Alphabétiquement     [«   »]
τῷ 51
Τῷ 1
Τῶν 16
τῶν 258
ὑγιαίνειν 1
ὑγιαῖνον 1
ὑγιασθεῖσι 1
Fréquences     [«    »]
228 δ´
196 μὲν
190 τὸ
258 τῶν
318 δὲ
546 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Histoire des animaux, livre III

τῶν


Livre, chapitre
[3, 16]   ἂν μὴ ὑπομένωσι τὴν ὀχείαν  τῶν   αἰγῶν, λαμβάνοντες κνίδην τρίβουσι τὰ
[3, 6]   πῆξις οὐ στιφρά, καθάπερ  τῶν   ἄλλων, ἀλλὰ πλαδῶσα, καθάπερ
[3, 3]   τελευτῶσιν. ~Τὰ μὲν οὖν ὑπὸ  τῶν   ἄλλων εἰρημένα σχεδὸν ταῦτ´ ἐστίν·
[3, 7]   ἀλλ´ οὐκ ἄκανθαν. Τὰ δὲ  τῶν   ἄλλων ζῴων τῶν ἐναίμων τὰ
[3, 1]   ~(Περὶ μὲν οὖν  τῶν   ἄλλων μορίων τῶν ἐντὸς εἴρηται,
[3, 3]   τῆς καρδίας· διὰ μὲν γὰρ  τῶν   ἄλλων σπλάγχνων, τυγχάνουσι τείνουσαι,
[3, 1]   ὅταν ἔχῃ τὸ ἔμβρυον, καὶ  τῶν   ἀμφωδόντων οἷον δασύπους καὶ μῦς
[3, 9]   λευκῶν λευκά, μεταξὺ δὲ τὰ  τῶν   ἀνὰ μέσον. Ἔχει δὲ καὶ
[3, 10]   ἀετός. ~Περὶ δὲ τριχῶν καὶ  τῶν   ἀνάλογον καὶ δέρματος τόνδ´ ἔχει
[3, 12]   δέρματος καὶ τοῦ ὀστοῦ καὶ  τῶν   ἀνάλογον τοῖς ὀστοῖς· ὡς γὰρ
[3, 11]   καὶ χόνδρου καὶ ὀστῶν καὶ  τῶν   ἀνάλογον τούτοις τοῦτον ἔχει τὸν
[3, 1]   ἣν ἔχουσι διαφοράν, ἔκ τε  τῶν   ἀνατομῶν δεῖ θεωρεῖν καὶ ὕστερον
[3, 1]   ἂν θεωρηθείη τοῖς σχήμασιν ἐκ  τῶν   ἀνατομῶν. Ἔχει δὲ καὶ τὸ
[3, 10]   Πρῶτον δὲ πολιοῦνται οἱ κρόταφοι  τῶν   ἀνθρώπων, καὶ τὰ πρόσθια πρότερα
[3, 10]   θερμοτέρους καὶ ψυχροτέρους, οἷον αἱ  τῶν   ἀνθρώπων τρίχες ἐν μὲν τοῖς
[3, 10]   τοῖς ὄνυξιν· καὶ γὰρ τὸ  τῶν   ἀνύχων γένος ἐν ἐνίοις τῶν
[3, 1]   ἔχει τὸ ὑγρόν, ἧττον μέντοι  τῶν   ἄνω τῶν ἐκ τῆς ἀορτῆς·
[3, 1]   ὑπογραφῆς τῆσδε. Τῶν πόρων ἀρχὴ  τῶν   ἀπὸ τῆς ἀορτῆς, ἐφ´ οἷς
[3, 3]   ἀπὸ τῆς φλεβός εἰσι πόροι  τῶν   ἀπὸ τῆς ἀρτηρίας συρίγγων τεινουσῶν.
[3, 3]   εἰς αὐτόν. Τῶν δὲ λοιπῶν  τῶν   ἀπὸ τῆς φλεβὸς ταύτης σχισθεισῶν
[3, 1]   πρὸς τῷ ὑποζώματι. Ὅσα δὲ  τῶν   ἀπόδων εἰς τὸ φανερὸν μὲν
[3, 1]   πρὸς τῇ γαστρὶ ἔχει, οἷον  τῶν   ἀπόδων μὲν δελφίς, τῶν δὲ
[3, 4]   περὶ τὸ ἧπαρ. Ἐκ δὲ  τῶν   ἀριστερῶν αὐτῆς μικρὰ μὲν παχεῖα
[3, 4]   φέρουσιν ἐναλλάξ, μὲν ἐκ  τῶν   ἀριστερῶν εἰς τὰ δεξιά,
[3, 2]   τὰ ἀριστερά, αἱ δ´ ἐκ  τῶν   ἀριστερῶν εἰς τὰ δεξιά· τελευτῶσι
[3, 2]   τὸν νεφρόν, αἱ δ´ ἀπὸ  τῶν   ἀριστερῶν εἰς τὸν δεξιὸν ἐκ
[3, 4]   τοῦτον. Ἕτερον δὲ μέρος ἀπὸ  τῶν   ἀριστερῶν τῆς μεγάλης φλεβὸς ἀποσχισθὲν
[3, 14]   δὲ τῶν θηλειῶν πρὸς τὸ  τῶν   ἀρρένων διαφέρει· παχύτερόν τε γὰρ
[3, 1]   πᾶσιν ἐντός ἐστι, τὰ δὲ  τῶν   ἀρρένων διαφορὰς ἔχει πλείους. Τὰ
[3, 4]   δακτύλους· καὶ πάλιν ἕτεραι διὰ  τῶν   βουβώνων καὶ τῶν μηρῶν φέρουσιν
