Pages |
[21] |
καὶ
οὐ
κρατεῖται
ὥσπερ
πρότερον.
|
Ὢ |
καλῶν
ἔργων,
ἔφην
ἐγώ,
καὶ |
[1] |
τὸ
ἀπόλλυσθαι
διὰ
τὴν
ἀπάτην.
|
Ὦ |
δαιμόνιε,
ὡς
χαλεπὸν
τὸ
πόμα |
[1] |
οὖν
προσέχετε
καὶ
μὴ
παρακούετε.
|
(Ὦ |
Ἡράκλεις,
ὡς
εἰς
μεγάλην
τινὰ |
[11] |
δεινὸν
παθεῖν
ἐν
τῷ
βίῳ.
|
(Ὦ |
Ἡράκλεις
ὡς
καλά,
ἔφην,
τὰ |
[11] |
πάλιν
πλανᾶται
ὑπὸ
τῆς
Ψευδοδοξίας.
|
(Ὦ |
Ἡράκλεις,
ὡς
μέγας
ὁ
κίνδυνος |
[11] |
Σωφροσύνη,
Εὐταξία,
Ἐλευθερία,
Ἐγκράτεια,
Πρᾳότης.
|
Ὦ |
κάλλιστε,
ἔφην
ἔγωγε,
ὡς
ἐν |
[21] |
ᾧ
ἔφης
στεφανοῦν
αὐτόν;
Εὐδαιμονική,
|
ὦ |
νεανίσκε.
ὁ
γὰρ
στεφανωθεὶς
ταύτῃ
|
[1] |
ἐστιν
ὁ
μῦθος.
Οὐδεὶς
φθόνος,
|
ὦ |
ξένοι,
ἔφη.
ἀλλὰ
τουτὶ
πρῶτον
|
[1] |
τις
παρεστώς,
Οὐδὲν
δεινὸν
πάσχετε,
|
ὦ |
ξένοι,
ἔφη,
ἀποροῦντες
περὶ
τῆς |
[31] |
ποτε
σωθεῖεν.
καὶ
ὑμεῖς
τοίνυν,
|
ὦ
|
ξένοι,
ἔφη,
οὕτω
ποιεῖτε
καὶ |
[31] |
κακῶς.
(Ὁ
μὲν
δὴ
μῦθος,
|
ὦ |
ξένοι,
ὁ
ἐν
τῷ
πίνακι
|
[31] |
πῶς
οὐχὶ
τὸ
κακῶς
ζῆν,
|
ᾧ
|
ἂν
ὑπάρχῃ,
κακόν
τι
αὐτῷ |
[21] |
τίς
ἡ
δύναμις
τοῦ
στεφάνου,
|
ᾧ |
ἔφης
στεφανοῦν
αὐτόν;
Εὐδαιμονική,
ὦ |
[1] |
τις
ἔμπροσθεν
τοῦ
νεώ,
ἐν
|
ᾧ |
ἦν
γραφὴ
ξένη
τις
καὶ |
[31] |
τούτῳ
ἔλαβον
τὰ
θέματα,
ἐφ´
|
ᾧ |
οὐδὲν
κωλύει
τὸν
θέμενον
πάλιν
|
[1] |
τῷ
τοῦ
Κρόνου
ἱερῷ,
ἐν
|
ᾧ |
πολλὰ
μὲν
καὶ
ἄλλα
ἀναθήματα |
[31] |
ὑμῖν
φράσω.
Καλῶς
λέγεις,
ἔφην
|
ἐγώ. |
ἀλλὰ
τί
κελεύει
αὐτοὺς
τὸ |
[21] |
τότε
ἀπήγαγον.
Πότερον
οὖν,
ἔφην
|
ἐγώ, |
αὗται
εἴσω
πρὸς
τὰς
Ἀρετὰς |
[31] |
περὶ
ἑκάστου
τούτων,
οὐδεὶς
φθόνος·
|
ἐγὼ |
γὰρ
ὑμῖν
φράσω.
Καλῶς
λέγεις, |
[1] |
διεξιόντος.
(Πρὸς
Διὸς
τοίνυν,
ἔφην
|
ἐγώ, |
εἰ
μή
τις
σοι
μεγάλη |
[21] |
θηρία;
Καὶ
πονηρά
γε,
ἔφην
|
ἐγώ. |
Εἶτα
τὴν
Λύπην
καὶ
τὸν |
[21] |
οὐδὲν
παραλείψω.
