Paragraphes |
[11] |
κοινοῖς
προστάγμασι
πολεμίοις
αὐτοῖς
χρώμενοι,
|
ἢ |
βδελυρεύσεταί
τις
οὐ
φάσκων,
τούτων |
[2] |
περὶ
τῶν
δικαίων
ἀποφαινομένους,
~ἵν'
|
ἢ |
ἑκόντες
ἀδικούμενοι
ἀνέχησθε
καὶ
αὐτὸ |
[1] |
ἀλλ'
ὑπομείναντας
νυνὶ
τὸν
ἐξετασμὸν
|
ἢ |
καὶ
τὸ
λοιπὸν
πειθομένους
ὑμᾶς |
[23] |
δὲ
βιαζόμενοι,
ὥσπερ
ἐν
Ἀβδηρίταις
|
ἢ |
Μαρωνείταις,
ἀλλ'
οὐκ
ἐν
Ἀθηναίοις |
[30] |
δεῖ
παύσασθαι
αἰσχρῶς
ἑτέροις
ἀκολουθοῦντας,
|
ἢ |
μηδ'
ἀναμνησθῆναι
μηδεμιᾶς
φιλοτιμίας
τῶν |
[9] |
τοὺς
παραβεβηκότας
μετὰ
τῶν
βουλομένων.
|
~Ἢ |
νομίζετε
τὸν
μὲν
καιρόν
ποτ' |
[18] |
οὗτοι
δεῖν
ταῦθ'
οὕτως
ἔχειν;
|
Ἢ |
ὁμολογίαν
τὴν
μὲν
κατὰ
τῆς |
[1] |
πειθομένους
ὑμᾶς
ἔχειν
περὶ
αὐτῶν,
|
ἢ |
παραχωρήσαντας
ἐᾶν
συμβουλεύειν
τοὺς
ἀληθέστερα |
[3] |
κίνδυνον
ὑπομεῖναι
ἀντὶ
τοῦ
παραδέξασθαι,
|
ἢ |
πεισθέντας
γε
δουλεύειν
ἀντὶ
τῶν |
[2] |
αὐτὸ
τοῦτο
χαρίζησθε
τῷ
ἀδικοῦντι,
|
ἢ |
προελόμενοι
περὶ
πλείστου
ποιήσασθαι
τὸ |
[16] |
δύναται,
καὶ
τοσούτῳ
νῦν
μᾶλλον
|
ἢ |
πρότερον,
ὅσῳ
ἐκ
προστάγματος
ἄλλους |
[18] |
ποιήσουσιν·
ἐὰν
δέ
τι
ἡμέτερον
|
ᾖ |
κατ'
ἐκείνων
ἅμα
δίκαιον
καὶ |
[18] |
ταῦτα
γίγνεσθαι;
Κἂν
μέν
τι
|
ᾖ |
πρὸς
τῶν
ἐχθρῶν
κατὰ
τῆς |
[8] |
δυσχερείας
ὑπαρχούσης.
~Ἔπειτα
καὶ
ἐπιτάττει
|
ἡ |
συνθήκη
εὐθὺς
ἐν
ἀρχῇ
ἐλευθέρους |
[8] |
Διὸ
καὶ
πῶς
οὐχ
ὑπεράτοπον,
|
ἡγεῖσθαι |
μὲν
τῶν
συνθηκῶν
τὸ
αὐτονόμους |
[11] |
εἰρήνης
μετέχομεν
τῆς
προσταττούσης
πολεμίους
|
ἡγεῖσθαι |
τοὺς
ταῦτα
πράττοντας.
Ἐκ
δὴ |
[22] |
ἀφαιρεθῆναι
δικαίως
τὴν
κατὰ
θάλατταν
|
ἡγεμονίαν; |
Καὶ
νῦν
ἔτι
παραδεδώκασι
τοῦτο |
[2] |
τῆς
κοινῆς
εἰρήνης
ἔξεστιν
ἰδεῖν
|
ἤδη, |
τίνες
εἰσὶν
οἱ
παραβεβηκότες.