[3, 10]   τοῖς πλείων, οἷον ἐν τοῖς  τῶν   βοῶν, ἐξ ἧς ποιοῦσι τὴν
[3, 2]   κλεῖδας· ἐντεῦθεν δὲ τείνουσι διὰ  τῶν   βραχιόνων ἄνωθεν εἰς τὰς καμπάς,
[3, 7]   αἱ καλούμεναι ὠμοπλάται, καὶ τὰ  τῶν   βραχιόνων ἐχόμενα, καὶ τούτων τὰ
[3, 2]   καὶ τὰς συγκαμπάς, καὶ διὰ  τῶν   βραχιόνων τοῦ κάτωθεν μορίου εἰς
[3, 16]   δὲ πλείω τυρὸν τὸ παχύτερον  τῶν   γαλάκτων. Τὸ μὲν οὖν τῶν
[3, 16]   δὲ πυετία γάλα ἐστίν·  τῶν   γὰρ ἔτι θηλαζόντων γίνεται ἐν
[3, 10]   ὅσοι ᾠοτοκοῦσι τὸ ψαθυρὸν ᾠόν·  τῶν   γὰρ μακρῶν γόγγρος μὲν οὐ
[3, 14]   μέσως· καὶ πήγνυται (ταχὺ τὸ  τῶν   γερόντων, κἂν ἐν τῷ σώματι
[3, 10]   δασύπους μόνος καὶ ἐντὸς ἔχει  τῶν   γνάθων τρίχας καὶ ὑπὸ τοῖς
[3, 10]   καὶ τῶν μὲν αἱ ὁπλαὶ  τῶν   δ´ αἱ χηλαὶ γίνονται γηρασκόντων
[3, 17]   τῶν μὲν ἐχόντων τρίχας γλίσχρον,  τῶν   δ´ ἄλλων ζῴων οὐκ ἔχει
[3, 16]   πυετίαν τὰ μὲν μηρυκάζοντα πάντα,  τῶν   δ´ ἀμφωδόντων δασύπους. Βελτίων δ´
[3, 16]   (διὸ καὶ τυρεύεται τῶν ἡμέρων)  τῶν   δ´ ἀμφωδόντων οὐ πήγνυται, ὥσπερ
[3, 7]   τῶν μὲν μειζόνων ὀστωδέστερά ἐστι,  τῶν   δ´ ἐλαττόνων ἀκανθωδέστερα. Πάντα δὲ
[3, 9]   καὶ ὄνυχας ὅλως οὐκ ἔχει)  τῶν   δ´ ἐχόντων τὰ μέν ἐστιν
[3, 11]   ἀλλὰ τὰ μὲν ζῳοτόκα πάντα,  τῶν   δ´ ᾠοτόκων χελώνη μόνον.
[3, 6]   μὲν τῶν ἐλάφων παραπλησίως τῷ  τῶν   δασυπόδων (ἔστι δ´ ἀμφοτέρων αὐτῶν
[3, 13]   μὲν πιμελωδῶν λιπαροί, οἷον ὑός,  τῶν   δὲ στεατωδῶν αὐχμηροί. Τῶν δὲ
[3, 10]   πρεσβυτέρων τῶν μὲν αἱ τρίχες  τῶν   δὲ τὰ ἔρια βαθύτερα μὲν
[3, 1]   οἷον τῶν ἀπόδων μὲν δελφίς,  τῶν   δὲ τετραπόδων καὶ ζῳοτόκων ἐλέφας·
[3, 2]   κεφαλὴν πολλαί, αἱ μὲν ἐκ  τῶν   δεξιῶν εἰς τὰ ἀριστερά, αἱ
[3, 2]   γίνονται, ἕως ἂν μεταβάλωσιν ἐκ  τῶν   δεξιῶν εἰς τὰ ἀριστερὰ καὶ
[3, 2]   πλεύμονα ἀφικνοῦνται, αἱ μὲν ἐκ  τῶν   δεξιῶν εἰς τὰ ἀριστερὰ ὑπὸ
[3, 4]   δ´ εἰς τὰ ἀριστερὰ ἐκ  τῶν   δεξιῶν· καὶ συνάπτουσι περὶ τὰς
[3, 1]   ὀρνίθων. Ἔτι δὲ διὰ μέσου  τῶν   δικρόων κάτωθεν ἀρξαμένη μέχρι πρὸς
[3, 16]   μεγέθη τῶν σωμάτων καὶ τὰς  τῶν   ἐδεσμάτων διαφοράς, οἷον ἐν Φάσει
[3, 1]   ἄλληλα διαφοράς· λοιπὸν δὲ περὶ  τῶν   εἰς τὴν γένεσιν συντελούντων μορίων
[3, 1]   ὑγρόν, ἧττον μέντοι τῶν ἄνω  τῶν   ἐκ τῆς ἀορτῆς· ἐν δὲ
[3, 9]   ἐὰν μὴ ἐκτμηθῇ· περὶ δὲ  τῶν   ἐκτετμημένων ἐν τοῖς ὕστερον λεχθήσεται.
[3, 9]   καὶ ἔστιν ἁπλᾶ· τὰ δὲ  τῶν   ἐλάφων μόνα δι´ ὅλου στερεὰ
[3, 6]   τοῖς (ἄλλοις, ἀλλὰ τὸ μὲν  τῶν   ἐλάφων παραπλησίως τῷ τῶν δασυπόδων
[3, 17]   Κτησίας γέγραφε περὶ τῆς γονῆς  τῶν   ἐλεφάντων.
[3, 1]   ἔχει τὴν ὑστέραν, καὶ  τῶν   ἐμβρύων ἐξάρτησις ἐξ αὐτῆς ἐστι
[3, 7]   μυελὸν τὰ δ´ οὐκ ἔχει  τῶν   ἐν τῷ αὐτῷ ζῴῳ ὀστῶν.