Καλῶς
λέγεις,
ἔφην
|
ἐγώ. |
Ἐκτείνας
οὖν
τὴν
χεῖρα
πάλιν, |
[31] |
ἀσφαλῆ
δόσιν.
(Ποίαν
ταύτην;
ἔφην
|
ἐγώ. |
Ἣν
λήψονται
παρὰ
τῆς
Παιδείας, |
[1] |
τῷ
Κρόνῳ.
Πότερον
οὖν,
ἔφην
|
ἐγώ, |
καὶ
αὐτὸν
τὸν
ἄνδρα
γινώσκεις |
[21] |
πρότερον.
Ὢ
καλῶν
ἔργων,
ἔφην
|
ἐγώ, |
καὶ
καλλίστης
νίκης.
ἀλλ´
ἐκεῖνο |
[1] |
κελεύει
βαδίζειν
ἢ
πῶς;
ἔφην
|
ἐγώ. |
Ὁρᾷς
οὖν,
εἶπε,
παρὰ
τὴν |
[1] |
ἡ
ἐξήγησις.
Οἷον
τί;
ἔφην
|
ἐγώ. |
Ὅτι
εἰ
μὲν
προσέξετε,
ἔφη, |
[1] |
φύσιν
αὐτῆς.
Ποῖον
τοῦτο;
ἔφην
|
ἐγώ. |
Ὅτι
ἐπὶ
λίθου
στρογγύλου
ἕστηκεν. |
[31] |
δυσμαθέστεροί
εἰσι;
Πῶς
τοῦτο;
ἔφην
|
ἐγώ. |
Ὅτι
οἱ
μὲν
ἐν
τῷ |
[11] |
τὰς
Ἀρετάς.
Πῶς
τοῦτο;
ἔφην
|
ἐγώ, |
οὐ
γὰρ
συνίημι.
Ἀλλὰ
συνήσεις, |
[11] |
περίβολον
ἐκεῖνον;
Καὶ
μάλα,
ἔφην
|
ἐγώ. |
Οὐκοῦν
ἔξω
τοῦ
περιβόλου
παρὰ |
[11] |
δὲ
Ψευδοπαιδεία
ποία
ἐστίν;
ἔφην
|
ἐγώ. |
Οὐχ
ὁρᾷς
τὸν
ἕτερον
περίβολον |
[31] |
ἐρωτῶ.
Ἀλλὰ
ποιήσω
τοῦτο,
ἔφην
|
ἐγώ. |
Πότερον
οὖν,
ἐὰν
κακῶς
τις |
[31] |
μοι
δοκεῖ,
ἀλλὰ
κακόν,
ἔφην
|
ἐγώ. |
Πῶς
οὖν
ἀγαθόν
ἐστι
τὸ |
[31] |
λόγου.
ἀλλὰ
τί
ἐστιν,
ἔφην
|
ἐγώ, |
τὸ
αἴτιον,
ὅτι
ἐν
τῷ |
[11] |
νόσου—
Ταῦτα
μὲν
συνίημι,
ἔφην
|
ἐγώ. |
Τὸν
αὐτὸν
τοίνυν
τρόπον,
ἔφη, |
[21] |
ποίους
ἀγῶνας
νενίκηκεν
αὐτός;
ἔφην
|
ἐγώ. |
Τοὺς
μεγίστους,
ἔφη,
καὶ
τὰ |
[11] |
καὶ
ἡ
Εὐδαιμονία.
Εἶεν,
ἔφην
|
ἐγώ, |
ὡς
καλὸν
λέγεις
τὸν
τόπον |
[31] |
κακῶν
καὶ
αἰσχρῶν
ἔργων,
οἷον
|
λέγω |
ἐκ
τοῦ
προδιδόναι
καὶ
ληΐζεσθαι |
[1] |
ἔμφρων
καὶ
δεινὸς
περὶ
σοφίαν,
|
λόγῳ |
τε
καὶ
ἔργῳ
Πυθαγόρειόν
τινα |
[1] |
περὶ
σοφίαν,
λόγῳ
τε
καὶ
|
ἔργῳ |
Πυθαγόρειόν
τινα
καὶ
Παρμενίδειον
ἐζηλωκὼς |
[31] |
γίνεσθαι
καὶ
μήτε
χαίρειν
ὅταν
|
διδῷ |
μήτε
ἀθυμεῖν
ὅταν
ἀφέληται
καὶ |
[1] |
καὶ
πίναξ
τις
ἔμπροσθεν
τοῦ
|
νεώ, |
ἐν
ᾧ
ἦν
γραφὴ
ξένη |
[1] |
ἑτέρους
περιβόλους
δύο,
τὸν
μὲν
|
μείζω, |
τὸν
δὲ
ἐλάττω.
