Alphabétiquement     [«   »]
σωματῶδες 1
σωμάτων 1
τ´ 9
τὰ 172
τά 2
Τὰ 22
τάδε 1
Fréquences     [«    »]
106 τὴν
109 τῆς
160 τοῖς
172 τὰ
186 ἐν
190 τὸ
196 μὲν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Histoire des animaux, livre III

τὰ


Livre, chapitre
[3, 3]   κύκλῳ περιλαμβάνουσιν, αἱ δ´ εἰς  τὰ   αἰσθητήρια ἀποτελευτῶσι καὶ τοὺς ὀδόντας
[3, 1]   καὶ νυκτερίς· τὰ δ´ ἄλλα  τὰ   ἀμφώδοντα καὶ ζῳοτόκα καὶ ὑπόποδα
[3, 4]   εἰς τὸν σπλῆνα, καὶ ἀφανίζεται  τὰ   ἀπ´ αὐτῆς φλέβια εἰς τοῦτον.
[3, 5]   τὰ δὲ νεῦρα διεσπασμένα περὶ  τὰ   ἄρθρα καὶ τὰς τῶν ὀστῶν
[3, 2]   μὲν ἐκ τῶν δεξιῶν εἰς  τὰ   ἀριστερά, αἱ δ´ ἐκ τῶν
[3, 4]   τὰ δεξιά, δ´ εἰς  τὰ   ἀριστερὰ ἐκ τῶν δεξιῶν· καὶ
[3, 2]   μὲν ἐκ τοῦ δεξιοῦ εἰς  τὰ   ἀριστερά, δ´ ἐκ τοῦ
[3, 2]   μεταβάλωσιν ἐκ τῶν δεξιῶν εἰς  τὰ   ἀριστερὰ καὶ ἐκ τούτων εἰς
[3, 2]   ἀπὸ δὲ τῆς ἀριστερᾶς εἰς  τὰ   ἀριστερά, μέγισται μὲν δύο εἰς
[3, 2]   μὲν ἐκ τῶν δεξιῶν εἰς  τὰ   ἀριστερὰ ὑπὸ τὸν μαστὸν καὶ
[3, 1]   ὑγρότης λευκή, ἐφ´ οἷς  τὰ   ΒΒ· αἰδοῖον Δ, κύστις Ε,
[3, 3]   καταπίπτουσιν οἱ ἄνθρωποι μετ´ ἀναισθησίας,  τὰ   βλέφαρα συμβεβληκότες. Οὕτω δὲ τείνουσαι,
[3, 10]   Τούτων δ´ αἱ ἔμπροσθεν μόναι·  τὰ   γὰρ ὄπισθεν οὐδεὶς γίνεται φαλακρός.
[3, 14]   ὀλίγον, ὥσπερ τὰ πίονα λίαν·  τὰ   γὰρ πίονα καθαρὸν μὲν ἔχει
[3, 3]   τρῆμά τ´ ἔνεστι καὶ φλέβιον·  τὰ   γὰρ τελευταῖα τῷ μεγέθει ἄδηλα
[3, 15]   καὶ τούτων ἐνίοις οὐκ ἔνεστιν·  τὰ   γὰρ τοῦ λέοντος ὀστᾶ τὰ
[3, 10]   ἴσχει· διὰ δὲ τὰ πάθη  τὰ   γινόμενα κατὰ τὰς ὥρας, οἷον
[3, 7]   ῥάχιν ὀστώδη ἀκανθώδη·  τὰ   δ´ ἄλλα μόρια τῶν ὀστῶν
[3, 1]   δασύπους καὶ μῦς καὶ νυκτερίς·  τὰ   δ´ ἄλλα τὰ ἀμφώδοντα καὶ
[3, 1]   δὲ τετραπόδων καὶ ζῳοτόκων ἐλέφας·  τὰ   δ´ ἄλλα φανεροὺς ἔχει.
