Paragraphes |
[16] |
ἔτι
καὶ
νῦν
ἔχων
περιέρχεται
|
καθ' |
ὅσον
δύναται,
καὶ
τοσούτῳ
νῦν |
[11] |
μισθοφορούντων
παρὰ
τοῦ
Μακεδόνος,
τῶν
|
καθ' |
ὑμῶν
πεπλουτηκότων;
~Οὐ
γὰρ
δὴ |
[17] |
εἰ
δ'
οὐκ
ἀνιᾶσιν
οἱ
|
καθ' |
ὑμῶν
τῷ
Μακεδόνι
ὑπηρέται
προστάττοντες |
[30] |
κελεύητ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
γράψω,
|
καθάπερ |
αἱ
συνθῆκαι
κελεύουσι,
πολεμεῖν
τοῖς |
[8] |
ποιήσομεν,
ἐφ'
ἃ
ὑμᾶς
παρακαλοῦσι,
|
καθάπερ |
ἄρτι
εἶπον,
λαβοῦσι
τὰ
ὅπλα |
[30] |
διακελεύομαι,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
πείθεσθαι,
|
καθάπερ |
ἐδίδαξα,
καὶ
διαβεβαιωσαίμην
ἄν,
ὡς |
[14] |
ἀτόπου
μεγάλης.
~Κελεύω
δ'
ἔγωγε,
|
καθάπερ |
ἐν
ἀρχῇ
προεῖπον,
πείθεσθαι
τούτοις |
[17] |
ἐπειδὴ
τὰ
δίκαια
λέγουσι,
καί,
|
καθάπερ |
κελεύει
ὁ
ὅρκος,
ἐκσπόνδους
αὐτοὺς |
[26] |
οὐκ
ἐφρόντισαν
τῶν
κοινῶν
δογμάτων,
|
καθάπερ |
οὐδὲ
τῶν
προειρημένων.
~Ἐπεὶ
ὅτι |
[17] |
δεῖ
πείθεσθαι
ταῖς
κοιναῖς
ὁμολογίαις,
|
καθάπερ |
οὗτοί
φασιν,
ἔκσπονδοι
ἡμῖν
εἰσιν |
[20] |
ἐψηφίσασθε
τριήρεις
ἑκατὸν
πληροῦν
καὶ
|
καθέλκειν |
εὐθὺς
τότε,
καὶ
στρατηγὸν
ἐπ' |
[28] |
τοῖς
ἄλλοις
τοῖς
βουλομένοις
εὐτελέστατα
|
καθισταμένῃ, |
ἀλλ'
ᾤονθ'
ἅμα
τε
ναυπηγήσεσθαι |
[14] |
οἴονται
αἰσθήσεσθαι,
τυραννίδων
ἀντὶ
δημοκρατιῶν
|
καθισταμένων |
καὶ
τῶν
πολιτειῶν
καταλυομένων.
~Τὸ |
[24] |
ἀλλ'
οὐκ
ἐν
Ἀθηναίοις
πολιτευόμενοι.
|
~Καὶ |
ἅμα
μικρὰ
μὲν
τὰ
ὑμέτερα |
[22] |
οὐχ
ἅμα
τε
παρενόμουν
ἐκεῖνοι
|
καὶ |
ἀναίσθητοι
ἦσαν,
οἵ
γε
τηλικοῦτον |
[9] |
τὸν
μὲν
καιρόν
ποτ'
ἰσχύειν
|
καὶ |
ἄνευ
τοῦ
δικαίου
τὸ
συμφέρον |
[17] |
πῶς
δεῖ
χρῆσθαι
τοῖς
δεσποτικῶς
|
καὶ |
ἀσελγῶς
διακειμένοις
καὶ
διὰ
τέλους |
[2] |
~ἵν'
ἢ
ἑκόντες
ἀδικούμενοι
ἀνέχησθε
|
καὶ |
αὐτὸ
τοῦτο
χαρίζησθε
τῷ
ἀδικοῦντι, |
[8] |
εὐθὺς
ἐν
ἀρχῇ
ἐλευθέρους
εἶναι
|
καὶ |
αὐτονόμους
τοὺς
Ἕλληνας.
