀξιόλογον καὶ πλῆθος στρατιωτῶν	ἀξιόχρεων	ἐπὶ ταύτην τὴν στρατείαν. διεβεβόητο
[4, 7]	θ´, ἥ σφεων προφερεστάτη ἐστὶν	ἁπασέων.	τούτων δ´ ἑκάστῃ προσάπτουσι τὰς
[4, 4]	τε τῆς μελῳδίας καὶ τῶν	ὀρχήσεων,	ἔτι δὲ τῶν ἄλλων τῶν
[4, 50]	νῦν διαμενούσας. ~Τῆς δὲ τῶν	ἀριστέων	ἀνακομιδῆς ἀγνοουμένης ἔτι κατὰ τὴν
[4, 43]	δὲ μεγάλου χειμῶνος, καὶ τῶν	ἀριστέων	ἀπογινωσκόντων τὴν σωτηρίαν, φασὶν Ὀρφέα,
[4, 49]	δὲ μάχης ἰσχυρᾶς, καὶ τῶν	ἀριστέων	διὰ τὰς ἀρετὰς ἐπικρατούντων, μυθολογοῦσι
[4, 53]	πρᾶξαι, τότε δὲ μετὰ τῶν	ἀριστέων	εἰς Ἰσθμὸν τὸν ἐν Πελοποννήσῳ
[4, 50]	συγγενεῖς ἀτυχήματα. πάντων δὲ τῶν	ἀριστέων	ἑτοίμων ὄντων βοηθεῖν τῷ Ἰάσονι
[4, 53]	Διὶ Ὀλυμπίῳ. συνομοσάντων δὲ τῶν	ἀριστέων	περὶ τῆς συμμαχίας, καὶ τὴν
[4, 48]	ἀναιρεθῆναι. γενέσθαι δὲ καὶ τῶν	ἀριστέων	τραυματίαν Ἰάσονα καὶ Λαέρτην, ἔτι
[4, 56]	ὀλίγοι γὰρ τῶν τε ἀρχαίων	συγγραφέων	καὶ τῶν μεταγενεστέρων, ὧν ἐστι
[4, 54]	περικαταλαβόντος διαφθαρῆναι. τινὲς δὲ τῶν	συγγραφέων	φασὶ τοὺς μὲν υἱοὺς τῆς
[4, 11]	σώματος ἑκατὸν αὐχένες ἔχοντες κεφαλὰς	ὄφεων	διετετύπωντο. τούτων δ´ εἰ μία
[4, 17]	τῇ νήσῳ, οἷον ἄρκτων, λύκων,	ὄφεων	ἢ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων.
[4, 7]	Οὐρανίη τε Καλλιόπη θ´, ἥ	σφεων	προφερεστάτη ἐστὶν ἁπασέων. τούτων δ´
[4, 74]	ἀπόρρητα. δι´ ἣν αἰτίαν καὶ	ζῶν	ἐκολάσθη καὶ τελευτήσας αἰωνίου κατὰ
[4, 34]	Οἰνέως, τὴν μὲν ἡλικίαν μάλιστα	ἀκμάζων,	ῥώμῃ δὲ καὶ ἀνδρείᾳ διαφέρων,
[4, 13]	πλαταγήν, καὶ διὰ ταύτης ἐξαίσιον	κατασκευάζων	ψόφον, ἐξεφόβει τὰ ζῷα, καὶ
[4, 37]	καὶ διὰ τῆς Πελασγιώτιδος γῆς	βαδίζων	Ὀρμενίῳ τῷ βασιλεῖ συνέμιξεν, οὗ
[4, 76]	Δαίδαλος φθονήσας τῷ παιδί, καὶ	νομίζων	αὐτὸν πολὺ τῇ δόξῃ προέξειν
[4, 17]	δὴ χάριν ὁ μὲν Εὐρυσθεὺς	νομίζων	δυσέφικτον εἶναι τὴν ἐπὶ τούτους
[4, 73]	δ´ Οἰνόμαος τὸ λόγιον τετελέσθαι	νομίζων,	καὶ διὰ τὴν λύπην ἀθυμήσας,
[4, 85]	δὲ καὶ περὶ τοῦ μεγέθους	ἐμφανίζων,	καὶ προεκθέμενος τὰ περὶ τοὺς
[4, 32]	τούτων ἦλθεν ἐπὶ τὰς ναῦς,	ἐλπίζων,	εἰ ταύτας ἐμπρήσειε, τέλος ἐπιθήσειν
[4, 14]	χρόνους οὐδένα τούτων γεννήσειν ἄξιον	ἐλπίζων	οὐκ ἐβουλήθη τοῖς κρείττοσιν ἐπεισάγειν
[4, 45]	φαρμάκων παντοδαπῶν ἐπίνοιαν ἐκτραπεῖσαν ἐξευρεῖν	ῥιζῶν	παντοίας φύσεις καὶ δυνάμεις ἀπιστουμένας·
[4, 76]	σιδήρου πρίονα, καὶ διὰ τούτου	πρίζων	τὴν ἐν τοῖς ἔργοις ξυλίνην
[4, 3]	ὑπερβαλομένους κατὰ τὴν εὕρεσιν τῶν	ἀγαθῶν	Διόνυσόν τε καὶ Δήμητραν, τὸν
[4, 6]	ποτὲ μὲν κακῶν ποτὲ δ´	ἀγαθῶν.	καὶ περὶ μὲν τῶν τοιούτων
[4, 1]	ἡμιθέων καὶ πολλῶν ἄλλων ἀνδρῶν	ἀγαθῶν·	ὧν διὰ τὰς κοινὰς εὐεργεσίας
[4, 25]	τὰ περὶ τῆς θεολογίας μυθολογούμενα	μαθών,	ἀπεδήμησε μὲν εἰς Αἴγυπτον, κἀκεῖ
[4, 61]	τὴν τοῦ λαβυρίνθου παρ´ αὐτῆς	μαθὼν	διεσώθη. ἀνακομιζόμενος δ´ εἰς τὴν
[4, 64]	τοῦ ἐκτεθέντος, ὁ δὲ Οἰδίπους	μαθὼν	παρά τινος τὴν καθ´ ἑαυτὸν
[4, 25]	μὲν εἰς Αἴγυπτον, κἀκεῖ πολλὰ	προσεπιμαθὼν	μέγιστος ἐγένετο τῶν Ἑλλήνων ἔν
[4, 13]	ἆθλον. ἐπεπόλασε γάρ, ὡς ἔοικεν,	ὀρνίθων	πλῆθος ἀμύθητον, καὶ τοὺς ἐν
[4, 69]	τῆς συμμετρίας, περὶ δὲ {τῶν}	Λαπιθῶν	καὶ Κενταύρων ἐν μέρει διέξιμεν.
[4, 37]	ὁ Καινέως, ὑπερεχόντων δὲ τῶν	Λαπιθῶν	πολὺ ταῖς δυνάμεσιν, οἱ Δωριεῖς
[4, 61]	διαφέροντος, Θησεὺς δ´ εἰς λόγους	ἐλθὼν	αὐτῇ καὶ ταύτην συνεργὸν λαβών,
[4, 32]	θρασυμέμνονα, θυμολέοντα, ὅς ποτε δεῦρ´	ἐλθὼν	ἕνεχ´ ἵππων Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς
[4, 49]	θρασυμέμνονα, θυμολέοντα, ὅς ποτε δεῦρ´	ἐλθὼν	ἕνεχ´ ἵππων Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς
[4, 72]	δ´ Ἰσμηνὸς μὲν εἰς Βοιωτίαν	ἐλθὼν	κατῴκησε περὶ τὸν ποταμὸν τὸν
[4, 19]	ἀσφαλῆ τοῖς μεταγενεστέροις τὴν ὁδοιπορίαν.	διελθὼν	δὲ τὰς Ἄλπεις καὶ τῆς
[4, 21]	ἀπέλυσε τῶν ἔργων. ~Ἡρακλῆς δὲ	διελθὼν	τήν τε τῶν Λιγύων καὶ
[4, 24]	καὶ Κρυτίδαν. ~Μετὰ δὲ ταῦτα	διελθὼν	τὸ Λεοντῖνον πεδίον, τὸ μὲν
[4, 25]	ἐγκυκλωθεὶς τὸν Ἀδρίαν καὶ πεζῇ	περιελθὼν	τὸν προειρημένον κόλπον κατήντησεν εἰς
[4, 32]	υἱὸς Κλεόδαιος. ~Μετὰ δὲ ταῦτα	ἐπανελθὼν	εἰς Πελοπόννησον ἐστράτευσεν εἰς Ἴλιον,
[4, 33]	~Μετὰ δὲ ταῦτα Ἡρακλῆς μὲν	ἐπανελθὼν	εἰς Πελοπόννησον ἐστράτευσεν ἐπ´ Αὐγέαν
[4, 32]	ἀπὸ τῆς γῆς. Λαομέδων δ´	ἐπανελθὼν	καὶ πρὸς τῇ πόλει τοῖς
[4, 19]	εἰς τὴν Κελτικὴν καὶ πᾶσαν	ἐπελθὼν	κατέλυσε μὲν τὰς συνήθεις παρανομίας
[4, 18]	δ´ Ἡρακλῆς πολλὴν τῆς Λιβύης	ἐπελθὼν	παρῆλθεν ἐπὶ τὸν πρὸς Γαδείροις
[4, 18]	~Μετὰ δὲ τὸν Ἀνταίου θάνατον	παρελθὼν	εἰς Αἴγυπτον ἀνεῖλε Βούσιριν τὸν
[4, 10]	διακελευόμενος ὑπουργεῖν Εὐρυσθεῖ, Ἡρακλῆς δὲ	παρελθὼν	εἰς Δελφοὺς καὶ περὶ τούτων
[4, 38]	ἀπογνοὺς τὰ καθ´ ἑαυτόν, καὶ	παρελθὼν	εἰς τὴν πυράν, παρεκάλει τὸν
[4, 31]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς τότε μὲν	παρελθὼν	πρὸς Δηίφοβον τὸν Ἱππολύτου καὶ
[4, 22]	Ἡρακλῆς ἐκ τοῦ Φλεγραίου πεδίου	κατελθὼν	ἐπὶ τὴν θάλατταν κατεσκεύασεν ἔργα
[4, 43]	γεγαμηκότα Ἰδαίαν τὴν Δαρδάνου τοῦ	Σκυθῶν	βασιλέως θυγατέρα, καὶ διὰ τὸν
[4, 28]	πατρῴαν γῆν, ἐπανῆλθον μετὰ τῶν	Σκυθῶν	εἰς τὴν Σκυθίαν καὶ μετ´
[4, 47]	δέ φασι τὸν βασιλέα τῶν	Σκυθῶν,	ὄντα γαμβρὸν Αἰήτου, παρὰ τοῖς
[4, 28]	γράφουσιν, Ἱππολύτην. συστρατευσάντων δὲ τῶν	Σκυθῶν	ταῖς Ἀμαζόσι συνέβη δύναμιν ἀξιόλογον
[4, 8]	ἱστορουμένων παρὰ πολλοῖς ἀπιστουμένων τῶν	μύθων,	ἀναγκαῖον ἢ παραλιπόντας τὰ μέγιστα
[4, 1]	ἡλικίαν γεγονότες, ἀπέστησαν τῶν παλαιῶν	μύθων.	ἡμεῖς δὲ τὴν ἐναντίαν τούτοις
[4, 11]	θηρίου συμφυγόντος εἰς τὴν διώρυχα	συνακολουθῶν	αὐτῷ καὶ τὸ ἕτερον τῶν
[4, 66]	τὰς Θήβας. ἀντιταχθέντων δὲ τῶν	Θηβαίων	ἐγένετο μάχη καρτερά, καθ´ ἣν
[4, 10]	προσηκούσας χάριτας. ὑποτεταγμένων γὰρ τῶν	Θηβαίων	Ἐργίνῳ τῷ βασιλεῖ τῶν Μινυῶν,
[4, 18]	Μινυάδα κατοικούντων διὰ τὴν τῶν	Θηβαίων	καταδούλωσιν. ~Ὁ δ´ Ἡρακλῆς τῶν
[4, 10]	τὸν αἴτιον, Κρέων βασιλεύων τῶν	Θηβαίων,	καταπλαγεὶς τὸ βάρος τῆς ἐξουσίας,
[4, 39]	τὸ παραπλήσιον δὲ καὶ τῶν	Θηβαίων	ποιησάντων, Ἀθηναῖοι πρῶτοι τῶν ἄλλων
[4, 1]	αὐτὴν ἡλικίαν γεγονότες, ἀπέστησαν τῶν	παλαιῶν	μύθων. ἡμεῖς δὲ τὴν ἐναντίαν
[4, 56]	παραδόσιμον γὰρ αὐτοὺς ἔχειν ἐκ	παλαιῶν	χρόνων τὴν τούτων τῶν θεῶν
[4, 81]	τῶν σμήνων, ἔτι δὲ τῶν	ἐλαιῶν	τὴν κατεργασίαν, διδάξαι πρῶτον τοὺς
[4, 66]	Ἀλκμαίωνα τὸν Ἀμφιαράου. ὁ δ´	Ἀλκμαίων	αἱρεθεὶς ὑπ´ αὐτῶν στρατηγὸς ἐπηρώτησε
[4, 66]	τὰς Θήβας· ὁ δ´ οὖν	Ἀλκμαίων	οὐ μόνον ἀθροίσας ἐξ Ἄργους
[4, 56]	ἔχειν ἀπὸ τῶν αὐτῶν τόπων.	Ῥωμαίων	γὰρ καταπολεμησάντων τὸ τῶν Ἴστρων
[4, 83]	παρουσίαν· ἥ τε σύγκλητος τῶν	Ῥωμαίων	εἰς τὰς τῆς θεοῦ τιμὰς
[4, 21]	ἡμᾶς χρόνων· πολλοὺς γὰρ τῶν	Ῥωμαίων	οὐ μόνον τῶν συμμέτρους οὐσίας
[4, 21]	γὰρ ὁ τῶν καθ´ αὑτὸν	Ῥωμαίων	σχεδόν τι πλουσιώτατος ὢν διατιμησάμενος
[4, 63]	τὸν τρόπον τοῦτον· τῶν δ´	Ἀθηναίων	ἀγανακτούντων ἐπὶ τῷ γεγονότι, φοβηθεὶς
[4, 61]	γενέσθαι κατὰ τὴν πόλιν τῶν	Ἀθηναίων	αὐχμὸν καὶ λιμόν. ταχὺ δὲ
[4, 61]	ὑπακουσάντων δὲ τῷ θεῷ τῶν	Ἀθηναίων,	προσέταξεν αὐτοῖς ὁ Μίνως διδόναι
[4, 57]	δ´ Ἡρακλεῖδαι, βοηθούντων αὐτοῖς τῶν	Ἀθηναίων,	προστησάμενοι τὸν Ἡρακλέους ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον,
[4, 28]	μάχην ταῖς Ἀμαζόσι, καὶ τῶν	Ἀθηναίων	ὑπερεχόντων ταῖς ἀνδραγαθίαις, ἐνίκησαν οἱ
[4, 60]	μὲν εἰς τὰς Ἀθήνας κατήντησε	Παναθηναίων	συντελουμένων, Αἰγέως βασιλεύοντος, ἐν δὲ
[4, 24]	γενέσθαι περὶ τὴν πόλιν τῶν	Ἀγυριναίων.	ἐν ταύτῃ γὰρ τιμηθεὶς ἐπ´
[4, 80]	λίθον ἀξιόλογον παρὰ τῶν ἀστυγειτόνων	Ἀγυριναίων	ἤγαγον, τῶν μὲν πόλεων διεστηκυιῶν
[4, 68]	υἱοὺς καί τινας ἄλλους τῶν	Ἀχαιῶν	{καὶ} Φθιωτῶν καὶ τῶν Αἰολέων
[4, 41]	τάχος ὑπερβολῆς, ὡς ἂν τῶν	ἀρχαίων	ἀργὸν τὸ ταχὺ προσαγορευόντων. τοὺς
[4, 49]	τῶν Ἀργοναυτῶν. ἔνιοι δὲ τῶν	ἀρχαίων	ποιητῶν παραδεδώκασιν οὐ μετὰ τῶν
[4, 56]	οὐκ ὀλίγοι γὰρ τῶν τε	ἀρχαίων	συγγραφέων καὶ τῶν μεταγενεστέρων, ὧν
[4, 81]	τῶν ἀνατιθεμένων ἀκροθινίων ἐκ τῶν	κυνηγίων	προῃρεῖτο τὸν γάμον κατεργάσασθαι τῆς
[4, 54]	τοῦτον γὰρ μεσίτην γεγονότα τῶν	ὁμολογιῶν	ἐν Κόλχοις ἐπηγγέλθαι βοηθήσειν αὐτῇ
[4, 82]	παραβαλόντα πρὸς Διόνυσον μετασχεῖν τῶν	ὀργίων,	καὶ συνδιατρίψαντα τῷ θεῷ πολλὰ
[4, 71]	μάχας κινδύνων καὶ τῶν ἄλλων	λειτουργιῶν	διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἐν
[4, 19]	δύνασθαι στρατοπέδοις καὶ ταῖς τῶν	ὑποζυγίων	ἀποσκευαῖς βάσιμον εἶναι. τῶν δὲ
[4, 56]	κατὰ μὲν τὴν Τυρρηνίαν ἀπὸ	σταδίων	ὀκτακοσίων τῆς Ῥώμης ὀνομάσαι λιμένα
[4, 24]	κατεσκεύασε λίμνην, ἔχουσαν τὸν περίβολον	σταδίων	τεττάρων, ἣν ἐπώνυμον αὐτῷ καλεῖσθαι
[4, 56]	ἔχων ὁ ποταμὸς ἀπὸ τετταράκοντα	σταδίων	τῆς θαλάττης. ἀλλὰ γὰρ τοῖς
[4, 22]	τὴν μὲν περίμετρον ὡς πέντε	σταδίων,	τὸ δὲ βάθος ἄπιστον· ἔχουσα
[4, 22]	τὸν πόρον, ὄντος τοῦ διαστήματος	σταδίων	τριῶν καὶ δέκα, ὡς Τίμαιός
[4, 81]	κατὰ τοὺς μύθους ὑπὸ τῶν	ἰδίων	κυνῶν διασπασθέντα. τὴν δ´ αἰτίαν
[4, 58]	βασιλεῦσαι δ´ αὐτὸν πάντων τῶν	Ῥοδίων	διὰ τὴν τοῦ πατρὸς Ἡρακλέους
[4, 68]	ἔλαβε παρὰ τοῦ βασιλέως τῶν	Ἀργείων	Ἀναξαγόρου τοῦ Μεγαπένθους τὰ δύο
[4, 58]	Τληπολέμου τοῦ Ἡρακλέους, ἑκουσίως τῶν	Ἀργείων	αὐτοὺς προσδεξαμένων, ἐν Ἄργει κατῴκησαν,
[4, 20]	προσδεομένης, εἰθίκασι τὰς γυναῖκας τῶν	κακοπαθειῶν	τῶν ἐν ταῖς ἐργασίαις κοινωνοὺς
[4, 69]	Αἰγεὺς καὶ Ἄκτωρ, οἱ τὴν	Ἠλείων	βασιλείαν παραλαβόντες. ὁ δ´ ἕτερος
[4, 53]	πρὸς τὴν πανήγυριν τῆς τῶν	Ἠλείων	χώρας τὸν παρὰ τὸν Ἀλφειόν.
[4, 52]	ἐπὶ τὸ μετεωρότατον τέγος τῶν	βασιλείων,	αὐτὴν δὲ τῇ Κολχίδι διαλέκτῳ
[4, 50]	μέρος τῆς ἐπιθέσεως, ἐκ τῶν	βασιλείων	αὐτοῖς ἐπαγγείλασθαι σημανεῖν τῆς μὲν
[4, 44]	τὸ δὲ τελευταῖον κρατήσαντα τῶν	βασιλείων	τὴν μὲν Κλεοπάτραν {ἐκ} τῆς
[4, 54]	δυσκατάσβεστον. ἄφνω δὲ φλεγομένων τῶν	βασιλείων,	τὸν μὲν Ἰάσονα ταχέως ἐκπηδῆσαι,
[4, 67]	εἰς τὰς πατρίδας. τῶν δὲ	Καδμείων	τῶν συμφυγόντων εἰς τὸ Τιλφωσσαῖον
[4, 22]	ἡ λίμνη μεταξὺ Μισηνοῦ καὶ	Δικαιαρχείων,	πλησίον τῶν θερμῶν ὑδάτων, ἔχει
[4, 53]	τυγχάνοντα παρὰ τῷ βασιλεῖ τῶν	Κορινθίων	Κρέοντι μετασχεῖν τῆς πολιτείας καὶ
[4, 55]	αὐτοὺς ἀξιοῦν. ποιησάντων δὲ τῶν	Κορινθίων	τὸ προσταχθέν, φασὶ Θετταλὸν μὲν
[4, 62]	τῶν περὶ Θησέα γενομένων ἀναγράψομεν.	~Δευκαλίων	ὁ πρεσβύτατος τῶν Μίνωος παίδων,
[4, 21]	ἐκδεκατεῦσαι τὰς οὐσίας οὔσας ταλάντων	τετρακισχιλίων.	Λεύκολλος γὰρ ὁ τῶν καθ´
[4, 32]	δ´ ἀπροσδοκήτου τῆς παρουσίας τῶν	πολεμίων	γενομένης δύναμιν ἀξιόλογον συναγαγεῖν ἐξεκλείσθη
[4, 10]	καὶ τὸ μέγεθος τῆς τῶν	πολεμίων	δυνάμεως ἄχρηστον ποιήσας, αὐτόν τε
[4, 58]	Ἡρακλέους εἰς μονομαχίαν προεκαλέσατο τῶν	πολεμίων	τὸν βουλόμενον, ὁμολογίας θέμενος τοιαύτας,
[4, 11]	αὐτῷ καὶ τὸ ἕτερον τῶν	στομίων	ἐμφράξας συνεπλάκη, καὶ τὸν αὐχένα
[4, 37]	παρεκελεύσατο φυλάττειν τοῖς ἀπ´ αὐτοῦ·	ἐπανιὼν	δ´ εἰς Τραχῖνα, καὶ προκληθεὶς
[4, 33]	ἀπὸ δὲ ταύτης τῆς στρατείας	ἐπανιὼν	εἰς τὴν Ἀρκαδίαν, καὶ καταλύσας
[4, 30]	δὲ ταῦτα ὁ μὲν Ἰόλαος	ἐπανιὼν	εἰς τὴν Ἑλλάδα, καὶ προσπλεύσας
[4, 2]	πόμα, τὸ προσαγορευόμενον μὲν ὑπ´	ἐνίων	ζῦθος, οὐ πολὺ δὲ λειπόμενον
[4, 10]	δὲ προσπεσὼν τῇ πόλει τῶν	Ὀρχομενίων	καὶ παρεισπεσὼν ἐντὸς τῶν πυλῶν
[4, 81]	Ἀρτέμιδος ἱερὸν διὰ τῶν ἀνατιθεμένων	ἀκροθινίων	ἐκ τῶν κυνηγίων προῃρεῖτο τὸν
[4, 72]	γήμας Κυχρέως τοῦ βασιλέως τῶν	Σαλαμινίων	θυγατέρα Γλαύκην ἐβασίλευσε τῆς νήσου.
[4, 84]	πλήθους. διὸ καὶ στρατόπεδόν ποτε	Καρχηδονίων	ὑπὸ λιμοῦ πιεζόμενον διαθρέψαι, παρεχομένων
[4, 74]	διελθεῖν, ἵνα μηδὲν τῶν ἀκοῆς	ἀξίων	παραλίπωμεν. Τάνταλος Διὸς μὲν ἦν
[4, 59]	τεθειμένα, κατήντησεν εἰς τὰς Ἀθήνας.	διεξιὼν	δ´, ὥς φασι, τὴν παραθαλάττιον,
[4, 18]	τὸν βασιλέα ξενοκτονοῦντα τοὺς παρεπιδημοῦντας.	διεξιὼν	δὲ τὴν ἄνυδρον τῆς Λιβύης,
[4, 18]	τὰς διωνομασμένας τῶν βοῶν ἀγέλας.	διεξιὼν	δὲ τὴν τῶν Ἰβήρων χώραν,
[4, 19]	νῦν καλουμένης Γαλατίας τὴν πεδιάδα	διεξιὼν	ἐποιήσατο τὴν πορείαν διὰ τῆς
[4, 23]	τῶν βοῶν διὰ τῆς μεσογείου	διεξιών,	καὶ τῶν ἐγχωρίων Σικανῶν μεγάλαις
[4, 19]	ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν ποιούμενος, καὶ	διεξιὼν	τὴν ὀρεινὴν τὴν κατὰ τὰς
[4, 21]	ἀπὸ τοῦ Τιβέρεως ἀναζεύξας, καὶ	διεξιὼν	τὴν παράλιον τῆς νῦν Ἰταλίας
[4, 69]	ἐγέννησε Πειρίθουν. ἔπειθ´ ὁ μὲν	Ἰξίων	οὐκ ἀπέδωκε τὰ ἕδνα τῇ
[4, 69]	ἀντὶ τούτων ἠνεχύρασεν. ὁ δ´	Ἰξίων	τὸν Ἠϊονέα μετεπέμψατο ἐπαγγελλόμενος πάντα
[4, 77]	Δαίδαλον ἀπογνόντα τὸν διὰ τῶν	πλοίων	δρασμόν, κατασκευάσαι παραδόξως πτέρυγας πεφιλοτεχνημένας
[4, 76]	ἔτι δὲ τὰς χεῖρας διατεταμένας	ποιῶν,	εἰκότως ἐθαυμάζετο παρὰ τοῖς ἀνθρώποις·
[4, 21]	θεῷ πᾶσαν τὴν δεκάτην, εὐωχίας	ποιῶν	συνεχεῖς καὶ πολυδαπάνους. κατεσκεύασαν δὲ
[4, 21]	νῦν εὐγενῶν ἀνδρῶν τὸ τῶν	Πιναρίων	ὀνομαζομένων γένος διαμένει παρὰ τοῖς
[4, 40]	ὑπὸ ἐθνῶν βαρβάρων καὶ παντελῶς	ἀγρίων	ἄξενον προσαγορεύεσθαι, ξενοκτονούντων τῶν ἐγχωρίων
[4, 17]	τούτοις τὴν μὲν Λιβύην πλήθουσαν	ἀγρίων	ζῴων, πολλὰ τῶν κατὰ τὴν
[4, 17]	ὕστερον χρόνοις οὐδὲν ἔτι τῶν	ἀγρίων	ζῴων ὑπῆρχεν ἐν τῇ νήσῳ,
[4, 17]	καὶ πολεμῆσαι τὸ γένος τῶν	ἀγρίων	θηρίων καὶ παρανόμων ἀνδρῶν, ὅτι
[4, 17]	πλῆθος τῶν κατὰ τὴν χώραν	θηρίων	ἀοίκητον πρότερον οὖσαν ἐξημερώσας ἐποίησε
[4, 17]	καθαρὰν ἐποίησε τὴν νῆσον τῶν	θηρίων.	διόπερ ἐν τοῖς ὕστερον χρόνοις
[4, 17]	πολεμῆσαι τὸ γένος τῶν ἀγρίων	θηρίων	καὶ παρανόμων ἀνδρῶν, ὅτι παιδὶ
[4, 45]	ταῖς ἀποτυχίαις ἀνθρώπους ἀντὶ τῶν	θηρίων	κατατοξεύειν. φιλότεχνον δ´ εἰς φαρμάκων
[4, 81]	πιθανῶς εἰς τὴν τῶν ἁλισκομένων	θηρίων	μεταμορφωθεὶς ἰδέαν ὑπὸ τῶν καὶ
[4, 22]	ἔμπροσθεν χρόνοις εἰωθέναι τῶν ληφθέντων	θηρίων	τὰς κεφαλὰς καὶ τοὺς πόδας
[4, 25]	καὶ μετέσχε τῶν ἐν Ἐλευσῖνι	μυστηρίων,	Μουσαίου τοῦ Ὀρφέως υἱοῦ τότε
[4, 4]	δὲ καὶ τελευτώντων ἐκ τῶν	καιρίων	τραυμάτων, προσκόψαντα τὸν Διόνυσον ταῖς
[4, 80]	διετέλεσαν τιμῶντες ἄχρι τῶνδε τῶν	ἱστοριῶν	γραφομένων. νεὼν μὲν γὰρ αὐταῖς
[4, 3]	πολλαῖς τῶν Ἑλληνίδων πόλεων διὰ	τριῶν	ἐτῶν βακχεῖά τε γυναικῶν ἀθροίζεσθαι,
[4, 78]	αὐτῆς φιλοτεχνήσας ἐποίησε δύνασθαι διὰ	τριῶν	ἢ τεττάρων ἀνθρώπων φυλάττεσθαι. διόπερ
[4, 22]	πόρον, ὄντος τοῦ διαστήματος σταδίων	τριῶν	καὶ δέκα, ὡς Τίμαιός φησι.
[4, 68]	μὲν Ἰωλκοῦ καὶ τῶν πλησίον	χωρίων	ἐβασίλευσε, Νηλεὺς δὲ παραλαβὼν Μελάμποδα
[4, 44]	τῇ Ταυρικῇ, τὴν ἀγριότητα τῶν	ἐγχωρίων	ἀγνοοῦντας· νόμιμον γὰρ εἶναι τοῖς
[4, 19]	Ἀλησίαν. πολλοὺς δὲ καὶ τῶν	ἐγχωρίων	ἀνέμιξεν εἰς τὴν πόλιν· ὧν
[4, 19]	τὴν βασιλείαν τοῖς ἀρίστοις τῶν	ἐγχωρίων,	αὐτὸς δ´ ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν
[4, 18]	καὶ τιμηθεὶς ὑπό τινος τῶν	ἐγχωρίων	βασιλέως, ἀνδρὸς εὐσεβείᾳ καὶ δικαιοσύνῃ
[4, 85]	Ποσειδῶνος κατασκευάσαι, τιμώμενον ὑπὸ τῶν	ἐγχωρίων	διαφερόντως· ταῦτα δὲ διαπραξάμενον εἰς
[4, 83]	διά τε τὴν ἀπὸ τῶν	ἐγχωρίων	εὐσέβειαν καὶ διὰ τὴν ἀπὸ
[4, 83]	εὐγένειαν θαυμασθῆναί τε ὑπὸ τῶν	ἐγχωρίων	καὶ βασιλεῦσαι μέρους τῆς νήσου.
[4, 24]	προσεδέχετο τὰς τελουμένας ὑπὸ τῶν	ἐγχωρίων	κατ´ ἐνιαυτὸν θυσίας. διόπερ τοῖς
[4, 29]	Σαρδόνα. κρατήσας δὲ μάχῃ τῶν	ἐγχωρίων,	κατεκληρούχησε τὸ κάλλιστον τῆς νήσου,
[4, 21]	ἐκτίσθη, τότε δέ τινες τῶν	ἐγχωρίων	κατῴκουν ἐν τῷ νῦν καλουμένῳ
[4, 17]	τῆς ἀναγωγῆς τιμηθεὶς ὑπὸ τῶν	ἐγχωρίων	μεγαλοπρεπῶς, καὶ βουλόμενος τοῖς Κρησὶ
[4, 30]	κατῴκησαν, τιμώμενοι διαφερόντως ὑπὸ τῶν	ἐγχωρίων.	ὁ δ´ Ἰόλαος μεγάλης ἀποδοχῆς
[4, 60]	θεωρίαν, ἐδολοφόνησεν αὐτὸν διά τινων	ἐγχωρίων	περὶ Οἰνόην τῆς Ἀττικῆς. ~Μίνως
[4, 23]	τῆς μεσογείου διεξιών, καὶ τῶν	ἐγχωρίων	Σικανῶν μεγάλαις δυνάμεσιν ἀντιταξαμένων, ἐνίκησεν
[4, 20]	καὶ παντελῶς λυπράν· τῶν δ´	ἐγχωρίων	ταῖς ἐργασίαις καὶ ταῖς τῆς
[4, 68]	ἔκτισε Πύλον, δόντων αὐτῷ τῶν	ἐγχωρίων.	ταύτης δὲ βασιλεύων καὶ γήμας
[4, 22]	γενέσθαι καὶ παράδοξον. τῶν γὰρ	ἐγχωρίων	τινὰ κυνηγὸν ἐν τοῖς κατὰ
[4, 40]	ἀγρίων ἄξενον προσαγορεύεσθαι, ξενοκτονούντων τῶν	ἐγχωρίων	τοὺς καταπλέοντας. Ἰάσονα δὲ δόξης
[4, 58]	οὖν Τληπόλεμον κοινῇ μετὰ τῶν	ἐγχωρίων	τριμερῆ ποιῆσαι τὴν Ῥόδον, καὶ
[4, 79]	γενεὰς πλείους ἐτιμᾶτο, θυόντων τῶν	ἐγχωρίων	ὡς Ἀφροδίτης ὄντος τοῦ νεώ·
[4, 34]	οὐκ ὄντων δ´ αὐτῷ παίδων	γνησίων	οὐδὲ γαμετῆς γυναικός, ἔγημε Δηιάνειραν
[4, 23]	εἰς τὴν νῦν οὖσαν τῶν	Συρακοσίων	πόλιν καὶ πυθόμενος τὰ μυθολογούμενα
[4, 56]	μὲν τὴν Τυρρηνίαν ἀπὸ σταδίων	ὀκτακοσίων	τῆς Ῥώμης ὀνομάσαι λιμένα Τελαμῶνα,
[4, 69]	ὀκτὼ παῖδας, ὧν ἦν πρεσβύτατος	Ἀντίων,	ὃς μιγεὶς Περιμήλᾳ τῇ Ἀμυθάονος
[4, 49]	οὗ καὶ τὴν πόλιν τῶν	Βυζαντίων	ὠνομάσθαι. ἐνταῦθα δὲ βωμοὺς ἱδρυσαμένους
[4, 14]	τῆς ἀρετῆς, καίπερ τῶν ἀθλημάτων	ἐναντίων	ἀλλήλοις ὄντων· τὸν γὰρ πύκτην
[4, 33]	εἴκοσι μόνον διεσώθησαν· τῶν δ´	ἐναντίων	αὐτός τε ὁ Ἱπποκόων καὶ
[4, 12]	Ἀργεῖος καὶ Ἀμφίων, ἔτι δὲ	Ἱπποτίων	καὶ Ὄρειος καὶ Ἰσοπλὴς καὶ
[4, 27]	λέγουσι Βούσιριν τὸν βασιλέα τῶν	Αἰγυπτίων	ἐπιθυμῆσαι τῶν παρθένων ἐγκρατῆ γενέσθαι·
[4, 6]	μυθολογεῖται παρὰ τοῖς παλαιοῖς τῶν	Αἰγυπτίων.	τοῦτον δὲ τὸν θεὸν τινὲς
[4, 60]	πλείονα νόθα. τῶν δὲ Μίνωος	υἱῶν	Ἀνδρόγεως μὲν εἰς τὰς Ἀθήνας
[4, 65]	Ἀντιγόνην καὶ Ἰσμήνην. ~τῶν δ´	υἱῶν	ἀνδρωθέντων, καὶ τῶν περὶ τὴν
[4, 57]	γενομένην ἐπαγγελίαν ἀναγράψαι τὰς τῶν	υἱῶν	αὐτοῦ πράξεις. μετὰ τὴν Ἡρακλέους
[4, 72]	μὲν οὖν Ἀσκληπιοῦ καὶ τῶν	υἱῶν	αὐτοῦ τοῖς ῥηθεῖσιν ἀρκεσθησόμεθα, περὶ
[4, 17]	πρὸς δὲ τούτοις ὅτι τῶν	υἱῶν	ἕκαστος μεγάλας ἔχει δυνάμεις συνεστώσας
[4, 44]	μηδένα γὰρ πατέρα λαβεῖν παρ´	υἱῶν	ἑκουσίως τιμωρίαν, εἰ μὴ τῷ
[4, 31]	οὖν Νηλεὺς βουλευσάμενος μετὰ τῶν	υἱῶν	ἔλαβε πάντας πλὴν Νέστορος τοῦ
[4, 65]	τὸν μὲν Οἰδίπουν ὑπὸ τῶν	υἱῶν	ἔνδον μένειν ἀναγκασθῆναι διὰ τὴν
[4, 72]	θυγατέρων καὶ τῶν Αἰακῷ γενομένων	υἱῶν	νῦν διέξιμεν. Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος
[4, 67]	Αἰόλου τοῦ Ἕλληνος τοῦ Δευκαλίωνος	υἱῶν	οἱ μὲν ἄλλοι κατῴκησαν ἐν
[4, 29]	καὶ ποιήσας ἐγκύους ἐγένετο πατὴρ	υἱῶν	πεντήκοντα. ὧν λαβόντων τὴν κοινὴν
[4, 32]	δικαιοσύνην· οὗτος γὰρ μόνος τῶν	υἱῶν	τοῦ Λαομέδοντος ἐναντιούμενος τῷ πατρὶ
[4, 69]	Λαπίθου Λαπίθαι προσηγορεύθησαν. τῶν δ´	υἱῶν	τῶν Λαπίθου Φόρβας μὲν εἰς
[4, 85]	τὸ δὲ μῆκος τῶν ἴσων	ὀργυιῶν,	ἐπιφέρει τοὺς δὴ μηκίστους θρέψε
[4, 80]	Ἀγυριναίων ἤγαγον, τῶν μὲν πόλεων	διεστηκυιῶν	ὡς ἑκατὸν σταδίους, τῆς δ´
[4, 12]	ἐπιφανέστατοι Δάφνις καὶ Ἀργεῖος καὶ	Ἀμφίων,	ἔτι δὲ Ἱπποτίων καὶ Ὄρειος
[4, 61]	θεὸν πῶς ἂν δύναιντο τῶν	κακῶν	ἀπαλλαγῆναι. ὁ δ´ ἔχρησεν ἐλθεῖν
[4, 61]	θεὸν ἐπερωτῆσαι περὶ τῆς τῶν	κακῶν	ἀπαλλαγῆς. εἶθ´ ὁ μὲν θεὸς
[4, 61]	δόντων δ´ αὐτῶν, ἀπηλλάγησαν τῶν	κακῶν	οἱ κατὰ τὴν Ἀττικήν, καὶ
[4, 6]	σπανίως προσημαντικὰ γίνεσθαι ποτὲ μὲν	κακῶν	ποτὲ δ´ ἀγαθῶν. καὶ περὶ
[4, 52]	καταντῆσαι καὶ τοὺς ἐναντιουμένους τῶν	φυλάκων	ἀνελεῖν. τὰς δὲ τοῦ Πελίου
[4, 49]	τὸν Τελαμῶνα φονεῦσαι μὲν τῶν	φυλάκων	τοὺς ἀντεχομένους, φυγόντας δ´ ἐπὶ
[4, 51]	σῶμα πᾶν ἀποκλύσασθαι τὰς τῶν	φαρμάκων	δυνάμεις· ἀποκατασταθεῖσαν δ´ εἰς τὴν
[4, 46]	τῆς ἀδελφῆς ἁπάσας τὰς τῶν	φαρμάκων	δυνάμεις, προαιρέσει δ´ ἐναντιωτάτῃ χρῆσθαι·
[4, 51]	δ´ αὐτὴν καὶ διά τινων	φαρμάκων	εἴδωλα φαντασθῆναι τῶν δρακόντων, ἐφ´
[4, 50]	ἑαυτῆς πολλὰς καὶ παραδόξους δυνάμεις	φαρμάκων	εὑρημένας ὑπό τε τῆς μητρὸς
[4, 45]	θηρίων κατατοξεύειν. φιλότεχνον δ´ εἰς	φαρμάκων	θανασίμων συνθέσεις γενομένην τὸ καλούμενον
[4, 51]	εἰς μὲν τοῦτο παντοδαπὰς φύσεις	φαρμάκων	κατακρύψαι, ἑαυτῆς δὲ τὰς μὲν
[4, 45]	καὶ τὴν μὲν Κίρκην εἰς	φαρμάκων	παντοδαπῶν ἐπίνοιαν ἐκτραπεῖσαν ἐξευρεῖν ῥιζῶν
[4, 52]	κριοῦ καθεψῆσαι, καὶ διά τινων	φαρμάκων	παρακρουσαμένην ἐξελεῖν ἐκ τοῦ λέβητος
[4, 47]	ταῦροι περὶ τὸ τέμενος ὑπῆρχον,	δράκων	δ´ ἄυπνος ἐτήρει τὸ δέρος,
[4, 44]	μάχην, καὶ τοῦ πλήθους τῶν	Θρᾳκῶν	συνδραμόντος, φασὶ τὸν Ἡρακλέα πάντων
[4, 79]	σῶμα ἀπέδωκε τοῖς Κρησί, πρόφασιν	ἐνεγκὼν	τοῦ θανάτου διότι κατὰ τὸν
[4, 3]	διὰ τριῶν ἐτῶν βακχεῖά τε	γυναικῶν	ἀθροίζεσθαι, καὶ ταῖς παρθένοις νόμιμον
[4, 9]	ποιήσασθαι, καθάπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων	γυναικῶν,	ἀλλὰ τὸ πλέον τῆς παιδοποιίας
[4, 15]	τῆς προσηγορίας τῶν ἐκ θνητῶν	γυναικῶν	γενομένων Διόνυσον καὶ Ἡρακλέα, οὐ
[4, 36]	φίλτρον, ὅπως μηδεμιᾷ τῶν ἄλλων	γυναικῶν	Ἡρακλῆς θελήσῃ πλησιάσαι. παρεκελεύσατο οὖν
[4, 29]	ὁμωνύμου χώρας ἐγέννησεν ἐκ πλειόνων	γυναικῶν	θυγατέρας πεντήκοντα. Ἡρακλέους δ´ ἔτι
[4, 20]	τῶν τε ἀνδρῶν καὶ τῶν	γυναικῶν,	ἴδιόν τι καὶ παράδοξον καθ´
[4, 45]	καταλαβομένην ἐνταῦθα μετὰ τῶν συμφυγουσῶν	γυναικῶν	καθιδρυθῆναι, κατὰ δέ τινας τῶν
[4, 2]	οὐ μόνον ἀνδρῶν, ἀλλὰ καὶ	γυναικῶν,	καὶ τοὺς ἀδίκους καὶ ἀσεβεῖς
[4, 83]	ἀποθέμενοι μεταβάλλουσιν εἰς παιδιὰς καὶ	γυναικῶν	ὁμιλίας μετὰ πολλῆς ἱλαρότητος, μόνως
[4, 4]	γεγονέναι, κατὰ δὲ τὰς στρατείας	γυναικῶν	πλῆθος περιάγεσθαι καθωπλισμένων λόγχαις τεθυρσωμέναις.