[3, 8]   μὲν τοῖς χερσαίοις καὶ ζῳοτόκοις  τῶν   ἐναίμων ἄτρητοι οἱ χόνδροι, καὶ
[3, 1]   πλείους. Τὰ μὲν γὰρ ὅλως  τῶν   ἐναίμων ζῴων οὐκ ἔχει ὄρχεις,
[3, 7]   τοῖς ποσίν. Ὅσα μὲν οὖν  τῶν   ἐναίμων καὶ πεζῶν ζῳοτόκα ἐστίν,
[3, 14]   ἐν αὑτοῖς καὶ ἔξω ζῳοτοκεῖ  τῶν   ἐναίμων μὲν ᾠοτοκούντων δέ. Τὰ
[3, 7]   Τὰ δὲ τῶν ἄλλων ζῴων  τῶν   ἐναίμων τὰ μὲν μικρὸν παραλλάττει,
[3, 14]   ταύρου αἷμα πάντων. Ἔστι δὲ  τῶν   ἐναίμων ταῦτα πολυαιμότερα καὶ
[3, 15]   τοῦτο ἓν τῶν ὑγρῶν ἐνίοις  τῶν   ἐναίμων ὑπάρχει ζῴων. Πάντα δ´
[3, 1]   δὲ περὶ τὴν ἔξοδον ἐπάνω  τῶν   ἐντέρων. Ἔτι δὲ διαφορὰ καὶ
[3, 1]   ὀσφύϊ ὑποκάτω τῆς κοιλίας καὶ  τῶν   ἐντέρων, μεταξὺ τῆς μεγάλης φλεβός,
[3, 1]   μὲν οὖν τῶν ἄλλων μορίων  τῶν   ἐντὸς εἴρηται, καὶ πόσα καὶ
[3, 1]   τῶν ζῳοτόκων ἐχῖνος. Τὰ δὲ  τῶν   ἐντὸς ἐχόντων πρὸς τῇ γαστρὶ
[3, 1]   μὲν ἐντὸς δ´ ἔχει, καὶ  τῶν   ἐντὸς ἐχόντων τὰ μὲν πρὸς
[3, 10]   ἐοίκασιν ἀλλ´ ἀκάνθαις, οἷον αἱ  τῶν   ἐχίνων τῶν χερσαίων, παραπλησίως τοῖς
[3, 16]   πλέον ἱμᾶσθαι γάλα ἔλαττον  τῶν   ἐχόντων γάλα ζῴων κατά τε
[3, 9]   πολυσχιδῆ. Καὶ τῶν μὲν ἄλλων  τῶν   ἐχόντων κέρας οὐδὲν ἀποβάλλει τὰ
[3, 12]   σαρκῶδες πρὸς τὰς σάρκας ἔχει  τῶν   ἐχόντων ὀστᾶ καὶ ἄκανθαν. Ἔστι
[3, 1]   τὸν τρόπον. Αἱ δ´ ὑστέραι  τῶν   ἐχόντων ὑστέρας ζῴων οὔτε τὸν
[3, 1]   τῶν ἰχθύων κάτῳ καθάπερ αἱ  τῶν   ζῳοτοκούντων διπόδων καὶ τετραπόδων, πλὴν
[3, 1]   πάντων εἰσίν, ἀλλὰ διαφέρουσι καὶ  τῶν   ζῳοτοκούντων πρὸς ἄλληλα καὶ τῶν
[3, 1]   καὶ χελώνη καὶ κροκόδειλος, καὶ  τῶν   ζῳοτόκων ἐχῖνος. Τὰ δὲ τῶν
[3, 14]   ἄνθρωπος, παχύτατον δὲ καὶ μελάντατον  τῶν   ζῳοτόκων ταῦρος καὶ ὄνος, Καὶ
[3, 2]   Ἐν μὲν γὰρ τοῖς τεθνεῶσι  τῶν   ζῴων ἄδηλος φύσις τῶν
[3, 12]   μῆκος μόνον. Λεπτυνομένων μὲν οὖν  τῶν   ζῴων ἀφανίζονται, καὶ γίνονται φλέβια
[3, 13]   σπλάγχνων τὸ ἧπαρ ἐν ἐνίοις  τῶν   ζῴων γίνεται πιμελῶδες, οἷον τῶν
[3, 2]   μάλιστα δή ἐστι τὸ σῶμα  τῶν   ζῴων, σὰρξ καὶ τὸ
[3, 3]   τὰ δὲ μέσα τῷ μεγέθει  τῶν   ζῴων καὶ τὴν ἑτέραν, τὰ
[3, 10]   κοῦφα θιγγάνουσα. Ὅσα δὲ ποικίλα  τῶν   ζῴων κατὰ τὰς τρίχας, τούτοις
[3, 7]   δὲ κροκόδειλος ποτάμιος μόνος  τῶν   ζῴων κινεῖ τὴν σιαγόνα τὴν
[3, 13]   λάβωσι τὴν τροφήν. Πάντων δὲ  τῶν   ζῴων κοινόν ἐστι τὸ περὶ
[3, 13]   τὰ μὴ ἐν κινήσει ὄντα  τῶν   ζῴων. Οἱ δ´ ἐγκέφαλοι τῶν
[3, 10]   ὄνυχες. Περὶ δὲ τὰ πτερωτὰ  τῶν   (ζῴων, οἷον τοὺς ὄρνιθας, κατὰ
[3, 10]   τὸν τρόπον. Τρίχας μὲν ἔχει  τῶν   ζῴων ὅσα πεζὰ καὶ ζῳοτόκα,
[3, 10]   τῶν ἀνύχων γένος ἐν ἐνίοις  τῶν   ζῴων οὐδὲν διαφέρει τὴν σκληρότητα
[3, 13]   τὰ στεατώδη μᾶλλον, καὶ μάλιστα  τῶν   ζῴων πρόβατον· τοῦτο γὰρ ἀποθνήσκει
[3, 3]   θεωρίας ἐν μόνοις τοῖς ἀποπεπνιγμένοις  τῶν   ζῴων προλεπτυνθεῖσιν ἔστιν ἱκανῶς καταμαθεῖν,
[3, 10]   ἡλικίας γινόμεναι ἐν ἀνθρώπῳ μόνῳ  τῶν   ζῴων, συγγενεῖς μὲν αἱ ἐν
[3, 14]   τὰ καλούμενα καταμήνια γίνεται πλεῖστα  τῶν   ζῴων ταῖς γυναιξίν. Νενοσηκὸς δὲ
[3, 10]   μὴ συνήθη. Μεταβάλλουσι δέ τινα  τῶν   ζῴων τὰς χρόας τῶν τριχῶν
[3, 9]   οἷς ὑπάρχει ταῦτα τὰ μόρια  τῶν   ζῴων. Ταῦτα μὲν γὰρ καὶ
[3, 1]   καὶ ἐν τοῖς τετράποσι μὲν  τῶν   ζῴων ᾠοτόκοις δέ, οἷον χελώνῃ
[3, 16]   πρὶν ἔγκυον γένηται, οὐδενὶ  τῶν   ζῴων ὡς ἐπὶ τὸ πολύ.