Διὸ
καὶ |
[23] |
εἰ
οἱ
μὲν
ἄλλοι
Ἕλληνες
|
καὶ |
βάρβαροι
ἅπαντες
τὴν
πρὸς
ὑμᾶς |
[30] |
τοῖς
ἐπὶ
τὸ
συμφέρον
κατεπείγουσιν.
|
Καὶ |
γὰρ
ἔτι
προσγέγραπται
ἐν
ταῖς |
[6] |
ἐὰν
βούλησθε
τῷ
δικαίῳ
χρῆσθαι·
|
καὶ |
γὰρ
ἔτι
προσγέγραπται
ἐν
ταῖς |
[3] |
ἅμα
καὶ
ὑβριζομένους
εἰς
παῖδας
|
καὶ |
γυναῖκας.
~Παρὰ
τοὺς
ὅρκους
τοίνυν |
[17] |
τοῖς
δεσποτικῶς
καὶ
ἀσελγῶς
διακειμένοις
|
καὶ |
διὰ
τέλους
τὰ
μὲν
ἐπιβουλεύουσι, |
[30] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
πείθεσθαι,
καθάπερ
ἐδίδαξα,
|
καὶ |
διαβεβαιωσαίμην
ἄν,
ὡς
τοῦθ'
ἡλικίας |
[27] |
τοῦτο
παράδυσις
ἦν
κατὰ
μικρὸν
|
καὶ |
ἐθισμὸς
τοῦ
ἀνέχεσθαι
ἡμᾶς
τοὺς |
[27] |
τὸ
εὐθὺς
ἔνδον
εἶναι
ἐμηχανῶντο;
|
Καὶ |
εἰ
λεπτὰ
πλοῖα
ὑπομενοῦμεν,
ὀλίγον |
[27] |
ὑπομενοῦμεν,
ὀλίγον
ὕστερον
καὶ
τριήρεις·
|
καὶ |
εἰ
τὸ
πρῶτον
ὀλίγας,
μικρῷ |
[8] |
τῶν
συνθηκῶν
τὸ
αὐτονόμους
εἶναι
|
καὶ |
ἐλευθέρους,
τὸν
δ'
εἰς
δουλείαν |
[8] |
τῆς
αὐτῆς
δυσχερείας
ὑπαρχούσης.
~Ἔπειτα
|
καὶ |
ἐπιτάττει
ἡ
συνθήκη
εὐθὺς
ἐν |
[7] |
Λέσβου
τυράννους,
οἷον
ἐξ
Ἀντίσσης
|
καὶ |
Ἐρέσου,
ἐκβαλεῖν
ὡς
ἀδικήματος
ὄντος |
[5] |
πρὸς
ὑμᾶς
ὅρκους,
μὴ
φυλάξασθαι,
|
καὶ |
ἡμῖν
μὲν
διακελεύεσθαί
τινας
ἐνταυθὶ |
[17] |
αὐτοῖς,
ἐπειδὴ
τὰ
δίκαια
λέγουσι,
|
καί, |
καθάπερ
κελεύει
ὁ
ὅρκος,
ἐκσπόνδους |
[20] |
ὑμεῖς
ἐψηφίσασθε
τριήρεις
ἑκατὸν
πληροῦν
|
καὶ |
καθέλκειν
εὐθὺς
τότε,
καὶ
στρατηγὸν |
[7] |
Μεσσηνίων
οἱ
Φιλιάδου
παῖδες·
διὸ
|
καὶ |
καταγαγεῖν
τὸν
Ἀλέξανδρον
αὐτούς.
Ἀλλὰ |
[17] |
μὲν
ἐπιβουλεύουσι,
τὰ
δ'
ἐπιτάττουσι,
|
καὶ |
καταγελῶσι
τῆς
κοινῆς
εἰρήνης.