[4, 5]	βίον. καθόλου δὲ τοῦτον τῶν	θυμελικῶν	ἀγώνων φασὶν εὑρετὴν γενέσθαι, καὶ
[4, 57]	ἀνδρωθέντων, Εὐρυσθεὺς φοβηθεὶς μὴ πάντων	ἐνηλίκων	γενομένων ἐκπέσῃ τῆς ἐν Μυκήναις
[4, 29]	ἀπὸ τῶν Θεσπιάδων, καὶ γενομένων	ἐνηλίκων,	ἔκρινεν ἐκπέμπειν τούτους εἰς τὴν
[4, 14]	τοῦ δὲ πρὸς τὴν τῶν	πολεμικῶν	κινδύνων ἀσφάλειαν. τῶν δ´ ἄλλων
[4, 23]	ἰσχύσασα τῆς Καρχηδόνος ἀφέληται τῶν	Φοινίκων	τὴν ἡγεμονίαν, στρατεύσαντες ἐπ´ αὐτὴν
[4, 70]	τῶν Ἑλλήνων καὶ πολλοὺς τῶν	περιοίκων	ἀναιρεῖν. ~Τούτων δ´ ἡμῖν διευκρινημένων
[4, 80]	ἀλλὰ καί τινες τῶν ἄλλων	περιοίκων	θυσίαις τε μεγαλοπρεπέσι καὶ ταῖς
[4, 79]	πόλεως καὶ καταπολεμήσαντές τινας τῶν	περιοίκων	ἱκανὴν κατεκτήσαντο χώραν. ἀεὶ δὲ
[4, 69]	ἐγέννησε. καὶ τούτων Λαπίθης μὲν	κατοικῶν	περὶ τὸν Πηνειὸν ποταμὸν ἐβασίλευσε
[4, 45]	καθιδρυθῆναι, κατὰ δέ τινας τῶν	ἱστορικῶν	ἐκλιποῦσαν τὸν Πόντον κατοικῆσαι τῆς
[4, 5]	γενέσθαι, καὶ θέατρα καταδεῖξαι, καὶ	μουσικῶν	ἀκροαμάτων σύστημα ποιήσασθαι· πρὸς δὲ
[4, 63]	Ἑλένην εἰς Ἄφιδναν, μίαν τῶν	Ἀττικῶν	πόλεων. παρακατέστησε δ´ αὐτῇ τὴν
[4, 55]	Ἥρας αὐτοὺς θάψαι καὶ τιμῶν	ἡρωικῶν	αὐτοὺς ἀξιοῦν. ποιησάντων δὲ τῶν
[4, 42]	Ποσειδῶνα διὰ τὴν μυθολογουμένην τῶν	Τρωικῶν	τειχῶν κατασκευὴν μηνίσαντα Λαομέδοντι τῷ
[4, 54]	φασὶ τὸν Ἰάσονα καταφρονήσαντα τῶν	ὅρκων	γῆμαι τὴν τοῦ βασιλέως θυγατέρα.
[4, 46]	τὸν δ´ Ἰάσονα διὰ τῶν	ὅρκων	δοῦναι πίστεις ὅτι γήμας αὐτὴν
[4, 54]	μαρτυρομένης τοὺς ἐπόπτας γενομένους τῶν	ὅρκων,	φασὶ τὸν Ἰάσονα καταφρονήσαντα τῶν
[4, 36]	τὴν ὀξύτητα τῆς πληγῆς εὐθὺς	ἀποθνήσκων,	ἔφησε τῇ Δηιανείρᾳ δώσειν φίλτρον,
[4, 41]	οὐκ ὀλίγους τῶν ἐν ὑπεροχαῖς	νεανίσκων	ἐπιθυμῆσαι μετασχεῖν τῆς στρατείας. Ἰάσονα
[4, 65]	δὲ Τυδεῖ. εὐδοκιμούντων δὲ τῶν	νεανίσκων	καὶ μεγάλης ἀποδοχῆς ὑπὸ τοῦ
[4, 17]	ἐν τῇ νήσῳ, οἷον ἄρκτων,	λύκων,	ὄφεων ἢ τῶν ἄλλων τῶν
[4, 72]	Τελαμών. τούτων δὲ Πηλεὺς δίσκῳ	βαλὼν	ἀπέκτεινεν ἀκουσίως Φῶκον ὁμοπάτριον ἀδελφόν,
[4, 18]	περὶ αὐτῶν διελθεῖν. Ἡρακλῆς γὰρ	παραβαλὼν	εἰς τὰς ἄκρας τῶν ἠπείρων
[4, 32]	τῇ πόλει τοῖς μεθ´ Ἡρακλέους	συμβαλὼν	αὐτός τε ἔπεσε καὶ τῶν
[4, 64]	καὶ πᾶσαν τὴν οἰκίαν πληρώσειν	μεγάλων	ἀτυχημάτων) ἐπιλαθόμενος τοῦ χρησμοῦ καὶ
[4, 85]	προσηγορίας. ἔνιοι δὲ λέγουσι σεισμῶν	μεγάλων	γενομένων διαρραγῆναι τὸν αὐχένα τῆς
[4, 84]	πεπληρῶσθαι. εἶναι δὲ καὶ δρυῶν	μεγάλων	πλῆθος, φερουσῶν καρπὸν τῷ μεγέθει
[4, 6]	πρὸς τοὺς βασκαίνοντάς τι τῶν	καλῶν	τοῦτον κολαστὴν παρεισάγοντες. ἔν τε
[4, 4]	τῶν ἄλλων τῶν ἐν παιδείᾳ	καλῶν	ψυχαγωγεῖν τὸν θεόν. φασὶ δὲ
[4, 32]	εἰς Πελοπόννησον ἐστράτευσεν εἰς Ἴλιον,	ἐγκαλῶν	Λαομέδοντι τῷ βασιλεῖ. οὗτος γὰρ
[4, 40]	Αἴσονος, ἀδελφιδοῦν δὲ Πελίου τοῦ	Θετταλῶν	βασιλέως, ῥώμῃ δὲ σώματος καὶ
[4, 55]	δὲ διότι περὶ τῆς τῶν	Θετταλῶν	προσηγορίας οὐ ταύτην μόνην τὴν
[4, 32]	πλείους· Ἡρακλῆς δὲ τὴν πόλιν	ἑλὼν	κατὰ κράτος καὶ πολλοὺς ἐν
[4, 33]	παμπληθεῖς ἀπέκτεινε. τὴν δὲ Σπάρτην	ἑλὼν	κατὰ κράτος, κατήγαγεν ἐπὶ τὴν
[4, 33]	ἐφόνευσεν Αὐγέαν, καὶ τὴν πόλιν	ἑλὼν	κατὰ κράτος Φυλέα τὸν Αὐγέου
[4, 19]	καὶ τοὺς ἡγεμόνας τῆς παρανομίας	ἀνελὼν	ἐποίησεν ἀσφαλῆ τοῖς μεταγενεστέροις τὴν
[4, 26]	Ἡρακλῆς τὸν φύλακα τῶν μήλων	ἀνελών,	καὶ ταῦτα ἀποκομίσας πρὸς Εὐρυσθέα,
[4, 18]	πάντας τοὺς ἡγεμόνας ἐκ προκλήσεως	ἀνελὼν	καὶ τὴν Ἰβηρίαν χειρωσάμενος ἀπήλασε
[4, 16]	δὲ τὰς ἐπιφανεστάτας τῶν Ἀμαζονίδων	ἀνελὼν	καὶ τὸ λοιπὸν πλῆθος φυγεῖν
[4, 15]	τοῖς θεοῖς συναγωνισάμενος καὶ πολλοὺς	ἀνελὼν	τῶν γηγενῶν ἀποδοχῆς ἔτυχε τῆς
[4, 59]	ἐν Μαραθῶνι ταῦρον, ὃν Ἡρακλῆς	τελῶν	ἆθλον ἐκ Κρήτης ἀπήγαγεν εἰς
[4, 38]	καλούμενον Κηναῖον. ~Ἐνταῦθα δὲ θυσίαν	ἐπιτελῶν	ἀπέστειλε Λίχαν τὸν ὑπηρέτην εἰς
[4, 13]	ἀγαγεῖν. τοῦτον δὲ τὸν ἆθλον	συντελῶν	τὴν ἐπίνοιαν ἔσχεν οὐκ ἀχρηστοτέραν
[4, 18]	διὸ καὶ πρότερον διεστηκυίας ἀπ´	ἀλλήλων	πολὺ διάστημα, συναγαγεῖν τὸν πόρον
[4, 84]	ἀμπέλου τε πολλῆς φυομένης καὶ	μήλων	ἀμυθήτου πλήθους. διὸ καὶ στρατόπεδόν
[4, 26]	δ´ Ἡρακλῆς τὸν φύλακα τῶν	μήλων	ἀνελών, καὶ ταῦτα ἀποκομίσας πρὸς
[4, 35]	ὀπωρινῆς ὥρας, βοτρύων τε καὶ	μήλων	καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων,
[4, 26]	τὴν Λιβύην. περὶ δὲ τῶν	μήλων	τούτων διαπεφωνήκασιν οἱ μυθογράφοι, καὶ
[4, 18]	δ´ ἐπεὶ περὶ τῶν Ἡρακλέους	στηλῶν	ἐμνήσθημεν, οἰκεῖον εἶναι νομίζομεν περὶ
[4, 53]	γυμνικόν, τά τε περὶ τῶν	ἄθλων	διατάξαι καὶ θεωροὺς ἀποστεῖλαι τοὺς
[4, 40]	στρατείας καὶ τὸ παράβολον τῶν	ἄθλων	δόξης ἀειμνήστου τετευχότας, ζηλῶσαι τὰς
[4, 59]	τοῦτον ζηλωτὴν γενέσθαι τῶν Ἡρακλέους	ἄθλων.	Θησεὺς τοίνυν γεγονὼς Αἴθρας τῆς
[4, 48]	προειπεῖν μὲν Ἡρακλεῖ περὶ τῶν	ἄθλων	καὶ τῆς ἀθανασίας, τοῖς δὲ
[4, 5]	τῶν μὲν ἱλαρῶν, τῶν δὲ	ὀργίλων	γινομένων, δίμορφον ὠνομάσθαι τὸν θεόν.
[4, 67]	Ἄρνην ἀναλαβόντες ἐξέπλευσαν μετὰ πολλῶν	φίλων.	Αἰόλος μὲν οὖν τὰς ἐν
[4, 31]	νόσου} τῷ χρησμῷ μετά τινων	φίλων	ἔπλευσεν εἰς τὴν Ἀσίαν. ἐκεῖ
[4, 31]	ὑπομείνας ἑκουσίως ὑπό τινος τῶν	φίλων	ἐπράθη, καὶ παρθένου δοῦλος ἐγένετο
[4, 4]	οἶνον· κατὰ δὲ τὰς τῶν	φίλων	συναναστροφὰς καὶ εὐωχίας τοὺς συνεορτάζοντας
[4, 63]	μητέρα Αἴθραν καὶ τῶν ἄλλων	φίλων	τοὺς ἀρίστους, φύλακας τῆς παρθένου.
[4, 57]	δὲ τολμώσης ὑποδέξασθαι, μόνοι τῶν	ἄλλων	Ἀθηναῖοι διὰ τὴν ἔμφυτον παρ´
[4, 1]	τε καὶ ἡμιθέων καὶ πολλῶν	ἄλλων	ἀνδρῶν ἀγαθῶν· ὧν διὰ τὰς
[4, 1]	τε καὶ ἡμιθέων καὶ τῶν	ἄλλων	ἀνδρῶν δυσέφικτον ἔχει τὴν ἀπαγγελίαν·
[4, 10]	τε σώματος πολὺ προέχων τῶν	ἄλλων	ἁπάντων καὶ ψυχῆς λαμπρότητι περιβόητος,
[4, 9]	ἕνεκα ποιήσασθαι, καθάπερ ἐπὶ τῶν	ἄλλων	γυναικῶν, ἀλλὰ τὸ πλέον τῆς
[4, 36]	δώσειν φίλτρον, ὅπως μηδεμιᾷ τῶν	ἄλλων	γυναικῶν Ἡρακλῆς θελήσῃ πλησιάσαι. παρεκελεύσατο
[4, 4]	ἁπαλόν, εὐπρεπείᾳ δὲ πολὺ τῶν	ἄλλων	διενεγκεῖν καὶ πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς
[4, 65]	ἐγένετο. ὁμοίως δὲ καὶ τῶν	ἄλλων	ἡγεμόνων ἀπολομένων πλὴν Ἀδράστου, καὶ
[4, 19]	ἁλοῦσα συνηναγκάσθη μετὰ πάντων τῶν	ἄλλων	Κελτῶν ὑποταγῆναι Ῥωμαίοις. ὁ δ´
[4, 71]	τὰς μάχας κινδύνων καὶ τῶν	ἄλλων	λειτουργιῶν διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς
[4, 64]	τρίπουν, τετράπουν. ἀπορουμένων δὲ τῶν	ἄλλων	ὁ Οἰδίπους ἀπεφήνατο ἄνθρωπον εἶναι
[4, 44]	τε τὸν Φινέα καὶ τῶν	ἄλλων	οὐκ ὀλίγους ἀνελεῖν, τὸ δὲ
[4, 80]	οἰκοῦντες, ἀλλὰ καί τινες τῶν	ἄλλων	περιοίκων θυσίαις τε μεγαλοπρεπέσι καὶ
[4, 57]	τῆς Τραχῖνος· ἐπιόντες δὲ τῶν	ἄλλων	πόλεων τὰς ἀξιολογωτάτας ἐδέοντο δέξασθαι
[4, 14]	πολεμικῶν κινδύνων ἀσφάλειαν. τῶν δ´	ἄλλων	Ποσειδῶν μὲν ἵππους ἐδωρήσατο, Ἑρμῆς
[4, 33]	δέκα μὲν υἱοί, τῶν δ´	ἄλλων	Σπαρτιατῶν παμπληθεῖς. ἀπὸ δὲ ταύτης
[4, 37]	βασιλέα Κόρωνον ἀνεῖλε καὶ τῶν	ἄλλων	τοὺς πλείστους κατακόψας ἠνάγκασεν ἐκχωρῆσαι
[4, 4]	τῶν ὀρχήσεων, ἔτι δὲ τῶν	ἄλλων	τῶν ἐν παιδείᾳ καλῶν ψυχαγωγεῖν
[4, 35]	τε καὶ μήλων καὶ τῶν	ἄλλων	τῶν τοιούτων, αἰνιττομένων τῶν ποιητῶν
[4, 7]	τε καὶ Ἡσιόδου καὶ τῶν	ἄλλων	τῶν τοιούτων. Ὅμηρος μὲν γὰρ
[4, 17]	ἄρκτων, λύκων, ὄφεων ἢ τῶν	ἄλλων	τῶν τοιούτων. ταῦτα δ´ ἔπραξεν
[4, 63]	τὴν μητέρα Αἴθραν καὶ τῶν	ἄλλων	φίλων τοὺς ἀρίστους, φύλακας τῆς
[4, 65]	τολμῶντος θάπτειν, Ἀθηναῖοι διαφέροντες τῶν	ἄλλων	χρηστότητι πάντας τοὺς ὑπὸ τὴν
[4, 39]	Θηβαίων ποιησάντων, Ἀθηναῖοι πρῶτοι τῶν	ἄλλων	ὡς θεὸν ἐτίμησαν θυσίαις τὸν
[4, 1]	ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων καὶ	πολλῶν	ἄλλων ἀνδρῶν ἀγαθῶν· ὧν διὰ
[4, 34]	πάσης Πελοποννήσου. συναπελθόντων δ´ αὐτῷ	πολλῶν	ἐκ τῆς Ἀρκαδίας, ἀπῆλθε τῆς
[4, 67]	τὴν στρατείαν ἐπιφανῆ πεποιημένοι μετὰ	πολλῶν	λαφύρων ἀνέκαμψαν εἰς τὰς πατρίδας.
[4, 5]	ἐξ Ἰνδῶν ποιησάμενον ἐπάνοδον μετὰ	πολλῶν	λαφύρων. παραπλησίως δὲ καὶ τὰς
[4, 73]	οὕτως ἐκφεύξεσθαι τὸν κίνδυνον. διόπερ	πολλῶν	μνηστευομένων τὴν κόρην, ἆθλον προετίθει
[4, 65]	ἡγεμόνων ἀπολομένων πλὴν Ἀδράστου, καὶ	πολλῶν	στρατιωτῶν πεσόντων, οἱ μὲν Θηβαῖοι
[4, 76]	καὶ λιθουργίαν. εὑρετὴς δὲ γενόμενος	πολλῶν	τῶν συνεργούντων εἰς τὴν τέχνην,
[4, 67]	τὴν Ἄρνην ἀναλαβόντες ἐξέπλευσαν μετὰ	πολλῶν	φίλων. Αἰόλος μὲν οὖν τὰς
[4, 13]	μηδενὸς βοηθοῦντος· αὕτη δ´ ἐκ	πολλῶν	χρόνων ἠθροισμένην κόπρον εἶχεν ἄπλατον,
[4, 14]	ἵππους ἐδωρήσατο, Ἑρμῆς δὲ ξίφος,	Ἀπόλλων	δὲ τόξον τε ἔδωκε καὶ
[4, 26]	τῆς ἀθανασίας τεύξεσθαι, καθάπερ ὁ	Ἀπόλλων	ἔχρησεν. ~Ἡμῖν δ´ οὐ παραλειπτέον
[4, 69]	Ὑψέα καὶ Στίλβην, ᾗ μιγεὶς	Ἀπόλλων	Λαπίθην καὶ Κένταυρον ἐγέννησε. καὶ
[4, 59]	καὶ τὸν Αἰγέα διὰ τῶν	συμβόλων	ἀνεγνώρισε. μετὰ δὲ ταῦτα τὸν
[4, 53]	μόνον τὸν Ἡρακλέα καὶ γυμνὸν	ὅπλων	τελέσαι τοὺς τεθρυλημένους ἄθλους. ~Ἀλλὰ
[4, 24]	τῆς ἀποδοχῆς ἐλευθέρων τε καὶ	δούλων	γινομένης, κατέδειξαν καὶ τοὺς οἰκέτας
[4, 18]	τοῦ πλήθους τῶν κατ´ αὐτὴν	πυλῶν.	διαμεμένηκε δὲ ἡ ταύτης τῆς
[4, 10]	Ὀρχομενίων καὶ παρεισπεσὼν ἐντὸς τῶν	πυλῶν	τά τε βασίλεια τῶν Μινυῶν
[4, 51]	τὴν θεὸν διεσκευασμένην καταπληκτικῶς εἰς	ὄχλων	δεισιδαιμονίαν, εἰς τὴν πόλιν εἰσβαλεῖν
[4, 42]	περιστάσεως. διὸ καὶ συντρεχόντων τῶν	ὄχλων	εἰς ἐκκλησίαν καὶ ζητούντων ἀπαλλαγὴν
[4, 72]	ἐστράτευσε μετ´ Ἀγαμέμνονος εἰς Τροίαν.	Τελαμὼν	δὲ φυγὼν ἐξ Αἰγίνης κατήντησεν
[4, 72]	δ´ ἐγένοντο υἱοὶ Πηλεὺς καὶ	Τελαμών.	τούτων δὲ Πηλεὺς δίσκῳ βαλὼν
[4, 72]	παῖδες ἄλλοι τε πλείους ἐπώνυμοι	ποταμῶν,	ἐν οἷς ὑπάρξαι Πηνειὸν καὶ
[4, 69]	τοὺς μύθους παῖδες ἐγένοντο πλείους	ποταμῶν	ἐπώνυμοι, ἐν οἷς καὶ Πηνειός,
[4, 56]	φασὶ γενέσθαι τὴν ὁμωνυμίαν τῶν	ποταμῶν.	~Ἡμῖν δ´ ἀρκούντως ἐξειργασμένοις τὴν
[4, 61]	τὴν Ἀττικήν, καὶ ὁ Μίνως	πολεμῶν	ἐπαύσατο τὰς Ἀθήνας. διελθόντων δὲ
[4, 30]	ὀρύγμασι ποιούμενοι τοὺς ἐκ τῶν	πολέμων	κινδύνους ἐξέφυγον. διὸ καὶ πρότερον
[4, 14]	τὴν ἀρετήν. ἀπὸ γὰρ τῶν	πολέμων	τραπέντος αὐτοῦ πρὸς ἀνέσεις τε
[4, 56]	προσαγορευόμενον. πρὸς δὲ τούτοις ὑπ´	ἀνέμων	αὐτοὺς ἐκριφέντας εἰς τὰς Σύρτεις,
[4, 80]	τῶν ἀναλωμάτων· βραχὺ γὰρ πρὸ	ἡμῶν	εἶχον αἱ θεαὶ βοῦς μὲν
[4, 76]	ἕνα τῶν κατὰ τὴν Ἀττικὴν	δήμων,	ἐν ᾧ τοὺς κατοικοῦντας ἀπ´
[4, 34]	γενομένη περιαλγὴς ἐπὶ τῇ τῶν	ὁμαίμων	ἀναιρέσει ἀρὰς ἔθετο, καθ´ ἃς
[4, 50]	ἀτυχήματα. πάντων δὲ τῶν ἀριστέων	ἑτοίμων	ὄντων βοηθεῖν τῷ Ἰάσονι καὶ
[4, 45]	κατατοξεύειν. φιλότεχνον δ´ εἰς φαρμάκων	θανασίμων	συνθέσεις γενομένην τὸ καλούμενον ἀκόνιτον
[4, 82]	πολλὰ μαθεῖν παρ´ αὐτοῦ τῶν	χρησίμων·	περὶ δὲ τὸ ὄρος τὸ
[4, 2]	τοῦτο τυχεῖν παρὰ πᾶσι μεγίστων	τιμῶν.	εὑρεῖν δ´ αὐτὸν καὶ τὸ
[4, 55]	τῆς Ἥρας αὐτοὺς θάψαι καὶ	τιμῶν	ἡρωικῶν αὐτοὺς ἀξιοῦν. ποιησάντων δὲ
[4, 62]	καταστρέψας παρὰ Τροιζηνίοις ἔτυχεν ἰσοθέων	τιμῶν,	Θησεὺς δὲ μετὰ ταῦτα καταστασιασθεὶς
[4, 58]	καὶ μετὰ ταῦτ´ ἄφαντος γενομένη,	τιμῶν	ἰσοθέων ἔτυχε παρὰ τοῖς Θηβαίοις.
[4, 61]	διὰ τὴν φιλοστοργίαν ἀθανάτων καταξιῶσαι	τιμῶν,	καταστερίσαντα τὸν ἐν οὐρανῷ στέφανον
[4, 82]	ἄφαντον γενέσθαι, καὶ τυχεῖν ἀθανάτων	τιμῶν	οὐ μόνον ἐνταῦθα παρὰ τοῖς
[4, 79]	κατασκευάσαντες ἱερὸν τῶν Μητέρων, διαφόρως	ἐτίμων	τὰς θεάς, ἀναθήμασι πολλοῖς κοσμοῦντες
[4, 17]	ἔχει δυνάμεις συνεστώσας ἐξ ἐθνῶν	μαχίμων·	ὧν δὴ χάριν ὁ μὲν
[4, 17]	γένος τῶν ἀγρίων θηρίων καὶ	παρανόμων	ἀνδρῶν, ὅτι παιδὶ μὲν ὄντι
[4, 22]	Μισηνοῦ καὶ Δικαιαρχείων, πλησίον τῶν	θερμῶν	ὑδάτων, ἔχει δὲ τὴν μὲν
[4, 10]	Μινυῶν ἐπὶ τὴν ἀπαίτησιν τῶν	δασμῶν	καὶ μεθ´ ὕβρεως εἰσπραττομένους ἀκρωτηριάσας
[4, 26]	ἀδελφός, Θησέα μὲν ἀνήγαγεν ἐκ	δεσμῶν	μετὰ Πειρίθου, χαρισαμένης τῆς Κόρης,
[4, 85]	ὁμωνύμου προσηγορίας. ἔνιοι δὲ λέγουσι	σεισμῶν	μεγάλων γενομένων διαρραγῆναι τὸν αὐχένα
[4, 56]	κομισθῆναι τὴν γῆν ἔχοντας ἐξ	εὐωνύμων,	καὶ πλησίον γινομένους Γαδείρων εἰς
[4, 61]	Ἀττικὴν καὶ τὴν Ἑλλάδα γενομένων	αὐχμῶν	καὶ φθαρέντων τῶν καρπῶν, συνελθόντες
[4, 77]	μέρη τοῦ σώματος ἄχρι τῶν	ὤμων	ἔχειν ταύρου, τὰ δὲ λοιπὰ
[4, 12]	ἰδὼν ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τῶν	ὤμων	φέροντα, καὶ φοβηθείς, ἔκρυψεν ἑαυτὸν
[4, 27]	τὸν κόσμον ὅλον ἐπὶ τῶν	ὤμων	φοροῦντα. παραπλησίως δὲ καὶ τοῦ
[4, 18]	δὲ κατὰ τὴν Βοιωτίαν τιμωρίαν	λαμβάνων	παρὰ τῶν τὴν Μινυάδα κατοικούντων
[4, 73]	τῷ τρόπῳ τοὺς ἀεὶ μνηστευομένους	καταλαμβάνων	διὰ τὴν ὀξύτητα τῶν ἵππων
[4, 75]	τῷ Τρωικῷ πολέμῳ. Ἀσσάρακος δὲ	Δαρδάνων	βασιλεύσας Κάπυν ἐγέννησεν, ἐξ οὗ
[4, 79]	ὑπὸ τῶν περὶ τὸν Κώκαλον	Σικανῶν	ἐμπυρισθεισῶν τὴν μὲν εἰς τὰς
[4, 23]	μεσογείου διεξιών, καὶ τῶν ἐγχωρίων	Σικανῶν	μεγάλαις δυνάμεσιν ἀντιταξαμένων, ἐνίκησεν ἐπιφανεῖ
[4, 55]	Ἀσίας ἀναβᾶσαν συνοικῆσαί τινι τῶν	ἐπιφανῶν	βασιλέων, ἐξ οὗ γεννῆσαι παῖδα
[4, 21]	οἰκοῦντες. ἐν ταύτῃ δὲ τῶν	ἐπιφανῶν	ὄντες ἀνδρῶν Κάκιος καὶ Πινάριος
[4, 30]	ὁ δ´ Ἰόλαος μεγάλης ἀποδοχῆς	τυγχάνων	καὶ πολλοὺς εὐεργετῶν ἐν πολλαῖς
[4, 15]	συναγωνισάμενος καὶ πολλοὺς ἀνελὼν τῶν	γηγενῶν	ἀποδοχῆς ἔτυχε τῆς μεγίστης. Ζεὺς
[4, 8]	πεπεισμένοι μήτε Κενταύρους διφυεῖς ἐξ	ἑτερογενῶν	σωμάτων ὑπάρξαι μήτε Γηρυόνην τρισώματον,
[4, 21]	τὴν Ῥώμην. τῶν γὰρ νῦν	εὐγενῶν	ἀνδρῶν τὸ τῶν Πιναρίων ὀνομαζομένων
[4, 52]	τοῦ Πελίου. προσάντως δὲ τῶν	παρθένων	δεξαμένων τὸν λόγον, ἑτέραν αὐτὴν
[4, 27]	βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων ἐπιθυμῆσαι τῶν	παρθένων	ἐγκρατῆ γενέσθαι· διὸ καὶ λῃστὰς
[4, 52]	λέβητος ἀρνὸς εἴδωλον. ἐνταῦθα τῶν	παρθένων	καταπλαγεισῶν, καὶ πίστεις τῆς ἐπαγγελίας
[4, 27]	τὸν Ἡρακλέα, καὶ παρὰ τῶν	παρθένων	μαθόντα τὸ συμβεβηκός, τοὺς μὲν
[4, 56]	ἡμῖν ἀνεξέλεγκτον τὴν ἱστορίαν τῶν	ἀποφηναμένων	τοὺς Ἀργοναύτας ἀνὰ τὸν Ἴστρον
[4, 23]	τῶν ἐγχωρίων Σικανῶν μεγάλαις δυνάμεσιν	ἀντιταξαμένων,	ἐνίκησεν ἐπιφανεῖ παρατάξει καὶ πολλοὺς
[4, 52]	Πελίου. προσάντως δὲ τῶν παρθένων	δεξαμένων	τὸν λόγον, ἑτέραν αὐτὴν ἐπινοῆσαι
[4, 58]	Ἡρακλέους, ἑκουσίως τῶν Ἀργείων αὐτοὺς	προσδεξαμένων,	ἐν Ἄργει κατῴκησαν, οἱ δ´
[4, 62]	τοῦτο τῶν ἵππων ταραχθέντων καὶ	ἐπισπασαμένων	αὐτὸν ταῖς ἡνίαις, συνέβη τὸν
[4, 52]	καταπλαγεισῶν, καὶ πίστεις τῆς ἐπαγγελίας	ἡγησαμένων	ἐνδεχομένας ἔχειν, ὑπουργῆσαι τοῖς προστάγμασι.
[4, 42]	ἐνταῦθα δ´ αὐτῶν τὴν ἀπόβασιν	ποιησαμένων,	εὑρεθῆναί φασι παρθένον δεδεμένην παρὰ
[4, 53]	πλήθη. ἀπολογησάμενον δὲ περὶ τῶν	πεπραγμένων,	καὶ διδάξαντα διότι τοὺς προαδικήσαντας
[4, 10]	ὡς πατρίδι τὰς προσηκούσας χάριτας.	ὑποτεταγμένων	γὰρ τῶν Θηβαίων Ἐργίνῳ τῷ
[4, 68]	καὶ ἀσεβής, ὑπὸ μὲν τῶν	ὑποτεταγμένων	ἐμισήθη, ὑπὸ δὲ Διὸς διὰ
[4, 18]	φασι, τοὐναντίον τῶν ἠπείρων ἀμφοτέρων	συνεζευγμένων	διασκάψαι ταύτας, καὶ τὸν πόρον
[4, 52]	καὶ ποιήσειν ἀπ´ ἀρχῆς ἄρνα.	συγκαταθεμένων	δ´ αὐτῶν, μυθολογοῦσι τὴν Μήδειαν
[4, 81]	τῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν διὰ τῶν	ἀνατιθεμένων	ἀκροθινίων ἐκ τῶν κυνηγίων προῃρεῖτο
[4, 32]	τὸ κῆτος ἀνελόντος, ἀπεστέρησε τῶν	ὡμολογημένων	ἵππων, περὶ ὧν ἐν τοῖς
[4, 71]	περιοίκων ἀναιρεῖν. ~Τούτων δ´ ἡμῖν	διευκρινημένων	πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ Ἀσκληπιοῦ καὶ
[4, 73]	Τροίαν στρατεύσαντα. ~Τούτων δ´ ἡμῖν	διευκρινημένων	πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ Πέλοπος καὶ
[4, 68]	ἁπάντων Βοιωτῶν. ~Τούτων δ´ ἡμῖν	διευκρινημένων,	πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ Σαλμωνέως καὶ
[4, 75]	Διὶ οἰνοχοεῖν. Τούτων δ´ ἡμῖν	διευκρινημένων	πειρασόμεθα διεξιέναι περὶ Δαιδάλου καὶ
[4, 7]	ἀκουόντων. Τούτων δ´ ἡμῖν ἀρκούντως	εἰρημένων	μεταβιβάσομεν τὸν λόγον ἐπὶ τὰς
[4, 21]	οὐ μόνον τῶν συμμέτρους οὐσίας	κεκτημένων,	ἀλλὰ καὶ τῶν μεγαλοπλούτων τινὰς
[4, 69]	Ἰξίονα διὰ τὸ μέγεθος τῶν	ἡμαρτημένων	ὑπὸ Διὸς εἰς τροχὸν ἐνδεθῆναι,
[4, 52]	ἐπινοῆσαι πίστιν τῶν ὑπ´ αὐτῆς	λεγομένων·	τρεφομένου γὰρ κριοῦ πολυετοῦς κατὰ
[4, 54]	ἐπὰν ἐξαφθῇ, δυσκατάσβεστον. ἄφνω δὲ	φλεγομένων	τῶν βασιλείων, τὸν μὲν Ἰάσονα
[4, 41]	πρὸς ἔκπληξιν λαμπρῶς, ἐκλέξαι τῶν	ὀρεγομένων	τῆς αὐτῆς προαιρέσεως τοὺς ἐπιφανεστάτους
[4, 20]	ποιεῖσθαι. μισθοῦ δὲ παρ´ ἀλλήλοις	ἐργαζομένων	τῶν τε ἀνδρῶν καὶ τῶν
[4, 7]	τὸν ἐκ τῆς ποιήσεως τῶν	ἐγκωμιαζομένων	ἔπαινον μέγα κλέος περιποιεῖν τοῖς
[4, 21]	εὐγενῶν ἀνδρῶν τὸ τῶν Πιναρίων	ὀνομαζομένων	γένος διαμένει παρὰ τοῖς Ῥωμαίοις,
[4, 31]	τότε Μαιόνων, νῦν δὲ Λυδῶν	ὀνομαζομένων.	καὶ τὴν μὲν τιμὴν ὁ
[4, 37]	ὅτι τὴν Ἰόλην μνηστεύσας ἀπέτυχε·	συναγωνιζομένων	δ´ αὐτῷ τῶν Ἀρκάδων, τήν
[4, 32]	αὐτός τε ἔπεσε καὶ τῶν	συναγωνιζομένων	οἱ πλείους· Ἡρακλῆς δὲ τὴν
[4, 48]	τοῖς ἄλλοις τῷ πλήθει τῶν	συναγωνιζομένων	περιχυθέντα καὶ βιαιότερον ἐγκείμενον ὑπὸ
[4, 4]	τύπτειν. διὸ καὶ τινῶν μὲν	τραυματιζομένων,	τινῶν δὲ καὶ τελευτώντων ἐκ
[4, 81]	δὲ πιθανῶς εἰς τὴν τῶν	ἁλισκομένων	θηρίων μεταμορφωθεὶς ἰδέαν ὑπὸ τῶν
[4, 82]	τὸ πλῆθος τῶν ἐν αὐτῇ	βοσκομένων	κτηνῶν φιλοτιμηθῆναι τοῖς ἐγχωρίοις ἐνδείξασθαι
[4, 15]	τῶν περὶ τὴν Παλλήνην γιγάντων	ἑλομένων	τὸν πρὸς τοὺς ἀθανάτους πόλεμον,
[4, 65]	δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἡγεμόνων	ἀπολομένων	πλὴν Ἀδράστου, καὶ πολλῶν στρατιωτῶν
[4, 44]	Φινείδαις ἀποκαταστῆσαι τὴν πατρῴαν ἀρχήν·	βουλομένων	δ´ αὐτῶν τὴν μητρυιὰν μετ´
[4, 61]	τὰ λειπόμενα τῶν περὶ Θησέα	γενομένων	ἀναγράψομεν. ~Δευκαλίων ὁ πρεσβύτατος τῶν
[4, 61]	τὴν Ἀττικὴν καὶ τὴν Ἑλλάδα	γενομένων	αὐχμῶν καὶ φθαρέντων τῶν καρπῶν,
[4, 85]	ἔνιοι δὲ λέγουσι σεισμῶν μεγάλων	γενομένων	διαρραγῆναι τὸν αὐχένα τῆς ἠπείρου,
[4, 15]	προσηγορίας τῶν ἐκ θνητῶν γυναικῶν	γενομένων	Διόνυσον καὶ Ἡρακλέα, οὐ μόνον
[4, 57]	Εὐρυσθεὺς φοβηθεὶς μὴ πάντων ἐνηλίκων	γενομένων	ἐκπέσῃ τῆς ἐν Μυκήναις βασιλείας,
[4, 29]	προσηγορίαν ἀπὸ τῶν Θεσπιάδων, καὶ	γενομένων	ἐνηλίκων, ἔκρινεν ἐκπέμπειν τούτους εἰς
[4, 72]	Ἀσωποῦ θυγατέρων καὶ τῶν Αἰακῷ	γενομένων	υἱῶν νῦν διέξιμεν. Ὠκεανοῦ καὶ
[4, 5]	μὲν ἱλαρῶν, τῶν δὲ ὀργίλων	γινομένων,	δίμορφον ὠνομάσθαι τὸν θεόν. καὶ
[4, 77]	συνήθως καθιεροῦν τὸν κάλλιστον τῶν	γινομένων	ταύρων τῷ Ποσειδῶνι καὶ θύειν
[4, 5]	Βακχεῖον μὲν γὰρ ἀπὸ τῶν	συνεπομένων	βακχῶν ὀνομάσαι, Ληναῖον δὲ ἀπὸ
[4, 41]	καὶ τῶν ἰδόντων αὐτὸ τότε	καταπληττομένων,	καὶ τῆς φήμης διαδοθείσης κατὰ
[4, 27]	ὡς διαδεδεγμένον τὸν Ἀτλαντικὸν κόσμον,	αἰνιττομένων	τῶν ἀνθρώπων τὸ γεγονός. ~Τοῦ
[4, 35]	καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων,	αἰνιττομένων	τῶν ποιητῶν κέρας μὲν τοῦ
[4, 85]	μεγέθει καὶ ῥώμῃ πολὺ τῶν	μνημονευομένων	ἡρώων ὑπεράγοντα φιλοκύνηγον γενέσθαι καὶ
[4, 25]	καὶ ποιήσει πολὺ προέχων τῶν	μνημονευομένων·	καὶ γὰρ ποίημα συνετάξατο θαυμαζόμενον
[4, 5]	φασιν ἀπὸ τοῦ πρῶτον τῶν	μνημονευομένων	καταγαγεῖν ἀπὸ τῆς στρατείας θρίαμβον
[4, 73]	ἐκφεύξεσθαι τὸν κίνδυνον. διόπερ πολλῶν	μνηστευομένων	τὴν κόρην, ἆθλον προετίθει τοῖς
[4, 84]	τῶν ἐν ταῖς ἄλλαις χώραις	φυομένων.	ἔχειν δὲ καὶ τῶν ἡμέρων
[4, 80]	τιμῶντες ἄχρι τῶνδε τῶν ἱστοριῶν	γραφομένων.	νεὼν μὲν γὰρ αὐταῖς κατεσκεύασαν
[4, 1]	ἐλαττοῦσθαι. ἡ μὲν γὰρ τῶν	ἀναγραφομένων	ἀρχαιότης δυσεύρετος οὖσα πολλὴν ἀπορίαν
[4, 84]	Καρχηδονίων ὑπὸ λιμοῦ πιεζόμενον διαθρέψαι,	παρεχομένων	τῶν ὀρῶν πολλαῖς μυριάσι χορηγίας
[4, 45]	βασιλείαν διαδεξαμένην πολλὰ κατὰ τῶν	ἀρχομένων	ὠμὰ πρᾶξαι καὶ βίαια. διόπερ
[4, 1]	τῶν κατὰ πόλεμον ἀξιόλογόν τι	κατειργασμένων,	ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἐν
[4, 12]	δ´ ἀκαταπλήκτως ὑποστὰς ἀξίαν τῶν	προκατειργασμένων	συνεστήσατο μάχην. συνηγωνίζετο δ´ αὐτοῖς
[4, 4]	τὰς στρατείας γυναικῶν πλῆθος περιάγεσθαι	καθωπλισμένων	λόγχαις τεθυρσωμέναις. φασὶ δὲ καὶ
[4, 71]	τῇ δόξῃ ὥστε πολλοὺς τῶν	ἀπεγνωσμένων	ἀρρώστων παραδόξως θεραπεύειν, καὶ διὰ
[4, 1]	ποικιλία καὶ τὸ πλῆθος τῶν	γενεαλογουμένων	ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων καὶ
[4, 5]	Διονύσου καὶ τῶν περὶ αὐτοῦ	μυθολογουμένων	ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσι στοχαζόμενοι τῆς
[4, 6]	~Περὶ δὲ Πριάπου καὶ τῶν	μυθολογουμένων	περὶ αὐτοῦ νῦν διέξιμεν, οἰκεῖον
[4, 39]	πεπλεονάκαμεν, ἀλλ´ οὖν οὐδὲν τῶν	μυθολογουμένων	περὶ αὐτοῦ παραλελοίπαμεν. ~περὶ δὲ
[4, 44]	χρὴ θαυμάζειν, ἐάν τινα τῶν	ἀρχαιολογουμένων	μὴ συμφώνως ἅπασι τοῖς ποιηταῖς
[4, 47]	Ἕλλην φυγεῖν ἐκ τῆς Ἑλλάδος.	περαιουμένων	δ´ αὐτῶν κατά τινα θεῶν
[4, 60]	εἰς τὰς Ἀθήνας κατήντησε Παναθηναίων	συντελουμένων,	Αἰγέως βασιλεύοντος, ἐν δὲ τοῖς
[4, 11]	τῆς συμφορᾶς. πάντων δ´ αὐτῷ	συλλυπουμένων	καὶ συμπενθούντων, ἐπὶ πολὺν χρόνον
[4, 81]	ὑπὸ τῶν καὶ τἄλλα θηρία	χειρουμένων	κυνῶν διεφθάρη. ~τὸν δ´ Ἀρισταῖόν
[4, 64]	τὸ αὐτὸ δίπουν, τρίπουν, τετράπουν.	ἀπορουμένων	δὲ τῶν ἄλλων ὁ Οἰδίπους
[4, 8]	παλαιότητα καὶ τὸ παράδοξον τῶν	ἱστορουμένων	παρὰ πολλοῖς ἀπιστουμένων τῶν μύθων,
[4, 65]	ἃς ἐπέτρεπον κρῖναι περὶ τῶν	ἀμφισβητουμένων	Ἐριφύλην, γυναῖκα μὲν οὖσαν Ἀμφιαράου,
[4, 8]	παράδοξον τῶν ἱστορουμένων παρὰ πολλοῖς	ἀπιστουμένων	τῶν μύθων, ἀναγκαῖον ἢ παραλιπόντας
[4, 10]	τελούντων, οὐ καταπλαγεὶς τὴν τῶν	δεδουλωμένων	ὑπεροχὴν ἐτόλμησε πρᾶξιν ἐπιτελέσαι περιβόητον·
[4, 59]	τῶν σωμάτων διὰ τὴν βίαν	ἀποσπωμένων	συνέβαινε τοὺς ἀτυχοῦντας μετὰ μεγάλης
[4, 57]	χρόνον ἁπάντων τῶν Ἡρακλέους παίδων	ἠνδρωμένων,	καὶ φρονήματος ἐμφυομένου τοῖς νεανίσκοις
[4, 46]	διατελεῖν γὰρ τοὺς καταπλέοντας τῶν	ξένων	ἐξαιρουμένην ἐκ τῶν κινδύνων, καὶ
[4, 47]	τῆς Κόλχων ἀγριότητος μηδεὶς τῶν	ξένων	ἐπιβῆναι τολμήσῃ τῆς χώρας. περιβαλεῖν
[4, 15]	γῆς φυομένην, ἀλλὰ τὰ τῶν	ξένων	μέλη διαιρούμεναι τροφὴν εἶχον τὴν
[4, 33]	ὁ δὲ Τεύθρας ἄπαις ὢν	ἀρρένων	παίδων τὴν θυγατέρα Ἀργιόπην συνῴκισε
[4, 40]	γὰρ ἐκ φύσεως ἐστερῆσθαι παίδων	ἀρρένων,	τὸν δ´ ἀδελφὸν εὐλαβεῖσθαι μήποτε
[4, 11]	τοῦ πάθους δ´ αὐξομένου τῶν	φρενῶν	ἐκτὸς γενόμενος τὸν μὲν Ἰόλαον
[4, 77]	τρεφόμενον τὸν Μινώταυρον τοὺς ἐξ	Ἀθηνῶν	ἀποστελλομένους ἑπτὰ κόρους καὶ κόρας
[4, 72]	γυναικὸς Γλαύκης ἀποθανούσης ἔγημεν ἐξ	Ἀθηνῶν	Ἐρίβοιαν τὴν Ἀλκάθου, ἐξ ἧς
[4, 29]	τὸ γένος ἐπιφανὴς ἐκ τῶν	Ἀθηνῶν,	υἱὸς Ἐρεχθέως, βασιλεύων δὲ τῆς
[4, 11]	ἀνάγκης. διέτριβε δὲ μάλιστα μεταξὺ	Μυκηνῶν	καὶ Νεμέας περὶ ὄρος τὸ
[4, 82]	τὴν θυσίαν ὑπὲρ ἁπάντων τῶν	Ἑλλήνων.	γενομένης δὲ τῆς θυσίας κατὰ
[4, 25]	πολλὰ προσεπιμαθὼν μέγιστος ἐγένετο τῶν	Ἑλλήνων	ἔν τε ταῖς θεολογίαις καὶ
[4, 48]	πεσόντος τοῦ βασιλέως καὶ τῶν	Ἑλλήνων	ἐπαρθέντων, τραπῆναι πρὸς φυγὴν τοὺς
[4, 53]	πανηγύρεως δόξαν, ὥστε πάντων τῶν	Ἑλλήνων	ἐπιφανέστατον ὑπάρχειν καὶ παρὰ ταῖς
[4, 61]	φρονήματος ἐνεπίμπλαντο καὶ τῆς τῶν	Ἑλλήνων	ἡγεμονίας ὠρέχθησαν. ἡμεῖς δὲ περὶ
[4, 70]	Φολόης, λῄζεσθαι τοὺς παριόντας τῶν	Ἑλλήνων	καὶ πολλοὺς τῶν περιοίκων ἀναιρεῖν.
