Paragraphes |
[9] |
ταὐτὸν
τὸ
δίκαιον
ἅμα
καὶ
|
ὁ |
καιρὸς
καὶ
τὸ
συμφέρον
συνδεδράμηκεν, |
[7] |
τὸν
Ἀλέξανδρον
αὐτούς.
Ἀλλὰ
καταγέλαστος
|
ὁ |
λόγος,
τοὺς
μὲν
ἐκ
Λέσβου |
[10] |
Πελλήνῃ
νῦν
καταλέλυκε
τὸν
δῆμον
|
ὁ |
Μακεδὼν
ἐκβαλὼν
τῶν
πολιτῶν
τοὺς |
[26] |
πρὸς
τοῖς
ἄλλοις
τοῖς
προειρημένοις
|
ὁ |
Μακεδὼν
τηλικοῦτον
παρέβη·
τὸ
δὲ |
[16] |
τοίνυν
ῥᾳδίως
ἐπήνεγκε
τὰ
ὅπλ'
|
ὁ |
Μακεδὼν
ὥστ'
οὐδὲ
κατέθετο
πώποτε, |
[17] |
δίκαια
λέγουσι,
καί,
καθάπερ
κελεύει
|
ὁ |
ὅρκος,
ἐκσπόνδους
αὐτοὺς
ποιήσαντες
βουλευσώμεθα |
[29] |
οὐδένα
παραγίγνεσθαι
τίνα
τρόπον
χρῆται
|
ὁ |
τύραννος
ταῖς
κοιναῖς
ὁμολογίαις.
~Αἷς |
[23] |
οὐδὲ
τῶν
δικαίων
ἀπολαύειν
προαιρουμένῃ.
|
Ὃ |
καὶ
ὑβριστικώτατον
συμβέβηκεν,
εἰ
οἱ |
[22] |
γε
τηλικοῦτον
παρέβησαν
τῶν
ὅρκων,
|
ὃ |
παρ'
ἐλάχιστον
ἐποίησεν
αὐτοὺς
ἀφαιρεθῆναι |
[15] |
μηδὲ
δούλων
ἀπελευθερώσεις
ἐπὶ
νεωτερισμῷ.
|
Οἱ |
δὲ
τοσούτου
δέουσι
τούτων
τι |
[10] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ὅτι
Ἀχαιοὶ
μὲν
|
οἱ |
ἐν
Πελοποννήσῳ
ἐδημοκρατοῦντο,
τούτων
δ' |
[17] |
Μακεδονικαί·
εἰ
δ'
οὐκ
ἀνιᾶσιν
|
οἱ |
καθ'
ὑμῶν
τῷ
Μακεδόνι
ὑπηρέται |
[23] |
Ὃ
καὶ
ὑβριστικώτατον
συμβέβηκεν,
εἰ
|
οἱ |
μὲν
ἄλλοι
Ἕλληνες
καὶ
βάρβαροι |
[23] |
ὑμᾶς
ἔχθραν
φοβοῦνται,
οὗτοι
δ'
|
οἱ |
νεόπλουτοι
μόνοι
καταφρονεῖν
ὑμᾶς
ὑμῶν |
[2] |
ἔξεστιν
ἰδεῖν
ἤδη,
τίνες
εἰσὶν
|
οἱ |
παραβεβηκότες.
Ὡς
δὲ
περὶ
μεγάλων |
[3] |
ἦσαν
κατὰ
τὸν
νυνὶ
χρόνον
|
οἱ |
Πεισιστρατίδαι
καί
τις
ἐβιάζετο
κατάγειν |
[7] |
καταγαγόντι.
