Para. |
[21] |
τοὺς
πάντας
στρατιώτας
δισχιλίους,
τούτων
|
δ' |
Αθηναίους
φημὶ
δεῖν
εἶναι
πεντακοσίους, |
[21] |
ἔχειν,
ἐκ
διαδοχῆς
ἀλλήλοις·
τοὺς
|
δ' |
ἄλλους
ξένους
εἶναι
κελεύω.
Καὶ |
[51] |
ἁπλῶς,
οὐδὲν
ὑποστειλάμενος,
πεπαρρησίασμαι.
ἐβουλόμην
|
δ' |
ἄν,
ὥσπερ
ὅτι
ὑμῖν
συμφέρει |
[45] |
τὸ
τῆς
τύχης
συναγωνίζεται·
ὅποι
|
δ' |
ἂν
στρατηγὸν
καὶ
ψήφισμα
κενὸν |
[7] |
δ'
ἐν
ἡλικίᾳ
στρατεύεσθαι,
συνελόντι
|
δ' |
ἁπλῶς
ἂν
ὑμῶν
αὐτῶν
ἐθελήσητε |
[40] |
εἰς
δέον
τι
κέχρησθε,
οὐδὲν
|
δ' |
ἀπολείπετε,
ὥσπερ
οἱ
βάρβαροι
πυκτεύουσιν, |
[35] |
τι
τῶν
ἁπάντων
ἔχει,
τοὺς
|
δ' |
ἀποστόλους
πάντας
ὑμῖν
ὑστερίζειν
τῶν |
[24] |
ὑμεῖς
μετ'
ἐκείνων.
Ἐξ
οὗ
|
δ' |
αὐτὰ
καθ'
αὑτὰ
τὰ
ξενικὰ |
[20] |
τροφὴν
ταύτῃ
πορίσαι
κελεύω.
Ἔσται
|
δ' |
αὕτη
τίς
ἡ
δύναμις
καὶ |
[43] |
εἴπερ
μὴ
παντάπασιν
ἀπεγνώκατε.
~Θαυμάζω
|
δ' |
ἔγωγε,
εἰ
μηδεὶς
ὑμῶν
μήτ' |
[47] |
ἀλλὰ
καὶ
παρόντας
ὁρᾶν.
Νῦν
|
δ' |
εἰς
τοῦθ'
ἥκει
τὰ
πράγματ' |
[37] |
αὐτῶν
τῶν
καιρῶν
ἐξελέγχονται.
Ὁ
|
δ' |
εἰς
τοῦθ'
ὕβρεως
ἐλήλυθεν
ὥστ' |
[7] |
μὲν
χρήματ'
ἔχων
εἰσφέρειν,
ὁ
|
δ' |
ἐν
ἡλικίᾳ
στρατεύεσθαι,
συνελόντι
δ' |
[48] |
πρέσβεις
πέπομφεν
ὡς
βασιλέα,
οἱ
|
δ' |
ἐν
Ιλλυριοῖς
πόλεις
τειχίζειν,
οἱ |
[26] |
ἀλλὰ
Φιλίππῳ
πολεμοῦμεν.
~Οὐκ
ἐχειροτονεῖτε
|
δ' |
ἐξ
ὑμῶν
αὐτῶν
δέκα
ταξιάρχους |
[46] |
ψευδόμενοι
ῥᾳδίως
ἐνθάδ'
ὦσιν,
ὑμεῖς
|
δ' |
ἐξ
ὧν
ἂν
ἀκούσηθ'
ὅ |
[51] |
γὰρ
ἂν
ἥδιον
εἶχον.
Νῦν
|
δ' |
ἐπ'
ἀδήλοις
οὖσι
τοῖς
ἀπὸ |
[41] |
ἴσως
πρότερον
μὲν
ἐνῆν·
νῦν
|
δ' |
ἐπ'
αὐτὴν
ἥκει
τὴν
ἀκμήν, |
[30] |
δεδυνήμεθ'
εὑρεῖν
ταῦτ'
ἐστίν·
ἐπειδὰν
|
δ' |
ἐπιχειροτονῆτε
τὰς
γνώμας,
ἂν
ὑμῖν |
[42] |
ὠφληκότες
ἂν
ἦμεν
δημοσίᾳ·
νῦν
|
δ' |
ἐπιχειρῶν
ἀεί
τινι
καὶ
τοῦ |
[24] |
νικᾷ
καὶ
τοὺς
συμμάχους,
οἱ
|
δ' |
ἐχθροὶ
μείζους
τοῦ
δέοντος
γεγόνασιν. |
[40] |
ἐκεῖσ'
εἰσὶν
αἱ
χεῖρες·
προβάλλεσθαι
|
δ' |
ἢ
βλέπειν
ἐναντίον
οὔτ'
οἶδεν |
[38] |
δεῖ
πρὸς
ἡδονὴν
δημηγορεῖν·
εἰ
|
δ' |
ἡ
τῶν
λόγων
χάρις,
ἂν |
[28] |
στρατιώτης
δραχμὰς
σιτηρέσιον
λαμβάνῃ,
τοῖς
|
δ' |
ἱππεῦσι
διακοσίοις
οὖσιν,
ἐὰν
τριάκοντα |
[41] |
ἢ
γιγνόμενόν
τι
πύθησθε.
