Livre, Chap.
[2, 5]	δ´ εἰς ἄπειρον οὐχ οἷόν	τ´	ἰέναι, ὅπερ μελλήσαντες δείξειν ἐπὶ
[2, 9]	γὰρ ἐξ ἀνάγκης ἐστίν, οἷον	τὰ	ἀίδια, τὰ δ´ ἐξ ἀνάγκης
[2, 2]	τὰ ὁμόφυλα· συμβαίνει γὰρ ἐξαιρεῖν	τὰ	ἀλλότρια) ψυχρὸν δὲ τὸ συνάγον
[2, 8]	ἐν ἅπαντι τῷ συνθέτῳ πάντα	τὰ	ἁπλᾶ ἐνέσται. Μαρτυρεῖν δ´ ἔοικε
[2, 10]	πάθη καὶ τὰς δυνάμεις, οἷον	τὰ	ἁπλᾶ σώματα, μιμεῖται τὴν κύκλῳ
[2, 3]	κατὰ λόγον. Ἅπαντες γὰρ οἱ	τὰ	ἁπλᾶ σώματα στοιχεῖα ποιοῦντες οἱ
[2, 6]	δοκεῖ δ´ οὐχ οὕτως αὔξεσθαι	τὰ	αὐξανόμενα. Πολὺ δὲ χαλεπώτερον ἀποδοῦναι
[2, 6]	περὶ γενέσεως τῆς κατὰ φύσιν.	Τὰ	γὰρ γινόμενα φύσει πάντα γίνεται
[2, 6]	τὴν μίξιν μόνον ἐπαινεῖ. Καίτοι	τά	γε στοιχεῖα διακρίνει οὐ τὸ
[2, 11]	μὴ εἶναι, δῆλον ὅτι καὶ	τὰ	γινόμενα οὕτως ἕξει, καὶ οὐκ
[2, 4]	δυνατὸν ἢ τὰ μὲν δυνατὸν	τὰ	δ´ ἀδύνατον. Ὅτι μὲν οὖν
[2, 3]	τῶν εἰρημένων ἁπλοῦν, ἀλλὰ μικτόν.	Τὰ	δ´ ἁπλᾶ τοιαῦτα μέν ἐστιν,
[2, 4]	ἓν μεταβαίνοντα ἑνὸς φθαρέντος γίνεται,	τὰ	δ´ ἐκ δυοῖν εἰς ἓν
[2, 3]	δὲ τεττάρων ἓξ αἱ συζεύξεις,	τὰ	δ´ ἐναντία οὐ πέφυκε συνδυάζεσθαι
[2, 9]	ἀνάγκης ἐστίν, οἷον τὰ ἀίδια,	τὰ	δ´ ἐξ ἀνάγκης οὐκ ἔστιν.
[2, 5]	εἰς ἀέρα καὶ εἰς γῆν·	τὰ	δ´ ἔσχατα οὐκέτι εἰς ἄλληλα·
[2, 5]	ἢ ἅπαντα, ἢ τὰ μὲν	τὰ	δ´ οὔ, ὥσπερ ἐν τῷ
[2, 5]	σύμβολον θᾶττον γίνεται ἐξ ἀλλήλων,	τὰ	δ´ οὐκ ἔχοντα βραδύτερον. Εἰ
[2, 9]	τὰ μὲν ἀδύνατον μὴ εἶναι,	τὰ	δὲ ἀδύνατον εἶναι διὰ τὸ
[2, 11]	τὰ μὲν ἀδύνατα μὴ εἶναι	τὰ	δὲ δυνατά, οὕτως καὶ περὶ
[2, 11]	οὔ, ἀλλὰ τὰ μὲν ἀριθμῷ	τὰ	δὲ εἴδει μόνον. Ὅσων μὲν
[2, 9]	τῶν ὄντων τὰ μὲν εἴδη	τὰ	δὲ μεθεκτικὰ τῶν εἰδῶν, καὶ
[2, 6]	ἢ ὡς ἐπὶ τὸ πολύ,	τὰ	δὲ παρὰ τὸ ἀεὶ καὶ
[2, 4]	εἰς ἐναντία καὶ ἐξ ἐναντίων,	τὰ	δὲ στοιχεῖα πάντα ἔχει ἐναντίωσιν
[2, 2]	τὰ μὲν τῷ ποιητικὰ εἶναι	τὰ	δὲ τῷ παθητικὰ λέγεται· θερμὸν
[2, 3]	καὶ τὸ ψυχρόν· ταῦτα γὰρ	τὰ	δημιουργοῦντα, τὸ δ´ ἓν ὑπόκειται
[2, 3]	Συνάγει δὲ καὶ οὗτος εἰς	τὰ	δύο· τῷ γὰρ πυρὶ τἆλλα
[2, 9]	Εἰ μὲν γάρ ἐστιν αἴτια	τὰ	εἴδη, διὰ τί οὐκ ἀεὶ
[2, 9]	ἀποβολήν, ὥστ´ εἰ ταῦτα ἀληθῆ,	τὰ	εἴδη οἴεται ἐξ ἀνάγκης αἴτια
[2, 1]	μὲν ποιοῦντες μίαν ὕλην παρὰ	τὰ	εἰρημένα, ταύτην δὲ σωματικὴν καὶ
[2, 1]	καὶ τὴν ὕλην τὴν πρώτην	τὰ	ἐπίπεδα εἶναι. Ἡμεῖς δὲ φαμὲν
[2, 9]	αὐτῆς ἀρχαί· ῥᾷον γὰρ οὕτω	τὰ	καθ´ ἕκαστον θεωρήσομεν, ὅταν περὶ
[2, 1]	μετ´ ἐναντιώσεως, ἐξ ἧς γίνεται	τὰ	καλούμενα στοιχεῖα. Διώρισται δὲ περὶ
[2, 1]	αὐτῶν. Λοιπὸν δὲ θεωρῆσαι περὶ	τὰ	καλούμενα στοιχεῖα τῶν σωμάτων. Γένεσις
[2, 5]	τῷ Γ τῇ γῇ ὑπάρξει	τὰ	λοιπά, καὶ δύο σύμβολα τὸ
[2, 11]	ἔστιν ὥσπερ ἐπὶ τοῦ εἶναι	τὰ	μὲν ἀδύνατα μὴ εἶναι τὰ
[2, 9]	ἀνάγκης οὐκ ἔστιν. Τούτων δὲ	τὰ	μὲν ἀδύνατον μὴ εἶναι, τὰ
[2, 11]	ἅπαντα ἀνακάμπτει ἢ οὔ, ἀλλὰ	τὰ	μὲν ἀριθμῷ τὰ δὲ εἴδει
[2, 9]	δυνατὸν εἶναι καὶ μὴ εἶναι.	Τὰ	μὲν γὰρ ἐξ ἀνάγκης ἐστίν,
[2, 4]	ἐξ ἅπαντος γίνεσθαι δυνατὸν ἢ	τὰ	μὲν δυνατὸν τὰ δ´ ἀδύνατον.
[2, 9]	ὑποτίθεται ὅτι ἐστὶ τῶν ὄντων	τὰ	μὲν εἴδη τὰ δὲ μεθεκτικὰ
[2, 4]	ἐναντίον. Ὥσθ´ ἅμα δῆλον ὅτι	τὰ	μὲν ἐξ ἑνὸς εἰς ἓν
[2, 5]	ἐξ ἄλλου, εἴρηται πρότερον, ὅτι	τὰ	μὲν ἔχοντα σύμβολον θᾶττον γίνεται
[2, 11]	τούτων. Τί οὖν δή ποτε	τὰ	μὲν οὕτω φαίνεται, οἷον ὕδατα
[2, 5]	μεταβάλλοντα, καὶ ἢ ἅπαντα, ἢ	τὰ	μὲν τὰ δ´ οὔ, ὥσπερ
[2, 2]	ψυχρὸν καὶ ὑγρὸν καὶ ξηρὸν	τὰ	μὲν τῷ ποιητικὰ εἶναι τὰ
[2, 5]	ἔσται μεταβολή, οἷον εἰ ἄπειρα	τὰ	μεταξύ· ἀνάγκη δ´, εἴπερ ἄπειρα
[2, 3]	ὥσπερ Παρμενίδης πῦρ καὶ γῆν,	τὰ	μεταξὺ μίγματα ποιοῦσι τούτων, οἷον
[2, 2]	ὁμοίως τά τε συγγενῆ καὶ	τὰ	μὴ ὁμόφυλα, ὑγρὸν δὲ τὸ
[2, 8]	τἆλλα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η' Ἅπαντα δὲ	τὰ	μικτὰ σώματα, ὅσα περὶ τὸν
[2, 2]	θερμὸν γάρ ἐστι τὸ συγκρῖνον	τὰ	ὁμογενῆ (τὸ γὰρ διακρίνειν, ὅπερ
[2, 2]	ποιεῖν τὸ πῦρ, συγκρίνειν ἐστὶ	τὰ	ὁμόφυλα· συμβαίνει γὰρ ἐξαιρεῖν τὰ
[2, 9]	οὐχ ὁρῶσιν, ὅτι χεῖρον ἢ	τὰ	ὄργανα. Ἡμῖν δὲ καθόλου τε
[2, 10]	ὅσα μεταβάλλει εἰς ἄλληλα κατὰ	τὰ	πάθη καὶ τὰς δυνάμεις, οἷον
[2, 6]	εἰ μὲν πῦρ ἡ ψυχή,	τὰ	πάθη ὑπάρξει αὐτῇ ὅσα πυρὶ
[2, 5]	ἔστιν ἓν τούτων ἐξ οὗ	τὰ	πάντα. Οὐ μὴν οὐδ´ ἄλλο
[2, 4]	ῥᾷον εἶναι τὸ ἓν ἢ	τὰ	πολλὰ μεταβάλλειν, οἷον ἐκ πυρὸς
[2, 1]	τοῖς πράγμασιν. Ὅτι μὲν οὖν	τὰ	πρῶτα ἀρχὰς καὶ στοιχεῖα καλῶς
[2, 1]	ἐκ τῆς ὕλης τὰ σώματα	τὰ	πρῶτα, διοριστέον καὶ περὶ τούτων,
[2, 7]	ἐναντίων ἢ τῶν στοιχείων, καὶ	τὰ	στοιχεῖα ἐξ ἐκείνων δυνάμει πως
[2, 5]	μεταξύ· ἀνάγκη δ´, εἴπερ ἄπειρα	τὰ	στοιχεῖα· ἔτι δ´ οὐδ´ ἐξ
[2, 6]	ἐνδέχεται λέγειν αὐτοῖς εἶναι συμβλητὰ	τὰ	στοιχεῖα. Καίτοι λέγει οὕτω· ταῦτα
[2, 7]	ἄλλων ἐναντίων. Καὶ πρῶτον οὕτω	τὰ	στοιχεῖα μεταβάλλει, ἐκ δὲ τούτων
[2, 2]	ποιητικὰ καὶ παθητικὰ εἶναι ἀλλήλων	τὰ	στοιχεῖα· μίγνυται γὰρ καὶ μεταβάλλει
[2, 3]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' Ἐπεὶ δὲ τέτταρα	τὰ	στοιχεῖα, τῶν δὲ τεττάρων ἓξ
[2, 6]	τις τῶν λεγόντων πλείω ἑνὸς	τὰ	στοιχεῖα τῶν σωμάτων ὥστε μὴ
[2, 10]	τῷ ἀπείρῳ χρόνῳ οὐ διεστᾶσι	τὰ	σώματα. Αἴτιον γὰρ τούτου ἐστὶν
[2, 6]	ἴσον. Ἄτοπον δὴ φαίνεται, εἰ	τὰ	σώματα ἀμετάβλητα ὄντα μὴ ἀναλογίᾳ
[2, 8]	ὅροις. Ὅτι μὲν οὖν ἅπαντα	τὰ	σώματα ἐξ ἁπάντων συνέστηκε τῶν
[2, 6]	βίᾳ καὶ παρὰ φύσιν κινούμενα	τὰ	σώματα καὶ κατὰ φύσιν, οἷον
[2, 7]	δὲ τῶν στοιχείων ἐξ ὧν	τὰ	σώματα συνέστηκεν, ὅσοις μὲν δοκεῖ
[2, 1]	τοῦτόν ἐστιν ἐκ τῆς ὕλης	τὰ	σώματα τὰ πρῶτα, διοριστέον καὶ
[2, 6]	ᾗ πῦρ· εἰ δὲ μικτόν,	τὰ	σωματικά· τούτων δ´ οὐδὲν σωματικόν.
[2, 2]	τὸ συνάγον καὶ συγκρῖνον ὁμοίως	τά	τε συγγενῆ καὶ τὰ μὴ
[2, 5]	ἐνίοις, ὕδωρ καὶ ἀὴρ καὶ	τὰ	τοιαῦτα, ἀνάγκη ἤτοι ἓν ἢ
[2, 7]	τὸ ξηρὸν καὶ ὑγρὸν καὶ	τὰ	τοιαῦτα κατὰ μεσότητα ποιοῦσι σάρκα
[2, 1]	ἤδη πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ	τὰ	τοιαῦτα· ταῦτα μὲν γὰρ μεταβάλλει
[2, 7]	τούτων σάρκες καὶ ὀστᾶ καὶ	τὰ	τοιαῦτα, τοῦ μὲν θερμοῦ γινομένου
[2, 4]	ἂν ἦν ἀλλοίωσις· κατὰ γὰρ	τὰ	τῶν ἁπτῶν πάθη ἀλλοίωσίς ἐστιν)
[2, 11]	τούτων δ´ οὕτω γινομένων πάλιν	τὰ	ὑπὸ τούτων. Τί οὖν δή
[2, 6]	τὸ νεῖκος, ἀλλ´ ἡ φιλία	τὰ	φύσει πρότερα τοῦ θεοῦ· θεοὶ
[2, 8]	ἑνὶ μόνῳ τρέφεσθαι, τῷ ὕδατι	τὰ	φυτά, πλείοσι τρέφεται· μέμικται γὰρ
[2, 3]	τρία λέγοντες, καθάπερ Πλάτων ἐν	ταῖς	διαιρέσεσιν· τὸ γὰρ μέσον μίγμα
[2, 1]	μὲν γὰρ καὶ φθορὰ πάσαις	ταῖς	φύσει συνεστώσαις οὐσίαις οὐκ ἄνευ
[2, 7]	τρόπον τοιοῦτον. Ἔσται δὴ μιχθέντων	τἆλλ´	ἐκ τῶν ἐναντίων ἢ τῶν
[2, 3]	λέγουσιν, εἶτα πυκνώσει καὶ μανώσει	τἆλλα	γεννῶσι, τούτοις συμβαίνει δύο ποιεῖν
[2, 9]	λέγουσι καὶ διὰ τούτων ἅπαντα	τἆλλα	γίνεσθαι καὶ φθείρεσθαι· φαίνεται δὲ
[2, 7]	ποιοῦσι σάρκα καὶ ὀστοῦν καὶ	τἆλλα.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η' Ἅπαντα δὲ τὰ
[2, 10]	μόνη γὰρ συνεχής. Διὸ καὶ	τἆλλα	ὅσα μεταβάλλει εἰς ἄλληλα κατὰ
[2, 3]	τὰ δύο· τῷ γὰρ πυρὶ	τἆλλα	πάντα ἀντιτίθησιν. Οὐκ ἔστι δὲ
[2, 10]	τῇ ἀνωμαλίᾳ· τῶν γὰρ ἐναντίων	τἀναντία	αἴτια· διὸ καὶ οὐχ ἡ
[2, 10]	ἀπελθεῖν φθείρει· τῶν γὰρ ἐναντίων	τἀναντία	αἴτια. Καὶ ἐν ἴσῳ χρόνῳ
[2, 5]	μέλαν ἔσται τὸ ὕδωρ· εἰς	τἀναντία	γὰρ ἡ μεταβολή. Ἀνάγκη ἄρα
[2, 5]	γῆν, εἴπερ ἡ μεταβολὴ εἰς	τἀναντία.	Εἰ γὰρ εἴη ἀήρ, εἰ
[2, 4]	ἐν ἀμφοῖν ἢ ταὐτὰ ἢ	τἀναντία.	Ἐξ οὐδετέρων δὲ ἐγχωρεῖ γίνεσθαι
[2, 7]	γινόμενον. Ἐπεὶ δὲ καὶ πάσχει	τἀναντία	κατὰ τὸν ἐν τοῖς πρώτοις
[2, 4]	ἐξ ἑκατέρου τὸ θερμόν, λείπεται	τἀναντία,	ξηρὸν καὶ ὑγρόν. Ὁμοίως δὲ
[2, 10]	τούτῳ διορίζονται· πάντων γάρ ἐστι	τάξις,	καὶ πᾶς βίος καὶ χρόνος
[2, 8]	καὶ ὕδωρ διὰ ταύτας ἐνυπάρχει	τὰς	αἰτίας, ἀὴρ δὲ καὶ πῦρ,
[2, 3]	γεννῶσι, τούτοις συμβαίνει δύο ποιεῖν	τὰς	ἀρχάς, τό τε μανὸν καὶ
[2, 10]	πανταχοῦ τῆς αὐτῆς ἀνάγκη καὶ	τὰς	γενέσεις ἀνωμάλους εἶναι καὶ τὰς
[2, 10]	εἶναι καὶ τὰς μὲν θάττους	τὰς	δὲ βραδυτέρας, ὥστε συμβαίνει διὰ
[2, 4]	ἐναντίωσιν πρὸς ἄλληλα διὰ τὸ	τὰς	διαφορὰς ἐναντίας εἶναι· τοῖς μὲν
[2, 3]	καὶ ξηρόν, ὥστ´ εὐλόγως διανέμεσθαι	τὰς	διαφορὰς τοῖς πρώτοις σώμασι, καὶ
[2, 6]	τῷ τοῦ ποσοῦ μέτρῳ συμβάλλεσθαι	τὰς	δυνάμεις, ἀλλὰ κατ´ ἀναλογίαν, οἷον
[2, 9]	τὴν μορφήν. Ἔτι δὲ καὶ	τὰς	δυνάμεις ἀποδιδόασι τοῖς σώμασι, δι´
[2, 10]	ἄλληλα κατὰ τὰ πάθη καὶ	τὰς	δυνάμεις, οἷον τὰ ἁπλᾶ σώματα,
[2, 5]	αἱ συζυγίαι· ἓξ γὰρ οὐσῶν	τὰς	δύο ἀδύνατον γενέσθαι διὰ τὸ
[2, 10]	φθορά. Δεῖ δὴ〉 πλείους εἶναι	τὰς	κινήσεις καὶ ἐναντίας, ἢ τῇ
[2, 10]	τὰς γενέσεις ἀνωμάλους εἶναι καὶ	τὰς	μὲν θάττους τὰς δὲ βραδυτέρας,
[2, 2]	αἱ ἄλλαι διαφοραὶ ἀνάγονται εἰς	τὰς	πρώτας τέτταρας. Αὗται δὲ οὐκέτι
[2, 5]	τοῖς μὲν κάτω τοῦ Π	τὰς	τῶν ἄνωθεν, τούτοις δὲ τὰς
[2, 5]	τὰς τῶν ἄνωθεν, τούτοις δὲ	τὰς	τῶν κάτωθεν, ὥστε πάντα ἓν
[2, 7]	θερμὸν διὰ τὸ μιγνύμενα φθείρειν	τὰς	ὑπεροχὰς ἀλλήλων, τότε οὔθ´ ἡ
[2, 2]	καὶ τὸ πεπηγός· ἅπαντα δὲ	ταῦτ´	ἐστὶ τοῦ ξηροῦ καὶ τοῦ
[2, 6]	τὸ νεῖκος, ἀλλά τινος κινήσεως	ταῦτα	αἴτια· εἰ δ´ ἔστιν, ἐκεῖνο
[2, 9]	κατὰ τὴν ἀποβολήν, ὥστ´ εἰ	ταῦτα	ἀληθῆ, τὰ εἴδη οἴεται ἐξ
[2, 5]	μηδὲν αἰσθητόν γε πρότερον τούτων,	ταῦτα	ἂν εἴη πάντα. Ἀνάγκη τοίνυν
[2, 11]	οὐκ ἀριθμῷ. Εἰ δὲ καὶ	ταῦτα	ἀριθμῷ, ἀλλ´ οὐχ ὧν ἡ
[2, 3]	ἐναντίον ὕδωρ, ἀέρι δὲ γῆ·	ταῦτα	γὰρ ἐκ τῶν ἐναντίων παθημάτων
[2, 6]	τὰ στοιχεῖα. Καίτοι λέγει οὕτω·	ταῦτα	γὰρ ἶσά τε πάντα» Εἰ
[2, 5]	τὸ μέλαν καὶ τὸ ὑγρόν·	ταῦτα	γὰρ οὐ συνδεδύασταί πως. Ὅτι
[2, 3]	τὸ θερμὸν καὶ τὸ ψυχρόν·	ταῦτα	γὰρ τὰ δημιουργοῦντα, τὸ δ´
[2, 6]	σφέτερον δέμας, αἰθέρα δ´ αἰθήρ»	Ταῦτα	δὲ προστίθεται· δοκεῖ δ´ οὐχ
[2, 7]	ἐξ αὐτῶν γίνεται καὶ μυελός·	ταῦτα	δὴ γίνεται πῶς; ἐκείνοις τε
[2, 11]	καὶ ἡ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι	ταῦτα	ἐξ ἀνάγκης γίνεται καὶ ἔσται,
[2, 6]	τοῦ θεοῦ· θεοὶ δὲ καὶ	ταῦτα.	Ἔτι δὲ περὶ κινήσεως ἁπλῶς
[2, 5]	ἤτοι ἓν ἢ δύο εἶναι	ταῦτα	ἢ πλείω. Ἓν μὲν δὴ
[2, 5]	ἔσται τῶν Α Π. Ἔστω	ταῦτα	λευκότης καὶ μελανία. Πάλιν εἰ
[2, 1]	καὶ ὕδωρ καὶ τὰ τοιαῦτα·	ταῦτα	μὲν γὰρ μεταβάλλει εἰς ἄλληλα,
[2, 11]	ἀνάγκη, ἡ τούτων γένεσις κύκλῳ.	Ταῦτα	μὲν δὴ εὐλόγως, ἐπεὶ ἀίδιος
[2, 5]	οὐδ´ ἄλλο τί γε παρὰ	ταῦτα,	οἷον μέσον τι ἀέρος καὶ
[2, 1]	πῦρ καὶ γῆν, οἱ δὲ	ταῦτά	τε καὶ ἀέρα τρίτον, οἱ
[2, 11]	κινουμένη, φανερὸν ὅτι καὶ ἀριθμῷ	ταὐτὰ	ἔσται (ἡ γὰρ κίνησις ἀκολουθεῖ
[2, 4]	τὸ λείπεσθαι ἐν ἀμφοῖν ἢ	ταὐτὰ	ἢ τἀναντία. Ἐξ οὐδετέρων δὲ
[2, 3]	μέσον μίγμα ποιεῖ. Καὶ σχεδὸν	ταὐτὰ	λέγουσιν οἵ τε δύο καὶ
[2, 3]	τοιαῦτα μέν ἐστιν, οὐ μέντοι	ταὐτά,	οἷον εἴ τι τῷ πυρὶ
[2, 10]	μέν, πάσας δέ πως εἶναι	ταύτας	ἀνάγκη ὑπὸ μίαν ἀρχήν· συνεχοῦς
[2, 8]	μὲν οὖν καὶ ὕδωρ διὰ	ταύτας	ἐνυπάρχει τὰς αἰτίας, ἀὴρ δὲ
[2, 2]	εἰσιν ὥστ´ ἀνάγκη τέτταρας εἶναι	ταύτας.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' Ἐπεὶ δὲ τέτταρα
[2, 10]	κατὰ τὸν λοξὸν κύκλον· ἐν	ταύτῃ	γὰρ καὶ τὸ συνεχές ἐστι
[2, 1]	μίαν ὕλην παρὰ τὰ εἰρημένα,	ταύτην	δὲ σωματικὴν καὶ χωριστήν, ἁμαρτάνουσιν·
[2, 11]	ταύτης κινήσεις καὶ ὅσαι διὰ	ταύτην·	εἰ γὰρ τὸ κύκλῳ κινούμενον
[2, 1]	τῶν σωμάτων τῶν αἰσθητῶν, ἀλλὰ	ταύτην	οὐ χωριστὴν ἀλλ´ ἀεὶ μετ´
[2, 6]	καὶ τὸ κατὰ φύσιν κινεῖσθαι.	Ταύτην	οὖν ἡ φιλία κινεῖ; ἢ
[2, 9]	δ´ αὐτὴν τὴν ὕλην· ἀπὸ	ταύτης	γὰρ εἶναι τὴν κίνησιν. Οὐδέτεροι
[2, 11]	ἀνάγκης γίνεται καὶ ἔσται, ὅσαι	ταύτης	κινήσεις καὶ ὅσαι διὰ ταύτην·
[2, 2]	βάθος, ξηρὸν δὲ τὸ ἐστερημένον	ταύτης,	φανερὸν ὅτι τὸ μὲν διερὸν
[2, 2]	βάθει, πεπηγὸς δὲ τὸ ἐστερημένον	ταύτης.	Ὥστε καὶ τούτων ἔσται τὸ
[2, 6]	οὖν κατὰ τὸ ποσόν, ἀνάγκη	ταὐτό	τι εἶναι ὑπάρχον ἅπασι τοῖς
[2, 4]	τοῖς ἐφεξῆς ἐνυπάρχει τὸ μὲν	ταὐτὸ	τὸ δ´ ἐναντίον. Ὥσθ´ ἅμα
[2, 5]	Α, ἔσται ἄλλη· οὐ γὰρ	ταὐτὸ	τὸ Υ καὶ Π. Ἔστω
[2, 6]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἀπὸ	ταὐτομάτου	καὶ ἀπὸ τύχης. Τί οὖν
[2, 10]	ἐγγὺς εἶναι γεννᾷ, τῷ ἀπιέναι	ταὐτὸν	τοῦτο καὶ πόρρω γίνεσθαι φθείρει,
[2, 4]	γὰρ ἔχει σύμβολα πρὸς ἄλληλα,	ταχεῖα	τούτων ἡ μετάβασις, ὅσα δὲ
[2, 5]	πρότερον· ὅτι δ´ οὐχ ὁμοίως	ταχέως	ἄλλο ἐξ ἄλλου, εἴρηται πρότερον,
[2, 2]	κατὰ τὴν ἁφήν· κατ´ ἐναντίωσίν	τε	γὰρ διαφέρουσι, καὶ κατὰ ἁπτὴν
[2, 5]	γε πῦρ ἀὴρ θερμός· ἀλλοίωσίς	τε	γὰρ τὸ τοιοῦτον, καὶ οὐ
[2, 7]	ταῦτα δὴ γίνεται πῶς; ἐκείνοις	τε	γὰρ τοῖς λέγουσιν ὡς Ἐμπεδοκλῆς
[2, 11]	ἀίδιος, οὐκ εἰς εὐθὺ οἷόν	τε	διὰ τὸ μηδαμῶς εἶναι ἀρχὴν
[2, 6]	ἑκάστου, ἀλλ´ οὐ μόνον μίξις	τε	διάλλαξίς τε μιγέντων» ὥσπερ ἐκεῖνός
[2, 3]	Καὶ σχεδὸν ταὐτὰ λέγουσιν οἵ	τε	δύο καὶ οἱ τρία ποιοῦντες·
[2, 4]	γῆς. Ὥστε φανερὸν ὅτι κύκλῳ	τε	ἔσται ἡ γένεσις τοῖς ἁπλοῖς
[2, 2]	παθητικά· οὐ γὰρ τῷ ποιεῖν	τε	ἕτερον ἢ πάσχειν ὑφ´ ἑτέρου
[2, 1]	καὶ γῆν, οἱ δὲ ταῦτά	τε	καὶ ἀέρα τρίτον, οἱ δὲ
[2, 9]	αὐταὶ αἵπερ ἐν τοῖς ἀιδίοις	τε	καὶ πρώτοις· ἡ μὲν γάρ
[2, 9]	περὶ πάσης γενέσεως ὁμοίως πόσαι	τε	καὶ τίνες αὐτῆς ἀρχαί· ῥᾷον
[2, 3]	δύο ποιεῖν τὰς ἀρχάς, τό	τε	μανὸν καὶ τὸ πυκνὸν ἢ
[2, 11]	γὰρ εἶναι ἀνάγκη οὐχ οἷόν	τε	μὴ εἶναι· ὥστ´ εἰ ἔστιν
[2, 11]	ἀνάγκη γενέσθαι, καὶ οὐχ οἷόν	τε	μὴ ἐνδέχεσθαι; Εἰ δὴ τὸ
[2, 6]	οὐ μόνον μίξις τε διάλλαξίς	τε	μιγέντων» ὥσπερ ἐκεῖνός φησιν. Τύχη
[2, 5]	μὲν δὴ πάντα οὐχ οἷόν	τε,	οἷον ἀέρα πάντα ἢ ὕδωρ
[2, 1]	ἤ τι μεταξὺ τούτων, σῶμά	τε	ὂν καὶ χωριστόν, οἱ δὲ
[2, 6]	λέγει οὕτω· ταῦτα γὰρ ἶσά	τε	πάντα» Εἰ μὲν οὖν κατὰ
[2, 9]	τὰ ὄργανα. Ἡμῖν δὲ καθόλου	τε	πρότερον εἴρηται περὶ τῶν αἰτίων,
[2, 2]	συνάγον καὶ συγκρῖνον ὁμοίως τά	τε	συγγενῆ καὶ τὰ μὴ ὁμόφυλα,
[2, 9]	αἰτίων, καὶ νῦν διώρισται περί	τε	τῆς ὕλης καὶ τῆς μορφῆς.