[3, 10]   καὶ σκληρότεραι γίνονται ἀντὶ μαλακῶν·  τὰ   δ´ αὐτὰ ταῦτα συμβαίνει καὶ
[3, 13]   μὲν κατὰ σάρκα ἐστὶ πίονα  τὰ   δ´ ἀφωρισμένως. Ὅσα δὲ μὴ
[3, 1]   τὰ δὲ πρὸς τῇ γαστρί,  τὰ   δ´ ἐκτός. Καὶ τὸ αἰδοῖον
[3, 15]   φλεψὶ καὶ μυελὸς ἐν ὀστοῖς,  τὰ   δ´ ἐν ὑμενώδεσι, καὶ δέρμασι
[3, 1]   ἐναίμων ζῴων οὐκ ἔχει ὄρχεις,  τὰ   δ´ ἔχει μὲν ἐντὸς δ´
[3, 15]   τὰ μὲν οὐκ ἔχει πάμπαν,  τὰ   δ´ ἔχει μικρόν, διόπερ ἔνιοι
[3, 7]   δὲ τὰ μὲν ἔχει μυελὸν  τὰ   δ´ οὐκ ἔχει τῶν ἐν
[3, 7]   ἐστιν, οἷον τὰ καλούμενα σελάχη,  τὰ   δ´ ᾠοτοκοῦντα ἄκανθαν ἔχει,
[3, 1]   τοῦ διαζώματος, τὰ μὲν λευκοτέρους  τὰ   δ´ ὠχροτέρους, λεπτοῖς πάμπαν φλεβίοις
[3, 9]   μέν ἐστιν εὐθυώνυχα, (ὥσπερ ἄνθρωπος,  τὰ   δὲ γαμψώνυχα, ὥσπερ καὶ τῶν
[3, 3]   τῶν ζῴων καὶ τὴν ἑτέραν,  τὰ   δὲ μέγιστα τὰς τρεῖς. Ἔστι
[3, 3]   μόλις φανερὰν τὴν μεγίστην ἔχουσι,  τὰ   δὲ μέσα τῷ μεγέθει τῶν
[3, 13]   δὲ τὰ μὲν ἀμφώδοντα πιμελήν,  τὰ   δὲ μὴ ἀμφώδοντα στέαρ. Τῶν
[3, 5]   ὄντων φλέβια, παχυνθέντων δὲ σάρκες)  τὰ   δὲ νεῦρα διεσπασμένα περὶ τὰ
[3, 1]   περὶ τὸν τῶν νεφρῶν τόπον,  τὰ   δὲ πρὸς τῇ γαστρί, τὰ
[3, 1]   τὸν καυλὸν σαρκώδη καὶ στιφρόν,  τὰ   δὲ πρὸς τῷ ὑποζώματι ὑμενώδη
[3, 10]   ἀποτμηθεῖσαι κάτωθεν, ἄνωθεν δ´ οὔ·  τὰ   δὲ πτερὰ οὔτ´ ἄνωθεν οὔτε
[3, 7]   μονόστεον τὸ κρανίον, ὥσπερ κύων,  τὰ   δὲ συγκείμενον, ὥσπερ ἄνθρωπος, καὶ
[3, 7]   παραλλάττει, οἷον τὰ τῶν ὀρνίθων,  τὰ   δὲ τῷ ἀνάλογόν ἐστι ταὐτά,
[3, 1]   μὲν θήλεσι πᾶσιν ἐντός ἐστι,  τὰ   δὲ τῶν ἀρρένων διαφορὰς ἔχει
[3, 9]   τὸ στερεόν, καὶ ἔστιν ἁπλᾶ·  τὰ   δὲ τῶν ἐλάφων μόνα δι´
[3, 2]   ἀπὸ μὲν τῆς δεξιᾶς εἰς  τὰ   δεξιά, ἀπὸ δὲ τῆς ἀριστερᾶς
[3, 2]   ἀριστερὰ καὶ ἐκ τούτων εἰς  τὰ   δεξιά· αὗται δὲ σπερματίδες καλοῦνται.
