Livre, Chap.
[2, 3]	ἀνάγκη τέτταρας εἶναι ταύτας. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Γ'	Ἐπεὶ δὲ τέτταρα τὰ στοιχεῖα,
[2, 5]	τούτων, ὅτι καὶ ἐν τῷ	Γ	τῇ γῇ ὑπάρξει τὰ λοιπά,
[2, 5]	δὴ Κ πᾶσιν ὑπάρξει τοῖς	Γ	Υ Α Π· μεταβάλλουσι γὰρ
[2, 5]	γὰρ τὸ αὐτὸ ὑπόκειται τῶν	Γ	Υ Α Π τὸ Ψ.
[2, 5]	ἑνὸς ἔσονται. Γῆ ἐφ´ ᾧ	Γ,	ὕδωρ ἐφ´ ᾧ Υ, ἀὴρ
[2, 8]	γῇ καὶ ὕδατι· γῆ μὲν	γὰρ	ἀέρι, ὕδωρ δὲ πυρὶ ἐναντίον
[2, 5]	πυρός, τῶν δὲ λεπτότερον· ἔσται	γὰρ	ἀὴρ καὶ πῦρ ἐκεῖνο μετ´
[2, 5]	ἀλλὰ τέσσαρα, ὥσπερ φαίνεται· τοσαῦται	γὰρ	αἱ συζυγίαι· ἓξ γὰρ οὐσῶν
[2, 11]	ἕτερον διὰ τοῦτο· ὃ μὲν	γὰρ	ἀληθὲς εἰπεῖν ὅτι ἔσται, δεῖ
[2, 1]	πόσας λεκτέον ἀρχάς· οἱ μὲν	γὰρ	ἄλλοι ὑποθέμενοι χρῶνται, καὶ οὐδὲν
[2, 9]	λέγοι τῶν οὕτω λεγόντων· τὸ	γὰρ	ἀλλοιοῦν καὶ τὸ μετασχηματίζον αἰτιώτερόν
[2, 6]	ἢ ἕν τι αὐτῶν· αἱ	γὰρ	ἀλλοιώσεις αἱ τῆς ψυχῆς πῶς
[2, 4]	διαφορὰς ἐναντίας εἶναι· τοῖς μὲν	γὰρ	ἀμφότεραι ἐναντίαι, οἷον πυρὶ καὶ
[2, 4]	καὶ ἐκ γῆς πῦρ· ἔχει	γὰρ	ἄμφω πρὸς ἄμφω σύμβολα· τὸ
[2, 11]	οὐδὲν κωλύει μὴ γενέσθαι· μέλλων	γὰρ	ἂν βαδίζειν τις οὐκ ἂν
[2, 1]	Ἐμπεδοκλῆς καὶ ἕτεροι λέγουσιν (οὐδὲ	γὰρ	ἂν ἦν ἀλλοίωσις) αἱ δ´
[2, 4]	τὴν αἴσθησιν φαίνεται γινόμενα (οὐ	γὰρ	ἂν ἦν ἀλλοίωσις· κατὰ γὰρ
[2, 10]	ἐνδελεχῆ ποιήσας τὴν γένεσιν· οὕτω	γὰρ	ἂν μάλιστα συνείροιτο τὸ εἶναι
[2, 11]	πάλιν γίνεσθαι τὸν αὐτόν· οὐ	γὰρ	ἀνάγκη, εἰ ὁ πατὴρ ἐγένετο,
[2, 1]	σωματικὴν καὶ χωριστήν, ἁμαρτάνουσιν· ἀδύνατον	γὰρ	ἄνευ ἐναντιώσεως εἶναι τὸ σῶμα
[2, 2]	ὑγροῦ τῶν πρώτως λεχθέντων. Ἐπεὶ	γὰρ	ἀντίκειται τῷ διερῷ τὸ ξηρόν,
[2, 8]	ἅπαντα δὲ πλείοσι τρέφεται. Καὶ	γὰρ	ἅπερ ἂν δόξειεν ἑνὶ μόνῳ
[2, 6]	ἀλλ´ ἢ κατὰ πρόσθεσιν· πυρὶ	γὰρ	αὔξει τὸ πῦρ· αὔξει δὲ
[2, 10]	διὰ τὸ ἐναντία εἶναι· τὸ	γὰρ	αὐτὸ καὶ ὡσαύτως ἔχον ἀεὶ
[2, 6]	τοσονδὶ καὶ ἀέρος πολλαπλάσιον· τὸ	γὰρ	αὐτὸ πλεῖον τῷ ὁμογενὲς εἶναι
[2, 9]	ἐπὶ τῶν φύσει γινομένων· οὐ	γὰρ	αὐτὸ ποιεῖ τὸ ὕδωρ ζῷον
[2, 4]	εἰς ἄλληλα μεταβάλλειν, φανερόν· ἡ	γὰρ	γένεσις εἰς ἐναντία καὶ ἐξ
[2, 11]	οἰκίαν, ὅταν θεμέλιος γένηται· ὅταν	γὰρ	γένηται, εἰ μὴ ἀεὶ τοῦτο
[2, 6]	γενέσεως τῆς κατὰ φύσιν. Τὰ	γὰρ	γινόμενα φύσει πάντα γίνεται ἢ
[2, 2]	μὲν γλίσχρον τοῦ ὑγροῦ (τὸ	γὰρ	γλίσχρον ὑγρὸν πεπονθός τί ἐστιν,
[2, 6]	καὶ αἴτιον τῆς κινήσεως; οὐ	γὰρ	δὴ ἡ φιλία καὶ τὸ
[2, 6]	Τί οὖν τούτων αἴτιον; οὐ	γὰρ	δὴ πῦρ γε ἢ γῆ.
[2, 2]	τὸ συγκρῖνον τὰ ὁμογενῆ (τὸ	γὰρ	διακρίνειν, ὅπερ φασὶ ποιεῖν τὸ
[2, 2]	τὴν ἁφήν· κατ´ ἐναντίωσίν τε	γὰρ	διαφέρουσι, καὶ κατὰ ἁπτὴν ἐναντίωσιν.
[2, 5]	ὁρίσασθαι οὐδὲν οὔτε γενέσθαι· δεήσει	γάρ,	εἰ ἄλλο ἔσται ἐξ ἄλλου,
[2, 4]	πλειόνων εἶναι τὴν μεταβολήν· ἀνάγκη	γάρ,	εἰ ἔσται ἐξ ὕδατος πῦρ,
[2, 10]	τὸ κινεῖσθαι δύο κινήσεις· ἀνάγκη	γάρ,	εἴ γε ἀεὶ ἔσται συνεχὴς
[2, 5]	ἡ μεταβολὴ εἰς τἀναντία. Εἰ	γὰρ	εἴη ἀήρ, εἰ μὲν ὑπομένει,
[2, 11]	ἀνάγκης καὶ ἀεὶ ἅμα· ὃ	γὰρ	εἶναι ἀνάγκη οὐχ οἷόν τε
[2, 9]	αὐτὴν τὴν ὕλην· ἀπὸ ταύτης	γὰρ	εἶναι τὴν κίνησιν. Οὐδέτεροι δὲ
[2, 1]	γέγραπται, οὐδένα ἔχει διορισμόν· οὐ	γὰρ	εἴρηκε σαφῶς τὸ πανδεχές, εἰ
[2, 5]	Γ Υ Α Π· μεταβάλλουσι	γὰρ	εἰς ἄλληλα. Ἀλλὰ γὰρ τοῦτο
[2, 3]	ὕδωρ, ἀέρι δὲ γῆ· ταῦτα	γὰρ	ἐκ τῶν ἐναντίων παθημάτων συνέστηκεν.