[3, 14]   τὸ αἷμα ἁπτομένων ἐν οὐδενὶ  τῶν   ζῴων, ὥσπερ οὐδ´ περίττωσις
[3, 16]   γάλα πήγνυται (διὸ καὶ τυρεύεται  τῶν   ἡμέρων) τῶν δ´ ἀμφωδόντων οὐ
[3, 14]   τοῦ πύου πῶρος. Τὸ δὲ  τῶν   θηλειῶν πρὸς τὸ τῶν ἀρρένων
[3, 14]   δὲ πολυαιμότερον. Μάλιστα δὲ καὶ  τῶν   θηλέων ζῴων γυνὴ πολύαιμον, καὶ
[3, 4]   τὴν ἐντὸς καμπήν· διὸ ἀποσχαζόντων  τῶν   ἰατρῶν ταύτην ἀπολύονταί τινων πόνων
[3, 2]   καὶ τοὺς ὄρχεις ἀλγημάτων ἀπὸ  τῶν   ἰγνύων καὶ τῶν σφυρῶν εἴσωθεν〉
[3, 2]   νῶτον ἀλγημάτων καὶ ἰσχίον ἀπὸ  τῶν   ἰγνύων καὶ τῶν σφυρῶν ἔξωθεν.
[3, 2]   εἰς τοὺς μηρούς, καὶ διὰ  τῶν   ἰγνύων τοῦ ἔνδοθεν μορίου καὶ
[3, 2]   ῥάχιν ἔνθεν καὶ ἔνθεν μέχρι  τῶν   ἰσχίων εἰς τὰ σκέλη, ἔπειτα
[3, 1]   ὥστ´ ἐν τοῖς σφόδρα μικροῖς  τῶν   ἰχθύων δοκεῖν ἑκατέραν ᾠὸν εἶναι
[3, 13]   τῶν ζῴων γίνεται πιμελῶδες, οἷον  τῶν   ἰχθύων ἐν τοῖς σελάχεσιν· ποιοῦσι
[3, 1]   πρὸς τῷ ὑποζώματι, αἱ δὲ  τῶν   ἰχθύων κάτῳ καθάπερ αἱ τῶν
[3, 5]   ἐστι, λεπτὰ καὶ ἄδηλα· διὸ  τῶν   ἰχθύων μάλιστά ἐστι δῆλα πρὸς
[3, 13]   πιμελῇ. Ἔστι δὲ καὶ τὸ  τῶν   ἰχθύων στέαρ πιμελῶδες, καὶ οὐ
[3, 1]   ἕν, ὡς δύο ἐχόντων ᾠὰ  τῶν   ἰχθύων τούτων, ὅσων λέγεται τὸ
[3, 1]   Ἐπ´ ἄκρων δ´ αἱ ὑστέραι  τῶν   καλουμένων κερατίων εἱλιγμὸν ἔχουσιν αἱ
[3, 9]   ἀλλὰ θραυστόν. Καὶ τὰ χρώματα  τῶν   κεράτων καὶ ὀνύχων καὶ χηλῆς
[3, 2]   εἰς τὰ σκέλη, ἔπειτα διὰ  τῶν   κνημῶν ἐκ τῶν σφυρῶν εἴς
[3, 2]   τοῦ ἔνδοθεν μορίου καὶ διὰ  τῶν   κνημῶν ἐπὶ τὰ σφυρὰ τὰ
[3, 2]   Τὸ δὲ τρίτον ζεῦγος ἐκ  τῶν   κροτάφων διὰ τοῦ αὐχένος ὑπὸ
[3, 2]   τῶν ζῴων ἄδηλος φύσις  τῶν   κυριωτάτων φλεβῶν διὰ τὸ συμπίπτειν
[3, 10]   τρίχας. Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ  τῶν   λεπιδωτῶν ἔχει καὶ τῶν φολιδωτῶν.