[3, 4]   μὲν ἐκ τῶν ἀριστερῶν εἰς  τὰ   δεξιά, δ´ εἰς τὰ
[3, 2]   δ´ ἐκ τῶν ἀριστερῶν εἰς  τὰ   δεξιά· τελευτῶσι δὲ παρὰ τὸ
[3, 1]   τὸ καλούμενον αἰδοῖον. Θεωρείσθω δὲ  τὰ   εἰρημένα ταῦτα ἐκ τῆς ὑπογραφῆς
[3, 2]   τῶν κνημῶν ἐπὶ τὰ σφυρὰ  τὰ   εἴσω καὶ τοὺς πόδας· διὸ
[3, 1]   τοῦτον ἔχει (τὸν τρόπον, καὶ  τὰ   ἐκτὸς καὶ τὰ ἐντός. ~Τῶν
[3, 3]   τὰ μείζω, ἐλάττων δὲ παρὰ  τὰ   ἐλάττω, οὕτως ὥστε μηδὲν εἶναι
[3, 7]   τῶν βραχιόνων ἐχόμενα, καὶ τούτων  τὰ   ἐν ταῖς χερσίν. Ὅσα δ´
[3, 7]   ἔχουσι σφυρόν· καὶ τούτοις συνεχῆ  τὰ   ἐν τοῖς ποσίν. Ὅσα μὲν
[3, 7]   μόρια, οὕτω καὶ τοῦ ἔχειν  τὰ   ἐν τούτοις ὀστᾶ. Ὅσα γὰρ
[3, 11]   ὑμήν. Ἔχει δ´ ἐπίπλοον ἅπαντα  τὰ   ἔναιμα· ἀλλὰ τοῖς μὲν πῖον
[3, 10]   Δέρμα μὲν οὖν ἅπαντ´ ἔχει  τὰ   ἔναιμα ζῷα, τρίχας δ´ οὐ
[3, 14]   ἄσηπτον, τὸ δ´ αἷμα καὶ  τὰ   ἔναιμα τάχιστα σήπεται, καὶ τούτων
[3, 1]   τρόπον, καὶ τὰ ἐκτὸς καὶ  τὰ   ἐντός. ~Τῶν δ´ ὁμοιομερῶν κοινότατον
[3, 16]   ἔχουσιν, ἂν ἀνόχευτα διατελῇ καὶ  τὰ   ἐπιτήδεια ἔχωσι, μάλιστα δὲ τῶν
[3, 10]   μὲν αἱ τρίχες τῶν δὲ  τὰ   ἔρια βαθύτερα μὲν γίνεται, ἐλάττω
[3, 17]   ἔλαττον. ~Σπέρμα δὲ προΐενται πάντα  τὰ   ἔχοντα αἷμα. Τί δὲ συμβάλλεται
[3, 13]   τοὺς νεφροὺς μάλιστα πίονα γίνεται  τὰ   ζῷα· ἔστι δ´ ἀεὶ
[3, 7]   δ´ ἐλαττόνων ἀκανθωδέστερα. Πάντα δὲ  τὰ   ζῷα ὅσα ἔναιμά ἐστιν, ἔχει
[3, 13]   καὶ οὐ πήγνυται. Πάντα δὲ  τὰ   ζῷα τὰ μὲν κατὰ σάρκα
[3, 7]   ἀπὸ τῆς κεφαλῆς μέχρι πρὸς  τὰ   ἰσχία. Οἱ μὲν οὖν σφόνδυλοι
[3, 14]   θηλέων ζῴων γυνὴ πολύαιμον, καὶ  τὰ   καλούμενα καταμήνια γίνεται πλεῖστα τῶν
[3, 7]   μέρος τὰ σφυρά, καὶ τούτων  τὰ   καλούμενα πλῆκτρα ἐν τοῖς ἔχουσι
[3, 16]   βόες εἰσὶ καὶ τὰ πρόβατα  τὰ   καλούμενα Πυρρικά, τὴν ἐπωνυμίαν ἔχοντα
[3, 1]   οἵ τε γαλεοὶ καὶ τἆλλα  τὰ   καλούμενα σελάχη (καλεῖται δὲ σέλαχος
[3, 7]   μὲν ζῳοτοκοῦντα χονδράκανθά ἐστιν, οἷον  τὰ   καλούμενα σελάχη, τὰ δ´ ᾠοτοκοῦντα
[3, 10]   πλὴν ἐνίαις γίνονται ὀλίγαι, ὅταν  τὰ   καταμήνια στῶσι, καὶ οἷον ἐν
[3, 14]   ἐὰν δέ τι συμβαίνῃ τούτων,  τὰ   καταμήνια χείρω γίνεται. Διαφέρει δὲ