[4, 71]	τὰς εὐεργεσίας ταύτας ὑπὸ τῶν	Ἑλλήνων	μεγάλης τυχεῖν δόξης· ἀτελεῖς δ´
[4, 60]	Διὸς υἱὸν ἀναγράφουσιν. οὗτος πρῶτος	Ἑλλήνων	ναυτικὴν δύναμιν ἀξιόλογον συστησάμενος ἐθαλαττοκράτησε.
[4, 81]	πῆξιν καὶ τὴν κατασκευὴν τῶν	σμήνων,	ἔτι δὲ τῶν ἐλαιῶν τὴν
[4, 21]	τῶν Λιγύων καὶ τὴν τῶν	Τυρρηνῶν	χώραν, καταντήσας πρὸς τὸν Τίβεριν
[4, 30]	καὶ κρέασι καὶ πολλὰς ἀγέλας	κτηνῶν	τρέφοντες οὐκ ἐπεδέοντο σίτου· κατασκευάσαντες
[4, 82]	πλῆθος τῶν ἐν αὐτῇ βοσκομένων	κτηνῶν	φιλοτιμηθῆναι τοῖς ἐγχωρίοις ἐνδείξασθαι τὰς
[4, 40]	ἐκείνους τοὺς χρόνους περιοικούμενον ὑπὸ	ἐθνῶν	βαρβάρων καὶ παντελῶς ἀγρίων ἄξενον
[4, 17]	μεγάλας ἔχει δυνάμεις συνεστώσας ἐξ	ἐθνῶν	μαχίμων· ὧν δὴ χάριν ὁ
[4, 65]	δὲ βιαζόμενος καὶ διὰ κλίμακος	ἀναβαίνων	ἐπὶ τὸ τεῖχος ἐτελεύτησεν, Ἀμφιάραος
[4, 33]	τὸ Παρθένιον ὄρος, ὑπὸ τῶν	ὠδίνων	καταβαρουμένη παρῆλθεν εἰς τὴν πλησίον
[4, 28]	νῦν ἐστι τὸ καλούμενον ἀπ´	ἐκείνων	Ἀμαζονεῖον. Θησεὺς δὲ πυθόμενος τὴν
[4, 28]	εἰς τὴν Σκυθίαν καὶ μετ´	ἐκείνων	κατῴκησαν. ἡμεῖς δ´ ἀρκούντως περὶ
[4, 68]	καὶ Βίας καὶ οἱ ἀπ´	ἐκείνων	οὕτω τῆς ἐν Ἄργει βασιλείας
[4, 11]	χρόνον κατὰ τὴν οἰκίαν ἡσύχαζεν,	ἐκκλίνων	τὰς τῶν ἀνθρώπων ὁμιλίας τε
[4, 13]	τοῖς ὤμοις ἐξενεγκεῖν ταύτην ἀπεδοκίμασεν,	ἐκκλίνων	τὴν ἐκ τῆς ὕβρεως αἰσχύνην·
[4, 54]	νύμφης κίνδυνον, τῇ σφαγῇ τῶν	κοινῶν	τέκνων ἐμβαλεῖν αὐτὸν εἰς τὰς
[4, 4]	διὸ καὶ τινῶν μὲν τραυματιζομένων,	τινῶν	δὲ καὶ τελευτώντων ἐκ τῶν
[4, 58]	Λικύμνιον τὸν Ἠλεκτρύωνος ἐρίσαντα περί	τινων,	διὰ δὲ τὸν φόνον τοῦτον
[4, 51]	γῆρας ἀφελοῦσαν τὸ Πελίου διά	τινων	δυνάμεων νέον παντελῶς ποιῆσαι τὸ
[4, 60]	τινα θεωρίαν, ἐδολοφόνησεν αὐτὸν διά	τινων	ἐγχωρίων περὶ Οἰνόην τῆς Ἀττικῆς.
[4, 31]	καὶ πυθομένη τίς ἐστι καὶ	τίνων,	ἐθαύμασε τὴν ἀρετήν, ἐλεύθερον δ´
[4, 57]	μετὰ δὲ ταῦτα Ὕλλου καί	τινων	ἑτέρων ἀνδρωθέντων, Εὐρυσθεὺς φοβηθεὶς μὴ
[4, 4]	ταύταις ἀλλήλους τύπτειν. διὸ καὶ	τινῶν	μὲν τραυματιζομένων, τινῶν δὲ καὶ
[4, 4]	Φερσεφόνης Διόνυσον γενέσθαι τὸν ὑπό	τινων	Σαβάζιον ὀνομαζόμενον, οὗ τήν τε
[4, 51]	ποιῆσαι δ´ αὐτὴν καὶ διά	τινων	φαρμάκων εἴδωλα φαντασθῆναι τῶν δρακόντων,
[4, 52]	τοῦ κριοῦ καθεψῆσαι, καὶ διά	τινων	φαρμάκων παρακρουσαμένην ἐξελεῖν ἐκ τοῦ
[4, 31]	τῆς νόσου} τῷ χρησμῷ μετά	τινων	φίλων ἔπλευσεν εἰς τὴν Ἀσίαν.
[4, 79]	Κρησὶν ἀποδοθῆναι, Θήρωνος δυναστεύοντος τῶν	Ἀκραγαντίνων.	οὐ μὴν ἀλλ´ οἱ κατὰ
[4, 79]	καιροὺς κτισθείσης μὲν τῆς τῶν	Ἀκραγαντίνων	πόλεως, γνωσθείσης δὲ τῆς τῶν
[4, 64]	ὤν, ἐπηρώτησε τὸν θεὸν περὶ	τέκνων	γενέσεως. τῆς δὲ Πυθίας δούσης
[4, 31]	παιδοποιίαν, ἑτέραν δ´ ἐζήτει πρὸς	τέκνων	γένεσιν ἀνύποπτον. διόπερ ἐμνήστευσεν Ἰόλην
[4, 42]	οἱ Τρῶες τὸ λαχὸν τῶν	τέκνων	ἑκουσίως παραδῶσι βορὰν τῷ κήτει,
[4, 54]	κίνδυνον, τῇ σφαγῇ τῶν κοινῶν	τέκνων	ἐμβαλεῖν αὐτὸν εἰς τὰς μεγίστας
[4, 51]	δουλικαῖς χερσίν, ἀλλὰ ταῖς τῶν	τέκνων	θεραπευθέντα τυχεῖν τῆς παρὰ θεῶν
[4, 55]	δὲ τὸν μὲν Ἰάσονα στερηθέντα	τέκνων	καὶ γυναικὸς δόξαι πᾶσι δίκαια
[4, 74]	ἐπὶ δὲ τῷ πλήθει τῶν	τέκνων	μέγα φρυαττομένη πλεονάκις ἐκαυχᾶτο καὶ
[4, 59]	ἄφνω τύπτων περιεκύλιε κατὰ τῶν	κρημνῶν	εἰς θάλατταν κατὰ τὴν ὀνομαζομένην
[4, 26]	τῆς προσηγορίας, Δράκοντα δὲ τῶν	ποιμνῶν	ἐπιμελητὴν καθεσταμένον, καὶ ῥώμῃ σώματος
[4, 23]	καρπούς, μέχρι ἄν τις τῶν	ἐκγόνων	αὐτοῦ παραγενόμενος ἀπαιτήσῃ· ὅπερ καὶ
[4, 59]	δὲ περὶ Ἡρακλέους καὶ τῶν	ἀπογόνων	αὐτοῦ διήλθομεν, οἰκεῖον ἂν εἴη
[4, 71]	διελθεῖν περὶ Ἀσκληπιοῦ καὶ τῶν	ἀπογόνων	αὐτοῦ. μυθολογοῦσι τοίνυν Ἀσκληπιὸν Ἀπόλλωνος
[4, 68]	Σαλμωνέως καὶ Τυροῦς καὶ τῶν	ἀπογόνων	ἕως Νέστορος τοῦ στρατεύσαντος ἐπὶ
[4, 69]	~Περὶ μὲν οὖν τῶν Νέστορος	προγόνων	ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσι, στοχαζόμενοι τῆς
[4, 14]	ἀνθρώπους ἐκ μὲν τῶν ταύτης	προγόνων	ἤρξατο, εἰς αὐτὴν δὲ ταύτην
[4, 28]	Θησέα καταδεδουλῶσθαι τὴν ἡγεμόνα τῶν	Ἀμαζόνων	Ἀντιόπην, ὡς δ´ ἔνιοι γράφουσιν,
[4, 28]	βίον. αἱ δ´ ὑπολειφθεῖσαι τῶν	Ἀμαζόνων	ἀπογνοῦσαι τὴν πατρῴαν γῆν, ἐπανῆλθον
[4, 28]	Θησεὺς δὲ πυθόμενος τὴν τῶν	Ἀμαζόνων	ἔφοδον ἐβοήθει ταῖς πολιτικαῖς δυνάμεσιν,
[4, 16]	δὲ τὴν στρατηγίαν ἔχουσα τῶν	Ἀμαζόνων	Μελανίππη καὶ θαυμαζομένη μάλιστα δι´
[4, 16]	ἐν ᾗ τὰ βασίλεια τῶν	Ἀμαζόνων	ὑπῆρχε. καὶ τὸ μὲν πρῶτον
[4, 31]	τῆς Ἰαρδάνου, βασιλευούσης τῶν τότε	Μαιόνων,	νῦν δὲ Λυδῶν ὀνομαζομένων. καὶ
[4, 68]	ἐκ τῆς Αἰολίδος ὁρμηθεὶς μετὰ	πλειόνων	Αἰολέων ᾤκισε τῆς Ἠλείας παρὰ
[4, 29]	τῆς ὁμωνύμου χώρας ἐγέννησεν ἐκ	πλειόνων	γυναικῶν θυγατέρας πεντήκοντα. Ἡρακλέους δ´
[4, 63]	παραγενόμενοι δ´ εἰς Λακεδαίμονα μετὰ	πλειόνων,	καὶ καιρὸν εὔθετον λαβόντες, ἥρπασαν
[4, 30]	διὰ τὸ πλῆθος τοῦ χρόνου,	πλειόνων	τῶν βαρβάρων ὄντων τῶν μετεσχηκότων
[4, 65]	ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἄλλων	ἡγεμόνων	ἀπολομένων πλὴν Ἀδράστου, καὶ πολλῶν
[4, 61]	Ἀθήνας· ἀπὸ γὰρ τούτων τῶν	χρόνων	Ἀθηναῖοι διὰ τὸ βάρος τῆς
[4, 1]	τοῖς γράφουσιν, ἡ δὲ τῶν	χρόνων	ἀπαγγελία τὸν ἀκριβέστατον ἔλεγχον οὐ
[4, 67]	Βοιῷ. Πρὸ δὲ τούτων τῶν	χρόνων	Βοιωτὸς ὁ Ἄρνης καὶ Ποσειδῶνος
[4, 56]	γράμμασι, μέχρι δὲ τῶν νεωτέρων	χρόνων	διαμείναντα παρὰ τοῖς Εὐεσπερίταις. οὐ
[4, 56]	προσαγορεῦσαι, καὶ μέχρι τῶνδε τῶν	χρόνων	διαμένειν αὐτοῦ τὴν προσηγορίαν. παραπλησίως
[4, 13]	βοηθοῦντος· αὕτη δ´ ἐκ πολλῶν	χρόνων	ἠθροισμένην κόπρον εἶχεν ἄπλατον, ἣν
[4, 77]	μυθολογοῦσι γὰρ πρὸ τούτων τῶν	χρόνων	Μίνωα κατ´ ἐνιαυτὸν συνήθως καθιεροῦν
[4, 21]	διαμεῖναι μέχρι τῶν καθ´ ἡμᾶς	χρόνων·	πολλοὺς γὰρ τῶν Ῥωμαίων οὐ
[4, 56]	γὰρ αὐτοὺς ἔχειν ἐκ παλαιῶν	χρόνων	τὴν τούτων τῶν θεῶν παρουσίαν
[4, 80]	χώραν λίθον ἀξιόλογον παρὰ τῶν	ἀστυγειτόνων	Ἀγυριναίων ἤγαγον, τῶν μὲν πόλεων
[4, 59]	τοῦ σώματος ἀπέκοπτε, τῶν δ´	ἐλαττόνων	τοὺς πόδας προέκρουεν, ἀφ´ οὗπερ
[4, 77]	ταύρου κάλλει διαφέροντος ἕτερον τῶν	ἡττόνων	ταύρων θῦσαι· τὸν δὲ Ποσειδῶνα
[4, 36]	Δηιανείρας γάμον τρισὶν ὕστερον ἔτεσι	δειπνῶν	παρ´ Οἰνεῖ, διακονοῦντος Εὐρυνόμου τοῦ
[4, 33]	τούτου θυγατρὸς Ἱππολύτης συνοικιζομένης Ἀζᾶνι,	συνδειπνῶν	Ἡρακλῆς καὶ θεασάμενος ἐν τοῖς
[4, 73]	ὁ δὲ μνηστευόμενος ἐξώρμα τέθριππον	ἐλαύνων	ἅρμα· ἁγισθέντων δὲ τῶν ἱερῶν,
[4, 38]	τὴν πυράν. εὐθὺς δὲ καὶ	κεραυνῶν	ἐκ τοῦ περιέχοντος πεσόντων, ἡ
[4, 14]	δὲ πρὸς τὴν τῶν πολεμικῶν	κινδύνων	ἀσφάλειαν. τῶν δ´ ἄλλων Ποσειδῶν
[4, 11]	εἶχε σκεπαστήριον τῶν μετὰ ταῦτα	κινδύνων.	Δεύτερον δ´ ἔλαβεν ἆθλον ἀποκτεῖναι
[4, 13]	καταπονῆσαι· πλὴν ἄνευ βίας καὶ	κινδύνων	διὰ τῆς κατὰ τὴν ψυχὴν
[4, 43]	ὑπολαβεῖν δὲ θεῶν προνοίᾳ τῶν	κινδύνων	ἑαυτοὺς ἀπηλλάχθαι. διὸ καὶ τοῖς
[4, 46]	τῶν ξένων ἐξαιρουμένην ἐκ τῶν	κινδύνων,	καὶ ποτὲ μὲν παρὰ τοῦ
[4, 71]	ἀφεῖναι τῶν κατὰ τὰς μάχας	κινδύνων	καὶ τῶν ἄλλων λειτουργιῶν διὰ
[4, 81]	τοὺς μύθους ὑπὸ τῶν ἰδίων	κυνῶν	διασπασθέντα. τὴν δ´ αἰτίαν ἀποδιδόασι
[4, 81]	τῶν καὶ τἄλλα θηρία χειρουμένων	κυνῶν	διεφθάρη. ~τὸν δ´ Ἀρισταῖόν φασι
[4, 82]	ἴδιον· ὁ γὰρ ὑπὸ τῶν	κυνῶν	ἰδὼν τὸν υἱὸν τετελευτηκότα, οὗτος
[4, 17]	τῶν τοιούτων. ταῦτα δ´ ἔπραξεν	ἀποσεμνύνων	τὴν νῆσον, ἐν ᾗ μυθολογοῦσι
[4, 53]	πόλεσι προεροῦντας τὴν θέαν τῶν	ἀγώνων.	διὰ δὲ τὴν παρὰ τοῖς
[4, 53]	συμμαχίας, καὶ τὴν διάταξιν τῶν	ἀγώνων	ἐπιτρεψάντων Ἡρακλεῖ, φασὶ τοῦτον {τὸν}
[4, 53]	Ἑλλάδος τὸν ἐπιφανέστατον τόπον εἰς	ἀγώνων	θέσιν καὶ πανήγυριν κοινήν, καὶ
[4, 14]	εἰκότως ἐγένετο τιμιώτατος ἁπάντων τῶν	ἀγώνων	οὗτος, τὴν ἀρχὴν ἀπ´ ἀγαθοῦ
[4, 5]	καθόλου δὲ τοῦτον τῶν θυμελικῶν	ἀγώνων	φασὶν εὑρετὴν γενέσθαι, καὶ θέατρα
[4, 6]	κατὰ τὰς ἀγροικίας ὀπωροφύλακα τῶν	ἀμπελώνων	ἀποδεικνύντες καὶ τῶν κήπων, ἔτι
[4, 31]	ἀναγκάζοντα τῷ σκαφείῳ πατάξας ἀπέκτεινεν·	Ἰτώνων	δὲ λεηλατούντων πολλὴν τῆς ὑπὸ
[4, 38]	τῆς ὑπουργίας χάριν τὴν τῶν	τόξων	δωρεὰν ἧψε τὴν πυράν. εὐθὺς
[4, 18]	χειρωσάμενος ἀπήλασε τὰς διωνομασμένας τῶν	βοῶν	ἀγέλας. διεξιὼν δὲ τὴν τῶν
[4, 84]	δ´ ὑπὸ Νυμφῶν τραφέντα, καὶ	βοῶν	ἀγέλας παμπληθεῖς κεκτημένον, τούτων ποιεῖσθαι
[4, 24]	καὶ Λακίνιον μὲν κλέπτοντα τῶν	βοῶν	ἀνεῖλε, Κρότωνα δὲ ἀκουσίως ἀποκτείνας
[4, 23]	θυσίαν. αὐτὸς δὲ μετὰ τῶν	βοῶν	διὰ τῆς μεσογείου διεξιών, καὶ
[4, 80]	κατασκευάσαντες ἁμάξας τετρακύκλους ἑκατὸν ζεύγεσι	βοῶν	ἐκόμισαν τὸν λίθον. διὰ γὰρ
[4, 18]	δικαιοσύνῃ διαφέροντος, κατέλιπε μέρος τῶν	βοῶν	ἐν δωρεαῖς τῷ βασιλεῖ. ὁ
[4, 47]	τῆς ὁμωνυμίας ἐπὶ τὴν τῶν	βοῶν	ἰσχύν, ἀπὸ δὲ τῆς κατὰ
[4, 24]	Ὁ δ´ Ἡρακλῆς μετὰ τῶν	βοῶν	περαιωθεὶς εἰς τὴν Ἰταλίαν προῆγε
[4, 24]	προσέταξεν· ὡσαύτως δὲ καὶ τῶν	βοῶν	τοῖς ἀποτυπωθεῖσιν ἴχνεσι τὴν ἐφ´
[4, 33]	δ´ ἐναντίων αὐτός τε ὁ	Ἱπποκόων	καὶ μετ´ αὐτοῦ δέκα μὲν
[4, 33]	ἀπέδωκεν Ἡρακλεῖ. μετὰ δὲ ταῦτα	Ἱπποκόων	μὲν ἐφυγάδευσεν ἐκ τῆς Σπάρτης
[4, 64]	Οἰδίπους ὀργισθεὶς ἀπέκτεινε τὸν Λάιον,	ἀγνοῶν	ὅτι πατὴρ ἦν αὐτοῦ. καθ´
[4, 38]	φίλτρῳ. ὁ μὲν οὖν Λίχας	ἀγνοῶν	περὶ τούτων ἀπήνεγκε τὴν ἐσθῆτα
[4, 33]	εἰς Στύμφαλον ἐπανῆλθεν. Ἄλεως δ´	ἀγνοῶν	τὸ πεπραγμένον, ὡς ὁ τῆς
[4, 45]	τὴν μὲν Κίρκην εἰς φαρμάκων	παντοδαπῶν	ἐπίνοιαν ἐκτραπεῖσαν ἐξευρεῖν ῥιζῶν παντοίας
[4, 2]	παραγενόμενον θεοπρεπῶς μετὰ βροντῶν καὶ	ἀστραπῶν	ἐπιφανῶς ποιεῖσθαι τὴν συνουσίαν· τὴν
[4, 66]	τὸν ποιητὴν Ὅμηρον πολλὰ τῶν	ἐπῶν	σφετερισάμενον κοσμῆσαι τὴν ἰδίαν ποίησιν.
[4, 63]	μὲν πρῶτον ὁ Θησεὺς μετέπειθεν	ἀποτρέπων	τῆς πράξεως αὐτὸν διὰ τὴν
[4, 6]	τῶν ἀμπελώνων ἀποδεικνύντες καὶ τῶν	κήπων,	ἔτι δὲ πρὸς τοὺς βασκαίνοντάς
[4, 65]	οὐ συνεχώρησαν, ὁ δ´ Ἄδραστος	καταλιπὼν	ἀτάφους τοὺς τετελευτηκότας ἐπανῆλθεν εἰς
[4, 38]	πυρὰν εὐμεγέθη· περὶ δὲ τῶν	λοιπῶν	ἔφησε Διὶ μελήσειν. τῶν δὲ
[4, 27]	τὴν Αἰθιοπίαν τὸν βασιλεύοντα τῶν	Αἰθιόπων	Ἠμαθίωνα κατάρχοντα μάχης ἀποκτεῖναι, τὸ
[4, 23]	Βούτα τοῦ τότε βασιλεύοντος τῶν	τόπων.	γενομένης δὲ τῆς φιλοτιμίας μετὰ
[4, 84]	κάλλει τε καὶ φύσει καὶ	τόπων	ἰδιότησι πρὸς θερινὴν ἄνεσιν καὶ
[4, 14]	Ὀλυμπικὸν ἀγῶνα συνεστήσατο, κάλλιστον τῶν	τόπων	πρὸς τηλικαύτην πανήγυριν προκρίνας τὸ
[4, 56]	ῥύσιν ἔχειν ἀπὸ τῶν αὐτῶν	τόπων.	Ῥωμαίων γὰρ καταπολεμησάντων τὸ τῶν
[4, 23]	ὀνομασίαν ἔχοντα ταύτην ἀπὸ τῶν	τόπων.	τοῦ δ´ Ἡρακλέους πλησιάσαντος τοῖς
[4, 69]	τὸν Πηνειὸν ποταμὸν ἐβασίλευσε τῶν	τόπων	τούτων, γήμας δὲ Ὀρσινόμην τὴν
[4, 37]	δ´ Ἠιόνα. μετὰ δὲ τὴν	Δρυόπων	ἀνάστασιν, πολέμου συνεστῶτος τοῖς Δωριεῦσι
[4, 37]	Μηλιέων τόν τε βασιλέα τῶν	Δρυόπων	ἀνεῖλε καὶ τοὺς ἄλλους ἐκ
[4, 37]	~Μετὰ δὲ ταῦτα Φύλαντος τοῦ	Δρυόπων	βασιλέως δόξαντος εἰς τὸ ἐν
[4, 37]	κατῴκησαν, οἱ δὲ λοιποὶ τῶν	Δρυόπων	καταφυγόντες ἐπὶ τὸν Εὐρυσθέα βοηθείας
[4, 37]	καὶ Ὁδίτην. τῶν δ´ ἐκπεσόντων	Δρυόπων	οἱ μὲν εἰς τὴν Εὔβοιαν
[4, 31]	καὶ παραγενομένου κατὰ ζήτησιν τῶν	ἵππων	εἰς Τίρυνθα, τοῦτον μὲν ἀναβιβάσας
[4, 49]	Ἡρακλέα ναυσὶν ἓξ ἕνεκα τῶν	ἵππων	ἑλεῖν τὴν Τροίαν· προσμαρτυρεῖν δὲ
[4, 73]	Ποσειδῶνος, τὴν δ´ ἄφεσιν τῶν	ἵππων	ἐποίησε τοιαύτην. ὁ μὲν Οἰνόμαος
[4, 49]	ὅς ποτε δεῦρ´ ἐλθὼν ἕνεχ´	ἵππων	Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ
[4, 32]	ὅς ποτε δεῦρ´ ἐλθὼν ἕνεχ´	ἵππων	Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ
[4, 32]	κῆτος ἀνελόντος, ἀπεστέρησε τῶν ὡμολογημένων	ἵππων,	περὶ ὧν ἐν τοῖς Ἀργοναύταις
[4, 73]	καταλαμβάνων διὰ τὴν ὀξύτητα τῶν	ἵππων	πολλοὺς ἀνῄρει. Πέλοψ δ´ ὁ
[4, 12]	θεούς, τὸ δὲ τάχος ἔχοντας	ἵππων,	ῥώμῃ δὲ δισωμάτους θῆρας, ἐμπειρίαν
[4, 62]	ψυχήν, καὶ διὰ τοῦτο τῶν	ἵππων	ταραχθέντων καὶ ἐπισπασαμένων αὐτὸν ταῖς
[4, 15]	δ´ ἀχθεισῶν πρὸς αὐτὸν τῶν	ἵππων	ταύτας μὲν ἱερὰς ἐποίησεν Ἥρας,
[4, 84]	ἔχειν δὲ καὶ τῶν ἡμέρων	καρπῶν	αὐτομάτων, ἀμπέλου τε πολλῆς φυομένης
[4, 29]	ἡ νῆσος διωνομάσθη τῇ τῶν	καρπῶν	ἀφθονίᾳ ὥστε Καρχηδονίους ὕστερον αὐξηθέντας
[4, 4]	διὰ τούτων τὸν σπόρον τῶν	καρπῶν	ἐπιτελεῖν· ἀφ´ οὗ δὴ καὶ
[4, 82]	ἀφθονίαν τῶν ἐν τῇ νήσῳ	καρπῶν	καὶ τὸ πλῆθος τῶν ἐν
[4, 42]	ἐμπεσεῖν εἰς τὰ πλήθη καὶ	καρπῶν	παντελῆ φθοράν, ὥστε πάντας ἐκπλήττεσθαι
[4, 61]	γενομένων αὐχμῶν καὶ φθαρέντων τῶν	καρπῶν,	συνελθόντες οἱ τῶν πόλεων ἡγεμόνες
[4, 12]	πρὸς δὲ τούτοις Θηρεὺς καὶ	Δούπων	καὶ Φρίξος. τῶν δὲ διαφυγόντων
[4, 53]	οἰκουμένην εὐεργετοῦντα τὸ γένος τῶν	ἀνθρώπων·	ἀνθ´ ὧν τυχεῖν αὐτὸν συμφωνουμένης
[4, 76]	ἀγαλμάτων κατασκευὴν τοσοῦτο τῶν ἁπάντων	ἀνθρώπων	διήνεγκεν ὥστε τοὺς μεταγενεστέρους μυθολογῆσαι
[4, 1]	εὐεργεσίας κατατεθεῖσθαι τῷ γένει τῶν	ἀνθρώπων.	εἴρηται μὲν οὖν ἡμῖν ἐν
[4, 38]	Ἡρακλέα τοῖς χρησμοῖς ἀκολούθως ἐξ	ἀνθρώπων	εἰς θεοὺς μεθεστάσθαι· ~διόπερ ὡς
[4, 19]	καὶ ξενοκτονίας, πολλοῦ δὲ πλήθους	ἀνθρώπων	ἐξ ἅπαντος ἔθνους ἑκουσίως συστρατεύοντος
[4, 71]	πολλὰ τῶν συντεινόντων πρὸς ὑγίειαν	ἀνθρώπων	ἐξευρεῖν. ἐπὶ τοσοῦτο δὲ προβῆναι
[4, 15]	αὐτὸν τυγχάνοντα διὰ τὴν τῶν	ἀνθρώπων	εὐεργεσίαν, τὸν μὲν ἀετὸν κατετόξευσε,
[4, 15]	εὐεργετήσαντες μεγάλα τὸν βίον τῶν	ἀνθρώπων.	Ζεὺς δέ, Προμηθέως παραδόντος τὸ
[4, 8]	ἐκ τῆς ἀσθενείας τῶν νῦν	ἀνθρώπων	θεωροῦσιν, ὥστε διὰ τὴν ὑπερβολὴν
[4, 6]	αἴτιον ὑπάρχον τῆς γενέσεως τῶν	ἀνθρώπων	καὶ διαμονῆς εἰς ἅπαντα τὸν
[4, 2]	τοὺς ἀδίκους καὶ ἀσεβεῖς τῶν	ἀνθρώπων	κολάζειν. καὶ κατὰ μὲν τὴν
[4, 3]	κρατίστην παραδοῦσαν τῷ γένει τῶν	ἀνθρώπων.	~Μυθολογοῦσι δέ τινες καὶ ἕτερον
[4, 50]	μηδέποτε χρῆσθαι πρότερον πρὸς ἀπώλειαν	ἀνθρώπων,	νυνὶ δὲ δι´ αὐτῶν ἀμυνεῖσθαι
[4, 11]	οἰκίαν ἡσύχαζεν, ἐκκλίνων τὰς τῶν	ἀνθρώπων	ὁμιλίας τε καὶ ἀπαντήσεις· τέλος
[4, 14]	αὐτὸς εὐηργέτησε τὸ γένος τῶν	ἀνθρώπων	οὐδένα λαβὼν μισθόν. τὰ δ´
[4, 27]	τὸν Ἀτλαντικὸν κόσμον, αἰνιττομένων τῶν	ἀνθρώπων	τὸ γεγονός. ~Τοῦ δ´ Ἡρακλέους
[4, 75]	ὃς δὴ ἀφνειότατος γένετο θνητῶν	ἀνθρώπων·	τοῦ τρισχίλιαι ἵπποι ἕλος κάτα
[4, 6]	δέ φασι τὸ αἰδοῖον τῶν	ἀνθρώπων	τοὺς παλαιοὺς μυθωδῶς ὀνομάζειν βουλομένους
[4, 78]	δύνασθαι διὰ τριῶν ἢ τεττάρων	ἀνθρώπων	φυλάττεσθαι. διόπερ ὁ Κώκαλος ἐν
[4, 1]	προειρημέναις βίβλοις ὅτι τινὲς τῶν	βαρβάρων	ἀντιποιοῦνται τῆς γενέσεως τοῦ θεοῦ
[4, 44]	περιρρῆξαι, τοὺς δ´ ἐναντιουμένους τῶν	βαρβάρων	ἀποκτεῖναι. ὁρμήσαντος δὲ τοῦ Φινέως
[4, 19]	δὲ τὴν ὀρεινὴν ταύτην κατοικούντων	βαρβάρων	εἰωθότων τὰ διεξιόντα τῶν στρατοπέδων
[4, 40]	τοὺς χρόνους περιοικούμενον ὑπὸ ἐθνῶν	βαρβάρων	καὶ παντελῶς ἀγρίων ἄξενον προσαγορεύεσθαι,
[4, 30]	πλῆθος τοῦ χρόνου, πλειόνων τῶν	βαρβάρων	ὄντων τῶν μετεσχηκότων τῆς ἀποικίας,
[4, 48]	ξίφεσι πολλοὺς μὲν φονεῦσαι τῶν	βαρβάρων,	τοὺς δ´ ἄλλους διὰ τὸ
[4, 5]	διαθέσεις ἐχόντων, καὶ τῶν μὲν	ἱλαρῶν,	τῶν δὲ ὀργίλων γινομένων, δίμορφον
[4, 78]	ἐποίησε δύνασθαι διὰ τριῶν ἢ	τεττάρων	ἀνθρώπων φυλάττεσθαι. διόπερ ὁ Κώκαλος
[4, 24]	λίμνην, ἔχουσαν τὸν περίβολον σταδίων	τεττάρων,	ἣν ἐπώνυμον αὐτῷ καλεῖσθαι προσέταξεν·
[4, 1]	καὶ ἡμιθέων καὶ πολλῶν ἄλλων	ἀνδρῶν	ἀγαθῶν· ὧν διὰ τὰς κοινὰς
[4, 2]	αὐτὸν καὶ στρατόπεδον οὐ μόνον	ἀνδρῶν,	ἀλλὰ καὶ γυναικῶν, καὶ τοὺς
[4, 7]	ἐννέα ἀριθμὸς ὑπὸ τῶν ἐπιφανεστάτων	ἀνδρῶν	βεβαιούμενος, λέγω δὲ Ὁμήρου τε
[4, 1]	καὶ ἡμιθέων καὶ τῶν ἄλλων	ἀνδρῶν	δυσέφικτον ἔχει τὴν ἀπαγγελίαν· τὸ
[4, 20]	γὰρ οὖσα καὶ μετὰ τῶν	ἀνδρῶν	ἐργαζομένη μισθοῦ, μεταξὺ συνεχομένη ταῖς
[4, 20]	παρ´ ἀλλήλοις ἐργαζομένων τῶν τε	ἀνδρῶν	καὶ τῶν γυναικῶν, ἴδιόν τι
[4, 21]	ταύτῃ δὲ τῶν ἐπιφανῶν ὄντες	ἀνδρῶν	Κάκιος καὶ Πινάριος ἐδέξαντο τὸν
[4, 17]	τῶν ἀγρίων θηρίων καὶ παρανόμων	ἀνδρῶν,	ὅτι παιδὶ μὲν ὄντι νηπίῳ
[4, 21]	Ῥώμην. τῶν γὰρ νῦν εὐγενῶν	ἀνδρῶν	τὸ τῶν Πιναρίων ὀνομαζομένων γένος
[4, 12]	ἐμπειρίαν δὲ καὶ σύνεσιν ἔχοντας	ἀνδρῶν.	τῶν δὲ Κενταύρων οἱ μὲν
[4, 21]	κεχαρισμέναις ἐτίμησαν· καὶ τούτων τῶν	ἀνδρῶν	ὑπομνήματα μέχρι τῶνδε τῶν καιρῶν
[4, 84]	ταύτῃ δὲ τῇ χώρᾳ συναγκείας	δένδρων	οὔσης θεοπρεποῦς καὶ Νύμφαις ἄλσους
[4, 24]	ποιοῦσι. πανδήμου δὲ τῆς ἀποδοχῆς	ἐλευθέρων	τε καὶ δούλων γινομένης, κατέδειξαν
[4, 73]	ἐλαύνων ἅρμα· ἁγισθέντων δὲ τῶν	ἱερῶν,	τότε ἄρχεσθαι τοῦ δρόμου τὸν
[4, 80]	διὰ γὰρ τὸ πλῆθος τῶν	ἱερῶν	χρημάτων εὐπορούμενοι, τῇ δαψιλείᾳ τῆς
[4, 13]	δὲ ταῦτ´ ἔλαβε πρόσταγμα τὴν	χρυσόκερων	μὲν οὖσαν ἔλαφον, τάχει δὲ
[4, 84]	φυομένων. ἔχειν δὲ καὶ τῶν	ἡμέρων	καρπῶν αὐτομάτων, ἀμπέλου τε πολλῆς
[4, 29]	ἑστιάσας, ἀπέστειλε κατὰ μίαν τῶν	θυγατέρων·	αἷς ἁπάσαις μιγεὶς καὶ ποιήσας
[4, 53]	παραδοῦναι, τῶν δὲ τοῦ βασιλέως	θυγατέρων	ἀξιῶσαι αὐτὸν φροντίδα ποιήσασθαι. καὶ
[4, 81]	Βοιωτίαν καταντήσαντα γῆμαι τῶν Κάδμου	θυγατέρων	Αὐτονόην, ἐξ ἧς φασιν Ἀκτέωνα
[4, 51]	εἰποῦσαν γὰρ μιᾷ τῶν Πελίου	θυγατέρων	καθαρὸν ἐνεγκεῖν ὕδωρ, καὶ τῆς
[4, 72]	ἀρκεσθησόμεθα, περὶ δὲ τῶν Ἀσωποῦ	θυγατέρων	καὶ τῶν Αἰακῷ γενομένων υἱῶν
[4, 72]	τὴν ὁμωνυμίαν λαβόντα, τῶν δὲ	θυγατέρων	Σινώπη μὲν ὑπὸ Ἀπόλλωνος ἁρπαγεῖσα
[4, 66]	ἐπίγονοι δ´ ὀνομασθέντες, τὸν τῶν	πατέρων	θάνατον ἐπεξιόντες ἔγνωσαν στρατεύειν κοινῇ
[4, 57]	δὲ ταῦτα Ὕλλου καί τινων	ἑτέρων	ἀνδρωθέντων, Εὐρυσθεὺς φοβηθεὶς μὴ πάντων
[4, 4]	ἑνὸς ὑπάρξαι τοὺς δύο Διονύσους,	μητέρων	δὲ δυοῖν. κεκληρονομηκέναι δὲ τὸν
[4, 79]	αὐξόμενοι, καὶ κατασκευάσαντες ἱερὸν τῶν	Μητέρων,	διαφόρως ἐτίμων τὰς θεάς, ἀναθήμασι
[4, 59]	κλίνης ἀναπίπτειν, καὶ τῶν μὲν	μακροτέρων	τὰ ὑπερέχοντα μέρη τοῦ σώματος
[4, 18]	τινές φασι, τοὐναντίον τῶν ἠπείρων	ἀμφοτέρων	συνεζευγμένων διασκάψαι ταύτας, καὶ τὸν
[4, 9]	ὅλην τοῦ γένους ῥίζαν ἀπ´	ἀμφοτέρων	τῶν γονέων εἰς τὸν μέγιστον
[4, 6]	Ἀφροδίτης γεννηθέντα τυχεῖν τῆς ἐξ	ἀμφοτέρων	τῶν γονέων συντεθείσης προσηγορίας. τοῦτον
[4, 43]	τοῦ πνεύματος ἐνδόντος, καὶ δυοῖν	ἀστέρων	ἐπὶ τὰς τῶν Διοσκόρων κεφαλὰς
[4, 43]	τοῖς Σαμόθρᾳξι, τὰς δὲ τῶν	ἀστέρων	παρουσίας ἀναπέμπειν εἰς τὴν τῶν
[4, 1]	εἶναι πρὸς ἀλλήλους. διόπερ τῶν	μεταγενεστέρων	ἱστοριογράφων οἱ πρωτεύοντες τῇ δόξῃ
[4, 56]	τε ἀρχαίων συγγραφέων καὶ τῶν	μεταγενεστέρων,	ὧν ἐστι καὶ Τίμαιος, φασὶ
[4, 18]	τῆς πόλεως εὐδαιμονία μέχρι τῶν	νεωτέρων	καιρῶν, ἐν οἷς Καρχηδόνιοι δυνάμεσιν
[4, 29]	φασι τῆς πόλεως μέχρι τῶν	νεωτέρων	καιρῶν. τοὺς δὲ λοιποὺς ἅπαντας
[4, 56]	κεχαραγμένον γράμμασι, μέχρι δὲ τῶν	νεωτέρων	χρόνων διαμείναντα παρὰ τοῖς Εὐεσπερίταις.