[2, 9]	λέγειν τὸ ποιοῦν, ὁμοίως ἔν	τε	τοῖς φύσει καὶ ἐν τοῖς
[2, 9]	ἀλλοιοῦν καὶ τὸ μετασχηματίζον αἰτιώτερόν	τε	τοῦ γεννᾶν, καὶ ἐν ἅπασιν
[2, 6]	κόσμον ὁμοίως ἔχειν φησὶν ἐπί	τε	τοῦ νείκους νῦν καὶ πρότερον
[2, 5]	Δύο δ´ οὐσῶν οὐχ οἷόν	τε	τρία εἶναι, ἀλλὰ τέσσαρα, ὥσπερ
[2, 8]	τὸ συνέχον· εἰ γὰρ ἐξαιρεθείη	τελέως	ἐξ αὐτῆς τὸ ὑγρόν, διαπίπτοι
[2, 2]	τοῦ ξηροῦ· κραῦρον γὰρ τὸ	τελέως	ξηρόν, ὥστε καὶ πεπηγέναι δι´
[2, 3]	τρία ποιοῦντες· πλὴν οἱ μὲν	τέμνουσιν	εἰς δύο τὸ μέσον, οἱ
[2, 5]	οἷόν τε τρία εἶναι, ἀλλὰ	τέσσαρα,	ὥσπερ φαίνεται· τοσαῦται γὰρ αἱ
[2, 10]	οὐδὲν αὐτῶν ἐν οὐδεμιᾷ χώρᾳ	τεταγμένῃ.	Διότι μὲν οὖν ἔστι γένεσις
[2, 1]	οἱ δὲ καὶ ὕδωρ τούτων	τέταρτον,	ὥσπερ Ἐμπεδοκλῆς· ἐξ ὧν συγκρινομένων
[2, 3]	μόνον ποιοῦσιν. Ἔνιοι δ´ εὐθὺς	τέτταρα	λέγουσιν, οἷον Ἐμπεδοκλῆς. Συνάγει δὲ
[2, 3]	Οὐ μὴν ἀλλ´ ἁπλῶς γε	τέτταρα	ὄντα ἑνὸς ἕκαστόν ἐστι, γῆ
[2, 3]	οἱ δὲ τρία, οἱ δὲ	τέτταρα	ποιοῦσιν. Ὅσοι μὲν οὖν ἓν
[2, 3]	ταύτας. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' Ἐπεὶ δὲ	τέτταρα	τὰ στοιχεῖα, τῶν δὲ τεττάρων
[2, 2]	διαφοραὶ ἀνάγονται εἰς τὰς πρώτας	τέτταρας.	Αὗται δὲ οὐκέτι εἰς ἐλάττους·
[2, 2]	τὸ ὑγρόν εἰσιν ὥστ´ ἀνάγκη	τέτταρας	εἶναι ταύτας. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' Ἐπεὶ
[2, 3]	καὶ ὑγρὸν ἀδύνατον) φανερὸν ὅτι	τέτταρες	ἔσονται αἱ τῶν στοιχείων συζεύξεις,
[2, 3]	τέτταρα τὰ στοιχεῖα, τῶν δὲ	τεττάρων	ἓξ αἱ συζεύξεις, τὰ δ´
[2, 3]	οὔτ´ ἐκ πυρός. Ὄντων δὲ	τεττάρων	τῶν ἁπλῶν σωμάτων, ἑκάτερα τοῖν
[2, 9]	Δῆλον δὲ καὶ ἐπὶ τῶν	τέχνῃ	καὶ ἐπὶ τῶν φύσει γινομένων·
[2, 9]	τὸ ξύλον κλίνην, ἀλλ´ ἡ	τέχνη.	Ὥστε καὶ οὗτοι διὰ τοῦτο
[2, 9]	φύσει καὶ ἐν τοῖς ἀπὸ	τέχνης,	ὃ ἂν ᾖ κινητικόν. Οὐ
[2, 4]	ἦν πυρός. Ὁμολογουμένη δὲ καὶ	τῇ	αἰσθήσει ἡ τοῦ πυρὸς γένεσις.
[2, 10]	ἐναντίας, ἢ τῇ φορᾷ ἢ	τῇ	ἀνωμαλίᾳ· τῶν γὰρ ἐναντίων τἀναντία
[2, 10]	χρόνος μετρεῖται περιόδῳ, πλὴν οὐ	τῇ	αὐτῇ πάντες, ἀλλ´ οἱ μὲν
[2, 10]	εἰ γὰρ ἕκαστον ἔμενεν ἐν	τῇ	αὑτοῦ χώρᾳ καὶ μὴ μετέβαλλεν
[2, 11]	μὴ ἀεὶ εἶναι. Ἀλλὰ δεῖ	τῇ	γενέσει ἀεὶ εἶναι, εἰ ἐξ
[2, 5]	ὅτι καὶ ἐν τῷ Γ	τῇ	γῇ ὑπάρξει τὰ λοιπά, καὶ
[2, 11]	διὰ δύο ἢ πολλῶν. Ἐν	τῇ	κύκλῳ ἄρα κινήσει καὶ γενέσει
[2, 8]	ὕλης, τὸ δὲ τρεφόμενον συνειλημμένον	τῇ	ὕλῃ ἡ μορφὴ καὶ τὸ
[2, 10]	τὰς κινήσεις καὶ ἐναντίας, ἢ	τῇ	φορᾷ ἢ τῇ ἀνωμαλίᾳ· τῶν
[2, 2]	καθ´ ἕτερον, καὶ εἰ ἔτυχε	τῇ	φύσει πρότερον. Αὐτῶν δὴ πρῶτον
[2, 10]	μέτρον. Φαίνεται δὲ καὶ κατὰ	τὴν	αἴσθησιν ὁμολογούμενα τοῖς παρ´ ἡμῶν
[2, 4]	γένεσις, ἅμα δὲ καὶ κατὰ	τὴν	αἴσθησιν φαίνεται γινόμενα (οὐ γὰρ
[2, 9]	καὶ ἑκάστῳ τῶν ὀργάνων ἀπονέμοι	τὴν	αἰτίαν τῶν γινομένων· ἀνάγκη γὰρ
[2, 1]	ὄντων στερεῶν μέχρι ἐπιπέδων ποιεῖται	τὴν	ἀνάλυσιν· ἀδύνατον δὲ τὴν τιθήνην
[2, 9]	τὴν μετάληψιν καὶ φθείρεσθαι κατὰ	τὴν	ἀποβολήν, ὥστ´ εἰ ταῦτα ἀληθῆ,
[2, 1]	τοῦτο, ὃ λέγουσί τινες εἶναι	τὴν	ἀρχήν. Ὡς δ´ ἐν τῷ
[2, 2]	ἐναντιώσεις. Εἰσὶ δ´ ἐναντιώσεις κατὰ	τὴν	ἁφὴν αἵδε, θερμὸν ψυχρόν, ξηρὸν
[2, 2]	ποιοῦσιν, ἀλλὰ μόνον αἱ κατὰ	τὴν	ἁφήν· κατ´ ἐναντίωσίν τε γὰρ
[2, 1]	πρώτην οἰομένοις εἶναι τὴν ὕλην	τὴν	ἀχώριστον μέν, ὑποκειμένην δὲ τοῖς
[2, 10]	πυρὸς ὕδωρ, κύκλῳ φαμὲν περιεληλυθέναι	τὴν	γένεσιν διὰ τὸ πάλιν ἀνακάμπτειν.
[2, 10]	μεταβολῶν τὴν φορὰν ἀλλὰ μὴ	τὴν	γένεσιν εἰπεῖν· πολὺ γὰρ εὐλογώτερον
[2, 10]	συνεχῶς· ἡ γὰρ φορὰ ποιήσει	τὴν	γένεσιν ἐνδελεχῶς διὰ τὸ προσάγειν
[2, 11]	Ἀνάγκη γὰρ ἤτοι πέρας ἔχειν	τὴν	γένεσιν ἢ μή, καὶ εἰ
[2, 1]	καὶ διακρινομένων ἢ ἀλλοιουμένων συμβαίνειν	τὴν	γένεσιν καὶ τὴν φθορὰν τοῖς
[2, 11]	δὲ δυνατά, οὕτως καὶ περὶ	τὴν	γένεσιν; οἷον τροπὰς ἆρα ἀνάγκη
[2, 10]	ὅλον ὁ θεός, ἐνδελεχῆ ποιήσας	τὴν	γένεσιν· οὕτω γὰρ ἂν μάλιστα
[2, 10]	οὐσίας τὸ γίνεσθαι ἀεὶ καὶ	τὴν	γένεσιν. Τούτου δ´ αἴτιον, ὥσπερ
[2, 8]	τὸ ὕδωρ, ἔτι δὲ καὶ	τὴν	γῆν ἄνευ τοῦ ὑγροῦ μὴ
[2, 6]	κινεῖ; ἢ οὔ; τοὐναντίον γὰρ	τὴν	γῆν ἄνω καὶ διακρίσει ἔοικεν,
[2, 8]	ὅρον. Ἕκαστον δὲ πέφυκεν εἰς	τὴν	ἑαυτοῦ χώραν φέρεσθαι· ἡ δὲ
[2, 9]	ἃς γεννῶσι, λίαν ὀργανικῶς, ἀφαιροῦντες	τὴν	κατὰ τὸ εἶδος αἰτίαν. Ἐπειδὴ
[2, 11]	ἀνάγκη καὶ τούτων κύκλῳ εἶναι	τὴν	κίνησιν, οἷον τῆς ἄνω φορᾶς
[2, 9]	ὕλην· ἀπὸ ταύτης γὰρ εἶναι	τὴν	κίνησιν. Οὐδέτεροι δὲ λέγουσι καλῶς.
[2, 10]	δ´ ὄντος τοῦ χρόνου ἀνάγκη	τὴν	κίνησιν συνεχῆ εἶναι, εἴπερ ἀδύνατον
[2, 9]	ὕλην τις φήσειε γεννᾶν διὰ	τὴν	κίνησιν, φυσικώτερον μὲν ἂν λέγοι
[2, 10]	καὶ ἡ εὐθεῖα φορὰ μιμουμένη	τὴν	κύκλῳ συνεχής ἐστιν. Ἅμα δὲ
[2, 10]	οἷον τὰ ἁπλᾶ σώματα, μιμεῖται	τὴν	κύκλῳ φοράν· ὅταν γὰρ ἐξ
[2, 9]	οὐκ ὀρθῶς, καὶ ὅτι παραλείπουσι	τὴν	κυριωτέραν αἰτίαν· ἐξαιροῦσι γὰρ τὸ
[2, 4]	δὲ διὰ τὸ πλειόνων εἶναι	τὴν	μεταβολήν· ἀνάγκη γάρ, εἰ ἔσται
[2, 9]	τὸ εἶδος, γίνεσθαι δὲ κατὰ	τὴν	μετάληψιν καὶ φθείρεσθαι κατὰ τὴν
[2, 6]	τοῦτο καὶ ἀγαθόν· ὁ δὲ	τὴν	μίξιν μόνον ἐπαινεῖ. Καίτοι τά
[2, 9]	τὸ τί ἦν εἶναι καὶ	τὴν	μορφήν. Ἔτι δὲ καὶ τὰς
[2, 10]	τί ἑκάστου τῶν σωμάτων εἰς	τὴν	οἰκείαν φερομένου χώραν ἐν τῷ
[2, 10]	πολλάκις ἐν ἐλάττονι φθείρεσθαι διὰ	τὴν	πρὸς ἄλληλα σύγκρασιν· ἀνωμάλου γὰρ
[2, 1]	τὴν τιθήνην καὶ τὴν ὕλην	τὴν	πρώτην τὰ ἐπίπεδα εἶναι. Ἡμεῖς
[2, 1]	ποιεῖται τὴν ἀνάλυσιν· ἀδύνατον δὲ	τὴν	τιθήνην καὶ τὴν ὕλην τὴν
[2, 10]	δὲ βραδυτέρας, ὥστε συμβαίνει διὰ	τὴν	τούτων γένεσιν ἄλλοις γίνεσθαι φθοράν.