Ταῦτα
|
δ' |
ἴσως
πρότερον
μὲν
ἐνῆν·
νῦν |
[51] |
ταῦτα
πεπεῖσθαι
λέγειν
αἱροῦμαι.
Νικῴη
|
δ' |
ὅ
τι
πᾶσιν
μέλλει
συνοίσειν. |
[48] |
δὲ
μαχόμενον
τοῖς
πολεμίοις.
~Ἡμῶν
|
δ' |
οἱ
μὲν
περιιόντες
μετὰ
Λακεδαιμονίων |
[49] |
λόγους
πλάττοντες
ἕκαστος
περιερχόμεθα.
~Ἐγὼ
|
δ' |
οἶμαι
μέν,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι, |
[41] |
καὶ
στρατηγεῖσθ'
ὑπ'
ἐκείνου,
βεβούλευσθε
|
δ' |
οὐδὲν
αὐτοὶ
συμφέρον
περὶ
τοῦ |
[34] |
χώρας
ᾤχετ'
ἔχων
τριήρη,
ὑμεῖς
|
δ' |
οὔτε
ταῦτα
δύνασθε
κωλύειν
οὔτ' |
[34] |
τῶν
ἐκείνου
πόρων
ἀφαιρήσεσθε.
Ἔστι
|
δ' |
οὗτος
τίς
Ἀπὸ
τῶν
ὑμετέρων |
[15] |
ἤδη
τὸν
ἔλεγχον
δώσει·
κριταὶ
|
δ' |
ὑμεῖς
ἔσεσθε.
~Πρῶτον
μὲν
τοίνυν, |
[11] |
μὰ
Δί'
ἀλλ'
ἀσθενεῖ.
~Τί
|
δ' |
ὑμῖν
διαφέρει
Καὶ
γὰρ
ἂν |
[32] |
παρασκευῇ
συνεχεῖ
καὶ
δυνάμει.
Ὑπάρχει
|
δ' |
ὑμῖν
χειμαδίῳ
μὲν
χρῆσθαι
τῇ |
[33] |
καταστὰς
ὑφ'
ὑμῶν
βουλεύσεται·
ἃ
|
δ' |
ὑπάρξαι
δεῖ
παρ'
ὑμῶν,
ταῦτ' |
[5] |
πολέμου
κείμεν'
ἐν
μέσῳ,
φύσει
|
δ' |
ὑπάρχει
τοῖς
παροῦσι
τὰ
τῶν |
[27] |
ὑμῶν
ἵππαρχον
δεῖ
πλεῖν,
τῶν
|
δ' |
ὑπὲρ
τῶν
τῆς
πόλεως
κτημάτων |
[46] |
στρατηγὸς
ἀθλίων
ἀπομίσθων
ξένων,
οἱ
|
δ' |
ὑπὲρ
ὧν
ἂν
ἐκεῖνος
πράξῃ |
[1] |
ἐπειρώμην
ἃ
γιγνώσκω
λέγειν·
ἐπειδὴ
|
δ' |
ὑπὲρ
ὧν
πολλάκις
εἰρήκασιν
οὗτοι |
[40] |
τὰ
συμβάντ'
ἀναγκάζωνται
διώκειν.
~Ὑμεῖς
|
δ' |
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
πλείστην
δύναμιν |
[32] |
χρὴ
στρατεύματι
πάνθ'
ὑπάρχει·
τὴν
|
δ' |
ὥραν
τοῦ
ἔτους,
ὅτε
καὶ |
[48] |
καὶ
τὰς
πολιτείας
διασπᾶν,
οἱ
|
δ' |
ὡς
πρέσβεις
πέπομφεν
ὡς
βασιλέα, |