[2, 10]	ἡ εἰς ἄλληλα μετάβασις· εἰ	γὰρ	ἕκαστον ἔμενεν ἐν τῇ αὑτοῦ
[2, 9]	ὁ ἐν Φαίδωνι Σωκράτης· καὶ	γὰρ	ἐκεῖνος, ἐπιτιμήσας τοῖς ἄλλοις ὡς
[2, 4]	δ´ ἀέρος τὸ ὑγρόν· λείπεται	γὰρ	ἐν ἀμφοῖν τὸ θερμόν· ἐὰν
[2, 10]	Τοῦτο δ´ εὐλόγως συμβέβηκεν· ἐπεὶ	γὰρ	ἐν ἅπασιν ἀεὶ τοῦ βελτίονος
[2, 3]	ἑκάτερα ἑκατέροις ἐναντία· πυρὶ μὲν	γὰρ	ἐναντίον ὕδωρ, ἀέρι δὲ γῆ·
[2, 5]	ἐπ´ εὐθείας ἐφ´ ἑκάτερα. Ἄπειροι	γὰρ	ἐναντιότητες ἐπὶ τοῦ ἑνὸς ἔσονται.
[2, 10]	φορᾷ ἢ τῇ ἀνωμαλίᾳ· τῶν	γὰρ	ἐναντίων τἀναντία αἴτια· διὸ καὶ
[2, 10]	τῷ πολλάκις ἀπελθεῖν φθείρει· τῶν	γὰρ	ἐναντίων τἀναντία αἴτια. Καὶ ἐν
[2, 11]	ἐνδέχεται μὴ γενέσθαι. Ὅτι μὲν	γὰρ	ἔνια, δῆλον, καὶ εὐθὺς τὸ
[2, 10]	οἱ δὲ πλείονι· τοῖς μὲν	γὰρ	ἐνιαυτός, τοῖς δὲ μείζων, τοῖς
[2, 8]	σύγκειται τῶν ἁπλῶν. Γῆ μὲν	γὰρ	ἐνυπάρχει πᾶσι διὰ τὸ ἕκαστον
[2, 9]	καὶ μὴ εἶναι. Τὰ μὲν	γὰρ	ἐξ ἀνάγκης ἐστίν, οἷον τὰ
[2, 11]	αὐτοῦ ἐστιν ἡ γένεσις· τὸ	γὰρ	ἐξ ἀνάγκης καὶ ἀεὶ ἅμα·
[2, 4]	χαλεπὸν ἰδεῖν πῶς· ἅπαντα μὲν	γὰρ	ἐξ ἁπάντων ἔσται, διοίσει δὲ
[2, 10]	μιμεῖται τὴν κύκλῳ φοράν· ὅταν	γὰρ	ἐξ ὕδατος ἀὴρ γένηται καὶ
[2, 8]	τοῦτ´ εἶναι τὸ συνέχον· εἰ	γὰρ	ἐξαιρεθείη τελέως ἐξ αὐτῆς τὸ
[2, 2]	συγκρίνειν ἐστὶ τὰ ὁμόφυλα· συμβαίνει	γὰρ	ἐξαιρεῖν τὰ ἀλλότρια) ψυχρὸν δὲ
[2, 8]	καὶ οἱ πρότεροι λέγουσιν· μόνον	γάρ	ἐστι καὶ μάλιστα τοῦ εἴδους
[2, 10]	ἔχουσι καὶ τούτῳ διορίζονται· πάντων	γάρ	ἐστι τάξις, καὶ πᾶς βίος
[2, 2]	τὸ πεπηγὸς ὡσαύτως· ὑγρὸν μὲν	γάρ	ἐστι τὸ ἔχον οἰκείαν ὑγρότητα,
[2, 2]	δὲ σκληρὸν τοῦ ξηροῦ· σκληρὸν	γάρ	ἐστι τὸ πεπηγός, τὸ δὲ
[2, 2]	δὲ τῷ παθητικὰ λέγεται· θερμὸν	γάρ	ἐστι τὸ συγκρῖνον τὰ ὁμογενῆ
[2, 5]	ὧδε θεωρήσωμεν περὶ αὐτῶν. Εἰ	γάρ	ἐστι τῶν φυσικῶν σωμάτων ὕλη,
[2, 9]	γενητὸν καὶ φθαρτόν· ποτὲ μὲν	γὰρ	ἔστι τοῦτο, ποτὲ δ´ οὐκ
[2, 9]	δὲ λέγουσι καλῶς. Εἰ μὲν	γάρ	ἐστιν αἴτια τὰ εἴδη, διὰ
[2, 7]	ἢ πυρὸς καὶ γῆς. Εἰ	γάρ	ἐστιν ἡ σὰρξ ἐξ ἀμφοῖν
[2, 9]	τε καὶ πρώτοις· ἡ μὲν	γάρ	ἐστιν ὡς ὕλη, ἡ δ´
[2, 11]	ἁπλῶς. Ἀλλ´ ἐξ ὑποθέσεως· ἀεὶ	γὰρ	ἕτερον ἔμπροσθεν ἀνάγκη ἔσται, δι´
[2, 10]	μὴ τὴν γένεσιν εἰπεῖν· πολὺ	γὰρ	εὐλογώτερον τὸ ὂν τῷ μὴ
[2, 4]	ῥᾷον καὶ χαλεπώτερον. Ὅσα μὲν	γὰρ	ἔχει σύμβολα πρὸς ἄλληλα, ταχεῖα
[2, 5]	ἔσται τὸ ὕδωρ· εἰς τἀναντία	γὰρ	ἡ μεταβολή. Ἀνάγκη ἄρα ἢ
[2, 4]	ἀὴρ θατέρου μεταβάλλοντος (τὸ μὲν	γὰρ	ἦν θερμὸν καὶ ξηρόν, τὸ
[2, 4]	ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ (τὸ μὲν	γὰρ	ἦν θερμὸν καὶ ὑγρόν, τὸ
[2, 11]	θεμελίου γενομένου γενέσθαι οἰκίαν· οὕτω	γὰρ	ἦν τὸ πρότερον ἔχον πρὸς
[2, 11]	ἀνάγκη ἀνακυκλεῖν καὶ ἀνακάμπτειν. Ἀνάγκη	γὰρ	ἤτοι πέρας ἔχειν τὴν γένεσιν
[2, 7]	εἶναι τὸ ἐξ ἐκείνων; ἡ	γὰρ	θατέρου φθορὰ ἢ θάτερον ποεῖ
[2, 9]	τὴν τρίτην ἔτι προσυπάρχειν· οὐ	γὰρ	ἱκαναὶ πρὸς τὸ γεννῆσαι αἱ
[2, 6]	περὶ κινήσεως ἁπλῶς λέγει· οὐ	γὰρ	ἱκανὸν εἰπεῖν διότι ἡ φιλία
[2, 6]	στοιχεῖα. Καίτοι λέγει οὕτω· ταῦτα	γὰρ	ἶσά τε πάντα» Εἰ μὲν
[2, 3]	τῶν τόπων ἐστίν· πῦρ μὲν	γὰρ	καὶ ἀὴρ τοῦ πρὸς τὸν
[2, 2]	εἶναι ἀλλήλων τὰ στοιχεῖα· μίγνυται	γὰρ	καὶ μεταβάλλει εἰς ἄλληλα. Θερμὸν
[2, 2]	τὸ δὲ λεπτὸν ἀναπληστικόν (λεπτομερὲς	γάρ,	καὶ τὸ μικρομερὲς ἀναπληστικόν· ὅλον
[2, 10]	τὸν λοξὸν κύκλον· ἐν ταύτῃ	γὰρ	καὶ τὸ συνεχές ἐστι καὶ
[2, 1]	στοιχεῖα τῶν σωμάτων. Γένεσις μὲν	γὰρ	καὶ φθορὰ πάσαις ταῖς φύσει
[2, 3]	ἐναντία οὐ πέφυκε συνδυάζεσθαι (θερμὸν	γὰρ	καὶ ψυχρὸν εἶναι τὸ αὐτὸ
[2, 11]	καὶ ἀριθμῷ ταὐτὰ ἔσται (ἡ	γὰρ	κίνησις ἀκολουθεῖ τῷ κινουμένῳ) ὅσων
[2, 1]	τὸ σῶμα τοῦτο αἰσθητῆς· ἢ	γὰρ	κοῦφον ἢ βαρὺ ἢ ψυχρὸν
[2, 3]	Πλάτων ἐν ταῖς διαιρέσεσιν· τὸ	γὰρ	μέσον μίγμα ποιεῖ. Καὶ σχεδὸν