[4, 74]	ὕστερον δὲ τὴν εὐτυχίαν οὐ	φέρων	ἀνθρωπίνως, καὶ μετασχὼν κοινῆς τραπέζης
[4, 74]	υἱός, πλούτῳ δὲ καὶ δόξῃ	διαφέρων	κατῴκει τῆς Ἀσίας περὶ τὴν
[4, 34]	ἀκμάζων, ῥώμῃ δὲ καὶ ἀνδρείᾳ	διαφέρων,	παρέλαβε πολλοὺς τῶν ἀρίστων ἐπὶ
[4, 75]	Γανυμήδης δὲ τῶν ἁπάντων εὐπρεπείᾳ	διαφέρων	ὑπὸ τῶν θεῶν ἀνηρπάγη τῷ
[4, 19]	~Ὁ δ´ Ἡρακλῆς τῶν μὲν	Ἰβήρων	παρέδωκε τὴν βασιλείαν τοῖς ἀρίστοις
[4, 18]	ἀγέλας. διεξιὼν δὲ τὴν τῶν	Ἰβήρων	χώραν, καὶ τιμηθεὶς ὑπό τινος
[4, 32]	ἐξεκλείσθη διὰ τὴν ὀξύτητα τῶν	καιρῶν,	ἀθροίσας δ´ ὅσους ἐδύνατο, μετὰ
[4, 21]	ἀνδρῶν ὑπομνήματα μέχρι τῶνδε τῶν	καιρῶν	διαμένει κατὰ τὴν Ῥώμην. τῶν
[4, 30]	καὶ μεγάλα μέχρι τῶν νῦν	καιρῶν	διαμένοντα καὶ ἀπὸ τοῦ κατασκευάσαντος
[4, 18]	πόλεως εὐδαιμονία μέχρι τῶν νεωτέρων	καιρῶν,	ἐν οἷς Καρχηδόνιοι δυνάμεσιν ἀξιολόγοις
[4, 18]	Ἰβηρίαν μέχρι τῶν καθ´ ἡμᾶς	καιρῶν.	Ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ περὶ τῶν
[4, 30]	διέμεινε μέχρι τῶν καθ´ ἡμᾶς	καιρῶν.	οἱ μὲν γὰρ λαοὶ διὰ
[4, 19]	δὲ Κελτοὶ μέχρι τῶνδε τῶν	καιρῶν	τιμῶσι ταύτην τὴν πόλιν, ὡς
[4, 29]	τῆς πόλεως μέχρι τῶν νεωτέρων	καιρῶν.	τοὺς δὲ λοιποὺς ἅπαντας Ἰόλαος
[4, 12]	Κενταύρους, καὶ βέλος ἔκ τινος	ἐξαιρῶν,	ὑπὸ τῆς ἀκίδος ἐπλήγη, καὶ
[4, 76]	δὲ πολὺ τοὺς ἄλλους ἅπαντας	ὑπεραίρων	ἐζήλωσε τά τε περὶ τὴν
[4, 56]	ἐξ εὐωνύμων, καὶ πλησίον γινομένους	Γαδείρων	εἰς τὴν καθ´ ἡμᾶς θάλατταν
[4, 56]	παραπλησίως δὲ καὶ τὴν ἐντὸς	Γαδείρων	ἤπειρον ἔχειν ἐμφανῆ σημεῖα τῆς
[4, 34]	οὗτος δὲ τὴν σύνεγγυς χώραν	καταφθείρων	τὰς κτήσεις ἐλυμαίνετο· διόπερ Μελέαγρος
[4, 18]	δέ τινές φασι, τοὐναντίον τῶν	ἠπείρων	ἀμφοτέρων συνεζευγμένων διασκάψαι ταύτας, καὶ
[4, 18]	στήλας ἔθετο καθ´ ἑκατέραν τῶν	ἠπείρων.	συμπαραπλέοντος δὲ τοῦ στόλου διαβὰς
[4, 18]	παραβαλὼν εἰς τὰς ἄκρας τῶν	ἠπείρων	τὰς παρὰ τὸν ὠκεανὸν κειμένας
[4, 32]	κατὰ κράτος καὶ πολλοὺς ἐν	χειρῶν	νόμῳ κατασφάξας, Πριάμῳ τὴν βασιλείαν
[4, 10]	παῖς οὐ καταπλαγεὶς ἑκατέρᾳ τῶν	χειρῶν	τὸν αὐχένα σφίγξας ἀπέπνιξε τοὺς
[4, 65]	μὲν Θηβαῖοι τὴν ἀναίρεσιν τῶν	νεκρῶν	οὐ συνεχώρησαν, ὁ δ´ Ἄδραστος
[4, 84]	λιμοῦ πιεζόμενον διαθρέψαι, παρεχομένων τῶν	ὀρῶν	πολλαῖς μυριάσι χορηγίας εἰς τροφὴν
[4, 15]	τὸ ἧπαρ αὐτοῦ. Ἡρακλῆς δ´	ὁρῶν	τῆς τιμωρίας αὐτὸν τυγχάνοντα διὰ
[4, 43]	παρουσίας ἀναπέμπειν εἰς τὴν τῶν	Διοσκόρων	ἐπιφάνειαν. οὐ μὴν ἀλλὰ τότε
[4, 33]	βασιλείαν Τυνδάρεων τὸν πατέρα τῶν	Διοσκόρων,	καὶ τὴν βασιλείαν ὡς δορίκτητον
[4, 43]	δυοῖν ἀστέρων ἐπὶ τὰς τῶν	Διοσκόρων	κεφαλὰς ἐπιπεσόντων, ἅπαντας μὲν ἐκπλαγῆναι
[4, 56]	τε τῶν Ἀργοναυτῶν καὶ τῶν	Διοσκόρων.	παραπλησίως δὲ καὶ τὴν ἐντὸς
[4, 11]	λύτταν· ὁ δὲ τῇ ψυχῇ	δυσφορῶν	εἰς μανίαν ἐνέπεσε. τοῦ πάθους
[4, 34]	ἐν Φενεῷ κατοίκησιν ἔτει πέμπτῳ,	δυσφορῶν	ἐπὶ τῷ τετελευτηκέναι Οἰωνὸν τὸν
[4, 80]	τούτοις τεθεικέναι κατὰ τὴν τῶν	ἄστρων	ποίησιν, ἔμπαλιν εἰς ὤμους τετραμμέναι·
[4, 27]	ἀστρολογίαν ἐκπεπονηκότα καὶ τὴν τῶν	ἄστρων	σφαῖραν φιλοτέχνως εὑρόντα ἔχειν ὑπόληψιν
[4, 82]	οὗτος τῶν κατὰ τὸν οὐρανὸν	ἄστρων	τὸ τὴν αὐτὴν ἔχον προσηγορίαν
[4, 56]	Ῥωμαίων γὰρ καταπολεμησάντων τὸ τῶν	Ἴστρων	ἔθνος, εὑρέθη τὰς πηγὰς ἔχων
[4, 48]	κατάβασιν ποιήσασθαι. τῶν δὲ διαφυγόντων	Ταύρων	ἀπαγγειλάντων τῷ βασιλεῖ τὴν γενομένην
[4, 77]	κάλλει διαφέροντος ἕτερον τῶν ἡττόνων	ταύρων	θῦσαι· τὸν δὲ Ποσειδῶνα μηνίσαντα
[4, 23]	τὴν Κυάνην τὸν καλλιστεύοντα τῶν	ταύρων	καθαγίσας κατέδειξε θύειν τοὺς ἐγχωρίους
[4, 47]	τὸ δέρος, ἀπὸ μὲν τῶν	Ταύρων	μετενεχθείσης τῆς ὁμωνυμίας ἐπὶ τὴν
[4, 18]	ἔθυεν αὐτῷ τὸν καλλιστεύοντα τῶν	ταύρων·	τὰς δὲ βοῦς τηρουμένας συνέβη
[4, 77]	καθιεροῦν τὸν κάλλιστον τῶν γινομένων	ταύρων	τῷ Ποσειδῶνι καὶ θύειν τοῦτον
[4, 69]	περὶ δὲ {τῶν} Λαπιθῶν καὶ	Κενταύρων	ἐν μέρει διέξιμεν. Ὠκεανοῦ καὶ
[4, 12]	διέφθειρε. καὶ περὶ μὲν τῶν	Κενταύρων	ἱκανῶς ἡμῖν εἰρήσθω. ~Μετὰ δὲ
[4, 12]	σύνεσιν ἔχοντας ἀνδρῶν. τῶν δὲ	Κενταύρων	οἱ μὲν πεύκας αὐτορρίζους ἔχοντες
[4, 70]	δὲ ταύτην τὴν αἰτίαν τῶν	Κενταύρων	πανδημεὶ στρατευσάντων ἐπὶ τοὺς Λαπίθας
[4, 12]	φυγεῖν ἠνάγκασε. τῶν δ´ ἀναιρεθέντων	Κενταύρων	ὑπῆρχον ἐπιφανέστατοι Δάφνις καὶ Ἀργεῖος
[4, 14]	δὲ πρὸς τὸν καθαρμὸν τοῦ	Κενταύρων	φόνου τὰ μικρὰ μυστήρια συνεστήσατο,
[4, 76]	ὁμοίως δὲ καὶ τὸν τόρνον	εὑρὼν	καὶ ἕτερά τινα φιλοτεχνήματα, δόξαν
[4, 85]	κατὰ τὸ στενώτατον ὑπὸ δυοῖν	πλευρῶν	θαλάττῃ προσκλυζόμενον ἀναρραγῆναι, καὶ τὸν
[4, 33]	Μυσίαν πρὸς Τεύθραντα τὸν βασιλέα.	ἀνευρὼν	δὲ τὴν μητέρα, καὶ γνωσθεὶς
[4, 72]	Σύρος ἐβασίλευσε τῶν ἀπ´ ἐκείνου	Σύρων	ὀνομασθέντων. Κόρκυρα δ´ ὑπὸ Ποσειδῶνος
[4, 67]	στρατείαν ἐπιφανῆ πεποιημένοι μετὰ πολλῶν	λαφύρων	ἀνέκαμψαν εἰς τὰς πατρίδας. τῶν
[4, 3]	τὴν Βοιωτίαν ποιήσασθαι, κομίζοντα μὲν	λαφύρων	ἀξιόλογον πλῆθος, καταγαγεῖν δὲ πρῶτον
[4, 5]	Ἰνδῶν ποιησάμενον ἐπάνοδον μετὰ πολλῶν	λαφύρων.	παραπλησίως δὲ καὶ τὰς λοιπὰς
[4, 17]	τὸν ὠκεανὸν κεκλιμένοις μέρεσιν, Ἡρακλῆς	θεωρῶν	τὸν πόνον τοῦτον μεγάλης προσδεόμενον
[4, 20]	ἀλκαῖς διάφοροι. καθόλου δὲ τῶν	πλησιοχώρων	τὸ πονεῖν συνεχῶς ἠσκηκότων, καὶ
[4, 63]	τὴν ἡλικίαν οὖσαν, εὐπρεπείᾳ δὲ	πασῶν	διαφέρουσαν. παραγενόμενοι δ´ εἰς Λακεδαίμονα
[4, 78]	καλουμένῳ πόλιν ἐπὶ πέτρας οὖσαν	πασῶν	ὀχυρωτάτην κατεσκεύασε καὶ παντελῶς ἐκ
[4, 79]	κατὰ τὸν λουτρῶνα ὠλίσθηκε καὶ	πεσὼν	εἰς τὸ θερμὸν ὕδωρ ἐτελεύτησε.
[4, 65]	Ἀμφιάραος δὲ χανούσης τῆς γῆς	ἐμπεσὼν	εἰς τὸ χάσμα μετὰ τοῦ
[4, 10]	τῇ πόλει τῶν Ὀρχομενίων καὶ	παρεισπεσὼν	ἐντὸς τῶν πυλῶν τά τε
[4, 33]	ταύτης ἀφηγεῖσθαι Εὔρυτον τὸν Αὐγέου,	προσπεσὼν	ἄφνω τὸν Εὔρυτον ἀπέκτεινε περὶ
[4, 10]	σχεδὸν ἅπαντας ἀπέκτεινεν. ἄφνω δὲ	προσπεσὼν	τῇ πόλει τῶν Ὀρχομενίων καὶ
[4, 85]	ἐννέα, τὸ δὲ μῆκος τῶν	ἴσων	ὀργυιῶν, ἐπιφέρει τοὺς δὴ μηκίστους
[4, 52]	ἀρνὸς εἴδωλον. ἐνταῦθα τῶν παρθένων	καταπλαγεισῶν,	καὶ πίστεις τῆς ἐπαγγελίας ἡγησαμένων
[4, 79]	τῶν περὶ τὸν Κώκαλον Σικανῶν	ἐμπυρισθεισῶν	τὴν μὲν εἰς τὰς πατρίδας
[4, 15]	ζῴων εὐπειθεῖς ἔσχεν. Εὐρυσθεὺς δ´	ἀχθεισῶν	πρὸς αὐτὸν τῶν ἵππων ταύτας
[4, 28]	περὶ τὸν Θησέα, καὶ τῶν	ἀντιταχθεισῶν	Ἀμαζονίδων ἃς μὲν κατέκοψαν, ἃς
[4, 15]	ἆθλον ἐπιτελέσας μετ´ Ἰάσονος συνεξέπλευσε	συστρατεύσων	ἐπὶ τὸ χρυσόμαλλον δέρος εἰς
[4, 45]	ἔρημον καταλαβομένην ἐνταῦθα μετὰ τῶν	συμφυγουσῶν	γυναικῶν καθιδρυθῆναι, κατὰ δέ τινας
[4, 7]	ἡμῖν ἐχέτω. ~Περὶ δὲ τῶν	Μουσῶν,	ἐπειδήπερ ἐμνήσθημεν ἐν ταῖς τοῦ
[4, 84]	δὲ καὶ δρυῶν μεγάλων πλῆθος,	φερουσῶν	καρπὸν τῷ μεγέθει διαλλάττοντα, διπλασιάζοντα
[4, 27]	τῶν Ἀτλαντίδων κάλλει καὶ σωφροσύνῃ	διαφερουσῶν,	λέγουσι Βούσιριν τὸν βασιλέα τῶν
[4, 3]	εὐεργεσίαις ὑπερβαλομένους κατὰ τὴν εὕρεσιν	τῶν	ἀγαθῶν Διόνυσόν τε καὶ Δήμητραν,
[4, 76]	περὶ αὐτοῦ διότι τὰ κατασκευαζόμενα	τῶν	ἀγαλμάτων ὁμοιότατα τοῖς ἐμψύχοις ὑπάρχει·
[4, 17]	τοῖς ὕστερον χρόνοις οὐδὲν ἔτι	τῶν	ἀγρίων ζῴων ὑπῆρχεν ἐν τῇ
[4, 17]	μισῆσαι καὶ πολεμῆσαι τὸ γένος	τῶν	ἀγρίων θηρίων καὶ παρανόμων ἀνδρῶν,
[4, 24]	συνέβη γενέσθαι περὶ τὴν πόλιν	τῶν	Ἀγυριναίων. ἐν ταύτῃ γὰρ τιμηθεὶς
[4, 53]	ταῖς πόλεσι προεροῦντας τὴν θέαν	τῶν	ἀγώνων. διὰ δὲ τὴν παρὰ
[4, 53]	τῆς συμμαχίας, καὶ τὴν διάταξιν	τῶν	ἀγώνων ἐπιτρεψάντων Ἡρακλεῖ, φασὶ τοῦτον
[4, 14]	διόπερ εἰκότως ἐγένετο τιμιώτατος ἁπάντων	τῶν	ἀγώνων οὗτος, τὴν ἀρχὴν ἀπ´
[4, 34]	ὕστερον δ´ ἐπὶ τῷ φόνῳ	τῶν	ἀδελφῶν παροξυνθεῖσαν κατακαῦσαι τὸν δαλὸν
[4, 44]	τιμωρίαν, εἰ μὴ τῷ μεγέθει	τῶν	ἀδικημάτων ὑπέρθοιντο τὴν φυσικὴν τῶν
[4, 61]	Διὶ γενέσθαι κατὰ τὴν πόλιν	τῶν	Ἀθηναίων αὐχμὸν καὶ λιμόν. ταχὺ
[4, 61]	δικάσῃ· ὑπακουσάντων δὲ τῷ θεῷ	τῶν	Ἀθηναίων, προσέταξεν αὐτοῖς ὁ Μίνως
[4, 57]	οἱ δ´ Ἡρακλεῖδαι, βοηθούντων αὐτοῖς	τῶν	Ἀθηναίων, προστησάμενοι τὸν Ἡρακλέους ἀδελφιδοῦν
[4, 28]	δὲ μάχην ταῖς Ἀμαζόσι, καὶ	τῶν	Ἀθηναίων ὑπερεχόντων ταῖς ἀνδραγαθίαις, ἐνίκησαν
[4, 29]	ἀνὴρ τὸ γένος ἐπιφανὴς ἐκ	τῶν	Ἀθηνῶν, υἱὸς Ἐρεχθέως, βασιλεύων δὲ
[4, 14]	τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἀρετῆς, καίπερ	τῶν	ἀθλημάτων ἐναντίων ἀλλήλοις ὄντων· τὸν
[4, 53]	καὶ γυμνικόν, τά τε περὶ	τῶν	ἄθλων διατάξαι καὶ θεωροὺς ἀποστεῖλαι
[4, 40]	ὑπερορίους στρατείας καὶ τὸ παράβολον	τῶν	ἄθλων δόξης ἀειμνήστου τετευχότας, ζηλῶσαι
[4, 48]	συμπλεύσαντα προειπεῖν μὲν Ἡρακλεῖ περὶ	τῶν	ἄθλων καὶ τῆς ἀθανασίας, τοῖς
[4, 72]	δὲ τῶν Ἀσωποῦ θυγατέρων καὶ	τῶν	Αἰακῷ γενομένων υἱῶν νῦν διέξιμεν.
[4, 27]	διαφερουσῶν, λέγουσι Βούσιριν τὸν βασιλέα	τῶν	Αἰγυπτίων ἐπιθυμῆσαι τῶν παρθένων ἐγκρατῆ
[4, 6]	τοιαῦτα μυθολογεῖται παρὰ τοῖς παλαιοῖς	τῶν	Αἰγυπτίων. τοῦτον δὲ τὸν θεὸν
[4, 27]	εἰς τὴν Αἰθιοπίαν τὸν βασιλεύοντα	τῶν	Αἰθιόπων Ἠμαθίωνα κατάρχοντα μάχης ἀποκτεῖναι,
[4, 68]	τῶν Ἀχαιῶν {καὶ} Φθιωτῶν καὶ	τῶν	Αἰολέων ἐστράτευσεν εἰς Πελοπόννησον. καὶ
[4, 67]	ἑαυτοῦ Βοιωτοὺς ὠνόμασε. περὶ δὲ	τῶν	Αἰολέων τούτων ἀναγκαῖον προσαναδραμόντας τοῖς
[4, 67]	ἐκθέσθαι. ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις	τῶν	Αἰόλου τοῦ Ἕλληνος τοῦ Δευκαλίωνος
[4, 15]	διαιρούμεναι τροφὴν εἶχον τὴν συμφορὰν	τῶν	ἀκληρούντων. ταύτας ὁ Ἡρακλῆς βουλόμενος
[4, 74]	αὐτοῦ Ταντάλου διελθεῖν, ἵνα μηδὲν	τῶν	ἀκοῆς ἀξίων παραλίπωμεν. Τάνταλος Διὸς
[4, 7]	διάφορον οὖσαν ἀποδοχῆς τυγχάνειν ὑπὸ	τῶν	ἀκουόντων. Τούτων δ´ ἡμῖν ἀρκούντως
[4, 79]	τοῖς Κρησὶν ἀποδοθῆναι, Θήρωνος δυναστεύοντος	τῶν	Ἀκραγαντίνων. οὐ μὴν ἀλλ´ οἱ
[4, 79]	νεωτέρους καιροὺς κτισθείσης μὲν τῆς	τῶν	Ἀκραγαντίνων πόλεως, γνωσθείσης δὲ τῆς
[4, 57]	μηδεμιᾶς δὲ τολμώσης ὑποδέξασθαι, μόνοι	τῶν	ἄλλων Ἀθηναῖοι διὰ τὴν ἔμφυτον
[4, 1]	ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων καὶ	τῶν	ἄλλων ἀνδρῶν δυσέφικτον ἔχει τὴν
[4, 10]	ῥώμῃ τε σώματος πολὺ προέχων	τῶν	ἄλλων ἁπάντων καὶ ψυχῆς λαμπρότητι
[4, 9]	ἐπιθυμίας ἕνεκα ποιήσασθαι, καθάπερ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων γυναικῶν, ἀλλὰ τὸ πλέον
[4, 36]	Δηιανείρᾳ δώσειν φίλτρον, ὅπως μηδεμιᾷ	τῶν	ἄλλων γυναικῶν Ἡρακλῆς θελήσῃ πλησιάσαι.
[4, 4]	παντελῶς ἁπαλόν, εὐπρεπείᾳ δὲ πολὺ	τῶν	ἄλλων διενεγκεῖν καὶ πρὸς τὰς
[4, 65]	ἄφαντος ἐγένετο. ὁμοίως δὲ καὶ	τῶν	ἄλλων ἡγεμόνων ἀπολομένων πλὴν Ἀδράστου,
[4, 19]	βίας ἁλοῦσα συνηναγκάσθη μετὰ πάντων	τῶν	ἄλλων Κελτῶν ὑποταγῆναι Ῥωμαίοις. ὁ
[4, 71]	κατὰ τὰς μάχας κινδύνων καὶ	τῶν	ἄλλων λειτουργιῶν διὰ τὴν ὑπερβολὴν
[4, 64]	δίπουν, τρίπουν, τετράπουν. ἀπορουμένων δὲ	τῶν	ἄλλων ὁ Οἰδίπους ἀπεφήνατο ἄνθρωπον
[4, 44]	αὐτόν τε τὸν Φινέα καὶ	τῶν	ἄλλων οὐκ ὀλίγους ἀνελεῖν, τὸ
[4, 80]	πόλιν οἰκοῦντες, ἀλλὰ καί τινες	τῶν	ἄλλων περιοίκων θυσίαις τε μεγαλοπρεπέσι
[4, 57]	ἐκ τῆς Τραχῖνος· ἐπιόντες δὲ	τῶν	ἄλλων πόλεων τὰς ἀξιολογωτάτας ἐδέοντο
[4, 37]	τὸν βασιλέα Κόρωνον ἀνεῖλε καὶ	τῶν	ἄλλων τοὺς πλείστους κατακόψας ἠνάγκασεν
[4, 4]	καὶ τῶν ὀρχήσεων, ἔτι δὲ	τῶν	ἄλλων τῶν ἐν παιδείᾳ καλῶν
[4, 35]	βοτρύων τε καὶ μήλων καὶ	τῶν	ἄλλων τῶν τοιούτων, αἰνιττομένων τῶν
[4, 7]	Ὁμήρου τε καὶ Ἡσιόδου καὶ	τῶν	ἄλλων τῶν τοιούτων. Ὅμηρος μὲν
[4, 17]	οἷον ἄρκτων, λύκων, ὄφεων ἢ	τῶν	ἄλλων τῶν τοιούτων. ταῦτα δ´
[4, 63]	αὐτῇ τὴν μητέρα Αἴθραν καὶ	τῶν	ἄλλων φίλων τοὺς ἀρίστους, φύλακας
[4, 65]	μηδενὸς τολμῶντος θάπτειν, Ἀθηναῖοι διαφέροντες	τῶν	ἄλλων χρηστότητι πάντας τοὺς ὑπὸ
[4, 39]	τῶν Θηβαίων ποιησάντων, Ἀθηναῖοι πρῶτοι	τῶν	ἄλλων ὡς θεὸν ἐτίμησαν θυσίαις
[4, 16]	ἡγεμονίαν. Ἡρακλῆς δὲ τὰς ἐπιφανεστάτας	τῶν	Ἀμαζονίδων ἀνελὼν καὶ τὸ λοιπὸν
[4, 28]	ἀθροισθῆναι, μεθ´ ἧς αἱ προηγούμεναι	τῶν	Ἀμαζονίδων περαιωθεῖσαι τὸν Κιμμέριον Βόσπορον
[4, 28]	τὸν Θησέα καταδεδουλῶσθαι τὴν ἡγεμόνα	τῶν	Ἀμαζόνων Ἀντιόπην, ὡς δ´ ἔνιοι
[4, 28]	τὸν βίον. αἱ δ´ ὑπολειφθεῖσαι	τῶν	Ἀμαζόνων ἀπογνοῦσαι τὴν πατρῴαν γῆν,
[4, 16]	ἡ δὲ τὴν στρατηγίαν ἔχουσα	τῶν	Ἀμαζόνων Μελανίππη καὶ θαυμαζομένη μάλιστα
[4, 16]	κατεστρατοπέδευσεν, ἐν ᾗ τὰ βασίλεια	τῶν	Ἀμαζόνων ὑπῆρχε. καὶ τὸ μὲν
[4, 6]	καὶ κατὰ τὰς ἀγροικίας ὀπωροφύλακα	τῶν	ἀμπελώνων ἀποδεικνύντες καὶ τῶν κήπων,
[4, 65]	καθ´ ἃς ἐπέτρεπον κρῖναι περὶ	τῶν	ἀμφισβητουμένων Ἐριφύλην, γυναῖκα μὲν οὖσαν
[4, 8]	ἱστορίαν ποιεῖν ἀπιστουμένην. ἔνιοι γὰρ	τῶν	ἀναγινωσκόντων οὐ δικαίᾳ χρώμενοι κρίσει
[4, 1]	πολλοῖς ἐλαττοῦσθαι. ἡ μὲν γὰρ	τῶν	ἀναγραφομένων ἀρχαιότης δυσεύρετος οὖσα πολλὴν
[4, 83]	τοῦ νεὼ καὶ τῷ πλήθει	τῶν	ἀναθημάτων. τὴν δὲ θεὸν διά
[4, 80]	τῇ δαψιλείᾳ τῆς εὐπορίας ὑπερεῖδον	τῶν	ἀναλωμάτων· βραχὺ γὰρ πρὸ ἡμῶν
[4, 81]	τὸ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν διὰ	τῶν	ἀνατιθεμένων ἀκροθινίων ἐκ τῶν κυνηγίων
[4, 20]	ἔγκυος γὰρ οὖσα καὶ μετὰ	τῶν	ἀνδρῶν ἐργαζομένη μισθοῦ, μεταξὺ συνεχομένη
[4, 21]	δωρεαῖς κεχαρισμέναις ἐτίμησαν· καὶ τούτων	τῶν	ἀνδρῶν ὑπομνήματα μέχρι τῶνδε τῶν
[4, 46]	ἂν εἴη διελθεῖν, ἵνα μηδὲν	τῶν	ἀνηκόντων εἰς τὴν ὑποκειμένην ἱστορίαν
[4, 53]	τὴν οἰκουμένην εὐεργετοῦντα τὸ γένος	τῶν	ἀνθρώπων· ἀνθ´ ὧν τυχεῖν αὐτὸν
[4, 1]	μεγίστας εὐεργεσίας κατατεθεῖσθαι τῷ γένει	τῶν	ἀνθρώπων. εἴρηται μὲν οὖν ἡμῖν
[4, 15]	ἔσχον, εὐεργετήσαντες μεγάλα τὸν βίον	τῶν	ἀνθρώπων. Ζεὺς δέ, Προμηθέως παραδόντος
[4, 6]	μόριον, αἴτιον ὑπάρχον τῆς γενέσεως	τῶν	ἀνθρώπων καὶ διαμονῆς εἰς ἅπαντα
[4, 2]	καὶ τοὺς ἀδίκους καὶ ἀσεβεῖς	τῶν	ἀνθρώπων κολάζειν. καὶ κατὰ μὲν
[4, 3]	τὴν κρατίστην παραδοῦσαν τῷ γένει	τῶν	ἀνθρώπων. ~Μυθολογοῦσι δέ τινες καὶ
[4, 11]	τὴν οἰκίαν ἡσύχαζεν, ἐκκλίνων τὰς	τῶν	ἀνθρώπων ὁμιλίας τε καὶ ἀπαντήσεις·
[4, 14]	καὶ αὐτὸς εὐηργέτησε τὸ γένος	τῶν	ἀνθρώπων οὐδένα λαβὼν μισθόν. τὰ
[4, 27]	διαδεδεγμένον τὸν Ἀτλαντικὸν κόσμον, αἰνιττομένων	τῶν	ἀνθρώπων τὸ γεγονός. ~Τοῦ δ´
[4, 6]	τινὲς δέ φασι τὸ αἰδοῖον	τῶν	ἀνθρώπων τοὺς παλαιοὺς μυθωδῶς ὀνομάζειν
[4, 28]	οἱ περὶ τὸν Θησέα, καὶ	τῶν	ἀντιταχθεισῶν Ἀμαζονίδων ἃς μὲν κατέκοψαν,
[4, 72]	Ἀπόλλωνος γενόμενος υἱὸς Σύρος ἐβασίλευσε	τῶν	ἀπ´ ἐκείνου Σύρων ὀνομασθέντων. Κόρκυρα
[4, 7]	καλὰ καὶ συμφέροντα καὶ ὑπὸ	τῶν	ἀπαιδεύτων ἀγνοούμενα. ἑκάστῃ δὲ προσηγορίᾳ
[4, 76]	τὴν τῶν ἀγαλμάτων κατασκευὴν τοσοῦτο	τῶν	ἁπάντων ἀνθρώπων διήνεγκεν ὥστε τοὺς
[4, 67]	τοὺς ἐπὶ Τροίαν στρατευσαμένους ἡγεμόνας	τῶν	ἁπάντων Βοιωτῶν. ~Τούτων δ´ ἡμῖν
[4, 75]	ἐπιφανέστατον τῶν Τρώων. Γανυμήδης δὲ	τῶν	ἁπάντων εὐπρεπείᾳ διαφέρων ὑπὸ τῶν
[4, 3]	ἀξιόλογον πλῆθος, καταγαγεῖν δὲ πρῶτον	τῶν	ἁπάντων θρίαμβον ἐπ´ ἐλέφαντος Ἰνδικοῦ.
[4, 71]	προβῆναι τῇ δόξῃ ὥστε πολλοὺς	τῶν	ἀπεγνωσμένων ἀρρώστων παραδόξως θεραπεύειν, καὶ
[4, 59]	~Ἐπεὶ δὲ περὶ Ἡρακλέους καὶ	τῶν	ἀπογόνων αὐτοῦ διήλθομεν, οἰκεῖον ἂν
[4, 71]	πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ Ἀσκληπιοῦ καὶ	τῶν	ἀπογόνων αὐτοῦ. μυθολογοῦσι τοίνυν Ἀσκληπιὸν
[4, 68]	περὶ Σαλμωνέως καὶ Τυροῦς καὶ	τῶν	ἀπογόνων ἕως Νέστορος τοῦ στρατεύσαντος
[4, 56]	δ´ ἡμῖν ἀνεξέλεγκτον τὴν ἱστορίαν	τῶν	ἀποφηναμένων τοὺς Ἀργοναύτας ἀνὰ τὸν
[4, 68]	χάριν ἔλαβε παρὰ τοῦ βασιλέως	τῶν	Ἀργείων Ἀναξαγόρου τοῦ Μεγαπένθους τὰ
[4, 58]	καὶ Τληπολέμου τοῦ Ἡρακλέους, ἑκουσίως	τῶν	Ἀργείων αὐτοὺς προσδεξαμένων, ἐν Ἄργει
[4, 49]	ἀρχαίων ποιητῶν παραδεδώκασιν οὐ μετὰ	τῶν	Ἀργοναυτῶν, ἀλλ´ ἰδίᾳ στρατεύσαντα τὸν
[4, 53]	τῇ Κορίνθῳ κατοικῆσαι. Μελλόντων δὲ	τῶν	Ἀργοναυτῶν εἰς τὰς πατρίδας διαχωρίζεσθαι,
[4, 49]	καὶ φιλίαν συνθέμενον ἐκπλεῦσαι μετὰ	τῶν	Ἀργοναυτῶν. ἔνιοι δὲ τῶν ἀρχαίων
[4, 40]	περὶ αὐτοῦ παραλελοίπαμεν. ~περὶ δὲ	τῶν	Ἀργοναυτῶν, ἐπειδὴ τούτοις Ἡρακλῆς συνεστράτευσεν,
[4, 44]	ἐξελθόντα κατὰ τὴν Ἀσίαν ὑπὸ	τῶν	Ἀργοναυτῶν ἐπὶ τῆς χώρας ἀπολειφθῆναι.
[4, 57]	δ´ ἀρκούντως ἐξειργασμένοις τὴν περὶ	τῶν	Ἀργοναυτῶν ἱστορίαν καὶ τὰ ὑφ´
[4, 56]	κρίνοντες τὰ καταλειπόμενα τῆς περὶ	τῶν	Ἀργοναυτῶν ἱστορίας προσθήσομεν. οὐκ ὀλίγοι
[4, 48]	δὲ συνάψαντα μάχην ἀνελεῖν ἕνα	τῶν	Ἀργοναυτῶν Ἴφιτον τὸν Εὐρυσθέως ἀδελφὸν
[4, 56]	ὀλίγας ἔχουσαν προσηγορίας ἀπό τε	τῶν	Ἀργοναυτῶν καὶ τῶν Διοσκόρων. παραπλησίως
[4, 42]	ἀπολήψεσθαι, αὐτὸν δ´ ἀναχθῆναι μετὰ	τῶν	Ἀργοναυτῶν κατὰ σπουδὴν ἐπὶ τὸν
[4, 45]	τῆς παρεκβάσεως οἰκείας ἐσομένης ταῖς	τῶν	Ἀργοναυτῶν πράξεσι. φασὶ γὰρ Ἡλίου
[4, 15]	περὶ μὲν τούτων ἐν τῇ	τῶν	Ἀργοναυτῶν στρατείᾳ τὰ κατὰ μέρος
[4, 42]	δὲ τὸν μὲν Ἡρακλέα μετὰ	τῶν	Ἀργοναυτῶν τὴν ἀπόβασιν ποιησάμενον, καὶ
[4, 76]	κατηγορηθεὶς δὲ καὶ καταδικασθεὶς ὑπὸ	τῶν	Ἀρεοπαγιτῶν φόνου, τὸ μὲν πρῶτον
[4, 50]	καὶ νῦν διαμενούσας. ~Τῆς δὲ	τῶν	ἀριστέων ἀνακομιδῆς ἀγνοουμένης ἔτι κατὰ
[4, 43]	~Ἐπιγενομένου δὲ μεγάλου χειμῶνος, καὶ	τῶν	ἀριστέων ἀπογινωσκόντων τὴν σωτηρίαν, φασὶν
[4, 49]	γενομένης δὲ μάχης ἰσχυρᾶς, καὶ	τῶν	ἀριστέων διὰ τὰς ἀρετὰς ἐπικρατούντων,
[4, 53]	ὕστερον πρᾶξαι, τότε δὲ μετὰ	τῶν	ἀριστέων εἰς Ἰσθμὸν τὸν ἐν
[4, 50]	τοὺς συγγενεῖς ἀτυχήματα. πάντων δὲ	τῶν	ἀριστέων ἑτοίμων ὄντων βοηθεῖν τῷ
[4, 53]	θεῶν Διὶ Ὀλυμπίῳ. συνομοσάντων δὲ	τῶν	ἀριστέων περὶ τῆς συμμαχίας, καὶ
[4, 48]	αὐτῶν ἀναιρεθῆναι. γενέσθαι δὲ καὶ	τῶν	ἀριστέων τραυματίαν Ἰάσονα καὶ Λαέρτην,
[4, 34]	καὶ ἀνδρείᾳ διαφέρων, παρέλαβε πολλοὺς	τῶν	ἀρίστων ἐπὶ τὴν τούτου κυνηγίαν.
[4, 32]	τὴν Τρῳάδα αὐτὸς μὲν μετὰ	τῶν	ἀρίστων προῆγεν ἐπὶ τὴν πόλιν,
[4, 36]	κατῴκησεν, ἔχων τοὺς ἀεὶ συστρατεύοντας	τῶν	Ἀρκάδων. ~Μετὰ δὲ ταῦτα Φύλαντος
[4, 37]	μνηστεύσας ἀπέτυχε· συναγωνιζομένων δ´ αὐτῷ	τῶν	Ἀρκάδων, τήν τε πόλιν εἷλε
[4, 57]	δὲ Ἰόλαον καὶ τὸ σύστημα	τῶν	Ἀρκάδων τῶν Ἡρακλεῖ συνεστρατευκότων, ἢ
[4, 56]	πρὸς τὴν θάλατταν, ἀπὸ δὲ	τῶν	ἄρκτων ἐπὶ τὴν δύσιν κομισθῆναι
[4, 44]	οὐ χρὴ θαυμάζειν, ἐάν τινα	τῶν	ἀρχαιολογουμένων μὴ συμφώνως ἅπασι τοῖς
[4, 41]	τὸ τάχος ὑπερβολῆς, ὡς ἂν	τῶν	ἀρχαίων ἀργὸν τὸ ταχὺ προσαγορευόντων.
[4, 49]	μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν. ἔνιοι δὲ	τῶν	ἀρχαίων ποιητῶν παραδεδώκασιν οὐ μετὰ
[4, 45]	τὴν βασιλείαν διαδεξαμένην πολλὰ κατὰ	τῶν	ἀρχομένων ὠμὰ πρᾶξαι καὶ βίαια.