[3, 3]   τε τὴν κεφαλὴν καὶ πρὸς  τὰ   κάτω μόρια στενή τε γίνεται
[3, 9]   τῶν ἐχόντων κέρας οὐδὲν ἀποβάλλει  τὰ   κέρατα, ἔλαφος δὲ μόνος καθ´
[3, 9]   Τῶν τε γὰρ μελανοδερμάτων μέλανα  τὰ   κέρατα καὶ αἱ ὁπλαὶ καὶ
[3, 9]   βόες καὶ ἄλλοθι οἳ κινοῦσι  τὰ   κέρατα ὥσπερ τὰ ὦτα. Τῶν
[3, 16]   ὥσπερ ἄνθρωπος καὶ ἵππος, καὶ  τὰ   κήτη, οἷον δελφὶς καὶ φώκαινα
[3, 15]   ἔχει τὰ ὀστᾶ μυελόν, ἀλλὰ  τὰ   κοῖλα, καὶ τούτων ἐνίοις οὐκ
[3, 10]   γλίσχραν, καὶ ἕλκει εὐθὺς ἐκτιλθεῖσα  τὰ   κοῦφα θιγγάνουσα. Ὅσα δὲ ποικίλα
[3, 7]   περὶ τὰ ὦτα, μικρὰ πρὸς  τὰ   λοιπά. Ἀπὸ δὲ τῆς κεφαλῆς
[3, 16]   οἱ κύνες. Νομῆς δὲ δέονται  τὰ   μεγάλα πλείονος· ἀλλ´ ἔχει πολλὴν
[3, 10]   τριχῶν καὶ αἱ λεπτότητες καὶ  τὰ   μεγέθη διαφέρουσι κατὰ τοὺς τόπους,
[3, 16]   ἐχόντων γάλα ζῴων κατά τε  τὰ   μεγέθη τῶν σωμάτων καὶ τὰς
[3, 3]   τρῆμα τείνει, μείζων μὲν παρὰ  τὰ   μείζω, ἐλάττων δὲ παρὰ τὰ
[3, 1]   τέλει τῆς γαστρός. Τούτοις δὲ  τὰ   μὲν ἄλλα ἔχει τὸν αὐτὸν
[3, 13]   δὲ στεατώδεσι στεατῶδες. Ἔχει δὲ  τὰ   μὲν ἀμφώδοντα πιμελήν, τὰ δὲ
[3, 7]   ὁμοίως ἔχον τοῦτο τοῖς ζῴοις·  τὰ   μὲν γὰρ ἔχει μονόστεον τὸ
[3, 9]   οὐκ ἔχει) τῶν δ´ ἐχόντων  τὰ   μέν ἐστιν εὐθυώνυχα, (ὥσπερ ἄνθρωπος,
[3, 7]   μαλακότητι καὶ μεγέθει. Ἔτι δὲ  τὰ   μὲν ἔχει μυελὸν τὰ δ´
[3, 11]   δὲ κύστιν οὐ πάντα, ἀλλὰ  τὰ   μὲν ζῳοτόκα πάντα, τῶν δ´
[3, 7]   ἐν τοῖς ἰχθύσι· τούτων γὰρ  τὰ   μὲν ζῳοτοκοῦντα χονδράκανθά ἐστιν, οἷον
[3, 13]   πήγνυται. Πάντα δὲ τὰ ζῷα  τὰ   μὲν κατὰ σάρκα ἐστὶ πίονα
[3, 1]   τῇ ὀσφύϊ κάτωθεν τοῦ διαζώματος,  τὰ   μὲν λευκοτέρους τὰ δ´ ὠχροτέρους,
[3, 16]   γάλακτος γίνεται. Ἔχει δὲ πυετίαν  τὰ   μὲν μηρυκάζοντα πάντα, τῶν δ´
[3, 7]   τῶν ἄλλων ζῴων τῶν ἐναίμων  τὰ   μὲν μικρὸν παραλλάττει, οἷον τὰ
[3, 15]   τὰ γὰρ τοῦ λέοντος ὀστᾶ  τὰ   μὲν οὐκ ἔχει πάμπαν, τὰ
[3, 9]   πᾶν δέρμα. Τῶν δὲ κεράτων  τὰ   μὲν πλεῖστα κοῖλά ἐστιν ἀπὸ
[3, 1]   ἔχει, καὶ τῶν ἐντὸς ἐχόντων  τὰ   μὲν πρὸς τῇ ὀσφύϊ ἔχει
[3, 5]   καλουμένη ἀορτὴ νευρώδης ἐστὶ φλέψ,  τὰ   μὲν τελευταῖα καὶ παντελῶς αὐτῆς·