[2, 1]	καὶ τὰ τοιαῦτα· ταῦτα μὲν	γὰρ	μεταβάλλει εἰς ἄλληλα, καὶ οὐχ
[2, 6]	ὀνομάζεται, ἀλλ´ οὐ λόγος· ἔστι	γὰρ	μιχθῆναι ὡς ἔτυχεν. Τῶν δὴ
[2, 4]	πυρὶ καὶ ὕδατι (τὸ μὲν	γὰρ	ξηρὸν καὶ θερμόν, τὸ δ´
[2, 3]	θερμὸν καὶ ὑγρόν (οἷον ἀτμὶς	γὰρ	ὁ ἀήρ) τὸ δ´ ὕδωρ
[2, 9]	ἄλλο τὸ αἴτιον ὄν· ὑγίειαν	γὰρ	ὁ ἰατρὸς ἐμποιεῖ καὶ ἐπιστήμην
[2, 10]	ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἑκάτερον· ἴσος	γὰρ	ὁ χρόνος τῆς φθορᾶς καὶ
[2, 3]	αὐτῶν εἶναι κατὰ λόγον. Ἅπαντες	γὰρ	οἱ τὰ ἁπλᾶ σώματα στοιχεῖα
[2, 2]	καὶ τὸ μικρομερὲς ἀναπληστικόν· ὅλον	γὰρ	ὅλου ἅπτεται· τὸ δὲ λεπτὸν
[2, 6]	ἐὰν ὡδὶ συντεθῇ ὀστοῦν; οὐ	γὰρ	ὅπως ἔτυχε συνελθόντων οὐδὲν γίνεται,
[2, 10]	καὶ ἀπιέναι ἡ ἔγκλισις· συμβαίνει	γὰρ	ὁτὲ μὲν πόρρω γίνεσθαι ὁτὲ
[2, 6]	ἢ μνήμη ἢ λήθη; δῆλον	γὰρ	ὅτι εἰ μὲν πῦρ ἡ
[2, 10]	τοῖς παρ´ ἡμῶν λόγοις· ὁρῶμεν	γὰρ	ὅτι προσιόντος μὲν τοῦ ἡλίου
[2, 5]	μέλαν καὶ τὸ ὑγρόν· ταῦτα	γὰρ	οὐ συνδεδύασταί πως. Ὅτι δ´
[2, 7]	πρὸς τὸ μέσον ἔλθῃ· ἐνταῦθα	γὰρ	οὐδέτερον, τὸ δὲ μέσον πολὺ
[2, 10]	τὴν πρὸς ἄλληλα σύγκρασιν· ἀνωμάλου	γὰρ	οὔσης τῆς ὕλης καὶ οὐ
[2, 5]	τοσαῦται γὰρ αἱ συζυγίαι· ἓξ	γὰρ	οὐσῶν τὰς δύο ἀδύνατον γενέσθαι
[2, 9]	καὶ τίνες αὐτῆς ἀρχαί· ῥᾷον	γὰρ	οὕτω τὰ καθ´ ἕκαστον θεωρήσομεν,
[2, 5]	ἤλθομεν, δῆλον ἐκ τῶνδε. Εἰ	γὰρ	πάλιν τὸ πῦρ, ἐφ´ ᾧ
[2, 5]	δὲ καὶ πάντα ἕν· ἀνάγκη	γὰρ	πάσας ὑπάρχειν τοῖς μὲν κάτω
[2, 9]	κατὰ τὸ εἶδος αἰτίαν. Ἐπειδὴ	γὰρ	πέφυκεν, ὥς φασι, τὸ μὲν
[2, 3]	ὥσπερ καὶ κρύσταλλος ψυχρότητος· ἡ	γὰρ	πῆξις καὶ ἡ ζέσις ὑπερβολαί
[2, 9]	τὴν αἰτίαν τῶν γινομένων· ἀνάγκη	γὰρ	πρίονος ὄντος διαιρεῖσθαι καὶ ξέοντος
[2, 4]	τοῦ πυρὸς γένεσις. Μάλιστα μὲν	γὰρ	πῦρ ἡ φλόξ, αὕτη δ´
[2, 3]	ὕδατι καὶ γῇ· τὸ μὲν	γὰρ	πῦρ θερμὸν καὶ ξηρόν, ὁ
[2, 5]	ἐναντία γὰρ ὑπάρχει· τὸ μὲν	γὰρ	πῦρ τὸ πρῶτον μέλαν ἦν,
[2, 3]	οὗτος εἰς τὰ δύο· τῷ	γὰρ	πυρὶ τἆλλα πάντα ἀντιτίθησιν. Οὐκ
[2, 5]	οὐκέτι εἰς ἄλληλα· δεῖ μὲν	γὰρ	στῆναι καὶ μὴ εἰς ἄπειρον
[2, 6]	φησιν ὥσπερ ἀπὸ τύχης (οὕτω	γὰρ	συνέκυρσε θέων τοτέ, πολλάκι δ´
[2, 10]	πολλάκις, ἡ κύκλῳ φορά· μόνη	γὰρ	συνεχής. Διὸ καὶ τἆλλα ὅσα
[2, 7]	Ἐμπεδοκλῆς τίς ἔσται τρόπος; ἀνάγκη	γὰρ	σύνθεσιν εἶναι καθάπερ ἐξ πλίνθων
[2, 3]	θερμὸν καὶ τὸ ψυχρόν· ταῦτα	γὰρ	τὰ δημιουργοῦντα, τὸ δ´ ἓν
[2, 4]	γὰρ ἂν ἦν ἀλλοίωσις· κατὰ	γὰρ	τὰ τῶν ἁπτῶν πάθη ἀλλοίωσίς
[2, 5]	τὸ Α, ἔσται ἄλλη· οὐ	γὰρ	ταὐτὸ τὸ Υ καὶ Π.
[2, 6]	φιλία κινεῖ; ἢ οὔ; τοὐναντίον	γὰρ	τὴν γῆν ἄνω καὶ διακρίσει
[2, 10]	τοῦτο τῷ τόπῳ ὑπάρχει· μέγεθος	γάρ	τι ἔχει, τούτου δὲ τὸ
[2, 7]	ἐκ τούτου γίνεσθαι πῦρ· ἔστι	γάρ	τι κοινὸν ὑποκείμενον. Ἀλλὰ δὴ
[2, 2]	ἄλλαι διαφοραὶ ἐκ τούτων· ἐπεὶ	γὰρ	τὸ ἀναπληστικόν ἐστι τοῦ ὑγροῦ
[2, 5]	πῦρ ἀέρα θερμὸν εἶναι· ἅμα	γὰρ	τὸ αὐτὸ θερμὸν καὶ ψυχρὸν
[2, 5]	ἄλλη ὑπάρξει τῶν εἰρημένων· οὐδενὶ	γὰρ	τὸ αὐτὸ ὑπόκειται τῶν Γ
[2, 7]	ἐν τοῖς πρώτοις διορισμόν· ἔστι	γὰρ	τὸ ἐνεργείᾳ θερμὸν δυνάμει ψυχρὸν
[2, 2]	δὲ οὐκέτι εἰς ἐλάττους· οὔτε	γὰρ	τὸ θερμὸν ὅπερ ὑγρὸν ἢ
[2, 1]	ὑποκειμένην δὲ τοῖς ἐναντίοις· οὔτε	γὰρ	τὸ θερμὸν ὕλη τῷ ψυχρῷ
[2, 11]	καὶ ὅσαι διὰ ταύτην· εἰ	γὰρ	τὸ κύκλῳ κινούμενον ἀεί τι
[2, 6]	φιλία καὶ τὸ νεῖκος· συγκρίσεως	γὰρ	τὸ μέν〉 τὸ δὲ διακρίσεως
[2, 6]	καὶ φαίνεται κινούμενα· διέκρινε μὲν	γὰρ	τὸ νεῖκος, ἠνέχθη δ´ ἄνω
[2, 10]	ὅτι τῷ τὸ κινούμενον· πῶς	γὰρ	τὸ πάθος συνεχὲς ἀλλ´ ἢ
[2, 2]	δὲ κραῦρον τοῦ ξηροῦ· κραῦρον	γὰρ	τὸ τελέως ξηρόν, ὥστε καὶ
[2, 9]	παραλείπουσι τὴν κυριωτέραν αἰτίαν· ἐξαιροῦσι	γὰρ	τὸ τί ἦν εἶναι καὶ
[2, 5]	πῦρ ἀὴρ θερμός· ἀλλοίωσίς τε	γὰρ	τὸ τοιοῦτον, καὶ οὐ φαίνεται.
