[6,4] Οὕτω δὴ πλέων τρίτῃ ἡμέρᾳ κατέσχειν, ἵναπερ
Ἡφαιστίωνί τε καὶ Κρατερῷ κατὰ τὸ αὐτὸ στρατοπεδεύειν
ἐπὶ ταῖς ἀντιπέρας ὄχθαις παρήγγελτο. μείνας
δὲ ἐνταῦθα ἡμέρας δύο, ὡς καὶ Φίλιππος αὐτῷ ξὺν
τῇ λοιπῇ στρατιᾷ ἀφίκετο, τοῦτον μὲν ἐπὶ τὸν Ἀκεσίνην
ποταμὸν ἐκπέμπει ξὺν οἷς ἔχων ἧκε, τάξας παρὰ
τοῦ Ἀκεσίνου ποταμοῦ τὴν ὄχθην πορεύεσθαι· τοὺς
δὲ ἀμφὶ Κρατερόν τε καὶ Ἡφαιστίωνα αὖθις ἐκπέμπει,
παραγγείλας ὅπως χρὴ τὴν πορείαν ποιεῖσθαι. αὐτὸς
δὲ ἔπλει κατὰ τὸν Ὑδάσπην ποταμὸν οὐδαμοῦ μείονα
ἐν τῷ κατάπλῳ εἴκοσι σταδίων τὸ εὖρος. προσορμιζόμενος
δὲ ὅπῃ τύχοι ταῖς ὄχθαις τοὺς προσοικοῦντας
τῷ Ὑδάσπῃ Ἰνδοὺς τοὺς μὲν ἐνδιδόντας σφᾶς ὁμολογίαις
παρελάμβανεν, ἤδη δέ τινας καὶ ἐς ἀλκὴν
χωρήσαντας βίᾳ κατεστρέψατο. αὐτὸς δὲ ὡς ἐπὶ τὴν
Μαλλῶν τε καὶ Ὀξυδρακῶν γῆν σπουδῇ ἔπλει, πλείστους
τε καὶ μαχιμωτάτους τῶν ταύτῃ Ἰνδῶν πυνθανόμενος
καὶ ὅτι ἐξηγγέλλοντο αὐτῷ παῖδας μὲν καὶ
γυναῖκας ἀποτεθεῖσθαι εἰς τὰς ὀχυρωτάτας τῶν πόλεων,
αὐτοὶ δὲ ἐγνωκέναι διὰ μάχης ἰέναι πρὸς αὐτόν. ἐφ´
ὅτῳ δὴ καὶ σπουδῇ πλείονι ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν, ὅπως
μὴ καθεστηκόσιν αὐτοῖς, ἀλλὰ ἐν τῷ ἐνδεεῖ τε ἔτι
τῆς παρασκευῆς καὶ τεταραγμένῳ προσφέρηται. ἔνθεν
δὲ ὡρμήθη τὸ δεύτερον, {καὶ} πέμπτῃ ἡμέρᾳ ἀφίκετο
ἐπὶ τὴν ξυμβολὴν τοῦ τε Ὑδάσπου καὶ τοῦ Ἀκεσίνου.
ἵνα δὲ ξυμβάλλουσιν οἱ ποταμοὶ οὗτοι, στενότατος εἷς
ποταμὸς ἐκ τοῖν δυοῖν γίγνεται καὶ τὸ ῥεῦμα αὐτῷ
ὀξὺ ἐπὶ τῇ στενότητι καὶ δῖναι ἄτοποι ὑποστρέφοντος
τοῦ ῥοῦ, καὶ τὸ ὕδωρ κυμαίνεταί τε καὶ καχλάζει ἐπὶ
μέγα, ὡς καὶ πόρρω ἔτι ὄντων ἐξακούεσθαι τὸν κτύπον
τοῦ κύματος. καὶ ἦν μὲν προεξηγγελμένα ταῦτα
Ἀλεξάνδρῳ ἐκ τῶν ἐγχωρίων καὶ ἐξ Ἀλεξάνδρου τῇ
στρατιᾷ· ὅμως δὲ ἐπειδὴ ἐπέλαζεν αὐτῷ ταῖς ξυμβολαῖς
ὁ στρατός, ἐς τοσόνδε ὁ ἀπὸ τοῦ ῥοῦ κτύπος
κατεῖχεν, ὥστε ἐπέστησαν τὰς εἰρεσίας οἱ ναῦται, οὐκ
ἐκ παραγγέλματος, ἀλλὰ τῶν τε κελευστῶν ὑπὸ θαύματος
ἐκσιωπησάντων καὶ αὐτοὶ μετέωροι πρὸς τὸν κτύπον γενόμενοι.
| [6,4] Alexandre arrive le troisième jour à l'endroit où Cratérus et
Héphæstion l'attendaient campés sur les rives du fleuve. Deux jours après,
Philippe se présente avec le reste de son armée. Alexandre l'envoya le long de
l'Acésinès, Cratérus et Héphæstion reçoivent de nouvelles instructions.
Continuant sa navigation sur l'Hydaspe, qui lui offrit partout vingt stades au
moins de largeur, il soumet en passant les peuples riverains, soit de force ou
de composition. Il se portait avec rapidité sur les Malliens et les Oxydraques,
peuples nombreux et belliqueux, qui, après avoir renfermé leurs femmes et leurs
enfants dans leurs places fortes, se disposaient à lui livrer bataille. Il se
hâtait pour les surprendre et les frapper au milieu même de leurs préparatifs.
Il arrive le cinquième jour au confluent de l'Hydaspe et de l'Acésinès. Le lit
de ces fleuves s'y resserre; leur cours en devient plus rapide. Les flots se
choquent, se brisent et ouvrent en reculant sur eux-mêmes des gouffres profonds.
Le fracas des vagues mugissantes retentit au loin. Les habitants du pays avaient
instruit les Grecs de ces détails ; cependant à l'approche du confluent, le
bruit était si épouvantable, que les rameurs laissèrent tomber les rames.
|