[4, 50]	καὶ καταρασαμένην παθεῖν αὐτὸν ἄξια	τῶν	ἀσεβημάτων, ξίφει πατάξασαν ἑαυτῆς τὸ
[4, 22]	περιστάσεις μνημονεύονται περιέχουσαι τὴν κατὰ	τῶν	ἀσεβῶν τιμωρίαν. τῷ δ´ Ἡρακλεῖ
[4, 43]	τίθεσθαι τοῖς Σαμόθρᾳξι, τὰς δὲ	τῶν	ἀστέρων παρουσίας ἀναπέμπειν εἰς τὴν
[4, 80]	ἰδίαν χώραν λίθον ἀξιόλογον παρὰ	τῶν	ἀστυγειτόνων Ἀγυριναίων ἤγαγον, τῶν μὲν
[4, 72]	τοῖς ῥηθεῖσιν ἀρκεσθησόμεθα, περὶ δὲ	τῶν	Ἀσωποῦ θυγατέρων καὶ τῶν Αἰακῷ
[4, 27]	μητρὸς Ἑσπερίδας ὀνομασθῆναι. τούτων δὲ	τῶν	Ἀτλαντίδων κάλλει καὶ σωφροσύνῃ διαφερουσῶν,
[4, 63]	τὴν Ἑλένην εἰς Ἄφιδναν, μίαν	τῶν	Ἀττικῶν πόλεων. παρακατέστησε δ´ αὐτῇ
[4, 43]	τῆς τοῦ πατρὸς παρανομίας δεῖσθαι	τῶν	ἀτυχημάτων αὐτοὺς ἐξελέσθαι. ~τὸν δὲ
[4, 42]	εἰς ἐκκλησίαν καὶ ζητούντων ἀπαλλαγὴν	τῶν	ἀτυχημάτων, λέγεται τὸν βασιλέα πέμψαι
[4, 46]	τῆς φυλακῆς ἀφιεῖσαν προνοεῖσθαι τῆς	τῶν	ἀτυχούντων ἀσφαλείας· τὸν γὰρ Αἰήτην
[4, 56]	ἐκβάλλοντα τὴν ῥύσιν ἔχειν ἀπὸ	τῶν	αὐτῶν τόπων. Ῥωμαίων γὰρ καταπολεμησάντων
[4, 68]	Ἀγλαΐας υἱοὺς καί τινας ἄλλους	τῶν	Ἀχαιῶν {καὶ} Φθιωτῶν καὶ τῶν
[4, 1]	ταῖς προειρημέναις βίβλοις ὅτι τινὲς	τῶν	βαρβάρων ἀντιποιοῦνται τῆς γενέσεως τοῦ
[4, 44]	δεσμοὺς περιρρῆξαι, τοὺς δ´ ἐναντιουμένους	τῶν	βαρβάρων ἀποκτεῖναι. ὁρμήσαντος δὲ τοῦ
[4, 30]	τὸ πλῆθος τοῦ χρόνου, πλειόνων	τῶν	βαρβάρων ὄντων τῶν μετεσχηκότων τῆς
[4, 48]	τοῖς ξίφεσι πολλοὺς μὲν φονεῦσαι	τῶν	βαρβάρων, τοὺς δ´ ἄλλους διὰ
[4, 52]	λαμπάδων ἐπὶ τὸ μετεωρότατον τέγος	τῶν	βασιλείων, αὐτὴν δὲ τῇ Κολχίδι
[4, 50]	κατὰ μέρος τῆς ἐπιθέσεως, ἐκ	τῶν	βασιλείων αὐτοῖς ἐπαγγείλασθαι σημανεῖν τῆς
[4, 44]	ἀνελεῖν, τὸ δὲ τελευταῖον κρατήσαντα	τῶν	βασιλείων τὴν μὲν Κλεοπάτραν {ἐκ}
[4, 54]	ἐξαφθῇ, δυσκατάσβεστον. ἄφνω δὲ φλεγομένων	τῶν	βασιλείων, τὸν μὲν Ἰάσονα ταχέως
[4, 51]	αἰωνίους ἐκλελέχθαι τὸν εὐσεβέστατον ἁπάντων	τῶν	βασιλέων· προστεταχέναι δ´ αὐτῇ καὶ
[4, 18]	Ἰβηρίαν χειρωσάμενος ἀπήλασε τὰς διωνομασμένας	τῶν	βοῶν ἀγέλας. διεξιὼν δὲ τὴν
[4, 24]	παραλίας, καὶ Λακίνιον μὲν κλέπτοντα	τῶν	βοῶν ἀνεῖλε, Κρότωνα δὲ ἀκουσίως
[4, 23]	καὶ θυσίαν. αὐτὸς δὲ μετὰ	τῶν	βοῶν διὰ τῆς μεσογείου διεξιών,
[4, 18]	καὶ δικαιοσύνῃ διαφέροντος, κατέλιπε μέρος	τῶν	βοῶν ἐν δωρεαῖς τῷ βασιλεῖ.
[4, 24]	συντελεῖν. Ὁ δ´ Ἡρακλῆς μετὰ	τῶν	βοῶν περαιωθεὶς εἰς τὴν Ἰταλίαν
[4, 24]	καλεῖσθαι προσέταξεν· ὡσαύτως δὲ καὶ	τῶν	βοῶν τοῖς ἀποτυπωθεῖσιν ἴχνεσι τὴν
[4, 49]	ἀφ´ οὗ καὶ τὴν πόλιν	τῶν	Βυζαντίων ὠνομάσθαι. ἐνταῦθα δὲ βωμοὺς
[4, 22]	ἴδιόν τι γενέσθαι καὶ παράδοξον.	τῶν	γὰρ ἐγχωρίων τινὰ κυνηγὸν ἐν
[4, 21]	καιρῶν διαμένει κατὰ τὴν Ῥώμην.	τῶν	γὰρ νῦν εὐγενῶν ἀνδρῶν τὸ
[4, 1]	ἡ ποικιλία καὶ τὸ πλῆθος	τῶν	γενεαλογουμένων ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων
[4, 15]	θεοῖς συναγωνισάμενος καὶ πολλοὺς ἀνελὼν	τῶν	γηγενῶν ἀποδοχῆς ἔτυχε τῆς μεγίστης.
[4, 21]	τὴν ῥώμην καὶ τὴν ἀλκὴν	τῶν	γιγάντων, φασὶ τὸν Ἡρακλέα, συμμαχούντων
[4, 77]	ἐνιαυτὸν συνήθως καθιεροῦν τὸν κάλλιστον	τῶν	γινομένων ταύρων τῷ Ποσειδῶνι καὶ
[4, 44]	τῶν ἀδικημάτων ὑπέρθοιντο τὴν φυσικὴν	τῶν	γονέων εἰς τέκνα φιλοστοργίαν. ἐνταῦθα
[4, 9]	τοῦ γένους ῥίζαν ἀπ´ ἀμφοτέρων	τῶν	γονέων εἰς τὸν μέγιστον τῶν
[4, 42]	τοῦ σώσαντος ἀπελθεῖν εἴτε μετὰ	τῶν	γονέων καταμένειν ἐν τῇ πατρίδι.
[4, 6]	γεννηθέντα τυχεῖν τῆς ἐξ ἀμφοτέρων	τῶν	γονέων συντεθείσης προσηγορίας. τοῦτον δ´
[4, 46]	Μηδείας ἀεὶ μᾶλλον τῇ προαιρέσει	τῶν	γονέων, φασὶ τὸν Αἰήτην ὑποπτεύσαντα
[4, 20]	ἐργαζομένων τῶν τε ἀνδρῶν καὶ	τῶν	γυναικῶν, ἴδιόν τι καὶ παράδοξον
[4, 63]	τῆς παρθένου τὸν τρόπον τοῦτον·	τῶν	δ´ Ἀθηναίων ἀγανακτούντων ἐπὶ τῷ
[4, 16]	παντελῶς τὸ ἔθνος αὐτῶν συντριβῆναι.	τῶν	δ´ αἰχμαλωτίδων Ἀντιόπην μὲν ἐδωρήσατο
[4, 14]	τὴν τῶν πολεμικῶν κινδύνων ἀσφάλειαν.	τῶν	δ´ ἄλλων Ποσειδῶν μὲν ἵππους
[4, 33]	μετ´ αὐτοῦ δέκα μὲν υἱοί,	τῶν	δ´ ἄλλων Σπαρτιατῶν παμπληθεῖς. ἀπὸ
[4, 12]	τοὺς δ´ ὑπολειφθέντας φυγεῖν ἠνάγκασε.	τῶν	δ´ ἀναιρεθέντων Κενταύρων ὑπῆρχον ἐπιφανέστατοι
[4, 20]	γῆν τραχεῖαν καὶ παντελῶς λυπράν·	τῶν	δ´ ἐγχωρίων ταῖς ἐργασίαις καὶ
[4, 37]	υἱοὺς δύο, Γληνέα καὶ Ὁδίτην.	τῶν	δ´ ἐκπεσόντων Δρυόπων οἱ μὲν
[4, 59]	ὑπερέχοντα μέρη τοῦ σώματος ἀπέκοπτε,	τῶν	δ´ ἐλαττόνων τοὺς πόδας προέκρουεν,
[4, 33]	ἀπὸ τῶν εἴκοσι μόνον διεσώθησαν·	τῶν	δ´ ἐναντίων αὐτός τε ὁ
[4, 51]	ἐξ Ὑπερβορέων ἐπιξενωθῆναι τῷ Πελίᾳ.	τῶν	δ´ ἐνεργημάτων ὑπὲρ τὴν ἀνθρωπίνην
[4, 65]	δὲ θυγατέρας Ἀντιγόνην καὶ Ἰσμήνην.	~τῶν	δ´ υἱῶν ἀνδρωθέντων, καὶ τῶν
[4, 69]	λαοὶ ἀπὸ Λαπίθου Λαπίθαι προσηγορεύθησαν.	τῶν	δ´ υἱῶν τῶν Λαπίθου Φόρβας
[4, 10]	τῶν Μινυῶν ἐπὶ τὴν ἀπαίτησιν	τῶν	δασμῶν καὶ μεθ´ ὕβρεως εἰσπραττομένους
[4, 48]	τὴν ἐπὶ θάλατταν κατάβασιν ποιήσασθαι.	τῶν	δὲ διαφυγόντων Ταύρων ἀπαγγειλάντων τῷ
[4, 12]	Θηρεὺς καὶ Δούπων καὶ Φρίξος.	τῶν	δὲ διαφυγόντων τὸν κίνδυνον ὕστερον
[4, 72]	ἀπ´ ἐκείνου τὴν ὁμωνυμίαν λαβόντα,	τῶν	δὲ θυγατέρων Σινώπη μὲν ὑπὸ
[4, 67]	λαφύρων ἀνέκαμψαν εἰς τὰς πατρίδας.	τῶν	δὲ Καδμείων τῶν συμφυγόντων εἰς
[4, 12]	δὲ καὶ σύνεσιν ἔχοντας ἀνδρῶν.	τῶν	δὲ Κενταύρων οἱ μὲν πεύκας
[4, 60]	ἕτερα τέκνα ἔσχε πλείονα νόθα.	τῶν	δὲ Μίνωος υἱῶν Ἀνδρόγεως μὲν
[4, 79]	τελευτὴν ἐστασίασαν διὰ τὴν ἀναρχίαν,	τῶν	δὲ νεῶν ὑπὸ τῶν περὶ
[4, 5]	ἐχόντων, καὶ τῶν μὲν ἱλαρῶν,	τῶν	δὲ ὀργίλων γινομένων, δίμορφον ὠνομάσθαι
[4, 29]	τοὺς Θεσπιάδας καὶ τὴν ἀποικίαν.	τῶν	δὲ πεντήκοντα παίδων δύο μὲν
[4, 43]	πρόγονοι, βουλόμενοι τῇ μητρὶ χαρίζεσθαι.	τῶν	δὲ περὶ τὸν Ἡρακλέα παραδόξως
[4, 38]	τῶν λοιπῶν ἔφησε Διὶ μελήσειν.	τῶν	δὲ περὶ τὸν Ἰόλαον ποιησάντων
[4, 48]	Ταυρικῇ διαλέκτῳ προσφωνῆσαι τοὺς φρουρούς.	τῶν	δὲ στρατιωτῶν ἀνοιξάντων προθύμως ὡς
[4, 19]	τῶν ὑποζυγίων ἀποσκευαῖς βάσιμον εἶναι.	τῶν	δὲ τὴν ὀρεινὴν ταύτην κατοικούντων
[4, 53]	Πελίου τὴν πατρῴαν βασιλείαν παραδοῦναι,	τῶν	δὲ τοῦ βασιλέως θυγατέρων ἀξιῶσαι
[4, 33]	τὴν βασιλείαν Τυνδάρεων τὸν πατέρα	τῶν	Διοσκόρων, καὶ τὴν βασιλείαν ὡς
[4, 43]	καὶ δυοῖν ἀστέρων ἐπὶ τὰς	τῶν	Διοσκόρων κεφαλὰς ἐπιπεσόντων, ἅπαντας μὲν
[4, 56]	ἀπό τε τῶν Ἀργοναυτῶν καὶ	τῶν	Διοσκόρων. παραπλησίως δὲ καὶ τὴν
[4, 51]	διά τινων φαρμάκων εἴδωλα φαντασθῆναι	τῶν	δρακόντων, ἐφ´ ὧν ἀποφαίνεσθαι τὴν
[4, 37]	μετὰ Μηλιέων τόν τε βασιλέα	τῶν	Δρυόπων ἀνεῖλε καὶ τοὺς ἄλλους
[4, 37]	ἐνταῦθα κατῴκησαν, οἱ δὲ λοιποὶ	τῶν	Δρυόπων καταφυγόντες ἐπὶ τὸν Εὐρυσθέα
[4, 39]	τοῦτον καταλεχθῆναι μὴ πρότερον ἑνὸς	τῶν	δώδεκα θεῶν ἐκβληθέντος· ἄτοπον οὖν
[4, 55]	Κρέοντος ἐξαιτουμένην τυχεῖν κρίσεως καὶ	τῶν	ἐγκλημάτων ἀπολυθῆναι. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 71]	ταύτην τιμωρίαν λαβεῖν παρ´ αὐτοῦ	τῶν	ἐγκλημάτων. Ἀσκληπιοῦ δέ φασι γενομένους
[4, 10]	ἕτοιμος ἦν ἐκδιδόναι τὸν αἴτιον	τῶν	ἐγκλημάτων. ὁ δ´ Ἡρακλῆς πείσας
[4, 7]	τὸ τὸν ἐκ τῆς ποιήσεως	τῶν	ἐγκωμιαζομένων ἔπαινον μέγα κλέος περιποιεῖν
[4, 44]	προσχεῖν τῇ Ταυρικῇ, τὴν ἀγριότητα	τῶν	ἐγχωρίων ἀγνοοῦντας· νόμιμον γὰρ εἶναι
[4, 19]	ἄλης Ἀλησίαν. πολλοὺς δὲ καὶ	τῶν	ἐγχωρίων ἀνέμιξεν εἰς τὴν πόλιν·
[4, 19]	παρέδωκε τὴν βασιλείαν τοῖς ἀρίστοις	τῶν	ἐγχωρίων, αὐτὸς δ´ ἀναλαβὼν τὴν
[4, 18]	χώραν, καὶ τιμηθεὶς ὑπό τινος	τῶν	ἐγχωρίων βασιλέως, ἀνδρὸς εὐσεβείᾳ καὶ
[4, 85]	τοῦ Ποσειδῶνος κατασκευάσαι, τιμώμενον ὑπὸ	τῶν	ἐγχωρίων διαφερόντως· ταῦτα δὲ διαπραξάμενον
[4, 83]	θεὸν διά τε τὴν ἀπὸ	τῶν	ἐγχωρίων εὐσέβειαν καὶ διὰ τὴν
[4, 83]	μητρὸς εὐγένειαν θαυμασθῆναί τε ὑπὸ	τῶν	ἐγχωρίων καὶ βασιλεῦσαι μέρους τῆς
[4, 24]	ἀθανασίας, προσεδέχετο τὰς τελουμένας ὑπὸ	τῶν	ἐγχωρίων κατ´ ἐνιαυτὸν θυσίας. διόπερ
[4, 29]	τὴν Σαρδόνα. κρατήσας δὲ μάχῃ	τῶν	ἐγχωρίων, κατεκληρούχησε τὸ κάλλιστον τῆς
[4, 21]	Ἄρεος ἐκτίσθη, τότε δέ τινες	τῶν	ἐγχωρίων κατῴκουν ἐν τῷ νῦν
[4, 17]	δὲ τῆς ἀναγωγῆς τιμηθεὶς ὑπὸ	τῶν	ἐγχωρίων μεγαλοπρεπῶς, καὶ βουλόμενος τοῖς
[4, 30]	ταύτῃ κατῴκησαν, τιμώμενοι διαφερόντως ὑπὸ	τῶν	ἐγχωρίων. ὁ δ´ Ἰόλαος μεγάλης
[4, 23]	διὰ τῆς μεσογείου διεξιών, καὶ	τῶν	ἐγχωρίων Σικανῶν μεγάλαις δυνάμεσιν ἀντιταξαμένων,
[4, 68]	πόλιν ἔκτισε Πύλον, δόντων αὐτῷ	τῶν	ἐγχωρίων. ταύτης δὲ βασιλεύων καὶ
[4, 40]	παντελῶς ἀγρίων ἄξενον προσαγορεύεσθαι, ξενοκτονούντων	τῶν	ἐγχωρίων τοὺς καταπλέοντας. Ἰάσονα δὲ
[4, 58]	δ´ οὖν Τληπόλεμον κοινῇ μετὰ	τῶν	ἐγχωρίων τριμερῆ ποιῆσαι τὴν Ῥόδον,
[4, 79]	ἐπὶ γενεὰς πλείους ἐτιμᾶτο, θυόντων	τῶν	ἐγχωρίων ὡς Ἀφροδίτης ὄντος τοῦ
[4, 33]	ὄντες ἑπτακαίδεκα· τρεῖς γὰρ ἀπὸ	τῶν	εἴκοσι μόνον διεσώθησαν· τῶν δ´
[4, 44]	εἰς τὴν Σκυθίαν ἐκεῖνον παρακαλέσαι	τῶν	εἰς αὐτοὺς ἀνομημάτων λαβεῖν κόλασιν.
[4, 15]	ἠξίωσε δὲ ταύτης τῆς προσηγορίας	τῶν	ἐκ θνητῶν γυναικῶν γενομένων Διόνυσον
[4, 11]	δὲ φυγόντος καὶ τῶν παίδων	τῶν	ἐκ Μεγάρας πλησίον διατριβόντων, τούτους
[4, 47]	τεῖχος καὶ φύλακας πολλοὺς ἐπιστῆσαι	τῶν	ἐκ τῆς Ταυρικῆς· ἀφ´ ὧν
[4, 23]	τοὺς καρπούς, μέχρι ἄν τις	τῶν	ἐκγόνων αὐτοῦ παραγενόμενος ἀπαιτήσῃ· ὅπερ
[4, 81]	κατασκευὴν τῶν σμήνων, ἔτι δὲ	τῶν	ἐλαιῶν τὴν κατεργασίαν, διδάξαι πρῶτον
[4, 3]	ἐπιφανείας. διὸ καὶ παρὰ πολλαῖς	τῶν	Ἑλληνίδων πόλεων διὰ τριῶν ἐτῶν
[4, 82]	ποιήσασθαι τὴν θυσίαν ὑπὲρ ἁπάντων	τῶν	Ἑλλήνων. γενομένης δὲ τῆς θυσίας
[4, 25]	κἀκεῖ πολλὰ προσεπιμαθὼν μέγιστος ἐγένετο	τῶν	Ἑλλήνων ἔν τε ταῖς θεολογίαις
[4, 48]	δὴ πεσόντος τοῦ βασιλέως καὶ	τῶν	Ἑλλήνων ἐπαρθέντων, τραπῆναι πρὸς φυγὴν
[4, 53]	Ὀλυμπικῆς πανηγύρεως δόξαν, ὥστε πάντων	τῶν	Ἑλλήνων ἐπιφανέστατον ὑπάρχειν καὶ παρὰ
[4, 61]	πόλεως φρονήματος ἐνεπίμπλαντο καὶ τῆς	τῶν	Ἑλλήνων ἡγεμονίας ὠρέχθησαν. ἡμεῖς δὲ
[4, 70]	τῆς Φολόης, λῄζεσθαι τοὺς παριόντας	τῶν	Ἑλλήνων καὶ πολλοὺς τῶν περιοίκων
[4, 71]	διὰ τὰς εὐεργεσίας ταύτας ὑπὸ	τῶν	Ἑλλήνων μεγάλης τυχεῖν δόξης· ἀτελεῖς
[4, 82]	νήσῳ καρπῶν καὶ τὸ πλῆθος	τῶν	ἐν αὐτῇ βοσκομένων κτηνῶν φιλοτιμηθῆναι
[4, 1]	τι κατειργασμένων, ὁμοίως δὲ καὶ	τῶν	ἐν εἰρήνῃ τι χρήσιμον πρὸς
[4, 56]	ἐν αὐτῇ λιμένα, κάλλιστον ὄντα	τῶν	ἐν ἐκείνοις τοῖς τόποις, Ἀργῷον
[4, 25]	εἰς τὰς Ἀθήνας καὶ μετέσχε	τῶν	ἐν Ἐλευσῖνι μυστηρίων, Μουσαίου τοῦ
[4, 4]	ὀρχήσεων, ἔτι δὲ τῶν ἄλλων	τῶν	ἐν παιδείᾳ καλῶν ψυχαγωγεῖν τὸν
[4, 84]	καρπὸν τῷ μεγέθει διαλλάττοντα, διπλασιάζοντα	τῶν	ἐν ταῖς ἄλλαις χώραις φυομένων.
[4, 20]	εἰθίκασι τὰς γυναῖκας τῶν κακοπαθειῶν	τῶν	ἐν ταῖς ἐργασίαις κοινωνοὺς ποιεῖσθαι.
[4, 82]	χρόνον, διὰ δὲ τὴν ἀφθονίαν	τῶν	ἐν τῇ νήσῳ καρπῶν καὶ
[4, 75]	ᾤκισεν ἐν πεδίῳ πόλιν ἐπιφανεστάτην	τῶν	ἐν τῇ Τρῳάδι, Ἴλιον ἀφ´
[4, 41]	τὴν ναυπηγίαν ἐπιβολῆς, οὐκ ὀλίγους	τῶν	ἐν ὑπεροχαῖς νεανίσκων ἐπιθυμῆσαι μετασχεῖν
[4, 21]	σῶμα μεγέθους. καὶ περὶ μὲν	τῶν	ἐν Φλέγρᾳ φονευθέντων γιγάντων τοιαῦτα
[4, 39]	προσλαβομένην πρὸς τὸ σῶμα διὰ	τῶν	ἐνδυμάτων ἀφεῖναι πρὸς τὴν γῆν,
[4, 7]	δ´ ἐννέα, καὶ κεκράτηκεν ὁ	τῶν	ἐννέα ἀριθμὸς ὑπὸ τῶν ἐπιφανεστάτων
[4, 83]	τινὰς τεταπείνωται, μόνον δὲ τοῦτο	τῶν	ἐξ αἰῶνος ἀρχὴν λαβὸν οὐδέποτε
[4, 7]	ἀστρολογίαν τε καὶ τὰ λοιπὰ	τῶν	ἐπιτηδευμάτων. παρθένους δ´ αὐτὰς οἱ
[4, 7]	ὁ τῶν ἐννέα ἀριθμὸς ὑπὸ	τῶν	ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν βεβαιούμενος, λέγω δὲ
[4, 1]	κατὰ τοὺς ἀρχαίους χρόνους περὶ	τῶν	ἐπιφανεστάτων ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων
[4, 55]	τῆς Ἀσίας ἀναβᾶσαν συνοικῆσαί τινι	τῶν	ἐπιφανῶν βασιλέων, ἐξ οὗ γεννῆσαι
[4, 21]	πόλιν οἰκοῦντες. ἐν ταύτῃ δὲ	τῶν	ἐπιφανῶν ὄντες ἀνδρῶν Κάκιος καὶ
[4, 64]	τούτων ἀρκούντως εἰρηκότες τὰ περὶ	τῶν	ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας ἱστορήσομεν, ἀναλαβόντες
[4, 66]	καὶ τὸν ποιητὴν Ὅμηρον πολλὰ	τῶν	ἐπῶν σφετερισάμενον κοσμῆσαι τὴν ἰδίαν
[4, 78]	ἐν τῇ νήσῳ ταύτῃ τινὰ	τῶν	ἔργων ἃ μέχρι τοῦ νῦν
[4, 8]	διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθους	τῶν	ἔργων ἀπιστεῖσθαι τὴν γραφήν. καθόλου
[4, 8]	ἡμᾶς χρόνοις, καὶ τὰ δισταζόμενα	τῶν	ἔργων διὰ τὸ μέγεθος ἐκ
[4, 20]	ἐφεστηκὼς οὐδαμῶς ἠδύνατο πεῖσαι παύσασθαι	τῶν	ἔργων· ἡ δ´ οὐ πρότερον
[4, 20]	καὶ τὸν μισθὸν ἀποδοὺς ἀπέλυσε	τῶν	ἔργων. ~Ἡρακλῆς δὲ διελθὼν τήν
[4, 18]	δὲ καὶ διὰ τὸ μέγεθος	τῶν	ἔργων μένῃ ἀείμνηστος ἡ δόξα
[4, 76]	τὸ μὲν γένος Ἀθηναῖος, εἷς	τῶν	Ἐρεχθειδῶν ὀνομαζόμενος· ἦν γὰρ υἱὸς
[4, 27]	καὶ τὰ περὶ τοῦ γένους	τῶν	Ἑσπερίδων. κατὰ γὰρ τὴν Ἑσπερῖτιν
[4, 26]	μέν φασιν ἔν τισι κήποις	τῶν	Ἑσπερίδων ὑπάρξαι κατὰ τὴν Λιβύην
[4, 26]	δ´ ἆθλον λαβὼν ἐνεγκεῖν τὰ	τῶν	Ἑσπερίδων χρυσᾶ μῆλα, πάλιν ἔπλευσεν
[4, 81]	τὴν εὐχρηστίαν τὴν ἐκ τούτων	τῶν	εὑρημάτων τοὺς εὐεργετηθέντας ἀνθρώπους τιμῆσαι
[4, 15]	διδάξαντος σαρξὶν ἐκπληρώσας τὴν ἔνδειαν	τῶν	ζῴων εὐπειθεῖς ἔσχεν. Εὐρυσθεὺς δ´
[4, 53]	προκρῖναι πρὸς τὴν πανήγυριν τῆς	τῶν	Ἠλείων χώρας τὸν παρὰ τὸν
[4, 40]	σώματος καὶ ψυχῆς λαμπρότητι διενέγκαντα	τῶν	ἡλικιωτῶν ἐπιθυμῆσαί τι πρᾶξαι μνήμης
[4, 69]	τὸν Ἰξίονα διὰ τὸ μέγεθος	τῶν	ἡμαρτημένων ὑπὸ Διὸς εἰς τροχὸν
[4, 84]	χώραις φυομένων. ἔχειν δὲ καὶ	τῶν	ἡμέρων καρπῶν αὐτομάτων, ἀμπέλου τε
[4, 18]	ὡς δέ τινές φασι, τοὐναντίον	τῶν	ἠπείρων ἀμφοτέρων συνεζευγμένων διασκάψαι ταύτας,
[4, 18]	καὶ στήλας ἔθετο καθ´ ἑκατέραν	τῶν	ἠπείρων. συμπαραπλέοντος δὲ τοῦ στόλου
[4, 18]	γὰρ παραβαλὼν εἰς τὰς ἄκρας	τῶν	ἠπείρων τὰς παρὰ τὸν ὠκεανὸν
[4, 57]	καὶ τὸ σύστημα τῶν Ἀρκάδων	τῶν	Ἡρακλεῖ συνεστρατευκότων, ἢ ταῦτα μὴ
[4, 59]	διὰ τὸ τοῦτον ζηλωτὴν γενέσθαι	τῶν	Ἡρακλέους ἄθλων. Θησεὺς τοίνυν γεγονὼς
[4, 57]	μετὰ δέ τινα χρόνον ἁπάντων	τῶν	Ἡρακλέους παίδων ἠνδρωμένων, καὶ φρονήματος
[4, 18]	καιρῶν. Ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ περὶ	τῶν	Ἡρακλέους στηλῶν ἐμνήσθημεν, οἰκεῖον εἶναι
[4, 85]	τὴν ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν περὶ	τῶν	ἡρώων καὶ ἡμιθέων ἀρκούντως εἰρηκότες
[4, 1]	καὶ πλεῖσται συνετελέσθησαν πράξεις ὑπὸ	τῶν	ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων καὶ
[4, 77]	τότε ταύρου κάλλει διαφέροντος ἕτερον	τῶν	ἡττόνων ταύρων θῦσαι· τὸν δὲ
[4, 22]	μεταξὺ Μισηνοῦ καὶ Δικαιαρχείων, πλησίον	τῶν	θερμῶν ὑδάτων, ἔχει δὲ τὴν
[4, 29]	Σαρδὼ πέμψαι καὶ τοὺς ἐκ	τῶν	Θεσπιάδων αὐτῷ γενομένους υἱοὺς ἡγεμόνας
[4, 29]	λαβόντων τὴν κοινὴν προσηγορίαν ἀπὸ	τῶν	Θεσπιάδων, καὶ γενομένων ἐνηλίκων, ἔκρινεν
[4, 30]	ἑαυτοῦ θέμενος τὴν προσηγορίαν, συγχωρησάντων	τῶν	Θεσπιαδῶν, καὶ δόντων αὐτῷ τοῦτο
[4, 36]	εἷλε καὶ Φυλέα τὸν βασιλέα	τῶν	Θεσπρωτῶν ἀπέκτεινε. λαβὼν δὲ αἰχμάλωτον
[4, 55]	ἀγνοῶ δὲ διότι περὶ τῆς	τῶν	Θετταλῶν προσηγορίας οὐ ταύτην μόνην
[4, 14]	ἐτίμησαν αὐτὸν δωρεαῖς οἰκείαις ἕκαστος	τῶν	θεῶν, Ἀθηνᾶ μὲν πέπλῳ, Ἥφαιστος
[4, 9]	τῶν γονέων εἰς τὸν μέγιστον	τῶν	θεῶν ἀναφέρειν λέγεται τὸν εἰρημένον
[4, 75]	τῶν ἁπάντων εὐπρεπείᾳ διαφέρων ὑπὸ	τῶν	θεῶν ἀνηρπάγη τῷ Διὶ οἰνοχοεῖν.
[4, 14]	δὲ παραλιπεῖν οὐδὲ τὰς ὑπὸ	τῶν	θεῶν αὐτῷ δοθείσας δωρεὰς διὰ
[4, 22]	ἐνοχλοῦντας αὐτόν· καὶ διὰ τοῦτο,	τῶν	θεῶν βεβαιωσάντων τὴν εὐχήν, μὴ
[4, 53]	καθιερῶσαι τὸν ἀγῶνα τῷ μεγίστῳ	τῶν	θεῶν Διὶ Ὀλυμπίῳ. συνομοσάντων δὲ
[4, 74]	δὲ ὁ Τάνταλος μισηθεὶς ὑπὸ	τῶν	θεῶν ἐξέπεσεν ἐκ τῆς Παφλαγονίας
[4, 74]	εὐγένειαν, ὥς φασι, φίλος ἐγένετο	τῶν	θεῶν ἐπὶ πλέον. ὕστερον δὲ
[4, 21]	φασὶ τὸν Ἡρακλέα, συμμαχούντων αὐτῷ	τῶν	θεῶν, κρατῆσαι τῇ μάχῃ, καὶ
[4, 3]	βλάπτον διορθοῦσθαι. καθόλου δὲ μυθολογοῦσι	τῶν	θεῶν μεγίστης ἀποδοχῆς τυγχάνειν παρ´
[4, 15]	Ζεὺς γὰρ τοὺς μὲν συναγωνισαμένους	τῶν	θεῶν μόνους ὠνόμασεν Ὀλυμπίους, ἵνα
[4, 53]	τὴν παραποταμίαν καθιερώσαντα τῷ μεγίστῳ	τῶν	θεῶν, Ὀλυμπίαν ἀπ´ ἐκείνου προσαγορεῦσαι.
[4, 9]	τῇ διανοίᾳ προειπεῖν παρόντων ἁπάντων	τῶν	θεῶν ὅτι τὸν κατ´ ἐκείνην
[4, 56]	ἐκ παλαιῶν χρόνων τὴν τούτων	τῶν	θεῶν παρουσίαν ἐκ τοῦ ὠκεανοῦ
[4, 56]	ὠκεανὸν κατοικοῦντας Κελτοὺς σεβομένους μάλιστα	τῶν	θεῶν τοὺς Διοσκόρους· παραδόσιμον γὰρ
[4, 66]	ἐπὶ τὰς Θήβας. ἀντιταχθέντων δὲ	τῶν	Θηβαίων ἐγένετο μάχη καρτερά, καθ´
[4, 10]	τὰς προσηκούσας χάριτας. ὑποτεταγμένων γὰρ	τῶν	Θηβαίων Ἐργίνῳ τῷ βασιλεῖ τῶν
[4, 10]	ἐξαιτοῦντος τὸν αἴτιον, Κρέων βασιλεύων	τῶν	Θηβαίων, καταπλαγεὶς τὸ βάρος τῆς
[4, 39]	Ἡρακλέα. τὸ παραπλήσιον δὲ καὶ	τῶν	Θηβαίων ποιησάντων, Ἀθηναῖοι πρῶτοι τῶν
[4, 64]	γαμεῖν τὴν Ἰοκάστην καὶ βασιλεύειν	τῶν	Θηβῶν, ἄλλον μὲν μηδένα δύνασθαι
[4, 17]	χαρίσασθαι, καθαρὰν ἐποίησε τὴν νῆσον	τῶν	θηρίων. διόπερ ἐν τοῖς ὕστερον
[4, 45]	ἐν ταῖς ἀποτυχίαις ἀνθρώπους ἀντὶ	τῶν	θηρίων κατατοξεύειν. φιλότεχνον δ´ εἰς
[4, 44]	πρὸς μάχην, καὶ τοῦ πλήθους	τῶν	Θρᾳκῶν συνδραμόντος, φασὶ τὸν Ἡρακλέα
[4, 29]	λαμπρῶς ἑστιάσας, ἀπέστειλε κατὰ μίαν	τῶν	θυγατέρων· αἷς ἁπάσαις μιγεὶς καὶ
[4, 5]	κεχαρισμένον βίον. καθόλου δὲ τοῦτον	τῶν	θυμελικῶν ἀγώνων φασὶν εὑρετὴν γενέσθαι,
[4, 81]	τὸν κατὰ τοὺς μύθους ὑπὸ	τῶν	ἰδίων κυνῶν διασπασθέντα. τὴν δ´
[4, 80]	γὰρ τοῖς τοιούτοις τούς τε	τῶν	ἰδιωτῶν βίους εὐδαίμονας καὶ τὰς
[4, 41]	μικροῖς παντελῶς ἀκατίοις. διὸ καὶ	τῶν	ἰδόντων αὐτὸ τότε καταπληττομένων, καὶ
[4, 73]	τέθριππον ἐλαύνων ἅρμα· ἁγισθέντων δὲ	τῶν	ἱερῶν, τότε ἄρχεσθαι τοῦ δρόμου
[4, 80]	λίθον. διὰ γὰρ τὸ πλῆθος	τῶν	ἱερῶν χρημάτων εὐπορούμενοι, τῇ δαψιλείᾳ
[4, 32]	κατασφάξας, Πριάμῳ τὴν βασιλείαν ἀπέδωκε	τῶν	Ἰλιαδῶν διὰ τὴν δικαιοσύνην· οὗτος
[4, 31]	ὑποπτεύσαντος καὶ παραγενομένου κατὰ ζήτησιν	τῶν	ἵππων εἰς Τίρυνθα, τοῦτον μὲν
[4, 49]	τὸν Ἡρακλέα ναυσὶν ἓξ ἕνεκα	τῶν	ἵππων ἑλεῖν τὴν Τροίαν· προσμαρτυρεῖν
[4, 73]	τοῦ Ποσειδῶνος, τὴν δ´ ἄφεσιν	τῶν	ἵππων ἐποίησε τοιαύτην. ὁ μὲν
[4, 73]	μνηστευομένους καταλαμβάνων διὰ τὴν ὀξύτητα	τῶν	ἵππων πολλοὺς ἀνῄρει. Πέλοψ δ´
[4, 62]	τὴν ψυχήν, καὶ διὰ τοῦτο	τῶν	ἵππων ταραχθέντων καὶ ἐπισπασαμένων αὐτὸν
[4, 15]	Εὐρυσθεὺς δ´ ἀχθεισῶν πρὸς αὐτὸν	τῶν	ἵππων ταύτας μὲν ἱερὰς ἐποίησεν
[4, 45]	γυναικῶν καθιδρυθῆναι, κατὰ δέ τινας	τῶν	ἱστορικῶν ἐκλιποῦσαν τὸν Πόντον κατοικῆσαι
[4, 80]	χρυσοῖς διετέλεσαν τιμῶντες ἄχρι τῶνδε	τῶν	ἱστοριῶν γραφομένων. νεὼν μὲν γὰρ
[4, 8]	τὴν παλαιότητα καὶ τὸ παράδοξον	τῶν	ἱστορουμένων παρὰ πολλοῖς ἀπιστουμένων τῶν
[4, 56]	τόπων. Ῥωμαίων γὰρ καταπολεμησάντων τὸ	τῶν	Ἴστρων ἔθνος, εὑρέθη τὰς πηγὰς
[4, 85]	πηχῶν ἐννέα, τὸ δὲ μῆκος	τῶν	ἴσων ὀργυιῶν, ἐπιφέρει τοὺς δὴ
[4, 81]	αὐτὸν εἰς Βοιωτίαν καταντήσαντα γῆμαι	τῶν	Κάδμου θυγατέρων Αὐτονόην, ἐξ ἧς
[4, 21]	ταλάντων τετρακισχιλίων. Λεύκολλος γὰρ ὁ	τῶν	καθ´ αὑτὸν Ῥωμαίων σχεδόν τι
[4, 44]	ἀπαντήσαντα τοῖς ξένοις παραγγεῖλαι μηδὲν	τῶν	καθ´ ἑαυτὸν πολυπραγμονεῖν· μηδένα γὰρ
[4, 18]	διαμεῖναι κατὰ τὴν Ἰβηρίαν μέχρι	τῶν	καθ´ ἡμᾶς καιρῶν. Ἡμεῖς δ´
[4, 30]	ἀκολούθως τῷ χρησμῷ διέμεινε μέχρι	τῶν	καθ´ ἡμᾶς καιρῶν. οἱ μὲν
[4, 21]	τοὺς ὕστερον χρόνους διαμεῖναι μέχρι	τῶν	καθ´ ἡμᾶς χρόνων· πολλοὺς γὰρ
[4, 81]	ἁλισκομένων θηρίων μεταμορφωθεὶς ἰδέαν ὑπὸ	τῶν	καὶ τἄλλα θηρία χειρουμένων κυνῶν
[4, 4]	τινῶν δὲ καὶ τελευτώντων ἐκ	τῶν	καιρίων τραυμάτων, προσκόψαντα τὸν Διόνυσον
[4, 32]	συναγαγεῖν ἐξεκλείσθη διὰ τὴν ὀξύτητα	τῶν	καιρῶν, ἀθροίσας δ´ ὅσους ἐδύνατο,
[4, 21]	τῶν ἀνδρῶν ὑπομνήματα μέχρι τῶνδε	τῶν	καιρῶν διαμένει κατὰ τὴν Ῥώμην.