~Διὰ |
[29] |
ἀδιήγητόν
τινα
τῆς
πόλεως
ἔκλυσιν
|
καὶ |
μαλακίαν,
καὶ
οὔτε
πρόνοιαν
περὶ |
[30] |
τῶν
ἐξ
ἀρχαιοτάτου
καὶ
πλείστων
|
καὶ |
μάλιστα
πάντων
ἀνθρώπων
ἡμῖν
ὑπαρχουσῶν. |
[19] |
πλεῖν
τοὺς
μετέχοντας
τῆς
εἰρήνης,
|
καὶ |
μηδένα
κωλύειν
αὐτοὺς
μηδὲ
κατάγειν |
[25] |
ἂν
ἐξῇ
τῶν
κατὰ
θάλατταν
|
καὶ |
μόνοις
ἀναμφισβητήτως
εἶναι
κυρίοις,
τοῖς |
[13] |
ἐνταυθὶ
ἀλλ'
οὐκ
ἐξεταστικῶς
ἐκκλησιάζοντας,
|
καὶ |
νομίζοντας
τὴν
παραυτίχ'
ἡσυχίαν
οὐκ |
[22] |
δικαίως
τὴν
κατὰ
θάλατταν
ἡγεμονίαν;
|
Καὶ |
νῦν
ἔτι
παραδεδώκασι
τοῦτο
τὸ |
[16] |
οὐδὲ
κατέθετο
πώποτε,
ἀλλ'
ἔτι
|
καὶ |
νῦν
ἔχων
περιέρχεται
καθ'
ὅσον |
[9] |
εἰς
ταὐτὸν
τὸ
δίκαιον
ἅμα
|
καὶ |
ὁ
καιρὸς
καὶ
τὸ
συμφέρον |
[26] |
πλειόνων
αὐτοῖς
ἐγγένηται
τοῦτο
πράττειν,
|
καὶ |
ὅτι
οὐκ
ἐφρόντισαν
τῶν
κοινῶν |
[29] |
τῆς
πόλεως
ἔκλυσιν
καὶ
μαλακίαν,
|
καὶ |
οὔτε
πρόνοιαν
περὶ
τῶν
μελλόντων |
[25] |
ἑτέρας
ἰσχυροτέρας
εὑρέσθαι,
ἄλλως
τε
|
καὶ |
πεπαυμένων
ὑπὸ
τῆς
τύχης
τῶν |
[30] |
μηδεμιᾶς
φιλοτιμίας
τῶν
ἐξ
ἀρχαιοτάτου
|
καὶ |
πλείστων
καὶ
μάλιστα
πάντων
ἀνθρώπων |
[28] |
ᾤονθ'
ἅμα
τε
ναυπηγήσεσθαι
ἐνταῦθα
|
καὶ |
πληρώσεσθαι
ἐν
τῷ
λιμένι
τῷ |
[28] |
τῶν
ναυπηγησίμων
ξύλων,
τῶν
μόγις
|
καὶ |
πόρρωθεν
εἰσκομιζομένων,
ἐν
δὲ
τῇ |
[8] |
καὶ
αὐτονόμους
τοὺς
Ἕλληνας.
Διὸ
|
καὶ |
πῶς
οὐχ
ὑπεράτοπον,
ἡγεῖσθαι
μὲν |
[20] |
ἐκ
τοῦ
Πόντου
πλοῖα
κατήγαγον,
|
καὶ |
σκευωρούμενοι
περὶ
αὐτὰ
οὐ
πρότερον |
[6] |
κοινωνοῦσι,
καὶ
τὴν
χώραν
αὐτοῦ,
|
καὶ |
στρατεύεσθαι
ἐπ'
αὐτὸν
ἅπαντας.
Οὐκοῦν |
[20] |
πληροῦν
καὶ
καθέλκειν
εὐθὺς
τότε,
|
καὶ |
στρατηγὸν
ἐπ'
αὐταῖς
ἐτάξατε
Μενεσθέα. |
[15] |
δέουσι
τούτων
τι
κωλύειν
ὥστε
|
καὶ |
συγκατασκευάζουσιν·
οὓς
πῶς
οὐ
προσήκει |
[18] |
ᾖ
κατ'
ἐκείνων
ἅμα
δίκαιον
|
καὶ |
συμφέρον,
πρὸς
τοῦτο
δὲ
μαχομένους |
[8] |
συνθήκαις
καὶ
τοῖς
ὅρκοις
ἐμμενοῦμεν
|
καὶ |
τὰ
δίκαια
ποιήσομεν,
ἐφ'
ἃ |
[1] |
Ἀθηναῖοι,
σφόδρα
τῶν
τοῖς
ὅρκοις
|
καὶ |
ταῖς
συνθήκαις
διακελευομένων
ἐμμένειν,
εἴπερ |
[4] |
γυναῖκας.