ἦν
δὲ
|
[11] |
ἡ
δὲ
Ἀλήθεια,
ἡ
δὲ
|
Πειθώ. |
Τί
δὲ
ἕστηκεν
ἐπὶ
λίθου |
[21] |
ταῦτα
λέγεις
θηρία;
πάνυ
γὰρ
|
ἐπιποθῶ |
ἀκοῦσαι.
Πρῶτον
μέν,
ἔφη,
τὴν |
[1] |
ἀληθινὴ
ὁδὸς
ἡ
ἐν
τῷ
|
Βίῳ, |
ἀλλὰ
πλανῶνται
εἰκῆ,
ὥσπερ
ὁρᾷς |
[11] |
καὶ
εὐδαίμων
γίνεται
ἐν
τῷ
|
βίῳ· |
εἰ
δὲ
μή,
πάλιν
πλανᾶται |
[21] |
καὶ
ὡς
ναυαγοῦσιν
ἐν
τῷ
|
βίῳ |
καὶ
πλανῶνται
καὶ
ἄγονται
κατακεκρατημένοι |
[1] |
κατὰ
μικρὸν
ἐν
ὅλῳ
τῷ
|
βίῳ |
καταφθείρεται
καθάπερ
οἱ
ἐπὶ
τιμωρίᾳ |
[1] |
εἰ
μέλλουσι
σώζεσθαι
ἐν
τῷ
|
Βίῳ. |
(Ποίαν
οὖν
ὁδὸν
κελεύει
βαδίζειν |
[1] |
οὔτε
κακόν
ἐστιν
ἐν
τῷ
|
βίῳ. |
ταῦτ´
οὖν
ἐὰν
μέν
τις |
[1] |
εὐδαίμων
γίνεται
ἐν
παντὶ
τῷ
|
βίῳ. |
ὑμεῖς
οὖν
προσέχετε
καὶ
μὴ |
[11] |
ποτε
δεινὸν
παθεῖν
ἐν
τῷ
|
βίῳ. |
(Ὦ
Ἡράκλεις
ὡς
καλά,
ἔφην, |
[21] |
καὶ
ἐστεφανωμένη
στεφάνῳ
εὐανθεῖ
πάνυ
|
καλῷ; |
Ἐμφαίνει
οὕτως.
Αὕτη
τοίνυν
ἐστὶν |
[11] |
τινὰ
μεγάλην
καὶ
ὑψηλὴν
καὶ
|
κύκλῳ |
ἀπόκρημνον;
Ὁρῶ,
ἔφην.
(Ὁρᾷς
οὖν |
[11] |
εἶναι
καὶ
λειμωνοειδὴς
καὶ
φωτὶ
|
πολλῷ |
καταλαμπόμενος;
Καὶ
μάλα.
Κατανοεῖς
οὖν |
[1] |
ἀπέθνησκεν,
ἀλλὰ
κατὰ
μικρὸν
ἐν
|
ὅλῳ
|
τῷ
βίῳ
καταφθείρεται
καθάπερ
οἱ |
[31] |
αἴτιον,
ὅτι
ἐν
τῷ
δευτέρῳ
|
περιβόλῳ |
διατρίβουσιν
ὥσπερ
ἐγγίζοντες
πρὸς
τὴν
|
[31] |
οἱ
δ´
ἐν
τῷ
δευτέρῳ
|
περιβόλῳ, |
εἰ
μηδὲν
ἄλλο,
ὃ
προσποιοῦνταί |
[31] |
οἱ
μὲν
ἐν
τῷ
πρώτῳ
|
περιβόλῳ |
οἱ
δ´
ἐν
τῷ
δευτέρῳ |
[11] |
ὧν
ἀνεπλήσθη
ἐν
τῷ
πρώτῳ
|
περιβόλῳ. |
(Ὅταν
οὖν
καθαρθῇ,
ποῦ
αὐτὸν |
[1] |
καὶ
ἔνδον
δὲ
ἐν
τῷ
|
περιβόλῳ |
πλῆθός
τι
γυναικῶν
ἑωρᾶτο.