[2, 2]	μὲν μαλακὸν τοῦ ὑγροῦ (μαλακὸν	γὰρ	τὸ ὑπεῖκον εἰς ἑαυτὸ καὶ
[2, 4]	ἐν τοῖς ἄλλοις· ἐν ἅπασι	γὰρ	τοῖς ἐφεξῆς ἐνυπάρχει τὸ μὲν
[2, 7]	δὴ γίνεται πῶς; ἐκείνοις τε	γὰρ	τοῖς λέγουσιν ὡς Ἐμπεδοκλῆς τίς
[2, 4]	πῦρ καὶ ὕδωρ· ὅταν μὲν	γὰρ	τοῦ ἀέρος φθαρῇ τὸ θερμὸν
[2, 4]	τὸ ξηρόν, ἀὴρ ἔσται (λείπεται	γὰρ	τοῦ μὲν τὸ θερμὸν τοῦ
[2, 4]	τὸ ξηρόν, ὕδωρ ἔσται (λείπεται	γὰρ	τοῦ μὲν τὸ ὑγρὸν τῆς
[2, 4]	πῦρ καὶ ὕδωρ. Ὅταν μὲν	γὰρ	τοῦ ὕδατος φθαρῇ τὸ ψυχρὸν
[2, 11]	τοῦτο ἀεὶ δὴ συνεχῶς· οὐδὲν	γὰρ	τοῦτο διαφέρει λέγειν διὰ δύο
[2, 5]	μεταβάλλουσι γὰρ εἰς ἄλληλα. Ἀλλὰ	γὰρ	τοῦτο μὲν ἔστω μήπω δεδειγμένον·
[2, 10]	οὐ διεστᾶσι τὰ σώματα. Αἴτιον	γὰρ	τούτου ἐστὶν ἡ εἰς ἄλληλα
[2, 8]	ἡ τροφὴ ἑκάστων· ἅπαντα μὲν	γὰρ	τρέφεται τοῖς αὐτοῖς ἐξ ὧνπέρ
[2, 2]	ξηρὸν καὶ ὑγρὸν πλεοναχῶς· ἀντίκειται	γὰρ	τῷ ξηρῷ καὶ τὸ ὑγρὸν
[2, 2]	οὐ ποιητικὰ οὐδὲ παθητικά· οὐ	γὰρ	τῷ ποιεῖν τε ἕτερον ἢ
[2, 8]	τὰ φυτά, πλείοσι τρέφεται· μέμικται	γὰρ	τῷ ὕδατι γῆ· διὸ καὶ
[2, 4]	ἀέρι καὶ ὕδατι (τὸ μὲν	γὰρ	ὑγρὸν καὶ θερμόν, τὸ δὲ
[2, 4]	πρὸς ἄμφω σύμβολα· τὸ μὲν	γὰρ	ὕδωρ ὑγρὸν καὶ ψυχρόν, ἡ
[2, 5]	μεταβάλλουσιν, ἀνάγκη δύο εἶναι· ἡ	γὰρ	ὕλη τὸ μέσον ἀναίσθητος οὖσα
[2, 9]	οὐκ ὀρθῶς λέγουσιν· τῆς μὲν	γὰρ	ὕλης τὸ πάσχειν ἐστὶ καὶ
[2, 5]	μεταβολὴ εἰς τὸ ὕδωρ· ἐναντία	γὰρ	ὑπάρχει· τὸ μὲν γὰρ πῦρ
[2, 10]	καὶ γένεσιν εἶναι συνεχῶς· ἡ	γὰρ	φορὰ ποιήσει τὴν γένεσιν ἐνδελεχῶς
[2, 10]	δύο κινήσεις· ἀνάγκη γάρ, εἴ	γε	ἀεὶ ἔσται συνεχὴς γένεσις καὶ
[2, 11]	δεῖ ὗσαι, καὶ εἰ ὕσει	γε,	δεῖ καὶ νέφος εἶναι, ἄνθρωποι
[2, 7]	ἐξ ἄλλου τινός· ἀλλ´ ἐνεδέχετό	γε	ἐξ ἑκατέρου ἑκάτερον γενέσθαι. Τοῦτο
[2, 6]	αἴτιον; οὐ γὰρ δὴ πῦρ	γε	ἢ γῆ. Ἀλλὰ μὴν οὐδ´
[2, 5]	Οὐ μὴν οὐδ´ ἄλλο τί	γε	παρὰ ταῦτα, οἷον μέσον τι
[2, 5]	οὐδέν. Εἰ οὖν μηδὲν αἰσθητόν	γε	πρότερον τούτων, ταῦτα ἂν εἴη
[2, 5]	Ἀλλὰ μὴν οὐκ ἔσται τό	γε	πῦρ ἀὴρ θερμός· ἀλλοίωσίς τε
[2, 6]	ἀκριβῶς ἢ μαλακῶς, ἢ ἄλλως	γέ	πως. Ἔτι δ´ ἐπεὶ φαίνεται
[2, 6]	μίξιν μόνον ἐπαινεῖ. Καίτοι τά	γε	στοιχεῖα διακρίνει οὐ τὸ νεῖκος,
[2, 3]	συνέστηκεν. Οὐ μὴν ἀλλ´ ἁπλῶς	γε	τέτταρα ὄντα ἑνὸς ἕκαστόν ἐστι,
[2, 5]	ἔσται ἡ μεταβολή, καὶ ἐπί	γε	τούτων, ὅτι καὶ ἐν τῷ
[2, 1]	προσαγορεύεσθαι ἐξ οὗ γέγονεν. Καίτοι	γέ	φησι μακρῷ ἀληθέστατον εἶναι χρυσὸν
[2, 11]	ἆρ´ οὖν καὶ εἰ θεμέλιος	γέγονεν,	ἀνάγκη οἰκίαν γενέσθαι; ἢ οὐκέτι,
[2, 1]	ἀδύνατον ἐκεῖνο προσαγορεύεσθαι ἐξ οὗ	γέγονεν.	Καίτοι γέ φησι μακρῷ ἀληθέστατον
[2, 11]	κύκλῳ, ἀνάγκη ἕκαστον γίνεσθαι καὶ	γεγονέναι,	καὶ εἰ ἀνάγκη, ἡ τούτων
[2, 1]	Ὡς δ´ ἐν τῷ Τιμαίῳ	γέγραπται,	οὐδένα ἔχει διορισμόν· οὐ γὰρ
[2, 9]	τὸν ἀριθμὸν ἴσαι καὶ τῷ	γένει	αἱ αὐταὶ αἵπερ ἐν τοῖς
[2, 11]	ἀεὶ εἶναι. Ἀλλὰ δεῖ τῇ	γενέσει	ἀεὶ εἶναι, εἰ ἐξ ἀνάγκης
[2, 11]	τῇ κύκλῳ ἄρα κινήσει καὶ	γενέσει	ἐστὶ τὸ ἐξ ἀνάγκης ἁπλῶς·
[2, 10]	τῆς αὐτῆς ἀνάγκη καὶ τὰς	γενέσεις	ἀνωμάλους εἶναι καὶ τὰς μὲν
[2, 8]	ἐναντίαν εἶναι. Ἐπεὶ οὖν αἱ	γενέσεις	ἐκ τῶν ἐναντίων εἰσίν, ἐνυπάρχει