[3, 16]   τούτου γενομένῳ συνέβαινε ταὐτόν. Ἀλλὰ  τὰ   μὲν τοιαῦτα ὡς σημεῖα ὑπολαμβάνουσιν,
[3, 4]   ὡσαύτως ἔχει πᾶσιν· οὐδὲ γὰρ  τὰ   μέρη τὸν αὐτὸν τρόπον ἔχουσιν,
[3, 13]   κατὰ τὴν γαστέρα, καὶ μάλιστα  τὰ   μὴ ἐν κινήσει ὄντα τῶν
[3, 16]   γὰρ μῆνας ὀκτώ. Ὅλως δὲ  τὰ   μηρυκάζοντα γάλα πολὺ καὶ χρήσιμον
[3, 3]   σχίζεται διχῇ. Ταῦτα μὲν οὖν  τὰ   μόρια ἀπὸ τῆς μεγάλης φλεβὸς
[3, 7]   ἀλλ´ ὡς ὑπάρχει τοῦ ἔχειν  τὰ   μόρια, οὕτω καὶ τοῦ ἔχειν
[3, 4]   στομάχου τεταμένην. Καὶ περὶ ταῦτα  τὰ   μόρια πολλαὶ ἀπ´ αὐτῶν σχίζονται
[3, 9]   ὄρνιθες, ἐν οἷς ὑπάρχει ταῦτα  τὰ   μόρια τῶν ζῴων. Ταῦτα μὲν
[3, 6]   φλέβας καὶ ἀπ´ ἐκείνων πρὸς  τὰ   νεῦρα. Ἔστι δὲ καὶ ἄλλο
[3, 5]   τάσιν ἔχει τοιαύτην οἵαν περ  τὰ   νεῦρα, τελευτᾷ πρὸς τὰς
[3, 12]   σὰρξ πάντῃ, καὶ οὐχ ὥσπερ  τὰ   νεῦρα καὶ αἱ φλέβες ἐπὶ
[3, 2]   ὑμήν, νεῦρα, τρίχες, ὄνυχες, καὶ  τὰ   ὁμολογούμενα τούτοις· πρὸς δὲ τούτοις
[3, 7]   ζῳοτόκα ἐστίν, οὐ πολὺ διαφέρει  τὰ   ὀστᾶ, ἀλλὰ κατ´ ἀναλογίαν μόνον
[3, 14]   σήπεται, καὶ τούτων τὰ περὶ  τὰ   ὀστᾶ. Ἔχει δὲ λεπτότατον μὲν
[3, 15]   στεατώδης. Οὐ πάντα δ´ ἔχει  τὰ   ὀστᾶ μυελόν, ἀλλὰ τὰ κοῖλα,
[3, 9]   οἱ μὲν ὀδόντες λευκοὶ καὶ  τὰ   ὀστᾶ, οἱ δ´ ὄνυχες μέλανες,
[3, 5]   ὀστῶν ἐστι κάμψιν· πάντα γὰρ  τὰ   ὀστᾶ, ὅσα ἁπτόμενα πρὸς ἄλληλα
[3, 7]   πάντων μάλιστα λέων ἔχει  τὰ   ὀστᾶ· οὕτω γάρ ἐστι σκληρὰ
[3, 5]   νεύροις, καὶ περὶ πάντα ἐστὶ  τὰ   ὀστᾶ πλῆθος νεύρων. Πλὴν ἐν
[3, 11]   συμφύεται ψιλὸς ὑμήν, ψιλούμενά τε  τὰ   ὀστᾶ τῶν ὑμένων σφακελίζει. Ἔστι
[3, 16]   τῶν αἰγῶν, λαμβάνοντες κνίδην τρίβουσι  τὰ   οὔθατα βίᾳ διὰ τὸ ἀλγεινὸν
[3, 10]   τὰ πτερὰ ἴσχει· διὰ δὲ  τὰ   πάθη τὰ γινόμενα κατὰ τὰς
[3, 14]   οὔτε πολὺ λίαν ἔχει, ὥσπερ  τὰ   πεπωκότα πόμα πρόσφατον, οὔτ´ ὀλίγον,
[3, 4]   τὴν κύστιν καὶ τὸ αἰδοῖον  τὰ   πέρατα αὐτῶν ἐν τοῖς ἄρρεσιν,
[3, 14]   ἔναιμα τάχιστα σήπεται, καὶ τούτων  τὰ   περὶ τὰ ὀστᾶ. Ἔχει δὲ
[3, 4]   μὲν τοῖς ἐναίμοις ζῴοις οὕτω  τὰ   περὶ τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς
[3, 1]   αὑτῷ πρῶτον· διὸ παραπλησίως ἔχει  τὰ   περὶ τὴν ὑστέραν τοῖς σελάχεσιν.
