Livre, page |
[5, 1135] |
ὅλην.
Τὸ
δὴ
ἀγνοούμενον,
ἢ
|
μὴ |
ἀγνοούμενον
μὲν
μὴ
ἐπ'
αὐτῷ |
[5, 1135] |
ἐφ'
αὑτῷ
ὄντων
εἰδὼς
καὶ
|
μὴ |
ἀγνοῶν
πράττῃ
(μήτε
ὃν
μήτε |
[5, 1136] |
καὶ
δικαιοῦσθαι·
ἀδύνατον
(γὰρ
ἀδικεῖσθαι
|
μὴ |
ἀδικοῦντος
ἢ
δικαιοῦσθαι
μὴ
δικαιοπραγοῦντος. |
[5, 1138] |
προαιρετικὸς
καὶ
πρακτικός,
καὶ
(ὁ
|
μὴ |
ἀκριβοδίκαιος
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον
ἀλλ' |
[5, 1135] |
οὐδὲ
περὶ
τοῦ
γενέσθαι
ἢ
|
μὴ |
ἀμφισβητεῖται,
ἀλλὰ
περὶ
τοῦ
δικαίου· |
[5, 1138] |
ὅταν
παρὰ
τὸν
νόμον
βλάπτῃ
|
μὴ |
ἀντιβλάπτων
ἑκών,
ἀδικεῖ,
ἑκὼν
δὲ |
[5, 1133] |
μή,
δουλεία
δοκεῖ
εἶναι
(εἰ
|
μὴ |
ἀντιποιήσει)
ἢ
τὸ
εὖ·
εἰ |
[5, 1135] |
ἀναγκαζόμενον
καὶ
ἄκοντα
τὴν
παρακαταθήκην
|
μὴ |
ἀποδιδόντα
κατὰ
συμβεβηκὸς
φατέον
ἀδικεῖν |
[5, 1136] |
ἄγνοιαν
ἁμαρτάνουσι,
συγγνωμονικά,
ὅσα
δὲ
|
μὴ |
δι'
ἄγνοιαν,
ἀλλ'
ἀγνοοῦντες
μὲν |
[5, 1135] |
τὸν
ἕτερον
εἶναι
μοχθηρόν,
ἂν
|
μὴ |
διὰ
λήθην
αὐτὸ
δρῶσιν·
ἀλλ' |
[5, 1136] |
ἀδικεῖσθαι
μὴ
ἀδικοῦντος
ἢ
δικαιοῦσθαι
|
μὴ |
δικαιοπραγοῦντος.
Εἰ
δ'
ἐστὶν
ἁπλῶς |
[5, 1134] |
ἢ
τὸ
αἶγα
θύειν
ἀλλὰ
|
μὴ |
δύο
πρόβατα,
ἔτι
ὅσα
ἐπὶ |
[5, 1133] |
τι
ὄν,
δηλοῖ
ὅτι
ὅταν
|
μὴ |
ἐν
χρείᾳ
ὦσιν
ἀλλήλων,
ἢ |
[5, 1135] |
ἀγνοούμενον,
ἢ
μὴ
ἀγνοούμενον
μὲν
|
μὴ |
ἐπ'
αὐτῷ
δ'
ὄν,
ἢ |
[5, 1133] |
τεχνῶν·
ἀνῃροῦντο
(γὰρ
ἄν,
εἰ
|
μὴ |
ἐποίει
τὸ
ποιοῦν
καὶ
ὅσον |
[5, 1132] |
τεχνῶν·
(ἀνῃροῦντο
γὰρ
ἄν,
εἰ
|
μὴ |
ἐποίει
τὸ
ποιοῦν
καὶ
ὅσον |
[5, 1133] |
ἰσασμένον
δ.
Εἰ
δ'
οὕτω
|
μὴ |
ἦν
ἀντιπεπονθέναι,
οὐκ
ἂν
ἦν |
[5, 1134] |
τιμὴ
καὶ
γέρας·
ὅτῳ
δὲ
|
μὴ |
ἱκανὰ
τὰ
τοιαῦτα,
οὗτοι
γίνονται |
[5, 1133] |
οὐδὲ
κοινωνία.
(Τοῦτο
δ'
εἰ
|
μὴ |
ἴσα
εἴη
πως,
οὐκ
ἔσται. |
[5, 1131] |
καὶ
τὰ
ἐγκλήματα,
ὅταν
ἢ
|
μὴ |
ἴσα
ἴσοι
ἢ
μὴ
ἴσοι |
[5, 1131] |
ἢ
μὴ
ἴσα
ἴσοι
ἢ
|
μὴ |
ἴσοι
ἴσα
ἔχωσι
καὶ
νέμωνται. |
[5, 1131] |
οὕτω
κἀκεῖνα
ἔχει·
εἰ
γὰρ
|
μὴ |
ἴσοι,
οὐκ
ἴσα
ἕξουσιν,
ἀλλ' |
[5, 1132] |
τὸ
ἀντιπεπονθὸς
κατ'
ἀναλογίαν
καὶ
|
μὴ |
κατ'
ἰσότητα.