~Ἀλλὰ
γὰρ
εἴποιεν
ἂν
|
οἱ |
τυραννίζοντες
οὗτοι,
ὅτι
πρὶν
τὰς |
[7] |
τὰς
συνθήκας
γενέσθαι
ἐτυράννουν
Μεσσηνίων
|
οἱ |
Φιλιάδου
παῖδες·
διὸ
καὶ
καταγαγεῖν |
[22] |
παρενόμουν
ἐκεῖνοι
καὶ
ἀναίσθητοι
ἦσαν,
|
οἵ |
γε
τηλικοῦτον
παρέβησαν
τῶν
ὅρκων, |
[15] |
οὓς
πῶς
οὐ
προσήκει
ἀπολωλέναι;
|
Οἳ |
τηλικαύτας
συμφορὰς
παρασκευάζουσιν
ἐν
ταῖς |
[7] |
τυραννήσαντας,
ἐν
δὲ
Μεσσήνῃ
μηδὲν
|
οἴεσθαι |
διαφέρειν,
τῆς
αὐτῆς
δυσχερείας
ὑπαρχούσης. |
[8] |
δ'
εἰς
δουλείαν
ἀγαγόντα
μὴ
|
οἴεσθαι |
τἀναντία
ταῖς
κοιναῖς
ὁμολογίαις
διαπεπρᾶχθαι; |
[18] |
τοῦτο
δὲ
μαχομένους
οὐδέποτε
παύσασθαι
|
οἰήσονται |
δεῖν
ἑαυτούς;
~Ἵνα
δ'
εἰδῆτ' |
[10] |
πλείστους,
τὰ
δ'
ἐκείνων
τοῖς
|
οἰκέταις |
δέδωκε,
Χαίρωνα
δὲ
τὸν
παλαιστὴν |
[3] |
τοσούτῳ
μᾶλλον,
ὅσῳ
τὸν
μὲν
|
οἰκέτην |
οὐδεὶς
ἂν
ἑκὼν
ἀποκτείνειε,
τοὺς |
[3] |
μάλιστ'
ἀγανακτήσαιτ'
εἴ
τις
ἀναγκάζοι,
|
οἶμαι |
ἄν,
εἰ
ἦσαν
κατὰ
τὸν |
[1] |
ἐμμένειν,
εἴπερ
αὐτὸ
πεπεισμένοι
ποιοῦσιν·
|
οἶμαι |
γὰρ
οὐδὲν
οὕτω
τοῖς
δημοκρατουμένοις |
[7] |
τοὺς
μὲν
ἐκ
Λέσβου
τυράννους,
|
οἷον |
ἐξ
Ἀντίσσης
καὶ
Ἐρέσου,
ἐκβαλεῖν |
[6] |
ταύτην
τὴν
ἐξουσίαν.
~Ἀλλ'
οὐχ
|
οἷόν |
τε
ταῦθ'
οὕτως
ἔχειν,
ἐὰν |
[14] |
τὸ
μηδὲν
ἀδικεῖσθαι,
οὐδένα
δ'
|
οἴονται |
αἰσθήσεσθαι,
τυραννίδων
ἀντὶ
δημοκρατιῶν
καθισταμένων |
[27] |
τριήρεις·
καὶ
εἰ
τὸ
πρῶτον
|
ὀλίγας, |
μικρῷ
ὕστερον
πολλάς.
~Οὐ
γὰρ |
[27] |
Καὶ
εἰ
λεπτὰ
πλοῖα
ὑπομενοῦμεν,
|
ὀλίγον |
ὕστερον
καὶ
τριήρεις·
καὶ
εἰ |
[19] |
ἄρα
παρέβητέ
τι
τῶν
κοινῇ
|
ὁμολογηθέντων, |
ἀλλὰ
καὶ
χάριν
ἕξουσιν
ὅτι |
[29] |
χρῆται
ὁ
τύραννος
ταῖς
κοιναῖς
|
ὁμολογίαις. |
~Αἷς
ἐγὼ
διακελεύομαι,
ὦ
ἄνδρες |
[8] |
μὴ
οἴεσθαι
τἀναντία
ταῖς
κοιναῖς
|
ὁμολογίαις |
διαπεπρᾶχθαι;
Οὐκοῦν
ἀναγκαῖόν
ἐστιν
ἡμῖν, |
[28] |
τῷ
προειρημένῳ,
ἐν
ταῖς
κοιναῖς