[4, 19]	οἱ δὲ Κελτοὶ μέχρι τῶνδε	τῶν	καιρῶν τιμῶσι ταύτην τὴν πόλιν,
[4, 20]	ἐργασίας προσδεομένης, εἰθίκασι τὰς γυναῖκας	τῶν	κακοπαθειῶν τῶν ἐν ταῖς ἐργασίαις
[4, 61]	τὸν θεὸν πῶς ἂν δύναιντο	τῶν	κακῶν ἀπαλλαγῆναι. ὁ δ´ ἔχρησεν
[4, 61]	τὸν θεὸν ἐπερωτῆσαι περὶ τῆς	τῶν	κακῶν ἀπαλλαγῆς. εἶθ´ ὁ μὲν
[4, 61]	τέρας. δόντων δ´ αὐτῶν, ἀπηλλάγησαν	τῶν	κακῶν οἱ κατὰ τὴν Ἀττικήν,
[4, 4]	Σειληνόν, εἰσηγητὴν καὶ διδάσκαλον γινόμενον	τῶν	καλλίστων ἐπιτηδευμάτων, καὶ μεγάλα συμβάλλεσθαι
[4, 6]	δὲ πρὸς τοὺς βασκαίνοντάς τι	τῶν	καλῶν τοῦτον κολαστὴν παρεισάγοντες. ἔν
[4, 35]	ποταμοῦ ἀρδευομένην καὶ τὸ πλῆθος	τῶν	καρποφορούντων φυτῶν· Ἀμαλθείας δ´ εἶναι
[4, 29]	γὰρ ἡ νῆσος διωνομάσθη τῇ	τῶν	καρπῶν ἀφθονίᾳ ὥστε Καρχηδονίους ὕστερον
[4, 4]	καὶ διὰ τούτων τὸν σπόρον	τῶν	καρπῶν ἐπιτελεῖν· ἀφ´ οὗ δὴ
[4, 61]	Ἑλλάδα γενομένων αὐχμῶν καὶ φθαρέντων	τῶν	καρπῶν, συνελθόντες οἱ τῶν πόλεων
[4, 64]	ἐπεχείρησεν ἐπερωτῆσαι τὴν Πυθίαν περὶ	τῶν	κατ´ ἀλήθειαν γονέων. κατὰ δὲ
[4, 18]	τὴν προσηγορίαν ἀπὸ τοῦ πλήθους	τῶν	κατ´ αὐτὴν πυλῶν. διαμεμένηκε δὲ
[4, 1]	τε καὶ ἡμιθέων καὶ καθόλου	τῶν	κατὰ πόλεμον ἀξιόλογόν τι κατειργασμένων,
[4, 71]	δόξης· ἀτελεῖς δ´ αὐτοὺς ἀφεῖναι	τῶν	κατὰ τὰς μάχας κινδύνων καὶ
[4, 76]	μὲν πρῶτον ἔφυγεν εἰς ἕνα	τῶν	κατὰ τὴν Ἀττικὴν δήμων, ἐν
[4, 17]	Λιβύην πλήθουσαν ἀγρίων ζῴων, πολλὰ	τῶν	κατὰ τὴν ἔρημον χώραν χειρωσάμενος,
[4, 73]	ἀεὶ μᾶλλον αὐξόμενος τοὺς πλείστους	τῶν	κατὰ τὴν Πελοπόννησον οἰκούντων προσηγάγετο,
[4, 83]	τιμὰς φιλοτιμηθεῖσα τὰς μὲν πιστοτάτας	τῶν	κατὰ τὴν Σικελίαν πόλεων οὔσας
[4, 17]	τὴν Λιβύην διὰ τὸ πλῆθος	τῶν	κατὰ τὴν χώραν θηρίων ἀοίκητον
[4, 50]	τῆς πόλεως, μαθεῖν παρά τινος	τῶν	κατὰ τὴν χώραν τὰ γενόμενα
[4, 82]	ἰδὼν τὸν υἱὸν τετελευτηκότα, οὗτος	τῶν	κατὰ τὸν οὐρανὸν ἄστρων τὸ
[4, 8]	Ἡρακλέους. τῷ μὲν γὰρ μεγέθει	τῶν	κατεργασθέντων ὁμολογουμένως οὗτος παραδέδοται πάντας
[4, 12]	βολῇ διέφθειρε. καὶ περὶ μὲν	τῶν	Κενταύρων ἱκανῶς ἡμῖν εἰρήσθω. ~Μετὰ
[4, 70]	διὰ δὲ ταύτην τὴν αἰτίαν	τῶν	Κενταύρων πανδημεὶ στρατευσάντων ἐπὶ τοὺς
[4, 35]	κατὰ δὲ τὴν συμπλοκὴν θάτερον	τῶν	κεράτων κλάσαντα δωρήσασθαι τοῖς Αἰτωλοῖς,
[4, 6]	ὀπωροφύλακα τῶν ἀμπελώνων ἀποδεικνύντες καὶ	τῶν	κήπων, ἔτι δὲ πρὸς τοὺς
[4, 43]	παράδοξον, ὑπολαβεῖν δὲ θεῶν προνοίᾳ	τῶν	κινδύνων ἑαυτοὺς ἀπηλλάχθαι. διὸ καὶ
[4, 46]	καταπλέοντας τῶν ξένων ἐξαιρουμένην ἐκ	τῶν	κινδύνων, καὶ ποτὲ μὲν παρὰ
[4, 54]	τῆς νύμφης κίνδυνον, τῇ σφαγῇ	τῶν	κοινῶν τέκνων ἐμβαλεῖν αὐτὸν εἰς
[4, 48]	Σύβαριν, ἔχειν δὲ τὰ βασίλεια	τῶν	Κόλχων. προσελθοῦσαν δὲ ταῖς πύλαις
[4, 53]	μεγάλης τυγχάνοντα παρὰ τῷ βασιλεῖ	τῶν	Κορινθίων Κρέοντι μετασχεῖν τῆς πολιτείας
[4, 55]	ἡρωικῶν αὐτοὺς ἀξιοῦν. ποιησάντων δὲ	τῶν	Κορινθίων τὸ προσταχθέν, φασὶ Θετταλὸν
[4, 59]	δ´ ἄφνω τύπτων περιεκύλιε κατὰ	τῶν	κρημνῶν εἰς θάλατταν κατὰ τὴν
[4, 79]	χρόνου διέφθαρται. ~Μίνως δ´ ὁ	τῶν	Κρητῶν βασιλεὺς θαλαττοκρατῶν κατ´ ἐκείνους
[4, 81]	διὰ τῶν ἀνατιθεμένων ἀκροθινίων ἐκ	τῶν	κυνηγίων προῃρεῖτο τὸν γάμον κατεργάσασθαι
[4, 82]	περιπετείας ἴδιον· ὁ γὰρ ὑπὸ	τῶν	κυνῶν ἰδὼν τὸν υἱὸν τετελευτηκότα,
[4, 69]	βασιλείαν παραλαβόντες. ὁ δ´ ἕτερος	τῶν	Λαπίθου παίδων Περίφας γήμας Ἀστυάγυιαν
[4, 69]	Λαπίθαι προσηγορεύθησαν. τῶν δ´ υἱῶν	τῶν	Λαπίθου Φόρβας μὲν εἰς Ὤλενον
[4, 69]	στοχαζόμενοι τῆς συμμετρίας, περὶ δὲ	{τῶν}	Λαπιθῶν καὶ Κενταύρων ἐν μέρει
[4, 37]	Κόρωνος ὁ Καινέως, ὑπερεχόντων δὲ	τῶν	Λαπιθῶν πολὺ ταῖς δυνάμεσιν, οἱ
[4, 22]	μὲν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις εἰωθέναι	τῶν	ληφθέντων θηρίων τὰς κεφαλὰς καὶ
[4, 21]	~Ἡρακλῆς δὲ διελθὼν τήν τε	τῶν	Λιγύων καὶ τὴν τῶν Τυρρηνῶν
[4, 51]	δὲ τοῦ βασιλέως τὸ παράδοξον	τῶν	λόγων, ἐπαγγείλασθαι τὴν Μήδειαν παραχρῆμα
[4, 38]	αὐτοῦ πυρὰν εὐμεγέθη· περὶ δὲ	τῶν	λοιπῶν ἔφησε Διὶ μελήσειν. τῶν
[4, 21]	συμμέτρους οὐσίας κεκτημένων, ἀλλὰ καὶ	τῶν	μεγαλοπλούτων τινὰς εὐξαμένους ἐκδεκατεύσειν Ἡρακλεῖ,
[4, 5]	προείρηται. ἔνιοι δὲ λέγουσιν ὅτι	τῶν	μεθυόντων διττὰς διαθέσεις ἐχόντων, καὶ
[4, 19]	Θηβαίων καταδούλωσιν. ~Ὁ δ´ Ἡρακλῆς	τῶν	μὲν Ἰβήρων παρέδωκε τὴν βασιλείαν
[4, 5]	μεθυόντων διττὰς διαθέσεις ἐχόντων, καὶ	τῶν	μὲν ἱλαρῶν, τῶν δὲ ὀργίλων
[4, 59]	ἐπί τινος κλίνης ἀναπίπτειν, καὶ	τῶν	μὲν μακροτέρων τὰ ὑπερέχοντα μέρη
[4, 33]	ἔπεσον δ´ ἐν τῇ μάχῃ	τῶν	μὲν μεθ´ Ἡρακλέους ὀλίγοι παντελῶς,
[4, 80]	παρὰ τῶν ἀστυγειτόνων Ἀγυριναίων ἤγαγον,	τῶν	μὲν πόλεων διεστηκυιῶν ὡς ἑκατὸν
[4, 57]	δὲ τὴν μάχην πλεῖστοι μὲν	τῶν	μετ´ Εὐρυσθέως κατεκόπησαν, αὐτὸς δ´
[4, 11]	ἴδιον σῶμα περιλαβών, εἶχε σκεπαστήριον	τῶν	μετὰ ταῦτα κινδύνων. Δεύτερον δ´
[4, 1]	ἀσυμφώνους εἶναι πρὸς ἀλλήλους. διόπερ	τῶν	μεταγενεστέρων ἱστοριογράφων οἱ πρωτεύοντες τῇ
[4, 56]	τῶν τε ἀρχαίων συγγραφέων καὶ	τῶν	μεταγενεστέρων, ὧν ἐστι καὶ Τίμαιος,
[4, 30]	χρόνου, πλειόνων τῶν βαρβάρων ὄντων	τῶν	μετεσχηκότων τῆς ἀποικίας, ἐξεβαρβαρώθησαν, καὶ
[4, 26]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς τὸν φύλακα	τῶν	μήλων ἀνελών, καὶ ταῦτα ἀποκομίσας
[4, 26]	εἰς τὴν Λιβύην. περὶ δὲ	τῶν	μήλων τούτων διαπεφωνήκασιν οἱ μυθογράφοι,
[4, 79]	μᾶλλον αὐξόμενοι, καὶ κατασκευάσαντες ἱερὸν	τῶν	Μητέρων, διαφόρως ἐτίμων τὰς θεάς,
[4, 18]	Βοιωτίαν τιμωρίαν λαμβάνων παρὰ τῶν	τὴν	Μινυάδα κατοικούντων διὰ τὴν τῶν
[4, 10]	τῶν πυλῶν τά τε βασίλεια	τῶν	Μινυῶν ἐνέπρησε καὶ τὴν πόλιν
[4, 10]	ἐπιτελέσαι περιβόητον· τοὺς γὰρ παραγενομένους	τῶν	Μινυῶν ἐπὶ τὴν ἀπαίτησιν τῶν
[4, 10]	τῶν Θηβαίων Ἐργίνῳ τῷ βασιλεῖ	τῶν	Μινυῶν, καὶ κατ´ ἐνιαυτὸν ὡρισμένους
[4, 10]	Ἡρακλῆς πυθόμενος Ἐργῖνον τὸν βασιλέα	τῶν	Μινυῶν προσάγειν τῇ πόλει μετὰ
[4, 62]	γενομένων ἀναγράψομεν. ~Δευκαλίων ὁ πρεσβύτατος	τῶν	Μίνωος παίδων, δυναστεύων τῆς Κρήτης
[4, 85]	σώματος μεγέθει καὶ ῥώμῃ πολὺ	τῶν	μνημονευομένων ἡρώων ὑπεράγοντα φιλοκύνηγον γενέσθαι
[4, 25]	μελῳδίᾳ καὶ ποιήσει πολὺ προέχων	τῶν	μνημονευομένων· καὶ γὰρ ποίημα συνετάξατο
[4, 5]	ὀνομασθῆναί φασιν ἀπὸ τοῦ πρῶτον	τῶν	μνημονευομένων καταγαγεῖν ἀπὸ τῆς στρατείας
[4, 7]	ἅλις ἡμῖν ἐχέτω. ~Περὶ δὲ	τῶν	Μουσῶν, ἐπειδήπερ ἐμνήσθημεν ἐν ταῖς
[4, 41]	Ἀργὼ προσαγορευθῆναι κατὰ μέν τινας	τῶν	μυθογράφων ἀπὸ τοῦ τὸ σκάφος
[4, 7]	κεφαλαίοις. ταύτας γὰρ οἱ πλεῖστοι	τῶν	μυθογράφων καὶ μάλιστα δεδοκιμασμένοι φασὶ
[4, 44]	οὐκ ἀγνοῶ δὲ διότι τινὲς	τῶν	μυθογράφων τυφλωθῆναί φασι τοὺς Φινείδας
[4, 63]	τιμωρίας αἰωνίου τυγχάνοντα· ἔνιοι δὲ	τῶν	μυθογράφων φασὶν ἀμφοτέρους μὴ τυχεῖν
[4, 45]	τῆς βασιλείας κατὰ μέν τινας	τῶν	μυθογράφων φυγεῖν ἐπὶ τὸν ὠκεανόν,
[4, 6]	συμμετρίας. ~Περὶ δὲ Πριάπου καὶ	τῶν	μυθολογουμένων περὶ αὐτοῦ νῦν διέξιμεν,
[4, 39]	καὶ πεπλεονάκαμεν, ἀλλ´ οὖν οὐδὲν	τῶν	μυθολογουμένων περὶ αὐτοῦ παραλελοίπαμεν. ~περὶ
[4, 8]	τῶν ἱστορουμένων παρὰ πολλοῖς ἀπιστουμένων	τῶν	μύθων, ἀναγκαῖον ἢ παραλιπόντας τὰ
[4, 10]	ἐλευθεροῦν τὴν πατρίδα, κατέσπασεν ἐκ	τῶν	ναῶν τὰς προσηλωμένας πανοπλίας, ἃς
[4, 65]	Δηιπύλην δὲ Τυδεῖ. εὐδοκιμούντων δὲ	τῶν	νεανίσκων καὶ μεγάλης ἀποδοχῆς ὑπὸ
[4, 65]	οἱ μὲν Θηβαῖοι τὴν ἀναίρεσιν	τῶν	νεκρῶν οὐ συνεχώρησαν, ὁ δ´
[4, 69]	Τροίαν στρατεύσας. ~Περὶ μὲν οὖν	τῶν	Νέστορος προγόνων ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσι,
[4, 32]	ἐπὶ τὴν πόλιν, ἐπὶ δὲ	τῶν	νεῶν ἀπέλιπεν ἡγεμόνα τὸν Ἀμφιαράου
[4, 18]	ταύτης τῆς πόλεως εὐδαιμονία μέχρι	τῶν	νεωτέρων καιρῶν, ἐν οἷς Καρχηδόνιοι
[4, 29]	ἡγήσασθαί φασι τῆς πόλεως μέχρι	τῶν	νεωτέρων καιρῶν. τοὺς δὲ λοιποὺς
[4, 56]	μὲν κεχαραγμένον γράμμασι, μέχρι δὲ	τῶν	νεωτέρων χρόνων διαμείναντα παρὰ τοῖς
[4, 2]	ῥοάων. τραφέντα δ´ αὐτὸν ὑπὸ	τῶν	νυμφῶν ἐν τῇ Νύσῃ φασὶν
[4, 84]	διαφερόντως. λέγουσι δ´ αὐτοῦ μίαν	τῶν	Νυμφῶν ἐρασθεῖσαν προειπεῖν, ἐὰν ἄλλῃ
[4, 81]	Ἀρισταῖον, Ἀγρέα. τοῦτον δὲ παρὰ	τῶν	Νυμφῶν μαθόντα τήν τε τοῦ
[4, 8]	Ἡρακλέους δύναμιν ἐκ τῆς ἀσθενείας	τῶν	νῦν ἀνθρώπων θεωροῦσιν, ὥστε διὰ
[4, 30]	ἔργα πολλὰ καὶ μεγάλα μέχρι	τῶν	νῦν καιρῶν διαμένοντα καὶ ἀπὸ
[4, 46]	χρῆσθαι· διατελεῖν γὰρ τοὺς καταπλέοντας	τῶν	ξένων ἐξαιρουμένην ἐκ τῶν κινδύνων,
[4, 47]	περὶ τῆς Κόλχων ἀγριότητος μηδεὶς	τῶν	ξένων ἐπιβῆναι τολμήσῃ τῆς χώρας.
[4, 15]	ἐκ γῆς φυομένην, ἀλλὰ τὰ	τῶν	ξένων μέλη διαιρούμεναι τροφὴν εἶχον
[4, 12]	γὰρ ἰσχύοντα ἀφεὶς αὐτὸν ἀπὸ	τῶν	ὀδόντων ἂν ἐκινδύνευσε, πλέον δὲ
[4, 76]	μικρὸν διαπρίσας, ἐμιμήσατο τὴν τραχύτητα	τῶν	ὀδόντων· διόπερ κατασκευασάμενος ἐκ σιδήρου
[4, 34]	Ἀλθαία γενομένη περιαλγὴς ἐπὶ τῇ	τῶν	ὁμαίμων ἀναιρέσει ἀρὰς ἔθετο, καθ´
[4, 54]	Ἡρακλέα· τοῦτον γὰρ μεσίτην γεγονότα	τῶν	ὁμολογιῶν ἐν Κόλχοις ἐπηγγέλθαι βοηθήσειν
[4, 82]	Θρᾴκην παραβαλόντα πρὸς Διόνυσον μετασχεῖν	τῶν	ὀργίων, καὶ συνδιατρίψαντα τῷ θεῷ
[4, 41]	ἀνήκουσι πρὸς ἔκπληξιν λαμπρῶς, ἐκλέξαι	τῶν	ὀρεγομένων τῆς αὐτῆς προαιρέσεως τοὺς
[4, 54]	ὅρκων, φασὶ τὸν Ἰάσονα καταφρονήσαντα	τῶν	ὅρκων γῆμαι τὴν τοῦ βασιλέως
[4, 46]	ἆθλον, τὸν δ´ Ἰάσονα διὰ	τῶν	ὅρκων δοῦναι πίστεις ὅτι γήμας
[4, 54]	θεοὺς μαρτυρομένης τοὺς ἐπόπτας γενομένους	τῶν	ὅρκων, φασὶ τὸν Ἰάσονα καταφρονήσαντα
[4, 4]	διά τε τῆς μελῳδίας καὶ	τῶν	ὀρχήσεων, ἔτι δὲ τῶν ἄλλων
[4, 10]	ἄφνω δὲ προσπεσὼν τῇ πόλει	τῶν	Ὀρχομενίων καὶ παρεισπεσὼν ἐντὸς τῶν
[4, 84]	ὑπὸ λιμοῦ πιεζόμενον διαθρέψαι, παρεχομένων	τῶν	ὀρῶν πολλαῖς μυριάσι χορηγίας εἰς
[4, 79]	Ἀκραγαντίνων πόλεως, γνωσθείσης δὲ τῆς	τῶν	ὀστῶν θέσεως, συνέβη τὸν μὲν
[4, 42]	τῆς περιστάσεως. διὸ καὶ συντρεχόντων	τῶν	ὄχλων εἰς ἐκκλησίαν καὶ ζητούντων
[4, 29]	τὸν ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον ἐκπέμψαι μετὰ	τῶν	παίδων διὰ τὸ παντελῶς νέους
[4, 55]	δ´ ἀπορεῖν περὶ τῆς ταφῆς	τῶν	παίδων. διόπερ ἀποστειλάντων αὐτῶν Πυθώδε
[4, 29]	φαίνεται προδιελθεῖν περὶ τῆς γενέσεως	τῶν	παίδων, ἵνα τὸν περὶ τῆς
[4, 58]	τινας χρόνους Λικύμνιος μὲν μετὰ	τῶν	παίδων καὶ Τληπολέμου τοῦ Ἡρακλέους,
[4, 55]	ὅπως χρηστέον ἐστὶ τοῖς σώμασι	τῶν	παίδων, προστάξαι τὴν Πυθίαν ἐν
[4, 11]	κτείνειν, ἐκείνου δὲ φυγόντος καὶ	τῶν	παίδων τῶν ἐκ Μεγάρας πλησίον
[4, 1]	τὴν αὐτὴν ἡλικίαν γεγονότες, ἀπέστησαν	τῶν	παλαιῶν μύθων. ἡμεῖς δὲ τὴν
[4, 49]	ἔτι καὶ νῦν τιμώμενον ὑπὸ	τῶν	παραπλεόντων. μετὰ δὲ ταῦτα ἀναχθέντας,
[4, 52]	σῶμα τοῦ Πελίου. προσάντως δὲ	τῶν	παρθένων δεξαμένων τὸν λόγον, ἑτέραν
[4, 27]	τὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων ἐπιθυμῆσαι	τῶν	παρθένων ἐγκρατῆ γενέσθαι· διὸ καὶ
[4, 52]	τοῦ λέβητος ἀρνὸς εἴδωλον. ἐνταῦθα	τῶν	παρθένων καταπλαγεισῶν, καὶ πίστεις τῆς
[4, 27]	ἐπιστάντα τὸν Ἡρακλέα, καὶ παρὰ	τῶν	παρθένων μαθόντα τὸ συμβεβηκός, τοὺς
[4, 67]	ἐγχωρίους ἐκείνους μὲν ἐξέβαλον ἐκ	τῶν	πατρίδων, αὐτοὶ δ´ ἐπί τινας
[4, 67]	Μενοικέως βασιλεύοντος. οἱ δ´ ἐκ	τῶν	πατρίδων ἐξελαθέντες ὕστερόν τισι χρόνοις
[4, 51]	πίστεις παρέξεσθαι. εἰποῦσαν γὰρ μιᾷ	τῶν	Πελίου θυγατέρων καθαρὸν ἐνεγκεῖν ὕδωρ,
[4, 53]	τὰ πλήθη. ἀπολογησάμενον δὲ περὶ	τῶν	πεπραγμένων, καὶ διδάξαντα διότι τοὺς
[4, 5]	πολλὰς προσάψαι, τὰς ἀφορμὰς ἀπὸ	τῶν	περὶ αὐτὸν ἐπιτηδευμάτων λαβόντας. Βακχεῖον
[4, 48]	ἐπίθεσιν, φασὶ τὸν Αἰήτην μετὰ	τῶν	περὶ αὐτὸν στρατιωτῶν διώξαντα τοὺς
[4, 5]	καὶ περὶ μὲν Διονύσου καὶ	τῶν	περὶ αὐτοῦ μυθολογουμένων ἀρκεσθησόμεθα τοῖς
[4, 61]	τούτων ἀρκούντως διεληλυθότες τὰ λειπόμενα	τῶν	περὶ Θησέα γενομένων ἀναγράψομεν. ~Δευκαλίων
[4, 7]	ἑκάστῃ προσάπτουσι τὰς οἰκείας διαθέσεις	τῶν	περὶ μουσικὴν ἐπιτηδευμάτων, οἷον ποιητικήν,
[4, 65]	~τῶν δ´ υἱῶν ἀνδρωθέντων, καὶ	τῶν	περὶ τὴν οἰκίαν ἀσεβημάτων γνωσθέντων,
[4, 15]	τὰ χείρω. ~Μετὰ δὲ ταῦτα	τῶν	περὶ τὴν Παλλήνην γιγάντων ἑλομένων
[4, 56]	γὰρ τὸ πάσας τὰς ἀποφάσεις	τῶν	περὶ τῆς Μηδείας μυθολογησάντων ἀναγράφειν
[4, 5]	τοὺς μεταγενεστέρους μουσικὰς συνόδους συστήσασθαι	τῶν	περὶ τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν, καὶ
[4, 61]	ἀπαιτήσας ἔλαβε. μελλόντων δ´ ἐκπλεῖν	τῶν	περὶ τὸν Θησέα, ὁ Αἰγεὺς
[4, 79]	ἀναρχίαν, τῶν δὲ νεῶν ὑπὸ	τῶν	περὶ τὸν Κώκαλον Σικανῶν ἐμπυρισθεισῶν
[4, 70]	παριόντας τῶν Ἑλλήνων καὶ πολλοὺς	τῶν	περιοίκων ἀναιρεῖν. ~Τούτων δ´ ἡμῖν
[4, 79]	ὀχυρᾶς πόλεως καὶ καταπολεμήσαντές τινας	τῶν	περιοίκων ἱκανὴν κατεκτήσαντο χώραν. ἀεὶ
[4, 56]	ἀνὰ τὸν Ἴστρον πλεύσαντας μέχρι	τῶν	πηγῶν κατενεχθῆναι διὰ τῆς ἀντιπροσώπου
[4, 21]	γὰρ νῦν εὐγενῶν ἀνδρῶν τὸ	τῶν	Πιναρίων ὀνομαζομένων γένος διαμένει παρὰ
[4, 54]	Ἥρας τεμένει θάψαι} καὶ μετὰ	τῶν	πιστοτάτων θεραπαινίδων ἔτι νυκτὸς μέσης
[4, 43]	τῆς περιπετείας, ἀεὶ τοὺς χειμαζομένους	τῶν	πλεόντων εὐχὰς μὲν τίθεσθαι τοῖς
[4, 66]	Ἄργους στρατιώτας, ἀλλὰ καὶ ἐκ	τῶν	πλησίον πόλεων, ἀξιολόγῳ δυνάμει ἐστράτευσεν
[4, 68]	δὲ Πελίας μὲν Ἰωλκοῦ καὶ	τῶν	πλησίον χωρίων ἐβασίλευσε, Νηλεὺς δὲ
[4, 20]	ταῖς ἀλκαῖς διάφοροι. καθόλου δὲ	τῶν	πλησιοχώρων τὸ πονεῖν συνεχῶς ἠσκηκότων,
[4, 77]	τὸν Δαίδαλον ἀπογνόντα τὸν διὰ	τῶν	πλοίων δρασμόν, κατασκευάσαι παραδόξως πτέρυγας
[4, 7]	ὑμνήσεως ἐπιφανεῖς κατασκευάζειν τοὺς διὰ	τῶν	ποιημάτων ἀπαθανατιζομένους τῇ δόξῃ, Οὐρανίαν
[4, 7]	ἐπὶ πολλοὺς χρόνους τοὺς διὰ	τῶν	ποιημάτων ἐγκωμιαζομένους, Μελπομένην δ´ ἀπὸ
[4, 7]	Διὸς καὶ Μνημοσύνης· ὀλίγοι δὲ	τῶν	ποιητῶν, ἐν οἷς ἐστι καὶ
[4, 35]	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων, αἰνιττομένων	τῶν	ποιητῶν κέρας μὲν τοῦ Ἀχελῴου
[4, 8]	ἀπ´ ἀρχῆς ἀκολούθως τοῖς παλαιοτάτοις	τῶν	ποιητῶν τε καὶ μυθολόγων. ~Τῆς
[4, 35]	τοῦ προειρημένου ῥείθρου. διὸ καὶ	τῶν	ποιητῶν τινας μυθοποιῆσαι τὸ πραχθέν·
[4, 26]	ταύτης τῆς προσηγορίας, Δράκοντα δὲ	τῶν	ποιμνῶν ἐπιμελητὴν καθεσταμένον, καὶ ῥώμῃ
[4, 32]	Λαομέδων δ´ ἀπροσδοκήτου τῆς παρουσίας	τῶν	πολεμίων γενομένης δύναμιν ἀξιόλογον συναγαγεῖν
[4, 10]	στενοχωρίαν, καὶ τὸ μέγεθος τῆς	τῶν	πολεμίων δυνάμεως ἄχρηστον ποιήσας, αὐτόν
[4, 58]	ὁ Ἡρακλέους εἰς μονομαχίαν προεκαλέσατο	τῶν	πολεμίων τὸν βουλόμενον, ὁμολογίας θέμενος
[4, 30]	τοῖς ὀρύγμασι ποιούμενοι τοὺς ἐκ	τῶν	πολέμων κινδύνους ἐξέφυγον. διὸ καὶ
[4, 14]	διὰ τὴν ἀρετήν. ἀπὸ γὰρ	τῶν	πολέμων τραπέντος αὐτοῦ πρὸς ἀνέσεις
[4, 30]	καὶ πολλοὺς εὐεργετῶν ἐν πολλαῖς	τῶν	πόλεων ἐτιμήθη τεμένεσι καὶ τιμαῖς
[4, 61]	φθαρέντων τῶν καρπῶν, συνελθόντες οἱ	τῶν	πόλεων ἡγεμόνες ἐπηρώτησαν τὸν θεὸν
[4, 66]	λειφθέντες τῇ μάχῃ καὶ πολλοὺς	τῶν	πολιτῶν ἀποβαλόντες συνετρίβησαν ταῖς ἐλπίσιν.
[4, 42]	κήτους πρὸς τὴν ὁμοίαν ὑπὸ	τῶν	πολιτῶν ἐκτεθῇ τιμωρίαν. τὸν δ´
[4, 56]	πλάνης φασὶ γενέσθαι τὴν ὁμωνυμίαν	τῶν	ποταμῶν. ~Ἡμῖν δ´ ἀρκούντως ἐξειργασμένοις
[4, 19]	Καίσαρος τοῦ διὰ τὸ μέγεθος	τῶν	πράξεων θεοῦ προσαγορευθέντος ἐκ βίας
[4, 8]	τὸ κατὰ τὴν ἀξίαν ἕκαστον	τῶν	πραχθέντων ἀπαγγεῖλαι καὶ τὸν λόγον
[4, 8]	ἀναγκαῖον ἢ παραλιπόντας τὰ μέγιστα	τῶν	πραχθέντων καθαιρεῖν τι τῆς τοῦ
[4, 40]	πρᾶξαι μνήμης ἄξιον. ὁρῶντα δὲ	τῶν	πρὸ αὐτοῦ Περσέα καί τινας
[4, 12]	ὁ δ´ ἀκαταπλήκτως ὑποστὰς ἀξίαν	τῶν	προκατειργασμένων συνεστήσατο μάχην. συνηγωνίζετο δ´
[4, 10]	τῶν Ὀρχομενίων καὶ παρεισπεσὼν ἐντὸς	τῶν	πυλῶν τά τε βασίλεια τῶν
[4, 58]	Κάμειρον· βασιλεῦσαι δ´ αὐτὸν πάντων	τῶν	Ῥοδίων διὰ τὴν τοῦ πατρὸς
[4, 83]	ἑαυτῶν παρουσίαν· ἥ τε σύγκλητος	τῶν	Ῥωμαίων εἰς τὰς τῆς θεοῦ
[4, 21]	καθ´ ἡμᾶς χρόνων· πολλοὺς γὰρ	τῶν	Ῥωμαίων οὐ μόνον τῶν συμμέτρους
[4, 72]	καὶ γήμας Κυχρέως τοῦ βασιλέως	τῶν	Σαλαμινίων θυγατέρα Γλαύκην ἐβασίλευσε τῆς
[4, 45]	αὐτὴν εἰς γάμον τῷ βασιλεῖ	τῶν	Σαρματῶν, οὓς ἔνιοι Σκύθας προσαγορεύουσι.
[4, 28]	τὴν πατρῴαν γῆν, ἐπανῆλθον μετὰ	τῶν	Σκυθῶν εἰς τὴν Σκυθίαν καὶ
[4, 47]	ἔνιοι δέ φασι τὸν βασιλέα	τῶν	Σκυθῶν, ὄντα γαμβρὸν Αἰήτου, παρὰ
[4, 28]	ἔνιοι γράφουσιν, Ἱππολύτην. συστρατευσάντων δὲ	τῶν	Σκυθῶν ταῖς Ἀμαζόσι συνέβη δύναμιν
[4, 81]	γάλακτος πῆξιν καὶ τὴν κατασκευὴν	τῶν	σμήνων, ἔτι δὲ τῶν ἐλαιῶν
[4, 11]	συνακολουθῶν αὐτῷ καὶ τὸ ἕτερον	τῶν	στομίων ἐμφράξας συνεπλάκη, καὶ τὸν
[4, 47]	ἵνα διὰ τὴν ἐπιφάνειαν ὑπὸ	τῶν	στρατιωτῶν ἐπιμελεστάτης ἀξιωθῇ φυλακῆς. ταῦτα
[4, 58]	Ἡρακλείδαις. κατὰ δὲ τὸν Ἰσθμὸν	τῶν	στρατοπέδων ἀθροισθέντων, Ὕλλος μὲν ὁ
[4, 19]	κατοικούντων βαρβάρων εἰωθότων τὰ διεξιόντα	τῶν	στρατοπέδων περικόπτειν καὶ λῃστεύειν ἐν
[4, 54]	πυρὸς περικαταλαβόντος διαφθαρῆναι. τινὲς δὲ	τῶν	συγγραφέων φασὶ τοὺς μὲν υἱοὺς
[4, 82]	ὡς θεόν, καὶ μάλισθ´ ὑπὸ	τῶν	συγκομιζόντων τὸν τῆς ἐλαίας καρπόν.
[4, 42]	τὸν Ἀπόλλω τοὺς ἐπερωτήσοντας περὶ	τῶν	συμβεβηκότων. ἐκπεσόντος οὖν χρησμοῦ μῆνιν
[4, 59]	Ἀθήνας, καὶ τὸν Αἰγέα διὰ	τῶν	συμβόλων ἀνεγνώρισε. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 21]	γὰρ τῶν Ῥωμαίων οὐ μόνον	τῶν	συμμέτρους οὐσίας κεκτημένων, ἀλλὰ καὶ
[4, 43]	φασὶν Ὀρφέα, τῆς τελετῆς μόνον	τῶν	συμπλεόντων μετεσχηκότα, ποιήσασθαι τοῖς Σαμόθρᾳξι
[4, 67]	τὰς πατρίδας. τῶν δὲ Καδμείων	τῶν	συμφυγόντων εἰς τὸ Τιλφωσσαῖον Τειρεσίας
[4, 57]	Ἡρακλείδας· κατῴκισαν δὲ αὐτοὺς μετὰ	τῶν	συμφυγόντων εἰς Τρικόρυθον πόλιν, ἥτις
[4, 45]	νῆσον ἔρημον καταλαβομένην ἐνταῦθα μετὰ	τῶν	συμφυγουσῶν γυναικῶν καθιδρυθῆναι, κατὰ δέ
[4, 32]	συμβαλὼν αὐτός τε ἔπεσε καὶ	τῶν	συναγωνιζομένων οἱ πλείους· Ἡρακλῆς δὲ
[4, 48]	ἔπειτα τοῖς ἄλλοις τῷ πλήθει	τῶν	συναγωνιζομένων περιχυθέντα καὶ βιαιότερον ἐγκείμενον
[4, 68]	βασιλείας μετέσχον, Νηλεὺς δὲ μετὰ	τῶν	συνακολουθησάντων παραγενόμενος εἰς Μεσσήνην πόλιν
[4, 30]	ὃν δὴ χρόνον καί τινες	τῶν	συναποδημούντων αὐτῷ διὰ τὸ κάλλος
[4, 5]	λαβόντας. Βακχεῖον μὲν γὰρ ἀπὸ	τῶν	συνεπομένων βακχῶν ὀνομάσαι, Ληναῖον δὲ
[4, 76]	λιθουργίαν. εὑρετὴς δὲ γενόμενος πολλῶν	τῶν	συνεργούντων εἰς τὴν τέχνην, κατεσκεύασεν
[4, 71]	τὴν ἰατρικὴν ἐπιστήμην, καὶ πολλὰ	τῶν	συντεινόντων πρὸς ὑγίειαν ἀνθρώπων ἐξευρεῖν.
[4, 23]	καταντήσας εἰς τὴν νῦν οὖσαν	τῶν	Συρακοσίων πόλιν καὶ πυθόμενος τὰ
[4, 59]	ἄφνω τὰς πίτυς ἠφίει· διόπερ	τῶν	σωμάτων διὰ τὴν βίαν ἀποσπωμένων
[4, 17]	υἱούς, διαφέροντας ταῖς τε ῥώμαις	τῶν	σωμάτων καὶ ταῖς ἐν τοῖς
[4, 23]	εἰς τὴν Κυάνην τὸν καλλιστεύοντα	τῶν	ταύρων καθαγίσας κατέδειξε θύειν τοὺς
[4, 47]	ἐτήρει τὸ δέρος, ἀπὸ μὲν	τῶν	Ταύρων μετενεχθείσης τῆς ὁμωνυμίας ἐπὶ
[4, 18]	τούτων ἔθυεν αὐτῷ τὸν καλλιστεύοντα	τῶν	ταύρων· τὰς δὲ βοῦς τηρουμένας
[4, 14]	τοῦ γεννᾶν ἀνθρώπους ἐκ μὲν	τῶν	ταύτης προγόνων ἤρξατο, εἰς αὐτὴν
[4, 20]	μισθοῦ δὲ παρ´ ἀλλήλοις ἐργαζομένων	τῶν	τε ἀνδρῶν καὶ τῶν γυναικῶν,
[4, 56]	ἱστορίας προσθήσομεν. οὐκ ὀλίγοι γὰρ	τῶν	τε ἀρχαίων συγγραφέων καὶ τῶν
[4, 58]	τὴν πρόκλησιν Ἐχέμου τοῦ βασιλέως	τῶν	Τεγεατῶν, καὶ τῆς μονομαχίας γενομένης,
[4, 42]	ὅταν οἱ Τρῶες τὸ λαχὸν	τῶν	τέκνων ἑκουσίως παραδῶσι βορὰν τῷ
[4, 51]	μὴ δουλικαῖς χερσίν, ἀλλὰ ταῖς	τῶν	τέκνων θεραπευθέντα τυχεῖν τῆς παρὰ
[4, 74]	διαφερούσας} ἐπὶ δὲ τῷ πλήθει	τῶν	τέκνων μέγα φρυαττομένη πλεονάκις ἐκαυχᾶτο
[4, 71]	καὶ διὰ τοῦτο πολλοὺς δοκεῖν	τῶν	τετελευτηκότων ποιεῖν πάλιν ζῶντας. διὸ
[4, 22]	ὁδοιπορίας κόπον ἀναπαυομένου, φασὶν ὑπὸ	τῶν	τεττίγων αὐτὸν ἐνοχλούμενον εὔξασθαι τοῖς
[4, 18]	τὴν Βοιωτίαν τιμωρίαν λαμβάνων παρὰ	τῶν	τὴν Μινυάδα κατοικούντων διὰ τὴν
[4, 21]	οὖν Ἡρακλῆς ἀποδεξάμενος τὴν εὔνοιαν	τῶν	τὸ Παλάτιον οἰκούντων, προεῖπεν αὐτοῖς
[4, 35]	καὶ μήλων καὶ τῶν ἄλλων	τῶν	τοιούτων, αἰνιττομένων τῶν ποιητῶν κέρας
[4, 6]	δ´ ἀγαθῶν. καὶ περὶ μὲν	τῶν	τοιούτων ἅλις ἡμῖν ἐχέτω. ~Περὶ
[4, 8]	πατροπαράδοτον εὐσέβειαν διαφυλάττειν. ἀλλὰ γὰρ	τῶν	τοιούτων λόγων ἀφέμενοι διέξιμεν αὐτοῦ
[4, 7]	καὶ Ἡσιόδου καὶ τῶν ἄλλων	τῶν	τοιούτων. Ὅμηρος μὲν γὰρ λέγει
[4, 17]	λύκων, ὄφεων ἢ τῶν ἄλλων	τῶν	τοιούτων. ταῦτα δ´ ἔπραξεν ἀποσεμνύνων
[4, 23]	καὶ Βούτα τοῦ τότε βασιλεύοντος	τῶν	τόπων. γενομένης δὲ τῆς φιλοτιμίας
[4, 14]	τὸν Ὀλυμπικὸν ἀγῶνα συνεστήσατο, κάλλιστον	τῶν	τόπων πρὸς τηλικαύτην πανήγυριν προκρίνας
[4, 23]	τὴν ὀνομασίαν ἔχοντα ταύτην ἀπὸ	τῶν	τόπων. τοῦ δ´ Ἡρακλέους πλησιάσαντος
[4, 69]	περὶ τὸν Πηνειὸν ποταμὸν ἐβασίλευσε	τῶν	τόπων τούτων, γήμας δὲ Ὀρσινόμην
[4, 31]	ἐγένετο Ὀμφάλης τῆς Ἰαρδάνου, βασιλευούσης	τῶν	τότε Μαιόνων, νῦν δὲ Λυδῶν
[4, 42]	τὸν Ποσειδῶνα διὰ τὴν μυθολογουμένην	τῶν	Τρωικῶν τειχῶν κατασκευὴν μηνίσαντα Λαομέδοντι
[4, 75]	Ἀφροδίτης Αἰνείαν ἐγέννησε τὸν ἐπιφανέστατον	τῶν	Τρώων. Γανυμήδης δὲ τῶν ἁπάντων
[4, 84]	γὰρ πηγὰς ἔχειν τῇ γλυκύτητι	τῶν	ὑδάτων διαφόρους καὶ δένδρεσι παντοίοις
[4, 57]	τὴν γενομένην ἐπαγγελίαν ἀναγράψαι τὰς	τῶν	υἱῶν αὐτοῦ πράξεις. μετὰ τὴν
[4, 72]	~Περὶ μὲν οὖν Ἀσκληπιοῦ καὶ	τῶν	υἱῶν αὐτοῦ τοῖς ῥηθεῖσιν ἀρκεσθησόμεθα,
[4, 17]	ἀνδραγαθίαις, πρὸς δὲ τούτοις ὅτι	τῶν	υἱῶν ἕκαστος μεγάλας ἔχει δυνάμεις
[4, 31]	μὲν οὖν Νηλεὺς βουλευσάμενος μετὰ	τῶν	υἱῶν ἔλαβε πάντας πλὴν Νέστορος
[4, 65]	γνωσθέντων, τὸν μὲν Οἰδίπουν ὑπὸ	τῶν	υἱῶν ἔνδον μένειν ἀναγκασθῆναι διὰ
[4, 32]	τὴν δικαιοσύνην· οὗτος γὰρ μόνος	τῶν	υἱῶν τοῦ Λαομέδοντος ἐναντιούμενος τῷ
[4, 52]	λόγον, ἑτέραν αὐτὴν ἐπινοῆσαι πίστιν	τῶν	ὑπ´ αὐτῆς λεγομένων· τρεφομένου γὰρ
[4, 65]	εἰς Ἄργος. ἀτάφων δὲ μενόντων	τῶν	ὑπὸ τὴν Καδμείαν πεπτωκότων σωμάτων,
[4, 19]	ὥστε δύνασθαι στρατοπέδοις καὶ ταῖς	τῶν	ὑποζυγίων ἀποσκευαῖς βάσιμον εἶναι. τῶν
[4, 68]	ὢν καὶ ἀσεβής, ὑπὸ μὲν	τῶν	ὑποτεταγμένων ἐμισήθη, ὑπὸ δὲ Διὸς
[4, 51]	τὸ σῶμα πᾶν ἀποκλύσασθαι τὰς	τῶν	φαρμάκων δυνάμεις· ἀποκατασταθεῖσαν δ´ εἰς
[4, 46]	καὶ τῆς ἀδελφῆς ἁπάσας τὰς	τῶν	φαρμάκων δυνάμεις, προαιρέσει δ´ ἐναντιωτάτῃ
[4, 31]	δ´ ὑπομείνας ἑκουσίως ὑπό τινος	τῶν	φίλων ἐπράθη, καὶ παρθένου δοῦλος
[4, 4]	τὸν οἶνον· κατὰ δὲ τὰς	τῶν	φίλων συναναστροφὰς καὶ εὐωχίας τοὺς
[4, 23]	πλέον ἰσχύσασα τῆς Καρχηδόνος ἀφέληται	τῶν	Φοινίκων τὴν ἡγεμονίαν, στρατεύσαντες ἐπ´
[4, 11]	ἐνέπεσε. τοῦ πάθους δ´ αὐξομένου	τῶν	φρενῶν ἐκτὸς γενόμενος τὸν μὲν
[4, 52]	βασίλεια καταντῆσαι καὶ τοὺς ἐναντιουμένους	τῶν	φυλάκων ἀνελεῖν. τὰς δὲ τοῦ
[4, 49]	περὶ τὸν Τελαμῶνα φονεῦσαι μὲν	τῶν	φυλάκων τοὺς ἀντεχομένους, φυγόντας δ´
[4, 10]	δὲ παῖς οὐ καταπλαγεὶς ἑκατέρᾳ	τῶν	χειρῶν τὸν αὐχένα σφίγξας ἀπέπνιξε
[4, 82]	θεῷ πολλὰ μαθεῖν παρ´ αὐτοῦ	τῶν	χρησίμων· περὶ δὲ τὸ ὄρος
[4, 61]	τὰς Ἀθήνας· ἀπὸ γὰρ τούτων	τῶν	χρόνων Ἀθηναῖοι διὰ τὸ βάρος
[4, 1]	παρέχεται τοῖς γράφουσιν, ἡ δὲ	τῶν	χρόνων ἀπαγγελία τὸν ἀκριβέστατον ἔλεγχον
[4, 67]	καὶ Βοιῷ. Πρὸ δὲ τούτων	τῶν	χρόνων Βοιωτὸς ὁ Ἄρνης καὶ
[4, 56]	νεὼς προσαγορεῦσαι, καὶ μέχρι τῶνδε	τῶν	χρόνων διαμένειν αὐτοῦ τὴν προσηγορίαν.