[2, 9]	ὡς μορφή. Δεῖ δὲ καὶ	τὴν	τρίτην ἔτι προσυπάρχειν· οὐ γὰρ
[2, 9]	οὐσίας. Δεῖ δὲ προσεῖναι καὶ	τὴν	τρίτην, ἣν ἅπαντες μὲν ὀνειρώττουσι,
[2, 9]	αἰτίαν εἶναι πρὸς τὸ γίνεσθαι	τὴν	τῶν εἰδῶν φύσιν, ὥσπερ ὁ
[2, 9]	καὶ φθορᾶς. Οἱ δ´ αὐτὴν	τὴν	ὕλην· ἀπὸ ταύτης γὰρ εἶναι
[2, 7]	φθορὰ ἢ θάτερον ποεῖ ἢ	τὴν	ὕλην. Ἆρ´ οὖν ἐπειδή ἐστι
[2, 7]	σύνθεσις σωζομένων, τί λείπεται πλὴν	τὴν	ὕλην εἶναι τὸ ἐξ ἐκείνων;
[2, 1]	μὲν καὶ πρώτην οἰομένοις εἶναι	τὴν	ὕλην τὴν ἀχώριστον μέν, ὑποκειμένην
[2, 1]	ἀδύνατον δὲ τὴν τιθήνην καὶ	τὴν	ὕλην τὴν πρώτην τὰ ἐπίπεδα
[2, 9]	κατὰ δύναμιν πραττομένων. Εἰ δὲ	τὴν	ὕλην τις φήσειε γεννᾶν διὰ
[2, 1]	τῶν αἰσθητῶν σωμάτων. Τούτων δὲ	τὴν	ὑποκειμένην ὕλην οἱ μέν φασιν
[2, 1]	ἀλλοιουμένων συμβαίνειν τὴν γένεσιν καὶ	τὴν	φθορὰν τοῖς πράγμασιν. Ὅτι μὲν
[2, 10]	εἴρηται, τὸ πρώτην τῶν μεταβολῶν	τὴν	φορὰν ἀλλὰ μὴ τὴν γένεσιν
[2, 10]	διεστήκεσαν. Μεταβάλλει μὲν οὖν διὰ	τὴν	φορὰν διπλῆν οὖσαν· διὰ δὲ
[2, 10]	Ἔτι δὲ ἐπεὶ ἡ κατὰ	τὴν	φορὰν κίνησις δέδεικται ὅτι ἀίδιος,
[2, 10]	φθορά, φαμὲν δ´ αἰτίαν εἶναι	τὴν	φορὰν τοῦ γίνεσθαι, φανερὸν ὅτι
[2, 10]	ἀεὶ τοῦ βελτίονος ὀρέγεσθαί φαμεν	τὴν	φύσιν, βέλτιον δὲ τὸ εἶναι
[2, 11]	κύκλῳ εἶναι τὴν κίνησιν, οἷον	τῆς	ἄνω φορᾶς οὔσης κύκλῳ ὁ
[2, 1]	δὲ περὶ γενέσεως καὶ φθορᾶς	τῆς	ἁπλῆς, τίνος καὶ πῶς ἐστὶ
[2, 10]	ἅπασιν ὑπάρχειν διὰ τὸ πόρρω	τῆς	ἀρχῆς ἀφίστασθαι, τῷ λειπομένῳ τρόπῳ
[2, 10]	τῆς ὕλης καὶ οὐ πανταχοῦ	τῆς	αὐτῆς ἀνάγκη καὶ τὰς γενέσεις
[2, 10]	διὸ καὶ ἡ φορὰ προτέρα	τῆς	γενέσεως. Ἐπεὶ δ´ ὑπόκειται καὶ
[2, 10]	ὁ χρόνος τῆς φθορᾶς καὶ	τῆς	γενέσεως τῆς κατὰ φύσιν. Ἀλλὰ
[2, 4]	τοῦ ἀέρος φθαρῇ τὸ θερμὸν	τῆς	δὲ γῆς τὸ ξηρόν, ὕδωρ
[2, 4]	τοῦ μὲν ἀέρος τὸ ὑγρὸν	τῆς	δὲ γῆς τὸ ψυχρόν, πῦρ,
[2, 4]	λείπεσθαι τοῦ μὲν τὸ θερμὸν	τῆς	δὲ τὸ ξηρόν, ἅπερ ἦν
[2, 4]	γὰρ τοῦ μὲν τὸ ὑγρὸν	τῆς	δὲ τὸ ψυχρόν) ὅταν δὲ
[2, 4]	ἐστιν) λεκτέον τίς ὁ τρόπος	τῆς	εἰς ἄλληλα μεταβολῆς, καὶ πότερον
[2, 9]	δ´ ἐστὶν ὁ λόγος ὁ	τῆς	ἑκάστου οὐσίας. Δεῖ δὲ προσεῖναι
[2, 10]	τῆς φθορᾶς καὶ τῆς γενέσεως	τῆς	κατὰ φύσιν. Ἀλλὰ συμβαίνει πολλάκις
[2, 6]	καὶ μᾶλλον τὸ νεῖκος αἴτιον	τῆς	κατὰ φύσιν κινήσεως ἢ ἡ
[2, 6]	δὲ χαλεπώτερον ἀποδοῦναι περὶ γενέσεως	τῆς	κατὰ φύσιν. Τὰ γὰρ γινόμενα
[2, 6]	τὸ κινοῦν πρῶτον καὶ αἴτιον	τῆς	κινήσεως; οὐ γὰρ δὴ ἡ
[2, 10]	ἄρα τινὸς ἀριθμὸς ὁ χρόνος,	τῆς	κύκλῳ ἄρα, καθάπερ ἐν τοῖς
[2, 9]	καὶ οὗτοι οὐκ ὀρθῶς λέγουσιν·	τῆς	μὲν γὰρ ὕλης τὸ πάσχειν
[2, 10]	ὅπως μὴ θάτερον συμβαίνῃ μόνον.	Τῆς	μὲν οὖν συνεχείας ἡ τοῦ
[2, 4]	καὶ ῥᾷστος οὗτος ὁ τρόπος	τῆς	μεταβολῆς διὰ τὸ σύμβολα ἐνυπάρχειν
[2, 9]	περί τε τῆς ὕλης καὶ	τῆς	μορφῆς. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι' Ἔτι δὲ
[2, 10]	εἶναι διὰ τὸ ἐγγύτατα εἶναι	τῆς	οὐσίας τὸ γίνεσθαι ἀεὶ καὶ
[2, 7]	τοῦτον γίνεται τὸν τρόπον ἐκ	τῆς	σαρκὸς ἐξ ὁτουοῦν ἄμφω· τοῖς
[2, 11]	αὕτη ἡ γένεσις. Ἀρχὴ δὲ	τῆς	σκέψεως πάλιν αὕτη, πότερον ὁμοίως
[2, 10]	ἄλληλα σύγκρασιν· ἀνωμάλου γὰρ οὔσης	τῆς	ὕλης καὶ οὐ πανταχοῦ τῆς
[2, 9]	καὶ νῦν διώρισται περί τε	τῆς	ὕλης καὶ τῆς μορφῆς. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[2, 1]	τὸν τρόπον τοῦτόν ἐστιν ἐκ	τῆς	ὕλης τὰ σώματα τὰ πρῶτα,
[2, 8]	δ´ ἐστὶν ἡ μὲν τροφὴ	τῆς	ὕλης, τὸ δὲ τρεφόμενον συνειλημμένον
[2, 10]	ἑκάτερον· ἴσος γὰρ ὁ χρόνος	τῆς	φθορᾶς καὶ τῆς γενέσεως τῆς
[2, 6]	νείκους νῦν καὶ πρότερον ἐπὶ	τῆς	φιλίας. Τί οὖν ἐστὶ τὸ
[2, 10]	φανερὸν ὅτι μιᾶς μὲν οὔσης	τῆς	φορᾶς οὐκ ἐνδέχεται γίνεσθαι ἄμφω
[2, 6]	αὐτῶν· αἱ γὰρ ἀλλοιώσεις αἱ	τῆς	ψυχῆς πῶς ἔσονται, οἷον τὸ
[2, 5]	γε παρὰ ταῦτα, οἷον μέσον	τι	ἀέρος καὶ ὕδατος ἢ ἀέρος
[2, 5]	θερμὸν καὶ ψυχρὸν ἔσται. Ἄλλο	τι	ἄρ´ ἀμφότερα τὸ αὐτὸ ἔσται,
[2, 1]	χρῶνται, καὶ οὐδὲν λέγουσι διὰ	τί	αὗται ἢ τοσαῦται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β'
[2, 6]	ἐκ τῶν στοιχείων ἢ ἕν	τι	αὐτῶν· αἱ γὰρ ἀλλοιώσεις αἱ
[2, 5]	πάντα. Οὐ μὴν οὐδ´ ἄλλο	τί	γε παρὰ ταῦτα, οἷον μέσον
[2, 10]	καὶ εἰ ἀεί, ὅτι ἀεί	τι	δεῖ εἶναι, καὶ εἰ συνεχής,
[2, 6]	ποσὸν συμβλητά, ἀλλ´ ᾗ δύναταί	τι.	Εἴη δ´ ἂν καὶ μὴ
[2, 7]	σώματα συνέστηκεν, ὅσοις μὲν δοκεῖ	τι	εἶναι κοινὸν ἢ μεταβάλλειν εἰς
[2, 6]	κατὰ τὸ ποσόν, ἀνάγκη ταὐτό	τι	εἶναι ὑπάρχον ἅπασι τοῖς συμβλητοῖς
[2, 10]	τούτων ὅ τινες ἀποροῦσιν, διὰ	τί	ἑκάστου τῶν σωμάτων εἰς τὴν
[2, 7]	ἔχει τινὰ ἀπορίαν, πῶς ἔσται	τι	ἐξ ἀμφοτέρων, οἷον ψυχροῦ καὶ
[2, 2]	(τὸ γὰρ γλίσχρον ὑγρὸν πεπονθός	τί	ἐστιν, οἷον τὸ ἔλαιον) τὸ
[2, 10]	τῷ τόπῳ ὑπάρχει· μέγεθος γάρ	τι	ἔχει, τούτου δὲ τὸ κύκλῳ
[2, 6]	εἶεν ἀέρος δέκα· τὸ αὐτό	τι	ἦν ἄρα ἄμφω, εἰ μετρεῖται
[2, 9]	κυριωτέραν αἰτίαν· ἐξαιροῦσι γὰρ τὸ	τί	ἦν εἶναι καὶ τὴν μορφήν.
[2, 5]	ἐναντίωσις καὶ διαφορὰ ἧς ἕξει	τι	θάτερον μόριον, τὸ πῦρ οἷον
[2, 11]	γὰρ τὸ κύκλῳ κινούμενον ἀεί	τι	κινεῖ, ἀνάγκη καὶ τούτων κύκλῳ
[2, 10]	γένεσις καὶ φθορά, ἀεὶ μέν	τι	κινεῖσθαι, ἵνα μὴ ἐπιλείπωσιν αὗται
[2, 7]	τούτου γίνεσθαι πῦρ· ἔστι γάρ	τι	κοινὸν ὑποκείμενον. Ἀλλὰ δὴ καὶ
[2, 7]	ἐκείνων, μηδ´ αὖ σύνθεσις σωζομένων,	τί	λείπεται πλὴν τὴν ὕλην εἶναι
[2, 1]	ἀέρα τιθέντες ἢ πῦρ ἤ	τι	μεταξὺ τούτων, σῶμά τε ὂν
[2, 11]	μὴ διαλείπειν, σκεπτέον πότερον ἔστι	τι	ὃ ἐξ ἀνάγκης ἔσται, ἢ
[2, 9]	ἐστιν αἴτια τὰ εἴδη, διὰ	τί	οὐκ ἀεὶ γεννᾷ συνεχῶς, ἀλλὰ
[2, 11]	γινομένων πάλιν τὰ ὑπὸ τούτων.	Τί	οὖν δή ποτε τὰ μὲν
[2, 6]	καὶ πρότερον ἐπὶ τῆς φιλίας.	Τί	οὖν ἐστὶ τὸ κινοῦν πρῶτον
[2, 6]	ἀπὸ ταὐτομάτου καὶ ἀπὸ τύχης.	Τί	οὖν τὸ αἴτιον τοῦ ἐξ
[2, 6]	ἐκεῖνός φησιν, ἀλλὰ λόγῳ τινί.	Τί	οὖν τούτων αἴτιον; οὐ γὰρ
[2, 7]	τρόπον γίνεται ἐξ αὐτῶν ἕτερόν	τι	παρ´ αὐτά. Λέγω δ´ οἷον
[2, 1]	δὲ καὶ περὶ ἀλλοιώσεως εἴρηται,	τί	τὸ ἀλλοιοῦσθαι καὶ τίν´ ἔχει
[2, 10]	καὶ διὰ τίν´ αἰτίαν, καὶ	τί	τὸ γενητὸν καὶ φθαρτόν, φανερὸν
[2, 10]	εἰρημένων. Ἐπεὶ δ´ ἀνάγκη εἶναί	τι	τὸ κινοῦν εἰ κίνησις ἔσται,
[2, 1]	χρῆται οὐδέν, φήσας εἶναι ὑποκείμενόν	τι	τοῖς καλουμένοις στοιχείοις πρότερον, οἷον
[2, 3]	οὐ μέντοι ταὐτά, οἷον εἴ	τι	τῷ πυρὶ ὅμοιον, πυροειδές, οὐ
[2, 5]	καὶ ἔσται ὁ ἀὴρ ψυχρόν	τι.	Ὥστε ἀδύνατον τὸ πῦρ ἀέρα
[2, 1]	φασιν εἶναι μίαν, οἷον ἀέρα	τιθέντες	ἢ πῦρ ἤ τι μεταξὺ
[2, 1]	τὴν ἀνάλυσιν· ἀδύνατον δὲ τὴν	τιθήνην	καὶ τὴν ὕλην τὴν πρώτην
[2, 1]	ἀρχήν. Ὡς δ´ ἐν τῷ	Τιμαίῳ	γέγραπται, οὐδένα ἔχει διορισμόν· οὐ
[2, 5]	δ´ οὔ, ὥσπερ ἐν τῷ	Τιμαίῳ	Πλάτων ἔγραψεν. Ὅτι μὲν τοίνυν
[2, 10]	γένεσις καὶ φθορὰ καὶ διὰ	τίν´	αἰτίαν, καὶ τί τὸ γενητὸν
[2, 1]	καὶ πῶς ἐστὶ καὶ διὰ	τίν´	αἰτίαν. Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ
[2, 1]	εἴρηται, τί τὸ ἀλλοιοῦσθαι καὶ	τίν´	ἔχει διαφορὰν αὐτῶν. Λοιπὸν δὲ
[2, 7]	ποιοῦσι μίαν αὐτῶν ὕλην ἔχει	τινὰ	ἀπορίαν, πῶς ἔσται τι ἐξ
[2, 5]	μεταβάλλουσιν εἰς ἄλληλα, ἀδύνατον ἀρχήν	τινα	εἶναι αὐτῶν ἢ ἐπὶ τῷ
[2, 7]	καὶ τοῖς ἐξ ἀλλήλων γεννῶσιν,	τίνα	τρόπον γίνεται ἐξ αὐτῶν ἕτερόν
[2, 4]	ἅπαντα ἐκ παντὸς γίνεται, καὶ	τίνα	τρόπον εἰς ἄλληλα μετάβασις γίνεται,
[2, 1]	Ἡμεῖς δὲ φαμὲν μὲν εἶναί	τινα	ὕλην τῶν σωμάτων τῶν αἰσθητῶν,
[2, 10]	δὲ δῆλον ἐκ τούτων ὅ	τινες	ἀποροῦσιν, διὰ τί ἑκάστου τῶν
[2, 9]	γενέσεως ὁμοίως πόσαι τε καὶ	τίνες	αὐτῆς ἀρχαί· ῥᾷον γὰρ οὕτω
[2, 1]	τὸ ἄπειρον τοῦτο, ὃ λέγουσί	τινες	εἶναι τὴν ἀρχήν. Ὡς δ´
[2, 3]	πῆξις καὶ ἡ ζέσις ὑπερβολαί	τινές	εἰσιν, ἡ μὲν ψυχρότητος, ἡ
[2, 5]	μονοῦσθαι ἐκεῖνο οὐδέποτε, ὥσπερ φασί	τινες	τὸ ἄπειρον καὶ τὸ περιέχον.
[2, 6]	ἃ ἐκεῖνός φησιν, ἀλλὰ λόγῳ	τινί.	Τί οὖν τούτων αἴτιον; οὐ
[2, 7]	σφαῖρα, πυραμὶς δ´ ἐξ ἄλλου	τινός·	ἀλλ´ ἐνεδέχετό γε ἐξ ἑκατέρου
[2, 10]	χωρὶς κινήσεως εἶναι· συνεχοῦς ἄρα	τινὸς	ἀριθμὸς ὁ χρόνος, τῆς κύκλῳ
[2, 11]	ἀίδιος, ἐξ ἀνάγκης. Εἰ ἄρα	τινὸς	ἐξ ἀνάγκης ἁπλῶς ἡ γένεσις,
[2, 1]	γενέσεως καὶ φθορᾶς τῆς ἁπλῆς,	τίνος	καὶ πῶς ἐστὶ καὶ διὰ
[2, 6]	φιλία καὶ τὸ νεῖκος, ἀλλά	τινος	κινήσεως ταῦτα αἴτια· εἰ δ´
[2, 5]	ἢ ἄλλ´ ὁτιοῦν. Ἔσται δή	τις	ἐναντίωσις καὶ διαφορὰ ἧς ἕξει
[2, 7]	γὰρ τοῖς λέγουσιν ὡς Ἐμπεδοκλῆς	τίς	ἔσται τρόπος; ἀνάγκη γὰρ σύνθεσιν
[2, 4]	ἁπτῶν πάθη ἀλλοίωσίς ἐστιν) λεκτέον	τίς	ὁ τρόπος τῆς εἰς ἄλληλα
[2, 11]	γενέσθαι· μέλλων γὰρ ἂν βαδίζειν	τις	οὐκ ἂν βαδίσειεν. Ὅλως δ´,
[2, 9]	δὲ παραπλήσιον ποιοῦσιν ὥσπερ εἴ	τις	τῷ πρίονι καὶ ἑκάστῳ τῶν
[2, 5]	οἷον εἰς τὸ Ψ, ἐναντιότης	τις	τῷ πυρὶ καὶ τῷ Ψ
[2, 6]	ἔσται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θαυμάσειε δ´ ἄν	τις	τῶν λεγόντων πλείω ἑνὸς τὰ
[2, 5]	τὸ αὐτὸ ἔσται, καὶ ἄλλη	τις	ὕλη κοινή. Ὁ δ´ αὐτὸς
[2, 5]	ἀεὶ μετὰ τοῦ προστιθεμένου ἐναντιότης	τις	ὑπάρξει τοῖς ἔμπροσθεν, ὥστ´ εἰ
[2, 9]	πραττομένων. Εἰ δὲ τὴν ὕλην	τις	φήσειε γεννᾶν διὰ τὴν κίνησιν,
[2, 5]	δ´ οὐδὲ μέσον, ὥσπερ δοκεῖ	τισιν	ἀὴρ μὲν καὶ εἰς πῦρ
[2, 5]	Πάλιν εἰ εἰς τὸ Υ	τὸ	Α, ἔσται ἄλλη· οὐ γὰρ
[2, 5]	ἐφ´ ᾧ Π. Εἰ δὴ	τὸ	Α μεταβάλλει εἰς τὸ Π
[2, 6]	τὸ πολύ, τὰ δὲ παρὰ	τὸ	ἀεὶ καὶ ὡς ἐπὶ τὸ
[2, 9]	δ´ ἐπ´ ἐνίων θεωροῦμεν ἄλλο	τὸ	αἴτιον ὄν· ὑγίειαν γὰρ ὁ
[2, 6]	καὶ ἀπὸ τύχης. Τί οὖν	τὸ	αἴτιον τοῦ ἐξ ἀνθρώπου ἄνθρωπον
[2, 1]	καὶ περὶ ἀλλοιώσεως εἴρηται, τί	τὸ	ἀλλοιοῦσθαι καὶ τίν´ ἔχει διαφορὰν
[2, 9]	διὰ τὸ μὴ ἐνδέχεσθαι παρὰ	τὸ	ἀναγκαῖον ἄλλως ἔχειν. Ἔνια δὲ
[2, 2]	διαφοραὶ ἐκ τούτων· ἐπεὶ γὰρ	τὸ	ἀναπληστικόν ἐστι τοῦ ὑγροῦ διὰ
[2, 2]	τὰ μὴ ὁμόφυλα, ὑγρὸν δὲ	τὸ	ἀόριστον οἰκείῳ ὅρῳ εὐόριστον ὄν,
[2, 5]	ἐκεῖνο οὐδέποτε, ὥσπερ φασί τινες	τὸ	ἄπειρον καὶ τὸ περιέχον. Ὁμοίως
[2, 1]	ψυχρὸν ἢ θερμὸν ἀνάγκη εἶναι	τὸ	ἄπειρον τοῦτο, ὃ λέγουσί τινες
[2, 5]	ἔσται. Ἄλλο τι ἄρ´ ἀμφότερα	τὸ	αὐτὸ ἔσται, καὶ ἄλλη τις
[2, 5]	ἀέρα θερμὸν εἶναι· ἅμα γὰρ	τὸ	αὐτὸ θερμὸν καὶ ψυχρὸν ἔσται.
[2, 10]	εἶναι, καὶ εἰ συνεχής, ἓν	τὸ	αὐτὸ καὶ ἀκίνητον καὶ ἀγένητον
[2, 3]	(θερμὸν γὰρ καὶ ψυχρὸν εἶναι	τὸ	αὐτὸ καὶ πάλιν ξηρὸν καὶ
[2, 10]	αὐτὸ καὶ ὡσαύτως ἔχον ἀεὶ	τὸ	αὐτὸ πέφυκε ποιεῖν. Ὥστε ἤτοι
[2, 6]	ὕδατος κοτύλης εἶεν ἀέρος δέκα·	τὸ	αὐτό τι ἦν ἄρα ἄμφω,
[2, 5]	ὑπάρξει τῶν εἰρημένων· οὐδενὶ γὰρ	τὸ	αὐτὸ ὑπόκειται τῶν Γ Υ
[2, 6]	κατὰ φύσιν ἐναντίον, ἔστι δὲ	τὸ	βίᾳ, ἔστιν ἄρα καὶ τὸ
[2, 9]	ἂν λέγοι τῶν οὕτω λεγόντων·	τὸ	γὰρ ἀλλοιοῦν καὶ τὸ μετασχηματίζον
[2, 10]	ἄμφω διὰ τὸ ἐναντία εἶναι·	τὸ	γὰρ αὐτὸ καὶ ὡσαύτως ἔχον
[2, 6]	πυρὸς τοσονδὶ καὶ ἀέρος πολλαπλάσιον·	τὸ	γὰρ αὐτὸ πλεῖον τῷ ὁμογενὲς
[2, 2]	τὸ μὲν γλίσχρον τοῦ ὑγροῦ	(τὸ	γὰρ γλίσχρον ὑγρὸν πεπονθός τί
[2, 2]	ἐστι τὸ συγκρῖνον τὰ ὁμογενῆ	(τὸ	γὰρ διακρίνειν, ὅπερ φασὶ ποιεῖν
[2, 11]	ἀνάγκης αὐτοῦ ἐστιν ἡ γένεσις·	τὸ	γὰρ ἐξ ἀνάγκης καὶ ἀεὶ
[2, 3]	καθάπερ Πλάτων ἐν ταῖς διαιρέσεσιν·	τὸ	γὰρ μέσον μίγμα ποιεῖ. Καὶ
[2, 5]	θερμότητα. Ἀλλὰ μὴν οὐκ ἔσται	τό	γε πῦρ ἀὴρ θερμός· ἀλλοίωσίς
[2, 9]	μὴ εἶναι δυνατά, ὅπερ ἐστὶ	τὸ	γενητὸν καὶ φθαρτόν· ποτὲ μὲν
[2, 10]	διὰ τίν´ αἰτίαν, καὶ τί	τὸ	γενητὸν καὶ φθαρτόν, φανερὸν ἐκ
[2, 9]	προσυπάρχειν· οὐ γὰρ ἱκαναὶ πρὸς	τὸ	γεννῆσαι αἱ δύο, καθάπερ οὐδ´
[2, 10]	διὰ τὸ προσάγειν καὶ ἀπάγειν	τὸ	γεννητικόν. Ἅμα δὲ δῆλον ὅτι
[2, 10]	τὸ ἐγγύτατα εἶναι τῆς οὐσίας	τὸ	γίνεσθαι ἀεὶ καὶ τὴν γένεσιν.
[2, 9]	ἱκανὴν ᾠήθησαν αἰτίαν εἶναι πρὸς	τὸ	γίνεσθαι τὴν τῶν εἰδῶν φύσιν,
[2, 7]	μὲν μίξις, ἐκείνως δὲ ὕλη	τὸ	γινόμενον. Ἐπεὶ δὲ καὶ πάσχει
[2, 2]	μὲν διερὸν ἔσται τοῦ ὑγροῦ,	τὸ	δ´ ἀντικείμενον ξηρὸν τοῦ πρώτως
[2, 10]	εἶναι ἢ τὸ μὴ εἶναι	(τὸ	δ´ εἶναι ποσαχῶς λέγομεν ἐν
[2, 3]	ψυχρόν· ταῦτα γὰρ τὰ δημιουργοῦντα,	τὸ	δ´ ἓν ὑπόκειται καθάπερ ὕλη.