~Παρὰ
τοὺς
ὅρκους
τοίνυν
|
καὶ |
τὰς
συνθήκας
τὰς
ἐν
τῇ |
[21] |
οὐκ
ἄτοπον
τοσαῦτα
μὲν
εἶναι
|
καὶ |
τηλικαῦτα
τὰ
ἡμαρτημέν'
ἑτέροις,
τοὺς |
[6] |
ἅπασι
τοῖς
τῆς
εἰρήνης
κοινωνοῦσι,
|
καὶ |
τὴν
χώραν
αὐτοῦ,
καὶ
στρατεύεσθαι |
[12] |
ὅρκοις
ἐμμένειν
ὑμῖν
διακελεύονται,
ὡς
|
καὶ |
τῆς
ἐπιορκίας
αὐτοκράτορος
ὄντος
ἐκείνου, |
[4] |
τῷ
τυραννικῷ,
βραχὺ
φροντίσας
ὑμῶν
|
καὶ |
τῆς
κοινῆς
ὁμολογίας;
~Οὐ
δὴ |
[9] |
ἀναμενεῖτε
τῆς
ἰδίας
ἐλευθερίας
ἅμα
|
καὶ |
τῆς
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
ἀντιλαβέσθαι; |
[3] |
τὸν
νυνὶ
χρόνον
οἱ
Πεισιστρατίδαι
|
καί |
τις
ἐβιάζετο
κατάγειν
αὐτοὺς
δευρί, |
[1] |
πρέπειν
ὡς
περὶ
τὸ
ἴσον
|
καὶ |
τὸ
δίκαιον
σπουδάζειν.
Δεῖ
τοίνυν |
[1] |
ὑπομείναντας
νυνὶ
τὸν
ἐξετασμὸν
ἢ
|
καὶ |
τὸ
λοιπὸν
πειθομένους
ὑμᾶς
ἔχειν |
[9] |
δίκαιον
ἅμα
καὶ
ὁ
καιρὸς
|
καὶ |
τὸ
συμφέρον
συνδεδράμηκεν,
ἄλλον
ἄρα |
[28] |
δὲ
τῇ
Μακεδονίᾳ
ἐπιλελοιπότων,
τῇ
|
καὶ |
τοῖς
ἄλλοις
τοῖς
βουλομένοις
εὐτελέστατα |
[30] |
καὶ
τῷ
δικαίῳ
ἡμᾶς
ἀνεγκλήτως
|
καὶ |
τοῖς
καιροῖς
ἀσφαλέστατα
χρήσεσθαι
τοῖς |
[8] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
εἴπερ
ταῖς
συνθήκαις
|
καὶ |
τοῖς
ὅρκοις
ἐμμενοῦμεν
καὶ
τὰ |
[16] |
ἐκ
προστάγματος
ἄλλους
θ'
ἑτέρωσε
|
καὶ |
τὸν
παιδοτρίβην
εἰς
Σικυῶνα
κατήγαγεν. |
[3] |
γε
δουλεύειν
ἀντὶ
τῶν
ἀργυρωνήτων,
|
καὶ |
τοσούτῳ
μᾶλλον,
ὅσῳ
τὸν
μὲν |
[16] |
ἔχων
περιέρχεται
καθ'
ὅσον
δύναται,
|
καὶ |
τοσούτῳ
νῦν
μᾶλλον
ἢ
πρότερον, |
[30] |
δ'
ἐὰν
βουλώμεθα
ἐστὶν
ἅμα
|
καὶ |
τοὐναντίον,
εἰ
ἄρα
ποτὲ
δεῖ |
[15] |
ταῖς
συνθήκαις
ἐπιμελεῖσθαι
τοὺς
συνεδρεύοντας
|
καὶ |
τοὺς
ἐπὶ
τῇ
κοινῇ
φυλακῇ |
[28] |
ὁμολογίαις
διειρημένον
μηδὲν
τοιοῦτον
εἰσδέχεσθαι,
|
καὶ |
τοῦτ'
ἐξέσεσθαι
ἐπὶ
πλέον
ἀεὶ |
[26] |
κοινὰς
ἡμῖν
πρὸς
αὐτοὺς
ὁμολογίας.