[4, 77]	ἐπιθυμίαν. μυθολογοῦσι γὰρ πρὸ τούτων	τῶν	χρόνων Μίνωα κατ´ ἐνιαυτὸν συνήθως
[4, 33]	κατὰ τὸ Παρθένιον ὄρος, ὑπὸ	τῶν	ὠδίνων καταβαρουμένη παρῆλθεν εἰς τὴν
[4, 32]	καὶ τὸ κῆτος ἀνελόντος, ἀπεστέρησε	τῶν	ὡμολογημένων ἵππων, περὶ ὧν ἐν
[4, 77]	ἀνώτερα μέρη τοῦ σώματος ἄχρι	τῶν	ὤμων ἔχειν ταύρου, τὰ δὲ
[4, 12]	ὃν ἰδὼν ὁ βασιλεὺς ἐπὶ	τῶν	ὤμων φέροντα, καὶ φοβηθείς, ἔκρυψεν
[4, 27]	ὡς τὸν κόσμον ὅλον ἐπὶ	τῶν	ὤμων φοροῦντα. παραπλησίως δὲ καὶ
[4, 26]	φοβερωτάτου, τινὲς δὲ λέγουσι ποίμνας	προβάτων	κάλλει διαφερούσας κεκτῆσθαι τὰς Ἑσπερίδας,
[4, 84]	πηγὰς ἔχειν τῇ γλυκύτητι τῶν	ὑδάτων	διαφόρους καὶ δένδρεσι παντοίοις πεπληρῶσθαι.
[4, 22]	καὶ Δικαιαρχείων, πλησίον τῶν θερμῶν	ὑδάτων,	ἔχει δὲ τὴν μὲν περίμετρον
[4, 58]	πρόκλησιν Ἐχέμου τοῦ βασιλέως τῶν	Τεγεατῶν,	καὶ τῆς μονομαχίας γενομένης, ὁ
[4, 22]	ἐντεῦθεν δ´ ἀναζεύξας κατήντησε τῆς	Ποσειδωνιατῶν	χώρας πρός τινα πέτραν, πρὸς
[4, 33]	μὲν υἱοί, τῶν δ´ ἄλλων	Σπαρτιατῶν	παμπληθεῖς. ἀπὸ δὲ ταύτης τῆς
[4, 62]	ἐξετασμὸν ἀνεκρέμασεν ἑαυτήν, Ἱππόλυτος δ´	ἁρματηλατῶν,	ὡς ἤκουσε τὰ περὶ τῆς
[4, 5]	καὶ θέατρα καταδεῖξαι, καὶ μουσικῶν	ἀκροαμάτων	σύστημα ποιήσασθαι· πρὸς δὲ τούτοις
[4, 65]	καὶ τῶν περὶ τὴν οἰκίαν	ἀσεβημάτων	γνωσθέντων, τὸν μὲν Οἰδίπουν ὑπὸ
[4, 50]	καταρασαμένην παθεῖν αὐτὸν ἄξια τῶν	ἀσεβημάτων,	ξίφει πατάξασαν ἑαυτῆς τὸ στῆθος
[4, 51]	ἐπιξενωθῆναι τῷ Πελίᾳ. τῶν δ´	ἐνεργημάτων	ὑπὲρ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν φανέντων,
[4, 83]	νεὼ καὶ τῷ πλήθει τῶν	ἀναθημάτων.	τὴν δὲ θεὸν διά τε
[4, 7]	ἐπιφανεῖς κατασκευάζειν τοὺς διὰ τῶν	ποιημάτων	ἀπαθανατιζομένους τῇ δόξῃ, Οὐρανίαν δ´
[4, 7]	πολλοὺς χρόνους τοὺς διὰ τῶν	ποιημάτων	ἐγκωμιαζομένους, Μελπομένην δ´ ἀπὸ τῆς
[4, 44]	εἰ μὴ τῷ μεγέθει τῶν	ἀδικημάτων	ὑπέρθοιντο τὴν φυσικὴν τῶν γονέων
[4, 14]	ὑπερβολὴν τῆς ἀρετῆς, καίπερ τῶν	ἀθλημάτων	ἐναντίων ἀλλήλοις ὄντων· τὸν γὰρ
[4, 55]	ἐξαιτουμένην τυχεῖν κρίσεως καὶ τῶν	ἐγκλημάτων	ἀπολυθῆναι. μετὰ δὲ ταῦτα Θησέως
[4, 71]	τιμωρίαν λαβεῖν παρ´ αὐτοῦ τῶν	ἐγκλημάτων.	Ἀσκληπιοῦ δέ φασι γενομένους υἱοὺς
[4, 10]	ἦν ἐκδιδόναι τὸν αἴτιον τῶν	ἐγκλημάτων.	ὁ δ´ Ἡρακλῆς πείσας τοὺς
[4, 44]	ἐκεῖνον παρακαλέσαι τῶν εἰς αὐτοὺς	ἀνομημάτων	λαβεῖν κόλασιν. οὗ γενηθέντος τὸν
[4, 81]	εὐχρηστίαν τὴν ἐκ τούτων τῶν	εὑρημάτων	τοὺς εὐεργετηθέντας ἀνθρώπους τιμῆσαι τὸν
[4, 80]	γὰρ τὸ πλῆθος τῶν ἱερῶν	χρημάτων	εὐπορούμενοι, τῇ δαψιλείᾳ τῆς εὐπορίας
[4, 77]	κατὰ τὴν νῆσον ἐρευνᾶν καὶ	χρημάτων	πλῆθος ἐπαγγέλλεσθαι δώσειν τῷ τὸν
[4, 43]	τοῦ πατρὸς παρανομίας δεῖσθαι τῶν	ἀτυχημάτων	αὐτοὺς ἐξελέσθαι. ~τὸν δὲ Φινέα
[4, 64]	πᾶσαν τὴν οἰκίαν πληρώσειν μεγάλων	ἀτυχημάτων)	ἐπιλαθόμενος τοῦ χρησμοῦ καὶ γεννήσας
[4, 42]	ἐκκλησίαν καὶ ζητούντων ἀπαλλαγὴν τῶν	ἀτυχημάτων,	λέγεται τὸν βασιλέα πέμψαι πρὸς
[4, 76]	τεκτονικὴν τέχνην καὶ τὴν τῶν	ἀγαλμάτων	κατασκευὴν καὶ λιθουργίαν. εὑρετὴς δὲ
[4, 76]	οἰκουμένης. κατὰ δὲ τὴν τῶν	ἀγαλμάτων	κατασκευὴν τοσοῦτο τῶν ἁπάντων ἀνθρώπων
[4, 76]	αὐτοῦ διότι τὰ κατασκευαζόμενα τῶν	ἀγαλμάτων	ὁμοιότατα τοῖς ἐμψύχοις ὑπάρχει· βλέπειν
[4, 84]	δὲ καὶ τῶν ἡμέρων καρπῶν	αὐτομάτων,	ἀμπέλου τε πολλῆς φυομένης καὶ
[4, 45]	εἰς γάμον τῷ βασιλεῖ τῶν	Σαρματῶν,	οὓς ἔνιοι Σκύθας προσαγορεύουσι. καὶ
[4, 4]	καὶ τελευτώντων ἐκ τῶν καιρίων	τραυμάτων,	προσκόψαντα τὸν Διόνυσον ταῖς τοιαύταις
[4, 39]	πρὸς τὸ σῶμα διὰ τῶν	ἐνδυμάτων	ἀφεῖναι πρὸς τὴν γῆν, μιμουμένην
[4, 4]	καὶ διδάσκαλον γινόμενον τῶν καλλίστων	ἐπιτηδευμάτων,	καὶ μεγάλα συμβάλλεσθαι τῷ Διονύσῳ
[4, 5]	ἀφορμὰς ἀπὸ τῶν περὶ αὐτὸν	ἐπιτηδευμάτων	λαβόντας. Βακχεῖον μὲν γὰρ ἀπὸ
[4, 7]	οἰκείας διαθέσεις τῶν περὶ μουσικὴν	ἐπιτηδευμάτων,	οἷον ποιητικήν, μελῳδίαν, ὀρχήσεις καὶ
[4, 7]	τε καὶ τὰ λοιπὰ τῶν	ἐπιτηδευμάτων.	παρθένους δ´ αὐτὰς οἱ πλεῖστοι
[4, 80]	δαψιλείᾳ τῆς εὐπορίας ὑπερεῖδον τῶν	ἀναλωμάτων·	βραχὺ γὰρ πρὸ ἡμῶν εἶχον
[4, 59]	τὰς πίτυς ἠφίει· διόπερ τῶν	σωμάτων	διὰ τὴν βίαν ἀποσπωμένων συνέβαινε
[4, 65]	τῶν ὑπὸ τὴν Καδμείαν πεπτωκότων	σωμάτων,	καὶ μηδενὸς τολμῶντος θάπτειν, Ἀθηναῖοι
[4, 17]	διαφέροντας ταῖς τε ῥώμαις τῶν	σωμάτων	καὶ ταῖς ἐν τοῖς πολεμικοῖς
[4, 8]	μήτε Κενταύρους διφυεῖς ἐξ ἑτερογενῶν	σωμάτων	ὑπάρξαι μήτε Γηρυόνην τρισώματον, ὅμως
[4, 61]	τελευτὴν αὐτῆς διὰ τὴν φιλοστοργίαν	ἀθανάτων	καταξιῶσαι τιμῶν, καταστερίσαντα τὸν ἐν
[4, 82]	χρόνον ἄφαντον γενέσθαι, καὶ τυχεῖν	ἀθανάτων	τιμῶν οὐ μόνον ἐνταῦθα παρὰ
[4, 35]	δὲ τὴν συμπλοκὴν θάτερον τῶν	κεράτων	κλάσαντα δωρήσασθαι τοῖς Αἰτωλοῖς, ὃ
[4, 79]	δ´ ὁ τῶν Κρητῶν βασιλεὺς	θαλαττοκρατῶν	κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους, καὶ
[4, 54]	τεμένει θάψαι} καὶ μετὰ τῶν	πιστοτάτων	θεραπαινίδων ἔτι νυκτὸς μέσης φυγεῖν
[4, 7]	τῶν ἐννέα ἀριθμὸς ὑπὸ τῶν	ἐπιφανεστάτων	ἀνδρῶν βεβαιούμενος, λέγω δὲ Ὁμήρου
[4, 1]	τοὺς ἀρχαίους χρόνους περὶ τῶν	ἐπιφανεστάτων	ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων καὶ
[4, 3]	τῶν Ἑλληνίδων πόλεων διὰ τριῶν	ἐτῶν	βακχεῖά τε γυναικῶν ἀθροίζεσθαι, καὶ
[4, 61]	καὶ τὰς ἴσας κόρας δι´	ἐτῶν	ἐννέα βορὰν τῷ Μινωταύρῳ ὅσον
[4, 61]	ἐπαύσατο τὰς Ἀθήνας. διελθόντων δὲ	ἐτῶν	ἐννέα πάλιν ὁ Μίνως ἦλθεν
[4, 58]	τοὺς Ἡρακλείδας εἰς Πελοπόννησον ἐντὸς	ἐτῶν	πεντήκοντα. καταβάντος δ´ εἰς τὴν
[4, 30]	μεγάλης ἀποδοχῆς τυγχάνων καὶ πολλοὺς	εὐεργετῶν	ἐν πολλαῖς τῶν πόλεων ἐτιμήθη
[4, 18]	μὲν κατὰ τὴν Θετταλίαν ἔπραξεν	εὐεργετῶν	τοὺς Ἕλληνας, τὰ δὲ κατὰ
[4, 7]	καὶ Μνημοσύνης· ὀλίγοι δὲ τῶν	ποιητῶν,	ἐν οἷς ἐστι καὶ Ἀλκμάν,
[4, 35]	ἄλλων τῶν τοιούτων, αἰνιττομένων τῶν	ποιητῶν	κέρας μὲν τοῦ Ἀχελῴου τὸ
[4, 49]	Ἀργοναυτῶν. ἔνιοι δὲ τῶν ἀρχαίων	ποιητῶν	παραδεδώκασιν οὐ μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν,
[4, 8]	ἀρχῆς ἀκολούθως τοῖς παλαιοτάτοις τῶν	ποιητῶν	τε καὶ μυθολόγων. ~Τῆς Ἀκρισίου
[4, 35]	προειρημένου ῥείθρου. διὸ καὶ τῶν	ποιητῶν	τινας μυθοποιῆσαι τὸ πραχθέν· παρεισήγαγον
[4, 75]	φησι, ὃς δὴ ἀφνειότατος γένετο	θνητῶν	ἀνθρώπων· τοῦ τρισχίλιαι ἵπποι ἕλος
[4, 15]	ταύτης τῆς προσηγορίας τῶν ἐκ	θνητῶν	γυναικῶν γενομένων Διόνυσον καὶ Ἡρακλέα,
[4, 79]	διέφθαρται. ~Μίνως δ´ ὁ τῶν	Κρητῶν	βασιλεὺς θαλαττοκρατῶν κατ´ ἐκείνους τοὺς
[4, 61]	ἧκεν εἰς τὰς Ἀθήνας δίκας	αἰτῶν	τοῦ Ἀνδρόγεω φόνου. οὐδενὸς δ´
[4, 76]	δὲ καὶ καταδικασθεὶς ὑπὸ τῶν	Ἀρεοπαγιτῶν	φόνου, τὸ μὲν πρῶτον ἔφυγεν
[4, 66]	τῇ μάχῃ καὶ πολλοὺς τῶν	πολιτῶν	ἀποβαλόντες συνετρίβησαν ταῖς ἐλπίσιν. οὐκ
[4, 42]	πρὸς τὴν ὁμοίαν ὑπὸ τῶν	πολιτῶν	ἐκτεθῇ τιμωρίαν. τὸν δ´ Ἡρακλέα
[4, 5]	συστήσασθαι τῶν περὶ τὸν Διόνυσον	τεχνιτῶν,	καὶ ἀτελεῖς ποιῆσαι τοὺς τὰ
[4, 56]	τὴν θάλατταν, ἀπὸ δὲ τῶν	ἄρκτων	ἐπὶ τὴν δύσιν κομισθῆναι τὴν
[4, 17]	ὑπῆρχεν ἐν τῇ νήσῳ, οἷον	ἄρκτων,	λύκων, ὄφεων ἢ τῶν ἄλλων
[4, 19]	συνηναγκάσθη μετὰ πάντων τῶν ἄλλων	Κελτῶν	ὑποταγῆναι Ῥωμαίοις. ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 63]	μετασχεῖν τῆς πράξεως. καὶ πέρας	καταβάντων	αὐτῶν εἰς τοὺς καθ´ ᾅδου
[4, 15]	ταῦτα τῶν περὶ τὴν Παλλήνην	γιγάντων	ἑλομένων τὸν πρὸς τοὺς ἀθανάτους
[4, 21]	μὲν τῶν ἐν Φλέγρᾳ φονευθέντων	γιγάντων	τοιαῦτα μυθολογοῦσί τινες, οἷς καὶ
[4, 21]	ῥώμην καὶ τὴν ἀλκὴν τῶν	γιγάντων,	φασὶ τὸν Ἡρακλέα, συμμαχούντων αὐτῷ
[4, 21]	εὐδαίμονας, ἐκδεκατεῦσαι τὰς οὐσίας οὔσας	ταλάντων	τετρακισχιλίων. Λεύκολλος γὰρ ὁ τῶν
[4, 48]	ποιήσασθαι. τῶν δὲ διαφυγόντων Ταύρων	ἀπαγγειλάντων	τῷ βασιλεῖ τὴν γενομένην ἐπίθεσιν,
[4, 55]	τῆς ταφῆς τῶν παίδων. διόπερ	ἀποστειλάντων	αὐτῶν Πυθώδε τοὺς ἐπερωτήσοντας τὸν
[4, 61]	ὑπὲρ αὐτῶν εὐχὰς ποιήσασθαι. ὧν	πραξάντων	τὸ προσταχθέν, ὁ μὲν Αἰακὸς
[4, 48]	τοὺς φρουρούς. τῶν δὲ στρατιωτῶν	ἀνοιξάντων	προθύμως ὡς ἂν βασιλέως θυγατρί,
[4, 44]	Θρᾳκῶν συνδραμόντος, φασὶ τὸν Ἡρακλέα	πάντων	ἄριστα διαγωνισάμενον αὐτόν τε τὸν
[4, 49]	ἀρετὰς ἐπικρατούντων, μυθολογοῦσι τὸν Ἡρακλέα	πάντων	ἄριστα διαγωνίσασθαι· τόν τε γὰρ
[4, 1]	ἀπαγγελίαν· τὸ δὲ μέγιστον καὶ	πάντων	ἀτοπώτατον, ὅτι συμβαίνει τοὺς ἀναγεγραφότας
[4, 11]	ἐπὶ τῷ μεγέθει τῆς συμφορᾶς.	πάντων	δ´ αὐτῷ συλλυπουμένων καὶ συμπενθούντων,
[4, 51]	πόλει πάσῃ καὶ τῷ βασιλεῖ.	πάντων	δὲ προσκυνούντων καὶ τιμώντων τὴν
[4, 50]	γενόμενα περὶ τοὺς συγγενεῖς ἀτυχήματα.	πάντων	δὲ τῶν ἀριστέων ἑτοίμων ὄντων
[4, 57]	ἑτέρων ἀνδρωθέντων, Εὐρυσθεὺς φοβηθεὶς μὴ	πάντων	ἐνηλίκων γενομένων ἐκπέσῃ τῆς ἐν
[4, 10]	καθ´ ὅλην τὴν Ἑλλάδα καὶ	πάντων	θαυμαζόντων τὸ παράδοξον, ὁ μὲν
[4, 50]	παραδώσειν τοῖς ἀριστεῦσιν ἀκινδύνως. ἐνταῦθα	πάντων	θαυμασάντων τὸν λόγον καὶ τὸν
[4, 19]	ἐκ βίας ἁλοῦσα συνηναγκάσθη μετὰ	πάντων	τῶν ἄλλων Κελτῶν ὑποταγῆναι Ῥωμαίοις.
[4, 53]	τῆς Ὀλυμπικῆς πανηγύρεως δόξαν, ὥστε	πάντων	τῶν Ἑλλήνων ἐπιφανέστατον ὑπάρχειν καὶ
[4, 58]	Ἰήλυσον, Κάμειρον· βασιλεῦσαι δ´ αὐτὸν	πάντων	τῶν Ῥοδίων διὰ τὴν τοῦ
[4, 76]	τῶν ἀγαλμάτων κατασκευὴν τοσοῦτο τῶν	ἁπάντων	ἀνθρώπων διήνεγκεν ὥστε τοὺς μεταγενεστέρους
[4, 67]	ἐπὶ Τροίαν στρατευσαμένους ἡγεμόνας τῶν	ἁπάντων	Βοιωτῶν. ~Τούτων δ´ ἡμῖν διευκρινημένων,
[4, 42]	παραδῶσι βορὰν τῷ κήτει, φασὶν	ἁπάντων	εἰς τὸν κλῆρον ἐμβαινόντων ἐπανελθεῖν
[4, 75]	τῶν Τρώων. Γανυμήδης δὲ τῶν	ἁπάντων	εὐπρεπείᾳ διαφέρων ὑπὸ τῶν θεῶν
[4, 3]	πλῆθος, καταγαγεῖν δὲ πρῶτον τῶν	ἁπάντων	θρίαμβον ἐπ´ ἐλέφαντος Ἰνδικοῦ. καὶ
[4, 10]	σώματος πολὺ προέχων τῶν ἄλλων	ἁπάντων	καὶ ψυχῆς λαμπρότητι περιβόητος, ὅς
[4, 14]	κατανοῆσαι. διόπερ εἰκότως ἐγένετο τιμιώτατος	ἁπάντων	τῶν ἀγώνων οὗτος, τὴν ἀρχὴν
[4, 51]	τιμὰς αἰωνίους ἐκλελέχθαι τὸν εὐσεβέστατον	ἁπάντων	τῶν βασιλέων· προστεταχέναι δ´ αὐτῇ
[4, 82]	κατασχόντος ποιήσασθαι τὴν θυσίαν ὑπὲρ	ἁπάντων	τῶν Ἑλλήνων. γενομένης δὲ τῆς
[4, 57]	τετραπόλεως. μετὰ δέ τινα χρόνον	ἁπάντων	τῶν Ἡρακλέους παίδων ἠνδρωμένων, καὶ
[4, 9]	ἐνεχθέντα τῇ διανοίᾳ προειπεῖν παρόντων	ἁπάντων	τῶν θεῶν ὅτι τὸν κατ´
[4, 50]	τοῖς ἀριστεῦσιν ἀκινδύνως. ἐνταῦθα πάντων	θαυμασάντων	τὸν λόγον καὶ τὸν τρόπον
[4, 56]	ἀποφάσεις τῶν περὶ τῆς Μηδείας	μυθολογησάντων	ἀναγράφειν οὐκ ἀναγκαῖον ἅμα καὶ
[4, 68]	μετέσχον, Νηλεὺς δὲ μετὰ τῶν	συνακολουθησάντων	παραγενόμενος εἰς Μεσσήνην πόλιν ἔκτισε
[4, 39]	παραπλήσιον δὲ καὶ τῶν Θηβαίων	ποιησάντων,	Ἀθηναῖοι πρῶτοι τῶν ἄλλων ὡς
[4, 55]	καὶ τιμῶν ἡρωικῶν αὐτοὺς ἀξιοῦν.	ποιησάντων	δὲ τῶν Κορινθίων τὸ προσταχθέν,
[4, 38]	τῶν δὲ περὶ τὸν Ἰόλαον	ποιησάντων	τὰ προστεταγμένα καὶ ἐκ διαστήματος
[4, 56]	τῶν αὐτῶν τόπων. Ῥωμαίων γὰρ	καταπολεμησάντων	τὸ τῶν Ἴστρων ἔθνος, εὑρέθη
[4, 30]	ἀφ´ ἑαυτοῦ θέμενος τὴν προσηγορίαν,	συγχωρησάντων	τῶν Θεσπιαδῶν, καὶ δόντων αὐτῷ
[4, 19]	ἀνέμιξεν εἰς τὴν πόλιν· ὧν	ἐπικρατησάντων	τῷ πλήθει πάντας τοὺς ἐνοικοῦντας
[4, 1]	τὸν κοινὸν βίον εὑρόντων ἢ	νομοθετησάντων.	ποιησόμεθα δὲ τὴν ἀρχὴν ἀπὸ
[4, 64]	δὲ τὴν Φωκίδα τούτων ἀλλήλοις	ἀπαντησάντων,	ὁ μὲν Λάιος ὑπερηφάνως ἐκχωρεῖν
[4, 53]	μεγίστῳ τῶν θεῶν Διὶ Ὀλυμπίῳ.	συνομοσάντων	δὲ τῶν ἀριστέων περὶ τῆς
[4, 61]	καθάπερ καὶ πρότερον ποιεῖν εἰώθεσαν.	καταπλευσάντων	δ´ αὐτῶν εἰς Κρήτην Ἀριάδνη
[4, 74]	καὶ κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν	κατατοξευσάντων	τὰ τέκνα τῆς Νιόβης, συνέβη
[4, 70]	τὴν αἰτίαν τῶν Κενταύρων πανδημεὶ	στρατευσάντων	ἐπὶ τοὺς Λαπίθας καὶ πολλοὺς
[4, 28]	ὡς δ´ ἔνιοι γράφουσιν, Ἱππολύτην.	συστρατευσάντων	δὲ τῶν Σκυθῶν ταῖς Ἀμαζόσι
[4, 61]	δῶσιν ἃς ἂν ἐκεῖνος δικάσῃ·	ὑπακουσάντων	δὲ τῷ θεῷ τῶν Ἀθηναίων,
[4, 74]	Ἀρτέμιδι τὰς θυγατέρας. τούτων δ´	ὑπακουσάντων	τῇ μητρὶ καὶ κατὰ τὸν
[4, 22]	καὶ διὰ τοῦτο, τῶν θεῶν	βεβαιωσάντων	τὴν εὐχήν, μὴ μόνον κατὰ
[4, 53]	καὶ τὴν διάταξιν τῶν ἀγώνων	ἐπιτρεψάντων	Ἡρακλεῖ, φασὶ τοῦτον {τὸν} τόπον
[4, 12]	ὑπολειφθέντας φυγεῖν ἠνάγκασε. τῶν δ´	ἀναιρεθέντων	Κενταύρων ὑπῆρχον ἐπιφανέστατοι Δάφνις καὶ
[4, 48]	τοῦ βασιλέως καὶ τῶν Ἑλλήνων	ἐπαρθέντων,	τραπῆναι πρὸς φυγὴν τοὺς Κόλχους,
[4, 8]	τῷ μὲν γὰρ μεγέθει τῶν	κατεργασθέντων	ὁμολογουμένως οὗτος παραδέδοται πάντας τοὺς
[4, 72]	ἐβασίλευσε τῶν ἀπ´ ἐκείνου Σύρων	ὀνομασθέντων.	Κόρκυρα δ´ ὑπὸ Ποσειδῶνος ἀπηνέχθη
[4, 73]	μνηστευόμενος ἐξώρμα τέθριππον ἐλαύνων ἅρμα·	ἁγισθέντων	δὲ τῶν ἱερῶν, τότε ἄρχεσθαι
[4, 58]	δὲ τὸν Ἰσθμὸν τῶν στρατοπέδων	ἀθροισθέντων,	Ὕλλος μὲν ὁ Ἡρακλέους εἰς
[4, 65]	τῶν περὶ τὴν οἰκίαν ἀσεβημάτων	γνωσθέντων,	τὸν μὲν Οἰδίπουν ὑπὸ τῶν
[4, 21]	περὶ μὲν τῶν ἐν Φλέγρᾳ	φονευθέντων	γιγάντων τοιαῦτα μυθολογοῦσί τινες, οἷς
[4, 70]	καὶ τοὺς Λαπίθας. ὕστερον δὲ	διαλυθέντων	αὐτῶν Πειρίθους μὲν γήμας Ἱπποδάμειαν
[4, 22]	τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις εἰωθέναι τῶν	ληφθέντων	θηρίων τὰς κεφαλὰς καὶ τοὺς
[4, 62]	καὶ διὰ τοῦτο τῶν ἵππων	ταραχθέντων	καὶ ἐπισπασαμένων αὐτὸν ταῖς ἡνίαις,
[4, 37]	τῆς ἀμφισβητησίμου χώρας. τούτων δὲ	πραχθέντων,	Αἰγιμίῳ μὲν τὸ ἐπιβάλλον τῆς
[4, 8]	κατὰ τὴν ἀξίαν ἕκαστον τῶν	πραχθέντων	ἀπαγγεῖλαι καὶ τὸν λόγον ἐξισῶσαι
[4, 8]	ἢ παραλιπόντας τὰ μέγιστα τῶν	πραχθέντων	καθαιρεῖν τι τῆς τοῦ θεοῦ
[4, 11]	τεύξεσθαι τῆς ἀθανασίας. ~Τούτων δὲ	πραχθέντων	ὁ μὲν Ἡρακλῆς ἐνέπεσεν εἰς
[4, 66]	δυνάμει ἐστράτευσεν ἐπὶ τὰς Θήβας.	ἀντιταχθέντων	δὲ τῶν Θηβαίων ἐγένετο μάχη
[4, 57]	ταῦτα Ὕλλου καί τινων ἑτέρων	ἀνδρωθέντων,	Εὐρυσθεὺς φοβηθεὶς μὴ πάντων ἐνηλίκων
[4, 65]	καὶ Ἰσμήνην. ~τῶν δ´ υἱῶν	ἀνδρωθέντων,	καὶ τῶν περὶ τὴν οἰκίαν
[4, 51]	ἐνεργημάτων ὑπὲρ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν	φανέντων,	καὶ τοῦ βασιλέως μεγάλης ἀποδοχῆς
[4, 43]	δὲ περὶ τὸν Ἡρακλέα παραδόξως	ἐπιφανέντων,	φασὶ τοὺς μὲν ἐν ταῖς
[4, 61]	τὴν Ἑλλάδα γενομένων αὐχμῶν καὶ	φθαρέντων	τῶν καρπῶν, συνελθόντες οἱ τῶν
[4, 50]	πάντων δὲ τῶν ἀριστέων ἑτοίμων	ὄντων	βοηθεῖν τῷ Ἰάσονι καὶ πάντα
[4, 34]	εἰς Καλυδῶνα κἀκεῖ κατῴκησεν. οὐκ	ὄντων	δ´ αὐτῷ παίδων γνησίων οὐδὲ
[4, 23]	αὐτῷ γενομένης κακοπαθείας. τούτων δ´	ὄντων	διττῶν, τὰ μὲν Ἱμεραῖα, τὰ
[4, 14]	καίπερ τῶν ἀθλημάτων ἐναντίων ἀλλήλοις	ὄντων·	τὸν γὰρ πύκτην ἢ παγκρατιαστὴν
[4, 30]	τοῦ χρόνου, πλειόνων τῶν βαρβάρων	ὄντων	τῶν μετεσχηκότων τῆς ἀποικίας, ἐξεβαρβαρώθησαν,
[4, 29]	ἐγένετο πατὴρ υἱῶν πεντήκοντα. ὧν	λαβόντων	τὴν κοινὴν προσηγορίαν ἀπὸ τῶν
[4, 11]	παίδων τῶν ἐκ Μεγάρας πλησίον	διατριβόντων,	τούτους ὡς πολεμίους κατετόξευσε. μόγις
[4, 48]	θάλατταν κατάβασιν ποιήσασθαι. τῶν δὲ	διαφυγόντων	Ταύρων ἀπαγγειλάντων τῷ βασιλεῖ τὴν
[4, 12]	Δούπων καὶ Φρίξος. τῶν δὲ	διαφυγόντων	τὸν κίνδυνον ὕστερον ἕκαστος τιμωρίας
[4, 67]	πατρίδας. τῶν δὲ Καδμείων τῶν	συμφυγόντων	εἰς τὸ Τιλφωσσαῖον Τειρεσίας μὲν
[4, 57]	κατῴκισαν δὲ αὐτοὺς μετὰ τῶν	συμφυγόντων	εἰς Τρικόρυθον πόλιν, ἥτις ἐστὶ
[4, 30]	προσηγορίαν, συγχωρησάντων τῶν Θεσπιαδῶν, καὶ	δόντων	αὐτῷ τοῦτο τὸ γέρας καθαπερεί
[4, 68]	εἰς Μεσσήνην πόλιν ἔκτισε Πύλον,	δόντων	αὐτῷ τῶν ἐγχωρίων. ταύτης δὲ
[4, 61]	ἂν χρόνον ζῇ τὸ τέρας.	δόντων	δ´ αὐτῶν, ἀπηλλάγησαν τῶν κακῶν
[4, 41]	παντελῶς ἀκατίοις. διὸ καὶ τῶν	ἰδόντων	αὐτὸ τότε καταπληττομένων, καὶ τῆς
[4, 12]	ἰσχύοντα ἀφεὶς αὐτὸν ἀπὸ τῶν	ὀδόντων	ἂν ἐκινδύνευσε, πλέον δὲ τοῦ
[4, 76]	διαπρίσας, ἐμιμήσατο τὴν τραχύτητα τῶν	ὀδόντων·	διόπερ κατασκευασάμενος ἐκ σιδήρου πρίονα,
[4, 43]	περιπετείας, ἀεὶ τοὺς χειμαζομένους τῶν	πλεόντων	εὐχὰς μὲν τίθεσθαι τοῖς Σαμόθρᾳξι,
[4, 49]	καὶ νῦν τιμώμενον ὑπὸ τῶν	παραπλεόντων.	μετὰ δὲ ταῦτα ἀναχθέντας, καὶ
[4, 43]	Ὀρφέα, τῆς τελετῆς μόνον τῶν	συμπλεόντων	μετεσχηκότα, ποιήσασθαι τοῖς Σαμόθρᾳξι τὰς
[4, 10]	ὅλην τὴν Ἑλλάδα καὶ πάντων	θαυμαζόντων	τὸ παράδοξον, ὁ μὲν βασιλεὺς
[4, 82]	θεόν, καὶ μάλισθ´ ὑπὸ τῶν	συγκομιζόντων	τὸν τῆς ἐλαίας καρπόν. τὸ
[4, 61]	Μίνως πολεμῶν ἐπαύσατο τὰς Ἀθήνας.	διελθόντων	δὲ ἐτῶν ἐννέα πάλιν ὁ
[4, 34]	ἐξ Ἀρκαδίας καὶ πάσης Πελοποννήσου.	συναπελθόντων	δ´ αὐτῷ πολλῶν ἐκ τῆς
[4, 51]	τινων φαρμάκων εἴδωλα φαντασθῆναι τῶν	δρακόντων,	ἐφ´ ὧν ἀποφαίνεσθαι τὴν θεὸν
[4, 51]	τοῦ βασιλέως· ἀπεφαίνετο γὰρ ἐπὶ	δρακόντων	ὀχουμένην τὴν Ἄρτεμιν δι´ ἀέρος
[4, 46]	εἴη διελθεῖν, ἵνα μηδὲν τῶν	ἀνηκόντων	εἰς τὴν ὑποκειμένην ἱστορίαν ἀγνοῆται.
[4, 8]	ποιεῖν ἀπιστουμένην. ἔνιοι γὰρ τῶν	ἀναγινωσκόντων	οὐ δικαίᾳ χρώμενοι κρίσει τἀκριβὲς
[4, 43]	μεγάλου χειμῶνος, καὶ τῶν ἀριστέων	ἀπογινωσκόντων	τὴν σωτηρίαν, φασὶν Ὀρφέα, τῆς
[4, 70]	ἐπὶ τοὺς Λαπίθας καὶ πολλοὺς	ἀνελόντων,	τοὺς ὑπολειφθέντας φυγεῖν εἰς Φολόην
[4, 46]	δεήσει καὶ χάριτι τὴν τῶν	μελλόντων	ἀπόλλυσθαι σωτηρίαν, ποτὲ δ´ αὐτὴν
[4, 61]	δὶς ἑπτὰ κόρους ἀπαιτήσας ἔλαβε.	μελλόντων	δ´ ἐκπλεῖν τῶν περὶ τὸν
[4, 53]	χρόνον ἐν τῇ Κορίνθῳ κατοικῆσαι.	Μελλόντων	δὲ τῶν Ἀργοναυτῶν εἰς τὰς
[4, 65]	μεγάλης ἀποδοχῆς ὑπὸ τοῦ βασιλέως	τυγχανόντων,	φασὶ τὸν Ἄδραστον χαριζόμενον αὐτοῖς
[4, 65]	ἐπανῆλθεν εἰς Ἄργος. ἀτάφων δὲ	μενόντων	τῶν ὑπὸ τὴν Καδμείαν πεπτωκότων
[4, 42]	φασὶν ἁπάντων εἰς τὸν κλῆρον	ἐμβαινόντων	ἐπανελθεῖν εἰς Ἡσιόνην τὴν τοῦ
[4, 71]	ἰατρικὴν ἐπιστήμην, καὶ πολλὰ τῶν	συντεινόντων	πρὸς ὑγίειαν ἀνθρώπων ἐξευρεῖν. ἐπὶ
[4, 9]	γένεσιν ἐνεχθέντα τῇ διανοίᾳ προειπεῖν	παρόντων	ἁπάντων τῶν θεῶν ὅτι τὸν
[4, 2]	οὖν Δία παραγενόμενον θεοπρεπῶς μετὰ	βροντῶν	καὶ ἀστραπῶν ἐπιφανῶς ποιεῖσθαι τὴν
[4, 1]	χρήσιμον πρὸς τὸν κοινὸν βίον	εὑρόντων	ἢ νομοθετησάντων. ποιησόμεθα δὲ τὴν
[4, 38]	καὶ κεραυνῶν ἐκ τοῦ περιέχοντος	πεσόντων,	ἡ πυρὰ πᾶσα κατεφλέχθη. μετὰ
[4, 65]	πλὴν Ἀδράστου, καὶ πολλῶν στρατιωτῶν	πεσόντων,	οἱ μὲν Θηβαῖοι τὴν ἀναίρεσιν
[4, 43]	ἐπὶ τὰς τῶν Διοσκόρων κεφαλὰς	ἐπιπεσόντων,	ἅπαντας μὲν ἐκπλαγῆναι τὸ παράδοξον,
[4, 37]	Γληνέα καὶ Ὁδίτην. τῶν δ´	ἐκπεσόντων	Δρυόπων οἱ μὲν εἰς τὴν
[4, 41]	τῶν ἀρχαίων ἀργὸν τὸ ταχὺ	προσαγορευόντων.	τοὺς δ´ οὖν ἀριστεῖς συνελθόντας
[4, 79]	δ´ ἐπὶ γενεὰς πλείους ἐτιμᾶτο,	θυόντων	τῶν ἐγχωρίων ὡς Ἀφροδίτης ὄντος
[4, 5]	ἔνιοι δὲ λέγουσιν ὅτι τῶν	μεθυόντων	διττὰς διαθέσεις ἐχόντων, καὶ τῶν
[4, 7]	οὖσαν ἀποδοχῆς τυγχάνειν ὑπὸ τῶν	ἀκουόντων.	Τούτων δ´ ἡμῖν ἀρκούντως εἰρημένων
[4, 5]	ὅτι τῶν μεθυόντων διττὰς διαθέσεις	ἐχόντων,	καὶ τῶν μὲν ἱλαρῶν, τῶν
[4, 37]	ὧν ἐδυνάστευε Κόρωνος ὁ Καινέως,	ὑπερεχόντων	δὲ τῶν Λαπιθῶν πολὺ ταῖς
[4, 28]	ταῖς Ἀμαζόσι, καὶ τῶν Ἀθηναίων	ὑπερεχόντων	ταῖς ἀνδραγαθίαις, ἐνίκησαν οἱ περὶ
[4, 42]	μέγεθος τῆς περιστάσεως. διὸ καὶ	συντρεχόντων	τῶν ὄχλων εἰς ἐκκλησίαν καὶ
[4, 76]	εὑρετὴς δὲ γενόμενος πολλῶν τῶν	συνεργούντων	εἰς τὴν τέχνην, κατεσκεύασεν ἔργα
[4, 57]	πολλῆς δυνάμεως. οἱ δ´ Ἡρακλεῖδαι,	βοηθούντων	αὐτοῖς τῶν Ἀθηναίων, προστησάμενοι τὸν
[4, 11]	πάντων δ´ αὐτῷ συλλυπουμένων καὶ	συμπενθούντων,	ἐπὶ πολὺν χρόνον κατὰ τὴν
[4, 21]	τὴν εὔνοιαν τῶν τὸ Παλάτιον	οἰκούντων,	προεῖπεν αὐτοῖς ὅτι μετὰ τὴν
[4, 73]	πλείστους τῶν κατὰ τὴν Πελοπόννησον	οἰκούντων	προσηγάγετο, καὶ τὴν χώραν ἀφ´
[4, 19]	τῶν δὲ τὴν ὀρεινὴν ταύτην	κατοικούντων	βαρβάρων εἰωθότων τὰ διεξιόντα τῶν
[4, 18]	λαμβάνων παρὰ τῶν τὴν Μινυάδα	κατοικούντων	διὰ τὴν τῶν Θηβαίων καταδούλωσιν.