[2, 4]	ἐφεξῆς ἐνυπάρχει τὸ μὲν ταὐτὸ	τὸ	δ´ ἐναντίον. Ὥσθ´ ἅμα δῆλον
[2, 4]	μὲν γὰρ ξηρὸν καὶ θερμόν,	τὸ	δ´ ὑγρὸν καὶ ψυχρόν) τοῖς
[2, 5]	μέλαν ἦν, ἔπειτα δὲ ξηρόν,	τὸ	δ´ ὕδωρ ὑγρόν, ἔπειτα δὲ
[2, 3]	(οἷον ἀτμὶς γὰρ ὁ ἀήρ)	τὸ	δ´ ὕδωρ ψυχρὸν καὶ ὑγρόν,
[2, 6]	ὡς τόδε λευκὸν τόδε θερμόν.	Τὸ	δ´ ὡς τόδε σημαίνει ἐν
[2, 10]	Τὸ μὲν οὖν φερόμενον ἔστι,	τὸ	δὲ γινόμενον οὐκ ἔστιν· διὸ
[2, 6]	νεῖκος· συγκρίσεως γὰρ τὸ μέν〉	τὸ	δὲ διακρίσεως αἴτιον. Τοῦτο δ´
[2, 4]	γὰρ ἦν θερμὸν καὶ ξηρόν,	τὸ	δὲ θερμὸν καὶ ὑγρόν, ὥστε
[2, 9]	πάσχειν ἐστὶ καὶ τὸ κινεῖσθαι,	τὸ	δὲ κινεῖν καὶ ποιεῖν ἑτέρας
[2, 2]	τί ἐστιν, οἷον τὸ ἔλαιον)	τὸ	δὲ κραῦρον τοῦ ξηροῦ· κραῦρον
[2, 2]	εἶναι καὶ ἀκολουθεῖν τῷ ἁπτομένῳ,	τὸ	δὲ λεπτὸν ἀναπληστικόν (λεπτομερὲς γάρ,
[2, 2]	μὲν οἰκείῳ ὅρῳ, δυσόριστον δέ.	Τὸ	δὲ λεπτὸν καὶ παχὺ καὶ
[2, 2]	ἀναπληστικόν· ὅλον γὰρ ὅλου ἅπτεται·	τὸ	δὲ λεπτὸν μάλιστα τοιοῦτον) φανερὸν
[2, 7]	μέσον ἔλθῃ· ἐνταῦθα γὰρ οὐδέτερον,	τὸ	δὲ μέσον πολὺ καὶ οὐκ
[2, 9]	ἄλλων ἕκαστον τὸ μὲν ποιεῖν	τὸ	δὲ πάσχειν, ἐκ τούτων λέγουσι
[2, 2]	μὲν λεπτὸν ἔσται τοῦ ὑγροῦ,	τὸ	δὲ παχὺ τοῦ ξηροῦ. Πάλιν
[2, 2]	σκληρὸν γάρ ἐστι τὸ πεπηγός,	τὸ	δὲ πεπηγὸς ξηρόν. Λέγεται δὲ
[2, 3]	ὁμοίως δὲ κἀπὶ τῶν ἄλλων.	Τὸ	δὲ πῦρ ἐστιν ὑπερβολὴ θερμότητος,
[2, 2]	ἀλλὰ τὸ μαλακὸν τοῦ ὑγροῦ)	τὸ	δὲ σκληρὸν τοῦ ξηροῦ· σκληρὸν
[2, 8]	ἡ μὲν τροφὴ τῆς ὕλης,	τὸ	δὲ τρεφόμενον συνειλημμένον τῇ ὕλῃ
[2, 5]	ὑγρότης, τὸ μὲν Ξ ξηρότης,	τὸ	δὲ Υ ὑγρότης. Οὐκοῦν εἰ
[2, 4]	μὲν γὰρ ὑγρὸν καὶ θερμόν,	τὸ	δὲ ὑγρὸν καὶ ψυχρόν) Ὥστε
[2, 2]	τούτων ἔσται τὸ μὲν ξηροῦ	τὸ	δὲ ὑγροῦ. Δῆλον τοίνυν ὅτι
[2, 4]	γὰρ ἦν θερμὸν καὶ ὑγρόν,	τὸ	δὲ ψυχρὸν καὶ ὑγρόν, ὥστε
[2, 9]	φασι, τὸ μὲν θερμὸν διακρίνειν	τὸ	δὲ ψυχρὸν συνιστάναι, καὶ τῶν
[2, 8]	οἰκείῳ τόπῳ, ὕδωρ δὲ διὰ	τὸ	δεῖν μὲν ὁρίζεσθαι τὸ σύνθετον,
[2, 5]	τῷ δὲ Ψ τὸ Φ.	Τὸ	δὴ Κ πᾶσιν ὑπάρξει τοῖς
[2, 2]	ξηρῷ καὶ τὸ ὑγρὸν καὶ	τὸ	διερόν, καὶ πάλιν τῷ ὑγρῷ
[2, 7]	ἁπλῶς, ἀλλὰ μεταξύ· κατὰ δὲ	τὸ	δυνάμει μᾶλλον εἶναι θερμὸν ἢ
[2, 1]	ὑποκείμενον ἀμφοῖν. Ὥστε πρῶτον μὲν	τὸ	δυνάμει σῶμα αἰσθητὸν ἀρχή, δεύτερον
[2, 9]	ὕλη τοῖς γενητοῖς ἐστιν αἴτιον	τὸ	δυνατὸν εἶναι καὶ μὴ εἶναι.
[2, 9]	γένεσιν εἶναι καὶ φθορὰν περὶ	τὸ	δυνατὸν εἶναι καὶ μὴ εἶναι.
[2, 10]	μάλιστα συνείροιτο τὸ εἶναι διὰ	τὸ	ἐγγύτατα εἶναι τῆς οὐσίας τὸ
[2, 9]	λίαν ὀργανικῶς, ἀφαιροῦντες τὴν κατὰ	τὸ	εἶδος αἰτίαν. Ἐπειδὴ γὰρ πέφυκεν,
[2, 8]	φέρεσθαι· ἡ δὲ μορφὴ καὶ	τὸ	εἶδος ἁπάντων ἐν τοῖς ὅροις.
[2, 9]	εἶναι μὲν ἕκαστον λέγεται κατὰ	τὸ	εἶδος, γίνεσθαι δὲ κατὰ τὴν
[2, 8]	τῇ ὕλῃ ἡ μορφὴ καὶ	τὸ	εἶδος, εὔλογον ἤδη τὸ μόνον
[2, 9]	οὗ ἕνεκεν ἡ μορφὴ καὶ	τὸ	εἶδος· τοῦτο δ´ ἐστὶν ὁ
[2, 10]	οὕτω γὰρ ἂν μάλιστα συνείροιτο	τὸ	εἶναι διὰ τὸ ἐγγύτατα εἶναι
[2, 10]	φαμεν τὴν φύσιν, βέλτιον δὲ	τὸ	εἶναι ἢ τὸ μὴ εἶναι
[2, 2]	ἀλλοτρίαν ὑγρότητα ἐπιπολῆς, βεβρεγμένον δὲ	τὸ	εἰς βάθος, ξηρὸν δὲ τὸ
[2, 8]	μὲν γὰρ ἐνυπάρχει πᾶσι διὰ	τὸ	ἕκαστον εἶναι μάλιστα καὶ πλεῖστον
[2, 2]	ὑγρὸν πεπονθός τί ἐστιν, οἷον	τὸ	ἔλαιον) τὸ δὲ κραῦρον τοῦ
[2, 10]	κινούμενον συνεχὲς εἶναι ἢ τῷ	τὸ	ἐν ᾧ κινεῖται, οἷον τὸν
[2, 4]	βραδεῖα, διὰ τὸ ῥᾷον εἶναι	τὸ	ἓν ἢ τὰ πολλὰ μεταβάλλειν,
[2, 10]	οὐκ ἐνδέχεται γίνεσθαι ἄμφω διὰ	τὸ	ἐναντία εἶναι· τὸ γὰρ αὐτὸ
[2, 5]	τὰς δύο ἀδύνατον γενέσθαι διὰ	τὸ	ἐναντίας εἶναι ἀλλήλαις. Περὶ μὲν
[2, 11]	ἀνάγκη γίνεσθαι, συμβήσεται ἀεὶ εἶναι	τὸ	ἐνδεχόμενον μὴ ἀεὶ εἶναι. Ἀλλὰ
[2, 7]	τοῖς πρώτοις διορισμόν· ἔστι γὰρ	τὸ	ἐνεργείᾳ θερμὸν δυνάμει ψυχρὸν καὶ
[2, 7]	ἐνεργείᾳ θερμὸν δυνάμει ψυχρὸν καὶ	τὸ	ἐνεργείᾳ ψυχρὸν δυνάμει θερμόν, ὥστε
[2, 11]	ἄρα κινήσει καὶ γενέσει ἐστὶ	τὸ	ἐξ ἀνάγκης ἁπλῶς· καὶ εἴτε
[2, 7]	λείπεται πλὴν τὴν ὕλην εἶναι	τὸ	ἐξ ἐκείνων; ἡ γὰρ θατέρου
[2, 11]	γὰρ ἔνια, δῆλον, καὶ εὐθὺς	τὸ	ἔσται καὶ τὸ μέλλον ἕτερον
[2, 2]	τὸ εἰς βάθος, ξηρὸν δὲ	τὸ	ἐστερημένον ταύτης, φανερὸν ὅτι τὸ
[2, 2]	ἐν τῷ βάθει, πεπηγὸς δὲ	τὸ	ἐστερημένον ταύτης. Ὥστε καὶ τούτων
[2, 5]	ἐκεῖνο μετ´ ἐναντιότητος· ἀλλὰ στέρησις	τὸ	ἕτερον τῶν ἐναντίων· ὥστ´ οὐκ
[2, 6]	φύσεως λέγει. Ἀλλὰ μὴν καὶ	τὸ	εὖ τοῦτο καὶ ἀγαθόν· ὁ
[2, 2]	ὅρῳ εὐόριστον ὄν, ξηρὸν δὲ	τὸ	εὐόριστον μὲν οἰκείῳ ὅρῳ, δυσόριστον
[2, 11]	ἀλλοίωσιν ἢ ὅλως μεταβολὴν ὁρῶμεν	τὸ	ἐφεξῆς ὂν καὶ γινόμενον τόδε
[2, 2]	ἔχον οἰκείαν ὑγρότητα, βεβρεγμένον δὲ	τὸ	ἔχον ἀλλοτρίαν ὑγρότητα ἐν τῷ
[2, 2]	ξηρόν, καὶ διερὸν μέν ἐστι	τὸ	ἔχον ἀλλοτρίαν ὑγρότητα ἐπιπολῆς, βεβρεγμένον
[2, 2]	ὡσαύτως· ὑγρὸν μὲν γάρ ἐστι	τὸ	ἔχον οἰκείαν ὑγρότητα, βεβρεγμένον δὲ
[2, 4]	ὑγρόν· λείπεται γὰρ ἐν ἀμφοῖν	τὸ	θερμόν· ἐὰν δ´ ἐξ ἑκατέρου
[2, 2]	οὔθ´ ὑπ´ ἄλληλ´ οὔθ´ ὑπὸ	τὸ	θερμὸν καὶ τὸ ὑγρόν εἰσιν
[2, 3]	μανὸν καὶ τὸ πυκνὸν ἢ	τὸ	θερμὸν καὶ τὸ ψυχρόν· ταῦτα
[2, 4]	θερμόν· ἐὰν δ´ ἐξ ἑκατέρου	τὸ	θερμόν, λείπεται τἀναντία, ξηρὸν καὶ
[2, 2]	οὐκέτι εἰς ἐλάττους· οὔτε γὰρ	τὸ	θερμὸν ὅπερ ὑγρὸν ἢ ὅπερ
[2, 4]	μὲν γὰρ τοῦ ἀέρος φθαρῇ	τὸ	θερμὸν τῆς δὲ γῆς τὸ
[2, 4]	διὰ τὸ λείπεσθαι τοῦ μὲν	τὸ	θερμὸν τῆς δὲ τὸ ξηρόν,
[2, 4]	ὅταν δὲ τοῦ μὲν πυρὸς	τὸ	θερμὸν τοῦ δ´ ὕδατος τὸ
[2, 4]	ἔσται (λείπεται γὰρ τοῦ μὲν	τὸ	θερμὸν τοῦ δὲ τὸ ὑγρόν)
[2, 1]	δὲ τοῖς ἐναντίοις· οὔτε γὰρ	τὸ	θερμὸν ὕλη τῷ ψυχρῷ οὔτε
[2, 4]	ἐξ ἀέρος ὕδωρ, ἐὰν κρατηθῇ	τὸ	θερμὸν ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ (τὸ
[2, 6]	ὅμοιον, ἐν δὲ τῷ ποσῷ	τὸ	ἴσον. Ἄτοπον δὴ φαίνεται, εἰ
[2, 5]	Ἔστω δὴ τῷ μὲν Π	τὸ	Κ, τῷ δὲ Ψ τὸ
[2, 6]	δὲ βίᾳ, τῷ δὲ βίᾳ	τὸ	κατὰ φύσιν ἐναντίον, ἔστι δὲ
[2, 6]	τὸ βίᾳ, ἔστιν ἄρα καὶ	τὸ	κατὰ φύσιν κινεῖσθαι. Ταύτην οὖν
[2, 11]	οὖν εἰς ἄπειρον εἶσιν ἐπὶ	τὸ	κάτω, οὐκ ἔσται ἀνάγκη τὸ
[2, 10]	καὶ τὸ συνεχές ἐστι καὶ	τὸ	κινεῖσθαι δύο κινήσεις· ἀνάγκη γάρ,
[2, 9]	ὕλης τὸ πάσχειν ἐστὶ καὶ	τὸ	κινεῖσθαι, τὸ δὲ κινεῖν καὶ
[2, 6]	μὴ τοῦτ´ ἦν φιλίᾳ εἶναι	τὸ	κινήσει τοιᾳδί, νείκει δὲ τὸ
[2, 10]	πάθος; δῆλον δὴ ὅτι τῷ	τὸ	κινούμενον· πῶς γὰρ τὸ πάθος
[2, 10]	δ´ ἡ κίνησις πότερον τῷ	τὸ	κινούμενον συνεχὲς εἶναι ἢ τῷ
[2, 10]	Ἐπεὶ δ´ ἀνάγκη εἶναί τι	τὸ	κινοῦν εἰ κίνησις ἔσται, ὥσπερ
[2, 6]	τῆς φιλίας. Τί οὖν ἐστὶ	τὸ	κινοῦν πρῶτον καὶ αἴτιον τῆς
[2, 11]	ὅσαι διὰ ταύτην· εἰ γὰρ	τὸ	κύκλῳ κινούμενον ἀεί τι κινεῖ,
[2, 10]	γάρ τι ἔχει, τούτου δὲ	τὸ	κύκλῳ μόνον συνεχές, ὥστε αὐτὸ
[2, 10]	ἐστὶν ὃ ποιεῖ συνεχῆ κίνησιν,	τὸ	κύκλῳ σῶμα φερόμενον· ἡ δὲ
[2, 7]	τῶν ἄλλων ὁτιοῦν. Ἔχει δὲ	τὸ	λεγόμενον ἀπορίαν καὶ τοῖς ἐξ
[2, 4]	εἰς οὐδὲν τῶν σωμάτων διὰ	τὸ	λείπεσθαι ἐν ἀμφοῖν ἢ ταὐτὰ
[2, 4]	γῆς τὸ ψυχρόν, πῦρ, διὰ	τὸ	λείπεσθαι τοῦ μὲν τὸ θερμὸν
[2, 4]	ὕδατος τὸ ὑγρόν, γῆ, διὰ	τὸ	λείπεσθαι τοῦ μὲν τὸ ξηρὸν
[2, 5]	ὑγρότης. Οὐκοῦν εἰ μὲν μένει	τὸ	λευκόν, ὑπάρξει τὸ ὕδωρ ὑγρὸν
[2, 2]	ἔστι τὸ ὑγρὸν μαλακόν, ἀλλὰ	τὸ	μαλακὸν τοῦ ὑγροῦ) τὸ δὲ
[2, 5]	τὰ λοιπά, καὶ δύο σύμβολα	τὸ	μέλαν καὶ τὸ ὑγρόν· ταῦτα
[2, 11]	καὶ εὐθὺς τὸ ἔσται καὶ	τὸ	μέλλον ἕτερον διὰ τοῦτο· ὃ
[2, 4]	τὸ θερμὸν ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ	(τὸ	μὲν γὰρ ἦν θερμὸν καὶ
[2, 4]	μὲν ἔσται ἀὴρ θατέρου μεταβάλλοντος	(τὸ	μὲν γὰρ ἦν θερμὸν καὶ
[2, 4]	ἐναντίαι, οἷον πυρὶ καὶ ὕδατι	(τὸ	μὲν γὰρ ξηρὸν καὶ θερμόν,
[2, 3]	ἀέρι καὶ ὕδατι καὶ γῇ·	τὸ	μὲν γὰρ πῦρ θερμὸν καὶ
[2, 5]	τὸ ὕδωρ· ἐναντία γὰρ ὑπάρχει·	τὸ	μὲν γὰρ πῦρ τὸ πρῶτον
[2, 4]	μόνον, οἷον ἀέρι καὶ ὕδατι	(τὸ	μὲν γὰρ ὑγρὸν καὶ θερμόν,
[2, 4]	γὰρ ἄμφω πρὸς ἄμφω σύμβολα·	τὸ	μὲν γὰρ ὕδωρ ὑγρὸν καὶ
[2, 2]	παχὺ τοῦ ξηροῦ. Πάλιν δὲ	τὸ	μὲν γλίσχρον τοῦ ὑγροῦ (τὸ
[2, 2]	τὸ ἐστερημένον ταύτης, φανερὸν ὅτι	τὸ	μὲν διερὸν ἔσται τοῦ ὑγροῦ,
[2, 9]	Ἐπειδὴ γὰρ πέφυκεν, ὥς φασι,	τὸ	μὲν θερμὸν διακρίνειν τὸ δὲ
[2, 2]	λεπτὸν μάλιστα τοιοῦτον) φανερὸν ὅτι	τὸ	μὲν λεπτὸν ἔσται τοῦ ὑγροῦ,
[2, 2]	πεπηγέναι δι´ ἔλλειψιν ὑγρότητος. Ἔτι	τὸ	μὲν μαλακὸν τοῦ ὑγροῦ (μαλακὸν
[2, 5]	Ἔστω δὲ ξηρότης καὶ ὑγρότης,	τὸ	μὲν Ξ ξηρότης, τὸ δὲ
[2, 2]	ταύτης. Ὥστε καὶ τούτων ἔσται	τὸ	μὲν ξηροῦ τὸ δὲ ὑγροῦ.
[2, 10]	ὂν τῷ ὄντι τοῦ εἶναι.	Τὸ	μὲν οὖν φερόμενον ἔστι, τὸ
[2, 9]	συνιστάναι, καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον	τὸ	μὲν ποιεῖν τὸ δὲ πάσχειν,
[2, 4]	γῆ ἔσται. Καὶ πάλιν ἐπεὶ	τὸ	μὲν πῦρ ξηρὸν καὶ θερμόν,
[2, 4]	ἅπασι γὰρ τοῖς ἐφεξῆς ἐνυπάρχει	τὸ	μὲν ταὐτὸ τὸ δ´ ἐναντίον.
[2, 6]	καὶ τὸ νεῖκος· συγκρίσεως γὰρ	τὸ	μέν〉 τὸ δὲ διακρίσεως αἴτιον.
[2, 5]	δύο εἶναι· ἡ γὰρ ὕλη	τὸ	μέσον ἀναίσθητος οὖσα καὶ ἀχώριστος.
[2, 7]	δὲ ψυχροῦ θερμοῦ, ὅταν πρὸς	τὸ	μέσον ἔλθῃ· ἐνταῦθα γὰρ οὐδέτερον,
[2, 3]	δὲ καὶ ὕδωρ τοῦ πρὸς	τὸ	μέσον. Καὶ ἄκρα μὲν καὶ
[2, 3]	οἱ μὲν τέμνουσιν εἰς δύο	τὸ	μέσον, οἱ δ´ ἓν μόνον
[2, 9]	τυγχάνει οὖσα ἐν τῷ περὶ	τὸ	μέσον τόπῳ, λεκτέον περὶ πάσης
[2, 10]	φορὰν διπλῆν οὖσαν· διὰ δὲ	τὸ	μεταβάλλειν οὐκ ἐνδέχεται μένειν οὐδὲν
[2, 9]	λεγόντων· τὸ γὰρ ἀλλοιοῦν καὶ	τὸ	μετασχηματίζον αἰτιώτερόν τε τοῦ γεννᾶν,
[2, 10]	δὲ ἐλάττων ἡ περίοδός ἐστι	τὸ	μέτρον. Φαίνεται δὲ καὶ κατὰ
[2, 10]	βέλτιον δὲ τὸ εἶναι ἢ	τὸ	μὴ εἶναι (τὸ δ´ εἶναι
[2, 9]	τὰ δὲ ἀδύνατον εἶναι διὰ	τὸ	μὴ ἐνδέχεσθαι παρὰ τὸ ἀναγκαῖον
[2, 10]	ὄντι γενέσεως αἴτιον εἶναι ἢ	τὸ	μὴ ὂν τῷ ὄντι τοῦ
[2, 2]	ἀναπληστικόν ἐστι τοῦ ὑγροῦ διὰ	τὸ	μὴ ὡρίσθαι μὲν εὐόριστον δ´
[2, 11]	εἰς εὐθὺ οἷόν τε διὰ	τὸ	μηδαμῶς εἶναι ἀρχὴν μήτ´ ἂν
[2, 7]	πλίνθων καὶ λίθων τοῖχος· καὶ	τὸ	μίγμα δὲ τοῦτο ἐκ σωζομένων
[2, 7]	ὡς δὲ ψυχρὸν θερμὸν διὰ	τὸ	μιγνύμενα φθείρειν τὰς ὑπεροχὰς ἀλλήλων,
[2, 2]	λεπτὸν ἀναπληστικόν (λεπτομερὲς γάρ, καὶ	τὸ	μικρομερὲς ἀναπληστικόν· ὅλον γὰρ ὅλου
[2, 8]	καὶ τὸ εἶδος, εὔλογον ἤδη	τὸ	μόνον τῶν ἁπλῶν σωμάτων τρέφεσθαι
[2, 6]	τῆς ψυχῆς πῶς ἔσονται, οἷον	τὸ	μουσικὸν εἶναι καὶ πάλιν ἄμουσον,
[2, 6]	καὶ διακρίσει ἔοικεν, καὶ μᾶλλον	τὸ	νεῖκος αἴτιον τῆς κατὰ φύσιν
[2, 6]	τά γε στοιχεῖα διακρίνει οὐ	τὸ	νεῖκος, ἀλλ´ ἡ φιλία τὰ
[2, 6]	γὰρ δὴ ἡ φιλία καὶ	τὸ	νεῖκος, ἀλλά τινος κινήσεως ταῦτα
[2, 6]	φαίνεται κινούμενα· διέκρινε μὲν γὰρ	τὸ	νεῖκος, ἠνέχθη δ´ ἄνω ὁ
[2, 6]	εἰπεῖν διότι ἡ φιλία καὶ	τὸ	νεῖκος κινεῖ, εἰ μὴ τοῦτ´
[2, 6]	εἰ μὴ ἡ φιλία ἢ	τὸ	νεῖκος κινοῖ, αὐτῶν τῶν σωμάτων
[2, 6]	μὴν οὐδ´ ἡ φιλία καὶ	τὸ	νεῖκος· συγκρίσεως γὰρ τὸ μέν〉
[2, 5]	Ὁμοίως τοίνυν καὶ τῷ Π	τὸ	Ξ ὑπάρξει ἡ ξηρότης. Ἔσται
[2, 4]	τὸ ψυχρὸν τοῦ δὲ πυρὸς	τὸ	ξηρόν, ἀὴρ ἔσται (λείπεται γὰρ
[2, 4]	μὲν τὸ θερμὸν τῆς δὲ	τὸ	ξηρόν, ἅπερ ἦν πυρός. Ὁμολογουμένη
[2, 2]	Ἐπεὶ γὰρ ἀντίκειται τῷ διερῷ	τὸ	ξηρόν, καὶ διερὸν μέν ἐστι
[2, 2]	καὶ πάλιν τῷ ὑγρῷ καὶ	τὸ	ξηρὸν καὶ τὸ πεπηγός· ἅπαντα
[2, 7]	οὐκ ἀδιαίρετον. Ὁμοίως δὲ καὶ	τὸ	ξηρὸν καὶ ὑγρὸν καὶ τὰ
[2, 2]	ψυχρόν, οὔτε τὸ ψυχρὸν καὶ	τὸ	ξηρὸν οὔθ´ ὑπ´ ἄλληλ´ οὔθ´
[2, 4]	εἰ μὲν τοῦ πυρὸς φθαρείη	τὸ	ξηρόν, τοῦ δ´ ἀέρος τὸ
[2, 4]	διὰ τὸ λείπεσθαι τοῦ μὲν	τὸ	ξηρὸν τοῦ δὲ τὸ ψυχρόν.