Ὡς |
[4] |
ἀλλ'
οὐκ
ἐχρήσατο
τῷ
αὑτοῦ
|
ἤθει |
τῷ
τυραννικῷ,
βραχὺ
φροντίσας
ὑμῶν |
[12] |
τούτων·
ἀλλ'
εἰς
τοῦθ'
ὕβρεως
|
ἥκουσιν |
ὥστε
δορυφορούμενοι
τοῖς
τοῦ
τυράννου |
[20] |
γεγενημένον·
εἰς
τοῦτο
γὰρ
ὑπεροψίας
|
ἦλθον |
ὥστε
εἰς
Τένεδον
ἅπαντα
τὰ |
[30] |
καὶ
διαβεβαιωσαίμην
ἄν,
ὡς
τοῦθ'
|
ἡλικίας |
ἔχων,
ἅμα
καὶ
τῷ
δικαίῳ |
[21] |
μὲν
εἶναι
καὶ
τηλικαῦτα
τὰ
|
ἡμαρτημέν' |
ἑτέροις,
τοὺς
δ'
ἐνταῦθα
φίλους |
[30] |
ἔχων,
ἅμα
καὶ
τῷ
δικαίῳ
|
ἡμᾶς |
ἀνεγκλήτως
καὶ
τοῖς
καιροῖς
ἀσφαλέστατα |
[27] |
μικρὸν
καὶ
ἐθισμὸς
τοῦ
ἀνέχεσθαι
|
ἡμᾶς |
τοὺς
τοιούτους
εἴσπλους,
κἀκεῖθεν
δῆλον· |
[11] |
δὲ
τὸν
παλαιστὴν
τύραννον
ἐγκατέστησεν.
|
~Ἡμεῖς |
δὲ
τῆς
εἰρήνης
μετέχομεν
τῆς |
[27] |
ναυπηγήσασθαι
μικρὰ
πλοῖα
ἐν
τοῖς
|
ἡμετέροις |
λιμέσι
πῶς
οὐ
καταφανὲς
ὅτι |
[18] |
ἀεὶ
ποιήσουσιν·
ἐὰν
δέ
τι
|
ἡμέτερον |
ᾖ
κατ'
ἐκείνων
ἅμα
δίκαιον |
[17] |
ὁμολογίαις,
καθάπερ
οὗτοί
φασιν,
ἔκσπονδοι
|
ἡμῖν |
εἰσιν
αὗται
αἱ
πόλεις
αἱ |
[5] |
ὑμᾶς
ὅρκους,
μὴ
φυλάξασθαι,
καὶ
|
ἡμῖν |
μὲν
διακελεύεσθαί
τινας
ἐνταυθὶ
ἐμμένειν |
[22] |
παραδεδώκασι
τοῦτο
τὸ
δίκαιον
ἀνεγκλήτως
|
ἡμῖν, |
ὅταν
βουληθῶμεν
πράττειν·
οὐ
γὰρ |
[26] |
τὸν
Πειραιᾶ
παρὰ
τὰς
κοινὰς
|
ἡμῖν |
πρὸς
αὐτοὺς
ὁμολογίας.
Καὶ
τοῦτ' |
[30] |
πλείστων
καὶ
μάλιστα
πάντων
ἀνθρώπων
|
ἡμῖν |
ὑπαρχουσῶν.
Ἐὰν
οὖν
κελεύητ'
ὦ |
[8] |
ὁμολογίαις
διαπεπρᾶχθαι;
Οὐκοῦν
ἀναγκαῖόν
ἐστιν
|
ἡμῖν, |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
εἴπερ
ταῖς |
[27] |
~Ἐπεὶ
ὅτι
γε
τοῦτο
παράδυσις
|
ἦν |
κατὰ
μικρὸν
καὶ
ἐθισμὸς
τοῦ |
[26] |
Ἀθηναῖοι,
οὐχ
ὅτι
μία
τριήρης
|
ἦν, |
μικρὸν
ὑποληπτέον,
ἀλλ'
ὅτι
ἀπόπειρα |
[16] |
ἔκσπονδον
εἶναι
τὴν
πόλιν
ἐξ
|
ἧς |
ἂν
ὁρμήσωσιν.
Οὕτω
τοίνυν
ῥᾳδίως |
[3] |
τις
ἀναγκάζοι,
οἶμαι
ἄν,
εἰ
|
ἦσαν |
κατὰ
τὸν
νυνὶ
χρόνον
οἱ |
[22] |
τε
παρενόμουν
ἐκεῖνοι
καὶ
ἀναίσθητοι
|
ἦσαν, |
οἵ
γε
τηλικοῦτον
παρέβησαν
τῶν |
[13] |
ἐκκλησιάζοντας,
καὶ
νομίζοντας
τὴν
παραυτίχ'
|
ἡσυχίαν |
οὐκ
ἔσεσθαί
ποτ'
αἰτίαν
ταραχῆς |
[22] |
οὐ
γὰρ
ὅτι
ἐπαύσαντ'
ἐξαμαρτάνοντες,
|
ἧττόν |
τι
δήπου
παραβεβήκασι
τὰς
κοινὰς |