|
Καὶ |
τοῦτ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
οὐχ |
[21] |
ἐμμένειν
τοῖς
οὕτως
ὠλιγωρημένοις;
Ὥσπερ
|
καὶ |
τούτου
προσγεγραμμένου,
τοῖς
μὲν
ἐξεῖναι |
[27] |
λεπτὰ
πλοῖα
ὑπομενοῦμεν,
ὀλίγον
ὕστερον
|
καὶ |
τριήρεις·
καὶ
εἰ
τὸ
πρῶτον |
[30] |
ὡς
τοῦθ'
ἡλικίας
ἔχων,
ἅμα
|
καὶ |
τῷ
δικαίῳ
ἡμᾶς
ἀνεγκλήτως
καὶ |
[25] |
δορυφορουμένων
ὑπὸ
τῶν
τυραννικῶν
στρατοπέδων,
|
καὶ |
τῶν
μὲν
ἐφθαρμένων,
τῶν
δὲ |
[2] |
Ἐξ
αὐτῶν
δὲ
τῶν
συνθηκῶν
|
καὶ |
τῶν
ὅρκων
σκεψαμένους
τῶν
περὶ |
[14] |
αἰσθήσεσθαι,
τυραννίδων
ἀντὶ
δημοκρατιῶν
καθισταμένων
|
καὶ |
τῶν
πολιτειῶν
καταλυομένων.
~Τὸ
δ' |
[3] |
ἀκρίτους
ἔστιν
ὁρᾶν
ἀπολλυμένους
ἅμα
|
καὶ |
ὑβριζομένους
εἰς
παῖδας
καὶ
γυναῖκας. |
[23] |
τῶν
δικαίων
ἀπολαύειν
προαιρουμένῃ.
Ὃ
|
καὶ |
ὑβριστικώτατον
συμβέβηκεν,
εἰ
οἱ
μὲν |
[26] |
τηλικοῦτον
παρέβη·
τὸ
δὲ
ὑβριστικώτατον
|
καὶ |
ὑπεροπτικώτατον
τῶν
Μακεδόνων
τὸ
πρώην |
[15] |
τῆς
εἰρήνης
μὴ
γίγνωνται
θάνατοι
|
καὶ |
φυγαὶ
παρὰ
τοὺς
κειμένους
ταῖς |
[19] |
τι
τῶν
κοινῇ
ὁμολογηθέντων,
ἀλλὰ
|
καὶ |
χάριν
ἕξουσιν
ὅτι
μόνοι
ἐξηλέγξατε |
[30] |
δικαίῳ
ἡμᾶς
ἀνεγκλήτως
καὶ
τοῖς
|
καιροῖς |
ἀσφαλέστατα
χρήσεσθαι
τοῖς
ἐπὶ
τὸ |
[9] |
βουλομένων.
~Ἢ
νομίζετε
τὸν
μὲν
|
καιρόν |
ποτ'
ἰσχύειν
καὶ
ἄνευ
τοῦ |
[9] |
τὸ
δίκαιον
ἅμα
καὶ
ὁ
|
καιρὸς |
καὶ
τὸ
συμφέρον
συνδεδράμηκεν,
ἄλλον |
[27] |
ἀνέχεσθαι
ἡμᾶς
τοὺς
τοιούτους
εἴσπλους,
|
κἀκεῖθεν |
δῆλον·
τῷ
γὰρ
τὸν
τότε |
[18] |
συγχωρήσουσιν;
Ἆρα
δίκαιον
ταῦτα
γίγνεσθαι;
|
Κἂν |
μέν
τι
ᾖ
πρὸς
τῶν |
[18] |
ἐὰν
δέ
τι
ἡμέτερον
ᾖ
|
κατ' |
ἐκείνων
ἅμα
δίκαιον
καὶ
συμφέρον, |
[25] |
ἀναμφισβητήτως
εἶναι
κυρίοις,
τοῖς
γε
|
κατὰ |
γῆν
πρὸς
τῇ
ὑπαρχούσῃ
δυνάμει |
[22] |
ἐποίησεν
αὐτοὺς
ἀφαιρεθῆναι
δικαίως
τὴν
|
κατὰ |
θάλατταν
ἡγεμονίαν;
Καὶ
νῦν
ἔτι |
[25] |
ἕως
γὰρ
ἂν
ἐξῇ
τῶν
|
κατὰ |
θάλατταν
καὶ
μόνοις
ἀναμφισβητήτως
εἶναι |
[27] |
ὅτι
γε
τοῦτο
παράδυσις
ἦν
|
κατὰ |
μικρὸν
καὶ
ἐθισμὸς
τοῦ
ἀνέχεσθαι |
[10] |
ἄλλο
δὲ
δίκαιον
ἔρχομαι
τῶν
|
κατὰ |
τὰς
συνθήκας.