|
ὁμολογίαις |
διειρημένον
μηδὲν
τοιοῦτον
εἰσδέχεσθαι,
καὶ |
[14] |
φάσκουσι
δεῖν
ἐν
ταῖς
κοιναῖς
|
ὁμολογίαις |
ἐμμένειν,
εἰ
μὴ
ἐκεῖνο
νομίζουσιν, |
[17] |
εἰ
δεῖ
πείθεσθαι
ταῖς
κοιναῖς
|
ὁμολογίαις, |
καθάπερ
οὗτοί
φασιν,
ἔκσπονδοι
ἡμῖν |
[17] |
πράττειν
τὰ
ἐν
ταῖς
κοιναῖς
|
ὁμολογίαις, |
πεισθῶμεν
αὐτοῖς,
ἐπειδὴ
τὰ
δίκαια |
[18] |
δεῖν
ταῦθ'
οὕτως
ἔχειν;
Ἢ
|
ὁμολογίαν |
τὴν
μὲν
κατὰ
τῆς
πόλεως |
[22] |
τι
δήπου
παραβεβήκασι
τὰς
κοινὰς
|
ὁμολογίας. |
~Ἀλλ'
εὐτυχοῦσιν,
ὅτι
ἐναποχρῶνται
τῇ |
[26] |
τὰς
κοινὰς
ἡμῖν
πρὸς
αὐτοὺς
|
ὁμολογίας. |
Καὶ
τοῦτ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, |
[4] |
φροντίσας
ὑμῶν
καὶ
τῆς
κοινῆς
|
ὁμολογίας; |
~Οὐ
δὴ
δεῖ,
εἰ
μέν |
[7] |
τοῦ
πολιτεύματος,
τοὺς
πρὸ
τῶν
|
ὁμολογιῶν |
τυραννήσαντας,
ἐν
δὲ
Μεσσήνῃ
μηδὲν |
[24] |
λανθάνουσιν
ἑαυτοὺς
ἀνυπόστατον
τὴν
πόλιν
|
ὁμολογοῦντες |
εἶναι,
διακελευόμενοι
τὸ
δίκαιον
οὐ |
[27] |
τότε
ἐπὶ
τῆς
νεὼς
εἰσπλεύσαντα,
|
ὃν |
ἔδει
εὐθὺς
μετὰ
τῆς
τριήρους |
[13] |
νόμων
οὐδ'
ὅρκων·
τοῖς
δ'
|
ὀνόμασι |
μόνον
αὐτῶν
ἀποχρώμενοι
παρακρούονται
τοὺς |
[4] |
Μεσσήνην
καταγαγὼν
τοὺς
Φιλιάδου
παῖδας,
|
ὄντας |
τυράννους,
ἆρ'
ἐφρόντισε
τοῦ
δικαίου, |
[12] |
ὡς
καὶ
τῆς
ἐπιορκίας
αὐτοκράτορος
|
ὄντος |
ἐκείνου,
τοὺς
δ'
ἰδίους
ὑμᾶς |
[7] |
καὶ
Ἐρέσου,
ἐκβαλεῖν
ὡς
ἀδικήματος
|
ὄντος |
τοῦ
πολιτεύματος,
τοὺς
πρὸ
τῶν |
[19] |
μικρὰ
ἐπιδραμοῦμαι
περὶ
αὐτῶν
πολλῶν
|
ὄντων. |
Ἔστι
γὰρ
δήπου
ἐν
ταῖς |
[25] |
τῶν
δὲ
ἐξεληλεγμένων
οὐδενὸς
ἀξίων
|
ὄντων. |
~Τὸ
μὲν
οὖν
περὶ
τὰ |
[28] |
εἰπεῖν
ὡς
Ἀθήνησι
μὲν
ἀφθόνων
|
ὄντων |
τῶν
ναυπηγησίμων
ξύλων,
τῶν
μόγις |
[16] |
εἰρήνης
μὴ
ἐξεῖναι
φυγάδας
ὁρμήσαντας
|
ὅπλ' |
ἐπιφέρειν
ἐπὶ
πολέμῳ
ἐπὶ
μηδεμίαν |
[16] |
Οὕτω
τοίνυν
ῥᾳδίως
ἐπήνεγκε
τὰ
|
ὅπλ' |
ὁ
Μακεδὼν
