Chapitre
[10]	φωνὴ τῶν Ἑβραίων, ὡς ἐν	ταῖς	Βασιλείαις (μεμαθήκαμεν· Ἐξήγειρε γὰρ, φησὶ,
[1]	πραγμάτων περιστάσεις, εὐθὺς ἀμφίβολοι γίνονται	ταῖς	διανοίαις, εἰ ἔστι Θεὸς ἐπιμελούμενος
[2]	τοῦτο ἔχειν δεῖ προειλημμένον ἐν	ταῖς	διανοίαις ἡμῶν, ὅτι, ποίημα ὄντες
[5]	σωτηρία ψυχῶν αἰώνιος· παῦσαι δυσαρεστούμενος	ταῖς	θείαις οἰκονομίαις· ὅλως δὲ μήτε
[1]	ὅτι οἰκονομίᾳ τινὶ παραδίδωσιν ἡμᾶς	ταῖς	θλίψεσι, κατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς
[1]	διδάξας ἡμᾶς μὴ ἐκκακεῖν ἐν	ταῖς	θλίψεσιν, ἀλλ´ ἀναμένειν τὴν ἀγαθότητα
[1]	πονηρὸν δόγμα, καὶ ἀποφαίνονται ἐν	ταῖς	καρδίαις αὐτῶν, ὅτι Οὐκ ἔστι
[8]	τὰ φαῦλα συνήθεια μεγάλα κακὰ	ταῖς	ψυχαῖς ἐναφίησι, κἂν τὴν παραυτίκα
[8]	ἀλλ´ ἕν γε ἐκεῖνο δόγμα	ταῖς	ψυχαῖς ἡμῶν ἐνυπαρχέτω, τὸ, μηδὲν
[1]	δικαίας ὁδοῦ, μὴ λήθην Θεοῦ	ταῖς	ψυχαῖς νοσήσαντας. Πόθεν τὰ ἔθνη

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/04/2009