Ἔστι
γὰρ
γεγραμμένον, |
[18] |
τι
ᾖ
πρὸς
τῶν
ἐχθρῶν
|
κατὰ |
τῆς
πόλεως
ἐν
τοῖς
ὅρκοις, |
[18] |
ἔχειν;
Ἢ
ὁμολογίαν
τὴν
μὲν
|
κατὰ |
τῆς
πόλεως
οὖσαν
βεβαίαν
ἀξιοῦσιν |
[3] |
ἀναγκάζοι,
οἶμαι
ἄν,
εἰ
ἦσαν
|
κατὰ |
τὸν
νυνὶ
χρόνον
οἱ
Πεισιστρατίδαι |
[7] |
οἱ
Φιλιάδου
παῖδες·
διὸ
καὶ
|
καταγαγεῖν |
τὸν
Ἀλέξανδρον
αὐτούς.
Ἀλλὰ
καταγέλαστος |
[6] |
τὰ
συγκείμενα,
πολεμίῳ
χρησόμεθα
τῷ
|
καταγαγόντι. |
~Ἀλλὰ
γὰρ
εἴποιεν
ἂν
οἱ |
[4] |
εἰρήνῃ
γεγραμμένας
Ἀλέξανδρος
εἰς
Μεσσήνην
|
καταγαγὼν |
τοὺς
Φιλιάδου
παῖδας,
ὄντας
τυράννους, |
[3] |
οἱ
Πεισιστρατίδαι
καί
τις
ἐβιάζετο
|
κατάγειν |
αὐτοὺς
δευρί,
ἁρπάσαντας
ἂν
ὑμᾶς |
[19] |
καὶ
μηδένα
κωλύειν
αὐτοὺς
μηδὲ
|
κατάγειν |
πλοῖον
μηδενὸς
τούτων·
ἐὰν
δέ |
[7] |
καταγαγεῖν
τὸν
Ἀλέξανδρον
αὐτούς.
Ἀλλὰ
|
καταγέλαστος |
ὁ
λόγος,
τοὺς
μὲν
ἐκ |
[15] |
πολιτειῶν
καταλυομένων.
~Τὸ
δ'
ἔτι
|
καταγελαστότερον· |
ἔστι
γὰρ
ἐν
ταῖς
συνθήκαις |
[17] |
ἐπιβουλεύουσι,
τὰ
δ'
ἐπιτάττουσι,
καὶ
|
καταγελῶσι |
τῆς
κοινῆς
εἰρήνης.
~Διὰ
τί |
[5] |
δ'
αὐτοὺς
οὕτω
περιβοήτως
ἀνῃρηκόσι
|
καταλείπειν |
ταύτην
τὴν
ἐξουσίαν.
~Ἀλλ'
οὐχ |
[10] |
τούτων
δ'
ἐν
Πελλήνῃ
νῦν
|
καταλέλυκε |
τὸν
δῆμον
ὁ
Μακεδὼν
ἐκβαλὼν |
[14] |
δημοκρατιῶν
καθισταμένων
καὶ
τῶν
πολιτειῶν
|
καταλυομένων. |
~Τὸ
δ'
ἔτι
καταγελαστότερον·
ἔστι |
[10] |
τοὺς
περὶ
τῆς
εἰρήνης
ὤμνυσαν,
|
καταλύωσι, |
πολεμίους
εἶναι
πᾶσι
τοῖς
τῆς |
[29] |
πλέον
ἀεὶ
ποιεῖν.