ἐπὶ
|
[11] |
οὐχὶ
ὥσπερ
ἐν
τῷ
πρώτῳ
|
περιβόλῳ. |
Πότερον
οὖν
καὶ
αἱ
Δόξαι; |
[1] |
ὡς
προστάττων
τι
τῷ
εἰσιόντι
|
ὄχλῳ. |
(Ἀπορούντων
οὖν
ἡμῶν
περὶ
τῆς |
[11] |
γε
χαλεπὴ
προσιδεῖν.
Οὐκοῦν
καὶ
|
ἄνω |
ἐπὶ
τοῦ
βουνοῦ
ὁρᾷς
πέτραν |
[1] |
εἰσιν.
ὁ
δὲ
γέρων
ὁ
|
ἄνω |
ἑστηκὼς
ἔχων
χάρτην
τινὰ
ἐν |
[11] |
τὴν
ἀληθινὴν
Παιδείαν;
{ἔφην}
Ὁρᾷς
|
ἄνω, |
ἔφη,
τόπον
τινὰ
ἐκεῖνον,
ὅπου |
[11] |
κρημνοῦ
προσκαταβαίνουσι
καὶ
ἕλκουσιν
αὐτοὺς
|
ἄνω |
πρὸς
αὑτάς,
εἶτα
κελεύουσιν
αὐτοὺς |
[1] |
Ὁρᾷς
ὀπίσω
τι,
ἔφη,
αὐτῶν
|
ἄνω |
ὥσπερ
θυρίον
μικρὸν
καὶ
τόπον |
[21] |
οὐδενός.
ἁπάντων
γὰρ
κυριεύει
καὶ
|
ἐπάνω |
πάντων
ἐστὶ
τῶν
πρότερον
αὐτὸν |
[21] |
ἐλευθέρως
καὶ
ἀπεριέργως
καὶ
ἐστεφανωμένη
|
στεφάνῳ
|
εὐανθεῖ
πάνυ
καλῷ;
Ἐμφαίνει
οὕτως. |
[1] |
τιμωρίᾳ
παραδιδόμενοι.
ἐὰν
δέ
τις
|
γνῷ, |
ἀνάπαλιν
ἡ
μὲν
ἀφροσύνη
ἀπόλλυται, |
[31] |
ἐὰν
κακῶς
τις
ζῇ,
ἀγαθὸν
|
ἐκείνῳ |
τὸ
ζῆν;
Οὔ
μοι
δοκεῖ, |
[1] |
καὶ
τὴν
γραφὴν
ἀνέθηκε
τῷ
|
Κρόνῳ. |
Πότερον
οὖν,
ἔφην
ἐγώ,
καὶ |
[11] |
δῶρα.
ἀλλὰ
τίνος
ἕνεκεν
οὕτως
|
ἔξω |
τοῦ
περιβόλου
ἕστηκεν;
Ὅπως
τοὺς |
[1] |
ἀνωτέρω
ἄλλον
περίβολον
καὶ
γυναῖκας
|
ἔξω |
τοῦ
περιβόλου
ἑστηκυίας
κεκοσμημένας
ὥσπερ |
[11] |
Καὶ
μάλα,
ἔφην
ἐγώ.
Οὐκοῦν
|
ἔξω |
τοῦ
περιβόλου
παρὰ
τὴν
εἴσοδον |
[21] |
δοκεῖς,
ἔφην,
ἐξηγεῖσθαι.
ἀλλ´
ἐκεῖνο
|
οὐδέπω |
ἡμῖν
δεδήλωκας,
τί
προστάττει
τὸ |
[1] |
περιπατοῦντες
ἐν
τῷ
τοῦ
Κρόνου
|
ἱερῷ, |
ἐν
ᾧ
πολλὰ
μὲν
καὶ |
[31] |
κωλύει
πάλιν
ταῦτα
ἀφελέσθαι
καὶ
|
ἑτέρῳ |
δοῦναι.