ὥστ'
οὐδὲ
κατέθετο |
[3] |
δευρί,
ἁρπάσαντας
ἂν
ὑμᾶς
τὰ
|
ὅπλα |
πάντα
κίνδυνον
ὑπομεῖναι
ἀντὶ
τοῦ |
[8] |
καθάπερ
ἄρτι
εἶπον,
λαβοῦσι
τὰ
|
ὅπλα |
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
τοὺς
παραβεβηκότας
μετὰ |
[15] |
ἐπὶ
τῇ
κοινῇ
φυλακῇ
τεταγμένους
|
ὅπως |
ἐν
ταῖς
κοινωνούσαις
πόλεσι
τῆς |
[3] |
τοὺς
δὲ
τυραννουμένους
ἀκρίτους
ἔστιν
|
ὁρᾶν |
ἀπολλυμένους
ἅμα
καὶ
ὑβριζομένους
εἰς |
[12] |
στρατοπέδοις
ἐν
μὲν
τοῖς
παραβεβασμένοις
|
ὅρκοις |
ἐμμένειν
ὑμῖν
διακελεύονται,
ὡς
καὶ |
[8] |
εἴπερ
ταῖς
συνθήκαις
καὶ
τοῖς
|
ὅρκοις |
ἐμμενοῦμεν
καὶ
τὰ
δίκαια
ποιήσομεν, |
[1] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
σφόδρα
τῶν
τοῖς
|
ὅρκοις |
καὶ
ταῖς
συνθήκαις
διακελευομένων
ἐμμένειν, |
[14] |
μὲν
λέγωσιν
ὡς
ἐμμενετέον
τοῖς
|
ὅρκοις, |
οὐ
λέγειν
αὐτοὺς
τὸ
μηδὲν |
[5] |
διακελεύεσθαί
τινας
ἐνταυθὶ
ἐμμένειν
τοῖς
|
ὅρκοις, |
τοῖς
δ'
αὐτοὺς
οὕτω
περιβοήτως |
[18] |
κατὰ
τῆς
πόλεως
ἐν
τοῖς
|
ὅρκοις, |
τοῦτο
μὲν
ἰσχυρὸν
ἀεὶ
ποιήσουσιν· |
[17] |
λέγουσι,
καί,
καθάπερ
κελεύει
ὁ
|
ὅρκος, |
ἐκσπόνδους
αὐτοὺς
ποιήσαντες
βουλευσώμεθα
πῶς |
[5] |
γέγονε
παρὰ
τοὺς
πρὸς
ὑμᾶς
|
ὅρκους, |
μὴ
φυλάξασθαι,
καὶ
ἡμῖν
μὲν |
[4] |
παῖδας
καὶ
γυναῖκας.
~Παρὰ
τοὺς
|
ὅρκους |
τοίνυν
καὶ
τὰς
συνθήκας
τὰς |
[10] |
παρ'
ἑκάστοις
οὔσας,
ὅτε
τοὺς
|
ὅρκους |
τοὺς
περὶ
τῆς
εἰρήνης
ὤμνυσαν, |
[22] |
οἵ
γε
τηλικοῦτον
παρέβησαν
τῶν
|
ὅρκων, |
ὃ
παρ'
ἐλάχιστον
ἐποίησεν
αὐτοὺς |
[2] |
δὲ
τῶν
συνθηκῶν
καὶ
τῶν
|
ὅρκων |
σκεψαμένους
τῶν
περὶ
τῆς
κοινῆς |
[13] |
οὐκ
ἔνι
μέλειν
νόμων
οὐδ'
|
ὅρκων· |
τοῖς
δ'
ὀνόμασι
μόνον
αὐτῶν |
[16] |
τῆς
εἰρήνης
μὴ
ἐξεῖναι
φυγάδας
|
ὁρμήσαντας |
ὅπλ'
ἐπιφέρειν
ἐπὶ
πολέμῳ
ἐπὶ |
[16] |
τὴν
πόλιν
ἐξ
ἧς
ἂν
|
ὁρμήσωσιν. |
Οὕτω
τοίνυν
ῥᾳδίως
ἐπήνεγκε
τὰ |