~Οὕτω
πανταχόθεν
|
καταπεφρονηκότως |
ἐκεῖνοι
τῇ
πόλει
χρῶνται
διὰ |
[27] |
τοῖς
ἡμετέροις
λιμέσι
πῶς
οὐ
|
καταφανὲς |
ὅτι
ἀντὶ
τοῦ
εἰσπλεῖν
τὸ |
[23] |
οὗτοι
δ'
οἱ
νεόπλουτοι
μόνοι
|
καταφρονεῖν |
ὑμᾶς
ὑμῶν
αὐτῶν
ἀναγκάζουσι,
τὰ |
[1] |
παρακαλοῦντας
μὴ
τῷ
μὲν
λόγῳ
|
καταχρωμένους |
ἐνοχλεῖν,
πάντα
δὲ
μᾶλλον
πράττειν, |
[29] |
ἃ
δεῖ
ποιεῖν·
οὕτω
δὲ
|
κατεγνώκασι |
μετὰ
τούτων
ἀδιήγητόν
τινα
τῆς |
[16] |
ὅπλ'
ὁ
Μακεδὼν
ὥστ'
οὐδὲ
|
κατέθετο |
πώποτε,
ἀλλ'
ἔτι
καὶ
νῦν |
[30] |
χρήσεσθαι
τοῖς
ἐπὶ
τὸ
συμφέρον
|
κατεπείγουσιν. |
Καὶ
γὰρ
ἔτι
προσγέγραπται
ἐν |
[16] |
καὶ
τὸν
παιδοτρίβην
εἰς
Σικυῶνα
|
κατήγαγεν. |
~Οὐκοῦν
εἰ
δεῖ
πείθεσθαι
ταῖς |
[20] |
τὰ
ἐκ
τοῦ
Πόντου
πλοῖα
|
κατήγαγον, |
καὶ
σκευωρούμενοι
περὶ
αὐτὰ
οὐ |
[15] |
θάνατοι
καὶ
φυγαὶ
παρὰ
τοὺς
|
κειμένους |
ταῖς
πόλεσι
νόμους,
μηδὲ
χρημάτων |
[12] |
νόμους
ἀναγκάζουσι
λύειν,
τοὺς
μὲν
|
κεκριμένους |
ἐν
τοῖς
δικαστηρίοις
ἀφιέντες,
ἕτερα |
[17] |
τὰ
δίκαια
λέγουσι,
καί,
καθάπερ
|
κελεύει |
ὁ
ὅρκος,
ἐκσπόνδους
αὐτοὺς
ποιήσαντες |
[30] |
ἀνθρώπων
ἡμῖν
ὑπαρχουσῶν.
Ἐὰν
οὖν
|
κελεύητ' |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
γράψω,
καθάπερ |
[30] |
Ἀθηναῖοι,
γράψω,
καθάπερ
αἱ
συνθῆκαι
|
κελεύουσι, |
πολεμεῖν
τοῖς
παραβεβηκόσιν.
|
[14] |
ποτ'
αἰτίαν
ταραχῆς
ἀτόπου
μεγάλης.
|
~Κελεύω |
δ'
ἔγωγε,
καθάπερ
ἐν
ἀρχῇ |
[3] |
ἂν
ὑμᾶς
τὰ
ὅπλα
πάντα
|
κίνδυνον |
ὑπομεῖναι
ἀντὶ
τοῦ
παραδέξασθαι,
ἢ |
[29] |
τρόπον
χρῆται
ὁ
τύραννος
ταῖς
|
κοιναῖς |
ὁμολογίαις.
~Αἷς
ἐγὼ
διακελεύομαι,
ὦ |
[8] |
ἀγαγόντα
μὴ
οἴεσθαι
τἀναντία
ταῖς
|
κοιναῖς |
ὁμολογίαις
διαπεπρᾶχθαι;
Οὐκοῦν
ἀναγκαῖόν
ἐστιν |
[28] |
λιμένι
τῷ
προειρημένῳ,
ἐν
ταῖς
|
κοιναῖς |
ὁμολογίαις
διειρημένον
μηδὲν
τοιοῦτον
εἰσδέχεσθαι, |
[14] |
τοῖς
φάσκουσι
δεῖν
ἐν
ταῖς
|
κοιναῖς |
ὁμολογίαις
ἐμμένειν,
εἰ
μὴ
ἐκεῖνο |
[17] |
~Οὐκοῦν
εἰ
δεῖ
πείθεσθαι
ταῖς
|
κοιναῖς |
ὁμολογίαις,
καθάπερ
οὗτοί
φασιν,
ἔκσπονδοι |
[17] |
προστάττοντες
πράττειν
τὰ
ἐν
ταῖς
|
κοιναῖς |
ὁμολογίαις,
πεισθῶμεν
αὐτοῖς,
ἐπειδὴ
τὰ |
[26] |
εἰς
τὸν
Πειραιᾶ
παρὰ
τὰς
|
κοινὰς |
ἡμῖν
πρὸς
αὐτοὺς
ὁμολογίας.