[3, 10]   στρουθὸς καὶ χελιδόνες· ἐκ δὲ  τῶν   λευκῶν γενῶν οὐκ ὦπται εἰς
[3, 9]   χηλαί, ὅσα χηλὰς ἔχει, καὶ  τῶν   λευκῶν λευκά, μεταξὺ δὲ τὰ
[3, 16]   τοῖς τιτθευομένοις· καὶ αἱ μέλαιναι  τῶν   λευκῶν ὑγιεινότερον ἔχουσιν. Τροφιμώτατον μὲν
[3, 16]   καὶ ἐν Λήμνῳ αἲξ ἐκ  τῶν   μαστῶν, οὓς ἔχει δύο
[3, 3]   καὶ τὰς κλεῖδας, κἄπειτα διὰ  τῶν   μασχαλῶν τοῖς μὲν ἀνθρώποις εἰς
[3, 9]   τῶν ὀστῶν εἰσι φύσιν. Διόπερ  τῶν   μελάνων ἀνθρώπων, ὥσπερ Αἰθιόπων καὶ
[3, 10]   Οὐκ ἀναφύεται δὲ ἐκτιλθὲν οὔτε  τῶν   μελιττῶν τὸ πτερὸν οὔθ´ ὅσα
[3, 10]   ἱερείαις, δοκεῖ συμβαίνειν (σημεῖον  τῶν   μελλόντων. Αἱ δ´ ἄλλαι γίνονται
[3, 10]   ἐλάττω δὲ τῷ πλήθει· καὶ  τῶν   μὲν αἱ ὁπλαὶ τῶν δ´
[3, 10]   τῶν τετραπόδων δὲ γινομένων πρεσβυτέρων  τῶν   μὲν αἱ τρίχες τῶν δὲ
[3, 9]   ὅλου στερεὰ καὶ πολυσχιδῆ. Καὶ  τῶν   μὲν ἄλλων τῶν ἐχόντων κέρας
[3, 4]   σώματος οὐχ ὁμοίως ἔστι καταμαθεῖν·  τῶν   μὲν γὰρ οἱ πόροι συγκεχυμένοι
[3, 17]   σῶμα ἄνθρωπος προΐεται. Ἔστι δὲ  τῶν   μὲν ἐχόντων τρίχας γλίσχρον, τῶν
[3, 7]   τῶν τετραπόδων μὲν ᾠοτοκούντων δὲ  τῶν   μὲν μειζόνων ὀστωδέστερά ἐστι, τῶν
[3, 13]   τῶν ζῴων. Οἱ δ´ ἐγκέφαλοι  τῶν   μὲν πιμελωδῶν λιπαροί, οἷον ὑός,
[3, 10]   τόπους, ἐν οἷς ἂν ὦσι  τῶν   μερῶν, καὶ ὁποῖον ἂν
[3, 16]   τῶν γαλάκτων. Τὸ μὲν οὖν  τῶν   μὴ ἀμφωδόντων γάλα πήγνυται (διὸ
[3, 4]   ἕτεραι διὰ τῶν βουβώνων καὶ  τῶν   μηρῶν φέρουσιν ἐναλλάξ, μὲν
[3, 10]   ψύχη γίνηται μᾶλλον, ἐνίοτε γίνεται  τῶν   μονοχρόων ἐκ μελάνων τε καὶ
[3, 6]   ἰχῶρος, καὶ διέχουσιν ἀπό τε  τῶν   νεύρων πρὸς τὰς φλέβας καὶ
[3, 5]   συνέχεια πάντων. Μέγιστα δὲ μέρη  τῶν   νεύρων τό τε περὶ τὸ
[3, 5]   ἀλλ´ οὐκ ἔστι συνεχὴς  τῶν   νεύρων φύσις ἀπὸ μιᾶς ἀρχῆς,
[3, 4]   ἀλλ´ εἰς τὸ σῶμα καταναλίσκονται  τῶν   νεφρῶν. Ἀπὸ μὲν οὖν τῆς
[3, 1]   τοῦ ὄρχεως, καὶ ἄλλοι ἀπὸ  τῶν   νεφρῶν δύο· εἰσὶ δ´ οὗτοι
[3, 4]   μεγάλῃ φλεβί. Ἐκ μέσου δὲ  τῶν   νεφρῶν ἑκατέρου φλὲψ κοίλη καὶ
[3, 4]   σχίζονται φλέβες. Μέχρι μὲν οὖν  τῶν   νεφρῶν μία οὖσα ἑκατέρα τείνει,
[3, 4]   καὶ ἄλλοι ἐκ τοῦ κοίλου  τῶν   νεφρῶν, οὐδὲν κοινωνοῦντες τῇ μεγάλῃ
[3, 13]   ζῴων πρόβατον· τοῦτο γὰρ ἀποθνήσκει  τῶν   νεφρῶν πάντῃ καλυφθέντων. Γίνεται δὲ
[3, 3]   σφόνδυλον, κατὰ δὲ τὸν ὑπὲρ  τῶν   νεφρῶν σφόνδυλον σχίζεται διχῇ. Ταῦτα
[3, 1]   τῇ ὀσφύϊ ἔχει περὶ τὸν  τῶν   νεφρῶν τόπον, τὰ δὲ πρὸς
[3, 14]   καλεῖται ῥοῦς. Τῶν δ´ ἄνδρων  τῶν   νοσηματικῶν ἧττον μετέχουσιν αἱ γυναῖκες·
[3, 7]   δὲ ταῖς σιαγόσιν ἔνεστι τὸ  τῶν   ὀδόντων γένος, ὀστοῦν τῇ μὲν
[3, 10]   ἀνθρώπων, καὶ τὰ πρόσθια πρότερα  τῶν   ὄπισθεν· τελευταῖον δ´ ἥβη.