[2, 10]	τὸ ὂν τῷ μὴ ὄντι	γενέσεως	αἴτιον εἶναι ἢ τὸ μὴ
[2, 10]	καὶ ἡ φορὰ προτέρα τῆς	γενέσεως.	Ἐπεὶ δ´ ὑπόκειται καὶ δέδεικται
[2, 10]	ἡ πρώτη φορὰ αἰτία ἐστὶ	γενέσεως	καὶ φθορᾶς, ἀλλ´ ἡ κατὰ
[2, 0]	~ΠΕΡΙ	ΓΕΝΕΣΕΩΣ	ΚΑΙ ΦΘΟΡΑΣ ΒΙΒΛΙΟΝ Β' ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[2, 9]	ἐξ ἀνάγκης αἴτια εἶναι καὶ	γενέσεως	καὶ φθορᾶς. Οἱ δ´ αὐτὴν
[2, 1]	κατὰ φύσιν, ἔτι δὲ περὶ	γενέσεως	καὶ φθορᾶς τῆς ἁπλῆς, τίνος
[2, 9]	μέσον τόπῳ, λεκτέον περὶ πάσης	γενέσεως	ὁμοίως πόσαι τε καὶ τίνες
[2, 10]	χρόνος τῆς φθορᾶς καὶ τῆς	γενέσεως	τῆς κατὰ φύσιν. Ἀλλὰ συμβαίνει
[2, 6]	Πολὺ δὲ χαλεπώτερον ἀποδοῦναι περὶ	γενέσεως	τῆς κατὰ φύσιν. Τὰ γὰρ
[2, 11]	εἰ ὁ πατὴρ ἐγένετο, σὲ	γενέσθαι·	ἀλλ´ εἰ σύ, ἐκεῖνον. Εἰς
[2, 11]	οὐδὲν δι´ ὃ ἀναγκαῖον ἔσται	γενέσθαι.	Ἀλλὰ μὴν οὐδ´ ἐν τοῖς
[2, 11]	ἔσται ἀνάγκη τὸ ὕστερον τόδε	γενέσθαι	ἁπλῶς. Ἀλλ´ ἐξ ὑποθέσεως· ἀεὶ
[2, 11]	οὐκέτι, εἰ μὴ κἀκεῖνο ἀνάγκη	γενέσθαι	ἁπλῶς· εἰ δὲ τοῦτο, ἀνάγκη
[2, 5]	ἔσται οὔτε ὁρίσασθαι οὐδὲν οὔτε	γενέσθαι·	δεήσει γάρ, εἰ ἄλλο ἔσται
[2, 5]	γὰρ οὐσῶν τὰς δύο ἀδύνατον	γενέσθαι	διὰ τὸ ἐναντίας εἶναι ἀλλήλαις.
[2, 11]	Εἰ δὴ τὸ πρότερον ἀνάγκη	γενέσθαι,	εἰ τὸ ὕστερον ἔσται, οἷον
[2, 11]	εἰ θεμέλιος γέγονεν, ἀνάγκη οἰκίαν	γενέσθαι;	ἢ οὐκέτι, εἰ μὴ κἀκεῖνο
[2, 11]	γένεσιν; οἷον τροπὰς ἆρα ἀνάγκη	γενέσθαι,	καὶ οὐχ οἷόν τε μὴ
[2, 11]	τοῦτο, καὶ τὸ ὕστερον ἀνάγκη	γενέσθαι.	Καὶ τοῦτο ἀεὶ δὴ συνεχῶς·
[2, 11]	ὅτι μέλλει, οὐδὲν κωλύει μὴ	γενέσθαι·	μέλλων γὰρ ἂν βαδίζειν τις
[2, 4]	ἐν ἑκατέρῳ θατέρου τῶν στοιχείων	γενέσθαι	μετάβασιν εἰς οὐδὲν τῶν σωμάτων
[2, 11]	τοῦτο, ἀνάγκη καὶ θεμελίου γενομένου	γενέσθαι	οἰκίαν· οὕτω γὰρ ἦν τὸ
[2, 11]	εἰπεῖν ἀληθῶς, ὅτι ἁπλῶς ἀνάγκη	γενέσθαι,	οἷον οἰκίαν, ὅταν θεμέλιος γένηται·
[2, 11]	οὐδέν, ἀλλὰ πάντα ἐνδέχεται μὴ	γενέσθαι.	Ὅτι μὲν γὰρ ἔνια, δῆλον,
[2, 11]	ἀεὶ τοῦ προτέρου γενομένου ἀνάγκη	γενέσθαι	τὸ ὕστερον. Εἰ μὲν οὖν
[2, 11]	ἐκεῖνο πρότερον. Εἰ τοίνυν ἀνάγκη	γενέσθαι	τὸ ὕστερον, καὶ τὸ πρότερον
[2, 7]	ἐνεδέχετό γε ἐξ ἑκατέρου ἑκάτερον	γενέσθαι.	Τοῦτο μὲν δὴ τοῦτον γίνεται
[2, 11]	ἔσται, δι´ ὃ ἐκεῖνο ἀνάγκη	γενέσθαι.	Ὥστ´ εἰ μή ἐστιν ἀρχὴ
[2, 10]	ὥστε συμβαίνει διὰ τὴν τούτων	γένεσιν	ἄλλοις γίνεσθαι φθοράν. Ἀεὶ δ´,
[2, 10]	ὕδωρ, κύκλῳ φαμὲν περιεληλυθέναι τὴν	γένεσιν	διὰ τὸ πάλιν ἀνακάμπτειν. Ὥστε
[2, 1]	ἢ κατ´ ἄλλην μεταβολὴν συμβαίνει	γένεσιν	εἶναι καὶ φθοράν. Ἀλλ´ οἱ
[2, 9]	δ´ οὐκ ἔστιν. Ὥστ´ ἀνάγκη	γένεσιν	εἶναι καὶ φθορὰν περὶ τὸ
[2, 10]	ἀίδιος, ἀνάγκη τούτων ὄντων καὶ	γένεσιν	εἶναι συνεχῶς· ἡ γὰρ φορὰ
[2, 10]	τὴν φορὰν ἀλλὰ μὴ τὴν	γένεσιν	εἰπεῖν· πολὺ γὰρ εὐλογώτερον τὸ
[2, 10]	ἡ γὰρ φορὰ ποιήσει τὴν	γένεσιν	ἐνδελεχῶς διὰ τὸ προσάγειν καὶ
[2, 11]	ἐν τοῖς συνεχῶς κινουμένοις κατὰ	γένεσιν	ἢ ἀλλοίωσιν ἢ ὅλως μεταβολὴν
[2, 11]	γὰρ ἤτοι πέρας ἔχειν τὴν	γένεσιν	ἢ μή, καὶ εἰ μή,
[2, 1]	διακρινομένων ἢ ἀλλοιουμένων συμβαίνειν τὴν	γένεσιν	καὶ τὴν φθορὰν τοῖς πράγμασιν.