πολλάκις
γὰρ
εἴωθε
τοῦτο |
[31] |
τὸ
αἴτιον,
ὅτι
ἐν
τῷ
|
δευτέρῳ
|
περιβόλῳ
διατρίβουσιν
ὥσπερ
ἐγγίζοντες
πρὸς |
[31] |
περιβόλῳ
οἱ
δ´
ἐν
τῷ
|
δευτέρῳ |
περιβόλῳ,
εἰ
μηδὲν
ἄλλο,
ὃ |
[1] |
ἂν
παρέλθῃς
τὴν
πύλην
ταύτην,
|
ἀνωτέρω |
ἄλλον
περίβολον
καὶ
γυναῖκας
ἔξω |
[31] |
τὸ
λεγόμενον.
Ἄγε
τοίνυν,
ἔφη,
|
πειρῶ |
ἀποκρίνασθαι
τὸ
φαινόμενον
περὶ
ὧν |
[11] |
ὡς
ἐκτετάκασι
τὰς
χεῖρας
προθύμως;
|
Ὁρῶ, |
ἀλλὰ
τίνες
καλοῦνται,
ἔφην,
αὗται; |
[1] |
τῇ
χειρὶ
ἔχει
ποτήριόν
τι;
|
Ὁρῶ. |
ἀλλὰ
τίς
ἐστιν
αὕτη;
ἔφην. |
[1] |
γυναικῶν
ἑτέρων
παντοδαπὰς
μορφὰς
ἐχουσῶν;
|
Ὁρῶ. |
Αὗται
τοίνυν
Δόξαι
καὶ
Ἐπιθυμίαι |
[11] |
ἔχουσα
ἔνθεν
καὶ
ἔνθεν
βαθεῖς.
|
Ὁρῶ. |
Αὕτη
τοίνυν
ἐστὶν
ἡ
ὁδὸς, |
[11] |
ἐπὶ
τὴν
πέτραν,
πῶς
ἀναβαίνουσιν;
|
ὁρῶ |
γὰρ
ὁδὸν
φέρουσαν
οὐδεμίαν
ἐπ´ |
[11] |
οὐδαμῶς
κεκαλλωπισμέναι
καθάπερ
αἱ
ἄλλαι;
|
Ὁρῶ, |
ἔφην.
ἀλλὰ
τίνες
αὗται
καλοῦνται; |
[11] |
καὶ
ὑψηλὴν
καὶ
κύκλῳ
ἀπόκρημνον;
|
Ὁρῶ, |
ἔφην.
(Ὁρᾷς
οὖν
καὶ
γυναῖκας |
[21] |
ἐστιν
ἀκρόπολις
τῶν
περιβόλων
πάντων;
|
Ὁρῶ. |
Οὐκοῦν
ἐπὶ
τοῦ
προπυλαίου
γυνὴ |
[11] |
ἐπικατοικεῖ,
ἀλλ´
ἔρημος
δοκεῖ
εἶναι;
|
Ὁρῶ. |
Οὐκοῦν
καὶ
θύραν
τινὰ
μικρὰν |
[1] |
ὡς
περιάγονται
ὅποι
ἂν
τύχῃ.
|
(Ὁρῶ |
τούτους,
ἔφην.
ἡ
δὲ
γυνὴ |
[21] |
λέγειν.
ἀλλὰ
καὶ
τοῦτο
πάλιν
|
ἀπορῶ, |
διὰ
τί
δεικνύουσιν
αὐτῷ
τὸν |
[31] |
οὐδεὶς
φθόνος·
ἐγὼ
γὰρ
ὑμῖν
|
φράσω. |
Καλῶς
λέγεις,
ἔφην
ἐγώ.
ἀλλὰ |
[11] |
Ποίας
ταύτας;
Οὐχ
ὁρᾷς,
ἔφη,
|
ἔσω |
τῆς
πύλης
χορὸν
γυναικῶν,
ὡς |
[11] |
(Οὗτοι
δὲ
οἱ
ἄνθρωποι
οἱ
|
ἔσω |
τοῦ
περιβόλου
ἀνακάμπτοντες
τίνες
εἰσίν; |
[11] |
τοίνυν
ἡ
μὲν
ἐν
τῷ
|
μέσῳ |
Παιδεία
ἐστίν,
ἡ
δὲ
Ἀλήθεια, |
[11] |
Καὶ
μάλα.