[2, 4]	τὸ θερμὸν τῆς δὲ γῆς	τὸ	ξηρόν, ὕδωρ ἔσται (λείπεται γὰρ
[2, 4]	καὶ ὑγρόν, ὥστε ἂν κρατηθῇ	τὸ	ξηρὸν ὑπὸ τοῦ ὑγροῦ, ἀὴρ
[2, 4]	φθαρῆναι καὶ τὸ ψυχρὸν καὶ	τὸ	ξηρόν. Ὡσαύτως δὲ καὶ εἰ
[2, 9]	ὕδωρ ζῷον ἐξ αὑτοῦ, οὐδὲ	τὸ	ξύλον κλίνην, ἀλλ´ ἡ τέχνη.
[2, 10]	ἀφίστασθαι, τῷ λειπομένῳ τρόπῳ συνεπλήρωσε	τὸ	ὅλον ὁ θεός, ἐνδελεχῆ ποιήσας
[2, 6]	τόδε σημαίνει ἐν μὲν ποιῷ	τὸ	ὅμοιον, ἐν δὲ τῷ ποσῷ
[2, 10]	γένεσιν εἰπεῖν· πολὺ γὰρ εὐλογώτερον	τὸ	ὂν τῷ μὴ ὄντι γενέσεως
[2, 9]	αἴτιον τοῖς γενητοῖς, ὡς δὲ	τὸ	οὗ ἕνεκεν ἡ μορφὴ καὶ
[2, 6]	Τῶν δὴ φύσει ὄντων αἴτιον	τὸ	οὕτως ἔχειν, καὶ ἡ ἑκάστου
[2, 5]	δὴ τὸ Α μεταβάλλει εἰς	τὸ	Π καὶ Υ, ἐναντιότης ἔσται
[2, 10]	οἷον τὸν τόπον λέγω ἢ	τὸ	πάθος; δῆλον δὴ ὅτι τῷ
[2, 10]	τῷ τὸ κινούμενον· πῶς γὰρ	τὸ	πάθος συνεχὲς ἀλλ´ ἢ τῷ
[2, 10]	φαμὲν περιεληλυθέναι τὴν γένεσιν διὰ	τὸ	πάλιν ἀνακάμπτειν. Ὥστε καὶ ἡ
[2, 1]	διορισμόν· οὐ γὰρ εἴρηκε σαφῶς	τὸ	πανδεχές, εἰ χωρίζεται τῶν στοιχείων.
[2, 9]	λέγουσιν· τῆς μὲν γὰρ ὕλης	τὸ	πάσχειν ἐστὶ καὶ τὸ κινεῖσθαι,
[2, 2]	ὑγρῷ καὶ τὸ ξηρὸν καὶ	τὸ	πεπηγός· ἅπαντα δὲ ταῦτ´ ἐστὶ
[2, 2]	τοῦ ξηροῦ· σκληρὸν γάρ ἐστι	τὸ	πεπηγός, τὸ δὲ πεπηγὸς ξηρόν.
[2, 2]	Πάλιν δὲ τὸ ὑγρὸν καὶ	τὸ	πεπηγὸς ὡσαύτως· ὑγρὸν μὲν γάρ
[2, 5]	φασί τινες τὸ ἄπειρον καὶ	τὸ	περιέχον. Ὁμοίως ἄρα ὁτιοῦν τούτων
[2, 8]	τοῦ εἴδους τὸ πῦρ διὰ	τὸ	πεφυκέναι φέρεσθαι πρὸς τὸν ὅρον.
[2, 4]	μὲν γίνεσθαι, χαλεπώτερον δὲ διὰ	τὸ	πλειόνων εἶναι τὴν μεταβολήν· ἀνάγκη
[2, 3]	διαφορὰς τοῖς πρώτοις σώμασι, καὶ	τὸ	πλῆθος αὐτῶν εἶναι κατὰ λόγον.
[2, 9]	ἐν ἅπασιν εἰώθαμεν τοῦτο λέγειν	τὸ	ποιοῦν, ὁμοίως ἔν τε τοῖς
[2, 6]	τὸ ἀεὶ καὶ ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ ἀπὸ ταὐτομάτου καὶ ἀπὸ
[2, 6]	ἢ ἀεὶ ἢ ὡς ἐπὶ	τὸ	πολύ, καὶ ἐκ τοῦ πυροῦ
[2, 6]	ἢ ἀεὶ ἢ ὡς ἐπὶ	τὸ	πολύ, τὰ δὲ παρὰ τὸ
[2, 10]	ἀδύνατον ἐν ἅπασιν ὑπάρχειν διὰ	τὸ	πόρρω τῆς ἀρχῆς ἀφίστασθαι, τῷ
[2, 6]	πάντα» Εἰ μὲν οὖν κατὰ	τὸ	ποσόν, ἀνάγκη ταὐτό τι εἶναι
[2, 6]	δέκα ἀέρος, καὶ οὕτως κατὰ	τὸ	ποσὸν οὐχ ᾗ ποσὸν συμβλητά,
[2, 6]	Εἰ δὲ μὴ οὕτω κατὰ	τὸ	ποσὸν συμβλητὰ ὡς ποσὸν ἐκ
[2, 10]	πάθος συνεχὲς ἀλλ´ ἢ τῷ	τὸ	πρᾶγμα ᾧ συμβέβηκε συνεχὲς εἶναι;
[2, 10]	ποιήσει τὴν γένεσιν ἐνδελεχῶς διὰ	τὸ	προσάγειν καὶ ἀπάγειν τὸ γεννητικόν.
[2, 11]	τε μὴ ἐνδέχεσθαι; Εἰ δὴ	τὸ	πρότερον ἀνάγκη γενέσθαι, εἰ τὸ
[2, 11]	ἀνάγκη γενέσθαι τὸ ὕστερον, καὶ	τὸ	πρότερον ἀνάγκη· καὶ εἰ τὸ
[2, 11]	εἰ τοδὶ ἐξ ἀνάγκης, καὶ	τὸ	πρότερον ἄρα· ἀλλὰ μὴν εἰ
[2, 11]	γενέσθαι οἰκίαν· οὕτω γὰρ ἦν	τὸ	πρότερον ἔχον πρὸς τὸ ὕστερον,
[2, 11]	τὸ πρότερον ἀνάγκη· καὶ εἰ	τὸ	πρότερον, καὶ τὸ ὕστερον τοίνυν
[2, 10]	Ἅμα δὲ δῆλον ὅτι καὶ	τὸ	πρότερον καλῶς εἴρηται, τὸ πρώτην
[2, 10]	καὶ τὸ πρότερον καλῶς εἴρηται,	τὸ	πρώτην τῶν μεταβολῶν τὴν φορὰν
[2, 5]	ὑπάρχει· τὸ μὲν γὰρ πῦρ	τὸ	πρῶτον μέλαν ἦν, ἔπειτα δὲ
[2, 5]	εἶναι τὸ ὕδωρ. Ἔστω δὴ	τὸ	πρῶτον. Ὁμοίως τοίνυν καὶ τῷ
[2, 3]	ἀρχάς, τό τε μανὸν καὶ	τὸ	πυκνὸν ἢ τὸ θερμὸν καὶ
[2, 5]	ἀὴρ ψυχρόν τι. Ὥστε ἀδύνατον	τὸ	πῦρ ἀέρα θερμὸν εἶναι· ἅμα
[2, 9]	ὅτι μάλιστα ποιεῖ καὶ κινεῖ	τὸ	πῦρ, ἀλλὰ πῶς κινεῖ οὐχ
[2, 6]	σώματα καὶ κατὰ φύσιν, οἷον	τὸ	πῦρ ἄνω μὲν οὐ βίᾳ,
[2, 6]	ἄλλως» ὁτὲ δέ φησι πεφυκέναι	τὸ	πῦρ ἄνω φέρεσθαι, ὁ δ´
[2, 8]	μόνον τῶν ἁπλῶν σωμάτων τρέφεσθαι	τὸ	πῦρ ἁπάντων ἐξ ἀλλήλων γινομένων,
[2, 6]	κατὰ πρόσθεσιν· πυρὶ γὰρ αὔξει	τὸ	πῦρ· αὔξει δὲ χθὼν μὲν
[2, 9]	καὶ φθείρεσθαι· φαίνεται δὲ καὶ	τὸ	πῦρ αὐτὸ κινούμενον καὶ πάσχον.
[2, 8]	ἐστι καὶ μάλιστα τοῦ εἴδους	τὸ	πῦρ διὰ τὸ πεφυκέναι φέρεσθαι
[2, 3]	ἐστι πῆξις ὑγροῦ ψυχροῦ, καὶ	τὸ	πῦρ ἔσται ζέσις ξηροῦ θερμοῦ.
[2, 5]	ἐκ τῶνδε. Εἰ γὰρ πάλιν	τὸ	πῦρ, ἐφ´ ᾧ Π, εἰς
[2, 3]	πάντα ἀντιτίθησιν. Οὐκ ἔστι δὲ	τὸ	πῦρ καὶ ὁ ἀὴρ καὶ
[2, 5]	ἧς ἕξει τι θάτερον μόριον,	τὸ	πῦρ οἷον θερμότητα. Ἀλλὰ μὴν
[2, 2]	γὰρ διακρίνειν, ὅπερ φασὶ ποιεῖν	τὸ	πῦρ, συγκρίνειν ἐστὶ τὰ ὁμόφυλα·
[2, 4]	δὲ μὴ ἔχει, βραδεῖα, διὰ	τὸ	ῥᾷον εἶναι τὸ ἓν ἢ
[2, 2]	παθητικὰ λέγεται· θερμὸν γάρ ἐστι	τὸ	συγκρῖνον τὰ ὁμογενῆ (τὸ γὰρ
[2, 4]	ὁ τρόπος τῆς μεταβολῆς διὰ	τὸ	σύμβολα ἐνυπάρχειν τοῖς ἐφεξῆς. Ἐκ
[2, 2]	ἐξαιρεῖν τὰ ἀλλότρια) ψυχρὸν δὲ	τὸ	συνάγον καὶ συγκρῖνον ὁμοίως τά
[2, 10]	κύκλον· ἐν ταύτῃ γὰρ καὶ	τὸ	συνεχές ἐστι καὶ τὸ κινεῖσθαι
[2, 8]	δύνασθαι συμμένειν, ἀλλὰ τοῦτ´ εἶναι	τὸ	συνέχον· εἰ γὰρ ἐξαιρεθείη τελέως
[2, 8]	διὰ τὸ δεῖν μὲν ὁρίζεσθαι	τὸ	σύνθετον, μόνον δ´ εἶναι τῶν
[2, 1]	ἀδύνατον γὰρ ἄνευ ἐναντιώσεως εἶναι	τὸ	σῶμα τοῦτο αἰσθητῆς· ἢ γὰρ
[2, 4]	ἔχει ἐναντίωσιν πρὸς ἄλληλα διὰ	τὸ	τὰς διαφορὰς ἐναντίας εἶναι· τοῖς
[2, 3]	συμβαίνει δύο ποιεῖν τὰς ἀρχάς,	τό	τε μανὸν καὶ τὸ πυκνὸν
[2, 2]	κραῦρον τοῦ ξηροῦ· κραῦρον γὰρ	τὸ	τελέως ξηρόν, ὥστε καὶ πεπηγέναι
[2, 9]	τὴν κυριωτέραν αἰτίαν· ἐξαιροῦσι γὰρ	τὸ	τί ἦν εἶναι καὶ τὴν
[2, 6]	τὸ κινήσει τοιᾳδί, νείκει δὲ	τὸ	τοιᾳδί. Ἔδει οὖν ἢ ὁρίσασθαι
[2, 5]	ἀὴρ θερμός· ἀλλοίωσίς τε γὰρ	τὸ	τοιοῦτον, καὶ οὐ φαίνεται. Ἅμα
[2, 3]	ὅμοιον, πυροειδές, οὐ πῦρ, καὶ	τὸ	τῷ ἀέρι ἀεροειδές· ὁμοίως δὲ
[2, 5]	ἔσται ἄλλη· οὐ γὰρ ταὐτὸ	τὸ	Υ καὶ Π. Ἔστω δὲ
[2, 5]	καὶ μελανία. Πάλιν εἰ εἰς	τὸ	Υ τὸ Α, ἔσται ἄλλη·
[2, 4]	τὸ θερμὸν τοῦ δ´ ὕδατος	τὸ	ὑγρόν, γῆ, διὰ τὸ λείπεσθαι
[2, 8]	γὰρ ἐξαιρεθείη τελέως ἐξ αὐτῆς	τὸ	ὑγρόν, διαπίπτοι ἄν. Γῆ μὲν
[2, 2]	καὶ μὴ μεθιστάμενον, ὅπερ ποιεῖ	τὸ	ὑγρόν· διὸ καὶ οὐκ ἔστι
[2, 2]	οὔθ´ ὑπὸ τὸ θερμὸν καὶ	τὸ	ὑγρόν εἰσιν ὥστ´ ἀνάγκη τέτταρας
[2, 4]	φθαρῆναι καὶ τὸ ψυχρὸν καὶ	τὸ	ὑγρόν, καὶ πάλιν εἰ ἐκ
[2, 2]	ἀντίκειται γὰρ τῷ ξηρῷ καὶ	τὸ	ὑγρὸν καὶ τὸ διερόν, καὶ
[2, 2]	τοῦ πρώτως ξηροῦ. Πάλιν δὲ	τὸ	ὑγρὸν καὶ τὸ πεπηγὸς ὡσαύτως·
[2, 4]	τὸ ξηρόν, τοῦ δ´ ἀέρος	τὸ	ὑγρόν· λείπεται γὰρ ἐν ἀμφοῖν
[2, 2]	ὑγρόν· διὸ καὶ οὐκ ἔστι	τὸ	ὑγρὸν μαλακόν, ἀλλὰ τὸ μαλακὸν
[2, 2]	ὑγρὸν ἢ ὅπερ ξηρόν, οὔτε	τὸ	ὑγρὸν ὅπερ θερμὸν ἢ ὅπερ
[2, 4]	μὲν τὸ θερμὸν τοῦ δὲ	τὸ	ὑγρόν) ὅταν δὲ τοῦ μὲν
[2, 5]	δύο σύμβολα τὸ μέλαν καὶ	τὸ	ὑγρόν· ταῦτα γὰρ οὐ συνδεδύασταί
[2, 4]	ὅταν δὲ τοῦ μὲν ἀέρος	τὸ	ὑγρὸν τῆς δὲ γῆς τὸ
[2, 4]	ἔσται (λείπεται γὰρ τοῦ μὲν	τὸ	ὑγρὸν τῆς δὲ τὸ ψυχρόν)
[2, 5]	εἰ δὲ μή, μέλαν ἔσται	τὸ	ὕδωρ· εἰς τἀναντία γὰρ ἡ
[2, 5]	Π τῷ πυρὶ μεταβολὴ εἰς	τὸ	ὕδωρ· ἐναντία γὰρ ὑπάρχει· τὸ
[2, 5]	ἢ λευκὸν ἢ μέλαν εἶναι	τὸ	ὕδωρ. Ἔστω δὴ τὸ πρῶτον.
[2, 8]	δ´ εἶναι τῶν ἁπλῶν εὐόριστον	τὸ	ὕδωρ, ἔτι δὲ καὶ τὴν
[2, 9]	γινομένων· οὐ γὰρ αὐτὸ ποιεῖ	τὸ	ὕδωρ ζῷον ἐξ αὑτοῦ, οὐδὲ
[2, 5]	μὲν μένει τὸ λευκόν, ὑπάρξει	τὸ	ὕδωρ ὑγρὸν καὶ λευκόν, εἰ
[2, 2]	μαλακὸν τοῦ ὑγροῦ (μαλακὸν γὰρ	τὸ	ὑπεῖκον εἰς ἑαυτὸ καὶ μὴ
[2, 1]	οὔτε τοῦτο τῷ θερμῷ, ἀλλὰ	τὸ	ὑποκείμενον ἀμφοῖν. Ὥστε πρῶτον μὲν
[2, 2]	πρότερον ὄψις ἁφῆς, ὥστε καὶ	τὸ	ὑποκείμενον πρότερον. Ἀλλ´ οὐκ ἔστι
[2, 11]	ἀλλὰ μὴν εἰ τοῦτο, καὶ	τὸ	ὕστερον ἀνάγκη γενέσθαι. Καὶ τοῦτο
[2, 11]	ἀνάγκης ἐσόμενον. Ἐν οἷς ἄρα	τὸ	ὕστερον ἀνάγκη εἶναι, ἐν τούτοις
[2, 11]	τοῦ προτέρου γενομένου ἀνάγκη γενέσθαι	τὸ	ὕστερον. Εἰ μὲν οὖν εἰς
[2, 11]	τὸ πρότερον ἀνάγκη γενέσθαι, εἰ	τὸ	ὕστερον ἔσται, οἷον εἰ οἰκία,
[2, 11]	πρότερον. Εἰ τοίνυν ἀνάγκη γενέσθαι	τὸ	ὕστερον, καὶ τὸ πρότερον ἀνάγκη·
[2, 11]	τὸ κάτω, οὐκ ἔσται ἀνάγκη	τὸ	ὕστερον τόδε γενέσθαι ἁπλῶς. Ἀλλ´
[2, 11]	καὶ εἰ τὸ πρότερον, καὶ	τὸ	ὕστερον τοίνυν ἀνάγκη, ἀλλ´ οὐ
[2, 11]	ἦν τὸ πρότερον ἔχον πρὸς	τὸ	ὕστερον, ὥστ´ εἰ ἐκεῖνο ἔσται,
[2, 5]	τὸ Κ, τῷ δὲ Ψ	τὸ	Φ. Τὸ δὴ Κ πᾶσιν
[2, 5]	ἐκεῖνο δῆλον, ὅτι εἰ πάλιν	τὸ	Ψ εἰς ἄλλο, ἄλλη ἐναντιότης
[2, 5]	καὶ μὴ ἀνακάμψει, οἷον εἰς	τὸ	Ψ, ἐναντιότης τις τῷ πυρὶ
[2, 5]	τῶν Γ Υ Α Π	τὸ	Ψ. Ἔστω δὴ τῷ μὲν
[2, 2]	θερμὸν ἢ ὅπερ ψυχρόν, οὔτε	τὸ	ψυχρὸν καὶ τὸ ξηρὸν οὔθ´
[2, 4]	ἐκ γῆς ἀήρ, φθαρῆναι καὶ	τὸ	ψυχρὸν καὶ τὸ ξηρόν. Ὡσαύτως
[2, 4]	ἐξ ὕδατος πῦρ, φθαρῆναι καὶ	τὸ	ψυχρὸν καὶ τὸ ὑγρόν, καὶ
[2, 4]	μὲν τὸ ὑγρὸν τῆς δὲ	τὸ	ψυχρόν) ὅταν δὲ τοῦ μὲν
[2, 4]	τὸ ὑγρὸν τῆς δὲ γῆς	τὸ	ψυχρόν, πῦρ, διὰ τὸ λείπεσθαι
[2, 4]	ψυχρὸν καὶ ξηρόν, ἐὰν φθαρῇ	τὸ	ψυχρόν, πῦρ ἔσται ἐκ γῆς.
[2, 3]	πυκνὸν ἢ τὸ θερμὸν καὶ	τὸ	ψυχρόν· ταῦτα γὰρ τὰ δημιουργοῦντα,
[2, 4]	μὲν γὰρ τοῦ ὕδατος φθαρῇ	τὸ	ψυχρὸν τοῦ δὲ πυρὸς τὸ
[2, 4]	μὲν τὸ ξηρὸν τοῦ δὲ	τὸ	ψυχρόν. Ὡσαύτως δὲ καὶ ἐξ
[2, 11]	οὐκ ἔσται ἀνάγκη τὸ ὕστερον	τόδε	γενέσθαι ἁπλῶς. Ἀλλ´ ἐξ ὑποθέσεως·
[2, 6]	ἀναλογίαν, οἷον ὡς τόδε λευκὸν	τόδε	θερμόν. Τὸ δ´ ὡς τόδε
[2, 6]	ἀλλὰ κατ´ ἀναλογίαν, οἷον ὡς	τόδε	λευκὸν τόδε θερμόν. Τὸ δ´
[2, 11]	τὸ ἐφεξῆς ὂν καὶ γινόμενον	τόδε	μετὰ τόδε ὥστε μὴ διαλείπειν,
[2, 6]	τόδε θερμόν. Τὸ δ´ ὡς	τόδε	σημαίνει ἐν μὲν ποιῷ τὸ
[2, 11]	ὂν καὶ γινόμενον τόδε μετὰ	τόδε	ὥστε μὴ διαλείπειν, σκεπτέον πότερον
[2, 11]	ἄρα ἀνάγκη ἔσται, οἷον εἰ	τοδὶ	ἐξ ἀνάγκης, καὶ τὸ πρότερον
[2, 6]	κινήσει τοιᾳδί, νείκει δὲ τὸ	τοιᾳδί.	Ἔδει οὖν ἢ ὁρίσασθαι ἢ
[2, 6]	ἦν φιλίᾳ εἶναι τὸ κινήσει	τοιᾳδί,	νείκει δὲ τὸ τοιᾳδί. Ἔδει
[2, 5]	ὕδωρ καὶ ἀὴρ καὶ τὰ	τοιαῦτα,	ἀνάγκη ἤτοι ἓν ἢ δύο
[2, 11]	τοῦτ´ ἔσται. Πότερον οὖν ἅπαντα	τοιαῦτα	ἢ οὔ, ἀλλ´ ἔνια ἀναγκαῖον
[2, 7]	ξηρὸν καὶ ὑγρὸν καὶ τὰ	τοιαῦτα	κατὰ μεσότητα ποιοῦσι σάρκα καὶ
[2, 3]	ἀλλὰ μικτόν. Τὰ δ´ ἁπλᾶ	τοιαῦτα	μέν ἐστιν, οὐ μέντοι ταὐτά,
[2, 1]	πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ τὰ	τοιαῦτα·	ταῦτα μὲν γὰρ μεταβάλλει εἰς
[2, 7]	σάρκες καὶ ὀστᾶ καὶ τὰ	τοιαῦτα,	τοῦ μὲν θερμοῦ γινομένου ψυχροῦ,
[2, 11]	ὧν ἡ οὐσία γίνεται οὖσα	τοιαύτη	οἵα ἐνδέχεσθαι μὴ εἶναι.