[3, 10]   γηρασκόντων μείζους, καὶ τὰ ῥύγχη  τῶν   ὀρνίθων. Αὐξάνονται δὲ καὶ αἱ
[3, 1]   Ἐν μὲν οὖν τοῖς μείζοσι  τῶν   ὀρνίθων δῆλός ἐστιν ὑμὴν
[3, 1]   τὸ ὑπόζωμα τείνει, καθάπερ καὶ  τῶν   ὀρνίθων. Ἔτι δὲ διὰ μέσου
[3, 10]   τὰς ὥρας δ´ οἱ πολλοὶ  τῶν   ὀρνίθων μεταβάλλουσι τὰς χρόας, ὥστε
[3, 1]   οἱ πόροι ἐνίοτε, οὕτω καὶ  τῶν   ὀρνίθων οἱ ὄρχεις· πρὶν μὲν
[3, 1]   ἁπάντων ἔχουσιν, ἀλλ´ αἱ μὲν  τῶν   ὀρνίθων πρὸς τῷ ὑποζώματι, αἱ
[3, 7]   μὲν μικρὸν παραλλάττει, οἷον τὰ  τῶν   ὀρνίθων, τὰ δὲ τῷ ἀνάλογόν
[3, 1]   διαχεῖται εἰς πολλά. δὲ  τῶν   ὀρνίθων ὑστέρα κάτωθεν μὲν ἔχει
[3, 1]   ΨΨ. Ἀποτεμνομένων δ´ ἀφαιρουμένων  (τῶν   ὄρχεων αὐτῶν ἀνασπῶνται οἱ πόροι
[3, 1]   ἀορτῆς, ἐφ´ οἷς Α· κεφαλαὶ  τῶν   ὄρχεων καὶ οἱ καθήκοντες πόροι,
[3, 1]   ἧς τείνουσι πόροι εἰς ἑκάτερον  τῶν   ὄρχεων. Ὥσπερ δὲ τοῖς ἰχθύσι
[3, 10]   ζῴων οὐδὲν διαφέρει τὴν σκληρότητα  τῶν   ὀστῶν. Δέρμα δὲ πάντων λεπτότατον
[3, 9]   Οἱ δ´ ὀδόντες κατὰ τὴν  τῶν   ὀστῶν εἰσι φύσιν. Διόπερ τῶν
[3, 7]   ἀκανθώδη· τὰ δ´ ἄλλα μόρια  τῶν   ὀστῶν ἐν ἐνίοις μέν ἐστιν,
[3, 5]   περὶ τὰ ἄρθρα καὶ τὰς  τῶν   ὀστῶν ἐστι κάμψεις. Εἰ δ´
[3, 5]   Τὰ δ´ ἀνώνυμα περὶ τὴν  τῶν   ὀστῶν ἐστι κάμψιν· πάντα γὰρ
[3, 8]   τοὺς μυκτῆρας καὶ ἔνια ἀκρωτήρια  τῶν   ὀστῶν. ~Ἔτι δ´ ἐστὶν ἄλλα
[3, 11]   οὔτε τατόν. Περὶ ἕκαστον δὲ  τῶν   ὀστῶν καὶ περὶ ἕκαστον τῶν
[3, 7]   δὲ τρητόν, καὶ ἀδύνατον γλύφεσθαι  τῶν   ὀστῶν μόνον. Ἀπὸ δὲ τῆς
[3, 5]   τελευτᾷ πρὸς τὰς καμπὰς  τῶν   ὀστῶν. Οὐ μὴν ἀλλ´ οὐκ
[3, 5]   οὐδέν, ἀλλ´ αἱ ῥαφαὶ αὐταὶ  τῶν   ὀστῶν συνέχουσιν αὐτήν. Ἔστι δ´
[3, 7]   Τὰ μὲν οὖν περὶ τὴν  τῶν   ὀστῶν φύσιν τοῦτον ἔχει τὸν
[3, 1]   ἄλλο ἔχει βράγχια, οὐδὲ τὸ  τῶν   ὄφεων γένος ἅπαν, οὐδ´ ὅλως
[3, 1]   ἀνατομῶν. Ἔχει δὲ καὶ τὸ  τῶν   ὄφεων γένος πρός τε ταῦτα
[3, 1]   ὑστέραν τοῖς σελάχεσιν. δὲ  τῶν   ὄφεων ὑστέρα μακρά, καθάπερ τὸ
[3, 1]   Τὰ μὲν γὰρ ἄλλα γένη  τῶν   ὄφεων ᾠοτοκεῖ πάντα, δ´
[3, 2]   τοῦ ἔμπροσθεν τῆς κεφαλῆς καὶ  τῶν   ὀφθαλμῶν ὑπὸ τὸν αὐχένα καὶ
[3, 16]   τελευταῖον γάλα ἤδη οὐδὲν ἔλαττον  τῶν   ὀχευομένων. Τῶν δ´ ἀρρένων ἔν
[3, 9]   τὰ δὲ γαμψώνυχα, ὥσπερ καὶ  τῶν   πεζῶν λέων καὶ τῶν πτηνῶν
[3, 2]   διὸ καὶ τὰς φλεβοτομίας ποιοῦνται  τῶν   περὶ τὰς ψύας καὶ τοὺς
[3, 2]   διὸ καὶ τὰς φλεβοτομίας ποιοῦνται  τῶν   περὶ τὸν νῶτον ἀλγημάτων καὶ
[3, 3]   ταῦτ´ ἐστίν· εἰσὶ δὲ καὶ  τῶν   περὶ φύσιν οἳ τοιαύτην μὲν
[3, 2]   εἰς τὰς καμπάς, εἶτα διὰ  τῶν   πήχεων ἐπὶ τοὺς καρποὺς καὶ
[3, 13]   καὶ οἱ μὲν ζωμοὶ οἱ  τῶν   πιόνων οὐ πήγνυνται, οἷον ἵππου