[2, 7]	δὲ μὴ ποιοῦσιν ἐξ ἀλλήλων	γένεσιν	μηδ´ ὡς ἐξ ἑκάστου, πλὴν
[2, 11]	δυνατά, οὕτως καὶ περὶ τὴν	γένεσιν;	οἷον τροπὰς ἆρα ἀνάγκη γενέσθαι,
[2, 10]	ὁ θεός, ἐνδελεχῆ ποιήσας τὴν	γένεσιν·	οὕτω γὰρ ἂν μάλιστα συνείροιτο
[2, 10]	τὸ γίνεσθαι ἀεὶ καὶ τὴν	γένεσιν.	Τούτου δ´ αἴτιον, ὥσπερ εἴρηται
[2, 10]	αὐτὸ πέφυκε ποιεῖν. Ὥστε ἤτοι	γένεσις	ἀεὶ ἔσται ἢ φθορά. Δεῖ
[2, 5]	ὑπομένει, ἀλλοίωσις ἔσται ἀλλ´ οὐ	γένεσις.	Ἅμα δ´ οὐδ´ οὕτω δοκεῖ,
[2, 4]	ἁπλοῖς σώμασιν ἐξ ἀλλήλων ἡ	γένεσις,	ἅμα δὲ καὶ κατὰ τὴν
[2, 11]	τινὸς ἐξ ἀνάγκης ἁπλῶς ἡ	γένεσις,	ἀνάγκη ἀνακυκλεῖν καὶ ἀνακάμπτειν. Ἀνάγκη
[2, 11]	δὲ ἔοικεν εἶναι αὕτη ἡ	γένεσις.	Ἀρχὴ δὲ τῆς σκέψεως πάλιν
[2, 4]	Αὕτη μὲν οὖν χρονιωτέρα ἡ	γένεσις·	ἐὰν δ´ ἑκατέρου φθαρῇ θάτερον,
[2, 4]	ἄλληλα μεταβάλλειν, φανερόν· ἡ γὰρ	γένεσις	εἰς ἐναντία καὶ ἐξ ἐναντίων,
[2, 10]	ὅτι προσιόντος μὲν τοῦ ἡλίου	γένεσίς	ἐστιν, ἀπιόντος δὲ φθίσις, καὶ
[2, 10]	καὶ ἡ φθορὰ καὶ ἡ	γένεσις	ἡ κατὰ φύσιν. Διὸ καὶ
[2, 10]	ὥσπερ εἴρηται, συνεχὴς ἔσται ἡ	γένεσις	καὶ ἡ φθορά, καὶ οὐδέποτε
[2, 1]	ἀλλοίωσις, ἐστὶν οὕτως, ὧν δὲ	γένεσις	καὶ φθορά, ἀδύνατον ἐκεῖνο προσαγορεύεσθαι
[2, 10]	εἴ γε ἀεὶ ἔσται συνεχὴς	γένεσις	καὶ φθορά, ἀεὶ μέν τι
[2, 10]	τεταγμένῃ. Διότι μὲν οὖν ἔστι	γένεσις	καὶ φθορὰ καὶ διὰ τίν´
[2, 10]	συνεχὴς οὖσα τοῖς πράγμασι καὶ	γένεσις	καὶ φθορά, φαμὲν δ´ αἰτίαν
[2, 11]	καὶ εἰ ἀνάγκη, ἡ τούτων	γένεσις	κύκλῳ. Ταῦτα μὲν δὴ εὐλόγως,
[2, 4]	τῇ αἰσθήσει ἡ τοῦ πυρὸς	γένεσις.	Μάλιστα μὲν γὰρ πῦρ ἡ
[2, 1]	τὰ καλούμενα στοιχεῖα τῶν σωμάτων.	Γένεσις	μὲν γὰρ καὶ φθορὰ πάσαις
[2, 11]	ἐξ ἀνάγκης αὐτοῦ ἐστιν ἡ	γένεσις·	τὸ γὰρ ἐξ ἀνάγκης καὶ
[2, 11]	ἐξ ἀνάγκης. Καὶ εἰ ἡ	γένεσις	τοίνυν ἐξ ἀνάγκης, ἀίδιος ἡ
[2, 4]	ὅτι κύκλῳ τε ἔσται ἡ	γένεσις	τοῖς ἁπλοῖς σώμασι, καὶ ῥᾷστος
[2, 11]	τοίνυν ἐξ ἀνάγκης, ἀίδιος ἡ	γένεσις	τούτου, καὶ εἰ ἀίδιος, ἐξ
[2, 9]	γενητὰ καὶ φθαρτά, καὶ ἡ	γένεσις	τυγχάνει οὖσα ἐν τῷ περὶ
[2, 9]	Θ' Ἐπεὶ δ´ ἐστὶν ἔνια	γενητὰ	καὶ φθαρτά, καὶ ἡ γένεσις
[2, 11]	ὅταν θεμέλιος γένηται· ὅταν γὰρ	γένηται,	εἰ μὴ ἀεὶ τοῦτο ἀνάγκη
[2, 10]	ὅταν γὰρ ἐξ ὕδατος ἀὴρ	γένηται	καὶ ἐξ ἀέρος πῦρ καὶ
[2, 11]	γενέσθαι, οἷον οἰκίαν, ὅταν θεμέλιος	γένηται·	ὅταν γὰρ γένηται, εἰ μὴ
[2, 9]	Ὡς μὲν οὖν ὕλη τοῖς	γενητοῖς	ἐστιν αἴτιον τὸ δυνατὸν εἶναι
[2, 9]	ὕλη τοῦτ´ ἐστὶν αἴτιον τοῖς	γενητοῖς,	ὡς δὲ τὸ οὗ ἕνεκεν
[2, 9]	εἶναι δυνατά, ὅπερ ἐστὶ τὸ	γενητὸν	καὶ φθαρτόν· ποτὲ μὲν γὰρ
[2, 10]	τίν´ αἰτίαν, καὶ τί τὸ	γενητὸν	καὶ φθαρτόν, φανερὸν ἐκ τῶν
[2, 10]	καὶ εἰ τῷ πολλάκις προσελθεῖν	γεννᾷ,	καὶ τῷ πολλάκις ἀπελθεῖν φθείρει·
[2, 9]	εἴδη, διὰ τί οὐκ ἀεὶ	γεννᾷ	συνεχῶς, ἀλλὰ ποτὲ μὲν ποτὲ
[2, 10]	τῷ προσιέναι καὶ ἐγγὺς εἶναι	γεννᾷ,	τῷ ἀπιέναι ταὐτὸν τοῦτο καὶ
[2, 9]	δὲ τὴν ὕλην τις φήσειε	γεννᾶν	διὰ τὴν κίνησιν, φυσικώτερον μὲν
[2, 9]	τὸ μετασχηματίζον αἰτιώτερόν τε τοῦ	γεννᾶν,	καὶ ἐν ἅπασιν εἰώθαμεν τοῦτο
[2, 9]	οὐ γὰρ ἱκαναὶ πρὸς τὸ	γεννῆσαι	αἱ δύο, καθάπερ οὐδ´ ἐν
[2, 10]	τὸ προσάγειν καὶ ἀπάγειν τὸ	γεννητικόν.	Ἅμα δὲ δῆλον ὅτι καὶ
[2, 9]	ἀποδιδόασι τοῖς σώμασι, δι´ ἃς	γεννῶσι,	λίαν ὀργανικῶς, ἀφαιροῦντες τὴν κατὰ
[2, 3]	εἶτα πυκνώσει καὶ μανώσει τἆλλα	γεννῶσι,	τούτοις συμβαίνει δύο ποιεῖν τὰς
[2, 7]	ἀπορίαν καὶ τοῖς ἐξ ἀλλήλων	γεννῶσιν,	τίνα τρόπον γίνεται ἐξ αὐτῶν
[2, 7]	καὶ ὕδωρ, ὥσπερ ἐκ κηροῦ	γένοιτ´	ἂν ἐκ μὲν τουδὶ τοῦ
[2, 11]	ἀντιστρέφει, καὶ ἀεὶ τοῦ προτέρου	γενομένου	ἀνάγκη γενέσθαι τὸ ὕστερον. Εἰ