[2, 3]	τεττάρων τῶν ἁπλῶν σωμάτων, ἑκάτερα	τοῖν	δυοῖν ἑκατέρου τῶν τόπων ἐστίν·
[2, 11]	τὸ πρότερον, καὶ τὸ ὕστερον	τοίνυν	ἀνάγκη, ἀλλ´ οὐ δι´ ἐκεῖνο,
[2, 11]	ἔσται, ἀνάγκη ἐκεῖνο πρότερον. Εἰ	τοίνυν	ἀνάγκη γενέσθαι τὸ ὕστερον, καὶ
[2, 11]	ἀνάγκης. Καὶ εἰ ἡ γένεσις	τοίνυν	ἐξ ἀνάγκης, ἀίδιος ἡ γένεσις
[2, 5]	ταῦτα ἂν εἴη πάντα. Ἀνάγκη	τοίνυν	ἢ ἀεὶ μένοντα καὶ ἀμετάβλητα
[2, 5]	οὐκ ἔχοντα βραδύτερον. Εἰ μὲν	τοίνυν	ἡ ἐναντιότης μία ἐστὶ καθ´
[2, 5]	Ἔστω δὴ τὸ πρῶτον. Ὁμοίως	τοίνυν	καὶ τῷ Π τὸ Ξ
[2, 5]	Τιμαίῳ Πλάτων ἔγραψεν. Ὅτι μὲν	τοίνυν	μεταβάλλειν ἀνάγκη εἰς ἄλληλα, δέδεικται
[2, 2]	ξηροῦ τὸ δὲ ὑγροῦ. Δῆλον	τοίνυν	ὅτι πᾶσαι αἱ ἄλλαι διαφοραὶ
[2, 6]	αὐτὸ πλεῖον τῷ ὁμογενὲς εἶναι	τοιοῦτον	ἕξει τὸν λόγον. Ἀλλὰ μὴν
[2, 7]	τριπλασίως, ἢ κατ´ ἄλλον τρόπον	τοιοῦτον.	Ἔσται δὴ μιχθέντων τἆλλ´ ἐκ
[2, 5]	θερμός· ἀλλοίωσίς τε γὰρ τὸ	τοιοῦτον,	καὶ οὐ φαίνεται. Ἅμα δὲ
[2, 2]	ἅπτεται· τὸ δὲ λεπτὸν μάλιστα	τοιοῦτον)	φανερὸν ὅτι τὸ μὲν λεπτὸν
[2, 9]	γένει αἱ αὐταὶ αἵπερ ἐν	τοῖς	ἀιδίοις τε καὶ πρώτοις· ἡ
[2, 5]	τῶνδε δῆλον. Ἐπὶ μὲν οὖν	τοῖς	ἄκροις οὐκ ἔσται, ὅτι πῦρ
[2, 4]	ὑγρόν. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐν	τοῖς	ἄλλοις· ἐν ἅπασι γὰρ τοῖς
[2, 9]	Σωκράτης· καὶ γὰρ ἐκεῖνος, ἐπιτιμήσας	τοῖς	ἄλλοις ὡς οὐδὲν εἰρηκόσιν, ὑποτίθεται
[2, 4]	κύκλῳ τε ἔσται ἡ γένεσις	τοῖς	ἁπλοῖς σώμασι, καὶ ῥᾷστος οὗτος
[2, 4]	Ἐπεὶ δὲ διώρισται πρότερον ὅτι	τοῖς	ἁπλοῖς σώμασιν ἐξ ἀλλήλων ἡ
[2, 3]	ξηροῦ. Καὶ ἠκολούθηκε κατὰ λόγον	τοῖς	ἁπλοῖς φαινομένοις σώμασι, πυρὶ καὶ
[2, 9]	τε τοῖς φύσει καὶ ἐν	τοῖς	ἀπὸ τέχνης, ὃ ἂν ᾖ
[2, 8]	ἑκάστων· ἅπαντα μὲν γὰρ τρέφεται	τοῖς	αὐτοῖς ἐξ ὧνπέρ ἐστιν, ἅπαντα
[2, 5]	Τὸ δὴ Κ πᾶσιν ὑπάρξει	τοῖς	Γ Υ Α Π· μεταβάλλουσι
[2, 9]	πρώτοις. Ὡς μὲν οὖν ὕλη	τοῖς	γενητοῖς ἐστιν αἴτιον τὸ δυνατὸν
[2, 9]	μὲν ὕλη τοῦτ´ ἐστὶν αἴτιον	τοῖς	γενητοῖς, ὡς δὲ τὸ οὗ
[2, 7]	τῆς σαρκὸς ἐξ ὁτουοῦν ἄμφω·	τοῖς	δ´ ἐκείνως λέγουσιν οὐκ ἐνδέχεται,
[2, 4]	τὸ δ´ ὑγρὸν καὶ ψυχρόν)	τοῖς	δ´ ἡ ἑτέρα μόνον, οἷον
[2, 10]	γὰρ ἐνιαυτός, τοῖς δὲ μείζων,	τοῖς	δὲ ἐλάττων ἡ περίοδός ἐστι
[2, 10]	πλείονι· τοῖς μὲν γὰρ ἐνιαυτός,	τοῖς	δὲ μείζων, τοῖς δὲ ἐλάττων
[2, 5]	τοῦ προστιθεμένου ἐναντιότης τις ὑπάρξει	τοῖς	ἔμπροσθεν, ὥστ´ εἰ ἄπειρα, καὶ
[2, 10]	τῆς κύκλῳ ἄρα, καθάπερ ἐν	τοῖς	ἐν ἀρχῇ λόγοις διωρίσθη. Συνεχὴς
[2, 1]	τὴν ἀχώριστον μέν, ὑποκειμένην δὲ	τοῖς	ἐναντίοις· οὔτε γὰρ τὸ θερμὸν
[2, 7]	δὲ τὸ λεγόμενον ἀπορίαν καὶ	τοῖς	ἐξ ἀλλήλων γεννῶσιν, τίνα τρόπον
[2, 1]	καλουμένοις στοιχείοις πρότερον, οἷον χρυσὸν	τοῖς	ἔργοις τοῖς χρυσοῖς. Καίτοι καὶ
[2, 4]	μεταβολῆς διὰ τὸ σύμβολα ἐνυπάρχειν	τοῖς	ἐφεξῆς. Ἐκ πυρὸς δὲ ὕδωρ
[2, 4]	τοῖς ἄλλοις· ἐν ἅπασι γὰρ	τοῖς	ἐφεξῆς ἐνυπάρχει τὸ μὲν ταὐτὸ
[2, 4]	ἀέρος καὶ γῆς. Ἐν δὲ	τοῖς	ἐφεξῆς οὐκ ἐνδέχεται φθαρέντος ἐν
[2, 1]	οὐδέν, φήσας εἶναι ὑποκείμενόν τι	τοῖς	καλουμένοις στοιχείοις πρότερον, οἷον χρυσὸν
[2, 7]	γίνεται πῶς; ἐκείνοις τε γὰρ	τοῖς	λέγουσιν ὡς Ἐμπεδοκλῆς τίς ἔσται
[2, 4]	τὸ τὰς διαφορὰς ἐναντίας εἶναι·	τοῖς	μὲν γὰρ ἀμφότεραι ἐναντίαι, οἷον
[2, 10]	μὲν ἐλάττονι οἱ δὲ πλείονι·	τοῖς	μὲν γὰρ ἐνιαυτός, τοῖς δὲ
[2, 5]	ἕν· ἀνάγκη γὰρ πάσας ὑπάρχειν	τοῖς	μὲν κάτω τοῦ Π τὰς
[2, 1]	καὶ πάσχειν εἴρηται πῶς ὑπάρχει	τοῖς	μεταβάλλουσι κατὰ φύσιν, ἔτι δὲ
[2, 8]	καὶ τὸ εἶδος ἁπάντων ἐν	τοῖς	ὅροις. Ὅτι μὲν οὖν ἅπαντα
[2, 10]	καὶ κατὰ τὴν αἴσθησιν ὁμολογούμενα	τοῖς	παρ´ ἡμῶν λόγοις· ὁρῶμεν γὰρ
[2, 11]	γενέσθαι. Ἀλλὰ μὴν οὐδ´ ἐν	τοῖς	πέρας ἔχουσι τοῦτ´ ἔσται εἰπεῖν
[2, 7]	καὶ μέρους. Ὁμοίως δὲ καὶ	τοῖς	ποιοῦσι μίαν αὐτῶν ὕλην ἔχει
[2, 10]	ὑπόκειται καὶ δέδεικται συνεχὴς οὖσα	τοῖς	πράγμασι καὶ γένεσις καὶ φθορά,
[2, 1]	τὴν γένεσιν καὶ τὴν φθορὰν	τοῖς	πράγμασιν. Ὅτι μὲν οὖν τὰ
[2, 7]	πάσχει τἀναντία κατὰ τὸν ἐν	τοῖς	πρώτοις διορισμόν· ἔστι γὰρ τὸ
[2, 3]	ὥστ´ εὐλόγως διανέμεσθαι τὰς διαφορὰς	τοῖς	πρώτοις σώμασι, καὶ τὸ πλῆθος
[2, 9]	αἱ δύο, καθάπερ οὐδ´ ἐν	τοῖς	πρώτοις. Ὡς μὲν οὖν ὕλη
[2, 6]	ταὐτό τι εἶναι ὑπάρχον ἅπασι	τοῖς	συμβλητοῖς ᾧ μετροῦνται, οἷον εἰ
[2, 11]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ' Ἐπεὶ δ´ ἐν	τοῖς	συνεχῶς κινουμένοις κατὰ γένεσιν ἢ
[2, 9]	δὲ καὶ τὰς δυνάμεις ἀποδιδόασι	τοῖς	σώμασι, δι´ ἃς γεννῶσι, λίαν
[2, 9]	τὸ ποιοῦν, ὁμοίως ἔν τε	τοῖς	φύσει καὶ ἐν τοῖς ἀπὸ
[2, 1]	πρότερον, οἷον χρυσὸν τοῖς ἔργοις	τοῖς	χρυσοῖς. Καίτοι καὶ τοῦτο οὐ
[2, 7]	καθάπερ ἐξ πλίνθων καὶ λίθων	τοῖχος·	καὶ τὸ μίγμα δὲ τοῦτο
[2, 7]	οὐκ ἐνδέχεται, ἀλλ´ ὡς ἐκ	τοίχου	λίθος καὶ πλίνθος, ἑκάτερον ἐξ
[2, 7]	ἐξ ἑκάστου, πλὴν ὡς ἐκ	τοίχου	πλίνθους, ἄτοπον πῶς ἐξ ἐκείνων
[2, 1]	καὶ χωριστόν, οἱ δὲ πλείω	τὸν	ἀριθμὸν ἑνός, οἱ μὲν πῦρ
[2, 9]	λάβωμεν πρῶτον. Εἰσὶν οὖν καὶ	τὸν	ἀριθμὸν ἴσαι καὶ τῷ γένει
[2, 4]	μεταβάλλοντος τοῦ θερμοῦ ὕδωρ ἔσται)	Τὸν	αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐξ
[2, 11]	εἰς αὑτοὺς ὥστε πάλιν γίνεσθαι	τὸν	αὐτόν· οὐ γὰρ ἀνάγκη, εἰ
[2, 7]	δὲ ὡς ἡ ὕλη, ἀλλὰ	τὸν	εἰρημένον τρόπον· καὶ ἔστιν οὕτω
[2, 7]	δὲ καὶ πάσχει τἀναντία κατὰ	τὸν	ἐν τοῖς πρώτοις διορισμόν· ἔστι
[2, 6]	δύετο ῥίζαις» Ἅμα δὲ καὶ	τὸν	κόσμον ὁμοίως ἔχειν φησὶν ἐπί
[2, 6]	τῷ ὁμογενὲς εἶναι τοιοῦτον ἕξει	τὸν	λόγον. Ἀλλὰ μὴν οὐδ´ αὔξησις
[2, 7]	ψυχρὸν ἢ τοὐναντίον, κατὰ τοῦτον	τὸν	λόγον διπλασίως θερμὸν δυνάμει ἢ
[2, 10]	καὶ φθορᾶς, ἀλλ´ ἡ κατὰ	τὸν	λοξὸν κύκλον· ἐν ταύτῃ γὰρ
[2, 8]	διὰ τὸ πεφυκέναι φέρεσθαι πρὸς	τὸν	ὅρον. Ἕκαστον δὲ πέφυκεν εἰς
[2, 3]	γὰρ καὶ ἀὴρ τοῦ πρὸς	τὸν	ὅρον φερομένου, γῆ δὲ καὶ
[2, 10]	τὸ ἐν ᾧ κινεῖται, οἷον	τὸν	τόπον λέγω ἢ τὸ πάθος;
[2, 8]	τὰ μικτὰ σώματα, ὅσα περὶ	τὸν	τοῦ μέσου τόπον ἐστίν, ἐξ
[2, 7]	Τοῦτο μὲν δὴ τοῦτον γίνεται	τὸν	τρόπον ἐκ τῆς σαρκὸς ἐξ
[2, 1]	τοῦτο οὐ καλῶς λέγεται τοῦτον	τὸν	τρόπον λεγόμενον, ἀλλ´ ὧν μὲν
[2, 1]	Οὐ μὴν ἀλλ´ ἐπειδὴ καὶ	τὸν	τρόπον τοῦτόν ἐστιν ἐκ τῆς
[2, 10]	σῶμα φερόμενον· ἡ δὲ κίνησις	τὸν	χρόνον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ' Ἐπεὶ δ´
[2, 8]	ὅσα περὶ τὸν τοῦ μέσου	τόπον	ἐστίν, ἐξ ἁπάντων σύγκειται τῶν
[2, 10]	ἐν ᾧ κινεῖται, οἷον τὸν	τόπον	λέγω ἢ τὸ πάθος; δῆλον
[2, 7]	καὶ πλίνθος, ἑκάτερον ἐξ ἄλλου	τόπου	καὶ μέρους. Ὁμοίως δὲ καὶ
[2, 9]	ἐν τῷ περὶ τὸ μέσον	τόπῳ,	λεκτέον περὶ πάσης γενέσεως ὁμοίως
[2, 8]	καὶ πλεῖστον ἐν τῷ οἰκείῳ	τόπῳ,	ὕδωρ δὲ διὰ τὸ δεῖν
[2, 10]	ἐν ᾧ, μόνῳ τοῦτο τῷ	τόπῳ	ὑπάρχει· μέγεθος γάρ τι ἔχει,
[2, 3]	ἑκάτερα τοῖν δυοῖν ἑκατέρου τῶν	τόπων	ἐστίν· πῦρ μὲν γὰρ καὶ
[2, 5]	εἶναι, ἀλλὰ τέσσαρα, ὥσπερ φαίνεται·	τοσαῦται	γὰρ αἱ συζυγίαι· ἓξ γὰρ
[2, 1]	λέγουσι διὰ τί αὗται ἢ	τοσαῦται.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' Ἐπεὶ οὖν ζητοῦμεν
[2, 5]	εἰ ἄλλο ἔσται ἐξ ἄλλου,	τοσαύτας	διεξελθεῖν ἐναντιότητας, καὶ ἔτι πλείους,
[2, 6]	ἴσον θερμὸν ἢ ὅμοιον πυρὸς	τοσονδὶ	καὶ ἀέρος πολλαπλάσιον· τὸ γὰρ
[2, 7]	μιγνύμενα φθείρειν τὰς ὑπεροχὰς ἀλλήλων,	τότε	οὔθ´ ἡ ὕλη ἔσται οὔτε
[2, 6]	τύχης (οὕτω γὰρ συνέκυρσε θέων	τοτέ,	πολλάκι δ´ ἄλλως» ὁτὲ δέ
[2, 4]	καὶ ὕδωρ· ὅταν μὲν γὰρ	τοῦ	ἀέρος φθαρῇ τὸ θερμὸν τῆς
[2, 11]	Ὥστ´ εἰ μή ἐστιν ἀρχὴ	τοῦ	ἀπείρου, οὐδὲ πρῶτον ἔσται οὐδὲν
[2, 10]	ἐπεὶ γὰρ ἐν ἅπασιν ἀεὶ	τοῦ	βελτίονος ὀρέγεσθαί φαμεν τὴν φύσιν,
[2, 9]	καὶ τὸ μετασχηματίζον αἰτιώτερόν τε	τοῦ	γεννᾶν, καὶ ἐν ἅπασιν εἰώθαμεν
[2, 10]	δ´ αἰτίαν εἶναι τὴν φορὰν	τοῦ	γίνεσθαι, φανερὸν ὅτι μιᾶς μὲν
[2, 4]	τοῦ πυρὸς φθαρείη τὸ ξηρόν,	τοῦ	δ´ ἀέρος τὸ ὑγρόν· λείπεται
[2, 4]	τοῦ μὲν πυρὸς τὸ θερμὸν	τοῦ	δ´ ὕδατος τὸ ὑγρόν, γῆ,
[2, 10]	ἡ τοῦ ὅλου φορὰ αἰτία,	τοῦ	δὲ προσιέναι καὶ ἀπιέναι ἡ
[2, 4]	τοῦ ὕδατος φθαρῇ τὸ ψυχρὸν	τοῦ	δὲ πυρὸς τὸ ξηρόν, ἀὴρ
[2, 4]	γὰρ τοῦ μὲν τὸ θερμὸν	τοῦ	δὲ τὸ ὑγρόν) ὅταν δὲ
[2, 4]	λείπεσθαι τοῦ μὲν τὸ ξηρὸν	τοῦ	δὲ τὸ ψυχρόν. Ὡσαύτως δὲ
[2, 7]	τοῦ μὲν θερμοῦ γινομένου ψυχροῦ,	τοῦ	δὲ ψυχροῦ θερμοῦ, ὅταν πρὸς
[2, 10]	ὁτὲ δ´ ἐγγύς. Ἀνίσου δὲ	τοῦ	διαστήματος ὄντος ἀνώμαλος ἔσται ἡ
[2, 8]	μόνον γάρ ἐστι καὶ μάλιστα	τοῦ	εἴδους τὸ πῦρ διὰ τὸ
[2, 11]	γίνεσθαι, καὶ ἔστιν ὥσπερ ἐπὶ	τοῦ	εἶναι τὰ μὲν ἀδύνατα μὴ
[2, 10]	τὸ μὴ ὂν τῷ ὄντι	τοῦ	εἶναι. Τὸ μὲν οὖν φερόμενον
[2, 5]	ἑκάτερα. Ἄπειροι γὰρ ἐναντιότητες ἐπὶ	τοῦ	ἑνὸς ἔσονται. Γῆ ἐφ´ ᾧ
[2, 6]	τύχης. Τί οὖν τὸ αἴτιον	τοῦ	ἐξ ἀνθρώπου ἄνθρωπον ἢ ἀεὶ
[2, 10]	ὁρῶμεν γὰρ ὅτι προσιόντος μὲν	τοῦ	ἡλίου γένεσίς ἐστιν, ἀπιόντος δὲ
[2, 6]	ἡ φιλία τὰ φύσει πρότερα	τοῦ	θεοῦ· θεοὶ δὲ καὶ ταῦτα.
[2, 5]	εἰ ἔσται ἐκ πυρὸς ἀήρ,	τοῦ	θερμοῦ εἰς τοὐναντίον μεταβάλλοντος ἔσται.