[3, 6]   πήγνυται. Ἐν μὲν οὖν τῷ  τῶν   πλείστων αἵματι ζῴων ἔνεισιν, ἐν
[3, 1]   καλουμένων κερατίων εἱλιγμὸν ἔχουσιν αἱ  τῶν   πλείστων. Τῶν δ´ ᾠοτοκούντων εἰς
[3, 2]   τὰς μασχάλας, καὶ ἐπὶ τὸ〉  τῶν   πλευρῶν ἄνωθεν, ἕως μὲν
[3, 10]   δὲ πλεῖσται εὐθὺς φύονται λευκαὶ  τῶν   πολιῶν. Ἧι καὶ δῆλον ὅτι
[3, 3]   πλεύμονα, ἀλλ´ ἄδηλοι διὰ σμικρότητα  τῶν   πόρων πλὴν μιᾶς. (Ἡ μὲν
[3, 6]   συνίσταται μικρῷ ἧττον τοῦ  τῶν   προβάτων. Περὶ μὲν οὖν φλεβὸς
[3, 1]   Δίκροαι μὲν οὖν εἰσιν ἁπάντων  τῶν   πρὸς τοῖς ἄρθροις ἐχόντων τὰς
[3, 2]   λεκτέον, ἄλλως τ´ ἐπειδὴ καὶ  τῶν   πρότερον εἰρηκότων τινὲς οὐ καλῶς
[3, 2]   δακτύλους. Ἕτεραι δὲ λεπτότεραι ἀπὸ  τῶν   πρώτων φλεβῶν τείνουσιν, ἀπὸ μὲν
[3, 9]   καὶ τῶν πεζῶν λέων καὶ  τῶν   πτηνῶν ἀετός. ~Περὶ δὲ τριχῶν
[3, 13]   γίνεται ἀλλ´ ἐπὶ τέλει  τῶν   σαρκῶν. Γίνεται δὲ καὶ τὸ
[3, 2]   αἷμα τὸ μὲν παχύτατον ὑπὸ  τῶν   σαρκῶν ἐγγίνεται· ὑπερβάλλον δ´ εἰς
[3, 7]   κοτυληδών ἐστι καὶ τὰ  τῶν   σκελῶν ἤδη ὀστᾶ, τά τ´
[3, 4]   μεγάλαι καὶ κοῖλαι, ἔπειτα διὰ  τῶν   σκελῶν τελευτῶσιν εἰς τοὺς πόδας
[3, 11]   τῶν ὀστῶν καὶ περὶ ἕκαστον  τῶν   σπλάγχνων ὑμήν ἐστι καὶ
[3, 13]   ἵππου καὶ ὑός, οἱ δὲ  τῶν   στέαρ ἐχόντων πήγνυνται, οἷον προβάτου
[3, 4]   παρ´ αὐτὴν τὴν ῥάχιν διὰ  (τῶν   στενῶν· εἶτα εἰς ἑκάτερον τὸ
[3, 2]   ἕτεραι δ´ ὀλίγον ἀνωτέρω διὰ  τῶν   στηθῶν ὑπὸ τὴν μασχάλην εἰς
[3, 2]   κεφαλὴν παρὰ τὰς κλεῖδας διὰ  τῶν   σφαγῶν. Ἀπὸ δὲ τούτων καθ´
[3, 2]   αὐτῆς· καὶ αὗται τείνουσι διὰ  τῶν   σφαγῶν εἴσω, καὶ ἀπ´ αὐτῶν
[3, 2]   εἰς τὴν κεφαλὴν τείνουσαι διὰ  τῶν   σφαγῶν φαίνονται ἐν τῷ αὐχένι
[3, 3]   ἐν αὑταῖς, ἀλλ´ αἱ μὲν  τῶν   σφόδρα μικρῶν ζῴων μόλις φανερὰν
[3, 2]   ἔπειτα διὰ τῶν κνημῶν ἐκ  τῶν   σφυρῶν εἴς τ´ ἔξω καὶ
[3, 2]   ἀλγημάτων ἀπὸ τῶν ἰγνύων καὶ  τῶν   σφυρῶν εἴσωθεν〉 Τὸ δὲ τρίτον
[3, 2]   ἰσχίον ἀπὸ τῶν ἰγνύων καὶ  τῶν   σφυρῶν ἔξωθεν. Ἕτεραι δὲ φλέβες
[3, 4]   καὶ τῆς μεγάλης φλεβὸς ἀπὸ  τῶν   σχιζομένων καὶ ἄλλαι, αἱ μὲν
[3, 16]   ζῴων κατά τε τὰ μεγέθη  τῶν   σωμάτων καὶ τὰς τῶν ἐδεσμάτων
[3, 10]   ζῷα οὔτ´ ἐντὸς ἔχει τρίχας,  τῶν   τ´ ἀκρωτηρίων ἐν τοῖς πρανέσιν
[3, 16]   ὅσον εἰς τὴν ἐκτροφὴν  τῶν   τέκνων, καὶ χρήσιμον εἰς τύρευσιν
[3, 10]   καὶ τοῖς γηράσκουσι σκληρότεραι. Καὶ  τῶν   τετραπόδων δὲ γινομένων πρεσβυτέρων τῶν
[3, 7]   ῥάχις αὐτοῦ ἐστιν. Τὰ δὲ  τῶν   τετραπόδων μὲν ᾠοτοκούντων δὲ τῶν
[3, 1]   ἐντὸς πρὸς τῇ ὀσφύϊ. Καὶ  τῶν   τετραπόδων ὅσα ᾠοτοκεῖ, τὸν αὐτὸν
[3, 16]   τὰ ἐπιτήδεια ἔχωσι, μάλιστα δὲ  τῶν   τετραπόδων πρόβατον· ἀμέλγεται γὰρ μῆνας