[2, 11]	δὲ τοῦτο, ἀνάγκη καὶ θεμελίου	γενομένου	γενέσθαι οἰκίαν· οὕτω γὰρ ἦν
[2, 11]	μήτ´ ἄνω, ὡς ἐπὶ τῶν	γενομένων·	ἀνάγκη δ´ εἶναι ἀρχήν, μὴ
[2, 8]	ὕδατι γῆ· διὸ καὶ οἱ	γεωργοὶ	πειρῶνται μίξαντες ἄρδειν. Ἐπεὶ δ´
[2, 6]	γὰρ δὴ πῦρ γε ἢ	γῆ.	Ἀλλὰ μὴν οὐδ´ ἡ φιλία
[2, 4]	πυρὸς καὶ ἀέρος ὕδωρ καὶ	γῆ,	ἀνάγκη ἀμφότερα μεταβάλλειν. Αὕτη μὲν
[2, 3]	τοῦ πρὸς τὸν ὅρον φερομένου,	γῆ	δὲ καὶ ὕδωρ τοῦ πρὸς
[2, 4]	τοῦ δ´ ὕδατος τὸ ὑγρόν,	γῆ,	διὰ τὸ λείπεσθαι τοῦ μὲν
[2, 8]	τρέφεται· μέμικται γὰρ τῷ ὕδατι	γῆ·	διὸ καὶ οἱ γεωργοὶ πειρῶνται
[2, 4]	ξηρόν, ὥστε κρατηθέντος τοῦ ὑγροῦ	γῆ	ἔσται. Καὶ πάλιν ἐπεὶ τὸ
[2, 5]	ἐναντιότητες ἐπὶ τοῦ ἑνὸς ἔσονται.	Γῆ	ἐφ´ ᾧ Γ, ὕδωρ ἐφ´
[2, 4]	πυρὸς μὲν καὶ ὕδατος ἔσται	γῆ	καὶ ἀήρ, ἐξ ἀέρος δὲ
[2, 4]	δὲ τρόπον καὶ ἐξ ὕδατος	γῆ	καὶ ἐκ γῆς πῦρ· ἔχει
[2, 8]	καὶ πῦρ, ὅτι ἐναντία ἐστὶ	γῇ	καὶ ὕδατι· γῆ μὲν γὰρ
[2, 8]	ἐναντία ἐστὶ γῇ καὶ ὕδατι·	γῆ	μὲν γὰρ ἀέρι, ὕδωρ δὲ
[2, 8]	ἐξ ἁπάντων σύγκειται τῶν ἁπλῶν.	Γῆ	μὲν γὰρ ἐνυπάρχει πᾶσι διὰ
[2, 3]	τέτταρα ὄντα ἑνὸς ἕκαστόν ἐστι,	γῆ	μὲν ξηροῦ μᾶλλον ἢ ψυχροῦ,
[2, 8]	αὐτῆς τὸ ὑγρόν, διαπίπτοι ἄν.	Γῆ	μὲν οὖν καὶ ὕδωρ διὰ
[2, 3]	μὲν καὶ εἰλικρινέστατα πῦρ καὶ	γῆ,	μέσα δὲ καὶ μεμιγμένα μᾶλλον
[2, 5]	ἔσται, ὅτι πῦρ ἔσται ἢ	γῆ	πάντα· καὶ ὁ αὐτὸς λόγος
[2, 3]	γὰρ ἐναντίον ὕδωρ, ἀέρι δὲ	γῆ·	ταῦτα γὰρ ἐκ τῶν ἐναντίων
[2, 3]	καὶ ἀέρι καὶ ὕδατι καὶ	γῇ·	τὸ μὲν γὰρ πῦρ θερμὸν
[2, 5]	καὶ ἐν τῷ Γ τῇ	γῇ	ὑπάρξει τὰ λοιπά, καὶ δύο
[2, 4]	ξηρὸν καὶ θερμόν, ἡ δὲ	γῆ	ψυχρὸν καὶ ξηρόν, ἐὰν φθαρῇ
[2, 3]	ψυχρὸν καὶ ὑγρόν, ἡ δὲ	γῆ	ψυχρὸν καὶ ξηρόν, ὥστ´ εὐλόγως
[2, 4]	ὑγρὸν καὶ ψυχρόν, ἡ δὲ	γῆ	ψυχρὸν καὶ ξηρόν, ὥστε κρατηθέντος
[2, 8]	ὕδωρ, ἔτι δὲ καὶ τὴν	γῆν	ἄνευ τοῦ ὑγροῦ μὴ δύνασθαι
[2, 6]	ἢ οὔ; τοὐναντίον γὰρ τὴν	γῆν	ἄνω καὶ διακρίσει ἔοικεν, καὶ
[2, 5]	ἢ ὕδωρ ἢ πῦρ ἢ	γῆν,	εἴπερ ἡ μεταβολὴ εἰς τἀναντία.
[2, 4]	δὲ ὕδωρ καὶ ἐξ ἀέρος	γῆν	καὶ πάλιν ἐξ ὕδατος καὶ
[2, 1]	ἑνός, οἱ μὲν πῦρ καὶ	γῆν,	οἱ δὲ ταῦτά τε καὶ
[2, 5]	καὶ εἰς ἀέρα καὶ εἰς	γῆν·	τὰ δ´ ἔσχατα οὐκέτι εἰς
[2, 3]	ποιοῦντες, ὥσπερ Παρμενίδης πῦρ καὶ	γῆν,	τὰ μεταξὺ μίγματα ποιοῦσι τούτων,
[2, 4]	καὶ πάλιν ἐξ ὕδατος καὶ	γῆς	ἀέρα καὶ πῦρ ἐνδέχεται μὲν
[2, 4]	ὑγρόν, καὶ πάλιν εἰ ἐκ	γῆς	ἀήρ, φθαρῆναι καὶ τὸ ψυχρὸν
[2, 7]	καὶ θερμοῦ ἢ πυρὸς καὶ	γῆς.	Εἰ γάρ ἐστιν ἡ σὰρξ
[2, 5]	τῷ φάναι ἐκ πυρὸς ἢ	γῆς	εἶναι πάντα. Ὅτι δ´ οὐδὲ
[2, 4]	δὲ καπνὸς ἐξ ἀέρος καὶ	γῆς.	Ἐν δὲ τοῖς ἐφεξῆς οὐκ
[2, 4]	ἐξ ὕδατος γῆ καὶ ἐκ	γῆς	πῦρ· ἔχει γὰρ ἄμφω πρὸς
[2, 4]	δὲ καὶ ἐξ ἀέρος καὶ	γῆς	πῦρ καὶ ὕδωρ· ὅταν μὲν
[2, 4]	ἀήρ, ἐξ ἀέρος δὲ καὶ	γῆς	πῦρ καὶ ὕδωρ. Ὅταν μὲν
[2, 4]	φθαρῇ τὸ θερμὸν τῆς δὲ	γῆς	τὸ ξηρόν, ὕδωρ ἔσται (λείπεται
[2, 4]	ἀέρος τὸ ὑγρὸν τῆς δὲ	γῆς	τὸ ψυχρόν, πῦρ, διὰ τὸ
[2, 4]	τὸ ψυχρόν, πῦρ ἔσται ἐκ	γῆς.	Ὥστε φανερὸν ὅτι κύκλῳ τε
[2, 10]	ἐγγύτατα εἶναι τῆς οὐσίας τὸ	γίνεσθαι	ἀεὶ καὶ τὴν γένεσιν. Τούτου
[2, 10]	οὔσης τῆς φορᾶς οὐκ ἐνδέχεται	γίνεσθαι	ἄμφω διὰ τὸ ἐναντία εἶναι·
[2, 9]	ἕκαστον λέγεται κατὰ τὸ εἶδος,	γίνεσθαι	δὲ κατὰ τὴν μετάληψιν καὶ
[2, 4]	καὶ πότερον ἅπαν ἐξ ἅπαντος	γίνεσθαι	δυνατὸν ἢ τὰ μὲν δυνατὸν
[2, 11]	καὶ εἴτε κύκλῳ, ἀνάγκη ἕκαστον	γίνεσθαι	καὶ γεγονέναι, καὶ εἰ ἀνάγκη,
[2, 11]	οὔ, ἀλλ´ ἔνια ἀναγκαῖον ἁπλῶς	γίνεσθαι,	καὶ ἔστιν ὥσπερ ἐπὶ τοῦ
[2, 9]	καὶ διὰ τούτων ἅπαντα τἆλλα	γίνεσθαι	καὶ φθείρεσθαι· φαίνεται δὲ καὶ
[2, 10]	συμβαίνει γὰρ ὁτὲ μὲν πόρρω	γίνεσθαι	ὁτὲ δ´ ἐγγύς. Ἀνίσου δὲ