Τῷ
ἀντιποιεῖν
γὰρ |
[5, 1135] |
καὶ
τίνος
ἕνεκα,
κἀκείνων
ἕκαστον
|
μὴ |
κατὰ
συμβεβηκὸς
μηδὲ
βίᾳ
(ὥσπερ |
[5, 1138] |
ἑαυτὸν
ὁ
νόμος,
ἃ
δὲ
|
μὴ |
κελεύει,
ἀπαγορεύει.
Ἔτι
ὅταν
παρὰ |
[5, 1134] |
δίκαιον,
εἴρηται
πρότερον·
δεῖ
δὲ
|
μὴ |
λανθάνειν
(ὅτι
τὸ
ζητούμενόν
ἐστι |
[5, 1129] |
(τοῦ
ἀνδρείου
ἔργα
ποιεῖν,
οἷον
|
μὴ |
λείπειν
τὴν
τάξιν
μηδὲ
φεύγειν |
[5, 1129] |
καὶ
τὰ
τοῦ
σώφρονος,
οἷον
|
μὴ |
μοιχεύειν
μηδ'
ὑβρίζειν,
καὶ
τὰ |
[5, 1136] |
οὐ
συγγνωμονικά.
Ὅσα
μὲν
γὰρ
|
μὴ |
μόνον
ἀγνοοῦντες
ἀλλὰ
καὶ
δι' |
[5, 1136] |
οὔτε
γὰρ
βούλεται
οὐδεὶς
ὃ
|
μὴ |
οἴεται
εἶναι
σπουδαῖον,
ὅ
τε |
[5, 1137] |
οὖν
(ἀνάγκη
μὲν
εἰπεῖν
καθόλου,
|
μὴ |
οἷόν
τε
δὲ
ὀρθῶς,
τὸ |
[5, 1138] |
ἄδικος
μόνον
ὁ
ἀδικῶν
(καὶ
|
μὴ |
ὅλως
φαῦλος,
οὐκ
ἔστιν
ἀδικῆσαι |
[5, 1133] |
εἰ
γὰρ
μηθὲν
δέοιντο
ἢ
|
μὴ |
ὁμοίως,
ἢ
οὐκ
ἔσται
ἀλλαγὴ |
[5, 1133] |
ποιῆσαν
ἰσάζει·
οὔτε
γὰρ
ἂν
|
μὴ |
οὔσης
ἀλλαγῆς
κοινωνία
ἦν,
οὔτ' |
[5, 1133] |
κοινωνία
ἦν,
οὔτ'
ἀλλαγὴ
ἰσότητος
|
μὴ |
οὔσης,
οὔτ'
ἰσότης
μὴ
οὔσης |
[5, 1133] |
ἰσότητος
μὴ
οὔσης,
οὔτ'
ἰσότης
|
μὴ |
οὔσης
συμμετρίας.
Τῇ
μὲν
οὖν |
[5, 1137] |
Τοῦτο
γὰρ
αἴτιον
καὶ
τοῦ
|
μὴ |
πάντα
κατὰ
νόμον
εἶναι,
ὅτι |
[5, 1135] |
βλάβη
γένηται,
ἀτύχημα·
ὅταν
δὲ
|
μὴ |
παραλόγως,
ἄνευ
δὲ
κακίας,
ἁμάρτημα |
[5, 1135] |
ἔξωθεν)
ὅταν
δὲ
(εἰδὼς
μὲν
|
μὴ |
προβουλεύσας
δέ,
ἀδίκημα,
οἷον
ὅσα |
[5, 1134] |
τοῦ
ἁπλῶς
ἀγαθοῦ
αὑτῷ,
εἰ
|
μὴ |
πρὸς
αὐτὸν
ἀνάλογόν
ἐστιν·
διὸ |
[5, 1132] |
θάτερον·
εἰ
γὰρ
ἀφῃρέθη
μέν,
|
μὴ |
προσετέθη
δέ,
ἑνὶ
ἂν
μόνον |
[5, 1137] |
ὑγιάζειν
οὐ
τὸ
τέμνειν
ἢ
|
μὴ |
(τέμνειν
ἢ
φαρμακεύειν
ἢ
μὴ |
[5, 1135] |
μὲν
ἀδίκημα
δ'
οὔπω,
ἂν
|
μὴ |
τὸ
ἑκούσιον
προσῇ.
Λέγω
δ' |
[5, 1133] |
οἰκίαν
ἢ
τροφήν.
Εἰ
γὰρ
|
μὴ |
τοῦτο,
οὐκ
ἔσται
ἀλλαγὴ
οὐδὲ |
[5, 1129] |
καὶ
τὰ
τοῦ
πράου,
οἷον
|
μὴ |
τύπτειν
μηδὲ
κακηγορεῖν,
ὁμοίως
δὲ |
[5, 1137] |
μὴ
(τέμνειν
ἢ
φαρμακεύειν
ἢ
|
μὴ |
φαρμακεύειν
ἐστίν,
ἀλλὰ
τὸ
ὡδί. |
[5, 1135] |
ἐλάττω.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
τὰ
|
μὴ |
φυσικὰ
ἀλλ'
ἀνθρώπινα
δίκαια
οὐ |