Καὶ |
[22] |
ἧττόν
τι
δήπου
παραβεβήκασι
τὰς
|
κοινὰς |
ὁμολογίας.
~Ἀλλ'
εὐτυχοῦσιν,
ὅτι
ἐναποχρῶνται |
[4] |
τὰς
συνθήκας
τὰς
ἐν
τῇ
|
κοινῇ |
εἰρήνῃ
γεγραμμένας
Ἀλέξανδρος
εἰς
Μεσσήνην |
[19] |
ὡς
ἄρα
παρέβητέ
τι
τῶν
|
κοινῇ |
ὁμολογηθέντων,
ἀλλὰ
καὶ
χάριν
ἕξουσιν |
[15] |
συνεδρεύοντας
καὶ
τοὺς
ἐπὶ
τῇ
|
κοινῇ |
φυλακῇ
τεταγμένους
ὅπως
ἐν
ταῖς |
[17] |
δ'
ἐπιτάττουσι,
καὶ
καταγελῶσι
τῆς
|
κοινῆς |
εἰρήνης.
~Διὰ
τί
γὰρ
οὐ |
[2] |
ὅρκων
σκεψαμένους
τῶν
περὶ
τῆς
|
κοινῆς |
εἰρήνης
ἔξεστιν
ἰδεῖν
ἤδη,
τίνες |
[30] |
ταῖς
συνθήκαις,
ἐὰν
βουλώμεθα
τῆς
|
κοινῆς |
εἰρήνης
μετέχειν·
τὸ
δ'
ἐὰν |
[4] |
βραχὺ
φροντίσας
ὑμῶν
καὶ
τῆς
|
κοινῆς |
ὁμολογίας;
~Οὐ
δὴ
δεῖ,
εἰ |
[11] |
δὴ
τούτων
πότερα
πειθόμεθα
τοῖς
|
κοινοῖς |
προστάγμασι
πολεμίοις
αὐτοῖς
χρώμενοι,
ἢ |
[26] |
καὶ
ὅτι
οὐκ
ἐφρόντισαν
τῶν
|
κοινῶν |
δογμάτων,
καθάπερ
οὐδὲ
τῶν
προειρημένων. |
[15] |
φυλακῇ
τεταγμένους
ὅπως
ἐν
ταῖς
|
κοινωνούσαις |
πόλεσι
τῆς
εἰρήνης
μὴ
γίγνωνται |
[6] |
ποιοῦντα
ἅπασι
τοῖς
τῆς
εἰρήνης
|
κοινωνοῦσι, |
καὶ
τὴν
χώραν
αὐτοῦ,
καὶ |
[16] |
γεγραμμένον,
ἐκ
τῶν
πόλεων
τῶν
|
κοινωνουσῶν |
τῆς
εἰρήνης
μὴ
ἐξεῖναι
φυγάδας |
[24] |
τῷ
συμφέροντί
γε
προελομένην
χρῆσθαι
|
κρατεῖν |
ἂν
τῶν
πολεμίων
ῥᾳδίως
δυνηθεῖσαν. |
[25] |
θάλατταν
καὶ
μόνοις
ἀναμφισβητήτως
εἶναι
|
κυρίοις, |
τοῖς
γε
κατὰ
γῆν
πρὸς |
[19] |
μετέχοντας
τῆς
εἰρήνης,
καὶ
μηδένα
|
κωλύειν |
αὐτοὺς
μηδὲ
κατάγειν
πλοῖον
μηδενὸς |
[15] |
δὲ
τοσούτου
δέουσι
τούτων
τι
|
κωλύειν |
ὥστε
καὶ
συγκατασκευάζουσιν·
οὓς
πῶς |