[16] |
καὶ
νῦν
ἔχων
περιέρχεται
καθ'
|
ὅσον |
δύναται,
καὶ
τοσούτῳ
νῦν
μᾶλλον |
[16] |
τοσούτῳ
νῦν
μᾶλλον
ἢ
πρότερον,
|
ὅσῳ |
ἐκ
προστάγματος
ἄλλους
θ'
ἑτέρωσε |
[3] |
τῶν
ἀργυρωνήτων,
καὶ
τοσούτῳ
μᾶλλον,
|
ὅσῳ |
τὸν
μὲν
οἰκέτην
οὐδεὶς
ἂν |
[9] |
τὸ
συμφέρον
πράττειν·
νυνὶ
δ'
|
ὅτ' |
εἰς
ταὐτὸν
τὸ
δίκαιον
ἅμα |
[22] |
τοῦτο
τὸ
δίκαιον
ἀνεγκλήτως
ἡμῖν,
|
ὅταν |
βουληθῶμεν
πράττειν·
οὐ
γὰρ
ὅτι |
[14] |
ἐμμένειν,
εἰ
μὴ
ἐκεῖνο
νομίζουσιν,
|
ὅταν |
μὲν
λέγωσιν
ὡς
ἐμμενετέον
τοῖς |
[10] |
πολιτείας
τὰς
παρ'
ἑκάστοις
οὔσας,
|
ὅτε |
τοὺς
ὅρκους
τοὺς
περὶ
τῆς |
[27] |
ἡμετέροις
λιμέσι
πῶς
οὐ
καταφανὲς
|
ὅτι |
ἀντὶ
τοῦ
εἰσπλεῖν
τὸ
εὐθὺς |
[26] |
τριήρης
ἦν,
μικρὸν
ὑποληπτέον,
ἀλλ'
|
ὅτι |
ἀπόπειρα
ἐγένετο,
εἰ
περιοψόμεθα,
ἵνα |
[10] |
Σκέψασθε
δ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
ὅτι |
Ἀχαιοὶ
μὲν
οἱ
ἐν
Πελοποννήσῳ |
[27] |
καθάπερ
οὐδὲ
τῶν
προειρημένων.
~Ἐπεὶ
|
ὅτι |
γε
τοῦτο
παράδυσις
ἦν
κατὰ |
[17] |
ἐπικρύπτεσθαι
τἀληθῆ,
οὐδὲν
δεῖ
λέγειν
|
ὅτι |
εἰσὶν
αἱ
Μακεδονικαί·
εἰ
δ' |
[23] |
τὰς
κοινὰς
ὁμολογίας.
~Ἀλλ'
εὐτυχοῦσιν,
|
ὅτι |
ἐναποχρῶνται
τῇ
ὑμετέρᾳ
ῥᾳθυμίᾳ
τῇ |
[22] |
ὅταν
βουληθῶμεν
πράττειν·
οὐ
γὰρ
|
ὅτι |
ἐπαύσαντ'
ἐξαμαρτάνοντες,
ἧττόν
τι
δήπου |
[26] |
τοῦτ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
οὐχ
|
ὅτι |
μία
τριήρης
ἦν,
μικρὸν
ὑποληπτέον, |
[19] |
ὁμολογηθέντων,
ἀλλὰ
καὶ
χάριν
ἕξουσιν
|
ὅτι |
μόνοι
ἐξηλέγξατε
τοὺς
ταῦτα
ποιοῦντας, |
[19] |
~Ἵνα
δ'
εἰδῆτ'
ἔτι
σαφέστερον
|
ὅτι |
οὐδεὶς
ὑμῖν
ἐγκαλεῖ
ποτε
τῶν |
[26] |
αὐτοῖς
ἐγγένηται
τοῦτο
πράττειν,
καὶ
|
ὅτι |
οὐκ
ἐφρόντισαν
τῶν
κοινῶν
δογμάτων, |
[7] |
εἴποιεν
ἂν
οἱ
τυραννίζοντες
οὗτοι,
|
ὅτι |
πρὶν
τὰς
συνθήκας
γενέσθαι
ἐτυράννουν |
[28] |
πρῶτον
ὀλίγας,
μικρῷ
ὕστερον
πολλάς.