Κατανοεῖς
οὖν
ἐν
|
μέσῳ |
τῷ
λειμῶνι
περίβολον
ἕτερον
καὶ |
[31] |
ὧν
ἄν
σε
ἐρωτῶ.
Ἀλλὰ
|
ποιήσω |
τοῦτο,
ἔφην
ἐγώ.
Πότερον
οὖν, |
[21] |
Πότερον
οὖν,
ἔφην
ἐγώ,
αὗται
|
εἴσω |
πρὸς
τὰς
Ἀρετὰς
οὐκ
εἰσπορεύονται; |
[1] |
(Ποία
δέ
ἐστιν
αὕτη;
Ὁρᾷς
|
ὀπίσω |
τι,
ἔφη,
αὐτῶν
ἄνω
ὥσπερ |
[31] |
καλῶν
ἔργων,
οὐδὲ
ὑπάρχειν
ἅμα
|
τῷ |
αὐτῷ
δύναται.
πλοῦτον
δὲ
καὶ |
[1] |
ἡ
ἀληθινὴ
ὁδὸς
ἡ
ἐν
|
τῷ |
Βίῳ,
ἀλλὰ
πλανῶνται
εἰκῆ,
ὥσπερ
|
[11] |
μακάριος
καὶ
εὐδαίμων
γίνεται
ἐν
|
τῷ |
βίῳ·
εἰ
δὲ
μή,
πάλιν |
[21] |
ζῶσι
καὶ
ὡς
ναυαγοῦσιν
ἐν
|
τῷ |
βίῳ
καὶ
πλανῶνται
καὶ
ἄγονται |
[1] |
ἀλλὰ
κατὰ
μικρὸν
ἐν
ὅλῳ
|
τῷ |
βίῳ
καταφθείρεται
καθάπερ
οἱ
ἐπὶ |
[1] |
βαδίζειν,
εἰ
μέλλουσι
σώζεσθαι
ἐν
|
τῷ |
Βίῳ.
(Ποίαν
οὖν
ὁδὸν
κελεύει |
[1] |
ἀγαθὸν
οὔτε
κακόν
ἐστιν
ἐν
|
τῷ |
βίῳ.
ταῦτ´
οὖν
ἐὰν
μέν |
[1] |
καὶ
εὐδαίμων
γίνεται
ἐν
παντὶ
|
τῷ |
βίῳ.
ὑμεῖς
οὖν
προσέχετε
καὶ |
[11] |
ἄν
ποτε
δεινὸν
παθεῖν
ἐν
|
τῷ |
βίῳ.
(Ὦ
Ἡράκλεις
ὡς
καλά, |
[31] |
ἐγώ,
τὸ
αἴτιον,
ὅτι
ἐν
|
τῷ |
δευτέρῳ
περιβόλῳ
διατρίβουσιν
ὥσπερ
ἐγγίζοντες |
[31] |
πρώτῳ
περιβόλῳ
οἱ
δ´
ἐν
|
τῷ |
δευτέρῳ
περιβόλῳ,
εἰ
μηδὲν
ἄλλο, |
[1] |
ἔμφασιν
ἐποίει
ὡς
προστάττων
τι
|
τῷ |
εἰσιόντι
ὄχλῳ.
(Ἀπορούντων
οὖν
ἡμῶν |
[1] |
ἐφ´
οὗ
κάθηται
γυνὴ
πεπλασμένη
|
τῷ |
ἤθει
καὶ
πιθανὴ
φαινομένη,
ἣ |
[1] |
τοῦτο
καὶ
τὴν
γραφὴν
ἀνέθηκε
|
τῷ |
Κρόνῳ.
Πότερον
οὖν,
ἔφην
ἐγώ, |
[11] |
μάλα.
Κατανοεῖς
οὖν
ἐν
μέσῳ
|
τῷ |
λειμῶνι
περίβολον
ἕτερον
καὶ
πύλην |
[11] |
Τούτων
τοίνυν
ἡ
μὲν
ἐν
|
τῷ |
μέσῳ
Παιδεία
ἐστίν,
ἡ
δὲ |
[1] |
ἐφεστάναι,
καὶ
ἔνδον
δὲ
ἐν
|
τῷ |
περιβόλῳ
πλῆθός
τι
γυναικῶν
ἑωρᾶτο. |
[31] |
μῦθος,
ὦ
ξένοι,
ὁ
ἐν
|
τῷ |
πίνακι
τοιοῦτος
ἡμῖν
ἐστιν.