[2, 4]	ψυχρὸν καὶ ὑγρόν, ὥστε μεταβάλλοντος	τοῦ	θερμοῦ ὕδωρ ἔσται) Τὸν αὐτὸν
[2, 4]	δὲ τὸ ψυχρόν) ὅταν δὲ	τοῦ	μὲν ἀέρος τὸ ὑγρὸν τῆς
[2, 7]	καὶ ὀστᾶ καὶ τὰ τοιαῦτα,	τοῦ	μὲν θερμοῦ γινομένου ψυχροῦ, τοῦ
[2, 4]	δὲ τὸ ὑγρόν) ὅταν δὲ	τοῦ	μὲν πυρὸς τὸ θερμὸν τοῦ
[2, 4]	ψυχρόν, πῦρ, διὰ τὸ λείπεσθαι	τοῦ	μὲν τὸ θερμὸν τῆς δὲ
[2, 4]	ξηρόν, ἀὴρ ἔσται (λείπεται γὰρ	τοῦ	μὲν τὸ θερμὸν τοῦ δὲ
[2, 4]	ὑγρόν, γῆ, διὰ τὸ λείπεσθαι	τοῦ	μὲν τὸ ξηρὸν τοῦ δὲ
[2, 4]	ξηρόν, ὕδωρ ἔσται (λείπεται γὰρ	τοῦ	μὲν τὸ ὑγρὸν τῆς δὲ
[2, 7]	γένοιτ´ ἂν ἐκ μὲν τουδὶ	τοῦ	μέρους σφαῖρα, πυραμὶς δ´ ἐξ
[2, 8]	μικτὰ σώματα, ὅσα περὶ τὸν	τοῦ	μέσου τόπον ἐστίν, ἐξ ἁπάντων
[2, 6]	ἄνω ὁ αἰθὴρ οὐχ ὑπὸ	τοῦ	νείκους, ἀλλ´ ὁτὲ μέν φησιν
[2, 6]	ὁμοίως ἔχειν φησὶν ἐπί τε	τοῦ	νείκους νῦν καὶ πρότερον ἐπὶ
[2, 2]	πεπηγός· ἅπαντα δὲ ταῦτ´ ἐστὶ	τοῦ	ξηροῦ καὶ τοῦ ὑγροῦ τῶν
[2, 2]	τὸ ἔλαιον) τὸ δὲ κραῦρον	τοῦ	ξηροῦ· κραῦρον γὰρ τὸ τελέως
[2, 2]	τοῦ ὑγροῦ, τὸ δὲ παχὺ	τοῦ	ξηροῦ. Πάλιν δὲ τὸ μὲν
[2, 2]	τοῦ ὑγροῦ) τὸ δὲ σκληρὸν	τοῦ	ξηροῦ· σκληρὸν γάρ ἐστι τὸ
[2, 10]	Τῆς μὲν οὖν συνεχείας ἡ	τοῦ	ὅλου φορὰ αἰτία, τοῦ δὲ
[2, 11]	ἡ κύκλῳ κίνησις καὶ ἡ	τοῦ	οὐρανοῦ, ὅτι ταῦτα ἐξ ἀνάγκης
[2, 5]	πάσας ὑπάρχειν τοῖς μὲν κάτω	τοῦ	Π τὰς τῶν ἄνωθεν, τούτοις
[2, 10]	χώρᾳ καὶ μὴ μετέβαλλεν ὑπὸ	τοῦ	πλησίον, ἤδη ἂν διεστήκεσαν. Μεταβάλλει
[2, 1]	οὖν μίξεως καὶ ἁφῆς καὶ	τοῦ	ποιεῖν καὶ πάσχειν εἴρηται πῶς
[2, 6]	δ´ ἂν καὶ μὴ τῷ	τοῦ	ποσοῦ μέτρῳ συμβάλλεσθαι τὰς δυνάμεις,
[2, 3]	φερομένου, γῆ δὲ καὶ ὕδωρ	τοῦ	πρὸς τὸ μέσον. Καὶ ἄκρα
[2, 3]	πῦρ μὲν γὰρ καὶ ἀὴρ	τοῦ	πρὸς τὸν ὅρον φερομένου, γῆ
[2, 5]	Π. Ὁμοίως δ´ ἀεὶ μετὰ	τοῦ	προστιθεμένου ἐναντιότης τις ὑπάρξει τοῖς
[2, 11]	ἐν τούτοις ἀντιστρέφει, καὶ ἀεὶ	τοῦ	προτέρου γενομένου ἀνάγκη γενέσθαι τὸ
[2, 2]	ὑγροῦ, τὸ δ´ ἀντικείμενον ξηρὸν	τοῦ	πρώτως ξηροῦ. Πάλιν δὲ τὸ
[2, 4]	δὲ καὶ τῇ αἰσθήσει ἡ	τοῦ	πυρὸς γένεσις. Μάλιστα μὲν γὰρ
[2, 4]	γίνεσθαι σῶμα, οἷον εἰ μὲν	τοῦ	πυρὸς φθαρείη τὸ ξηρόν, τοῦ
[2, 6]	ἐπὶ τὸ πολύ, καὶ ἐκ	τοῦ	πυροῦ πυρὸν ἀλλὰ μὴ ἐλαίαν;
[2, 4]	ἂν κρατηθῇ τὸ ξηρὸν ὑπὸ	τοῦ	ὑγροῦ, ἀὴρ ἔσται) πάλιν δὲ
[2, 4]	ψυχρὸν καὶ ξηρόν, ὥστε κρατηθέντος	τοῦ	ὑγροῦ γῆ ἔσται. Καὶ πάλιν
[2, 2]	ἐπεὶ γὰρ τὸ ἀναπληστικόν ἐστι	τοῦ	ὑγροῦ διὰ τὸ μὴ ὡρίσθαι
[2, 2]	ὑγρότητος. Ἔτι τὸ μὲν μαλακὸν	τοῦ	ὑγροῦ (μαλακὸν γὰρ τὸ ὑπεῖκον
[2, 8]	δὲ καὶ τὴν γῆν ἄνευ	τοῦ	ὑγροῦ μὴ δύνασθαι συμμένειν, ἀλλὰ
[2, 2]	Πάλιν δὲ τὸ μὲν γλίσχρον	τοῦ	ὑγροῦ (τὸ γὰρ γλίσχρον ὑγρὸν
[2, 2]	ὅτι τὸ μὲν διερὸν ἔσται	τοῦ	ὑγροῦ, τὸ δ´ ἀντικείμενον ξηρὸν
[2, 2]	ὅτι τὸ μὲν λεπτὸν ἔσται	τοῦ	ὑγροῦ, τὸ δὲ παχὺ τοῦ
[2, 2]	ὑγρὸν μαλακόν, ἀλλὰ τὸ μαλακὸν	τοῦ	ὑγροῦ) τὸ δὲ σκληρὸν τοῦ
[2, 2]	ταῦτ´ ἐστὶ τοῦ ξηροῦ καὶ	τοῦ	ὑγροῦ τῶν πρώτως λεχθέντων. Ἐπεὶ
[2, 4]	καὶ ὕδωρ. Ὅταν μὲν γὰρ	τοῦ	ὕδατος φθαρῇ τὸ ψυχρὸν τοῦ
[2, 10]	μίαν ἀρχήν· συνεχοῦς δ´ ὄντος	τοῦ	χρόνου ἀνάγκη τὴν κίνησιν συνεχῆ
[2, 4]	ἐὰν κρατηθῇ τὸ θερμὸν ὑπὸ	τοῦ	ψυχροῦ (τὸ μὲν γὰρ ἦν
[2, 7]	κηροῦ γένοιτ´ ἂν ἐκ μὲν	τουδὶ	τοῦ μέρους σφαῖρα, πυραμὶς δ´
[2, 6]	ἡ φιλία κινεῖ; ἢ οὔ;	τοὐναντίον	γὰρ τὴν γῆν ἄνω καὶ
[2, 7]	εἶναι θερμὸν ἢ ψυχρὸν ἢ	τοὐναντίον,	κατὰ τοῦτον τὸν λόγον διπλασίως
[2, 5]	πυρὸς ἀήρ, τοῦ θερμοῦ εἰς	τοὐναντίον	μεταβάλλοντος ἔσται. Ὑπάρξει ἄρα τῷ
[2, 8]	ὑγροῦ μὴ δύνασθαι συμμένειν, ἀλλὰ	τοῦτ´	εἶναι τὸ συνέχον· εἰ γὰρ
[2, 11]	οὐδ´ ἐν τοῖς πέρας ἔχουσι	τοῦτ´	ἔσται εἰπεῖν ἀληθῶς, ὅτι ἁπλῶς
[2, 11]	ἕξει, καὶ οὐκ ἐξ ἀνάγκης	τοῦτ´	ἔσται. Πότερον οὖν ἅπαντα τοιαῦτα
[2, 9]	Διὸ καὶ ὡς μὲν ὕλη	τοῦτ´	ἐστὶν αἴτιον τοῖς γενητοῖς, ὡς
[2, 6]	τὸ νεῖκος κινεῖ, εἰ μὴ	τοῦτ´	ἦν φιλίᾳ εἶναι τὸ κινήσει
[2, 11]	τὸ ὕστερον ἀνάγκη γενέσθαι. Καὶ	τοῦτο	ἀεὶ δὴ συνεχῶς· οὐδὲν γὰρ
[2, 1]	ἄνευ ἐναντιώσεως εἶναι τὸ σῶμα	τοῦτο	αἰσθητῆς· ἢ γὰρ κοῦφον ἢ
[2, 11]	γὰρ γένηται, εἰ μὴ ἀεὶ	τοῦτο	ἀνάγκη γίνεσθαι, συμβήσεται ἀεὶ εἶναι
[2, 11]	ἀνάγκη γενέσθαι ἁπλῶς· εἰ δὲ	τοῦτο,	ἀνάγκη καὶ θεμελίου γενομένου γενέσθαι
[2, 10]	ὥστε αὐτὸ αὑτῷ ἀεὶ συνεχές.	Τοῦτο	ἄρα ἐστὶν ὃ ποιεῖ συνεχῆ
[2, 10]	ποσαχῶς λέγομεν ἐν ἄλλοις εἴρηται)	τοῦτο	δ´ ἀδύνατον ἐν ἅπασιν ὑπάρχειν
[2, 2]	οὖν ζητοῦμεν αἰσθητοῦ σώματος ἀρχάς,	τοῦτο	δ´ ἐστὶν ἁπτοῦ, ἁπτὸν δ´
[2, 6]	μέν〉 τὸ δὲ διακρίσεως αἴτιον.	Τοῦτο	δ´ ἐστὶν ἡ οὐσία ἡ
[2, 9]	ἡ μορφὴ καὶ τὸ εἶδος·	τοῦτο	δ´ ἐστὶν ὁ λόγος ὁ
[2, 10]	ὑπολείψει δι´ ἣν εἴπομεν αἰτίαν.	Τοῦτο	δ´ εὐλόγως συμβέβηκεν· ἐπεὶ γὰρ
[2, 11]	ἀεὶ δὴ συνεχῶς· οὐδὲν γὰρ	τοῦτο	διαφέρει λέγειν διὰ δύο ἢ
[2, 11]	ἀληθὲς εἰπεῖν ὅτι ἔσται, δεῖ	τοῦτο	εἶναί ποτε ἀληθὲς ὅτι ἐστίν·
[2, 7]	τοῖχος· καὶ τὸ μίγμα δὲ	τοῦτο	ἐκ σωζομένων μὲν ἔσται τῶν
[2, 5]	ἰέναι, ὅπερ μελλήσαντες δείξειν ἐπὶ	τοῦτο	ἔμπροσθεν ἤλθομεν, δῆλον ἐκ τῶνδε.
[2, 5]	στῆναι καὶ μὴ εἰς ἄπειρον	τοῦτο	ἰέναι ἐπ´ εὐθείας ἐφ´ ἑκάτερα.
[2, 6]	Ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ εὖ	τοῦτο	καὶ ἀγαθόν· ὁ δὲ τὴν
[2, 5]	ἔσται. Ὑπάρξει ἄρα τῷ ἀέρι	τοῦτο,	καὶ ἔσται ὁ ἀὴρ ψυχρόν
[2, 10]	εἶναι γεννᾷ, τῷ ἀπιέναι ταὐτὸν	τοῦτο	καὶ πόρρω γίνεσθαι φθείρει, καὶ
[2, 11]	πρότερον ἄρα· ἀλλὰ μὴν εἰ	τοῦτο,	καὶ τὸ ὕστερον ἀνάγκη γενέσθαι.
[2, 11]	δ´ οὕτως, αἱ ὧραι διὰ	τοῦτο	κύκλῳ γίνονται καὶ ἀνακάμπτουσιν, τούτων
[2, 9]	γεννᾶν, καὶ ἐν ἅπασιν εἰώθαμεν	τοῦτο	λέγειν τὸ ποιοῦν, ὁμοίως ἔν
[2, 9]	τέχνη. Ὥστε καὶ οὗτοι διὰ	τοῦτο	λέγουσιν οὐκ ὀρθῶς, καὶ ὅτι
[2, 7]	γε ἐξ ἑκατέρου ἑκάτερον γενέσθαι.	Τοῦτο	μὲν δὴ τοῦτον γίνεται τὸν
[2, 5]	γὰρ εἰς ἄλληλα. Ἀλλὰ γὰρ	τοῦτο	μὲν ἔστω μήπω δεδειγμένον· ἀλλ´
[2, 1]	θερμὸν ἀνάγκη εἶναι τὸ ἄπειρον	τοῦτο,	ὃ λέγουσί τινες εἶναι τὴν
[2, 11]	καὶ τὸ μέλλον ἕτερον διὰ	τοῦτο·	ὃ μὲν γὰρ ἀληθὲς εἰπεῖν
[2, 1]	ἔργοις τοῖς χρυσοῖς. Καίτοι καὶ	τοῦτο	οὐ καλῶς λέγεται τοῦτον τὸν
[2, 5]	τῷ ἑνὶ ὑπάρξουσιν. Εἰ δὲ	τοῦτο,	οὐκ ἔσται οὔτε ὁρίσασθαι οὐδὲν
[2, 11]	εἰ οἰκία, θεμέλιον, εἰ δὲ	τοῦτο,	πηλόν, ἆρ´ οὖν καὶ εἰ
[2, 9]	φθαρτόν· ποτὲ μὲν γὰρ ἔστι	τοῦτο,	ποτὲ δ´ οὐκ ἔστιν. Ὥστ´
[2, 1]	θερμὸν ὕλη τῷ ψυχρῷ οὔτε	τοῦτο	τῷ θερμῷ, ἀλλὰ τὸ ὑποκείμενον
[2, 10]	καὶ τῷ ἐν ᾧ, μόνῳ	τοῦτο	τῷ τόπῳ ὑπάρχει· μέγεθος γάρ
[2, 11]	τὸ ὕστερον ἀνάγκη εἶναι, ἐν	τούτοις	ἀντιστρέφει, καὶ ἀεὶ τοῦ προτέρου
[2, 5]	τοῦ Π τὰς τῶν ἄνωθεν,	τούτοις	δὲ τὰς τῶν κάτωθεν, ὥστε
[2, 6]	ἐκεῖνός φησιν. Τύχη δ´ ἐπὶ	τούτοις	ὀνομάζεται, ἀλλ´ οὐ λόγος· ἔστι
[2, 3]	πυκνώσει καὶ μανώσει τἆλλα γεννῶσι,	τούτοις	συμβαίνει δύο ποιεῖν τὰς ἀρχάς,
[2, 7]	ἑκάτερον γενέσθαι. Τοῦτο μὲν δὴ	τοῦτον	γίνεται τὸν τρόπον ἐκ τῆς
[2, 1]	ἀλλ´ ἐπειδὴ καὶ τὸν τρόπον	τοῦτόν	ἐστιν ἐκ τῆς ὕλης τὰ
[2, 7]	ἢ ψυχρὸν ἢ τοὐναντίον, κατὰ	τοῦτον	τὸν λόγον διπλασίως θερμὸν δυνάμει
[2, 1]	καὶ τοῦτο οὐ καλῶς λέγεται	τοῦτον	τὸν τρόπον λεγόμενον, ἀλλ´ ὧν
[2, 7]	ἐκ πυρὸς ὕδωρ καὶ ἐκ	τούτου	γίνεσθαι πῦρ· ἔστι γάρ τι
[2, 10]	γίνεσθαι ἀεὶ καὶ τὴν γένεσιν.	Τούτου	δ´ αἴτιον, ὥσπερ εἴρηται πολλάκις,
[2, 10]	ὑπάρχει· μέγεθος γάρ τι ἔχει,	τούτου	δὲ τὸ κύκλῳ μόνον συνεχές,
[2, 10]	διεστᾶσι τὰ σώματα. Αἴτιον γὰρ	τούτου	ἐστὶν ἡ εἰς ἄλληλα μετάβασις·
[2, 11]	ἐξ ἀνάγκης, ἀίδιος ἡ γένεσις	τούτου,	καὶ εἰ ἀίδιος, ἐξ ἀνάγκης.
[2, 10]	βίοι ἑκάστων ἀριθμὸν ἔχουσι καὶ	τούτῳ	διορίζονται· πάντων γάρ ἐστι τάξις,
[2, 6]	ἀλλὰ λόγῳ τινί. Τί οὖν	τούτων	αἴτιον; οὐ γὰρ δὴ πῦρ
[2, 9]	ἐκ τούτων λέγουσι καὶ διὰ	τούτων	ἅπαντα τἆλλα γίνεσθαι καὶ φθείρεσθαι·
[2, 1]	τὰ πρῶτα, διοριστέον καὶ περὶ	τούτων,	ἀρχὴν μὲν καὶ πρώτην οἰομένοις
[2, 10]	βραδυτέρας, ὥστε συμβαίνει διὰ τὴν	τούτων	γένεσιν ἄλλοις γίνεσθαι φθοράν. Ἀεὶ
[2, 11]	γεγονέναι, καὶ εἰ ἀνάγκη, ἡ	τούτων	γένεσις κύκλῳ. Ταῦτα μὲν δὴ
[2, 11]	ἢ εἰς εὐθὺ ἢ κύκλῳ.	Τούτων	δ´ εἴπερ ἔσται ἀίδιος, οὐκ
[2, 6]	εἰ δὲ μικτόν, τὰ σωματικά·	τούτων	δ´ οὐδὲν σωματικόν. Ἀλλὰ περὶ
[2, 11]	τοῦτο κύκλῳ γίνονται καὶ ἀνακάμπτουσιν,	τούτων	δ´ οὕτω γινομένων πάλιν τὰ
[2, 2]	κραῦρον, τραχὺ λεῖον, παχὺ λεπτόν.	Τούτων	δὲ βαρὺ μὲν καὶ κοῦφον
[2, 9]	δ´ ἐξ ἀνάγκης οὐκ ἔστιν.	Τούτων	δὲ τὰ μὲν ἀδύνατον μὴ
[2, 1]	οὐκ ἄνευ τῶν αἰσθητῶν σωμάτων.	Τούτων	δὲ τὴν ὑποκειμένην ὕλην οἱ
[2, 5]	εἶναι ἀλλήλαις. Περὶ μὲν οὖν	τούτων	εἴρηται πρότερον. Ὅτι δ´ ἐπειδὴ
[2, 5]	ἁπάντων, ὅτι οὐκ ἔστιν ἓν	τούτων	ἐξ οὗ τὰ πάντα. Οὐ
[2, 2]	καὶ αἱ ἄλλαι διαφοραὶ ἐκ	τούτων·	ἐπεὶ γὰρ τὸ ἀναπληστικόν ἐστι
[2, 2]	τὸ ἐστερημένον ταύτης. Ὥστε καὶ	τούτων	ἔσται τὸ μὲν ξηροῦ τὸ
[2, 6]	οὐδὲν σωματικόν. Ἀλλὰ περὶ μὲν	τούτων	ἑτέρας ἔργον ἐστὶ θεωρίας. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[2, 5]	τὸ περιέχον. Ὁμοίως ἄρα ὁτιοῦν	τούτων	ἢ οὐδέν. Εἰ οὖν μηδὲν
[2, 4]	ἔχει σύμβολα πρὸς ἄλληλα, ταχεῖα	τούτων	ἡ μετάβασις, ὅσα δὲ μὴ
[2, 7]	εἰς ἄλληλα, ἀνάγκη εἰ θάτερον	τούτων,	καὶ θάτερον συμβαίνειν· ὅσοι δὲ
[2, 11]	ἀεί τι κινεῖ, ἀνάγκη καὶ	τούτων	κύκλῳ εἶναι τὴν κίνησιν, οἷον
[2, 9]	ποιεῖν τὸ δὲ πάσχειν, ἐκ	τούτων	λέγουσι καὶ διὰ τούτων ἅπαντα
[2, 10]	ἐστιν. Ἅμα δὲ δῆλον ἐκ	τούτων	ὅ τινες ἀποροῦσιν, διὰ τί
[2, 3]	γῆν, τὰ μεταξὺ μίγματα ποιοῦσι	τούτων,	οἷον ἀέρα καὶ ὕδωρ. Ὡσαύτως
[2, 10]	κίνησις δέδεικται ὅτι ἀίδιος, ἀνάγκη	τούτων	ὄντων καὶ γένεσιν εἶναι συνεχῶς·
[2, 5]	ἡ μεταβολή, καὶ ἐπί γε	τούτων,	ὅτι καὶ ἐν τῷ Γ
[2, 7]	τὰ στοιχεῖα μεταβάλλει, ἐκ δὲ	τούτων	σάρκες καὶ ὀστᾶ καὶ τὰ
[2, 1]	ἢ πῦρ ἤ τι μεταξὺ	τούτων,	σῶμά τε ὂν καὶ χωριστόν,
[2, 5]	οὖν μηδὲν αἰσθητόν γε πρότερον	τούτων,	ταῦτα ἂν εἴη πάντα. Ἀνάγκη
[2, 1]	τρίτον, οἱ δὲ καὶ ὕδωρ	τούτων	τέταρτον, ὥσπερ Ἐμπεδοκλῆς· ἐξ ὧν
[2, 11]	οὕτω γινομένων πάλιν τὰ ὑπὸ	τούτων.	Τί οὖν δή ποτε τὰ
[2, 2]	κοῦφον, σκληρὸν μαλακόν, γλίσχρον κραῦρον,	τραχὺ	λεῖον, παχὺ λεπτόν. Τούτων δὲ
[2, 8]	τὸ μόνον τῶν ἁπλῶν σωμάτων	τρέφεσθαι	τὸ πῦρ ἁπάντων ἐξ ἀλλήλων
[2, 8]	ἅπερ ἂν δόξειεν ἑνὶ μόνῳ	τρέφεσθαι,	τῷ ὕδατι τὰ φυτά, πλείοσι
[2, 8]	ὧνπέρ ἐστιν, ἅπαντα δὲ πλείοσι	τρέφεται.	Καὶ γὰρ ἅπερ ἂν δόξειεν
[2, 8]	τῷ ὕδατι τὰ φυτά, πλείοσι	τρέφεται·	μέμικται γὰρ τῷ ὕδατι γῆ·
[2, 8]	τροφὴ ἑκάστων· ἅπαντα μὲν γὰρ	τρέφεται	τοῖς αὐτοῖς ἐξ ὧνπέρ ἐστιν,
[2, 8]	τροφὴ τῆς ὕλης, τὸ δὲ	τρεφόμενον	συνειλημμένον τῇ ὕλῃ ἡ μορφὴ
[2, 5]	δ´ οὐσῶν οὐχ οἷόν τε	τρία	εἶναι, ἀλλὰ τέσσαρα, ὥσπερ φαίνεται·
[2, 3]	ὕδωρ. Ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ	τρία	λέγοντες, καθάπερ Πλάτων ἐν ταῖς
[2, 3]	οἱ δὲ δύο, οἱ δὲ	τρία,	οἱ δὲ τέτταρα ποιοῦσιν. Ὅσοι
[2, 3]	οἵ τε δύο καὶ οἱ	τρία	ποιοῦντες· πλὴν οἱ μὲν τέμνουσιν
[2, 7]	θερμὸν δυνάμει ἢ ψυχρόν, ἢ	τριπλασίως,	ἢ κατ´ ἄλλον τρόπον τοιοῦτον.
[2, 9]	μορφή. Δεῖ δὲ καὶ τὴν	τρίτην	ἔτι προσυπάρχειν· οὐ γὰρ ἱκαναὶ
[2, 9]	Δεῖ δὲ προσεῖναι καὶ τὴν	τρίτην,	ἣν ἅπαντες μὲν ὀνειρώττουσι, λέγει
[2, 1]	δ´ οἷον θερμότης καὶ ψυχρότης,	τρίτον	δ´ ἤδη πῦρ καὶ ὕδωρ
[2, 1]	δὲ ταῦτά τε καὶ ἀέρα	τρίτον,	οἱ δὲ καὶ ὕδωρ τούτων
[2, 11]	καὶ περὶ τὴν γένεσιν; οἷον	τροπὰς	ἆρα ἀνάγκη γενέσθαι, καὶ οὐχ
[2, 7]	τοῖς ἐξ ἀλλήλων γεννῶσιν, τίνα	τρόπον	γίνεται ἐξ αὐτῶν ἕτερόν τι
[2, 4]	ἐκ παντὸς γίνεται, καὶ τίνα	τρόπον	εἰς ἄλληλα μετάβασις γίνεται, εἴρηται.
[2, 7]	μὲν δὴ τοῦτον γίνεται τὸν	τρόπον	ἐκ τῆς σαρκὸς ἐξ ὁτουοῦν
[2, 4]	ὕδωρ ἔσται) Τὸν αὐτὸν δὲ	τρόπον	καὶ ἐξ ὕδατος γῆ καὶ
[2, 7]	ἡ ὕλη, ἀλλὰ τὸν εἰρημένον	τρόπον·	καὶ ἔστιν οὕτω μὲν μίξις,
[2, 1]	οὐ καλῶς λέγεται τοῦτον τὸν	τρόπον	λεγόμενον, ἀλλ´ ὧν μὲν ἀλλοίωσις,
[2, 7]	ἢ τριπλασίως, ἢ κατ´ ἄλλον	τρόπον	τοιοῦτον. Ἔσται δὴ μιχθέντων τἆλλ´
[2, 1]	μὴν ἀλλ´ ἐπειδὴ καὶ τὸν	τρόπον	τοῦτόν ἐστιν ἐκ τῆς ὕλης
[2, 7]	λέγουσιν ὡς Ἐμπεδοκλῆς τίς ἔσται	τρόπος;	ἀνάγκη γὰρ σύνθεσιν εἶναι καθάπερ
[2, 4]	ἀλλοίωσίς ἐστιν) λεκτέον τίς ὁ	τρόπος	τῆς εἰς ἄλληλα μεταβολῆς, καὶ
[2, 4]	σώμασι, καὶ ῥᾷστος οὗτος ὁ	τρόπος	τῆς μεταβολῆς διὰ τὸ σύμβολα
[2, 10]	τῆς ἀρχῆς ἀφίστασθαι, τῷ λειπομένῳ	τρόπῳ	συνεπλήρωσε τὸ ὅλον ὁ θεός,
[2, 8]	Μαρτυρεῖν δ´ ἔοικε καὶ ἡ	τροφὴ	ἑκάστων· ἅπαντα μὲν γὰρ τρέφεται
[2, 8]	Ἐπεὶ δ´ ἐστὶν ἡ μὲν	τροφὴ	τῆς ὕλης, τὸ δὲ τρεφόμενον
[2, 9]	καὶ φθαρτά, καὶ ἡ γένεσις	τυγχάνει	οὖσα ἐν τῷ περὶ τὸ
[2, 6]	τε μιγέντων» ὥσπερ ἐκεῖνός φησιν.	Τύχη	δ´ ἐπὶ τούτοις ὀνομάζεται, ἀλλ´
[2, 6]	ὁτὲ μέν φησιν ὥσπερ ἀπὸ	τύχης	(οὕτω γὰρ συνέκυρσε θέων τοτέ,
[2, 6]	πολὺ ἀπὸ ταὐτομάτου καὶ ἀπὸ	τύχης.	Τί οὖν τὸ αἴτιον τοῦ
[2, 3]	πυροειδές, οὐ πῦρ, καὶ τὸ	τῷ	ἀέρι ἀεροειδές· ὁμοίως δὲ κἀπὶ
[2, 5]	τοὐναντίον μεταβάλλοντος ἔσται. Ὑπάρξει ἄρα	τῷ	ἀέρι τοῦτο, καὶ ἔσται ὁ
[2, 5]	τινα εἶναι αὐτῶν ἢ ἐπὶ	τῷ	ἄκρῳ ἢ μέσῳ, ἐκ τῶνδε
[2, 10]	τὴν οἰκείαν φερομένου χώραν ἐν	τῷ	ἀπείρῳ χρόνῳ οὐ διεστᾶσι τὰ
[2, 10]	προσιέναι καὶ ἐγγὺς εἶναι γεννᾷ,	τῷ	ἀπιέναι ταὐτὸν τοῦτο καὶ πόρρω
[2, 2]	εὐόριστον δ´ εἶναι καὶ ἀκολουθεῖν	τῷ	ἁπτομένῳ, τὸ δὲ λεπτὸν ἀναπληστικόν
[2, 6]	ἦν ἄρα ἄμφω, εἰ μετρεῖται	τῷ	αὐτῷ. Εἰ δὲ μὴ οὕτω
[2, 2]	τὸ ἔχον ἀλλοτρίαν ὑγρότητα ἐν	τῷ	βάθει, πεπηγὸς δὲ τὸ ἐστερημένον
[2, 5]	γε τούτων, ὅτι καὶ ἐν	τῷ	Γ τῇ γῇ ὑπάρξει τὰ
[2, 3]	καὶ οὗτος εἰς τὰ δύο·	τῷ	γὰρ πυρὶ τἆλλα πάντα ἀντιτίθησιν.