|
~Οὐ |
γὰρ
δὴ
ἔστι
γ'
εἰπεῖν |
[12] |
Μακεδόνος,
τῶν
καθ'
ὑμῶν
πεπλουτηκότων;
|
~Οὐ |
γὰρ
δὴ
λέληθέ
γ'
αὐτοὺς |
[22] |
ἀνεγκλήτως
ἡμῖν,
ὅταν
βουληθῶμεν
πράττειν·
|
οὐ |
γὰρ
ὅτι
ἐπαύσαντ'
ἐξαμαρτάνοντες,
ἧττόν |
[5] |
ὑμῶν
καὶ
τῆς
κοινῆς
ὁμολογίας;
|
~Οὐ |
δὴ
δεῖ,
εἰ
μέν
τις |
[24] |
ὁμολογοῦντες
εἶναι,
διακελευόμενοι
τὸ
δίκαιον
|
οὐ |
δικαίως
διαφυλάττειν,
ὡς
τῷ
συμφέροντί |
[27] |
ἐν
τοῖς
ἡμετέροις
λιμέσι
πῶς
|
οὐ |
καταφανὲς
ὅτι
ἀντὶ
τοῦ
εἰσπλεῖν |
[14] |
λέγωσιν
ὡς
ἐμμενετέον
τοῖς
ὅρκοις,
|
οὐ |
λέγειν
αὐτοὺς
τὸ
μηδὲν
ἀδικεῖσθαι, |
[15] |
ὥστε
καὶ
συγκατασκευάζουσιν·
οὓς
πῶς
|
οὐ |
προσήκει
ἀπολωλέναι;
Οἳ
τηλικαύτας
συμφορὰς |
[20] |
κατήγαγον,
καὶ
σκευωρούμενοι
περὶ
αὐτὰ
|
οὐ |
πρότερον
ἀνεῖσαν,
πρὶν
ὑμεῖς
ἐψηφίσασθε |
[18] |
ἀξιοῦσιν
εἶναι,
τὴν
δὲ
σῴζουσαν
|
οὐ |
συγχωρήσουσιν;
Ἆρα
δίκαιον
ταῦτα
γίγνεσθαι; |
[11] |
αὐτοῖς
χρώμενοι,
ἢ
βδελυρεύσεταί
τις
|
οὐ |
φάσκων,
τούτων
τῶν
μισθοφορούντων
παρὰ |
[18] |
κοινῆς
εἰρήνης.
~Διὰ
τί
γὰρ
|
οὐ |
φήσουσιν
οὗτοι
δεῖν
ταῦθ'
οὕτως |
[13] |
συμφέρουσιν
οὐκ
ἔνι
μέλειν
νόμων
|
οὐδ' |
ὅρκων·
τοῖς
δ'
ὀνόμασι
μόνον |
[16] |
τὰ
ὅπλ'
ὁ
Μακεδὼν
ὥστ'
|
οὐδὲ |
κατέθετο
πώποτε,
ἀλλ'
ἔτι
καὶ |
[23] |
ἐναποχρῶνται
τῇ
ὑμετέρᾳ
ῥᾳθυμίᾳ
τῇ
|
οὐδὲ |
τῶν
δικαίων
ἀπολαύειν
προαιρουμένῃ.
Ὃ |
[26] |
ἐφρόντισαν
τῶν
κοινῶν
δογμάτων,
καθάπερ
|
οὐδὲ |
τῶν
προειρημένων.
~Ἐπεὶ
ὅτι
γε |
[3] |
μᾶλλον,
ὅσῳ
τὸν
μὲν
οἰκέτην
|
οὐδεὶς |
ἂν
ἑκὼν
ἀποκτείνειε,
τοὺς
δὲ |
[19] |
δ'
εἰδῆτ'
ἔτι
σαφέστερον
ὅτι
|
οὐδεὶς |
ὑμῖν
ἐγκαλεῖ
ποτε
τῶν
Ἑλλήνων |
[17] |
μὲν
οὖν
δεῖ
ἐπικρύπτεσθαι
τἀληθῆ,
|
οὐδὲν |
δεῖ
λέγειν
ὅτι
εἰσὶν
αἱ |
[1] |
αὐτὸ
πεπεισμένοι
ποιοῦσιν·
οἶμαι
γὰρ
|
οὐδὲν |
οὕτω
τοῖς
δημοκρατουμένοις
πρέπειν
ὡς |
[12] |
γὰρ
δὴ
λέληθέ
γ'
αὐτοὺς
|
οὐδὲν |
τούτων·
ἀλλ'
εἰς
τοῦθ'
ὕβρεως |
[14] |
λέγειν
αὐτοὺς
τὸ
μηδὲν
ἀδικεῖσθαι,
|
οὐδένα |
δ'
οἴονται
αἰσθήσεσθαι,
τυραννίδων
ἀντὶ |
[29] |
τῶν
μελλόντων
εἶναι,
οὔτε
λογισμὸν
|
οὐδένα |
παραγίγνεσθαι
τίνα
τρόπον
χρῆται
ὁ |
[25] |
μὲν
ἐφθαρμένων,
τῶν
δὲ
ἐξεληλεγμένων
|
οὐδενὸς |
ἀξίων
ὄντων.