εἰ |
[31] |
πλουτεῖν,
ὅταν
μὴ
ἐπί–
στωνται
|
τῷ |
πλούτῳ
χρῆσθαι.
Δοκεῖ
μοι.
Πῶς |
[31] |
Οὐκοῦν
εἰ
μέν
τις
ἐπίσταται
|
τῷ |
πλούτῳ
χρῆσθαι
καλῶς
καὶ
ἐμπείρως, |
[31] |
ἐγώ.
Ὅτι
οἱ
μὲν
ἐν
|
τῷ |
πρώτῳ
περιβόλῳ
οἱ
δ´
ἐν |
[11] |
λοιπὰ
πάντα,
ὧν
ἀνεπλήσθη
ἐν
|
τῷ |
πρώτῳ
περιβόλῳ.
(Ὅταν
οὖν
καθαρθῇ, |
[11] |
δὲ
καὶ
οὐχὶ
ὥσπερ
ἐν
|
τῷ |
πρώτῳ
περιβόλῳ.
Πότερον
οὖν
καὶ |
[11] |
τῆς
πέτρας
λιπαρὰς
καὶ
εὐεκτούσας
|
τῷ |
σώματι,
ὡς
ἐκτετάκασι
τὰς
χεῖρας |
[1] |
ἔστι
γὰρ
ἡ
ἐξήγησις
ἐοικυῖα
|
τῷ |
τῆς
Σφιγγὸς
αἰνίγματι,
ὃ
ἐκείνη |
[21] |
γὰρ
ἔστιν
αὐτῷ
ἀσφάλεια
ὥσπερ
|
τῷ |
τὸ
Κωρύκιον
ἄντρον
ἔχοντι,
καὶ
|
[1] |
~ΚΕΒΗΤΟΣ
ΠΙΝΑΞ.
~Ἐτυγχάνομεν
περιπατοῦντες
ἐν
|
τῷ |
τοῦ
Κρόνου
ἱερῷ,
ἐν
ᾧ |
[1] |
δὲ
περὶ
τὴν
μυθολογίαν
γινώμεθα.
|
Ἔστω |
οὕτως.
(Ὁρᾷς
οὖν,
ὡς
ἂν |
[1] |
τὸν
μὲν
μείζω,
τὸν
δὲ
|
ἐλάττω. |
ἦν
δὲ
καὶ
πύλη
ἐπὶ |
[1] |
μετ´
αὐτοῦ
τις
ἄλλη
ὁμοία
|
αὐτῷ |
αἰσχρὰ
καὶ
λεπτή,
τίς
ἐστιν; |
[21] |
βούληται,
ἔφη.
πανταχοῦ
γὰρ
ἔστιν
|
αὐτῷ
|
ἀσφάλεια
ὥσπερ
τῷ
τὸ
Κωρύκιον |
[31] |
ἔργων,
οὐδὲ
ὑπάρχειν
ἅμα
τῷ
|
αὐτῷ |
δύναται.
πλοῦτον
δὲ
καὶ
δόξαν |
[1] |
κακοδαιμονίᾳ,
ἂν
μὴ
ἡ
Μετάνοια
|
αὐτῷ |
ἐπιτύχῃ
ἐκ
προαιρέσεως
συναντήσασα.