[3, 16]   Ὅλως δὲ τὰ φαγεῖν δυνάμενα  τῶν   τετραπόδων, ὥσπερ καὶ πρὸς τὴν
[3, 3]   φλέβια πολλῷ ἐλάττω ταύτης ἐστὶ  τῶν   τῆς μεγάλης φλεβός. ~Τὰ μὲν
[3, 3]   ἱκανῶς καταμαθεῖν, εἴ τινι περὶ  τῶν   τοιούτων ἐπιμελές. Ἔχει δὲ τοῦτον
[3, 9]   μελάνων ἀνθρώπων, ὥσπερ Αἰθιόπων καὶ  τῶν   τοιούτων, οἱ μὲν ὀδόντες λευκοὶ
[3, 2]   τοῖς λελεπτυσμένοις σφόδρα ἀνθρώποις ἐκ  τῶν   τότε ἔξωθεν φαινομένων τὰς ἀρχὰς
[3, 10]   δ´ ἥβη. Εἰσὶ δὲ  τῶν   τριχῶν αἱ μὲν συγγενεῖς, αἱ
[3, 9]   τὴν τοῦ δέρματος καὶ τὴν  τῶν   τριχῶν ἀκολουθεῖ χρόαν. Τῶν τε
[3, 10]   Γίνονταί τε μᾶλλον πολιαὶ σκεπαζομένων  τῶν   τριχῶν διαπνεομένων. Πρῶτον δὲ
[3, 10]   οὐκ ἔχει. Τὰ δὲ πάχη  τῶν   τριχῶν καὶ αἱ λεπτότητες καὶ
[3, 10]   τινα τῶν ζῴων τὰς χρόας  τῶν   τριχῶν κατὰ τὰς τῶν ὑδάτων
[3, 15]   μυελοῦ· καὶ γὰρ τοῦτο ἓν  τῶν   ὑγρῶν ἐνίοις τῶν ἐναίμων ὑπάρχει
[3, 14]   ἅμα τοῖς ζῴοις, καὶ ἔστι  τῶν   ὑγρῶν μόνον καθ´ ἅπαν τε
[3, 10]   χρόας τῶν τριχῶν κατὰ τὰς  τῶν   ὑδάτων μεταβολάς· ἔνθα μὲν γὰρ
[3, 11]   λεπτοὶ καὶ μικροί. Μέγιστοι δὲ  τῶν   ὑμένων εἰσὶν οἵ τε περὶ
[3, 11]   ὑμήν, ψιλούμενά τε τὰ ὀστᾶ  τῶν   ὑμένων σφακελίζει. Ἔστι δὲ καὶ
[3, 10]   καὶ γυναῖκες ἐκ γενετῆς ἐνδεεῖς  τῶν   ὑστερογενῶν τριχῶν ἅμα καὶ ἄγονοι,
[3, 1]   τοὺς ἄλλους ἰχθῦς διαφορὰ  τῶν   ὑστερῶν ἀκριβέστερον ἂν θεωρηθείη τοῖς
[3, 1]   καὶ ἥδε πρὸς ἀλλήλας ἐστὶ  τῶν   ὑστερῶν. Τὰ μὲν γὰρ κερατοφόρα
[3, 1]   εἰσίν, οἷον τῷ γένει τῷ  τῶν   ὑῶν, τοῖς δ´ ἀπηρτημένοι, καθάπερ
[3, 2]   τότε ἔξωθεν φαινομένων τὰς ἀρχὰς  τῶν   φλεβῶν διώρισαν. Συέννεσις μὲν
[3, 3]   πρανῆ. Αἱ δ´ ἀρχαὶ τούτων  τῶν   φλεβῶν, σχίζονται τὸ πρῶτον,
[3, 4]   φλέβας (τὸ γὰρ ἄλλο πλῆθος  τῶν   φλεβῶν οὐχ ὡσαύτως ἔχει πᾶσιν·
[3, 2]   τοῦ αἵματος φύσις καὶ  τῶν   φλεβῶν, πρῶτον περὶ τούτων λεκτέον,
[3, 2]   Πόλυβος δ´ ὧδε. Τὰ δὲ  τῶν   φλεβῶν τέτταρα ζεύγη ἐστίν, ἓν
[3, 3]   δὲ τοῦτον τὸν τρόπον  τῶν   φλεβῶν φύσις. Δύο φλέβες εἰσὶν
[3, 10]   περὶ τῶν λεπιδωτῶν ἔχει καὶ  τῶν   φολιδωτῶν. Ὅσα μὲν οὖν μαλακὰς
[3, 16]   ἔχοντα. Ποιεῖ δὲ γάλα καὶ  τῶν   φυσωδῶν ἔνια προσφερόμενα, οἷον καὶ
[3, 10]   ἀκάνθαις, οἷον αἱ τῶν ἐχίνων  τῶν   χερσαίων, παραπλησίως τοῖς ὄνυξιν· καὶ
[3, 1]   τῶν ζῳοτοκούντων πρὸς ἄλληλα καὶ  τῶν   ᾠοτοκούντων. Δίκροαι μὲν οὖν εἰσιν
[3, 3]   λαμβάνουσαι τὴν ἀρτηρίαν, φέρουσι μέχρι  τῶν   ὤτων, συμβάλλουσιν αἱ γένυες
[3, 1]   τὴν εὐρυχωρίαν ζῷα γίνεται ἐκ  τῶν   ᾠῶν. Αὐτῶν δὲ τούτων πρὸς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/11/2009