~Τὸ
μὲν
οὖν |
[18] |
συμφέρον,
πρὸς
τοῦτο
δὲ
μαχομένους
|
οὐδέποτε |
παύσασθαι
οἰήσονται
δεῖν
ἑαυτούς;
~Ἵνα |
[17] |
εἰσὶν
αἱ
Μακεδονικαί·
εἰ
δ'
|
οὐκ |
ἀνιᾶσιν
οἱ
καθ'
ὑμῶν
τῷ |
[21] |
αὐταῖς
ἐτάξατε
Μενεσθέα.
~Πῶς
οὖν
|
οὐκ |
ἄτοπον
τοσαῦτα
μὲν
εἶναι
καὶ |
[23] |
ἐν
Ἀβδηρίταις
ἢ
Μαρωνείταις,
ἀλλ'
|
οὐκ |
ἐν
Ἀθηναίοις
πολιτευόμενοι.
~Καὶ
ἅμα |
[13] |
τἀναντία
τοῖς
τῇ
πατρίδι
συμφέρουσιν
|
οὐκ |
ἔνι
μέλειν
νόμων
οὐδ'
ὅρκων· |
[13] |
παρακρούονται
τοὺς
παρέργως
ἐνταυθὶ
ἀλλ'
|
οὐκ |
ἐξεταστικῶς
ἐκκλησιάζοντας,
καὶ
νομίζοντας
τὴν |
[13] |
καὶ
νομίζοντας
τὴν
παραυτίχ'
ἡσυχίαν
|
οὐκ |
ἔσεσθαί
ποτ'
αἰτίαν
ταραχῆς
ἀτόπου |
[26] |
ἐγγένηται
τοῦτο
πράττειν,
καὶ
ὅτι
|
οὐκ |
ἐφρόντισαν
τῶν
κοινῶν
δογμάτων,
καθάπερ |
[4] |
ἆρ'
ἐφρόντισε
τοῦ
δικαίου,
ἀλλ'
|
οὐκ |
ἐχρήσατο
τῷ
αὑτοῦ
ἤθει
τῷ |
[8] |
τἀναντία
ταῖς
κοιναῖς
ὁμολογίαις
διαπεπρᾶχθαι;
|
Οὐκοῦν |
ἀναγκαῖόν
ἐστιν
ἡμῖν,
ὦ
ἄνδρες |
[6] |
καὶ
στρατεύεσθαι
ἐπ'
αὐτὸν
ἅπαντας.
|
Οὐκοῦν |
ἐὰν
ποιῶμεν
τὰ
συγκείμενα,
πολεμίῳ |
[17] |
τὸν
παιδοτρίβην
εἰς
Σικυῶνα
κατήγαγεν.
|
~Οὐκοῦν |
εἰ
δεῖ
πείθεσθαι
ταῖς
κοιναῖς |
[20] |
πᾶσι
τοῖς
τῆς
εἰρήνης
μετέχουσιν.
|
~Οὐκοῦν, |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ἐναργέστατα
ἑοράκατε |
[17] |
αἱ
ταῦτα
διαπεπραγμέναι.
Εἰ
μὲν
|
οὖν |
δεῖ
ἐπικρύπτεσθαι
τἀληθῆ,
οὐδὲν
δεῖ |
[30] |
πάντων
ἀνθρώπων
ἡμῖν
ὑπαρχουσῶν.
Ἐὰν
|
οὖν |
κελεύητ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
γράψω, |
[21] |
ἐπ'
αὐταῖς
ἐτάξατε
Μενεσθέα.
~Πῶς
|
οὖν |
οὐκ
ἄτοπον
τοσαῦτα
μὲν
εἶναι |
[26] |
οὐδενὸς
ἀξίων
ὄντων.
~Τὸ
μὲν
|
οὖν |
περὶ
τὰ
πλοῖα
πρὸς
τοῖς |
[15] |
τι
κωλύειν
ὥστε
καὶ
συγκατασκευάζουσιν·
|
οὓς |
πῶς
οὐ
προσήκει
ἀπολωλέναι;
Οἳ |
[18] |
τὴν
μὲν
κατὰ
τῆς
πόλεως
|
οὖσαν |
βεβαίαν
ἀξιοῦσιν
εἶναι,
τὴν
δὲ |
[10] |
τὰς
πολιτείας
τὰς
παρ'
ἑκάστοις
|
οὔσας, |
ὅτε
τοὺς
ὅρκους
τοὺς
περὶ |
[15] |
διὰ
τὸ
μέγεθος
αὐτοῖς
τοσούτοις
|
οὖσι |
μὴ
περιορᾶν
ἐπέταξαν.