[3, 2]   δὲ τούτοις πιμελή, στέαρ καὶ  τὰ   περιττώματα· ταῦτα δ´ ἐστὶ κόπρος,
[3, 13]   σκληρόφθαλμα. Ἔστι δ´ ἀγονώτερα πάντα  τὰ   πιμελώδη καὶ ἄρρενα καὶ θήλεα.
[3, 14]   πόμα πρόσφατον, οὔτ´ ὀλίγον, ὥσπερ  τὰ   πίονα λίαν· τὰ γὰρ πίονα
[3, 3]   Αἱ μὲν γὰρ φέρουσιν εἰς  τὰ   πλάγια καὶ τὰς κλεῖδας, κἄπειτα
[3, 16]   χρήσιμον εἰς τύρευσιν, οἷον πάντα  τὰ   πλείους ἔχοντα (μαστοὺς δυοῖν· οὐδενὸς
[3, 3]   δ´ ἰχθύσιν εἰς τὰ πτερύγια  τὰ   πρανῆ. Αἱ δ´ ἀρχαὶ τούτων
[3, 10]   λευκὰ δὲ μέλανα ποιεῖ  τὰ   πρόβατα. Δοκεῖ δὲ καὶ
[3, 10]   καὶ ὀχεύσαντα μετὰ τὴν πόσιν  τὰ   πρόβατα μέλανας γεννῶσι τοὺς ἄρνας,
[3, 10]   καὶ Σκάμανδρος ποταμὸς ξανθὰ  τὰ   πρόβατα ποιεῖν· διὸ καὶ τὸν
[3, 16]   οἵ τε βόες εἰσὶ καὶ  τὰ   πρόβατα τὰ καλούμενα Πυρρικά, τὴν
[3, 13]   Λεοντίνους· διὸ καὶ ἐξελαύνουσιν ὀψὲ  τὰ   πρόβατα τῆς ἡμέρας, ὅπως ἐλάττω
[3, 5]   νεῦρον διπτυχές, τένων, καὶ  τὰ   πρὸς τὴν ἰσχὺν βοηθητικά, ἐπίτονός
[3, 10]   οἱ κρόταφοι τῶν ἀνθρώπων, καὶ  τὰ   πρόσθια πρότερα τῶν ὄπισθεν· τελευταῖον
[3, 3]   βραχίονας, τοῖς δὲ τετράποσιν εἰς  (τὰ   πρόσθια σκέλη τείνουσι, τοῖς δ´
[3, 10]   δ´ οὖσα τεφρὰ μελάντερα γηράσκουσα  τὰ   πτερὰ ἴσχει· διὰ δὲ τὰ
[3, 3]   πτέρυγας, τοῖς δ´ ἰχθύσιν εἰς  τὰ   πτερύγια τὰ πρανῆ. Αἱ δ´
[3, 10]   καὶ οἱ ὄνυχες. Περὶ δὲ  τὰ   πτερωτὰ τῶν (ζῴων, οἷον τοὺς
[3, 10]   χηλαὶ γίνονται γηρασκόντων μείζους, καὶ  τὰ   ῥύγχη τῶν ὀρνίθων. Αὐξάνονται δὲ
[3, 13]   γίνεται τηκομένων· αὐτὰ δὲ  τὰ   σελάχη ἐστὶν ἀπιμελώτατα καὶ κατὰ
[3, 2]   δ´ ἐπ´ ἀριστερά, εἰς  τὰ   σκέλη ἑκατέρα παρ´ ἑαυτῇ, καὶ
[3, 2]   ἔνθεν μέχρι τῶν ἰσχίων εἰς  τὰ   σκέλη, ἔπειτα διὰ τῶν κνημῶν
[3, 2]   τοὺς νεφρούς. Αἱ δ´ εἰς  τὰ   σκέλη τείνουσαι σχίζονται κατὰ τὴν
[3, 12]   καὶ τὸ αἷμα ἐρυθρότερον καὶ  τὰ   σπλάγχνα καὶ κοιλία μικρά· τοῖς
[3, 13]   τὸ μέσον. Περίνεφρα δὲ γίνεται  τὰ   στεατώδη μᾶλλον, καὶ μάλιστα τῶν