[2, 9]	καὶ τὸν ἀριθμὸν ἴσαι καὶ	τῷ	γένει αἱ αὐταὶ αἵπερ ἐν
[2, 6]	οὐ βίᾳ, κάτω δὲ βίᾳ,	τῷ	δὲ βίᾳ τὸ κατὰ φύσιν
[2, 5]	τῷ μὲν Π τὸ Κ,	τῷ	δὲ Ψ τὸ Φ. Τὸ
[2, 2]	πρώτως λεχθέντων. Ἐπεὶ γὰρ ἀντίκειται	τῷ	διερῷ τὸ ξηρόν, καὶ διερὸν
[2, 11]	δὲ μὴ ἀλλὰ φθαρτή, ἀνάγκη	τῷ	εἴδει, ἀριθμῷ δὲ μὴ ἀνακάμπτειν.
[2, 6]	ἀλλὰ μέτρῳ τῶν δυνάμεων καὶ	τῷ	εἶναι ἴσον θερμὸν ἢ ὅμοιον
[2, 10]	συνεχὲς εἶναι; εἰ δὲ καὶ	τῷ	ἐν ᾧ, μόνῳ τοῦτο τῷ
[2, 5]	εἰ ἄπειρα, καὶ ἐναντιότητες ἄπειροι	τῷ	ἑνὶ ὑπάρξουσιν. Εἰ δὲ τοῦτο,
[2, 4]	ἐξ ἁπάντων ἔσται, διοίσει δὲ	τῷ	θᾶττον καὶ βραδύτερον καὶ τῷ
[2, 1]	ὕλη τῷ ψυχρῷ οὔτε τοῦτο	τῷ	θερμῷ, ἀλλὰ τὸ ὑποκείμενον ἀμφοῖν.
[2, 11]	ἔσται (ἡ γὰρ κίνησις ἀκολουθεῖ	τῷ	κινουμένῳ) ὅσων δὲ μὴ ἀλλὰ
[2, 10]	τὸ πόρρω τῆς ἀρχῆς ἀφίστασθαι,	τῷ	λειπομένῳ τρόπῳ συνεπλήρωσε τὸ ὅλον
[2, 5]	Π τὸ Ψ. Ἔστω δὴ	τῷ	μὲν Π τὸ Κ, τῷ
[2, 10]	πολὺ γὰρ εὐλογώτερον τὸ ὂν	τῷ	μὴ ὄντι γενέσεως αἴτιον εἶναι
[2, 2]	καὶ ὑγρὸν πλεοναχῶς· ἀντίκειται γὰρ	τῷ	ξηρῷ καὶ τὸ ὑγρὸν καὶ
[2, 8]	εἶναι μάλιστα καὶ πλεῖστον ἐν	τῷ	οἰκείῳ τόπῳ, ὕδωρ δὲ διὰ
[2, 6]	πολλαπλάσιον· τὸ γὰρ αὐτὸ πλεῖον	τῷ	ὁμογενὲς εἶναι τοιοῦτον ἕξει τὸν
[2, 10]	εἶναι ἢ τὸ μὴ ὂν	τῷ	ὄντι τοῦ εἶναι. Τὸ μὲν
[2, 5]	Ψ ὑπάρξει καὶ τῷ πυρὶ	τῷ	Π. Ὁμοίως δ´ ἀεὶ μετὰ
[2, 5]	τὸ πρῶτον. Ὁμοίως τοίνυν καὶ	τῷ	Π τὸ Ξ ὑπάρξει ἡ
[2, 5]	ἡ ξηρότης. Ἔσται ἄρα καὶ	τῷ	Π τῷ πυρὶ μεταβολὴ εἰς
[2, 2]	τῷ ποιητικὰ εἶναι τὰ δὲ	τῷ	παθητικὰ λέγεται· θερμὸν γάρ ἐστι
[2, 9]	ἡ γένεσις τυγχάνει οὖσα ἐν	τῷ	περὶ τὸ μέσον τόπῳ, λεκτέον
[2, 2]	ποιητικὰ οὐδὲ παθητικά· οὐ γὰρ	τῷ	ποιεῖν τε ἕτερον ἢ πάσχειν
[2, 2]	ὑγρὸν καὶ ξηρὸν τὰ μὲν	τῷ	ποιητικὰ εἶναι τὰ δὲ τῷ
[2, 10]	τῷ πολλάκις προσελθεῖν γεννᾷ, καὶ	τῷ	πολλάκις ἀπελθεῖν φθείρει· τῶν γὰρ
[2, 10]	πόρρω γίνεσθαι φθείρει, καὶ εἰ	τῷ	πολλάκις προσελθεῖν γεννᾷ, καὶ τῷ
[2, 6]	ποιῷ τὸ ὅμοιον, ἐν δὲ	τῷ	ποσῷ τὸ ἴσον. Ἄτοπον δὴ
[2, 9]	παραπλήσιον ποιοῦσιν ὥσπερ εἴ τις	τῷ	πρίονι καὶ ἑκάστῳ τῶν ὀργάνων
[2, 10]	ἔσται ἡ κίνησις· ὥστ´ εἰ	τῷ	προσιέναι καὶ ἐγγὺς εἶναι γεννᾷ,
[2, 5]	εἰς τὸ Ψ, ἐναντιότης τις	τῷ	πυρὶ καὶ τῷ Ψ ἄλλη
[2, 5]	Ἔσται ἄρα καὶ τῷ Π	τῷ	πυρὶ μεταβολὴ εἰς τὸ ὕδωρ·
[2, 3]	μέντοι ταὐτά, οἷον εἴ τι	τῷ	πυρὶ ὅμοιον, πυροειδές, οὐ πῦρ,
[2, 5]	καὶ τῷ Ψ ὑπάρξει καὶ	τῷ	πυρὶ τῷ Π. Ὁμοίως δ´
[2, 4]	τῷ θᾶττον καὶ βραδύτερον καὶ	τῷ	ῥᾷον καὶ χαλεπώτερον. Ὅσα μὲν
[2, 8]	θάτερον ἐνυπάρχειν, ὥστ´ ἐν ἅπαντι	τῷ	συνθέτῳ πάντα τὰ ἁπλᾶ ἐνέσται.
[2, 1]	τὴν ἀρχήν. Ὡς δ´ ἐν	τῷ	Τιμαίῳ γέγραπται, οὐδένα ἔχει διορισμόν·
[2, 5]	τὰ δ´ οὔ, ὥσπερ ἐν	τῷ	Τιμαίῳ Πλάτων ἔγραψεν. Ὅτι μὲν
[2, 10]	τὸ κινούμενον συνεχὲς εἶναι ἢ	τῷ	τὸ ἐν ᾧ κινεῖται, οἷον
[2, 10]	τὸ πάθος; δῆλον δὴ ὅτι	τῷ	τὸ κινούμενον· πῶς γὰρ τὸ
[2, 10]	Συνεχὴς δ´ ἡ κίνησις πότερον	τῷ	τὸ κινούμενον συνεχὲς εἶναι ἢ
[2, 10]	τὸ πάθος συνεχὲς ἀλλ´ ἢ	τῷ	τὸ πρᾶγμα ᾧ συμβέβηκε συνεχὲς
[2, 10]	τῷ ἐν ᾧ, μόνῳ τοῦτο	τῷ	τόπῳ ὑπάρχει· μέγεθος γάρ τι
[2, 6]	Εἴη δ´ ἂν καὶ μὴ	τῷ	τοῦ ποσοῦ μέτρῳ συμβάλλεσθαι τὰς
[2, 2]	καὶ τὸ διερόν, καὶ πάλιν	τῷ	ὑγρῷ καὶ τὸ ξηρὸν καὶ
[2, 8]	φυτά, πλείοσι τρέφεται· μέμικται γὰρ	τῷ	ὕδατι γῆ· διὸ καὶ οἱ
[2, 8]	ἂν δόξειεν ἑνὶ μόνῳ τρέφεσθαι,	τῷ	ὕδατι τὰ φυτά, πλείοσι τρέφεται·
[2, 5]	πάντα· καὶ ὁ αὐτὸς λόγος	τῷ	φάναι ἐκ πυρὸς ἢ γῆς
[2, 5]	ἐναντιότης τις τῷ πυρὶ καὶ	τῷ	Ψ ἄλλη ὑπάρξει τῶν εἰρημένων·
[2, 5]	εἰς ἄλλο, ἄλλη ἐναντιότης καὶ	τῷ	Ψ ὑπάρξει καὶ τῷ πυρὶ
[2, 1]	οὔτε γὰρ τὸ θερμὸν ὕλη	τῷ	ψυχρῷ οὔτε τοῦτο τῷ θερμῷ,
[2, 5]	Π καὶ Υ, ἐναντιότης ἔσται	τῶν	Α Π. Ἔστω ταῦτα λευκότης
[2, 1]	εἶναί τινα ὕλην τῶν σωμάτων	τῶν	αἰσθητῶν, ἀλλὰ ταύτην οὐ χωριστὴν
[2, 2]	ὁμοίως δ´ οὐδὲ τῶν ἄλλων	τῶν	αἰσθητῶν ἐναντιώσεων οὐδὲν ποιεῖ στοιχεῖον.
[2, 1]	φύσει συνεστώσαις οὐσίαις οὐκ ἄνευ	τῶν	αἰσθητῶν σωμάτων. Τούτων δὲ τὴν
[2, 9]	καθόλου τε πρότερον εἴρηται περὶ	τῶν	αἰτίων, καὶ νῦν διώρισται περί
[2, 7]	συγκειμένων. Οὕτω δὴ σὰρξ καὶ	τῶν	ἄλλων ἕκαστον. Συμβαίνει δὴ μὴ
[2, 9]	τὸ δὲ ψυχρὸν συνιστάναι, καὶ	τῶν	ἄλλων ἕκαστον τὸ μὲν ποιεῖν
[2, 7]	ἄλληλα· ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων ἐναντίων. Καὶ πρῶτον οὕτω
[2, 9]	καὶ ξέοντος λεαίνεσθαι, καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων ὁμοίως. Ὥστ´ εἰ ὅτι
[2, 7]	ἔσονται σάρκες καὶ ὀστᾶ καὶ	τῶν	ἄλλων ὁτιοῦν. Ἔχει δὲ τὸ
[2, 3]	ἀέρι ἀεροειδές· ὁμοίως δὲ κἀπὶ	τῶν	ἄλλων. Τὸ δὲ πῦρ ἐστιν
[2, 2]	καὶ πικρότης, ὁμοίως δ´ οὐδὲ	τῶν	ἄλλων τῶν αἰσθητῶν ἐναντιώσεων οὐδὲν
[2, 9]	μεθεκτικῶν· ὡσαύτως δὲ καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων τῶν κατὰ δύναμιν πραττομένων.
[2, 5]	μὲν κάτω τοῦ Π τὰς	τῶν	ἄνωθεν, τούτοις δὲ τὰς τῶν
[2, 8]	τόπον ἐστίν, ἐξ ἁπάντων σύγκειται	τῶν	ἁπλῶν. Γῆ μὲν γὰρ ἐνυπάρχει
[2, 8]	τὰ σώματα ἐξ ἁπάντων συνέστηκε	τῶν	ἁπλῶν, εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' Ἐπεὶ
[2, 8]	τὸ σύνθετον, μόνον δ´ εἶναι	τῶν	ἁπλῶν εὐόριστον τὸ ὕδωρ, ἔτι
[2, 3]	ἐκ πυρός. Ὄντων δὲ τεττάρων	τῶν	ἁπλῶν σωμάτων, ἑκάτερα τοῖν δυοῖν
[2, 8]	εἶδος, εὔλογον ἤδη τὸ μόνον	τῶν	ἁπλῶν σωμάτων τρέφεσθαι τὸ πῦρ
[2, 2]	φύσει πρότερον. Αὐτῶν δὴ πρῶτον	τῶν	ἁπτῶν διαιρετέον ποῖαι πρῶται διαφοραὶ
[2, 4]	ἦν ἀλλοίωσις· κατὰ γὰρ τὰ	τῶν	ἁπτῶν πάθη ἀλλοίωσίς ἐστιν) λεκτέον
[2, 5]	οὐδενὶ γὰρ τὸ αὐτὸ ὑπόκειται	τῶν	Γ Υ Α Π τὸ
[2, 10]	τῇ φορᾷ ἢ τῇ ἀνωμαλίᾳ·	τῶν	γὰρ ἐναντίων τἀναντία αἴτια· διὸ
[2, 10]	καὶ τῷ πολλάκις ἀπελθεῖν φθείρει·	τῶν	γὰρ ἐναντίων τἀναντία αἴτια. Καὶ
[2, 11]	λαμβανομένων, μήτ´ ἄνω, ὡς ἐπὶ	τῶν	γενομένων· ἀνάγκη δ´ εἶναι ἀρχήν,
[2, 9]	τῶν ὀργάνων ἀπονέμοι τὴν αἰτίαν	τῶν	γινομένων· ἀνάγκη γὰρ πρίονος ὄντος
[2, 5]	ἀέρος μὲν παχύτερον καὶ πυρός,	τῶν	δὲ λεπτότερον· ἔσται γὰρ ἀὴρ
[2, 3]	Ἐπεὶ δὲ τέτταρα τὰ στοιχεῖα,	τῶν	δὲ τεττάρων ἓξ αἱ συζεύξεις,
[2, 6]	ἔστι γὰρ μιχθῆναι ὡς ἔτυχεν.	Τῶν	δὴ φύσει ὄντων αἴτιον τὸ
[2, 6]	ἀναλογίᾳ συμβλητά ἐστιν, ἀλλὰ μέτρῳ	τῶν	δυνάμεων καὶ τῷ εἶναι ἴσον
[2, 9]	ποτὲ δ´ οὔ, ὄντων καὶ	τῶν	εἰδῶν ἀεὶ καὶ τῶν μεθεκτικῶν;
[2, 9]	μὲν εἴδη τὰ δὲ μεθεκτικὰ	τῶν	εἰδῶν, καὶ ὅτι εἶναι μὲν
[2, 9]	εἶναι πρὸς τὸ γίνεσθαι τὴν	τῶν	εἰδῶν φύσιν, ὥσπερ ὁ ἐν
[2, 3]	καὶ ὁ ἀὴρ καὶ ἕκαστον	τῶν	εἰρημένων ἁπλοῦν, ἀλλὰ μικτόν. Τὰ
[2, 10]	γενητὸν καὶ φθαρτόν, φανερὸν ἐκ	τῶν	εἰρημένων. Ἐπεὶ δ´ ἀνάγκη εἶναί
[2, 5]	καὶ τῷ Ψ ἄλλη ὑπάρξει	τῶν	εἰρημένων· οὐδενὶ γὰρ τὸ αὐτὸ
[2, 8]	εἰσίν, ἐνυπάρχει δὲ θάτερα ἄκρα	τῶν	ἐναντίων, ἀνάγκη καὶ θάτερον ἐνυπάρχειν,
[2, 8]	Ἐπεὶ οὖν αἱ γενέσεις ἐκ	τῶν	ἐναντίων εἰσίν, ἐνυπάρχει δὲ θάτερα
[2, 7]	ἡ ὕλη ἔσται οὔτε ἐκείνων	τῶν	ἐναντίων ἑκάτερον ἐντελεχείᾳ ἁπλῶς, ἀλλὰ
[2, 7]	Ἔσται δὴ μιχθέντων τἆλλ´ ἐκ	τῶν	ἐναντίων ἢ τῶν στοιχείων, καὶ
[2, 3]	δὲ γῆ· ταῦτα γὰρ ἐκ	τῶν	ἐναντίων παθημάτων συνέστηκεν. Οὐ μὴν
[2, 5]	ἐναντιότητος· ἀλλὰ στέρησις τὸ ἕτερον	τῶν	ἐναντίων· ὥστ´ οὐκ ἐνδέχεται μονοῦσθαι
[2, 11]	μήτ´ ἂν κάτω, ὡς ἐπὶ	τῶν	ἐσομένων λαμβανομένων, μήτ´ ἄνω, ὡς
[2, 9]	καθ´ ἕκαστον θεωρήσομεν, ὅταν περὶ	τῶν	καθόλου λάβωμεν πρῶτον. Εἰσὶν οὖν
[2, 9]	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων	τῶν	κατὰ δύναμιν πραττομένων. Εἰ δὲ
[2, 5]	τῶν ἄνωθεν, τούτοις δὲ τὰς	τῶν	κάτωθεν, ὥστε πάντα ἓν ἔσται.
[2, 6]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θαυμάσειε δ´ ἄν τις	τῶν	λεγόντων πλείω ἑνὸς τὰ στοιχεῖα
[2, 9]	καὶ τῶν εἰδῶν ἀεὶ καὶ	τῶν	μεθεκτικῶν; ἔτι δ´ ἐπ´ ἐνίων
[2, 9]	ὑγιείας αὐτῆς καὶ ἐπιστήμης καὶ	τῶν	μεθεκτικῶν· ὡσαύτως δὲ καὶ ἐπὶ
[2, 10]	πρότερον καλῶς εἴρηται, τὸ πρώτην	τῶν	μεταβολῶν τὴν φορὰν ἀλλὰ μὴ
[2, 11]	Ὅλως δ´, ἐπεὶ ἐνδέχεται ἔνια	τῶν	ὄντων καὶ μὴ εἶναι, δῆλον
[2, 9]	οὐδὲν εἰρηκόσιν, ὑποτίθεται ὅτι ἐστὶ	τῶν	ὄντων τὰ μὲν εἴδη τὰ
[2, 9]	τις τῷ πρίονι καὶ ἑκάστῳ	τῶν	ὀργάνων ἀπονέμοι τὴν αἰτίαν τῶν
[2, 9]	κίνησιν, φυσικώτερον μὲν ἂν λέγοι	τῶν	οὕτω λεγόντων· τὸ γὰρ ἀλλοιοῦν
[2, 2]	τοῦ ξηροῦ καὶ τοῦ ὑγροῦ	τῶν	πρώτως λεχθέντων. Ἐπεὶ γὰρ ἀντίκειται
[2, 4]	ἐνδέχεται φθαρέντος ἐν ἑκατέρῳ θατέρου	τῶν	στοιχείων γενέσθαι μετάβασιν εἰς οὐδὲν
[2, 7]	θεωρίας. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ' Περὶ δὲ	τῶν	στοιχείων ἐξ ὧν τὰ σώματα
[2, 6]	καὶ εἰ ἡ ψυχὴ ἐκ	τῶν	στοιχείων ἢ ἕν τι αὐτῶν·
[2, 7]	τἆλλ´ ἐκ τῶν ἐναντίων ἢ	τῶν	στοιχείων, καὶ τὰ στοιχεῖα ἐξ
[2, 7]	τοῦτο ἐκ σωζομένων μὲν ἔσται	τῶν	στοιχείων, κατὰ μικρὰ δὲ παρ´
[2, 1]	χρυσὸν λέγειν ἕκαστον εἶναι. Ἀλλὰ	τῶν	στοιχείων ὄντων στερεῶν μέχρι ἐπιπέδων
[2, 1]	σαφῶς τὸ πανδεχές, εἰ χωρίζεται	τῶν	στοιχείων. Οὐδὲ χρῆται οὐδέν, φήσας
[2, 3]	φανερὸν ὅτι τέτταρες ἔσονται αἱ	τῶν	στοιχείων συζεύξεις, θερμοῦ καὶ ξηροῦ,
[2, 1]	θεωρῆσαι περὶ τὰ καλούμενα στοιχεῖα	τῶν	σωμάτων. Γένεσις μὲν γὰρ καὶ
[2, 4]	στοιχείων γενέσθαι μετάβασιν εἰς οὐδὲν	τῶν	σωμάτων διὰ τὸ λείπεσθαι ἐν
[2, 10]	τινες ἀποροῦσιν, διὰ τί ἑκάστου	τῶν	σωμάτων εἰς τὴν οἰκείαν φερομένου
[2, 6]	ἢ τὸ νεῖκος κινοῖ, αὐτῶν	τῶν	σωμάτων οὐδεμία κίνησίς ἐστιν οὐδὲ
[2, 1]	φαμὲν μὲν εἶναί τινα ὕλην	τῶν	σωμάτων τῶν αἰσθητῶν, ἀλλὰ ταύτην
[2, 6]	λεγόντων πλείω ἑνὸς τὰ στοιχεῖα	τῶν	σωμάτων ὥστε μὴ μεταβάλλειν εἰς
[2, 9]	δυνάμεως. Δῆλον δὲ καὶ ἐπὶ	τῶν	τέχνῃ καὶ ἐπὶ τῶν φύσει
[2, 3]	σωμάτων, ἑκάτερα τοῖν δυοῖν ἑκατέρου	τῶν	τόπων ἐστίν· πῦρ μὲν γὰρ
[2, 9]	ἐπὶ τῶν τέχνῃ καὶ ἐπὶ	τῶν	φύσει γινομένων· οὐ γὰρ αὐτὸ
[2, 5]	περὶ αὐτῶν. Εἰ γάρ ἐστι	τῶν	φυσικῶν σωμάτων ὕλη, ὥσπερ καὶ
[2, 5]	τῷ ἄκρῳ ἢ μέσῳ, ἐκ	τῶνδε	δῆλον. Ἐπὶ μὲν οὖν τοῖς
[2, 5]	τοῦτο ἔμπροσθεν ἤλθομεν, δῆλον ἐκ	τῶνδε.	Εἰ γὰρ πάλιν τὸ πῦρ,