~Ἔτι
δ' |
[29] |
πρόνοιαν
περὶ
τῶν
μελλόντων
εἶναι,
|
οὔτε |
λογισμὸν
οὐδένα
παραγίγνεσθαι
τίνα
τρόπον |
[29] |
πόλεως
ἔκλυσιν
καὶ
μαλακίαν,
καὶ
|
οὔτε |
πρόνοιαν
περὶ
τῶν
μελλόντων
εἶναι, |
[23] |
τὴν
πρὸς
ὑμᾶς
ἔχθραν
φοβοῦνται,
|
οὗτοι |
δ'
οἱ
νεόπλουτοι
μόνοι
καταφρονεῖν |
[18] |
~Διὰ
τί
γὰρ
οὐ
φήσουσιν
|
οὗτοι |
δεῖν
ταῦθ'
οὕτως
ἔχειν;
Ἢ |
[7] |
γὰρ
εἴποιεν
ἂν
οἱ
τυραννίζοντες
|
οὗτοι, |
ὅτι
πρὶν
τὰς
συνθήκας
γενέσθαι |
[17] |
πείθεσθαι
ταῖς
κοιναῖς
ὁμολογίαις,
καθάπερ
|
οὗτοί |
φασιν,
ἔκσπονδοι
ἡμῖν
εἰσιν
αὗται |
[29] |
ὑπαγορεύοντας
αὐτοῖς
ἃ
δεῖ
ποιεῖν·
|
οὕτω |
δὲ
κατεγνώκασι
μετὰ
τούτων
ἀδιήγητόν |
[29] |
ἐξέσεσθαι
ἐπὶ
πλέον
ἀεὶ
ποιεῖν.
|
~Οὕτω |
πανταχόθεν
καταπεφρονηκότως
ἐκεῖνοι
τῇ
πόλει |
[5] |
τοῖς
ὅρκοις,
τοῖς
δ'
αὐτοὺς
|
οὕτω |
περιβοήτως
ἀνῃρηκόσι
καταλείπειν
ταύτην
τὴν |
[16] |
πόλιν
ἐξ
ἧς
ἂν
ὁρμήσωσιν.
|
Οὕτω |
τοίνυν
ῥᾳδίως
ἐπήνεγκε
τὰ
ὅπλ' |
[1] |
πεπεισμένοι
ποιοῦσιν·
οἶμαι
γὰρ
οὐδὲν
|
οὕτω |
τοῖς
δημοκρατουμένοις
πρέπειν
ὡς
περὶ |
[6] |
~Ἀλλ'
οὐχ
οἷόν
τε
ταῦθ'
|
οὕτως |
ἔχειν,
ἐὰν
βούλησθε
τῷ
δικαίῳ |
[18] |
οὐ
φήσουσιν
οὗτοι
δεῖν
ταῦθ'
|
οὕτως |
ἔχειν;
Ἢ
ὁμολογίαν
τὴν
μὲν |
[21] |
ἀλλ'
ὑμῖν
συμβουλεύειν
ἐμμένειν
τοῖς
|
οὕτως |
ὠλιγωρημένοις;
Ὥσπερ
καὶ
τούτου
προσγεγραμμένου, |
[22] |
δὲ
μηδ'
ἀμύνεσθαι.
~Πῶς
δ'
|
οὐχ |
ἅμα
τε
παρενόμουν
ἐκεῖνοι
καὶ |
[6] |
καταλείπειν
ταύτην
τὴν
ἐξουσίαν.
~Ἀλλ'
|
οὐχ |
οἷόν
τε
ταῦθ'
οὕτως
ἔχειν, |
[26] |
Καὶ
τοῦτ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
οὐχ |
ὅτι
μία
τριήρης
ἦν,
μικρὸν |
[8] |
τοὺς
Ἕλληνας.
Διὸ
καὶ
πῶς
|
οὐχ |
ὑπεράτοπον,
ἡγεῖσθαι
μὲν
τῶν
συνθηκῶν |