[2, 4]	φανερὸν ὅτι πᾶν ἐκ παντὸς	γίνεσθαι	πέφυκεν, ἤδη δὲ καθ´ ἕκαστον
[2, 7]	πυρὸς ὕδωρ καὶ ἐκ τούτου	γίνεσθαι	πῦρ· ἔστι γάρ τι κοινὸν
[2, 7]	μὴ ἐξ ὁτουοῦν μέρους σαρκὸς	γίνεσθαι	πῦρ καὶ ὕδωρ, ὥσπερ ἐκ
[2, 11]	εἰ μὴ ἀεὶ τοῦτο ἀνάγκη	γίνεσθαι,	συμβήσεται ἀεὶ εἶναι τὸ ἐνδεχόμενον
[2, 4]	τἀναντία. Ἐξ οὐδετέρων δὲ ἐγχωρεῖ	γίνεσθαι	σῶμα, οἷον εἰ μὲν τοῦ
[2, 9]	ᾠήθησαν αἰτίαν εἶναι πρὸς τὸ	γίνεσθαι	τὴν τῶν εἰδῶν φύσιν, ὥσπερ
[2, 11]	ἀνακάμπτουσιν εἰς αὑτοὺς ὥστε πάλιν	γίνεσθαι	τὸν αὐτόν· οὐ γὰρ ἀνάγκη,
[2, 10]	αἰτίαν εἶναι τὴν φορὰν τοῦ	γίνεσθαι,	φανερὸν ὅτι μιᾶς μὲν οὔσης
[2, 10]	ἀπιέναι ταὐτὸν τοῦτο καὶ πόρρω	γίνεσθαι	φθείρει, καὶ εἰ τῷ πολλάκις
[2, 10]	διὰ τὴν τούτων γένεσιν ἄλλοις	γίνεσθαι	φθοράν. Ἀεὶ δ´, ὥσπερ εἴρηται,
[2, 4]	ἀέρα καὶ πῦρ ἐνδέχεται μὲν	γίνεσθαι,	χαλεπώτερον δὲ διὰ τὸ πλειόνων
[2, 5]	πῦρ, εἰ ἄπειροι αἱ ἐναντιότητες.	Γίνεται	δὲ καὶ πάντα ἕν· ἀνάγκη
[2, 4]	τίνα τρόπον εἰς ἄλληλα μετάβασις	γίνεται,	εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε. Οὐ μὴν
[2, 5]	τὰ μὲν ἔχοντα σύμβολον θᾶττον	γίνεται	ἐξ ἀλλήλων, τὰ δ´ οὐκ
[2, 7]	ἐξ ἀλλήλων γεννῶσιν, τίνα τρόπον	γίνεται	ἐξ αὐτῶν ἕτερόν τι παρ´
[2, 6]	Τὰ γὰρ γινόμενα φύσει πάντα	γίνεται	ἢ ἀεὶ ἢ ὡς ἐπὶ
[2, 6]	γὰρ ὅπως ἔτυχε συνελθόντων οὐδὲν	γίνεται,	καθ´ ἃ ἐκεῖνός φησιν, ἀλλὰ
[2, 11]	οὐρανοῦ, ὅτι ταῦτα ἐξ ἀνάγκης	γίνεται	καὶ ἔσται, ὅσαι ταύτης κινήσεις
[2, 7]	δὴ καὶ σὰρξ ἐξ αὐτῶν	γίνεται	καὶ μυελός· ταῦτα δὴ γίνεται
[2, 4]	μὲν οὖν ἅπαντα ἐκ παντὸς	γίνεται,	καὶ τίνα τρόπον εἰς ἄλληλα
[2, 11]	ἀλλ´ οὐχ ὧν ἡ οὐσία	γίνεται	οὖσα τοιαύτη οἵα ἐνδέχεσθαι μὴ
[2, 3]	καὶ οὐδὲν οὔτ´ ἐκ κρυστάλλου	γίνεται	οὔτ´ ἐκ πυρός. Ὄντων δὲ
[2, 7]	γίνεται καὶ μυελός· ταῦτα δὴ	γίνεται	πῶς; ἐκείνοις τε γὰρ τοῖς
[2, 4]	εἰς ἓν μεταβαίνοντα ἑνὸς φθαρέντος	γίνεται,	τὰ δ´ ἐκ δυοῖν εἰς
[2, 1]	ἀεὶ μετ´ ἐναντιώσεως, ἐξ ἧς	γίνεται	τὰ καλούμενα στοιχεῖα. Διώρισται δὲ
[2, 7]	γενέσθαι. Τοῦτο μὲν δὴ τοῦτον	γίνεται	τὸν τρόπον ἐκ τῆς σαρκὸς
[2, 11]	οἷον ὕδατα καὶ ἀὴρ κύκλῳ	γινόμενα,	καὶ εἰ μὲν νέφος ἔσται,
[2, 4]	καὶ κατὰ τὴν αἴσθησιν φαίνεται	γινόμενα	(οὐ γὰρ ἂν ἦν ἀλλοίωσις·
[2, 11]	εἶναι, δῆλον ὅτι καὶ τὰ	γινόμενα	οὕτως ἕξει, καὶ οὐκ ἐξ
[2, 6]	τῆς κατὰ φύσιν. Τὰ γὰρ	γινόμενα	φύσει πάντα γίνεται ἢ ἀεὶ
[2, 7]	μίξις, ἐκείνως δὲ ὕλη τὸ	γινόμενον.	Ἐπεὶ δὲ καὶ πάσχει τἀναντία
[2, 10]	οὖν φερόμενον ἔστι, τὸ δὲ	γινόμενον	οὐκ ἔστιν· διὸ καὶ ἡ
[2, 11]	ὁρῶμεν τὸ ἐφεξῆς ὂν καὶ	γινόμενον	τόδε μετὰ τόδε ὥστε μὴ
[2, 7]	τὰ τοιαῦτα, τοῦ μὲν θερμοῦ	γινομένου	ψυχροῦ, τοῦ δὲ ψυχροῦ θερμοῦ,
[2, 9]	ὀργάνων ἀπονέμοι τὴν αἰτίαν τῶν	γινομένων·	ἀνάγκη γὰρ πρίονος ὄντος διαιρεῖσθαι
[2, 9]	τέχνῃ καὶ ἐπὶ τῶν φύσει	γινομένων·	οὐ γὰρ αὐτὸ ποιεῖ τὸ
[2, 11]	καὶ ἀνακάμπτουσιν, τούτων δ´ οὕτω	γινομένων	πάλιν τὰ ὑπὸ τούτων. Τί
[2, 8]	τὸ πῦρ ἁπάντων ἐξ ἀλλήλων	γινομένων,	ὥσπερ καὶ οἱ πρότεροι λέγουσιν·
[2, 11]	αἱ ὧραι διὰ τοῦτο κύκλῳ	γίνονται	καὶ ἀνακάμπτουσιν, τούτων δ´ οὕτω
[2, 2]	δὲ λεπτὸν καὶ παχὺ καὶ	γλίσχρον	καὶ κραῦρον καὶ σκληρὸν καὶ
[2, 2]	ὑγρόν, βαρὺ κοῦφον, σκληρὸν μαλακόν,	γλίσχρον	κραῦρον, τραχὺ λεῖον, παχὺ λεπτόν.
[2, 2]	ξηροῦ. Πάλιν δὲ τὸ μὲν	γλίσχρον	τοῦ ὑγροῦ (τὸ γὰρ γλίσχρον
[2, 2]	γλίσχρον τοῦ ὑγροῦ (τὸ γὰρ	γλίσχρον	ὑγρὸν πεπονθός τί ἐστιν, οἷον
[2, 2]	οὔτε λευκότης καὶ μελανία οὔτε	γλυκύτης	καὶ πικρότης, ὁμοίως δ´ οὐδὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/02/2010