~Εἶτα |
[11] |
ἐκ
τῶν
κακῶν
καὶ
συνίστησιν
|
αὐτῷ
|
ἑτέραν
Δόξαν
{καὶ
Ἐπιθυμίαν}
τὴν |
[31] |
οὐκοῦν
εἰ
κακόν
τι
ὑπάρχει
|
αὐτῷ, |
κακὸν
αὐτὸ
τὸ
ζῆν
ἐστιν. |
[11] |
τί
γίνεται,
ἐὰν
ἡ
Μετάνοια
|
αὐτῷ |
συναντήσῃ;
Ἐξαιρεῖ
αὐτὸν
ἐκ
τῶν |
[21] |
πάλιν
ἀπορῶ,
διὰ
τί
δεικνύουσιν
|
αὐτῷ |
τὸν
τόπον
ἐκεῖνον
αἱ
Ἀρεταί, |
[21] |
ὅθεν
ἦλθε
πρῶτον,
καὶ
δεικνύουσιν
|
αὐτῷ |
τοὺς
ἐκεῖ
διατρίβοντας
ὡς
κακῶς |
[31] |
ᾧ
ἂν
ὑπάρχῃ,
κακόν
τι
|
αὐτῷ |
ὑπάρχει;
οὐκοῦν
εἰ
κακόν
τι |
[1] |
στρατόπεδον,
ἀλλὰ
περίβολος
ἦν
ἐν
|
αὑτῷ |
ἔχων
ἑτέρους
περιβόλους
δύο,
τὸν |
[21] |
ἐλπίδας
τῆς
εὐδαιμονίας,
ἀλλ´
ἐν
|
αὑτῷ. |
(Ὡς
καλὸν
τὸ
νίκημα
λέγεις. |
[31] |
ἀλλὰ
ψευδοπαιδείαν,
δι´
ἣν
ἀπατῶνται.
|
οὕτω |
δὲ
διακείμενοι
οὐκ
ἄν
ποτε |
[31] |
ἀκριβέστερον
γὰρ
ἄν
τι
συνήκαμεν,
|
οὕτω |
καὶ
ἄνευ
τούτων
τῶν
μαθημάτων |
[31] |
ἀλλὰ
τὸ
πῶς
τέμνειν,
οὐκοῦν
|
οὕτω |
καὶ
ἐπὶ
τοῦ
ζῆν
οὐκ |
[21] |
διὰ
τὸ
ἔχειν
ἀντιφάρμακον
αὐτούς.
|
οὕτω |
καὶ
τοῦτον
οὐκέτι
οὐδὲν
λυπεῖ |
[31] |
ὑμεῖς
τοίνυν,
ὦ
ξένοι,
ἔφη,
|
οὕτω |
ποιεῖτε
καὶ
ἐνδιατρίβετε
τοῖς
λεγομένοις, |
[11] |
λοιπὴν
κακίαν
πᾶσαν,
τότε
ἂν
|
οὕτω |
σωθήσονται.
ὧδε
δὲ
μένοντες
παρὰ |
[31] |
ὅταν
μὴ
ἐπί–
στωνται
τῷ
|
πλούτῳ |
χρῆσθαι.
Δοκεῖ
μοι.
Πῶς
οὖν |
[31] |
εἰ
μέν
τις
ἐπίσταται
τῷ
|
πλούτῳ |
χρῆσθαι
καλῶς
καὶ
ἐμπείρως,
εὖ |
[21] |
κεκράτηκεν
ἑαυτοῦ,
ὥστε
ἐκεῖνα
νῦν
|
τούτῳ |
δουλεύουσι,
καθάπερ
οὗτος
ἐκείνοις
πρότερον. |
[31] |
πεπονθέναι,
οὐ
μνημονεύοντες,
ὅτι
ἐπὶ
|
τούτῳ |
ἔλαβον
τὰ
θέματα,
ἐφ´
ᾧ |
[31] |
ἐστι
τὸ
ζῆν,
ἔφη,
εἴπερ
|
τούτῳ
|
ἐστὶ
κακόν;
Ὅτι
τοῖς
μὲν |
[31] |
φαινόμενον
περὶ
ὧν
ἄν
σε
|
ἐρωτῶ. |
Ἀλλὰ
ποιήσω
τοῦτο,
ἔφην
ἐγώ. |
[31] |
Ὅτι
οἱ
μὲν
ἐν
τῷ
|
πρώτῳ |
περιβόλῳ
οἱ
δ´
ἐν
τῷ |
[11] |
πάντα,
ὧν
ἀνεπλήσθη
ἐν
τῷ
|
πρώτῳ
|
περιβόλῳ.
(Ὅταν
οὖν
καθαρθῇ,
ποῦ |
[11] |
καὶ
οὐχὶ
ὥσπερ
ἐν
τῷ
|
πρώτῳ |
περιβόλῳ.
Πότερον
οὖν
καὶ
αἱ |
[21] |
πάντα
γὰρ
ἐξηγήσομαι
καὶ
οὐδὲν
|
παραλείψω. |
Καλῶς
λέγεις,
ἔφην
ἐγώ.
Ἐκτείνας |