[3, 7]   οἳ καλοῦνται (κωλῆνες, ὧν μέρος  τὰ   σφυρά, καὶ τούτων τὰ καλούμενα
[3, 2]   καὶ διὰ τῶν κνημῶν ἐπὶ  τὰ   σφυρὰ τὰ εἴσω καὶ τοὺς
[3, 12]   Γίνονται δὲ κατὰ σάρκα πίονα  τὰ   τὰς κοιλίας ἔχοντα μικράς. ~Πιμελὴ
[3, 3]   Τὸν δ´ αὐτὸν τρόπον καὶ  τὰ   τῆς ἐλάττονος φλεβός, καλουμένης δ´
[3, 9]   τῶν λευκῶν λευκά, μεταξὺ δὲ  τὰ   τῶν ἀνὰ μέσον. Ἔχει δὲ
[3, 7]   καὶ αἱ καλούμεναι ὠμοπλάται, καὶ  τὰ   τῶν βραχιόνων ἐχόμενα, καὶ τούτων
[3, 7]   τὰ μὲν μικρὸν παραλλάττει, οἷον  τὰ   τῶν ὀρνίθων, τὰ δὲ τῷ
[3, 7]   ἰσχίον κοτυληδών ἐστι καὶ  τὰ   τῶν σκελῶν ἤδη ὀστᾶ, τά
[3, 16]   οὐκ ἔνεστιν. ~Ταῦτα μὲν οὖν  τὰ   ὑγρὰ σχεδὸν ἀεὶ σύμφυτα τοῖς
[3, 16]   (τίκτουσι γὰρ χαλεπώτερον) Ὅλως δὲ  τὰ   φαγεῖν δυνάμενα τῶν τετραπόδων, ὥσπερ
[3, 3]   πλὴν ἐλάττους οἱ πόροι καὶ  τὰ   φλέβια πολλῷ ἐλάττω ταύτης ἐστὶ
[3, 9]   οὐδὲ σχιστόν, ἀλλὰ θραυστόν. Καὶ  τὰ   χρώματα τῶν κεράτων καὶ ὀνύχων
[3, 1]   Ε, ὄρχεις δ´ ἐν οἷς  τὰ   ΨΨ. Ἀποτεμνομένων δ´ ἀφαιρουμένων
[3, 1]   σαρκωδέστερος, δὲ σχίσις καὶ  τὰ   ᾠὰ ἄνω πρὸς τῷ ὑποζώματι.
[3, 1]   ἂν ἔξω τῆς ὑστέρας εἶναι  τὰ   ᾠά. Ἐν μὲν οὖν τοῖς
[3, 1]   πρὸς τὸ ὑπόζωμα τείνει, καὶ  τὰ   ᾠὰ ἐνταῦθα γίνεται καὶ ἄνω
[3, 1]   πρὸς τὸ ὑπόζωμα, ἐν  τὰ   ᾠὰ κατὰ στοῖχον ἐγγίνεται, καὶ
[3, 1]   αὐτῆς μέρος ἐστίν, ἐν  τὰ   ᾠά, τὸ δὲ περὶ τὴν
[3, 2]   φλέβες ἐκ τῆς κεφαλῆς παρὰ  τὰ   ὦτα διὰ τοῦ αὐχένος, αἳ
[3, 3]   ἑκατέρου τοῦ τόπου τοῦ περὶ  τὰ   ὦτα ἐπὶ τὸν ἐγκέφαλον τείνει,
[3, 7]   ἔστι δὲ δύο τούτων περὶ  τὰ   ὦτα, μικρὰ πρὸς τὰ λοιπά.
[3, 9]   οἳ κινοῦσι τὰ κέρατα ὥσπερ  τὰ   ὦτα. Τῶν δ´ ἐχόντων ὄνυχας
[3, 8]   ζῳοτοκούντων καὶ πεζῶν περί τε  τὰ   ὦτα χόνδροι εἰσὶ καὶ τοὺς
[3, 1]   τῷ ὄρχει προσκαθήμενοι, ἐφ´ οἷς  τὰ   ΩΩ· οἱ δ´ ἀνακάμπτοντες, ἐν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/11/2009