Para.
[51]	ὑμῖν, ἂν πράξητε, ταῦτα πεπεῖσθαι	λέγειν	αἱροῦμαι. Νικῴη δ' ὅ τι
[14]	ἀρχῆς δοκῶ τινι καινὴν παρασκευὴν	λέγειν,	ἀναβάλλειν με τὰ πράγμαθ' ἡγείσθω.
[13]	δοκεῖ παρασκευασθῆναι, καὶ δὴ πειράσομαι	λέγειν,	δεηθεὶς ὑμῶν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,
[1]	ἂν καὐτὸς ἐπειρώμην ἃ γιγνώσκω	λέγειν·	ἐπειδὴ δ' ὑπὲρ ὧν πολλάκις
[1]	πράγματος προυτίθετ' ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι,	λέγειν,	ἐπισχὼν ἂν ἕως οἱ πλεῖστοι
[15]	κακῶς. Οἶμαι τοίνυν ἐγὼ ταῦτα	λέγειν	ἔχειν, μὴ κωλύων εἴ τις
[51]	ἄλλοτε πώποτε πρὸς χάριν εἱλόμην	λέγειν	ὅ τι ἂν μὴ καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/07/2005