[4, 10]	καὶ κατ´ ἐνιαυτὸν ὡρισμένους φόρους	τελούντων,	οὐ καταπλαγεὶς τὴν τῶν δεδουλωμένων
[4, 30]	δὴ χρόνον καί τινες τῶν	συναποδημούντων	αὐτῷ διὰ τὸ κάλλος τῆς
[4, 65]	μὲν Πολυνείκει, Δηιπύλην δὲ Τυδεῖ.	εὐδοκιμούντων	δὲ τῶν νεανίσκων καὶ μεγάλης
[4, 40]	καὶ παντελῶς ἀγρίων ἄξενον προσαγορεύεσθαι,	ξενοκτονούντων	τῶν ἐγχωρίων τοὺς καταπλέοντας. Ἰάσονα
[4, 51]	καὶ τῷ βασιλεῖ. πάντων δὲ	προσκυνούντων	καὶ τιμώντων τὴν θεὸν θυσίαις,
[4, 15]	τροφὴν εἶχον τὴν συμφορὰν τῶν	ἀκληρούντων.	ταύτας ὁ Ἡρακλῆς βουλόμενος χειρώσασθαι
[4, 35]	ἀρδευομένην καὶ τὸ πλῆθος τῶν	καρποφορούντων	φυτῶν· Ἀμαλθείας δ´ εἶναι κέρας
[4, 38]	τὰ προστεταγμένα καὶ ἐκ διαστήματος	ἀποθεωρούντων	τὸ ἀποβησόμενον, ὁ μὲν Ἡρακλῆς
[4, 31]	σκαφείῳ πατάξας ἀπέκτεινεν· Ἰτώνων δὲ	λεηλατούντων	πολλὴν τῆς ὑπὸ Ὀμφάλῃ χώρας,
[4, 49]	τῶν ἀριστέων διὰ τὰς ἀρετὰς	ἐπικρατούντων,	μυθολογοῦσι τὸν Ἡρακλέα πάντων ἄριστα
[4, 42]	τῶν ὄχλων εἰς ἐκκλησίαν καὶ	ζητούντων	ἀπαλλαγὴν τῶν ἀτυχημάτων, λέγεται τὸν
[4, 50]	τὸν τρόπον τῆς ἐπιβουλῆς μαθεῖν	ζητούντων,	εἰπεῖν ὅτι κομίζει μεθ´ ἑαυτῆς
[4, 63]	τρόπον τοῦτον· τῶν δ´ Ἀθηναίων	ἀγανακτούντων	ἐπὶ τῷ γεγονότι, φοβηθεὶς ὁ
[4, 21]	τῶν γιγάντων, φασὶ τὸν Ἡρακλέα,	συμμαχούντων	αὐτῷ τῶν θεῶν, κρατῆσαι τῇ
[4, 46]	φυλακῆς ἀφιεῖσαν προνοεῖσθαι τῆς τῶν	ἀτυχούντων	ἀσφαλείας· τὸν γὰρ Αἰήτην τὰ
[4, 51]	βασιλεῖ. πάντων δὲ προσκυνούντων καὶ	τιμώντων	τὴν θεὸν θυσίαις, καὶ τὸ
[4, 4]	μὲν τραυματιζομένων, τινῶν δὲ καὶ	τελευτώντων	ἐκ τῶν καιρίων τραυμάτων, προσκόψαντα
[4, 19]	τὴν ὀρεινὴν ταύτην κατοικούντων βαρβάρων	εἰωθότων	τὰ διεξιόντα τῶν στρατοπέδων περικόπτειν
[4, 42]	Ἀπόλλω τοὺς ἐπερωτήσοντας περὶ τῶν	συμβεβηκότων.	ἐκπεσόντος οὖν χρησμοῦ μῆνιν ὑπάρχειν
[4, 20]	τῶν πλησιοχώρων τὸ πονεῖν συνεχῶς	ἠσκηκότων,	καὶ τῆς χώρας πολλῆς ἐργασίας
[4, 71]	διὰ τοῦτο πολλοὺς δοκεῖν τῶν	τετελευτηκότων	ποιεῖν πάλιν ζῶντας. διὸ καὶ
[4, 30]	πλειόνων τῶν βαρβάρων ὄντων τῶν	μετεσχηκότων	τῆς ἀποικίας, ἐξεβαρβαρώθησαν, καὶ μεταστάντες
[4, 57]	σύστημα τῶν Ἀρκάδων τῶν Ἡρακλεῖ	συνεστρατευκότων,	ἢ ταῦτα μὴ ποιοῦντα πόλεμον
[4, 65]	μενόντων τῶν ὑπὸ τὴν Καδμείαν	πεπτωκότων	σωμάτων, καὶ μηδενὸς τολμῶντος θάπτειν,
[4, 76]	τοῦ διδασκάλου, τὸν παῖδα ἐδολοφόνησε.	θάπτων	δ´ αὐτὸν καὶ περικατάληπτος γενόμενος,
[4, 12]	οὗτος γὰρ διὰ τὴν συγγένειαν	θάπτων	τοὺς πεπτωκότας Κενταύρους, καὶ βέλος
[4, 59]	Σίνιν. οὗτος γὰρ δύο πίτυς	κάμπτων,	καὶ πρὸς ἑκατέραν τὸν ἕνα
[4, 59]	ἀποκρήμνου τόπου, λακτίσματι δ´ ἄφνω	τύπτων	περιεκύλιε κατὰ τῶν κρημνῶν εἰς
[4, 2]	διὰ τοῦτο τυχεῖν παρὰ πᾶσι	μεγίστων	τιμῶν. εὑρεῖν δ´ αὐτὸν καὶ
[4, 4]	εἰσηγητὴν καὶ διδάσκαλον γινόμενον τῶν	καλλίστων	ἐπιτηδευμάτων, καὶ μεγάλα συμβάλλεσθαι τῷ
[4, 67]	ἐκ Ποσειδῶνος ἐγέννησεν. Αἰόλος δ´	ἀπιστῶν	εἰ Ποσειδῶνι ἐμίγη καὶ τῇ
[4, 34]	ἀνδρείᾳ διαφέρων, παρέλαβε πολλοὺς τῶν	ἀρίστων	ἐπὶ τὴν τούτου κυνηγίαν. πρώτου
[4, 32]	Τρῳάδα αὐτὸς μὲν μετὰ τῶν	ἀρίστων	προῆγεν ἐπὶ τὴν πόλιν, ἐπὶ
[4, 79]	πόλεως, γνωσθείσης δὲ τῆς τῶν	ὀστῶν	θέσεως, συνέβη τὸν μὲν τάφον
[4, 71]	δόξῃ ὥστε πολλοὺς τῶν ἀπεγνωσμένων	ἀρρώστων	παραδόξως θεραπεύειν, καὶ διὰ τοῦτο
[4, 23]	γενομένης κακοπαθείας. τούτων δ´ ὄντων	διττῶν,	τὰ μὲν Ἱμεραῖα, τὰ δ´
[4, 50]	ἀπώλειαν ἀνθρώπων, νυνὶ δὲ δι´	αὐτῶν	ἀμυνεῖσθαι ῥᾳδίως τοὺς ἀξίους τιμωρίας.
[4, 48]	κατὰ τὸν διωγμὸν τοὺς πλείστους	αὐτῶν	ἀναιρεθῆναι. γενέσθαι δὲ καὶ τῶν
[4, 16]	τὸ μὲν οὖν ἄλλο πλῆθος	αὐτῶν	ἀντετάχθη τοῖς πολλοῖς, αἱ δὲ
[4, 61]	ζῇ τὸ τέρας. δόντων δ´	αὐτῶν,	ἀπηλλάγησαν τῶν κακῶν οἱ κατὰ
[4, 7]	Ἡσίοδος δὲ καὶ τὰ ὀνόματα	αὐτῶν	ἀποφαίνεται λέγων Κλειώ τ´ Εὐτέρπη
[4, 18]	ἐμνήσθημεν, οἰκεῖον εἶναι νομίζομεν περὶ	αὐτῶν	διελθεῖν. Ἡρακλῆς γὰρ παραβαλὼν εἰς
[4, 40]	ἀειμνήστου τετευχότας, ζηλῶσαι τὰς προαιρέσεις	αὐτῶν.	διὸ καὶ τὴν ἐπιβολὴν ἀνακοινωσάμενον
[4, 61]	πρότερον ποιεῖν εἰώθεσαν. καταπλευσάντων δ´	αὐτῶν	εἰς Κρήτην Ἀριάδνη μὲν ἡ
[4, 63]	τῆς πράξεως. καὶ πέρας καταβάντων	αὐτῶν	εἰς τοὺς καθ´ ᾅδου τόπους,
[4, 61]	Ἀσωποῦ θυγατρός, καὶ κελεύειν ὑπὲρ	αὐτῶν	εὐχὰς ποιήσασθαι. ὧν πραξάντων τὸ
[4, 57]	δ´ Ἡρακλεῖδαι καὶ οἱ μετ´	αὐτῶν	θεωροῦντες αὑτοὺς οὐκ ἀξιομάχους ὄντας
[4, 40]	οἰκεῖον ἂν εἴη διελθεῖν περὶ	αὐτῶν.	Ἰάσονα γενέσθαι λέγουσιν υἱὸν μὲν
[4, 47]	ἐκ τῆς Ἑλλάδος. περαιουμένων δ´	αὐτῶν	κατά τινα θεῶν πρόνοιαν ἐκ
[4, 79]	ᾤκισαν ἣν ἀπὸ τοῦ βασιλέως	αὐτῶν	Μινῴαν ὠνόμασαν, οἱ δὲ διὰ
[4, 52]	ἀπ´ ἀρχῆς ἄρνα. συγκαταθεμένων δ´	αὐτῶν,	μυθολογοῦσι τὴν Μήδειαν κατὰ μέλη
[4, 34]	ἠγανάκτησαν, ὅτι ξένην γυναῖκα προετίμησεν	αὐτῶν,	παραπέμψας τὴν οἰκειότητα. διόπερ ἀκυροῦντες
[4, 70]	τοὺς Λαπίθας. ὕστερον δὲ διαλυθέντων	αὐτῶν	Πειρίθους μὲν γήμας Ἱπποδάμειαν τὴν
[4, 55]	ταφῆς τῶν παίδων. διόπερ ἀποστειλάντων	αὐτῶν	Πυθώδε τοὺς ἐπερωτήσοντας τὸν θεὸν
[4, 41]	οὖν ἀριστεῖς συνελθόντας ἑλέσθαι σφῶν	αὐτῶν	στρατηγὸν Ἡρακλέα, προκρίναντας κατ´ ἀνδρείαν.
[4, 66]	ὁ δ´ Ἀλκμαίων αἱρεθεὶς ὑπ´	αὐτῶν	στρατηγὸς ἐπηρώτησε τὸν θεὸν περὶ
[4, 16]	πλείστας, ὥστε παντελῶς τὸ ἔθνος	αὐτῶν	συντριβῆναι. τῶν δ´ αἰχμαλωτίδων Ἀντιόπην
[4, 83]	κρατήσαντες, ὑπερεβάλοντο πάντας τοὺς πρὸ	αὐτῶν	ταῖς εἰς ταύτην τιμαῖς. καὶ
[4, 79]	ἀναθήμασι πολλοῖς κοσμοῦντες τὸ ἱερὸν	αὐτῶν.	ταύτας δ´ ἀφιδρυθῆναί φασιν ἐκ
[4, 42]	Τρῳάδος πρὸς Σίγειον. ἐνταῦθα δ´	αὐτῶν	τὴν ἀπόβασιν ποιησαμένων, εὑρεθῆναί φασι
[4, 57]	τὴν ἀφ´ Ἡρακλέους δόξαν, ὑφορώμενος	αὐτῶν	τὴν αὔξησιν Εὐρυσθεὺς ἐστράτευσεν ἐπ´
[4, 44]	τὴν πατρῴαν ἀρχήν· βουλομένων δ´	αὐτῶν	τὴν μητρυιὰν μετ´ αἰκίας ἀποκτεῖναι,
[4, 16]	τὸ μὲν πρῶτον ᾔτει παρ´	αὐτῶν	τὸν προστεταγμένον ζωστῆρα· ὡς δ´
[4, 56]	τὴν ῥύσιν ἔχειν ἀπὸ τῶν	αὐτῶν	τόπων. Ῥωμαίων γὰρ καταπολεμησάντων τὸ
[4, 39]	τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις παράδειγμα τὴν	ἑαυτῶν	εἰς τὸν θεὸν εὐσέβειαν ἀποδείξαντες
[4, 46]	παρθένου, δηλώσαντας δ´ αὐτῇ τὴν	ἑαυτῶν	ἐπιβολὴν πάλιν παρ´ ἐκείνης μαθεῖν
[4, 83]	κεχαρισμένην τῇ θεῷ ποιήσειν τὴν	ἑαυτῶν	παρουσίαν· ἥ τε σύγκλητος τῶν
[4, 49]	ποιητῶν παραδεδώκασιν οὐ μετὰ τῶν	Ἀργοναυτῶν,	ἀλλ´ ἰδίᾳ στρατεύσαντα τὸν Ἡρακλέα
[4, 53]	Κορίνθῳ κατοικῆσαι. Μελλόντων δὲ τῶν	Ἀργοναυτῶν	εἰς τὰς πατρίδας διαχωρίζεσθαι, φασὶ
[4, 49]	φιλίαν συνθέμενον ἐκπλεῦσαι μετὰ τῶν	Ἀργοναυτῶν.	ἔνιοι δὲ τῶν ἀρχαίων ποιητῶν
[4, 40]	αὐτοῦ παραλελοίπαμεν. ~περὶ δὲ τῶν	Ἀργοναυτῶν,	ἐπειδὴ τούτοις Ἡρακλῆς συνεστράτευσεν, οἰκεῖον
[4, 44]	κατὰ τὴν Ἀσίαν ὑπὸ τῶν	Ἀργοναυτῶν	ἐπὶ τῆς χώρας ἀπολειφθῆναι. καθόλου
[4, 57]	ἀρκούντως ἐξειργασμένοις τὴν περὶ τῶν	Ἀργοναυτῶν	ἱστορίαν καὶ τὰ ὑφ´ Ἡρακλέους
[4, 56]	τὰ καταλειπόμενα τῆς περὶ τῶν	Ἀργοναυτῶν	ἱστορίας προσθήσομεν. οὐκ ὀλίγοι γὰρ
[4, 48]	συνάψαντα μάχην ἀνελεῖν ἕνα τῶν	Ἀργοναυτῶν	Ἴφιτον τὸν Εὐρυσθέως ἀδελφὸν τοῦ
[4, 56]	ἔχουσαν προσηγορίας ἀπό τε τῶν	Ἀργοναυτῶν	καὶ τῶν Διοσκόρων. παραπλησίως δὲ
[4, 42]	αὐτὸν δ´ ἀναχθῆναι μετὰ τῶν	Ἀργοναυτῶν	κατὰ σπουδὴν ἐπὶ τὸν προκείμενον
[4, 45]	παρεκβάσεως οἰκείας ἐσομένης ταῖς τῶν	Ἀργοναυτῶν	πράξεσι. φασὶ γὰρ Ἡλίου δύο
[4, 15]	μὲν τούτων ἐν τῇ τῶν	Ἀργοναυτῶν	στρατείᾳ τὰ κατὰ μέρος διέξιμεν.
[4, 42]	τὸν μὲν Ἡρακλέα μετὰ τῶν	Ἀργοναυτῶν	τὴν ἀπόβασιν ποιησάμενον, καὶ μαθόντα
[4, 7]	καὶ συμφέροντα καὶ ὑπὸ τῶν	ἀπαιδεύτων	ἀγνοούμενα. ἑκάστῃ δὲ προσηγορίᾳ τὸν
[4, 35]	μήλων καὶ τῶν ἄλλων τῶν	τοιούτων,	αἰνιττομένων τῶν ποιητῶν κέρας μὲν
[4, 6]	ἀγαθῶν. καὶ περὶ μὲν τῶν	τοιούτων	ἅλις ἡμῖν ἐχέτω. ~Περὶ δὲ
[4, 8]	εὐσέβειαν διαφυλάττειν. ἀλλὰ γὰρ τῶν	τοιούτων	λόγων ἀφέμενοι διέξιμεν αὐτοῦ τὰς
[4, 7]	Ἡσιόδου καὶ τῶν ἄλλων τῶν	τοιούτων.	Ὅμηρος μὲν γὰρ λέγει Μοῦσαι
[4, 17]	ὄφεων ἢ τῶν ἄλλων τῶν	τοιούτων.	ταῦτα δ´ ἔπραξεν ἀποσεμνύνων τὴν
[4, 21]	οὐσίας κεκτημένων, ἀλλὰ καὶ τῶν	μεγαλοπλούτων	τινὰς εὐξαμένους ἐκδεκατεύσειν Ἡρακλεῖ, καὶ
[4, 30]	διαμένοντες ἐλεύθεροι, τὸ δ´ ἀποτέλεσμα	τούτων	ἀκολούθως τῷ χρησμῷ διέμεινε μέχρι
[4, 64]	γονέων. κατὰ δὲ τὴν Φωκίδα	τούτων	ἀλλήλοις ἀπαντησάντων, ὁ μὲν Λάιος
[4, 67]	ὠνόμασε. περὶ δὲ τῶν Αἰολέων	τούτων	ἀναγκαῖον προσαναδραμόντας τοῖς χρόνοις τὰ
[4, 56]	ἤπειρον ἔχειν ἐμφανῆ σημεῖα τῆς	τούτων	ἀνακομιδῆς. περὶ μὲν γὰρ τὴν
[4, 38]	μὲν οὖν Λίχας ἀγνοῶν περὶ	τούτων	ἀπήνεγκε τὴν ἐσθῆτα πρὸς τὴν
[4, 81]	μεγάλας προσόδους. ~Ἡμεῖς δὲ περὶ	τούτων	ἀρκούντως διεληλυθότες περὶ Ἀρισταίου γράφειν
[4, 61]	ἡγεμονίας ὠρέχθησαν. ἡμεῖς δὲ περὶ	τούτων	ἀρκούντως διεληλυθότες τὰ λειπόμενα τῶν
[4, 64]	Θησέως Αἴθραν. ~Ἡμεῖς δὲ περὶ	τούτων	ἀρκούντως εἰρηκότες τὰ περὶ τῶν
[4, 14]	κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους οὐδένα	τούτων	γεννήσειν ἄξιον ἐλπίζων οὐκ ἐβουλήθη
[4, 69]	Πηνειὸν ποταμὸν ἐβασίλευσε τῶν τόπων	τούτων,	γήμας δὲ Ὀρσινόμην τὴν Εὐρυνόμου
[4, 11]	αὐχένες ἔχοντες κεφαλὰς ὄφεων διετετύπωντο.	τούτων	δ´ εἰ μία διαφθαρείη, διπλασίας
[4, 7]	ἥ σφεων προφερεστάτη ἐστὶν ἁπασέων.	τούτων	δ´ ἑκάστῃ προσάπτουσι τὰς οἰκείας
[4, 7]	ἀποδοχῆς τυγχάνειν ὑπὸ τῶν ἀκουόντων.	Τούτων	δ´ ἡμῖν ἀρκούντως εἰρημένων μεταβιβάσομεν
[4, 71]	καὶ πολλοὺς τῶν περιοίκων ἀναιρεῖν.	~Τούτων	δ´ ἡμῖν διευκρινημένων πειρασόμεθα διελθεῖν
[4, 68]	στρατευσαμένους ἡγεμόνας τῶν ἁπάντων Βοιωτῶν.	~Τούτων	δ´ ἡμῖν διευκρινημένων, πειρασόμεθα διελθεῖν
[4, 73]	Αἴαντα τὸν ἐπὶ Τροίαν στρατεύσαντα.	~Τούτων	δ´ ἡμῖν διευκρινημένων πειρασόμεθα διελθεῖν
[4, 75]	θεῶν ἀνηρπάγη τῷ Διὶ οἰνοχοεῖν.	Τούτων	δ´ ἡμῖν διευκρινημένων πειρασόμεθα διεξιέναι
[4, 67]	ἔτι δ´ Ἀρχίλυκον καὶ Ἀλεγήνορα.	τούτων	δ´ Ἱππάλκιμος μὲν ἐγέννησε Πηνέλεων,
[4, 72]	δὲ ταύταις Ὀρνία καὶ Χαλκίς.	τούτων	δ´ Ἰσμηνὸς μὲν εἰς Βοιωτίαν
[4, 23]	τὴν ὁδοιπορίαν αὐτῷ γενομένης κακοπαθείας.	τούτων	δ´ ὄντων διττῶν, τὰ μὲν
[4, 74]	τῇ δ´ Ἀρτέμιδι τὰς θυγατέρας.	τούτων	δ´ ὑπακουσάντων τῇ μητρὶ καὶ
[4, 41]	ἅπαντας εἶναι πεντήκοντα καὶ τέτταρας.	τούτων	δ´ ὑπάρχειν ἐνδοξοτάτους Κάστορα καὶ
[4, 68]	βασιλείας Πελίας τε καὶ Νηλεύς·	τούτων	δὲ Πελίας μὲν Ἰωλκοῦ καὶ
[4, 72]	ἐγένοντο υἱοὶ Πηλεὺς καὶ Τελαμών.	τούτων	δὲ Πηλεὺς δίσκῳ βαλὼν ἀπέκτεινεν
[4, 37]	ἠνάγκασεν ἐκχωρῆσαι τῆς ἀμφισβητησίμου χώρας.	τούτων	δὲ πραχθέντων, Αἰγιμίῳ μὲν τὸ
[4, 11]	τοῦτο πράξαντα τεύξεσθαι τῆς ἀθανασίας.	~Τούτων	δὲ πραχθέντων ὁ μὲν Ἡρακλῆς
[4, 60]	υἱοποιησάμενος διαδόχους τῆς βασιλείας ἀπέλιπε.	τούτων	δὲ Ῥαδάμανθυς μὲν τοῖς Κρησὶν
[4, 45]	παῖδας, Αἰήτην τε καὶ Πέρσην·	τούτων	δὲ τὸν μὲν Αἰήτην βασιλεῦσαι
[4, 27]	δὲ τῆς μητρὸς Ἑσπερίδας ὀνομασθῆναι.	τούτων	δὲ τῶν Ἀτλαντίδων κάλλει καὶ
[4, 26]	Λιβύην. περὶ δὲ τῶν μήλων	τούτων	διαπεφωνήκασιν οἱ μυθογράφοι, καὶ τινὲς
[4, 28]	κατῴκησαν. ἡμεῖς δ´ ἀρκούντως περὶ	τούτων	διεληλυθότες ἐπάνιμεν πάλιν ἐπὶ τὰς
[4, 63]	ὑπομένοντα πάντα κίνδυνον. περὶ δὲ	τούτων	δόντες ἀλλήλοις ὅρκους ἔλαχον, καὶ
[4, 18]	Ἡρακλεῖ, καὶ κατ´ ἐνιαυτὸν ἐκ	τούτων	ἔθυεν αὐτῷ τὸν καλλιστεύοντα τῶν
[4, 77]	τὴν Σικελίαν. ἀλλὰ περὶ μὲν	τούτων	εἰ καὶ παράδοξός ἐστιν ὁ
[4, 1]	δὲ τὰ κατὰ μέρος περὶ	τούτων	εἰρηκότες νῦν τὰ παρὰ τοῖς
[4, 30]	ἀποικίας ταύτης μετασχόντες καὶ οἱ	τούτων	ἔκγονοι διατελέσουσιν ἅπαντα τὸν αἰῶνα
[4, 15]	εἰς Κόλχους. ἀλλὰ περὶ μὲν	τούτων	ἐν τῇ τῶν Ἀργοναυτῶν στρατείᾳ
[4, 29]	αὐτῆς ἀναδέξασθαι. ἀλλὰ περὶ μὲν	τούτων	ἐν τοῖς οἰκείοις χρόνοις ἀναγράψομεν.
[4, 54]	υἱοὺς ἀποσφάξαι {καὶ τὰ σώματα	τούτων	ἐν τῷ τῆς Ἥρας τεμένει
[4, 26]	τολμῶντας ἀποκτείνειν. ἀλλὰ περὶ μὲν	τούτων	ἐξέσται διαλαμβάνειν ὡς ἂν ἕκαστος
[4, 18]	ἡμᾶς θαλάττῃ. ἀλλὰ περὶ μὲν	τούτων	ἐξέσται σκοπεῖν ὡς ἂν ἕκαστος
[4, 10]	παρελθὼν εἰς Δελφοὺς καὶ περὶ	τούτων	ἐπερωτήσας τὸν θεόν, ἔλαβε χρησμὸν
[4, 32]	ἀθροίσας δ´ ὅσους ἐδύνατο, μετὰ	τούτων	ἦλθεν ἐπὶ τὰς ναῦς, ἐλπίζων,
[4, 69]	δ´ Ἠϊονεὺς τὰς ἵππους ἀντὶ	τούτων	ἠνεχύρασεν. ὁ δ´ Ἰξίων τὸν
[4, 33]	Ἰόλαον. διόπερ ἀναγκασθεὶς ἔφυγε μετὰ	τούτων	καὶ κατῴκησε τῆς Ἀρκαδίας ἐν
[4, 69]	Λαπίθην καὶ Κένταυρον ἐγέννησε. καὶ	τούτων	Λαπίθης μὲν κατοικῶν περὶ τὸν
[4, 66]	τὸ πέρας ἔσχον. οἱ δὲ	τούτων	παῖδες, ἐπίγονοι δ´ ὀνομασθέντες, τὸν
[4, 51]	ἐπὶ τοῦ σώματος ἑαυτῆς τὰς	τούτων	πίστεις παρέξεσθαι. εἰποῦσαν γὰρ μιᾷ
[4, 84]	καὶ βοῶν ἀγέλας παμπληθεῖς κεκτημένον,	τούτων	ποιεῖσθαι πολλὴν ἐπιμέλειαν· ἀφ´ ἧς
[4, 23]	ἑλόντες κατέσκαψαν. ἀλλὰ περὶ μὲν	τούτων	τὰ κατὰ μέρος ἐν τοῖς
[4, 71]	κατασκευάσαντας Κύκλωπας· ἐπὶ δὲ τῇ	τούτων	τελευτῇ παροξυνθέντα τὸν Δία προστάξαι
[4, 54]	τὸν δὲ τρίτον πολὺ νεώτερον	τούτων	Τίσανδρον. τοῦτον μὲν οὖν τὸν
[4, 4]	ἐπιχειρῆσαι βοῦς ζευγνύειν καὶ διὰ	τούτων	τὸν σπόρον τῶν καρπῶν ἐπιτελεῖν·
[4, 21]	καὶ δωρεαῖς κεχαρισμέναις ἐτίμησαν· καὶ	τούτων	τῶν ἀνδρῶν ὑπομνήματα μέχρι τῶνδε
[4, 81]	δὲ τὴν εὐχρηστίαν τὴν ἐκ	τούτων	τῶν εὑρημάτων τοὺς εὐεργετηθέντας ἀνθρώπους
[4, 56]	ἔχειν ἐκ παλαιῶν χρόνων τὴν	τούτων	τῶν θεῶν παρουσίαν ἐκ τοῦ
[4, 61]	εἰς τὰς Ἀθήνας· ἀπὸ γὰρ	τούτων	τῶν χρόνων Ἀθηναῖοι διὰ τὸ
[4, 67]	Κυτινίῳ καὶ Βοιῷ. Πρὸ δὲ	τούτων	τῶν χρόνων Βοιωτὸς ὁ Ἄρνης
[4, 77]	τὴν ἐπιθυμίαν. μυθολογοῦσι γὰρ πρὸ	τούτων	τῶν χρόνων Μίνωα κατ´ ἐνιαυτὸν
[4, 56]	ἡμᾶς θάλατταν εἰσπλεῦσαι. ἀποδείξεις δὲ	τούτων	φέρουσι, δεικνύντες τοὺς παρὰ τὸν
[4, 37]	ἑαυτοῦ στρατεύσαντας Ἀρκάδας, καὶ μετὰ	τούτων	χειρωσάμενος τοὺς Λαπίθας, αὐτόν τε
[4, 35]	καὶ τὸ πλῆθος τῶν καρποφορούντων	φυτῶν·	Ἀμαλθείας δ´ εἶναι κέρας οἱονεί
[4, 80]	τοῖς τοιούτοις τούς τε τῶν	ἰδιωτῶν	βίους εὐδαίμονας καὶ τὰς πόλεις
[4, 68]	τινας ἄλλους τῶν Ἀχαιῶν {καὶ}	Φθιωτῶν	καὶ τῶν Αἰολέων ἐστράτευσεν εἰς
[4, 40]	καὶ ψυχῆς λαμπρότητι διενέγκαντα τῶν	ἡλικιωτῶν	ἐπιθυμῆσαί τι πρᾶξαι μνήμης ἄξιον.
[4, 67]	Τροίαν στρατευσαμένους ἡγεμόνας τῶν ἁπάντων	Βοιωτῶν.	~Τούτων δ´ ἡμῖν διευκρινημένων, πειρασόμεθα
[4, 48]	προσφωνῆσαι τοὺς φρουρούς. τῶν δὲ	στρατιωτῶν	ἀνοιξάντων προθύμως ὡς ἂν βασιλέως
[4, 17]	συνεστήσατο στόλον ἀξιόλογον καὶ πλῆθος	στρατιωτῶν	ἀξιόχρεων ἐπὶ ταύτην τὴν στρατείαν.
[4, 10]	Μινυῶν προσάγειν τῇ πόλει μετὰ	στρατιωτῶν,	ἀπαντήσας αὐτῷ κατά τινα στενοχωρίαν,
[4, 48]	Αἰήτην μετὰ τῶν περὶ αὐτὸν	στρατιωτῶν	διώξαντα τοὺς Ἕλληνας καταλαβεῖν πλησίον
[4, 47]	διὰ τὴν ἐπιφάνειαν ὑπὸ τῶν	στρατιωτῶν	ἐπιμελεστάτης ἀξιωθῇ φυλακῆς. ταῦτα μὲν
[4, 65]	ἀπολομένων πλὴν Ἀδράστου, καὶ πολλῶν	στρατιωτῶν	πεσόντων, οἱ μὲν Θηβαῖοι τὴν
[4, 36]	καὶ Φυλέα τὸν βασιλέα τῶν	Θεσπρωτῶν	ἀπέκτεινε. λαβὼν δὲ αἰχμάλωτον τὴν
[4, 21]	δὲ διελθὼν τήν τε τῶν	Λιγύων	καὶ τὴν τῶν Τυρρηνῶν χώραν,
[4, 29]	ἐκ τῶν Ἀθηνῶν, υἱὸς Ἐρεχθέως,	βασιλεύων	δὲ τῆς ὁμωνύμου χώρας ἐγέννησεν
[4, 68]	αὐτῷ τῶν ἐγχωρίων. ταύτης δὲ	βασιλεύων	καὶ γήμας Χλῶριν τὴν Ἀμφίονος
[4, 10]	δ´ ἐξαιτοῦντος τὸν αἴτιον, Κρέων	βασιλεύων	τῶν Θηβαίων, καταπλαγεὶς τὸ βάρος
[4, 31]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς ὑγιασθεὶς καὶ	δουλεύων	τῇ Ὀμφάλῃ τοὺς κατὰ τὴν
[4, 59]	πρὸς ἑκατέραν τὸν ἕνα βραχίονα	προσδεσμεύων,	ἄφνω τὰς πίτυς ἠφίει· διόπερ
[4, 62]	ὁ πρεσβύτατος τῶν Μίνωος παίδων,	δυναστεύων	τῆς Κρήτης καὶ ποιησάμενος πρὸς
[4, 10]	πυλῶν τά τε βασίλεια τῶν	Μινυῶν	ἐνέπρησε καὶ τὴν πόλιν κατέσκαψε.
[4, 10]	περιβόητον· τοὺς γὰρ παραγενομένους τῶν	Μινυῶν	ἐπὶ τὴν ἀπαίτησιν τῶν δασμῶν
[4, 10]	Θηβαίων Ἐργίνῳ τῷ βασιλεῖ τῶν	Μινυῶν,	καὶ κατ´ ἐνιαυτὸν ὡρισμένους φόρους
[4, 10]	πυθόμενος Ἐργῖνον τὸν βασιλέα τῶν	Μινυῶν	προσάγειν τῇ πόλει μετὰ στρατιωτῶν,
[4, 84]	παντοίοις πεπληρῶσθαι. εἶναι δὲ καὶ	δρυῶν	μεγάλων πλῆθος, φερουσῶν καρπὸν τῷ
[4, 10]	μετὰ δὲ ταῦτα ὁ μὲν	Ἀμφιτρύων	φυγαδευθεὶς ἐκ Τίρυνθος μετῴκησεν εἰς
[4, 67]	δ´ Ἱππάλκιμος μὲν ἐγέννησε Πηνέλεων,	Ἠλεκτρύων	δὲ Λήιτον, Ἀλεγήνωρ δὲ Κλονίον,
[4, 35]	πλῆθος ὑπάρχειν πάσης ὀπωρινῆς ὥρας,	βοτρύων	τε καὶ μήλων καὶ τῶν
[4, 41]	προσαγορευθῆναι κατὰ μέν τινας τῶν	μυθογράφων	ἀπὸ τοῦ τὸ σκάφος ἀρχιτεκτονήσαντος
[4, 7]	ταύτας γὰρ οἱ πλεῖστοι τῶν	μυθογράφων	καὶ μάλιστα δεδοκιμασμένοι φασὶ θυγατέρας
[4, 44]	ἀγνοῶ δὲ διότι τινὲς τῶν	μυθογράφων	τυφλωθῆναί φασι τοὺς Φινείδας ὑπὸ
[4, 63]	αἰωνίου τυγχάνοντα· ἔνιοι δὲ τῶν	μυθογράφων	φασὶν ἀμφοτέρους μὴ τυχεῖν τοῦ
[4, 45]	βασιλείας κατὰ μέν τινας τῶν	μυθογράφων	φυγεῖν ἐπὶ τὸν ὠκεανόν, καὶ
[4, 1]	πρὸς ἀλλήλους. διόπερ τῶν μεταγενεστέρων	ἱστοριογράφων	οἱ πρωτεύοντες τῇ δόξῃ τῆς
[4, 65]	τοὺς τετελευτηκότας ἐπανῆλθεν εἰς Ἄργος.	ἀτάφων	δὲ μενόντων τῶν ὑπὸ τὴν
[4, 34]	δ´ ἐπὶ τῷ φόνῳ τῶν	ἀδελφῶν	παροξυνθεῖσαν κατακαῦσαι τὸν δαλὸν καὶ
[4, 70]	ἐν τῷ Πηλίῳ τραφῆναι ὑπὸ	Νυμφῶν,	ἀνδρωθέντας δὲ καὶ μιγέντας ἵπποις
[4, 2]	τραφέντα δ´ αὐτὸν ὑπὸ τῶν	νυμφῶν	ἐν τῇ Νύσῃ φασὶν εὑρετήν
[4, 84]	λέγουσι δ´ αὐτοῦ μίαν τῶν	Νυμφῶν	ἐρασθεῖσαν προειπεῖν, ἐὰν ἄλλῃ τινὶ
[4, 81]	Ἀγρέα. τοῦτον δὲ παρὰ τῶν	Νυμφῶν	μαθόντα τήν τε τοῦ γάλακτος
[4, 84]	ὠνομάσθαι Δάφνιν. τοῦτον δ´ ὑπὸ	Νυμφῶν	τραφέντα, καὶ βοῶν ἀγέλας παμπληθεῖς
[4, 41]	δ´ οὖν ἀριστεῖς συνελθόντας ἑλέσθαι	σφῶν	αὐτῶν στρατηγὸν Ἡρακλέα, προκρίναντας κατ´
[4, 58]	Εὐρυσθέα, καὶ διὰ τὴν εὐημερίαν	συμμάχων	εὐπορήσαντες, ἐστράτευσαν ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον
[4, 37]	στρατείαν ἐποιήσαντο. ὁ δ´ Ἡρακλῆς	ἔχων	ἀεὶ τοὺς μεθ´ ἑαυτοῦ στρατεύσαντας
[4, 12]	ἀκίδος ἐπλήγη, καὶ τὸ τραῦμα	ἔχων	ἀνίατον ἐτελεύτησεν. ὃν Ἡρακλῆς μεγαλοπρεπῶς
[4, 28]	ἔφοδον ἐβοήθει ταῖς πολιτικαῖς δυνάμεσιν,	ἔχων	μεθ´ ἑαυτοῦ τὴν Ἀμαζονίδα Ἀντιόπην,
[4, 56]	Ἴστρων ἔθνος, εὑρέθη τὰς πηγὰς	ἔχων	ὁ ποταμὸς ἀπὸ τετταράκοντα σταδίων
[4, 21]	δὲ νῦν ὁ λόφος Οὐεσουούιος,	ἔχων	πολλὰ σημεῖα τοῦ κεκαῦσθαι κατὰ
[4, 85]	κατέπεφνεν ἐν οἰοπόλοισιν ὄρεσσι, χερσὶν	ἔχων	ῥόπαλον παγχάλκεον, αἰὲν ἀαγές. ὁμοίως
[4, 10]	Εὐρυσθεὺς δ´ ὁ τὴν βασιλείαν	ἔχων	τῆς Ἀργείας ὑποπτεύσας τὴν Ἡρακλέους
[4, 40]	δ´ ἀδελφὸν εὐλαβεῖσθαι μήποτε συνεργὸν	ἔχων	τὸν υἱὸν ἐπίθηται τῇ βασιλείᾳ.
[4, 36]	βασιλέα, καὶ μετὰ τούτου κατῴκησεν,	ἔχων	τοὺς ἀεὶ συστρατεύοντας τῶν Ἀρκάδων.
[4, 10]	ἐγένετο ῥώμῃ τε σώματος πολὺ	προέχων	τῶν ἄλλων ἁπάντων καὶ ψυχῆς
[4, 25]	καὶ μελῳδίᾳ καὶ ποιήσει πολὺ	προέχων	τῶν μνημονευομένων· καὶ γὰρ ποίημα
[4, 85]	ἐνναετεῖς ἦσαν τὸ μὲν εὖρος	πηχῶν	ἐννέα, τὸ δὲ μῆκος τῶν
[4, 42]	διὰ τὴν μυθολογουμένην τῶν Τρωικῶν	τειχῶν	κατασκευὴν μηνίσαντα Λαομέδοντι τῷ βασιλεῖ
[4, 5]	μὲν γὰρ ἀπὸ τῶν συνεπομένων	βακχῶν	ὀνομάσαι, Ληναῖον δὲ ἀπὸ τοῦ
[4, 47]	εἰς ἅπαντα τόπον περὶ τῆς	Κόλχων	ἀγριότητος μηδεὶς τῶν ξένων ἐπιβῆναι
[4, 42]	Λαομέδοντι, συνταξάμενον μετὰ τὴν ἐκ	Κόλχων	ἐπάνοδον ἀπολήψεσθαι, αὐτὸν δ´ ἀναχθῆναι
[4, 48]	ἔχειν δὲ τὰ βασίλεια τῶν	Κόλχων.	προσελθοῦσαν δὲ ταῖς πύλαις κεκλειμέναις
[4, 79]	λουμένου δ´ αὐτοῦ, Κώκαλος μὲν	παρακατασχὼν	πλείονα χρόνον ἐν τῷ θερμῷ
[4, 74]	εὐτυχίαν οὐ φέρων ἀνθρωπίνως, καὶ	μετασχὼν	κοινῆς τραπέζης καὶ πάσης παρρησίας,
[4, 76]	κεραμευτικὸν τροχὸν εὗρε καὶ σιαγόνι	περιτυχὼν	ὄφεως, καὶ ταύτῃ ξυλήφιον μικρὸν
[4, 18]	τὴν ἄνυδρον τῆς Λιβύης, καὶ	περιτυχὼν	χώρᾳ καταρρύτῳ καὶ καρποφόρῳ, πόλιν
[4, 31]	περὶ τοῦ γάμου. ὁ δ´	ἀποτυχὼν	τῆς μνηστείας διὰ τὴν ἀτιμίαν
[4, 15]	σαρξὶν ἐκπληρώσας τὴν ἔνδειαν τῶν	ζῴων	εὐπειθεῖς ἔσχεν. Εὐρυσθεὺς δ´ ἀχθεισῶν
[4, 17]	τὴν μὲν Λιβύην πλήθουσαν ἀγρίων	ζῴων,	πολλὰ τῶν κατὰ τὴν ἔρημον
[4, 17]	χρόνοις οὐδὲν ἔτι τῶν ἀγρίων	ζῴων	ὑπῆρχεν ἐν τῇ νήσῳ, οἷον
[4, 85]	ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν περὶ τῶν	ἡρώων	καὶ ἡμιθέων ἀρκούντως εἰρηκότες αὐτοῦ
[4, 1]	ἀρχαίους χρόνους περὶ τῶν ἐπιφανεστάτων	ἡρώων	τε καὶ ἡμιθέων καὶ καθόλου
[4, 1]	πλεῖσται συνετελέσθησαν πράξεις ὑπὸ τῶν	ἡρώων	τε καὶ ἡμιθέων καὶ πολλῶν
[4, 1]	καὶ τὸ πλῆθος τῶν γενεαλογουμένων	ἡρώων	τε καὶ ἡμιθέων καὶ τῶν
[4, 85]	καὶ ῥώμῃ πολὺ τῶν μνημονευομένων	ἡρώων	ὑπεράγοντα φιλοκύνηγον γενέσθαι καὶ κατασκευάσαι
[4, 75]	Αἰνείαν ἐγέννησε τὸν ἐπιφανέστατον τῶν	Τρώων.	Γανυμήδης δὲ τῶν ἁπάντων εὐπρεπείᾳ